1049 by giannis kle

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

ΠΑΤΡΑ 

1516 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ ΤΕΙ ΠΑΤΡΑΣ

ΚΝ

στ ιβά λ λ

141516 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ ΠΡΩΗΝ ΣΤΡΑΤΟΠΕ∆Ο "ΠΑΥΛΟΥ ΜΕΛΑ"

∆Η

Ο Ε-

# 1049 | ΣΕΠΤΕΜΒΡΗΣ 2017 | 2 ευρώ

ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΑΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

φε

ΤΗ

ΓΗ

∆Η

-Ο

φε

Ε ΚΝ

ΤΗ ΓΗ ∆Η

-Ο

σ στ τι ιβά β ά

φε

Τ ΓΗ

Ε ΚΝ

100 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ

Το µέλλον δε θα ΄ρθει του... ΜΕΡΕΣ ΠΟΥαπό ΣΥΓΚΛΟΝµονάχο ΙΣΑΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ αν δεν πάρουµε µέτρα κι εµείς. Το µέλλον δε θα ΄ρθει από µονάχο του... ΝΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ 100 ΧΡΟ ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ 100

ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΑΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

Βλ. Μαγιακόφσκι πάρουµε κι εµείς εµείς. εµεί Το µέλλον δε θααν δεν ΄ρθει απόµέτρα µονάχο του... αν δεν πάρουµε µέτρα κι εµείς. Βλ. Μαγιακόφσκι

Βλ. Μαγιακόφσκι

212223 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ ΠΑΡΚΟ ΤΡΙΤΣΗ  ΙΛΙΟΝ

Για το Πανεπιστήμιο στον Σοσιαλισμό

30 Πυροβολούν το παρελθόν για να σκοτώσουν το μέλλον!

Πλούσιο αφιέρωμα για το 43ο Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή

TO Νέα σχολική χρονιά

3 Άρθρο μέλους του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ 4 Σχόλια 14 Πάμε Γυμνάσιο... 17 Ανταπόκριση μαθητών Πρέβεζας 18 Άρθρο για τα ΕΠΑΛ 19 Συνέντευξη με μαθητές απ΄ το Μενίδι 22 Τελικά ποιοι ξεπλένουν το φασισμό;

Κομμουνισμός, η κοινωνία που θα ανθρωπέψει ο άνθρωπος!

16 34 Για τους πρωτοετείς φοιτητές - σπουδαστές 35 160 χρόνια από τη γέννηση του πατέρα της διαστη-

Από το Πέραμα ως τη Βιρτζίνια... είναι δολοφόνοι γιατί είναι ναζί!

μικής Κονσταντίν Τσιολκόφσκι

26 Ποια πολιτική καίει τα δάση; 27 Τροπολογία του ΚΚΕ για τους απλήρωτους εργαζό-

100 χρόνια από την Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση: Γνωριμία με το έργο του Λένιν “Κράτος και επανάσταση”

μάρ…και τα εκατομμύρια εμπόδια που αντιμετωπίζουμε για να αθληθούμε

μενους

Η “έξοδος από τα μνημόνια” δεν σημαίνει έξοδο από την εκμετάλλευση, την ανεργία και την απληρωσιά

32 Σχετικά με τη συζήτηση στη Βουλή για το νόμο για

38Τα 222 εκατομμύρια ευρώ της μεταγραφής του Νεϊ39 35 χρόνια απ' το θάνατο του Μάνου Λοΐζου

την Ανώτατη Εκπαίδευση

Κομμουνιστική Επιθεώρηση Αγόρασέ τον Διάβασέ τον Διάδωσέ τον

Μέσα στο Σεπτέμβρη θα κυκλοφορήσει το 5ο τεύχος 2017 της ΚΟΜΕΠ με πλούσιο αφιέρωμα στα 100 χρόνια από την Οκτωβριανή Επανάσταση.

Θέματα Παιδείας Κυκλοφορεί από 1η Σεπτέμβρη το τεύχος 61-64 του περιοδικού Θέματα Παιδείας με ειδικό αφιέρωμα στη Ρόζα Ιμβριώτη, την “Κόκκινη Ρόζα της Παιδείας”.

“Το Κόκκινο Αερόστατο” γεμάτο με ιστορίες που δεν περιμένετε!

OΔΗΓΗΤΗΣ: Όργανο του ΚΣ της ΚΝΕ, www.odigitis.gr, e-mail: mail@odigitis.gr Ιδιοκτησία: ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΕΒΕ, Εκδότρια - Διευθύντρια: Αναστασία Μοσχόβου, Διεύθυνση: Κοτοπούλη 11 και Βερανζέρου, ΤΚ: 104 32, Αθήνα, Κωδικός: 3995, ISSN 1791-3594, Τηλ.: 210 5282.526-528, Fax: 210 5241.526, Συνδρομητές: Σόλωνος 130, ΤΚ:106 81, Τηλ: 210 3320.800

Αυτός είναι ο τίτλος του περιοδικού για τις μικρότερες ηλικίες της νεολαίας όπως αποφάσισαν τα ίδια τα παιδιά μετά την έκδοση του πρώτου τεύχους στο 26ο Αντιιμπεριαλιστικό Διήμερο της ΚΝΕ. Σε λίγες μέρες θα έχουμε στα χέρια μας το δεύτερο τεύχος! Με αφιέρωμα στο πώς αλλάζουν οι κοινωνίες αλλά και πώς ζούσαν οι άνθρωποι στην πρώτη σοσιαλιστική κοινωνία, γεμάτο διηγήματα, παιχνίδια, κόμικ, σπαζοκεφαλιές και πολλά άλλα θα συντροφεύει τα παιδιά στον ελεύθερο χρόνο τους!

Οδηγητής ϐ Σεπτέμβρης 2017

Με μαχητικότητα και ενθουσιασμό παίρνουμε τα μέτρα μας, στην τελική ευθεία για το 43ο Φεστιβάλ ΚΝΕ - Οδηγητή

πό τις εκατοντάδες φεστιβαλικές εκδηλώσεις χιλιάδες νέοι έμαθαν, συζήτησαν και αντάλλαξαν προβληματισμούς με αφορμή τα αφιερώματα, τις παραγωγές και τις συζητήσεις για τα 100 χρόνια από τη Μεγάλη Σοσιαλιστική Οκτωβριανή Επανάσταση. Τώρα όμως φτάνουμε στις κορυφαίες μέρες αυτού του ταξιδιού. Είναι τώρα η τελική ευθεία, καθώς αυτές τις ημέρες το Φεστιβάλ περνά από τις μεγαλύτερες πόλεις της χώρας, με αποκορύφωμα το Φεστιβάλ στην Αθήνα στις 21-22-23 Σεπτέμβρη στο Πάρκο Τρίτση στο Ίλιον.

Ούτε λεπτό χαμένο για την επιτυχία των Φεστιβάλ Θέλουμε και μπορούμε τις επόμενες μέρες τα Φεστιβάλ να είναι το μεγαλύτερο γεγονός σε όλες τις πόλεις. Είμαστε αποφασισμένοι να μην λυπηθούμε κόπους έτσι ώστε να στολιστούν όλες οι μεγάλες πόλεις με τα πανό και τις αφίσες του Φεστιβάλ. Θέλουμε και μπορούμε να φτάσουμε στους χιλιάδες νέους με τους οποίους έχουμε κοινά προβλήματα. Είμαστε αποφασισμένοι πριν το Φεστιβάλ να δημιουργηθεί σε κάθε πόλη ένα κύμα συζητήσεων, προβληματισμού και αναζήτησης. Για αυτό ριχνόμαστε στη μάχη ώστε να οργανωθούν χιλιάδες εξορμήσεις σε χώρους όπου εργάζεται η νέα γενιά. Για αυτό προετοιμάζονται οι σύντροφοί μας μαθητές ώστε σε όλα τα σχολεία με το άνοιγμά τους να φτάσουν τα μηνύματα και το πρόγραμμα του Φεστιβάλ, το κουπόνι ενίσχυσης. Για αυτό προετοιμάζονται οι σύντροφοί μας φοιτητές και σπουδαστές ώστε σε κάθε Πανεπιστήμιο, σε κάθε σχολή, σε κάθε ΤΕΙ το Φεστιβάλ να ταράξει τα λιμνάζοντα νερά. Άλλωστε, τα Φεστιβάλ θα είναι το πρώτο αγωνιστικό ραντεβού για το καλωσόρισμα των πρωτοετών φοιτητών. Τα Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του “Οδηγητή” ήταν πάντα ευκαιρία χιλιάδες νέοι άνθρωποι να εμπνευστούν από τις επαναστατικές ιδέες, από την κοσμοθεωρία του μαρξισμού-λενινισμού. Θα δώσουμε λοιπόν όλες μας τις δυνάμεις να φτάσουμε σε χιλιάδες, ώστε η πορεία μέχρι και τα Φεστιβάλ να είναι η ευκαιρία ώστε εκατοντάδες νέοι να πάρουν επαναστατική, πρωτοπόρα θέση στον αγώνα για τη ζωή και τον μέλλον τους, να γίνουν μέλη της Κομμουνιστικής Νεολαίας Ελλάδας.

Το μέλλον δε θα ’ρθει από μονάχο του… Απευθύνουμε σε κάθε νέο και νέα κάλεσμα να αναζητήσει, να μάθει και να προβληματιστεί. Γιατί παρά την εναλλαγή κυβερνήσεων τα μνημόνια, τα μέτρα που τσακίζουν τα δικαιώματά μας όχι μόνο παραμένουν εδώ, αλλά συνεχώς προστίθενται νέα από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Όλα τα προβλήματά μας σήμερα έχουν μία ρίζα, τον καπιταλισμό. Αυτόν υπηρετούν οι σημερινές και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, για αυτό και μοιάζουν σαν δύο σταγόνες νερό... Όσο και αν προσπαθούν να το κρύψουν με τεχνητούς τσακωμούς και διαπληκτισμούς... υπάρχει κάτι πιο βαθύ που τους ενώνει: Η προσήλωσή τους για

την εξυπηρέτηση του συστήματος των καπιταλιστών και των επιτελείων του. Απέναντι σε αυτόν τον αδιέξοδο δρόμο, απάντηση στο «τι μπορούμε να κάνουμε;», η μόνη φιλολαϊκή διέξοδος είναι αυτή που προτείνει το ΚΚΕ. Θέτουμε ορισμένους προβληματισμούς σε όσους, παρότι αναγνωρίζουν ότι ο καπιταλισμός είναι ένα άδικο σύστημα, σήμερα κρατούν αμφιβολίες και αναρωτιούνται αν είναι εφικτή η διέξοδος που προτείνουμε, ο σοσιαλισμός:  Αν πράγματι ο σοσιαλισμός-κομμουνισμός είναι ανέφικτος, τότε γιατί οι καπιταλιστές μισθώνουν εκατοντάδες δημοσιογράφους και “επιστήμονες” ώστε να τον πολεμήσουν; Όπως αποδείχτηκε και πρόσφατα με το αντικομμουνιστικό συνέδριο που πραγματοποιήθηκε στο Ταλίν της Εσθονίας, ενδιαφέρονται να αμαυρώσουν στη συνείδηση των λαών, και ιδιαίτερα της νέας γενιάς, τις κατακτήσεις και τα μεγάλα επιτεύγματα που κατάφερε ο σοσιαλισμός κατά τον 20ό αιώνα. Πολύ περισσότερο ενδιαφέρονται να βάλουν εμπόδια στον αγώνα που αναπτύσσεται σήμερα για τη σοσιαλιστική προοπτική, να αποκρύψουν τα όσα μπορεί να προσφέρει ο σοσιαλισμός σήμερα αξιοποιώντας την τεχνολογική εξέλιξη, τη γνώση του ανθρώπου που έχει συσσωρευτεί όλα αυτά τα χρόνια. Πυροβολούν το παρελθόν για να χτυπήσουν το μέλλον...

 Όσοι αηδίασαν βλέποντας την ανιστόρητη ταύτιση των κομμουνιστών που έδωσαν το αίμα τους σε όλη την Ευρώπη για το τσάκισμα του ναζισμού, με τους φασίστες(!), πρέπει σήμερα να αναλάβουν δράση ώστε να σταματήσει το ξαναγράψιμο της Ιστορίας.

Ο κομμουνισμός είναι το βασίλειο της ελευθερίας... Πολλοί νέοι, επηρεασμένοι από την προπαγάνδα των αστών επιστημόνων, ιστορικών και άλλων “υπαλλήλων του συστήματος”, αναρωτιούνται αν υπάρχει ελευθερία στην κοινωνία για την οποία παλεύουμε. Να προβληματιστούν από το εξής: Είσαι πραγματικά ελεύθερος να κάνεις ό,τι θες σήμερα; Πόσο ελεύθερος είναι ο εργαζόμενος στη μαθητεία με 9 ευρώ μεροκάματο, ο εργαζόμενος των 500 ευρώ, ο φοιτητής που δουλεύει από το πρώτο έτος για να τα βγάλει πέρα, ο άνεργος που μένει για μήνες κλεισμένος στο σπίτι; Η ελευθερία για τον εργάτη στον καπιταλισμό είναι η ελευθερία να τον εκμεταλλεύονται οι επιχειρηματίες. Για εμάς ελευθερία για την πλειοψηφία της ανθρωπότητας, για την εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα σημαίνει κατάργηση των αλυσίδων της εκμετάλλευσης. Πραγματικά ελεύθερος είναι ο λαός που ξεφορτώνεται από την πλάτη του τους αστούς, το κράτος και την εξουσία τους. Λαός ελεύθερος είναι ο λαός που ζει χωρίς αφεντικά, όρθιος και όχι γονατιστός. Ραντεβού λοιπόν στο 43ο Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή σε όλη τη χώρα. Στην συνάντηση εκατοντάδων χιλιάδων νέων με την πολιτική πρόταση του ΚΚΕ, την συνάντηση εκατοντάδων χιλιάδων που έχουν αντικειμενικό συμφέρον από τη συμμετοχή τους στον αγώνα και στην οργάνωση της πάλης σε κάθε χώρο. Στην πρώτη αγωνιστική συνάντηση της νέας χρονιάς για χιλιάδες μαθητές, φοιτητές, άνεργους και εργαζόμενους. Σταύρος Σκουλλής μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ

4 “Το έξυπνο πουλί...

...από τη μύτη πιάνεται”

Μπορεί η ΟΝΝΕΔ να κόπτεται -υποτίθεται- για την αριστεία και για το αν οι καλοί μαθητές θα κρατούν τη σημαία ή όχι, όμως με το “Δελτίο Τύπου για την Ημέρα Μνήμης των Θυμάτων του Σταλινισμού και του Ναζισμού” (σ.σ. έτσι ονομάζει η ΕΕ την 23η Αυγούστου οπότε υπογράφηκε το Σύμφωνο Ρίμπεντροπ-Μολότοφ) αποδεικνύει στην πράξη ότι στο μάθημα της Ιστορίας παίρνει πολύ κάτω από τη βάση… Λέει π.χ. για τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο το εξής ανιστόρητο: «Μια ημέρα ντροπής στην Ευρωπαϊκή ιστορία, όταν δύο απολυταρχικά καθεστώτα (σ.σ. εννοούν τον φασισμό και τον σοσιαλισμό) ...συμφώνησαν ότι ο πρωταρχικός εχθρός και των δύο είναι η φιλελεύθερη δημοκρατία». Βέβαια, αν θέλεις να είσαι αντικειμενικός δεν μπορεί να αναφέρεσαι στο Σύμφωνο Ρίμπεντροπ-Μολότοφ, το οποίο ήταν σύμφωνο μη επίθεσης, δηλαδή μια αναγκαία συνθήκη ώστε να μπορέσει η ΕΣΣΔ να προετοιμάσει την άμυνά της και να τσακίσει τον ναζισμό -κάτι που έκανε, προβλέποντας την επίθεση η οποία και τελικά πραγματοποιήθηκε από τη ναζιστική Γερμανία στις 22 Ιούνη 1941- και να μην αναφέρεσαι στο Σύμφωνο του Μονάχου. Είναι το Σύμφωνο που υπέγραψαν οι πρωθυπουργοί της Μ. Βρετανίας και της Γαλλίας με τους Χίτλερ και Μουσολίνι στις 29 Σεπτέμβρη 1938, παραχωρώντας στη Γερμανία το σουδητικό τμήμα της Τσεχοσλοβακίας.

Αφού όμως έπιασε καημός την ηγεσία της ΟΝΝΕΔ για την ιστορία, προτείνουμε πριν ξαναπιάσει στο στόμα της τον κομμουνισμό, τον Στάλιν και τη Σοβιετική Ένωση, να μάθει ορισμένα βασικά γεγονότα και …να σέβεται... τις μάχες σε Στάλινγκραντ, Λένινγκραντ, Μόσχα, Κουρσκ, την κόκκινη σημαία με το σφυροδρέπανο καρφωμένη στην καρδιά του φασιστικού τέρατος στο Ράιχσταγκ, τις 1.710 πόλεις και τα 70.000 χωριά της ΕΣΣΔ που ισοπέδωσαν οι ναζί, τα 20 εκατομμύρια νεκρούς της Σοβιετικής Ένωσης, που μαζί με τους ανάπηρους έφθασαν συνολικά τα 30 εκατομμύρια θύματα, όταν οι νεκροί της Βρετανίας έφτασαν τις 375 χιλιάδες και των ΗΠΑ τις 405 χιλιάδες. Το γεγονός ότι το καλοκαίρι του 1944, στη δυτική Ευρώπη οι αμερικανοβρετανικές δυνάμεις αντιμετώπιζαν 75 γερμανικές μεραρχίες, ενώ ο Κόκκινος Στρατός είχε καθηλώσει 200 στο ανατολικό μέτωπο! Αντίστοιχα τις μεγάλες μάχες του απελευθερωτή της Ελλάδας, ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, με εμψυχωτή το ΚΚΕ, τους 200 δολοφονημένους κομμουνιστές της Καισαριανής, που μόνο ...συμφωνίες δεν έκαναν με τους ναζί, όταν τμήμα του αστικού πολιτικού κόσμου συνεργαζόταν ανοιχτά με τον κατακτητή. Υ.Γ.: Επειδή ωστόσο δεν μπορούμε να πιστέψουμε ότι η ηγεσία της ΟΝΝΕΔ είναι επιπέδου Παπαγγελή, που έλεγε ότι «στα 15 μου διάβασα το “Κεφάλαιο” του Καρλ Μαρξ και είδα ότι ο άνθρωπος λέει βλακείες», έχουμε την... υποψία ότι οι άνθρωποι είναι απλά υπερασπιστές του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος. Γι’ αυτό μπόρεσαν συνειδητά, σε μία μικρή ανακοίνωση να πουν δεκάδες ψέματα. Αλλιώς, ας ανοίξουν και κανένα βιβλίο… και πολύ περισσότερο τα μέλη τους ας μην καταπίνουν αμάσητο το κουτόχορτο που τους κερνά η ηγεσία της ΟΝΝΕΔ.

ΜΙΚΡΕΣ αγγελίες ΔΙΑΒΑΣΑ

Τα μαθηματικά του ΣΥΡΙΖΑ... Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν τα πάει πολύ καλά με τα Μαθηματικά. Θεωρεί πως 1-1=2!!! Απόδειξη:  Κατάργηση μνημονίων  2 Μνημόνια  Κατάργηση ΕΝΦΙΑ  Πολλαπλασιασμός ΕΝΦΙΑ  Κατάργηση Πανελληνίων  Διπλές Πανελλήνιες στην Γ΄ Λυκείου

Θυσία στο βωμό του κέρδους Ιδιαίτερα αιματηρό αποδείχθηκε το φετινό καλοκαίρι για την εργατική τάξη. Μόνο τους τελευταίους 2 μήνες τουλάχιστον 18 εργαζόμενοι έχασαν τη ζωή τους στη μάχη για το μεροκάματο, ενώ δεκάδες ήταν τα “ατυχήματα” που οδήγησαν σε τραυματισμούς, λιποθυμίες κ.λπ. Κι αν η εργοδοσία και το κράτος της έχουν σε κάθε περίπτωση μια έτοιμη απάντηση που τους βγάζει λάδι και φορτώνει την ευθύνη στο θύμα ή στην “κακιά ώρα”, κάποιες περιπτώσεις “βγάζουν μάτι”. Όπως αυτή της 62χρονης εργαζόμενης στην καθαριότητα του δήμου Ζωγράφου, που ξεψύχησε όταν ανέλαβε εργασία για τρίτη φορά μέσα σε 33 ώρες, σε συνθήκες αφόρητης ζέστης. Να πού οδηγούν η εντατικοποίηση, η διευθέτηση του χρόνου εργασίας που δίνει το δικαίωμα στα αφεντικά να απασχολούν τους εργάτες για 4 ώρες τη μια μέρα και για 12 την επόμενη, να τους δίνουν τα ρεπό όποια μέρα της εβδομάδας θέλουν, πράγμα που σημαίνει μέχρι και 10 με 12 μέρες συνεχόμενη δουλειά, η έλλειψη μέτρων προστασίας -γιατί κοστίζουν-, η δουλειά μέχρι τα γεράματα κ.λπ. Άλλη μια απόδειξη του τι σημαίνει για την εργατική τάξη η περιβόητη “δίκαιη ανάπτυξη” που τάζει η κυβέρνηση.

Να γράφεις ότι «στην ναζιστική Γερμανία σε γενικές γραμμές μπορούσες να κοιμάσαι “ήσυχος”, δεδομένου ότι δεν είχες κάποιες γονιδιακά προκαθορισμένες ιδιότητες». Παρακάτω, έγραψες ότι «Αυτή η σχετική ασφάλεια δεν έχει καμία σχέση με τη διάχυτη τρομοκρατία του σταλινισμού». Εκεί, στα “Νέα” δεν κάνετε εξίσωση ναζισμού-κομμουνισμού που κάνουν οι άλλοι για να βγάλουν λάδι τον καπιταλισμό. Ξέπλυμα του ναζισμού κάνετε! Για τον ίδιο σκοπό φυσικά…

ΣΕ ΑΚΟΥΣΑ Τη στιγμή που καιγόταν όλη η Ελλάδα να λες ότι «...αν θέλουν να χτίσουν στο δάσος ας χτίσουν, να τελειώνουμε με αυτό το ταμπού, αν έχουν πυρόσβεση ας χτίσουν...». Το ‘χουμε πει πολλές φορές: Άξιος ο μισθός σου, Άρη Πορτοσάλτε…

Όλοι μαζί μπορούμε... χωρίς αφεντικά Μεγάλη τάπα από τον δήμαρχο της Πάτρας, Κ. Πελετίδη, έφαγε ο Πατούλης και οι φίλοι του στον ΣΚΑΪ. Αφορμή στάθηκε η απόφαση του ΔΣ της ΚΕΔΕ, της οποίας πρόεδρος είναι ο Πατούλης, να υλοποιήσει δράση με τίτλο “Όλη η Ελλάδα τρέχει για ένα πιάτο φαΐ” (!!!), σε συνεργασία με τον φορέα “Όλοι μαζί μπορούμε” και με την υποστήριξη του ΣΚΑΪ. Το ότι οι εκδηλώσεις διοργανώνονται από τον ΣΚΑΪ του εφοπλιστή Αλαφούζου και την ΚΕΔΕ, που δεν έχει ψελλίσει ούτε λέξη τόσο καιρό, για την πολιτική που γεννά τη φτώχεια και την εξαθλίωση, που στηρίζουν τα βάρβαρα μέτρα των μνημονίων και της ΕΕ, θυμίζουν σε όλους μας πως «…αυτοί που πήραν το φαΐ απ’ το τραπέζι κηρύσσουν τη λιτότητα…» Όπως πολύ γλαφυρά αναφέρεται και στην ανακοίνωση του Δήμου της Πάτρας: «Η φτώχεια και η εξαθλίωση για μας δεν είναι κοινωνικό event!». “Όλοι μαζί μπορούμε” λοιπόν! Αρκεί να βγάλουμε από τη μέση τα παράσιτα της κοιινωνίας, τους καπιταλιστές που πλουτίζουν ακριβώς επειδή θερίζει η φτώχεια.

Οδηγητής ϐ Σεπτέμβρης 2017

Δεν είναι για γέλια

“Αντικαπιταλιστές” ακόλουθοι του αντικομμουνισμού

Πολλοί μπορεί να γέλασαν όταν είδαν στο youtube έναν γραφικό ρασοφόρο να επιτίθεται με σφεντόνα στα “σατανιασμένα” δαιμόνια που (όπως όλοι γνωρίζουμε) αράζουν πάνω στις κεραίες της κινητής τηλεφωνίας, ή να επιδίδεται σε... ακτιβισμούς έξω από τον ειδωλολατρικό ναό “στάδιο του Ολυμπιακού”. Το πράγμα σοβαρεύει όμως, όταν βλέπεις τον ίδιο να καταστρέφει έργα τέχνης, να βεβηλώνει μνημείο για το Ολοκαύτωμα των Εβραίων, να εξυμνεί τους ναζί της Χρυσής Αυγής έξω από τα γραφεία τους κ.λπ. Είτε πρόκειται για “βαρεμένο”, είτε για μια προσπάθεια να διαδοθεί ο σκοταδισμός και η ναζιστική ιδεολογία σε ανυποψίαστο κόσμο μέσω του “χαβαλέ” (που μάλλον αυτό είναι) η συγκεκριμένη περίπτωση αποτελεί μια καλή αφορμή για να είμαστε πιο υποψιασμένοι σχετικά με το πώς προκύπτουν τα viral του ίντερνετ. Το γεγονός ότι υπάρχουν (ναι, υπάρχουν) άνθρωποι που πιστεύουν αυτά που λέει ο συγκεκριμένος (και όχι μόνο), υπογραμμίζει πόσο πίσω προσπαθεί να γυρίσει την κοινωνική συνείδηση ο καπιταλισμός όσο περισσότερο σαπίζει. Και βέβαια, αυτό το έδαφος είναι το πλέον ευνοϊκό για τους ναζί της ΧΑ οι οποίοι έσπευσαν να υιοθετήσουν τον κύριο αυτόν.

Τις τελευταίες μέρες έγινε ακόμα πιο φανερό ότι η επίθεση στην ΕΣΣΔ, την δεκαετία του ΄30 και στο πρόσωπο του ηγέτη της, Ι. Στάλιν, αποτελεί την αιχμή του δόρατος του αντικομμουνισμού. Και είναι λογικό αφού πρόκειται για την περίοδο κατά την οποία η ΕΣΣΔ δόθηκε σκληρή και αιματηρή μάχη απέναντι σε πρώην εκμεταλλευτές, πράκτορες, φασίστες και σαμποτέρ για την επέκταση των κομμουνιστικών σχέσεων παραγωγής, παράλληλα με την προετοιμασία για την απόκρουση της ναζιστικής εισβολής, χωρίς αυτό να αναιρεί τα λάθη και τις αδυναμίες της σοσιαλιστικής οικοδόμησης κατά την συγκεκριμένη περίοδο. Παρόλα αυτά, κάποιοι που αυτοαποκαλούνται “αντικαπιταλιστές” και “κομμουνιστές” δεν έχουν πρόβλημα να σιγοντάρουν αυτή την επίθεση. Έτσι, στο ειδησεογραφικό site της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, επέλεξαν αυτή την περίοδο για να δημοσιεύσουν κείμενο για το ΚΚΕ και τις… δίκες της Μόσχας, ενώ στα δημοφιλή του site ανέβηκε ένα εμετικό κείμενο (προ διετίας, ήταν και καλοκαιράκι, πού όρεξη για δουλειά), όπου αναπαράγεται κάθε αντικομμουνιστική συκοφαντία βγαλμένη από τα συρτάρια της ναζιστικής προπαγάνδας. Μάλιστα αποφάσισαν ότι η υπεράσπιση της ΕΣΣΔ αποτελεί… αντικομμουνισμό. Ίσως δεν το έχουν πάρει χαμπάρι, αλλά οι ίδιοι οι αντικομμουνιστές της ΕΕ ομολογούν ότι επόμενος στόχος τους μετά την καθιέρωση του Στάλιν ως “σφαγέα” θα είναι να καθιερωθούν και οι Μαρξ, Ένγκελς και Λένιν, ως θεωρητικοί πατέρες των… “σφαγών”. Εύκολο λοιπόν θα είναι για τους οπορτουνιστές να πολεμήσουν και με αυτά τα μέσα τον μαρξισμό-λενινισμό, άθλημα στο οποίο έτσι κι αλλιώς διαπρέπουν από την πρώτη μέρα της ύπαρξής τους...

Αποκλεισμός του Ολυμπιακού από το Champions League!

Η σχέση του Κοντονή με τον κομμουνισμό είναι τόση όση του Μαρξ με το Marks & Spencer...

Ο Οδηγητής σε παγκόσμια αποκλειστικότητα αποκαλύπτει ότι ύστερα από αίτημα της Εσθονικής προεδρίας της ΕΕ προς την UEFA, και με τη σύμφωνη γνώμη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΑΝΕΛ και της ΝΔ, ο Ολυμπιακός αποκλείεται από το Champions League. Στο αιτιολογικό της απόφασης που αναρτήθηκε με πανηγυρικούς τόνους στο site της Χρυσής Αυγής αναφέρεται: «Βάζουμε τέλος στα εγκλήματα των κομμουνιστών αποκλείοντας τον απόγονο του θεωρητικού του κομμουνισμού Φρίντριχ Ένγκελς από τα κύπελλα Ευρώπης. Από ΄δω και στο εξής οι ποδοσφαιρικές ομάδες της Ευρώπης επιτρέπεται να αγοράζουν αποκλειστικά παίχτες των οποίων οι πρόγονοι ήταν συνεργάτες των ναζί.»

Τα ναρκωτικά (ξανά)δολοφονούν τη μουσική Απανωτά τα χτυπήματα για τους φίλους της rock μουσικής τους τελευταίους μήνες. Μετά την αυτοκτονία του Chris Cornell των Soundgarden και Audioslave τον περασμένο Μάη, ήρθε μέσα στον Ιούλη και η αυτοκτονία του Chester Bennington των Linkin’ Park. Oι δυο τους ήταν μάλιστα στενοί φίλοι και, όπως λέγεται, ο Chester ήταν συντετριμμένος από τον χαμό του Cornell. Διέπραξε μάλιστα την αυτοκτονία του τη μέρα που ο φίλος του θα είχε τα 52α γενέθλιά του. Άλλο ένα στοιχείο που μοιράζονταν ήταν ο εθισμός σε ναρκωτικά και άλλες ουσίες, γεγονός που έπαιξε τον καθοριστικό ρόλο στην τραγική κατάληξή τους. Οι δύο θάνατοι ήρθαν σχεδόν ταυτόχρονα με τη νομιμοποίηση της φαρμακευτικής κάνναβης στη χώρα μας, εξέλιξη που ανοίγει τον δρόμο για τη νομιμοποίηση του ναρκωτικού γενικότερα. Ακόμα, μας θύμισαν το κλασικό επιχείρημα των υπερασπιστών της νομιμοποίησης των ναρκωτικών, ότι αυτά “δίνουν έμπνευση” στους καλλιτέχνες. Αλήθεια, η ροκ μουσική θα ήταν πιο φτωχή αν ζούσαν σήμερα ο Cornell και ο Chester; Αν δεν είχαν πεθάνει πριν κλείσουν τα 30 ο Jimy Hendrix, η Janice Joplin, o Jim Morrison, ο Kurt Cobain και τόσοι άλλοι; Μάλλον όχι, λέμε εμείς... Άλλωστε, όπως έχει πει και ο μεγάλος κιθαρίστας Eric Clapton που κατάφερε να απεξαρτηθεί : «Αρχικά σου δημιουργεί (σ.σ.: η εξάρτηση) μια ψευδαίσθηση δημιουργίας. Παραμύθια. Στην πραγματικότητα δε μπορείς να κρατήσεις ούτε την πένα, όχι να παίξεις ή να γράψεις μουσική».

QU I Z

Σε ποι ον ανή κε Αγίου Όρους ι η πρόταση : «Με τα ελλ να ενι σημ ην σχ φρένο υθεί η Ναυ όκτητα πλοία αία σ , τι που ζη τους εκβιασμ λία και να για τά κατ ο μ ύ πει ς της άρ έχουν οι έλλη γηση των πρ Γερμανίας νες εφ ο οπλιστ νομίων που ές...» A. Στο νΦ Κρανιδ αήλο ιώτη

Β. Στο ν Ηλία Κασιδιάρη

Δύσκολη η λύση... Σωστή απάντηση: το Γ! Η ...άκρως “ταξική” πρόταση για ενίσχυση των προνομίων των εφοπλιστών ανήκει στον υπουργό Γ. Στο ν Πανα Ναυτιλίας της κυβέρνηγιώτη Κουρο υμπλή σης του ΣΥΡΙΖΑ, Π. Κουρουμπλή. Ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες του “Οδηγητή” Δ. Στο αναφέρουν ότι η Χρυσή νΒ Μαρινά αγγέλη Αυγή προχώρησε σε εκκη καθαρίσεις και διαγραφές των υπευθύνων ναζί στον τομέα της Ναυτιλίας. Είναι δυνατόν μετά από 140 επερωτήσεις υπέρ των εφοπλιστών να μην είχαν σκεφτεί τη σημαία του Αγίου Όρους...;;;!!!

 



πό τη μέρα της δημοσίευσης του “Οδηγητή” μετράμε αντίστροφα 19 μέρες μέχρι την κορύφωση των κεντρικών εκδηλώσεων του 43ου Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή στην Αθήνα, 21, 22 και 23 Σεπτέμβρη στο Πάρκο Τρίτση, στο Ίλιον. Φέτος είναι μια ιδιαίτερη χρονιά. 100 χρόνια από τη Μεγάλη Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση του 1917 στη Ρωσία, που συντάραξε τα θεμέλια της εκμεταλλευτικής κοινωνίας, το Φεστιβάλ είναι αφιερωμένο σε αυτό το κοσμοϊστορικό γεγονός. Το σύνθημα 100 χρόνια από τις μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο, «το μέλλον δε θα ‘ρθει από μονάχο του... αν δεν πάρουμε μέτρα κι εμείς», δανεισμένο από τους στίχους του ποιητή της Επανάστασης, Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι, δίνει τον τόνο. Ήδη χιλιάδες νέοι, εργαζόμενοι, άνεργοι, μαθητές, φοιτητές, σπουδαστές της τεχνικοεπαγγελματικής εκπαίδευσης τίμησαν με την παρουσία τους στις εκδηλώσεις των Φεστιβάλ τα 100 χρόνια από τις μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο, ήρθαν σε επαφή με την πολιτική πρόταση του ΚΚΕ, τις θέσεις και τη δράση του Κόμματος και της ΚΝΕ. Το Φεστιβάλ, αποτελεί το μεγαλύτερο πολιτικό-πολιτιστικό γεγονός της χρονιάς για τη νεολαία. Είναι μια εικόνα από το όμορφο μέλλον για το οποίο αγωνίζονται καθημερινά τα μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ σε χώρους δουλειάς, σχολεία, σχολές, γειτονιές. Της

 



ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

  Κατερίνη: 2 Σεπτέμβρη, Πάρκο Κατερίνης, με ομιλητή τον Χρήστο Κυγιάκη, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ.  Βέροια: 8 Σεπτέμβρη, Πλατεία Δημαρχείου, με ομιλητή τον Σωτήρη Αβραμόπουλο, μέλος του Γραφείου Περιοχής της ΚΟ Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ.  Έδεσσα: 8 Σεπτέμβρη, Αμφιθέατρο Βαροσίου, με ομιλητή τον Γρηγόρη Κλιγκόπουλο, μέλος του Γραφείου Περιοχής της ΚΟ Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ.  Νέα Μουδανιά: 5 Σεπτέμβρη, Πλατεία Μουδανιών, με ομιλητή τον Γιάννη Κανάτσιο, μέλος της ΚΕΟΕ της ΚΝΕ.  Σέρρες: 10 Σεπτέμβρη, Πλατεία Ελευθερίας, με ομιλήτρια τη Θεανώ Καπέτη, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.  Κιλκίς: 11 Σεπτέμβρη, Πλατεία Ειρήνης, με ομιλητή τον Νίκο Χριστάνη, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.

κοινωνίας της πραγματικής ελευθερίας, της ζωής με δικαιώματα, του σοσιαλισμούκομμουνισμού. Η κόκκινη πολιτεία χτίζεται κάθε χρόνο με κέφι, μεράκι, ενθουσιασμό και δημιουργικότητα από τα μέλη και τους φίλους της ΚΝΕ. Με μοναδικούς “χορηγούς” τις ελπίδες, τα όνειρα, τις ανάγκες μας. Τώρα, τις τελευταίες μέρες που έχουν απομείνει δίνουμε όλες μας τις δυνάμεις! Με το πρόγραμμα και το κουπόνι στο χέρι, για να φτάσει το ανατρεπτικό μήνυμα του Φεστιβάλ σε κάθε νέο και νέα. Οργώνουμε χώρους δουλειάς, σχολεία, σχολές, γειτονιές ώστε να καλέσουμε χιλιάδες νέους και νέες στη μεγάλη συνάντηση νεολαίας, στον σταθμό συζήτησης, αγώνα, προβληματισμού, διασκέδασης, ψυχαγωγίας, της καλλιτεχνικής δημιουργίας και αφύπνισης. Πάνω απ΄ όλα για να συζητήσουμε το “τι πρέπει να γίνει”, τα μέτρα που πρέπει κι εμείς να πάρουμε. Στις σειρές που ακολουθούν μπορείτε να βρείτε τις ημερομηνίες των Φεστιβάλ σε μεγάλες πόλεις της Ελλάδας, με τις πολιτικές συγκεντρώσεις που περιλαμβάνουν. Στη συνέχεια, το πρόγραμμα των κεντρικών εκδηλώσεων στην Αθήνα, οι οποίες θα κορυφωθούν το Σάββατο 23 Σεπτέμβρη με τη μεγάλη πολιτική συγκέντρωση στις 20.30 με ομιλία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα και χαιρετισμό του Γραμματέα του ΚΣ της ΚΝΕ, Νίκου Αμπατιέλου.

  ΗΠΕΙΡΟΣ – ΚΕΡΚΥΡΑ - ΛΕΥΚΑΔΑ 

ΘΕΣΣΑΛΙΑ  Λάρισα: 15-16 Σεπτέμβρη, Κοίτη Πηνειού, με ομιλήτρια κατά τη δεύτερη μέρα, την Ελένη Μπέλλου, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.  Βόλος: 15-16 Σεπτέμβρη, Πάρκο Ρήγα Φεραίου (δημαρχείο), με ομιλητή κατά τη δεύτερη μέρα τον Θοδωρή Χιώνη, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.  Καρδίτσα: 9 Σεπτέμβρη, Α’ Λύκειο (απέναντι από Παυσίλυπο),με ομιλητή τον Γιώργο Λαμπρούλη, στέλεχος και βουλευτή του ΚΚΕ.



 Γιάννενα: 15-16 Σεπτέμβρη, Πάρκο Λιθαρίτσια, με ομιλητή κατά τη δεύτερη μέρα, τον Τηλέμαχο Δημουλά, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.  Κέρκυρα: 9 Σεπτέμβρη, Πάνω πλατεία, με ομιλητή τον Νεκτάριο Τριαντή, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.  Πρέβεζα: 9 Σεπτέμβρη, Πυροβολικό, με ομιλήτρια την Κατερίνα Μιχαλιού, μέλος του Γραφείου Περιοχής της ΚΟ Ηπείρου-Κέρκυρας-Λευκάδας του ΚΚΕ.  Ηγουμενίτσα: 8 Σεπτέμβρη, στα Πλατανάκια, με ομιλήτρια την Αφροδίτη Μπόμπολη, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ και Γραμματέα της Οργάνωσης Ηπείρου-Κέρκυρας-Λευκάδας της ΚΝΕ.  Άρτα: 1-2 Σεπτέμβρη, Πλατεία Σκουφά, με ομιλητή κατά την πρώτη μέρα τον Κώστα Παπαδάκη, μέλος της ΚΕ και ευρωβουλευτή του ΚΚΕ.



σε τ Μίκ Θεο Κίτρ

21. 22.

«Αν

23.

20. 20.

ΔΥΤΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ  Αίγιο: 2 Σεπτέμβρη, Πολύκεντρο, με ομιλητή τον Δημήτρη Τζαβάρα, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.  Αγρίνιο: 9 Σεπτέμβρη, Παπαστράτειο Γυμνάσιο, με ομιλητή τον Μάκη Παπαδόπουλο, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.  Πύργος: 9 Σεπτέμβρη, Πάρκο Κούβελου, με ομιλητή τον Θανάση Σγούρο, μέλος της ΚΕΟΕ της ΚΝΕ.  Κεφαλονιά: 2 Σεπτέμβρη, προαύλιο Ξενία, με ομι τον ΧρήστοΤριάντη, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ.  λητή  Ζάκυνθος: 10 Σεπτέμβρη, πλατεία Σολωμού, με ομι λήτρια Κωνσταντίνα Τσιουπρά, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ.

21. 23.

κόν

21.

Ζαρ



 

22.

και Mill

Οδηγητής ϐ Σεπτέμβρης 2017



 ΑΙΓΑΙΟ 

ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΣΤΕΡΕΑ-ΕΥΒΟΙΑ 

ΔΥΤΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ



 Χίος: 2 Σεπτέμβρη, στο Κόκκινο Φαναράκι, με ομιλητή τον Νίκο Λάππα, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ.  Κάλυμνος: 3 Σεπτέμβρη, στην Πλατεία Χριστού, με ομιλήτρια την Μαρία Γκιτάκου, στέλεχος της ΚΝΕ.  Σάμος: 9 Σεπτέμβρη, στην Πορφυριάδα στο Καρλόβασι, με ομιλητή τον Κυριάκο Ιωαννίδη, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.  Λέσβος: 16 Σεπτέμβρη, στη Μυτιλήνη στα Κεντρικά Λύκεια, με ομιλητή τον Δημήτρη Αρβανιτάκη, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.  Ρόδος: 16 Σεπτέμβρη, στο Αίθριο του Πανεπιστημίου, με ομιλητή τον Παναγιώτη Μεντρέκα, μέλος της Γραμματείας της ΚΕ του ΚΚΕ.

 Χαλκίδα: 16 Σεπτέμβρη, Πάρκο Δέλτα, με ομιλητή τον Κύριλλο Παπασταύρου, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.  Λιβαδειά: 15 Σεπτέμβρη, Ζάππειο, με ομιλητή τον Κώστα Μπασδέκη, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.  Λαμία: 9 Σεπτέμβρη, Πάρκο πρώην στρατοπέδου Τσαλτάκη, με ομιλητή τον Κώστα Μπάτσικα, μέλος της Γραμματείας της ΚΕ του ΚΚΕ.

ΚΡΗΤΗ  Ηράκλειο: 15-16 Σεπτέμβρη, Κομμένο Μπεντένι, με ομιλητή κατά τη δεύτερη μέρα, τον Γιάννη Πρωτούλη, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.  Άγιος Νικόλαος: 2 Σεπτέμβρη, στη Λίμνη Αγ. Νικολάου, με ομιλητή τον Βαγγέλη Μαγνήσαλη, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ.  Χανιά: 8-9 Σεπτέμβρη, Πάρκο Ειρήνης και Φιλίας, με ομιλήτρια κατά τη δεύτερη μέρα, τη Λουίζα Ράζου, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.  Ρέθυμνο: 10 Σεπτέμβρη, Πλατεία Μικρασιατών, με ομιλητή τον Γιάννη Μανουσογιαννάκη, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.

ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ  Καλαμάτα: 8-9 Σεπτέμβρη, Πάρκο Λιμενικού, με ομιλητή κατά τη δεύτερη μέρα, τον Νίκο Σοφιανό, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.  Κόρινθος: 2 Σεπτέμβρη, Πλατεία Φλοίσβου, με ομιλητή τον Θανάση Κολιζέρα, μέλος του Γραφείου Περιοχής της ΚΟ Πελοποννήσου του ΚΚΕ.  Ναύπλιο: 2 Σεπτέμβρη, Θεατράκι του ΟΣΕ, με ομιλητή τον Γιάννη Τζαβάρα, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ.

 Κοζάνη: 8 Σεπτέμβρη, Δημοτικό Πάρκο, με ομιλητή τον Κώστα Αβραμόπουλο, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.  Φλώρινα: 3 Σεπτέμβρη, Νέο Πάρκο, με ομιλήτρια την Τίνα Κουζιάκη, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ.



 

ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΚΑΙ ΘΡΑΚΗ



 Δράμα: 2 Σεπτέμβρη, Δημοτικό Πάρκο, με ομιλητή τον Ηλία Αργυρόπουλο, Γραμματέα του Συμβουλίου Περιοχής Ανατολικής Μακεδονίας-Θράκης της ΚΝΕ.  Αλεξανδρούπολη: 9 Σεπτέμβρη, Πάρκο Ακαδημίας, με ομιλητή τον Θανάση Τζίμα, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.  Κομοτηνή: 15 Σεπτέμβρη, Κεντρική Πλατεία, με ομιλητή τον Σωκράτη Μπουντόλο.  Ξάνθη: 16 Σεπτέμβρη, Αμφιθέατρο Κεντρική Πλατεία, με ομιλητή τον Γιώργο Πυργέλη, μέλος του Γραφείου Περιοχής της ΚΟ Ανατολικής ΜακεδονίαςΘράκης του ΚΚΕ.  Καβάλα: 17 Σεπτέμβρη, Πάρκο Φαλήρου, με ομιλητή τον Γιώργο Μαρίνο, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

Το πρόγραμμα των κεντρικών εκδηλώσεων του 43ου Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή  212223 Σεπτέμβρη Πάρκο Τρίτση ΠΕΜΠΤΗ  21 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ 

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ  22 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ 

Κεντρική Σκηνή

21.30: Συναυλία µε τον Παντελή Θαλασσινό 23.00: «Οταν σφίγγουν το χέρι», αφιέρωµα

21.30: «Το µέλλον δε θα 'ρθει από µονάχο

σε τραγούδια του µεγάλου µας µουσικοσυνθέτη Μίκη Θεοδωράκη, µε τη Λαϊκή Ορχήστρα «Μίκης Θεοδωράκης». Τραγουδούν: Βασίλης Λέκκας, Κίτρινα Ποδήλατα,Ζωή Παπαδοπούλου

Λαϊκή Σκηνή

21.00: Συναυλία µε τον ∆ηµήτρη Μυστακίδη 22.30: Ρεµπέτικο γλέντι, Ο Τζώρτζης και το

«Ανηφόρι»

23.30: Γλέντι µε τον Κώστα Μακεδόνα Μαθητική Σκηνή

20.00: Συναυλία µε µαθητικά συγκροτήµατα 20.45: Workshop: «Με πενάκι και µε σπρέι

κόντρα στο µαύρο του φασισµού» 21.15: Stand up Comedy µε τον Χριστόφορο Ζαραλίκο 22.00: Συναυλίες µε τους Rebellion Connexion και Φρανκ, Dead South Dealers, Mother of Millions, Pulse R, Sober on Tuxedos

του...» Αφιέρωµα σε τραγούδια για την

επαναστατική αλλαγή του κόσµου. Καλλιτεχνική επιµέλεια: Θάνος Μικρούτσικος. Τραγουδούν: Ρίτα Αντωνοπούλου, Κώστας Θωµαΐδης, Πάνος Μπούσαλης

23.00: Αφιέρωµα στον ∆ηµήτρη

Μητροπάνο µε τους Μελίνα Ασλανίδου,

∆ηµήτρη Μπάση, Βασίλη Κορακάκη, Κώστα Τριανταφυλλίδη

Λαϊκή Σκηνή

20.00: Κεντρική συζήτηση «Αλήθειες και

Ψέµατα για τη Σοσιαλιστική Επανάσταση»

21.30: «Ο Γκάτσος που αγάπησα» µε τους

Μανώλη Μητσιά και Καρυοφυλλιά Καραµπέτη 23.15: Ικαριώτικο γλέντι µε τον Νίκο Φάκαρο

Μαθητική Σκηνή

19.00: Συναυλία µε µαθητικά συγκροτήµατα 19.30: Παιχνίδι µε µαθητικές οµάδες 20.00: Μουσικο-αφηγηµατικό αντιπολεµικό

αφιέρωµα από µουσικές και θεατρικές µαθητικές οµάδες

20.30: Συναυλία µε το συγκρότηµα Υπεραστικοί 21.00: Συζήτηση «Αν τρέµεις από αγανάκτηση

για κάθε αδικία, είσαι σύντροφός µου...» 22.00: Συναυλία µε τους Strofi Band 23.00: Συναυλία µε την Πένυ Μπαλτατζή 23.45: Συναυλία µε τους Ησαΐα Ματιάµπα και Μύρωνα Στρατή

ΣΑΒΒΑΤΟ  23 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ  20.30 Χαιρετισµός του Γραµµατέα του ΚΣ της ΚΝΕ Νίκου Αµπατιέλου

20.45 Οµιλία από τον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, ∆ηµήτρη Κουτσούµπα

Κεντρική Σκηνή 21.30: Συναυλία-Αφιέρωµα στο Μάνο Λοΐζο µε τους Γιώργο Νταλάρα, Βασίλη Παπακωνσταντίνου, Μίλτο Πασχαλίδη, Μαρία Φαραντούρη και Ασπασία Στρατηγού

Λαϊκή Σκηνή 21.30: Γλέντι µε τις Smyrna 22.30: Ποντιακό γλέντι. Ηλίας Υφαντίδης (λύρα), Παναγιώτης Κοπαλίδης και Νώντας Κυργιάκης (νταούλι). Συµµετέχει το χορευτικό της Ένωσης Ποντίων Περιστερίου και του Συλλόγου Ποντίων Φοιτητών Αττικής 23.30: Λαϊκό γλέντι µε τη Γλυκερία

Ενίσχυσε οικονοµικά το φεστιβάλ ΚΝΕ-“Οδηγητή”!

Στέκι Πολιτισµού Και τις 3 µέρες θα φιλοξενείται έκθεση µε έργα της Ρώσικης Πρωτοπορίας

 Πέµπτη 21/9  Θεατρική Παράσταση: 20.00: «10 µέρες που συγκλόνισαν τον κόσµο», από τη Θεατρική Οµάδα της ΚΝΕ και την ΤΟ Καλλιτεχνών της ΟΠ Αττικής της ΚΝΕ

 Παρασκευή 22/9 

19.30: Συναυλία Κλασικής Μουσικής µε έργα σοβιετικών συνθετών από νέους µουσικούς.

Συζήτηση: 20.00: Η επίδραση της Οκτωβριανής

Επανάστασης στην τέχνη και τον πολιτισµό

 Σάββατο 23/9 

19.00: Θεσσαλικός Κύκλος, από τις Πολιτιστικές Οµάδες του ΠΑΜΕ

Μαθητική Σκηνή 18.45: Βράβευση νικητριών οµάδων του 4ου Πανελλαδικού Μαθητικού ∆ιαγωνισµού συλλογικής ερευνητικής εργασίας της ΚΝΕ και του «Οδηγητή» 21.30: Συναυλία µε τον George Zervos 23.15: Συναυλία µε τους Imam Baildi

Επίσης: Πολυχώροι  Περίπτερα θεραπευτικών κοινοτήτων  Θεµατικές και εικαστικές εκθέσεις  Παρουσίαση συλλογικών εργασιών  Παιχνίδια  Θεµατικές συζητήσεις  Μικρόκοσµος, χώρος δραστηριοτήτων για µικρότερες ηλικίες  Παιδότοπος  Βιβλιοπωλείο  ∆ιεθνούπολη µε τη συµµετοχή δεκάδων Κοµµουνιστικών Νεολαιών από όλο τον κόσµο

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ 43Ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΝΕ-ΟΔΗΓΗΤΗ

Οκτώβρης 1917 100 χρόνια από τη μεγάλη Οκτωβριανή Επανάσταση «Ζήτω η Επανάσταση η γελαστή που ορμάει με φόρα αυτός είναι ο μεγάλος πόλεμος ο μοναδικός απ' όλους όσους είδε η Ιστορία ως τώρα» Βλ. Μαγιακόφσκι

έκθεση του Φεστιβάλ αποτελεί κάθε χρόνο έναν από τους κεντρικούς χώρους, που συγκεντρώνουν το ενδιαφέρον πλήθους επισκεπτών. Αποτελεί ένα «ζωντανό μελίσσι» όπου χιλιάδες νέοι έρχονται σε επαφή με γνωστά και άγνωστα κομμάτια της ιστορίας, μαθαίνουν, συζητούν, προβληματίζονται και βγάζουν συμπεράσματα. Συμβάλλει στην παρουσίαση ιστορικών γεγονότων, αναδεικνύοντας ταυτόχρονα χρήσιμα συμπεράσματα για το σήμερα. Φέτος, 100 χρόνια από τη Μεγάλη Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση του 1917 στη Ρωσία, η κεντρική έκθεση στο πλαίσιο

των εκδηλώσεων στο Πάρκο Τρίτση δεν θα μπορούσε παρά να είναι αφιερωμένη σε αυτές τις «μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο». Η Ιδεολογική Επιτροπή του ΚΣ της ΚΝΕ μαζί με την Επιτροπή για τις Νέες Γυναίκες και τα Νέα Ζευγάρια και τη Συντακτική Επιτροπή του “Οδηγητή” έχουν επιμεληθεί την έκθεση, με τις ετοιμασίες να έχουν ξεκινήσει μήνες πριν. Η έκθεση θα έχει μια ιδιαίτερη διαμόρφωση στον χώρο, εμπνευσμένη από τη χαρακτηριστική σφήνα στο έργο του Ελ Λισίτσκι “Με την κόκκινη σφήνα, νικήστε τους λευκούς” του 1919-1920. Για το περιεχόμενο της έκθεσης έχει χρησιμοποιηθεί και αρχειακό υλικό από

Το έργο του Ελ Λισίτσκι «Με την κόκκινη σφήνα, νικήστε τους λευκούς» του 1919-1920, το οποίο αποτέλεσε την έμπνευση για το σχήμα της έκθεσης.

Από την περσινή κεντρική έκθεση του 42ου Φεστιβάλ ΚΝΕ – Οδηγητή αφιερωμένη στα 70 χρόνια από την ίδρυση του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας.

το Αρχείο της ΚΕ του ΚΚΕ. Μέσα από εικόνες, χρονοδιαγράμματα, και παρουσιάσεις στοιχείων ξετυλίγεται μπροστά στα μάτια του επισκέπτη όλη η περίοδος από τις τελευταίες δεκαετίες του 19ου αιώνα έως τη Μεγάλη Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση. Πιο συγκεκριμένα, η έκθεση παρουσιάζει την ανάπτυξη του καπιταλισμού τον 19ο αιώνα που μας οδηγεί στην εποχή που πια δεν έχει τίποτα νέο να δώσει, την εποχή των σοσιαλιστικών επαναστάσεων. Στη συνέχεια, διατρέχεται όλη η περίοδος από το 1905 στη Ρωσία μέχρι τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Σε αυτό το σημείο παρουσιάζονται και στοιχεία σχετικά με τη δουλειά των Μπολσεβίκων στην εργατική τάξη και τους αγρότες της Ρωσίας εκείνα τα χρόνια. Έτσι, μέσα από την έκθεση οδηγούμαστε στη χρονιά του 1917 και παρακολουθούμε την εκτύλιξη των γεγονότων

Από τα σχέδια για την κεντρική έκθεση...

εκείνων των μηνών, μέχρι και τις μέρες του Οκτώβρη. Παρακάτω, παρουσιάζονται τα πρώτα χρόνια μετά τη νίκη της επανάστασης με την προσπάθεια εδραίωσης της εργατικής εξουσίας. Ενώ, αναδεικνύονται και οι προσφορές και οι κατακτήσεις της ΕΣΣΔ σε όλα τα επίπεδα της κοινωνικής ζωής, στην οικονομία, στην Υγεία, Παιδεία, Εργασία, στην ισοτιμία των γυναικών. Φυσικά, δεν λείπει και η αναφορά στην τεράστια προσφορά της ΕΣΣΔ στην Αντιφασιστική Νίκη των λαών. Η έκθεση κλείνει με αναφορά στις αιτίες των ανατροπών ενώ σε ξεχωριστή ενότητα θα υπάρχει αναφορά στα συμπεράσματα που απορρέουν για την πάλη στο σήμερα, μέσα από το παράδειγμα της δράσης των Μπολσεβίκων. Τέλος, δεν θα λείψουν οι ξεχωριστές αναφορές για τη συμμετοχή των γυναικών στην Επανάσταση, τον κομματικό τύπο, την τέχνη και τον πολιτισμό.

Οδηγητής ϐ Σεπτέμβρης 2017

ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΣΤΟ 43Ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΝΕ-ΟΔΗΓΗΤΗ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

“Αλήθειες και ψέματα για το Σοσιαλισμό:

4. Για τη σοσιαλιστική επανάσταση”

ις μέρες του κεντρικού Φεστιβάλ ΚΝΕ - Οδηγητή στην Αθήνα, στις 2122-23 Σεπτέμβρη, θα κυκλοφορήσει η νέα έκδοση του ΚΣ της ΚΝΕ με τίτλο “Αλήθειες και ψέματα για το Σοσιαλισμό: 4. Για τη σοσιαλιστική επανάσταση”, που αποτελεί την 4η μπροσούρα της συγκεκριμένης σειράς. Η πρωτοβουλία για τη συγκεκριμένη έκδοση πάρθηκε στo πλαίσιo της συμπλήρωσης 100 χρόνων από τη Μεγάλη Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση του 1917 στη Ρωσία. Αποτελεί μία μικρή συμβολή στην προσπάθεια του Κόμματός μας να αναδειχθεί η μεγάλη ιστορική αξία της σοσιαλιστικής επανάστασης και οικοδόμησης τον 20ό αιώνα, να αντλήσουμε πολύτιμα συμπεράσματα για την πάλη μας στις σημερινές συνθήκες. Είναι συνέχεια της προσπάθειας και των προηγούμενων εκδόσεων να φτάσουν πλατιά στη νεολαία οι σύγχρονες επεξεργασίες του Κόμματός μας, η πολιτική του πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ. Σε αυτήν την έκδοση γίνεται προσπάθεια να δοθούν απαντήσεις σε ζητήματα που απασχολούν χιλιάδες νέους, που αγωνιούν για το μέλλον τους και προβληματίζονται.

100 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ

Η ΗΤ ΗΓ

Ο∆ Ε-

Από παλιότερη εκδήλωση παρουσίασης των προηγούμενων εκδόσεων της σειράς “Αλήθειες και ψέματα για το Σοσιαλισμό”.

Η μπροσούρα απευθύνεται όχι μόνο στους φίλους και τα μέλη της ΚΝΕ, αλλά σε όλους τους νέους που έχουν συμφέρον από την πρόταση του ΚΚΕ για την επανα-

ΚΝ

Αφορμή για γόνιμο προβληματισμό γύρω από την πολιτική πρόταση του ΚΚΕ

Στα κεφάλαια που ακολουθούν γίνεται προσπάθεια να εξηγηθεί γιατί, ενώ υπάρχουν σήμερα όλες εκείνες οι δυνατότητες για να ζουν οι άνθρωποι πολύ καλύτερα, υπάρχει τόσο μεγάλη ανισότητα, τόσο μεγάλη αδικία. Προβάλλεται η ιστορική αλή-

στατική ανατροπή του καπιταλισμού. Φιλοδοξεί να είναι ένα πρώτο εργαλείο ενάντια στην επίθεση του αντιπάλου που με τον ωμό αντικομμουνισμό, την παραχάραξη της ιστορίας επιχειρεί ναι καταδικαστεί στη συνείδηση του λαού το κοσμοϊστορικό γεγονός της Οκτωβριανής Επανάστασης και να συκοφαντηθεί η οικοδόμηση του σοσιαλισμού στον 20ό αιώνα. Όπως και στις 3 προηγούμενες εκδόσεις της σειράς “Αλήθειες και Ψέματα για το Σοσιαλισμό”, γίνεται προσπάθεια η μπροσούρα που έχει έκταση περίπου 80 σελίδες, να είναι ευκολοδιάβαστη, περιλαμβάνοντας φωτογραφίες, ντοκουμέντα και άλλα στοιχεία που διευκολύνουν το διάβασμα. Η νέα έκδοση, χωρίς φυσικά να καταπιάνεται με τα ζητήματα εξαντλώντας το βάθος τους, μπορεί να δημιουργήσει γόνιμο προβληματισμό, να συμβάλει στη συζήτηση για το πώς μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο ώστε από καλύτερες θέσεις και πιο αποφασιστικά να δίνεται η μάχη των ιδεών σε κάθε χώρο νεολαίας.

ιβά

Είναι δυνατή η επαναστατική αλλαγή της κοινωνίας

θεια ότι οι κοινωνίες αλλάζουν, ότι κανένα κοινωνικό-οικονομικό σύστημα, όσο “πανίσχυρο” και αν φάνταζε, δεν ήταν τελικά αιώνιο, αφού «η ιστορία όλων των ως τώρα κοινωνιών είναι ιστορία ταξικών αγώνων». Ότι μοναδικός δρόμος για ριζικές αλλαγές υπέρ του λαού και της νεολαίας είναι ο δρόμος της επανάστασης, της σύγκρουσης με τους εκμεταλλευτές. Λαμβάνοντας υπόψην την επίθεση της αστικής τάξης και των επιτελείων της, αλλά και τους βάσιμους προβληματισμούς νέων που νιώθουν την ανάγκη να αγωνιστούν, στη μπροσούρα αναδεικνύεται πότε είναι δυνατή η επαναστατική αλλαγή της κοινωνίας, καθώς και ο αναντικατάστατος ρόλος του Κομμουνιστικού Κόμματος για την εκδήλωση και νίκη της επανάστασης. Η έκδοση κλείνει με βασικές πλευρές από την πρωτοπόρα δράση του κόμματος των μπολσεβίκων στη Ρωσία, που μπορεί όχι μόνο να εμπνεύσει τους νέους κομμουνιστές, αλλά και όλους τους νέους που σήμερα αγωνίζονται. Να αποτελέσει παράδειγμα, πηγή διδαγμάτων για την σημερινή μας πάλη κόντρα στο σύστημα της εκμετάλλευσης, των κρίσεων και των πολέμων.

στ

Διαβάζουμε στον πρόλογο της έκδοσης: «Είναι μοιραίο να ζούμε έτσι, χειρότερα απ’ τους γονείς μας; Θα μπορέσουμε να ζήσουμε καλύτερα; Και πώς θα γίνει αυτό; Κάτι πρέπει να γίνει για την σημερινή κατάσταση, αλλά τι;» Σε αυτά και άλλα ερωτηματικά και ανησυχίες μας, από πολλές μεριές παίρνουμε λίγο πολύ την ίδια απάντηση: “Το σύστημα στο οποίο ζούμε δεν μπορεί να αλλάξει ριζικά, μόνο μερικά πράγματα μπορούν να αλλάξουν προς το καλύτερο, χωρίς να φύγουμε από το πλαίσιό του”. Στα σχολικά βιβλία και τα πανεπιστημιακά συγγράμματα, αλλά και στους χώρους δουλειάς από τους εργοδότες, στις θέσεις των αστικών πολιτικών κομμάτων και των οργανώσεων νεολαίας τους, όπως και στα

Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, σε ιστοσελίδες κάθε είδους στο διαδίκτυο, παντού συναντάμε τα εξής επιχειρήματα: “Αν έρθει ανάπτυξη, θα έρθουν καλύτερες μέρες και για μας, θα βελτιωθεί το επίπεδο ζωής μας. Μπορεί να πάρει κάποια χρόνια, χρειάζεται υπομονή, αλλά στο τέλος του τούνελ υπάρχει φως”. Ακόμη, ότι αν κάποιος το αξίζει και το παλέψει, μπορεί και μόνος του να τα καταφέρει, να “βρει την άκρη του”, να εξελιχθεί”.»

φε

«Κάτι πρέπει να γίνει, αλλά τι»;

ΜΕΡΕΣ Μ ΕΡΕΣ ΠΟΥ ΠΟΥ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΑΝ ΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

ΣΤΕΚΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

Ενδιαφέρουσες παραγωγές της ΚΝΕ εμπνευσμένες από τη Μεγάλη Οκτωβριανή Επανάσταση

αραγωγές εμπνευσμένες από τη συμπλήρωση εκατό χρόνων από τη Μεγάλη Οκτωβριανή Επανάσταση ετοιμάζονται από την Επιτροπή Πολιτισμού του ΚΣ της ΚΝΕ και θα παρουσιαστούν στο κεντρικό τριήμερο του 43ου Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή, στον χώρο του πολιτισμού, στο θεατράκι του Πάρκου. Μέλη και φίλοι της ΚΝΕ, μουσικοί, τραγουδιστές, ηθοποιοί και αρχιτέκτονες, δουλεύουν με μεράκι και ενθουσιασμό. Ήδη από τις αρχές του 2017 στο Στέκι Πολιτισμού και Νεανικής Δημιουργίας της ΚΝΕ είχαν πέσει οι πρώτες ιδέες κι είχαν ξεκινήσει οι πρόβες, οι ενορχηστρώσεις και τα σχέδια των κατασκευών...



 Πέμπτη 21 Σεπτέμβρη



Την πρώτη μέρα του Φεστιβάλ, στις 20.00 η Θεατρική Ομάδα θα ανεβάσει το έργο “Δέκα μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο”, βασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο του Αμερικανού δημοσιογράφου Τζον Ριντ, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις “Σύγχρονη Εποχή”. Για το βιβλίο είχε γράψει ο Λένιν στον πρόλογο, στην αμερικανική έκδοση: «Διάβασα με τεράστιο ενδιαφέρον και με αμείωτη προσοχή το βιβλίο του Τζον Ριντ και συνιστώ ολόψυχα να διαβάσουν το έργο αυτό οι εργάτες όλων των χωρών. (...) Δίνει μια αληθινή και με εξαιρετική ζωντάνια γραμμένη εξιστόρηση των γεγονότων, τα οποία είναι τόσο βασικά για να κατανοηθεί τι είναι η προλεταριακή επανάσταση, τι είναι η δικτατορία του προλεταριάτου...».

Παρασκευή 22 Σεπτέμβρη «Οι Σοβιετικοί συνθέτες έχουν όλες τις ευκαιρίες να δώσουν μεγάλα έργα. Ουδέποτε υπήρξε άλλη εποχή ή άλλος τόπος, όπου ένας συνθέτης να μπορεί ήσυχος να γράψει μια σονάτα ή ένα κουαρτέτο, ξέροντας ότι είναι οικονομικά εξασφαλισμένος. Αυτό είναι αποτέλεσμα της οικοδόμησης του σοσιαλισμού στη χώρα μας, αποτέλεσμα της πολιτικής του Κόμματός μας», έγραφε από το 1935 κιόλας, ο μεγάλος συνθέτης Ντμίτρι Σοστακόβιτς. Έργο δικό του άλλων σοβιετικών συνθετών, θα παρουσιαστεί την Παρασκευή 22 Σεπτέμβρη, στις 19.30. Όπως δήλωσε ο Δημήτρης Ανδρονιάδης, μέλος της Επιτροπής Πολιτισμού του ΚΣ της ΚΝΕ: «Θα παρουσιαστούν μέρη από το μπαλέτο του Σεργκέι Προκόφιεφ “Ρωμαίος και Ιουλιέττα”, από τη μουσική του Γκιόργκι Σβιριντόφ πάνω στη “Χιονοθύελλα” του Πούσκιν, από την κινηματογραφική σουίτα του Ντμίτρι Σοστακόβιτς “Ο Αλογόμυγας” και από τη “Μασκαράτα” του Αράμ Χατσατουριάν. Για τις ανάγκες του αφιερώματος, δημιουργήθηκε δεκαμελής ορχήστρα δωματίου (βιολί, βιόλα, τσέλο, κοντραμπάσο, φλάουτο, όμποε, φαγκότο, τρομπέτα, κρουστά) και έγινε μεταγραφή των έργων από μέλη και φίλους της ΚΝΕ».



Μια ξεχωριστή έκθεση



Ξεχωριστό ενδιαφέρον έχουν οι κατασκευές που φτιάχνει ομάδα αρχιτεκτόνων και μηχανικών που βασίζονται σε έργα της Ρωσικής Πρωτοπορίας και έχουν άμεση σχέση με την Οκτωβριανή Επανάσταση. Όπως μας είπε η Βαγγελιώ Νικολάου, μέλος της Επιτροπής Πολιτισμού του ΚΣ της ΚΝΕ: «Από την αρχή της επεξεργασίας για τον χώρο, αποφασίσαμε ότι χρειάζεται να παρουσιαστεί ο “Πύργος” του αρχιτέκτονα και εικαστικού Βλαντιμίρ Τάτλιν, σαν ένα από τα καλύτερα, σημαντικότερα και ευρέως αναγνωρίσιμα έργα εκείνης της περιόδου. Είναι χαρακτηριστική η δήλωση του Έρενμπουργκ «Είχα την εντύπωση πως έριξα μια ματιά από μια χαραμάδα και είδα τον 21ο αιώνα». Πρόκειται για το Μνημείο της Γ’ Διεθνούς, που ανατέθηκε στον Τάτλιν από το Λαϊκό Επιτροπάτο Παιδείας το 1919 και έμεινε στο στάδιο της μακέτας, μιας και ήταν αδύνατο να πραγματοποιηθεί με τα μέσα της εποχής. Το έργο αναπαριστά τη σπειροειδή εξέλιξη της ιστορίας, την αδιάκοπη πορεία προς τα μπρος παρά τα προσωρινά πισωγυρίσματα. Το έργο αυτό συγκέντρωσε την προσοχή μας και δημιουργήσαμε μια ομάδα αρχιτεκτόνων, που ψάξαμε και μελετήσαμε όσα σχέδια, σκίτσα και φωτογραφίες μπορέσαμε να συγκεντρώσουμε από την αρχική μακέτα που είχε κατασκευάσει ο Τάτλιν και η ομάδα του. Σχεδιάζοντας, διαβάζοντας, συζητώντας, ρωτώντας μηχανικούς, εικαστικούς, τεχνικούς, μπορέσαμε να καταλήξουμε στη δομή της κατασκευής και να ξεκινήσουμε τη μακέτα που θα εκ-

θέσουμε στο Φεστιβάλ. Ιδιαίτερα για τους αρχιτέκτονες, το έργο αυτό έχει μια ξεχωριστή γοητεία, γιατί ενσαρκώνει πετυχημένα το περιεχόμενο στο οποίο αναφέρεται και δίνει μια μορφή ανώτερης ποιότητας. Η διαδικασία αυτή γέννησε την ιδέα να παρουσιάσουμε και άλλες κατασκευές που είχαν επεξεργαστεί και σχεδιάσει οι καλλιτέχνες της πρωτοπορίας, όπως προπαγανδιστικά σταντ και σκηνικά. Άλλωστε η συμβολή της Πρωτοπορίας σε αυτά, όπως και στις γραφιστικές τέχνες, ήταν ιδιαίτερα σημαντική. Έτσι επιλέξαμε να κατασκευάσουμε ακόμα δύο έργα. Το πρώτο είναι μια προπαγανδιστική σύνθεση του Γκούσταβ Κλούτσις. Πρόκειται για μια πτυσσόμενη κατασκευή με οθόνη και ραδιοφωνικό μεγάφωνο αναγγελιών. Το δεύτερο είναι η αναπαράσταση του σκηνικού της Λιουμπόβ Πόποβα για την παραγωγή “Ο Μεγαλόψυχος Κερατάς” σε σκηνοθεσία Βσέβολοντ Μέγιερχολντ. Για τον σχεδιασμό του έπαιξε ρόλο η διευκόλυνση των ηθοποιών για να μπορεί η παράσταση, άρα και το σκηνικό να παρουσιαστεί και σε εξωτερικούς χώρους. Το σκηνικό αυτό είναι ένα μόνο δείγμα από τα πρωτοποριακά σκηνικά που δημιουργήθηκαν εκείνη την περίοδο. Στις κατασκευές αυτές βοήθησαν μια σειρά σύντροφοι, μηχανικοί και άλλοι, που με μεράκι και προσπάθεια συνέβαλαν για να μπορέσουν οι επισκέπτες του Φεστιβάλ να δουν αυτά τα έργα, που δεν έχουν παρουσιαστεί ξανά κατασκευασμένα στην Ελλάδα. Μια προσπάθεια μεγάλης σημασίας, που αξίζει να επισκεφτούμε όλοι μας!».

Οδηγητής ϐ Σεπτέμβρης 2017

Οι μαθητές δίνουν το δικό τους ραντεβού στο Μαθητικό Στέκι στο 43ο Φεστιβάλ ΚΝΕ- Οδηγητή!

άθε χρόνο το Μαθητικό Στέκι αποτελεί σημείο συνάντησης για χιλιάδες μαθητές που συρρέουν με ενδιαφέρον να παρακολουθήσουν όχι μόνο τις συναυλίες αλλά και το υπόλοιπο πλούσιο πρόγραμμα, που περιλαμβάνει πλήθος δραστηριοτήτων. Μέσα από αυτές τις δραστηριότητες, όπως κάθε χρόνο, θα δοθεί βήμα στους μαθητές, να παίξουν, να εκφραστούν, να δημιουργήσουν, να αναδείξουν τους προβληματισμούς και τις σκέψεις τους.

Εκτός από τις συναυλίες, λοιπόν, στο πρόγραμμα ξεχωρίζουν:  Ένας νέος χώρος, με ειδικά διαμορφωμένες κερκίδες όπου θα πραγματοποιηθούν ενδιαφέροντα σεμινάρια - εργαστήρια και συζητήσεις. Ενδεικτικά, προετοιμάζεται σεμινάριο - εργαστήρι, με τίτλο “Με πενάκι και με σπρέι κόντρα στο μαύρο του φασισμού”, στις 21/9, ενώ στις 22/9 θα πραγματοποιηθεί συζήτηση, με τίτλο “Αν τρέμεις από αγανάκτηση για κάθε αδικία, είσαι

σύντροφός μου...”. Θα μιλήσει ο Κώστας Ρήγας, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ.  Το αντιπολεμικό μουσικο-αφηγηματικό αφιέρωμα, το οποίο προετοιμάζεται από μαθητικές ομάδες και θα αναδεικνύει τις πραγματικές αιτίες των πολέμων, ποιος πραγματικά ευθύνεται, αλλά και τι στάση πρέπει να κρατήσει η νεολαία σήμερα απέναντι στην κατάσταση που διαμορφώνεται.  Το παιχνίδι που θα περιλαμβάνει ερωτήσεις γνώσεων, παντομίμα, τρα-

γούδι, κρυμμένες λέξεις κ.ά., με τη συμμετοχή μαθητικών ομάδων. Ο χώρος που οι μαθητές θα έχουν τη δυνατότητα να γνωρίσουν τις θέσεις της ΚΝΕ για μια σειρά ζητήματα, να έρθουν σε επαφή με προτάσεις για βιβλία, ταινίες, τραγούδια, έργα τέχνης κ.ά. Ιδιαίτερη θέση έχει η διαδραστική-ψηφιακή έκθεση που προετοιμάζει η Μαθητική Επιτροπή του ΚΣ της ΚΝΕ. Μέσα από οθόνες αφής, οπτικοακουστικά μέσα, διαδραστικές κατασκευές κ.ά. οι μαθητές

θα έχουν την ευκαιρία να μάθουν για την Οκτωβριανή Επανάσταση, το ιστορικό της πλαίσιο, ποιοι και πώς την πραγματοποίησαν, για τη σοσιαλιστική κοινωνία που οικοδομήθηκε μετά τη νίκη της, για τον αναντικατάστατο ρόλο του Κομμουνιστικού Κόμματος. Βεβαίως, από το πρόγραμμα δε θα λείψει και η βράβευση των νικητριών ομάδων που συμμετείχαν στον 4ο πανελλαδικό μαθητικό διαγωνισμό συλλογικής ερευνητικής εργασίας της ΚΝΕ και του “Οδηγητή”.



ΜΙΚΡΟΚΟΣΜΟΣ

Ένας ιδιαίτερος χώρος για τις μικρότερες ηλικίες της νεολαίας

“Το κόκκινο Αερόστατο” γεμάτο με ιστορίες που δεν περιμένετε!

ΤΗ

Αυτός είναι ο τίτλος του περιοδικού για παιδιά όπως αποφάσισαν τα ίδια μετά την κυκλοφορία του πρώτου τέυχους του στο 26ο Αντιιμπεριαλιστικό Διημέρου της ΚΝΕ. Έφτασε η ώρα να κυκλοφορήσει το δεύτερο τεύχος λίγο πριν το Φεστιβάλ! Στην ύλη του τα παιδιά

Η ΗΓ

 Στις 22/9 θα παρουσιαστεί αφιέρωμα με τίτλο: “Ο κόσμος που θέλουμε υπήρξε: Ελάτε να τον ξαναφτιάξουμε!”. Πρόκειται για ένα δρωμενο που στηρίζεται στη μαρτυρία της Σαμάνθα Σμιθ, τη μικρή Αμερικανίδα που ταξίδεψε στην ΕΣΣΔ και γνώρισε από κοντά την πρώτη σοσιαλιστική χώρα. Έτσι και τα παιδιά θα “ταξιδέψουν” σε αυτή τη χώρα με τη μεσολάβηση ενός αφηγητή με συνοδεία ζωντανής μουσικής και φυσικά παρέα με τη μικρή Σαμάνθα. Θα

άλ

Άλλες ενδιαφέρουσες εκδηλώσεις

Ο∆ ΕΚΝ

Στο Φεστιβάλ της Αθήνας, στο Πάρκο Τρίτση θα λειτουργήσουν 4 γωνιές δραστηριοτήτωνόπου τα παιδιά θα μπορούν να μάθουν, να παίξουν και να λειτουργήσουν από κοινού. Οι “γωνιές” είναι οι εξής:  Γωνιά Αθλητισμού: Πέμπτη 21/9 τουρνουά πινγκ πονγκ , Παρασκευή 22/9 διαγωνισμός “Πέτυχε τον στόχο” , Σάββατο 23/9 τουρνουά σκακιού και διάφορα άλλα παιχνίδια.  Γωνιά Ιστορίας: παιχνίδι γρίφων και αποστολών: “Οι κοινωνίες αλλάζουν”  Γωνιά Τέχνης: Καλλιτεχνικό Εργαστήρι  Γωνιά επιστήμης: Οι μικροί επισκέπτες θα παρακολουθήσουν αλλά και θα κάνουν οι ίδιοι πειράματα φυσικών επιστημών και σχετικές κατασκευές.

Αντίστοιχα, οι 4 “γωνιές” θα υπάρχουν και στο Φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης.

μπορούν να βρουν το πλούσιο εικονογραφημένο αφιέρωμα “Ας κυλήσουμε τον τροχό...να κινήσει η ιστορία προς τα μπρος!” μέσα από το οποίο μπορούν να μάθουν πως αλλάζουν οι κοινωνίες. Ακόμα, μπορούν να δουν πως ζούσαν οι άνθρωποι στη σοσιαλιστική κοινωνία, για τα επιτεύγματα αυτής της κοινωνίας, αλλά και να “συναντηθούν” με τον Γιούρι Γκαγκάριν, παιδί αγροτικής οικογένειας, που στα 27 του χρόνια κατάφερε να φτάσει στο διάστημα. Από τις σελίδες και αυτού του τεύχους δε θα μπορούσαν να λείπουν τα διηγήματα, αλλά και τα πειράματα, κόμικ, παχνίδια και σπαζοκεφαλίες!

στ ιβ

Οι 4 “γωνιές”

δουν τα επιτεύγματα του σοσιαλισμού μέσα από 5 διαφορετικά δρώμενα που θα αφορούν τις επιστήμες, το σχολείο, τον αθλητιμό, τις τέχνες και τις διακοπές.Για τα δρώμενα θα αξιοποιηθούν διαφορετικές μορφές (θέατρο, μουσική, χορός, προβολή εικόνων και βίντεο) και φυσικά θα συμμετέχουν και τα ίδια τα παιδιά.  Στις 23/9 θα παρουσιαστεί η παράσταση “Κοντά στις ράγες”, από παιδική θεατρική ομάδα, που βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα τηςΆλκης Ζέη και προετοιμάζεται από παιδιά των μεγαλύτερων τάξεων του Δημοτικού και των μικρότερων τάξεων του Γυμνασίου.

φε

ι μαθητές του Δημοτικού και των μικρότερων τάξεων του Γυμνασίου θα έχουν τον δικό τους ξεχωριστό χώρο, τον “Μικρόκοσμο”. Πρόκειται για έναν ειδικά διαμορφωμένο χώρο που υπαχει για δεύτερη χρονιά στα Φεστιβάλ της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης με πλούσιο πρόγραμμα και δραστηριότητες.



100 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ

ΜΕΡΕΣ Μ ΕΡΕΣ ΠΟΥ ΠΟΥ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΑΝ ΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

ΑΘΛΗΤΙΚΌ CAMP 16 - 23 ΣΕΠΤΈΜΒΡΗ

Ανάδειξη του δικαιώματος στον αθλητισμό και τη φυσική αγωγή

το πλαίσιο του 43ου Φεστιβάλ θα πραγματοποιηθεί και φέτος το Αθλητικό Camp, 16 μέχρι 23 Σεπτέμβρη. Έτσι, η ΚΝΕ επιδιώκει να προβάλλει στην πράξη την ανάγκη της φυσικής αγωγής όχι μόνο για τη βελτίωση της υγείας, αλλά και για την καλλιέργεια της συλλογικότητας, της αγωνιστικής στάσης ζωής.

Το camp θα περιλαμβάνει αγώνα δρόμου 4 και 8 χιλιομέτρων στο χώρο του πάρκου Τρίτση που θα είναι αφιερωμένος στον αγώνα ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά, επίσης θα δώσει την ευκαιρία στους επισκέπτες από δέκα ετών και πάνω, να έρθουν σε επαφή με το βουνό, να γνωρίσουν την αναρρίχηση σε οργανωμένο πεδίο αναρρίχησης της Αττικής. Στις δραστηριότητες περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων σκακιστικοί αγώνες - σιμουλτανέ και blitz - στους οποίους θα πάρουν μέρος καταξιωμένοι σκακιστές καθώς και τουρνουά πινγκπονγκ, επιδείξεις αθλημάτων, διαγωνισμούς κ.ά. Η διοργάνωση του αθλητικού camp είναι συνέχεια και έκφραση των θέσεων και της δραστηριότητας του ΚΚΕ και της ΚΝΕ που τα τελευταία χρόνια έχουν αναδείξει τις ελλείψεις στις οργανωμένες δομές φυσικής αγωγής σε σχολεία, πανεπιστήμια, δήμους, έχουν σταθεί στο πλάι όλων αυτών που δεν συμβιβάζονται με αυτή την κατάσταση και επιμένουν να διεκδικούν τις πραγματικές σύγχρονες ανάγκες και στον αθλητισμό. Στόχος της ΚΝΕ είναι

το Αθλητικό Camp να αποτελέσει σημείο συνάντησης για όσους βλέπουν ότι υπάρχει ένας διαφορετικός δρόμος: Για έναν αθλητισμό που δεν θα έχει στο επίκεντρο το κέρδος, δεν θα είναι εμπόρευμα, αλλά θα αντιμετωπίζεται σαν ανάγκη και δικαίωμα. Παράλληλα, ο Αθλητισμός θα έχει και φέτος τον δικό του χώρο όπου οι επισκέπτες του Φεστιβάλ θα μπορούν να γνωρίσουν τις θέσεις και τη δραστηριότητα του ΚΚΕ και της ΚΝΕ. Στο χώρο θα υπάρχει έκθεση για την προβολή των πραγματικών αναγκών του λαού για φυσική αγωγή και αθλητισμό, μέσα και από μια σύγχρονη ματιά στην εμπειρία από τη σοσιαλιστική οικοδόμηση, “δένοντας” το κεντρικό σύνθημα του Φεστιβάλ με τις ανάγκες και διεκδικήσεις του σήμερα.

Χώρος ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά Ένας ξεχωριστός χώρος, όπου οι επισκέπτες θα έχουν την ευκαιρία να γνωρίσουν τις θέσεις και τις πρωτοβουλίες της ΚΝΕ ενάντια σε όλα τα

ναρκωτικά, θα υπάρχει και φέτος στο πάρκο Τρίτση. Μέσα από ένα σύνολο δραστηριοτήτων, η ΚΝΕ έχει στόχο να αναδείξει την ανάγκη να δυναμώσει το μέτωπο ενάντια στη ναρκωκουλτούρα και στην επίθεση του συστήματος, που με διάφορα τερτίπια προσπαθεί να αποσπάσει τη στήριξη της νεολαίας στα σχέδιά του για νομιμοποίηση της κάνναβης και για περιθωριοποίηση των χρηστών. Που προσπαθεί να πείσει τη νεολαία ότι τα ναρκωτικά είναι αποτέλεσμα ελεύθερης επιλογής, πράξη αντίστασης, έως και ωφέλιμα για την υγεία, παραβλέποντας τον κοινωνικό θάνατο που προκαλεί η εξάρτηση. Και φέτος στο χώρο του Φεστιβάλ θα φιλοξενηθούν θεραπευτικές κοινότητες και σύλλογοι οικογένειας των στεγνών θεραπευτικών προγραμμάτων του ΚΕΘΕΑ και του «18 Ανω», όπως και των Κέντρων Πρόληψης, που θα παρουσιάσουν το υλικό και τις πολύμορφες δραστηριότητές τους. Για τρίτη συνεχόμενη χρονιά θα πραγματοποιηθεί συναυλία από το συγκρότημα του ΚΕΘΕΑ «Στροφή», στο μαθητικό Στέκι. Φέτος, στο χώρο κατά των ναρκωτικών θα υπάρχει έκθεση με τη θέση του ΚΚΕ για το ζήτημα των ναρκωτικών, που έχει επιμεληθεί η Επιτροπή κατά των ναρκωτικών του ΚΣ της ΚΝΕ. Επίσης, θα δημοσιευτεί μπροσούρα - επεξεργασία της Επιτροπής κατά των ναρκωτικών του ΚΣ της ΚΝΕ για μαθητές. Στο χώρο κατά των ναρκωτικών στο Φεστιβάλ θα υπάρχει ακόμα έκθεση σκίτσου με θέμα «Με όπλο την πένα, ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά» και πρωτότυπο διαδραστικό ομαδικό παιχνίδι με θεματολογία ενάντια στα ναρκωτικά και τις αιτίες που τα συντηρούν.

Το Πάρκο Τρίτση και η προστασία του αποτελεί υπόθεση του λαϊκού κινήματος Οι κεντρικές εκδηλώσεις του 43ου Φεστιβάλ ΚΝΕ - Οδηγητή “φιλοξενούνται” για 7η συνεχή χρονιά στον όμορφο χώρο του Πάρκου Αντώνης Τρίτσης στο Ίλιον. Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ μέσα από σειρά δραστηριότητων, εκδηλώσεων και κινητοποιήσεων εδώ και χρόνια προβάλλουν διεκδικητικό πλαίσιο για πάρκο ανοιχτό στο λαό και τη νεολαία και κλειστό στα επιχειρηματικά συμφέροντα. Το ίδιο το Φεστιβάλ και η διεξαγωγή του στο πάρκο παίρνει επομένως και τέτοιο χαρακτήρα διεκδίκησης. Η εθελοντική προσφορά εκατοντάδων μελών και φίλων της ΚΝΕ κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας και του στολισμού του χώρου, κατά τη διάρκεια των εκδηλώσεων όπως και μετά το τέλος τους είναι μία ακόμα απόδειξη ότι η ΚΝΕ έχει έγνοια για την φροντίδα του πάρκου. Αυτό επιβεβαιώνουν κάτοικοι της περιοχής που όπως λένε κάθε χρόνο τις μέρες του Φεστιβάλ το πάρκο φροντίζεται, καθαρίζεται, αποκτά ζωή! Αυτό επιβεβαίωνουν οι δεκάδες ομάδες καθαριότητας μελών και φίλων της ΚΝΕ που δουλεύουν ακούραστα ώστε το πάρκο να παραμένει καθαρό. Αυτό επιβεβαιώνει το κάλεσμα προς τους επισκέπτες που κάνει η ΚΝΕ μέσα από ανακοινώσεις που ακούγονται από άκρη σε άκρη μέσα στο Πάρκο κατά τη διάρκεια των εκδηλώσεων. Αυτό αποτυπώθηκε και στο 26ο Αντιιμπεριαλιστικό Διήμερο στα Γιάννενα, όπου το Γιαννιώτικο Σαλόνι που ήταν ο χώρος της κατασκήνωσης μεταμορφώθηκε με το μεράκι και την αυτοθυσία των μελών και φίλων της ΚΝΕ. Έτσι, θα συνεχίζουμε και φέτος για την φροντίδα και την καθαριότητα του Παρκου!

  

Οδηγητής ϐ Σεπτέμβρης 2017

Οι εκδηλώσεις του 43ου Φεστιβάλ ΚΝΕ - Οδηγητή σε Θεσσαλονίκη και Πάτρα 

Σοσιαλιστική Επανάσταση, με τίτλο “Ανατρέπουμε το παλιό, η εποχή των Σοσιαλιστικών Επαναστάσεων είναι μπροστά μας”, με την Αλέκα Παπαρήγα, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ. Ακολουθεί μουσικό πρόγραμμα με συναυλία από τους Γιώργο Αετόπουλο, Γιάννη Μήτση και En Cardia.  ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

15 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ 

 Κεντρική Σκηνή: Μουσικό πρόγραμμα με συναυλίες με τους Markab Trio, Βασίλη Λέκκα, Ντιλέκ Κοτς, Σοφία Νάτσιου και Γιώτα Νέγκα.  Λαϊκή Σκηνή: Μουσικό πρόγραμμα με τους Μ. Παπούλια και Μουσικόφρωνες. Ποντιακό Γλέντι με τον Σεραφείμ Μαρμαρίδη και αφιέρωμα σε τραγούδια του Ζαμπέτα από το συγκρότημα του Βασίλη Κασούρα.  Μαθητική Σκηνή: Αφιέρωμα στο Παιδαγωγικό Ποίημα, του Αντόν Σεμιόνοβιτς Μακάρενκο. Μουσικό πρόγραμμα με συναυλίες από Μαθητικά Συγκροτήματα, τα Κίτρινα Ποδήλατα, τον Λάκη Παπαδόπουλο, τον Νίκο Ζιώγαλα, τον Μανώλη Φάμελλο και τον Γιάννη Γιοκαρίνη.  ΣΑΒΒΑΤΟ

16 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ 

 Κεντρική Σκηνή: Μουσικοθεατρικό Αφιέρωμα στα 100 χρόνια από τη Μεγάλη Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση από το συγκρότημα της ΚΝΕ. Μεγάλη πολική συγκέντρωση με ομιλητή τον Δημήτρη Κουτσούμπα, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Μουσικό πρόγραμμα με συναυλίες από τους String Demons και τον Μίλτο Πασχαλίδη.  Λαϊκή Σκηνή: Επίδειξη με μικρασιατικούς χορούς από παραδοσιακό χορευτικό συγκρότημα. Μουσικό πρόγραμμα με λαϊκό γλέντι με τους Γιώργο Φαναρά, Πετρολούκα Χαλκιά και Αντώνη Κυρίτση.  Μαθητική Σκηνή: Συναυλίες από νεανικά συγκροτήματα, τους Kollektiva, τον Ησαΐα Ματιάμπα και τον Μύρωνα Στρατή.

 ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

15 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ 

 Κεντρική Σκηνή: Αφιέρωμα στα 95 χρόνια από την Μικρασιατική Καταστροφή από

τον Παμμικρασιατικό Σύνδεσμο Πατρών και Περιχώρων. Μουσικοθεατρικό αφιέρωμα “Το ρολόι του κόσμου χτυπάει μεσάνυχτα”, από τη θεατρική ομάδα και το συγκρότημα της ΚΝΕ. Συναυλία με τον Δημήτρη Μπάση. Συναυλία με τον Σπύρο Πανταζόπουλο και το συγκρότημα “Εργα της Μουσικής”.  Μαθητική Σκηνή: Νεανικό Χορευτικό τμήμα Παμμικρασιατικού Συνδέσμου και άλλες δραστηριότητες (παρκούρ, επιδείξεις αθλημάτων). Θεατρικό δρώμενο από μαθητές. Συναυλίες με τους Sober, Afaza, Pulse R.  Παιδότοπος: Θεατρική παράσταση “Η λιχουδοχώρα αλλάζει”. Εργαστήρι Πειραμάτων.  ΣΑΒΒΑΤΟ

16 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ 

 Κεντρική Σκηνή: Χορευτικό τμήμα του δήμου Πάτρας.

Μεγάλη συγκέντρωση και ομιλία από τον Κώστα Παρασκευά, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Μουσικό - Αφηγηματικό Αφιέρωμα “10 μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο”, από τη Θεατρική Ομάδα και το συγκρότημα της ΚΝΕ. Μεγάλη συναυλία.  Μαθητική Σκηνή: Βραβεύσεις και παιχνίδι κρυμμένου θησαυρού. Συζήτηση με θέμα “Τι σχολείο έχουμε ανάγκη σήμερα”.  Παιδότοπος: Παράσταση Κουκλοθέατρου “Ειρήνη” του Αριστοφάνη. Χειροτεχνίες με θέμα την ειρήνη.

Στον χώρο του Φεστιβάλ θα υπάρχει μεγάλη έκθεση αφιερωμένη στα Επιτεύγματα του Σοσιαλισμού τον 20ό αιώνα, στην οποία θα πραγματοποιούνται ξεναγήσεις, ενώ θα υπάρχει δυνατότητα διαδραστικής επαφής με το περιεχόμενό της. Θα λειτουργεί βιβλιοπωλείο με εκδόσεις της “Σύγχρονης Εποχής”, με ειδικές προσφορές για τις μέρες του Φεστιβάλ. Το Φεστιβάλ θα περιλαμβάνει χώρο ενάντια στα ναρκωτικά, χώρο για σκάκι, πινγκ πονγκ και διάφορα άλλα. Στο πλαίσιο των εκδηλώσεων του Φεστιβάλ θα πραγματοποιηθεί για τρίτη συνεχόμενη χρονιά το Αθλητικό camp της ΚΝΕ, στις 8 και 9 Σεπτέμβρη, στο Παμπελοποννησιακό Στάδιο. Το αθλητικό camp θα περιλαμβάνει πλήθος αθλημάτων όπως μπάσκετ, ποδόσφαιρο, στίβο, κολύμβηση, πινγκ πονγκ, ενώ στο πλαίσιό του θα πραγματοποιηθούν τουρνουά, επι100 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ δείξεις μαχητικών αθλημάτων κ.ά. ΜΕΡΕΣ Μ ΕΡΕΣ ΠΟΥ ΠΟΥ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΑΝ ΠΟ

Ο∆ Ε-

ΚΝ

ΤΗ

Η ΗΓ

Στο χώρο του Φεστιβάλ στο τριήμερο των εκδηλώσεων, παράλληλα με τις τρεις σκηνές, θα λειτουργούν Εργατικό Στέκι, Περίπτερο ΑΕΙ - ΤΕΙ, μαθητικό στέκι, περίπτερο θεραπευτικών κοινοτήτων, θεματικές και εικαστικές εκθέσεις αφιερωμένες στα 100 χρόνια από την Οκτωβριανή Επανάσταση, ο “Μικρόκοσμος” (χώρος δραστηριοτήτων για μικρότερες ηλικίες), παιδότοπος, βιβλιοπωλείο. Επίσης, θα πραγματοποιηθούν παρουσιάσεις συλλογικών εργασιών και συναυλίες με ερασιτεχνικά νεανικά συγκροτήματα. Στο πλαίσιο του 43ου Φεστιβάλ ΚΝΕ- Οδηγητή, θα διοργανωθεί Αθλητικό Διήμερο στις 3 και 4 Σεπτέμβρη στη Νέα Παραλία Θεσσαλονίκης και στο Ποσειδώνιο με πλούσιο πρόγραμμα αθλητικών δραστηριοτήτων, τουρνούα, επίδειξεις αθλημάτων αλλά και ομιλία-συζήτηση.

τις 15 και 16 Σεπτέμβρη θα πραγματοποιηθεί το 43ο Φεστιβάλ ΚΝΕ – ΟΔΗΓΗΤΗ στο ΤΕΙ της Πάτρας. Οι εκδηλώσεις του θα κορυφωθούν το Σάββατο 16/9 με τη μεγάλη πολιτική συγκέντρωση και ομιλητή τον Κώστα Παρασκευά, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

στ ιβά λ

τους Παλιούς Διαβάτες και Ρεμπέτικο Γλέντι με την Κατερίνα Τσιρίδου.  Μαθητική Σκηνή: Συζήτηση για τα 100 χρόνια από τη Μεγάλη Οκτωβριανή

Πάτρα

φε

μεγάλο γνωστό καλλιτέχνη.  Λαϊκή Σκηνή: Επίδειξη από Χορευτικό, μουσικό πρόγραμμα με συναυλία από



 Κεντρική Σκηνή: Συναυλίες με τους Σελάνικ, Νίκο Κατσίκα και συναυλία με



14 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ 



το πρώην στρατόπεδο “Παύλου Μελά”, στη Σταυρούπολη, στην “καρδιά” των Δυτικών Συνοικιών της πόλης, θα πραγματοποιηθούν και φέτος οι εκδηλώσεις του 43ου Φεστιβάλ ΚΝΕ - Οδηγητή στη Θεσσαλονίκη, στις 14, 15 και 16 Σεπτέμβρη. Οι εκδηλώσεις του θα κορυφωθούν το Σάββατο 16/9 με τη μεγάλη πολιτική συγκέντρωση και ομιλητή τον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα.



 ΠΕΜΠΤΗ

  

Θεσσαλονίκη

ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

Βιβλιοπαρουσίαση: Λ. Κοσμοντεμιάνσκαγια, “Η Ζόγια και ο Σούρα”

! ο ι σ ά ν µ υ γ ...

Η ζωή στο σοσιαλισμό μέσα από τα “μάτια” ενός βιβλίου...

ο 2017 είναι σημαδιακή χρονιά και ειδικά οι μήνες του φθινοπώρου που διανύουμε. Συμπληρώνονται 100 χρόνια από τον Οκτώβρη που συγκλόνισε τον κόσμο! 100 χρόνια από τον Οκτώβρη του 1917, που στη Ρωσία πραγματοποιήθηκε η πρώτη σοσιαλιστική επανάσταση στον 20o αιώνα. Η πρώτη επανάσταση που απέδειξε ότι μπορεί να υπάρξει κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση και αδικία, χωρίς φτώχεια και ανεργία. Πώς, όμως, ήταν η ζωή σ’ αυτήν την πρώτη σοσιαλιστική κοινωνία; Οι μαθητές πώς περνούσαν τη μέρα τους; Είχαν ελεύθερο χρόνο; Πήγαιναν διακοπές; Πώς ήταν τα σχολεία, τα σπίτια; Τι προβλήματα αντιμετώπιζαν; Θέλοντας να απαντήσουμε σ’ αυτά τα ερωτήματα και να ανακαλύψουμε πώς ήταν η ζωή στο σοσιαλισμό, αποφασίσαμε να παρουσιάσουμε το βιβλίο της Λ. Κοσμοντεμιάνσκαγια, “Η Ζόγια και ο Σούρα”. Η συγγραφέας του βιβλίου και μητέρα των δύο παιδιών, της Ζόγια και του Σούρα, περιγράφει με ζωντάνια και παραστατικότητα -μέσα από πραγματικά γεγονότα- την καθημερινότητά τους κατά τη διάρκεια της σοσιαλιστικής οικοδόμησης στη Σοβιετική Ένωση.

! ο ι σ ά ν µ υ γ ... Ποιοι ήταν η Ζόγια και ο Σούρα;

Η Ζόγια και ο Σούρα ήταν δύο αδέλφια, που γεννήθηκαν λίγο μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση (το 1923 και το 1925 αντίστοιχα), όταν πλέον οικοδομούνταν ο σοσιαλισμός στη Ρωσία. Μεγάλωσαν, λοιπόν, σε μια κοινωνία που προσπαθούσε να ικανοποιήσει τις βασικές ανάγκες των ανθρώπων στηριζόμενη στη δύναμη και την προσφορά του λαού, όπου κανένας δε ζούσε από τον κόπο και σε βάρος του άλλου και όλος ο πλούτος, τα εργοστάσια, τα μέσα μεταφοράς, τα μέσα επικοινωνίας, η ενέργεια, οι πρώτες ύλες κ.λπ. ανήκαν στην κοινωνία και όχι σε μια χούφτα κεφαλαιοκράτες που βασανίζουν τους πολλούς για να ζουν αυτοί μέσα στα πλούτη και τη χλιδή. Και ακριβώς αυτή η κοινωνία, που όπως έλεγε ο Λένιν «...Παλεύουμε για να γίνει έθιμο ο κανόνας “όλοι για τον έναν και ο ένας για όλους”...» αποτέλεσε καταλυτικό παράγοντα για τη διαμόρφωση του χαρακτήρα των δύο παιδιών...

Η Οκτωβριανή Επανάσταση απελευθέρωσε τον άνθρωπο... «Η είδηση για την Οκτωβριανή Επανάσταση με βρήκε ακόμα στο Κιρσανόφ. Πρέπει να ομολογήσω ότι τότε δεν κατάλαβα καλά τι έγινε. Μου άφησε μόνο μια ευχάριστη εντύπωση. Έγινε μεγάλη λαϊκή γιορτή. Βούιζε και πανηγύριζε η πολιτεία, στον αέρα κυμάτιζαν κόκκινες σημαίες. Στις συγκεντρώσεις μίλαγαν απλοί άνθρωποι, στρατιώτες, εργάτες. Ακούγονταν νέες λέξεις, γεμάτες φλογερή πίστη και αποφασιστικότητα: Μπολσεβίκικο Κόμμα, Σοβιέτ, κομμουνισμός... (...) - Αρχίζει νέα ζωή, Λιούμπα, καταλαβαίνεις; Εντελώς νέα! (...) Ξέρεις, τώρα τα σχολεία θ’ αρχίσουν να ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια. Νομίζεις πως στο Οσίνοβι Γκάι θα υπάρχουν όπως και πρώτα μόνο δυο σχολεία για πέντε χιλιάδες κόσμο; Σίγουρα όχι. Όλοι θ’ αρχίσουν να σπουδάζουν, θα το δεις. Ο λαός δε θα δεχτεί πια να ζει στην αγραμματοσύνη.» Και έτσι έγινε... Άρχισε μια νέα ζωή μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση στη Ρωσία.

Η προσφορά της σοσιαλιστικής κοινωνίας δεν μπορεί να συγκριθεί ακόμα και με την πιο ανεπτυγμένη χώρα σήμερα... Το σχολείο κάλυπτε τις ανάγκες των μαθητών... Το 1931, όταν η οικογένεια της Ζόγια και του Σούρα μετακομίζει στη Μόσχα, σε καινούριο σπίτι, η ζωή τους μπαίνει σε μια νέα περίοδο: Τα παιδιά ξεκινούν το σχολείο. Το σοσιαλιστικό κράτος παρέχει στους μαθητές απλόχερα όχι μόνο την ολόπλευρη μόρφωση (το σχολικό πρόγραμμα περιλαμβάνει τη διδασκαλία ξένης γλώσσας στους μαθητές ήδη από το 1936 (!), μαθήματα κηπουρικής, αστρονομίας, σκάκι κ.ά.), αλλά και καλοφτιαγμένα σχολεία (μάλιστα, συνεχώς φτιάχνονταν καινούρια) και σχολικές «τσάντες με αλφαβητάρι, ριγωτά τετράδια και κασετίνες με μολύβια, σχολικά βιβλία... Να δεις μητέρα τι αίθουσα έχουμε! Και η βιβλιοθήκη! Πόσα βιβλία!», περιγράφει χαρακτηριστικά η Ζόγια, την ίδια στιγμή που για τα παιδιά σε καπιταλιστικές χώρες, ακόμα και σήμερα, το να παρέχονται όλα αυτά δωρεάν φαντάζει άπιαστο όνειρο...

Οδηγητής ϐ Σεπτέμβρης 2017

Το σοβιετικό κράτος πρόσφερε τα πιο σημαντικά επιτεύγματα του 20ού αιώνα... Το 1935, όταν στις καπιταλιστικές χώρες αυτά δεν υφίσταντο καν, η Ζόγια και ο Σούρα ανεβοκατεβαίνουν στις κυλιόμενες σκάλες και ταξιδεύουν με τα βαγόνια του μετρό της Μόσχας: «...Και να! Θυμάμαι τις ανοιξιάτικες μέρες του 1935 μάθαμε ότι το μετρό είναι έτοιμο! ...Για την κατασκευή της αυτόματης κινητής σκάλας ξέρετε πόσα ζητούσαν οι Άγγλοι; έλεγε χωρίς να παίρνει ανάσα ο ομαδάρχης του πρώτου πυρήνα. Ξέχασα πόσα. Μόνο ξέρω ότι ήταν πάρα πολλά δικά μας λεφτά, ένα εκατομμύριο χρυσά ρούβλια. Εμείς, όμως, πιάσαμε και την φτιάξαμε μόνοι μας, στα εργοστάσιά μας». Με προσήλωση, λοιπόν, στην κάλυψη των αναγκών του λαού και της νεολαίας, το σοβιετικό κράτος από νωρίς προσφέρει στους πολίτες του απλόχερα τα πιο σημαντικά επιτεύγματα του 20ού αιώνα...

Στις χώρες που οικοδομούνταν ο σοσιαλισμός καλύπτονταν οι ανάγκες του λαού και της νεολαίας. Αυτό γινόταν γιατί ο σοσιαλισμός είναι σύστημα που δεν υπάρχουν εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενοι. Στο επίκεντρο μπαίνει η ολόπλευρη ανάπτυξη του ανθρώπου, οι ανάγκες των πολλών και όχι τα κέρδη των λίγων! Οι διακοπές ήταν δικαίωμα... Όμως, η μεγαλύτερη χαρά για τους μαθητές της Σοβιετικής Ένωσης ήταν οι καλοκαιρινές τους διακοπές σε κάποια από τις κατασκηνώσεις των Πιονιέρων. «...Όταν άρχιζαν οι καλοκαιρινές διακοπές, η Ζόγια και ο Σούρα έφευγαν για τις κατασκηνώσεις των πιονιέρων. Από κει έγραφαν γράμματα γεμάτα ενθουσιασμό: Πώς πηγαίνουν στο δάσος για βατόμουρα, πώς κολυμπούν στο βαθύ και γοργό ποτάμι, πώς κάνουν σκοποβολή. (...) Μια Κυριακή πρωί τους επισκέφτηκα και έφυγα με το τελευταίο τρένο -τα παιδιά δε με άφηναν. Με πήγανε στην κατασκήνωση, μου έδειξαν όλο τους το νοικοκυριό: Τις πρασιές με τα αγγούρια και τις ντομάτες, τους ανθόκηπους, την κούνια «βήματα γίγαντα», το γήπεδο του βόλεϊ...». Τα παιδιά στις κατασκηνώσεις αυτές, εκτός από τις ευχάριστες και ψυχαγωγικές στιγμές που περνούσαν, μάθαιναν την αλληλεγγύη, τη συλλογικότητα, να λειτουργούν σαν μια γροθιά. Άλλη μια τρανή απόδειξη για το ότι η ανατροφή των παιδιών στη Σοβιετική Ένωση ήταν φροντίδα του ίδιου του εργατικού κράτους, το οποίο φρόντιζε για τη μόρφωση, τη διαπαιδαγώγηση, αλλά και την ψυχαγωγία τους. Στο σοβιετικό κράτος, γονείς και παιδιά είχαν τη δυνατότητα να αναπαύονται σε ειδικά διαμορφωμένα θέρετρα και κατασκηνώσεις. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός πως μέχρι και τη δεκαετία του 1980 υπήρχαν 40.000 κατασκηνώσεις, που φιλοξενούσαν 10.000.000 παιδιά! Αντίθετα, σήμερα οι διακοπές για το λαό και τη νεολαία θεωρούνται ακόμη μία πολυτέλεια... Η ίδια η συγγραφέας μονολογεί μέσα στις σελίδες του βιβλίου: «Πώς θα ήταν η ζωή των παιδιών μου εκείνη την κοιμισμένη, τη σκοτεινή εποχή που μεγάλωσα εγώ; Με τι κόπο θα τα εξοικονομούσα όλα, πόσο δύσκολα θα κατόρθωνα ν’ αναθρέψω τα παιδιά! Τώρα πια δεν τα ανατρέφω μόνη εγώ, η μητέρα· τα ανατρέφουν το σχολείο και οι ομάδες των Πιονιέρων, τα ανατρέφουν όλα όσα βλέπουν και ακούνε γύρω τους».

Τα επιτεύγµατα του σοσιαλισµού στη Σοβιετική Ένωση... Αµέσως µετά την Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση στη Σοβιετική Ένωση (ΕΣΣ∆), το 1917, εξασφαλίστηκε καθολική κοινωνική ασφάλιση για όλους, δηµόσια δωρεάν παιδεία και υγεία.

Η ανεργία εξαφανίστηκε...

Ο τελευταίος καταγεγραµµένος άνεργος στη Σοβιετική Ένωση ήταν το 1930 ο Μιχαήλ Τσκούνοβ.

1945 Αντιφασιστική Νίκη των Λαών Ο Κόκκινος Στρατός τσάκισε το φασισµό!

Το 1959 η αγραµµατοσύνη νικήθηκε ολοκληρωτικά.

Το 1961 η ΕΣΣ∆ έστειλε τον πρώτο άνθρωπο στο διάστηµα. Ο Σοβιετικός Γιούρι Γκαγκάριν µε το "Βοστόκ 1" “πέταξε” γύρω από τη Γη.

«Τι είναι ευτυχία -αυτό το καταλαβαίνει ο καθένας με το δικό του τρόπο. Αλλά όλοι μαζί οι άνθρωποι ήξεραν και καταλάβαιναν ότι πρέπει να ζουν τίμια, να εργάζονται πολύ, ν’ αγαπούν πολύ και να υπερασπίζονται αυτήν την απέραντη και ευτυχισμένη γη, που λέγεται σοβιετική χώρα.» (Απόσπασμα του βιβλίου) Με το ξέσπασμα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου οι πολίτες του σοβιετικού κράτους, ακόμη και μαθητές 15 χρονών, ψάχνουν με κάθε τρόπο πώς θα συμβάλλουν στην τιτάνια μάχη που έδινε το κράτος τους ενάντια στη φασιστική απειλή. Έτσι και οι ήρωες του βιβλίου μας εντάσσονται στην Κομσομόλ και με δική τους θέληση και επιμονή στέλνονται στο μέτωπο. Η Ζόγια, στα 17 της μόλις χρόνια, ακούγοντας στο ραδιόφωνο το διάγγελμα του Στάλιν προς το σοβιετικό λαό για την υπεράσπιση της πατρίδας από τους ναζί, βρίσκεται σε αναβρασμό και προσπαθεί να βρει τρόπο να συνεισφέρει στην πάλη του λαού της. Εκείνη και οι συμπατριώτες της με κάθε τίμημα θα προστατεύσουν τη σοσιαλιστική πατρίδα, την εργατική τάξη και το δίκιο της. «Εσείς τώρα θα με κρεμάσετε, αλλά εγώ δεν είμαι μόνη μου. Είμαστε διακόσια εκατομμύρια, όλους δε θα μπορέσετε να μας κρεμάσετε. Θα εκδικηθούν το θάνατό μου! Όσο δεν είναι αργά παραδοθείτε, οπωσδήποτε η νίκη θα είναι δική μας!» Με αυτά τα λόγια η γενναία Ζόγια, παιδί της Σοβιετικής Ένωσης και μόλις 17 χρονών αντιμετώπισε τους φασίστες δήμιούς της, χωρίς να προδώσει ούτε ένα σύντροφό της, παρά τα φριχτά βασανιστήρια που υπέστη, που «ούτε του φασίστα τα νεύρα δεν μπορούσαν ν’ αντέξουν...». Η ιστορία και η θυσία αυτών των δύο νέων παιδιών που ιστορείται στο βιβλίο είναι η ιστορία εκατομμυρίων ακόμη σοβιετικών πολιτών, που έδωσαν τη ζωή τους για να προστατεύσουν την οικοδόμηση του σοσιαλισμού, το πρώτο εργατικό κράτος στην ιστορία της ανθρωπότητας. Όπως επισημαίνει και η συγγραφέας του βιβλίου: «Για να σωθεί η ανθρωπότητα από το αίσχος, από τη σκλαβιά και την εξόντωση, το σοβιετικό κράτος δεν έδωσε χρυσάφι, αλλά αίμα. Με το πιο ακριβό νόμισμα, με το αίμα και τη ζωή των παιδιών της, η χώρα μας ξανάδωσε στον κόσμο το δικαίωμα ν’ ανασαίνει ελεύθερα...»

νιά

χρο ή κ ι λ ο χ σ Νέα

Παίρνουμε “άριστα” στους αγώνες για το σχολείο και τη ζωή που μας αξίζει!

ο καλοκαίρι έφυγε και χωρίς καλά-καλά να το καταλάβουμε η νέα σχολική χρονιά είναι προ των πυλών... Μια σχολική χρονιά που μπαίνει δυναμικά, παίρνοντας τη σκυτάλη από την πλούσια, συλλογική, πολύμορφη, αγωνιστική δραστηριότητα που ανέπτυξαν οι μαθητές μέσα κι έξω απ’ τα σχολεία τους πέρυσι διεκδικώντας το δικαίωμά τους στη μόρφωση και τη ζωή που τους αξίζει! Η δική μας “σημαία” ο αγώνας για τη μόρφωση και τη ζωή που μας αξίζει! Μπορεί η κυβέρνηση να ισχυρίζεται σ’ όλους τους τόνους ότι «είναι όλα έτοιμα...», η πραγματικότητα, όμως, είναι σκληρή και πεισματάρικη...  Τα ψηφισμένα μνημόνια μαζί με όλους τους υπόλοιπους αντιλαϊκούς νόμους, η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι στόχοι απέναντι στους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, τους “καρχαρίες” που υπηρετεί, δεν αφήνουν περιθώρια για αυταπάτες... Από το πρώτο κιόλας κουδούνι οι μαθητές θα βρεθούν αντιμέτωποι με μια ζωή-λάστιχο, ένα ατελείωτο τρέξιμο σε φροντιστήρια, ξένες γλώσσες, αθλητικές-πολιτιστικές δραστηριότητες κ.λπ. που τις περισσότερες φορές είναι πανάκριβα, έτσι ακόμα και μια βόλτα ή ένα σινεμά θα το σκεφτούν δυο και τρεις φορές για να πάνε...

 Η μειωμένη κατά 50% χρηματοδότηση του κράτους για την παιδεία -αθροιστικά από τα προηγούμενα χρόνιααποτυπώνεται κάθε χρόνο στα χιλιάδες κενά των εκπαιδευτικών, στις υποδομές, στην ίδια τη λειτουργία των σχολείων.  Με το νέο νομοσχέδιο, που αναμένεται να φέρει η κυβέρνηση το επόμενο διάστημα -και ήδη το υπουργείο έχει ανακοινώσει τα βασικά του σημεία- το σχολείο θα γίνει ακόμα πιο εξοντωτικό, ακόμα πιο ταξικό, ακόμα πιο ακριβό εξεταστικό κέντρο... Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ -γι’ άλλη μια φορά- “πουλάει φύκια για μεταξωτές κορδέλες”: Η περιβόητη κατάργηση των πανελλαδικών εξετάσεων γίνεται ένας ατέλειωτος εξεταστικός μαραθώνιος, προσθέτοντας ακόμα και τον Γενάρη πανελλαδικές εξετάσεις στη Γ’ Λυκείου (!), με την όποια η γενική μόρφωση σταματάει στην Α’ Λυκείου.

Μπροστά σ’ αυτή την εκρηκτική κατάσταση η δύναμη των μαθητών, η ελπίδα και μοναδική προοπτική τους είναι ο συλλογικός αγώνας, η επιμονή στην κατάκτηση της γνώσης και της ζωής με δικαιώματα.

“Μηδενίζουμε” τη λογική της απογοήτευσης και της μοιρολατρίας!

Απ’ όλη αυτή τη δραστηριότητα που αναπτύχθηκε το προηγούμενο διάστημα οι μαθητές βγήκαν κερδισμένοι: Πυροδοτήθηκε ο προβληματισμός, άνοιξε η συζήτηση μέσα στις τάξεις, μπήκαν περισσότεροι μαθητές στον αγώνα και είδαν ότι δεν είναι μόνοι τους, αλλά ότι υπάρχουν κι άλλοι πολλοί που μοιράζονται τις ίδιες ανησυχίες και όνειρα, ανέπτυξαν αντιστάσεις απέναντι στη μιζέρια και τη μοιρολατρία που “σπέρνει” το σύστημα της εκμετάλλευσης και της αδικίας... Αυτή η καθημερινή σύγκρουση, η καθημερινή πάλη για την ικανοποίηση των αναγκών στη μόρφωση, τον αθλητισμό, τον πολιτισμό, την αξιοπρεπή ζωή είναι που βάζει τα θεμέλια για ακόμα μεγαλύτερους αγώνες, αφήνοντας το αποτύπωμά της στη δημιουργία μορφών οργάνωσης των μαθητών (βλ. μαθητικά συμβούλια, συντονιστικές επιτροπές μαθητών που στήθηκαν σε μια σειρά πόλεις πέρυσι), που βοηθούν στην ανάπτυξη της συλλογικότητας, της αλληλεγγύης, της κοινής δράσης, στοιχείο απαραίτητο για να έχει αντοχή και διάρκεια ο αγώνας, να έχει αποτέλεσμα.

Τα μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ, όπως και το προηγούμενο διάστημα, έτσι και φέτος, θα μπούμε μπροστά στον αγώνα για καθετί που απασχολεί τους μαθητές μέσα κι έξω απ’ τα σχολεία, για αγωνιστικά 5μελή και 15μελή που θα πρωτοστατούν για όλα! Άλλωστε, η ίδια η πείρα αποδεικνύει ότι μπορούμε να “ταράξουμε τα νερά”, να φέρουμε τα πάνω-κάτω. Γι’ αυτό, από την πρώτη κιόλας μέρα, με το άνοιγμα των σχολείων χρειάζεται να οργανωθεί ο αγώνας με σχέδιο και πείσμα. Δεν ταιριάζει στη νέα γενιά η απογοήτευση και η λογική του “τίποτα δεν αλλάζει”... Μόνο όταν κάθεσαι “στη γωνία”, με σταυρωμένα τα χέρια, δεν αλλάζει τίποτα -και αυτό ακριβώς θέλει η κυβέρνηση και όλοι όσοι στηρίζουν αυτή την πολιτική που τσακίζει τις λαϊκές οικογένειθητών βού των μα ε τ ν ες. Αντιθέτως, με τον οργαα ρ ό ικ άλ νιστ νωμένο, μαζικό, δυναμικό Πρώτο αγωσεις του 43ου Φεστιβ ώ λ οι εκδη ητή! αγώνα που στοχεύει τους ΚΝΕ-Οδηγ πραγματικούς ενόχους, η ίδια η ζωή απέδειξε ότι οι Φέτος έχει μια ιδιαίτερη σημασία να μαθητές καταφέρνουν και μη λείψει κανένας μαθητής από την αποσπούν κατακτήσεις (βλ. πρώτη μεγάλη συνάντηση μαθητών και επαναληπτικές εξετάσεις νεολαίας, τις εκδηλώσεις του 43ου Φεστιπου ήθελε πέρυσι να καταρβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή. Για να συζητήσουμε γήσει η κυβέρνηση, τράπεκαι να οργανώσουμε τον αγώνα μας, ζα θεμάτων κ.λπ.). Ακόμα να μάθουμε για τις μέρες που πριν 100 και την προσπάθεια τρομοχρόνια συγκλόνισαν τον κόσμο, το κορυκράτησης και ποινικοποίησης φαίο γεγονός του 20ού αιώνα, τη Μεγάλη των μαθητικών αγώνων από Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση, την κυβέρνηση πέρυσι, οι που μας δείχνει τον δρόμο που πρέπει μαθητές με τον αγώνα τους να βαδίσουμε, αυτόν της ρήξης και της κατάφεραν να την αντιμετωανατροπής! πίσουν, αναγκάζοντάς την να πάρει πίσω τις καταδίκες σε αγωνιζόμενους μαθητές.

ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ ΜΑΘΗΤΩΝ ΠΡΕΒΕΖΑΣ

Με αγωνιστικά 5μελή και 15μελή παλεύουμε για σχολείο

που θα μορφώνει και δε θα εξοντώνει!

η χρονιά που μας πέρασε, οι μαθητές της Πρέβεζας δεν “κάτσαμε στ’ αυγά μας”! Οργανωθήκαμε, βγήκαμε στον δρόμο, δε μείναμε αδιάφοροι για το τι περνάμε εμείς και οι συμμαθητές μας, εκφράσαμε τους προβληματισμούς και τις ανησυχίες μας, προσπαθήσαμε να “δώσουμε ζωή” στα σχολεία οργανώνοντας συναυλίες, εκδηλώσεις κ.ά. Σημαντικό ρόλο σ’ αυτό έπαιξε το γεγονός ότι με το “καλημέρα” της σχολικής χρονιάς αποφασίσαμε ότι είναι αναγκαίο να εκλέξουμε τα δικά μας μαθητικά συμβούλια. Μαθητικά συμβούλια αγωνιστικά, που θα παλεύουν για τα προβλήματα των ίδιων των μαθητών μέσα κι έξω απ’ το σχολείο, για το σχολείο και τη ζωή που έχουμε ανάγκη.

5μελή και 15μελή “μέσα σ’ όλα”... Από την πρώτη κιόλας μέρα οργανώσαμε εμείς τις εκλογές μας, δεν περιμέναμε το υπουργείο και τους διευθυντές να μας πουν πότε θα γίνουν. Ανοίξαμε τη συζήτηση για όλα όσα αντιμετωπίζουμε, για τις ανάγκες μας, τις ιδέες, τα ενδιαφέροντά μας. Για την ανάγκη να εκλεγούν στα μαθητικά συμβούλια αγωνιστές μαθητές, που θα πρωτοστατήσουν στην ανάπτυξη των αγώνων για καθετί που απασχολεί τους μαθητές, που θα είναι “μέσα σ’ όλα”... Που θα δείχνουν στην πράξη ότι πρέπει σαν μια γροθιά να παλέψουμε για ό,τι προκύπτει, για τα δικαιώματά μας στη μόρφωση, τον αθλητισμό, τον πολιτισμό, την ψυχαγωγία. Ταυτόχρονα, πρωτοστατήσαμε να γίνονται σταθερά γενικές συνελεύσεις στις τάξεις και στα σχολεία, ώστε να μπορούν όλοι οι μαθητές να λένε τη γνώμη τους, να συζητάμε και να παίρνουμε από κοινού αποφάσεις για τα αιτήματα και τις μορφές του αγώνα μας. Γιατί τα μαθητικά συμβούλια που εκλέγονται κάθε χρόνο πρέπει να έχουν λόγο και ρόλο για το πώς οργανώνεται η ζωή της μαθητικής κοινότητας. Η δράση τους δεν αφορά μόνο τη συμμετοχή σε μια πορεία ή τη διοργάνωση μιας εκδρομής. Ο ρόλος των 5μελών και 15μελών αφορά όλα τα

παραπάνω και όσες άλλες δραστηριότητες μπορούν να αναπτυχθούν μέσα και έξω από το σχολείο.

Καθοριστικό βήμα ο συντονισμός των σχολείων στην ανάπτυξη και το δυνάμωμα του αγώνα μας! Αφού εκλέχτηκαν τα 5μελή και τα 15μελή σε όλα τα σχολεία της πόλης, συνειδητοποιήσαμε ότι για να δυναμώσει κι άλλο ο αγώνας μας πρέπει να συντονιστούμε μεταξύ μας. Έτσι, μπροστά στις πανελλαδικές μαθητικές κινητοποιήσεις δημιουργήσαμε τη Συντονιστική Επιτροπή Mαθητών της Πρέβεζας, με κύρια αιτήματα την εξασφάλιση όλων των απαραίτητων για να λειτουργήσουν τα σχολεία μας (θέρμανση, κτηριακά προβλήματα, αντισεισμική θωράκιση κ.ά.). Το γεγονός ότι από την αρχή της χρονιάς δύο από τα σχολεία της πόλης μπήκαμε μπροστά καλώντας σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις απέναντι στην άθλια κατάσταση που συναντήσαμε, ήταν καθοριστικό. Με αυτό τον τρόπο αναγνωριστήκαμε, γρήγορα γίναμε φωτεινός “φάρος” και για τα υπόλοιπα σχολεία. Εξάλλου, όλοι έχουμε κοινά προβλήματα, κοινές ανάγκες και όνειρα. Γι’ αυτό αποφασίσαμε να καλέσουμε όλα τα 15μελή και τα 5μελή της πόλης σε μία συνάντηση. Σε αυτή τη συνάντηση για

πρώτη φορά συμμετείχαν εκπρόσωποι όλων των 15μελών της πόλης! Αφού συζητήσαμε τα προβλήματά μας, ανταλλάξαμε γνώμες για το πώς πρέπει να αγωνιστούμε και αποφασίσαμε να αγωνιστούμε όλοι μαζί! Αμέσως μετά μοιράσαμε την κοινή ανακοίνωση της Συντονιστικής Επιτροπής σε όλα τα σχολεία της πόλης και έγινε γρήγορα γνωστή σε όλους τους μαθητές! Η Συντονιστική Επιτροπή αναγνωρίστηκε ως η δύναμη των μαθητών.

Έγινε πράξη το σύνθημα “όλοι για έναν κι ένας για όλους”! Ο αγώνας είναι πιο δυνατός όταν είμαστε ενωμένοι. Το γεγονός ότι δημιουργήθηκε Συντονιστική Επιτροπή μαθητών συνέβαλε ώστε όλοι εμείς οι μαθητές που έχουμε κοινά προβλήματα να βρεθούμε ενωμένοι στους δρόμους του αγώνα. Όλα τα σχολεία της πόλης απέκτησαν αγωνιστικά μαθητικά συμβούλια. Άνοιξε η συζήτηση και στα υπόλοιπα σχολεία, σιγά-σιγά όλο και περισσότεροι μαθητές έβλεπαν ότι δεν μπορούμε να μείνουμε με σταυρωμένα τα χέρια. Όλα τα 15μελή της πόλης γίναμε μια γροθιά! Η Συντονιστική Επιτροπή προστάτευσε τον αγώνα μας απέναντι στην τρομοκρατία κάποιων διευθυντών

και καθηγητών, που μας ήθελαν με σκυμμένο το κεφάλι! Είναι χαρακτηριστικό ότι πάρθηκαν πίσω αποβολές που επιβλήθηκαν, λόγω της δράσης αλληλεγγύης στα προσφυγόπουλα που οργανώσαμε. Με αυτό τον τρόπο τσακίσαμε κάθε προσπάθεια τρομοκράτησης! Μια μαχητική χρονιά με πρωτοπόρα δράση έκλεισε. Με τη νέα σχολική χρονιά, χωρίς χάσιμο χρόνου, θα μπούμε ξανά μπροστά, ώστε οι μαθητικές εκλογές να γίνουν δική μας υπόθεση, εκλέγοντας αγωνιστές μαθητές να μας εκπροσωπούν. Με ακόμη πιο δυνατά μαθητικά συμβούλια και με ακόμη καλύτερο συντονισμό χρειάζεται να δυναμώσουμε τον αγώνα μας. Μέσω της πάλης κατά του σάπιου συστήματος στο οποίο σάπια είναι και η παιδεία του, να ανασυνταχθεί και να μαζικοποιηθεί το μαθητικό κίνημα για να φουντώσει η αντίσταση, για το σχολείο που πραγματικά έχουμε ανάγκη σήμερα, που θα μας μορφώνει και δε θα μας εξοντώνει. Μιχάλης Μπάκος, πρόεδρος 15μελούς Μουσικού Σχολείου Πρέβεζας Χρήστος Μπρίκος, πρόεδρος 15μελούς 2ου Γυμνασίου Πρέβεζας Μέλη της Συντονιστικής Επιτροπής Μαθητών Πρέβεζας

ΕΠΑΛ

Το “πρώτο κουδούνι” να σημάνει αγώνα!

έτος, σύμφωνα με στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα μέσα στο καλοκαίρι το υπουργείο Παιδείας, 76.000 νέοι μαθητές επέλεξαν να φοιτήσουν σε Επαγγελματικό Λύκειο (ΕΠΑΛ). Η κυβέρνηση πανηγυρίζει, γιατί “έδωσε τα ρέστα της” για να κάνει πράξη τον στόχο των μνημονίων και των κατευθύνσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) για αύξηση της μαθητείας, που θα γίνεται με χειρότερους όρους, εξασφαλίζοντας φθηνούς εργαζόμενους επιδοτώντας τα αφεντικά. Με διαφήμιση -χρηματοδότησης ΕΕ- σε τηλεοράσεις, ραδιόφωνα, στα σχολεία, ακόμα και στο μετρό, με δεκάδες ημερίδες και εκδηλώσεις, με τουρ των υπουργών ανά την Ελλάδα έκανε τ’ αδύνατα δυνατά να αποδείξει στους “εταίρους” της στην ΕΕ, στον Σύνδεσμο Ελλήνων Βιομηχάνων (ΣΕΒ) κ.α. ότι υλοποιεί πιστά τις επιδιώξεις τους...

Οι μαθητές των ΕΠΑΛ από την πρώτη μέρα να οργανώσουν τον αγώνα τους για το δικαίωμά τους στη μόρφωση! Οι μαθητές των ΕΠΑΛ δεν είναι μαθητές β’ κατηγορίας. Είναι μεγάλο παραμύθι ότι τάχα υπάρχουν παιδιά που παίρνουν τα γράμματα κι άλλα που δεν τα παίρνουν. Εκείνο που υπάρχει είναι η ανισότητα, οι ταξικοί φραγμοί, τα εμπόδια που βάζουν οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι και οι κυβερνήσεις που τους υπηρετούν. Αυτοί θέλουν τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών -είτε πηγαίνουν σε ΕΠΑΛ είτε σε ΓΕΛ- μακριά από την ολόπλευρη μόρφωση για να είναι ως αυριανοί εργαζόμενοι εύκολα χειραγωγίσιμοι και εκμεταλλεύσιμοι, να μη γνωρίζουν και να μην παλεύουν τα δικαιώματά τους, να θεωρούν ότι ο σημερινός κόσμος της εκμετάλλευσης και της αδικίας θα υπάρχει για πάντα, ότι δεν αλλάζει. Αυτοί έχουν κάνει τη μόρφωση ζήτημα “πορτοφολιού”. Αυτοί έφτιαξαν ένα εκπαιδευτικό σύστημα όπου όποιος έχει λεφτά,

“προχωράει”... Γι’ αυτό, οι μαθητές των ΕΠΑΛ δεν πρέπει να συμβιβαστούν με αυτή την κατάσταση, αλλά να διεκδικήσουν τη μόρφωση, όπως και τα υπόλοιπα δικαιώματα στη ζωή. Εξάλλου, ποιος ηλεκτρολόγος και μηχανολόγος μπορεί να είναι καλός και πρωτοπόρος στη δουλειά του χωρίς να ξέρει ούτε τα βασικά από Φυσική; Ποιος νοσηλευτής μπορεί να είναι καλός χωρίς να ξέρει Βιολογία; Για να μην πούμε για την Ιστορία που εδώ και χρόνια έχει περιοριστεί σε μία ώρα τη βδομάδα και μόνο στην Α’ τάξη των ΕΠΑΛ, καθώς φαίνεται ότι δε θεωρείται απαραίτητη για την κυβέρνηση...

Δε θέλουμε να ζήσουμε με “ευκαιρίες” τη ζωή μας, αλλά με δικαιώματα! Η κυβέρνηση “κλίνει” σε όλους τους τόνους ότι με τις αλλαγές που προχωράει στην τεχνικοεπαγγελματική εκπαίδευση, με την ισότιμη πρόσβαση σε ΑΕΙ και ΤΕΙ, με την καθιέρωση της πρακτικής άσκησης και μαθητείας κ.λπ. εξασφαλίζει «ίσες ευκαιρίες». Πλέον έχουμε

πείρα... Κάθε φορά που οι κυβερνήσεις έφερναν αντιδραστικές αλλαγές, αλλαγές προς το χειρότερο, έριχναν διάφορα “τυράκια”, για πέσουμε στη φάκα... Ένα απ’ αυτά ήταν πάντα οι «ίσες ευκαιρίες». Μιλάνε για «ίσες ευκαιρίες», τη στιγμή που καταργούνται ειδικότητες, τα εργαστήρια των ΕΠΑΛ είναι απαρχαιωμένα, μετακομίζουν παιδιά από το ένα άκρο της Αττικής στο άλλο για πάνε στο ΕΠΑΛ που έχει την ειδικότητα που θέλουν, στην επαρχία ακόμα και σε άλλο χωριό... Η πραγματικότητα είναι ότι η κυβέρνηση και τα υπόλοιπα κόμματα που στηρίζουν και υπερασπίζονται την πολιτική των μνημονίων και της ΕΕ δημιουργούν “ευκαιρίες” για τους μεγαλοεπιχειρηματίες, κάνοντας τα παιδιά των ΕΠΑΛ «έρμαια της αγοράς»... Γι’ αυτό και διατηρείται η πρόβλεψη του νόμου της ΝΔ για καθορισμό ειδικοτήτων με βάση τις προτάσεις των “κοινωνικών εταίρων”, δηλαδή του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων, των μεγαλεμπόρων κ.λπ. Γι’ αυτό με τη μαθητεία οι επιχειρηματίες επιδοτούνται εξασφαλίζοντας πάμφθηνους εργαζόμενους -που έτσι κι αλλιώς τους χρειάζονται- και που μόλις το «έτος μαθητείας» τελειώνει, οι «μαθητευόμενοι» θα πετιούνται στην ανεργία, αφού οι επιχειρήσεις θα

παίρνουν του επόμενους με τους ίδιους άσχημους όρους. Γι’ αυτό καταργούνται ή επαναφέρονται από χρονιά σε χρονιά οι ειδικότητες και οι προσφερόμενες θέσεις στο έτος μαθητείας, με βάση όχι τις κοινωνικές ανάγκες, αλλά τα κέρδη των αφεντικών.

Ξεσηκωμός σε όλα τα ΕΠΑΛ! Με τη νέα σχολική χρονιά οι μαθητές των ΕΠΑΛ να σημάνουν ξεσηκωμό! Να μη δεχτούν το μαύρο μέλλον που τους ετοιμάζουν, να μη χάσουν χρόνο και να οργανώσουν τον αγώνα τους για ουσιαστική και ολόπλευρη μόρφωση. Να συνδεθούν τόσο οι μαθητές των ΕΠΑΛ, όσο και οι μαθητευόμενοι του «έτους μαθητείας», μαζί με τους υπόλοιπους μαθητές, με τα εργατικά σωματεία των κλάδων τους, που παλεύουν καθημερινά με βάση τα συμφέροντα των εργαζομένων, κόντρα στις απαιτήσεις των επιχειρηματικών ομίλων που ξεζουμίζουν τους «μαθητευόμενους», όπως και τους υπόλοιπους εργαζόμενους για να αυξάνουν τα κέρδη τους. Να μάθουν τι επικρατεί στους κλάδους τους, ποια είναι τα δικαιώματά τους και να μην παραιτηθούν από την ανάγκη να παλέψουν για όσα τους ανήκουν και τους στερούν!

Με τη νέα σχολική χρονιά οι μαθητές των ΕΠΑΛ να μη δεχτούν το μαύρο μέλλον που τους ετοιμάζουν, να μη χάσουν χρόνο και να οργανώσουν τον αγώνα τους για ουσιαστική και ολόπλευρη μόρφωση

Οδηγητής ϐ Σεπτέμβρης 2017

«Κάθε νέος έχει δυο επιλογές: Ή να συμβιβαστεί με την κατάσταση και με τη “μισοζωή” ή να ορθώσει ανάστημα και να παλέψει να ζήσει καλύτερα, όπως του αξίζει!»

ε αφορμή τον τραγικό θάνατο του μαθητή από “αδέσποτη σφαίρα” το καλοκαίρι στο Μενίδι, ήρθε με σφοδρότητα στην επικαιρότητα το σοβαρό πρόβλημα της εγκληματικότητας και της συνολικής υποβάθμισης της ζωής όχι μόνο στο Μενίδι, αλλά γενικότερα στη Δυτική Αττική. Ο “Οδηγητής” συζήτησε για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι μαθητές και συνολικά η νεολαία στις περιοχές αυτές, με δύο μαθητές, την Ειρήνη από το 1ο ΓΕΛ Μενιδίου και τον Γιάννη από το 7ο ΓΕΛ Μενιδίου.

“Οδηγητής”: Αρχίζει σε λίγες μέρες ακόμη μια σχολική χρονιά, και τα προβλήματα των μαθητών και της νεολαίας στο Μενίδι, και γενικότερα στη Δυτική Αττική, είναι και φέτος πολύ οξυμένα. Πείτε μας με δυο λόγια, ποια είναι τα βασικά προβλήματα που αντιμετωπίζετε στην καθημερινότητά σας; Για την περιοχή μας το μεγαλύτερο πρόβλημα, που επιβεβαιώθηκε με τον πιο τραγικό τρόπο πριν μερικούς μήνες, είναι η εγκληματικότητα. Στην περιοχή μας έχει στρωθεί εδώ και χρόνια το έδαφος, για να δρουν εγκληματικά κυκλώματα, κυρίως γύρω από τη διακίνηση ναρκωτικών. Όταν λέμε έχει στρωθεί το έδαφος εννοούμε ότι το Μενίδι και η Φυλή είναι περιοχές αποκομμένες από την υπόλοιπή Αττική -γκέτο θα ήταν ο πιο σωστός χαρακτηρισμός. Να μιλήσουμε για τις ελλείψεις; Τον χειμώνα κολυμπάμε από τις πλημμύρες, το καλοκαίρι καιγόμαστε από τις φωτιές. Για να φτάσεις σε κάποιο μέρος της Αθήνας χρειάζεσαι ΚΤΕΛ, γερή υπομονή, πάντως σίγουρα δεν μπορείς να το ονομάσεις αστική συγκοινωνία. Το θέατρο, ο κινηματογράφος, ένα γήπεδο για να παίξουμε μπάλα, να μπορέσουμε να ξεφύγουμε λίγο από αυτή την καθημερινότητα, δεν υπάρχουν. “Ο”: Με αφορμή τον τραγικό θάνατο του 11χρονου μαθητή στις αρχές του καλοκαιριού, ήρθε στην επικαιρότητα το θέμα της εγκληματικότητας στην περιοχή. Ποιος είναι υπεύθυνος κατά τη γνώμη σας γι’ αυτήν την κατάσταση; Μήπως είναι λύση να υπάρχει περισσότερη αστυνόμευση; Ο τραγικός θάνατος του συμμαθητή μας ταρακούνησε πολλούς νέους στην περιοχή μας, αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν ήρθε από το πουθενά... Είναι κοινό μυστικό, και της τωρινής κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και των προηγούμενων, των δημοτικών και περιφερειακών αρχών

ότι στις γειτονιές μας ζει και ακμάζει η εγκληματικότητα, το εμπόριο ναρκωτικών ουσιών. Όπως καταλαβαίνετε, όταν μιλάμε για εγκληματικότητα, μιλάμε για μία “επιχείρηση” με τεράστια κέρδη. Μία επιχείρηση όπου αποδεδειγμένα εμπλέκονται επιχειρηματικοί όμιλοι, που, αν δεν γίνεται με τη στήριξη των κρατικών μηχανισμών, γίνεται σίγουρα με την ανοχή, με τη διασύνδεση φασιστικών ομάδων με αυτά τα κυκλώματα. Τα κέρδη από αυτή την “μπίζνα” είναι τόσο μεγάλα που ξεπερνούν τη θρησκεία, το χρώμα δέρματος, καταγωγής των διαπλεκόμενων στις εγκληματικές οργανώσεις. Όταν όμως για ένα σύστημα όλα είναι κέρδος και μπίζνα, έτσι γίνεται... Η αστυνόμευση σίγουρα δεν μπορεί να αποτελέσει λύση. Μερικές αναφορές μόνο των τελευταίων χρόνων στο τι στάση έχει κρατήσει απέναντι στις μαθητικές και εργατικές κινητοποιήσεις, συνολικά απέναντι στο κίνημα, φτάνει για να καταλάβουμε ότι δεν υπερασπίζεται τα εργατικά λαϊκά συμφέροντα. “Ο”: Παρά τις δυσκολίες, εσείς όπως και χιλιάδες ακόμη νέοι ζείτε, πηγαίνετε σχολείο, δουλεύετε και μεγαλώνετε σ’ αυτήν την περιοχή. Τι προτείνετε ως διέξοδο στους συμμαθητές σας και στους άλλους νέους της περιοχής; Κάθε νέος έχει δυο επιλογές: Ή να συμβιβαστεί με την κατάσταση και με τη “μισοζωή” ή να ορθώσει ανάστημα και να παλέψει να ζήσει καλύτερα, όπως του αξίζει! Αυτό το λέμε γιατί υπάρχουν σήμερα όλες οι δυνατότητες στην χώρα μας να μην κυριαρχεί το κέρδος άλλα το πώς θα ικανοποιηθούν οι ανάγκες μας. Γι’ αυτό λέμε αγώνας και όχι συμβιβασμός. Έτσι να αντιμετωπίσουμε και τα ιδιαίτερα προβλήματα που έχει η περιοχή μας, λόγω των πολιτικών της σημερινής και προηγούμενων κυβερνήσεων.

ΜΕ ΜΑΘΗΤΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΝΙΔΙ

Πορεία στους κεντρικούς δρόμους του Μενιδίου πραγματοποίησαν σωματεία και φορείς της περιοχής απευθύνοντας κάλεσμα αγώνα "για τη ζωή που μας αξίζει" με αφορμή τον θάνατο του μικρού μαθητή από αδέσποτη σφαίρα.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΤΥΠΟΥ ΤΟΥ ΚΣ ΤΗΣ ΚΝΕ

ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΞΑΓΓΕΛΙΕΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΛΥΚΕΙΟ

Από τα πρώτα κιόλας στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα το υπουργείο Παιδείας για το νέο νομοσχέδιο που ετοιμάζει για το Λύκειο και την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση επιβεβαιώνεται πως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ετοιμάζει ένα ακόμα χειρότερο σχολείο για τους μαθητές και τις οικογένειές τους, που δεν έχει καμία σχέση με το σχολείο που έχουν ανάγκη. Πάνω στα ήδη τσακισμένα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών, η κυβέρνηση ετοιμάζεται να “χτίσει” ένα σχολείο “σκληρότερης αρένας ανταγωνισμού” μεταξύ των μαθητών, ακόμα πιο εξοντωτικό, με περισσότερα εμπόδια, πιο έντονα εξεταστικό κέντρο, με περισσότερες εξετάσεις πανελλαδικού τύπου κι όποιος αντέξει... (...) Η ΚΝΕ καλεί τους μαθητές σε αγωνιστικό συναγερμό από το πρώτο κιόλας κουδούνι της νέας σχολικής χρονιάς! Και οι περσινοί μαθητικοί αγώνες, όπως και όλοι οι προηγούμενοι, αποδεικνύουν πως ποτέ οι μαθητές δεν έμειναν με τα χέρια σταυρωμένα απέναντι στην προσπάθεια όλων των κυβερνήσεων και της ΕΕ να τσακίσουν τα δικαιώματα στη μόρφωση, τη ζωή και το μέλλον τους. Μέσα από τον οργανωμένο συλλογικό τους αγώνα να δώσουν και φέτος μαχητική απάντηση στην κυβέρνηση και τους σχεδιασμούς της και να παλέψουν για το σχολείο που ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες των μαθητών. Για ένα σχολείο με όλα τα απαραίτητα, που δεν θα κοιτά τους μαθητές και τις οικογένειές τους στην τσέπη, που δεν θα τους διαχωρίζει, αλλά θα μορφώνει πραγματικά και ολόπλευρα όλα τα παιδιά. Για ένα σχολείο που δεν θα αντιμετωπίζει τους μαθητές σαν “παπαγαλάκια” και “μέσους όρους βαθμολογιών”, αλλά θα βάζει τις βάσεις για ανθρώπους δημιουργικούς, με κριτική σκέψη, μορφωμένους, όποιο επάγγελμα και αν ακολουθήσουν στη ζωή τους.

Πυροβολούν το παρελθόν για Ο

κομμουνισμός είναι μια αποτυχημένη ιδεολογία, ανήκει στο παρελθόν, έχει ξοφλήσει», «ο σοσιαλισμός-κομμουνισμός είναι για τη δευτέρα παρουσία». «Ο καπιταλισμός είναι τελικά η οριστική επιλογή των λαών, το τέλος της ιστορίας». Αυτά και άλλα πολλά ακούστηκαν, γράφτηκαν, προβλήθηκαν από τα πλέον επίσημα στόματα, τα αστικά ΜΜΕ, αστούς αναλυτές και πολιτικούς. Αφορμή ήταν η αντικομμουνιστική φιέστα στην Εσθονία, το διεθνές συνέδριο, η …επιστημονικότητα του οποίου έφτασε στο σημείο να κάνει την αρρωστημένη σύγκριση του κορυφαίου επιστημονικού έργου του Καρλ Μαρξ “Το Κεφάλαιο”, με το ανοσιούργημα του Χίτλερ “ο Αγών μου”!

Αλλά μιας και τα παραπάνω “ξεφτέρια” μπήκαν στον κόπο να συγκρίνουν τα “αποτρόπαια εγκλήματα των δύο άκρων”, όπως ονομάζουν τον φασισμό-ναζισμό και τον κομμουνισμό, θα μπούμε κι εμείς στον πειρασμό να κάνουμε μία σύγκριση. Αλλά στην πραγματική της διάσταση, δείχνοντας την πραγματική διαχωριστική γραμμή: Από τη μία, τα εγκλήματα του καπιταλισμού, παιδί του οποίου είναι ο φασισμός-ναζισμός. Ακριβώς γιατί αυτό είναι το ένα άκρο σήμερα, ο καπιταλισμός, το σύστημα της εκμετάλλευσης και των πολέμων. Κι από την άλλη, το άλλο άκρο, ο αντίπαλος του καπιταλισμού, ο σοσιαλισμός- κομμουνισμός, με την τεράστια προσφορά του στην ανθρωπότητα κατά τον 20ό αιώνα, της οποίας και είναι νομοτελειακά το φωτεινό μέλλον.

Μία σύγκριση που επιβάλλεται να γίνει… Οκτωβριανή Επανάσταση 1917 στη Ρωσία Πρόκειται για το κορυφαίο κοσμοϊστορικό γεγονός του 20 αιώνα, παγκόσμιας και διαχρονικής σημασίας. Η νικηφόρα Επανάσταση αποδεικνύει ότι ο καπιταλισμός δεν είναι ανίκητος. Αρχίζει το πιο μεγάλο έργο στην ιστορία της ανθρωπότητας, η οικοδόμηση μιας ανώτερης οργάνωσης της κοινωνίας στην οποία καταργείται για πρώτη φορά στην ιστορία η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Ανοίγει ο δρόμος για το ιστορικό πέρασμα της ανθρωπότητας «από το βασίλειο της ανάγκης στο βασίλειο της ελευθερίας». ού

Συντριβή του ναζισμού Ο Κόκκινος Στρατός μπαίνει θριαμβευτής στο Βερολίνο, τσακίζοντας τους Ναζί εγκληματίες και καρφώνοντας, τον Μάη του 1945, την κόκκινη σημαία με το σφυροδρέπανο στο Ράιχσταγκ. 20 εκατομμύρια νεκροί Σοβιετικοί στρατιώτες και πολίτες, συνολικά 60 εκατομμύρια εργαζομένων σε όλο τον κόσμο δίνουν τη ζωή τους για να μπορέσουν οι λαοί να ζήσουν λεύτεροι.

Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος Ο καπιταλισμός, που από τις αρχές του 20ού αιώνα ως σήμερα βρίσκεται στο ανώτατο στάδιό του, τον ιμπεριαλισμό, είναι υπεύθυνος για το μεγαλύτερο αιματοκύλισμα ως εκείνη την εποχή, τον Α’ Ιμπεριαλιστικό Παγκόσμιο Πόλεμο. Για τα συμφέροντα των μονοπωλίων και των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων της εποχής, για το ξαναμοίρασμα αγορών και εδαφών, αιματοκυλίστηκε η μισή Ευρώπη, με περισσότερους από 20 εκατομμύρια νεκρούς. Οι λαοί της Ευρώπης βγήκαν από τον πόλεμο εξαιτίας της Οκτωβριανής Επανάστασης, με την εργατική εξουσία στη Ρωσία την αμέσως επόμενη μέρα από την εγκαθίδρυσή της να προτείνει στους λαούς την άμεση κατάπαυση του πυρός, χωρίς προσαρτήσεις και μια δίκαιη και δημοκρατική ειρήνη. Η απάντηση των ιμπεριαλιστών ήρθε λίγο αργότερα, όταν όλοι μαζί, ακόμη κι αυτοί που πριν πολεμούσαν μεταξύ τους, στράφηκαν εναντίον της εργατικής εξουσίας πραγματοποιώντας ιμπεριαλιστική επέμβαση. Εγκληματική προσπάθεια η οποία κατατροπώθηκε από τον σοβιετικό λαό και το τεράστιο κίνημα αλληλεγγύης προς τη νεαρή σοβιετική εξουσία που αναπτύχθηκε σε όλο τον κόσμο.

Στήριξη του ναζισμού Μεγάλα γερμανικά, αγγλικά και αμερικάνικα μονοπώλια (π.χ. “Krupp”, “Thyssen”, “Standard Oil”, “Ford”, “General Motors”, “General Electric”, “IBM” κ.ά.), στηρίζουν με δισεκατομμύρια τον Χίτλερ. Άλλη μια απόδειξη πως ναζισμός-φασισμός είναι γέννημα του ίδιου του καπιταλισμού!

“Εκατομμύρια με ακολουθούν”, αφίσα για την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία.

να σκοτώσουν το μέλλον! Στήριξη των λαών που υποφέρουν Η ΕΣΣΔ, πιστή στον προλεταριακό διεθνισμό, αναδεικνύεται σε σύμβολο των αγώνων των λαών ενάντια στην καπιταλιστική εκμετάλλευση, την αποικιοκρατία και τις δικτατορίες σε Αμερική, Ασία, Αφρική και Ευρώπη.

Τερατώδη ιμπεριαλιστικά εγκλήματα Μετά τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, αρχίζει ένας νέος κύκλος επεμβάσεων και εγκλημάτων απέναντι στους λαούς, που συνεχίζεται ως σήμερα. Η ρίψη των ατομικών βομβών σε Χιροσίμα-Ναγκασάκι τον Αύγουστο του 1945, παρόλο που δεν υπαγορεύεται από καμία στρατιωτική ανάγκη, κοστίζει τη ζωή σε περισσότερους από 200 χιλιάδες ανθρώπους. Οι ΗΠΑ με αυτό τον τρόπο δηλώνουν την πρωτοκαθεδρία τους στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα και απειλούν ευθέως την ΕΣΣΔ. Από τότε έως σήμερα είναι αμέτρητα τα Βιετνάμ, τα Αφγανιστάν, τα Ιράκ, οι Ουκρανίες και οι Συρίες ανά τον κόσμο, όπου οι ιμπεριαλιστές ματοκυλούν τους λαούς.

Ο οπλισμένος λαός και ο κομμουνιστής ηγέτης Φιντέλ Κάστρο, στην πρώτη γραμμή της υπεράσπισης της κουβανικής επανάστασης απέναντι στις προσπάθειες των ιμπεριαλιστών να την ανατρέψουν.

Πρωτόγνωρες κατακτήσεις για τους εργαζόμενους Τεράστιες οι κατακτήσεις του Σοβιετικού λαού σε εργασία, παιδεία, υγεία, πρόνοια, πολιτισμό, αθλητισμό, διακοπές-αναψυχή και στέγη! Στην ΕΣΣΔ από το 1930 η ανεργία είναι 0%! Ο παραγόμενος πλούτος κατευθύνεται για την κάλυψη των λαϊκών αναγκών. Ο άνθρωπος πετάει για πρώτη φορά στο διάστημα. Η γυναίκα γίνεται ισότιμη με τον άνδρα.

Τσακισμένα εργατικά δικαιώματα Τα στοιχεία που δείχνουν την καπιταλιστική εκμετάλλευση, τη μιζέρια και τη μισοζωή για εκατομμύρια εργαζόμενους, οι εικόνες εξαθλίωσης στις μεγαλουπόλεις δεν έχουν τελειωμό. Σύμφωνα με ετήσια έρευνα, το 90% του πληθυσμού κατέχει περίπου το 10% του πλούτου. Το 2017 στην Ελλάδα 1 στους 4 είναι επισήμως άνεργος και στην ΕΕ οι άνεργοι ξεπερνούν τα 20 εκατομμύρια.

Τι τους πονάει πραγματικά;

έτουμε το εξής απλό ερώτημα: Γιατί αφιερώνουν όλες οι αστικές και οπορτουνιστικές εφημερίδες πρωτοσέλιδα και δεκάδες σελίδες η καθεμιά, για τον σοσιαλισμό- κομμουνισμό, ένα σύστημα που, όπως λένε, “τελείωσε”; Γιατί δίνονται εκατομμύρια ευρώ από την ΕΕ στα αντικομμουνιστικά ιδρύματα ανά την Ευρώπη για να συκοφαντηθεί κάτι που δήθεν δεν πρόκειται να γίνει; Η αλήθεια είναι πως ξέρουν και οι ίδιοι ότι η κίνηση της ιστορίας προς τα μπρος δεν μπορεί να ματαιωθεί και ότι ο κομμουνισμός είναι η ελπίδα και η προοπτική για τους λαούς: αυτόν τον “κίνδυνο” τρέμουν οι καπιταλιστές και καλά κάνουν από τη μεριά τους. Εξάλλου, ακόμα και σε χώρες όπως η Εσθονία, όπου τα Κομμουνιστικά Κόμματα και τα κομμουνιστικά σύμβολα είναι απαγορευμένα, σύμφωνα με αστικές στατιστικές έρευνες η πλειοψηφία του λαού λέει ότι ζούσε καλύτερα όταν οικοδομούταν ο σοσιαλισμός. Η επιχείρησή τους να πυροβολήσουν το παρελθόν για να σκοτώσουν το μέλλον, στοχεύει στο μυαλό και τη σκέψη όλων των λαών του κόσμου. Άλλωστε, πάντα ο αντικομμουνισμός πήγαινε χέρι-χέρι με την επίθεση στα λαϊκά δικαιώματα. Το ομολογούν και οι ίδιοι όταν π.χ. Αμερικανός γερουσιαστής που επισκέφθηκε την Ελλάδα πρόσφατα, σχολιάζοντας την πολιτική επικαιρότητα, απάντησε κυνικά: «Το πρόβλημα είναι ο σοσιαλισμός». Το ομο-

λογούν και οι ίδιοι όταν βλέπουν τη δυσαρέσκεια των λαών της Ευρώπης απέναντι στην ΕΕ να διευρύνεται, διαψεύδοντας όσους μιλούσαν για την ΕΕ όπου «θα τρώμε με χρυσά κουτάλια», την Ευρώπη της “δημοκρατίας” και της “ελευθερίας”. Στοχεύουν ειδικά στη νέα γενιά, δηλαδή τα εκατομμύρια νέους στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο που μεγαλώνουν, εργάζονται και σπουδάζουν μέσα σε δύσκολες συνθήκες, με τσακισμένα τα όνειρά τους για ένα καλύτερο μέλλον, όλους αυτούς που σήμερα προβληματίζονται και λένε «κάτι πρέπει να γίνει, να αλλάξει η κατάσταση που ζούμε». Αν συναντηθούν όλοι αυτοί οι νέοι με την κομμουνιστική ιδεολογία, μπορούν να γίνουν δύναμη κρούσης για να τσακιστεί το καπιταλιστικό σύστημα. Είναι στο χέρι μας να πούμε την αλήθεια σε όλα αυτά τα παιδιά, όπως πάντα έκαναν οι κομμουνιστές, κοιτώντας τα στα μάτια και με εμπιστοσύνη, παλεύοντας μαζί τους ώστε να μην περάσει η αντικομμουνιστική εκστρατεία, αλλά αντίθετα να γυρίσει μπούμερανγκ. Να βγούμε στην αντεπίθεση ανοίγοντας μαζικά τη συζήτηση στη νεολαία για το αντίπαλο δέος στη σημερινή καπιταλιστική βαρβαρότητα, τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό. Άλλωστε, είναι γνωστό από τα παλιά χρόνια ότι η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση! Έχουμε τα όπλα να δώσουμε τη μάχη!

Τελικά ποιοι ξεπλένουν το φασισμό;

23η Αυγούστου έχει καθιερωθεί από την ΕΕ ως “Μέρα Μνήμης των θυμάτων του ναζισμού και του σταλινισμού”. Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες διοργανώνονται σε ευρωπαϊκές χώρες αντικομμουνιστικές φιέστες, όπου με ευφάνταστα ψέματα γίνεται προσπάθεια να εξισωθεί ο φασισμός-ναζισμός με τον κομμουνισμό. Φέτος μια τέτοια σύναξη αντικομμουνιστών έγινε στην Εσθονία υπό την αιγίδα της ΕΕ. Η ελληνική κυβέρνηση, ενώ προσκλήθηκε, αποφάσισε να μην εκπροσωπηθεί λέγοντας υποκριτικά πως μια τέτοια εκδήλωση αντιβαίνει στις αξίες της ΕΕ. Η απόφαση προκάλεσε πλήθος αντιδράσεων από την αντιπολίτευση και μερίδα του Τύπου, που

διαγωνίστηκαν μεταξύ τους και με την κυβέρνηση σε ένα παροξυσμό αντικομμουνιστικών λιβέλων. Οι τσακωμοί των αστικών πολιτικών κομμάτων για το ποιος είναι πιο κοντά στις “δημοκρατικές αξίες” της ΕΕ κρύβουν την πραγματικότητα, ότι τόσο η αστική δημοκρατία όσο και ο φασισμός είναι μορφές της δικτατορίας του κεφαλαίου και της επιβολής της εξουσίας των εκμεταλλευτών του λαού. Για την ακρίβεια, ο φασισμός είναι η πιο ακραία, η πιο βάρβαρη μορφή της δικτατορίας του κεφαλαίου. Κρύβουν ότι η σοσιαλιστική-κομμουνιστική κοινωνία στέκεται στην αντίπερα όχθη από τις δύο αυτές μορφές γιατί την εξουσία την έχουν η εργατική τάξη και ο λαός.

ΕΕ: προϋπηρεσία στην παραχάραξη της ιστορίας

φιλολαϊκή προοπτική για την εργατική τάξη. Δεύτερον, δεν αμφισβητεί ούτε στο ελάχιστο την ΕΕ που έχει ως επίσημη ιδεολογία τον αντικομμουνισμό ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ περηφανεύεται ότι έχουν κοινές αξίες. Τρίτον έχει πολλές φορές ρίξει νερό στο μύλο του αντικομμουνισμού. Για παράδειγμα πέρσυ το καλοκαίρι σε αντίστοιχη αντικομμουνιστική εκδήλωση που οργάνωσε η ΕΕ στην Μπρατισλάβα, η κυβέρνηση εκπροσωπήθηκε σε διπλωματικό επίπεδο. Επίσης, στις 15 Ιούλη 2017 η κυβερνητική “Αυγή” δημοσίευε άρθρο που ανέφερε:«Η άκρα αριστερά υποκαθιστά τον Θεό στην ιδεολογία της με το κράτος που θα εφαρμόσει την κοινωνική (ταξική) δικαιοσύνη(...) Αυτή η παιδαριώδης ταξική δικαιοσύνη ναυάγησε στα ρηχά(...) Ετσι οδήγησαν τη Σοβιετική Ενωση στη διάλυση, ενώ πρόσθεσαν στα εκατομμύρια θύματα του ναζισμού και του ιμπεριαλισμού και τα εκατομμύρια θύματα του σταλινισμού».

Η επίσημη ιδεολογία της ΕΕ είναι η ανιστόρητη ταύτιση φασισμού-κομμουνισμού. Γι’ αυτό το 2005 το Συμβούλιο της Ευρώπης έφερε προς ψήφιση το περιβόητο αντικομμουνιστικό μνημόνιο, το οποίο μετά από σφοδρές αντιδράσεις των λαών της Ευρώπης με εμπροσθοφυλακή τα ΚΚ δεν ψηφίστηκε, ενώ το 2009 το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε ψήφισμα με τίτλο “Περί Ευρωπαϊκής Συνείδησης και Ολοκληρωτισμού”. Επίσης, πρόσφατα εγκαινιάστηκε από την ΕΕ το αντικομμουνιστικό Μουσείο “Σπίτι της Ευρωπαϊκής Ιστορίας”. Ο Σοσιαλισμός του 20ού αιώνα κατατάσσεται στα λεγόμενα ολοκληρωτικά καθεστώτα. Με αυτή τη χυδαία ιστορική διαστρέβλωση θέλουν να “βγάλουν λάδι” το καπιταλιστικό σύστημα που γέννησε το φασισμό και σήμερα αναθρέφει τους απανταχού

απόγονους και νοσταλγούς του φασισμού-ναζισμού. Με τις πλάτες κυρίως της ΕΕ, των ΗΠΑ και άλλων ιμπεριαλιστικών οργανισμών επιχειρείται να δικαιολογηθεί στη συνείδηση του λαού η πιο βάρβαρη και εγκληματική ιδεολογία. Πράγματι σε χώρες σαν την Εσθονία οι δωσίλογοι συνεργάτες των ναζί που στελέχωσαν τις φονικές μεραρχίες των Waffen SS βλέπουν να στήνονται για χάρη τους μνημεία, να τους δίνονται συντάξεις. Αντίθετα τα μνημεία του Κόκκινου Στρατού που απελευθέρωσαν τη χώρα γκρεμίζονται.

Η στάση του ΣΥΡΙΖΑ Η στάση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να μην παραστεί στην εκδήλωση δεν την καθιστά ούτε προοδευτική, ούτε φιλολαϊκή. Καταρχήν με την αντιλαϊκή της πολιτική είναι τουλάχιστον υποκριτικό να παριστάνει ότι υπερασπίζεται μια

Εσθονοί αποτίουν φόρο τιμής στον “Αλιόσα”, το σοβιετικό άγνωστο στρατιώτη-απελευθερωτή της χώρας. Το 2007 η Εσθονική κυβέρνηση αποφάσισε να γκρεμίσει το άγαλμα. Οι λαϊκές αντιδράσεις ήταν τόσο μεγάλες που η αστυνομία αιματοκύλησε τις διαδηλώσεις σκοτώνοντας έναν άνθρωπο.

Να θυμίσουμε το ξέπλυμα της ουκρανικής κυβέρνησης από τον ΣΥΡΙΖΑ, όταν ο πρωθυπουργός Α. Τσίπρας συναντήθηκε επίσημα και σε καλό κλίμα με τον Oυκρανό πρόεδρο, στην κυβέρνηση του οποίου συμμετέχουν ναζί. Για να μην αναφερθούμε στις φωτογραφίες κυβερνητικών στελεχών με τους εγχώριους ναζί της ΧΑ στο Καστελόριζο. Σε κάθε περίπτωση συγκυβερνούν με κομπλεξικούς αντικομμουνιστές και εθνικιστές, τους ΑΝΕΛ, που δεν συμμερίστηκαν την άποψη των συνεταίρων τους στο ΣΥΡΙΖΑ για την εκδήλωση στην Εσθονία. Τέλος, εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ έκαναν καραμέλα τη “σταλινολογία” που αποτελεί τον φερετζέ για κάθε ορκισμένο πολέμιο του Σοσιαλιστικού συστήματος. Επιτίθενται με μανία στα πρώτα χρόνια οικοδόμησης του Σοσιαλισμού ακριβώς επειδή τότε, παρά τα όποια λάθη, μπήκαν οι βάσεις

της νέας κοινωνίας και τσακίστηκε ο ναζισμός. Αυτό δεν το συχώρησαν ποτέ οι καπιταλιστές, στο Σοσιαλισμό που γνωρίσαμε και το Σοβιετικό λαό.

Η ΝΔ με χρυσαυγίτικη ρητορική Σε αντικομμουνισμό “των σπηλαίων” επιδόθηκε η ΝΔ σπεύδοντας να υπερασπιστεί την εκδήλωση και φυσικά την ΕΕ. Σε μια δήλωση της σχολίασε ότι «προσβάλει (σ.σ η κυβέρνηση) τους Έλληνες και Ευρωπαίους πολίτες που διαχρονικά προασπίζονται τα δημοκρατικά ιδεώδη και την πανανθρώπινη αξία της ελευθερίας...». Σε δηλώσεις του ο εκπρόσωπος τύπου της ΝΔ, Β. Κικίλιας, δεν παρέλειψε να αναφερθεί στα “σταλινικά εγκλήματα”. Επίσης, βρήκε ξανά ευκαιρία να ανοίξει τη βολική αντιπαράθεση ότι στο ΣΥΡΙΖΑ είναι... κρυφοκομμουνιστές, υπαινισσόμενη πονηρά ότι η αντιλαϊκή πολιτική του ταυτίζεται με την κομμουνιστική ιδεολογία. Προσπαθεί να αναζητήσει σημεία διαφοροποίησης από τον ΣΥΡΙΖΑ, αφού της έχει πάρει τη μπουκιά από το στόμα στην αντιλαϊκή πολιτική. Επομένως, παίζοντας προπαγανδιστικά παιχνίδια, χρησιμοποιώντας ακόμα και χρυσαυγίτικα επιχειρήματα, συνέβαλε με τη σειρά της στο ξέπλυμμα των εγχώριων και όχι μόνο φασιστών-ναζιστών.

Το νόημα της υπόθεσης… Ο αντικομμουνιστικός κουρνιαχτός των αστικών κομμάτων πάει χέρι-χέρι με την κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης. Διαχρονικά οι αστοί πριν εξαπολύσουν σφοδρή επίθεση στα εργατικά λαϊκά στρώματα χτυπούσαν πρώτα την πρωτοπορία τους, τους κομμουνιστές για να μην μπουν μπροστά στην οργάνωση της πάλης των λαϊκών συμφερόντων. Γι’ αυτό και οι 5 που ψήφισαν τα μνημόνια διαγωνίζονται μεταξύ τους στον αντικομμουνισμό!

Οδηγητής ϐ Σεπτέμβρης 2017

Κομμουνισμός, η κοινωνία όπου θα ανθρωπέψει ο άνθρωπος!

θεσμοθέτηση κλήρωσης για την επιλογή σημαιοφόρων στις παρελάσεις άνοιξε μια αντιπαράθεση με μοιρασμένους ρόλους μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ. Ο μεν ΣΥΡΙΖΑ προσπάθησε να πάρει ένα πλαστό “αγωνιστικό αριστείο” παρά το γεγονός ότι το καλοκαίρι με το νομοσχέδιο που έφερε ενισχύει τους ταξικούς φραγμούς στην εκπαίδευση. Η δε ΝΔ είπε πως η κυβέρνηση υπονομεύει την “αριστεία” κάτι το οποίο συνέδεσε, κατά την προσφιλή της τακτική, με κάποια υποτιθέμενα κομμουνιστικά χαρακτηριστικά της. Πολύ βολική αντιπαράθεση... Ο στόχος; Να μείνει το συμπέρασμα ότι δήθεν ο κομμουνισμός σημαίνει μετριότητα, ισοπέδωση της προσωπικότητας και μη επιβράβευση της προσπάθειας. Όταν οι αστοί μιλούν για “αριστεία”, στην πραγματικότητα εννοούν ότι η πρόσβαση στην εκπαίδευση, στην αξιοπρεπή εργασία κ.λπ. είναι ατομική υπόθεση του καθενός, που πρέπει να την κατακτήσει πατώντας επί πτωμάτων και δεν μπορεί να αφορά το σύνολο της κοινωνίας, αλλά μία “ελίτ”. Στο σοσιαλισμό, αντίθετα, η ανάδειξη των ιδιαίτερων κλίσεων του κάθε ανθρώπου και η διαμόρφωση ολοκληρωμένων προσωπικοτήτων είναι υπόθεση όλης της κοινωνίας.

Ο καπιταλισμός είναι εμπόδιο στην καινοτόμα σκέψη και την ανάπτυξη της προσωπικότητας Η αστική τάξη φροντίζει να διαπαιδαγωγεί τους νέους έτσι ώστε να εξασφαλίζει τη διαιώνιση της εξουσίας της. Τα αστικά πολιτικά κόμματα και οι οργανώσεις τους στη νεολαία, οι ΜΚΟ, τα πρότυπα που προβάλλονται και κυρίως το περιεχόμενο της εκπαίδευσης συμβάλλουν σε αυτό το στόχο. Σε όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες ο νέος άνθρωπος συναντά από ελλείψεις σε καθηγητές, βιβλία και υποδομές μέχρι αντιεπιστημονικές αντιλήψεις που δεν τον βοηθούν να κατακτήσει τα κατάλληλα εργαλεία σκέψης, για να εξηγεί ορθά την πραγματικότητα. Η καινοτόμα επιστημονική έρευνα γίνεται εμπόρευμα και εφαρμόζεται μόνο αν είναι επικερδής για τα μονοπώλια, συχνά μάλιστα “πατεντάρεται” και απομονώνεται από την υπόλοιπη κοινωνία, χωρίς να ικανοποιεί κάποια ανάγκη της. Αλλά και αυτή η λειψή εκπαίδευση δεν είναι δωρεάν για το λαό. Οι ταξικές διαφορές απομακρύνουν εκατομμύρια νέους παγκοσμίως από τα σχολικά θρανία και τα πανεπιστημιακά έδρανα. Κατά συνέπεια οι δυνατότητες για την πλειοψηφία των νέων από τα εργατικά-λαϊκά στρώματα να αναδείξουν τις ιδιαίτερες κλίσεις και τα

ταλέντα τους, αλλά και να διαπρέψουν ως επιστήμονες και εργαζόμενοι σε ένα κλάδο, είναι πολύ περιορισμένες.

Κομμουνιστική κοινωνία: η κοινωνία ολόπλευρης ανάπτυξης του ανθρώπου Στον αντίποδα της καπιταλιστικής σαπίλας βρίσκονται οι κομμουνιστικές ιδέες για την επικράτηση των οποίων παλεύει το ΚΚΕ και η ΚΝΕ. Στην κομ-

μουνιστική κοινωνία ο άνθρωπος όχι απλώς δεν “τυποποιείται”, αλλά με την κατάργηση της εκμετάλλευσης διαμορφώνονται όλες οι συνθήκες για να μεγαλουργήσει και να χτίσει ένα νέο κόσμο. Όπως αναφέρεται στη 4η μπροσούρα του ΚΣ της ΚΝΕ “Αλήθειες και ψέματα για τη Σοσιαλιστική Επανάσταση”: «Πριν απ’ όλα, ο σοσιαλισμός καταργεί, γκρεμίζει όλα τα ταξικά εμπόδια που αντιμετωπίζουν σήμερα οι νέοι στη μόρφωση, τη δουλειά, τη ζωή. Γκρεμίζει όλα τα ταξικά εμπόδια που ορθώνονται σήμερα σε έναν νέο να εντοπίσει και να αναπτύξει τις ιδιαίτερες ικανότητες και τα ταλέντα του, να ασχοληθεί με τα ενδιαφέροντά του, να ασκήσει το επάγγελμα που ταιριάζει στις ξεχωριστές του κλίσεις και την προσωπικότητά του. Σήμερα, ακόμα και αν ένας νέος δώσει τη μάχη του και περάσει πάνω από τα παραπάνω εμπόδια, παραμένει μία εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα. Τα “τείχη” παραμένουν για τη μεγάλη μάζα της νεολαίας, που αδυνατεί να πραγματοποιήσει τα όνειρά της. Στον σοσιαλισμό κάθε νέος έχει δωρεάν πρόσβαση στην εκπαίδευση, τη μόρφωση, τον πολιτισμό και τον αθλητισμό, έχει εξασφαλισμένη θέση εργασίας στο αντικείμενο που σπουδάζει. Στο σοσιαλισμό οι άνθρωποι παύουν να είναι “εξαρτήματα” της καπιταλιστικής μηχανής παραγωγής κερδών. Βγαίνει

Στην ΕΣΣΔ αναλογούσαν τα 20-25% των νέων τεχνικών λύσεων και επεξεργασιών (εφευρέσεις) που καταχωρούνταν κάθε χρόνο σε ολόκληρο τον κόσμο, ακριβώς γιατί οι εργαζόμενοι, οι επιστήμονες συνεργάζονταν με ομαδικότητα και συλλογικότητα.

από τη μέση το καπιταλιστικό κέρδος ως κριτήριο της παραγωγής μπαίνει στο επίκεντρο ο ίδιος ο εργαζόμενος άνθρωπος. Σήμερα, σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, μαθαίνουμε τις περισσότερες φορές αποσπασματικά και σκόρπια τα διάφορα στοιχεία των επιστημών, ασύνδετες πληροφορίες και ιστορικά γεγονότα, πολλές φορές διαστρεβλωμένα, φωτισμένα από τη σκοπιά των εκμεταλλευτών. Στη νέα, σοσιαλιστική κοινωνία, η εκπαίδευση έχει ως βασικό σκοπό οι άνθρωποι να κατακτούν βαθιά γνώση των νόμων κίνησης του κόσμου, να αποκτούν ολόπλευρες γνώσεις, να μαθαίνουν “ολόκληρη” την αλήθεια. Να αναπτύσσουν τις ιδιαίτερες ικανότητές τους, να καλλιεργούνται, να πλάθονται ολοκληρωμένοι. Κι αυτό γιατί ο σοσιαλισμός είναι η κοινωνία στην οποία κάθε άνθρωπος εξελίσσεται συνεχώς, γιατί προσφέρει συνειδητά στην οικοδόμηση της νέας κοινωνίας, συμμετέχει ενεργά στην άσκηση της εξουσίας, μέσα από τους νέους εργατικούς – λαϊκούς θεσμούς και όργανα. Επίσης, στο σοσιαλισμό, κάθε νέος έχει στα χέρια του όλες τις δυνατότητες που «ανοίγονται» από τη συλλογική σκέψη και δράση της κοινωνίας. Έτσι, οι ικανότητες του καθένα μπορούν κυριολεκτικά να απογειωθούν, γιατί πατάνε στη βάση όσων έχει καταφέρει συνολικά η κοινωνία, του δίνεται όλο το κατακτημένο υπόβαθρο της γνώσης και των τεχνικών-επιστημονικών κατορθωμάτων. Έτσι ο κάθε ένας από τη μεριά του, με την καινοτόμα σκέψη και δράση του, το πρωτόβουλο και ρηξικέλευθο πνεύμα του, μπορεί να προσφέρει ακόμα περισσότερα στην οικονομική-κοινωνική ανάπτυξη, τα επιτεύγματα της οποίας με τη σειρά τους επιστρέφουν σε όλο τον λαό, σε κάθε νέο και νέα.»

Ο καπιταλισμός περισσότερο από ποτέ δείχνει σήμερα ότι είναι η κοινωνία της μοιρολατρίας, των αξιών του ατομισμού και της αρχής “ο θάνατος σου η ζωή μου”. Αντίθετα ο Σοσιαλισμός έβαλε τις βάσεις για την συνολική και ολόπλευρη πρόοδο της κοινωνίας και του ατόμου.

Από το Πέραμα ως τη Βιρτζίνια… είναι δολοφόνοι γιατί είναι ναζί!

α βλέμματα όλου του πλανήτη τράβηξε η Βιρτζίνια των ΗΠΑ μέσα στον Αύγουστο με αφορμή τα γεγονότα που ξέσπασαν, όταν ο δήμαρχος της πόλης Σάρλοτσβιλ αποφάσισε να αποκαθηλώσει το άγαλμα του στρατηγού των Νοτίων στον αμερικανικό εμφύλιο πόλεμο, Ρόμπερτ Λι, από κεντρικό σημείο της πόλης. Αμέσως ένας συμφερτός από φασίστες και κάθε λογής άρρωστους ακροδεξιούς (μία προβολή σε κάποιο από τα βίντεο στις συγκεντρώσεις τους αρκεί για του λόγου το αληθές) που θέλησαν να υπερασπιστούν το άγαλμα του στρατηγού, υπέρμαχου της δουλείας, συγκεντρώθηκαν από όλες τις ΗΠΑ στη Βιρτζίνια για να διαδηλώσουν. Την ίδια μέρα σε αντισυγκέντρωση χιλιάδων αντιρατσιστών και αντιφασιστών σημειώθηκε δολοφονικό χτύπημα από φασίστα δολοφόνο που δεν δίστασε να ρίξει με φόρα το αυτοκίνητό του στο πλήθος των διαδηλωτών, δολοφονώντας μια κοπέλα. Το γεγονός φέρνει αντικειμενικά στον νου τα δεκάδες εγκλήματα των εγχώριων ναζί-εγκληματιών, όπως η δολοφονική επίθεση σε μέλη του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ στο Πέραμα, αλλά και η δολοφονία του αντιφασίστα μουσικού Παύλου Φύσσα τον Σεπτέμβρη του 2013 στο Κερατσίνι, επιθέσεις από τις οποίες συμπληρώνονται αυτές τις μέρες 4 χρόνια.

Δολοφονική φασιστική επίθεση εναντίον διαδήλωσης Η 32χρονη Χέδερ Χέγερ μαζί με άλλους 19 τραυματίες ήταν τα θύματα του 20χρονου ακροδεξιού Τζέιμς Φιλντς. Οπλισμένοι τύποι που κρατούσαν μέχρι και περίστροφα και μαχαίρια, ανεμίζοντας σημαίες με ναζιστικά σύμβολα επιτέθηκαν στην ειρηνική συγκέντρωση των αντιφασιστών. Λίγο πριν οι ακροδεξιοί είχαν ξεκινήσει τη συγκέντρωσή τους φωνάζοντας συνθήματα όπως “Οι ζωές των λευκών έχουν σημασία”, “Αίμα και γη”, καθώς και βρισιές και απειλές σε βάρος των αντιρατσιστών διαδηλωτών, των Αφροαμερικανών, των γυναικών, των κομμουνιστών και των Εβραίων. Βασικός διοργανωτής της κινητοποίησης ήταν η ακροδεξιά οργάνωση “Unite the Right”, που υποστηρίζει τη δήθεν «υπεροχή» των λευκών Αμερικανών ανδρών. Από τη συγκέντρωση δεν έλειψαν και οι γνωστοί σκοταδιστές ρατσιστές της Κου-Κλουξ-Κλαν. Η δολοφονία και γενικά τα βίαια επεισόδια που σημάδεψαν τις συγκεντρώσεις έφεραν πάλι στο προσκήνιο την εγκληματική δράση των πολλών νεοναζιστικών, ρατσιστικών και φασιστικών οργανώσεων που εκκολάπτονται από το καπιταλιστικό σύστημα στις ΗΠΑ, την πιο ισχυρή ιμπεριαλιστική δύναμη παγκοσμίως.

Δείξε μου τον φίλο σου… “Δείξε μου τον φίλο σου να σου πω ποιος είσαι” λέει η παροιμία και ισχύει στο ακέραιο για τους ναζιστές εγκληματίες της Χρυσής Αυγής, που όπως αποδείχθηκε από τα γεγονότα έχουν σχέσεις με ομάδες που συμμετείχαν στο φασιστικό συλλαλητήριο της Βιρτζίνια. Σε ρεπορτάζ που δημοσίευσε η σελίδα “Vice”, υπάρχει δήλωση του Μάθιου Χάιμπαχ, επικεφαλής φασιστικής ομάδας, που δηλώνει ότι αυτός και οι Αμερικανοί ομοϊδεάτες του έχουν πρότυπο άλλα εθνικιστι-

κά -όπως τα λέει- ευρωπαϊκά κόμματα σαν τη ΧΑ στην Ελλάδα. Ο συγκεκριμένος είναι αρκετά γνωστός στους κύκλους της ΧΑ πολύ καιρό, αφού έχει συναντηθεί κατά το παρελθόν με τον Μιχαλολιάκο. Επίσης, το φασιστοσάιτ της ΧΑ δεν δίστασε να δημοσιεύσει κείμενο υπεράσπισης τόσο του ακροδεξιού συλλαλητηρίου που έκαναν τα “αδερφάκια” τους στη Βιρτζίνια, όσο και του ίδιου του φονιά. Διαβάζουμε λοιπόν: «Αλήθεια, τι έγινε στην Αμερική; Παρακρατικοί που έκαναν αντισυγκέντρωση σε νόμιμη συγκέντρωση εθνικιστών, προκάλεσαν εκτεταμένα επεισόδια και στο τέλος υπήρξε κι ένα ατυχές συμβάν. Ένας εθνικιστής ονόματι Φιλντς, που συμμετείχε στην συγκέντρωση, έριξε το αυτοκίνητό του πάνω σε “αντιρατσιστές”, με αποτέλεσμα να σκοτωθεί μία εξ αυτών και να τραυματισθούν 19. Βεβαίως, κανείς δεν ξέρει τα πραγματικά περιστατικά. Δηλαδή, αν ο Φιλντς έπραξε κατ’ αυτόν τον -λανθασμένο βεβαίως- τρόπο από οργή και αγανάκτηση για τη δράση των παρακρατικών ή αν εγκλωβίστηκε από τους «αντιρατσιστές», κινδύνευσε να λιντσαριστεί και επιχείρησε απελπισμένα να ξεφύγει.» Στη συνέχεια κάνουν έναν παραλληλισμό: «Η κυβέρνηση και η δικαιοσύνη της Αμερικής (που είναι σοβαρό κράτος) ασφαλώς και δεν θεώρησαν υπευθύνους για την πράξη του ενός τους διοργανωτές της εθνικιστικής εκδηλώσεως και ουδεμία δίωξη ασκήθηκε εναντίον τους. (...) Θυμηθείτε τι έγινε εδώ στην Μπανανία μας μετά την δολοφονία Φύσσα, όπου ένα ολόκληρο κόμμα βρέθηκε κατηγορούμενο και διώχθηκε για την πράξη ενός οπαδού του, κάντε τις συγκρίσεις και

βγάλτε τα συμπεράσματά σας!» Αποδεικνύεται δηλαδή όχι μόνο ότι η ΧΑ είναι ένα ναζιστικό εγκληματικό μόρφωμα, αλλά και ότι έχει εξίσου εγκληματικές διασυνδέσεις στο εξωτερικό!

Η συζήτηση για τον Τραμπ Το νέο ναζιστικό έγκλημα, πυροδότησε αντιδράσεις και ενάντια στην κυβέρνηση των ΗΠΑ και τον Αμερικανό πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ. Αφορμή στάθηκε το γεγονός ότι ο Αμερικανός πρόεδρος στις πρώτες του δηλώσεις απέφυγε να καταδικάσει το έγκλημα και τους ακροδεξιούς τραμπούκους, αλλά ανέφερε ότι φταίνε και οι δύο πλευρές για τις συμπλοκές. Ουσιαστικά ο Τραμπ “έκλεισε το μάτι” στις ακροδεξιές οργανώσεις για το γεγονός ότι πλήθος από αυτές τον στήριξαν προεκλογικά, ενώ και κατά τη διάρκεια της καμπάνιας του είχε χρησιμοποιήσει και αυτός ουκ ολίγες ρατσιστικές δηλώσεις, δίνοντας –αντικειμενικά- άλλοθι στη δράση τέτοιων οργανώσεων. Κι αν εξυπακούεται ότι είναι αυτονόητη η καταδίκη της φασιστικής βίας, της έκφρασης του ρατσισμού και της πλέον επίσημης κάλυψής του, άλλο τόσο αυτονόητο είναι το γεγονός ότι χρειάζεται να ανοίξει η συζήτηση για τις βαθύτερες αιτίες τέτοιων φαινομένων. Για παράδειγμα, τα αντίπαλα στον Τραμπ αστικά κόμματα στις ΗΠΑ και διεθνώς, όπως π.χ. οι Δημοκρατικοί, έσπευσαν σε δηλώσεις ενάντια στον “ρατσιστή Τραμπ”, οι οποίες όμως μόνο συνεπείς δεν είναι. Στην πραγματικότητα, συνολικά η αστική τάξη των ΗΠΑ, και όχι μόνο, είναι αυτή που συντηρεί τον φασισμό και τον ρατσισμό και τις ομάδες που τον εκφράζουν, διότι είναι πάντα μια χρήσιμη εφεδρεία για το σύστημα σε κρίσιμες στιγμές. Το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα που σαπίζει και προκαλεί τη φτώχεια, την εξαθλίωση και τους πολέμους ξερνά και τον φασισμό-ναζισμό. Οι τύποι αυτοί δεν είναι μια παραφωνία της αμερικανικής αστικής δημοκρατίας. Αντίθετα πρέπει να βγουν συμπεράσματα για το γεγονός ότι στη “μητρόπολη” του σύγχρονου καπιταλισμού, την πιο πολυδιαφημισμένη δημοκρατία, δρουν απρόσκοπτα τέτοιες ομάδες. Αν ψάξουμε την Ιστορία θα δούμε πως το φαινόμενο δεν είναι καινούργιο, αφού τέτοιες ομάδες διαχρονικά αξιοποιούνταν από την αστική τάξη των ΗΠΑ, για να τσακίσουν τους κομμουνιστές και το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, για

Οδηγητής ϐ Σεπτέμβρης 2017

να καλλιεργούν τον αντικομμουνισμό. Η ύπαρξή τους είναι απότοκο της άδικης, ταξικής και εκμεταλλευτικής καπιταλιστικής κοινωνίας.

Μπορεί ένα “αντι-Τραμπ κίνημα” να δώσει την απάντηση; Χιλιάδες εργαζόμενοι και νέοι ήταν εκείνοι που συμμετείχαν σε διαδηλώσεις για να εκφράσουν τη δίκαιη αγανάκτησή τους για τη δολοφονία, αλλά και για τις δηλώσεις του Αμερικανού προέδρου. Οι κινητοποιήσεις αυτές συνδέθηκαν με το λεγόμενο “αντι-Τραμπ κίνημα”. Πρόκειται για κινητοποιήσεις που δεν έχουν μόνο κάποια αντιρατσιστικά-αντιφασιστικά χαρακτηριστικά, αλλά συχνά παίρνουν θέση ενάντια στην εντεινόμενη αντιλαϊκή πολιτική των τελευταίων χρόνων. Ωστόσο, τα θολά και χωρίς ταξικό προσανατολισμό συνθήματα που κυριαρχούν, οι άμεσες παρεμβάσεις από ΜΚΟ και γνωστούς επιχειρηματίες, η παρέμβαση του Δημοκρατικού Κόμματος που τώρα επιδιώκει να ξεπλυθεί “μέσω του κινήματος” για την εγκληματική πολιτική που άσκησε όλα αυτά

τα χρόνια ως κυβέρνηση, αντικειμενικά επιδιώκουν να υπηρετήσουν τους σχεδιασμούς μερίδων του κεφαλαίου που έχουν αντίπαλους σχεδιασμούς από το τμήμα που στηρίζει τον Τραμπ. Για παράδειγμα, η συντριπτική πλειοψηφία των ηγεσιών γυναικείων οργανώσεων που πραγματοποίησαν διαμαρτυρίες σε μεγάλες αμερικανικές πόλεις, αμέσως μετά την ανάληψη καθηκόντων από τον Τραμπ, ήταν δημόσιοι υποστηρικτές της αποκρουστικής επίσης υποψηφιότητας της Χίλαρι Κλίντον, στις πρόσφατες εκλογές. Στις ίδιες διαδηλώσεις συμμετείχαν και πρωτοκλασάτα στελέχη τους, που έχουν διατελέσει μέλη προηγούμενων κυβερνήσεων, όπως ο Τζον Κέρι, πρώην υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ και μακελάρης της Μέσης Ανατολής. Την υποστήριξή της μέσω twitter είχε εκφράσει η ίδια η Χίλαρι Κλίντον, όπως και ο Μπάρακ Ομπάμα. Ή, επίσης μπορεί να καταλάβει ο καθένας που πηγαίνει το πράγμα, όταν σε κάποιες συγκεντρώσεις κυριαρχούν συνθήματα όπως το ότι η εκλογή Τράμπ πλήττει τις “αμερικανικές αξίες”. Ωστόσο, μέσα σε αυτές τις “αξίες” πάνω από 46 εκατομμύρια Αμερικάνοι σήμερα σιτίζονται με κουπόνια.

Η συνάντηση Μιχαλολιάκου-Χάιμπαχ το 2016. Δίπλα, ο Αμερικανός ναζιστής φορώντας το κράνος, τη στολή και το περιβραχιόνιο των ...Γερμανών προγόνων του.

Αυτές οι καπιταλιστικές αξίες, που υπερασπίζονται και τα δύο μεγάλα κόμματα των ΗΠΑ, είναι που έχουν οξύνει, ειδικά τα τελευταία χρόνια, τα προβλήματα της αμερικανικής εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Επιπλέον, τον πρώτο καιρό των ρατσιστικών και άλλων προκλήσεων του Ντ. Τραμπ, ανάμεσα σε εκείνους που αντέδρασαν ήταν ο πρόεδρος και εκτελεστικός διευθυντής της “Starbucks”, Χάουαρντ Σουλτς, ο οποίος “απάντησε” στην επιδίωξη του Τραμπ να θέσει απαγορεύσεις και περιορισμούς σε μετανάστες και πρόσφυγες, ότι θα προσλάβει 10.000 πρόσφυγες στα καταστήματα που διατηρεί η επιχείρηση σε 75 χώρες. Φυσικά το ίδιο έχουν κάνει και άλλες επιχειρήσεις, αξιοποιώντας βέβαια πρόσφυγες και μετανάστες σαν φτηνό εργατικό δυναμικό. Επίσης, όλοι θυμόμαστε ότι η Γερμανία το 2016 αποφάσισε να δεχτεί και να εντάξει 500.000 πρόσφυγες στο κράτος της. Αυτές οι κινήσεις μόνο “αντιρατσιστικές” δεν μπορούν να θεωρηθούν από τους επιχειρηματικούς ομίλους και τα αστικά κράτη που εξαπολύουν πολέμους για τα συμφέροντά τους σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης,

δημιουργώντας προσφυγικά ρεύματα, και στη συνέχεια αξιοποιούν την ύπαρξη των κατατρεγμένων προσφύγων για να χτυπήσουν τα εργασιακά δικαιώματα συνολικά της εργατικής τάξης, ντόπιων και μεταναστών στις χώρες τους.

Ανασύνταξη του κινήματος με εφόδιο τις καλύτερες αγωνιστικές παραδόσεις του αμερικανικού λαού Επομένως, όσο η πάλη του λαού στις ΗΠΑ και διεθνώς παραμένει σε ανώδυνα κανάλια για την αστική εξουσία και τους θεσμούς της, αντικειμενικά θα έχει κοντά ποδάρια. Όσο αυτή η πάλη δεν στρέφεται συνολικά κατά της αστικής τάξης, τότε μετατρέπεται σε στήριξη των επιδιώξεων και των συμφερόντων του ενός ή του άλλου τμήματός της. Αναδεικνύεται η ανάγκη πολιτικοποίησης του εργατικού-λαϊκού κινήματος των ΗΠΑ, ώστε να μην στρέφεται ενάντια στον Τραμπ μόνο για τις δηλώσεις που κάνει, αλλά κυρίως γιατί συνεχίζει την πολιτική των προκατόχων του που, ανεξαρτήτως του πόσο “προοδευτικοί” ή “συντηρητικοί” είναι, όλοι τους υπηρετούν πιστά τον καπιταλισμό, τσακίζουν εργατικά-λαϊκά δικαιώματα και εξαπολύουν πλήθος δολοφονικών ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων. Η εργατική τάξη των ΗΠΑ μπορεί να ανακτήσει τις ένδοξες παραδόσεις του εργατικού και κομμουνιστικού κινήματος, του ήρωα της εργατικής τάξης Σπάις που δολοφονήθηκε από το αστικό κράτος για την εξέγερση στο Σικάγο το 1886, του Τζον Ριντ, του Γουίλιαμ Φόστερ, του Γκας Χολ και να παλέψει για τον στόχο της χειραφέτησης και της νέας ζωής, τον σοσιαλισμόκομμουνισμό. Λάμπρος Τζήμας

Μια βολική, για το σύστημα, εξήγηση των πραγμάτων Ζήτω η τρέλα… Στο προηγούμενο φύλλο του “Οδηγητή” γράφαμε για το πόσο βολικό είναι για τους καπιταλιστές να στήνουν σκηνικό τρόμου και ηττοπάθειας για τους λαούς, πολλές φορές με ψευδείς ειδήσεις, προσπαθώντας να πείσουν ότι, ούτε λίγο ούτε πολύ, τον κόσμο των κυβερνούν κάποιοι ισχυροί, συνήθως τρελοί, οι οποίοι πάνω στην τρέλα τους μπορεί και …να πατήσουν το κουμπί και να καταστραφεί ο κόσμος. Και αναφέραμε παραδείγματα από την ιστορία που καταρρίπτουν αυτόν τον μύθο, αποκαλύπτοντας τις πραγματικές αιτίες των πολέμων, δηλαδή την σύγκρουση γιγαντιαίων μονοπωλιακών συμφερόντων και την όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών. Όλη αυτή η φιλολογία φυσικά φούντωσε μέσα στο καλοκαίρι με αφορμή την κλιμάκωση στην Κορεατική Χερσόνησο. Καλά… τόσα δημοσιεύματα επί δημοσιευμάτων για το θέμα, με εξαίρεση τον Ριζοσπάστη, καμία άλλη εφημερίδα δεν έγραψε για μία από τις βασικές αιτίες του αμερικανικού ενδιαφέροντος στην περιοχή, που φυσικά δεν είναι η …λόξα του Τραμπ.

…για να κρυφτεί η ουσία! «Στη συγκεκριμένη περίπτωση, αμερικανικά (και όχι μόνο...) μονοπώλια επιβουλεύονται τον σημαντικό και ανεκμετάλλευτο (σε μεγάλο βαθμό) πλούτο κοιτασμάτων, όχι μόνο σε “παραδοσιακά” ορυκτά αξίας όπως ο χαλκός και ο χρυσός, αλλά και σε ορυκτά των

λεγόμενων “σπάνιων γαιών” (π.χ. Λανθάνιο, Νεοδύμιο, Έρβιο, Λουτέσιο κ.ά.) που διαθέτει η βορειοκορεατική γη. Οι “σπάνιες γαίες”, ως γνωστόν, παρέχουν πρώτες ύλες που είναι απαραίτητες στην παραγωγή προϊόντων υψηλής τεχνολογίας, όπως κινητά τηλέφωνα, φορητοί υπολογιστές, οθόνες υγρών κρυστάλλων, μπαταρίες υβριδικών αυτοκινήτων, φωτοβολταϊκά, τουρμπίνες ανεμογεννητριών κ.ά. Αυτά τα μεταλλεύματα, όσο περνούν τα χρόνια, γίνονται περιζήτητα από μονοπώλια που παράγουν ανάλογα προϊόντα τεχνολογίας αιχμής, όπως η “Apple”, η “Samsung”, η “Sony” κ.ά. Τέτοια ορυκτά, λοιπόν, είχε εντοπίσει πριν τρία χρόνια (σύμφωνα με πληροφορίες του κινεζικού αγγλόφωνου περιοδικού «The Diplomat») η βρετανική εταιρεία μεταλλευμάτων “SRE Minerals Limited”. Μεταξύ άλλων, είχε εκτιμήσει ότι ιδιαίτερα στην περιοχή Τζονγκτζού υπάρχουν πάνω από 216.000.000 τόνοι οξειδίων και μεταλλευμάτων σπάνιων γαιών. Άλλες πιο αισιόδοξες εκτιμήσεις αναφέρουν ανάλογα, αλλά ανεκμετάλλευτα έως σήμερα, κοιτάσματα σπάνιων γαιών και σε άλλες περιοχές της ΛΔ Κορέας, φανερώνοντας πως η χώρα προβάλλει ως άλλο “μήλον της Εριδος”, σε ανταγωνιστικά μονοπώλια που δραστηριοποιούνται στους τομείς παραγωγής προϊόντων τεχνολογίας αιχμής. Πόσο δε μάλλον όταν ορισμένες εκτιμήσεις για τα κοιτάσματα σπάνιων γαιών στη ΛΔ Κορέας ξεπερνούν σε προσδοκίες ακόμη και τα επιβεβαιωμένα, μεγαλύτερα κοιτάσματα σπάνιων γαιών διεθνώς, που έχουν βρεθεί στην Εσωτερική Μογγολία της Κίνας». Ριζοσπάστης, Κυριακή 20 Αυγούστου 2017, σελ. 28

 26



Ποια πολιτική καίει τα δάση;

ι πρόσφατες δασικές πυρκαγιές πυρόδοτησαν έντονες συζητήσεις και αντιπαραθέσεις μεταξύ των αστικών κομμάτων, προβλημάτισαν χιλιάδες νέους για τα τεράστια προβλήματα της καταστροφής των δασικών εκτάσεων, των αγροτικών καλλιεργειών, για τις απώλειες περιουσιών καθώς και για τους θανάτους πυροσβεστών, τις τεράστιες ελλείψεις στην αντιπυρική προστασία. Οι αντιπαραθέσεις και οι τσακωμοί της κυβέρνησης με τα υπόλοιπα αστικά πολιτικά κόμματα αναλώθηκαν σε μια συζήτηση για το ποιος έχει κάψει τα περισσότερα, περιορίζονταν σε δευτερεύοντα ζητήματα χωρίς να κάνουν λόγο για το ποια είναι η πραγματική βάση των προβλημάτων, που, όπως κάθε καλοκαίρι, οδήγησαν σε τεράστιες οικολογικές καταστροφές. Λίγα χαρακτηριστικά παραδείγματα των δασικών καταστροφών είναι ότι στην Αττική κάηκαν πάνω από 20.000 στρέμματα, η αποκατάσταση των οποίων να απαιτεί περισσότερα από 30 χρόνια και ότι τα βουνά του Γράμμου καίγονταν επί 14 μέρες.

Η βασική αιτία των πυρκαγιών Όλα τα αστικά κόμματα συσκοτίζουν τη βασική αιτία που προκαλεί τα οξυμένα προβλήματα του περιβάλλοντος, δηλαδή την άναρχη ανάπτυξη με κριτήριο το καπιταλιστικό κέρδος, την εμπορευματοποίηση της γης, των δασικών εκτάσεων, του νερού, της ενέργειας, διαμορφώνοντας παράλληλα ευνοϊκό νομικό και οικονομικό επενδυτικό πλαίσιο και πολύμορφες παχυλές κρατικές ενισχύσεις στους μονοπωλιακούς ομίλους. Στον καπιταλισμό, οι δασικές εκτάσεις αποτελούν σημαντικό πεδίο ενίσχυσης και εξυπηρέτησης των συμφερόντων του κεφαλαίου, ιδιαίτερα του κατασκευαστικού, του τουριστικού και βιομηχανικού. Οι αστικές κυβέρνησεις αποκρύπτουν πως τις τελευταίες δεκαετίες το 65% των πυρκαγιών προκλήθηκαν από εμπρησμούς, στους οποίους οφείλεται πάνω από το 85% των καμένων δασικών εκτάσεων. Ακόμα και οι καταγγελίες δημάρχων, όπως της Ζακύνθου, για στοχοποίηση από ανταγωνιστικά τμήματα του τουριστικού κεφαλαίου, ανεξάρτητα από το κατά πόσο έχουν βάση, υπογραμμίζουν τις συνέπειες που έχει για το περιβάλλον η καπιταλιστική ιδιοκτησία. Σαν να μην έφτανε αυτό, πολλές καμμένες δασικές εκτάσεις δεν κηρύχτηκαν ποτέ αναδασωτέες, και αντίθετα, οι πυρκαγιές ήταν βασικό εργαλείο ώστε στη θέση των καμένων δασικών εκτάσεων να ανεγερθούν ξενοδοχεία και τουριστικά θέρετρα, οικισμοί και πολυτελείς βίλες, γήπεδα γκολφ, δρόμοι κ.λπ. Γι’ αυτόν τον λόγο, άλλωστε, ο σχεδιασμός χρήσης γης γίνεται ή νομιμοποιείται στη βάση των αναγκών και επιλογών των μονοπωλιακών ομίλων.

Ανύπαρκτο το αστικό κράτος στην δασική πρόστασια Οι νεκροί πυροσβέστες, οι εργαζόμενοι χωρίς μέτρα προστασίας, με ληγμένες σε πολλές περιπτώσεις φιάλες οξυγόνου, οι 4.000 κενές οργανικές θέσεις, το γεγονός ότι το 54% των οχημάτων ξεπερνούν τα 14 χρόνια και ότι τα καναντέρ πλέον έχουν σαρανταρίσει αποκαλύπτουν τη γύμνια της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που την ίδια ώρα στελέχωσε πλήρως τα αεροδρόμια της Fraport με πυροσβεστικά οχήματα και προσωπικό. Μάλιστα, η πρόκληση της κυβέρνησης δεν έχει όρια αφού δια στόματος του πρωθυπουργόυ, Α. Τσίπρα, τόνισε ότι «αποφύγαμε τα χειρότερα, το 2009 κάηκαν περισσότερες εκτάσεις», καλώντας ουσιαστικά το λαό να επιλέξει ποιος θα τον… κάψει! Όλοι αποφεύγουν σκόπιμα να μιλήσουν για τις αιτίες:  Οι δασικές πυρκαγιές, αντικειμενικά και ανεξάρτητα από τα όποια μέτρα “προστασίας”, ευνοούν επιχειρηματικά σχεδία και συμφέροντα συγκεκριμένων ομάδων που έχουν αντιθέσεις κυρίως με το τουριστικό κεφάλαιο.  Όλες οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις και αυτή των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, δίνουν λιγότερο από το 0,50% του προϋπολογισμού για τις συνολικές ανάγκες του τομέα των δασών, οδηγώντας εκτός των άλλων και στην απαξίωση της δασικής υπηρεσίας.  Η δασική πολιτική όλων των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων δεν είχε ως περιεχόμενο την ολοκληρωμένη διαχείριση, οικολογική ανόρθωση και προστασία των δασικών οικοσυστημάτων, αφού δεν απέδιδαν το προσδοκώμενο από τους μονοπωλιακούς ομίλους ποσοστό κέρδους, πάρα μόνο με την αλλαγή του

χαρακτήρα ή της χρήσης τους (όπως γίνεται σε περίπτωση εμπρησμού).

Αγώνας για την προστασία των δασικών εκτάσεων Τα μέλη και οι φίλοι του ΚΚΕ και της ΚΝΕ από την πρώτη στιγμή μπήκαν στην πρώτη γραμμή κατάσβεσης των πυρκαγιών σε όλα τα πύρινα μέτωπα μαζί με κατοίκους των περιοχών και τις εθελοντικές ομάδες πυρόσβεσης. Οι κομμουνιστές-βουλευτές, πολύ πριν την έναρξη της καλοκαιρινής περιόδου, με ερωτήση στη Βουλή απαίτησαν να ληφθούν άμεσα όλα τα απαραίτητα μέτρα για την προστασία των δασών και των εργαζομένων καθώς και να εξασφαλιστεί ο απαραίτητος εξοπλισμός, τόσο μηχανοκίνητος όσο και υλικός. Σήμερα, απαιτούνται άμεσα μέτρα:  Κήρυξη όλων των καμένων δασών και δασικών εκτάσεων ως αναδασωτέων, ανεξάρτητα από το ιδιοκτησιακό καθεστώς.

 Εξασφάλιση των απαραίτητων κονδυλίων για το σύνολο των αναγκών.  Αποζημιώσεις στο 100% των περιουσιών της παράγωγης και των υποδομών.  Εκπόνηση δασοτεχνικών μελετών και έργων που θα περιλαμβάνουν μετρά προστασίας του εδάφους, αντιμετώπισης πλημμυρικών φαινομένων, μέτρα βοήθειας της φυσικής αναγέννησης και αναδάσωσης.  Προστασία από καταπατήσεις, εκχερσώσεις και άλλες προσπάθειες αλλαγής του χαρακτήρα των καμένων δασών και δασικών εκτάσεων.  Πλήρωση των κενών οργανικών θέσεων στην Πυροσβεστική, στη Δασική Υπηρεσία, στην Τοπική Διοίκηση και υγειονομικές υπηρεσίες με μόνιμο προσωπικό.  Αύξηση των δαπανών για τον τομέατων δασών, ιδιαίτερα για τη δασοπυροπροστασία, και αναδασώσεις στο 1% του προϋπολογισμού.  Κατάργηση όλου του νομικού πλαισίου της εμπορευματοποίησης των δασικών οικοσυστημάτων.

Από την περιοδεία του Γ. Γκιόκα, μέλους της ΚΕ του ΚΚΕ και βουλευτή του Κόμματος σε περιοχές της Βορειοανατολικής Αττικής πληγείσες από τη φωτιά.

ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΚΚΕ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΠΛΗΡΩΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ

Όπλο των εργαζομένων στην πάλη ενάντια στην απληρωσιά!

ύμφωνα με τα στοιχεία του συστήματος “ΕΡΓΑΝΗ”, που δημοσιεύτηκαν πρόσφατα, οι συμβάσεις μερικής και εκ περιτροπής απασχόλησης έφτασαν στο 54,3% του συνόλου των προσλήψεων. Την ίδια στιγμή, με βάση τα στοιχεία που δημοσίευσε η ΕΛΣΤΑΤ, η επίσημη ανεργία είναι 21,8% τον μήνα Απρίλη, ενώ για τους νέους ηλικίας 15-24 ετών βρίσκεται στο 44,4%. Κι όσοι εργάζονται όμως, αντιμετωπίζουν το καθεστώς της απληρωσιάς. Σαν να μην έφτανε αυτό, ο Άρειος Πάγος, μέσα στον Ιούλιο, αποφάσισε ότι η καθυστέρηση καταβολής των δεδουλευμένων στον εργαζόμενο δεν μπορεί να χαρακτηριστεί μονομερής βλαπτική μεταβολή των όρων εργασίας. Πρόκειται για απόφαση που νομιμοποιούσε την ομηρία των εργαζομένων και πρακτικά σήμαινε ότι δεν θα μπορούσαν να διεκδικήσουν αποζημίωση απόλυσης και επίδομα ανεργίας στην περίπτωση που ο εργοδότης αρνούταν να τους καταβάλλει τα δεδουλευμένα τους.

Το ΚΚΕ στο πλευρό των εργαζομένων και των αναγκών τους

Ταξική επιλογή η στήριξη των επιχειρηματικών ομίλων και των συμφερόντων τους

Σε τέτοιες συνθήκες επικράτησης και επέκτασης του εργασιακού μεσαίωνα το ΚΚΕ, τον Ιούλη, κατέθεσε τροπολογία στη Βουλή για τους απλήρωτους εργαζόμενους. Συγκεκριμένα, στο πρώτο σκέλος της τροπολογίας περιλαμβάνεται η πρόταση να «θεωρείται μονομερής βλαπτική μεταβολή των όρων εργασίας η αξιόλογη καθυστέρηση καταβολής των δεδουλευμένων αποδοχών του εργαζομένου από τον εργοδότη, ανεξαρτήτως της αιτίας της καθυστέρησης». Επίσης, στο δεύτερο σκέλος της τροπολογίας προβλέπεται πως «όποιος δεν καταβάλει εμπρόθεσμα στους απασχολουμένους τις οφειλόμενες συνεπεία της σύμβασης ή της σχέσης εργασίας πάσης φύσεως αποδοχές», τότε «τιμωρείται κατόπιν μηνύσεως» με «φυλάκιση μέχρι έξι (6) μήνες και χρηματική ποινή, της οποίας το ποσό δεν μπορεί να ορίζεται κάτω του 25% ούτε πάνω του 50% του καθυστερούμενου χρηματικού ποσού». Για το πρώτο σκέλος της τροπολογίας, το οποίο έγινε δεκτό από τη Βουλή, «Ναι» ψήφισαν εκτός από το ΚΚΕ και οι βουλευτές των ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, «παρών» ψήφισαν η Ένωση Κεντρώων και το Ποτάμι και «Όχι» ψήφισε μόνο η ναζιστική Χρυσή Αυγή (που προφανώς θεωρεί σωστό και πατριωτικό να δουλεύουν οι εργάτες τσάμπα για τα αφεντικά). Το δεύτερο σκέλος της τροπολογίας δεν ψηφίστηκε από κανένα άλλο κόμμα πλην του ΚΚΕ.

Πριν την κατάθεση της τροπολογίας του ΚΚΕ, η κυβέρνηση συντηρούσε για μέρες μια αποπροσανατολιστική αντιπαράθεση με την αστική δικαιοσύνη (αντιπαράθεση την οποία αξιοποιούσε δεόντως και η ΝΔ) με αφορμή την προαναφερθείσα απόφαση του Αρείου Πάγου και την αυτοκτονία εργαζόμενης στην αλυσίδα σούπερ μάρκετ «Καρυπίδη» στην οποία οφείλονταν μισθοί 15 μηνών. Παρόλα αυτά δεν προχώρησε σε νομοθετική ρύθμιση που να αλλάζει τη νομοθεσία στην οποία πάτησε ο Άρειος Πάγος. Ακόμα, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και η ΝΔ κράτησαν ίδια στάση απέναντι στο δεύτερο σκέλος της τροπολογίας. Ωστόσο, η γενίκευση της απληρωσιάς δείχνει ότι κανένας εργοδότης δεν διώκεται, ούτε καν πιέζεται, καθώς το νομοθετικό πλαίσιο που υπάρχει δεν

εφαρμόζεται, με αποτέλεσμα να έχει καταστεί μία συνήθης πρακτική. Ενδεικτικά και πρόσφατα παραδείγματα της απληρωσιάς σε εργασιακούς χώρους είναι:  Οι εργαζόμενοι του ξενοδοχείου “Athens Ledra” εδώ και ενάμιση χρόνο είναι απλήρωτοι την ώρα που ο βασικός μέτοχος και τα μέλη του συμβουλίου την έχουν γλιτώσει επενδύοντας και σε άλλους τομείς της οικονομίας.  Οι εργαζόμενοι της επιχείρησης “ΖΟΥΡΑ” πληρώθηκαν τον Αύγουστο του 2017 για τον Γενάρη του 2017!  Στις εργολαβίες της “ΛΑΡΚΟ” οι εργαζόμενοι αντιμετωπίζουν τις απολύσεις, το σκλαβοπάζαρο των εργολαβιών καθώς και όλα τα αντεργατικά μέτρα που έχουν ψηφιστεί.  Οι εργαζόμενοι του καζίνο στο Ρίο που παραμένουν απλήρωτοι για μήνες και η εργοδοσία έχει πει ότι θα καταβάλει τα δεδουλευμένα σε 36 δόσεις!  Στις ιδιωτικές κλινικές, όπως τη “EUROMEDICA” που οι εργαζόμενοι είναι απλήρωτοι για μήνες και αμείβονται με “έναντι” και “χαρτζιλίκια”. Ταυτόχρονα, και ενώ επικρατεί αυτή η κατάσταση στους εργασιακούς χώρους, οι εργαζόμενοι καλούνται να ανταποκριθούν στις καθημερινές τους υποχρεώσεις, στα χαράτσια και τους φόρους που τους έχουν φορτώσει όλες οι μέχρι τώρα οι κυβερνήσεις. Μάλιστα, η κυβέρνηση φτάνει στο σημείο να αποκαλεί αυτή την κατάσταση “φυσικό φαινόμενο” κρύβοντας ότι είναι ταξική της επιλογή η στήριξη των συμφερόντων των εργοδοτών μέσα από την ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων.

Πάλη σε κάθε χώρο εργασίας για το δικαίωμα στη δουλειά και τη ζωή Ο αγώνας που έδωσε το ΚΚΕ μέσα στη Βουλή για το αυτονόητο δικαίωμα των εργαζομένων στην άμεση πληρωμή των δεδουλευμένων τους γίνεται παράλληλα με την οργάνωση του αγώνα σε δεκάδες χώρους δουλειάς στους οποίους πρωτοστατούν τα μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ. Το ΚΚΕ όλο αυτό το διάστημα, σταθερά στο πλευρό των εργαζομένων και των αναγκών τους έχει καταθέσει προτάσεις νόμου π.χ. αυτή των 530 σωματείων για υπογραφή συλλογικής σύμβασης, για την προστασία των ανέργων, την επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ, για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά. Πάνω απ’ όλα οι κομμουνιστές βουλευτές με όλη τους τη δραστηριότητα στο αστικό κοινοβούλιο, αποκαλύπτουν τον ταξικό χαρακτήρα της αντιλαϊκής πολιτικής που εφαρμόζεται προωθώντας τα δίκαια αιτήματα των εργαζομένων, η ικανοποίηση των οποίων θα κριθεί τελικά στους δρόμους του αγώνα. Είναι ανάγκη να γίνει υπόθεση όλων των εργαζομένων ο αγώνας για την άμεση πληρωμή των δεδουλευμένων τους όπου οφείλονται, να συζητηθεί η ανάγκη Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, το δικαίωμα στην Ασφάλιση, στην σταθερή και μόνιμη εργασία. Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ καταθέτουν όλες τους τις δυνάμεις ώστε να πυκνώσουν οι γραμμές του εργατικού κινήματος από όλο και περισσότερους εργαζόμενους, να μπουν στον αγώνα για την κατάκτηση των σύγχρονων αναγκών τους κόντρα στα επιχειρηματικά συμφέροντα και τις κυβερνήσεις τους. Ανδρέας Νικολόπουλος

Η “έξοδος από τα μνημόνια” δεν σημαίνει έξοδο από την εκμετάλλευση, την ανεργία και την απληρωσιά

«Μ

παίνουμε στην τελική ευθεία». «Τον Αύγουστο του 2018 τελειώνουμε με τα μνημόνια». «Οι αγορές μας δίνουν ψήφο εμπιστοσύνης». «Πλησιάζει η ώρα για τη ρύθμιση του χρέους». Αυτές είναι συνοπτικά οι βασικές αιχμές της προπαγάνδας της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ όσον αφορά την πορεία της καπιταλιστικής οικονομίας. Λέγοντας αυτά η κυβέρνηση απευθύνεται τόσο στο κεφάλαιο όσο και στους εργαζόμενους. Στο κεφάλαιο για να

διεκδικήσει τα εύσημα για το γεγονός ότι υλοποιεί με συνέπεια και με τις λιγότερες δυνατές αντιδράσεις την αντιλαϊκή πολιτική που είναι απαραίτητη για την ανάκαμψη των κερδών του. Και στους εργαζόμενους για να κερδίσει ανοχή, να τους στοιχίσει στους στόχους του κεφαλαίου καλλιεργώντας την ψευδαίσθηση ότι αν αυτοί οι στόχοι επιτευχθούν μπορούν να έρθουν καλύτερες μέρες και για τους ίδιους, μέσα από την περιβόητη “δίκαιη” καπιταλιστική ανάπτυξη. Ποια είναι, όμως, η πραγματικότητα;

Μήπως τελικά ο ΣΥΡΙΖΑ μας βγάζει από τα μνημόνια;

και σταθερής εργασίας, τη διατήρηση μιας σημαντικής μάζας ανέργων, την εντατικοποιημένη εργασία χωρίς μέτρα προστασίας που καταδικάζει εργάτες στο θάνατο (τουλάχιστον 16 εργαζόμενοι έχασαν της ζωή τους στο κυνήγι του μεροκάματου τους τελευταίους 2 μήνες). Έτσι βγαίνει το κέρδος για τους καπιταλιστές. Άλλωστε, η “δίκαιη” ανάπτυξη που παπαγαλίζει η κυβέρνηση είναι ήδη εδώ σε μια σειρά κλάδους, με πρώτο και καλύτερο τον τουρισμό, όπου οι αφίξεις αναμένεται φέτος να αγγίξουν τα 30 εκατομμύρια, ενώ αντίστοιχα ρεκόρ θα καταγράψουν και τα κέρδη των καπιταλιστών του κλάδου. Αυτό για τους εργαζόμενους μεταφράζεται σε δουλειά με εξοντωτικά ωράρια χωρίς ρεπό, μισθούς πείνας, εργατικά “ατυχήματα”, λιποθυμίες και φυσικά πέταγμα στην ανεργία στο τέλος του Οκτώβρη.

Από ότι φαίνεται ο ΣΥΡΙΖΑ τελευταία υιοθέτησε την αξέχαστη ρήση του Αντώνη Σαμαρά «σκίζω κάθε μέρα τα μνημόνια εφαρμόζοντάς τα». Η αλήθεια όμως είναι ότι αν ήθελε να καταργήσει τα μνημόνια με τρόπο ουσιαστικό για το λαό θα είχε κάνει δεκτή την πρόταση νόμου του ΚΚΕ για κατάργηση των μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων την οποία αρνήθηκε να θέσει ακόμα και σε ψήφιση. Ακόμα, θα μπορούσε να κάνει δεκτή την πρόταση του ΚΚΕ για να τεθεί σε δημοψήφισμα τον Ιούλιο του 2015 η αποδοχή ή η απόρριψη όλων των αντιλαϊκών προτάσεων για 3ο μνημόνιο και η έξοδος από την ΕΕ. Τέλος, εξυπακούεται ότι αν ήθελε όντως να καταργήσει τα μνημόνια δεν θα είχε ψηφίσει τον Αύγουστο του 2015 το 3ο μνημόνιο μαζί με ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΠΟΤΑΜΙ, ΑΝΕΛ, αλλά ούτε και το 4ο μνημόνιο πριν από λίγους μήνες.

μπουν στο στόχαστρο τα εργασιακά δικαιώματα, αλλά και το δικαίωμα στην απεργία.

Η επόμενη μέρα είναι ήδη εδώ Είναι αντικειμενική εξέλιξη κάποια στιγμή η καπιταλιστική οικονομία να περάσει σε φάση, αναιμικής έστω, ανάπτυξης. Επίσης αντικειμενικό είναι ότι το καπιταλιστικό κράτος θα δανειστεί από τα κοράκια των χρηματαγορών (δάνεια που πάλι θα φορτώσει στους εργαζόμενους) και δεν θα συνεχίζεται εσαεί το σχήμα διαπραγμάτευση-ψήφιση-αξιολόγηση-δόση που γνωρίσαμε τα τελευταία 7 χρόνια. Αυτό δεν αναιρεί, όμως, ότι η καπιταλιστική ανάπτυξη έχει ως προϋπόθεση τη διατήρηση της τιμής της εργατικής δύναμης σε χαμηλά επίπεδα, τα τσακισμένα δικαιώματα για τους νέους εργαζόμενους, την κυριαρχία της μερικής απασχόλησης έναντι της πλήρους

Η συζήτηση για την επερχόμενη “έξοδο” από τα μνημόνια μας θύμισε το παλιότερο βιντεάκι της ΚΝΕ με την ξεκαρδιστική αντίδραση ενός μωρού στις εξαγγελίες του ΣΥΡΙΖΑ που τότε θα τα... “έσκιζε” .

Τελειώνουμε με τα μνημόνια το 2018;

Εκεί που βγήκαν από τα μνημόνια

Μάλιστα αυτό το τελευταίο μνημόνιο προβλέπει μέτρα, όπως είναι η επιβολή φόρου εισοδήματος ακόμα και σε μισθωτούς των 400 ευρώ, για μετά το 2018 (που υποτίθεται ότι θα τελειώσουν τα μνημόνια). Ακόμα, οι δεσμεύσεις που έχει αναλάβει η κυβέρνηση για τα πρωτογενή πλεονάσματα μέχρι το 2060 αλλά και οι περίπου 700 εφαρμοστικοί μνημονιακοί νόμοι που έχουν ψηφιστεί από το 2010 και παραμένουν σε ισχύ εγγυώνται ότι η ίδια αντιλαϊκή πολιτική θα συνεχιστεί και την “επόμενη μέρα” των μνημονίων. Μην ξεχνάμε ότι μπροστά μας έχουμε και την 4η αξιολόγηση, όπου για άλλη μια φορά θα

Υπάρχουν όμως και χώρες που βγήκαν τα προηγούμενα χρόνια από τα μνημόνια. Για να δούμε τι σημαίνει αυτό για τους εργαζόμενους αυτών των χωρών:

η μισοδουλειά - μισοζωή με τη μερική απασχόληση και την υποαπασχόληση, επίσης 1,5 εκατομμύριο λαού αδυνατεί να έχει οικογενειακό γιατρό και πάνω από 2,7 εκατομμύρια βρίσκονται κάτω από το όριο της φτώχειας.

 Στην Κύπρο: Το 11,9% είναι άνεργοι, προχωράνε οι αντιλαϊκές κατευθύνσεις της ΕΕ για ευέλικτο και φθηνό εργατικό δυναμικό καθώς και τα προγράμματα απασχόλησης των ανέργων. Ταυτόχρονα, βασικές υποδομές βρίσκονται σε καθεστώς ιδιωτικοποίησης καθώς και ο ενεργειακός πλούτος της χώρας που έχει παραδοθεί σε μονοπωλιακούς ομίλους. Τέλος, απελευθερώθηκε το ωράριο εργασίας των καταστημάτων και θεσμοθετήθηκε η 7ήμερη λειτουργία τους.

 Στην Ιρλανδία: Πάνω από το 30% προσπαθούν να επιβιώσουν, στην καλύτερη περίπτωση, με τετράωρη απασχόληση ή δουλεύουν “εθελοντικά”. Το ένα τέταρτο του πληθυσμού στερείται σημαντικές βασικές υπηρεσίες και αγαθά. Πάνω από 750.000 Ιρλανδοί ζουν βουτηγμένοι στην ανέχεια και τη φτώχεια, εκ των οποίων το 25% είναι παιδιά και έφηβοι. Το 16% των ενηλίκων που έχει δουλειά είναι χαμηλόμισθοι που αδυνατούν να εξασφαλίσουν τα βασικά για την επιβίωση.

 Στην Πορτογαλία: Η ανεργία αγγίζει το 11,6% με πολύ υψηλά ποσοστά στους νέους από 40% ως και 50%. Διευρύνεται

Οδηγητής ϐ Σεπτέμβρης 2017

Τι είναι η απεργία και ποιοι την πολεμούν; Η απεργία είναι το πιο δυναμικό (στις σημερινές συνθήκες) όπλο που έχουν οι εργαζόμενοι για να διεκδικούν τα αιτήματά τους. Χρησιμοποιείται με τη σύγχρονη μορφή της εδώ και σχεδόν δύο αιώνες, από τότε που εμφανίστηκε το εργατικό κίνημα. Τη μέρα της απεργίας, οι εργαζόμενοι αρνούνται να πιάσουν δουλειά, η παραγωγή σταματάει και ο εργοδότης χάνει το κέρδος της ημέρας, αφού αυτό προκύπτει αποκλειστικά από την εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης. Έτσι, οι εργαζόμενοι ασκούν πίεση για να ικανοποιηθούν τα αιτήματά τους. Την απεργία την αποφασίζουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι. Αυτό μπορεί να γίνει με γενική συνέλευση ή με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του συνδικάτου, όταν πρόκειται για απεργία σε ένα μεμονωμένο χώρο δουλειάς ή κλάδο.

Ενοχλούνται τα αφεντικά από την απεργία; Πολλοί θεωρούν ότι “τα αφεντικά δεν ανησυχούν από τις απεργίες”. Η αλήθεια είναι ότι πάντα προσπαθούσαν να χτυπήσουν τις απεργίες, αφού

εκτός από την οικονομική ζημιά που τους προκαλούν, φοβούνται την οργάνωση των εργατών, τη συνειδητοποίηση της δύναμής τους. Χρησιμοποιούν απεργοσπάστες, καλούν την αστυνομία, απειλούν με απόλυση όποιον απεργήσει, καταφεύγουν μέχρι και στα δικαστήρια. Όλα αυτά οι εργαζόμενοι μπορούν να τα αντιμετωπίσουν αντιπαραβάλλοντας την οργάνωσή τους, την αλληλεγγύη και την πίστη στο δίκιο του αγώνα τους. Όλα αυτά τα χρόνια έχουν χρησιμοποιηθεί πολλές μορφές: Για παράδειγμα, οι απερ-

γιακές φρουρές ώστε να μην μπουν οι απεργοσπάστες ή οι δυνάμεις καταστολής, τα απεργιακά ταμεία, ώστε να μπορέσουν να ζήσουν και να αντέξουν οι απεργοί και οι οικογένειές τους όσο διαρκεί η απεργία κ.λπ.

Φυσικά και ενοχλούνται, γι’ αυτό και την βάζουν στο στόχαστρο! Το δικαίωμα στην απεργία έχει μπει εδώ και καιρό στο στόχαστρο της αστικής τάξης. Επειδή η επίθεση στις εργασιακές σχέσεις πάει χέρι-χέρι με την προσπάθεια

Στη μάχη για την αναπλήρωση των απωλειών και την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας... Έχει πλέον αποδειχθεί περίτρανα ότι η γραμμή πάλης που διάφοροι καλούσαν τους εργαζόμενους να υιοθετήσουν και περιορίζονταν στο “να τελειώνουμε με τα μνημόνια” ήταν μια απάτη που οδήγησε πολλούς στην ηττοπάθεια, ιδιαίτερα όταν ο ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή η κατεξοχήν δύναμη που προωθούσε αυτή τη γραμμή στο κίνημα, ανέλαβε για λογαριασμό της αστικής τάξης την υλοποίηση της πολιτικής των μνημονίων. Σήμερα το εργατικό-λαϊκό κίνημα έχει την απαραίτητη εμπειρία για να απορρίψει οποιαδήποτε γραμμή δεν συγκρούεται με τον πυρήνα της πολιτικής των αστικών κυβερνήσεων, δεν βάζει στο στόχαστρο την καπιταλιστική εργοδοσία, δεν αναδεικνύει ως πραγματική αιτία των αντιλαϊκών μέτρων την επιδίωξή της για περισσότερα κέρδη. Τα μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ δίνουμε όλες μας τις

Από την κινητοποίηση στην Αθήνα στο πλαίσιο της απεργίας στον κλάδο του επισιτισμούτουρισμού στις 20 Ιουλίου.

δυνάμεις για να πάρουν περισσότεροι νέοι εργαζόμενοι θέση στον αγώνα για την ανατροπή παλιών και νέων μέτρων, για να αναπληρωθούν οι τεράστιες απώλειες που είχαμε τα χρόνια της κρίσης, αλλά και για να ικανοποιηθούν οι σύγχρονες ανάγκες μας. Σημαδεύουμε τον πραγματικό αντίπαλο, την αστική τάξη και την εξουσία της, τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες, την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και όλα τα κόμματα που υπηρετούν το στόχο της επιστροφής στην καπιταλιστική ανάπτυξη.

...πρώτος σταθμός το συλλαλητήριο ενόψει της ΔΕΘ Απέναντι στο νέο γύρο της αντιλαϊκής επίθεσης που ετοιμάζουν κυβέρνηση και κουαρτέτο για λογαριασμό του κεφαλαίου, με την 3η αξιολόγηση η οποία έρχεται ντυμένη με τα γνωστά παραμύθια περί “δίκαιης ανάπτυξης”, “εξόδου από τα μνημόνια” κ.ο.κ., το ταξικό εργατικό κίνημα βρίσκεται σε θέση μάχης: Χωρίς να χάνει χρόνο

να μπουν επιπλέον εμπόδια στην οργάνωση των εργαζομένων και στην ανάπτυξη αγώνων, η κυβέρνηση δεσμεύτηκε ότι ενόψει της 3ης αξιολόγησης «θα υιοθετήσει νομοθεσία για την αύξηση της απαρτίας για την προκήρυξη απεργίας από πρωτοβάθμια σωματεία στο 50%» των μελών. Πρακτικά κάτι τέτοιο θα κάνει από εξαιρετικά δύσκολη ως αδύνατη την προκήρυξη απεργίας, ειδικά για κλαδικά σωματεία με χιλιάδες μέλη που δουλεύουν σε πολλά διαφορετικά ωράρια. Η επικέντρωση του ενδιαφέροντος κυβέρνησης και τρόικας να θέσουν πρόσθετα εμπόδια στη συνδικαλιστική δράση και ειδικά στην προκήρυξη απεργιών, τη στιγμή μάλιστα που ακόμα και με το ισχύον καθεστώς 9 στις 10 απεργίες βγαίνουν από την αστική “Δικαιοσύνη” παράνομες και συνδικαλιστές οδηγούνται στα αστυνομικά τμήματα, είναι μια ακόμη πολύτιμη υπηρεσία στο κεφάλαιο. Επιβεβαιώνει παράλληλα ότι η ανάκαμψη που υπόσχεται η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχει ως προϋπόθεση την ακόμα μεγαλύτερη “κάμψη” των εργατικών δικαιωμάτων. Γελιούνται, όμως, αν νομίζουν ότι οι εργαζόμενοι θα παραδώσουν το όπλο της απεργίας αμαχητί.

παίρνει μέτρα για την οργάνωση της αγωνιστικής απάντησης των εργαζομένων και του λαού. Το συλλαλητήριο που οργανώνει το ΠΑΜΕ στη Θεσσαλονίκη ενόψει της ΔΕΘ, το Σάββατο 9 Σεπτέμβρη, στην πλατεία Αριστοτέλους στις 6.30 μ.μ., μπορεί και πρέπει να αποτελέσει έναν μαζικό και μαχητικό σταθμό για την παραπέρα άνοδο των εργατικών-λαϊκών αγώνων. Δεν είναι μια μάχη που ξεκινά από το μηδέν. Παίρνει το νήμα από τις κινητοποιήσεις του ταξικού εργατικού κινήματος όλο το προηγούμενο διάστημα, ακόμα και μέσα στο καλοκαίρι σε πολλούς κλάδους, όπως στον Επισιτισμό-Τουρισμό, στο Εμπόριο, στο Μέταλλο, στην Τοπική Διοίκηση, αλλά και σε μια σειρά άλλων χώρων δουλειάς, για το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή εργασία, ενάντια στην απληρωσιά, στις απολύσεις, στην “απελευθέρωση” του ωραρίου και τη δουλειά-λάστιχο. Δίνουμε τη μάχη για την επιτυχία της.

Για το Πανεπιστήμιο στον Σοσιαλισμό...

υπεροχή της σοσιαλιστικής εκπαίδευσης έρχεται να προστεθεί στα πολυάριθμα επιτεύγματα, σε όλα τα επίπεδα, του Σοσιαλισμού στα εργατικά κράτη. Αυτή η υπεροχή αποτυπώνεται κατ’ αρχήν αριθμητικά, αποδεικνύοντας αναμφισβήτητα το μεγαλείο της πρώτης εξουσίας που κατήργησε την εκμετάλλευση. Είναι αποστομωτική απάντηση για όσους σήμερα επιχειρούν με ψεύδη και φαρμάκι να λοιδορήσουν τα σοσιαλιστικά κράτη, να εκμηδενίσουν την προσφορά τους σε όλους τους τομείς, ακόμα και σε αυτούς (όπως είναι η εκπαίδευση) όπου μέχρι και σήμερα μπορεί να καταγραφεί ο απόηχος των σοσιαλιστικών κατακτήσεων.

Η παράθεση των παραπάνω στοιχείων δεν εντυπωσιάζει μόνο αριθμητικά. Αναδεικνύει πάνω από όλα τη γιγάντια προσπάθεια που έγινε στην ΕΣΣΔ για να μορφωθεί ένας ολόκλη“Η γνώση θα σπάσει τις αλυσίδες της σκλαβιάς!”, Σοβιετική αφίσα της περιόδου 1920. ρος λαός, με πολλές μάλιστα εθνοτικές ανομοιογένειες, του οποίου ο αναλφαβητισμός Εντυπωσιακές κατακτήσεις στα προεπαναστατικά χρόνια ξεπερνούσε σε κάποιες εθνικότητες (Καζακστάν, ΟυζΤο σοσιαλιστικό Πανεπιστήμιο, στην μπεκιστάν) το 95% (!). Πάνω από όλα, προκειμένη περίπτωση, είναι ένα πολύ στοιχείο άλλωστε που διαφοροποιεί ριζιχαρακτηριστικό παράδειγμα. Αρκεί να κά το σοσιαλιστικό Πανεπιστήμιο με αυτό αναφερθούν συνοπτικά τα παρακάτω του καπιταλισμού, είναι ότι ήταν ένα Παστοιχεία: το 1897 υπήρχαν στην ΕΣΣΔ νεπιστήμιο προσβάσιμο από όλους. 700.000 επιστήμονες, ενώ το 1926 έφταΑκόμα περισσότερο, οι νέες γυναίκες και σαν τα 2.500.000 και το 1965 72.400.000 οι διάφορες μειονότητες, δεδομένων των επιστήμονες (1/3 σοβιετικούς). Την ίδια ιδιαίτερων φυλετικών και πολιτιστικών χρονιά, το 44% των εργατών είχαν πτυχαρακτηριστικών τους, είχαν “προνομιαχίο δευτεροβάθμιας και τριτοβάθμιας κή” αντιμετώπιση για την πρόσβαση και εκπαίδευσης. Ενώ προεπαναστατικά 21 ολοκλήρωση των σπουδών μέχρι και στο ρώσικες πόλεις είχαν Πανεπιστήμια, το τριτοβάθμιο επίπεδο. Το ίδιο ίσχυε, ιδι1965 καταγράφονταν 279 πόλεις με Πααίτερα κατά τα πρώτα χρόνια της σοσιανεπιστήμια και περίπου 500 σοβιετικές λιστικής οικοδόμησης, και για τα παιδιά πόλεις με δομές (και πλην Πανεπιστημίτων εργατικών και αγροτιων) τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. κών οικογενειών. Ετσι είναι χαρακτηριστικό, ως προς Αίθουσα διάλεξης ενός πανεπιστημίου εργαζομένων τη δεκαετία του 1920.

την πρόσβαση, ότι τις δεκαετίες ’50-’60 με ειδική ποσόστωση οριζόταν το 1/4 των εισακτέων να είναι εργάτες και αγρότες, οι οποίοι μάλιστα εισάγονταν με ξεχωριστές εξετάσεις στο Πανεπιστήμιο, ώστε να αίρονται αδικίες λόγω διαφορετικής κοινωνικής προέλευσης και μορφωτικού επιπέδου των γονιών.

Διάρθρωση της σοσιαλιστικής τριτοβάθμιας εκπαίδευσης Τα Ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στην ΕΣΣΔ ήταν τεσσάρων βασικών κατηγοριών: Πανεπιστήμια, Κολέγια, Ινστιτούτα και Ακαδημίες (Στρατιωτικές και Τεχνών). Τη γενική ευθύνη για τις παραπάνω δομές την είχε το Υπουργείο Παιδείας, πλην των Ινστιτούτων που ήταν συνδεδεμένα με τα Υπουργεία των αντίστοιχων κλάδων. Όλα τα παραπάνω Ιδρύματα είχαν προγράμματα κανονικής, καθώς και νυχτερινής και εξ αποστάσεως παρακολούθησης. Από την κατηγοριοποίηση αυτή σε καμιά περίπτωση δεν προέκυπταν Ιδρύματα α, β και γ κατηγορίας, όπως συμβαίνει στον καπιταλισμό, ενισχύοντας τις υπαρκτές ταξικές διακρίσεις

της καπιταλιστικής κοινωνίας. Αντίθετα, ανταποκρίνονταν σε μια διάκριση περιεχομένου των σπουδών (π.χ. Ινστιτούτα ήταν οι Παιδαγωγικές Σχολές, η Ιατρική και οι Σχολές οι σχετικές με την κατασκευή). Είχαν επομένως να κάνουν με διαφορετικά επιστημονικά αντικείμενα, με διαφορετική αναλογία σε θεωρία και εφαρμογή, στοιχεία τα οποία απαιτούσαν και μια διαφοροποιημένη διάρθρωση των σπουδών. Το τονίζουμε αυτό γιατί το μεγαλύτερο ίσως επίτευγμα του σοσιαλισμού, αποκλειστικά δεμένο με την κατάργηση της εκμετάλλευσης, ήταν η εξάλειψη της ανεργίας. Έτσι, ο νέος άνθρωπος είχε εξασφαλισμένη δουλειά, ανεξαρτήτως πτυχίου και Ιδρύματος που τελείωνε, είτε ήταν απόφοιτος δευτεροβάθμιας, είτε επαγγελματικής Σχολής ή κάποιας από τις Σχολές της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Αντίθετα, η κατηγοριοποίηση των Ιδρυμάτων στον καπιταλισμό συνιστά ακριβώς μια ανάγκη του εκμεταλλευτικού συστήματος να διαιωνίζει και να πληθαίνει τους χειρότερα αμειβόμενους εργαζόμενους και τους άνεργους· κάτι που στις μέρες μας είναι ιδιαίτερα επίκαιρο και με την ψήφιση του τελευταίου νόμου της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ για την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Ιδιαίτερη βαρύτητα είχε δοθεί στη νυχτερινή τριτοβάθμια εκπαίδευση, που αφορούσε εργάτες και αγρότες εργαζόμενους. Η νυχτερινή εκπαίδευση γινόταν με την ευθύνη των Φοιτητές σε δωμάτιο Πανεπιστημέτρησης ραδιενέργειας μίων, ενώ τη κάνουν υπολογισμούς μετρήσεων (Οκτώβρης δεκαετία του 1974). 1960 την παρακολουθούσαν περίπου

Οδηγητής ϐ Σεπτέμβρης 2017

Από τη διάρθρωση των σπουδών προβλέπονταν ερευνητικές κοινότητες φοιτητών, όπου οι φοιτητές εκπαιδεύονταν στη συλλογική ερευνητική δουλειά, κάτι ιδιαίτερα σημαντικό αν αναλογιστεί κανείς πόσο “μοναχική” είναι σήμερα, στον καπιταλισμό, η δουλειά του ερευνητή

2.000.000 εργάτες σε 1.000 αντίστοιχα προγράμματα. Στη νυχτερινή εκπαίδευση, σε συνεννόηση με τις βιομηχανίες και τις επιχειρήσεις, δίνονταν συστηματικά άδειες εξεταστικών περιόδων καθώς και για την παρακολούθηση εργαστηρίων, ενώ οι φοιτητές εργάτες εξαιρούνταν από τις υπερωρίες. Επίσης, παρέχονταν υποτροφίες στους εργάτες που ξεχώριζαν στην εργασία και στις σπουδές για να παρακολουθήσουν πρωινά προγράμματα ανώτατης εκπαίδευσης. Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι στις βιομηχανίες και στις σοσιαλιστικές επιχειρήσεις υπήρχαν οργανωμένες βιβλιοθήκες, με την ευθύνη του κράτους και των Πανεπιστημίων, όπου οι φοιτητές εργάτες μπορούσαν να προετοιμάζονται για τις σπουδές τους. Από τα πρώτα χρόνια της σοσιαλιστικής οικοδόμησης υπήρξε συνεχής προβληματισμός για το ανέβασμα του επιπέδου ιδιαίτεραστη θεωρητική γνώση, στις δομές της νυχτερινής και εξ αποστάσεως τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Το σοσιαλιστικό κράτος είχε πάρει μέτρα, ώστε στους εργάτες να εξασφαλίζονται περιοδικά διαλείμματα από την εργασία, για απόκτηση και επέκταση της θεωρητικής γνώσης, καθώς και για την εκπαίδευσή τους στον τομέα της οργάνωσης και διοίκησης της παραγωγής.

Για το περιεχόμενο σπουδών στο σοσιαλιστικό Πανεπιστήμιο Ως προς το περιεχόμενο των σπουδών των τριτοβάθμιων δομών, βαρύτητα δόθηκε εξαρχής στις ανθρωπιστικές σπουδές, οι οποίες συγκροτούνταν αφενός ξεχω-

ριστά, αλλά και “διαχέονταν” μέσα στα προγράμματα σπουδών όλων των αντικειμένων. Δεν είναι τυχαίο ότι μεταξύ των πιο “δημοφιλών” Σχολών ήταν αυτές της Λογοτεχνίας, της Ιστορίας και της Φιλοσοφίας. Επίσης χαρακτηριστικό είναι ότι τη δεκαετία του ’50, εξαιτίας του μεγάλου ενδιαφέροντος προς αυτά τα αντικείμενα, οργανώθηκε ένα κρατικό πρόγραμμα παρακολούθησης Ανθρωπιστικών Σπουδών, Τεχνών και Μουσικής για τους εργάτες και επιστήμονες της βιομηχανίας. Οι σπουδές διαρκούσαν 4,5 με 5 χρόνια και ολοκληρώνονταν με την εκπόνηση διπλωματικής εργασίας, η οποία επιβλεπόταν από κοινού από καθηγητή Πανεπιστημίου και κάποιο στέλεχος της παραγωγής στον αντίστοιχο κλάδο. Στο πρόγραμμα σπουδών κάθε αντικειμένου υπήρχαν 3 διακριτοί κύκλοι: ο κοινωνικοοικονομικός, ο γενικός επιστημονικός και ο ειδικός επιστημονικός (πάνω στο ειδικό επιστημονικό αντικείμενο). Καθ’ όλη τη διάρκεια των σπουδών, γινόταν παράλληλα και πρακτική άσκηση, με τη μορφή εργαστηρίων και ασκήσεων, αλλά και συστηματικής παρουσίας σε μονάδες της παραγωγής. Η άσκηση στην παραγωγική εργασία είχε ως σκοπό την κατανόηση των τεχνικών, των δομών των σοσιαλιστικών επιχειρήσεων, την τριβή με τον υπολογισμό του κόστους παραγωγής αλλά και με μεθόδους αύξησης της παραγωγικότητας και οργάνωσης/διοίκησης των παραγωγικών μονάδων. Στο Πρόγραμμα Σπουδών της κάθε Σχολής προβλέπονταν ώρες συλλογικής άθλησης καθ’ όλα τα χρόνια των σπουδών (!). Η έρευνα ήταν σημαντικό στοιχείο των σπουδών, τόσο στο βασικό όσο και στο εφαρμοσμένο πεδίο. Από την ίδια τη διάρθρωση των σπουδών προβλέπονταν ερευνητικές κοινότητες φοιτητών, όπου οι φοιτητές εκπαιδεύονταν στη συλλογική ερευνητική δουλειά. Το στοιχείο αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό, αν μάλιστα

“Βιβλία για όλους τους τομείς γνώσης!”, σοβιετική αφίσα του 1924.

Το κεντρικό κτήριο του Κρατικού Πανεπιστημίου της Μόσχας. Από τις αίθουσες του οποίου “βγήκαν” δεκάδες χιλιάδες επιστήμονες και πανεπιστημιακοί δάσκαλοι της ΕΣΣΔ.

αναλογιστεί κανείς πόσο “μοναχική” είναι σήμερα, στον καπιταλισμό, η δουλειά του ερευνητή, με πολύ αρνητικές επιπτώσεις τόσο στο ίδιο το ερευνητικό έργο, όσο και στη διαμόρφωση συνείδησης για τον κοινωνικό ρόλο του ερευνητή. Με κεντρική ευθύνη των διοικήσεων των Πανεπιστημίων και του σοσιαλιστικού κράτους βραβεύονταν κάθε χρόνο οι καλύτερες φοιτητικές εργασίες και δημοσιεύονταν σε επιστημονικά περιοδικά. Οι πανεπιστημιακές εκδόσεις (συγγράμματα, βοηθήματα, επιστημονικά βιβλία) σχεδιάζονταν κεντρικά από το Υπουργείο Παιδείας, από τις διοικήσεις των Πανεπιστημίων (στις οποίες συμμετείχαν και εκπρόσωποι της σοσιαλιστικής παραγωγής) και το διδακτικό προσωπικό των τριτοβάθμιων Ιδρυμάτων.

Σοσιαλιστικό Πανεπιστήμιο και παραγωγή Ιδιαίτερη σημασία δινόταν στους τρόπους σύνδεσης της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης με τη σοσιαλιστική παραγωγή. Πρόκειται για μια αντικειμενική σχέση που στον Σοσιαλισμό αποκτά διαφορετικά ποιοτικά χαρακτηριστικά. Το σοσιαλιστικό κράτος προβληματιζόταν διαρκώς για την πιο ολοκληρωμένη και πολύμορφη ανάπτυξη αυτής της αντικειμενικής σχέσης, με στόχο να τροφοδοτείται συνεχώς η σοσιαλιστική παραγωγή με τα επιτεύγματα της επιστήμης και της τεχνολογίας. Στην κατεύθυνση αυτή, πραγματοποιούνταν συχνά στα πανεπιστημιακά έδρανα διαλέξεις από εργάτες-στελέχη της παραγωγής, κοινές συνεδριάσεις διοικητικών οργάνων των Πανεπιστημίων και των σοσιαλιστικών επιχειρήσεων, σχεδιάζονταν πρωτοβουλίες συμμετοχής των τριτοβάθμιων Ιδρυμάτων στα περιφερειακά οικονομικά πλάνα και στους στόχους της παραγωγής. Μέσω κυρίως της έρευνας, τα

σοσιαλιστικά Πανεπιστήμια έπαιρναν μέρος στην από κοινού επίλυση κρίσιμων ζητημάτων και προβλημάτων της σοσιαλιστικής παραγωγής. Μερικά ακόμα νούμερα είναι πολύ χαρακτηριστικά της υπεροχής της σοσιαλιστικής εκπαίδευσης και στο τριτοβάθμιο επίπεδο. Για παράδειγμα, είναι χαρακτηριστικό ότι στα Πανεπιστήμια της Μόσχας η αναλογία καθηγητή/φοιτητών ήταν 1/7, ενώ σήμερα στην Ελλάδα είναι 1/44,5 φοιτητές και ο μέσος όρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι 1/15(!). Αυτό λοιπόν το κριτήριο, που οι αστοί σήμερα μόνο ψευδεπίγραφα δηλώνουν ως στοιχείο αριστείας των Ιδρυμάτων, λύθηκε στον Σοσιαλισμό, και μάλιστα όχι με τεχνητό τρόπο και «μαγειρέματα» αριθμών, αλλά ως ουσία, ως δείκτης βελτίωσης της ποιότητας των σπουδών.

Το σοσιαλιστικό Πανεπιστήμιο σύγχρονο και αναγκαίο Με βάση τα παραπάνω, είναι σαφές ότι η σοσιαλιστική τριτοβάθμια εκπαίδευση κατάφερε αυτό που σήμερα στους περισσότερους ειδικά νέους φαντάζει αδιανόητο: να στοιχίσει πλήρως τις σπουδές με το επάγγελμα, να δουλεύει ο απόφοιτος στο αντικείμενο που σπούδασε αμέσως μετά το πέρας των σπουδών, να έχει ρεαλιστική και άμεση εικόνα της παραγωγής καθ’ όλη τη διάρκεια των σπουδών, να έχει παροχές που να καλύπτουν τις ανάγκες του (φοιτητική μέριμνα, συγγράμματα, συλλογικές δραστηριότητες) ποιοτικές και δωρεάν. Σε αυτά λοιπόν που στη νεολαία σήμερα φαντάζουν αδύνατα και ουτοπικά, απαντάμε ότι «ο δρόμος χαράχτηκε» και θα ξανασυμβούν. Κέλλυ Παπαϊωάννου μέλος του Τμήματος Παιδείας και Έρευνας της ΚΕ του ΚΚΕ

ΤΙ ΕΙΠΑΝ…

...στη συζήτηση για τον νόμο για την ανώτατη εκπαίδευση, τα κόμματα του κεφαλαίου στη Bουλή

κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ επέλεξε για μια ακόμα φορά να… μην πρωτοτυπήσει. Έφερε νόμο για την ανώτατη εκπαίδευση (μέσα στο κατακαλόκαιρο!!!) κομμένο και ραμμένο στα επιχειρηματικά συμφέροντα, σχεδόν ίδιο με τους προηγούμενους νόμους που είχαν φέρει παλιότερα οι κυβερνήσεις ΝΔ-ΠΑΣΟΚ! Το νομοσχέδιο αυτό αποτελεί συνέχεια του 3ου μνημονίου, συνδέει ακόμα περισσότερο την ανώτατη εκπαίδευση και την παιδεία με τις ανάγκες του μεγάλου κεφαλαίου. Δεν αντιμετωπίζει κανένα από τα μεγάλα προβλήματα των φοιτητών και σπουδαστών, των νέων επιστημόνων και των εργαζομένων. Ενισχύει την ήδη διαμορφωμένη κατάσταση που υπάρχει

ΣΥΡΙΖΑ «Το νομοσχέδιο συμβάλλει στο άνοιγμα των ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων στα οικονομικά ασθενέστερα τμήματα του πληθυσμού». Είναι τουλάχιστον προκλητικό η κυβέρνηση δήθεν να υπερασπίζεται τους αδύναμους οικονομικά φοιτητές την ώρα που φέρνει το νομοσχέδιο με τις περισσότερες περιπτώσεις διαφορετικών διδάκτρων, επεκτείνει το παζάρι πτυχίων και δηλώνει πως δωρεάν μεταπτυχιακά «δεν είναι ρεαλιστικό ούτε καν ως αίτημα»! Μάλιστα, όχι μόνο συνεχίζει την κρατική υποχρηματοδότηση και την περικοπή της φοιτητικής μέριμνας, αλλά ξεκαθαρίζει πως τα οικονομικά των πανεπιστημίων και της έρευνας θα προσαρμόζονται στις δημοσιονομικές δεσμεύσεις, στην εξυπηρέτηση του χρέους και στα μνημόνια διαρκείας. Μόνιμες περικοπές δηλαδή στις ανάγκες των φοιτητών και των επιστημόνων για να παίρνουν μόνιμα ζεστό χρήμα οι μεγαλοεπιχειρηματίες.

«Επιχειρούμε να δημιουργήσουμε και να ευνοήσουμε την επιχειρηματικότητα της καινοτομίας και του κοινωνικού οφέλους… συγκροτούμε δομές που θα συνδέονται με τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας και των τοπικών κοινωνιών». Τα λόγια της κυβέρνησης επιβεβαιώνουν ότι το νομοσχέδιο δίνει άσυλο στην επιχειρηματική λειτουργία των ιδρυμάτων. Οι νέες δομές διοίκησης που έφερε το νομοσχέδιο δεν είναι τίποτα άλλο από τα παλιά συμβούλια διοίκησης των ιδρυμάτων, που αλλάζουν όνομα και σύνθεση, έχουν όμως τον ίδιο σκοπό, τη σύνδεση με την αγορά, η οποία υπάρχει χρόνια με συγκεκριμένα αποτελέσματα. Χιλιάδες νέοι επιστήμονες για να κρατήσουν τον χορηγό στο εργαστήριο αναγκάζονται να δουλεύουν ατελείωτες ώρες, χωρίς δικαιώματα, τις περισσότερες φορές σε θέμα άσχετο με την επιστημονική τους διατριβή. Την ίδια ώρα οι διάφορες επιχειρήσεις αξιοποιούν τζάμπα τις υποδομές και το προσωπικό των ιδρυμάτων για να κάνουν τη δουλειά τους. Τα αποτελέσματα της έρευνας… είτε είναι πανάκριβα για τον λαό, είτε δεν αξιοποιούνται γιατί δεν συμφέρουν, στρέφονται ακόμα και ενάντια στον λαό όταν αξιοποιούνται στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και στα μέσα καταστολής. Ταυτόχρονα, τα γραφεία διασύνδεσης των σχολών λειτουργούν ως δουλεμπορικά γραφεία που στέλνουν στους επιχειρηματίες πρακτικάριους φοιτητές να δουλέψουν απλήρωτοι και χωρίς δικαιώματα.

σήμερα στις σχολές, πολλαπλασιάζοντας τα δίδακτρα στα μεταπτυχιακά, ενισχύοντας τα ιδρύματα-μαγαζιά που πουλάνε γνώση, με εργαζόμενους χωρίς δικαιώματα. Το ΚΚΕ καταψήφισε το νομοσχέδιο καλώντας τους φοιτητές και σπουδαστές των λαϊκών οικογενειών, τους νέους επιστήμονες, τους εργαζόμενους των ιδρυμάτων, τους πανεπιστημιακούς δασκάλους που δεν δέχονται να “ξεπουλιούνται” στα επιχειρηματικά συμφέροντα να παλέψουν για τα δικαιώματά τους. Να δυναμώσουν τον αγώνα τους με στόχο να ανατρέψουν την πολιτική που δένει χειροπόδαρα τις σπουδές και τις προοπτικές των νέων ανθρώπων για τα συμφέροντα του κεφαλαίου.

ΝΔ Το νομοσχέδιο είναι «γραφειοκρατικό και αναχρονιστικό, διέπεται από ακραίο κρατισμό»… Η ΝΔ αξιοποίησε το νομοσχέδιο για να σηκώσει τους τόνους με την κυβέρνηση. Στήνοντας ακόμα έναν “σικέ” καβγά, προσπαθώντας να κρύψουν την συμφωνία τους στην ουσία του νομοσχεδίου, στα δίδακτρα, στη διαχείριση των λογαριασμών ΕΛΚΕ (που είναι ο δούρειος ίππος των επιχειρήσεων στις σχολές), στην κατηγοριοποίηση των ιδρυμάτων και των πτυχίων. Οι όποιες διαφορές μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ δεν αφορούν την πολιτική που θα ακολουθήσουν, καθώς ταυτίζονται με τις προτάσεις και τις κατευθύνσεις της ΕΕ, αλλά τον τρόπο με τον οποίο θα την εφαρμόσουν, έχοντας πάντα σκοπό την ικανοποίηση των αναγκών των καπιταλιστών. Το παραμύθι που κάθε τόσο η ΝΔ, αναπαράγει ότι δήθεν ο «ΣΥΡΙΖΑ είναι κομμουνιστική δύναμη», εκτός των άλλων έχει στόχο να συκοφαντήσει τις κατακτήσεις του σοσιαλισμού, να πείσει και με αυτόν τον τρόπο ότι μονόδρομος είναι ο καπιταλισμός και η στήριξη των κερδών του κεφαλαίου.

ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΠΟΤΑΜΙ και λοιποί ζήτησαν «πιο τολμηρές μεταρρυθμίσεις»!! Οι μεταρρυθμίσεις που πρότειναν είναι χαρακτηριστικές: στήριξη των ιδιωτικών πανεπιστημίων, περισσότερα δίδακτρα, ενίσχυση της αυτονομίας των πανεπιστημίων και των ΤΕΙ, κατάργηση του ασύλου κ.λπ. Προτάσεις που είναι μακριά και σε αντίθεση με τις ανάγκες και τα προβλήματα των φοιτητών και σπουδαστών αλλά συμβαδίζουν απόλυτα με τις επιδιώξεις του ΣΕΒ και αποτελούν συνέχεια του νομοσχεδίου του ΣΥΡΙΖΑ.

Από την κινητοποίηση του ΜΑΣ έξω από τη Βουλή, στις 31 Ιούλη, ενάντια στο νομοσχέδιο της κυβέρνησης για την ανώτατη εκπαίδευση

Οδηγητής ϐ Σεπτέμβρης 2017

Ο “φοιτητής των Δυτικών προαστίων” …

και η συζήτηση για το άσυλο…

Ο καημός που τους έπιασε, με αφορμή τις δηλώσεις του Τσίπρα περί δημιουργίας πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής για τους φοιτητές των Δυτικών Προαστίων, που «αξίζουν κάτι καλύτερο» είναι για γέλια! Αυτοί που φόρτωσαν στις οικογένειές μας χαράτσια και περικοπές, που έχουν μετατρέψει το σχολείο σε εξεταστικό κέντρο οδηγώντας τις οικογένειές μας να ξεπαραδιάζονται στα φροντιστήρια, που έχουν κόψει τη φοιτητική μέριμνα εμφανίζονται ως υπερασπιστές του δικαιώματος του “φτωχού παιδιού” στην εκπαίδευση. Όσον αφορά το πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής ήδη φαίνεται πού το πάει η κυβέρνηση, συνεχίζοντας και αυτή με τη σειρά της τα βαφτίσια που έκαναν οι προηγούμενοι! Οι όποιες συγχωνεύσεις συζητιούνται είναι με κριτήριο την υπάρχουσα χρηματοδότηση και το προσωπικό (που είναι ανύπαρκτα και τα δύο), ο υπουργός δηλώνει σταθερά ότι «το πτυχίο κατοχυρώνει προσόντα και όχι δικαιώματα» (διαιωνίζεται δηλαδή η κατάσταση με χιλιάδες αποφοίτους να πετιούνται εκτός επαγγέλματος), ενώ το νομοσχέδιο ανοίγει δρόμο για δημιουργία διετών σπουδών οδηγώντας στην μετατροπή τμημάτων ΤΕΙ σε ΙΕΚ. Οι φοιτητές και σπουδαστές των λαϊκών οικογενειών να μην δεχτούν αυτή την κοροϊδία! Οι ΤΕΙτζήδες έχουν χορτάσει μεγαλοστομίες περί “αναβάθμισης των ΤΕΙ” και το μόνο που βλέπουν κάθε φορά είναι νέα εμπόδια και δυσκολίες στις σπουδές και τη δουλειά. Φοιτητές και σπουδαστές μαζί χρειάζεται να διεκδικήσουν για τα κοινά προβλήματα που αντιμετωπίζουν, απομονώνοντας σειρήνες συντεχνιασμού και απομόνωσης που είναι πιθανό να εκφραστούν το επόμενο διάστημα από άλλες πολιτικές δυνάμεις ή τις διοικήσεις των σχολών.

Το καλοκαίρι έγινε πολλή συζήτηση για το άσυλο κατά την οποία όλοι αναμασούσαν το ίδιο επιχείρημα κάτω από τη λογική «να εξασφαλίσουμε τη δημοκρατία στα πανεπιστήμια»! Κάποιοι από τους υπερασπιστές της δημοκρατίας ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ, που μοιράζει χημικά σε συνταξιούχους και στέλνει μαθητές σε μαθητοδικεία, η ΝΔ, που επιδιώκει τα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ να γεμίσουν με αστυνόμους, οι δήμαρχοι Θεσσαλονίκης και Αθήνας, που πρωτοστάτησαν στην επίθεση της απεργίας των ΟΤΑ. Οι δυνάμεις δηλαδή που πρωτοστατούν στην καταστολή ενάντια στο λαϊκό κίνημα! Ο σκοπός διπλός, από τη μία δίνεται πάτημα στον ΣΥΡΙΖΑ, την ώρα που τσακίζει το δικαίωμα στη μόρφωση και ενισχύει την επιχειρηματική λειτουργία των ιδρυμάτων, να μιλά δήθεν για τα δικαιώματα των φοιτητών και των φοιτητικών συλλόγων και από την άλλη στη ΝΔ, να αξιοποιεί φαινόμενα εγκληματικότητας στα πανεπιστήμια τα οποία δημιουργήθηκαν και με τη δική της πολιτική (μείωση προσωπικού φύλαξης, υποχρηματοδότηση κ.ο.κ.) για να κάνει αντιπολίτευση στον ΣΥΡΙΖΑ. Η συζήτηση όμως δεν τελειώνει εδώ, αυτό που τους απασχολεί είναι το φοιτητικό και σπουδαστικό κίνημα, επιδιώκοντας την ακόμα μεγαλύτερη ενσωμάτωσή του. Δεν είναι τυχαίες οι αναφορές περί “κομματοκρατίας”, “παραταξιοποίησης”. Έφτασαν σε σημείο να ταυτίσουν τη δράση των φοιτητικών συλλόγων ενάντια στο ΝΑΤΟ με τα φαινόμενα εγκληματικότητας και διακίνησης ναρκωτικών στο ΑΠΘ. Σκοπός τους είναι να μας βάλουν στο χέρι! Αυτό που σήμερα ενοχλεί το σύστημα και τα κόμματά του είναι να υπάρχει μέσα στα αμφιθέατρα ο σπόρος της αμφισβήτησης, της αντίστασης και της διεκδίκησης. Τους είναι εμπόδιο να υπάρχουν φοιτητές που δεν συμβιβάζονται με τη σημερινή κατάσταση και διεκδικούν τα δικαιώματά τους, που αμφισβητούν την αστική ιδεολογία, τις αντιδραστικές θεωρίες, που δεν δέχονται να ξεπουληθούν στα επιχειρηματικά συμφέροντα. Δεν είναι η πρώτη φορά που παίρνουν μέτρα για να ενσωματωθεί το φοιτητικό κίνημα. Η λογική “έξω τα κόμματα” που καλλιεργούν οι ίδιοι που δημιούργησαν την παραταξιοποίηση και τα ρουσφέτια στις σχολές σημαίνει “έξω ο αγώνας”, να παραιτηθούμε από τα δικαιώματά μας. Οι καθηγητές που είναι πρώτοι στις μπίζνες και την συνδιαλλαγή πρωτοστατούν σε αυτή την λογική, όπως και οι πολιτικές δυνάμεις ΔΑΠ-ΠΑΣΠ καλλιεργώντας παράλληλα την ανάγκη να υπάρχουν σύλλογοι που θα συνεργάζονται με το υπουργείο και θα καλούν επιχειρηματίες στις σχολές.

Είναι εμπόδιο στο σύστημα και τα κόμματά του να υπάρχουν φοιτητές που δεν συμβιβάζονται με τη σημερινή κατάσταση και διεκδικούν τα δικαιώματά τους, που αμφισβητούν την αστική ιδεολογία, τις αντιδραστικές θεωρίες, που δεν δέχονται να ξεπουληθούν στα επιχειρηματικά συμφέροντα

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΡΩΤΟΕΤΕΙΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ-ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ

...ότι να ερευνάτε, ότι να ανακαλύψετε ότι να µάθετε, δεν θα σας χρησιµέψει, αν δεν συνδέετε µε τον αγώνα το µυαλό σας...

ΣΤΟ ΝΕΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΜΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΨΗΛΑ!

Μπ. Μπρεχτ

ετά τον κόπο και το άγχος των πανελληνίων, τα πήγαινεέλα σχολείο, φροντιστήριο, σπίτι, το διάβασμα και τον μηδενικό ελεύθερο χρόνο, έρχεται το ξεκίνημα της φοιτητικής σου ζωής. Για αυτή τη νέα αρχή θα έχεις πολλές ελπίδες και όνειρα, να μπορέσεις να σπουδάσεις ολοκληρωμένα, να δουλέψεις πάνω στο

αντικείμενό σου με δικαιώματα, μπορεί να έχεις ακόμα και άγχος για το αν θα μπορέσεις να τα βγάλεις πέρα οικονομικά. Για να τα καταφέρεις θα χρειαστεί να παλέψεις και να διεκδικήσεις τα δικαιώματά σου, κανείς δε θα στα χαρίσει. Γι’ αυτό, λοιπόν, ξεκίνα τη νέα χρονιά με το κεφάλι ψηλά!

Κάποια βασικά που πρέπει να γνωρίζεις...

γου, να πρωτοστατεί στον αγώνα και στην οργάνωση της δραστηριότητάς του.

 Δράσε μέσα από τον φοιτητικόσπουδαστικό σου σύλλογο! Σε αυτόν ανήκουμε όλοι οι φοιτητές-σπουδαστές. Η Γενική Συνέλευση είναι το ανώτερο όργανό μας, δηλαδή μέσω αυτής συζητάμε, αποφασίζουμε και σχεδιάζουμε τον αγώνα μας. Ανταλλάσσουμε απόψεις και αναλαμβάνουμε δράση για ό,τι μας

απασχολεί. Μην απογοητεύεσαι από τη διάλυση και τον εκφυλισμό που θα συναντήσεις σε κάποιους συλλόγους. Ο σύλλογος είμαστε εμείς, στο χέρι μας είναι να ανατρέψουμε αυτή την κατάσταση!  Μάθε για το Διοικητικό Συμβούλιο του συλλόγου! Αποτελείται από τους εκλεγμένους αντιπροσώπους σου. Έχει την ευθύνη να ενημερώνει τα μέλη του συλλό-

 Μπες μπροστά για την οργάνωση του αγώνα μέσα στο έτος σου! Σε κάθε έτος πραγματοποιούνται συνελεύσεις για το ιδιαίτερα ζητήματα του έτους αλλά και για οτιδήποτε μας απασχολεί. Μαζί με τους συμφοιτητές σου εκλέξτε την επιτροπή του έτους σας, που θα συμβάλει στην οργάνωση και στην ενη-

μέρωση σε αυτό το επίπεδο.  Δώσε ζωντάνια στο σύλλογό σου, οργανώνοντας και συμμετέχοντας στις πολιτιστικές και αθλητικές δραστηριότητες. Εκδίδοντας εφημεριδάκι του συλλόγου, διοργανώνοντας φεστιβάλ, εκδηλώσεις, συναυλίες, αθλητικά τουρνούα. Διεκδίκησε υποδομές και εξοπλισμό, μην συμβιβαστείς με τους ανύπαρκτους ή υποβαθμισμένους χώρους που υπάρχουν.

Από την αρχή της χρονιάς βγαίνουμε μπροστά για τις ανάγκες μας στις σπουδές!

να να κατευθύνεται στην υπηρεσία των λαϊκών αναγκών.

 Μην συμβιβαστείς με την υποχρηματοδότηση των σχολών η οποία είναι τεράστια και δημιουργεί ελλείψεις και κενά ακόμα και για τα στοιχειώδη. Την ίδια στιγμή που οι μεγαλοεπιχειρηματίες συνεισφέρουν λιγότερο από 5% στα ετήσια φορολογικά έσοδα και οι οικογένειές μας ματώνουν από φόρους, χαράτσια κ.λπ. , προσπαθούν να μας πείσουν ότι δεν υπάρχουν λεφτά για τις σχολές μας και να μας μετατρέψουν σε φοιτητές-πελάτες.

 Μπορεί να ακούσεις ότι «το καλύτερο που πρέπει να κάνεις είναι να κοιτάς το διάβασμά σου, την πάρτη σου και να μην ασχοληθείς με τα κόμματα και τις παρατάξεις». Σκέψου, όμως: Ποια είναι η αιτία για τα προβλήματα που θα συναντήσεις; Δεν είναι η μειωμένη χρηματοδότηση που είναι η πολιτική και αυτής και των προηγούμενων κυβερνήσεων; Δεν είναι η πολιτική που ακολουθεί τις κατευθύνσεις της ΕΕ; Τελικά δεν είναι αυτή η πολιτική που εξυπηρετεί κάθε φορά τα κέρδη των λίγων, φορτώνοντας νέα βάρη στις πλάτες τις δικές μας και των οικογενειών μας; Για αυτόν τον λόγο ούτε στις σχολές υπάρχει κάτι “ουδέτερο” και “αχρωμάτιστο”. Αυτή τη λογική καλλιεργούν στα αμφιθέατρα μέσα από παρατάξεις, καθηγητές κ.λπ. τα κόμματα τα οποία ευθύνονται για την κατάσταση που ζούμε. Όλοι αυτοί θέλουν να μας βάλουν στο χέρι, μας θέλουν στον τοίχο να μην διεκδικούμε το δικαίωμά μας στην ολόπλευρη μόρφωση. Δεν θα τους αφήσουμε! Διάλεξε πλευρά ή στον αγώνα για τις ανάγκες και τα όνειρά μας ή στην άκρη δείχνοντας ανοχή στην πολιτική που μας τσακίζει τη ζωή.

 Μην δεχθείς να βγάζεις φωτοτυπίες και να αγοράζεις βιβλία και σημειώσεις, τις ελλείψεις σε καθηγητές και διδακτικό προσωπικό -στα ΤΕΙ το 70% των μαθημάτων και εργαστηρίων πραγματοποιείται από έκτακτους καθηγητές, οι οποίοι τα τελευταία χρόνια έχουν μειωθεί κατά 65%-, να πληρώνεις για αναλώσιμα, υλικά εργαστηρίων. Την ίδια ώρα που ετοιμάζονται να δώσουν 35 δισ. ζεστό χρήμα για επενδύσεις έως το 2020, που οι επιχειρηματικοί όμιλοι απολαμβάνουν φοροαπαλλαγές, η ανάγκη μας να σπουδάσουμε ολοκληρωμένα θεωρούνται κόστος!  Μην ανεχτείς να πετάξουν εσένα ή τον συμφοιτητή σου εκτός εστίας. Την ώρα που οι εστίες είναι ελάχιστες, αφού καλύπτουν μόνο το 9% των φοιτητώνσπουδαστών που σπουδάζουν μακριά από το σπίτι τους, δεν είναι “πολυτέλεια” να έχουμε δωρεάν σίτιση και στέγαση όπως μας λένε.  Πάλεψε ώστε να μην διατίθενται πόροι, επιστημονικό προσωπικό, υποδομές για έρευνα στην υπηρεσία δολοφόνων των λαών, όπως το ΝΑΤΟ, αλλά η έρευ-

Τι είναι το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών Σε αυτόν τον αγώνα έχουμε όπλα στα χέρια μας. Και αυτά είναι η οργάνωσή μας μέσα στον σύλλογό μας, είναι η κοινή πάλη με τους υπόλοιπους φοιτητές-σπουδαστές αλλά και τους εργαζόμενους, το ταξικό-εργατικό κίνημα, το ΠΑΜΕ, είναι η κατεύθυνση της πάλης ενάντια σε αυτούς που κερδίζουν στις πλάτες μας.

Σε αυτή την κατεύθυνση δρα το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών. Το ΜΑΣ, αποτελεί συσπείρωση φοιτητικών και σπουδαστικών συλλόγων πανελλαδικά, επιτροπών αγώνα σχολών, ετών και εργαστηρίων. Δρα στην κατεύθυνση της σύγκρουσης με την πολιτική των μονοπωλίων και των κυβερνήσεών τους, με την πολιτική της ΕΕ και των άλλων ιμπεριαλιστικών οργανισμών. Διεκδικεί να σπουδάζουμε, να δουλεύουμε και να ζούμε με βάση τις σύγχρονες ανάγκες, κόντρα στην ηττοπάθεια και το συμβιβασμό!

Να μην ξεχνάτε ότι η τεχνολογία πάντα ελέγχεται από κάποιον, ότι αυτός ο κάποιος είναι μια κοινωνία και ότι είναι κανείς υπέρ της κοινωνίας αυτής ή εναντίον της. Che Guevara

 Σκέψου... Η επιστήμη και η τεχνολογία συνεχώς αναπτύσσονται, νέα τεχνολογικά επιτεύγματα κάνουν την εμφάνισή τους και παρόλα αυτά εμείς και οι οικογένειές μας δεν έχουμε καθολική, δωρεάν πρόσβαση στην υγεία, εκατοντάδες εργατικά ατυχήματα συμβαίνουν κάθε χρόνο, ενώ είμαστε αβοήθητοι σε φυσικές καταστροφές, όπως αποδείχτηκε και

αυτό το καλοκαίρι με τις φωτιές και τους σεισμούς. Υπάρχουν ελλείψεις σε γιατρούς και νοσηλευτικό προσωπικό, καθηγητές και διδακτικό προσωπικό, ανάγκη για έργα αντιπλημμυρικής και αντισεισμικής προστασίας και ταυτόχρονα χιλιάδες νέοι περιπλανιούνται μεταξύ ανεργίας και μερικής απασχόλησης, πολλοί μεταναστεύουν στο εξωτερικό, ακόμα περισσότεροι είναι κακοπληρωμένοι ή ανασφάλιστοι. Όλα αυτά είναι γραμμένα στο DNA του συστήματος που ζούμε, του καπιταλισμού. Το σύστημα αυτό έχει φάει τα ψωμιά του, φέρνει μόνο πολέμους, κρίσεις, εκμετάλλευση. Για αυτό είναι όσο ποτέ σύγχρονο, αναγκαίο και προοδευτικό σήμερα να παλέψουμε για την κοινωνία που θα έχει στο επίκεντρο της ανάγκες μας, όπου θα μπορούμε να σπουδάσουμε ολοκληρωμένα και χωρίς εμπόδια, να δουλέψουμε πάνω στο αντικείμενό μας, με δικαιώματα, να προσφέρουμε στο σύνολο της κοινωνίας. Για αυτή την κοινωνία, το σοσιαλισμό-κομμουνισμό, παλεύει το ΚΚΕ και η ΚΝΕ. Η μοιρολατρία, η απογοήτευση, η αναμονή, η αντίληψη ότι τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν από μόνα τους, δεν μας ταιριάζουν. Τον κόσμο εμείς θα φέρουμε στα μέτρα μας πριν να μας φέρει εκείνος στα δικά του...!

Οι δρόμοι που ανοίγονται μπροστά σας είναι δύο...

Ή θα πάτε με το μέρος της συντήρησης και της αντίδρασης ή θα πάτε με το μέρος της επανάστασης. Δ.Γληνός

ΚΟΝΣΤΑΝΤΙΝ ΤΣΙΟΛΚΟΦΣΚΙ

160 χρόνια από τη γέννηση του πατέρα της διαστημικής

τις 17 Σεπτέμβρη συμπληρώνονται 160 χρόνια από τη γέννηση του Κονσταντίν Τσιολκόφσκι, του Ρώσου και Σοβιετικού επιστήμονα και εφευρέτη, που με το θεωρητικό του έργο έθεσε τις βάσεις για την κατάκτηση του διαστήματος από τον άνθρωπο, αλλά και για τις μεγάλες επιτυχίες του σοβιετικού διαστημικού προγράμματος.

Σύντομο βιογραφικό Γεννήθηκε το 1857 στο Ιζέφσκογιε της Ρωσίας και ήταν παιδί οικογένειας της μεσαίας τάξης. Στα παιδικά του χρόνια πέρασε οστρακιά και έχασε σχεδόν ολοκληρωτικά την ακοή του. Έτσι δεν μπόρεσε να συνεχίσει το σχολείο και από 14 ετών μελετούσε μόνος του στο σπίτι. Περνούσε όλο σχεδόν τον χρόνο του διαβάζοντας βιβλία. Ο συγγραφέας που τον ενέπνευσε περισσότερο ήταν ο Ιούλιος Βερν. Στην εφηβεία του, άρχισε να τον απασχολεί το ζήτημα των διαπλανητικών ταξιδιών. Από τα 16 ως τα 19 παρακολούθησε κύκλο φυσικομαθηματικών μέσης και ανώτερης παιδείας στη Μόσχα. Το 1880 διορίστηκε δάσκαλος σε σχολείο της Καλούγκα. Τότε ήταν που ξεκίνησε τις επιστημονικές μελέτες του σε διάφορα θέματα. Από το 1896 άρχισε να ασχολείται συστηματικά με τη θεωρία κίνησης των πυραυλοκίνητων συσκευών και πρότεινε πολλά σχήματα πυραύλων για μεγάλες αποστάσεις και διαπλανητικά ταξίδια, ιδέα που άλλωστε είχε διατυπώσει ο ίδιος από το 1883. Δημιούργησε αυστηρή μαθηματική θεωρία της αεριωθούμενης κίνησης και έθεσε τις βάσεις της θεωρίας του πυραυλοκινητήρα με υγρό καύσιμο. Πρώτος έλυσε θεωρητικά το πρόβλημα της προσγείωσης των διαστημικών συσκευών στην επιφάνεια πλανητών που δεν έχουν ατμόσφαιρα. Στα 1926-1929 επεξεργάστηκε τη θεωρία των πυραύλων πολλών βαθμίδων, σύμφωνα με την οποία ο πύραυλος αποτελείται από δύο και πάνω διαφορετικά μέρη, καθένα από τα οποία διαθέτει τα δικά του καύσιμα και μηχανές. Όταν ένα από αυτά αδειάσει από καύσιμα αποκολλάται από τον πύραυλο μειώνοντας το βάρος του ώστε να απαιτείται λιγότερο

καύσιμο για τη συνέχεια. Είναι η διαδικασία που χρησιμοποιείται και σήμερα και έχουμε δει όλοι μας σε βίντεο από εκτοξεύσεις πυραύλων. Με τη διάσημη εξίσωση που φέρει το όνομά του, ο Τσιολκόφσκι έλυσε το πρόβλημα της κίνησης του πυραύλου σε ανομοιογενές πεδίο έλξης. Ακόμα, εξέτασε την επίδραση της ατμόσφαιρας στην πτήση του πυραύλου και υπολόγισε τις αναγκαίες εφεδρείες καυσίμου για την υπερνίκηση των δυνάμεων αντίστασης του αερίου περιβλήματος της Γης.

Στα χρόνια της σοβιετικής εξουσίας Μπορεί ο Τσιολκόφσκι να ήταν ήδη 60 ετών όταν έγινε η σοσιαλιστική επανάσταση στη Ρωσία (1917), αλλά στα χρόνια της σοβιετικής εξουσίας οι συνθήκες ζωής και εργασίας του άλλαξαν ριζικά προς το καλύτερο, κάτι που είχε επίδραση και στα αποτελέσματα των μελετών του. Του δόθηκε ειδική σύνταξη και του εξασφαλίστηκε η δυνατότητα καρποφόρας δραστηριότητας. Τα έργα του βοήθησαν σημαντικά στην ανάπτυξη της τεχνικής των πυραύλων και διαστημόπλοιων στην ΕΣΣΔ και σε άλλες χώρες. Η προσφορά του αυτή αναγνωρίστηκε στο μέγιστο βαθμό. Το 1932 του απονεμήθηκε το παράσημο της Κόκκινης Σημαίας Εργασίας. Όταν πέθανε, το 1935 τάφηκε με τιμές από το κράτος. Με τη διαθήκη του άφηνε κληρονομιά το έργο όλης του της ζωής στο σοβιετικό κράτος. Το 1957, στα 100 χρόνια από τη γέννησή του η Ακαδημία Επιστημών καθιέρωσε χρυσό μετάλλιο στο όνομά του. Δημιουργήθηκαν μνημεία προς τιμήν του, το όνομά του δόθηκε σε μουσεία και ινστιτούτα, αλλά και σε έναν κρατήρα της Σελήνης.

Η μορφή του Τσιολκόφσκι στο νόμισμα του ενός Ρουβλίου

Οι πρωτιές του σοβιετικού διαστημικού προγράμματος Η Οκτωβριανή Επανάσταση και η οικοδόμηση του σοσιαλισμού στη Ρωσία και μετέπειτα στην ΕΣΣΔ άνοιξε τον δρόμο για την άνθιση των επιστημών και της τεχνολογίας. Ένας από τους τομείς στους οποίους η ΕΣΣΔ διέπρεψε ήταν και η διαστημική. Μια χώρα στην οποία το 1917 επικρατούσε η φτώχεια και ο αναλφαβητισμός έφτασε μέσα σε λίγες δεκαετίες να πετυχαίνει τη μια μετά την άλλη πρωτιά στην “κούρσα” της κατάκτησης του διαστήματος, αποδεικνύοντας και έτσι την ανωτερότητα του σοσιαλισμού. Ας θυμηθούμε τις σημαντικότερες από αυτές τις πρωτιές:  4 Οκτώβρη 1957: Ο Sputnik 1 γίνεται ο πρώτος τεχνητός δορυφόρος που μπαίνει σε τροχιά γύρω από τη Γη.  3 Νοέμβρη 1957: Η σκυλίτσα Λάικα γίνεται ο πρώτος ζωντανός οργανισμός που ταξιδεύει στο διάστημα και μπαίνει σε τροχιά γύρω από τη Γη.  14 Σεπτέμβρη 1959: Το Luna 2 γίνεται η πρώτη ανθρώπινη κατασκευή που προσγειώνεται σε άλλο διαστημικό σώμα, στο φεγγάρι.  12 Απρίλη 1961: Ο σοβιετικός Γιούρι Γκαγκάριν γίνεται ο πρώτος άνθρωπος που ταξιδεύει στο διάστημα.  16 Ιούνη 1963: Η πρώτη γυναίκα στο διάστημα, η Βαλεντίνα Τερεσκόβα, είναι επίσης σοβιετική.  18 Μάρτη 1965: Ο Σοβιετικός κοσμοναύτης Αλεξέι Λεόνοβ πραγματοποιεί τον πρώτο “περίπατο” στο διάστημα, μένοντας για 12 λεπτά εκτός του διαστημοπλοίου Voskhod 2  3 Φλεβάρη 1966: Το Venera 3 φτάνει στην Αφροδίτη και γίνεται η πρώτη ανθρώπινη κατασκευή που φτάνει σε άλλο πλανήτη.  3 Απρίλη 1966: Το Luna 10 μπαίνει σε τροχιά γύρω από το φεγγάρι και γίνεται η πρώτη ανθρώπινη κατασκευή που μπαίνει σε τροχιά γύρω από άλλο ουράνιο σώμα.  24 Σεπτέμβρη 1970: Το διαστημόπλοιο Luna 16 επιστρέφει από το φεγγάρι φέρνοντας για πρώτη φορά πίσω στη Γη δείγμα από άλλο ουράνιο σώμα.  23 Απρίλη 1971: Εκτοξεύεται ο πρώτος επανδρωμένος διαστημικός σταθμός, ο Salyut 1.  27 Νοέμβρη 1971: Το Mars 2 γίνεται το πρώτο διαστημόπλοιο που φτάνει στον Άρη.

Το Luna 2 ήταν η πρώτη κατασκευή του ανθρώπου που έφτασε στο φεγγάρι.

Η διάσημη εξίσωση του Τσιολκόφσκι, στην οποία βασίζεται σε μεγάλο βαθμό η χρήση πυραύλων για διαστημικά ταξίδια. Η εξίσωση συσχετίζει τη μέγιστη μεταβολή της ταχύτητας ενός πυραύλου κατά την πραγματοποίηση ενός ελιγμού (Δυ) με την ταχύτητα με την οποία ο πύραυλος εκτοξεύει το υλικό του προς την αντίθετη κατεύθυνση της κίνησής του (ue), την αρχική μάζα του πυραύλου (mo) και τη μάζα που απέμεινε μετά την εκτόξευση του υλικού (m1). Πρακτικά, με αυτή την εξίσωση μπορεί να υπολογιστεί το καύσιμο που απαιτείται για την πραγματοποίηση του ελιγμού, ή (αν συνυπολογιστούν και οι άλλοι παράγοντες, όπως η βαρύτητα και η αντίσταση της ατμόσφαιρας) για τη διαφυγή από τη βαρυτική επίδραση της Γης κ.λπ.

Η ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΟΚΤΩΒΡΗ ΠΟΥ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

Γνωριμία με το έργο του Λένιν

“Κράτος και Επανάσταση”

έτοιες μέρες πριν ακριβώς έναν αιώνα ο Λένιν έγραφε το μνημειώδες έργο του “Κράτος και Επανάσταση”. Πρόκειται για ένα έργο ορόσημο για την επαναστατική θεωρία, που γράφτηκε παραμονές της Μεγάλης Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης, τότε που το καθήκον κατάληψης της εξουσίας από το προλεταριάτο ήταν στην ημερήσια διάταξη. Σκληρή θεωρητική δουλειά με τεράστια σημασία σε συνθήκες παρανομίας

Η περίοδος αυτή βρίσκει τον Λένιν και τους μπολσεβίκους στην παρανομία, σε συνθήκες σκληρών διώξεων από την Προσωρινή Κυβέρνηση. Τη μεγάλη διαδήλωση της 20ής (7ης) Ιούλη στην Πετρούπολη, στην οποία ηγήθηκαν οι μπολσεβίκοι, ακολούθησε διάταγμα της Προσωρινής Κυβέρνησης για τη σύλληψη του Λένιν και την προσαγωγή του σε δίκη, το χτύπημα των γραφείων της ΚΕ των Μπολσεβίκων, του τυπογραφείου της μπολσεβίκικης εφημερίδας “Πράβντα” και τη σύλληψη της σύνταξης. Με τη σύμφωνη γνώμη της πλειοψηφίας της ΚΕ του Κόμματος, ο Λένιν πέρασε στην παρανομία και στις 23 (10) του Ιούλη κατέφυγε μεταμφιεσμένος από την Πετρούπολη στο Ραζλίφ, στην καλύβα του μπολσεβίκου εργάτη Εμελιάνοφ, δίπλα στη λίμνη. Εκεί παρέμεινε μέχρι τις 13 του Αυγούστου (31 Ιούλη), όταν μεταμφιεσμένος, ξυρισμένος, με περούκα και τραγιάσκα, με πλαστή ταυτότητα και το επώνυμο Ιβανόφ, ξεκίνησε για τη Φινλανδία. Αυτό το διάστημα έδωσε την τελική μορφή στο έργο του “Κράτος και Επανάσταση”, στηριζόμενος σε σημειώσεις που είχε σε ένα τετράδιο με γαλάζιο εξώφυλλο. Η μεγάλη σημασία που έδινε ο Λένιν στην έκδοση του έργου του αναδεικνύεται και στην επιστολή που έστειλε στον Κάμενεφ τον Ιούλη, σχετικά με τις σημειώσεις του: «...αν με ξεκάνουν, σας παρακαλώ να εκδώσετε το τετράδιό μου “Ο μαρξισμός για το κράτος”. Σκάλωσε στη Στοκχόλμη. Έχει μπλε εξώφυλλο και είναι δεμένο (...). Το θεωρώ σπουδαίο γιατί όχι μόνο ο Πλεχάνοφ, αλλά και ο Κάουτσκι τα μπέρδεψαν1».

Ο Λένιν ήξερε ότι χωρίς θεωρητική προετοιμασία, δε θα μπορούσε να είναι επιτυχής η διαπάλη με τους οπορτουνιστές στα σοβιέτ, το κέρδισμα της πλειοψηφίας σε αυτά. Δε θα ήταν δυνατό οι μπολσεβίκοι να καθοδηγήσουν με επιτυχία το προλεταριάτο στη Σοσιαλιστική Επανάσταση. Γράφει χαρακτηριστικά στον πρόλογο: «Η πάλη για την απαλλαγή των εργαζόμενων μαζών από την επιρροή της αστικής τάξης (...) είναι αδύνατη χωρίς την καταπολέμηση των οπορτουνιστικών προλήψεων για το κράτος2». Χαρακτηριστικός είναι ο μαχητικός χαρακτήρας του έργου, καθώς και οι ίδιες οι συνθήκες συγγραφής του. Διαβάζουμε χαρακτηριστικά στον επίλογο της έκδοσης, λίγο μετά τη νίκη της επανάστασης: «(...) Η μπροσούρα αυτή γράφτηκε τον Αύγουστο – Σεπτέμβρη του 1917. Είχα ήδη καταρτίσει το σχέδιο του επόμενου, έβδομου κεφαλαίου: “Η πείρα των ρωσικών επαναστάσεων του 1905 και του 1917”. Εκτός όμως απ’ τον τίτλο δεν τα κατάφερα να γράψω ούτε μια αράδα από το κεφάλαιο αυτό: με “εμπόδισε” η πολιτική κρίση, η παραμονή της Οκτωβριανής Επανάστασης του 1917. (...) Είναι πιο ευχάριστο και πιο χρήσιμο να πραγματώνεις την “πείρα της επανάστασης”, παρά να γράφεις γι’ αυτήν».

Η στάση απέναντι στο αστικό κράτος Κομβικής σημασίας ζήτημα, με το οποίο καταπιάστηκε ο Λένιν στο έργο του, ήταν η στάση που θα έπρεπε να κρατήσει η εργατική τάξη απέναντι στο κράτος. Για να γίνει κάτι τέτοιο δυνατό έπρεπε πρώτα να ξεκαθαριστεί τι είναι το ίδιο το κράτος, κάτι που οι οπορτουνιστές φρόντιζαν να συσκοτίζουν.

Οι μενσεβίκοι και οι εσέροι παρουσίαζαν το κράτος σαν όργανο συμφιλίωσης των τάξεων. Αναφέρει σχετικά ο Λένιν: «Οι αναρίθμητες αποφάσεις και τα άρθρα των πολιτικών των δύο αυτών κομμάτων είναι πέρα για πέρα διαποτισμένα μ’ αυτή τη μικροαστική και φιλισταϊκή θεωρία της συμφιλίωσης3». Η αντίληψή τους αυτή εξηγεί τη στήριξή τους στην Προσωρινή Κυβέρνηση, παρά το γεγονός ότι ήταν μία αστική κυβέρνηση, που όχι μόνο συνέχιζε τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο μετά την ανατροπή του τσάρου, αλλά συνέχιζε και το αιματοκύλισμα του επαναστατικού κινήματος. Ο Γερμανός οπορτουνιστής Κάουτσκι, άρθρα του οποίου δημοσιεύονταν και σε ρωσικές εφημερίδες και είχαν απήχηση, ενώ στα λόγια δεχόταν τον ταξικό χαρακτήρα του κράτους, στην πράξη απέρριπτε την αναγκαιότητα επαναστατικής

ανατροπής του. Έγραφε ο Κάουτσκι χαρακτηριστικά: «Και ο σκοπός του πολιτικού μας αγώνα παραμένει στην περίπτωση αυτή ο ίδιος, που ήταν και ως τώρα: κατάκτηση της κρατικής εξουσίας με την απόκτηση της πλειοψηφίας στο κοινοβούλιο και ανύψωση του κοινοβουλίου σε αφέντη της κυβέρνησης4». Παρά τις επιμέρους διαφορές των αντιλήψεων μενσεβίκων και εσέρων, αλλά και αυτών του Κάουτσκι, υπήρχε σύγκλιση στην άρνηση της αναγκαιότητας της επανάστασης και στην αποθέωση του αστικού κοινοβουλευτισμού. Ο Λένιν στο έργο του συμπυκνώνει την διδασκαλία των Μαρξ–Ένγκελς για το κράτος και την αναπτύσσει παραπέρα με βάση τις οικονομικές και γενικότερες εξελίξεις στο ιμπεριαλιστικό στάδιο του καπιταλισμού. Αναδεικνύει τον ιστορικό χαρακτήρα

Οδηγητής ϐ Σεπτέμβρης 2017

ꠃ갃븃萃 쐃

Ο Λένιν στο έργο του συμπυκνώνει τη διδασκαλία των Μαρξ–Ένγκελς για το κράτος και την αναπτύσσει παραπέρα με βάση τις οικονομικές και γενικότερες εξελίξεις στο ανώτερο στάδιο του καπιταλισμού, τον ιμπεριαλισμό

쀃넃섃넃쀃넃봃줃

 “Το γαλάζιο τετράδιο”, Εμμανουήλ Καζάκεβιτς, εκδόσεις “Σύγχρονη Εποχή”  Β. Ι. Λένιν, “Για το κράτος”, ”Σύγχρονη Εποχή”

του κράτους, ότι δηλαδή δεν υπήρχε πάντα και σε όλες τις κοινωνίες, αλλά εμφανίστηκε σε μια ορισμένη βαθμίδα ανάπτυξής τους, με τη δημιουργία των τάξεων. Συγκεκριμένα γράφει: «Το κράτος είναι προϊόν και εκδήλωση ταξικών αντιθέσεων. Το κράτος εμφανίζεται εκεί, (...) όπου, όταν και εφόσον οι ταξικές αντιθέσεις δεν μπορούν αντικειμενικά να συμβιβαστούν. Και αντίστροφα: η ύπαρξη κράτους αποδείχνει ότι ο ταξικές αντιθέσεις είναι ανειρήνευτες5». Συνεχίζει γράφοντας ότι σύμφωνα με τον Μαρξ, «το κράτος δε θα μπορούσε ούτε να εμφανιστεί, ούτε να κρατηθεί, αν ήταν δυνατή μια συμφιλίωση των τάξεων […] το κράτος είναι όργανο ταξικής κυριαρχίας, όργανο καταπίεσης μιας τάξης από μια άλλη, είναι η δημιουργία του “κατεστημένου” εκείνου που νομιμοποιεί και στερεώνει αυτήν την

καταπίεση, μετριάζοντας τη σύγκρουση των τάξεων 6». Για να αφαιρέσει τη δυνατότητα από τους καταπιεσμένους να προβάλουν αντίσταση μέσω της συντριπτικής υπεροχής τους, το κράτος διαθέτει ειδικούς σχηματισμούς ενόπλων ατόμων, διακριτούς από την υπόλοιπη κοινωνία, όπως ο στρατός και η αστυνομία. Μάλιστα στην εποχή του ιμπεριαλισμού υπάρχει σημαντική ενίσχυση της κρατικής μηχανής, που συνδυάζεται με την ένταση των διώξεων σε βάρος του προλεταριάτου, τόσο στις μοναρχικές, όσο και στις πιο “ελεύθερες” και “δημοκρατικές” χώρες. Ο Λένιν πολέμησε με δριμύτητα τις οπορτουνιστικές αντιλήψεις περί μετατροπής του αστικού κράτους σε σοσιαλιστικό χωρίς επαναστατική ανατροπή, αλλά και την αντίληψη του αναρχισμού περί άμεσης κατάργησης του κράτους γενικά και όχι συγκεκριμένα του αστικού κράτους. Αν και διαφορετικές οι

Η πρώτη έκδοση του βιβλίου “Κράτος και Επανάσταση” το 1918 στην Πετρούπολη.

Το έργο του Β.Ι. Λένιν “Κράτος και επανάσταση” δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το Μάη του 1918 στην Πετρούπολη. Πρόκειται για ένα από τα κλασικά έργα του μαρξισμού-λενινισμού, που μέχρι το 1971 είχε εκδοθεί συνολικά 121 φορές σε περισσότερες από 30 χώρες του κόσμου, είχε δημοσιευτεί σε 58 γλώσσες (32 των λαών της ΕΣΣΔ και 26 άλλων χωρών) και κυκλοφορήσει σε 9.212.000 αντίτυπα.

δύο αυτές απόψεις, στην ουσία τους αρνούνται την αναγκαιότητα της σοσιαλιστικής επανάστασης. Μέσα από το έργο του, ο Λένιν φωτίζει επίσης τις νομοτέλειες για το πέρασμα στον κομμουνιστικό κοινωνικοοικονομικό σχηματισμό, αναδεικνύοντας τα χαρακτηριστικά που διακρίνουν την πρώτη, ανώριμη φάση του, τον σοσιαλισμό. Ο κομμουνισμός στην πρώτη του βαθμίδα φέρει ακόμα σημάδια της καπιταλιστικής κοινωνίας, αντιθέσεις-υπολείμματα της κυριαρχίας εκμεταλλευτικών κοινωνιών εδώ και αιώνες. Το εργατικό κράτος, με την καθοδήγηση του ΚΚ, σχεδιασμένα και στη βάση νομοτελειών, δίνει τη δυνατότητα εξάλειψής τους μια για πάντα. Ο Λένιν καθορίζει ξεκάθαρα τον χαρακτήρα του εργατικού κράτους –της δικτατορίας του προλεταριάτου– ως αναγκαίο όρο για το πέρασμα από τον καπιταλισμό στον κομμουνισμό. Γι’ αυτό τον σκοπό αναφέρει: «Το πέρασμα από την καπιταλιστική κοινωνία, [...] προς την κομμουνιστική κοινωνία είναι ακατόρθωτο χωρίς μια “πολιτική μεταβατική περίοδο” και το κράτος αυτής της περιόδου δεν μπορεί να είναι τίποτε άλλο, παρά η επαναστατική δικτατορία του προλεταριάτου7». Δηλαδή, με βάση την αντίληψη του Λένιν, η επαναστατική αλλαγή της κοινωνίας δεν τελειώνει με την κατάληψη της πολιτικής εξουσίας από την εργατική τάξη. Πρόκειται για μία διαδικασία που συνεχίζεται όλη την περίοδο της σοσιαλιστικής οικοδόμησης. Σε αυτή την περίοδο το εργατικό κράτος έχει σαν καθήκον τη διασφάλιση της εξουσίας της εργατικής τάξης, αλλά και την επέκταση των νέων σχέσεων παραγωγής.

Το λενινιστικό έργο επίκαιρο όσο ποτέ Έναν αιώνα μετά ο οπορτουνισμός εξακολουθεί να αναθεωρεί τις νομοτέλειες της επαναστατικής πάλης, να σπέρνει αυταπάτες για τον ρόλο του αστικού

κράτους, να καλεί τον λαό να παλεύει “κάτω από τη σημαία” της αστικής τάξης. Με διαφορετικές παραλλαγές και αφορμές προβάλλει κυβερνητικούς στόχους ως ριζοσπαστικούς. Στόχους, που όχι μόνο είναι ανώδυνοι για το καπιταλιστικό σύστημα, αλλά μπορούν να του “δώσουν το φιλί της ζωής” σε περιόδους μικρότερης ή μεγαλύτερης αστάθειας και αποδυνάμωσής του. Από αυτήν την άποψη το “Κράτος και επανάσταση” αποτελεί απαραίτητο εφόδιο για κάθε νέο κομμουνιστή σήμερα, αλλά και για κάθε νέο που προβληματίζεται, που θέλει να μάθει παραπάνω, που δεν βλέπει τη ζωή του να “χωράει” στο σημερινό σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα.

Παραπομπές 1. Β. Ι. Λένιν: “Άπαντα”, τ. 49, εκδ. “Σύγχρονη Εποχή”, σελ. 444 2. Β. Ι. Λένιν: “Κράτος και επανάσταση”, εκδ. “Σύγχρονη Εποχή, σελ. 7-8 3. Β. Ι. Λένιν: “Κράτος και επανάσταση”, εκδ. “Σύγχρονη Εποχή”, σελ. 14 4. Β. Ι. Λένιν: “Κράτος και επανάσταση”, εκδ. “Σύγχρονη Εποχή”, σελ. 141 5. Ο.π., σελ. 13 6. Ο.π., σελ. 13 7. Ο.π., σελ. 13

1917-2017

100 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ

ΟΚΤΩΒΡΙΑΝΗ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

ΤΑ 222 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΕΥΡΩ ΤΗΣ ΜΕΤΑΓΡΑΦΗΣ ΤΟΥ ΝΕΪΜΑΡ …και τα εκατομμύρια εμπόδια που αντιμετωπίζουμε για να αθληθούμε

ν πριν από τέσσερα χρόνια η μεταγραφή του Γκάρεθ Μπέιλ από την Τότεναμ στη Ρεάλ Μαδρίτης, με 92,5 εκατ. €, αποτέλεσε την αρχή για την εκτόξευση των ποσών για τη μεταγραφή ενός παίκτη, και η περσινή του Πογκμπά από τη Γιουβέντους στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ (110 εκατ.) καθιέρωσε στα ύψη τον “πήχη”, η φετινή του Νεϊμάρ έκανε τα πράγματα να “ξεφύγουν”. Το συνολικό ύψος της μεταγραφής θα ξεπεράσει τα 370 εκατ. ευρώ, ένα ποσό προκλητικό αλλά ταυτόχρονα χαρακτηριστικό των διαστάσεων που έχει πάρει η εμπορευματοποίηση του αθλητισμού. Συγκεκριμένα, η Παρί Σεν Ζερμέν κατέβαλε εμμέσως τη ρήτρα ύψους 222 εκατ. ευρώ στη Μπαρτσελόνα, και στη συνέχεια πρόσφερε στον Βραζιλιάνο ποδοσφαιριστή πενταετές συμβόλαιο μέχρι το καλοκαίρι του 2022, με ετήσιο μισθό 30 εκατ. ευρώ, χωρίς τα μπόνους.

Ωστόσο, πέραν του οικονομικού μεγέθους της μεταγραφής και της αίσθησης που προκάλεσε, αρκετά είναι αυτά που συνόδευσαν την εν λόγω κίνηση και είχαν να κάνουν με τα όσα κρύβονται στην πίσω όψη της “βιτρίνας”. Ιδιαίτερα μάλιστα αν αναλογιστεί κανείς το γεγονός ότι η Παρί είναι η μία από τις δύο ομάδες της Ευρώπης που συνδέονται άμεσα διοικητικά, όχι απλά με μια πολυεθνική, αλλά με κυβέρνηση μιας χώρας, όπως είναι το Κατάρ, αφού οι ιδιοκτήτες της συνδέονται στενά με την οικογένεια που κυβερνάει το Κατάρ (η άλλη είναι η Σίτι με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα). Έτσι, δεν είναι λίγοι αυτοί που υποστηρίζουν ότι σε διεθνές επίπεδο η συγκεκριμένη κίνηση έχει

να κάνει και με τη λογική της επίδειξης δύναμης της συγκεκριμένης χώρας, σε μια περίοδο που δέχεται την πολιτική επίθεση από αντίπαλη συμμαχία αραβικών χωρών.

Ποια είναι όμως η κατάσταση που επικρατεί σε άλλα, όχι τόσο “λαμπερά”, αθλήματα; Τελευταίο τρανταχτό παράδειγμα ήταν ο τραυματισμός του πρωταθλητή στο άλμα επί κοντώ Κώστα Φιλιππίδη τον περασμένο Ιούνη, όταν κατά τη διάρκεια της προπόνησής του στο ΟΑΚΑ ο αθλητής πάτησε σε …λακκούβα στο ταρτάν. Δηλαδή τραυματισμός που δεν προήλθε από “κακιά στιγμή” ή κάποιο “λάθος” του ίδιου του αθλη-

τή αλλά ήταν αποτέλεσμα της κακής ποιότητας στον αγωνιστικό χώρο του σταδίου. Ταυτόχρονα έχουν εκφραστεί έντονες διαμαρτυρίες από αρκετούς αθλητές για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο αγωνιστικός χώρος του ΟΑΚΑ αλλά και άλλων σταδίων και αθλητικών κέντρων, η οποία εγκυμονεί κινδύνους για τραυματισμούς. Και όλα αυτά μόλις 13 χρόνια μετά από τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας όταν και δαπανήθηκαν εκατοντάδες εκατομμύρια για την κατασκευή των σταδίων. Αντίστοιχη κατάσταση με ελλείψεις τόσο στη χρηματοδότηση των ομοσπονδιών όσο και σε ελλείψεις και προβλήματα στις εγκαταστάσεις προπόνησης αντιμετωπίζουν σχεδόν το σύνολο των ομοσπονδιών. Σε αυτές τις συνθήκες είναι μεγάλης σημασίας και αξίζουν συγχαρητήρια οι προσπάθειες αθλητών όπως της Κατερίνας Στεφανίδη, χρυσή Ολυμπιονίκης και παγκόσμια πρωταθλήτρια στο άλμα επί κοντώ, της εθνικής ομάδας Νέων Ανδρών στο Μπάσκετ, που κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στο πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα, της εθνικής ομάδας Νέων Ανδρών στο Πόλο, που κατέκτησε το παγκόσμιο πρωτάθλημα, του Γιάννη Κυριαζή, που κατέκτησε το αργυρό μετάλλιο στον ακοντισμό στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα κ-23 και βγήκε 6ος στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Λονδίνου.

Ανεξέλεγκτος “χορός” των δισ. Ο τζίρος από τις αγορωπωλησίες παικτών το έτος 2016 άγγιξε το αστρονομικό ποσό των 4,8 δισ δολλαρίων

Οι 10 ακριβότερες μεταγραφές στην ιστορία του ποδοσφαίρου κόστισαν πάνω από 750 εκατ. λίρες!

Ο Κάρλος Τέβεζ, στο πρωτάθλημα της Κίνας αμοίβεται με 800.000 δολάρια την εβδομάδα ή 42 εκατ δολάρια τον χρόνο!

Το συγκεκριμένο ποσό είναι αυξημένο κατά 14,3% σε σχέση με το 2015 και κατά 800% σε σχέση με το 1995.

Είναι πολυτέλεια να ασχολείσαι με τον αθλητισμό; Είναι υπερβολή να διεκδικεί το εργατικό-λαϊκό κίνημα αθλητικές υποδομές, πρόσβαση για τα παιδιά, τους νέους, τις νέες αλλά και τις μεγαλύτερες ηλικίες; Μπορούμε σήμερα να δεχτούμε ως ρεαλιστικό, ως φυσιολογικό τη μείωση των απαιτήσεων να μάθουμε να ζούμε με τα λίγα; Η απάντηση πρέπει να είναι ένα μεγάλο και αποφασιστικό ΟΧΙ. Καλούμε τους νέους και τις νέες να κοιτάξουν έξω από τα όρια του εκμεταλλευτικού συστήματος, που σταθερά τους δημιουργούν προβλήματα σε όλες τις πλευρές της ζωής. Άλλωστε υπάρχει ιστορικό προηγούμενο. Οι λαοί των χωρών που γνώρισαν τον σοσιαλισμό, βίωσαν τη Φυσική Αγωγή και τον Αθλητισμό ως μέρος της καθημερινότητάς τους, ως οργανωμένη παροχή για όλους, από την οποία προέκυπταν πολλαπλά οφέλη για την κοινωνία και τα µέλη της, που αφορούσαν στην πρακτική καθημερινότητα, την ισόρροπη ανάπτυξη της προσωπικότητας, καθώς και την ενίσχυση της συλλογικότητας, συνεργασίας, αλληλεγγύης και άμιλλας ανάμεσα στους αυριανούς εργαζόμενους. Δίνουμε λοιπόν τη μάχη:  Για να ικανοποιηθούν οι σύγχρονες ανάγκες μας, για να ενώσουμε σε κοινό αγώνα, όλους τους νέους των λαϊκών οικογενειών κόντρα στην υποβάθμιση της μόρφωσης, στην ανεργία, στη μισή κακοπληρωμένη δουλειά, στη μισή ζωή, την εμπορευματοποίηση και τα εμπόδια πρόσβασης στον αθλητισμό, τον πολιτισμό, τη γενικευμένη ανασφάλεια.  Για να συνδεθεί αυτός ο αγώνας με την πάλη της εργατικής τάξης και των συμμάχων της, κόντρα στο σύστημα όπου κουμάντο κάνουν οι καπιταλιστές και οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι, που για να ζουν οι λίγοι στη χλιδή, οι πολλοί πρέπει να ζουν στη φτώχεια και στην ανέχεια.  Με συλλογική δράση, αλληλεγγύη, αγάπη για τη μόρφωση, τον αθλητισμό και την ίδια τη ζωή, ανοίγουμε το δρόμο στο μέλλον που πραγματικά μας αξίζει.

35 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΜΑΝΟΥ ΛΟΪΖΟΥ

«Τ’ όνειρο σου ανασταίνω και το κάθε σου “γιατί”»

δρόμος του είχε τη δική του ιστορία… Μια ιστορία σύντομη, μοναδική και μεγάλη. Τριανταπέντε χρόνια συμπληρώνονται στις 17 Σεπτέμβρη από το θάνατο του Μάνου Λοΐζου, του καλλιτέχνη που στο σύντομο διάβα του από τη ζωή προσέφερε μια μεγάλη σε ποιότητα δημιουργία, η οποία παραμένει ζωντανή και συνεπαίρνει με την ίδια δύναμη εδώ και χρόνια. Ο πρόωρος θάνατός του αναμφίβολα άφησε ένα μεγάλο, δυσαναπλήρωτο κενό στην ελληνική μουσική δημιουργία. Ο θάνατος τον βρήκε σε ηλικία μόνο 45 χρόνων, το 1982, τη μέρα που ξεκινούσε στην Αθήνα το Φεστιβάλ ΚΝΕ - «ΟΔΗΓΗΤΗ» και η πικρή είδηση του θανάτου του σκόρπισε απέραντη θλίψη στους συντρόφους του, στο λαό που τον αγάπησε και τον τραγούδησε. Είχε αφήσει την τελευταία του πνοή, σε νοσοκομείο της Μόσχας, στο οποίο με τη φροντίδα του ΚΚΕ είχε μεταφερθεί και νοσηλευόταν, βαριά άρρωστος, με την ελπίδα να σωθεί από το βέβαιο θάνατο.

Τα πρώτα χρόνια της ζωής του

Οι αγώνες πηγή έμπνευσης

Ο Μάνος Λοΐζος γεννήθηκε 80 χρόνια πριν, στις 22 Οκτώβρη 1937, στην Αλεξάνδρεια. Από μικρή ηλικία ασχολείται με τη μουσική: στην ηλικία των επτά ετών μελετά βιολί, αρχικά ερασιτεχνικά κι έπειτα στο Εθνικό Ωδείο της Αλεξάνδρειας. Στα μέσα της δεκαετίας του ‘50 έρχεται στην Αθήνα για σπουδές, στην αρχή στη Φαρμακευτική Σχολή και αργότερα στην Εμπορική. Αφήνει και τις δύο, αφού ήδη τον έχει κερδίσει η μεγάλη του αγάπη: η μουσική. Ο ερχομός του συμπίπτει με τη δισκογραφική εμφάνιση του Μάνου Χατζιδάκι («Χάρτινο το φεγγαράκι», «Λατέρνα» κ.λπ.). «Δε θα ξεχάσω -έλεγε- τι εντύπωση μου έκαναν εκείνα τα τραγούδια». Τα επόμενα χρόνια άρχισε να ανακαλύπτει το λαϊκό τραγούδι. Γύρω στα 1960 ανοίγει μια νέα εποχή, η εποχή του Θεοδωράκη. «Μέσα σε όλα αυτά λοιπόν, και σε πολλά άλλα αναπτύχθηκε και η δική μου μουσική πορεία», είχε πει ο Λοΐζος. «Πρωτόγραψα τραγούδια από τα εφηβικά μου χρόνια κι εξακολουθώ να γράφω, κατά κύριο λόγο γιατί αγαπώ το τραγούδι σαν μορφή έκφρασης, σαν μορφή επικοινωνίας και πολιτικής πράξης πολλές φορές».

Το 1962, όντας ενεργό μέλος, όπως πολλοί νέοι καλλιτέχνες, του «Συλλόγου Φίλων Ελληνικής Μουσικής» (ΣΦΕΜ) αναλαμβάνει τη διεύθυνση της Χορωδίας του στην παράσταση της «Όμορφης Πόλης» του Μ. Θεοδωράκη. Το 1964, ο ΣΦΕΜ διοργανώνει την πρώτη κοινή συναυλία των Μ. Λοΐζου - Χρ. Λεοντή. Τα έσοδα της συναυλίας διατίθενται στο Δ’ Πανσπουδαστικό Συνέδριο. Το κλίμα της εποχής, οι λαϊκοί αγώνες του 1964 - ‘65 δεν τον αφήνουν αδιάφορο και τα τραγούδια που γράφει εκείνη την περίοδο είναι εμπνευσμένα από αυτούς. Ήταν η περίοδος που οι μπουάτ γίνονταν τόπος συνάντησης των φοιτητών της γενιάς του 114 και του 15% για την Παιδεία, οι οποίοι μαζί με τα τραγούδια του Μίκη τραγουδούν με πάθος τα τραγούδια του Μάνου: Το «Δρόμο», τον «Στρατιώτη», το «Ακορντεόν», τον «Τρίτο Παγκόσμιο». Είναι τα τραγούδια, που σημαδεύουν την πορεία του συνθέτη και του ανοίγουν το δρόμο για πλατιά αναγνώριση. Η ιδεολογική στράτευση του Μάνου Λοΐζου, η ευαισθησία του για τους αδικημένους, η αλληλεγγύη του στους αγωνιζόμενους για έναν καλύτερο κόσμο βρίσκουν καλλιτεχνική έκφραση σε έργα, όπως τα «Νέγρικα» σε ποίηση του Γιάν-

νη Νεγρεπόντη, τα οποία παρουσιάζονται για πρώτη φορά στη Φοιτητική Εβδομάδα της Ανωτάτης Βιομηχανικής, και στη συνέχεια σε συναυλία της ΕΦΕΕ, στις 19 Απρίλη του 1967. Τα τραγούδια αυτά, που αναφέρονται στον αγώνα επιβίωσης των μαύρων της Αμερικής, θα κυκλοφορήσουν σε δίσκο πολύ αργότερα, το 1975, καθώς είναι στις μαύρες λίστες της δικτατορίας κι έχουν απαγορευτεί, όπως εξάλλου και τα άλλα μέχρι τότε τραγούδια του.

Στρατευμένος στην υπόθεση της εργατικής τάξης Με τον ερχομό της δικτατορίας και με τον κίνδυνο της σύλληψης να παραμονεύει, ο Μ. Λοΐζος επιλέγει την αυτοεξορία στην Αγγλία. Επιστρέφει, όμως, στις αρχές του ‘68. Μέσα στην καταχνιά της χούντας κυκλοφορεί τους δίσκους «Ο Σταθμός», «Θαλασσογραφίες», που γνωρίζουν μεγάλη επιτυχία. Παράλληλα, συνθέτει και πολλά κομμάτια που τα τραγουδά «σε φιλικό κύκλο» και δεν ακούγονται «ποτέ έξω από τους τέσσερις τοίχους μιας κάμαρας», όπως ο ίδιος έλεγε. Ανάμεσά τους ο «Τσε», ο «Μέρμηγκας», τα «Συρματοπλέγματα», το «Μη με ρωτάς». Στην περίοδο 1974 - ‘76, ακολουθούν οι κύκλοι «Καλημέρα ήλιε», «Τα τραγούδια του δρόμου», «Τα τραγούδια μας». Τα τελευταία, σε στίχους του Φώντα Λάδη, είναι λαϊκά, πο-

λιτικά τραγούδια, με αναφορές σε καυτά κοινωνικά προβλήματα, σε απεργίες και αγώνες της εργατικής τάξης. Ανάμεσά σε αυτά, τα «Πάγωσε η τσιμινιέρα», «Λιώνουν τα νιάτα μας», «Το Δέντρο». Στρατευμένος αγωνιστής ο Μ. Λοΐζος και με το έργο και τους αγώνες του πορεύτηκε στο πλάι του ΚΚΕ, παλεύοντας για μια δίκαιη κοινωνία. Η στράτευση για τον ίδιο ενσαρκωνόταν στη «διαρκή εξυπηρέτηση της κοινωνικής συνείδησης», όπως έλεγε ο ίδιος. «Πρέπει να υπάρχει στρατευμένη τέχνη, γιατί μέσα στο δρόμο αυτής της σχολής μπορούν να βγουν αριστουργηματικά έργα. Αλλά το πιο σπουδαίο είναι ότι η στρατευμένη τέχνη είναι ένας ελάχιστος φόρος τιμής στις χιλιάδες των φτωχών παιδιών που πεινάνε, αγωνίζονται και σκοτώνονται καθημερινά». Αναμφίβολα, ο Μάνος Λοΐζος υπήρξε μια από τις σημαντικότερες δυνάμεις του νεοελληνικού τραγουδιού, καταθέτοντας μουσική μεγάλης έμπνευσης, η οποία παραμένει ριζωμένη στην καρδιές των νέων ανθρώπων μέχρι σήμερα. Λάτρης του λυρισμού, όπως έχει πει ο Μίκης Θεοδωράκης, «ήταν μια πλαγιά πολύχρωμα λουλούδια που έλαμπαν, καθώς τα χτυπούσε ο ήλιος. Και θα λάμπουν για πάντα και πιο πολύ, όσο θα υπάρχει και θα λάμπει στον κόσμο αυτός ο μοναδικός ήλιος: Η καρδιά του ανθρώπου».

18-9-1982. Το πρωτοσέλιδο του «Ριζοσπάστη» με την είδηση του θανάτου του Μάνου Λοΐ ζου.

www.odigitis.gr

44€€

υση ενίσχ Ευση ενΚίσΝχ Ε ΚΝ

φφεεσστ τιιββάάλ λ

ΚΚΝΝΕ Ε-Ο-∆ΟΗ∆ΓΗΗΤ

φφεεσστι τιββάάλ λ

ΚΚΝΝΕ Ε-Ο∆-ΟΗ∆ΓΗ

ΓΤΗ ΗΤΗ

ΓΗΗΤ

ΤΙΣ ΑΝ ΑΠΟ Σ ΟΝΙΑ ΙΑ ΑΠΟΓΚΤΙΛΟΝΙΣ ΣΑΝ 100 ΧΡ ΠΟΥ ΣΥ ΓΚΛΟΝΙ 0 ΧΡΟΝ 10 ΕΡΕΣ ΠΟΥΟΣΥ

ΤΙΣ ΑΠΟΑΠΟ ΤΙΣΟΝΙΣΑΝ ΑΝ ΝΙΑ ΝΙΑ ΧΡΟΧΡΟ ΣΥΓΚΛ ΚΛΟΝΙΣ 100100 Σ ΠΟΥΠΟΥ ΣΥΓ

ΡΕ ΡΕΣ Ο Ο ΜΕΜΕ ΚΟΣΜ ΚΟΣΜ ΤΟΝΤΟΝ

Μ ΕΡΕΣΚΟΣΜ ΜΤΟΝ ΣΜΟ ΤΟΝ ΚΟ

2--2233 2211--222ΒΡΡΗΗ ΕΕΜΜΒ ΣΣΕΕΠΠΤΤ ΡΙΤΙΤΣΣΗΗ, , Τ Ν ΚΟΟ ΤΡΙΛΙΟ ΠΠΑΑΡΡΚ ΙΛΙΟΝ

ου... άχοχοτ του..µ.είς. ν ο µ ό νά ι ε ς. θει αππό µο τρα κ εµκόεφίσκι θθαα΄΄ρρθεάιραουµεεµµέέτρΒαλ. κΜιΜαγαιαγιακόφσκι ε δ Βλ. λλονν δε εν π άρουµ ΤΤοοµµέέλλο ααννδδεν π

ΒΒΡΡΗΗ Μ Ε Τ Π Μ 33 ΣΣΕΕΠΤΕ, ΙΛΙΙΟΟΝΝ 2 2 2 Η 2 2211--22-Ο ΤΡΡΙΙΤΤΣΣΗ, ΙΛ Κ Τ ΠΠΑΑΡΡΚΟ

4€

υσηη ενίσχχυσΕ ΚΚΝΝΕ

Ε Τ Σ Υ Χ Α Σ Ι Κ Ι Ν Μ Λ Ε Ο Ν Ο Α Κ Β Ι Ι Ο Τ Σ Ε Φ Ο Τ Ε Τ Ι Ε Τ Υ Ε Η Θ Σ Η Ο Μ ∆ Ο Κ Ρ Ε Ε Π Α Ν Ε Κ ΤΗ Ν Σ ΤΗΣ Κ Υ ΤΟ