#1050

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΚΣ ΤΗΣ ΚΝΕ: Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΤΟΥ 43ου ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΝΕ-ΟΔΗΓΗΤΗ ΔΙΝΕΙ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ ΣΕ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΝΕΟΥΣ ΚΑΙ ΝΕΕΣ

# 1050 | ΟΚΤΩΒΡΗΣ 2017 | 2 ευρώ

Τώρα είναι η ώρα για δράση!

Οργανώσου στην

2

Συνέντευξη για το σχολείο με τον Κυριάκο Ιωαννίδη, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ

Ερωτήσεις-απαντήσεις για τη σοσιαλιστική επανάσταση

Για τη νέα χρονιά σε ΑΕΙ και ΤΕΙ

3 Ανακοίνωση του ΚΣ της ΚΝΕ για την ολοκλήρωση του 25 Για την κατάσταση και τους αγώνες των μαθητών στα ΕΠΑΛ της Κεντρικής Μακεδονίας

4 Σχόλια 6 Αφιέρωμα στο 43 Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή 17 Πυρηνικά στον Άραξο; Ούτε να το σκέφτεστε!

24 Μαθητικός συναγερμός...για μόρφωση και ζωή με ο

δικαιώματα

18

24

14

TO

43ου Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή

50 χρόνια από τη δολοφονία του μεγάλου κομμουνιστή επαναστάτη Ερνέστο “Τσε” Γκεβάρα

26

Πάμε Γυμνάσιο... 60 χρόνια από την εκτόξευση του “Σπούτνικ 1”

27 Προσεχώς στην τάξη... 28 Οκτώβρη 28 Για τους νέους της μαθητείας 29 Για το νομοσχέδιο της κυβέρνησης για την “ταυτόη

τητα φύλου”

30 32 Συνέντευξη με εκλεγμένους στα ΔΣ φοιτητικών και σπουδαστικών συλλογών για το υπό σύσταση “Πανεπιστήμιο Δυτικής Αθήνας”

34 Για τις γερμανικές εκλογές 35 Με αφορμή το δημοψήφισμα στην Καταλονία 36 19 Παγκόσμιο Φεστιβάλ Νεολαίας και Φοιτητών 37 Για την οικολογική καταστροφή στο Σαρωνικό 38 130 χρόνια από τη γένηση του Τζον Ριντ ο

Κομμουνιστική Επιθεώρηση Αγόρασέ τον Διάβασέ τον Διάδωσέ τον

Κυκλοφορεί το τεύχος 5/2017

 100 χρόνια Οκτωβριανή Επανάσταση

 Από την Οκτωβριανή Επανάσταση στην οπισθοχώρηση από την επαναστατική στρατηγική  Η κολεκτιβοποίηση στην ΕΣΣΔ: Κοινωνική συμμαχία και ταξική πάλη στη σοσιαλιστική οικοδόμηση  Η αναρχική πολεμική στην Οκτωβριανή Επανάσταση  Οι αντιδράσεις στρατιωτών των καπιταλιστικών κρατών ενάντια στην ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Σοβιετική Ρωσία

 Βιβλιοπαρουσίαση OΔΗΓΗΤΗΣ: Όργανο του ΚΣ της ΚΝΕ, www.odigitis.gr, e-mail: mail@odigitis.gr Ιδιοκτησία: ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΕΒΕ, Εκδότρια - Διευθύντρια: Αναστασία Μοσχόβου, Διεύθυνση: Κοτοπούλη 11 και Βερανζέρου, ΤΚ: 104 32, Αθήνα, Κωδικός: 3995, ISSN 1791-3594, Τηλ.: 210 5282.526-528, Fax: 210 5241.526, Συνδρομητές: Σόλωνος 130, ΤΚ:106 81, Τηλ: 210 3320.800

 “Από τη μαχητική πείρα των μπολσεβίκων”

 Κομματικά Ντοκουμέντα

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΚΣ ΤΗΣ ΚΝΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΤΟΥ

43ου ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΝΕ - ΟΔΗΓΗΤΗ

Ο

ι εκδηλώσεις του 43ου φεστιβάλ της ΚΝΕ και του “Οδηγητή”, με σύνθημα 100 χρόνια από τις μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο: “Το μέλλον δε θα ‘ρθει από μονάχο του... αν δεν πάρουμε μέτρα κι εμείς”, ολοκλήρωσαν με πολύ μεγάλη επιτυχία το ταξίδι που ξεκίνησε από τον Ιούνη σε όλη τη χώρα. Η νεολαία αγκάλιασε το φεστιβάλ, που φέτος τίμησε τα 100 χρόνια της Οκτωβριανής Επανάστασης και το οποίο κορυφώθηκε με μια συγκλονιστική κοσμοπλημμύρα, 100.000 ανθρώπων κατά το τριήμερο 21-2223 Σεπτέμβρη στο πάρκο Τρίτση στην Αθήνα. Αυτή η μεγάλη συνάντηση της νεολαίας με την πολιτική του ΚΚΕ δεν μπορεί να κρυφτεί, όσο κι αν ορισμένοι την αποσιωπούν ή της επιτίθενται. Το Κεντρικό Συμβούλιο της ΚΝΕ χαιρετίζει τα μέλη και τα στελέχη της Οργάνωσης που δουλεύοντας εθελοντικά, χωρίς να λογαριάσουν κούραση και με το μεράκι και τον ενθουσιασμό τους, έχτισαν και φέτος τις “κόκκινες πολιτείες” του φεστιβάλ μας, συνέβαλαν στην προπαγάνδισή του και στο να έρθει η νεολαία σε επαφή με το περιεχόμενό του σε όλη τη χώρα. Χαιρετίζουμε επίσης τους δεκάδες χιλιάδες φίλους της ΚΝΕ οι οποίοι συνέβαλαν με κάθε τρόπο. Ευχαριστούμε τους καλλιτέχνες, όλους όσους συνεργαστήκαμε και μαζί φτιάξαμε αφιερώματα και συναυλίες, που είναι ανάμεσα στα κορυφαία πολιτιστικά γεγονότα της χρονιάς. Η μεγάλη επιτυχία του φεστιβάλ είναι η μεγαλύτερη ανταμοιβή για όλους μας και δίνει νέα δύναμη και αισιοδοξία σε χιλιάδες νέους και νέες που παλεύουν για να ανατραπεί η σημερινή βαρβαρότητα, το σύστημα της εκμετάλλευσης. Στέλνει μήνυμα ότι υπάρχει η δύναμη για να στηριχθούν όλοι όσοι προβληματίζονται για το παρόν και το μέλλον τους, οι νέοι και οι νέες που λένε ότι «κάτι πρέπει να αλλάξει», όλοι όσοι δεν συμβιβάζονται με την αντιλαϊκή πολιτική που τσακίζει τα δικαιώματά τους. Η δύναμη βρίσκεται στη συμπόρευση με το ΚΚΕ, στην ισχυροποίησή του, όπως και της Νεολαίας του, της ΚΝΕ, για δυνατό εργατικό κίνημα και κοινωνική συμμαχία.

Απευθύνουμε κάλεσμα αγώνα σ’ όσους συναντηθήκαμε στα δεκάδες φεστιβάλ σ’ όλη την Ελλάδα. Κάλεσμα για να μπει από εδώ και πέρα με ορμή το μήνυμα του φεστιβάλ σε όλα τα σχολεία, τις σχολές, τους χώρους δουλειάς. Για να δυναμώσουν οι αγώνες στους οποίους πρωτοστατεί η ΚΝΕ. Για να δυναμώσει η ίδια η ΚΝΕ. Για να δυναμώσουν οι διεκδικήσεις των νέων για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών τους στη δουλειά, στη μόρφωση, στη ζωή, για το δικαίωμα στον πολιτισμό και τον αθλητισμό. Το μέλλον ποτέ δεν ήρθε από μονάχο του... Παίρνουμε τα μέτρα μας. Για να απλωθεί το δέντρο του αγώνα παντού, να μη λυγίσει, να απλώσει παντού τις φυλλωσιές του. Διέξοδος υπάρχει: με το ΚΚΕ στον δρόμο της ανατροπής!

28 Σεπτέμβρη 2017 Το ΚΣ της ΚΝΕ

4

Συννεφιές, ακεφιές...

Αρρώστια...

«Προσωπικά, μου ήρθε μια διάθεση συννεφιάς. (...) Διότι το ζήτημα με όλους αυτούς, και τον Νταλάρα και τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου και τα «πάγωσε η τσιμινιέρα» και το προλεταριάτο και τα σφυροδρέπανα, δεν είναι πολιτικό. Είναι ψυχολογικό. Είναι αυτό το αίσθημα της βαριάς ακινησίας που ρουφάει τους χυμούς της ζωής για να συντηρηθεί.» Τελικά το Φεστιβάλ της ΚΝΕ άλλους τους γεμίζει με αισιοδοξία και άλλους τους φέρνει στα πρόθυρα της κατάθλιψης, όπως το δημοσιογράφο της Καθημερινής που έγραψε τα παραπάνω. Αλήθεια ποιος μίζερος άνθρωπος θα μπορούσε να γράψει τέτοια πράγματα για το κορυφαίο πολιτικό-πολιτιστικό γεγονός της χώρας; Κι όμως, ξέρουν ότι όλοι όσοι πέρασαν από το 43ο Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή (100.000 μόνο στις κεντρικές εκδηλώσεις κύριε δημοσιογράφε!) έριξαν μια ματιά στο φωτεινό σοσιαλιστικό μέλλον. Αυτό είναι λογικό να πέφτει βαρύ για τους υπέρμαχους της καπιταλιστικής... συννεφιάς. Εμείς από τη μεριά μας ζητάμε συγγνώμη αν τους δημιουργήσαμε ψυχολογικά προβλήματα, αλλά τους δηλώνουμε ότι θα το ξανακάνουμε!

Σε πρόσφατο βίντεο στο youtube είδαμε το γνωστό ρασοφόρο γραφικό φασίστα Κλεομένη να σκίζει και να πετά στα σκουπίδια μια αφίσα του “φεστιβάλ των αθέων... οικουμενιστών (sic) που κατέσφαξαν τον κόσμο” (aka 43ο Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή). Δεν περιμέναμε φυσικά κάτι άλλο από τον συγκεκριμένο και μπορούμε να πούμε ότι μας τιμάει η πράξη του. Στο ίδιο σπορ επιδώθηκαν και ορισμένοι δήμαρχοι (υποτίθεται εφαρμόζοντας το... νόμο, την ώρα που χιλιάδες διαφημιστικές αφίσες ιδιωτών στέκουν ανενόχλητες) προκειμένου να μη φτάσει το ανατρεπτικό μήνυμα της ΚΝΕ πλατιά στη νεολαία. Ιδιαίτερο μένος προς αφίσες του ΠΑΜΕ έχει δείξει στο πρόσφατο παρελθόν και ο φασίστας με πολιτικά Τζήμερος. Τους καταλαβαίνουμε. Ας σκεφτούν, όμως, και κάποιοι που ενοχλούνται από τις αφίσες του ΚΚΕ και τις ΚΝΕ στα σχολεία και τις σχολές αν θέλουν όντως να ταυτίζονται με όλους αυτούς τους απίθανους τύπους.

Τι υπάρχει στον Άραξο... ...και τι λέει η κυβέρνηση ότι υπάρχει «Θέλω να είναι γνωστό ότι από εκείνη την παλιά βάση, μιλάμε για το 1967-1974, έχει παραμείνει μία ανενεργή κεραία, δηλαδή έχει μείνει το κουφάρι της, η οποία δεν μετακινείται λόγω κόστους. Μόλις έχουμε τη δυνατότητα να το κάνουμε, θα τη μετακινήσουμε». Αυτά είπε ο υφυπουργός Άμυνας Δ. Βίτσας, προσπαθώντας να απαντήσει εκ μέρους της κυβέρνησης στις καταγγελίες του ΚΚΕ για προετοιμασίες που παραπέμπουν σε “φιλοξενία” πυρηνικών στον Άραξο. Μάλιστα, η κυβέρνηση έστειλε στα ΜΜΕ και μια φωτογραφία για να αποδείξει τους ισχυρισμούς της, την οποία δημοσιεύει πρώτος ο “Οδηγητής”. Ταυτόχρονα, δημοσιεύουμε και την εικόνα της βάσης του Άραξου από το Google Earth για να γίνουν οι απαραίτητες συγκρίσεις. Το κομμάτι που βρίσκεται στο κόκκινο τετράγωνο θυμίζει ημιυπόγειες αποθήκες και παρουσιάζει μεγάλες ομοιότητες με αντίστοιχες εικόνες από βάσεις του εξωτερικού στις οποίες φυλάσσονται πυρηνικά. Τα συμπεράσματα δικά σας...

Τι υπάρχει στον Άραξο

Πανηγύρισαν... αντισυστημικά! Πολύ χάρηκαν εκεί στη ναζιστική εγκληματική οργάνωση της ΧΑ για την επιτυχία του ακροδεξιού εθνικιστικού ΑfD. Μας ξαναείπαν το γνωστό παραμυθάκι ότι οι εθνικιστές είναι γροθιά στο κατεστημένο. Δεν μας είπαν, όμως, ότι ιδρυτής αυτού του ακροδεξιού μορφώματος ήταν ο Χανς Ολαφ Χένκελ, πρώην πρόεδρος του Συνδέσμου Γερμανικών Βιομηχανιών και η μία εκ των δύο επικεφαλής της AfD, η Αλίς Βάιντελ είχε διατελέσει στέλεχος της «Goldman Sachs». Μιλάμε δηλαδή για δύο γνήσια λαϊκά παιδιά που σταθερά... αντιπαλεύουν το σύστημα! Θα ήταν ενδιαφέρον να μας εξηγούσαν οι ναζί εγκληματίες πώς το κατεστημένο πολεμά τον εαυτό του.

Θύμα του εμπορευματοποιημένου αθλητισμού και το “τριφύλλι”

Και τι λέει η κυβέρνηση ότι υπάρχει

Εφοπλιστές και βιομήχανοι να αντιδικούν για το ποιος δημιούργησε τα περισσότερα χρέη, ποιος έκανε τις σωστές και τις λάθος επιλογές και ποιος πρέπει να πληρώσει. Σύνδεσμοι οργανωμένων με περίεργες διασυνδέσεις να προσπαθούν να στοιχίσουν τους φίλαθλους πότε πίσω από τον έναν και πότε πίσω από τον άλλον. Ποδοσφαιριστές-παλτά που παίρνουν εκατομμύρια για να σέρνονται στο γήπεδο. Και ανάμεσα σε όλα αυτά, τα εκατομμύρια των φίλων του Παναθηναϊκού που βλέπουν την ομάδα τους κάτω από τη μέση της βαθμολογίας, περιμένουν τον επόμενο “σωτήρα” που θα τους καλέσει να βάλουν το χέρι στην τσέπη για να προχωρήσει αυτός τα (σχετικά και άσχετα με το ποδόσφαιρο) επιχειρηματικά του σχέδια και ακούν σενάρια μέχρι και για αλλαγή ονόματος και εμβλήματος για να σβηστούν τα χρέη. Αυτός είναι ο εμπορευματοποιημένος αθλητισμός και δικό του θύμα είναι σήμερα το “τριφύλλι”, όπως ήταν χθες τόσες άλλες ομάδες.

Οδηγητής ϐ Οκτώβρης 2017

Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟΚΗΛΙΔΑ ΣΤΟ ΣΑΡΩΝΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΑΝΥΠΟΛΟΓΙΣΗ

ΗΔΗ ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΤΕΡΑΤΟΓΕΝΕΣΕΙΣ ΕΧΟΥΝ ΚΑΝΕΙ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ

Όταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης αντέγραψε τον Μένγκελε Δεν είναι ότι πέσαμε από τα σύννεφα αλλά όταν ακούς να διατυπώνονται δημόσια τέτοιες σκοταδιστικές απόψεις όσο να ‘ναι σου σηκώνεται η τρίχα. Ο λόγος για τον πρόεδρο της ΝΔ που από το βήμα της ΔΕΘ δήλωσε: “Δεν τρέφω αυταπάτες για μια κοινωνία χωρίς ανισότητες κάτι τέτοιο είναι αντίθετο στην ανθρώπινη φύση”. Βέβαια, αυτά έχουν διατυπωθεί και στο παρελθόν. Μάλιστα κάποιοι, όπως ο ναζι “γιατρός” Μένγκελε, προσπάθησαν (χωρίς καμία επιτυχία φυσικά) να τις αποδείξουν και “πειραματικά” χρησιμοποιώντας για πειραματόζωα τους κρατούμενους των στρατοπέδων συγκέντρωσης. Στη συνέχεια μάλιστα είπε ο πρόεδρος της ΝΔ ότι όσοι επιχείρησαν να φτιάξουν ένα κόσμο χωρίς κοινωνικές ανισότητες (εννοώντας τις χώρες που οικοδόμησαν το σοσιαλισμό) «καταστρατήγησαν τελικά την ίδια τη δημοκρατία και τα ατομικά δικαιώματα». Κάπως έτσι μας εξήγησε τι εννοούν όταν λένε και ξαναλένε ότι ο σοσιαλισμός-κομμουνισμός είναι ανελεύθερο σύστημα: ότι καταργεί την πηγή της κοινωνικής ανισότητας, δηλαδή το “δικαίωμα” των καπιταλιστών να εκμεταλλεύονται τους εργάτες. Ακριβώς αυτό κάνει και γι’ αυτό παλεύουμε!

5

Έξω οι εργοδότες από τα σωματεία! Αυτές τις μέρες διεξάγονται οι “εκλογές” της «Ένωσης Υπαλλήλων Εμπορίου Τροφίμων και Σούπερ Μάρκετ Αθηνών». Το εν λόγω “σωματείο” δεν έχει καμία δράση, δεν βγάζει ανακοινώσεις, δεν έχει ιστοσελίδα και δεν ξέρει κανείς πού είναι τα γραφεία του. Παρόλα αυτά στις προηγούμενες εκλογές είχε πάνω από 5000 ψηφίσαντες! Πώς γίνεται αυτό; Πρόκειται για μηχανισμό της εργοδοσίας των μεγάλων σούπερ μάρκετ. Στο ψηφοδέλτιο της παράταξης που πλειοψηφεί συμμετέχουν διευθυντικά στελέχη, που εκβιάζουν τους εργαζόμενους και τους φέρνουν σε ομάδες για να ψηφίσουν, χωρίς να ξέρουν καν για ποιο πράγμα ψηφίζουν. Οι αντιπρόσωποι που εκλέγονται διαμορφώνουν στη συνέχεια τους συσχετισμούς στο Εργατικό Κέντρο Αθήνας και στην Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδας, όπου ψηφίζουν τους συνδιασμούς του ΣΥΡΙΖΑ! Στο πλευρό της εργοδοσίας είναι και η αστική δικαιοσύνη η οποία απέρριψε τα ασφαλιστικά μέτρα που κατέθεσαν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, παρά το γεγονός ότι παραβιάζεται κατάφορα ο συνδικαλιστικός νόμος, που απαγορεύει την παρέμβαση της εργοδοσίας στα συνδικάτα. ΥΓ 1: Τόσες μέρες που το ΠΑΜΕ πραγματοποιεί παρεμβάσεις για το ζήτημα, δεν έχουμε ακούσει το παραμικρό από ΑΝΤΑΡΣΥΑ μεριά. Λέτε να κατάπιαν τη γλώσσα τους; ΥΓ 2: Για τη ΛΑΕ τι να πούμε... Αφού συμμετέχουν και αυτοί στην ίδια συνδικαλιστική παράταξη με τους ΣΥΡΙΖΑίους. Ναι, αυτή την παράταξη που ψηφίζουν οι άνθρωποι της εργοδοσίας!

ΜΙΚΡΕΣ αγγελίες ΣΕ ΕΙΔΑ Να διαμαρτύρεσαι στη Βουλή για τον εφοπλιστή που “κατηγορείται άδικα” και να λες ότι εσείς οι ναζί τον καταλαβαίνετε γιατί τραβάτε τα ίδια. Δεν είναι αυτός ο λόγος που τον καταλαβαίνετε φασίστα Λαγέ. Ο λόγος είναι ότι είσαστε τα τσιράκια των εφοπιστών και δεν κάνετε και κάτι για να το κρύψετε...

ΣΑΣ ΑΚΟΥΣΑ

Να τι παθαίνει όποιος επιμένει να πιστεύει την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ

Κάτι Πολάκηδες και κάτι Καρανίκες να βγαίνετε και να δηλώνετε “στα τσακίδια η El Dorado”, “δεν θα κάνει ό,τι θέλει ο κάθε CEO” και άλλα τέτοια... ακροαριστερά (μπας και τσιμπήσει κανείς) όταν η εταιρεία απείλησε να σταματήσει τη δραστηριότητά της στην Χαλκιδική. Όταν, όμως, η κυβέρνηση έκοψε τα... αστειάκια και άρχισε να υπογράφει τις άδειες πιο γρήγορα και απ’ τα Μνημόνια κατάπιατε τη γλώσσα σας. Όπως συνήθως...

ΣΕ ΕΙΔΑ Να εκπροσωπείς την κυβέρνηση σε αντικομμουνιστική εκδήλωση στην ανταρτομάνα Καλλιθέα, την οποία χρηματοδότησε ο Δήμαρχος που είναι ΝΔ. Bγάλατε και πόρισμα ότι η επανάσταση των μπολσεβίκων ήταν “πραξικόπημα” επειδή ανέτρεψε τον Τσάρο. Τώρα κατάλαβα γιατί δεν πήγατε στην Εσθονία. Αφού η Καλλιθέα είναι εδώ δίπλα, που να τρέχετε...

ΑΚΟΥΣΑΜΕ Όταν, λίγες μέρες μετά το ναυάγιο που προκάλεσε την οικολογική καταστροφή στο Σαρωνικό, ο υπουργός Ναυτιλίας Κουρουμπλής, ρωτήθηκε αν μπορούν οι πολίτες να κολυμπήσουν στις θάλασσες με το... μαζούτ απάντησε με πλήρη φυσικότητα «γιατί να μην κολυμπήσουν;». Ο βουλευτής των ΑΝΕΛ Παπαχριστόπουλος, μάλιστα, το πήγε ένα βήμα παραπέρα και δήλωσε από το βήμα της Βουλής ότι ο ίδιος κολύμπησε και δεν είδε καμία... κηλίδα (!!!). Αυτά άκουσε και η κυρία της φωτογραφίας, η οποία μάλλον δεν είχε αντιληφθεί ως τώρα ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και η αλήθεια δεν έχουν και τις... καλύτερες σχέσεις και, παρά τους δισταγμούς της σκέφτηκε “δεν μπορεί, κυβέρνηση είναι, ξέρουν καλύτερα, ας βουτήξω να κάνω το μπανάκι μου”. Και ορίστε τα αποτελέσματα...

Τις “σειρήνες πολέμου” να ηχούν σε όλη την Αθήνα (σ.σ. ήταν άσκηση) και είδαμε τους Χρυσαυγίτες να κυκλοφορούν στους δρόμους με κουκούλες και τενεκέδες λάδι στους ώμους. Περισσότερες πληροφορίες στο mavri_agora@nazi-xa.de

ΧΑΘΗΚΕ Από τη “δίκαιη ανάπτυξη” του ΣΥΡΙΖΑ η κατάργηση του ΕΝΦΙΑ. Όποιος τη βρει να στείλει mail στο pali_8a_plirwnete@syriza.gr

Οργανώσου στην Μ ε μια μεγάλη πολιτική συγκέντρωση το Σάββατο 23 Σεπτέμβρη στο πάρκο Τρίτση στο Ίλιον, κορυφώθηκε το ταξίδι του 43ο φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή. Στη συγκέντρωση ομιλητής ήταν ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας, ενώ χαιρετισμό απηύθυνε ο Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ Νίκος Αμπατιέλος. Και οι

δύο, μιλώντας μπροστά σε δεκάδες χιλιάδες νέων, απεύθυναν κάλεσμα ενίσχυσης του ΚΚΕ και της ΚΝΕ. Παρακάτω, σταχυολογούμε ορισμένα αποσπάσματα που αναφέρονται στην ανάγκη οι νέοι να μπουν στην πρώτη γραμμή του αγώνα, να πυκνώσουν τις γραμμές της ΚΝΕ, της επαναστατικής Οργάνωσης Νεολαίας του ΚΚΕ.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑΣ

«Κάθε ένας νέος που οργανώνεται στην ΚΝΕ, σημαίνει μία μεγάλη αποτυχία του συστήματος να τον βάλει στο χέρι»

ΜΕΡΕΣ Μ ΕΡΕΣ ΠΟ ΠΠΟΥ ΟΥ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΑΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

Η ΗΤ

ΗΓ

100 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ

Ο∆

φε στ

ΕΚΝ

ιβά

λ

Φίλες και φίλοι, συντρόφισσες και σύντροφοι, Σε μια κοινωνία που προβάλλεται από παντού το “ο θάνατός σου η ζωή μου”, το “κοίτα την πάρτη σου”, το ότι “το καπιταλιστικό σύστημα είναι ανίκητο και το τέλος της ιστορίας και είναι μάταιο οτιδήποτε κι αν κάνουμε”, ξέρουμε ότι υπάρχουν νέα παιδιά -και θα γίνουν πολύ περισσότερα το επόμενο διάστημαπου δεν τρώνε κουτόχορτο, που προβληματίζονται. Έχουν οργή και “τα παίρνουν στο κεφάλι” με τα δικαιώματα και τη ζωή που τους στερεί το σύστημα της εκμετάλλευσης και δικαιολογημένα λένε ότι “κάτι πρέπει να γίνει, να αλλάξει η κατάσταση”. Αναρωτιούνται και προβληματίζονται για το πώς μπορεί να γίνει αυτό. Απευθυνόμαστε σε όλα αυτά τα παιδιά και σας λέμε: «Λύση υπάρχει! Με το ΚΚΕ στο δρόμο της ανατροπής»! Η νεολαία χόρτασε σωτήρες που κάθε φορά “τη σώζουν”, κουράστηκε από “τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα” που λένε κάθε φορά οι κυβερνώντες για να αρπάξουν την καρέκλα και να καθίσουν στο σβέρκο μας, από τα ψέματα και τις υποσχέσεις.

Ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΝΔ και τα άλλα κόμματα το μόνο δικαίωμα που αναγνωρίζουν στη νέα γενιά είναι να μην έχει δικαιώματα, να μη διεκδικεί δικαιώματα. Τόσο ο κ. Τσίπρας όσο κι ο κ. Μητσοτάκης μιλούν συνέχεια για τη νέα γενιά, την ίδια στιγμή που τσακίζουν τη ζωή της. Δώστε τους την απάντηση τώρα! Ήρθε η στιγμή της δράσης! Η ΚΝΕ, η Νεολαία του ΚΚΕ είναι εδώ για όλους εσάς! Έχει ξεκάθαρη πρόταση αγώνα, έχει προτάσεις και θέσεις για όλα τα ζητήματα που απασχολούν τους νέους και τις νέες των εργατικών-λαϊκών οικογε-

νειών. Όμως, για να γίνουν πράξη αυτές οι προτάσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ χρειάζονται τη στήριξή σας, την πάλη όλων μας στους χώρους δουλειάς, εκπαίδευσης, στις γειτονιές. Γι’ αυτό ας προσπεράσουμε όλοι τη βρώμικη προπαγάνδα του συστήματος, τους δισταγμούς που ο καθένας πιθανόν έχει! Κάθε ένας από εμάς μετρά στο μεγάλο αγώνα που έχουμε μπροστά μας! Κάθε ένας νέος που οργανώνεται στην ΚΝΕ, σημαίνει μία μεγάλη αποτυχία του συστήματος να τον βάλει στο χέρι, να

τον εξουδετερώσει ψυχή τε και σώματι! Σημαίνει ότι κανένας δεν θα είναι μόνος του, να τον εκμεταλλεύονται, να τον περιγελούν και να τον εξαπατούν. Σημαίνει όμως και κάτι πολύ περισσότερο... Κάθε ένας νέος που αποφασίζει να οργανωθεί στην ΚΝΕ στην πραγματικότητα δεν είναι ένας, μα χιλιάδες. Κάνει πράξη το σύνθημα «ένας για όλους κι όλοι για έναν» κι όλοι μαζί για τον ίδιο, τον πιο ιερό σκοπό, την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Κάθε νέος που οργανώνεται στην ΚΝΕ, εντάσσεται στη συλλογική πάλη, στην προσπάθεια για να αλλάξουμε τη ζωή μας, για “να ανθρωπέψει ο άνθρωπος”. Η οργάνωση πολλαπλασιάζει τη δύναμη του καθενός και της καθεμιάς! Σκεφτείτε... Θα μπορούσαν οι μεγάλοι επαναστάτες, τους οποίους θαυμάζουμε και τιμάμε φέτος -αφιερώνοντας το Φεστιβάλ στην επέτειο των 100 χρόνων από την Οκτωβριανή Επανάσταση- όπως ο Λένιν, ο Στάλιν και τόσοι άλλοι, να είχαν κάνει πράξη τις σκέψεις τους χωρίς τη συνειδητή δράση και την οργάνωση χιλιάδων και εκατομμυρίων ανθρώπων;

Δεκάδες χιλιάδες νέοι, πλάι στις μεγαλύτερες γενιές, δίνουν το κόκκινο χρώμα του αγώνα και της ανατροπής στο πάρκο Τρίτση. Οι Οργανώσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, καταφθάνουν συγκροτημένα στον χώρο της συγκέντρωσης, με τις προσυγκεντρώσεις τους από διαφορετικά σημεία του πάρκου. Με συνθήματα και σημαίες στα χέρια εισπράττοντας ένα θερμό χειροκρότημα από τους μεγαλύτερους σε ηλικία αγωνιστές, εργαζόμενους και συνταξιούχους που ήταν από νωρίς εκεί.

Οδηγητής ϐ Οκτώβρης 2017

Η λαϊκή πάλη είναι παντοδύναμη κι εμείς οι κομμουνιστές της έχουμε εμπιστοσύνη, ακόμη κι όταν ο αντίπαλος φαντάζει αυτός να είναι παντοδύναμος, ακόμη κι όταν το κίνημα δεν είναι στα πάνω του. Λέμε δηλαδή σε κάθε νέο το εξής πολλάκις επιβεβαιωμένο από την ιστορική πείρα: Ο αγώνας της νεολαίας, του λαού στη χώρα μας συνδέεται με ένα κόκκινο νήμα με όλες τις επαναστάσεις και τις

εξεγέρσεις που γνώρισε η ανθρωπότητα, για να ζήσουν οι λαοί καλύτερες μέρες. Αν βγουν συμπεράσματα από αυτή την τιτάνια πάλη που ενισχύουν την πάλη σήμερα, αν “πάρουμε μέτρα κι εμείς” θα γίνουν βήματα, “κι όσα δε φέρνει ο χρόνος όλος θα τα φέρει η στιγμή”. Είμαστε οι συνεχιστές αυτής της πορείας των λαών προς την τελική νίκη! Πότε ανηφορικής και πότε κατηφορικής, πότε με στροφές και στάσεις και πότε με τε-

ράστια άλματα προς τα εμπρός! Εμείς όμως δεν στεκόμαστε μουδιασμένοι, προσπαθούμε συνεχώς να κατακτούμε τη γνώση, να κατανοούμε τις εξελίξεις και να φτιάχνουμε το δικό μας σχέδιο μάχης, με έναν και μόνο σκοπό: “Η ανάγκη να γίνει ιστορία”! Το μέλλον θα ‘ρθει! Η νέα γενιά θα το ζήσει! Αυτό είναι αναμφισβήτητο. Το θέμα είναι αν θα κρατήσει πολύ ακόμα το

7

μαύρο μέλλον όπου οι καπιταλιστές θα συνεχίζουν να έχουν την εξουσία, να τσακίζουν τα δικαιώματα των εργαζόμενων και της νεολαίας, να διεξάγουν πολέμους... Ή θα ‘ρθει σχετικά πιο σύντομα το φωτεινό μέλλον, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, ο σοσιαλισμός-κομμουνισμός! Ο αγώνας μας είναι μέρος αυτού του αγώνα που δίνουν οι λαοί όλου του κόσμου!

ΝΙΚΟΣ ΑΜΠΑΤΙΕΛΟΣ

«Τα εκατοντάδες νέα παιδιά κατά τη διάρκεια των Φεστιβάλ που πήραν την απόφαση να οργανωθούν στην ΚΝΕ είναι καρφί στο μάτι του συστήματος» Φίλες και φίλοι, συντρόφισσες και σύντροφοι, Η μεγάλη επιτυχία των εκδηλώσεων του 43ου Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή μας γεμίζει με μεγάλη αισιοδοξία, μας δίνει δύναμη για τις μάχες που έχουμε μπροστά, γιατί έχουμε κυριολεκτικά μια ζωή να κερδίσουμε. Αυτή η επιτυχία θορύβησε ορισμένα παπαγαλάκια του συστήματος, τα οποία δεν μπόρεσαν να κρύψουν - για ακόμη μια φορά - το Φεστιβάλ και τη μεγάλη του επιρροή στη νεολαία. Τους κατανοούμε, δείχνουν τι πραγματικά φοβούνται. Να υπάρχει αντίπαλο δέος στην προσπάθειά τους οι νέοι και οι νέες να μη βλέπουν άλλη λύση έξω από τα όρια του συστήματος, να θεωρούν το καπιταλιστικό σύστημα ανίκητο και παντοτινό. Τους ενοχλεί η συνάντηση χιλιάδων νέων με την πολιτική του ΚΚΕ, η κοινή τους δράση με την ΚΝΕ στους χώρους που η νεολαία δίνει καθημερινή μάχη για να μορφωθεί, να σπουδάσει, να ζήσει. Πολύ περισσότερο τους ενοχλεί όταν η ΚΝΕ δυναμώνει με όλους τους τρόπους παντού.

Γιατί έτσι σπάει ο σχεδιασμός του συστήματος να στέκεται η νεολαία μουδιασμένη απέναντι στις εξελίξεις, να συμβιβάζεται με τα ψίχουλα, την ανεργία, την ακριβοπληρωμένη αμάθεια, ριγμένη στα ναρκωτικά και την παραίτηση. Τα εκατοντάδες νέα παιδιά κατά τη διάρκεια των Φεστιβάλ που πήραν τη μεγάλη απόφαση να οργανωθούν στην ΚΝΕ, την επαναστατική Οργάνωση Νεολαίας του ηρωικού ΚΚΕ είναι καρφί στο μάτι αυτού του συστήματος.

«Το μέλλον είναι εδώ! Είναι εδώ στο 43ο Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του “Οδηγητή”, σ’ αυτήν την όμορφη εικόνα από το φωτεινό μέλλον του κόσμου που αντικρίζουν οι χιλιάδες επισκέπτες του». Με αυτά τα λόγια ο Δ. Κουτσούμπας ανοίγει την ομιλία του, στη μεγάλη συγκέντρωση που θα θυμόμαστε για καιρό… μέχρι την επόμενη!

Απέναντι στις σάπιες αξίες και τα ιδανικά του συστήματος, το ΚΚΕ στην πράξη και όχι στα λόγια ανέδειξε και αναδεικνύει χιλιάδες παραδείγματα προς μίμηση. Χιλιάδες πρότυπα νέων σεμνών αγωνιστών, πρωτοπόρων στη μόρφωση, στον πολιτισμό, στον αγώνα. Νέων με βαθιά αγάπη προς τους ανθρώπους του μόχθου, εχθρούς του πλουτισμού και της σαπίλας, με βαθιά αγάπη προς τους καταπιεσμένους όλου του κόσμου. Με βαθιά πίστη στο δίκιο του εργάτη, με αισιοδοξία ακό-

μα και στις πιο δύσκολες συνθήκες ότι ο κόσμος μπορεί να αλλάξει, με βαθιά γνώση της πραγματικότητας. Δίκαια σήμερα κάθε Κνίτης και Κνίτισσα γεμίζει με υπερηφάνεια από την πορεία του Κόμματός μας, του ΚΚΕ, δίκαια κάθε μέλος και φίλος της ΚΝΕ γεμίζει με ενθουσιασμό από τη σχεδόν 50χρονη δράση της ΚΝΕ, από την δράση των νέων κομμουνιστών και κομμουνιστριών σε όλη την ιστορία. Ξέρουμε ταυτόχρονα καλά ότι επιφορτιζόμαστε σημαντικά καθήκοντα και βάζουμε υψηλούς στόχους. Οπλιζόμαστε με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα και απαιτητικότητα, ξεπερνώντας υποκειμενικές αδυναμίες, αντιπαλεύοντας αντικειμενικές δυσκολίες. Δίνουμε υπόσχεση, ότι στο επόμενο Φεστιβάλ μας, θα τιμήσουμε στην πράξη τα 100 χρόνια του Κόμματός μας, όπως του αρμόζει, με μία ΚΝΕ που στα 50 χρόνια ζωής και πρωτοπόρας δράσης της θα είναι ακόμη πιο δυνατή, πιο γερή και μαζική, ακόμη πιο ικανή να πρωτοστατεί στους αγώνες της νεολαίας, να διαπαιδαγωγεί τους πρωταγωνιστές της ζωής και του αγώνα για να πάρει η εργατική τάξη την εξουσία.

«Στον αγώνα ενωμένοι κι ας μη λείψει κανείς...» Με τις γροθιές υψωμένες υπό τον ήχο της “Διεθνούς” χιλιάδες άνθρωποι δώσαμε υπόσχεση συνέχισης και ενίσχυσης του αγώνα μέχρι την τελική νίκη.

8

Κορυφαία

αφιερώματα στο Φεστιβάλ πολιτιστικά γεγονότα της χρονιάς!

Μ

οναδικές στιγμές πρόσφεραν στους επισκέπτες του 43ου Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή τα αφιερώματα που πραγματοποιήθηκαν σε κάθε γωνιά του χώρου και ιδιαίτερα στις μεγάλες σκηνές. Μέσα από τα συγκεκριμένα αφιερώματα, η νεολαία ήρθε σε επαφή με το έργο κορυφαίων δημιουργών που στρατεύτηκαν με τη μεγάλη μας υπόθεση, που τραγούδησαν τους καημούς, τα βάσανα και τις ελπίδες του λαού μας. Οι πάνω από 100 καλλιτέχνες που συμμετείχαν έδωσαν τον καλύτερο

εαυτό τους, χαρίζοντας συγκινητικές, δυνατές και εκρηκτικές στιγμές στις χιλιάδες λαού και νεολαίας που συγκεντρώθηκαν μαζικά το τριήμερο 2122-23 Σεπτέμβρη στο Πάρκο Τρίτση, στο Ίλιον. Οι φετινές εκδηλώσεις δικαίωσαν και με το παραπάνω το χαρακτηρισμό του Φεστιβάλ της ΚΝΕ ως κορυφαίο πολιτικό και πολιτιστικό γεγονός, αντάξιο των υψηλών ιδανικών της κομμουνιστικής κοινωνίας που προβάλλει.

Συναυλία - Αφιέρωμα στον Μάνο Λοΐζο

φε

Η ΗΤ

ΗΓ

Ο∆

ΕΚΝ

στ ιβά λ

Η "Κεντρική Σκηνή" του Φεστιβάλ την τελευταία μέρα κλείνει με τη μεγάλη συναυλία - αφιέρωμα στον αξέχαστο τραγουδοποιό Μάνο Λοΐζο. Στη σκηνή ανέβηκαν ορισμένοι από τους πρώτους ερμηνευτές του έργου του, όπως οι Γιώργος Νταλάρας, Βασίλης Παπακωνσταντίνου και Μαρία Φαραντούρη. Μαζί τους ήταν η Ασπασία Στρατηγού. Στη συναυλία παρευρέθηκε και η κόρη του Μ. Λοΐζου, Μυρσίνη, η οποία παραχώρησε στην ΚΝΕ και το Φεστιβάλ ένα μοναδικό ακουστικό ντοκουμέντο, τον πατέρα της να δουλεύει πάνω στο "Δέντρο" σε στίχους Φώντα Λάδη.

100 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ

ΜΕΡΕΣ Μ ΕΡΕΣ ΠΟΥ ΠΟΥ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΑΝ ΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

Ξεχώρισε την Παρασκευή 22/9 στην "Κεντρική Σκηνή" η παρουσία της Χορωδίας της Παντείου με μαέστρο τον Γιάννη Βρυζάκη που παρουσίασαν "Τραγούδια για την Οκτωβριανή Επανάσταση", ξεσηκώνοντας το κοινό.

Οδηγητής ϐ Οκτώβρης 2017

9

Συναυλία-Αφιέρωμα στον Μίκη Θεοδωράκη Και στο χώρο του Φεστιβάλ ο Μίκης Θεοδωράκης! Ένα ανεπανάληπτο σε παλμό και δυναμική αλλά και καλλιτεχνική αξία αφιέρωμα στο σπουδαίο δημιουργό με τίτλο "Όταν σφίγγουν το χέρι", παρουσιάζεται στη "Κεντρική Σκηνή" το βράδυ της Πέμπτης. Ερμηνευτές ήταν οι Βασίλης Λέκκας, Κίτρινα Ποδήλατα και Ζωή Παπαδοπούλου.

Συναυλία-Αφιέρωμα στον Δημήτρη Μητροπάνο Συναισθηματικά φορτισμένη η συναυλία για τον μεγάλο των λαϊκών Δημήτρη Μητροπάνο. Στα αγαπημένα και πολυτραγουδισμένα τραγούδια του μας ταξίδεψαν οι Μίλτος Πασχαλίδης, Δημήτρης Μπάσης, Μελίνα Ασλανίδου, Βασίλης Κορακάκης και Κώστας Τριανταφυλλίδης. Παρούσα στο αφιέρωμα ήταν και η γυναίκα του μεγάλου τραγουδιστή.

Αφιέρωμα σε τραγούδια για την επαναστατική αλλαγή του κόσμου Παρών και ο Θάνος Μικρούτσικος το βράδυ της Παρασκευής στη "Κεντρική Σκηνή" στο αφιέρωμα με τα τραγούδια για την επαναστατική αλλαγή του κόσμου που ο ίδιος είχε επιμεληθεί καλλιτεχνικά. Μάλιστα συνόδευσε με το πιάνο του τους καλλιτέχνες Ρίτα Αντωνοπούλου, Κώστα Θωμαΐδη και Πάνο Μπούσαλη.

Όμορφο και ενδιαφέρον το αφιέρωμα στον ποιητή των τραγουδιών, Νίκο Γκάτσο, με τους Μανώλη Μητσιά και Καρυοφυλλιά Καραμπέτη στη "Λαϊκή Σκηνή". Ακολούθησε πολύωρο… ικαριώτικο γλέντι με τον Νίκο Φάκαρο με χορό ως αργά τη νύχτα.

Ξεσηκωτικό ήταν το hip-hop live των Rebellion Connexion και του Φρανκ που “τράνταξε” τη "Μαθητική Σκηνή" το βράδυ της Πέμπτης.

10

Το μήνυμα του 43 ου Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή

“αγκάλιασε” όλη την Ελλάδα!

Γ

ια 4 μήνες το μήνυμα του 43ου Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή ήχησε σε πάνω από 200 εκδηλώσεις σε γειτονιές, χωριά, μικρές και μεγάλες πόλεις σε όλη την Ελλάδα. Σε κάθε γωνιά της χώρας, μέλη και φίλοι της ΚΝΕ ετοίμασαν με κέφι και μεράκι, με ευρηματικότητα, φαντασία και επαναστατική αισιοδοξία, χωρίς σπόνσορες και χορηγούς, πετυχημένες και πολύμορφες φεστιβαλικές γιορτές συζητώντας και μεταφέροντας το μαχητικό μήνυμα του Φεστιβάλ, ότι «το μέλλον

Θεσσαλονίκη

ΜΕΡΕΣ Μ ΕΡΕΣ ΠΟ ΠΠΟΥ ΟΥ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΑΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

Η ΗΤ

ΗΓ

100 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ

Ο∆

φε στ

ΕΚΝ

ιβά

λ

Η αναγκαιότητα και επικαιρότητα του σοσιαλισμού σήμερα, 100 χρόνια από τη μεγάλη Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση, προβλήθηκαν πολύμορφα μέσα από τις τριήμερες εκδηλώσεις του 43ου Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή στη Θεσσαλονίκη, με τη συμμετοχή χιλιάδων νέων και ανθρώπων κάθε ηλικίας. Οι χιλιάδες επισκέπτες έζησαν το φανταστικό αποτέλεσμα που προκύπτει από το αντάμωμα της τέχνης με την πολιτική του ΚΚΕ, μέσα από το μεγάλο αυτό πολιτικό-πολιτιστικό γεγονός που παραμένει κορυφαίο στα 43 του χρόνια. Στο επίκεντρο των εκδηλώσεων βρέθηκε η συζήτηση που πραγματοποιήθηκε με τίτλο: “Ανατρέπουμε το παλιό, η εποχή των σοσιαλιστικών επαναστάσεων είναι μπροστά μας. Το ξέσπασμα της Mεγάλης Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης μέσα στις συνθήκες του Α’ Παγκοσμίου ιμπεριαλιστικού Πολέμου”, με ομιλήτρια την Αλέκα Παπαρήγα, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ. Το Φεστιβάλ κορυφώθηκε με μεγάλη πολιτική συγκέντρωση με ομιλητή τον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δ. Κουτσούμπα.

δε θα ‘ρθει από μονάχο του, αν δεν πάρουμε μέτρα κι εμείς...». Τίμησαν στην πράξη τα 100 χρόνια από τη Μεγάλη Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση, από τις μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο, συνδέοντας το χθες με το σήμερα και το αύριο. Γιατί είναι τα διδάγματα του χθες και η σιγουριά για την τελική νίκη των λαών αύριο που αποτελούν πηγή έμπνευσης, ορμής και αντοχής σήμερα, εφόδιο για τον αγώνα μας.

Οδηγητής ϐ Οκτώβρης 2017

Πάτρα

11

Με επιτυχία ολοκληρώθηκαν οι εκδηλώσεις του 43ου Φεστιβάλ ΚΝΕ - Οδηγητή στην Πάτρα, με πλήθος κόσμου να φτάνει στο ΤΕΙ Πάτρας για να παρακολουθήσει τις δραστηριότητές του. Τις καλύτερες εντυπώσεις αφήνει η κεντρική έκθεση με θέμα τα επιτεύγματα του Σοσιαλισμού κατά τον 20ό αιώνα, η οποία φτιάχτηκε με μεράκι και σκληρή δουλειά από τα μέλη της ΚΝΕ και μετέδωσε ζωντανά την ανωτερότητα του Σοσιαλισμού μέσα από ακριβή στοιχεία και βίντεο.

Βόλος Πραγματοποιήθηκαν οι εκδηλώσεις του 43ου Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή στον Βόλο. Το πλούσιο πρόγραμμα περιελάμβανε συναυλίες, αφιερώματα, συζητήσεις, εκθέσεις, παρουσιάσεις, παραστάσεις και εξελίχθηκε σε μια πλατιά συλλογική συζήτηση αφιερωμένη στα 100 χρόνια από τη μεγάλη νικηφόρα Οκτωβριανή Επανάσταση.

Λάρισα

Καλαμάτα

Πλήθος κόσμου πήρε μέρος στο Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του “Οδηγητή” στη Λάρισα, περιηγήθηκε στους χώρους του, παρακολούθησε συναυλίες και άλλες καλλιτεχνικές εκδηλώσεις. Η κεντρική πολιτική ομιλία έγινε από την Ελένη Μπέλλου, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, η οποία ανάμεσα σε άλλα τόνισε: «Αγοράστε, διαβάστε τις εκδόσεις μας, στο Περίπτερο της “Σύγχρονης Εποχής”. Κυρίως σκεφτείτε τις σημερινές σας ανάγκες, γίνετε μαχητές - διεκδικητές του δικού σας μέλλοντος, μην αφήνετε άλλους ν’ αποφασίζουν για εσάς...».

Με τη νεολαία να δίνει το στίγμα, αλλά και πλήθος κόσμου κάθε ηλικίας γέμισε για δυο μέρες το πάρκο του Λιμενικού στην Καλαμάτα, στις εκδηλώσεις του 43ου Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή. Αξιόλογα μαθητικά συγκροτήματα, λαϊκά μουσικά σχήματα, αλλά και “δυνατές” συναυλίες, πλαισίωσαν τις εκδηλώσεις, ανεβάζοντας τον παλμό: «Τώρα πρέπει να γίνουμε εμείς αυτό που περιμένουμε. ΚΝίτες και ΚΝίτισσες μπείτε μπροστά!», κάλεσε από σκηνής ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου ξεσηκώνοντας το νεανικό κοινό.

12

100 χρόνια μετά … το μέλλον είναι εδώ!

Τ

ο φεστιβάλ φέτος ήταν αφιερωμένο στις μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο, στα 100 χρόνια από τη Μεγάλη Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση. Και πάνω από όλα στα μέτρα που πρέπει να πάρουμε κι εμείς, ώστε να έρθει το μέλλον, η τελική νίκη του σοσιαλισμού-κομμουνισμού. Η πολυμορφία μέσα από την οποία αναδείχθηκε το κορυφαίο κοσμοϊστορικό γεγονός του 20ου αιώνα και στις εκδηλώσεις του κεντρικού φεστιβάλ, αφήνει ισχυρό θετικό αποτύπωμα, ενθουσιασμού, αλλά και κατανόησης της ανάγκης να ψάξουν και να μάθουν την αλήθεια για την Οκτωβριανή Επανάσταση χιλιάδες νέοι και νέες που ήρθαν πρώτη φορά σε επαφή με αυτό.

Κοσμοπλημμύρα στην Κεντρική Έκθεση του φεστιβάλ Με το που άνοιξαν οι πύλες του 43ου Φεστιβάλ, στο κέντρο του Πάρκου Τρίτση, δύο λέξεις μπορούσαν να περιγράψουν το πλήθος που ξεναγήθηκε στη μεγάλη, την κεντρική έκθεση για τα 100 χρόνια από την Οκτωβριανή Επανάσταση… Μεγάλη κοσμοσυρροή. Με σημείο έναρξης το μεγάλο ταμπλό με τη φράση «Άλλαξε τον κόσμο το ‘χει ανάγκη», κατά ομάδες οι επισκέπτες ξεναγήθηκαν στην έκθεση από στελέχη της ΚΝΕ. Το ενδιαφέρον τράβηξαν ιδιαίτερα …τα ρολόγια που έδειχναν την ώρα, όταν η Επανάσταση εξελισσόταν.

Πόλος έλξης το βιβλιοπωλείο της “Σύγχρονης Εποχής” Οι επισκέπτες του φεστιβάλ είχαν μία μεγάλη ευκαιρία να γνωριστούν με εκατοντάδες τίτλους, να ξεφυλλίσουν νέες και παλιότερες εκδόσεις, από βιβλία για πολύ μικρές ηλικίες μέχρι λογοτεχνικά, ιστορικά, στρατηγικής. Τις προτιμήσεις φέτος στο βιβλιοπωλείο της “Σύγχρονης Εποχής” συγκέντρωσαν οι εκδόσεις που σχετίζονται με τα 100 χρόνια από τη μεγάλη σοσιαλιστική επανάσταση. Έτσι, διακινήθηκαν εκατοντάδες αντίτυπα της νέας έκδοσης του ΚΣ της ΚΝΕ, "Αλήθειες και Ψέματα για τον Σοσιαλισμό.

4. Για τη σοσιαλιστική επανάσταση".

Στα βήματα της ιστορίας… Οι νέες και οι νέοι που επισκέφθηκαν το φεστιβάλ είχαν την ευκαιρία να βαδίσουν “Στα βήματα της Ιστορίας...”. Δηλαδή, κατασκευές που για πρώτη φορά φέτος τοποθετήθηκαν στο πάρκο που παραπέμπουν σε μεγάλα ιστορικά γεγονότα. Σ’ αυτές οπωσδήποτε ξεχώριζαν οι αναφορές στην Οκτωβριανή Επανάσταση. Ταμπλό με προσωπικότητες της ΕΣΣΔ, ήρωες και ηρωίδες του Κόκκινου Στρατού, άνθρωποι της Τέχνης, του Αθλητισμού, της Επιστήμης, ο πρώτος άνθρωπος που ταξίδεψε στο Διάστημα, ο ποιητής της Επανάστασης Βλ. Μαγιακόφσκι. Οι επισκέπτες σταματάνε και διαβάζουν τα βιογραφικά τους, η προσφορά τους προκαλεί δέος! Ακριβώς απέναντι “μαγνητίζουν” χιλιάδες μάτια τα ταμπλό με σοβιετικές αφίσες της περιόδου 1917-1921. Και όλα αυτά, παραδίπλα στο γιγαντιαίο αντίτυπο του Μανιφέστου του Κομμουνιστικού Κόμματος και στα γκράφιτι για τον Τσε.

Ο διεθνής αντίκτυπος της Οκτωβριανής Επανάστασης Η σημασία που είχαν οι «μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο» για τους κομμουνιστές όλου του κόσμου αναδείχθηκε στην εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στη Διεθνούπολη με τίτλο “Ο διεθνής αντίκτυπος της Μεγάλης Οκτωβριανής Επανάστασης” και εισηγητή τον Κώστα Σκολαρίκο, μέλος του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ. Στη Διεθνούπολη συμμετείχαν συνολικά 30 Κομμουνιστικές Νεολαίες και Αντιιμπεριαλιστικές Οργανώσεις Νεολαίας από την Ευρώπη, τη Λατινική Αμερική, την Αφρική και την Ασία, οι οποίες δήλωναν πως είναι τιμή τους να τιμούν τα 100 χρόνια της Οκτωβριανής Επανάστασης στην Ελλάδα από κοινού με την ΚΝΕ.

Οδηγητής ϐ Οκτώβρης 2017

Πλούσιες δραστηριότητες στο Μαθητικό Στέκι για την Οκτωβριανή Επανάσταση Γιατί να μας ενδιαφέρει σήμερα μια επανάσταση που έγινε πριν 100 χρόνια; Τι μπορούμε να διδαχθούμε από αυτή; Τα πρώτα ερωτήματα συνάντησαν ένα κύμα απαντήσεων από τους μαθητές που μίλησαν για το καινούργιο, το ξεχωριστό που έφερε η Οκτωβριανή Επανάσταση. «Σταμάτησε η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο», είπε κάποιος. «Δίδαξε ότι οι εργάτες έχουν μεγάλη δύναμη», πρόσθεσε ο επόμενος. «Μπορούμε να μαθαίνουμε από τα παλιά για να πάμε στα καινούργια», προέτρεψαν άλλοι. Αυτά και άλλα πολλά ειπώθηκαν κατά την συζήτηση με τον Κώστα Ρήγα, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ, στη συζήτηση στο Μαθητικό Στέκι. Μία από τις πολλές ξεχωριστές στιγμές του Φεστιβάλ ήταν η βράβευση των νικητριών ομάδων του 4ου Πανελλαδικού Διαγωνισμού Συλλογικής Ερευνητικής Διαδικασίας της ΚΝΕ και του “Οδηγητή” ο οποίος είχε τίτλο «Συναγωνιστείτε για ν’ ανοίξουμε ένα μονοπάτι για την αλήθεια, για το φως». Στο ένα από τα θέματα του διαγωνισμού, το “100 χρόνια από την Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση: Μύθοι και πραγματικότητα”, νικήτρια αναδείχθηκε η μαθητική ομάδα από το Λύκειο Βάμου Χανίων. Όπως είπε μία από τις μαθήτριες παραλαμβάνοντας το βραβείο, «μέσα από αυτή την εργασία μάθαμε κι εμείς πολλά πράγματα για την ιστορία και τις πρωτόγνωρες κατακτήσεις του πρώτου εργατικού κράτους σε ολόκληρη την ανθρωπότητα». Στις ομάδες που βραβεύτηκαν η ΚΝΕ πρόσφερε ένα αναμνηστικό που απεικόνιζε τον πίνακα “Ο λόγος του Λένιν” και στο οποίο αναγράφονταν τα λόγια του: «Η επανάσταση είναι η μεγαλύτερη μέθη της ανθρωπότητας. Αυτός που που τη γεύτηκε μία φορά, δεν ξεχνάει ποτέ τη γεύση της...». Ακόμη, μεγάλο ήταν το ενδιαφέρον για την πρωτότυπη διαδραστική έκθεση που φιλοξένησε το Μαθητικό Στέκι. Μέσα από ταμπλό, οθόνες και όμορφες κατασκευές, οι επισκέπτες της έκθεσης είχαν την ευκαιρία να μάθουν σημαντικά πράγματα για τη Σοσιαλιστική Επανάσταση στη Ρωσία, τον Λένιν και τη σοσιαλιστική οικοδόμηση στην ΕΣΣΔ.

13

Οι καρποί του Οκτώβρη στην Τέχνη Μία ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα εκδήλωση μέσα από την οποία αναδείχτηκε πως ο σοσιαλισμός είναι το μόνο κοινωνικό σύστημα που μπορεί να δημιουργήσει τους όρους για μία χωρίς προηγούμενο διάδοση της Τέχνης σε όλες τις μορφές της είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν οι επισκέπτες του Φεστιβάλ στο στέκι του Πολιτισμού, τη δεύτερη μέρα των εκδηλώσεων.

Κεντρική ομιλήτρια στην εκδήλωση που είχε θέμα “Οι κόκκινοι καρποί του Οκτώβρη στην Τέχνη και τον Πολιτισμό” ήταν η Ελένη Μηλιαρονικολάκη, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υπεύθυνη του Τμήματος Πολιτισμού της ΚΕ. Στη διάρκεια της εκδήλωσης που κέντρισε το ενδιαφέρον του κοινού, διαβάστηκαν από τους ηθοποιούς, Ήρα Ρόκκου και Μίλτο Δημουλή, αποσπάσματα των Μπ. Μπρεχτ, Τζον Ριντ, Ν. Καζαντζάκη, Μπεζιμένσκι, Μαγιακόφσκι, Βάρναλη, Φωτιάδη. Στο χώρο του πολιτισμού επίσης, οι επισκέπτες του φεστιβάλ γνώρισαν βασικά έργα της περιόδου 1910-1930, τα κύρια ρεύματα και τους εκφραστές τους, διαπίστωσαν τον αντίκτυπο της Οκτωβριανής Επανάστασης, την ώθηση που έδωσε στην ανάπτυξη της Τέχνης. Δίπλα σε αυτά υπήρχαν τέσσερις κατασκευές που αποτελούν έργο ομάδας ΚΝιτών μηχανικών. Εκτός από την κατασκευή του πύργου του Τάτλιν, που συγκέντρωσε τα βλέμματα ως ένα σημαντικό επίτευγμα, υπήρχαν αναπαραστάσεις κατασκευών του Κλούτσις, όπως και αναπαράσταση της κατασκευής της Πόποβα που είχε δημιουργηθεί ως σκηνικό θεατρικής παράστασης. Στο στέκι Πολιτισμού πραγματοποιήθηκε επίσης συναυλία κλασικής μουσικής με έργα Σοβιετικών συνθετών όπως Σ. Προκόφιεφ, Ντ. Σοστακόβιτς, Α. Χατζατουριάν, Σβιρίντοφ, από νέους μουσικούς. Επιχειρήθηκε ακόμη, με μεγάλη επιτυχία η μεταφορά στη θεατρική σκηνή του μνημειώδους βιβλίου του Τζον Ριντ «10 μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο» από τη Θεατρική Ομάδα και την Τομεακή Οργάνωση Καλλιτεχνών της ΚΝΕ.

Συζητώντας για τις αλήθειες και τα ψέματα για τη Σοσιαλιστική Επανάσταση Με τη φωνή του Λένιν… Λίγο πριν τη μεγάλη πολιτική συγκέντρωση… Ένα συγκλονιστικό ηχητικό ντοκουμέντο, ένα βίντεο με τη φωνή του Λένιν προβάλλεται από τη γιγαντοοθόνη της κεντρικής εξέδρας. Ο ηγέτης των μπολσεβίκων εξηγεί τι είναι η σοσιαλιστική εξουσία και σημειώνει ότι η ουσία της συνίσταται στο ότι για πρώτη φορά το κράτος διοικείται από τις τάξεις που καταπίεζε ο καπιταλισμός. Ο κόσμος ξεσπά σε χειροκροτήματα... Το βίντεο συνεχίζεται με πλάνα από την εξέγερση, από την οικοδόμηση του σοσιαλιστικού κράτους, με το πλάνο της Κόκκινης Σημαίας να κατεβαίνει από το Κρεμλίνο σηματοδοτώντας τις αντεπαναστατικές ανατροπές. Και τότε, το ιστορικό πρωτοσέλιδο του “Ριζοσπάστη” της επόμενης μέρας, το οποίο αναγράφει «Ελπίδα η πάλη των λαών»... Το μήνυμα είναι σαφές: Συνεχίζουμε για τη νίκη, το σοσιαλισμό-το κομμουνισμό. Η προβολή τελειώνει και οι χιλιάδες επισκέπτες ξεσπούν σε συνθήματα “Το μέλλον μας δεν είναι ο καπιταλισμός, είναι ο νέος κόσμος, ο σοσιαλισμός”.

Μεγάλο γεγονός στο Φεστιβάλ ήταν η κεντρική συζήτηση που έγινε στη “Λαϊκή Σκηνή”, με θέμα: “Αλήθειες και ψέματα για τη σοσιαλιστική επανάσταση”. Θέματα που ο συσχετισμός δύναμης σ’ αυτό που αποκαλείται “δημόσιος διάλογος” δεν επιτρέπει καν να συζητούνται, έγιναν “λιανά” σε μια κουβέντα που κράτησε πάνω από μια ώρα. Ένα πλήθος ανθρώπων γέμισε το χώρο όχι μόνο ως θεατής-ακροατής, αλλά και πήρε μέρος σε μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα συζήτηση, στην οποία εισηγήθηκαν ο Μάκης Παπαδόπουλος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και ο Λουκάς Αναστασόπουλος, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ.

Κουίζ ερωτήσεων για την Επανάσταση στον χώρο ΑΕΙ-ΤΕΙ “Σε ποια μορφή Τέχνης έδωσαν ιδιαίτερη βαρύτητα οι μπολσεβίκοι μετά την Επανάσταση;”, “Πώς λεγόταν το καταδρομικό της Επανάστασης;”, “Πότε νικήθηκε ο αναλφαβητισμός στην ΕΣΣΔ;” ήταν μερικές ενδεικτικές ερωτήσεις, στο σχετικό κουίζ που φιλοξενήθηκε στο χώρο ΑΕΙ-ΤΕΙ.

2

14

Η ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΟΚΤΩΒΡΗ ΠΟΥ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

Ερωτήσεις - Απαντήσεις για την Σοσιαλιστική Επανάσταση

Σ

ε λίγες μέρες, συμπληρώνονται 100 χρόνια από την Μεγάλη Οχτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση. Η πείρα της Οχτωβριανής Επανάστασης απαντάει στα ερωτήματα πολλών νέων σήμερα, για το πώς θα μπορέσει η ζωή και το μέλλον τους να καλυτερεύσει, να βγουν από το αδιέξοδο που σήμερα βρίσκονται. Ακριβώς για αυτό η επέτειος της Οκτωβριανής Επανάστασης έχει μπει στο μάτι του κυκλώνα από αστικά και οπορτουνιστικά επιτελεία, που προσπαθούν να πείσουν ακριβώς αυτούς τους νέους που σήμερα λένε ότι «κάτι πρέπει να αλλάξει» ότι ο σοσιαλισμός «απέτυχε», ότι ο καπιταλισμός είναι το καλύτερο σύστημα που μπορούμε να έχουμε. Ας σκεφτούμε μερικά από όσα λένε....

1

“Αφού ο σοσιαλισμός είναι ένα τόσο καλό σύστημα όπως λένε οι κομμουνιστές, γιατί απέτυχε;”

Ο σοσιαλισμός είναι μια κοινωνία που η πάλη του παλιού με το νέο κόσμο ακόμα είναι σε εξέλιξη: οι κομμουνιστικές - σοσιαλιστικές σχέσεις δεν έχουν επικρατήσει πλήρως, ενώ ακόμα υπάρχουν και υπολείμματα της παλιάς καπιταλιστικής κοινωνίας. Η παραγωγή ακόμα δεν έχει αναπτυχθεί τόσο ώστε να μπορεί να καλύπτει τις ολοένα διευρυνόμενες ανάγκες όλου του πληθυσμού, ενώ υπάρχουν ακόμα ομάδες οι οποίες είχαν συμφέρον από την παλιά κοινωνία, κέρδιζαν από αυτήν. Άρα, λοιπόν, το νέο παλεύει να επικρατήσει πλήρως, ενώ το παλιό προσπαθεί να βγει ξανά στο προσκήνιο. Ειδικά για την ΕΣΣΔ πρέπει να σκεΥδροηλεκτρικός σταθμός στον Δνείπερο

φτούμε ότι αποτέλεσε την πρώτη πιο ολοκληρωμένη προσπάθεια οικοδόμησης του σοσιαλισμού, κάτι το οποίο έφερε αντικειμενικά την εργατική τάξη και το Κόμμα των μπολσεβίκων αντιμέτωπο με πολλά ερωτήματα τα οποία πρώτη φορά αντιμετώπιζε η ανθρωπότητα. Τα προβλήματα γραμμής στο Διεθνές Κομμουνιστικό Κίνημα, η εξωτερική πίεση των υπόλοιπων ιμπεριαλιστικών κρατών αλλά και ομάδων που είχαν συμφέρον από την ανατροπή του σοσιαλισμού και βρίσκονταν στην ίδια τη χώρα, σε συνδυασμό με την απώλεια μεγάλου αριθμού έμπειρων κομματικών στελεχών στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι οποίοι βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή των πολεμικών μετώπων, δεν βοήθησε το νεαρό σοσιαλιστικό κράτος να απαντήσει σε σωστή κατεύθυνση τα ερωτήματα αυτά. Αντί η λύση αυτών των ερωτημάτων

να αναζητηθεί προς τα εμπρός, προς την επέκταση και ισχυροποίηση των κομμουνιστικών σχέσεων παραγωγής και κατανομής, αναζητήθηκε προς τα πίσω, στην αξιοποίηση εργαλείων και σχέσεων παραγωγής του καπιταλισμού. Σταδιακά η δυναμική της σοσιαλιστικής οικονομίας αποδυναμώθηκε. Ο Κεντρικός σχεδιασμός αδυνάτισε. Αποδυναμώθηκε η εργατική εξουσία, δηλαδή αδυνάτιζε το κύτταρο της εξουσίας, η οργάνωση και η συζήτηση των εργαζομένων στους τόπους δουλειάς. Στη βάση αυτή δημιουργήθηκαν ή ισχυροποιήθηκαν ομάδες στην κοινωνία που είχαν συμφέρον από την ανατροπή του σοσιαλισμού. Ο σοσιαλισμός παρά τις αδυναμίες που εμφανίστηκαν στην οικοδόμησή του αποδείχθηκε σύστημα ανώτερο από την βαρ-

βαρότητα του καπιταλισμού. Οι κατακτήσεις των εργαζομένων στις σοσιαλιστικές χώρες, ακόμη και σήμερα, παραμένουν “άφταστες” στον καπιταλιστικό κόσμο. Η ΕΣΣΔ παρά την “καμένη γη” που παρέλαβε από το προηγούμενο καπιταλιστικό σύστημα, κατόρθωσε πολύ γρήγορα να αναπτύξει την σοσιαλιστική παραγωγή και να εξασφαλίσει ένα από τα ανώτερα βιοτικά επίπεδα για το λαό της. Αρκεί να αναλογιστούμε ότι ένας κατά βάση αναλφάβητος λαός έφτασε στο φεγγάρι! Η νίκη της αντεπανάστασης δεν αναιρεί το χαρακτήρα της εποχής και την προσφορά του σοσιαλισμού του 20ού αιώνα! Οδηγηθήκαμε στις ανατροπές όχι επειδή απέτυχαν οι σοσιαλιστικές σχέσεις στην παραγωγή, αλλά επειδή δεν προχώρησε το βάθεμα και η επέκτασή τους.

3

2

Οδηγητής ϐ Οκτώβρης 2017

“Με την επανάσταση και την οικοδόμηση του σοσιαλισμού χτυπιέται η δημοκρατία, περνάμε σε ένα ανελεύθερο καθεστώς;”

Το πραγματικό ερώτημα είναι: “Δημοκρατία και ελευθερία για ποιον;” Στον σοσιαλισμό, για ένα πολύ μικρό τμήμα του πληθυσμού, για τους εκμεταλλευτές, που θα έχουν χάσει την εξουσία τους και θα θέλουν να ανατρέψουν την εξουσία της εργατικής τάξης και να συνεχίσουν να ξεζουμίζουν το λαό και τα λαϊκά στρώματα, δεν υπάρχει ελευθερία. Από την άλλη, ας αναλογιστούμε σήμερα κατά πόσο υπάρχει ελευθερία και δημοκρατία: - Πόσο δημοκρατικό και ελεύθερο είναι να χτυπιούνται οι συνταξιούχοι από τα ΜΑΤ έξω από το Σύνταγμα επειδή ζητάνε να μην μειωθεί κι άλλο η σύνταξή τους; - Πόσο δημοκρατικό και ελεύθερο είναι να τιμωρούνται οι μαθητές με 80 ώρες κοινωνικής εργασίας, επειδή “τόλμησαν” να αγωνιστούν για ένα σχολείο που να μορφώνει;

- Πόσο δημοκρατικό και ελεύθερο είναι 9 στις 10 απεργίες να κηρύσσεται παράνομη επειδή οι εργάτες και τα υπόλοιπα λαϊκά στρώματα αγωνίζονται για την επιβίωσή τους; - Πόσο δημοκρατικό και ελεύθερο είναι μια δίκη των φασιστών της ΧΑ για τη δολοφονία του Π. Φύσσα και την επίθεση σε άλλους αγωνιστές να κρατάει πάνω από 3 χρόνια, την ίδια στιγμή που ο κομμουνιστής δήμαρχος της Πάτρας κάθισε στο εδώλιο του κατηγορουμένου εν μια νυκτί, ύστερα από καταγγελία από τους φασίστες γιατί εμπόδισε τη δράση τους; - Πόσο ελεύθερος είναι ένας νέος σήμερα να κάνει αυτό που θέλει, να αναπτύξει ενδιαφέροντα του όταν οι τσέπες

οι δικές του και της οικογένειάς του είναι άδειες; Το πραγματικό δίλημμα είναι είτε αστική δημοκρατία, δηλαδή δικτατορία της εξουσίας των εκμεταλλευτών του λαού, είτε εργατική δημοκρατία δηλαδή καταπίεση των εκμεταλλευτών από την πλειοψηφία της κοινωνίας. Σήμερα οι εκλογές και οι άλλες διαδικασίες της αστικής δημοκρατίας, προβάλλονται σαν θεσμοί μέσα από τους οποίους ο καθένας μπορεί να συμμετάσχει στην εξουσία και να αποφασίσει για την κυβέρνηση και για το μέλλον του. Είναι όμως πραγματικά έτσι; Η συνείδηση, η “κοινή γνώμη” πόσο ελεύθερα δημιουργείται; Πόσοι έχουν τηλεοπτικά κανάλια για να επιδράσουν

3

15

στη συνείδηση των εργαζομένων, πόσοι είναι μεγαλομέτοχοι ομίλων για να απειλούν με απολύσεις και να υπόσχονται νέες προσλήψεις, πόσοι είναι ιδιοκτήτες μεγάλων ποδοσφαιρικών ομάδων χρησιμοποιώντας τις για να ασκήσουν επιρροή στο λαό; Αλλά ακόμα και αν μέσα σε αυτόν τον κλοιό ο εργαζόμενος συνειδητοποιήσει την καταπίεσή του και αντιδράσει, ζητήσει την κάλυψη των αναγκών του τον περιμένει η καταστολή. Από την άλλη, ο σοσιαλισμός αποτελεί μια ανώτερου τύπου δημοκρατία. Η οικοδόμηση του σοσιαλιστικού κράτους απαιτεί νέα όργανα με την ενεργό συμμετοχή των εργαζομένων στη λήψη και στον έλεγχο των αποφάσεων. Ο καθένας πλέον, μπορεί συνειδητά να αποφασίζει για τη ζωή του καταλαβαίνοντας τι είναι το καλό για την κοινωνία και την εξέλιξη αυτής, μπορεί να ικανοποιεί τις ανάγκες του. Για να γίνει αυτό αρκεί να καταργηθεί η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, να οικοδομηθεί η σοσιαλιστική κοινωνία που θα βασίζεται στον κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας, την κατάργηση της καπιταλιστικής εξουσίας και τον εργατικό έλεγχο στην παραγωγή.

“Ακούγονται καλά αυτά που προτείνει το ΚΚΕ αλλά δεν θα ήταν καλύτερα να μην γίνουν με βία; Δεν υπάρχει κάποιος άλλος τρόπος πιο ειρηνικός;”

Μπορεί κάποιος να αναρωτηθεί: “Απέναντι στην επίθεση στα δικαιώματά τους που δέχεται ο εργαζόμενος, τα λαϊκά στρώματα, η νεολαία, το εργατικό κίνημα, απέναντι στην καταστολή που υφίσταται, πως πρέπει να απαντήσουν;” Οι δρόμοι που μπορούν να διαλέξουν είναι δύο. Από την μία είναι ο δρόμος της ρήξης, του αγώνα για την κάλυψη των σύγχρονων αναγκών και της κοινωνικής απελευθέρωσης της εργατικής τάξης, και από την άλλη είναι η ψεύτικη ελπίδα ότι μέσα από το κοινοβούλιο, μέσα από διαλόγους και διαπραγματεύσεις μπορεί κάτι να κερδηθεί. Σήμερα η ίδια η πείρα μας αποδεικνύει ακριβώς αυτό: ότι η εργατική τάξη, η νεολαία δεν μπορεί να ελπίζει στην αστική δημοκρατία, το αστικό κράτος, τις κυβερνήσεις, τα κοινοβούλια, για να αλλάξει την ζωή της. Το παράδειγμα με την ανάδειξη του ΣΥΡΙΖΑ σε κυβέρνηση το 2015 επιβεβαίωσε τα παραπάνω καθώς όχι μόνο δεν προχώρησε στην ανακούφιση των λαϊκών στρωμάτων σύμφωνα με τα όσα έλεγε, αλλά κλιμάκωσε την αντιλαϊκή επίθεση.

κ.ά.). Η Μαρία Αντουανέτα και ο Λουδοβίκος δεν έφυγαν από το προσκήνιο της ιστορίας με κάποιον κοινωνικό διάλογο ή δημοψήφισμα, αλλά με τη Γαλλική επανάσταση και τον ένοπλο λαό. Με επανάσταση θα ξεκουμπιστούν από το προσκήνιο και τα σημερινά κοινωνικά παράσιτα, οι καπιταλιστές, για να ανοίξει ο δρόμος για το φωτεινό μέλλον του κόσμου, τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό.

Ο μόνος τρόπος για να ανοίξει ο δρόμος της κοινωνικής απελευθέρωσης είναι η πάλη για τις σύγχρονες ανάγκες του λαού και της νεολαίας που φτάνει μέχρι και τη σχεδιασμένη και οργανωμένη επίθεση της εργατικής τάξης και των κοινωνικών συμμάχων της για την ανατροπή της εξουσίας της αστικής τάξης. Ο δρόμος αυτός αντικειμενικά περνά μέσα από το επαναστατικό τσάκισμα του αστικού κράτους, τους νόμους του, τις δομές του, τις κυβερνήσεις του και όλους τους θεσμούς του, που είναι φτιαγμένα

για να υπηρετούν την αστική τάξη, τα αφεντικά. Η αστική τάξη και τα επιτελεία της, που σήμερα φωνάζουν υπέρ της καταστολή της επαναστατικής δράσης της εργατικής τάξης και του λαού, αποσιωπούν τον τρόπο με τον οποίο οι ίδιοι εδραίωσαν την εξουσία τους. Στο πέρασμα από την φεουδαρχία στον καπιταλισμό, η άνοδος της αστικής τάξης στην εξουσία, έγινε με βίαιες επαναστάσεις (Αγγλική Επανάσταση 1641, Γαλλική Επανάσταση 1789, Επανάσταση 1821 στην Ελλάδα

1917-2017

100 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ

ΟΚΤΩΒΡΙΑΝΗ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

Οι ντίλερ των επιχειρηματιών…

Τ

ο τελευταίο διάστημα γίναμε θεατές ενός “εντυπωσιακού σλάλομ” του πρωθυπουργού Α. Τσίπρα, με επισκέψεις σε καπιταλιστικές επιχειρήσεις (Apitvita, Παπαστράτος κ.α.) και συναντήσεις με τραπεζικά - επιχειρηματικά στελέχη, που κορυφώθηκε με την επίσκεψη Μακρόν και την ομιλία Τσίπρα στη ΔΕΘ, ενώ μέσα στον Οκτώβρη αναμένεται η επίσκεψη του πρωθυπουργού στις ΗΠΑ. Πίσω από τους πανηγυρισμούς για την «εμπιστοσύνη που μας δείχνουν οι αγορές» και τις χιλιοειπωμένες υποσχέσεις για «έξοδο από τα μνημόνια το 2018», κρύβουν τη νέα επίθεση που προετοιμάζεται απέναντι στα δικαιώματα των εργατικών - λαϊκών στρωμάτων, πράγμα που αποτελεί και το βασικό “προαπαιτούμενο” για να έρθει η “πολυπόθητη” ανάπτυξη στα κέρδη των καπιταλιστών.

Εκβιάζουν τον λαό και του πλασάρουν “κούφιες” υποσχέσεις Σε ένα γνώριμο σκηνικό, προσπάθειας εκφοβισμού του λαού, έτσι ώστε να δεχθεί αυτό που του ετοιμάζουν, έχει βγει στο προσκήνιο η συζήτηση για το αν είναι βιώσιμο ή όχι το τραπεζικό σύστημα στην Ελλάδα, αν έχουν οι τράπεζες, δηλαδή, αρκετά κεφάλαια για να στηρίξουν τους επιχειρηματικούς ομίλους. Έτσι, με τον μπαμπούλα των κόκκινων δανείων και τα σενάρια για νέα ανακεφαλαιοποίηση, ακόμα και “κούρεμα” καταθέσεων, καλούν τον λαό να δεχτεί τη χαλάρωση της νομοθεσίας για την προστασία της κατοικίας του από πλειστηριασμούς, που έρχεται να προστεθεί στο σύνολο των αντιλαϊκών μέτρων των μνημονίων, που έχουν φορτώσει στην πλάτη του όλα αυτά τα χρόνια. Ταυτόχρονα προχωρά και το εμπόριο ελπίδας από την κυβέρνηση και τα στελέχη της, που κλίνουν σε όλες τις πτώσεις την “υγιή επιχειρηματικότητα” και τη “δίκαιη” καπιταλιστική ανάπτυξη, προσπαθώντας να πείσουν τους εργαζόμενους, πως τάχα έχουν να λαμβάνουν από την ανάπτυξη των κερδών των καπιταλιστών. Ανάμεσα σε αυτά τα “φωτεινά” παραδείγματα είναι και η καπνοβιομηχανία “Παπαστράτος” (θυγατρική της Philip Morris), που επισκέφτηκε ο πρωθυπουργός το προηγούμενο διάστημα. Και μάλι-

στα, μας την παρουσίασε σαν πρότυπο εταιρείας που δήθεν δε λειτουργεί με αποκλειστικό σκοπό το κέρδος, αλλά έχει ως στόχο και την ευημερία των εργαζομένων. Μόνο που “ξέχασε” να πει, πως η επιχείρηση ανάγκασε πρόσφατα τους εργαζομένους να υπογράψουν νέα επιχειρησιακή σύμβαση, σύμφωνα με την οποία τους αναλογεί μόνο ένα ελεύθερο Σαββατοκύριακο τον μήνα, αλλά και δύο 12ωρες βάρδιες μέσα στον μήνα. Το κέρδος των καπιταλιστών προϋποθέτει την κακοπληρωμένη δουλειά, το

τσάκισμα των δικαιωμάτων των νέων εργαζομένων, τα ωράρια - λάστιχο, την εντατικοποιημένη εργασία χωρίς μέτρα προστασίας, που καταδικάζει εργάτες στον θάνατο. Δηλαδή, όλα όσα βλέπουμε και σήμερα στους κερδοφόρους κλάδους, όπως ο τουρισμός.

“Σκυλοκαυγάς” με τελικό στόχο τον αποπροσανατολισμό του λαού Την ώρα που η κυβέρνηση δίνει τα ρέστα της στο χτύπημα των δικαιωμάτων των εργαζομένων και τη φοροαφαίμαξη του λαού, με στόχο την εξυπηρέτηση των αναγκών του κεφαλαίου, οι επίδοξοι “μνηστήρες” της ΝΔ την κατηγορούν για... έλλειψη αποφασιστικότητας και λένε ότι δήθεν δε θέλει τις επενδύσεις. Η κυβέρνηση από την πλευρά της αξιοποιεί τους επαίνους του Ντάισελμπλουμ και των αξιωματούχων της Ε.Ε. για τις επιδόσεις της, με τη ΝΔ να ανταπαντά με υπόσχεση παραπάνω μέτρων. Βέβαια, όσο περισσότερο συγκλίνουν ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ στη στρατηγική εξυπηρέτησης των συμφερόντων των επιχειρηματικών ομίλων, τόσο περισσότερο σηκώνουν τους τόνους για τη διαχείριση των σκανδάλων και τη διαφθορά, προσπαθώντας να θολώσουν τα νερά και να βάλουν τον λαό

Προετοιμάζοντας τη “δίκαιη ανάπτυξη” στην Ελλάδα...

στο κάλπικο δίλημμα να διαλέξει διαχειριστή της βαρβαρότητας.

Βάζουμε μπροστά το δικό μας συμφέρον Όσο προχωράει η προετοιμασία τους για τη νέα επίθεση που φέρνουν, άλλο τόσο πρέπει να προχωρήσει και η δικιά μας προετοιμασία για να αναμετρηθούμε με αυτήν την πολιτική. Το επόμενο διάστημα θα είναι πολύ κρίσιμο για την οργάνωση της πάλης στους χώρους δουλειάς και μόρφωσης που συγκεντρώνεται η νεολαία, έτσι ώστε να μην υποκύψει ο λαός τόσο στον φόβο, όσο και στις ψεύτικες υποσχέσεις. Να απορρίψει τον ξένο για τα συμφέροντά του καβγά για το ποιος είναι ο καλύτερος φίλος των επενδυτών. Να μην τσιμπήσει στα φούμαρα περί “δίκαιης” ανάπτυξης, που σε ένα άδικο σύστημα δεν μπορεί να υπάρξει. Μόνος δρόμος είναι η ενίσχυση του εργατικού κινήματος, της συμμαχίας εργαζόμενων, αυτοαπασχολούμενων, φτωχών αγροτών απέναντι σε παλιά και νέα αντιλαϊκά μέτρα. Σε αυτή τη μάχη, στην πρώτη γραμμή θα βρίσκονται οι κομμουνιστές μαζί με πρωτοπόρους αγωνιστές από κάθε τόπο δουλειάς και κλάδο.

60%

των νέων προσλήψεων είναι με ευέλικτες μορφές απασχόλησης

Οι σπουδαστές στη Μαθητεία του ΟΑΕΔ αμείβονται με 11€ μεροκάματο. Πάνω από 127 χιλιάδες νέοι αμείβονται με λιγότερα από 100€ το μήνα!

στο

21,7% η επίσημη ανεργία

στο

45,5% η ανεργία των νέων

Κατάργηση της κυριακάτικης αργίας

Οδηγητής ϐ Οκτώβρης 2017

17

Πυρηνικά στον Άραξο;

Ούτε να το σκέφτεστε!

Μ

ια εξαιρετικά επικίνδυνη εξέλιξη προέκυψε τον περασμένο μήνα, καθώς υπάρχουν βάσιμες ενδείξεις για την προετοιμασία και τον εκσυγχρονισμό της στρατιωτικής βάσης του Αράξου δίπλα στην Πάτρα, ώστε να “φιλοξενήσει” πυρηνικά όπλα. Ήδη από τις 15/9 ο Δημήτρης Κουτσούμπας στη συνέντευξή του στη ΔΕΘ κατήγγειλε δημόσια αυτούς τους σχεδιασμούς λέγοντας: «(...) θα θέλαμε να ρωτήσουμε και να καταγγείλουμε, ταυτόχρονα, γιατί η κυβέρνηση δεν βγάζει τσιμουδιά για το γεγονός ότι έχει προχωρήσει η συντήρηση, επισκευή και ο εκσυγχρονισμός της βάσης του Αράξου, προκειμένου, όπως φημολογείται, να εγκατασταθούν εκεί τα αμερικανικά πυρηνικά όπλα, που ο ελληνικός λαός και με την πάλη του τα είχε διώξει προηγούμενες δεκαετίες».

Σιωπή και διαψεύσεις Σε αυτή τη σοβαρή καταγγελλία η κυβέρνηση επέλεξε να σωπάσει με αποτέλεσμα ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ να φέρει ξανά το θέμα σε συνεδρίαση της Βουλής στηλιτεύοντας τη στάση κυβέρνησης και αντιπολίτευσης: «Τι θα γίνει με το ζήτημα του εκσυγχρονισμού, εκτός της συντήρησης, των υποδομών του Αράξου, προκειμένου να καταστούν ξανά κατάλληλες για τη μεταφορά πυρηνικών κεφαλών εκεί; (...) Τι ακριβώς σας λένε οι φίλοι σας οι Αμερικάνοι, που κλιμάκιά τους συχνά - πυκνά περιδιαβαίνουν για έλεγχο εκεί; Το έχουμε καταγγείλει με τον πιο επίσημο τρόπο αλλά μέχρι τώρα δεν βγάλατε κιχ. Όλοι σας». Η σιωπή συνεχίστηκε μέχρι που... φιλοτιμήθηκε να απαντήσει ο αναπληρωτής υπουργός άμυνας Δ. Βίτσας, ο οποίος εξέθεσε συνολικά την κυβέρνηση με τους ψεύτικους ισχυρισμούς του, αποδεικνύοντας πως δεν χωρά κανείς εφησυχασμός στο συγκεκριμένο ζήτημα. Χρησιμοποίησε έωλα επιχειρήματα του τύπου: «Μετά την περίοδο της δικτατορίας δεν υπάρχουν πυρηνικά όπλα στην αεροπορική βάση του Αράξου, ούτε πρόκειται να υπάρξουν, ούτε υπάρχει κάποιος σχεδιασμός (...)». Ωστόσο το Υπουργείο Άμυνας δήλωνε το 2001: «Τον Μάιο του 2001 απομακρύνθηκαν και οι τελευταίες πυρηνικές κεφαλές από τη βάση στον Άραξο». Ουσιαστικά παραδεχόταν ότι τότε υπήρχαν πυρηνικά στον Άραξο, καταρρίπτοντας τα λεγόμενα του αναπληρωτή υπουργού. Η ύπαρξη πυρηνικών στη συγκεκριμένη βάση της Δ. Ελλάδας είναι μια ιστορία που ξεκινά στις αρχές του ‘90. Τότε μόνο

ο “Ριζοσπάστης” ξεμπρόστιασε στον ελληνικό λαό τις κινήσεις των ΗΠΑ, που με άκρα μυστικότητα μετέφεραν πυρηνικές κεφαλές στην Ελλάδα.

Μια ιστορία που έχει συνέχεια... Η αστική τάξη της χώρας μας σταθερά προσανατολισμένη στη συμμαχία με τις ΗΠΑ και στις κατευθύνσεις των ιμπεριαλιστών του ΝΑΤΟ και της ΕΕ έχει προσφέρει αρκετές φορές “γη και ύδωρ” για τις στρατιωτικές επιχειρήσεις τους. Η σημερινή συγκυβέρνηση πηγαίνει ένα βήμα παραπέρα, αφού στο όνομα της γεωστρατηγικής αναβάθμισης της χώρας έχει προχωρήσει μια σειρά σχεδιασμούς που μπλέκουν τον λαό μας ακόμα πιο πολύ στους επικίνδυνους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς: Τόλμησαν να μιλήσουν για νέα ΝΑΤΟϊκή βάση στην Κάρπαθο. Έφεραν το ΝΑΤΟ στο Αιγαίο δήθεν για να ελέγχει τις προσφυγικές ροές. Έχουν συμμετάσχει σε μια σειρά ΝΑΤΟϊκές ασκήσεις, ενώ

To πρωτοσέλιδο του "Ριζοσπάστη" τον Απρίλιο 1995 που αποκάλυπτε την ύπαρξη πυρηνικών στον Άραξο.

παίρνουν συγχαρητήρια, γιατί η χώρα μας δαπανά τακτικά πάνω από 2 δισ. ευρώ για τους ΝΑΤΟϊκούς εξοπλισμούς. Αναβάθμισαν τη βάση της Σούδας με σκοπό να μεταφερθεί πολεμικός εξοπλισμός και υποδομές από την τουρκική βάση του Ιντσιρλίκ. Επομένως, η ενδεχόμενη εγκατάσταση πυρηνικών κεφαλών στον Άραξο δεν έρχεται ως κεραυνός εν αιθρία. Τέτοιοι σχεδιασμοί είναι συστατικό της πολιτικής της συγκυβέρνησης.

Επαγρύπνηση και ξεσηκωμός Η εργατική τάξη και ο λαός πρέπει με κάθε τρόπο να αποτρέψουν μια τέτοια εξέλιξη. Ιδιαίτερα οι φαντάροι πρέπει να έχουν καθαρό ότι η συμμετοχή σε τέτοιους σχεδιασμούς δεν αφορούν την προστασία του ελληνικού λαού, αλλά την προστασία των κερδών του κεφαλαίου.

Από εξόρμηση που πραγματοποίησαν πρόσφατα δυνάμεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ σε Κέντρο Εκπαίδευσης Νεοσυλλέκτων. Μοιράστηκε η Ερώτηση προς τον υπουργό Εθνικής Αμυνας που κατέθεσαν στις αρχές Σεπτέμβρη οι βουλευτές του ΚΚΕ για τα δικαιώματα και τις ανάγκες των οπλιτών που υπηρετούν τη θητεία τους.

Ερώτηση του ΚΚΕ στη Βουλήστήριγμα στους νέους που κάνουν τη θητεία τους. Στις αρχές Σεπτέμβρη βουλευτές του ΚΚΕ κατέθεσαν στον Υπουργό Εθνικής Άμυνας ερώτηση για τις ανάγκες των οπλιτών που υπηρετούν τη θητεία τους επισημαίνοντας μεταξύ άλλων: “Στις σημερινές συνθήκες έχει μεγάλη και ιδιαίτερη σημασία οι οπλίτες να συνεχίσουν κατά τη διάρκεια της θητείας τους να έχουν όλα τα δικαιώματα που είχαν ως πολίτες. Να ενημερώνονται, να διαμαρτύρονται για τις συνθήκες διαβίωσής τους, απέναντι σε αυθαιρεσίες ανωτέρων, σε καψώνια. Να διατηρούν τα δικαιώματα συμμετοχής και δράσης μέσα από συνδικάτα, συλλόγους εργαζομένων κι άλλους φορείς του λαϊκού κινήματος. (...) Να κατοχυρώνονται στην ουσία και στην πράξη τα δικαιώματα του οπλίτη, να έχει γνώμη και δικαίωμα να εκφράζει τη διαμαρτυρία του, όπως για να καταργηθούν τα καψώνια, οι όποιες αυθαιρεσίες ανωτέρων. Να έχει το δικαίωμα να διατυπώνει τη γνώμη του ενάντια στη συμμετοχή των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων σε ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους. Ενάντια στη συμμετοχή στο ΝΑΤΟ και σε αποστολές σε βάρος άλλων λαών. (...)”.

ꠃ갃븃萃 쐃

쀃넃섃넃쀃넃봃줃

“Ερώτηση του ΚΚΕ στη Βουλή για τα δικαιώματα και τις ανάγκες των οπλιτών που υπηρετούν τη θητεία τους.” “Ριζοσπάστης,” Τετάρτη 6 Σεπτέμβρη 2017.

50 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗ ΕΡΝΕΣΤΟ ΤΣΕ ΓΚΕΒΑΡΑ

«Εδώ θα μείνει για πάντα το ζεστό το πέρασμά σου...»

Σ

τις 8 Οκτώβρη 1967, πριν 50 χρόνια δηλαδή, στη χαράδρα του Γιούρο στη Βολιβία, ο Ερνέστο Τσε Γκεβάρα με πληγωμένο το ένα πόδι, με το όπλο του κατεστραμμένο και μ’ ένα πιστόλι χωρίς σφαίρες, πέφτει στα χέρια του εχθρού. Μια μέρα αργότερα θα δολοφονηθεί με απαίτηση των Αμερικανών. Οι δολοφόνοι θα κόψουν τα χέρια του Τσε για να πιστοποιήσουν με ακρίβεια την ταυτότητά του, ενώ το πτώμα του το έθαψαν σε τόπο μυστικό, θέλοντας να αποφύγουν αυτό που θεωρούσαν βέβαιο: Να γίνει ο τάφος του τόπος προσκυνήματος και σύμβολο της επανάστασης. Είκοσι χρόνια μετά, σε ομιλία του για την επέτειο του θανάτου του

Τσε, ο φίλος και σύντροφός του Φιντέλ Κάστρο θα πει: «Όταν έκρυψαν τη σωρό του Τσε, έδειξαν την αδυναμία και τη δειλία τους, γιατί έδειξαν επίσης τον φόβο τους για το υπόδειγμα και το σύμβολο που αποτελεί. (...) Στον κόσμο του σήμερα, όπου δεν υπάρχει ένας συγκεκριμένος τόπος που να μπορεί κανείς να αποτίνει φόρο τιμής στα λείψανα του Τσε, του αποτίνουν φόρο τιμής παντού». Το 1997 ένας από τους νεκροθάφτες του θα υποδείξει τον τόπο της ταφής και τα λείψανα του Τσε θα μεταφερθούν στη Σάντα Κλάρα της Κούβας για να τοποθετηθούν στο μαυσωλείο όπου βρίσκονται μέχρι σήμερα.

Ο νέος επιστήμονας που δεν αντέχει την κοινωνική αδικία Τον Τσε, από μικρή κιόλας ηλικία και πριν γίνει συνειδητοποιημένος κομμουνιστής, τον χαρακτήριζε η ευαισθησία απέναντι στην κοινωνική αδικία και μια ασυγκράτητη διάθεση να γνωρίσει τον κόσμο και να προσφέρει ανιδιοτελώς από όποιο πόστο μπορούσε στα θύματα της αδικίας αυτής. Αυτό έκανε και με την ιδιότητά του ως γιατρός. Όσο βρισκόταν στο Περού με τον φίλο του Αλμπέρτο εργάστηκαν σε λεπροκομείο προσφέροντας υπηρεσίες στους ασθενείς. Ο Αλμπέρτο θυμάται: «Προσπαθήσαμε να εφαρμόσουμε την ψυχοθεραπεία και ψυχαγωγούσαμε τους λεπρούς. Οργανώσαμε από τους αρρώστους ποδοσφαιρική ομάδα, κάναμε αθλητικούς αγώνες, πηγαίναμε μαζί τους να κυνηγήσουμε πιθήκους, συζητούσαμε με αυτούς τα πιο διαφορετικά θέματα. Η προσοχή μας και η συντροφική συμπεριφορά μας απέναντι σε αυτά τα δυστυχισμένα πλάσματα ανέβασε τη δραστηριότητά τους. Οι άρρωστοι συνδέθηκαν αμέσως με μας».

Ο κομμουνιστής επαναστάτης Τσε Οι εμπειρίες που αποκόμισε από τα ταξίδια του, τη δράση του και τη μελέτη του έργου των Μαρξ, Ένγκελς, Λένιν

διαμόρφωσαν την κομμουνιστική του συνείδηση. Σημείο καμπής για τη ζωή του Τσε ήταν η γνωριμία του με τον Φιντέλ Κάστρο στις 9 Ιούλη του 1955 στο Μεξικό. Ο Τσε μπαίνει αμέσως στις κουβανικές επαναστατικές ομάδες και ακολουθεί όλο το πρόγραμμα της στρατιωτικής τους δράσης: Τα θεωρητικά μαθήματα τακτικής, τις ασκήσεις σκοποβολής, τις εκπαιδευτικές ασκήσεις στον άτακτο - αντάρτικο πόλεμο και ό,τι άλλο χρειαζόταν ώστε όλοι αυτοί οι άνδρες να επιστρέψουν έτοιμοι στην Κούβα για να αρχίσουν τον επαναστατικό αγώνα. Ταυτόχρονα είναι και ο γιατρός των ανταρτών. Είναι μάλιστα και η περίοδος που ο Ερνέστο Γκεβάρα αποκτά το παρα-

τσούκλι “Τσε”, από την αργεντίνικη προσφώνηση που ο ίδιος χρησιμοποιούσε συνέχεια και που σημαίνει “ε, εσύ”. Όταν η ομάδα -ύστερα από πολλές περιπέτειες είναι έτοιμη για το ταξίδι προς την Κούβα, αυτός είναι επικεφαλής του Υγειονομικού με το βαθμό του Υπολοχαγού. Στις 2 Δεκέμβρη του 1956 το μικρό πλοίο “Γκράνμα” που είχε ξεκινήσει από το Μεξικό, έπειτα από ένα δραματικό ταξίδι, έφτασε στη Σιέρα Μαέστρα, έχοντας ως στόχο να αποβιβαστούν με ασφάλεια οι 82 επαναστάτες που μετέφερε. Κάποιοι σκοτώθηκαν στις μάχες, κάποιοι πιάστηκαν αιχμάλωτοι και μόνο μια ομάδα από 12 άτομα κατάφερε να διαφύγει και να ανέβει στα βουνά απ’ όπου και οργάνωσε μία από τις κορυφαί-

ες επαναστάσεις του 20ού αιώνα. Ανάμεσά τους ο Φιντέλ Κάστρο, ο αδελφός του Ραούλ, ο Καμίλο Σιενφουέγκος και φυσικά ο Ερνέστο Τσε Γκεβάρα. Μετά τη νίκη της επανάστασης ο Τσε υπηρέτησε τη σοσιαλιστική οικοδόμηση στην Κούβα με όλες του τις δυνάμεις. Ως επικεφαλής Υπουργός για την εκβιομηχάνιση της χώρας, ως επικεφαλής της αγροτικής μεταρρύθμισης και αργότερα της Κουβανικής Εθνικής Τράπεζας, ως εκπρόσωπος της Κούβας σε διεθνείς διπλωματικές και πολιτικές αποστολές, ως στρατιωτικός ηγέτης την εποχή της Κρίσης των Πυραύλων και της αμερικανικής εισβολής στον Κόλπο των Χοίρων, ως στέλεχος του ΚΚ Κούβας με συμμετοχή στις λαϊκές οργανώσεις για να τις καθοδηγήσει και να τις εμψυχώσει, ακόμη και ως απλός εργαζόμενος που δε δίσταζε να δώσει πρώτος το παράδειγμα της απλής καθημερινής εθελοντικής δουλειάς, ο Τσε υπήρξε υπόδειγμα επαναστάτη. Είχε μάλιστα θετική συμβολή στη συζήτηση για τα ζητήματα οικοδόμησης του σοσιαλισμού, υποστηρίζοντας την εμβάθυνση των κομμουνιστικών σχέσεων παραγωγής ακόμα και όταν στην ΕΣΣΔ είχε αρχίσει η οπορτουνιστική στροφή του ΚΚΣΕ, με σημείο καμπής το 20ό Συνέδριό του το 1956. Όταν ένιωσε ότι είχε εκπληρώσει το καθήκον του απέναντι στον λαό της Κούβας έφυγε για να δουλέψει για τον ξεσηκωμό κι άλλων λαών, όπως της χώρας του, της Αργεντινής, του Κονγκό, της Βολιβίας κ.λπ.

Οδηγητής ϐ Οκτώβρης 2017

Στο πρόσωπό του τιμάμε τους χιλιάδες που αφιέρωσαν τη ζωή τους στην υπόθεση του σοσιαλισμού-κομμουνισμού Είναι αμέτρητοι οι κομμουνιστές και άλλοι αγωνιστές σε όλες τις γωνιές του κόσμου που έχουν φυλακιστεί, βασανιστεί, έχουν δώσει τη ζωή τους στην πάλη για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, για τον

σοσιαλισμό-κομμουνισμό. Ο Τσε είναι ένας από αυτούς, αλλά η ιστορία το θέλησε να έχει μέχρι σήμερα, 50 χρόνια μετά το θάνατό του, μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά και στο μυαλό των αγωνιστών όλης της Γης, ιδιαίτερα των νέων ανθρώπων που «τρέμουν από αγανάκτηση για κάθε αδικία». Στο πρόσωπο του μεγάλου κομμουνιστή επαναστάτη, λοιπόν, τιμάμε και όλους τους υπόλοιπους.

«Στο Ελ Πάσο είχα την ευκαιρία να περάσω από τα εκτεταμένες εγκαταστάσεις της United Fruit Company. Για άλλη μια φορά πείστηκα για το πόσο απαίσια είναι αυτά τα καπιταλιστικά χταπόδια. Ορκίστηκα τότε μπροστά σε μια εικόνα του παλαιού και πολυθρηνημένου συντρόφου μας Στάλιν, ότι δεν θα ησυχάσω μέχρι να εξοντωθούν τα χταπόδια αυτά» Τσε Γκεβάρα, 1953

Σύντομο χρονολόγιο της ζωής του Τσε 14 Ιούνη 1928: Ο Ερνέστο Γκεβάρα γεννήθηκε στο Ροσάριο της Αργεντινής.

1947: Ξεκινά τις σπουδές του στην Ιατρική.

29 Δεκέμβρη 1951: Μαζί με το φίλο του Αλμπέρτο Γρανάδο ταξιδεύουν στη Χιλή, το Περού, τη Βενεζουέλα, τη Βολιβία, τον Ισημερινό και τον Παναμά πάνω σε μια μοτοσικλέτα “Νόρτον”.

1953: Πηγαίνοντας στη Γουατεμάλα, θα γνωριστεί με Κουβανούς εξόριστους, συντρόφους του Φιντέλ Κάστρο ο οποίος είχε φυλακιστεί μετά το κίνημα της 26ης Ιουλίου 1953.

1955: Γνωρίζει τον Φιντέλ και μπαίνει στις κουβανικές επαναστατικές ομάδες.

1956: Ξεκινά με 82 συντρόφους για την Κούβα και τελικά μετά από μάχες κατάφεραν να ανέβουν στα βουνά της Σιέρα Μαέστρα μόνο 12. Η επανάσταση όμως εξαπλώθηκε στο γόνιμο έδαφος της συνείδησης του κουβανέζικου λαού.

1 Γενάρη 1959: Οι επαναστάτες μπαίνουν στην Αβάνα. Ο Τσε υπηρέτησε την κουβανέζικη επανάσταση με όλες του τις δυνάμεις από όποια θέση κι αν βρέθηκε.

1965: Κατευθύνεται στο Κονγκό και αργότερα στη Βολιβία αποσκοπώντας να φουντώσει το επαναστατικό αντιιμπεριαλιστικό κίνημα σε ολόκληρη την Λατινική Αμερική.

8 Οκτώβρη 1967: Μετά την τελευταία μάχη, ο Τσε πληγωμένος στο ένα πόδι και με το όπλο του κατεστραμμένο, συνελήφθη και κατ’ απαίτηση των ΗΠΑ δολοφονήθηκε την επομένη.

19

Η ΚΝΕ τιμά τον Τσε Γκεβάρα

Δ

εν είναι λίγες οι πρωτοβουλίες των οργανώσεων της ΚΝΕ με αφορμή τη συμπλήρωση 50 χρόνων από τη δολοφονία του Τσε. Ξεχωρίζουμε κάποιες από αυτές:  Σε πολλά σχολεία της πόλης των Ιωαννίνων, οργανώθηκαν με πρωτοβουλία των μελών της ΤΟ Μαθητών της ΚΝΕ ομάδες που έψαξαν και βρήκαν γνωστές και άγνωστες φράσεις του Τσε και ανάμεσα σε αυτές επέλεξαν μια την οποία έκαναν γκράφιτι στο σχολείο τους. Ταυτόχρονα, βιντεοσκοπούσαν τη διαδικασία αυτή και με συνεργασία όλων των ομάδων προέκυψε βίντεο το οποίο προβλήθηκε στο χώρο των μαθητών στο Φεστιβάλ ΚΝΕ-“Οδηγητή” στα Γιάννενα.  Εκδήλωση για τη ζωή και τη δράση του Τσε, που αποτελεί έμπνευση για τους αγώνες του σήμερα, πραγματοποιεί η ΤΟ Πειραιά της ΚΝΕ την Κυριακή 8 Οκτώβρη στις 19:00 στο “Κρεμλίνο” (Καραΐσκου 119). Στην εκδήλωση θα μιλήσει ο Μανώλης Ραπανάκης, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ.  Ένα όμορφο γκράφιτι με τη μορφή του Τσε συναντούσαν οι επισκέπτες του 43ου Φεστιβάλ ΚΝΕ-“Οδηγητή” στο Πάρκο Τρίτση.

ꠃ갃븃萃 쐃

쀃넃섃넃쀃넃봃줃

Είναι πραγματικά πολλά τα βιβλία, τα τραγούδια, οι ταινίες που έχουν γραφτεί και γυριστεί με θέμα τη ζωή και τη δράση του Τσε. Εδώ θα περιοριστούμε να προτείνουμε λίγα μόνο από αυτά: Βιβλία: “Ο Ανταρτοπόλεμος”, εκδόσεις “Άποψη”, 2005 “Ο Τσε Γκεβάρα μιλάει στους Νέους”, εκδόσεις “Διεθνές Βήμα”, 2009 “Ερνέστο Τσε Γκεβάρα, κείμενα”, εκδόσεις “Σύγχρονη Εποχή”, 1988 Ταινία: “Ημερολόγια Μοτοσυκλέτας”, 2004, Σκηνοθεσία: Βάλτερ Σάλες. Ταινία βασισμένη στις σημειώσεις που κρατούσε ο Τσε και ο φίλος του Αλμπέρτο κατά τη διάρκεια του ταξιδιού τους στη Λατινική Αμερική.

Τραγούδια: “Hasta Siempre, Comandante”, 1965, Κάρλος Πουέμπλα. Υπάρχει και ελληνική έκδοση του τραγουδιού σε στίχους Δέσποινας Φορτσερά και εκτέλεση Γιώργου Νταλάρα, από την οποία έχουμε δανειστεί τον τίτλο του αφιερώματος. “Τσε”, 1974, Στίχοι - Μουσική: Μάνος Λοίζος, εκτέλεση: Βασίλης Παπακωνσταντίνου. “Γκεβάρα”, 2004, Στοίχοι: Νίκος Καββαδίας, μουσική: Χάρης Παπαδόπουλος, εκτέλεση: Βασίλης Λέκκας

Φεστιβάλ ντοκιμαντέρ για τα 50 χρόνια από τη δολοφονία του Ερνέστο Τσε Γκεβάρα, διοργανώνει από την Πέμπτη 5, έως την Τετάρτη 11 Οκτώβρη, η New Star, στους ιστορικούς κινηματογράφους τέχνης “ΑΛΚΥΟΝΙΣ new star art cinema” (Ιουλιανού 42-46 - στάση ΗΣΑΠ Βικτώρια) και “STUDIO new star art cinema” (Σπάρτης & Σταυροπούλου 33, πλ. Αμερικής).

22

ΣΥΝΈΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΚΥΡΙΆΚΟ ΙΩΑΝΝΊΔΗ, ΜΈΛΟΣ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ ΚΑΙ ΥΠΕΎΘΥΝΟ ΤΟΥ ΤΜΉΜΑΤΟΣ ΠΑΙΔΕΊΑΣ ΚΑΙ ΈΡΕΥΝΑΣ ΤΗΣ ΚΕ

«Το νέο, το προοδευτικό και αυτό που αξίζει στους μαθητές είναι να παλέψουν για να πάρουν τη ζωή στα χέρια τους...»

Ή

δη μετράμε ένα μήνα με ανοιχτά σχολεία και παρά την επικοινωνιακή προσπάθεια του υπουργείου Παιδείας να πείσει ότι όλα βαίνουν καλώς, η πραγματικότητα που βιώνουν μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικοί αποδεικνύει το ακριβώς αντίθετο. Ο “Οδηγητής” θέλοντας να αναδείξει την πραγματική κατάσταση μέσα στα σχολεία, αλλά και τα σχέδια της κυβέρνησης για το επόμενο διάστημα συζήτησε με τον Κυριάκο Ιωαννίδη, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ και υπεύθυνο του Τμήματος Παιδείας και Έρευνας.

“Οδηγητής”: Η κυβέρνηση, από το καλοκαίρι ακόμα, ισχυριζόταν ότι “όλα είναι έτοιμα” και η νέα σχολική χρονιά θα ξεκινήσει κανονικά, χωρίς κενά και ελλείψεις, χωρίς προβλήματα. Ένα μήνα μετά, μπορούμε να πούμε ότι επιβεβαιώθηκε; Είναι όντως έτσι η κατάσταση στα σχολεία; Κυριάκος Ιωαννίδης: Τότε πώς εξηγεί η κυβέρνηση ότι έχει κάνει μόλις το 25% των περσινών προσλήψεων αναπληρωτών εκπαιδευτικών, δηλαδή 900, ενώ πέρσι 4.000; Πώς εξηγεί ότι ένα μήνα μετά το πρώτο κουδούνι, σε πολλά Γυμνάσια και Λύκεια, γίνονται τρίωρα και τετράωρα; Αυτή είναι η περίφημη “κανονικότητά” τους. Κανονικό είναι για αυτή την κυβέρνηση, όπως και για προηγούμενες, να δίνονται λεφτά για το ΝΑΤΟ, για τους εφοπλιστές, τους τραπεζίτες, αλλά όχι για την παιδεία του λαού. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι η κυβέρνηση πήρε και πέρσι μέτρα για να κρύβει τις ελλείψεις και τα κενά. Φτάσαμε να κάνει Ιστορία ο θεολόγος και Μαθηματικά ο πληροφορικάριος. Έχουν απόλυτο δίκιο λοιπόν οι μαθητές που φωνάζουν ότι το σχολείο της κυβέρνησης είναι «μαγικό, μάθημα καινούριο είναι το κενό» και δε συμβιβάζονται με τη γνώση με το σταγονόμετρο που τους δίνει η κυβέρνηση, όταν την ίδια στιγμή η αστική τάξη φροντίζει για τα παιδιά της στα καλά ιδιωτικά σχολεία που τα έχουν όλα, από βιβλιοθήκες, θέατρα και εργαστήρια, μέχρι γήπεδα κ.λπ.

“Ο”: Μέσα στο καλοκαίρι η κυβέρνηση εξήγγειλε τα βασικά σημεία του νομοσχεδίου, που σκοπεύει να φέρει το επόμενο διάστημα, για την παιδεία. Μεγάλη αίσθηση προκάλεσε το γεγονός ότι από εκεί που έλεγε ότι θα προχωρήσει στην κατάργηση των πανελλαδικών εξετάσεων, εξήγγειλε κι άλλες πανελλαδικές εξετάσεις στη μέση της σχολικής χρονιάς, τον Γενάρη. Πώς σχολιάζει το ΚΚΕ αυτές τις αλλαγές που σχεδιάζει η κυβέρνηση; Κ.Ι.: Πριν πούμε πώς βλέπει το ΚΚΕ τις αλλαγές, να ενημερώσουμε ότι ήδη τρίβουν τα χέρια τους οι φροντιστηριάρχες, ενώ και οι λαλίστατοι “θεσμοί”, δηλαδή οι ενώσεις των καπιταλιστών, έως τώρα

δεν έχουν πει τίποτα αρνητικό. Δείξε μου τους φίλους λοιπόν… Στην ουσία του πράγματος τώρα… Το ΚΚΕ τοποθετείται σε κάθε κυβερνητικό σχέδιο ή άλλη πρόταση για το σχολείο, απαντώντας στο ερώτημα: “τι μπορεί και τι είναι αναγκαίο να δώσει η εποχή μας στους μαθητές”. Στην εποχή μας λοιπόν, έχει δημιουργηθεί τόσος πλούτος, έχει συσσωρευτεί τέτοια γνώση που είναι δυνατό -και γι’ αυτό αναγκαίο- να μπορούν όλοι οι νέοι να μορφώνονται ουσιαστικά, ανεξάρτητα από το επάγγελμα που θα ακολουθήσουν στην πορεία της ζωής τους. Κι όταν λέμε ουσιαστική μόρφωση εννοούμε ότι κάθε νέος πρέπει να μπορεί

να εξηγεί τις αιτίες των κοινωνικών φαινομένων, να μπορεί να εκφραστεί δημιουργικά, να βλέπει την κίνηση της ύλης, της φύσης πίσω από τα φαινόμενα. Το σχολείο να σου πλαταίνει τις αισθήσεις, να έχεις άποψη δική σου για το ωραίο, που σημαίνει να έρχεσαι σε επαφή με τα έργα της ανθρωπότητας, να δημιουργείς και εσύ. Φυσικά, ολόπλευρη μόρφωση σημαίνει πρώτα απ’ όλα να χαίρεσαι τη διαδικασία της γνώσης, παρ’ όλο που δεν είναι πάντα εύκολη. Σημαίνει ότι η ίδια η κοινωνία, το κράτος και το σχολείο παίρνει όλα τα μέτρα για να σε οδηγήσει και να σε βοηθήσει σε αυτή την προσπάθεια. Δε σε θεωρεί ούτε κόστος, ούτε ανήμπορο μπροστά στη γνώση, επειδή σε αυτή την ταξική κοινωνία

Οδηγητής ϐ Οκτώβρης 2017

“κληρώθηκες” να ανήκεις στην εργατική τάξη και στο φτωχό λαό. Σε καμία από αυτές τις ανάγκες δεν απαντά θετικά και αυτή η κυβέρνηση, όπως και οι προηγούμενες. Πιο συγκεκριμένα, η όποια γενική παιδεία σταματά στα 15 χρόνια του μαθητή, που σημαίνει, για παράδειγμα, ότι η Ιστορία είναι αναγκαία μόνο σε αυτόν που θα γίνει φιλόλογος, τα Μαθηματικά μόνο στον μελλοντικό μαθηματικό κ.λπ.. Το σχολείο γίνεται ένα απέραντο φροντιστήριο και αυτό σημαίνει ατελείωτο εξεταστικό κέντρο, χωρίς χρόνο για να συζητήσει ο εκπαιδευτικός με τους μαθητές του για κάτι ουσιαστικό και “έξω από τα ΣΟΣ”. Όμως αυτή είναι η μαγεία της γνώσης... Αυτό τελικά μένει στους μαθητές από το σχολείο. Κανείς δε θυμάται τον εκπαιδευτικό που απλώς έμενε σε αυτά που έλεγε το βιβλίο. Αυτό δείχνει ότι είναι ανάγκη των νέων να συζητήσουν, να προβληματιστούν, να δημιουργήσουν. Και όλα αυτά, κόντρα στις ταμπέλες που τους βάζει το σύστημα και το σχολείο του. “Ο”: Σε αντίθεση με τη ΝΔ που ισχυρίστηκε ότι οι κοινωνικές ανισότητες πηγάζουν από την ανθρώπινη φύση, ο ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζει ότι προωθεί το σχολείο της ισότητας και της δημοκρατίας. Πώς σχολιάζετε τη στάση τους; Κ.Ι.: Είναι αλήθεια ότι η ΝΔ στην πρεμούρα της να δώσει διαπιστευτήρια στο κεφάλαιο και να ξεπεράσει σε αντιλαϊκότητα τον ΣΥΡΙΖΑ έφτασε στο σημείο να αναπαράγει βαθιά αντιδραστικές, απάνθρωπες και επικίνδυνες απόψεις, βγαλμένες από τα εγχειρίδια του ναζιστή Μένγκελε. Φυσικά, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχασε την ευκαιρία και πήρε την πάσα για να διαφοροποιηθεί δήθεν, μιλώντας για ισότητα και δημοκρατία γενικά, αλλά και

στο σχολείο. Η "ισότητα" και "δημοκρατία" του ΣΥΡΙΖΑ καταρρέουν στο ταξικό, ανταγωνιστικό και κατηγοριοποιημένο σχολείο που βρήκε και ενισχύει με την πολιτική του. Γίνεται, για παράδειγμα, να μη δίνεις ούτε ένα ευρώ για ενισχυτική διδασκαλία και πρόσθετη διδακτική στήριξη στους μαθητές των Γυμνασίων και των Λυκείων και να μιλάς για ισότητα; Γίνεται μόνο τον τελευταίο χρόνο να έχουν γίνει τόσα μαθητοδικεία και να μιλάς για δημοκρατία; Δε γίνεται... “Ο”: Για τι σχολείο παλεύει το ΚΚΕ και η ΚΝΕ; Κ.Ι.: Πρώτα απ’ όλα να πούμε ότι οι κομμουνιστές δρουν μέσα στο κίνημα, σε κάθε χώρο, προβάλλοντας μέσα από παραδείγματα τη διέξοδο στη σημερινή καπιταλιστική βαρβαρότητα και για μας αυτή η διέξοδος είναι ο σοσιαλισμός. Η ίδια η πείρα του σοσιαλισμού που γνωρίσαμε, παρ’ όλα τα προβλήματα, δείχνει ότι ένα σχολείο μπορεί να δίνει υψηλής ποιότητας εκπαίδευση και για όλους. Σε μια κοινωνία που έχει ξεμπερδέψει με την εκμετάλλευση δεν υπάρχει το δίλημμα “λίγοι και καλοί ή πολλοί και μέτριοι”. Το σχολείο δίνει ουσιαστική απάντηση, γιατί το ίδιο το εργατικό κράτος παίρνει μέτρα ώστε κανείς να μη βρίσκεται ανήμπορος μπροστά στη γνώση. Πρώτα απ’ όλα γιατί είναι ανάγκη για αυτήν την κοινωνία, τη σοσιαλιστική, όλοι να είναι μορφωμένοι ανεξάρτητα από την εργασία που θα κάνουν. Γιατί κανείς δεν είναι περιττός στην οικονομία και όλοι είναι αναγκαίοι για τη συμμετοχή στην εξουσία. Αυτό το σχολείο προωθεί την άμιλλα και όχι τον ανταγωνισμό, γιατί σε μια κοινωνία με εξασφαλισμένη την εργασία, τον ελεύθερο χρόνο, τις διακοπές, τη δωρεάν πρόσβαση στον αθλητισμό, τις τέχνες, σταδιακά περι-

23

Η Μαθητική Επιτροπή του ΚΣ της ΚΝΕ με μια έκδοση που απευθύνεται σε μαθητές, παρουσιάζει βασικές πλευρές της πρότασης του ΚΚΕ για το σχολείο που έχουμε ανάγκη σύμφωνα με τις σύγχρονες δυνατότητες.

ορίζεται η λογική του συστήματος, ο “θάνατός σου η ζωή μου”. “Το όλοι για έναν και ένας για όλους” γίνεται σταδιακά κανόνας. Αυτή η κοινωνία ακριβώς επειδή έχει στο επίκεντρό της την ολόπλευρη ανάπτυξη του ανθρώπου και του νέου δε στερεί από τους νέους τη δυνατότητα να αθληθούν, να ασχοληθούν με την τέχνη, αν δεν έχουν σκοπό να το κάνουν επάγγελμα. Κι αντιμετωπίζοντας τους νέους όχι μονόπλευρα ως μαθητές αλλά πρώτα και κύρια ως ανθρώπους, επιδιώκει να αναπτύξει όλες τις πλευρές της προσωπικότητάς τους. Δεν στερεί από τους νέους την ποίηση, τη λογοτεχνία -όπως στα σημερινά ΕΠΑΛ- επειδή θα γίνουν τεχνίτες, γιατί η φαντασία χρειάζεται παντού. Δεν στερεί από τους νέους την επιστημονική ιστορική γνώση -όπως προβλέπεται στις εξαγγελίες της κυβέρνησης για το Λύκειο-, γιατί χωρίς ιστορική γνώση δεν ξέρεις πού πατάς στο σήμερα και στο αύριο. Προβάλλοντας το πού πρέπει να κατευθύνεται η πάλη των νέων ανθρώπων, τον σοσιαλισμό, δείχνουμε παράλληλα και τον δρόμο που πρέπει να βαδίσουν. Το λέμε

ξεκάθαρα: Το νέο, το προοδευτικό και αυτό που αξίζει στους μαθητές είναι να παλέψουν για πάρουν τη ζωή στα χέρια τους. Και όσο η ζωή τους καθορίζεται -σαν κόστος- από την κερδοφορία του κεφαλαίου, είναι μια ζωή χαμένη. Για να ξανακερδίσουν τη ζωή τους και το μέλλον τους, να καθορίσουν αυτή τη ζωή τους, πρέπει η κοινωνία να μετράει την ανάπτυξή της με την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών και το κέρδος να φύγει από τη μέση. Αυτήν την πάλη φοβούνται οι αστοί, γι’ αυτό αραδιάζουν τα αντικομμουνιστικά τους ψέματα κάθε λίγο και λιγάκι αλλά και μέσα στα σχολικά βιβλία. Γνωρίζουν ότι δεν είναι παντοδύναμοι. Φοβούνται... Θέλουν να κρύψουν ότι η ανθρωπότητα γνώρισε μια ζωή χωρίς το άγχος της ανεργίας. Οι νέοι στον σοσιαλισμό γνώρισαν τη δυνατότητα όλοι να έχουν πρόσβαση στον αθλητισμό, στις τέχνες, στις διακοπές. Αυτοί παίρνουν τα μέτρα τους. Χρειάζεται να πάρουμε τα μέτρα μας κι εμείς, όπως πολύ εύστοχα τόνιζε το σύνθημα του 43ου Φεστιβάλ της ΚΝΕ.

Υπάρχει το έδαφος η νεανική ανησυχία, η αγανάκτηση και ο θυμός των νέων να γίνουν δύναμη ανατροπής. Να συναντηθούν με τις διεκδικήσεις των εκπαιδευτικών, των γονιών για αποκλειστικά δημόσια δωρεάν παιδεία, για ένα σχολείο που θα μορφώνει και δεν θα εξοντώνει.

ΜΑΘΗΤΙΚΟΣ ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ ΓΙΑ ΜΟΡΦΩΣΗ ΚΑΙ ΖΩΗ ΜΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ!

Ό

πως την περσινή σχολική χρονιά έτσι και φέτος η κυβέρνηση κάνει ό,τι μπορεί για να πείσει τους μαθητές πως «στα σχολεία όλα λειτουργούν κανονικά», «πως δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας...». Όπως την περσινή σχολική χρονιά έτσι και φέτος οι μαθητές θα δώσουν στην κυβέρνηση και όσους την στηρίζουν την απάντηση που τους αξίζει... Γιατί το σημερινό σχολείο της κουτσουρεμένης μόρφωσης που κοιτάει

τους μαθητές στην τσέπη είναι λόγος όχι απλά για να ανησυχούν, αλλά για να αγωνιστούν... Γιατί η ζωή με ψίχουλα μέσα στο άγχος και την αβεβαιότητα είναι λόγος για να ξεσηκωθούν και μέσα από τον συλλογικό οργανωμένο αγώνα τους να διεκδικήσουν όσα τους αξίζουν και τους τα στερούν η κυβέρνηση, η Ευρωπαϊκή Ένωση και τα κόμματα που στηρίζουν το σύστημα της αδικίας και της εκμετάλλευσης.

Το σχολείο που έχουν ανάγκη οι μαθητές θα το κατακτήσουν με τους αγώνες τους!

Ούτε το σημερινό σχολείο ούτε αυτό που ετοιμάζει η κυβέρνηση ακουμπά τις ανάγκες των μαθητών... Το σχολείο που έχουν ανάγκη οι μαθητές δεν έχει καμία σχέση με το σημερινό, που είτε έχει πολλά είτε λίγα κενά σε καθηγητές, είτε έχει λειψές είτε καθόλου υποδομές, είτε καταργεί πολλές είτε λίγες ειδικότητες, είναι το σχολείο της μιζέριας, της παπαγαλίας που δίνει σκόρπιες γνώσεις. Είναι το σχολείο του τρεχαλητού που αδειάζει τις τσέπες των οικογενειών τους, που πνίγει τα ενδιαφέροντα και τις κλίσεις τους. Είναι το σχολείο που θέλει να τους μάθει να σκύβουν το κεφάλι, να μην αμφισβητούν και τους ετοιμάζει να γίνουν φθηνοί εργαζόμενοι χωρίς δικαιώματα. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά η κυβέρνηση με το νομοσχέδιο που φέρνει ετοιμάζει ένα ακόμα χειρότερο σχολείο... Μιλάει για «αναβάθμιση του σχολείου» αλλά στην πραγματικότητα αναβαθμίζει τα εμπόδια για το δικαίωμα στη μόρφωση. Το σχολείο που θέλουν να φτιάξουν είναι ακόμα πιο εξοντωτικό, κυριολεκτικά σχολείο εξεταστικός μαραθώνιος, πιο σκληρής “αρένας ανταγωνισμού μεταξύ των μαθητών”, με λιγότερη γνώση, που μαθητές και καθηγητές θα κυνηγάνε τα “sos”…

Στα σχέδια της κυβέρνησης η απάντηση είναι μία: Δεν θα περάσει! Μαθητικός ξεσηκωμός, οργάνωση - συντονισμός σε όλα τα σχολεία! Η φετινή χρονιά κουβαλάει μαζί της παλιά και νέα προβλήματα, αλλά και την πείρα των περσινών και παλιότερων μαθητικών αγώνων για το δικαίωμα στη μόρ-

φωση, για ζωή με δικαιώματα. Γι’ αυτόν τον λόγο δεν είναι ίδια με τις προηγούμενες... Ό,τι κατέκτησαν οι μαθητές το κέρδισαν με τους αγώνες τους. Ακόμα και στην προσπάθεια της κυβέρνησης να ποινικοποιήσει τους μαθητικούς αγώνες, οι μαθητές μαζί με τους εργαζόμενους απάντησαν με ακόμα πιο δυναμικές κινητοποιήσεις αναγκάζοντάς την να πάρει πίσω καταδίκες μαθητών. Οι περσινοί αγώνες βοήθησαν να ανοίξει η συζήτηση με περισσότερους μαθητές, να μπουν κι άλλοι στον αγώνα, να μεγαλώσει ο συντονισμός αγκαλιάζοντας περισσότερα σχολεία, να αποκαλυφτούν οι υπεύθυνοι για όσα αντιμετωπίζουν οι μαθητές. Ακόμα και το γεγονός πως η κυβέρνηση καθυστερεί να φέρει το νομοσχέδιο για ψήφιση έχει να κάνει με την ανησυχία της για τους αγώνες των μαθητών. Καλά κάνει λοιπόν και ανησυχεί γιατί και φέτος οι μαθητές θα απαντήσουν στους σχεδιασμούς της με ακόμα πιο μαχητικούς και μαζικούς αγώνες για το σχολείο και τη ζωή που τους αξίζει.

Γιατί… …στον 21ο αιώνα δεν είναι παράλογο οι μαθητές να απαιτούν σχολεία με εργαστήρια, με γυμναστήρια και αίθουσες μουσικής... ...δεν είναι πολυτέλεια να μπορούν όλοι οι μαθητές να συμμετέχουν στις σχολικές εκδρομές χωρίς να βάλουν το χέρι στην τσέπη... …την ώρα που υπάρχουν χιλιάδες αδιόριστοι εκπαιδευτικοί, δεν είναι παράλογο τα σχολεία να μην έχουν κενά... …οι μαθητές δεν μπορούν να δεχτούν να ξεπαγιάζουν στις σχολικές αίθουσες, την ώρα που οι εφοπλιστές παίρνουν αφορολόγητα καύσιμα και στους βιομήχανους δίνουν φθηνό ρεύμα... …οι μαθητές δεν τρώνε κουτόχορτο για να πιστέψουν την κυβέρνηση πως τάχα δεν υπάρχουν λεφτά για τα σχολεία, όταν κάθε χρόνο ξοδεύονται εκατομμύρια σε ΝΑΤΟϊκά προγράμματα και αποστολές... …την ώρα που η ανθρωπότητα κατακτά νέα πεδία στη γνώση, η επιστήμη και η τεχνολογία κάνουν “θαύματα”, τους μαθητές δεν μπορούν να τους κρατάνε μακριά από την ολόπλευρη μόρφωση. …οι μαθητές έχουν ανάγκη από ένα σχολείο που δε θα τους διαχωρίζει, αλλά θα μορφώνει πραγματικά, ολόπλευρα και δωρεάν όλα τα παιδιά. Ένα σχολείο που θα διδάσκει την αλήθεια και θα βοηθάει τον καθένα να αναπτύσσει τις ιδιαίτερες κλίσεις του, που θα βάζει τις βάσεις για ανθρώπους δημιουργικούς, με κριτική σκέψη, μορφωμένους, όποιο επάγγελμα κι αν ακολουθήσουν στη ζωή τους.

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

Οι μαθητές των ΕΠΑΛ δείχνουν τον δρόμο της συλλογικής διεκδίκησης, για το σχολείο και τη ζωή που μας αξίζει!

Η

κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχει μεγάλο θράσος να διατυμπανίζει ότι τα σχολεία φέτος λειτουργούν κανονικά, χωρίς προβλήματα, τη στιγμή που η ίδια η πραγματικότητα τη διαψεύδει! Για την κυβέρνηση μάλλον δεν είναι πρόβλημα το γεγονός ότι ο μαθητής που είναι στη Γ’ Λυκείου και προσπαθεί να τελειώσει μια ειδικότητα, ξαφνικά, και αφού έχει ήδη ξεκινήσει η χρονιά, πρέπει να αλλάξει ειδικότητα, χωρίς μάλιστα να έχει και τις απαραίτητες βάσεις από τις προηγούμενες τάξεις. Ούτε είναι πρόβλημα να ταξιδεύει χιλιόμετρα καθημερινά για να μπορέ-

σει να συνεχίσει σε άλλο ΕΠΑΛ την ειδικότητά του αλλάζοντας σχολείο μετά από ένα ή και δύο χρόνια. Η “κανονικότητά” τους μεταφράζεται σε χιλιάδες ελλείψεις εκπαιδευτικών, υποχρηματοδότηση των σχολείων, καταργήσεις ειδικοτήτων στην τεχνικοεπαγγελματική εκπαίδευση... Οι μαθητές, όμως, δεν πτοήθηκαν από την προσπάθεια της κυβέρνησης να διαστρεβλώσει την πραγματικότητα που βιώνουν στα σχολεία τους. Απάντησαν με οργάνωση της πάλης τους, συλλογική διεκδίκηση και συντονισμό...

Οι μαθητές των ΕΠΑΛ δεν έμειναν με σταυρωμένα χέρια... Πριν καλά-καλά χτυπήσει το πρώτο κουδούνι, η νέα σχολική χρονιά επιφύλασσε δυσάρεστες εκπλήξεις για τους μαθητές των ΕΠΑΛ. Χαρακτηριστικό είναι πως στην Κεντρική Μακεδονία 337 μαθητές από όλα τα ΕΠΑΛ βρίσκονται κυριολεκτικά “στον αέρα”... Στο ΕΠΑΛ της Καλαμαριάς, για παράδειγμα, όταν οι μαθητές κλήθηκαν πριν την έναρξη της σχολικής χρονιάς να κάνουν ηλεκτρονικά τις δηλώσεις τους για τις ειδικότητες που επιθυμούσαν, συνειδητοποίησαν ότι δεν μπορούσαν να κάνουν δήλωση για την ειδικότητα της Γεωπονίας στη Γ’ Λυκείου. Μάλιστα, η διεύθυνση του σχολείου, που τους ανακοίνωσε ότι το “μέλλον” της ειδικότητάς τους είναι αβέβαιο, γιατί ο αριθμός των μαθητών που την επέλεξε ήταν μικρός, τους πρότεινε ως “λύση” είτε να επιλέξουν μια άλλη ειδικότητα που είχε περισσότερα παιδιά, αλλά ήταν εντελώς άσχετη με αυτή που μέχρι τώρα σπούδαζαν (αναγκάζοντάς τους δηλαδή να επαναλάβουν τη Β’ Λυκείου), είτε να αλλάξουν σχολείο... Συγκεκριμένα, για να συνεχίσουν στην ειδικότητα της Γεωπονίας θα έπρεπε να μεταφερθούν στο ΕΠΑΛ Βασιλικών, πολλά χιλιόμετρα μακριά από τα σπίτια τους! Οι απαντήσεις αυτές εξόργισαν τους μαθητές... Αμέσως, μαθητές, γονείς και εκπαιδευτι-

κοί αποφάσισαν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους, οργανώνοντας κινητοποίηση στη Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης της περιοχής με βασικό τους αίτημα να μην κλείσει καμία ειδικότητα. Στην αρχή, η απάντηση που τους δόθηκε ήταν ότι «δεν είναι ακόμα σίγουρη η κατάργηση της ειδικότητας», ότι «πρέπει να περιμένουν» κ.λπ. Μπροστά, όμως, στην αγανάκτηση και την κινητοποίηση των μαθητών τόσο στην Καλαμαριά, όσο και σ’ άλλες περιοχές της χώρας, το Υπουργείο Παιδείας αναγκάστηκε να εγκρίνει ένα μεγάλο αριθμό από τα ολιγομελή τμήματα στα ΕΠΑΛ, ένα εκ των οποίων ήταν και το ΕΠΑΛ Καλαμαριάς.

Ούτε σκέψη για κατάργηση τομέα ή ειδικότητας στα ΕΠΑΛ! Ωστόσο, το πρόβλημα παραμένει σε άλλα ΕΠΑΛ στην Κεντρική Μακεδονία

και σε όλη την Ελλάδα. Ένα από αυτά είναι και το 1ο ΕΠΑΛ Κατερίνης, όπου η κατάργηση δύο ειδικοτήτων (οδοντοτεχνικής και γραφικών έργων) και η αβεβαιότητα που χαρακτηρίζει τις εξελίξεις για ακόμα 7 ειδικότητες της Γ’ Λυκείου (εφαρμογών πληροφορικής, μηχανολογικών εγκαταστάσεων, ηλεκτρονικών υπολογιστικών συστημάτων, φυσιοθεραπευτικής, δομικών έργων, αργυροχρυσοχοΐας, βοηθός φαρμακείου), που είτε συγχωνεύονται είτε μεταφέρονται στο 2ο ΕΠΑΛ, οδήγησαν τους ΕΠΑΛίτες να κινητοποιηθούν ξεκαθαρίζοντας σε όλους τους τόνους ότι ο αγώνας που ξεκινούν δε θα σταματήσει μέχρι να παρθεί πίσω η απόφαση για την κατάργηση ειδικοτήτων. Μετά την πλατιά συζήτηση που άνοιξε μέσα στο σχολείο, οι μαθητές αποφάσισαν να προχωρήσουν σε κα-

τάληψη του σχολείου τους και από κοινού με τους καθηγητές τους σε μια μαζική κινητοποίηση στα γραφεία των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ της περιοχής, στην οποία συμμετείχε η πλειοψηφία των μαθητών του ΕΠΑΛ. Στο πλευρό τους, αγωνιστικό “παρών” αποφάσισαν να δώσουν και οι γονείς τους, με απόφαση της Ένωσης Γονέων και Κηδεμόνων. Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ στη συγκεκριμένη κινητοποίηση υποκριτικά πέταξαν το μπαλάκι στο Υπουργείο, λες και δεν ανήκουν στην ίδια κυβέρνηση που αυτή τη στιγμή ευθύνεται γι’ αυτή την κατάσταση στα σχολεία, λες και δεν εξυπηρετούν την ίδια πολιτική που βάζει στους μαθητές συνεχώς εμπόδια... Οι μαθητές, όμως, δεν τσίμπησαν! Αποφάσισαν να προχωρήσουν εκ νέου σε γενική συνέλευση για να συζητήσουν πώς θα συνεχίσουν τον αγώνα τους, βάζοντας ταυτόχρονα μπροστά την ανάγκη να πραγματοποιήσουν μόνοι τους και να κάνουν υπόθεση δική τους τις εκλογές των 5μελών και του 15μελούς τους... Έτσι συνεχίζουν οι μαθητές των ΕΠΑΛ τους αγώνες τους, καλώντας και τους υπόλοιπους μαθητές να σταθούν αλληλέγγυοι και να αγωνιστούν στο πλευρό τους για τα προβλήματα που συνολικά αντιμετωπίζουν, για το σχολείο και τη ζωή που τους αξίζει!

60 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΤΟΞΕΥΣΗ ΤΟΥ “ΣΠΟΥΤΝΙΚ 1”

! ο ι σ ά ν µ υ γ ...

Όταν η ανθρωπότητα πραγματοποίησε το πρώτο μεγάλο βήμα στο διάστημα

Α

υτόν τον μήνα συμπληρώνονται 60 χρόνια από τη μέρα, που το πρώτο σοσιαλιστικό κράτος στην ιστορία, η Σοβιετική Ένωση, έσπασε πρώτη τα δεσμά της βαρύτητας του πλανήτη μας, στέλνοντας σε τροχιά γύρω από την υδρόγειο, τον πρώτο τεχνητό δορυφόρο, τον “Σπούτνικ 1”. Για πρώτη φορά μια ανθρώπινη κατασκευή πραγματοποιούσε τροχιακή πτήση και η ΕΣΣΔ έκανε ένα τεράστιο άλμα στην ανακάλυψη των μυστηρίων του διαστήματος.

Ο πιο διάσημος ήχος στον κόσμο

Με έναν πύραυλο R-7, σαν αυτόν της φωτογραφίας, εκτοξεύτηκε ο πρώτος Σπούτνικ. Ο ίδιος πύραυλος χρησιμοποιήθηκε και για την εκτόξευση των διαστημόπλοιων Βοστόκ.

Στις 21:28:34, της 4η Οκτώβρη 1957, τοποθετημένος στην κεφαλή ενός πυραύλου R-7, υψώνεται πάνω από το κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ ο πρώτος τεχνητός δορυφόρος της Γης, ο “Σπούτνικ 1”. Ήταν μία γυαλιστερή μεταλλική σφαίρα διαμέτρου 58 εκατοστών, που διέθετε τέσσερις κεραίες και δύο ραδιοπομπούς. Όταν τέθηκε σε τροχιά ύψους 946 χιλιομέτρων με ταχύτητα 7,99 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο, άρχισε να μεταδίδει ένα απλό “μπιπ-μπιπ”, αλλά αυτός ο ήχος έγινε ο πιο διάσημος στον κόσμο τις 21 ημέρες που εκπέμφθηκε. Στους 3 μήνες που ο “Σπούτνικ 1” παρέμεινε σε τροχιά, εκατομμύρια άνθρωποι τον παρακολουθούσαν να περνάει από πάνω τους κάθε μιάμιση ώρα, σαν ένα αστεράκι έκτου μεγέθους, οριακά ορατό με γυμνό μάτι!

Γραμματόσημο της ΕΣΣΔ αφιερωμένο στην εκτόξευση του Σπούτνικ.

Ενοχλητικό αστέρι για τους καταπιεστές των λαών... Στα μέσα της δεκαετίας του 1950 και ενώ οι Αμερικάνοι ιμπεριαλιστές έχουν ήδη ρίξει δυο φορές την ατομική βόμβα στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι, η ΕΣΣΔ προσπαθεί να ξεπεράσει τις τεράστιες καταστροφές που έχει αφήσει πίσω του ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος και παρ’ όλες τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει, θέτει ως στόχο να πραγματοποιήσει ένα τεράστιο άλμα στην ιστορία της ανθρωπότητας, στον τομέα της διαστημικής. Σύγκρυο έπιασε τους εκμεταλλευτές όταν άκουσαν τον ήχο του Σπούτνικ. «Δε θα ήθελα να πάω για ύπνο κάτω από ένα κομμουνιστικό φεγγάρι»... είχε δηλώσει χαρακτηριστικά ο αντιπρόεδρος (και μετέπειτα πρόεδρος) των ΗΠΑ, Λίντον Τζόνσον. Ο μεγαλύτερος “Σπούτνικ 2” (450 κιλά) και ο ακόμα μεγαλύτερος “Σπούτνικ 3” (1.300 κιλά) που ακολούθησαν σύντομα, τους προκάλεσαν σχεδόν πανικό... Οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο σήκωσαν για πρώτη φορά το κεφάλι ψηλά στον ουρανό, στα αστέρια, για να δουν τα επιτεύγματα του σοσιαλισμού, για να ατενίσουν το μέλλον. Στην ιστορία θα είναι γραμμένο για πάντα ότι ο σοσιαλισμός άνοιξε το δρόμο προς το Διάστημα.

Νέοι ορίζοντες για την ανθρωπότητα…

Η Βαλεντίνα Τερεσκόβα, η πρώτη γυναίκα αστροναύτης σε ολόκληρο τον κόσμο που ταξίδεψε στο διάστημα το 1963, ήταν μια νεαρή εργάτρια υφαντουργίας. Για χόμπι, είχε να κάνει ρίψεις με αλεξίπτωτο από το 1959 στην τοπική αερολέσχη σε μια πόλη της κεντρικής Ρωσίας. Επιλέχτηκε και εκπαιδεύτηκε για αστροναύτης, κάνοντας αίτηση στο διαστημικό πρόγραμμα.

Η εκτόξευση του “Σπούτνικ 1”, του πρώτου τεχνητού δορυφόρου της γης, ήταν μόνο η αρχή ενός φωτεινού δρόμου, που άνοιγε για τον άνθρωπο. Στις 3 Νοέμβρη του ίδιου χρόνου οι Σοβιετικοί στέλνουν τον πρώτο ζωντανό οργανισμό στο διάστημα, ενώ τον Νοέμβρη του 1959 οι Σοβιετικοί επιστήμονες έχουν στα χέρια τους τις πρώτες φωτογραφίες της αθέατης πίσω πλευράς της σελήνης! Όλες αυτές οι επιτυχημένες προσπάθειες αποδείκνυαν ότι η στιγμή που ο άνθρωπος θα ταξίδευε για πρώτη φορά στο διάστημα κοντοζύγωνε! Στις 12 Απρίλη του 1961 ο Γιούρι Γκαγκάριν γίνεται ο πρώτος άνθρωπος, που αντικρίζει το μεγαλείο του πλανήτη μας και στις 16 Ιούνη του 1963 η σοβιετική αστροναύτης Βαλεντίνα Τερεσκόβα γίνεται η πρώτη γυναίκα στην Ιστορία που ταξίδεψε στο διάστημα... Οι κατακτήσεις σε όλο το φάσμα της ζωής των εργαζομένων της νεολαίας στη Σοβιετική Ένωση, ακόμα και σήμερα, έναν αιώνα μετά τη σοσιαλιστική επανάσταση παραμένουν “άφταστες” και “ουτοπία” στον καπιταλιστικό κόσμο. Είναι η τρανή απόδειξη πως όταν οι καταπιεσμένοι σταματούν να θυσιάζουν τις ζωές τους στα αφεντικά, μόνο τότε μπορούν να ζήσουν τη ζωή που τους αξίζει. Και φτάνει να αναλογιστούμε… αν το 1957 ο άνθρωπος της ΕΣΣΔ κατάφερε να στείλει έναν δορυφόρο στο διάστημα, τι μπορεί να γίνει σήμερα, στον 21ο αιώνα, αν η εργατική τάξη κατακτήσει την εξουσία;

ΠΡΟΣΕΧΩΣ ΠΡΟΣΕΧΩΣ ΣΤΗΝ ΤΑΞΗ... ΣΤΗΝ ΤΑΞΗ ...

Κ

άθε χρόνο, με αφορμή τις γιορτές που διοργανώνονται στα σχολεία για την 28η Οκτωβρίου ακούμε πολλά για την επέτειο του “ΟΧΙ”... Πολλά ακόμα ακούγονται και γράφονται στα σχολικά μαθήματα, στις εφημερίδες, σε ντοκιμαντέρ και εκπομπές. Ποια είναι, όμως, η πραγματικότητα; Στόχος είναι με αφορμή και αυτή την επέτειο να μάθουμε, να ανοίξουμε τη συζήτηση και να ανακαλύψουμε την αλήθεια!

Ποιος είπε το “ΟΧΙ”; Στο βιβλίο της Ιστορίας Γ’ Λυκείου αναφέρεται: «Ο Ιωάννης Μεταξάς απέρριψε την ιταμή αξίωση: η Ελλάδα θα υπεράσπιζε, έστω και με τα όπλα, τα κυριαρχικά της δικαιώματα. Η αντίδραση του Έλληνα πρωθυπουργού θα συνοψιστεί έκτοτε στη λέξη ΟΧΙ».

Η αλήθεια είναι άλλη...

Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος βρήκε την Ελλάδα κάτω από τη φασιστική δικτατορία του Μεταξά, που είχε επιβληθεί την 4η Αυγούστου του 1936 και ενίσχυσε ακόμα περισσότερο τους πλούσιους, εξαθλίωσε τον λαό, επιτέθηκε στο εργατικό-λαϊκό κίνημα, χτυπώντας πρώτα απ’ όλα το ΚΚΕ. “ΟΧΙ” βροντοφώναξε ο ελληνικός λαός, με μπροστάρηδες τους κομμουνιστές. Το “όχι” του Μεταξά στους Ιταλούς ειπώθηκε γιατί Έλληνες πλουτοκράτες που είχαν το πάνω χέρι στις εξελίξεις, ήταν με τη μεριά των Βρετανών, αυτοί εξυπηρετούσαν καλύτερα τα συμφέροντά τους. Δεν είχε σχέση με τις αγνές προθέσεις που εξέφραζε το “ΟΧΙ” του ελληνικού λαού. Ο λαός, οι απλοί φαντάροι ήταν αυτοί που πολέμησαν με σθένος και ηρωισμό ενάντια στους φασίστες κατακτητές.

Ο όρκος του ΕΛΑΣίτη Ορκίζομαι στον ελληνικό λαό και τη συνείδησή μου, ότι θ' αγωνιστώ έως την τελευταία σταγόνα του αίματός μου για την πλήρη απελευθέρωση της Ελλάδος από τον ξενικό ζυγό. Οτι θ' αγωνιστώ για την περιφρούρηση των συμφερόντων του ελληνικού λαού και την αποκατάσταση και κατοχύρωση των ελευθεριών και όλων των κυριαρχικών δικαιωμάτων του.

Ο όρκος του ταγματασφαλίτη Ορκίζομαι εις τον Θεόν τον άγιον τούτον όρκον, ότι θα υπακούω απολύτως εις τας διαταγάς του ανωτάτου αρχηγού του γερμανικού στρατού Αδόλφου Χίτλερ. Γνωρίζω καλώς ότι διά μιαν αντίρρησιν εναντίον των υποχρεώσεών μου, τας οποίας διά του παρόντος αναλαμβάνω, θέλω τιμωρηθή παρά των γερμανικών στρατιωτικών νόμων.

Στην Ελλάδα ποιος πολέμησε τους φασίστες; Στο βιβλίο της Ιστορίας Γ’ Λυκείου αναφέρεται: «...Αμέσως όλοι οι Έλληνες, έσπευσαν με ενθουσιασμό στο μέτωπο των επιχειρήσεων και στήριξαν με κάθε μέσο την αντίσταση στον εισβολέα. (...) Μετά την κατάληψη του εθνικού εδάφους... η εξόριστη πλέον ελληνική κυβέρνηση... θα υπερασπίσει με όσα μέσα διέθετε, τα εθνικά συμφέροντα».

Η αλήθεια είναι άλλη...

Δεν αντιστάθηκαν όλοι στον κατακτητή. Τι στάση κράτησαν οι Έλληνες αστοί (βιομήχανοι, εφοπλιστές κ.λπ.) και οι πολιτικοί τους; Ένα τμήμα τους εγκατέλειψε τη χώρα αρπάζοντας τα κρατικά αποθέματα σε χρυσό και εγκαταστάθηκε μαζί με τους Άγγλους και το Παλάτι στην Μέση Ανατολή. Ένα άλλο κομμάτι τους, παρέμεινε στην Ελλάδα, συνεργάστηκε με τους κατακτητές σχηματίζοντας τις κατοχικές κυβερνήσεις και τα Τάγματα Ασφαλείας που κατέσφαξαν και κατέκαψαν το λαό μας στο όνομα του Αδόλφου Χίτλερ, τον οποίο ορκίζονταν να υπακούν “απολύτως”. Ενώ ένα τρίτο τμήμα τους έφτιαξε αστικές αντιστασιακές οργανώσεις -όπως ο ΕΔΕΣ- που πολέμησαν περισσότερο εναντίον του ΕΛΑΣ και του ΚΚΕ παρά εναντίον των Γερμανών. Ο ΕΔΕΣ μάλιστα δρούσε με τα σχέδια και τις λίρες της Μ. Βρετανίας, είχε σχέσεις με τους Άγγλους με στόχο τη διατήρηση της εξουσίας της αστικής τάξης και μετά την κατοχή. Την ίδια ώρα οι εργάτες, οι αγρότες, οι απλοί φαντάροι πολέμησαν και πήραν την κατάσταση στα χέρια τους με μπροστάρη στον αγώνα τους το ΚΚΕ. Ο λαός πάλεψε και τσάκισε τους κατακτητές και τους ντόπιους συνεργάτες τους, απελευθέρωσε την Ελλάδα. Ο νους, η ψυχή και ο κύριος αιμοδότης αυτού του αγώνα ήταν το ΚΚΕ που από την πρώτη στιγμή έδωσε όλες του τις δυνάμεις σε αυτή την υπόθεση. Με πρωτοβουλία του ΚΚΕ ιδρύθηκε το ΕΑΜ (2.000.000 μέλη), το ένοπλο τμήμα του ο ΕΛΑΣ (150.000 μέλη) και η ΕΠΟΝ (650.000 μέλη). Οι κομμουνιστές έπεσαν στη φωτιά του αγώνα. Ο Γενικός Γραμματέας του ΚΚΕ Νίκος Ζαχαριάδης μέσα από τα 3 γράμματα που έστειλε από τα μπουντρούμια της Γενικής Ασφάλειας στην Αθήνα καλούσε τον ελληνικό λαό να αντισταθεί και να παλέψει. Το ΚΚΕ συνολικά στον αγώνα του λαού μας στα χρόνια της κατοχής, έδωσε χιλιάδες από τα καλύτερα παιδιά του (βλ. 200 κομμουνιστές εκτελέστηκαν στην Καισαριανή την 1η Μάη 1944, 92 κομμουνιστές στις 10 Μάη, 106 -οι περισσότεροι μέλη του ΚΚΕ- στο Κούρνοβο το 1943. Μόνο η Κομματική Οργάνωση Αθήνας είχε 5.000 νεκρούς την περίοδο της Κατοχής). Δημιούργησε πρότυπα στάσης ζωής, καλλιέργησε στην πράξη τον μαζικό ηρωισμό.

Σ' όλο τον κόσμο τα Κομμουνιστικά Κόμματα πρωτοστάτησαν στον αγώνα για τη συντριβή του φασισμού. Επικεφαλής του αγώνα ήταν η Σοβιετική Ένωση που έδωσε στον αγώνα 20 εκατομμύρια νεκρούς. Οι λαοί της, ο Κόκκινος Στρατός πολέμησε με απαράμιλλο σθένος και θάρρος, γιατί υπεράσπιζε τη δικιά του πατρίδα, το δικό του κράτος. Η αλήθεια είναι μία: Ο Κόκκινος Στρατός τσάκισε τον φασισμό!

Με το βλέμμα στραμμένο μπροστά... …οργανώνουμε τον αγώνα για τις σπουδές, τη δουλειά και τη ζωή που μας αξίζει!

Ά

λλη μια χρονιά ξεκινάει φέτος για τους νέους που μαζί με την εκπαίδευση σε μια ειδικότητα έχουν ανάγκη και για δουλειά. Οι σχολές Μαθητείας του ΟΑΕΔ, τα δημόσια ΙΕΚ και το 4ο έτος των ΕΠΑΛ (έτος μαθητείας) θα συγκεντρώσουν χιλιάδες νέους σε όλη τη χώρα. Οι νέοι αυτών των σχολών γνωρίζουν από πρώτο χέρι τα εμπόδια που συναντάνε τόσο από την πείρα τους στο σχολείο, όσο και από την

καθημερινή περήφανη μάχη που δίνουν μαζί με τις οικογένειές τους. Τα σποτάκια του Υπ. Παιδείας με τα καλογυαλισμένα εργαστήρια, τους ευτυχισμένους εκπαιδευτικούς και τους τυχερούς μαθητές που ταυτόχρονα με την εκπαίδευση βρήκαν δουλειά δεν μπορούν να κρύψουν την κατάσταση που έχουν διαμορφώσει όλες οι κυβερνήσεις μέχρι σήμερα και γενικεύει η σημερινή των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

«Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα…» Η “ομαλή έναρξη” και η “έγκαιρη προετοιμασία” τόσο των Δημοσίων ΙΕΚ, όσο και των ΕΠΑΣ του ΟΑΕΔ που διαφήμιζε η κυβέρνηση σημαίνει ότι τελικά παραμένουν κλειστά τα Δημόσια ΙΕΚ και στις ΕΠΑΣ του ΟΑΕΔ να κάνουν “μάθημα” 2 ώρες τη μέρα. Την ίδια στιγμή:  Η απληρωσιά να φτάνει τους 8 μήνες στη Μαθητεία του ΟΑΕΔ.  Η πολυδιαφημισμένη μαθητεία στο χώρο δουλειάς, στην πλειοψηφία των νέων έχει χαρακτηριστικά κανονικής εργασίας, με ένα ατελείωτο τρέξιμο για να καλυφθούν θέσεις μόνιμου προσωπικού.  Τα εργαστήρια και οι υποδομές στις περισσότερες των περιπτώσεων είναι ασυντήρητα και τεχνολογίας που έχει αποσυρθεί.  Οι καθηγητές καλούνται να διδάξουν χωρίς βιβλία, δουλεύοντας οι ίδιοι ως ωρομίσθιοι με την ανεργία να τους περιμένει στο τέλος της χρονιάς. Από την κατάσταση αυτή, που θεσμοθετημένα συντηρούν σε αυτές τις σχολές, οι μόνοι “ωφελούμενοι” είναι οι επιχειρήσεις, αφού:  Το 65% του μισθού το πληρώνει ο ΟΑΕΔ με χρήματα από το ΕΣΠΑ, δηλαδή από την φοροληστεία των λαϊκών οικογενειών και μόνο το 35% πληρώνει ο εργοδότης!  Συμβάλει πρακτικά στη συμπίεση των μισθών και των δικαιωμάτων όλων των εργαζομένων προς τα κάτω. Διαμορφώνει στην ουσία υπο-κατώτατο μισθό για τους νέους που εργάζονται με καθεστώς μαθητείας αφού πληρώνονται το 75% του κατώτατου μισθού που ισχύει για τους νέους κάτω των 25 ετών.  Οι νέοι που παρουσιάζονται ως “ωφελούμενοι” από τη συμμετοχή τους σε αυτή τη διαδικασία, μετά το πέρας της θα αντικατασταθούν με τους επόμενους και οι ίδιοι θα βρεθούν στην ανεργία. Πρακτικά μόνο ο εργοδότης διασφαλίζεται από την επιδότηση τσάμπα εργαζομένων, σταθερά και ανεμπόδιστα.

Οι σπουδαστές έχουν ιδανικά για το παρόν και το μέλλον της ζωής τους! Έχουμε τη δύναμη να κάνουμε τα όνειρά μας πραγματικότητα! Η συλλογική οργάνωση και δράση μέσα σε κάθε σχολή και χώρο δουλειάς είναι ο δρόμος για την κάλυψη των αναγκών μας, για να μην βρεθεί κανείς σπουδαστής μόνος του απέναντι στην εργοδοσία. Μόνο μέσα από την εκλογή αγωνιστικών 3μελών και 7μελών στις σχολές Μαθητείας του ΟΑΕΔ, μέσα από τις Επιτροπές Αγώνα και τους Συλλόγους Σπουδαστών Δημοσίων ΙΕΚ και με τη στήριξη των Σωματείων, των Ομοσπονδιών και των Εργατικών Κέντρων που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ μπορεί να μπει φρένο στην εργοδοσία, αλλά και σε μερίδα των Διοικήσεων των σχολών που κάνει τα “στραβά μάτια”. Από την πρώτη μέρα πρέπει να οργανώσουμε τη συλλογική αγωνιστική απάντησή μας! Καμιά ειδικότητα να μην δεχτεί να βάλει βαθιά το χέρι στη τσέπη για αναλώσιμα υλικά ή εργαλεία που πρέπει να παρέχει η σχολή δωρεάν. Να διεκδικήσουν όλοι οι σπουδαστές των σχολών πάσο για

δωρεάν μετακινήσεις. Να δοθούν βιβλία με ευθύνη του Υπουργείου δωρεάν σε όλους τους σπουδαστές των ΕΠΑΣ και των Δ.ΙΕΚ.

Τώρα δράση με τη ΚΝΕ! Η ΚΝΕ πρωτοστατεί στον αγώνα για όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ένας νέος άνθρωπος στις σχολές μαθητείας και κατάρτισης, όπως και σε όλους τους χώρους που συγκεντρώνεται νεολαία. Ενάντια στη σημερινή κυβέρνηση, όπως και στις προηγούμενες, τα κόμματα του συστήματος και της ΕΕ που χτυπάνε εμάς και τους γονείς μας για να πλουτίζουν οι λίγοι που ζουν μέσα στα πλούτη και τη χλιδή. Αγώνας με το ΚΚΕ και τη ΚΝΕ για τη νέα κοινωνία των σύγχρονων δικαιωμάτων, που καταργεί την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, τον σοσιαλισμό-κομμουνισμό! Γιώργος Γαρεφαλάκης Γραμματέας της ΤΟ Μαθητείας - Κατάρτισης της ΟΠ Αττικής, Μέλος της Εργατικής Επιτροπής του ΚΣ της ΚΝΕ

Οδηγητής ϐ Οκτώβρης 2017

29

Η θέση του ΚΚΕ για την “ταυτότητα φύλου”

και τις ανορθολογικές θεωρίες της κυβέρνησης

Τ

η στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές έχει ολοκληρωθεί η συζήτηση στην αρμόδια επιτροπή της βουλής για το νομοσχέδιο του υπουργείου δικαιοσύνης για τη “νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου”, αλλά δεν έχει γίνει ακόμα η συζήτηση και η ψηφοφορία στην ολομέλεια της Βουλής.

Τι προβλέπει το νομοσχέδιο Το νομοσχέδιο για την αλλαγή της ταυτότητας φύλου δεν αφορά τον σεξουαλικό προσανατολισμό, ούτε τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων. Έχει να κάνει με τη δυνατότητα αλλαγής φύλου στα νομικά έγγραφα ενός ατόμου με βάση τη βούλησή του, το πως αυτοπροσδιορίζει το φύλο του. Το νομοσχέδιο της κυβέρνησης προβλέπει πως η αλλαγή αυτή μπορεί να γίνει με την προσφυγή του ατόμου στη δικαστική αρχή, χωρίς να απαιτείται καμία απολύτως επιστημονική γνωμάτευση. Οι μοναδικές προϋποθέσεις που βάζει, είναι το άτομο να μην είναι έγγαμο όταν κάνει την αίτηση και να είναι άνω των 18 ετών. Για ανήλικους, ηλικίας 17 ετών, προβλέπει τη δυνατότητα να αλλάξει η ταυτότητα φύλου με συναίνεση των γονιών του, ενώ κατά τη διάρκεια της συζήτησης στην επιτροπή της βουλής το ηλικιακό όριο για αλλαγή ταυτότητας φύλου έπεσε στα 15 έτη, με την προϋπόθεση το άτομο ηλικίας 15 ή 16 χρονών να καταθέσει στο δικαστήριο και επιστημονική γνωμάτευση από κρατικό φορέα.

Η θέση του ΚΚΕ Το ΚΚΕ αναγνωρίζει το δικαίωμα αλλαγής φύλου στα νομικά έγγραφα για τις περιπτώσεις που το άτομο βιώνει μια έντονη σύγκρουση ανάμεσα σε κάποια χαρακτηριστικά του φύλου του και στο φύλο που νιώθει για βιολογικούς, κοινωνικούς και άλλους λόγους, ότι ανήκει. Όμως, η νομική αναγνώριση του ατομικού δικαιώματος ενός ατόμου να προχωρήσει σε μια τέτοια διαδικασία χρειάζεται να βασίζεται σε κάποια αντικειμενικά κριτήρια, εξασφαλίζοντας παράλληλα και μέτρα κοινωνικής προστασίας του ατόμου (χωρίς να προϋποθέτει τη χειρουργική επέμβαση). Το νομοσχέδιο της κυβέρνησης στην πραγματικότητα αφήνει έκθετο το άτομο, κυριολεκτικά μόνο του να αντιμετωπίσει τη σύγκρουση που βιώνει. Το ΚΚΕ αναδεικνύει πως η ατομική απόφαση του ατόμου χρειάζεται να στηρίζεται σε μια τεκμηριωμένη επιστημονικά και κοινωνικά γνωμοδότηση, ώστε να βοηθηθεί το άτομο ουσιαστικά να επιλύσει αυτή την ασυμβατότητα και να έχει την αντίστοιχη υποστήριξη του οικογενειακού, φιλικού, συγγενικού, ευρύτερα του κοινωνικού περιβάλλοντος. Σε κάποιες περιπτώσεις αυτό μπορεί να αφορά και μεσοφυλικά παιδιά (παιδιά που τα χρωμοσώματα ή τα γεννητικά τους όργανα παρουσιάζουν απόκλιση από τον τυπικό ορισμό του αρσενικού ή θηλυκού σώματος), αλλά και σε αυτή την περίπτωση είναι απαραίτητη η επιστημονική, κοινωνική στήριξη του παιδιού και της οικογένειάς του και όχι να αφήνεται μόνη η οικογένεια, που στην πραγματικότητα μπορεί να μην είναι σε θέση να γνωρίζει το σύνολο των επιστημονι-

κών κριτηρίων, για να αποφασίσει και να αντιμετωπίσει το ζήτημα. Η ανάδειξη της ανάγκης επιστημονικής γνωμοδότησης για να γίνει η αλλαγή ταυτότητας φύλου δεν αποτελεί σε καμιά περίπτωση “ιατρικοποίηση” ή “ψυχιατρικοποίηση”, όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση. Αντίθετα αποτελεί προϋπόθεση για την ουσιαστική ανάπτυξη της προσωπικότητας, βασιζόμενη στην ψυχοκοινωνική στήριξη του ατόμου. Για να είναι η ατομική επιλογή αλλαγής της ταυτότητας φύλου αποτέλεσμα ώριμης σκέψης και ουσιαστική, πρέπει να βασίζεται στη γνώση μιας σειράς παραγόντων και συνεπειών από αυτήν την επιλογή. Αυτή η γνώση μπορεί να μεταφερθεί μέσα από την επιστημονική και κοινωνική στήριξη του ατόμου. Δεν αρκεί η εμπειρία που έχει ο καθένας μόνος του. Η κυβέρνηση μάλιστα αντιφάσκει λέγοντας πως η ανάγκη αυτή αναγνωρίζεται για τις περιπτώσεις ανήλικων ατόμων 15 και 16 ετών και σταματάει να υπάρχει για τα άτομα ηλικίας 17, 18 ετών.

Για τις ανορθολογικές θεωρίες περί “κοινωνικού φύλου” και την προσπάθεια της κυβέρνησης να διαστρεβλώσει την τοποθέτηση του ΚΚΕ Τελικά, το νομοσχέδιο της κυβέρνησης δεν αντιμετωπίζει ούτε στο ελάχιστο τον ρατσισμό που βιώνουν τα trans άτομα. Αλλά αναπαράγει αντιδραστικά ιδεολογικά ρεύματα που προβάλλουν τον πλήρη διαχωρισμό του “βιολογικού” και του “κοινωνικού” φύλου. Πρόκειται για θεωρίες που αναπτύχθηκαν την περίοδο της αντεπανάστασης, μία περίοδο που όπως μας ενημέρωσε η κ. Tασία Xριστοδουλοπούλου, στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, «άνοιξε τον δρόμο για την ισοτιμία και την ελευθερία». Τόσο “προοδευτικοί”… Στη συζήτηση της επιτροπής, οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ υποστήριξαν τις ανορθολογικές θεωρίες του κοινωνικού φύλου, που αμφισβητούν τον φυλετικό διαχωρισμό άνδρας - γυναίκα ως αντικειμενικό γεγονός. Παρουσίασαν το φύλο αποκλειστικά σαν ένα “καλούπι” που προσδίδει η κοινωνία στο άτομο και κατέληξαν στο συμπέρασμα πως είναι κάτι ρευστό και μεταβαλλόμενο. Αυτή τη χυδαία διαστρέβλωση της αντικειμενικής, κοινωνικής πραγματικότητας, τον ανορθολογισμό και ιδεαλισμό, τον παρουσίασαν ως “προοδευτισμό”. Την ίδια ώρα συνειδητά διαστρέβλωσαν τη θέση του ΚΚΕ κόβοντας και ράβοντας την τοποθέτηση του για να δημιουργήσουν ψευδείς εντυπώσεις. Γιατί το γεγονός πως οι αντιλήψεις για την κοινωνική θέση του κάθε φύλου αναπαράγονται κοινωνικά, το γεγονός πως ακόμα και η εξωτερική εικόνα του φύλου αποτελεί κατασκεύασμα της εκάστοτε κοινωνίας δεν αναιρεί σε καμία περίπτωση πως το φύλο προσδιορίζεται αντικειμενικά.

30

Καινούργιο ξεκίνημα, καινούργια χρονιά… θα μείνουμε στα ίδια και τα παλιά;

Ο

ι σχολές άνοιξαν, οι πρωτοετείς φοιτητές κάνουν την πρώτη τους αρχή. Η προσπάθεια για να σπουδάσουμε, να μάθουμε το αντικείμενό μας και να πάρουμε όλα τα απαραίτητα εφόδια είναι σταθερή και τη δίνουμε όλοι.

Μπορούμε να τα καταφέρουμε αν μείνει ο καθένας μόνος του; Κυβέρνηση-ΕΕ-ΔΝΤ και οι δυνάμεις του συστήματος έχουν σχέδιο για τη ζωή μας. Να ζούμε με τα λίγα για να παίρνουν τα πολλά οι μεγαλοεπιχειρηματίες. Όλοι μαζί βαφτίζουν “κανονικότητα” των πανεπιστημίων και των ΤΕΙ τις ελλείψεις σε υποδομές και προσωπικό, στη φοιτητική μέριμνα, τη μειωμένη κρατική χρηματοδότηση. Παρουσιάζουν ως πρόοδο το πανεπιστήμιο-επιχείρηση, τα δίδακτρα στα μεταπτυχιακά, το να είμαστε σε ένα ατελείωτο και πανάκριβο κυνηγητό πτυχίων και πιστοποιητικών, να τριγυρνάμε από δουλειά σε δουλειά χωρίς δικαιώματα.

Μπορούμε να ανατρέψουμε τη σημερινή κατάσταση; Αρκεί να σκεφτούμε τη δύναμη που θα αποκτήσουμε εάν όλοι εμείς που έχουμε κοινά προβλήματα τα βάλουμε με αυτούς που μας τα δημιουργούν. Εάν δεν κάνουμε σκόντο στα δικαιώματά μας που είναι σε σύγκρουση με τις ανάγκες των μεγαλοεπιχειρηματιών που ζητούν φτηνούς και ευέλικτους εργαζόμενους, επιστήμονες που ερευνούν με κριτήριο τα κέρδη και όχι τις ανάγκες του λαού.

Οι φοιτητικοί και σπουδαστικοί σύλλογοι είναι όπλα στα χέρια των φοιτητών, γιατί οργανωμένοι είμαστε πιο δυνατοί απέναντί τους Η δύναμη που μπορεί να αποκτήσει ο αγώνας μας τους είναι εμπόδιο στην εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής. Είναι πονοκέφαλος για αυτούς να υπάρχουν σύλλογοι στους οποίους δεν δέχονται οι φοιτητές να είναι πελάτες και να διεκδικούν κρατική χρηματοδότηση, συγγράμματα και φοιτητική μέριμνα, που δεν τους αρκεί να μαθαίνουν ό,τι έχει ανάγκη η αγορά αλλά θέλουν να μάθουν σε βάθος το αντικείμενό τους, που δεν περιορίζουν τη ζωή τους στην εργασιακή ζούγκλα που τους επιβάλλουν, αλλά παλεύουν για δουλειά με δικαιώματα, που δεν συμβιβάζονται με αντιεπιστημονικές θεωρίες, τον αντικομμουνισμό και την παραχάραξη της ιστορίας και ζητούν να μάθουν την αλήθεια. Η συζήτηση που ανοίγει από τις δυνάμεις του συστήματος για τη λειτουργία και τη δράση των φοιτητικών συλλόγων, η ύπουλη λογική “έξω τα κόμματα” που καλλιεργούν συστηματικά στα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ και πατά σε υπαρκτά φαινόμενα εκφυλισμού, έχει στο στόχαστρο τον οργανωμένο αγώνα των φοιτητών για μόρφωση, ζωή και δουλειά.

Ο καθένας παίζει τον ρόλο του για να μας βάλουν όλοι μαζί στο χέρι! Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που εφαρμόζει παλιά και νέα μνημόνια, παρουσιάζεται ως υπερασπιστής της νέας γενιάς και του “ρωμαλέου φοιτητικού κινήματος” την ίδια ώρα που…  Πέρσι έστειλε εισαγγελείς και ΜΑΤ στα σχολεία, έστησε μαθητοδικεία, εφάρμοσε ακόμα και μετεμφυλιακό νόμο που ποινικοποιεί τους αγωνιστές ως απάντηση στις μαθητικές κινητοποιήσεις.  Έφερε με οδηγία της η εκπροσώπηση των φοιτητικών συλλόγων στα όργανα διοίκησης να ορίζεται από τον Πρύτανη, μετατρέποντας τους συλλόγους σε όργανα του υπουργείου και των διοικήσεων.  Στις κινητοποιήσεις των εργαζομένων και των συνταξιούχων στέλνει ΜΑΤ, πρωτοστατεί στα εκβιαστικά διλλήματα ότι «εάν δεν σταματήσετε θα καταστραφεί η χώρα!».  Όταν οι αγρότες έδιναν αγώνα για την επιβίωσή τους μιλούσε για «μειοψηφίες που δεν συνεργάζονται».

Οδηγητής ϐ Οκτώβρης 2017

Η ΝΔ και η ΔΑΠ στις σχολές υπερασπίζονται τη δήθεν δημοκρατία στα πανεπιστήμια, τα βάζουν με τους “κομματικούς μηχανισμούς” την ώρα που...  Θέλουν να φιμώσουν κάθε φωνή αντίστασης στις σχολές, γι' αυτό και ζητούν αστυνόμους και την κατάργηση του ασύλου.  Επιδιώκουν οι φοιτητικοί σύλλογοι από όργανα διεκδίκησης να μετατραπούν σε διαφημιστές των επιχειρηματιών και συνεργάτες των υπουργείων, γι' αυτό και ζητούν να εφαρμοστεί ο νόμος Διαμαντοπούλου που οδηγεί σε αυτή την κατεύθυνση.  Πρωτοστατούν στις ρεμούλες, τις πελατειακές σχέσεις και τα ρουσφέτια στις σχολές.  Αντιμετωπίζουν τους συλλόγους ως κομματικά τους παραμάγαζα. Όπου είναι πρώτη δύναμη δεν λειτουργεί τίποτα, όπως στους συλλόγους Παντείου και ΠΑΠΕΙ έχουν να πραγματοποιηθούν γενικές συνελεύσεις χρόνια.

Όσο για τις δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ - συναγωνιστές της ΔΑΠ, αρκεί να περάσει κάποιος από την ΑΣΟΕΕ (που είναι 1η δύναμη η ΠΑΣΠ εδώ και χρόνια) για να δει τα αποτελέσματα. Ο σύλλογος είναι σε πλήρη διάλυση, οι φοιτητικές εκλογές πραγματοποιούνται με νοθεία (κάμερες πάνω από τα παραβάν, φάκελοι και ψηφοδέλτια κυκλοφορούν έξω από τα εκλογικά κέντρα).

Τη λογική για φοιτητικούς συλλόγους χωρίς κόμματα και παρατάξεις την καλλιεργούν και οι δυνάμεις των ΕΑΑΚ/ΑΡΕΝ που θέλουν το φοιτητικό κίνημα να βρίσκεται στα όρια του συστήματος.  Σε κάθε φάση που ο αγώνας μπορεί να δυναμώσει ενάντια στο σύστημα και τους εκπροσώπους του, βάζουν εμπόδια καλλιεργώντας τη λογική «να παλέψουμε για τα άμεσα πρώτα και μετά τα άλλα».  Στοιχίζουν τους φοιτητές πίσω από ένα κυνήγι υπουργών και κυβερνήσεων αφήνοντας το σύστημα στο απυρόβλητο, κάνοντας το κίνημα σκαλοπάτι για κυβερνητικές εναλλαγές π.χ. με την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.  Βαφτίζουν κομματικά και περιχαρακωμένα τα σωματεία, τους εργαζόμενους που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ και παλεύουν να ζήσουμε με βάση τις δυνατότητες που υπάρχουν ενάντια στο κεφάλαιο, τις κυβερνήσεις, την ΕΕ και τον εργοδοτικό συνδικαλισμό.  Μπροστά στην προσπάθεια των φοιτητών να μαζικοποιήσουν τους συλλόγους και να δημιουργήσουν εστίες αντίστασης σε κάθε έτος μπαίνουν εμπόδιο καταγγέλλοντας τις επιτροπές και τις συνελεύσεις ετών ως “διασπαστικές”.  Αντιμετωπίζουν τυχοδιωκτικά τα όργανα των συλλόγων, όποτε τους συμφέρει αξιοποιούν τα διοικητικά συμβούλια για να περνούν τη λογική τους. Και αν δεν τους συμφέρει, λένε πως δεν τα αναγνωρίζουν και πως δεν μπορούν να αποφασίζουν.

Εμφανίζονται και άλλοι διάφοροι “φοιτητολόγοι”…  Ο ΣΚΑΪ που παρουσίασε τις κινητοποιήσεις των φοιτητικών συλλόγων ενάντια στο ΝΑΤΟ ως “φαινόμενο ανομίας” παρόμοιο με τη διακίνηση ναρκωτικών στο ΑΠΘ.  Oι δήμαρχοι Αθήνας και Θεσσαλονίκης, ένα μήνα αφού οργάνωσαν απεργοσπαστικούς μηχανισμούς ενάντια στον αγώνα των ΟΤΑ και αφού δεν έχουν πάρει κανένα μέτρο για τη διακίνηση ναρκωτικών που γίνεται στα ιδρύματα (εκτός του ότι οργανώνουν ναρκωφεστιβάλ) να λένε πως για την άσχημη κατάσταση στα πανεπιστήμια φταίει η “κομματοκρατία”.  Στη ΣΕΥΠ ΤΕΙ Πάτρας καθηγητής πρωτοστατεί στην οργάνωση συλλόγου φοιτητών με δήθεν επιστημονικά κριτήρια χωρίς παρατάξεις.

31

Στο ερώτημα που πολλοί συμφοιτητές μας λένε: «γιατί να υπάρχουν κόμματα στις σχολές;» απαντά η ίδια η πραγματικότητα… Κόμματα υπάρχουν στις σχολές γιατί το πανεπιστήμιο και το ΤΕΙ δεν είναι σε γυάλα. Η πολιτική των κομμάτων που είναι στις κυβερνήσεις δημιουργούν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε, οι διοικήσεις των σχολών εφαρμόζουν αυτή την πολιτική, ενώ υπάρχουν καθηγητές στελέχη επιχειρήσεων και κομμάτων που προωθούν τις “αξίες” της επιχειρηματικότητας και της ανταγωνιστικότητας που είναι σε σύγκρουση με τα συμφέροντα των φοιτητών.

Το πραγματικό ερώτημα είναι πώς μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματά μας; Το ζήτημα είναι πώς θα δυναμώσει η δύναμη της ανατροπής, του αγώνα και της διεκδίκησης μέσα στις σχολές.

Μ

ε τις δυνάμεις που στηρίζουν «ότι είναι δίκαιο», όπως λέει ο Τσίπρας, ή «στη φύση του ανθρώπου», όπως λέει ο Μητσοτάκης να υπάρχουν κοινωνικές ανισότητες, που καλλιεργούν τον ατομισμό και τη λογική “ο θάνατός σου η ζωή μου”, που έχουν στηρίξει τα μνημόνια και την πολιτική που έχει τσακίσει τις σπουδές μας, που παρουσιάζουν τους δολοφόνους του ΝΑΤΟ για αγγέλους που μας προστατεύουν και την ΕΕ και το ΔΝΤ σαν τους φίλους που δεν πρέπει να χάσουμε;

Ή

Μ

ε τις δυνάμεις της ανατροπής, τα μέλη και τους φίλους της ΚΝΕ, που πρωτοστατούν στην οργάνωση του αγώνα για να σπουδάζουμε και να δουλεύουμε με βάση τις σύγχρονες ανάγκες μας, να έχουμε δωρεάν πρόσβαση στον πολιτισμό και τον αθλητισμό, να έχουμε όλοι υγεία-μέριμνα-πρόληψη; Που στηρίζουν τη συλλογική δράση, οργανώνουν την αλληλεγγύη στους πρόσφυγες, σηκώνουν τοίχο ενάντια στον φασισμό, στηρίζουν τους μαθητές των λαϊκών οικογενειών κάνοντας μαθήματα στα λαϊκά φροντιστήρια. Που παλεύουν ώστε να ανοίξει δρόμος για την κοινωνία που δεν θα υπάρχει ανεργία, εκμετάλλευση πόλεμος και φασισμός;

Τον αγώνα για μόρφωση, δουλειά, ζωή να τον δώσουμε μαζί!

Κάθε φοιτητής και σπουδαστής που θέλει να μορφωθεί, να μάθει την επιστημονική αλήθεια, να δουλέψει και να ζήσει με δικαιώματα έχει επιλογή!

 Πετώντας έξω από τις σχολές τις δυνάμεις του συστήματος, του συμβιβασμού και της ρεμούλας.

 Παίρνοντας τους συλλόγους στα χέρια μας, ανάβοντας εστίες διεκδίκησης και αγώνα, οργανώνοντας τις δικές μας επιτροπές στα έτη και τα τμήματα, μαζικοποιώντας τις γενικές τους συνελεύσεις.  Δυναμώνοντας το ΜΑΣ, τη μόνη πανελλαδική συσπείρωση φοιτητικών και σπουδαστικών συλλόγων που ενώνει τον αγώνα των φοιτητών ενάντια στις κυβερνήσεις-ΕΕ-μονοπώλια και διεκδικεί τις σύγχρονες ανάγκες μας.

Συζήτηση με συνδικαλιστές σπουδαστές και φοιτητές

για το Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής

Η

κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ετοιμάζει νομοσχέδιο, για τη δημιουργία Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής, το οποίο θα προκύψει από τη συγχώνευση των ΤΕΙ Αθήνας και Πειραιά. Στόχος είναι το νέο ίδρυμα να συγκροτηθεί στις αρχές του 2018 και οι σχολές του να ενταχθούν στο μηχανογραφικό της ίδιας χρονιάς. Με αφορμή αυτή την εξέλιξη ο “Ο” συζήτησε με σπουδαστές και φοιτητές από τα ΤΕΙ και το τμήμα Νοσηλευτικής ΕΚΠΑ, εκλεγμένους στα Διοικητικά Συμβούλια των συλλόγων τους με την Πανσπουδαστική ΚΣ.

“Οδηγητής”: Πείτε μας δυο λόγια για την κατάσταση που υπάρχει αυτήν τη στιγμή στις σχολές σας. Τι προβλήματα συναντάει ο σπουδαστής στην προσπάθειά του να μορφωθεί, αλλά και τι μέλλον τον περιμένει; Κατερίνα Αϊβαλιώτη, από την ΣΕΥΠ ΤΕΙ Αθήνας: Οι περισσότεροι ήδη από το πρώτο έτος αναγκαζόμαστε να δουλέψουμε παράλληλα με τις σπουδές για να βοηθάμε στο σπίτι ή για να πληρώνουμε το ενοίκιο, αφού δύο από τα μεγαλύτερα τεχνολογικά εκπαιδευτικά ιδρύματα δεν έχουν εστία. Σε αυτό το πρόβλημα έχουμε προτείνει να αξιοποιηθεί και να ανοικοδομηθεί η μαθητική εστία στο Πάρκο Τρίτση, για τις ανάγκες μας όμως δεν δίνουν δεκάρα τσακιστή! Λόγω της υποχρηματοδότησης δεν έχουμε επαρκές διοικητικό και εκπαιδευτικό προσωπικό. Δεν υπάρχει εστιατόριο σε όλα τα παραρτήματα του ΤΕΙ Αθήνας, ενώ το κτίριο του Σαρακάκη που στεγάζει 4 από τα 12 τμήματα της ΣΕΥΠ, δεν έχει καν έξοδο κινδύνου! Βάλια Μπεράτη, από την ΣΓΤΚΣ ΤΕΙ Αθήνας: Από το πρώτο κιόλας εξάμηνο βάζουμε βαθιά το χέρι στην τσέπη για τα αναλώσιμα! Υπάρχουν

σχολές (πχ. Γραφιστική) που πληρώνουμε πάνω από 100 ευρώ το εξάμηνο για βασικά εργαλεία. Στο τμήμα της Φωτογραφίας και Οπτικοακουστικών Τεχνών οι πρωτοετείς αγοράζουν με δικά τους έξοδα φωτογραφική μηχανή. Σχεδόν σε όλα τα τμήματα για να βρει ο απόφοιτος δουλειά στο αντικείμενό του πρέπει να παρακολουθήσει με το αζημίωτο σεμινάρια πάνω σε βασικά προγράμματα που κανονικά έπρεπε να είναι ενταγμένα στο πρόγραμμα της σχολής.

“Ο”: Τι σημαίνει η δημιουργία του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής, πώς επηρεάζει τους σπουδαστές κατά την γνώμη σας; Συμφωνείτε με την κυβέρνηση που ισχυρίζεται ότι με αυτό τον τρόπο θα αναβαθμιστούν οι σπουδές σας; Κ.Α.: Για τη ΣΕΥΠ αυτό σημαίνει να δημιουργηθούν 6 τμήματα που θα προκύψουν από τη συγχώνευση των 12 που υπάρχουν σήμερα. Το κριτήριο για τις συγχωνεύσεις των τμημάτων είναι η εξοικονόμηση πόρων με δεδομένη την υποχρηματοδότηση και την προσαρμογή των ιδρυμάτων στις ανάγκες της αγοράς. Ετοιμάζονται “συγκολλήσεις” τμημάτων που δεν έχουν καμία συνάφεια μεταξύ τους, χωρίς να ξέρουμε τι απόφοιτοι θα βγούμε τελικά, ενώ από την άλλη παραμένουν οι δύο ταχύτητες φοιτητών (π.χ. Νοσηλευτική στο ΕΚΠΑ και Νοσηλευτική στο νέο ίδρυμα που ετοιμάζουν). Για παράδειγμα, με την αλλαγή αυτή θα έχουμε επαρκή χρηματοδότηση; Θα σταματήσουμε να κάνουμε τζάμπα απλήρωτη πρακτική; Στη Μαιευτική χρειάζεται να κάνουμε 40 τοκετούς για να ολοκληρώσουμε την πρακτική μας άσκηση, αλλά μένουμε ανασφάλιστοι και απλήρωτοι για όσο χρόνο μας πάρει. Η δημιουργία του πανεπιστημίου Δυτι-

κής Αττικής δεν αρκεί να γίνει στο όνομα μόνο, αλλά στην πράξη, με ουσιαστική αναβάθμιση που θα δίνει απαντήσεις στα προβλήματα, τις ανάγκες και τις ανησυχίες των σπουδαστών. Κώστας Μπουράνης, από τη ΣΤΕΦ ΤΕΙ Αθήνας: Η δημιουργία του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής πραγματοποιείται με την εφαρμογή των μνημονιακών νόμων, με βάση αυτούς δεν προβλέπεται χρηματοδότηση, προσλήψεις, κατασκευή υποδομών. Παράλληλα, με βάση και το τελευταίο νόμο της κυβέρνησης, τα ιδρύματα για να επιβιώσουν θα «βγουν στην πιάτσα» για χορηγούς, οργανώνουν παζάρι μεταπτυχιακών, σεμιναρίων και διετών σπουδών μετατρέποντας το φοιτητή σε πελάτη και κάνοντας το πτυχίο κουρελόχαρτο αφού δεν αρκεί για να δουλέψουμε στο αντικείμενό μας. “Ο”: Η δημιουργία του Πανεπιστημίου θα συμβάλλει, ώστε οι απόφοιτοι να μπορούν να βρουν δουλειά με καλύτερους όρους αύριο; Κ.Α.: Το ότι θα γίνουμε πανεπιστήμιο δε θα αντιστρέψει από μόνο του την πραγματικότητα που ζούμε! Το επιχείρημα ότι θα έχουμε κατοχυρωμένα επαγγελματικά δικαιώματα ακούγεται σαν κοροϊδία, γιατί η σημερινή και οι προηγούμενες κυβερνήσεις έχουν διαμορφώσει έναν εργασιακό μεσαίωνα. Διατηρείται και διευρύνεται η κατηγοριοποίηση των αποφοίτων -π.χ. στον ίδιο κλάδο υπάρχουν απόφοιτοι 5ετούς, 4ετούς και διετούς φοίτησης- η οποία, όπως έχει δείξει και η πραγματικότητα, αξιοποιείται για να εξισώνονται τα δικαιώματα όλων προς τα κάτω. Ο ίδιος ο υπουργός δήλωσε πως «τα πτυχία τόσο των Πανεπιστημίων όσο και των ΤΕΙ δε δίνουν δικαιώματα, αλλά προσόντα»! “Ο”: Πώς αντιμετωπίζει η πλειοψηφία των σπουδαστών την δημιουργία

Οδηγητής ϐ Οκτώβρης 2017

33

με και να προγραμματίσουμε τη δράση μας! Απέναντι σε όλα αυτά, εμείς διεκδικούμε το πτυχίο να αποτελεί τη μοναδική προϋπόθεση για να βρούμε δουλειά, να μην υπάρχει κατηγοριοποίηση των αποφοίτων. Ταυτόχρονα, παλεύουμε για επαρκή χρηματοδότηση των ιδρυμάτων, ώστε να μπορούμε να σπουδάζουμε ολοκληρωμένα, με ενίσχυση της φοιτητικής μέριμνας. Απέναντι στις αλλαγές που σχεδιάζονται, να παρθούν μέτρα ώστε να μην την "πληρώσουμε" οι σπουδαστές και οι απόφοιτοι, διοργανώνοντας δωρεάν προγράμματα επιμόρφωσης με την ευθύνη του κράτους και των πανεπιστημίων.

του Πανεπιστημίου; Ακόμα, ποια είναι η στάση των υπόλοιπων παρατάξεων μέσα στα ΤΕΙ απέναντι σε αυτό το ζήτημα;

βάζοντας ως μοναδική διεκδίκηση την αυτονομία κάποιων τμημάτων, εγκαταλείποντας τον αγώνα για τους όρους των σπουδών μας.

Κ.Α.: Οι διοικήσεις, αρκετοί καθηγητές και οι παρατάξεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, ΔΑΠ και ΠΑΣΠ καλλιεργούν τον εφησυχασμό και την αναμονή μπροστά στις επικείμενες εξελίξεις με τη λογική "ότι αρκεί να γίνουμε πανεπιστήμιο για να λυθούν τα προβλήματά μας". Προωθούν τη λογική "να κοιτάξουμε το μαγαζάκι μας" και "να παλέψουμε μόνοι μας". Και με αυτή τους τη στάση αποδεικνύουν πως στηρίζουν τη σημερινή κατάσταση που αντιμετωπίζουμε και μπαίνουν εμπόδιο στον αγώνα των σπουδαστών να διεκδικήσουν τις σπουδές και τη δουλειά που έχουνε ανάγκη. Γενικά όμως στην πλειοψηφία τους οι σπουδαστές προβληματίζονται. Βλέπουν ότι η μετεξέλιξη του ΤΕΙ σε Πανεπιστήμιο χωρίς τις προϋποθέσεις που είπαμε δε θα δώσει λύση. Ότι δεν μπορούμε να βλέπουμε κοντόφθαλμα,

Β.Μ.: Στους σπουδαστές υπάρχει προβληματισμός, οι ΤΕΙτζίδες έχουμε πείρα και από παλιότερες "αναβαθμίσεις" που όμως δεν έλυσαν παρά όξυναν τα προβλήματά μας. Ενώ επιβεβαιώνεται πως ακόμα και το "όχι στις συγχωνεύσεις" που καλλιεργούν οι δυνάμεις των ΕΑΑΚ δεν αρκεί, εάν δεν παλέψουμε για πανεπιστήμιο που θα μαθαίνουμε ολοκληρωμένα το αντικείμενό μας, θα μας δίνει όλα τα απαραίτητα εφόδια και δεν θα υπάρχουν κατηγοριοποιήσεις και ταξικοί φραγμοί. “Ο”: Ποια είναι τα αιτήματά σας απέναντι σε αυτή την εξέλιξη και πώς οργανώνετε τον αγώνα σε κάθε έτος και σχολή; Κ.Α.: Ήδη στη ΣΕΥΠ υπάρχουν τμήματα που έχουν προχωρήσει σε τμηματικές

συνελεύσεις, έχουν εκλέξει το καθένα την επιτροπή του, συνεδριάζουν τακτικά. Φαίνεται η ανάγκη που υπάρχει για συσπείρωση και η διάθεση για αγωνιστικές πρωτοβουλίες. Το τμήμα Κοινωνικής Εργασίας πραγματοποίησε κινητοποίηση στο Υπ. Παιδείας, ενώ έχουν γίνει και παραστάσεις διαμαρτυρίας στις διοικήσεις και από το τμήμα της Προσχολικής Αγωγής και της Αισθητικής. Όλοι οι σπουδαστές βράζουμε στο ίδιο καζάνι είτε συγχωνεύονται τα τμήματά μας είτε όχι. Κοινή είναι η επίθεση που δεχόμαστε από την ΕΕ, παλιές και νέες κυβερνήσεις, κοινή πρέπει να είναι και η απάντησή μας ενάντια στις πολιτικές που έχουν μετατρέψει τη μόρφωση σε εμπόρευμα και εμάς σε πελάτες! Η δύναμή μας είναι ο συλλογικός αγώνας που μπορεί να οργανωθεί μέσα από τις δομές και τους συλλόγους του σπουδαστικού κινήματος σε συμπόρευση με το ταξικό εργατικό κίνημα. Σε αυτή την κατεύθυνση όλοι με τη συμμετοχή μας στις συνελεύσεις των τμημάτων και των σχολών μας να συζητήσου-

“Ο”: Τι σημαίνει για τους φοιτητές της Νοσηλευτικής ΕΚΠΑ η επικείμενη δημιουργία αντίστοιχου τμήματος στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής; Μυρτώ Αναστασιάδου, από τη Νοσηλευτική ΕΚΠΑ: Οι φοιτητές και των δύο ιδρυμάτων έχουμε κοινά συμφέροντα και θα αντιμετωπίσουμε την ίδια κατάσταση στο εργασιακό μας μέλλον. Σήμερα δυσκολευόμαστε να σπουδάσουμε και αύριο μας περιμένουν η ανεργία και για όσους βρίσκουν δουλειά η εντατικοποίηση και οι χαμηλοί μισθοί. Αποτελέσματα, δηλαδή, της πολιτικής παλιών και νέων κυβερνήσεων και της ΕΕ που έχουν μετατρέψει την υγεία σε εμπόρευμα, έχουν υποβαθμίσει πλήρως την πρόνοια και τη πρόληψη. Η διοίκηση του Τμήματός μας παρουσιάζει ως κατάκτηση ότι έχει "διαφυλάξει" τα επαγγελματικά μας δικαιώματα ενάντια στους συναδέλφους των ΤΕΙ. Θέλουν να μας φέρουν τον ένα απέναντι στον άλλο ώστε να μην βλέπουμε τα κοινά μας συμφέροντα, να μην ενωθούμε στην κοινή πάλη για τις σπουδές, τη δουλειά και τη ζωή που μας αξίζει!

34

ΓΕΡΜΑΝΙΚΈΣ ΕΚΛΟΓΈΣ

Aποτέλεσμα στα μέτρα της αστικής τάξης

Σ

τις 24 Σεπτέμβρη πραγματοποιήθηκαν οι γερμανικές βουλευτικές εκλογές, τα αποτελέσματα των οποίων προσφέρονται για να βγούν πολύτιμα συμπεράσματα.

Μια ανάπτυξη που δεν είναι για όλους Η Γερμανία είναι η ατμομηχανή της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η ισχυρότερη καπιταλιστική χώρα στην Ευρώπη και τέταρτη ισχυρότερη του κόσμου. Αυτή η ισχύς όμως αφορά αποκλειστικά την αστική τάξη και έχει χτιστεί στις πλάτες των εργατών και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Διαχρονικά τόσο ο συνασπισμός που ηγείται η Μέρκελ, όσο και οι Σοσιαλδημοκράτες εφάρμοσαν σκληρά αντιλαϊκά μέτρα για τη στήριξη της κερδοφορίας του κεφαλαίου με αποτέλεσμα σήμερα σχεδόν 8 εκατομμύρια άνθρωποι να δουλεύουν στα minijobs (βραχυπρόθεσμη, χαμηλά αμειβόμενη, συνήθως ανασφάλιστη εργασία) και άλλα 10 εκατομμύρια να εργάζονται με ευέλικτες εργασιακές σχέσεις, ενώ 2,5 εκατομμύρια είναι άνεργοι. Αυτά τα στοιχεία είναι μερικά από όσα αποδεικνύουν τη δύσκολη κατάσταση για εκατομμύρια εργαζόμενους, οι οποίοι τσακίζονται καθημερινά υπό το βάρος μιας βάρβαρης πολιτικής. Είναι λογικό λοιπόν σε αυτό το έδαφος να συσσωρεύεται λαϊκή δυσαρέσκεια και οργή, η οποία εκφράστηκε στη μείωση των ποσοστών των δύο μεγάλων αστικών κομμάτων. Ο βασικός πυλώνας του κυβερνητικού συνασπισμού οι Χριστιανοδημοκράτες/ Χριστιανοκοινωνιστές-CDU/CSU συ-

γκέντρωσε 32,9%, (41,5% το 2013) και το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα Γερμανίας-SPD έφτασε στο ιστορικό χαμηλό του 20,5% (25,7% το 2013). Το αδελφό κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ, το σοσιαλδημοκρατικό μόρφωμα DieLinke (“Η Αριστερά”) που ενίοτε πρωτοστατεί σε αντικομμουνιστικές εκστρατείες και έχει συμβάλει στη διοχέτευση της λαϊκής δυσαρέσκειας σε ανώδυνα για το σύστημα κανάλια μοιράζοντας “αριστερές” αυταπάτες, πήρε το 9,2% των ψήφων. Το Γερμανικό Κομμουνιστικό Κόμμα (DKP) συγκέντρωσε 11.713 ψήφους ενώ σε αυτές τις εκλογές για πρώτη φορά κατέβηκε αυτοτελώς σε 9 από τις 16 περιφέρειες.

Κροκοδείλια δάκρυα για την άνοδο του AfD Το ακροδεξιό ευρωσκεπτικιστικό κόμμα “Εναλλακτική για τη Γερμανία” (AfD), το οποίο κατέλαβε την τρίτη θέση με 12,6%, κατάφερε να εγκλωβίσει τη δυσαρέσκεια εργατικών-λαϊκών μαζών. Στην Ελλάδα και το εξωτερικό περίσσεψαν οι υποκριτικές “κραυγές” αγωνίας για την άνοδο του συγκεκριμένου κόμματος. Διάφορες αναλύσεις είδαν το φως της δημοσιότητας, που προσπαθούσαν να εξηγήσουν το φαινόμενο της ανόδου ακροδεξιών κομμάτων στον κόσμο. Πολλοί αναρωτήθηκαν γιατί οι γερ-

Κατά την προεκλογική περίοδο στη Γερμανία αποτυπώθηκαν οι έντονοι ενδοαστικοί ανταγωνισμοί. Στην εικόνα διακρίνονται η Α. Μέρκελ, που ήταν και πάλι ο νικητής των εκλογών, και αντιμεταναστευτική προεκλογική αφίσα του AfD που ενίσχυσε τα ποσοστά του.

μανοί δεν μαθαίνουν από τα λάθη του παρελθόντος, ενώ σε αστική εφημερίδα διαβάζουμε: « (...)το τραύμα επιστρέφει ως σύμπτωμα μιας αγιάτρευτης αρρώστιας: ξενοφοβία, ρατσισμός, περηφάνια για το έγκλημα. Η ουτοπία μετατρέπεται σε δυστοπία και τα θεμέλια της Ευρώπης τρίζουν.» Τέτοιες αναλύσεις παραβλέπουν τη βασική αιτία του φαινομένου που δεν είναι γενικά η κρίση, όπως διατείνονται. Στην πραγματικότητα η καπιταλιστική οικονομική κρίση είναι το έδαφος της όξυνσης των ενδοαστικών ανταγωνισμών, στο πλαίσιο των οποίων ενισχύθηκαν σε πολλά ευρωπαϊκά κράτη τα τμήματα των αστικών τάξεων που θεωρούν ότι τα συμφέροντά τους ικανοποιούνται με άλλες συνταγές διαχείρησης του καπιταλισμού. Κοινός παρονομαστής των κομμάτων σαν το AfD είναι ο ευρωσκεπτικισμός. Δηλαδή η αμφισβήτηση του ρόλου της ΕΕ ως καλύτερου εκφραστή των συμφερόντων των μονοπωλίων. Αυτό σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει αμφισβήτηση του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής και γνήσια αμφισβήτηση και ρήξη με την ΕΕ. Συγκεκριμένα το AfD προτάσσει έξοδο από την Ευρωζώνη στη λογική να μην επιβαρύνεται η γερμανική αστική τάξη από τα χρέη άλλων χωρών της ΕΕ. Προκρίνει επίσης τη δημιουργία στενότερων συμμαχικών σχέσεων με τη Ρωσία. Η αντιμεταναστευτική πολιτική αυτού του κόμματος εκφράζει προβληματισμούς της άρχουσας τάξης για την αξιοποιήση των μεταναστών και προσφύγων. Αναφέρει συγκεκριμένα: «τα σύνορα να κλείσουν άμεσα (...) να σταματήσει η άναρχη, μαζική μετανάστευση κυρίως ανειδίκευτων εργαζομένων προς τη χώρα μας...». Η θέση που έχουν για το “ανοιγοκλείσιμο” της μεταναστευτικής κάνουλας δείχνει ότι νοιάζονται για την ανάγκη του κεφαλαίου να εξασφαλίζει εργατικό δυναμικό, κατά βάση εξειδικευμένο. Άρα η υποκρισία των πάσης φύσεως απολογητών του καπιταλισμού περισσεύει, αφού στα σπλάχνα του συστήματος που υπερασπίζονται κυοφορούνται οι κάθε λογής αντιδραστικοί, ακροδεξιοί, εθνισκιστές, που θα υπάρχουν όσο θα κυριαρχεί η αστική τάξη.

Η κατεύθυνση των Γερμανών Βιομηχάνων... Για τους Γερμανούς καπιταλιστές πάντως οι εκλογές πέρασαν στην ιστορία και τώρα το ζητούμενο είναι να συνεχιστεί η αντιλαϊκή πολιτική θωράκισης των κερδών τους. Γι’ αυτό ο Σύνδεσμος Γερμανικών Βιομηχανιών (πρώην πρόεδρος του οποίου είχε διατελέσει και ο Χάνσ Όλαφ Χένκελ, ιδρυτής και πρώην μέλος του AfD) κατέστησαν σαφές ότι: «η επόμενη κυβέρνηση πρέπει να τολμήσει περισσότερη οικονομική πολιτική σε σχέση με τα προηγούμενα 4 χρόνια (...)» και ότι «το κρατος πρέπει να ενισχύσει τις επιχειρήσεις της χώρας με επενδύσεις».

...και η απάντηση του λαού Συμφέρον του γερμανικού λαού είναι να οργανώσει την πάλη του ενάντια στις επιδιώξεις της αστικής τάξης. Προϋπόθεση για αυτό είναι η ύπαρξη ενός ισχυρού ΚΚ και η ανασύνταξη του εργατικού κινήματος. Αλλιώς ο λαός μονίμως θα ψάχνει και τελικά θα εγκλωβίζεται σε αναποτελεσματικές λύσεις εντός των τειχών του ξεπερασμένου καπιταλιστικού συστήματος!

Προεκλογική αφίσα του Κομμουνιστικού Κόμματος Γερμανίας (KPD) το 1932: “Ας τελειώνουμε με αυτό το σύστημα!” Αυτή τη φωνή ενός ισχυρού κομμουνιστικού κόμματος χρειάζεται και σήμερα ο γερμανικός λαός για να αποκρούσει την επίθεση του κεφαλαίου.

Για το δημοψήφισμα στην Καταλονία

Τ

ην Κυριακή 1 Οκτώβρη πραγματοποιήθηκε δημοψήφισμα στην Καταλονία για την ανεξαρτητοποίηση της περιοχής από την Ισπανία. Η διαδικασία του δημοψηφίσματος διεξήχθη σε κλίμα μεγάλης έντασης και ωμής κρατικής βίας, ύστερα από εντολή της ισπανικής κυβέρνησης του Μ. Ραχόι, η οποία είχε κηρύξει το δημοψήφισμα παράνομο και αντισυνταγματικό. Παρά την καταστολή, σύμφωνα με την τοπική καταλανική κυβέρνηση, προσήλθαν στις κάλπες 2,26 εκατομμύρια Καταλανοί (ποσοστό συμμετοχής 42,3%) με το “ναι” να υπερψηφίζεται σε ποσοστό 90%.

Το πλαίσιο των εξελίξεων Η επιμονή της τοπικής καταλανικής κυβέρνησης για την πραγματοποίηση δημοψηφίσματος ανεξαρτησίας μπορεί να γίνει κατανοητή μόνο στο πλαίσιο των σφοδρών ανταγωνισμών στους κόλπους της ισπανικής αστικής τάξης. Δεν είναι τυχαίο ότι με όχημα τις ιδιομορφίες της η αστική τάξη της Καταλονίας και η τοπική κυβέρνηση σήκωσαν το γάντι μιας τόσο σφοδρής σύγκρουσης με την κυβέρνηση του ισπανικού κράτους. Στην πραγματικότητα η καταλανική αστική τάξη παίζει σημαντικό ρόλο στο ενιαίο ισπανικό κράτος. Είναι αρκετά ισχυρή, καθώς έχει το πάνω χέρι σε μια από τις πλουσιότερες περιοχές της χώρας που προσελκύει το 14% των ξένων επενδύσεων, διαθέτει βιομηχανία και έρευνα αιχμής, ενώ είναι η πρώτη εξαγωγική περιφέρεια της Ισπανίας. Επίσης, έχει αναπυγμένη τουριστική βιομηχανια, κλωστοϋφαντουργία και διατροφική παραγωγή. Εκεί παράγεται το 19% του συνολικού ΑΕΠ της Ισπανίας, ενώ το 50% των γερμανικών εταιρειών στη χώρα εδρεύουν στην Καταλονία. Με λίγα λόγια η τοπική αστική τάξη θεωρεί ότι είναι “ρηγμένη” και προσπαθεί να διαπραγματευτεί σκληρά για τη διασφάλιση των ιδιαίτερων συμφερόντων της διεκδικώντας μεγαλύτερα οικονομικά οφέλη. Σε αυτό το ζήτημα κάποια τμήματα της θεωρούν ότι τα συμφέροντά τους θα εξυπηρετηθούν με μεγαλύτερη αυτονομία ή και εκτός Ισπανίας, αλλά εντός ΕΕ.

Βάρβαρη καταστολή ...στη δημοκρατική ΕΕ Η ένταση που υπήρχε τις μέρες πριν το δημοψήφισμα μεταξύ των υποστηρικτών της καταλανικής ανεξαρτησίας και των δυνάμεων καταστολής κορυφώθηκε τη μέρα του δημοψηφίσματος, οπότε η κυβέρνηση Ραχόι χρησιμοποίησε μεγάλης έκτασης βία, μετατρέποντας ακόμα και εκλογικά κέντρα σε πεδίο μάχης μεταξύ από τη μία αστυνομίας, εθνοφρουράς (στρατιωτικό σώμα) και παρακρατικών φρανκιστών και από την άλλη ανθρώπων που είχαν πάει να ψηφίσουν. Σύμφωνα με πηγές οι τραυματίες ξεπέρασαν τους 800. Η ισπανική κυβέρνηση απειλεί με κλιμάκωση της καταστολής και ενεργοποίηση του άρθρου 155 του Συντάγματος που αναστέλλει την αυτονομία των επαρχιών της Ισπανίας. Στην ίδια κατεύθυνση υπήρξε παρέμβαση και του Ισπανού βασιλιά ο οποίος κατήγγειλε το δημοψήφισμα και την καταλανική κυβέρνηση. Βασικό συμπέρασμα αυτών των εξελίξεων είναι ότι στην ΕΕ της αστικής …δημοκρατίας και ελευθερίας οι λαοί πληρώνουν μεγάλο τίμημα μπλεγμένοι στη δίνη των ανταγωνισμών των αστικών τάξεων. Σε απάντηση της ωμής κρατικής βίας συνδικάτα αλλά και εργοδοτικές οργανώσεις κάλεσαν τον λαό της Καταλονίας σε γενική απεργία την Τρίτη 3 Οκτώβρη, όπου στην απεργιακή συγκέντρωση συμμετείχαν πάνω από 300.000 άνθρωποι. Το περιεχόμενο

που κυριάρχησε βέβαια στη απεργία, θόλωσε τις πραγματικές διαχωριστικές γραμμές μεταξύ της εργατικής τάξης και των αστών, αφού προτάχθηκε το λεγόμενο “εθνικό συμφέρον” και “ο κοινός στόχος της ανεξαρτησίας”.

Ο λαός να χαράξει τον δικό του δρόμο Το ΚΚ των Λαών της Ισπανίας με επικεφαλής τον ΓΓ της ΚΕ του κόμματος Άστορ Γκαρσία καταδίκασε απερίφραστα την κρατική κυβερνητική καταστολή στην Καταλονία, ενώ οργώνοντας τις τελευταίες βδομάδες τόπους δουλειάς και γειτονιές της Καταλονίας, ανέδειξε τις αυταπάτες και τις κάλπικες προσδοκίες που καλλιεργούν στην εργατική τάξη και τον λαό όσοι εντοπίζουν όλα τα προβλήματα του λαού της περιοχής στο ζήτημα της σχέσης του με το ισπανικό κράτος, αφήνοντας το καπιταλιστικό σύστημα στο απυρόβλητο. Τονίζει ότι οι εργάτες και τα φτωχά λαϊκά στρώματα δεν πρέπει να πέσουν στα δίχτυα των

Η αφίσα του Κομμουνιστικού Κόμματος των Λαών της Ισπανίας και των Κολεκτίβων Νέων Κομμουνιστών για την απεργία της 3ης Οκτώβρη: “Ο δικός μας δρόμος – Η ανεξαρτησία της εργατικής τάξης. Διαδήλωση ενάντια στην καταστολή και τα αφεντικά. ”

εθνικισμών, αλλά να έρθουν σε ρήξη με την αστική τάξη. Επισημαίνει ότι το ζήτημα της αυτοδιάθεσης των λαών μπορεί να βρει την έκφραση του μέσα από τον αγώνα για την ανατροπή της καπιταλιστικής εξουσίας. Το ΚΚΕ στέκεται αλληλέγγυο στην προσπάθεια που κάνει το ΚΚ των Λαών της Ισπανίας για τη χειραφέτηση του αγώνα της εργατικής τάξης από τα διλλήματα και τους ανταγωνισμούς της αστικής τάξης, ιδιαίτερα σε μια περίοδο που ενισχύεται το ρεύμα του αστικού ευρωσκεπτικισμού και του εθνικισμού σε μια σειρά χώρες, τονίζοντας πως ακόμα κι αν οι Καταλανοί πετύχουν τον στόχο της ανεξαρτησίας, η ταξική εκμετάλλευση θα παραμείνει όσο μένει στο απυρόβλητο η εξουσία του κεφαλαίου. Συγκεκριμένα σε ανακοίνωση που εξέδωσε το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ, ανάμεσα σε άλλα αναφέρεται: «Το ΚΚΕ καταδικάζει τη βάρβαρη κρατική βία και καταστολή που άσκησε η ισπανική κυβέρνηση κατά τη διάρκεια του χθεσινού δημοψηφίσματος στην Καταλονία. Αυτή η πολιτική οξύνει εθνικιστικές και διχαστικές λογικές και απ’ τις δυο πλευρές, ενώ τροφοδοτεί τους ενδοαστικούς ανταγωνισμούς στην Ισπανία που είναι ξένοι προς τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα. (...) η απόφαση της καταλανικής κυβέρνησης για την προκήρυξη δημοψηφίσματος δεν έχει στόχο να επιλύσει τα προβλήματα του λαού της Καταλονίας και να υπηρετήσει τα συμφέροντά του, ανεξάρτητα από την όποια αποδοχή που μπορεί να έχει αυτή η απόφαση σε πλατιά λαϊκά στρώματα. Υπηρετεί τμήματα του κεφαλαίου, που θεωρούν ότι σ’ αυτή τη φάση τα συμφέροντά τους υπηρετούνται καλύτερα μέσω μιας πιο διευρυμένης αυτονομίας ή ακόμη και ανεξαρτητοποίησης της Καταλονίας από την υπόλοιπη Ισπανία. Αυτό το συμπέρασμα προκύπτει και από άλλα παρόμοια δημοψηφίσματα, όπως αυτά που έγιναν στη Σκωτία, τη Βρετανία για την αποχώρηση από την ΕΕ ή το δημοψήφισμα στο Ιρακινό Κουρδιστάν με την εμπλοκή μάλιστα ισχυρών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων.»

36

14-22 ΟΚΤΩΒΡΗ 2017

19Ο ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΚΑΙ ΦΟΙΤΗΤΩΝ

Αγωνιστική συνάντηση της νεολαίας του κόσμου

Α

πό τις 14 έως τις 22 του Οκτώβρη 2017, θα διεξαχθεί το 19ο Παγκόσμιο Φεστιβάλ Νεολαίας και Φοιτητών (ΠΦΝΦ), στο Σότσι της Ρωσίας, στο οποίο θα συμμετάσχουν νέοι από περισσότερες από 100 χώρες από όλο τον κόσμο. Το σύνθημα του φετινού φεστιβάλ που διοργανώνει –κάθε 4 χρόνια- η Παγκόσμια Ομοσπονδία Δημοκρατικών Νεολαιών (ΠΟΔΝ) είναι “Για Ειρήνη, Αλληλεγγύη και Κοινωνική Δικαιοσύνη, Αγωνιζόμαστε ενάντια στον ιμπεριαλισμό – Τιμώντας το παρελθόν μας χτίζουμε το μέλλον”. Φέτος στο πλαίσιο του ΠΦΝΦ τιμάται το κορυφαίο κοσμοϊστορικό γεγονός του 20ού αιώνα, τα 100 χρόνια από τη Μεγάλη Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση, καθώς και τα 70 χρόνια του ΠΦΝΦ.

Η ΚΝΕ στο 19ο ΠΦΝΦ Με πρωτοβουλία της ΚΝΕ, στις αρχές του περασμένου καλοκαιριού συγκροτήθηκε η ελληνική αντιπροσωπεία (Εθνική Προπαρασκευαστική Επιτροπή της Ελλάδας) για το 19ο ΠΦΝΦ. Σ’ αυτή συμμετέχουν δεκάδες στελέχη και μέλη της ΚΝΕ, νέοι συνδικαλιστές που δρουν μέσα από τα σωματεία τους στο ΠΑΜΕ, το ταξικό εργατικό κίνημα, εκλεγμένοι φοιτητές σε Διοικητικά Συμβούλια φοιτητικών συλλόγων που συσπειρώνονται στο ΜΑΣ, νέες γυναίκες που δραστηριοποιούνται μέσω των συλλόγων της ΟΓΕ στο ριζοσπαστικό γυναικείο κίνημα, νέοι που συμμετέχουν στην ΕΕΔΥΕ, στο φιλειρηνικό – αντιιμπεριαλιστικό κίνημα στη χώρα μας. Μ’ αυτό τον τρόπο θα εκφραστεί στο ΠΦΝΦ η φωνή της αγωνιζόμενης νεολαίας από την Ελλάδα. Στο ΠΦΝΦ θα πραγματοποιηθούν δεκάδες σεμινάρια, συναντήσεις, συζητήσεις και συγκεντρώσεις, θα υπάρξει ενημέρωση και ανταλλαγή πείρας ανάμεσα σε χιλιάδες νέους που αγωνίζονται ενάντια στο σύστημα της εκμετάλλευσης σε

Οι αποστολές της ΚΝΕ στο 17ο και 18ο ΠΦΝΦ

όλο τον κόσμο, θα προωθηθούν μορφές κοινής πάλης. Φυσικά, η ΚΝΕ από κοινού με Κομμουνιστικές Νεολαίες από άλλες χώρες του κόσμου, θα τιμήσουν τα 100 χρόνια της Οκτωβριανής Επανάστασης, συμμετέχοντας στα σεμινάρια για τη μεγάλη επέτειο, διακινώντας τα υλικά τους, προβάλλοντας τα σύγχρονα συμπεράσματα για την ενδυνάμωση της αντικαπιταλιστικής πάλης, της πάλης για τον σοσιαλισμό – κομμουνισμό. Παράλληλα, θα συζητηθούν σοβαρά ζητήματα όπως οι εξελίξεις στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα, οι οξυμμένοι ανταγωνισμοί ανάμεσα στις αστικές τάξεις, οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, αλλά και η πάλη που δίνουν οι νέοι εργαζόμενοι,

άνεργοι, μαθητές, φοιτητές και σπουδαστές στις χώρες τους για μια ζωή με σύγχρονα δικαιώματα στη δουλειά, τη μόρφωση, την υγεία, τον πολιτισμό, τον αθλητισμό. Θα εκφραστεί η διεθνιστική αλληλεγγύη στα θύματα των ιμπεριαλιστικών πολέμων, σε συντρόφους σε όλο τον κόσμο που αντιμετωπίζουν στις χώρες τους τον αντικομμουνισμό, την ανιστόρητη επιχείρηση ταύτισης του κομμουνισμού με τον φασισμό, την ένταση της κρατικής και παρακρατικής καταστολής. Οι νέοι κομμουνιστές θα δώσουν επίσης την αντιπαράθεση με προβληματικές θέσεις που αναπτύσσονται στο διεθνές κίνημα και στα ΠΦΝΦ (πχ από σοσιαλδημοκρατικές νεολαίες), που στηρίζουν αστικές κυβερνήσεις, ενώσεις καπιταλιστικών κρατών όπως είναι οι BRICS, που αποσπούν τον ιμπεριαλισμό από το οικονομικό του περιεχόμενο, που επιδιώκουν να αξιοποιούν την ΠΟΔΝ ως μέσο για την επίτευξη διακρατικών συμφωνιών, προσδένοντάς την στο άρμα της μίας ή της άλλης αστικής κυβέρνησης.

Αξιοποιώντας την ιστορική πορεία του ΠΦΝΦ δίνουμε μάχη για την ενίσχυσή του Από το πρώτο κιόλας Φεστιβάλ του 1947 στην Πράγα, που ήρθε ως αποτέλεσμα της συγκρότησης το 1945 της ΠΟΔΝ, ο θεσμός των ΠΦΝΦ είχε βαθιά πολιτικό περιεχόμενο. Δύο μόλις χρόνια μετά το τέλος του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου και το τσάκισμα του φασισμού, η πάλη των λαών και της νεολαίας για ειρήνη και αλληλεγγύη είχε ουσιαστικό πολιτικό περιεχόμενο: ήταν η πάλη των λαών για την υπεράσπιση του Σοσιαλισμού από τον Ιμπεριαλισμό, η έκφραση της διεθνούς αλληλεγγύης προς τους λαούς που είχαν καταφέρει να σπάσουν τα δεσμά της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και οικοδομούσαν τη σοσιαλιστική κοινωνία, η καταδίκη των εγκλημάτων του καπιταλισμού διεθνώς. Το φεστιβάλ μπόρεσε και άντεξε,

παρά τις αντεπαναστατικές ανατροπές της περιόδου 1989-1991, και συνεχίζει το ταξίδι του μέχρι σήμερα. Φέτος το φεστιβάλ πραγματοποιείται στην καπιταλιστική Ρωσία. Στο πλαίσιό του, η αστική κυβέρνηση της Ρωσίας, όπως και άλλες αστικές κυβερνήσεις, καταβάλλουν σημαντική προσπάθεια να παρέμβουν και να ελέγξουν το περιεχόμενο, το πρόγραμμα και τις διαδικασίες του φεστιβάλ. Είναι χαρακτηριστικό ότι προωθείται προσπάθεια από τη ρωσική κυβέρνηση να φέρει στα δικά της μέτρα (αφού δεν μπορεί να τα αποκρύψει) κοσμοϊστορικά γεγονότα όπως η Οκτωβριανή Επανάσταση και η Αντιφασιστική Νίκη. Παράλληλα, υπάρχει μία προσπάθεια “αποπολιτικοποίησης” του ΠΦΝΦ, ανοικτής ή συγκαλυμμένης στήριξης της πολιτικής της Ρωσίας, ιδιαίτερα της εξωτερικής της πολιτικής. Όλα αυτά γίνονται κυρίως μέσα από την προσπάθεια “ανοίγματος” του φεστιβάλ ώστε να συμμετάσχουν αστικές και οπορτουνιστικές δυνάμεις, αστικές κυβερνήσεις καθώς και μεγάλα μονοπώλια και παράλληλα αποκλεισμού των δυνάμεων που την αντιπαλεύουν. Φυσικά, αυτή η προσπάθεια συναντά τη σθεναρή αντίσταση μιας σειράς Οργανώσεων – μελών της ΠΟΔΝ, ανάμεσά τους της ΚΝΕ, οι οποίες αναδεικνύουν το πραγματικό περιεχόμενο της πάλης ενάντια στον ιμπεριαλισμό σήμερα, δηλαδή την πάλη ενάντια στον μονοπωλιακό καπιταλισμό. Η ΚΝΕ έχει ήδη ριχθεί σε αυτή τη μάχη, αξιοποιώντας το γεγονός ότι το ΚΚΕ και η ΚΝΕ, οι θέσεις και η δράση τους, έχουν κατακτήσει μεγάλο κύρος στα μάτια εκατομμυρίων εργαζόμενων και νέων σε όλο τον κόσμο. Η αναγνώριση αυτή, μας γεμίζει με ευθύνες ώστε να ανταποκριθούμε, να παίξουμε ενεργό ρόλο για την ανάπτυξη της κοινής πάλης των νέων στην Ελλάδα και διεθνώς, για να βάζει αυτή η πάλη τον πραγματικό αντίπαλο στο στόχαστρο: Το σύστημα της εκμετάλλευσης και των πολέμων, τον καπιταλισμό. Έχουμε τη δύναμη να είναι κι αυτή, ακόμη μία νικηφόρα μάχη. Επιτροπή Διεθνών Σχέσεων του ΚΣ της ΚΝΕ

SO S γική ο λ ο κ ι ο και ο ικό ι ν γ ά ω υ ρ α α Σ Ν στον ή φ ο ρ τ κατασ

- SOS -

Καθρέφτης της ανάπτυξής τους

Τ

α ξημερώματα της Κυριακής 10 Σεπτέμβρη, το δεξαμενόπλοιο Αγία Ζώνη ΙΙ βουλιάζει μέσα σε 18 λεπτά, στην είσοδο του λιμανιού του Πειραιά. Η οικολογική καταστροφή που προκλήθηκε από το μαζούτ που απελευθερώθηκε είναι τεράστια. Εκτός από το νησί της Σαλαμίνας, η πετρελαιοκηλίδα έχει επεκταθεί μέχρι το Καβούρι και το Λαγονήσι. Το ναυάγιο, η μεγάλη καταστροφή του περιβάλλοντος αλλά και τα όσα ακολούθησαν μπορούν να γίνουν βάση για την εξαγωγή συμπερασμάτων, πολύ χρήσιμων για την εργατική τάξη και τη νεολαία.

Το ναυάγιο του Αγία Ζώνη ΙΙ και οι προεκτάσεις του… Τόσο η σημερινή κυβέρνηση, όσο και όλες διαχρονικά οι κυβερνήσεις έχουν σοβαρές ευθύνες για τη διατήρηση και συνέχιση του καθεστώτος ασυλίας των εφοπλιστών, που με διάφορες μεθοδεύσεις και τη στήριξη του κράτους κυκλοφορούν στη θάλασσα υπέργηρα και υποσυντήρητα πλοία που αποτελούν διαρκή κίνδυνο για τη ζωή ναυτεργατών, των επιβατών και του περιβάλλοντος. Στην προκειμένη περίπτωση, το δεξαμενόπλοιο που βυθίστηκε κυκλοφορούσε φορτωμένο επικίνδυνο φορτίο (πετρέλαιο) και εφοδίαζε άλλα πλοία, ενώ είχαν λήξει τα πιστοποιητικά ασφαλείας. Το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας το απέκρυπτε, αναφέροντας σε δελτίο Τύπου 11.9.17 (μία μέρα μετά τη βύθιση) ότι «τα πιστοποιητικά αξιοπλοΐας του πλοίου είναι σε ισχύ!» Μόνο μετά την αποκάλυψη του 902.gr και την παρέμβαση του ΚΚΕ αναγκάστηκε το Υπουργείο να αποδεχτεί πως τα πιστοποιητικά είχαν λήξει. Κωμικοτραγικό είναι το γεγονός ότι το πλοίο που ανέλαβε τη συλλογή και μεταφορά των πετρελαιοειδών από τις δεξαμενές του βυ-

θισμένου πλοίου είχε κι αυτό ληγμένα πιστοποιητικά ασφαλείας ενώ επιπλέον ενοχοποιήθηκε και για λαθρεμπόριο, με αποτέλεσμα να διακοπεί για σημαντικό χρόνο η διαδικασία απάντλησης, μέχρι να βρεθεί άλλο πλοίο. Η δε κυβερνητική θέση στήριξης των νηογνωμόνων αποκρύπτει το γεγονός πως πρόκειται για ιδιωτικές επιχειρήσεις που ενεργούν με βάση τα δικά τους συμφέροντα, καλύπτουν προβληματικά και αναξιόπλοα πλοία, όπως έχει αποδειχθεί σε πολλές περιπτώσεις ναυτικών ατυχημάτων.

Η ρύπανση του Σαρωνικού Ταυτόχρονα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ προσπάθησε να καλύψει τις ευθύνες της για την περιβαλλοντική καταστροφή λέγοντας ότι «πάρθηκαν όλα τα αναγκαία μέτρα». Όμως έχουν εκτεθεί ανεπανόρθωτα. Κι αυτό συμπεραίνεται από την πορεία επέκτασης της πετρελαιοκηλίδας, η οποία απέκτησε ποιοτικά, πιο επικίνδυνα χαρακτηριστικά και οδήγησε σε μεγάλη ρύπανση στην επιφάνεια της θάλασσας, στον βυθό και στις ακτές από τη Σαλαμίνα μέχρι και το

Λαγονήσι. Ακόμα και στις 18/9/17 όταν η τραγωδία ήταν φανερή, ο ΣΥΡΙΖΑ σε δελτίο Τύπου αναφέρει ότι «η άμεση κινητοποίηση του ΥΕΝ, της Περιφέρειας Αττικής και των δήμων απέτρεψε την εξάπλωση της ρύπανσης»! Βέβαια το γεγονός ότι στη χώρα μας με τις απαιτήσεις που γεννάει το λιμάνι του Πειραιά, το Λεκανοπέδιο Αττικής, με χιλιάδες νησιά και εκατοντάδες πλοία δεν υπάρχει κρατική υπηρεσία που θα έχει την ευθύνη της αντιμετώπισης εκτάκτων καταστάσεων μεγάλου ναυτικού ατυχήματος, δεν είναι μια στρέβλωση αλλά συνειδητή επιλογή στο πλαίσιο της στρατηγικής που υπηρετεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου.

Ανάπτυξη για ποιον; Το ναυάγιο άλλωστε ήρθε να δώσει μια ακόμα “γεύση” για το τι σημαίνει για τον λαό η καπιταλιστική ανάπτυξη,

η ανάπτυξη προς όφελος του κεφαλαίου, για την οποία πασχίζουν η κυβέρνηση και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα. Πολύ περισσότερο που δεν έγινε σε μια τυχαία περιοχή, αλλά στην πύλη του λιμανιού του Πειραιά, δηλαδή ενός από τα μεγαλύτερα λιμάνια της Μεσογείου, το οποίο επιδιώκουν να αποτελέσει “πύλη” προς και από την ΕΕ, κόμβο διαμετακόμισης, συνδυασμένων μεταφορών, αλλά και Ενέργειας (ανάμεσα σε άλλα εκεί προετοιμάζεται να καταλήξει και μία από τις διακλαδώσεις του αγωγού ΤΑΡ). Οι εργαζόμενοι και η νεολαία πρέπει να αντισταθούν στα αναπτυξιακά σχέδια κυβέρνησης και άρχουσας τάξης, που θυσιάζουν την υγεία, το περιβάλλον και γενικότερα τα δικαιώματα των εργαζομένων στον βωμό της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Να παλέψουν για ανάπτυξη με κριτήριο τις ανάγκες τους, που απαιτεί ένα ριζικά διαφορετικό δρόμο, αυτόν της εργατικής εξουσίας.

Από το δυναμικό συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ στις 27 Σεπτέμβρη στον Πειραιά, ενάντια στο εφοπλιστικό έγκλημα στο Σαρωνικό και την κυβερνητική πολιτική που το επέτρεψε.

38

130 ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΝΝΗΣΗ

XPONIA

ΤΟΥ ΤΖΟΝ ΡΙΝΤ

«Οδοιπόρος στους μεγάλους δρόμους του κόσμου» *

Φ

έτος, το 43ο Φεστιβάλ ΚΝΕ Οδηγητή, ήταν αφιερωμένο στη Μεγάλη Οκτωβριανή Επανάσταση, που μέχρι σήμερα, 100 χρόνια μετά, το δίδαγμα της συνεχίζει να εμπνέει την πάλη των νέων κομμουνιστών, να φωτίζει τον δρόμο προς τη νίκη του σοσιαλισμού - κομμουνισμού. Το πρώτο κομμάτι του συνθήματος “100 χρόνια από τις μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο. Το μέλλον δεν θα ‘ρθει από μονάχο του... αν δεν πάρουμε μέτρα κι εμείς”, προέρχεται από το εμβληματικό βιβλίο του Τζον Ριντ “10 μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο”. Το βιβλίο αυτό, που αποτελεί ένα ζωντανό ντοκουμέντο για το σημαντικότερο γεγονός του 20ου αιώνα, από το 1919 που εκδόθηκε για πρώτη φορά μέχρι και σήμερα, έχει κατορθώσει να συνεπάρει εκατομμύρια ανθρώπους σε ολόκληρο τον πλανήτη, να εμπνεύσει γενιές κομμουνιστών. Πάμε να γνωριστούμε καλύτερα με το βιβλίο και το συγγραφέα του.

“Δέκα μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο: Η επανάσταση μέσα σε λογοτεχνικές σελίδες” Οι “δέκα μέρες” αποτελούν μία από τις πρώτες καταγραφές της Οκτωβριανής Επανάστασης από έναν αυτόπτη μάρτυρα και είναι ταυτόχρονα ένα λογοτεχνικό επίτευγμα και ένα πολιτικό ντοκουμέντο. Ο συγγραφέας με μια

πυκνή αφηγηματική εξιστόρηση των γεγονότων, με σχεδόν μυθιστορηματικό τρόπο, ιχνηλατεί τα γεγονότα που οδήγησαν στον Οκτώβρη έως τη σταθεροποίηση της εξουσίας των Μπολσεβίκων προς τα τέλη του Νοέμβρη 1917. Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου ο αναγνώστης αισθάνεται σαν να συμμετέχει στα δρώμενα των ημερών της Επανάστασης, ακολουθώντας τα βήματα του ίδιου του Ριντ αλλά και των πρωταγωνιστών της. Ο Ριντ κατορθώνει να δημιουργήσει ένα κινηματογραφικό μοντάζ από προσωπικές του εμπειρίες, επίσημα ντοκουμέντα, αποσπάσματα από εφημερίδες, πολιτικές ομιλίες, συνεντεύξεις, και με αυτόν τον τρόπο να αναπαραστήσει τη χαοτική ροή των γεγονότων που οδήγησαν στην επανάσταση. Γράφει ο Λένιν στον πρόλογο της αμερικάνικης έκδοσης του βιβλίου: «Διάβασα με τεράστιο ενδιαφέρον και με αμείωτη προσοχή το βιβλίο του Τζον Ριντ (...) και συνιστώ να διαβάσουν το έργο αυτό οι εργάτες όλων των χωρών. Θα ήθελα το βιβλίο αυτό να κυκλοφορήσει σε εκα-

Η ταινία “Οκτώβρης” (1928) του μεγάλου σοβιετικού σκηνοθέτη Σεργκέι Αϊζενστάιν, αποτελεί κινηματογραφική μεταφορά του βιβλίου του Τζον Ριντ, καθώς βασίστηκε σε μεγάλο βαθμό σε αυτό για την αναπαράσταση των γεγονότων.

τομμύρια αντίτυπα και να μεταφραστεί σε όλες τις γλώσσες, γιατί δίνει μία αληθινή και με εξαιρετική ζωντάνια γραμμένη εξιστόρηση των γεγονότων, τα οποία είναι τόσο βασικά για να κατανοηθεί τι είναι προλεταριακή επανάσταση, τι είναι δικτατορία του προλεταριάτου. Τα ζητήματα αυτά σήμερα συζητιούνται πλατιά, όμως, πριν γίνουν αποδεκτές, είτε πριν απορριφθούν οι ιδέες αυτές, πρέπει να κατανοηθεί όλη η σημασία της απόφασης που θα παρθεί. (...)»

που του ‘δωσε τη βαθιά εκείνη παρατηρητικότητα, χωρίς την οποία δεν θα μπορούσε να γράψει ένα τέτοιο βιβλίο (...) Το βιβλιαράκι του Ριντ δίνει τη γενική εικόνα της πραγματικής λαϊκής μαζικής επανάστασης και γι’ αυτό ακριβώς θα ‘χει πιο μεγάλη σημασία για τη νεολαία, για τις μελλοντικές γενεές, για κείνους, που η Οχτωβριανή Επανάσταση θα’ ναι πια ιστορία. Το βιβλιαράκι του Ριντ είναι ένα έπος.» Ν. Κρούπσκαγια, Από τον πρόλογο στη ρωσική έκδοση

Ένας άνθρωπος που αφιέρωσε τη ζωή του στον αγώνα ενάντια στην κοινωνική αδικία «Από πρώτη άποψη φαίνεται παράξενο, πώς μπόρεσε να γράψει αυτό το βιβλίο ένας ξένος, ένας Αμερικανός, που ούτε τη γλώσσα του λαού ήξερε, ούτε τον τρόπο ζωής του... Θα νόμιζε κανείς, πως σε κάθε βήμα θα ‘πεφτε σε κωμικά λάθη , θα του διέφευγαν πολλά ουσιώδη ζητήματα. (...) Ο Τζον Ριντ δεν ήταν ένας αδιάφορος παρατηρητής, αλλά ένας γεμάτος πάθος επαναστάτης, ένας κομμουνιστής, που καταλάβαινε το νόημα των γεγονότων, το νόημα του μεγάλου αγώνα. Αυτό ήταν

*

Τα λόγια αυτά ανήκουν στον δημοσιογράφο Α. Ουίλιαμς, σύντροφο, φίλο και συνοδοιπόρο στα ταξίδια του Τζ. Ριντ.

Οδηγητής ϐ Οκτώβρης 2017

Ο

Τζον Ριντ γεννήθηκε στο Πόρτλαντ των ΗΠΑ στις 22 Οκτώβρη του 1887. Ο πατέρας του ήταν δικαστής. Μετά την αποφοίτηση του από το Πανεπιστήμιο του Χάρβαντ (1910) ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία, τραβώντας το ενδιαφέρον των μεγαλύτερων εφημερίδων της Αμερικής με το ταλέντο του. Από τότε μέχρι και το τέλος της ζωής του, ο Ριντ περιπλανήθηκε σε όλο τον κόσμο, όχι όμως απλά αναζητώντας την περιπέτεια ή τη δημοσιογραφική επιτυχία. Βρισκόταν όπου υπήρχε αδικία, πάντα στο κέντρο των εξελίξεων. Προσπαθούσε επίμονα να φτάσει στη ρίζα όλων των κακών, για να μπορέσει ύστερα να την ξεριζώσει. Στην επιφυλλίδα “Πόλεμος στο Κολοράντο” (1914) ο Τζον Ριντ καυτηριάζει τη σφαγή των απεργών ανθρακωρύχων του Ludlow από τους ανθρώπους του “βασιλιά των εκατομμυρίων” Ροκφέλερ, αποκαλώντας τον ανοιχτά δολοφόνο. Το 1914 δημοσιεύει και το βιβλίο “Το Επαναστατημένο Μεξικό”, όπου υποστηρίζει τον επαναστατικό αγώνα του μεξικάνικου λαού και καταδικάζει την ανάμειξη των ΗΠΑ στις εσωτερικές υποθέσεις του Μεξικού. Δεν σταματά εκεί. Μεταπηδά στην Ευρώπη, όπου δουλεύει ως ανταποκριτής στα μέτωπα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου (1914 - 15). Το 1916 δημοσιεύει το βιβλίο “Ο πόλεμος στην Ανατολική Ευρώπη” (“Τα Βαλκάνια στις φλόγες” στην ελληνική έκδοση), όπου αποκαλύπτει τον ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα του πολέμου. Ως πολεμικός ανταποκριτής τον Αύγουστο του 1917 πάει στη Ρωσία και συνδέεται με τους μπολσεβίκους. Τις μέρες της επανάστασης βρίσκεται πλάι στους κόκκινους φρουρούς, καταγράφει με την κοφτερή ματιά του τα γεγονότα, μαζεύει πολύτιμο υλικό.

Μετά τον Οκτώβρη Επιστρέφοντας στις ΗΠΑ το 1918, οπλισμένος με τα συμπεράσματα της νικηφόρας επαναστατικής πάλης των μπολσεβίκων προσχωρεί στην αριστερή πτέρυγα του Σοσιαλιστικού Κόμματος και διεξάγει αποφασιστικό αγώνα κατά των δεξιών οπορτουνιστικών καθοδηγητών, που υποστήριξαν τον ιμπεριαλιστι-

κό πόλεμο. Με τη συμμετοχή του στη συνδιάσκεψη των αριστερών οργανώσεων της Ν. Υόρκης τον Φλεβάρη του 1919, διαμορφώνεται οργανωτικά η αριστερή πτέρυγα του Σοσιαλιστικού Κόμματος. Ο Ριντ εκλέχθηκε συντάκτης της νέας εφημερίδας “Κομμουνιστής της Νέας Υόρκης”, που άρχισε να εκδίδεται από τον Απρίλη του 1919. Το ίδιο έτος εκλέχθηκε μέλος του Εθνικού Συμβουλίου της Αριστερής Πτέρυγας. Τον Σεπτέμβρη του 1919 ήταν ένας από τούς οργανωτές του Κομμουνιστικού Εργατικού Κόμματος της Αμερικής (το 1921 συγχωνεύθηκε με το Κομμουνιστικό Κόμμα της Αμερικής). Ήταν ομιλητής σε πολλές δημόσιες συγκεντρώσεις και έλεγε στον αμερικάνικο λαό την αλήθεια για την Οκτωβριανή Επανάσταση στη Ρωσία, βρίσκοντας απέναντι του, τους αστούς και το κράτος τους. Μέσα σε αυτά τα 2 χρόνια, τον συνέλαβαν πάνω από 10 φορές, ενώ είχε εναντίον του και πολλές καταδικαστικές αποφάσεις, που δεν σταμάτησαν τη δράση του. Το Μάρτη του 1919 στις ΗΠΑ εκδίδεται το βιβλίο του “10 μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο”, παρά τις έξι εφόδους που έγιναν στον εκδοτικό για να κατασχεθούν τα χειρόγραφα. Εκλέχτηκε μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της Κομιντέρν και πήρε μέρος στις εργασίες του 2ου Συνεδρίου της (Ιούλης 1920). Πέθανε νέος σε ηλικία από τύφο στη Μόσχα, στις 17 Οκτώβρη του 1920. Γράφει ο Α. Ουίλιαμς, σύντροφος και συνοδοιπόρος στα ταξίδια του Ριντ στο βιογραφικό σημείωμα, που έγραψε για αυτόν: «Μόνο μια παρηγοριά έμεινε στους παλιούς φίλους και συντρόφους του: Η παρηγοριά ότι ο Τζον Ριντ αναπάυεται στη μοναδική σ’ όλο τον κόσμο θέση, όπου θα ‘θελε να ταφεί: στην πλατεία, στα τείχη του Κρεμλίνου. Εδώ, πάνω στον τάφο του, αναγέρθηκε ένα μνημείο, σύμφωνο με το χαρακτήρα του: ένα μνημείο από ατόφιο γρανίτη, όπου είναι χαραγμένα τα λόγια: “ΤΖΟΝ ΡΙΝΤ, ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΣ ΤΗΣ ΙΙΙ ΔΙΕΘΝΟΥΣ , 1920”»

Ο λαός αυτός άρχισε να χτίζει στη Γη ένα τέτοιο φωτεινό βασίλειο, που δεν βρίσκεται σε κανένα ουρανό... Ένα τέτοιο βασίλειο για το οποίο είναι ευτυχία να δώσει κανέις ακόμα και τη ζωή του...

Στο παρακάτω απόσπασμα, παρατίθενται από τον Ριντ οι τελευταίες πράξεις του πρωθυπουργού της προσωρινής κυβέρνησης Κερένσκι, το βράδυ της 25ης Οκτώβρη, όταν πια η κυβέρνηση δεν είχε πια έρεισμα στον λαό της Πετρούπολης. «Από τις 4 η ώρα τη νύχτα μέχρι το πρωί ο Κερένσκι έμεινε στην Πετρούπολη, στο διαμέρισμα του Γενικού Επιτελείου, απ’όπου έστελνε διαταγές στα κοζάκικα τμήματα και στις σχολές των ευελπίδων που βρίσκονταν στην πόλη και στα προάστια. Όλα αυτά τα τμήματα και οι σχολές απαντούσαν πως δεν μπορούν να επιτεθούν. (...) Ο Κερένσκι διέταξε να λύσουν τις γέφυρες. Πέρασαν τρεις ώρες χωρίς να γίνει τίποτα. Ύστερα ένας αξιωματικός με πέντε στρατιώτες και με τη δική του πρωτοβουλία, τράβηξε για τη γέφυρα Νικολάγεφ, χτύπησε τη σκοπιά των κοκκινοφρουρών που φύλαγε εκεί και έλυσε τη γέφυρα. Ωστόσο, μόλις απομακρύνθηκε, μερικοί ναύτες έδεσαν τη γέφυρα ξανά. Ο Κερένσκι διέταξε να καταλυφθεί το τυπογραφείο του Εργατικού Δρόμου. Στον αξιωματικό που του ανατέθηκε αυτή η αποστολή, υποσχέθηκαν να διαθέσουν ένα τμήμα από ευέλπιδες, μα κατόπιν ξέχασαν εντελώς τη διαταγή. Έγινε προσπάθεια να εκτοπίσουν τους μπολσεβίκους από το ταχυδρομείο και το τηλεγραφείο. Ύστερα από μερικούς πυροβολισμούς το κυβερνητικό τμήμα δήλωσε πως δεν θέλει να αντιταχθεί πια στα Σοβιέτ.»

39

www.odigitis.gr

100 χρόνια από τη Μεγάλη Οκτωβριανή Επανάσταση

Μεγάλες πολιτικές-πολιτιστικές εκδηλώσεις διοργανώνει η ΚΕ του ΚΚΕ μέσα στον Οκτώβρη

Ακόμη, δεκάδες εκδηλώσεις πραγματοποιούν οι Οργανώσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ τιμώντας τη μεγάλη επέτειο.

Στο επόμενο φύλλο του “Οδηγητή” που κυκλοφορεί το Σάββατο 4 Νοέμβρη μεγάλο αφιέρωμα για τα

10