1054 by giannis kle

ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΟΥ “Ο” ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΙΑ:

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΑΓΡΟΤΕΣ Η ΖΩΗ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΣΤΗΝ ΥΠΑΙΘΡΟ

#1054 | ΦΛΕΒΑΡΗΣ 2018 | 2 ευρώ

Το “δέντρο” και το “δάσος”: με αφορμή τις διαπραγματεύσεις για το Σκοπιανό

Αφιέρωμα στα 75 χρόνια από την ίδρυση της ΕΠΟΝ Δυναμώνουμε την αλληλεγγύη στον Παλαιστινιακό λαό. Καταδικάζουμε το κράτος δολοφόνο του Ισραήλ

TO Αποστολή του “Οδηγητή” στη Θεσσαλία

3 Ανακοίνωση του Συμβουλίου Περιοχής Αττικής της ΚΝΕ 4 Σχόλια 6 Στην τούρτα γενεθλίων της κυβέρνησης τα κεριά

18 Οι μαθητές των ΕΠΑΛ με τον αγώνα τους

32 Για τις κινητοποιήσεις με αφορμή τη δημιουργία

17 Προσεχώς στην τάξη: Για την ανεργία (β' μέρος) 20 Άρθρο για την Πανελλαδική Συνάντηση Συντονιστικών

10 Η Διακήρυξη των 100χρονων του ΚΚΕ έφτασε

Επιτροπών

34 Για τη 12η Πλατιά Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ το 1968 36 170 χρόνια από την έκδοση του Κομμουνιστικού

τα σβήνουν οι καπιταλιστές

σε χιλιάδες νέους!

12 Το σχέδιο της κυβέρνησης να επιβάλει σιγή νεκροταφείου ακυρώθηκε. Συνεχίζουμε!

θα κατακτήσουν το σχολείο και τη ζωή που έχουν ανάγκη

Μανιφέστου

Συνέντευξη με εκπαιδευτικούς για την εκπαίδευση των προσφυγόπουλων

Άρθρο με αφορμή τις εξελίξεις για την Παιδαγωγική Επάρκεια

Από την Πέμπτη 1 Φλεβάρη ο καθημερινός “Ριζοσπάστης” με 1 ευρώ!

Αγόρασέ τον Διάβασέ τον Διάδωσέ τον

του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής

38 Σεργκέι Αιζενστάιν: Ο σκηνοθέτης που άλλαξε

τα δεδομένα στην κινηματογραφική τέχνη

Άρθρο για τις εργαζόμενες στον κλάδο των τηλεπικοινωνιών

Κομμουνιστική Επιθεώρηση Κυκλοφορεί το τεύχος 1/2018

 100 ΧΡΟΝΙΑ ΚΚΕ

 Διακήρυξη της ΚΕ του ΚΚΕ: Για τα 100 χρόνια του ΚΚΕ  Εισηγητική ομιλία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα στη Διευρυμένη Σύνοδο της ΚΕ για τα 100 χρόνια του ΚΚΕ (9 Δεκέμβρη 2017)  Απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ: Το πρόγραμμα για τον γιορτασμό των 100 χρόνων του ΚΚΕ και των 50 χρόνων της ΚΝΕ.

 Σοσιαλισμός

Οι στίχοι του τραγουδιού που έχουμε στο εξώφυλλο αυτού του φύλλου προέρχονται από το τραγούδι “Παλαιστινιακό” των Υπεραστικών. Τους ευχαριστούμε θερμά για την παραχώρησή τους.

OΔΗΓΗΤΗΣ: Όργανο του ΚΣ της ΚΝΕ, www.odigitis.gr, e-mail: mail@odigitis.gr Ιδιοκτησία: ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΕΒΕ, Εκδότρια - Διευθύντρια: Αναστασία Μοσχόβου, Διεύθυνση: Κοτοπούλη 11 και Βερανζέρου, ΤΚ: 104 32, Αθήνα, Κωδικός: 3995, ISSN 1791-3594, Τηλ.: 210 5282.526-528, Fax: 210 5241.526, Συνδρομητές: Σόλωνος 130, ΤΚ:106 81, Τηλ: 210 3320.800

 Ελένης Μπέλλου: Η κοινωνική ιδιοκτησία ενάντια στην ατομική. Με το βλέμμα στον Οκτώβρη και τη σοσιαλιστική επανάσταση.  Βασίλη Μόσχου: Επιδράσεις της Οκτωβριανής Επανάστασης και της μετέπειτα σοσιαλιστικής οικοδόμησης στους έλληνες λογοτέχνες.  Εισαγωγικό σημείωμα  Αρχειακό υλικό: Μ. Μολότοφ: Για το δεύτερο πεντάχρονο σχέδιο  Β. Ντ. Πιχόροβιτς: Για την Ιστορία του πολιτικοοικονομικού Θερμιδώρ στην ΕΣΣΔ.

 Κομματικά Ντοκουμέντα

Οδηγητής ϐ Φλεβάρης 2018

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ ΤΗΣ ΚΝΕ

Υπάρχει λύση για τη νέα γενιά! Με ΚΝΕ γερή και μαζική διεκδικούμε μόρφωση-δουλειά-ζωή με δικαιώματα!

έα – Νέε, Σε καλούμε να γνωρίσεις από πρώτο χέρι τις θέσεις της ΚΝΕ, την πρόταση του ΚΚΕ. Για να διεκδικήσουμε και να ζήσουμε με βάση τις σύγχρονες ανάγκες μας. Έχουμε όνειρα και ελπίδες για τη ζωή και το μέλλον μας!

82%

του πλούτου που δημιουργήθηκε το 2017 σε παγκόσμιο επίπεδο κατέληξε στα χέρια του 1% των πλουσιότερων ανθρώπων του πλανήτη

Το μέλλον της νεολαίας δεν χωράει … ...στα μνημόνια διαρκείας που πετσοκόβουν όλο και περισσότερο τις ζωές μας. ...στην τάχα “δίκαιη ανάπτυξη” που μόνο άδικη είναι για τη νέα γενιά, αφού την καταδικάζει σε δουλειά χωρίς δικαιώματα, σε ανασφάλεια, σε εντατικοποίηση, σε εκ περιτροπής εργασία και χαμηλούς μισθούς για να εξασφαλίζουν κέρδη οι επιχειρήσεις και οι όμιλοι. ...στις πλημμυρισμένες γειτονιές μας με την πρώτη νεροποντή όπως οι περιοχές της Δυτικής Αττικής, στο μαζούτ στις ακτές και τις παραλίες της Αττικής, στα καμένα δάση των περιοχών του Λεκανοπεδίου. ...στη μόρφωση που είναι πανάκριβο εμπόρευμα, στη λειψή και κατακερματισμένη γνώση, στα σχολεία-εξεταστικά κέντρα, στις ελλείψεις σε υποδομές και προσωπικό στα σχολεία και τις σχολές. ...στη μετατροπή της χώρας μας σε πολεμικό ορμητήριο των ΝΑΤΟ-ΗΠΑ. Οι “επικίνδυνες αποστολές” που αναλαμβάνει από τον Τραμπ η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ μπλέκουν σε νέες περιπέτειες τον λαό και τη νεολαία. Η λεγόμενη γεωστρατηγική αναβάθμιση της χώρας σημαίνει αναβάθμιση των κινδύνων για τον λαό προκειμένου να εξασφαλιστούν νέα κέρδη κι αγορές για το κεφάλαιο. ...στην καταστολή των αγώνων, στο χτύπημα τους δικαιώματος στην απεργία, στους μπράβους της εργοδοσίας απέναντι σε απεργούς εργάτες, στις διώξεις αγωνιστών μαθητών, στα ΜΑΤ που χτυπάνε φοιτητές που αγωνίζονται. Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ μας ετοιμάζει αυτό το “μέλλον” εδώ και τώρα. Έχει αποδειχτεί το πιο γρήγορο και αδίστακτο “πιστόλι” των αφεντικών, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Από κοντά και η ΝΔ που προκαλεί τον ΣΥΡΙΖΑ να γίνει ακόμα πιο αδίστακτος στην επίθεση κατά των δικαιωμάτων μας. Όλοι μαζί υπηρετούν τον καπιταλισμό. Το σύστημα που για τους πολλούς σημαίνει εκμετάλλευση, ανεργία, φτώχεια, που γεννά κρίσεις, πολέμους, φασισμό και προσφυγιά, ενώ για τους λίγους σημαίνει όλο και περισσότερα κέρδη. Στα πλαίσια αυτού του συστήματος οι ανάγκες μας συνεχώς συνθλίβονται μέσα στον ανταγωνισμό των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων για το ποιος θα εξασφαλίσει το μεγαλύτερο κέρδος.

$€ € € € $ € $ €€ $ $ €

13%

50%

του παγκόσμιου Tο φτωχότερο πληθυσμού, δεν είχε το παραμικρό όφελος από την παγκόσμια ανάπτυξη της περασμένης χρονιάς

αυξάνεται κατά μέσο όρο σε ετήσια βάση, ο πλούτος της λεγόμενης οικονομικής ελίτ από το 2010 Πηγή: Oxfam

Υπάρχει άλλος δρόμος! Η προσωπική προσπάθεια που καταβάλεις, είτε στα θρανία, στα αμφιθέατρα και στα εργαστήρια, είτε στη δουλειά, στη σεζόν, στην αναζήτηση εργασίας στο εξωτερικό ή ακόμα και εκτός του αντικειμένου που σπούδασες, μπορεί να γίνει πραγματική δύναμη και να φέρει σημαντικές αλλαγές στη ζωή σου, μόνο αν συναντηθεί με τη δύναμη της οργάνωσης και της συλλογικής πάλης. Να ενωθείς με τους νέους και τις νέες που έχουν τις ίδιες αγωνίες για τη ζωή τους με εσένα. Που δουλεύουν στον ίδιο κλάδο με τις ίδιες απαράδεκτες συνθήκες που δουλεύεις και εσύ, που αντιμετωπί-

ζουν τα ίδια προβλήματα στο σχολείο και στη σχολή, που αγωνιούν για το πότε θα καταφέρουν να “σταθούν στα πόδια τους” και να κάνουν οικογένεια, που έχουν ενδιαφέροντα και ανάγκη για ελεύθερο χρόνο, ψυχαγωγία, πρόσβαση στην πολιτιστική δραστηριότητα, στην άθληση, στην αναψυχή. Μόνος του ο καθένας είναι “εύκολος στόχος”. Όλοι μαζί, ενωμένοι και οργανωμένοι στα σωματεία, στα συνδικάτα, στους φοιτητικούς και σπουδαστικούς συλλόγους, στις μαθητικές κοινότητες, είμαστε πιο δυνατοί για να διεκδικήσουμε ζωή με σύγχρονα δικαιώματα!

Για να δυναμώσει ο αγώνας χρειάζεται να δυναμώσει η ΚΝΕ! Γιατί είναι η πρωτοπόρα επαναστατική οργάνωση της νεολαίας, η νεολαία του ΚΚΕ. Πρωτοστατεί σε ολόκληρη της χώρα για να οργανωθεί ο αγώνας ενάντια στα προβλήματα που γεννά το σύστημα και η πολιτική κυβερνήσεων-ΕΕ στη ζωή της νεολαίας, στην πάλη για τη διεκδίκηση των σύγχρονων αναγκών και αγωνίζεται για την οριστική κατάργηση της μήτρας που τα γεννά. Ο σκοπός της 50χρονης δράσης της ΚΝΕ είναι η ανατροπή του καπιταλισμού και η οικοδόμηση της νέας σοσιαλιστικής-κομμουνιστικής κοινωνίας:  Της κοινωνίας που καταργεί την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και στο επίκεντρο της παραγωγής, της εργασίας όλου του εργατικού και επιστημονικού δυναμικού είναι η κάλυψη των σύγχρονων αναγκών του λαού και της νεολαίας. Σε αυτή την κοινωνία αυτοί που παράγουν τον πλούτο είναι και αυτοί που θα απολαμβάνουν το αποτέλεσμα του κόπου τους και θα κατακτούν συνεχώς ανώτερο επίπεδο ζωής και δικαιωμάτων.  Της κοινωνίας της πραγματικής ελευθερίας. Όπου θα αναπτύσσεται ολόπλευρα η προσωπικότητα του κάθε νέου, όπου θα αξιοποιούνται όλες οι ικανότητές του και θα συμμετέχει πρωτοπόρα στην οικοδόμησή της. Όπου εξαλείφεται

η ρίζα των πολέμων, της προσφυγιάς, της ναρκοκουλτούρας, του φασισμού, της ξενοφοβίας και κάθε είδους ρατσισμού. Όπου στη διακυβέρνηση δεν θα βρίσκονται πια εκπρόσωποι των εκμεταλλευτών αλλά ο λαός θα είναι πρωταγωνιστής, θα συμμετέχει στην εξουσία μέσα από νέους θεσμούς.

Αυτό το μέλλον μας αξίζει! Τώρα είναι ώρα δράσης! Η ΚΝΕ, η νεολαία του ΚΚΕ, είναι εδώ! Με πρόταση αγώνα και θέσεις για όλα τα ζητήματα που απασχολούν τους νέους και τις νέες των εργατικών-λαϊκών οικογενειών. Κάθε ένας μετρά στο μεγάλο αγώνα που έχουμε μπροστά μας! Κάθε νέος που κάνει το βήμα και οργανώνεται στην ΚΝΕ, σημαίνει μια μεγάλη αποτυχία του συστήματος να τον βάλει στο χέρι, να τον εξουδετερώσει! Η οργάνωση πολλαπλασιάζει τη δύναμη του καθένα και της καθεμιάς, στον αγώνα για ένα μέλλον “στο μπόι των ονείρων” και των αναγκών μας! Σε καλούμε να γνωρίσεις και εσύ τις πρωτοπόρες θέσεις της ΚΝΕ! Δυναμώνουμε την ΚΝΕ! Δυναμώνουμε τους αγώνες για το μέλλον και τη ζωή που μας αξίζουν!

4 Να τι σημαίνει το “έξω τα κόμματα”

Κουτοπονηρούληδες

Καθηγητής κάνει μέσα στο μάθημα κήρυγμα υπέρ της Χρυσής Αυγής. Οι Σύλλογοι Γονέων και η μαθητική ΟΒ της ΚΝΕ αντιδρούν και τον καταγγέλλουν, όπως και την αναγραφή ναζιστικών συνθημάτων στο σχολείο. Και ποια είναι η συνέχεια; Οι διευθυντές των 2 σχολείων που συστεγάζονται (10ο και 7ο Λύκειο Περιστερίου) τον καλύπτουν, επιτίθενται στους Συλλόγους Γονέων και παροτρύνουν με τη στάση τους μερίδα μαθητών να κάνει κατάληψη “ενάντια στα κόμματα”. Όχι ενάντια στον χρυσαυγίτη καθηγητή, αλλά ενάντια στους προέδρους των Συλλόγων Γονέων. Κάπου εκεί εμφανίζεται και τοπική ιστοσελίδα που μιλάει για «μια από τις πιο ουσιαστικές καταλήψεις που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια στο Περιστέρι» και κάπως έτσι μαθαίνουμε ότι υπάρχουν και καταλήψεις με τις οποίες δεν χάνονται πολύτιμες διδακτικές ώρες, δεν απειλούνται οι εκδρομές, δεν γίνονται φθορές στα σχολεία. Γιατί όποτε οι μαθητές κινητοποιούνται για το δικαίωμά τους στη μόρφωση αυτά είναι που ακούμε. Ματαιοπονούν! Τα κηρύγματα αθώωσης της ναζιστικής εγκληματικής Χρυσής Αυγής, το εθνικιστικό, ρατσιστικό δηλητήριο δεν έχουν θέση μέσα στα σχολεία. Αυτό θα το επιβάλλουν οι ίδιοι οι μαθητές, οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί που σέβονται τον ρόλο τους, και τα μέλη της ΚΝΕ θα είναι στην πρώτη γραμμή.

Αμέσως μετά τη δυναμική παρέμβαση του ΠΑΜΕ στο Υπουργείο Εργασίας ενάντια στο ξήλωμα του απεργιακού δικαιώματος, ο ΣΥΡΙΖΑ αμόλησε λυτούς και δεμένους (αρθρογράφους της Αυγής, διαδικτυακά τρολ κ.λπ.) για να παπαγαλίσουν το παλιό, γνωστό ΠΑΣΟΚικό επιχείρημα ότι «το ΚΚΕ δεν έκανε τόσο δυναμική αντιπολίτευση στις προηγούμενες κυβερνήσεις». Το βραβείο παίρνει, όμως, η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Μαρία Τριανταφύλλου, η οποία είπε ότι όσο και αν έψαξε δεν θυμάται ανάλογη περίπτωση απέναντι στις κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ! Θα ήταν περιττό να αρχίσουμε να αραδιάζουμε τις εκατοντάδες απεργίες, συλλαλητήρια, παραστάσεις διαμαρτυρίας, παρεμβάσεις κ.λπ. των σωματείων του ΠΑΜΕ επί ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, γιατί το πρόβλημα των ΣΥΡΙΖΑίων δεν είναι ότι έχουν κακή μνήμη, αλλά ότι είναι κουτοπόνηροι. Θα πούμε απλά ότι στις 20 Φλεβάρη θα είμαστε έξω από τα δικαστήρια, όπου δικάζονται ξανά τα 35 στελέχη του ΠΑΜΕ για την παρέμβαση που έγινε στο υπουργείο Εργασίας επί ΝΔ και υπουργίας Βρούτση το 2013. Και κάτι ακόμα: λίγη τσίπα δεν βλάπτει...

Η ΒΛΑΚΕΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΥΝΟΡΑ

ΕΛΛΗΝΑΣ ΑΠΟΓΟΝΟΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ

ΣΚΟΠΙΑΝΟΣ ΑΠΟΓΟΝΟΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ

Up the irons! Μας το θύμισαν (κάπως νευριασμένα) αρκετοί αναγνώστες μας και επανορθώνουμε. Τον προηγούμενο μήνα, κληθείς να σχολιάσει ένα περιστατικό σε metal συναυλία στον Καναδά, όπου ένας θεατής χαιρέτισε ναζιστικά, ο Bruce Dickinson, ο frontman των Ιron Maiden, δήλωσε σχετικά: «Οι Ναζί χαιρετισμοί δεν έχουν θέση σε καμία μουσική κοινότητα στην οποία είμαι μέλος». Μια χαρά τα είπε ο Βρασίδας και εμείς θα προσθέσουμε ότι οι ναζί δεν έχουν θέση σε καμία μουσική κοινότητα, όπως και πουθενά γενικότερα. Υ.Γ.: Πού να ξέρει ο Dickinson ότι κάποιοι εδώ στην Ελλάδα τον ναζιστικό χαιρετισμό τον αποκαλούν “αρχαιοελληνικό”…

Περηφάνια Πριν λίγες μέρες φοιτήτρια στέλεχος της ΚΝΕ δέχτηκε βίαιη επίθεση από “άγνωστο” φασιστοειδές μέσα στη φοιτητική εστία του ΕΚΠΑ. Την ίδια μέρα πάλι “άγνωστα” φασιστοειδή έγραψαν στην πόρτα του δωματίου που διαμένει η φοιτήτρια αντικομμουνιστικά συνθήματα και συνθήματα υπέρ της Χρυσής Αυγής. Πάντως αυτά τα φασιστοειδή πρέπει να κατακλύζονται από… περηφάνια. Είναι τόσο περήφανοι για τις ιδέες και τις πράξεις τους που τα κάνουν όλα μέσα στο σκοτάδι της νύχτας και τη μέρα είναι άφαντοι! Σε κάθε περίπτωση η καταδίκη από τους εστιακούς και την πλειοψηφία των φοιτητών της δράσης των φασιστοειδών και η απομόνωση τους είναι η καλύτερη απάντηση… και την παίρνουν καθημερινά!

Ανατριχίλα Ουκ ολίγες φορές οι ιμπεριαλιστές γίνονται κυνικοί και με τις πράξεις τους βέβαια αλλά και με τις δηλώσεις τους, που δεν πρέπει να αφήνουν κανέναν αδιάφορο. Ένα τέτοιο ανατριχιαστικό παράδειγμα είναι οι πρόσφατες δηλώσεις του Τραμπ, προέδρου των ΗΠΑ, που αναφερόμενος στη μετανάστευση προς τις ΗΠΑ δήλωσε ότι: «Γιατί να τους θέλουμε όλους αυτούς τους ανθρώπους από την Αφρική εδώ; Αυτές είναι χώρες απόπατοι... Θα έπρεπε να υποδεχόμαστε περισσότερους ανθρώπους από τη Νορβηγία». Στον απόπατο πρέπει να στείλουν οι λαοί τους ιμπεριαλιστές, αν θέλουν να δούνε άσπρη μέρα χωρίς πολέμους, κρίσεις και φτώχεια… Και για να μην ξεχνιόμαστε, αυτόν τον τύπο, τον Τραμπ, ο Τσίπρας πριν λίγους μήνες τον αποκαλούσε “διαβολικά καλό” και έλεγε ότι τους ενώνουν κοινές δημοκρατικές αξίες…

Οδηγητής ϐ Φλεβάρης 2018

Δεν έχουν όριο! Δύο χρόνια πέρασαν σχεδόν από την αποκάλυψη ότι η αυτοκινητοβιομηχανία Volkswagen (VW) είχε εγκατεστημένο λογισμικό σε 11 εκ. αυτοκίνητα που τους επέτρεπε να “κλέβουν” στις δοκιμές εκπομπής ρύπων. Η ίδια εταιρεία απασχολεί ξανά τη δημοσιότητα με τα ανατριχιαστικά πειράματα που χρηματοδότησε χρησιμοποιώντας πιθήκους και ανθρώπους (!!!), τους οποίους εξέθετε σε ρύπους με σκοπό να προκύψουν ψευδοεπιστημονικά πορίσματα που να “αποδεικνύουν” ότι τάχα τα καυσαέρια δεν είναι βλαβερά για την ανθρώπινη υγεία! Μάλιστα, η εν λόγω εταιρεία μαζί με τις BMW και Daimler ίδρυσαν και χρηματοδοτούσαν από το 2007 γι’ αυτούς τους σκοπούς ολόκληρο Ινστιτούτο (το γεγονός ότι τώρα έρχονται στη δημοσιότητα έχει να κάνει με τους μεγάλους ανταγωνισμούς που οδηγούν το ένα μονοπώλιο να βγάζει στη φόρα τα άπλυτα του άλλου). Παρά τα “δεν ήξερα”, “δεν άκουσα” που λένε τώρα στελέχη της επιχείρησης, αυτό που αποδεικνύεται είναι ότι μπροστά στον υπέρτατο σκοπό του κέρδους το κεφάλαιο δεν λογαριάζει ούτε τη δημόσια υγεία, ούτε βέβαια την επιστημονική ηθική, η οποία έχει απορρίψει τέτοιες μεθόδους εδώ και δεκαετίες. Υ.Γ.: Τη συγκεκριμένη είδηση ας την εξετάσουν καλά όσοι υπερασπίζονται με θέρμη την ανάγκη σύνδεσης της επιστημονικής έρευνας με τις επιχειρήσεις...

Το ένα χέρι νίβει τ’ άλλο και τα δυο το πρόσωπο... Αυτήν την παροιμία μας θυμίζει η κόντρα του ΣΥΡΙΖΑ με τη ΝΔ και διάφορους “υπερπατριώτες” με αφορμή το Σκοπιανό. Η κυβέρνηση λέει ότι «τα Βαλκάνια έχουν υποφέρει απ’ τους εθνικισμούς» και προσπαθεί να ξεπλυθεί αναδεικνύοντας το δίπολο “πρόοδος-συντήρηση”, αλλά ταυτόχρονα παρουσιάζει (όπως και η ΝΔ) σαν “εγγυητές” αυτούς που έχουν υποδαυλίσει τον εθνικισμό στην περιοχή εδώ και δεκαετίες, δηλαδή το ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Οι διάφοροι “μακεδονομάχοι” από την άλλη, αν δεν υπήρχε περίπτωση να συμπεριληφθεί η λέξη “Μακεδονία” στο όνομα της γειτονικής χώρας, δεν θα έβγαζαν άχνα για τις επικίνδυνες εξελίξεις. Και οι μεν και οι δε ταυτίζονται στον στόχο της γεωστρατηγικής αναβάθμισης της Ελλάδας, την ενεργό εμπλοκή της χώρας στα ιμπεριαλιστικά σχέδια του ΝΑΤΟ στα Δ. Βαλκάνια. Έτσι ο ένας κόβει κι ο άλλος ράβει σε μία αντιπαράθεση που σκοπό έχει να συσκοτίσει τις επικίνδυνες εξελίξεις στην περιοχή μας με θύματα τον ελληνικό και τους γειτονικούς λαούς…

QU I Z Ο επικεφ αλής της Λ δήλωσε: «Ήταν μια ΑΕ Π. Λαφαζάνη ς συνολική απέναντι αντίδρασ στ η κατεστημ ο πολιτικό και οικονομικ ένο και στη ό υπάρχει... ». Σε τι α ν κατάσταση πο ναφερότα υ ν;

Ο ΣΚΑΪ δίνει ιδέες...

Ανατριχίλα No2 Τα τελευταία χρόνια μάς έχουν πιπιλίσει το μυαλό για τα “μοντέλα” εκπαίδευσης που δήθεν πρέπει να ακολουθήσει η Ελλάδα, για να βγει από την κρίση, για να “επενδύσει” στη νέα γενιά, στο “μέλλον” κ.ο.κ. Μάλιστα, όλοι, από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και τη ΝΔ μέχρι εκπαιδευτικούς στα σχολεία και τα ΑΕΙ-ΤΕΙ υπερθεματίζουν γύρω από το “γερμανικό” μοντέλο εκπαίδευσης, τονίζοντας ότι δίνει έμφαση στην ανάπτυξη των δεξιοτήτων των μαθητών, στην πρακτική κ.λπ. Μάλλον όταν λένε για ανάπτυξη σίγουρα δεν εννοούν τη σωματική και ψυχική ενός παιδιού, αν πάρουμε υπόψη την είδηση που ήρθε πρόσφατα στη δημοσιότητα, η οποία μοιάζει με ιστορία βγαλμένη από βιβλίο του Ντίκενς: 200 σχολεία περίπου στη Γερμανία καλούν τους υπερκινητικούς μαθητές τους να φορούν γιλέκα γεμάτα άμμο, βάρους 1,2-6 κιλών, προκειμένου να κάθονται πιο ήσυχοι!!!“Μοντέλο” εκπαίδευσης - βασανιστήριο από τα πιο σκοτεινά κιτάπια της ιστορίας...

ΜΙΚΡΕΣ αγγελίες ΣΑΣ ΕΙΔΑ Σε βίντεο από το νυχτερινό κέντρο όπου εμφανίζεται ο εξωγήινος φασίστας Σφακιανάκης. Είχατε πιάσει μερικά τραπέζια και ανάμεσα στο ουίσκι και τα γαρύφαλλα φωνάζατε μερακλωμένοι και τα ναζιστικά σας συνθήματα. Χρυσαυγίτες, μάλλον βαλθήκατε να μετατρέψετε τα σκυλάδικα σε πιθηκάδικα.

A. Στην α πε κινητοπο ργιακή ίηση στις 14 Δεκέμ βρη

Β. Στο με γάλ λητήριο σ ο συλλατις 15 Γενά ρη, μέρα ψήφισης του πολυνομο σχεδίου

Γ. Στο συ λ τήριο τω λαλην “μακεδονομάχ ω Θεσσαλο ν” στη νίκη Δ. Στην α πε κινητοπο ργιακή ίηση στις 12 Γενάρ η

Η σωστή απάντηση είναι το Γ. Στο ίδιο συλλαλητήριο, μάλιστα, διαδήλωσε και άλλο ένα στέλεχος της πρώτης κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, η Ζ. Κωνσταντοπούλου, που έγραψε μετά ότι είναι «μαζί με όσους αγωνιούν ότι η χώρα παραδίδεται κομμάτι - κομμάτι από τους προδότες». Αυτοί οι “αριστεροί” (ο θεός – αν υπήρχε - να τους κάνει) βρέθηκαν πλάι-πλάι με χρυσαυγίτες, παπαδαριό, τύπους ντυμένους με στολές παραλλαγής και διάφορους άλλους απίθανους στην προσπάθειά τους να ψαρέψουν στα θολά νερά του εθνικισμού, όπως έχουν κάνει άλλωστε και στο παρελθόν στις πλατείες των αγανακτισμένων. Με την ίδια άνεση μπορεί αύριο να φορέσουν τη μάσκα του “κοσμοπολίτη”, προκειμένου να εξυπηρετήσουν επικίνδυνα για τον λαό συμφέροντα. Γι’ αυτό είναι επικίνδυνοι.

Στην τούρτα γενεθλίων της κυβέρνησης, τα κεριά τα σβήνουν οι καπιταλιστές

ριν λίγες μέρες συμπληρώθηκαν τρία χρόνια κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Κάθε μέρα που περνάει αυτή η κυβέρνηση αποδεικνύεται όλο και πιο χρήσιμη στο μεγάλο κεφάλαιο και στους διεθνείς συμμάχους του. Φέρνει σε πέρας “ειδικές αποστολές” που οι προηγούμενες αντιλαϊκές κυβερνήσεις δεν κατάφεραν. Κάθε νέος πλέον μπορεί να κάνει ταμείο για τα πεπραγμένα της συγκυβέρνησης…

Πιο ακριβά σχολεία-εξεταστικά κέντρα στα μέτρα των λίγων

κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ –ΑΝΕΛ έβαλε και την παιδεία στα μνημόνια. Στο 3ο μνημόνιο, που ψήφισε μαζί με ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι, αναφέρονται συγκεκριμένες κατευθύνσεις για ταχύτερη και αποτελεσματικότερη σύνδεση της εκπαίδευσης με τα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Η κυβέρνηση προσπαθώντας να παρουσιάσει ένα φιλικό δήθεν προφίλ προς τους μαθητές εδώ και 3 χρόνια καταργεί τις πανελλαδικές εξετάσεις… Αυτά στα λόγια, γιατί στην πράξη ισχύουν όσα λέει το μαθητικό σύνθημα: “Τόσες εξετάσεις ούτε οι ασθενείς, θα μας αρρωστήσουν αν δεν ξεσηκωθείς!”. Τα σχολεία παραμένουν πανάκριβα εξεταστικά κέντρα. Για το 2016 οι οικογένειες ξόδεψαν για φροντιστήρια 1,63 δισ. ευρώ για το γυμνάσιο και το λύκειο και 815 εκατ. ευρώ για το δημοτικό (στοιχεία ΚΑΝΕΠ ΓΣΕΕ).  Η κυβέρνηση προχωράει σε νέο γύρο συγχωνεύσεων σχολείων που θα οδηγήσουν σε νέα αύξηση μαθητών ανά τάξη. Επιπλέον δεν έχει γίνει καμία πρόσληψη μόνιμου εκπαιδευτικού.  Οι μαθητές που φοιτούν στα ΕΠΑΛ μπορεί να αυξήθηκαν κατά 4% σε ένα μόλις χρόνο αλλά η κυβέρ-

νηση μεριμνά ώστε να αντιμετωπίζονται σαν μαθητές “δεύτερης κατηγορίας”, με απαρχαιωμένες υποδομές κι εργαστήρια, χωρίς να εξασφαλίζεται

Στο αίτημα των μαθητών για “ένα σχολείο που θα μορφώνει και δε θα εξοντώνει” η κυβέρνηση απαντάει ότι αυτά είναι “οράματα”. Ενώ όταν οι μαθητές κινητοποιούνται, η κυβέρνηση προσφέρει την “κάλυψη” της σε όσους προσπαθούν να τους τρομοκρατήσουν…

η παροχή ολοκληρωμένης μόρφωσης. Σπρώχνονται από νωρίς να επιλέξουν μία ειδικότητα και εκπαιδεύονται σε αυτήν με μέσα που καμία σχέση δεν έχουν με το 2018… Παράλληλα η συγκυβέρνηση κάθε χρόνο μειώνει τις ειδικότητες, βάζει καινούρια εμπόδια στη μόρφωση των μαθητών των ΕΠΑΛ…  “Καινοτομία” χαρακτήρισε η συγκυβέρνηση το έτος μαθητείας στα ΕΠΑΛ. Η κυβέρνηση καθιερώνοντας στο 4ο έτος φοίτησης των ΕΠΑΛ την “τάξη μαθητείας” δείχνει το έμπρακτο ενδιαφέρον της… για τους επιχειρηματίες. Δημιουργεί έτσι άλλη μία δεξαμενή άντλησης φτηνού εργατικού δυναμικού. Αρκεί να σκεφτεί κανείς πόσα κερδίζουν τα αφεντικά συνολικά από νέους πάμφθηνους εργαζόμενους χωρίς δικαιώματα (π.χ. ασφάλιση, ωράρια κ.ά.) που εξασφαλίζουν μέσω μαθητείας, πρακτικής και διάφορων προγραμμάτων απασχόλησης. Αυτά τα μεγάλα προβλήματα δεν μπορούν να μετριαστούν από τα σχολικά γεύματα που διαφημίζει ότι εξασφάλισε η κυβέρνηση για μαθητές των δημοτικών… Αυτό έλειπε, να λένε κι ευχαριστώ που δε μένουν νηστικοί οι μαθητές.

ΑΕΙ-ΤΕΙ: δεμένα σφιχτά με τους αντιλαϊκούς στόχους κυβέρνησης-κεφαλαίου

κυβέρνηση προχωράει αποφασιστικά με βάση τη στρατηγική της ΕΕ τον Ευρωπαϊκό Χάρτη Ανώτατης Εκπαίδευσης. Αυτήν την αντιλαϊκή στρατηγική υπηρετεί και το πρόσφατο νομοσχέδιο για το Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής. Αυτές οι κατευθύνσεις οδηγούν στην παραπέρα κατηγοριοποίηση ιδρυμάτων, πτυχίων και αποφοίτων. Η κατηγοριοποίηση των αποφοίτων σημαίνει και κατηγοριοποίηση των αυριανών μισθωτών επιστημόνων, σημαίνει συρρίκνωση δικαιωμάτων όλων των αποφοίτων προς τα κάτω. Αντί να παρέχεται ολοκληρωμένη επιστημονική μόρφωση στους φοιτητές προωθείται βήμα-βήμα η παροχή γνώσης με το κομμάτι. Παράλληλα, η κυβέρνηση συνεχίζει την οικονομική ασφυξία των ΑΕΙ-ΤΕΙ. Τα ιδρύματα λειτουργούν με το 20% της χρηματοδότησης του 2011 και ωθούνται στην

αναζήτηση ιδιωτών χορηγών. Αποτέλεσμα της υποχρηματοδότησης είναι οι ελλείψεις σε συγγράμματα, εξοπλισμό και διδακτικό προσωπικό. Η φοιτητική μέριμνα (σίτιση, εστίες κ.ά) είναι στα χέρια εργολάβων. Το αποτέλεσμα είναι οι φοιτητές να πληρώνουν σταδιακά όλο και περισσότερα, ενώ έχει γίνει… “έθιμο” φοιτητές και σπουδαστές να μένουν νηστικοί ή χωρίς ζεστό νερό όταν λήγουν οι συμβάσεις με τους εργολάβους. Η έρευνα υποτάσσεται όλο και περισσότερο στις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων και των ιμπεριαλιστών φονιάδων του ΝΑΤΟ. Το πώς θα προστατευθεί η ζωή του λαού, το πώς θα αντιμετωπιστούν π.χ. ασθένειες που ταλαιπωρούν εκατομμύρια ανθρώπους δε βρίσκονται στις προτεραιότητες των ερευνητικών προγραμμάτων.

Οδηγητής ϐ Φλεβάρης 2018

Νέοι εργαζόμενοι: Διαρκής συμπίεση δικαιωμάτων προς τα κάτω αξιοποιώντας την υψηλή ανεργία

συγκυβέρνηση διατηρεί και ενισχύει όλο το αντεργατικό οπλοστάσιο που έφτιαξαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Η διάλυση της κοινωνικής ασφάλισης έχει την υπογραφή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Η κυβέρνηση διατηρεί τον άθλιο διαχωρισμό στον μισθό των εργαζομένων με βάση την ηλικία, που οι κάτω των 25 πληρώνονται με μικρότερο μισθό.  1 στους 5 είναι άνεργος, ενώ στη νεολαία η ανεργία ξεπερνάει το 40% (στοιχεία ΕΛΣΤΑΤ). Το επίδομα ανεργίας όχι μόνο δεν αυξήθηκε αλλά το παίρνουν όλο και λιγότεροι ενώ παράλληλα καταργούνται και μια σειρά επιδόματα που έπαιρναν νέοι άνεργοι.  Η αύξηση των θέσεων εργασίας που διαφημίζει η κυβέρνηση βασίζεται κατά κύριο λόγο στο γεγονός ότι

οι προσλήψεις με μερική απασχόληση υπερτερούν των θέσεων πλήρους δουλειάς.  Η εργασιακή ζούγκλα γενικεύεται. Ιδιαίτερα οι νέοι εργαζόμενοι ζουν από πρώτο χέρι τι θα πει “ευελιξία”: μερική απασχόληση, ελαστικά ωράρια, εκ περιτροπής εργασία κ.ά. Ενδεικτικά είναι τα παρακάτω στοιχεία:  Το 2017, ο μέσος μισθός των εργαζομένων με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου μειώθηκε κατά 3,33% σε σύγκριση με το 2016. Επίσης αυξήθηκαν όσοι αμείβονται με μισθούς κάτω από 500 ευρώ μεικτά και εργάζονται με μερική απασχόληση και εκ περιτροπής εργασία αλλά και όσοι αμείβονται από 500 έως και 600 ευρώ μεικτά. Αυτό είναι το έδαφος της καπιταλιστικής ανάπτυ-

ξης για την οποία πασχίζει ο ΣΥΡΙΖΑ και σε αυτό τον στόχο συναντιέται με τη ΝΔ. Η καπιταλιστική ανάπτυξη δεν μπορεί να είναι “δίκαιη”. Η κυβέρνηση κάνει πράξη ότι της παραγγέλνουν οι καπιταλιστές, ευθυγραμμίζεται με τις επιδιώξεις τους. Για παράδειγμα ο ίδιος ο Τσίπρας χαρακτηρίζει “παθογένειες” τα δικαιώματα που είχαν οι εργαζόμενοι προ κρίσης, ταυτιζόμενος πλήρως με τον ΣΕΒ που σημειώνει ότι δεν πρέπει να επαναληφθούν «τα αδιέξοδα των εργασιακών πρακτικών του παρελθόντος». Από τα πιο εμβληματικά “έργα” της κυβέρνησης αποτελεί το ξήλωμα του απεργιακού δικαιώματος. Το πιο ιερό δικαίωμα της εργατικής τάξης, την απεργία, ξεκίνησε να το ξηλώνει η σημερινή κυβέρνηση αποσπώντας τις φιλοφρονήσεις από τον ΣΕΒ, τη ΝΔ, ακόμα και από τη ναζιστική Χρυσή Αυγή που δεν το ψήφισε με τη δικαιολογία ότι «δεν το πρότεινε η ελληνική πλευρά αλλά οι ξένοι». Ήδη η εργοδοσία αξιοποιεί το μέτρο ενάντια σε εργαζόμενους όπως π.χ. στην εταιρεία “Τοξότης” όπου οι εργάτες απεργούν για τα δεδουλευμένα που τους χρωστάνε. Αυτά είναι τα βασικά συστατικά της “μεταμνημονιακής εποχής”. Η ανασφάλεια, η αβεβαιότητα για το αύριο, τα ζόρια που τραβάνε σήμερα οι νέοι και οι νέες θα μεγαλώνουν για να καλοπερνάνε μία χούφτα εκμεταλλευτές. Μετά από όλα αυτά πώς να μην συγχαίρουν τον ΣΥΡΙΖΑ ο Νταϊσελμπλουμ, τα κοράκια της ΕΕ, οι έλληνες καπιταλιστές;

Από την απεργιακή συγκέντρωση των συνδικάτων στις 12 Γενάρη ενάντια στο πολυνομοσχέδιο που ψήφισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ

Για να γεμίζουν τα σεντούκια των καπιταλιστών, αδειάζουν τις τσέπες των εργατικών οικογενειών…

κυβέρνηση δεν ντρέπεται να λέει ότι ασκεί κοινωνική πολιτική παίρνοντας από τους φτωχούς για να δίνει στους εξαθλιωμένους. Βέβαια απέναντι στο κεφάλαιο αποδεικνύεται κουβαρντάς. Αναφέρουμε τα πιο ενδεικτικά και πρόσφατα παραδείγματα:  Μόνο για το 2018 και μόνο μέσω του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων οι μεγαλοεπιχειρηματίες θα μοιραστούν 6,75 δις ευρώ.  Για το 2019 το ποσό που θα διατεθεί μέσω του ίδιου προγράμματος αυξάνεται κατά 250 εκατομμύρια ευρώ. Και δεν είναι τυχαίο ότι από τώρα για το 2019 είναι νομοθετημένες νέες μειώσεις στις συντάξεις και στο αφορολόγητο… Έτσι βρίσκουν το χρήμα που δίνουν στο κεφάλαιο…  Με το πολυνομοσχέδιο που ψηφίστηκε τον Γενάρη η κυβέρνηση νομιμοποίησε τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς για χρέη άνω των 500 ευρώ προς το δημόσιο και τις τράπεζες… Τους πλειστηριασμούς τους επεδίωκαν οι τραπεζίτες με στόχο σε πρώτη φάση να εκβιάσουν τους εργαζόμενους να δώσουν ότι έχουν και δεν έχουν στην τράπεζα και βέβαια να βγει στο σφυρί η πρώτη κατοικία.  Η κυβέρνηση από τώρα έχει συμφωνήσει στην επίτευξη υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων μέχρι το 2060!!! Υψηλά πλεονάσματα σημαίνει συνέχεια

της φοροληστείας, των περικοπών στις κοινωνικές παροχές, μειώσεις σε κρατικά κονδύλια στην Παιδεία, την υγεία… Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση δε διστάζει να διευρύνει τα προνόμια των εφοπλιστών, των βιομηχάνων και άλλων μεγαλοεπιχειρηματίων μέσω φοροαπαλλαγών, ελαφρύνσεων, σβήσιμο προστίμων κ.ά.

 Ταυτόχρονα στα πλαίσια της ΕΕ επιβάλλονται αυστηρά μνημόνια διαρκείας για όλους τους λαούς. Ένα τέτοιο παράδειγμα αποτελούν τα λεγόμενα ευρωπαϊκά εξάμηνα που σημαίνει τακτικός έλεγχος για το αν και πώς εφαρμόζονται οι αντιλαϊκές κατευθύνσεις της ΕΕ.

Τα “έργα και οι ημέρες” της κυβέρνησης δικαιολογούν πλήρως τη μετονομασία του υπουργείου Οικονομικών σε “Υπουργείο Πλειστηριασμών-Φοροληστείας-Χαρατσιών”

Ξεφτίλα δίχως προηγούμενο…

ο λέω με όλη τη δύναμη της φωνής μου ότι η χώρα ανήκει στην ΕΕ, στο ΝΑΤΟ, αυτό δεν αμφισβητείται» (Αλ. Τσίπρας, ΑΝΤ1, Μάιος 2014). Αν μη τι άλλο ο ΣΥΡΙΖΑ είχε δώσει από νωρίς τα διαπιστευτήριά του. Αλλά το καλύτερο μας το κρατούσε για τη συνέχεια… Το ξέπλυμα του ιμπεριαλισμού, των φονιάδων του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ που μοιράζονται κοινές αξίες όπως είπε ο Τσίπρας στη συνάντηση με τον “διαβολικά καλό” Τραμπ αποτελεί μία από τις πιο “ανατριχιαστικές” στιγμές της 3χρονης διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχει γίνει το “βαποράκι” του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ στην ευρύτερη “γειτονιά” μας. Κάλεσε το ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, μετατρέπει όλη τη χώρα

σε πολεμικό ορμητήριο βάση των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Δαπανά τεράστια ποσά κάθε μέρα για την παραμονή στρατιωτικών σε αποστολές εκτός συνόρων και σε ΝΑΤΟϊκούς εξοπλισμούς που δεν έχουν σχέση με την άμυνα της χώρας. Ο στόχος της γεωστρατηγικής αναβάθμισης στον οποίο συγκλίνουν τόσο η κυβέρνηση, όσο και η ΝΔ, δεν έχει καμία σχέση με την ειρήνη και την ασφάλεια των λαών. Η κυβέρνηση διεκδικεί για λογαριασμό του ελληνικού κεφαλαίου μερίδιο απ’ τη λεία των πολέμων στην περιοχή, απ’ τους ανταγωνισμούς για τους ενεργειακούς δρόμους, που είναι στρωμένοι με το αίμα των λαών, την προσφυγιά, τη φτώχεια. Βάζει τον λαό και τη νεολαία σε μεγάλους κινδύνους.

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αποδειχτεί πολύ καλό πλυντήριο... Στη φωτογραφία κάτω στελέχη της κυβέρνησης αγκαζέ με υπόδικα στελέχη της ναζιστικής εγκληματικής Χρυσής Αυγής στο Καστελόριζο

Η μεγαλύτερη προσφορά του ΣΥΡΙΖΑ στο σύστημα

ολλοί νέοι επένδυσαν τις ελπίδες του στο ΣΥΡΙΖΑ και διαψεύστηκαν. Η μεγαλύτερη προσφορά του ΣΥΡΙΖΑ προς το σύστημα ήταν ότι σκόρπισε τη μοιρολατρία, την απογοήτευση, έστειλε νέους και νέες που νοιώθουν αγωνιστές από τον δρόμο στον καναπέ. Τα συμπεράσματα από τα 3 χρόνια διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ μπορούν να γίνουν αφετηρία για τη συμπόρευση νέων δυνάμεων με το ΚΚΕ και την ΚΝΕ, για την ενίσχυση της αγωνιστικής νεανικής δράσης. Είναι παρακαταθήκη το γεγονός ότι το ΚΚΕ έγκαιρα προειδοποίησε για τον χαρακτήρα του ΣΥΡΙΖΑ.

Στα πλαίσια του εκμεταλλευτικού συστήματος καμία κυβέρνηση, όπως κι αν λέγεται, ό,τι προθέσεις κι αν έχει (κι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε τις καλύτερες) δεν μπορεί να ασκήσει φιλολαϊκή πολιτική. Είναι παρακαταθήκη η στάση του ΚΚΕ που δε δέχτηκε ούτε να συμμετέχει ούτε να στηρίξει καμία αστική κυβέρνηση. Είπε την αλήθεια στον λαό αν και οι επιλογές του είχαν εκλογικό κόστος για το ίδιο το ΚΚΕ. Ο χαρακτήρας του ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα-στήριγμα του σάπιου και διεφθαρμένου συστήματος δεν μπορεί να

οδηγεί ούτε στην ενίσχυση της ΝΔ, ούτε στο “όλοι ίδιοι είναι”. “Ίδια” είναι τα κόμματα που υπερασπίζονται την καπιταλιστική ανάπτυξη, τη συμμετοχή της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, όπως η ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Κοροϊδεύουν με τον ίδιο τρόπο τη νεολαία, της μιλάνε για ευκαιρίες την ίδια στιγμή που έχουν υποθηκεύσει το μέλλον της, παρουσιάζουν την καπιταλιστική ανάπτυξη σαν επίγειο παράδεισο τη στιγμή που αυτή η ανάπτυξη περνάει μέσα από το τσάκισμα των μορφωτικών, κοινωνικών και εργασιακών δικαιωμάτων.

Η ελπίδα είναι με το ΚΚΕ!

ΣΥΡΙΖΑ πολύ θα ήθελε να επικρατούσε σιγή νεκροταφείου. Οι αγώνες που διεξάγονται, όπως αυτοί που ξεδιπλώθηκαν με αφορμή την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου ξεσκέπασαν την προπαγάνδα της κυβέρνησης, ανέδειξαν τους πραγματικούς στόχους της κυβέρνησης πίσω από τα προπαγανδιστικά τρικ του ΣΥΡΙΖΑ. Το ΚΚΕ ήταν και θα είναι στην απέναντι όχθη από τους καπιταλιστές και τα κόμματά τους. Πρωτοστατεί στους αγώνες ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική, αναδεικνύει, προβάλει και παλεύει μαζί με τους νέους και τις νέες για σύγχρονα δικαιώματα στη ζωή. Καλεί τους νέους και τις νέες να μη συμβιβαστούν με τα λίγα. Να δουν έξω από τα όρια του σημερινού εκμεταλλευτικού συστήματος. Γιατί το να εξασφαλιστεί ανάπτυξη με κριτήριο την ευημερία του λαού σημαίνει ότι πρέπει να καταργηθεί η καπιταλιστική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, να καταργηθεί το καπιταλιστικό κέρδος. Γιατί το να εξασφαλιστεί μόρφωση για όλους, ολοκληρωμένη με βάση τις σύγχρονες εξελίξεις της επιστήμης και της παραγωγής σημαίνει ότι θα πρέπει το εκπαιδευτικό σύστημα να υπηρετεί και να συνδέεται με μία διαφορετική οικονομία που πυξίδα της θα έχει την ικανοποίηση των κοινωνικών και λαϊκών αναγκών. Γιατί το να εξασφαλιστεί σταθερή δουλειά για όλους σημαίνει ότι όλο το εργατικό και επιστημονικό δυναμικό θα αξιοποιείται σχεδιασμένα για την ανάπτυξη των παραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας που σήμερα στα πλαίσια του συστήματος υπονομεύονται.

Οι νέοι και οι νέες των εργατικών λαϊκών οικογενειών έχουν κι αυτοί ευκαιρία… να επενδύσουν. Στην ενίσχυση της κοινωνικής συμμαχίας ενάντια στα μονοπώλια και την εξουσία τους. Στον αγώνα για την ανατροπή του σάπιου συστήματος, για την οικοδόμηση της νέας, της σοσιαλιστικής κοινωνίας, με την εξουσία στα χέρια του εργαζόμενου λαού, με κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας κι εργατικό έλεγχο. Γι’ αυτήν την προοπτική έχει αξία να παλέψει με το ΚΚΕ κάθε νέος και νέα!

Οδηγητής ϐ Φλεβάρης 2018

Το “δέντρο” και το “δάσος”: με αφορμή τις διαπραγματεύσεις για το Σκοπιανό

τις 18-19 Γενάρη ο ΓΓ του ΝΑΤΟ, Γενς Στόλντεμπεργκ, βρέθηκε στα Σκόπια με αφορμή τις προσπάθειες που έχουν ξεκινήσει για ένταξη της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας (ΠΓΔΜ) στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Στην ομιλία που εκφώνησε στη Βουλή της γειτονικής χώρας, μεταξύ άλλων σημείωσε ότι «οι σύμμαχοι (σ.σ. το ΝΑΤΟ) έχουν εντυπωσιαστεί από την αποφασιστικότητα και τον ενθουσιασμό σας να ενταχθείτε στη Συμμαχία. Θέλω να πετύχετε. Και το ΝΑΤΟ θέλει να πετύχετε». Σε αυτό το πλαίσιο έχει αναζωπυρωθεί

η συζήτηση για το όνομα της γειτονικής χώρας και συγκεκριμένα για το αν πρέπει να συμπεριληφθεί σε αυτό η λέξη “Μακεδονία” ή παράγωγό της. Η συζήτηση αυτή έχει μονοπωλήσει την αντιπαράθεση μεταξύ της κυβέρνησης και όσων αρνούνται τη χρήση της λέξης αυτής, ενώ υποβαθμίζονται τα σοβαρά ζητήματα των αλυτρωτισμών και της αλλαγής των συνόρων στην περιοχή. Το όνομα όμως είναι το “δέντρο” που το δείχνουν η κυβέρνηση και οι διάφοροι “μακεδονομάχοι”, μαζί με εθνικιστικές και φασιστικές ομάδες, για να κρύψουν το “δάσος”...

Ποιο είναι το “δάσος”... Το βασικό σε αυτή την υπόθεση είναι ότι δεν έχουμε να κάνουμε με βαφτίσια μιας χώρας. Το ζήτημα είναι πολύ πιο βαθύ και αφορά τον στόχο της “ευρωατλαντικής ολοκλήρωσης” των Βαλκανίων. Για την επίτευξη αυτού του στόχου πιέζουν έντονα ΗΠΑ-ΕΕ-ΝΑΤΟ. Επιδιώκουν να σφίξει και άλλο η μέγγενη του αποκλεισμού της Ρωσίας στα πλαίσια των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων ολοκληρώνοντας το “μπάσιμο” στους κόλπους των χωρών των Δυτικών Βαλκανίων. Τα τελευταία χρόνια άλλωστε, το ΝΑΤΟ προχωρά σε συγκέντρωση μάχιμων μονάδων σε χώρες που συνορεύουν με τη Ρωσία. Επομένως, αυτές τις διαπραγματεύσεις δεν μπορούμε να τις αποκόψουμε από τη μεγάλη εικόνα στην ευρύτερη περιοχή, όπου συγκεντρώνονται στρατιωτικές δυνάμεις, συγκρούονται μεγάλα μονοπωλιακά συμφέροντα και εκτυλίσσονται ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις. Τον ερχόμενο Ιούλιο θα πραγματοποιηθεί στις Βρυξέλλες η Σύνοδος Κορυφής του ΝΑΤΟ, που επιδιώκεται να έχει στην ατζέντα της την ένταξη της ΠΓΔΜ. Επιπλέον τον Ιούνιο θα συγκληθεί το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο το οποίο θα συζητήσει τη διεύρυνση της ΕΕ, και αν υπάρξει συμφωνία θα δοθεί το πράσινο φως για ενταξιακές διαπραγματεύσεις με τα Σκόπια. Πιέσεις για εξεύρεση κάποιας λύσης ασκεί και η αστική τάξη της χώρας μας, καθώς στην ΠΓΔΜ διακυβεύονται επενδύσεις δισεκατομμυρίων ευρώ, που αφορούν τη δημιουργία συγκοινωνιακών δικτύων και δικτύων μεταφοράς ενέργειας. Ζητάνε δηλαδή να έχουν μερίδιο απ’ τα κέρδη. Βέβαια ήδη μεγάλοι μονοπωλιακοί όμιλοι ελληνικών συμφερόντων (π.χ. ΕΛΠΕ) επενδύουν στα Σκόπια.

...και γιατί το κρύβουν; Από τη μια πλευρά οι κάθε λογής εθνικιστές με τα συλλαλητήρια και τις περικεφαλαίες και από την άλλη η κυβέρνηση που προσπαθεί να παίξει τον ρόλο του νηφάλιου διαπραγματευτή, κόντρα στις κραυγές των “ακραίων”, εμμένουν στην ονοματολογία κρύβοντας και οι δύο πλευρές την ουσία του προβλήματος. Η ουσία, λοιπόν, που μόνο το ΚΚΕ αποκαλύπτει, είναι η ΝΑΤΟϊκή

«...έχουµε ασχοληθεί µε τα ∆υτικά Βαλκάνια για περισσότερο από δύο δεκαετίες» Γενς Στόλντεµπεργκ, ΓΓ του ΝΑΤΟ (18 Γενάρη 2018, οµιλία στη Βουλή των Σκοπίων)

Το 1991 υπήρχε ένα κράτος που ονοµαζόταν Γιουγκοσλαβία

ομπρέλα κάτω από την οποία γίνονται οι διαπραγματεύσεις. Το γεγονός ότι η φονική μηχανή που λέγεται ΝΑΤΟ θέλει να ισχυροποιήσει την παρουσία της στα Βαλκάνια δημιουργεί μεγάλη ανησυχία. Το ΝΑΤΟ είναι παράγοντας αλλαγής συνόρων, όπως αποδείχθηκε με το διαμελισμό της ενιαίας Γιουγκοσλαβίας σε 6 κράτη, τον οποίο επιτάχυναν οι φονικοί βομβαρδισμοί το 1999. Ακόμη δημιούργησε το προτεκτοράτο του Κοσσόβου και υποδαυλίζει στη λογική του “διαίρει και βασίλευε” το εθνικιστικό μίσος μεταξύ των λαών της περιοχής αξιοποιώντας υπαρκτά ή… κατασκευασμένα μειονοτικά ζητήματα. Η κυβέρνηση παίζει με τη φωτιά αφού γίνεται ο σημαιοφόρος των ΝΑΤΟϊκών συμφερόντων στην περιοχή. Και με αυτό τον τρόπο εξυπηρετεί τον στόχο της αστικής τάξης της Ελλάδας για γεωπολιτική αναβάθμιση της χώρας.

Ο λαός να επαγρυπνεί! Η θέση του ΚΚΕ, σταθερή από το 1992, είναι η μοναδική που βάζει το θέμα στην πραγματική του βάση. Τονίζει την ανάγκη να μην μείνει κανένα “παράθυρο” στο Σύνταγμα των Σκοπίων που να χαρακτηρίζει “αλύτρωτες πατρίδες”

Σήµερα µετά την “ενασχόληση” του ΝΑΤΟ η ίδια περιοχή έχει διαµελιστεί

εδάφη γειτονικών χωρών. Είναι η μόνη που ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, η οποία λέει ότι δεν υφίσταται σήμερα μακεδονικό έθνος, παρά μόνο Μακεδονία ως γεωγραφικός χώρος, το 51,5% του οποίου βρίσκεται στην Ελλάδα και το υπόλοιπο εκτείνεται κυρίως σε Βουλγαρία και ΠΓΔΜ. Το ΚΚΕ επισημαίνει την ανάγκη ο ελληνικός λαός και όλοι οι λαοί της περιοχής να επαγρυπνούν απέναντι στα επικίνδυνα σχέδια των ιμπεριαλιστών. Το ΚΚΕ έχει ξεκάθαρη θέση για τις εξελίξεις. Όπως αναφέρεται και σε πρόσφατη ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ: «Το ΚΚΕ καλεί τον λαό μας και τους λαούς της περιοχής να δυναμώσουν την πάλη κατά των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών, κατά του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, των ξένων στρατιωτικών βάσεων στην περιοχή. Η αντιμετώπιση του αλυτρωτισμού προέχει και προϋποθέτει την αλλαγή του Συντάγματος της FYROM, τη ρητή διατήρηση των συνόρων και την αποτροπή ανακίνησης εθνικιστικών επιδιώξεων. Η συζήτηση για το όνομα με σύνθετη ονομασία που θα περιέχει το όνομα “Μακεδονία” ή παράγωγά του, με αυστηρό γεωγραφικό προσδιορισμό, προϋποθέτει την επίλυση όλων των παραπάνω προβλημάτων».

Η Διακήρυξη της ΚΕ του ΚΚΕ για τα 100χρονα του Κόμματος έφτασε σε χιλιάδες νέους!

ον προηγούμενο μήνα όλες οι οργανώσεις της ΚΝΕ μπήκανε στη μάχη για να φτάσει παντού το φύλλο του “Ριζοσπάστη” με τη Διακήρυξη της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ για τα 100 χρόνια από την ίδρυση του ηρωικού Κόμματός μας. Με προσμονή για το συγκεκριμένο φύλλο και στην οργάνωση της Σπουδάζουσας της Αθήνας δουλέψαμε, ώστε να καλύψουμε με επιτυχία αυτόν τον πολύ σημαντικό στόχο, ως κομμάτι της συνολικής προσπάθειας που κάνουμε για άνοδο της διακίνησης του “Ρ”. Χιλιάδες φοιτητές πήραν τον “Ρ”, πολλοί από αυτούς για πρώτη φορά. Αποτέλεσμα ήταν η διακίνηση αυτού του φύλλου του “Ρ” να είναι 3 φορές μεγαλύτερη από τη μέση διακίνηση.

Με σχέδιο για να φτάσει ο “Ρ” σε χιλιάδες φοιτητές Από την προετοιμασία της πανεξόρμησης μπήκαν οι βάσεις για να ανέβει η μαχητικότητα και να έχουμε ενιαίο προσανατολισμό. Ήδη, από το Σάββατο το πρωί, με τη χρέωση του φύλλου, συζητήσαμε τους στόχους διακίνησης που είχαμε αποφασίσει και βάλανε όλες οι ΟΒ σχέδιο ώστε να φτάσουμε παντού με τη Διακήρυξη της ΚΕ του ΚΚΕ. Μπήκαν άμιλλες διακίνησης μεταξύ των οργανώσεων, άρχισε να κανονίζεται πού θα δοθούν τα πρώτα φύλλα, πώς θα συμβάλουν σε αυτήν την προσπάθεια οι φίλοι της ΚΝΕ. Την Κυριακή το πρωί έγινε σημαντική προσπάθεια να βοηθήσουμε στην εξόρμηση στις συνοικίες, ώστε να μη μείνει σπίτι στις γειτονιές της Αθήνας που να μη μάθει για το μεγάλο γεγονός συμπλήρωσης 100 χρόνων του ΚΚΕ, ενώ μέχρι το βράδυ είχαμε καταφέρει να διακινήσουμε τον μεγαλύτερο όγκο των φύλλων, επικοινωνώντας όσο πιο πλατιά μπορού-

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΠΕΡΙΟΧΗΣ

Ποσοστό

Ανατολική Στερεά-Εύβοια

201,75%

Αιγαίο

178,05%

Οργανώσεις Εξωτερικού

148.50%

Αττική

136,81%

Πελοπόννησος

134,20%

Δυτική Ελλάδα

133,60%

Κρήτη

122,89%

Ανατολική Μακεδονία-Θράκη

120,20%

Κεντρική Μακεδονία

120,17%

Ήπειρος Δυτική Μακεδονία Θεσσαλία

116% 100,60% 100,20%

ΚΝΕ

131,05%

σαμε ο καθένας με τον περίγυρό του. Αντίστοιχα, και τη Δευτέρα οργανώθηκε πανεξόρμηση στις σχολές, με ειδική μέριμνα να μη μείνει αμφιθέατρο όπου δε θα μπουν μέλη και φίλοι της ΚΝΕ με τον Ριζοσπάστη στο χέρι. Έχει αξία αυτή τη θετική πείρα να τη γενικεύσουμε έχοντας υπόψη ότι η σταθερή, ολόπλευρη αξιοποίηση του “Ρ” είναι καίριο ζήτημα για την αναβάθμιση της παρέμβασης των οργανώσεων της ΚΝΕ. Τα στοιχεία που αφορούν τον τρόπο δουλειάς είναι απαραίτητο να παγιωθούν. Για παράδειγμα, το ολοκληρωμένο σχέδιο για το πού θα φτάνει η εφημερίδα, με ποιο τρόπο, είναι ζητήματα που πρέπει με σταθερότητα να λύνονται. Επίσης βοήθησε το μάζεμα των ΟΒ το Σάββατο που χρεωθήκαμε τον “Ρ”. Η συμμετοχή της οργάνωσης Σπουδάζουσας στην κυριακάτικη εξόρμηση στις συνοικίες είναι κρίσιμη για να φτάνει με συνέχεια η φωνή του ΚΚΕ πλατύτερα στις γειτονιές, στα στέκια νεολαίας κ.λπ. Η επιμονή με την εξόρμηση του “Ρ”αλλά και του “Οδηγητή” στα αμφιθέατρα και τα εργαστήρια, η συμβολή φίλων

της ΚΝΕ στη μεγαλύτερη διακίνηση, η καθημερινή συζήτηση με τους φοιτητές γύρω από το “Ρ” και τα θέματά του μπορούν να μπουν στην καθημερινότητα της παρέμβασής μας στους φοιτητές.

Στη μάχη της μελέτης! Είναι, λοιπόν, βασικό μας καθήκον να πιάσουμε το νήμα από εκεί που το αφήσαμε, με ευθύνη ο καθένας μας να συμβάλλει συνειδητά και αποφασιστικά σε αυτήν την προσπάθεια. Σειρά τώρα έχει η μάχη της μελέτης της Διακήρυξης της ΚΕ του ΚΚΕ, η συζήτηση των συμπερασμάτων της 100χρονης ηρωικής πορείας του ΚΚΕ με όσους προμηθεύτηκαν τη Διακήρυξη και ακόμα περισσότερους φοιτητές! Άκης Ρενδούμης, μέλος του Γραφείου του Περιφερειακού Συμβουλίου της ΠΟ ΑΕΙ Αττικής της ΚΝΕ

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΞΟΡΜΗΣΗ ΝΟΕΜΒΡΗΣ-ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ 2017

Το 131,05% “έφτασε” η ΚΝΕ Ολοκληρώθηκε με επιτυχία η μάχη της Οικονομικής Εξόρμησης Νοέμβρη – Δεκέμβρη 2017. Το πανελλαδικό πλάνο υπερκαλύφθηκε σε ποσοστό 130,47%. Η ΚΝΕ υπερκάλυψε το στόχο της, φτάνοντας στο 132,05%. Το Κεντρικό Συμβούλιο της ΚΝΕ χαιρετίζει τα μέλη και τους φίλους της ΚΝΕ που ενίσχυσαν το Κόμμα. Για την άμιλλα με συνδυασμένα κριτήρια, που είχε προκηρύξει στην έναρξη της μάχης, βραβεύονται οι εξής:

Οι 3 πρωτοπόρες Οργανώσεις Περιοχής. 1. Ανατολική Στερεά – Εύβοια. 2. Αιγαίο. 3. Αττική. Η πρωτοπόρα ΟΒ: Η ΟΒ Μεσσαράς Ηρακλείου Κρήτης. Η πρωτοπόρα συντρόφισσα: Σιακή Μαρίνα, σπουδάστρια, μέλος της ΟΒ Ακμής της Θεσσαλονίκης.

Οδηγητής ϐ Φλεβάρης 2018

Δυναμώνουμε την αλληλεγγύη στον Παλαιστινιακό λαό Καταδικάζουμε το κράτος δολοφόνο του Ισραήλ!  Πάνω από 350 ανήλικοι Παλαιστίνιοι βρίσκονταν φυλακισμένοι στο Ισραήλ τον Δεκέμβρη  Χιλιάδες παιδιά στην Παλαιστίνη αντί να πηγαίνουν σχολείο συλλαμβάνονται και περνάνε από ισραηλινά στρατοδικεία. Από το 2000 μέχρι σήμερα πάνω από 8.000 παιδιά έχουν καταδικαστεί από αυτά τα στρατοδικεία στα οποία οι καταδικαστικές αποφάσεις αγγίζουν το 100%. Η σύλληψη της Αχέντ Ταμίμι, αλλά και η δολοφονία του 17χρονου

Στο πρόσωπο της Αχέντ φωτογραφίζονται χιλιάδες ανήλικοι Παλαιστίνιοι. Η 16χρονη Αχέντ Ταμίμι συνελήφθη βράδυ μέσα στο ίδιο της το σπίτι από ισραηλινές δυνάμεις κατοχής, επειδή “τόλμησε” να χαστουκίσει ισραηλινό στρατιώτη που μαζί με άλλους εισέβαλε στην αυλή του σπιτιού της τραυματίζοντας τον μικρότερο ξάδελφό της. Στις 31 Γενάρη πέρασε από στρατοδικείο με την απαγγελία 12 κατηγοριών. Στην πραγματικότητα η Αχέντ, που συμμετέχει στον αγώνα κατά της ισραηλινής κατοχής από μικρότερη ηλικία, είναι μία από τους χιλιάδες νέους της Παλαιστίνης που παλικαρίσια παλεύουν ενάντια στη βαρβαρότητα του ισραηλινού κράτους για το δικαίωμά τους να ζουν στη δίκη τους πατρίδα χωρίς ξένους δυνάστες.

Σωματεία και Φοιτητικοί Σύλλογοι σε όλη τη χώρα εκφράζουν την ταξική διεθνιστική αλληλεγγύη τους στην Αχέντ Ταμίμι και τους Παλαιστίνιους πολιτικούς κρατουμένους.

Μουσάμπ Φιράς Ταμίμι, που συμμετείχε, μαζί με περίπου άλλους 30 νεαρούς, σε αντικατοχική κινητοποίηση σε χωριό της Δυτικής Όχθης είναι χαρακτηριστικά δείγματα της δολοφονικής δράσης του Ισραήλ ενάντια στον παλαιστινιακό λαό που κλιμακώνεται μετά την επί της ουσίας αναγνώριση της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας του Ισραήλ, από τις ΗΠΑ. Ο ισραηλινός στρατός δεν διστάζει να εγκληματήσει σε βάρος όποιου Παλαιστίνιου θεωρεί επικίνδυνο ακόμα και αν αυτός είναι ένα ανήλικο παιδί!

Λευτεριά στην Παλαιστίνη! Όμως, οι πολιτικοί κρατούμενοι στο Ισραήλ και ειδικότερα τα μικρά παιδιά, δεν είναι μόνοι! Με αφορμή τη σύλληψη της Αχέντ Ταμίμι η Επιτροπή Νέων της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας διοργανώνει διεθνή καμπάνια απαιτώντας την απελευθέρωση της νεαρής Παλαιστίνιας και όλων των Παλαιστίνιων πολιτικών κρατουμένων. Ήδη χιλιάδες εργαζόμενοι και νέοι από όλο τον κόσμο έχουν κάνει δική τους υπόθεση την καμπάνια στέλνοντας ηχηρό και συγκινητικό μήνυμα αλληλεγγύης και συμπαράστασης σε ολόκληρο τον παλαιστινιακό λαό βγάζοντας φωτογραφίες με την αφίσα της ΠΣΟ που διατρανώνει το σύνθημα: Λευτεριά στην Αχέντ Ταμίμι-Λευτεριά στην Παλαιστίνη! Η Διεθνής Καμπάνια έχει μεγάλη απήχηση και στη χώρα μας, η οποία πρέπει να σημειώσουμε ότι με ευθύνη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ συνεχώς αναβαθμίζει τις σχέσεις της με το κράτος-δολοφόνο του Ισραήλ πολιτικά, οικονομικά και στρατιωτικά. Μετά από κάλεσμα της Γραμματείας Νέων του ΠΑΜΕ, σωματεία και νέοι εργαζόμενοι από όλη την Ελλάδα συμμετέχουν και στηρίζουν την εκστρατεία αυτή με πρωτοβουλίες αλληλεγγύης, ψηφίσματα, φωτογραφίες με την αφίσα της καμπάνιας και πολύμορφες δράσεις. Αξίζει να πούμε ότι στο ΠΑΜΕ έφτασε μήνυμα από την οικογένεια της 16χρονης παλαιστίνιας Αχέντ Ταμίμι, στο οποίο χαιρετίζουν τις δράσεις αλληλεγγύης των εργαζομένων και των συνδικάτων της Ελλάδας. Η οικογένεια της νεαρής παλαιστίνιας ευχαριστεί το ΠΑΜΕ και μεταφέρει τον μεγάλο αντίκτυπο και τη

σημασία που έχουν αυτές οι πρωτοβουλίες Αλληλεγγύης. Το ΜΑΣ με ανακοίνωσή του καλεί κάθε φοιτητικό σύλλογο, κάθε έτος, και αμφιθέατρο να στηρίξει πολύμορφα την πρωτοβουλία της ΠΣΟ. Την καμπάνια στηρίζουν πολλοί σύλλογοι εκπαιδευτικών, αλλά και μαθητές με ανακοινώσεις και άλλες δράσεις.

ΑΠΕΡΓΙΑ 12 ΓΕΝΑΡΗ

ΓΑΛΛΙΑ

ΣΕΝΕΓΑΛΗ

* Το δικό τους μαχητικό μήνυμα έστειλαν οι μαθητές μέσα από την Πανελλαδική τους Συνάντηση.

Αποφάσεις, πρωτοβουλίες, δράσεις μαζί με φωτογραφίες στήριξης της καμπάνιας από κάθε Σωματείο, Σύλλογο ή Επιτροπή να στέλνονται στα mail: neoipame@pamehellas.gr και pame@pamehellas.gr

Το σχέδιο της κυβέρνησης να επιβάλει σιγή νεκροταφείου ακυρώθηκε.

Συνεχίζουμε!

ο προηγούμενο διάστημα τα μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ δώσαμε μαζί με πολλούς ακόμα νέους εργαζόμενους, άνεργους, σπουδαστές της τεχνικοεπαγγελματικής εκπαίδευσης τη μάχη για να εκφραστεί μαζικά η αντίθεση στα μέτρα που ψήφισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με το αντιλαϊκό της πολυνομοσχέδιο, τα οποία συμπεριλαμβάνουν και τη διάταξη για το χτύπημα του απεργιακού δικαιώματος (βλ. και προηγούμενο τεύχος του “Ο”). Ξεκάθαρος στόχος της κυβέρνησης και του κεφαλαίου ήταν να περάσουν τα μέτρα “χωρίς να ανοίξει ρουθούνι” και σε αυτή την προσπάθεια είχαν πολύτιμους σύμμαχους τη ΝΔ, τον ΣΕΒ, τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό.

Δεν πέρασε η τακτική του αιφνιδιασμού και της παραπλάνησης Αρχικά η κυβέρνηση επιχείρησε να περάσει το “χτύπημα στην απεργία”, με τροπολογία σε άσχετο νομοσχέδιο για να αποφύγει τις αντιδράσεις. Είχε τη στήριξη του ΣΕΒ και της ΝΔ, που δεν κρατιότανε, όπως είπε ο Ά. Γεωργιάδης, να ψηφίσει την τροπολογία, αλλά και της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ που ουσιαστικά δεν έβγαλε “άχνα”. Αυτό το σχέδιο ακυρώθηκε γιατί το αποκάλυψε στους εργαζόμενους το ΚΚΕ, γιατί τα συνδικάτα που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ έδωσαν άμεση αγωνιστική απάντηση. Η διάταξη επανήλθε ως άρθρο στο πολυνομοσχέδιο, στο οποίο επίσης συμπεριλήφθηκαν οι μαζικοί ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί, η μείωση των πολυτεκνικών επιδομάτων, νέες ιδιωτικοποιήσεις και δεκάδες φορολογικά και άλλα “δωράκια” στο μεγάλο κεφάλαιο. Η κυβέρνηση άρχισε τώρα να μιλάει για άρθρο που «ενισχύει τη δημοκρατία στα συνδικάτα». Όταν φάνηκε ότι και αυτό το ψέμα δεν πιάνει, το χαρακτήρισε «υποχώρηση, αλλά όχι τόσο σημαντική όσο παρουσιάζεται». Η λογική του “μικρότερου κακού” ήταν ξανά βασικό επιχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ και ενισχύθηκε από την πλειοδοσία της ΝΔ και του ΣΕΒ, οι οποίοι χαιρέτισαν την αντιαπεργιακή ρύθμιση, αλλά ζήτησαν ακόμα πιο αποφασιστικό περιορισμό του δικαιώματος στην απεργία. Χιλιάδες εργαζόμενοι, κάτω από τη δική μας επίμονη προσπάθεια δεν τσίμπησαν, πήραν μέρος στις κινητοποιήσεις οι οποίες ήταν μαχητικές, πολλοί περισσότεροι κατάλαβαν τον αντεργατικό χαρακτήρα του νόμου και εξέφρασαν την αντίθεσή τους.

Οι εργατοπατέρες ξεσκεπάστηκαν ακόμα περισσότερο στα μάτια των εργαζομένων Κόντρα σε κυβέρνηση, αστικά κόμματα, εργατοπατερισμό, πέρασε αγωνιστικό κλίμα. Την πολιτική ευθύνη χρεώθηκαν η κυβέρνηση και ο εργοδοτικός-κυβερνητικός συνδικαλισμός. Ξεσκεπάστηκε η ηγεσία της ΓΣΕΕ που περιορίστηκε σε ένα... υπόμνημα προς τους βου-

λευτές και σε μια απογευματινή συγκέντρωση τη μέρα ψήφισης του πολυνομοσχεδίου, η οποία κανείς δεν κατάλαβε αν έγινε τελικά. Καταψήφισαν την πρόταση των δυνάμεων του ΠΑΜΕ για απεργιακή απάντηση και οι δυνάμεις τους πολέμησαν την απεργία λυσσασμένα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το Εργατικό Κέντρο Αθήνας, όπου αρνήθηκαν να θέσουν την πρόταση για απεργία σε μυστική ψηφοφορία, φοβούμενοι τυχόν διαφοροποιήσεις συνδικαλιστών τους. Χαρακτηριστικά, όταν ένα μέλος του ΔΣ, από το ΜΕΤΑ (ΣΥΡΙΖΑ-ΛΑΕ), έκανε πρόταση να απέχει η παράταξή του από την ψηφοφορία, άλλο στέλεχος της ίδιας παράταξης έσπευσε να τον επαναφέρει “στην τάξη”, λέγοντάς του: «Είσαι τρελός; Έτσι θα περάσει η πρόταση για απεργία!». Αυτή η στάση τούς αποκάλυψε ακόμη περισσότερο

στα μάτια των εργαζομένων. Υπήρχαν πολλοί, ακόμα και συνδικαλιστές που έχουν συμπορευθεί στο παρελθόν με αυτές τις δυνάμεις, που αναρωτήθηκαν «μέχρι πού θα φτάσουν;». Πήραν απόφαση για απεργία συνδικαλιστικές οργανώσεις που δεν συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ. Έγινε γενική παραδοχή ότι αν δεν υπήρχε ΚΚΕ και ΠΑΜΕ τα μέτρα θα περνούσαν χωρίς να πάρει κανείς χαμπάρι, δεν θα κουνιόταν φύλλο. Φαίνεται ότι διαμορφώνονται δυνατότητες για να μετρηθούν το επόμενο διάστημα νέα βήματα στη βελτίωση του συσχετισμού υπέρ των ταξικών δυνάμεων.

Η μάχη δεν τελείωσε με την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου Έχουμε μπροστά μας τον αγώνα για να μείνει η αντιαπεργιακή διάταξη στα χαρτιά. Δίνουμε μάχη για την πραγματοποίηση γενικών συνελεύσεων και τη μαζική, ενεργή συμμετοχή νέων εργαζομένων σε αυτές, ανεξάρτητα από το αν ο νόμος απαιτεί το 1/2 ή το 1/3 για την ύπαρξη απαρτίας. Αυτό εξασφαλίζει την επιτυχία, είναι βασικός όρος για την ανασύνταξη του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος. Μπροστά μας είναι και ο αγώνας για την υπογραφή συλλογικών συμβάσεων εργασίας, για επαναφορά του βασικού μισθού στα 751 ευρώ, για την προστασία της λαϊκής κατοικίας από τους πλειστηριασμούς. Δίνουμε όλες μας τις δυνάμεις ώστε ο αγωνιστικός σχεδιασμός που αποφάσισε το ΠΑΜΕ για το επόμενο διάστημα να γίνει υπόθεση χιλιάδων νέων.

Η Υπουργός Εργασίας απάντησε με απάθεια και αδιαλλαξία στη δίκαιη απαίτηση των εκπροσώπων των σωματείων για απόσυρση της διάταξης που περιορίζει το δικαίωμα στην απεργία. Είχε ήδη εισπράξει τα εύσημα από τους εκπροσώπους των βιομηχάνων που επί χρόνια ζητούσαν τέτοιες νομοθετικές πρωτοβουλίες και τώρα τους άνοιξε η όρεξη και ζητούν ακόμα περισσότερα.

Οδηγητής ϐ Φλεβάρης 2018

Το σχέδιο κλιμάκωσης των αγώνων που αποφάσισε το ΠΑΜΕ Σε ανακοίνωσή του για τη συνεδρίαση της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής του (ΠΣΕ), το ΠΑΜΕ σημειώνει τα εξής: «Το Σάββατο 27 Γενάρη 2018 συνεδρίασε η Πανελλαδική Συντονιστική Επιτροπή του ΠΑΜΕ και συζήτησε τα συμπεράσματα από τις κινητοποιήσεις, καθώς και το αγωνιστικό πρόγραμμα δράσης για το επόμενο διάστημα απέναντι στην επίθεση του κεφαλαίου που συνεχίζεται. Χωρίς καμιά καθυστέρηση, με μαχητικότητα, αποφασιστικότητα προχωράμε στην οργάνωση της αγωνιστικής μας συνέχειας, με νέο σχέδιο δράσης, μέσα από μαζικές συλλογικές διαδικασίες με πυρήνα της οργάνωσης το Σωματείο. Σε αυτό το πλαίσιο αποφασίστηκαν τα εξής: 1. Συνεχίζουμε με πλατιά συζήτηση παντού στους χώρους δουλειάς, με τα συμπεράσματα, δεμένα όμως με το νέο αγωνιστικό πρόγραμμα και την υλοποίησή του, συζητώντας με τους εργαζόμενους για το χαρακτήρα των αντιλαϊκών μέτρων και ποιους εξυπηρετούν. 2. Τα Εργατικά Κέντρα, οι Ομοσπονδίες, τα Συνδικάτα θα οργανώσουμε την πάλη για το μέτωπο των Συλλογικών Συμβάσεων, με έμφαση στην Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας. Στόχος είναι μέσα από αυτό το κεντρικό μέτωπο, να στηριχθούν οι αγώνες κατά κλάδο και κατά εργασιακό χώρο, για

Συλλογικές Συμβάσεις με αυξήσεις στους μισθούς και δικαιώματα. Η πάλη αυτή θα πατήσει στη δράση του προηγούμενου διαστήματος, στη συσπείρωση 536 συνδικαλιστικών οργανώσεων που κατέθεσαν πρόταση νόμου για τις ΣΣΕ στη Βουλή, που η κυβέρνηση πέταξε στα αζήτητα. Οργανώνουμε την πάλη με ολοκληρωμένο σχέδιο για την υπογραφή ΕΓΣΣΕ, επαναφορά του κατώτερου μισθού στα 751 ευρώ, επαναφορά των κλαδικών συμβάσεων. Ανοίγουμε πολύπλευρη ουσιαστική καμπάνια για να γίνει ο αγώνας αυτός υπόθεση των Συνδικάτων, των ίδιων των εργαζομένων, ιδιαίτερα των νέων ηλικιακά εργαζομένων. Σε αυτό το πλαίσιο, το ΠΑΜΕ θα καταθέσει στο Γενικό Συμβούλιο της ΓΣΕΕ, που θα συνεδριάσει στις 2 Φλεβάρη, πρόταση για 24ωρη απεργία το Μάρτη. Θα προηγηθεί μεγάλη καμπάνια το Φλεβάρη με περιοδείες, εξορμήσεις, συγκεντρώσεις, πικετοφορίες, συλλαλητήρια Σωματείων, Εργατικών Κέντρων και Ομοσπονδιών. Αντίστοιχα, θα στηριχθούν οι κινητοποιήσεις και πρωτοβουλίες που ήδη βρίσκονται σε εξέλιξη για την υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων σε κλάδους (π.χ. Οικοδόμοι, Τρόφιμα - Ποτά κ.ά.), ο αγώνας των εργαζομένων της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης για την εφαρμογή της ΣΣΕ που πέτυχαν να υπογράψουν. 3. Στα κεντρικά ζητήματα του σχεδιασμού του

ΠΑΜΕ εντάσσεται, επίσης, το μέτωπο ενάντια στους πλειστηριασμούς και τις κατασχέσεις σε βάρος εργατικών - λαϊκών νοικοκυριών. Πρόκειται για ζωτικό μέτωπο για τους εργαζόμενους και το λαό, το οποίο βοηθά την κοινή δράση εργατών, αυτοαπασχολούμενων, μικρομεσαίων αγροτών. Στις 21 Φλεβάρη θα πραγματοποιηθεί συλλαλητήριο στο υπουργείο Οικονομικών στην Αθήνα, ενώ αντίστοιχες κινητοποιήσεις θα οργανωθούν στις υπόλοιπες πόλεις, σε Εφορίες και αλλού. Τα Σωματεία αναλαμβάνουν την ευθύνη της καταγραφής εργαζομένων, άλλων φτωχών ανθρώπων που κινδυνεύουν από τους πλειστηριασμούς. 4. Αποφασίστηκε επίσης να πραγματοποιηθεί κινητοποίηση στα δικαστήρια στις 20 Φλεβάρη, μέρα που δικάζονται ξανά τα 35 στελέχη του ΠΑΜΕ για την παρέμβαση που έγινε στο υπουργείο Εργασίας επί ΝΔ και υπουργίας Βρούτση. Το ΠΑΜΕ απευθύνει κάλεσμα σε όλα τα Σωματεία, τους μαζικούς φορείς, τους εργαζόμενους και τον λαό, να καταδικάσουν τη δικαστική δίωξη και να συμπαρασταθούν στους συνδικαλιστές. 5. Τώρα να εκφραστεί η αλληλεγγύη στην αγωνιζόμενη φτωχή αγροτιά και στους μαθητές. 6. Αλληλεγγύη στον αγώνα του λαού της Παλαιστίνης. Να απελευθερωθούν τώρα όλοι οι κρατούμενοι και η 16χρονη Αχέντ Ταμίμι».

Δεν έχουμε τίποτα να περιμένουμε από την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ! Σε εξέλιξη βρίσκεται η διαπραγμάτευση ανάμεσα στη ΓΣΕΕ και τις εργοδοτικές ενώσεις για την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (καθορίζει μεταξύ άλλων και τον βασικό μισθό). Στο κείμενο για τα μισθολογικά αιτήματα της ΓΣΕΕ διατυπώνεται το αίτημα για επαναφορά του βασικού μισθού στα 751 ευρώ. Τρεις επισημάνσεις αρκούν για να φανεί το μέγεθος της υποκρισίας και της αναξιοπιστίας της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ: Είναι η ίδια πλειοψηφία που από το 2012, οπότε μειώθηκε με νόμο ο βασικός μισθός από τα 751 ευρώ στα 586 (και 511 για τους κάτω των 25 ετών) και μέχρι σήμερα, επικυρώνει αυτό το αίσχος και με τη δική της υπογραφή στις ετήσιες διαπραγματεύσεις με τους εργοδότες.

Είναι τέτοια η “θέληση” της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ να πιέσει για την επαναφορά του βασικού μισθού, που ο ίδιος ο πρόεδρός της έχει δηλώσει στο παρελθόν δημόσια ότι ενδεχομένως κάτι τέτοιο «να προκαλέσει άλλο σοκ που δεν ξέρω αν η αγορά εργασίας μπορεί να το αντέχει». Αποκαλυπτικό είναι και το επιχείρημα με το οποίο υποτίθεται ότι στηρίζουν (στην πραγματικότητα υπονομεύουν) το αίτημα για επαναφορά του βασικού μισθού. Λένε ότι έτσι θα τονωθεί η κατανάλωση και θα τονωθεί η οικονομία. Τα ίδια δηλαδή που έλεγε και ο ΣΥΡΙΖΑ όταν κορόιδευε τους εργαζόμενους υποσχόμενος επαναφορά του βασικού μισθού. Ομολογούν ότι δεν νοιάζονται για τα εργατικά συμφέροντα, αλλά για

την κερδοφορία των επιχειρήσεων, οι οποίες υποτίθεται ότι... δεν καταλαβαίνουν το συμφέρον τους και γι’ αυτό επιδιώκουν τη συμπίεση των μισθών. Οι χιλιάδες νέοι εργαζόμενοι που δουλεύουμε για τα ψίχουλα των 400-500 ευρώ, οι άνεργοι που φυτοζωούμε με το ψωροεπίδομα των 360 ευρώ (όσοι το παίρνουμε και αυτό), το οποίο είναι συνδεδεμένο με τον βασικό μισθό, δεν έχουμε τίποτα να περιμένουμε από αυτές τις δυνάμεις. Πρέπει να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας και με αποφασιστικότητα να οργανώσουμε τον αγώνα μας για τον βασικό μισθό, τις κλαδικές συμβάσεις, για μέτρα προστασίας των ανέργων και για τα άλλα δικαιώματά μας.

ων. κά ρο ά).

! ο ι σ ά ν µ υ γ . . . 75 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ ΤΗΣ ΕΠΟΝ

«Πολεμάμε και τραγουδάμε, πολεμάμε και μαθαίνουμε!»* *Σύνθημα της ΕΠΟΝ

τις 23 Φλεβάρη συμπληρώνονται 75 χρόνια από την ίδρυση της θρυλικής ΕΠΟΝ. Η Ενιαία Πανελλαδική Οργάνωση Νεολαίας (ΕΠΟΝ) έγραψε μοναδικές σελίδες ηρωικών αγώνων και θάρρους στην πάλη ενάντια στον φασισμό, στην πάλη του λαού μας για την απελευθέρωση, κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Στις γραμμές της συγκέντρωσε τη συντριπτική πλειοψηφία της ελληνικής νεολαίας, διαπαιδαγώγησε με τις αξίες του αγώνα, της αυτοθυσίας και της αυταπάρνησης χιλιάδες νέους και νέες. Η δράση της ΕΠΟΝ αποτελεί πολύτιμη παρακαταθήκη στη σημερινή πάλη για την απελευθέρωση του ανθρώπου, για τα δικαιώματα σε μόρφωση, δουλειά, για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση και αδικία. Η στήλη μας “Πάμε Γυμνάσιο”, τιμώντας τα 75 χρόνια από την ίδρυση της ΕΠΟΝ, αποφάσισε τον μήνα αυτόν να τον αφιερώσει στην ηρωική δράση της και να αποκαλύψει σπουδαίες πτυχές της δράσης μαθητών, μέσα από αφηγήσεις, αναδημοσιευμένο υλικό από εφημερίδες της εποχής από το αρχείο του ΚΚΕ, αλλά και πλούσιο φωτογραφικό υλικό.

Η ίδρυση της ΕΠΟΝ

ε την εισβολή των Γερμανών φασιστών στην Ελλάδα, το 1940, δημιουργήθηκαν αφόρητες συνθήκες ζωής για τον λαό και τα παιδιά του. Η πείνα θέριζε, η βία και η τρομοκρατία ήταν ανεξέλεγκτες και η πλειοψηφία των σχολείων είχε επιταχθεί από τους φασίστες για να γίνουν διοικητικά κέντρα και στρατώνες. Μέσα σε αυτές τις δύσκολες στιγμές για το λαό, στις 23 Φλεβάρη 1943, ιδρύεται η θρυλική ΕΠΟΝ, μετά από πρόταση της Ομοσπονδίας Κομμουνιστικών Νεολαιών Ελλάδας (ΟΚΝΕ). Η ημερομηνία δεν ήταν τυχαία… Ήταν τα “γενέθλια” του Κόκκινου Στρατού, του στρατού της Σοβιετικής Ένωσης, του πρώτου εργατικού κράτους, που κατήργησε την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, και λίγα χρόνια αργότερα θα τσάκιζε τον φασισμό στην Ευρώπη! Η ΕΠΟΝ, από την πρώτη στιγμή της δράσης της, κατάφερε να έχει μια διαρκή και αλματώδη ανάπτυξη. Δεν υπήρχε χωριό, δεν υπήρχε οικοδομικό τετράγωνο χωρίς οργάνωση της ΕΠΟΝ! Έφτασε να αριθμεί πάνω από 600.000 νέους! Ο αγώνας της ήταν πρώτα απ’ όλα αγώνας για επιβίωση, αγώνας για ζωή. Ξεχωριστή συμβολή είχαν οι κομμουνιστές, που με την πρωτοπορία τους, το πείσμα, την εμπειρία και την αυτοθυσία τους είχαν καταφέρει να κερδίσουν τον σεβασμό όλων…

Οι μαθητές στην πρώτη γραμμή του αγώνα…

ετά την κήρυξη του πολέμου, και ιδιαίτερα από το 1941 και μετά, που πολλοί κομμουνιστές κατάφεραν να αποδράσουν από τις φυλακές και τις εξορίες, δίνεται ιδιαίτερη βαρύτητα στην οργάνωση της μαθητικής νεολαίας. Η σπίθα του αγώνα δεν άργησε να φουντώσει στις ψυχές των μαθητών, οι οποίοι πολύ γρήγορα ακολουθήσαν τον δρόμο της οργανωμένης πάλης. Μαθητές από τις πρώτες ακόμη τάξεις του Γυμνασίου, ρίχνονται στον αγώνα, συμμετέχουν σε απεργίες στο πλευρό των πατεράδων και των αδερφών τους, ξεγελούν τον φασίστα εχθρό με τη σπιρτάδα τους!

Το σπίτι όπου ιδρύθηκε η ΕΠΟΝ στους Αμπελόκηπους.

Ο μεγάλος απεργιακός αγώνας των καθηγητών μας, των πατεράδων μας και των αδερφιών μας, μας είχε όλους ενθουσιάσει σε μεγάλο βαθμό. Έτσι μόλις ακούστηκε πως θα γίνει διαδήλωση παναθηναϊκή σε όλα τα γυμνάσια ξέσπασε η μαθητική ορμή. Κηρύσσεται απεργία. Τα μαθήματα όλα σταματούν. Οι περισσότεροι καθηγητές μας, μάς ακούν με ευχαρίστηση. Μα κι όταν κανένας γυμνασιάρχης δεν θέλει να διακόψει το μάθημα, μπαίνουμε ορμητικά και το διαλύουμε. Μα δε βλέπετε λοιπόν, φώναξαν οι μαθητές σ’ έναν Γυμνασιάρχη που δυστροπούσε, δε βλέπετε πως μονάχα με τους αγώνες μας αυτούς καταστρέφουμε το φασιστικό τους σχέδιο για φασιστικοποίηση των μαθητών; Εφημερίδα “Μαθητική φωνή”, 10/1942

Πάνω από 35.000 ΕΠΟΝίτες και ΕΠΟΝίτισσες κατατάχθηκαν και πολέμησαν στις γραμμές του Ελληνικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού (ΕΛΑΣ).

ΕΠΟΝίτες γιορτάζουν την Πρωτομαγιά στο βουνό (1944).

Οδηγητής ϐ Φλεβάρης 2018

ι μαθητές απαιτούν από την κυβέρνηση, που συνεργάζεται με τους φασίστες εχθρούς να εξασφαλιστεί το δικαίωμά τους στη μόρφωση. Αγωνίζονται και διαδηλώνουν ενάντια στην επιστράτευση που θα έστελνε τους πατεράδες τους -το πιθανότερο- σε στρατόπεδα συγκέντρωσης των ναζί. Τα στελέχη των κατοχικών κυβερνήσεων δε διστάζουν να χαρακτηρίζουν τους αγωνιστές μαθητές τεμπέληδες και ασυνείδητους, επειδή τολμούν να διεκδικούν ανθρώπινα σχολεία και πρωινό φαγητό για όλα τα παιδιά.

«Τη στιγμή που οι παραδόσεις των μαθημάτων γίνονται σε ανθυγιεινά δωμάτια, μιας και τα περισσότερα σχολεία γίνανε σταύλοι των αρχών κατοχής, η μαθητική νεολαία απάντησε με μια παμμαθητική απεργία που θα μείνει ιστορική στα χρονικά του Εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα των μαθητών. Επί 3 συνεχείς μέρες μαθητές και μαθήτριες δείξανε δείγματα μεγάλου ηρωισμού και μαχητικότητας. Τι κι αν κινητοποιήθηκαν όλα τα αστυνομικά τμήματα των Αθηνών, τι κι αν κινητοποιήθηκαν όλοι οι καραμπινιέροι, τι κι αν ήρθαν στο Υπουργείο Παιδείας αυτοκίνητα γεμάτα φασίστες, οπλισμένους ως τα δόντια σαν αστακούς. Οι μαθητές πραγματοποιήσανε την απεργία τους. (…) Γκρεμίσανε τις μοτοσυκλέτες των καραμπινιέρων, δείρανε προδότες αστυνομικούς και τους πήρανε τα καπέλα τους. (…) Δείξανε πως δεν είναι ούτε τεμπέληδες, ούτε ασυνείδητοι. Κατέβηκαν στην απεργία, όχι γιατί βαρέθηκαν να δώσουν εξετάσεις, αλλά για να εναντιωθούν στην πείνα και την επιστράτευση. Εφημερίδα “Μαθητική φωνή”, Έκτακτη έκδοση, 1/12/1942

Η μόρφωση ήταν από τους βασικούς στόχους της ΕΠΟΝ. Γι’ αυτό μόλις απελευθερώνονταν μια γειτονιά η πρώτη έγνοια των μελών της ΕΠΟΝ ήταν να ανοίξει σχολείο. Φωτογραφία από υπαίθριο μάθημα μετά το κάψιμο του σχολείου Συδέντρου.

ια να πετύχουν οι μαθητές τον στόχο τους, κάνουν συνελεύσεις, ανταλλάσσουν την πείρα και τις ανησυχίες τους. Προκειμένου να πιέσουν ακόμη περισσότερο την κατοχική κυβέρνηση και το ψευτο-υπουργείο της, οι μαθητές δημιουργούν μαθητικές επιτροπές σε σχολεία και μια συντονιστική παμμαθητική επιτροπή, φτιάχνονται υπομνήματα, μαζεύονται υπογραφές μαθητών και γονιών για να ανοίξουν τα σχολεία ξανά!

«(…) Για τη ζωή του μαθητή θα ενδιαφερθούν όλοι, ακόμα και εκείνα τα όργανα που λέγονται κυβερνήτες, θέλουνε δε θέλουνε. Και θα ενδιαφερθούνε γιατί τους το επιβάλλει ο μαθητόκοσμος όταν με τεράστιες επιτροπές και με δεκάδες χιλιάδων υπογραφών στα υπομνήματα έχει κατακλύσει όλα τα υπουργεία, όλες τις αρχές...». Εφημερίδα “Μαθητική φωνή”, 23/2/1943

Αετόπουλα: «Άξια παιδιά ενός Άξιου Λαού»

α “Αετόπουλα” ήταν παιδιά 8-15 χρονών, που συμμετείχαν στον αγώνα, στο πλάι των οργανώσεων της ΕΠΟΝ. Πολύτιμοι βοηθοί του ΕΑΜ και της ΕΠΟΝ έβγαιναν τις νύχτες με χωνιά και συνθήματα, μετέφεραν και μοίραζαν παράνομο υλικό, κρατάγανε τσίλιες και προσέφεραν ως σύνδεσμοι των παράνομων οργανώσεων.

Έτσι τα βαφτίσανε στη Ρούμελη και στη Θεσσαλία. Είναι τα μικρά και σπιρτόζικα Επονιτάκια, που κάνουν τους συνδέσμους και βοηθάνε τον εφεδρικό ΕΛΑΣ. Αυτά που δίνουν μάχες με τα ξύλινα τουφεκάκια τους και τραγουδάνε τα αντάρτικα τραγούδια στις παρελάσεις τους. Είναι αυτά, που κουβάλησαν Ιταλούς στους Αντάρτες μας και μετά τη συνθηκολόγηση και ζήτησαν όπλα πραγματικά στο Πανθεσσαλικό συνέδριο της ΕΠΟΝ. Είναι τα ηρωικά Επονιτάκια της πόλης, που σκαρφαλωμένα στους τοίχους δίνουν τις μάχες τους με τα πινέλα, πετροβολάνε τους προδότες και απαιτούν μαχητικά το ψωμί τους. Είναι ο αυριανός στρατός που σφυρηλατείται μέσα στην ΕΠΟΝ για την αυριανή ανοικοδόμηση μιας καινούργιας Ελλάδας. Περιοδικό “Νέα Γενιά”, 4/11/1943

Συνεχίζουμε οπλισμένοι με τα διδάγματα της ιστορίας της ηρωικής πάλης του λαού μας…

ΕΠΟΝ έγραψε απαράμιλλες σελίδες ηρωισμού. Μέσα στις γραμμές της διαμορφώθηκαν χιλιάδες ανταρτόπουλα, αιμοδότες του ένοπλου αγώνα του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και μετέπειτα του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΔΣΕ), του εργατικού-λαϊκού κινήματος συνολικά. Η ηρωική δράση, όμως, της ΕΠΟΝ δεν μπορούσε να καλύψει την αντικειμενική ανάγκη ύπαρξης επαναστατικής νεολαίας του ΚΚΕ. Η ΚΝΕ είναι συνεχιστής της ηρωικής ΟΚΝΕ, κληρονόμος των μαχητικών παραδόσεων της ΕΠΟΝ και της Δημοκρατικής Νεολαίας του ΔΣΕ, της αγωνιστικής δράσης των νεολαίων κομμουνιστών κάτω από άλλες συνθήκες σε μαζικές πολιτικές οργανώσεις, όπως η

Δημοκρατική Νεολαία Λαμπράκη (ΔΝΛ). «Με σεβασμό υποκλινόμαστε: σε όσους και όσες αγωνίστηκαν για τα λαϊκά συμφέροντα σε όλες τις συνθήκες· σε όλους όσοι κράτησαν ηρωική στάση με το όπλο ή τα χωνιά και την προκήρυξη, πήραν μέρος στις διαδηλώσεις, τις απεργίες, στα σαμποτάζ, διώχτηκαν, φυλακίστηκαν, εξορίστηκαν, εκτελέστηκαν, έμειναν αλύγιστοι και μας δίδαξαν έναν περήφανο, ηρωικό τρόπο ζωής· σ’ αυτούς που ανέδειξαν τη μορφή του αφοσιωμένου, αταλάντευτου αγωνιστή, χαρακτηριστικά του επαναστάτη.» (“Διακήρυξη του ΚΣ για την πορεία προς τα 50 χρόνια ζωής και δράσης της ΚΝΕ”).



Ένας λογοτεχνικός περίπατος στα χνάρια της ΕΠΟΝ με ξεναγό τον Δ. Ραβάνη-Ρεντή... ΣΤΑ

ΣΗ

2η

Δημήτρης Ραβάνης-Ρεντής ήταν ένας από τους κορυφαίους λογοτέχνες, δημοσιογράφους και αγωνιστές της ΕΑΜικής Αντίστασης. Ένας ξεχωριστός άνθρωπος, που χάρισε απλόχερα το ταλέντο του στον λαό, στην υπόθεση του αγώνα για μια καλύτερη, ανθρώπινη ζωή, για τον σοσιαλισμό. Η γραφή του “φοράει άρματα”, έχει νεύρο, ζωντάνια, αποπνέει δυναμισμό και μαχητικότητα. Γι’ αυτό, αποφασίσαμε να βαδίσουμε στα χνάρια της ΕΠΟΝ μέσα από τα “μάτια” αυτού του μεγάλου κομμουνιστή λογοτέχνη, επιδιώκοντας να ανακαλύψουμε ξεχωριστές στιγμές από την πλούσια δράση της… Η

ΣΤΑΣ

Πλούσια πολιτιστική δράση «…Στην πολιτιστική κίνηση δίναμε μεγάλη σημασία στο θέατρο, το “θέατρο του δρόμου” με θέματα καυτά, “της ώρας” και κίνδυνο μεγάλο. Δίναμε “παραστάσεις-αστραπή” στις γειτονιές. Ένα σκετσάκι για δυο, το πολύ τρία άτομα, απάνω σ’ ένα παγκάκι, ακόμη και στις εξέδρες για την Ανάσταση ή για τα Φώτα, που στήνανε στις εκκλησίες, όπως για παράδειγμα στον Άγιο Παντελεήμονα, στην Αχαρνών. Πριν τις ξηλώσουμε τις εξέδρες δίναμε την παράσταση αστραπή και …του “δίναμε”. Σε κάθε γειτονιά είχαμε και τον Καραγκιόζη. Και ο Καραγκιόζης πολιτικοποιημένος πότε δεν ήταν; Ο “Αθανάσιος Διάκος” γινότανε σύγχρονη παράσταση. Ο Μεγαλέξανδρος και ο όφις έπαιρνε τις διαστάσεις της αντίστασης κατά του φασισμού.» Μαρτυρία Δ. Ραβάνη-Ρεντή

Ο άνθρωπος με τη βραχνή φωνή «…Έτυχε να βρεθούμε εκείνο το καλοκαίρι στην Πελοπόννησο. Στον Παναχαϊκό… Μας είχανε δώσει έναν ασύρματο να τον πάμε σ’ ένα χωριό ψηλά, ένα χωριό χαμένο ανάμεσα στα βράχια και στα δέντρα. Στα Σαγέικα. (...) Κρυφτήκαμε, λοιπόν, σ’ ένα παλιό, μισογκρεμισμένο πολυβολείο και περιμέναμε να νυχτώσει, όταν ακούμε μοτοσικλέτες. (…) - Πες! Πού κρύψανε τα ντουφέκια; Πες και ο χερ ταγματάρχης θα σε συχωρέσει. - Δεν ξέρω, απάντησε μια βραχνή φωνή. - (…) Κάνεις τον ήρωα τζάμπα και βερεσέ! Κανείς δε θα το μάθει αν δε μιλήσεις, και κανείς δε θα το μάθει αν μας το πεις! - Θα το ξέρω εγώ… φτάνει που θα το ξέρω εγώ! απάντησε πάλι η βραχνή φωνή. Εμείς στεκόμαστε στη γωνιά μας μουδιασμένοι και δεν παίρναμε ούτε ανάσα, για να μην ανακαλύψουν την παρουσία μας. - Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα, είπε ο Λευτέρης. (…) Αν δε φτάσει ο ασύρματος στα χέρια των άλλων, θα κινδυνέψουν δέκα άνθρωποι, εκατό άνθρωποι!... (…) Ύστερα… ακούσαμε ξαφνικά δυο πυροβολισμούς. Σφιχτήκαμε ο ένας δίπλα στον άλλο, θαρρείς κι είχαν χτυπήσει εμάς οι σφαίρες!... Όταν φύγανε οι Γερμανοί, βγήκαμε από την κρυψώνα μας περιμένοντας να δούμε τον άνθρωπο που χτύπησαν, μα δεν είδαμε κανέναν. Στη θέση που ήταν οι μοτοσικλέτες είδαμε μόνο ένα κασελάκι λούστρου. (…) Κι έτσι που βαδίζαμε ανάμεσα από τ’ αγκάθια και τα βράχια τ’ απότομα, με τον ασύρματο κρεμασμένο στον ώμο μας, δεν ξέρω πώς μου ‘ρθε και σκέφτηκα το κασελάκι και το λουρί. Ήταν πολύ κοντό. Πάρα πολύ κοντό· αυτό σημαίνει… σημαίνει πως είχαν σκοτώσει ένα παιδί! Κι όμως, από τη φωνή του φαινότανε άντρας σωστός». “Και η θάλασσα ήταν τόσο κοντά…”, Δ. Ραβάνης-Ρεντής

Θεατρική παράσταση της ΕΠΟΝ.

ΣΤΑ

ΣΗ

3η

Μια εξήγηση… «...Οι οργανώσεις (σ.σ. της ΕΠΟΝ) γράφανε στους τοίχους τα “νέα από τα μέτωπα” για να κατατοπίζουνε τον κόσμο να μην τον ξεγελάει η χιτλερική προπαγάνδα. Να, ας πούμε: “Θάνατος στο φασισμό - λευτεριά στο λαό!” και “Ο Κόκκινος Στρατός προχωρεί προς τα γερμανικά σύνορα”. (…) Να όμως που εκείνη τη μέρα είδε και κάτι καινούργιο, κάτι που για πρώτη φορά έκανε την εμφάνισή του στους δρόμους της Αθήνας. Εκεί, κοντά στην οδό Αγίου Μελετίου και Αχαρνών είδε ζωγραφισμένο ένα τεράστιο ρολόι με τους δείχτες σταματημένους στις δώδεκα παρά πέντε. Από κάτω έγραφε: “Η Ώρα της Λευτεριάς πλησιάζει! Όλοι στ’ Άρματα!”. (…) «Κάθε συγγραφέας ξέρει πως, στο τέλος του βιβλίου του, πρέπει να γράψει: “ΕΠΙΛΟΓΟΣ”. Εγώ, αντί γι’ αυτό, έβαλα εκείνο το “ΔΩΔΕΚΑ ΑΚΡΙΒΩΣ”. Γιατί… η ιστορία δεν είχε επίλογο… Ή, όχι… Είχε έναν επίλογο που δεν ταίριαζε καθόλου με τον αγώνα των παιδιών και των γονιών τους… Κάποιοι σκίσανε, καταστρέψανε τα ρολόγια με το “ΔΩΔΕΚΑ ΑΚΡΙΒΩΣ”. Κάποιοι κάνανε ήρωες τους γερμανοτσολιάδες, κι ονόμασαν τους αγωνιστές “αλήτες”. (…) Νομίζανε πως σκίζοντας τα ρολόγια θα μπορούσαν να σταματήσουν το Χρόνο! Αν είναι δυνατόν! Παρακαλώ, γράφτε εσείς, αναγνώστες μου και φίλοι μου, τον Επίλογο! Κι εγώ μαζί σας…». “Παιδιά της Αθήνας”, Δ. Ραβάνης-Ρεντής

ΠΡΟΣΕΧΩΣ ΠΡΟΣΕΧΩΣ ΣΤΗΝ ΤΑΞΗ... ΣΤΗΝ ΤΑΞΗ ... Συζητάμε για την ανεργία… (B΄ μέρος)

το προηγούμενο φύλλο του “Οδηγητή”, με αφορμή τη συζήτηση που γίνεται σε διάφορα σχολικά μαθήματα για την ανεργία, προτείναμε να γίνει ένα διαφορετικό μάθημα μέσα στις τάξεις, ένα “αντι-μάθημα”: Να σχολιαστεί το ποίημα του Μπ. Μπρεχτ, “Αυτή η ανεργία”. Στο συγκεκριμένο ποίημα ο Μπρεχτ περιγράφει γλαφυρά πώς απασχολεί το ζήτημα της ανεργίας τους καπιταλιστές και τις κυβερνήσεις τους καταλήγοντας στο τέλος του ποιήματος:

Κλειδί για την αντιμετώπιση της ανεργίας είναι η οικονομική ανάπτυξη, η οποία θα δημιουργήσει θέσεις εργασίας και θα παράξει περισσότερο πλούτο.



Η οικονομική ανάπτυξη στα πλαίσια του καπιταλιστικού συστήματος, του συστήματος που έχει στο DNA του την εκμετάλλευση και την αδικία, δε συναντιέται πουθενά με τις ανάγκες μας για δουλειά και ζωή με δικαιώματα. Ο κλάδος του τουρισμού είναι το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα στη χώρα μας για το πώς πραγματικά μεταφράζεται η ανάπτυξη στα πλαίσια του καπιταλισμού για τους εργαζόμενους: Δουλειά με εξαντλητικά ωράρια, συμβάσεις μιας μέρας, “μαύρη” εργασία, χωρίς ασφάλεια κ.λπ. Δεν μπορεί να συμβαδίζει ο ατομικός πλουτισμός του καπιταλιστή με τη σχεδιασμένη κάλυψη των κοινωνικών αναγκών. Τι θα κάνει, για παράδειγμα, μια κυβέρνηση στα πλαίσια αυτού του συστήματος για να έρθει η “ανάπτυξη”; Θα υποχρεώσει τους καπιταλιστές να προσλάβουν εργαζομένους με μόνιμη και σταθερή δουλειά; Να δώσουν αυξήσεις; Να μην ανακυκλώνουν “μαθητευόμενους” με μισθό 280 ευρώ, πετώντας τους ξανά στην ανεργία όταν δε θα τους είναι χρήσιμοι; Ρητορικά τα ερωτήματα…

Στην ΕΣΣΔ, το πρώτο σοσιαλιστικό κράτος στην ανθρωπότητα, εξασφαλίστηκε για πρώτη φορά στην πράξη το δικαίωμα στην εργασία, καταργώντας την ανεργία ως κοινωνικό φαινόμενο.

«Την άποψή σας να τη βράσουμε! Η ανεργία, / πληγή και παιδεμός του τόπου, / θα λείψει μοναχά τη μέρα όπου / θα μπείτε εσείς σε ανεργία!». Για να δούμε, όμως, πώς λένε τα σχολικά βιβλία ότι μπορεί να αντιμετωπιστεί η ανεργία και ποια η πραγματική αλήθεια… Παίρνουμε το παράδειγμα του βιβλίου του σχολικού μαθήματος “Πολιτική Παιδεία”, που διδάσκεται στην Α’ Λυκείου και στα Γενικά Λύκεια και στα ΕΠΑΛ.

Η εκπαίδευση είναι σημαντικός παράγοντας στην καταπολέμηση της ανεργίας, ιδιαίτερα της ανεργίας που οφείλεται στις αλλαγές στην τεχνολογία. Γι’ αυτό χρειάζεται να υπάρξουν ειδικά εκπαιδευτικά προγράμματα επανεκπαίδευσης του εργατικού δυναμικού σε νέους τομείς, γνώσεις και δεξιότητες.



Η ανεργία δεν είναι ούτε ζήτημα εκπαίδευσης, ούτε ικανοτήτων. Είναι κοινωνικό φαινόμενο που υπήρχε και θα υπάρχει όσο υπάρχει ο καπιταλισμός. Υπάρχει εκτός των άλλων, γιατί και μ’ αυτόν τον τρόπο οι καπιταλιστές, οι επιχειρήσεις ρίχνουν κι άλλο τους μισθούς, τσακίζουν δικαιώματα, φέρνουν τους εργαζόμενους στα μέτρα τους, αφού “περιμένουν κι άλλοι στην ουρά…”. Δεν μπορεί να πιστέψει κάποιος ότι στο 1 εκατομμύριο ανέργους λείπουν σε όλους οι γνώσεις και οι ικανότητες… Βεβαίως, το κεφάλαιο έχει ανάγκη από εργατικό δυναμικό εκπαιδευμένο σε “νέους τομείς”, μόνο όταν αυτοί οι “νέοι τομείς” τους παρέχουν κέρδη. Μόλις οι καπιταλιστές αρχίζουν να χάνουν, τίποτα στα πλαίσια αυτού του συστήματος δεν εξασφαλίζει την ειδικότητα, τη δουλειά του εργαζόμενου, πόσο μάλλον δεν εξασφαλίζει τους όρους με τους οποίους δουλεύει. Γιατί ο επιχειρηματίας, ο καπιταλιστής δεν μπορεί να σχεδιάσει στο επίπεδο της κοινωνίας, δεν ενδιαφέρεται για το τι έχει ανάγκη η κοινωνία. Εκείνο που καταλαβαίνει, εκείνο που τον “τραβάει” είναι το μέγιστο δυνατό κέρδος…

Απάντηση στην ανεργία είναι το γκρέμισμα του συστήματος που τη γεννάει. Η αντικατάστασή του με έναν ανώτερο τύπο οργάνωσης της οικονομίας και της κοινωνίας, που κίνητρό του έχει την ικανοποίηση των αναγκών του λαού και της νεολαίας και όχι την κερδοφορία των λίγων, τον σοσιαλισμό-κομμουνισμό. Ας σκεφτούμε το μέλλον του σημερινού άνεργου στην κοινωνία, όπου ο λαός έχει την πραγματική εξουσία στα χέρια του, έχει τους πόρους, τις επιχειρήσεις, τις υποδομές και μπορεί απαλλαγμένος από τους καπιταλιστές και το κυνήγι του κέρδους, απαλλαγμένος από κάθε είδους δεσμεύσεις, να σχεδιάσει την παραγωγή προς όφελός του. Μέσω του κεντρικού σχεδιασμού θα τεθούν στην υπηρεσία του ανθρώπου ό,τι έχει δημιουργήσει η ανθρώπινη εργασία και δραστηριότητα σε επιστήμη, πολιτισμό. Θα κατανέμονται οι πόροι, τα υλικά μέσα, οι εργαζόμενοι, θα σχεδιάζεται τι και πόσο θα παραχθεί και πώς θα κατανεμηθεί. Έτσι θα μπορεί ο κάθε νέος να έχει μόνιμη και σταθερή δουλειά στο αντικείμενο και την ειδικότητα που σπούδασε, από την ώρα που επιλέγει επάγγελμα ή ειδίκευση. Μπορεί να γίνει αυτό στα πλαίσια του καπιταλισμού; ΟΧΙ. Τι χρειάζεται λοιπόν; Να στείλουμε τους καπιταλιστές στην… ανεργία.

Να σχολιάσετε το άρθρο “100 χρόνια μετά τον Οκτώβρη του ‘17: Ανεργία, τεχνολογία και σοσιαλισμός”, που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Ριζοσπάστης” στις 8/10/2017.

Οι μαθητές των ΕΠΑΛ με τον αγώνα τους θα κατακτήσουν το σχολείο και τη ζωή που έχουν ανάγκη!

ολλά έχουμε ακούσει όλα αυτά τα χρόνια για τη λεγόμενη αναβάθμιση της επαγγελματικής εκπαίδευσης, στο όνομα της οποίας από το 2000 μέχρι σήμερα έχουν ψηφιστεί τέσσερις νόμοι και εκατοντάδες τροπολογίες από τη σημερινή και από όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις.

Τι ισχύει στην πραγματικότητα και τι συναντάνε οι μαθητές των ΕΠΑΛ στην προσπάθειά τους να ολοκληρώσουν το σχολείο; Και η φετινή χρονιά δεν αποτέλεσε εξαίρεση για τους μαθητές των ΕΠΑΛ που με το άνοιγμα κιόλας των σχολείων τους ήρθαν αντιμέτωποι με μια κατάσταση που καμία σχέση δεν έχει με όσα προσπαθεί να παρουσιάσει η κυβέρνηση. Με το καλημέρα λοιπόν επέστρεψε και η αγωνία τους για το αν η ειδικότητα ή ο τομέας που έχουν επιλέξει θα υπάρχει και φέτος στο σχολείο τους ή αν θα αναγκαστούν να “διαλέξουν” ανάμεσα στην αλλαγή ειδικότητας – τομέα ή στην αλλαγή σχολείου, πολλές φορές χιλιόμετρα μακριά από τα σπίτια τους. Και ενώ η κυβέρνηση κάτω από την πίεση των μαθητικών αγώνων αναγκάστηκε να μην κλείσει όσα τμήματα είχε ανακοινώσει, ο κίνδυνος για νέο κύμα συγχωνεύσεων τμημάτων στα ΕΠΑΛ και μάλιστα στα μέσα της σχολικής χρονιάς επανέρχεται σύμφωνα με υπουργική απόφαση. Φυσικά το παραπάνω δεν είναι άσχετο από τον στόχο της κυβέρνησης να «εξοικονομήσει πόρους», όπως λέει, δηλαδή να κόψει κι άλλο τη χρηματοδότηση των σχολείων, που ήδη δεν μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες τους για να λειτουργήσουν. Οι συμπτύξεις τμημάτων, για παράδειγμα, έχουν να κάνουν και με τις μειωμένες προσλήψεις εκπαιδευτικών. Την ίδια ώρα πολλά ΕΠΑΛ ξεκίνησαν μαθήματα χωρίς βιβλία ειδικοτήτων και πανελλαδικά εξεταζόμενων μαθημάτων, με ελλείψεις σε καθηγητές και δεκάδες χαμένες διδακτικές ώρες. Οι μαθητές αναγκάζονται να βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη για να καλύψουν από την μετακίνησή τους μέχρι και υλικά που λείπουν από τα εργαστήριά τους, τα οποία τις περισσότερες φορές λειτουργούν με εξοπλισμό πολλών δεκαετιών πίσω. Αρκεί να πούμε ότι σε κάποια εργαστήρια υπάρ-

χουν μηχανήματα του 1950 ακόμα και του 1917 (!) ενώ σε κάποιες περιπτώσεις το εργαστήριο… γίνεται στον πίνακα! Και ενώ οι μαθητές των ΕΠΑΛ έχουν να αντιμετωπίσουν τόσα εμπόδια για να ολοκληρώσουν το σχολείο και την ειδικότητά τους πολλοί αναγκάζονται και να δουλεύουν παράλληλα για να συμβάλλουν στις ανάγκες των οικογενειών τους που τα βγάζουν δύσκολα πέρα. Ιδιαίτερα αποδεικτικό είναι το στοιχείο πως από το 2013 μέχρι το 2016 το 11% των μαθητών των ΕΠΑΛ αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν το σχολείο. Η κυβέρνηση προσπαθεί να καθησυχάσει τους μαθητές για να μην τους βρει ξανά απέναντί της. Όμως, τα ψηφισμένα μνημόνια, μαζί με όλους τους υπόλοιπους αντιλαϊκούς νόμους, η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι δεσμεύσεις απέναντι στους μεγαλοεπιχειρηματίες, που υπηρετούν όλα τα κόμματα που υπερασπίζονται το σημερινό εκμεταλλευτικό σύστημα, δεν αφήνουν περιθώρια για αυταπάτες περί ουσιαστικής αναβάθμισης της επαγγελματικής εκπαίδευσης. Στην πραγματικότητα αυτό που “αναβαθμίζεται” είναι τα εμπόδια για τους μαθητές που αντιμετωπίζονται σαν κόστος. Ταυτόχρονα προσπαθούν να τους κάνουν να πιστέψουν πως η ολόπλευρη και ουσιαστική μόρφωση δεν τους χρειάζεται μιας και στο ΕΠΑΛ μπήκαν «για να μάθουν μια τέχνη και όχι για να γίνουν επιστήμονες», όπως χαρακτηριστικά ακούν από πολλές μεριές οι μαθητές... Αναρωτιόμαστε... Πρέπει να γίνεις επιστήμονας για να διδαχτείς ιστορία; Μάθημα που εδώ και χρόνια διδάσκεται μία ώρα τη βδομάδα και μόνο στην Α’ τάξη των ΕΠΑΛ!

Η γνώση είναι ζήτημα ζωής! Ούτε βήμα πίσω από τις σύγχρονες ανάγκες των μαθητών! Οι μαθητές των ΕΠΑΛ δεν πρέπει να επιτρέψουν να τους αντιμετωπίζουν ως μαθητές β’ κατηγορίας. Άλλωστε είναι το ίδιο το σύστημα της αδικίας και αυτοί που το υπηρετούν που έχουν κάνει τη μόρφωση ζήτημα πορτοφολιού, που θέλουν τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών, είτε πηγαίνουν σε ΕΠΑΛ είτε σε ΓΕΛ, να είναι μακριά από την ολόπλευρη μόρφωση και τους κολλάνε και την ταμπέλα του “σκάρτου μαθητή”. Οι μαθητές των ΕΠΑΛ δεν πρέπει να παραιτηθούν από το δικαίωμά τους στην ουσιαστική και ολόπλευρη μόρφωση που είναι προϋπόθεση για να γίνουν καλοί σε όποιο επάγγελμα κι αν αποφασίσουν να επιλέξουν στη ζωή τους, για να μπορούν να παρακολουθούν την εξέλιξη της τεχνικής, να συμμετέχουν σε αυτή και όχι να τρέχουν λαχανιασμένοι πίσω από την παραμικρή μεταβολή της τεχνολογίας κυνηγώντας καταρτίσεις επί πληρωμή, όπως γίνεται σήμερα. Η σύγχρονη τεχνολογία που εισάγεται σ’ όλα τα επαγγέλματα απαιτεί αντικειμενικά υψηλότερο επίπεδο γνώσεων απ’ ό,τι στο παρελθόν προκειμένου να ανταποκριθεί κάποιος στις απαιτήσεις του επαγγέλματος. Χρειάζονται, λοιπόν, γερές βάσεις στα μαθηματικά, στη φυσική, στη βιολογία, στη γλώσσα κτλ. Δεν πρέπει, να αποδεχτούν πως θα τους δίνουν τόση γνώση όση χρειάζονται τα αφεντικά για να αυξάνουν τα κέρδη τους πάνω στο δικό τους μαύρο μέλλον. Πρέπει να διεκδικήσουν όσα οι ίδιοι έχουν ανάγκη για να μην είναι εύκολα χειραγωγήσιμοι και εκμεταλλεύσιμοι.

Οδηγητής ϐ Φλεβάρης 2018

γίας και της επιστήμης σαν προνόμιο μιας ελίτ, που οι πολλοί δεν μπορούν να κατανοήσουν. Η τεχνική εκπαίδευση είναι για όλους και είναι μέσα στο σχολείο. Οι μαθητές μαθαίνουν το χειρισμό απλών και σύνθετων μηχανών, χρήσιμων για το μέλλον τους ως εργαζόμενοι. Το σχολείο για το οποίο παλεύει η ΚΝΕ δίνει στέρεη και ολόπλευρη μόρφωση σε όλους τους μαθητές, κάτι που αποτελεί προϋπόθεση για να είναι πραγματικά καλοί τεχνίτες, τεχνικοί, επαγγελματίες και επιστήμονες. Γι’ αυτό την επαγγελματική εκπαίδευση τη δίνει μετά την ολοκλήρωση του ενιαίου 12χρονου σχολείου μέσα από επαγγελματικές σχολές ενταγμένες στο εκπαιδευτικό σύστημα που δίνουν πτυχίο με επαγγελματική επάρκεια χωρίς να χρειάζεται ο απόφοιτος να περάσει από καμία άλλη πιστοποίηση. Η ολόπλευρη μόρφωση δεν είναι περιττή για κανέναν, ανεξάρτητα από το αν θέλει να γίνει επιστήμονας, τεχνίτης, τεχνικός, επαγγελματίας. Η γνώση είναι ζήτημα ζωής! Η ανάγκη για διεκδίκηση στέρεης και ουσιαστικής μόρφωσης αφορά όλους τους μαθητές. Η γνώση της ιστορίας, της λογοτεχνίας και πολλών άλλων συμβάλλουν στην ολόπλευρη ανάπτυξη της προσωπικότητας ενός ανθρώπου για να είναι δημιουργικός σε όλο το φάσμα της ζωής του. Η γνώση τοποθετεί και τις βάσεις για να μπορούν όλοι -ανεξαρτήτως επαγγέλματος- να αξιοποιούν τον όγκο των πληροφοριών που παίρνουν, να τις αξιολογούν και να μην καταπίνουν “αμάσητο” ό,τι τους πλασάρουν για αλήθεια.

Απάντηση στις σύγχρονες ανάγκες των μαθητών δίνει η σοσιαλιστική κοινωνία και το σχολείο που μπορεί να φτιάξει Το ενιαίο δωδεκάχρονο σχολείο δεν αναπτύσσει μονομερώς μια ικανότητα των νέων για απασχόληση, αλλά όλες τις ικανότητές τους. Μορφώνει πολύπλευρα και διαμορφώνει ανθρώπους ικανούς να αντιμετωπίσουν δημιουργικά την εργασία και τη ζωή τους, όποιο επάγγελμα κι αν ακολουθήσουν. Δεν αντιμετωπίζει την τεχνική εκπαίδευση σαν κατώτερη, ούτε θεωρεί την κατανόηση και παρακολούθηση της εξέλιξης της τεχνολο-

Συζήτηση – οργάνωση – συντονισμός και διεκδίκηση σε όλα τα ΕΠΑΛ για μόρφωση, δουλειά και ζωή με δικαιώματα! Οι μαθητές των ΕΠΑΛ να μη δεχτούν το μαύρο μέλλον που τους ετοιμάζουν, να μην τσιμπήσουν στα παραμύθια της κυβέρνησης που πετάει το τυράκι της “αναβάθμισης” για να τους πιάσει στον ύπνο. Να αξιοποιήσουν την πείρα που έχουν. Για παράδειγμα αν είχαν πιστέψει την κυβέρνηση στην αρχή της χρονιάς που έλεγε πως όλα λειτουργούν κανονικά και δεν οργάνωναν άμεσα τον αγώνα τους, τώρα θα είχαν καταργηθεί εκατοντάδες ειδικότητες και τομείς πανελλαδικά. Οι μαθητές να μην χάσουν χρόνο να οργανώσουν τον αγώνα τους κόντρα στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν καθημερινά στο σχολείο και τη ζωή τους. Να παλέψουν για ουσιαστική και ολόπλευρη μόρφωση. Να συνδεθούν τόσο οι μαθητές των ΕΠΑΛ, όσο και οι μαθητευόμενοι του “έτους μαθητείας”, μαζί με τους υπόλοιπους μαθητές, με τα εργατικά σωματεία των κλάδων τους, που παλεύουν καθημερινά με βάση τα συμφέροντα των εργαζομένων. Να μάθουν τι επικρατεί στους κλάδους τους, ποια είναι τα δικαιώματά τους και να μην παραιτηθούν από την ανάγκη να παλέψουν για όσα τους ανήκουν και τους στερούν!

Να διεκδικήσουν:  Ολόπλευρη γνώση μέσα στο πτυχίο.  Μέτρα για την αντιμετώπιση της μαθητικής διαρροής, εξασφάλιση ενισχυτικής διδασκαλίας σε όλα τα ΕΠΑΛ.  Να μην κλείσει κανένα τμήμα – ειδικότητα – τομέας στα ΕΠΑΛ. Ούτε σκέψη για συγχωνεύσεις τμημάτων. Κάθε μαθητής να έχει πρόσβαση στην ειδικότητα που επιλέγει και να την ολοκληρώνει χωρίς εμπόδια.  Άμεση στήριξη στα εργαστηριακά κέντρα και την υποδομή τους για να γίνεται ουσιαστικά η σύνδεση θεωρίας και πράξης για όλους τους μαθητές.  Να εξασφαλίζεται δωρεάν ο εξοπλισμός των εργαστηρίων που χρειάζεται και να μην τον αγοράζουν οι μαθητές.  Εργαστήρια σύγχρονα χωρίς την εμπλοκή εταιριών και ιδιωτών. Σύγχρονα βιβλία με την ευθύνη του κράτους από την αρχή της χρονιάς.  Μείωση των μαθητών ανά τάξη και εργαστήριο (2 εκπαιδευτικοί / 10 μαθητές).  Κατάργηση κάθε πιστοποίησης, επαγγελματικών εξετάσεων. Το πτυχίο μόνη προϋπόθεση για την πλήρη πρόσβαση στο επάγγελμα.  Η μαθητεία να γίνεται σε εργασιακά αντικείμενα που συνδέονται με τον κλάδο των αποφοίτων των ΕΠΑΛ. Να έχει όλα τα εργασιακά δικαιώματα και να πληρώνεται στο ύψος του βασικού μισθού της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ο οποίος πρέπει να αυξηθεί στα 751 ευρώ). Κατάργηση της διάκρισης των εργαζομένων πριν και μετά τα 25 έτη.  6ωρο – 5μερο – 30ωρο για όσους μαθητές εργάζονται. Διευκόλυνση με άδεια και αποδοχές στην περίοδο των εξετάσεων.  Ένταξη στα κοινωνικά προγράμματα της εργατικής εστίας (βιβλία-θέατρο-κοινωνικός τουρισμός).  Κάλυψη υγείας και πρωτοβάθμιας περίθαλψης για όλους τους μαθητές ανεξάρτητα αν έχουν ένσημα οι γονείς τους, με την κάρτα του μαθητή. Δ.

ΣΕΙΣΜΟΣ – ΣΕΙΣΜΟΣ ΠΑΝΕΛ για ακόμα πιο δυνατούς μαθ

εσάνυχτα της Κυριακής 28 Γενάρη και οι πρώτοι μαθητές, αντιπρόσωποι της Συντονιστικής Επιτροπής των μαθητών Ηρακλείου Κρήτης ετοιμάζονται να επιβιβαστούν στο πλοίο για να είναι στην ώρα τους στο μεγαλύτερο γεγονός των τελευταίων ετών όσον αφορά στο μαθητικό κίνημα, την πανελλαδική συνάντηση Συντονιστικών Επιτροπών μαθητών, 15μελών και 5μελών, σχολείων! Λίγες ώρες αργότερα ξεκινούσαν και οι μαθητές από τη Θεσσαλονίκη, τα Γρεβενά, την Πρέβεζα, τη Θεσσαλία. Την ίδια ώρα, τα μέλη της Συντονιστικής Επιτροπής των μαθητών της Αθήνας, με πλήθος συμμαθητών τους, προετοίμαζαν τον χώρο, την αίθουσα εκδηλώσεων του 4ου Γυμνασίου Χαϊδαρίου, που θα φιλοξενούσε την πανελλαδική τους συνάντηση, “στολίζοντας” με πανό, αφίσες και αυτοκόλλητα μέσα κι έξω το σχολείο, τις γύρω στάσεις τη γειτονιά του Χαϊδαρίου. Μάλιστα, κάποιοι μαθητές φτάνοντας στο χώρο ανησύχησαν, μήπως τελικά η συγκεκριμένη αίθουσα είναι μικρή για να τους χωρέσει, πράγμα που επιβεβαιώθηκε! Η ώρα κυλούσε αντίστροφα και ξαφνικά ενημερωνόμαστε ότι “έμεινε” το λεωφορείο που μετέφερε τους μαθητές από τη Θεσσαλονίκη! Κι όμως, ούτε αυτό πτόησε τους εκατοντάδες μαθητές, καθώς μαθητές από τα ΕΠΑΛ του Βόλου κατέβηκαν, έφτιαξαν το λεωφορείο και με μια μικρή καθυστέρηση έφτασαν καταχειροκροτούμενοι στον σταθμό του ΜΕΤΡΟ “Αγ. Μαρίνα”, όπου είχε δοθεί το ραντεβού όλων των μαθητών-αντιπροσώπων στην πανελλαδική συνάντηση, για να πορευτούν όλοι μαζί, με παλμό και φωνάζοντας τα συνθήματά τους στο 4ο Γυμνάσιο Χαϊδαρίου. Η πανελλαδική τους συνάντηση ήταν πλέον γεγονός, στέλνοντας μήνυμα αγώνα και ξεσηκωμού σε όλα τα σχολεία της χώρας!

Οργάνωση και συντονισμός του αγώνα των μαθητών σε όλη την Ελλάδα! Με αποφάσεις συμμετοχής 13 Συντονιστικών Επιτροπών μαθητών από όλη την Ελλάδα, ανάμεσά τους και Συντονιστικών, που δημιουργήθηκαν μπροστά στην πανελλαδική συνάντηση (βλ. Κερατσίνι-Δραπετσώνα, Μενίδι-Φυλή και Γκράβα), με τη στήριξη εκατοντάδων 15μελών και 5μελών, μαθητές από δεκάδες γειτονιές της Αθήνας και του Πειραιά, από Θεσσαλονίκη, Γιαννιτσά, Βέροια, Κιλκίς, Γρεβενά, Πάτρα, Καλαμάτα, Κόρινθο, Λάρισα, Τρίκαλα, Βόλο, Σχηματάρι, Θήβα, Χαλκίδα, Λαμία, Λιβαδειά, Γιάννενα, Άρτα, Πρέβεζα, Ηράκλειο Κρήτης, Ρέθυμνο, Μυτιλήνη κ.α. έδωσαν δυναμικό “παρών” στην πανελλαδική συνάντηση των μαθητών. Ο σκοπός τους επετεύχθη! Οι μαθητές συζήτησαν για τις αγωνίες, τη ζωή και το μέλλον τους, αντάλλαξαν ιδέες και εμπειρίες για την ανάγκη κλιμάκωσης του αγώνα και της συλλογικής δράσης τους μέσα στα σχολεία, για την ανάγκη να πάει ένα βήμα παραπέρα η συλλογική διεκδίκηση των μαθητών των Γυμνασίων, Λυκείων και ΕΠΑΛ, να δυναμώσει ο αγώνας για “ένα σχολείο που να μορφώνει και δε θα εξοντώνει”, να ζωντανέψουν τα σχολεία!

Η εισηγητική ομιλία της πανελλαδικής συνάντησης έδωσε το στίγμα… Με ενθουσιασμό, δυναμισμό και μαχητικότητα, με πρόσωπα καθαρά, γελαστά και αποφασισμένα να διεκδικήσουν τη ζωή και το μέλλον που τους αξίζει, οι μαθητές, φωνάζοντας συνεχώς συνθήματα, έστειλαν μήνυμα αγώνα και ξεσηκωμού! Με την εισηγητική του ομιλία ο Δημήτρης Βουρνάς, πρόεδρος του 15μελούς του ΕΠΑΛ Ζωγράφου και μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής μαθητών Αθήνας, έδωσε τον “τόνο”: «Η σημερινή μας συνάντηση γίνεται σε μια χρονιά με

πολλούς μαθητικούς αγώνες. Από την πρώτη μέρα που άνοιξαν τα σχολεία ήρθαμε μπροστά σε μια κατάσταση που καμία σχέση δεν είχε με τα ψέματα που έλεγαν η κυβέρνηση και το υπουργείο Παιδείας πως τάχα τα σχολεία λειτουργούν κανονικά και πως δεν υπάρχουν προβλήματα.  Γιατί είναι πρόβλημα τα σχολεία μας να μην έχουν τα απαραίτητα για να λειτουργήσουν, να μας στοιβάζουν στις τάξεις, να συγχωνεύουν σχολεία, να μην έχουμε θέρμανση, να μας κόβουν τις εκδρομές.  Γιατί είναι πρόβλημα να κοντεύει να τελειώσει η χρονιά και ακόμα σε πολλά σχολεία να λείπουν καθηγητές και βιβλία.  Γιατί είναι πρόβλημα οι μαθητές των ΕΠΑΛ να ζούμε με την αγωνία αν η ειδικότητά μας θα λειτουργήσει και τελικά πολλοί να αναγκαζόμαστε να αλλάξουμε ή σχολείο ή ειδικότητα.  Γιατί είναι πρόβλημα οι γονείς μας να πληρώνουν ένα σκασμό λεφτά για τη μόρφωσή μας, ακόμα και για τον εξοπλισμό των σχολείων μας, να πηγαίνουμε σε ένα σχολείο-εξεταστικό κέντρο, σε ένα σχολείο της παπαγαλίας που δεν μας μορφώνει ουσιαστικά.  Γιατί δεν μπορούμε να δεχτούμε πως η ζωή μας είναι ένα ατέλειωτο τρέξιμο από το σχολείο στο φροντιστήριο και μετά στο σπίτι. Θέλει να πούμε και άλλα ο κύριος Γαβρόγλου, γιατί δυστυχώς ο κατάλογος των εμποδίων που συναντάμε για να μορφωθούμε δεν έχει τελειωμό... Και το λέμε αυτό γιατί ο κύριος υπουργός ήταν προκλητικός όταν μετά τις κινητοποιήσεις μας βγήκε και είπε ότι οι μαθητές δεν έχουμε αιτήματα προσπαθώντας να υποτιμήσει και να γελοιοποιήσει όσα διεκδικούμε. Μάλιστα έφτασε στο σημείο να πει πως όσα ζητάμε είναι οραματικά. Δηλαδή είναι όραμα να απαιτούμε το 2018 να μην κρυώνουμε στις τάξεις μας; Είναι όραμα να διεκδικούμε ένα σχολείο που θα μας μορφώνει; Είναι όραμα να υπάρχουν υποδομές, καθηγητές και βιβλία; Όχι κύριε Γαβρόγλου, αυτά και

ΕΛΛΑΔΙΚΟΣ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ μαθητικούς αγώνες παντού! Μαθητικός ξεσηκωμός σε όλη την Ελλάδα!

πολλά άλλα είναι οι ανάγκες των μαθητών και με τον αγώνα μας θα βρούμε το δίκιο μας! Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ συνεχίζει να παίρνει και άλλα μέτρα ενάντια σε μας και τις οικογένειές μας. Στους γονείς μας μειώνουν τους μισθούς, πολλοί από μας έχουμε γονείς άνεργους, απλήρωτους, άλλοι ζούμε από τις συντάξεις της γιαγιάς και του παππού μας που και αυτές τις μειώνουν. Έχουν φορτώσει στις πλάτες των οικογενειών μας φόρους και χαράτσια. Βγάζουν στο σφυρί τα σπίτια χιλιάδων οικογενειών με τους πλειστηριασμούς. Βλέπουμε τους πατεράδες και τις μανάδες μας να κοιτάνε κάθε μέρα τι θα κόψουν για να τα βγάλουμε πέρα. Μπροστά σε όλα αυτά είχαμε και έχουμε δυο επιλογές: Ή να τα δεχτούμε, να κάτσουμε στ’ αυγά μας και να κλαίμε τη μοίρα μας ή να οργανώσουμε τον αγώνα μας και να διεκδικήσουμε μόρφωση και ζωή με δικαιώματα. Διαλέξαμε και ξαναδιαλέγουμε το δεύτερο!»

«Ό,τι κατακτήσαμε, το κερδίσαμε με τους αγώνες μας!» Απαντώντας σε όλους αυτούς που θέλουν να βάλουν εμπόδια στις ανάγκες και τις διεκδικήσεις των μαθητών, η Συντονιστική Επιτροπή των μαθητών της Αθήνας επισημαίνει: «…Σε όσους μας λένε πως με τον αγώνα δεν βγαίνει κάτι και πως δεν θα καταφέρουμε τίποτα, να τους θυμίσουμε πως ό,τι κατακτήσαμε το κερδίσαμε με τους αγώνες μας. Δική μας κατάκτηση είναι η κατάργηση της τράπεζας θεμάτων, η επαναφορά των επαναληπτικών εξετάσεων, με τους αγώνες αναγκάσαμε την κυβέρνηση να μην κλείνει ειδικότητες, τμήματα και τομείς σε πολλά ΕΠΑΛ της χώρας. Ακόμα και στην προσπάθειά της να ποινικοποιήσει τους μαθητικούς αγώνες, εμείς μαζί με τους εργαζόμενους απαντήσαμε με ακόμα πιο δυναμικές κινητοποιήσεις αναγκάζοντάς την να πάρει πίσω καταδίκες συμμαθητών μας. Οι αγώνες μας, όμως, μάς έχουν αφήσει και κάτι άλλο πολύ σημαντικό, όπως για παράδειγμα ότι απέναντι σε όσα αντιμετωπίζουμε δεν είναι ο καθένας μόνος του, ότι συλλογικά συζητάμε και διεκδικούμε, ότι ξεχωρίζουμε ποιο είναι το δίκιο μας και το παλεύουμε, ότι δεν είμαστε ευκολόπιστοι στα παραμύθια τους, ότι ο συντονισμός των σχολείων μας αγκαλιάζει περισσότερα σχολεία και τα αιτήματά μας φτάνουν σε όλο και περισσότερους. Ακόμα και το γεγονός πως η κυβέρνηση καθυστερεί να φέρει για ψήφιση το νομοσχέδιο που θα κάνει το σχολείο μας ακόμα πιο σκληρό εξεταστικό κέντρο, που αφαιρεί γνώση από τα σχολεία μας, που θα μας αναγκάσει να βάλουμε πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη, έχει να κάνει με την ανησυχία της για τους αγώνες μας όλο αυτό το διάστημα… Καλά κάνει, λοιπόν, και ανησυχεί η κυβέρνηση και το υπουργείο γιατί οι μαθητές θα απαντήσουμε στους σχεδιασμούς της με ακόμα πιο μαχητικούς και μαζικούς αγώνες για το σχολείο και τη ζωή που μας αξίζει!»

Οι μαθητές ενωμένοι, σαν μια γροθιά, θα συνεχίσουν τον αγώνα τους ακόμα πιο δυναμικά! Όπως τονίζουν στο κάλεσμα που συμφώνησαν στην πανελλαδική τους συνάντηση:  Δεν χάνουμε χρόνο! Από σήμερα κιόλας οργανώνουμε τον αγώνα μας ενάντια σε όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε τώρα στα σχολεία μας.  Είμαστε όλοι σε ετοιμότητα! Αν η κυβέρνηση τολμήσει να καταθέσει το νομοσχέδιο που κάνει χειρότερο το σχολείο μας να οργανωθεί σε όλα τα σχολεία άμεσα η συζήτηση και να απαντήσουμε με πορείες σε όλη την Ελλάδα!  Οργανώνουμε δράσεις αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό λαό και την 16χρονη Αχέντ Ταμίμι.  Στις 21 Μάρτη, παγκόσμια μέρα κατά του ρατσισμού, καλούμε όλα τα σχολεία να οργανώσουμε δράσεις κατά του ρατσισμού και του φασισμού, δράσεις αλληλεγγύης στα προσφυγόπουλα, κόντρα στους ναζιστές-εγκληματίες της Χρυσής Αυγής και το ρατσιστικό τους δηλητήριο. Οι φασίστες δε χωράνε στα σχολεία και τις γειτονιές μας. ΤΟΥΣ ΑΠΟΜΟΝΩΝΟΥΜΕ! Εμείς παλεύουμε για το σχολείο που αξίζει σε εμάς και τα παιδιά όλου του κόσμου!

Στην πανελλαδική συνάντηση των μαθητών έδωσε το «παρών» και ο Simon Vial, αντιπρόεδρος του μαθητικού συμβουλίου της πόλης του Τορίνο, ο οποίος στην ομιλία του τόνισε ιδιαίτερα στις αγωνιστικές πρωτοβουλίες των μαθητών στην Ιταλία «για ένα εξ ολοκλήρου διαφορετικό εκπαιδευτικό σύστημα, που βάζει στο επίκεντρο τις προσδοκίες, τις ανάγκες των μαθητών και όχι τα κέρδη των πολυεθνικών».

ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΠΡΟΣΦΥΓΟΠΟΥΛΩΝ

«Όταν στερείται ένα κομμάτι της κοινωνίας το δικαίωμα στη μόρφωση μπαίνει η θηλιά πολύ κοντά και στο λαιμό όλου του λαού…»

ο ζήτημα της εκπαίδευσης των προσφυγόπουλων ήρθε στο προσκήνιο με αρκετά έντονο τρόπο τα τελευταία δύο χρόνια με τις χιλιάδες προσφύγων που ήρθαν στη χώρα μας εξαιτίας του ιμπεριαλιστικού πολέμου στη Συρία, στο Αφγανιστάν και σε άλλες χώρες. Ένας από τους κύριους στόχους της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, όπως τον διατύπωσε στην αρχή της σχολικής χρονιάς, ήταν η ένταξη όλων των προσφυγόπουλων στο σχολείο, με ιδιαίτερη έμφαση στην αρμονική μετάβαση των περισσότερων παιδιών στην πρωινή ζώνη, διατηρώντας όμως και τον θεσμό των απογευματινών Δομών Υποδοχής Εκπαίδευσης (ΔΥΕΠ). Πλέον έχει κυλήσει πολύ νερό στ’ αυλάκι, είμαστε στη μέση της σχολικής χρονιάς και μόλις πριν έναν μήνα ξεκίνησαν κάποια, ελάχιστα τμήματα υποδοχής για την εκπαίδευση των προσφυγόπουλων. Ο “Οδηγητής” θέλοντας να αναδείξει το θέμα αυτό, συζήτησε με δύο εκπαιδευτικούς, που διδάσκουν σε σχολεία με προσφυγόπουλα, τη Νίκη Κυριαζή, φιλόλογο στο Διαπολιτισμικό Γυμνάσιο Ελληνικού και την Ξανθή Ζώτου, δασκάλα σε τάξη υποδοχής.

Ποια η πραγματικότητα για την εκπαίδευση των προσφυγόπουλων Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Ύπατης Αρμοστείας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για τους πρόσφυγες, το 2015-2016 διέσχισαν τα ελληνοτουρκικά σύνορα στο Αιγαίο 817.175 άνθρωποι, ενώ 410 πνίγηκαν και 176 αγνοούνται. Ανεπίσημα, ο αριθμός των προσφύγων που έφτασαν στην Ελλάδα υπολογίζεται στο 1 εκατομμύριο. Αρκετοί από αυτούς από τα νησιά κατευθύνθηκαν αρχικά στον Πειραιά και στη συνέχεια διέσχισαν τη χώρα (όλοι θυμόμαστε τις εικόνες με τους εκατοντάδες χιλιάδες προσφύγων να περπατάνε πάνω στην Εθνική) με στόχο τη συνοριακή γραμμή Ελλάδας-Σκοπίων, ώστε να κατευθυνθούν προς τη Βόρεια Ευρώπη. Με το κλείσιμο των συνόρων και τη συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας τον Μάρτιο του 2016, περίπου 60.000 πρόσφυγες, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία του κράτους, εγκλωβίστηκαν στην Ελλάδα. Από αυτούς, οι 20.000 περίπου υπολογίζεται ότι είναι παιδιά κάτω των 18 ετών, από τα οποία μόλις 2.500 περίπου βρίσκονται σε εκπαιδευτικές δομές! Πιο συγκεκριμένα, η εκπαίδευση των προσφυγόπουλων γίνεται είτε μέσα από τις ΔΥΕΠ, μέσα από τμήματα υποδοχής δηλαδή, είτε σε διαπολιτισμικά σχολεία. Όπως μας επισημαίνει η Νίκη Κυριαζή, εκπαιδευτικός στο Διαπολιτισμικό Γυμνάσιο Ελληνικού, «σε αυτή τη φάση τμήματα υποδοχής έχουν ανοίξει στον Πειραιά, σε πολύ λίγα σχολεία της Αθήνας, με μεγάλη καθυστέρηση, καθώς έπρεπε να έχουν ανοίξει από την αρχή της σχολικής χρονιάς, αλλά δεν έχουν γίνει διορισμοί και όλο το υπόλοιπο κομμάτι των προσφύγων που πρέπει να μπει στην εκπαίδευση “περνάει” από τα διαπολιτισμικά σχολεία, πράγμα που σημαίνει -αν πάρουμε τα νούμερα- ότι ένα μεγάλο κομμάτι των παιδιών που θα έπρεπε να είναι στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση είναι εκτός εκπαιδευτικής διαδικασί-

ας με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την κοινωνικοποίησή τους, την ψυχική τους ανάπτυξη, για όλα όσα προσφέρει το σχολείο εκτός από γνώσεις». Μάλιστα, είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμα κι αυτά τα παιδιά δεν έχουν συστηματική παρουσία στο σχολείο. Ένα μεγάλο κομμάτι είναι παιδιά ασυνόδευτα, χωρίς οικογένειες, επομένως την εποπτεία την έχουν κοινωνικοί λειτουργοί και ΜΚΟ, με τις αναφορές για πλημμελή εποπτεία και παρακολούθηση των παιδιών να είναι αρκετά συχνές. Όμως, ακόμα κι εκεί που τα παιδιά δεν είναι ασυνόδευτα, επίσης η φοίτηση δεν είναι συστηματική. Η Ξανθή Ζώτου, δασκάλα σε τάξη υποδοχής Δημοτικού σχολείου στο κέντρο της Αθήνας αναφέρει χαρακτηριστικά: «Το θέμα είναι ότι δεν υπάρχουν οι υποδομές να υποστηριχτούν αυτά τα παιδιά, δεν υπάρχουν διερμηνείς,

δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε, τη μία μέρα έρχονται, την άλλη δεν έρχονται, με αποτέλεσμα τις μέρες που είναι στην τάξη απλά να κοιμούνται, ενώ θα έπρεπε να υπάρχει κάποιος μέσα στην τάξη να τους μαθαίνει έστω τη μητρική τους γλώσσα και να τους βοηθάει».

Βαβέλ… «Είναι δεδομένο πως τα προσφυγόπουλα έχουν βιώσει γεγονότα και καταστάσεις που δεν μπορούμε ούτε να τις διανοηθούμε, με τραυματικές εμπειρίες από εμπόλεμες ζώνες, χωρίς οικογένειες, με ό,τι μεσολάβησε μέχρι να φτάσουν από την πατρίδα τους εδώ, νιώθοντας ανασφάλεια, καθώς είναι εδώ μόνα τους και περιμένουν πάνω από 1-2 χρόνια να συνδεθούν με την οικογένειά

Οδηγητής ϐ Φλεβάρης 2018

τους» μας λέει χαρακτηριστικά η Νίκη Κυριαζή σημειώνοντας πως οι εκπαιδευτικοί είναι και δάσκαλοι και ψυχολόγοι και κοινωνικοί λειτουργοί και φύλακες. «Η υποστελέχωση και η έλλειψη προσωπικού στα σχολεία που φοιτούν προσφυγόπουλα σπάει κόκαλα! Τα τμήματα και ο αριθμός των μαθητών ανά τάξη είναι ίδια με τα υπόλοιπα σχολεία. Καταλαβαίνετε, 25 παιδιά και μπορεί να μιλάει το κάθε παιδί διαφορετική γλώσσα, ακόμα κι αν είναι από την ίδια χώρα, γιατί π.χ. ο Αφγανός με τον Αφγανό μπορεί να προέρχεται από διαφορετική φυλή, κάστα κ.λπ. Άρα μπορεί να είναι 25 παιδιά με διαφορετική γλώσσα και κουλτούρα. Μιλάμε για Βαβέλ. Και όλα αυτά με φοβερές ελλείψεις εκπαιδευτικού προσωπικού, χωρίς γραμματειακή υποστήριξη, χωρίς διερμηνείς για να μιλήσουμε με τις οικογένειες -όπου υπάρχουν- ή για να μιλήσουν μεταξύ τους τα παιδιά, για την κοινωνικοποίησή τους, για γραφειοκρατικά θέματα κ.ο.κ.». Όπως μας ανέφερε χαρακτηριστικά η Ξανθή Ζώτου, στο σχολείο της, δεν μπορούσαν οι εκπαιδευτικοί να ενημερώσουν τους γονείς των παιδιών ότι έχει ξεκινήσει το τμήμα υποδοχής, καθώς δεν μπορούσαν να τους στείλουν σημείωμα στα αραβικά για να καταλάβουν! Επίσης, δεν πρέπει να παραβλέψουμε και το γεγονός πως τα σχολεία αυτά έχουν μαθητικό υπερπληθυσμό, είναι σχολεία “μπουκωμένα”, όπως αναφέρουν οι εκπαιδευτικοί. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το Διαπολιτισμικό Γυμνάσιο στο Ελληνικό, «ένα σχολείο που συστεγάζεται με το Λύκειο, με 600 παιδιά εγγεγραμμένα σ’ ένα σχολείο που έπρεπε να καλύπτει 300! Μάλιστα, δεν είναι και σχολείο, ήταν ένα παλιό εργοστάσιο, με πολύ μικρό χώρο για να προαυλίζονται τα παιδιά. Εκεί που ποντάρει το σύστημα είναι στο γεγονός ότι δεν έρχονται καθημερινά όλα τα παιδιά. Αν μια μέρα έρθουν όλα τα παιδιά δεν θα μπορούμε να περπατήσουμε στο προαύλιο».

Μάθημα με προσφυγόπουλα Στα Δημοτικά, στις τάξεις υποδοχής, τα παιδιά διδάσκονται μέσα από μια σειρά βιβλίων, που είναι τελείως ακατάλληλα και στις περισσότερες περιπτώσεις πρέπει μόνος του ο εκπαιδευτικός να σχεδιάσει τη διδασκαλία, επικεντρώνοντας σε βασικές έννοιες επικοινωνίας. Από την άλλη, στα Γυμνάσια διδάσκεται το κανονικό πρόγραμμα του υπουργείου για όλα τα σχολεία. Χαρακτηριστικό είναι ότι τα προσφυγόπουλα στα Γυμνάσια, σύμφωνα

με το αναλυτικό πρόγραμμα του υπουργείου Παιδείας, διδάσκονται ακόμα και Αρχαία Ελληνικά! «Τα παιδιά αυτά, δυστυχώς, έρχονται στη χώρα μας και είναι αναλφάβητα, καθώς στις χώρες τους υπάρχει πόλεμος. Χαρακτηριστικά, τα Αφγανάκια μάς έλεγαν ότι δεν πάνε σχολείο, γιατί τα σχολεία είναι στόχοι επιθέσεων. Αυτό που μπορούμε να κάνουμε εμείς είναι να τους διδάξουμε την ελληνική γλώσσα. Όπως καταλαβαίνετε, όταν δεν υπάρχει η δομή μιας γλώσσας -και ειδικά στη μητρική- είναι πάρα πολύ δύσκολο. Επίσης, στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση δεν υπάρχουν βιβλία, ενώ στην πρωτοβάθμια τα βιβλία είναι κακά. Δεν υπάρχουν βιβλία ούτε για τη Γλώσσα και την εκμάθηση της ελληνικής ως δεύτερη ξένη γλώσσα, ούτε για τις άλλες επιστήμες. Για παράδειγμα, οι αραβόφωνες χώρες έχουν άλλα νούμερα. Όπως εμείς διδάσκουμε την αλφαβήτα, οι μαθηματικοί διδάσκουν τα νούμερα!», υπογραμμίζει η Νίκη Κυριαζή. Βεβαίως, και από τις δύο εκπαιδευτικούς τονίζεται πως «τα παιδιά αυτά έχουν τραγικά βιώματα και τραυματικές εμπειρίες, αλλά ως παιδιά έχουν και το μεγαλείο να μπορούν να προσαρμόζονται, να προχωράνε, να “ρουφάνε” κάθε γνώση και αυτό είναι το μοναδικό που μας κάνει να πιστεύουμε ότι σ’ αυτή τη γενική καταχνιά μπορεί και κάτι να γίνει…», συμφωνώντας ότι πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι για τα παιδιά αυτά εκτός από βιβλία και δασκάλους χρειάζονται κι άλλα πράγματα, όπως δημιουργική απασχόληση, το μάθημα της Αισθητικής Αγωγής, της Φυσικής Αγωγής, δημιουργικές εργασίες κ.ά. Αν λάβουμε υπόψη ότι για αυτά τα παιδιά μέχρι να φτάσουν στην Ελλάδα έχουν μεσολαβήσει 2-3 χρόνια περιπλάνησης και ποδαρόδρομου σημαίνει ότι παιδιά 12-13 χρονών αυτή τη στιγμή είναι μακριά από τις οικογένειές τους για πάνω από 5 χρόνια, με αποτέλεσμα τεράστιο συναισθηματικό έλλειμμα, το οποίο εκφράζεται και με κλάματα και με μεγάλη ευαισθησία απέναντι σε όποιον βρίσκεται κοντά τους, αλλά πολλές φορές και με παραβατικές συμπεριφορές και επιθετικότητα, πράγμα που αποδεικνύει την τεράστια ανάγκη στήριξης και των παιδιών αυτών, αλλά και των εκπαιδευτικών. Παρ’ όλα αυτά, τα προσφυγόπουλα ακόμα κι αν δυσκολεύονται να προσαρμοστούν, παρότι πολλές φορές κοιμούνται πάνω στα θρανία, παρότι δεν μπορούν να παρακολουθήσουν όλο το μάθημα, θέλουν πολύ να πηγαίνουν σχολείο, είναι η μοναδική τους διέξοδος, όπως μας λένε χαρακτηριστικά οι

εκπαιδευτικοί. «Είναι χαρακτηριστικό πως λίγο πριν τα Χριστούγεννα, όπου όλοι οι καθηγητές ήμασταν πολύ χαρούμενοι που θα ξεκινήσουν οι διακοπές, τα παιδιά ήταν πάρα πολύ στεναχωρημένα διότι το σχολείο ήταν η μοναδική τους βόλτα…», σημειώνουν.

Στην προμετωπίδα της πάλης το δικαίωμα στη μόρφωση και τη ζωή για όλα τα παιδιά! Οι χώρες από τις οποίες προέρχονται τα προσφυγόπουλα, δηλαδή η Συρία, το Αφγανιστάν, το Ιράκ κ.λπ. είναι χώρες στις οποίες έγιναν ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πόλεμοι τα τελευταία χρόνια, αναγκάζοντας εκατομμύρια ανθρώπων να ξεριζωθούν. Όπως μας αναφέρουν οι εκπαιδευτικοί: «Αυτοί που τους ξερίζωσαν από τις χώρες τους, τους έπνιξαν, τους κυνήγησαν και τους έβαλαν σε όλη αυτή τη διαδικασία, η ΕΕ, το ΝΑΤΟ, οι κυβερνήσεις -ανάμεσά τους και η ελληνική- είναι και οι ίδιοι τελικά που τους εγκλωβίζουν και τους έχουν φέρει σήμερα σ' αυτό το άθλιο καθεστώς. Και το λέμε αυτό γιατί μιλάμε για χιλιάδες εγκλωβισμένους σε hot spot και σε κέντρα φιλοξενίας, με τα παιδιά που βρίσκονται εκεί να μην έχουν καμία επαφή με εκπαιδευτικές δομές. Υπάρχουν χιλιάδες παιδιά που δεν έχουν πάει ούτε σε ΔΥΕΠ, απογευματινά τμήματα δηλαδή, ούτε σε πρωινά προφανώς. Και αυτό είναι ένα στοιχείο διεκδίκησης, γιατί ένα πολύ μεγάλο τμήμα αυτών των ανθρώπων διεκδικεί να φτάσει στις χώρες προορισμού, να συναντηθεί με τις οικογένειές του. Για όλη αυτή την κατάσταση υπάρχουν πολύ σοβαρές ευθύνες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και αυτό πρέπει να αναδεικνύεται. Στην Αθήνα για παράδειγμα είναι χαρακτηριστικό ότι πάνω από 500 παιδιά ήταν γραμμένα στα πρωινά τμήματα και τους τρεις πρώτους μήνες της σχολικής χρονιάς λειτούργησαν μόλις 3-4 τμήματα τάξεων υποδοχής... Αποδεικνύεται, όπως καταλήγουν και οι εκπαιδευτικοί, ολοκληρώνοντας τη συζήτησή μας πως «βασικό στοιχείο της διεκδίκησης και αφετηρία της πάλης χρειάζεται να γίνει πως είναι αναφαίρετο δικαίωμα για κάθε παιδί είτε είναι μεταναστόπουλο είτε προσφυγόπουλο είτε ντόπιο, η μόρφωση και η ζωή με αξιοπρέπεια και αυτό αφορά και τον προσανατολισμό και τη δράση του εργατικού-λαϊκού, του μαθητικού κινήματος. Γιατί οι εργαζόμενοι, οι λαϊκές οικογένειες πρέπει πάντα να έχουν στο νου τους πως όταν στερείται ένα κομμάτι της κοινωνίας το δικαίωμα στη μόρφωση μπαίνει η θηλιά πολύ κοντά και στο λαιμό όλου του λαού…».

υριακή 21 Γενάρη, δεν έχει ξημερώσει ακόμα και η αποστολή του “Οδηγητή” ξεκινά οδικώς για τη Θεσσαλία, με σκοπό τις δύο μέρες που θα μείνουμε εκεί να καταγράψουμε τα προβλήματα και την προοπτική των νέων της περιοχής, επικεντρώνοντας στους αγρότες και τους κτηνοτρόφους. Είναι, άλλωστε, μέρες που η μικρομεσαία αγροτιά βγαίνει για μία ακόμη φορά στους δρόμους αγωνιζόμενη για την επιβίωσή της, ενάντια στο ξεκλήρισμα που την οδηγούν. Δεν έχει άλλο δρόμο μιας και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ συνεχίζει τα “έθιμα” των προηγούμενων, δηλαδή την κοροϊδία των μικρών και μεσαίων αγροτών, την κατά γράμμα υλοποίηση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ) της ΕΕ που συμφέρει μόνο τους μεγαλοαγρότες, τους μεγαλεμπόρους, τους βιομήχανους. Το αγροτικό κίνημα στη χώρα μας έχει ιστορία, έχει διάρκεια και συνέχεια, έχει συγκεντρώσει όλα τα προηγούμενα χρόνια σημαντική πείρα απέναντι σε όλες τις κυβερνήσεις και στην προσπάθειά τους να καταστείλουν και να συκοφαντήσουν τους αγώνες του. Οι περισσότεροι νέοι που ζουν στις μεγάλες πόλεις δεν γνωρίζουν πολλά για τα προβλήματα των αγροτών και πολλοί μπορεί να πιστεύουν ότι βγαίνουν στα μπλόκα γιατί δεν έχουν κάτι καλύτερο να κάνουν. Σίγουρα θα αλλάξουν γνώμη.

ΤΎΡΝΑΒΟΣ

«Παλεύουμε κάτω από απελπιστικές δυσκολίες για να κρατήσουμε τη γη των παππούδων μας»

ρώτη στάση μας ο Τύρναβος, όπου στην πλατεία του χωριού έχουν ήδη αρχίσει να μαζεύονται αγρότες με τα τρακτέρ τους για να πάρουν μέρος στο συλλαλητήριο στο οποίο έχει καλέσει ο Αγροτικός Σύλλογος. Μετά το τέλος του συλλαλητηρίου συζητήσαμε με τους Στέλιο Τσικριτσή και Γιάννη Δαμασιώτη, νέους αγρότες, πρόεδρο και μέλος του ΔΣ αντίστοιχα του Αγροτικού Συλλόγου Τυρνάβου.

“Οδηγητής”: Με τι ασχολούνται κατά κύριο λόγο οι κάτοικοι του Τυρνάβου; Γιάννης Δαμασιώτης: Ο Τύρναβος είναι κυρίως αγροτική περιοχή. Μεγάλο μέρος των κατοίκων καλλιεργεί αμπέλια, αλλά και αχλάδια και ροδάκινα. Στέλιος Τσικριτσής: Υπάρχει βαμβάκι, σιτάρι, λαχανικά, η περιοχή παράγει σχεδόν τα πάντα. Οι περισσότεροι αμπελοκαλλιεργητές είναι και κάτοχοι άμβυκα για την παραγωγή τσίπουρου ως διήμεροι αποσταγματοποιοί. Είναι ένα επιπλέον εισόδημα για τον παραγωγό, αλλά η κατεύθυνση είναι να μπουν εμπόδια στους μικροπαραγωγούς τσίπουρου. Σε αυτή την κατεύθυνση πιέζουν οι ποτοβιομήχανοι για αύξηση του φόρου στο τσίπουρο των διήμερων. Αυτό θα έχει αποτέλεσμα να πουλάμε τα σταφύλια σε ακόμη πιο χαμηλές τιμές όπως έγινε και με την επιβολή του ειδικού φόρου στο κρασί. Οι μικρομεσαίοι αγρότες, που είναι και η συντριπτική πλειοψηφία στην περιοχή, αντιμετωπίζουν τεράστιο πρόβλημα σαν αποτέλεσμα της πολιτικής των κυβερνήσεων και της ΕΕ.

“Ο”: Ποια είναι τα κυριότερα προβλήματα των νέων αγροτών; Γ.Δ.: Για εμάς που είμαστε δεύτερης και τρίτης γενιάς αγρότες, που παλεύουμε για να κρατήσουμε τη γη των γονιών μας και των παππούδων μας τα πράγματα είναι απελπιστικά. Οι τιμές που πουλάμε είναι εξευτελιστικές και τα έξοδά παραγωγής έχουν πολλαπλασιαστεί -τα φάρμακα, το λιπάσματα, το πετρέλαιο, το ρεύμα, το νερό. Πιστώσεις πια δεν υπάρχουν. Οι ασφαλιστικές εισφορές έχουν γίνει δεύτερη εφορία. Και στα δύο μαζί πάει πάνω από το 50% των εσόδων μας. Αναγκαζόμαστε να χτυπάμε πόρτες για να βρούμε και μια δεύτερη δουλειά σαν μισθωτοί. Εγώ για παράδειγμα δούλευα μέχρι πρόσφατα στη Λάρισα, στον κλάδο του επισιτισμού. Για να τα βγάλουμε πέρα με κάλυπτε ο πατέρας μου και ο αδερφός μου και όποτε είχα ρεπό ή άδεια από τη δουλειά πήγαινα στα κτήματα. Σ.Τ.: Το 50% των αγροτών αδυνατούσε να πληρώσει τις εισφορές στον ΟΓΑ. Τώρα με τον ΕΦΚΑ αυτό το ποσοστό έχει μεγαλώσει κι άλλο. Είναι καθαρή η στόχευσή τους για το ξεκλήρισμα της μικρομεσαίας αγροτιάς και

Ο Γιάννης Δαμασιώτης (αριστερά) και ο Στέλιος Τσικριτσής (δεξιά).

αυτή είναι και η πολιτική της ΕΕ με την Κοινή Αγροτική Πολιτική. Επιπρόσθετα, το εμπάργκο στη Ρωσία έχει σαν αποτέλεσμα να μη μπορούμε να δώσουμε τα ροδάκινα που παράγουμε. Τα καρτέλ των φαρμάκων, των λιπασμάτων, των εμπόρων κάνουν κουμάντο και τελικά θα μας τα πάρουν όλα. Αυτούς αβαντάρει η κάθε κυβέρνηση. Τώρα μάλιστα ψήφισαν να γίνονται ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί και για χρέη στα ασφαλιστικά ταμεία. Όπως βγάζουν στους πλειστηριασμούς τα σπίτια της λαϊκής οικογένειας έτσι θα κάνουν και με τα χωράφια, για να συγκεντρωθούν σε λίγα χέρια. Γ.Δ.: Πολλές είναι και οι περιπτώσεις κατασχέσεων από τραπεζικούς λογαριασμούς μικρομεσαίων αγροτών όταν οι πληρωμές των προϊόντων τους από τους βιομήχανους και τους εμπόρους ή οι ενισχύσεις τους που κατατίθενται στην τράπεζα ξεπερνούν το ακατάσχετο όριο των 1250 ευρώ. “Ο”: Ποια είναι η δράση του Αγροτικού Συλλόγου; Σ.Τ.: Στον Τύρναβο υπάρχει Αγροτικός σύλλογος εδώ και δεκαετίες, ο οποίος ανήκει στην Ενωτική Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων Λάρισας. Έχει δράση όλο το χρόνο. 1-2 φορές το μήνα συνεδριάζει το ΔΣ του Συλλόγου και τουλάχιστον μια φορά στο 2μηνο γίνεται ΓΣ, όπου αποφασίζονται δράσεις για όλα τα προβλήματα που μας απασχολούν. Συμμετέχουμε σταθερά στις κινητοποιήσεις, στα μπλόκα των αγροτών. Επίσης πάντα είμαστε στο πλευρό των εργατοϋπαλλήλων καθώς βράζουμε στο ίδιο καζάνι και όλοι στις οικογένειές μας έχουμε άνεργους, μισθωτούς, ανασφάλιστους κ.λπ. Γ.Δ.: Υπάρχει μεγάλη συμμετοχή και όρεξη από τους νέους αγρότες και αυτό είναι ενθαρρυντικό. Τα περισσότερα μέλη του Συλλόγου είναι νέοι, αλλά και στα μπλόκα κάθε χρόνο το 70% περίπου από όσους συμμετέχουν είναι μέχρι 30 ετών.

Οδηγητής ϐ Φλεβάρης 2018

ΚΑΡΔΊΤΣΑ

«Δεν μπορούμε πια να καλλιεργήσουμε… πρέπει να αγωνιστούμε» Η Δευτέρα 22/1 είναι η μέρα που έχει αποφασιστεί στα πλαίσια του πανελλαδικού δεκαήμερου της Πανελλαδικής Επιτροπής των μπλόκων να στηθεί το πρώτο μπλόκο, από τους αγρότες της Καρδίτσας στον άξονα Ε65 και ο “Οδηγητής” είναι από νωρίς εκεί. Τα τρακτέρ φτάνουν με κορναρίσματα και παρατάσσονται στον δρόμο. Γρήγορα φτιάχνονται “πηγαδάκια” στα οποία οι αγρότες, αλλά και τα παιδιά τους, οι γυναίκες τους, όσοι είναι εκεί για να τους συμπαρασταθούν, όπως οι αντιπροσωπείες από εργατικά σωματεία, τους συλλόγους γυναικών και συνταξιούχων της Καρδίτσας και από το Εργατικό Κέντρο Λάρισας, συζητούν για την προοπτική του αγώνα. Ο Κώστας Τσουκαλάς, αγρότης από το Μακρυχώρι της Καρδίτσας μας λέει πως «το μεγαλύτερο πρόβλημά μας είναι το υψηλό κόστος παραγωγής. Το πετρέλαιο κάποτε είχε 80 λεπτά το λίτρο και τώρα πλησιάζει το 1.50 ευρώ. Δεν μπορούμε να βάλουμε πετρέλαιο στα τρακτέρ με αυτή την τιμή. Φορολογούμαστε με βάση τα λεγόμενα κριτήρια διαβίωσης, δηλαδή για εισόδημα που δεν έχουμε (τεκμαρτό εισόδημα). Πληρώνουμε προκαταβολικά φόρο και για την επόμενη χρονιά χωρίς να ξέρουμε αν και τι θα καλλιεργήσουμε.

Αγρότες στο μπλόκο του νομού Καρδίτσας.

Κάποτε παίρναμε το σακί με το λίπασμα 10 ευρώ και τώρα το παίρνουμε 30. Αντίστοιχα και με τα σπόρια του βαμβακιού. Όλα αυτά μαζί σημαίνουν ότι δεν μπορούμε πια να καλλιεργήσουμε. Δεν θέλουμε να γίνουμε πλούσιοι, θέλουμε να μείνουμε στα χωρία μας και να ζήσουμε αξιοπρεπώς, να μην πεινάμε». Με δεδομένα όλα τα παραπάνω ο αγώνας είναι μονόδρομος: «Δεν γίνεται να μην αγωνιστούμε. Μπορεί να μην δεχθούν τα αιτήματα που έχουμε, αλλά αν δεν αγωνιστούμε θα μας τα πάρουν όλα. Εδώ βγάζουν σε πλειστηριασμούς τα σπίτια και τα χωράφια και έχουν και άλλα μέτρα σε βάρος μας. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι με τον αγώνα, 40 ημέρες στα μπλόκα, καταφέραμε πρόπερσι να κερδίσουμε το αφορολόγητο που μας είχαν καταργήσει». Αργότερα οι αγρότες συγκεντρώνονται, γίνονται κάποιες σύντομες ομιλίες και χαιρετισμοί και αποφασίζονται καθημερινές συσκέψεις των εκπροσώπων των Αγροτικών Συλλόγων ή ενός εκπροσώπου από κάθε χωριό εκεί που δεν υπάρχει σύλλογος για να καθορίζεται η συνέχεια του αγώνα. Στόχος να έρθουν στο μπλόκο ακόμα περισσότεροι τις επόμενες μέρες, όπως και έγινε.

ΤΡΊΚΑΛΑ

Δουλειά από τις 6 το πρωί ως τα μεσάνυχτα για 600 ευρώ Το μεσημέρι φεύγουμε από το μπλόκο της Καρδίτσας και παίρνουμε τον δρόμο για τα Τρίκαλα. Εκεί θα συναντήσουμε τον Δημήτρη Μπίλιο, νέο κτηνοτρόφο που διατηρεί μαζί με τον συνέταιρό του μια μικρή μονάδα με χοίρους και ταυτόχρονα δουλεύει ως εμποροϋπάλληλος σε σούπερ μάρκετ για να τα βγάλει πέρα. Όπως μας εξηγεί ο Δημήτρης, η καθημερινότητα σε μια μικρή κτηνοτροφική μονάδα είναι απαιτητική. «Σε περίοδο που έχουμε πολλές γέννες πάμε κατά τις 7 το πρωί για τάισμα, μετά δουλεύουμε τον μύλο για το φύραμα της άλλης μέρας και μετά έχουμε ευνουχισμούς, κόψιμο ουρών, καθαριότητες κ.λπ. Όταν έχουμε γέννες πρέπει να είμαστε εκεί για να μην έχουμε απώλειες σε μάνες και μικρά, γιατί το κόστος είναι μεγάλο. Όταν τα γουρούνια φτάσουν 30 κιλά τα πουλάμε. Λόγω μεγάλου κόστους των ζωοτροφών δεν έχουμε τη δυνατότητα, να τα παχύνουμε μέχρι τα 100 κιλά για να τα δώσουμε στα σφαγεία». Τον ρωτάμε τι είναι αυτό που εμποδίζει έναν μικρό κτηνοτρόφο από το να έχει ένα αξιοπρεπές εισόδημα. «Τα μεγαλύτερα εμπόδια είναι οι εξευτελιστικές τιμές που επιβάλλουν οι έμποροι και το μεγάλο

κόστος των ζωοτροφών. Αν δεν μπορείς να παράγεις και τη ζωοτροφή μόνος σου, δεν έχεις πολλές ελπίδες να σταθείς». Όσο για τα πολυδιαφημισμένα προγράμματα ενίσχυσης για τους νέους αγρότες και κτηνοτρόφους; «Είναι κυριολεκτικά ψίχουλα. Εμάς μας βγήκε 22.000 ευρώ τη στιγμή που αν θέλαμε να ξεκινήσουμε μια μονάδα με μια αξιόλογη δυναμικότητα θα χρειαζόμασταν 200.000 ευρώ. Αφού λοιπόν δεν υπάρχει τέτοιο κεφάλαιο, αν δεν είχαμε κάποιο δεύτερο εισόδημα δεν θα ζούσαμε. Τη μονάδα την έχουμε 2 χρόνια και μόλις πρόσφατα αρχίσαμε να βγάζουμε κέρδος γύρω στα 300 ευρώ το μήνα. Άλλα τόσα βγάζω στο σούπερ μάρκετ που δουλεύω 4ωρος. Τα Χριστούγεννα που υπήρχε πολλή δουλειά στη μονάδα έφευγα από το σπίτι 6 παρά το πρωί και γύριζα 12 το βράδυ.» Η τελευταία ερώτηση αφορά τις προοπτικές που διαμορφώνονται σήμερα για έναν νέο κτηνοτρόφο.«Η τάση είναι ότι όσο και να το προσπαθήσεις, ό,τι αλχημείες

και να κάνεις, ο μικρός θα πεθάνει και ο μεγάλος θα γίνει μεγαλύτερος. Δεν έχουμε όλοι οι κτηνοτρόφοι τα ίδια συμφέροντα. Δεν είναι το ίδιο αυτός που έχει 50 γίδια και τα πηγαίνει με τα πόδια στο βουνό με αυτόν που έχει 1000 γίδια και 700 στρέμματα για να βγάζει τις τροφές και 15 εργάτες στη δούλεψή του.»

Υπάρχει διέξοδος για τη φτωχή αγροτιά;

τον καπιταλισμό η αγροτική παραγωγή είναι υποταγμένη στα μονοπώλια, δηλαδή στις μεγάλες καπιταλιστικά οργανωμένες παραγωγικές μονάδες, στους βιομήχανους, τους τραπεζίτες και τους μεγαλεμπόρους. Αυτοί καθορίζουν το τι και με ποιον τρόπο θα παραχθεί, με βασικό κριτήριο τη μεγιστοποίηση των κερδών τους. Οι ιμπεριαλιστικές ενώσεις, όπως η ΕΕ, από κοινού με τις κυβερνήσεις ενεργούν, με την πολιτι-

Οι συνέπειες του δρόμου που ακολουθείται σήμερα  Πρώτη συνέπεια αυτής της κατάστασης είναι όχι μόνο να μένουν αναξιοποίητες αλλά να καταστρέφονται κιόλας σημαντικές παραγωγικές δυνατότητες της χώρας μας. Έτσι, μέσα σε λίγες δεκαετίες, η χώρα μας από εξαγωγέας αγροτικών προϊόντων έγινε εισαγωγέας, ενώ είναι πασίγνωστες οι επιπτώσεις μιας σειράς πολιτικών που συναποφασίστηκαν στα πλαίσια της ΚΑΠ. Αναφέρουμε χαρακτηριστικά τις ποσοστώσεις στο αγελαδινό γάλα και στη ζάχαρη, τις χωματερές για τα πορτοκάλια και τα ροδάκινα, την απόσυρση αλιευτικών σκαφών, το ξερίζωμα καλλιεργειών όπως τα αμπέλια και άλλα μέτρα. Κι όλα αυτά γιατί στον καπιταλισμό αν μια παραγωγική δραστηριότητα δεν φέρνει κέρδος τότε δεν έχει λόγο ύπαρξης, ακόμα και αν ικανοποιεί σημαντικές λαϊκές ανάγκες για ασφαλή και ποιοτικά τρόφιμα. Για παράδειγμα, σήμερα η εγχώρια παραγωγή αγελαδινού γάλακτος δεν επαρκεί ούτε για την κάλυψη του 30% των αναγκών2 καθώς είναι συμφέρουσα για τα μονοπώλια η εισαγωγή μεγάλων ποσοτήτων γάλακτος από τις παραγωγικότερες φάρμες της Βόρειας Ευρώπης.  Δεύτερη συνέπεια της κυριαρχίας των καπιταλιστικών επιχειρήσεων και της πολιτικής που εφαρμόζεται στο έδαφός της, είναι η συγκέντρωση της γης και της παραγωγής. Η μεγάλη συγκεντρωμένη παραγωγή επιτρέπει τη μείωση του κόστους παραγωγής καθώς μπορεί να ενσωματώνει τα διάφορα τεχνολογικά επιτεύγματα και με αυτόν τον τρόπο να αυξάνεται η παραγωγικότητα της εργασίας. Για παράδειγμα, ήδη σήμερα, μεγάλες καπιταλιστικές αγροτικές και κτηνοτροφικές εκμεταλλεύσεις στην Ελλάδα αξιοποιούν σημαντικές καινοτομίες (πληροφορική, ρομποτική, δορυφόρους, μετεωρολογικούς σταθμούς) εξασφαλίζοντας εξοικονόμηση πόρων (π.χ. νερό, λιπάσματα κ.λπ.) και μεγαλύτερη παραγωγικότητα της εργασίας. Στο πλαίσιο αυτό, οι μικρομεσαίοι αγροτοκτηνοτρόφοι δεν αντέχουν στον ανταγωνισμό με τις μεγάλες παραγωγικές μονάδες και πετιούνται από την παραγωγή. Είναι χαρακτηριστικό ότι 140.000 αγροτικά νοικοκυριά, με τις πιο μικρές αγροτικές εκμεταλλεύσεις, ξεκληρίστηκαν την περίοδο 1990-2013 στη χώρα μας. Οι κυβερνήσεις, με τις ρυθμίσεις που εφαρμόζουν, επιταχύνουν τη διαδικασία συγκέντρωσης της παραγωγής.  Βαριές είναι οι επιπτώσεις και για τους μικρομεσαίους αγροτοκτηνοτρόφους της χώρας μας από τα νέα μέτρα αφαίμαξης του εισοδήματός τους που τους έχει επιβάλει η

κή που σχεδιάζουν και υλοποιούν, στην κατεύθυνση θωράκισης της ανταγωνιστικότητας των ευρωενωσιακών επιχειρηματικών ομίλων. Δεν είναι τυχαίο που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή με πρόσφατη ανακοίνωσή της πανηγυρίζει για το γεγονός ότι με τη διαχρονική εφαρμογή της Κοινής Αγροτικής Παραγωγής (ΚΑΠ) έγινε κατορθωτό η ΕΕ να κατέχει τα παγκόσμια σκήπτρα στις εξαγωγές αγροτικών προϊόντων διατροφής (ύψους 131 δισεκατομμυρίων ευρώ το 2016)1.

συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με τις αλλαγές στη φορολογία εισοδήματος και τις ασφαλιστικές εισφορές.  Αντίστοιχα και για τους νέους των λαϊκών οικογενειών της υπαίθρου που θέλουν να ασχοληθούν με την αγροτική παραγωγή. Ο αστικός μύθος που περιγράφει ως διέξοδο για τους νέους της χώρας μας την “επιστροφή” στα χωριά αποτελεί απάτη και κοροϊδία για την εργατική τάξη – τα λαϊκά στρώματα. Χαρακτηριστικά αναφέρονται τα εξής:  Τα ποσοστά εγκατάλειψης της “αγροτικής ζωής” από τους νέους βρίσκονται σε δυσθεώρητα ύψη (τα δημοσιεύματα μιλάνε για 90%). Επιβιώνουν μόνο όσοι διαθέτουν σημαντικές εκτάσεις και λειτουργούν σε καπιταλιστικά πρότυπα.  Με βάση τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής μόλις το 6% των αγροτών σε όλη την ΕΕ έχουν ηλικία μικρότερη από 35 ετών.  Το 2016 οι γεννηθέντες το 1997 ασφαλισμένοι στον ΟΓΑ, ήταν πανελλαδικά 32 αγρότες ενώ οι γεννηθέντες ασφαλισμένοι μετά το 1990 δεν ξεπερνούσαν τις 7.0003 σε σύνολο περίπου 540.000 ασφαλισμένων αγροτών.  Σε ότι αφορά στα διάφορα προγράμματα για τους νέους αγρότες, για να ενταχθεί κάποιος νέος σε αυτά, ισχύουν συγκεκριμένα κριτήρια δυναμικότητας που αποκλείουν πολλές μικρές εκμεταλλεύσεις. Άρα ο υποψήφιος θα πρέπει να διαθέτει επαρκή γη. Ακόμα όμως και να υπάρχει η γη, το ποσό που δίνεται κυμαίνεται

από 17.000 έως 22.000 ευρώ (το ανώτερο όριο ισχύει για νέους που κάνουν τον αγρότη στα βουνά). Ποιος νέος μπορεί να ανοίξει αγροτικό νοικοκυριό με αυτό το ποσό;

Ποια γραμμή μπορεί να δώσει προοπτική στον αγώνα των μικρομεσαίων αγροτών; Η γραμμή που μπορεί να δώσει ανάσα και προοπτική στον αγώνα των βιοπαλαιστών αγροτών είναι το δυνάμωμα της κοινής δράσης ανάμεσα στην εργατική τάξη και στους αυτοαπασχολούμενους της πόλης και της υπαίθρου, τις γυναίκες και τη νεολαία των λαϊκών οικογενειών, με αντιμονοπωλιακούς - αντικαπιταλιστικούς στόχους πάλης, σε τροχιά σύγκρουσης με την ΕΕ, το κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του, είναι η ελπίδα για την επιβίωση, ανοίγει τον δρόμο για την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών. Σήμερα, είναι εμφανής η ενίσχυση της τάσης διαμόρφωσης μιας παραγωγικής βάσης που στηρίζεται στη μεγάλη καπιταλιστική παραγωγική μονάδα και στην καθετοποίηση. Πρόκειται για τάση περαιτέρω ωρίμανσης των υλικών συνθηκών για κατάργηση της καπιταλιστικής, αλλά και της ατομικής ιδιοκτησίας της γης. Αυτό μπορεί να γίνει με την κοινωνικοποίηση της γης, των καπιταλιστικών αγροτικών - κτηνοτροφικών εκμεταλλεύσεων, των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής σε όλους τους κλάδους και την αξιοποίησή τους προς όφελος των δι-

Οδηγητής ϐ Φλεβάρης 2018

ευρυνόμενων λαϊκών αναγκών, μέσω της ένταξής τους στον επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό. Οι νέες σχέσεις ιδιοκτησίας και οργάνωσης της παραγωγής δε χωράνε μέσα στα δεσμά της καπιταλιστικής ΕΕ και κάθε άλλης ιμπεριαλιστικής διακρατικής καπιταλιστικής ένωσης και προϋποθέτουν την εργατική εξουσία. Στο παραπάνω πλαίσιο, η βιομηχανική και ένα μέρος της αγροτικής - κτηνοτροφικής παραγωγής, το εμπόριο και γενικότερα οι υπηρεσίες, πραγματοποιούνται με σχέσεις κοινωνικής ιδιοκτησίας, κεντρικού σχεδιασμού, εργατικού ελέγχου σε όλη την κλίμακα διεύθυνσης - διοίκησης. Παράλληλα αξιοποιούνται οι αγροτικοί παραγωγικοί συνεταιρισμοί με δικαίωμα χρήσης της κρατικής γης ως μέσου παραγωγής από τους μικρομεσαίους αγροτοκτηνοτρόφους σε εθελοντική βάση. Οι συγκεκριμένοι συνεταιρισμοί διαφέρουν ριζικά από τους σημερινούς στο πλαίσιο του καπιταλισμού, π.χ. δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως όχημα για τη συγκέντρωση της γης, ούτε για αλλαγή της χρήσης της προς αποκόμιση κέρδους. Σε αυτές τις συνθήκες αυτοί οι αγροτοπαραγωγοί θα προτιμήσουν την ένταξή τους στους συνεταιρισμούς, γιατί θα διασφαλίσουν σημαντική βελτίωση των συνθηκών εργασίας και διαβίωσής τους (μείωση κόστους παραγωγής, εγγυημένες τιμές, προστασία πα-

κά διαφορετική οργάνωση της οικονομίας και της κοινωνίας, η οποία μπορεί να διασφαλίσει τη λαϊκή ευημερία. Αρκεί να ανασυνταχτεί το λαϊκό κίνημα, να πιστέψει στη δύναμή του με ισχυρό ΚΚΕ και να βαδίσει με γραμμή ρήξης και ανατροπής της εξουσίας των μονοπωλίων, της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας. Να βάλει τη σφραγίδα του στις εξελίξεις και να αποδείξει στην πράξη ότι η κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής θα απελευθερώσει τις μεγάλες αναξιοποίητες παραγωγικές δυνατότητες της χώρας.

Παραπομπές

ραγωγής, επιστημονική - τεχνική υποστήριξη κ.ά.) και θα απαλλαγούν από τη ληστεία κράτους και τραπεζών. Η μεγάλη παραγωγή, στη βάση των νέων σοσιαλιστικών σχέσεων παραγωγής, θα μπορέσει σχετικά γρήγορα να καλύψει την ικανοποίηση του συνόλου σχεδόν των αναγκών σε αγροτικά προϊόντα. Στη χώρα μας υπάρχουν οι αντικειμενικές προϋποθέσεις για μια ριζι-

1. Ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής “Το μέλλον των τροφίμων και της γεωργίας” 29_11_2017 https:// ec.europa.eu/agriάculture/sites/agriculture/files/future-ofcap/future_of_food_and_farming_communication_el.pdf 2. “Η πορεία της γαλακτοπαραγωγού αγελαδοτροφίας στην Ελλάδα” του Τμήματος Αγροτικής Πολιτικής της ΚΕ του ΚΚΕ, ΚΟΜΕΠ τεύχος 5/2015. 3. https://www.dianeosis.org/2017/11/synetairismoi/

Ποια είναι η προοπτική για τους αποφοίτους των σχολών που σχετίζονται με την αγροτική παραγωγή;

ι σχολές των πανεπιστημίων και των ΤΕΙ που συνδέονται με την αγροτική παραγωγή στη Θεσσαλία (Φυτικής Παραγωγής Βόλου, ΣΤΕΓ ΤΕΙ Λάρισας, Κτηνιατρική Καρδίτσας) αλλά και πανελλαδικά, με βάση τις κατευθύνσεις των κυβερνήσεων, γίνεται προσπάθεια να προσαρμοστούν στη στρατηγική της αστικής τάξης για την αγροτική οικονομία. Δηλαδή στην παραπέρα συγκέντρωση των αγροτικών εκμεταλλεύσεων που προωθείται με βασικό εργαλείο την Κοινή Αγροτική Πολιτική της ΕΕ 2014-2020. Είναι η πολιτική που, εκτός των άλλων, υποτάσσει τους αποφοίτους των αγροτικών σχολών στο μεγάλο κεφάλαιο που δραστηριοποιείται στην αγροτική οικονομία, διαμορφώνει ένα όλο και χειρότερο εργασιακό μέλλον. Το πλαίσιο που διαμορφώνεται στην αγροτική οικονομία οδηγεί τους αποφοίτους των γεωπονικών και αγροτικών σχολών στο φαύλο κύκλο μεταξύ ανεργίας και κακοπληρωμένης δουλειάς. Τα στοιχεία του ΓΕΩΤΕΕ είναι ενδεικτικά: το 1/4 των γεωπόνων βρίσκεται στην ανεργία με το ποσοστό στις ηλικίες κάτω των 36 ετών να ανεβαίνει στο 60%. Το εργασιακό καθεστώς χαρακτηρίζεται από την ανυπαρξία Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, την κυριαρχία της δουλειάς με το μπλοκάκι. Ενώ στα μεγάλα θερμοκήπια οι εργαζόμενοι και το επιστημονικό δυναμικό των εταιριών δουλεύουν κάτω από χειρότερες συνθήκες.

σπουδών. Για παράδειγμα στο τμήμα Φυτικής Παραγωγής του Πανεπιστημίου Βόλου καταργούνται μαθήματα βασικά για την επιστήμη του γεωπόνου, όπως ζωοτεχνία, τοπογραφία, μελισσοκομία, τα οποία μεταφέρονται στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα, το οποίο είναι επί πληρωμή. Στη θέση τους μπαίνουν μαθήματα αγροτικής ανάπτυξης και αγροτικής οικονομίας στα οποία διδάσκεται στους φοιτητές πώς να γίνουν “ικανότεροι” επιχειρηματίες ή manager για μία γεωργική επιχείρηση. Η σχολή τα τελευταία δύο χρόνια ακολουθώντας τη γραμμή της κυβέρνησης και της ΕΕ για ανταγωνιστικότερη γεωργία στα πλαίσια της ΚΑΠ, διοργάνωσε ημερίδες συμβολαιακής γεωργίας με την Τράπεζα Πειραιώς αλλά και επί πληρωμή σεμινάρια εταιρειών, όπως η ΑGROFARM και η Ιπποφαές ΑΕ. Η προσπάθεια αυτή περνάει και από το σχέδιο για τη δημιουργία του Ενιαίου Χώρου Ανώτατης Εκπαίδευσης από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Σύμφωνα με αυτό στη Θεσσαλία οι σχολές που σχετίζονται με την αγροτική παραγωγή θα ενοποιηθούν, οδηγώντας όμως σε μεγαλύτερη κατηγοριοποίηση των αποφοίτων αφού δίπλα στα 5χρονα και 4χρονα προγράμματα σπουδών θα έρθουν να προστεθούν και 2χρονα τύπου ΙΕΚ. Η κατάσταση αυτή θα οδηγήσει στην εξίσωση των δικαιωμάτων όλων των αποφοίτων προς τα κάτω.

Πρόσδεση των σχολών στις ανάγκες του κεφαλαίου

Η πείρα από τη δράση της ΚΝΕ

Την ίδια στιγμή η πολιτική της αστικής τάξης για την πρόσδεση των Πανεπιστημίων και των ΤΕΙ στις ανάγκες της καπιταλιστικής κερδοφορίας και ανταγωνιστικότητας οδηγεί σε αντιδραστικές αλλαγές στο περιεχόμενο και στους όρους

Απέναντι στην κατάσταση που διαμορφώνεται οι δυνάμεις της ΚΝΕ στη Θεσσαλία (αυτοτελώς, αλλά και μέσα στις δομές του φοιτητικού και σπουδαστικού

κινήματος) προβάλουν έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης, οπού η αγροτική οικονομία ενταγμένη στο κεντρικό σχεδιασμό του εργατικού κράτους, θα μπορεί να αναπτύσσεται για την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών. Σε αυτά τα πλαίσια οι απόφοιτοι των γεωπονικών σχολών θα έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο για τη συνεχή τεχνική-επιστημονική αναβάθμιση της αγροτικής παραγωγής με κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες. Αυτό το περιεχόμενο στηρίζει και τον σημερινό αγώνα, τις διεκδικήσεις και τα αιτήματα στο φοιτητικό-σπουδαστικό κίνημα για το περιεχόμενο και τους όρους σπουδών. Σε αυτήν την κατεύθυνση οι δυνάμεις της ΚΝΕ επιδιώκουν τη συμπόρευση με το κίνημα της μικρομεσαίας αγροτιάς με κοινές εκδηλώσεις, συσκέψεις, περιοδείες, συμμετοχή των συλλόγων στις αγωνιστικές κινητοποιήσεις της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής των Μπλόκων της μικρομεσαίας αγροτιάς.

Η ζωή και οι αγώνες των νέων στην ύπαιθρο

ζωή για έναν νέο άνθρωπο που ζει σε ένα χωριό ή κωμόπολη της υπαίθρου μπορεί να έχει δυσκολίες και ελλείψεις πολύ πιο έντονες από ότι στην πόλη. Είναι χιλιάδες οι νέοι που μεγαλώνουν χωρίς να μπορούν να πάνε στο θέατρο, στον κινηματογράφο, που δεν έχουν ένα γήπεδο για να αθληθούν, μαθητές που χρειάζεται να διανύσουν χιλιόμετρα για να πάνε στο σχολείο ή τη σχολή τους. Χιλιάδες είναι και αυτοί που έχουν τελειώσει μια σχολή, έχουν επι-

στρέψει στον τόπο καταγωγής τους και βρίσκονται αντιμέτωποι με τον βραχνά της ανεργίας. Στον Τύρναβο συζητήσαμε με τον Αλέξανδρο και τον Βασίλη, νέους ανέργους ενώ βρεθήκαμε και στην Τσαριστάνη, όπου συζητήσαμε με τους Χρήστο Τσομπανάκο, πρόεδρο, Πολυτίμη Γκουγκουλούλη, αντιπρόεδρο Χάρη Νούσια, γραμματέα και Νίκο Βακράτσα, μέλος του ΔΣ του Μορφωτικού Συλλόγου του χωριού.

Τύρναβος “Οδηγητής”: Με τι ασχολούνται οι νέοι του Τυρνάβου που δεν έχουν γεωργική γη; Βασίλης: Πολλοί σπουδάζουν στο ΤΕΙ Λάρισας και πρέπει να πληρώνουν 2.20 ευρώ τη μέρα για να πάνε και να έρθουν από τη σχολή. Υπάρχουν σπουδαστές που κάνουν και δυο δουλειές για να τα βγάλουν πέρα. Εγώ είμαι πρόσφατα απολυμένος από τον κλάδο του εμπορίου, τώρα περιμένω κανένα πρόγραμμα του ΟΑΕΔ μήπως κάνω κάτι. Αλέξανδρος: Εγώ τέλειωσα κοινωνιολογία στην Κομο-

τηνή, επέστρεψα και έχω δουλέψει στον κλάδο των τροφίμων, στο εμπόριο, ενώ τώρα είμαι άνεργος. “Ο”: Τι ελλείψεις αντιμετωπίζει ένας νέος στον Τύρναβο; Αλέξανδρος: Δεν υπάρχει κινηματογράφος, θέατρο, αθλητικές υποδομές. Το Κέντρο Υγείας έχει πολλές ελλείψεις σε εξοπλισμό, π.χ. δεν έχει ασθενοφόρο. Πρέπει να έρθει από τη Λάρισα, με ό,τι συνέπειες έχει αυτό. Βασίλης: Δεν ξέρεις καν αν θα βρεις γιατρό, μπορεί να

είναι ένας γιατρός που καλύπτει όλες τις ειδικότητες. Οι εργαζόμενοι συνήθως το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να σου πουν να πας με δικό σου μέσο στη Λάρισα. Τα παιδιά που μένουν στα γύρω χωριά αναγκάζονται να έρχονται με λεωφορείο στον Τύρναβο για να πάνε σχολείο. Αλλά και τα σχολεία εδώ έχουν ελλείψεις, δεν έχουν θέρμανση κ.λπ. Στο Γενικό Λύκειο η διευθύντρια πρόσφατα έβγαλε τα παιδιά έξω στον ήλιο για να ζεσταθούν, για να μην ανάψει το καλοριφέρ. Είναι η ίδια που είχε φωνάξει πρόσφατα την αστυνομία για να συλλάβει μέλη της ΚΝΕ που μοίραζαν ανακοινώσεις στους μαθητές.

Σέκλιζα Καρδίτσας Οι νέοι κομμουνιστές πρωτοπόροι στη σημαντική δράση του Πολιτιστικού Συλλόγου Η Σέκλιζα (Καλλίθηρο), είναι ένα χωριό 700 κατοίκων με σημαντικό αριθμό νέων. Στο χωριό υπάρχουν μεγάλες ελλείψεις σε πολιτιστικές, αθλητικές και άλλες υποδομές. Η διεκδίκηση για αυτά τα ζητήματα περνά και μέσα από την πλούσια δράση του Μορφωτικού Συλλόγου, στο ΔΣ του οποίου πλειοψηφούν νέοι κομμουνιστές και φίλοι του ΚΚΕ. Ο Σύλλογος έχει βοηθήσει στο στήσιμο της Κοινοτικής Λαϊκής Βιβλιοθήκης του χωριού άλλα και στις δραστηριότητες που αυτή πραγματοποιεί για τα παιδιά, π.χ. για τον Γιούρι Γκαγκάριν καθώς και για το σοσιαλιστικό σύστημα στο οποίο αυτός έζησε ή το παιχνίδι κρυμμένου θησαυρού, όπου συμμετέχει όλο το χωριό και το οποίο έχει στόχο να γνωρίσουμε την ιστορία του. Σε αυτή την ιστορία συγκαταλέγονται και οι 72 νεκροί σεκλιζιώτες αντάρτες του ΔΣΕ. Με πρωτοβουλία του Μορφωτικού Συλλόγου δημιουργήθηκε χορευτικό και ερασιτεχνικό θεατρικό εργαστήρι ενηλίκων με 17 άτομα και παιδικό τμήμα 15 παιδιών που είναι η μοναδική ερασιτεχνική θεατρική ομάδα σε όλο τον Νομό Καρδίτσας. Κάθε Πρωτομαγιά και 17η Νοέμβρη ο Σύλλογος οργανώνει εκδηλώσεις για να αναδείξει το περιεχόμενο των επετείων αυτών. Ακόμα, διοργανώνει τουρνουά μπάσκετ, συναυλίες στο θέατρο που είχε κατασκευαστεί από την κοινότητα και έμενε αναξιοποίητο για χρό-

νια, ενώ έχει δημιουργήσει τράπεζα αίματος στο γενικό Νοσοκομείο Καρδίτσας. Αυτή η δραστηριότητα διαπαιδαγωγεί τη νέα γενιά του χωριού, τη φέρνει σε επαφή με την αγωνιστική ιστορία του τόπου μας, της μαθαίνει να δουλεύει σαν ομάδα, να συνεργάζεται για έναν κοινό σκοπό, καλλιεργεί την αλληλεγγύη. Με το προσωπικό τους παράδειγμα τα μέλη της ΚΝΕ είναι αυτά που “τραβάνε” τους υπόλοιπους νέους στη δράση. Στα αγροτικά μπλόκα και κινητοποιήσεις πάνω από 40 νέοι συμβάλλουν εθελοντικά για το στήσιμο και τη

διεξαγωγή τους. Η δράση μας μέσα από τον σύλλογο ανοίγει νέους δρόμους και για την αυτοτελή δράση της ΚΝΕ, η οποία εκφράζεται με τη διακίνηση του “Ριζοσπάστη” και του “Οδηγητή”, με πολιτικές εκδηλώσεις, με νέους που επιλέγουν να κάνουν το βήμα της οργανωμένης δράσης μέσα από τις γραμμές της ΚΝΕ. Μαρίνα Φυτσιλή Μέλος του ΔΣ του Πολιτιστικού Συλλόγου Σέκλιζας και στέλεχος της ΚΝΕ

Από το κυνήγι του χαμένου θησαυρού που διοργανώνεται κάθε χρόνο από τον Πολιτιστικό Σύλλογο Σέκλιζας.

Οδηγητής ϐ Φλεβάρης 2018

Τσαριτσάνη “Ο”: Πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε ενεργά με τον Σύλλογο και τι δυσκολίες συναντάτε; Νίκος Βακράτσας: Πριν λίγα χρόνια κάποιοι νέοι σε ηλικία άνθρωποι αποφασίσαμε να ασχοληθούμε ενεργά με τον Σύλλογο για να εκφραστούν οι ανάγκες και η διεκδίκηση στον πολιτισμό και στον αθλητισμό, τις οποίες δεν έχει τον προσανατολισμό να καλύψει αυτό το κράτος. Σε αυτή την προσπάθεια δεν έχουμε καμία υποστήριξη από κανέναν κρατικό φορέα. Τα έξοδα του συλλόγου βγαίνουν από την οικονομική ενίσχυση του κόσμου. Χρόνια παλεύουμε για να γίνει ένα πνευματικόπολιτιστικό κέντρο στο χωριό. Από το 1989 που μπήκαν τα θεμέλια στο χώρο που επιλέχθηκε, έχουν μείνει έτσι. Γι’ αυτό και αναγκαζόμαστε να κάνουμε τις εκδηλώσεις μας κυρίως το καλοκαίρι, σε ανοιχτούς χώρους. Οι χορωδίες μας δεν έχουν χώρο για τις πρόβες και έχουμε πολλά προβλήματα για να μας επιτρέψουν έστω μια ώρα τη βδομάδα να χρησιμοποιούμε χώρο του σχολείου. “Ο”: Ποια είναι η κατάσταση στο χωριό όσον αφορά τις αθλητικές υποδομές; Χάρης Νούσιας: Δεν υπάρχουν ούτε εδώ ούτε και στην Ελασσόνα. Αρκετοί γονείς πηγαίνουν τα παιδιά τους στη Λάρισα για να μάθουν κολύμβηση. Εμείς έχουμε διοργανώσει 7 αθλητικά τουρνουά μπάσκετ βόλεϊ, χωρίς συμμετοχή, γιατί πιστεύουμε ότι ο αθλητισμός πρέπει να είναι δωρεάν για όλους. Προσπαθούν από παντού να πείσουν

Από παλιότερο αφιέρωμα του Μορφωτικού Συλλόγου Τσαριτσάνης στον Μάνο Χατζιδάκι.

τον κόσμο ότι τα πάντα είναι εμπόρευμα, με αποτέλεσμα ακόμα και τα παιδιά που πήραν μέρος στο τουρνουά να απορούν ακόμα και με το ότι τους δίναμε μπουκαλάκια με νερό ενώ δεν είχαν πληρώσει! Εμάς όμως αυτή είναι η αντίληψή μας και έτσι θα συνεχίσουμε. Αυτή η πρωτοβουλία είχε και το στοιχείο της διεκδίκησης για να φτιαχτούν χώροι άθλησης. Σκεφτείτε ότι στο γήπεδο βόλεϊ κάτω είχε πίσσα, ενώ το γήπεδο μπάσκετ δεν είχε ούτε γραμμές και οι μπασκέτες ήταν χαλασμένες. Μετά από δική μας παρέμβαση φτιάχτηκαν. “Ο”: Πείτε μας για τα τμήματα που λειτουργεί ο Σύλλογος.

Ούτε στην Τσαριτσάνη, ούτε και πουθενά...

Ν.Β.: Καταρχήν να πούμε ότι το χωριό έχει πλούσια αγωνιστική ιστορία όλον τον 20ό αιώνα. Από εδώ ξεκίνησε η προσπάθεια οργάνωσης της πρώτης αντάρτικης ομάδας του Ολύμπου, το 1942. Στις 12 Μαρτίου 1943 έγινε ομαδική εκτέλεση 45 κατοίκων από τους Ιταλούς. Το χωριό κάηκε δυο φορές στην κατοχή. Στον ΔΣΕ συμμετείχαν 160 άτομα από την Τσαριτσάνη, ενώ 300-400 ήταν αυτοί που πήγαν πρόσφυγες στις σοσιαλιστικές χώρες. Χ.Ν.: Στην κεντρική πλατεία του χωριού υπάρχει το μνημείο για τους εκτελεσμένους στο οποίο γίνεται κάθε χρόνο εκδήλωση τιμής. Πριν κάποια χρόνια έκανε την

Ν.Β.: Υπάρχουν και τα τμήματα εκμάθησης μουσικών οργάνων όπου συμμετέχουν 30 παιδιά. Όλες αυτές οι πρωτοβουλίες απαιτούν πολύ χρόνο και κόπο. Το ζήτημα είναι από όλη αυτή τη δουλειά να βγαίνει το συμπέρασμα ότι χρειάζεται αγώνας και διεκδίκηση για να ζήσουμε με βάση τις δυνατότητες που σήμερα υπάρχουν.

Χ.Ν.: Λειτουργούν 4 τμήματα παραδοσιακών χωρών. Δύο παιδικά, ένα εφήβων-ενηλίκων και ένα γυναικών τα οποία έχουν 70 μέλη από 5 ως 60 ετών και η συμμετοχή είναι δωρεάν. Επίσης έχουμε δανειστική βιβλιοθήκη, ανοιχτή για όλους, με περίπου 8500 βιβλία, τα οποία έχουμε συγκεντρώσει από δωρεές. Χρήστος Τσομπανάκος: Έχουμε δύο χορωδίες, μια ενηλίκων με πάνω από 40 άτομα και μια παιδική με πάνω από 20 παιδιά, όπου η συμμετοχή είναι δωρεάν. Έχουμε αγοράσει εξοπλισμό και έχουμε φτιάξει κινηματογραφική λέσχη, όπου γίνονται προβολές ταινιών. Απευθυνθήκαμε μέσω της εφημερίδας μας σε όσους έχουν στο σπίτι τους παλιά παραδοσιακά σκεύη, εργαλεία και ρούχα, συγκεντρώσαμε αρκετά από αυτά και στήσαμε το λαογραφικό μας μουσείο.

“Ο”: Πριν κάποια χρόνια η Τσαριτσάνη ήρθε στη δημοσιότητα για τον τρόπο με τον οποίο οι κάτοικοί της αντιμετώπισαν τους φασίστες της Χρυσής Αυγής. Πείτε μας τι έγινε τότε.

Πολυτίμη Γκουγκουλούλη: Κάθε καλοκαίρι κάνουμε αφιερώματα σε κάποιον σπουδαίο καλλιτέχνη. Το περασμένο καλοκαίρι που έγινε αφιέρωμα στον Μάνο Λοΐζο συμμετείχαν συνολικά γύρω στους 100 συντελεστές, ενώ κοντά στα 1000 άτομα ήρθαν να παρακολουθήσουν το αφιέρωμα.

εμφάνισή του στην εκδήλωση χρυσαυγίτης βουλευτής επιδεικνύοντας μάλιστα την πρόσκληση από τον Δήμο. Όλοι οι κάτοικοι, άντρες, γυναίκες, γέροι, παιδιά με μπροστάρηδες τους κομμουνιστές και τα μέλη του ΔΣ του Συλλόγου ξεσηκώθηκαν απέναντι σε αυτή την πρόκληση, έκαναν αλυσίδα και μπήκαν μπροστά στο μνημείο για να το προστατεύσουν από τη βεβήλωση, να μην επιτρέψουν στον φασίστα να αφήσει στεφάνι στο σημείο που οι ομοϊδεάτες του εκτέλεσαν τους παππούδες μας. Ήταν πραγματικά συγκινητικό. Ο Δήμος είπε ότι η εκδήλωση αναβάλλεται. Όταν οι χρυσαυγίτες πήραν το στεφάνι τους και το έβαλαν στα πόδια, ο Σύλλογος πήρε την απόφαση να συνεχιστεί η εκδήλωση κανονικά.

Η δανειστική βιβλιοθήκη του Μορφωτικού Συλλόγου Τσαριτσάνης αριθμεί περίπου 8.500 βιβλία και εμπλουτίζεται συνεχώς με νέες δωρεές.

ΔΑΠ-ΝΔΦΚ: “Πρώτη και καλύτερη”… στην υπεράσπιση της αντιλαϊκής πολιτικής απ’ όπου κι αν προέρχεται

ι δυνάμεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ δίνουν καθημερινό αγώνα για την αγωνιστική ανασυγκρότηση του φοιτητικού και σπουδαστικού κινήματος. Είναι ζήτημα όλων των φοιτητών να ισχυροποιήσουν τους συλλόγους τους, να μαζικοποιηθούν, να οργανωθούν και να ζωντανέψουν. Να πετάξουν από τις σχολές και από τα Διοικητικά Συμβούλια τις δυνάμεις που μας θέλουν με σκυμμένο το κεφάλι, μια ζωή στα “λίγα” για να κερδίζουν μια χούφτα τραπεζίτες, επιχειρηματίες, βιομήχανοι και εφοπλιστές. Είναι υπόθεση σημαντική για κάθε φοιτητή και σπουδαστή γιατί ο συλλογικός αγώνας και η διεκδίκηση για τις σύγχρονες ανάγκες, κόντρα στους σχεδιασμούς και την πολιτική κυβερνήσεων-ΕΕ και μεγαλοεπιχειρηματιών, μπορεί να δώσει διέξοδο στις αγωνίες και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε.

Οι φοιτητές να αποδυναμώσουν τη ΔΑΠ γιατί:  Είναι υπερασπιστής της αντιλαϊκής πολιτικής όλων των κυβερνήσεων. Είναι το γνήσιο παιδί των προηγούμενων κυβερνήσεων της ΝΔ, που σήμερα κάνει δήθεν αντιπολίτευση συνυπογράφοντας όλη την ουσία της αντιλαϊκής εκπαιδευτικής πολιτικής. Στο όνομα ότι είναι όλα “αναγκαία κακά για να πάει η χώρα μπροστά”, ό,τι λένε δηλαδή τα γραφεία τύπου παλιών και νέων κυβερνήσεων, λέει ναι στα μνημόνια, στα ματωμένα πλεονάσματα που πληρώνουν οι οικογένειές μας, στα χαράτσια και τη φοροληστεία.  Το πανεπιστήμιο που υπερασπίζεται, το δήθεν “σύγχρονο ευρωπαϊκό πανεπιστήμιο”, δεν είναι άλλο από το σημερινό, στην ακόμα χειρότερη έκδοσή του. Αυτό είναι το πανεπιστήμιο όπου το κράτος πληρώνει όλο και πιο λίγα και πρέπει να πουλά υπηρεσίες, τη φοιτητική μέριμνα, τις αίθουσες και τις υποδομές του για να εξασφαλίζει τους βασικούς πόρους! Οι μπίζνες και η επιχειρηματικότητα που υπερασπίζεται είχαν ως αποτέλεσμα να κοπούν τα συγγράμματα για ένα διάστημα, γιατί δε συνέφεραν οι εμπορικές συμφωνίες με τους εκδοτικούς οίκους. Σε αυτό το πανεπιστήμιο τα πτυχία δίνουν “προσόντα” και δεν κατοχυρώνουν την πρόσβαση στο επάγγελμα, τα προγράμματα σπουδών αντί για ολοκληρωμένη και σε βάθος γνώση

του αντικειμένου δίνουν σκόρπιες, εφήμερες γνώσεις με βάση τις ανάγκες της αγοράς σε κάθε φάση.  Είναι 30 χρόνια πρώτη δύναμη στις φοιτητικές και σπουδαστικές εκλογές και τα έχει διαλύσει όλα! Έβαλε πλάτη στην εφαρμογή όλων των νόμων που έχουν οδηγήσει στα εμπόδια που συναντούν σήμερα οι φοιτητές στις σπουδές τους. Διέλυσε τους συλλόγους των φοιτητών για να εξασφαλίσει ότι θα επικρατεί σιγή νεκροταφείου στις σχολές. Είναι πρώτη στη ρεμούλα, τις πελατειακές σχέσεις και τη διαπλοκή.

Η ΔΑΠ είναι δύναμη που υπερασπίζεται και προωθεί τις σάπιες αξίες του συστήματος:  Έχει αναλάβει εκστρατεία για να χτυπηθεί το άσυλο, το δικαίωμα των φοιτητών στην οργάνωση, την πάλη και τη διεκδίκηση των αναγκών τους. Βγαίνει στα κάγκελα για την “ανομία και την εγκληματικότητα” στα πανεπιστήμια, για να πει τελικά ότι χρειάζονται αστυνόμοι στις σχολές, κατάργηση του ασύλου, κάμερες κ.λπ. Είναι τουλάχιστον υποκριτικό η δύναμη που στηρίζει την υποχρηματοδότηση στις σχολές, που έχει οδηγήσει σε σημαντικές ελλείψεις σε προσωπικό για τη λειτουργία, τη συντήρηση, την καθαριότητα και τη φύλαξη των σχολών, ακόμα και σε έλλειψη φωτισμού, να διαμαρτύρεται για την ασφάλεια των φοιτητών. Και με αυτό τον τρόπο αποκαλύπτεται ο στόχος της, οι Σύλ-

Οι θέσεις της παράταξης της ΝΔ στα ΑΕΙ και στα ΤΕΙ είναι εχθρικές για την πλειοψηφία των φοιτητών. Εκφράζουν μέσα κι έξω από τα ιδρύματα τα συμφέροντα των λίγων, οδηγούν στη χειροτέρευση των όρων σπουδών για χιλιάδες παιδιά λαϊκών οικογενειών....

λογοι να εκπροσωπούνται από “παράγοντες-γιάπηδες” που θα συνομιλούν με την εκάστοτε κυβέρνηση για την προώθηση της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής. Σύλλογοι δηλαδή που θα συμμορφώνονται και θα συμφωνούν με όλα, θα τα προωθούν και θα τα διαφημίζουν ως “καλά και συμφέροντα” για τους φοιτητές.  Σπέρνει το δηλητήριο του εθνικισμού, αποτελεί θύλακα φασιστών στις σχολές. Στηρίζει τα εθνικιστικά συλλαλητήρια για το Σκοπιανό, βαδίζει μαζί με Χρυσαυγίτες και άλλους αντιδραστικούς κύκλους αναπαράγοντας τα ανιστόρητα και αλυτρωτικά συνθήματα όπως “η Μακεδονία είναι ελληνική”, που οδηγούν τους λαούς των δυο χωρών να τσακώνονται, την ώρα που Έλληνες μεγαλοεπιχειρηματίες κάνουν πάρτι επενδύσεων στην περιοχή και το ΝΑΤΟ ετοιμάζεται να πατήσει ακόμα μεγαλύτερο πόδι στα Βαλκάνια. Καταψηφίζει ψηφίσματα που καταδικάζουν τη δράση της φασιστικής ΧΑ, στελέχη της καταφεύγουν στον αντικομμουνισμό, την αναπαραγωγή ρατσιστικών και φασιστικών απόψεων.  Παρουσιάζει τη δολοφονική μηχανή του ΝΑΤΟ ως τον “φύλακα προστάτη” της χώρας μας, στηρίζει τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και επεμβάσεις. Ο πόλεμος στη Συρία, η εξόντωση του λαού της Παλαιστίνης, οι άθλιες συνθήκες στις οποίες ζουν εγκλωβισμένοι οι πρόσφυγες στη χώρα, αποτελούν για τη ΔΑΠ δείκτες ασφάλειας και σταθερότητας.  Παρουσιάζει τις κατευθύνσεις της ΕΕ για τους νέους εργαζόμενους ως “οράματα και αξίες” που πρέπει να ακολουθήσουμε. Γιατί, αν μη τι άλλο, η προσωρινότητα για μια ζωή στη δουλειά, το ατελείωτο πανάκριβο κυνήγι πτυχίων, η μετανάστευση στο εξωτερικό, οι ομαδικές απολύσεις και η ανασφάλιστη δουλειά είναι από τα βασικά όνειρα που έχει ένας νέος για τη ζωή του!  Εκπαιδεύονται και εκπαιδεύουν στον ατομικό δρόμο, στο ατομικό βόλεμα, που είναι καταστροφικό τελικά και για τα ατομικά και για τα συλλογικά δικαιώματα. Στις ημερίδες και τις εκδηλώσεις που οργανώνουν για το μέλλον των αποφοίτων διδάσκουν πως είναι καλό να δουλεύουμε τζάμπα γιατί έτσι «μαθαίνουμε τη δουλειά και συνεισφέρουμε», ότι «οι απεργίες κλείνουν τις επιχειρήσεις και πρέπει να σταματήσουν», το πόσο προοδευτικό είναι σήμερα ένας νέος να τρέχει από δουλειά σε δουλειά γιατί «έτσι γίνεται καλύτερος και μαθαίνει»! Κανένας φοιτητής που αγωνιά για το μέλλον του, τις σπουδές και τη ζωή του δεν έχει συμφέρον να στηρίζει την παράταξη του συστήματος στις σχολές. Η ΔΑΠ πρέπει να αποδυναμωθεί σε κάθε σχολή, τμήμα και Σύλλογο. Οι φοιτητές δυναμώνοντας τους Συλλόγους τους, συμμετέχοντας στις διαδικασίες τους, διεκδικώντας τις ανάγκες τους έχουν τη δύναμη να αλλάξουν την κατάσταση στις σχολές, να πετάξουν τις δυνάμεις που μας θέλουν με σκυμμένο το κεφάλι για να κερδίζουν μια ζωή οι λίγοι.

Τι στόχο έχουν οι αλλαγές στην απόκτηση της Παιδαγωγικής Επάρκειας;

ο 2018 “έκανε ποδαρικό” με μία αρνητική εξέλιξη για τους φοιτητές των καθηγητικών σχολών καθώς σύμφωνα με την πρόταση του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΙΕΠ) “φεύγει” από το πτυχίο η παιδαγωγική επάρκεια… Το υπουργείο Παιδείας τοποθετείται θετικά σε αυτήν την πρόταση. Ενώ οι φοιτητές ανησυχούν για τις συνέπειές της στους όρους σπουδών και εργασίας. Γιατί είναι όμως μία αρνητική εξέλιξη;

Πίσω από τις λέξεις της πρότασης του ΙΕΠ... Σύμφωνα με την πρόταση του ΙΕΠ, απαιτείται από τον εκπαιδευτικό η «ουσιαστική γνώση του επιστημονικού αντικειμένου που καλείται να διδάξει, καθώς και η εφάμιλλη ικανότητα διδασκαλίας των αντικειμένων της συνολικής επιστημονικής περιοχής στην οποία εντάσσεται η εξειδίκευσή του (π.χ. Χημικός να μπορεί να διδάξει όλες τις Φυσικές Επιστήμες)»! Οι “επιστημονικές περιοχές” που αναφέρει το ΙΕΠ είναι ένας πιο επιστημονικοφανής όρος για το “τσουβάλιασμα” διαφορετικών επιστημονικών αντικειμένων που επιχειρείται (π.χ. στην ίδια “περιοχή” μπαίνουν τα Μαθηματικά και η Πληροφορική). Ενισχύεται έτσι και με τη σύμφωνη γνώμη του υπουργείου αυτό που ήδη γίνεται στα σχολεία (στο όνομα της “εξοικονόμησης πόρων” πάντα!), δηλαδή ένας λ.χ. Φυσικός να διδάσκει Βιολογία. Ένας απόφοιτος του Ιστορικού-Αρχαιολογικού θα καλείται να διδάξει από Θρησκευτικά μέχρι Οικονομικά! Η πρόταση του ΙΕΠ συνενώνοντας ξεχωριστά επιστημονικά αντικείμενα, μας πηγαίνει αιώνες πίσω, σε συνθήκες που έχουν ξεπεραστεί (και) χάρη στην εξέλιξη των επιστημών. Η πρόταση του ΙΕΠ αποσπάει ακόμα περισσότερο το πτυχίο από το επάγγελμα. Αναφέρεται ότι τα μαθήματα και η πρακτική άσκηση που απαιτούνται για την παιδαγωγική επάρκεια προσφέρονται «ή από τα Τμήματα Προπτυχιακών Σπουδών (όπου αυτό είναι δυνατό) ή κυρίως από: (α) την προς ίδρυση ειδική Δομή υπό την ευθύνη της Συγκλήτου ή (β) το ειδικό Τμήμα Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης εντός των Σχολών στις οποίες εντάσσονται τα Παιδαγωγικά Τμήματα.» Έτσι δίνεται το “πράσινο φως” ώστε να πεταχτούν αυτά τα μαθήματα και η πρακτική άσκηση εκτός πτυχίου και να γίνονται από μια “ειδική Δομή”. Ενώ δεν υπάρχει καμία δέσμευση για το αν θα παρέχονται δωρεάν. Ήδη το ΕΚΠΑ προσφέρει “πιστοποιητικό παιδαγωγικής επάρκειας” με κόστος 700 ευρώ! Τα εμπόδια για έναν φοιτητή δε σταματάνε εδώ. Μετά από αυτά ακολουθεί η πιστοποίηση, ο διαγωνισμός του ΑΣΕΠ ενώ ο υποψήφιος

εκπαιδευτικός θα πρέπει επιπλέον να αξιολογηθεί κατόπιν ενός δοκιμαστικού χρόνου από κάποιον “μέντορα”. Αυτά τα φίλτρα μεσολαβούν από το πτυχίο έως τη δουλειά…

Εξέλιξη που απορρέει από την αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης-ΕΕ... Αυτή η εξέλιξη για να κατανοηθεί καλύτερα αξίζει να τη δούμε ως κομμάτι των προσαρμογών που προωθούνται στην Ανώτατη Εκπαίδευση. Στόχος της πολιτικής κυβέρνησης-ΕΕ είναι να προχωρήσει η στρατηγική της ΕΕ, ο Ενιαίος Χάρτης Ανώτατης Εκπαίδευσης. Οι αλλαγές αφορούν τόσο τους όρους σπουδών αλλά και τους αυριανούς όρους δουλειάς. Η μεγαλύτερη αποσύνδεση πτυχίου-επαγγέλματος, που αφορά όλους τους φοιτητές, και η κατηγοριοποίηση πτυχίων και αποφοίτων συμβάλλουν στην ένταση της εκμετάλλευσης των αυριανών εργαζομένων. Και αυτό γιατί ο κάθε απόφοιτος με τον ατομικό του φάκελο, αφού έχει κυνηγήσει πανάκριβα πιστοποιητικά και τίτλους σπουδών για να συγκεντρώσει περισσότερα “προσόντα”, σπρώχνεται ώστε να διαπραγματεύεται ατομικά τους όρους δουλειάς του. Στέκεται μόνος του απένα-

ντι στην εργοδοσία, η οποία προστατεύεται από όλους τους νόμους που ψηφίζουν διαχρονικά οι κυβερνήσεις και θωρακίζουν τα κέρδη της. Αυτό πρακτικά σημαίνει τη συμπίεση των δικαιωμάτων όλων προς τα κάτω, την απουσία οποιασδήποτε συλλογικής κατάκτησης των εργαζομένων για τους όρους δουλειάς (ωράριο, ασφάλιση, παροχές, επιδόματα κ.λπ.) για να διασφαλίζονται τα κέρδη των μεγαλοεπιχειρηματιών. Αντίκτυπος υπάρχει και στους όρους και τα κριτήρια με τα οποία παρέχεται η επιστημονική γνώση. Η δίψα των φοιτητών για μόρφωση θα περνάει από το φίλτρο του τι “αντέχει” η τσέπη των οικογενειών τους. Η ουσιαστική και ολόπλευρη γνώση του επιστημονικού αντικειμένου αντικαθίσταται από το τι έχει ανάγκη η αγορά, τι “πουλάει” περισσότερο. Το τι σχεδιάζουν για την παιδαγωγική επάρκεια δείχνει ότι δεν τους καίγεται καρφάκι για την ολόπλευρη μόρφωση, αφού δε διστάζουν να αναμίξουν επιστημονικά αντικείμενα με διαφορετική δομή, περιεχόμενο και μεθοδολογία. Η υποχρηματοδότηση και η αυτονομία των ιδρυμάτων γίνονται το όχημα ώστε να γίνεται το εμπόριο τίτλων σπουδών, πιστοποιητικών και μεταπτυχιακών. Οι φοιτητές μετατρέπονται σε πελάτες.

Οι φοιτητές έχουν τη δύναμη να απαντήσουν βάζοντας μπροστά τις δικές τους ανάγκες! Μέσα από τους Φοιτητικούς Συλλόγους, ζωντανεύοντας και μαχητικοποιώντας τους, έχουν συμφέρον να διεκδικήσουν:  Καμιά σκέψη για απόσπαση της παιδαγωγικής επάρκειας από το πτυχίο. Όλη η απαραίτητη γνώση για την εξάσκηση του επαγγέλματος να δίνεται στο πτυχίο. Το πτυχίο να αποτελεί την μοναδική προϋπόθεση για δουλειά.  Κατάργηση των “πιστοποιητικών παιδαγωγικής επάρκειας” όπου ήδη πωλούνται, του ΑΣΕΠ, του θεσμού του δόκιμου εκπαιδευτικού, όλων των εμποδίων για την εξάσκηση του επαγγέλματος.  Είναι ευθύνη του υπουργείου και του εκάστοτε ιδρύματος να εξασφαλίσουν ότι στο πρόγραμμα προπτυχιακών σπουδών θα υπάρχουν όλα τα απαραίτητα μαθήματα (Παιδαγωγικής, Ψυχολογίας κ.λπ.) και η απαραίτητη πρακτική άσκηση.  Στελέχωση των πανεπιστημιακών τμημάτων με όλο το απαραίτητο εκπαιδευτικό προσωπικό και γενναία αύξηση της χρηματοδότησης.

 Πρακτική άσκηση πάνω στο αντικείμενο σπουδών με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα.  Η αναγκαία επιμόρφωση να πραγματοποιείται με ευθύνη των Τμημάτων μέσα από το πρόγραμμα σπουδών.  Υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας που να καλύπτει το σύνολο των δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών.

ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ

Πρώτα συμπεράσματα από τη δράση της Περιφερειακής Οργάνωσης ΤΕΙ Αττικής της ΚΝΕ

δημιουργία του πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής, που θα προκύψει από τη συνένωση του ΤΕΙ Πειραιά και του ΤΕΙ Αθήνας, αποτελεί συνέχεια του παραμυθιού περί “δίκαιης ανάπτυξης” της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Η συγκεκριμένη εξέλιξη παρουσιάστηκε ως κάτι θετικό, που θα σημάνει από την μία τη “αναβάθμιση” στο επίπεδο σπουδών και από την άλλη την καλύτερη απορρόφηση των αποφοίτων στην αγορά εργασίας. Η εξέλιξη αυτή αποτελεί έναn σημαντικό κρίκο στην εναρμόνιση της χώρας με τις επιταγές του αποκαλούμενου “Ενιαίου Χώρου Ανώτατης Εκπαίδευσης” που είναι ο άξονας της Συνθήκης της Μπολόνια (1999) και είναι βασικός όρος για την τόνωση της κερδοφορίας του κεφαλαίου σε επίπεδο ΕΕ. Αποτελεί μία ακόμη απόδειξη του ότι η κυβέρνηση νομοθετεί με βάση τις απαιτήσεις των επιχειρηματιών. Οι δυνάμεις του Κόμματος και της ΚΝΕ γρήγορα πήραμε θέση για τις εξελίξεις, αποκαλύψαμε τα σχέδια και τους σκοπούς της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και της ΕΕ, θέσαμε τα δικά μας κριτήρια για το τι σημαίνει ουσιαστική αναβάθμιση των σπουδών, μπήκαμε μπροστά στην ενημέρωση, τη συζήτηση και την οργάνωση εστιών διεκδίκησης και αντίστασης σε κάθε τμήμα.

Η πείρα από τη δουλειά μας σημαντικό όπλο για τη συνέχεια.... Οι επεξεργασίες και η θέση του Κόμματος για την Ενιαία Ανώτατη και την Τεχνικοεπαγγλεματική Εκπαίδευση ήταν τα βασικά μας όπλα για να καθορίσουμε τη θέση μας, να δουλέψουν οι δυνάμεις της ΚΝΕ στους συλλόγους πλαίσιο πάλης και διεκδίκησης που θα πατά στις ανησυχίες, τα προβλήματα και θα δίνει προοπτική στους σπουδαστές για να παλέψουν. Πήραμε υπόψη πως η συγκεκριμένη εξέλιξη αντικειμενικά δημιουργεί προσδοκίες σε ένα μεγάλο κομμάτι των σπουδαστών στη λογική ότι “θα αναβαθμιστούμε”, “τα πτυχία μας θα είναι καλύτερα”.

Απέναντι στους εκβιασμούς της κυβέρνησης θέσαμε το δικό μας ερώτημα: Τι σπουδές έχουμε ανάγκη σήμερα; Τι θα διεκδικήσουμε; Κάναμε κριτήριο συζήτησης και διεκδίκησης τις δικές μας σύγχρονες ανάγκες για μόρφωση, δουλειά, ζωή. Είναι η μοναδική θέση που απαντά στα ψευτοδιλήμματα της κυβέρνησης «ή θα γίνετε πανεπιστήμιο με τους όρους μου ή θα μείνετε ΤΕΙ» που στόχο έχουν οι σπουδαστές να αποδεχτούν τη σημερινή πραγματικότητα. Αποκαλύψαμε:  Ότι τα οξυμένα προβλήματα που υπάρχουν στα ΤΕΙ όχι μόνο δεν λύνονται, αλλά διατηρούνται και

Από εκδήλωση του ΚΚΕ της ΚΝΕ στο ΤΕΙ Αθήνας με θέμα τη θέση του ΚΚΕ για τη δημιουργία του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής.

επεκτείνονται. Οι ελλείψεις σε προσωπικό, υποδομές, συγγράμματα, φοιτητική μέριμνα θεωρούνται από την κυβέρνηση δεδομένα. Οι όποιες “ενέσεις” χρηματοδότησης ανακοίνωσε η κυβέρνηση δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν την εκρηκτική κατάσταση, ενώ οι νέοι στόχοι για τα δημοσιονομικά πλεονάσματα κάνουν σαφές πως δεν πρόκειται να δώσουν δεκάρα τσακιστή για την παιδεία.  Ότι προχωρά ακόμα περισσότερο η κατηγοριοποίηση των πτυχίων, των τμημάτων και των αποφοίτων. Εκτός του ότι διαμορφώνονται ακόμα περισσότεροι τίτλοι σπουδών στο ίδιο αντικείμενο με διαβαθμίσεις (master, bachelor, παλιοί απόφοιτοι του ΤΕΙ) προωθούνται και οι διετείς σπουδές. Με το νομοσχέδιο υλοποιείται ο νόμος 4009/11 της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ-ΝΔ για 2ετή προγράμματα κατάρτισης, που θα παρέχουν ουσιαστικά τζάμπα εργατικό δυναμικό στις επιχειρήσεις μέσω πρακτικής άσκησης και μαθητείας.  Ότι τα κριτήρια των συγχωνεύσεων των τμημάτων στηρίζονται στην εξοικονόμηση πόρων και προσωπικού. Αυτό οδηγεί ακόμα και στην συγχώνευση άσχετων αντικειμένων μεταξύ τους. Αναδείξαμε ότι η αυτονομία ενός τμήματος δεν είναι απλά να “βρίσκεται στο μηχανογραφικό μόνο του”, αλλά σημαίνει τμήμα με καθηγητές, με βιβλία, με απαραίτητες υποδομές, με παρακολούθηση της εξέλιξης του επιστημονικού αντικειμένου και επιμόρφωση των αποφοίτων με ευθύνη του κράτους.

Ανοίξαμε μέτωπο με τους σχεδιασμούς του κεφαλαίου στην περιοχή Το νέο Πανεπιστήμιο σε σύνδεση με τα παραπάνω έρχεται να εξυπηρετήσει τους σχεδιασμούς του κεφαλαίου ειδικά για την περιοχή της Δυτικής Αττικής, όπου συγκεντρώνεται ειδικού τύπου επιχειρηματική δραστηριότητα, με εμβληματική την παρουσία της “Cosco” στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη και στο λιμάνι του Πειραιά, την οργάνωση της λεγόμενης Εφοδιαστικής Αλυσίδας (Logistics) στο Θριάσιο, τα σχέδια για επιχειρηματικά πάρκα στον Ασπρόπυργο και στη Μάνδρα. Θα προετοιμάζει δηλαδή το αυριανό επιστημονικό και εργατικό δυναμικό που θα δουλέψει χωρίς εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, χωρίς συλλογικές συμβάσεις, χωρίς δικαίωμα να απεργήσει απέναντι στην εργοδοτική ασυδοσία και εκμετάλλευση. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι η ίδρυσή του ανακοινώθηκε από την αναπτυξιακή φιέστα της κυβέρνησης στην Ελευσίνα, πάνω δηλαδή στα συντρίμμια των πλημμυρών της Δυτικής Αττικής. Δεν είναι τυχαία η σημασία που δίνεται από επιχειρηματικούς φορείς για τις διετείς σπουδές και την πρακτική άσκηση των σπουδαστών. Οργανώνουν

Οδηγητής ϐ Φλεβάρης 2018

ερωτήματα των σπουδαστών. Στον βαθμό που το σύνολο του δυναμικού μας αφομοιώνει την πρότασή μας και την προβάλλει ενιαία, αυτό αντανακλάται στη δράση, τον ενθουσιασμό και το πείσμα για να απευθυνθούμε σε εκατοντάδες, στην μαχητικότητα και την επιμονή για να επιδράσουμε με τη θέση μας. Η σταθερότητα σε μια τέτοια δουλειά αποτελεί μεγάλο στοίχημα που συλλογικά η οργάνωση έχει την αποστολή να την φέρνει συνεχώς εις πέρας και να μην καλλιεργείται εφησυχασμός και επανάπαυση. Η ίδια η εξέλιξη της κατάστασης απαιτεί προσαρμογές, ελιγμούς, να ξεσυνηθίσεις από αυτό που έκανες μέχρι χθες, να μελετάς συνεχώς την προπαγάνδα, να εκσυγχρονίζεις τα επιχειρήματά σου.

Η μάχη δεν έχει τελειώσει-τώρα όλοι στον αγώνα για τις σπουδές που έχουμε ανάγκη

τις νέες στρατιές εργαζομένων που θα παίρνουν τζάμπα στο όνομα της πρακτικής άσκησης. Η καλύτερη δυνατή γνώση του κλάδου και των ζητημάτων που αντιμετωπίζουν οι νέοι εργαζόμενοι είναι συζήτηση σημαντική που μπορεί να δημιουργήσει κριτήριο, σκέψη και πυγμή στον αγώνα των σπουδαστών, ιδιαίτερα στο βαθμό που συνδυάζεται από κοινή δράση και πρωτοβουλίες των αντίστοιχων σωματείων των εργαζομένων. Για παράδειγμα προβλημάτισε σπουδαστές η συζήτηση που ανοίξαμε για το ότι στον προϋπολογισμό του 2018 η κυβέρνηση δεν προβλέπει ούτε cent παραπάνω για αντιπλημμυρικά έργα και την ίδια στιγμή οι απόφοιτοι μηχανικοί ΠΔΑ ή πολιτικών δομικών έργων του ΤΕΙ Πειραιά και ΤΕΙ Αθήνας (όπως ονομάζονται σήμερα) έρχονται αντιμέτωποι με την ανεργία, με την κακοπληρωμένη δουλειά, καθώς και με την ανάγκη απόκτησης πιστοποιητικών επί πληρωμή για να μπορούν να εξασκούν το επάγγελμά τους.

ορίζει τι μπορείς να κάνεις, χωρίς να σου κατοχυρώνει την πρόσβαση στο επάγγελμα. Είναι οι ίδιες δυνάμεις άλλωστε που υπερασπίζονται το εργασιακό καθεστώς που μας περιμένει αύριο για το καλό της “ανταγωνιστικότητας της οικονομίας”. Οι δυνάμεις ΕΑΑΚ-ΑΡΕΝ-ΑΡΔΙΝ-ΣΣΠ, κάνοντας το χατίρι της κυβέρνησης όλο αυτό το διάστημα, απαντάνε στο ψευτοδίλημμά της με ένα “ΌΧΙ στο πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής, τα πτυχία να παραμείνουν με τη σημερινή τους αξία”. Είναι μία συντηρητική θέση που θυμίζει τη φράση “εμπρός για πίσω”. Υπερασπίζονται τη σημερινή άθλια κατάσταση που βιώνουν εκατοντάδες σπουδαστές των ΤΕΙ, τα σημερινά πτυχία που έχουν μετατραπεί σε κουρελόχαρτα.

Δυναμώνουμε την αντιπαράθεση με τις δυνάμεις που οδηγούν στον αφοπλισμό των σπουδαστών!

Τα συμπεράσματα που βγαίνουν από αυτή τη μάχη είναι πολλά. Ξεχωρίζουμε τα εξής: Οι δυνάμεις μας σε κάθε τμήμα (ακόμα εάν είναι και λίγες) εάν στηριχτούν κατάλληλα μπορούν να δημιουργήσουν κλίμα για την οργάνωση του αγώνα και εστίες δράσης με εκατοντάδες συμφοιτητές τους. Και αυτό γιατί ακριβώς δυναμική πέραν των άλλων, δίνει η ίδια η πρόταση μας, που απαντάει στις αγωνίες και τα

Κάνουμε στην άκρη τις δυνάμεις του συμβιβασμού, αλλάζουμε τους συσχετισμούς στους συλλόγους μας. Διοικήσεις, επιχειρηματικοί φορείς, καθηγητές-επιχειρηματίες κάνουν σημαντική προσπάθεια να στοιχίσουν σπουδαστές γύρω από την λογική “να γίνουμε πανεπιστήμιο και μετά βλέπουμε, δεν χρειάζεται να κινητοποιείστε”. Η διοίκηση του ΤΕΙ Αθήνας πέρασε ακόμα και σε εκβιασμούς, σε πανΤΕΙκή συνέλευση που η ίδια κάλεσε, απαίτησε να σταματήσουν οι κινητοποιήσεις των σπουδαστών γιατί θα χαθεί το εξάμηνο. Η ειρωνεία βέβαια είναι πως τα μαθήματα ξεκίνησαν τέλη Νοέμβρη όχι λόγω κινητοποιήσεων, αλλά λόγω της έλλειψης καθηγητών!! Στην ίδια ρότα ΠΑΣΠ-ΔΑΠ καλλιεργούν τον εφησυχασμό και την αναμονή μπροστά στη συγκεκριμένη εξέλιξη, και προκλητικά λένε ότι το θέμα είναι να “μην θιχτούν τα επαγγελματικά δικαιώματα”, την ίδια ώρα που συμφωνούν και προωθούν τις κατευθύνσεις της ΕΕ με βάση τις οποίες το πτυχίο δεν κατοχυρώνει επαγγελματικό δικαίωμα αλλά φτιάχνει το επαγγελματικό περίγραμμα. Δηλαδή το πτυχίο είναι ένα χαρτί που προσδι-

Οι δυνάμεις της ΚΝΕ μπορούν να οργανώσουν την πάλη των φοιτητών και σπουδαστών, να συμβάλουν στην αγωνιστική ανασυγκρότηση του φοιτητικού και σπουδαστικού κινήματος

Το νομοσχέδιο το προσεχές διάστημα θα πάει στη βουλή για συζήτηση και ψήφιση. Ο πολύμορφος αγώνας που αναπτύχθηκε το προηγούμενο διάστημα από τους συλλόγους των σπουδαστών, των μόνιμων καθηγητών και των εκτάκτων ενάντια στην έλλειψη καθηγητών και την υποχρηματοδότηση, ενάντια στις συγχωνεύσεις, ενάντια συνολικά στα προβλήματα που βιώνουμε καθημερινά πρέπει τώρα να κλιμακωθεί γιατί κλιμακώνεται η επίθεση της κυβέρνησης απέναντι στην εργατική τάξη, τον λαό και τα παιδιά του, προωθώντας τις απαιτήσεις του κεφαλαίου. Χρειάζεται να δυναμώσει η πάλη και η διεκδίκηση για τις σύγχρονες ανάγκες των σπουδαστών για μόρφωση, σπουδές, δουλειά, ζωή. Σε κάθε τμήμα, έτος, αμφιθέατρο να οργανώσουμε εστίες δράσης, συζήτησης και διεκδίκησης. Για να ανέβει η συμμετοχή στη γενική συνέλευση του συλλόγου, να αυξηθεί ο βαθμός οργάνωσης των φοιτητών. Δυναμώνουμε την προβολή της πρότασης του Κόμματος για την Ενιαία Ανώτατη και Τεχνικοεπαγγελματική Εκπαίδευση. Η πρόταση αυτή δεν είναι κάτι το ιδεατό. Πατάει στις ανάγκες και τις δυνατότητες του σήμερα, όπως αυτές καθορίζονται από την ανάπτυξη των μέσων παραγωγής, της επιστημονικής και τεχνολογικής γνώσης. Ταυτόχρονα είναι και η μοναδική που μπορεί να δώσει μεγαλύτερη δύναμη και προοπτική στους καθημερινούς μας αγώνες για τη βελτίωση των συνθηκών σπουδών! Αλέκος Μπουγάς Μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ, Γραμματέας του Περιφερειακού συμβουλίου ΤΕΙ Αττικής

Η 12η Πλατιά Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ το 1968

έτος συμπληρώνονται 50 χρόνια από την ιστορική 12η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ το 1968. Πολλά έχουν γραφτεί όλα αυτά τα χρόνια, αλλά και πρόσφατα από τον αστικό τύπο παρουσιάζοντας τη 12η Ολομέλεια ως μια «διχοτόμηση του κομμουνιστικού κινήματος στην Ελλάδα», ως μια σύγκρουση ανάμεσα στην “ανανέωση” και τον “δογματισμό”.

Ποια είναι όμως η πραγματικότητα; Η 12η Πλατιά Ολομέλεια της ΚΕ, στην οποία συμμετείχαν τα μέλη (τακτικά και αναπληρωματικά) της ΚΕ που δεν ήταν στις εξορίες και φυλακές καθώς και ορισμένα ακόμη στελέχη, συνήλθε στη Βουδαπέστη στις 5-15 Φλεβάρη 1968. Δέκα μήνες πριν από τη 12η Ολομέλεια εγκαθιδρύθηκε στην Ελλάδα η στρατιωτική δικτατορία της 21ης Απριλίου 1967, με αποτέλεσμα χιλιάδες στελέχη και μέλη του ΚΚΕ να συλληφθούν και να εξοριστούν. Σε αυτήν την συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ κορυφώθηκε η εσωκομματική ιδεολογική και πολιτική διαπάλη που είχε αναπτυχθεί τα προηγούμενα χρόνια και αφορούσε στην ουσία της την ύπαρξη ή όχι του ΚΚΕ. Στη 12η Πλατιά Ολομέλεια της ΚΕ το 1968 δεν αντιπαρατέθηκε η «ανανέωση» με τον «δογματισμό» αλλά η πλειοψηφία της ΚΕ και των στελεχών, που υπερασπιζόταν την ανάγκη να υπάρχει το ΚΚΕ, με τις αρχές οργάνωσης και λειτουργίας ενός επαναστατικού εργατικού κόμματος νέου τύπου, με την φραξιονιστική-οπορτουνιστική ομάδα που επιδίωκε τη διάλυσή του. Οι αποφάσεις που τελικά πήρε η 12η Ολομέλεια για το συγκεκριμένο θέμα επιβεβαιώνουν τη διαχρονική ιστορική ανάγκη να υπάρχει το ΚΚΕ μέσα σε οποιεσδήποτε συνθήκες, ως πραγματικό και όχι κατ’ όνομα Κομμουνιστικό Κόμμα, με γερές κομματικές οργανώσεις παντού, με δεσμούς με την εργατική τάξη και τον λαό, και με ικανότητα να καθοδηγεί την πάλη τους για την ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος.

Πώς φτάσαμε ως εκεί; Μετά την ήττα του ΔΣΕ στα τέλη του 1949, διαμορφώνονται νέες συνθήκες για το ΚΚΕ και το εργατικόλαϊκό κίνημα στην Ελλάδα. Το αστικό κράτος εντείνει τον αντικομουνισμό στο έπακρο. Το ΚΚΕ, που χαρακτηρίζονταν «κόμμα προδοτικό» και «κόμμα πρακτόρων», βρίσκεται στην παρανομία. Χιλιάδες μέλη και στελέχη του βρίσκονται στην εξορία, στις φυλακές, αντιμέτωπα με δίκες, εκτελέσεις και βασανιστήρια ενώ χιλιάδες είναι και εκείνοι που όντας μαχητές του ΔΣΕ βρίσκονται στην πολιτική προσφυγιά.

Το πρώτο φύλλο του παράνομου «Ριζοσπάστη» την 1η Μάρτη του 1968, με την ανακοίνωση του προεδρείου της 12ης Ολομέλειας.

Στα χρόνια μέχρι τη 12η Ολομέλεια προχωρά και ολοκληρώνεται η ανασυγκρότηση του αστικού κράτους, με τη βοήθεια που προέβλεπε το Δόγμα Τρούμαν και το Σχέδιο Μάρσαλ, και πραγματοποιείται μια σημαντική ανάπτυξη της ελληνική καπιταλιστικής οικονομίας. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα η αστική τάξη της Ελλάδας να μπορεί να χρησιμοποιήσει και το καρότο πέρα από το μαστίγιο για να διαμορφώσει τις συμμαχίες της με την εργατική τάξη και τον λαό. Ενδεικτική είναι η σχετική άνοδος του βιοτικού επιπέδου για ευρύτερα τμήματα του λαού, κατά τις δεκαετίες 1950-1960. Την ίδια στιγμή σε διεθνές επίπεδο βάθαινε η κρίση στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα, με καθοριστικά στοιχεία σε αυτό τις αποφάσεις του 20ού Συνεδρίου του ΚΚΣΕ (1956) που αποτέλεσαν σημείο οπορτουνιστικής στροφής και τη διαμόρφωση του ευρωκομμουνισμού. Σε όλη αυτή την περίοδο γίνεται προσπάθεια από το ΚΚΕ, να εκτιμηθούν οι παράγοντες που οδήγησαν στην ήττα του ΔΣΕ αλλά και το πώς θα πρέπει να διαμορφωθεί η δράση και λειτουργία του. Είναι μια δύσκολη προσπάθεια γιατί εξελίσσεται στις δύσκολες συνθήκες της εποχής και κάτω από την πίεση για εγκατάλειψη

των επαναστατικών χαρακτηριστικών του ΚΚΕ, τόσο από φίλους και συνεργαζόμενους με το Κόμμα, όσο και από μερίδα στελεχών και μελών του. Η διαπάλη που αναπτύσσεται κορυφώνεται το 19551956 και εκφράστηκε με την 6η Ολομέλεια, που συγκλήθηκε στις 11 έως 12 Μαρτίου 1956 με την άμεση ευθύνη έξι Κομμουνιστικών Κομμάτων (Σοβιετικής Ενωσης, Ρουμανίας, Βουλγαρίας, Πολωνίας, Τσεχοσλοβακίας, Ουγγαρίας). Έναν περίπου μήνα πριν, είχε διεξαχθεί το 20ό Συνέδριο του ΚΚΣΕ (14 εώς 25 Φεβρουαρίου 1956). Η 6η Ολομέλεια, στην οποία καθαιρέθηκε η ηγεσία του ΚΚΕ και η 7η Ολομέλεια (18 έως 24 Φεβρουαρίου 1957), που διέγραψε τον Νίκο Ζαχαριάδη από μέλος του Κόμματος, ευθυγράμμισαν την πολιτική του ΚΚΕ με τη δεξιά οπορτουνιστική στροφή του 20ού Συνεδρίου του ΚΚΣΕ. Σε αυτές τις Ολομέλειες αποκαταστάθηκαν στην καθοδήγηση του ΚΚΕ στελέχη του που είχαν καθαιρεθεί ή και διαγραφεί τα προηγούμενα χρόνια. Στη συνέχεια η 8η Ολομέλεια της ΚΕ το 1958 πήρε την εξής απόφαση, που αποτέλεσε θεμελιακό λάθος δεξιού οπορτουνιστικού χαρακτήρα: «Όλοι οι κομμουνιστές και οι συμπαθούντες πρέπει να

Οδηγητής ϐ Φλεβάρης 2018

Εφημερίδα “Αδούλωτη Αθήνα”, παράνομη έκδοση της ΚΟΑ, υπέρ της 12ης Ολομέλειας της ΚΕ (1968).

μπούνε στην ΕΔΑ για να δουλέψουν μέσα στις γραμμές της, για να τη μετατρέψουν σε μαζικό κόμμα, ικανό να οργανώσει τις δυνάμεις και να καθοδηγήσει τον αγώνα της εργατικής τάξης, της αγροτιάς και των άλλων εργαζομένων στρωμάτων. Δεν πρέπει να επιδιώξουνε να οργανωθούνε οι κομμουνιστές ιδιαίτερα μέσα στην ΕΔΑ(...)». Με την παραπάνω απόφαση ακυρωνόταν κάθε στοιχείο αυτοτελούς ύπαρξης και δράσης του ΚΚΕ. Επισφραγιζόταν η πλήρης υποκατάστασή του από την ΕΔΑ, ένα μη Κομμουνιστικό Κόμμα. Στα χρόνια που ακολούθησαν τα μέλη και τα στελέχη του ΚΚΕ πρωτοστάτησαν στην οργάνωση της πάλης της εργατικής τάξης και του λαού, δίνοντας ηρωική μάχη κόντρα στις συνθήκες παρανομίας και διώξεων που αντικειμενικά δυσχέραιναν τη δράση τους. Παρόλα αυτά παρέμενε και γινόταν όλο και πιο έντονο το ζήτημα της οργανωμένης παρουσίας του ΚΚΕ, της συγκρότησης δηλαδή Κομματικών Οργανώσεων και της πάλης για τη νομιμοποίησή του. Μέχρι τη 12η Ολομέλεια μια σειρά Ολομέλειες της ΚΕ προσπάθησαν με αντιφάσεις να δώσουν απάντηση σε αυτά τα ζητήματα με πιο καθοριστική ίσως την 11η Ολομέλεια του 1967: «Η Ολομέλεια θεωρεί ότι άμεσο και πρωταρχικό καθήκον του Κόμματός μας είναι η αυτοτελής οργάνωση των κομμουνιστών σε οργανώσεις του ΚΚΕ πάνω στις αρχές της συνωμοτικότητας, της επαγρύπνησης και της αυστηρής αποκέντρωσης. Όλοι οι κομμουνιστές πρέπει να οργανωθούν στις παράνομες οργανώσεις του. Ζωτική ανάγκη για το κόμμα είναι η στρατολογία νέων μελών, ιδιαίτερα από τη νεολαία». Το πιο σημαντικό όμως που έπρεπε να λυθεί, για να προχωρήσουν τα παραπάνω, ήταν και ο οργανωτικός διαχωρισμός με τις οπορτουνιστικές απόψεις που ήθε-

λαν τη διάλυση του ΚΚΕ και πλέον είχαν διαμορφωθεί σε φραξιονιστική δύναμη υπονόμευσης του ΚΚΕ. Αμέσως μετά τη 12η Ολομέλεια τα στελέχη που αποχώρησαν κατέλαβαν το ραδιοφωνικό σταθμό «η Φωνή της Αλήθειας» στο Βουκουρέστι και μετέδωσαν το μήνυμά τους. Στη συνέχεια έκλεψαν μεγάλο μέρος του Αρχείου του ΚΚΕ. Και ενώ μέχρι τότε υποβάθμιζαν έως και εξαφάνιζαν το ΚΚΕ υπέρ της ΕΔΑ, μετά τη 12η Ολομέλεια εγκατέλειψαν την ΕΔΑ και ίδρυσαν το «ΚΚΕ εσωτερικού», δίνοντας ταυτόχρονα στο ΚΚΕ την προβοκατόρικη ονομασία «ΚΚΕ εξωτερικού». Όσα υποστήριζε η αστική προπαγάνδα επί δεκαετίες, ότι δηλαδή το ΚΚΕ πρακτόρευε «τα συμφέροντα της Μόσχας», βρήκαν τότε κάλυψη με κομμουνιστική φρασεολογία και προέλευση.

δε ζούσαν την οργανωμένη κομματική ζωή (συλλογικότητα, κριτική και αυτοκριτική, συνειδητή πειθαρχία, επαγρύπνηση, περιφρούρηση της επαναστατικής δουλειάς, αντιμετώπιση της ομαδοποίησης στο Κόμμα, σημασίας ανάδειξης κατά κύριο λόγο εργατικών στελεχών κ.ά.). Η ανακοπή αυτής της πορείας συνδέεται και με την ιστορική απόφαση του Πολιτικού Γραφείου, λίγους μήνες μετά τη 12η Ολομέλεια (Αύγουστος 1968), να δημιουργηθεί η ΚΝΕ. Είχαν προηγηθεί η έκδοση του πρώτου φύλλου του παράνομου «Ριζοσπάστη» τον Μάρτιο του 1968, η ανασυγκρότηση του καθοδηγητικού οργάνου της Κομματικής Οργάνωσης Αθήνας (ΚΟΑ) και η τοποθέτηση της παράνομης εφημερίδας «Αδούλωτη Αθήνα» υπέρ των αποφάσεων της 12ης Ολομέλειας. Με τη 12η Ολομέλεια συντάχθηκε και η πλειοψηφία των πολιτικών κρατουμένων στις εξορίες και τις φυλακές. Με τη 12η Ολομέλεια και με τη δημιουργία της ΚΝΕ το ΚΚΕ μπήκε σε μια νέα φάση της σκληρής πορείας του από καλύτερες θέσεις. Οι αποφάσεις της 12ης Ολομέλειας έγιναν όπλο των κομμουνιστών στην ιδεολογικοπολιτική διαπάλη και στην οργανωτική ενίσχυση του ΚΚΕ, τόσο από το 1968 όσο και μετά το 1974, οπότε η κατάκτηση της νομιμοποίησης του Κόμματος αύξησε κατά πολύ τις δυνατότητες δράσης του στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, στη νεολαία. Η μελέτη σήμερα της ιστορίας του ΚΚΕ και κρίσιμων στιγμών της, όπως η 12η Πλατιά Ολομέλεια της ΚΕ το 1968, είναι καθοριστική για την αφομοίωση των συμπερασμάτων εκείνων που είναι καθοριστικά για το δυνάμωμα της πάλης για την ανατροπή της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, της πάλης για την νέα σοσιαλιστικήκομμουνιστική κοινωνία.

ꠃ갃븃萃 쐃

쀃넃섃넃쀃넃봃줃

Η σημασία της 12ης Ολομέλειας του 1968 Η 12η Ολομέλεια, παρά τις αντιφάσεις της, άφησε παρακαταθήκη ισχυρά κομμουνιστικά αντανακλαστικά πολύ χρήσιμα στις δεκαετίες που ακολούθησαν. Θα ήταν διαφορετική η πορεία του ΚΚΕ αν δεν είχε επέλθει η οριστική ρήξη στη 12η Ολομέλεια ή αν είχε κυριαρχήσει στο Κόμμα η αναθεωρητική ομάδα, που διαμορφώθηκε στο καθοδηγητικό όργανο του ΚΚΕ. Η 12η Ολομέλεια ανέκοψε τη φθίνουσα οργανωτική πορεία του ΚΚΕ. Εξαιτίας της ανυπαρξίας κομματικών οργανώσεων είχε δημιουργηθεί σοβαρό πρόβλημα ανάδειξης νέων κομματικών στελεχών, γενικότερα πρόβλημα ανανέωσης των γραμμών του ΚΚΕ, ενώ είχαν αδυνατίσει οι δεσμοί του με την εργατική τάξη. Ταυτόχρονα, είχαν εξασθενήσει οι κομματικές αρετές, αφού οι κομμουνιστές

Δες επίσης και τον Β' Τόμο του Δοκιμίου Ιστορίας του ΚΚΕ που αφορά την περίοδο 1949-1968

Τα πρακτικά της 12ης Ευρείας Ολομέλειας της ΚΕ του ΚΚΕ έχουν εκδοθεί και κυκλοφορούν από την Σύγχρονη Εποχή.

170 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟΥ ΜΑΝΙΦΕΣΤΟΥ

Ένα μικρό βιβλίο που έβαλε τις βάσεις του αγώνα για τον μεγαλύτερο σκοπό: την επαναστατική ανατροπή του καπιταλισμού!

υτές τις μέρες συμπληρώνονται 170 χρόνια από την έκδοση του Κομμουνιστικού Μανιφέστου. Αποτελεί μέχρι και σήμερα το βιβλίο με το οποίο θα ξεκινήσει ένας νέος άνθρωπος να κάνει τα πρώτα του βήματα στον αγώνα. Αποτελεί το βιβλίο όπου θα διαβάσει κάποιος τα πιο βασικά και θεμελιακά συμπεράσματα που οδηγούν μέχρι και σήμερα τον αγώνα όλων των καταπιεσμένων αυτού του κόσμου. Το Μανιφέστο παραμένει επίκαιρο και ζωντανό, γιατί επίκαιρος είναι ο στόχος του. Γιατί οι καταπιεσμένοι σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη έχουν μπροστά τους τον ίδιο εχθρό που οι Μαρξ και Ένγκλες περιέγραψαν

στο Μανιφέστο: την αστική τάξη, το κράτος και τα κόμματά της. Αυτό το σύστημα, τον καπιταλισμό, χρειάζεται να ανατρέψουν οι λαοί όλου του κόσμου ώστε να μπορέσουν πραγματικά να αξιοποιήσουν τις σύγχρονες δυνατότητες που υπάρχουν για ένα πολύ ανώτερο επίπεδο ζωής από το σημερινό. Βεβαίως έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι της εξέλιξης του καπιταλισμού από τότε που γράφτηκε το Κομμουνιστικό Μανιφέστο. Έχουμε περάσει πλέον στο στάδιο του ιμπεριαλισμού, του καπιταλισμού που σαπίζει όπως τον χαρακτηρίζει ο Λένιν.

Σε ποιες συνθήκες γράφτηκε το Κομμουνιστικό Μανιφέστο; Το 1847 η “Ένωση Κομμουνιστών”, που αποτελούσε οργάνωση Γερμανών εργατών και διανοουμένων, επηρεασμένων από τις σοσιαλιστικές ιδέες της εποχής, ανέθεσε στους Μαρξ και Ένγκελς να συντάξουν το Μανιφέστο. Πρόκειται για μια περίοδο οπότε στον Ευρωπαϊκό χώρο συντελούνταν ακόμη οι επαναστάσεις της αστικής τάξης, των καπιταλιστών, απέναντι στους παλιούς κυρίαρχους, τους φεουδάρχες και βασιλιάδες. Η αστική τάξη ήταν προοδευτική ακόμα. Ο καπιταλισμός, ο νέος τρόπος με τον οποίο οργανωνόταν η παραγωγή, έδωσε ώθηση στην ανάπτυξη της κοινωνίας, της επιστήμης, της τεχνολογίας. Ανέπτυξε παραπάνω τον άνθρωπο, του έδωσε περισσότερα εφόδια για να μπορεί να οργανώνει και να εξελίσσει την παραγωγή, να γνωρίζει τον κόσμο, να αντιλαμβάνεται το πώς αυτός κινείται. Αυτά είχαν σαν αποτέλεσμα την αύξηση και συγκέντρωση της παραγωγής: ο ατομικός παραγωγός αντικαταστάθηκε από την βιομηχανία, τα επιστημονικά επιτεύγματα ενσωματώθηκαν στην παραγωγή, αναπτύχθηκαν καινούργιοι παραγωγικοί κλάδοι. Η αστική τάξη, εκείνη την περίοδο, παρουσιαζόταν ως εκπρόσωπος των συμφερόντων όλης της κοινωνίας, και της εργατικής τάξης μαζί. Βέβαια, γρήγορα αποδείχτηκε ότι η νίκη της αστικής τάξης δεν σήμαινε δικαιώματα για το προλεταριάτο. Έτσι, το νεαρό προλεταριάτο άρχισε να μάχεται, να κάνει αγώνες που αρχικά στρέφονταν απέναντι σε μεμονωμένους καπιταλιστές και με τρόπους που δεν χτύπαγαν συνολικά το σύστημα: καταστροφή μηχανημάτων (τις αντιλαμβάνονταν ως αιτία της ανεργίας), καταστροφή εργοστασίων και εμπορευμάτων.

Η μόνη αλλαγή που έκαναν οι Μαρξ-Ένγκελς στο Κομμουνιστικό Μανιφέστο ήταν αμέσως μετά την Παρισινή Κομμούνα (1871), από την οποία διδάχθηκαν και ενσωμάτωσαν την πείρα και τις ανεπάρκειές της σε επόμενη έκδοση του έργου.

Παράλληλα με αυτές τις πρώτες μάχες που έδινε το προλεταριάτο, γίνονταν και ορισμένες σημαντικές, έστω ανολοκλήρωτες και ουτοπικές, θεωρητικές διακηρύξεις για μια νέα κοινωνία ανώτερη από την καπιταλιστική, που αν και προοδευτική σε εκείνη την εποχή, είχε όρια στο τι μπορούσε να προσφέρει στην καταπιεζόμενη τάξη. Τον 16ο, τον 17ο και κυρίως τον 18ο αιώνα, άρχισαν να εμφανίζονται ορισμένες κομμουνιστικές θεωρίες, οι οποίες βέβαια είχαν ανεπάρκειες, δεν ήταν επιστημο-

νικά τεκμηριωμένες. Βασική αδυναμία αυτών των θεωριών, που σημαντικότεροι εκπρόσωποί τους ήταν ο Σαιν-Σιμόν, ο Φουριέ και ο Όουεν, ήταν ότι μιλούσαν για κοινωνίες δίκαιες, όπου όλες οι τάξεις θα ζουν καλύτερα, χωρίς εκμετάλλευση. Κάτι το οποίο πρακτικά είναι ουτοπία. Παρόλο τον ανεδαφικό τους χαρακτήρα οι παραπάνω σκέψεις συνέβαλαν σημαντικά στην αφύπνιση του προλεταριάτου αλλά και στην ίδια τη θεωρητική σκέψη των Μαρξ-Ένγκλες.

Οδηγητής ϐ Φλεβάρης 2018

ανεξαρτήτως χρώματος, φυλής, θρησκείας, βρίσκονται στην ίδια πλευρά. Έχουν τον ίδιο εχθρό και το ίδιο ταξικό συμφέρον! Ο προλεταριακός διεθνισμός αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο της μαρξιστικής κοσμοθεωρίας.

Επίλογος Τα λόγια των Μαρξ-Ένγκελς στην τελευταία παράγραφο του Μανιφέστου, συμπυκνώνουν όλα τα παραπάνω με τον πιο απλό και κατανοητό τρόπο: «Οι κομμουνιστές θεωρούν ανάξιο να κρύβουν τις απόψεις και τις προθέσεις τους. Δηλώνουν ανοιχτά ότι οι σκοποί τους μπορούν να πραγματοποιηθούν μονάχα με τη βίαιη ανατροπή όλου του σημερινού κοινωνικού καθεστώτος. Ας τρέμουν οι κυρίαρχες τάξεις μπροστά σε μια κομμουνιστική επανάσταση. Οι προλετάριοι δεν έχουν να χάσουν σε αυτήν τίποτε άλλο, πέρα από τις αλυσίδες τους. Έχουν να κερδίσουν έναν κόσμο ολόκληρο!»4 ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΟΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΧΩΡΩΝ ΕΝΩΘΕΙΤΕ! Παραπομπές

Τι “νέο” έφερε το Κομμουνιστικό Μανιφέστο Η συγγραφή του Κομμουνιστικού Μανιφέστου αποτελεί ορόσημο για το εργατικό κίνημα και την ωρίμανσή του, καθώς είναι το πρώτο κείμενο όπου διατυπώνεται ολοκληρωμένα ο σκοπός της πάλης της εργατικής τάξης, σε διάκριση με τους σκοπούς και στόχους της αστικής τάξης. Ο σκοπός αυτός προσδιορίζεται ως η οικοδόμηση του σοσιαλισμού - κομμουνισμού. Οι Μαρξ και Ένγκελς για να μπορέσουν να φτάσουν στην εξαγωγή τόσο σημαντικών συμπερασμάτων μελέτησαν όσα η ανθρώπινη σκέψη είχε δημιουργήσει μέχρι τότε, ακόμη και αν προέρχονταν από διαφορετικά φιλοσοφικά ρεύματα σε σχέση με αυτά τα οποία πρέσβευαν οι ίδιοι. Διδάσκονταν από την εργατική τάξη. Στην εργατική τάξη, στους όρους ζωής της, είδαν τον φορέα της νέας κοινωνίας που θα αλλάξει τον κόσμο. Ταυτόχρονα με αυτά, διατύπωναν ότι οι μέχρι τώρα φιλόσοφοι εξηγούσαν τον κόσμο, ενώ το ζήτημα ήταν πώς αυτός θα αλλάξει. Στο Μανιφέστο διατυπώνονται περιληπτικά η αντικειμενικότητα της ταξικής πάλης σε κάθε κοινωνία, το πώς γίνεται το πέρασμα από την μια κοινωνία στην άλλη. «Η ιστορία όλων των ως τώρα κοινωνιών είναι η ιστορία ταξικών αγώνων. Ελεύθερος και δούλος, πατρίκιος και πληβείος, μάστορας και κάλφας, με μια λέξη, καταπιεστής και καταπιεζόμενος, βρίσκονταν σε ακατάπαυστη αντίθεση μεταξύ τους, έκαναν αδιάκοπο αγώνα, πότε καλυμμένο, πότε ανοιχτό, έναν αγώνα που τελείωνε κάθε φορά με έναν επαναστατικό μετασχηματισμό ολόκληρης της κοινωνίας ή με την από κοινού καταστροφή των τάξεων που αγωνίζονταν.»1 Ωστόσο, όπως αναφέρει ο ίδιος ο Κ. Μαρξ σε γράμμα του στον Βαϊντεμάγιερ: «Όσο για μένα, δεν μου ανήκει η τιμή ούτε ότι εγώ ανακάλυψα την ύπαρξη των τάξεων στη σύγχρονη κοινωνία, ούτε ότι ανακάλυψα την πάλη ανάμεσά τους…

Ό,τι καινούργιο έκανα εγώ ήταν ν’ αποδείξω: 1) Ότι η ύπαρξη των τάξεων συνδέεται απλώς με ορισμένες ιστορικές φάσεις ανάπτυξης της παραγωγής. 2) Ότι η ταξική πάλη οδηγεί αναγκαστικά στη δικτατορία του προλεταριάτου. 3) Ότι η ίδια αυτή η δικτατορία του προλεταριάτου αποτελεί μονάχα το πέρασμα στην κατάργηση όλων των τάξεων και σε μιαν αταξική κοινωνία…»2 Οι Μαρξ και Ένγκελς παρουσιάζοντας με σύντομο τρόπο την λειτουργία και εξέλιξη του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, καταλήγουν ότι ο μόνος τρόπος για την απελευθέρωση του προλεταριάτου είναι η επαναστατική ανατροπή της καπιταλιστικής κοινωνίας! Καθοριστική σε αυτό ήταν και η πείρα από την Παρισινή Κομμούνα το 1871, όπου με περίτρανο τρόπο φάνηκε ότι οι επαναστάτες δεν μπορούν να περιμένουν τίποτε από τους θεσμούς και τους μηχανισμούς της σαπισμένης κοινωνίας. Άλλωστε η μόνη αλλαγή που έκαναν οι ίδιοι στο Κομμουνιστικό Μανιφέστο ήταν αμέσως μετά την εξέγερση των κομμουνάρων, από τους οποίους διδάχθηκαν και ενσωμάτωσαν αυτήν την πείρα, αλλά και τις ανεπάρκειες σε επόμενη έκδοση του Μανιφέστου. Σπουδαιότατη διαπίστωση αποτελεί η αναγνώριση των Κομμουνιστών ως του πρωτοπόρου κομματιού της εργατικής τάξης. Του κομματιού που έχει καταλάβει πως η οργάνωση τού δίνει δύναμη για να φέρει σε πέρας την αποστολή του, του κομματιού που είναι αποφασισμένο να “σπείρει” μέχρι τέλους τις επαναστατικές ιδέες. Αναφέρει το Μανιφέστο ότι οι «Κομμουνιστές δεν έχουν συμφέροντα που ξεχωρίζουν από τα συμφέροντα του προλεταριάτου στο σύνολό του (…) διαφέρουν (…) στο ότι από τη μια μεριά, στους διάφορους εθνικούς αγώνες των προλετάριων τονίζουν και προβάλλουν τα συμφέροντα που είναι κοινά σε όλο το προλεταριάτο και ανεξάρτητα από την εθνότητα»3. Η παραπάνω σκέψη φωτίζει, τέλος, και μια ακόμη πολύ σπουδαία πλευρά που διατυπώνεται στο Μανιφέστο. Ότι δηλαδή οι καταπιεσμένοι όλου του κόσμου,

1. Κ. Μαρξ – Φ. Ένγκελς, “Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος”, σελ.25, εκδ. Σύγχρονη Εποχή. 2. Κ. Μαρξ – Φ. Ένγκελς, “Διαλεχτά έργα”, τ. 2, σελ. 530. 3. Κ. Μαρξ – Φ. Ένγκελς, “Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος”, σελ.41 , εκδ. Σύγχρονη Εποχή. 4. Κ. Μαρξ – Φ. Ένγκελς, “Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος”, σελ.69 , εκδ. Σύγχρονη Εποχή.

ꠃ갃븃萃 쐃

쀃넃섃넃쀃넃봃줃

Το Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος έχει εκδοθεί και κυκλοφορεί από την Σύγχρονη Εποχή.

ΣΕΡΓΚΕΪ ΑΪΖΕΝΣΤΑΪΝ

Ο σκηνοθέτης που άλλαξε τα δεδομένα στην κινηματογραφική τέχνη

τις 11 Φλεβάρη συμπληρώνονται 70 χρόνια από το θάνατο του μεγάλου Σοβιετικού σκηνοθέτη και θεωρητικού του κινηματογράφου Σεργκέι Αϊζενστάιν. Ο Αϊζενστάιν είναι ο σημαντικότερος εκπρόσωπος μιας γενιάς εμπνευσμένων πρωτοπόρων κινηματογραφιστών που αναδείχτηκε με την Οκτωβριανή Επανάσταση. H πρωτότυπη εργασία, η εφευρετικότητα και οι πειραματισμοί του Αϊζενστάιν και άλλων

σκηνοθετών της εποχής συντέλεσαν καθοριστικά στο να εξελιχθεί ο κινηματογράφος από απλή καταγραφή σκηνών και εικόνων, στη νεότερη από τις Τέχνες, την ονομαζόμενη “έβδομη τέχνη”. Οι “πέντε μέθοδοι του μοντάζ” που εισήγαγε, καθορίζουν την παραγωγή ταινιών μέχρι σήμερα, ενώ ταινίες του, όπως το “Θωρηκτό Ποτέμκιν” συγκαταλέγονται ανάμεσα στις καλύτερες στην ιστορία του κινηματογράφου.

Η πιο σημαντική απ’ όλες τις τέχνες

ιλώντας για τον Αϊζενστάιν είναι αδύνατον να μην αναφερθεί κανείς στην ορμή της νικηφόρας Οκτωβριανής Επανάστασης, που με την καθοδήγηση του Κομμουνιστικού Κόμματος ενέπνευσε μια νέα τέχνη στους καλλιτέχνες - δημιουργούς σε όλο τον κόσμο, την τέχνη για τον εργαζόμενο λαό και τη νέα κοινωνία, που θα καταργήσει την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Ο σοβιετικός κινηματογράφος “γεννήθηκε” στις 27 Αυγούστου 1919, τη μέρα που ο Λένιν υπέγραψε το ιστορικό διάταγμα για την εθνικοποίηση του παλιού τσαρικού κινηματογράφου. Στη Μόσχα ιδρύεται η πρώτη κρατική σχολή κινηματογράφου στον κόσμο. Η νεαρή σοβιετική εξουσία αποδίδει στον κινηματογράφο το χαρακτηρισμό “η πιο σημαντική απ’ όλες τις τέχνες”, καθώς θεωρήθηκε ως ένα ζωτικό εργαλείο της Επανάστασης στον αγώνα για τη διαπαιδαγώγηση

του νέου ανθρώπου, κάτι που είχε τονίσει και ο ίδιος ο Λένιν. «Ο νέος κινηματογράφος δε συνέχισε μια παράδοση, αλλά έφερε μια καινούργια καλλιτεχνική προσέγγιση, μια έντονη εμπάθεια σε ό,τι ήταν μπαγιάτικο και απορριπτέο, μια ασυμφιλίωτη εχθρότητα σε σκύβαλα και εντυπωσιασμούς, μια σταθερή αποφασιστικότητα να κρατηθούν έξω από το σινεμά οι παλιές και τετριμμένες πρακτικές, καθ’ ολοκληρία ασύμβατες με την έκφραση της καινούργιας σκέψης, των καινούργιων ιδεών, των καινούργιων συναισθημάτων και καινούργιων λέξεων της νέας εποχής» (Σεργκέι Αϊζενστάιν). Οι καινοτομίες που εμφανίζονται εκείνη την περίοδο στον κινηματογράφο, όπως η εισαγωγή του μοντάζ, το επικό στιλ, η χρησιμοποίηση σκηνών όπου πρωταγωνιστεί μαζικά ο εξεγερμένος λαός και άλλα επιτεύγματα που ακόμα και

σήμερα θεωρούνται πρωτοποριακά, δεν ήταν εγκεφαλικά δημιουργήματα των σκηνοθετών. Ήταν το αποτέλεσμα μιας πυρετώδους προσπάθειας των συνεπαρμένων από τη Σοσιαλιστική Επανάσταση πρωτοπόρων Σοβιετικών κινηματογραφιστών να εκφράσουν το καινούργιο που σάρωνε τα πάντα στο πέρασμά του διαπερνώντας όλους τους τομείς της δράσης, όλες τις κοινωνικές σχέσεις. Ταυτόχρονα, για πρώτη φορά οι καλλιτέχνες απευθύνονταν σε ένα τεράστιο κοινό, που προσπαθούσε να χορτάσει μια δίψα αιώνων για Τέχνη και Πολιτισμό. Για πρώτη φορά στην ιστορία η μεγάλη μάζα του εργαζόμενου λαού, μπορούσε να έρθει σε επαφή με το έργο των καλλιτεχνών, από το οποίο ήταν αποκλεισμένη για αιώνες. Σε αυτή την εποχή ζει ο Σεργκέι Αϊζενστάιν, ο σκηνοθέτης που άλλαξε τα δεδομένα στην κινηματογραφική τέχνη, ο σκηνοθέτης που έφερε με ανυπέρβλητο τρόπο, σε πρώτο πλάνο, την πάλη των λαϊκών μαζών.

Ποιος ήταν ο Αϊζενστάιν

Σεργκέι Μιχαήλοβιτς Αϊζενστάιν γεννήθηκε στη Ρίγα στις 22 Γενάρη 1898. Το 1915 ξεκίνησε σπουδές μηχανικού στην Πετρούπολη. Παράλληλα, ασχολείται με τη ζωγραφική.Την άνοιξη του 1918 κατατάσσεται εθελοντής στον Κόκκινο Στρατό, ενώ ασχολείται και με το θέατρο. Το 1924 γύρισε την πρώτη του ταινία την “Απεργία”, ένα χρονικό σε αφηγηματική μορφή, που κάνει τεράστια εντύπωση. Είναι το πρώτο επαναστατικό φιλμ του Σοβιετικού κράτους και εγκαινιάζει την κλασική περίοδο του βωβού Σοβιετικού κινηματογράφου. Ένα χρόνο αργότερα, η σοβιετική κυβέρνηση του αναθέτει τη δημιουργία ενός κινηματογραφικού έργου για την επέτειο των 20 χρόνων από την επανάσταση του 1905. Το σενάριο επικεντρώνεται στην εξέγερση των ναυτών στο “Θωρηκτό Ποτέμκιν”. Η ταινία γυρίστηκε μέσα σε λίγες εβδομάδες στην Οδησσό, με μερικούς ηθοποιούς, τον πληθυσμό της πόλης και ναύτες του Κόκκινου Στόλου. Μια ταινία που μέχρι σήμερα αποτελεί σταθμό στην ιστορία του κινηματογράφου. Ο Γάλλος ιστορικός του κινηματογράφου Ζορζ Σαντούλ σημειώνει: «Παντού έξω από την ΕΣΣΔ, η λογοκρισία απαγόρεψε το “Ποτέμ-

κιν”. Παντού οι θεατές συγκεντρώθηκαν κρυφά για να το χειροκροτήσουν...». Το 1927 η ΚΕ του Κομμουνιστικού Κόμματος αναθέτει στον Αϊζενστάιν τη δημιουργία μιας ταινίας για τη 10η επέτειο της Οχτωβριανής Επανάστασης. Με τον συν-σεναριογράφο Γκριγκόρι Αλεξαντρόφ βασίζονται σε προσωπικές μαρτυρίες, σε συνεντεύξεις, σε φωτογραφίες και στο βιβλίο “Δέκα ημέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο” του Τζον Ριντ και συνθέτουν ένα λεπτομερέστατο σενάριο με τίτλο “Οκτώβρης”, που κάλυπτε το μεγαλύτερο μέρος της Επανάστασης. Τελικά, ο Αϊζενστάιν αποφασίζει να επικεντρωθεί σε κάποια αντιπροσωπευτικά γεγονότα της Επανάστασης που έλαβαν χώρα στο Λένινγκραντ, από το Φλεβάρη έως τον Οκτώβρη του 1917. Το 1929 ο Αϊζενστάιν γυρίζει την ταινία “Γενική Γραμμή” που ανταποκρίνεται στην ανάγκη κολεκτιβοποίησης της γης. Περιοδεύει σε Ευρώπη και Αμερική. Στο Μεξικό γυρίζει την ταινία “Κε βίβα Μέχικο”. Το 1938 γυρίζει την ταινία “Αλέξανδρος Νιέφσκι”, για την οποία τιμάται με το βραβείο Λένιν. Το 1944 ξεκινά τα γυρίσματα της ταινίας “Ιβάν ο Τρομερός”. Ο Αϊζενστάιν έφυγε από τη ζωή στις 11 Φλεβάρη 1948.

Πρωτοσέλιδο του “Ριζοσπάστη” στις 8 Γενάρη 1927, με κάλυψη του θέματος απαγόρευσης της προβολής της ταινίας “Θωρηκτό Ποτέμκιν” στην Ελλάδα.

ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΕΣ ΣΤΟΝ ΚΛΑΔΟ ΤΩΝ ΤΗΛΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝ

Χειρότεροι όροι δουλειάς και ζωής στο όνομα της… “ισονομίας”

κλάδος των τηλεπικοινωνιών χαρακτηρίζεται από μεγάλο ποσοστό μισθωτών γυναικών: εργαζόμενες φοιτήτριες και πρακτικάριες, νέες μητέρες, γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας που παλεύουν να συμπληρώσουν τα ένσημα για να βγουν στη σύνταξη. Στον κλάδο κυριαρχούν η μερική και ευέλικτη ελαστική απασχόληση, οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου ακόμα και μίας μέρας, η νυχτερινή εργασία, η τηλεργασία και τα ακανόνιστα ωράρια.

Στο όνομα της “ισονομίας” ξεχαρβαλώνουν τη ζωή των εργαζόμενων αντρών και γυναικών Ο κλάδος των τηλεπικοινωνιών είναι από τους πρώτους που στο όνομα της “ισονομίας” γενικεύτηκε η εργασιακή ζούγκλα για άνδρες και γυναίκες. Με τις ελαστικές σχέσεις εργασίας, τη μερική απασχόληση, που εφαρμόστηκε πρώτα στις εργαζόμενες γυναίκες, χρησιμοποίησαν τις αντικειμενικές δυσκολίες συνδυασμού της εργασίας με τη μητρότητα στο πλαίσιο της εκμεταλλευτικής κοινωνίας, για να ανατρέψουν τον σταθερό ημερήσιο χρόνο εργασίας, με αποτέλεσμα την εντατικοποίηση, την αύξηση της εκμετάλλευσης. Το αντεργατικό οπλοστάσιο δίνει τη δυνατότητα στην εργοδοσία να αυξάνει τον βαθμό εκμετάλλευσης των εργαζομένων. Αξιοποιώντας ένα κομμάτι από την απλήρωτη εργασία των εργαζομένων, οι μονοπωλιακοί όμιλοι παρουσιάζουν π.χ. τα πληρωμένα γεύματα από την εταιρεία, τις κληρώσεις κινητών, ταξιδιών κ.ά., σαν απόδειξη του “ιδιαίτερου ενδιαφέροντός τους για τους εργαζόμενους”, του “εταιρικού κοινωνικού τους προφίλ” όπως χαρακτηριστικά προπαγανδίζουν. Όλη αυτή την προσπάθεια προσπαθεί να την εξειδικεύει και στις νέες εργαζόμενες του κλάδου με πάρτι και δώρα για τα παιδιά τους, με εθελοντικές δράσεις ενάντια στον καρκίνο του μαστού κ.ά., την ώρα που στη Vodafone απέλυσαν καρκινοπαθή γυναίκα, την ώρα που στη Cyta δεν ανανεώνουν τη σύμβαση εγκύου εργαζόμενης! Συνεχώς πυκνώνουν οι καταγγελίες γυναικών στον κλάδο, που κατά την επιστροφή τους στη δουλειά μετά την άδεια εγκυμοσύνης αντιμετωπίζουν μια σειρά διακρίσεις από την καπιταλιστική εργοδοσία. Παράλληλα δίνουν και παίρνουν οι ελαστικές μορφές εργασίας, η κατάργηση του σταθερού ημερήσιου χρόνου εργασίας, οι κώδικες ηθικής-δεοντολογίας, τα warning letters, οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου, οι κρίσεις πανικού και οι λιποθυμίες από την υπερεντατικοποίηση, οι επαγγελματικές ασθένειες κ.ά.

Διεκδικούμε σταθερή δουλειά με δικαιώματα και προστασία της μητρότητας Οι εργαζόμενες γυναίκες χρειάζεται να προτάξουν τις σύγχρονες ανάγκες τους και να οργανώσουν τον αγώνα τους για δημιουργική ζωή με δικαιώματα στην εργασία και κοινωνική προστασία της μητρότητας. Να δυναμώσουν με τη συμμετοχή τους το ταξικό εργατικό κίνημα, το κλαδικό Συνδικάτο (ΣΕΤΗΠ), τις σωματειακές επιτροπές, τα επιχειρησιακά τους σωματεία, που μπαίνουν μπροστά στην οργάνωση και τη διεκδίκηση των εργαζομένων. Να αγωνιστούν μαζί με όλους τους εργαζόμενους του κλάδου για κλαδική συλλογική σύμβαση εργασίας με άξονα την ανάκτηση όλων όσων έχασαν τα χρόνια της κρίσης, την κατοχύρωση και επέκταση των δικαιωμάτων τους, την κατάργηση όλου του αντεργατικού πλαισίου, την ικανοποίηση των αναγκών των δικών τους και των οικογενειών τους. Να προτάξουν τη μόνιμη και σταθερή δουλειά με σύγχρονα δικαιώματα.

Να αγωνιστούμε για την προστασία της μητρότητας διεκδικώντας:  Επέκταση της άδειας κυήσεως και τοκετού σε όλες τις γυναίκες ανεξάρτητα από σχέσεις εργασίας. Να είναι δύο μήνες πριν τον τοκετό και έξι μετά με πλήρεις αποδοχές και ασφαλιστικά δικαιώματα. Επιπλέον έναν χρόνο γονική άδεια με πλήρεις αποδοχές και ασφαλιστικά δικαιώματα στη μάνα ή τον πατέρα.  Απαγόρευση απόλυσης κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και για 2 έτη μετά τον τοκετό.  Επίδομα τοκετού σε όλες τις εργαζόμενες μητέρες.  Επίδομα στις μονογονεϊκές οικογένειες στο ύψος του επιδόματος γάμου.  Οι εργαζόμενες μητέρες να δικαιούνται για χρονικό διάστημα 24 μηνών από τον τοκετό είτε να προσέρχονται αργότερα στην εργασία τους, είτε να αποχωρούν νωρίτερα κατά 2 ώρες κάθε μέρα και τους επόμενους δέκα μήνες αντίστοιχα κατά 1 ώρα.

 Μειωμένο ωράριο εργασίας για γονείς με παιδιά ΑΜΕΑ χωρίς περικοπές των αποδοχών τους. Μεγαλύτερη άδεια στις μονογονεϊκές οικογένειες και σε γυναίκες με αναπηρία ή ανάπηρα παιδιά.  Για την περίοδο της εγκυμοσύνης η έγκυος να απομακρύνεται από βαριές και ανθυγιεινές εργασίες. Σαν τέτοια θεωρείται και η εργασία σε βάρδιες.  Απαγόρευση της νυχτερινής εργασίας κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, της λοχείας, του θηλασμού και καθ’ όλη τη διάρκεια της προσχολικής ηλικίας των παιδιών.  Τα μέλη των μονογονεϊκών οικογενειών να εργάζονται μόνο πρωινή βάρδια, ή να μπορούν εναλλακτικά να επιλέγουν όποια επιθυμούν μέχρι τα παιδιά να φτάσουν στην ηλικία των 10 ετών.

Η πάλη για πραγματική ισοτιμία είναι άρρηκτα δεμένη με την πάλη για τη σοσιαλιστική κοινωνία! Σήμερα υπάρχουν οι δυνατότητες για σταθερή δουλειά με δικαιώματα, για αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας, με αναβαθμισμένες υπηρεσίες πρόληψης για τις γυναίκες και συνολικά για τη λαϊκή οικογένεια. Αυτό που μπαίνει εμπόδιο είναι ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης, το σύστημα της εκμετάλλευσης που λειτουργεί με κίνητρο το μέγιστο κέρδος των καπιταλιστών. Οι νέες γυναίκες έχουν συμφέρον να συμπορευτούν με το ΚΚΕ και την ΚΝΕ, που σταθερά αναδεικνύουν μέσα στο εργατικό-λαϊκό κίνημα τον ιδιαίτερο ρόλο της πάλης για ισότιμα δικαιώματα στην εργασία, στη μόρφωση, στην οικογένεια, σε κάθε πτυχή της κοινωνικής δραστηριότητας και για τα δύο φύλα, αλλά και για τις ιδιαίτερες κοινωνικές ανάγκες των γυναικών λόγω της θέσης τους στην αναπαραγωγική διαδικασία. Παλεύουν για την πραγματική ισοτιμία των γυναικών που είναι άρρηκτα δεμένη με την πάλη για τη σοσιαλιστική κοινωνία.

www.odigitis.gr

ΗΣ-ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗΣ ΙΚ ΟΓ ΛΛ ΣΥ ΟΣ Μ ΙΣ ΩΝ ΑΓ ∆Ι 5ΟΣ ΠΑΝΕΛΛΑ∆ΙΚΟΣ Υ “Ο∆ΗΓΗΤΗ” ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΚΝΕ ΚΑΙ ΤΟ

, α ι ε θ ή λ α ν η τ ε µ υ Μαθαίνο . . . ο µ σ ό κ ν ο τ ε µ υ αλλάζο εργασίας ής και ερευνητικής ικ ογ λλ συ ό σµ νι ω ο πανελλαδικό διαγ κάτω µορφές: ς µία από τις παρα Πάρε µέρος στον 5 τα ον έγ ιλ επ ” τή γη δη της ΚΝΕ και του “Ο αγούδι - Μουσική

1. Τρ

2. Θέατρο 3. Κόµικ - Σκίτσο ή ικ αφ γρ Ζω i Graffit

∆ηλώσεις συµµετοχής µέχρι:

4. Ντοκιµαντέρ υς Ταινία µικρού µήκο Video 5. Φωτογραφία

6. Λογοτεχνικό Εργαστήρι 7. Επιστήµη Τεχνολογία

Αποστολή ολοκληρωµένων εργασιών µέχρι:

30/6/2018

18/2/2018

Περισσότερες πληροφορίες:

www.kne.gr

γµα «Το σηµαντικό πρά ήσεις είναι να µην σταµατ ις. να κάνεις ερωτήσε ν λόγο της Η περιέργεια έχει το που υπάρχει…» Α. Αϊνστάιν

ής ∆ηλώσεις συµµετοχ σιών γα ερ ν τω και αποστολή : ail m eο στ

e.gr

diagonismos@kn