1055 by giannis kle

ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ "Ο" ΕΝΑ ΣΠΑΝΙΟ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΧΕΙΟ ΤΟΥ ΚΚΕ ΤΟ "ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ" ΟΠΩΣ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΤΟ 1948

#1055 | ΜΑΡΤΗΣ 2018 | 2 ευρώ

Στις φοιτητικές και σπουδαστικές εκλογές “γυρνάμε το παιχνίδι”!

Τρεις μεγάλες συναυλίες του Θ. Μικρούτσικου αφιερωμένες στα 100 χρόνια του ΚΚΕ Άρθρο για τις επικίνδυνες εξελίξεις στην περιοχή μας

Μαθητικά Φεστιβάλ της ΚΝΕ 2018

3 Ένα σημαντικό ιστορικό ντοκουμέντο μαζί με τον Οδηγητή 4 Σχόλια 10 Προσεχώς στην τάξη... “Το Μακεδονικό ζήτημα” 12 Στην Παλαιστίνη αντιπροσωπεία του ΠΑΜΕ - Αντιπροσω-

Το μεγαλύτερο σκάνδαλο είναι το καπιταλιστικό σύστημα που κάνει την υγεία εμπόρευμα

24 Εκδήλωση για τα 75 χρόνια από την ίδρυση της ΕΠΟΝ 28 Μύθοι και αλήθειες για την εργασιακή προοπτική των αποφοίτων σε ΑΕΙ-ΤΕΙ

πεία του ΜΑΣ στην Ισπανία

30 Η πρόταση του ΚΚΕ απαντάει στις αγωνίες της πλειοψη13 Εργαζόμενοι “λάστιχο” = περισσότερα κέρδη για τα αφεντικά φίας των φοιτητών και των σπουδαστών για το παρόν και το μέλλον τους 18 Πάμε Γυμνάσιο: Ο αθλητισμός καρφί στο μάτι του ρατσισμού 31 Για την κατάσταση στις εστίες 20 Με αφορμή εκδήλωση του υπ. Παιδείας για τα ΕΠΑΛ

15 32 Άρθρο για την Παρισινή Κομμούνα 34 Νίκος Μπελογιάννης (1915-1952):

«Έπεσε, μα τη σημαία την άφησε στητή, ακόμα πιο ψηλά»

36 Πλουτίζουν “ελέγχοντας” τις ζωές μας... 42 Πεδίο για επενδύσεις και κέρδη η “φαρμακευτική” κάνναβη

44 Ιδεολογήματα σε ΑΕΙ-ΤΕΙ για τη γυναικεία ανισοτιμία 47 Αθλητικά τουρνουά ΠΑΜΕ και ΜΑΣ

Στην υψηλότερη κορυφή Από την Πέμπτη 1 Φλεβάρη ο καθημερινός “Ριζοσπάστης” με 1 ευρώ!

Αγόρασέ τον Διάβασέ τον Διάδωσέ τον

OΔΗΓΗΤΗΣ: Όργανο του ΚΣ της ΚΝΕ, www.odigitis.gr, e-mail: mail@odigitis.gr Ιδιοκτησία: ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΕΒΕ, Εκδότρια - Διευθύντρια: Αναστασία Μοσχόβου, Διεύθυνση: Κοτοπούλη 11 και Βερανζέρου, ΤΚ: 104 32, Αθήνα, Κωδικός: 3995, ISSN 1791-3594, Τηλ.: 210 5282.526-528, Fax: 210 5241.526, Συνδρομητές: Σόλωνος 130, ΤΚ:106 81, Τηλ: 210 3320.800

Κυριακή 18 Φλεβάρη 2018. Προς τιμήν των 100 χρόνων ζωής και δράσης του ΚΚΕ, το σφυροδρέπανο ανέβηκε στην υψηλότερη κορυφή της Ελλάδας: Όλυμπος, Μύτικας 2.918 μ. Την ομάδα κορυφής αποτελούσαν οι Διονύσης Βασιλόπουλος και Δημήτρης Μπαμπανιώτης. Στην ομάδα μετείχαν επίσης ο Νίκος Βασιλάκης και ο Θέμης Μακρόπουλος.

Οδηγητής ϐ Μάρτης 2018

Ένα σημαντικό ιστορικό ντοκουμέντο μαζί με τον “Οδηγητή”

αζί με τον «Οδηγητή» αυτού του μήνα ανατυπώνεται και κυκλοφορεί ένα σημαντικό ντοκουμέντο από το Αρχείο του ΚΚΕ. Πρόκειται για το “Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος”, όπως κυκλοφόρησε τον Ιούνη του 1948, μέσα στη φωτιά του εμφυλίου πολέμου και της ηρωικής πάλης του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΔΣΕ). Στη συγκεκριμένη έκδοση, η οποία πραγματοποιήθηκε τότε προς τιμήν της επετείου των 100 χρόνων από την πρώτη έκδοση του “Μανιφέστου”, η μετάφραση έγινε από τον Μιλτιάδη Πορφυρογένη, στέλεχος του ΚΚΕ και υπουργό της Προσωρινής Δημοκρατικής Κυβέρνησης. Τυπώθηκε στο τυπογραφείο της “Εξόρμησης”, της εφημερίδας που εξέδιδε το Γενικό Αρχηγείο του ΔΣΕ και κυκλοφόρησε σε 3.000 αντίτυπα στις περιοχές της “Ελεύθερης Ελλάδας”.

Φέτος είναι από κάθε άποψη μια ιστορική χρονιά. Εκτός από τα 100 χρόνια του ΚΚΕ και τα 50 χρόνια της ΚΝΕ, συμπληρώνονται 200 χρόνια από τη γέννηση του Καρλ Μαρξ, του ανθρώπου δηλαδή που μαζί με τον Φρίντριχ Ενγκελς αποτέλεσαν τους ιδρυτές του επιστημονικού σοσιαλισμού, της πιο προοδευτικής κοσμοθεωρίας στην ιστορία της ανθρωπότητας. Συμπληρώνονται όμως και 170 χρόνια από το 1848, όταν μπήκε στο τυπογραφείο ένα από τα σημαντικότερα έργα των Μαρξ και Ενγκελς, το “Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος”, ή “Κομμουνιστικό Μανιφέστο”, όπως είναι ευρύτερα γνωστό. Η συγγραφή του ανατέθηκε στους Μαρξ και Ενγκελς από την “Ένωση Κομμουνιστών”, μια οργάνωση Γερμανών εργατών και διανοουμένων, επηρεασμένων από τις σοσιαλιστικές ιδέες της εποχής, που είχε ιδρυθεί το 1847, ώστε να αποτελέσει το πρόγραμμά της. Για πρώτη φορά σε αυτό αποτυπώνονται με συνεκτικό τρόπο οι βασικές αρχές και επιδιώξεις των κομμουνιστών, τίθεται ο στόχος της κατάκτησης της εργατικής εξουσίας, όταν ακόμα ο καπιταλισμός βρισκόταν στη φάση ανόδου του. Το “Κομμουνιστικό Μανιφέστο” μεταφράστηκε αργότερα σε δεκάδες γλώσσες, έφτασε στους καταπιεσμένους σε κάθε γωνιά του πλανήτη και έγινε ένα από τα ελάχιστα έντυπα στην ιστορία της ανθρωπότητας που άσκησαν τόσο μεγάλη επιρροή. Είναι το πρώτο μικρό βιβλιαράκι που διαβάζει μέχρι και σήμερα κάθε νέος που κάνει τα πρώτα του βήματα στον αγώνα, που στρατεύεται στην πάλη για τον πιο μεγάλο σκοπό: Την ανατροπή του εκμεταλλευτικού συστήματος, την κατάκτηση της σοσιαλιστικής - κομμουνιστικής κοινωνίας. Έχει και το «Μανιφέστο» τη δική του ξεχωριστή συμβολή στο γεγονός ότι το «φάντασμα του κομμουνισμού» που πλανιόταν τότε πάνω από την Ευρώπη, όπως αναφέρεται και στην πρώτη πρόταση του βιβλίου, συνεχίζει, σχεδόν τρεις δεκαετίες μετά τα αντεπαναστατικά γεγονότα του τέλους του 20ού αιώνα, να στοιχειώνει τους χειρότερους εφιάλτες των εκμεταλλευτών.

Το “Μανιφέστο” στην Ελλάδα Στην Ελλάδα το “Μανιφέστο” μεταφράστηκε για πρώτη φορά από τον λογοτέχνη Κώστα Χατζόπουλο και εκδόθηκε από το Σοσιαλιστικό Κέντρο Αθηνών το 1913. Τυπώθηκε στο τυπογραφείο της “Εφημερίδας των Εργατών” με τον χαρακτηριστικό τίτλο “Το Κοινωνιστικό Μανιφέστο”. Το 1919 κυκλοφόρησε από το ΣΕΚΕ (ΚΚΕ) νέα έκδοση σε μετάφραση Α. Δούμα και πρόλογο του Αριστοτέλη Σίδερι, με τίτλο “Το Κομμουνιστικό Μανιφέστο”. Είναι άλλωστε η περίοδος κατά την οποία αρχίζουν να μεταφράζονται για πρώτη φορά στα Ελληνικά τα έργα των Μαρξ και Ένγκελς, με την καθοριστική συμβολή του ΚΚΕ. Το ΚΚΕ έδειξε ιδιαίτερη φροντίδα για τη διάδοση του μαρξισμού στην Ελλάδα, ακόμα και κάτω από τις πιο δύσκολες συνθήκες. Είναι χαρακτηριστικό ότι και μετά τη στρατιωτική ήττα του ΔΣΕ, η εκδοτική δραστηριότητα συνεχίστηκε από το εκδοτικό του ΚΚΕ “Νέα Ελλάδα”, που ξεκίνησε τη δραστηριότητά του το 1949 με έδρα τη Ρουμανία, όπου βρισκόταν και η καθοδήγηση του Κόμματος εξαιτίας της παρανομίας στην Ελλάδα. Τα πρώτα χρόνια της πολιτικής προσφυγιάς πάρθηκαν από το Κόμμα και υλοποιήθηκαν σημαντικές αποφάσεις για τη μετάφραση και έκδοση έργων όπως “Το Κεφάλαιο” του Κ. Μαρξ, “Απαντα” του Λένιν, “Διαλεχτά Έργα” των Μαρξ - Ένγκελς. Η μετάφραση και έκδοση έργων των κλασικών του μαρξισμού, δηλαδή των Μαρξ και Ένγκελς, αλλά και μεγάλων επαναστατών, όπως ο Λένιν και ο Στάλιν, συνεχίζεται μέχρι και σήμερα από το εκδοτικό του ΚΚΕ, τη “Σύγχρονη Εποχή”.

Οι κομμουνιστές πάντα έθεταν στον εαυτό τους το καθήκον της ολοένα βαθύτερης κατάκτησης της επαναστατικής κοσμοθεωρίας Την ίδια περίοδο που πάνω στα βουνά οι μαχητές του ΔΣΕ είχαν στο ένα χέρι το τουφέκι και στο άλλο το βιβλίο, χιλιάδες κομμουνιστές, στην πλειοψηφία τους νέοι, μετέτρεπαν τα ξερονήσια σε “πέτρινα πανεπιστήμια”, οργάνωναν μαθήματα, λέσχες ανάγνωσης, εξέδιδαν εφημερίδες και “ανέβαζαν” μέχρι και θεατρικές παραστάσεις κάτω από τη μύτη των δημίων τους. Ανάλογα παραδείγματα υπάρχουν και από την ηρωική δράση της ΚΝΕ στα δύσκολα χρόνια της παρανομίας, όταν το διάβασμα και η διακίνηση του μαρξιστικού βιβλίου σήμαιναν συλλήψεις και βασανιστήρια. Σήμερα η διάδοση του μαρξιστικού βιβλίου είναι καθοριστικός όρος στην προσπάθεια για την κατάκτηση της επαναστατικής κοσμοθεωρίας του μαρξισμού - λενινισμού, για την αφομοίωση των βασικών στρατηγικών συμπερασμάτων από την ιστορική πείρα του επαναστατικού και εργατικού κινήματος στην Ελλάδα και του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος, για τη γνώση των νομοτελειών της κίνησης του καπιταλισμού και των νομοτελειών της ταξικής πάλης. Στοιχεία απαραίτητα στην πάλη για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Σε αυτήν τη μεγάλη προσπάθεια αποσκοπεί να έχει τη δική της συμβολή και η ανατύπωση του “Μανιφέστου”. Είναι, σε τελική ανάλυση, απαραίτητη προϋπόθεση για να μπορέσουμε να αλλάξουμε τον κόσμο! Για να γίνει πράξη η τελευταία φράση του “Μανιφέστου”: «Ας τρέμουν οι κυρίαρχες τάξεις μπροστά σε μια κομμουνιστική επανάσταση. Οι προλετάριοι δεν έχουν να χάσουν σε αυτήν τίποτε άλλο, πέρα από τις αλυσίδες τους. Εχουν να κερδίσουν έναν κόσμο ολόκληρο! ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΟΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΧΩΡΩΝ ΕΝΩΘΕΙΤΕ!». Έχουμε χρέος να διαδώσουμε αυτό το φύλλο του Οδηγητή σε χιλιάδες νέους και νέες.

4 Τι φοβάται η εργοδοσία;

Εκεί που δεν υπάρχει άσυλο

Κάποια πολύ ενδιαφέροντα παραδείγματα μεταφέρθηκαν από εργαζόμενους που συμμετείχαν στην πρόσφατη Γενική Συνέλευση του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας. Ενδεικτικά αναφέρουμε: Από τη μία, την ώρα που μέλη του Συλλόγου προσπαθούσαν να ενημερώσουν τους εργαζόμενους σε μεγάλο πολυκατάστημα για τη Γενική Συνέλευση είχαν τη... συνοδεία μπράβου της εργοδοσίας! Από την άλλη, η εργοδοσία του ομίλου Inditex προχώρησε στη δημιουργία “επιτροπών ηθικής”, όπως τις ονόμασε, όπου μπορεί, όπως ανακοίνωσαν οι προϊστάμενοι, κάθε εργαζόμενος “ελεύθερα” να καταθέτει το παράπονό του για τους όρους εργασίας του! Συμπέρασμα: Τα αφεντικά μπορούν να σκεφτούν χίλιους τρόπους για να κρατήσουν και με το καρότο και με το μαστίγιο τους εργαζόμενους μακριά από τα συνδικάτα που κρατάνε ψηλά τη σημαία της ταξικής πάλης. Ας σκεφτούμε και εμείς άλλους χίλιους για να αποτύχουν.

Έχουν λυσσάξει διάφοροι δημοσιογράφοι, ακαδημαϊκοί, κόμματα σαν τη ΝΔ και την παράταξή της στα Πανεπιστήμια τη ΔΑΠ για την εγκληματικότητα στα ελληνικά Πανεπιστήμια, προτείνοντας πονηρά ως λύση την κατάργηση του ασύλου. Λέμε πονηρά, διότι δεν τους ενδιαφέρει να χτυπήσουν με αυτόν τον τρόπο την εγκληματικότητα, αλλά την αγωνιστική δράση και διεκδίκηση μέσα στα Πανεπιστήμια για να περνούν ανενόχλητες οι αναδιαρθρώσεις που ονειρεύονται και θέλουν να κάνουν τα ΑΕΙ-ΤΕΙ ανώνυμες εταιρείες. Άλλωστε διεθνώς η εγκληματικότητα σε πανεπιστημιακούς χώρους δεν σχετίζεται με το άσυλο, όπως αποδεικνύει η πραγματικότητα στις ΗΠΑ (ναι, σε αυτή τη χώρα με τα αξιοζήλευτα ανώτατα ιδρύματα) που κάθε χρόνο θα δεχτεί και από μια επίθεση ενόπλου με νεκρούς και τραυματίες. Ενδεικτικά μπορούμε να θυμηθούμε την επίθεση σε Πανεπιστήμια της Φλόριντα το 2014, του Μέριλαντ το 2015 και την ίδια χρονιά τις επιθέσεις σε πανεπιστήμιο της Αριζόνα, του Όρεγκον, και του Τέξας, στο πανεπιστήμιο του Οχάιο το 2016, στη Γιούτα το 2017. Ας σκεφτούν λοιπόν κάποια εξυπνότερη δικαιολογία, όταν θα θελήσουν να επιτεθούν στο άσυλο!

Και τραμπούκοι και κότες Μια ακόμα θρασύδειλη τραμπούκικη επίθεση πραγματοποίησαν οι φασίστες της Χρυσής Αυγής πριν λίγες μέρες στο στέκι “Φαβέλα” στον Πειραιά όπου με λοστούς και πυρσούς τραυμάτισαν πέντε άτομα μεταξύ των οποίων και μία από τους συνηγόρους της πολιτικής αγωγής στη δίκη της εγκληματικής ναζιστικής οργάνωσης, η οποία διακομίστηκε στο νοσοκομείο με κρανιοεγκεφαλική κάκωση. Πρόκειται για τη δεύτερη επίθεση των ναζί σε βάρος συνηγόρου πολιτικής αγωγής στη συγκεκριμένη δίκη και την τρίτη (τουλάχιστον) φορά που οι φουσκωμένοι από τα αναβολικά φασίστες χτυπάνε γυναίκες. Στον απόηχο της επίθεσης δεν ξέρουμε με τι να εξοργιστούμε περισσότερο. Με την ανακοίνωση κοροϊδίας που έβγαλαν οι ναζί ότι “και καλά” καταδικάζουν την επίθεση (βέβαια πάντα κότες ήταν, που δεν μπορούν να αναλάβουν τις ευθύνες των πράξεών τους) ή με την κυβέρνηση που αφήνει ακόμα τους υπόδικους ναζιστές και άλλες φασιστικές συμμορίες να δρουν ανενόχλητοι;

Έχει χαθεί και η τσίπα και το μέτρο… Την Παρασκευή 23 Φλεβάρη ο ΣΥΡΙΖΑ βρήκε την ευκαιρία να τιμήσει τα 75 χρόνια από την ίδρυση της ΕΠΟΝ. Βρήκαν έτσι έναν μικρό χώρο να τους χωράει, κάλεσαν καμιά δεκαριά βουλευτές, επιστράτευσαν και την κυβερνητική νεολαία και έτσι φτιάχτηκε ένα κοινό 80 ατόμων. Μεταξύ άλλων, ομιλητής ήταν και ο υπουργός επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ –δεξί χέρι του πρωθυπουργού, Δημήτρης Τζανακόπουλος, ο οποίος στην ομιλία του ούτε λίγο ούτε πολύ ισχυρίστηκε ότι αν ζούσαν οι ΕΠΟΝίτες τον Ιούλη του 2015 θα υπέγραφαν κι αυτοί μνημόνιο!!! Θα αναρωτηθεί κανείς –και σωστά– ποιος έχασε την τσίπα για να τη βρει ο ΣΥΡΙΖΑ; Πώς και δε σκέφτηκε να πει ότι αν ζούσαν οι ΕΠΟΝίτες θα φωτογραφίζονταν παρέα με Χρυσαυγίτες, όπως έκαναν οι ΣΥΡΙΖΑίοι στο Καστελόριζο; Στον βούρκο που έχουν πέσει οι ΣΥΡΙΖΑίοι ας συνεχίσουν. Απ’ τις λάσπες όμως δεν τους ξεπλένει η προσπάθεια να καπηλευτούν τους ηρωικούς αγώνες του λαού μας. Φροντίζουμε εμείς γι’ αυτό…

Θρησκευτικός πόλεμος; Με τις πρόσφατες επικίνδυνες εξελίξεις στην περιοχή, μας ήρθαν στο μυαλό κάτι “σοφοί” τύποι που πριν λίγα χρόνια έβγαιναν στα παράθυρα και στα sites και με ύφος χιλίων -και βάλε- καρδιναλίων ανέλυαν ότι αυτό που έχουμε στη Μέση Ανατολή είναι ένας «πόλεμος θρησκειών» (ή «πόλεμος πολιτισμών»). Με τέτοιες περισπούδαστες αναλύσεις από τη μία συσκότιζαν τον χαρακτήρα των ιμπεριαλιστικών πολέμων και από την άλλη καλλιεργούσαν συντηρητικά-ρατσιστικά αντανακλαστικά για τους μουσουλμάνους. Τέτοιες σκοταδιστικές παπάτζες κατά κόρον αξιοποιούσαν (και αξιοποιούν) και οι ναζί της Χρυσής Αυγής για να σπείρουν το δηλητήριό τους. Αλήθεια τι λένε όλοι αυτοί σήμερα που:  Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος εξέφρασε επίσημα την υποστήριξή του στις τουρκικές στρατιωτικές επιχειρήσεις στο Αφρίν;  Η ορθόδοξη Ρωσία προωθεί τη συμμαχία της με την Τουρκία;  Το ISIS ηττήθηκε στρατιωτικά αλλά έχει ξεκινήσει νέος γύρος αίματος στη Συρία για το μοίρασμα της λείας; Δε θα πάρουμε απαντήσεις αλλά κάθε νέος και νέα μπορεί να δει πόσο “για πέταμα” ήταν αυτές οι αναλύσεις. Άλλο “τόσο για πέταμα” είναι και όσα λένε σήμερα για την «προστατευτική ομπρέλα του ΝΑΤΟ»…

Ας κοιτάξουν στον καθρέφτη! Με την κατάθεση του νομοσχεδίου για την ιατρική κάνναβη ο υπουργός υγείας έτρεξε να δώσει συμβουλές με ποικίλους αποδέκτες και κυρίως το ΚΚΕ. Είπε λοιπόν ο υπουργός να αποφύγουμε κατά τη διάρκεια της συζήτησης τα «φοβικά, υπερσυντηρητικά, αντιεπιστημονικά και σκοταδιστικά αντανακλαστικά»! Εκτός από πλούσιο λεξιλόγιο έχει και πολύ θράσος όταν κατηγορεί για σκοταδισμό τη μόνη θέση κατά του νομοσχεδίου που έχει επιστημονική τεκμηρίωση. Ποιος μιλάει, όμως, για σκοταδισμό; Αυτός που φέρνει ένα νομοσχέδιο που προωθεί έννοιες όπως η “αυτοθεραπεία των ασθενών” με την αξιοποίηση κάνναβης (το κοινό χασίς), αλλά και τον εμπειρισμό στην ιατρική σε βάρος της επιστημονικής έρευνας. Έχουν κάνει, για παράδειγμα, καραμέλα το επιχείρημα ότι η εμπειρία αιώνων έχει αποδείξει την αγνότητα του φυτού και δεν χρειάζονται περαιτέρω έρευνες! Απόψεις δηλαδή, στην καλύτερη περίπτωση 200 χρόνια πίσω, που δεν απέχουν και πολύ από αυτές των οπαδών του... “αντιεμβολιαστικού κινήματος”. Όταν θα θελήσουν να εξαπολύσουν πάλι κατηγορίες για σκοταδισμό, τότε ας κοιτάξουν τον εαυτό τους στον καθρέφτη...

Οδηγητής ϐ Μάρτης 2018

«Όλο για τον καπιταλισμό λέτε»

Έξω οι άνθρωποι των αφεντικών από τα σωματεία

Αυτό το καθόλου πρωτότυπο κλισέ επανέφερε ο στρατός των τρολ του ΣΥΡΙΖΑ για να επιτεθεί στο ΚΚΕ με αφορμή την υπόθεση Novartis. Φυσικά το ΚΚΕ τοποθετήθηκε αναλυτικά τόσο για το πώς γεννιούνται τα σκάνδαλα, όσο και για το γεγονός ότι πρέπει να διερευνηθούν σε βάθος όσα καταγγέλλονται και να αποδοθούν ευθύνες για την υπόθεση Novartis. Γι’ αυτό τοποθετήθηκε θετικά στη Βουλή για τη σύσταση της προανακριτικής επιτροπής. Το θέμα όμως είναι το εξής: το γεγονός ότι ένα από τα μονοπώλια του φαρμάκου λαδώνει πολιτικούς, κυβερνήσεις, γιατρούς κ.λπ. για να διαμορφώσει συνθήκες για περισσότερα κέρδη, από πού πηγάζει αν όχι από το ίδιο το εκμεταλλευτικό σύστημα; Τελικά αυτοί που συγκαλύπτουν την ουσία του σκανδάλου είναι τόσο η κυβέρνηση όσο και η ΝΔ, που βρήκαν την ευκαιρία με αφορμή τη Novartis να ξαναστήσουν έναν κάλπικο καβγά.

Μπήκε η άνοιξη και αυτό για κάποιους σημαίνει ότι αρχίζουν τα σχέδια, όχι για τις διακοπές, αλλά για τη δουλειά του καλοκαιριού. Όποιος έχει δουλέψει σεζόν σε νησί ξέρει ότι το ρεπό είναι κάτι σαν άγνωστη λέξη. Σε αυτήν την πραγματικότητα που έχουν διαμορφώσει τα αφεντικά θέλουν τώρα μέσω των ανθρώπων τους στο συνδικαλιστικό κίνημα να βάλουν και τη βούλα της “νομιμότητας”. Έτσι, όπως ενημέρωσε η πλειοψηφία της Ομοσπονδίας Επισιτισμού Τουρισμού (ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ) έχει προτείνει στους εργοδότες σχέδιο κλαδικής σύμβασης εργασίας στο οποίο προβλέπεται το “ξεζούμισμα” των εργαζομένων καθ’ όλη τη διάρκεια της σεζόν, ακόμα και όλες τις μέρες της βδομάδας, «αντισταθμίζοντας» τάχα τις παραπάνω μέρες και ώρες δουλειάς με ρεπό και άδεια... λίγο πριν το κλείσιμο των ξενοδοχείων και την απόλυση των εργαζομένων! Χρειάζεται κάποια άλλη απόδειξη για το ότι είναι επιτακτική ανάγκη οι εργαζόμενοι να πετάξουν τα τσιράκια των εργοδοτών έξω από τα σωματεία τους;

Το αντάλλαγμα Στα κεραμίδια έχουν βγει οι Χρυσαυγίτες με προμετωπίδα το ανιστόρητο σύνθημα «Η Μακεδονία είναι μία και είναι ελληνική». Κάτι τέτοια ακούει κι ο Ερντογάν και θυμάται τα “σύνορα της καρδιάς του”… Βέβαια αν διαβάσει κανείς τα κείμενά τους θα δει ότι μπορεί αυτό το σύνθημα να μην ισχύει… πάντα για τους χρυσαυγίτες. Τι μπορεί να αλλάξει τα δεδομένα; Αντιγράφουμε από άρθρο του αρχιφασίστα υπόδικου Νίκου Μιχαλολιάκου: «…η κυβέρνηση των Αθηνών (…) αποδέχθηκε κατ’ ουσίαν την εξυπηρέτηση των γεωπολιτικών συμφερόντων των ΗΠΑ στην περιοχή μας με την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ με ένα όνομα το οποίο θα φέρει τον όρο “Μακεδονία” χωρίς να λάβει το παραμικρό αντάλλαγμα!» Δε θα σχολιάσουμε το αν και τι ανταλλάγματα έχει πάρει η κυβέρνηση. Αυτό που λέει ο Μιχαλολιάκος είναι ότι αν το “αντάλλαγμα” ήταν καλύτερο, θα μπορούσε η Μακεδονία να μην είναι και τόσο ελληνική όσο ουρλιάζουν τα φασισταριά… Μάλλον θυμήθηκε τους προγόνους του, τους ναζί που στη διάρκεια της κατοχής είχαν παραδώσει την ελληνική Μακεδονία στους Βούλγαρους φασίστες και είπε να τους τιμήσει…

ΜΙΚΡΕΣ αγγελίες ΣΕ ΕΙΔΑ Σε κανάλια, sites και εφημερίδες, να σε παρουσιάζουν σαν “μεγάλο διανοητή”, “πρωτοπόρο του διαστήματος”, “ιδιοφυΐα” κ.λπ. Με ένα γρήγορο ψάξιμο είδα ότι η επιστημονική σου σταδιοδρομία περιορίζεται σε ένα πτυχίο φυσικής και... πολλά δισ. δολάρια, με τα οποία μάλιστα χρηματοδοτείς Ρεπουμπλικάνους και Δημοκρατικούς. Ε, ρε πού κατάντησε το διαστημικό πρόγραμμα των ΗΠΑ τώρα που παίζει χωρίς αντίπαλο...

ΣΕ ΕΙΔΑ Στην πλατεία Συντάγματος. Από κάτω τύποι με παραλλαγές, παπαδαριό, χρυσαυγίτες και άλλοι. Εσύ στο βήμα να μιλάς για τον «αριστερόστροφο φασισμό» και να αποθεώνεσαι. Καλό ταξίδι Μίκη.

Ανεκδιήγητος! «Αν είχαμε έναν δάσκαλο (...) που ήταν πεπειραμένος στα όπλα, θα μπορούσε κάλλιστα να τερματίσει την επίθεση πολύ γρήγορα», δήλωσε ο Αμερικανός πρόεδρος σε συνέντευξη του λίγες μέρες μετά την σφαγή σε σχολειό της Φλόριντα. Για τον Τραμπ που υπεραμύνθηκε των συμφερόντων ισχυρών λόμπι πώλησης όπλων, όπως η NRA, κατά τη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας, δεν τρέχει τίποτα με την οπλοκατοχή στις ΗΠΑ! Μερικοί αυστηρότεροι έλεγχοι να γίνονται, να εξοπλιστούν και οι καθηγητές και λύθηκε το πρόβλημα... Μας έχει συνηθίσει σε τέτοιες ανατριχιαστικές δηλώσεις ο πρόεδρος της Αμερικής, αλλά κάθε φορά γίνεται πιο ευρηματικός και ξεπερνά τον εαυτό του. Με ποιον είχε πει ότι μοιράζεται κοινές αξίες ο Αλέξης Τσίπρας κατά την επίσκεψή του στις ΗΠΑ;

NATO-HΠΑ-ΕΕ βάζουν φωτιά στη γειτονιά μας! Σημαιοφόρος των σχεδίων τους η κυβέρνηση

ι εξελίξεις στην γειτονιά μας από τα βορειοδυτικά σύνορα της χώρας μέχρι τη Μέση Ανατολή και από το Αιγαίο ως τη νοτιοανατολική Ουκρανία μυρίζουν μπαρούτι, δημιουργούν ανησυχία… Γιατί συνεχίζεται επί 7 χρόνια η αιματοχυσία στη Συρία; Γιατί αυξάνεται η τουρκική προκλητικότητα στο Αιγαίο και στην Κυπριακή ΑΟΖ; Ποια είναι η στάση της ελληνικής κυβέρνησης; Γιατί οι λαοί της περιοχής να βρίσκονται με το πιστόλι στον κρόταφο, υπό την απειλή νέων ιμπεριαλιστικών πολέμων; Τι στάση πρέπει να κρατήσει η νεολαία μπροστά στις εξελίξεις; Παρακάτω θα προσπαθήσουμε να δώσουμε ορισμένες απαντήσεις με στόχο να ενισχυθεί η συζήτηση για τις εξελίξεις αλλά και για να δυναμώσει η οργάνωση της πάλης των νέων σε κάθε χώρο ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και στην εμπλοκή της Ελλάδας στα επικίνδυνα σχέδια των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ…

Το παζλ των ανταγωνισμών σε παγκόσμιο επίπεδο… Πριν δούμε τις εξελίξεις στην περιοχή μας, πρέπει να δούμε τη μεγάλη εικόνα των ανταγωνισμών. Καταγράφουμε τα εξής:  Οι ΗΠΑ τον Δεκέμβρη του 2017 ανακοίνωσαν ότι επικαιροποιούν την πολιτική ασφάλειας. Για τις ΗΠΑ η Κίνα και η Ρωσία χαρακτηρίζονται «αναθεωρητικές δυνάμεις» που αμφισβητούν την επιρροή των ΗΠΑ και «προσπαθούν να ανατρέψουν το παγκόσμιο status quo».  Στο τέλος της πρόσφατης διάσκεψης ασφαλείας του Μονάχου, που πραγματοποιήθηκε με το χαρακτηριστικό σλόγκαν «Ο κόσμος στο χείλος (μιας σύγκρουσης) - Και πίσω;» (To the Brink - and Back?) υπογραμμίστηκε από τον πρόεδρο της διάσκεψης: «Όταν άνοιξα το συνέδριο, ήλπιζα πως θα μπορούσαμε να σβήσουμε το ερωτηματικό από το σλόγκαν, δηλαδή ότι επιστρέφουμε από το χείλος. Όμως τώρα δεν είμαι σίγουρος ότι μπορούμε να το κάνουμε». Τα παραπάνω παραδείγματα είναι ενδεικτικά, καθώς δείχνουν ότι βρισκόμαστε σε μια περίοδο στην οποία μεγαλώνουν οι αντιθέσεις και οι ανταγωνισμοί μεταξύ των ιμπεριαλιστών. Οι ΗΠΑ επιδιώκουν να εξασφαλίσουν τα συμφέροντά τους, που συγκρούονται με αυτά της Ρωσίας και της Κίνας. Αντίστοιχα, η ΕΕ επιδιώκει κι αυτή να εξασφαλίσει τα ιδιαίτερα συμφέροντα των ευρωπαϊκών μονοπωλίων.

αντίστοιχες υποδομές (λιμάνια, αεροδρόμια) και στους χερσαίους διαδρόμους μεταφοράς εμπορευμάτων είναι αυτοί που ανάβουν το φιτίλι του ιμπεριαλιστικού πολέμου.  Κρίσιμη περιοχή για τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστών είναι τα Βαλκάνια, όπου διασταυρώνονται και συγκρούονται τα σχέδια των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ με αυτά της Ρωσίας αλλά και της Κίνας. Ξεχωριστό ρόλο θέλει να παίξει και η Τουρκία, που πασάρεται σαν “προστάτιδα των μουσουλμάνων”. Οι σύμμαχοι της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αναπροσαρμόζουν συνεχώς τα σχέδιά τους στα Βαλκάνια θέλοντας να εξασφαλίσουν πιο πλεονεκτική θέση σε σχέση με τους ανταγωνιστές τους.  Οι πλουτοπαραγωγικές πηγές, αντί να είναι πηγή ευημερίας για τους λαούς γίνονται κατάρα. Μία τέτοια περιοχή είναι η Συρία, όπου η διαμάχη για το ποιος θα έχει τον έλεγχο στα πλούσια εδάφη της είναι η αιτία που ο λαός και τα παιδιά της δολοφονούνται εδώ και

7 χρόνια.  Τέτοια περιοχή είναι και η Κύπρος, τα κοιτάσματα της οποίας σε φυσικό αέριο γίνονται ο μαγνήτης για τα μονοπώλια της εξόρυξης αλλά και για πολεμικά πλοία πολλών διαφορετικών καπιταλιστικών κρατών. Το κάθε κράτος θέλει να διασφαλίσει τα συμφέροντα των μονοπωλίων του στην περιοχή με το ενδεχόμενο ακόμα και πολεμικής εμπλοκής να είναι ανοιχτό.  Τέτοια περιοχή είναι το Αιγαίο. Πέρα από πιθανή ύπαρξη ενεργειακών πηγών σε αυτό, το Αιγαίο αποτελεί ούτως ή άλλως πέρασμα από την Μαύρη Θάλασσα προς την Ανατολική Μεσόγειο. Συνδέει δηλαδή περιοχές στις οποίες παίζονται μεγάλα κέρδη. Στο Αιγαίο περιπολεί αρμάδα του ΝΑΤΟ μετά από πρόσκληση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ το 2016, επιτηρώντας αυτό τον διάδρομο. Σε όσα “τρέχουν” στη γειτονιά μας βλέπουμε τη σφραγίδα των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ επιδιώκει να εκμεταλλευτεί την επιδείνωση των σχέσεων ΗΠΑ-Τουρκίας και την προσέγγιση Τουρκίας-Ρωσίας. Τον ρόλο της Ελλάδας τον απέδωσε πολύ παραστατικά σε πρόσφατη συνέντευξή του ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Ελλάδα, που σημείωσε: «Βλέπουμε την Ελλάδα ως μια πολύ θετική επιρροή στη γειτονιά (…), βλέπουμε την Ελλάδα σαν πυλώνα σταθερότητας σε μια περίπλοκη περιοχή, που αφορά τα δυτικά Βαλκάνια, την ανατολική Μεσόγειο και τις περιοχές της Βόρειας Αφρικής. Και αυτό, πιστεύω, είναι το πιο ενδιαφέρον κομμάτι όταν δουλεύεις πάνω στις σχέσεις Ελλάδας - ΗΠΑ σήμερα. Είναι στον τρόπο που αυτή η χώρα αποκαθιστά τον ρόλο της ως γεωπολιτικού «μεντεσέ» μεταξύ της Ευρώπης και της ευρύτερης γειτονιάς. Και το κάνει αυτό ως δυνατός ΝΑΤΟϊκός σύμμαχος των ΗΠΑ». Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, όπως φαίνεται από τις πράξεις της, έχει

…και ένα κομμάτι των ανταγωνισμών Οι ολοένα και αυξανόμενοι ανταγωνισμοί για το ποιοι θα έχουν το πάνω χέρι στον έλεγχο των ενεργειακών πηγών, στους δρόμους μεταφοράς ενέργειας και στις Από τη μαζική, μαχητική διαδήλωση του ΚΚΕ προς την αμερικάνικη πρεσβεία, την Τρίτη 27 Φλεβάρη.

Αγωνιζόμαστε ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και την εμπλοκή της Ελλάδας! αποδεχτεί το ρόλο του «μεντεσέ». Χώνεται πιο βαθιά στους ανταγωνισμούς, στη μοιρασιά των αγορών, των δικτύων μεταφοράς εμπορευμάτων και ενέργειας, για την κερδοφορία των βιομηχάνων, των εφοπλιστών, των μεγαλεμπόρων της Ελλάδας. Η γεωστρατηγική αναβάθμιση της Ελλάδας όχι μόνο δεν έχει σχέση με την ενίσχυση της ειρήνης και της συνεργασίας των λαών, αλλά αντίθετα περνάει από την ενεργό εμπλοκή της χώρας στα επικίνδυνα πολεμικά σχέδια των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ στην περιοχή των Βαλκανίων και της Μεσογείου. Η ελληνική κυβέρνηση και η πολιτική της, οι επιδιώξεις των ελλήνων καπιταλιστών, είναι παράγοντας όξυνσης των αντιθέσεων στην περιοχή. Στα πλαίσια αυτών των αυξανόμενων ανταγωνισμών πρέπει να δούμε και τις πρόσφατες εξελίξεις:  Τον εμβολισμό σκάφους του ελληνικού λιμενικού από κορβέτα της τουρκικής ακτοφυλακής στα Ίμια, μέσα στα ελληνικά χωρικά ύδατα. Το ελληνικό πλοίο

που εμβολίστηκε συμμετείχε σε επιχείρηση που συγχρηματοδοτείται από την ΕΕ και την Ευρωπαϊκή Συνοριοφυλακή και Ακτοφυλακή, ενώ στο Αιγαίο επιχειρεί και ΝΑΤΟϊκη δύναμη. Τη συνέχιση των παραβιάσεων των χωρικών υδάτων και του εναέριου χώρου της Ελλάδας από τούρκικα μαχητικά αεροσκάφη και πολεμικά πλοία. Τις προκλητικές κι απαράδεκτες δηλώσεις του προέδρου της Τουρκίας κι άλλων κυβερνητικών παραγόντων που αμφισβητούν τα κατοχυρωμένα και διεθνώς αναγνωρισμένα σύνορα και κυριαρχικά δικαιώματα στα Ίμια, το Αιγαίο, την ίδια τη Συνθήκη της Λωζάνης.  Την παρεμπόδιση από τουρκικά πολεμικά πλοία των εργασιών του γεωτρύπανου της ιταλικής εταιρείας ENI στην Κυπριακή ΑΟΖ.  Τη συνέχιση του ιμπεριαλιστικού μακελειού στη Συρία. Τη στρατιωτική εισβολή της Τουρκίας στο Αφρίν, μία περιοχή στο βορειοδυτικό τμήμα της Συρίας, ενάντια στους Κούρδικους πληθυσμούς της περιοχής που έχουν τη στήριξη των ΗΠΑ.

 Την επίσπευση συμφωνίας μεταξύ Ελλάδας και Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας με ορίζοντα την σύνοδο του ΝΑΤΟ τον Ιούλη, προκειμένου να ενταχτεί η ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ.  Την ενίσχυση της συμμαχίας της ελληνικής κυβέρνησης με κράτη δολοφόνους όπως το Ισραήλ, που συνεχίζει την κατοχή Παλαιστινιακών εδαφών που τρομοκρατεί και επιτίθεται στον παλαιστινιακό λαό, φυλακίζει ακόμα και 16χρονα παιδιά, όπως η Αχέντ Ταμίμι.

«Το ΝΑΤΟ και η ΕΕ εξασφαλίζουν την ασφάλεια, την ειρήνη και τη σταθερότητα, προστατεύουν την Ελλάδα…» Πολλοί νέοι υιοθετούν την παραπάνω άποψη που διαπνέει σχολικά βιβλία και πανεπιστημιακά συγγράμματα. Ασφαλώς αυτές είναι και οι θέσεις όχι μόνο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, αλλά και της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και των παρατάξεών τους στα ΑΕΙ-ΤΕΙ.



Γιατί;

ε σχολείο της Αττικής στο μάθημα της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας της Β΄ Γυμνασίου ζητήθηκε από τους μαθητές να γράψουν μία έκθεση-ιστορία. Αρχική ιδέα για την έκθεση ήταν ότι υπάρχουν δύο στρατιώτες σε απέναντι όχθες. Ακολουθεί η έκθεση μίας μαθήτριας…

Γεμάτος τύψεις που σκότωσα έναν άοπλο, κατεβαίνω τώρα από μία πλαγιά, βαδίζοντας σε ένα μονοπάτι που καταλήγει σε ένα μικρό χωριό. Μπαίνω στο χωριό… Είναι σχεδόν έρημο. Οι πιο πολλοί του κάτοικοι το έχουν εγκαταλείψει. Φτάνω σε ένα μικρό, ετοιμόρροπο σπιτάκι, με ανοιχτά παράθυρα. Το σπίτι αυτό ήταν του άοπλου στρατιώτη και τώρα κατοικείται μόνο από τους γονείς του. Χτύπησα την πόρτα… Ανοίγει την πόρτα ένας γέρος άντρας και πίσω του μία γυναίκα, με “μαζεμένο” σώμα από τα χρόνια. «Ήρθε η ώρα» σκέφτη-

κα. Αφού τους χαιρέτησα, η γριούλα με ρώτησε: . «Τι γυρεύεις παιδί μου εδώ;» Ξεροκατάπια και της είπα: . «Με φέρνουν εδώ οι τύψεις μου. Οι τύψεις που μου θυμίζουν συνέχεια πως σκότωσα έναν αθώο». Η γυναίκα παρόλο που μιλούσαμε την ίδια γλώσσα, έδειξε να μην καταλαβαίνει. Συνέχισα με σχεδόν κομμένη την ανάσα: «Έχω σκοτώσει έναν άοπλο άνθρωπο. Πριν τον σκοτώσω μου έλεγε πως είμαστε αδέρφια, αλλά εγώ δεν τον άκουσα. Ο πόλεμος με έκανε να ξεχάσω για μια στιγμή την ανθρωπιά μου και τώρα το έχω μετανιώσει πικρά. Είμαι εδώ για να ζητήσω ειλικρινά συγγνώμη επειδή ο άοπλος αυτός ήταν ο γιος σας». Ο πατέρας του αδικοχαμένου στρατιώτη γύρισε πλάτη και μπήκε με αργά βήματα στο σπίτι του. Μπορεί να μην το έδειχνε, αλλά εγώ μέσα μου τον ένιωθα… Τον ένιωθα να κλαίει και να πονάει για το παιδί του. Τότε η γυναίκα με βουρκωμένα μάτια είπε: «Εσύ σκότωσες το σπλάχνο μου, ο πόλεμος σε ανάγκασε να χάσεις την ανθρωπιά σου για να επιβιώσεις. Όταν αυτός σου έλεγε πως είστε αδέρφια μπορεί να πίστεψες ότι το έλεγε για να γλιτώσει από τον θάνατο… όμως αυτός ήξερε τι έλεγε. Προσπαθούσε να σου εξηγήσει πως δεν θα κερδίσει κανένας από τους δυο σας τίποτα, αντιθέτως θα χάσει περισσότερα. Αν

καταλάβεις πως πολέμησες για να πλουτίσουν κάποιοι άλλοι, τότε γίνεσαι και εσύ παιδί μου…». Έφυγα χωρίς να χαιρετήσω, γεμάτος προβληματισμό από τα λόγια εκείνης της χαροκαμένης μάνας …. «αν καταλάβεις πως πολέμησες για να πλουτίσουν κάποιοι άλλοι, τότε γίνεσαι και εσύ παιδί μου»… μα τι εννοούσε αυτή η γυναίκα; Σταμάτησα να ξεκουραστώ και η σκέψη μου γύρισε στη ζωή μου μετά τον πόλεμο. Είχα παντρευτεί, είχα δύο πανέμορφα παιδάκια και την πιο καλή και ωραία γυναίκα του κόσμου. Δούλευα στα νέα διυλιστήρια που άνοιξε ο Βαρδινογιώργος, μετά το τέλος του πολέμου. Ήμουν τετράωρος και έπαιρνα 400€. Δεν έβγαινα… Παραδίπλα έστεκαν τα νέα διυλιστήρια του Μελλισαβίδη… και εκεί, είχα ακούσει πληρώνονταν τα ίδια. Μετά σκέφτηκα τα ολοκαίνουργια καράβια που είχε αγοράσει ο Μαριδάκης για να κουβαλήσει τα πετρέλαια. Τότε κατάλαβα τι εννοούσε αυτή η γυναίκα… Τώρα πήγαινα κι εγώ στο δικό μου σπίτι, στους γονείς μου, στην οικογένειά μου. Ανέβηκα την πλαγιά… Οι τύψεις μου είχαν μεγαλώσει… Η ιστορία αυτή μπορεί να είχε τελειώσει αλλά κάτι σημαντικό είχε μείνει στο μυαλό μου: τελικά πολεμάμε για να γίνουν πιο πλούσιοι οι πλούσιοι, ενώ εμείς αντιθέτως χάνουμε περισσότερα…

8 των εργαζομένων, των λαϊκών στρωμάτων και της νεολαίας από την κυβέρνηση, το κράτος και τους επιχειρηματικούς ομίλους. Τσακίζουν εργασιακά δικαιώματα, επιβάλλουν φοροληστεία στον λαό, περικόπτουν δαπάνες για Παιδεία, Υγεία και άλλες ανάγκες της νεολαίας ενώ την ίδια ώρα ενισχύονται οι επιχειρηματικοί όμιλοι και εξασφαλίζονται μεγάλα ποσά για νέες εξοπλιστικές δαπάνες που αφορούν τα πολεμικά σχέδια του ΝΑΤΟ. Άλλωστε, ένα τέτοιο πρόσφατο deal με χρήματα του ελληνικού λαού έκλεισε ο Τσίπρας στην πρόσφατη επίσκεψή του στις ΗΠΑ και στη συνάντηση με τον Τραμπ.

Βαφτίζουν «εθνικά» τα συμφέροντα των εκμεταλλευτών

 Το ΝΑΤΟ προκαλεί πολέμους, δεν τους αποτρέπει! Το ΝΑΤΟ είναι πολεμική μηχανή των ιμπεριαλιστών: Έχει μακελέψει λαούς σε όλο τον κόσμο. Στη Γιουγκοσλαβία το 1999. Στο Αφγανιστάν το 2001. Στο Ιράκ το 2003. Στη Λιβύη το 2011 και μέχρι και σήμερα στη Συρία και αλλού. Σε όλες τις περιπτώσεις, το ΝΑΤΟ αιματοκύλισε λαούς για το ξαναμοίρασμα των αγορών υπέρ των επιχειρηματικών ομίλων και των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων.  Το ΝΑΤΟ είναι πολεμικός, στρατιωτικός οργανισμός με επιθετικά σχέδια στους ανταγωνισμούς των ιμπεριαλιστών. Γι’ αυτό αναβαθμίζει τα πυρηνικά όπλα του και τους εξοπλισμούς του και θέλει να έχει δυνατότητα για γρήγορη μετακίνηση στρατευμάτων. Αυτό αφορά ιδιαίτερα την περιοχή μας, αφού το ΝΑΤΟ στον ανταγωνισμό του με τη Ρωσία θέλει να την «περικυκλώσει» με στρατεύματά του και σύγχρονο εξοπλισμό. Αυτό εξυπηρετούν τα σχέδια του ΝΑΤΟ για τα Βαλκάνια, σ’ αυτό εντάσσεται και η αναβάθμιση και η δημιουργία νέων βάσεων του ΝΑΤΟ, όπως στην Αλεξανδρούπολη, στη χώρα μας. Πρόσφατα μάλιστα, ο Ριζοσπάστης αποκάλυψε ότι ετοιμάζεται η εγκατάσταση αμερικάνικων drones στη Λάρισα.  Οι χώρες που συμμετέχουν στο ΝΑΤΟ δεν ανήκουν σε μια «μεγάλη οικογένεια» αλλά σε μια λυκοσυμμαχία, όπου ο μεταξύ τους ανταγωνισμός για το μοίρασμα της λείας συνεχίζεται ασταμάτητα. Άλλωστε η Ελλάδα και η Τουρκία είναι και οι δύο χώρες του ΝΑΤΟ, αλλά αυτό δεν εμπόδισε την εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο το 1974 και την κατοχή του βόρειου τμήματος του νησιού, την αμφισβήτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων και των συνόρων της Ελλάδας, τις καθημερινές παραβιάσεις του εναέριου χώρου, τη μη αναγνώριση της Κυπριακής ΑΟΖ, το γκριζάρισμα των Ιμίων και άλλων σημείων του Αιγαίου. Με βάση αυτά καταλαβαίνει κανείς ότι είναι μύθος αυτό που ισχυρίζεται η κυβέρνηση ότι «η είσοδος της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ θα ενισχύσει τη σταθερότητα στην περιοχή».  Η συμμετοχή στο ΝΑΤΟ σημαίνει συμμετοχή Ελλήνων στρατιωτικών σε 13 ΝΑΤΟϊκές αποστολές στο εξωτερικό. Σημαίνει ακόμα και σχέδια για μεταφορά και εγκατάσταση πυρηνικών όπλων στη χώρα μας για λογαριασμό του ΝΑΤΟ! Η συμμετοχή στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ δεν εξασφαλί-

ζει τη σταθερότητα για τους λαούς. Το ΝΑΤΟ προωθεί επικίνδυνους σχεδιασμούς για τους λαούς των Βαλκανίων, ονομάζει το Αιγαίο “ενιαίο επιχειρησιακό χώρο”, διαμορφώνει γκρίζες ζώνες, φυσώντας αέρα στα πανιά των διεκδικήσεων της τουρκικής αστικής τάξης. Η συμμετοχή της Κύπρου στην ΕΕ δεν σταμάτησε αλλά προχώρησε τους σχεδιασμούς διχοτόμησης του νησιού και τους ανταγωνισμούς. Η ΕΕ διεξάγει ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις σε χώρες της Αφρικής και αλλού. Το ΝΑΤΟ και η ΕΕ έχουν αποδείξει στην πράξη ότι είναι εμπρηστές των Βαλκανίων. Αυτοί υποδαυλίζουν εθνικισμούς, διαιρούν τους λαούς, έχουν χαράξει τα σύνορα με το αίμα των λαών.  Το ΝΑΤΟ και η ΕΕ είναι βασικά στηρίγματα της δικτατορίας του κεφαλαίου, τόσο σε συνθήκες ιμπεριαλιστικής ειρήνης όσο και σε συνθήκες ιμπεριαλιστικού πολέμου. Είναι επίσης στηρίγματα της αντιλαϊκής επίθεσης που δέχονται τα δικαιώματα

Η εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης είναι η συνέχεια της εσωτερικής της πολιτικής. Πυξίδα της κυβερνητικής πολιτικής είναι η εξυπηρέτηση των συμφερόντων των καπιταλιστών. Αυτά τα συμφέροντα βαφτίζονται «εθνικά» προκειμένου οι εργαζόμενοι και τα παιδιά τους να κάνουν και δικούς τους στόχους τους στόχους των εκμεταλλευτών τους. Με τον μανδύα του “εθνικού”άλλωστε προχωράει η αντιλαϊκή επίθεση στα δικαιώματα και τη ζωή της νεολαίας και των εργαζομένων. Στην πραγματικότητα κανένα κοινό συμφέρον δεν υπάρχει μεταξύ των καταπιεστών και των καταπιεσμένων, ούτε σε συνθήκες ιμπεριαλιστικής ειρήνης με το πιστόλι στον κρόταφο, αλλά ούτε και σε συνθήκες ιμπεριαλιστικού πολέμου. Σήμερα για τα κέρδη τους οι εκμεταλλευτές, μαζί με τις κυβερνήσεις και τις ενώσεις τους, τσακίζουν τα δικαιώματά μας στη μόρφωση, τη δουλειά, τη ζωή, μας καταδικάζουν στην ανεργία, στην εργασιακή περιπλάνηση και την αβεβαιότητα για το τι μας ξημερώνει. Αύριο πάλι για τα συμφέροντά τους θα θελήσουν να μας κάνουν κρέας για τα κανόνια τους, να χύνουμε το αίμα μας για να εξασφαλίζονται τα δικά τους κέρδη.

Οδηγητής ϐ Μάρτης 2018

Πρωτοστατούμε στην οργάνωση της πάλης της νεολαίας ενάντια στα επικίνδυνα σχέδια κυβέρνησης – ιμπεριαλιστών  Κάθε νέος και νέα που βλέποντας το δράμα των προσφυγόπουλων πρωτοστάτησε στην αλληλεγγύη. Που πάλεψε και παλεύει για να μην πιάνει τόπο το ρατσιστικό-φασιστικό δηλητήριο της Χρυσής Αυγής.  Οι χιλιάδες νέοι που δε θέλουν να “συνηθίσουν” βλέποντας δολοφονημένα παιδιά στη Συρία, το Ιράκ, την Υεμένη, την Παλαιστίνη. Βλέποντας σφαγές λαών για τα κέρδη των λίγων.  Η νεολαία που θέλει να ζήσει σε έναν κόσμο με πραγματική ειρήνη και συνεργασία των λαών, κάτι που το στερεί σήμερα το καπιταλιστικό σύστημα. Έχουν κάθε λόγο, μαζί με την ΚΝΕ, να δυναμώσουν τον αγώνα:  Ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, στα σχέδια των ΝΑΤΟ-ΕΕ και στην εμπλοκή της Ελλάδας στον πόλεμο.  Ενάντια στα σενάρια για αλλαγή συνόρων στην περιοχή. Αλλαγή συνόρων σημαίνει νέες αιματοχυσίες.  Για να κλείσουν εδώ και τώρα όλες οι ξένες στρατιωτικές βάσεις στην Ελλάδας. Να κλείσει η βάση της Σούδας που παίζει κομβικό ρόλο για τις ΗΠΑ και στον πόλεμο της Συρίας. Για να μη δημιουργηθεί καμία νέα βάση, να μην μεταφερθούν πυρηνικά όπλα στη χώρα μας.  Αποδέσμευση της Ελλάδας από όλες τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες όπως το ΝΑΤΟ και η ΕΕ. Αυτό μπορεί να το εγγυηθεί οριστικά και μόνιμα, με ανάπτυξη - συνεργασία και φιλία με όλους τους λαούς, μόνο η εργατική - λαϊκή εξουσία.  Να επιστρέψουν οι Έλληνες στρατιωτικοί από αποστολές εκτός συνόρων.  Κανείς στρατιωτικός ή φαντάρος της πατρίδας να μη δώσει το αίμα του σε ιμπεριαλιστικό πόλεμο εκτός συνόρων. Οι φαντάροι είναι του λαού παιδιά, έξω από τα σύνορα δεν έχουνε δουλειά.

Άφοβα κόντρα στους πολεμικούς σχεδιασμούς! «Οι κομμουνιστές, όπως πάντα στην ηρωική 100χρονη Ιστορία μας, θα πρωτοστατήσουμε στον αγώνα για την υπεράσπιση της εδαφικής ακεραιότητας, των κυριαρχικών δικαιωμάτων μας, για να συντριβεί ο όποιος ξένος εισβολέας εάν τολμήσει και επιτεθεί στην Ελλάδα. Ταυτόχρονα όμως επισημαίνουμε από τώρα ότι δεν θα δείξουμε καμιά εμπιστοσύνη στην αστική κυβέρνηση που θα κάνει τον πόλεμο. Καμιά ανοχή στην άρχουσα τάξη που συμμετέχει στον

Την Τρίτη 6 Μάρτη το ΚΚΕ οργανώνει μεγάλη συγκέντρωση στη Θεσσαλονίκη στο άγαλμα Βενιζέλου στις 19:00. Θα ακολουθήσει πορεία στο αμερικάνικο προξενείο.

πόλεμο για την προώθηση των δικών της οικονομικών συμφερόντων, βάζοντας τον λαό μας να χύνει το αίμα του. Θα επιδιώξουμε να τη βάλουμε με την πάλη μας στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας, με την ανατροπή της, για την οριστική νίκη του λαού, έτσι ώστε επιστέγασμα και έπαθλο αυτής της πάλης να είναι η εργατική, η λαϊκή εξουσία, η ανάπτυξη και ευημερία για το λαό, με ειρήνη και ευτυχία για όλους και όλες, για τα παιδιά μας, για τις γενιές που έρχονται. Ελάτε να παλέψουμε όλοι μαζί ενάντια σε κάθε επιδίωξη αλλαγής συνόρων, κάθε αλλαγή διεθνών συνθηκών, που οδηγεί στην αιματοχυσία των λαών. Ενάντια στον εθνικισμό, που θέλει να κρύψει πως οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα, στην Τουρκία και σε άλλες χώρες έχουμε σήμερα τον ίδιο αντίπαλο: τα μονοπώλια, τον καπιταλισμό, τις κυβερνήσεις τους και τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες τους. Να απορρίψουμε τα ύπουλα καλέσματα από ριψάσπιδες περί δήθεν “εθνικής ενότητας”, δηλαδή υποταγής της εργατικής τάξης, του λαού στα σχέδια του κεφαλαίου και των αμερικανοΝΑΤΟϊκών. Με το ΚΚΕ για να δυναμώσει η πάλη που δημιουργεί τις προϋποθέσεις που θα βάλουν μια και καλή τέρμα στις αιτίες που δημιουργούν τον πόλεμο.

Μαζί με το λαό διαδήλωσαν στην Αθήνα δεκάδες νέοι στρατευμένοι με τα μπλοκ του ΚΚΕ και της ΚΝΕ. Στην μεγάλη συγκεντρωση απηύθυνε χαιρετισμό και ο φαντάρος Αιμίλιος Κακλαμάνος. Ολόκληρο τον χαιρετισμό μπορείτε να τον διαβάσετε στον Ριζοσπάστη, φύλλο Τετάρτης 28/2/2018.

Η πάλη αυτή έχει ως βασική της προϋπόθεση την πραγματική απομόνωση των νεοναζί εγκληματιών, με όποια προβιά κι αν εμφανίζονται, αφού είναι γέννημα - θρέμμα της σαπίλας του καπιταλιστικού συστήματος που τους ανασύρει από τα μαύρα σκοτάδια της ιστορίας της ανθρωπότητας, όταν τους χρειάζεται για να κάνει τη δουλειά του, για να τους αποσύρει στη συνέχεια, για να τους ξαναχρησιμοποιήσει μετά, ως τσιράκια του συστήματος που είναι, κάποια άλλη κατάλληλη στιγμή ενάντια στον λαό και την πατρίδα. Τώρα πρέπει να δεχτούν συντριπτικά πολιτικά χτυπήματα από το οργανωμένο εργατικό - λαϊκό κίνημα τα ναζιστικά τέρατα. Να τελειώσει η δίκη τους, που έχει αποδείξει όχι μόνο τις ποινικές ενοχές τους στις συγκεκριμένες υποθέσεις, αλλά και την πρόθεσή τους να διαπράξουν ξανά νέα εγκλήματα, μόλις βρουν την κατάλληλη στιγμή. (…)

Τώρα όλοι και όλες με το ΚΚΕ Που θέτει μπροστά στην εργατική τάξη το καθήκον να χαράξει τη δική της πάλη μαζί με όλα τα άλλα λαϊκά στρώματα και το κίνημά τους, για να υπερασπίσει την εδαφική ακεραιότητα της χώρας αλλά και για να βγει ο λαός νικητής απέναντι στην καπιταλιστική εξουσία της εκμετάλλευσης και των πολέμων ή της δήθεν “ειρήνης” με το πιστόλι στον κρόταφο των λαών. Πάρτε όλοι τη θέση σας στο πλάι του ΚΚΕ. Γιατί είναι το μόνο πολιτικό κόμμα στην ελληνική κοινωνία που μπορεί να ηγηθεί στην ανασύνταξη του εργατικού κινήματος. Στην προώθηση της συμμαχίας των αντικαπιταλιστικών - αντιμονοπωλιακών δυνάμεων. Να ηγηθεί στην πάλη κατά του ιμπεριαλιστικού πολέμου, των επεμβάσεων του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Για να έρθει πραγματικά ο λαός στην εξουσία, να οικοδομήσει τη νέα κοινωνία χωρίς ανεργία, κρίσεις και πολέμους, που δεν μπορεί παρά να είναι σοσιαλιστική – κομμουνιστική». (απόσπασμα από την ομιλία του Δ. Κουτσούμπα, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στη μεγάλη συγκέντρωση της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ στο Σύνταγμα, 27/2/2018).

ΠΡΟΣΕΧΩΣ ΠΡΟΣΕΧΩΣ ΣΤΗΝ ΤΑΞΗ ΣΤΗΝ ΤΑΞΗ... ΤΑΞΗ Το “Μακεδονικό ζήτημα”

αφνικά, χωρίς καλά-καλά να το καταλάβουμε αρχίσαμε να συζητάμε για το όνομα που θα πάρει η ΠΓΔΜ (Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία Μακεδονίας), η χώρα στα βόρεια σύνορα της Ελλάδας. Ακούσαμε πολλά, είδαμε ακόμα περισσότερα: Συζητήσεις, διαπραγματεύσεις, συναντήσεις πολιτικών αρχηγών, πήγαινε-έλα αξιωματούχων

του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ), του ΝΑΤΟ, της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ)… Είδαμε “μακεδονομάχους”, συλλαλητήρια σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα, συνθήματα “Η Μακεδονία είναι μία και είναι ελληνική” κ.ά. Πώς ξεκίνησε, όμως, το “Μακεδονικό ζήτημα”; Τι μας λένε και τι δε μας λένε τα σχολικά βιβλία γι’ αυτό;

Πώς προέκυψε το “Μακεδονικό ζήτημα”; Τι μας λένε… «Ο αγώνας για τον έλεγχο της Μακεδονίας, που ήταν τότε (σ.σ. τον 19ο αι.) τμήμα της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, ονομάστηκε μακεδονικό ζήτημα. Έλληνες, Βούλγαροι και Σέρβοι διεκδίκησαν, με βάση τις δικές τους εθνικές επιδιώξεις ο καθένας, την ενσωμάτωση ολόκληρης ή ενός τμήματος της Μακεδονίας. Η σύγκρουση εκδηλώθηκε αρχικά ως αγώνας για τον έλεγχο της εκπαίδευσης και της θρησκευτικής συνείδησης των κατοίκων. Σύντομα, όμως, πήρε ένοπλη μορφή». Ιστορία Γ’ Γυμνασίου, κεφ. 22

Τι δεν μας λένε… Αρχικά, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι οι ρίζες του “Μακεδονικού ζητήματος” δεν εντοπίζονται στο αρχαίο βασίλειο των Μακεδόνων, που αναπτύχθηκε 2.500 χρόνια πριν! Από τότε έχει αλλάξει άρδην ο κόσμος, έχουν υπάρξει τεράστιες ιστορικές, κοινωνικο-οικονομικές και πολιτικές αλλαγές. Από τις δουλοκτητικές κοινωνίες, περάσαμε στις φεουδαρχικές και μετά στις καπιταλιστικές, διαμορφώθηκαν τα κράτη, υπήρξαν ανταλλαγές και μετακινήσεις πληθυσμών, πόλεμοι κ.ο.κ., πράγμα που προφανώς αποδεικνύει ότι δεν μπορούμε επουδενί να μιλάμε για “καθαρότητα” φυλής, αίματος κ.λπ. Το “Μακεδονικό ζήτημα” πρόεκυψε όταν τέθηκε επί τάπητος στα τέλη του 19ου αι. ποια από τις αναπτυσσόμενες αστικές τάξεις της περιοχής της Βαλκανικής Χερσονήσου θα διεκδικούσε μεγαλύτερο τμήμα της τότε Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ποια θα έβγαινε πιο κερδισμένη στο μοίρασμα εδαφών και αγορών, στον ανταγωνισμό για περισσότερα κέρδη από την επέκταση του οικονομικού και κοινωνικοπολιτικού της χώρου. Έτσι, εκτός από την Ελλάδα, η Βουλγαρία διεκδικούσε τη Μακεδονία, τη Θράκη, έως και την Κωνσταντινούπολη, η Ρουμανία πρόβαλλε αξιώσεις μέχρι τη Θεσσαλία, η Σερβία επιδίωκε έξοδο τόσο στο Αιγαίο όσο και στη Μαύρη Θάλασσα, η Αλβανία διεκδικούσε την Ήπειρο, έως και την Άρτα κ.ο.κ. Αντίστοιχα, όλοι επικαλούνταν τις δικές τους στατιστικές πληθυσμών, “ιστορικά και θρησκευτικά δικαιώματα”, αναλύσεις ειδικών κ.λπ., προκειμένου να στοιχειοθετήσουν τις επιδιώξεις τους.

Με αφορμή την αναζωπύρωση του “Μακεδονικού ζητήματος”, οι Οργανώσεις της ΚΝΕ διακινούν μια τετρασέλιδη ανακοίνωση στα σχολεία, όπου αναδεικνύεται ο ρόλος του ΝΑΤΟ, της ΕΕ και της ελληνικής κυβέρνησης στο “πλιάτσικο” που διεξάγεται στην περιοχή.

Η εξέλιξη των βαλκανικών συνόρων από το 1877 έως το 1881.

Οδηγητής ϐ Μάρτης 2018

Πώς εξελίχτηκε; Τι μας λένε…

Τι δεν μας λένε…

«Τον Οκτώβριο του 1912 η Ελλάδα, η Σερβία, το Μαυροβούνιο και η Βουλγαρία, συνασπισμένες με διμερείς μεταξύ τους συμμαχίες, προκάλεσαν πόλεμο εναντίον της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, με σκοπό να απελευθερώσουν τα εναπομείναντα ευρωπαϊκά εδάφη της αυτοκρατορίας που διεκδικούσαν. Ήταν ο πρώτος από δύο διαδοχικούς πολέμους, τους Βαλκανικούς Πολέμους, που τερματίστηκαν το θέρος του 1913 με τη Συνθήκη του Βουκουρεστίου, η οποία ουσιαστικά έθεσε τέλος στην τουρκική κυριαρχία στην Ευρώπη και άλλαξε ριζικά τον πολιτικό χάρτη της Νοτιοανατολικής Ευρώπης». Ιστορία Γ’ Λυκείου, σελ. 68

Η γεωγραφική περιοχή της Μακεδονίας όπως μοιράστηκε μετά τη συνθήκη του Βουκουρεστίου (1913).

Η “λύση” του “Μακεδονικού ζητήματος”, όπως διαφαινόταν από τις επιδιώξεις των αστικών τάξεων των Βαλκανίων δεν μπορούσε παρά να σημαίνει πόλεμο… Έτσι, οδηγηθήκαμε στον Α’ Βαλκανικό Πόλεμο (1912-1913), όπου παρά τις αντιθέσεις τους, οι αστικές τάξεις των “χριστιανικών κρατών” της Βαλκανικής Χερσονήσου συνασπίστηκαν προσωρινά εναντίον της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, πετυχαίνοντας τη σχεδόν ολοκληρωτική της εκτόπιση από την περιοχή. Ωστόσο, το μοίρασμα της λείας -κυρίως επί της Μακεδονίας- μεταξύ Ελλάδας, Σερβίας και Βουλγαρίας, μεγάλωνε ακόμη περισσότερο τους ανταγωνισμούς μεταξύ τους, πυροδοτώντας έναν νέο Βαλκανικό Πόλεμο (1913) αυτή τη φορά ανάμεσα στα ...“χριστιανικά κράτη”. Προϊόν αυτού του πολέμου υπήρξε η Συνθήκη του Βουκουρεστίου, με την οποία περίπου το 51% της Μακεδονίας περιήλθε στην Ελλάδα, το 39% στη Σερβία, το 9,5% στη Βουλγαρία και το 0,5% στο νεοσύστατο κράτος της Αλβανίας. Όμως, η περιοχή της Μακεδονίας συνέχισε να αποτελεί “μήλον της έριδος” και κατά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο (1914-1918). Ενδεικτική ήταν η πρόταση του Ελ. Βενιζέλου το 1915 για παραχώρηση της περιοχής Καβάλας - Δράμας - Σαριμπασάν (Νέστος) στη Βουλγαρία, έναντι εδαφών στη Μικρά Ασία. Η συναλλαγή αυτή εντασσόταν στην προσπάθεια προσέλκυσης της Βουλγαρίας στο ιμπεριαλιστικό στρατόπεδο της Αντάντ (συμμαχία Γαλλίας, Αγγλίας, Ρωσίας κατά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο), σε συνδυασμό με τις επιδιώξεις της ελληνικής αστικής τάξης για επέκταση σε σαφώς πλουσιότερες περιοχές. Ωστόσο, η προτεινόμενη συναλλαγή δεν προχώρησε, αφού η Βουλγαρία συντάχθηκε τελικά με τις Κεντρικές Δυνάμεις (Γερμανία, Αυστροουγγαρία κ.λπ.). Έτσι, η εν λόγω περιοχή της Μακεδονίας παρέμεινε στην Ελλάδα.

Γιατί εμφανίστηκε ξανά; Το “Μακεδονικό ζήτημα” εμφανίστηκε ξανά, με νέα δεδομένα, μετά τα συγκλονιστικά γεγονότα της ανατροπής του σοσιαλισμού στη Σοβιετική Ένωση (σημερινή Ρωσία), αλλά και τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, το 1991. Μέσα από συστηματικές επεμβάσεις και δολοπλοκίες των ΗΠΑ και της ΕΕ, με ειδική αποστολή της Γερμανίας, η Γιουγκοσλαβία διαλύθηκε τον Μάρτη του 1991 και διαμελίστηκε σε 7 κράτη. Από τότε και έως το 1995 πυροδοτήθηκε ένας από τους πιο αιματηρούς εμφυλίους πολέμους, με χιλιάδες νεκρούς… Λίγα χρόνια αργότερα, στις 24 Μάρτη 1999, αρχίζουν οι ΝΑΤΟϊκοί δολοφονικοί βομβαρδισμοί, ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος του ΝΑΤΟ κατά της Γιουγκοσλαβίας, που είχε διάρκεια 78 μέρες -μέχρι τον Ιούνη του 1999- στον οποίο συμμετείχε και η ελληνική κυβέρνηση. Μάλιστα τότε, το μαθητικό κίνημα της χώρας μας, ακολουθώντας όλο το λαό, υιοθέτησε το σύνθημα «η ενωμένη πάλη των λαών να γίνει το αντίπαλο δέος των ιμπεριαλιστών»! Επομένως, μιλάμε για μια δεκαετία ιμπεριαλιστικών πολέμων, επεμβάσεων και εθνικιστικών συγκρούσεων που προκάλεσε η επέμβαση των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ για να ελέγξουν την περιοχή και τον πλούτο της, να διαμορφώσουν τη δική τους στρατιωτική υποδομή στα Βαλκάνια και να “κόψουν” τις διαθέσεις της Ρωσίας. Οι εξελίξεις αυτές σημάδεψαν και σημαδεύουν τα Βαλκάνια μέχρι σήμερα… Η επίσπευση της ένταξης της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ σημαίνει να ενισχυθεί στα Βαλκάνια αυτή η φονική μηχανή. Συνολικά τα σχέδια ΝΑΤΟ-ΕΕ στην περιοχή μας σημαίνουν νέους κινδύνους για τους λαούς και όχι ειρήνη και σταθερότητα όπως λέει η κυβέρνηση και τα άλλα αστικά κόμματα.

... Κυρίαρχο στοιχείο κατά τη διάρκεια όλων αυτών των χρόνων, τόσο στους Βαλκανικούς Πολέμους όσο και στις Διασκέψεις Ειρήνης που ακολούθησαν ήταν η όξυνση του εθνικισμού σε συνδυασμό με τα συμφέροντα των ισχυρών ιμπεριαλιστικών χωρών της εποχής. Την αιτία την προσδιορίζει με απόλυτη ακρίβεια ο Λένιν: «Ποια είναι η ιστορική αιτία που τα φλέγοντα ζητήματα των Βαλκανίων λύνονται με πόλεμο, που καθοδηγούνται από τα αστικά και δυναστικά συμφέροντα; Η κύρια αιτία είναι η αδυναμία του προλεταριάτου στα Βαλκάνια και σε συνέχεια οι αντιδραστικές επιδράσεις και πιέσεις της ισχυρής ευρωπαϊκής αστικής τάξης. Η τάξη αυτή φοβάται την πραγματική ελευθερία και στον τόπο της και στα Βαλκάνια, επιδιώκει μόνο να θησαυρίζει σε βάρος των άλλων, υποδαυλίζει το σωβινισμό και την εθνική έχθρα, για να μπορεί πιο εύκολα να εφαρμόζει την πολιτική της ληστείας, για να δυσκολέψει την ελεύθερη ανάπτυξη των καταπιεζόμενων τάξεων στα Βαλκάνια» (Β. Ι. Λένιν: “Ο Βαλκανικός Πόλεμος και ο Αστικός Σωβινισμός”, “Άπαντα”, εκδόσεις “Σύγχρονη Εποχή”, τόμος 23, σελ. 39 - 40).

Αντί επιλόγου…

ι εκμεταλλευτές των λαών και οι κυβερνήσεις τους πάντα χρησιμοποιούσαν πλαστούς διαχωρισμούς για να επικρατεί το “διαίρει και βασίλευε”, ώστε να προωθούνται πιο αποτελεσματικά τα συμφέροντά τους, η διαιώνιση της εξουσίας τους και να συσκοτίζεται η ταξική διαίρεση της κοινωνίας. Αντί άλλης απάντησης και με αφορμή τον εθνικιστικό παροξυσμό που επικρατεί και καλλιεργείται έντεχνα το τελευταίο διάστημα, μας ήρθε στο μυαλό ένα απόσπασμα από το βιβλίο του Κώστα Παρορίτη, “Ο Κόκκινος Τράγος”, που αν και αναφέρεται στην περίοδο του “εθνικού διχασμού”, πριν τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, παραμένει τραγικά επίκαιρο: «…Εσύ είσαι ένας φτωχός άνθρωπος, που περιμένεις να ζήσεις από τη δουλειά σου. (…) Λοιπόν, άλλη

είναι η πατρίδα η δική σου κι άλλη η πατρίδα του πλούσιου. Αυτό είναι το σωστό, φτάνει μόνο να το σκεφτείς και μοναχός σου. Δεν μπορεί εσύ κι ένας πλούσιος να ‘χετε την ίδια πατρίδα. (…) Απόχτησε πρώτα πατρίδα δική σου κι ύστερα βλέπουμε για την τιμή της. (…)Συλλογίστηκες ποτέ στη ζωή σου για ποιο σκοπό προορίζουνται αυτά τα όπλα; Αυτά τα όπλα είναι οι αλυσίδες που σε δένουνε. Κι εσύ αγωνίζεσαι, δυστυχισμένε, να τις σφίξεις περσότερο. Α, αν ήτανε να τα μεταχειριστείς για να υψώσεις το επίπεδο της ζωής σου, της τάξης σου! Τότε θα δικιολογότανε κάθε θυσία. Τώρα παίρνεις το όπλο και γίνεσαι χωροφύλακας των πλουσίων, εκεί που θα ‘πρεπε ν’ αρπάξεις στο χέρι σου ένα δαυλί αναμμένο».

Στην Παλαιστίνη αντιπροσωπεία του ΠΑΜΕ, στο πλευρό του Παλαιστινιακού λαού

ντιπροσωπεία του ΠΑΜΕ, αποτελούμενη από τους Χρήστο Κατσώτη, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας και βουλευτή του ΚΚΕ, και Νίκο Θεοδωράκη, υπεύθυνο Διεθνών Σχέσεων και αναπληρωτή γραμματέα του Συνδέσμου Ιδιωτικών Υπαλλήλων Αθήνας, πραγματοποίησε επίσκεψη στα παλαιστινιακά εδάφη στις 5-7 Φεβρουαρίου. Η αντιπροσωπεία του ΠΑΜΕ συναντήθηκε με Συνδικάτα και μαζικούς φορείς της Παλαιστίνης για να μεταφέρει μήνυμα στήριξης και αλληλεγγύης των ταξικών Συνδικάτων της Ελλάδας στους αγωνιζόμενους Παλαιστινίους που τους τελευταίους μήνες δέχονται νέο κύμα επίθεσης από το ισραηλινό κράτος με την υποστήριξη των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ.

ανεξάρτητο Παλαιστινιακό κράτος με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ και ενημέρωσε για τις πρωτοβουλίες που έχουν παρθεί και τις δραστηριότητες που έχουν αναπτυχθεί στην Ελλάδα και διεθνώς από εργαζόμενους, φοιτητές, νέους για την απελευθέρωση της Αχέντ και όλων των αγωνιστών πολιτικών κρατουμένων. Η οικογένεια της Αχέντ ευχαρίστησε για μια ακόμη φορά το ΠΑΜΕ για την σταθερή στήριξη του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος στην δίκαιη υπόθεση του Παλαιστινιακού λαού.

Ξεχωριστή στιγμή της επίσκεψης ήταν η συνάντηση της αντιπροσωπείας με συγγενείς της 17χρονης Αχέντ Ταμίμι στο χωριό της, Νάμπι Σάλεχ. Θυμίζουμε ότι η Άχεντ Ταμίμι είναι φυλακισμένη από τον περασμένο Δεκέμβρη γιατί πρόβαλε αντίσταση σε ισραηλινό στρατιώτη που εισέβαλε στο σπίτι της και τραυμάτισε τον μικρότερο ξάδερφό της. Η νεαρή αγωνίστρια κρατείται μαζί με τη μητέρα και την ξαδέρφη της. Συνολικά τους αποδίδονται κατηγορίες που τους επισύρουν ως και 10 έτη φυλάκισης. Η δίκη-“παρωδία” εναντίον της ξεκίνησε στις 31 Γενάρη και συνεχίζεται αυτό το μήνα. Οι κάτοικοι του χωριού συζητώντας με την αντιπροσωπεία του ΠΑΜΕ κατήγγειλαν πόσο έχει αποθρασυνθεί το

Προκλητικές δηλώσεις από τον Μ. Νετανιάχου

ισραηλινό κράτος μετά και την αναγνώριση από τις ΗΠΑ της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας του Ισραήλ. Με τη σειρά της η αντιπροσωπεία επισήμανε τη σταθερή θέση του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος της Ελλάδας για

Την ίδια ώρα η αυξανόμενη επιθετικότητα του Ισραήλ ενάντια στον παλαιστινιακό λαό εκφράζεται με όλους τους τρόπους. Στις 13 Φλεβάρη ο πρωθυπουργός του Ισραήλ, Μπ. Νετανιάχου μιλώντας σε βουλευτές του κόμματός του ισχυρίστηκε πως συζητά με την κυβέρνηση των ΗΠΑ την προσάρτηση των εβραϊκών οικισμών στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Αναφορικά με την εφαρμογή της ισραηλινής κυριαρχίας (στους εβραϊκούς οικισμούς) μπορώ να σας πω ότι μιλάω σχετικά εδώ και κάποιο καιρό με τους Αμερικανούς».

Αντιπροσωπεία του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών στο 2ο Συνέδριο του Frente de Estudiantes Σ

την Μαδρίτη βρέθηκε αντιπροσωπεία του ΜΑΣ αποτελούμενη από την Κωνσταντίνα Λυμπριτάκη, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας, και τον Στέλιο Μαρκάκη, μέλος του ΔΣ του Συλλόγου του Πολιτικού ΕΚΠΑ, μετά από πρόσκληση του Frente de Estudiantes (Μέτωπο Σπουδαστών). Στο συνέδριο παραβρέθηκε επίσης κατόπιν πρόσκλησης αντιπροσωπεία του ΠΑΜΕ και απεργός εργάτης της Coca-Cola. Το Μέτωπο Σπουδαστών συσπειρώνει στην Ισπανία φοιτητές και μαθητές δίνοντας αγώνα για την υπεράσπιση του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα της εκπαίδευσης που έχει χτυπηθεί μεθοδικά από όλες τις ισπανικές κυβερνήσεις, όπως και μια σειρά δικαιώματα των εργαζομένων και της νεολαίας. 300 αντιπρόσωποι από όλη την Ισπανία συμμετείχαν στο 2ο Συνέδριο του Μετώπου όπου υπήρξε γόνιμος προβληματισμός για την αποτελεσματικότερη οργάνωση της σπουδάζουσας νεολαίας της χώρας, τη μαζικοποίηση των συλλογικών διαδικασιών, την ανασύνταξη του φοιτητικού κινήματος, την οργάνωση των νέων στις τεχνικές σχολές, την μαχητική προβολή των σύγχρονων αναγκών των νέων για σπουδές και ζωή με δικαιώματα. Ιδιαίτερη αναφορά έγινε στην ανάγκη συμπόρευσης φοιτητών-μαθητών με το εργατικό κίνημα, αξιοποιώντας και τη θετική πεί-

ρα της αντίστοιχης δράσης του ΜΑΣ στην Ελλάδα. Ταυτόχρονα απασχόλησε την κουβέντα η πάλη ενάντια, στα δίδακτρα τα οποία είναι δεδομένα ακόμα και για τα δημόσια ισπανικά Πανεπιστήμια με αποτέλεσμα πολλοί φοιτητές να δουλεύουν όλο το καλοκαίρι για να τα βγάλουν πέρα με τις σπουδές τους. Στην εισήγηση του Συνεδρίου τονιζόταν σχετικά με το εκπαιδευτικό σύστημα της Ισπανίας: «Το βασικό πρόβλημα είναι το εκπαιδευτικό μοντέλο που δε λογαριάζει το γεγονός ότι οι κοινωνικές ανισότητες επηρεάζουν την εκπαιδευτική δραστηριότητα των φοιτητών(...) το εκπαιδευτικό σύστημα δεν παρέχει ούτε τα ελάχιστα, π.χ. θέρμανση και κλιματισμό(...)». Καταγγέλθηκε η επιχειρηματική λειτουργία στην εκπαίδευση «όπως εκφράζεται από την παράδοση των υπηρεσιών του Πανεπιστημίου σε εργολάβους», αλλά και με ιδιωτικοποιήσεις ολόκληρων τμημάτων. Οι αντιπρόσωποι του ΜΑΣ στις παρεμβάσεις τους μετέφεραν την πείρα από την πλούσια αγωνιστική δραστηριότητα των φοιτητικών-σπουδαστικών συλλόγων. Χαρακτηριστικά ο Στέλιος Μαρκάκης σημείωσε ότι: «Σήμερα παλεύουμε για να δημιουργηθούν νέες εστίες αγώνα, για να αναζωογονηθούν περισσότεροι φοιτητικοί σύλλογοι και να μαζικοποιείται σήμερα στα πανεπιστήμια το ρεύ-

μα της αντίστασης και της διεκδίκησης των σύγχρονων αναγκών της νεολαίας. Έλληνες και Ισπανοί φοιτητές έχουμε κοινά προβλήματα που δημιουργεί η πολιτική της ΕΕ στα Πανεπιστήμια.» Η Κωνσταντίνα Λυμπριτάκη ανέδειξε την ανάγκη οι αγώνες να αποκτούν προσανατολισμό ρήξης και σύγκρουσης με την ΕΕ και τα μονοπώλια που είναι η ρίζα κάθε προβλήματος και στην εκπαίδευση, γιατί όπως δείχνει η πείρα των αγώνων στην Ελλάδα, μόνο τότε μπορεί να έχει συνέχεια και αποτελέσματα ο αγώνας.

Από τις εργασίες του 2ου Συνεδρίου του Frente de Estudiantes

Εργαζόμενοι “λάστιχο” = περισσότερα κέρδη για τα αφεντικά

ροσαρμογή στη σύγχρονη πραγματικότητα της αγοράς εργασίας», «ευελιξία», «κινητικότητα» είναι κάποια από τα κλισέ που ακούγονται σε κάθε ημερίδα που διοργανώνουν οι ενώσεις των εργοδοτών, γράφονται σε κάθε σχετικό άρθρο στις εφημερίδες τους και φυσικά επαναλαμβάνονται και υλοποιούνται από τους πολιτικούς τους εκπροσώπους. Ταυτόχρονα, προσπαθούν να πείσουν τους νέους εργαζόμενους ότι όλα αυτά είναι και προς το δικό τους συμφέρον. Ο ίδιος ο πρόεδρος του ΣΕΒ (Σύνδεσμος Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών) έχει δηλώσει ότι «οι ευέλικτες μορφές εργασίας δεν είναι ανάθεμα. Είναι αναγκαίο συμπλήρωμα μιας διαρκώς μεταβαλλόμενης αγοράς εργασίας, και συνδέονται με ευκαιρίες για πρόσθετο εισόδημα και νέες θέσεις απασχόλησης».

Τι υπάρχει σήμερα... Όπως διαπιστώνει αμέσως κάθε νέος που “βγαίνει” στην “αγορά εργασίας” η ευελιξία για την οποία μιλούν είναι ήδη πραγματικότητα. Οι εργοδότες έχουν όχι έναν και δύο, αλλά δεκάδες τρόπους να προσαρμόζουν το πότε, για πόσο ακόμα και το πού θα δουλεύουμε με αποκλειστικό κριτήριο τη μεγιστοποίηση των κερδών τους. Αυτό άλλοτε σημαίνει υποαπασχόληση με 4ωρα και άλλοτε ξεζούμισμα μέχρι τελικής πτώσης. Σημαίνει δουλειά χωρίς ρεπό, μέχρι και τις Κυριακές όταν υπάρχει “ανάγκη” και πέταγμα στην ανεργία όταν “πέφτει η δουλειά”. Σημαίνει να μετακινείται ο εργαζόμενος από εδώ και από εκεί, ανάλογα με τις ανάγκες της επιχείρησης. Σημαίνει απολύσεις χωρίς ή με μειωμένη αποζημίωση, ακόμα και εγκύων γυναικών, όπως αποφάσισε πρόσφατα το δικαστήριο της ΕΕ και πολλά άλλα.

Πολλά από τα παραπάνω αφορούν τόσο τις θέσεις μερικής, όσο και τις θέσεις πλήρους απασχόλησης, οι οποίες βέβαια τείνουν να γίνουν είδος προς εξαφάνιση. Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΕΦΚΑ, η μερική απασχόληση παγιώνεται στο 30% του συνόλου των εργαζομένων, με μισθούς κάτω από τα 400 ευρώ μεικτά! Αντίστοιχα, στις νέες προσλήψεις κυριαρχούν οι συμβάσεις μερικής και εκ περιτροπής απασχόλησης, αποτελώντας το 55% - 65% του συνόλου των προσλήψεων. Στα ύψη έχει εκτοξευτεί και η προσωρινή απασχόληση. Τα στοιχεία του συστήματος “Εργάνη” επιβεβαιώνουν ότι κυρίαρχα χαρακτηριστικά είναι η συνεχής ανακύκλωση ανέργων, η μόνιμη εναλλαγή περιόδων προσωρινής εργασίας και ανεργίας, η απασχόληση με ημερομηνία λήξης για την πλειοψηφία των εργαζομένων. Έτσι, το 2017 ο αριθμός των απολύσεων έφτασε το 94% των προσλήψεων.

Έχουν πληθύνει τα τελευταία χρόνια τα δημοσιεύματα σε έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα που διαφημίζουν τους λεγόμενους “νέους τύπους εργασίας” όπως είναι η εργασία από απόσταση. Αυτό που δεν λένε είναι ότι πίσω από αυτά τα “νέα φρούτα” κρύβεται η κατάργηση της πλήρους και σταθερής εργασίας, η ανασφάλιστη εργασία χωρίς ωράριο και χωρίς κανένα συγκροτημένο δικαίωμα.

...και τι έρχεται Καταρχήν να δούμε τι δεν έρχεται: Ανεξάρτητα από το πώς θα ονομαστούν τα μνημόνια της επόμενης ημέρας, δεν έρχεται η κατάργηση των αντεργατικών νόμων που ψηφίστηκαν τα προηγούμενα χρόνια, οι οποίοι έχουν οδηγήσει στην εργασιακή ζούγκλα που περιγράψαμε παραπάνω. Αυτό το έχει ξεκαθαρίσει επανειλημμένα ο ΣΕΒ, όπως έκανε και με πρόσφατη ανακοίνωσή του η οποία αναφέρει ότι “αυτό που προέχει για την οριστική και πετυχημένη έξοδο της χώρας μας από τα μνημόνια είναι να μην ατονήσουν επ’ ουδενί η μεταρρυθμιστική προσπάθεια και η δημοσιονομική πειθαρχία, καθώς επίσης να εφαρμοσθεί μια φιλική προς την επιχειρηματικότητα πολιτική, που θα ενθαρρύνει τις ιδιωτικές επενδύσεις”. Αλλά το έχει ξεκαθαρίσει και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ διά στόματος του ίδιου του πρωθυπουργού που έχει πολλές φορές χαρακτηρίσει “στρεβλώσεις” τις κατακτήσεις που υπήρχαν τα προηγούμενα χρόνια. Αυτός είναι και ο λόγος που η κυβέρνηση έχει δεσμευθεί να προχωρήσει στην “κωδικοποίηση” των αντεργατικών ανατροπών των τελευταίων χρόνων, οι οποίες παρουσιάστηκαν υποκριτικά ως προσωρινές, ώστε αυτές να διατηρηθούν και στην περίοδο της ενδεχόμενης καπιταλιστικής ανάπτυξης. Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει ότι οι καπιταλιστές έχουν... χορτάσει. Αντίθετα, βρίσκουν διαρκώς νέους τρόπους να εντείνουν την εκμετάλλευση των εργαζομένων. Γι’ αυτό τον σκοπό αξιοποιούν και τις τεχνολογικές εξελίξεις στην παραγωγή. Η εφαρμογή νέων τεχνολογιών στον καπιταλισμό δεν οδηγεί σε μείωση του εργάσιμου χρόνου και σε μεγαλύτερο βαθμό κάλυψης των αναγκών των εργαζομένων. Αντίθετα συμβάλλει στην κερδοφορία του κεφαλαίου και χτυπάει κι άλλο τα εργατικά δικαιώματα. Οδηγεί σε μαζική ανεργία, που δεν μπορεί να καλυφθεί από τις θέσεις που θα δημιουργηθούν σε νέους κλάδους. Αυτές οι εξελίξεις έχουν ανοίξει την όρεξη των αφεντικών: Είναι χαρακτηριστική η ειδική έκθεση που δημοσίευσε πρόσφατα ο ΣΕΒ, όπου, αφού πρώτα καταγράφει όλη τη βεντάλια των νέων “ευέλικτων” εργασιακών σχέσεων στην Ελλάδα και στις πιο ανεπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες, με μορφές όπως συμβάσεις μηδενικών ωρών (zero hour contracts), συμβάσεις σύντομης - προσωρινής εργασίας (short term contracts), εργασία κατά παραγγελία (work on demand), μικροσυμβάσεις (mini jobs), εργασία ανά χαρτοφυλάκιο (portfolio work), εργασία βάσει δελτίου - κουπoνιών (voucher - based work) κ.ά., αξιώνει όλη αυτή η εργασιακή ζούγκλα να αναγνωριστεί «ως μια νέα κομβική συνιστώσα των αγορών εργασίας»!

Αυξάνουν την εκμετάλλευση των εργαζομένων Η “ευελιξία” στην αγορά εργασίας πολλές φορές παρουσιάζεται ως “το νέο”, “το σύγχρονο” που συμφέρει εξίσου

14 Τι πρέπει να ξέρεις για τις Συλ

λογικές Συµβάσεις Εργασίας

Ενηµερωτική ανακοίνωση το υ Π Α Μ Ε Συλλογική Εργασίας Σύµβαση

Τι περιλαμβάνουν οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας;

Σε πανελλαδική κλαδική απεργία προχωρούν οι οικοδόμοι στις 14 Μάρτη με απόφαση της Ομοσπονδίας τους. Οι οικοδόμοι παλεύουν για υπογραφή κλαδικής ΣΣΕ, μέτρα προστασίας των ανέργων, μέτρα αναθέρμανσης της οικοδομικής δραστηριότητας με επίκεντρο τις λαϊκές ανάγκες. Φωτογραφία από πρόσφατη Γενική Συνέλευση των οικοδόμων στο εργοτάξιο του Αστέρα Βουλιαγμένης.

εργοδότες και εργαζόμενους, αφού τους βοηθά να προσαρμόσουν την εργασία τους στις δικές τους ιδιαίτερες ανάγκες. Η μερική απασχόληση υποτίθεται ότι συμφέρει φοιτητές, σπουδαστές και μητέρες να συνδυάσουν την εργασία με τις σπουδές ή τη μητρότητα, ενώ νέες μορφές, όπως η εργασία από το σπίτι προσφέρουν άνεση, εξοικονόμηση χρόνου, ελευθερία κ.λπ. Ούτε λόγος, βέβαια, για το δικαίωμα των φοιτητών και σπουδαστών να σπουδάζουν χωρίς να απαιτείται να δουλεύουν παράλληλα ή για το ότι οι εργαζόμενες μητέρες θα έπρεπε να δικαιούνται άδεια κυήσεως και τοκετού, γονική άδεια και διευκολύνση με μειωμένο ωράριο χωρίς μείωση των αποδοχών για το διάστημα μετά τη γέννα, αλλά και να έχουν τα παιδιά τους θέση σε δημόσιους δωρεάν παιδικούς σταθμούς, όπου θα αναπτύσσουν πολύπλευρα την προσωπικότητά τους. Αντίθετα, η πλήρης και σταθερή εργασία παρουσιάζεται ως απαρχαιωμένη μορφή, που δεν μπορεί να συνδυαστεί με τις σύγχρονες εξελίξεις και η διεκδίκησή της χαρακτηρίζεται “αγκύλωση του παρελθόντος”. Η αλήθεια είναι ότι οι μόνοι που βγαίνουν κερδισμένοι από αυτές τις εξελίξεις είναι τα αφεντικά, που μπορούν να έχουν τους εργαζόμενους στη δούλεψή τους όποτε και για όσο εκείνοι θέλουν, έχοντας όλο και λιγότερες υποχρεώσεις απέναντί τους (βλ. ασφάλιση, αποζημίωση

κ.λπ.). Με αυτόν τον τρόπο αυξάνουν τον βαθμό εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης, άρα και το κέρδος τους. Από την άλλη, για τους εργαζόμενους “ευελιξία” σημαίνει να μην ξέρουν αν αύριο θα έχουν δουλειά και πού θα είναι αυτή, να μην μπορούν να οργανώσουν τη ζωή τους, να μείνουν στο δικό τους σπίτι, να κάνουν οικογένεια, να έχουν φυσιολογική κοινωνική ζωή. Η “μόδα” που θέλει τους εργαζόμενους “ανεξάρτητους συνεργάτες” και που κερδίζει έδαφος σε μια σειρά κλάδους (γραφίστες, μεταφραστές, προγραμματιστές κ.ά.) σημαίνει ανασφάλιστη εργασία, σημαίνει να δουλεύεις από το πρωί ως το βράδυ για να φέρεις σε πέρας το “project” που έχεις αναλάβει, κατεβάζοντας ο ίδιος την “τιμή” σου για να γίνεις πιο ανταγωνιστικός.

Στη μάχη για την υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας Από τα παραπάνω προκύπτει ότι η οργάνωση της πάλης για το μέτωπο των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας (ΣΣΕ), με τη συμμετοχή πολλών περισσότερων νέων εργαζομένων αποτελεί επιτακτική ανάγκη. Εκεί μπορεί και πρέπει να βρει διέξοδο η δίκαιη αγα-

Από την πρόσφατη Γενική Συνέλευση του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας όπου αποφασίστηκε συγκεκριμένο πρόγραμμα δράσης με αιχμή το αίτημα για την υπογραφή ΣΣΕ στον κλάδο.

• Ρυθμίζουν τον ημερήσιο, και εβδομαδιαίο εργάσιμο χρόνο, που είναι το σημείο αναφοράς των μισθών μας. • Καθορίζουν την τιμή που οι εργαζόμενοι πουλάνε την εργατική τους δύναμη (μισθός, μεροκάματο) κατά τρόπο συλλογικό, έτσι ώστε να μην μπορεί ο κάθε εργοδότης να την καθορίζει όπως αυτός θέλει. • Περιλαμβάνουν τους όρους εργασίας των εργαζομένων, αλλά και μια σειρά δικαιώ ματα που έχει κατακτήσει η εργατική τάξη τους δυο προηγούμενους αιώνες. Χωρίς αυτές οι εργαζόμενοι δεν έχουμε καμιά δύναμη απένα ντι στις ορέξεις των εργοδοτών, οι οποίοι θα συνεχίζουν να καθορίζουν με ατομικούς όρους τη ζωή μας, μέσα κι έξω από τους χώρους δουλειάς.

Η Συλλογική Σύµβαση Εργασ ίας είναι η έγγραφη συμφωνία μεταξύ των συνδικαλιστικών οργανώσεω ν εργαζομένων και εργοδοτών που καθορίζει τους όρους αμοιβής και εργασ ίας, τα δικαιώματα και τις υποχρ εώσεις των δύο μερών. Τη συλλογική σύμβαση εργασ ίας τη γέννησε στα τέλη του περασ μένου αιώνα η ανάγκη για βελτίωση του βιοτικού επιπέδου της εργατι κής τάξης από την εκμετάλλευση των εργοδ οτών. Επιβλήθηκε σε μια σειρά χώρες και κλάδους με την αναγνώριση και ισχυροποίηση των εργατι κών συνδικαλιστικών οργανώσεων, μέσα από σκληρούς απεργιακούς αγώνες. Η υπογραφή της αποτελούσε αντικε ίμενο αποφασιστικής διεκδίκησης εργαζομένων, γιατί η εργοδοσία των ποτέ δεν εγκατάλειψε την προσπ άθεια να συμπιέζει προς τα κάτω μισθού ς και δικαιώματα, ακόμη και σε καιρούς ανάπτυξης. Η επίθεση της ΕΕ και όλων των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων, ιδιαίτερα μετά με την εφαρμογή των τριών Μνημονίων, ανέτρεψε όλο το νομικό πλαίσιο για τις συλλογικές συμβάσεις που κατακτήθηκε σταδιακά από το εργατικό κίνημα στη χώρα,από το 1955 ως το 1990. Καταργήθηκαν σχεδό ν όλες οι κλαδικές συλλογικές συμβάσεις και μειώθηκε με νόμο ο κατώτ ερος μισθός στα 586 ευρώ και στα 511 για τους νέους κάτω των 24 ετών. Σήμερα η μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων εργάζεται με ατομικές συμβάσεις. Μέσα στον ίδιο κλάδο , ακόμη και στον ίδιο εργασιακό χώρο, δεν υπάρχει ενιαίο καθεστώς στους όρους δουλειάς. Δεκαέ ξι διαφορετικές εργασιακές σχέσεις διαφο ροποιούν όχι μονάχα τους μισθού ς, αλλά και ζητήματα που αφορούν το χρόνο εργασίας, ή άλλους θεσμικ ούς όρους σχετικούς με την προστασία της μητρότητας, τις συνδικαλιστικ ές και ατομικές ελευθερίες, τον καθορισμό των καθηκόντων και άλλα δικαιώ ματα που μπορεί να εξασφαλίζει μια συλλο γική ρύθμιση. Να γιατί χρειάζεται να γνωρίζουμε όλοι οι εργαζόμενοι καλά τι είναι συλλογική σύμβαση, γιατί είναι σημαν τικό για τη ζωή μας μέσα αλλά κι έξω από τους χώρους δουλειάς. Να γιατί χρειάζεται να είμαστε όλοι ενημερωμένοι, οργανωμένο ι κι ενεργοί στα Σωματεία μας, να μάθουμε όλα όσα χρειαζόμαστε για να γίνει η συλλογική σύμβαση εργασίας υπόθε ση όλων των εργαζομένων. Μόνο αν κατανοηθεί η αναγκ αιότητά της θα μπορέσουμε να αναγκάσουμε με αγώνα τις εργοδοτικές οργαν ώσεις να την υπογράψουν με όρους που θα καλύπτουν τις απώλειες που είχαμε και κριτήριο τις ανάγκ ες μας.

Στο site του ΠΑΜΕ pamehellas.gr έχει δημιουργηθεί ειδικός χώρος όπου δημοσιοποιούνται οι δραστηριότητες των σωματείων για τις ΣΣΕ και αναρτώνται τα σχετικά υλικά του ΠΑΜΕ. Εκεί μπορούμε να βρούμε και το τετρασέλιδο ενημερωτικό σημείωμα του ΠΑΜΕ για τις ΣΣΕ.

νάκτηση που εκφράζεται για τους άθλιους όρους εργασίας που επικρατούν. Χωρίς το χτύπημα στις ΣΣΕ, οι καπιταλιστές και οι κυβερνήσεις δεν θα μπορούσαν να διαμορφώσουν αυτή την κατάσταση στους χώρους δουλειάς. Και αυτό γιατί οι ΣΣΕ εκτός από το ζήτημα του μισθού αφορούν και όλα τα υπόλοιπα ζητήματα, που σχετίζονται με την οργάνωση του χρόνου εργασίας και της ζωής του εργαζόμενου. Αυτό το διάστημα οργανώνονται δεκάδες συσκέψεις, συνελεύσεις, κινητοποιήσεις, απεργίες και άλλες πολύμορφες πρωτοβουλίες των συνδικάτων που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, με στόχο την υπογραφή ΣΣΕ με αυξήσεις μισθών και διεύρυνση των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Σε αυτή τη δραστηριότητα, τα μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ, δρώντας μέσα στα σωματεία μαζί με πολλούς ακόμα νέους εργαζόμενους, δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό. Π.Κ.

ΜΑΘΗΤΙΚΑ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΤΗΣ ΚΝΕ

Τρέλα είναι να εγκαταλείψουμε τα όνειρά μας. ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ δεν είναι τρέλα, ούτε ουτοπία. ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ! Μ. Θερβάντες

π’ άκρη σ’ άκρη σε όλη την Ελλάδα έχουν ξεκινήσει για τα καλά οι προετοιμασίες για τα Μαθητικά Φεστιβάλ της ΚΝΕ που θα πραγματοποιηθούν για ακόμα μια χρονιά σε πολλές πόλεις, γειτονιές και χωριά της χώρας. Τα τελευταία χρόνια τα Μαθητικά Φεστιβάλ της ΚΝΕ αποτελούν θεσμό που εξαπλώνεται. Ένα μεγάλο μαθητικό ραντεβού που μέσα από την πολυμορφία του προβάλλει τις επαναστατικές θέσεις της ΚΝΕ που

δίνουν πραγματική απάντηση στις καθημερινές ανησυχίες των μαθητών για όσα ζουν και βλέπουν γύρω τους. Ένα μεγάλο μαθητικό ραντεβού που δίνει βήμα στην ανάγκη των μαθητών να δημιουργήσουν, να ανταλλάξουν σκέψεις, να προβληματιστούν και να αναζητήσουν την αλήθεια για την αιτία που προκαλεί την αδικία, για το πώς μπορούν να την πολεμήσουν και να κάνουν πραγματικότητα τα όνειρα και τις ανάγκες τους.

Το σύνθημα και το μήνυμα των Μαθητικών Φεστιβάλ να φτάσει παντού! Από την αρχή της χρονιάς χιλιάδες μαθητές με μπροστάρηδες τα μέλη και τους φίλους της ΚΝΕ οργάνωσαν μεγάλες μαχητικές κινητοποιήσεις για το σχολείο που έχουν ανάγκη, δεν τσίμπησαν στα παραμύθια της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ που κάνει ό,τι και οι προηγούμενες. Μαζί με την Ευρωπαϊκή Ένωση κάνουν χειρότερο το σχολείο και τη ζωή των μαθητών. Χιλιάδες μαθητές συντόνισαν τη δράση τους πανελλαδικά προετοιμάζοντας τα επόμενα αγωνιστικά τους βήματα, άνοιξαν τη συζήτηση και τη δράση ενάντια στον πόλεμο, τον φασισμό, εκφράσανε την αλληλεγγύη τους στον Παλαιστινιακό λαό, στους πρόσφυγες και μετανάστες συμμαθητές τους, έφτιαξαν όμορφες εκδηλώσεις για πολλά θέματα και με πολλούς τρόπους. Όλοι αυτοί οι μαθητές και ακόμα περισσότεροι θέλουμε να πάρουν μέρος στα δεκάδες μαθητικά φεστιβάλ σε όλη την Ελλάδα. Να φτιάξουν τις ομάδες τους και ο καθένας να προσφέρει ανάλογα με τα ενδιαφέ-

ροντα και το μεράκι του, ώστε σε κάθε σχολείο να “εργάζονται” ομάδες που θα συμβάλλουν με διάφορους τρόπους για την επιτυχία των Μαθητικών Φεστιβάλ. Όλοι μπορούν να βοηθήσουν ώστε να γίνουν γνωστά τα Μαθητικά Φεστιβάλ σε ακόμα περισσότερους στολίζοντας τα σχολεία και τις γειτονιές τους με τις αφίσες ή μοιράζοντας τις ανακοινώσεις ώστε από χέρι σε χέρι να φτάσουν σε χιλιάδες μαθητές. Άλλοι μπορούν να βάλουν τη δική τους πινελιά εμπλουτίζοντας το πρόγραμμα των Μαθητικών Φεστιβάλ. Μαθητικά συγκροτήματα και πολιτιστικές ομάδες που ήδη υπάρχουν σε πολλά σχολεία, αλλά και όσες ακόμα φτιαχτούν, μπορούν και πρέπει να παρουσιάσουν το έργο τους, αξιοποιώντας φωτογραφίες, βίντεο, τραγούδι, θέατρο, ποίηση, λογοτεχνία, ζωγραφική, σκίτσο, γκράφιτι, συλλογικές εργασίες και πρότζεκτ που παρουσιάστηκαν πιθανά και στη σχολική αίθουσα. Το στίγμα τους μπορούν και πρέπει να δώσουν και τα

Μουσικά και Καλλιτεχνικά σχολεία παρουσιάζοντας όσα ετοιμάζουν από την αρχή της χρονιάς ή και κάτι καινούριο που θα φτιάξουν για να παρουσιάσουν για πρώτη φορά στα Μαθητικά Φεστιβάλ της περιοχής τους! Ξεχωριστή θέση στα Μαθητικά Φεστιβάλ έχουν και οι αθλητικές δραστηριότητες! Δεκάδες τουρνουά, επιδείξεις αθλημάτων και άλλες δραστηριότητες θα πλαισιώσουν το πρόγραμμά τους ενώ και φέτος σε πολλές περιοχές οργανώνονται τέτοιες πρωτοβουλίες και πριν από τα Φεστιβάλ. Τα τουρνουά μπορούν να απαρτίζονται είτε από τις ήδη “προπονημένες” ομάδες σχολείων, είτε από άλλες που θα φτιαχτούν τώρα, επιλέγοντας για τη διεξαγωγή τους και χώρους που διεκδικούμε να είναι δωρεάν και κατάλληλοι για άθληση. Μέσα από τις αθλητικές δραστηριότητες μπορούν να προβληθούν και οι διεκδικήσεις για υποδομές εκεί που δεν υπάρχουν ή για την δωρεάν και ασφαλή πρόσβαση σε όλους τους μαθητές εκεί που υπάρχουν.



16 Κάθε μαθητής που:  ανησυχεί για το μέλλον που του ετοιμάζουν  νιώθει την αδικία στη ζωή του αλλά και γύρω του  εξοργίζεται με τις εικόνες της φρίκης από τους πολέμους που δολοφονούν λαούς και τους ξεριζώνουν από τις πατρίδες τους. Που δεν μπορεί να κλείσει τα μάτια στις εικόνες των χιλιάδων νεκρών παιδιών της Συρίας και αλλού που σκοτώνονται για τα συμφέροντα και τους τσακωμούς των λίγων  τα όνειρα και οι ανάγκες του δε χωράνε στο σημερινό σχολείο, στην αβεβαιότητα και στο μέλλον χωρίς δικαιώματα  δεν ανέχεται τους φασίστες και τις σάπιες ιδέες τους  δίνει το χέρι στον πρόσφυγα και μετανάστη συμμαθητή του γιατί ξέρει πως δεν τους χωρίζει τίποτα μεταξύ τους  ψάχνει την αιτία της αδικίας για να την πολεμήσει ... θα είναι στα Μαθητικά Φεστιβάλ της ΚΝΕ.

Έχει συμφέρον να γνωρίσει και να δυναμώσει την ΚΝΕ γιατί:  δυνατή ΚΝΕ σημαίνει ακόμα πιο δυνατοί και μαχητικοί αγώνες ενάντια στην παιδεία – εμπόρευμα, την αδικία, την εκμετάλλευση, τη φτώχεια, τους πολέμους, το φασισμό. Σημαίνει ακόμα πιο δυνατοί αγώνες για το σχολείο των σύγχρονων αναγκών των μαθητών.  η ΚΝΕ παλεύει για να τσακίσει την πηγή που γεννά την αδικία, δηλαδή το σημερινό σύστημα της εκμετάλλευσης.  είναι η επαναστατική οργάνωση νεολαίας του ΚΚΕ που αγωνίζεται για τον πιο όμορφο, τον πιο ανθρώπινο και σπουδαίο στόχο: για να αλλάξει τον κόσμο, για να τραβήξει η ιστορία ανθρωπότητας μπροστά. Για τη νέα κοινωνία που απελευθερώνει τον άνθρωπο και τις δυνατότητες του και δεν θεωρεί κανέναν περιττό, για το σοσιαλισμό – κομμουνισμό.  παλεύει σε πείσμα των καιρών και των μύθων που στόχο

έχουν να συμβιβαστεί η νέα γενιά με το σάπιο, γερασμένο καπιταλιστικό σύστημα που δεν έχει να δώσει τίποτα καλό στο λαό και τα παιδιά του. Ο καπιταλισμός, δεν δουλεύει για να ικανοποιούνται οι ανάγκες των πολλών. Στους μαθητές και τις οικογένειές τους μοιράζει φτώχεια, ανεργία, αβεβαιότητα για το παρόν και το μέλλον και την ίδια ώρα εξασφαλίζει στους βιομηχάνους, τους εφοπλιστές και τους μεγαλοεπιχειρηματίες ό,τι χρειάζονται για να αυξάνουν τα κέρδη τους. Αποτέλεσμα των συγκρούσεων των εκμεταλλευτών για τα δικά τους συμφέροντα είναι και οι πόλεμοι. Το ΝΑΤΟ και η ΕΕ που παρουσιάζονται σαν “σωτήρες”, σαν “ενώσεις για τη φιλία των λαών” στην πραγματικότητα είναι συμμαχίες των εκμεταλλευτών. Για αυτούς δουλεύουν. Για τα κέρδη των λίγων έχουν αιματοκυλήσει λαούς σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης. Τα κέρδη των εκμεταλλευτών είναι η δυστυχία των λαών.

Ο άδικος κόσμος τους δεν διορθώνεται. Τον άδικο κόσμο τους μπορούμε να τον ανατρέψουμε! Όλοι εμείς, τα μέλη της ΚΝΕ, αγωνιζόμαστε, χαιρόμαστε τη ζωή, γιατί θέλουμε να την κάνουμε καλύτερη, όμορφη, δίκαια, γιατί το μέλλον μας δεν είναι ο κόσμος της εκμετάλλευσης. Δίνουμε έναν αγώνα με ιδανικά που απορρέουν από την κοσμοθεωρία μας, τον μαρξισμό – λενινισμό, με αξίες που αντέχουν στο πέρασμα του χρόνου με ιδέες που είναι ανίκητες γιατί είναι αληθινές. Ερχόμαστε από μακριά και τραβάμε μπροστά για τη λευτεριά και την ευτυχία του κόσμου. Κάθε μαθητής που είναι παιδί λαϊκής οικογένειας δεν έχει κανένα συμφέρον να υπερασπίζεται το σύστημα της αδικίας και της εκμετάλλευσης. Αντιθέτως τη δύναμη, το μυαλό και τη δράση του μπορεί και πρέπει να τα χρησιμοποιήσει στη μάχη για όσα μας ανήκουν και μας στερεί το σύστημα, οι κυβερνήσεις και οι ενώσεις του. Μπορεί και πρέπει να δυναμώσει τον αγώνα για να τσακίσουμε το σύστημα που τσακίζει τις ζωές μας.

Οδηγητής ϐ Μάρτης 2018

Να δυναμώσει την ΚΝΕ που... ... από τη στιγμή της ίδρυσης της μπαίνει μπροστά, οργανώνει τον αγώνα για όλα τα σύγχρονα δικαιώματα στη μόρφωση, τη δουλειά και τη ζωή, την πρόσβαση στον αθλητισμό και στον πολιτισμό. ... συγκρούεται πραγματικά με το σύστημα και τις σάπιες ιδέες του, με τις κυβερνήσεις, τα κόμματα και τις ενώσεις του. Γιατί η πραγματική σύγκρουση χρειάζεται σχέδιο, οργάνωση και προσανατολισμό που βάζει στο στόχαστρο τον πραγματικό αντίπαλο. ... είναι πάντα στην πρώτη γραμμή των αγώνων του μαθητικού κινήματος. Ισχυρή ΚΝΕ μέσα στα σχολεία ήταν και είναι προϋπόθεση για να αλλάζει το κλίμα, να οργανώνεται η συλλογική διεκδίκηση, η συζήτηση, να δυναμώνουν οι μαθητικοί αγώνες, να εκλέγονται αγωνιστικά μαθητικά συμβούλια, να σπάει η απογοήτευση, να δυναμώνει η αλληλεγγύη μεταξύ των μαθητών, να ακούγεται η αλήθεια μέσα στο μάθημα. ...ποτέ δεν συμβιβάζεται, δεν υποχωρεί, δεν κάνει τα χατίρια των εκμεταλλευτών. Μπαίνει μπροστά για να οργανώνεται ο αγώνας της νεολαίας ακόμα και εκεί που φαίνεται πως τίποτα δεν κινείται. Δίνει καθημερινά τη μάχη κόντρα στο ρεύμα του συμβιβασμού, αναδεικνύοντας τη δύναμη που έχει ο οργανωμένος αγώνας κόντρα στην ηττοπάθεια και τη μοιρολατρία. ... πρωτοστατεί ώστε να ενώνονται οι αγωνίες και οι αγώνες των μαθητών, με τους εργαζόμενους, τους άνεργους, τους φοιτητές. Δίνει πνοή και προοπτική στον αγώνα, ετοιμάζοντας ακόμα πιο μαχητικούς αγώνες. ... παλεύει για τη σοσιαλιστική κοινωνία που μπορεί να κάνει πράξη το σχολείο που έχουν ανάγκη σήμερα οι μαθητές. Ένα σχολείο που στο επίκεντρο της λει-

Κανένας μαθητής να μην αφήσει καμία μάχη να πάει χαμένη όταν μπορεί να κάνει ένα βήμα στην πάλη για τη ζωή που μας αξίζει και έχουμε ανάγκη. Γιατί για όλους μας είναι κέρδος να δυναμώνει η ΚΝΕ, να γίνονται ακόμα περισσότεροι οι νέοι επαναστάτες που παλεύουν για...

«... να χει το παιδί το ψωμί του και το βιβλίο του να μάθει να γράφει σ’αγαπώ να κρατάει μπράτσο τον ήλιο σ’ ένα ανθισμένο περιβόλι. Ο κομμουνισμός είναι η νιότη του κόσμου, η λευτεριά και η ομορφιά του κόσμου. » Γιάννης Ρίτσος

τουργίας του έχει τη συλλογική δραστηριότητα, τη συλλογική εργασία και την ενεργό συμμετοχή των μαθητών σε αυτή. Που διαπαιδαγωγεί τους μαθητές με τις αρχές της ανιδιοτέλειας, της συλλογικότητας και της προσφοράς για την πρόοδο της κοινωνίας. Αυτό το σχολείο δεν διαχωρίζει τους μαθητές, τους μορφώνει όλους ολόπλευρα χωρίς διακρίσεις. Τους ετοιμάζει να αντιμετωπίσουν δημιουργικά την εργασία και τη ζωή τους, όποιο επάγγελμα και αν ακολουθήσουν. ... είναι η μόνη οργάνωση που αντιπαλεύει πραγματικά το φασισμό και το ρατσισμό, γιατί δίπλα στην καθημερινή της δράση για να απομονώνονται οι φασίστες και το ρατσιστικό τους δηλητήριο αποκαλύπτει την πηγή που τους θρέφει και παλεύει για να γίνονται περισσότεροι οι νέοι επαναστάτες που παλεύουν για να τσακίσουν και το φίδι και το αυγό του φιδιού. ... αγωνίζεται για τη φιλία των λαών. Στέκεται αλληλέγγυα στους λαούς όλου του κόσμου που αγωνίζονται για τη λευτεριά τους, στους λαούς που είναι τα θύματα των ιμπεριαλιστικών πολέμων. Πρωτοστατεί στα σχολεία για να αναπτύσσεται κοινή δράση όλων των μαθητών ανεξάρτητα από καταγωγή, χρώμα ή θρησκεία. Τα μέλη της ΚΝΕ πρωτοστατούν στις πρωτοβουλίες αλληλεγγύης για τα προσφυγόπουλα, γίνονται ασπίδα προστασίας για αυτά τα παιδιά κόντρα στους φασίστες της Χρυσής Αυγής. Οι χρυσαυγίτες δείχνουν για εχθρό τον πρόσφυγα και τον κυνηγημένο για να κρύβουν και να προστατεύουν το σύστημα που θρέφει τους ναζιστές εγκληματίες και το ρατσιστικό τους δηλητήριο. ... είναι η μόνη οργάνωση που παλεύει ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά. Αγωνίζεται για τη ζωή, για καθαρή σκέψη και συνειδητή δράση.

Κανείς δεν γεννιέται επαναστάτης. Οι επαναστάτες φτιάχνονται μέσα σε επαναστατικές οργανώσεις. Δυνατή ΚΝΕ σημαίνει ακόμα περισσότεροι νέοι επαναστάτες που:  είναι πρωτοπόροι και μαχητικοί στην υπεράσπιση του δίκιου.  διαπαιδαγωγούνται για να είναι τολμηροί στον αγώνα για αυτό που σε κάποιους μοιάζει “αδύνατο”  πολεμάνε τον ατομισμό και τη λογική «ο θάνατος σου η ζωή μου» που με τη στάση τους κάνουν πράξη το σύνθημα «όλοι για έναν και ο ένας για όλους»  διαδίδουν και δουλεύουν με την επαναστατική θεωρία για να ανοίγουν νέους δρόμους στο μυαλό, τη σκέψη και τη στάση ζωής όλων όσων έχουν συμφέρον να παλέψουν μαζί μας, χωρίς να χαρίζουν κανέναν στο σύστημα, χωρίς να υποτιμούν κανέναν

 διαπαιδαγωγούνται για να αποκτούν αντοχή στις δυσκολίες του αγώνα και να μένουν ανυπότακτοι σε κάθε πτυχή της ζωής τους. Που διαπαιδαγωγούνται με τις αρχές της συντροφικότητας και της αλληλεγγύης.  μελετούν και αναζητούν την αλήθεια, που διδάσκονται από την ιστορία και την πείρα των αγώνων του λαού μας αλλά και άλλων λαών.  που δεν υποτιμούν τη γνώση γιατί ξέρουν πως είναι πολύτιμη για να μην μασάνε ό,τι το σύστημα πλασάρει για αλήθεια, πως είναι απαραίτητη για να μπορούν να εξηγήσουν τον κόσμο γύρω τους.  κατακτούν τη γνώση για τη δυνατότητα και τον τρόπο να αλλάξουμε τον κόσμο και να χτίσουμε τη νέα κοινωνία, το σοσιαλισμό – κομμουνισμό.

Οι μέρες που απομένουν για να ανοίξουν τα Μαθητικά Φεστιβάλ τις πύλες τους σε όλη την Ελλάδα είναι μετρημένες… Τα μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ με σχέδιο, πείσμα και αισιοδοξία, με τα καλέσματα και τα προγράμματα των Μαθητικών Φεστιβάλ στο χέρι θα δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό για τη επιτυχία τους.

! ο ι σ ά ν µ υ γ ...

21 ΜΑΡΤΗ - ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΜΕΡΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ

Ο αθλητισμός καρφί στο μάτι του ρατσισμού…

χρόνια μετά την ανακήρυξη από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ) -με την αποφασιστική συμβολή της Σοβιετικής Ένωσης- της 21ης Μάρτη ως “Παγκόσμιας μέρας κατά των φυλετικών διακρίσεων και του ρατσισμού”, ο ρατσισμός, ο εθνικισμός, η ξενοφοβία και ο φασισμός “καλά κρατούν”... Άλλωστε, ήταν πάντοτε από τα πολύ γερά “χαρτιά” των εκμεταλλευτών και των κυβερνήσεών τους, προκειμένου να αποπροσανατολίζουν, να διαιρούν και να φοβίζουν τους λαούς και τη νεολαία. Η πρωτοπόρα, όμως, δράση των κομμουνιστών,

των νέων που αγωνίζονται για ζωή με δικαιώματα υψώνει καθημερινά τείχος στο ρατσιστικό και φασιστικό δηλητήριο! Καθοριστική συμβολή στην αντιμετώπιση του ρατσισμού έχει παίξει διαχρονικά και ο αθλητισμός, φυσιογνωμικά στοιχεία του οποίου αποτελούν η καλλιέργεια της άμιλλας, οι αγωνιστικές αξίες, η συλλογικότητα, η αλληλεγγύη. Με το γεγονός αυτό αποφασίσαμε να ασχοληθούμε σ’ αυτό το φύλλο του “Οδηγητή” στη στήλη μας “Πάμε Γυμνάσιο” παρουσιάζοντας μια “άγνωστη” στο ευρύ κοινό ιστορία, καρφί στο μάτι του ρατσισμού…

Ένα “μαύρο βέλος” στην καρδιά του φασισμού…

νας από τους μεγαλύτερους αθλητές, που έλαβε μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες, θεωρείται από πολλούς o Τζέσε Όουενς. Κι αυτό, γιατί την εποχή που η άνοδος του φασισμού σε όλη την Ευρώπη ήταν αλματώδης, την εποχή που το ναζιστικό κόμμα του Χίτλερ πάλευε με νύχια και με δόντια να αποδείξει την ανυπόστατη θεωρία της “καθαρότητας” της φυλής, ένας έγχρωμος αθλητής της ομάδας στίβου των ΗΠΑ, ο Τζέσε Όουενς, κερδίζει 4 χρυσά μετάλλια (100μ, 200μ, 4x100, μήκος) μέσα στο Βερολίνο, προκαλώντας την οργή του Χίτλερ που αρνήθηκε να τον συγχαρεί και κατ’ άλλους αποχώρησε και από το στάδιο…

Ποιος ήταν ο Τζέσε Όουενς;

Ολυμπιακοί αγώνες 1936

Ο Τζέσε Όουενς, ο επονομαζόμενος και “μαύρο βέλος”, ήταν απόγονος σκλάβων και γιος δουλοπάροικων με καταγωγή από την Αλαμπάμα. Ο ίδιος, όπως και τα άλλα δέκα μεγαλύτερα αδέρφια του, αναγκάστηκε να δουλέψει ήδη από τα 7 του χρόνια μαζεύοντας βαμβάκι, για να καταφέρει ο ίδιος και η οικογένειά του να επιβιώσουν. Πηγαίνοντας στο Γυμνάσιο, παρά τις δυσκολίες των παιδικών του χρόνων, ο Τζέσε Όουενς εντυπωσιάζει τον γυμναστή του με τις εκπληκτικές αθλητικές του επιδόσεις, ο οποίος για να τον δελεάσει προκειμένου να πηγαίνει στις προπονήσεις, του είχε τάξει ένα καθημερινό πλούσιο πρωινό. Τα επόμενα χρόνια συμμετέχει σε πολλές αθλητικές διοργανώσεις, στις οποίες αποκτά και το προσωνύμιο “μαύρο βέλος”, λόγω της απίστευτης ταχύτητάς του. Στις διοργανώσεις αυτές διακρίνεται και βραβεύεται για τις επιδόσεις του.

Οι Ολυμπιακοί αγώνες του 1936, που πραγματοποιήθηκαν στο Βερολίνο της Γερμανίας, διαφαίνονταν ως μια πρώτης τάξεως ευκαιρία στο ναζιστικό κόμμα του Χίτλερ, προκειμένου να προβάλει σε ολόκληρο τον κόσμο την υποτιθέμενη “ανωτερότητα της Αρίας φυλής”. Μάλιστα, οι ναζί δεν δίστασαν να καταθέσουν πρόταση ακύρωσης της συμμετοχής Εβραίων και έγχρωμων αθλητών. Είναι ωστόσο χαρακτηριστικό ότι από τα 11 μετάλλια, που απέσπασαν εκείνη τη χρονιά οι ΗΠΑ, τα 6 τα κέρδισαν έγχρωμοι αθλητές, με τον Όουενς να αποσπά 4 χρυσά, καταρρίπτοντας ταυτοχρόνως και δύο κορυφαίες ολυμπιακές επιδόσεις. Λέγεται, μάλιστα, ότι ο Χίτλερ, ο οποίος παρακολουθούσε του αγώνες, μόλις είδε τις επιδόσεις του Όουενς αποχώρησε εκνευρισμένος από τον αγωνιστικό χώρο. Κι αν η συμπεριφορά του Χίτλερ θεωρήθηκε αναμενόμενη, δεν είχε καλύτερη υποδοχή στην πατρίδα του… Ο ίδιος ο Όουενς δήλωσε: «Όταν επέστρεψα στη

γενέτειρά μου, έπειτα από όλες τις ιστορίες με τον Χίτλερ, δεν μπορούσα καν να καθίσω στις πρώτες σειρές των λεωφορείων, έπρεπε να συνεχίσω να ανεβαίνω από την πίσω πόρτα». Και ενώ οι λευκοί αθλητές δέχθηκαν θερμά συγχαρητήρια και απόλαυσαν προνόμια, οι έγχρωμοι αθλητές, μαζί και ο Όουενς, δεν επιτρεπόταν να μπαίνουν ούτε καν στα ασανσέρ των ξενοδοχείων καθώς αυτά ήταν μόνο για λευκούς! Αφοπλιστική ήταν και η απάντηση, που έδωσε ο Όουενς σε δημοσιογράφο, όταν τον ρώτησε πώς ένιωσε που δεν τον συνεχάρη ο Χίτλερ. Ο αθλητής απάντησε: «Γιατί; Θα με συγχαρεί ο πρόεδρος των ΗΠΑ;»…

Οδηγητής ϐ Μάρτης 2018

Νίκη-σύμβολο ενάντια στον ρατσισμό και τον φασισμό Ο Όουενς με την παρουσία του στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Βερολίνου, το 1936 και με τις εξαιρετικές του επιδόσεις κατάφερε ένα σημαντικό χτύπημα στη ναζιστική προπαγάνδα της εποχής του. Κατέρριψε τις ανυπόστατες θεωρίες των φασιστών για “ανώτερες” και “κατώτερες” φυλές. Η νίκη του έγινε σε όλο τον κόσμο ένα σύμβολο ενάντια στον ρατσισμό, που μάλιστα προκάλεσε την οργή των ναζί. Ο Όουενς, τα επόμενα χρόνια για να τα βγάλει πέρα οικονομικά και να επιβιώσει με την οικογένειά του δούλεψε ως εργάτης. Μάλιστα, έφτασε στο σημείο να αναγκαστεί να συμμετέχει σε αγώνες

HΞΕΡΕΣ ότι;??

ταχύτητας με ζώα, όπως σκύλους και άλογα. Ένας αθλητής με εξαιρετικές επιδόσεις, που όμως ποτέ δεν αναγνωρίστηκε από τις κυβερνήσεις και μέσα και έξω από τη χώρα του, γιατί απλά ήταν έγχρωμος. Αντίθετα, όμως, τόσο στους Ολυμπιακούς στο Βερολίνο, όσο και πίσω στην Αμερική, πλήθος κόσμου τον λάτρεψε και τον αποθέωσε. Ο Τζέσε Όουενς, που όλη του τη ζωή πρέσβευε με τη στάση του το δίκαιο, λίγο πριν το θάνατό του, στις 31 Μαρτίου του 1980, βγήκε ανοιχτά και δήλωσε την αντίθεσή του στο μποϊκοτάζ που επέβαλε ο πρόεδρος των ΗΠΑ στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Σοβιετικής Ένωσης, του πρώτου σοσιαλιστικού κράτους στην ιστορία της ανθρωπότητας.

Τα αθλητικά τουρνουά αποτελούν μια από τις πολλές επιλογές των νέων για να στείλουν μήνυμα ενάντια στον ρατσισμό, προβάλλοντας τις αγωνιστικές αξίες, τη συλλογικότητα και την αλληλεγγύη.

...

Η ομάδα Inter ιδρύθηκε στις 9 Μαρτίου του 1908 ως Football Club Internazionale, έπειτα από το σχίσμα με τη Milan Cricket and Football Club (σημερινή Μίλαν). Η ονομασία του συλλόγου δηλώνει την επιθυμία των ιδρυτών της να μπορούν να συμπεριλαμβάνονται στην ομάδα και αλλοδαποί παίκτες. Αυτός ο διαχωρισμός υλοποίησε το όνειρα μιας ομάδας ανθρώπων, που διαφωνούσε με τις αρχές και τη λειτουργία της AC Milan Football and Cricket Club, που έβαζε ως αυστηρό περιορισμό τη συμμετοχή αποκλειστικά και μόνο Ιταλών παικτών.

Στις 21 Μάρτη 1960 η αστυνομία της Νοτίου Αφρικής πυροβόλησε εν ψυχρώ εναντίον μιας διαδήλωσης φοιτητών στην πόλη Σάρπβιλ, με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους 70 άνθρωποι. Οι νεαροί διαδηλωτές διαμαρτύρονταν ειρηνικά κατά των νόμων του Απαρτχάιντ, των φυλετικών διακρίσεων, που είχε επιβάλει το ρατσιστικό καθεστώς της λευκής μειοψηφίας στη χώρα, εφαρμόζοντας τη θεωρία της ανισότητας ανάμεσα στις φυλές. Με αφορμή αυτό το γεγονός η 21η Μάρτη καθιερώθηκε ως Διεθνής Ημέρα για την εξάλειψη των φυλετικών διακρίσεων και του ρατσισμού.

Κάλεσμα της Πανελλαδικής Συνάντησης Συντονισμού των Συντονιστικών Επιτροπών, 15μελών-5μελών και σχολείων Στις 28 Γενάρη Συντονιστικές Επιτροπές μαθητών από δεκάδες πόλεις της Ελλάδας συναντήθηκαν στην Αθήνα για να συζητήσουν, να διαδηλώσουν, να σχεδιάσουν και να συντονίσουν τον αγώνα τους για το επόμενο διάστημα! Ανάμεσα στις δράσεις που αποφασίστηκαν για τους επόμενους μήνες ήταν και δραστηριότητες μπροστά στην Παγκόσμια μέρα κατά του ρατσισμού, στις 21 Μάρτη. Πιο συγκεκριμένα, η Συντονιστική Επιτροπή των μαθητών της Αθήνας καλεί τους μαθητές όλης της χώρας, 5μελή

και 15μελή απ’ όλη την Ελλάδα, να οργανώσουν δράσεις και να πάρουν πρωτοβουλίες κατά του ρατσισμού και του φασισμού. Δράσεις αλληλεγγύης για τα προσφυγόπουλα, πρωτοβουλίες ενάντια στους ναζιστές-εγκληματίες της Χρυσής Αυγής και το ρατσιστικό τους δηλητήριο. Ήδη σε πολλές πόλεις, γειτονιές και σχολεία σ’ όλη τη χώρα οργανώνονται διάφορες πολύμορφες πρωτοβουλίες, όπως τουρνουά, συναυλίες, εκθέσεις φωτογραφίας και σκίτσου, γκράφιτι κ.ά.

Οι μαθητές των ΕΠΑΛ να μη ζήσουν με “ευκαιρίες” τη ζωή τους, αλλά με δικαιώματα!

κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αποδεικνύει καθημερινά στους “εταίρους” της στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ), στον Σύνδεσμο Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών (ΣΕΒ), στους εφοπλιστές και τους μεγαλοεπιχειρηματίες ότι “βάζει πλάτη” σε όλους τους τομείς, προκειμένου να επιτευχθεί η πολυπόθητη “ανάπτυξη” των κερδών τους… Μάλιστα, ειδικά στο υπουργείο Παιδείας, έχει ρίξει χρήμα και στο “μάρκετινγκ”, τη “διαφήμιση” των πρωτοβουλιών της… Έτσι, στα πλαίσια της καμπάνιας του υπουργείου με τίτλο “Επιλέ-

Τύφλα να ‘χει η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης (ΔΕΘ)… Φτάνοντας κανείς στο μετρό του Συντάγματος τις μέρες της έκθεσης του υπουργείου Παιδείας, με τίτλο “Το ΕΠΑΛ δημιουργεί”, σίγουρα θα νόμιζε ότι στον χώρο αυτό γίνεται μια έκθεση κάποιων επιχειρήσεων, οι οποίες επιδιώκουν να “πουλήσουν την πραμάτεια” τους… Και μάλλον δε θα έπεφτε και πολύ έξω… Γιγαντοοθόνες, που έπαιζαν συνεχώς τα σποτάκια του υπουργείου, προπαγανδιστικά stands, περίπτερα (ένα για κάθε τομέα των ΕΠΑΛ), σύγχρονοι Η/Υ, χώρος ομιλιών, εργαστηριακός εξοπλισμός, εκθέματα κ.ά. ήταν όσα συναντούσε... Πράγματα, δηλαδή, που σίγουρα δεν συναντάει κανείς σε κανένα ΕΠΑΛ της χώρας! Αξίζει να σημειώσουμε ότι σε κάθε περίπτερο υπήρχε ειδικό, “ιλουστρασιόν” έντυπο για κάθε τομέα και καθηγητές που “διαφήμιζαν” τα δήθεν “πλεονεκτήματα”, τις δυνατότητες επαγγελματικής αποκατάστασης κ.ά. Βέβαια, πρέπει να παραδεχθούμε ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ μας έχει συνηθίσει στην αντιστροφή της πραγματικότητας…

γω ΕΠΑΛ” (βλ. φύλλο “Οδηγητή” Ιούνη 2017) πραγματοποίησε μέσα στον Φλεβάρη μία έκθεση για τα ΕΠΑΛ στο “ΜΕΤΡΟ” του Συντάγματος στην Αθήνα. Εκεί σαν “κράχτες” τα στελέχη του υπουργείου καλούσαν μαθητές και γονείς να …επιλέξουν ΕΠΑΛ, προμοτάροντας το μεταλυκειακό έτος της μαθητείας και κάνοντας τα πάντα προκειμένου να υλοποιήσουν τον στόχο των μνημονίων και των κατευθύνσεων της ΕΕ για αύξηση της μαθητείας, που εξασφαλίζει φθηνούς εργαζόμενους επιδοτώντας τα αφεντικά.

Άλλωστε, πώς θα παρουσίαζε την πραγματικότητα των ΕΠΑΛ; Πώς θα παρουσίαζε την αγωνία των μαθητών των ΕΠΑΛ για το αν η ειδικότητα ή ο τομέας τους θα συνεχίσει να υπάρχει; Πώς θα παρουσίαζε τις εκατοντάδες συγχωνεύσεις και το κλείσιμο τμημάτων; Τις τεράστιες ελλείψεις σε βιβλία, καθηγητές και εργαστηριακό εξοπλισμό; Πώς θα παρουσίαζε τους χιλιάδες μαθητές των ΕΠΑΛ που αναγκάζονται να δουλεύουν παράλληλα με το σχολείο για να τα βγάλουν πέρα ή τους χιλιάδες που αναγκάζονται να εγκαταλείψουν το σχολείο... Αλλά είπαμε, όταν η πραγματικότητα δε συμφωνεί με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα!

Το “success story” της “αναβάθμισης” της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης αποτελεί “failure story” για τους μαθητές των ΕΠΑΛ… Την έκθεση επισκέφτηκαν πολλοί υπουργοί της κυβέρνησης, μεταξύ των οποίων και ο υπουργός Παιδείας, Κ. Γαβρόγλου, ο οποίος ανέφερε ότι «το success story της κυβέρνησης και του υπουργείου είναι ό,τι

Από την έκθεση του υπουργείου Παιδείας “Το ΕΠΑΛ δημιουργεί”.

γίνεται στην Επαγγελματική Εκπαίδευση». Μάλλον για την κυβέρνηση αποτελούν “success story” οι εκατοντάδες μαθητές των ΕΠΑΛ που αναγκάστηκαν να αλλάξουν ειδικότητα επειδή αυτή που είχαν επιλέξει καταργήθηκε ή ακόμα και σχολείο, πολλές φορές χιλιόμετρα μακριά από τα σπίτια τους… Μάλλον αποτελούν “success story” οι φωτοτυπημένες σημειώσεις αντί για βιβλία, τα απαρχαιωμένα εργαστήρια κ.λπ. Οι στόχοι της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, καθώς και όλων των υπόλοιπων κομμάτων που στηρίζουν την πολιτική που τσακίζει τη ζωή του λαού και της νεολαίας δεν είναι καινούριοι, είναι διαχρονικοί… Συνδέονται άμεσα με τη μόνιμη επιδίωξη που έχουν να εξυπηρετούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο όχι τις ανάγκες του λαού και της νεολαίας, αλλά τις “ανάγκες” των επιχειρηματικών ομίλων. Αυτές οι “ανάγκες”, που στόχο έχουν την ολοένα και μεγαλύτερη κερδοφορία και ανταγωνιστικότητα των λίγων, προϋποθέτουν το “success story” της εργασιακής ζούγκλας που επικρατεί σήμερα. Προϋποθέτουν όλους τους νόμους,

Οδηγητής ϐ Μάρτης 2018

τα μνημόνια που έχει ψηφίσει αυτή η κυβέρνηση και οι προηγούμενες, τη μείωση μισθών, τα εξαντλητικά ωράρια εργασίας, το χτύπημα στις συλλογικές συμβάσεις εργασίας και την κοινωνική ασφάλιση, το τσάκισμα όλων των δικαιωμάτων του λαού και της νεολαίας. Γι’ αυτό και σε συνθήκες κρίσης οι στόχοι για την τεχνικοεπαγγελματική εκπαίδευση προωθούνται πιο επιθετικά, μπαίνει πιο επιτακτικά για τους καπιταλιστές και τις κυβερνήσεις τους το καθήκον της “διαπαιδαγώγησης στην εκμετάλλευση”. Παράλληλα, ο υπουργός, ολοκληρώνοντας την παρέμβασή του για το …“success story” της κυβέρνησης δεν ξέχασε να υπενθυμίσει και τις μεγάλες “τομές” που προωθήθηκαν από την κυβέρνηση αυτό το διάστημα για τα ΕΠΑΛ, δηλαδή τη μαθητεία (θα αναφερθούμε εκτενώς παρακάτω) και την αύξηση του ποσοστού των αποφοίτων ΕΠΑΛ που μπορούν να εισάγονται στα πανεπιστήμια από 1% σε 5%... Φυσικά παρέλειψε να αναφέρει ότι ταυτόχρονα, σε ολόκληρες περιοχές, όπως η Αττική, τα Γιάννενα κ.ά., μετά τις συγχωνεύσεις και τις απορροφήσεις των ΤΕΙ, οι απόφοιτοι των ΕΠΑΛ χάνουν το ποσοστό του 10% που είχαν για την πρόσβαση στα ΤΕΙ στις αντίστοιχες με τις δικές τους ειδικότητες… Κούφια λόγια δηλαδή γι’ άλλη μια φορά…

“Μαθητεία” στην εκμετάλλευση… Στο πλαίσιο της έκθεσης πραγματοποιήθηκε και ενημερωτική δράση για το “Μεταλυκειακό Έτος-Τάξη Μαθητείας”... Για να δούμε, όμως, τι είπαν και τι δεν είπαν οι ομιλητές της εκδήλωσης; «Ο στόχος (σ.σ. της μαθητείας) είναι να έχουν τα παιδιά μια εναλλακτική μαθησιακή διαδρομή και στο χώρο εργασίας. (…) Αυτή η διαδικασία βοηθάει στο να αναπτυχθεί η επαγγελματική εκπαίδευση, την ανοίγει στην τοπική κοινωνία» (Θ. Κοτσυφάκης, διευθυντής του Γραφείου του υφυπουργού Παιδείας).  Η “τάξη μαθητείας” είναι ένα πρόγραμμα που απευθύνεται σε αποφοίτους ΕΠΑΛ, ηλικίας 18-24 ετών, που βρίσκονται εκτός εκπαίδευσης, κατάρτισης και εργασίας, έχει διάρκεια 9 μήνες και ο μαθητευόμενος δουλεύει κανονικά 4 μέρες τη βδομάδα (28 ώρες) σε επιχείρηση και 1 μέρα έχει ένα 7ωρο στο σχολείο. Μάλιστα, με το συγκεκριμένο σχέδιο υλοποίησης, που ισχύει ήδη, η “τάξη μαθητείας” λειτουργεί σε ορισμένες σχολικές μονάδες και για συγκεκριμένες ειδικότητες (16 από τις 35 των ΕΠΑΛ), οξύνοντας

Μάλλον για την κυβέρνηση αποτελούν “success story” οι συμπτύξεις τμημάτων, οι φωτοτυπημένες σημειώσεις αντί για βιβλία, τα απαρχαιωμένα εργαστήρια των ΕΠΑΛ...

Μερικά από τα “ιλουστρασιόν” έντυπα που διακινεί το υπουργείο παιδείας στα ΕΠΑΛ.

τον ανταγωνισμό των ίδιων των σχολείων μεταξύ τους, μετατρέποντας τους εκπαιδευτικούς και τα σχολεία σε γραφεία ευρέσεως εργασίας, μεταλλάσσοντας τον ρόλο και την αποστολή τόσο του σχολείου όσο και των εκπαιδευτικών. Μετά την ολοκλήρωση της μαθητείας προβλέπονται εξετάσεις πιστοποίησης για τη λήψη πτυχίου ειδικότητας επιπέδου 5, πράγμα που σημαίνει ότι παρ’ όλο που η “τάξη μαθητείας” είναι προαιρετική, οι μαθητές που θα τελειώνουν τις τρεις τάξεις του ΕΠΑΛ, θα παίρνουν ένα πτυχίο ειδικότητας σχεδόν χωρίς αντίκρισμα. Έτσι, όποιος δε βγάλει το 4ο έτος της μαθητείας δε θα παίρνει πτυχίο ειδικότητας, διαμορφώνοντας ταυτόχρονα αποφοίτους πολλών ταχυτήτων…  Αυτή η διαδικασία βοηθάει τους εργοδότες, τα “τοπικά” αφεντικά. Οι μαθητευόμενοι κατά τη διάρκεια των 9 μηνών της “τάξης μαθητείας” θα πληρώνονται με το 75% του υπο-κατώτατου ημερομισθίου του ανειδίκευτου εργάτη, παίρνοντας καθαρό μεροκάματο 16,84 ευρώ και μισθό 269 ευρώ το μήνα. Για το ημερομίσθιο ο εργοδότης θα πληρώνει μόλις 6,12 ευρώ, καθώς τα 11 ευρώ θα επιδοτούνται από το κράτος! Γίνεται, λοιπόν, φανερό ποιον βοηθάει η μαθητεία... Είναι ξεκάθαρη επιδότηση των εργοδοτών, που τους εξασφαλίζει πάμφθηνους εργαζόμενους που έτσι κι αλλιώς χρειάζονται.

Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο, ότι δίνεται η δυνατότητα στους εργοδότες, μέσω των “κοινωνικών εταίρων”, δηλαδή του ΣΕΒ, της Κεντρικής Ένωσης Επιμελητηρίων κ.ά. να εισηγούνται θέματα που αφορούν στον σχεδιασμό και την εφαρμογή της μαθητείας, τον καθορισμό των ειδικοτήτων που θα επιλέγονται κ.λπ. Όπως, λοιπόν, ανοίγουν και κλείνουν οι ειδικότητες στα ΕΠΑΛ με βάση τις ανάγκες των επιχειρήσεων για ολοένα και μεγαλύτερη αύξηση των κερδών τους, χωρίς να υπολογίζονται οι ανάγκες του λαού και της νεολαίας, έτσι θα καθορίζονται και οι θέσεις της μαθητείας. «Είναι πολύ σημαντικό ότι έχουμε ένα βασικό μισθό των 300 ευρώ, είναι φοβερό χαρτζιλίκι!» (μαθητής σε πρόγραμμα μαθητείας). Είναι λογικό για έναν μαθητή σήμερα, τη στιγμή που οι λαϊκές οικογένειες τα βγάζουν πολύ δύσκολα πέρα, να θέλει να βοηθήσει την οικογένειά του με κάθε τρόπο. Το ζητούμενο, όμως, είναι -επειδή ακριβώς δουλεύει- να έχει όλα τα εργασιακά δικαιώματα που δικαιούται ένας εργαζόμενος και να πληρώνεται στο ύψος του βασικού μισθού της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, που πρέπει να επανέλθει στα 751 ευρώ, με κατάργηση της διάκρισης σε άνω και κάτω των 25 ετών.

α μέλη της ΚΝΕ στα ΕΠΑΛ και όλοι οι μαθητές που προβληματίζονται για το μέλλον που τους ετοιμάζουν να πρωτοστατήσουν για να δυναμώσει η οργανωμένη συλλογική διεκδίκηση για σχολείο και ζωή με δικαιώματα. Είναι ανάγκη σήμερα να συνδεθούν οι μαθητές των ΕΠΑΛ, αλλά και οι μαθητευόμενοι με τα εργατικά σωματεία των κλάδων τους, που παλεύουν καθημερινά με βάση τα συμφέροντα των εργαζομένων, κόντρα στις απαιτήσεις των επιχειρηματικών ομίλων. Απέναντι στα μαθήματα υποταγής, τα σωματεία που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ ενημερώνουν τους μαθητές από πρώτο χέρι για το τι επικρατεί σε κάθε δουλειά, για τα δικαιώματά τους και για τη δύναμη του οργανωμένου αγώνα. Και αυτό είναι το καλύτερο μάθημα, που εμπνέει δύναμη και κουράγιο και δεν πρέπει να λείπει από κανένα ΕΠΑΛ.

Το μεγαλύτερο σκάνδαλο είναι το καπιταλιστικό σύστημα που κάνει την υγεία εμπόρευμα

“

άθαρση”, “το μαχαίρι στο κόκκαλο”, “όλα στο φως” ήταν κάποιες από τις φράσεις που ακούσαμε για μια ακόμη φορά το προηγούμενο διάστημα με αφορμή τη συζήτηση γύρω από το σκάνδαλο της Novartis. Ποια είναι, όμως, η αιτία που τέτοιου είδους σκάνδαλα εμφανίζονται συνεχώς και όχι μόνο στην Ελλάδα; Μπορούν οι εργαζόμενοι να ελπίζουν ότι αυτή τη φορά η διαφθορά θα παταχθεί και αυτό θα οδηγήσει στην κάλυψη των αναγκών τους όσον αφορά τη φροντίδα της υγείας; Ο “Οδηγητής” συζήτησε με τον Γιάννη Βασιλό, Γραμματέα του Συνδικάτου Εργαζομένων Φαρμάκου, Καλλυντικών και συναφών επαγγελμάτων Ν. Αττικής.

η όξυνση των αντιπαραθέσεων και του ανταγωνισμού που εκφράζονται ανάμεσα στα κράτη και ομίλους είναι η αιτία των σκανδάλων. Για αυτό τον λόγο λέξεις όπως “κάθαρση”, “διαφάνεια”, “εξυγίανση”, είναι κενές περιεχομένου και υποκριτικές. Το μεγαλύτερο σκάνδαλο είναι το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα, που δημιουργεί ανισότητες, ανεργία και κοινωνικούς αποκλεισμούς, που δε διστάζει να βγάλει στη διατίμηση το αγαθό της υγείας. “Οδηγητής”: Οι αποκαλύψεις για το σκάνδαλο της Novartis προέρχονται από έρευνες που πραγματοποίησε το FBI. Αυτό σημαίνει ότι οι ΗΠΑ ενδιαφέρθηκαν για τη διαφάνεια στον τομέα του φαρμάκου στην Ελλάδα ή εκφράζει κάτι άλλο; Γιάννης Βασιλός: Οι αποκαλύψεις για το σκάνδαλο Novartis δεν αποτελούν εξαίρεση στους κανόνες με τους οποίους λειτουργούν στον καπιταλισμό τα πολυεθνικά μονοπώλια. Προσπαθούν με κάθε τρόπο να ισχυροποιήσουν τη θέση τους στον διεθνή ανταγωνισμό για την αύξηση των κερδών τους. Οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι του Φαρμάκου παλεύουν για την “πίτα” των 1,1 τρισ. δολαρίων της παγκόσμιας φαρμακευτικής αγοράς, από την οποία οι 10 μεγαλύτερες εταιρείες κατέχουν περίπου το 40%. Τα 318 δισ. δολάρια έφτασαν οι εξαγωγές φαρμάκων το 2016, με τα 22,5 δισ. να ανήκουν στη φαρμακοβιομηχανία των ΗΠΑ, που ωστόσο κατατάσσεται πέμπτη στη λίστα πίσω από τη Γαλλία (22,8 δισ. δολάρια), το Βέλγιο (26,5 δισ. δολάρια), την Ελβετία (39,9 δισ. δολάρια) και τη Γερμανία (48,6 δισ. δολάρια). Δεν είναι τυχαίο που οι ΗΠΑ “ανακίνησαν” το σκάνδαλο Novartis (εταιρεία ελβετικών και γερμανικών συμφερόντων). Αυτή η εξέλιξη αποτελεί ένα ακόμα επεισόδιο στον επιχειρηματικό πόλεμο ανάμεσα σε ΗΠΑ και ΕΕ. Η ίδια

“Ο”: Από την κυβέρνηση ακούμε ότι ούτε λίγο ούτε πολύ το συγκεκριμένο σκάνδαλο αποτελεί τη βασική αιτία της κρίσης και των μνημονίων. Είναι έτσι; ΓΒ: Δηλαδή αν λυθεί το σκάνδαλο αυτό και όλα τα προηγούμενα, θα πάρουν πίσω όλους τους αντεργατικούς νόμους και μετρά; Όλα αυτά γίνονται για να μπορέσει άλλη μια φορά το σύστημα, μαζί με την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης να βγουν λάδι. Η κρίση είναι ένα με τον καπιταλισμό, με τον τρόπο παράγωγης που έχει σαν σκοπό το κέρδος ανεξάρτητα από το πώς επιτυγχάνεται. Οι πρακτικές της “Novartis” είναι πρακτικές που χρησιμοποιούν όλες οι πολυεθνικές, όχι μόνο στο χώρο του Φαρμάκου και όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά συνολικά στον καπιταλιστικό κόσμο. Αποτελούν τον κανόνα και όχι την εξαίρεση. Αυτός είναι ο χαρακτήρας αυτού του συστήματος, και όσο περισσότερο σαπίζει τόσο θα πολλαπλασιάζονται τέτοια φαινόμενα. Η κυβέρνηση προσπαθεί να σπείρει αυταπάτες στους εργαζόμενους και τον λαό ότι θα λυθεί το πρόβλημα μέσα από εξεταστικές και προανακριτικές. Η ιστορία δείχνει πάντως ότι και να αποκαλυφθεί κάποιο σκάνδαλο η εταιρία που εμπλέκεται θα πληρώσει λιγότερα από τα κέρδη που αποκόμισε.

“Ο”: Τα κόμματα της σημερινής και των προηγούμενων κυβερνήσεων διαγωνίζονται για το ποιος έχει μειώσει περισσότερο τη φαρμακευτική δαπάνη. Αυτό έχει ευνοήσει τους ασφαλισμένους; ΓΒ: Πώς γίνεται να πανηγυρίζει η κάθε κυβέρνηση για τη μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης που θεωρητικά θα σήμαινε πιο φθηνό φάρμακο για τους ασφαλισμένους και ο ασφαλισμένος να μην είναι σε θέση να πάρει τα φάρμακα που χρειάζεται; Η κυβερνητική πολιτική για το φάρμακο διαμορφώνεται ώστε να μονιμοποιούνται οι περικοπές της κρατικής και ασφαλιστικής δαπάνης για τη φαρμακευτική περίθαλψη του λαού. Μιλούν από μόνες τους οι συνθήκες που έχουν διαμορφώσει για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά την πρόσβασή τους στο φάρμακο, όλοι αυτοί οι υπερασπιστές της καπιταλιστικής “ηθικής”, οι “μαχητές” της κάθαρσης και “πολέμιοι” της διαφθοράς:  Το 42% των ασθενών πληρώνει από την τσέπη του 10 - 50 ευρώ τον μήνα για την προμήθεια συνταγογραφούμενων φαρμάκων. Κάθε ασθενής πληρώνει από την τσέπη του περίπου 300 ευρώ ετησίως για ιατρικές επισκέψεις και εξετάσεις.  Τα 10 ευρώ που πληρώνουν οι ασθενείς για τη συνταγογράφηση, έχουν γίνει καθεστώς.  Το κράτος και τα ασφαλιστικά ταμεία πληρώνουν κατά 57,7% λιγότερο για τα φάρμακα, ενώ οι ασφαλισμένοι πληρώνουν συμμετοχή κατά 43,1% περισσότερο σε σχέση με το 2009. Την ίδια ώρα που ξεζουμίζουν το λαό, οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι, τα “μεγάλα συμφέροντα”, με τα οποία δήθεν συγκρούονται, καλά κρατούν:  Η “Novartis” ανακοίνωσε ότι σχεδιάζει να εξαγοράσει τη ραδιο-φαρμακευτική εταιρεία “Advanced Ac-

Οδηγητής ϐ Μάρτης 2018

60%

Το των ασθενών που διακόπτουν τη θεραπεία τους, το κάνουν κυρίως λόγω οικονομικών προβλημάτων.

Τα Μη Συνταγογραφούμενα Φάρμακα (ΜΗΣΥΦΑ), των οποίων η τιμή πρόσφατα “απελευθερώθηκε”, πληρώνονται από τους ασθενείς

100%

celerator Applications”, έναντι 3,9 δισ. δολαρίων, ενισχύοντας το ογκολογικό της τμήμα, με τη νέα θεραπεία να βρίσκεται υπό αξιολόγηση και στις ΗΠΑ.  Η κυβέρνηση, με τροπολογία στις 22/12/2017, αύξησε τη φαρμακευτική δαπάνη των νοσοκομείων και του ΕΟΠΥΥ κατά 30 εκατ. ευρώ, χωρίς να τη συνοδεύει με αντίστοιχη αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης. Δεδομένου ότι το ποσό αυτό αφαιρείται από το clawback (επιστροφή σε περίπτωση υπέρβασης της φαρμακευτικής δαπάνης) των φαρμακοβιομηχάνων, μπορούμε να πούμε ότι τους έκανε έναν “χριστουγεννιάτικο μποναμά”. Άρα αντιλαμβανόμαστε και από τα στοιχεία ότι η μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης για άλλη μια φορά επηρεάζει μόνο τους ασφαλισμένους οι οποίοι πρέπει να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη για να μπορέσουν να καλύψουν την πιο βασική τους ανάγκη, τη φροντίδα της υγείας τους. “Ο”: Τι συνέπειες έχει το γεγονός ότι το φάρμακο αποτελεί σήμερα εμπόρευμα από το στάδιο της έρευνας μέχρι την παραγωγή και τη διάθεσή του; Πώς αλλιώς θα μπορούσε να ήταν; ΓΒ: Από τη στιγμή που στο καπιταλιστικό σύστημα όλα είναι εμπόρευμα και κέρδος δεν θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση το φάρμακο ειδικά όταν μιλάμε για τεράστια ποσοστά κερδοφορίας. Το μεγάλο κεφάλαιο ελέγχει την έρευνα και βγάζει τεράστια κέρδη από την παραγωγή και τη διακίνηση του Φαρμάκου, καθώς και από την επιχειρηματική δραστηριότητα στην Υγεία. Έτσι στρώνεται το έδαφος στα πολυεθνικά μεγαθήρια να εξαγοράζουν μερίδα των γιατρών με τη συμμετοχή τους σε “επιστημονικά συνέδρια”, πολλά από τα οποία ελέγχονται πλήρως από τις φαρμακευτικές εταιρείες και να τους μετατρέπουν σε πλασιέ των επιχειρηματικών τους συμφερόντων. Φαρμακοβιομηχανίες νομιμοποιούνται να αποσύρουν φάρμακα από την αγορά, στερώντας από ασθενείς την αναγκαία θεραπεία, όταν δεν αποδίδουν το επιθυμητό για αυτές κέρδος. Κριτήριο για όλους τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα, πρέπει να είναι η δυνατότητα που υπάρχει σήμερα για αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν υγεία για όλους και στα πλαίσια αυτά το φάρμακο που θα διατίθεται δωρεάν σε όσους το χρειάζονται. Με κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας

κωδικοί ΜΗΣΥΦΑ παρουσίασαν αύξηση το πρώτο 9μηνο του 2017, και συγκεκριμένα οι 14 άνω του 10% και οι 9 από 20% μέχρι και 160%!

Την ίδια ώρα που ξεζουμίζουν τον λαό, η αύξηση των εσόδων για τις 10 μεγαλύτερες πολυεθνικές του Φαρμάκου το διάστημα 2015 - 2016 έφτασε στα

16,991 δις δολάρια

σε Υγεία - Φάρμακο, με το φάρμακο να ερευνάται, να ελέγχεται, να παράγεται και να διατίθεται από ενιαίο κρατικό φορέα. “Ο”: Με δεδομένα τα παραπάνω τι αντιμετωπίζουν σήμερα οι εργαζόμενοι στον κλάδο του φαρμάκου; ΓΒ: Οι εργαζόμενοι στον κλάδο του φάρμακου αντιμετωπίζουν και αυτοί με τη σειρά τους όπως και όλοι οι εργαζόμενοι τη βάρβαρη αντιλαϊκή πολιτική, σε καμία περίπτωση δεν μοιράζονται την ευημερία των επιχειρήσεων, αντίθετα την πληρώνουν ακριβά. Μειώσεις μισθών, ενοικιαζόμενη εργασία, εντατικοποίηση, τρομοκρατία, προσλήψεις με τον κατώτατο μισθό. Ο κλάδος του φαρμάκου με υπαιτιότητα των εργοδοτών είναι χωρίς κλαδική σύμβαση από το 2009. Σε παγκόσμιο επίπεδο το 2017 οι πολυεθνικές εταιρείες φαρμάκου έκαναν 14.945 απολύσεις περισσότερες από το 2016 (αύξηση 49,3%), μιλώντας μόνο για τις δημοσιευμένες στα επίσημα φαρμακευτικά και οικονομικά περιοδικά. Από τη μεριά μας, σαν συνδικάτο που συσπειρώνεται στις γραμμές του ΠΑΜΕ, προτάσσουμε τις δικές μας ανάγκες, το δικαίωμά μας στη μόνιμη και σταθερή εργασία με αξιοπρεπείς όρους και συνθήκες. Την ανάγκη μας για αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Υγεία για όλους και στο πλαίσιο αυτό, φάρμακο που θα διατίθεται δωρεάν σε όσους το χρειάζονται.

Όλες οι αποφάσεις για το πού θα κατευθυνθεί η έρευνα, αν θα κυκλοφορήσει ένα φάρμακο ή όχι κ.λπ. λαμβάνονται με αποκλειστικό κριτήριο το κέρδος των ιδιωτικών μονοπωλίων που κάνουν κουμάντο και στον κλάδο του φαρμάκου και όχι το πώς θα καλυφθούν οι λαϊκές ανάγκες. Ένα από τα δεκάδες παραδείγματα: H εφλορνιθίνη, φάρμακο που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της αφρικανικής τρυπανοσωμίασης (η νόσος που μεταδίδεται με τη μύγα τσε-τσε), λίγο μετά την αρχική κυκλοφορία της αποσύρθηκε από την εταιρεία που την παρήγαγε, γιατί δεν απέφερε τα αναμενόμενα κέρδη, αφού οι ασθενείς ήταν κατά βάση πάμπτωχοι Αφρικανοί. Όταν, όμως, λίγα χρόνια αργότερα βρέθηκε ότι η τοπική χρήση της ουσίας αυτής βοηθάει στην καταπολέμηση της αυξημένης τριχοφυΐας στις γυναίκες, η παραπάνω εταιρεία, επανέφερε το προϊόν και μάλιστα για να το προωθήσει δώρισε μεγάλες ποσότητες από το φάρμακο για την αντιμετώπιση της Αφρικανικής τρυπανοσωμίασης μέσω των “Γιατρών χωρίς Σύνορα”.

ΕΚΔΉΛΩΣΗ ΤΗΣ ΟΠ ΑΤΤΙΚΉΣ ΤΗΣ ΚΝΕ ΓΙΑ ΤΑ 75 ΧΡΌΝΙΑ ΑΠΌ ΤΗΝ ΊΔΡΥΣΗ ΤΗΣ ΕΠΟΝ

Παραλαμβάνουμε τη σκυτάλη ενός ολόκληρου αιώνα αγώνων και θυσιών του Κόμματός μας

ια πολύ ενδιαφέρουσα εκδήλωση πραγματοποίησε η Οργάνωση Περιοχής Αττικής της ΚΝΕ για τα 75 χρόνια από την ίδρυση της θρυλικής ΕΠΟΝ (Ενιαία Πανελλαδική Οργάνωση Νεολαίας), της νεολαίας του ΕΑΜ που έγραψε ηρωικές σελίδες αγώνων την περίοδο της ναζιστικής κατοχής και αργότερα. Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στις 23 Φλεβάρη στην έδρα της ΚΕ του ΚΚΕ και ομιλητής ήταν ο Νίκος Αμπατιέλος γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ. Το συγκρότημα

«Ρωμιοσύνη» έκλεισε με τον καλύτερο τρόπο την εκδήλωση, παρουσιάζοντας πρόγραμμα με ΕΠΟΝίτικα και άλλα αντάρτικα τραγούδια. Η έκθεση που λειτούργησε στον χώρο της εκδήλωσης με ντοκουμέντα από το Αρχείο του Κόμματος, φωτογραφίες και έντυπα της εποχής αναδείκνυε πλευρές της ηρωικής και πολύμορφης δράσης της ΕΠΟΝ από τη στιγμή της ίδρυσής της μέχρι και την Απελευθέρωση. Παρακάτω παραθέτουμε αποσπάσματα από την ομιλία του Νίκου Αμπατιέλου:

αν σήμερα πριν από 75 χρόνια, 23 του Φλεβάρη του 1943, ιδρύθηκε η ηρωική ΕΠΟΝ. Η θρυλική αυτή οργάνωση του ΕΑΜ, που τροφοδότησε με εκατοντάδες χιλιάδες νέους τον αγώνα ενάντια στους ναζί και φασίστες κατακτητές και τους ντόπιους συνεργάτες τους, που γαλούχησε χιλιάδες μαχητές του ΕΛΑΣ και κατοπινά του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας δίνοντας ξανά με τ’ όπλο στο χέρι τον αγώνα για μία νέα Ελλάδα κόντρα στην αστική τάξη της χώρας μας και τους συμμάχους της, τη Μ. Βρετανία αρχικά και τις ΗΠΑ στη συνέχεια. Νέοι και νέες που μπήκαν στον αγώνα και πρόσφεραν με κάθε τρόπο: πότε με το χωνί, με τις προκηρύξεις και τον παράνομο Τύπο, πότε με το όπλο στο χέρι. Πρώτοι στη μάχη για την επιβίωση του λαού, πρώτοι στη μόρφωση, στον πολιτισμό, στον αθλητισμό, ενάντια στα πρότυπα του συμβιβασμού που καλλιεργούσαν στη νεολαία (…). Τα περισσότερα από 600.000 μέλη της έδρασαν με απαράμιλλο ηρωισμό και αυτοθυσία στον αγώνα ενάντια στον κατακτητή. 8.000 χιλιάδες ΕΠΟΝίτες συγκρότησαν αυτοτελείς σχηματισμούς του ΕΛΑΣ ενώ ακόμη 27.000 πολέμησαν με το όπλο στο χέρι μέσα από τις γραμμές του. Σε περισσότερες από 430 ανέρχονται οι μάχες που συμμετείχαν οι στρατιωτικοί σχηματισμοί της ΕΠΟΝ, στις οποίες έδωσαν τη ζωή τους περίπου 1.300 ΕΠΟΝίτες. Η δράση της αγκαλιάστηκε από την πλειοψηφία της ελληνικής νεολαίας. Από τα Αετόπουλα που ήταν παιδιά και μαθητές από 8 χρονών που έδρασαν στο πλάι του ΕΛΑΣ και της ΕΠΟΝ, κατέβαιναν σε διαδηλώσεις, γίνονταν σύνδεσμοι, πηγαινοέρχονταν με σημειώματα, συνόδευαν αγωνιστές. Παιδιά στην ηλικία αλλά με ψυχή μαχητή παρακολουθούσαν τις κινήσεις των Γερμανών και των δωσίλογων χαφιέδων και έδιναν πολύτιμες πληροφορίες στον ΕΛΑΣ. Μετέφεραν τρόφιμα και πυρομαχικά για τους αντάρτες, κράτησαν τουφέκι στη μάχη. Φυλακίστηκαν και βασανίστηκαν ως ενήλικοι, όμως δεν λύγισαν και πάντα ανυπομονούσαν να μεγαλώσουν και να γίνουν ΕΠΟΝίτες (…).

Ο Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ, Ν. Αμπατιέλος, στο βήμα της εκδήλωσης.

ι νέοι ΕΠΟΝίτες έδιναν καθημερινά έναν ακόμα αγώνα. Αυτόν για την κατάκτηση της γνώσης, το χτύπημα του αναλφαβητισμού, την διαμόρφωση της προσωπικότητας των νέων μαχητών (…). Το σύνθημά τους έμεινε στην Ιστορία, μας εμπνέει σήμερα: “Πολεμάμε και τραγουδάμε, πολεμάμε και μαθαίνουμε” (…). Ο ΕΠΟΝίτης και η ΕΠΟΝίτισσα έχοντας το βλέμμα καρφωμένο σε ένα καλύτερο αύριο, πάλευαν σε πολύ δύσκολες συνθήκες ζώντας όμως ολόπλευρα την ομορφιά του ανυποχώρητου αγώνα, της ανυπότακτης ζωής. Τα έδιναν όλα στην αντάρτικη δράση, στη διαφώτιση και την ενημέρωση, στην ανύψωση του ηθικού του λαού και ταυτόχρονα τραγουδούσαν, συνέθεταν, δημιουργούσαν, μορφώνονταν, αθλούνταν, πήγαιναν εκδρομές, ζούσαν πολύπλευρα, είχαν τις νεανικές τους ανησυχίες (…).

ΚΝΕ είναι περήφανη για αυτές τις ρίζες της. Κάποιοι μπορεί ή μάλλον θα ‘πρεπε να ντρέπονται για το από πού κρατάει η σκούφια τους. Ιδιαίτερα τα μαντρόσκυλα του συστήματος, οι Χρυσαυγίτες. Οι απόγονοι των ταγματασφαλίτων, των γερμανοτσολιάδων, των ομάδων Χ που τότε που ορκίζονταν πίστη στον Χίτλερ (…). Αυτοί που βρήκαν τώρα ευκαιρία να βγουν από τις τρύπες τους χάρη στην κάλυψη που τους έδωσαν τα πρόσφατα εθνικιστικά Συλαλλητήρια, που όμως οι πολιτικοί τους πρόγονοι είχαν παραδώσει την Ελληνική Μακεδονία στους Βούλγαρους φασίστες την περίοδο της κατοχής. Οπότε ας αφήσουν τα σάπια οι φασίστες, και θα φροντίσει το εργατικό – λαϊκό κίνημα να τους ξαναστείλει στα σκουπίδια της Ιστορίας, εκεί που ανήκουν.

Οδηγητής ϐ Μάρτης 2018

της νεολαίας. (...) Απ’ τις γραμμές της ΟΚΝΕ πέρασαν: ο Νίκος Ζαχαριάδης, μετέπειτα ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, ο αρχικαπετάνιος του ΕΛΑΣ Άρης Βελουχιώτης, η ηρωίδα Ηλέκτρα Αποστόλου που δολοφονήθηκε με φριχτό τρόπο το 1944, ο Ναπολέων Σουκατζίδης, ένας από τους διακόσιους εκτελεσμένους κομμουνιστές - o διακοσιοστός για την ακρίβεια - της Καισαριανής και εκατοντάδες άλλοι. Από αυτά βγαίνει το σημαντικό συμπέρασμα ότι η δράση μιας επαναστατικής οργάνωσης νεολαίας που να διαπαιδαγωγεί την νεολαία με τα ιδανικά και τις αξίες του Κομμουνιστικού Κόμματος, της ταξικής πάλης, στο στόχο του σοσιαλισμού – κομμουνισμού, ήταν αναντικατάστατη για την οργάνωση του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα, για την οργάνωση της πάλης για τα δικαιώματα και τις ανάγκες της νεολαίας της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων (...).

α μέλη της ΕΠΟΝ κράτησαν παρά τα βάσανα, τις διώξεις ψηλά τη σημαία του αγώνα, τη σημαία που ποτίστηκε με ποτάμια αίμα και για αυτό είναι κατακόκκινη και δεν μπορεί να ξεβάψει (...). Αλήθεια, αυτή η κατακόκκινη σημαία του αγώνα, η σημαία της ΕΠΟΝ, του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ, του ΔΣΕ μπορεί να μπει δίπλα στη σημαία του ΝΑΤΟ; Τη σημαία που η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ έχει πάρει αγκαζέ και σηκώνει ψηλά μετατρέποντας τη χώρα σε “γεωπολιτικό μεντεσέ” συμφερόντων ελληνικών και ξένων μονοπωλιακών ομίλων και καπιταλιστικών χωρών; Μπορεί η σημαία των ταξικών αγώνων του λαού μας να μπει κάτω από τη σημαία της ΕΕ, των μονοπωλίων, των αντεργατικών μέτρων που και η σημερινή κυβέρνηση υλοποιεί πιστά υποθηκεύοντας το μέλλον της νεολαίας στο όνομα της δήθεν δίκαιης ανάπτυξης και των ματωμένων πλεονασμάτων μέχρι το 2060. Αυτές οι εικόνες μόνο ανατριχίλα προκαλούν (…).

την ιδρυτική σύσκεψη της ΕΠΟΝ αποφασίστηκε η αυτοδιάλυση όλων οργανώσεων που συμμετείχαν σε αυτήν. Έτσι η ίδρυση της ΕΠΟΝ συνδέθηκε με την αρνητική απόφαση αυτοδιάλυσης της ΟΚΝΕ, η οποία σταμάτησε την αυτοτελή της δράση μετά από 21 χρόνια ηρωικής πορείας. Τα μέλη της συνέχισαν να γράφουν λαμπρές σελίδες στην ιστορία της ταξικής πάλης της χώρας μας μέσα από τις γραμμές της

Το συγκρότημα “Ρωμιοσύνη”.

ΕΠΟΝ, αποτελώντας την καρδιά των μεγάλων μαχών που έδωσαν οι χιλιάδες ΕΠΟΝίτες. Το γεγονός ότι η ΕΠΟΝ εξελίχθηκε στην μαζικότερη νεολαιίστικη οργάνωση που υπήρξε ποτέ στην Ελλάδα, δεν έχει να κάνει μόνο με την απέχθεια που ένιωθε η συντριπτική πλειοψηφία των νέων για τον κατακτητή, ούτε μόνο με την μεγάλη ελπίδα και ανάταση που έφεραν οι νίκες του Κόκκινου Στρατού ενάντια στην ναζιστική πολεμική μηχανή. Μαζί με αυτούς τους δύο καθοριστικούς παράγοντες ήταν ακόμη ένας εξίσου σημαντικός. Ήταν η πρωτοπόρα δράση των μελών και στελεχών της ΟΚΝΕ. Τη «μαγιά», τα φύτρα της ΕΠΟΝ θα τα βρούμε στα ξερονήσια και στις φυλακές της δικτατορίας του Μεταξά, όπου ήταν κλεισμένα μέλη και στελέχη της ΟΚΝΕ. Αυτοί, μετά την απόδρασή τους, δημιούργησαν και πάλι τους οργανωτικούς πυρήνες στα εργοστάσια, στα πανεπιστήμια και στις γειτονιές. Από το φθινόπωρο του ’41 που ανασυγκροτείται η ΟΚΝΕ, οι νέοι κομμουνιστές δίνουν ιδιαίτερη βαρύτητα στην οργάνωση της μαθητικής και της φοιτητικής νεολαίας (...). Η ΟΚΝΕ μέσα σ’ ένα χρόνο απλώνεται για τα καλά σ’ ολόκληρη την Ελλάδα, στα Πανεπιστήμια, σχολεία, στις συνοικίες και στα εργοστάσια. Αξιοποιεί την πείρα από τη δράση σε μορφωτικούς, πολιτιστικούς και αθλητικούς συλλόγους. Ρίχνονται ορμητικά στην πάλη για τα δικαιώματα

πρώτη φορά μετά την αυτοδιάλυση της ΟΚΝΕ που ιδρυόταν οργάνωση με μαρξιστικά - λενινιστικά χαρακτηριστικά, με σκοπό να κερδηθεί η νεολαία στον αγώνα για την κατάκτηση της επαναστατικής εργατικής εξουσίας για τη σοσιαλιστική οικοδόμηση ήταν με την ίδρυση της Κομμουνιστικής Νεολαίας Ελλάδας, της ΚΝΕ μετά από απόφαση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ το 1968 (...). Με αίσθημα ευθύνης για όλη την ιστορία μας θέτουμε φιλόδοξους στόχους, οργανώνουμε την παρέμβασή μας για να φτάσουμε στα τέλη του 2018 έχοντας ανεβάσει το μπόι της Οργάνωσης μας, έχοντας κερδίσει με τη δράση μας και την παρέμβαση μας χιλιάδες νέους και νέες, μαθητές, φοιτητές, νέους εργάτες κι αγρότες (...). Είμαστε εδώ παραλαμβάνοντας τη σκυτάλη ενός ολόκληρου αιώνα αγώνων και θυσιών του Κόμματός μας».

Ένα σπάνιο κινηματογραφικό ντοκουμέντο

ετά την ομιλία προβλήθηκαν αποσπάσματα από το ντοκιμαντέρ «Μνήμες» του Νίκου Καβουκίδη, ο οποίος τα παραχώρησε στην ΚΝΕ και παραβρέθηκε στην εκδήλωση. Στο σπάνιο αυτό ντοκουμέντο αποτυπώνονται εικόνες από τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν μετά την απελευθέρωση της Αθήνας τον Οκτώβρη του 1944: Η υποχώρηση των ναζιστικών στρατευμάτων, η υποστολή της σημαίας με τον αγκυλωτό σταυρό και η έπαρση της ελληνικής σημαίας στην Ακρόπολη από τον εφεδρικό ΕΛΑΣ. Οι πανηγυρισμοί του λαού. Στα πλάνα των εορτασμών των 26 χρονών του ΚΚΕ βλέπουμε ότι στην πλατεία Συντάγματος, εκεί που βρίσκεται τώρα το συντριβάνι, είχε στηθεί άγαλμα με έναν νέο και μια νέα να κρατούν το σφυροδρέπανο, ενώ δίπλα βρισκόταν επιτύμβια στήλη με τους νεκρούς ήρωες του λαού. Εντυπωσιακά ήταν και τα πλάνα από την ομιλία του Νίκου Ζαχαριάδη ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στο κατάμεστο Καλλιμάρμαρο μετά την επιστροφή του από το Νταχάου, όπου ήταν κρατούμενος.

Στις φοιτητικές και σπουδαστικές εκλογές “γυρνάμε το παιχνίδι”! Διεκδικούμε τα σύγχρονα δικαιώματά μας! Δυναμώνουμε τους συλλόγους μας!

άθε φοιτητής και σπουδαστής που έχει απαίτηση να μορφωθεί ολοκληρωμένα, που διψάει για να κερδίσει γνώσεις και εφόδια που θα τον βοηθήσουν στην υπόλοιπη ζωή του, που έχει άγχος για τη δουλειά του αύριο, έχει συμφέρον να συμβάλλει ώστε οι φοιτητικοί και σπουδαστικοί σύλλογοι να γίνουν όργανα διεκδίκησης, αλληλεγγύης, οργάνωσης και πάλης, δύναμη απέναντι στην αντιλαική-αντιεκπαιδευτική πολιτική παλιών και νέων κυβερνήσεων-ΕΕ-ΔΝΤ, που δεν προσκυνούν τα συμφέροντα των δολοφόνων του ΝΑΤΟ, που γίνονται ασπίδα υπεράσπισης των δικαιωμάτων για μόρφωση, σπουδές, δουλειά και ζωή.

Είναι στο δικό μας χέρι να αλλάξουμε τους συσχετισμούς σε κάθε σύλλογο. Ψηφίζοντας το ψηφοδέλτιο της Πανσπουδαστικής ΚΣ, που στηρίζει η ΚΝΕ και χιλιάδες αγωνιστές σε όλη την Ελλάδα, αποδυναμώνοντας τις δυνάμεις του συμβιβασμού και της υποταγής στις σχολές είμαστε πιο δυνατοί:  Αυτοί που λέμε ΝΑΙ στο δικαίωμά μας στη μόρφωση, τη δουλειά και τη ζωή.  Είμαστε περισσότεροι αυτοί που λέμε ΟΧΙ στο συμβιβασμό με τη σημερινή πραγματικότητα που έχουν φτιάξει για μας.

Να μην επιτρέψουμε να βρει πάτημα η παράταξη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ στις σχολές, το Bloco. Στις φοιτητικές και σπουδαστικές εκλογές η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να πάρει το μήνυμά της: Οι φοιτητές έχουμε ιδανικά, δικαιώματα, παλεύουμε για αυτά με ψηλά το κεφάλι! Δεν παζαρεύουμε τη ζωή μας σε μνημόνια, διαπραγματεύσεις και αξιολογήσεις.

Πετάμε έξω απο τις σχολές τις δυνάμεις ΔΑΠ και ΠΑΣΠ  που μας θέλουν με σκυμμένο κεφάλι, να ξεχάσουμε οτι έχουμε δικαιώματα, να δεχτούμε να ζούμε μια ζωή στα λίγα για να καλοπερνάει το κεφάλαιο.  τους ξηλώνουμε απο τα διοικητικά συμβούλια, δεν θέλουμε “παράγοντες” εκπροσώπους που διαπραγματεύουνται τι θα χάσουμε, που είναι πρώτοι στη διαπλοκή.

Να στείλουμε μήνυμα σε όσους μας έφεραν στη σημερινή κατάσταση: η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ δεν θα βρουν στήριγμα στους φοιτητές για να ξεπλύνουν τις αμαρτίες τους.

Το σηµερινό πανεπιστήµιο και ΤΕΙ έχει τη σφραγίδα της ∆ΑΠ και της ΠΑΣΠ Κρατική χρηµατοδότηση:

-80% σε σχέση με το 2011 Μεταπτυχιακά: Γενικεύονται τα δίδακτρα ∆ιδακτική επάρκεια: Αφαιρείτ αι Συγγράµατα: Στον αέρα! Σίτιση: Στον αέρα!

ΔΑΠ: 30 χρόνια πρώτη και καλύτερη... στο χτύπημα των δικαιωμάτων των φοιτητών και σπουδαστών  Έβαλε πλάτη στο κόψιμο της κρατικής χρηματοδότησης, στην εισαγωγή διδάκτρων στα μεταπτυχιακά, στην διάλυση της φοιτητικής μέριμνας.  Στηρίζει τα κόψε-ράψε των προγραμμάτων σπουδών, στο όνομα της καλύτερης “σύνδεσης με την αγορά”. Αποτέλεσμα είναι να παίρνουμε σκόρπιες και εφήμερες γνώσεις, να δημιουργούνται ελλείψεις και κενά βασικών μαθημάτων για το αντικείμενό μας, να πετάγονται μαθήματα εκτός πτυχίου που θα πρέπει να πληρώσουμε στα μεταπτυχιακά.

 Συμφωνεί στο να μην κατοχυρώνουν τα πτυχία μας την πλήρη πρόσβαση στο επάγγελμα, για να γίνουμε όπως λένε “πιο ανταγωνιστικοί για τη δουλειά μας” που σημαίνει να είμαστε “πιο φτηνοί” για τις ανάγκες της εργοδοσίας αύριο. Αφού θα είμαστε μια ζωή “μη επαρκείς για τον εργοδότη” θα κυνηγάμε πανάκριβα πιστοποιητικά για μία θέση στον… ήλιο της εργασιακής ζούγκλας.  Έχει τεράστια ευθύνη για τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίσαμε φέτος. Η διακοπή της διανομής

συγγραμμάτων, της σίτισης, της συντήρησης και της καθαριότητας είναι αποτέλεσμα της σύμπραξης “δημοσίου και ιδιωτικού τομέα” και της επιχειρηματικότητας που υπερασπίζεται και προωθεί.  Στήνει μηχανισμούς εξαγοράς, διαπλοκής με καθηγητές και επιχειρηματίες, καλλιεργεί την ατομική βόλεψη που χτυπά τελικά τα δικαιώματα όλων μας και έχει το θράσος να μιλά για αξιοκρατία και να λέει πως ο “καλός δεν χάνεται”!

Οδηγητής ϐ Μάρτης 2018

ΔΑΠ: Ιδανικά και αξίες... τόσο σάπια όσο το σύστημα που υπερασπίζεται Είναι η φωνή των μεγαλοεργοδοτών στις σχολές, εκπαιδεύει τους φοιτητές στην υποταγή και το συμβιβασμό. Στις εκδηλώσεις της διαφημίζει τους ανθρώπους της αγοράς, “ότι είναι καλό να δουλεύουμε τζάμπα γιατί έτσι μαθαίνουμε”, “να μην απεργούμε γιατί κάνουμε κακό στην επιχείρηση”. Στο όνομα της δήθεν ασφάλειας και σταθερότητας της χώρας εξυμνεί τη δολοφονική μηχανή του ΝΑΤΟ που:  εξοντώνει λαούς για να εξασφαλίσουν τα κέρδη των μονοπωλίων.  δεν αναγνωρίζει σύνορα μεταξύ Ελλάδας-Τουρκίας.  αξιοποιεί τη χώρα μας σαν ορμητήριο για τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις σε Συρία και Βαλκάνια.

Ταυτίζεται με τις αξίες της ΕΕ και του συστήματος:  την ανταγωνιστικότητα που για τους νέους σημαίνει κακοπληρωμένη δουλειά χωρίς δικαιώματα  την κινητικότητα, που για τους νέους σημαίνει να συνηθίζουν στη μετανάστευση  την ασφάλεια που σημαίνει να αντιμετωπίζεται με τον βούρδουλα της καταστολής όποιος αγωνίζεται.  τον αντικομμουνισμό. Η ΔΑΠ επιτίθεται στο ΚΚΕ και στην ΚΝΕ γιατί υπερασπίζεται το σημερινό σύστημα που κάνει συντρίμμια το παρόν και το μέλλον της νεολαίας για να κερδίζουν μία χούφτα μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι.

Σπέρνει το δηλητήριο του εθνικισμού, συμπορεύεται με φασίστες στις σχολές. Διοργανώνει τα εθνικιστικά συλαλλητήρια με Χρυσαυγίτες και άλλους αντιδραστικούς κύκλους φωνάζοντας όλοι μαζί στο ανιστόριτο και αλυτρωτικό σύνθημα «η Μακεδονία είναι μια και είναι Ελληνική».

ΠΑΣΠ: παλιά καραβάνα στην κοροϊδία των φοιτητών... Κλαίγεται για τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων την ώρα που συμφωνεί:  με τις κατευθύνσεις της ΕΕ που αναφέρουν πως τα πτυχία περιγράφουν προσόντα και δεν κατοχυρώνουν δικαιώματα.  με το εργασιακό καθεστώς που μας περιμένει (της ελαστικής δουλειάς, της ευελιξίας, των χαμηλών μισθών) για να γίνει πιο ανταγωνιστική η οικονομία.

Τι στάση κράτησαν τα ΕΑΑΚ στους φοιτητικούς και σπουδαστικούς συλλόγους όταν η κυβέρνηση έφερε το πολυνομοσχέδιο για το ξήλωμα στην απεργία;

β γ

έκαναν κριτική στο πλαίσιο πάλης των σωματείων αλλά παρόλα αυτά στήριξαν τις κινητοποιήσεις τους αφού ήταν τα μόνα που σήκωναν το βάρος οργάνωσης της απεργίας καταψήφισαν το σχεδιασμό των σωματείων λέγοντας πως περιμένουν να δουν «τι άλλο θα εξαγγελθεί από κινητοποιήσεις γιατί τα σωματεία και εργατικά κέντρα που καλούσαν ήταν κομματικά»

Σωστή απάντηση είναι το γ.

στήριξαν τις κινητοποιήσεις εκατοντάδων σωματείων που οργάνωναν τη μάχη της απεργίας κόντρα στο σχεδιασμό ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ και ΣΕΒ να μην κουνηθεί φύλλο

Συκοφαντούν το άσυλο, θέλουν αστυνόμους στις σχολές για να εξασφαλίσουν τα επιχειρηματικά συμφέροντα σε αυτές, για να χτυπήσουν το δικαίωμα των φοιτητών στην οργάνωση, τη πάλη και τη διεκδίκηση των αναγκών τους.

ΕΑΑΚ/ΑΡΕΝ/ΛΑΕ/ΑΝΤΑΡΣΥΑ: κανένας νέος που θέλει να παλέψει δεν μπορεί να τους εμπιστευτεί Είναι δύναμη αφερέγγυα, η γραμμή τους οδηγεί σε αδιέξοδα, αυταπάτες και τελικά στην απογοήτευση.  Παρουσιάζουν την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ως “ξενόδουλη που υποτάσσεται στα θέλω των εταίρων” κρύβοντας ότι έχει αναλάβει να φέρει σε πέρας όλη τη βρώμικη δουλειά για λογαριασμό της ελληνικής αστικής τάξης. Δίνουν πάσα στην προπαγάνδα της πως δήθεν “κάνει οτι μπορεί”, αθωώνουν έτσι το ρόλο της, που δεν είναι άλλος απο το να βγάλει τη βρώμικη δουλειά για το κεφάλαιο.  Αναπαράγουν παλιές και νέες αυταπάτες περι κυβερνήσεων που δήθεν μπορούν να δώσουν λύσεις στα σημερινά δεδομένα. Λογική επικίνδυνη που οδήγησε ακόμα και αγωνιστές να απογοητευτούν από την εμπειρία της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, να συμβιβαστούν και να πάνε σπίτι τους.

Εχθρεύονται τον οργανωμένο, συλλογικό αγώνα φοιτητώνεργαζομένων…

Μπαίνουν εμπόδιο στην οργάνωση του αγώνα για τα σύγχρονα δικαιώματά μας στη μόρφωση και τη δουλειά

Με τη στάση τους ενισχύουν την διάλυση, την ανοργανωσιά και τον εκφυλισμό στους συλλόγους. Καταγγέλουν τις συνελεύσεις ετών και τμημάτων, μπαίνουν εμπόδιο στη κοινή δράση των συλλόγων (καταψηφίζουν τις συσκέψεις συλλόγων, την οργάνωση εκδηλώσεων ακόμα και αθλητικών τουρνουά!!!). Τυφλωμένοι απο το μίσος τους για το ΠΑΜΕ και τις δυνάμεις του ΚΚΕ, ηγούνται στον αντικομμουνισμό, παραχαράσσουν θέσεις του ΚΚΕ, ταυτίζονται σε επιχειρήματα ακόμα και με αυτά της εργοδοσίας (θα μπορούσε κάποιος να πει ακόμα και φασιστοειδών) όπως «τα συλαλλητήρια του ΠΑΜΕ είναι κομματικά», «τα στελέχη του ΚΚΕ τα παίρνουν», «το ΚΚΕ ξεπουλάει τους αγώνες» κλπ.

Μπροστά στη δημιουργία του πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής λένε «να παραμείνουν τα πτυχία με τη σημερινή τους αξία». Αυτή η θέση είναι συντηρητική. Ουσιαστικά υπερασπίζονται τις κατηγοριοποιήσεις των αποφοίτων σε ΑΕΙ και ΤΕΙ. Αυτή η θέση δεν απαντά στα μεγάλα προβλήματα των σπουδαστών. Κι αυτό γιατί «τα πτυχία με τη σημερινή τους αξία» δεν εξασφαλίζουν δουλειά με δικαιώματα πάνω στο αντικείμενο σπουδών. Συσκοτίζουν κάθε φορά τον πραγματικό αντίπαλο. Δεν θέλουν και δεν μπορούν να οργανώσουν τον αγώνα ενάντια στο κράτος, τις κυβερνήσεις και τα επιχειρηματικά συμφέροντα στις σχολές. Για παράδειγμα: μπροστά στη διακοπή των συγγραμμάτων τα έριχναν μόνο στους εκδοτικούς ομίλους, για την αφαίρεση της παιδαγωγικής επάρκειας κατηγορούν μόνο το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΙΕΠ), για τη κατάσταση στις εστίες μόνο το Ίδρυμα Νεολαίας και Διά Βίου Μάθησης (ΙΝΕΔΙΒΙΜ). Οδηγούν έτσι τους φοιτητές σε αγώνα χωρίς στόχο και κατεύθυνση σε αγώνα που θα πηγαίνει από ήττα σε ήττα.

ΜΕΤΑ ΤΟ ΠΤΥΧΙΟ ΤΙ;

Μύθοι και αλήθειες για την εργασιακή προοπτική των αποφοίτων των ΑΕΙ-ΤΕΙ

ίναι λογικό να απασχολεί σήμερα την πλειοψηφία των φοιτητών και των σπουδαστών το τι θα κάνουν μετά τις σπουδές τους, αν θα βρούνε δουλειά με δικαιώματα στο αντικείμενό τους. Πάνω στην αγωνία τους για το μέλλον η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, τα κόμματα του κεφαλαίου και οι παρατάξεις τους (ΔΑΠ-ΠΑΣΠ), μερίδα καθηγητών και οι επιχειρήσεις μέσα στις σχολές διακινούν διάφορους “μύθους” που όμως η ίδια η πραγματικότητα καταρρίπτει.

Αν συνδεθούν οι σχολές με τις επιχειρήσεις θα βρούμε πιο εύκολα δουλειά; Η ανώτατη εκπαίδευση συνδέεται ήδη με τις επιχειρήσεις. Για του λόγου το αληθές σήμερα στα ΑΕΙ και ΤΕΙ τα μονοπώλια οργανώνουν σεμινάρια, παρεμβαίνουν στα προγράμματα σπουδών, ιδρύουν «επώνυμες έδρες» (π.χ. ΔΕΗ στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας) ενώ πλέον θα καθορίζουν εξολοκλήρου το περιεχόμενο στα διετή προγράμματα σε ΑΕΙ-ΤΕΙ1. Καθορίζουν - χρηματοδοτούν ερευνητικά προγράμματα, “αρμέγουν” φθηνούς πρακτικάριους και απόφοιτους από τα Γραφεία Διασύνδεσης. Οι ενώσεις τους κάνουν συστάσεις στο Υπουργείο Παιδείας, εκπρόσωποι τους συμμετείχαν στα Συμβούλια Ιδρύματος (π.χ. ο πρόεδρος των μεγαλεμπόρων στο ΤΕΙ Πειραιά) και στο μέλλον στα νέα Περιφερειακά Συμβούλια Ανώτατης Εκπαίδευσης. Εργολάβοι λυμαίνονται τη σίτιση, την καθαριότητα, τη φύλαξη, μεγάλοι εκδοτικοί οίκοι τη διανομή συγγραμμάτων, αφήνουν “στον αέρα” τις ανάγκες μας! Εάν το πρόβλημα της ανεργίας οφείλεται στην μη σύνδεση σπουδών και παραγωγής τότε γιατί στην τεχνική εκπαίδευση που οι επιχειρήσεις καθορίζουν ακόμα και ειδικότητες το ποσοστό απασχόλησης είναι μόλις 37,5%; Τελικά ποια είναι τα αποτελέσματα της σύνδεσης σχολών-επιχειρήσεων; Μήπως οι απόφοιτοι βρίσκουν πιο εύκολα δουλειά με δικαιώματα;  Με τι όρους βρίσκει δουλειά ο απόφοιτος των τουριστικών σχολών στον κλάδο του τουρισμού; Στον κλάδο που σπάει όλα τα ρεκόρ σε αφίξεις, κέρδη αλλά και σε

εκμετάλλευση με 14 διαφορετικές μορφές ελαστικής εργασίας, οι ξενοδόχοι και ο εργοδοτικός συνδικαλισμός ετοιμάζονται να υπογράψουν σύμβαση που προβλέπει δουλειά χωρίς ρεπό και ωράριο, ακόμα και 7 μέρες την εβδομάδα ασταμάτητα!  Με τι όρους θα βρει δουλειά ο απόφοιτος μηχανικός του Πολυτεχνείου και των ΤΕΙ όταν στην Ελλάδα δεν αναπτύσσεται η αντισεισμική, αντιπλημμυρική θωράκιση, η ανέγερση εστιών, σχολείων, νοσοκομείων γιατί “κοστίζει”; Όταν κυριαρχεί η δουλειά με “μπλοκάκι”, όπου ο εργαζόμενος πληρώνει το 60% του εισοδήματος σε φόρους και ασφάλιση; Όταν αποσυνδέεται πλήρως το πτυχίο από την άσκηση του επαγγέλματος; Ο απόφοιτος δεν θα έχει δικαίωμα υπογραφής ούτε για... κοτέτσι αν πρώτα δεν δουλέψει υποχρεωτικά σαν «δόκιμος μηχανικός», αν δεν κυνηγήσει στη συνέχεια τις πανάκριβες εξετάσεις και σεμινάρια του ΤΕΕ, ώστε να επιτρέπεται να ασκεί το επάγγελμα με «διαβαθμίσεις» ανάλογα με τις πιστοποιήσεις και την προϋπηρεσία!  Πού θα βρουν δουλειά και με τι όρους οι απόφοιτοι των καθηγητικών σχολών όταν δεν γίνονται μόνιμοι διορισμοί στα σχολεία και συνεχίζεται η ομηρία με το θεσμό των αναπληρωτών παρά τα χιλιάδες κενά; Όταν προστίθεται ένα ακόμα εμπόδιο μεταξύ σπουδών και εργασίας με την απόσπαση της παιδαγωγικής επάρκειας από το πτυχίο;

Κάθε χρόνο με δραματικό τρόπο έρχονται στην επικαιρότητα οι αυξημένες ανάγκες για έργα αντισεισμικής θωράκισης και αντιπλημμυρικής προστασίας. Και ενώ σε αυτόν τον τομέα οι απόφοιτοι μηχανικοί θα μπορούσαν να προσφέρουν με τις γνώσεις τους στην προστασία της ανθρώπινης ζωής, τέτοια έργα δεν αποτελούν προτεραιότητα καθώς «κοστίζουν»…

 Πού θα βρουν δουλειά και με τι όρους οι απόφοιτοι των σχολών υγείας όταν νοσοκομεία κλείνουν και υποβαθμίζονται για να “εξοικονομηθούν” κρατικοί πόροι για την πολύμορφη στήριξη των μονοπωλίων και για να δοθεί “χώρος” σε επιχειρηματικούς ομίλους να επενδύσουν στην υγεία; Όμιλοι που όσους προσλάβουν θα είναι με ανύπαρκτα εργασιακά δικαιώματα, με συμβάσεις μερικών μηνών. Πού θα βρει δουλειά και με τι όρους ο απόφοιτος γεωπόνος, ο απόφοιτος των ΣΤΕΓ; Οι ποσοστώσεις της ΕΕ στην αγροτική παραγωγή μαζί με την ελευθερία κίνησης εμπορευμάτων στην κοινή αγορά της ΕΕ έφεραν καταστροφή της παραγωγής μιας σειράς αγροτικών προϊόντων στην Ελλάδα, κλείσιμο εργοστασίων (π.χ. ζάχαρης) και ταυτόχρονα πλημμύρα εισαγωγών στα ίδια προϊόντα, των οποίων η εγχώρια παραγωγή καταστράφηκε ή μειώθηκε! Η αλήθεια είναι ότι η ανώτατη εκπαίδευση ήταν, είναι και πάντα θα είναι συνδεδεμένη με την οικονομία. Το πρόβλημα είναι ότι στον καπιταλισμό η ανώτατη εκπαίδευση αντικειμενικά συνδέεται με την καπιταλιστική οικονομία που έχει ως μοναδικό κίνητρο την αύξηση των κερδών των μονοπωλίων! Αυτή επιβάλλει σήμερα το 36% των αποφοίτων ΑΕΙ-ΤΕΙ να είναι άνεργοι, το 57% όσων εργάζονται να αμείβεται με 400 έως 800€2, το 60% των νέων συμβάσεων να είναι ελαστικής απασχόλησης3.

Οδηγητής ϐ Μάρτης 2018

Για την ανεργία των αποφοίτων φταίει η έλλειψη προσόντων, δεξιοτήτων και εξειδίκευσης; Και όμως! Πολλοί απόφοιτοι είναι άνεργοι όχι λόγω έλλειψης προσόντων αλλά επειδή, με βάση δικές τους έρευνες, είναι “over-qualified”4 δηλαδή έχουν περισσότερα προσόντα από όσα ζητά το κεφάλαιο! Το 21% των κατόχων διδακτορικού (!) είναι επίσης εκτός απασχόλησης!

Η στροφή στις δεξιότητες που ζητά το κεφάλαιο σημαίνει αποστέωση των προγραμμάτων σπουδών από τη σύγχρονη και ολοκληρωμένη επιστημονική γνώση, από το θεωρητικό υπόβαθρο για την παρακολούθηση της εξέλιξης της επιστήμης, απόκτηση εφήμερων γνώσεων,

που απαξιώνονται ταχύτατα με την ανάπτυξη της τεχνικής. Τελικά οδηγούν σε εργαζόμενους «μιας χρήσης» που θα τους ξεζουμίζουν και ύστερα θα τους αποσύρουν στην ανεργία και στην επανακατάρτιση, το κόστος της οποίας θα το φορτώνονται οι ίδιοι.

Η νεανική και καινοτόμα επιχειρηματικότητα είναι το φάρμακο "για κάθε νόσο"; Τα τελευταία χρόνια η ΕΕ, η κυβέρνηση ξοδεύουν εκατομμύρια στη διαφήμιση και χρηματοδότηση καινοτόμων ιδεών φοιτητών ή αποφοίτων που μπορούν να τις κάνουν επιχείρηση. Στην πράξη για κάθε έναν που πετυχαίνει υπάρχουν δεκάδες που απέτυχαν όχι γιατί τους έλειπε η ιδέα αλλά γιατί τους συνέθλιψαν τα

μεγάλα μονοπώλια, οι φόροι και τα χρέη, η θηλιά των τραπεζικών δανείων. Αλήθεια οι ίδιοι που ομολογούν ότι θέλουν την συρρίκνωση των αυτοαπασχολούμενων (ο ΣΕΒ χαρακτηρίζει «διαρθρωτική αδυναμία της ελληνικής οικονομίας ότι έχει το διπλάσιο αριθμό αυτοαπασχολούμενων σε σχέση με την

Ευρώπη») γιατί στηρίζουν τη νεανική επιχειρηματικότητα; Το κάνουν γιατί θέλουν η όποια νεανική καινοτομία να ενσωματώνεται-εξαγοράζεται από τα μονοπώλια αλλά και για να γαλουχήσουν τη νέα γενιά με τις αξίες της επιχειρηματικότητας, της ανταγωνιστικότητας, να σκέφτονται σαν επιχειρηματίες, ακόμα και κόντρα στα δικά τους συμφέροντα!

Εξωτερικό: εκεί που «ο καλός δεν χάνεται» ... ή μήπως όχι; Αυτοί που μας στερούν τη δυνατότητα να ζήσουμε και να δουλέψουμε στη χώρα μας, χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για το «brain drain», για τους χιλιάδες απόφοιτους που φεύγουν στο εξωτερικό αναζητώντας κάτι καλύτερο! Αλλά ακόμα και στο εξωτερικό μας κυνηγάνε τα δίδακτρα στις σπουδές, η κρίση, η προσωρινή δουλειά, μας αξιοποιούν γιατί είμαστε πιο φθηνοί από τους ντόπιους επιστήμονες, μέχρι να έρθουν οι ακόμα φθηνότεροι από άλλες χώρες. Μας κυνηγάει η πολιτική της ΕΕ που δίνει τη δυνατότητα σε μεγάλες εταιρίες να μας προσλαμβάνουν σε οποιοδήποτε κράτος-μέλος με τους μισθούς και τα δικαιώματα της χώρας προέλευσής

τους, δηλαδή να δουλεύουμε στη Γερμανία με μισθούς Ελλάδας, Βουλγαρίας κ.ο.κ! Το ίδιο ισχύει και για τους ερευνητές. Η ΕΕ απαιτεί ερευνητές ευέλικτους, που ερευνούν όσο υπάρχει χρηματοδότης και μάλιστα χρειάζονται την άδεια του μεγαλοεπιχειρηματία για να δημοσιεύσουν τα αποτελέσματα της δουλειάς τους. Περιπλάνηση στις χώρες της ΕΕ με το δόλωμα των καλύτερων μισθών, αλλά χωρίς άλλα εξασφαλισμένα δικαιώματα (ασφάλιση, περίθαλψη), χωρίς προσωπική και κοινωνική ζωή, με ιδιαίτερες δυσκολίες για τις γυναίκες ερευνήτριες, για ερευνητές με παιδιά.

Με εθελοντική εργασία ή πρακτική άσκηση, ακόμα κι αν δεν πληρώνεσαι, μαθαίνεις… πόδια, µ ε ε µ ς υ ί ο ρ χω Θέλ άζουµε δικαιώµατα δ υ ο π σ να µε εύουµε λ υ ο νό µας! δ ε α µ ί ν ε κ ι το αντ πάνω σ

Μας θέλουν να κάνουμε πρακτική, να δουλεύουμε (πολλές φορές σε τομέα άσχετο με την επιστήμη μας, χωρίς μέτρα υγιεινής και ασφάλειας, χωρίς ασφάλιση, εκπαιδευτή, επιβλέποντα καθηγητή κοκ) να “καλύπτουμε” θέση κανονικού εργαζόμενου και να μας κάνουν να πιστεύουμε ότι «δεν δουλεύουμε απλά μαθαίνουμε» άρα να λέμε και «ευχαριστώ». Ειδικά σήμερα η πρακτική, η δοκιμαστική περίοδος επεκτείνεται και μετά τη σχολή. Εκπαιδεύουν μια στρατιά νέων εργαζομένων που θα αποδέχεται την εκμετάλλευση, την απόλυση, την εργασιακή ομηρία στο όνομα της μαθητείας. Ο πρακτικάριος έχει δικαιώματα! Πρέπει να διεκδικεί η πρακτική του να πληρώνεται, να ασφαλίζεται, να έχει εκπαιδευτή,

να είναι στο αντικείμενό του. Να γνωρίζει ότι αύριο αντί για τον ίδιο τα αφεντικά θα προτιμήσουν τον επόμενο πρακτικάριο που θα είναι πιο φθηνός για να καλύψουν πραγματικές θέσεις εργασίας! Παραπομπές 1. Ριζοσπάστης 26/1/18 2. Ερευνα ΙΟΒΕ 3. Στοιχεία «Εργάνη» 4. European Centre for the Development of Vocational Training - CEDEFOP (2017), “European skills and jobs (ESJ) survey”

Από όλα τα παραπάνω αποδεικνύεται ότι το πρόβλημα για τους απόφοιτους είναι ότι η εργασιακή τους προοπτική και οι όροι δουλειάς είναι συνδεδεμένοι με την καπιταλιστική οικονομία, που καρδιά έχει την εκμετάλλευση των εργαζομένων, την επιδίωξη του κεφαλαίου για τη μεγαλύτερη δυνατή κερδοφορία!

Η πρόταση του ΚΚΕ απαντάει στις αγωνίες της πλειοψηφίας των φοιτητών και σπουδαστών για το παρόν και το μέλλον τους

ήμερα υπάρχουν οι δυνατότητες, η επιστήμη και η έρευνα να τεθούν στην υπηρεσία των λαϊκών αναγκών και όχι των μονοπωλίων. Ας σκεφτούμε:  τις κατακτήσεις της επιστήμης και της τεχνολογίας που, αν δεν υποτάσσονταν στην κερδοφορία και ανταγωνιστικότητα των μονοπωλίων, θα

είχαν εξαλείψει τα περισσότερα δεινά της κοινωνίας, τη φτώχεια, την πείνα, τις αρρώστιες, τις συνέπειες των φυσικών καταστροφών.  τις τεράστιες δυνατότητες που έχει η χώρα μας σε πολλούς τομείς και κλάδους της παραγωγής, εφόσον αυτοί τεθούν στην υπηρεσία των λαϊκών αναγκών, με κεντρικό σχεδιασμό και εργατικό έλεγχο.

Σήμερα μπορούν:  να αξιοποιηθούν τα ενεργειακά αποθέματα της χώρας, οι φυσικές πηγές ενέργειας, ώστε να εξασφαλιστεί ενεργειακή αυτοτέλεια σε μεγάλο βαθμό και παράλληλα, να αξιοποιηθεί το δυναμικό των μηχανικών, των τεχνικών, οι οποίοι σήμερα είναι σε μεγάλο ποσοστό άνεργοι. Να γίνουν έργα αντισεισμικής θωράκισης, αντιπλημμυρικά, αντιπυρικά.  να αξιοποιηθούν η επιστήμη και το επιστημονικό δυναμικό της χώρας στην ανάπτυξη της γεωργίας και της κτηνοτροφίας με στόχο να καλυφθούν οι διατροφικές ανάγκες της χώρας, με επαρκή, φθηνά και ποιοτικά τρόφιμα.  να ικανοποιούνται οι μορφωτικές ανάγκες των νέων, μέσα από σύγχρονες, δημόσιες και δωρεάν δομές. Μέσα από ένα ενιαίο σύγχρονο, υποχρεωτικό δωδεκάχρονο σχολείο. Μέσα από πανεπιστημιακά τμήματα που θα προετοιμάζουν τους αυριανούς εκπαιδευτικούς με πληρότητα στην Παιδαγωγική επιστήμη και στο αντικείμενο που θα διδάσκουν.  να αναβαθμιστεί η παραγωγή, να απλοποιηθεί η εργασία, να μειωθεί ο εργάσιμος χρόνος με την ευρεία χρήση της πληροφορικής και των τηλεπικοινωνιών σε όλη την κλίμακα της παραγωγικής διαδικασίας. Σε μια κοινωνία με κοινωνικοποιημένα τα μέσα παραγωγής είναι δυνατή η πλήρης εξάλειψη της ανεργίας των νέων επιστημόνων. Ο κεντρικός σχεδιασμός της παραγωγής, με γνώμονα τις λαϊκές ανάγκες μπορεί να προσδιορίσει την πληθώρα και τις ειδικότητες των επιστημόνων που χρειάζονται, ώστε να βρίσκουν αμέσως δουλειά μετά το πτυχίο, πάνω στο αντικείμενο που έχουν σπουδάσει. Έτσι πριν τελειώσει το Πανεπιστήμιο κάθε νέος θα ξέρει που θα βρει δουλειά, θα γνωρίζει συγκεκριμένα, και θα έχει κατοχυρωμένο το δικαίωμα στην εργασία.

Σήμερα ανοίγουμε τον δρόμο για να σπουδάζουμε και να ζήσουμε όπως μας αξίζει! Για να γίνουν όλα αυτά πράξη, πρέπει να παλέψουμε κόντρα σε όσους μας τα στερούν! Υπάρχει μόνο ένας δρόμος που ανοίγει αυτή την προοπτική. Είναι ο δρόμος της αντεπίθεσης, της ρήξης και της

ανατροπής. Είναι ο δρόμος της συλλογικής πάλης και οργάνωσης μέσα από τους φοιτητικούς-σπουδαστικούς συλλόγους, η αλλαγή των συσχετισμών στο φοιτητικό κίνημα! Είναι ο δρόμος της συμπόρευσης με το ταξικό εργατικό κίνημα, τους αυτοαπασχολούμενους και τους μικρούς αγρότες που μοιραζόμαστε κοινά συμφέροντα και κοινό αντίπαλο: τα μονοπώλια και την εξουσία τους! Σε αυτή την κοινή προσπάθεια έχει θέση κάθε φοιτητής που αγωνιά, που προσπαθεί να πάρει όσα περισσότερα εφόδια μπορεί και να προσφέρει με την επιστήμη του! Κόντρα στο πανεπιστήμιο της αγοράς να διεκδικήσει δωρεάν σπουδές με αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης στο ύψος των αναγκών! Να υπάρχει ένα μοναδικό πτυχίο σε κάθε επιστημονικό αντικείμενο χωρίς τον αντιεπιστημονικό διαχωρισμό θεωρίας και εφαρμογής, με ενιαίο και σύγχρονο πρόγραμμα σπουδών που θα

παρέχει τις γνώσεις για την άσκηση του επαγγέλματος χωρίς επιπλέον φραγμούς και προϋποθέσεις (σεμινάρια, πιστοποιητικά, μεταπτυχιακά) ανάμεσα στο πτυχίο και στην εργασία. Ένα πανεπιστήμιο που θα παρέχει προγράμματα για την παραγωγή νέας γνώσης και έρευνας μετά το πτυχίο, τα οποία οδηγούν στην απόκτηση διδακτορικού τίτλου αλλά και θα έχει στην ευθύνη του την περιοδική επιμόρφωση όλων των εργαζομένων επιστημόνων για να παρακολουθούν την εξέλιξη της επιστήμης τους, χωρίς προσωπικά τους έξοδα. Για να αποδεσμευτεί η έρευνα από τον έλεγχο και την υπηρεσία των κερδών και να κατευθύνεται στην κάλυψη των λαϊκών αναγκών, χωρίς περιορισμούς στην ανταλλαγή της επιστημονικής γνώσης, των ερευνητικών αποτελεσμάτων. Αυτό είναι το σύγχρονο. Γι’ αυτό αξίζει να παλέψουμε σήμερα!

Ο κεντρικός σχεδιασμός της παραγωγής, με γνώμονα τις λαϊκές ανάγκες μπορεί να προσδιορίσει την πληθώρα και τις ειδικότητες των επιστημόνων που χρειάζονται, ώστε να βρίσκουν αμέσως δουλειά μετά το πτυχίο, πάνω στο αντικείμενο που έχουν σπουδάσει. Έτσι πριν τελειώσει το Πανεπιστήμιο κάθε νέος θα ξέρει που θα βρει δουλειά και θα έχει κατοχυρωμένο το δικαίωμα στην εργασία.

Οδηγητής ϐ Μάρτης 2018

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ

Κάνει μαρτύριο τη ζωή των εστιακών και ζητάει και τα ρέστα… “Ανεπίτρεπτο” να διεκδικούν οι φοιτητές;

ο ΚΚΕ έφερε στη Βουλή με επίκαιρη ερώτηση τα προβλήματα των φοιτητών και των σπουδαστών που μένουν στις εστίες σε όλη την χώρα. Οι απαντήσεις του υπουργού παιδείας, Κώστα Γαβρόγλου, κατά τη διάρκεια της συζήτησης είναι ένας ακόμη λόγος για να συνεχιστεί ο συντονισμένος αγώνας των εστιακών φοιτητών για να δοθούν λύσεις στα προβλήματα που καθημερινά αντιμετωπίζουν…

Μερικά από τα προβλήματα των εστιακών

Τι απάντησε ο υπουργός;

Αντιγράφουμε από το κείμενο της Επίκαιρης Ερώτησης του ΚΚΕ:  Δεκάδες οικότροφοι από το ΟΠΑ και το Πάντειο στη Φοιτητική Εστία Αθήνας δεν έχουν δικαίωμα σίτισης στο εστιατόριο της εστίας εδώ και μήνες!  Οικότροφοι στη Φοιτητική Εστία του ΕΚΠΑ έρχονται αντιμέτωποι με κοριούς στα στρώματα, δεν έχουν ζεστό νερό. Στις εστίες Ρεθύμνου και Χαλκίδας ζεστό νερό παρέχεται 4 ώρες την ημέρα!  8 από τα 15 κτίρια των Νέων Εστιών του ΕΜΠ δεν έχουν θέρμανση.  Ιδιαίτερα οξυμένα είναι τα κτιριακά προβλήματα στη Φοιτητική Εστία του ΕΜΠ. Αντίστοιχη κατάσταση επικρατεί και στην υπόλοιπη Ελλάδα, με προβλήματα σε υποδομές, όπως σε λέβητες, ηλεκτρολογικές εγκαταστάσεις, ελλείψεις πλυντηρίων, κτίρια ασυντήρητα, εικόνες πλήρους εγκατάλειψης.  Στις εστίες του ΤΕΙ Χαλκίδας και της ΑΣΠΑΙΤΕ, σοβάδες κρέμονται πάνω από τα κεφάλια των φοιτητών.  Στην εστία του Πανεπιστημίου Πατρών συχνά πέφτει το ρεύμα. Στην εστία του ΑΠΘ δεν λειτουργούν τα ασανσέρ σε 8όροφο κτίριο!  Οι εργαζόμενοι στις εργολαβίες βρίσκονται κάθε μήνα μπροστά στο φόβο της απόλυσης και με καθυστερήσεις δεδουλευμένων.  Τα δωμάτια στις εστίες καλύπτουν μόλις το 9% των φοιτητών που σπουδάζουν μακριά από τόπο της μόνιμης κατοικίας τους.

Ο υπουργός Παιδείας αποδείχτηκε και ψεύτης και προκλητικός απέναντι στους φοιτητές, τα προβλήματα και τις διεκδικήσεις τους.  Χαρακτήρισε «καταστροφολογία» τα όσα καταγγέλλουν οι εστιακοί.  Έριξε το μπαλάκι της ευθύνης σε μία «κατάληψη του ΙΝΕΔΙΒΙΜ» ότι τάχα έβαλε εμπόδια στο να ληφθούν κάποια μέτρα.  Κατέληξε να λέει στο Βουλευτή του ΚΚΕ ότι «ταυτίζεστε με τη ΝΔ»!!! Κι όλα αυτά γιατί το ΚΚΕ έφερε στη Βουλή τα προβλήματα και ζήτησε από την κυβέρνηση να πάρει μέτρα για να λυθούν!!! Αν κάποιος “μοιάζει” σαν δύο σταγόνες νερό με τη ΝΔ αυτή είναι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο κρατικός προϋπολογισμός του 2018 προβλέπει τα ίδια κονδύλια που προέβλεπε και το 2015.  Ο Υπουργός προτίμησε να “βγάλει” από το κάδρο των υπεύθυνων την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Ο ΣΥΡΙΖΑ βέβαια κυβερνάει και ασκεί αντιλαϊκή πολιτική 3 χρόνια και όχι 3 μήνες. Άρα μόνο αθώα δεν είναι η κυβέρνηση.  Έφτασε μάλιστα να ζητάει και τα ρέστα από το ΚΚΕ γιατί φέρνει στη Βουλή τα προβλήματα και τα αιτημάτων των οικότροφων φοιτητών. Χαρακτήρισε «παθογένεια» να γίνονται ερωτήσεις με τέτοιο περιεχόμενο. Μάλλον για τον Γαβρόγλου στη Βουλή πρέπει να συζητιούνται μόνο τα αιτήματα των βιομηχάνων και των εφοπλιστών! Τόσο πολύ νοιάζονται για τους φοιτητές…  Ο υπουργός μάλιστα δε δίστασε να χαρακτηρίσει και ψεύτες του φοιτητές. Είπε χαρακτηριστικά (απευθυνόμενος στο βουλευτή του ΚΚΕ): «Κοιτάξτε, όταν λέτε (…) “στις εστίες του ΤΕΙ Χαλκίδας και ΑΣΠΑΙΤΕ σοβάδες κρέμονται πάνω από τα κεφάλια των φοιτητών” ή θα πάμε οι δύο να δούμε αν ισχύει αυτό ή θα δεχθούμε αυτό που λένε οι υπεύθυνοι των ιδρυμάτων, δηλαδή ότι είναι απολύτως ψευδές».

Έχει δίκιο ο υπουργός. Οι σοβάδες δεν κρέμονται στην εστία της ΑΣΠΑΙΤΕ. Έχουν πέσει ήδη...

Λίγες μέρες μετά τη συζήτηση στη Βουλή οι Σύλλογοι Οικότροφων Νέας Φοιτητικής Εστίας ΕΜΠ, Φοιτητικής Εστίας Αθήνας, Εστίας ΤΕΙ Χαλκίδας και η Επιτροπή Αγώνα Φοιτητικής Εστίας Πανεπιστημίου Αθήνας πραγματοποίησαν κινητοποίηση στο Υπουργείο Παιδείας. Οι φοιτητές άφησαν ένα… ενθύμιο στον υπουργό, τοιχοκολλώντας στην είσοδο του υπουργείου φωτογραφίες που δείχνουν τι συμβαίνει στις εστίες τους. Ο εκπρόσωπος του υπουργείου που συναντήθηκε με τους φοιτητές αντί να δεσμευτεί ότι θα λύσει τα προβλήματα επιτέθηκε στους οικότροφους γιατί με τη στάση τους «κάνουν αντιπολίτευση στην κυβέρνηση»! Πολύ θα ήθελε η κυβέρνηση να έχει τους συλλόγους για χειροκροτητές της αλλά δεν της βγαίνει και δε θα της βγει…

Οι διεκδικήσεις του Συντονιστικού των συλλόγων οικότροφων εστιών  Επαρκής κρατική χρηματοδότηση που να καλύπτει όλες τις ανάγκες των Εστιών μας.  Έξω οι εργολαβίες από τις Εστίες και τις σχολές μας.  Σίτιση, συντήρηση, φύλαξη, καθαριότητα στην ευθύνη του κράτους.  Να προσληφθεί επαρκές και μόνιμο προσωπικό, με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα και σύγχρονο εξοπλισμό.  Ανέγερση νέων Εστιών, αξιοποίηση κτιρίων που βρίσκονται στην ευθύνη του κράτους και των ιδρυμάτων για μετατροπή τους σε Εστίες.  Να επινοικιαστούν δωμάτια σε ξενοδοχεία για όσους έκαναν αίτηση και δεν πήραν δωμάτιο.

Παρισινή Κομμούνα: η πρώτη έφοδος που εξόπλισε το προλεταριάτο με πολύτιμα εφόδια

147

χρόνια πριν, τον Μάρτη του 1871, η εργατική τάξη του Παρισιού, οι ηρωικοί κομμουνάροι θα πάρουν στα χέρια τους την εξουσία. Η πρώτη προσπάθεια του προλεταριάτου να εγκαθιδρύσει το δικό του κράτος θα κρατήσει μόνο 72 μέρες. 72 μέρες όμως που έδωσαν «…μια ιστορική εμπειρία τεράστιας σημασίας, ένα ορισμένο βήμα προς τα μπρος της παγκόσμιας προλεταριακής επανάστασης, ένα πρακτικό βήμα πολύ σπουδαιότερο από εκατοντάδες προγράμματα και γνώμες»1. Σχεδόν μισό αιώνα μετά, η εργατική τάξη της Ρωσίας με την καθοδήγηση των μπολσεβίκων, αξιοποιώντας και διδάγματα της Κομμούνας, θα οικοδομήσει το πρώτο εργατικό κράτος στην ιστορία.

Ποιες συνθήκες γέννησαν την Κομμούνα Από τον Ιούλη του 1870, η Γαλλία του Ναπολεόντα Γ’2 έχει κηρύξει τον πόλεμο στην Πρωσία. Ο πόλεμος αυτός ήταν αποτέλεσμα της όξυνσης των αντιθέσεων και του ανταγωνισμού ανάμεσα στην αστική τάξη της Γαλλίας, που είχε ήδη συγκροτηθεί σε εθνικό κράτος, και την αστική τάξη των κρατιδίων της Γερμανίας που βρίσκονταν σε διαδικασία ενοποίησης. Τα γαλλικά στρατεύματα δέχονται συντριπτική ήττα και ήδη από τον Σεπτέμβρη ο Ναπολέων παραδίδεται. Ο λαός στο Παρίσι εξεγείρεται ενάντια στον αυτοκράτορα και κάτω από την πίεσή του η Εθνοσυνέλευση εκθρονίζει τον Ναπολέοντα και ανακηρύσσει τη δημοκρατία με επικεφαλής της προσωρινής κυβέρνησης, της κυβέρνησης

“εθνικής άμυνας”, τον Θιέρσο3. Ακόμα, αποφασίζεται η δημιουργία της Εθνοφρουράς για την υπεράσπιση της πόλης των Παρισίων, η οποία αποτελείται κυρίως από ένοπλους εργάτες και μικροαστούς. Τα πρωσικά στρατεύματα έχουν φτάσει έξω από το Παρίσι και η κυβέρνηση “εθνικής άμυνας” προσανατολίζεται σε συνθηκολόγηση, εχθρευόμενη περισσότερο το εξοπλισμένο παρισινό προλεταριάτο παρά τους Πρώσους. Τελικά, στις 28 Γενάρη του ’72 ο Θιέρσος συνθηκολογεί με τον Μπίσμαρκ4, πρωθυπουργό της Πρωσίας και ακολουθεί η συνθήκη ειρήνης την 1η Μάρτη. Οι όροι της συνθηκολόγησης είναι άκρως εξευτελιστικοί για τη Γαλλία και ο λαός του Παρισιού απαντάει «Καλύτερα να χαθούμε κάτω από τα ερείπια του Παρισιού παρά να συνθηκολογήσουμε».

λισταίο σοσιαλδημοκράτη φι το ό, ιρ κα ο αί υτ λε τε Τον ούει τις ιερός τρόμος όταν ακ τον πιάνει ξανά ένας ιπόν, ολεταριάτου». Ε, λο πρ υ το α ρί το τα ικ «δ λέξεις τή θετε τι λογής είναι αυ Αυτή κύριοι, θέλετε να μά Παρισινή Κομμούνα. ν τη ε χτ τά οι Κ ; ία δικτατορ υ προλεταριάτου. ήταν η δικτατορία το ής ή επέτειο της Παρισιν Λονδίνο, στην εικοστ ας Κομμούν , 18 του Μάρτη 1891. Φρίντριχ Ένγκελς

Πώς ξέσπασε η εξέγερση Ο Θιέρσος αντιλαμβανόμενος τον κίνδυνο για την αστική εξουσία, στις 18 Μάρτη κινητοποιεί γαλλικά στρατεύματα ενάντια στην Εθνοφρουρά με σκοπό να καταστείλει τους ένοπλους εργάτες. Ο λαός όμως του Παρισιού αντιστέκεται. Σε πολλά σημεία του Παρισιού οι κυβερνητικοί στρατιώτες αρνούνται να πυροβολήσουν τους εργάτες. Τα τάγματα της Εθνοφρουράς περνάνε στην αντεπίθεση και μέχρι το βράδυ έχουν κυριεύσει όλα τα δημόσια κτίρια. Ο Θιέρσος και η κυβέρνηση του καταφεύγουν στις Βερσαλλίες, 17 χιλιόμετρα έξω από το Παρίσι. Κάποιοι από τους ηγέτες του επαναστατημένου Παρισιού, ζητούν να γίνει αμέσως επίθεση εναντίον των Βερσαλλιών, όσο ο κυβερνητικός στρατός βρίσκεται ακόμα σε αποσύνθεση. Η Κεντρική Επιτροπή απορρίπτει το αίτημα γιατί δεν θέλει να ξεκινήσει εμφύλιο. Το λάθος αυτό οι κομμουνάροι θα το πληρώσουν ακριβά πολύ σύντομα. Ο Λένιν θα γράψει: «Το δεύτερο λάθος είναι η υπερβολική μεγαλοψυχία του προλεταριάτου: Έπρεπε να εξοντώσει τους εχθρούς του. Απεναντίας, το προλεταριάτο του Παρισιού προσπαθούσε να επιδράσει ηθικά επάνω τους, περιφρόνησε τη σημασία των καθαρά πολεμικών ενεργειών στον εμφύλιο πόλεμο και, αντί να στεφανώσει τη νίκη του στο Παρίσι με αποφασιστική επίθεση ενάντια στις Βερσαλλίες, αργοπόρησε κι έδωσε στην κυβέρνηση των Βερσαλλιών τον καιρό να συγκεντρώσει τις σκοτεινές δυνάμεις και να προετοιμαστεί για τη ματωμένη εβδομάδα του Μάη». Στις 26 Μάρτη γίνονται οι εκλογές με καθολική ψηφοφορία του λαού και εκλέγονται 86 αντιπρόσωποι, οι οποίοι συγκροτούν την Κομμούνα. Η συντριπτική τους πλειοψηφία είναι εργάτες. Τα μέλη της Κομμούνας χωρίζονται σε μια πλειοψηφία, τους μπλανκιστές5, και σε μια μειοψηφία: τα μέλη της Διεθνούς Ένωσης των Εργα-

Οδηγητής ϐ Μάρτης 2018

τών, κυρίως από οπαδούς της σοσιαλιστικής σχολής του Προυντόν. «Οι μπλανκιστές» σύμφωνα με τον Ένγκελς, «ήτανε την εποχή εκείνη σοσιαλιστές μόνο από επαναστατικό και προλεταριακό ένστικτο». Οι προυντονιστές από την άλλη, υποστήριζαν τη μικρή ατομική ιδιοκτησία και πίστευαν ότι η ταξική εκμετάλλευση μπορεί να εκλείψει απλώς με κάποιες οικονομικές μεταρρυθμίσεις.

Τα διατάγματα της Κομμούνας Η Κομμούνα με τα πρώτα της διατάγματα καταργεί τον μόνιμο στρατό, ορίζοντας σαν μοναδικό νόμιμο ένοπλο σώμα την Εθνοφρουρά, διαχωρίζει την εκκλησία από το κράτος, καταργεί τον μισθό των παππάδων και τα επιπλέον προνόμια των δημοσίων υπαλλήλων. Σε κάθε διοικητική, δικαστική, εκπαιδευτική θέση διορίζονται πρόσωπα εκλεγμένα και ανά πάσα στιγμή ανακλητά από τον εργαζόμενο λαό με μισθό ίσο με τον μισθό του ειδικευμένου εργάτη. Όπως γράφει ο Μαρξ: «Η Κομμούνα δεν επρόκειτο να είναι ένα κοινοβουλευτικό, αλλά ένα εργαζόμενο Σώμα, εκτελεστικό και νομοθετικό ταυτόχρονα».

Η ανατροπή Η αστική τάξη την ίδια στιγμή ανασυντάσσει το στρατό της στις Βερσαλλίες. Ο Θιέρσος με τον Μπίσμαρκ “ξεχνάνε” αυτά που τους χωρίζουν, και βάζουν μπροστά αυτό που τους ενώνει: το μίσος για την επαναστατική δράση της εργατικής τάξης. Έτσι, τα γαλλικά στρατεύματα με την πολύτιμη βοήθεια των πρωσικών, θα εξαπολύσουν γενική επίθεση στο επαναστατημένο Παρίσι στις 21 Μάη. Η αντίσταση των Κομμουνάρων είναι ηρωική αλλά η μάχη είναι άνιση. Στις 28 Μάη θα πέσουν και τα τελευταία οχυρά των επαναστατών. Η θηριωδία της αστικής τάξης τις επόμενες μέρες ξεπερνά κάθε προηγούμενο. Ο Ένγκελς γράφει: «Το τουφέκι δε σκότωνε πια αρκετά γρήγορα, γι’ αυτό οι νικημένοι εκτελούνταν μαζικά κατά εκατοντάδες με τα πολυβόλα»…

Τι διδάσκει στην εργατική τάξη η Κομμούνα «Η Κομμούνα» γράφει ο Ένγκελς, «αναγκάστηκε αμέσως από την αρχή να αναγνωρίσει ότι όταν η εργατική

Η ηρωική πάλη των εργατών του Παρισιού που πραγματοποίησαν την πρώτη “έφοδο στον ουρανό” και νικήθηκαν αναδεικνύει ότι «υπάρχουν στιγμές που ο απεγνωσμένος αγώνας των μαζών, ακόμη και για μια καταδικασμένη σε αποτυχία υπόθεση, είναι αναγκαίος για την παραπέρα διαπαιδαγώγηση αυτών των μαζών και την προετοιμασία τους για τον επόμενο αγώνα».

τάξη έρθει πια στην εξουσία, δεν μπορεί να εξακολουθεί να διοικεί με την παλιά κρατική μηχανή». Οι Μαρξ και Ένγκελς, θα κάνουν διόρθωση στο κομμουνιστικό μανιφέστο και θα γράψουν: «Η Κομμούνα απέδειξε ότι απλούστατα η εργατική τάξη δεν μπορεί να κατακτήσει την έτοιμη κρατική μηχανή και να την βάλει σε κίνηση για τους δικούς της σκοπούς’’…»6. Η εργατική τάξη πρέπει να τσακίσει το αστικό κράτος και να το αντικαταστήσει με το δικό της, την δικτατορία του προλεταριάτου. Γράφει ο Μαρξ στον Κούγκελμαν μέσα στη φλόγα της Κομμούνας, τον Απρίλη του 71 για τα καθήκοντα της επαναστατημένης εργατικής τάξης: «…να μην περάσει τη γραφειοκρατική-στρατιωτική μηχανή απ’ το ένα χέρι στο άλλο (…) αλλά να την τσακίσει (…) Τέτοια ακριβώς είναι και η προσπάθεια των ηρωικών κομματικών συντρόφων μας του Παρισιού.» Ταυτόχρονα, η αντίσταση της αστικής τάξης πρέπει να καταστέλλεται χωρίς ενδοιασμούς. «Δεν θέλανε να αρχίσουν τον εμφύλιο πόλεμο, σαν να μην το είχε κιόλας αρχίσει ο Θιέρσος...» έγραφε σε άλλο σημείο του γράμματος προς τον Κούγκελμαν ο Μαρξ. Άλλωστε, η εργατική τάξη πρέπει να έχει επίγνωση της αγριότητας της αστικής τάξης, που έδειξε ότι είναι ικανή να διαπράξει τα μεγαλύτερα εγκλήματα προκειμένου να διασώσει την εξουσία του κεφαλαίου. Σύμφωνα με τον Λένιν, «Το προλεταριάτο σταμάτησε στη μέση του δρόμου: Αντί να αρχίσει την «απαλλοτρίωση των απαλλοτριωτών», παρασύρθηκε από το όνειρο

να εγκαθιδρύσει ανώτερη Δικαιοσύνη σε μια χώρα που να την ενώνει το πανεθνικό καθήκον. Δεν κατέλαβε, λ.χ., τέτοια ιδρύματα, σαν την Τράπεζα, οι θεωρίες των προυντονιστών για “δίκαιη ανταλλαγή” κτλ. επικρατούσαν ακόμα ανάμεσα στους σοσιαλιστές». Η Κομμούνα απέδειξε την πολιτική χρεοκοπία των διάφορων ουτοπικών και μικροαστικών ρευμάτων του σοσιαλισμού (μπλανκισμός, προυντονισμός) τα οποία κυριαρχούσαν στους κομμουνάρους. Ανέδειξε την ανάγκη ύπαρξης οργανωμένης πρωτοπορίας της εργατικής τάξης, καθοδηγούμενης από τον επιστημονικό σοσιαλισμό των Μαρξ-Ένγκελς, η οποία θα μπει επικεφαλής της πάλης για την επαναστατική ανατροπή. Το γαλλικό προλεταριάτο δεν είχε ακόμη δικό του κόμμα με επαναστατική συνέπεια κι αυτό επηρέασε ολέθρια την εξέλιξη και την κατάληξη της επανάστασης του 1871. Τελικά, η ηρωική πάλη των εργατών του Παρισιού που για 72 μέρες πραγματοποίησαν την πρώτη “έφοδο στον ουρανό” και νικήθηκαν από έναν εχθρό συντριπτικά υπέρτερο, αναδεικνύει τη σημασία της φράσης του Λένιν ότι «υπάρχουν στιγμές που ο απεγνωσμένος αγώνας των μαζών, ακόμη και για μια καταδικασμένη σε αποτυχία υπόθεση, είναι αναγκαίος για την παραπέρα διαπαιδαγώγηση αυτών των μαζών και την προετοιμασία τους για τον επόμενο αγώνα»7. Ο “επόμενος αγώνας” θα γεννήσει το πρώτο εργατικό κράτος στον κόσμο, τη Σοβιετική Ένωση….

Παραπομπές

Οδοφράγματα των κομμουνάρων στην οδό Ρουαγιάλ.

1. Β. Ί. Λένιν,“Κράτος και επανάσταση”, εκδ. “Σύγχρονη Εποχή”, σελ. 47 2. Ο Λουδοβίκος Ναπολέων Βοναπάρτης –ανιψιός του Ναπολέοντα Βοναπάρτη- διετέλεσε πρώτος πρόεδρος της γαλλικής δημοκρατίας από το 1848 ως το 1852 και ύστερα αυτοανακηρύχθηκε αυτοκράτορας με το όνομα Ναπολέων ο 3ος. 3. Ο Αδόλφος Θιέρσος είχε διετελέσει πρωθυπουργός της Γαλλίας για κάποια διαστήματα το 1836 και το 1840 και την 1η Μάρτη του ’71 ανακηρύχθηκε ο πρώτος πρόεδρος της «3ης γαλλικής δημοκρατίας» 4. Ο Όττο φον Μπίσμαρκ ήταν πρωθυπουργός της Πρωσίας από το 1862 και πρώτος Καγκελάριος της Γερμανικής Αυτοκρατορίας αμέσως μετά την ίδρυσή της, το 1871. 5. Οπαδοί του Αυγούστου Μπλανκί 6. Κ. Μαρξ-Φρ. Ένγκελς, “Μανιφέστο Κομμουνιστικού Κόμματος”, Πρόλογος, εκδ. “Σύγχρονη Εποχή” 7. Β.Ι. Λένιν, “Άπαντα”, τόμος 14, σελ. 394, εκδόσεις “Σύγχρονη Εποχή’

ΝΙΚΟΣ ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗΣ (1915-1952)

«Έπεσε, μα τη σημαία την άφησε στητή, ακόμα πιο ψηλά..»

ε αυτά τα λόγια περιέγραφε τη στάση του Νίκου Μπελογιάννη ο Νίκος Ζαχαριάδης, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, την περίοδο που εκτελέστηκε ο Μπελογιάννης. Ήταν ξημερώματα Κυριακής, 30 Μάρτη 1952 όταν ο Νίκος Μπελογιάννης και οι τρεις σύντροφοί του, Ηλίας Αργυριάδης, Νίκος Καλούμενος και Δημήτρης Μπάτσης, οδηγήθηκαν στο Γουδί, πίσω απ’ το νοσοκομείο “Σωτηρία”. Εκτελέστηκαν από το αστικό κράτος εν ψυχρώ, παρά την παλλαϊκή κατακραυγή, τις αντιδράσεις συνδικάτων, εργαζομένων, κομμάτων, φορέων και προσωπικοτήτων από όλο τον κόσμο. Στην εκτέλεση των τεσσάρων κομμουνιστών επέμεναν οι ΗΠΑ, η Μ. Βρετανία, το Παλάτι και οι ηγεσίες των αστικών κομμάτων. Στο πρόσωπό τους οι αστοί πυροβολούσαν το ΚΚΕ, χτυπούσαν την επαναστατική

Σε όλες τις συνθήκες, μπροστάρης και οργανωτής με κάθε κόστος. Ο Μπελογιάννης διαπαιδαγωγήθηκε, ατσαλώθηκε, διαμόρφωσε την προσωπικότητά του μέσα στις γραμμές της ΟΚΝΕ και του ΚΚΕ, του οποίου έγινε μέλος στα 19 του χρόνια (1934). Όλα του τα χρόνια, βρέθηκε όπου τον είχε ανάγκη το Κόμμα και το κίνημα: οργανωτής της μαζικής λαϊκής πάλης, καθοδηγητής στη δουλειά των παράνομων κομματικών οργανώσεων, αξιωματικός στις ένοπλες αναμετρήσεις του λαού μας, στις τάξεις του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και στη συνέχεια του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας. Η ζωή του σημαδεύτηκε από εμπόδια, διώξεις, φυλακίσεις, εξορία. Ήταν ακόμα στο Γυμνάσιο, μέλος της ΟΚΝΕ, όταν πρωτοστάτησε σε μαθητικούς αγώνες, οπότε γνώρισε και την πρώτη του δίωξη για συμμετοχή σε αγροτική κινητοποίηση στην περιοχή του, την Αμαλιάδα. Γράφτηκε στη Νομική. Μπορούσε, όπως ο ίδιος παραδεχόταν να ακολουθήσει μια ζωή καριέρας, όμως συνέχισε την πολιτική του δράση και αποβλήθηκε από τη σχολή. Από τα πρώτα χρόνια ως στέλεχος του Κόμματος δοκιμάστηκε στην καθοδήγηση λαϊκών κινητοποιήσεων, ηγήθηκε σε μαχητικά συλλαλητήρια και απεργίες των σταφιδοπαραγωγών της περιοχής του, καλλιέργησε μέσα στις μάχες τις οργανωτικές αρετές του. Εκείνη την περίοδο συνελήφθη στην Πάτρα, και το 1936 εξορίστηκε στην Ίο. Ο Μπελογιάννης ανδρώθηκε μέσα στην παράνομη

πρωτοπορία για να τρομοκρατήσουν την εργατική τάξη και το λαό της Ελλάδας. «Μα και πάλι βγήκαν γελασμένοι, χίλιες φορές γελασμένοι. Γιατί δεν τόνε σκότωσαν. Αντίθετα τον πέρασαν στην αθανασία».1 Και το ΚΚΕ δεν λύγισε, δεν υποτάχτηκε, αλλά συνέχισε και συνεχίζει στο δρόμο του αγώνα για την κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση, φτώχεια και πόλεμο, το σοσιαλισμό – κομμουνισμό. Ο Μπελογιάννης δέχτηκε την θανατική ποινή του στρατοδικείου με το χαμόγελο στα χείλη, αυτό που μετά αποτύπωσε με το πενάκι του ο Πάμπλο Πικάσο, γιατί τέτοια ήταν όλη του η ζωή: σκληρός και αισιόδοξος αγώνας μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ, περήφανη και αταλάντευτη στάση για τη νίκη των εργατών και του λαού, συνειδητή αφιέρωση στα μεγάλα ιδανικά, στο βαθιά ανθρώπινο σκοπό του κομμουνισμού.

δουλειά, την αυστηρή, περιφρουρημένη, συνωμοτική δράση. Σαν στρατευμένος και ενώ είχε επιβληθεί η δικτατορία του Μεταξά, συγκρότησε στο Σύνταγμα που υπηρετούσε παράνομο κομμουνιστικό πυρήνα μαζί με άλλους φαντάρους. Ακολούθησε νέα σύλληψη, φυλάκιση, καταδίκη. Στα χρόνια 1937 -1938 χρεώθηκε από το Κόμμα και συνέβαλε καθοριστικά στη συγκρότηση παράνομων “τριάδων” και οργανώσεων σε Πάτρα, Αίγιο και Πύργο Ηλείας. Συνελήφθη και φυλακίστηκε και πάλι, πρώτα στην Αίγινα και ύστερα στην Ακροναυπλία. Εκεί τον βρήκε ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος και η ναζιστική κατοχή στην Ελλάδα. Απέδρασε όμως το 1943 για να ριχτεί στη φωτιά της μάχης, όπως και έκανε, ως καπετάνιος του 8ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ στην Πελοπόννησο, αλλά και μετέπειτα στον ΔΣΕ, όπου ανέλαβε καθήκοντα στο Γενικό Αρχηγείο του. Πήρε μέρος σε μια σειρά μάχες, σε μία απ’ τις οποίες το καλοκαίρι του 1948 τραυματίστηκε σοβαρά στο χέρι. Όπως έγραψε στο ημερολόγιό του (16/10/1949): «Από τότε που έγινα μέλος του Κόμματος, όσο θυμάμαι, κάθε καινούργια δουλειά που μου αναθέτουν είναι ή εξαιρετικά δύσκολη ή μια οργάνωση, ή τμήμα που δεν βρίσκεται σε καλή κατάσταση ή μου αναθέτουν τη δημιουργία μιας καινούργιας. Αυτή είναι η “μοίρα” της κομματικής μου ζωής μέχρι σήμερα, κι όταν κάθε φορά το αναλογίζομαι νιώθω μέσα μου ξεχωριστή περηφάνια...».

To κομματικό βιβλιάριο του Νίκου Μπελογιάννη.

Οδηγητής ϐ Μάρτης 2018

Απ’ την πολιτική προσφυγιά, πριν αποφασιστεί η κομματική αποστολή του να επιστρέψει στην Ελλάδα για την ανασυγκρότηση των παράνομων οργανώσεων του ΚΚΕ, ο ίδιος έγραφε: «Η κατάσταση που παρακολουθώ στην Ελλάδα, μου γεννάει μια ανυπομονησία πότε να βρεθώ κάτω, αδιαφορώντας για τις συνθήκες και τις δυσκολίες που θα συναντήσω. Δεν είμαστε πλασμένοι εμείς σήμερα για “ειρηνική” ζωή...»

Επαναστάτης με το όπλο και την πένα Ο Μπελογιάννης ήταν γνήσιο παιδί του ΚΚΕ. Στο πρόσωπο και το παράδειγμά του συνοψίζονται συνδυασμένα τα χαρακτηριστικά του κομμουνιστή επαναστάτη. Του πολύπλευρου, σκεπτόμενου μαχητή, που δεν “ησυχάζει” αλλά παλεύει διαρκώς να βελτιώνεται σε όλες τις πτυχές του, να καλλιεργεί όλες τις ικανότητές του. Του ανθρώπου της πράξης, της αποφασιστικής και πρωτόβουλης, θαρραλέας δράσης. Του ανθρώπου που στηρίζει αυτή τη δράση «στην πιο σωστή θεωρία που διανοήθηκαν τα πιο προοδευτικά μυαλά της ανθρωπότητας», τη μαρξιστική-λενινιστική, γι’ αυτό και καταπιάνεται με αυτήν, τη μελετά, την εφαρμόζει δημιουργικά, προσπαθεί να την εξελίσσει. Ήταν φυλακισμένος όταν έγραψε το πρώτο του βιβλίο με τίτλο “Το ξένο κεφάλαιο στην Ελλάδα”. Μέσα στα μπουντρούμια της Ασφάλειας, στους ατέλειωτους μήνες της απομόνωσης μέχρι την πρώτη του δίκη ξεκίνησε το δεύτερο βιβλίο του. Ήταν το “Σχέδιο για μια ιστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας: Πρώτες μακρινές ρίζες, προσχέδιο, σημειώσεις”. Κείμενο που γράφτηκε με την καύτρα των σπίρτων και ο Μπελογιάννης το ολοκλήρωσε στη φυλακή της Κέρκυρας, λίγους μήνες πριν τη δεύτερη δίκη, πριν οδηγηθεί στο εκτελεστικό απόσπασμα. Σε όλες τις φάσεις, ακόμα και με το όπλο στο χέρι, ο Μπελογιάννης μελετούσε, έγραφε, αρθρογραφούσε: στην παράνομη εφημερίδα “Λαϊκή Γνώμη” τη δεκαετία του ‘30, στον “Ελεύθερο Μωρηά”, στην εφημερίδα “Ελεύθερη Αχαΐα” κ.ά. μετά την Απελευθέρωση, στο περιοδικό “Δημοκρατικός Στρατός” στο βουνό. Σε κείμενό του για τα χαρακτηριστικά του μαχητή και

αξιωματικού του ΔΣΕ, έγραφε: «Χαρακτηριστικό του μαχητή είναι ότι φροντίζει αδιάκοπα για τη μόρφωσή του, ιδιαίτερα την πολιτική. Δεν αφήνει ποτέ να περνάει ο καιρός άσκοπα, ρίχνοντάς το στην τεμπελιά. Διαβάζει με προσοχή τον τύπο, κατανοεί βαθιά τους σκοπούς του αγώνα, ρωτάει, ανοίγει ωφέλιμες και γόνιμες συζητήσεις με τους συναγωνιστές του..». Ο αξιωματικός του ΔΣΕ, συνέχιζε, πρέπει «να μπορεί να συνδυάζει τη θεωρία με την πράξη. Γι’ αυτό, όπου κι αν βρίσκεται, στην πρώτη γραμμή είτε πιο πίσω, σε πορεία ή στάσιμος (…) πρέπει να διαβάζει και να διδάσκεται αδιάκοπα, όσο του είναι δυνατό, να διαβάζει με πρόγραμμα και σύστημα. Πράγμα δύσκολο, βέβαια, κάτω από τις σημερινές συνθήκες, αλλά όχι κι ακατόρθωτο.2»

«..είναι βαριά η κληρονομιά σου Μπελογιάννη θα τη σηκώσουμε στους ώμους μας. Συχνά δυσκολευόμαστε, θα δυσκολευτούμε πιότερο θα την κρατήσουμε στους ώμους μας» Γ. Ρίτσος, Ο Άνθρωπος με το γαρύφαλλο

Παραπομπές 1. «Απάντηση σε ΕΠΟΝίτες και ΕΠΟΝοπούλες», κείμενο του Νίκου Ζαχαριάδη για τον Μπελογιάννη, δημοσιευμένο στον παράνομο «Ριζοσπάστη» που κυκλοφόρησε στην Αθήνα τον Απρίλη του 1952. 2. «Νίκου Μπελογιάννη Άρθρα και Λόγοι», εκδόσεις Πορεία, 1977

«Ο Μπελογιάννης πέθανε. Δε θυσίασε τίποτε από την τιμή μας. Ούτε από την ελπίδα που έχουμε στο Αύριο που στραφτοβολά» (Πωλ Ελυάρ)

Πολλές φορές στη ζωή του Μπελογιάννη, όπως στις ζωές χιλιάδων μελών και στελεχών στην εκατοντάχρονη πορεία του ΚΚΕ, ορθώθηκε το δίλημμα: να διαλέξουν μία “ήσυχη”, ακόμα και “άνετη” ζωή, ή να διαλέξουν τον περήφανο, γεμάτο εμπόδια δρόμο της σύγκρουσης. Ο Μπελογιάννης διάλεξε να ζήσει σαν κομμουνιστής, και να πεθάνει σαν κομμουνιστής. «Εάν έκανα δήλωση αποκήρυξης θα αθωωνόμουν, κατά πάσα πιθανότητα, μετά μεγάλων τιμών… αλλά η ζωή μου συνδέεται με το ΚΚΕ και τη δράση του. Δεκάδες φορές μπήκε μπροστά μου το δίλημμα να ζω προδίδοντας τις πεποιθήσεις μου, την ιδεολογία μου, είτε να πεθάνω παραμένοντας πιστός σ’ αυτές. Πάντοτε προτίμησα το δεύτερο δρόμο και σήμερα τον ξαναδιαλέγω». Τον σήκωσαν οι δεσμοφύλακες τα ξημερώματα της Κυριακής. Δεν γίνονταν εκτελέσεις τις Κυριακές. Όμως εκείνος κατάλαβε. «Πάμε για καθαρό αέρα» είπε. Έτσι σεμνά ολοκλήρωσε το έργο του, έτσι άφοβα έπραξε το καθήκον του απέναντι στο Κόμμα και το λαό, δίνοντας τη ζωή του.

Η αλληλεγγύη στον Ν. Μπελογιάννη και η απαίτηση να ανακληθεί η απόφαση για την εκτέλεση του πήρε διεθνείς διαστάσεις, ενέπνευσε και μεγάλες προσωπικότητες της τέχνης, όπως τον κομμουνιστή ζωγράφο Πάμπλο Πικάσο, που σχεδίασε το παραπάνω σκίτσο.

...

Ο Ν. Μπελογιάννης την περίοδο της τρίχρονης εποποιίας του ΔΣΕ.

ι δίκες του Μπελογιάννη που κατέληξαν στη θανατική του καταδίκη έμειναν στην ιστορία για την αταλάντευτη στάση του κομμουνιστή, που ακόμα και στο εδώλιο του δικαστηρίου καταρρίπτει κάθε κατηγορία, υπερασπίζεται με σθένος το Κόμμα του και την επιλογή ζωής του, συντρίβει ηθικά και πολιτικά τον ταξικό αντίπαλο. «Είμαι μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και ακριβώς για την ιδιότητά μου αυτή δικάζομαι (…) Στο πρόσωπό μου δικάζεται η πολιτική του ΚΚΕ. (…) Το δίδαγμα, που θα βγει από τούτη τη δίκη, είναι ότι το Κομμουνιστικό Κόμμα δεν χτυπιέται με τη βία. Όπως απέδειξε η ιστορία του ως τώρα, έχει βαθιές ρίζες, ακατάλυτες, ποτισμένες με το αίμα, που έχυσε στους αγώνες για την Ελλάδα και το λαό της. Εμείς προβάλλουμε την πιο σωστή θεωρία, που συνέλαβε η πιο προοδευτική ανθρώπινη σκέψη. Και συνεχώς προσπαθούμε, η θεωρία αυτή να γίνει πραγματικότητα για την Ελλάδα και για τον κόσμο ολόκληρο».

Πλουτίζουν «ελέγχοντας» τις ζωές μας...

ν ήξερες ότι υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που δεν τους έχεις δει ποτέ, που δεν έχουν καμία σχέση με τη ζωή σου, αλλά αυτοί ξέρουν τα πάντα για σένα, τα συναισθήματά σου, τα ενδιαφέροντά σου, τους έρωτες, τα μίση και τα πάθη σου, την οικογένειά σου και τους φίλους σου, τις πολιτικές σου πεποιθήσεις, τις συνήθειές σου, σελίδες στο διαδίκτυο που επισκέπτεσαι, τι ψάχνεις, σχόλια που κάνεις, τι μουσική ακούς, τι ταινίες και σειρές βλέπεις, πού διασκεδάζεις, τι αγοράζεις, τι τρως, κυριολεκτικά τα πάντα, πώς θα αισθανόσουν; Σίγουρα θα ένιωθες μια ταραχή, ίσως ταυτόχρονα και μια δυσπιστία, πως μάλλον στα λεγόμενά μας υπάρχει μια δόση υπερβολής... Κι όμως, υπάρχουν άνθρωποι που μπαίνουν καθημερινά στη ζωή μας, που «ελέγχουν» τις κοινωνικές, πολιτικές, ιδεολογικές, προσωπικές, καταναλωτικές μας συνήθειες, τις ειδήσεις και τις διαφημίσεις που βλέπουμε κ.ά. Είναι οι ιδιοκτήτες των γιγαντιαίων μονοπωλιακών ομίλων του διαδικτύου και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, που τα κέρδη τους δεν μπορεί να τα διανοηθεί ανθρώπου νους...

Αμύθητα κέρδη γι’ αυτούς... Ποιοι είναι όμως αυτοί οι άνθρωποι, οι οποίοι κατέχουν τις εταιρείες-κολοσσούς («Google», «Facebook», «Apple», «Amazon»» κ.ά.) που συγκαταλέγονται στις πιο επικερδείς παγκοσμίως; Πώς έγιναν από τους πιο πλούσιους ανθρώπους στον κόσμο; Είχαν απλώς μια «καλή ιδέα», που τους γιγάντωσε και τους έφερε στη σημερινή κατάσταση; Ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι αυτοί και μόνο αυτοί από ολόκληρο τον πλανήτη είχαν την πιο «έξυπνη ιδέα», θα χρειάστηκαν σίγουρα ένα αρχικό κεφάλαιο για να επενδύσουν στην ιδέα τους. Ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι είχαν αυτό το αρχικό κεφάλαιο γιατί - ας πούμε - απέκτησαν μια περιουσία από κληρονομιά ή φτιάχνοντας το κομπόδεμά τους μήνα το μήνα (πράγμα σχεδόν απίθανο), κάπως έπρεπε όχι απλά να διατηρήσουν αυτήν την περιουσία, αλλά να την αυξήσουν κιόλας, και απ’ ό,τι φαίνεται κατά πολύ... Και επειδή πολλές υποθέσεις έπεσαν μαζί... Με όποιον τρόπο κι αν απέκτησαν την αρχική τους περιουσία, όποια κι αν ήταν η «έξυπνη ιδέα» τους, η πηγή του πλούτου τους παραμένει μία: Η απλήρωτη εργασία των εργαζομένων. Για όποια «ικανότητά» τους και αν κοκορεύονται ή δια-

φημίζονται αυτοί οι μεγιστάνες του πλούτου, η αλήθεια είναι ότι ο πλούτος που έχουν στα χέρια τους δεν είναι τίποτα άλλο από την κλεμμένη υπεραξία που παράγουν εκατομμύρια εργαζομένων στους μονοπωλιακούς ομίλους όπου αυτοί είναι μέτοχοι... Για παράδειγμα, οι εργαζόμενοι στο Facebook που είναι υπεύθυνοι για τη διαλογή του περιεχομένου - ουσιαστικά βλέπουν ό, τι δημοσιεύει οποιοσδήποτε χρήστης - είναι συμβασιούχοι με εξευτελιστικούς μισθούς, οι οποίοι επί ώρες κάθε μέρα βλέπουν διάφορες σκηνές, με αποτέλεσμα να εμφανίζουν συχνά ψυχολογικά προβλήματα. Δεν είναι τυχαίο ότι αυτή η δουλειά, που είναι απαραίτητη για όλες τις «πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης», συνήθως ανατίθεται σε άλλες εταιρείες, που έχουν έδρα σε χώρες με πολύ χαμηλότερους μισθούς, όπως είναι οι Φιλιππίνες. Ταυτόχρονα, οι εργαζόμενοι της «Amazon» στις βρετανικές αποθήκες της εταιρείας εργάζονται μέχρι εξάντλησης, περπατούν στη βάρδιά τους κατά μέσο όρο 16 χλμ., δουλεύουν 12ωρα και τους απαγορεύεται κατά τη διάρκεια της βάρδιάς τους να κάθονται! Για να μην σχολιάσουμε τι γίνεται στις γερμανικές αποθήκες της συγκεκριμένης εταιρεί-

ας, όπου, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε, οι φύλακες - επόπτες των χιλιάδων εργαζομένων –κυρίως ξένων– είναι νεοναζί, που εξαπολύουν καθημερινά «πογκρόμ» εκφοβισμού... Παράλληλα, στο εργοστάσιο της «Tesla» είναι συχνό φαινόμενο η άφιξη ασθενοφόρων για εργάτες που έχουν καταρρεύσει, ενώ στο εργοστάσιο της «Apple» στην Κίνα, το 2010, εγκατέστησαν δίχτυα έξω από τα παράθυρα για να αποτρέψουν τις μαζικές αυτοκτονίες εργαζομένων... Θα πει κανείς, μήπως τα πράγματα είναι καλύτερα για τους μηχανικούς, τους επιστήμονες που δουλεύουν στις συγκεκριμένες εταιρείες, που το περιβάλλον εργασίας περιγράφεται ως ειδυλλιακό, με χώρους άθλησης και δημιουργικής απασχόλησης, με εστιατόρια όλων των ειδών κ.ά.; Παρότι έχουν ανεπτυγμένες παροχές στη δουλειά τους, αυτές υπάρχουν για να εξασφαλίζουν την απόδοσή τους στα εξαντλητικά ωράρια και την εντατικοποίηση που ολοένα και αυξάνεται. Για παράδειγμα, είναι συχνό φαινόμενο οι εργαζόμενοι της «Google» να επιλέγουν να κοιμούνται στο αυτοκίνητό τους αντί να νοικιάζουν σπίτι, λόγω των 12-14 ωρών που περνούν στη δουλειά τους καθημερινά και της οικονομικής δυσχέρειας να νοικιάσουν ή να αγοράσουν σπίτι.

Οδηγητής ϐ Μάρτης 2018

Αντίστοιχα, οι υπάλληλοι του «Facebook», εκτός από το ωράριό τους, είναι υποχρεωμένοι να είναι διαθέσιμοι 24 ώρες το 24ωρο για 6 βδομάδες κάθε χρόνο... Ταυτόχρονα, δεν πρέπει να παραβλέψουμε και τις συστηματικές φορολογικές διευκολύνσεις που πρόσφατα ήρθαν στη δημοσιότητα για αρκετές από αυτές τις εταιρείες (βλ. «Google», «Apple»), οι οποίες διατηρούν γραφεία σε ελάχιστες χώρες, ώστε να φορολογούνται μόνο σε αυτές και όχι σε όλες όπου δραστηριοποιούνται μέσω του διαδικτύου. Για παράδειγμα, υπολογίζεται ότι η «Google» το 2014, για έσοδα 18 δισ. ευρώ στην Ευρώπη, πλήρωσε σε φόρους μόλις 28,6 εκατ. ευρώ στο ιρλανδικό κράτος, όπου είναι η έδρα της. Αντίστοιχα, η «Facebook» το 2014 πλήρωσε στο αγγλικό κράτος σε φόρους μόλις 4.327 λίρες (ποσό κατά πολύ μικρότερο από τους φόρους ενός μέσου εργαζόμενου), εμφανίζοντας πλασματικές απώλειες, ενώ εκείνη τη χρονιά είχε παγκοσμίως έσοδα 12,5 δισ.! Έτσι γιγαντώθηκαν την τελευταία δεκαετία αυτές οι εταιρείες, έτσι οι ιδιοκτήτες τους είναι δισεκατομμυριούχοι, με τα ονόματά τους να φιγουράρουν στις πρώτες θέσεις των λιστών με τους πλουσιότερους ανθρώπους στον κόσμο. Ο ιδιοκτήτης του Facebook, Μαρκ Ζάκερμπεργκ, για παράδειγμα, είναι ο 5ος πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο, με προσωπική περιουσία που εκτιμάται στα 74 δισ. δολάρια. Αντίστοιχα, ο ιδιοκτήτης της «Amazon», Τζεφ Μπέζος, είναι ο πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο, με προσωπική περιουσία στα 110 δισ. δολάρια!

...«μισή» ζωή για μας! Την ώρα που αυτοί ζουν μέσα στα πλούτη και τη χλιδή, “πουλώντας” στοιχεία της ζωής μας, η τεράστια πλειοψηφία των χρηστών των υπηρεσιών τους όχι μόνο δεν απολαμβάνει τα ίδια προνόμια, αλλά ούτε καν φαντάζεται τη ζωή που κάνουν... Ούτε καν φαντάζεται ο άνεργος, που περνάει τη μέρα του μπροστά από τον

Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, εκτός από πολύ επικερδείς επιχειρήσεις από το «φακέλωμα» των χρηστών τους, παρέχουν τις «υπηρεσίες» τους και στη χειραγώγηση και την αδρανοποίηση του λαού και της νεολαίας

υπολογιστή ή με το κινητό στο χέρι κάνοντας «like» σε φωτογραφίες, δημοσιεύοντας πού πίνει καφέ ή αναπαράγοντας ένα χιουμοριστικό βιντεάκι στο Facebook, ότι ο ιδιοκτήτης του Facebook και του Instagram, αξιοποιώντας τα δεδομένα αυτά, μαζί με εκατομμυρίων άλλων χρηστών, έδωσε σε μια μέρα 100 εκατομμύρια δολάρια για να πάρει 750 στρέμματα ενός νησιού στη Χαβάη και να κάνει εκεί κάποιες από τις “αποδράσεις” του... Ούτε καν φαντάζεται ένας νέος εργαζόμενος, που έπιασε δουλειά με το βασικό μισθό των 586 ευρώ μεικτά και χρησιμοποιεί το amazon.com για πιο φθηνές αγορές, ότι ο ιδιοκτήτης της «Amazon» έχει ως χόμπι την εξερεύνηση με υποβρύχιο... Μπορεί τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης πλέον να έχουν αλλάξει σημαντικά το πώς ζει, κοινωνικοποιείται και επικοινωνεί ειδικά η νεολαία, ωστόσο τα εμπόδια που συναντά ένας νέος στη ζωή του παραμένουν. Παραμένουν όλα τα προβλήματα που γεννάει το σύστημα αυτό όπου ζούμε, που κίνητρό του έχει το κέρδος των λίγων και όχι τις ανάγκες των πολλών... Το βασικό, λοιπόν, είναι τι στάση θα επιλέξει να κρατήσει ένας νέος άνθρωπος σήμερα απέναντι στα προβλήματα αυτά. Αν, για παράδειγμα, επιλέξει να βλέπει μέσα από την οθόνη τη ζωή που θα ήθελε να κάνει, αν απομακρυνθεί από την πραγματική επικοινωνία, αν θεωρήσει ότι είναι αρκετή η διαδικτυακή φιλία, τότε μάλλον δύσκολα θα συναντηθεί με τον αγώνα για την οριστική λύση αυτών των προβλημάτων. Δεν είναι τυχαίο ότι τα τελευταία

Διαμαρτυρία εργαζομένων έξω από τα γραφεία της εταιρείας στο Βερολίνο τον Νοέμβρη του 2017.

χρόνια συνεχώς εμφανίζονται έρευνες για τον ψυχολογικό αντίκτυπο της χρήσης των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, με πιο συχνό αποτέλεσμα την κατάθλιψη, ειδικά στους νέους ανθρώπους. Έτσι, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, εκτός από πολύ επικερδείς επιχειρήσεις από το “φακέλωμα” των χρηστών τους, παρέχουν τις “υπηρεσίες” τους και στη χειραγώγηση και την αδρανοποίηση του λαού και της νεολαίας. Δεν μπορεί, λοιπόν, οι αγωνιστές να σπαταλούν το χρόνο τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, να αντικαθιστούν τις πραγματικές ανθρώπινες σχέσεις με ψεύτικα «αιτήματα φιλίας» και «like», να δαπανούν ώρες ατέλειωτες μπροστά σε οθόνες για να βλέπουν τις ζωές των άλλων, να αποδέχονται ασυνείδητα την πλασματική εικόνα που παρουσιάζεται, σε τελική ανάλυση να μην αμφισβητούν το σύστημα, να μην αγωνίζονται στην πραγματική ζωή για να το αλλάξουν! Και βέβαια, για τη νεολαία και το λαό δεν μπορεί να αποτελεί διέξοδο, ούτε να είναι “πρωτοποριακό” και “σύγχρονο” να βλέπουν τη ζωή τους μέσα από μια οθόνη...

Για ποιο σκοπό; Οι νέες τεχνολογίες και τα φοβερά επιτεύγματα της κοινωνικής εξέλιξης σήμερα είναι καπιταλιστική ιδιοκτησία. Αναπτύσσονται και αξιοποιούνται για την κερδοφορία και την προστασία της εξουσίας των καπιταλιστών. Σήμερα όλη αυτή η εξαιρετική υποδομή, που μόνο και μόνο η ύπαρξή της αποδεικνύει ότι ο άνθρωπος μπορεί να σπάσει φράγματα, να αναπτύξει την επιστήμη και την τεχνολογία, βρίσκεται στην κατοχή των μονοπωλίων, των αστικών κρατών και των μηχανισμών τους. Αξιοποιείται για να αποχαυνώνει και να χαφιεδίζει τους λαούς. Όταν η σοσιαλιστική επανάσταση σαρώσει τους εκμεταλλευτές, οι εργαζόμενοι θα αξιοποιήσουν αυτήν την τεχνολογία για να συντρίψουν την αντίσταση του “παλιού”, για να ευημερήσουν, να αναπτύξουν τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας. ΥΓ: Στην ιστοσελίδα της «Wall Street Journal» αναρτήθηκε άρθρο σύμφωνα με το οποίο το «Facebook» σχεδιάζει να παρακολουθεί την κίνηση του κέρσορα στις σελίδες του (!), προκειμένου να βελτιώσει τη στοχευμένη διαφήμιση και να συλλέξει περισσότερα στοιχεία για τη συμπεριφορά των χρηστών του. Την καλύτερη απάντηση τη δίνει ένας από τους σχολιογράφους στο άρθρο: «Just another reason why I will never be a Facebook member» («άλλος ένας λόγος για να μη γίνω ποτέ μέλος του Facebook»). *αναδημοσιεύεται από τον «Ριζοσπάστη του Σαββατοκύριακου», 24-25 Φλεβάρη 2018

Τρεις μεγάλες συναυλίες του Θ. Μικρούτσικου αφιερωμένες στα 100 χρόνια του ΚΚΕ

ρεις μεγάλες συναυλίες αφιερώνει ο μεγάλος μας μουσικοσυνθέτης Θάνος Μικρούτσικος στο ΚΚΕ, για τη συμπλήρωση 100 χρόνων ζωής και ηρωικής δράσης του κόμματος. Στις συναυλίες που θα πραγματοποιηθούν στην Αθήνα, την Πάτρα και τη Θεσσαλονίκη θα παρουσιάσει εμβληματικά έργα του. Οι συναυλίες θα πραγματοποιηθούν:

1 2 3

Την Κυριακή 11 Μάρτη στην Αθήνα, στο Κλειστό Ολυμπιακό Γυμναστήριο Γαλατσίου (Λεωφόρος Βεΐκου, στο ύψος του Άλσους Βεΐκου), στις 19.00, με ομιλητή τον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα. Την Παρασκευή 23 Μάρτη στην Πάτρα, στο Εθνικό Κλειστό Γυμναστήριο “Δημήτριος Τόφαλος”, στις 20.00.

Την Κυριακή 1 Απρίλη, στη Θεσσαλονίκη, στο Παλαί Ντε Σπορ, στις 19.00.

Η είσοδος θα γίνεται μόνο με προσκλήσεις, που διατίθενται από τις Οργανώσεις του ΚΚΕ.

Τα έργα που θα παρουσιαστούν

Μια ευκαιρία που δεν πρέπει να χαθεί

Στο Α΄ μέρος της συναυλίας θα παρουσιαστούν τα έργα “Σπουδή σε ποιήματα του Βλαδίμηρου Μαγιακόβσκι” σε απόδοση Γιάννη Ρίτσου και “Καντάτα για την Μακρόνησο”, σε ποίηση Γιάννη Ρίτσου. Στο Β΄ μέρος θα παρουσιαστούν επιλογές πολιτικών τραγουδιών από τη μουσική του πορεία, σε ποίηση Ναζίμ Χικμέτ, Μπέρτολτ Μπρεχτ, Άλκη Αλκαίου, Κώστα Τριπολίτη, Βολφ Μπίρμαν, Οδυσσέα Ιωάννου και Φώντα Λάδη.

Για πάνω από 40 χρόνια μέχρι και σήμερα, αυτά τα τραγούδια του Θάνου Μικρούτσικου μας συντροφεύουν στις πορείες, στις συγκεντρώσεις, στα Φεστιβάλ, φλογίζοντας τις καρδιές και το μυαλό χιλιάδων νέων, εμπνέοντας γενιές κομμουνιστών, ΚΝιτών σε μία μάχιμη, στρατευμένη πορεία ζωής. Οι συναυλίες στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και την Πάτρα εντάσσονται σε ένα συνολικότερο πολιτιστικό έργο που θα παρουσιαστεί στο πλαίσιο του εορτασμού των 100 χρόνων του ΚΚΕ και θα κορυφωθεί με τη μεγάλη εορταστική εκδήλωση στις 25 Νοέμβρη και το Επιστημονικό Συνέδριο που διοργανώνει η ΚΕ του ΚΚΕ τον Δεκέμβρη, με θέμα “Η επίδραση του κομμουνιστικού κινήματος στην νεοελληνική λογοτεχνία - Α΄ μέρος, έως το 1940”. Στόχος είναι να δέσει η μοναδική συμβολή του ΚΚΕ στην ανάπτυξη του πολιτισμού αυτόν τον αιώνα στην Ελλάδα, με την πάλη μας στο σήμερα, που θα κατορθώσει την επαναστατική ανατροπή αυτού του συστήματος, τη νίκη της εργατικής εξουσίας. Με αφορμή τις τρεις μεγάλες συναυλίες, ο Θάνος Μικρούτσικος

Ερμηνεύουν: Ρίτα Αντωνοπούλου, Κώστας Θωμαΐδης, Μίλτος Πασχαλίδης.

Πρόβες από την πρώτη παρουσίαση της “Καντάτας για τη Μακρόνησο”, στο γήπεδο Σπόρτιγκ το 1976.

παραχώρησε συνέντευξη στον “Ριζοσπάστη”, όπου τόνισε μεταξύ άλλων: «Είναι για μένα μεγάλη συγκίνηση και τιμή. Το ΚΚΕ είναι μακράν το πιο ιστορικό κόμμα στην Ελλάδα. Είναι ένα κόμμα που αποδεδειγμένα υπερασπίζεται τα δίκαια του λαού, τα δίκαια όσων είναι καταπιεσμένοι, τα δίκια της εργατικής τάξης. Το έχει αποδείξει μέσα σε αυτά τα 100 χρόνια. Εγώ τελεσίδικα ανήκω εδώ. Το είχα πει και τον Σεπτέμβρη σε μια δήλωσή μου στο Φεστιβάλ της ΚΝΕ. Αυτός είναι ο κόσμος μου. (…)» Στη συνέχεια μιλώντας για το έργο “Καντάτα για τη Μακρόνησο” σημείωσε: «Στην Ελλάδα η “Καντάτα” ολοκληρωμένη είχε παρουσιαστεί μόνο 2 φορές, την ίδια μέρα, στο Σπόρτινγκ το 1976. Το έργο είχε παρουσιαστεί, βέβαια ολοκληρωμένο και στο εξωτερικό. Είμαι πραγματικά ευτυχής που η “Καντάτα” ανεβαίνει για τα 100 χρόνια του ΚΚΕ και με το ΚΚΕ δίπλα. Είναι η καλύτερη δυνατή συγκυρία. Ένα έργο μελοποιημένης ποίησης έχει δύο υπογραφές. Αυτήν του συνθέτη και αυτήν του ποιητή, στιχουργού. Στην προκειμένη περίπτωση το έργο ανήκει, θα έλεγε κανείς, στον Γιάννη Ρίτσο και στον Θάνο Μικρούτσικο. Θεωρώ όμως ότι το έργο ανήκει και στο Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, που εξέφρασε, και ειδικότερα εκείνη την εποχή, όλο τον κόσμο που βρέθηκε στα ξερονήσια. Είναι από τις ελάχιστες φορές που ένα έργο ανήκει και σε κάποιον ακόμα, εκτός των δύο δημιουργών.»

«Ακόμα δε μιλήσαμε. Δεν είπαμε ακόμα το δικό μας τραγούδι.»

τις τρεις μεγάλες συναυλίες που αφιερώνει ο μουσικοσυνθέτης Θάνος Μικρούτσικος στα 100 χρόνια του ΚΚΕ, θα παρουσιαστεί ολόκληρη για πρώτη φορά μετά από 40 χρόνια στην Ελλάδα, η “Καντάτα για τη Μακρόνησο”. H πραγματοποίηση λοιπόν αυτών των συναυλιών αποτελεί μια καλή αφορμή για κάθε μέλος και φίλο της ΚΝΕ να ψάξει, να μάθει πλευρές της Ιστορίας μας. Να μάθει τι ήταν η Μακρόνησος, αλλά και για το έργο που εμπνεύστηκε και έγραψε ο κομμουνιστής ποιητής Γ. Ρίτσος σε αυτόν τον μαρτυρικό τόπο.

Το στρατόπεδο συγκέντρωσης της Μακρονήσου.

Γιάννης Ρίτσος είναι ένας από τους χιλιάδες που πέρασαν όρθιοι από τη Μακρόνησο. Εκεί γράφει, τα “Μακρονησιώτικα” που αποτελούν ένα πολύ καλό παράδειγμα για το πώς η τέχνη, και ιδίως η λογοτεχνία, μπορεί να περιγράψει την αίσθηση μιας κατάστασης, να μεταφέρει τον αναγνώστη στο κλίμα της εποχής. Μας δίνουν την εικόνα της Μακρονήσου, μας βοηθούν – όσο αυτό είναι εφικτό– να κατανοήσουμε τις τρομερές εκείνες λέξεις: Στρατόπεδο Συγκεντρώσεως Μακρόνησου, εκεί που μάχονταν μεταξύ τους «από τη μια μεριά η θέληση να κρατηθείς όρθιος, να κρατηθείς γερός, μέσα σου δηλαδή να μη λυγίσεις κι από την άλλη μεριά έχεις να αντιμετωπίσεις τον πόνο, το φόβο...». Όταν εξορίστηκε ο Ρίτσος ήταν ήδη ένας πολύ μεγάλος ποιητής. Παράλληλα ήταν και χρόνια μέλος του ΚΚΕ, ιδιότητα που τίμησε στο ακέραιο μέχρι τέλους της ζωής του. Με το ποιητικό του έργο, στέκεται μπροστά σε όλες τις μεγάλες στιγμές της Ιστορίας του Κόμματος και του τόπου μας, σχεδόν όλου του 20ού αιώνα. Και πράγματι, η ποίησή του έμεινε ανέγγιχτη από τον χρόνο, σαν να γράφτηκε σήμερα για να δώσει απάντηση σε ό,τι μας ανησυχεί, για να αποκαλύψει τελικά και να δείξει μια διέξοδο για τα ανθρώπινα βάσανα. Η μεγαλύτερη τιμή που μπορούμε να του κάνουμε εμείς οι νέοι κομμουνιστές είναι να διαβάζουμε, να αφομοιώνουμε, να διαδίδουμε και να

«Δεν το πιστεύαμε ποτέ νά ‘χει τόση αντοχή η καρδιά μας.» Η Μακρόνησος, αυτός ο άγονος βράχος των 15 τετραγωνικών χιλιομέτρων που δεσπόζει απέναντι από το Λαύριο, λίγα χιλιόμετρα από την Αθήνα, αναγορεύτηκε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης με εισήγηση του Γενικού Επιτελείου Στρατού προς το υπουργείο Στρατιωτικών στις 19/2/47 κι ενώ ήταν σε εξέλιξη η ένοπλη λαϊκή πάλη του ΔΣΕ. Οι πρώτοι σκαπανείς - στρατιώτες δίχως όπλα, που κρίνονταν “εθνικώς ύποπτοι” - έφτασαν στη Μακρόνησο στις 26/5/47. Αργότερα μεταφέρθηκαν από άλλα νησιά πολιτικοί εξόριστοι, σχηματίζοντας το μεγαλύτερο στρατόπεδο της περιόδου 1946-’ 49. Η Μακρόνησος λειτούργησε ως το 1958 με τρόπο που να «ντρέπεται ο γήλιος ως διαβαίνει απ’ το νησί, τόσο σκυφτούς ανθρώπους ν’ αντικρίζει» και μετά, απόλυτη σιωπή... Στο “Μακρονήσι”, που αστοί πολιτικοί και εφημερίδες χαρακτήριζαν “νέο Παρθενώνα”, συγκεντρώθηκαν χιλιάδες αγωνιστές της ΕΑΜικής Αντίστασης, αξιωματικοί του ΕΛΑΣ, μέλη και στελέχη του ΚΚΕ. Οι στόχοι της αστικής τάξης ήταν σαφείς: να κάμψει την ηρωική πάλη του λαϊκού κινήματος και να χτυπήσει την πολιτική επιρροή του ΚΚΕ, στήνοντας μηχανισμό απόσπασης δηλώσεων αποκήρυξης του ΚΚΕ. Στο πλαίσιο αυτό, το κράτος ανέπτυξε πλήρως όλες τις μεθόδους βασανισμού και εξόντωσης, επινοώντας πλήθος μαρτυρίων για να λυγίσει τους αγωνιστές.

Το καψόνι της ορθοστασίας. Γ. Φαρσακίδης, 1950.

αξιοποιούμε τα έργα του. Όχι μονάχα από χρέος, αλλά κυρίως από ανάγκη να βαθαίνει και να πλαταίνει η σκέψη μας, να οξύνεται η ευαισθησία μας, να διαμορφώνεται το αισθητικό μας κριτήριο. Στοιχεία που τροφοδοτούν και δυναμώνουν την αποφασιστικότητα, την αντοχή, τη φλόγα για τον αγώνα στο σήμερα και τις απαιτήσεις του. Στον αντίποδα στέκεται η προσπάθεια του αστικού κράτους και μέσα από την εκπαίδευση, να αποχρωματίσει την ποίησή του. Ο Ρίτσος όμως, φρόντισε να δώσει τις απαντήσεις του μέσα από τα λόγια του και το έργο του. «Το να έφευγα από τον κομμουνισμό, ήταν σαν να έφευγα από την πατρίδα μου, σαν να έφευγα από τη ζωή, σαν να έφευγα απ’ τον κόσμο», αναφέρει το 1987. Άλλες φορές υποτιμούν τα ποιήματα που έγραψε εμπνεόμενος από μεγάλα ιστορικά γεγονότα, τα λεγόμενα “επικαιρικά” και τα κατατάσσουν στη μη ποίηση. Και εδώ, ο Γιάννης Ρίτσος από έναν άλλο τόπο εξορίας, τη Λέρο, απαντά το 1968: «... Μόνες περγαμηνές μας τρεις λέξεις: Μακρόνησος, Γυάρος και Λέρος. Κι αν αδέξιοι μια μέρα σας φανούν οι στίχοι μας, θυμηθείτε μονάχα πως γράφτηκαν κάτω απ’ τη μύτη των φρουρών, και με τη λόγχη πάντα στο πλευρό μας. Κι ούτε χρειάζονται δικαιολογίες -πάρτε τους γυμνούς, έτσι όπως είναι...».



Τα Μακρονησιώτικα του Γ. Ρίτσου κυκλοφορούν από τη “Σύγχρονη Εποχή”.

Οι στίχοι των τραγουδιών αυτών που μας εμπνέουν μέχρι σήμερα είναι αποσπάσματα από τα “Μακρονησιώτικα” του Γιάννη Ρίτσου, ποιήματα γραμμένα στο κολαστήριο της Μακρονήσου, που μαρτυρούν το πώς εκεί συγκρούστηκαν δύο κόσμοι: Ο εφιάλτης και η φρίκη του καπιταλιστικού συστήματος με το ηρωικό μεγαλείο, την ηθική ανάταση των βασανισμένων, των κομμουνιστών. «Τα ποιήματα αυτά γράφτηκαν στη Μακρόνησο, τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβρη του 1949, στο Δ’ Τάγμα Πολιτικών Εξορίστων, πριν ακόμα μεταφερθούμε στο Β’ Τάγμα, πριν ακόμα ζήσουμε όλη τη φρίκη της Μακρονήσου. Τα χειρόγραφα αυτά έμειναν θαμμένα στο χώμα μέσα σε σφραγισμένα μπουκάλια. Ξεθάφτηκαν τον Ιούλη του 1950. Γιάννης Ρίτσος». Τα “Μακρονησιώτικα” (κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή) γράφτηκαν στο κολαστήριο της Μακρονήσου, όπου ο Ρίτσος βρισκόταν ήδη εξόριστος από το Μάη του ’49 κι ενώ είχε μεταφερθεί από το Κοντοπούλι της Λήμνου, όπου είχε αρχικά εξοριστεί. Τα ποιήματα κατορθώθηκε να φυλαχθούν, με τη βοήθεια συνεξορίστων του ποιητή, που τα έθαψαν στο χώμα μέσα σε σφραγισμένα μπουκάλια. Από εκεί τα διέσωσε ο Μάνος Κατράκης, παίρνοντάς τα μαζί του όταν μεταφέρθηκε τον Ιούλη του 1950 στον Άη Στράτη. Εκδόθηκαν για πρώτη φορά από το εκδοτικό του ΚΚΕ, “Πολιτικές και Λογοτεχνικές Εκδόσεις”, τον Ιούλη του 1957 στο Βουκουρέστι, στην πολιτική προσφυγιά. Ο τίτλος που είχε δώσει ο ποιητής στη συλλογή ήταν “Πέτρινος Χρόνος”, όμως κατά την αποστολή των δακτυλογραφημένων χειρογράφων στο Βουκουρέστι παράπεσε το εξώφυλλο κι έτσι πρωτοκυκλοφόρησαν με τον αυτοσχέδιο τίτλο “Μακρονησιώτικα”. Ο “Πέτρινος Χρόνος”, με τον αρχικό του πια τίτλο, εκδόθηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα το 1974 από τις εκδόσεις “Κέδρος”, στον Τόμο 'Ε, που περιλαμβάνονται ανάμεσα σε άλλα και οι “Γειτονιές του Κόσμου”.

Α. Β. Γ. Τρία μεγάλα γράμματα γραμμένα μ’ ασβέστη στη ραχοκοκκαλιά της Μακρόνησος. (Όταν ερχόμαστε με το καράβι στριμωγμένοι ανάμεσα στους μπόγους και στις υποψίες μας τα διαβάσαμε πάνου απ’ το κατάστρωμα κάτου απ’ τις βρισιές του χωροφύλακα, τα διαβάσαμε εκείνο το ήσυχο πρωινό του Ιουλίου, κι η αρμύρα κι η μυρουδιά της ρίγανης και το θυμάρι δεν καταλάβαιναν καθόλου τι θα πουν αυτά τα τρία ασβεστωμένα γράμματα). Α΄ τάγμα. Β΄ τάγμα. Γ΄ τάγμα. ΜΑΚΡΟΝΗΣΟΣ (...) Α.Β.Γ. 300 σκοτωμένοι... Α.Β.Γ. 600 τρελλοί... Α.Β.Γ. 900 κουτσοί... Α.Β.Γ. Α.Β.Γ. Κι από κάτου απ’ τ’ αστέρια περνάνε καραβιές-καραβιές οι εκτοπισμένοι και τσουβάλια με κομμένα ποδάρια και τσουβάλια με κομμένα χέρια και τσουβάλια με νεκρούς ξεβράζουν οι φουρτούνες στις αχτές του Λαυρίου. (Αιγαιοπελαγίτικο τοπίο χρυσό και γαλάζιο). Α.Β.Γ. Σε τούτα τα βράχια τουφεκίστηκαν οι 300 του Α΄ Τάγματος, τούτα τα φύκια είναι μια τούφα μαλλιά ξεκολλημένα μαζί με το δέρμα απ’ το καύκαλο ενός συντρόφου που αρνήθηκε να υπογράψει δήλωση... Α.Β.Γ. Μαύρο, κατάμαυρο τοπίο με σφιγμένα δόντια, κόκκινο, κατακόκκινο τοπίο με σφιγμένη γροθιά

Μακελειό στη Χαράδρα. Έργο του Γιώργου Φαρσακίδη, 1949.

Οδηγητής ϐ Μάρτης 2018

ξίζει όμως, να αναφερθούμε στο πρώτο 24ωρο του ποιητή στη Μακρόνησο. Με το που έφτασε στη Μακρόνησο του δόθηκαν 24 ώρες άδεια για να αποφασίσει αν θα υπέγραφε δήλωση. Την πρώτη του νύχτα την πέρασε μόνος του σε μια σκηνή, ακούγοντας τα ουρλιαχτά των συντρόφων, ενώ τους βασάνιζαν. Το πρωί τον κάλεσαν στο διοικητήριο ζητώντας του ένα βιογραφικό σημείωμα που τελείωνε με τις δύο ερωτήσεις: “Είσαι Έλληνας;” και “Ποια είναι η γνώμη σου για τους αντάρτες;” Ο Ρίτσος άφησε κενές τις δύο ερωτήσεις. Ανανέωσαν την πρόσκληση για το απόγευμα... Να τι περιγράφει ο Μάνθος Κέτσης, συνεξόριστος του ποιητή: «Το απόγευμα μας μαζέψαν όλους στην προκυμαία. Έπρεπε να ακούσουμε

τους λόγους των ανανηψάντων. Έπρεπε να χειροκροτήσουμε και να ουρλιάξουμε μπράβο. Για μια στιγμή σταμάτησαν οι ανάσες. Όλα τα μάτια καρφώθηκαν μαζί στην ανηφόρα της Διοίκησης. Μέσα σε πρωτοφανή σιωπή στον ολοέρημο δρόμο ανέβαινε ο ποιητής. Μέσα τον περιμένανε. Όλη η διοίκηση, καθισμένη γύρω στο μεγάλο τραπέζι και μια θέση μόνο κενή. Η θέση του ποιητή που θα υπέγραφε με το αίμα και την τιμή του. Το ένα χέρι στο τηλέφωνο. Μόλις εκείνος θα άφηνε την πένα, θα ανοίγανε οι τηλεφωνικές γραμμές, θα το έγραφαν αμέσως οι εφημερίδες, θα το λέγαν στα ραδιόφωνα. “Ο Ρίτσος υπέγραψε”.» Ο Ρίτσος περιέγραψε το βράδυ στους συντρόφους του, τι είχε συμβεί. «Ήτανε μακρύς, κουραστικός ο ανήφορος, κι

όσο πλησίαζα τόσο ένιωθα και πιο κουρασμένος. Λίγα βήματα έξω από την πόρτα τους σταμάτησα να ξεκουραστώ. Ήθελα να πάω αντρίκια, να παρουσιαστώ με το κεφάλι μου ψηλά... - Δεν θα σας απασχολήσω πολύ κύριοι -είπα. - Καθίστε. - Όχι σας ευχαριστώ. Ήρθα μόνο να σας πω. Ότι δεν θα υπογράψω. - Πώς; Μα το πρωί; - Έχετε δίκιο. Όμως πριν μπω εδώ, σταμάτησα και κουβέντιασα με τη συνείδησή μου. - «Έκανες σε κανέναν κακό;» την ρώτησα. Μου είπε όχι. «Αγαπάς όλο τον κόσμο;» μου απάντησε ναι. «Αγαπάς πολύ την Ελλάδα;» μου είπε απέραντα. Βλέπετε κύριοι αυτά τα πράγματα οι άνθρωποι τα ζουν. Δεν τα υπογράφουν. Και έφυγα.»

Ο ΑΛΕΞΗΣ (Αποτελεί τη συνέχεια του μελοποιημένου ποιήματος "Αλέξης" που βρίσκεται στην "Καντάτα για τη Μακρόνησο") Πάρε μαζί σου τα δυο τελευταία μας τσιγάρα, δεν έχουμε άλλο - μόνο την καρδιά, σύντροφε, πάρε τα δυο τσιγάρα μας, τό 'να για σένα, τ’ άλλο για τον χάροντα θα τ’ ανάψετε με το ίδιο σπίρτο μπρος στον μεγάλο τοίχο, θα κουβεντιάσετε ήσυχα σα δυο σωστοί άντρες για τις χτεσινές παρελάσεις για τις αυριανές παρελάσεις, για τα καθήκοντα των κομμουνιστών, για την παγκόσμια λευτεριά, θα κουβεντιάσετε ήσυχα, εσύ κι ο χάροντας, σα δυο παλιοί ακροναυπλιώτες, ώσπου να τελειώσει το τσιγάρο σας, ώσπου ν’ ακουστεί η ομοβροντία κόβοντας στη μέση την κουβέντα σας και την καρδιά μας. Εσύ το ξέρεις, σύντροφε, πως τίποτα δε χάνεται οι σύντροφοι θα συνεχίσουν την καρδιά σου και το έργο σου. Γι' αυτό είσαι τόσο σίγουρος, τόσο ήσυχος, τόσο χαρούμενος. (…) Είμαστε πικραμένοι σύντροφε, δεν το κρύβουμε, και το Κόμμα πικραίνεται - κι ας φαίνεται έτσι σοβαρό κι αμίλητο κι είναι πιότερο σοβαρό το Κόμμα σήμερα –για να μην κλάψει, σύντροφε, καθώς τακτοποιεί την αλέκιαστη κομματική σου ταυτότητα στο αρχείο των ηρώων του Λαϊκού Αγώνα. Σήμερα γίνηκες πιο σύντροφος, σύντροφε. Σήμερα γίναμε πιο σύντροφοι, σύντροφε. Γεια σου σύντροφε. Κοιμήσου ήσυχος έτσι με τις αρβύλες σου –έτσι με το λυμένο σου κορδόνι, ήσυχος όπως εκείνος πούχει κάνει το καθήκον του, ήσυχος - μη φοβάσαι, σύντροφε, και μεις θα κάνουμε το καθήκον μας.

Ο Γιάννης Ρίτσος με τον Μάνο Κατράκη και τον Μάνθο Κέτση στη Μακρόνησο.

Πεδίο για επενδύσεις και κέρδη η “φαρμακευτική” κάνναβη

τις 7 Φλεβάρη κατατέθηκε στη Βουλή νομοσχέδιο από τα υπουργεία Υγείας, Ανάπτυξης και Τροφίμων, Οικονομίας και Ανάπτυξης με τίτλο: «Διατάξεις για την παραγωγή τελικών ποϊόντων φαρμακευτικής κάνναβης». Το νομοσχέδιο έρχεται σαν επιστέγασμα μιας συζήτησης που άνοιξε έντονα τον προηγούμενο χρόνο με τη συμμετοχή κυβερνητικών στελεχών, διάφορων φορέων και πολιτικών προσώπων για τη νομιμοποίηση της χρήσης κάνναβης. Δεν είναι τυχαίο ότι το συγκεκριμένο νομοσχέδιο έρχεται σχεδόν ένα μήνα μετά τη Διεθνή

Νέο πεδίο κερδοφορίας για το κεφάλαιο Ο υπουργός υγείας Α. Ξανθός, στη συνέντευξη τύπου που δόθηκε για το νομοσχέδιο παραδέχθηκε ότι αυτό «ρυθμίζει το πεδίο παραγωγής, ελέγχου και διάθεσης των σκευασμάτων που περιέχουν φαρμακευτική κάνναβη με σκοπό να προωθήσουν παραγωγικές επενδύσεις και να προκύψουν αναπτυξιακά οφέλη για το κράτος». Θεσμοθετούν δηλαδή τη δυνατότητα να αναπτύσσουν ιδιώτες επιχειρηματίες τη δραστηριότητα παραγωγής κάνναβης και των προϊόντων της για “ιατρικούς” σκοπούς, με στόχο είτε την προμήθεια του κράτους, είτε την εξαγωγή τους. Αξιοσημείωτο είναι ότι με βάση το νομοσχέδιο “Κώδικας Ναρκωτικών” ως τώρα επιτρεπόταν η παραγωγή και η διάθεση κάνναβης για τους ίδιους σκοπούς αποκλειστικά από το κράτος. Άρα, το βασικό ζήτημα που έρχεται να λύσει το εν λόγω νομοσχέδιο με τις αλλαγές στο υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο για τα ναρκωτικά, είναι πρώτον η δημιουργία ενός νέου πεδίου κερδοφορίας για τους επιχειρηματικούς ομίλους και δεύτερον να νομιμοποιηθεί η χρήση

Έκθεση για την Κάνναβη που πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά στη χώρα μας, διαφημίζοντας ουσιαστικά την ελεύθερη χρήση. Από το βήμα αυτής της έκθεσης μάλιστα, ο αναπληρωτής υπουργός αγροτικής ανάπτυξης Γιάννης Τσιρώνης είχε υποσχεθεί ότι η Βουλή θα συζητούσε νομοσχέδιο για το πιο “παρεξηγημένο” φυτό, όπως ισχυρίζεται. Είναι ο ίδιος που δηλώνει ότι δεν αποτελεί πρόβλημα η νομιμοποίηση της κάνναβης και προτρέπει στην ιδιόχρηση με γλάστρες στα μπαλκόνια σαν άλλος Γ. Παπανδρέου.

της κάνναβης ως ναρκωτικό. Γι’ αυτό η κυβέρνηση κάνει λόγο για ανάπτυξη και επενδύσεις, αναφέροντας μονοπώλια από Καναδά, ΗΠΑ, Ισραήλ που περιμένουν στην αγορά για να επενδύσουν πάνω από 1,5 δισ. ευρώ στη χώρα μας. Την ίδια ώρα η κυβέρνηση, για να επιταχύνει τη διαδικασία των “αλλαγών”, αξιοποιεί ομάδες ασθενών (π.χ. χρόνια πάσχοντες από σκλήρυνση κατά πλάκας, χρόνια καρκινοπαθείς) σύμφωνα με τις οποίες υπάρχουν ενδείξεις ότι ορισμένες ουσίες της κάνναβης, αν απομονωθούν μπορούν να τους ανακουφίσουν. Γιατί όμως η κυβέρνηση δεν μπορεί μέσω του κράτους να προχωρήσει στην παραγωγή ή εισαγωγή τέτοιων σκευασμάτων χωρίς να αλλάξει την υπάρχουσα νομοθεσία που επιτρέπει την παραγωγή και διάθεση κάνναβης για “ιατρικούς” σκοπούς; Επειδή αυτ ια σε νέα πεδία επιχειρηματικής δραστηριότητας προσφέροντας υψηλή κερδοφορία. Αυτό τον στόχο υπηρετεί πλήρως το νομοσχέδιο.

Ανορθολογισμός... Όλη η φιλολογία της κυβέρνησης και άλλων φορέων για τις θεραπευτικές ιδιότητες της κάνναβης, που εκφράζεται και στο εν λόγω νομοσχέδιο, στηρίζεται σε μια σειρά αντιεπιστημονικά και ανορθολογικά επιχειρήματα, σε επικίνδυνες λογικές που μιλούν για εμπειρική ιατρική και αυτοθεραπεία, γυρίζοντας την ανθρώπινη σκέψη πολλά χρόνια πίσω. Αρχικά πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι η επονομαζόμενη “φαρμακευτική” κάνναβη έχει περιεκτικότητα στην ψυχοτρόπο ουσία THC (τετραϋδροκανναβινόλη) μεγαλύτερη από 0,2%, δηλαδή δεν διαφέρει σε τίποτα από το κοινό χασίς. Επίσης περιέχει εκατοντάδες ουσίες που δεν έχει διερευνηθεί η δράση τους, ενώ όλες δρουν σαν την THC, δηλαδή δρουν στο κεντρικό νευρικό σύστημα μέσα από υποδοχείς του εγκεφάλου. Έτσι αλλοιώνουν τη συνείδηση και προκαλούν εξάρτηση. Γι’ αυτό είναι ναρκωτικά. Το νομοσχέδιο όχι μόνο δεν λαμβάνει αυτά τα δεδομένα υπόψη του, αλλά ενισχύει τα επιχειρήματα που όλο και πιο συχνά ακούμε για την κάνναβη, ότι δήθεν δεν χρειάζονται έρευνες για το συγκεκριμένο φυτό καθώς τα «εμπειρικά δεδομένα είναι αρκετά», «χιλιάδες άνθρωποι έχουν ανακαλύψει μόνοι τους τη δοσολογία που χρειάζονται» ή ότι είναι ένα “αγνό” προϊόν της φύσης. Πρόκειται για αντιδραστικά επιχειρήματα που ακυρώνουν την πρόοδο της επιστήμης και τη γνώση που έχει αποκτήσει η ανθρωπότητα. Όλοι αυτοί αποκρύπτουν ότι για τη φυτική κάνναβη υπάρχουν στην πραγματικότητα ελάχιστες και ανεπαρκείς μελέτες που δεν εκτιμούν τις μακροχρόνιες επιπτώσεις του φυτού και οι οποίες είναι αρκετά γνωστές: εξάρτηση, μείωση γνωστικών ικανοτήτων, ψυχολογικές διαταραχές. Τα επιχειρήματα που εκθειάζουν τον εμπειρισμό είναι ιδιαίτερα επικίνδυνα γιατί υποκαθιστούν την επιστημονική έρευνα και τα αντικειμενικά πορίσματα που μπορεί αυτή να βγάλει. Μάλιστα η “εμπειρία” αξιοποιείται για να βγει η φυτική κάνναβη μια ώρα νωρίτερα στην αγορά χωρίς περιττές κοστοβόρες έρευνες και ελέγχους.

Οδηγητής ϐ Μάρτης 2018

...και κοροϊδία! Τελικά πού το πάνε με τόση κουβέντα γύρω από την κάνναβη; Η συζήτηση για τα ιατρικά οφέλη του φυτού θέλει να παρουσιάσει την κάνναβη ως κάτι “αθώο”, στοχεύοντας ιδίως στις νεότερες ηλικίες (κυρίως κατά την εφηβεία), όπου αυτές οι αντιλήψεις βρίσκουν πιο εύκολα πάτημα. Γι’ αυτό η χρήση της ψυχαγωγικής κάνναβης σε ανηλίκους αυξάνεται δραματικά, όπως δείχνουν και τα πρόσφατα στοιχεία από τις ΗΠΑ. Γενικά η διεθνής πείρα είναι διαφωτιστική για το ζήτημα της φαρμακευτικής κάνναβης, αφού και σε μια σειρά ευρωπαϊκές χώρες (π.χ. Αυστρία, Ιταλία κ.α.) η συγκεκριμένη χρήση της κάνναβης έγινε “σκαλί” για την πλήρη απελευθέρωση, με το επιχείρημα ότι η ατομική καλλιέργεια μπορεί να συμβάλει στη φθηνή προμήθεια κάνναβης από όσους δήθεν την έχουν ανάγκη. Το βασικό συμπέρασμα είναι ότι η κυβέρνηση δεν ενδιαφέρεται για την παραγωγή και διακίνηση ασφαλών και ποιοτικών σκευασμάτων που προϋποθέτουν την τήρηση των αρχών της φαρμακευτικής επιστήμης. Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο είναι εμφανές ότι θα αξιοποιηθεί στην κατεύθυνση συνολικής νομιμοποίησης της κάνναβης για προσωπική τελικά χρήση, επενδύοντάς την με έναν ιατρικοφανή μανδύα. Το επιχείρημα του μεγάλου κόστους των απαραίτητων ερευνών είναι γελοίο και έρχεται σε πλήρη αντίθεση και σύγκρουση με ολόκληρη την εξέλιξη της επιστήμης. Καλλιεργεί την παραίτηση από τη διεκδίκηση να αξιοποιούνται οι τεράστιες δυνατότητες της επιστήμης προς όφελος των ασθενών.

Η θέση του ΚΚΕ Το ΚΚΕ στέκεται απέναντι στο νομοσχέδιο για τη “φαρμακευτική” κάνναβη και ζητά την απόσυρσή του γιατί έχει ως βασικό κριτήριο το κέρδος και τον ανταγωνισμό των μονοπωλίων, που στην περίπτωση των φαρμάκων εμπορεύονται και τον ανθρώπινο πόνο. Επιπλέον, λόγω των ασαφειών στις διατάξεις του νομοσχεδίου, η όλη διαδικασία βρίσκεται σε διάσταση με τις αρχές της επιστήμης και του ορθολογικού σχεδιασμού των φαρμάκων. Το ΚΚΕ αντιτάσσει έναν διαφορετικό τρόπο ανάπτυξης, που θα έχει ως κριτήριο τις κοινωνικές ανάγκες και όχι την κερδοφορία των καπιταλιστών, και όπου οι παραγωγοί του πλούτου θα διαθέτουν τα κλειδιά της οικονομίας και της εξουσίας. Σε αυτό το πλαίσιο θα καταργηθεί η επιχειρηματική δράση και θα κοινωνικοποιηθούν τα μονοπώλια και στο Φάρμακο. Η οικονομία και η παραγωγή θα οργανωθούν στη βάση του επιστημονικού, κεντρικού σχεδιασμού, όπου με τη λειτουργία κρατικού φορέα Φαρμάκου θα σχεδιάζονται και θα οργανώνονται η έρευνα, η παραγωγή, η εισαγωγή και η διάθεση ποιοτικών και αποτελεσματικών φαρμάκων, δωρεάν σε όλους όσοι τα χρειάζονται, στο πλαίσιο ενός σύγχρονου, αποκλειστικά κρατικού και δωρεάν συστήματος Υγείας. Έχουμε σταθερό μέτωπο απέναντι σε όλα τα ναρκωτικά και όσους παραβλέπουν ότι η κάνναβη είναι ναρκωτικό, με όλες τις επιπτώσεις που αυτό έχει στην ψυχοσωματική υγεία των χρηστών. Λάμπρος Τζίμας

Από τις αθλητικές δραστηριότητες που διοργάνωσε η ΚΝΕ για την Παγκόσμια Μέρα κατά των Ναρκωτικών στις 26 Ιούνη 2017.

Πεπραγμένα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ στην πορεία απελευθέρωσης της κάνναβης το 2017 Έχει αξία να θυμίσουμε ότι μόνο μέσα σε ένα χρόνο, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ πήρε σημαντικές πρωτοβουλίες για να προετοιμάσει το έδαφος του νομοσχεδίου που κατατέθηκε πρόσφατα. Τον Φλεβάρη του 2017 δόθηκε στη δημοσιότητα το πόρισμα της επιτροπής που είχε συσταθεί για να διερευνήσει την “ιατρική” χρήση της κάνναβης. Τον Ιούνη, με Κοινή Υπουργική Απόφαση, η ινδική κάνναβη μεταφέρθηκε από τον Πίνακα Α΄ (ο οποίος περιλαμβάνει τα ναρκωτικά που διατίθενται αποκλειστικά μέσω εργαστηρίων ή νοσοκομείων για την εκτέλεση εγκεκριμένων προγραμμάτων) στον Πίνακα Β΄ (ο οποίος περιλαμβάνει ναρκωτικά με δυνατότητα διάθεσης με ειδική διαδικασία από τα φαρμακεία). Τον Σεπτέμβρη, 46 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ κατέθεσαν Ερώτηση «πότε θα είναι εφικτή η νόμιμη ιατρική χρήση της κάνναβης στην Ελλάδα» και «πότε θα τροποποιηθεί η νομοθεσία ώστε να είναι δυνατή η παραγωγή και επεξεργασία της κάνναβης από φυσικά και νομικά πρόσωπα». Με αφορμή την Ερώτηση αυτή, ο υπουργός Υγείας, σε μια πλειάδα συνεντεύξεων, δήλωσε ότι απαιτείται αλλαγή στο υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο. Δεν μας κάνει ιδιαίτερη εντύπωση η πρεμούρα

της κυβέρνησης να προχωρήσει και την απελευθέρωση της κάνναβης. Πάντα σαν κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ είχε τέτοιες θέσεις, και ειδικά η νεολαία του πρωτοστατούσε στη διοργάνωση των ναρκωφεστιβάλ τα τελευταία χρόνια. Από κοντά και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, όποια στάση και αν κρατήσουν τώρα στην ψήφιση του νομοσχεδίου, δεν αμφισβητούν το πλαίσιο όπου αυτό μπαίνει, την στήριξη του κεφαλαίου και με τέτοιες παρεμβάσεις, αλλά και την επέκταση της ναρκωκουλτούρας. Άλλωστε όλοι έχουν συμβάλει σε αυτό με την πολιτική και τη στάση τους.

HΞΕΡΕΣ ότι;??

Η Αμερικάνικη Ακαδημία Παιδιατρικής, στις οδηγίες της σχετικά με το ζήτημα της φαρμακευτικής κάνναβης τον Μάρτη του 2015, απαγόρευσε ρητά οποιαδήποτε χρήση της κάνναβης πριν την ηλικία των 21 ετών, με εξαίρεση πολύ συγκεκριμένες περιπτώσεις, όπως σε πολύ σοβαρές ασθένειες, με μικρό προσδόκιμο ζωής και στις οποίες οι συνήθεις θεραπείες έχουν αποτύχει;

Ιδεολογήματα σε ΑΕΙ-ΤΕΙ σχετικά με τη γυναικεία ανισοτιμία και η οργάνωση της ιδεολογικής-πολιτικής αντεπίθεσης της ΚΝΕ

ε αφορμή την 8η Μάρτη, Παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας θέλουμε να αναδείξουμε βασικές πλευρές για τη σύγχρονη έκφραση της ανισοτιμίας της γυναίκας, αλλά και πως παρερμηνεύεται ο ταξικός χαρακτήρας του γυναικείου ζητήματος από την κυρίαρχη αστική ιδεολογία γενικά και συγκεκριμένα σε χώρους εκπαίδευσης, κυρίως σε ΑΕΙ και ΤΕΙ. Ακόμα και η ιστορική επέτειος της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας αποσπάται από το πραγματικό της περιεχόμενο. Πριν από 161 χρόνια, στις 8 Μάρτη του 1857, οι εργάτριες στα υφαντουργεία και στα ραφτάδικα της Νέας Υόρκης κατεβαίνουν σε απεργία και διαδηλώσεις, ζητώντας ανθρώπινες

Η 8η Μάρτη είναι μέρα αφιερωμένη κυρίως στις γυναίκες της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, πηγή πολύτιμων διδαγμάτων για τη συμμετοχή της γυναίκας στην ταξική πάλη, για την κατάργηση της γυναικείας ανισοτιμίας, αλλά και της μήτρας που τη γέννησε: Της ατομικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής, του χωρισμού της κοινωνίας σε εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενους. Σήμερα αν και δε λείπουν οι αναφορές στην επέτειο, αποκρύπτεται το ιστορικό ταξικό αποτύπωμά της. Δεν είναι λίγες οι φορές που η 8η Μάρτη παρουσιάζεται από τα αστικά ΜΜΕ και από φοιτητικές παρατάξεις ως γενικά η «μέρα των γυναικών», ημέρα που γιορτάζει το «ωραίο φύλο». Η απόκρυψη των ιστορικών γεγονότων αποτελεί μέρος της διαστρέβλωσης του περιεχομένου της, που δε διευκολύνει τη συνειδητοποίηση της ουσίας του στη συνολική ιστορική εξέλιξη. Στο χώρο των ΑΕΙ-ΤΕΙ παράγεται και αναπαράγεται η σύγχρονη αστική ιδεολογία και διαμορφώνεται η επόμενη βάρδια των μισθωτών επιστημόνων. Σε αυτήν την κατεύθυνση γίνεται συστηματική προσπάθεια στο περιεχόμενο των μαθημάτων με εξειδίκευση στα ζητήματα φύλου, ιδιαίτερα σε σχολές όπου κατά πλειοψηφία συγκεντρώνονται γυναίκες (Φιλοσοφική, Πάντειος, ΤΕΙ Αθήνας). Καλλιεργούνται μια σειρά ιδεολογημάτων που αποδίδονται ως “αιτίες” της ανισοτιμίας μεταξύ αντρών και γυναικών. Πέρα από τα ίδια τα προγράμματα σπουδών και διάφορες ημερίδες, που προσπαθούν να στηρίξουν “επιστημονικά” θεωρίες που διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα και αφορούν τα φύλα, αξιοποιούνται

συνθήκες δουλειάς. Με βάση ιστορικές αναφορές, οι γυναίκες εκείνη την εποχή δούλευαν στα εργοστάσια περίπου 16 ώρες. Παρά την τρομοκρατία, οι διαδηλώσεις εκείνης της μέρας ήταν ογκώδεις και μαχητικές. Οι εργοδότες και η κυβέρνηση απαντούν με ομαδικές απολύσεις και επιστρατεύουν “μπράβους” για να τρομοκρατήσουν τις εργάτριες που πρωτοστατούσαν στην απεργία. Οι αστυνομικές δυνάμεις ρίχνονται με μανία πάνω στις εργάτριες, οι διαδηλώσεις βάφονται στο αίμα. Η Β’ διεθνής Συνδιάσκεψη των σοσιαλιστριών γυναικών, που συνήλθε στην Κοπεγχάγη το 1910, καθιέρωσε, μετά από πρόταση της Κλάρας Τσέτκιν, την 8η Μάρτη ως Διεθνή Μέρα της Γυναίκας.

και μηχανισμοί του αστικού κράτους (ΜΜΕ, δίκτυο ΜΚΟ), αλλά και η οργανωμένη παρέμβαση άλλων δυνάμεων.

Αντιπαράθεση με τα αστικά πρότυπα για την γυναίκα Αυτές οι απόψεις αναπαράγονται μέσα από το πρότυπο της γυναίκας καριερίστριας που συνεχώς εξελίσσεται, εξειδικεύεται και επιμορφώνεται για να μπορεί να ανταπεξέλθει στην κούρσα του ανταγωνισμού στην αγορά εργασίας. Η ενίσχυση της συμμετοχής των γυναικών στα «κέντρα λήψης αποφάσεων» παρουσιάζεται ως “απάντηση” στις διακρίσεις σε βάρος των γυναικών, ώστε να είναι πιο αντιπροσωπευτική η σύνθεση των Διοικητικών Συμβουλίων των επιχειρηματικών ομίλων, των αστικών θεσμών και να τίθενται τα ζητήματα που σχετίζονται με το φύλο στην ατζέντα της πολιτικής, κοινωνικής και οικονομικής εξουσίας. Υποστηρίζουν ότι οι γυναίκες επιχειρηματίες, λόγω των “πολλαπλών γυναικείων ρόλων”, είναι πιο επιτελικές, πιο επιφυλακτικές στο επιχειρηματικό ρίσκο. Σε αυτήν την κατεύθυνση, ξεχωρίζει η προσπάθεια που γίνεται για την προβολή και την προώθηση της «γυναικείας επιχειρηματικότητας» στις οικονομικές σχολές. Έτσι πίσω από το δίπολο άνδρας-γυναίκα αθωώνουν το καπιταλιστικό σύστημα, κρύβουν τη βασική αντίθεση κεφαλαίου-εργασίας, προβάλλουν ότι η ανισοτιμία των γυναικών λύνεται με την ανάδειξή τους σε στελεχικές θέσεις επιχειρήσεων, σε θέσεις ευθύνης στους αστικούς θεσμούς. Ή ακόμα ότι με νομοθετικές πρω-

τοβουλίες μπορούν να αντιμετωπιστούν οι φυλετικές διακρίσεις. Ένα πρόσφατο παράδειγμα που καταρρίπτει στην πράξη αυτό το σαθρό επιχείρημα, είναι ότι το ίδιο το Δικαστήριο της ΕΕ σε πρόσφατη απόφαση του, έκρινε «νόμιμη» την απόλυση εγκύου από την ισπανική επιχείρηση «Bankia» το 2013, στο πλαίσιο ομαδικών απολύσεων! Έτσι ανοίγουν οι πύλες της ανεργίας και της εξαθλίωσης νέων γυναικών, εγκύων, όπως εδώ και καιρό έχει απαιτήσει η μεγαλοεργοδοσία.

Αντιεπιστημονικές θεωρίες για το φύλο Σε τμήματα που σχετίζονται με τις κοινωνικές επιστήμες γίνεται προσπάθεια να διαμορφωθούν και να στηριχθούν «επιστημονικά» θεωρίες που διαστρεβλώνουν την αντικειμενική κοινωνική πραγματικότητα για τις κοινωνικές σχέσεις μεταξύ των δύο φύλων. Οι θεωρίες για το κοινωνικό φύλο, είτε με χοντροκομμένο τρόπο, είτε με πιο εκλεπτυσμένο, απομονώνουν τα βιολογικά από τα κοινωνικά χαρακτηριστικά του φύλου. Παρουσιάζουν ότι το φύλο είναι αποκλειστικά ένα “καλούπι” που προσδίδει η κοινωνία στο άτομο. Επομένως, είναι κάτι “ρευστό” και “μεταβαλλόμενο”, από τη στιγμή που δεν αποδέχονται κανένα αντικειμενικό κοινωνικό υπόβαθρο. Αυτές οι θεωρίες προβάλλουν πως το φύλο αποτελεί μια «κοινωνική κατασκευή», πως η διάκριση άνδραγυναίκας είναι κατασκευασμένη και όχι πραγματική». Σύμφωνα με όλες αυτές τις θεωρίες, ο «αυτοπροσδιορισμός» ανάγεται σε μέγιστη αξία. Το κάθε άτομο είναι «αυτό που αισθάνεται και σκέφτεται για το φύλο του».

Οδηγητής ϐ Μάρτης 2018

Σε αυτήν τη βάση θεωρείται ότι υπάρχουν άπειρες πιθανότητες στον προσδιορισμό του φύλου. Τα παραπάνω “επενδύονται” με απόψεις σχετικά με την «αυτοδιάθεση του σώματος» και την «ατομική ελευθερία». Βάση είναι η στρεβλή αντίληψη περί ατομικού δικαιώματος. Ο κοινός παρονομαστής των παραπάνω απόψεων είναι ότι απομονώνουν τα ζητήματα νοοτροπίας και συμπεριφοράς από την ταξική προέλευση του γυναικείου ζητήματος και τα παρουσιάζουν ως αποτέλεσμα της “πατριαρχικής εξουσίας”. Θεωρούν ότι οι αντιλήψεις, οι ιδέες γεννούν τα κοινωνικά προβλήματα και ανάμεσα σε αυτά και το γυναικείο, και καταλήγουν ότι με νομοθετικές πρωτοβουλίες, με την αλλαγή στάσης και αντιλήψεων με παιδαγωγικό τρόπο, μπορούν να αντιμετωπιστούν οι φυλετικές διακρίσεις. Την ίδια στιγμή το αστικό κράτος εντείνει την επίθεση στις εργαζόμενες γυναίκες. Με όχημα τη «διευκόλυνση» των γυναικών (π.χ. για το μεγάλωμα των παιδιών) οι εργασιακές σχέσεις ελαστικοποιούνται κι άλλο. Βέβαια αυτές οι σχέσεις εργασίας τελικά γενικεύονται σε γυναίκες και άντρες. Έτσι προσπαθούν και να περάσουν ως “θετικό” τις σμπαραλιασμένες εργασιακές σχέσεις και ωράρια εργασίας, αλλά και να αντισταθμίσουν τις ελλείψεις και τις ανύπαρκτες κρατικές υποδομές σε παιδικούς σταθμούς. Ακόμα, οι νέες φοιτήτριες-σπουδάστριες έρχονται σε επαφή και με αναχρονιστικές απόψεις για το ρόλο της γυναίκας όπως για παράδειγμα ότι ο κυρίαρχος ρόλος της είναι η μητρότητα και η φροντίδα της οικογένειας. Η ανάδειξη της γυναικείας ανισοτιμίας είναι ένα σύνθετο ζήτημα. Επομένως, η παρέμβαση της ΚΝΕ σε Πανεπιστήμια και ΤΕΙ, με επίκεντρο την προβολή της μαρξιστικής-λενινιστικής αντίληψης για το γυναικείο ζήτημα, είναι προϋπόθεση για την εύστοχη ιδεολογική διαπάλη με αυτές τις αντιδραστικές-αντιεπιστημονικές απόψεις για την ανισότητα της γυναίκας, που καλλιεργούνται μέσα στις σχολές. Ιδεολογική-πολιτική διαπάλη με βάση το περιεχόμενο των μαθημάτων, με αντίστοιχη οργάνωση εκδηλώσεων, βιβλιοπαρουσιάσεων, κομματικών συσκέψεων, όπου θα φωτίζονται οι αιτίες και οι προϋποθέσεις για την εξάλειψη του γυναικείου ζητήματος, ως ιστορικού-κοινωνικού φαινομένου, με την ανατροπή της ταξικής-εκμεταλλευτικής κοινωνίας.

Η δύναμη βρίσκεται στη συλλογική πάλη για τις σύγχρονες ανάγκες της γυναίκας Η ΚΝΕ καλεί τις νέες φοιτήτριες-σπουδάστριες να συμμετέχουν στο ριζοσπαστικό γυναικείο κίνημα, στους συλλόγους και τις ομάδες της ΟΓΕ, για να δυναμώσει ο συλλογικός αγώνας για τη γυναικεία ισοτιμία και χειραφέτηση, για δημιουργική ζωή με δικαίωμα στη μόρφωση, στην εργασία, στη μητρότητα. Για τις σύγχρονες ανάγκες της γυναίκας, παίρνοντας υπόψη ότι σήμερα υπάρχουν τεράστιες δυνατότητες που δίνει η εξέλιξη της επιστήμης και της τεχνολογίας, για να μπορεί η γυναίκα να συνδυάζει την εργασία με τη μητρότητα. Η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας (ΟΓΕ) ξεκινάει μια καμπάνια στις φοιτήτριες και τις σπουδάστριες των σχολών AEI και ΤΕΙ σε όλη τη χώρα. Αποτελεί αφορμή για να γνωρίσουν το χαρακτήρα, τη δράση και τις διεκδική-

Πολύτιμο εφόδιο για τις νέες οι επαναστατικές θέσεις του ΚΚΕ για την ισοτιμία των γυναικών Η ΚΝΕ καλεί τις κοπέλες να γνωριστούν με τις επαναστατικές θέσεις του ΚΚΕ για την ισοτιμία των γυναικών, με την πρωτοπόρα συμβολή του ΚΚΕ στην άνοδο της γυναικείας συμμετοχής στα εργατικά σωματεία, στους συλλόγους αυτοαπασχολούμενων και αγροτών, στο ριζοσπαστικό γυναικείο κίνημα, στο φοιτητικό και μαθητικό κίνημα. Το ΚΚΕ έγραψε κυριολεκτικά ιστορία, από την πρώτη στιγμή της ίδρυσης του το 1918, στην ανάδειξη της γυναίκας του λαού σε συνειδητή αγωνίστρια

σεις της. Να έρθουν σε επαφή με τις θέσεις του ριζοσπαστικού γυναικείου κινήματος, να γίνουν μέλη των συλλόγων και των ομάδων της ΟΓΕ που υπάρχουν στις γειτονιές. Το αγωνιστικό-διεκδικητικό πλαίσιο της ΟΓΕ ενισχύεται με ζητήματα που αφορούν τη νέα φοιτήτρια-σπουδάστρια, όσον αφορά τους όρους σπουδών αλλά και τους όρους δουλειάς, με την ανάγκη μέτρων προστασίας του γυναικείου οργανισμού τόσο στους χώρους εκπαίδευσης, όσο και στην εργασία, στην πρακτική άσκηση των σπουδαστριών. Οι σύλλογοι και οι ομάδες της ΟΓΕ θα προχωρήσουν σε περιοδείες στις σχολές και τα τμήματα που λειτουργούν στις περιοχές τους. Στις φοιτητικές εστίες, όπου υπάρχουν, καταγράφοντας και τις συνθήκες και τα προβλήματα που επικρατούν σε αυτές. Στους χώρους δουλειάς στους οποίους εργάζονται φοιτήτριες και σπουδάστριες, είτε για να ανταποκριθούν στο κόστος των σπουδών τους, είτε στο πλαίσιο της πρακτικής τους άσκησης.

στον τόπο εργασίας, στο σωματείο, στο σχολείο, στη γειτονιά, στο χωριό, στην αντίσταση του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, στο ΔΣΕ, στα όργανα του Κόμματος και του κινήματος. Στην ανειρήνευτη πάλη των τάξεων, αναδείχτηκαν πρωτοπόρες γυναίκες κομμουνίστριες, που αντλούσαν την ορμή τους από τη συνείδηση και βαθειά πίστη στο σκοπό της πάλης τους, για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Ηρώ Μπούτα Επικεφαλής της Επιτροπής του ΚΣ της ΚΝΕ για τις νέες γυναίκες & τα νέα ζευγάρια

Μπες στο παιχνίδι για το παρόν και το μέλλον που μας αξίζει! Οργανώσου στο σωματείο σου! Έ

φτασε η ώρα για το 12ο εργατικό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου 5x5 του ΠΑΜΕ. Το πρωτάθλημα αποτελεί πλέον θεσμό που αγκαλίαζεται από εκατοντάδες εργαζόμενους από χώρους δουλειάς, σωματεία, σχολές μαθητείας και κατάρτισης, λαϊκές επιτροπές, θεραπευτικές κοινότητες, μετανάστες. Στην ανακοίνωσή της για τη φετινή διοργάνωση η Γραμματεία Νέων του ΠΑΜΕ σημειώνει: “Εργαζόμενε, κάλεσε τους συναδέλφους σου, στο χώρο δουλειάς, στον κλάδο και φτιάξε την ομάδα σου! Σπουδαστές στις επαγγελματικές σχολές, στις σχολές μαθητείας και κατάρτισης, κατεβείτε στο πρωτάθλημα με τις ομάδες σας από όλες τις ειδικότητες και τις σχολές! Άνεργε, φτιάξε την ομάδα σου από τη γειτονιά κι έλα στο πρωτάθλημα! Η Γραμματεία Νέων του ΠΑΜΕ, καλεί τους νέους εργαζομένους, τους ανέργους, τους σπουδαστές στη μαθητεία και κατάρτιση και τους μετανάστες να δηλώσουν συμμετοχή στο Εργατικό Πρωτάθλημα που διοργανώνει το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο για 12η χρονιά! Η μεγάλη συμμετοχή στο πρωτάθλημα του ΠΑΜΕ κάθε χρόνο δείχνει τη δίψα των εργαζομένων για άθληση, για δημιουργική αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου. Είναι μια πρωτοβουλία που όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος με τη στήριξη και τη συμβολή όλων θα κάνουμε σημαντική προσπάθεια να αναβαθμιστεί! Ο αθλητισμός δεν είναι πολυτέλεια για λίγους, αλλά σύγχρονο δικαίωμα για τους εργαζόμενους και τα παιδιά τους! Κόντρα στον εμπορευματοποιημένο αθλητισμό και τη βιομηχανία του θεάματος που μας θέλει τους νέους και τις νέες από πρωταγωνιστές στο γήπεδο, θεατές και καταναλωτές στην εξέδρα, οργανώνουμε τον δικό μας αγώνα, παίζουμε μπάλα στα δικά μας γήπεδα! Μπαίνουμε στο παιχνίδι για το παρόν και το μέλλον που μας αξίζει.

Η περσινή νικήτρια ομάδα του εργατικού τουρνουά ποδοσφάιρου του ΠΑΜΕ.

Οργανωνόμαστε στο σωματείο μας! Φέτος μέσα από το εργατικό πρωτάθλημα του ΠΑΜΕ αναδεικνύουμε την ανάγκη ενίσχυσης του αγώνα με συνδικάτα μαζικά και γερά μέσα στους χώρους δουλειάς, την ανάγκη ρήξης και σύγκρουσης με τις δυνάμεις που μας στερούν όλα όσα μας ανήκουν, με την οργάνωση και την ενότητα των εργαζομένων ανεξάρτητα από κλάδο ενάντια στα μονοπώλια. Σήμερα υπάρχουν όλες οι δυνατότητες για σταθερή δουλειά με δικαιώματα, μείωση του εργάσιμου χρόνου, καθολική κοινωνική ασφάλιση, υψηλού επιπέδου δωρεάν υπηρεσίες υγείας και πρόνοιας, προστασία της υγείας και ασφάλεια στους χώρους δουλειάς. Εμπόδιο σε όλα αυτά μπαίνει η εμπορευματοποίηση αυτών των λαϊκών

αναγκών, το κυνήγι του κέρδους. Καλούμε κάθε εργαζόμενο να μην συμβιβαστεί με τη ζωή και το μέλλον που του ετοιμάζουν, την ανεργία, τους μισθούς πείνας, τη δουλειά λάστιχο. Να οργανωθεί στο Σωματείο του. Τα Σωματεία εργαζομένων, οι Επιτροπές ανέργων, οι Σύλλογοι των σπουδαστών στην κατάρτιση, τα 3μελή και 7μελή στις Σχολές μαθητείας, οι Λαϊκές Επιτροπές να στήσουν πολλές ομάδες από κάθε χώρο, να καλέσουν μαζικά όλους τους συναδέλφους να φτιάξουν την ομάδα από τον χώρο δουλειάς ή την επαγγελματική σχολή και να κάνουν δική τους υπόθεση την πραγματοποίηση του πρωταθλήματος. Δηλώσεις συμμετοχής έως 16 Μάρτη. Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΕΙΝΑΙ ΔΩΡΕΑΝ”.

Στιγμιότυπο από το περσινό εργατικό πρωτάθλημα του ποδοσφαίρου του ΠΑΜΕ.

Οδηγητής ϐ Μάρτης 2018

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΤΟΥΡΝΟΥΑ ΜΠΑΣΚΕΤ 3on3 ΤΟΥ ΜΑΣ

Εδώ “παίζουν μπάλα” οι δικές μας ανάγκες! Τ

ο πρώτο πανελλαδικό τουρνουά μπάσκετ 3on3 που διοργανώνεται από φοιτητές για φοιτητές είναι γεγονός! Το ΜΑΣ καλεί τους Φοιτητικούς και Σπουδαστικούς Συλλόγους, τις Επιτροπές Ετών και τις Επιτροπές Αγώνα να φτιάξουν τις δικές τους ομάδες και να δηλώσουν συμμετοχή αναδεικνύοντας την ανάγκη για μαζικό λαϊκό αθλητισμό. Όπως τονίζει και στην ανακοίνωσή του: «Μέσα από το τουρνουά να δυναμώσει ο αγώνας για δωρεάν, καθολική και αναβαθμισμένη πρόσβαση στον αθλητισμό… … κόντρα στη λογική ότι η ανάγκη των νέων για αθλητισμό είναι πολυτέλεια και πανάκριβο εμπόρευμα. Σήμερα οι φοιτητές ξοδεύουμε εκατοντάδες ευρώ κάθε χρόνο για να καταφέρουμε να αθληθούμε. Οι τελευταίοι ελεύθεροι χώροι ξεπουλιούνται στους ιδιώτες για να βγάζουν κέρδη από την ανάγκη μας στην άθληση, τη βόλτα, την ψυχαγωγία. … κόντρα στην πολιτική των κυβερνήσεων που “κάνουν οικονομία” από το δικαίωμά μας στην άθληση με αποτέλεσμα να μην ξοδεύουν ούτε μισό ευρώ για τη δημιουργία και επισκευή των απαραίτητων υποδομών. Σήμερα οι ελάχιστες αθλητικές εγκαταστάσεις και γυμναστήρια που υπάρχουν στις σχολές μας αφήνονται να ρημάζουν. Συνήθως το προσωπικό που υπάρχει δεν επαρκεί για να καλυφθούν οι ανάγκες των φοιτητών. … κόντρα στην απαξίωση των αθλητικών ομάδων που δημιουργούν με το μεράκι τους φοιτητές, σύλλογοι, νέοι και δεν στηρίζονται ούτε από το υπουργείο ούτε από τα ιδρύματα. Να συνδεθεί ο αγώνας αυτός με τον αγώνα για δωρεάν σπουδές και δουλειά με δικαιώματα, ενάντια στην πολιτική που μετατρέπει την παιδεία και τον αθλητισμό σε εμπόρευμα, που στερεί στους νέους τον ελεύθερο

χρόνο και την ικανοποίηση βασικών αναγκών.Βάζουμε στο παρκέ την διεκδίκηση για μαζικό αθλητισμό της νεολαίας. Διεκδικούμε:  Να ανοίξουν, να ανακαινιστούν και να είναι δωρεάν όλοι οι υπάρχοντες χώροι άθλησης που έχουν στην ευθύνη τους τα Ιδρύματα (γυμναστήρια, γήπεδα, πισίνες κ.α.).  Πρόσβαση όλων των φοιτητών στους χώρους άθλησης μόνο με την επίδειξη του πάσο.  Πρόσληψη γυμναστών, δασκάλων χορού, μουσικής και άλλου κατάλληλου προσωπικού για την στήριξη των ομάδων αθλητισμού και πολιτισμού που υπάρχουν στα πλαίσια των συλλόγων.

 Εξασφάλιση από τον κρατικό προϋπολογισμό όλου του αναγκαίου εξοπλισμού για την λειτουργία των πολιτιστικών και αθλητικών ομάδων.  Παραχώρηση ειδικών χώρων μέσα στο Πανεπιστήμιο για την στέγαση των πολιτιστικών και αθλητικών ομάδων.

Σε αυτό το τουρνουά “παίζουνε μπάλα” οι δικές μας ανάγκες! Καλούμε κάθε φοιτητή να φτιάξει την ομάδα του και να δηλώσει συμμετοχή! Καλούμε τους Φοιτητικούς και Σπουδαστικούς Συλλόγους, τις Επιτροπές Ετών και τις Επιτροπές Αγώνα να πάρουν πρωτοβουλίες για να αναδειχτεί η ανάγκη για μαζικό λαϊκό αθλητισμό. Να συνδεθεί ο αγώνας αυτός με τον αγώνα για δωρεάν σπουδές και δουλειά με δικαιώματα, ενάντια στην πολιτική που μετατρέπει την παιδεία και τον αθλητισμό σε εμπόρευμα, που στερεί στους νέους τον ελεύθερο χρόνο και την ικανοποίηση βασικών αναγκών”. Ημερομηνίες και δηλώσεις συμμετοχής Το τουρνουά του ΜΑΣ θα διεξαχθεί στις μεγάλες πόλεις της χώρας τις εξής ημερομηνίες: Αθήνα: 12-25/3 Θεσσαλονίκη: 7-21/3 Πάτρα: 17-30/3 Γιάννενα: 17-18/3 Βόλος: 9-11/3 Η συμμετοχή είναι ΔΩΡΕΑΝ! Δήλωσε συμμετοχή στο site του ΜΑΣ (www.spoudastes.gr), στα τραπεζάκια του ΜΑΣ στις σχολές και στις αθλητικές επιτροπές των συλλόγων.

πό την Πέμπτη 1η Μαρτίου το ραδιόφωνο του ΠΑΜΕ βρίσκεται ξανά στον αέρα! Η φωνή των εργαζομένων ακούγεται καθημερινά από το webradio, στην ιστοσελίδα του ΠΑΜΕ (www.pamehellas.gr) και σε εφαρμογή για τα κινητά (android). Το πρόγραμμα είναι εμπλουτισμένο με θεματικές εκπομπές για διάφορα ζητήματα που απασχολούν την εργατική λαϊκή οικογένεια, αφιερώματα και δραστηριότητες που αφορούν τον πολιτισμό, τον αθλητισμό, τη μουσική. Σωματεία, Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ μέσα από τις δικές τους εκπομπές θα αναδεικνύουν τις δράσεις τους και τις παρεμβάσεις από τους χώρους δουλειάς, τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι και το διεκδικητικό πλαίσιο πάλης που προτάσσουν οι ταξικές δυνάμεις. Αναλυτικά το πρόγραμμα εκπομπών του web radio μπορεί κανείς να το βρει στο link: http://www.pamehellas.gr/modules/mod_radioplayerjoomla-free/pame_radio2.php