Odigitis 1061 by giannis kle

9 771791 359004

ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ ΟΔΗΓΗΤΗ: ΣΥΛΛΕΚΤΙΚΗ ΑΦΙΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΧΕΙΟ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ

#1061 | ΝΟΕΜΒΡΗΣ 2018 | 2 ευρώ

ΝΟΕΜΒΡΗΣ 1918 - ΝΟΕΜΒΡΗΣ 2018

ΓΡΑΨΑΜΕ ΙΣΤΟΡΙΑ

ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ

Πλευρές της αντιπαράθεσης στο φοιτητικό κίνημα

45 χρόνια από τον ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου

100 χρόνια ΚΚΕ

Ρεπορτάζ από τις μαθητικές κινητοποιήσεις

Άρθρο του Νίκου Ζαχαρόπουλου, μέλους του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ

5 Οικονομική Εξόρμηση του ΚΚΕ, Νοέμβρης-Δεκέμβρης 2018 6 Σχόλια 8 Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ μιλάει για τη νεολαία... 20 Προσεχώς στην τάξη 22 Στις 14 Νοέμβρη απεργούμε βάζοντας μπροστά

τις δικές μας ανάγκες

24 Συνέντευξη με τη Μαρία Καμίτση, μέλος του Γραφείου

25 Επιστολές σπουδαστών Δημοσίων ΙΕΚ 26 Αγωνιστικές κινητοποιήσεις φοιτητών σε δεκάδες σχολές!

27 Συνέντευξη με τον πρόεδρο του Συλλόγου Φοιτητών

του Τμήματος Φυσικής ΕΚΠΑ

33 Αντιδράσεις στρατευμένων ενάντια στην εμπλοκή

της χώρας μας στους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ

34 “Τι παίζει” με την αιγιαλίτιδα ζώνη και την ΑΟΖ; 35 Ενίσχυση εθνικιστικών ακροδεξιών κομμάτων. Τρία ερωτήματα και ένα “καινούργιο” ψεύτικο δίπολο

του Συμβουλίου Περιοχής Κρήτης της ΚΝΕ

! !

Αγόρασέ τον Διάβασέ τον Διάδωσέ τον

OΔΗΓΗΤΗΣ: Όργανο του ΚΣ της ΚΝΕ, www.odigitis.gr, e-mail: mail@odigitis.gr Ιδιοκτησία: ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΕΒΕ, Εκδότρια - Διευθύντρια: Αναστασία Μοσχόβου, Διεύθυνση: Κοτοπούλη 11 και Βερανζέρου, ΤΚ: 104 32, Αθήνα, Κωδικός: 3995, ISSN 1791-3594, Τηλ.: 210 5282.526-528, Fax: 210 5241.526

Άρθρο για την Ίδρυση Χώρων Ελεγχόμενης Χρήσης Ναρκωτικών

40 Η επιστήμη και η εκπαίδευση στην υπηρεσία της “επιχείρησης υγεία”

42 Δυνατή ΚΝΕ στα σχολεία σημαίνει δυνατοί και μαχητικοί μαθητικοί αγώνες!

44 Για την 9 Πανελλαδική Συνάντηση η

του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών

46 200 χρόνια Μαρξ 48 Προσυνεδριακός Διάλογος

ιμώντας την επέτειο των 100 χρόνων από την ίδρυση του Κόμματός μας, τα οποία συμπληρώνονται αυτόν τον μήνα, και υποδεχόμενος τον νέο αιώνα της ιστορίας του ΚΚΕ, ο "Οδηγητής" της αφιερώνει το εξώφυλλο και σημαντικό μέρος της αρθρογραφίας αυτού του τεύχους. Επίσης, προς τιμήν των 100 χρόνων του ΚΚΕ, προσφέρει στους αναγνώστες του ένα συλλεκτικό αναμνηστικό από το Αρχείο της ΚΕ. Πρόκειται για την αφίσα του Κόμματος για τα 26 χρόνια του, η οποία κυκλοφόρησε λίγο μετά την απελευθέρωση της χώρας από τον ΕΛΑΣ το 1944.

Οδηγητής



Νοέμβρης 2018

Η ΝΕΟΛΑΙΑ ΕΧΕΙ ΦΩΝΗ...

“Έξω το ΝΑΤΟ, να διώξουμε τις βάσεις, καμία συμμετοχή στις επεμβάσεις”

ι νέοι και οι νέες της χώρας μας έχουμε μπροστά μας μία ολόκληρη ζωή να ζήσουμε. Θέλουμε αυτή η ζωή να είναι πραγματικά όμορφη και δημιουργική, να έχουμε όλα τα σύγχρονα δικαιώματά μας στη δουλειά, τη μόρφωση και τη ζωή. Θέλουμε να ζήσουμε ειρηνικά, με αλληλεγγύη και συνεργασία, μαζί με όλους τους άλλους λαούς της περιοχής μας, μιας περιοχής που είναι πλούσια σε πλουτοπαραγωγικές πηγές, αξιοποιώντας αυτούς τους πόρους προς όφελός μας, για μία ανάπτυξη που θα έχει στο επίκεντρό της

Η Ελλάδα μετατρέπεται σε στόχο Τώρα είναι ώρα για δράση! Ακόμη πιο μαζική, ακόμη πιο δυναμική! Γιατί πλάι στα άλλα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε (την ανεργία, την απλήρωτη δουλειά, τα εμπόδια που μπαίνουν στο να μορφωθούμε κ.λπ.) η Ελλάδα αυτήν την περίοδο μετατρέπεται ακόμη περισσότερο σε μαγνήτη στρατιωτικών επιχειρήσεων. Μεγαλώνουν οι κίνδυνοι! • Η φωτιά του πολέμου καίει ήδη στη γειτονιά μας, στην Ανατολική Μεσόγειο και στην ευρύτερη περιοχή (π.χ. σε Συρία, Ιράκ, Λιβύη, Παλαιστίνη, Υεμένη, Αφγανιστάν, Ουκρανία). Είναι απάτη να πιστεύει κανείς ότι όταν η φωτιά καίει το σπίτι του γείτονα -και μάλιστα έχεις αφήσει τον εμπρηστή να περάσει μέσα από το δικό σου για να τη βάλει- το δικό σου σπίτι θα παραμείνει άθιχτο. • Κάθε βάση του ΝΑΤΟ στην Ελλάδα, είτε αυτές που υπάρχουν ήδη είτε οι νέες που προετοιμάζονται, είναι μία νάρκη. Πόσο μάλλον όταν περιέχει ακόμη και πυρηνικά όπλα, όπως είναι αυτά που σχεδιάζεται να μεταφερθούν στον Άραξο και είχαν φιλοξενηθεί εκεί και παλιότερα. Κάθε ΝΑΤΟϊκή βάση εκτός από κίνδυ-

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

τους λαούς, τους εργαζόμενους, τους νέους και την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας. Τα μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ έχουμε πάρει την απόφασή μας: δεν κάνουμε ούτε ένα βήμα πίσω από αυτή τη μεγάλη πρόκληση! Θα μας βρίσκουν κάθε μέρα μπροστά τους, όσοι μαυρίζουν το παρόν και το μέλλον του λαού και της νεολαίας, όλοι όσοι μας μπλέκουν σε επικίνδυνα σχέδια. Σ’ αυτό τον δρόμο βαδίζουν ήδη μαζί μας χιλιάδες νέοι και μπορούν να βαδίσουν ακόμη περισσότεροι.

νος για τους άλλους λαούς της περιοχής, είναι μεγάλος κίνδυνος και για τον ελληνικό γιατί “τραβάει πάνω της τα βλέμματα” (και όταν μιλάμε για πόλεμο δεν μπορεί φυσικά να είναι μόνο τα βλέμματα) όσων σχεδιάζεται να χτυπήσει. Ας σκεφτούμε μόνο ότι βάσεις του ΝΑΤΟ φυτρώνουν πλέον από άκρη σ’ άκρη σε όλη τη χώρα… • Έλληνες στρατιωτικοί βρίσκονται σε αποστολές εκτός συνόρων, όπως επιβεβαιώθηκε και από την ενισχυμένη ελληνική συμμετοχή στη μεγαλύτερη άσκηση του ΝΑΤΟ εδώ και δεκαετίες, την “Trident Juncture 2018” που πραγματοποιήθηκε στη Νορβηγία μέσα στον Οκτώβρη, και στόχευε ουσιαστικά τη Ρωσία. Η ελληνική κυβέρνηση μπορεί να αποκαλεί “διαβολικά καλό” τον πρόεδρο των ΗΠΑ, όμως είναι αυτός που ανακοίνωσε την αποχώρηση των ΗΠΑ από τη συμφωνία που είχε υπογράψει το 1987 με την ΕΣΣΔ και η οποία απαγόρευε τα πυρηνικά όπλα μικρού και μεσαίου βεληνεκούς. Η απόφαση αυτή επιτρέπει στην πιο ισχυρή καπιταλιστική δύναμη, τις ΗΠΑ, να ισχυροποιήσει παραπέρα το πυρηνικό της οπλοστάσιο, ενώ μόνο λεπτομέρεια δεν είναι το γεγονός ότι το ΝΑΤΟ με αποφάσεις του έχει υιοθετήσει τη λογική του “πρώτου πυρηνικού πλήγματος”.

ΑΘΗΝΑ

• Η έξαρση του αντιδραστικού εθνικισμού, οι αλλαγές συνόρων που “ψήνουν” οι ιμπεριαλιστές στα Βαλκάνια, η παραπέρα επιθετικότητα της τουρκικής αστικής τάξης στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο ώστε να παίξει πιο ενεργό ρόλο στο παζάρι στην περιοχή, η προώθηση διχοτομικής “λύσης” στην Κύπρο που ακυρώνει το δικαίωμα του λαού του νησιού να ζήσει σε ένα ελεύθερο και ενιαίο κράτος, δημιουργούν ένα εκρηκτικό σκηνικό. Η συμμετοχή της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ όχι μόνο δεν παρέχει ασφάλεια και ειρήνη στον λαό μας, αλλά κάνει το ακριβώς αντίθετο. Σε όλα τα παραπάνω, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο χώνοντας τον λαό μας πιο βαθιά στο επίκεντρο σφοδρών αντιπαραθέσεων και σύγκρουσης συμφερόντων ανάμεσα στις ΗΠΑ, κράτη της ΕΕ, τη Ρωσία και την Κίνα.

ΠΡΕΒΕΖΑ

ΧΑΝΙΑ

Κι αν όλα αυτά ακούγονται ανατριχιαστικά στα αυτιά κάθε νέου και νέας, δεν ισχύει το ίδιο για τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους της χώρας μας, που υπηρετώντας τα συμφέροντά τους η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ γίνεται το βαποράκι των δολοφονικών σχεδίων των ΝΑΤΟ-ΗΠΑ-ΕΕ. Υπουργοί μπορεί να έρχονται και να φεύγουν, αλλά η προσήλωση όλης της κυβέρνησης στα κοινά σχέδια με τους φονιάδες των λαών όλο και μεγαλώνει. Από κοντά και η ΝΔ και το μεταμορφωμένο ΠΑΣΟΚ, που όταν μιλάνε για το ΝΑΤΟ, “συμμάχους” τους ανεβάζουν, “εγγυητές” τους κατεβάζουν. Ακόμα και όταν “κοντράρονται” με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, όπως για τη συμφωνία των Πρεσπών, δεν βγάζουν κιχ για το γεγονός ότι αυτή η συμφωνία είναι η πόρτα για να μπουν και να πατήσουν πιο γερά στα Βαλκάνια οι φονιάδες του ΝΑΤΟ. Όλοι μαζί, με μοιρασμένους ρόλους, θέλουν τη νεολαία όχι απλά να αποδεχτεί τη συμμετοχή στο πολεμικό σφαγείο, αλλά και να πιστεύει ότι μέσα από αυτή τη συμμετοχή θα “βγει και κάτι καλό” για τον ελληνικό λαό. Βέβαια η Ελλάδα συμμετείχε και παλιότερα σε ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις αλλά αυτό τίποτα το καλό δεν έφερε για τον λαό μας, ενώ πλέον η εμπλοκή της Ελλάδας παίρνει σαφώς πιο αναβαθμισμένα χαρακτηριστικά, αναβαθμίζοντας μαζί και τους κινδύνους.

Έχουμε φωνή... “Δώστε λεφτά για την Παιδεία, και όχι για του ΝΑΤΟ τα σφαγεία”. Είναι μεγάλη πρόκληση να πληρώνει ο λαός μας 4 δισ. ευρώ κάθε χρόνο, περισσότερο δηλαδή από το 2%, του ΑΕΠ για ΝΑΤΟϊκές δαπάνες, και μάλιστα η κυβέρνηση να παίρνει τα εύσημα από τον αμερικανό πρέσβη που “οργώνει” διαρκώς τη χώρα προωθώντας τα αμερικανικά σχέδια. Τεράστιες δαπάνες δηλαδή, που είναι άσχετες με την άμυνα της χώρας, αλλά υπηρετούν αποκλειστικά τα συμφέροντα της αστικής τάξης στην Ελλάδα και τη συμμετοχή της χώρας μας στις επιδιώξεις του ΝΑΤΟ. Γι’ αυτό δυναμώνουμε τον αγώνα στα σχολεία και τις σχολές. Δε δεχόμαστε το ΝΑΤΟ να μπαίνει στα ελληνικά πανεπιστήμια χρηματοδοτώντας ερευνητικά προγράμματα για να ξεπλύνει στη συνείδηση των νέων ερευνητών τα εγκλήματά του αλλά και για να αξιοποιήσει “μυαλά” και επιστημονικά ευρήματα για τους δολοφονικούς, πολεμικούς του σκοπούς. Δε δεχόμαστε τα σχολεία να πηγαίνουν εκδρομές σε ΝΑΤΟϊκές δομές.

Παίρνουμε δύναμη από τις προσπάθειες που κάνουν οι φαντάροι μέσα στα στρατόπεδα, οι ναύτες και οι σμηνίτες, που με την αγωνιστική – διεκδικητική στάση τους στις αναφορές και με επιστολές που στέλνουν καταδικάζουν τη συμμετοχή των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων στα σχέδια του ΝΑΤΟ. “Οι φαντάροι είναι του λαού παιδιά, έξω από τα σύνορα δεν έχουνε δουλειά” και με την πάλη μας μπορούμε να το επιβάλουμε.

“Έξω το ΝΑΤΟ και οι βάσεις του από την Ελλάδα!” Αυτό βροντοφωνάξαμε χιλιάδες νέοι και εργαζόμενοι με διαδηλώσεις οπουδήποτε υπάρχουν ή σχεδιάζεται να δημιουργηθούν νέες αμερικάνικες και ΝΑΤΟϊκες βάσεις κατά το διήμερο πανελλαδικής δράσης του ΚΚΕ μέσα στον Οκτώβρη ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που μετατρέπει την Ελλάδα σε ένα απέραντο αμερικανοΝΑΤΟικό στρατόπεδο. Ήταν η κορύφωση μιας μεγάλης δραστηριότητας, που έχει αγκαλιάσει ήδη χιλιάδες μαθητές, φοιτητές και σπουδαστές και νέους εργαζόμενους. Δεν ήταν το τέλος, αλλά ένας σταθμός στη μεγάλη προσπάθεια για να βάλουμε τέλος στο έγκλημα. Τώρα συνεχίζουμε ακόμη πιο αποφασιστικά παλεύοντας για: • Να κλείσει η βάση της Σούδας και όλες οι ξένες βάσεις στην Ελλάδα. • Να επιστρέψουν οι Ελληνες στρατιωτικοί από αποστολές εκτός συνόρων.

ΡΟΔΟΣ

• Καμιά συμμετοχή ελληνικών στρατιωτικών δυνάμεων σε ιμπεριαλιστικές αποστολές στο εξωτερικό. • Να δυναμώσει η πάλη για την αποδέσμευση απ’ το ΝΑΤΟ και την ΕΕ. • Να δυναμώσει η κοινή πάλη και αλληλεγγύη των λαών ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και το σύστημα που τον γεννά.

Μπορούμε να τα καταφέρουμε! Ο λαός μας πάλεψε και νίκησε εχθρούς που φάνταζαν ανίκητοι. Μαθαίνουμε καλύτερα και εμπνεόμαστε από την πάλη του λαού μας, στην πρώτη γραμμή της οποίας βρίσκονταν πάντα οι κομμουνιστές. Το σύνθημα στην πύλη του Πολυτεχνείου “Έξω οι ΗΠΑ – Έξω το ΝΑΤΟ” 45 χρόνια μετά, περιμένει τη δικαίωσή του. Παραλαμβάνουμε τη σκυτάλη και βάζουμε στοίχημα να δικαιώσουμε αυτόν τον αγώνα! Οι λαοί έχουν τη δύναμη, είναι αυτοί που θα πουν την τελευταία λέξη! Το πιστεύουμε και το παλεύουμε: «Θα ‘ρθουν καιροί ευτυχισμένοι/ σκλάβοι δε θα’ ναι τότε οι λαοί/ Θα ζούμε τότε πια αδελφωμένοι/ σε μια ελεύθερη, ειρηνική ζωή.» Νίκος Ζαχαρόπουλος μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ

Οδηγητής



Νοέμβρης 2018

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΞΟΡΜΗΣΗ ΤΟΥ ΚΚΕ - ΝΟΕΜΒΡΗΣ-ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ 2018

Με στόχο χιλιάδες νέοι και νέες να στηρίξουν οικονομικά το Κόμμα!

α μέλη της ΚΝΕ σε όλη την Ελλάδα έχουν ριχτεί με ενθουσιασμό στη μάχη της δίμηνης οικονομικής εξόρμησης του Κόμματος. Κάθε ΟΒ και κάθε μέλος της ΚΝΕ βάζουν τους στόχους τους, απευθύνονται με το κουπόνι ενίσχυσης του ΚΚΕ σε χιλιάδες νέους και νέες, σκέφτονται μορφές και τρόπους με τους οποίους μπορούν να συμβάλουν τόσο στη συμμετοχή της νεολαίας όσο και στην οικονομική στήριξη της Οργάνωσης και του ΚΚΕ.

Κάθε ευρώ μετράει γιατί πηγαίνει στην ενίσχυση της δράσης του ΚΚΕ και της ΚΝΕ! Ξέρουμε καλά ότι οι συμμαθητές μας, οι φίλοι μας στη σχολή και στη δουλειά αντιμετωπίζουν τα ίδια ζόρια με εμάς. Ξέρουμε όμως ότι είναι πολύ περισσότεροι αυτοί που βλέπουν με εκτίμηση την αγωνιστική δράση του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, ακόμα και αν δεν κάνουν το βήμα οι ίδιοι να οργανωθούν και να παλέψουν. Εκτιμούν τα μέλη της ΚΝΕ για το γεγονός ότι μπαίνουν μπροστά στην οργάνωση της πάλης για κάθε πρόβλημα που απασχολεί τους νέους ενός χώρου, εκτιμούν τη δράση του ΚΚΕ που “κόντρα στο ρεύμα” πρωτοστατεί στον αγώνα ενάντια στην αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική που με το ένα χέρι τσακίζει ό,τι δικαίωμα άφησαν όρ-

θιο οι προηγούμενες αντιλαϊκές κυβερνήσεις και με το άλλο υπογράφει τη μετατροπή της Ελλάδας σε ορμητήριο πολέμων και επεμβάσεων, μπλέκοντας τη νεολαία της χώρας σε μεγάλους “μπελάδες”. Στα 100 χρόνια ζωής και πρωτοπόρας δράσης του, το ΚΚΕ πάντα στηριζόταν στην ενίσχυση του από τον λαό, τους εργαζόμενους, τους ανθρώπους του μόχθου. Και πάντα αυτοί στήριζαν το Κόμμα γιατί έβλεπαν ότι το ΚΚΕ ήταν και είναι η δική τους δύναμη. Γιατί όλοι ξέρουν ότι το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που δεν έχει δεσμεύσεις, διασυνδέσεις και εξαρτήσεις από τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους. «Η αστική τάξη δεν παραιτήθηκε ούτε έχει παραιτηθεί από την επίθεση στο ΚΚΕ. Χρησιμοποιεί όλα τα μέσα και τους μηχανισμούς, τη συκοφαντία και το ψέμα που επιχειρεί να τσουβαλιάσει το ΚΚΕ με τα αστικά κόμματα. Χρησιμοποιεί τον αντιδραστικό νόμο για τα οικονομικά των κομμάτων, που καθορίζει να δίνονται στις κρατικές υπηρεσίες τα ονόματα και άλλα στοιχεία απλών ανθρώπων, που με ένα μικρό ποσό στηρίζουν το Κόμμα. Αυτά τα αντιδραστικά μέτρα πρέπει να καταδικαστούν, ο λαός και το ΚΚΕ δεν πρόκειται να τα αποδεχτούν. Τα εμπόδια στη δράση του Κόμματος και του λαϊκού κινήματος δεν πρόκειται να περάσουν»1. Η οικονομική ενίσχυση του ΚΚΕ είναι όρος για να συνεχίζονται οι εκδόσεις των εντύπων του Κόμματος και της ΚΝΕ, η έκδοση του μαρξιστικού βιβλίου, η κυκλοφορία νέων εκδόσεων ενάντια στον αντικομμουνισμό και την παραχάραξη της ιστορικής αλήθειας που είναι

Στο συγκεκριμένο απόρρητο έγγραφο του 1977 η Υπηρεσία Εθνικής Ασφαλείας ενημερώνει για τις πληροφορίες της σχετικά με τη διενέργεια “έκτακτου οικονομικού εράνου” του ΚΚΕ και εφιστά την προσοχή σχετικά με την πιθανότητα παραβίασης ενός νόμου του… 1931!

η επίσημη πολιτική της ΕΕ. Για να φτάνει πιο πλατιά η φωνή του ΚΚΕ στις γειτονιές, στους χώρους δουλειάς και μόρφωσης αλλά και στο διαδίκτυο.

Υπερκαλύπτουμε τους υψηλούς στόχους που βάζουμε! Όπως αναφέρεται και στην ανακοίνωση της ΚΕ του Κόμματος για την δίμηνη οικονομική εξόρμηση: «Δίνουμε τη μάχη για να υπερκαλυφθούν όλοι οι στόχοι των Οργανώσεων. Βάζουμε τον πήχη ακόμα πιο ψηλά. Νέες, πλατύτερες μάζες είναι ώρα να στηρίξουν το Κόμμα με όλους τους τρόπους. Είμαστε αισιόδοξοι πως θα εγκαινιάσουμε τον νέο αιώνα του ηρωικού ΚΚΕ, τιμώντας με τις πράξεις μας το μεγαλείο της σκυτάλης που παραλαμβάνουμε, βαδίζοντας τον δρόμο της σύγκρουσης μέχρι τέλους, μέχρι τη νίκη της εργατικής τάξης και του λαού μας.» Ακολουθούν δύο έγγραφα, το ένα από την περίοδο της δικτατορίας και το άλλο τα χρόνια μετά την κατάρρευσή της που αποτυπώνουν πως ο ταξικός αντίπαλός είχε πάντα στο στόχαστρό του την οικονομική ενίσχυση του ΚΚΕ και της ΚΝΕ από τους εργαζόμενους και τη νεολαία.

1. Απόσπασμα από την ανακοίνωση της ΚΕ του ΚΚΕ για την Οικονομική Εξόρμηση Νεόμβρη-Δεκέμβρη2018, “Ριζοσπάστης του Σαββατοκύριακου”, 20 Οκτώβρη 2018.

Με το παραπάνω απόρρητο έγγραφο της Υπηρεσίας Εθνικής Ασφαλείας, που χρονολογείται το 1973, ενημερώνονται τα αρχηγεία των Ενόπλων δυνάμεων και της Αστυνομίας για την πιθανότητα εισαγωγής από τη Γερμανία ή κατασκευής “σήματος της ΚΝΕ” με σκοπό να διακινηθεί για την οικονομική ενίσχυση της Οργάνωσης. Μάλιστα επισυνάπτεται και απεικόνιση του “σήματος” σε πραγματικό μέγεθος και σε μεγέθυνση «προς τον σκοπόν αποκτήσεως σαφούς γνώσεως του σχήματος και της μορφής του».

6 Ποιος ωφελείται;

Αν υπήρχε τέτοιο τηλεπαιχνίδι ο ΣΥΡΙΖΑ θα έπαιζε χωρίς αντίπαλο, καθώς το παπατζιλίκι που πουλάει στη νεολαία είναι ασυναγώνιστο. Στα σχολεία οι ελλείψεις, τα κενά και οι αναθέσεις μαθημάτων έχουν χτυπήσει κόκκινο και ο ΣΥΡΙΖΑ λέει ότι “για πρώτη φορά όλα λειτουργούν ρολόι”. Οι σπουδαστές των ΙΕΚ δεν έχουν βιβλία και καθηγητές και ο ΣΥΡΙΖΑ μιλάει για “αναβάθμιση της επαγγελματικής εκπαίδευσης”. Οι νέοι εργαζόμενοι δουλεύουν στην πλειοψηφία τους με μερική απασχόληση και μέσο μισθό 370 ευρώ και ο ΣΥΡΙΖΑ ανακαλύπτει “200.000 εργαζόμενους που έχουν δει αύξηση”. Επειδή η λίστα δεν έχει τέλος, του δίνουμε το golden buzzer και σταματάμε εδώ! Κάτι μας λέει, όμως, ότι θα χρειαστεί να επανέλθουμε.

Σε μία περίοδο που φαίνεται να μαζικοποιούνται οι αγώνες της νεολαίας ενάντια στην κυβερνητική πολιτική που τσακίζει τα δικαιώματα της νέας γενιάς και την μπλέκει πιο βαθιά στα επικίνδυνα σχέδια των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ, ένα τσούρμο προβοκατόρων, φορώντας κράνη και κουκούλες και κρατώντας πτυσσόμενα κλομπς επιτίθενται μαφιόζικα σε φοιτητές-μέλη της ΚΝΕ στο Πάντειο. Σε αυτούς, δηλαδή, που μαζί με χιλιάδες άλλους νέους και νέες οργανώνουν τον αγώνα. Εύκολα τίθεται το ερώτημα: ποιος ωφελείται από τέτοιες ενέργειες; Ωφελούνται όσοι θέλουν να μην κουνιέται φύλλο στους χώρους νεολαίας, να μην υπάρχουν αντιστάσεις στην αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική. Ας αλλάξουν το πλευρό που κοιμούνται και οι προβοκάτορες και τα κέντρα που τους καθοδηγούν. Τα μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ δεν τρομοκρατούνται από θρασύδειλους χαφιέδες. ΥΓ: Είναι «τυχαίο» που τέτοιες ενέργειες πραγματοποιούνται λίγες μέρες πριν τον αγωνιστικό εορτασμό του Πολυτεχνείου; Εκδηλώσεις που πέρσι αμαυρώθηκαν από μία ολιγομελή ομάδα κουκουλοφόρων που κατέλαβαν το Πολυτεχνείο με εμετικά συνθήματα ενάντια στο ΚΚΕ και στην ΚΝΕ;

Περηφανεύονται για τα κατορθώματά τους ποδοπατώντας το σφυροδρέπανο… όπως θα έκαναν και οι Χρυσαυγίτες.

“Η ωραία της γειτονιάς ή next top model”;

ησΤωρρεία Η ΕΡΤ, σε ένα διάλειμμά της από την ανυπόφορη αλλά και πολλές φορές “διασκεδαστική” κυβερνητική προπαγάνδα, είπε να το ρίξει στα ντοκιμαντέρ ιστορικού περιεχομένου. Έτσι σκέφτηκε να προβάλει ένα γαλλικό ντοκιμαντέρ για τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο με τίτλο “την ημέρα που…”. Το πρόβλημα ποιο είναι; Το ντοκιμαντέρ δεν μετέφερε απλά κάποιες ιστορικές ανακρίβειες ή ψέματα. Ήταν φτιαγμένο ώστε μέσω της διαστρέβλωσης, της παραχάραξης, των ψεμάτων να καταστήσει τη Σοβιετική Ένωση και τον Στάλιν σχεδόν ως “συμμάχους” του Χίτλερ. Το ντοκιμαντέρ ήταν μία τεράστια προσβολή στη μνήμη των εκατομμυρίων σε όλο τον κόσμο –και των εκατοντάδων χιλιάδων που πολέμησαν στη χώρα μας ενάντια στη ναζιστική κατοχή- που έδωσαν τη ζωή τους για να ηττηθεί – με επικεφαλής τη Σοβιετική Ένωση - η ναζιστική Γερμανία… Αναρωτιόμαστε, αν ήταν στην κυβέρνηση η ΝΔ, που μάλιστα κατηγορεί τον ΣΥΡΙΖΑ για... «σταλινικό» (γελάει ο κόσμος), τι διαφορετικό θα έδειχνε η ΕΡΤ;

Τσακωμούς, προσβολές, κουτσομπολιά, μαλλιοτραβήγματα… απ’ όλα περιλαμβάνει το πολυσυζητημένο reality γνωστού τηλεοπτικού σταθμού, που φυσικά δεν είναι ελληνική πρωτοτυπία. Το πιο ενοχλητικό (και ανησυχητικό παράλληλα), όμως, δεν είναι μόνο η εκμετάλλευση και η καταπάτηση κάθε αξιοπρέπειας των νέων κοριτσιών που συμμετέχουν. Είναι τα πρότυπα που καλλιεργεί σε κάθε νέα κοπέλα που το παρακολουθεί. Γιατί το πραγματικό δίλημμα δεν είναι «η ωραία της γειτονιάς ή μοντέλο», όπως ακούγεται στο συγκεκριμένο τηλεσκουπίδι. Οι γυναίκες δεν διαχωρίζονται με βάση τις αναλογίες του σώματος (plussize, petit, μοντέλο πασαρέλας, commercial και ό, τι άλλη αηδία ακούγεται), αλλά με βάση την ταξική θέση τους στην κοινωνία, με βάση το συμφέρον που, στη μεγάλη πλειοψηφία τους έχουν, να μπουν στην πάλη για έναν καλύτερο κόσμο. Σε αυτόν τον δρόμο οι νέες κοπέλες θα βρουν πολλά και υγιή πρότυπα.

“Μεταξύ γειτόνων”… Πολλοί θα θυμούνται τα στελέχη της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ λίγους μήνες πριν να “ορκίζονται” ότι οι διαπραγματεύσεις για τη συμφωνία με την ΠΓΔΜ ήταν “καθαρά υπόθεση γειτόνων”, ότι το ζήτημα της ένταξης της γειτονικής χώρας στο ΝΑΤΟ παίζει δευτερεύοντα ρόλο κ.λπ. Όλα αυτά βέβαια ακυρώθηκαν από το περιεχόμενο της ίδιας της συμφωνίας. Ήρθε όμως και η διαδικασία της ψηφοφορίας στη Βουλή της ΠΓΔΜ για να αποδείξει το μέγεθος της κοροϊδίας: Συνεδριάσεις που αναβάλλονταν μέχρι να εξασφαλιστεί ο απαιτούμενος αριθμός ψήφων, παρασκηνιακές διαπραγματεύσεις και εκβιασμοί, καταγγελίες για χρηματισμό βουλευτών μέχρι και με 2,5 εκατ. ευρώ και ο πρέσβης των ΗΠΑ να σουλατσάρει στις αίθουσες της Βουλής επιβλέποντας τη “διαδικασία”! Με άλλα λόγια: Η σαπίλα του αστικού κοινοβουλευτισμού στην υπηρεσία των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών.

Οδηγητής



Νοέμβρης 2018

Τι χτίζουν στη Φαρκαδόνα;

Απορίες

Το Συνέδριο της ΓΣΕΕ πλησιάζει και οι μηχανές παραγωγής νόθων αντιπροσώπων του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού δουλεύουν “στο φούλ”, όπως προκύπτει από τα όσα καταφέρνουν να αποκαλύψουν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ στα συνέδρια των Εργατικών Κέντρων. Τα παραδείγματα είναι πολλά. Ενδεικτικά μόνο αναφέρουμε το Σωματείο Ξύλου και Οικοδόμων που ανήκει στη δύναμη του Εργατικού Κέντρου Τρικάλων, στις εκλογές του οποίου μέσα σε δυο μέρες, σε καφενείο στο Μεγαλοχώρι και σε κατάστημα στη Φαρκαδόνα, παρουσιάζονται να ψήφισαν ...787 οικοδόμοι, εκλέγοντας 39 αντιπροσώπους για το Εργατικό Κέντρο! Προφανώς κάτι τέτοιο δεν γίνεται να ισχύει και η νοθεία έχει πάει σύννεφο, εκτός και αν στη Φαρκαδόνα χτίζεται κανένας ουρανοξύστης και δεν το έχουμε πάρει είδηση. Τέτοιες μεθόδους χρησιμοποιούν για να μείνουν γαντζωμένοι στις καρέκλες και να κάνουν τη δουλειά των αφεντικών. Απέναντί τους δίνουν τη μάχη οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ και πολλοί τίμιοι συνδικαλιστές με σημαντικά αποτελέσματα σε κάποιες περιπτώσεις, όπως π.χ. στο ΕΚ Πάτρας που απαλλάχθηκε από τους νόθους και απέκτησε αγωνιστική διοίκηση.

Με αφορμή την προφυλάκιση Παπαντωνίου πολλά στελέχη της κυβέρνησης και τα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια της διατυπώνουν με ύφος την απορία “πώς γίνεται τα υπόλοιπα στελέχη του ΠΑΣΟΚ να μην ήξεραν για τις μίζες”, απευθυνόμενοι κυρίως προς το Κίνημα Αλλαγής (με το οποίο κατά τα άλλα “ψήνουν” κυβερνητική συνεργασία). Σωστή απορία λέμε εμείς, αλλά γιατί κουράζονται ψάχνοντας τις απαντήσεις αλλού; Γιατί δεν ρωτούν τον Κουρουμπλή, τον Κοτσακά και όλους τους υπόλοιπους πρασινοφρουρούς που έχουν μαζέψει στο κόμμα τους;

Υ.Γ.: Ευτυχώς που την επόμενη μέρα της προφυλάκισης η ΠΟΣΠΕΡΤ είχε στάση εργασίας και έτσι δεν είδαμε και τον Καψώχα (πρώην εκπρόσωπο τύπου του Παπαντωνίου και νυν συμπαρουσιαστή της ΣΥΡΙΖοεκπομπής “Δεύτερη Ματιά” στην ΕΡΤ) να διατυπώνει τέτοιες απορίες, γιατί θα μας έπεφταν τα μαλλιά.

“Καλώς τα ναυτάκια τα ζουμπουρλούδικα” Την ταινία «Τα κόκκινα φανάρια» μας θύμισε ο υπουργός Άμυνας, Πάνος Καμμένος, ο οποίος εκφράζοντας την επίσημη γραμμή της κυβέρνησης, ούτε λίγο ούτε πολύ προανήγγειλε τη μετατροπή της χώρας σε ένα απέραντο αμερικανοΝΑΤΟικό στρατόπεδο. Για να πείσει τον λαό ότι έχει να κερδίσει από αυτή την εξέλιξη είπε ότι στις περιοχές που θα γίνουν οι βάσεις «θα έρθουν και 350 οικογένειες και θα αφήσουν και 5 δεκάρες». Αυτά βέβαια τα έχουμε ζήσει στην Ελλάδα όταν έδεναν στον Πειραιά τα πλοία του 6ου Στόλου των ΗΠΑ και... άφηναν τις δεκάρες τους οι ναύτες στην Τρούμπα. Ίσως αυτό να είναι το όραμα των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ για τη χώρα. Υ.Γ.: Όσο για το ερώτημα του Καμμένου «και που να πάνε οι βάσεις; Να πάνε στην Τουρκία», τους έχουμε την απάντηση: Να πάνε στα τσακίδια!

10 μέρη που θα μπορούσε να καταθέσει στ εφάνι ο ΣΥΡΙΖΑ για την επέτειο του Πολυτεχνε ίου

42.1

Αμερικάνικη Π

ρεσβεία

Βάση της Σούδ

ας

Βάση drones στ

η Λάρισα

Πολυτεχνείο

1 1 2 5

Βάση πυρηνικώ

ν στον Άραξο

3 ΝΑΤΟ στην Κάρπ αθο 3 Νέα βάση του ΝΑΤΟ στον Βόλο 5 Νέα βάση του ΝΑΤ στην Αλεξανδρο Ο ύπολη 2 Στρατηγείο του ΝΑΤΟ στη Θεσ /νίκη 2 Τρούμπα 1 Μενού Oκ! Νέα Βάση του

ΜΙΚΡΕΣ αγγελίες ΑΚΟΥΣΑΜΕ Ότι η επόμενη στάση του Τζέφρυ Πάιατ μετά από τόσες επισκέψεις σε Υπουργεία σε φορείς (ακόμα και στο γήπεδο της ΑΕΚ πήγε) θα είναι οι προεκλογικές συγκεντρώσεις του ΣΥΡΙΖΑ! Θα έχει να πει τόσους πολλούς επαίνους…

ΣΕ ΑΚΟΥΣΑ Να λες ότι το ΚΚΕ κάνει εκδήλωση για την επέτειο της απελευθέρωσης της Αθήνας από... την Ελληνική Αστυνομία (και όχι από τον Ελληνικό Λαϊκό Απελευθερωτικό Στρατό - ΕΛΑΣ όπως κακώς νομίζαμε οι υπόλοιποι)! Τι είναι χειρότερο; Το να μην ξέρεις - όντας δημοσιογράφος της ΕΡΤ!!! - τον ΕΛΑΣ ή να ανακουφιζόμαστε που δεν είπες ότι απελευθέρωσε την Αθήνα το ΝΑΤΟ και το FBI;

Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ μιλάει για τη νεολαία… ή για δες ποιος μιλάει!

α μπορούσε ο τίτλος να είναι και ο εξής: έχει και το παπατζιλίκι τα όριά του! Όσο πλησιάζουμε προς τις εκλογικές αναμετρήσεις του 2019 (ευρωεκλογές, δημοτικές, περιφερειακές και βουλευτικές εκλογές), τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και η ΝΔ θα επιχειρούν να εμφανίζονται σαν “φίλοι της νέας γενιάς”, προκειμένου να τους κλέψουν την ψήφο και την στήριξή τους. Παράλληλα, θα επιχειρεί ο καθένας να παρουσιαστεί σαν ο μεγάλος αντίπαλος του άλλου, την στιγμή που οι πράξεις και οι διακηρύξεις, τόσο του ΣΥΡΙΖΑ όσο και της ΝΔ, μαρτυρούν πως βρίσκονται από την ίδια μεριά: απέναντι από τα συμφέροντα των πολλών, στο πλευρό των συμφερόντων των λίγων.

«Δεν μπορεί η Ελλάδα να μην παρέχει στοιχειώδη εργασιακή ασφάλεια στους δεκαεφτάριδες και τους δεκαοχτάριδες που ετοιμάζονται να μπουν στην παραγωγή. Δε μπορεί η χώρα να καταδικάζει την νέα γενιά να βιώνει συνθήκες εργασίας του 1950:» (ομιλία του Αλ. Τσίπρα στην ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ) • Στα πλαίσια του συστήματος και της ΕΕ καμία “ασφάλεια” για τους εργαζόμενους δεν μπορεί να εξασφαλίσει ούτε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, ούτε καμία άλλη κυβέρνηση. Ασφάλεια για τον εργαζόμενο σημαίνει σταθερή δουλειά, αξιοπρεπείς μισθοί, κλαδικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας, σταθερό ωράριο, Κυριακάτικη-αργία, δωρεάν ιατρική και φαρμακευτική περίθαλψη. Αντί αυτών η ανασφάλεια και η αβεβαιότητα για τους νέους γιγαντώνεται. • Για ποια «εργασιακή ασφάλεια» μιλάει ο ΣΥΡΙΖΑ, όταν στους χώρους δουλειάς ξεσαλώνει η εργοδοσία με απληρωσιές και τρομοκρατία; Ποια εργασιακή ασφάλεια έχει ένας νέος που πιάνει δουλειά όταν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ –συνεχίζοντας το έργο της ΝΔ– έχει νομοθετήσει οι νέοι που κάνουν πρακτική ή μαθητεία να δουλεύουν για λίγα ευρώ χωρίς στοιχειώδη δικαιώματα; Όταν οι νέοι εργαζόμενοι δουλεύουν χωρίς Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, με μερική απασχόληση, με όποια εργασιακή σχέση συμφέρει τα αφεντικά; • Οι μοναδικοί που μπορούν να νοιώθουν ασφαλείς από την πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ είναι οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι.Αυτοί βγαίνουν κερδισμένοι. Χάρη στους νόμους της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ: • εξασφαλίζουν πάμφτηνο εργατικό δυναμικό. Μάλιστα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ εφαρμόζοντας νόμο της ΝΔ δίνει το οριστικό χτύπημα στις συλλογικές διαπραγματεύσεις, αλλάζοντας τον τρόπο ορισμού του κατώτατου μισθού. Πλέον αυτός θα ορίζεται με βάση ό,τι συμφέρει σε κάθε φάση την εργοδοσία! • Βλέπουν μείωση της φορολογίας τους (από 29% στο 25%) έως και απαλλαγή από φόρους. • Εισπράττουν κρατικά πακέτα στήριξης εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ. • Από την άλλη στα περίφημα “αντιμέτρα” της κυβέρνησης περιλαμβάνεται και η επιδότηση των ασφαλιστικών εισφορών που καταβάλει η εργοδοσία για εργαζόμενους έως και 25 χρόνων. Δηλαδή η εργοδοσία θα τη βγάλει πάλι με τα λεφτά των εργαζομένων! Κι αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ το παρουσιάζει σαν μέτρο υπέρ των νέων εργαζομένων! • Η πλειοψηφία της νεολαίας ζει χειρότερα από τους γονείς της. Αυτή είναι η “δίκαιη ανάπτυξη” και η “νέα εποχή” που διαφημίζει ο ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό εξασφαλίζουν όλοι οι αντιλαϊκοί νόμοι που ο ΣΥΡΙΖΑ διατήρησε και ενίσχυσε, παίρνοντας τα εύσημα από τους εκμεταλλευτές και την μπουκιά απ’ το στόμα της ΝΔ! • Ο δρόμος για να ζήσουμε με σύγχρονα δικαιώματα, για να μην γίνουμε δούλοι του 21ου αιώνα περνάει μέσα από τη διεκδίκηση, την μαχητική συμπόρευση με το ΚΚΕ και την ΚΝΕ. Δυναμώνοντας τους αγώνες, τη διεκδίκηση των σύγχρονων αναγκών.

«Τα σχολεία πλέον ανοίγουν στην ώρα τους, χωρίς ελλείψεις δασκάλων και βιβλίων» (απόσπασμα από φυλλάδιο του ΣΥΡΙΖΑ)

• Ο ΣΥΡΙΖΑ παρουσιάζει ως κατόρθωμα ότι ανοίγουν τα σχολεία στην ώρα τους! Αυτό αντιστοιχεί στο σχολείο που έχουν ανάγκη οι μαθητές; • Κρύβει την πραγματικότητα που αντιμετωπίζουν η πλειοψηφία των μαθητών και οι οικογένειές τους: • τα εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ που σπαταλούν κάθε χρόνο οι εργατικές–λαϊκές οικογένειες για την μόρφωση των παιδιών τους. • το σχολείο έχει μετατραπεί σε κέντρο παπαγαλίας και συνεχών εξετάσεων. Μάλιστα η κυβέρνηση με τον νόμο Γαβρόγλου για το Λύκειο προσθέτει επιπλέον εξετάσεις πανελλαδικού τύπου. • Οι μοναδικοί που έχουν χαρεί από τα όσα δρομολογεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ στο σχολείο είναι οι φροντιστηριάρχες, που κυνικά δήλωσαν ότι ο νόμος Γαβρόγλου «θα βοηθήσει τις εγγραφές μας» αλλά και… ο Μητσοτάκης, ο οποίος τη στιγμή που το σχολείο γίνεται πιο ακριβό για τον λαό και τα παιδιά του, το μόνο που τον “χαλάει” είναι η κατάργηση του μαθήματος των Λατινικών. • Κανείς μαθητής δεν πρέπει να συμβιβαστεί με το παρόν και το μέλλον που του έχει ετοιμάσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. “Σχολείο = πανάκριβο εξεταστικό κέντρο”. Αυτό συνοψίζει τις θέσεις και τις πράξεις τόσο του ΣΥΡΙΖΑ, όσο και της ΝΔ γι’ αυτό και πρέπει να απορριφθούν και οι δύο από τους μαθητές. • Οι μαθητές στις διεκδικήσεις τους και στους αγώνες τους βρήκαν μοναδικό συμπαραστάτη το ΚΚΕ και την ΚΝΕ. Στήριξαν τους αγώνες τους, ανέδειξαν τα δίκαια αιτήματά τους, έδωσαν και δίνουν όλες τους τις δυνάμεις για να μπει στο προσκήνιο της πάλης ένα σχολείο που να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες των μαθητών και του λαού. Ένα σχολείο που δεν κοιτάει τους μαθητές στην τσέπη, που τους μορφώνει ολοκληρωμένα και όχι αποσπασματικά, που αναπτύσσει την κριτική σκέψη, τα ταλέντα και τις κλίσεις των μαθητών. Αυτό είναι πραγματικά «ένα σχολείο που θα μορφώνει και δε θα εξοντώνει».

Οδηγητής

«Αυξήσαμε τα κονδύλια για την τριτοβάθμια εκπαίδευση» (απόσπασμα από φυλλάδιο του ΣΥΡΙΖΑ)

Νοέμβρης 2018

«Η συμφωνία των Πρεσπών επιλύει ένα πρόβλημα 25 ετών» (απόσπασμα από φυλλάδιο του ΣΥΡΙΖΑ)

• «Η μισή αλήθεια ισοδυναμεί με ένα μεγάλο ψέμα» λένε, κι εδώ ο ΣΥΡΙΖΑ το επιβεβαιώνει. Η μείωση του τακτικού προϋπολογισμού για την Ανώτατη Εκπαίδευση το διάστημα 2009-2015 έφτασε το 38% (από 1420,9 εκ. σε 873,9 εκ.), ενώ το 2016 υπήρξε νέα μείωση (πληρωμές 844,4 εκ.). Το 2018 ο προϋπολογισμός προέβλεπε αυξήσεις – μαϊμού, της τάξης του 0,115% σε σχέση με το 2015!!! • Η επιχορήγηση των λειτουργικών δαπανών των ΑΕΙ-ΤΕΙ το διάστημα 2009-2015 μειώθηκε κατά 68,8% (από 386,6 εκατ σε 120,7 εκ.). Το πόσο αυτό για το 2018 είναι ακόμα λιγότερο από όσο έδιναν το 2015! Η μείωση από το 2009 ξεπερνά το 65%! • Ο ΣΥΡΙΖΑ κρύβει τα ουσιαστικά. Όπως το γεγονός ότι με νόμο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ από την φετινή ακαδημαϊκή χρονιά, τα 665 από τα 924 μεταπτυχιακά (δηλαδή το 72%) θα έχουν δίδακτρα. Σε σχέση με το 2017 τα δωρεάν μεταπτυχιακά αυξήθηκαν κατά 1, ενώ τα μεταπτυχιακά με δίδακτρα αυξήθηκαν κατά 283!!! • Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ βαδίζοντας στα χνάρια των προηγούμενων κυβερνήσεων ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, κάνοντας πράξη τις κατευθύνσεις της ΕΕ και του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων για την εκπαίδευση, μετατρέπει τις σχολές σε επιχειρήσεις και τους φοιτητές και τις οικογένειές τους σε πελάτες ακριβών πιστοποιητικών και δεξιοτήτων. Παράλληλα υψώνει νέα τείχη στην προσπάθεια των φοιτητών να βρουν δουλειά με δικαιώματα στο αντικείμενο που σπούδασαν, όπως με την απόσπαση της παιδαγωγικής επάρκειας από το πτυχίο. Όσο και αν ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ τα τσουγκρίζουν “για τα μάτια του κόσμου” και οι δύο βρίσκονται απέναντι από τις ανάγκες των φοιτητών για ολόπλευρη μόρφωση, δωρεάν αναβαθμισμένες σπουδές, για δουλειά με σύγχρονα δικαιώματα στο αντικείμενο που σπούδασαν.

M NM

“Δίκαιη ανάπτυξη”:

M NM

ο ήξερες ότι στα δημόσια φορολογικά έσοδα, οι μεγάλες επιχειρήσεις καταβάλλουν ένα ελάχιστο έως ανύπαρκτο μερίδιο, που μόλις φτάνει το ισχνό ποσοστό του 5%; Το υπόλοιπο 95% καταβάλλεται από το λαό…



M NM

NMM

«Η χώρα μετατρέπεται σε πρωταγωνιστική δύναμη» (απόσπασμα από φυλλάδιο του ΣΥΡΙΖΑ)

• Τίποτα θετικό δεν σημαίνει αυτό για τη νεολαία! Η Ελλάδα με ευθύνη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ μετατρέπεται σε ορμητήριο του ΝΑΤΟ για τους πολέμους του σε βάρος των λαών.Ταυτόχρονα μετατρέπεται σε στόχο, σε μαγνήτη επιθέσεων στην πιθανότητα μίας πιο γενικευμένης στρατιωτικής αντιπαράθεσης μεταξύ ΝΑΤΟ-Ρωσίας. • Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ κατοχυρώνεται ως η κυβέρνηση που δημιουργεί στη χώρα τις περισσότερες πολεμικές βάσεις του ΝΑΤΟ. Τα όσα αποκάλυψε ο υπουργός Άμυνας Π. Καμμένος είναι χαρακτηριστικά: από τον Έβρο μέχρι την Κρήτη και την Κάρπαθο, όλη η Ελλάδα μετατρέπεται σε στρατιωτικό ορμητήριο του ΝΑΤΟ. Σε αυτό ομονοεί όλη η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, σε αυτό συμφωνούν όλα τα αστικά κόμματα. • Η γεωστρατηγική αναβάθμιση της Ελλάδας δεν αφορά τις ανάγκες, τα συμφέροντα των λαών, την ειρήνη και την αλληλεγγύη. Αφορά το πώς οι επιχειρηματικοί όμιλοι της Ελλάδας θα κερδίσουν μεγαλύτερο κομμάτι από την πίτα των κερδών που διακυβεύεται στην περιοχή μας, από τα Βαλκάνια ως την Νοτιοανατολική Μεσόγειο. • Όποιος νέος είναι ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, όποιος νέος θέλει να ζήσει ειρηνικά, όποιος νέος έχει συγκινηθεί από το δράμα των προσφύγων μία επιλογή έχει: να παλέψει με το ΚΚΕ και την ΚΝΕ ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης, ενάντια στην όλο και πιο βαθιά εμπλοκή της Ελλάδας στο πολεμικό μακελειό που προετοιμάζει το ΝΑΤΟ. Η αλληλεγγύη και η κοινή πάλη είναι τα “όπλα” των λαών ενάντια στους πολέμους των ιμπεριαλιστών.

• Τα Βαλκάνια βρίσκονται στο επίκεντρο των επικίνδυνων αντιπαραθέσεων ανάμεσα στις ΗΠΑ, κράτη της ΕΕ, τη Ρωσία και την Κίνα. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο για την “ευρωατλαντική ολοκλήρωση”, δηλαδή για την ένταξη νέων χωρών στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς ΝΑΤΟ και ΕΕ. • Η συμφωνία των Πρεσπών είναι επιζήμια τόσο για τον ελληνικό λαό, όσο και για τον λαό της γειτονικής χώρας. Κι αυτό γιατί ισχυροποιείται η παρουσία του ΝΑΤΟ και της ΕΕ στα Βαλκάνια, οι παράγοντες δηλαδή εκείνοι που έχουν αιματοκυλήσει στο πρόσφατο παρελθόν την περιοχή. Η συμφωνία των Πρεσπών ενισχύει τους αλυτρωτισμούς και τους εθνικισμούς και από τις δύο μεριές. • Το ποιους υπηρετεί αυτή η συμφωνία φαίνεται και από το όργιο πιέσεων και παρεμβάσεων που εκτυλίχτηκαν με αφορμή την πρώτη ψηφοφορία στο κοινοβούλιο της γειτονικής χώρας για τις συνταγματικές αλλαγές που προβλέπει η συμφωνία των Πρεσπών. Αν στο προσκήνιο ήρθαν καταγγελίες για χρηματισμούς, εκβιασμούς και πιέσεις διαφόρων ειδών, μπορούμε όλοι να φανταστούμε τι έγινε στο παρασκήνιο...

ο παρόν και το μέλλον της ανασφάλειας, της αβεβαιότητας, τσακισμένων δικαιωμάτων δεν μας αξίζει! Διεκδικούμε τις σύγχρονες ανάγκες μας, υψώνουμε εμπόδια στην αντιλαϊκή πολιτική. Αυτό που σήμερα χρειάζεται είναι όλο και περισσότεροι, σε όλο και περισσότερους χώρους μόρφωσης και δουλειάς να οργανώνουν την πάλη τους, να συζητάνε και να αποφασίζουν τα αιτήματά τους, να ενώνονται με όλους όσοι παλεύουν σήμερα ενάντια στην πολιτική κυβέρνησης-ΕΕ-κεφαλαίου. Όλο και περισσότεροι μαθητές να οργανώνουν γενικές συνελεύσεις στις τάξεις και στα σχολεία τους, να συντονίζουν τα αγωνιστικά τους βήματα με άλλα σχολεία. Οι φοιτητές να δυναμώσουν τους συλλόγους τους και τον αγώνα για ουσιαστική αναβάθμιση των σπουδών, για δουλειά με δικαιώματα στο αντικείμενο σπουδών. Οι εργαζόμενοι, οι πρακτικάριοι, οι εξτρατζήδες, έχουν αποκούμπι στο σωματείο τους. Σε αυτήν την υπόθεση τα μέλη της ΚΝΕ δίνουν όλες τους τις δυνάμεις. Βάζουμε μπροστά τις δικές μας ανάγκες και όχι τα κέρδη των λίγων! Παράλληλα παντού χρειάζεται να αποδυναμώνονται τα κόμματα που υπηρετούν τους βιομηχάνους, την ΕΕ, το ΝΑΤΟ. Να αλλάζουν οι συσχετισμοί υπέρ των δυνάμεων που μαχητικά προβάλλουν και διεκδικούν τα σύγχρονα δικαιώματα της νεολαίας. Να ενισχύεται το ΚΚΕ, η φωνή και η δύναμη της νεολαίας!

Η αρχή έγινε... Συνεχίζουμε ακόμα πιο δυναμικά!

πρώτη μεγάλη, συντονισμένη, πανελλαδική απάντηση των μαθητών δόθηκε! Και “ταρακούνησε” για τα καλά τα “νερά της νηνεμίας” που θέλει να επιβάλει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, για να περάσει ανενόχλητη το απαράδεκτο νομοσχέδιό της για το Λύκειο. Δεκάδες χιλιάδες μαθητές διαδήλωσαν τα δίκαια αιτήματά τους, ξεπερνώντας κάθε προηγούμενο, “βουλιάζοντας” με τη συμμετοχή τους πάνω από 50 πόλεις σε όλη τη χώρα! Με τα ευρηματικά και εύστοχα συνθήματά

τους, με την αποφασιστικότητα και μαχητικότητά τους, με τον παλμό και τη μαζική τους συμμετοχή, με τις εκατοντάδες αποφάσεις σχολείων ξεκαθάρισαν σε όλους τους τόνους ότι δεν πρόκειται να αφήσουν την κυβέρνηση να κάνει το σχολείο τους ακόμα πιο “εξοντωτικό” εξεταστικό κέντρο. Θα βρεθούν απέναντί της! Η μεγάλη, μαζική, μαχητική πρώτη απάντηση των μαθητών, που δόθηκε στις 29 Οκτώβρη, δεν είναι το τέλος, αλλά η αρχή ενός μεγάλου δίκαιου αγώνα για το σχολείο και τη ζωή που τους αξίζει!

ΑΘΗΝΑ

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

ΑΘΗΝΑ

Μετά τη μαθητική πορεία στην Αθήνα, εκατοντάδες μαθητές από σχολεία της Αθήνας και του Πειραιά κατευθύνθηκαν προς το Πάντειο Πανεπιστήμιο για να συντονίσουν τον αγώνα τους και να οργανώσουν τα επόμενα αγωνιστικά τους βήματα.

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Οδηγητής

ΠΑΤΡΑ



Νοέμβρης 2018

ΠΡΕΒΕΖΑ

ΚΩΣ

ΓΙΑΝΝΕΝΑ

ΑΡΤΑ

ΑΓΡΙΝΙΟ

ΓΡΕΒΕΝΑ

ΛΙΒΑΔΕΙΑ

ΒΕΡΟΙΑ

ΣΠΑΡΤΗ

Μαθητικός αναβρασμός σε όλη την Ελλάδα!

α σχολεία απ’ άκρη σ’ άκρη σ’ όλη την Ελλάδα βρίσκονται σε αναβρασμό! Οι μαθητές απέδειξαν με τις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις τους στις 29 Οκτώβρη και την απόφασή τους να κλιμακώσουν τον αγώνα τους ότι δεν πρόκειται να μείνουν με σταυρωμένα τα χέρια! Η μετατροπή του σχολείου σε ακόμα πιο “εξοντωτικό” εξεταστικό κέντρο, με περισσότερες πανελλαδικού τύπου εξετάσεις, με περισσότερο άγχος, τρέξιμο και παπαγαλία, μόνο τα κέρδη των φροντιστηριαρχών “αναβαθμίζει”, όχι τον μορφωτικό ρόλο του σχολείου. Και αυτό δεν πρόκειται να το αφήσουν οι μαθητές αναπάντητο! Γι’ αυτό, ήδη σε πολλές πόλεις της Ελλάδας τα Συντονιστικά των μαθητών, οι Συντονιστικές Επιτροπές τους και τα δίκαια αιτήματά τους αγκαλιάζουν όλο και περισσότερα σχολεία. Σε αρκετές περιοχές, γειτονιές και δήμους φτιάχνονται νέες Συντονιστικές

Επιτροπές. Περισσότερα σχολεία, περισσότερα 15μελή και 5μελή συντονίζονται μεταξύ τους, προκειμένου να οργανώσουν καλύτερα, πιο αποτελεσματικά τον αγώνα τους για σχολείο και ζωή με δικαιώματα. Μάλιστα, πριν καλά-καλά ολοκληρωθούν οι μαθητικές πορείες στις 29 Οκτώβρη, χιλιάδες μαθητές συζητούσαν, αντάλλαζαν γνώμη για το πώς θα συνεχίσουν, πώς θα δυναμώσει κι άλλο ο αγώνας τους, πώς θα συμμετέχουν κι άλλοι συμμαθητές τους. Αυτή η συζήτηση μεταφέρθηκε στα 5μελή και 15μελή, στις Συντονιστικές Επιτροπές σε όλη την Ελλάδα. Αμέσως, οργανώθηκαν πολύμορφες δράσεις με περιεχόμενο ενάντια στο νομοσχέδιο που ετοιμάζει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ για το Λύκειο, με αιτήματα μαχητικής διεκδίκησης ενός σχολείου που θα μορφώνει και δεν θα εξοντώνει, για παιδεία που δεν θα είναι εμπόρευμα. Παράλληλα, αναδεικνύοντας τους πολύ-

πλευρους προβληματισμούς τους, παίρνουν πρωτοβουλίες που βάζουν στο στόχαστρο τη συνολική κατάσταση που βιώνουν στα σχολεία και τα σπίτια τους, την αδικία που τους εξοργίζει γύρω τους. Γι’ αυτό, ήδη, οργανώνονται αντιπολεμικές συναυλίες, αθλητικά τουρνουά, τοπικές κινητοποιήσεις σε δήμους και περιφέρειες, κλεισίματα δρόμων κ.ά. Το μόνο σίγουρο είναι ότι οι μαθητές είναι αποφασισμένοι να μην κάνουν βήμα πίσω, να συνεχίσουν δυναμικά τον δίκαιο αγώνα τους, προετοιμάζοντας ταυτόχρονα τον αγωνιστικό εορτασμό του Πολυτεχνείου, προβάλλοντας το σύγχρονο νόημα των συνθημάτων εκείνης της περιόδου “Έξω οι ΗΠΑ-Έξω το ΝΑΤΟ” και “Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία”, προβάλλοντας τα σύγχρονα διδάγματα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου πως κανένας αντίπαλος, όσο ισχυρός κι αν φαίνεται, δεν είναι ανίκητος!

100 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ ΤΟΥ ΚΚΕ

«Τέκνο της ανάγκης κι ώριμο τέκνο της οργής»

ις το ξενοδοχείον “Πειραιεύς” εις την αίθουσαν του σωματείου των μηχανικών ατμόπλοιων (λογοκρισία 3 γραμμών) συνήλθε χθες εις την πρώτην συνεδρίασίν του το πρώτο σοσιαλιστι« κόν συνέδριον της Ελλάδος με κύριον σκοπόν την συνένωσιν όλων των εν Ελλάδι σοσιαλιστικών ομάδων εις ένα ενιαίον κόμμα διοικούμενον ενιαίως και αντιπροσωπευόμενον εις την Διεθνή. Η έναρξις εγένετο εις τα 10 π. μ. (λογοκρισία 65 γραμμών)».1

Το Α’ Πανελλαδικό Σοσιαλιστικό Συνέδριο Με αυτά τα λόγια, όσα δεν έσβησε η λογοκρισία του αστικού κράτους, έγινε γνωστή η έναρξη του Α΄ Πανελλαδικού Σοσιαλιστικού Συνεδρίου που ίδρυσε το Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα της Ελλάδος (ΣΕΚΕ), που αργότερα μετονομάστηκε σε ΚΚΕ. Η σύγκληση του Συνεδρίου ήταν καρπός προσπαθειών διάφορων σοσιαλιστικών ομίλων και οργανώσεων, όπως η Φεντερασιόν, αλλά και νέων ριζοσπαστικοποιημένων σοσιαλιστών. Ταυτόχρονα έντονη επίδραση ασκούσε στη χώρα μας και σε όλο τον κόσμο, η νίκη της Μεγάλης Οχτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης στη Ρωσία. Οι εργασίες του Συνεδρίου κράτησαν από τις 4 έως τις 10 Νοέμβρη 1918 (17-23 Νοεμβρίου, με το νέο ημερολόγιο). Πήραν μέρος 31 αντιπρόσωποι με θετική ψήφο, 4 με συμβουλευτική και 2 ως παρατηρητές. Οι αντιπρόσωποι αυτοί, εκπροσωπούσαν τις σοσιαλιστικές οργανώσεις Αθήνας, Πειραιά και Βόλου, τη Φεντερασιόν της Θεσσαλονίκης, τους σοσιαλιστικούς ομίλους Καβάλας, Κέρκυρας και Χαλκίδας, τη σοσιαλιστική νεολαία Αθήνας, Θεσσαλονίκης, Πειραιά και Βόλου, τον Μορφωτικό Όμιλο Βόλου και τα σοσιαλιστικά κέντρα Αθήνας, Λάρισας και Βόλου. Εκπροσωπήθηκαν επίσης οι εφημερίδες Εργατικός Αγών, Σοσιαλισμός και Αβάντι. Για άγνωστους λόγους, στο Συνέδριο δεν κατάφεραν να φτάσουν οι αντιπρόσωποι των σοσιαλιστικών ομίλων Μυτιλήνης, Πάτρας και Καζακλάρ (Αμπελώνας Λάρισας). Στο Συνέδριο αντιπροσωπεύονταν 1000 οργανωμένοι σοσιαλιστές της Ελλάδας.

ΣΕΚΕ: «κόμμα πάλης τάξεως (...) και όχι κόμμα συμβιβασμών» Στις 10 (23) Νοέμβρη, η ίδρυση του κόμματος της εργατικής τάξης ήταν γεγονός. Στο ιδρυτικό ψήφισμα του Κόμματος διακηρύσσονταν οι εξής θεμελιώδεις αρχές και στόχοι: «1) Πολιτική και οικονομική οργάνωσις του προλεταρι-

άτου σε ξεχωριστό κόμμα τάξεως δια την κατάκτησιν της πολιτικής εξουσίας και την δημοσιοποίησιν των μέσων της παραγωγής και της ανταλλαγής δηλ. τη μεταβολήν της κεφαλαιοκρατικής κοινωνίας εις κοινωνίαν κολλεχτιβίστικην ή κομμουνιστικήν και 2) Διεθνής συνεννόησις και δράσις των εργατών».2 Ακόμα, υπογραμμιζόταν η εξής θέση: «Το Σ.Ε. Κόμμα δεν δύναται ποτέ να συμμετάσχει ή και να ενισχύσει οποιαδήποτε κυβέρνησιν της αστικής τάξεως και αποκρούει κάθε απόπειραν απομακρύνσεώς του από την πάλιν των τάξεων, με σκοπόν να διευκολυνθή η προσέγγισις των εργατών με τα αστικά κόμματα.»3 Στις «Αρχαί του κόμματος» αναφέρονταν ακόμα στα εξής για τους στόχους του Κόμματος: «(...) το Σοσιαλιστικόν εργατικόν κόμμα της Ελλάδος δεν επιδιώκει νέα προνόμια τάξεως, αλλ’ αγωνίζεται δια την κατάλυσιν της κυριαρχίας των τάξεων και αυτών των τάξεων εν γένει, και δια την απονομήν ίσων δικαιωμάτων και καθηκόντων ανεξαρτήτως γένους, φυλής και θρησκεύματος.» Ακόμα, το Συνέδριο εξέδωσε χαιρετιστήριο ψήφισμα με αφορμή την πρώτη επέτειο από την ίδρυση “της Ρώσικης Δημοκρατίας των Σοβιέτ” και διαμαρτυρία ενάντια στην προετοιμαζόμενη επέμβαση εναντίον της. Ταυτόχρονα, στο «Πρόγραμμα σημερινών απαιτήσεων» του Κόμματος τέθηκαν μια σειρά πρωτοποριακοί στόχοι πάλης, όπως: Το δικαίωμα ψήφου και εκλογής των γυναικών για κάθε είδους εκλογές, καθώς και την πλήρη πολιτική, οικονομική και κοινωνική εξίσωση της γυναίκας με τον άντρα. Δωρεάν παροχή ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Την καθιέρωση του 8ώρου, ως ανώτατου χρόνου εργασίας. Την καθιέρωση της υποχρεωτικής Κυριακής αργίας. Τη λήψη μέτρων ασφάλειας και υγιεινής για τους εργάτες. Απαγόρευση της εργασίας ανηλίκων κάτω των 16 ετών.4

Πολλοί από αυτούς τους στόχους δεν έχουν υλοποιηθεί μέχρι σήμερα, ενώ πολλές κατακτήσεις ανατράπηκαν. Άλλοι πάλι υλοποιήθηκαν από την αστική τάξη πολλά χρόνια μετά (π.χ. Δικαίωμα ψήφου στις γυναίκες). Στην υλοποίησή τους συνέβαλαν η λαϊκή πάλη, οι κατακτήσεις στις χώρες της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, καθώς και οι αναγκαίοι αστικοί εκσυγχρονισμοί λόγω της καπιταλιστικής εξέλιξης. Βέβαια, δεν υπήρχε συμφωνία σε όλα τα ζητήματα, αντίθετα υπήρχε και διαπάλη καθώς δεν υπήρχε ιδεολογική ομοιογένεια και το Κόμμα μόλις συγκροτούνταν. Έτσι, το Συνέδριο υιοθέτησε και μια σειρά προβληματικές θέσεις, όπως ο στόχος της “λαϊκής δημοκρατίας” ως ενδιάμεσο στάδιο για την κατάκτηση της εργατικής εξουσίας.

«Τέκνο της ανάγκης κι ώριμο τέκνο της οργής» Η ίδρυση του ΣΕΚΕ αποτέλεσε τομή στην ελληνική κοινωνία. Σηματοδότησε τη συγκρότηση της ιδεολογικής, πολιτικής και οργανωτικής πρωτοπορίας της εργατικής τάξης. Εξέφραζε αντικειμενικά τη διαδικασία συνένωσης του μαρξισμού - λενινινισμού με το εργατικό κίνημα. Με τις βασικές αρχές του προσέδωσε επαναστατική θεωρητική βάση και πολιτική γραμμή στα πιο δυναμικά τμήματα του εργατικού κινήματος, παρά τις αδυναμίες ή και τις θεωρητικές ανεπάρκειες στις προγραμματικές του προσεγγίσεις. Έναν αιώνα μετά το ΚΚΕ παραμένει το πιο “νέο” κόμμα, παρότι το “μεγαλύτερο” σε ηλικία. Διόλου παράδοξο, καθώς η κοινωνία για την οποία παλεύει, ο σοσιαλισμός – κομμουνισμός, εκφράζει το πραγματικό νέο: το τέλος των πολέμων, της ανεργίας, της εκμετάλλευσης. Yποσημειώσεις 1.Ριζοσπάστης, 5-11-1918. 2.Το Πρώτο Συνέδριο του ΣΕΚΕ. Πρακτικά, εκδ. ΚΕ του ΚΚΕ, Αθήνα, 1982, σελ. 133. 3.Το Πρώτο Συνέδριο του ΣΕΚΕ. Πρακτικά, εκδ. ΚΕ του ΚΚΕ, Αθήνα, 1982, σελ. 134. 4.Το ΚΚΕ – Επίσημα Κείμενα, τόμ. 1ος, εκδ. Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα, 1974, σελ. 7-10. Σ.Δ.

«Το ΚΚΕ ιδρύθηκε το 1918, ως ώριμος καρπός της ανάπτυξης του εργατικού κινήματος στη χώρα μας, κάτω και από την επίδραση της Μεγάλης Οχτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης του 1917 στη Ρωσία. Είναι το συνειδητό, οργανωμένο, πρωτοπόρο τμήμα της εργατικής τάξης που έχει στρατηγικό στόχο την ανατροπή του καπιταλισμού και την οικοδόμηση του σοσιαλισμού – κομμουνισμού». (Πρόγραμμα ΚΚΕ)

Οδηγητής



Νοέμβρης 2018

Κάθε νέος που επιλέγει να οργανωθεί στην ΚΝΕ είναι μία ακόμη ήττα για το σύστημα!

υτόν τον μήνα το ηρωικό Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας κλείνει τα 100 χρόνια ζωής και δράσης του. Τα μέλη και τα στελέχη της ΚΝΕ είμαστε περήφανοι για το Κόμμα μας και τη Νεολαία του, την ΚΝΕ. Είμαστε περήφανοι, γιατί είμαστε “εγγόνια” και “δισέγγονα” των ηρώων του λαού μας. Όλων αυτών που οι πράξεις τους είναι «η σεμνή υπογραφή στις λεωφόρους τους μέλλοντος» όπως έγραψε ο δικός μας ποιητής, Γιάννης Ρίτσος.

Σε αυτόν τον δρόμο συνεχίζουμε. Έχουμε τα καλύτερα “όπλα”: • Την επαναστατική στρατηγική του ΚΚΕ, το Πρόγραμμά του, την πείρα και τα συμπεράσματα που συλλογικά έχει βγάλει το Κόμμα μας για την πορεία της σοσιαλιστικής οικοδόμησης και τις αιτίες που οδήγησαν στην ανατροπή του σοσιαλισμού. • Τα συμπεράσματα που προκύπτουν από την 100χρονη ιστορία του ΚΚΕ. Ένα μέρος αυτής της συλλογικής και κοπιαστικής προσπάθειας αποτυπώνεται και στο Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ – Α’ Τόμος (1918-1949) που θα κυκλοφορήσει στις 25 Νοέμβρη. • Τη δίψα για να μάθουμε, να ερμηνεύσουμε τον σημερινό κόσμο γιατί έχουμε πάρει όλοι την απόφαση να τον αλλάξουμε, να τον φέρουμε στο «μπόι των ονείρων και των ανθρώπων». Η ιδεολογία μας, ο μαρξισμός-λενινισμός, είναι το βαρύ μας πυροβολικό στη μάχη με τις σάπιες ιδέες των εκμεταλλευτών. • Την πίστη στο σκοπό μας, γιατί είναι δίκαιος, γιατί είναι αναγκαίος. Γιατί δεν δεχόμαστε σε μία εποχή που οι δυνατότητες της επιστήμης, της παραγωγής και της τεχνολογίας προχωράνε, οι ζωές μας και τα δικαιώματά μας να πηγαίνουν προς τα πίσω και η σημερινή νεολαία να ζει χειρότερα από τους γονείς της. • Γιατί, αν και το παλιότερο Κόμμα, το ΚΚΕ προβάλλει το πιο καινοτόμο: να παλέψουμε για μία άλλη κοινωνία, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Για την ανατροπή της καπιταλιστικής εξουσίας και ιδιοκτησίας που είναι η πηγή όλων των προβλημάτων, που καθημερινά συναντάμε σε κάθε μας βήμα. Από το σχολείο στη σχολή, από τη σχολή στη δουλειά και σε κάθε πλευρά της ζωής μας. Το ΚΚΕ έχει πρόγραμμα, οργάνωση και σχέδιο που οδηγούν στην οικοδόμηση μιας νέα κοινωνίας, εκεί που τα σύγχρονα δικαιώματα και η ζωή της νεολαίας μπορούν πραγματικά να κατοχυρωθούν, να διευρυνθούν. • Τον προλεταριακό διεθνισμό. Μοιραζόμαστε τον αγώνα μας με τους κομμουνιστές και τις κομμουνίστριες όλου του κόσμου. Μαζί, αργά, βασανιστικά, αλλά επίμονα χτίζουμε το αντίπαλο δέος στον ιμπεριαλισμό, στα φονικά του επιτελεία, όπως το ΝΑΤΟ, την ΕΕ, συνολικά στο σύστημα της φτώχειας και των πολέμων. • Τις αρχές μας, τα ιδανικά και τις αξίες της ταξικής πάλης, που είναι αυτές που φτιάχνουν αγωνιστές, πρωτοπόρους, οργανωτές της πάλης της

Ξέρουμε ότι σηκώνουμε ένα μεγάλο βάρος, ξέρουμε ότι είναι δύσκολο να τιμήσουμε τις στρατιές ηρώων που έβγαλε το Κόμμα μας, όλους αυτούς που σε κάθε περίοδο της 100χρονης δράσης του έβαλαν το δικό τους λιθαράκι για να γυρίσει ο ήλιος. Για να κυλήσει ο τροχός της Ιστορίας προς τα μπρος, για την ανατροπή του γερασμένου καπιταλιστικού συστήματος και την οικοδόμηση της νέας, της σοσιαλιστικής κοινωνίας.

νεολαίας. Που είναι οι πρώτοι που ανάβουν τη σπίθα του αγώνα σε κάθε χώρο που δουλεύει και μορφώνεται η νεολαία, που μπαίνουν μπροστά για να διεκδικήσει η νέα γενιά ό,τι της αξίζει και να μη συμβιβαστεί με τα ψίχουλα που περισσεύουν από το μεγάλο φαγοπότι των εκμεταλλευτών. Έλα μαζί μας! Είμαστε μαζί σου και είσαι ένας από εμάς. Σήμερα είναι πιο αναγκαίο από ποτέ όλο και περισσότεροι νέοι και νέες να κάνουν ένα μεγάλο, αποφασιστικό βήμα. Να πάρουν την απόφαση ότι θα γί-

νουν κι αυτοί μέρος αυτής της τεράστιας προσπάθειας για να αλλάξει ο κόσμος, για να πάρει η εργατική τάξη την εξουσία. Να οργανωθούν στην ΚΝΕ. Αυτό είναι το πρώτο βήμα. Η πρώτη νίκη. Κι αυτό, γιατί κάθε νέος και νέα, που οργανώνεται στην ΚΝΕ, είναι μία ήττα του συστήματος να τον βάλει στο χέρι, να τον φέρει στα μέτρα του. Σ’ αυτά τα πλαίσια η Οργάνωση Αττικής της ΚΝΕ πήρε την εξής απόφαση: Κάθε ΟΒ της ΚΝΕ να εντάξει τον Νοέμβρη στη δύναμή της τουλάχιστον έναν νέο σύντροφο. Έτσι τιμάμε τα 100χρονα του ΚΚΕ και τα 50χρονα της ΚΝΕ. Έχουμε τις δυνατότητες, έχουμε την πείρα, έχουμε τη θέληση, έχουμε το σχέδιο για να ανταποκριθούμε σε αυτόν τον στόχο για να πάρουν τη δική τους θέση στο “σχολείο” του αγώνα για μία άλλη κοινωνία ακόμα περισσότεροι μαθητές, φοιτητές, σπουδαστές της κατάρτισης, νέοι εργαζόμενοι και άνεργοι. Αυτοί, που μαζί με τους Κνίτες και τις Κνίτισσες, αυτήν την περίοδο, οργανώνουν την αγωνιστική απάντηση στην πολιτική κυβέρνησης-ΕΕ-κεφαλαίου στα σχολεία, στα ΑΕΙ και στους χώρους δουλειάς, που μαζί συναντηθήκαμε στο “Φεστιβάλ 100 χρόνια ΚΚΕ - 50 χρόνια ΚΝΕ”, που μαζί καταφέραμε να διακινηθούν οι Θέσεις του ΚΣ της ΚΝΕ για το 12ο Συνέδριο σε χιλιάδες νέους και νέες, περισσότερους από κάθε άλλη φορά. Θα τα καταφέρουμε με οδηγό το σύνθημα του 12ου Συνεδρίου της Οργάνωσής μας: «Πιο πολλοί και πιο ικανοί ανοίγουμε τον δρόμο για το πραγματικά σύγχρονο και νέο, για έναν κόσμο «στο μπόι των ονείρων και των ανθρώπων», τον σοσιαλισμό»! Κώστας Ρήγας, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ και του Γραφείου του ΣΠ Αττικής της ΚΝΕ

100 ΧΡΟΝΙΑ ΚΚΕ

Στην πρώτη γραμμή του αγώνα για τον πιο σύγχρονο και όμορφο σκοπό

τις 17 Νοέμβρη συμπληρώνονται 100 χρόνια από την ημέρα εκείνη του 1918 που στο ξενοδοχείο “Πειραιεύς”, στα γραφεία του Συνδέσμου Μηχανικών Εμπορικών Ατμοπλοίων, ξεκινούσε τις εργασίες του το Α΄ Πανελλαδικό Σοσιαλιστικό Συνέδριο, που ίδρυσε το Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα της Ελλάδος (ΣΕΚΕ), το οποίο λίγα χρόνια αργότερα μετονομάστηκε σε Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας. Το ΚΚΕ ιδρύθηκε σε μια εποχή που η φλόγα της Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης του 1917 έδωσε ώθηση στο επαναστατικό εργατικό κίνημα διεθνώς και στην Ελλάδα. Έτσι, η εργατική τάξη απέκτησε για πρώτη φορά το δικό της κόμμα στη χώρα μας. Για πρώτη φορά στην Ελλάδα τέθηκε σε επιστημονική βάση το ζήτημα η εργατική τάξη να παλέψει για την ανατροπή της καπιταλιστικής κοινωνίας και την οικοδόμηση της κομμουνιστικής. Το ΚΚΕ συμπληρώνοντας 100 χρόνια ζωής παραμένει το πιο νέο κόμμα.

Μια ηρωική πορεία 100 χρόνων «στις λεωφόρους του μέλλοντος»… Το ΚΚΕ σφυρηλατήθηκε μέσα σε έναν αιώνα πρωτοπόρας, μαχητικής, αλύγιστης και ανυποχώρητης δράσης για την υπόθεση της εργατικής τάξης, μέσα σε όλες τις συνθήκες, της παρανομίας, του πολέμου, σε συνθήκες είτε ανόδου είτε υποχώρησης του κινήματος. Ο βηματισμός του ακολουθούσε πάντα τα μονοπάτια που οδηγούσαν στο μέλλον της κοινωνικής εξέλιξης. Ήδη με την ίδρυσή του, το ΣΕΚΕ διακήρυξε ως στόχο του τον σοσιαλισμό – κομμουνισμό, υπερασπίστηκε τα συμφέροντα της εργατικής τάξης. Αναδείχτηκε σε κόμμα της αγωνιστικής δράσης, με βαθιές ρίζες στην εργατική τάξη και γενικότερα στα λαϊκά στρώματα. Όλα τα μεγάλα βήματα, όχι μόνο για τη συνδικαλιστική οργάνωση της εργατικής τάξης στην Ελλάδα, αλλά κυρίως για την εδραίωση του ταξικού προσανατολισμού του εργατικού κινήματος, είναι δεμένα με την ιστορική προσφορά του ΚΚΕ. Την περίοδο του Μεσοπολέμου, που ακόμα και ο αγώ-

Γιατί είναι το Κόμμα με τις πιο φρέσκιες, καινοτόμες ιδέες για την επαναστατική ανατροπή του γερασμένου κόσμου της εκμετάλλευσης, με τα πιο όμορφα ιδανικά: του συλλογικού αγώνα, της συντροφικότητας και αλληλεγγύης, της ανιδιοτέλειας και της πίστης στις ανεξάντλητες δυνάμεις της εργατικής τάξης. Γιατί έχει σύγχρονο επαναστατικό πρόγραμμα, μελετά τα νέα δεδομένα και φαινόμενα, μπολιάζοντάς τα με την επεξεργασία της πείρας του επαναστατικού κινήματος, της σοσιαλιστικής οικοδόμησης στον 20ο αιώνα. Γιατί παλεύει για το μοναδικό προοδευτικό μέλλον για την ανθρωπότητα: την απελευθέρωση των εργατών και του λαού από κάθε εκμετάλλευση και καταπίεση, από τα βάσανα της φτώχειας και των πολέμων και την ολότελα νέα οργάνωση της κοινωνίας, τον σοσιαλισμό – κομμουνισμό! Με κοινωνική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας, την εξουσία της εργατικής τάξης.

νας για το μεροκάματο συνεπαγόταν νεκρούς, τραυματίες και φυλακισμένους, το Κόμμα οικοδομούσε Οργανώσεις και αύξανε την επιρροή και την επίδρασή του στα συνδικάτα πολλών κλάδων, όπως στους καπνεργάτες, στους υφαντουργούς, στους ναυτεργάτες. Έβαλε στο επίκεντρο της παρέμβασής του τη νεολαία και τις ανάγκες της, κάτι το οποίο αποδείχτηκε και με την ίδρυση της ΟΚΝΕ. Αλλά και τα επόμενα χρόνια, το ΚΚΕ έχει γράψει χρυσές σελίδες στην ιστορία του εργατικού και λαϊκού κινήματος στη χώρα μας. Η δράση κατά τη διάρκεια του ελληνοϊταλικού πολέμου και την γερμανική κατοχή για την οργάνωση της αντίστασης και την επιβίωση στις πόλεις και τα χωριά, η τρίχρονη εποποιία του ΔΣΕ, η στάση χιλιάδων κομμουνιστών και κομμουνιστριών στην πολιτική προσφυγιά, στις φυλακές και τις εξορίες, και η οργάνωση του αντιδικτατορικού αγώνα, αποτελούν κάποια από τα πιο σπουδαία παραδείγματα. Από τα πρώτα χρόνια του το Κόμμα ξεκίνησε την προσπάθεια για τη μετάφραση, έκδοση, διάδοση και εκλαΐκευση βασικών έργων της μαρξιστικής - λενινιστικής,

της κομμουνιστικής κοσμοθεωρίας. Προσπάθεια που συνεχίζεται μέχρι και σήμερα. Στηριγμένο στην επαναστατική θεωρία, διέδωσε και διαδίδει με τη δράση του τις πιο καινοτόμες ιδέες, όπως για τη θέση και τον ρόλο της γυναίκας της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, τον θεσμό της οικογένειας, τον γάμο. Σταθερά και μαχητικά στήριξε το πρώτο κράτος της εργατικής εξουσίας στην Ιστορία, τη Σοβιετική Ρωσία και στη συνέχεια την ΕΣΣΔ. Υπερασπίστηκε την πάλη της νέας κοινωνίας, της σοσιαλιστικής - κομμουνιστικής, ενάντια στην παλιά, την καπιταλιστική κοινωνία, και γι’ αυτό αντιπάλεψε με σταθερότητα και συνέπεια τον αντικομμουνισμό και τον αντισοβιετισμό των αστικών πολιτικών δυνάμεων και του οπορτουνιστικού ρεύματος. Από την ίδρυσή του μέχρι και σήμερα έδωσε όλες τις δυνάμεις του στην προώθηση του προλεταριακού διεθνισμού, γι’ αυτό και σε όλη την πορεία του δέχθηκε και έδωσε την αλληλεγγύη από και προς τα επαναστατικά εργατικά κινήματα δεκάδων χωρών, στήριξε τους αγωνιζόμενους λαούς στη γειτονιά μας και τον κόσμο.

Οδηγητής

Στα δύσκολα χρόνια των ανατροπών στις σοσιαλιστικές χώρες, τη στιγμή που η κόκκινη σημαία με το σφυροδρέπανο κατέβαινε από το Κρεμλίνο, το ΚΚΕ κράτησε «Ψηλά τη σημαία» (όπως γράφεται και σε πρωτοσέλιδο του “Ριζοσπάστη” εκείνων των ημερών). Το ΚΚΕ μελέτησε την πορεία της σοσιαλιστικής οικοδόμησης στον 20ο αιώνα (Πανελλαδική Συνδιάσκεψη 1995, Απόφαση του 18ου Συνεδρίου του Κόμματος - Eκτιμήσεις και συμπεράσματα από τη σοσιαλιστική οικοδόμηση στον 20ό αιώνα με επίκεντρο την ΕΣΣΔ. Η αντίληψη του ΚΚΕ για το σοσιαλισμό). Μελέτησε την ιστορία του κομμουνιστικού κινήματος στην Ελλάδα και διεθνώς, βγάζοντας συμπεράσματα από αυτήν, τα οποία αποτυπώνονται στους τόμους του Δοκιμίου της Ιστορίας του ΚΚΕ και στις ιστορικές εκδόσεις από την Σύγχρονη Εποχή. Έθεσε τα θεμέλια νέας στρατηγικής αντίληψης στο 15ο Συνέδριό του (1996) και την επεξεργάστηκε πιο ολοκληρωμένα στο νέο Πρόγραμμα που διαμόρφωσε στο 19ο Συνέδριό του (2013). Όλα αυτά τα χρόνια η δράση του ΚΚΕ είναι δράση κόντρα στο ρεύμα που προπαγανδίζει το “τέλος της ιστορίας”, “το τέλος της ταξικής πάλης” και την “παντοδυναμία του καπιταλισμού”. Βρίσκεται στην πρώτη γραμμή των αγώνων της εργατικής τάξης, παλεύει για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος και την προώθηση της κοινωνικής συμμαχίας. Τα μέλη της ΚΝΕ πρωτοστάτησαν και πρωτοστατούν στους αγώνες των μαθητών, των φοιτητών, των νέων εργαζομένων. Κόντρα στο ρεύμα του εκφυλισμού και του αρνητικού συσχετισμού οι κομμουνιστές πρωτοστάτησαν στην

ίδρυση του ΠΑΜΕ (1999), της ΠΑΣΕΒΕ (2010), του πανελλαδικού συντονιστικού των μπλόκων (2016), του ΜΑΣ (2009). Παλεύει σταθερά για να αποκαλύπτεται ο αντιλαϊκός χαρακτήρας της ΕΕ, του ΝΑΤΟ και των υπόλοιπων ιμπεριαλιστικών συμμαχιών. Όταν όλα τα κόμματα υπερασπίζονταν το “ευρωπαϊκό κεκτημένο”, το ΚΚΕ εναντιώθηκε στη συνθήκη του Μάαστριχτ (1992), τη Λευκή Βίβλο (1993), που έβαλαν τις βάσεις για την επίθεση που δεχόμαστε σήμερα. Εναντιώθηκε στην προσπάθεια της ΕΕ για εξίσωση του κομμουνισμού με τον φασισμό (αντικομμουνιστικό μνημόνιο, ανακήρυξη 23ης Αυγούστου ως μέρας μνήμης για τα θύματα των ολοκληρωτικών και αυταρχικών καθεστώτων εννοώντας τον κομμουνισμό και τον φασισμό κτλ.). Κόντρα στην προπαγάνδα ότι «το ΝΑΤΟ μας προστατεύει» το ΚΚΕ ήδη από το 1992 αποκάλυπτε πάντα τις στοχεύσεις των ιμπεριαλιστών στην περιοχή των Βαλκανίων, για το μοίρασμα εδαφών, αγορών, πλουτοπαραγωγικών πηγών. Σταθερά, στην πρώτη γραμμή, εναντιώθηκε σε κάθε ιμπεριαλιστική επέμβαση (Γιουγκοσλαβία, Ιράκ, Αφγανιστάν, Συρία, Παλαιστίνη κ.ά.) και στην συμμετοχή της χώρας μας σε αυτές. Ιδιαίτερο ρόλο σε αυτήν την προσπάθεια όλα αυτά τα χρόνια παίζουν τα Αντιιμπεριαλιστικά Διήμερα της ΚΝΕ. Το ΚΚΕ συνεχίζει και σήμερα την πάλη για να αποκαλύπτεται ο χαρακτήρας των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και σχεδιασμών, οι κίνδυνοι που εγκυμονούνται για τους λαούς της περιοχής μας, να οργανώνεται η πάλη του λαού απέναντι στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Κόντρα στο ρεύμα αποκάλυψε τον χαρακτήρα των εξελίξεων, στην αποκάλυψη της φύσης αυτού του συστήματος, τόσο στα χρόνια της κρίσης, όσο και της ανάπτυξης. Πρωτοστάτησε στην αποκάλυψη του χαρακτήρα της οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης (κόντρα σε θεωρίες “καζινοκαπιταλισμού”, “κρίσης χρέους” κ.ά.) και των μέτρων και μνημονίων ως στρατηγικής και όχι προσωρινής επίθεσης του κεφαλαίου, δίνοντας μάχες για την οργάνωση του λαού, την αντεπίθεσή του, κόντρα στην υποταγή και τον συμβιβασμό. Σε εκείνες τις συνθήκες διαμόρφωσε θέσεις και στάση ενάντια στη συμμετοχή σε αστική κυβέρνηση, παρά τις πιέσεις στις εκλογές του 2012 και 2015, αφήνοντας μεγάλη παρακαταθήκη στο εργατικό και κομμουνιστικό κίνημα στη χώρα μας και διεθνώς. Την ίδια προσπάθεια συνεχίζει σήμερα, ενάντια στις αυταπάτες για τον χαρακτήρα της καπιταλιστικής ανάπτυξης, την πάλη για τις σύγχρονες ανάγκες του λαού και της νεολαίας. Το ΚΚΕ παλεύει για την προώθηση αγωνιστικών ιδανικών και αξιών, μαχητικής στάσης ζωής, την ενίσχυση του μορφωτικού και πολιτιστικού ρεύμα-

Tο ΚΚΕ έχει βαθιές ρίζες στην εργατική τάξη, είναι σάρκα από τη σάρκα της. (Στιγμιότυπο από το ντοκιμαντέρ για τα 100 χρόνια του ΚΚΕ).

Το ΚΚΕ ως πρωτοπορία της εργατικής τάξης δέχτηκε το μίσος των αστών. Χιλιάδες μέλη και στελέχη του βρέθηκαν στις φυλακές και στις εξορίες, είτε με κοινοβουλευτικό, είτε με δικτατορικό καθεστώς. (Στιγμιότυπο από το ντοκιμαντέρ με αναπαράσταση από τις γυναικείες φυλακές Αβέρωφ).

Κάτω από την κόκκινη σημαία, κόντρα στο ρεύμα, συνεχίζουμε



Νοέμβρης 2018

τος, την ενασχόληση με τον αθλητισμό. Σημαντικό ρόλο παίζουν τα δεκάδες φεστιβάλ που οργανώνει η ΚΝΕ σε πολλές πόλεις στη χώρα μας, τα στέκια πολιτισμού σε Αθήνα, Πάτρα και Καλαμάτα, οι αθλητικές δραστηριότητες, το σταθερό μέτωπο ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά. Είναι αυτή η πρόσφατη και η παλιότερη ιστορία και πείρα του ΚΚΕ, που μας κάνει όλους εμάς τους νέους και νέες κομμουνιστές και κομμουνίστριες να παλεύουμε καθημερινά κόντρα στο ρεύμα ώστε περισσότεροι νέοι σήμερα να συσπειρώνονται και να οργανώνονται στην ΚΝΕ. Είναι αυτές οι επαναστατικές ιδέες και η επαναστατική δράση που κάνει το ΚΚΕ το πιο σύγχρονο Κόμμα σήμερα. Κάθε νέος που θέλει να αγωνιστεί για μια ζωή με αξιοπρέπεια, όπου τα όνειρά του θα μπορούν να γίνονται πραγματικότητα έχει συμφέρον από την συμπόρευση με το ΚΚΕ και την ΚΝΕ.

Το ΚΚΕ άντεξε στη δίνη της αντεπανάστασης. Κράτησε τη σημαία ψηλά! Το ιστορικό εξώφυλλο του Ριζοσπάστη μετά τις αντεπαναστατικές ανατροπές στην ΕΣΣΔ.

100 ΧΡΟΝΙΑ ΚΚΕ

! ο ι σ ά ν µ υ γ ...

100 χρόνια "σχολείο" ηρωισμού και αγώνα...

ίνεται κάτι που είναι 100 χρονών να είναι σύγχρονο και “νέο”; Γίνεται να γιορτάζουμε τα εκατοστά γενέθλιά μας και να παραμένουμε ό,τι πιο καινούριο έχει γεννήσει η ανθρωπότητα; Κι όμως, γίνεται! Αυτόν τον μήνα το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας κλείνει 100 χρόνια ηρωικής ζωής και δράσης. Με την ίδρυσή του, τον Νοέμβρη του 1918, γεννήθηκε το πραγματικά “νέο” στη χώρα μας: ο αγώνας για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, για την κοι-

νωνία της πραγματικής ελευθερίας, της ζωής με δικαιώματα, τον σοσιαλισμό-κομμουνισμό. Αυτή είναι και η πηγή της νιότης και της φρεσκάδας του ΚΚΕ και της ΚΝΕ. Γι’ αυτό και από την πρώτη στιγμή της ίδρυσής του, το ΚΚΕ, έβαλε τη σφραγίδα του στην ανάπτυξη αγώνων, στην οργάνωση της πάλης του λαού και της νεολαίας, γράφοντας μοναδικές σελίδες ηρωισμού και αγώνα. Μία από αυτές είναι και η συμβολή του στην οργάνωση και ανάπτυξη του μαθητικού κινήματος…

Το μαθητικό κίνημα, με μπροστάρηδες τα μέλη της ΟΚΝΕ και της ΕΠΟΝ, αποτελεί παράδειγμα μέχρι σήμερα…

ην περίοδο της δεκαετίας του ‘20, της δικτατορίας του Μεταξά και της γερμανοϊταλικής Κατοχής, με την καθοριστική συμβολή της ηρωικής ΟΚΝΕ (Ομοσπονδία Κομμουνιστικών Νεολαιών Ελλάδας) και της θρυλικής ΕΠΟΝ αναπτύχθηκε ένα μαθητικό κίνημα μαζικό, οργανωμένο, ζωντανό, που με συλλογική αγωνιστική δράση και αλληλεγγύη στάθηκε όρθιο, παρά τις δυσκολίες, το καθεστώς παρανομίας, τους διωγμούς και τα χτυπήματα. Η ιστορία του μαθητικού κινήματος εκείνης της περιόδου, ο ηρωισμός και η αυτοθυσία εκατοντάδων χιλιάδων νέων, η πρωτοτυπία και η πολυμορφία στον αγώνα τους, εκτός από τεράστια παρακαταθήκη, αποτελούν παράδειγμα και πηγή έμπνευσης…

Οι μαθητικοί αγώνες το 1930 δυναμώνουν, δημιουργώντας ένα καμίνι διαπαιδαγώγησης χιλιάδων νέων, πολλοί από τους οποίους θα ενταχθούν στην ΟΚΝΕ.

Η μαθητική νεολαία, με την καθοδήγηση της ΕΠΟΝ, επιτέλεσε και ένα επιπλέον έργο, που παραμένει φωτεινός σηματοδότης μέχρι σήμερα. Πρόκειται για μια γιγάντια εκπολιτιστική δραστηριότητα: Σχολεία και σχολές. Θέατρο και διασκέδαση. Διάδοση του αθλητισμού και των αθλητικών ιδεωδών σε συνδυασμό με τη μάχη κατά των ναρκωτικών. Πρωτοφανής εκδοτική δραστηριότητα. Συνολικά συνέβαλε στο να φτιαχτεί ένας νέος τύπος ανθρώπου, να διαπαιδαγωγηθεί η νεολαία έτσι ώστε να λέει “εμείς” και όχι “εγώ”…

Στις 23 Φλεβάρη 1943 ιδρύεται η θρυλική ΕΠΟΝ. Η ημερομηνία δεν ήταν τυχαία… Ήταν τα “γενέθλια” του Κόκκινου Στρατού, του στρατού της Σοβιετικής Ένωσης, του πρώτου εργατικού κράτους, που κατήργησε την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, και λίγα χρόνια αργότερα θα τσάκιζε τον φασισμό στην Ευρώπη! Η ΕΠΟΝ, από την πρώτη στιγμή της δράσης της, κατάφερε να έχει μια διαρκή και αλματώδη ανάπτυξη. Δεν υπήρχε χωριό, δεν υπήρχε οικοδομικό τετράγωνο χωρίς οργάνωση της ΕΠΟΝ! Έφτασε να αριθμεί πάνω από 600.000 νέους! Μια μέρα πριν την ίδρυση της ΕΠΟΝ, στις 22 Φλεβάρη του 1943, οι μαθητές κήρυξαν απεργία, αποχή δηλαδή από τα σχολεία, με αίτημα να μην επιστρατευτούν οι γονείς και τα αδέλφια τους από τις δυνάμεις κατοχής, που επεδίωκαν -με κάθε μέσο- να εξασφαλίσουν εργατικά χέρια για τα εργοστάσιά τους στη Γερμανία. Η αποχή των μαθητών πέτυχε 100% και συνεχίστηκε και τις επόμενες ημέρες. Το κατοχικό υπουργείο Παιδείας, βλέποντας ότι δεν μπορεί με κανένα μέτρο (απειλές, τρομοκρατία κλπ.) να κάμψει τους

μαθητές, αποφάσισε να κλείσει τα σχολεία “επ’ αόριστον”. Οι μαθητές απαντούν με μαζική συμμετοχή στις διαδηλώσεις του λαού και στις 25 Φλεβάρη θα έχουν τον πρώτο τους νεκρό που έπεσε από τις σφαίρες του κατακτητή, τον ΕΠΟΝίτη μαθητή του 5ου Γυμνασίου Αθηνών, Γιάννη Δρακόπουλο. Οι μαθητικές κινητοποιήσεις κατά της φασιστικής επιστράτευσης θα κορυφωθούν με την τεράστια διαδήλωση στις 5 Μάρτη του 1943. Μια κινητοποίηση που έφερε τη νίκη, αφού ο εχθρός εγκατέλειψε τα σχέδιά του για επιστράτευση και μέχρι το τέλος της κατοχής δεν επιχείρησε να τα επαναφέρει.

HΞΕΡΕΣ ότι;??

Στις 25 Μαρτίου 1942, μέσα στην Κατοχή και διακινδυνεύοντας ακόμα και τη ζωή τους, 100 μαθητές στην Αθήνα διαδηλώνουν με την ευκαιρία της εθνικής επετείου. Πρόκειται για την πρώτη μαθητική κινητοποίηση!

Οδηγητής



Νοέμβρης 2018

Η ίδρυση της ΚΝΕ δίνει ώθηση στην ανάπτυξη του μαθητικού κινήματος

ίδρυση της ΚΝΕ, το 1968, μέσα στα μαύρα χρόνια της δικτατορίας, με απόφαση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, ήταν μια απόφαση ιστορικής σημασίας. Από μια μικρή ομάδα κομμουνιστών έφτασε να γίνει μια μαζική οργάνωση με αποφασιστικό ρόλο στην άνοδο του κινήματος για την ανατροπή της δικτατορίας, με κύρος και επιρροή στη νεολαία. Η ανάπτυξη της αντιδικτατορικής δράσης των μαθητών στα ημερήσια και νυχτερινά σχολεία, αρχικά της Αθήνας και λίγο αργότερα και άλλων πόλεων, δημιούργησε τις απαραίτητες προϋποθέσεις για την ίδρυση της Μαθητικής Οργάνωσης Δημοκρατικής Νεολαίας (ΜΟΔΝΕ). Μπόρεσε έτσι η μαθητική πάλη να οργανωθεί καλύτερα και να πάρει σχεδόν πανελλαδικό χαρακτήρα. Πυρήνες Κνιτών μαθητών, που υπήρχαν σε πολλές συνοικίες της Αθήνας και του Πειραιά, στη Θεσσαλονίκη, στη Λάρισα, τα Γιάννενα, το Ηράκλειο, την Πάτρα, την Καλαμάτα, τα Χανιά, τη Λαμία και αλλού, αποτέλεσαν τη βάση για την ανάπτυξη της δουλειάς της ΜΟΔΝΕ. Η οργανωτική λειτουργία της ΜΟΔΝΕ είχε στοιχεία παράνομης δράσης, με την τήρηση κάποιων στοιχειωδών συνωμοτικών κανόνων, ωστόσο αξιοποιούνταν και μορφές νόμιμης δράσης, όπως η συγκρότηση επιτροπών στα σχολεία για διοργάνωση εκδηλώσεων, αθλητικών δραστηριοτήτων, εκδρομών, εκθέσεων κ.λπ. Σημαντικό μέρος της δουλειάς της ΜΟΔΝΕ ήταν το μοίρασμα προκηρύξεων, η αναγραφή συνθημάτων, η διακίνηση του παράνομου τύπου, της “Μαθητικής Φωνής”, που ήταν όργανο της ΜΟΔΝΕ και του “Οδηγητή” στους μαθητές.

Οι μαθητές στον ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου

Ξεχωριστής σημασίας είναι η συμμετοχή των μαθητών στον ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου, τον Νοέμβρη του 1973. Μαθητές συμμετείχαν από την πρώτη μέρα της κατάληψης, αλλά όχι οργανωμένα. Η οργανωμένη παρέμβαση αρχίζει από την τρίτη μέρα, οπότε και ρίχνεται το σύνθημα στα σχολεία να κατέβουν συντεταγμένα στο χώρο γύρω από το Πολυτεχνείο για συμπαράσταση στους φοιτητές και για πραγματοποίηση συγκεντρώσεων με τον υπόλοιπο κόσμο που ήταν εκεί συγκεντρωμένος. Πολλά σχολεία του κέντρου της Αθήνας (Εξάρχεια, Παγκράτι, Κυψέλη, Πατήσια κ.ά.) με πρωτοβουλία της ΜΟΔΝΕ πήγαν με πορείες στο Πολυτεχνείο. Την τέταρτη μέρα (Παρασκευή) δόθηκε η εντολή από τη Συντονιστική Επιτροπή του Πολυτεχνείου να επιτραπεί η είσοδος και μαθητών, καθώς μέχρι τότε γινόταν ένας υποτυπώδης έλεγχος ταυτοτήτων. Το απόγευμα της Παρασκευής, μάλιστα, έγινε και μια απόπειρα συνέλευσης των μαθητών που ήταν στο χώρο του Πολυτεχνείου. Η συμμετοχή των μαθητών ξεπέρασε εκείνες τις μέρες κάθε προηγούμενο, μέσα και έξω από το Πολυτεχνείο. Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο ότι μεταξύ των θυμάτων από την επέμβαση του στρατού ήταν αρκετοί μαθητές, μεταξύ αυτών και ο μαθητής Διομήδης Κομνηνός, που ήταν απ’ τους πρώτους νεκρούς του Πολυτεχνείου. Κράτησέ το...

Ο αντιδικτατορικός αγώνας πήρε μαζικό πολιτικό χαρακτήρα με τη φοιτητική κατάληψη της Νομικής (21-22 Φλεβάρη 1973) και κορυφώθηκε στο Πολυτεχνείο (14-17 Νοέμβρη 1973). Τις μέρες της κατάληψης της Νομικής εκατοντάδες μαθητές συγκεντρώνονταν γύρω από το κτίριο της Νομικής φωνάζοντας συνθήματα, ενώ έγιναν και δυο μεγάλες -για τα δεδομένα της εποχής- πορείες στην οδό Σόλωνος, η μία εκ των οποίων χτυπήθηκε βάναυσα από την αστυνομία. Στην οργάνωση αυτών των εκδηλώσεων πρωτοστάτησαν τα μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ μέσα στα σχολεία.

Κράτησέ το ...

Ξεχωριστές πρωτοβουλίες ανά σχολείο, ανάλογα με τις δυνατότητες, έδιναν θάρρος και κουράγιο στους μαθητές. Για παράδειγμα, σ’ ένα σχολείο, μέλη της ΜΟΔΝΕ είχαν συνδέσει τη μικροφωνική εγκατάσταση με ένα κασετόφωνο που είχαν εγκαταστήσει στο χώρο της αποθήκης. Έτσι, την ώρα που γινόταν σχολική γιορτή για την 25η Μαρτίου, τα μεγάφωνα άρχισαν να παίζουν στη διαπασών τη “Ρωμιοσύνη” του Μίκη Θεοδωράκη. Αυτές οι δραστηριότητες είχαν ως στόχο να σπάσουν το κλίμα της χουντικής τρομοκρατίας και να ανεβάσουν το ηθικό των μαθητών.

Η ΚΝΕ βάζει τη σφραγίδα της στην πάλη των μαθητών!

Η ΚΝΕ έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στις μαθητικές κινητοποιήσεις 1998-1999 ενάντια στις μεταρρυθμίσεις του τότε υπουργού Παιδείας της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, Γ. Αρσένη.

ύπαρξη και το δυνάμωμα της ΚΝΕ σε κάθε σχολείο είναι προϋπόθεση για να αλλάζει το κλίμα, να οργανώνεται ο αγώνας, η ενημέρωση, η συλλογική διεκδίκηση, να σπάει η απογοήτευση, η λογική του “τίποτα δε γίνεται”, να δυναμώνει η αλληλεγγύη, η συλλογική προσπάθεια, οι πολύμορφες πολιτιστικές, αθλητικές πρωτοβουλίες. Δεν είναι τυχαίο ότι σε σχολεία που υπάρχουν μέλη και Οργανώσεις της ΚΝΕ αναπτύσσεται πιο έντονα η συλλογική δράση, η πολύμορφη δημιουργία, η διεκδίκηση. Αυτή η αποφασιστική παρέμβαση των μελών της ΚΝΕ δίνει άλλη “πνοή” στον αγώνα. Γι’ αυτό και η ίδια η ζωή επιβεβαιώνει την ανάγκη ύπαρξης δυνατής νεολαίας του ΚΚΕ σε κάθε χώρο.

Χιλιάδες καταλήψεις σχολείων και εκατοντάδες χιλιάδες λαού και νεολαίας διαδήλωνε για μέρες όταν το ΝΑΤΟ και οι κυβερνήσεις του -ανάμεσά τους και η ελληνικήεξαπέλυσαν πόλεμο εναντίον της Γιουγκοσλαβίας (1999), του Αφγανιστάν (2001) και του Ιράκ (2003).

Με σύνθημα "Στους κυνηγημένους δίνουμε το χέρι, μ' ενότητα απαντάμε στου φασίστα το μαχαίρι" οι μαθητές με μπροστάρηδες τα μέλη της ΚΝΕ υποδέχτηκαν τα προσφυγόπουλα στα σχολεία τους, αντιπαλεύοντας το ρατσιστικό δηλητήριο των φασιστών.

Μεγάλη πολιτική- πολιτιστική συγκέντρωση για τον εορτασμό των 100 χρόνων του ΚΚΕ Θα μιλήσει ο Δημήτρης Κουτσούμπας, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ

ο “παρών” θα δώσουν και οι αντιπρόσωποι, που θα συμμετάσχουν στη Διεθνή Συνάντηση Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων η οποία θα πραγματοποιείται εκείνες τις μέρες στην Αθήνα. Το καλλιτεχνικό μέρος της εκδήλωσης θα έχει ως βασικό άξονα το ποίημα του δικού μας ποιητή, του Γιάννη Ρίτσου, “Στο ΚΚΕ”, που οι στίχοι του συνόδευσαν όλη την 5χρονη διαδρομή γιορτασμού των 100 χρόνων του Κόμματος, “Τρία κόκκινα γράμματα σεμνή υπογραφή του λαού μας στις λεωφόρους του μέλλοντος”. Το πρό-

Κυριακή 25 Νοέμβρη, ώρα 18:00, στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας

γραμμα περιλαμβάνει μεγάλη συναυλία αφιερωμένη στα 100 χρόνια του ΚΚΕ. Στη σκηνή του ΣΕΦ θα ακουστούν τραγούδια των μεγαλύτερων συνθετών της Ελλάδας, που η Τέχνη τους συνάντησε τις αγωνίες, τους αγώνες και τους πόθους του λαού μας. Τραγούδια των Μίκη Θεοδωράκη, Απόστολου Καλδάρα, Χρήστου Λεοντή, Μάνου Λοΐζου, Γιάννη Μαρκόπουλου, Θάνου Μικρούτσικου, Σταύρου Ξαρχάκου και Μάνου Χατζιδάκι. Τη δική τους ξεχωριστή θέση θα έχουν τα αντάρτικα, καθώς και διεθνή επαναστατικά τραγούδια.

Στη σκηνή θα ενώσουν τις φωνές τους με όλους εμάς ορισμένοι από τους μεγαλύτερους ερμηνευτές του τόπου μας: Ρίτα Αντωνοπούλου, Καλλιόπη Βέττα, Γλυκερία, Παντελής Θαλασσινός, Κώστας Θωμαΐδης, Βασίλης Λέκκας, Μανώλης Μητσιάς, Γιώργος Νταλάρας, Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Μίλτος Πασχαλίδης και Μαρία Φαραντούρη. Διεύθυνση Ορχήστρας: Μανόλης Ανδρουλιδάκης Σκηνοθεσία: Δανάη Κατσαμένη

5ο Επιστημονικό Συνέδριο της ΚΕ του ΚΚΕ “Η συνάντηση της νεοελληνικής λογοτεχνίας με το εργατικό κίνημα και την κομμουνιστική ιδεολογία από τα τέλη του 19ου αιώνα έως και τον Μεσοπόλεμο”

ΚΕ του ΚΚΕ, μετά τα Συνέδρια για τους κομμουνιστές λογοτέχνες Ρίτσο, Βάρναλη, Μπρεχτ, Χικμέτ, διοργανώνει το 5ο Συνέδριο με θέμα “Η συνάντηση της νεοελληνικής λογοτεχνίας με το εργατικό κίνημα και την κομμουνιστική ιδεολογία από τα τέλη του 19ου αιώνα έως και τον Μεσοπόλεμο”, το Σαββατοκύριακο 15 και 16 Δεκέμβρη του 2018, αφιερωμένο στα 100 χρόνια του ΚΚΕ.

Τα πρακτικά των προηγούμενων Επιστημονικών Συνεδρίων της ΚΕ του ΚΚΕ.

Κάποιος μπορεί να αναρωτηθεί τι θα του προσφέρει ένα τέτοιο Συνέδριο. Μήπως είναι για “ειδικούς”, για λίγους, αυτά τα ζητήματα; Καθόλου! Η λογοτεχνία, η γνωριμία με τους δημιουργούς της, η επαφή με το προοδευτικό λογοτεχνικό βιβλίο, μπορεί να προσφέρει πολλά σε κάθε νέο. Ειδικά σε αυτούς που έχουν πάρει απόφαση να παλέψουν για την ανατροπή του άδικου αυτού κόσμου. Μέσα από τις σελίδες των βιβλίων, γνωρίζουμε χιλιάδες τόπους, συναντάμε πρόσωπα, χαρακτήρες, καταστάσεις, εποχές, που μια ανθρώπινη ζωή δεν φτάνει για να ζήσουμε. Και αυτό το ταξίδι, μας βοηθά στο να γίνουμε πιο ολοκληρωμένοι άνθρωποι. Ακονίζει το μυαλό, τη σκέψη, τη φαντασία.

Πολύτιμα εφόδια στην πάλη μας για την οικοδόμηση της νέας, της σοσιαλιστικής κοινωνίας. Όπως, εξάλλου, αναφέρουν και οι Θέσεις του ΚΣ της ΚΝΕ για το 12ο Συνέδριο της Οργάνωσης: «Για την ΚΝΕ η ενασχόληση με τον πολιτισμό, ιδιαίτερα η γνωριμία με το έργο καλλιτεχνών που συνδέθηκαν με την ιστορική πορεία του ΚΚΕ και τους αγώνες του λαού μας, επιδιώκουμε να είναι αναπόσπαστο στοιχείο της συνολικής λειτουργίας και δράσης μας. Η τέχνη αποτελεί σημαντικό παράγοντα καλλιέργειας του ανθρώπινου συναισθήματος, της φαντασίας, της ευαισθησίας, αλλά και της θέλησης για ανατρεπτική δράση». (Θέση 29)

Γράφει ο Κώστας Βάρναλης, στον Ριζοσπάστη, 22 Φλεβάρη 1936: «…Στο ένα έχτο της γης, στη Σοβιετική Ένωση. Εκεί οι μάζες ανεβήκανε στο φως. Από τα 80% των αναλφάβητων, που υπήρχανε επί τσαρισμού, σήμερα δεν υπάρχει σχεδόν κανένας. Πέσανε οι φραγμοί ανάμεσα στα πλήθη των λαών και το πνεύμα. Γιατί έπεσε η κυρίαρχη τάξη, που είχε συμφέρον της να κρατάει το λαό μακρυά από την κουλτούρα. Σε κανένα μέρος του κόσμου σήμερα δεν πουλιούνται τόσα εκατομμύρια βιβλίων όσα στη Σοβιετική Ένωση. Και σε κανένα άλλο μέρος του κόσμου η Τέχνη δεν είναι τόσο αληθινά κοινωνική λειτουργία και γι’ αυτό το λόγο ηθική».

Οδηγητής



Νοέμβρης 2018

Οι ενότητες του Συνεδρίου Οι πρόδρομοι σοσιαλιστές λογοτέχνες και η εποχή τους (1880 - 1917)

Η πρωτοπορία στη λογοτεχνία του Μεσοπολέμου (1918 - 1940)

Έμμεσες επιδράσεις της κομμουνιστικής ιδεολογίας στη μεσοπολεμική λογοτεχνία

ιδικές εισηγήσεις για τους πρόδρομους σοσιαλιστές λογοτέχνες, Κωνσταντίνο Χατζόπουλο, Κωνσταντίνο Θεοτόκη και Κώστα Παρορίτη - ο οποίος εντάσσεται και στο κομμουνιστικό κίνημα - ως τους σημαντικότερους και άμεσα αναμειγμένους στη σοσιαλιστική κίνηση του καιρού τους και στο ανερχόμενο εργατικό κίνημα. Ακόμα, θα υπάρξουν θεματικές εισηγήσεις και παρεμβάσεις και για άλλους λογοτέχνες που διαπνέονταν από τα σοσιαλιστικά ιδανικά, καθώς και σε αστούς λογοτέχνες που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην προσπάθεια της ανερχόμενης ακόμα αστικής τάξης να εκσυγχρονίσει το αστικό κράτος.

ισηγήσεις και παρεμβάσεις για τους λογοτέχνες που επηρεάζονται άμεσα από το ΚΚΕ και την ανάπτυξη του κινήματος. Κάτω από την επίδραση της μεγάλης Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης αλλά και της πολιτικής και ιδεολογικής παρέμβασης του ΚΚΕ, διαμορφώνονται οι περισσότεροι από τους κομμουνιστές λογοτέχνες, ανάμεσά τους και οι κορυφαίοι Κώστας Βάρναλης και Γιάννης Ρίτσος. Θεμελιώνονται οι βάσεις για τη μετέπειτα ανάπτυξη της εμπνευσμένης από τα κομμουνιστικά ιδανικά λογοτεχνίας.

ισηγήσεις και παρεμβάσεις που αφορούν έναν αριθμό σημαντικών λογοτεχνών οι οποίοι επηρεάστηκαν έμμεσα ή προσωρινά από τις σοσιαλιστικές ιδέες, αλλά και λογοτέχνες που καταπολέμησαν την κομμουνιστική ιδεολογία, η οποία ασκούσε εκείνη την περίοδο σημαντική επιρροή στους κύκλους της διανόησης και των φοιτητών. Τέλος, ειδική αναφορά θα γίνει και στα λογοτεχνικά περιοδικά, τόσο σε αυτά που εκδίδονταν από κομμουνιστές διανοούμενους, όσο και σε εκείνα μέσα από τα οποία προσπάθησε η αστική διανόηση να απαντήσει οργανωμένα στην επίδραση των κομμουνιστικών ιδεών.

Μπροστά στο Συνέδριο θα ξεδιπλωθεί ένα πλούσιο πρόγραμμα πολιτιστικών εκδηλώσεων: Δύο λογοτεχνικοί περίπατοι • Κυριακή 4 Νοέμβρη, με σημείο συνάντησης την κύρια είσοδο του Εθνικού Κήπου (Αμαλίας), στις 11 π.μ. Έναρξη από τον Εθνικό Κήπο. Πέρασμα από τους στύλους του Ολυμπίου Διός, από το σπίτι όπου έζησε τα τελευταία χρόνια της ζωής του ο Κωστής Παλαμάς, από την καρδιά της Πλάκας όπου έζησε τα παιδικά του χρόνια ο Γεώργιος Δροσίνης, από ένα από τα σπίτια του Γιώργου Σεφέρη, από τα Αναφιώτικα, γειτονιά όπου έζησε ο Παπαδιαμάντης πρωτοερχόμενος στη Αθήνα. Κάτω από την Ακρόπολη η συνάντηση με τον Καζαντζάκη. Συνεχίζει στο Μοναστηράκι, όπου ξανασυναντούμε τον Παπαδιαμάντη παρέα με τον Εμμανουήλ Ροΐδη στην Αρχαία Αγορά. Η βόλτα μας καταλήγει στου Ψυρρή, την περιοχή όπου έζησε, εμπνεύστηκε και δημιούργησε ο Παπαδιαμάντης. • Κυριακή 18 Νοέμβρη, με σημείο συνάντησης το καφενείο “ΝΕΟΝ” στην Ομόνοια, στις 11 π.μ. Σημείο συνάντησης είναι το καφενείο “ΝΕΟΝ” (σήμερα “Βενέτης”) στην Ομόνοια. Εκεί λειτούργησαν κάποια από τα παλιότερα καφενεία της Αθήνας, που αποτέλεσαν και λογοτεχνικά στέκια. Ένα απ' αυτά, το “Μπάγκειον”, που το υπόγειό του είχε γίνει στέκι ποιητών του Μεσοπολέμου. Στην οδό Σταδίου θα σταθούμε στο “Πατάρι του Λουμίδη” για να συναντήσουμε πολλούς εκπροσώπους της λεγόμενης γενιάς του '30. Συνεχίζουμε προς το Πανεπιστήμιο και την οδό Ασκληπιού, στην έδρα του περιοδικού “Μαύρος γάτος”. Μετά από μια

ενδιάμεση στάση στην οδό Βουκουρεστίου, στο καφέ “Brazil”, σημείο συνάντησης ανθρώπων της τέχνης και των γραμμάτων μεταπολεμικά, θα ανηφορίσουμε στο καφενεδάκι της Δεξαμενής για να μιλήσουμε για σημαντικούς και πρωτοπόρους Έλληνες ποιητές και πεζογράφους. Δηλώσεις συμμετοχής για τους λογοτεχνικούς περιπάτους στο e-mail: synedrio.logotexnias.KKE@gmail.com

Θεατρική Παράσταση “Το φως που καίει”, του Κώστα Βάρναλη, από τη θεατρική ομάδα της ΚΝΕ

θεατρική παράσταση του κορυφαίου έργου του Κώστα Βάρναλη “Το φως που καίει”, από τη θεατρική ομάδα της ΚΝΕ ανέβηκε στο Φεστιβάλ 100 χρόνια ΚΚΕ- 50 χρόνια ΚΝΕ στην Αθήνα, συγκινώντας και ενθουσιάζοντας όσους την παρακολούθησαν. Είναι ευκαιρία, λοιπόν, για όσους την “έχασαν” να την παρακολουθήσουν το Σάββατο 1 Δεκέμβρη, στην έδρα της ΚΕ του ΚΚΕ στον Περισσό. Το συγκεκριμένο έργο του Βάρναλη, αποτελεί το πρώτο επαναστατικό έργο του ίδιου του ποιητή αλλά και από τα πρώτα ολόκληρης της ελληνικής λογοτεχνίας. Επηρεασμένος από τη φλόγα της Οκτωβριανής Επανάστασης στη Ρωσία το 1917, ο Βάρναλης γράφει το “Φως που καίει”, μόλις το 1922, και το δημοσιεύει στην Αλεξάνδρεια με το ψευδώνυμο “Δήμος Τανάλιας”. Το 1933 το επανεκδίδει στην τελική μορφή του. Το έργο απαρτίζεται από έναν πρόλογο και από τρία μέρη, διαφορετικά στη μορφή τους, όμως με το ίδιο θέμα: Η πανάρχαια κοινωνία της εκμετάλλευσης, της καταπίεσης και αδικίας και η πανάρχαια λαχτάρα της ανθρωπότητας για την κοινωνική απελευθέρωση.

Οι στάσεις του πρώτου λογοτεχνικού περιπάτου.

Συναυλία με τον Θάνο Μικρούτσικο για το έργο του Νίκου Καββαδία

ο Σάββατο 8 Δεκέμβρη, στην έδρα της ΚΕ στον Περισσό, θα πραγματοποιηθεί συναυλία με το Θάνο Μικρούτσικο, αφιερωμένη στον αξέχαστο ποιητή Νίκο Καββαδία. Ο Θάνος Μικρούτσικος έχει μελοποιήσει ένα μεγάλο έργο του ποιητή, και οι δίσκοι του έχουν αγαπηθεί όσο λίγοι. Μέσα από τις μελοποιήσεις του σπουδαίου συνθέτη, αναδεικνύεται το βάθος και τα νοήματα του ποιητή της θάλασσας και του αγώνα, Νίκου Καββαδία. Από το ανέβασμα της παράστασης στο Φεστιβάλ "100 χρόνια ΚΚΕ -50 Χρόνια ΚΝΕ.

ΠΡΟΣΕΧΩΣ ΠΡΟΣΕΧΩΣ ΣΤΗΝ ΤΑΞΗ... ΣΤΗΝ ΤΑΞΗ ...

να καινούριο μάθημα εγκαινιάστηκε φέτος στη Β’ Λυκείου, με τίτλο “Σύγχρονος Κόσμος: Πολίτης και Δημοκρατία”. Όπως αναφέρεται στην εισαγωγή του νέου σχολικού βιβλίου: «Σκοπός του μαθήματος είναι οι μαθητές να είναι σε θέση να κατανοούν, να συζητούν και να κρίνουν το πολιτικό και κοινωνικό παρόν στη χώρα μας, στην Ευρώπη, αλλά και στον εκτός Ευρώπη κόσμο». Στην πραγματικότητα, ξεφυλλίζοντας το βιβλίο, αυτό που επιβεβαιώνεται είναι η “αναβάθμιση” της παρέμβασης του συστήματος στις νεανικές συνειδήσεις και ιδίως η ταχύτητα με την οποία η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ έχει βαλθεί να προχωρήσει τις αντιδραστικές κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ)1, με σκοπό να “ποτίσει” το μυαλό των μαθητών με τις σάπιες αξίες και τα ιδανικά του συστήματος της εκμετάλλευσης και της αδικίας. Ξεκινώντας ένα μικρό αφιέρωμα για αυτό το μάθημα στον “Οδηγητή”, θα προσπαθήσουμε να φωτίσουμε ορισμένες πλευρές, αρχικά -σ’ αυτό το φύλλο- των δύο πρώτων κεφαλαίων, που αφορούν στη “δημοκρατία”, τον “πολίτη” και τα “δικαιώματα”, επιδιώκοντας να δώσουμε ερεθίσματα και έναυσμα για παραπέρα ψάξιμο και μελέτη…

Η ελευθερία γεννιέται “σπάζοντας” τα δεσμά της καταπίεσης… …Εφόσον κάθε άνθρωπος είναι ελεύθερος να σκέφτεται και να κρίνει και εφόσον ως πολίτης έχει ίσα δικαιώματα και ευκαιρίες με τους συμπολίτες του, δεν μπορεί παρά να συμμετέχει ισότιμα στις αποφάσεις που αφορούν τη ζωή και τον κόσμο του. (“Σύγχρονος κόσμος: Πολίτης και Δημοκρατία”, σελ. 15)

λήθεια, κάθε άνθρωπος σήμερα είναι ελεύθερος; Τι είναι ελεύθερος να κάνει ένας νέος σήμερα; Μπορεί να μορφωθεί ολοκληρωμένα, αναπτύσσοντας τις κλίσεις και τα ταλέντα του, ώστε να επιλέξει με βάση αυτά τι θα σπουδάσει; Μπορεί να σπουδάσει χωρίς να βάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη; Μπορεί να πάει με την οικογένειά του διακοπές, αν δεν το αντέχει το πορτοφόλι τους; Ποια ελευθερία έχει το 40% των νέων που είναι άνεργοι και το σύστημα το μόνο που τους συμβουλεύει είναι να ρίξουν κι άλλο τις απαιτήσεις τους, να δεχτούν ακόμα χειρότερους όρους δουλειάς ή ακόμα και να τους ενοχοποιεί για την ανεργία; Ποια ελευθερία έχουν οι δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες στη χώρα μας, που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις πατρίδες τους για να γλιτώσουν από τη φρίκη του πολέμου, που μαίνεται

στη ΝΑ Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή για τα συμφέροντα και την κερδοφορία των λίγων; Πίσω από τον όρο “πολίτες”, που χρησιμοποιείται κατά κόρον στο συγκεκριμένο σχολικό βιβλίο –και όχι μόνο- συγκαλύπτεται ότι στο σύστημα που ζούμε, τον καπιταλισμό, η κοινωνία είναι ουσιαστικά χωρισμένη στα δύο. Υπάρχουν δύο μεγάλες ομάδες ανθρώπων, δύο τάξεις. Η τάξη των εργατών, που παράγει ό,τι υπάρχει γύρω μας, τα τρόφιμα, τα ρούχα, τα μηχανήματα, τα κτίρια, όλο τον πλούτο, και η τάξη των Κράτησέ το... καπιταλιστών, που καρπώνεται αυτόν τον πλούτο και έχει την εξουσία. Αυτή η βαθιά γραμμή διαχωρίζει τον πληθυσμό σε κάθε χώρα, σε κάθε ήπειρο, σε ολόκληρο τον πλανήτη. Στον καπιταλισμό κάθε άλλο παρά ισχύει πως “είμαστε όλοι ίσοι” ή πως “έχουμε ίσες ευκαιρίες”. Στη σημερινή κοινωνία, “νόμος” της οποίας είναι η εκμετάλλευση και η αδικία, μόνο οι εκμεταλλευτές είναι ελεύθεροι να κάνουν ό,τι θέλουν. Για αυτούς και τα συμφέροντά τους λειτουργεί το κράτος, η κυβέρνηση, οι δυνάμεις καταστολής. Έτσι επιβάλλεται η “ελευθερία” τους. Γι’ αυτό, λοιπόν, όταν μιλάμε για “δημοκρατία” και “ελευθερία” πρέπει πάντα να κάνουμε το ερώτημα: Ελευθερία και δημοκρατία για ποια τάξη; Για αυτούς που ζουν παρασιτικά από την εκμετάλλευση των άλλων ή για αυτούς που παράγουν όλο τον πλούτο, για τους εκμεταλλευτές ή για τους εκμεταλλευόμενους;

Η πραγματική ελευθερία για τον λαό και τη νεολαία ξεκινάει όταν με την πάλη τους καταργήσουν την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, όταν τσακίσουν το σύστημα της εκμετάλλευσης, που το μόνο που γεννά είναι φτώχεια, κρίσεις, πολέμους, προσφυγιά. Τότε δε θα ζουν με “ευκαιρίες” τη ζωή τους, αλλά με σύγχρονα δικαιώματα!

Κράτησέ το ...

Από την αυγή κιόλας του καπιταλισμού, όταν η αστική τάξη ήταν ακόμη επαναστατική δύναμη, τα συνθήματα της “ισότητας, ελευθερίας, αδελφοσύνης” της μεγάλης αστικής Γαλλικής Επανάστασης που συνέτριψε τη φεουδαρχία, έγινε φανερό ότι είχαν το περιεχόμενο που εξέφραζε τα συμφέροντα της κυρίαρχης αστικής τάξης. Για παράδειγμα, δύο μόλις χρόνια μετά την επικράτηση της Γαλλικής Επανάστασης, πάρθηκαν μέτρα για τη διάλυση όλων των εργατικών ενώσεων και την απαγόρευση των απεργιών.

Οδηγητής



Νοέμβρης 2018

Η δημοκρατία σ’ αυτό το σύστημα που ζούμε, τον καπιταλισμό, υπηρετεί τους καπιταλιστές και τα κέρδη τους. Είναι η δημοκρατία που σέρνει τους μαθητές στα δικαστήρια, επειδή διεκδίκησαν σχολείο που θα μορφώνει και δεν θα εξοντώνει, που χαρακτηρίζει παράνομες τις απεργίες των εργαζομένων για μια ζωή με δικαιώματα. Από τη μια κατοχυρώνει την εκμετάλλευση των εργαζομένων από τους καπιταλιστές, ενώ από την άλλη δίνει “ελευθερία” στον λαό να ψηφίζει ανά κάμποσα χρόνια για το ποιο τμήμα των εκμεταλλευτών θα τον κυβερνά…

Η σοσιαλιστική εξουσία βγάζει τις μάζες από το περιθώριο! …Κανένα δημοκρατικό καθεστώς δεν μπορεί να εκπληρώνει σε απόλυτο βαθμό γνήσια και επαρκή εκπροσώπηση και επομένως συμμετοχή, δημοσιότητα και διαβούλευση, έλεγχο στην άσκηση της εξουσίας και να εξασφαλίζει πλήρως τις αρχές της ελευθερίας, της ισότητας και της αλληλεγγύης… (“Σύγχρονος κόσμος: Πολίτης και Δημοκρατία”, σελ. 16)

ι όμως γίνεται! Η σοσιαλιστική κοινωνία, που στο επίκεντρό της έχει τον εργαζόμενο άνθρωπο και τη λαϊκή ευημερία, δεν αντιμετωπίζει τον λαό και τη νεολαία ως “κομπάρσους”, αλλά ως “πρωταγωνιστές”. Σε αυτήν την κοινωνία, τα κλειδιά της οικονομίας, της παραγωγής, την ίδια την εξουσία την έχει ο εργαζόμενος λαός. Είναι ανώτερου τύπου δημοκρατία, που καμία σχέση δεν έχει με τη σημερινή καρικατούρα δημοκρατίας. Ο λαός και η νεολαία συμμετέχουν κάθε μέρα στην άσκηση και τον έλεγχο της εξουσίας. Εξασφαλίζεται η ολόπλευρη μόρφωση, η διεύρυνση του ελεύθερου χρόνου των ερ-

γαζομένων, για να συμβάλλουν στην ουσιαστική συζήτηση, να συμμετέχουν στον έλεγχο και την άσκηση της εξουσίας τους, της εργατικής διακυβέρνησης. Η συμμετοχή στην εργατική εξουσία ξεκινά από τους χώρους δουλειάς, τις παραγωγικές μονάδες, με εκλεγμένους ανακλητούς αντιπροσώπους, και επεκτείνεται σε κάθε κλάδο και περιοχή. Στα εκλεγμένα όργανα της εξουσίας μετέχουν εκπρόσωποι των εργαζομένων από τις παραγωγικές μονάδες και διασφαλίζεται η συμμετοχή των συνεταιρισμένων αγροτών των περιοχών, των φοιτητών, των συνταξιούχων κ.λπ. Ακόμα και στο ανώτατο όργανο εξουσίας για το σύνολο της χώρας, οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποι - βουλευτές δεν είναι μόνιμοι, αλλά ανακλητοί. Απόλυτο κριτήριο της νέας οργάνωσης της παραγωγής είναι ο εργαζόμενος άνθρωπος και οι ανάγκες του και όχι η κερδοφορία της καπιταλιστικής παραγωγής. Στη Σοβιετική Ένωση, το πρώτο σοσιαλιστικό κράτος, υπήρξε ορμητική είσοδος της πλειοψηφίας της εργατικής τάξης, που ως τότε βρισκόταν υπό την πιο βάναυση καταπίεση, στην άσκηση της εξουσίας. Η μεγάλη ενεργή λαϊκή συμμετοχή εκφράστηκε σε επαναστατικούς θεσμούς, τα ξακουστά σοβιέτ εργατών, αγροτών και στρατιωτών. Εκεί εξασφαλιζόταν η ουσιαστική συμμετοχή με εκλεγμένους και ανακλητούς αντιπροσώπους και όχι η τυπική, όπως συμβαίνει στα “κοινοβουλευτικού” τύπου αντιπροσωπευτικά σώματα.

HΞΕΡΕΣ ότι;??

Τη στιγμή που στη Σοβιετική Ένωση, παρά τις ελλείψεις και τις αδυναμίες που παρουσιάστηκαν, οι εργαζόμενοι όχι μόνο ψήφιζαν τους αντιπροσώπους τους, αλλά είχαν οι ίδιοι την εξουσία, σε καπιταλιστικές χώρες δεν ψήφιζαν οι γυναίκες ή οι μαύροι, οι οποίοι στις ΗΠΑ κατέκτησαν δικαίωμα ψήφου το 1965!

Συνέλευση γυναικών σε χωριό της Σοβιετικής Ένωσης το 1920.

“Οδηγητής” φ. 1030-1033, στήλη “Προσεχώς στην τάξη”, αφιέρωμα στη Δημοκρατία και την Ελευθερία.

Κράτησέ το ... «Τα σοβιέτ ήταν ένα σώμα χωρίς προηγούμενο στην ιστορία. Λαϊκή αντιπροσώπευση, που δεν εκλέχτηκε με μυστική ψηφοφορία και προκαθορισμένες λίστες. Στην αυλή του εργοστασίου μαζεύτηκαν οι εργάτες, στους στρατώνες οι στρατιώτες. Το ζήτημα κατά τον Λένιν ήταν ο λαός προσωπικά να μετέχει στην εξουσία, στη νομοθέτηση και στην εκτέλεση των νόμων εξίσου με την ψήφο του και την εργασία του». Λάσζλο Γκιούρκο, “Ο Λένιν τον Οκτώβρη”

Υποσημείωση

Συνεδρίαση του σοβιέτ της Πετρούπολης, 1918.

1. Κεντρική στρατηγική της εκπαιδευτικής πολιτικής της ΕΕ αποτελεί ο στόχος της ανάπτυξης δεξιοτήτων και ικανοτήτων χρήσιμων για το σύστημα της εκμετάλλευσης (βλ. 8 βασικές δεξιότητες ΕΕ). Μάλιστα, το τελευταίο διάστημα δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στις λεγόμενες “εγκάρσιες” δεξιότητες, δηλ. την επιχειρηματικότητα, τη δυνατότητα προσαρμογής σε αλλαγές, τις κοινωνικές και επικοινωνιακές ικανότητες κ.λπ.

Στις 14 Νοέμβρη απεργούμε βάζοντας μπροστά τις δικές μας ανάγκες!

ε τα στοιχεία που παρατίθενται, χιλιάδες νέοι εργαζόμενοι συνθέτουν το προσωπικό παζλ της εργασιακής ζούγκλας που αντιμετωπίζουν μέσα από δεκάδες διαφορετικές, “νόμιμες” στην πλειοψηφία τους, σχέσεις εργασίας μέχρις ότου οδηγηθούν στην ανεργία. Η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί για τις οικογένειες των εργαζομένων και των ανέργων αποτυπώνεται στους 700 και πλέον μνημονιακούς νόμους για τους οποίους τόσο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, όσο και η ΝΔ έχουν δώσει διαπιστευτήρια στον Σύνδεσμο Ελλήνων Βιομη-

1 στους 2 μισθωτούς έχουν μεικτές μηνιαίες αποδοχές κάτω των 830 ευρώ ενώ 1 στους 10 μισθωτούς λαμβάνει μεικτό μισθό κάτω από 450 ευρώ

χάνων και την Ευρωπαϊκή Ένωση ότι θα διατηρήσουν στο ακέραιο, με όραμα το 2060! Πέρα από την ανάγλυφη αποτύπωση της ανασφάλειας αλλά και των εξοντωτικών ρυθμών εργασίας με μισθούς που δεν καλύπτουν τις ανάγκες τους, τα στοιχεία που βλέπουν το φως της δημοσιότητας πρέπει να αξιοποιηθούν από τους ίδιους τους εργαζόμενους και τους άνεργους για να βγουν συμπεράσματα που θα καθορίσουν τη στάση τους με κριτήριο τη ζωή που έχουν ανάγκη σήμερα!

Εν μέσω του “θαύματος στον τουρισμό” - “Πρωτιά” στις απολύσεις του Αυγούστου 2018 κατέγραψαν στους αντίστοιχους κλάδους οι νέοι έως 25 ετών: -11.140 θέσεις εργασίας

Το οχτάμηνο Γενάρης – Αύγουστος 2018 το 39,4% των νέων προσλήψεων ήταν μερικής απασχόλησης και το 12,6% εκ περιτροπής εργασίας

Να μην περάσει η κοροϊδία της κυβέρνησης Η κατάσταση αυτή δεν είναι αποτέλεσμα μεμονωμένων λανθασμένων επιλογών των εργαζομένων, αλλά αποτέλεσμα στρατηγικών επιλογών των μονοπωλίων που υλοποίησαν οι κυβερνήσεις όλων των αποχρώσεων που έχουν γνωρίσει οι νέοι μέχρι σήμερα. Επιλογές που αφορούν τη μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων όλων των κλάδων και των επαγγελμάτων και βασικό σκοπό έχουν την εξασφάλιση των προϋποθέσεων για την ανάπτυξη των κερδών των επιχειρηματικών ομίλων μέσα από το χτύπημα μισθών και δικαιωμάτων των εργαζομένων. Η κοροϊδία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ότι τάχα έρχονται αυξήσεις στον κατώτερο μισθό, επεκτείνονται κλαδικές Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, ότι καταπολεμιέται η ανασφάλιστη εργασία και άλλα παρόμοια πρέπει να απαντηθεί από τους ίδιους τους εργαζόμενους. Η κυβέρνηση ετοιμάζει νέα δωράκια για την εργοδοσία: Την επιδότηση των ασφαλιστικών εισφορών των επιχειρήσεων για τους νέους εργαζόμενους που θα απασχολούν με τα λεφτά που μαζεύονται από τη φορολογία των οικογενειών μας, τη μείωση της φορολογίας των επιχειρηματικών ομίλων από το 29% στο 25% κ.λπ.

Την περίοδο 2008 – 2018 η μείωση του μέσου μισθού ανέρχεται στο 20%

Το 30% της μείωσης της ανεργίας οφείλεται στην μετανάστευση παραγωγικών ηλικιών 20 – 45 ετών

Είναι μέτρα που έρχονται να προστεθούν στις δεκάδες επιδοτήσεις, φοροαπαλλαγές και ελαφρύνσεις που έχουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι, όταν για τους εργαζόμενους δεν βγαίνει ο μήνας! Τώρα είναι η ώρα οι εργαζόμενοι όλων των μορφών απασχόλησης να διαμορφώσουν το δικό τους σχέδιο διεκδίκησης για την κάλυψη των σύγχρονων δικαιωμάτων τους στη δουλειά και τη ζωή! Να έρθει στο προσκήνιο η ανάγκη οργάνωσης και δράσης των εργαζομένων σε κάθε τόπο δουλειάς στο

Με μια πολύ μαζική γενική συνέλευση το Συνδικάτο Επισιτισμού-Τουρισμού-Ξενοδοχοϋπαλλήλων Αττικής αποφάσισε τη συμμετοχή του στην απεργία στις 14 Νοέμβρη.

Σωματείο τους, τη Σωματειακή Επιτροπή, η ανάγκη ενίσχυσης με νέα Σωματεία της δύναμης του ΠΑΜΕ.

Η απεργία αφορά κάθε νέο εργαζόμενο και άνεργο Το μήνυμα της απεργίας της 14ης Νοέμβρη που προετοιμάζεται από δεκάδες Εργατικά Κέντρα, Ομοσπονδίες, κλαδικά και επιχειρησιακά Σωματεία να φτάσει σε όλους τους τόπους δουλειάς και τις εργατικές γειτονιές. Το πλαίσιο και οι διεκδικήσεις των Σωματείων να συζητηθούν με κάθε εργαζόμενο και άνεργο. Να γίνει η επιτυχία της προσωπικό στοίχημα όλων των νέων που γύρισαν από τη σεζόν τρομοκρατημένοι από τις συνθήκες που αντιμετώπισαν, των νέων που εργάζονται επινοικιαζόμενοι, εργολαβικοί, με δεκάδες διαφορετικές σχέσεις εργασίας, των νέων από τα προγράμματα του ΟΑΕΔ, των νέων από τη μαθητεία που με την ολοκλήρωσή της γνωρίζουν ότι θα αντικατασταθούν από τους επόμενους, των πρακτικάριων από τις δημόσιες και ιδιωτικές δομές κατάρτισης που νόμιμα δουλεύουν απλήρωτοι. Να κάνουν στην άκρη τους ανθρώπους της εργοδοσί-

Οδηγητής

ας που βρίσκονται στην πλειοψηφία ορισμένων Σωματείων, Ομοσπονδιών, Εργατικών Κέντρων, της ΓΣΕΕ και εκπροσωπούν στην πράξη τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της πλειοψηφίας στην Ομοσπονδία Επισιτισμού-Τουρισμού που την αποτελούν οι συνδικαλιστικές δυνάμεις ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ και ΜΕΤΑ (ΠΑΣΟΚ - ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ) και με το αίσχος που υπέγραψαν παρέδωσαν στην εργοδοσία ό,τι πολυτιμότερο είχε η εργατική τάξη: τον ελεύθερο χρόνο της! Έτσι και “νόμιμα” πλέον οι εργαζόμενοι στον κλάδο κάθε χρόνο, από 1η Ιούνη μέχρι 30 Σεπτέμβρη, μπορεί να δουλεύουν ασταμάτητα χωρίς κανένα ρεπό και άδεια! Σε κάθε χώρο δουλειάς υπάρχει η δύναμη στην οποία χρειάζεται να επενδυθούν τα όνειρα και οι ανάγκες για δουλειά και ζωή με σύγχρονα δικαιώματα. Τα μέλη της ΚΝΕ μέσα από την πολύμορφη δράση τους στα Σωματεία και τους χώρους δουλειάς για την επιτυχία της απεργίας, έχουν τη δυνατότητα να συνεπάρουν τους νέους εργαζόμενους που βλέπουν τα αδιέξοδα καθημερινά να μεγαλώνουν, τους άνεργους που δεν βρίσκουν διέξοδο πέρα από κάποια ολιγόμηνα προγράμματα κακοπληρωμένης απασχόλησης. Με τη συμμετοχή στην απεργία να δυναμώσει η φωνή διεκδίκησης και να γίνει το βήμα στην οργάνωση στους τόπους δουλειάς. Να βγουν την επομένη της απεργίας οι εργαζόμενοι καλύτερα οργανωμένοι, πιο αποφασισμένοι.

ξιωματικός της Αστυνομίας πηγαίνει σε απεργία εργαζομένων, δηλώνει ότι οι απεργοί “παραβιάζουν τον νόμο” και ζητάει “αποδείξεις ότι έχει γίνει γενική συνέλευση”, ρωτάει “πότε και πού” έγινε κ.λπ. Όλα αυτά θυμίζουν άλλες, σκοτεινές εποχές, αλλά συνέβησαν στις 24 Οκτώβρη κατά τη διάρκεια της απεργίας των οικοδόμων στο εργοτάξιο του γηπέδου της ΑΕΚ. Για την ιστορία, την απεργία προκύρηξε το Συνδικάτο Οικοδόμων Αθήνας, μετά από απόφαση των εργαζομένων σε Γενική Συνέλευση στον χώρο δουλειάς. Είναι φανερό ότι ο αντιαπεργιακός νόμος που ψήφισε τον Γενάρη ο ΣΥΡΙΖΑ, δήθεν “για να ενισχύσει τη συμμετοχή των εργαζομένων στα σωματεία” και ο οποίος θέτει ατελείωτους περιορισμούς στο δικαίωμα ενός σωματείου να προκυρήξει απεργία, τυγχάνει ήδη πλήρους αξιοποίησης από την εργοδοσία. Άλλοτε προσφεύγουν στα αστικά δικαστήρια τα οποία σε χρόνο dt βγάζουν τις απεργίες παράνομες (όπως έγινε πρόσφατα πέντε συνεχόμενες φορές στην COSCO) και άλλοτε κουβαλάει επί τόπου τις δυνάμεις καταστολής για να… “αποκαταστήσουν την τάξη”. Είναι και αυτά άλλη μια απόδειξη για το πόσο διαφορετική είναι η “μεταμνημονιακή εποχή” από την προηγούμενη για τους εργαζόμενους.

Δεν πάει άλλο! 14 Νοέμβρη ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ:

• Για Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας που θα ικανοποιούν τις ανάγκες των οικογενειών μας σε κάθε κλάδο και χώρο δουλειάς, υποχρεωτικές για όλες τις επιχειρήσεις, χωρίς τερτίπια και εμπόδια από τη μεγαλοεργοδοσία. Απαιτούμε αυξήσεις ουσιαστικές στους μισθούς και τις κοινωνικές παροχές. • Γιατί οι άνεργοι δεν μπορούμε να ζήσουμε με 300 ευρώ επίδομα ανεργίας, κι αυτά για ελάχιστους από μας. Για να αυξηθεί το επίδομα ανεργίας και ο χρόνος επιδότησης, να το παίρνουμε όλοι οι άνεργοι, χωρίς προϋποθέσεις. Για να καταργηθούν τα δουλεμπορικά γραφεία που εκμεταλλεύονται την ανάγκη μας για δουλειά κι όλες οι ελαστικές μορφές εργασίας. • Για να μη βρεθεί κανένα εργατικό – λαϊκό σπίτι στα νύχια των τραπεζιτών από την απελευθέρωση των πλειστηριασμών, που ψήφισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ για χρέη ακόμα και 5000 ευρώ. Να σταματήσουν οι διώξεις που ξεκίνησαν με το άθλιο “ιδιώνυμο” της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, με το οποίο τρέχει στα δικαστήρια όσους αγωνίζονται να προστατέψουν τα λαϊκά σπίτια. • Γιατί οι παιδικοί σταθμοί, τα σχολεία και οι σχολές δεν

Νοέμβρης 2018

Άλλες εποχές ζωντανεύουν με τον ΣΥΡΙΖΑ

Από τη γενική συνέλευση των οικοδόμων στο εργοτάξιο του γηπέδου της ΑΕΚ.

• Για να καταργηθεί ο νόμος Βρούτση – Αχτσιόγλου, που ψήφισαν μαζί ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΚΙΝΑΛ (ΠΑΣΟΚ) και καθορίζει τον κατώτατο μισθό με νόμο η κυβέρνηση. Απαιτούμε την επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων. Απεργούμε και διεκδικούμε την επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ και να μπορούμε με τον αγώνα μας να διεκδικήσουμε ουσιαστικές αυξήσεις.



έχουν εκπαιδευτικό προσωπικό, δεν έχουν υποδομές. Για να είναι η μόρφωση δικαίωμα και να μην πληρώνουμε χιλιάδες ευρώ για αποσπασματική γνώση, προσαρμοσμένη στις ανάγκες των μονοπωλίων. • Γιατί θέλουμε να μπορούμε όταν ασθενήσουμε να έχουμε δωρεάν περίθαλψη και φάρμακα. Να μην πεθαίνουμε στην αναζήτηση για ένα κρεβάτι στο νοσοκομείο, να μην μας αναγκάζουν να ακριβοπληρώνουμε για θεραπείες, εξετάσεις, για πρόληψη και διάγνωση ασθενειών. • Γιατί δεν αποδεχόμαστε να κινδυνεύουμε από φυσικά καιρικά φαινόμενα τον 21° αιώνα λόγω της ανυπαρξίας υποδομών και σχεδιασμού πολιτικής προστασίας. Δεν αποδεχόμαστε να πνιγόμαστε με την πρώτη βροχή και να καιγόμαστε το καλοκαίρι για να επιτευχθούν οι ματωμένοι στόχοι των πρωτογενών πλεονασμάτων. Απαιτούμε υποδομές αντιπυρικής, αντισεισμικής, αντιπλημμυρικής θωράκισης των λαϊκών συνοικιών, προσλήψεις μόνιμου προσωπικού. • Γιατί η ιδιωτικοποίηση του νερού, της ενέργειας, της υγείας, της παιδείας, των μεταφορών, των λιμανιών θα φέρει ακόμη περισσότερα βάσανα στη ζωή όλων μας, με νέες αυξήσεις στα τιμολόγια, με χειροτέρευση των παρεχόμενων υπηρεσιών. • Γιατί δεν ανεχόμαστε να γίνει η χώρα ένα τεράστιο αμερικανονατοϊκό στρατόπεδο “που θα ασκούνται βρίζοντας ξένοι φαντάροι”. Γιατί δεν πρέπει να επιτρέψουμε στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ να βάζει τον λαό μας όλο και πιο βαθιά στη φωτιά των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων.

“Για τους ξενοδόχους κέρδη και χλιδή και για τους εργάτες μίζερη ζωή”

τουριστική σεζόν έφτασε στο τέλος της. Οι ξενοδόχοι πανηγυρίζουν για ένα ακόμα ρεκόρ κερδών, τα οποία στο πρώτο 8μηνο του 2018 έφτασαν τα 11,1 δις ευρώ. Κέρδη βγαλμένα από τον ιδρώτα των χιλιάδων εργαζομένων του κλάδου, νέων στην μεγάλη τους πλειοψηφία. Ο “Οδηγητής” συζήτησε με τη Μαρία Καμίτση, μέλος του Γραφείου του Συμβουλίου Περιοχής Κρήτης της ΚΝΕ. Πίσω από τα πεντάστερα ξενοδοχεία κρύβεται η υπερεκμετάλλευση χιλιάδων εργαζομένων που δουλεύουν σε αυτά.

“Οδηγητής”: Τι αντιμετώπισαν οι χιλιάδες εργαζόμενοι και πρακτικάριοι που ήρθαν στην Κρήτη για να δουλέψουν; Μαρία Καμίτση: Την εργασιακή ζούγκλα που έχουν διαμορφώσει για τους νέους εργαζόμενους κυβερνήσεις και εργοδοσία, έρχεται να επιβεβαιώσει η καταγγελία 17χρονου εργαζόμενου στο Ηράκλειο, που έπεσε θύμα ξυλοδαρμού μέσα στο ξενοδοχείο που δούλευε, καθώς και ο τραγικός θάνατος της 22χρονης συναδέλφισσας Αλεξάνδρας Τσιλιγιάννη, σπουδάστριας του Δημοσίου ΙΕΚ Πάτρας, που έχασε τη ζωή της σε εργατικό δυστύχημα την ώρα που έκανε την πρακτική της άσκηση σε ξενοδοχείο των Χανίων. Τα τραγικά αυτά περιστατικά "φωνάζουν" για τις άθλιες συνθήκες ζωής και δουλειάς χιλιάδων νέων. Η φετινή σεζόν ήταν, σύμφωνα με την πλειοψηφία των ξενοδοχοϋπαλλήλων, η χειρότερη των τελευταίων χρόνων στην Κρήτη όσον αφορά τις συνθήκες εργασίας, την ώρα που οι κρατήσεις έσπασαν όλα τα ρεκόρ και τα έσοδα σημείωσαν αύξηση 20%. Το πρώτο τεστ που έπρεπε να περάσει ο υποψήφιος ξενοδοχοϋπάλληλος για να πιάσει δουλειά ήταν η συμπλήρωση ενός ερωτηματολογίου με ερωτήσεις όπως: “Ποιές είναι οι σωματικές σου ατέλειες και δυσμορφίες”, “τι ασθένειες έχεις και τι χειρουργεία έχεις κάνει”, “πόσα άτομα συντηρείς απο τον μισθό σου” κ.λπ. Οι εργαζόμενοι στην κυριολεξία ξεζουμίστηκαν προσφέροντας εργασία για 2 και 3 άτομα ο καθένας. Ακόμα και οι πρακτικάριοι αναγκάζονταν να δουλέψουν σε ξενοδοχεία υποστελεχομένα χωρίς ρεπό ή ακόμα και με την... καινοτομία του “μισού ρεπό”. Επιπλέον δεν υπήρχε σταθερό πρόγραμμα εργασίας αλλά σε πολλές περιπτώσεις ενημερώνονταν το προηγούμενο βράδυ για το τι ώρα θα δουλέψουν την επόμενη μέρα. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που αντί να πληρωθούν τις υπερωρίες οι ξενοδοχοϋπάλληλοι δούλεψαν μια ώρα λιγότερη την ημέρα στο τέλος της σεζόν!

Μερικά ακόμα χαρακτηριστικά παραδείγματα: • Οι εργαζόμενοι είναι υποχρεωμένοι να πληρώνουν με τον 1ο τους μισθό τα ρούχα και τα παπούτσια που θα τους υποδέιξει ο υπέυθυνος, όσοι δεν είχαν να πληρώσουν έπαιρναν πάλια ρούχα σε κακή κατάσταση τα “ρούχα του συγχωρεμένου”, όπως τα αποκαλούν οι εργαζόμενοι. • Εφαρμόζεται η ποινή των 3 παρατηρήσεων. Όποιος εργαζόμενος “φάει” 3 παρατηρήσεις απολύεται χωρίς δεύτερη κουβέντα. • Ο chef έχει πάντα δίκιο και αν έχει άδικο δικαίως το έχει γιατί πρέπει οι εργαζόμενοι να μάθουν να πειθαρχούν! • Η εργοδοσία καλλιεργούσε τον ανταγωνισμό και την “ρουφιανιά” ανάμεσα στους εργαζομένους, όπως και την άποψη ότι “όσο πιο πολύ και με λιγότερες απαιτήσεις δουλεύεις, τοσο μεγαλύτερες πιθανότητες έχεις να σε ξαναπάρουν του χρονού”. “Ο”: Η κυβέρνηση μιλά για επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων σε κλάδους όπως αυτός των ξενοδοχοϋπαλλήλων, λέει ότι δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι βλέπουν μεγάλες αυξήσεις στους μισθούς τους.Ποια είναι η αλήθεια; Μ.Κ.: Η πραγματικότητα είναι ότι δεν υπάρχουν αυξήσεις στους μισθούς, αλλά σε συγκεκριμένες περιπτώσεις υπήρχε και μείωση. Οι μισοί εργαζόμενοι θα παραμείνουν κάτω από τα 586 ευρώ γιατί δουλεύουν σε εργολάβους, ενώ το μεγαλύτερο κομμάτι των εργα-

ζομένων είναι οι πρακτικάριοι που καταφτάνουν απο όλη την Ελλάδα, αλλά και από άλλες χώρες. Οι σπουδαστές των δημόσιων ΙΕΚ, που κάνουν την πρακτική τους άσκηση σε ξενοδοχεία, δεν “κοστίζουν” τίποτα στους ξενοδόχους, καθώς λαμβάνουν μόνο μια αποζημίωση στο τέλος του εξαμήνου από τον ΟΑΕΔ, που κι αυτή δεν ξεπερνά τα 250 ευρώ μηνιαίως. “Ο”: Πώς οργάνωσε η ΟΠ Κρήτης την παρέμβασή της στους ξενοδοχοϋπαλλήλους όλους αυτούς τους μήνες της σεζόν και τι προτάσσει τώρα που η σεζόν τελείωσε; Μ.Κ.: Αναντικατάστατη πείρα συγκεντρώνεται σε όλη την ΟΠ από τα μέλη και τους φίλους της ΚΝΕ που δούλευαν μέσα στα ξενοδοχεία. Παρεμβήκαμε ανοίγοντας τα ζητήματα της ασφάλισης, της εντατικοποίησης και των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, συνολικά των όρων δουλειάς που αντιμετωπίζουν ιδιαίτερα οι νέοι εργαζόμενοι στα ξενοδοχεία. Δώσαμε σκληρή μάχη κατα την διάρκεια των αρχαιρεσιών του κλαδικού σωματείου στο Ηράκλειο συμμετέχοντας μαζί με άλλους εργαζόμενους στα ψηφοδέλτια της ΔΑΣ, κόντρα στην ξεπουλημένη πλειοψηφία της σημερινής Διοίκησης, στην οποία έχουν συνασπιστεί όλες οι άλλες παρατάξεις απέναντι στο ΠΑΜΕ. Δεν κάναμε πίσω στις απειλές της εργοδοσίας που στην κυριολεξία φυγάδευε τους εργαζόμενους από την πίσω πόρτα προκειμένου να μην έρθουν σε επαφή μαζί μας, να μην πάρουν καν την ανακοίνωση, όπως στο ξενοδοχείο Marina. Αλλού, στελέχη του ξενοδοχείου ή και ο ίδιος ο ξενοδόχος καθόταν επιδεικτικά δίπλα στην εφορευτική προκειμένου οι εργαζόμενοι να μην παίρνουν το ψηφοδέλτιο της ΔΑΣ. Ξέρουμε καλά, όπως ξέρουν και οι ίδιοι, ότι σε όποιο ξενοδοχείο υπάρχει έστω και ένας κομμουνιστής, τα αφεντικά δεν πατούν στέρεα. Τα μέτρα που παίρνουν το αποδεικνύουν. Ένα μεγάλο στοίχημα για το επόμενο διάστημα είναι να ανοίξει μια αντίστοιχη δουλειά, με πλαίσιο διεκδίκησης στις σχολές κατάρτισης και μαθητείας. Το πρώτο μαχητικό ραντεβού έχει δωθεί για τις απεργιακές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ στο νησί, στις 14 Νοέμβρη.

Οδηγητής



Νοέμβρης 2018

ΔΗΜΟΣΙΑ ΙΕΚ

Με καθυστέρηση και πολλά προβλήματα άνοιξαν οι σχολές

πως φαίνεται από τις επιστολές σπουδαστών Δημοσίων ΙΕΚ που φτάνουν στον “Οδηγητή”, τα προβλήματα είναι και τη νέα χρονιά πολλά. Αρκεί να αναφέρουμε ότι οι σχολές άνοιξαν με καθυστέρηση, ενώ οι καθηγητές τοποθετήθηκαν 15 μέρες μετά το άνοιγμα (σε κάποιες περιπτώσεις δεν έχουν τοποθετηθεί ακόμα), χωρίς να ξέρουν καλά-καλά τι και σε ποιους θα διδάξουν, χωρίς να έχουν βιβλία ή κάποιον “οδηγό σπουδών” όπως διατυμπάνιζε το Υπουργείο.

Απέναντι στην άσχημη κατάσταση που υπάρχει οι Σύλλογοι Σπουδαστών Δημοσίων ΙΕΚ βάζουν τα δυνατά τους για να οργανωθεί ο αγώνας των σπουδαστών, να οριστούν αντιπρόσωποι των τμημάτων, να πραγματοποιηθούν Γενικές Συνελεύσεις, να φτιαχτούν Επιτροπές σε κάθε ΔΙΕΚ. Στο πλευρό τους έχουν τα Σωματεία από τους αντίστοιχους με την κάθε ειδικότητα κλάδους. Μαζί δίνουν τη μάχη για την επιτυχία της απεργίας στις 14 Νοέμβρη, που είναι το πρώτο αγωνιστικό ραντεβού για τη φετινή χρονιά.

ΠΑΤΡΑ

Αίθουσες χωρίς φως, κλειστά καλοριφέρ και βουλωμένες αποχετεύσεις

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Μαγειρική σε κουζίνα εκκλησίας και φυσικοθεραπεία πάνω σε θρανία! Σε πολλά τμήματα των ΔΙΕΚ της Θεσσαλονίκης, δεν γίνονται μαθήματα λόγω έλλειψης σε διδακτικό προσωπικό. Οι χαμένες ώρες θα πρέπει να αναπληρωθούν υποχρεωτικά. Αυτό θα γίνει ή με επέκταση του ωραρίου ή με μαθήματα τα Σάββατα όπως έχει γίνει και τα προηγούμενα χρόνια. Βιβλία δεν υπάρχουν καν, αναγκαζόμαστε πάλι να πληρώνουμε για φωτοτυπίες, υλικοτεχνικό εξοπλισμό όπως μαχαίρια, καλλυντικά, μπάλες, στολές εργαστηρίου κ.λπ.! Ακόμα και για το πάσο το οποίο πέρυσι πήραμε, με τον αγώνα του Συλλόγου μας, φέτος λένε πως περιμένουν την έγκριση του Υπουργείου, δηλαδή καλό Μάη. Τα εργαστήρια που διαφήμιζε το Υπουργείο είναι για κλάματα, οι μάγειρες κάνουν μάθημα σε κουζίνα εκκλησίας και οι φυσικοθεραπευτές σε αίθουσες όπου ενώνουν τα θρανία για να μοιάζουν με κρεβάτια! Τα μαθήματα γίνονται σε τρία διαφορετικά σημεία της πόλης με αποτέλεσμα να γινόμαστε λάστιχο πληρώνοντας φυσικά και τα απαραίτητα εισιτήρια. Ν.Μ.

Για μια ακόμη χρονιά ξεκινάμε να σπουδάζουμε την ειδικότητα που έχουμε επιλέξει χωρίς τα απαραίτητα, χωρίς καταρτισμένους καθηγητές, χωρίς βιβλία, χωρίς αναλώσιμα, χωρίς τις απαραίτητες υποδομές. Μια εβδομάδα έχουν ανοίξει τα ΙΕΚ και τα προβλήματα εμφανίζονται το ένα μετά το άλλο. Οι αίθουσες λειτουργούν με τα μισά φώτα ανοιχτά καθώς πέφτουν οι ασφάλειες. Βούλωσαν οι αποχετεύσεις στις τουαλέτες και πλημμύρισαν μέχρι και αίθουσες! Τον χειμώνα επειδή το ΔΙΕΚ είναι φιλοξενούμενο στο κτήριο των ΕΠΑΛ, η θέρμανση κλείνει τις ώρες λειτουργίας του ΙΕΚ. Όταν πέρυσι διαμαρτηρηθήκαμε στον διευθυντή πήραμε την απάντηση ότι “τα καλοριφέρ ζεσταίνουν όλη τη μέρα και ας είναι κλειστά”! Έχουν σοβαρότατες ευθύνες κυβέρνηση, διεύθυνση ΙΕΚ και εργοδότες για το τι συντελείται καθημερινά στους χώρους πρακτικής άσκησης των σπουδαστών. Τα μέτρα ασφαλείας δεν τηρούνται, η εργασία είναι άλλοτε σε σπαστό ωράριο και άλλοτε σε συνεχές για πολλές ώρες, χωρίς καμία εποπτεία για το τι μαθαίνουμε, πώς δουλεύουμε, πόσο δουλεύουμε. Όλα αυτά τα ζητήματα φέρνει στην επιφάνεια και ο τραγικός θάνατος της συναδέλφου μας, σπουδάστριας του ΙΕΚ Πάτρας που έκανε την πρακτική της σε ξενοδοχείο στην Κρήτη. Ν.Σ.

ΑΤΤΙΚΗ

Ανύπαρκτα εργαστήρια και μάθημα με φωτοτυπίες Άλλη μια χρονιά που οι σπουδαστές συναντάμε πολλά προβλήματα! Απουσία βιβλίων, αναλώσιμων, μάθημα μέσα από φωτοτυπίες (εάν είσαι τυχερός τις βγάζει το ΙΕΚ, αλλιώς θα τις βρεις στο site της σχολής ή θα τις φωτοτυπήσεις ο ίδιος), εργαστήρια ανύπαρκτα ή απαρχαιωμένα με αποτέλεσμα να γυρνάμε όλη την Αθήνα για να κάνουμε μάθημα σε κάποιο ΙΕΚ ή σχολείο που έχει κάποια υποδομή, κτίρια σε άσχημη κατάσταση. Ακόμη, η “ευκαιρία για εργασιακή εμπειρία” που λέγεται απλήρωτη και ανασφάλιστη πρακτική, οι εξετάσεις πιστοποίησης για να έχει κάποια αξία το πτυχίο μας κ.λπ. Τελικά η «αναβάθμιση της επαγγελματικής εκπαίδευσης» σημαίνει ακόμη μεγαλύτερη υποβάθμιση των σχολών μας, ακόμη πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη, ότι μεγαλώνουν τα εμπόδια για να μάθουμε την ειδικότητα και την τέχνη που επιλέξαμε! Σ.Α.

Η τραγική κατάσταση που βιώνουν οι σπουδαστές στη σχολή και στην πρακτική δεν πρέπει να περάσει “στο ντούκου”. Ο “Οδηγητής” είναι το μόνο έντυπο της νεολαίας που την αναδεικνύει, που στηρίζει τους αγώνες των σπουδαστών. Στείλε κι εσύ την ανταποκρισή σου, την καταγγελία σου, τις φωτογραφίες σου στο mail@odigitis.gr.

Αγωνιστικές κινητοποιήσεις των φοιτητών σε δεκάδες σχολές!

ι κι αν στην αντιπαράθεση ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ μονοπωλούν θέματα άσχετα με τις ανησυχίες των φοιτητών; Τι κι αν δίνουν τον καλύτερο τους εαυτό για να μην κουνηθεί φύλλο στα Πανεπιστήμια και στα ΤΕΙ; Ο προηγούμενος μήνας έδειξε ότι οι φοιτητές, οργανωμένοι στους συλλόγους τους, μπορούν να ταράξουν τα νερά! Να αντιπαρατεθούν με την πολιτική της κυβέρνησης που χειροτερεύει τους όρους σπουδών! Με τις παρατάξεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ που οι θέσεις τους και η πρακτική τους στηρίζουν την εκπαιδευτική πολιτική κυβέρνησης-ΕΕ που μετατρέπει τα ιδρύματα σε επιχειρήσεις και τους φοιτητές σε πελάτες. Έτσι σε αρκετούς συλλόγους σε όλη τη χώρα οι φοιτητές με Γενικές Συνελεύσεις, με κινητοποιήσεις έβαλαν τη δική τους ατζέντα στις σχολές. Αναδεικνύοντας τα σοβαρά προβλήματα στις σπουδές και στις σχολές τους, τις δίκαιες

διεκδικήσεις τους. Στην Αθήνα, στη Φιλοσοφική και στο Φυσικό, οι φοιτητές με μαζικές Γενικές Συνελεύσεις και κινητοποιήσεις απαιτούν από την κυβέρνηση να μη τολμήσει να “ξηλώσει” την παιδαγωγική επάρκεια απ’ το πτυχίο. Μία τέτοια εξέλιξη σημαίνει νέα εμπόδια στην εύρεση εργασίας. Στη Φιλοσοφική οι φοιτητές αντιδρούν στην διάσπαση του ΦΠΨ, ενώ μαζικές Γ.Σ. πραγματοποιήθηκαν και στην Γεωπονική της Αθήνας ενάντια στο νομοσχέδιο της κυβέρνησης. Με μπροστάρηδες τους συλλόγους τους, οι εστιακοί φοιτητές οργάνωσαν διήμερο δράσης για τη φοιτητική μέριμνα, διαδήλωσαν στο σιδερόφραχτο από ΜΑΤ και κλούβες Υπουργείο Παιδείας. Και εκεί όμως δεν ήταν μόνοι τους! Μαζί τους ήταν οι συνάδελφοί τους από τα ΑΕΙ και ΤΕΙ της Θεσσαλίας που διαδήλωναν κι αυτοί ενάντια στο νομοσχέδιο της κυβέρνησης.

Οι πιο μαζικές κινητοποιήσεις των τελευταίων ετών ΑΕΙ-ΤΕΙ Θεσσαλίας Το νέο νομοσχέδιο που φέρνει η κυβέρνηση προς ψήφιση στη Βουλή για τη συγχώνευση τμημάτων ΑΕΙ και ΤΕΙ Θεσσαλίας επιδεινώνει τα ήδη μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι σπουδαστές. Με το νομοσχέδιο η κυβέρνηση: • Δεν καταργεί την κατηγοριοποίηση των σχολών • Φτιάχνει τμήματα “Φρανκενστάιν”, όπως το λεγόμενο “Ενέργειας και Περιβάλλοντος”, όπου θα συνενώσει Μηχανολόγους, Ηλεκτρολόγους και Πολιτικούς Μηχανικούς των ΤΕΙ σε ένα ασαφές αντικείμενο, με ασαφή δικαιώματα για τους αποφοίτους. • Δεν δίνει τη δυνατότητα στους φοιτητές που έχουν ξεπεράσει τα κανονικά έτη σπουδών και στους αποφοίτους, να μπουν στις νέες πανεπιστημιακές σχολές κατοχυρώνοντας και αναγνωρίζοντας μαθήματα που έχουν περάσει και που παραμένουν ίδια στα νέα προγράμματα σπουδών. Ασάφειες για αναγνωρίσεις και κα-

τοχυρώσεις μαθημάτων υπάρχουν και για αυτούς που τους αναγνωρίζει να μεταπηδήσουν στα νέα τμήματα. • Δεν προβλέπει καμία εξασφάλιση για τους σπουδαστές των οποίων τα τμήματα θα αλλάξουν πόλη. Σε όλες αυτές τις αντιδραστικές αλλαγές η κυβέρνηση και οι διοικήσεις βρήκαν μπροστά τούς τους φοιτητές! Με μπροστάρη τον σύλλογο εστιακών φοιτητών του ΤΕΙ Λάρισας πραγματοποιήθηκε πανθεσσαλική σύσκεψη φοιτητικών συλλόγων και διαμορφώθηκε κοινό πλαίσιο πάλης για όλους τους φοιτητικούς συλλόγους. Η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι ήταν η καρικατούρα κατάληψης, που χωρίς συλλογικές διαδικασίες και προετοιμασία, οργανώθηκε από τη ΔΑΠ μαζί με τη διοίκηση και έκανε πιο επιτακτική την ανάγκη οι φοιτητές να πάρουν πάνω τους την οργάνωση της πάλης, όπως και έγινε! Οι φοιτητές ενημερώθηκαν για τις εξελίξεις, για το τι σημαίνει το νομοσχέδιο της κυβέρνησης, τι συνέπειες θα έχει στις σπουδές και στο μέλλον τους ενώ αναδείχθηκαν και οι διαχρονικές ευθύνες της ΔΑΠ,

που όντας πρώτη δύναμη για χρόνια, κρατάει το σύλλογο στην ακινησία, χωρίς ούτε καν να ορίζεται ΔΣ του Συλλόγου, μπλοκάροντας για χρόνια κάθε προσπάθεια ακόμα και για τη διεξαγωγή Γενικών Συνελεύσεων. Οι σπουδαστές απάντησαν με διαδοχικές γενικές συνελεύσεις, με τη συμμετοχή να ξεπερνά τους 1000 φοιτητές. Οι σπουδαστές κλιμακώνοντας τον αγώνα τους κινητοποιήθηκαν στον περιφερειάρχη Θεσσαλίας, ενώ μετά από χρόνια ανυπαρξίας δράσης των φοιτητικών συλλόγων πραγματοποιήθηκαν ΓΣ στο ΤΕΙ Λάρισας και συγκρότησαν ΔΣ για να οργανώνουν καλύτερα τη δράση του συλλόγου. Όλες αυτές οι αγωνιστικές διεργασίες ξεπέρασαν τα όρια της Λάρισας και απλώθηκαν και σε άλλες πόλεις της Θεσσαλίας. Στο ΤΕΙ Καρδίτσας έγινε η μαζικότερη γενική συνέλευση των τελευταίων 10 χρόνων και στο ΤΕΙ Τρικάλων έχουν πραγματοποιηθεί μέχρι στιγμής τρεις Γενικές Συνελεύσεις!

Φωτογραφία από πρόσφατη κινητοποίηση σπουδαστών στη Λάρισα

Οδηγητής



Νοέμβρης 2018

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΟΥ ΔΣ ΤΟΥ ΦΣ ΦΥΣΙΚΟΥ ΤΟΥ ΕΚΠΑ

«Οι κινητοποιήσεις μας έχουν κάνει ήδη πιο δυνατούς!»

πως ήδη αναφέραμε, εκτός από τους φοιτητές και τους σπουδαστές της Θεσσαλίας κινητοποιήσεις με τη μαζική συμμετοχή φοιτητών πραγματοποιούνται και σε άλλες σχολές, όπως στο Φυσικό Αθήνας. Εδώ η εξέλιξη που πυροδότησε τις αγωνιστικές διεργασίες είναι ο νόμος της κυβέρνησης που ψηφίστηκε μέσα στο καλοκαίρι και προβλέπει

“Ο”: Τι σημαίνει καταρχάς για έναν φοιτητή του Φυσικού η απόσπαση της παιδαγωγικής επάρκειας; Λεωνίδας Καραγεώργος: Η απόσπαση της Παιδαγωγικής Επάρκειας από το πτυχίο μας σημαίνει ακόμα μεγαλύτερα εμπόδια να σπουδάσουμε σε αυτό που επιλέξαμε. Η παγιωμένη κατάσταση που έχει διαμορφωθεί με την υποχρηματοδότηση των Πανεπιστημίων να έχει φτάσει στο κόκκινο και από την άλλη η κυβέρνηση να αφήνει στην καλή θέληση των ιδρυμάτων το πώς αυτά θα παρέχουν την παιδαγωγική επάρκεια δημιουργεί μια εκρηκτική κατάσταση στα ιδρύματα. Ανοίγει τον δρόμο για να δημιουργηθούν σεμινάρια και προγράμματα τα οποία θα είναι προφανώς επί πληρωμή με αποτέλεσμα οι φοιτητές να κυνηγούν πιστοποιητικά και δεξιότητες, γιατί αλλιώς δεν θα είναι “κατάλληλα καταρτισμένοι” για να βρουν δουλειά στο αντικείμενό τους. Βλέπουμε δηλαδή ότι όχι μόνο η απόκτηση της γνώσης υποβαθμίζεται αλλά και μπαίνουν ακόμη περισσότερα εμπόδια στο να βρούμε δουλειά με δικαιώματα και όρους, που να μας εξασφαλίζουν μια αξιοπρεπή ζωή.

την απόσπαση της παιδαγωγικής επάρκειας από το πτυχίο. Εξέλιξη που δημιουργεί ακόμα μεγαλύτερα εμπόδια και αφορά τους φοιτητές των λεγόμενων καθηγητικών σχολών. Με αφορμή αυτές τις εξελίξεις αλλά και την απάντηση που δίνουν οι φοιτητές, ο “Οδηγητής” συζήτησε με τον πρόεδρο του συλλόγου φοιτητών Φυσικού του ΕΚΠΑ, Λεωνίδα Καραγεώργο.

μπήκαν μπροστά στην ενημέρωση των φοιτητών, ενώ φοιτητικοί σύλλογοι της Αθήνας σε σύσκεψή τους αποφάσισαν τον συντονισμό των ενεργειών και της πάλης τους ενάντια στην απόσπαση της παιδαγωγικής επάρκειας. Αυτή την πρόταση βέβαια, στον σύλλογό μας, την καταψήφισαν οι δυνάμεις των ΕΑΑΚ. Παρ’ όλα αυτά υπήρξε έντονη συζήτηση μέσα στον σύλλογο, σε κάθε έτος. Μέσα σε τρεις βδομάδες είχαμε δύο μαζικές συνελεύσεις και τη δεύτερη μάλιστα πάρθηκε απόφαση που έλεγε να αποσυρθεί τώρα το σχέδιο νόμου της κυβέρνησης για την ανώτατη εκπαίδευση που μέσα σε αυτό εντάσσονται κι άλλα ζητήματα όπως αυτό των συγχωνεύσεων των τμημάτων, να μην αποσπαστεί η παιδαγωγική επάρκεια από τα πτυχία μας, όλη η απαραίτητη γνώση για την άσκηση του επαγγέλματος να περιλαμβάνεται στο πτυχίο αποκλειστικά δωρεάν για όλους! Πραγματοποιήσαμε κινητοποιήσεις στη Γενική Συνέλευση του Τμήματος με συμμετοχή 300 φοιτητών, που άσκησαν μεγάλη πίεση.

“Ο”: Ο ΦΣ Φυσικού τι πρωτοβουλίες πήρε μπροστά σε αυτή την εξέλιξη;

“Ο”: Υπάρχουν αποτελέσματα από την πάλη των φοιτητών; Τι βήματα έχουν γίνει στην οργάνωση του αγώνα;

Λ. Κ.: Ο λόγος για τον οποίο έχει έρθει αυτό το σχέδιο νόμου από την κυβέρνηση είναι ξεκάθαρος και προφανώς δεν αφορά την αναβάθμιση των σπουδών μας ή να μας βοηθήσει να κάνουμε τα όνειρά μας πραγματικότητα. Σε αυτή τη βάση οι δυνάμεις που συσπειρώνονται στο ΜΑΣ

Λ. Κ.: Οι κινητοποιήσεις μας έχουν κάνει ήδη πιο δυνατούς! Με βάση την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί από το καλοκαίρι με τα τμήματα να αποφασίζουν το πώς θα παρέχουν την παιδαγωγική επάρκεια, στη συνέλευση του τμήματος ο πρόεδρος έλεγε επί της ουσίας να

Μαζική κινητοποίηση στο Υπουργείο Παιδείας πραγματοποιήθηκε στις 23 Οκτώβρη με αποφάσεις δεκάδων φοιτητικών συλλόγων και ΓΣ με αιχμή τα ζητήματα της φοιτητικής μέριμνας.

είναι ένα παράλληλο πρόγραμμα ή ένα πρόγραμμα το οποίο θα μπορείς να το παρακολουθήσεις μετά τις σπουδές σου. Ύστερα από τις μαζικές κινητοποιήσεις με τη συμμετοχή 300 φοιτητών, καταφέραμε να υιοθετηθεί η πρόταση του ΦΣ από το ίδιο το τμήμα. Πέρα όμως από αυτό οι φοιτητές μπορούν καλύτερα να καταλάβουν τόσο τον ρόλο των διοικήσεων των τμημάτων, τον ρόλο της κυβέρνησης όσο και τη δύναμη που έχει ο συλλογικός αγώνας και η διεκδίκηση. Από τη νέα χρονιά φάνηκε ότι ο σύλλογός μας μετράει ορισμένα βήματα καθώς τα ζητήματα αυτά συζητιούνταν μέσα στις μαζικές γενικές συνελεύσεις και στα αμφιθέατρα, ενώ έγιναν προσπάθειες να πραγματοποιηθούν και συνελεύσεις ετών. “Ο”: Τι διαπάλη αναπτύχθηκε στον σύλλογο γύρω από τα οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζετε; Λ. Κ.: Στην προσπάθεια του συλλόγου για ανάπτυξη αγωνιστικών δραστηριοτήτων μπήκαν εμπόδια από τις δυνάμεις των ΕΑΑΚ, οι οποίες αρχικά καταψήφισαν τη σύσκεψη των φοιτητικών συλλόγων για συντονισμό της δράσης και της διεκδίκησης, ενώ εναντιώθηκαν ακόμα και στο αίτημα να είναι η παιδαγωγική επάρκεια ενταγμένη μέσα στα πτυχία μας! Ακόμα και οι ίδιοι διαφωνούσαν μεταξύ τους δημιουργώντας σύγχυση. Η στάση τους επιβεβαιώνει οτι αυτές οι δυνάμεις είναι εμπόδιο στην οργάνωση και ανάπτυξη αγώνων με διεκδικήσεις που να απαντούν στις σύγχρονες ανάγκες των φοιτητών.

Αγωνιστικό πρόγραμμα κινητοποιήσεων τον Νοέμβρη Με μαζικά συλλαλητήρια σε όλη τη χώρα την 1η Νοέμβρη έδωσαν απάντηση οι φοιτητές και οι σύλλογοί τους στην εκπαιδευτική πολιτική κυβέρνησης-ΕΕ-μονοπωλίων. Τις κινητοποιήσεις αποφάσισαν 59 φοιτητικοί και σπουδαστικοί σύλλογοι και δεκάδες επιτροπές ετών από όλη τη χώρα με τα εξής αιτήματα: • Το πτυχίο να αποτελεί τη μοναδική προϋπόθεση για δουλειά με δικαιώματα στο αντικείμενο σπουδών. • Να αποσυρθεί τώρα το σχέδιο νόμου της κυβέρνησης για την Ανώτατη Εκπαίδευση. • Κρατική χρηματοδότηση για την Παιδεία στο ύψος των αναγκών. Δωρεάν στέγασησίτιση-βιβλία-αναλώσιμα-μετακινήσεις για όλους. • Κατάργηση των διδάκτρων στα μεταπτυχιακά. Επόμενος σταθμός για τους φοιτητές είναι η απεργία στις 14 Νοέμβρη, ενώ ήδη οι φοιτητικοί και σπουδαστικοί σύλλογοι προετοιμάζονται για τον αγωνιστικό εορτασμό του ξεσηκωμού του Πολυτεχνείου στις 17 Νοέμβρη.

Οι φοιτητές να απαντήσουν

στο σχέδιο εφησυχασμού, καταστολής και αποπροσανατολισμού που κυβέρνηση-ΝΔ έχουν στήσει για να σβήσουν οι εστίες αντίστασης και διεκδίκησης που έχουν ανάψει μέσα στα αμφιθέατρα

Κανείς να μην πιστέψει τα ψέματα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ: Τι λέει η κυβέρνηση:

Τι λέει η κυβέρνηση:

«Αύξηση της χρηματοδότησης στην ανώτατη εκπαίδευση»

«Βοηθά τους οικονομικά ασθενέστερους φοιτητές»

«Κατοχυρώνει τα επαγγελματικά δικαιώματα»

Τι ισχύει: Παγίωσε την υποχρηματοδότηση. Η επιχορήγηση των λειτουργικών αναγκών μειώθηκε κατά 65% το διάστημα 20092018. Φέσωσε τις οικογένειές μας με νέα δάνεια από την ΕΚΤ.

Τι ισχύει: Τον τελευταίο χρόνο έχει προσθέσει δίδακτρα σε 283 μεταπτυχιακά, ανοίγει δρόμο για δίδακτρα στο προπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών, πετάει εκατοντάδες φοιτητές εκτός εστιών, αποκλείει φοιτητές από τις μετεγγραφές.

Τι ισχύει: Αποσυνδέει το επάγγελμα από το πτυχίο, οδηγεί τον απόφοιτο να κυνηγά σεμινάρια και εξετάσεις επί πληρωμή.

Τι λέει η κυβέρνηση:

«Υπερασποζόμαστε τη δημόσια παιδεία και το άρθρο 16 του Συντάγματος»

«Υπερασπιζόμαστε την ειρήνη, την ασφάλεια της νεολαίας»

Τι ισχύει η κυβέρνηση: Αναγνωρίζει τα ιδιωτικά κολλέγια, έχει μετατρέψει ακόμα περισσότερο τα δημόσια πανεπιστήμια σε εταιρείες ΑΕ. Έχει πολλαπλασιάσει το παζάρι πιστοποιητικών και τίτλων σπουδών, ανοίγει ακόμα περισσότερο την πόρτα στα επιχειρηματικά συμφέροντα που αξιοποιούν υποδομές και προσωπικό για κατά παραγγελία έρευνα προς όφελος των κερδών τους.

Τι ισχύει: Δίνει 4 δις στους δολοφόνους του ΝΑΤΟ κάθε χρόνο, ενώ για την παιδεία “δεν υπάρχει φράγκο”. Σέρνει σε δίκη με ψεύτικες κατηγορίες φοιτητές, που διαδήλωσαν στο άγαλμα του μακελάρη Τρούμαν ενάντια στον πόλεμο. Μετατρέπει τα πανεπιστήμια σε εργαστήρια ερευνών για τους φονιάδες.

Τι λέει η κυβέρνηση:

«Με την πανεπιστημιοποίηση των ΤΕΙ αναβαθμίζονται οι σπουδές» Τι ισχύει: Ενισχύει την κατηγοριοποίηση φοιτητών-αποφοίτων-ιδρυμάτων. Στο πανεπιστήμιο πλέον δημιουργούνται πτυχία διαφορετικών “επιπέδων” στο ίδιο αντικείμενο, 2ετή, 4ετή, 5ετή, με διαφοροποιημένα προγράμματα σπουδών. Προετοιμάζει φθηνούς και αναλώσιμους απόφοιτους, έτοιμους για τις ορέξεις του κεφαλαίου, συμπιέζοντας τα δικαιώματα όλων προς τα κάτω.

Μόνο τον τελευταίο χρόνο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ: Πέρασε με τροπολογία το καλοκαίρι την απόσπαση της παιδαγωγικής επάρκειας από τα πτυχία.

Άνοιξε την όρεξη στον πρόεδρο του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών να μιλά για ίδρυση δικηγορικής σχολής μετά τη νομική, και για περιορισμό του ποσοστού των αποφοίτων που περνάνε τις εξετάσεις για την απόκτηση άδειας ασκήσεως επαγγέλματος.

Πολλαπλασίασε τα εμπόδια στους απόφοιτους μηχανικούς με πολλαπλές εξετάσεις και πανάκριβες πιστοποιήσεις, βάζοντάς τους να δουλέψουν σαν “δόκιμοι μηχανικοί” χωρίς δικαιώματα.

«Υπερασπιζόμαστε το φοιτητικό άσυλο και το ρωμαλέο φοιτητικό κίνημα» Τι ισχύει: Απέναντι στις διεκδικήσεις των φοιτητών απαντά με ΜΑΤ και δικαστήρια, με το πόρισμα Παρασκευόπουλου βαφτίζει ποινικό αδίκημα τις φοιτητικές κινητοποιήσεις, τσουβαλιάζει τις καταλήψεις, που αποφασίζουν οι φοιτητές, με φαινόμενα εγκληματικότητας που δεν έχουνε σχέση με φοιτητές και συλλόγους.

Κάνεις να μην τσιμπήσει στον κάλπικο καυγά ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ Τσακώνονται δήθεν για

Τα Ιδιωτικά πανεπιστήμια

Το Άσυλο

την ώρα που

και οι δύο συμφωνούν στα δημόσια πανεπιστήμιαεπιχειρήσεις.

και οι δύο συμφωνούν ότι οι κινητοποιήσεις των φοιτητών πρέπει να καταστέλλονται.

Δεν είναι τυχαίο ότι αυτός ο ψευτοκαυγάς φουντώνει όσο, φουντώνουν οι κινητοποιήσεις των φοιτητών απέναντι στην πολιτική της κυβέρνησης-ΕΕ.

Την “εγκληματικότητα και την ανομία” και οι δύο ευθύνονται για το εμπόριο ναρκωτικών μέσα στα ιδρύματα, για τη διάλυση των υποδομών θεραπείας και απεξάρτησης, για το ότι κυκλοφορούν ανενόχλητοι οι έμποροι ναρκωτικών, για τη χορήγηση υποκατάστατων ναρκωτικών που έχει οξύνει το πρόβλημα.

Οδηγητής

να κρύψουν τη συμφωνία τους με την πολιτική που μαζί ακολουθούν, με βάση τις κατευθύνσεις της ΕΕ.

Κυβέρνηση-ΝΔ θέλουν:

να μην ακουστούν οι πραγματικές ανησυχίες των φοιτητών, ο αγώνας που αναπτύσσουν και οι διεκδικήσεις τους.



Νοέμβρης 2018

να στρώσουν το έδαφος για την ένταση της καταστολής.

Να δυναμώσει τώρα η οργάνωση, η μαζικότητα των συλλόγων, η συλλογική δράση, η διεκδίκηση των σύγχρονων δικαιωμάτων!

άνοντας στην άκρη τη ΔΑΠ και την ΠΑΣΠ, τις δυνάμεις μέσα στις σχολές που συμφωνούν με τον πυρήνα της κυβερνητικής πολιτικής. Με τις προτάσεις και τη στάση τους συμφωνούν με τη σημερινή κατάσταση, πιέζουν να υλοποιηθεί πιο γρήγορα η αντιεκπαιδευτική πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Οι προτάσεις της ΔΑΠ στο Υπουργείο Παιδείας! νοίκια στις εστίες

ΠΑΣΠ: • Στα ΤΕΙ υπερασπίζεται τις συγχωνεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ σαν “αναβάθμιση”, ενώ στα ΑΕΙ αντιδρά γιατί οι ΤΕΙτζήδες δεν έχουν το επίπεδο των φοιτητών των ΑΕΙ. • Στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο έχει ψηφίσει την επιβολή διδάκτρων στα μεταπτυχιακά και τους μειωμένους προϋπολογισμούς. • Το ΠΑΣΟΚ κατέθεσε πρόταση για τα επαγγελματικά δικαιώματα των μηχανικών, όπου θεωρεί μηχανικούς 2ης κατηγορίας αυτούς των ΤΕΙ και του ΠαΔΑ και ζητά τα επαγγελματικά τους δικαιώματα να μην δίνονται με το πτυχίο, αλλά από την ΕΕΤΕΜ. Δηλαδή με κυνήγι πανάκριβων πιστοποιήσεων, εξετάσεων, μετρώντας την άσκηση, την εμπειρία, τα χρόνια προϋπηρεσίας.

μείωση των εισακτέων ΔΑΠ και ΠΑΣΠ μαθήματα επιχειρηματικότητας

ΜΑΤ στις σχολές

ξεπούλημα της περιουσίας των ιδρυμάτων κάμερες παρακολούθησης κατάργηση του ασύλου

• Είναι οι καλύτεροι ντίλερ των πανάκριβων πιστοποιήσεων, μοιράζουν ακόμα και χαρτιά που δεν έχουνε καμία επιστημονική αξία. • Ανταλλάσσουν επιστολές και πρωτόκολλα με τις γραμματείες “για τα προβλήματα των φοιτητών”. Προβλήματα, που δημιούργησε η δική τους πολιτική, είναι γνωστά στις διοικήσεις και δεν λύνονται με παρακλήσεις. • Προσπαθούν να απαγορεύσουν τη διεξαγωγή ΓΣ, καταγγέλλουν κινητοποιήσεις φοιτητών ως παράνομες γιατί “δεν ζήτησαν έγκριση”, συκοφαντούν τους αγωνιστές.

ντιμετωπίζοντας τις αδιέξοδες λογικές των ΕΑΑΚ που αποδυναμώνουν τον αγώνα, ενισχύουν την απογοήτευση, καταλήγουν στην ενσωμάτωση.

• Για μια ακόμα φορά παίζουν το παιχνίδι του ΣΥΡΙΖΑ, υιοθετούν τη λογική του μικρότερου κακού, βάζοντας εμπόδιο στη διεκδίκηση των σύγχρονων αναγκών. Υπερασπίζονται τη θέση “τα ΤΕΙ να παραμείνουν ΤΕΙ” κάνοντας έτσι την κυβέρνηση να μοιάζει προοδευτική. Για την παιδαγωγική επάρκεια υπερασπίζονται το σημερινό απαράδεκτο καθεστώς που στρώνει το έδαφος στον Γαβρόγλου να υλοποιήσει την απόσπαση της παιδαγωγικής επάρκειας, είτε υπερασπίζονται την απουσία κάθε παιδαγωγικής γνώσης στο πτυχίο ή να δίνεται μέσω μαθημάτων επιλογής (όχι για όλους) ή την απαράδεκτη θέση ότι "η επάρκεια πρέπει να δίνεται με τον διορισμό", δηλαδή εκτός πτυχίου ως πιστοποίηση που δεν θα παίρνουν όλοι. • Με την γραμμή και την τακτική τους εμποδίζουν τον συντονισμό, την οργάνωση φοιτητών και συλλόγων, τη συμπόρευση με το ταξικό εργατικό κίνημα, ώστε ενωμένοι οι φοιτητές να αντιμετωπίσουν τον κοινό αντίπαλο. Καταγγέλλουν αποφάσεις φοιτητικών συλλόγων ως “κομματικές”, αναπαράγοντας αυτά που λέει ο Υπουργός και ο Πορτοσάλτε. Απομονώνουν τους φοιτητές και τους συλλόγους από τους αγώνες του εργαζόμενου λαού. • Βάζουν πλάτη, μαζί με ΔΑΠ και ΠΑΣΠ, στη διαλυτική κατάσταση των συλλόγων. Καταγγέλλουν και αποθαρρύνουν φοιτητές να πραγματοποιήσουν συνέλευση στο έτος τους, στο τμήμα τους, να οργανώσουν τη δική τους επιτροπή. Παρουσιάζουν ως ενότητα των φοιτητών τη συγκόλληση των σχημάτων τους στη γενική συνέλευση.

Οι δυνάμεις της ΚΝΕ ήταν και είναι η εγγύηση στους αγώνες των φοιτητών! Η μόνη δύναμη που μπορούν να εμπιστευτούν οι φοιτητές! • Παλεύουμε για ό,τι πραγματικά είναι σύγχρονο και αναγκαίο στη μόρφωση, τη δουλειά και τη ζωή των νέων. Δεν υπερασπιζόμαστε, ούτε συμβιβαζόμαστε με τη σημερινή κατάσταση. • Δεν έχουμε δεσμεύσεις, όπως όλοι οι άλλοι, απέναντι στην κυβέρνηση, την ΕΕ, τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και τον ΣΕΒ. Μπορούμε να τους χαλάσουμε τα σχέδια. • Παλεύουμε ακούραστα για να εκφραστούν εστίες αντίστασης σε κάθε σχολή, αμφιθέατρο και τμήμα. Για να ανέβει η οργάνωση των φοιτητών, να γίνουν πιο δυνατοί οι σύλλογοι.

• Έχουμε σχέδιο αντεπίθεσης! Στηρίζουμε το ΜΑΣ, την ελπίδα του φοιτητικού κινήματος, που συνενώνει τους αγώνες, τις διεκδικήσεις των φοιτητών και των συλλόγων ενάντια σε κυβερνήσεις-ΕΕ-μεγαλοεπιχειρηματίες, αντιμετωπίζοντας τον εκφυλισμό. Συμβάλλουμε ώστε να δυναμώσει η κοινωνική συμμαχία που σήμερα μπορεί να αντιμετωπίσει κυβερνήσεις, νόμους, μηχανισμούς και ιμπεριαλιστικές συμμαχίες, που μπορεί να ανοίξει δρόμο για τα όνειρα και τις ανάγκες μας.

• Απαντάμε στην καταστολή της κυβέρνησης, στα σχέδια που κάθε φορά βρίσκει για να πείσει τον λαό και τη νεολαία να κάτσουν στ' αυγά τους και να δεχτούν το τσάκισμα των δικαιωμάτων τους. • Γιατί έχουμε στόχο να φτιάξουμε και να ζήσουμε σε μια κοινωνία όπου θα μπορούμε να μορφωνόμαστε ολόπλευρα, καθολικά, όπου θα συμβάλλουμε ως επιστήμονες στην ανάπτυξη του βιοτικού επιπέδου του λαού μας, στη μείωση του μόχθου των εργαζομένων.

45 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠ΄ ΤΟΝ ΞΕΣΗΚΩΜΟ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ

“ Έξω αι ΗΠΑ - Έξω το ΝΑΤΟ”

Το σύνθημα στην πύλη του Πολυτεχνείου, σήμερα το φωνάζουμε ακόμα πιο δυνατά!

17η Νοέμβρη 1973 έχει περάσει στην ιστορία του λαού μας ως μια σπουδαία μέρα για το εργατικό-λαϊκό και νεολαιίστικο κίνημα. Τότε, ο ξεσηκωμός του Πολυτεχνείου και οι χιλιάδες λαού που διαδήλωναν στο κέντρο της Αθήνας έδιναν ένα γερό χτύπημα στη χούντα των συνταγματαρχών, που είχε επιβληθεί με πραξικόπημα στις 21 Απριλίου του 1967. Η θυσία των νεκρών της χούντας και των δεκάδων

νεκρών του ξεσηκωμού του Πολυτεχνείου δεν πήγε χαμένη! Ιδιαίτερα επίκαιρο παραμένει το αντιιμπεριαλιστικό μήνυμα του Πολυτεχνείου που επιμελώς αποκρύπτεται ή διαστρεβλώνεται. Το σύνθημα “ΕΞΩ ΑΙ ΗΠΑ- ΕΞΩ ΤΟ ΝΑΤΟ!”, γραμμένο στην πύλη του κτιρίου αποτύπωσε το μίσος του λαού και της νεολαίας ενάντια στους ιμπεριαλιστές που στήριξαν τη χούντα. Ας πιάσουμε όμως το νήμα από την αρχή...

Η αστική εξουσία αλλάζει μορφή άσκησης... Στις 21 Απριλίου 1967 υλοποιείται από τους στρατιωτικούς Παπαδόπουλο, Παττακό και Μακαρέζο το σχέδιο “Προμηθεύς” με το οποίο η διακυβέρνηση της χώρας περνά πραξικοπηματικά στα χέρια τους. Το πρόσχημα ήταν ένας ανύπαρκτος εκείνη την περίοδο “κομμουνιστικός κίνδυνος”. Αποδείχθηκε για ακόμη μια φορά ότι ο αντικομμουνισμός είναι πάντοτε προπομπός συνολικότερων αντιλαϊκών σχεδίων, έχει στο στόχαστρο συνολικά τον λαό, τη νεολαία, το κίνημα. Την ίδια μέρα διενεργήθηκαν χιλιάδες συλλήψεις μελών και στελεχών του ΚΚΕ, της ΕΔΑ και της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη, ενώ η χούντα διαπράττει τις τρεις πρώτες δολοφονίες της: ο Βασίλης Πεσλής, η Μαρία Καλαβρού και ο Βασίλης Μπεκροδημήτρης πέφτουν νεκροί. Ο λαός χαρακτήρισε τη χούντα αμερικανοκίνητη και δεν είχε άδικο. Η επιβολή της σχετιζόταν με τη βαθύτερη εμπλοκή του αμερικανοΝΑΤΟϊκού ιμπεριαλισμού στην περιοχή και την προώθηση των επιδιώξεών του. Η χούντα στηρίχθηκε ολόπλευρα από τις ΗΠΑ καθ' όλη τη διάρκεια της επταετίας, ενώ και αυτή με τη σειρά της ενίσχυσε τη συμμετοχή της χώρας στα αμερικανοΝΑΤΟϊκά σχέδια. Η εγκαθίδρυση της χούντας εξυπηρέτησε την ανάγκη του αστικού πολιτικού συστήματος να υπερβεί τις αντιθέσεις του, οι οποίες τον Μάρτη του 1967 εκφράζονταν και με την αδυναμία σχηματισμού κυβέρνησης. Το πέρασμα από την αστική δημοκρατία στη στρατιωτική δικτατορία δεν ήταν αλλαγή εξουσίας, αλλά άλλη μορφή άσκησης της εξουσίας της δικτατορίας των μονοπωλίων, τα οποία μάλιστα βγήκαν ενισχυμένα την επταετία 1967-1974. Αν ρίξουμε μια ματιά στην οικονομική πολιτική της χούντας θα διαπιστώσουμε ότι ήταν ουσιαστικά συνέχιση της αντίστοιχης πολιτικής των αστικών κυβερνήσεων της ΕΡΕ και της Ένωσης Κέντρου. Η χούντα ευνόησε νομοθετικά τη χρηματοδότηση και φοροαπαλλαγή του κεφαλαίου, ιδιαίτερα τους εφοπλιστές

και τους καπιταλιστές που δραστηριοποιούνταν στον ναυπηγοεπισκευαστικό κλάδο. Οι αριθμοί είναι αποκαλυπτικοί: Την περίοδο 1961-1971 τα κέρδη των καπιταλιστών αυξήθηκαν κατά 186%, ενώ τα μεροκάματα έμεναν καθηλωμένα. Τα ίδια συμφέροντα εξυπηρέτησαν και τα αστικά κόμματα που κυβέρνησαν από το 1974 ως σήμερα.

Το ΚΚΕ ενάντια στη στρατιωτικοφασιστική δικτατορία Είναι αλήθεια ότι δεν υπήρξε εξ’ αρχής οργανωμένη μαζική λαϊκή αντίσταση ενάντια στη δικτατορία, μολονότι τα σχέδια επιβολής της ήταν γνωστά. Το εργατικό-λαϊκό κίνημα βρέθηκε απροετοίμαστο, όπως και το ΚΚΕ. Εκείνη την κρίσιμη στιγμή εκφράστηκαν οι συνέπειες της θεμελιακά λανθασμένης απόφασης του Κόμματος, το 1958, για τη διάλυση των παράνομων κομματικών του Οργανώσεων και τη διάχυση των μελών του στην ΕΔΑ. Χιλιάδες μέλη του συλλαμβάνονται τις πρώτες μέρες και στέλνονται στα ξερονήσια. Αποδείχθηκε πως μονάχα ένα γερά οργανωμένο εργατικό–λαϊκό κίνημα, που αντιπαλεύει την εξουσία των μονοπωλίων με πολιτική επαγρύπνηση και υπό την καθοδήγηση ενός δυνατού και με αυτοτελή δράση ΚΚ, μπορεί να είναι έτοιμο για να αντιμε-

τωπίσει τέτοια σχέδια σε βάρος του λαού. Ωστόσο, μπροστά σε αυτές τις εξελίξεις το ΚΚΕ δεν τα δίπλωσε. Τον Φλεβάρη του 1968 η 12η Ολομέλεια της Κεντρικής Επιτροπής αποφασίζει να ανασυγκροτήσει τις παράνομες Οργανώσεις του ΚΚΕ στην Ελλάδα, ενώ το Κόμμα καθαρίζει τις γραμμές του από τον οπορτουνισμό, που επεδίωκε να το διαλύσει με το πρόσχημα της ανανέωσης. Η απόφαση της 12ης Ολομέλειας της ΚΕ επέδρασε καθοριστικά και ευεργετικά στην ανασυγκρότηση του ΚΚΕ, στην ανάπτυξη αγώνων των εργαζομένων και της νεολαίας. Τον Σεπτέμβρη του 1968 ιδρύεται η ΚΝΕ με απόφαση του Πολιτικού Γραφείου της ΚΕ του ΚΚΕ. Ξεκινά η έκδοση του παράνομου Ριζοσπάστη και του “Οδηγητή”. Η ΚΝΕ τα επόμενα χρόνια θα σταθεί άξια στο πλευρό του Κόμματος και θα συμβάλλει καθοριστικά στην πάλη της νεολαίας κατά της χούντας. Στα τέλη του 1971 και υπό την επίδραση της γενναίας παράνομης δράσης του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, αλλά και με την εξέλιξη της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, που κλόνιζε τον καπιταλισμό εκείνη την περίοδο, οι αγώνες σημειώνουν άνοδο. Το 1972 το φοιτητικό κίνημα απαιτεί τη διεξαγωγή γνήσιων σπουδαστικών εκλογών. Το 1973 σημειώνονται μεγάλες εργατικές απεργίες (τεχνικοί της “Ολυμπιακής”, ΔΕΗ, τυπογράφοι Αθήνας, αλιεργάτες Καβάλας). Σημαντικός αγωνιστικός σταθμός ήταν η διήμερη κατάληψη της Νομικής στις 15 Φλεβάρη του ίδιου έτους. Σχεδόν 3.000 φοιτητές διαδήλωσαν εκείνη τη

45 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΞΕΣΗΚΩΜΟ ΤΟΥ

ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ

Οδηγητής

μέρα στην Αθήνα φωνάζοντας αντιχουντικά συνθήματα, ενώ χτυπήθηκαν από την αστυνομία και την ΕΚΟΦ1. Η Πρωτομαγιά του 1973 μετατρέπεται σε εκδήλωση με καθαρά πολιτικό-αντιδικτατορικό χαρακτήρα. Ο Νοέμβρης του 1973 και η κατάληψη του Πολυτεχνείου δεν ήρθε ως “κεραυνός εν αιθρία”. Ήταν στην πραγματικότητα κορύφωση όλης της προηγούμενης αγωνιστικής πορείας του λαϊκού και του νεολαιίστικου κινήματος.

Ο ξεσηκωμός του Πολυτεχνείου

Νοέμβρης 2018

• Ο αστός πολιτικός Κ. Καραμανλής, έγραφε σε κείμενο του το 1966: «... θα πρέπει να αντιμετωπισθή ίσως η λύσις της εκτροπής... δεν είναι εύκολος, δεδομένου ότι θέλει δικαιολόγησιν, συγκεκριμένον σχέδιον και ρεαλιστικόν πρόγραμμα και ανθρώπους ικανούς.» • Η χούντα το 1973 βλέποντας την αντίθεση του λαού εναντίον της να μεγαλώνει προσπάθησε με έναν ελιγμό να διασκεδάσει τις αντιδράσεις. Διακήρυξε την πρόθεση της η χώρα να μεταβεί ομαλά σε ένα αστικό κοινοβουλευτικό καθεστώς. Το υποκριτικό εγχείρημα ονομάστηκε “φιλελευθεροποίηση” και απέναντι σε αυτό τα αστικά κόμματα κράτησαν θετική στάση στη λογική του ρεαλισμού και του μικρότερου κακού. Το ίδιο έκανε και το οπορτουνιστικό “ΚΚΕ εσωτερικού”. Το ΚΚΕ πάλεψε για να ηττηθούν αυτές οι απόψεις, ώστε να μπορέσει το κίνημα να πάει μπροστά να μην εγκλωβιστεί σε αυταπάτες.

Κύπρος 1974: έγκλημα για το οποίο κανείς δε δικάστηκε ποτέ... Ο Γ. Παπαδόπουλος με τον εφοπλιστή Ωνάση. Γνωστή είναι η σχέση του καθεστώτος με καπιταλιστές.

τροπή του προέδρου της και αρχιεπισκόπου Μακαρίου είχε ουσιαστικά συνδιοργανωθεί από τους Αμερικάνους και την ελληνική χούντα. Αυτό το πραξικόπημα έδωσε την αφορμή στους Τούρκους να εισβάλουν με το σχέδιο “Αττίλας Ι” στο νησί και να καταλάβουν τη Β. Κύπρο. Ενώ υπάρχει πληθώρα στοιχείων, που αποδεικνύουν αυτά τα εγκλήματα, πολλά από τα έγγραφα που θα μπορούσαν να τα φέρουν στο φως παραμένουν αυστηρά απόρρητα. Το ΚΚΕ απαιτεί όλα αυτά τα χρόνια να δωθούν στη δημοσιότητα όλα τα στοιχεία, να έρθει στο φως ο πραγματικός φάκελος της Κύπρου. Έστω 44 χρόνια μετά οι λαοί Ελλάδας και Κύπρου έχουν δικαίωμα να μάθουν την αλήθεια για τα εγκλήματα που έγιναν σε βάρος του κυπριακού λαού (Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων), για τον ρόλο του “συμμαχικού παράγοντα” (ΗΠΑ - Μ. Βρετανίας - ΝΑΤΟ) σε μια περίοδο που το 6% του κυπριακού εδάφους ήταν βάσεις. Να μάθουν για τις αιτίες που η Κύπρος παραμένει διχοτομημένη όλες αυτές τις δεκαετίες, ειδικά σήμερα που συνεχίζονται οι διαπραγματεύσεις σε κατεύθυνση κατοχύρωσης της διχοτομικής λύσης. Η στρατιωτική δικτατορία έχοντας δεχθεί ήδη ένα μεγάλο πλήγμα με τον ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου, κάτω από το βάρος και του νέου εγκλήματος κατέρρευσε. Η αστική δημοκρατία αποκαταστάθηκε αλλά ο ευρωατλαντικός προσανατολισμός της χώρας -παρόλο που πρόσκαιρα κλονίστηκε- έμεινε σταθερός, η εξουσία παρέμεινε στα χέρια των καπιταλιστών.

εγκληματικό χαρακτήρα κάθε ιμπεριαλιστικής οργάνωσης που δεν διστάζει να διαπράξει τα χειρότερα εγκλήματα με σκοπό να διασφαλίσει τα συμφέροντα των μονοπωλίων που υπηρετεί. Ιδιαίτερα σήμερα που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ στην προσπάθεια γεωστρατηγικής αναβάθμισης της χώρας προς όφελος της αστικής τάξης έχει γίνει το “βαποράκι” των πολεμικών σχεδίων των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ στη νοτιοανατολική Μεσόγειο και τα Βαλκάνια. Παράδειγμα αποτελεί η συμφωνία των Πρεσπών με την οποία ο δολοφόνος επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος. Η κυβέρνηση παρουσιάζει τον εμπρηστή των Βαλκανίων, το ΝΑΤΟ ως “προστάτη”. Πάει πολύ ο ΣΥΡΙΖΑ να καπηλεύεται τους αγώνες του λαού και της νεολαίας τη στιγμή που ο Υπουργός Άμυνας από τις ΗΠΑ ανακοινώνει ευθαρσώς τη δημιουργία νέων πολεμικών βάσεων του ΝΑΤΟ στη χώρα μας. Το σύνθημα του Πολυτεχνείου στις πύλες του δεν παραμένει διαχρονικό επειδή το θέλουν οι κομμουνιστές. Η ίδια η ζωή το ξαναφέρνει στο προσκήνιο. Σήμερα είναι ανάγκη κάθε νέος και νέα να στρατευτεί με το ΚΚΕ και την ΚΝΕ στον αγώνα για τα σύγχρονα δικαιώματα της νεολαίας, ενάντια στην κυβερνητική πολιτική που σαρώνει εργατικά δικαιώματα και μπλέκει τον λαό σε μεγάλους κινδύνους. Η καλύτερη τιμή των αγωνιστών και των νεκρών του Πολυτεχνείου είναι η πάλη για την ανατροπή του καπιταλισμού που γεννά κρίσεις, πολέμους, προσφυγιά. Όπως αποδείχθηκε το 1973, ο αντίπαλος όσο ισχυρός και να φαίνεται δεν είναι ανίκητος! Σήμερα οι νέοι κομμουνιστές είμαστε αισιόδοξοι, γιατί οι σύγχρονες επεξεργασίες του Κόμματός μας, τα συμπεράσματα που έχει βγάλει από τις σκληρές μάχες του παρελθόντος μάς έχουν εξοπλίσει για να γράψουμε τις σημερινές χρυσές σελίδες στην ιστορία του Κόμματος και του λαού! Υποσημείωση 1. ΕΚΟΦ: Εθνική Κοινωνική Οργάνωση Φοιτητών. Φοιτητική παράταξη της καραμανλικής ΕΡΕ που συνέχισε τη δράση μέσα στη χούντα, ενάντια στο φοιτητικό κίνημα.

Στον ιμπεριαλισμό καμιά υποταγή! Η τελευταία αφίσα της ΚΝΕ επί δικτατορίας. Κυκλοφόρησε αμέσως μετά το χουντικό πραξικόπημα στην Κύπρο (15 Ιούλη 1974)

HΞΕΡΕΣ ότι;??

Ξημερώματα της 17ης Νοέμβρη ημέρα Σάββατο και η ατμόσφαιρα στους δρόμους της Αθήνας είναι εκρηκτική. Από την Τετάρτη το κατειλημμένο Πολυτεχνείο είχε μετατραπεί σε επίκεντρο μιας μαχητικής συγκέντρωσης χιλιάδων λαού ενάντια στη χούντα. Υπολογίζεται ότι την Παρασκευή 150.000 φοιτητές και εργάτες διαδηλώνουν. Αποδείχθηκε πόσο μεγάλη δύναμη αποκτά ο αγώνας όταν συμπορεύονται τα εργατικά-λαϊκά στρώματα και η νεολαία. Νωρίς τα ξημερώματα τα τανκς και τα ΛΟΚ έχουν περικυκλώσει το Πολυτεχνείο. Στις 3:00 ένα τανκ ρίχνει την πύλη. Οι δεκάδες νεκροί ήταν ένα ακόμα από τα στυγερά εγκλήματα της χούντας. Όχι όμως και το τελευταίο...

Ήρθαν πρόσφατα στο φως έγγραφα από το “Φάκελο της Κύπρου” δημοσιευμένα σε τέσσερις τόμους από τη Βουλή. Τα γεγονότα του 1974, για τα οποία περιλαμβάνει στοιχεία ο φάκελος, ήταν ο πιο δραματικός και αιματηρός κρίκος στην αλυσίδα της μόνιμης ιμπεριαλιστικής επιβολής των ΗΠΑ - Μ. Βρετανίας, του επεκτατισμού της τουρκικής άρχουσας τάξης και της πολιτικής των ελληνικών αστικών κυβερνήσεων σε βάρος του κυπριακού λαού. Η δικτατορία, η χούντα του Ιωαννίδη, που ακολούθησε τον Παπαδόπουλο, οι πραξικοπηματίες αξιωματικοί στην Κύπρο και την Ελλάδα, έχουν τεράστιες ευθύνες, που δεν τους αποδόθηκαν. Δεν καταδικάστηκαν για το Κυπριακό, όπως έπρεπε να γίνει. Είναι γνωστό ότι το πραξικόπημα που έγινε τον Ιούλιο του 1974 στην Κύπρο για την ανα-



Σήμερα η νέα γενιά πρέπει να μάθει για τον βρώμικο ρόλο του ΝΑΤΟ και των λοιπών “συμμάχων” και σε αυτή τη γωνιά του πλανήτη. Κατά συνέπεια να διδαχθεί για τον

Τρικάκι της ΚΝΕ στην δικτατορία.

Το χρονικό του ξεσηκωμού του Πολυτεχνείου

Τετάρτη 14/11

21:00: 1.500 φοιτητές μέσα στο Πολυτεχνείο και χιλιάδες κόσμου στους γύρω δρόμους. Με πρωτοβουλία της ΚΝΕ και της ΑΝΤΙ-ΕΦΕΕ, συγκροτείται 13μελής Συντονιστική Επιτροπή (ΣΕ) από αντιπροσώπους των σχολών.

Πέμπτη 15/11 Kάλεσμα της ΚΟΑ του ΚΚΕ για λαϊκή συμπαράσταση στο Πολυτεχνείο. Σημειώνονται οι πρώτες συγκρούσεις διαδηλωτών με την αστυνομία. Το μεσημέρι ο κόσμος πληθαίνει, καθώς καταφτάνουν και μαθητές. Τα συνθήματα είναι αντιχουντικά, ενώ αποκαλύπτουν το ρόλο των Αμερικανών και του ΝΑΤΟ. Το βράδυ εκλέγεται νέα 32μελής ΣΕ.

Παρασκευή 16/11 12:00: Αγρότες από τα Μέγαρα φτάνουν στο Πολυτεχνείο εκφράζοντας τη συμπαράστασή τους στους φοιτητές. 15:30: Η ΣΕ καταλήγει σε διακήρυξη όπου προσδιορίζει το χαρακτήρα της κινητοποίησης ως αντιφασιστικό-αντιιμπεριαλιστικό και απαιτεί την άμεση πτώση της χούντας. 150.000 λαού γύρω από το Πολυτεχνείο. 18:30: Χτυπιούνται διαδηλωτές στην Κλαυθμώνος. 20:30: Χτυπιούνται διαδηλωτές στα Χαυτεία. Η αστυνομία χρησιμοποιεί δακρυγόνες βόμβες. Ρίχνει στο ψαχνό, με αποτέλεσμα να έχουμε τραυματίες και νεκρούς. Τα μεσάνυχτα στρατιωτικές μονάδες κατευθύνονται στο Πολυτεχνείο.

Σάββατο 17/11 1:45: Τανκς και ΛΟΚατζήδες κυκλώνουν το Πολυτεχνείο. 3:00: Ένα από τα τανκς που έχουν κυκλώσει το Πολυτεχνείο πέφτει στην πύλη. Αστυνόμοι και ΛΟΚατζήδες εισβάλλουν στο προαύλιο του χώρου ρίχνοντας στο ψαχνό. Σε λίγο θα σιγήσει ο ραδιοφωνικός σταθμός που είχε στηθεί στο Πολυτεχνείο. 11:00: Στρατιωτικός νόμος. Οι διαδηλώσεις συνεχίζονται όλο το Σαββατοκύριακο.

ꠃ갃븃萃 쐃

쀃넃섃넃쀃넃봃줃

• “Δικτατορία 1967-1974. Κείμενα και ντοκουμέντα.” Επιμέλεια: Τμήμα Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ, Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα 2017 • “Στιγμές από τη ζωή και τη δράση της ΚΝΕ στην παρανομία”, Ιδεολογική Επιτροπή του ΚΣ της ΚΝΕ, Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα 2018

...

ρία

19:00: Μέσα στο Πολυτεχνείο παραμένουν περίπου 800 φοιτητές. Η κατάληψη ξεκινά!

ύ αγο δι...

το

18:00: Τελειώνουν οι γενικές συνελεύσεις που διεξάγονται από το μεσημέρι στο Πολυτεχνείο. Έχει μαζευτεί κόσμος γύρω από το κτίριο.

Ένα τρ

µια Ισ

Εβίβα Λιμπερτά Από τα ανέκδοτα αντιδικτατορικά τραγούδια της ΚΝΕ

υτό το μήνα, το τραγούδι που παρουσιάζουμε στη στήλη δεν είναι γραμμένο από έναν δημιουργό, στιχουργό ή συνθέτη… Γράφτηκε, όπως και πολλά ακόμα, από ανώνυμα μέλη της ΚΝΕ, μέσα στην παρανομία, στα δύσκολα χρόνια της δικτατορίας (1967-1974). Εμπρός, εμπρός λαέ. Σήκω κι εμπρός αδέρφια Κόκκινος είναι ο ουρανός. Κι ο ήλιος ανεβαίνει Εβίβα λιμπερτά

Τα αντιδικτατορικά τραγούδια της ΚΝΕ ηχογραφήθηκαν και στάλθηκαν «σε μια λιλιπούτεια ταινία μαγνητοφώνου, τυλιγμένη σε ένα χιλιοτσαλακωμένο χαρτί», στον παράνομο ραδιοσταθμό του ΚΚΕ “Η Φωνή της Αλήθειας”, που εξέπεμπε από το Βουκουρέστι. Ήταν 5 Σεπτέμβρη του 1973, όταν τα έξι από αυτά τα τραγούδια, αναμεταδόθηκαν για πρώτη φορά. Το λάβαρο που μού ‘λαχε. Ψηλά θα το κρατήσω Εμπρός συντρόφοι πιο ψηλά Εβίβα λιμπερτά Δημιουργίες των νέων κομμουνιστών, μελών της ΚΝΕ. Η έμπνευσή τους… η συνεχής πάλη του λαού μας ενάντια στην χούντα αλλά και οι ηρωικές σελίδες που έγραψε το λαϊκό κίνημα της χώρας μας τα προηγούμενα χρόνια. Ο σκοπός τους… η πίστη στο δίκιο τους, το ανέβασμα του ηθικού, η ηρωική στάση μπροστά στις κακουχίες, την παρανομία, η υπόσχεση για τη συνέχιση του αγώνα μέχρι την τελική νίκη. Ίσια με κρατάς. Δεν θα με πάρεις Άδη Πέθαινα μα σηκώθηκα και στην φωτιά πηγαίνω Εβίβα λιμπερτά Περιγράφει ο εκφωνητής του σταθμού την ώρα της μετάδοσης του τραγουδιού “Εβίβα Λιμπερτά”: Βάλαμε την ταινία στο μαγνητόφωνο να παίζει. Κι αναρριγήσαμε από χαρά και συγκίνηση. Οι νέοι της ΚΝΕ μας πρόσφεραν αυτή τη μεγάλη συγκίνηση. Η ταινία τους ήταν ένα πολύτιμο, ένα ανεκτίμητο δώρο. Γιατί, πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι η πιο ζωοδότρα, η πιο παρήγορη κι ελπιδοφόρα φωνή που έχει κρατήσει στη μνήμη της η ιστορία στο μακραίωνο, πολύβουο και πολυτάραχο κλωθογύρισμά της είναι αυτή η ίδια κραυγή που μας στέλνουν και σήμερα οι νέοι της ΚΝΕ: “Εβίβα Λιμπερτά”.

Δόξα και τιμή Στ’ αδέρφια που γινήκανε Σφαχτάρια και στοιχειώσανε Γιοφύρι να περάσουν Εβίβα λιμπερτά Το λάβαρο που μού ‘λαχε Ψηλά θα το κρατήσω Εμπρός συντρόφοι πιο ψηλά Εβίβα λιμπερτά

45 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΞΕΣΗΚΩΜΟ ΤΟΥ

ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ

Οδηγητής



Νοέμβρης 2018

Αντιδράσεις στρατευμένων στην εμπλοκή της χώρας στα πολεμικά σχέδια ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ

μετατροπή της Ελλάδας σε πολεμικό ορμητήριο, η πιο βαθιά εμπλοκή στα επικίνδυνα σχέδια των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ με ευθύνη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ συναντά τις αντιδράσεις νέων που υπηρετούν την θητεία τους. Στον Οδηγητή επιλέγουμε να δημοσιεύσουμε τις δηλώσεις των ναυτών Ηλία Μπιλάλη και Σταύρου Παπαδάκη, που δημοσιεύθηκαν στον Ριζοσπάστη του Σαββατοκύριακου (20-21

Ο ναύτης Ηλίας Μπιλάλης (Στρατεύσιμος Δίοπος Μηχανικός - Τ/ΜΗΧ) στο ταχύ περιπολικό κατευθυνόμενων βλημάτων (ΤΠΚ) “Ρίτσος” ανέφερε: «Η εμπλοκή της χώρας μας στα εγκληματικά σχέδια του ΝΑΤΟ, οι πρόβες πολέμου, οι ΝΑΤΟϊκές ασκήσεις κι αποστολές στόχο έχουν να υπερασπιστούν τα συμφέροντα των ΗΠΑ και της ΕΕ, έναντι των ανταγωνιστών τους. Δεν έχουν καμία σχέση με τα συμφέροντα του ελληνικού λαού. Η χώρα έχει μετατραπεί σε μια απέραντη αμερικάνικη βάση, σε ορμητήριο πολέμων και σε μαγνήτη πιθανών επιθέσεων. Δηλώνω τη διαμαρτυρία μου για τη διάθεση του πλοίου όπου υπηρετώ, του στόλου και γενικότερα των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων στην υπηρεσία του ΝΑΤΟ. Η σημαία του ΝΑΤΟ δεν ταιριάζει σε κανένα ελληνικό πλοίο. Ζητάω: • Να επιστρέψουν όλα τα πλοία του στόλου πίσω στην Ελλάδα. • Καμία συμμετοχή σε ΝΑΤΟϊκές ασκήσεις και αποστολές. • Να κλείσουν οι αμερικανοΝΑΤΟϊκές βάσεις. • Να φύγει η Ελλάδα από το ΝΑΤΟ». Επίσης, ο ναύτης Σταύρος Παπαδάκης (Στρατεύσιμος Δίοπος Μηχανικός - Τ/ΜΗΧ) που υπηρετεί στη φρεγάτα “Ναβαρίνο” ανέφερε: «Το ΝΑΤΟ δολοφονεί. Ξαναχαράζει σύνορα και σφαίρες επιρροής με το αίμα των λαών. Η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε μια γιγαντιαία αμερικάνικη βάση. Στο αβύθιστο αεροπλανοφόρο των ΗΠΑ στα Βαλκάνια και την Ανατολική Μεσόγειο. Τα συμφέροντα που υπηρετούν ΝΑΤΟ και ΗΠΑ δεν έχουν καμία σχέση με αυτά του ελληνικού λαού. Αντίθετα, μας μπλέκουν στις δολοφονικές τους επιθέσεις και τις πρόβες πολέμου που κάνουν. Μετατρέπουν τη χώρα μας σε στόχο. Μέσα από τη φρεγάτα “Ναβαρίνο” δηλώνω τη διαμαρτυρία μου για τη διάθεση του πλοίου μου, του στόλου και γενικότερα των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων στις διαταγές των δολοφόνων του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ. Τα αιματοβαμμένα ΝΑΤΟϊκά σύμβολα ντροπιάζουν τα πλοία του ελληνικού Στόλου. Ζητάω: • Να φύγουν οι δολοφόνοι του ΝΑΤΟ από τις ελληνικές θάλασσες και την υπόλοιπη Ελλάδα.

Οκτώβρη). Τη στήριξή της στον ναύτη και μέλος της Σταύρο Παπαδάκη ανακοίνωσε το ΔΣ της Πανελλήνιας Ένωσης Μηχανικών Εμπορικού Ναυτικού. Αντίστοιχες αντιδράσεις στην πολιτική της κυβέρνησης που μπλέκει την νεολαία σε μεγάλους κινδύνους δημοσιοποιούν καθημερινά με επιστολές και δηλώσεις στρατιώτες που υπηρετούν την θητεία τους.

Το δικό τους μαχητικό "παρών" στην αντιΝΑΤΟϊκή διαδήλωση του ΚΚΕ στην Αθήνα στις 23/10 έδωσαν φαντάροι και ναύτες που υπηρετούν τη θητεία τους.

• Καμιά συμμετοχή σε ΝΑΤΟϊκές ασκήσεις κι αποστολές. • Να κλείσουν οι βάσεις του θανάτου. • Να φύγει η Ελλάδα από το ΝΑΤΟ». Ο στρατιώτης Κωνσταντίνος Ιωσηφίδης, που υπηρετεί σε Τάγμα Υποστήριξης είπε: «Κάθε μέρα κλιμακώνεται η επιθετικότητα της τουρκικής αστικής τάξης στο Αιγαίο και την κυπριακή ΑΟΖ, αμφισβητούνται δικαιώματα κατοχυρωμένα από διεθνείς συνθήκες, ενώ στα ελληνικά νησιά είναι καθημερινό φαινόμενο οι εναέριες παραβιάσεις από τουρκικά μαχητικά. Και όλα αυτά με τις πλάτες του ΝΑΤΟ που παριστάνει τον Πόντιο Πιλάτο και δεν αναγνωρίζει σύνορα μεταξύ συμμάχων. Την ίδια ώρα, Έλληνες στρατιωτικοί συμμετέχουν σε δεκάδες ασκήσεις και αποστολές εκτός συνόρων που καμιά σχέση δεν έχουν με την υπεράσπιση της εθνικής ακεραιότητας της χώρας. Αυτές είναι οι συμμαχίες που χτίζονται εντός ΝΑΤΟ. Το ΝΑΤΟ μηχανεύεται σενάρια και στήνει πολεμικά σχέδια για το μακελειό των λαών σε κάθε άκρη της Γης. Με το αίμα των λαών χαράζουν τα νέα σύνορα και διασφαλίζουν τα κέρδη των μονοπωλίων. (…) Οι νέοι στρατευμένοι καμία σχέση δεν πρέπει να έχουμε με τις αποστολές του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Τα συμφέροντά μας ταυτίζονται με τα συμφέροντα των οικογενειών μας, του ελληνικού λαού και όχι με τα μεγά-

λα οικονομικά συμφέροντα τα οποία εκπροσωπούν η ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Να κλείσουν τώρα όλες οι ΝΑΤΟϊκές βάσεις που βρίσκονται στην Ελλάδα. Να μην ανοίξει καμία νέα. Κανένας Έλληνας φαντάρος ή μόνιμος σε ΝΑΤΟϊκές αποστολές ή ασκήσεις στο εξωτερικό». Αντίστοιχα ο Γιάννης Γεωργόπουλος, στρατιώτης σε Τάγμα Μηχανικού, δήλωσε μεταξύ άλλων: «Η μετατροπή της χώρας μας σε εμπροσθοφυλακή του ΝΑΤΟ σε μια περίοδο που στη γύρω μας περιοχή εκτυλίσσονται ποικίλα και μάλιστα ανταγωνιστικά σχέδια μεγάλων εταιρειών και καπιταλιστικών κρατών, η παραπέρα εμπλοκή της χώρας σε αυτούς τους σχεδιασμούς βάζει το λαό μας ακόμη πιο μέσα στο “μάτι του κυκλώνα”. Οι βάσεις και τα στρατηγεία του ΝΑΤΟ είναι ορμητήρια θανάτου που σκορπάνε τη φρίκη εδώ και δεκαετίες. (…) Σήμερα είναι ανάγκη να δυναμώσει η πάλη για: • Να μη χρησιμοποιηθεί η Ελλάδα ως ορμητήριο των ιμπεριαλιστών. • Να κλείσουν η βάση της Σούδας και όλες οι ξένες βάσεις στην Ελλάδα. • Να επιστρέψουν όλοι οι Ελληνες στρατιωτικοί από αποστολές στο εξωτερικό. • Να δυναμώσουν η κοινή πάλη και η αλληλεγγύη ανάμεσα στους λαούς ενάντια στο σύστημα που γεννάει τον πόλεμο και τις επεμβάσεις.»

“Τι παίζει” με την αιγιαλίτιδα ζώνη και την ΑΟΖ;

ε αφορμή τις δηλώσεις του παρετηθέντος Υπουργού Εξωτερικών Ν. Κοτζιά κατά την τελετή παράδοσης - παραλαβής ήρθαν στην επικαιρότητα λέξεις όπως αιγιαλίτιδα ζώνη, ΑΟΖ, υφαλοκρηπίδα κ.λπ, που ίσως νέοι και νέες άκουσαν για πρώτη φορά. Θα επιχειρήσουμε σε αυτό το σύντομο άρθρο να εξηγήσουμε κάποιες βασικές παραμέτρους γύρω από αυτά.

Τι είναι η αιγιαλίτιδα ζώνη; Είναι η παρακείμενη στην ακτή θαλάσσια ζώνη πάνω στην οποία το παράκτιο κράτος ασκεί πλήρη κυριαρχία (εθνικά χωρικά ύδατα). Η κυριαρχία αυτή εκτείνεται στον υπερκείμενο εναέριο χώρο, καθώς και στον βυθό και στο υπέδαφος, είναι δηλαδή τμήμα της επικράτειας της χώρας. Σύμφωνα με τη διεθνή σύμβαση του 1982 για το Δίκαιο της Θάλασσας κάθε κράτος έχει δικαίωμα να επεκτείνει μονομερώς την αιγιαλίτιδα ζώνη μέχρι και στα 12 ναυτικά μίλια (ν.μ.) από την ακτή. Τη συγκεκριμένη σύμβαση έχει υιοθετήσει η Ελλάδα και οι περισσότερες χώρες του κόσμου, όχι όμως η Τουρκία, που ωστόσο έχει επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στη Μαύρη Θάλασσα στα 12 ν.μ.. Μάλιστα η τουρκική Βουλή έχει ψηφίσει από το 1995 το περίφημο casus belli (αιτία πολέμου) σε περίπτωση που η Ελλάδα αποφασίσει να επεκτείνει τα εθνικά ύδατά της στο Αιγαίο (σήμερα βρίσκονται στα 6 ν.μ. σε όλη τη χώρα). Σημειώνουμε ότι τα πλοία άλλων χωρών για να διέλθουν από τα ελληνικά χωρικά ύδατα πρέπει να κάνουν χρήση του δικαιώματος που τους δίνει το διεθνές δίκαιο («αβλαβής διέλευση»).

Τι είναι η ΑΟΖ; Ως Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) ορίζεται η πέραν και παρακείμενη της αιγιαλίτιδας ζώνης (χωρικά ύδατα) περιοχή, το πλάτος της οποίας μπορεί να φτάσει τα 200 ναυτικά μίλια από τις γραμμές βάσεις (ακτές) από τις οποίες μετριέται το πλάτος της αιγιαλίτιδας ζώνης.

Για τον καθορισμό της ΑΟΖ απαιτείται ανακήρυξή της (που είναι μονομερής ενέργεια) και στη συνέχεια απαιτείται η «οριοθέτησή» της, δηλαδή η συμφωνία με τα γειτονικά κράτη, κάτι που μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει, ενώ η Τουρκία, με διάφορες προφάσεις, αμφισβητεί ανοιχτά αυτά τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας στο Αιγαίο. Στην ΑΟΖ το παράκτιο κράτος δεν έχει κυριαρχία, αλλά ασκεί κυριαρχικά δικαιώματα για την έρευνα και την εκμετάλλευση των πόρων που υπάρχουν εκεί (ψάρεμα, άντληση πετρελαίου και φυσικού αερίου κλπ). Αντιλαμβάνεται λοιπόν ο καθένας πόσο σημαντικό ρόλο παίζει η οριοθέτηση της ΑΟΖ στην αντιπαράθεση ανάμεσα στις αστικές τάξεις για τον έλεγχο και την εκμετάλλευση αυτών των πόρων.

Τι είναι η υφαλοκρηπίδα ; Η Υφαλοκρηπίδα ενός παράκτιου κράτους αποτελείται από το θαλάσσιο βυθό και το υπέδαφός του που επεκτείνεται πέρα από την αιγιαλίτιδα ζώνη (χωρικά ύδατα) σε όλη την έκταση της φυσικής προέκταση του χερσαίου εδάφους σε μια απόσταση 200 ναυτικών μιλίων από τις γραμμές βάσεις (ακτές) από τις οποίες μετριέται το πλάτος της αιγιαλίτιδας ζώνης.

Τι είπε ο Κοτζιάς και τι ακολούθησε; Ουσιαστικά προανήγγειλε την επέκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης στα 12 ν.μ. σε πρώτη φάση στο Ιόνιο, σε δεύτερη φάση σε άλλες περιοχές. Δεν έκανε αναφορά στην αιγιαλίτιδα ζώνη των νησιών του Αιγαίου και αυτό πυροδότησε μια συζήτηση για το κατά πόσο η επέκτασή της σε τμήμα και όχι στο σύνολο της επικράτειας συνιστά αποδοχή της τουρκικής θέσης περί “ειδικών συνθηκών” στο Αιγαίο. Τις δηλώσεις Κοτζιά ακολούθησε αντίδραση από

ꠃ갃븃萃 쐃

πλευράς της Τουρκίας. Ο υπουργός Εξωτερικών Τσαβούσογλου τόνισε πως το casus belli ισχύει, αποδεικνύωντας για μια ακόμη φορά ότι η συμμετοχή σε ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς όπως η ΕΕ και το ΝΑΤΟ (στο οποίο μάλιστα συμμετέχει και η Τουρκία) δεν συνιστά εγγύηση για τη διασφάλιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων, αλλά, αντίθετα, οδηγεί στην αμφισβήτησή τους. Το γαϊτανάκι δηλώσεων συνεχίστηκε ενώ σύμφωνα με δημοσιεύματα φαίνεται ότι το ζήτημα της αιγιαλίτιδας ζώνης θα έρθει στη Βουλή με νομοσχέδιο.

Η τοποθέτηση του ΚΚΕ Κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στη συγκέντρωση του ΚΚΕ έξω από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας στις 23 Οκτώβρη ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, σημείωσε σχετικά με το ζήτημα τα εξής: «Το ΚΚΕ έχει τοποθετηθεί εδώ και καιρό για το θέμα της αιγιαλίτιδας ζώνης και της ΑΟΖ, στη βάση της εφαρμογής του Δικαίου της Θάλασσας, που προβλέπει το δικαίωμα επέκτασης της αιγιαλίτιδας ζώνης στα 12 ναυτικά μίλια. Κι αυτό ισχύει και για την Ελλάδα. Μας κάνει εντύπωση, όμως, ότι τέτοια σοβαρά θέματα τίθενται με επικοινωνιακό τρόπο, στο πόδι, κατά τη διάρκεια μιας υπουργικής παράδοσης - παραλαβής. Τα θέματα αυτά, που έχουν διεθνείς διαστάσεις κι έχουν βρεθεί στο επίκεντρο απειλών και αντιπαραθέσεων, απαιτούν μεγάλη προσοχή, πορεία απεμπλοκής από τους σχεδιασμούς των ιμπεριαλιστών, που αξιοποιούν αυτά τα ζητήματα, ανάλογα με το τι εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους κάθε φορά. Σε κάθε περίπτωση, ο λαός μας δεν πρέπει να εφησυχάζει, γιατί η πολιτική της κυβέρνησης που υπηρετεί αυτούς τους σχεδιασμούς και είναι σήμερα όμηρος των αμερικανοΝΑΤΟικών συμφερόντων, βάζει τη χώρα σε περιπέτειες και δεν μπορεί να εγγυηθεί τα κυριαρχικά δικαιώματα.»

쀃넃섃넃쀃넃봃줃

Στις 14 Ιούνη 2018 η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ διοργάνωσε εκδήλωση με τίτλο: “Οι διεθνείς εξελίξεις, η κατάσταση στην περιοχή και τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας”. Τα υλικά της εκδήλωσης κυκλοφορούν σε ειδική έκδοση από τη Σύγχρονη Εποχή.

Οδηγητής



Νοέμβρης 2018

ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΩΝ, ΑΚΡΟΔΕΞΙΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ

Τρία ερωτήματα

και ένα “καινούριο” ψεύτικο δίπολο...

α τελευταία χρόνια, αλλά ακόμη πιο έντονα τώρα, διεξάγεται πολλή συζήτηση σχετικά με τα αίτια της ενίσχυσης εθνικιστικών, ακροδεξιών, ακόμα και φασιστικών δυνάμεων στην Ευρώπη και αλλού. Παράλληλα ακούγονται πολλά για το πώς μπορεί αυτό το ρεύμα να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά.

Ερώτημα 1ο: Τι αντανακλά το φαινόμενο;

αρά το γεγονός ότι σοσιαλδημοκρατικές δυνάμεις, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα, “φουσκώνουν” το φαινόμενο για τους δικούς τους πολιτικούς λόγους, αυτό δεν παύει να είναι υπαρκτό και να συνδέεται με αρκετούς παράγοντες. Όπως σημειώνεται στις Θέσεις του ΚΣ της ΚΝΕ για το 12ο Συνέδριο: «Η ΕΕ δεν μπορεί να εξασφαλίσει την οικονομική σύγκλιση, τη συνοχή ανάμεσα στα κράτη-μέλη της και στο εσωτερικό του καθενός ξεχωριστά, όπως προβάλλεται στους νέους και μέσα από το εκπαιδευτικό σύστημα. Την ίδια στιγμή που εξελίσσονται διεργασίες για διεύρυνσή της (π.χ. ορισμένες χώρες της πρώην ΕΣΣΔ και των Δυτικών Βαλκανίων), δυνάμωμα των δεσμών των κρατών-μελών της, των αρμοδιοτήτων της, εντείνονται και οι συγκρούσεις και αντιθέσεις στην παραπάνω κα-

τεύθυνση, ενισχύονται τάσεις διαχωρισμού χωρών με αποτέλεσμα σε πολλά ζητήματα κράτη-μέλη να βαδίζουν “χώρια”, να συγκροτούν επιμέρους ομάδες και συμμαχίες, έως και να αποχωρούν από την ΕΕ (βλ. Βρετανία). Η γενική τάση διεύρυνσης του διεθνούς εμπορίου και εξαγωγής κεφαλαίου, καθώς και εργατικού δυναμικού, συνοδεύτηκε από ανακατατάξεις στον συσχετισμό μεταξύ των καπιταλιστικών κρατών, στον μεταξύ τους ανταγωνισμό. Οι μεταξύ τους αντιθέσεις πήραν τη μορφή εμπορικού πολέμου, ενίσχυσης του προστατευτισμού (π.χ. εκ μέρους των ΗΠΑ). Στην ΕΕ ενισχύθηκε ο “ευρωσκεπτικισμός”, που εκφράζεται και με την αντιδραστικοποίηση του αστικού πολιτικού συστήματος, σε όλο του το φάσμα, με την ενίσχυση ακροδεξιών, φασιστικών δυνάμεων».

Ερώτημα 2ο: Πώς φτάσαμε εδώ;

η σχετική συζήτηση πυροδότησαν εκ νέου κάποια πρόσφατα εκλογικά αποτελέσματα, όπως η άνοδος των αντιδραστικών, ξενοφοβικών δυνάμεων σε εκλογικές αναμετρήσεις σε Γερμανία και Βέλγιο, αλλά και η εκλογή του Μπολσονάρο στις προεδρικές εκλογές στη Βραζιλία. Έχουν προηγηθεί αντίστοιχα εκλογικά αποτελέσματα και σε άλλες χώρες, που σε κάποιες περιπτώσεις έχουν οδηγήσει και στην ανάδειξη τέτοιων δυνάμεων σε κυβερνητικές, όπως συμβαίνει με τον Όρμπαν στην Ουγγαρία, την αντικομμουνιστική κυβέρνηση της Πολωνίας και φυσικά τον Τραμπ στις ΗΠΑ κ.ά. Είναι απόλυτα λογικό οι θέσεις και οι πρακτικές τέτοιων δυνάμεων να προκαλούν ανατριχίλα σε κάθε σκεπτόμενο, προοδευτικό άνθρωπο. Ποιος δε νοιώθει αποστροφή όταν μαθαίνει την απόφαση της ουγγρικής κυβέρνησης να ποινικοποιήσει τη διανυκτέρευση των αστέγων στον δρόμο, λες και είναι επιλογή τους, και να τους υποχρεώνει σε καταναγκαστικά έργα; Όταν διαβάζει δηλώσεις του Μπολσονάρο σύμφωνα με τις οποίες οι γυναίκες θα πρέπει να αμείβονται λιγότερο από τους άνδρες όταν είναι έγκυες ή όταν λέει ότι οι γιοι του «αποκλείεται να ερωτευτούν μια μαύρη γιατί έχουν πάρει καλή παιδεία» κ.λπ.; Από εκεί και πέρα, όμως, έχει μεγάλη σημασία η αναζήτηση των αιτιών που οδηγούν στην ισχυροποίησή

Μαρίν Λεπέν

Ματέο Σαλβίνι

τους. Πώς φτάσαμε για παράδειγμα να έχουμε στη Βραζιλία έναν “φασίστα με 58 εκατομμύρια ψήφους”, όπως γράφτηκε σε πολλά δημοσιεύματα; Ο Μπολσονάρο, νοσταλγός της φασιστικής δικτατορίας, πρώην στρατιωτικός ο ίδιος, με ρατσιστικές αντιλήψεις, εμφανίζεται ως ο “αντισυστημικός” που θα βάλει τάξη στην οικονομία και θα καταπολεμήσει τη διαφθο-

Ζαϊχ Μπολσονάρο

Βίκτορ Όρμπαν

ρά. Πρόκειται για επιλογή των βασικών τμημάτων των μονοπωλίων της χώρας και έτσι μπορεί να εξηγηθεί το σπρώξιμο και η ανάδειξή του, σε συνθήκες μάλιστα που οξύνονται οι διεθνείς ανταγωνισμοί. Βεβαίως σε αυτή την κατεύθυνση αξιοποιείται η γενικευμένη λαϊκή δυσαρέσκεια που έχουν δημιουργήσει η υπερδεκαετής σοσιαλδημοκρατική διαχείριση του Κόμματος των Εργατών

36 (PT), καθώς και τα πρόσφατα σκάνδαλα για μίζες, που έστειλαν τον πρώην Πρόεδρο, Λούλα Ντα Σίλβα, στη φυλακή και απέπεμψαν την διάδοχό του, Ντίλμα Ρουσέφ. Ετσι οι απόψεις για πάταξη της διαφθοράς, για αντιμετώπιση της εγκληματικότητας κ.λπ. βρίσκουν απήχηση σε ευρύτερα λαϊκά στρώματα. Πριν λίγα χρόνια διάφοροι -και κυρίως ο ΣΥΡΙΖΑ στη χώρα μας- πανηγύριζαν όταν το

PT έγινε κυβέρνηση, κάτι που παρουσιάστηκε ως τεράστια προοδευτική αλλαγή στην πέμπτη μεγαλύτερη χώρα στον κόσμο. Βέβαια, δεν είναι η πρώτη φορά ιστορικά που η σοσιαλδημοκρατική διαχείριση του συστήματος, η διάψευση των προσδοκιών που καλλιεργούν στην εργατική τάξη και τον λαό σοσιαλδημοκρατικές δυνάμεις για βελτίωση της θέσης τους, η ταύτισή τους στην πράξη με

H αντικομμουνιστική κυβέρνηση της Πολωνίας προχώρησε πρόσφατα στην κατεδάφιση ενός ακόμα μνημείου που είχε στηθεί στη Βαρσοβία προς τιμή του Κόκκινου Στρατού που απελευθέρωσε την πόλη από τους Ναζί.

τα φιλελεύθερα κόμματα, ανοίγει τον δρόμο στην ακροδεξιά και τον φασισμό, που αποτελεί άλλη μία εφεδρεία για το σύστημα. Αλλά για να επιστρέψουμε στην Ευρώπη: Ο ΣΥΡΙΖΑ μιλά για την ανάγκη να αντιμετωπιστούν οι ακροδεξιές δυνάμεις και να επιστρέψουμε στις παραδοσιακές αξίες της ΕΕ. Είναι μήπως ξένος προς τις αξίες αυτές ο αντικομμουνισμός, που είναι κοινό χαρακτηριστικό όλων αυτών των δυνάμεων; Ο αντικομμουνισμός είναι επίσημη πολιτική της ΕΕ, έχουν ξοδευτεί τόνοι μελανιού και αμύθητα ποσά για να προωθηθεί η ανιστόρητη ταύτιση ναζισμού - κομμουνισμού, Χίτλερ - Στάλιν. Κομμουνιστικά Κόμματα είναι παράνομα, οι συνεργάτες των ναζί τιμώνται σαν αντιστασιακοί στις Βαλτικές χώρες εδώ και χρόνια, πολύ πριν αρχίσει η συζήτηση για την “άνοδο της ακροδεξιάς”. Μήπως η ΕΕ και όλες οι κυβερνήσεις είναι άμοιρες ευθυνών για το δράμα που ζουν οι χιλιάδες πρόσφυγες, για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι κάτοικοι των περιοχών που δέχονται τις προσφυγικές ροές; Αυτοί δεν συμμετέχουν στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις; Αυτοί δεν ευθύνονται για τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης των προσφύγων; Άρα είναι αυτοί που δίνουν έδαφος στις ακροδεξιές δυνάμεις για να δημαγωγήσουν και να χύσουν το ρατσιστικό τους δηλητήριο.

“Πρόοδος-συντήρηση”: Το “καινούριο” ψεύτικο δίπολο

ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί να αξιοποιήσει την άνοδο τέτοιων δυνάμεων σε ορισμένες χώρες για να αποπροσανατολίσει τον λαό και τη νεολαία, να τους εγκλωβίσει σε ένα νέο ψεύτικο δίπολο, στον έναν πόλο του οποίου βρίσκονται δήθεν οι αστικές δυνάμεις “της προόδου” και στο άλλο οι αστικές δυνάμεις “της συντήρησης”. Μιλά για την ανάγκη να διαμορφωθεί «ένα νέο πολιτικό και κοινωνικό σχέδιο, επαναστατικό αλλά και ρεαλιστικό, και μια πολιτική συμμαχιών που θα διαμορφώσει νέες πλειοψηφίες σε επίπεδο πολιτικής και κοινωνίας. Μόνο έτσι θα καθαρίσει το μέλλον από τα σύννεφα» (“Αυγή”, 14 Οκτώβρη 2018). Αυτή η προσαρμογή είναι αναγκαία δεδομένου ότι το προηγούμενο ψεύτικο δίπολο, το “μνημόνιο-αντιμνημόνιο” έχει χρεοκοπήσει πλήρως και όχι επειδή «βγήκαμε από τα μνημόνια και τώρα αναδεικνύονται οι διαφορές στην πολιτική του καθενός» όπως λέει ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά γιατί όλοι μαζί τα υλοποίησαν μέχρι κεραίας για λογαριασμό του κεφαλαίου. Μάλιστα ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει κάτι πολύ επικίνδυνο: Προσπαθεί να δώσει στο υπαρκτό θέμα της ανόδου αντιδραστικών δυνάμεων ακόμη μεγαλύτερες διαστάσεις από αυτές που έχει, χαρακτηρίζει σχεδόν όλες τις αστικές φιλελεύθερες δυνάμεις ακροδεξιές και φασιστικές. Έτσι προσπαθεί να τεκμηριώσει την ανάγκη συστράτευσης μαζί του, ακόμη και όσων απογοητευμένοι από την αντιλαϊκή του πολιτική και την ανάληψη ρόλου σημαιοφόρου των αμερικανοΝΑΤΟϊκών σχεδιασμών στην περιοχή σκέφτονται να τον εγκαταλείψουν, αρκετοί από αυτούς βλέποντας με καλό μάτι τη συνεπή στάση του ΚΚΕ. Συχνά, επίσης, ακούμε τον ΣΥΡΙΖΑ να προτείνει ένα μέτωπο προοδευτικών, δημοκρατικών δυνάμεων που θα ανακόψει δήθεν την “επέλαση της ακροδεξιάς”.

Με το τελευταίο επιχειρεί να ασκήσει πίεση κυρίως στο Κίνημα Αλλαγής – ΠΑΣΟΚ, που ταλαντεύεται ανάμεσα σε πιθανή κυβερνητική συνεργασία τόσο με τον ΣΥΡΙΖΑ, όσο και με τη ΝΔ. Όμως το “αφήγημα” του ΣΥΡΙΖΑ έχει πολλά κενά: Δεν μας εξηγούν, για παράδειγμα, πώς γίνεται ο Όρμπαν να είναι αποκρουστικός (που είναι), αλλά ο Τραμπ “διαβολικά καλός”; Πώς γίνεται να τους ενοχλεί η ξενοφοβική ρητορική και πρακτική του Σαλβίνι, αλλά εδώ και 4 χρόνια να συγκυβερνούν με τους ΑΝΕΛ και πρόσφατα να έχουν στην κυβέρνησή τους μια υφυπουργό που χαρακτήριζε τους μετανάστες κατσαρίδες; Πόσο συνεπής με την καταδίκη της ρατσιστικής και αντιμεταναστευ-

τικής ρητορικής και να κλίνουν την “αλληλεγγύη” σε όλες τις πτώσεις είναι η άθλια κατάσταση που έχουν δημιουργήσει στον καταυλισμό της Μόριας, χωρητικότητας 3.100 ατόμων, όπου πάνω από 7.000 άνθρωποι προσπαθούν να επιβιώσουν στοιβαγμένοι μέσα στο κρύο και τις λάσπες; Πώς γίνεται να ανησυχούν τόσο για την “άνοδο του φασισμού στην Ευρώπη” και να αφήνουν να κυκλοφορούν ελεύθεροι οι αποδεδειγμένα εκληματίες ναζί της Χρυσής Αυγής στην Ελλάδα, να μην παίρνουν το παραμικρό μέτρο για να σταματήσει να σέρνεται η δίκη, ακόμη περισσότερο να φωτογραφίζονται μαζί με τους φασίστες σε εκδρομές στο Καστελλόριζο και αλλού;

Ενδεικτικά για το πώς αξιοποιεί ο ΣΥΡΙΖΑ την άνοδο αντιδραστικών δυνάμεων, για να εγκλωβίσει ξανά λαϊκές συνειδήσεις, είναι τα παραπάνω πρωτοσέλιδα της Αυγής.

Οδηγητής



Νοέμβρης 2018

Ερώτημα 3ο: Πώς μπορούμε να τους αντιμετωπίσουμε;

ν θέλουμε να δούμε την πλήρη εικόνα, θα πρέπει να παρατηρήσουμε ότι η ενίσχυση τέτοιων δυνάμεων είναι μέρος μιας συνολικότερης τάσης αντιδραστικοποίησης στο αστικό πολιτικό σκηνικό των περισσότερων κρατών, μέρος του οποίου αποτελούν, η οποία όμως δεν αφορά μόνο αυτές. Αφορά και την ανάδειξη κυβερνήσεων συνεργασίας φιλελεύθερων και σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων με σκοπό την απρόσκοπτη εφαρμογή σκληρής αντεργατικής πολιτικής, ενώ εκφράζεται και στην πολιτική των οπορτουνιστικών ρευμάτων, όπως ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ, διατηρώντας ακόμα κάποια τέτοια χαρακτηριστικά. Η ουσία είναι ότι όλες αυτές οι δυνάμεις, παρά τις διαφορές τους όσον αφορά στην ιστορική τους καταβολή και επιμέρους θέσεις τους, είναι τελικά συντηρητικές, ακριβώς γιατί υπερασπίζονται το ξεπερασμένο, το σαπισμένο εκμεταλλευτικό σύστημα απέναντι στο πραγματικά νέο και προοδευτικό: Την ανατροπή του και την οικοδόμηση μιας νέας, δίκαιης κοινωνίας, της σοσιαλιστικής-κομμουνιστικής. Οι ακροδεξιές δυνάμεις, παρά την κούφια αντισυστημική ρητορική τους, αποτελούν γέννημα-θρέμμα του καπιταλιστικού συστήματος και οι αποδείξεις για αυτό είναι πολλές, τόσο ιστορικά, όσο και σήμερα: Ο υπουργός ευρωπαϊκών υποθέσεων της Ιταλίας, Πάολο Σαβόνα, έχει διατελέσει Γενικός Διευθυντής της Ένωσης Βιομηχάνων της χώρας, η ηγέτιδα της AfD, Άλις Βάιντελ, είναι πρώην στέλεχος της γνωστής και μη εξαιρετέας Goldman Sachs και πάει λέγοντας. Επιπλέον, «η κυρίαρχη, αστική ιδεολογία είναι που καρπίζει σάπιες, απάνθρωπες ιδέες, που η φασιστική-εθνικιστική ιδεολογία ενσωματώνει, όπως ο αντικομμουνισμός, η έχθρα απέναντι στο εργατικό-λαϊκό κίνημα, αλλά και ο ατομισμός, ο διαχωρισμός των ανθρώπων με βάση την “άριστη φύση” ορισμένων κ.ά.» (Θέσεις

H ενίσχυση εθνικιστικών, ακροδεξιών δυνάμεων είναι μέρος μιας συνολικότερης τάσης αντιδραστικοποίησης στο αστικό πολιτικό σκηνικό των περισσότερων κρατών, μέρος του οποίου αποτελούν, η οποία όμως δεν αφορά μόνο αυτές του ΚΣ της ΚΝΕ για το 12ο Συνέδριο). Κατά συνέπεια η αντιμετώπισή τους δεν είναι δυνατή αν δεν μπει στο στόχαστρο το ίδιο το σύστημα που τους γεννά και τους θρέφει. Πολύ περισσότερο, δεν πρόκειται να τις αντιμετωπίσουν άλλες δυνάμεις που υπηρετούν το ίδιο σύστημα. Στην Ελλάδα υπάρχει πρόσφατη πείρα από τη δράση και την αντιμετώπιση της ανοιχτά ναζιστικής και γι’ αυτό εγκληματικής Χρυσής Αυγής. «Τα μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ έχουμε βάλει τη δική μας “σφραγίδα” στην πάλη ενάντια στους φασίστες στην Ελλάδα, στην

απομόνωσή τους σε όλους τους χώρους, στην ανάδειξη σε ευρύτερες μάζες νέων του βρώμικου συστημικού ρόλου τους. Η σταθερή, πολύμορφη παρέμβασή μας με όρους συλλογικής δράσης μπορεί να “παγώνει” και να περιορίζει αποφασιστικά την επίδραση των φασιστικώνεθνικιστικών ιδεών και δράσης (…). Ο αντικαπιταλιστικός αγώνας με το ΚΚΕ και την ΚΝΕ, αυτός είναι ο ορμητικός, μαχητικός, αποτελεσματικός αντιφασιστικός αγώνας, όπου έχει τη θέση του μαζί μας κάθε νέος που δε συμβιβάζεται με το φασιστικό έκτρωμα (…)» (ό.π).

ΚΚΕ

Καταδικάζει τις αντιδραστικές θέσεις του Μπολσονάρο

ε επιστολή του στο ΚΚ Βραζιλίας και στο Βραζιλιάνικο ΚΚ το Τμήμα Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ του ΚΚΕ τονίζει: «Αγαπητοί σύντροφοι, Το ΚΚΕ καταδικάζει την αντεργατική - αντιλαϊκή πολιτική και τις αντιδραστικές θέσεις που προβάλλει ο υποψήφιος πρόεδρος Ζαΐρ Μπολσονάρο. Καταγγέλλει αποφασιστικά τις συνεχείς, απαράδεκτες προκλήσεις του ενάντια στους κομ-

μουνιστές κι όσους αγωνίζονται και ιδιαίτερα το πρόσφατο αντικομμουνιστικό ντελίριο του Μπολσονάρο ότι «θα σβήσει από το χάρτη τους κόκκινους συμμορίτες». Ο αντικομμουνισμός αποτελεί πάντα τον προάγγελο γενικότερης επίθεσης ενάντια στους εργαζομένους και τα δικαιώματά τους. Το ΚΚΕ εκφράζει τη διεθνιστική του αλληλεγγύη στους κομμουνιστές και τον λαό της Βραζιλίας».

πως σημειώνεται στις Θέσεις του ΚΣ της ΚΝΕ για το 12ο Συνέδριο: «Η μελέτη του Δοκιμίου Ιστορίας του ΚΚΕ, ιδιαίτερα της περιόδου 1939-1949 μπορεί να τροφοδοτήσει τα μέλη και τους φίλους της ΚΝΕ με τις απαραίτητες γνώσεις και συμπεράσματα που σχετίζονται με τη δράση αυτών των δυνάμεων και την αντιμετώπισή τους από το Κόμμα στην Ελλάδα (π.χ. άνοδος και κυριαρχία του φασισμού μέσα από το αστικό κοινοβούλιο σε χώρες της Ευρώπης -Γερμανία, Ιταλία κ.λπ.- την περίοδο του μεσοπολέμου, ο Μεταξάς στην Ελλάδα κ.τ.λ.)»

ΊΔΡΥΣΗ ΧΏΡΩΝ ΕΛΕΓΧΌΜΕΝΗΣ ΧΡΉΣΗΣ ΝΑΡΚΩΤΙΚΏΝ

Να μη γίνει η νεολαία συνένοχος στο έγκλημα!

κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, με τη στήριξη όλων των αστικών κομμάτων, σχεδιάζει την ίδρυση shooting rooms στην Αθήνα, αλλά και σε Πανεπιστήμια. Αξιοποιούν το υπαρκτό πρόβλημα της υποβάθμισης περιοχών που η πολιτική τους δημιούργησε π.χ. Πεδίο του Άρεως, πάρκο Μασσαλίας κ.λπ. και τις συνέπειες στη ζωή των κατοίκων, που

Shooting rooms σημαίνει: χώροι ελεγχόμενου θανάτου! Η λογική της κυβέρνησης είναι πως δεν υπάρχει πρόβλημα αν υπάρχουν χρήστες αρκεί να μην κάνουν χρήση δημόσια. Το κράτος θα επιβλέπει την καταστροφή τους και θα τους δίνει την “ευκαιρία” να ξανακάνουν χρήση, όταν θα τους γλιτώνει από το overdose... Ούτε φυσικά απασχολεί από πού αγόρασε ο χρήστης τη δόση... Άλλωστε σε χώρες της ΕΕ που λειτουργούν χρόνια αντίστοιχα προγράμματα π.χ. Ολλανδία, Ελβετία, Δανία κ.α. το ίδιο το κράτος γίνεται ναρκέμπορος και χορηγεί απ’ ευθείας ηρωίνη. Ποια θα είναι η μοίρα του χρήστη όμως όταν θα φεύγει από τον προστατευόμενο χώρο; Μπορεί και να λιντσαριστεί... Ίσως όμως οι κρατικοδίαιτες ΜΚΟ συνεχίσουν έναντι πολλών εκατομμυρίων ευρώ το επονείδιστο έργο της εμπορευματοποίησης του ανθρώπινου πόνου και βρουν μία λύση όπως με τους πρόσφυγες, τους άστεγους κ.λπ. Τα παραπάνω είναι μία εξέλιξη που η πολιτική ΕΕ - αστικών κυβερνήσεων είχε προδιαγράψει έως τώρα μέσω της ενίσχυσης της πολιτικής “μείωσης της βλάβης”, σε βάρος της μείωσης της ζήτησης ναρκωτικών, της πρωτογενούς πρόληψης και της θεραπείας. Έχει σαν βάση την αντιεπιστημονική θεωρία πως η εξάρτηση είναι μία “χρόνια, υποτροπιάζουσα, αυτοπροκαλούμενη νόσος”. Δηλαδή, είναι ασθένεια, άρα δεν υπάρχουν κοινωνικά αίτια, αυτοπροκαλούμενη, άρα ο χρήστης είναι ο υπεύθυνος και όχι το θύμα, είναι χρόνια, άρα λύση είναι να συντηρούμε το πρόβλημα με το χαπάκι της υποκατάστασης και όχι να το αντιμετωπίσουμε, και υποτροπιάζουσα, άρα δε χρειάζονται δομές θεραπείας και κοινωνικής επανένταξης αφού ο χρήστης θα ξανακυλήσει. Με δυο λόγια: στέρηση της δυνατότητας ο χρήστης να επανεξετάσει τη ζωή του. Βέβαια, η ίδρυση shooting rooms πάει ένα βήμα παραπέρα, εισάγοντας τη ρατσιστική αντίληψη πως κάποιοι χρήστες βρίσκονται στο “τελευταίο στάδιο” και η “υπόθεσή τους είναι χαμένη”. Υποτιμούν πλήρως τη δυναμική της προσωπικότητας που μέσα από τη δραστηριότητα, από την ύπαρξη εναλλακτικών επιλογών, κινήτρων, μέσα από το σύνολο των κοινωνικών σχέσεων, αλλάζει, διαμορφώνεται. Ο άνθρωπος δεν είναι

καθημερινά έρχονται αντιμέτωποι με κυκλώματα εμπόρων αλλά και με τα τραγικά αποτελέσματα που έχει η χρήση ναρκωτικών στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Και τι προτείνουν; Να πηγαίνουν οι χρήστες σε χώρους, μακριά από τα μάτια του κόσμου, όπου θα παίρνουν τη δόση τους με εποπτεία γιατρού.

Η ίδρυση shooting rooms πάει ένα βήμα παραπέρα, εισάγοντας τη ρατσιστική αντίληψη πως κάποιοι χρήστες βρίσκονται στο “τελευταίο στάδιο” και η “υπόθεσή τους είναι χαμένη”. Υποτιμούν πλήρως τη δυναμική της προσωπικότητας που μέσα από το σύνολο των κοινωνικών σχέσεων, αλλάζει, διαμορφώνεται ένα άκαμπτο υλικό. Η πείρα των στεγνών θεραπευτικών προγραμμάτων, που έχουν ποσοστά επιτυχίας πάνω από 70%, επιβεβαιώνει πως ο καθένας μπορεί να απεξαρτηθεί, πως μπορούν να βρουν κίνητρα ακόμα και όσοι αρχικά δεν είχαν πρόθεση για απεξάρτηση. Άλλωστε, πάνω από τους μισούς που βρίσκονται στις θεραπευτικές κοινότητες είναι χρόνιοι χρήστες οπιοειδών, “χαμένες περιπτώσεις” κατά την κυβέρνηση. Αλήθεια, πόσο προσβάλουν τον αγώνα που καταβάλλουν καθημερινά τα μέλη, οι οικογένειές τους και το θεραπευτικό προσωπικό; Αλλά ακόμα και αν πιστεύαμε πως πράγματι κάποιοι χρήστες δεν μπορούν να απεξαρτηθούν, πώς η ίδρυση τέτοιων χώρων εξασφαλίζει ότι μαζί με τη “χαμένη υπόθεση” δεν θα έρθει και κάποιος που πρόσφατα ξεκίνησε τη χρήση και βρίσκει στα shooting rooms ένα ασφαλές καταφύγιο να συνεχίσει; Οι χώροι εποπτευόμενης χρήσης είναι οι χώροι όπου θα φυλακίσουν τους τοξικοεξαρτημένους. Με αυτή την εξέλιξη ουσιαστικά νομιμοποιείται η χρήση ναρκωτικών και το εμπόριό τους. Ήδη ιατρικοί σύλλογοι εκφράζουν την αντίθεσή τους, δηλώνοντας πως ο ρόλος του γιατρού δεν είναι να καθοδηγεί στον θάνατο αλλά να θεραπεύει. Οι επιστημονικοί φορείς ξεκαθαρίζουν πως τα shooting rooms μπορούν να ενθαρρύνουν την χρήση, να δημιουργήσουν νέες πιάτσες και να μειώσουν το κίνητρο για θεραπεία.

Ευρωπαϊκή και παγκόσμια εμπειρία Στην Ευρώπη λειτουργούν σε έξι χώρες, εβδομήντα περίπου τέτοιοι χώροι. • Στην Ολλανδία, αυτοί οι χώροι λειτουργούν παράλληλα με προγράμματα χορήγησης ηρωίνης σε χρήστες. Σύμφωνα με την Ολλανδική κυβέρνηση, οι συμμετέ-

χοντες σε αυτά δεν έχουν την τάση να ενταχθούν σε θεραπεία. Την ίδια στιγμή αυξάνεται σταθερά η χρήση ηρωίνης. • Στην Ελβετία οι αρχές αναγκάστηκαν να κλείσουν έναν τέτοιο χώρο στο πάρκο της Ζυρίχης. • Παρά την τεράστια αύξηση της διαθεσιμότητας υποκαταστάτων στην ΕΕ, για 3η συνεχόμενη χρονιά αυξάνεται ο αριθμός όσων χάνουν τη ζωή τους από υπερβολική δόση οπιοειδών (ΟΗΕ, 2017). • Στο Βανκούβερ του Καναδά -στην αμερικάνικη ήπειρο- το υπουργείο υγείας μετά την δημιουργία ενός δεύτερου τέτοιου χώρου περιόρισε την αδειοδότηση νέων. Στη χώρα μας, που σημειωτέον έχει από τα χαμηλότερα ποσοστά εισόδου στη χρήση εξαρτησιογόνων ουσιών σε σχέση με την υπόλοιπη ΕΕ, δεν απαιτούνται χώροι χρήσης αλλά εστίαση στην πρόληψη και τη θεραπεία. Αλλά ο καημός της κυβέρνησης είναι το πώς θα στηρίξει τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα να επενδύσουν τα συσσωρευμένα τους κεφάλαια αγοράζοντας κοψοχρονιά το υποβαθμισμένο κέντρο της Αθήνας. Σε αυτόν τον επενδυτικό παράδεισο... οι χρήστες χαλάνε την εικόνα.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχει μεγάλες ευθύνες Δεν τους έπιασε λοιπόν ξαφνικά ο πόνος για τους χρήστες. Τις συνέπειες που προκύπτουν από τη χρήση ναρκωτικών στην κοινωνία να τις σκεφτόταν ο ΣΥΡΙΖΑ και όλα τα αστικά κόμματα που στον απολογισμό της πολιτικής τους μετράνε φτώχεια, ανεργία, αδιέξοδα, εμπορευματοποίηση κάθε ανθρώπινης ανάγκης για την υπεράσπιση του καπιταλιστικού κέρδους, όλα δηλαδή τα αίτια που οδηγούν στη χρήση ουσιών και

Οδηγητής

ταυτόχρονα μειώνουν τα κίνητρα των εξαρτημένων για θεραπεία. Να τις σκεφτόταν ο ΣΥΡΙΖΑ όταν διαμόρφωνε τις θέσεις του πως ο χρήστης βλάπτει μόνο τον εαυτό του και έχει “δικαίωμα στην αυτοπροσβολή”. Να τις σκεφτόταν όταν συνεχίζοντας το έργο των προηγούμενων κυβερνήσεων, υποχρηματοδοτούσε στεγνά θεραπευτικά προγράμματα, όταν άφηνε γυμνές από προσωπικό τις μονάδες παρέμβασης στο δρόμο (streetwork) και τα κέντρα πρόληψης. Όταν ενίσχυε τη χορήγηση υποκατάστατων που το μόνο που έχουν προσφέρει ως τώρα είναι να συντηρούν την εξάρτηση και να δημιουργούν νέες πιάτσες περιμετρικά τους. Να το σκεφτεί την επόμενη φορά που θα παρελάσει από χασισο-πανηγύρια και θα οργανώσει καμπάνιες για την νομιμοποίηση της κάνναβης -που αποτελεί την πρώτη ουσία εισόδου στον κόσμο των ναρκωτικών.

Να μην συμβιβαστούμε Ανθρώπινη αξιοπρέπεια και εξάρτηση είναι έννοιες ασυμβίβαστες. Αυτό που έχουν ανάγκη οι χρήστες δεν είναι η εποπτεία στον θάνατό τους, ούτε η ελευθερία τους να κάνουν χρήση, αλλά η δυνατότητά τους να απεξαρτηθούν και να επανενταχθούν στην κοινωνία. Λύση στο πρόβλημα δεν μπορεί να είναι η κρατική επίβλεψη



Νοέμβρης 2018

στον θάνατο αλλά ένα πλαίσιο που θα ωθεί τον χρήστη στη θεραπεία και θα προβλέπει εξαντλητικές ποινές για τους εμπόρους. Λύση είναι η πρόληψη σε όλες τις βαθμίδες που όχι μόνο θα μειώσει τη χρήση ουσιών αλλά, θα μπορεί να κινητοποιεί τους ίδιους τους χρήστες σε πιο πρώιμο στάδιο και θα εκπαιδεύσει την κοινωνία στην αντιμετώπιση του φαινομένου. Αυτό που έχει ανάγκη ο λαός μας και τα παιδιά του δεν είναι ένα παραβάν να κρύβουν το πρόβλημα, τον φόβο ή τη ντροπή τους αλλά να ζουν σε μια κοινωνία που τα ναρκωτικά δεν θα έχουν θέση. Η καπιταλιστική κοινωνία που γεννά και αναπαράγει τη χρήση ναρκωτικών, που δεν έχει πρόβλημα να στέλνει νέους ανθρώπους στο περιθώριο και να τους συμπεριφέρεται σαν σκουπίδια δεν φτιασιδώνεται, μόνο ανατρέπεται. Στα σχέδιά τους για νομιμοποίηση των ναρκωτικών και του εμπορίου τους από την πίσω πόρτα, η ΚΝΕ δηλώνει πως θα σταθεί εμπόδιο. Η νεολαία δεν θα συμβιβαστεί με την ύπαρξη και χρήση ουσιών, με τη νάρκωση συνειδήσεων, με την υποταγή και τον εξευτελισμό νέων ανθρώπων στον εφιάλτη της εξάρτησης. Σοφία Σκλαβενίτη Υπεύθυνη της Επιτροπής του ΚΣ της ΚΝΕ Ενάντια σε όλα τα Ναρκωτικά

Ανθρώπινη αξιοπρέπεια και εξάρτηση είναι έννοιες ασυμβίβαστες. Αυτό που έχουν ανάγκη οι χρήστες δεν είναι η εποπτεία στον θάνατό τους, ούτε η ελευθερία τους να κάνουν χρήση, αλλά η δυνατότητά τους να απεξαρτηθούν και να επανενταχθούν στην κοινωνία.

Σήμερα είναι επιτακτική ανάγκη να παλέψουμε για: • Πολλαπλασιασμό, των κέντρων ενημέρωσης, των προγραμμάτων δράσης στο δρόμο, των κέντρων υποστήριξης χρηστών, των θεραπευτικών κοινοτήτων και των κέντρων πρόληψης με άμεση κρατική χρηματοδότηση ώστε να καλύπτονται πλήρως οι ανάγκες. • Συνεργασία των δημόσιων υγειονομικών μονάδων για την αντιμετώπιση των ιατρικών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι χρήστες (ηπατίτιδα, AIDS κ.ά.). • Δημιουργία μονάδων σωματικής απεξάρτησης για τους χρόνιους χρήστες, ενταγμένες στο δημόσιο σύστημα Υγείας. • Καταστολή των εμπόρων και των μαφιών που δρουν ανενόχλητα και όχι καταστολή των χρηστών. • Μέτρα για την καταπολέμηση του ρατσισμού και των προκαταλήψεων. • Ανάπτυξη του δικτύου των στεγνών θεραπευτικών προγραμμάτων, με στόχο τη δημιουργία ενός στεγνού προγράμματος σε κάθε νομό της χώρας, δωρεάν και χωρίς καμία συμμετοχή ιδιωτών. • Ανάπτυξη προγραμμάτων έγκαιρης παρέμβασης, που στοχεύουν στους νέους που πειραματίζονται με τα ναρκωτικά, αλλά δεν έχουν αναπτύξει ακόμα εξάρτηση από αυτά. • Εφαρμογή προγραμμάτων πρωτογενούς πρόληψης

Η ΚΝΕ διαχρονικά με ποικίλες δραστηριότητες παλεύει ενάντια στο κοινωνικό φαινόμενο των ναρκωτικών, αναδεικνύοντας μεταξύ άλλων το ζήτημα της θεραπείας και της κοινωνική επανένταξης των εξαρτημένων μέσα από στεγνά θεραπευτικά προγράμματα.

σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης και ιδιαίτερα τα πρώτα χρόνια του Γυμνασίου. • Στελέχωση των σχολείων από ειδικούς, εκπαίδευση καθηγητών και γονέων σε θέματα που σχετίζονται με τη χρήση ναρκωτικών. • Εισαγωγή μαθημάτων σχετικών με την αντιμετώπιση της τοξικοεξάρτησης στις σχολές κοινωνικών επιστημών, υγείας, νομικές, παιδαγωγικές.

• Πλήρη εργασιακή και κοινωνική επανένταξη των απεξαρτημένων. Ειδικά προγράμματα που θα βοηθούν τους πρώην χρήστες να βρουν δουλειά στο στάδιο της επανένταξης. • Δημιουργία Ενιαίου Δημόσιου Πανελλαδικού Φορέα πρόληψης - θεραπείας - κοινωνικής επανένταξης, χωρίς καμία συμμετοχή ιδιωτών.

ΤΜΉΜΑ ΜΑΙΕΥΤΙΚΉΣ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΊΟΥ ΔΥΤΙΚΉΣ ΑΤΤΙΚΉΣ

Η επιστήμη και η εκπαίδευση στην υπηρεσία της “επιχείρησης υγεία”*

ο πανεπίστημιό μας δεν εξαιρείται από τον κανόνα των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, μιας και η λειτουργία του έχει κατεύθυνση την εξυπηρέτηση των αναγκών της αγοράς, την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων και μέσα από το περιεχόμενο των σπουδών μας και μέσα από την εκπαίδευση των νέων επιστημόνων. Το πώς αυτό αποτυπώνεται στα συγγράμματα του τμήματος Μαιευτικής του Πανεπιστημίου

Η υγεία αντιμετωπίζεται σαν εμπόρευμα Τα βιβλία μας και γενικότερα η οργάνωση του περιεχομένου των σπουδών μας βασίζονται στο ότι η πρόληψη και η προαγωγή της υγείας είναι εμπόρευμα, αφού συνεχώς αναφέρεται το κόστος της, προβάλλεται ότι είναι ατομική υπόθεση και ευθύνη της κάθε γυναίκας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το βιβλίο “Νοσηλευτική Μητρότητας”, που είναι γραμμένο πάνω στην εμπειρία από το σύστημα υγείας των ΗΠΑ, που είναι παγκοσμίως γνωστό σαν το πιο δομημένο στην αποθέωση του κέρδους και του ατομικισμού, δηλαδή όποιος έχει λεφτά μπορεί να “αγοράσει” καλές υπηρεσίες υγείας. «Επειδή το οικονομικό κόστος της υγείας εξακολουθεί να αυξάνεται και καθώς εκατομμύρια οικογενειών στην Αμερική στερούνται ασφάλειας υγείας, η ανάγκη καινοτόμων, αποτελεσματικών ως προς το κόστος μεθόδων παροχής της φροντίδας υγείας (σσ: στο σπίτι) στην κοινότητα γίνεται ολοένα και μεγαλύτερη. Η ενσωμάτωση των κλινικών υπηρεσιών μετατοπίζει το ενδιαφέρον της φροντίδας σε ένα συνεχές φάσμα υπηρεσιών που βασίζεται όλο και πιο έντονα στην κοινότητα. Η τηλεφωνική νοσηλευτική φροντίδα, μέσω παροχής υπηρεσιών όπως οι γραμμές έκτακτης ανάγκης, οι γραμμές νοσηλευτικών συμβουλών και η εκτίμηση διά τηλεφώνου, αναδεικνύονται ως ξεχωριστοί τρόποι αντιμετώπισης των προβλημάτων υγείας και γεφυρώνουν τα κενά ανάμεσα στις υπηρεσίες φροντίδας σε οξείες καταστάσεις, των εξωτερικών ασθενών και της παροχής φροντίδας στο σπίτι. Ορισμένοι ιατροί και μαίες επικοινωνούν με τις ασθενείς μέσω διαδικτύου»1. Τι μαθαίνουμε λοιπόν οι μελλοντικοί επαγγελματίες μαιευτικής; Ότι η υγεία έχει “οικονομικό κόστος” και ότι το επιβαρύνουν οι εκατομμύρια ασθενείς χωρίς ασφάλεια υγείας, γι΄ αυτό είναι αναγκαία μια φτηνή “τηλεφωνική νοσηλευτική φροντίδα”.

Δυτικής Αττικής είναι πραγματικά αποκαλυπτικό. Προετοιμάζονται οι φοιτητές και οι φοιτήτριες να ενσωματωθούν και να υπερασπιστούν ένα σύστημα υγείας που λειτουργεί με κριτήριο το “κόστος-όφελος” για το κράτος και τους επιχειρηματικούς ομίλους, που βλέπει τον ασθενή σαν “πελάτη”, ευθυγραμμισμένο με την πολιτική της ΕΕ, και, σύμφωνα με κάποια συγγράμματα, βασισμένο στα πρότυπα του αμερικάνικου συστήματος υγείας.

Άλλωστε λίγες σελίδες πριν διαβάζοντας για τις “πρακτικές τοκετού” αναφέρεται: «Η έξοδος της μητέρας και του νεογνού από την κλινική ή το νοσοκομείο μέσα σε 24 έως 48 ώρες από τον τοκετό έχει οδηγήσει σε μια αυξανόμενη ανάγκη για παρακολούθηση ή φροντίδα στο σπίτι, με τηλεφωνική ή διαδικτυακή φροντίδα»! Το πρόβλημα της “αυξημένης ανάγκης για παρακολούθηση” της νέας μητέρας και του νεογνού,

που έχει δημιουργήσει η μικρή παραμονή στο μαιευτήριο, με ότι αυτό συνεπάγεται για την υγεία της γυναίκας και του παιδιού, το λύνουν με τη λεγόμενη “τηλεϊατρική”. Όπως διαβάζουμε παρακάτω σε παράγραφο με αποκαλυπτικό τίτλο: Συμμετοχή των Πελατών (!) και Προαγωγή της Αυτοφροντίδας: «Η αυτοφροντίδα είναι προτιμητέα τόσο για τις γυναίκες όσο και για το σύστημα υγείας, εξ’ αιτίας της δυνατότητας

Οι νέες σπουδάστριες, οφείλουμε να αντιπαλέψουμε μέσα κι έξω από τη σχολή μας, με κάθε μέσο, τη λογική που θεωρεί τη μητρότητα οικογενειακή υπόθεση, και τη φροντίδα της μητέρας και του παιδιού κόστος για τον εργοδότη και το κράτος.

που έχει να μειώσει το κόστος της φροντίδας υγείας». Η επιστήμη και η εκπαίδευση στην υπηρεσία της εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης της υγείας. Σ’ αυτή τη λογική, πασπαλισμένη με πολλή χρυσόσκονη “νεωτερικότητας” προβάλλεται η επιλογή του τοκετού στο σπίτι, που προωθείται και από τις διοικήσεις νοσοκομείων και εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, από εκπαιδευτικούς του τμήματος, από τα συγγράμματα, από τα ηλεκτρονικά και έντυπα ΜΜΕ, επιστημονικά περιοδικά και άλλα. Σε άλλο βιβλίο του τμήματος, σε κεφάλαιο με τίτλο “Η γυναίκα και το νεογνό στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας”, αφιερώνοντας ολόκληρη ενότητα στον τοκετό στο σπίτι, αναφέρει μεταξύ άλλων: «Ο τοκετός στο σπίτι επιστρέφει με ταχείς ρυθμούς στης χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπου γίνεται αποτελεσματική προσπάθεια αποϊατρικοποίησης ενός φυσικού γεγονότος όπως αυτός. Στατιστικά στοιχεία έχουν αποδείξει ότι στην Ολλανδία το 60% των τοκετών χαμηλού κινδύνου γίνονται κατ’ οίκον. Αντίστοιχα ποσοστά έχουν βρεθεί για την Μεγάλη Βρετανία, Ουαλία Ιρλανδία, Γαλλία και Ιταλία (Πρακτικά συνεδρίου ψυχοπροφυλακτικής, Κύπρος,2001). Στην Ελλάδα, δυστυχώς, το ποσοστό διεξαγωγής του τοκετού στο σπίτι είναι πολύ χαμηλό. Στο βορειοελλαδίτικο χώρο είναι σπάνιοι οι τοκετοί στο σπίτι και στην Αθήνα πολύ λίγοι. Σύμφωνα με τις πρόσφατες μεταρρυθμίσεις στο εθνικό σύστημα υγείας και με την προαγωγή της μαιευτικής κοινοτικής φροντίδας γίνεται προσπάθεια ανάπτυξης της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας για την εξέλιξη του τοκετού στο Κέντρο Υγείας και στο σπίτι αντίστοιχα. Επιπρόσθετα σύμφωνα με τις οδηγίες του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας τα κράτη πρέπει να παρέχουν δυνατότητα επιλογής του τόπου διεξαγωγής του τοκετού. Η απόφαση αυτή για το χώρο και το τόπο ανήκει στην επίτοκο». Προσπαθούν ο κατ’ οίκον τοκετός να αποκτήσει διαστάσεις κινήματος, προπαγανδίζοντας ως καλύτερη επιλογή το τοκετό στο σπίτι, αποκρύπτοντας ότι ο στόχος είναι η μείωση των κρατικών δαπανών για τον το-

Από τα πρώτα έτη της φοίτησης στην σχολή ερχόμαστε αντιμέτωπες με τις τεράστιες ελλείψεις σε εξοπλισμό, καθηγητές, αλλά και τις αντίστοιχες ελλείψεις μέσα στον χώρο των νοσοκομείων που καλούμαστε να εκπαιδευτούμε. κετό γενικά. Άλλωστε και στη χώρα μας στο όνομα της “εξοικονόμησης πόρων” δίνεται το επίδομα τοκετού σε όσες γυναίκες επιλέγουν να γεννήσουν σπίτι τους. Ενώ ο πλούτος που παράγεται και οι δυνατότητες της επιστήμης αυξάνονται, σπρώχνουν τις νέες γυναίκες να γεννήσουν όπως γεννούσαν οι γιαγιάδες τους δεκάδες χρόνια πριν, αδιαφορώντας για τους κινδύνους που συνεπάγεται για τη μητέρα και το παιδί ο τοκετός στο σπίτι.

Συνθήκες εργασίας Το περιεχόμενο των μαθημάτων επικεντρώνεται στο να εκπαιδευτούμε στο μαιευτικό κομμάτι αλλά και στη φροντίδα της γυναίκας καθ’ όλη την αναπαραγωγική της ηλικία. Αλλά από τα πρώτα έτη της φοίτησης στην σχολή ερχόμαστε αντιμέτωπες με τις τεράστιες ελλείψεις σε εξοπλισμό, καθηγητές, καθώς και τις αντίστοιχες ελλείψεις μέσα στον χώρο των νοσοκομείων που καλούμαστε να εκπαιδευτούμε. Χρειάζεται να κάνουμε πρακτική άσκηση 6 μήνες προς το τέλος του κύκλου των σπουδών μας, έτσι ώστε να εφαρμόσουμε στη πράξη όλα αυτά που μάθαμε θεωρητικά, ώστε να πάρουμε την πιστοποίηση για να μπορέσουμε να εργαστούμε. Μέσα σε αυτούς τους 6 μήνες πρέπει να περάσουμε από τμήματα του νοσοκομείου, όπως αίθουσα τοκετών με την συμπλήρωση 40 τοκετών, χειρουργεία, μονάδα νεογνών, εξωτερικά μαιευτικά–γυναικολογικά ιατρεία, τμήμα λεχώνων. Όμως οι περισσότεροι σπουδαστές δεν έχουμε λάβει τις απαραίτητες γνώσεις από τη σχολή μας, με αποτέλεσμα να καταφεύγουμε στο να παρακολουθούμε σεμινάρια εκτός σχολής (με κόστος 200-300€) για να συμπλη-

Με παρεμβάσεις, με την ενεργή συμμετοχή μας, μέσα κι έξω από τις αίθουσες διδασκαλίας να οργανώσουμε τις δικές μας μάχες, διεκδικώντας αποκλειστικά Δημόσια και Δωρεάν Υγεία και Πρόνοια για όλες και όλους.

ρώσουμε τις γνώσεις μας. Σ’ αυτή την κατεύθυνση, όλο και πιο συχνά, μας οδηγούν στον εθελοντισμό απλήρωτη εργασία. Ο εθελοντισμός είναι ένα φαινόμενο, πολύ συχνό στους επαγγελματίες υγείας, που καταφεύγουν σ’ αυτό για να αυξήσουν την εμπειρία τους, να πάρουν κάποια επιπλέον πιστοποιητικά. Από την άλλη η κατάσταση στα νοσοκομεία είναι τραγική. Καλούμαστε να καλύψουμε βασικές και μόνιμες ανάγκες του νοσοκομείου, γιατί το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό δεν επαρκεί. Ιδιαίτερα οι νέες σπουδάστριες, οφείλουμε να αντιπαλέψουμε μέσα κι έξω από τη σχολή μας, με κάθε μέσο, τη λογική που θεωρεί τη μητρότητα οικογενειακή υπόθεση, και τη φροντίδα της μητέρας και του παιδιού κόστος για τον εργοδότη και το κράτος. Να παλέψουμε για να είναι δωρεάν όλες οι προληπτικές εξετάσεις σε όλες τις γυναίκες, όλος ο προγεννητικός έλεγχος για τις έγκυες και όλη η διαδικασία της ιατρικώς υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, όλες οι υπηρεσίες συμβουλευτικής για τη μητέρα, το βρέφος και τον έφηβο (θηλασμός, εμβολιασμός, διατροφή, περιποίηση βρέφους κ.λπ.). Με παρεμβάσεις, με την ενεργή συμμετοχή μας, μέσα κι έξω από τις αίθουσες διδασκαλίας να οργανώσουμε τις δικές μας μάχες, διεκδικώντας αποκλειστικά Δημόσια και Δωρεάν Υγεία και Πρόνοια για όλες και όλους. Ελευθερία Αθανασοπούλου Φοιτήτρια στο Τμήμα Μαιευτικής του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής

Παραπομπή 1. “Φροντίδα μητρότητας στον 21ο αιώνα! Πολιτισμικά επαρκής, Εστιασμένη στην Οικογένεια και στην Κοινότητα”, αναφορικά με τη “Φροντίδα στο σπίτι στο πλαίσιο της κοινότητας”. * Το άρθρο αναδημοσιεύεται από το περιοδικό της ΟΓΕ "Η ΟΓΕ σας ενημερώνει", τεύχος 3, Σεπτέμβρης 2018

Δυνατή ΚΝΕ στα σχολεία σημαίνει δυνατοί και μαχητικοί μαθητικοί αγώνες!

Ας σκεφτούμε τα σχολεία με ακόμα πιο πολλούς Κνίτες μαθητές, με ακόμα πιο δυνατή ΚΝΕ μέσα σε κάθε σχολείο. Τι θα σήμαινε να ήταν ακόμα περισσότερα τα παιδιά εκείνα που έχουν αποφασίσει να παλέψουν οργανωμένα μαζί μας για τον σοσιαλισμό; Αυτό ακριβώς συζητάμε στο Συνέδριό μας. Πώς θα γίνουμε ακόμα πιο αποτελεσματικοί να ξεπερνάμε κάθε εμπόδιο που μας βάζει το σύστημα, να καταφέρνουμε να προβληματίζουμε πιο πολλούς, να απαντάμε σε κάθε ερώτημα που έχουν οι μαθητές για το σχολείο και τη ζωή τους, να αποδεικνύουμε πως το σημερινό σύστημα πρέπει να ανατραπεί. Με βάση τη δική μας πείρα από τα σχολεία στην Οργάνωση Περιοχής Ηπείρου - Κέρκυρας - Λευκάδας, που οι Οργανώσεις μας στους μαθητές τα τελευταία χρόνια κάνουμε προσπάθεια να μεγαλώσουν και να δυναμώσουν, δυνατή ΚΝΕ στα σχολεία σημαίνει:

οργανώνουν τον αγώνα απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική κυβερνήσεων-ΕΕ. Για παράδειγμα, τα τελευταία χρόνια που στη διακυβέρνηση βρίσκεται ο ΣΥΡΙΖΑ, οι μαθητές, με μπροστάρηδες τα μέλη της ΚΝΕ, συγκρούστηκαν με την προπαγάνδα και το κλίμα εφησυχασμού που διαμόρφωνε η κυβέρνηση και οργάνωσαν την πάλη τους με πολύμορφες δράσεις διεκδίκησης και μαθητικής δημιουργίας γύρω από το σύνθημα “σχολείο να μορφώνει, όχι να εξοντώνει”, αναδεικνύοντας τις σύγχρονες ανάγκες τους. Σε αυτό, καθοριστική συμβολή είχε η αξιοποίηση της έκδοσης της Μαθητικής Επιτροπής του ΚΣ της ΚΝΕ, με τίτλο “Τι σχολείο έχουμε ανάγκη σήμερα”. Έτσι, καταφέραμε και φέτος να βρεθούμε σε ετοιμότητα, όταν ο υπουργός Παιδείας στην αρχή της σχολικής χρονιάς εξήγγειλε τις αλλαγές που ετοιμάζει η κυβέρνηση για ακόμα πιο “εξοντωτικό” σχολείο. Οι τελευταίες μαθητικές κινητοποιήσεις, οι πιο μαζικές των τελευταίων χρόνων είναι η καλύτερη αρχή για τη συνέχεια της πάλης μας. Γιατί μόνο η ΚΝΕ δίνει προοπτική στον αγώνα μέσα κι έξω από το σχολείο, αναδεικνύει τον πραγματικό υπεύθυνο, που είναι το σημερινό σύστημα της εκμετάλλευσης. Με αυτό το σύστημα, τις ενώσεις και τις κυβερνήσεις του καλεί η ΚΝΕ και το ΚΚΕ να συγκρουστεί ο λαός και η νεολαία. Και η πραγματική σύγκρουση χρειάζεται να έχεις ξεκάθαρο ποιος είναι ο αντίπαλος, χρειάζεται σχέδιο και οργάνωση!

• Να είναι πιο πολλοί οι μαθητές που είναι “ψυλλιασμένοι”, που ξέρουν τι φταίει για την κατάσταση στα σχολεία και τα σπίτια τους, που δεν παραμυθιάζονται κάθε φορά στα ψέματα, στα μεγάλα λόγια υπουργών, κυβερνήσεων, στελεχών της εκπαίδευσης, δεν πιάνονται στον ύπνο, αντίθετα αποκαλύπτουν,

• Να είναι πιο πολλοί οι μαθητές που μπαίνουν μπροστα, αγωνίζονται, οργανώνουν τον αγώνα των μαθητών, βοηθούν να φουντώνουν και να ενοποιούνται πανελλαδικά τα όνειρα και οι διεκδικήσεις των μαθητών. Για παράδειγμα, στην Πρέβεζα εδώ και 3 χρόνια λειτουργεί σταθερά η Συντονιστική Επιτροπή

ο 12ο Συνέδριο της Οργάνωσής μας θα πραγματοποιηθεί στις 15, 16 και 17 Φλεβάρη! Είναι κορυφαία εσωοργανωτική στιγμή για την Οργάνωσή μας, για κάθε μέλος της σε όλη την Ελλάδα. Αυτό το διάστημα όλα τα μέλη της ΚΝΕ θα μελετήσουμε, θα σκεφτούμε την πορεία της Οργάνωσής μας, θα βγάλουμε χρήσιμα συμπεράσματα, θα πούμε τη γνώμη μας, τις απόψεις και τις ιδέες μας για το πώς θα γίνουμε καλύτεροι και πιο αποτελεσματικοί.

Τι σημαίνει δυνατή ΚΝΕ στα σχολεία; Είτε, λοιπόν, είμαστε λίγους μήνες οργανωμένοι στην ΚΝΕ είτε περισσότερο καιρό, έχουμε ήδη όλοι συμφωνήσει πως τούτος ο κόσμος που ζούμε “δεν μας χωρά” και θέλουμε να τον αλλάξουμε. Δεν μας χωρά γιατί είναι άδικος. Γιατί οι σύγχρονες ανάγκες μας στη μόρφωση, τη δουλειά, τη ζωή δεν είναι “οράματα”! Θέλουμε έναν άλλο κόσμο, που να μπορούν όλα τα παιδιά να πάνε σε ένα άλλο, σύγχρονο σχολείο και να μπορούν να μορφώνονται ολόπλευρα, που οι γονείς μας θα χαμογελάνε στο σπίτι, γιατί θα δουλεύουν και θα απολαμβάνουν τους καρπούς της δουλειάς τους, που δε θα υπάρχουν κρίσεις, πόλεμοι, προσφυγιά. Για όλα αυτά ξεχωρίζει στη σελίδα 13 των Θέσεων του ΚΣ για το Συνέδριο ως βασικό καθήκον για την Οργάνωσή μας: «Να συναντηθούμε και να συνεπάρουμε χιλιάδες νέους και νέες, περισσότερους απ’ ό,τι έχουμε καταφέρει ως τώρα, με όπλα τις πρωτοπόρες ιδέες και θέσεις μας, την πρωτοπόρα δράση για την οργάνωση της πάλης για ό,τι αφορά τη νέα γενιά». Επομένως, μπαίνει σε όλους μας το ερώτημα: Πώς θα δυναμώσει η Οργάνωσή μας για να τα καταφέρουμε; Τι σημαίνει να είναι πιο δυνατή η ΚΝΕ, πιο δυνατοί οι σκοποί μας μέσα στην νεολαία;

Οι μαθητές της Άρτας διεκδικούν πολύμορφα τις σύγχρονες ανάγκες τους για σχολείο και ζωή με δικαιώματα. Κάθε χρόνο, όλο και περισσότερο δυναμώνει ο συντονισμός ανάμεσα στα σχολεία της πόλης.

Οδηγητής



Νοέμβρης 2018

λεγγύη και συλλογικότητα, κόντρα στον ατομισμό και τη λογική “ο θάνατός σου η ζωή μου”.

Ξεχωριστό γεγονός της σχολικής χρονιάς αποτελούν τα Μαθητικά Φεστιβάλ της ΚΝΕ.

Σχολείων Πρέβεζας που συσπειρώνει όλα τα 15μελή των σχολείων της πόλης. Αυτή η Συντονιστική Επιτροπή έχει μπει μπροστά, για να συντονίσει και να οργανώσει κάθε μικρό ή μεγάλο αγώνα των σχολείων της πόλης, για να βελτιωθεί η κατάσταση στα σχολεία και έχει κατακτήσει να μην πληρώνονται τα βιβλία των Αγγλικών στην πλειοψηφία των σχολείων της πόλης, να γίνουν μια σειρά από υποδομές σε σχολεία, διευκολύνσεις σε μαθητές με ανάγκη (π.χ. πρόσθετης παράλληλης στήριξης). • Να είναι πιο πολλοί οι μαθητές που παλεύουν ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και τις αιτίες που τον γεννούν, ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης που “χώνει” πιο βαθιά τη χώρα μας στα πολεμικά σχέδια ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ. Να είναι πιο πολλοί οι μαθητές που δε σταματούν να σκέφτονται τους λαούς που υποφέρουν, όπως τον λαό της Συρίας, της Παλαιστίνης και εκφράζουν με όποιον τρόπο μπορούν την αλληλεγγύη τους. Μαζί με εκατοντάδες μαθητές, με 5μελή και 15μελή, πέρυσι, τα μέλη της ΚΝΕ οργάνωσαν μάζεμα σχολικών ειδών και ειδών πρώτης ανάγκης για τα προσφυγόπουλα στα hot-spot σε Γιάννενα και Φιλιππιάδα. Εξέφρασαν την αλληλεγγύη τους στη 17χρονη Παλαιστίνια μαθήτρια, Άχεντ Ταμίμι. Δεκάδες μαθητές στην Πρέβεζα κινητοποιήθηκαν για να κλείσει η βάση του ΝΑΤΟ στο Άκτιο, βάση η οποία αξιοποιείται και αυτή για τους πολέμους στη Μέση Ανατολή. • Να είναι πιο πολλοί οι μαθητές που αντιπαλεύουν τον φασισμό και το σύστημα που τον γεννά. Ας θυμηθούμε: συνθήματα, αυτοκόλλητα, πανό, αφίσες... Πόσοι μαθητές συγκινήθηκαν, έδρασαν, “έκοψαν το βήχα” στους ναζιστές και φασίστες της Χρυσής Αυγής όταν τόλμησαν να προσπαθήσουν να δράσουν στα σχολεία; Πόσοι μαθητές δραστηριοποιήθηκαν μαζί με την ΚΝΕ στην Παγκόσμια μέρα ενάντια στον ρατσισμό ή τη μέρα της Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών; Τα μέλη της ΚΝΕ δίνουν καθημερινά τη μάχη να απομονώνονται επιχειρήματα που θέλουν τον έναν μαθητή αντίπαλο του άλλου, να μη βρίσκουν τόπο να σταθούν στις γειτονιές και τα σχολεία οι φασίστες και το ρατσιστικό τους δηλητήριο. • Να είναι πιο πολλοί οι μαθητές που δεν είναι μόνοι τους! Που κάνουν πράξη το σύνθημα “ένας για όλους και όλοι για έναν”. Γιατί η ΚΝΕ δρα με αλλη-

• Να είναι πιο πολλοί οι μαθητές που δίνουν ζωή στο σχολείο, αλλά και στον ελεύθερο χρόνο τους. Για παράδειγμα, έχει κατοχυρωθεί να γίνονται αθλητικά τουρνουά της Συντονιστικής Επιτροπής μαθητών Πρέβεζας και μέρες μαθητικής δημιουργίας 5μελών και 15μελών στα Γιάννενα. Μάλιστα, αυτές οι δράσεις αφιερώνονται συνήθως σε κάποιο σκοπό, όπως για παράδειγμα στον αγώνα ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά ή στη διεκδίκηση δωρεάν και δημόσιων χώρων, χρηματοδότησης για studio, μουσικά όργανα, χώρους άθλησης κ.λπ.. • Να είναι πιο πολλοί οι μαθητές που ξέρουν την αλήθεια και παλεύουν για να μαθευτεί, ενάντια πολλές φορές σε ψέματα και ανακρίβειες που διδάσκουν τα σχολικά βιβλία, αλλά και μερίδα καθηγητών. • Να είναι πιο πολλοί οι μαθητές που θα αναδεικνύουν την ανάγκη του κοινού βηματισμού, του κοινού αγώνα με τους εργαζόμενους γονείς τους, τους φοιτητές και σπουδαστές. Δε θα ξεχάσουμε ποτέ τα γράμματα αλληλεγγύης που έφτιαξαν μαθητές σε απεργούς εργάτες στα Γιάννενα, στους αγρότες στα μπλόκα στην Πρέβεζα και την Άρτα. Τελικά, σημαίνει να είναι περισσότεροι εκείνοι οι μαθητές που αγωνίζονται με αισιοδοξία, υπομονή και όρεξη για όλη τους τη ζωή, που σχεδιάζουν και σκέφτονται πώς θα μπουν κι άλλοι στον αγώνα, πώς θα μεγαλώνει η στρατιά των νέων επαναστατών που «δε σκύβουν το κεφάλι, αλλά κρατάν ψηλά τ’ αστέρι με περηφάνια» (Ν. Χικμέτ). Ξέρουμε ότι ο δρόμος για τη ζωή που μας αξίζει δεν είναι πάντα εύκολος, αλλά είναι πάντα όμορφος!

Πιο πολλοί και πιο ικανοί στον δρόμο του αγώνα και της ανατροπής! Στην πορεία προς το 12ο Συνέδριο της Οργάνωσής μας μπορούμε να αναλογιστούμε πόσα καταφέραμε τα τελευταία 4 χρόνια, αλλά και πόσα ακόμα μπορούμε να καταφέρουμε! Μπορούμε να είμαστε περήφανοι, όλα τα μέλη της ΚΝΕ, μέσα κι έξω απ’ τα σχολεία, πως έχουμε παίξει σπουδαίο ρόλο όλα αυτά τα

Η ανάγκη των μαθητών για δωρεάν άθληση αναδείχτηκε μέσα από αθλητικά τουρνουά των μαθητών.

χρονιά για να μαθαίνουν, να δρουν και να αγωνίζονται πολλοί περισσότεροι μαθητές σε όλη τη χώρα! Και ακριβώς, γι’ αυτόν τον λόγο, όλο και περισσότεροι μαθητές αναγνωρίζουν τον πρωτοπόρο ρόλο της ΚΝΕ στα σχολεία, μας εκτιμούν. Δεν είναι τυχαίο ότι την επόμενη μέρα της πανελλαδικής μαθητικής κινητοποίησης σε δεκάδες σχολεία, μαθητές μας ζήτησαν οι ίδιοι να προμηθευτούν τον “Οδηγητή” με τις θέσεις του ΚΣ για το 12ο Συνέδριο. Δεν είναι μικρό πράγμα ό,τι έχουμε καταφέρει, έχουμε όμως μεγάλους στόχους, όπως είναι και ο σκοπός της πάλης μας! Όσο και εμείς οι ίδιοι γινόμαστε πιο ικανοί στο να απαντάμε σε κάθε προβληματισμό που έχουν οι νέοι, όσο διαβάζουμε, μαθαίνουμε, συζητάμε περισσότερο στις Οργανώσεις Βάσεις μας γύρω από αυτά τα ζητήματα, τόσο πιο αποτελεσματική θα γίνεται και η παρέμβασή μας, θα μετράμε βήματα στο κέρδισμα κι άλλων νέων με τις ανατρεπτικές θέσεις της ΚΝΕ, την επαναστατική πρόταση του ΚΚΕ. Το σίγουρο είναι, όμως, πως είμαστε αποφασισμένοι πως δε θα αφήσουμε κανένα παιδί μόνο του στα νύχια του συστήματος, περισσότεροι μαθητές θα έρθουν σε επαφή με τις πρωτοπόρες ιδέες μας χάρη σε εμάς, τη δράση μας και τη στάση μας! Αφροδίτη Μπόμπολη, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ και γραμματέας της Οργάνωσης Περιοχής Ηπείρου-Κέρκυρας-Λευκάδας της ΚΝΕ

Με μπροστάρηδες τα μέλη της ΚΝΕ, εκατοντάδες μαθητές της Πρέβεζας αγκάλιασαν τα προσφυγόπουλα - θύματα πολέμου.

9Η ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΉ ΣΥΝΆΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ ΑΓΩΝΑ ΣΠΟΥΔΑΣΤΩΝ

Με μαχητικούς-ζωντανούς συλλόγους, με πανελλαδικό συντονισμό αγωνιζόμαστε για τις σύγχρονες ανάγκες μας !

ο Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών (ΜΑΣ) προχωρά με αισιοδοξία προς την 9η Πανελλαδική Συνάντηση φοιτητικών-σπουδαστικών συλλόγων, συλλόγων οικοτρόφων και επιτροπών φοιτητών στις αρχές Δεκέμβρη. Με την πλατιά συζήτηση που θα προηγηθεί μέσα στα αμφιθέατρα, τη μαζική συμμετοχή φοιτητικών συλλόγων, τις αποφάσεις της Συνάντησης μπορεί να γίνει ένα σημαντικό βήμα για την αγωνιστική ανασύνταξη του φοιτητικού κινήματος, για τη διεκδίκηση των σύγχρονων αναγκών στη μόρφωση, τη δουλειά και τη ζωή.

Τι είναι η Πανελλαδική Συνάντηση; Η Πανελλαδική Συνάντηση του ΜΑΣ είναι μια ανοιχτή, ζωντανή, δημοκρατική διαδικασία όπου τον λόγο τον έχουν οι φοιτητές που θα βρεθούν εκεί με απόφαση του συλλόγου τους. Εκπροσωπούν και μεταφέρουν τις αγωνίες, τις διεκδικήσεις και τις αποφάσεις που θα πάρουν οι φοιτητές στους συλλόγους και τις επιτροπές τους. Στη Συνάντηση επικαιροποιούνται οι κοινές διεκδικήσεις των συλλόγων, εκλέγεται το Πανελλαδικό Συντονιστικό όργανο, ανταλλάσσονται γνώμες για την πορεία και την δράση του φοιτητικού-σπουδαστικού κινήματος, συζητάμε τις αδυναμίες μας που θέλουμε να διορθώσουμε. Σε αυτή μπορεί να συμμετέχει κάθε σύλλογος ή επιτροπή φοιτητών που κινείται σε αγωνιστική κατεύθυνση και διεκδικεί την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών της νεολαίας, κόντρα σε όσους μας τα στερούν. Στην Πανελλαδική Συνάντηση έχουν θέση οι χιλιάδες φοιτητές που προβληματίζονται για το «πού πάνε τα

πράγματα» και «τι μπορούμε να κάνουμε». Οι εκατοντάδες φοιτητές που συζητάμε στις Γενικές Συνελεύσεις και τις συνελεύσεις ετών πώς θα γίνουμε περισσότεροι, πώς θα βάλουμε φρένο στην επίθεση που δεχόμαστε μπορούμε να γίνουμε ικανότεροι με την πείρα των υπόλοιπων συλλόγων. Οι σύλλογοι που πλήττονται με το νέο νομοσχέδιο για την Ανώτατη Εκπαίδευση, οι σύλλογοι οικοτρόφων, οι επιτροπές μετεγγραφέντων, οι σύλλογοι ομοειδών επιστημονικών αντικειμένων μπορούν να συντονίσουν πανελλαδικά τα επόμενα βήματά τους. Όσοι συμμετείχαν στα φοιτητικά συλλαλητήρια της 1ης Νοέμβρη να πάρουν και να δώσουν δύναμη, να κλιμακώσουν από κοινού την πάλη τους. Όλοι όσοι θέλουν να αλλάξουν την κατάσταση στους συλλόγους τους, μπορούν να εμπνευστούν από το παράδειγμα άλλων φοιτητών που το έχουν καταφέρει!

Γιατί ένας σύλλογος να συμμετέχει στην Πανελλαδική Συνάντηση; Η Συνάντηση του ΜΑΣ συνενώνει όλες τις ζωντανές,

μαχητικές δυνάμεις του φοιτητικού κινήματος. Είναι ο καρπός της κοινής προσπάθειας δεκάδων συλλόγων πανελλαδικά να χτίσουμε το δικό μας αντίπαλο δέος στην επίθεση κυβέρνησης-ΕΕ-μονοπωλίων, να αλλάξει συνολικά πορεία το φοιτητικό κίνημα.  Με κατεύθυνση αντεπίθεσης, ρήξης, να διεκδικήσουμε την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας. Η εξέλιξη της επιστήμης και της τεχνολογίας, οι μεγάλες παραγωγικές δυνατότητες και το σημαντικό επιστημονικό-τεχνικό δυναμικό της χώρας μας, επιτρέπουν την γενική βελτίωση της ποιότητας ζωής, την απόκτηση ολοκληρωμένης μόρφωσης και ειδίκευσης μέσα από υψηλού επιπέδου, δωρεάν σπουδές, την εύρεση εργασίας πάνω στο αντικείμενο μας με σύγχρονα δικαιώματα. Για εμάς πεδίο διεκδίκησης είναι όλα όσα έχουμε ανάγκη για να ζήσουμε όπως ταιριάζει στην εποχή μας!  Στοχεύοντας τον πραγματικό αντίπαλο, αυτούς που δημιουργούν τα προβλήματα. Με αγώνες επιθετικούς, διεκδικητικούς να τα βάλουμε με τις κυβερνήσεις, τα μονοπώλια και τις ενώσεις τους, με όλους όσοι εμπορευματοποιούν και υποβαθμίζουν την Ανώτατη Εκπαίδευση, διαμορφώνουν την σύγχρονη εργασιακή ζούγκλα για τους απόφοιτους. Να βάλουμε εμπόδια στις διοικήσεις των ιδρυμάτων που όχι υλοποιούν αλλά πολλές φορές ξεπερνούν ακόμα και τις κυβερνήσεις στην αντιεκπαιδευτική πολιτική.  Για να υπάρξει πανελλαδική, οργανωμένη απάντηση στην επίθεση που δεχόμαστε κόντρα στην διάσπαση, τον συντεχνιασμό, τη λογική «ο καθένας για τη σχολή του» που οδηγεί από ήττα σε ήττα, την χρόνια διάλυση των πανελλαδικών οργάνων του φοιτητικού-σπουδαστικού κινήματος.  Για να δυναμώσει η συμπόρευση του φοιτητικού με το ταξικό εργατικό κίνημα, τα σωματεία, το ΠΑΜΕ. Για να γνωρίζει κάθε φοιτητής όσα θα συναντήσει μετά το

Οδηγητής

πτυχίο, να παλεύει από σήμερα για τα δικαιώματα του ως αυριανός εργαζόμενος. Αλλά και γιατί η δύναμη της ενότητας όλων όσων πλήττονται είναι δύναμη ακαταμάχητη!  Για να αλλάξουμε την κατάσταση στο κίνημα, να ταράξουμε τα λιμνάζοντα νερά, να αντιπαλέψουμε την απραξία και τον εκφυλισμό που εκφράζεται σε πολλούς συλλόγους, με την ένταξη νέων δυνάμεων στην οργανωμένη πάλη, την άνοδο του βαθμού οργάνωσης των φοιτητών. Σε αυτήν την πορεία πρέπει να πάρει τη θέση του κάθε σύλλογος, για να φτιάξουμε κίνημα που θα είναι πραγματικό στήριγμα των φοιτητών, να περιφρουρήσουμε κατακτήσεις που τις βρήκαμε από την πάλη των προηγούμενων φοιτητών, να αποσπάσουμε νέες, να κερδίσουμε τις σπουδές και το μέλλον μας.

Η αγωνιστική δράση και η πλατιά αναγνώριση του ΜΑΣ σαν μαχητικός υπερασπιστής των δικαιωμάτων φοιτητών μπορεί να συσπειρώσει νέους συλλόγους! Το ΜΑΣ δεν είναι παράταξη, δεν κατεβαίνει στις φοιτητικές-σπουδαστικές εκλογές. Συμμετέχουν σε αυτό οι πιο δραστήριοι σύλλογοι, συντονίζει την πάλη τους, συνενώνει φοιτητές από διαφορετικές πολιτικές αφετηρίες που συμφωνούν ότι: τα δικαιώματα μας κατακτώνται με συλλογικούς αγώνες, μαζί με τον εργαζόμενο λαό, κόντρα στις κυβερνήσεις, την ΕΕ και τα μονοπώλια. Το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών είναι η μοναδική πανελλαδική συσπείρωση φοιτητικών και σπουδαστικών συλλόγων, συλλόγων οικοτρόφων, συλλόγων μεταπτυχιακών φοιτητών, επιτροπών αγώνα, επιτροπών ετών, φοιτητών και σπουδαστών. Ιδρύθηκε το 2009 με τη συμμετοχή 17 φοιτητικών και σπουδαστικών συλλόγων και 114 επιτροπών αγώνα. Στην περσινή 8η Πανελλαδική Συνάντηση συμμετείχαν εκατοντάδες εκπρόσωποι από 44 φοιτητικούς και σπουδαστικούς συλλόγους, 68 επιτροπές αγώνα, 8 επιτροπές έτους, 2 συνελεύσεις τμημάτων. Το ΜΑΣ από την στιγμή της ίδρυσης του μέχρι σήμερα έχει βάλει τη σφραγίδα του στο φοιτητικό κίνημα. Οι σύλλογοι και οι επιτροπές αγώνα που συσπειρώνονται σε αυτό μπήκαν μπροστά στην οργάνωση της πάλης των φοιτητών για δημόσιες και δωρεάν σπουδές, για δουλειά με δικαιώματα πάνω στο αντικείμενο που σπουδάζουνε. Συνέβαλε στη δημιουργία του Πανελλαδικού Συντονιστικού των Συλλόγων Οικοτρόφων, στην αγωνιστική συμπόρευση των συλλόγων ενάντια στην



Νοέμβρης 2018

απόσπαση της παιδαγωγικής επάρκειας από τα πτυχία. Στήριξε τη λαϊκή αλληλεγγύη, οργανώνοντας λαϊκά φροντιστήρια για μαθητές σε όλη τη χώρα. Βρέθηκε στο πλευρό και πάλεψε μαζί με τους υπό μετεγγραφή φοιτητές, τους σπουδαστές των ΑΤΕΙ για την ουσιαστική αναβάθμιση των σπουδών τους. Οι σύλλογοι που συσπειρώνονται στο ΜΑΣ είναι αποκούμπι για τους φοιτητές, με ζωντανή λειτουργία, συλλογικές διαδικασίες, πολύμορφη μορφωτική, πολιτιστική, αθλητική δραστηριότητα, ενημερωτικές πρωτοβουλίες για την εργασιακή προοπτική των αποφοίτων. Οργάνωσε ένα κύμα αλληλεγγύης προς τους ξεριζωμένους από τις χώρες τους, πρόσφυγες και μετανάστες, αντιπαλεύοντας ταυτόχρονα το φασισμό και τους ναζιστές εγκληματίες της Χρυσής Αυγής. Ανέπτυξε πλούσια αντιφασιστική δράση σε όλη τη χώρα. Αντιπάλεψε τη συμμετοχή της χώρας μας στους πολέμους όπως στη Συρία, στηρίζει τον αγώνα του παλαιστινιακού λαού, την κοινή πάλη όλων των λαών για μια ζωή ειρηνική, χωρίς πολέμους, φτώχεια, προσφυγιά. Βρέθηκε δίπλα στα σωματεία και το ΠΑΜΕ, τους φτωχούς αγρότες, τους μικρομεσαίους επαγγελματοβιοτέχνες, τους μαθητές και τα Συντονιστικά τους στις μεγάλες απεργίες, στα μπλόκα, στις μαθητικές κινητοποιήσεις. Ανεξαρτήτως κυβέρνησης, οι δυνάμεις του ΜΑΣ βρίσκονταν στην πρώτη γραμμή των αγώνων. Μέσα από αυτούς τους αγώνες, υπάρχουν σήμερα δυνατότητες περισσότεροι σύλλογοι να κάνουν το βήμα και να συμπορευτούν με το διεκδικητικό πλαίσιο του ΜΑΣ. Μαζί να οργανώσουμε την νεανική αντεπίθεση που μπορεί να σαρώσει την αντιλαϊκή πολιτική. Σε αυτή την προσπάθεια δεν περισσεύει κανείς!

Με το διεκδικητικό πλαίσιο του ΜΑΣ συζητάμε, πρωτοστατούμε, συσπειρώνουμε περισσότερους συλλόγους στον κοινό αγώνα για ένα Πανεπιστήμιο στο ύψος των αναγκών μας! Το ΜΑΣ εχοντας δημοσιεύσει την «Πρόταση Πάλης και Διεικδικήσεων» για τη νέα ακαδημαϊκή χρονιά καλεί κάθε φοιτητή να κάνει δική του υπόθεση τη διεκδίκηση σύγχρονων δικαιωμάτων στη μόρφωση, την δουλειά, τη ζωή, για: • Ένα Πανεπιστήμιο αποκλειστικά Δημόσιο και Δωρεάν. Ένα ενιαίο πτυχίο, υψηλού επιπέδου, για κάθε επιστημονικό αντικείμενο. Όχι στις κατηγοριοποιήσεις ανάμεσα στα Ιδρύματα, τα πτυχία και τους αποφοίτους τους.

Από την 8η Πανελλαδική Συνάντηση του ΜΑΣ.

• Κρατική χρηματοδότηση της Ανώτατης Εκπαίδευσης στο ύψος των αναγκών! Δωρεάν σπουδές για όλους τους φοιτητές. • Το πτυχίο να αποτελεί τη μοναδική προϋπόθεση για την πλήρη πρόσβαση στο επάγγελμα. Όχι στην αποσύνδεση πτυχίου-επαγγέλματος. • Όλη η απαραίτητη γνώση για την άσκηση του επαγγέλματος να περιλαμβάνεται στο πτυχίο. • Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους πάνω στο αντικείμενο σπουδών μας με σύγχρονα εργασιακά δικαιώματα. Αυτές οι διεκδικήσεις μπορούν να ενώσουν σε κοινό αγώνα τους χιλιάδες φοιτητές και σπουδαστές. Περισσότεροι φοιτητές να συνδυάσουν τον ατομικό αγώνα που δίνουν καθημερινά με τη συλλογική διεκδίκηση αφού ο καθένας μόνος του δεν μπορεί να δώσει λύσεις στα συλλογικά προβλήματα! Να γυρίσουν την πλάτη σε επίδοξους “σωτήρες” που αποδεικνύονται οι πιο στυγνοί εκτελεστές των δικαιωμάτων της νέας γενιάς. Η κυβέρνηση και οι σύμμαχοί της φαίνονται παντοδύναμοι αλλά δεν είναι. Ξέρουν πολύ καλά πως όσο και αν σήμερα φαίνεται "πως δεν κουνιέται φύλλο" τα προβλήματα συσσωρεύονται, “το καζάνι βράζει”, για αυτό και από σήμερα συνδυάζουν τις ψεύτικες υποσχέσεις με μέτρα ενίσχυσης της καταστολής και της τρομοκρατίας. Ό,τι και να κάνουν δεν μπορούν να τα βάλουν με τα όνειρα και τις ελπίδες των φοιτητών για μια καλύτερη ζωή. Αυτό το αισιόδοξο, ανατρεπτικό μήνυμα μπορεί να στείλει και η 9η Πανελλαδική Συνάντηση του ΜΑΣ. Κώστας Θεοδωρόπουλος, Μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΜΑΣ

200 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΡΛ ΜΑΡΞ

“Το κεφάλαιο γεννιέται βουτηγμένο από την κορυφή ως τα νύχια στο αίμα και τη βρωμιά”

ολλές φορές ακούμε το επιχείρημα, ανάμεσα σε πολλά άλλα, ότι οι καπιταλιστές “δικαιούνται” να καρπώνονται τα αμύθητα κέρδη γιατί αυτοί είναι που “έβαλαν” το κεφάλαιο, που “επένδυσαν” τα χρήματά τους. Όταν αποκαλύπτεται ότι το κεφάλαιό τους είναι στην ουσία κλεμμένος πλούτος που παρήγαγε η εργατική τάξη, και άρα δεν τους ανήκει, συναντάμε την απάντηση ότι σίγουρα κάποια στιγμή στο παρελθόν κάποιος πρόγονος των σημερινών καπιταλιστών “έφτιαξε την περιουσία του” γιατί ήταν “έξυπνος και εργατικός”. Πώς γεννήθηκε λοιπόν το κεφάλαιο; Ήταν αποτέλεσμα της “εξυπνάδας” και της “ευρηματικότητας” ορισμένων ανθρώπων που “άξιζαν” να πλουτίσουν σε σχέση με άλλους; Ήταν αποτέλεσμα της προσωπικής δουλειάς των κεφαλαιοκρατών που “ξεκίνησαν από το μηδέν”; Ο “Οδηγητής”, συνεχίζοντας το αφιέρωμα στα 200 χρόνια από τη γέννηση του Καρλ Μαρξ, παρουσιάζει μέσα από τον 1ο τόμο του “Κεφαλαίου” χαρακτηριστικά παραδείγματα των μεθόδων που ακολούθησε η αστική τάξη για να εδραιώσει την οικονομική της κυριαρχία.

Αυτή ήταν μια διαδικασία που κράτησε ιστορικά σχεδόν τέσσερις αιώνες (από τον 15ο αιώνα έως τον 19ο αιώνα) και ο Μαρξ την ονομάζει πρωταρχική συσσώρευση. Κατά τη διάρκεια αυτών των αιώνων διαμορφώθηκε η τάξη των καπιταλιστών και την ίδια στιγμή οι δουλοπάρικοι και οι τεχνίτες της φεουδαρχίας, του προηγούμενου κοινωνικοοικονομικού σχηματισμού, έχασαν την ιδιοκτησία στη γη ή στα εργαλεία που διέθεταν και τους έμενε πλέον μόνο η επιλογή να πουλάνε στους καπιταλιστές την ικανότητά τους να δουλεύουν για να ζήσουν. Η εμφάνιση και κυριαρχία του κεφαλαιοκρατικού τρόπου παραγωγής, έδωσε φυσικά τεράστια ώθηση στην ανάπτυξη της κοινωνίας, στην καλύτερη αξιοποίηση των παραγωγικών δυνατοτήτων, στην ανάπτυξη της επιστήμης και της τεχνολογίας. Ωστόσο, η αστική τάξη για να επιβληθεί και να κυριαρχήσει, για να απαλλοτριώσει τους χωρικούς και μικρούς τεχνίτες από τη γη τους και τα μέσα εργασίας τους, άσκησε την πιο σκληρή βία. «Το κεφάλαιο» έγραψε χαρακτηριστικά ο Μαρξ «γεννιέται βουτηγμένο από την κορυφή ως τα νύχια στο αίμα και στη βρωμιά».

Τα σπίτια και τα χωράφια των αγροτών της Αγγλίας καίγονται για να γίνουν βοσκοτόπια

1818-2018

200 ΧΡΟΝΙΑ

AΠΟ ΤΗ ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΡΛ ΜΑΡΞ

«Σαν παράδειγμα της μεθόδου που επικρατούσε το 19ο αιώνα αρκούν εδώ τα “αραιώματα” της δούκισσας του Σάθερλαντ. Η γυναίκα αυτή αποφάσισε […] να μετατρέψει σε προβατοβοσκή1 ολόκληρη την κομητεία που ο πληθυσμός της [..] είχε περιοριστεί σε 15.000. Από το 1814 ως το 1820 αυτοί οι 15.000 κάτοικοι, κάπου 3.000 οικογένειες, διώχτηκαν και ξεπατώθηκαν συστηματικά. Καταστράφηκαν και κάηκαν όλα τα χωριά κι όλα τους τα χωράφια μετατράπηκαν σε βοσκές. Βρετανοί στρατιώτες στάλθηκαν για να εκτελέσουν την απόφαση και συγκρούστηκαν με τους αυτόχθονες. Μια γριά κάηκε στις φλόγες της καλύβας της που αρνήθηκε να εγκαταλείψει. Έτσι η κυρία Σάθερλαντ ιδιοποιήθηκε 794.000 έικρ2 γη. Στους διωγμένους αυτόχθονες δόσαν συνολικά 6000 έικρ , 2 έικρ κατά οικογένεια […] 1818-2018 που τα νοίκιασε προς 2 σελίνια και 6 πένες γαιοπρόσοδο. […] Όλη η αρπαγμένη γη μοιράστηκε σε 29 μεγάλες παχτώσεις για προβατοβοσκή, που η καθεμιά κατοικούνταν από μία ΓΕΝΝΗΣΗ καιAΠΟ μόνη ΤΗ οικογένεια […] το 1825 οι 15.000 γαέλοι είχαν κιόλας αντικατασταθεί από 131.000 πρόβατα. Οι αυτόχθονες που είχαν πεταχτεί στην παραλιακή περιοχή προσπαθούσαν να ΤΟΥ ΚΑΡΛ ΜΑΡΞ ζήσουν από την αλιεία […] κάλυπταν μονάχα τις μισές ανάγκες τους.»

200 ΧΡΟΝΙΑ

Κ. Μαρξ, “Το Κεφάλαιο” τ.1, σελ 755 1. «Η ερήμωση από τον πληθυσμό και η μετατροπή της γης σε σκέτες προβατοβοσκές πρόσφεραν το πιο εύκολο μέσο για την αποκόμιση εισοδημάτων χωρίς έξοδα.» Κ. Μαρξ, “Το Κεφάλαιο” τ.1, σελ 758, εκδ Σύγχρονη Εποχή. 2. Μονάδα μέτρησης της επιφάνειας που αντιστοιχεί σε περίπου 4 στρέμματα

Οδηγητής



Νοέμβρης 2018

Σημάδι από πυρωμένο σίδερο και σκλαβιά για όσους δεν “απορροφούνταν” στην παραγωγή «..το προγραμμένο αυτό προλεταριάτο σε καμία περίπτωση δεν μπορούσε να απορροφηθεί από τη γεννώμενη μανουφακτούρα τόσο γρήγορα, όσο γρήγορα δημιουργήθηκε. Από την άλλη μεριά, οι απότομα εκσφενδονισμένοι από τη συνηθισμένη τροχιά της ζωής τους άνθρωποι δεν μπορούσαν να προσαρμοστούν εξίσου απότομα στην πειθαρχία της νέας κατάστασής τους. Μετατράπηκαν μαζικά σε ληστές, αλήτες [..] στις περισσότερες φορές από την ανάγκη των πραγμάτων. Γι αυτό, στα τέλη του 15ου και στη διάρκεια όλου του 16ου αιώνα σ’ όλες τις χώρες της Δυτικής Ευρώπης εκδίδονται αιματηροί νόμοι ενάντια στην αλητεία. […] Οι σωματικά γεροί αλήτες μαστιγώνονται και φυλακίζονται. Έπειτα τους βάζουν και ορκίζονται πώς θα επιστρέψουν στον τόπο που γεννήθηκαν, ή εκεί που κατοικούσαν τα τελευταία τρία χρόνια για “να δουλέψουν”. […] Ένας νόμος ορίζει πως αν κάποιος αρνείται να εργαστεί, πρέπει να δίνεται σκλάβος στο πρόσωπο που τον κατήγγειλε σαν αργόσχολο. Ο αφέντης […] έχει το δικαίωμα να τον βάζει να κάνει οποιαδήποτε εργασία [..] μαστιγώνοντας και αλυσοδένοντάς τον. Αν ο σκλάβος λείψει 15 μέρες, πρέπει να καταδικαστεί σε ισόβια σκλαβιά και με πυρακτωμένο σίδερο να χαραχτεί στο μέτωπο ή στο μάγουλό του το γράμμα “S” (slave), αν φύγει για τρίτη φορά, εκτελείται σαν ένοχος εσχάτης προδοσίας.» Κ. Μαρξ, “Το Κεφάλαιο” τ.1, σελ 759.

Εξόντωση ιθαγενών πληθυσμών των περιοχών που ανακαλύπτονται και στυγνή εκμετάλλευση των αποικιών «Η ανακάλυψη των χρυσοφόρων και ασημοφόρων περιοχών στην Αμερική, η εξόντωση, το σκλάβωμα και το παράχωμα του ιθαγενούς πληθυσμού στα μεταλλεία, η έναρξη της κατάχτησης και της λεηλασίας των Ανατολικών Ινδιών, η μετατροπή της Αφρικής σε περιφραγμένη περιοχή κυνηγιού Μαύρων για το δουλεμπόριο- χαρακτηρίζουν τη χαραυγή της εποχής της κεφαλαιοκρατικής παραγωγής. [….] Ούτε και στις καθαυτό αποικίες δεν διέψευσε τον εαυτό του ο χριστιανικός χαρακτήρας της πρωταρχικής συσσώρευσης.[…] οι πουριτανοί της Νέας Αγγλίας καθόρισαν το 1703 με αποφάσεις της Assembly (Συνέλευσής) τους βραβείο 40 λίρες στερλίνες για κάθε ινδιάνικο σκαλπ και για κάθε ερυθρόδερμο αιχμάλωτο, το 1720 καθόρισαν βραβείο 100 λίρες στερλίνες για κάθε σκαλπ, το 1744 […] καθόρισε τις παρακάτω τιμές: για ένα ανδρικό σκαλπ από 12 χρονών και πάνω 100 λιρ. στ. σε νέο συνάλλαγμα, για άνδρες αιχμαλώτους 105 λιρ. στ., για γυναίκες αιχμάλωτες και παιδιά 55 λιρ. στ., για σκαλπ γυναικών και παιδιών 50 λιρ. στ.! […] Το βρετανικό κοινοβούλιο ανακήρυξε τα αιμοβόρα σκυλιά και το “σκάλπισμα” σαν “μέσα που του δόθηκαν από το θεό και τη φύση.”» Κ. Μαρξ, “Το Κεφάλαιο” τ.1, σελ 775, 778.

Τα παιδιά πέφτουν θύματα της ανάγκης των κεφαλαιοκρατών για εργατικά χέρια «Ξαφνικά χρειάστηκαν χιλιάδες εργατικά χέρια. [...] Ιδίως επιτάσσονταν τα μικρά και ευλύγιστα δάχτυλα. Αμέσως επικράτησε η συνήθεια να προμηθεύονται μαθητευόμενους (!) από τα σπίτια δουλιάς των διάφορων ενοριών του Λονδίνου, του Μπίρμινγχαμ κ.λπ. Πολλές, πολλές χιλιάδες απ’ αυτά τα μικρά ανήμπορα πλάσματα από 7 ως και 13 και 14 χρονών στάλθηκαν έτσι στο Βορά. Είχε επικρατήσει η συνήθεια-ο μάστορας (δηλ. ο άρπαγας των παιδιών) να ντύνει, να τρέφει και να στεγάζει τους μαθητευόμενους σ’ ένα “σπίτι μαθητευόμενων” κοντά στο εργοστάσιο. Ορίστηκαν επιστάτες για να επιβλέπουν την εργασία των παιδιών. Συμφέρον αυτών των δουλεμπόρων ήταν να ξεθεώνουν στο έπακρο τα παιδιά, γιατί η πληρωμή τους ήταν ανάλογη με την ποσότητα προϊόντος που μπορούσαν να στίβουν από το παιδί. Σκληρότητα ήταν η φυσική συνέπεια. [...] Σε πολλές εργοστασιακές περιοχές, υποβλήθηκαν στα πιο φριχτά βασανιστήρια τ’ αθώα αυτά πλάσματα, που δεν ένιωσαν τη χαρά και που είχαν παραδοθεί στους εργοστασιάρχες. Τα ξεθέωναν μέχρι θανάτου από την πολλή δουλιά. [...] τα μαστίγωναν, τ’ αλυσόδεναν, τα βασάνιζαν με την πιο εξεζητημένη και ραφιναρισμένη σκληρότητα. Σε πολλές περιπτώσεις τα καταντούσαν πετσί και κόκκαλο από την πείνα, ενώ τα κρατούσαν με το καμουτσί στη δουλιά. [...] Σε μερικές μάλιστα περιπτώσεις τα σπρωξαν στην αυτοκτονία!» Κ. Μαρξ, “Το Κεφάλαιο” τ.1, σελ 782-783.

ΠΡΟΣΥΝΕΔΡΙΑΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ “ΟΔΗΓΗΤΗΣ”, κριτήριο της παρέμβασής μας στους μαθητές

ατ’ αρχάς να εκφράσω τη συμφωνία μου με τις Θέσεις του ΚΣ της ΚΝΕ. Θα ήθελα να σταθώ σε ένα βασικό ζήτημα που βάζουν οι Θέσεις, στο ζήτημα της αξιοποίησης του “Οδηγητή” σαν όπλο ιδεολογικής και πολιτικής ισχυροποίησης της οργάνωσής μας που φέρνει σαν αποτέλεσμα την ανάπτυξη γερών δεσμών με πλατιά τμήματα νέων. Αφορμή για τα παραπάνω αποτελεί ο τρόπος λειτουργίας και δράσης των οργανώσεων του Βορείου Τομέα της Αττικής, εστιάζοντας στη δουλειά των μαθητικών ΟΒ. Μέσα στη χρονιάτικη λειτουργία των ΟΒ εντοπίζεται ανομοιομορφία στον τρόπο, τις μορφές και τον βαθμό αξιοποίησης του “Οδηγητή”. Άλλες φορές στενεύουμε τη δουλειά μας με τη “στεγνή” χρέωση και διακίνηση στον πολύ κοντινό μας περίγυρο. Άλλες πάλι την επεκτείνουμε ποιοτικά και ποσοτικά, συζητώντας άρθρων μέσα στην ΟΒ με θεματολογία που απασχολεί τα μέλη της, συνεχίζοντας με ευρύτερο άνοιγμα της κουβέντας αυτής, με ποικιλία στους τρόπους και τις μορφές, που επιδιώκουν να εξυπηρετούν με τον πιο εύστοχο κάθε φορά τρόπο το περιεχόμενο της παρέμβασής μας, τόσο στην άμεση επιρροή της ΟΒ όσο και ευρύτερα στον περίγυρό της, στην περιοχή. Ο “Οδηγητής” είναι όπλο στην επαφή των μελών την ΚΝΕ με τους μαθητές. Παράδειγμα για τη δουλειά αυτή αποτελεί η δράση που ανέπτυξε η Οργάνωσή μας την άνοιξη του 2018 για το ΝΑΤΟ, την επέμβαση στη Συρία, την εμπλοκή του στα Βαλκάνια με τη διαδικασία ένταξης της ΠΓΔΜ σε αυτό, αλλά και την στρατιωτική του ανάπτυξη στην Ελλάδα. Με βάση την αρθρογραφία του “Οδηγητή”, ξεκίνησε συζήτηση μέσα στις ΟΒ αρχικά για βασικά ζητήματα όπως τι είναι το ΝΑΤΟ, ποιος ο ρόλος του ως ιμπεριαλιστική συμμαχία, και ποια η σχέση του με τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Ταυτόχρονα η ίδια κουβέντα άνοιγε μέσα στο σχολείο, από μαθητές και καθηγητές, που είτε παρουσίαζαν το ΝΑΤΟ σαν «παράγοντα ασφάλειας στην περιοχή και την Ελλάδα τυχερή που είναι μέλος του», είτε «σαν αναγκαίο κακό που δεν μπορούμε να αποφύγουμε». Οι δικές μας δυνάμεις προετοιμασμένες έπειτα από τη συζήτηση στις ΟΒ απά-

ντησαν με επιχειρήματα μέσα στο μάθημα, έβαλαν τον προβληματισμό στους συμμαθητές τους και συνέχισαν τη συζήτηση έξω από την τάξη. Διακίνησαν “Οδηγητή” προσπαθώντας να συζητήσουν τα αντίστοιχα άρθρα, ενώ ταυτόχρονα τη συζήτηση στην ΟΒ απασχολούσε με ποιες μορφές θα καταφέρουμε να κάνουμε τα παιδιά να σκεφτούν πάνω στα ζητήματα αυτά, και πως θα διαμορφώσουν κριτήριο με βάση τη δική μας επιχειρηματολογία από την αντιπαράθεση που ανοίχτηκε στο σχολείο. Έτσι, μπροστά στα μαθητικά Φεστιβάλ, ετοιμάσαμε ερωτηματολόγιο για τον πόλεμο, που διακινήσαμε μέσα στα σχολεία και συνεντεύξεις με 5 ερωτήματα για τον ρόλο του ΝΑΤΟ, που ενώσαμε και προβάλαμε κατά τη διάρκεια του μαθητικού Φεστιβάλ σε βίντεο. Μετά από όλη αυτή την προσπάθεια που κράτησε πάνω από 3 μήνες, μάθαμε περισσότερα γύρω από τα ζητήματα των ιμπεριαλιστικών ενώσεων και του ιμπεριαλιστικού πολέμου, γίναμε ικανότεροι στο να αντιπαρατεθόμαστε και να προβληματίζουμε με τα δικά μας επιχειρήματα, να παίζουμε τελικά ρόλο στη διαμόρφωση κριτηρίου στους μαθητές της περιοχής. Με λίγα λόγια, τα ίδια παιδιά που στην αρχή μας έλεγαν ότι δεν ήξεραν τι είναι το ΝΑΤΟ, μετά την παρέμβασή μας, αναγνώριζαν ότι είναι στρατιωτικός μηχανισμός που γεννά και δεν εμποδίζει τους πολέμους. Αντίστοιχο παράδειγμα είναι κι η συζήτηση που ανοίξαμε με αφορμή τη σειρά άρθρων του “Οδηγητή” για την Οκτωβριανή Επανάσταση. Συλλογικά σχεδιάστηκε από τα όργανα το πώς θα ανοίξει η συζήτηση μέσα κι έξω από την οργάνωση, τόσο με τη συστηματική παρακολούθηση της αρθρογραφίας, όσο και με την αντίστοιχη βιβλιογραφία που δόθηκε στοχευμένα ανάλογα με τις ανάγκες του κάθε συντρόφου και φίλου μας. Αυτή η δουλειά έγινε μέσα σε κλίμα έντονης αντιπαράθεσης με όλες τις δυνάμεις, όπου με κάθε μέσο ανοίγανε ζητήματα γύρω από το θέμα, όπως αυτά της Ελευθερίας, του Κράτους, της Επανάστασης, της Εξουσίας, των Ανατροπών κ.λπ. Έτσι γίναμε ικανότεροι στο να εντοπίζουμε και να απαντάμε εύστοχα στην επιχειρηματολογία του αντιπάλου, να προβληματίζουμε και πολλές φορές να πείθουμε. Όλα τα παραπάνω είναι μια δουλειά που, αν και με αδυναμίες, αναδεικνύει ότι ο “Οδηγητής” έχει ξεχωριστή θέση στην αφομοίωση των θέσεων του Κόμματος από τα μέλη της ΚΝΕ, στο δυνάμωμα της λειτουργίας των ΟΒ και στην ποιότητα των δεσμών μας με τη νεολαία. Μας δίνει τη δυνατότητα όλα αυτά να μπορέσουμε να τα μοιραστούμε με χιλιάδες μαθητές και φίλους μας. Κρατώντας στο χέρι τον “Οδηγητή” μπορούμε με μεγαλύτερο θάρρος και σιγουριά να προσεγγίσουμε παιδιά με τις ίδιες ανησυχίες με εμάς, να συζητήσουμε μαζί τους όλα εκείνα που τους απασχολούν αλλά ίσως πιστεύουν ότι είναι οι μόνοι που τα σκέφτονται, όλα εκείνα που τους πιέζουν άλλα μπορεί να πιστεύουν ότι ούτε πρόκειται ούτε μπορούν να αλλάξουν άρα θα πρέπει να τα αποδεχτούν. Όλα εκείνα που έκαναν και εμάς τους ίδιους να αποφασίσουμε ότι θέλουμε να αλλάξουμε τον κόσμο. Με αυτόν τον τρόπο γίνεται κατανοητό ότι η ολόπλευ-

ρη αξιοποίηση του “Οδηγητή” δεν είναι απλά ένα καθήκον δίπλα στα υπόλοιπα, αλλά υπηρετεί το κεντρικό καθήκον, την ισχυροποίηση της ΚΝΕ. Δήμητρα Ζιώγα TΟ Βόρειου της ΟΠ Αττικής της ΚΝΕ, μέλος της Ιδεολογικής Επιτροπής του ΚΣ της ΚΝΕ

Πείρα από τη δουλειά μας στην Γκράβα

λο το προηγούμενο διάστημα, αναπτύξαμε δράση μέσα από την οποία βγάζουμε συμπεράσματα, κρατάμε τη θετική πείρα από την παρέμβαση μας στην Γκράβα με στόχο την ορμητική ανάπτυξη στους μαθητές, την οικοδόμηση γερών οργανώσεων σε Γυμνάσια, Λύκεια και ΕΠΑΛ, τη δημιουργία Τομεακής Οργάνωσης Γκράβας. Εξαρχής λάβαμε υπόψη ότι η Γκράβα είναι ένας πολύ μαζικός χώρος, το μεγαλύτερο σχολικό συγκρότημα της Ελλάδας, που συγκεντρώνει χιλιάδες μαθητές από φτωχές, εργατικές, λαϊκές οικογένειες. Γνωρίζαμε ότι ένα μεγάλο μέρος των μαθητών είναι μετανάστες, άρα έπρεπε να λάβουμε υπόψη από ποιες χώρες ήρθαν, τι δυσκολίες αντιμετωπίζουν κυρίως με βάση τη γλώσσα, καθώς τα παιδιά αυτά μιλάνε τουλάχιστον δύο γλώσσες, άλλη στο σπίτι και άλλη στο σχολείο, σε τι συνθήκες ζουν και μεγαλώνουν, τι επιρροές έχουν π.χ. θρησκεία, κουλτούρα κ.λπ. Άρα η δράση μας θα έπρεπε να είναι τέτοια ώστε να κεντρίζει το ενδιαφέρον, να κερδίζει μαθητές, να εμπνέει. Το ότι ξέραμε τα παραπάνω ουσιαστικά καθόρισε και τη διάταξή μας στον χώρο σε επίπεδο Τομεακής Οργάνωσης. Χρεώθηκε επιτελείο στελεχών που θα έχουν στην ευθύνη τους τον χώρο. Η συμβολή των μαθητικών καθοδηγητών ήταν καθοριστική στο να μετρηθούν σχετικά γρήγορα βήματα στην στρατολογία, στον προσανατολισμό σε αυτήν την κατεύθυνση. Ακόμα οι μαθητικοί καθοδηγητές είχαν προσωπική συμβολή για να μάθουμε και να συζητήσουμε τα προσωπικά, οικογενειακά, βιοποριστικά προβλήματα που είχαν και έχουν τα μέλη μας, να γνωρίσουν τις οικογένειες των μαθητών κ.λπ. Τα παραπάνω μας βοήθησαν να γνωρίσουμε καλύτερα τον χώρο, τις ιδιαιτερότητες κάθε σχολείου, τα ιδεολογήματα που ανοίγουν και απασχολούν τους μαθητές. Στοιχείο που συνέβαλλε για πιο στοχευμένο σχέδιο λαμβάνοντας υπόψη περισσότερα ζητήματα που επιδρούν, απασχολούν και προβληματίζουν. Οπότε κουβεντιάζαμε σε επίπεδο επιτελείου πιο ειδικά για κάθε σχολείο, με βάση τι συγκεκριμένα κάναμε και πώς προχωράμε βγάζοντας πρόγραμμα δράσης προσαρμοσμένο στην Γκράβα. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα το άνοιγμά μας σε πολλούς μαθητές, γνωριστήκαμε μαζί τους, μας εμπιστεύτηκαν αποκτήσαμε περίγυρο που διευρύνονταν, αποκτήσαμε δεσμούς και κύρος στα σχολεία. Βέβαια σε καμία περίπτωση δε μπορεί να υπάρχει αυτάρκεια, το ζήτημα του καλύτερου δεσίματος με τον χώρο που είμαστε χρεωμένοι είναι προς κατάκτηση.

Οδηγητής



Νοέμβρης 2018

ΠΡΟΣΥΝΕΔΡΙΑΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ Για παράδειγμα μια από τις αδυναμίες που συναντήσαμε ήταν ότι παρά το γεγονός ότι πλέον δεν συζητούσαμε γενικά πως θα πάμε στους μαθητές αλλά είχαμε συγκεκριμένο σχέδιο για την Γκράβα, αυτό ήταν ενιαίο και δεν καταφέρναμε να το εξειδικεύσουμε σε κάθε σχολείο ξεχωριστά, π.χ. το σχέδιο μας για τα 2 ΕΠΑΛ της Γκράβας ήταν κοινό και δεν εξειδικεύονταν με βάση της επιμέρους ειδικότητες, δεν έπαιρνε υπόψη τις εξελίξεις στους αντίστοιχους κλάδους, τα ξεχωριστά ζητήματα που υπήρχαν και υπάρχουν. Άλλο αντίστοιχο παράδειγμα είναι ότι φαίνεται ότι υπάρχουν ζητήματα που επιδρούν πιο γενικευμένα και εμείς δυσκολευόμαστε να τα “πιάσουμε” ως τέτοια και να διαμορφώσουμε αντίστοιχο σχέδιο. Ένα τέτοιο ήταν το ζήτημα των ναρκωτικών, που παρατηρείται έντονα στα σχολεία της Γκράβας, κυρίως στα ΕΠΑΛ, και είναι θέμα που απασχολεί έντονα τους μαθητές. Ήταν θέμα που οι σύντροφοι μαθητές έφεραν στη συζήτηση και με βάση αυτό φτιάξαμε ερωτηματολόγιο με το οποίο δουλέψαμε πλατιά μέσα στο σχολείο αλλά και ανακοίνωση που άνοιγε τη θέση μας ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά. Βέβαια καθοδηγητικά δεν είχαμε εξαρχής αυτήν την εικόνα, παρότι ξέραμε ότι η χρήση είναι εκτεταμένη δεν είχαμε “πιάσει” ότι υπάρχουν και δεκάδες μαθητές που τους προβληματίζει αυτή η κατάσταση, δυσκολευτήκαμε να δώσουμε ακόμα και την ανάλογη συνέχεια. Τέλος παρότι τα προηγούμενα χρόνια δεν κινητοποιήθηκε η πλειοψηφία των μαθητών στην Γκράβα, δεν είχαμε μαζικές διαδικασίες μπορούμε να αντλήσουμε πείρα από μια συγκεκριμένη δουλειά που κάναμε στα μαθητικά συμβούλια, και τα αποτελέσματά της. Τέτοιο παράδειγμα ήταν η προσπάθεια μπροστά στις μαθητικές εκλογές, όπου δημιουργήθηκε πυρήνας μαθητών που δρούσε στο πλάι της ΟΒ, παιδιά που συζητούσαμε καθημερινά απαντώντας σε ιδεολογήματα που έμπαιναν από καθηγητές, μαθητές. Ήταν μια διαδικασία που βοήθησε πρώτα τους συντρόφους μαθητές πιο σταθερά να ανοιχτούν στο σχολείο τους, να καταξιωθούν στον περίγυρό τους ως πρωτοπόροι, ενώ ακόμα έφερε παραπάνω προβληματισμό, βοήθησε να βγουν συμπεράσματα πιο γρήγορα για τον ρόλο της κυβέρνησης, του σχολείου, μετρήθηκαν βήματα στη συνείδηση ορισμένων μαθητών και στρατολογήσαμε. Άρα φαίνεται ότι μπορούμε να κάνουμε νέα βήματα σε σχέση με τη λειτουργία των μαθητικών συμβουλίων που δεν συνεδριάζουν σταθερά, που δεν απασχολούνται με τα προβλήματα που υπάρχουν σε κάθε σχολείο. Χρειάζεται σταθερά όλη τη χρονιά να ανοίγουμε τη συζήτηση για τον ρόλο των μαθητικών οργάνων για να οργανώνουν αγώνες για κάθε μικρό ή μεγάλο πρόβλημα, για να βάζουν μπροστά τις διεκδικήσεις των μαθητών με βάση τις σύγχρονες ανάγκες. Προχωράμε προς το 12ο Συνέδριο της ΚΝΕ με αισιοδοξία και δίνοντας όλες μας τις δυνάμεις για τον βασικό μας στόχο, την ορμητική ανάπτυξη των δυνάμεών μας σε κάθε σχολείο! Κατερίνα Γκούλιου ΤΟ Α’ Αθήνας-Γαλατσίου της ΚΝΕ

Για τη δουλειά μας με το περιεχόμενο σπουδών στα Πανεπιστήμια

παρέμβασή μας στοχεύουμε να αφορά τη συνολική ζωή των φοιτητών, μεγάλο κομμάτι της οποίας είναι το περιεχόμενο των σπουδών τους. Στη θέση 16 αναφέρεται σωστά ότι «ο ιδεολογικός αγώνας θα είναι πιο αποτελεσματικός στον βαθμό που αντιμετωπίζει ιδεολογικά ζητήματα και του περιεχομένου σπουδών». Η δουλειά μας σε αυτόν τον άξονα μπορεί να ανεβάσει το κύρος των δυνάμεών μας, δίνει τη δυνατότητα να έρθουμε σε επαφή με πολύ περισσότερους, να συσπειρώσουμε, να βοηθήσουμε παιδιά που είναι κοντά μας να ξεπεράσουν δισταγμούς για το πώς θα μπορέσουν να συνδυάσουν την οργανωμένη πάλη μέσα από τις γραμμές μας με τα όνειρα που έχουν για την ενασχόληση με το επιστημονικό τους αντικείμενο. Αυτή η προσπάθεια θα δυναμώνει όσο τα μέλη της ΚΝΕ κατακτούμε στην πράξη την ικανότητα του συνδυασμού της πάλης για βελτίωση των όρων σπουδών, για ολόπλευρη μόρφωση, με την ενασχόληση με το αντικείμενο σπουδών, με την επιστημονική κατάρτιση, με όπλο μας την πιο πρωτοπόρα θεωρία, τον μαρξισμό-λενινισμό. Σε τεχνολογικά ιδρύματα όπως το Πολυτεχνείο μέσα από το περιεχόμενο των περισσότερων μαθημάτων μπορούμε να αναδείξουμε τις αντιφάσεις του σημερινού συστήματος, που δε καλύπτει τις λαϊκές ανάγκες ενώ υπάρχουν οι αντικειμενικές προϋποθέσεις από το επίπεδο ανάπτυξης της επιστήμης και της τεχνολογίας. Για παράδειγμα, ο ορυκτός πλούτος της χώρας σε συνδυασμό με το ειδικευμένο επιστημονικό και εργατικό δυναμικό μπορεί να εξασφαλίσει την κάλυψη των αναγκών σε φθηνή ηλεκτρική ενέργεια και θέρμανση, σε αντιπαράθεση με τη σημερινή πραγματικότητα όλο και αυξανόμενων ποσοστών ενεργειακής φτώχειας. Με αυτό τον τρόπο μπορούμε να φωτίσουμε την πρόταση του κόμματος εξειδικεύοντας στους χώρους ευθύνης μας. Να αναδείξουμε προσωπικότητες, τη στάση που πρέπει να κρατάει ένας επιστήμονας σήμερα. Είναι στοίχημα να γίνει επίκεντρο της καθημερινής διαπάλης η άποψη ότι το κίνητρο της παραγωγής, της ανάπτυξης μπορεί να είναι μόνο το κέρδος. Αυτή η άποψη αναπαράγεται και μέσω των ΜΚΟ που υπερπροβάλουν ως διέξοδο την επιχειρηματικότητα, τις start-up, πατώντας στην αγάπη πολλών νέων για την επιστήμη τους. Να αναδεικνύουμε καλύτερα, με κάθε ευκαιρία, ότι το κίνητρο του κέρδους είναι αυτό που σήμερα φρενάρει την ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων. Υπό αυτό το πρίσμα μπορούμε να προβάλουμε τη στρατηγική του κόμματος, τη διέξοδό μας, τις προϋποθέσεις για την εφαρμογή της, αξιοποιώντας και την πείρα της σοσιαλιστικής οικοδόμησης. Για παράδειγμα, ενώ όλοι “πίνουν νερό” στο όνομα της ανταγωνιστικότητας των ομίλων, εμείς να αναδεικνύουμε ότι για τα κέρδη τους κατοχυρώνονται πατέντες που περιορίζουν τη διάχυση της γνώσης, η έρευνα κατευθύνεται όχι για την κάλυψη των λαϊκών αναγκών αλλά σε τομείς όπως η πολεμική βιομηχανία ή η “ενσωματωμένη αχρήστευση”, το πώς δηλαδή θα γίνονται τα προϊόντα ελαττωματικά για να αυξάνονται οι πωλήσεις! Πρόσφατο είναι το παράδειγμα με το πρόστιμο που επιβλήθηκε σε Apple και Samsung επειδή με τις αναβαθμίσεις λογισμικού που προωθούσαν μείωναν τις αποδόσεις των κινητών τηλεφώνων.

Παίρνοντας ως παράδειγμα τα ενεργειακά μαθήματα βλέπουμε ότι ενώ εμφανίζονται ως “τεχνοκρατικά”, μέσα από αυτά αναπαράγονται οι στόχοι της αστικής τάξης. Υπάρχουν μαθήματα που έχουν ως αντικείμενο μελέτης την ενεργειακή πολιτική της ΕΕ, τη διείσδυση των ΑΠΕ με σκοπό την κερδοφορία των ομίλων, ενώ καθημερινές είναι οι παρεμβάσεις καθηγητών που υπερασπίζονται την επιλογή για απελευθέρωση του κλάδου, την ανάγκη προσέλκυσης επενδύσεων για μετατροπή της χώρας σε ενεργειακό κόμβο κ.ά. Μπροστά σε αυτό το πλέγμα ζητημάτων οι δυνάμεις μας, αν και αποσπασματικά, παρενέβαιναν κυρίως με αφορμή προβλήματα που παρουσιάζονταν στην ηλεκτροδότηση αποκαλύπτοντας τον αντιλαϊκό χαρακτήρα της αστικής πολιτικής. Προέβαλαν την πρότασή μας για ενιαίο κρατικό φορέα ενέργειας και την ανωτερότητά του σε σχέση με τη σημερινή αναρχία της αγοράς, απαντώντας και σε συγχύσεις φοιτητών που συχνά ταύτιζαν την πρότασή μας με το παλιό κρατικό μονοπώλιο της ΔΕΗ. Άλλη μια γκάμα θεμάτων προνομιακών για την παρέμβασή μας είναι τα ζητήματα γύρω από την “4η βιομηχανική επανάσταση”, την επέκταση της αυτοματοποίησης και της αντεργατικής ενσωμάτωσής της στην καπιταλιστική παραγωγή, με την αύξηση της ανεργίας και της εντατικοποίησης της εργασίας. Αντίστοιχες δυνατότητες προσφέρουν τα επιστημονικά αντικείμενα όλων των σχολών. Για αυτό οι οργανώσεις πρέπει να διαμορφώνουν αντίστοιχο σχέδιο παρέμβασης και επιθετικής προβολής της πρότασής μας. Καταλήγοντας, για να δώσει η δουλειά μας με το αντικείμενο σπουδών τα επιθυμητά αποτελέσματα πρέπει να γίνει καθημερινή υπόθεση των δυνάμεών μας μέσα σε κάθε αμφιθέατρο. Εκεί τα μέλη της ΚΝΕ κάθονται μαζί με τους συμφοιτητές τους και συζητάνε, αντιμετωπίζουν τις ίδιες δυσκολίες στις σπουδές, τις ίδιες αγωνίες για το μέλλον, βιώνουν μαζί την καθημερινότητα της σχολής. Μέσα από τις κοινές εμπειρίες, τους προβληματισμούς που αντικειμενικά ανοίγονται, τις σκέψεις για το πώς εφαρμόζεται η επιστήμη σήμερα, το άγχος για το μέλλον του αποφοίτου μπορούμε να φτάσουμε σε πολύ περισσότερους, σε φοιτητές με τους οποίους δεν συναντιόμαστε αλλού (π.χ σε συνελεύσεις ή σε κινητοποιήσεις). Μέσα και από αυτό το κανάλι μπορούμε να φωτίσουμε τη διέξοδό μας και να πείσουμε πολύ περισσότερους νέους να μας ακολουθήσουν, να ανοίξουμε μαζί τον δρόμο για το πραγματικά σύγχρονο και νέο. Αντώνης Μοχιανάκης ΤΟ ΕΜΠ της ΠΟ Σπουδάζουσας Αθήνας, μέλος της Ιδεολογικής Επιτροπής του ΚΣ της ΚΝΕ

50 ΠΡΟΣΥΝΕΔΡΙΑΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ Για τη ζωή των ΟΒ

ο σύνθημα του 12ου Συνεδρίου της ΚΝΕ βάζει το όμορφο “καθήκον” σε κάθε μέλος της ΚΝΕ να συμβάλλει ώστε να γίνουμε πιο πολλοί και πιο ικανοί, να ανοίξουμε τον δρόμο για τον σοσιαλισμό. Στο επίκεντρο μπαίνει η καλή συγκρότηση των ΟΒ που δεν είναι μόνο ζήτημα αν και κάθε πόσο συνεδριάζουν αλλά τι συζητάνε, πώς σχεδιάζουν τη δράση τους, πώς υλοποιείται ο σχεδιασμός και αν αγκαλιάζεται από όλο το δυναμικό. Μπορεί μια ΟΒ να συνεδριάζει και να συζητά ότι η πρότασή μας δεν ακουμπά στους νέους που απευθύνεται. Μια τέτοια ΟΒ μπορεί να μετρήσει βήματα όταν ο καθοδηγητής με μεγαλύτερη έγνοια και υπομονή σκύψει πάνω από κάθε σύντροφο, τροφοδοτεί πολιτικά καθημερινά ιεραρχώντας τη μελέτη του κομματικού τύπου σε κάθε μάζεμα και προσπαθώντας να συζητά με το σύντροφο κάθε ζήτημα που τον απασχολεί, βοηθώντας τον να διαμορφώσει ένα συνολικότερο κριτήριο, μια αγωνιστική στάση ζωής. Υπάρχει θετική πείρα από ΟΒ που συζήτησε και επανέφερε διαρκώς την κουβέντα στην ανάγκη να απευθυνόμαστε σε όλα τα εργατόπαιδα, να μην βάζουμε ταμπέλες, να συζητάμε την ιδεολογία μας με αυτούς που τους αφορά και όχι μόνο με όσους συμφωνούν μαζί μας. Η ΟΒ αυτή σταδιακά και αξιοποιώντας κάθε χαραμάδα συζήτησης απευθύνθηκε σε μεγάλο κύκλο παιδιών που αρχικά πίστευε ότι αδιαφορούν, δεν καταλαβαίνουν ή διαφωνούν. Από αυτή τη διαδικασία κατανοήθηκε σε ένα βαθμό ότι η πρόταση της ΚΝΕ αφορά την πλειοψηφία των νέων και δίνει λύση σε όλα αυτά που ζουν, ακουμπάει στις ανησυχίες και στα όνειρα του καθενός. Βοηθάει ο σχεδιασμός της ΟΒ να στηρίζεται στα ενδιαφέροντα των συντρόφων και των φίλων τους, να διαμορφώνεται και να δουλεύεται από τους ίδιους, να συμβάλλει στον απεγκλωβισμό της νεολαίας από την κυρίαρχη ιδεολογία. Για παράδειγμα, σε μαθητικές ΟΒ πατάει το θέμα του αθλητισμού αφού οι νέοι αγαπάνε τον αθλητισμό όμως την ανάγκη τους αυτή την καταπατά ο καπιταλισμός. Τα τουρνουά που έχουν καθιερωθεί μπροστά στα μαθητικά φεστιβάλ έχουν επιτυχία, η θέση της ΚΝΕ για τον αθλητισμό αγκαλιάζεται από τους νέους που συμμετέχουν και αναγνωρίζουν ότι μόνο η ΚΝΕ παίρνει τέτοιες πρωτοβουλίες, ενώ η συμμετοχή σε άλλα τουρνουά είναι αδύνατη γιατί διοργανώνονται μακριά από την περιοχή τους με μεγάλο κόστος συμμετοχής και μετακίνησης. ΟΒ που αξιοποίησε

την μπροσούρα με τις θέσεις του ΚΚΕ για την φυσική αγωγή, έκανε έκθεση φωτογραφίας για τα επιτεύγματα του σοσιαλισμού στον αθλητισμό, ανέλαβε η ίδια με τον περίγυρό της τη διεξαγωγή τουρνουά, απηύθυνε κάλεσμα σε τοπικές ομάδες να συμμετέχουν, παρουσίασε τις θέσεις της ΚΝΕ για τον αθλητισμό με ομιλία κατά την έναρξη του παιχνιδιού, κατάφερε να συζητήσει πιο πλατιά την πρότασή μας για τη φυσική αγωγή, να αυξήσει τον περίγυρο, να αποκτήσει έναν πυρήνα παιδιών που δουλεύουν σταθερά στο πλευρό της, να έρθει σε επαφή με δυναμικό που απείχε από την οργανωμένη ζωή. Όταν η ΟΒ σηκώνει μια τέτοια δραστηριότητα και απευθύνεται θαρρετά σε περισσότερο κόσμο που αναλαμβάνει δουλειά δίπλα της, φανερώνονται δυνατότητες ακόμα και εκεί που προηγουμένως υπήρχε αδύναμη παρέμβαση της ΚΝΕ. Η θετική πείρα από πρωτοβουλίες των ΟΒ χρειάζεται να γενικεύεται και να δουλεύονται έτσι και οι κεντρικές δραστηριότητες της Οργάνωσης. Βοήθησαν πέρυσι στην πιο πλατιά συζήτηση για τον σοσιαλισμό, αντι-μαθήματα που οργάνωσε μαθητική ΟΒ με τον περίγυρό της με αφορμή τα 100 χρόνια από τη Μεγάλη Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση. Οι μαθητές πριν την έναρξη της σχολικής χρονιάς βρήκαν σχετικά αποσπάσματα από σχολικά βιβλία Ιστορίας και Πολιτικής Παιδείας, συζήτησαν την ιστορική αλήθεια αξιοποιώντας τις μπροσούρες του ΚΣ “Αλήθειες και Ψέματα για τον Σοσιαλισμό’’, οργάνωσαν παρέμβαση στην τάξη κατά τη διδασκαλία των μαθημάτων αυτών και ανέλαβαν την παρουσίαση εργασιών στα αντίστοιχα κεφάλαια κόντρα στη διαστρέβλωση της ιστορίας. Σε τέτοιες παρεμβάσεις πρέπει να δίνεται συνέχεια και εκτός μαθήματος με διακίνηση Οδηγητή, σύσκεψη της ΚΝΕ. Στα σχολεία με τα οξυμένα προβλήματα και το νομοσχέδιο για το νέο λύκειο, ο ΚΝίτης μαθητής πρέπει να πρωτοστατεί ώστε τα μαθητικά συμβούλια να είναι πραγματικά όργανα αγώνα. Απαιτείται πολύ συγκεκριμένη, καθημερινή κουβέντα, όχι απλά να ενημερώνει για τις εξελίξεις αλλά να βοηθάει τους μαθητές να βγάλουν συμπέρασμα από αυτές, να συνειδητοποιήσουν τι είναι άδικο τελικά και ποιος φταίει, άρα ενάντια σε ποιόν πρέπει να παλέψουν. ΟΒ που όλη τη χρονιά συνεδρίαζε τακτικά και έβαζε σχέδιο ανά σχολείο και ανά σύντροφο, έθεσε τις βάσεις ώστε να μετρηθούν βήματα τόσο στο μαζικό άνοιγμα όσο και στη στρατολογία. Κατάφερε να εκλέξει συντρόφους και φίλους τους σε 5μελή και 15μελές, οι οποίοι ανέπτυξαν ουσιαστική παρέμβαση στα μαθητικά συμβούλια, πρωτοστάτησαν στη δημιουργία πλαισίου πάλης του 15μελούς και στον συντονισμό όλων των σχολείων της περιοχής στη βάση των κοινών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν, οργάνωσαν εξορμήσεις εκλεγμένων στα κοντινά σχολεία παρακινώντας και άλλους μαθητές να κινητοποιηθούν, αποφάσισαν οι ίδιοι οι μαθητές να διοργανώνουν τις σχολικές γιορτές. Από όλη αυτή τη δραστηριότητα έγινε πλατύ άνοιγμα, προβληματίστηκαν και κινητοποιήθηκαν πολλοί μαθητές, αναγνωρίστηκαν οι ΚΝίτες ως αγωνιστές μέσα στο σχολείο, ξεχώρισαν οι πρωτοπόροι που θα αποτελέσουν δεξαμενή στρατολογίας. Κέλυ Λιαράτσικα ΣΠ της ΟΠ Κεντρικής Μακεδονίας

Πλευρές της παρέμβασής μας στο φοιτητικό κίνημα

τη θέση 15 μπαίνει επιτακτικά η ευθύνη που έχουμε για διαπαιδαγώγηση περισσότερων νεανικών δυνάμεων με τις αξίες του αγώνα, της συλλογικής δράσης, που θα βαθαίνει συνεχώς το επίπεδο συμφωνίας τους μέσα από την πάλη και τη διεκδίκηση, θα αμφισβητούν τη σημερινή κατάσταση και θα παλεύουν για να την αλλάξουν. Στη βάση αυτή θέλω να αναφερθώ σε ορισμένα βήματα που έχει μετρήσει η Οργάνωση: • Στο πως η καθημερινή δράση και η παρέμβασή μας μπορεί να αφήσει και αφήνει σημαντικό αποτύπωμα στις συνειδήσεις των νέων. Έγινε σοβαρή προσπάθεια στα τέσσερα αυτά χρόνια να κατανοηθεί αυτό και να διαπεράσει τη δράση της Οργάνωσης, να σταματήσουμε να δουλεύουμε στενά με τη λογική ποιος κάνει και ποιος δεν κάνει, αλλά να σχεδιάζουμε με τέτοιο τρόπο που να απευθυνόμαστε πλατιά στους νέους, σε ευρύτερο κόσμο και να τον τραβάμε στον αγώνα. Είναι αποτέλεσμα ολοκληρωμένης δουλειάς που ξεκινάει από το κατά πόσο η Οργάνωση νιώθει υπεροχή να αντιπαρατεθεί, να τα βάλει με την προσπάθεια του συστήματος για ενσωμάτωση. Παίζει σημαντικό ρόλο η παρέμβασή μας να οργανώνεται με τέτοιον τρόπο ώστε να αφουγκράζεται τις ανησυχίες της νεολαίας, τις ανάγκες της. Ένα τέτοιο παράδειγμα η θετική πείρα που έχουμε απο την παρέμβασή μας μπροστά στα φοιτητικά συλλαλητήρια. Μέσα σε λίγες βδομάδες ανοιχτών σχολών καταφέραμε να κινητοποιήσουμε εκατοντάδες φοιτητών, να οργανώσουμε μαζικές συνελεύσεις ετών και γενικές. Με τον τρόπο αυτό φοιτητές μπήκαν στον αγώνα, στη συλλογική διεκδίκηση για πρώτη φορά. Ακόμα και σε συλλόγους που κυριαρχεί ο εκφυλισμός, που είναι αυτοδύναμη η ΔΑΠ καταφέραμε να οργανώσουμε ΓΣ, και να πλειοψηφήσουν αγωνιστικά αιτήματα. Τα βήματα αυτά ήταν αποτέλεσμα οργανωμένης δουλειάς, αλλά το βασικό ήταν ότι η Οργάνωση ένιωσε σιγουριά ότι μπορεί να παρέμβει, ακόμα και εκεί που επικρατεί η νηνεμία και ο εκφυλισμός. Αντίστοιχη πείρα υπάρχει και από την παρέμβαση της Οργάνωσης την περσινή χρονιά με αφορμή τον βομβαρδισμό στη Συρία, όπου η Οργάνωση μπήκε μέσα στα αμφιθέατρα, σήκωσε συνελεύσεις, πάρθηκαν αποφάσεις καταδίκης της ιμπεριαλιστικής επέμβασής, κατάφερε να κλονίσει την εμπιστοσύνη των νέων προς τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, να καλλιεργηθούν αντανακλαστικά για ενδεχόμενο ιμπεριαλιστικού πολέμου, πράγμα που εκφράστηκε και με τη μαζική συμμετοχή φοιτητών στα αντιιμπεριαλιστικά συλλαλητήρια για πρώτη φορά. Είναι σημαντικό όμως να κρατιέται και να ελέγχεται καλύτερα το πως προχωράει ο δεσμός με αυτά τα παιδιά, πως βαθαίνει το αποτύπωμα. • Θέλω να αναφερθώ επίσης στο πως δουλεύουμε και αντιλαμβανόμαστε ολοκληρωμένα τα συνθήματα που βάζει το ΜΑΣ στο επίκεντρο. Για παράδειγμα η πάλη για «ουσιαστική αναβάθμιση των σπουδών μας και δουλειά με δικαιώματα» δεν πρέπει να κατανοείται μόνο σαν πάλη για ένα αίτημα, όπως η έλλειψη σε βιβλία ή αναλώσιμα, που είναι σημαντικά. Με το σύνθημά μας θέλουμε να καταλογίσουμε και να συγκρουστούμε με το αστικό Πανεπιστήμιο και για ζητήματα που αφορούν το περιεχόμενο της γνώσης, την κατάσταση του επιστημονικού αντικειμένου, την εργασιακή προοπτική του αποφοίτου. Στη βάση αυτή να βελτιωθούμε στο πως αναδεικνύουμε το τι πανεπιστήμιο έχουμε ανάγκη σήμερα. Όχι μόνο το

Οδηγητής



Νοέμβρης 2018

ΠΡΟΣΥΝΕΔΡΙΑΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ δωρέαν, αλλά και το “σύγχρονο” με βάση τις δυνατότητες που υπάρχουν και τις ανάγκες των φοιτητών. • Σημαντικό ζήτημα αποτελεί η αναβάθμιση της παρέμβασής μας στους συλλόγους που είμαστε 1η δύναμη. Πρέπει να μας απασχολήσει καλύτερα πως οι σύλλογοι αυτοί παίζουν ηγετικό ρόλο στον κοινό συντονισμό μέσα στο Πανεπιστήμιο, πως αυξάνεται η μαζικότητα στις διαδικασίες του συλλόγου. Πως δουλεύονται τα πλαίσια μας ώστε να αισθάνονται οι φοιτητές ότι είναι δικά τους και σιγουριά να οργανώσουν τον αγώνα τους με αυτές τις διεκδικήσεις. Να μας απασχολεί σταθερά το πώς η παρέμβασή μας θα ακουμπάει το σύνολο των φοιτητών και των αναγκών του, θα ανοίγει την αντιπαράθεση με τις άλλες δυνάμεις και θα τις εκθέτει. Έχουμε ορισμένη θετική πείρα απο το πώς δουλέψαμε σε αυτούς τους συλλόγους μπροστά στο φοιτητικό συλλαλητήριο. Κάναμε προσπάθεια να δουλευτει το πλαίσιο μαζικά μέσα στα έτη. Σηκώσαμε συνελεύσεις ετών όπου πήραν απόφαση να στηρίξουν το πλαίσιο μας, φτιάχτηκαν επιτροπές, οι φοιτητές συζήτησαν οργανωμένα για τα προβλήματά τους και ήρθαν μαζικά στις ΓΣ. • Σημαντική είναι η πείρα που έχουμε από ορισμένους συλλόγους που μειοψηφούμε, αλλά δουλεύουμε με όρους πλειοψηφίας. Στους συλλόγους αυτούς οι δυνάμεις της ΚΝΕ δουλεύουν πρωτοπόρα, νιώθουν υπεροχή, δεν “κολλάνε” στον αρνητικό συσχετισμό που υπάρχει στη σχολή. Παίζει σημαντικό ρόλο οι οργανωμένες δυνάμεις που έχουμε στις σχολές αυτές, αλλά και ο τρόπος που επεξεργάζεται η παρέμβαση. Έχουμε καλή γνώση του χώρου, μπορούμε να ανοίξουμε την αντιπαράθεση εύστοχα. Δουλεύουμε με μαζικούς όρους, φροντίζουμε η παρέμβασή μας να απευθύνεται στην πλειοψηφία του αμφιθεάτρου, να είναι πολύμορφη, να αγγίζει τους φοιτητές. Αξιοποιούμε ότιδήποτε μπορεί να μας βγάλει μπροστά στην αντιπαράθεση και έχουμε την πρωτοβουλία στην Οργάνωση του αγώνα. Νομίζω είμαστε σε φάση να βελτιώσουμε την παρέμβασή μας στους φοιτητικούς συλλόγους. Στον βαθμό που κατανοείται ότι τώρα πρέπει να διαπαιδαγωγήσουμε αγωνιστές, αυτούς που θα τροφοδοτήσουν το εργατικό κίνημα και θα συμβάλλουν στην ανασύνταξή του, η παρέμβασή μας θα αναβαθμίζεται συνεχώς. Συμφωνώ με τις θέσεις του ΚΣ. Καλή επιτυχία στο Συνέδριο μας. Δημήτρης Γρίβας Γραφείο του ΣΠ Δυτικής Ελλάδας

Ποιες είναι οι σύγχρονες ανάγκες μας;

το μυαλό πολλών νέων σήμερα έρχεται συχνά το ερώτημα “γιατί ενώ παράγεται τόσος πλούτος γύρω μας, δεν μπορούμε να καλύψουμε τις σύγχρονες ανάγκες μας;” Στο βαθμό που απαντάμε ολοκληρωμένα αυτό, γινόμαστε ικανότεροι στο να προσδιορίσουμε τις απαιτήσεις μας, τα αιτήματά μας, έτσι ώστε αυτά να συμβάλλουν στη ριζοσπαστικοποίηση περισσότερων νεανικών συνειδήσεων. Προκύπτει όμως το εξής: “Ποιες είναι οι σύγχρονες ανάγκες μας;” Συνήθως κατανοείται πως οι «ανάγκες» είναι οι βιοτικές (σίτιση, στέγαση, ρουχισμός κ.α.) και ότι όλες οι υπόλοιπες, ποικίλουν ανάλογα με τη προσωπικότητα του καθενός. “Ένας πλούσιος έχει ανάγκη για ένα χρηματοκιβώτιο, εγώ όχι. -Έχω ανάγκη για να πάω θέατρο γιατί μου αρέσει, κάποιος άλλος όχι”. Αντίθετα, η πραγματικότητα είναι ότι οι ανάγκες και η δυνατότητα ικανοποίησής τους έχουν αντικειμενική βάση, πέρα από το τι νομίζει

ο καθένας ότι χρειάζεται. Για παράδειγμα, η ανάπτυξη του Η/Υ και η γενικευμένη χρήση του, έφερε την ανάγκη κατοχής Η/Υ, γνώσης χρήσης του, πρόσβασης στο διαδίκτυο κ.α. Η δυνατότητα παραγωγής και καθολικής τροφοδότησης με ενέργεια, έφερε στο προσκήνιο όρους όπως η “ενεργειακή φτώχεια”. Η ανάπτυξη της τεχνολογίας και της επιστήμης ανέβασε το επίπεδο μόρφωσης και γνώσης που χρειάζεται ένας εργαζόμενος σε σχέση με προηγούμενες γενιές. Η εντατικοποίηση της εργασίας, οι ρυθμοί ζωής στα σύγχρονα αστικά κέντρα, η αύξηση της παραγωγικότητας, έφεραν την ανάγκη για ποιοτικές διακοπές για όλο τον λαό κ.ο.κ. Όλα αυτά άρα δεν μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα, δεν είναι “πολυτέλειες” όπως συχνά κατανοούνται, αλλά σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες που μάλιστα συνεχώς θα διευρύνονται ανάλογα με την εξέλιξη των παραγωγικών δυνάμεων. Ωστόσο τι μπαίνει εμπόδιο και δεν ικανοποιούνται καθολικά οι σύγχρονες ανάγκες; Η εξειδικευμένη ανάδειξη του πως αυτό το σύστημα, η παραγωγή με κριτήριο το μέγιστο κέρδος, εμποδίζει την κάλυψή τους, μπορεί να αποτελέσει πηγή συμπερασμάτων, να τροφοδοτήσει με νέες δυνάμεις τον αγώνα για την ανατροπή του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα τέτοιας δουλειάς, είναι η μπροσούρα του Κ.Σ. “Τι σχολείο έχουμε ανάγκη;”. Βοήθησε πιο ουσιαστικά να θέσουμε ριζοσπαστικά αιτήματα, οι μαθητικές δυνάμεις να βάζουν πιο ολοκληρωμένα το πλαίσιο πάλης και έτσι με καλύτερους όρους να διεκδικούν, να δημιουργούν περισσότερα εμπόδια στη κυβερνητική πολιτική για το σχολείο. Ταυτόχρονα όμως, φώτισε καλύτερα τον δρόμο που μπορεί να κατακτηθεί το σχολείο των αναγκών μας, δηλαδή την ανατροπή της αστικής εξουσίας. Έτσι, έχουμε ένα ολοκληρωμένο εργαλείο στα χέρια μας, που μπορούμε να το δουλέψουμε ακόμα πιο ουσιαστικά. Πως θα δουλέψουμε για παράδειγμα καλύτερα στα ΕΠΑΛ τη πρότασή μας για το σχολείο δένοντάς τη με τη πρότασή μας για κάποιον κλάδο παραγωγής που θέλουν να απασχοληθούν οι μαθητές; Πως θα μπορούσε να αναπτυχθεί ο κλάδος προς όφελος του λαού και πως θα άλλαζαν αυτά που μαθαίνεις και ο τρόπος που τα μαθαίνεις; Οι νέοι άνθρωποι έχουμε δημιουργικότητα, θέληση για πρωτοβουλία και καινοτομία, για προσφορά στην κοινωνία. Ωστόσο, οποιαδήποτε τέτοια όρεξη κόβεται και ράβεται στις ανάγκες του κεφαλαίου. Στη φετινή ΔΕΘ σε περίοπτη θέση βρισκόταν ένα drone ομάδας καινοτομίας φοιτητών των Μηχανολόγων ΑΠΘ, που δημιουργήθηκε με σκοπό να φτάνουν άμεσα είδη πρώτης ανάγκης σε απομακρυσμένες περιοχές ή σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης, που φέτος είχε πολλές από αυτές η χώρα μας. Το drone πωλήθηκε σε εταιρεία και με βάση τον υπεύθυνο καθηγητή, μπορεί να μετατραπεί σε όργανο με στρατιωτικούς σκοπούς. Να το πώς ένα επίτευγμα που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να ζούμε καλύτερα και να σώζονται ζωές, διεθνώς η παραγωγή και η αξιοποίησή του προσανατολίζεται στο ακριβώς αντίθετο, το να σπέρνει τον θάνατο. Αυτός είναι ο δρόμος που δίνεται σήμερα σε έναν νέο στη καπιταλιστική παραγωγή. Ο δρόμος της “ευκαιρίας” που δεν πρέπει να την χάσει, ενώ πρόκειται για “ευκαιρία” γιατί άλλοι συνάδελφοί του θα την χάσουν και όχι γιατί είναι όντως τέτοια. Ο οικονομικός καταναγκασμός και η ρουτίνα μιας δουλειάς που -κατά κανόνα- ούτε θέλαμε να κάνουμε στη ζωή μας, ούτε εξυπηρετεί το σκοπό που τη κάνουμε, δηλαδή να ζούμε αξιοπρεπώς. Άραγε

πόσοι εργαζόμενοι είπαν μια πρόταση για το πώς μπορεί να γίνει καλύτερη ή πιο ασφαλής η παραγωγή και αυτή υιοθετήθηκε από την επιχείρηση; Πόσες “ιδέες” νέων επιστημόνων έχουν “θαφτεί” επειδή δεν συμφέρει τα μονοπώλια, πόσες ακόμα δεν έχουν γίνει πράξη επειδή δεν δόθηκαν τα μέσα και τα χρήματα να την αναπτύξει κάποιος; Αυτά είναι ερωτήματα που μπορούμε να θέσουμε και δείχνουν τον δρόμο ανάπτυξης της σοσιαλιστικής παραγωγής, που εξυπηρετεί την δημιουργική ανάπτυξη των νέων και κατ’ επέκταση της ίδιας της κοινωνίας. Ιδιαίτερη σημασία έχει αυτή η δουλειά αν αναλογιστούμε την αναιμική ανάκαμψη που υπάρχει, τις εξελίξεις στα δικαιώματα της νεολαίας που μπορεί να τη σηματοδοτήσουν. Όποιες εξελίξεις και να υπάρξουν πάντως, η δουλειά στη νεολαία με βάση τις σύγχρονες ανάγκες, τη πάλη για την κάλυψή τους, είναι γερή βάση που θα πατήσουμε σε κάθε περίπτωση και το ζήτημα στη πράξη τίθεται έτσι: Ο ρεαλισμός της κερδοφορίας του κεφαλαίου και των πολιτικών που την εξυπηρετούν, εναντίον του ρεαλισμού των σύγχρονων αναγκών μας. Φρίξος Μπρούζγος μέλος της Ιδεολογικής Επιτροπής του ΚΣ

Για την προσπάθεια προβολής της πρότασής μας για την ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση

υμφωνώ με τις Θέσεις του ΚΣ. Στο κείμενο των Θέσεων αποτυπώνεται η σπουδαιότητα της παρέμβασής μας στα ΑΕΙ με βάση το περιεχόμενο σπουδών, ως αναπόσπαστο στοιχείο για την οικοδόμηση στον χώρο. Θα ήθελα να σταθώ σε κάποια συμπεράσματα που βγαίνουν από την παρέμβασή μας στο Πολυτεχνείο της Πάτρας σχετικά με το αντικείμενο σπουδών, μέσα από τρία ερωτήματα που πρέπει να μας προβληματίζουν σταθερά. Παρακολουθούμε σταθερά τις εξελίξεις στη σχολή, στον κλάδο, διαμορφώνοντας άμεσα αντανακλαστικά για να παρέμβουμε; Έχουμε στον προσανατολισμό μας να παρακολουθούμε ποιες οι γενικές κατευθύνσεις, πώς εκφράζονται ανά Τμήμα, τι επικρατεί στον κλάδο. Φαίνεται ότι είμαστε “καλοί” στο να τα εντοπίζουμε, αλλά εμφανίζουμε ένα μούδιασμα στο πώς να τα αξιοποιήσουμε για να προβάλλουμε τις δικές μας θέσεις ή μπορεί να τα γενικεύουμε σε όλα τα τμήματα και να μην γίνεται η απαραίτητη εξειδίκευση ανά σχολή, ανά έτος με αποτέλεσμα να μην είναι εύστοχος ο σχεδιασμός μας. Για παράδειγμα με αφορμή τις εξελίξεις στο ΤΕΕ και τις συγχωνεύσεις σε ΑΕΙ-ΤΕΙ κάναμε μια καλή προσπάθεια στις ΟΒ του Πολυτεχνείου και σε αυτήν την

52 ΠΡΟΣΥΝΕΔΡΙΑΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ κατεύθυνση βοήθησαν οι 9 ανακοινώσεις της ΚΝΕ για το μέλλον του αποφοίτου. ΟΙ ΟΒ συζήτησαν τις εξελίξεις στη βάση των γενικών κατευθύνσεων, οργάνωσαν αντίστοιχη δραστηριότητα, που εξυπηρέτησε το άνοιγμα. Έχει σημασία να σταθούμε, γιατί είναι λογικό το περιεχόμενο αυτό να αγγίξει την πλειοψηφία των φοιτητών, εφόσον οι εξελίξεις αυτές αφορούν “τις σπουδές και το μέλλον τους” και σωστά κάνουμε και βγαίνουμε μπροστά στην αποκάλυψη των εξελίξεων, αλλά φαίνεται ότι έχουμε δυσκολία στο πώς ενιαία η Οργάνωση προσαρμόζει τα αιτήματα μας απέναντι σε αυτές. Συζητάει η ΟΒ σταθερά ζητήματα διαπάλης για το επιστημονικό αντικείμενο που προκύπτουν ή το πώς στεκόμαστε σε αυτήν; Μετράμε σταθερά βήματα σε αυτή την κατεύθυνση. Στη βάση αυτή βοήθησαν και μορφές που αξιοποιήσαμε (ερωτηματολόγια, ομάδες εργασίας, ταμπλό, εκδηλώσεις) οι οποίες έβγαλαν στο φως κάποιες αντιφατικές αντιλήψεις των φοιτητών για την επιστήμη και το πανεπιστήμιο, όπου επιβεβαιώνουν την αποπροσανατολιστική παρέμβαση της αστικής ιδεολογίας. Όσον αφορά το πανεπιστήμιο όλοι θέλουν να είναι δωρεάν και δημόσιο αλλά υπάρχει στο μυαλό πολλών η ντε φάκτο υποχρηματοδότηση, οπότε αρκετοί θα δέχονταν επιχειρήσεις να χρηματοδοτούν τα εργαστήρια και τις έρευνες ή θα δέχονταν να πλήρωναν κάτι για να αναβαθμίσουν την ποιότητα των σπουδών. Τέλος, για τον ρόλο του επιστήμονα υπάρχει σε μεγάλο βαθμό η άποψη ότι σαν μηχανικοί πρέπει να ολοκληρώσουμε το έργο που μας αναθέτουν χωρίς να κρίνουμε το περιεχόμενο και τον προορισμό του, ακόμα και αν χρησιμοποιείται για πολεμικούς σκοπούς, ότι η τεχνολογική έρευνα είναι ανεξάρτητη της πολιτικής. Όλα αυτά αποτελούν πεδίο για πλούσια συζήτηση και υλικό για επεξεργασία της δράσης μας. Τροφοδοτούν πρωτοβουλίες για νέες μορφές, ειδικά για κάποιους χώρους, που θα συσπειρώσουν στα πιο ειδικά ζητήματα του κλάδου τους πέρα από τις γενικές κατευθύνσεις. Μετράμε βήματα στο να αφομοιωθεί καλύτερα από τις δυνάμεις μας η θέση μας για την Ενιαία Ανώτατή Εκπαίδευση; Η πρότασή μας για την Ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση απαιτεί περαιτέρω επεξεργασία, για να περιλάβει τα καινούρια δεδομένα κι εξελίξεις και να αποτελέσει στοιχείο συζήτησης στις ΟΒ, γιατί όσο καλύτερα αφομοιώνουμε την πρότασή μας, τόσο πιο εύστοχοι θα είμαστε στο πώς απαντάμε τι είναι σύγχρονο Πανεπιστήμιο σήμερα. Για παράδειγμα έχουμε ευκολία στο να αναδεικνύουμε ότι σύγχρονο είναι το Πανεπιστήμιο που εξασφαλίζει δωρεάν σίτιση, στέγαση, μετακίνηση παρά να συζητήσουμε για το ότι η επιστήμη θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ενιαία, χωρίς ανορθολογικούς διαχωρισμούς ανάμεσα

σε θεωρία και πράξη, χωρίς κατηγοριοποιήσεις σε προγράμματα σπουδών. Χρειάζεται να αναβαθμιστεί ο τρόπος που δουλεύουμε ως προς το περιεχόμενο σπουδών, δηλαδή με τι γνώση, μόρφωση, δεξιότητες σε θέλουν. Πραγματοποιούνται συνεχώς αλλαγές στα προγράμματα σπουδών και είναι ένα ζήτημα τι θέση παίρνουμε σε αυτές και το τι αιτήματα βάζουμε μπροστά. Για παράδειγμα η επιχειρηματικότητα στα πανεπιστήμια δεν έρχεται να λύσει σαν πρώτο και βασικό την υποχρηματοδότηση των ιδρυμάτων, άλλα το πώς θα πραγματοποιείται η καλύτερη εναρμόνιση με την αγορά εργασίας, που και εδώ θέλει προσοχή. Δεν γίνεται το πανεπιστήμιο να μην αντιστοιχίζεται με την παραγωγή, άλλα το θέμα είναι ότι αντιστοιχίζεται με την καπιταλιστική παραγωγή. Ουσιαστικό στοιχείο στη δουλειά μας αυτή είναι να ξεπεράσουμε τέτοιες αδυναμίες που πολλές φορές μας οδηγούν να παρουσιάζουμε αποκομμένα ή να καταλήγουμε σε άλμα και να αναφέρουμε επιτεύγματα της ΕΣΣΔ για να αναδείξουμε την ανωτερότητα της πρότασής μας. Πρέπει να μπορούμε να αποκαλύπτουμε τον χαρακτήρα της Ανώτατης Εκπαίδευσης που θέλει να διαμορφώσει ο καπιταλισμός σε αντιπαραβολή με την πρόταση του Κόμματος για Ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση. Να μπουν στο επίκεντρο της συζήτησης τα συνθήματά μας για υψηλού επιπέδου επιστημονική μόρφωση, για αναβάθμιση των σπουδών μας, κόντρα στο Πανεπιστήμιο που μας έχουν διαμορφώσει. Για να ανοίξει ο δρόμος για σκέψη και δράση γύρω από ένα άλλο Πανεπιστήμιο, σε άλλη κοινωνία, όπου η έρευνα και η επιστήμη θα τεθούν σε άλλη βάση και σκοπό προκειμένου να εξασφαλιστούν οι διευρυμένες λαϊκές ανάγκες. Αυτό είναι το όπλο μας για να αναδείξουμε την υπεροχή των κομμουνιστικών σχέσεων παραγωγής, την ανάγκη σύγκρουσης με το σημερινό σύστημα. Μπέσυ Τζάνη ΣΠ της ΟΠ Δυτικής Ελλάδας

Για την παρέμβασή μας στις μικρότερες ηλικίες

ρχικά θα ήθελα να δηλώσω τη συμφωνία μου με τις Θέσεις του ΚΣ για το 12ο Συνέδριο. Φαίνεται και από τον εκλαϊκευτικό τους χαρακτήρα, αλλά και από το ότι σωστά παίρνουμε υπόψη την επίδραση των εξελίξεων στη συνείδηση και τον τρόπο ζωής της νεολαίας, τον βαθμό ωρίμανσής μας και τα βήματα που μετρήσαμε τα προηγούμενα χρόνια. Θα ήθελα να σταθώ στο κομμάτι των Θέσεων που μιλάει για την παρέμβασή μας στις μικρότερες ηλικίες, δουλειά που είναι άμεσα συνδεδεμένη με τους μαθητές, αλλά που έχει να μας δώσει συμπεράσματα και πείρα και για τους άλλους τομείς παρέμβασής μας. Η παρέμβασή μας σε μικρές ηλικίες είναι κατά βάση δουλειά διαπαιδαγώγησης και υποδομής. Είναι ηλικίες που μπορεί να μην έχουν προσωπική πείρα από αγώνες, αλλά σε αυτήν την περίοδο της ζωής τους διαμορφώνουν αξίες και στάσεις ζωής σε ένα σωρό ζητήματα. Αυτή η διαμόρφωση είναι και που τους κάνει να απορροφούν σαν σφουγγάρια τα πολλαπλά ερεθίσματα που δέχονται από το σχολείο, την οικογένεια, τους φίλους αλλά και την τηλεόραση, το internet, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Δεν είναι πάντα προφανής η παρέμβαση που χρειάζεται να κάνουμε ή αυτό που πρέπει να απαντηθεί, γιατί ακόμα και τα σχολι-

κά βιβλία στις χαμηλότερες βαθμίδες εκπαίδευσης, δεν είναι τόσο προκλητικά όσο ελλιπή, είτε στην αναφορά ιστορικών γεγονότων, είτε στη μεθοδολογία σκέψης που προωθεί το “ο καθένας έχει τη δική του αλήθεια” ακόμα και στις θετικές επιστήμες! Ταυτόχρονα, τα παιδιά έρχονται σε καθημερινή επαφή με περιβαλλοντικά και εθελοντικά προγράμματα που τους καλλιεργούν λογικές ατομικής ευθύνης και απενεχοποίησης των ελλιπών δομών του κράτους, καλλιεργώντας την αντιπαράθεση με το οργανωμένο λαϊκό κίνημα και την αλληλεγγύη ίσου προς ίσο, τη συντροφικότητα, τη συλλογική δράση. Γιατί η δική μας απάντηση δεν είναι ένα ξερό “σωστό ή λάθος” ή “αλήθεια ή ψέματα” σε ότι ακούν ή έρχονται αντιμέτωποι, αλλά να τους βοηθάμε να προβληματίζονται σε κάθε ερέθισμα που τους έρχεται, να αναπτύσσουν κριτική σκέψη και να βγάζουν συμπεράσματα. Δύο ζητήματα που ερχόμαστε συχνά αντιμέτωποι στην προσπάθειά μας για αυτή την παρέμβαση είναι τα εξής: Α. «Τα παιδιά είναι μικρά για αυτά», φράση που συχνά ακούμε από γονείς ή/και εκπαιδευτικούς μέχρι και για μαθητές λυκείου! Όπως προαναφέραμε τα παιδιά σε αυτές τις ηλικίες διαμορφώνουν τα δικά τους χαρακτηριστικά και κριτήρια με πολλαπλά ερεθίσματα, χρειάζεται λοιπόν να απαντήσουμε στο εξής ερώτημα: τι ερεθίσματα θέλουμε να έχουν τα παιδιά της εργατικής τάξης και του λαού; Θέλουμε να υπερασπίζονται τους εκμεταλλευτές τους, να θεωρούν τον ατομικό δρόμο λύση ή θέλουμε να είναι περήφανοι για την ταξική καταγωγή τους, να παλεύουν να πραγματοποιήσουν τα όνειρά τους παλεύοντας ταυτόχρονα για έναν καλύτερο κόσμο; Όταν το βάζουμε έτσι σε γονείς και καθηγητές σπάνια βρίσκουμε κάποιον απέναντι μας. Για αυτό και το “Κόκκινο Αερόστατο” έχει γίνει φίλος και οδηγός για πολλούς γονείς, δασκάλους ακόμα και έξω από τις γραμμές μας. Κι εδώ περνάμε στο 2ο σκέλος. Β. «Τα παιδιά δεν διαβάζουν». Η αποστροφή στο διάβασμα καλλιεργείται από το ίδιο το αστικό σχολείο το οποίο ενθαρρύνει την αποσπασματική γνώση. Οι νέοι, τα παιδιά ιδιαίτερα σε αυτές τις ηλικίες, είναι γεμάτα “γιατί;” και όταν δεν βρίσκουν απάντηση σε αυτά στρέφουν την προσοχή τους αλλού. Δεν βρίσκουν απάντηση στο “γιατί να μάθω ιστορία;” “Πού μου είναι χρήσιμα τα αρχαία ή όλοι αυτοί οι τύποι των μαθηματικών, της φυσικής στην καθημερινότητα μου;” Εμείς μέσα από τις δραστηριότητές μας, μέσα από κυνήγι κρυμμένου θησαυρού σε ιστορικά μέρη (π.χ. Ιτζεδίν) ή σε ξεναγήσεις σε αρχαιολογικά μουσεία και μουσεία φυσικής ιστορίας, μέσα από video για την εξέλιξη του ανθρώπου και άλλων πολύμορφων τρόπων τους φυτεύουμε τον σπόρο της περιέργειας, της θέλησης για γνώση. Τους αποδεικνύουμε πως δεν είναι μικροί για να παλέψουν, όπως δεν ήταν και οι μαθητές της ΟΚΝΕ ή τα αετόπουλα της Αθήνας. Χρειάζομαι και την ιστορία και τα μαθηματικά και την τεχνολογία και τον πολιτισμό, όλα τα εργαλεία για να φέρω τον κόσμο στο μπόι των ονείρων μου! Ζωντανεύουμε μπροστά τους την απάντηση: είναι αναγκαίο να ξέρω τον κόσμο γύρω μου, να μπορώ να τον ερμηνεύσω, ώστε τελικά να μπορώ και να τον αλλάξω! Αυτή η δουλειά θέλει χρόνο αλλά αποκρυσταλλώνεται στις μαθητικές/ γυμνασιακές μας ΟΒ, όχι μόνο από άποψη οργανωτικής ανάπτυξης, αλλά και από την άποψη του τρόπου λειτουργίας αυτών των ΟΒ, που απορρέει από την επαφή των παιδιών από νωρίς με έννοιες της

Οδηγητής



Νοέμβρης 2018

ΠΡΟΣΥΝΕΔΡΙΑΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ συλλογικής δράσης και συζήτησης και της αλληλεγγύης. Είμαστε περήφανοι για αυτό, άλλωστε μας δίνει δύναμη η ανταπόκριση των παιδιών στις δραστηριότητες όλο τον χρόνο, τα φεστιβάλ ανά περιοχές, τη συμμετοχή στο διήμερο της ΚΝΕ αλλά και η ανυπομονησία τους να ενταχθούν στον οργανωμένο αγώνα! Είμαστε ικανοί να γίνουμε όντως πιο πολλοί, όπως βάζει και το σύνθημά μας, γιατί αυτή τη διαπαιδαγώγηση, όλες αυτές τις αξίες που προαναφέραμε μόνο η ΚΝΕ προσπαθεί κι μπορεί να τις περάσει στη νεολαία! Ηλιάνα Μπούνταλη ΤΟ Μαθητών Ηρακλείου

Για την παρέμβασή μας στους εστιακούς φοιτητές

αιρετίζω τις διαδικασίες για το 12ο Συνέδριο της ΚΝΕ, της πρωτοπόρας επαναστατικής νεολαίας του ΚΚΕ, που φέτος γιορτάζουν τα 50 και τα 100 χρόνια της ηρωικής ιστορίας τους αντίστοιχα. Συμφωνώ με τις Θέσεις του ΚΣ για το 12ο Συνέδριο. Οι εστίες αποτελούν έναν πολύ ιδιαίτερο χώρο για την Οργάνωση καθώς εκεί συγκεντρώνονται παιδιά εργατικών-λαϊκών οικογενειών, παιδιά που κοινωνικοταξικά βρίσκονται στο επίκεντρο της δράσης μας. Σε αυτή τη βάση είναι ανάγκη οι Σύλλογοι Οικοτρόφων να αποτελούν το αποκούμπι του κάθε σπουδαστή. Το προηγούμενο διάστημα έγινε προσπάθεια να δυναμώσει η παρέμβαση των ΚΝίτικων δυνάμεων στην εστία του ΤΕΙ Χαλκίδας, να οργανώσουμε πολύμορφα την παρέμβασή μας με στόχο την ανάπτυξη δεσμών και το τράβηγμα ακόμα περισσότερων νέων στον αγώνα για καλύτερους όρους σπουδών και διαβίωσης. Όπως και ευρύτερα στη νεολαία, έτσι και στην εστία, κυριαρχούν στις συνειδήσεις των σπουδαστών ο ατομικός δρόμος, η έκπτωση απαιτήσεων, η αποχή από τις συλλογικές διαδικασίες κ.ά. Ιδιαίτερα σήμερα σε αρκετούς εστιακούς, των οποίων η ζωή γίνεται μίζερη ζώντας σε ένα ρημαγμένο δωμάτιο στριμωγμένοι με άλλον έναν, δημιουργείται μια απογοήτευση, ορισμένοι “κλείνονται” στο δωμάτιό τους, εθίζονται στα ηλεκτρονικά παιχνίδια κ.λπ., οδηγούνται έτσι μακριά από τη συλλογική διεκδίκηση και δράση. Ο σύλλογος μας (οπού το ψηφοδέλτιο της Πανσπουδαστικής ΚΣ αναδείχθηκε πρώτο με αυτοδυναμία) με πολύμορφες πρωτοβουλίες και ένα πλαίσιο διεκδικήσεων και αιτημάτων έχει καταφέρει να αναγνωρίζεται στα μάτια των εστιακών. Σε αυτή την κατεύθυνση βοήθησε το γεγονός ότι στο πλαίσιο διεκδικήσεων δεν μείναμε στα προβλήματα διαβίωσης, όπως είναι το ζεστό νερό, η θέρμανση κ.ά., αλλά εντάξαμε και διαμορφώσαμε ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο που αφορούσε συνολικά τη ζωή και την καθημερινότητα ενός εστιακού. Αναδείξαμε ότι ο σύλλογος δεν ασχολείται μόνο με προβλήματα που προκύπτουν, αλλά είναι ένας ζωντανός οργανισμός, που μέσα από αυτόν οι εστιακοί παίρνουν μέτρα συνολικά για τη βελτίωση της ποιότητας της ζωής τους, έτσι δημιουργήθηκαν ομάδες αθλητισμού (ποδόσφαιρο, μπάσκετ) και πολιτισμού (θεατρική, κινηματογραφική, μουσικής) ενώ παράλληλα παλέψαμε για δημιουργία πολιτιστικού στεκιού. Όλη αυτή η διεργασία δραστηριοποίησε και άλλους σπουδαστές. Έγινε αντικείμενο συζήτησης στους διαδρόμους το γεγονός ότι εδώ παλεύουμε για να φτιάξου-

με τη ζωή μας και είναι υπόθεση όλων, ώθησε και άλλα παιδιά να συμμετέχουν για πρώτη φορά στις διαδικασίες του συλλόγου. Σπουδαστές έκαναν δική τους υπόθεση την επιτυχία αυτών των δράσεων. Αυτά βέβαια από μόνα τους δεν διασφαλίζουν, ούτε τη ριζοσπαστικοποίηση ενός κόσμου, αλλά ούτε και ότι εσαεί θα κινητοποιούνται για το κάθε μικρό και μεγάλο ζήτημα που αντιμετωπίζουν, καθώς εύκολα μπορεί αυτός ο κόσμος να απογοητευτεί. Εκεί ήταν που αναδείξαμε το τι ανάγκες έχουμε σήμερα, ότι στα πλαίσια του σάπιου συστήματος που ζούμε τα αντικειμενικά και αυτονόητα δικαιώματά μας στη μόρφωση και τη ζωή θα είναι υπό διεκδίκηση και όχι ντε φάκτο κατοχυρωμένα. Η μελέτη και η ανάδειξη της ιστορικής πείρας της οικοδόμησης του σοσιαλισμού μπορεί να ανοίξει δρόμους. Δείξαμε πως αυτά για τα οποία παλεύουμε σήμερα στον σοσιαλισμό θεωρούνταν δεδομένα, πως και πρόσβαση στον αθλητισμό και τον πολιτισμό ήταν δωρεάν και παρεχόταν σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης με σύγχρονες υποδομές. Αυτή η συζήτηση έφερε για πρώτη φορά νέους σε επαφή με πλευρές απ’ τις θέσεις μας, μας βοήθησε να αναπτύξουμε δεσμούς, να τους δέσουμε με την κοσμοθεωρία μας. Οι νέοι κομμουνιστές έχουμε την ευθύνη της διαπαιδαγώγησης και καθοδήγησης της νεολαίας, όχι απλά σε ένα μεμονωμένο ζήτημα ανάλογα τις εξελίξεις, αλλά συνολικότερα σαν στάση ζωής ενάντια στη ναρκοκουλτούρα, την απομόνωση, τη μιζέρια, τη μισοζωή, που μας ετοιμάζουν. Έχουμε ευθύνη να μελετάμε και να διδασκόμαστε απ’ τα συμπεράσματα της ιστορίας και της δράσης μας ώστε να γινόμαστε όλο και καλύτεροι ενόψει των σκληρών μαχών που έχουμε μπροστά μας. Για να γίνουμε πιο ικανοί και πιο πολλοί σε αυτή την όμορφη μάχη που δίνουμε για την τελική νίκη για τον σοσιαλισμό-κομμουνισμό. Ζήτω το 12ο Συνέδριο της ΚΝΕ Ζήτω τα 50 χρόνια της ΚΝΕ Ζήτω τα 100 χρόνια του ΚΚΕ. Βασίλης Γεωργίου Πρόεδρος Σ. Οικότροφων Εστίας ΤΕΙ-Χαλκίδας ΟΠ Αν. Στερεάς και Ευβοίας

Πλευρές της καθοδηγητικής δουλειάς

υμφωνώ με τις Θέσεις του ΚΣ για το 12ο Συνέδριο. Θέλω να παραθέσω ορισμένες σκέψεις για την καθοδηγητική μας δουλειά, προκειμένου τα βήματα της οικοδόμησης να στεριώνουν. Αν και έχουμε μετρήσει βήματα, αυτά δεν είναι ενιαία. Αυτό εξαρτάται από τη διαρκή προσπάθεια να αφομοιώνουμε τον αντικειμενικό χαρακτήρα των εξελίξεων και ό,τι αυτές διαμορφώνουν σε ισορροπία με το ξεπέρασμα υποκειμενικών αδυναμιών. Παραμένει ως αντανάκλαση καθοδηγητικής αδυναμίας η λειτουργία, το περιεχόμενο των ΟΒ ιδιαίτερα των εδαφικών. Ένα από τα κενά που μπορούμε αποφασιστικά να αντιμετωπίσουμε είναι η σημασία προετοιμασίας της Γενικής Συνέλευσης μακριά από προχειρότητες, να ξεπεράσουμε την ταύτιση της λειτουργίας μιας ΟΒ με τη Γ.Σ. Το δεύτερο και άμεσα δεμένο με το παραπάνω είναι “τι κάνει μια ΟΒ” ανάμεσα στις Γενικές Συνελεύσεις, αν σκεφτούμε ότι οι περισσότερες συνεδριάζουν με απόσταση ενός μήνα. Αυτή η πλευρά αφορά, αν και πώς

συζητά τις πολιτικές εξελίξεις, πώς σχεδιάζει, αξιοποιεί τον κύκλο επιρροής, ποιοι καθοδηγητικοί κρίκοι δουλεύουν με επίκεντρο το γραφείο της ΟΒ. Έχουμε εδαφικές ΟΒ που έχουν κατακτήσει κάποια πρώτα βήματα στην ουσιαστική λειτουργία τους, ζήτημα που εκφράζεται και στη στρατολογία. Ξεχωρίζει μια πείρα από ορισμένες εδαφικές ΟΒ, κύρια πως το γραφείο συζητά σταθερά τις πολιτικές εξελίξεις, σχεδιάζει, συζητά μέτωπα. Για παράδειγμα μπροστά στη μάχη της Πρωτομαγιάς με αφορμή τις ΣΣΕ, οργάνωσαν συζήτηση, μπήκαν στόχοι ανά μέλος με δείκτη τον “Οδηγητή”, αξιοποίησαν τη λίστα στρατολογίας τους. Μια τέτοια προσπάθεια όσο αποκτά μόνιμα χαρακτηριστικά, τροφοδοτεί τη συνέλευση της ΟΒ με ουσιαστικά συμπεράσματα από το άνοιγμα και την αντιπαράθεση, γεννά τη μαχητικότητα στις αποφάσεις, τη συσπείρωση, την πρωτοβουλία, ξεπερνά φαινόμενα θολούρας, τη δουλειά μπούγιου. Το κενό, λοιπόν, παραμένει στο Τομεακό Όργανο, πώς αξιοποιεί την πείρα, προκειμένου να ξεπεράσουμε πρακτικισμούς, λογικές μετάθεσης υπό το βάρος της απαίτησης, που μπορεί να φτάνουν και μέχρι στο “δεν καταλαβαίνει ο κόσμος”. Η φιλοδοξία μας να είναι η διεύρυνση των οριζόντων των ΟΒ-η καθοδήγηση του πολιτικού περίγυρου, η διεύρυνση δεσμών. Μια δεύτερη πλευρά, είναι το πώς οργανώνουμε τη συζήτηση στα όργανα, αξιοποιούμε την πείρα του Κόμματος, σχεδιάζουμε με βάση τις πολιτικές εξελίξεις, τη δυναμική τους, αφετέρου πώς δίνουμε συνέχεια και εμπλουτίζουμε και μορφές καθοδήγησης. Για παράδειγμα με αφορμή το άνοιγμα του ΧΥΤΥ στο Γραμματικό, μαθητές-νεολαία της περιοχής έστησαν επιτροπή Νέων, με αίτημα να κλείσει η χωματερή. Στην προκειμένη περίπτωση εκφράστηκε η αδυναμία του οργάνου να εξειδικεύσει, να δουλέψει μορφές στη νεολαία, ενώ το Κόμμα είχε ήδη επεξεργαστεί σχέδιο. Παρόλ’ αυτά κάναμε προσπάθεια να παρέμβουν οι δικές μας δυνάμεις, χωρίς να μείνουμε απλά στη συζήτηση για το πρόβλημα. Το δέσαμε συνολικά με τον χαρακτήρα της ανάπτυξης, τα σχέδια στην Ανατολική Αττική, οξύναμε την κόντρα συνολικά με την κυβέρνηση και τον ρόλο της. Αυτή ήταν μια δουλειά υποδομής, μιας και αυτός ο κόσμος ήταν η πρώτη κρίσιμη εφεδρεία στις εξελίξεις με τις πυρκαγιές, που έδειξε αντανακλαστικά στην προπαγάνδα της κυβέρνησης, ήταν ο δίαυλος επικοινωνίας μας όπου δεν φτάναμε. Παράλληλα μια τέτοια μάχη μας έφερε αντιμέτωπους με νέα καθήκοντα λόγω συνθετότητας, αφού τα καθήκοντα απαιτούσαν πιο ευέλικτους και αποτελεσματικούς τρόπους καθοδήγησης, αχτίφ στελεχών Κόμμα-ΚΝΕ, μαζέματα σ/φ-περίγυρου. Είναι μεγάλη υπόθεση το ΤΣ να αξιοποιήσει την πείρα, να δοθεί συνέχεια στην παρέμβαση των ΟΒ της περιοχής.

54 ΠΡΟΣΥΝΕΔΡΙΑΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ Τρίτο και βασικότερο νομίζω ότι πρέπει να γίνουμε πιο απαιτητικοί στη βοήθεια των Οργάνων, στην εξέταση της πείρας, πώς επιδρούμε αφενός, αφετέρου πώς γινόμαστε πιο αποδεικτικοί στην αντιπαράθεση. Π.χ η προσπάθεια που έχει κάνει η Οργάνωση τα τελευταία χρόνια να ανοίξει οργανωμένα τα ζητήματα του πολέμου, η πρόσφατη πείρα μας στα μαθητικά Φεστιβάλ, η ανάδειξη του ρόλου του ΝΑΤΟ και της κυβέρνησης μας έβγαλε μπροστά. Ξεχώρισε η δουλειά ορισμένων ΟΒ στην Αττική, για το πώς οργάνωσαν τη συζήτηση, ανέδειξαν πλευρές στο κατά πόσο είναι βουλησιαρχικό θέμα ο πόλεμος, πώς εμπλέκεται η χώρα μας, τη δική μας θέση. Όλα αυτά σε συνδυασμό με τις επεξεργασίες μας, την πείρα συνολικά του Κόμματος, ειδικά μετά το 2012, βοήθησαν να αναδείξουμε πιο ζωντανά τις ευθύνες που απορρέουν για εμάς σε αυτές τις συνθήκες, να διαμορφώσουμε ένα κριτήριο σε ένα σημαντικό τμήμα, γιατί η πρότασή μας είναι μονόδρομος. Παραμένει, όμως, ζητούμενο πώς θα γίνουμε αποδεικτικοί σε ορισμένες πλευρές, που συναντάμε στο άνοιγμα και μας δυσκολεύουν: Π.χ για το ζήτημα της ελευθερίας, σε αρκετές περιπτώσεις εστιάζουμε “τί ελευθερία υπάρχει σήμερα”, που είναι φυσικά μια όψη, όμως αρκετές φορές μπαίνει ως ελευθερία της γνώμης στα πλαίσια του πλουραλισμού. Εδώ μπορούμε να ενισχύσουμε την πλευρά ότι η κάθε γνώμη που λέγεται, υπάρχει πάνω από όλα για να γίνει πράξη, άρα ελευθερία του λόγου σημαίνει και δυνατότητα υλοποίησης, ενώ, παράλληλα δεν σημαίνει πως κάθε άποψη αποτελεί και πλούτο γνώσης, άρα να βάλουμε και ένα κριτήριο στο ζήτημα τί είναι προοδευτικό ή αναχρονιστικό για το σήμερα. Να αξιοποιήσουμε αυτή την περίοδο για πλούσια συζήτηση, συμπεράσματα, στο άνοιγμά μας με χιλιάδες νέους. Μαχητικά και αισιόδοξα να κάνουμε πράξη το σύνθημα του Συνεδρίου μας! Μάγδα Ρήγα μέλος του Γραφείου του ΣΠ Αττικής της ΚΝΕ

Για τη δουλειά μας με τους εργαζόμενους και σπουδαστές στον επισιτισμό-τουρισμό

υμφωνώ με τις Θέσεις του ΚΣ για το 12ο Συνέδριο της Οργάνωσής μας. Νομίζω ότι μεστά συμπυκνώνουν συμπεράσματα από την πείρα που απέκτησε συνολικά η Οργάνωσή μας όλα αυτά τα χρόνια από το προηγούμενο συνέδριο μέχρι εδώ. Ήταν περίοδος που σημαδεύτηκε από την ανάδειξη του ΣΥΡΙΖΑ σε κυβέρνηση, φούντωσε η αντιπαράθεση πάνω σε διάφορα ζητήματα και σε όλους τους χώρους, που είχαν να κάνουν με το “νέο” που έρχεται, την πρώτη

φορά αριστερά, τη στάση αναμονής που καλλιεργούσε όλο αυτό το διάστημα αναχαιτίζοντας τις όποιες διαθέσεις για κλιμάκωση αγώνων από μεγάλο κομμάτι του λαού και της νεολαίας. Όσον αφορά την παρέμβαση της ΚΝΕ στους εργασιακούς χώρους που μπαίνει στη Θέση 11, συμφωνώ με το πώς αποτυπώνεται η θετική πείρα και τα βήματα που έγιναν από το προηγούμενο συνέδριο. Νομίζω ότι είναι άξιες αναφοράς οι προσπάθειες που έγιναν στην παρέμβασή μας στο κίνημα, τη δημιουργία επιτροπών σε διάφορους κλάδους με μπροστάρηδες του ΚΝίτες που έδωσε τη δυνατότητα να μπλεχτούν νέα στελέχη και μέλη στη ζωή και την Οργάνωση της δουλειάς των σωματείων, εξειδικεύοντας ανά χώρο, στην ικανότητα αντιπαράθεσης με την εργοδοσία και τους συνδικαλιστές της αλλά και με τον οπορτουνισμό και τις δυνάμεις του στο κίνημα, παρεμβαίνοντας και πετυχαίνοντας έτσι στο να οργανωθούν νέοι άνθρωποι, παρά τις αντικειμενικές δυσκολίες που αναφέρονται στις θέσεις. Μια τέτοια πείρα μπορούμε να μεταφέρουμε και από τον κλάδο του Επισιτισμού - Τουρισμού, την παρέμβαση των μελών της ΚΝΕ μέσα από το σωματείο, την προσπάθεια που έγινε με την ανασυγκρότηση και τη δημιουργία επιτροπών όπως η επιτροπή νέων του συνδικάτου αλλά και η σωματειακή επιτροπή Goodys - Everest. Σε αυτή τη δουλειά λάβαμε υπόψη τα χαρακτηριστικά του κλάδου, το πολύ μεγάλο κομμάτι νεολαίας που απασχολείται σε αυτόν αλλά και την παρέμβαση και εξειδίκευση στις σχολές κατάρτισης του κλάδου. Μια δουλειά που παρά τις αδυναμίες και τις καθυστερήσεις που εκφράζονται βοηθάει στο περιεχόμενο παρέμβασης των νέων κομμουνιστών, να αναλάβουν ευθύνες πιο συγκεκριμένες και να εκπαιδεύονται στη δουλειά μας στο κίνημα. Μέσα από αυτές τις προσπάθειες είναι θετικό ότι όλη αυτή την περίοδο αναδείχτηκαν νέοι σύντροφοί μας σε διοικητικά συμβούλια σωματείων, εργατικών κέντρων, πρωτοστατήσαμε στην Οργάνωση αγώνων, καταξιωθήκαμε στους συναδέλφους μας στους χώρους δουλειάς, διευρύναμε τον περίγυρο αλλά και τους δεσμούς μας με νέους εργαζόμενους. Αυτά τα θετικά βήματα ανεβάζουν τον πήχη της απαιτητικότητας για το επόμενο διάστημα καθώς φαίνεται ότι υπάρχουν ακόμα πολλά περιθώρια βελτίωσης με βάση και αυτό που μπαίνει στο κείμενο για τη δημιουργία πιο σταθερών πολιτικών δεσμών με τον περίγυρο και την αύξησή του, αλλά και τον συσχετισμό στον κλάδο Αντίστοιχα πρέπει να δουλέψουμε πιο καλά στην παρέμβαση των σωματείων στις γειτονιές με τον καθοριστικό ρόλο που μπορεί να παίξει η ΚΝΕ στη σύνδεση κλάδου - εδάφους αλλά και στη σύνδεση με τους φοιτητές - εργαζόμενους, παίρνοντας πρωτοβουλίες και αξιοποιώντας διάφορες μορφές που να ακουμπάνε σε όλες τις πτυχές και τα ενδιαφέροντα των νέων εργαζομένων και να αφήνουν αποτελέσματα και στη γειτονιά αλλά και στον κλάδο (πολιτιστικές, αθλητικές δραστηριότητες κ.ά.). Για το κομμάτι που αναφέρεται στην παρέμβασή μας στα ΙΕΚ συμφωνώ, νομίζω ότι έγκαιρα διαμορφώναμε το πλαίσιο πάλης για κάθε νέα χρονιά αλλά πιο δύσκολα κατορθώναμε με βάση αυτό να δουλεύουμε με αρκετό κόσμο. Συμφωνώ απόλυτα ότι η πιο καλή σύνδεση των σωματείων και των εργατικών κέντρων σε αυτήν την κατεύθυνση, η πιο σταθερή παρέμβαση σε αυτούς τους χώρους με πρωτοβουλίες των ίδιων των σωματείων, θα μας δώσει ώθηση. Έχουμε κάνει κάποια βήματα σε αυτή

την κατεύθυνση, που όμως χρειάζεται, αξιοποιώντας και τη θετική αλλά και την αρνητική πείρα, να μετρήσουμε ακόμα περισσότερα βήματα, μπορούμε να έχουμε πιο ουσιαστικά αποτελέσματα. Για τη Θέση 19 και το ζήτημα της πάλης ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά συμφωνώ ότι έχουμε ακόμα πολλά περιθώρια για να παρέμβουμε και να ξεφύγουμε από μια καμπανιακή δουλειά που έγινε το προηγούμενο διάστημα με κάποιες εκδηλώσεις που κάναμε κεντρικά. Επειδή ακριβώς η συζήτηση αυτή αναβαθμίζεται από το κράτος με την προσπάθεια αποποινικοποίησης της κάνναβης κ.ά. νομίζω ότι καλύτερα πρέπει, ιδιαίτερα σε χώρους που αυτό εκφράζεται πιο έντονα όπως ο κλάδος του επισιτισμού αλλά και αλλού, να διαπερνάει τη συνολικότερη δραστηριότητα και παρέμβαση των Οργανώσεων καθώς είναι ζήτημα που θα το βρίσκουμε συνεχώς μπροστά μας και που θα βάζει αντικειμενικά εμπόδια στην Οργάνωση νέων που επηρεάζουμε στον έναν ή στον άλλο βαθμό μέσα από το κίνημα. Τέλος θεωρώ ότι το επόμενο διάστημα θα πρέπει πιο έντονα να καλλιεργείται καθοδηγητικά μέσα στις ΟΒ το αίσθημα της πρωτοβουλίας, με εμπιστοσύνη στη δουλειά των μελών της Οργάνωσης, με πνεύμα μαχητικό που θα εκπαιδεύει τους ΚΝίτες στην αντιπαράθεση, στο να ψάξουν παραπάνω και να μελετήσουν περισσότερο την ιδεολογία και την πολιτική μας, να ζωντανεύει η δραστηριότητα των ίδιων των ΟΒ στους χώρους ευθύνης τους. Αλέκος Περράκης ΣΠ της ΟΠ Αττικής ΚΝΕ

Πείρα από την παρέμβασή μας στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής

ρχικά θέλω να διατυπώσω τη συμφωνία μου με τις Θέσεις. Πρέπει το επόμενο διάστημα να γίνουν όπλο μας καθώς αποτυπώνουν την πείρα της Οργάνωσής μας τα τελευταία τέσσερα χρόνια που δρούσαμε μέσα σε σύνθετες και δύσκολες πολιτικές εξελίξεις και παρόλα αυτά καταφέραμε να μετρήσουμε βήματα προς τα μπρος. Μερικές σκέψεις εξετάζοντας τον τρόπο δουλειάς μας σε συνδυασμό με το κείμενο των Θέσεων: Ένα βασικό που μπορούμε να βγάλουμε από όλη αυτή τη διαδικασία είναι το πώς η ίδια η Οργάνωση έγινε καλύτερη στην αντιπαράθεση με βάση και τη θέση μας για την Ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση αλλά και τις διάφορες επεξεργασίες πάνω στο συγκεκριμένο ζήτημα. Μεγάλο μέρος της Οργάνωσης “τρίφτηκε” με την θέση μας και έγινε πιο ικανό να την κατανοήσει, να την εκλαϊκεύσει και να την εξειδικεύσει και αυτό γιατί παράλληλα με το πολιτικό άνοιγμα που κάναμε ακολουθούσε και έντονη εσωοργανωτική δουλειά για τη στήριξη των δυνάμεών μας. Η εξειδίκευση των επεξεργασιών του Κόμματος αλλά και η διαρκής μελέτη του χώρου και το τι επιδρά στη συνείδηση της νεολαίας στον χώρο δράσης μας, μας βοήθησε στο να μετρήσουμε βήματα στην αναβάθμιση της παρέμβασής μας. Για παράδειγμα, βλέπαμε πλευρές όπως για τα νέα προγράμματα σπουδών και πώς αυτά αντικειμενικά δένονται με τις εξελίξεις στην οικονομία. Αυτή η δουλειά συνέβαλε στο να πείθουμε με μεγαλύτερη ικανότητα στο γιατί αυτή η “αναβάθμιση” από ΤΕΙ σε Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής δεν γίνεται με βάση τις ανάγκες αλλά και γενικότερα σε αυτό το σύστημα καμία “αναβάθμιση” δεν θα έχει ως

Οδηγητής



Νοέμβρης 2018

ΠΡΟΣΥΝΕΔΡΙΑΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ σκοπό την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών αλλά θα εξασφαλίζει γρήγορα εξειδικευμένο και φθηνό εργατικό δυναμικό στις επιχειρήσεις. Παίρνοντας υπόψιν και άλλα ιδεολογήματα από τον χώρο όπου δρούμε, όπως για παράδειγμα ότι, όταν συζητούσαμε για τη θέση μας, ένα μεγάλο κομμάτι κόσμου συμφωνούσε σε αρκετά ζητήματα μαζί μας για το πώς πρέπει να είναι ένα πανεπιστήμιο τι πρέπει να μαθαίνουμε εκεί, αλλά όταν λέγαμε ότι πρέπει να υπάρχει ένα τμήμα ανά επιστημονικό αντικείμενο πανεπιστημιακού επιπέδου, αρκετά παιδιά μας λέγανε ότι δεν γίνεται να μάθω εγώ τα ίδια με το Πολυτεχνείο γιατί αυτοί γράψανε πολύ παραπάνω από μένα στις Πανελλήνιες. Εκεί επεξεργαστήκαμε ειδική επιχειρηματολογία με βάση και τη θέση μας για την Παιδεία στον καπιταλισμό αλλά και πώς στο σοσιαλισμό η Παιδεία σε βοηθά να παίρνεις από μικρή ηλικία ολοκληρωμένη γνώση. Επίσης σημαντικό κομμάτι που πρέπει να εξετάσουμε είναι το πώς δουλέψαμε μέσα στους Συλλόγους, πώς σε ένα βαθμό, χωρίς να το έχουμε ληγμένο βέβαια, καταφέραμε να ξεπεράσουμε τη λογική του ότι τώρα δρω σαν ΚΝΕ και μετά θα πάω στη ΓΣ και εκεί πέρα θα είμαι σαν ΜΑΣ. Δηλαδή κάναμε σοβαρή προσπάθεια να γίνει κατανοητό αυτό από τις δυνάμεις μας, το πώς η επεξεργασία των συνθημάτων, των πλαισίων πάλης, της δράσης σου σαν κομμουνιστή συνολικότερα σε έναν σύλλογο βοήθα στο να ριζοσπαστικοποιείται η συνείδηση ενός σπουδαστή. Για παράδειγμα, το σύνθημα που βάζαμε για ουσιαστική αναβάθμιση, δουλειά με δικαιώματα και πτυχίο μόνη προϋπόθεση για δουλειά πρέπει να το εξετάζουμε από τη μεριά του ότι ένας σπουδαστής, διεκδικώντας όλα αυτά, αντικειμενικά βάζει μπροστά τα δικά του συμφέροντα και πάει κόντρα στα συμφέροντα των καπιταλιστών, οι οποίοι θέλουν φθηνό εργατικό δυναμικό χωρίς πλήρη γνώση του αντικειμένου, θέλουν να μην υπάρχουν εργασιακά δικαιώματα ώστε να μπορούν να βγάλουν το μέγιστο κέρδος. Άρα αντικειμενικά, όταν ένας σπουδαστής συσπειρώνεται με αυτά τα συνθήματα, κάνει ένα βήμα στο να πολιτικοποιείται η σκέψη του, να αναπτύσσει σιγά σιγά ταξικό κριτήριο, ότι δηλαδή για να ζήσω εγώ καλύτερα πρέπει να τα βάλω με τα αφεντικά. Για να γίνει αυτό βέβαια δεν χρειάζονται μόνο καλά συνθήματα αλλά και ανάλογη δράση προς αυτή την κατεύθυνση, έτσι ώστε να δημιουργηθούν καλύτερες προϋποθέσεις για να συμμετέχουν όλο και περισσότεροι στις μαζικές διαδικασίες, να γίνεται η λειτουργία των Συλλόγων υπόθεση όλο και περισσότερων φοιτητών. Βέβαια, όσο καλά και να δουλεύεις μέσα σε έναν Σύλλογο, αυτό δεν θα έχει συνέχεια εάν μέσα σε αυτόν τον Σύλλογο δεν ισχυροποιηθεί η ΚΝΕ. Είναι ένα ζήτημα ότι ενώ συσπειρώναμε γύρω από τη θέση μας ένα αρκετά μεγάλο κομμάτι κόσμου, και στις ΓΣ υπήρχαν παιδιά που δεν τους είχαμε ξαναμιλήσει και μας ψήφιζαν, δεν διαμορφώθηκε συγκεκριμένο σχέδιο έτσι ώστε να “πιάσουμε” αυτό το αρχικό επίπεδο συμφωνίας που είχαμε με αυτά τα παιδιά, να το εμβαθύνουμε σε περισσότερα ζητήματα και εν τέλει να ανεβάσουμε ρυθμούς στρατολογίας. Προχωράμε με αισιοδοξία και πίστη στον σκοπό μας, να πιάσουμε τους στόχους μας μπροστά στο Συνέδριο της Οργάνωσής μας. ΖΗΤΩ ΤΟ 12ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΚΝΕ! Γιώργος Λυκούδης ΠΟ ΤΕΙ Αττικής

Για τη δουλειά μας στα Γυμνάσια και στα ΕΠΑΛ

πό το προηγούμενο Συνέδριο έως και σήμερα έγιναν σημαντικές προσπάθειες ανάπτυξης της Τομεακής Οργάνωσης Α΄ Αθήνας, δίνοντας ιδιαίτερη βαρύτητα στην οικοδόμηση στα σχολεία. Έγινε προσπάθεια να προσαρμοστούν οι γενικές κατευθύνσεις της Οργάνωσης σε κάθε Οργάνωση Βάσης, για να υπάρχει ένα συγκεκριμένο σχέδιο παρέμβασης. Σχετικά με την ανάπτυξη της ΚΝΕ στα Γυμνάσια, η εύστοχη επεξεργασία είναι βασικό βήμα στην ανάπτυξη και στην αφομοίωση των οργανωμένων δυνάμεων. Στη Θέση 13 γράφεται: «Πρωταρχικό καθήκον αποτελεί το ζήτημα της διαπαιδαγώγησης, να μπαίνουν οι βάσεις για διαμόρφωση κριτηρίου, στάση ζωής, έτσι ώστε να υπερασπίζονται την εργατική τάξη και το λαό, τους συμμαθητές τους ανεξάρτητα από χρώμα και θρησκεία, να μπαίνουν οι βάσεις για να διαμορφώνεται και να καλλιεργείται ταξικό κριτήριο, να μαθαίνουν να λειτουργούν συλλογικά, να έρχονται σε επαφή με τις αξίες και τα ιδανικά του Κόμματος και της ΚΝΕ, να σφυρηλατούνται στοιχεία της προσωπικότητάς τους». Αυτή είναι η ουσία, καθώς σ’ αυτές τις μικρότερες ηλικίες υπάρχουν έντονες διαφοροποιήσεις, ανομοιογένεια στην ωριμότητα των παιδιών, ανάλογα με τις παραστάσεις και τα βιώματα που έχουν, ανομοιομορφία λόγω φύλου και ενδιαφερόντων. Η λειτουργία της ΟΒ ως ομάδας είναι βασικός παράγοντας για να αναπτυχθούν οι έννοιες της αλληλεγγύης, της συντροφικότητας, του ταξικού κριτηρίου και της αγάπης στο Κόμμα. Ενισχυτικό ρόλο σε αυτό παίζει η δραστηριότητα που αναπτύσσει μια γυμνασιακή ΟΒ. Για παράδειγμα, μέσα από μια ταινία μπορείς να δώσεις τροφή για συζήτηση και σκέψη, οι μαθητές να γνωριστούν και να εμπνευστούν από στιγμές της Ιστορίας και με μεγάλους αγώνες του εργατικού κινήματος, που δεν διδάσκονται στο σχολείο. Αντίστοιχα, από τα ενδιαφέροντα του κάθε συντρόφου – αθλητισμός, τέχνη – μπορείς να διαμορφώσεις υγιή πρότυπα, από το πώς αυτά αναπτύσσονται στα πλαίσια της οργανωμένης ζωής και μπορούν να δημιουργούν αγωνιστικά πρότυπα και στάση ζωής. Από καθοδηγητικής πλευράς απαιτείται πρωτόβουλο πνεύμα και εύστοχη εξειδίκευση στα ζητήματα που κάθε φορά θέλουμε να αναδειχθούν, συμβάλλοντας στη διαπαιδαγώγηση των συντρόφων μας, στην ενίσχυση της ιδεολογικοπολιτικής δουλειάς σε τέτοιες ΟΒ. Για παράδειγμα είναι βασικό να έρχεται η Οργάνωση σε επαφή με την ιστορία και τη δράση των κομμουνιστών και του λαού μας. Οι ιστορικοί περίπατοι, οι εκδρομές στα μουσεία της Εθνικής Αντίστασης, βοηθούν στο να εμπνευστούν και να διδαχθούν από τους αγώνες του Κόμματός μας. Πραγματοποιήσαμε ιστορικούς περιπάτους στον Νέο Κόσμο για το Μπλόκο στο Δουργούτι, στο Κουκάκι και στα Άνω Πετράλωνα για το Μπλόκο στα Σφαγεία, ξενάγηση στο Μουσείο ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης και στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής. Η Οργάνωση έμαθε την ιστορία της γειτονιάς της και γνώρισε ιστορίες μαθητών, μελών της ΕΠΟΝ, που θυσιάστηκαν στην πάλη ενάντια στον κατακτητή. Την προσπάθειά μας βοηθάει η στήλη του Οδηγητή, “Πάμε Γυμνάσιο...”, με ιστορικά αφιερώματα κι άλλα θέματα που αφορούν τα Γυμνάσια, όπως η Θεματική Εβδομάδα. Γενικότερα, όμως, η αξιοποίηση του Οδηγητή είναι σημαντική, αφενός γιατί κάθε μήνα μας δίνει τροφή για το τι θέματα μπορούμε να ανοίξουμε και αφετέρου γιατί τα μέλη της ΚΝΕ, από

αυτήν ακόμη την ηλικία, μαθαίνουν να διαβάζουν και αξιοποιούν τον Κομματικό Τύπο. Σίγουρα, όλα αυτά βοηθούν στο δέσιμο και στην ιδεολογική δουλειά τέτοιων ΟΒ. Eίναι ένας τρόπος με τον οποίο όλες οι μαθητικές ΟΒ θα πρέπει να λειτουργούν, με πλούσιο πρόγραμμα δραστηριοτήτων, για να γίνονται οι σύντροφοι και οι συμμαθητές τους δέκτες ερεθισμάτων διαφορετικών από αυτά που το σύστημα προωθεί. Ιδιαίτερη επεξεργασία χρειάζεται και η δουλειά μας στις Οργανώσεις των ΕΠΑΛ. Στην ίδια Θέση γράφεται: «Χρειάζεται να προσαρμόζουμε και να σταθεροποιούμε ένα πιο συγκεκριμένο σχέδιο παρέμβασης, αλλά και εσωοργανωτικής συζήτησης στα ΕΠΑΛ, για να μην υπάρχει στασιμότητα στην στρατολογία σ’ έναν κρίσιμο χώρο που ιεραρχούμε». Η παρέμβασή μας, παράλληλα με τα ζητήματα του σχολείου και την αναγκαιότητα της μόρφωσης, πρέπει να στοχεύει και στις εργασιακές σχέσεις που κυριαρχούν, λόγω του ότι οι ΕΠΑΛίτες βγαίνουν πιο γρήγορα στην παραγωγική διαδικασία. Χρειάζεται να γίνουμε πιο αποδεικτικοί στο ζήτημα “Μετά το σχολείο, τι;”, ικανότεροι στο πώς ανοίγουμε τη θέση μας για τη μαθητεία, τους όρους με τους οποίους διεξάγεται αυτή σήμερα. Όπως γράφεται στη Θέση 21: «Το ζήτημα της ανάπτυξης δεν είναι ένα ακόμη καθήκον, αλλά ο πυρήνας όλης της δράσης μας, το καταστάλαγμα που επιδιώκουμε, οι υποδομές και η προετοιμασία που θα χτίσουμε για όλο το επόμενο διάστημα». Η ανάπτυξη της ΚΝΕ στα ΕΠΑΛ είναι ποιοτικός δείκτης για την ανάπτυξη της Οργάνωσης, γιατί είναι δουλειά υποδομής στην αυριανή εργατική τάξη, στην πρωτοπόρα τάξη της κοινωνίας. Απαιτείται ουσιαστική βελτίωση στην παρέμβασή μας, να αποβάλλουμε καθοδηγητικές αδυναμίες, να λειτουργούμε με κριτήριο τη διαπαιδαγώγηση και την αφομοίωση νέων κομμουνιστών στην ΚΝΕ. Πιο συγκεκριμένα, πρέπει να ενισχύσουμε την επαφή των συντρόφων με το διάβασμα του Οδηγητή, του Ριζοσπάστη, του μαρξιστικού βιβλίου. Συναντάμε δυσκολία που ακουμπάει στο γεγονός ότι το διάβασμα αντιμετωπίζεται ως κάτι δύσκολο, αλλά και ζητήματα που αφορούν δυσκολίες με τη γλώσσα, αν είναι μετανάστες. Είναι στοίχημα να καλλιεργήσουμε το πρότυπο του μορφωμένου επαναστάτη εργάτη, ενισχύοντας τον ρόλο της ΚΝΕ ως μαχητικού, επαναστατικού σχολείου. Φαίη Κατσαγεώργη ΤΟ A΄ Αθήνας-Γαλατσίου της ΚΝΕ

Μεγάλη πολιτική - πολιτιστική εκδήλωση για τα 100 χρόνια του ΚΚΕ Θα μιλήσει ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας Θα ακολουθήσει καλλιτεχνικό πρόγραμμα.

Κυκλοφορεί στις 25 Νοέμβρη

Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ 1918-1949 Προετοιμαζόμαστε για τη μελέτη του! Μαθαίνουμε την ηρωική ιστορία του Κόμματός μας, βγάζουμε συμπεράσματα για το σήμερα και το αύριο!

Η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ διοργανώνει έκθεση για τα 100 χρόνια από την ίδρυση του ΚΚΕ με τίτλο:

«Μια κόκκινη γραμμή το δρόμο μας δείχνει» Η έκθεση θα λειτουργεί από τις 5 έως τις 30 Νοέμβρη 2018 στο Πολιτιστικό Κέντρο “Μελίνα” (Ηρακλειδών 66 και Θεσσαλονίκης - Θησείο, στάση Μετρό “Κεραμεικός”).

www.odigitis.gr

25 Νοέμβρη, 18:30, Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας