1063 by giannis kle

ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΚΑΙ ΤΗ ΖΩΗ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΣΕ ΣΧΟΛΕΙΑ, ΑΕΙ-ΤΕΙ & ΙΕΚ

9 771791 359004

www.odigitis.gr

ΠΛΟΥΣΙΑ ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΙΚΕΣ ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΕΙΣ ΤΟΥ 2019

#1063 | ΓΕΝΑΡΗΣ 2019 | 2 ευρώ

ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΠΡΟΣΥΝΕΔΡΙΑΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ

Η ΚΝΕ στις εργασίες του 5ου Συνεδρίου της ΕΚΝ Νότιας Αφρικής

Σεισμός-Σεισμός Πανελλαδικός Συντονισμός! Η ΕΕ και εμείς

Άρθρο της Ζωής Χαχάμη, μέλους του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ

4 Σχόλια 10 Κινητοποιήσεις στη Γαλλία: Η φωνή των εργατών

και των άλλων λαϊκών στρωμάτων μπορεί να δυναμώσει

12 Αντικομμουνιστικό κυνήγι μαγισσών στην Πολωνία 13 Πώς “καταπολεμάει” τον φασισμό η ΕΕ; 14 Πώς αντιμετωπίζεται ο φασισμός; 15 Η ανοχή της κυβέρνησης “φουσκώνει τα πανιά” των νοσταλγών των Ναζί

Άρθρο για τις ΔημοτικέςΠεριφερειακές Εκλογές 2019

18 Πάμε Γυμνάσιο: Για το βιντεοπαιχνίδι fortnite 20 Προσεχώς στην τάξη! 21 9 Πανελλαδική Συνάντηση ΜΑΣ η

Πολύτιμη παρακαταθήκη για τη συνέχεια

Νέο αθλητικό νομοσχέδιο: Unfair και επικίνδυνο για τη νεολαία και τον αθλητισμό

24 Συνέντευξη με συνδικαλιστές από τον κλάδο του Χρηματοπιστωτικού Συστήματος

25 Ρεπορτάζ του “Οδηγητή” στο ΔΙΕΚ Περιστερίου 28 Καζαμίας

Κομμουνιστική Επιθεώρηση Κυκλοφορεί το τεύχος 1/2019 Απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ: Η προετοιμασία του Κόμματος για τις Ευρωεκλογές του Μάη 2019 Απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ: Η προετοιμασία του Κόμματος για τις Περιφερειακές και Δημοτικές εκλογές του Μάη 2019

Τμήμα Παιδείας και Έρευνας της ΚΕ του ΚΚΕ: Διακήρυξη της Μπολόνια- 20 χρόνια μετά Τμήμα Υγείας-Πρόνοιας της ΚΕ του ΚΚΕ: Η στρατηγική της ΕΕ για την Υγεία-Πρόνοια. Πώς εξειδικεύεται η εφαρμογή της στην Ελλάδα.

Μάκης Παπαδόπουλος: Επιστήμη και Έρευνα: Στην υπηρεσία του καπιταλιστικού κέρδους ή των λαϊκών αναγκών;

Κομματικά Ντοκουμέντα Συνεχίζεται ο Δημόσιος Προσυνεδριακός Διάλογος για το 12ο Συνέδριο της ΚΝΕ μέσα από τις σελίδες του «Οδηγητή». Υπενθυμίζουμε ότι η Επιτροπή Δημόσιου Προσυνεδριακού Διαλόγου θα δέχεται κείμενα ως τις 17 Ιανουαρίου 2019 στο email prosynedriakos@kne.gr.

OΔΗΓΗΤΗΣ: Όργανο του ΚΣ της ΚΝΕ, www.odigitis.gr, e-mail: mail@odigitis.gr Ιδιοκτησία: ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΕΒΕ, Εκδότρια - Διευθύντρια: Αναστασία Μοσχόβου, Διεύθυνση: Λεωφόρος Ηρακλείου 145, Νέα Ιωνία, ΤΚ: 14231, Κωδικός: 3995, ISSN 1791-3594, Τηλ.: 210-2592514, 210-2592517 Fax: 210 5241.526

Οικονομική Εξόρμηση Νοέμβρη-Δεκέμβρη 2018

ίγες μέρες πριν τελειώσει η Οικονομική Εξόρμηση που προκήρυξε η ΚΕ του ΚΚΕ για τους μήνες Νοέμβρη και Δεκέμβρη και σύμφωνα με τα στοιχεία του κλεισίματος της 26ης Δεκέμβρη το Κόμμα υπερκάλυψε το πανελλαδικό του πλάνο φτάνοντας στο 100,52%. Η ΚΝΕ καλύπτει το 97,52% του πλάνου της. Δίνουμε όλες μας τις δυνάμεις τις μέρες που απομένουν για να υπερκαλυφθούν τα πλάνα, απευθυνόμενοι σε ακόμα περισσότερους νέους. Δεξιά, πίνακας με τα ποσοστά κάλυψης του πλάνου κάθε Οργάνωσης Περιοχής της ΚΝΕ:

Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ 1918-1949: Αναντικατάστατο εφόδιο για τη μάχη που δίνουν οι νέοι κομμουνιστές!

Νεανική επιχειρηματικότητα: Η πραγματικότητα πίσω από τη βιτρίνα

34 Για μια κοινωνικά και ιστορικά χρήσιμη τέχνη! 35 Ο “Οδηγητής” προτείνει... 36 Επίσκεψη στις “Φυλακές Ανηλίκων” Αυλώνα 37 Προσυνεδριακός Διάλογος

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΠΕΡΙΟΧΗΣ

Aιγαίο Ήπειρος-Κέρκυρα-Λευκάδα Δυτική Ελλάδα Οργανώσεις Εξωτερικού Αττική

ΠΟΣΟΣΤΟ

129% 100,01% 98% 95% 92,19%

Κεντρική Μακεδονία

92%

Δυτική Μακεδονία

89%

Πελοπόννησος

85%

Θεσσαλία

82%

Κρήτη Ανατολική Μακεδονία-Θράκη Στερεά ΚΝΕ

78,8% 77,19% 70% 97,52%

Να συναντηθούμε με χιλιάδες νέους και νέες, να ανταποκριθούμε στους υψηλούς στόχους που θέτουμε!

ποδεχόμαστε το 2019 πιο δυνατοί, έχοντας μπροστά σημαντικές πολιτικές αναμετρήσεις. Δίνουμε αποφασιστική ενιαία μάχη στις Ευρωεκλογές, τις περιφερειακές και δημοτικές εκλογές, τις βουλευτικές εκλογές όποτε κι αν γίνουν, για να ενισχυθεί το ΚΚΕ παντού!

Συνεχίζουμε με ένταση τις προσπάθειες για να δυναμώσει σε κάθε χώρο νεολαίας ο αγώνας, βαδίζουμε πετυχημένα στην ολοκλήρωση του 12ου Συνεδρίου της Οργάνωσης μας, που θα διεξαχθεί 15-17 Φλεβάρη.

Έχουμε πολλά να συζητήσουμε με τους νέους και τις νέες σε κάθε χώρο μόρφωσης και δουλειάς, σε κάθε γειτονιά: • Για τη μόρφωση, τις σπουδές, τη ζωή που θέλουμε να κατακτήσουμε. Το σχολείο, το πανεπιστήμιο, τους χώρους άθλησης και ψυχαγωγίας που έχουμε ανάγκη, για τη δουλειά με σύγχρονα δικαιώματα που μπορούμε να έχουμε. Οι θέσεις του ΚΚΕ απαντούν σε αυτές τις αγωνίες. Η στάση υπεράσπισης των δικαιωμάτων του λαού και της νεολαίας όπου και εάν βρίσκεται αποτελεί εγγύηση για τη νεολαία. Η πρωτοπόρα δράση των κομμουνιστών στην οργάνωση της πάλης ανοίγει δρόμο για να δυναμώσει η συλλογική διεκδίκηση για όλα αυτά που μας στερούν. Κάθε νέος μπορεί να εμπιστευτεί το ΚΚΕ ανεπιφύλακτα. Κάθε νέος να κάνει πράξη αυτό που είναι πραγματικά “νέο”: να διεκδικήσει τα δικαιώματά της ενάντια στην πολιτική κυβέρνησης-ΕΕ-κεφαλαίου. Να δώσει απάντηση στην κυβέρνηση και τα κόμματα του συστήματος. Διαφημίζουν το ευνοϊκό επιχειρηματικό περιβάλλον που είναι τα τσακισμένα εργατικά δικαιώματα, ταΐζουν τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους με φοροαπαλλαγές και επιδοτήσεις και τον λαό με φορολεηλασία, με ένταση της εκμετάλλευσης. • Για τον κόσμο που θέλουμε να ζήσουμε με ειρήνη, φιλία και συνεργασία των λαών όλου του κόσμου. Το ΚΚΕ είναι η μόνη δύναμη που δεν δέχεται να μετατρέπεται η χώρα μας σε ένα αμερικανοΝΑΤΟϊκό στρατόπεδο, να δίνονται 4 δισ. ευρώ τον χρόνο στη δολοφονική μηχανή του ΝΑΤΟ. Το ΚΚΕ είναι η δύναμη που αντιπαλεύει τη μετατροπή της χώρας μας σε ορμητήριο πολέμου, που αποκαλύπτει τις ψευτιές της κυβέρνησης και των κομμάτων του κεφαλαίου. Ονομάζουν “ασφάλεια και σταθερότητα” τη στοχοποίηση της χώρας μας μέσα στον οξυμένο ανταγωνισμό μεταξύ ΗΠΑ-Ρωσίας. Βαφτίζουν “φίλους” τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ κλείνοντας συμφωνίες όπως των Πρεσπών που ενισχύει τον εθνικισμό και αλυτρωτισμό στις δυο χώρες και μετατρέπει τα Βαλκάνια σε επιχειρησιακό κέντρο του ΝΑΤΟ ενάντια στη Ρωσία. Το ΚΚΕ είναι η μόνη δύναμη που μάχεται σταθερά ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, αντιπαλεύοντας τις αιτίες και το σύστημα που τον γεννά. Η πάλη ενάντια στην εμπλοκή της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους, για να φύγουν οι ΝΑΤΟικές βάσεις αφορά κάθε νέο που ασφυκτιά από την καπιταλιστική βαρβαρότητα, που “κάτι θέλει να κάνει” για να σταματήσει ο πόλεμος και να στηρίξει τους λαούς που υποφέρουν. • Για την ανάγκη να έρθει το πραγματικά διαφορετικό για τον λαό και τη νεολαία μέσα από το δυνάμωμα της δικής τους πάλης. Χτίζοντας μία μεγάλη κοινωνική συμμα-

χία σε αντιμονοπωλιακή-αντικαπιταλιστική κατεύθυνση για την ανατροπή του καπιταλισμού, για την εργατική εξουσία, τον σοσιαλισμό, την αποδέσμευση από τις ιμπεριαλιστικές λυκοσυμμαχίες, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ.

Οι εκλογικές αναμετρήσεις είναι ευκαιρία για τη νεολαία Για να δεχτεί αποφασιστικό πλήγμα ο ΣΥΡΙΖΑ που έπαιξε βρώμικο παιχνίδι στις πλάτες της νέας γενιάς. Πλασάροντας το “νέο” κατέστρεψε τα όνειρα της νεολαίας που πίστεψε πως θα φέρει δήθεν την “ελπίδα” και την οδήγησε με την πολιτική του σε νέα αδιέξοδα και απογοήτευση. Όχι μόνο συνέχισε την πολιτική της ΝΔ αλλά έβγαλε όλη τη βρωμοδουλειά για το κεφάλαιο, έδωσε αριστερό “άλλοθι” στα μνημόνια, στην ΕΕ και στον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό. Να αποδυναμωθούν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ. Είναι τα κόμματα που χρόνια τσάκισαν τις οικογένειές μας. Η “κόντρα” τους με τον ΣΥΡΙΖΑ αφορά το ποιος θα εφαρμόζει την αντιλαϊκή πολιτική. Η νεολαία να απομονώσει τη Χρυσή Αυγή. Κλείνουμε παντού την πόρτα στους φασίστες. Αντιπαλεύουμε τον ρατσισμό, τα βάζουμε με το σύστημα και τις αιτίες που τον γεννά. Απαντάμε στα ψευδεπίγραφα δίπολα που στήνουν ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ για να κρύψουν τη συμφωνία τους. Είτε είναι δήθεν με την “πρόοδο” είτε με τη “συντήρηση” όλοι μαζί στήριξαν μνημόνια, μετατρέπουν τη χώρα μας σε στόχο ιμπεριαλιστικών επιθέσεων, συμφωνούν πως πρέπει να ζούμε με “ευκαιρίες” και όχι με δικαιώματα. “Πρόοδος” σήμερα είναι η πρόταση του ΚΚΕ για την εργατική εξουσία, για την κοινωνία της πραγματικής ελευθερίας και της ζωής με σύγχρονα δικαιώματα.

Τον νέο χρόνο να γίνουμε πιο πολλοί, πιο ικανοί, να συνεπάρουμε χιλιάδες με τις ανατρεπτικές θέσεις του ΚΚΕ, με την πρωτοπόρα δράση στην οργάνωση της πάλης, ανοίγοντας τον δρόμο για το πραγματικά σύγχρονο και νέο, τον σοσιαλισμό. Έχουμε πολλή δουλειά μπροστά μας! Μπαίνουμε σε τροχιά ολοκλήρωσης της προσυνεδριακής διαδικασίας, οργανώνουμε τη μαζική και πολύμορφη παρέμβαση της ΚΝΕ. Ο καθένας μας στην πρώτη γραμμή, στη συζήτηση και επαφή “άνθρωπο τον άνθρωπο”, να φτάσουμε σε κάθε έτος σε πανεπιστήμια-ΤΕΙ, ΙΕΚ, σε κάθε τάξη στα σχολεία, σε κάθε χώρο δουλειάς που συγκεντρώνεται νεολαία, σε κάθε στέκι, χώρο αθλητισμού και πολιτισμού. • Οργανώνουμε εκδηλώσεις παρουσίασης-συζήτησης των Θέσεων του ΚΣ για το 12ο Συνέδριο με τους χιλιάδες νέους που τις προμηθεύτηκαν. • Μπαίνουμε μπροστά στη μάχη για τα μορφωτικά και εργασιακά δικαιώματα της νεολαίας. Πρωτοστατώντας στην οργάνωση της πάλης ενάντια στα νομοσχέδια της κυβέρνησης για το Λύκειο, για την ανώτατη εκπαίδευση, για τον Αθλητισμό. Ανάβοντας σε κάθε χώρο εστίες αντίστασης στην αντιλαϊκή πολιτική, παλεύοντας να αλλάξουν οι αρνητικοί συσχετισμοί. • Με όπλα συζήτησης τον Ριζοσπάστη και τον Οδηγητή. Η ισχυροποίηση του ΚΚΕ και στις κάλπες δίνει δύναμη στον αγώνα για να μπουν εμπόδια στην αντιλαϊκή πολιτική με επίκεντρο τη διεκδίκηση των σύγχρονων κοινωνικών και λαϊκών αναγκών. Γίνεται πιο ισχυρή η φωνή του λαού στο Ευρωκοινοβούλιο, υψώνονται σημαντικά εμπόδια στην εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής στους δήμους και τις περιφέρειες. Να γίνει σε κάθε χώρο πράξη το σύνθημα “Η νεολαία δεν σκύβει το κεφάλι με το ΚΚΕ επίθεση και πάλη”! Ζωή Χαχάμη, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ

4 Πρόοδος vs Συντήρηση no1

“Ως πότε παλικάρια”...

Σφοδρές μάχες δόθηκαν τις άγιες μέρες των Χριστουγέννων ανάμεσα στους εκπροσώπους της... “προόδου” από τη μία και της “συντήρησης” από την άλλη, κατά βάση στο... πεδίο των social media. Η μάχη αυτή περιλάμβανε καυτά θέματα, όπως αν ο Χριστός ήταν πρόσφυγας (όπως έλεγαν οι προοδευτικοί ΣΥΡΙΖΑίοι) ή όχι (όπως έλεγαν οι συντηρητικοί ΝΔτες). Τώρα το ότι και οι δύο συμφωνούν με το αίσχος οι πρόσφυγες και οι οικογένειές τους να στοιβάζονται στα κολαστήρια της Μόριας σήμερα ή της Αμυγδαλέζας παλιότερα, προφανώς λίγη σημασία έχει. Εκεί, όμως, που η αντιπαράθεση... απογειώθηκε ήταν στο ποιος λέει τα κάλαντα στον Τσίπρα και ποιος στον Μητσοτάκη, όπως φαίνεται και από τις αναρτήσεις που παραθέτουμε. “Και που ‘σαι ακόμα” θα προσθέσουμε εμείς, καθώς με τόσες κάλπες που πρόκειται να στηθούν το 2019 και με την πολιτική τους “στα χοντρά” να μοιάζει σαν δυο σταγόνες νερό, έχουμε να ακούσουμε πολλά...

Μέχρι και το ...“όραμα του Ρήγα Φεραίου” επιστρατεύτηκε από τον Αλ. Τσίπρα σε ομιλία του για τα Βαλκάνια στο συνέδριο του Σοσιαλιστικού Κόμματος Σερβίας. Ο πρωθυπουργός επικαλέστηκε τον οραματισμό του Ρ. Φεραίου για «την ελευθερία, τη δημοκρατία και τη δικαιοσύνη». Και ποιο είναι το σύγχρονο νόημα των όσων έλεγε ο Ρ. Φεραίος, σύμφωνα με τον πρωθυπουργό; Μα προφανώς η ενίσχυση του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ στα Βαλκάνια, η εφαρμογή της συμφωνίας των Πρεσπών και η προώθηση αντίστοιχων ιμπεριαλιστικών διευθετήσεων, όπως μεταξύ Σερβίας και Κοσσόβου, δηλαδή σχεδιασμών που φέρνουν όλο και πιο κοντά τη φλόγα στο μπαρούτι. Το θέμα όμως έχει και συνέχεια, καθώς, σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες του “Οδηγητή”, ο ΣΥΡΙΖΑ ετοιμάζει διασκευή του Θούριου, η οποία θα δημοσιευτεί στην “Αυγή” και στην οποία το ποίημα θα κλείνει με τους στίχους: «Καλύτερα μια χώρα να ‘ναι ΝΑΤΟϊκή, παρά με τη Ρωσία και με τον Σι Τζινπίνγκ».

Οι μαθητές των μουσικών και καλλιτεχνικών σχολείων διεκδικούν τα δικαιώματά τους.

Πρόοδος vs Συντήρηση no2 Διαβάζουμε σε πρόσφατο Δελτίο Τύπου της ΝΔ για τη συνάντηση του προέδρου της με απεξαρτημένους τοξικομανείς: «Ο κ. Μητσοτάκης (...) ανέφερε ότι δεν υπάρχει κανένα σοβαρό αντεπιχείρημα για τη μη λειτουργία χώρων εποπτευόμενης χρήσης και στην Ελλάδα.» Τελικά ο Κούλης το ‘παιξε λαϊκό παιδί, με τζινάκι, πουλοβεράκι, με μια εκπρόσωπο ΜΚΟ δίπλα (από αυτές που πλειοδοτούν στη διαχείριση του προβλήματος) και βιντεοσκοπήθηκε να περπατά νύχτα και να μιλά με τοξικομανείς μόνο και μόνο για να διαφημίσει την κατάπτυστη πρόταση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και του Καμίνη για δημιουργία shooting rooms! Δηλαδή αυτών των αποθηκών ψυχών, με τις οποίες το κράτος θα σπρώχνει τους τοξικομανείς στον θάνατο αντί να τους στηρίζει στην απεξάρτηση. Αλήθεια, σε αυτή την περίπτωση, όπως και σε τόσες άλλες, ποιος είναι με την πρόοδο και ποιος με τη συντήρηση;

Which side are you on? Από πορεία στη Θεσσαλονίκη με εθνικιστικά αιτήματα.

Τύμπανα που ηχούν όλο και πιο δυνατά Την εποχή της οργής την προετοιμάζουμε εμείς! Η επικεφαλής του ΔΝΤ, Κριστίν Λαγκάρντ, σε πρόσφατη ομιλία της απηύθυνε έκκληση για την ανανέωση της διεθνούς συνεργασίας για να ...σωθεί ο καπιταλισμός. Διαφορετικά, είπε, «έρχεται μια νέα εποχή της οργής» καθώς μέχρι το 2040 «οι ανισότητες θα ξεπερνούν εκείνες της χρυσής εποχής του καπιταλισμού» και «οι προνομιούχες κατηγορίες του πληθυσμού θα μπορούν να ζουν έως τα 120, ενώ εκατομμύρια άλλοι θα υπομένουν τη φτώχεια». Πρότεινε να υπάρξει «ανανεωμένη πολυμερής συνεργασία», που θα εγγυάται τάχα ότι «τα οικονομικά οφέλη της παγκοσμιοποίησης θα τα μοιράζονται όλοι και όχι μόνο ορισμένοι». Όμως, όσο απίθανο είναι να φτιάξουν οι εκμεταλλευτές και οι εκπρόσωποί τους έναν δίκαιο καπιταλισμό (εδώ και πάνω από 200 χρόνια αυτό το παραμύθι πουλάνε...), άλλο τόσο απίθανο είναι να αποφύγουν και την οργή των κολασμένων αυτού του πλανήτη, που αργά ή γρήγορα θα μετατραπεί σε οργανωμένη δράση και θα τους σαρώσει.

«Ζούμε σε μια περίοδο αλλαγών, μεγαλύτερων, βαθύτερων και εντονότερων από αυτών που καταγράφηκαν κατά τη διάρκεια των δύο Παγκοσμίων Πολέμων». «Τα δοκιμασμένα κατά το παρελθόν διπλωματικά εργαλεία (...) δεν ανταποκρίνονται στο νέο τοπίο διεθνών σχέσεων», «ενώ υπάρχουν αποκλίνουσες απόψεις για το πώς πρέπει να “λειτουργεί” ο κόσμος». Αυτά τόνισε μεταξύ άλλων σε ομιλία του μέσα στον Δεκέμβρη ο επικεφαλής του Βρετανικού Στρατού, στρατηγός Κάρτερ. Εμείς να σημειώσουμε δύο πράγματα: 1) Αν λένε αυτά δημόσια μπορεί κανείς να αντιληφτεί τι ανατριχιαστικά σενάρια σε βάρος των λαών συζητάνε με κλειστές τις πόρτες οι ιμπεριαλιστές και τα επιτελεία τους. 2) Το μοίρασμα αγορών και εδαφών, η σφοδρή κόντρα για το ποια μονοπώλια θα βάλουν στο χέρι πηγές πλούτου και δρόμους μεταφοράς έχει ήδη ματώσει δυο φορές τον πλανήτη. Η μόνη δύναμη που μπορεί να τους σταματήσει, όπως έχει δείξει η Ιστορία -που σίγουρα την έχουν μελετήσει καλά οι εκμεταλλευτές- είναι οι λαοί με την πάλη τους για την ανατροπή του συστήματος που γεννά τους πολέμους.

Οδηγητής



Γενάρης 2019

Πιάσανε πάτο! Το προεδρείο της ΓΣΕΕ, με μια πρωτοφανή, πραξικοπηματική απόφαση, επιχειρεί να πετάξει εκτός του Διοικητικού Συμβουλίου του ΟΑΕΔ το συνδικαλιστικό στέλεχος του ΠΑΜΕ, που συμμετέχει ως ένας από τους εκπροσώπους των εργαζομένων, και στη θέση του να τοποθετήσει κεντρικό διευθυντικό στέλεχος του μεγαλύτερου εργοδότη της χώρας, του Σκλαβενίτη, για να εκπροσωπεί εργαζόμενους! Η απόφαση αυτή έρχεται σε μια περίοδο που οι δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού με νοθείες, μηχανορραφίες και με τις πλάτες των δυνάμεων καταστολής προσπαθούν να διατηρήσουν τις καρέκλες τους ενόψει του συνεδρίου της ΓΣΕΕ, ενώ δεν κάνουν το παραμικρό για να οργανωθεί η απάντηση των εργαζομένων απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική που συνεχίζεται απαράλλακτη και στη “μεταμνημονιακή εποχή”. Λογικό, λοιπόν, να θέλουν να ξεμπερδέψουν με τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ που τους χαλάνε τη σούπα παντού, αλλά δεν θα τους περάσει!

24/8/2018

7/12/2018

Τα “κίτρινα γιλέκα” ήρθαν και στην Ελλάδα.

Τα νούμερα μιλάνε από μόνα τους…

Νέα “Μάτια” προ των πυλών… Από την κατεδάφιση στη νομιμοποίηση… Αφού η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έριξε ξεδιάντροπα την ευθύνη για την πυρκαγιά στο Μάτι στους ίδιους τους πυρόπληκτους, αφού κατεδάφισε δύο μάντρες και τρία κοτέτσια κάνοντας σόου μπροστά στις κάμερες, τώρα νομιμοποιεί τα υπόλοιπα αυθαίρετα και μάλιστα μέσα στο δάσος! Ανοίγει πλέον και με τη “βούλα” τον δρόμο για νέα “Μάτια”…

Συγχωνεύσεων συνέχεια... Αναγγέλθηκε η ίδρυση νέου Διεθνούς Πανεπιστημίου μετά από την επίσκεψη του Πρωθυπουργού και του Υπουργού Παιδείας στη Θεσσαλονίκη. Πώς θα προκύψει αυτό; Από τη “συνέργεια”, όπως λένε, τριών ΤΕΙ (Θεσσαλονίκης, Κεντρικής Μακεδονίας, Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης) και του μέχρι τώρα Διεθνούς Πανεπιστημίου. Η πραγματική όμως λέξη που πρέπει να χρησιμοποιήσουμε είναι συγχώνευση. Γνήσια και με τα όλα της, σαν αυτές που μας έχει συνηθίσει η κυβέρνηση τα τελευταία χρόνια σε όλα σχεδόν τα ανώτατα ιδρύματα της χώρας, με βασικό κριτήριο όχι τις ανάγκες των φοιτητών και το τι υπαγορεύει η ανάπτυξη της επιστήμης, αλλά την εξοικονόμηση πόρων για τις ανάγκες του κεφαλαίου. Τέτοιες αναδιαρθρώσεις είναι τόσο χρήσιμες στους φοιτητές όσο και ο σταθμός μετρό χωρίς αμαξοστοιχίες που εγκαινίασε την ίδια μέρα η κυβέρνηση.

Την ώρα που η κυβέρνηση παρουσιάζει μια εικόνα σύμφωνα με την οποία “βρέχει λεφτά” για τους εργαζόμενους, τα στοιχεία του πληροφοριακού συστήματος “Εργάνη”, για το 2018 αποτυπώνουν τη σκληρή πραγματικότητα που βιώνουν στο πετσί τους. Συγκεκριμένα: Το 51,38% των εργαζομένων έχουν μεικτό μισθό μέχρι 800 ευρώ. Από αυτούς, το 22,13%, δηλαδή 422.150 μισθωτοί λαμβάνουν κάτω από 500 ευρώ μεικτά, δηλαδή έχουν μηνιαίο εισόδημα κάτω και από τον κατώτατο μισθό. Επίσης, δύο στους τρεις μισθωτούς (64,4%) έχουν μεικτές αποδοχές κάτω από 1.000 ευρώ, ενώ από την άλλη μόνο το 8,2% των μισθωτών έχουν μηνιαίες αποδοχές πάνω από 2.000 ευρώ μεικτά. Το 31,4% των εργαζομένων δουλεύει με μερική ή εκ περιτροπής απασχόληση. Το 2018 ένας στους πέντε εργαζόμενους δούλευε με ελαστικές μορφές απασχόλησης, από έναν στους δέκα το 2013. Ιδού η “μεταμνημονιακή εποχή” με την οποία μας παραμυθιάζει η κυβέρνηση…

ΜΙΚΡΕΣ αγγελίες ΑΚΟΥΣΑ Τον αρχιναζί Μιχαλολιάκο να δηλώνει πρόθυμος να συνεργαστεί με τη ΝΔ. Όσο για τους όρους του; Μοιάζουν με τους “όρους” που δήθεν έβαζε και ο Καμμένος στον ΣΥΡΙΖΑ…

ΕΙΔΑ Η ΕΕ χρειάζεται τους Όρμπαν… «Ο Όρμπαν πέρασε τον νόμο που καταργεί κάθε εργασιακό δικαίωμα», «μεγάλη πορεία διαμαρτυρίας στην Ουγγαρία κατά του Όρμπαν», «Πέρασε ο νόμος που επιτρέπει στους εργοδότες να απαιτήσουν μέχρι και 400 ώρες υπερωριακής απασχόλησης ετησίως, για τις οποίες θα μπορούν να καθυστερήσουν να τους πληρώσουν έως και τρία χρόνια»… Αυτοί ήταν μερικοί από τους τίτλους ειδήσεων με αφορμή τον “νόμο δουλείας” του Όρμπαν που υπερψήφισε το ουγγρικό κοινοβούλιο. Αλήθεια, γιατί δεν παρεμβαίνει η ΕΕ με τις περιβόητες “αξίες” της, για να το σταματήσει; Η ΕΕ χρειάζεται τους Όρμπαν, προκειμένου να εφαρμόζεται στο ακέραιο η σκληρή αντεργατική της πολιτική… Γι’ αυτό δε βγάζει άχνα!

Είδα τους φασίστες-δολοφόνους της Χρυσής Αυγής να δίνουν άλλη μια χείρα βοηθείας στην κυβέρνηση υπερψηφίζοντας τον διορισμό της πρώην προέδρου του Αρείου Πάγου, Β. Θάνου, ως επικεφαλής της Επιτροπής Ανταγωνισμού. Γιατί άραγε;

ΕΙΔΑ Στα “Jumbo” (γνωστά εργασιακά κάτεργα) να πουλάνε τσάντες με τον Χίτλερ και ναζιστικό σύμβολο. Επόμενο βήμα μάλλον θα είναι να αναρτήσουν έξω από τα καταστήματά τους την επιγραφή “Η εργασία απελευθερώνει”.

ΔΗΜΟΤΙΚΈΣ - ΠΈΡΙΦΈΡΈΙΑΚΈΣ ΈΚΛΟΓΈΣ 2019

Μάχη εφ’ όλης της ύλης

ενάντια στην πολιτική κυβερνήσεων-ΕΕ-κεφαλαίου και τους “εκλεκτούς” της…

απ’ όπου κι αν προέρχονται

ην Κυριακή 19 Μάη θα στηθούν οι κάλπες για τον Α’ γύρο των εκλογών για την περιφερειακή και τοπική διοίκηση. Ο Β’ γύρος των εκλογών θα συμπέσει με τις ευρωεκλογές στις 26 Μάη. Ήδη σε όλες τις γειτονιές η συζήτηση φουντώνει, ανακοινώνονται υποψήφιοι, συνδυασμοί κ.λπ. Το ΚΚΕ σε όλη την Ελλάδα στηρίζει τα ψηφοδέλτια της Λαϊκής Συσπείρωσης. Ήδη έχουν ανακοινωθεί οι υποψήφιοι περιφερειάρχες που στηρίζει το ΚΚΕ. Η παρουσίαση των υποψήφιων δημάρχων που στηρίζει το ΚΚΕ θα ολοκληρωθεί τις επόμενες ημέρες σ’ όλη την χώρα.

“Τοπική διοίκηση” ή “τοπική αυτοδιοίκηση”; Το ερώτημα δεν είναι “παιχνίδι με τις λέξεις”. Είναι ουσιαστικό ζήτημα από το οποίο προκύπτει και ο ίδιος ο χαρακτήρας της εκλογικής αναμέτρησης για τα όργανα περιφερειακής και τοπικής διοίκησης. Με σειρά αναδιαρθρώσεων που έχουν γίνει την τελευταία 20ετία οι δήμοι και οι περιφέρειες συμμετέχουν ενεργά στην υλοποίηση αλλά και στον σχεδιασμό της αντιλαϊκής πολιτικής κυβέρνησης-ΕΕ-κεφαλαίου. Αυτός ο ρόλος έχει ανατεθεί από το κράτος στους δήμους και τις περιφέρειες. Αυτό υλοποιείται με μια σειρά τρόπους. Για παράδειγμα, οι δημοτικές αρχές δεν αποφασίζουν το σύστημα εισαγωγής στα ΑΕΙ, αλλά πλέον έχουν στην ευθύνη τους -μέσω των σχολικών επιτροπών - την κατάσταση των σχολείων, τις κτιριακές υποδομές, τη συντήρηση εγκαταστάσεων κ.ά. Το γεγονός ότι η πλειοψηφία των δημοτικών αρχών φορτώνει με επιπλέον τέλη και φόρους τον λαό μίας περιοχής προκύπτει και από το γεγονός ότι για παράδειγμα ο προϋπολογισμός για το 2019 προβλέπει νέα μείωση κατά 740 εκατομμύρια ευρώ στους δήμους και κατά 73 εκατομμύρια ευρώ στις Περιφέρειες. Όσα δεν δίνει ο κρατικός προϋπολογισμός θα τα πληρώσουν με χίλιους δυο τρόπους οι εργατικές - λαϊκές οικογένειες. Ο καθένας καταλαβαίνει, λοιπόν, ότι μία δημοτική ή περιφερειακή αρχή έχει ως καθήκον από το αστικό κράτος να υλοποιεί αποτελεσματικά τον αντιλαϊκό ρόλο που αυτό της έχει αναθέσει. Γι’ αυτό μιλάμε για τοπική διοίκηση και όχι τοπική αυτοδιοίκηση. Από εδώ προκύπτει και το βασικό ερώτημα που πρέπει να απαντήσει κάθε νέος και νέα: θέλουμε δημοτικές και περιφερειακές αρχές, που όντας το μακρύ χέρι του κράτους θα φορτώνουν κι άλλα βάρη στις οικογένειές μας για να μένουν απείραχτα τα κέρδη των λίγων, ή θέλουμε δημοτικές και περιφερειακές αρχές που θα αντιπολιτεύονται την αντιλαϊκή πολιτική, θα παλεύουν

για μέτρα ανακούφισης των ανέργων και των φτωχών, για να αφαιρούν βάρη από τις πλάτες των οικογενειών μας; Οι δήμαρχοι, οι δημοτικοί και περιφερειακοί σύμβουλοι που εκλέχτηκαν στην προηγούμενη θητεία με τη στήριξη του ΚΚΕ ήταν στον ρόλο της αντιπολίτευσης, υπέρ των εργατικών- λαϊκών συμφερόντων. Αποκάλυπταν στον λαό όσα προετοίμαζαν σε βάρος του, πάλεψαν και διεκδίκησαν μαζί με τους μαθητές, τους εργαζόμενους, τον λαό κάθε περιοχής. Με τις προτάσεις τους έφερναν στα δημοτικά και περιφερειακά συμβούλια τις διεκδικήσεις των σωματείων, των μαθητικών συμβουλίων, των μαζικών φορέων. Κατέθεταν προτάσεις για την ανακούφιση του λαού, αλλά και προτάσεις για την υλοποίηση αναγκαίων έργων (αντιπλημμυρικών, αντισεισμικών, πρόληψης για τις πυρκαγιές κ.ά.) για την προστασία της ζωής του λαού. Δεν στήριξαν καμία αντιλαϊκή απόφαση. Οι κομμουνιστές δήμαρχοι (Πάτρα, Χαϊδάρι, Πετρούπολη, Καισαριανή, Ικαρία)

αντιμετώπισαν ακόμα και διώξεις, γιατί αρνήθηκαν να υλοποιήσουν αντιλαϊκά μέτρα και αποφάσεις ή γιατί προχώρησαν σε μία σειρά παρεμβάσεις προς όφελος του λαού της περιοχής τους.

Ψηφίζουμε για όλα, δεν ξεχνάμε τίποτα. Μέχρι τον Μάη θα ακούσουμε πολλές φορές ότι σε αυτές τις εκλογές ψηφίζουμε για τα “τοπικά προβλήματα”, για “το καλό του δήμου, της περιφέρειας” κ.λπ. Όποιος ψάχνει να χωρίσει τα προβλήματα σε γενικά, περιφερειακά, τοπικά ψάχνει ψύλλους στ’ άχυρα. Η κεντρική αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΑΝΕΛ και οι κατευθύνσεις της ΕΕ βρίσκονται πίσω από κάθε λαϊκό πρόβλημα. Φυσικά ανάλογα με μια σειρά παράγοντες, τα προβλήματα διαφοροποιούνται ή αποκτούν άλλη ένταση. Η αιτία όμως η οποία τα γεννάει είναι κοινή. Για να σκεφτούμε: • Τον Νοέμβρη του 2017 η Μάνδρα Αττικής πνίγηκε.

Οι κομμουνιστές δήμαρχοι στην Πάτρα, το Χαϊδάρι, την Πετρούπολη, την Ικαρία και την Καισαριανή βρέθηκαν πάντα δίπλα στον λαό και τους αγώνες του για κάθε λαϊκό πρόβλημα. Στήριξαν κι ανέδειξαν τα δίκαια αιτήματα τους ακόμα κι αν χρειάστηκε να συρθούν σε δικαστήρια γι’ αυτό τον λόγο. Στη φωτογραφία οι εκλεγμένοι κομμουνιστές δήμαρχοι σε κινητοποίηση για τη μονιμοποίηση των εργαζομένων στους ΟΤΑ.

Οδηγητής

Η απουσία ολοκληρωμένου σχεδίου προστασίας των ανθρώπων, των σπιτιών και των υποδομών της περιοχής από τις πλημμύρες κόστισε τη ζωή σε 24 ανθρώπους. • Τον Ιούλη του 2018 το Μάτι της Αττικής κάηκε. Η έλλειψη έργων, υποδομών και σχεδίου για την προστασία από τις πυρκαγιές κόστισε τη ζωή σε 100 ανθρώπους. Γι’ αυτό το έγκλημα ακούσαμε τα πάντα ως δικαιολογίες από την κυβέρνηση, την περιφέρεια και τις δημοτικές αρχές της περιοχής. Ψάχνοντας την απάντηση στο γιατί εν έτει 2018 θρηνούμε ανθρώπινες ζωές από πυρκαγιές, ο καθένας μπόρεσε να μάθει ότι η κυβέρνηση υποχρηματοδοτεί διαρκώς το πυροσβεστικό σώμα, ότι η περιφερειακή αρχή ουδέποτε διεκδίκησε αύξηση αυτών των κονδυλίων, ότι κυβέρνηση-περιφέρεια από κοινού δεν είχαν ένα καλά οργανωμένο σχέδιο έκτακτης ανάγκης για μία πυρκαγιά σε μία περιοχή με υψηλό τέτοιον κίνδυνο, άρα δεν είχε παρθεί και κανένα τέτοιο μέτρο που απαιτούσε αντίστοιχα αυξημένα κονδύλια, προσωπικό και μηχανισμό. Στην περιοχή που χτυπήθηκε από την πυρκαγιά, ενώ οι κάτοικοι αυξάνονται εκθετικά τα τελευταία χρόνια, δεν υπήρχε ένα δημόσιο νοσοκομείο, όπως διεκδικούν τα σωματεία, οι φορείς της περιοχής και οι εκλεγμένοι, με τη στήριξη του ΚΚΕ, περιφερειακοί και δημοτικοί σύμβουλοι. Η ίδια περιφερειακή αρχή, βέβαια, βρήκε γρήγορα να δώσει δεκάδες εκατομμύρια ευρώ σε ΠΑΕ για την κατασκευή γηπέδων. • Ανάλογα φαινόμενα, χωρίς ακόμα αυτές τις συνέπειες, έχουμε σε κάθε γωνιά της χώρας. Τέτοια έργα υποδομής δεν “χωράνε” στην καπιταλιστική ανάπτυξη, για την οποία πασχίζουν κυβερνήσεις, περιφερειακές και δημοτικές αρχές. Η ΕΕ τέτοια έργα τα χαρακτηρίζει μη “επιλέξιμα” και δεν τα χρηματοδοτεί. Η πολιτική ΕΕκυβέρνησεων αντιμετωπίζει την προστασία του λαού ως “κόστος” και με αυτήν την πολιτική ευθυγραμμίζονται όλα τα κόμματα και οι εκλεκτοί τους σε τοπική και περιφερειακή διοίκηση εκτός του ΚΚΕ. • Χάρη στη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ κάθε περιφέρεια της χώρας έχει αναλάβει ρόλο στους επικίνδυνους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ. Είτε αυτό αφορά στη δημιουργία νέων βάσεων (Λάρισα, Βόλος, Σύρος, Κάρπαθος, Αλεξανδρούπολη) είτε στην επέκταση ήδη υπαρχόντων βάσεων (Σούδα) είτε στην

Ο δήμαρχος Αθηναίων Γιώργος Καμίνης έγινε μέχρι και “οικοδόμος” για να φωτογραφηθεί με τον Αμερικάνο Πρέσβη, Τζ. Παϊατ.



Γενάρης 2019

Η Περιφερειακή αρχή της Αττικής (ΣΥΡΙΖΑ) ούτε βρήκε, ούτε διεκδίκησε τα αναγκαία κονδύλια για ολοκληρωμένα αντιπλημμυρικά και αντιπυρικά έργα με τραγικές συνέπειες για τους εργαζόμενους της περιοχής. Όταν όμως τα χρειάστηκαν οι ΠΑΕ για να φτιάξουν γήπεδα τα κονδύλια εκατομμυριών ευρώ βρέθηκαν στο “άψε-σβήσε”…

αξιοποίηση υποδομών για κοινές ασκήσεις με τους φονιάδες των λαών (Ανδραβίδα), ακόμα και σε εργασίες για την υποδοχή πυρηνικών όπλων (Άραξος). Όλη η χώρα έχει γίνει πολεμική βάση των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ. Δεν έχουμε ανάγκη από περιφερειάρχες και δημάρχους που θα είναι τα “καλά παιδιά” της κυβέρνησης και του Αμερικάνου πρέσβη. Το γεγονός ότι όλες αυτές οι περιοχές γίνονται όχι μόνο ορμητήρια πολέμου αλλά και στόχοι σε ενδεχόμενο πιο γενικευμένης στρατιωτικής αντιπαράθεσης ανάμεσα σε ΗΠΑ-Ρωσία μας απασχολεί και είναι κριτήριο ψήφου. Θέλουμε περιφερειακές και δημοτικές αρχές στο πλευρό του λαού και της νεολαίας που αγωνίζεται για να ξεκουμπιστεί το ΝΑΤΟ από τη χώρα μας, για να κλείσουν όλες οι ξένες στρατιωτικές βάσεις, ενάντια στην εμπλοκή της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους. Είναι σίγουρό ότι στο μενού της προεκλογικής αντιπαράθεσης ανάμεσα σε ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ δεν θα επιλέγεται η συζήτηση στα παραπάνω, καθώς συμφωνούν, επαυξάνουν και βλέπουν στη συμμετοχή της Ελλάδας στους πολέμους των ιμπεριαλιστών “ευκαιρίες” για μπίζνες και για “γεωστρατηγική αναβάθμιση”.

Δυναμώνουμε παντού το ΚΚΕ, ψηφίζουμε και συμμετέχουμε στους συνδυασμούς της Λαϊκής Συσπείρωσης Οι δημοτικές και περιφερειακές εκλογές είναι μία μάχη εφ’ όλης της ύλης. Έχει τεράστια σημασία και από αυτήν την κάλπη να βγει μήνυμα αισιόδοξο, μαχητικό. Αυτό σημαίνει η ψήφος στους συνδυασμούς της Λαϊκής Συσπείρωσης που στηρίζει το ΚΚΕ. • Στέλνουμε μήνυμα απόρριψης της πολιτικής που μας στερεί τα δικαιώματά μας στη μόρφωση, τη δουλειά, τη ζωή. Ψηφίζουμε τους συνδυασμούς της Λαϊκής Συσπείρωσης για δυνατή εργατική-λαϊκή αντιπολίτευση. • Θέλουμε τα σχολεία μας να μην παραπαίουν, θέλουμε ελεύθερους χώρους να αθλούμαστε και να ψυχαγωγούμαστε. Θέλουμε υποδομές για τον πολιτισμό, δημοτικούς κινηματογράφους και ωδεία και όχι να χρυσοπληρώνουμε δημοτικές δομές ή ιδιωτικές για να καταφέρουμε να ασχοληθούμε με τον αθλητισμό και τον πολιτισμό. • Θέλουμε δημοτικές αρχές που παλεύουν ενάντια στη φοροληστεία και όχι ένα ακόμα χέρι να αδειάζει τις τσέπες των γονιών μας.

• Θέλουμε δημοτικές και περιφερειακές αρχές να διεκδικούν μαζί με τους μαθητές, τους φοιτητές, τους εργαζόμενους και όλο τον λαό ό,τι έχουμε ανάγκη από το κράτος. Δεν έχουμε ανάγκη δημάρχους και περιφερειάρχες που υλοποιούν την αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική. Θέλουμε δημάρχους και περιφερειάρχες που διεκδικούν αύξηση της χρηματοδότησης για τους δήμους και τις περιφέρειες, που διεκδικούν μονιμοποίηση όλων των εργαζομένων στους δήμους. Είμαστε απέναντι από τις δημοτικές και περιφερειακές αρχές που βάζουν κι αυτές το χέρι τους στην άθλια κατάσταση που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι στους δήμους. Ο κλάδος των εργαζομένων στους ΟΤΑ (οργανισμοί τοπικής αυτοδιοίκησης) είναι ένας από τους κλάδους με τα περισσότερα θανατηφόρα εργατικά ατυχήματα. • Απομονώνουμε παντού τους ναζί της Χρυσής Αυγής. Είναι σίγουρο ότι μπροστά στις δημοτικές εκλογές, στις περιοχές που οι ναζί δεν κατεβάζουν ψηφοδέλτιο (στην πλειοψηφία των δήμων δηλαδή) θα εμφανιστούν “φιλοξενούμενοι” σε διάφορα δήθεν “ανεξάρτητα” ψηφοδέλτια, με ή χωρίς το χρίσμα των αστικών κομμάτων. Άλλη μια απόδειξη ότι η αγκαλιά που τους προστατεύει είναι το ίδιο το σύστημα. • Δεν τσιμπάμε στους διάφορους “ακομμάτιστους” που πάλι θα κάνουν πασαρέλα στις γειτονιές μας μπροστά στις εκλογές. Κάθε υποψήφιος ή συμφωνεί ή απορρίπτει την αντιλαϊκή πολιτική κυβερνήσεων-ΕΕ. Και φίλος της ΕΕ και φίλος της νεολαίας δε γίνεται. Και φίλος του ΝΑΤΟ και “δίπλα στον πολίτη” δεν υπάρχει. • Κάθε μαθητής που βγήκε στο δρόμο και διεκδίκησε “σχολείο που θα μορφώνει και δεν θα εξοντώνει”, οι μαθητές που έδιωξαν τους ναζί από τα σχολεία τους, οι φοιτητές που καθημερινά δίνουν τη μάχη της γνώσης και της αντίστασης στην πολιτική που μετατρέπει τα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ σε επιχειρήσεις, οι νέοι και οι νέες που έχουμε συναντηθεί στις πρωτοβουλίες ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και την εμπλοκή της χώρας μας σε αυτόν, οι νέοι εργαζόμενοι που αντιμετωπίζουν το ξεσάλωμα της εργοδοσίας και τη δουλειά χωρίς δικαιώματα ψηφίζοντας τους συνδυασμούς της Λαϊκής Συσπείρωσης σε δήμους και περιφέρειες δίνουν δύναμη στους δικούς τους αγώνες, στις δίκαιες διεκδικήσεις τους.

Δυναμώνουμε το ΚΚΕ παντού, τη δική μας φωνή και δύναμη!

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ &

ΕΜΕΙΣ Σ

τις 26 Μαΐου 2019 είναι προγραμματισμένες οι ευρωεκλογές και ήδη τα επιτελεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) έχουν πάρει φωτιά! Σε σχολεία και Πανεπιστήμια μοιράζονται το τελευταίο διάστημα καλοφτιαγμένα, “φαντεζί” βιβλιαράκια για την ΕΕ, τι είναι, πώς λειτουργεί, ποιοι είναι οι στόχοι της, πώς επηρεάζει την καθημερινότητά μας κ.λπ. Ένα απ’ αυτά, που απευθύνεται μάλιστα σε ηλικίες 14-18 ετών, με

τίτλο «Η ΕΕ & Εγώ», περιλαμβάνει εκτός από τον αναμενόμενο εξωραϊσμό της ΕΕ, αξιοποιώντας πολύχρωμα γραφήματα, φωτογραφίες, ασκήσεις και δραστηριότητες, διαστρεβλωμένη την ίδια την πραγματικότητα, προκειμένου να γίνει συνείδηση στους νέους ότι η ΕΕ είναι “αξία” και μονόδρομος για όποιον νέο ελπίζει να ζήσει καλύτερα… Η ζωή, όμως, είναι αμείλικτη και τους διαψεύδει…

Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης… Το άλλο με τον Τοτό το ξέρετε; «Τι έχει κάνει η ΕΕ για εμάς; Κατ’ αρχάς, όλοι ζούμε σε καιρό ειρήνης. Αυτό από μόνο του αποτελεί τεράστιο επίτευγμα. (…) Παρότι ορισμένες φορές μπορεί να υπάρχουν διαφωνίες μεταξύ των χωρών της ΕΕ, οι βασικές αρχές της ΕΕ έχουν παραμείνει αμετάβλητες τα τελευταία 70 χρόνια. Το 2012, χάρη στις άοκνες προσπάθειές της για την προάσπιση της ειρήνης, της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ευρώπη και σε ολόκληρο τον κόσμο, απονεμήθηκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης» (“Η ΕΕ & Εγώ”, Υπηρεσία Εκδόσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης).

ο ότι η ΕΕ είναι συνώνυμο της ειρήνης θα μπορούσε να είναι το πιο σύντομο ανέκδοτο... Η ΕΕ, από τότε που φτιάχτηκε, έχει οργανώσει και έχει συμμετάσχει σε δεκάδες πολέμους μαζί με το ΝΑΤΟ. Μόνο τα τελευταία 20 χρόνια έχει συμμετάσχει σε 9 ιμπεριαλιστικούς πολέμους σε Γιουγκοσλαβία, Αφγανιστάν, Ιράκ, Λιβύη, Σομαλία, Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, Ουκρανία, Μάλι, Συρία. Τι κοινό έχουν όλες αυτές οι περιοχές; Τον σφοδρό ανταγωνισμό ανάμεσα

σε επιχειρηματικούς ομίλους για τον έλεγχο των πηγών ενέργειας, των δρόμων μεταφοράς τους, το ποιος όμιλος θα επικρατήσει, ποιος θα έχει τη μερίδα του λέοντος στις αγορές αυτές που είναι προϋπόθεση για να εξασφαλίσουν την κερδοφορία τους. Ταυτόχρονα, η ίδια η ΕΕ μέσα από δικές της συνθήκες προβλέπει τη δυνατότητα να επέμβει στρατιωτικά ακόμα και σε κράτη-μέλη της ενώ αναβαθμίζει διαρκώς το τελευταίο διάστημα τις προετοιμασίες της για νέους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και επεμβάσεις. Αποτέλεσμα αυτών των πολέμων είναι οι εκατομμύρια πρόσφυγες, οι εικόνες που ζούμε τα τελευταία χρόνια με τους θαλασσοδαρμένους, μικρούς Αϊλάν, που προσπαθούν να γλιτώσουν από τη φρίκη που ζουν στις χώρες τους. Μάλιστα, ο σημερινός αριθμός των προσφύγων είναι ο μεγαλύτερος από τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου! Το έγκλημα αυτό, λοιπόν, έχει την υπογραφή της ΕΕ, του ΝΑΤΟ και όσων τους στηρίζουν, ανάμεσά τους και οι ελληνικές κυβερνήσεις διαχρονικά. Η ΕΕ και το ΝΑΤΟ έχουν μετατρέψει το Αιγαίο και τη Μεσόγειο σε θαλάσσια νεκροταφεία. Η ΕΕ, με τη σύμφωνη γνώμη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, έχει μετατρέψει

ΤΙ ΛΕΝΕ:

ΤΙ ΙΣΧΥΕΙ:

70 ΧΡΟΝΙΑ ∆ΙΑΡΚΟΥΣ ΕΙΡΗΝΗΣ

70 ΧΡΟΝΙΑ ∆ΙΑΡΚΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥ

τη χώρα μας σε αποθήκη ψυχών, σε χώρα λειτουργίας τεράστιων σύγχρονων στρατοπέδων συγκέντρωσης, σε σταθμό καταναγκαστικής παραμονής δεκάδων χιλιάδων εγκλωβισμένων προσφύγων, που θέλουν να πάνε σε άλλες χώρες. Κι αυτό γιατί οι αποφάσεις της ΕΕ επικεντρώνουν στη διατήρηση εκτός της ΕΕ, με κάθε τρόπο, του μεγαλύτερου όγκου των προσφύγων και μεταναστών. Αυτόν τον σκοπό εξυπηρετεί η ένταση της καταστολής στα σύνορα (ακόμα και με δυνάμεις ταχείας επέμβασης), η ενίσχυση της Frontex1, έτσι ώστε να ελέγχεται η ροή των προσφύγων με προορισμό τις βόρειες χώρες της ΕΕ, ανοίγοντας και κλείνοντας την “κάνουλα” ανάλογα με τις δυνατότητες αξιοποίησής τους ως φθηνό εργατικό δυναμικό.

Σε έκθεση με τίτλο “Οδηγός ανάλυσης Κόστους-Οφέλους” για τα έργα αντιπλημμυρικής προστασίας που εκπονήθηκε κατά παραγγελία της ΕΕ διαβάζουμε τα εξής ανατριχιαστικά: «Είναι οικονομικά αποδοτικότερο να προστατευθούν από την πλημμύρα εκείνοι με τα μεγαλύτερα περιουσιακά στοιχεία (δηλ. εύπορες οικογένειες ή πολύτιμα εργοστάσια) από το να προστατευθούν εκείνοι που είναι φτωχοί και με πενιχρά περιουσιακά στοιχεία. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε αποφάσεις που δεν φαίνονται “δίκαιες”, αλλά η δικαιοσύνη δεν είναι μέρος της ανάλυσης κόστους-οφέλους». Η ανάγκη, δηλαδή, να προστατευθούν οι κόποι, τα σπίτια και οι ζωές της πλειοψηφίας του λαού δεν χωράει στη λογική της ΕΕ. Για την ΕΕ θεωρείται κόστος και όχι “όφελος” η προστασία της ανθρώπινης ζωής!

Οδηγητής



Γενάρης 2019

Τι σημαίνουν οι αξίες και οι αρχές της ΕΕ στην πράξη… Μέρος 1. Βάλτε σταυρό στη σωστή στήλη για καθεμία από τις εννέα ερωτήσεις που ακολουθούν. Μια χώρα…

Α. μπορεί να γίνει μέλος της ΕΕ

Μέρος 2. Οι “αξίες” της ΕΕ σε εικόνες…

Β. δεν μπορεί να γίνει μέλος της ΕΕ

1. η οποία απαγορεύει την ύπαρξη Κομμουνιστικών Κομμάτων 2. η οποία τιμάει τους ναζί ως αντιστασιακούς 3. η οποία καταργεί τα μνημόνια

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

ΙΣΟΤΗΤΑ

4. η οποία στηρίζει και χρηματοδοτεί ένοπλες φασιστικέςναζιστικές δυνάμεις 5. η οποία δεν αποδέχεται “Μόριες” και σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης για πρόσφυγες 6. η οποία αλλάζει τα αποτελέσματα δημοψηφισμάτων ανάλογα με το αν βολεύουν την ΕΕ 7. η οποία δεν αποδέχεται τρομονόμους, φακέλωμα DNA και κάμερες παρακολούθησης 8. η οποία επιλέγει να προστατεύσει από πλημμύρες και πυρκαγιές αυτούς με τα μεγαλύτερα περιουσιακά στοιχεία και όχι τους φτωχούς 9. η οποία δεν δέχεται τις ποσοστώσεις και τους περιορισμούς για το τι αγροτικά προϊόντα θα καλλιεργήσει

ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ

Η ΕΕ πέτυχε… «Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει επιτύχει αυτό για το οποίο δημιουργήθηκε: έχει φέρει την ειρήνη μεταξύ των μελών της - μια ειρήνη που έχει διαρκέσει για περισσότερα από 60 χρόνια, (…) ελευθερία να ζούμε και να ταξιδεύουμε, να απολαμβάνουμε καθημερινά πράγματα που έχουν ουσιαστικό αντίκτυπο…» (“Η ΕΕ & Εγώ”, Υπηρεσία Εκδόσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης).

ράγματι, η ΕΕ έχει πετύχει αυτό για το οποίο δημιουργήθηκε… Από γεννησιμιού της ήταν, είναι και θα είναι εναντίον του λαού και της νεολαίας, γιατί είναι ένωση των εκμεταλλευτών και των κυβερνήσεών τους ενάντια στους λαούς. Είναι μια συμμαχία που έγινε από τους καπιταλιστές για τους καπιταλιστές. Πότε υπερασπιζόταν η ΕΕ τη δημοκρατία, την ισότητα,

την αλληλεγγύη, τον αμοιβαίο σεβασμό, την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και τα κοινωνικά δικαιώματα; Όταν “δημοκρατικά” διέλυε τη Γιουγκοσλαβία βομβαρδίζοντάς την ή όταν “αλληλέγγυα” έσφαζε τους λαούς του Αφγανιστάν, του Ιράκ, της Λιβύης; Ποια “ελευθερία” έχουν στην ΕΕ τα 120.000.000 (το 1/4 του συνολικού πληθυσμού) των Ευρωπαίων που ζουν στα όρια της φτώχειας, οι 17.500.000 άνεργοι και οι 4.100.000 άστεγοι; Ποια αξιοπρεπή ζωή μπορεί να εγγυηθεί η ΕΕ όταν οι αποφάσεις της και οι κατευθύνσεις της οδηγούν σε συνεχή λεηλασία μισθών και δικαιωμάτων των λαών, για να ανταγωνίζονται τα ευρωπαϊκά μονοπώλια τα αντίστοιχα επιχειρηματικά μεγαθήρια της Κίνας; Ο λύκος, όσο κι αν θέλουν να μας πείσουν για το αντίθετο, αρνί δε γίνεται! Είναι απάτη ο ισχυρισμός της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ ότι μπορεί η ΕΕ να αλλάξει προς το καλύτερο. Μόνο χειρότερη μπορεί να γί-

νει. Τα οράματά μας, τα ιδανικά μας και οι αξίες μας δε συναντιούνται πουθενά με το σύστημα της εκμετάλλευσης και τις ενώσεις που το υπηρετούν, όπως η ΕΕ. Ιδανικό δικό τους είναι η εκμετάλλευση των πολλών για να κερδοφορεί μια χούφτα παράσιτα στην κοινωνία. Ιδανικά δικά μας η αλληλεγγύη και ο δίκαιος αγώνας για να απαλλαγεί ο λαός μας από τα δεσμά της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και της ΕΕ…

Υποσημείωση 1. Frontex: στρατιωτικός-αστυνομικός, κατασταλτικός μηχανισμός της ΕΕ. Το «έργο» της Frontex είναι να συντονίζει συνοριοφύλακες από τα κράτη-μέλη της ΕΕ για επιχειρήσεις στα σύνορα της ΕΕ. Συμμετέχει μεταξύ άλλων στις επιχειρήσεις επαναπροώθησης ή απέλασης. Το ΚΚΕ έχει αντιταχθεί στη δημιουργία της Frontex.

ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΣΤΗ ΓΑΛΛΙΑ

Η φωνή των εργατών

και των άλλων λαϊκών στρωμάτων

μπορεί να δυναμώσει

ε αφορμή τις αυξήσεις στη φορολογία των καυσίμων που επιχείρησε να επιβάλει η κυβέρνηση Μακρόν, χιλιάδες Γάλλοι βρέθηκαν στους δρόμους όλο το προηγούμενο διάστημα. Με ααφορμή αυτές τις κινητοποιήσεις ο “Οδηγητής” έλαβε και δημοσιεύει άρθρο του Axel Persson, Γενικού Γραμματέα του Σωματείου Σιδηροδρομικών της CGT στην πόλη Τραπ στα περίχωρα του Παρισιού και μέλους της Επιτροπής Νέων της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας. Επίσης δημοσιεύουμε την ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ για τις κινητοποιήσεις, καθώς και το σχόλιο του Γραφείου Τύπου του ΚΣ της ΚΝΕ για την άγρια καταστολή που εκφράστηκε απέναντι σε μαθητές που κινητοποιήθηκαν.

«Να βάλουμε μπροστά τα αιτήματα της τάξης μας»

Γαλλία έγινε μάρτυρας ενός γεγονότος χωρίς προηγούμενο: Ενός ετερόκλητου κινήματος, που γεννήθηκε και αναπτύχθηκε έξω από κάθε συνδικαλιστική ή πολιτική δομή του ιστορικού εργατικού κινήματος. Αυτό το κίνημα αυτοχαρακτηρίζεται ως “απολίτικ” και πολλαπλασιάζει τις πρωτοβουλίες του με μπλοκαρίσματα δρόμων και διαδηλώσεις όπου εκφράζεται μια ισχυρή λαϊκή αγανάκτηση που, αντικειμενικά, διώχνει από τη δημοσιότητα όλες τις άλλες κινητοποιήσεις. Το σύμβολο που επιλέχθηκε από τους διαδηλωτές είναι το “κίτρινο γιλέκο” που κάθε οδηγός στη Γαλλία πρέπει να έχει στο όχημά του για την περίπτωση βλάβης ή κινδύνου. Αυτό το κίνημα αρχικά στόχευσε σχεδόν αποκλειστικά την πολιτική της κυβέρνησης στο θέμα της φορολόγησης των καυσίμων. Έτσι, αρχικά, η ακροδεξιά και η δεξιά, καθώς και ορισμένα τμήματα της εργοδοσίας το υποδέχθηκαν θετικά, με τρόπο τέτοιο ώστε να υπογραμμίζεται η κλασική, γενική αντι-φορολογική ρητορική, προσπαθώντας να εξισώσουν τις εργοδοτικές εισφορές που χρηματοδοτούν τις συντάξεις και την Κοινωνική Ασφάλιση με άδικους φόρους όπως αυτοί στα καύσιμα, για τα οποία τα εργατικά νοικοκυριά πληρώνουν αναλογικά πολύ περισσότερα από την εργοδοσία. Η ακροδεξιά επιχείρησε από την αρχή να οικειοποιηθεί για λογαριασμό της το κίνημα και την αγανάκτηση που εκφράζει, προσπαθώντας σκληρά ώστε η αμφισβήτηση να μείνει στο επίπεδο των φόρων, λέγοντας μάλιστα ότι οι μετανάστες φταίνε για την άδικη φορολόγηση, χωρίς ποτέ να ανησυχήσει την εργοδοσία με διεκδικήσεις

όπως αυξήσεις σε μισθούς, συντάξεις και κοινωνικά επιδόματα. Το κίνημα, αρχικά, είχε σχεδιάσει κινητοποιήσεις μόνο για το Σάββατο 17 Νοέμβρη, αλλά τελικά επεκτάθηκε πολύ περαιτέρω. Σε μέρη όπου η αποφασιστικότητα ήταν μεγαλύτερη, οι διαδηλωτές επάνδρωναν με βάρδιες στα ρεπό τους τα μπλόκα στους κυκλικούς κόμβους που στόχο είχαν να μπλοκάρουν τα φορτηγά που μεταφέρουν εμπορεύματα ή σε βιομηχανικές και εμπορικές ζώνες. Από τότε, το Σάββατο έγινε μέρα διαδηλώσεων σε όλη τη χώρα. Μία από αυτές ήταν μια διαδήλωση που δεν είχε δηλωθεί όπως προβλέπει ο νόμος, που στόχο είχε να κατευθυνθεί προς τα Ηλύσια Πεδία [στμ: Προεδρικό Μέγαρο] σε απάντηση στις προ-

Ο Axel Persson.

κλήσεις Μακρόν που κάλεσε τους δυσαρεστημένους από την πολιτική του να “έρθουν να τον βρουν”. Αυτό το κοινωνικό κίνημα ξεκίνησε στις αγροτικές και περιαστικές περιοχές όπου, εδώ και πολλά χρόνια, οι διαδοχικές κυβερνήσεις εξαφάνισαν τις δημόσιες υπηρεσίες με αιτιολόγηση τη μείωση των εξόδων του κράτους. Ένα από τα χαρακτηριστικά του είναι ότι δεν πυροδότησε απεργίες στις επιχειρήσεις, με τον στόχο αυτής της “εξέγερσης” να είναι η κυβέρνηση, και πιο συγκεκριμένα ο Πρόεδρος Μακρόν, και όχι η εργοδοσία. Η δυσπιστία απέναντι στις παραδοσιακές οργανώσεις (που αντιμετωπίζονται ως “γρανάζι του συστήματος”) που κυριαρχεί στο κίνημα οδηγεί ακόμα σε μια άρνηση οργάνωσης του αγώνα στις επιχειρήσεις, μέσα από απεργία ή δεν τον ανάγει σε απόλυτη προτεραιότητα. Κάτω από την πίεση κυρίως των μελών της CGT και ενάντια στην αρχική άποψη της ηγεσίας της Συνομοσπονδίας, έλαβαν χώρα δράσεις σύγκλισης μεταξύ απεργών και “κίτρινων γιλέκων”, στον κλάδο του Μετάλλου, στα λιμάνια, σε κάποια εμπορικά κέντρα. Σήμερα, στους κυκλικούς κόμβους, όπου βρίσκονται εργαζόμενοι/ες, άνεργοι και συνταξιούχοι, μικροί επιχειρηματίες, το 85% των “κίτρινων γιλέκων” δεν έχουν δει καθόλου ή έχουν δει πολύ λίγο κάποιο συνδικάτο. Ανάμεσα στους πρωτεργάτες των κινητοποιήσεων που δηλώνουν “απολιτίκ” και αλλεργικοί σε κάθε δομή και οργάνωση, διαπιστώνουμε ότι είναι παρόντα ακροδεξιά κόμματα, αν και σε μειοψηφία, και ότι είναι ενεργά και προσπαθούν να επηρεάσουν τις διεκδικήσεις. Αλλά η στρατηγική τους αποτυγχάνει εν μέρει και κυριαρχούν

Οδηγητής

τα ταξικά συνθήματα, αν και οι θέσεις τους ενάντια στους μετανάστες ακούγονται συχνά. Ως εκ τούτου, η δεξιά και ακροδεξιά και η εργοδοσία πήραν τις αποστάσεις τους από το κίνημα ή ακόμα ζητούν να σταματήσει ή δεν το στηρίζουν πλέον. Η αποφασιστικότητα των διαδηλωτών να ξεμπερδέψουν με τις ένοπλες δυνάμεις του κράτους (νομαρχίες πυρπολήθηκαν) προκάλεσε ακόμα έναν φόβο από πλευράς των κομμάτων της δεξιάς, μήπως δεν μπορούν πια να περιορίσουν την οργή. Σημαντικό στοιχείο: η στήριξη στο κίνημα διατηρείται σε ένα υψηλό επίπεδο, πάνω από 70%. Ακόμα και οι δημοσκοπήσεις το επιβεβαιώνουν. Στις διάφορες κινητοποιήσεις, βρισκόμαστε πλέον μακριά από το μοναδικό σύνθημα που υπήρχε όταν ξεκίνησε το κίνημα. Το βασικό σύνθημα διαμαρτυρίας που αρχικά αφορούσε στο κόστος του καυσίμου και στην αδυναμία να πληρώσουμε ακόμα μία αύξηση, συμπληρώθηκε από άλλα δίκαια αιτήματα: αύξηση του

βασικού μισθού και των επιδομάτων, κατάργηση της αύξησης των κοινωνικών εισφορών για τους συνταξιούχους, αυτόματη αναπροσαρμογή των μισθών και των συντάξεων με βάση τον πληθωρισμό, επαναφορά του Φόρου για την Περιουσία, καταπολέμηση της φοροδιαφυγής. Δηλαδή, διεκδικήσεις που συμβαδίζουν με αυτές που έχει το εργατικό κίνημα εδώ και χρόνια. Στην πρώτη διαδήλωση της 17ης Νοέμβρη διαδήλωσαν από 287.000 άτομα (στοιχεία της κυβέρνησης) ως 1 εκ. άτομα (στοιχεία των “κίτρινων γιλέκων”), έπειτα στις 24 Νοέμβρη από 166.000 ως 750.000, την 1η Δεκέμβρη από 136.000 ως 700.000, στις 8 Δεκέμβρη από 125.000 ως 520.000. Αν και ο αριθμός των διαδηλωτών φαίνεται να μειώνεται, η βία των δυνάμεων της αστυνομίας, που δυσκολεύτηκε να “διατηρήσει την τάξη”, οξύνθηκε από διαδήλωση σε διαδήλωση με σοβαρούς τραυματισμούς, παραλύσεις, νεκρούς, καταστροφές αυτοκινήτων, δικύκλων, καταστροφή δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας.



Γενάρης 2019

Η κυβέρνηση εγκατέλειψε τον “φόρο στα καύσιμα”, επιτάχυνε την αύξηση ορισμένων επιδομάτων (για να μην προχωρήσει σε αυξήσεις μισθών) για ορισμένες ομάδες και αναθεώρησε την απόφασή της για κάποιες κρατήσεις που πλήρωναν οι χαμηλοσυνταξιούχοι. Επίσης, η εργοδοσία πετάει στάχτη στα μάτια με κάποια αφορολόγητα εφάπαξ πριμ -από 200 ως 1.000 ευρώπρος τους εργαζόμενους σε κάποιες λίγες μεγάλες επιχειρήσεις για να ηρεμήσει την οργή και να την εμποδίσει από το να εισχωρήσει μέσα στις επιχειρήσεις και να οδηγήσει σε μαζικές απεργίες. Αυτό δίνει μια ιδέα για το προς τα πού πρέπει να τείνει το ταξικό εργατικό κίνημα: να συμπληρώσει την κινητοποίηση στους κυκλικούς κόμβους με μια κινητοποίηση με ρίζες στις επιχειρήσεις, που θα στοχεύει την εργοδοσία βάζοντας μπροστά αποκλειστικά τα αιτήματα της τάξης μας. Axel Persson

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ

Ανακοίνωση για τις κινητοποιήσεις στη Γαλλία

ο ΚΚΕ εκφράζει την αλληλεγγύη του στις μαζικές κινητοποιήσεις εργαζομένων, μαθητών, φοιτητών και άλλων λαϊκών δυνάμεων, των τελευταίων βδομάδων στη Γαλλία, ενάντια στην πολιτική των πανάκριβων καυσίμων και της άγριας φορολόγησής τους. Πρόκειται για ένα μέρος μόνο της σκληρής ταξικής αντιλαϊκής πολιτικής του “οραματιστή” Μακρόν -στενού εταίρου της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ- και αποτελούν τελευταία λέξη των λεγόμενων μεταρρυθμίσεων της ΕΕ, που εφαρμόζονται σε όλη την Ευρώπη. Αποκαλύπτεται ότι όποιος και να είναι ο διαχειριστής μιας οικονομίας που έχει στρατηγική την εξυπηρέτηση του κεφαλαίου και κριτήριο το καπιταλιστικό κέρδος, προωθεί σκληρά αντεργατικά μέτρα και στο όνομα της “πράσινης οικονομίας”. Το ΚΚΕ καταδικάζει την άγρια καταστολή, την αστυνομοκρατία σε βάρος των διαδηλωτών, την περιστολή της συνδικαλιστικής δράσης, συνολικά των λαϊκών ελευθεριών από την κυβέρνηση Μακρόν. Ο γαλλικός λαός, οι λαοί της Ευρώπης έχουν τη δυνατότητα σήμερα να βγάλουν συμπεράσματα. Η εργατική τάξη, ο λαός μπορούν σε κάθε χώρα να ενισχύσουν τον αντικαπιταλιστικό αντιμονοπωλιακό προσανατολισμό της πάλης τους και με τη δική τους κοινωνική συμμαχία να προσπεράσουν τους ελιγμούς κυβερνήσεων, καθώς και δυνάμεις που επιχειρούν να καναλιζάρουν τη λαϊκή δυσαρέσκεια σε εφήμερη εκτόνωση, ανώδυνη για το καπιταλιστικό σύστημα. Να απομονώσουν μηχανισμούς που επωάζουν το αυγό του φιδιού και αποτελούν έδαφος για κάθε είδους προβοκάτσια και συκοφάντηση του κινήματος. Η πορεία ανασύνταξης και χειραφέτησης του εργατικού κινήματος, η ενίσχυση του βαθμού οργάνωσης των εργατών στα συνδικάτα, το δυνάμωμα του ταξικού προσανατολισμού τους, αποτελούν εγγύηση ότι η φωνή των εργατών και των άλλων λαϊκών στρωμάτων μπορεί να δυναμώσει και να αντιμετωπίσει κάθε είδους διαστρέβλωση και παραμορφωτικό φακό του εκμεταλλευτικού συστήματος, ανοίγοντας δρόμο στην πάλη για εξουσία και οικονομία που να υπηρετεί τα δικά τους συμφέροντα.

ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΤΥΠΟΥ ΤΟΥ ΚΣ ΤΗΣ ΚΝΕ

Καθρέφτης της ΕΕ οι εικόνες από την καταστολή των μαθητικών κινητοποιήσεων στη Γαλλία

ι εικόνες από την γαλλική πόλη Μαντ-λα-Ζολί που δείχνουν συλληφθέντες μαθητές, ακόμα και 12χρονους, μετά από κινητοποίηση, να είναι γονατισμένοι ή με το πρόσωπο στραμμένο στον τοίχο και με τα χέρια στο κεφάλι, περιτριγυρισμένοι από πάνοπλους αστυνομικούς λες και είναι κρατούμενοι σε κάποιο στρατόπεδο συγκέντρωσης, προκαλούν οργή και ανατριχίλα. Αυτές οι εικόνες είναι ο καθρέφτης της ΕΕ, που όλο δήθεν “επιστρέφει στις δημοκρατικές της αξίες” και όλο χειρότερη γίνεται. Αποτυπώνουν το πραγματικό πρόσωπο της αστικής δημοκρατίας, όπου η ελευθερία όλων σταματά εκεί που αρχίζει η ελευθερία των εκμεταλλευτών. Αυτές οι εικόνες γίνονται διπλά εξοργιστικές αν θυμηθούμε ότι τον Σεπτέμβριο του 2017, ο Γάλλος Πρόεδρος Μακρόν, εντολές του οποίου εκτελεί η γαλλική αστυνομία, έβγαζε παρέα με τον Αλέξη Τσίπρα λόγους για τη δημοκρατία με φόντο την Πνύκα, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ ακόμα τον διαφημίζει ως αντίπαλο δέος στον νεοφιλελευθερισμό και την ακροδεξιά στην Ευρώπη. Το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα και οι διακρατικές ενώσεις του, όπως η ΕΕ, εξασφαλίζουν ελευθερία και δημοκρατία μόνο για τους λίγους, ενώ για τους εργαζόμενους και τη νεολαία επιφυλάσσουν μόνο φτώχεια, ανεργία και καταστολή.

Αντικομμουνιστικό κυνήγι μαγισσών

στην Πολωνία Η

αντιδραστική κυβέρνηση της Πολωνίας επιχειρεί να ξαναγράψει την Ιστορία, σβήνοντας με βρώμικο μελάνι ό,τι θυμίζει την περίοδο προσπάθειας σοσιαλιστικής οικοδόμησης στη χώρα. Ο καλύτερος σύμμαχός της σε αυτό είναι η ΕΕ. Εχθροί της είναι όχι μόνο τα ιστορικά μνημεία, αλλά το ίδιο το ΚΚ Πολωνίας που σήμερα δίνει σκληρή μάχη στο πλευρό των Πολωνών εργαζόμενων για να μην παραμείνουν απλώς ιστορική ανάμνηση οι κατακτήσεις του λαού στον Σοσιαλισμό... Παράσταση διαμαρτυρίας στην πολωνική πρεσβεία από το ΚΚΕ και την ΚΝΕ στις 19/12/2018.

Το ΚΚ Πολωνίας στο στόχαστρο Στις 4 Γενάρη παίχτηκε το νέο επεισόδιο σε μια δίκη που διαρκεί πάνω από 2,5 χρόνια με κατηγορούμενους μέλη και στελέχη του ΚΚ Πολωνίας, τα οποία αντιμετωπίζουν τις απαράδεκτες και αβάσιμες κατηγορίες περί “δημόσιας προώθησης ολοκληρωτικού συστήματος” μέσα από την εφημερίδα του Κόμματος “Brzask” και την ιστοσελίδα www.kompol.org. Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση προωθεί εκ νέου αλλαγές στον πολωνικό ποινικό κώδικα προκειμένου να απαγορευθούν τα κομμουνιστικά σύμβολα μέσω της απαράδεκτης εξομοίωσης τους με τα φασιστικά σύμβολα, ενώ σε εξέλιξη βρίσκεται η διερεύνηση της νομιμότητας του ΚΚ Πολωνίας με βάση τις αντικομμουνιστικές διατάξεις του Συντάγματος της χώρας, που εξισώνουν το τέρας του φασισμού με τον κομμουνισμό, στο πλαίσιο της επίσημης πολιτικής της ΕΕ που ακολουθεί αυτή την ανιστόρητη γραμμή. Αποδεικνύεται και με αυτό τον τρόπο ότι η ΕΕ είναι για μια ένωση που καμιά σχέση δεν έχει με τα δικαιώματα των εργαζομένων και την ελευθερία των λαών!

Συστηματικές διώξεις Μια σειρά από κρούσματα διώξεων δείχνουν κλιμάκωση του αντικομμουνισμού στην Πολωνία τον τελευταίο χρόνο. • Τον Οκτώβρη οι Πολωνικές αρχές προχώρησαν στο γκρέμισμα μνημείου στο πάρκο Σκαρισβέφσκι στη Βαρσοβία, προς τιμήν 26 στρατιωτών του Κόκκινου Στρατού που σκοτώθηκαν σε μάχη για την απελευθέρωση της Πολωνίας στις 13 Σεπτέμβρη 1944. • Σε δίκη σέρνεται Πολωνός που στη διαδήλωση της Πρωτομαγιάς φορούσε μπλουζάκι με σκίτσο του Λένιν. • Προκλητική δίωξη αντιμετωπίζει ο Πολωνός καθηγητής του Πανεπιστημίου του Στετίνο Γιέρζι Κόχαν επειδή “τόλμησε” να διοργανώσει σεμινάριο για τα 200 χρόνια από τη γέννηση του Μαρξ. Η αστυνομία είχε εισβάλει στο Πανεπιστήμιο φέτος τον Μάη, καταλύοντας το ακαδημαϊκό άσυλο, αναζητώντας μάλιστα “πειστήρια ολοκληρωτισμού”! Πολλές πρυτανικές αρχές, σύλλογοι διδασκόντων και φοιτητών καταδίκασαν το γεγονός. • Ταυτόχρονα εντείνονται οι προσπάθειες για “διορ-

θώσεις” μνημείων και αλλαγές σε ονόματα δρόμων ώστε να απαλειφθούν στοιχεία που παραπέμπουν στον Σοσιαλισμό. Συχνά όμως προσκρούουν στις αντιδράσεις των κατοίκων που παρά τους τόνους αντικομμουνισμού δεν έχουν διαγράψει τις κατακτήσεις αυτής της περιόδου από την μνήμη τους. Το ίδιο το ΚΚ Πολωνίας παρά τα εμπόδια στη δράση του αναδεικνύει την ιστορική αλήθεια με τη καμπάνια “Κόκκινη Ιστορία”.

Η μανία τους προσέβαλε ακόμα και τους πολιτικούς πρόσφυγες! Μια τέτοια “διόρθωση” μνημείου έγινε πρόσφατα στην πόλη Τσίβνουβ, όπου αφαιρέθηκε πλακέτα αφιερωμένη στους μαχητές του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας που είχαν καταφύγει και νοσηλευτεί σε στρατιωτικό νοσοκομείο. Η αφαίρεση έγινε με απόφαση του λεγόμενου “Ινστιτούτου Εθνικής Μνήμης / Επιτροπή Δίωξης Εγκλημάτων σε βάρος του πολωνικού λαού”, δηλαδή ενός εργαλείου ωμού αντικομμουνισμού και παραχάραξης της Ιστορίας. Οι ειδήμονες του Ινστιτούτου έκριναν ψευδή τη φράση “Στους αγωνιστές για μια δημοκρατική Ελλάδα”, αφού στόχος του ΚΚΕ και του ΔΣΕ όπως είπαν «ήταν να δημιουργήσουν κομμουνιστικό κράτος, το οποίο θα ήταν υπό την επιρροή της ΕΣΣΔ». Η αφαίρεση της πλακέτας θεωρήθηκε δικαίως μεγάλη προσβολή στη μνήμη των νεκρών του ΔΣΕ, αλλά και απέναντι στους πολιτικούς πρόσφυγες που φιλοξενήθηκαν στη Σοσιαλιστική Πολωνία μετά την ήττα του ΔΣΕ και ξεσήκωσε τη μικρή ελληνική κοινότητα της χώρας, η οποία χωρίς να πτοείται έχτισε νέο σεμνό μνημείο στην πόλη Πόλιτσε. Με αφορμή αυτά τα γεγονότα η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ κατέθεσε ερώτηση στην Ευρωβουλή για να πάρει την απαράδεκτη, αλλά ομολογουμένως αποκαλυπτική απάντηση της επιτρόπου Βιέρα Γιούροβα η οποία δήλωσε ευθαρσώς: «... η Επιτροπή ήταν πάντα σταθερά προσηλωμένη στη διασφάλιση του σεβασμού των θυμάτων και της μνήμης των εγκλημάτων που έχουν διαπραχθεί από ολοκληρωτικά καθεστώτα. Κάθε κράτος μέλος έχει βρει τη δική του προσέγγιση για να θυμάται την ιστορία του...»

Σε ένδειξη έμπρακτης αλληλεγγύης ο Κώστας Παπαδάκης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και ευρωβουλευτής, επισκέφθηκε την Πολωνία, όπου μεταξύ άλλων συναντήθηκε με την ελληνική κοινότητα του Στετίνο και με απογόνους των πολιτικών προσφύγων της Πολωνίας τονίζοντας την αποφασιστικότητα του ΚΚΕ να δοθεί απάντηση στην προσβολή της μνήμης των μαχητών του ΔΣΕ. Εξέφρασε επίσης προσωπικά την αλληλεγγύη του στον διωκόμενο καθηγητή Κόχαν.

Κύμα αλληλεγγύης προς τους Πολωνούς συντρόφους Τα 90 Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα που συμμετείχαν στην 20ή Διεθνή Συνάντηση, που διοργάνωσε το ΚΚΕ εξέδωσαν ανακοινώσεις αλληλεγγύης. Με ειδικό ψήφισμα τα 30 κόμματα της Ευρωπαϊκής Κομμουνιστικής Πρωτοβουλίας κάλεσαν σε συγκεντρώσεις αλληλεγγύης και διαβήματα σε πολωνικές πρεσβείες όπως έγινε στην Ελλάδα, ενώ πρόσφατα σε ποδοσφαιρικό αγώνα στην Κύπρο φίλαθλοι της Ομόνοιας ανάρτησαν πανό αλληλεγγύης για το ΚΚ Πολωνίας! Αντίστοιχα, Κομμουνιστικές Νεολαίες απ΄ όλο το κόσμο ενημερώνουν στις χώρες τους τη νεολαία και παίρνουν πρωτοβουλίες αλληλεγγύης προς την Νεολαία του ΚΚ Πολωνίας.

Κάτω τα χέρια από τους Κομμουνιστές! Η Πολωνία δεν είναι εξαίρεση. Σε όλες τις χώρες της ΕΕ και ιδιαίτερα σε όσες γνώρισαν σοσιαλιστική οικοδόμηση προωθείται μια κλιμακούμενη αντικομμουνιστική πολιτική, αποδεικνύοντας πως ο αντικομμουνισμός είναι φυσιογνωμικό χαρακτηριστικό της λυκοσυμμαχίας. Και στην Πολωνία για άλλη μια φορά πυροβολούν το παρελθόν για να σκοτώσουν το μέλλον! Άλλωστε έχει αποδειχθεί και στην ελληνική ιστορία ότι ο εντεινόμενος αντικομμουνισμός είναι προπομπός ευρύτερης επίθεσης στα εργατικά-λαϊκά δικαιώματα. Ξορκίζουν την ιστορική αλήθεια, αλλά η πραγματικότητα είναι πεισματάρα. Η “Γη γυρίζει” και η ιστορία προχωρά μπροστά! Οι λαοί αργά ή γρήγορα θα επιλέξουν τη διέξοδο προς όφελος τους που είναι η Σοσιαλιστική-Κομμουνιστική κοινωνία.

Πώς “καταπολεμάει” τον φασισμό η ΕΕ;

ο τελευταίο διάστημα, έχει αναζωπυρωθεί μια συζήτηση για την καταπολέμηση του φασισμού στα πλαίσια της ΕΕ. Από τη μία, ακούγονται απόψεις για την ενίσχυση του προοδευτικού μετώπου απέναντι στον “νεοφασισμό” και από την άλλη για την ανάγκη αναζήτησης νέων προσώπων, που θα μπορέσουν να ενισχύσουν τον χαρακτήρα της ΕΕ, σε αντιπαράθεση με τις επιμέρους εγχώριες πολιτικές. Ισχύει ότι μια “διαφορετική” ΕΕ θα μπορούσε να καταπολεμήσει τον φασισμό;

Η ταύτιση του φασισμού με τον κομμουνισμό, επίσημη ιδεολογία της ΕΕ Η ΕΕ, “με τη βούλα” δεκάδων αποφάσεών της, μπαίνει επικεφαλής της παραχάραξης και διαστρέβλωσης της ιστορίας, συκοφαντεί τον σοσιαλισμό που οικοδομήθηκε τον 20ο αιώνα. Έτσι, δίνει χώρο στους φασίστες ανά την Ευρώπη να οργιάζουν, να παίζουν τον βρώμικο ρόλο τους σε βάρος του κομμουνιστικού, ευρύτερα του εργατικού – λαϊκού κινήματος. • 2005: Αντικομμουνιστικό μνημόνιο του Συμβουλίου της Ευρώπης. • 2009: Αντικομμουνιστικό ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου περί “Ευρωπαϊκής Συνείδησης και Ολοκληρωτισμού”. Τα πρώην σοσιαλιστικά κράτη κατηγορούνται για “εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας”. Ανακηρύσσεται η 23η Αυγούστου ως “πανευρωπαϊκή Hμέρα Μνήμης για τα θύματα όλων των ολοκληρωτικών και αυταρχικών καθεστώτων”. Η 9η Μάη, Μέρα Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών ονομάζεται “Ημέρα της Ευρώπης”... • 2010: Σύσταση ομάδας στο Ευρωκοινοβούλιο για τη “Συμφιλίωση των Ευρωπαϊκών Ιστοριών” με διακηρυγμένο στόχο την «κοινή προσέγγιση σχετικά με τα εγκλήματα των ολοκληρωτικών καθεστώτων, μεταξύ άλλων του κομμουνιστικού καθεστώτος της ΕΣΣΔ». Ακόμα και στο πρόσφατο (Οκτώβρη 2018) ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου “σχετικά με την άνοδο της νεοφασιστικής βίας στην Ευρώπη” τονίζεται η ανάγκη «εκπαίδευσης των νεότερων γενεών» γύρω από την ιστορία, γιατί η «υποβάθμιση των ναζιστικών ή κομμουνιστικών εγκλημάτων είναι το πρώτο βήμα για την αναζωπύρωση των ιδεών της εποχής εκείνης»! Πράγματι, η ΕΕ χρηματοδοτεί με εκατοντάδες εκατομμύρια την προώθηση του αντικομμουνισμού (π.χ. προγράμματα σε σχολεία, Οργανισμούς Τοπικής Διοίκησης, ΜΚΟ κ.ά.)

Η ΕΕ στηρίζει την αντιδραστική κυβέρνηση στην Ουκρανία • Πρόκειται για κυβέρνηση που αναδείχθηκε μέσα από πραξικόπημα και τη δράση φασιστικών ομάδων κρούσης (κυρίως από τους φασίστες του “Δεξιού Τομέα”). • Στην Ουκρανία, το ΚΚ έχει απαγορευτεί. Ισχύουν αντικομμουνιστικοί νόμοι που όχι μόνο νομιμοποιούν την κρατική καταστολή σε βάρος των κομμουνιστών, αλλά δίνουν και αέρα στα πανιά φασιστικών συμμοριών να πολλαπλασιάζουν τα πογκρόμ τους, όπως συνέβη με στελέχη της Κομμουνιστικής Νεολαίας που δέχθηκαν πρόσφατα τέτοιες επιθέσεις. Τι λέει για όλα αυτά η ΕΕ; Ότι «η συμφωνία σύνδεσης ΕΕ - Ουκρανίας βασίζεται σε κοινές αξίες, ιδίως στον πλήρη σεβασμό των δημοκρατικών αρχών, του κράτους δικαίου, της χρηστής διακυβέρνησης, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών»…2

Μικρά παιδιά στη Λετονία, χώρα μέλος της ΕΕ, εξοικειώνονται με τις στολές και τα όπλα των Waffen-SS.

Κομμουνιστικά κόμματα και σύμβολα απαγορεύονται στα κράτη της ΕΕ • Στις χώρες της Βαλτικής τα αστικά κόμματα συγκυβερνούν με νοσταλγούς του φασισμού, τα ΚΚ είναι παράνομα, τα κομμουνιστικά σύμβολα έχουν ποινικοποιηθεί, η κομμουνιστική πολιτική δράση συνιστά ποινικό αδίκημα. Ταυτόχρονα αποθεώνονται οι ένοπλοι συνεργάτες των ναζί. Στη Λετονία π.χ. η Βουλή αποκατέστησε τα SS και απένειμε συντάξεις σε επιζώντα μέλη τους, ενώ οδήγησε στα δικαστήρια πρώην παρτιζάνους, επειδή σκότωσαν συνεργάτες των Γερμανών! • Στην Ουγγαρία, κομμουνιστικά σύμβολα έχουν απαγορευτεί, τιμωρείται με ποινή φυλάκισης η άρνηση των “εγκλημάτων του κομμουνισμού”. Αντίστοιχη είναι η κατάσταση σε Τσεχία, Πολωνία, Σλοβακία, Ρουμανία κ.α. Στην Πολωνία μάλιστα, το 2017 μέλη και στελέχη του ΚΚ καταδικάστηκαν σε φυλάκιση έως και 9 μήνες για τη διάδοση των ιδεών τους μέσω της εφημερίδας και της ιστοσελίδας του Κόμματος. Όλα τα παραπάνω όχι απλά ανέχεται, αλλά κατευθύνει και επικροτεί η ΕΕ. Σε έκθεσή της το 2010 η Κομισιόν κατέγραφε ως “θετικά” βήματα την απαγόρευση κομμουνιστικών συμβόλων κ.ά. Αντίστοιχα, το πρόσφατο ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου ενάντια στην πολιτική του Όρμπαν1 στην Ουγγαρία, δεν άγγιξε την αντικομμουνιστική του νομοθεσία, αφού αυτή θεσπίστηκε κατά τα πρότυπα των αντικομμουνιστικών μνημονίων της ΕΕ..

Όταν οι “δημοκράτες” της ΕΕ τιμούν τους ναζί εγκληματίες πολέμου... • Τον Ιούνη του 2017 το Ευρωκοινοβούλιο οργάνωσε έκθεση για να τιμήσει τον συνεργάτη των ναζί, Κροάτη καρδινάλιο, Alojzije Stepinac, εγκληματία πολέμου καταδικασμένο για τη συμμετοχή του σε πογκρόμ κατά των Σέρβων, Εβραίων, Αθίγγανων κ.ά. εθνοτήτων. • Όλα τα κράτη της ΕΕ απείχαν από το ψήφισμα που υιοθέτησε το 2015 η ΓΣ του ΟΗΕ “ενάντια στην ηρωοποίηση (glorification) του ναζισμού και του νεοναζισμού”. Την ίδια στάση αποχής τήρησε και η ελληνική, “αριστερή” κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ… Όλα αυτά δεν πρέπει να προκαλούν καμία εντύπωση, καθώς η ιστορία αθώωσης των ναζί από τα καπιταλιστικά κράτη της Ευρώπης είναι πολύ παλιά, πριν ακόμα αυτά συγκροτήσουν την ΕΕ. Αμέσως μετά τον Β’ΠΠ η καπιταλιστική Γερμανία ενέταξε σε ανώτερες θέσεις του στρατού και γενικά στον κρατικό μηχανισμό της πρώην στελέχη των ναζί, ουσιαστικά αθωώνοντάς τους.

Υποσημειώσεις 1. Πρωθυπουργός της Ουγγαρίας, πρόεδρος του αντιδραστικού κόμματος “Φίντες” 2. Απάντηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σε Ερώτηση των ευρωβουλευτών του ΚΚΕ για τις φασιστικές επιθέσεις σε βάρος στελεχών της ΚΝ στην Ουκρανία

Πώς αντιμετωπίζεται ο φασισμός;

ο τελευταίο διάστημα, με αφορμή μια σειρά εξελίξεις στην περιοχή μας αλλά και διεθνώς, ανακινήθηκε από διάφορες πλευρές το ζήτημα της “στάσης απέναντι στον φασισμό και τον εθνικισμό”. Ο ΣΥΡΙΖΑ αυτοπροβάλλεται ως η πολιτική δύναμη που μπορεί να ηγηθεί κόντρα στον εθνικισμό, μέσα από την “κοινωνική δικαιοσύνη” που αντιπροσωπεύει, κόντρα στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές λιτότητας, με τη στόχευσή του να διαμορφώσει ένα “κράτος δημοκρατικό”, “καθαρισμένο” από τη

γραφειοκρατία και τη διαφθορά. Την ίδια στιγμή, κανέναν δεν πρέπει να πείσει η προσπάθεια της ΝΔ να εμφανιστεί ως “αθώα του αίματος”. Όλο το τελευταίο διάστημα, η ΝΔ επιχειρεί να ψαρέψει στα θολά νερά του εθνικισμού. Επιδίδεται σε μια άτυπη “κούρσα” με τη ΧΑ για το ποιος είναι πιο “πατριώτης”, ποιος “δικαιούται” να μιλά για τη σημαία, το έθνος, τις παραδόσεις κ.λπ. Ρίχνει “λίπασμα” να δυναμώνουν ευθέως αλυτρωτικές, ρατσιστικές, βαθιά αντιδραστικές απόψεις και πρακτικές.

την ουσία ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε η ΝΔ μπορούν να εμποδίσουν τον φασισμό. Το αντίθετο. Με την πολιτική τους από κοινού θερμαίνουν το έδαφος που επωάζει το αυγό του φιδιού. Τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ όσο και η ΝΔ συμπλέουν απόλυτα: • Στην ενεργό συμμετοχή της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς ΝΑΤΟ–ΕΕ και τους σχεδιασμούς τους στην περιοχή. Οι κίνδυνοι που γεννιούνται για όλους τους λαούς, μέσα από την επαναχάραξη των συνόρων, δίνουν πάτημα για έξαρση του εθνικισμού. Τρανή απόδειξη η Συμφωνία των Πρεσπών, που έχει ήδη “ανοίξει τις πόρτες” στον εθνικισμό και αλυτρωτισμό, έδωσε νέα “πατήματα” στους φασίστες τόσο στην Ελλάδα όσο και στα Σκόπια, ευρύτερα στα Βαλκάνια. • Στην υιοθέτηση της πολιτικής και της ιδεολογίας της ΕΕ που περιλαμβάνει τη στήριξη φασιστικών κυβερνήσεων, όπως αυτή της Ουκρανίας, τα αντικομμουνιστικά μνημόνια, την απαγόρευση Κομμουνιστικών Κομμάτων, την εξίσωση του κομμουνισμού με τον φασισμό. • Στην αντιλαϊκή επίθεση, στην έξαρση της καταστολής απέναντι στο εργατικό-λαϊκό κίνημα, δίνοντας πάτημα στους φασίστες να παρουσιάζονται ως “αντισυστημικοί” και την ίδια στιγμή να προσπαθούν να τρομοκρατήσουν όσους σηκώνουν κεφάλι. • Στην πολιτική που εγκλωβίζει χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες σε άθλιες συνθήκες τύπου Μόριας ή σε καθεστώς σύγχρονης δουλείας τύπου Μανωλάδας, ενισχύοντας το μίσος ανάμεσα στους λαούς.

Από υποδοχή προσφυγόπουλων σε σχολείο του Χαϊδαρίου.

ο γεγονός πως τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ όσο και η ΝΔ δεν πρόκειται να εμποδίσουν τον φασισμό, αποδεικνύεται από την ίδια τη στάση τους απέναντι στη ναζιστική ΧΑ: • Είναι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ που καλεί Χρυσαυγίτες σε ιστορικές επετείους και εκδηλώσεις των ενόπλων δυνάμεων. Είναι ο ΣΥΡΙΖΑ που έχει αφήσει τη δίκη της ΧΑ να εκκρεμεί. • Είναι δυνάμεις της ΝΔ που “αγκαλιάζονται” με φασίστες και εθνικιστές, όπως στα πρόσφατα συλλαλητήρια με αλυτρωτικά συνθήματα για τη Μακεδονία. Η ΔΑΠ στα Πανεπιστήμια εξασφαλίζει “θαλπωρή” σε φασίστες στα ψηφοδέλτιά της. Εκλογικοί συνδυασμοί της ΝΔ είναι που μεταξύ άλλων “φιλοξενούν” φασίστες υποψήφιους σε τοπικές εκλογές κ.α.

νεολαία δίνει ήδη τη μάχη ενάντια στους φασίστες. Μάχη που δείχνει ποιος είναι ο δρόμος αναμέτρησης με τον φασισμό. Μάχη που αποδεικνύει ότι, με το ΚΚΕ και την ΚΝΕ μπροστά, έχουμε τη δύναμη να τα βάλουμε μαζί του. Υπάρχουν τα πρόσφατα παραδείγματα δεκάδων σχολείων όπου οι μαθητές μπλόκαραν την προσπάθεια φασιστικών δυνάμεων να κινητοποιήσουν γύρω από το λεγόμενο “Μακεδονικό” με εθνικιστικά συνθήματα. Σε αυτές τις περιπτώσεις, οι ίδιοι οι μαθητές με μπροστάρηδες τα μέλη της ΚΝΕ κινητοποιήθηκαν, κάλεσαν σε Γενική Συνέλευση στο σχολείο ή στο τμήμα τους. Μέσα από μαζικές, συλλογικές διαδικασίες οι φασιστικές ιδέες ξεσκεπάζονται, οι φασίστες ξεμπροστιάζονται και απομονώνονται στην πράξη, πολύ περισσότερα παιδιά κατανοούν τον ρόλο τους.

Ο αγώνας αυτός είναι πιο δυνατός όταν αποκτά συνέχεια, όταν αγκαλιάζει περισσότερους, όπως έγινε με την υποδοχή των προσφυγόπουλων, που χιλιάδες μαθητές τα καλωσόρισαν στα σχολεία τους έχοντας συντονίσει τη δράση τους με συλλόγους γονέων, καθηγητών, σωματεία και μαζικούς φορείς. Τα μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ βρίσκονται στην πρώτη γραμμή για να μην βρει πάτημα κανένας φασίστας στις γειτονιές. Ο φασισμός δέχεται πιο σταθερά, συνεχόμενα πλήγματα από την ίδια τη σταθερή αγωνιστική δραστηριότητα στους χώρους. Έτσι εμποδίζεται να μη σηκώσει κεφάλι. Για παράδειγμα, στην απεργία στην COSCO, η ανοιχτή απεργοσπασία των φασιστών, ως και η εγκληματική επίθεση μπράβου Χρυσαυγίτη σε συνδικαλιστή απεργό, ανέδειξαν πιο επιτακτικά την ανάγκη απομόνωσής τους από τους εργάτες. Όπου οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ και οι κομμουνιστές παρεμβαίνουν, απομονώνονται στην πράξη οι φασίστες, όπως συνέβη και στην περίπτωση διαγραφής σωματείου από το συνέδριο του ΕΚΑ, λόγω της στενής του σύνδεσης με τη Χρυσή Αυγή.

ι φασίστες αποδυναμώνονται όσο δυναμώνει ο αγώνας κόντρα στο σύστημα που τους θρέφει και το οποίο με τα μπούνια υπερασπίζονται. Γι’ αυτό το ΚΚΕ και η ΚΝΕ αποτελούν τη μόνη δύναμη που μπορεί να μπει μπροστά στην αναμέτρηση μαζί τους. Το δυνάμωμα των γραμμών της ΚΝΕ, η συσπείρωση και δράση πλατιών νεανικών μαζών μαζί μας είναι βέλος που χτυπάει τους φασίστες κατευθείαν στην καρδιά. Είναι αυτό που μπορεί να τους γονατίζει κάθε μέρα, σε κάθε χώρο, όπου μορφώνεται, δουλεύει και ζει η νεολαία της πατρίδας μας.

Οδηγητής



Γενάρης 2019

ΑΝΑΓΡΑΦΗ ΡΗΤΟΥ ΝΑΖΙΣΤΗ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΥ ΣΕ ΤΟΙΧΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟΥ

Η ανοχή της κυβέρνησης “φουσκώνει τα πανιά” των νοσταλγών των Ναζί

να ακόμα απαράδεκτο και πολύ σοβαρό περιστατικό δράσης φασιστοειδών στους κόλπους του Ελληνικού Στρατού ήρθε στην επιφάνεια το πρηγούμενο διάστημαμετά από αντιδράσεις στρατευμένων. Σε στρατιωτική μονάδα στο Μανταμάδο Λέσβου, και συγκεκριμένα στο 265 Μηχανοκίνητο Τάγμα Εθνοφυλακής, με ευθύνη της διοίκησης “στολίστηκε” τοίχος του στρατοπέδου με ρητό ναζί αξιωματικού, γραμμένο με “αρχαιοελληνικό” στυλ! Το ρητό ανήκει στον στρατάρ-

χη της ναζιστικής Βέρμαχτ Έριχ Φον Μάνσταϊν, που πρωτοστάτησε στην εισβολή των ναζί στην Πολωνία και στη Σοβιετική Ενωση κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Το θέμα ανέδειξε στην αναφορά ο στρατιώτης Δ. Ανδρονιάδης και μετά τις διαμαρτυρίες των στρατιωτών το σύνθημα σβήστηκε! Η δημοσιοποίηση του περιστατικού προκάλεσε τις έντονες αντιδράσεις φαντάρων άλλων στρατοπέδων και αποστράτων, σωματείων και φορέων του κινήματος, κατοίκων του Μανταμάδου, του ΚΚΕ και της ΚΝΕ.

Τιμωρούν όποιον “σηκώνει ανάστημα” Η κυβέρνηση αρχικά προσπάθησε να υποβαθμίσει το γεγονός και μόνο όταν αυτό πήρε διαστάσεις διέταξε Ένορκη Διοικητική Εξέταση. Λίγο αργότερα, όμως, ο στρατιώτης που βγήκε στην αναφορά και απαίτησε να σβηστεί το ρητό ενημερώθηκε ότι θα αποσπαστεί σε άλλη μονάδα στην Αθήνα, προφανώς γιατί οι υπεύθυνοι για το συγκεκριμένο απαράδεκτο περιστατικό δεν ήθελαν να τον έχουν “μέσα στα πόδια τους”! Το θέμα έφερε το ΚΚΕ στη Βουλή με ερώτηση των βουλευτών του Σταύρου Τάσσου, Λιάνας Κανέλλη και Θανάση Παφίλη. Τελικά, μετά το νέο κύμα αντίδρασης που ξεσηκώθηκε η απόφαση για απόσπαση του στρατιώτη πάρθηκε πίσω. Και ενώ ο Αναπληρωτής Υπουργός Εθνικής Άμυνας (ΑΝΥΕΘΑ) Π. Ρήγας “έσκιζε τα ρούχα του” λέγοντας ότι οι οπλίτες θητείας «έχουν όλα τα δικαιώματα των πολιτών που απορρέουν από το Σύνταγμα», ένας άλλος στρατεύσιμος, ο ναύτης Σταύρος Παπαδάκης κλήθηκε σε απολογία και τιμωρήθηκε με φυλάκιση, με το πρόσχημα ότι έκανε γνωστή την αντίθεσή του στη συμμετοχή της φρεγάτας “Ναβαρίνον”, στην οποία και υπηρετούσε τη θητεία του, σε ΝΑΤΟϊκές ασκήσεις στην Ανατολική Μεσόγειο. Αποδείχθηκε, λοιπόν, ότι οι δηλώσεις του ΑΝΥΕΘΑ είναι “άλλα λόγια να αγαπιόμαστε” και πως η λύση είναι οι φαντάροι μαζί με τον λαό να διεκδικούν τα δικαιώματά τους.

Μεγάλες οι ευθύνες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ Με τα παραπάνω επιβεβαιώνεται για μια ακόμη φορά η ανοχή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ στα κάθε λογής φασιστικά στοιχεία και τη δράση που αναπτύσσουν μέσα στα στρατόπεδα. Όπως σημείωσε σε ανακοίνωσή του το Γραφείο Τύπου του ΚΣ της ΚΝΕ, αυτά έρχονται να προστεθούν «στις συνεχείς προσκλήσεις ναζιστών βουλευτών σε ασκήσεις και εκδηλώσεις των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας και στις κοινές επισκέψεις στελεχών της κυβέρνησης μαζί με υπόδι-

Ο τοίχος του 265ου Μηχανοκίνητου Τάγματος Εθνοφυλακής, "στολισμένος" με το ρητό του ναζί αξιωματικού

κους βουλευτές της ναζιστικής εγκληματικής Χρυσής Αυγής σε στρατιωτικά φυλάκια. Επιβεβαιώνεται για άλλη μια φορά ότι παρά τα κούφια λόγια περί μετώπων ενάντια στην ακροδεξιά,αυτή η ανοχή που δείχνει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ αποθρασύνει κάθε λογής φασιστικά στοιχεία και τη δράση τους μέσα στα στρατόπεδα». Η στάση αυτή της κυβέρνησης φουσκώνει τα πανιά κάθε λογής νοσταλγών των ναζί, που προσπαθούν να χύσουν το δηλητήριό τους και στους νέους που υπηρετούν τη θητεία τους. Θυμίζουμε ότι πρόσφατα το ΚΚΕ κατέθεσε Επίκαιρη Ερώτηση για καταγγελίες στρατευμένων που έχουν αρνηθεί να φωνάξουν ρατσιστικά, αλυτρωτικά και εθνικιστικά συνθήματα, χρυσαυγίτικης κοπής, που ορισμένα στελέχη προσπαθούν να τους επιβάλλουν. Τότε, ο υπουργός Άμυνας είχε ουσιαστικά καλύψει αυτές τις πρακτικές με πρόσχημα ότι βοηθούν στην καλλιέργεια... ηθικού και φρονήματος!

Στα ώπα-ώπα... Μετά τη λήξη του πολέμου, ο Έριχ Φον Μάνσταϊν καταδικάστηκε από τους Βρετανούς μόλις σε 18 χρόνια φυλάκιση, ποινή που μειώθηκε λίγο αργότερα στα 12 χρόνια με συνυπολογισμό της περιόδου αιχμαλω-

σίας από το 1945. Έτσι, με πρωτοβουλία του Βρετανού Πρωθυπουργού Τσόρτσιλ και τη στήριξη του Γερμανού Καγκελάριου Αντενάουερ, ο Μάνσταϊν αποφυλακίστηκε τον Μάρτη του 1953, για να συνεχίσει να υπηρετεί το σύστημα που γέννησε τον φασισμό - ναζισμό, αυτήν τη φορά ως σύμβουλος για την οργάνωση του Ομοσπονδιακού Στρατού και την ένταξη της Δυτικής Γερμανίας στο ΝΑΤΟ. Και όταν πέθανε το 1973, το επίσημο κράτος τον αποχαιρέτισε με στρατιωτικές τιμές και με τον Δυτικογερμανό αρχηγό ΓΕΕΘΑ να εκφωνεί τον επικήδειο. Αξίζει ακόμη να σημειωθεί τις πρώτες μέρες μετά τη δημοσιοποίηση του περιστατικού στη Λέσβο, με διάφορες κυβερνητικές “διαρροές” επιχειρήθηκε ούτε λίγο ούτε πολύ να “ξεπλυθούν” το συγκεκριμένο περιστατικό αλλά και ο ναζιστής στρατάρχης, με “επιχειρήματα” τύπου ότι ο Μάνσταϊν τάχα «δεν ήξερε τίποτα για την εξόντωση αμάχων» και «δεν συμμετείχε σε εξόντωση Εβραίων». Επίσης, το “απόφθεγμά” του, μαζί με άλλα αποφθέγματα στρατιωτικών, περιλαμβάνεται σε σχετική έκδοση του ΓΕΕΘΑ η οποία είχε συνταχθεί, υποτίθεται, για την ιστορική επιμόρφωση των στελεχών, ενώ μέχρι τώρα –2 βδομάδες μετά το περιστατικό– δεν έχει σβηστεί από την ιστοσελίδα του ΓΕΕΘΑ.

Σ Ο Μ Σ Ι ΣΕ ΣΕΙΣΜΟΣ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟΣ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ

2η πανελλαδική συνάντηση σχολείων, Συντονιστικών Επιτροπών μαθητών, 15μελών και 5μελών είναι γεγονός! Εκατοντάδες μαθητές ταξίδεψαν από δεκάδες πόλεις και γειτονιές όλης της χώρας για να συζητήσουν, να ανταλλάξουν γνώμες και ιδέες για το πώς θα συνεχίσουν τον αγώνα τους ακόμα πιο αποφασιστικά και δυναμικά! Το μήνυμα που έστειλαν στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και όσους βάζουν στο στόχαστρο τα δικαιώματά τους, ξεκάθαρο: Μαθητικός συναγερμός σε κάθε σχολείο σε όλη την Ελλάδα! Μόλις ανακοινωθεί η ημερομηνία κατάθεσης του νομοσχεδίου, που κάνει ακόμα πιο εξοντωτικό το σχολείο, η απάντηση θα είναι μία: Οργάνωση του αγώνα, κινητοποιήσεις και πορείες παντού!

Η φωνή των μαθητών που αγωνίζονται για το σχολείο και ζωή με δικαιώματα ακούγεται δυνατά σε όλη την Ελλάδα!

Συντονιστική Επιτροπή μαθητών Αθήνας πήρε την πρωτοβουλία να καλέσει τις Συντονιστικές Επιτροπές και τα σχολεία όλης της χώρας σε πανελλαδικό συντονισμό μέσα σε μια χρονιά που ήδη μετράμε δεκάδες μαθητικούς αγώνες, νέες Συντονιστικές Επιτροπές μαθητών, πολύμορφες μαθητικές κινητοποιήσεις και πρωτοβουλίες. Η πανελλαδική συνάντηση ήταν ένα ακόμα αγωνιστικό πανελλαδικό ραντεβού που προστέθηκε σε όλα τα προηγούμενα. Δεν ήταν το τέλος, αλλά η αρχή ενός μεγάλου δίκαιου αγώνα, που το επόμενο διάστημα θα γίνει ακόμα πιο μαζικός, πιο αποφασιστικός, πιο δυνατός σε κάθε πόλη, γειτονιά και χωριό. Τη στιγμή που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ διαδίδει πως θα καταθέσει μέσα στον Γενάρη το απαράδεκτο νομοσχέδιό της για το Λύκειο, σφίγγοντας κι άλλο τη θηλιά του ανταγωνισμού και του άγχους των μαθητών, βάζοντάς τους να διανύουν όχι έναν, αλλά δύο εξεταστικούς μαραθώνιους στην Γ’ Λυκείου, οι μαθητές ξεκαθάρισαν και στην πανελλαδική τους συνάντηση ότι δεν θα τους αφήσουν: «Σας επιστρέφουμε, όπως είναι, το απαράδεκτο νομοσχέδιο που κάνει χειρότερο το ήδη εξοντωτικό σχολείο. Η κυβέρνηση και όσοι βάζουν στο στόχαστρο τα δικαιώματά μας, η ΕΕ και όσοι τη στηρίζουν να είναι σίγουροι πως απέναντί τους θα βρουν ακόμα πιο μαζικές και μαχητικές κινητοποιήσεις για το σχολείο και τη ζωή που μας αξίζει! Δεν θα τους αφήσουμε σε χλωρό κλαρί. Δεν κάνουμε βήμα πίσω από τις ανάγκες μας!».

Ετοιμάζονται νέοι μαθητικοί αγώνες!

πανελλαδική συνάντηση των μαθητών αποφάσισε τα εξής: • Μόλις ανακοινωθεί η ημερομηνία κατάθεσης του νομοσχεδίου η απάντηση θα είναι μια: ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΟΡΕΙΕΣ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ! • Έκδοση εφημερίδας με το κάλεσμα του αγώνα της πανελλαδικής συνάντησης, άρθρα Συντονιστικών Επιτροπών και μαθητών, με στόχο να φτάσει σε κάθε σχολείο, σε κάθε μαθητή. • 21 Μάρτη, που είναι η Παγκόσμια μέρα κατά του ρατσισμού, οργάνωση δράσεων σε όλα τα σχολεία της Ελλάδας κατά του ρατσισμού και του φασισμού. Δράσεις αλληλεγγύης μαζί με τους πρόσφυγες και μετανάστες μαθητές, κόντρα στους φασίστες και τις σάπιες ιδέες τους. • Κάθε Συντονιστική Επιτροπή και περιοχή να ορίσει έναν εκπρόσωπο, για να υπάρχει άμεση επικοινωνία το επόμενο διάστημα μπροστά στις εξελίξεις που θα έχουμε. Το μήνυμα του αγώνα να φτάσει παντού, σε κάθε σχολείο σε όλη την Ελλάδα!

Από τις εργασίες της Πανελλαδικής Συνάντησης.

Οδηγητής

Μόλις ανακοινωθεί η ημερομηνία κατάθεσης του νομοσχεδίου, που κάνει ακόμα πιο εξοντωτικό το σχολείο, η απάντηση θα είναι μία: Οργάνωση του αγώνα, κινητοποιήσεις και πορείες παντού!

Γενάρης 2019

Το …“soundtrack” της πανελλαδικής συνάντησης των μαθητών!

Πέτρος Σαρρής, μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής μαθητών Αθήνας, αλλιώς γνωστός ως “Raibo” μαζί με τους hip-hop καλλιτέχνες, “Φρανκ” και “Σφάλμα” έγραψαν ένα τραγούδι με τίτλο “Πολλοί και Παντού” με αφορμή την πόρτα που έφαγαν στα σχολεία οι φασίστες και όσοι προσπάθησαν να ψαρέψουν στα θολά νερά του εθνικισμού αξιοποιώντας τα ψευτομαθητικά εθνικιστικά καλέσματα του προηγούμενου διαστήματος. Το μήνυμα που έστειλαν σαφές: Έξω οι φασίστες από τα σχολεία! Έξω το ΝΑΤΟ από τα Βαλκάνια!

...Στριμωγμένοι σε Βαλκάνια και Μεσόγειο Μοιράστε το μικρόβιο Οργή λαού θα σπάσει κάθε εμπόδιο Σ’ όλη την υδρόγειο το φίδι ζωντανεύει μα το νου Είμαστε ΠΟΛΛΟΙ ΚΑΙ ΠΑΝΤΟY!!!

ΤΙΠΟΤΑ ΔΕ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΝ ΜΕΝΕΙΣ ΘΕΑΤΗΣ, ΟΛΑ ΑΝΑΤΡΕΠΟΝΤΑΙ ΑΝ ΞΕΣΗΚΩΘΕΙΣ!

τις ομιλίες αρκετών μαθητών στην πανελλαδική συνάντηση, κυριάρχησε το γεγονός ότι πλέον έχουν συνειδητοποιήσει πως μόνο με τον αγώνα τους μπορούν να κατακτήσουν τα δικαιώματά τους. Άλλωστε, ό,τι έχουν κερδίσει, έτσι το κέρδισαν! • Ο μαζικός αγώνας των μαθητών των Μουσικών και Καλλιτεχνικών σχολείων ανάγκασε την κυβέρνηση να πάρει πίσω τη διάταξη για τα μουσικά σχολεία από το σχέδιο νόμου για την ανώτατη εκπαίδευση, που οδηγούσε στην υποβάθμιση των μουσικών και καλλιτεχνικών σπουδών. • Κατάκτηση των μαθητών είναι η κατάργηση της τράπεζας θεμάτων και η επαναφορά των επαναληπτικών εξετάσεων. • Οι μαχητικοί, πολύμορφοι μαθητικοί αγώνες ανάγκασαν την κυβέρνηση να μην κλείσει ειδικότητες, τμήματα, τομείς και κατευθύνσεις σε πολλά ΕΠΑΛ και ΓΕΛ της χώρας, όπως είχε ανακοινώσει ότι θα κάνει. Ακόμα και στην προσπάθειά της να ποινικοποιήσει τους μαθητικούς αγώνες, οι μαθητές απάντησαν με ακόμα πιο δυναμικές κινητοποιήσεις, αναγκάζοντάς την να πάρει πίσω καταδίκες συμμαθητών τους. • Το γεγονός πως η κυβέρνηση συνέχεια αναβάλλει την ημερομηνία κατάθεσης του νομοσχεδίου για το Λύκειο έχει να κάνει με την ανησυχία της για τους αγώνες των μαθητών όλο αυτό το διάστημα… Καλά κάνει, λοιπόν, και ανησυχεί η κυβέρνηση, γιατί οι μαθητές θα απαντήσουν στους σχεδιασμούς της με ακόμα πιο μαχητικούς και μαζικούς αγώνες!



Χαιρετιστήριο μήνυμα Ιταλών εκλεγμένων μαθητών στην πανελλαδική συνάντηση

γαπητοί συναγωνιστές, Ως αντιπρόσωποι των Ιταλών μαθητών, χαιρετίζουμε την πανελλαδική συνάντηση των Συντονιστικών Επιτροπών εκφράζοντας την αλληλεγγύη μας στον αγώνα σας και στα αιτήματα του μαθητικού κινήματος στην Ελλάδα. (…) Παρά τις ιδιαιτερότητες των χωρών μας και τις διαφορές στα εκπαιδευτικά συστήματα, βιώνουμε τις ίδιες αντιφάσεις. Εδώ και δεκαετίες η Ευρωπαϊκή Ένωση ηγείται της επίθεσης ενάντια στη δημόσια εκπαίδευση και στα δικαιώματά μας με περικοπές στις κοινωνικές δαπάνες, στερώντας σε εκατομμύρια μαθητές το δικαίωμα στην παιδεία και υψώνοντας οικονομικούς φραγμούς για τις οικογένειές μας. (…) Τα τελευταία χρόνια έχουμε κινητοποιηθεί για να μην περάσουν οι κυβερνητικές μεταρρυθμίσεις στην παιδεία, διεκδικώντας έναν διαφορετικό τύπο εκπαίδευσης, ακριβώς στον αντίποδα από αυτόν που προωθούν όλες οι πολιτικές δυνάμεις που έχουν κυβερνήσει, κεντροδεξιές και κεντροαριστερές. Σήμερα, η πάλη μας μπορεί να γίνει ακόμα πιο διεισδυτική μόνο αν είμαστε ικανοί να συμμετάσχουν ενεργά σε αυτή ακόμη περισσότεροι μαθητές, ενημερώνοντας παράλληλα πλατιά για τις κινητοποιήσεις και τις καθημερινές μας δραστηριότητες. Μόνο αν αποδίδουμε ανοικτά τις πολιτικές ευθύνες για την κατάσταση που ζούμε στοχεύοντας τον πραγματικό αντίπαλο, μόνο αν συνδέσουμε τις μαθητικές διεκδικήσεις με την πάλη των εργατών για την οικοδόμηση μιας άλλης, πιο δίκαιης κοινωνίας. Μόνο αν στηρίξουμε την ανάγκη για ένα διαφορετικό εκπαιδευτικό σύστημα που θα επιτρέπει σε κάθε νέο να ικανοποιήσει τις ανάγκες του, να εκφράσει τις ικανότητες και τα όνειρά του για τη ζωή. Αυτά είναι μόνο κάποια από τα καθήκοντα που θεωρούμε πολύ σημαντικά για την εξέλιξη και ανάπτυξη του αγώνα των μαθητών. Simon Vial, Πρόεδρος του Περιφερειακού Συμβουλίου Μαθητών του Τορίνο Bryan Barresi, Πρόεδρος του Περιφερειακού Συμβουλίου Μαθητών του Λιβόρνο Raji Colombo, Πρόεδρος του Περιφερειακού Συμβουλίου Μαθητών της Βενετίας

“Προσγείωση” στον κόσμο του

! ο ι σ ά ν µ υ γ ...

τους ρυθμούς του “Fortnite” κινείται εδώ και κάποιους μήνες ο κόσμος των video games σε όλο τον πλανήτη… Δεν υπάρχει έφηβος, δεν υπάρχει μαθητής που να μην έχει παίξει, να μην έχει δει συμμαθητές του να παίζουν, να μην ξέρει τις χορευτικές κινήσεις των παικτών του συγκεκριμένου διαδικτυακού παιχνιδιού. Το video game της εταιρείας “Epic Games”, “Fortnite”, που εγκαινιάστηκε τον Σεπτέμβρη του 2017, έχει καταφέρει να κλέψει τις καρδιές, το μυαλό και τον ελεύθερο χρόνο εκατομμυρίων παιδιών, εφήβων, αλλά και μεγαλύτερων και να αναδειχθεί στη νέα παγκόσμια μανία! Στόχος του παιχνιδιού; Η επιβίωση!

Υπερπαραγωγή…

πως τα περισσότερα video games, έτσι και το “Fortnite” αποτελεί μία υπερπαραγωγή! Για τη δημιουργία και εξέλιξή του εργάζονται με εντατικούς ρυθμούς, εκτός από προγραμματιστές ηλεκτρονικών παιχνιδιών, σχεδιαστές και γραφίστες που δίνουν την τελική μορφή στο παιχνίδι, μεγάλα επιτελεία σεναριογράφων, ηθοποιών, μουσικών, τεχνικών, αλλά και μια σειρά… δοκιμαστών και αναλυτών, που φροντίζουν να καταγράφουν κάθε αντίδραση, με στόχο τη μέγιστη εμπορική επιτυχία, αλλά και την αποτελεσματικότερη διείσδυση στην ψυχοσύνθεση των παικτών… Μάλιστα, η δημιουργός εταιρεία του “Fortnite” έχει επενδύσει ιδιαίτερα όχι μόνο στη διαφήμιση, αλλά και σε ομάδες εξειδικευμένων ψυχολόγων, ώστε να δημιουργήσει ένα περιβάλλον που να ελκύει τον χρήστη και να τον κρατάει καθηλωμένο στο παιχνίδι. Η κάθε λεπτομέρεια (χρώματα, σχήματα, έναρξη και εξέλιξη του παιχνιδιού) είναι ιδιαίτερα μελετημένη και προσεκτικά σχεδιασμένη…

Για τους ελάχιστους μη μυημένους…

ο “Fortnite” είναι παιχνίδι επιβίωσης, βίαιο, αλλά ταυτόχρονα πολύχρωμο, που μοιάζει με κινούμενα σχέδια. 100 παίκτες προσγειώνονται σε ένα νησί και πρέπει να επιβιώσουν, εξοντώνοντας τους υπόλοιπους. Στο νησί βρίσκονται κρυμμένα όπλα, αλλά και υλικά με τα οποία εκείνοι μπορούν να φτιάξουν κρυψώνες και καταφύγια. Όσο το παιχνίδι εξελίσσεται, η αρένα συρρικνώνεται, με αποτέλεσμα οι παίκτες να έρχονται όλο και πιο κοντά μεταξύ τους και η αγωνία για το ποιος θα καταφέρει στο τέλος να επιβιώσει να αυξάνεται…

Αφού το “Fortnite” είναι δωρεάν, πώς έχει τόσα κέρδη;

HΞΕΡΕΣ ότι;??

ύμφωνα με στοιχεία του Ελληνικού Κέντρου Ασφαλούς Διαδικτύου, τους τελευταίους 6 μήνες πάνω από το 80% των κλήσεων που γίνονται στη γραμμή βοήθειας αφορούν σε κρούσματα εθισμού παιδιών με το “Fortnite”! Χαρακτηριστική είναι η ιστορία μιας εννιάχρονης Βρετανίδας, η οποία βρίσκεται σε κλινική απεξάρτησης από το συγκεκριμένο παιχνίδι. Όπως λένε οι γονείς της, η κόρη τους έμενε κρυφά ξύπνια όλη τη νύχτα παίζοντας “Fortnite” και εκείνοι το κατάλαβαν από την αλλαγή στη συμπεριφορά της, από την πτώση των βαθμών της, από το γεγονός ότι κοιμόταν στη διάρκεια του μαθήματος και από το… έγκαυμα στην πλάτη και τη μέση της, καθώς η μικρή ουρούσε στο κρεβάτι της προκειμένου να μην διακόψει το παιχνίδι!

ύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία, το “Fortnite” έχει περίπου 125 εκατομμύρια παίκτες παγκοσμίως. Παρότι το “κατέβασμά” του είναι δωρεάν και μπορεί να παιχτεί σε όλες τις πλατφόρμες, τους υπολογιστές και τα smartphones (στοιχεία που έπαιξαν ρόλο στην επιτυχία του), έχει αποφέρει το 2018 πάνω από 2 δισεκατομμύρια δολάρια κέρδη -μόνο από τις εντός εφαρμογής αγορές- και θεωρείται επισήμως το πιο δημοφιλές βιντεοπαιχνίδι του κόσμου. Συνολικά, το 2018 δαπανήθηκαν για την αγορά ηλεκτρονικών παιχνιδιών περίπου 110 δισ. δολάρια και περίπου άλλα τόσα για αγορά παιχνιδομηχανών (βλ. PlayStation, Xbox κ.λπ.). Εξάλλου, τα όλο και πιο εξελιγμένα παιχνίδια απαιτούν ολοένα και “δυνατότερα” και φυσικά ακριβότερα μηχανήματα, υπολογιστές και κονσόλες. Σκοπός της βιομηχανίας βιντεοπαιχνιδιών είναι φυσικά το κέρδος, όμως παράλληλα υπηρετούνται και άλλοι στόχοι: η εξοικείωση με την πραγματικότητα του καπιταλιστικού συστήματος, η βία, η “απομυθοποίηση” και εξιδανίκευση των πολέμων, της εκμετάλλευσης, της αδικίας. Τα μηνύματα που περνάνε τα πανάκριβα και καλοφτιαγμένα βιντεοπαιχνίδια αποτελούν συνειδητή επιλογή των εκμεταλλευτών και των κυβερνήσεών τους. Η ίδια η επιδίωξη των κολοσσών της παιχνιδοβιομηχανίας για περισσότερα κέρδη τους κάνει να εφαρμόζουν στρατηγικές που ωθούν τους καταναλωτές -και κυρίως το νεανικό κοινό- σε συγκεκριμένους τρόπους σκέψης και συμπεριφοράς.

Οδηγητής



Γενάρης 2019

Στην ίδια ομάδα με δολοφόνους;

Σ’

αυτό το κυνηγητό χρημάτων, οι μεγάλες εταιρείες συνεταιρίζονται με “θεσμούς” του συστήματος, όπως ο στρατός, οι κυβερνήσεις, οι μυστικές υπηρεσίες, η πολεμική βιομηχανία. Για παράδειγμα, ο προϋπολογισμός του αμερικανικού στρατού περιλαμβάνει ετησίως κονδύλια περίπου 1,1 δισ. δολαρίων για software παιχνιδιών, ενώ έχει δημιουργήσει ειδικό τμήμα γι’ αυτούς τους σκοπούς, αλλά και το δικό του παιχνίδι! Το παιχνίδι αυτό (“America’s Army”), όπως το ίδιο μας ενημερώνει, έχει σκοπό να φέρει τους νέους σε επαφή με τον στρατό, «τις ευκαιρίες που προσφέρει, τις προκλήσεις, την περιπέτεια και τον τρόπο εκπαίδευσής του». Τη στιγμή που χιλιάδες στρατιώτες επιστρέφουν στις ΗΠΑ από το Ιράκ, το Αφγανιστάν κ.α. μέσα σε φέρετρα και η νεολαία φαίνεται απρόθυμη να καταταγεί στον αμερικανικό μισθοφορικό στρατό και να πολεμήσει για τα κέρδη των λίγων, ο αμερικανικός στρατός “επιστράτευσε” μέχρι και τα βιντεοπαιχνίδια για να συνεχίσει το καταστροφικό του έργο. Επιπλέον, ο No1 προμηθευτής αμυντικών συστημάτων στον κόσμο, η “Lockheed Martin”, της οποίας μότο είναι «δεν ξεχνάμε ποτέ για ποιον

δουλεύουμε…», με περηφάνια δηλώνει ότι συνεργάζεται με τις εταιρείες κατασκευής βιντεοπαιχνιδιών που εξασφαλίζουν ότι στα παιχνίδια τους θα «διασφαλίζεται το καλό όνομα και η φήμη των προϊόντων της». Μάλιστα, στο σχέδιο του αμερικανικού στρατού για να γίνει πιο θελκτικός στη νεολαία είναι η δημιουργία ομάδας στρατιωτικού προσωπικού και στο “Fortnite”. Σύμφωνα με το στέλεχος του αμερικανικού στρατού, Ryan Meaux, ο οποίος έχει αναλάβει το συγκεκριμένο project, η ενέργεια αυτή αποσκοπεί στο να ενδυναμωθεί το “brand” του αμερικανικού στρατού και να ενισχυθεί έτσι η διαδικασία της στρατολόγησης, καθώς όλοι αντιλαμβάνονται την τεράστια απήχηση που έχει το gaming στη νεολαία… Είναι, λοιπόν, δυνατόν οι εταιρείες της παιχνιδοβιομηχανίας να διακινδυνεύσουν ποτέ τα “χρυσά” τους συμβόλαια με στρατούς και κυβερνήσεις αναπτύσσοντας ένα παιχνίδι στο οποίο μία ομάδα θα αντιστεκόταν π.χ. σε μια ιμπεριαλιστική εισβολή του ΝΑΤΟ; Φυσικά και όχι. Για την ακρίβεια, το εντελώς αντίθετο συμβαίνει…

Εξοικείωση με τη βαρβαρότητα;

λόκληρο το νόημα του “Fortnite” είναι να σκοτώσεις άλλους παίκτες, αλλά ακόμη και η βία θυμίζει καρτούν, χωρίς σκληρές σκηνές, χωρίς αίματα και με χαρακτήρες που χορεύουν ακόμη και όταν σκοτώνουν! Θα μπορούσε κανείς να πει ότι καθημερινά ερχόμαστε αντιμέτωποι με εικόνες βίας στην τηλεόραση, στον κινηματογράφο κ.λπ. Η διαφορά όμως είναι ότι οι παίχτες δεν παρακολουθούν απλώς τους σκοτωμούς και τις δολοφονίες, όπως στην τηλεόραση, αλλά είναι οι ίδιοι που τους προκαλούν. Η βία στα βιντεοπαιχνίδια πολέμου γίνεται αυτοσκοπός και μετατρέπεται σε κάτι εύκολο και ανώδυνο. Η ανθρώπινη ζωή χάνεται μόνο μέχρι ν’ αρχίσει ο επόμενος γύρος... Οι “κανόνες” και οι “περιορισμοί” που δήθεν επιβάλλουν η ΕΕ και οι κυβερνήσεις με τις διάφορες επισημάνσεις για τη βία ή τα όρια ηλικίας είναι υποκριτικές. Ρίχνουν την ευθύνη στον καταναλωτή, τον παίχτη και όχι -όπως θα έπρεπε- στις επιχειρήσεις, που στο κυνήγι του κέρδους τους εμπεδώνουν στα μυαλά της νεολαίας τη βία των λίγων ενάντια στους πολλούς.

Αλλού είναι το παιχνίδι…

ο παιχνίδι, μια διαδικασία που ανέκαθεν κοινωνικοποιούσε το άτομο και το μάθαινε να αλληλεπιδρά με τον κόσμο γύρω του, έφτασε να το απομονώνει. Τι κι αν σε πολλά τέτοιου είδους παιχνίδια -όπως και στο “Fortnite”- οι παίχτες μπορεί να είναι από δεκάδες μέχρι χιλιάδες; Τι κι αν μπορούν να επικοινωνούν διαδικτυακά μεταξύ τους; Αξίες που καλλιεργεί το ομαδικό παιχνίδι, όπως η συλλογικότητα, η αλληλεγγύη, η ανιδιοτέλεια, η ειλικρίνεια, η τιμιότητα είναι σχεδόν ανύπαρκτες, απρόσωπες… Το παιχνίδι γίνεται ένας παθητικός τρόπος εκτόνωσης και φυγής. Η “μαγεία” της ζωής, όμως, δεν είναι να καταφέρεις να “επιβιώσεις” μόνος σου πατώντας -κυριολεκτικά- επί πτωμάτων… Η “μαγεία” βρίσκεται στον συλλογικό αγώνα για τον πιο όμορφο, τον πιο ανθρώπινο και σπουδαίο στόχο: Για να αλλάξουμε τον κόσμο! Για την κοινωνία της πραγματικής ελευθερίας… Εκεί όπου η φαντασία, η δημιουργικότητα, η μάθηση θα είναι η χαρά του παιχνιδιού…

ΠΡΟΣΕΧΩΣ ΠΡΟΣΕΧΩΣ ΣΤΗΝ ΤΑΞΗ ΣΤΗΝ ΤΑΞΗ ...

ε συνέχεια του αφιερώματός μας στο βιβλίο της Β΄ Λυκείου “Σύγχρονος κόσμος: Πολίτης και Δημοκρατία”, η στήλη μας θα καταπιαστεί με το 4ο κεφ. του βιβλίου, που αφορά στον πληθυσμό. Μάλιστα, στο εισαγωγικό σημείωμα του κεφαλαίου αναφέρεται ότι «σε αυτήν την ενότητα αναμένεται από τους μαθητές και τις μαθήτριες να προσεγγίσουν κριτικά την έννοια του πληθυσμού, να την αντιληφθούν όχι μόνο ως δημογραφικό αλλά και ως κοινωνικό και πολιτικό ζήτημα…». Ποια είναι, όμως, η ουσία όταν εξετάζουμε τον πληθυσμό μιας χώρας ή ολόκληρου του πλανήτη;

Πώς διακρίνεται ο πληθυσμός; Ο πληθυσμός δεν είναι ομοιογενής ως προς τη σύστασή του, αλλά διακρίνεται από διαφορές ως προς τη γεωγραφική περιοχή, το θρήσκευμα, την εθνότητα, την κατανομή του πλούτου και της φτώχειας, το φύλο, την ηλικία, την απασχόληση, την ποιότητα ζωής, την πρόσβαση σε βασικά αγαθά και υπηρεσίες και άλλα. (“Σύγχρονος κόσμος: Πολίτης και Δημοκρατία”, σελ. 83)

ντως ο πληθυσμός δεν είναι ομοιογενής ως προς τη σύστασή του, διακρίνεται από διαφορές και η ουσιαστική διαφορά είναι ότι στο σύστημα που ζούμε, τον καπιταλισμό, ο πληθυσμός, η κοινωνία είναι ουσιαστικά χωρισμένη στα δύο. Υπάρχουν δύο μεγάλες ομάδες ανθρώπων, δύο τάξεις. Η τάξη των εργατών, που παράγει

ό,τι υπάρχει γύρω μας, τα τρόφιμα, τα ρούχα, τα μηχανήματα, τα κτήρια, όλο τον πλούτο, και η τάξη των καπιταλιστών, που καρπώνεται αυτόν τον πλούτο και έχει την εξουσία. Αυτή η βαθιά γραμμή διαχωρίζει τον πληθυσμό σε κάθε χώρα, σε κάθε ήπειρο, σε ολόκληρο τον πλανήτη. Στη μεριά της εργατικής τάξης βρίσκονται οι πολλοί, τα εκατομμύρια στην Ελλάδα και δισεκατομμύρια πάνω στη Γη, που δεν μπορούν να επιβιώσουν αν δεν βρουν δουλειά. Οι εργάτες και υπάλληλοι στα εργοστάσια, στα ναυπηγεία, στις μεταφορές, στις τηλεπικοινωνίες και την πληροφορική, στις υπηρεσίες, σε κάθε κλάδο και τομέα της οικονομίας. Όλοι αυτοί κοπιάζουν καθημερινά, και χάρη στις σωματικές και πνευματικές τους δυνάμεις δημιουργούνται και “παίρνουν ζωή” τα μηχανήματα, η γη, οι υποδομές, όλα τα μέσα παραγωγής. Από τα χέρια και το μυαλό τους ο κόσμος μετασχηματίζεται, παράγονται όλα τα εμπορεύματα, που τελικά καλύπτουν ανθρώπινες ανάγκες.

Στην άλλη μεριά, τη μεριά της αστικής τάξης, στέκονται μία χούφτα άνθρωποι, ελάχιστοι πάνω στην υφήλιο. Είναι οι ιδιοκτήτες των μεγάλων επιχειρήσεων. Τα ονόματά τους κρύβονται πίσω από τους διακριτικούς τίτλους των μονοπωλιακών ομίλων, πίσω από τις επωνυμίες των ανώνυμων εταιρειών. Αυτοί, οι μεγαλοβιομήχανοι, εφοπλιστές, μεγαλέμποροι, τραπεζίτες συγκεντρώνουν στα χέρια τους όλο τον παραγόμενο πλούτο. Οι καπιταλιστές δεν εργάζονται, δεν κοπιάζουν, μπορεί ούτε καν να διευθύνουν τη διαδικασία της παραγωγής. Όμως, ως ιδιοκτήτες, με κριτήριο το μέγιστο κέρδος των εταιρειών τους, έχουν το “δικαίωμα” να αποφασίζουν αν θα παραχθεί κάτι, τι θα παραχθεί, πόσο, από ποιον και πού πάνω στον πλανήτη. Καθορίζουν έτσι τις τύχες των εργαζομένων, τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων και είναι οι κύριοι υπεύθυνοι, μαζί με τις κυβερνήσεις που τους υπηρετούν, για το γεγονός ότι στον 21ο αιώνα η μεγάλη πλειοψηφία των νέων και όλου του λαού δεν απολαμβάνει όσα θέλει, όσα μπορεί, όσα δικαιούται!

Οι “διακρίσεις” και οι “διαχωρισμοί” των ανθρώπων δεν προκύπτουν από παρθενογένεση… Δεν είναι λίγες οι φορές που με το πρόσχημα της “προόδου”, της “καθαρότητας” ή της “ανάπτυξης”, ή ακόμα με την επίκληση του κινδύνου του εκφυλισμού, όπως αποκαλύπτει η ιστορία, οι θεωρούμενες “διαφορετικές” ομάδες έγιναν αντικείμενο άδικων, βίαιων και απάνθρωπων πρακτικών... (“Σύγχρονος κόσμος: Πολίτης και Δημοκρατία”, σελ. 91).

ρατσισμός δεν δημιουργείται ούτε αναπαράγεται στο κενό. Ο διαχωρισμός των ανθρώπων σύμφωνα με “ιδιαίτερα χαρακτηριστικά” τους ήταν ανέκαθεν αναπόσπαστο στοιχείο της ιδεολογίας των εκμεταλλευτών, προκειμένου να διαιωνίζεται ο διαχωρισμός της κοινωνίας σε κυρίαρχους και κυριαρχούμενους. Η ΕΕ και οι κυβερνήσεις της, το σύστημα και τα επιτελεία τους αξιοποιούν έντονα τον ρατσισμό, την ξενοφοβία και τον φασισμό για να αποπροσανατολίζουν, να διαιρούν, να φοβίζουν τον λαό και τη νεολαία, να χτυπήσουν το εργατικό-λαϊκό κίνημα που αμφισβητεί την κυριαρχία τους. Γι’ αυτό αναγορεύουν τους μετανάστες σε εχθρούς και παίρνουν μέτρα καταστολής, τους φυλακίζουν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, ευθύνονται για

τα ναυάγια και τους θανάτους απελπισμένων ανθρώπων που προσπαθούν να γλιτώσουν από τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Γι’ αυτό σιγοντάρουν την ύπαρξη και δράση ρατσιστικών, εθνικιστικών και αντικομμουνιστικών συμμοριών, ομάδων και κομμάτων, όπως η Χρυσή Αυγή, και δε διστάζουν να στηρίξουν ανοιχτά τους νεοναζί εγκληματίες, όπως στην Ουκρανία, προκειμένου να επιβάλουν τα συμφέροντά τους. Για να ξεμπερδέψουμε, λοιπόν, μια και καλή από τον ρατσισμό και τον φασισμό, απ’ ό,τι πιο βάρβαρο δηλαδή έχει γεννήσει το σύστημα της εκμετάλλευσης και της αδικίας που ζούμε, χρειάζεται να ξεμπερδέψουμε μια και καλή από τους ίδιους τους εκμεταλλευτές και το σύστημά τους!

9Η ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΜΑΣ

Πολύτιμη παρακαταθήκη για τη συνέχεια!

ην Κυριακή 2 Δεκέμβρη πραγματοποιήθηκε η 9η πανελλαδική συνάντηση του ΜΑΣ στην οποία συμμετείχαν εκατοντάδες αντιπρόσωποι από 61 φοιτητικούς και σπουδαστικούς συλλόγους, 25 επιτροπές αγώνα, 4 τμηματικές συνελεύσεις και 8 συνελεύσεις ετών. Στη συνάντηση εκφράστηκε και αποτυπώθηκε πολύτιμη και ζωντανή πείρα από την αγωνιστική δράση των συλλόγων καθ' όλη τη διάρκεια της ακαδημαϊκής χρονιάς με βασικό άξονα το πώς θα γίνουν περισσότεροι οι σύλλογοι, οι

Συνεχίζουμε, κλιμακώνουμε τον αγώνα μας! «Στον ΦΣ της ΣΕΥΠ του ΤΕΙ Λάρισας επικρατούσε για χρόνια μια διαλυτική κατάσταση με το ΔΣ να μην έχει συγκροτηθεί και τον σύλλογο να μη πραγματοποιεί γενικές συνελεύσεις, να μη συζητάει, να μη διεκδικεί ,με λίγα λόγια να είναι σαν να μην υπάρχει. Πάρθηκε, λοιπόν, η απόφαση να συγκροτηθεί επιτροπή αγώνα με σκοπό να αντιμετωπιστεί αυτή η άσχημη κατάσταση. Οι φοιτητές δε μείναμε με σταυρωμένα τα χέρια. Με αφορμή το αντιδραστικό νομοσχέδιο Γαβρόγλου που έρχεται προς ψήφιση στη Βουλή αντιδράσαμε, κινητοποιηθήκαμε και διεκδικήσαμε! Αρχή για όλα αυτά αποτέλεσε η πρώτη γενική συνέλευση του συλλόγου που πραγματοποιήθηκε μετά από 9 χρόνια πλήρους αδράνειας μέσα από την οποία εκφράστηκε και η αγανάκτησή μας απέναντι στην πολιτική της κυβέρνησης και των διοικήσεων των ιδρυμάτων. Διαμορφώσαμε πλαίσιο αιτημάτων με το οποίο προχωρήσαμε την επόμενη μέρα σε μαζικές κινητοποιήσεις στο κέντρο της πόλης μαζί με τους υπόλοιπους φοιτητικούς συλλόγους του ιδρύματος. Μέσα σε αγωνιστικό κλίμα και άλλες γενικές συνελεύσεις που συμμετείχαν εκατοντάδες φοιτητές της ΣΕΥΠ πήραμε απόφαση να συμμετάσχουμε σε κινητοποίηση έξω από το Υπουργείο Παιδείας με άλλους φοιτητικούς συλλόγους που συπειρώνονται στο ΜΑΣ. Συνεχίσαμε δυναμικά με κινητοποιήσεις ενάντια στο νομοσχέδιο και συμμετείχαμε σε συντονισμό με φοιτητικούς συλλόγους της Θεσσαλίας σε φοιτητικό συλλαλητήριο στις 29 Οκτώβρη όπου διεκδικήσαμε σπουδές με βάση τις ανάγκες μας. Δώσαμε δυναμικό “παρών” την 1ηΝοέμβρη ξανά σε φοιτητικό συλλαλητήριο οπότε και κάναμε κατάληψη στην Περιφέρεια. Μέσα από τις γενικές συνελεύσεις εκφράστηκε από τους φοιτητές η ανάγκη για οργάνωση και συντονισμό του αγώνα με άλλους φοιτητικούς συλλόγους. Για τον λόγο αυτό διατυπώθηκε το αίτημα της καθαίρεσης του ΔΣ του συλλόγου όχι μόνο επειδή δεν είχε συγκροτηθεί ποτέ, αλλά

εκλεγμένοι, οι συνδικαλιστές που βάζουν μπροστά τις ανάγκες των φοιτητών κόντρα στην πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, της ΕΕ, των μονοπωλίων. Η συζήτηση αλλά και οι αποφάσεις που πάρθηκαν, βγάζουν τους φοιτητικούς συλλόγους πιο δυνατούς για τη συνέχεια για να ανταποκριθούν στα καθήκοντά τους. Παραθέτουμε αποσπάσματα από την ομιλία της Αναστασίας Χατζηβασιλείου, γραμματέα του Διοικητικού Συμβουλίου (ΔΣ) του φοιτητικού συλλόγου της ΣΕΥΠ του ΤΕΙ Λάρισας.

και επειδή οι φοιτητές δεν αναγνώριζαν την αυτοδύναμη παράταξη ως εκπρόσωπό τους αφού από την αρχή οι εκλεγμένοι που αγωνίζονταν με βάση το πλαίσιο του ΜΑΣ ήταν αυτοί που οργάνωσαν τον αγώνα στο πλάι των φοιτητών. Πολύ θετικό βήμα ήταν ότι οι φοιτητές μέσα από αυτές τις διαδικασίες συνέδεσαν τα ζητήματα που αφορούν τις σπουδές τους με την εργασιακή προοπτική και τα επαγγελματικά τους δικαιώματα και αυτό φάνηκε και από τη μαζική συμμετοχή περίπου 250 φοιτητών σε εκδήλωση συλλόγων και επιτροπών αγώνα του ΤΕΙ που αφορούσε στο μέλλον μας αλλά και τις συνθήκες στις οποίες σπουδάζουμε και θα σπουδάζουμε μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου. Ομιλητές στην εκδήλωση ήταν εργαζόμενοι σε κλάδους σχετικούς με τις σχολές των ΤΕΙ, αλλά και φοιτητές. Έτσι πραγματοποιήθηκαν εκλογές για την ανάδειξη

Από τις εργασίες της 9ης Πανελλαδικής Συνάντησης του ΜΑΣ

νέου ΔΣ στις 29 Νοέμβρη το οποίο θα μπει μπροστά για την ικανοποίηση των αιτημάτων των φοιτητών, όπως διαμορφώθηκαν το προηγούμενο διάστημα. Για να έχουν πλέον οι φοιτητές έναν ενεργό σύλλογο που θα παίρνει θέση έγκαιρα σε ό, τι προκύπτει και θα αντιδράει αγωνιστικά. Αυτό φάνηκε και από το αποτέλεσμα των εκλογών όπου οι φοιτητές συμμετείχαν μαζικά. Με απόλυτη πλειοψηφία αναδείχθηκε το ψηφοδέλτιο της ΠΚΣ στο οποίο συμμετείχαν δεκάδες σπουδαστές που είχαν πρωτοστατήσει στην οργάνωση του αγώνα. Φάνηκε το κύρος που έχουμε αποκτήσει όλο το προηγούμενο διάστημα. Όμως δε σταματάμε εδώ! Ο σύλλογος πλέον θα συμμετέχει μαζικά σε όλες τις διαδικασίες συλλογικής διεκδίκησης. Συνεχίζουμε δυναμικά κι αγωνιστικά συσπειρωμένοι στο ΜΑΣ για σπουδές που θα ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες μας.»

ΝΕΟ ΑΘΛΗΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ

Unfair και επικίνδυνο για τη νεολαία και τον αθλητισμό

ο νέο αθλητικό νομοσχέδιο που έχει φέρει σε δημόσια διαβούλευση η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΑΝΕΛ είναι ωρολογιακή βόμβα για τον αθλητισμό. Η κυβέρνηση προβάλλοντας διάφορες θεσμικές τροποποιήσεις που προβλέπονται στο νομοσχέδιο προσπαθεί να “θάψει” την ουσία, τους νέους μπελάδες στους οποίους βάζει όχι μόνο τους απόφοιτους των ΣΕΦΑΑ αλλά όλους τους αθλούμενους, γυμναστές και συνολικά τον αθλητισμό. Συγκεκριμένα: • Επιτρέπει τη συμμετοχή εκπροσώπων ή και μετόχων στοιχηματικών εταιριών στη μετοχική σύνθεση των ΠΑΕ-ΚΑΕ, ακόμη και στην Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού. Κάτι μας λέει ότι τα στημένα παιχνίδια θα ζήσουν “νέες” ένδοξες μέρες… • Ρυθμίζει τη λειτουργία των μεγάλων ιδιωτικών γυμναστηρίων, αλλά και των χώρων αναψυχής σε μεγάλους τουριστικούς ομίλους. Ουσιαστικά τους απαλλάσσει από την υποχρέωση να προσλαμβάνουν εξειδικευμένο προσωπικό, με συγκροτημένα επαγγελματικά δικαιώματα, ενώ σε ό,τι αφορά τα ιδιωτικά γυμναστήρια, επιτρέπει τη λειτουργία τους με προσωπικό που δεν έχει πανεπιστημιακή εκπαίδευση καθιστώντας το επικίνδυνο για την ασφάλεια των αθλουμένων.

• Επιχειρεί τον πιο ασφυκτικό έλεγχο στη λειτουργία των αθλητικών ομοσπονδιών, ενώ αυστηροποιεί ακόμη περισσότερο το πλαίσιο για την ίδρυση και λειτουργία του αθλητικού σωματείου, μέσω των διαρκών πιστοποιήσεων. • Προσαρμόζει πλήρως τη συντήρηση και λειτουργία των δημόσιων αθλητικών εγκαταστάσεων – που έχουν φτιαχτεί με τα χρήματα και τον ιδρώτα του ελληνικού λαού - στα επιχειρηματικά σχέδια και τις ανάγκες του κεφαλαίου. Δίνει τη δυνατότητα να προχωρούν οι ΠΑΕΚΑΕ σε παρεμβάσεις που εξυπηρετούν τη δική τους επιχειρηματική δράση, καθιερώνοντας την ανταποδοτική τους λειτουργία.

Όπως σημειώνεται και στην ανακοίνωση του γραφείου τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ:“Δε χρειαζόμαστε άλλο ένα νομοσχέδιο που θα βάζει την αγορά να ρυθμίζει την λειτουργία του αθλητισμού στην χώρα μας. Δεν μπορεί ο αθλητισμός να εξαρτάται από τους “σωτήρες” χορηγούς, που τώρα θεσμοθετούνται και αναβαθμίζονται χάριν στο νομοσχέδιο της κυβέρνησης. Δε μπορεί να νομιμοποιείται ο τζόγος, ως αρωγός και ευεργέτης της αθλητικής δραστηριότητας. Τι σχέση έχουν όλα αυτά με τη φυσική αγωγή, την άσκηση και τον αθλητισμό;” Το νομοσχέδιο δεν αντιμετωπίζει τις τεράστιες ελλείψεις που έχουν τα αθλητικά σωματεία, ο σχολικός αθλητισμός, ενώ παγιώνεται ότι για τον λαό και τα παιδιά του ο αθλητισμός, η ενασχόληση με ένα άθλημα και με την άσκηση γενικά θα είναι μία ακριβοπληρωμένη “παροχή”, απρόσιτη για την πλειοψηφία. Για όλους αυτούς τους λόγους το σύνθημα των φοιτητών των ΣΕΦΑΑ “κόκκινη κάρτα στο νέο αθλητικό νομοσχέδιο” είναι δίκαιο και πρέπει να αγκαλιαστεί συνολικά από τη νεολαία.

Η κυβέρνηση κλιμακώνει την επίθεση στα δικαιώματά μας. Κλιμακώνουμε κι εμείς τον αγώνα μας!

ον τελευταίο μήνα οι φοιτητές των ΤΕΦΑΑ βρίσκονται σε αγωνιστικές διεργασίες απέναντι στο νομοσχέδιο της κυβέρνησης το οποίο έρχεται να θέσει τους κανόνες μέσα στους οποίους θα αναπτυχθεί η επιχειρηματική δράση στον χώρο του εμπορευματοποιημένου ή λεγόμενου “επαγγελματικού αθλητισμού”, εξισώνει τα επαγγελματικά δικαιώματα ανάμεσα σε προπονητές - απόφοιτους των ΣΕΦΑΑ (πρωην ΤΕΦΑΑ), με τους εκπαιδευτές και εμπειρικούς προπονητές των σχολών της ΓΓΑ ή της ΕΠΟ, ρυθμίζει τη λειτουργία των μεγάλων ιδιωτικών γυμναστηρίων επιτρέποντας αυτά να λειτουργούν με προσωπικό χωρίς πανεπιστημιακή εκπαίδευση. Με αφορμή τις μαζικές κινητοποιήσεις των φοιτητών ο “Οδηγητής” συζήτησε με φοιτητή της ΣΕΦΑΑ Αθήνας και συνδικαλιστή του ΜΑΣ, Κώστα Τσάκαλο.

“Ο”: Η κυβέρνηση ετοιμάζεται να φέρει προς ψήφιση ένα νέο αθλητικό νομοσχέδιο. Τι ήταν αυτό που προκάλεσε τις αντιδράσεις των φοιτητών των ΤΕΦΑΑ; Κώστας Τσάκαλος: Το νομοσχέδιο έρχεται να χτυπήσει τα επαγγελματικά μας δικαιώματα, να εξισώσει ουσιαστικά τα πτυχία μας με διάφορων άλλων “κολλεγίων” αναγνωρίζοντας επίσημα τα “πτυχία” προπονητικής που προσφέρουν ινστιτούτα που είναι αμφιβόλου ποιότητας πιστοποίησης. Αναθέτει την υγεία των αθλούμενων και άλλων ευαίσθητων πληθυσμών στους λεγόμενους “εκπαιδευτές”, οι οποίοι έχουν μια εμπειρία χωρίς να έχουν την απαραίτητη επιστημονική γνώση. Ο επιστήμονας φυσικής αγωγής δεν είναι απλά

ένας υπεύθυνος να γυμνάσει και να αθλήσει τον κόσμο ούτε ο αθλητισμός σημαίνει απλά να πηγαίνεις σε ένα γήπεδο και να παίζεις. Αφορά μια ολόκληρη κινητική συμπεριφορά, αφορά την ψυχοπνευματική καλλιέργεια του ανθρώπου για τα οποία υπεύθυνος να τα κάνει είναι μόνο ο γυμναστής. Το πιο βασικό όμως είναι ότι το νομοσχέδιο έρχεται να υπηρετήσει τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα στον χώρο του αθλητισμού. Το νέο νομοσχέδιο αναφέρεται στα ιδιωτικά γυμναστήρια και πώς αυτά θα μπορούν να προσλαμβάνουν προσωπικό το οποίο δεν έχει την απαραίτητη επιστημονική γνώση. Ενώ είναι γεμάτα “δώρα” για τα επιχειρηματικά συμφέροντα “Ο”: Ποια στοιχεία ξεχωρίζουν στις κινητοποιήσεις σας; Κ.Τ: Ξεχωρίζει η μαζικότητα και η πολυμορφία. Από την πρώτη στιγμή οι φοιτητές βγήκαν μπροστά γιατί

Οδηγητής

κατάλαβαν ότι το νέο αθλητικό νομοσχέδιο δεν χτυπάει απλά τα επαγγελματικά μας δικαιώματα αλλά τσακίζει την ίδια τη ζωή μας, χτυπάει τις σπουδές μας αλλά και τις θυσίες των προηγούμενων χρόνων για να μπούμε στο πανεπιστήμιο, να σπουδάσουμε και να κάνουμε αυτό που αγαπάμε. Μέσα από μαζικές γενικές συνελεύσεις 300-400 φοιτητών πάρθηκαν αγωνιστικές αποφάσεις, συγκροτήθηκε συντονιστική επιτροπή από φοιτητές που πήραν τη πρωτοβουλία και μπήκαν μπροστά τη στιγμή που το ΔΣ του φοιτητικού συλλόγου δεν έβγαλε άχνα και δεν οργάνωσε καμία διεκδίκηση με ευθύνη της ΔΑΠ που είναι αυτοδύναμη στη σχολή. “Ο”: Σε αυτή την προσπάθεια οι καθηγητές της σχολής σας τι στάση κράτησαν; Κ.Τ: Στα ΤΕΦΑΑ Αθήνας η πλειοψηφία των καθηγητών πήρε αγωνιστικές αποφάσεις, μας ενημέρωσε σε σχετικά κομμάτια του νομοσχεδίου, στήριξε έμπρακτα τον δίκαιο αγώνα των φοιτητών και βγήκε στον δρόμο μαζί μας. Βοήθησε να κινητοποιηθούν ακόμα περισσότεροι φοιτητές. Τα αιτήματά μας στηρίχτηκαν από την πλειοψηφία των καθηγητών. “Ο”: Στα ΤΕΦΑΑ της Αθήνας είναι αυτοδύναμη η ΔΑΠΝΔΦΚ. Ποια είναι η θέση της απέναντι στο νομοσχέδιο αλλά και μπροστά στις κινητοποιήσεις των φοιτη-

τών και των αιτημάτων τους; Κ.Τ: Η παράταξη της ΝΔ στα πανεπιστήμια και η στάση που κρατάει μιλάει ανοιχτά για αναθεώρηση του άρθρου 16, για ιδιωτικά πανεπιστήμια, επιδιώκει την αναγνώριση των πτυχίων άλλων ιδιωτικών οργανισμών, “βάζει” και η ίδια μέσα στις σχολές σεμινάρια και πιστοποιήσεις ιδιωτικών φορέων. “Ο”: Υπάρχουν λοιπόν φωνές που μιλούν για τροποποίηση του νομοσχεδίου και όχι απόσυρση του όπως είναι το βασικό σας αίτημα. Γιατί όχι τροποποίηση; Κ.Τ: Όποια τροποποίηση και συζήτηση γίνεται πάνω στο νομοσχέδιο ουσιαστικά είναι και αποδοχή του. Μιλάμε για ένα νομοσχέδιο που στην ουσία του έρχεται να υπηρετήσει τις ανάγκες της αγοράς στον αθλητισμό. Άρα και οι βασικοί άξονες του δεν μπορούν να αλλάξουν με καμία τροποποίηση. Παράλληλα, δεν γίνεται καμία κουβέντα για



Γενάρης 2019

την άθλια κατάσταση που επικρατεί στα σχολεία, για τις τραγικές ελλείψεις που υπάρχουν σε καθηγητές και υποδομές ή για το γεγονός ότι οι οικογένειες βάζουν βαθιά το χέρι στη τσέπη για να αθληθούν τα παιδιά τους. Από τη πλευρά μας δεν καθόμαστε στο ίδιο τραπέζι και δε συζητάμε για επιμέρους ζητήματα σε ένα νομοσχέδιο το οποίο δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες μας, ούτε πρόκειται να κάνουμε πίσω από την απόσυρση του νομοσχεδίου αυτού. Βάζουμε τις δικές μας ανάγκες μπροστά και τα δικά μας αιτήματα που είναι η ουσιαστική αναβάθμιση των σπουδών μας, το πτυχίο μας να είναι η μόνη προϋπόθεση για δουλειά, η αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης στα πανεπιστήμια στο ύψος των αναγκών μας. “Ο”: Πώς θα συνεχίσετε τον αγώνα σας; Κ.Τ.: Έχουμε καλέσει σε ΓΣ των φοιτητών με το που ανοίξει η σχολή. Η μαζικότητα που εκφράστηκε στις κινητοποιήσεις το προηγούμενο διάστημα πρέπει να συνεχιστεί. Έχουμε καλέσει σε συντονισμό τους φοιτητές και τους συλλόγους των υπόλοιπων ΤΕΦΑΑ, τις ΕΛΜΕ, σωματεία εργαζομένων σε αθλητικούς οργανισμούς, γιατί αυτό δεν αφορά απλά κάποια τμήματα φυσικής αγωγής αλλά αφορά όλο τον κλάδο του αθλητισμού και όλο τον λαό. Όπως η κυβέρνηση κλιμακώνει την επίθεση στα δικαιώματά μας έτσι και μεις θα κλιμακώσουμε την επίθεση μας στη βασική κατεύθυνση της απόσυρσης του νομοσχεδίου. Συνέντευξη: Αντωνία Λαμπίρη

ΜΈΤΩΠΟ ΑΓΩΝΑ ΣΠΟΥΔΑΣΤΩΝ

Δύναμη κρούσης στον αρνητικό συσχετισμό

ο τελευταίο διάστημα είναι σε εξέλιξη ο αγώνας των φοιτητών των ΤΕΦΑΑ της χώρας ενάντια στο νέο νομοσχέδιο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που αποσυνδέει περαιτέρω το πτυχίο τους από την άσκηση του επαγγέλματος, τσακίζει τα μορφωτικά και τα εργασιακά δικαιώματα των φοιτητών. Ο αγώνας αυτός διεξάγεται με όρους σημαντικής μαζικότητας, μαχητικότητας, συλλογικότητας, υιοθέτησης βασικών στοιχείων προσανατολισμού κόντρα στην κυβέρνηση και τα επιχειρηματικά συμφέροντα που εκπροσωπεί, μέσα σε έναν σύλλογο για χρόνια εκφυλισμένο, με ανενεργά όργανα, χωρίς την οποιαδήποτε συλλογική διαδικασία. Αυτός ο συσχετισμός στον φοιτητικό σύλλογο, με την αυτοδύναμη ΔΑΠ στο ΔΣ, έβαλε από την πρώτη στιγμή σημαντικά εμπόδια στην οργάνωση του αγώνα των φοιτητών απέναντι στο νομοσχέδιο. Έλειπε το όργανο του συλλόγου που πρωτοστατεί στην ενημέρωση, στην οργάνωση της συζήτησης των φοιτητών, την πρόταση αγωνιστικών μορφών δράσης ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης, την επεξεργασία κατάλληλων διεκδικήσεων. Ακόμα έλειπε η οποιαδήποτε αγωνιστική πείρα από τη συντριπτική πλειοψηφία των φοιτητών, ενώ κυριαρχούσε υποτίμηση προς τις συλλογικές διαδικασίες. Μέσα σε αυτό το κλίμα οι αγωνιστές που συσπειρώνονται στο ΜΑΣ, μπήκαν μπροστά στην οργάνωση της συζήτησης, επεξεργάστηκαν κατάλληλες διεκδικήσεις με βάση τις σύγχρονες ανάγκες των φοιτητών, συνθήματα που προσανατολίζουν τον αγώνα ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης, μαχητικό πολύμορφο σχέδιο αγώνα, παίρνοντας υπόψη την αγωνιστική απειρία των φοιτητών αλλά και τις μαχητικές διαθέσεις τους. Πρωτοστάτησαν με μέτρα συντονισμού με τους άλλους συλλόγους των ΤΕΦΑΑ, με το σύλλογο των καθηγητών στην Αθήνα, με τους υπόλοιπους φοιτητικούς συλλόγους, αλλά και στην επεξεργασία

κειμένου-απόφασης των φοιτητών ενάντια στο νομοσχέδιο και στη δημιουργία συντονιστικής επιτροπής ως όργανο συντονισμού του αγώνα τους. Αυτά τα στοιχεία έχουν παίξει σημαντικό ρόλο ώστε οι φοιτητές των ΤΕΦΑΑ να δίνουν ένα σημαντικό αγώνα με σχεδόν αμείωτη τη μαζικότητα των φοιτητών! Αυτή η πείρα, που χρειάζεται να γενικευτεί, αποδεικνύει ότι υπάρχουν δυνατότητες ακόμα και μέσα σε συνθήκες πρωτοφανούς εκφυλισμού και υποχώρησης, κάτω από την καθοριστική παρέμβαση του ΜΑΣ, να προκύψουν σημαντικές εστίες αντίστασης. Αποδεικνύεται για μια ακόμη φορά ότι το ΜΑΣ είναι η μοναδική δύναμη που με συνέπεια μπορεί να ηγηθεί στην οργάνωση του αγώνα των φοιτητών ενάντια στην επίθεση στα δικαιώματά μας. Στα ΤΕΦΑΑ, ενώ στην αρχή υπήρχε αμηχανία στο “γιατί έρχεται το νομοσχέδιο, γιατί δεν είναι προς το συμφέρον μας” πλέον οι ίδιοι οι φοιτητές υιοθετούν σα βασικό αίτημα την απόσυρση του, παλεύουν ενάντια στην κυβέρνηση και αναδεικνύουν το αίτημα της ουσιαστικής αναβάθμισης των σπουδών τους. Ο αγώνας των φοιτητών των ΤΕΦΑΑ έχει ακόμα πολλά να δώσει, δημιουργεί νέα δεδομένα. Οι φοιτητές των ΤΕΦΑΑ απέκτησαν πείρα και κριτήρια για το τι σύλλογο χρειάζονται. Αυτή η πείρα πρέπει να αξιοποιηθεί για να αλλάξει ο συσχετισμός στους συλλόγους των ΤΕΦΑΑ, για τη συνέχιση των κινητοποιήσεων, την ενίσχυση των μαζικών συλλογικών διαδικασιών. Στις επερχόμενες φοιτητικές εκλογές ο κάθε ΤΕΦΑΑτζης έχει περισσότερους λόγους για να επιλέξει εκπροσώπους για σύλλογο-κάστρο αντίστασης απέναντι στην επίθεση στις σπουδές και το μέλλον μας και όχι σύλλογο υποταγμένο- εύκολο στόχο για τη νπολιτική της κάθε κυβέρνησης. Κώστας Θεοδωρόπουλος, Μέλος της εκτελεστικής γραμματείας του ΜΑΣ

ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΣΤΟ ΧΡΗΜΑΤΟΠΙΣΤΩΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

Μονόδρομος η οργανωμένη πάλη για Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας με βάση τις ανάγκες των εργαζομένων

τον κλάδο του χρηματοπιστωτικού συστήματος συγκεντρώνονται χιλιάδες νέοι εργαζόμενοι, που εργάζονται στις τράπεζες και τις θυγατρικές τους, καθώς και σε εταιρείες που παρέχουν υπηρεσίες σε αυτές. Η εργοδοσία αξιοποιεί τα όπλα που της έχουν εξασφαλίσει οι κυβερνήσεις διαχρονικά ώστε να χωρίζει τους εργαζόμενους σε πολλές διαφορετικές κατηγορίες (μόνιμοι, συμβασιούχοι, ενοικιαζόμενοι κ.λπ.), να ρίχνει την τιμή της εργατικής δύναμης. Απέναντι σε αυτό, το Κλαδικό Σωματείο Χρηματοπιστωτικού Αττικής, οι Σωματειακές Επιτροπές του και Επιχειρησιακά Σωματεία δίνουν τη μάχη της οργάνωσης και της ενότητας των εργαζομένων, διεκδικούν την υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας με βάση τις ανάγκες τους. Ο “Οδηγητής” συζήτησε με την Ειρήνη Γκιτάκου, πρόεδρο του Σωματείου Εργαζομένων στην “First Data” και τον Κώστα Κοκορδέλη, επικεφαλής της Σωματειακής Επιτροπής του Κλαδικού Σωματείου στην εταιρεία “PDS”.

FIRST DATA “Οδηγητής”: Ποιο είναι το αντικείμενο της εταιρείας και με τι έρχονται αντιμέτωποι οι εργαζόμενοι; Ειρήνη Γκιτάκου: Η First Data είναι μια εταιρεία που δουλεύει για τις τράπεζες με μεγάλους συνεργάτες την Alpha Bank και την Cardlink (POS). Απασχολεί 1000 και πλέον εργαζόμενους, κυρίως στην τηλεφωνική εξυπηρέτηση, ενώ εκτελούνται και εργασίες back office, παραγωγής καρτών και pos όπου απασχολούνται ανειδίκευτοι εργάτες και λιθογράφοι. Η πλειοψηφία αμοίβεται με τον κατώτατο μισθό, με ατομικές συμβάσεις. Υπάρχει μεγάλη πίεση, δουλειά σε βάρδιες και εντατικοποίηση της εργασίας με συνεχώς αυξανόμενες απαιτήσεις για τους εργαζόμενους, οι οποίοι ουσιαστικά εκτελούν εργασίες τραπεζοϋπαλλήλων και μόνο ως τέτοιοι δεν λογίζονται. Είναι συχνές οι μετακινήσεις συναδέλφων λόγω μείωσης όγκου εργασιών, υπάρχει μεγάλη πίεση για υπερωρίες

σε τμήματα που υπάρχει αυξημένος όγκος δουλειάς όπως το Customer Service της Alpha Bank, όπου επιδίωξαν να μην δώσουν άδεια ούτε σε έναν εργαζόμενο μέσα στις γιορτές, κάτι που απετράπει ύστερα από την παρέμβαση του σωματείου. “Ο”: Ποια είναι η αιχμή των διεκδικήσεών σας αυτή την περίοδο; ΕΓ: Έχουμε στόχο την υπογραφή μιας επιχειρησιακής ΣΣΕ που θα αφορά όλους τους εργαζόμενους, που θα επαναφέρει τις απώλειες των προηγούμενων ετών, με κατώτατο μισθό τα 751 ευρώ, επαναφορά επιδομάτων που μας έχουν πάρει πίσω όπως πτυχίου, γάμου, παιδιών, μέτρα για την προστασία της μητρότητας, υγιεινής και ασφάλειας της εργασίας. Δεν είναι εύκολη υπόθεση, απαιτεί τη συμμετοχή των ίδιων των εργαζομένων μέσα από μαζικές διαδικασίες και αντοχή. Έχουμε συμμετάσχει στις δύο τελευταίες γενικές απεργίες. Οι εργαζόμε-

νοι είδαν τη δύναμή τους καθώς νέκρωσαν τα πάντα, δεν μπορούσε να λειτουργήσει σε βασικούς τομείς η Alpha Bank. Με αυτή τη δυναμική συνεχίζουμε τον αγώνα μας. “Ο”: Πώς απαντά η εργοδοσία; ΕΓ: Η εργοδοσία παρεμβαίνει με μελετημένο τρόπο προκειμένου να τρομοκρατήσει τους εργαζόμενους, να τους αποκόψει από το σωματείο. Προσπαθεί να πείσει ότι εργοδοσία και εργαζόμενοι είμαστε μια οικογένεια, ότι όλοι πρέπει να βάλουμε πλάτη να πάει ακόμα καλύτερα η εταιρεία. Λέει ότι αυτά που ζητάμε θα θέσουν την εταιρεία εκτός ανταγωνισμού. Προσπαθεί να τρομοκρατήσει πρωτοπόρα μέλη του σωματείου, να απαγορεύσει περιοδείες και συνελεύσεις. Παρ’ όλα αυτά, η όλη δράση και συμμετοχή των εργαζομένων στο πλευρό του σωματείου, την έχει αναγκάσει να συζητάει την υπογραφή ΣΣΕ, προτείνοντας όμως ψίχουλα για αυξήσεις και αποκλείοντας από αυτές μεγάλο όγκο εργαζόμενων.

PDS “Οδηγητής”: Σε τι πόστα δουλεύουν οι εργαζόμενοι και ποια είναι τα βασικά προβλήματα; Κώστας Κοκορδέλης: Η Piraeus Direct Solutions (PDS) είναι θυγατρική του ομίλου της Τράπεζας Πειραιώς και είναι το τηλεφωνικό κέντρο της τράπεζας. Οι εργαζόμενοι υποστηρίζουν τραπεζικές εργασίες (internet banking, POS κ.λπ.) και καλούνται να διαχειριστούν τα παράπονα των πελατών προς την τράπεζα. Ένα άλλο μέρος δουλεύει σε υποστηρικτικά τμήματα (τεχνικοί, προγραμματιστές, εκπαιδευτές, κ.λπ.). Το σημαντικότερο πρόβλημα είναι η ύπαρξη εργαζομένων πολλών ταχυτήτων με διαφορετικές συμβάσεις εργασίας και η ενοικίαση εργαζομένων από εταιρείες ενοικίασης (“δουλεμπορικά” όπως τα λέμε). Επίσης,

δεν έχουμε τα δικαιώματα των τραπεζοϋπαλλήλων, γεγονός για το οποίο φέρουν ευθύνη και οι εργοδοτικές πλειοψηφίες στους συλλόγους εργαζομένων της τράπεζας. Σημαντικό ζήτημα που αντιμετωπίσαμε πρόσφατα είναι η άρση του ειδικού ωραρίου που υπήρχε για τις μητέρες. Οι μισθοί δεν αρκούν για να τα φέρει κανείς βόλτα. Εμφανίζονται προβλήματα υγείας (π.χ. μυοσκελετικά, αυχενικά) όπως και κρίσεις πανικού, λιποθυμίες, ως αποτέλεσμα της εντατικοποίησης και της έλλειψης μέτρων προστασίας της υγείας των εργαζομένων. “Ο”: Ποιες είναι οι βασικές σας διεκδικήσεις; ΚΚ: Προσπαθούμε να πετύχουμε την υπογραφή επιχειρησιακής ΣΣΕ που να καλύπτει όλους τους εργαζόμε-

νους ανεξαρτήτως αντικειμένου εργασίας, να σταματήσει επιτέλους η ενοικίαση από τρίτες εταιρείες. Κανένας εργαζόμενος να μην παίρνει κάτω από 751 ευρώ. Να δοθούν επιδόματα γάμου, τέκνων, ακουστικού, κ.λπ. Να ρυθμιστούν τα θέματα του ωραρίου, του προγράμματος και των βαρδιών. Να προστατευτεί η μητρότητα. Έχουμε πραγματοποιήσει συγκεντρώσεις μέσα στον χώρο δουλειάς όπου συζητήσαμε πάνω σε ένα προσχέδιο της σύμβασης το οποίο εμπλουτίστηκε με τις προτάσεις που κατατέθηκαν και εστάλη στην εργοδοσία. Στην τελευταία γενική απεργία είχαμε πολύ μεγάλη συμμετοχή και από εργαζόμενους που απήργησαν για πρώτη φορά, ενώ έχουμε λάβει αγωνιστικές αποφάσεις και για νέες κινητοποιήσεις.

ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΙΕΚ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ

Οι σπουδαστές μιλούν στον “Οδηγητή” για τα προβλήματά τους

υνεχίζοντας τα ρεπορτάζ σε Δημόσια ΙΕΚ (Δ.ΙΕΚ) ο “Οδηγητής” αναδεικνύει ακόμα μια φορά τα μεγάλα προβλήματα και τις ελλείψεις που μπαίνουν εμπόδιο στην προσπάθεια των σπουδαστών να “πάρουν το χαρτί” και να δουλέψουν στην ειδικότητά τους. Από τη μετακίνηση ως τα αναλώσιμα το κόστος ανεβαίνει, ενώ η τσάμπα ανασφάλιστη εργασία μέσω της πρακτικής άσκησης είναι ο κανόνας. Γι’ αυτά τα ζητήματα, αλλά και για τις προσπάθειες να οργανωθεί ο αγώνας για την αντιμετώπισή τους, ο “Οδηγητής” βρέθηκε στο Δ.ΙΕΚ Περιστερίου και συζήτησε με τους σπουδαστές.

Τα δίδακτρα έχουν καταργηθεί, αλλά οι σπουδές και πάλι κοστίζουν Περνώντας την πόρτα του Δ.ΙΕΚ περπατάμε στους διαδρόμους του μεγάλου κτηρίου που φιλοξενεί τις εγκαταστάσεις και πάνω από 500 σπουδαστές. Το κουδούνι χτυπά για διάλειμμα και καθώς όλοι βγαίνουν από τις αίθουσες και τα εργαστήρια, ο “Οδηγητής” συναντά τον Κώστα, που βρίσκεται στο πρώτο εξάμηνο της ειδικότητας “Στέλεχος Διατροφής και Διατροφολογίας”. Μας μιλά για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο ίδιος και οι υπόλοιποι σπουδαστές του Δ.ΙΕΚ: «Μεγάλο ζήτημα έχουμε με τις μετακινήσεις μας, καθώς πέρσι, με την καθοριστική συμβολή και την κινητοποίηση του Συλλόγου Σπουδαστών Δημοσίων ΙΕΚ (ΣΥ.Σ.Δ.ΙΕΚ), μας έδωσαν ένα πάσο το οποίο μας εξασφάλιζε μια μικρή έκπτωση. Φέτος ακόμα και αυτό το πήραν πίσω!». Ο Δημήτρης, σπουδαστής στην ειδικότητα “Τεχνικός Εφαρμογών Πληροφορικής” στο τρίτο εξάμηνο, μας

λέει χαρακτηριστικά: «Η μετακίνησή μας είναι θέμα συζήτησης στην τάξη μου. Όλοι παραπονούνται για το γεγονός ότι δεν έχουμε έκπτωση ως σπουδαστές.» Και αυτός δεν είναι ο μόνος λόγος που οι σπουδαστές αναγκάζονται να βάλουν το χέρι στην τσέπη, αφού σε πολλές ειδικότητες αγοράζουν τα αναλώσιμα που το κάθε αντικείμενο διδασκαλίας απαιτεί. Η Στέλλα, η Έλενα και η Μαρία, σπουδάστριες πρώτου εξαμήνου στην Αισθητική, επισημαίνουν ότι για τα απαραίτητα αναλώσιμα καλούνται από το πρώτο εξάμηνο να πληρώσουν 300 ευρώ το λιγότερο. Η Νάσια σπουδάζει Βοηθός Βρεφονηπιοκόμου και μας μετέφερε την εμπειρία της από την πρακτική σε παιδικό σταθμό, όπου αναγκάστηκε να πληρώσει μαζί με τις συμφοιτήτριές της το μεγαλύτερο μέρος της γραφικής ύλης για να απασχολήσει τα παιδιά στο σταθμό.

Το καθεστώς των πρακτικών Σε κάθε παρέα που στεκόμαστε όλοι μιλούν για το πρόβλημα των απλήρωτων πρακτικών. Οι σπουδαστές πραγματοποιούν εξάμηνη πρακτική άσκηση για να αποφοιτήσουν, η οποία γίνεται με την απαράδεκτη “Σύμβαση Μαθητείας” που νομοθέτησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και στην οποία δεν προβλέπεται κανένα εργασιακό δικαίωμα. Σπουδαστές στη Φυσικοθεραπεία επισημαίνουν ότι η απλήρωτη πρακτική είναι το βασικότερο πρόβλημά τους. Και ο Κώστας συμπληρώνει: «Έμείς τους πρακτικάριους δεν μας μετράνε ως εργαζόμενους. Λένε ότι ο πρακτικάριος πρέπει να μάθει οπότε ας κάτσει λίγη ώρα πραπάνω. Κάπως έτσι το 8ωρο γίνεται 10ωρο!»

Καθηγητές και σπουδαστές στο ίδιο καζάνι Σημάδια υγρασίας στο ταβάνι του διαδρόμου της εισόδου. Όπως λένε οι σπουδαστές, κάτω από αυτό το σημείο όταν βρέχει βάζουν κουβάδες για να μαζεύουν τα νερά που στάζουν....

Οι καθηγητές στα Δ.ΙΕΚ δεν είναι μόνιμοι και πληρώνονται με ωρομίσθιο. Στην προσπάθειά τους να ανταποκρι-

θούν αντιμετωπίζουν μια δύσκολη κατάσταση. Η υλικοτεχνική υποδομή πολλές φορές δεν επαρκεί, τα εκπαιδευτικά εγχειρίδια, όπου υπάρχουν, είναι μόνο ηλεκτρονικά, ενώ η γνώση που προβλέπεται από τους οδηγούς σπουδών είναι λειψή. Ο Κώστας μας λέει χαρακτηριστικά: «Στο μάθημα της Χημείας ο καθηγητής επιδιώκει να μας μάθει δυο πράγματα παραπάνω. Έτσι καμιά φορά κάνουμε πειράματα –χωρίς να προβλέπονται στον οδηγό σπουδών. Τα υλικά και ό,τι άλλο χρειάζεται είναι δική του ευθύνη. Στην Ανατομία μαθαίνουμε για το ανθρώπινο σώμα μέσα από πολυχρησιμοποιημένες φωτοτυπίες του καθηγητή, που πολλές φορές δεν υπάρχει η δυνατότητα να μοιραστούν.»

Η μάχη για τα δικαιώματα των σπουδαστών Κόντρα σε όλη αυτή την κατάσταση ο ΣΥ.Σ.Δ.ΙΕΚ είναι η δύναμη που παλεύει οργανωμένα για τα δικαιώματα των σπουδαστών Δημοσίων ΙΕΚ σε επίπεδο Αττικής. Ο Κώστας, που είναι μέλος του Συλλόγου, μας λέει: «Εν όψει της απεργίας στις 28 Νοέμβρη ο Σύλλογος πραγματοποίησε περιοδεία στο ΔΙΕΚ Περιστερίου από κοινού με το Συνδικάτο Εργαζομένων Τηλεπικοινωνιών και Πληροφορικής (ΣΕΤΗΠ) στις αντίστοιχες ειδικότητες. Για πολλούς σπουδαστές ήταν η πρώτη επαφή τόσο με τον Σύλλογο όσο και με το Σωματείο, γι’ αυτό υπήρξε ενδιαφέρον. Ήταν μια πρωτοβουλία που άφησε αποτύπωμα και θα πρέπει να συνεχιστεί. Τον προηγούμενο χρόνο είχαμε παραδείγματα που δείχνουν ότι η φωνή κάθε σπουδαστή είναι ο Σύλλογος και μόνο με τον οργανωμένο αγώνα μπορούμε να έχουμε την όποια κατάκτηση. Πέρσι εξασφαλίσαμε πάσο, ενώ πολύ σημαντικό ήταν ότι καταφέραμε να μη διαγραφούν οι άνεργοι σπουδαστές από τα μητρώα του ΟΑΕΔ.» Λάμπρος Τζίμας

Η ΚΝΕ στις εργασίες του 5oυ Συνεδρίου της Ένωσης Κομμουνιστικής Νεολαίας Νότιας Αφρικής

ε επαναστατικά τραγούδια, χορούς από τα χρόνια της πάλης ενάντια στο απαρτχάιντ και αποφασιστικότητα να συνεχιστεί και να δυναμώσει η πάλη της Ένωσης Κομμουνιστικής Νεολαίας Νότιας Αφρικής (ΕΚΝ), “Βαθαίνοντας την κινητοποίηση της νεολαίας και χτίζοντας την ικανότητά μας για τη λαϊκή εξουσία” (όπως ήταν το σύνθημά του), πραγματοποιήθηκε τον προηγούμενο μήνα το 5ο εθνικό συνέδριο της Οργάνωσης.

χώρας. Αναφέρθηκε ότι η ΕΚΝ πρέπει να δυναμώσει τα επαναστατικά της χαρακτηριστικά, να αποκτήσουν τα μέλη και τα στελέχη της καλύτερη μαρξιστική – λενινιστική μόρφωση, ώστε η ΕΚΝ να κατοχυρώνει στην πράξη τον πρωτοπόρο ρόλο της μέσα στους αγώνες της νεολαίας της χώρας, εξασφαλίζοντας τη συμπόρευσή της με τις διεκδικήσεις του εργατικού κινήματος και συμβάλλοντας στην πολιτικοποίηση της πάλης, στην ενιαιοποίηση των διάφορων μετώπων πάλης (δημόσια παιδεία, αγώνας ενάντια στην ανεργία κ.λπ.) σε αντικαπιταλιστική κατεύθυνση. Τους συνέδρους απασχόλησε ιδιαίτερα η σχέση του Νοτιοαφρικάνικου ΚΚ με την ΕΚΝ και επιβεβαιώθηκε ο χαρακτήρας του ΚΚ ως καθοδηγητή ιδεολογικού-πολι-

τικού-οργανωτικού της Νεολαίας. Επίσης, συζητήθηκε εκτενώς η απόφαση του πρόσφατου συνεδρίου του ΚΚ για συνέχιση της παραμονής του ΚΚ στην τριμερή συμμαχία (Νοτιοαφρικάνικο ΚΚ – Αφρικανικό Εθνικό Κογκρέσο – Κογκρέσο Νοτιοαφρικανικών Συνδικαλιστικών Οργανώσεων) που κυβερνά τη χώρα από την ανατροπή του ρατσιστικού – αντιλαϊκού καθεστώτος του απαρτχάιντ (1994) ως σήμερα. Στο τέλος του συνεδρίου εκλέχθηκε η νέα εθνική επιτροπή της ΕΚΝ, με νέο εθνικό Γραμματέα τον Τινίκο Ντίνι, που αντικατέστησε τον απερχόμενο Γραμματέα Μουλένγκι Ντελάνγκα, που πέρασε στη δουλειά του Νοτιοαφρικάνικου Κομμουνιστικού Κόμματος.

“Ο Σοσιαλισμός στη διάρκεια της ζωής μας” Περισσότεροι από 1.200 εκλεγμένοι αντιπρόσωποι από τις 9 Οργανώσεις περιοχής της ΕΚΝ σε όλη τη χώρα συγκεντρώθηκαν 6-9 Δεκέμβρη 2018 στο πανεπιστήμιο Φορτ Χάρε (της πόλης Ανατολικό Λονδίνο στις ακτές του Ινδικού Ωκεανού, όπου φοίτησαν μεταξύ άλλων ο ιστορικός ΓΓ του Νοτιοαφρικάνικου Κομμουνιστικού Κόμματος Κρις Χάνι, ο Νέλσον Μαντέλα κ.ά.), για να συζητήσουν τις εκτιμήσεις τους για την κατάσταση στη χώρα, τις προσπάθειες της ΕΚΝ για την οργάνωση της πάλης της νεολαίας και τα καθήκοντα της πάλης της Οργάνωσης για τα επόμενα τέσσερα χρόνια. Σημειώθηκε ανάμεσα σε άλλα ότι η φτώχεια και η υψηλή ανεργία της νεολαίας στη χώρα είναι αποτελέσματα του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής. Ότι μόνη διέξοδος είναι η επαναστατική ανατροπή του καπιταλισμού, το τσάκισμα και όχι η μεταρρύθμιση του αστικού κράτους, που αποτελεί όργανο κυριαρχίας της άρχουσας τάξης, η νίκη και απαρχή της οικοδόμησης του “σοσιαλισμού στη διάρκεια της ζωής μας”, όπως είναι το γνωστό σύνθημα της ΕΚΝ, ως αναγκαία προϋπόθεση για να δοθεί λύση στα μεγάλα αδιέξοδα των νέων της

Από τις εργασίες του 5ου εθνικού Συνεδρίου της Ένωσης Κομμουνιστικής Νεολαίας Νότιας Αφρικής.

Οι νέοι κομμουνιστές διαχρονικά στην πρώτη γραμμή της πάλης της νεολαίας της Ν. Αφρικής Η ΕΚΝ Νότιας Αφρικής ιδρύθηκε στις 25 Μάη του 1922, ως οργάνωση νεολαίας του Νοτιοαφρικανικού Κομμουνιστικού Κόμματος. Για δεκαετίες έδρασε πρωτοπόρα στο πλευρό του ΚΚ συσπειρώνοντας στις γραμμές της τα πιο πρωτοπόρα στοιχεία της εργατικής, αγροτικής και φοιτητικής νεολαίας, μαύρους ανεξάρτητα από τη φυλή τους, λευκούς και Ινδούς νέους που ζούσαν στη χώρα, πρωταγωνιστώντας σε μεγάλες απεργιακές κινητοποιήσεις κυρίως σε ορυχεία που αφθονούν στη χώρα, αντιμετωπίζοντας την σκληρή καταστολή, τις δολοφονίες μελών και

στελεχών της. Όταν το 1950 οι αποικιοκράτες επέβαλαν τον αντικομμουνιστικό νόμο στη χώρα, με την απαγόρευση ύπαρξης και δράσης ΚΚ και ΚΝ, το Νοτιοαφριακάνικο ΚΚ συνέχισε να δρα σε συνθήκες παρανομίας, ωστόσο ανακόπηκε η δράση της ΕΚΝ και τα μέλη της έδρασαν σε άλλες, “πιο πλατιές” νεολαιίστικες Οργανώσεις του εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος. Νέοι κομμουνιστές ήταν οι πρωταγωνιστές σκληρών αντιαποικιοκρατικών αγώνων, όπως για παράδειγμα η εξέγερση στο γκέτο του Σοβέτο το 1976, κράτησαν πρωτοπόρα στάση στην εξορία

και τις φυλακές, ενώ επάνδρωσαν τα ένοπλα τμήματα του αντιαποικιοκρατικού κινήματος. Το 2003, ύστερα από 53 ολόκληρα χρόνια χωρίς συγκροτημένη παρουσία ΚΝ, η ΕΚΝ επανασυστάθηκε, σημειώνοντας την ανάγκη ύπαρξης νεολαίας του ΚΚ που παλεύει για την διαπαιδαγώγηση νέων κομμουνιστών, των αυριανών μελών του ΚΚ, και για την προσέλκυση των νέων στην πάλη για τον σοσιαλισμό. Σήμερα είναι η πιο μαχητική και ζωντανή Οργάνωση νεολαίας στη Νότια Αφρική, έχοντας περισσότερα από 100.000 μέλη.

Οδηγητής



Γενάρης 2019

Ο χαιρετισμός της ΚΝΕ Την ΚΝΕ εκπροσώπησε στο συνέδριο ο Νίκος Ζαχαρόπουλος, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της Οργάνωσης, ενώ υπήρξαν ακόμη 10 αντιπροσωπείες ξένων Οργανώσεων, κυρίως Οργανώσεων νεολαίας Κομμουνιστικών Κομμάτων της αφρικανικής ηπείρου. Κατά την παρουσίαση της εισήγησης της απερχόμενης εθνικής επιτροπής προς το συνέδριο, σημειώθηκε ιδιαίτερα η εκτίμηση προς την ΚΝΕ, των προσπαθειών της για την ανάπτυξη της συζήτησης, της κοινής πάλης και τον συντονισμό των Κομμουνιστικών Νεολαιών διεθνώς. Ο χαιρετισμός της ΚΝΕ προς το συνέδριο, αρκετές φορές διεκόπη από διεθνιστικά συνθήματα, όπως και το σύνθημα “Ζήτω το ΚΚΕ”, που φώναζαν ρυθμικά στα ελληνικά οι αντιπρόσωποι.

Το στέλεχος της ΚΝΕ ανάμεσα σε άλλα σημείωσε: «Μπορεί οι χώρες μας να βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση, σε διαφορετικές ηπείρους του πλανήτη, πρέπει όμως να γνωρίζετε ότι η ΚΝΕ παρακολουθεί με προσοχή τις εξελίξεις στη Νότια Αφρική, την αγωνιστική δράση που αναπτύσσει η ΕΚΝ στα σχολεία, στις σχολές, στους τόπους δουλειάς και στις γειτονιές. Η εργατική τάξη, η νεολαία στη Νότια Αφρική, όπως και στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο, έχουν συμφέρον να δυναμώσουν την πάλη τους ενάντια στην αστική τάξη και τα καπιταλιστικά δεσμά, ενάντια στις πολιτικές δυνάμεις που τα υπηρετούν, να προετοιμαστούν για να διεκδικήσουν την εργατική εξουσία και να γίνει η εργατική τάξη ιδιοκτήτης του πλούτου που παράγει, να

Χαιρετιστήρια μηνύματα της ΚΝΕ στα συνέδρια της Ένωσης Κομμουνιστικής Νεολαίας Τσεχίας και της ΕΔΟΝ

τα μέσα Δεκέμβρη, πραγματοποίησε στην Πράγα το 13ο συνέδριό της η Ένωση Κομμουνιστικής Νεολαίας από την Τσεχία, η οποία παρά τον έντονο αντικομμουνισμό και τις δικαστικές διώξεις που αντιμετώπισε κατά το πρόσφατο παρελθόν συνεχίζει τη δράση της χωρίς να υποστείλει τη σημαία του αγώνα. Το συνέδριο πραγματοποιήθηκε χωρίς διεθνείς προσκεκλημένους, και για αυτό τον λόγο η ΚΝΕ απέστειλε χαιρετιστήριο μήνυμα, στο οποίο σημειώνονται οι ισχυροί διεθνιστικοί δεσμοί των δύο Οργανώσεων, η προσπάθειά τους για την ενίσχυση της κοινής πάλης των Κομμουνιστικών Νεολαιών στην Ευρώπη, η κοινή πάλη ενάντια στα ιμπεριαλιστικά σχέδια, στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Αξίζει να σημειωθεί ότι η ΕΚΝ Τσεχίας σταθερά μεταφράζει στα τσέχικα και δημοσιεύει τις ανακοινώσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ στη σελίδα της στο διαδίκτυο, ενημερώνει τα μέλη και τους φίλους της για τις θέσεις και τη δράση των κομμουνιστών στην Ελλάδα. Αντιπροσωπεία του ΚΣ της ΚΝΕ παραβρέθηκε στις αρχές του χρόνου στη Λευκωσία, για να πάρει μέρος στο 19ο συνέδριο της ΕΔΟΝ. Ο Πασχάλης Καγιάννης, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ, ανάμεσα σε άλλα σημείωσε: «Συντρόφισσες και σύντροφοι, επιτρέψτε μας με αφορμή την παρουσία μας εδώ στην Κύπρο, να σας διαβεβαιώσουμε ότι θα συνεχίσουμε να στηρίζουμε τον δίκαιο

οικοδομήσει τον σοσιαλισμό – κομμουνισμό. Διαχρονικά και αταλάντευτα στεκόμαστε στο πλευρό της ΕΚΝ και του Νοτιοαφρικανικού Κομμουνιστικού Κόμματος, των κομμουνιστών, του εργατικού, του φοιτητικού κινήματος της αφρικανικής ηπείρου στον αγώνα τους για μια καλύτερη ζωή για τους εργαζόμενους, τον λαό και τη νεολαία. Γιατί όπως λένε και τα γνωστά συνθήματά σας: Aluta continua! (Η πάλη συνεχίζεται!) Socialism in our lifetime! (Ο σοσιαλισμός στη διάρκεια της ζωής μας!) Ζήτω οι συντροφικές σχέσεις ΕΚΝ και ΚΝΕ! Ζήτω ο προλεταριακός διεθνισμός! Θα νικήσουμε!»

αγώνα της κυπριακής νεολαίας, που έχει ως στόχο μια Κύπρο λεύτερη, στην οποία αφέντης θα είναι ο λαός της, Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι, Αρμένιοι, Λατίνοι και Μαρωνίτες. Για μια Κύπρο Ενιαία, Ανεξάρτητη, με Μία και Μόνη Κυριαρχία, μια Ιθαγένεια και Διεθνή Προσωπικότητα, χωρίς ξένες βάσεις και στρατεύματα, χωρίς ξένους εγγυητές και προστάτες». Σε άλλο σημείο της ομιλίας του τόνισε: «Το μέλλον μας δεν είναι ο καπιταλισμός! Είναι ο νέος κόσμος, ο Σοσιαλισμός! Γιατί εμείς ξέρουμε, ότι ο “ρεαλισμός” που προβάλλει το σύστημα, στο σχολείο και στη σχολή, στη δουλειά, όπως επίσης και μέσα από τα ΜΜΕ και το διαδίκτυο, την τέχνη κλ.π., δεν είναι τίποτα άλλο παρά “ο ρεαλισμός της υποταγής”. Υπάρχει όμως και ο ρεαλισμός της σύγκρουσης με το καπιταλιστικό σύστημα. Ο δρόμος του αγώνα για την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Ο δρόμος που το ΚΚΕ στα 100 χρόνια της ηρωικής του διαδρομής, στις φυλακές, στα εκτελεστικά αποσπάσματα, στις μεγάλες διαδηλώσεις, και η ΚΝΕ στα 50 χρόνια της στο πλάι του, βαδίσαμε, και συνεχίζουμε να βαδίζουμε στις σημερινές συνθήκες εγκαινιάζοντας τον νέο αιώνα του Κόμματός μας, μέχρι την τελική νίκη! Είναι ο μόνος δρόμος που μπορεί να έχει αποτελέσματα, στον οποίο μπορούμε να αποσπάμε κατακτήσεις, έχοντας καθαρό ότι στη ζωή “τίποτα δε χαρίζεται, αλλά όλα κατακτιούνται”, ότι η Ιστορία γράφεται με ταξική πάλη, με αγώνα-ρήξη-ανατροπή. Γιατί, όπως έγραψε και ο Ισπανός συγγραφέας Θερβάντες, «τρέλα είναι να εγκαταλείψουμε τα όνειρά μας. Να αλλάξουμε τον κόσμο δεν είναι τρέλα, ούτε ουτοπία, είναι δικαιοσύνη!» Και αυτή η δικαιοσύνη δεν πρόκειται ποτέ να υπάρξει σε ένα άδικο σύστημα, τον καπιταλισμό, όπως έχει αποδείξει η Ιστορία σε όλο τον κόσμο».

Εκδηλώσεις από την Κομμουνιστική Νεολαία Τουρκίας για τα 100 χρόνια του ΚΚΕ και τα 50 χρόνια της ΚΝΕ

ε αφορμή την συμπλήρωση των 100 χρόνων του ΚΚΕ, οι οργανώσεις της Κομμουνιστικής Νεολαίας Τουρκίας, πραγματοποίησαν προβολές του ντοκιμαντέρ “Τι κι αν έπεσε ο Γράμμος, εμείς θα νικήσουμε”, που αφορά τον τρίχρονο αγώνα του ΔΣΕ, υποτιτλισμένου στα τουρκικά. Επίσης, με αφορμή τα 50χρονα της ΚΝΕ, πραγματοποιήθηκε από την ΚΝ Τουρκίας εκδήλωση στην Κωνσταντινούπολη μέσα στον Δεκέμβρη με τη συμμετοχή μαθητών Λυκείων. Στους παρευρισκόμενους είχε δοθεί μεταφρασμένη στα τουρκικά η Διακήρυξη του ΚΣ της ΚΝΕ για τα 50χρονα της ΚΝΕ, ενώ στο επίκεντρο των ερωτήσεων και των παρεμβάσεων βρέθηκε η προσπάθεια της Κομμουνιστικής Νεολαίας να παρέμβει αποφασιστικά, να

χτίσει γερές και περισσότερες οργανώσεις βάσης στα σχολεία. Σε αυτή την κατεύθυνση, μεταφράστηκαν στα τουρκικά και άλλα υλικά της ΚΝΕ, ανάμεσά τους και το άρθρο του Νίκου Αμπατιέλου, Γραμματέα του ΚΣ της ΚΝΕ, για την αντιπαράθεση των δυνάμεων της ΚΝΕ και των φίλων της Οργάνωσης στα σχολεία με τους φασίστες, για την πάλη που αναπτύσσουν ενάντια στο ΝΑΤΟ και τη συμφωνία Τσίπρα – Ζάεφ, καθώς και συνολικότερα για τα δικαιώματα των μαθητών στη μόρφωση και τη ζωή.

Γαβρόγλου φέρνει βελτιωμένο, όπως λέει ο ίδιος, το νομοσχέδιο για το Λύκειο. Η “βελτίωση” αφορά την θέσπιση πενταπλών πανελλαδικών εξετάσεων από την Α΄ Λυκείου, την καθιέρωση των φροντιστηρίων ως “υποχρεωτικών”. Η ΝΔ βγαίνει από τα ρούχα της! «Αυτό δεν το είχαμε σκεφτεί ούτε εμείς» δηλώνει ο Αδ. Γεωργιάδης, ενώ ο Κυριάκος Μητσοτάκης, δηλώνοντας πως θα υπερψηφίσει το νομοσχέδιο, αναφέρεται στη Βουλή σε “νέα” του συνάντηση με τον γνωστό εξωγήινο στον Υμηττό, που αυτή τη φορά του είπε ότι «με πενταπλές εξετάσεις, θα βγουν πολλοί άριστοι». Το νομοσχέδιο τελικά δεν φτάνει σε συζήτηση λόγω μεγάλων μαθητικών κινητοποιήσεων.

πόφαση σταθμός! Ο ΣΥΡΙΖΑ σε μία αιφνιδιαστική κίνηση ανακοινώνει ως επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου τον πρέσβη των ΗΠΑ στην Ελλάδα, Τζέφρι Πάιατ. Όπως δήλωσε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ για την συμμετοχή του Πρέσβη στις λίστες του κόμματος «πρόκειται για μία συμβολική κίνηση μάχης, μία τονωτική ένεση στο μέτωπο ενάντια στην ακροδεξιά που έχει ανάγκη η Ευρώπη». Την συμμετοχή του πρέσβη στο ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ χαιρετίζει, μεταξύ άλλων, ο “Δεξιός Τομέας” της Ουκρανίας, τονίζοντας ότι «χέρι που μας τάισε, θα το ευγνωμονούμε πάντα».

ΕΡΤ γίνεται ενημερωτικό κανάλι “24 ώρες/7 ημέρες” μπροστά στις εκλογικές αναμετρήσεις του Μαΐου, ανακοινώνοντας μέτρα ισότιμης προβολής μεταξύ… της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ. Στο δυναμικό της ΕΡΤ εντάσσονται και μία σειρά τρολς του twitter, επιδιώκοντας, όπως σημειώνουν κύκλοι του Μαξίμου, να δοθεί «βήμα στην κοινωνία των πολιτών». Ως απάντηση, ο ΣΚΑΪ επίσης συγκροτεί το τηλεοπτικό του πρόγραμμα σε 24/7 με τη διαφορά ότι καθημερινά για 14 ώρες κάνει εκπομπή – που αναμεταδίδεται και στο ραδιόφωνο - ο Άρης Πορτοσάλτε, με καλεσμένο τον Άδωνι Γεωργιάδη, την γυναίκα του και κάποια πεκινουά…

ελευταία πράξη του έργου για τον Πάνο Καμμένο ως Υπουργό Εθνικής Άμυνας. Ο Πάνος Καμμένος ντυμένος με φουστανέλα, με περικεφαλαία, γιαταγάνι και smartphone με θήκη σε χρώματα παραλλαγής παρακολουθεί την τελετή αναπαράστασης της απελευθέρωσης της Τριπολιτσάς. «Το έκανα κι αυτό! Τώρα παραιτούμαι» δηλώνει μετά το πέρας της εκδήλωσης, προκαλώντας ΣΟΚ στο πολιτικό σκηνικό. Το brexit είναι πλέον γεγονός. Σε μία κίνηση που θα συζητηθεί, ο Παναγιώτης Λαφαζάνης της ΛΑΕ προτείνει στην Τερέζα Μέι την πρώτη θέση στο ευρωψηφοδέλτιο, η οποία με άρθρο της στο iskra.gr τοποθετείται αρνητικά, ωστόσο οι πιέσεις από το δίδυμο Στρατούλη-Λεουτσάκου κλιμακώνονται….

λοι ασχολούνται με τις εκλογικές αναμετρήσεις, ωστόσο ο διάολος κρύβεται στις λεπτομέρειες. Έτσι την 1η Μάη η ΓΣΕΕ ταράζει τα νερά. Πραγματοποιεί τον εορτασμό της πρωτομαγιάς στο κτήριο της ΓΑΔΑ ώστε, όπως λέει σε ανακοίνωσή της, «αυτές τις μέρες να βρεθούμε δίπλα στους θεματοφύλακες του νόμου και της τάξης, δίπλα σε αυτούς που δίνουν μαζί μας την μάχη για ζωντανά, δημοκρατικά συνδικάτα, απαλλαγμένα από τις παθογένειες, δηλαδή τους εργαζόμενους και τις παράλογες απαιτήσεις τους». Η ΓΣΕΕ απονέμει τιμητικές πλακέτες στο συνδικαλιστικό της ασφάλειας αλλά και στο δίδυμο του Υπουργείου Δημοσίας Τάξης Παπακώστα-Γεροβασίλη για την γυναικεία.. “αύρα” που έφερε η παρουσία τους …

Οδηγητής

ιακόπτεται η προβολή του τελευταίου γύρου του game of thrones στα κράτη μέλη της ΕΕ!!!! Ο λόγος είναι ότι αποθεώνει την «εξτρεμιστική βία», καθώς στον τελευταίο κύκλο οι καταπιεσμένοι εξεγείρονται και νικάνε. Σε μία παράλληλη εξέλιξη ξεκινάει η προβολή του νέου κύκλου του homeland, το οποίο εκτυλίσσεται στα Δυτικά Βαλκάνια, ενώ διαρροές αναφέρουν ότι το σενάριο έχει εγκριθεί από τον ίδιο τον Τραμπ, αλλά και τους πρέσβεις των ΗΠΑ στις χώρες των Βαλκανίων και στην Τουρκία. Η σειρά προβάλλεται για πρώτη φορά σε prime time ζώνη της ΕΡΤ με χορηγό επικοινωνίας την… embassy (μία είναι η embassy)…



Γενάρης 2019

πειτα από πολυδευτερόλεπτη επιστημονική έρευνα, η Καθημερινή κυκλοφορεί με αποκαλυπτικό ένθετο που αποδεικνύει ότι υπεύθυνος για τα εγκλήματα των Ναζί και των “πατριωτών συνεργατών τους” στην Ελλάδα ήταν το ΚΚΕ και ο ΕΛΑΣ, που τους εξώθησαν σε πράξεις «αλόγιστης υπεράσπισης των λογικώς συνεπαγομένων συμφερόντων τους». Την έκδοση επικροτεί σύσσωμος ο δημοκρατικός κόσμος, ενώ στην παν-εξόρμηση (πόρτα - πόρτα) με ζήλο συμμετέχουν μεταξύ άλλων οι επιφανείς πατριώτες Τζήμερος, Μπαλτάκος, Κρανιδιώτης, Καρατζαφέρης, Βελόπουλος, Λιακόπουλος, Βορίδης, Δ. Καμένος, Άνθιμος, κλιμάκιο της Χρυσής Αυγής, και άλλα γνήσια τέκνα του ελληνορθόδοξου πολιτισμού.

ναι, αλλά για τα εγκλήµατα των κοµµουνιστών δεν λέτε τίποτα!

αλοκαιρινό camp διοργανώνει υπό άκρα μυστικότητα η Χρυσή Αυγή. Το πρόγραμμα τελικά διαρρέει και ανάμεσα σ’ άλλα περιλαμβάνει “ιστορικά” μαθήματα με τους εξής τίτλους (διατηρούμε την ορθογραφία του κειμένου της ΧΑ): «Ω μύθος του ολωκαφτώμματος», «Ναι, αλλά για τον Στάλλην δε λέτε τίποτα», «Μαι τις πόρταις αννηχτές κοιμόσαντε επί Χούντας», «Ναζιστικές θηρυοδίες στην Ελλλάδα: ένα βολικό εβραιομασσονικκό δειμηούργιμ@». Η κυβέρνηση δηλώνει ότι αυτή τη φορά το μαχαίρι θα φτάσει στο κόκαλο. Τελικά οι ναζί χρυσαυγίτες αθωώνονται αφού παραδέχτηκαν, με το χέρι στο ευαγγέλιο, ότι δεν είναι ναζί...

γουφ γουφ

νήμερα της 17ης Νοέμβρη το τμήμα δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ σε ανακοίνωση του τονίζει την επικαιρότητα της εξέγερσης προτείνοντας τη μετατροπή του ιστορικού χώρου του ΕΜΠ σε βάση για αμερικάνικα drones!!! Η ανακοίνωση προκαλεί την αντίδραση του κόσμου που συμμετέχει μαζικά στον τριήμερο εορτασμό. Τις εντυπώσεις κλέβει ομάδα του αναρχικού χώρου με το όνομα “Λυσσασμένοι Αμερικάνοι” που σε ανακοίνωσή της αναφέρει ότι «η μετατροπή του ΕΜΠ σε βάση drones είναι μία νέα ευκαιρία για το ανταγωνιστικό κίνημα των από κάτω, για την εξέγερση του “είναι” και του “τώρα”, του αγώνα ενάντια σε κάθε καταπίεση μη ανθρώπινων ζώων…»

έο ρεκόρ στον τουρισμό! Με απόφαση της κυβέρνησης αναδιοργανώνεται το ωράριο των εργαζομένων σε υποχρεωτικό 18ωρο, αυξάνονται εντυπωσιακά οι μισθοί κατά 13 ευρώ τον μήνα, ενώ με ένα «μέτρο “ανάσα” για τους μικρομεσαίους του τουρισμού», όπως χαρακτηρίζεται, φοροαπαλλάσσονται πλήρως για 19 χρόνια οι ιδιοκτήτες ξενοδοχειακών μονάδων με περισσότερα από 200 δωμάτια.

Εθνική Ελλάδας στο μουντομπάσκετ φτάνει στον τελικό, όπου αναμετράται με τις ΗΠΑ και τις κερδίζει! Η κυβέρνηση προτρέπει τους διεθνείς να παραδώσουν το χρυσό στις ΗΠΑ, όπως και τελικά γίνεται, προκαλώντας αντιδράσεις εντός κι εκτός της χώρας. Με αυτόν τον τρόπο η ελληνική κυβέρνηση έστειλε το μήνυμα ότι «αποφεύγουμε κάθε κίνηση που θα επιφέρει πλήγμα στις ελληνοαμερικάνικες σχέσεις». Όλοι οι διεθνείς αποπέμπονται από την Εθνική Ελλάδας, ενώ ο Γ. Αντετοκούνμπο υπογράφει συμβόλαιο με ομάδα μπάσκετ της Β΄ Εθνικής του Λουξεμβούργου και ο no2 της εθνικής, Κ. Σλούκας, συνεχίζει την καριέρα του στην… μπασκετομάνα-χώρα Μπουρκίνα Φάσο.

ιμώμενο πρόσωπο σε τηλεοπτική εκπομπή-γλέντι πρωτοχρονιάς είναι ο Αλέξης Τσίπρας, που επανεμφανίζεται μετά από μήνες. Κόντρα στα καθιερωμένα, ο πρώην πρωθυπουργός επιλέγει να τραγουδήσει acapela το άσμα του Bruce Springsteen “Born in the USA” κερδίζοντας το χειροκρότημα του κοινού, που ζητώντας encore έπεισε τον Αλέξη να επιστρέψει σε ηλεκτρονικούς ρυθμούς χορεύοντας και τραγουδώντας το “Dance with the devil”, αφιερωμένο, όπως λέει, στον Donald Trump…

ΔΟΚΙΜΙΟ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΟΥ ΚΚΕ 1918-1949

Αναντικατάστατο εφόδιο για τη μάχη που δίνουν οι νέοι κομμουνιστές!

α μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ εδώ και λίγο καιρό έχουν ένα καινούριο “όπλο” διαθέσιμο στον αγώνα που δίνουν. Πρόκειται για το «Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ 1918-1949». Οι 4 τόμοι του Δοκιμίου αποτελούν μία πηγή γνώσης της Ιστορίας του Κόμματος και του εργατικού κινήματος, μιας ηρωικής διαδρομής δεμένης με σημαντικές εγχώριες και διεθνείς εξελίξεις αλλά και πηγή πολύτιμων διδαγμάτων για

το σήμερα και το αύριο της πάλης. Στις 19 Δεκέμβρη η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ σε εκδήλωσή της παρουσίασε το Δοκίμιο. Την εκδήλωση άνοιξε ο Δημήτρης Κουτσούμπας, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, ενώ μίλησαν η Ελένη Μπέλλου, μέλος του ΠΓ της ΚΕ και η Αλέκα Παπαρήγα, μέλος της ΚΕ. Ολόκληρες οι ομιλίες έχουν αναρτηθεί στο 902.gr ενώ έχουν δημοσιευθεί και στον Ριζοσπάστη.

Το ΚΚΕ αντιμετωπίζει την ιστορία του ως ζώσα πραγματικότητα και διδάσκεται

την παρέμβασή του στην εκδήλωση ο Δ. Κουτσούμπας σημείωσε μεταξύ άλλων: «Το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που ασχολείται εντατικά με τη μελέτη και συγγραφή της ιστορίας του, με στόχο η ιστορική πείρα μιας μεγάλης και ηρωικής πορείας να οδηγεί σε συμπεράσματα που το εξοπλίζουν στην πάλη του για την ανασύνταξη του εργατικού-λαϊκού κινήματος, για την προώθηση της Κοινωνικής Συμμαχίας εργατών, βιοπαλαιστών αυτοαπασχολούμενων και αγροτών, σε συμπεράσματα που δυναμώνουν ιδεολογικά και πολιτικά την πάλη για τον σοσιαλισμό – κομμουνισμό. Με αυτόν τον τρόπο το ΚΚΕ δεν αντιμετωπίζει την ιστορία του κάνοντας μόνο τις οφειλόμενες τιμητικές εκδηλώσεις για τους χιλιάδες ήρωές του, για τα θύματα της εργατικής τάξης. Την αντιμετωπίζει ως ζώσα πραγματικότητα και διδάσκεται. Το ΚΚΕ βαθαίνει στην ιστορία του έχοντας ως θεμελιακή θέση ότι η ιστορική εποχή που ζούμε είναι εδώ και 100 χρόνια εποχή περάσματος από τον καπιταλισμό στο σοσιαλισμό, με αφετηρία τη νικηφόρα Οκτωβριανή σοσιαλιστική επανάσταση στη Ρωσία το 1917. Ο καπιταλισμός, εδώ και περίπου 100 χρόνια, έπαψε να είναι προοδευτικός, η αστική τάξη έχει πλέον ρόλο αντιδραστικό, ενώ η τάξη που είναι κινητήρια δύναμη της προόδου είναι η εργατική τάξη. Με άλλα λόγια, το ΚΚΕ βαθαίνει στην ιστορία του, αναλύοντας και εκτιμώντας την ιστορική εξέλιξη, με βάση το γεγονός ότι διεθνώς και στην Ελλάδα έχουν ωριμάσει οι υλικές προϋποθέσεις για τον σοσιαλισμό. Δηλαδή, υπάρχει τεράστιος πλούτος για να ικανοποιηθούν οι σύγχρονες λαϊκές ανάγκες. Προϋπόθεση είναι να κοινωνικοποιηθούν τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής από την επαναστατική εργατική εξουσία, που θα οργανώσει την παραγωγή και την κατανομή των προϊόντων με τον κεντρικό επιστημονικό σχεδιασμό. Βέβαια, τα συμπεράσματα που δίνει η θυελλώδης πορεία του ΚΚΕ είναι πολλά.

Ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δ. Κουτσούμπας.

Περιλαμβάνουν την αντοχή του Κόμματος σε δύσκολες συνθήκες. Τη σταθερή πίστη του ότι ο σοσιαλισμός θα νικήσει. Αφορούν υποδείγματα στάσης ζωής και τόσα άλλα. Όμως, πρώτα απ’ όλα, αφορούν τη στρατηγική του πορεία. Θεμελιακό δίδαγμα, που ενσωμάτωσε το ΚΚΕ στο Πρόγραμμά του, είναι ότι ο στρατηγικός στόχος του

Κομμουνιστικού Κόμματος, δεν είναι σωστό να καθορίζεται από τον συσχετισμό δυνάμεων. Οπωσδήποτε, βέβαια, ο συσχετισμός δυνάμεων πρέπει να εκτιμάται αντικειμενικά, ώστε να καθορίζονται τα τρέχοντα καθήκοντα, σε συνάρτηση με τον στρατηγικό στόχο και υποβοηθώντας τον υποκειμενικό παράγοντα να ωριμάσει για τις μεγάλες στιγμές της αποφασιστικής αναμέτρησης. Στις συνθήκες του καπιταλισμού, το Κομμουνιστικό Κόμμα οφείλει να έχει στρατηγική ανατροπής της καπιταλιστικής εξουσίας, ανεξάρτητα από τη μορφή της ή τις συνθήκες δράσης του Κόμματος, όπως έχει δείξει η ιστορία (είτε είναι στη νομιμότητα είτε δρα ημινόμιμα είτε βρίσκεται σε βαθιά παρανομία). Ακόμα, ανεξάρτητα, αν η μορφή της καπιταλιστικής εξουσίας είναι κομματική κυβέρνηση ενός κόμματος ή συνασπισμού κομμάτων στηριγμένη στο αστικό κοινοβούλιο ή όχι, ή κυβέρνηση τεχνοκρατών ή στρατιωτικών εκπροσώπων της αστικής τάξης, σε εμπόλεμη ή μη εμπόλεμη κατάσταση, όπως αρκετές φορές γνώρισε η χώρα μας στο παρελθόν. Και αυτό το συμπέρασμα είναι εξαιρετικά επίκαιρο.»

σύνδεση με τα σημερινά καθήκοντα της ιστορικής πορείας του Κόμματος, του επαναστατικού και ευρύτερα του εργατικού κινήματος στην Ελλάδα και παγκόσμια, με τη γνώση, μελέτη και την αφομοίωση των συμπερασμάτων αυτής της πορείας αποδείχτηκε ότι είναι πηγή έμπνευσης, πηγή καλλιέργειας μαχητικής, αγωνιστικής στάσης σήμερα, είναι αναγκαία προϋπόθεση για τη συνέχεια του Κόμματος, του κινήματος, για την εκπλήρωση των υψηλών μας σκοπών. Έτσι πρέπει και μπορούμε να συνεχίσουμε με τη μελετημένη αξιοποίηση του νέου Δοκιμίου Ιστορίας του ΚΚΕ (1918-1949) που εγκρίθηκε από Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΚΚΕ, τον Ιούνη του 2018. (Από τις Θέσεις του ΚΣ της ΚΝΕ για το 12ο Συνέδριο)

Οδηγητής



Γενάρης 2019

Το περιεχόμενο του Δοκιμίου – υλικό ευρύτερου ιστορικού ενδιαφέροντος και πηγή διδαγμάτων

ο περιεχόμενο των 4 τόμων του Δοκιμίου Ιστορίας του ΚΚΕ για την περίοδο 1918-1949 παρουσίασε στην ομιλία της η Ελένη Μπέλλου, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, που σημείωσε: «Το υλικό των 4 τόμων (…) είναι υλικό ευρύτερου ιστορικού ενδιαφέροντος κι αυτό οφείλεται στη μεθοδολογία που ακολουθήθηκε. Δηλαδή οφείλεται στο γεγονός ότι η ίδρυση, η ανάπτυξη κι η εξέλιξη της ιδεολογικής-πολιτικής ταυτότητας και δράσης του ΚΚΕ και της Νεολαίας του εξετάζονται σε συνάρτηση ιδιαίτερα με τις εγχώριες, αλλά και τις διαβαλκανικές και παγκόσμιες οικονομικές και πολιτικές εξελίξεις. (…) Πιο συγκεκριμένα:

Tόμος Α1 έχει τίτλο: “Διεθνείς και εσωτερικές συνθήκές από την επικράτηση του καπιταλισμού ως την Οκτωβριανή Επανάσταση”. Η ύλη του κατανέμεται σε τρία μέρη: Στο Πρώτο Μέρος παρουσιάζεται συνοπτικά σε παγκόσμιο επίπεδο η μετάβαση από τη φεουδαρχία στον καπιταλισμό, που αναπτύχθηκε σε μια μακρόχρονη πορεία. Για βασικές χώρες του καπιταλισμού εξετάζεται η ωρίμανση των παραγωγικών δυνάμεων, δηλαδή της εργασιακής ικανότητας του ανθρώπου, σε συνδυασμό με την ταξική πάλη που αναπτύχθηκε ανάμεσα στις φεουδαρχικές εξουσίες και στην ανερχόμενη αστική τάξη. Σε αυτή την εποχή η αστική τάξη ήταν η βασική δύναμη της κοινωνικής προόδου, ηγήθηκε και του αγώνα που έκαναν οι αγρότες για την ανατροπή του φεουδαρχικού τρόπου παραγωγής, για την κατανομή της γης που στον ένα ή άλλο βαθμό πραγματοποιήθηκε με την εγκαθίδρυση του καπιταλιστικού κράτους. Επίσης, σ’ αυτό το μέρος του τόμου Α1, παρουσιάζεται η εμφάνιση και ανάπτυξη της εργατικής τάξης, η διαμόρφωση του κομμουνιστικού κινήματος στο έδαφος της μαρξιστικής θεωρίας, που υπήρξε προϋπόθεση για να κατακτήσει το εργατικό κίνημα αυτοτελή πολιτική παρουσία σε μια εποχή που η εδραίωση της αστικής τάξης στην εξουσία την έκανε αντιδραστική. (…) Το Δεύτερο Μέρος του Τόμου Α1 πραγματεύεται την ανάπτυξη του καπιταλισμού από την ίδρυση του ελληνικού κράτους έως το τέλος του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου. Υποχρεωτικά η ιστορική ανάλυση πηγαίνει πιο πίσω, στην περίοδο της οθωμανικής κυριαρχίας, στο καθεστώς της οποίας έζησαν και εξελίχθηκαν οι πληθυσμοί της μετέπειτα ελληνικής επικράτειας. Αναδεικνύεται η εξής ιδιαιτερότητα στη συγκρότηση

του ελληνικού καπιταλιστικού κράτους: Η διεύρυνσή του διήρκεσε σχεδόν έναν αιώνα. Σημαντικό μέρος των πληθυσμών των εδαφών που σταδιακά εντάχθηκαν στο ελληνικό κράτος είχαν δύο αλληλένδετα χαρακτηριστικά στην ιστορική τους διαδρομή: Την ελληνιστική γλώσσα, επίσημη γλώσσα του Βυζαντίου που συνέχισε να εξελίσσεται, και την Ορθοδοξία, κέντρο καλλιέργειας της γλώσσας. Είναι παράγοντες που στις συγκεκριμένες οικονομικές, πολιτικές προϋποθέσεις του τέλους του 18ου αιώνα, συνέβαλαν στη διαμόρφωση ελληνικής εθνικής συνείδησης. Αναδεικνύονται οι κοινωνικές δυνάμεις που πήραν μέρος στην Επανάσταση του ’21, τεκμηριώνεται ο χαρακτήρας της επανάστασης ως αστικής εθνικοαπελευθερωτικής. Παρουσιάζεται η πολιτική συγκρότηση των δυνάμεων της επανάστασης και η σχέση τους με τις Μεγάλες Δυνάμεις της εποχής (Αγγλία, Γαλλία, Ρωσία). Παρουσιάζονται οι οικονομικές-κοινωνικές και πολιτικές εξελίξεις στην περίοδο από την ίδρυση του ελληνικού αστικού κράτους μέχρι τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Πρόκειται για ιστορική προσέγγιση που βοηθά στη διαμόρφωση κριτηρίων για την κατανόηση και σύγχρονων εξελίξεων, των αντιθέσεων και ανταγωνισμών για το μοίρασμα των αγορών στην ευρύτερη περιοχή, που συχνά οδηγούν στο διαμελισμό υφιστάμενων κρατών, στη διαμόρφωση νέων που λειτουργούν και ως προτεκτοράτα άλλων. (…) Το Τρίτο Μέρος του τόμου Α1 αναφέρεται στη γέννηση και ανάπτυξη του εργατικού και του σοσιαλιστικού κινήματος στην Ελλάδα ως το 1918. Καταγράφονται τα πρώτα σκιρτήματά του, αλλά και οι διώξεις και τα θύματα της αστικής κρατικής καταστολής. Η ανάπτυξη των πρώτων συνδικάτων και σοσιαλιστικών ομάδων στα αστικά κέντρα της χώρας, αλλά και ανάμεσα στους Έλληνες εργάτες του εξωτερικού, δέχτηκαν αρχικά τις ιδεολογικές-πολιτικές επιρροές από ρεύματα του ουτοπικού σοσιαλισμού και του αναρχισμού και στη συνέχεια από το διεθνές κίνημα που πάταγε στον επιστημονικό σοσιαλισμό. Όλες αυτές οι επιδράσεις αποτυπώθηκαν αρχικά στην οργανωτική συγκρότηση και ιδεολογική-πολιτική ταυτότητα του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος Ελλάδος (ΣΕΚΕ). Η μελέτη αυτού του τρίτου μέρους πρώτ’ απ’ όλα από εργάτες, εργάτριες, μισθωτούς, συνδικαλιστές άλλων κινημάτων βοηθά στην κατανόηση των συνθηκών μέσα στις οποίες πραγματοποιήθηκε η ποιοτική αλλαγή στο εργατι-

Άποψη από την κατάμεστη αίθουσα εκδηλώσεων στην έδρα της ΚΕ του ΚΚΕ κατά την εκδήλωση παρουσίασης του Δοκιμίου Ιστορίας του ΚΚΕ.

Η Ελ. Μπέλλου, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

κό και σοσιαλιστικό κίνημα, με την ίδρυση του ΣΕΚΕ. Συνολικά ο Τόμος Α1 είναι γενικότερου ενδιαφέροντος και ενόψει των 200 χρόνων από την Επανάσταση του 1821, αλλά είναι και τόμος ειδικότερου ενδιαφέροντος για εκπαιδευτικούς, φοιτητές – σπουδαστές, ακόμα και για μαθητές Λυκείου.

Τόμος Α2 έχει τίτλο “Μεσοπόλεμος: Οικονομία και πολιτική. Η ίδρυση του ΚΚΕ, τομή στην ελληνική κοινωνία” και περιλαμβάνει δυο μέρη: Το Πρώτο Μέρος αναφέρεται στην ελληνική οικονομία στο Μεσοπόλεμο. Αναδεικνύεται η σύμφυση βιομηχανικού - εμπορικού τραπεζικού κεφαλαίου, δηλαδή η ύπαρξη του χρηματιστικού κεφαλαίου, χαρακτηριστικό γνώρισμα της ωρίμανσης του καπιταλισμού, του ιμπεριαλιστικού του σταδίου, που εκφράζεται και στη σύνθεση των Διοικητικών Συμβουλίων των μεγάλων τραπεζών. Η μεγαλύτερη εμπορική τράπεζα, η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος (ΕΤΕ) παρέμβαινε άμεσα στη δημιουργία καρτέλ, συγχωνεύσεων - εξαγορών με στόχο την επιτάχυνση της καπιταλιστικής συσσώρευσης και την επέκταση των Ανώνυμων Εταιρειών. Ταυτόχρονα ενισχυόταν και η λειτουργία του χρηματιστηρίου. Η ΕΤΕ διαμεσολαβούσε μεταξύ κράτους (κυβερνήσεων) και ξένων αγορών για δανεισμό ή συμπράξεις για Άμεσες Ξένες Επενδύσεις (ΑΞΕ) με στόχο κυρίως τις υποδομές μεταφορών (λιμάνια, σιδηρόδρομο, οδοποιία), αλλά και στην ενέργεια, στην ύδρευση, στις τηλεπικοινωνίες. (…) Επισημαίνεται, επίσης, ότι το κράτος δημιούργησε Σχολές, Ινστιτούτα με στόχο την επέκταση της επιστημονικής και τεχνικής ειδίκευσης, διαμόρφωσε πλήθος άλλων καπιταλιστικών θεσμικών οργάνων, ενώ και τα διάφορα τμήματα του κεφαλαίου –βιομήχανοι, τραπεζίτες, εφοπλιστές– είχαν τις δικές τους οργανώσεις. (…) Το Δεύτερο Μέρος του Τόμου Α2 αναφέρεται στην ηρωική πάλη του ΚΚΕ στον Μεσοπόλεμο αλλά και στη διαμόρφωση της στρατηγικής του Κόμματος. Αναδεικνύει τις διεθνείς συνθήκες μέσα στις οποίες ιδρύθηκε, καθώς και τις εσωτερικές που αποτέλεσαν και τη βασική πηγή της ίδρυσής του ως κόμμα “ώριμο τέκνο της ανάγκης και ώριμο τέκνο της οργής”. Γίνεται αναλυτική αναφορά στη σκληρή πορεία του Κόμματος προκειμένου να κατακτήσει επαναστατικά χαρακτηριστικά, στη διαπάλη που αναπτύχθηκε στο εσωτερικό του για το χαρακτήρα του, αλλά και στην επίδραση που είχε στις γραμμές του η διαπάλη στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα. (…)

Τόμος Β1 αναφέρεται στη δράση του ΚΚΕ στον Β’ Παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό Πόλεμο. Περιλαμβάνει τη στάση του Κόμματος στον ιταλοελληνικό πόλεμο και την ανασυγκρότησή του στις συνθήκες της Τριπλής Φασιστικής Κατοχής. Αναδεικνύεται ο πρωτοπόρος ρόλος του στην ίδρυση της Εθνικής Αλληλεγγύης, του Εργατικού ΕΑΜ, του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ, του ΕΛΑΝ, της ΕΠΟΝ, της ΟΠΛΑ και άλλων οργανώσεων. Πραγματεύεται τη δράση των κομμουνιστών στη Μέση Ανατολή για τη συγκρότηση της Αντιφασιστικής Στρατιωτικής Οργάνωσης (ΑΣΟ) και των Αντιφασιστικών Οργανώσεων του Ναυτικού και της Αεροπορίας. Τεκμηριώνεται η μεγάλη συνεισφορά του ΚΚΕ και των απελευθερωτικών οργανώσεων μέσα από τις οποίες έδρασε εναντίον των κατοχικών στρατευμάτων και των ντόπιων συνεργατών τους. Αναλύεται ο ιμπεριαλιστικός χαρακτήρας του πολέμου, και αυτοκριτικά κρίνεται το γεγονός ότι το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα δεν μπόρεσε να διαμορφώσει στρατηγική πάλης για την εργατική εξουσία σε συνθήκες πολέμου και επαναστατικής κατά-

στασης σε μια σειρά χώρες, βέβαια και στην Ελλάδα. Αναδεικνύεται ο καθοριστικός ρόλος του Κόκκινου Στρατού και γενικότερα της ΕΣΣΔ στη συντριβή του ναζισμού-φασισμού στην Ευρώπη και στην πάλη για την ανατροπή της αστικής εξουσίας κυρίως σε 6 χώρες, επισημαίνονται όμως και οι αδυναμίες λόγω έλλειψης ενιαίας επαναστατικής στρατηγικής, ιδιαίτερα με τον τρόπο και τον λόγο που προβλήθηκε για τη διάλυση της ΚΔ. Αυτός ο τόμος είναι θεμελιακός για τη στρατηγική αντίληψη του ΚΚΕ. Τα συμπεράσματά του έχουν σημασία για το σήμερα και το αύριο του εργατικού κινήματος.

Τόμος Β2 έχει τίτλο: Η εποποιία του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΔΣΕ) Δεν είναι ένας τόμος που ταυτίζεται με την αντίστοιχη έκδοση. Περιλαμβάνει πολύ πιο πλούσιο υλικό, την ανάλυση του διεθνούς μεταπολεμικού συσχετισμού δυνάμεων και της στρατηγικής του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος σε συνθήκες που είχε συγκροτηθεί το

Γραφείο Πληροφοριών των Κομμουνιστικών Κομμάτων, γνωστό ως Κομινφόρμ. Παρουσιάζονται αυτοκριτικά οι εκτιμήσεις και οι θέσεις του 7ου Συνεδρίου του ΚΚΕ (1-6 Οκτώβρη 1945), που δεν μπόρεσε να επανεκτιμήσει τη γραμμή πάλης του ΚΚΕ και έγκαιρα να ανταποκριθεί στις ανάγκες της ένοπλης πάλης σε συνθήκες επαναστατικής κατάστασης. Γίνεται η εκτίμηση ότι και οι μετέπειτα Ολομέλειες της ΚΕ δεν διόρθωσαν τη στρατηγική του Κόμματος, αν και φαίνεται ότι προσανατολίζονταν στον ένοπλο αγώνα, όμως με ασάφεια και αντιφατικότητα για τον χαρακτήρα του. Στην αντίληψη για τον ένοπλο αγώνα κυριαρχούσε ο περιορισμένος και αμυντικός του χαρακτήρας κι όχι ο γενικευμένα οργανωμένος επιθετικός ενάντια στην αστική εξουσία. Ακόμα και στην πλήρη ανάπτυξή του, ο ΔΣΕ στηριζόταν στο αγροτικό στοιχείο, κι αυτό ήταν επόμενο, αφού δεν είχε έγκαιρα σχεδιαστεί, οργανωθεί και πραγματοποιηθεί ο ΔΣΕ, ως επαναστατική εργατική εξέγερση, στηριγμένη πρώτ’ απ’ όλα στις πόλεις. (…)»

Όπλο ενάντια στον αντικομμουνισμό και στην πολύπλευρη παραχάραξη της Ιστορίας

ομιλία της Αλέκας Παπαρήγα, μέλους της ΚΕ του ΚΚΕ, στην εκδήλωση για την παρουσίαση του Δοκιμίου είχε θέμα “Η αντιμετώπιση της Ιστορίας του ΚΚΕ από την αστική και οπορτουνιστική βιβλιογραφία και προπαγάνδα”. Όπως σημείωσε στην παρέμβασή της η Αλέκα Παπαρήγα: «Η πλατιά κυκλοφορία του νέου Δοκιμίου, όπως και του παλαιότερου δεν αφήνει αδιάφορους τα επιτελεία της αστικής τάξης, κομματικά, επιστημονικά, δημοσιογραφικά, όπως και τους οπορτουνιστικούς θύλακες. Τα τελευταία χρόνια έχει οργανωθεί, με αύξουσα κλιμάκωση, πολύμορφη αντικομμουνιστική αντεπίθεση ή αντιΚΚΕ πολεμική, με εκδόσεις, ημερίδες, σειρές τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών εκπομπών. Ανθίζουν όλα τα λουλούδια του αντικομμουνισμού, με χοντροκομμένο περιεχόμενο, αλλά και επιμελημένα εκλεπτυσμένο. Ανάμεσα στους ιστορικούς και πολιτικούς επιστήμονες ξεχωρίζουν οι αυτοπροσδιοριζόμενοι “αναθεωρητές του μεσαίου χώρου” που -τάχα- δεν διακατέχονται από εμπάθεια, αναγνωρίζουν ορισμένες ακρότητες σε βάρος του ΚΚΕ, ως απάντηση σε βίαιες ενέργειες και προκλήσεις που δήθεν πρώτο το ΚΚΕ οργάνωσε. Επιδιώκουν να εξαγνίσουν τα αστικά κόμματα που προέκυψαν από τα σπλάχνα των παλαιότερων, να απενοχοποιήσουν ορισμένους πολιτικούς όπως π.χ. τον Γ. Παπανδρέου του Δεκέμβρη του ‘44, που πέθανε με το προσωνύμιο “Γέρος της Δημοκρατίας” ή τον Π. Κανελλόπουλο, ως διανοούμενο ήπιων δεξιών τόνων, βεβαίως είναι και πολλοί άλλοι. Όλες οι τάσεις και αποχρώσεις, πάντως, από τις ακροδεξιές, συντηρητικές ως τις οπορτουνιστικές, το κύριο βάρος στρέφουν στην περίοδο της κατοχής του Δεκέμβρη του ‘44, και του ταξικού εμφυλίου 1946-1949, στις σχέσεις του ΚΚΕ με το ΔΚΚ, ιδιαίτερα με το ΚΚΣΕ. (…) Η αστική ιστοριογραφία εγκαλεί το ΚΚΕ ότι τέθηκε επικεφαλής της Εθνικής Αντίστασης, με σκοπό να καταλάβει πραξικοπηματικά την εξουσία, αδιαφορώ-

Η Αλ. Παπαρήγα, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.

ντας για την εδαφική ακεραιότητα της χώρας. Παραπλήσια εκδοχή συνιστά ότι το ΚΚΕ έδινε τη μάχη στην Ελλάδα μόνο και μόνο για να διευκολύνει τη νίκη της ΕΣΣΔ, ως κομματικός και μάλιστα “έμμισθος υπάλληλος” της Μόσχας. Όσοι υποστηρίζουν ότι το ΚΚΕ είχε στόχους άσχετους ή και ασυμβίβαστους με το συμφέρον του ελληνικού λαού να απαλλαγεί από την τριπλή κατοχή, δεν βγάζουν άχνα ή υποβαθμίζουν ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός: Ότι στις 17 Απριλίου 1941 και ενώ ξεκινούσε τμηματικά η διαδικασία παράδοσης ελληνικών εδαφών στον γερμανικό και ιταλικό στρατό, άρχισαν να φεύγουν για την Κρήτη τα μέλη της βασιλικής οικογένειας και πλήθος αυλικών, στη συνέχεια ο βασιλιάς Γεώργιος και η κυβέρνηση Τσουδερού. Όλοι μαζί έφυγαν από την Ελλάδα τρεις μέρες αφού άρχισαν οι γνωστές ηρωικές μάχες της Κρήτης, ενώ στην πορεία και άλλοι αστοί πολιτικοί, όπως ο Π. Κανελλόπουλος και ο Γ. Παπανδρέου βρέθηκαν στο Κάιρο, πλήρως αποσπασμένοι από τον λαό, τα ολοκαυτώματα και τις εκτελέσεις, την πείνα και τα βασανιστήρια. Μια άλλη αστική αντίληψη αφορά στην εκτίμηση ότι το ΕΑΜ και ο ΕΛΑΣ δεν χρειαζόταν να ιδρυθούν,

γιατί όχι μόνο δεν έπαιξαν ουσιαστικό ρόλο για την απελευθέρωση, αλλά επέφεραν ζημιές, προκαλώντας τα γερμανικά αντίποινα, ενώ αδιάντροπα υποστηρίζουν ότι αν δεν υπήρχε ο ΕΛΑΣ δεν θα υπήρχαν και οι δοσίλογοι. Προσθέτουν, μάλιστα, ότι την Ελλάδα δεν την απελευθέρωσε ο ΕΛΑΣ, αλλά ήταν συνέπεια της ήττας των Γερμανών εκτός Ελλάδας. Δεν υποστηρίζουμε ότι η πλάστιγγα του πολέμου μπορούσε να γείρει κατά της συμμαχίας του Άξονα, μόνο από το ηρωικό εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα στην Ελλάδα ή στη μια ή την άλλη μεμονωμένη βαλκανική χώρα. Είτε θέλουν να το αναγνωρίσουν είτε όχι η πλάστιγγα άρχισε να γέρνει χάρις στον Κόκκινο Στρατό, τον αγώνα της Σοβιετικής Ένωσης, αλλά και με τη συμβολή των εθνικοαπελευθερωτικών κινημάτων στην Ελλάδα, στις βαλκανικές χώρες και όπου αλλού αναπτύχθηκαν, γιατί εκτός των άλλων κρατούσαν διασπασμένες τις γερμανικές δυνάμεις σε πολλά μέτωπα, προκαλούσαν απώλειες. Η δράση του ΚΚΕ στην κατοχή, όπως και όλων των ΚΚ, περιείχε και το καθήκον της υπεράσπισης της ΕΣΣΔ, που ναι μεν είχε συμπήξει συμμαχία με ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, όμως ο αγώνας του λαού της ήταν για την υπεράσπιση της εργατικής εξουσίας, δεν απέβλεπε σε προσάρτηση εδαφών. Η νίκη της ΕΣΣΔ, όπως αποδείχθηκε ήταν ο απαραίτητος όρος για τη νίκη κατά του Αξόνα. (…) Η μελέτη του Δοκιμίου της περιόδου αυτής είναι βέβαιο ότι θα δώσει απαντήσεις σε ερωτήματα που υπάρχουν, σε ακαταστάλακτους προβληματισμούς. Αν και αφορά το παρελθόν, τα συμπεράσματα είναι ένα καλό εφόδιο για τα προβλήματα που μας απασχολούν σήμερα, που απαιτούν και γνώση και διευρυμένο πολιτικό και ιδεολογικό ορίζοντα, ανεξάρτητα από το αντικείμενο χρέωσης στην κομματική δουλειά και στο κίνημα. Μελετάμε το παρελθόν κοιτώντας μπροστά!»

Οδηγητής



Γενάρης 2019

Νεανική επιχειρηματικότητα:

Η πραγματικότητα

«...συνειδητοποιήσαμε ως κοινωνία ότι η επιχειρηματικότητα και κυρίως των νέων, είναι αυτή που θα κάνει την απαραίτητη επανεκκίνηση της οικονομίας και της κοινωνίας ως επακόλουθο.»

πίσω από την βιτρίνα «Η επιχειρηματική δράση αποτελεί μονόδρομο για την κοινωνική πρόοδο»

Αφού είναι έτσι η κατάσταση, γιατί το σύστημα πλασάρει τη νεανική επιχειρηματικότητα;

“νεανική επιχειρηματικότητα”, παρά το φανταχτερό περιτύλιγμα που της δίνει το σύστημα, βασίζεται πάνω στα παλιά και σάπια υλικά κάθε επιχειρηματικής δράσης στα πλαίσια του σημερινού συστήματος: τον ανταγωνισμό, την εκμετάλλευση, το κυνήγι του κέρδους. Δεν μπορεί να ωφελήσει την πλειοψηφία των νέων, δεν αποτελεί λύση για τη μείωση της ανεργίας, για την εξασφάλιση μιας καλύτερης ζωής για όλους εμάς. Σήμερα, η τεχνολογία και η παραγωγή αναπτύσσονται χάρη στη συνεργασία χιλιάδων επιστημόνων, στην πλειοψηφία τους μισθωτών, που στύβουν το μυαλό τους και εξελίσσουν την επιστήμη. Όμως, ενώ η εργασία τους έχει κοινωνικό χαρακτήρα, τα αποτελέσματά της τα καρπώνονται οι ελάχιστοι μέτοχοι των επιχειρηματικών ομίλων. Η ενίσχυση της επιχειρηματικής δράσης, ο ανταγωνισμός, όχι μόνο δεν είναι μοχλός για τη βελτίωση της ζωής μας, αλλά είναι παράγοντας που δηλητηριάζει την παραγωγή και βάζει εμπόδια στην ικανοποίηση των αναγκών μας. Η δίψα για κέρδος κατευθύνει συνολικά την ίδια την πορεία ανάπτυξης της επιστήμης, ο ανταγωνισμός βάζει εμπόδια στη διάχυση της τεχνολογίας και της γνώσης (π.χ. με τις “πατέντες”), ανοίγει τον δρόμο για την αξιοποίηση των επιστημονικών γνώσεων με τρόπο που δεν είναι ωφέλιμος για τον λαό (π.χ. “ενσωματωμένη αχρήστευση”), βάζει στο περιθώριο ολόκληρους κλάδους που η ανάπτυξή τους είναι απαραίτητη για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, όμως δεν αποδίδουν επαρκές κέρδος (γι΄αυτό τον λόγο δεν εκτελλούνται ολοκληρωμένα έργα αντισεισμικά, αντιπλημμυρικά, αντιπυρικής προστασίας). Ο ανταγωνισμός κλείνει τα εργοστάσια (χαρακτηριστικό το πρόσφατο παράδειγμα της “Χαλυβουργικής”), στέλνει τους εργάτες στην ανεργία ή τους καταδικάζει σε μια ζωή χωρίς δικαιώματα.

Ορέστης Ματσούκας, Πρόεδρος του Ελληνικού Συνδέσμου Νέων Επιχειρηματιών

Μπορεί ένας νέος σήμερα να στηρίξει τις ελπίδες του στη νεανική επιχειρηματικότητα; Το παράδειγμα των start-ups

νεανική επιχειρηματικότητα συνδέεται πολλές φορές με τις νεοφυείς επιχειρήσεις, τις start-ups. Πλασάρεται μάλιστα η άποψη ότι όλοι οι νέοι μπορούν να ιδρύσουν μια τέτοια επιχείρηση και, αν δουλέψουν σκληρά, θα μπορέσουν να τη στερεώσουν στην αγορά, θα ζήσουν καλύτερα. Οι έρευνες και τα στοιχεία όμως λένε μια διαφορετική ιστορία... • “Deutsche Bank” (2016): Περίπου οι μισές start-ups ήδη από τα πρώτα τους βήματα αποτυγχάνουν. • “Forbes”: Περίπου το 90% των start-ups τελικά αποτυγχάνει. • “US Census Bureau” (2015): Στις ΗΠΑ, από το 2008 και μετά, οι start-ups που κλείνουν είναι περισσότερες από αυτές που ιδρύονται ετησίως. • Στο “Start-up Nation” κράτος του Ισραήλ ιδρύεται μια start-up κάθε 8 ώρες, μόνο όμως το 4% με 6% αυτών τελικά θα πετύχει. Η αλήθεια είναι ότι στο σημερινό άδικο σύστημα δεν ξεκινάμε όλοι από την ίδια αφετηρία. Η τάξη στην οποία ανήκουν οι γονείς μας καθορίζει το που και με τι όρους θα καταφέρουμε να σπουδάσουμε, να αποκτήσουμε εφόδια για την υπόλοιπη ζωή μας, να ακολουθήσουμε τις επιλογές που κάνουμε. Με αυτή την έννοια δεν έχουν την ίδια δυνατότητα να ξεκινήσουν μια επιχείρηση το παιδί ενός εφοπλιστή και το παιδί ενός εργαζόμενου: αρχικά χρειάζονται δαπάνες για να «στήσει» την επιχείρηση, ενώ το πιο πιθανό είναι ότι το πρώτο διάστημα δε θα βγάζει ούτε καν τα προς το ζην, ακόμα και αν δουλεύει πολύ σκληρά. Τελικά, ένα πολύ μικρό ποσοστό επιχειρήσεων θα επιβιώσει στον ανταγωνισμό με τα επιχειρηματικά μεγαθήρια, και μόνο εφόσον ενταθεί η εκμετάλλευση, η εντατικοποίηση της δουλειάς όλων όσων εργάζονται στην επιχείρηση.

προστά στη χειροτέρευση των όρων ζωής των νέων σήμερα, το σύστημα κάνει μεγάλες προσπάθειες να μην ενισχυθεί η συλλογική διεκδίκηση, να να χτυπηθεί σήμερα στη συνείδηση των νέων η ανάγκη για οργανωμένη συλλογική πάλη. Για αυτό τον λόγο προβάλλει όλο και πιο έντονα ως διέξοδο τον ατομικό δρόμο, καλλιεργεί τα ιδανικά της επιχειρηματικότητας, του ανταγωνισμού, το “ο θάνατός σου η ζωή μου”. Ταυτόχρονα διαιωνίζει το πρότυπο-στόχο του επιτυχημένου επιχειρηματία, με σκοπό να μη νιώθουν οι νέοι από εργατικές οικογένειες περήφανοι για την τάξη τους, η οποία παράγει όλο τον πλούτο σήμερα. Παράλληλα, το σύστημα έχει ανάγκη τη νεανική επιχειρηματικότητα για να τροφοδοτήσει την καπιταλιστική ανάπτυξη. Ιδιαίτερα στις σημερινές συνθήκες όξυνσης του ανταγωνισμού, γίνεται πιο επιτακτική η σύνδεσή της με την έρευνα, με την καινοτομία. Η νεανική επιχειρηματικότητα είναι μια βολική για το σύστημα συνταγή παραγωγής καινοτομίας. Οι επιχειρηματικοί όμιλοι, αντί να επωμιστούν το βάρος της έρευνας και το σχετικό ρίσκο των νέων ιδεών, “αναθέτουν” αυτή τη δραστηριότητα σε νέους εργαζόμενους - “επιχειρηματίες” που αναλαμβάνουν να τρέξουν με πολύ μεγάλο ζήλο αυτή τη δραστηριότητα. Το μονοπώλιο έρχεται και παίρνει “έτοιμο” το τελικό προϊόν αρκετά φθηνότερα, με την εξαγορά της επιχείρησης, εξασφαλίζοντας το “συγκριτικό πλεονέκτημα” στην αγορά.

Υπάρχει λύση;

ήμερα μπορούμε να ζήσουμε πολύ καλύτερα. Με τον συλλογικό αγώνα να διεκδικήσουμε ζωή με σύγχρονα δικαιώματα για όλους. Να ανοίξουμε δρόμο για την κοινωνία όπου κίνητρο της παραγωγής θα είναι η εξασφάλιση της λαϊκής ευημερίας. Σ' αυτήν την κοινωνία η δημιουργικότητα και η όρεξη για προσφορά των νέων μπορεί να βρει διέξοδο ικανοποιώντας τις ανάγκες του εργαζόμενου λαού, της νεολαίας και της κοινωνίας, τον σοσιαλισμό-κομμουνισμό. Α.Μ.

5Ο ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ

Για μια κοινωνικά και ιστορικά χρήσιμη τέχνη!

συμβολή σε αυτό τον σκοπό ήταν ένας από τους στόχους που έθεσε το 5ο Επιστημονικό Συνέδριο της ΚΕ του ΚΚΕ που πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία στις 15-16 Δεκέμβρη στην έδρα της ΚΕ του Κόμματος στον Περισσό και είχε θέμα: “Η συνάντηση της νεοελληνικής λογοτεχνίας με το εργατικό κίνημα και την κομμουνιστική ιδεολογία από τα τέλη του 19ου αιώνα

Δύσκολο εγχείρημα που θα συνεχιστεί Στην έναρξη του Συνεδρίου απηύθυνε χαιρετισμό ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ ΔημήτρηςΚουτσούμπας λέγοντας πως με αυτό «εγκαινιάζουμε τον βηματισμό μας στον νέο αιώνα ηρωικής ζωής και δράσης, του Κόμματος και του επαναστατικού κινήματος στη χώρα μας» και ότι έτσι ανοίγουμε τη συζήτηση και τον προβληματισμό πάνω σε ένα δύσκολο θέμα που θα μελετηθεί βαθύτερα από το Κόμμα το επόμενο διάστημα. Στη συνέχεια η Ελένη Μηλιαρονικολάκη μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υπεύθυνη του Τμήματος Πολιτισμού πραγματοποίησε την κεντρική εισήγηση του Συνεδρίου με τίτλο “Στα ίχνη μιας λογοτεχνίας «χρήσιμης» για τη σύγχρονη εποχή”, όπου τόνισε: «Το Συνέδριό μας αυτό, το αφιερωμένο στην εκατοντάχρονη διαδρομή του ΚΚΕ, διαφέρει από τα προηγούμενα. Είναι θεματικό, πολυμέτωπο και γι’ αυτό πιο σύνθετο. Ταυτόχρονα όμως είναι αναγκαίο, καθώς η μελέτη και η κατανόηση κάθε μεμονωμένου λογοτεχνικού έργου, προϋποθέτει την τοποθέτησή του στο ιστορικό, αλλά και στο λογοτεχνικό περίγραμμα του καιρού του. Έτσι το Συνέδριο επιδιώκει να προσεγγίσει την ανάπτυξη της νεοελληνικής λογοτεχνίας, ιδιαίτερα της επαναστατικής-σοσιαλιστικής, στην πιο κρίσιμη και καθοριστική για την εξέλιξή της περίοδο. Στη συνέχεια θα επιχειρηθεί, κάτω από το πρίσμα των νέων επεξεργασιών του κόμματός μας για την ιστορία, μια πολύ συνοπτική παρουσίαση της ιστορίας της νεοελληνικής λογοτεχνίας στη σύγχρονη εποχή, την εποχή δηλαδή του ιμπεριαλιστικού και τελευταίου σταδίου του καπιταλισμού (...)» Κλείνοντας την εισήγηση της σημείωσε ότι είναι χρέος μας η δημιουργία προϋποθέσεων, για να δυναμώσει η κομμουνιστική παρέμβαση στη Λογοτεχνία. Σε αυτήν τη φροντίδα ήταν αφιερωμένο το Συνέδριο.

Μια γοητευτική περιπλάνηση Στη συνέχεια πήραν τον λόγο μέλη του Τμήματος Πολιτισμού της ΚΕ του ΚΚΕ και της Επιτροπής Πολιτισμού του ΚΣ της ΚΝΕ καθώς και αξιόλογοι άνθρωποι των γραμμάτων και της Τέχνης, φιλόλογοι-μελετητές, λογοτέχνες, καθηγητές Πανεπιστημίου. Μέσα από τις ενδιαφέρουσες και τεκμηριωμένες εισηγήσεις τους μας ταξίδεψαν στον γοητευτικό κόσμο πρωτοπόρων λογοτεχνικών έργων που σε πολλές περιπτώσεις λόγω της στράτευσης των δημιουργών τους στο δίκιο των κολασμένων της γης αποσιωπήθηκαν, διώχθηκαν ή διαστρεβλώθηκαν· που τα μηνύματα τους παραμένουν ως σήμερα επίκαιρα, εμπνέουν και φωτίζουν

μέχρι και τον Μεσοπόλεμο”. Το Συνέδριο ολοκλήρωσε με τον πιο όμορφο, ξεχωριστό και ενδιαφέροντα τρόπο τις πολύμορφες 5χρονες εκδηλώσεις αφιερωμένες στα 100 χρόνια από την ίδρυση του ΚΚΕ. Τα πρακτικά του Συνεδρίου, που αξίζει να μελετηθούν από όλους, θα κυκλοφορήσουν προσεχώς σε ειδική έκδοση της “Σύγχρονης Εποχής”. Εδώ θα ξεχωρίσουμε απλά κάποιες στιγμές...

Από την έναρξη των εργασιών του 5ου Επιστημονικού Λογοτεχνικού Συνεδρίου της ΚΕ του ΚΚΕ.

την ανάγκη να πάει η ανθρωπότητα λίγο ψηλότερα. Και τις δύο μέρες του Συνεδρίου μίλησαν επίσης απόγονοι αυτών των λογοτεχνών, άνθρωποι που τους γνώριζαν προσωπικά, χαρίζοντας μας μοναδικές στιγμές...

«Αγαπώ τη ζωή γιατί είμαι στο Κόμμα!» Έτσι έγραφε η μεγάλη κομμουνίστρια παιδαγωγός και διανοούμενη Έλλη Αλεξίου για την ένταξη της στο ΚΚΕ. Από τις πιο συγκινητικές στιγμές του Συνεδρίου ήταν όταν η ανιψιά της, Μελίνα Σιδηροπούλου, παρέδωσε στο αρχείο του Κόμματος το κομματικό βιβλιάριο και την ταυτότητα μέλους της Πανελλήνιας Ένωσης Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης της Έλλης Αλεξίου. Η δημοσιογράφος Εύα Νικολαΐδου που γνώριζε προσωπικά την Αλεξίου παρέδωσε στο Κόμμα ένα χειρόγραφό της, και παραχώρησε στη “Σύγχρονη Εποχή” τα πνευματικά δικαιώματα ενός βιβλίου της αφιερωμένου στην εμβληματική μορφή της Αλεξίου.

«Αγαπημένη μας μητέρα ΕΣΣΔ...» Στις εργασίες του Συνεδρίου παραβρέθηκε ο ιστορικός Λεωνίδας Εμπειρίκος γιος του μεγάλου υπερρεαλιστή ποιητή Ανδρέα Εμπειρίκου, ο οποίος αναφέρθηκε στην ποιητική συλλογή του πατέρα του “Υψικάμινος”. Στο πλαίσιο της εισήγησης του απήγγειλε ένα απόσπασμα από το ποίημα του Α. Εμπειρίκου “Το θέαμα του Μπογιατίου ως κινούμενου τοπίου” το οποίο αναφέρεται στην ΕΣΣΔ: « (...) Αγαπημένη μας μητέρα ΕΣΣΔ,

δέξου την σύψυχή μου ανάταση μέσ’ απ’ τα βάθη της σημερινής μας δυστυχίας και τα πλοκάμια της κεφαλαιοκρατίας Προς την αιώνια δόξα σου Και κάμε Μητέρα μας αγαπημένη ΕΣΣΔ, Κάμε να έρθει γρήγορα και το δικό μας μέγα βράδυ που θάναι και δικό σου. Και ρύσαι ημάς από τους πονηρούς αστούς. Αμήν».

Ο Παύλος Σιδηρόπουλος για το ΚΚΕ Η Μελίνα Σιδηροπούλου, αδερφή του σημαντικού ροκ καλλιτέχνη Παύλου Σιδηρόπουλου επεφύλασσε ένα ακόμα δώρο στο Κόμμα που εξέπληξε το κοινό. Πρόκειται για το βιβλίο με τίτλο “Έχω μια θλίψη για τα μακρινά αριστουργήματα” με ποιήματα του γνωστού μουσικού. Στο τέλος ενός από αυτά γράφει: «Σαν φύλλο λίπασμα, όπου σαν νέο λουλούδι πάνω του πάλι θα βλαστήσει η αγάπη μας. Ετσι κινείται η Ιστορία του ΚΚΕ ψάχνοντας χώμα να ακουμπήσει το κορμί της. Σαν φύλλο λίπασμα για κάποιο νέο λουλούδι κάποιου καινούριου αγώνα, να στραφεί στον ήλιο η ματιά».

εατρικές παραστάσεις αφορούν οι προτάσεις του Οδηγητή για τον πρώτο μήνα της νέας χρονιάς! Μια καλή παράσταση, ένα καλό βιβλίο μπορούν να μας ξεκουράσουν, να μας διασκεδάσουν αλλά και να μας προβληματίσουν. Ορισμένες προτάσεις, λοιπόν, από τα πολλά που “παίζουν” και θα επανέλθουμε για τη συνέχεια…

“Ισμήνη” του Γιάννη Ρίτσου Η “Ισμήνη”, ο ποιητικός μονόλογος του Γιάννη Ρίτσου, είναι μέρος της συλλογής “Τέταρτη Διάσταση” (1956 - 1972). Από τις 12 Γενάρη ανεβαίνει στο Θέατρο “Φούρνος”. «Η “Ισμήνη” είναι ένα συγκλονιστικό σχόλιο του συγγραφέα πάνω στην “Αντιγόνη”, μέσα από τη ματιά της επιζώσης αδελφής της τραγικής ηρωίδας», σημειώνουν οι συντελεστές της παράστασης. «Ανατρεπτικό και “αιρετικό” κείμενο», μας δείχνει την “άλλη όψη” των πραγμάτων, παρουσιάζοντας μιαν άλλη αλήθεια και μιαν άλλη διάσταση του γνωστού μύθου... Η φθορά, ο θάνατος, ο ανομολόγητος έρωτας, το καθήκον, η ματαιοδοξία της δόξας, οι χαμένες ζωές, η ματαιότητα της εξουσίας, είναι μερικά μόνο από τα θέματα που εκφράζονται ανάγλυφα και μέσα από εξαίσιες εικόνες, δίνοντας στο κείμενο μια ιδιαίτερη ζωντάνια και θεατρικότητα. Τελικά, μέσα από το έργο αυτό του Ρίτσου η Ισμήνη αναδεικνύεται σε τραγική ηρωίδα, μέσα από την αδυναμία της να ζήσει όπως θα επιθυμούσε, σε συμφωνία με την προσωπική της κοσμοθεωρία». Σκηνοθεσία: Βασίλης Νικολαΐδης Παίζουν οι: Μαριάνθη Σοντάκη, Στράτος Χατζηηλίας Βιολοντσέλο παίζει “ζωντανά” στην παράσταση: Καίτη Πάντζαρη Παραστάσεις κάθε Σάββατο και Κυριακή στις 9 μ.μ.

...

ρία

ύ αγο δι...

το

Ένα τρ

Ο “Οδηγητής” προτείνει...

µια Ισ

Ο Φασισμός

Ποίηση: Φώντας Λάδης, Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος, 1η Ερμηνεία: Μαρία Δημητριάδη

ο ρεφρέν του τραγουδιού κοσμεί τα πανό μας σε συλλαλητήρια, γίνεται εδώ και δεκαετίες σύνθημα στους τοίχους σε γειτονιές, σχολεία και σχολές… Στις δυο προτάσεις του συμπυκνωμένη η ουσία: “Τον φασισμό βαθιά κατάλαβέ τον. Δε θα πεθάνει μόνος, τσάκισέ τον”! Το 1978, ο Θάνος Μικρούτσικος, κυκλοφορεί τον δίσκο του με τίτλο “Τα τραγούδια της λευτεριάς”. Ανάμεσα σε μελοποιημένα ποιήματα των Ρίτσου, Μπρεχτ, Αλκαίου, υπάρχει και το ποίημα “Ο φασισμός” του Φώντα Λάδη, που είχε γραφτεί λίγο καιρό πριν. Η μοναδική φωνή και ερμηνεία της Μαρίας Δημητριάδη έμελλε να στιγματίσει το συγκεκριμένο τραγούδι, αλλά και μεγάλο μέρος του πολιτικού έργου του Μικρούτσικου, που παραμένει επίκαιρο μέχρι σήμερα. Ο φασισμός δεν έρχεται από το μέλλον καινούριο τάχα κάτι να μας φέρει. Τι κρύβει μες στα δόντια του το ξέρω, καθώς μου δίνει γελαστός το χέρι. Οι ρίζες του το σύστημα αγκαλιάζουν και χάνονται βαθιά στα περασμένα. Οι μάσκες του με τον καιρό αλλάζουν, μα όχι και το μίσος του για μένα. Το φασισμό βαθιά κατάλαβέ τον. Δε θα πεθάνει μόνος, τσάκισέ τον. Ο φασισμός δεν έρχεται από μέρος που λούζεται στον ήλιο και στ’ αγέρι, το κουρασμένο βήμα του το ξέρω και την περίσσια νιότη μας την ξέρει. Μα πάλι θε’ ν’ απλώσει σαν χολέρα πατώντας πάνω στην ανεμελιά σου, και δίπλα σου θα φτάσει κάποια μέρα αν χάσεις τα ταξικά γυαλιά σου.

“Ο καλός άνθρωπος του Σετσουάν” του Μπέρτολτ Μπρεχτ Ένα από τα κορυφαία έργα της παγκόσμιας δραματουργίας, γραμμένο από τον Μπέρτολτ Μπρεχτ την περίοδο 1930-1941, με τον ίδιο εξόριστο στη Σκανδιναβία, ανεβαίνει στη σκηνή από την καλλιτεχνική εταιρεία “Μυθωδία” (Νικορέστης Χανιωτάκης και Γεράσιμος Σκαφίδας). «Πώς μπορείς να είσαι καλός όταν όλα γύρω σου είναι τόσο ακριβά;» Τρεις θεοί έρχονται στη Γη με σκοπό να βρουν αρκετούς καλούς ανθρώπους που να ζουν με αξιοπρέπεια, ώστε να δικαιολογήσουν τη θεϊκή ύπαρξή τους και να διατηρηθεί ο κόσμος ως έχει. Έπειτα από πολλές δυσκολίες, εντοπίζουν τον μοναδικό καλό άνθρωπο, μια πόρνη στην επαρχία Σετσουάν της Κίνας, την Σεν Τε. Οι θεοί την ανταμείβουν με ένα μεγάλο χρηματικό ποσό κι εκείνη ανοίγει ένα μικρό καπνοπωλείο. Προκειμένου να αντιμετωπίσει τους συμπολίτες της, που την εκμεταλλεύονται, η Σεν Τε εφευρίσκει έναν φανταστικό ξάδελφο, τον σκληρό Σουί Τα, παίρνοντας τη μορφή του όποτε οι περιστάσεις το απαιτούν...

Μετάφραση και σκηνοθεσία: Νικορέστης Χανιωτάκης Η μουσική είναι του Βασίλη Παπακωνσταντίνου Παίζουν οι: Πέγκυ Τρικαλιώτη, Λήδα Πρωτοψάλτη, Κωνσταντίνος Ασπιώτης, Γεράσιμος Σκαφίδας, Κωνσταντίνος Κάππας, Μπέτυ Αποστόλου, Γιάννης Καλατζόπουλος, Αλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος, Βαλέρια Δημητριάδου. Στο “Θησείον, ένα Θέατρο για τις Τέχνες” (Τουρναβίτου 7, Ψυρρή)

ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΙΣ “ΦΥΛΑΚΕΣ ΑΝΗΛΙΚΩΝ” ΑΥΛΩΝΑ

Μία ξεχωριστή και διδακτική εμπειρία

ία μέρα που περιλαμβάνει επίσκεψη στις “φυλακές ανηλίκων” σίγουρα δεν είναι μια συνηθισμένη μέρα. Πολλές οι σκέψεις, τα ερωτήματα και μεγάλη η αγωνία... Στις “φυλακές ανηλίκων”, των οποίων το σωστό όνομα είναι “Ειδικό Κατάστημα Κράτησης Νέων Αυλώνα” κρατούνται περίπου 230 νέοι ως 21 ετών και κατ’ εξαίρεση κάποιοι μεγαλύτεροι (στοιχεία από την ιστοσελίδα των φυλακών). Στην πλειοψηφία τους είναι αλλοδαποί. Στη φυλακή λειτουργεί δομή του ΚΕΘΕΑ καθώς πολλοί από τους κρατούμενους βρίσκονται εκεί για αδικήματα που σχετίζονται με τα ναρκωτικά. Η επίσκεψή μας έγινε με αφορμή τη χριστουγεννιάτικη γιορτή του σχολείου που λειτουργεί μέσα στις φυλακές.

Λίγο πριν τη γιορτή… Παρκάρουμε έξω από το κτήριο των φυλακών και πηγαίνουμε για τον απαραίτητο έλεγχο. Παραδίδουμε στους φύλακες το δώρο μας για τους κρατούμενους, μερικές μπάλες ποδοσφαίρου, και προχωράμε προς τα μέσα. Περπατώντας από το κτήριο της διεύθυνσης προς το κτήριο των φυλακών διασχίζοντας ένα παλιό γήπεδο ποδοσφαίρου, δεν γίνεται να μην σου κάνει εντύπωση η κακή κατάσταση στην οποία βρίσκονται τα κτήρια εξωτερικά, προφανώς αποτέλεσμα της υποχρηματοδότησης από το κράτος. Από τα σκουριασμένα δοκάρια, που κάποτε στήριζαν τα δίχτυα του τέρματος, τώρα κρέμονται τα πλυμένα ρούχα των κρατουμένων. Η κάλυψη των αναγκών των κρατουμένων (ακόμα και το δεκατιανό των μαθητών του σχολείου) σε μεγάλο βαθμό εξαρτάται από δωρεές. Φτάνουμε στην αίθουσα της εκδήλωσης και παίρνουμε τη θέση μας. Παντού γύρω μας οι νεαροί κρατούμενοι σχηματίζουν πηγαδάκια. Άλλοι προετοιμάζονται για τη συμμετοχή τους στη γιορτή, άλλοι συζητούν για ό, τι τους απασχολεί.

“Τα πυροτεχνήματα έγιναν σφαίρες” Η γιορτή περιλάμβανε σχεδόν τα πάντα. Θεατρικά σκετσάκια, κάλαντα, χορό, μουσική, ραπάρισμα και ευχές στη μητρική γλώσσα του κάθε μαθητή. Από τις πιο δυνατές στιγμές ήταν το σκετσάκι που αποτύπωνε την κατάσταση πριν και κατά τη διάρκεια του πολέμου στη Συρία. Από τη μία το έθιμο με τα πυροτεχνήματα και

από την άλλη οι σφαίρες. Όπως μας είπε αργότερα μια από τις καθηγήτριες που προετοίμασαν τη γιορτή «δεν μπορούσαμε να μην σταθούμε στο θέμα του πολέμου. Έχουμε άλλωστε μαθητές από εμπόλεμες χώρες. Το γεγονός ότι υπάρχουν μαθητές πολλών διαφορετικών εθνικοτήτων οδηγεί πολλές φορές σε προστριβές, αλλά τις ξεπερνάμε δίνοντάς τους να καταλάβουν ότι δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα». Αυτή η αλήθεια αποτυπώθηκε και με έναν ακόμα όμορφο τρόπο στο πλαίσιο της γιορτής: οι μαθητές παρουσίασαν παραδοσιακούς χορούς από τις πατρίδες τους, όμως σε κάθε χορό δεν συμμετείχαν μόνο οι μαθητές της συγκεκριμένης εθνικότητας, άλλα όλοι! Έπαιξαν μουσική και ήταν φανερό ότι για κάποιους ήταν η πρώτη φορά, αλλά αυτό μόνο ενθαρρυντικό είναι. Το μήνυμα της γιορτής ήταν ένα: “Το μέλλον το φτιάχνουμε εμείς“!

«Το σημαντικό είναι να μην παραδίνεστε» Μετά το τέλος της γιορτής καλούνται οι προσκεκλημένοι να απευθύνουν έναν σύντομο χαιρετισμό. «Μπορεί να βρεθήκατε κρατούμενοι, αλλά αυτό που έχει σημασία είναι να μην παραδίνεστε» είπε στους μαθητές η Λούλα Καρατζά, υπεύθυνη του Τμήματος της ΚΕ του ΚΚΕ κατά των Ναρκωτικών και συνέχισε: «Έχετε δικαιώματα και εδώ, όπως θα έχετε και έξω και πρέπει να τα διεκδικείτε, αλλιώς μπορεί να βρεθείτε σε μια άλλου είδους φυλακή, με αόρατα κάγκελα, από την οποία θα είναι ακόμα πιο δύσκολο να βγείτε. Έξω θα είμαστε όλοι

μαζί. Όχι, όμως, ακριβώς όλοι. Υπάρχουν αυτοί που δουλεύουν και παράγουν και υπάρχουν και αυτοί που μας κλέβουν τον πλούτο που παράγουμε και για αυτή την κλοπή δεν μπαίνουν ποτέ στη φυλακή. Το δικό μας Κόμμα ξέρει από φυλακές. Οι κομμουνιστές βρέθηκαν για δεκαετίες πολιτικοί κρατούμενοι και παρόλο που μπορούσαν να ελευθερωθούν με μια υπογραφή, με την οποία θα αποκήρυσσαν τις ιδέες τους, δεν το έκαναν». Τα λόγια του στελέχους του ΚΚΕ ενθουσίασαν πραγματικά τους μαθητές. «Τα είπατε καλύτερα από όλους», έλεγαν μετά από λίγο. Ξεχωριστή στιγμή ήταν και ο χαιρετισμός του Ρ., πρώην κρατούμενου στις φυλακές ανηλίκων, που σήμερα είναι τελειόφοιτος του ΕΜΠ. «Αφού μπόρεσα εγώ μπορείτε κι εσείς, τα κάγκελα δεν μπορούν να σας σταματήσουν», είπε απευθυνόμενος στους κρατούμενους.

Το στοίχημα Πηγαίνουμε προς το σχολείο. Τώρα καταλαβαίνουμε για πρώτη φορά ότι βρισκόμαστε πραγματικά μέσα σε φυλακή. Κάθε λίγα βήματα που κάνουμε περνάμε και από μια καγκελόπορτα η οποία κλείνει πίσω μας με θόρυβο. Φτάνουμε. Μαζί μας οι καθηγητές και οι μαθητές, οι οποίοι έχουν στήσει χριστουγεννιάτικο “μπαζάρ” με αντικείμενα που έχουν κατασκευάσει οι ίδιοι. «Δύο ώρες τη βδομάδα οι μαθητές χωρίζονται σε ομάδες με βάση τα ενδιαφέροντά τους και κάνουν διάφορες κατασκευές», μας εξηγεί μια καθηγήτρια. Πλησιάζει η ώρα να αποχωρήσουμε. «Τώρα μας βλέπετε χαρούμενους και χαμογελαστούς. Μόλις φύγετε θα είναι τελείως διαφορετικά. Δεν είναι εύκολη η ζωή εδώ» μας λέει ένας κρατούμενος. Λογικό… Όσο όμορφη κι αν είναι μια γιορτή, όσο μεγάλη προσπάθεια και αν κάνουν οι δάσκαλοι και οι καθηγητές, η φυλακή παραμένει φυλακή. Χωρίς να είναι όλες οι περιπτώσεις ίδιες, το στοίχημα για έναν νέο άνθρωπο που για κοινωνικούς, προσωπικούς ή άλλους λόγους “έμπλεξε” και οδηγήθηκε κάποια στιγμή σε μια ή περισσότερες “παραβατικές” πράξεις είναι να περάσει αυτή τη δοκιμασία, αλλά κυρίως να καταφέρει να ενταχθεί ξανά στην κοινωνία με καλύτερους όρους από ότι πριν.

ΠΡΟΣΥΝΕΔΡΙΑΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ Σχετικά με την αξιοποίηση του διαδικτύου και την παρέμβαση της Οργάνωσης στον ελεύθερο χρόνο της νεολαίας

o διαδίκτυο έχει κερδίσει μεγάλο κομμάτι από τον χρόνο των νέων με τις παρουσιαζόμενες δυνατότητές του να συναρπάζουν. Η αμεσότητα που παρέχει σαν εργαλείο, είναι κριτήριο αποθέωσης; Πόσο πιο “σύνθετη” μπορεί να ήταν η καθημερινή ζωή τη δεκαετία του ’90, που δεν υπήρχε αντίστοιχη διάδοση των ευκολιών του διαδικτύου όπως π.χ. online αγορές, eBooks, μεταφράσεις κ.ο.κ.; Υπήρχε “διαρροή” ελεύθερου χρόνου; Ποιος ωφελείται από το “παραμύθι” των ευκολιών; Είναι ένα ζήτημα που πρέπει να το δούμε και στη ζωή της νεολαίας, σε όλο το φάσμα των αναγκών τους. Οι νέοι έχουν ανάγκη για σύγχρονους χώρους άθλησης, για πολιτισμό υψηλού επιπέδου, για κοινωνικοποίηση και ανταλλαγή εμπειριών. Μήπως όμως είναι για όσους και όσο αντέχει η τσέπη τους;Κατά πόσο είναι ελεύθερος ένας νέος σήμερα να ακολουθήσει τα όνειρά του; Είναι καθήκον η παρέμβαση των Κομμουνιστών σε κάθε πτυχή της ζωής της νεολαίας. Για να αναπτυχθεί το ταξικό κριτήριο, να αποκτήσει η νεολαία αγωνιστική στάση σε ό,τι της πλασάρεται και να οργανώνει τη δική της απάντηση με βάση το τι είναι πραγματικά σύγχρονο. Τα αντιλαϊκά μέτρα που πάρθηκαν για την ανάκαμψη του κεφαλαίου και τη θωράκιση της κερδοφορίας του είχαν ως αποτέλεσμα η εργατική τάξη και η αυριανή βάρδια αυτής να κάνουν εκκίνηση από χειρότερες θέσεις, με περικοπή δικαιωμάτων και ένα πλήθος αντεργατικών νόμων, πραγματικό οπλοστάσιο για την άρχουσα τάξη. Η freelance εργασία από το σπίτι παρουσιάζεται ως απάντηση στην ανεργία. Το διαδίκτυο και η “δημιουργική” απασχόληση μέσω αυτού παρουσιάζεται ως αντίδοτο στη μισή ζωή. Για τη νεολαία το ίντερνετ αποτελεί αποκούμπι έκφρασης. Αρκετοί δημιουργούν μία διαφορετική εικόνα του εαυτού τους στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης (ΜΚΔ), χωρίς να αντιμετωπίζουν με ανοιχτά μάτια τη ζωή. Υπάρχει συνολική παρέμβαση στον ελεύθερο χρόνο και στη ζωή των νέων ανθρώπων. Η ΚΝΕ πρέπει να μελετάει τέτοιες εξελίξεις, χωρίς να διαφεύγει στιγμή από τις επεξεργασίες μας το “σε ποια χέρια ανήκει”. Οι έρευνες καταδεικνύουν πως οι νέοι, και ιδιαίτερα οι έφηβοι, στρέφονται στα ΜΚΔ για τις δυνατότητες που παρέχουν στην ενημέρωση, στην επικοινωνία αλλά και για να εκφραστούν. Πόσο “ελεύθερη” είναι η κάθε “βόλτα” στο διαδίκτυο; Η ανάγκη να δημιουργήσει κάποιος μία διαδικτυακή ταυτότητα στα ΜΚΔ, μήπως καταλήγει να χαρίζει απλόχερα χρήσιμες πληροφορίες; Προκύπτουν “διαμάντια” μέσα από τις συγκεντρωμένες πληροφορίες. Αποτυπώνεται τι έψαξε κάποιος, τι αξιοποίησε (GoogleSearch), πού πήγε (GoogleMaps), σε ποια βίντεο στάθηκε περισσότερο, ποια προσπέρασε (Youtube), τον άμεσο ή έμμεσο κοινωνικό κύκλο

(Υπηρεσίες email/Smartphones/Facebook). Δημιουργείται ένα προφίλ το οποίο, με το κατάλληλο αντίτιμο, οι μονοπωλιακοί όμιλοι προσφέρουν είτε για εμπορική εκμετάλλευση (προσωποποιημένες διαφημίσεις) είτε το παραχωρούν σε υπηρεσίες πληροφοριών χωρίς δισταγμό, κάτω από την ομπρέλα της “εθνικής ασφάλειας”. Είναι τα ΜΚΔ πραγματικά ακηδεμόνευτα και ανεξάρτητες πηγές πληροφοριών; Είναι αξιόπιστες οι αναρίθμητες ειδήσεις τελικά; Τα παραδείγματα είναι απεριόριστα. Η περιβόητη ανάμειξη της Ρωσίας στις αμερικάνικες εκλογές του 2016, τα ψέματα των φασιστών που σε ανύποπτο χρόνο έφτασαν από τα Γρεβενά στη Λέσβο, το ξέπλυμα της παρουσίας του ΝΑΤΟ, η διαστρέβλωση της πραγματικότητας από τα γνωστά τρολ που υπηρετούν κυβερνήσεις κάθε απόχρωσης. Αυτή η συνθετότητα επιβάλλει τη συλλογική χρήση των ΜΚΔ. Η ΚΝΕ σαφώς και μπορεί να αναπτύξει παραπάνω την παρέμβασή της σε αυτά. Το σύστημα παρεμβαίνει ποικιλοτρόπως στις ζωές και τις συνειδήσεις των νέων, έχει άποψη για αυτούς. Στις συνθήκες που ζούμε και δρούμε δε γίνεται να παραβλέπουμε ή να υποτιμάμε τα παραπάνω. Χρειάζεται να γίνει προσπάθεια ο ελεύθερος χρόνος να αποτελέσει πάλι κομμάτι συλλογικής δραστηριότητας, μακριά από τα πλαίσια της εμπορευματοποίησης και σε ρήξη με την υπάρχουσα κατάσταση. Με εκδηλώσεις για τη νεολαία με μορφές ελκυστικές και δυναμικές, γιατί ο πολιτισμός αποτελεί κομμάτι της ταξικής πάλης. Με πλούσια δραστηριότητα σε κάθε χώρο νεολαίας για τη διαμόρφωση ταξικού κριτηρίου στους νέους μέσα από κατάλληλα επεξεργασμένο περιεχόμενο που θα ακουμπά στη ζωή τους. Στις διάφορες εκδηλώσεις της Οργάνωσης, με αποκορύφωμα τα Φεστιβάλ, οι νέοι και οι νέες έρχονται και δείχνουν πως έχουν ανάγκη την πρότασή μας, μας παρακολουθούν. Στην ατελείωτη ροή εικόνων σήμερα, απαιτείται καλύτερη επεξεργασία των υλικών μας ώστε να προσελκύουν, να μεταδίδουν το μήνυμα και να δίνουν το έναυσμα για τη διάδοσή τους από κόσμο. Με αξιοποίηση νέων τεχνολογιών (π.χ. διαδραστικές μικροεφαρμογές σε tablets) στην παρουσίαση εκθέσεων αρχειακού υλικού, που θα βοηθάνε επεξηγηματικά. Υπάρχει μεράκι και όρεξη σε συντρόφους να συμβάλουν. Τα Στέκια Πολιτισμού, όπου δημιουργήθηκαν, συνέβαλαν στην κατεύθυνση αυτή, δηλαδή σε μία πολιτιστική δραστηριότητα που καθώς ανοίγουν μέτωπα πάλης, αποδίδονται καρποί. Να μεταφερθεί η πείρα για να δώσουμε στη νεολαία τη δυνατότητα να αναπτύξει τη δημιουργικότητα και τα ενδιαφέροντά της πέρα και έξω από την ατομικότητα. Για να μπορέσει να βρει στέγη η νεανική δημιουργία μακριά από χορηγικές δεσμεύσεις. Για να αποτελέσει η ταξική πραγματικότητα πεδίο έμπνευσης, δράσης, αναμέτρησης και διεξόδου. Αντώνης Ταλφανίδης ΤΟ Λέσβου

Για τη δουλειά μας στους μαθητές της Πάτρας

προσυνεδριακή διαδικασία δεν έχει τυπικό χαρακτήρα, αποτελεί, μαζί με την διαδικασία απολογισμού και εκλογής νέων Οργάνων την κορυφαία εσωοργανωτική διαδικασία. Κύρια είναι μια ευκαιρία, στην ίδια την διαδικασία της συζήτησης και του προβληματισμού, την επόμενη κιόλας μέρα, να τεθούν προς επίλυση οι αδυναμίες μας, να μπουν στη ζωή γρήγορα τα μέτρα που θα πάρουμε. Για τα καθοδηγητικά Όργανα είναι ζήτημα πέραν των υπολοίπων να βγουν ένα μπόι ψηλότερα, να μετρήσουμε ένα βήμα στην εκτίμηση και την γενίκευση όχι μόνο της αρνητικής πείρας, αλλά κύρια στο να γίνεται με πιο απλό και γρήγορο τρόπο κτήμα όλου του οργάνου η θετική πείρα που βγαίνει από τη δράση μας. Ακόμα, είναι ζήτημα το πώς εκτιμάμε τις αντικειμενικές δυνατότητες που έχουμε σαν Οργάνωση, όχι διακηρυκτικά ή λαμβάνοντας υπόψη μόνο ένα γενικό θετικό κλίμα που μπορεί να υπάρχει σε πανελλαδικό επίπεδο, αλλά στο πώς καταστρώνουμε σχέδιο στην καθημερινή μας πρακτική. Θέλω να εκφράσω τη γνώμη μου για δύο ζητήματα που απασχολούν τα Όργανα στον μαθητικό τομέα της Πάτρας. Το πρώτο αφορά την Οργανωτική μας ανάπτυξη και το δεύτερο την αφομοίωση των μαθητών μας. Η ανάπτυξη της Οργάνωσής μας στους μαθητές της Πάτρας ήταν σημαντική από το προηγούμενο Συνέδριο μέχρι και σήμερα. Κύριο χαρακτηριστικό της είναι το γεγονός ότι η πλειοψηφία των νέων που εντάχθηκαν στην ΚΝΕ δεν είχαν έρθει ποτέ σε επαφή με τα ιδανικά και τις αξίες της ΚΝΕ και του ΚΚΕ, δεν υπήρχε τέτοια βοήθεια από την οικογένεια, το περιβάλλον τους. Επιβεβαιώνεται ότι μπορούμε να φτάσουμε και να πείσουμε πιο πολύ κόσμο από ό,τι μέχρι τώρα. Το ότι εντάχθηκαν στην ΚΝΕ τα τελευταία χρόνια πολλοί νέοι που δεν είχαν “οικογενειακό ιστορικό”, ή έστω μια παρότρυνση, είναι η απόδειξη. Η ανάπτυξη αυτή, χωρίς να υποβαθμίζουμε τη σημασία που έχει, σε καμία περίπτωση δεν φτάνει, αν αναλογιστεί κανείς για παράδειγμα το σε πόσα σχολεία “πατάμε”, σε πόσα σχολεία έχουμε ΟΒ. Απέχουμε ακόμα από το να έχουμε ΟΒ σε κάθε Γυμνάσιο και Λύκειο.

38 Κύρια πρέπει να ρίξουμε το βάρος το αμέσως επόμενο διάστημα στην ανάπτυξή μας στα Γυμνάσια, μιας και υπάρχει θετική εμπειρία από το πώς “εισχωρήσαμε” στα ΕΠΑΛ και ΓΕΛ, ακριβώς επειδή είχαμε οργανωμένες δυνάμεις στο Γυμνάσιο. Αντικειμενικά η ευθύνη των καθοδηγητικών οργάνων μεγαλώνει, αφού έχουμε συνεχώς νέα μέλη από τη μία, αλλά αυτό μας επιφορτίζει και με το καθήκον το νέο κομμάτι μας να αφομοιώνεται στη δράση, να αποκτά τα χαρακτηριστικά του επαναστάτη. Αυτό μόνο θετική εξέλιξη και στοιχείο υγείας για έναν τομέα μπορεί να αποτελεί. Τα περισσότερα ζητήματα άλλωστε προκύπτουν όχι όταν αναπτύσσεσαι, αλλά όταν μένεις στάσιμος. Είναι από εκεί και πέρα θέμα να ξεφύγουμε από τον εντοπισμό των δυσκολιών ή των θετικών στοιχείων που απορρέουν από τη δράση μας, αλλά αυτά να μεταφράζονται σε ανέβασμα της ποιότητας στην παρέμβασή μας, στην καθοδήγησή μας, ώστε με διακριτά βήματα να ξεπερνιούνται οι αδυναμίες μας, να γενικεύεται μια θετική πείρα – να μένει σαν τρόπος δουλειάς σε όλα τα Όργανα. Μεγαλώνουν οι απαιτήσεις της συνεχούς και εξειδικευμένης δουλειάς που χρειάζεται ο κάθε μαθητής μας. Εδώ έχουμε πλούσια πείρα από το πώς η καθοδήγησή μας επεκτείνεται σε όλη τη ζωή του μαθητή μας. Η ΚΝΕ και η δράση της στην φτωχογειτονιά ήταν αυτό που έδωσε το έναυσμα στον μαθητή και τους φίλους του να έρθουν πιο κοντά στην Οργάνωσή μας, τους έδωσαν το θάρρος να δραστηριοποιηθούν, να απομονώσουν τους φασίστες στην γειτονιά τους κ.ά. Τέτοια χαρακτηριστικά είχε η δράση μας στη Νότια Πάτρα. Η ΚΝΕ αναπτύχθηκε στα σχολεία της Νότιας Πάτρας γιατί σταμάτησε να είναι απλά “στο σχολείο”, αλλά βρέθηκε στο σπίτι του μαθητή, στα ενδιαφέροντά του, στην καθημερινότητά του. Είδαμε το σύνθημα “Δίνουμε ζωή στο σχολείο – κάνουμε τη ζωή σχολείο” να παίρνει σάρκα και οστά στην πραγματικότητα. Να προσπαθήσουμε να γενικεύσουμε την πείρα μας – αυτό είναι το ζητούμενο. Η αφομοίωση των μαθητικών μας δυνάμεων δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται σαν κάτι έξω από τη δράση της ΟΒ, έξω από την προσπάθεια η ΟΒ να στρατολογήσει περισσότερους. Είναι βέβαια ζήτημα η ΟΒ, το Όργανο, ο καθοδηγητής, η συνεργασία με την κομματική οργάνωση, την ΚΟΒ, πώς από κοινού σχεδιάζουν τη δράση, τη μορφή, την πρωτοβουλία, ώστε αυτά να αγγίζουν το σύνολο της ΟΒ, να εμπνέουν και να παρακινούν. Η δράση είναι αυτή που επιβεβαιώνει και ενισχύει την απόφαση να είναι κάποιος μέλος της ΚΝΕ, την βάζει σε πιο στέρεες βάσεις. Στις ηλικίες των μαθητών, των σπουδαστών είναι φυσιολογικό να γεννιούνται συνεχώς αμφιβολίες. Είναι και υγιές έτσι και αλλιώς ένας νέος

άνθρωπος να αμφισβητεί, είναι διαδικασία που τελικά τον οδηγεί στην αλήθεια. Το γεγονός ότι τα μαθήματα στις μαθητικές ΟΒ στην περιοχή μας δεν ολοκληρώθηκαν δεν μπορεί να μην απασχολήσει. Είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα της αναντιστοιχίας που υπάρχει ανάμεσα στη “δίψα” του μαθητή μας να μάθει, και του δικού μας προσανατολισμού να τον βοηθήσουμε να το κάνει. Το συνέδριό μας θα είναι πετυχημένο, γιατί η δράση μας όλο το τελευταίο διάστημα είναι αυτή που “έγραψε” τις Θέσεις, η έντονη δράση μας είναι αυτή που μας έδωσε τόσα πράγματα να σκεφτούμε, να βελτιώσουμε, να συζητήσουμε. Γιάννης Αποστολόπουλος μέλος του Γραφείου του ΣΠ Δυτικής Ελλάδας

Για τις επιτροπές νέων εργαζομένων και ανέργων

δημιουργία δομών εκεί που δεν υπάρχουν είναι στοιχείο της αλλαγής του συσχετισμού του εργατικού κινήματος. Υπάρχει μία πείρα από τη δημιουργία της επιτροπής νέων εργαζομένων και ανέργων Πατησίων-Ριζούπολης, από την οποία βγαίνουν κάποια συμπεράσματα. Η συγκρότηση μίας δομής προϋποθέτει καλή γνώση του χώρου, γνώση της σύνθεσης, των ιδεολογημάτων και της παρέμβασης του αντιπάλου. Άρα χρειάζεται εξειδίκευση του περιεχομένου, των συνθημάτων και αιτημάτων, ανάλογα με το σε ποιους απευθυνόμαστε, αποφυγή μηχανιστικής μεταφοράς των αιτημάτων και πλαισίου του ΠΑΜΕ αυτούσιου. Η επιτροπή απευθύνεται κυρίως σε νέους χωρίς προηγούμενη συμμετοχή στο κίνημα, όχι μόνο σε ανέργους αλλά και σε ‘’μισοεργαζόμενους’’, είτε στον επισιτισμό, είτε ιδιαιτεράκηδες, ντελιβεράδες κ.λπ. Και αυτό γιατί η ζωή τους έχει κοινά στοιχεία με αυτήν ενός ανέργου, υπάρχει περιπλάνηση μεταξύ ανεργίας και ελαστικής δουλειάς. Έγινε μία πρώτη εξειδίκευση επιχειρημάτων όταν απευθυνόμενοι στον περίγυρο των ΟΒ, είδαμε πως η πλειοψηφία τους ήταν εργαζόμενοι παρά άνεργοι. Ενισχύσαμε ότι μέσα από την επιτροπή μπορούν να μάθουν ποια είναι τα εργασιακά τους δικαιώματα, να γνωρίσουν θετική πείρα από κατακτήσεις σε παρόμοιους χώρους δουλειάς. Ταυτόχρονα, για την συσπείρωση ανέργων, ανακοινώσαμε ότι θα γίνονται γνωστά μέσα στην επιτροπή προγράμματα προσλήψεων, προγράμματα ΟΑΕΔ, στη λογική ότι μαζί ψάχνουμε για δουλειά - μαζί παλεύουμε ενάντια στις αιτίες της ανεργίας. Επίσης απευθυνθήκαμε σε εργαζόμενους επισιτισμού στα μαγαζιά της περιοχής. Εκεί δυσκόλεψε τη συμμετοχή τους σε μία μόνιμη μορφή οργάνωσης/δομή, το γεγονός ότι αντιμετωπίζουν τη δουλειά τους σαν κάτι μεταβατικό, περιστασιακό, παράλληλα με τις σπουδές ή πριν τον στρατό. Τέλος οργανώθηκε καλύτερα η δουλειά μέσα στο Στέκι νεολαίας και εργαζομένων της περιοχής που συσπειρώνει πολλούς μετανάστες, με ξεχωριστά αιτήματα και μετάφρασή τους στα αγγλικά. Παραμένει όμως ζήτημα το να στήσει η επιτροπή πόδια στην περιοχή, να γίνει γνωστή. Από τη μία δεν είναι κάτι απλό που μπορεί να γίνει μονομιάς, που μπορεί να λυθεί μόνο με μία αφίσα στη γειτονιά, από την άλλη πρέπει να γίνονται σταθερά βήματα, να μην αφήνεται

στην τύχη του. Με σταθερή εμφάνιση στους χώρους δουλειάς, με περαιτέρω εξειδίκευση για πιο "τοπικές" διεκδικήσεις από τον Δήμο που θα πατάνε. Με καλύτερη επαφή με σωματεία, κύρια επισιτισμού και εμπορουπαλλήλων, με συμμετοχή ενδεχομένως εργαζόμενων επι πτυχίω φοιτητών/σπουδαστών. Τέλος μπορεί να βοηθήσουν και άλλες μορφές, όπως κοινή συνεδρίαση όλων των επιτροπών της Α΄ Αθήνας ή μόνιμη λίγκα ποδοσφαίρου των επιτροπών. Ταυτόχρονα με το άνοιγμα, χρειάστηκαν και μέτρα για το "δέσιμο" της επιτροπής. Άλλωστε δεν μιλάμε για έναν κοινό χώρο δράσης, όπως ένας Φοιτητικός Σύλλογος ή ένα σωματείο, αλλά για διάσπαρτο κόσμο. Επιπλέον είναι υπαρκτή ανάγκη να καλυφθούν τα "κενά" σε πολιτισμό, αθλητισμό, ψυχαγωγία, λόγω της ανεργίας και της ελαστικής εργασίας. Οργανώθηκε ρεφενέ γλέντι, προβολή ταινίας, συμμετοχή στο τουρνουά ποδοσφαίρου του ΠΑΜΕ. Βγαίνουν τα εξής ακόμη συμπεράσματα: Πρώτον, η ανάγκη περαιτέρω ενασχόλησης των εδαφικών ΟΒ με τα Στέκια νεολαίας και εργαζομένων, η χρέωση συντρόφων. Δεύτερον, φάνηκε άγνοια, ακόμη και συντρόφων, πάνω σε κατακτήσεις της εργατικής τάξης, σε εργασιακά δικαιώματα. Βοήθησε που η δεύτερη συνεδρίαση της επιτροπής ήταν για τις ΣΣΕ. Τρίτον, φάνηκε η απειρία της Οργάνωσης να δουλεύει μέσα από μία τέτοια δομή. Πολλοί σύντροφοι δεν είχαν περάσει από σπουδάζουσα, δεν είχαν την εμπειρία δράσης μέσα σε έναν Φοιτητικό Σύλλογο, ή άλλοι γράφτηκαν στο σωματείο τους αφού οργανώθηκαν στην ΚΝΕ. Η απειρία φάνηκε π.χ. με ερωτήσεις, «πώς να συζητήσουμε για την ΚΝΕ ένα μέλος της επιτροπής», «γιατί επιτροπή και όχι κατευθείαν σωματείο» κ.ά. Αυτή η απειρία φάνηκε ακόμα και στις συσκέψεις της επιτροπής. Από την μία, αποδεικνύεται ότι επειδή η επιτροπή φτιάχτηκε με πρωτοβουλία των μελών της ΚΝΕ της περιοχής, δεν σημαίνει ότι δεν θα συγκρουστούμε κιόλας με αστικά ιδεολογήματα δουλεμένα χρόνια από το σύστημα και τους μηχανισμούς του. Ήρθαν πολλά, όπως η αναποτελεσματικότητα του αγώνα, η λογική του μικρότερου κακού, ο εθελοντισμός, ότι για την ανεργία φταίει και ο άνεργος κ.ά. Από την άλλη όμως, η αντικαπιταλιστική-αντιμονοπωλιακή γραμμή πάλης δεν κατακτιέται μονομιάς και ενιαία από όλους τους συμμετέχοντες, ειδικά τους πολιτικά πιο ανώριμους, που βέβαια τους θέλουμε, δεν είναι θέμα μίας συνεδρίασης μόνο. Χρειάζεται υπομονή, χειρισμός, εκλαΐκευση, έχει να κάνει με το πλαίσιο και τα αιτήματα, αλλά και τη δράση συνολικά, κατακτιέται στην πράξη, σε μία πορεία. Τέταρτον, ένας κίνδυνος που υπάρχει στις εδαφικές ΟΒ είναι να καθοδηγείται ο κάθε σύντροφος για τον περίγυρο και τον χώρο δουλειάς του ξεκομμένα και όχι ενταγμένα σε ένα ενιαίο σχέδιο της ΟΒ. Είναι κρίσιμο η ΟΒ να δρα σαν ομάδα που ενιαία σχεδιάζει, υλοποιεί και εκτιμάει. Η δράση στα πλαίσια της επιτροπής, έδωσε απάντηση σε αυτό, ήταν το ενοποιητικό στοιχείο στις τοποθετήσεις των συντρόφων στις ΟΒ, ενώ οι χώροι δουλειάς που ιεραρχούσαν οι ΟΒ στην περιοχή, όπως και ο προσωπικός περίγυρος, εντάχθηκαν στην δουλειά για την συγκρότηση της επιτροπής. Τάσος Συκάς ΤΟ Α΄ Αθήνας - Γαλατσίου

Οδηγητής

Για την όξυνση της αντιπαράθεσής μας με την πολιτική κυβέρνησης-ΕΕμονοπωλίων στο νεολαιίστικο κίνημα

ο προηγούμενο διάστημα προηγήθηκε πλατιά συζήτηση και μελέτη του περιεχομένου των Θέσεων του ΚΣ για το 12ο Συνέδριο. Αποτυπώνεται η ουσιαστική συμφωνία με τους βασικούς άξονες που θέτει και ο έντονος προβληματισμός γύρω από τον πυρήνα των Θέσεων «Πώς η ΚΝΕ δυναμώνει ολόπλευρα ενισχύοντας τις γραμμές του ΚΚΕ». Το μαχητικό άνοιγμα που πραγματοποιήσαμε με τον "Οδηγητή" έδειξε τις τεράστιες δυνατότητες διακίνησης των Θέσεων συνολικά από την Οργάνωση φτάνοντας σε περισσότερους νέους σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Συνεχίζουμε βάζοντας ψηλά τον πήχη, πρωτοστατώντας ολοένα και περισσότεροι στους χώρους δράσης μας. Με στόχο να γίνουμε πιο ικανοί στην καθημερινή μας δράση. Πιο ικανοί στη διεξαγωγή συμπερασμάτων, στη διαμόρφωση σχεδίων δράσης με βλέμμα και προσανατολισμό κοινωνικοταξικό στους χώρους μας. Σωστά οι θέσεις εντοπίζουν και αναφέρουν την επιρροή που ασκεί η κυβερνητική πολιτική στους νέους. Οι δυνάμεις μας σταθερά από την περίοδο εκλογής της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αντιπάλεψαν τη λογική του ρεαλισμού της υποταγής, τη λογική του συμβιβασμού με μειωμένες απαιτήσεις που προωθεί η κυβερνητική προπαγάνδα. Δώσαμε τη μάχη της αποκάλυψης του πραγματικού χαρακτήρα του ΣΥΡΙΖΑ, σαν ενός σοσιαλδημοκρατικού κόμματος που υπηρετεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου και συγκυβερνά με ένα συντηρητικό κόμμα. Οξύναμε την αντιπαράθεση με την κυβέρνηση σε ζητήματα στρατηγικής σημασίας για το κεφάλαιο (εργασιακές σχέσεις και δικαιώματα, ιμπεριαλιστικές συμφωνίες και συμμαχίες, καταστολή, ένταση αντιλαϊκών μέτρων, εγκλωβισμός προσφύγων) και καταφέραμε να απεγκλωβίσουμε νέες δυνάμεις. Να καταξιωθούμε σε χιλιάδες νεανικές συνειδήσεις για την εργατική αλληλεγγύη και αγωνιστικότητα των θέσεων και των δράσεων μας. Η ιδεολογική και πολιτική υπεροχή των θέσεών μας και της στάσης μας στα κύρια ζητήματα πολιτικής αντιπαράθεσης όσον αφορά: το παραμύθι της δίκαιης ανάπτυξης, την εμπλοκή της χώρας μας στους επικίνδυνους σχεδιασμούς ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ στην περιοχή, τον χαρακτήρα του φασισμού σαν γέννημα θρέμμα του καπιταλισμού, την αποκάλυψη της κοινωνικής ρίζας της τοξικοεξάρτησης, έχουν συμβάλλει στο να κερδίζουμε νεανικές δυνάμεις. Αποδεικνύεται από την πολιτική μας παρέμβαση ότι είναι σημαντικό το κομμάτι νέων που παρακολουθεί τη δράση του Κόμματος και της ΚΝΕ, ακόμα κι αν διατηρεί μια σειρά επιφυλάξεις. Η Οργάνωσή μας στέκεται και απευθύνεται με ταξικά κριτήρια σε κάθε νέο. Σωστά μπαίνει στις θέσεις η ανάγκη μεγαλύτερης σταθερότητας και επιμονής να επεξεργαζόμαστε διαρκώς αντίστοιχο σχέδιο με βάση τα διαφορετικά επίπεδα συνείδησης των νέων που συναναστρεφόμαστε, να δυναμώνει η έγνοια στις γραμμές μας πώς αυτοί οι δεσμοί θα γίνονται πιο μαζικοί. Η καταξίωση κάθε κομμουνιστή στον χώρο δράσης του και η μαζική συσπείρωση κόσμου γύρω του αποτελεί προϋπόθεση για να προωθούνται τα παραπάνω. Στο πλαίσιο πάλης μας φωτίζεται η ανάγκη οργάνωσης και διεκδίκησης, με κοινωνικούς όρους, για τις σπουδές και τη ζωή που μας αξίζει. Τα αιτήματα που

θέτουμε για συζήτηση και πάλη είναι επιθετικά αιτήματα, που θίγουν την ίδια την ουσία του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής. Η πάλη για τα οξυμένα προβλήματα μπορεί και πρέπει να εξελίσσεται σε πάλη κατά του καπιταλιστικού συστήματος. Στην προσπάθειά μας αυτή είναι απαραίτητος όρος να υπάρχει γερή ΚΝΕ με γερές ΟΒ παντού, που τα μέλη της θα προωθούν μέσα στους Συλλόγους την αντικαπιταλιστική-αντιμονοπωλιακή γραμμή πάλης του ΜΑΣ. Μέλη που με μαζικούς όρους θα συσπειρώνουν στην αγωνιστική γραμμή του ρεαλισμού της συλλογικής δράσης για τις σύγχρονες ανάγκες μας, που μπορούν να ικανοποιηθούν. Σε αυτή τη δουλειά κρίσιμο είναι να αξιοποιηθούν όλα εκείνα τα παιδιά που αγωνιούν, προβληματίζονται αν τα πράγματα σήμερα μπορούν να αλλάξουν, αν και πώς θα ζήσουμε καλύτερα. Τα παιδιά αυτά που έχουν πρωτοπόρα σκέψη και είναι στον αγώνα να αποτελούν πυρήνα γύρω από κάθε ΟΒ. Συνεχίζουμε από το πλούσιο έδαφος του 11ου Συνεδρίου μας την ολόπλευρη ενίσχυση των επαναστατικών χαρακτηριστικών τόσο στη λειτουργία όσο και στη δράση μας. Συνεχίζουμε μαχητικά να εμπνέουμε με την επαναστατική αισιοδοξία της γνώσης πως ο καπιταλισμός είναι από σήμερα το χθες της ανθρωπότητας. Καλή μας επιτυχία στις διεργασίες του 12ου Συνεδρίου της ΚΝΕ! Λυδία Ραϊση, ΤΟ ΝΟΠΕ της ΠΟ ΑΕΙ Αττικής

Πείρα από τη Δανία

τη σημερινή σκληρή πραγματικότητα οι σπουδές στην Ελλάδα υπαγορεύονται από συγκεκριμένους όρους που έχει επιβάλλει, η ολοένα και πιο στενή διασύνδεσή τους με τις απαιτήσεις των μονοπωλίων. Το πανεπιστήμιο-επιχείρηση δεν μπορεί να εξασφαλίσει στον φοιτητή μια ουσιαστική και σίγουρη επαγγελματική αποκατάσταση. Οι περισσότεροι γνωρίζουν ότι παρά τις αιματηρές προσπάθειες θα συμπληρώσουν κι αυτοί τους καταλόγους των ανέργων ή των ημι-ανέργων με σκληρές συνθήκες δουλειάς και χαμηλό μισθό.Έτσι, μεγάλη μερίδα νέων σήμερα φεύγει στο εξωτερικό και κυρίως στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η πείρα μας όμως από το Βασίλειο της Δανίας, που φημίζεται και για το υψηλό επίπεδο σπουδών και το σκανδιναβικό κοινωνικό μοντέλο, λέει ότι τα πράγματα δεν είναι και τόσο ρόδινα. Απλά η δανέζικη αστική τάξη σε σχέση με την αστική τάξη της Ελλάδας έχει ψηφίσει και εφαρμόσει σε προηγούμενο χρόνο μέτρα για να εξασφαλίσει την ανταγωνιστικότητα των δικών της μονοπωλίων και σε συνέχεια αυτού και την ενεργή συμμετοχή της στα ιμπεριαλιστικά σχέδια. Έτσι, και με δεδομένο ότι παρατηρούνται ελλείψεις εξειδικευμένου προσωπικού σε κλάδους της φαρμακοβιομηχανίας ,της πληροφορικής και των νέων τεχνολογιών, προσπαθούν να προσελκύσουν επιλεκτικά φοιτητές σε μεταπτυχιακά και διδακτορικά προγράμματα που αφορούν αυτούς τους κλάδους. Στην ουσία θέλουν να πετύχουν δυο στόχους: και να αποσπάσουν επιστημονικό δυναμικό από τους βασικούς ανταγωνιστές τους, αλλά και να εντείνουν τον ανταγωνισμό αυτών των επιστημόνων με τους ντόπιους επιστήμονες, ρίχνοντας πιο κάτω τις όποιες αμοιβές και μεροκάματά τους. Την ίδια στιγμή, στη Δανία για κάθε άλλον που δεν χωρά στα μέτρα της κερδοφορίας παίρνονται μέτρα για το πώς θα αδειάζει τον χώρο.



Γενάρης 2019

Στη Δανία για τους νέους φοιτητές πραγματοποιούνται προγράμματα ενσωμάτωσης και προβολής του δανέζικου μοντέλου, ενώ η έρευνα εξυπηρετεί και ιμπεριαλιστικές-ΝΑΤΟϊκές επεμβάσεις. Δεν είναι λίγες οι φορές που κατά τη διάρκεια διαλέξεων, κυρίως σε μαθήματα σχετικά με τη διαχείριση επιχειρήσεων, γίνεται διαστρέβλωση της ιστορίας. Η εξίσωση των “δύο άκρων” φασισμούς-κομμουνισμούς θεωρείται δεδομένη. Παράλληλα, θέτονται τα ζητήματα της φτώχειας, για παράδειγμα μέσω των "17 βιώσιμων αναπτυξιακών στόχων" του ΟΗΕ, χωρίς βέβαια να αναλύεται η αιτία που τη γεννά. Ακόμη, το Πολυτεχνείο της Δανίας (DTU) έχει δημιουργήσει ένα ειδικό κέντρο με σκοπό την έρευνα στρατιωτικού εξοπλισμού, όπως ραντάρ, δορυφόροι, μη επανδρωμένα αεροσκάφη και ανταλλακτικά για μαχητικά αεροσκάφη καθώς και ελαφριά υλικά για την προστασία των στρατιωτών. Όποιος απασχολείται εκεί κάνει δήλωση ότι όλα είναι απόρρητα. Το DTU συνεργάζεται μεταξύ άλλων με την Terma A/S και την Lockheed Martin Corporation για να αναπτύξει το μαχητικό αεροσκάφος Joint Strike Fighter και έχει στείλει 5 φοιτητές εφαρμοσμένης μηχανικής στην έδρα της Lockheed Martin, στις ΗΠΑ. Ακόμα το Πολυτεχνείο συνεργάζεται με την ερευνητική ομάδα του ΝΑΤΟ, τον οργανισμό επιστήμης και Τεχνολογίας του ΝΑΤΟ, καθώς και με το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας σε hardware προγράμματα και το Συμβούλιο προμηθειών για την προστασία των Δανών στρατιωτών που μετέχουν στις ιμπεριαλιστικές αποστολές. Και όλα αυτά με τις ευλογίες του εργοδοτικού συνδικαλισμού. Αξιοσημείωτες είναι οι αναφορές στα περιοδικά των δύο μεγαλύτερων εργατικών Ομοσπονδιών, του Μετάλλου και της 3F, που καθοδηγούνται από σοσιαλδημοκράτες εργατοπατέρες και οπορτουνιστές. Σχετικά με την αγορά των 27 μαχητικών αεροσκαφών, έγραψαν για πάρτι θέσεων εργασίας στην πόλη Grena. Ο πρόεδρος του τμήματος βιομηχανικών εργατών της 3FΆντερσεν δήλωσε πρόσφατα: «Από τη στιγμή που η παραγωγή όπλων και οπλικών συστημάτων γίνεται νόμιμα, εμείς χαιρετίζουμε την δημιουργία θέσεων εργασίας Τα ζητήματα ηθικής τα παραπέμπουμε στους πολιτικούς.Είμαστε εργατική ένωση και όχι πολιτικό κόμμα. Έτσι κι αλλιώς τα όπλα κατασκευάζονται. Ας ωφεληθούν τα μέλη μας που θα βρουν δουλειά. Εμείς κάθε φορά που προκύπτει μια νέα θέση εργασίας τη χειροκροτούμε, αρκεί να είναι στα πλαίσια της δανικής και διεθνούς νομοθεσίας». «Είμαστε υποχρεωμένοι να προσαρμοζόμαστε στον κόσμο που ζούμε» δηλώνει ο Περ Ντίγκετ από την Ομοσπονδία μηχανικών. Ένα ακόμα παράδειγμα για το πώς η ερευνά γίνεται

40 έρμαιο των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων και όχι των λαϊκών αναγκών, είναι και η start-up του DTU “Dencrypt Α/S”. Συγκεκριμένα, συγκαταλέγεται ανάμεσα στους νικητές των βραβείων του ΝΑΤΟ σε θέματα καινοτόμων εφαρμογών άμυνας με αντικείμενο τις νέες τεχνολογίες ηλεκτρονικής ασφάλειας και κρυπτογράφησης. Ακόμα και σε κλάδους με μεγάλη ανάπτυξη και κερδοφορία έχουμε μαζικές απολύσεις. Για παράδειγμα ο κολοσσός NovoNordiskA/S ανακοίνωσε τον περασμένο Σεπτέμβρη 1.300 απολύσεις από το τμήμα της έρευνας. Έγιναν μαζικές απολύσεις στα Πανεπιστήμια και προχωρούν μόνο ερευνητικά προγράμματα που έχουν εξασφαλίσει χρηματοδότηση από επιχειρήσεις. Η ΟΒ της ΚΝΕ στην Δανία δεν θα σταματήσει να παλεύει στο πλευρό του Κόμματος, ενάντια στον καπιταλισμό, που εκμεταλλεύεται την εργατική τάξη και κατασπαταλάει την έρευνα προς όφελος των μονοπωλιακών κερδών και όχι των λαϊκών αναγκών. Η παρακολούθηση των εξελίξεων είναι απαραίτητη προϋπόθεση και η συσπείρωση μέσω της ΟΒ βοηθάει σε αυτή την κατεύθυνση. Βασικά μας καθήκοντα το επόμενο διάστημα είναι το στήσιμο γερών οργανώσεων της ΚΝΕ στο εξωτερικό, που θα διαδραματίσουν ρόλο στην ανάταση του κινήματος σε κάθε χώρα και παγκόσμια. Σε κάθε περίπτωση η οργάνωση της πάλης όχι μόνο δε συνιστά καθυστέρηση ή ξεστράτισμα από τους "προσωπικούς στόχους", αλλά είναι απαραίτητος όρος και προϋπόθεση για να διεκδικήσεις ακόμα και τα αυτονόητα. Κώστας Τερζάκης ΟΒ Δανίας

Τα μέλη της ΚΝΕ είναι ο καθρέφτης της Οργάνωσης

ροχωρώντας προς το 12ο συνέδριο της Οργάνωσης, μπαίνει στο επίκεντρο το βασικό του θέμα: Το πώς θα γίνουμε πιο πολλοί και πιο ικανοί στην πάλη για την ανατροπή αυτού του συστήματος. Είναι σημαντικό να φωτίσουμε τα όσα θετικά βήματα μετρήσαμε τα τελευταία χρόνια, καθώς και να αναμετρηθούμε με τις αδυναμίες μας. Δεν μπορούμε, αποτιμώντας την περίοδο, να μη λάβουμε υπόψη το κακό που έχει προκαλέσει "η κυβέρνηση της αριστεράς", την πτώση των απαιτήσεων, τη λογική του μικρότερου κακού και τα αποτελέσματα τους στην ανάπτυξη του κινήματος και στη στρατολογία. Παρόλα αυτά, σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες έχουμε καταφέρει όχι απλά να μη λυγίσουμε, όχι απλά να αντέξουμε, αλλά να γίνουμε μια πιο μαχητική Οργάνωση, που συνέβαλε στην ανάπτυξη αγωνιστικών εστι-

ών πάλης, στην απόσπαση νέων συνειδήσεων από το στρατόπεδο του αντιπάλου. Έχουμε βγει πιο ατσαλωμένοι, πιο κοντά στην επαναστατική οργάνωση "παντός καιρού" με το να γίνουμε ΚΝΕ με πολύπλευρη δράση συνδυάζοντας τη δουλειά στο κίνημα, τη μάχη της οικονομικής εξόρμησης, την Οργάνωση της πλούσιας συζήτησης εν όψει του συνεδρίου και όλα τα παραπάνω να καταλήγουν στο βασικό: την οικοδόμηση και τη στρατολογία. Τα βήματα όμως που μετράμε συνολικά ως Οργάνωση πρέπει να αγκαλιάζουν, στο βαθμό του δυνατού, τη ζωή και τη δράση όλων των μελών και στελεχών μας, χωρίς ανομοιομορφίες. Δεν μπορούμε να μη λάβουμε υπόψη τα αντικειμενικά εμπόδια που μας βάζει το ίδιο το σύστημα, τη διαφορετική αφετηρία από την οποία ξεκινά ένας νέος σήμερα την οργανωμένη του ζωή. Πρέπει λοιπόν να μας απασχολήσει τι δεσμό χτίζουμε πρώτα και κύρια με τα μέλη της Οργάνωσης, κατά πόσο γινόμαστε ικανοί στο να προλαβαίνουμε καταστάσεις, στο να καθοδηγούμε ολόπλευρα και ουσιαστικά, χωρίς γενικότητες και απαρίθμηση καθηκόντων. Παράλληλα είναι σημαντικό να αναδείξουμε τον ρόλο της ΟΒ ως «επαναστατικής ομάδας νέων που βάλθηκε να αλλάξει τον κόσμο». Είναι σημαντικό δηλαδή το πώς παίρνουμε μέτρα για το δέσιμο της ομάδας αυτής, πώς υποδεχόμαστε τα νέα μέλη της ομάδας, τι στήριξη δίνουμε έμπρακτη και μη σε όσους την χρειάζονται. Μέσα από τις Θέσεις αναδεικνύεται η τεράστια πείρα της Οργάνωσης στη δουλειά με τους μαθητές, στη συμβολή μας στο μαθητικό κίνημα. Είναι σημαντικό να μετρήσουμε βήματα στην αφομοίωση των δυνάμεών μας, που συνδέεται αμφίδρομα με τη στρατολογία. Μέσα από την καθημερινή μας δράση να διαμορφώνουμε κριτήριο σε αυτές τις ηλικίες, χαρακτήρα, να καλλιεργούμε στάση ζωής με τα ιδανικά του επαναστάτη. Μόνο έτσι μπορούμε να εμπνεύσουμε, να προβληματίσουμε, να συγκεντρώσουμε γύρω μας νέους με ριζοσπαστική σκέψη. Όλα τα παραπάνω περνάνε από την ολόπλευρη στήριξη των μαθητικών μας δυνάμεων. Τα μέλη της Οργάνωσης είναι ο καθρέφτης της Οργάνωσης. Όσο θα θωρακίζονται οι δυνάμεις μας, τόσο ικανότερες θα γίνονται στο να καθοδηγήσουν τους νέους γύρω τους, να διαμορφώσουν κριτήριο, να εμπνεύσουν και να προβληματίσουν με τη στάση τους. Παράλληλα η στρατολογία μπορεί να αποτελέσει αφορμή για βελτίωση στη λειτουργία της ΟΒ, για άνοδο στη δράση της, μόνο και από το γεγονός ότι διευρύνει το πεδίο παρέμβασής της. Οι Θέσεις είναι οδηγός για τη δουλειά των συνοικιακών ΟΒ, αναδεικνύουν την πείρα από τη δράση στη γειτονιά, που σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να συγκριθεί με το ερώτημα του παρελθόντος: «Πού πρωτοπαρεμβαίνει η συνοικία;». Είναι σημαντικό το ότι αυτή τη στιγμή είναι συγκεντρωμένος ένας σημαντικός περίγυρος νέων εργαζομένων γύρω από τις συνοικιακές ΟΒ. Είναι κρίσιμο να μας απασχολήσει από ποιες αφετηρίες και με ποιους τρόπους θα προβληματίσουμε αυτούς τους νέους, θα ανεβεί το επίπεδο συμφωνίας και δράσης με σκοπό να στρατολογήσουμε και στη συνοικία. Είναι καθήκον του γραφείου της ΟΒ, των στελεχών της κάθε περιοχής να έρθουν σε επαφή με αυτό τον κόσμο, να δράσει δίπλα μας με αυτά που συμφωνούμε και μέσα από τη δράση να λύσουμε και τις αμφιβολίες του, τις διαφωνίες του. Είναι σημαντικό να πάρουμε πρωτοβουλίες το επόμενο διάστημα ώστε να δουλέψουμε με τέτοιο κόσμο χρεώνοντας τον δουλειά, με εμπιστο-

σύνη, υπομονή και επιμονή. Έχουμε κόσμο δίπλα μας που μπορεί να πολλαπλασιάσει τις δυνάμεις μας με το να απευθυνθεί με το κουπόνι, με τον "Ρ" και τον "Ο", να συμβάλει στο λαϊκό φροντιστήριο, στις δράσεις μας στον αθλητισμό και τον πολιτισμό. Σημαντικό ρόλο θα παίξει το δυνάμωμα των γραφείων των ΟΒ ώστε να μπουν οι βάσεις για την καλύτερη καθοδήγηση των δυνάμεών μας στη συνοικία. Να βελτιωθεί η λειτουργία του γραφείου, το χτίσιμο καθημερινής επαφής με τα μέλη, το συνολικότερο δέσιμο της ΟΒ. Παράλληλα πρέπει να γίνουμε πιο ικανοί στην καλύτερη προετοιμασία των συνεδριάσεων της ΟΒ, με εισήγηση χωρίς γενικότητες, όπου να αναδεικνύεται η θετική πείρα και τα συμπεράσματα από τη δράση μας και να μπαίνουν καθαρά οι στόχοι για το επόμενο διάστημα. Παράλληλα χρειάζεται στην καθημερινή μας επαφή με τους συντρόφους να ιεραρχούμε, όχι απλά να απαντήσουμε στα ερωτήματα και τις απορίες, αλλά να τροφοδοτήσουμε συνολικότερα. Ο "Ρ" και ο "Ο" πρέπει να ενταχθούν στη καθημερινή μας συναναστροφή με την Οργάνωση, να ανεβεί η αξιοποίηση των άρθρων, η μελέτη συνολικά. Κωνσταντίνος Χαραλαμπόπουλος ΤΟ Νότιου Τομέα της ΟΠ Αττικής

Πείρα από την παρέμβασή μας στη Φαρμακευτική του ΕΚΠΑ

α προσπαθήσω να μεταφέρω μια πείρα από τον χώρο της φαρμακευτικής όπου μετρήσαμε ορισμένα βήματα στη δράση μας, ήρθαμε σε επαφή με περισσότερους νέους, ώστε να συμβάλω στην προσυνεδριακή διαδικασία. Η δουλειά μέσα στο έτος, τα εργαστήρια, μας έχει βγάλει μπροστά με πρωτοπόρα δράση και στον σύλλογο. Η άσχημη κατάσταση στον σύλλογο, με τα εκφυλιστικά φαινόμενα που παρατηρούνται, από τη μία επιδρά στις συνειδήσεις των φοιτητών που αποστασιοποιούνται από τον οργανωμένο αγώνα, από την άλλη, κάτω από τη δική μας παρέμβαση ξεχωρίζει ένα μαχητικό τμήμα που προβληματίζεται, κινητοποιείται κι έχει βγάλει συμπέρασμα για τις άλλες δυνάμεις. Είναι σημαντικό να συνεχίσουμε την προσπάθεια με πρωτοβουλίες στον σύλλογο, να πάρουμε πάνω μας την κάθε δράση που θέλουμε να αναπτυχθεί σπάζοντας και αντιλήψεις ότι η κατάσταση στον σύλλογο είναι παγιωμένη. Έχει σημασία πώς δυναμώνουμε την αντιπαράθεση με παράγοντες και ιδέες που βάζουν εμπόδιο στη ριζοσπαστικοποίηση της συνείδησης των νέων. Στη φαρμακευτική σχολή υπερισχύουν απόψεις και αυταπάτες για επαγγελματική ανέλιξη, ότι "ο καλός δεν χάνεται", με αποθέωση του ατομικού δρόμου. Σπουδαίο ρόλο παίζει ο κλάδος του φαρμάκου που είναι σε τεράστια ανάπτυξη, χαρακτηριστικά είναι ο κλάδος που δεν υπέστη κρίση. Αυτό προωθείται από τις βιομηχανίες που έχουν επιχειρηματική δράση στη σχολή και τρέχουν ερευνητικά προγράμματα, από καθηγητές, από παρατάξεις (κυρίως ΔΑΠ) και εθελοντικές οργανώσεις, που προωθούν το ανελέητο κυνήγι προσόντων, την αριστεία μέσα από συνέδρια, ανάγοντας την επιχειρηματικότητα και το "καλό" βιογραφικό σε επιστήμη και φιλοδοξία του καθενός. Ακόμα, κι αν κάποιοι αναγνωρίζουν την αντιλαϊκή πολιτική κάθε κυβέρνησης, τις δύσκολες συνθήκες ζωής, τα προβλήματα που προκύπτουν, ως διέξοδο βλέπουν το κυνήγι της ατομικής ευκαιρίας, τον

Οδηγητής

προσωπικό ανταγωνισμό. Έτσι, αποστρέφονται τις συλλογικές διαδικασίες και ταυτόχρονα με τις μειωμένες απαιτήσεις που έχουν, προσπαθούν να βελτιώσουν τη θέση τους και αποδέχονται την κατάσταση με τα προβλήματα στο πανεπιστήμιο. Στην αντιπαράθεσή μας με αυτά στη συνείδηση ενός φοιτητή, η σύνδεση με τον κλάδο, η μεταφορά αιτημάτων και πείρας από τη δουλειά που γίνεται στο συνδικάτο φαρμάκου, τι συμβαίνει στο χώρο εργασίας μας έχει βοηθήσει. Αυτό βέβαια δε σημαίνει να γράφουμε τα αιτήματα που υιοθετεί το συνδικάτο στον κλάδο στο πλαίσιο που διαμορφώνουμε για τη Γενική Συνέλευση, αλλά ουσιαστική ζύμωση με αυτά τα αιτήματα, επεξηγώντας τι σημαίνει ανάπτυξη για τους εργαζόμενους, τους όρους εργασίας, που επικρατούν. Έτσι ενισχύουμε την αντικαπιταλιστική-αντιμονωπολιακή γραμμή του ΜΑΣ, τα αιτήματά μας στον σύλλογο, τη θέση μας για την Ανώτατη Εκπαίδευση, τροφοδοτώντας την παρέμβασή μας καθημερινά με τις εξελίξεις στον κλάδο. Χρειάζεται βέβαια να μετρήσουμε βήματα στο πώς μετά εξετάζουμε πώς επιδρά η πρότασή μας, πώς θα ακουμπήσει σε ευρύτερες δυνάμεις και πώς θα τις κινητοποιήσουμε. Η δουλειά με αυτόν τον τρόπο άνοιξε δρόμους στην παρέμβασή μας, διαμόρφωσε ένα σταθερό περίγυρο στην ΟΒ και ξεχώρισε παιδιά για στρατολογία. Είναι προς κατάκτηση πώς θα κάνουμε ουσιαστικό βήμα στο να δουλεύουμε αυτές τις πλευρές και με ευρύτερες δυνάμεις, με την πλειοψηφία των φοιτητών. Η κομματική ανακοίνωση που έχει φτιαχτεί για την εργασιακή προοπτική των αποφοίτων μπροστά στις πρωτοβουλίες που ανοίξαμε με θέμα “μετά το πτυχίο, τι;” μας βοήθησε επιμένοντας στην αντίθεση παραγωγικότητας κλάδουκατάστασης εργαζομένων. Βέβαια, αυτό έγινε και χρειάζεται να γίνεται παράλληλα με τη δουλειά με το "Ριζοσπάστη", ενισχύοντας την πολιτική πρόταση του Κόμματος, το μέτωπο με την κυβέρνηση, τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις στην Παιδεία, αξιοποιώντας και τις κεντρικές πολιτικές εξελίξεις. Παράλληλα είναι ζήτημα ότι συζητάμε τη θέση του Κόμματος για επιμέρους ζητήματα που απασχολούν στο χώρο π.χ. κάνναβη, σκάνδαλο Novartis που έχουμε αξιοποιήσει. Ο ρόλος του επιστήμονα, γιατί το φάρμακο δεν είναι κοινωνικό αγαθό αλλά εμπόρευμα στον καπιταλισμό και γιατί έρευνες μένουν στα συρτάρια είναι ζητήματα που μπορούν να μας βοηθήσουν να ξετυλίξουμε την πρότασή μας και προληματίζουν πολλούς φοιτητές που αγαπούν την επιστήμη τους, που πραγματικά θέλουν να προσφέρουν και έρχονται αντιμέτωποι με τη σαπίλα του καπιταλισμού. Ειδικά για το ζήτημα με τα ναρκωτικά, με αφορμή και τη διεξαγωγή έρευνας για τη φαρμακευτική χρήση της κάνναβης από τον τομέα της φαρμακογνωσίας σε συνεργασία με μεγάλο αμερικανικό μονοπώλιο, χρειάζεται να ανοίξουμε το ζήτημα σχετικά με ότι επιδιώκεται να ανοίξει ένα νέο πεδίο κερδοφορίας, τη ναρκοκουλτούρα που προωθείται, τον προσανατολισμό της έρευνας. Η στρατολογία δεν είναι μια επιπλέον δουλειά στην παρέμβασή μας. Είναι ο πυρήνας όλης της δράσης μας. Το σχέδιο σε βάθος χρόνου μας έβγαλε μπροστά. Μόνο όταν καταφέραμε να συνδέσουμε το δεσμό των παιδιών που επιδιώκαμε να στρατολογήσουμε με τον κομματικό τύπο, με την καθημερινή δράση και συμπόρευση με την ΚΝΕ, είδαμε αποτελέσματα. Η παρέμβαση της ΚΝΕ

στο χώρο είναι υπόθεση κάθε μέλους και του κύκλου της ΟΒ. Να δρα μαζί με την ΟΒ, με τη στήριξη τη δική μας, τροφοδοτώντας τους με επιχειρήματα. Η αξιοποίηση του κομματικού τύπου είναι ουσιαστικός πολιτικός δεσμός. Βέβαια, δεν πρέπει να περιορίζεται στη διακίνηση, αλλά να συζητάμε μετά πάνω στην αρθρογραφία και να αξιοποιείται αυτή η αρθρογραφία για ζητήματα που μπορεί να βάζει ένας φοιτητής. Αυτή η δουλειά όχι μόνο μας βοηθάει να στρατολογήσουμε, αλλά και στη μετέπειτα αφομοίωση των συντρόφων. Άννα Χωριανοπούλου ΤΟ ΦΜΣ της ΠΟ ΑΕΙ Αττικής

Πλευρές της παρέμβασής μας στους νέους εργαζόμενους και ανέργους

υμφωνώ με τις Θέσεις του ΚΣ για το 12ο Συνέδριο της Οργάνωσής μας. Με σύνθημα “πιο πολλοί, πιο ικανοί” δυναμώνουμε την παρέμβασή μας για να αντεπεξέλθουμε στα καθήκοντα που θέτουν οι Θέσεις. Καθήκοντα με τα οποία αναμετριόμαστε και θα αναμετρηθούμε είναι η ουσιαστική συμβολή μας στην ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, με την αύξηση της συμμετοχής νέων εργαζομένων και ανέργων στο εργατικό κίνημα. Η πείρα από την πρωτοπόρα συμβολή των νέων κομμουνιστών στα εργατικά συνδικάτα τα χρόνια που πέρασαν από το προηγούμενο συνέδριο είναι πολύτιμη. Είναι κρίσιμο πώς αυτή η πρωτοπόρα δράση θα ενισχυθεί, κατανοώντας τις υψηλές απαιτήσεις που πηγάζουν από τις σύνθετες πολιτικές και ιδεολογικές εξελίξεις της εποχής. Τα μέλη της ΚΝΕ χρειάζεται να έχουν ακόμα μεγαλύτερη συμβολή στην προσπάθεια να αναβαθμιστεί και να ζωντανέψει η ίδια η συζήτηση μέσα στα συνδικάτα για τα θέματα που απασχολούν τη σημερινή νεολαία, την κατανόηση του διεκδικητικού περιεχομένου στη γκάμα της ζωής του νέου. Αυτό περνάει κύρια μέσα και από την άνοδο των απαιτήσεων της πιο πλατιάς και εύστοχης παρέμβασής μας στη νεολαία, αξιοποιώντας κάθε μικρό και μεγάλο ζήτημα, αυξάνοντας την ικανότητά μας να ανακαλύπτουμε τι είναι αυτό που μέσα σε συνθήκες που δεν κουνιέται τίποτα προβληματίζει, τι είναι αυτό που μπορεί να δώσει ώθηση στην ανάπτυξη αγώνων. Σε αυτά τα χρόνια υπήρξαν παραδείγματα παρεμβάσεων που δείχνουν ακριβώς πώς θέματα που μπορεί μέσα στην καθημερινή μας δράση να δυσκολευόμαστε να ανοίξουμε ή να διαφεύγουν της προσοχή μας, δεμένα με την κατάλληλη μορφή ανοίγουν τον δρόμο για την ένταξη νέων δυνάμεων στο εργατικό κίνημα. Οι εξελίξεις των προηγούμενων ετών, με την όξυνση των αντιθέσεων ανάμεσα στα καπιταλιστικά κράτη, με το μεγάλο κύμα προσφύγων-θυμάτων ιμπεριαλιστικού πολέμου να καταφθάνουν στη χώρα μας, σωστά ώθησαν τις δυνάμεις μας που δρουν μέσα στο ταξικό κίνημα, το ΠΑΜΕ, να οργανώσουν το Διήμερο Βαλκανικής Αντιπολεμικής και Αντιιμπεριαλιστικής Δράσης Συνδικάτων στη Θεσσαλονίκη με σύνθημα “Με τους εργαζόμενους όλων των χωρών για έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση, πολέμους, προσφυγιά”. Οι κοινές περιοδείες και εκδηλώσεις που οργανώθηκαν από τα συνδικάτα μέσα σε χώρους δουλειάς, σχολές κατάρτισης έδωσε τη δυνατότητα στα μέλη της ΚΝΕ να συζητήσουν πλατιά για τις αιτίες που γεννούν τον Ιμπεριαλιστικό πόλεμο να αποκαλύψουν τον χαρακτήρα του ΝΑΤΟ, να



Γενάρης 2019

προβάλουν την ανάγκη πάλης ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, να δυναμώσουν έμπρακτα την αλληλεγγύη σε πρόσφυγες και μετανάστες με το μάζεμα π.χ. ειδών πρώτης ανάγκης μέσα σε χώρους δουλειάς. Επιβεβαιώθηκε η εκτίμησή μας ότι ο πόλεμος, η προσφυγιά είναι ζητήματα που αφορούν και απασχολούν τους νέους. Τα ίδια τα μέλη της ΚΝΕ απέκτησαν κύρος μέσα στους χώρους δουλειάς και σπουδών, ακόνισαν την επιχειρηματολογία τους, απέκτησαν καλύτερη εικόνα για τον χώρο τους. Οξύνθηκε η αντιπαράθεσή τους με την εργοδοσία που καλλιεργούσε εκείνη την περίοδο ότι όλοι μαζί στους δύσκολους καιρούς να ενωθούμε για το καλό της επιχείρησης. Αντίστοιχο παράδειγμα η πορεία Πάτρας-Αθήνας ενάντια στην ανεργία, που αγκαλιάστηκε και συσπείρωσε κομμάτι νεολαίας που δεν είχε πείρα στην οργανωμένη πάλη. Η δραστηριότητα που ξεδίπλωσαν τα συνδικάτα που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ στην Πάτρα κατάφερε να τραβήξει γύρω από αυτό το καυτό ζήτημα εργατικά κέντρα με τα οποία δεν είχαμε επαφή. Σαν μορφή και περιεχόμενο έφερε στην επιφάνεια την κοινή δράση ευρύτερων δυνάμεων νεολαίας με το πλαίσιό μας. Τέτοιες πρωτοβουλίες με μπροστάρηδες τους κομμουνιστές που δρουν μέσα στο εργατικό κίνημα αφήνουν μεγάλη παρακαταθήκη, αναδεικνύουν το πώς μελετάμε και αξιοποιούμε μορφές για να προσελκύσουμε νέους γύρω από ζητήματα που απασχολούν. Ζητήματα τέτοια είναι και ο πολιτισμός, ο αθλητισμός, η αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου. Η πρωτοβουλία του εργατικού πρωταθλήματος ποδοσφαίρου του ΠΑΜΕ που οργανώνει κάθε χρόνο η Γραμματεία Νέων δεν είναι τυχαίο ότι τα τελευταία χρόνια σταθερά μαζικοποιείται. Αποτελεί μεγάλη ανάσα για εκατοντάδες νέους που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να αθληθούν. Ειδικά φέτος, το περιεχόμενό του με σύνθημα “μπες στον αγώνα για το παρόν και το μέλλον που μας αξίζει. Οργανώσου στο σωματείο σου” συνέβαλε ώστε νέοι που το προηγούμενο διάστημα δεν είχαν συμμετάσχει σε καμία αγωνιστική κινητοποίηση να δεθούν με το σωματείο τους. Ως περιεχόμενο βοήθησε να πάει η κουβέντα ένα βήμα παρακάτω, στο τι έχει ανάγκη ένας νέος σήμερα, να φωτιστούν πλευρές γύρω από την ανάγκη διεκδίκησης πρόσβασης σε δωρεάν αθλητισμό, πολιτισμό και να είναι και μία ηχηρή απάντηση στις μεθόδους που αξιοποιούν τα μονοπώλια για να κερδίσουν τη συνείδηση των νέων με τη διεξαγωγή εταιρικών τουρνουά ποδοσφαίρου, εκδρομές κ.λπ. Όλα αυτά τα θετικά παραδείγματα χρειάζεται το επόμενο διάστημα να αυξηθούν, βάζοντας στον πυρήνα της παρέμβασής μας τις ίδιες τις ανάγκες των νέων και αξιοποιώντας μορφές που μπορούν να συμβάλουν στην γενίκευση της πάλης και την ανάπτυξη αντικα-

42 πιταλιστικής-αντιμονοπωλιακής συνείδησης. Με αισιοδοξία, μαχητικότητα και εμπιστοσύνη στις δυνάμεις μας μπορούμε να ανταποκριθούμε στα καθήκοντα του Συνεδρίου μας, στη διαπαιδαγώγηση περισσότερων νέων εργαζομένων, ανέργων, σπουδαστών με τις αξίες του αγώνα, της συλλογικής δράσης, της αλληλεγγύης, της εμπιστοσύνης στις δυνατότητες της εργατικής τάξης. Γωγώ Θεοδωροπούλου, μέλος της Εργατικής Επιτροπής του ΚΣ της ΚΝΕ

Με αφορμή πλευρές της δράσης μας στο Γεωπονικό

υμφωνώ με το κείμενο των Θέσεων του ΚΣ για το 12ο Συνέδριο. Θεωρώ πως δίνει ορθά αλλά και ουσιαστικά το περιεχόμενο της δουλειάς μας, δίχως υποτιμήσεις ή υπερεκτιμήσεις αλλά με αντικειμενική ματιά, όπως ακριβώς αρμόζει σε μία επαναστατική οργάνωση με τους σκοπούς μας, όπως αρμόζει στη νεολαία του ΚΚΕ. Νομίζω πως είναι αρκετά σημαντική η πείρα που έχει ήδη αποκτήσει η Οργάνωσή μας από τη μέχρι τώρα πορεία και διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ που ταυτίζεται και χρονικά με το διάστημα από το 11ο μας Συνέδριο ως το 12ο. Ουκ ολίγες φορές αντιμετωπίσαμε “στα ίσια’” την προπαγάνδα του, την πολύ καλά επεξεργασμένη επιχειρηματολογία που τον διακρίνει. Τέτοια ήταν η προσπάθεια που κάναμε συνολικά σαν Κόμμα και ΚΝΕ, αλλά και η Οργάνωσή μας στο Γεωπονικό, π.χ. για να μην “θαφτεί” η ευθύνη της κυβέρνησης για την τραγωδία στην Ανατολική Αττική, με τους 100 και πλέον νεκρούς, αναδεικνύοντας το ότι δεν μπορεί να συμβαδίζει η ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, η προστασία του λαού με την καπιταλιστική ιδιοκτησία. Ήρθαμε αντιμέτωποι με διάφορα επιχειρήματα που καλλιεργούσαν από τη μια ο ΣΥΡΙΖΑ και από την άλλη η ΝΔ, ότι τάχα ευθύνονται οι πολίτες ή τα αυθαίρετα ή άλλα πιο επεξεργασμένα, περί ανικανότητας του κράτους και της κυβέρνησης, περί κλιματικής αλλαγής, που δεν έβαζαν στην εξίσωση την ουσιαστική αιτία της τραγωδίας που είναι η εμπορευματοποίηση της γης. Μετρήσαμε βήματα στο να μην είναι γενικόλογη η παρέμβασή μας αλλά γειωμένη, χρησιμοποιώντας π.χ. τα σχετικά δημοσιεύματα του “Ριζοσπάστη” για τη λογική κόστους-οφέλους, για την οικονομική αποδοτικότητα των έργων κ.ά., που φάνηκε ότι βοήθησαν ένα κομμάτι του περίγυρού μας να οξύνει το κριτήριό του, να αντιληφθεί τη “μεγάλη εικόνα”, αλλά και να μετρήσουμε βήματα στη συσπείρωση φοιτητών σε αντικαπιταλιστική-αντιμονοπωλιακή γραμμή, ανοίγοντας τη συζήτηση ενάντια στην ΚΑΠ και την ΕΕ που ξεκληρίζει

τους μικρομεσαίους αγρότες, που συγκεντρώνει τη γη σε ολοένα και λιγότερα χέρια. Βέβαια χρειάζεται να μετρήσουμε ακόμα πιο πολλά βήματα στο να σταθεροποιηθεί η παρέμβασή μας σε τέτοια ζητήματα που αφορούν τις σπουδές μας, το αντικείμενό μας γιατί παραμένει πολύ δυνατότερη η παρέμβαση που γίνεται από καθηγητές, εταιρείες ή και άλλες δυνάμεις μέσα και έξω από τα μαθήματα. Αντιπαράθεση που όμως δεν μπορεί να στηριχτεί δίχως συνεχή μελέτη του κομματικού τύπου.Διαβάζοντας σχετικά άρθρα της ΚΟΜΕΠ, εμπλουτίζοντας την συζήτηση στα όργανα, μπορούμε να πετύχουμε την αναβάθμιση της παρέμβασής μας. Αντίστοιχα μία άλλη πλευρά από την οποία μπορούμε να βγάλουμε συμπεράσματα είναι η σταθερή μας παρέμβαση ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς. Την περίοδο π.χ. της ιμπεριαλιστικής επέμβασης των ΗΠΑ-Γαλλίας-Αγγλίας στη Συρία, κάναμε οργανωμένη δουλειά στο Γεωπονικό για να κουβεντιάσουμε με μεγαλύτερο μέρος του αμφιθεάτρου, με μαζικότερους όρους με παιδιά που δεν γνωρίζαμε και καταφέραμε να αναδείξουμε τις ευθύνες που φέρει η κυβέρνηση δίνοντας γη και ύδωρ, κάνοντας τη χώρα ορμητήριο των ιμπεριαλιστών ή τον διαχρονικό ρόλο που εξυπηρετούν οι ιμπεριαλιστικές οργανώσεις ΕΕΝΑΤΟ. Αλλά πιστεύω πως έπρεπε καλύτερα να αποδεικνύουμε αυτό που συχνά πυκνά αναφέρουμε, πως “ο πόλεμος είναι η συνέχεια της πολιτικής τους με άλλα μέσα”, για να καταφέρουμε να κάνουμε την αποστροφή για την επέμβαση συνολικότερη αμφισβήτηση, να αναδείξουμε στους συμφοιτητές μας ότι αυτοί που σε ματώνουν για τα κέρδη τους σε συνθήκες ειρήνης θα κάνουν ακριβώς το ίδιο σε συνθήκες πολέμου. Τέλος, θα ήθελα να σταθώ σε κάποιες πλευρές που αφορούν τη λειτουργία των συλλόγων με την πείρα που έχουμε από τον δικό μας σύλλογο καθώς αναφέρεται και στις Θέσεις του Συνεδρίου μας ότι είναι δική μας ευθύνη η ανασύνταξη του φοιτητικού κινήματος. Πρέπει να μας απασχολεί σταθερά και καθοδηγητικά το να μην κατανοείται διακηρυκτικά ή θεωρητικά και έξω από τη δράση μας η ανασύνταξη του φοιτητικού κινήματος. Χρειάζεται να έχουμε καθαρό πως η αλλαγή του συσχετισμού στον σύλλογο δεν θα γίνει σε επαναστατική κατάσταση, αλλά έχει συγκεκριμένα καθήκοντα και απαιτήσεις από εμάς . Περνάει από την καθημερινή μας δράση, τη διαπάλη με τις άλλες δυνάμεις, για παράδειγμα φάνηκε πως πίεσε την ΠΑΣΠ η κουβέντα που ανοίξαμε με αφορμή το ότι ψήφισε δίδακτρα στα μεταπτυχιακά στο Γεωπονικό, ότι το κάναμε θέμα με ανακοινώσεις στα αμφιθέατρα ξεμπροστιάζοντάς τους. Περνάει επίσης από την πρωτοβουλία των κινήσεων στον σύλλογο όπως κάναμε με αφορμή το “Μετά το πτυχίο τι;”, όπου εμείς ανοίξαμε την “ατζέντα” της κουβέντας και απαντούσαμε ζητήματα όπως το αν είναι ρεαλιστικό να έχουμε σύγχρονα δικαιώματα ή το γιατί είναι αναγκαία η συμπόρευση με το εργατικό κίνημα, απαντώντας ζητήματα για την εργασιακή προοπτική. Περνάει φυσικά και από την καλύτερη οργάνωση των Γενικών Συνελεύσεων, με καλή οργάνωση της δουλειάς από τα πριν, με κουβέντα και ενίσχυση των επιχειρημάτων στις ΟΒ, με συγκεκριμένο σχέδιο για μαζικό άνοιγμα και προετοιμασία μαζικής συμμετοχής.

Έτσι θα είμαστε σε θέση να κερδίζουμε νέους στην καθημερινή πάλη, έτσι θα προχωράμε με όρους και στη δουλειά της στρατολογίας. Κώστας Κούκης, μέλος του ΠΣ ΑΕΙ Αττικής

Σκέψεις με αφορμή τις Θέσεις του ΚΣ

φού διάβασα τις Θέσεις του ΚΣ της ΚΝΕ για το 12ο Συνέδριο, δηλώνω ότι συμφωνώ απόλυτα με αυτές και ευελπιστώ στην εφαρμογή τους. Σήμερα η νεολαία μας κινδυνεύει από έναν εχθρό που επιφανειακά δεν έχει σημασία, αλλά λειτουργεί εις βάρος της ελευθερίας σκέψης και της αντίστασης προς καθετί καταπιεστικό. Αυτό είναι η απολιτίκ κατάσταση που κυριεύει σήμερα τους νέους. Μέσα απ’ την καθημερινή μου συναναστροφή με συνομήλικούς μου ακούω εκφράσεις όπως: “όταν μπορώ να ψηφίζω, θα αλλάξω τον κόσμο” ή “είμαι πολύ μικρός για αυτά”. Παρατηρώ έφηβους που ενδιαφέρονται περισσότερο για τις μόδες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης παρά για τα σύγχρονα γεγονότα και τη σημερινή πολιτική κατάσταση, που όλο και πιο πολύ κατεδαφίζει την παιδεία και το μέλλον μας. Αλλά δεν τελειώνει εδώ το κακό, δυστυχώς έχει μία ζοφερή συνέχεια. Τα παιδιά αυτά που δεν ασκούν την κριτική τους ικανότητα και δεν εξετάζουν την οποιαδήποτε είδηση που προβάλλουν τα μέσα, καταλήγουν ανοιχτά σε φασιστικές και υπερεθνικιστικές απόψεις. Στις καταλήψεις που συνέβησαν τον τελευταίο καιρό σε σχολεία όλης της χώρας με αιτήματα εθνικιστικά, ο καθένας μπορεί να κατανοήσει ότι δεν ήταν όλοι οι μαθητές φασίστες ή μέλη ναζιστικών δολοφονικών ομάδων. Ήταν νέοι και νέες, αδύναμοι/-ες να φιλτράρουν τα όσα τους έλεγαν, με αποτέλεσμα να γίνουν συνένοχοι αυτών των ντροπιαστικών πράξεων. Πιστεύω ότι με τη συνεχή ενημέρωση των μαθητών σχετικά με τα δικαιώματά τους και τη συσπείρωσή τους γύρω από επαναστατικούς-προοδευτικούς πυρήνες, μπορεί να αλλάξει αυτή η κατάσταση. Με αποτέλεσμα, μαθητές και φοιτητές να αναζητήσουν και να πλάσουν τον κόσμο όπως τους αξίζει. Δημήτρης Κουρμπάτσος Μαθητής, φίλος της ΚΝΕ

Η εμπειρία από τον Πολυχώρο Πολιτισμού και Νεανικής Δημιουργίας στην Πάτρα

αναβάθμιση της παρέμβασής μας μέσα από τον πολιτισμό στα χρόνια που μεσολάβησαν από το 11ο Συνέδριό μας και με βάση τις κατευθύνσεις του, ήταν κάτι στο οποίο δοκιμαστήκαμε σαν ΟΠ Δυτικής Ελλάδας. Η πορεία για τον εορτασμό των 100 χρόνων του ΚΚΕ μάς έδινε την ευκαιρία να αναλάβουμε την καλλιτεχνική επιμέλεια για κεντρικές πρωτοβουλίες (27ο Αντιιμπεριαλιστικό Διήμερο, Λαϊκό Διδασκαλείο Πελοποννήσου, εκδηλώσεις για τα 100 χρόνια από τη γέννηση του Ν. Μπελογιάννη), να αναμετρηθούμε με τις δυνατότητες που έχουν οι πολιτιστικές μας ομάδες. Φάνηκε πως η στρατευμένη στον σκοπό μας τέχνη μπορεί να λειτουργεί σαν μέσο για την επαφή μας με πολλούς νέους, αλλά κυρίως να εμπνέει, να διδάσκει και να συμπαρασύρει στον αγώνα νέες δυνάμεις. Για να στηριχθεί η προσπάθειά μας αυτή δημιουργήθηκε ο Πολυχώρος Πολιτισμού και Νεανικής Δημιουργίας στην Πάτρα πριν από 1,5 χρόνο. Η εθελοντική

Οδηγητής

συνεισφορά μελών και αρκετών φίλων της ΚΝΕ έδωσε τη δυνατότητα να λειτουργούμε έναν χώρο στον οποίο υπάρχει δωρεάν πρόσβαση σε μαθήματα μουσικής, θεατρική ομάδα, στούντιο για πρόβες και ηχογράφηση, βιβλιοθήκη. Πιο συγκεκριμένα, ο Πολυχώρος βοήθησε στα εξής: Να έρθουμε σε επαφή με νέους καλλιτέχνες που προβληματίζονται, έχουν ανησυχίες, έχουν ενδιαφέροντα, αλλά δεν έχουν πού να τα διοχετεύσουν. Στην Πάτρα ένα μεγάλο κομμάτι της νεολαίας ασχολείται με την τέχνη μέσα από πολιτιστικούς συλλόγους (80 μόνο στην πόλη της Πάτρας), από τις δομές του Δήμου, ιδιωτικές σχολές και ωδεία, τους συλλόγους του Πανεπιστημίου και του ΤΕΙ. Ορισμένοι από αυτούς αξιοποίησαν τις υποδομές του Πολυχώρου, παρουσίασαν τη δουλειά τους στις εκδηλώσεις του Φεστιβάλ και κάποιοι ανέλαβαν να είναι καθηγητές για τα μαθήματα του Πολυχώρου, αναλαμβάνοντας όγκο δουλειάς. Να λειτουργήσουμε μια μικρή “σχολή” που σε αυτό το σύντομο χρονικό διάστημα έχει φιλοξενήσει δεκάδες μαθητές. Προσέλκυσε κυρίως φοιτητές, μαθητές, αλλά και νέους εργαζόμενους. Φέτος μάλιστα τα μαθήματα που ήταν διαθέσιμα αυξήθηκαν σε 11. Σε αυτά, με πραγματικό μεράκι καθηγητές και μαθητές έδειξαν ότι δεν χρειάζεται “τσέπη” για να βρεις το χόμπι σου, να ανακαλύψεις το ταλέντο σου. Αυτοί που προχώρησαν πιο γρήγορα μπόρεσαν άμεσα να βρουν χώρο για να παρουσιάσουν τη δουλειά τους, να συμμετέχουν σε μουσικά σύνολα. Επίσης, στα πλαίσια των μαθημάτων έγιναν παράλληλες δραστηριότητες και πολλοί μαθητές για πρώτη φορά επισκέφθηκαν εκθέσεις ζωγραφικής, το Αρχαιολογικό Μουσείο της Πάτρας κ.ά. Φιλοξενήθηκαν εκδηλώσεις της ΟΠ Δυτικής Ελλάδας και όχι μόνο. Συζητήσαμε και ήρθαμε σε επαφή με την τέχνη που σκοπό έχει να διαμορφώσει τον άνθρωποδημιουργό, αυτόν που παλεύει για την κοινωνία που θα στέκεται στο ύψος των ονείρων και των ανθρώπων. Συναντηθήκαμε με τα έργα μεγάλων κομμουνιστών-δημιουργών, με την ποίηση του Ρίτσου, τη μουσική του Λοϊζου, τις εικόνες του Αϊζενστάιν και άλλων. Μάθαμε αυτά που δεν θα τα βρούμε σε καμία σχολική αίθουσα, ούτε αμφιθέατρο: για τη ζωή επαναστατών όπως ο Τσε Γκεβάρα, για τις αλήθειες και τα ψέματα σχετικά με την Οκτωβριανή σοσιαλιστική επανάσταση, για την επίδραση που είχε αυτή στις τέχνες και τα αποτυπώματα που αφήνει μέχρι σήμερα. Δώσαμε στέγη και μόνιμο σημείο συνάντησης για τις πολιτιστικές ομάδες της ΟΠ. Η αναβάθμιση των παραγωγών μας κρίνεται τόσο από το τεχνικό μέρος, όπως η διασκευή όλου του δίσκου “Το καπνισμένο τσουκάλι” από το συγκρότημα και τη χορωδία μας για το Φεστιβάλ, όσο και από την προσπάθεια παραγωγής πρωτότυπου έργου, όπως αυτό που παρουσιάστηκε στο 27ο Αντιιμπεριαλιστικό Διήμερο, αφιερωμένο στα 50 χρόνια της ΚΝΕ. Η ενασχόληση με τις παραγωγές μας αγκαλιάζει όλο και περισσότερους και είναι ενδεικτικό ότι πάνω από 30 άτομα συντέλεσαν στο αφιέρωμά μας στη σκηνή του Φεστιβάλ. Το επόμενο διάστημα έχουμε να αναμετρηθούμε με ακόμα μεγαλύτερες προκλήσεις. Στόχος μας πρέπει να είναι ένα μεγάλο κομμάτι της νεολαίας της περιοχής μας να έχει ως σημείο αναφοράς τις εκδηλώσεις και τις δραστηριότητες του Πολυχώρου. Για αρχή αυτές θα πρέπει να πληθύνουν, να καλύπτουν σταθερά όλο τον χρόνο, να συνοδεύουν και να εμπλουτίζουν την

πολιτική δραστηριότητα της Οργάνωσης, να ελκύουν με το περιεχόμενο και τη μορφή τους κάθε ξεχωριστό κομμάτι της νεολαίας. Για να το πετύχουμε θέλει την αντίστοιχη ενασχόληση των πολιτιστικών υπευθύνων με τέτοιες πλευρές, αλλά και συνολικά των καθοδηγητικών οργάνων. Να μην επαναπαυτούμε σε ό,τι έχουμε κάνει, να μην συνηθίσουμε σε έναν τρόπο δουλειάς, αλλά να αποτυπωθούν μέσα στη δουλειά μας κομμάτια του νέου κόσμου που χτίζουμε, γιατί «η τέχνη δεν είναι ένας καθρέφτης όπου καθρεφτίζεται ο κόσμος, αλλά ένα σφυρί με το οποίο του δίνουμε σχήμα», Βλαντίμιρ Μαγιακόφσκι. Θανάσης Μελάς, μέλος του Γραφείου του ΣΠ Δυτικής Ελλάδας

Σκέψεις από ένα νέο μέλος της ΚΝΕ

α δηλώσω και από εδώ πως συμφωνώ με τις Θέσεις του ΚΣ για το 12ο Συνέδριο. Είμαι μαθήτρια και από τα τέλη του Σεπτέμβρη του 2018, στο Φεστιβάλ της Οργάνωσης, έγινα και εγώ μέλος της. Εδώ και περίπου τρεις μήνες που είμαι μέλος, έχω αρχίσει συζητήσεις με τους συμμαθητές μου για τα προβλήματα-ανησυχίες που μας αφορούν ως νεολαία και κυρίως για το εκπαιδευτικό σύστημα. Οι κουβέντες αυτές γίνονται με τη βοήθεια των καθοδηγητικών οργάνων, των συντρόφων καθοδηγητών καθώς και με τη συζήτηση που γίνεται μέσα στην ΟΒ, καθώς σχεδιάζουμε την παρέμβασή μας μέσα στα σχολεία, στις τάξεις μας. Βοηθιόμαστε οι σύντροφοι μαθητές να κατανοούμε και να ερμηνεύουμε όσα μας λένε και μας διδάσκουν στο σχολείο. Με την Οργάνωσή μου στην ΚΝΕ άρχισα να συνειδητοποιώ μία σειρά άλλα ζητήματα, όπως το να υπερασπίζομαι το δίκαιο, στις συζητήσεις να έχω το θάρρος της γνώμης μου ανεξάρτητα από αντίθετες απόψεις που τυχαίνει να υπάρχουν, να ενδιαφέρομαι και να ενημερώνομαι για θέματα που με απασχολούν, όπως αυτά που γράφει κάθε μήνα ο “Οδηγητής”. Τέτοια θέματα με παρακίνησαν και εμένα, οι γόνιμοι προβληματισμοί που συζητιούνται κάθε χρόνο στο Φεστιβάλ της ΚΝΕ. Χάρηκα που υπάρχουν και άλλα παιδιά που σκέφτονται και παλεύουν να αλλάξουν αυτόν τον κόσμο. Που κουβεντιάζουν για βασικά προβλήματα όπως οι πόλεμοι, η φτώχεια, η ανασφάλεια. Αυτή η σιγουριά πως θ’ αλλάξουμε τον κόσμο για κάτι καλύτερο, με έκανε με μεγάλη μου ευχαρίστηση να γίνω και εγώ μέλος. Στις 29/10 συμμετείχα στο πρώτο μου μαθητικό συλλαλητήριο, που ήταν ενάντια στο νομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας, με βασικό σύνθημά μας: “Αγωνιζόμαστε για σχολείο που θα μορφώνει και δε θα εξοντώνει”. Με όλους τους μαθητές λοιπόν διαμαρτυρηθήκαμε για τις νέες αλλαγές που θέλει να κάνει στο εκπαιδευτικό σύστημα η κυβέρνηση, που προσπαθεί να μας “εξοντώσει”. Το δικαίωμα των νέων για ολοκληρωμένη μόρφωση, απαλλαγμένη από ανορθολογισμούς και αντιεπιστημονικές θεωρίες έρχεται σε πλήρη σύγκρουση με το ανταγωνιστικό κυνήγι δεξιοτήτων που μας υπαγορεύει το σύστημα, ο καπιταλισμός. Στα μάτια των νέων σήμερα εμφανίζεται σαν ένας κόσμος με περιτύλιγμα, παραπλανητικός, κρύβει τα άσχημα χαρακτηριστικά του, όπως π.χ. οι νέοι που σπουδάζουν και δυσκολεύονται να βρουν εργασία, η μεγάλη ανεργία, οι χαμηλοί μισθοί και τα αντιδραστικά μέτρα που παίρνουν, τόσο στην οικονομία όσο και στην παιδεία, κ.λπ.



Γενάρης 2019

Αυτά έχουν ως αποτέλεσμα οι νέοι να ψάχνουν διάφορες λύσεις, όπως το να φύγουν στο εξωτερικό. Βρίσκουμε παντού εμπόδια, αφού για να κάνουμε το οτιδήποτε πρέπει να πληρώνουμε, είτε αυτό είναι πολιτιστικά δρώμενα είτε ψυχαγωγικά, αθλητικά, κ.ο.κ. Η δράση όμως της ΚΝΕ είναι τέτοια, που σε όλα αυτά τα ζητήματα μπορεί και εμπνέει και συσπειρώνει με αποφασιστικότητα ευρύτερες νεανικές δυνάμεις. Με θάρρος δείχνουμε τον δρόμο για την επαναστατική ανατροπή! Είναι απαραίτητο επομένως να αποκτήσουμε την ικανότητα ώστε να κάνουμε πιο κατανοητή στους συμμαθητές μας την πολιτική του Κόμματος, τους στόχους πάλης, την προοπτική που μόνο αυτή δίνει απαντήσεις, λύσεις, υγιείς προβληματισμούς. Απαιτείται σχεδιασμένη-οργανωμένη επεξεργασία του περιεχομένου που ανοίγουμε κάθε φορά. Έτσι, ακόμα περισσότερα παιδιά θα αποφασίζουν να συμμετέχουν στον αγώνα για την ανατροπή του συστήματος. Όπως μπαίνει και στο κείμενο των Θέσεων, για να εμπνεύσουμε, πρέπει εμείς τα μέλη της ΚΝΕ να καταξιωνόμαστε στον χώρο μας, όχι μόνο ως προπαγανδιστές, αλλά και ως πόλοι συσπείρωσης-οργάνωσης. Με ικανότητα να μιλάμε με πολλούς νέους για τη δίκαιη κοινωνία που παλεύουμε για να τη ζήσουμε! Αυτήν την προσπάθεια την κάνουμε όλοι για να γίνουν και άλλα παιδιά μέλη της ηρωικής ΚΝΕ! Ζήτω τα 50 χρόνια της ΚΝΕ! Ζήτω τα 100 χρόνια του ΚΚΕ! Καλή επιτυχία στο Συνέδριό μας! Μαρία Μπουράνη μαθήτρια, ΤΟ Νότιου Τομέα της ΟΠ Αττικής

Για την παρέμβαση της ΚΝΕ στη Φοιτητική Εστία Αθηνών

ρχικά να εκφράσω τη συμφωνία μου με τις Θέσεις του ΚΣ. Στις Θέσεις τονίζεται η αναγκαιότητα της αυτοτελούς παρέμβασης της ΚΝΕ στους φοιτητικούς συλλόγους, καθώς η οργανωτική ανάπτυξη της ΚΝΕ είναι προϋπόθεση για να δοθεί συνέχεια στην αντικαπιταλιστική – αντιμονοπωλιακή γραμμή πάλης των συλλόγων. Η πείρα που έχουν αποκτήσει οι δυνάμεις μας από την παρέμβασή μας στη Φοιτητική Εστία Αθηνών αποδεικνύει την παραπάνω θέση. Στη Φοιτητική Εστία Αθηνών όλο το προηγούμενο διάστημα, με μπροστάρη τις δυνάμεις της ΚΝΕ, δόθηκαν σημαντικές μάχες για τα οξυμένα προβλήματα των εστιών, όπως για παράδειγμα για τη σίτιση, που κυριολεκτικά κάθε χρόνο είναι στον αέρα με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων διαχρονικά και της πολιτικής υποχρηματοδότησης που εφαρ-

44 μόζουν στη φοιτητική μέριμνα. Ωστόσο, οι μάχες που δόθηκαν δεν επαρκούν για να μπολιάσουμε ακόμα περισσότερες συνειδήσεις με τα ιδανικά του Κόμματός μας για την ανατροπή του σάπιου πλέον καπιταλιστικού συστήματος και την οικοδόμηση του σοσιαλισμού – κομμουνισμού. Δεν επαρκεί, δηλαδή, να ανοίγεται μέτωπο πάλης με την εκάστοτε κυβέρνηση κάθε φορά που αντιμετωπίζουμε ένα πρόβλημα. Σε αυτό το σημείο μπορούμε να αξιοποιήσουμε την μπροσούρα “Επιτεύγματα και κατακτήσεις της εργατικής τάξης στον σοσιαλισμό” αναδεικνύοντας τις κατακτήσεις που επιτεύχθηκαν στον τομέα της παιδείας έναν αιώνα πριν, σε μία κοινωνία όπου η παραγωγή κινούνταν με βάση την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών και όχι με βάση το ατομικό κέρδος. Την ίδια στιγμή που στον 21ο αιώνα οι φοιτητές πληρώνουν υπέρογκα ποσά και πολλές φορές αναγκάζονται να δουλεύουν για να αντεπεξέλθουν στο τεράστιο κόστος σπουδών, στη Σοβιετική Ένωση του 20ού αιώνα οι φοιτητές απολάμβαναν δωρεάν κατοικία και, επειδή το ίδιο το κράτος της ΕΣΣΔ ήθελε επιστήμονες με ολοκληρωμένες γνώσεις και ολόπλευρη μόρφωση για να μπορούν να διοικήσουν και να συμμετέχουν στην παραγωγή με την ολοκλήρωση των σπουδών τους, όχι μόνο δεν εργάζονταν παράλληλα με τις σπουδές, αλλά λάμβαναν και κρατικό επίδομα για να είναι προσηλωμένοι σε αυτές. Επίσης, ο σύλλογος ΦΕΑ ανέπτυξε πλούσια δράση αλληλεγγύης στους πρόσφυγες πολέμου, μαζεύοντας είδη πρώτης ανάγκης και διοργανώνοντας εκδήλωση με αφορμή την παγκόσμια ημέρα κατά του ρατσισμού. Θα πρέπει φυσικά στόχος μας να είναι να συνειδητοποιείται από τους φοιτητές ποιες είναι οι αιτίες της προσφυγιάς και των ιμπεριαλιστικών πολέμων και τι στάση οφείλει να κρατάει το εργατικό – λαϊκό κίνημα απέναντι σε τέτοια φαινόμενα, καθώς μια πράξη αλληλεγγύης αγγίζει μεν τους εστιακούς φοιτητές, δεν επαρκεί όμως για να συνειδητοποιηθεί ότι ένας πόλεμος γίνεται για το μοίρασμα της λείας μεταξύ των ιμπεριαλιστικών ενώσεων. Σημαντικό σημείο στα παραπάνω είναι η αξιοποίηση του κομματικού τύπου. Η σταθερή συζήτηση πάνω στον “Ριζοσπάστη” και τον “Οδηγητή” για τα προβλήματα που απασχολούν τους οικότροφους ήταν αυτό που τα προηγούμενα χρόνια μας καταξίωνε στα μάτια των φοιτητών, που έδειχναν εμπιστοσύνη στις δυνάμεις μας. Τώρα πιο επίμονα θα πρέπει να βγούμε μπροστά και να κάνουμε γνωστό σε όλους τους οικότροφους πως ο “Ριζοσπάστης” είναι η μοναδική εφημερίδα που φιλοξενεί στις σελίδες της άρθρα για τα προβλήματα των εστιών, πως το ΚΚΕ συνολικά είναι το μόνο Κόμμα που παρεμβαίνει στη Βουλή για τα προβλήματά μας και έχει ολοκληρωμένη πρόταση για τη φοιτητική μέριμνα

και την παιδεία συνολικά, που πατάει στις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας. Στη δουλειά μας στη ΦΕΑ χρειάζεται να λάβουμε καλύτερα υπόψη μας τη δράση του αντιπάλου, της κυβέρνησης και των άλλων δυνάμεων και το πώς επηρεάζονται νεανικές συνειδήσεις από αυτή τη δράση. Είναι ανάγκη να δυναμώσουμε τη δική μας δράση σε αντίπαλο δέος με αυτήν της κυβέρνησης και να αναπτύξουμε δεσμούς με τους εστιακούς φοιτητές. Αδύναμες πλευρές στη δουλειά μας σε συνάρτηση με μία ορισμένη υποτίμηση της δράσης του αντιπάλου έπαιξε ρόλο στο να μην αναδειχθούν τα ψηφοδέλτια της Πανσπουδαστικής σε πρώτη δύναμη στις φετινές εκλογές του συλλόγου. Έχουμε όμως τη δύναμη ως κομμουνιστές να προχωράμε μπροστά, να βγάζουμε συμπεράσματα από τις αδυναμίες μας, να τις διορθώνουμε και να οργανώνουμε τα επόμενα βήματά μας. Μπορεί να χάσαμε μια μάχη αλλά θα κερδίσουμε τον μεγάλο πόλεμο. Προς τιμήν των 100 χρόνων του Κόμματός μας και των 50 χρόνων της ΚΝΕ, προς τιμήν όλων αυτών που βασανίστηκαν, εκτελέστηκαν, εξορίστηκαν εκπληρώνουμε τον στόχο μας για γερές Κομματικές και Κνίτικες οργανώσεις παντού. Θα νικήσουμε γιατί το ΚΚΕ έρχεται από πολύ μακριά και πάει πολύ μακριά, γιατί «η υπόθεση του προλεταριάτου, ο κομμουνισμός, είναι η πιο καθολικά ανθρώπινη, η βαθύτερη, η πιο πλατιά». Σοφία Παπανίκου ΤΟ ΑΣΟΕΕ της ΠΟ ΑΕΙ της Αττικής

Ορισμένες σκέψεις για τη δουλεία των εδαφικών ΟΒ

υζητώντας ενόψει του 12ου Συνεδρίου μας για το πώς θα μπορέσουμε, με ποιους τρόπους να συμβάλλουμε στο κέρδισμα των νέων συνειδήσεων, να ακουστεί σε όλους τους χώρους η πολιτική πρόταση του ΚΚΕ, η δουλειά των εδαφικών ΟΒ αποκτά ιδιαίτερη σημασία μιας και περιλαμβάνει χώρους που και η ίδια η αστική τάξη ιεραρχεί την παρέμβασή της. Μια εδαφική ΟΒ έχει στην ευθύνη της να παρέμβει σε σχολές κατάρτισης (Δημόσια-Ιδιωτικά ΙΕΚ), μαζικούς φορείς, σχολεία ακόμα και χώρους δουλειάς. Με έναν τρόπο όμως που μέσα από τη μεταφορά πείρας θα δένονται τα ιδιαίτερα προβλήματα ενός χώρου με τις γενικότερες αντιλαϊκές κατευθύνσεις της αστικής τάξης. Ένα ζήτημα που πρέπει να αντιμετωπίσει μια εδαφική ΟΒ είναι ότι ενώ παρεμβαίνει σε όλους αυτούς τους χώρους, σε πολλές περιπτώσεις δεν έχει μέλη που να δρουν μέσα. Στα πρώτα βήματα οι ΟΒ περιορίζονται στο να παρέμβουν από έξω με διάφορους τρόπους (εξορμήσεις, συζητήσεις, περιοδείες με συνδικάτα), με σκοπό όμως το πώς η πολιτική πρόταση του ΚΚΕ θα μπει για τα καλά μέσα, πώς θα δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις έτσι ώστε μέσα σ’αυτους τους χώρους να αναπτυχθούν εστίες αντίστασης πάνω στα οξυμένα προβλήματα που υπάρχουν, να υπάρξει έστω και ένα μέλος της ΚΝΕ που με την αγωνιστική στάση του να εμπνέει τους νέους γύρω του. Η συζήτηση λοιπόν στις ΟΒ αποκτά τέτοια χαρακτηριστικά. Στο πώς δηλαδή μέσα από τη μεταφορά πείρας στον χώρο που παρεμβαίνει το κάθε μέλος, η ΟΒ θα καταρτίσει ένα σχέδιο που θα της επιτρέψει να μπει σε περισσότερους χώρους που συγκεντρώνεται νεολαία, να επηρεάσει ευρύτερα στρώματα νέων που προέρχονται από την εργατική τάξη. Σε αυτή τη κατεύθυνση η παρέμβαση μας και η δημι-

ουργία και λειτουργία λαϊκού φροντιστηρίου σε Νίκαια και Κερατσίνι είναι μια δουλειά που αφήνει σημαντική πείρα. Το λαϊκό φροντιστήριο εκτός από την ανάσα που προσφέρει στις λαϊκές οικογένειες που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις του σημερινού σχολείου, είναι και ένας τρόπος να δουν στη πράξη οι μαθητές, τι σημαίνει αλληλεγγύη, συνεργασία και συλλογικότητα. Τέτοιες και άλλες παρόμοιες πρωτοβουλίες πρέπει να ενισχύονται μέσα από τη συζήτηση στις ΟΒ. Ένα τέτοιο περιεχόμενο δίνει τη δυνατότητα στο κάθε μέλος τις ΟΒ να αντιληφθεί και τη δικιά του προσπάθεια σαν ένα κομμάτι της παρέμβασης της ΟΒ αλλά και συνολικότερα της ΚΝΕ. Βοηθάει στο να συνενώνεται η ατομική δράση του κάθε μέλους με την κεντρική δράση της ΟΒ. (Π.χ. εκδηλώσεις, συσκέψεις). Ζητούμενο είναι πώς μέσα από αυτή τη διαδικασία η παρέμβασή μας δεν θα είναι ρουτίνα, αλλά θα ελκύει κάποιον για να συμμετέχει, πώς θα φέρουμε κοντά νέους που έχουμε κοινή αφετηρία, που αντιμετωπίζουμε τα ίδια προβλήματα και μέσα από τη συζήτηση να αναδείξουμε την αιτία και να δώσουμε τη διέξοδο. Ένα τέτοιο όπλο είναι οι συσκέψεις που αποτελούν ευκαιρία για προβληματισμό και πλατιά ζύμωση πάνω στο τι πρέπει να κάνουμε κόντρα στη σημερινή κατάσταση. Οι συσκέψεις που έχουμε κάνει σε διάφορες περιοχές του Πειραιά (Νίκαια, Κερατσίνι, Πέραμα κ.α.), αλλά και συγκεντρώνοντας όλους τους μαθητές του Πειραιά, έφερε στην επιφάνεια τις δυνατότητες που έχουμε να φτάσουμε σε ακόμα περισσότερους νέους. Οι μαθητές που συμμετείχαν είδαν ότι δεν είναι μόνοι τους, ότι υπάρχουν και άλλοι που αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα. Είδαν ότι και οι συμμαθητές τους έχουν την ίδια άποψη για το σημερινό σχολείο-εξεταστικό κέντρο που αντί να τους προσφέρει ολόπλευρες γνώσεις για να μπορούν να εξηγήσουν τον κόσμο γύρω τους και να τον κάνουν καλύτερο, απεναντίας τους παρέχει γνώσεις τόσες όσες έχει ανάγκη το σύστημα για να αβγατίζει τα κέρδη του. Μας έδωσε τη δυνατότητα να ξεδιπλώσουμε τη θέση μας για το σύγχρονο σχολείο των αναγκών μας και πραγματικά βρήκαμε ανταπόκριση. Ανατράπηκε το επιχείρημα ότι οι μαθητές δεν νοιάζονται για τίποτα, ή ότι οι αγώνες δεν έχουν αποτέλεσμα και καλλιεργήθηκε μια αισιοδοξία η οποία μεταφράστηκε σε μαζική συμμετοχή στις μαθητικές κινητοποιήσεις που ακολούθησαν. Είναι ένα ζήτημα που πρέπει να λύσει η εδαφική ΟΒ, ότι ενώ η εμπειρία μας δείχνει ότι τέτοιες πρωτοβουλίες μας βοηθούν, η ΟΒ δεν τις εντάσσει σταθερά στον σχεδιασμό της. Με ένα τέτοιο πνεύμα πιστεύω πως πρέπει να δουλέψουμε από εδώ και πέρα. Παίρνουμε υπόψη όλες τις αντικειμενικές δυσκολίες που υπάρχουν όχι για να υποχωρούμε, αλλά για να αξιοποιούμε όλες τις δυνατότητες παρέμβασής μας που απορρέουν από αυτές. Μιλώντας σε όλους τους νέους που έχουν συμφέρον να ενταχθούν δίπλα και μέσα στις γραμμές του Κόμματος μας, παλεύουμε να αντιστρέψουμε αυτή την αρνητική κατάσταση που επικρατεί συνολικότερα στο εργατικό κίνημα. Ξέρουμε τις δυσκολίες αλλά είμαστε αισιόδοξοι. Εξάλλου το Κόμμα μας στα 100 χρόνια ζωής του δεν έκανε ποτέ πίσω μπροστά στις δυσκολίες. Γράψαμε Ιστορία, συνεχίζουμε, θα νικήσουμε. Γιώργος Νουφαρίτσης ΤΟ Πειραιά της ΚΝΕ

Οδηγητής

Για τη δράση μας στο τμήμα Ψυχολογίας του ΑΠΘ

ο 12ο Συνέδριο της ΚΝΕ μας δίνει τη δυνατότητα -με αφορμή και τη συμπλήρωση των 100 χρόνων και των 50 χρόνων του ΚΚΕ και της ΚΝΕ αντίστοιχα- να προχωρήσουμε ακόμα πιο μαχητικά και αποφασιστικά στα καθήκοντα μας ως μέλη της ΚΝΕ και του ΚΚΕ. Κάνοντας μία αποτίμηση, λοιπόν, της δράσης και της δουλειάς μας το προηγούμενο διάστημα, κατανοούμε και κρίνουμε τόσο τα στοιχεία που μας βοήθησαν να πάμε μπροστά όσο και τις τυχόν δυσκολίες και αδυναμίες που συναντήσαμε. Είναι φανερό ότι η αυτοδυναμία στον σύλλογο του Ψυχολογικού μας έδωσε ώθηση και γερό πάτημα να δουλέψουμε και να ζωντανέψουμε τον σύλλογο. Πρωτοβουλίες, όπως η εκδήλωση για τις εργασιακές προοπτικές καθώς και για το ζήτημα των ναρκωτικών κρίθηκαν πετυχημένες. Σ΄αυτό βοήθησαν τα ερωτηματολόγια γνωριμίας με το πρώτο έτος, οι μαζικές εξορμήσεις στα αμφιθέατρα, οι ανακοινώσεις, η προπαγάνδα στον χώρο και η παρέμβαση στο site της σχολής καθώς και η συζήτηση άτομο το άτομο. Έχει αποδειχθεί πόσο βοηθάει όταν δουλεύουμε σχεδιασμένα, με χαρτί και μολύβι και απευθυνόμαστε με συγκεκριμένα επιχειρήματα που απαντούν στο γιατί να έρθει κάποιος στη συνέλευση ή την εκδήλωση, κάνοντας σαφές ότι ο σύλλογος είναι το αποκούμπι του κάθε φοιτητή. Ωστόσο, θα πρέπει να μας απασχολήσει περισσότερο η μαζικοποίηση των συλλογικών διαδικασιών. Ως μέλη της ΚΝΕ και του ΚΚΕ και πόσο μάλλον σε έναν αυτοδύναμο σύλλογο οι απαιτήσεις είναι αυξημένες. Από συζητήσεις στο αμφιθέατρο φαίνεται ότι οι φοιτητές προβληματίζονται, όμως υπάρχει μερίδα φοιτητών που δεν έχει καταλάβει τι είναι ο σύλλογος ή τι είναι η γενική συνέλευση. Έχουμε ευθύνη να πάμε ακόμα πιο θαρρετά και να ξεδιαλύνουμε τις απορίες τους ξεκαθαρίζοντας γιατί είναι απαραίτητη η συμμετοχή τους στις συνελεύσεις και ότι το μόνο που δεν έχουμε δοκιμάσει ακόμα είναι ο οργανωμένος συλλογικός αγώνας. Μέσω των συλλογικών διαδικασιών ξεχωρίζουν πρωτοπόρα παιδιά. Το κύριο ζήτημα, όμως, είναι πώς θα προχωρήσει η συζήτηση με αυτόν τον κόσμο πέρα από τα οξυμένα προβλήματα της σχολής, πώς θα κάνουμε σαφές ότι οι όποιες κατακτήσεις μέσω αγώνα και διεκδίκησης θα είναι προσωρινές στον καπιταλισμό, εάν δεν αγωνιστούμε για την εκ θεμελίων αλλαγή της κοινωνίας, για έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, τον σοσιαλισμό-κομμουνισμό. Το ζήτημα δηλαδή είναι πώς θα συνδυάσουμε τη δουλειά μας στο κίνημα με την αυτοτελή μας παρέμβαση, χωρίς να διαχωρίζουμε το ένα από το άλλο. Προβληματιζόμαστε ίσως λίγο παραπάνω απ’ όσο πρέπει για το αν τώρα θα μιλήσουμε σε ένα παιδί για τον σύλλογο ή για την ΚΝΕ και κάποιες φορές πιθανόν ξεχνάμε ότι η παρέμβαση μας στο κίνημα είναι αλληλένδετη με την ισχυροποίηση της ΚΝΕ και όχι κάτι ξεχωριστό. Γιατί εμείς είμαστε που θα ενημερώσουμε τον φοιτητή για τη συνέλευση του συλλόγου εμείς όμως είμαστε και αυτοί που θα συζητήσουμε μαζί του για την ΚΝΕ και για τον σοσιαλισμό που είναι πιο αναγκαίος και επίκαιρος από ποτέ. Η παρέμβαση μας, λοιπόν, πρέπει να είναι ενιαία, γιατί δρώντας στα πλαίσια του συλλόγου, γνωρίζουμε κόσμο, συζητάμε και βοηθάμε να κάνει η συνείδηση τους βήματα μπροστά. Αυτό όμως προϋποθέτει ότι η συζήτηση δε θα περιορίζεται στα προβλήματα της σχολής αλλά προχωράει κα-

ταλήγοντας στην πρόταση μας, χωρίς δισταγμούς. Μόνο εάν ανοίγουμε την πρόταση του Κόμματος θα καταλάβουμε τον βαθμό συμφωνίας ή διαφωνίας, ώστε την επόμενη φορά να πάμε με επιχειρήματα να σπάσουμε την απογοήτευση που κυριαρχεί και στο τμήμα μας και στη νεολαία γενικότερα. Πρέπει να ξεπεράσουμε τυχόν δυσκολίες, που μας κρατάνε πίσω από το να πάμε να ανοίξουμε την πρόταση μας, που είναι και η μοναδική διέξοδος να χτυπήσουμε τον πραγματικό αντίπαλο, που μας θέλει απαθείς παρατηρητές των ραγδαίων εξελίξεων. Ο συνδυασμός, λοιπόν, της παρέμβασης μας στο κίνημα με την αυτοτελή μας δράση είναι που θα μας βγάλει “πιο πολλούς και πιο ικανούς”. Μόνο εάν βγούμε ακόμα πιο θαρρετά χωρίς δισταγμό να συζητήσουμε με περισσότερα παιδιά- χωρίς ταμπέλες, περιορισμούς και διακρίσεις- την πρόταση μας είτε άτομο το άτομο είτε με συσκέψεις, μόνο τότε θα μετρήσουμε βήματα ποσοτικά και ποιοτικά. Ωστόσο, η υλοποίηση όλου του σχεδιασμού και της δράσης προϋποθέτει ΟΒ οργανωμένη, συγκροτημένη με σταθερή παρουσία στη σχολή. Πιο αποφασισμένοι, λοιπόν, και ξεπερνώντας δυσκολίες, πάμε να βγούμε μπροστά με ακλόνητη πίστη ότι ο δίκαιος αγώνας μας “για έναν κόσμο στο μπόι των ονείρων και των ανθρώπων”, στο τέλος, θα μας βγάλει νικητές. Ραφαέλα Θεοφίλη ΟΒ Ψυχολογίας ΑΠΘ

Για την παρέμβαση των μελών της ΚΝΕ που δουλεύουν ως εκπαιδευτικοί

α ήθελα να μεταφέρω μία πείρα από την παρέμβαση στους μαθητές στα φροντιστήρια μέσης εκπαίδευσης, ειδικά στο μάθημα της Έκθεσης. Διαχρονικά, το υπουργείο Παιδείας μέσω θεμάτων στο μάθημα της Έκθεσης όπως η δημοκρατία, η εξουσία, η προπαγάνδα, ο λαϊκισμός, η Ευρωπαϊκή Ένωση, η εργασία και η ανεργία, η εκπαίδευση κ.ά., προωθεί την κυρίαρχη ιδεολογία με την εξιδανίκευση της αστικής δημοκρατίας και της ΕΕ, την καταδίκη της Σοβιετικής Ένωσης ως ολοκληρωτικού και βίαιου καθεστώτος, την εξίσωση του κομμουνισμού με τον φασισμό άμεσα ή έμμεσα κ.ά. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ένα σκίτσο του Βλ. Μαγιακόφσκι στο βιβλίο της έκθεσης της Γ΄ Λυκείου στο κεφάλαιο “λαϊκισμός”. Θα αναφερθώ πιο συγκεκριμένα σε κάποιες συζητήσεις που άνοιξαν το τελευταίο διάστημα: Αρχικά, είναι συχνή η αναπαραγωγή της άποψης του “όλοι ίδιοι είναι“, ότι “τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει, αφού πάντα θα κυβερνούν άνθρωποι που εξυπηρετούν συγκεκριμένα συμφέροντα”. Αυτό που φαίνεται να βοηθάει στη συζήτηση στην τάξη με τους μαθητές είναι να εξηγούμε τι σημαίνει ταξική κοινωνία, ποιες είναι οι τάξεις, αλλά και τι είναι τα κόμματα. Μάλιστα, οι μαθητές μένουν άναυδοι όταν, αξιοποιώντας παραδείγματα, αποκαλύπτουμε πώς τα κόμματα εξυπηρετούν συγκεκριμένα συμφέροντα. Το θέμα είναι αν το δικό τους συμφέρον συμπίπτει με κάποιο από αυτά. Αντικειμενικά, με αφορμή τη συζήτηση που ανοίγεται σ’ αυτή τη θεματολογία καλούνται να ξεχωρίσουν τους υπεύθυνους της κατάστασης που βιώνουν, των καθηλωμένων μισθών και του άγχους των γονιών τους για την καθημερινότητα, του οικονομικού βάρους του φροντιστηρίου, του εξοντωτικού προγράμματός τους, που γίνεται ακόμα χειρότερο με το καινούργιο εξεταστικό.



Γενάρης 2019

Η συζήτηση καταλήγει στο ποιος παλεύει ενάντια σ’ αυτά και στο πλευρό ποιων πρέπει να σταθούν και αυτοί για να αλλάξει αυτή η κατάσταση, η οποία δε θα μείνει για πάντα έτσι… Με αφορμή το θέμα της “παιδείας και εκπαίδευσης” στο μάθημα της Έκθεσης συζητήθηκαν έντονα οι μαθητικές κινητοποιήσεις του τελευταίου διαστήματος. Ιδιαίτερα οι μαθητές Λυκείου αντιμετωπίζουν την κατάληψη -όπως γινόταν πάντα- και με μία διάθεση να χάσουν μάθημα. Αυτό όμως είναι μια επιφανειακή ανάγνωση του ζητήματος. Ειδικά το καινούργιο εξεταστικό, το οποίο είναι ξεκάθαρα βάρβαρο και θέτει ακόμα μεγαλύτερα εμπόδια και ταξικά φίλτρα στην είσοδο στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, συζητιέται σχεδόν σε κάθε μάθημα. Τα παιδιά βλέπουν στο πρόσωπο του Γαβρόγλου έναν εχθρό που παίζει με το μέλλον τους και συνεχώς αναφέρουν χιουμοριστικά ότι θα του στείλουν επιστολή διαμαρτυρίας. Είναι λογικό να επικεντρώνονται στο πρόσωπο. Όμως όταν παρεμβαίνουμε λέγοντας ότι δεν είναι μόνο θέμα προσώπου, ανοίγει η συζήτηση. Δεν είναι θέμα ανικανότητας ή άσχετων ανθρώπων με την εκπαίδευση, όπως αναπαράγεται και από τους φροντιστηριάρχες πολλές φορές, αλλά θέμα πολιτικής επιλογής που πάλι εξυπηρετεί συγκεκριμένα συμφέροντα, τα οποία θέλουν τους μαθητές καταδικασμένους στην ημιμάθεια, να καταρτίζονται και να επανακαταρτίζονται αφού δε θα έχουν λάβει ουσιαστική μόρφωση, τους θέλουν φθηνούς και ευέλικτους στη ζούγκλα της αγοράς εργασίας, υποταγμένους και χωρίς κανένα δικαίωμα. Ακούστηκε επίσης ότι τα μαθητικά συλλαλητήρια είναι κατευθυνόμενα. Θέλει μία προσοχή για να αναδεικνύουμε ποιοι πρωτοστατούν σε αυτά, τι στόχο έχουν. Ότι μπροστάρηδες είναι μαθητές, γονείς, εργαζόμενοι, πρωτοπόροι καθηγητές που παλεύουν για ένα καλύτερο μέλλον και ότι για να ανατραπούν όλα αυτά θέλει μια συντονισμένη προσπάθεια για συνολική ανατροπή αυτού του συστήματος. Τέλος, θέμα συζήτησης στο μάθημα αποτέλεσαν και οι τελευταίες προσπάθειες φασιστικών δυνάμεων να εισβάλουν στα σχολεία με καταλήψεις για το Μακεδονικό. Στο επίκεντρο βρέθηκε η ουσία της συμφωνίας των Πρεσπών σε σύνδεση με την κατάσταση στα Βαλκάνια, ο ρόλος του ΝΑΤΟ ως πολεμικής μηχανής, ειδικότερα ο ρόλος της κυβέρνησης της χώρας μας και των Αμερικάνων στην περιοχή, αλλά και οι γενικότερες ιμπεριαλιστικές αντιθέσεις. Έγινε ιστορική αναδρομή για την περιοχή της Μακεδονίας και αναδείχθηκε ο ρόλος της Χρυσής Αυγής ως δεκανίκι του συστήματος. Επίσης, συζητήθηκε η ουσία της κατάληψης ως μορφής πάλης και πώς πρέπει να αξιοποιείται. Είναι πολύ θετικό ότι τα περισσότερα παιδιά έδειξαν εξαιρετικά αρνητική στάση προς τη Χρυσή Αυγή, αλλά και φάνηκαν ενθουσιασμέ-

46 να με το ότι έμαθαν λεπτομέρειες που δεν είχαν ακούσει από πουθενά αλλού. Αποδεικνύεται ότι το συγκεκριμένο μάθημα δίνει την ευκαιρία στους εκπαιδευτικούς να παρεμβαίνουν στις τάξεις, να διευρύνουν τον προβληματισμό των μαθητών τους, στα μέλη της ΚΝΕ να εκλαϊκεύουν τις θέσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ. Κομβικό, όμως, είναι τα παιδιά να εμπιστεύονται τους καθηγητές τους για την ειλικρινή, αγωνιστική στάση τους και τη σχέση που αναπτύσσουν μαζί τους κι όχι να νιώθουν ότι τους επιβάλλονται μέσω της από καθέδρας ισχύος, γιατί τότε το πιθανότερο είναι να κλείσουν τα αυτιά τους. Επιπλέον, τέτοιες συζητήσεις δίνουν τη δυνατότητα να ξεχωρίζουμε παιδιά που συμφωνούν με το ΚΚΕ και την ΚΝΕ. Άλλωστε τέτοιοι χώροι, όπως και τα σχολεία, είναι μείζονος σημασίας για την Οργάνωσή μας. Ως εκπαιδευτικοί χρειάζεται διαρκώς, αξιοποιώντας κάθε αφορμή, να καλλιεργούμε την ελπίδα στους μαθητές μας, για έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση, ανεργία, πολέμους, προσφυγιά, για να συμβάλουμε κι εμείς να ανοιχτεί ο δρόμος για το πραγματικά σύγχρονο και νέο, τον σοσιαλισμό! Ηλίας Κοτσοφίτης ΟΒ Νέας Ιωνίας Βόρειου Τομέα Αττικής της ΚΝΕ

Πείρα από την παρέμβαση μας στο Ιστορικό-Αρχαιολογικό του ΕΚΠΑ

χοντας ως βάση τις Θέσεις του ΚΣ για το 12ο Συνέδριο θα ήθελα να σταθώ στο βασικό καθήκον που τίθεται, στο πώς δηλαδή «θα συναντηθούμε και θα συνεπάρουμε χιλιάδες νέους και νέες, περισσότερους απ’ ό, τι έχουμε καταφέρει ως τώρα, με όπλα τις πρωτοπόρες ιδέες και θέσεις μας, την πρωτοπόρα δράση για την οργάνωση της πάλης για ό, τι αφορά τη νέα γενιά». Πρόκειται για ένα καθήκον που διαπερνά τη δράση μας συνολικά και με βάση αυτό θα αποτυπώσω και μια πείρα από τον χώρο του Ιστορικού-Αρχαιολογικού και τη δουλειά που κάναμε εκεί το τελευταίο διάστημα, προσπαθώντας να αναπτύξουμε τη δράση μας με άξονα το πώς θα συνεπάρουμε ακόμα περισσότερους φοιτητές στον αγώνα για μόρφωση και ζωή με δικαιώματα. Σε αυτή μας την προσπάθεια αντιμετωπίσαμε αντιλήψεις που φαίνεται να εμποδίζουν νεανικές δυνάμεις να ενταχθούν σε αυτή την πάλη. Συχνά ερχόμαστε αντιμέτωποι με τον συμβιβασμό και την απογοήτευση συναντώντας αμφιβολίες για την αποτελεσματικότητα των αγώνων. Πιο εύστοχα θέλει να αναδεικνύουμε τα αποτελέσματα που επιφέρουν, το πόσο μας μετρούν και φοβούνται τον οργανωμένο αγώνα. Βοήθησε ιδιαίτερα όταν πατήσαμε πάνω στην ίδια την πείρα που έχουν οι φοιτητές, π.χ. στα μικρότερα έτη αξιοποιήσαμε την πείρα από μαθητικές κινη-

τοποιήσεις και τα αποτελέσματα τους ή βοήθησε όταν αξιοποιήσαμε πείρα από κατακτήσεις στο φοιτητικό και εργατικό κίνημα ή από χτυπήματα που δέχτηκαν προκειμένου να σαμποταριστούν. Αντίστοιχα στο ζήτημα των μετεγγραφέντων φοιτητών είδαμε ότι η δική μας επιμονή στο ότι είναι δίκαιο αίτημα να πάρουν τη μετεγγραφή τους, η ανάδειξη της ταξικότητας του εκπαιδευτικού συστήματος βοήθησαν στο να ενταχθούν αυτά τα παιδιά στη μάχη. Άλλο ζήτημα το οποίο συναντάμε και το οποίο προωθείται από το ίδιο το σύστημα είναι αυτό του “ατομικού δρόμου”, κάτι που στις συνειδήσεις πολλών φοιτητών συνδέεται και με την καριέρα στο εξωτερικό. Πρόκειται για λογικές που θέλουν να αποξενώσουν τους νέους από τον συλλογικό αγώνα, ενώ παράλληλα καλλιεργούν την αυταπάτη ότι κάθε νέος είναι ελεύθερος να ξεφύγει από αυτό που του υπαγορεύει η ταξική του καταγωγή. Χρειάζεται, επομένως, πιο εύστοχα να αναδεικνύουμε τη σημασία που έχει ο συλλογικός αγώνας, πως η απάντηση στις αγωνίες μας βρίσκεται στον οργάνωση του αγώνα μαζί με όλους τους νέους που βράζουν στο ίδιο καζάνι με εμάς, κόντρα στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης και των προκατόχων της. Εν όψει εκλογών χρειάζεται ιδιαίτερα να εκτιμήσουμε τη στάση των φοιτητών απέναντι στην κυβέρνηση, καθώς απευθυνόμαστε σε νέους, που στην πλειοψηφία τους δεν έχουν ψηφίσει ξανά. Ωστόσο πείρα από τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ υπάρχει και φαίνεται ότι ένα κομμάτι των νέων στέκεται με δυσπιστία απέναντί του, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η προπαγάνδα του δεν πιάνει ή ότι δεν εγκλωβίζονται νεανικές συνειδήσεις στον κάλπικο καβγά που στήνει με τη ΝΔ. Επίσης επικίνδυνη είναι και η λογική που παίζει για δημιουργία δημοκρατικών μετώπων από τις προοδευτικές δυνάμεις ενάντια στην ακροδεξιά, κάτι που στο Ιστορικό-Αρχαιολογικό απαιτεί προσοχή και καλή προετοιμασία των δυνάμεων μας, καθώς πρόκειται για μια λογική που ενισχύεται με τον τρόπο που αξιοποιείται η ιστορική πείρα από το αστικό πανεπιστήμιο. Επίσης είναι μια λογική που προβάλλουν και οι δυνάμεις του οπορτουνισμού, αποσιωπώντας βέβαια ότι ο φασισμός είναι γέννημα θρέμμα του ίδιου του καπιταλισμού, ότι μόνο η πάλη των λαών μπορεί να τον τσακίσει και όχι διάφορα μέτωπα που δε στοχεύουν στον πραγματικό αντίπαλο ή κυβερνήσεις που δείχνουν ανοχή στη Χρυσή Αυγή και συνάπτουν συμφωνίες με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό ότι πιο ξεκάθαρα πλέον και κάτω από τη δική μας παρέμβαση φαίνεται να υπάρχουν παιδιά που αναγνωρίζουν τον ρόλο του ΝΑΤΟ, χωρίς να εκλείπουν και αντιλήψεις όπως ότι μας προστατεύει ή ότι είναι παράγοντας σταθερότητας για τη χώρα, ότι αν φύγουμε θα στραφεί εναντίον μας, ζητήματα που οι δυνάμεις εύστοχα απαντάνε και δημιουργούν προβληματισμούς. Όσο ο καιρός περνάει, παρατηρούμε ότι οι ίδιες οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν ότι «καμία κυβέρνηση στο έδαφος του καπιταλισμού δεν μπορεί να διαχειριστεί το σύστημα της εκμετάλλευσης με θετικά αποτελέσματα για τον λαό και τα παιδιά του και ότι είναι αναγκαία η ανατροπή εκ βάθρων». Για να συνειδητοποιείται όμως αυτό ακόμα περισσότερο και από περισσότερους χρειάζεται να δούμε πώς ο σχεδιασμός και η παρέμβαση μας θα ακουμπάνε σε πολύ περισσότερους νέους, καθώς πρόκειται για ζητήματα που αφορούν την ίδια τους τη ζωή. Παρά τα διαφορετικά επίπεδα συνείδησης που

μπορεί να έχουν οι νέοι στον χώρο μας υπάρχει ένα κοινό έδαφος πάνω στο οποίο μπορούμε να πατήσουμε και αυτό είναι οι όροι ζωής τους. Ξεκινώντας, λοιπόν από αυτά που βιώνουν στην καθημερινότητα τους χρειάζεται να πάμε ένα βήμα παραπέρα, να τους κάνουμε να σκεφτούν τη ζωή τους έξω από τα όρια αυτού του συστήματος. Μπορούμε με την πολιτική πρόταση του ΚΚΕ για μια κοινωνία ανώτερη να παρασύρουμε στον αγώνα για ζωή, στον αγώνα για την ανατροπή αυτού του συστήματος χιλιάδες νέους. Για να γίνουμε πιο πολλοί και πιο ικανοί αυτοί που παλεύουμε για έναν κόσμο στο μπόι των ονείρων και των ανθρώπων, τον Σοσιαλισμό. Ηρώ Κοτσαμπά ΤΟ Φιλοσοφικής ΕΚΠΑ

Για την παρέμβασή μας στους νέους μετανάστες και πρόσφυγες

υμφωνώ με τις Θέσεις του ΚΣ για το 12ο Συνέδριό μας. Στον βασικό άξονα και τις κατευθύνσεις που δίνονται στις Θέσεις, μπορεί και πρέπει να μας απασχολήσει και πιο ειδικά πώς θα δυναμώσουμε την παρέμβαση, τους δεσμούς και την ανάπτυξη της ΚΝΕ και στους νέους μετανάστες και πρόσφυγες. Πρόκειται για μία μεγάλη μάζα παιδιών, που μορφώνονται, δουλεύουν, ζουν στους ίδιους χώρους με εμάς, η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων έχουν αντικειμενικό, ταξικό συμφέρον από την πρόταση του Κόμματος. Σε ορισμένες περιοχές, χώρους σπουδών και κλάδους το μεταναστευτικό στοιχείο είναι ιδιαίτερα έντονο. Αντικειμενικά, η αδιάκοπη προσπάθεια της Οργάνωσης να παρεμβαίνει πρωτοπόρα, να πρωτοστατεί στην ανάπτυξη αγωνιστικών διεκδικήσεων, να φτάνει και να επιδρά πλατιά στρατεύοντας πολύ περισσότερους νέους στον επαναστατικό σκοπό μας, “περνά” μέσα από την αναβάθμιση της δουλειάς μας στους νέους μετανάστες και πρόσφυγες. Πρόκειται για παιδιά που με τον ένα ή άλλο τρόπο έχουν δει κατάματα το βάρβαρο πρόσωπο του καπιταλισμού, και αυτό είναι στοιχείο βαθέματος του πολιτικού μας δεσμού μαζί τους. Είναι το ίδιο το σάπιο σύστημα που ξεσπίτωσε τις οικογένειές τους, σπέρνοντας στο δρόμο των κερδών του τόσο την ανεργία, τη φτώχεια, τα αδιέξοδα της επιβίωσης, όσο βέβαια και τη φρίκη του πολέμου, την “Οδύσσεια” με κίνδυνο της ίδιας τους της ζωής για “μία θέση στον ήλιο”. Το ίδιο σύστημα που “από το πρώτο τους λεπτό” στην Ελλάδα, ακόμα και αν γεννήθηκαν εδώ, επιχειρεί να τους αξιοποιεί μέσα από διάφορα κανάλια, να τους διαχωρίζει από την υπόλοιπη εργατική τάξη και τα παιδιά της, να τους κρατά με ακόμα πιο μειωμένα δικαιώματα και απαιτήσεις από τη ζωή. Το ίδιο σύστημα που θρέφει τα φαινόμενα ρατσισμού-φασισμού που και οι ίδιοι μπορεί να βιώνουν, υποδαυλίζει τους “κάθε είδους” εθνικισμούς για να χωρίζονται οι λαοί, να προχωρούν οι επικίνδυνοι ιμπεριαλιστικοί σχεδιασμοί. Η παρέμβαση και το “τράβηγμα” στον κοινό αγώνα νέων μεταναστών και προσφύγων που τελικά θα μείνουν στη χώρα μας, απαιτεί πρώτα και κύρια τα όργανα της ΚΝΕ να σκύβουμε καλύτερα σε όσα επιδρούν στη συνείδηση και στάση τους, όσα πιο ειδικά μπορεί να τους απασχολούν και προβληματίζουν, εμπλουτίζοντας αντίστοιχα τον σχεδιασμό και τη δράση μας. Παίρνουμε καλά υπόψη μία σειρά πλευρές: τους δε-

Οδηγητής

σμούς που διατηρούν οι νέοι μετανάστες με τις χώρες καταγωγής τους, την άποψη που διαμορφώνουν για τις εξελίξεις στην πατρίδα τους την ιδεολογική-πολιτική “αφετηρία” των παιδιών στο πλαίσιο της οικογένειάς τους αλλά και την πολυπλόκαμη παρέμβαση του αντιπάλου. Για παράδειγμα, η πλατιά παρέμβασή μας στην Αττική σε σχολεία και γειτονιές με πλειοψηφικό το μεταναστευτικό στοιχείο χρειάστηκε να “μετρά” και να παίρνει υπόψη σταθερά μεταξύ άλλων την παρέμβαση Εκκλησιών, που αναπτύσσουν έντονη δραστηριότητα και αποτελούν λίγο πολύ “δεδομένη και αυτονόητη” για αυτά τα παιδιά μορφή “συσπείρωσης”, κοινωνικοποίησης. Ή σε άλλη περιοχή της Αττικής, η καθοδηγητική μέριμνα που απαιτούσε η δουλειά με παιδιά από χώρες όπως η Ινδία κ.ά, όπου μόνο γνωρίζοντας καλά τις οικογένειες, την κουλτούρα, τις ριζωμένες θρησκευτικές αντιλήψεις, μπορέσαμε να χτίσουμε πολιτικό δεσμό. Είναι καθοριστικό, γνωρίζοντας καλά τον χώρο που παρεμβαίνουμε να αποκτάμε καλή γνώση και των ιδιαίτερων εμποδίων και προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι μετανάστες εκεί, να επεξεργαζόμαστε και να εντάσσουμε οργανικά στο πλαίσιο πάλης πρόσθετα ειδικά αιτήματα. Για παράδειγμα, ζητήματα με την απόκτηση “χαρτιών”, την ανανέωσή τους, ή την ιθαγένεια των παιδιών 2ης ή 3ης γενιάς, που μπορεί να συνδέονται με την κατοχύρωση μορφωτικών, εργασιακών-ασφαλιστικών και άλλων δικαιωμάτων. Αντίστοιχα, ειδικά στα σχολεία και τις σχολές όπου εντάσσονται προσφυγόπουλα, να μας απασχολεί πώς θα συνεχίσουμε την πολύτιμη πρωτοπόρα δουλειά της ΚΝΕ, των μαθητών μας τα προηγούμενα χρόνια, που υποδέχτηκαν τα προσφυγόπουλα ορθώνοντας τείχος στους φασίστες-ναζιστές της ΧΑ. Πώς και τα ελληνόπουλα θα συζητούν και θα προβάλλουν δίκαια αιτήματα για την ουσιαστική ένταξη αυτών των παιδιών στην εκπαιδευτική διαδικασία με ευθύνη του κράτους, επαρκή χρηματοδότηση και μέσα κ.ά. Πώς, μέσα από τις δομές του κινήματος των μαθητών, των καθηγητών, των γονέων, θα προσπαθούμε να “συναντηθούν” ελληνόπουλα και προσφυγόπουλα, με κοινές δραστηριότητες π.χ πολιτιστικές, αθλητικές κ.ά. Ανάγκες ζωτικές και ουσιαστικές αυτών των παιδιών πώς δεν θα γίνονται “βορά” για τις ΜΚΟ, άλλες δομές και ομάδες “αλληλεγγύης”, αλλά θα αποτελούν πεδίο αγωνιστικής δράσης του οργανωμένου κινήματος. Όσο προχωρά η προσπάθειά μας, νέα ζητήματα και ανάγκες θα ανακύπτουν, και καθοδηγητικά. Για παράδειγμα, μπροστά στις εκδηλώσεις στο Πάρκο Φιξ στην Αθήνα εντοπίσαμε καλύτερα το ζήτημα της γλώσσας, ως εμπόδιο για το ακόμα πλατύτερο άνοιγμά μας, την ουσιαστική πολιτική παρέμβασή μας. Μεταφράσαμε και τυπώσαμε μαζικά σε 4σέλιδο το κεντρικό άρθρο του “Ο” στις γλώσσες που χρειαζόμασταν. Η αρθρογραφία του “Οδηγητή”, και ο εμπλουτισμός της ύλης με την πείρα των Οργανώσεων ίσως πρέπει να σταθεροποιηθεί, παίρνοντας υπόψη τον αναντικατάστατο ρόλο του κομματικού και κνίτικου τύπου στην παρέμβασή μας. Το βέβαιο είναι ότι με αίσθημα πρωτοβουλίας, πείσμα και συνεχές παίδεμα του σχεδίου και της δράσης μας, μπορούμε να καταφέρουμε βήμα στη συσπείρωση και οργάνωση πολύ περισσότερων νέων μεταναστώνπροσφύγων, κάνοντας το σύνθημα “Προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε”, βασικό μας μέλημα στην πράξη, καθημερινά, σε όλους τους χώρους. Στέλλα Παπαοικονόμου Μέλος του Γραφείου του ΣΠ Αττικής

Για τον Πολυχώρο Δημιουργίας της ΚΝΕ “Μικρόβιο - Γιώργος Βουβαλέας” στην Καλαμάτα

ιαπερνά το κείμενο των Θέσεων του ΚΣ για το 12ο Συνέδριο το καθήκον να γίνουμε πιο πολλοί και πιο ικανοί. Να γίνουμε δηλαδή πιο μαζικοί και πιο αποτελεσματικοί στην προβολή της επαναστατικής μας θεωρίας στους χώρους που δρούμε. Ένας τέτοιος χώρος, που υπηρετεί τα παραπάνω, είναι το “Μικρόβιο - Γιώργος Βουβαλέας” στην Καλαμάτα. Μέσα σε αυτά τα τρία χρόνια, οι δραστηριότητες που έχουν λάβει χώρα είναι πολλές, με ποικίλο και πλούσιο περιεχόμενο. Κάθε φορά ερχόμαστε να ανακαλύψουμε τόσο εμείς, όσο και ο κόσμος που βρισκόμαστε καθημερινά μαζί του, πτυχές της ιστορίας, πλευρές καλλιτεχνών, το πώς εν γένει βάζει και η ίδια η Τέχνη το δικό της στίγμα στην πάλη για την αλλαγή του σάπιου συστήματος που ζούμε. Τα παραδείγματα ανθρώπων που εμπνεύστηκαν από την πάλη της εργατικής τάξης, που δημιούργησαν μοναδικά έργα τέχνης είναι πολλά και εμπνέουν με τη σειρά τους τη σημερινή γενιά. Οι συζητήσεις και βιβλιοπαρουσιάσεις, οι εκδηλώσεις και τα αφιερώματα για τη ρώσικη πρωτοπορία, τον Αϊζενστάιν, τους λογοτέχνες του ΔΣΕ κ.ά. έδειξαν τη μεγάλη προσφορά του σοσιαλισμού στην Τέχνη, αλλά και πώς η πάλη για την κατάκτηση της εξουσίας εμπνέει και η εργατική τάξη δημιουργεί σπουδαία και πρωτοπόρα τέχνη, νέες μορφές. Μας έδωσαν κι εμάς το έναυσμα να ασχοληθούμε παραπάνω, να ψάξουμε και να μάθουμε περισσότερα. Το Στέκι, πέρα από χώρος πολιτισμού, που προάγει την προοδευτική τέχνη, είναι και χώρος όπου από την έναρξη της λειτουργίας του και μέχρι τώρα γίνονται δωρεάν μαθήματα για όλους, σε αντίθεση με αυτό που κυριαρχεί σήμερα, το να πρέπει να βάλει η εργατική τάξη βαθιά το χέρι στην τσέπη για να περάσει δημιουργικά τον ελεύθερο χρόνο της. Τα μέλη του Κόμματος και της ΚΝΕ, αλλά και πολλοί φίλοι, διαθέτουν τον χρόνο και τις γνώσεις τους δωρεάν και με μεγάλο μεράκι σε διάφορα μαθήματα, όπως κιθάρα, χειροτεχνία - κόσμημα, ελεύθερο σχέδιο, θεωρία της μουσικής κ.ά. Στα μαθήματα αυτά έρχονται πολλοί μαθητές, νέοι, εργαζόμενοι και άνεργοι, με αρκετούς από τους οποίους ήρθαμε πρώτη φορά σε επαφή μέσα από τον χώρο αυτόν. Είναι σημαντικό ότι οι μαθητές του Στεκιού έρχονται στις εκδηλώσεις αλλά και στην πλειοψηφία των δραστηριοτήτων και της Οργάνωσης, πολλές φορές μαζί τους φτιάχνουμε τις εκδηλώσεις μας, στηρίζουν παραγωγές τόσο του στεκιού, όσο και του Φεστιβάλ της ΚΝΕ. Ήταν ανάγκη και της ίδιας της Οργάνωσης να έχει έναν χώρο για τις δραστηριότητές της, για την επαφή της με όλον τον κόσμο που έρχεται καθημερινά σε επαφή και το στέκι ανταποκρίνεται σε αυτό. Είναι σημαντικό κομμάτι της διαπαιδαγώγησης των μελών της ΚΝΕ και των φίλων της η υπεροχή και η δύναμη που δίνει η επαφή μας με την πρωτοπόρα τέχνη και σκέψη. Αυτή η υπεροχή μπορεί ακόμα καλύτερα να μετουσιώνεται στην οργανωμένη προσπάθεια που κάνουμε να παρέμβουμε στους χώρους νεολαίας, στα σχολεία, στο πανεπιστήμιο και στο ΤΕΙ, στους χώρους δουλειάς και μαθητείας στην Καλαμάτα. Το ίδιο το περιεχόμενο των εκδηλώσεων μας, των μαθημάτων και ο χώρος να ενισχύουν σταθερά την παρέμβαση μας. Αυτό σημαίνει καλύτερη συζήτηση στο Τομεακό Συμβούλιο



Γενάρης 2019

και στις ΟΒ για την προετοιμασία και την προπαγάνδα κάθε δραστηριότητας. Σημαίνει να ερχόμαστε οργανωμένα και καλύτερα σε επαφή με αυτό που θέλουμε να αναδείξουμε και να το συζητάμε στην ΟΒ. Να καθορίζουμε τους στόχους και τα αποτελέσματα που θέλουμε να πετύχουμε με κάθε μας δραστηριότητα. Να καταφέρουμε ώστε να γίνονται ακόμα περισσότεροι οι νέοι και οι καλλιτεχνικές ομάδες που συζητάμε σταθερά, γνωρίζουν και αξιοποιούν το Στέκι και τις υποδομές του, ετοιμάζουν τη δική τους δημιουργία. Τέτοιοι νέοι και ομάδες υπάρχουν σε κάθε χώρο νεολαίας. Η προετοιμασία των δικών μας παραγωγών, ειδικά για το Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του Οδηγητή μπορεί να αποκτήσει πιο σταθερά χαρακτηριστικά με ομάδες που ετοιμάζουν τα αφιερώματα και τις εκδηλώσεις. Επίσης θετικά έχει συμβάλλει η λειτουργία της Κομματικής Ομάδας του Στεκιού. Η πρακτική δουλειά που απαιτείται για τη σωστή λειτουργία του χώρου παράλληλα με την προσπάθεια μελών της ΚΝΕ, που είναι στην ομάδα, να έρθουν σε επαφή και να οργανώσουν τη δουλειά μας με το περιεχόμενο του Στεκιού ήταν κάτι το πρωτόγνωρο για εμάς. Βοήθησε ώστε να βαθύνουμε την αντίληψη και τη γνώση μας για την τέχνη, να οργανώσουμε καλύτερα τη δραστηριότητα μας. Μέσα σε αυτά τα χρόνια λειτουργίας, φάνηκε το κύρος που έχει αποκτήσει στην πόλη το στέκι “ΜικρόβιοΓιώργος Βουβαλέας”. Δεν είναι λίγες οι φορές που ο κόσμος επικοινωνεί μαζί μας και μας συγχαίρει, πράγμα που μας γεμίζει με περηφάνια αλλά και πείσμα να γίνουμε ακόμα καλύτεροι. Ο χώρος αυτός ήρθε να καλύψει τόσο την ανάγκη για δωρεάν μαθήματα, όσο και την ανάγκη προβολής του πρωτοπόρου πολιτισμού, της Τέχνης που υποκλίνεται στους αγώνες της εργατικής τάξης και μας εμπνέει για τους μελλούμενους. Νικολίνα Νικοπούλου Μέλος του Γραφείου του ΣΠ Πελοποννήσου

Για την παρέμβασή μας στους μαθητές του Περάματος

α τέσσερα τελευταία χρόνια που πέρασαν η Οργάνωσή μας, η ΚΝΕ, έδωσε μεγάλες μάχες για να μπορέσει να φτάσει σε περισσότερους νέους και νέες από εργατικά λαϊκά στρώματα η ανατρεπτική πολιτική πρόταση του ΚΚΕ. Ήταν μια τετραετία με πυκνές και σύνθετες εξελίξεις στη χώρα μας και διεθνώς, που επέδρασαν ποικιλοτρόπως στη συνείδηση των νέων. Ταυτόχρονα τα βήματα που κάναμε, οι μάχες που δώσαμε ανεβάζουν τον πήχη ώστε να είμαστε πιο αποτελεσματικοί στους βασικούς στόχους που έχουμε ως Οργάνωση. Η ικανότητα των μαθητικών ΟΒ ώστε να οικοδομούν δεσμούς με περισσότερους μαθητές, να

48 συσπειρώνουν, να οικοδομούν, αφορά το πώς καθοδηγητικά στηρίζουμε, σχεδιάζουμε και ελέγχουμε δημιουργικά ολοκληρωμένο σχέδιο ιδεολογικής πολιτικής παρέμβασης ανά σχολείο. Το γεγονός ότι οι Κνίτες μαθητές πρωτοστατούν στα μαθητικά συμβούλια, στην οργάνωση αγώνων, έχει κατοχυρώσει τις δυνάμεις μας στα μάτια των συμμαθητών τους σε πολλά σχολεία. Γι’ αυτό και όλες οι άλλες πολιτικές δυνάμεις στοχεύουν στη δράση μας. Στο Πέραμα, μπροστά στις μάχες που έδωσαν οι μαθητικές δυνάμεις της ΚΝΕ από το νομοσχέδιο για το Λύκειο μέχρι για τοπικά ζητήματα, ήταν καθοριστικής σημασίας το να βάλουμε τη δικιά μας πρόταση, να οργανώσουμε τις κινητοποιήσεις, να απαντήσουμε στις άλλες δυνάμεις. Μπροστά στις κινητοποιήσεις για τα καζάνια των πετρελαιοειδών που αναμένεται να επαναλειτουργήσουν, χρειάστηκε να παρέμβουμε αποφασιστικά. Το να δουλεύουν δίπλα από πέντε σχολεία και χιλιάδες κατοίκους 114 καζάνια με χιλιάδες τόνους πετρελαίων θα σημάνει και τεράστια υποβάθμιση στη ζωή των κατοίκων, των μαθητών κ.ο.κ. Από την πρώτη στιγμή μαζέψαμε τους συντρόφους μας ανά σχολείο. Συζητήσαμε το γιατί το κεφάλαιο σε συνεργασία με τη δημοτική αρχή και την κυβέρνηση αγωνιούν να τα θέσουν σε λειτουργία, πως αντί να εξυπηρετούνται οι δικές μας ανάγκες, αυτές υποβαθμίζονται πάνω στον βωμό του κέρδους. Απαντήσαμε ένα-ένα το κάθε επιχείρημα που έλεγαν τα φανερά και αθέατα παπαγαλάκια του συστήματος (ορισμένοι καθηγητές, χρυσαυγίτες κ.ά.), και έτσι μπορέσαμε να οξύνουμε την αντιπαράθεση με αυτό που είχαν στο μυαλό τους οι συμμαθητές τους. Να καταλάβουμε από πού διαμορφώθηκε η σκέψη τους. Αυτό ανατροφοδότησε τη συζήτηση και τον προβληματισμό, οπότε και δημιούργησε την ανάγκη πιο σταθερά να συνεδριάζει η ΟΒ και να συζητάει, να αξιοποιούμε τον Οδηγητή, να ελέγχουμε πώς προχωράει το σχέδιο, να βάζουμε κλιμάκωση κ.ο.κ. Το κάλεσμα μαθητή τον μαθητή, η δουλειά με όλα τα παιδιά των εργαζομένων άσχετα από το πώς αντιλαμβάνονται την κατάσταση σήμερα, η προσπάθεια να οργανωθεί το μαθητικό κίνημα στο Πέραμα μέσα από τη δημιουργία του συντονιστικού κορύφωσαν τις κινητοποιήσεις με δύο πορείες από όλα τα σχολεία της περιοχής . Το αποτέλεσμα αυτής της προσπάθειας ήταν από τη μια να ξετρυπώσουμε τους χρυσαυγίτες που υπήρχαν στα σχολεία του Περάματος. Η δράση μας φάνηκε ότι τους ενοχλεί και άρχισαν να λένε ότι «τις κινητοποιήσεις τις υποκινεί η ΚΝΕ, οι ΚΝίτες θέλουν οι γονείς μας να χάσουν τις δουλειές τους και αντί να ασχοληθούμε

με άλλα πιο σημαντικά θέματα θέλετε να ασχοληθούμε με αυτό;». Με μένος αντιτάχθηκαν στις κινητοποιήσεις που είχαν ριζοσπαστικό περιεχόμενο και καλούσαν να κάτσουμε στα αυγά μας. Η όξυνση αυτής της αντιπαράθεσης, εξετάζοντας την κάθε επίθεση που δεχόμασταν από πού προέρχεται, ποιος είναι ο αγώνας που μπορεί να στηρίξει τις ανάγκες μας, προς ποια κατεύθυνση και προς ποια κοινωνία, βοήθησε να ξεσκεπαστεί η δράση τους, να αναδειχθεί στους υπόλοιπους μαθητές η χρεοκοπημένη και επικίνδυνη λογική τους. Να μην πέσουν πολλά παιδιά στην παγίδα τους. Από την άλλη, κατά τη διάρκεια της μάχης τα μέλη της ΚΝΕ έμαθαν να αξιοποιούν τα επιχειρήματά μας. Να διαμορφώνουν σε αυτή τη βάση έναν περίγυρο γύρω από την ΟΒ που πάλευε στο πλάι της, που αποτέλεσε το επόμενο διάστημα το πιο πρωτοπόρο κομμάτι του μαθητικού κινήματος στην περιοχή, μέρος του οποίου στρατολογήθηκε στην ΚΝΕ. Αυτή η πλευρά είναι ιδιαίτερα σημαντική αφού και το κίνημα αποτελεί τον χώρο συνάντησης της επαναστατικής νεολαίας με τους μαθητές στη βάση διεκδίκησης των αναγκών μας και έτσι αποτελεί μεγάλη δεξαμενή διαμόρφωσης κομμουνιστών επαναστατών ικανών να ηγηθούν για την επαναστατική αλλαγή, να εμπνεύσουν τους συμμαθητές τους. Η θετική αυτή εμπειρία από την προσπάθεια των ΚΝιτών μαθητών στο Πέραμα και αλλού, να μπαίνουν μπροστά για τα προβλήματα που απασχολούν και στη φωτιά της μάχης να κατοχυρώνεται η ΚΝΕ, είναι πολύ σημαντική. Αναδεικνύει και επιβεβαιώνει τις υπαρκτές δυνατότητες σε κάθε περιοχή, ώστε να δημιουργηθούν ΟΒ σε κάθε σχολείο. Είναι, επίσης, όρος και προϋπόθεση για να μπορέσει η νέα γενιά κομμουνιστών να δουλεύει με αναβαθμισμένο τρόπο ώστε να γίνουμε πιο πολλοί και πιο ικανοί, για έναν κόσμο στο μπόι των ονείρων και των ανθρώπων, για τον σοσιαλισμό. Ζαχαρίας Ντε λα Κρουζ-Καρναβάς μέλος της ΕΟΕ της ΟΠ Αττικής και του Γραφείου του ΤΣ Πειραιά

Πιο ώριμοι, πιο ικανοί για τον σκοπό μας

ι Θέσεις του Συνεδρίου με βρίσκουν σύμφωνο στα συμπεράσματα και τις εκτιμήσεις που διατυπώνονται. Στη Θ.6 αναφέρεται πως «μας απασχολεί πώς θα βελτιώσουμε τους αγωνιστικούς-ιδεολογικούς-πολιτικούς δεσμούς και την επικοινωνία μας με τη νεολαία...». Επισημαίνεται ως βασική αδυναμία ότι «δεν έχουμε καταφέρει να αντιμετωπίζεται αυτό το καθήκον με σταθερότητα, επιμονή, με την αντίστοιχη επεξεργασία σχεδίου και καθοδηγητική βοήθεια». Με βάση την πείρα μου, θα ήθελα να αναπτύξω ορισμένες σκέψεις σχετικά με την καθοδηγητική βοήθεια ώστε να εξελίσσεται η ικανότητα των δυνάμεών μας σταθερά να δημιουργούν μια ομάδα ανθρώπων, που με διαφορετικούς τρόπους να κινείται γύρω από την Οργάνωση, να αποτελεί, δηλαδή, βασική εφεδρεία για το δυνάμωμα της ΚΝΕ. Λαμβάνοντας υπόψιν το πού δρα κάθε Οργάνωση, είναι ζήτημα το πώς βοηθάμε ώστε σταθερά να συσπειρώνουμε πλάι μας όλο και περισσότερο κόσμο ανεξάρτητα από το επίπεδο συμφωνίας του με το Κόμμα. Στα Τμήματα του Πανεπιστημίου Αιγαίου οι δυνάμεις μας έρχονται σε επαφή με εκατοντάδες κόσμο. Δεσμοί υπάρχουν. Ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις δουλεύουμε με τρόπο που δεν μπορεί, ακόμα και με τη με-

γαλύτερη επιμονή να μας επιτρέψει να αντιστοιχηθούμε στις σημερινές απαιτήσεις. Η συχνή κατάληξη του “πάμε και τους τα λέμε στο μάθημα”, η αδυναμία σύνδεσης της πολιτικής μας πρότασης με την οργάνωση της πάλης γύρω από συγκεκριμένα αιτήματα, αποτυπώνουν τον στρεβλό τρόπο με τον οποίο είναι κατανοημένη η δουλειά μας, αλλά και τη δική μας αδυναμία στο να σχεδιάσουμε ολοκληρωμένα την παρέμβασή μας. Με τη δουλειά μας, φαίνεται πως “ερχόμαστε απ’ έξω”, ότι είμαστε “εμείς και όλοι οι υπόλοιποι”. Ορισμένες φορές μπορεί να κατηγοριοποιούμε, να μένουμε “στον έναν που θα βρούμε”, να βαφτίζουμε ως παγιωμένες αρνητικές καταστάσεις. Πιστεύω ότι η κατάκτηση συλλογικά πιο ολοκληρωμένου τρόπου δουλειάς είναι απαραίτητο συστατικό της καθοδηγητικής μας βοήθειας. Σχετικά με τα παραπάνω να αναφέρω ορισμένα παραδείγματα. Στους Φοιτητικούς Συλλόγους της Σάμου, από τη μία σαν δίοδο αξιοποιούμε τη συνεδρίαση του ΔΣ, και αυτή μόνο από την πλευρά της ενημέρωσης και του προγραμματισμού δράσης, και από την άλλη δεν “συνδεόμαστε” με τις φοιτητικές ομάδες. Μερικές φορές μπορεί απλά να κάνουμε μια μεμονωμένη προσπάθεια, χωρίς όμως σχέδιο, στήριξη, αξιοποιώντας τα ενδιαφέροντα των συντρόφων μας. Στους ίδιους Συλλόγους συμπεράσματα βγαίνουν και για το ζήτημα της κατάργησης της διδακτικής επάρκειας. Τα μέλη μας πρωτοσταστούν, ουσιαστικά όμως το αντιμετωπίζουμε ως “ένα ακόμα” αντιλαϊκό μέτρο, όπως εκατοντάδες άλλα, και αρκούμαστε σε μια απόφαση του ΔΣ και στις κινητοποιήσεις που κάνουμε. Πιστεύω ότι είναι κρίσιμο να βοηθήσουμε την Οργάνωση μέσα από τις μάχες που δίνει να κατανοεί βαθύτερα πλευρές της δράσης μας σήμερα. Ο αγώνας των μελών της ΚΝΕ μέσα στους συλλόγους, όταν οπλίζεται με ανάπτυξη ολοκληρωμένα της πρότασης μας, μπορεί να ακουμπήσει ευρύτερο κόσμο, που μπορεί να συμφωνεί με τα αιτήματά μας, όμως δεν αντιλαμβάνεται τον χαρακτήρα τους. Που μπορεί να έχει διάθεση να παλέψει, χωρίς όμως να αντιλαμβάνεται ποιος αγώνας χρειάζεται. Παρόλο που φαινομενικά μπορεί να μην “απασχολεί” τι σημαίνει σύγχρονο πρόγραμμα σπουδών, η ολοκληρωμένη προβολή και διεκδίκησή του μπορεί ολοκληρωμένα να ανοίξει την πολιτική μας πρόταση. Αυτή η δράση μπορεί να συγκρουστεί αποτελεσματικά και με την “ακομμάτιστη γραμμή”. Άρα να απαντάμε στο ”και τι άλλο να κάνουμε” με ολοκληρωμένο σχέδιο, με ουσιαστική συζήτηση στις ΟΒ που να τις βοηθά να ξεπερνούν στρεβλές αντιλήψεις και συνήθειες. Η παραπάνω σκέψη, όπως όλα όσα έχουμε εντοπισμένα, θέλει υπομονή στη μετάδοσή της. Ειδικά στις Οργανώσεις του Αιγαίου, λόγω της μεγάλης ανομοιομορφίας, χωρίς ανάπτυξη μεθόδου δουλειάς δεν θα εξασφαλιστεί το δυνάμωμά μας. Στις δυνάμεις μας στα νησιά επιδρούν παράγοντες όπως οι διαφορετικοί ρυθμοί και ορισμένα χαρακτηριστικά των τοπικών κοινωνιών, η έλλειψη σταθερής δουλειάς, η ένταση της καλοκαιρινής περιόδου. Οι σύντροφοί μας στα νησιά έρχονται σε σύγκρουση με αυτά. Παρόλο που στοιχεία της δουλειά μας απορρίπτουν το ότι αυτές οι δυσκολίες είναι παγιωμένες, χωρίς ουσιαστική βοήθεια οι δυνατότητες που διαφαίνονται δεν μπορούν στέρεα να πατήσουν στο σύνολο της Οργάνωσης. Συνέπεια είναι να προβληματίζουν, να δυσκολεύουν τους συντρόφους. Θεωρώ πως η αδυναμία στη σταθερή αντιμετώπιση αυτών των αδυναμιών είναι καθρέφτης της δικής μας στήριξης στα ΤΣ.

Οδηγητής

Αυτό είναι στοιχείο με το οποίο δεν μπορεί να υπάρξει συμβιβασμός, αφού συνέπεια αυτού είναι σε μεγάλο βαθμό οι χαμηλοί ρυθμοί στρατολογίας η αποσπασματικότητα στον έλεγχο. Μπορούμε περισσότερο να βοηθήσουμε τα στελέχη να δένουν τους προβληματισμούς, τα όσα εντοπίζουν για τη λειτουργία της Οργάνωσης με τις αποφάσεις, τη συλλογικά κατεκτημένη μας πείρα. Επίσης, όχι μόνο με την άμεση επαφή αλλά με τη δουλειά στα Όργανα, να επιδιώκουμε να “ανοίγει” το μυαλό. Να προβληματίζουμε και να επανερχόμαστε για να αποκτάει μόνιμα χαρακτηριστικά αυτή η δουλειά. Αυτή η προσπάθεια θα μπορούσε να βελτιώσει και την αξιοποίηση του Κομματικού Τύπου. Είναι κρίσιμο η καθοδηγητική μας δουλειά να είναι γειωμένη στις δυσκολίες, όμως να μην συμβιβάζεται. Αυτό θεωρώ μας δυσκολεύει, εύκολα παρεκκλίνουμε, ειδικά μέσα στην καθημερινή δουλειά. Συμπερασματικά, θεωρώ πως η εκτίμηση ότι έχουν τεθεί οι βάσεις για να εξελίξουμε τη δουλειά μας πατά στο κατεκτημένο επίπεδο της Οργάνωσης. Με μόνιμη έννοια, να ωριμάζουμε, να γίνουμε ικανότεροι, μπορούμε να ξεπεράσουμε τους στόχους μας. Νίκος Στραβοπόδης μέλος της Επιτροπής Αιγαίου του ΚΣ της ΚΝΕ

Η κατάργηση της εκμετάλλευσης δεν είναι ουτοπία

ετρώντας λίγες μόνο μέρες στο δυναμικό της ΚΝΕ, προφανώς δεν μπορώ να κάνω απολογισμό για όλο το προηγούμενο διάστημα που πέρασε. Παρόλα αυτά μπορώ να αναφέρω κάποιους από τους λόγους που οδήγησαν εμένα στο να οργανωθώ. Αρχικά, οι συνθήκες που επικρατούν στην καθημερινότητά μας. Το γεγονός, δηλαδή, ότι βγαίνοντας έξω στον δρόμο μπορείς να αντικρίσεις από τη μία μεριά μια μεγάλη πολυεθνική ή ένα μεγάλο πολυκατάστημα του οποίου ο ιδιοκτήτης πλουτίζει συνεχώς και από την απέναντι έναν άνθρωπο να ψάχνει στα σκουπίδια, μας κάνει να καταλάβουμε ότι κάτι δεν πάει καλά. Αυτό το απλό παράδειγμα κοινωνικής ανισότητας και κοινωνικής αδικίας είναι ένας από τους λόγους που με έκαναν να προβληματιστώ. Και ακόμη χειρότερο είναι το γεγονός ότι αυτή η κατάσταση γίνεται σήμερα αντιληπτή σαν ένα δεδομένο το οποίο δεν μπορεί να αλλάξει και είναι γενικά ακλόνητο. Κάτι τέτοιο βέβαια είναι λογικό καθώς η γενιά μας είναι μία γενιά η οποία δεν έχει ζήσει σε συνθήκες σοσιαλισμού. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο πρέπει εμείς οι ίδιοι να κάνουμε κατανοητό πως ο στόχος μας, δηλαδή η δημιουργία μιας κοινωνίας στην οποία δεν θα υπάρχει εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, δεν είναι ουτοπικός. Όσον αφορά συγκεκριμένα το παιδαγωγικό, που είναι η σχολή μου, θεωρώ ότι πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη έμφαση σε αυτή, καθώς είναι η σχολή που βγάζει τους μελλοντικούς εκπαιδευτικούς οι οποίοι με τη σειρά τους θα διαμορφώσουν και θα καλλιεργήσουν την επόμενη γενιά. Η επαφή με τις μικρότερες ηλικίες, που είναι στη φάση που διαμορφώνουν αξίες και ιδανικά, έχει αυξημένες απαιτήσεις από τους κομμουνιστές παιδαγωγούς. Εξάλλου δεν είναι τυχαίο ότι διδασκόμαστε μαθήματα τα οποία καλύπτουν μια γκάμα ζητημάτων, όπως για παράδειγμα τη θέση της γυναίκας στη σημερινή κοινω-

νία, τον ρατσισμό, τις κοινωνικές τάξεις και τον καπιταλισμό, τα οποία μας δίνουν πάτημα να συζητήσουμε για πολλά περισσότερα θέματα με τους συμφοιτητές μας. Για τον λόγο αυτό θεωρώ πως η ΚΝΕ μπορεί να αναπτυχθεί πολύ περισσότερο στο παιδαγωγικό καθώς οι συμφοιτητές μας γνωρίζουν ήδη κάποια από τα βασικά προβλήματα της σημερινής κοινωνίας. Η Οργάνωσή μας έχει κύρος στους φοιτητές. Εκτός βέβαια από την ποικιλία αυτών των μαθημάτων που καλύπτουν πολλά σημαντικά ζητήματα, υπάρχουν και αρκετά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε, όπως η μη διεξαγωγή γενικών συνελεύσεων του φοιτητικού συλλόγου. Καθώς λοιπόν οι συνελεύσεις, κυρίως λόγω αποχής, δεν πραγματοποιούνται, πολλά παιδιά δεν καταφέρνουν να ενημερωθούν για θέματα της σχολής. Και η δική μου πρώτη επαφή με την ΚΝΕ έγινε μέσω μιας συνέλευσης στην οποία, αν και τελικά δεν πραγματοποιήθηκε, εγώ ήρθα σε επαφή με μέλη της ΚΝΕ που προσπαθούσαν να την οργανώσουν. Γι’ αυτό λοιπόν από εδώ και πέρα εμείς σαν τμήμα πρέπει να προσπαθήσουμε περισσότερο για πιο μαζικές και πιο οργανωμένες γενικές συνελεύσεις του συλλόγου και άλλες πρωτοβουλίες. Στα πλαίσια της ΟΒ να συγκροτούμαστε πιο συχνά για να διαβάζουμε άρθρα από τον Ριζοσπάστη καθώς και από άλλα κομματικά έντυπα. Με τον τρόπο αυτό θα βοηθηθώ και εγώ καθώς η πείρα μου είναι μικρή, αλλά και όλα τα υπόλοιπα μέλη. Κλείνοντας θέλω να επισημάνω πως ούτε εγώ ούτε οι περισσότεροι, υποθέτω, μπήκαμε στην ΚΝΕ έτοιμοι κομμουνιστές και γι’ αυτό δεν πρέπει να περιορίζουμε το κοινό στο οποίο απευθυνόμαστε. Αντιθέτως, πρέπει να κάνουμε κατανοητό πως ενωμένοι μπορούμε να επιτύχουμε πολλά περισσότερα απ’ ό,τι ο καθένας μόνος του. Εξάλλου η ΚΝΕ αποτελεί ένα σχολείο με σκοπό την διαπαιδαγώγηση νέων κομμουνιστών! Βασιλική Αραπίτσα ΟΒ Παιδαγωγικού ΑΠΘ

Για τη συγκρότηση Μαθητικών Πρωτοβουλιών στο Μόναχο

α τελευταία χρόνια έχουμε όλοι μας βρεθεί απέναντι σε κάποιον που μας ρώτησε “τι ρόλο βαράτε ρε παιδιά στη Γερμανία” και μας είπε για το πόσο ωραία είναι όλα εδώ. Και όμως, τον τελευταίο χρόνο, έχοντας στο νου εκδόσεις όπως “Τι σχολείο έχουμε ανάγκη σήμερα”, η Οργάνωσή μας έστησε μαζί με Γερμανούς συντρόφους την πρώτη Μαθητική Πρωτοβουλία (ΜΠ) στη χώρα στην πόλη του Augsburg, σε ένα σχολείο που με την πρώτη ματιά φαίνεται ότι είναι μία τετράγωνη γκρι μάζα που χτίστηκε τη δεκαετία του ‘60 και δεν έχει αλλάξει καθόλου από τότε. Όταν όμως δει κανείς τις λεπτομέρειες η κατάσταση είναι ακόμα χειρότερη, με μούχλα να αποικεί στους τοίχους, παράθυρα να πέφτουν από τον δυνατό αέρα, δωμάτια να μην μπορούν να χρησιμοποιηθούν γιατί έσπασαν σωλήνες νερού και αυτά πλημμύρισαν και άλλα παραδείγματα αυτού του είδους να είναι κομμάτι της καθημερινότητας των μαθητών και αισθητά από την πρώτη στιγμή που δυνάμεις μας βρέθηκαν στο σχολείο. Πήραμε παράδειγμα από μαθητές στην Ελλάδα και βασίσαμε την ιδέα για το χτίσιμο της ΜΠ στο χτίσιμο μίας Επιτροπής Αγώνα. Αυτή την ιδέα μεταφέραμε στους μαθητές εδώ και, με δική τους απόφαση, βγήκαμε στους δρόμους για ένα καλύτερο σχολείο που



Γενάρης 2019

αρμόζει στις ανάγκες του σήμερα (βλέπε “Οδηγητής” Απριλίου 2018, σελ. 35/36). Ζητήσαμε αποκλειστική χρηματοδότηση του σχολείου από το κράτος και όχι από χορηγούς, σύγχρονα και δωρεάν βιβλία, μία γενική ανακαίνιση του σχολείου και άλλα. Και αν και πολλά από αυτά δεν άλλαξαν, πάρθηκε απόφαση από τον Δήμο να ανακαινιστούν τα 15 από τα 19 σχολεία Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης που χτίστηκαν πριν το 2000 και παρέμεναν στην αρχική τους μορφή. Και αυτό δεν έμεινε εκεί. Με επιμονή, σταθερή δουλειά και συζήτηση στην ΟΒ, με σχέδιο δράσης βασισμένο στα παράπονα και τις ανάγκες τους, η ΜΠ, με καθημερινή επαφή με το σύνολο της ζωής των μαθητών, κατάφερε κάτι που στη χώρα αυτή θεωρούνταν μέχρι τότε αδύνατο, το χτίσιμο όχι μίας, όχι δύο, αλλά εφτά καινούργιων Μαθητικών Πρωτοβουλιών σε αλλά σχολεία στην πόλη, φέρνοντας τον συνολικό αριθμό σε οκτώ ΜΠ, σε μία πόλη που πέρυσι τέτοια εποχή δεν έλεγε κανένας τίποτα. Αυτές οι 8 ΜΠ εχουν βάλει στόχο να στήσουν συντονιστικό όργανο μέχρι το τέλος του Γενάρη, παίρνοντας παράδειγμα πάλι από τους μαθητές στην Ελλάδα. Αλλά δεν επηρεάστηκαν μόνο μαθητές από άλλα σχολεία. Μέσα στο σχολείο στις εκλογές της φετινής σχολικής χρονιάς όλο το τριμελές και περίπου το 60% όλων των προέδρων τάξεων και των μελών της Μαθητικής Βουλής (το ενδοσχολικό όργανο εκλεγμένων αντιπροσώπων που αντιστοιχούν σε 2 από κάθε τάξη σε ένα σχολείο με πάνω από 3.000 μαθητές, που μπορεί να παρομοιαστεί με το 15μελές των ελληνικών σχολείων) ψηφίστηκαν λόγω της συμβολής τους στο μαθητικό κίνημα τη σχολική χρονιά που μας πέρασε. Σημαντικό και αποδεικτικό στοιχείο του σεβασμού των μαθητών προς τη ΜΠ είναι η συμβολή τους στον να λάβει τρεις έξτρα θέσεις για τους προέδρους της στη βουλή και να συνδεθεί επίσημα με το συνδικάτο των δασκάλων. Όμως πρέπει να έχουμε πάντα κάτι στον νου μας, σύντροφοι. Η Ρώμη δεν χτίστηκε σε μία μέρα. Αυτή η δουλειά βασίστηκε στην εμπιστοσύνη που είχαν οι μαθητές ως άνθρωποι στους συντρόφους μας στον χώρο. Και αυτή η εμπιστοσύνη χτίστηκε στον ενά χρόνο πριν τις κινητοποιήσεις και υλοποιήθηκε με φιλίες και σεβασμό προς τις θέσεις των συντρόφων. Γιατί, σύντροφοι, αν ο αλλός δεν σε εμπιστεύεται, δεν σε θεωρεί φίλο του, ή εστώ και “εντάξει”, τότε σίγα μην σε ακούσει. Και σιγά μην μας δει ως φίλο του, όταν εμείς τον βλέπουμε ως έναν περαιτέρω οπαδό, ένα φύλλο Οδηγητή, ένα κουπόνι ή γενικευμένα ένα εργαλείο για να φτάσουμε έναν στόχο. Υπάρχει χρόνος για πολιτική συζήτηση και δεν καλύπτει όλη την κοινωνική σχέση με αυτόν τον άνθρωπο, γιατί άλλο τόσο υπάρχει χρόνος για φιλικές συζητήσεις για ένα παιχνίδι, για μία σχέση, για έναν

50 απλό καφέ με σταυροπόδι και καλαμπούρι. Μόνο πάνω σε τέτοιες σχέσεις και φιλίες θα πείσουμε κόσμο για αλλαγή σύντροφοι, μόνο έτσι θα ξαναστήσουμε το κίνημα, μόνο έτσι θα κρατήσουμε ανθρώπους γύρω μας ακόμα και όταν περάσει η φλόγα της διαδήλωσης και της στιγμής. Χρήστος Τρυψάνης μαθητής, ΟΒ Μονάχου

Για την αξιοποίηση του Οδηγητή στη μαθητική δουλειά

την απόφαση του 11ου Συνεδρίου αναφέρονται μεταξύ άλλων, αφενός η ανάγκη της οργανωτικής ανάπτυξή στους μαθητές ως βασικός όρος ανάπτυξης ολόκληρης της Οργάνωσης και αφετέρου η αναβάθμιση του περιεχομένου του Οδηγητή ώστε να τροφοδοτεί την οργάνωση με περισσότερα, καλύτερα και πιο διεισδυτικά επιχειρήματα, να γενικεύει την πείρα από την παρέμβασή μας στις μαθητικές κοινότητες πανελλαδικά, να διαφωτίζει για την ουσία των εξελίξεων, να γενικεύει συνθήματα, μορφές πάλης, πρωτοβουλίες, ώστε να δίνει το έναυσμα για μελέτη και διάβασμα, να εντάσει στην ύλη του σελίδες που να απευθύνονται σε μικρότερες ηλικίες. Είναι γεγονός ότι τα τελευταία τέσσερα χρόνια έχουν γίνει θετικά βήματα και στις δύο παραπάνω κατευθύνσεις. Ειδικά σε ότι έχει να κάνει με το περιεχόμενο του Οδηγητή παρατηρείται όντως μια αναβάθμιση, με την ένταξη περισσότερων στηλών που απευθύνονται στους μαθητές (π.χ. Πάμε Γυμνάσιο, ξεχωριστή στήλη για ΕΠΑΛ). Παραμένει ωστόσο, το κρίσιμο ζήτημα του πως από τη μία καταφέρνουμε οι μαθητικές ΟΒ, οι μαθητέςμέλη της ΚΝΕ να αξιοποιούν στην καθημερινή δουλειά και δράση τους τον “Οδηγητή” ως όργανο διαφώτισης και καθοδήγησης των νέων γύρω μας και από την άλλη πώς εμείς καταφέρνουμε να τον τροφοδοτούμε με ανταποκρίσεις από τη ζωή και τη δράση των ΟΒ έτσι ώστε να γίνεται κατορθωτό ένα ακόμα πιο πλατύ άνοιγμα στους χώρους που ιεραρχόυμε. Η δουλειά αυτή ξεκινάει πρώτα και κύρια από τα ΤΣ, από τους μαθητικούς καθοδηγητές, στο πώς καταφέρνουν η αρθρογραφία του “Οδηγητή” να γίνεται κτήμα των συντρόφων μαθητών, να συζητιέται στις γενικές συνευλέσεις των ΟΒ, να δένεται με το περιεχόμενο της δράσης τους, να παίρνει σάρκα και οστά στην καθημερινή επαφή του κάθε συντρόφου με τον περίγυρό του. Έχουμε, για παράδειγμα, μια πείρα από τις περασμένες χρονιές στο πως μαθητικές ΟΒ σχεδιάσαν την παρέμβασή τους για τις θεματικές εβδομάδες στα γυμνάσια ή ενόψει επετείων (28η Οκτωβρίου, εξέγερση Πολυτεχνείου), μέσα από την αρθρογραφία του “Οδηγητή”.

Εκεί που συζητήσαμε με βάση την αρθρογραφία αυτή καταφέραμε να κατανοηθεί καλά η θέση μας, οι σύντροφοι να νιώσουν σίγουροι για το πώς θα ανοίξουν τη συζήτηση μέσα στην τάξη τους και για το πώς στην ουσία θα κάνουν αντι-μάθημα. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να ακουστεί η θέση μας για μία σειρά ζητήματα σε αντιδιαστολή με τις “αντιδραστικές” πλευρές που προσπαθούσαν να προωθήσουν αρκετοί καθηγητές. Το σημαντικότερο ωστόσο είναι πως οι δυνάμεις μας άρχισαν να τρίβονται με τις θέσεις μας, είδαν ότι μπορούν να πείσουν, συνειδητοποίησαν σε ένα βαθμό τη σημασία που έχει η αξιοποίηση του “Οδηγητή” στην παρέμβασή μας. Σημαντική προσπάθεια γίνεται βέβαια και στο κατά πόσο καταφέρνουμε να τροφοδοτούνε οι οργανώσεις την αρθρογραφία του “Οδηγητή” με πλευρές που απορρέουν από πρωτοβουλίες παίρνουμε κατά καιρούς. Σε αυτή την κατεύθυνση δρουν ενισχυτικά οι ανταποκρίσεις μαθητικών ΟΒ ή Οργανώσεων που αναδεικνύουν μια πλούσια πείρα ή οι συνεντεύξεις που ανά τακτά χρονικά διαστήματα δίνουν μαθητές στον “Οδηγητή”. Για παράδειγμα, η συνέντευξη που έδωσαν μαθήτριες στο φύλλο του περασμένου Ιούλη ανέδειξαν μια σημαντική πρωτοβουλία που πάρθηκε σε ένα σχολείο, την έκαναν ευρέως γνωστή, έδωσαν τη δυνατότητα να συζητηθεί στην περιοχή αλλά και να έρθουν σε επαφή τα παιδιά αυτά για πρώτη φορά με την ΚΝΕ και τον “Οδηγητή”. Η επαφή ακόμα περισσότερων μαθητών με τον “Οδηγητή” αποτελεί βασική προϋπόθεση για την ανάπτυξή μας σε αυτό το τμήμα της νεολαίας. Συχνά παρατηρείται από έμας τους ίδιους μια υποτίμηση, η οποία εδράζεται σε αντιλήψεις του στυλ “οι μαθητές δεν διαβάζουν εφημερίδες”. Ωστόσο, η πείρα από τις εξορμήσεις στα σχολεία, από τα μαθητικά φεστιβάλ, από το κεντρικό Φεστιβάλ και τη συμμετοχή χιλιάδων νέων σε αυτά, από τη δράση των συντρόφων μας δείχνει ότι υπάρχουν παιδιά που ενδιαφέρονται να μάθουν, να ενημερωθούν και να διαβάσουν. Αυτό απορρέει και από το κατά πόσο τα μέλη της ΚΝΕ στα σχολεία, ανοίγουν συζητήσεις για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν σήμερα οι νέοι με βάση την αρθρογραφία του “Οδηγητή”. Ή για παράδειγμα η πείρα που έχουμε συγκεντρωμένη τα τελευταία χρόνια και δείχνει πως αρκετά παιδιά που έκαναν το βήμα και οργανώθηκαν στην ΚΝΕ απέκτησαν την πρώτη τους επαφή με την οργάνωση και τις θέσεις μας μέσα από τον “Οδηγητή” που πήραν από τον συμμαθητή τους μέσα στο σχολείο ή στην πρωινή εξόρμηση έξω από αυτό. Ζούμε σε μία εποχή όπου πληροφορία τείνει να υποκαταστήσει τη γνώση, όπου η επαφή τόσο των νέων γενικότερα όσο και των μαθητών ειδικότερα, με το βιβλίο, το περιοδικό, την εφημερίδα έχει ατονίσει πάρα πολύ. Παράλληλα υπάρχει βομβαρδισμός επουσιωδών ή ακόμα χειρότερα παραπλανητικών ή και ψευδών ειδήσεων. Στόχος μας πρέπει να είναι όχι μόνο να σπάνε διαμορφωμένες αντιλήψεις, αλλά και να καλλιεργείται αγωνιστική συνήθεια κόντρα στο ρεύμα, η οποία θα βασίζεται στην αντίσταση και μέσα από το διάβασμα και τη μελέτη, κόντρα σε αυτά που μου πλασάρουν ή μου κρύβουν. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες παράμένει κρίσιμο καθήκον για μας το πώς θα καταφέρνουμε να φτάνει ο “Οδηγητής”, ο “Ριζοσπάστης” σε όσο το δυνατόν περισσότερους μαθητές. Χρήστος Κούκος Π.Ο. Δυτικής Αθήνας της ΟΠ Αττικής

Πείρα από το μαθητικό κίνημα της Πρέβεζας

αιρετίζω την προσυνεδριακή διαδικασία που πραγματοποιεί η 50χρονη πλέον Οργάνωσή μας μπροστά στο 12ο της Συνέδριο. Θα ήθελα να μεταφέρω την πείρα από την παρέμβαση των δυνάμεων της ΚΝΕ στους φορείς του μαθητικού κινήματος, τα 15μελή, τα 5μελή αλλά και τη Συντονιστική Επιτροπή. Πριν από τέσσερα χρόνια, όλοι εμείς οι μαθητές που βρισκόμασταν ο καθένας στο σχολείο του και που αγωνιζόμασταν, αποφασίσαμε να ενωθούμε και να δημιουργήσουμε τη Συντονιστική Επιτροπή Μαθητών Πρέβεζας. Στην αρχή έχοντας μικρή ανταπόκριση (λίγων 15μελών από τα Γυμνάσια και κάποιων εκλεγμένων από τα Λύκεια). Εμείς, όμως, τα μέλη της ΚΝΕ σε κάθε μαθητικό συμβούλιο μαζί με τους αγωνιστές συμμαθητές μας, δεν χάσαμε χρόνο και παλέψαμε να γίνει γνωστό το δικό μας διεκδικητικό πλαίσιο το οποίο είχε στο επίκεντρο όλα τα προβλήματα και τις ανησυχίες των μαθητών καθώς και τους υπεύθυνους γι’ αυτά, που δεν ήταν και δεν είναι άλλοι από τις εκάστοτε κυβερνήσεις, την ΕΕ και τα τσιράκια τους μέσα στα σχολεία. Έτσι καλέσαμε σε κινητοποιήσεις ώστε να αναδειχθούν τα δίκαια αιτήματά μας, και αυτό με τον καιρό και με επιμονή άρχισε να αγκαλιάζει όλο και περισσότερα παιδιά, όλο και περισσότεροι εκλεγμένοι άρχιζαν να συμμετέχουν στη Συντονιστική Επιτροπή. Πάντα, η δραστηριότητά μας ξεκινούσε από τα σχολεία στα οποία ήμασταν εμείς οι ίδιοι εκλεγμένοι στο 15μελές ή στα 5μελή μας και απλωνόταν μετά στα υπόλοιπα σχολεία της πόλης. Αυτή η διαδικασία έκανε και εμάς τους ίδιους να καταλαβαίνουμε για ποιο λόγο θέλουμε να είμαστε πολλοί ΚΝίτες μαθητές εκλεγμένοι στα μαθητικά συμβούλια, να έχουμε κάθε χρόνο σχέδιο όλο και περισσότεροι, μαζί με άλλους αγωνιστές συμμαθητές μας να εκλεγόμαστε. Ουσιαστικά, αυτό που έκανε τη Συντονιστική μας αναγνωρίσιμη είναι η συνεχής καθημερινή παρέμβαση των δυνάμεων της ΚΝΕ για να μπορέσουν να πείσουν όλο και περισσότερους μαθητές για τον λόγο που πρέπει να αγωνιστούν οργανωμένα και συντονισμένα για κάθε πρόβλημα που αντιμετωπίζουν τα σχολεία μας. Έτσι, έχουμε φτάσει τα τελευταία τρία χρόνια η Συντονιστική Επιτροπή να βγαίνουμε μπροστά για κάθε πρόβλημα και να κινητοποιούμαστε με πολύμορφες αγωνιστικές δράσεις. Ξέρουμε πολύ καλά πως η αγανάκτηση και ο προβληματισμός που έχουν οι συμμαθητές μας για την κατάσταση στο σπίτι, στο σχολείο και τον κόσμο μπορεί και πρέπει να εκφράζεται με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους. Για παράδειγμα η Συντονιστική Επιτροπή έχει πραγματοποιήσει δύο School Art Festivals αναδεικνύοντας μέσα απ’ αυτά το ζήτημα του ιμπεριαλιστικού πολέμου, αθλητικά τουρνουά ενάντια στα ναρκωτικά, έχει συμμετάσχει σε απεργιακές συγκεντρώσεις, έχει καλωσορίσει τα προσφυγόπουλα στα σχολεία, υποδέχθηκε αγωνιστικά τον υφυπουργό παιδείας πέρσι στην πόλη μας πραγματοποιώντας τη μεγαλύτερη κινητοποίηση των τελευταίων χρόνων για τα δεδομένα της πόλης μας. Η Συντονιστική Επιτροπή συνεδριάζει μία με δύο φορές τον μήνα, συζητάμε όλοι οι εκλεγμένοι από τα σχολεία τα επόμενά μας βήματα και πώς θα οργανώσουμε τον αγώνα μας σε κάθε σχολείο στην Πρέβεζα και καταλήγουμε σε ένα κάλεσμα. Τις επόμενες ημέρες το κάλεσμα της Συντονιστικής Επιτροπής μπαίνει προς

Οδηγητής

ψήφιση στα 15μελή, στα 5μελή ή στις γενικές συνελεύσεις των σχολείων. Φέτος, απ’ την αρχή της χρονιάς ξαναμαζευτήκαμε και συνειδητοποιήσαμε πως είναι μια ιδιαίτερη χρονιά καθώς πριν ακόμα ξεκινήσουν τα σχολεία ο υπουργός παρουσίασε το νέο νομοσχέδιο για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Έτσι, κόντρα στο κλίμα αναμονής που καλλιεργούσαν διάφοροι διευθυντές και καθηγητές αλλά και κόντρα στις συχνές θεωρίες τους ότι οι αγώνες μας δεν οδηγούν πουθενά, είναι υποκινούμενοι κ.τ.λ., οργανώσαμε νέα μαχητική κινητοποίηση, την πρώτη της χρονιάς, στις 29 Οκτώβρη. Σε ρυθμό κλιμάκωσης του αγώνα κινητοποιηθήκαμε πολύμορφα στις 9 Νοέμβρη, όπου κάναμε ξεκάθαρο ότι το νέο νομοσχέδιο Γαβρόγλου δεν θα περάσει. Η ανάπτυξη του μαθητικού κινήματος της πόλης μας τα τελευταία χρόνια είναι άμεσα συνυφασμένη με την οργανωτική ανάπτυξη της ΤΟ μας στους μαθητές, όπου σύμφωνα με τον “Οδηγητή” του Σεπτέμβρη είμαστε στην 1η θέση της πανελλαδικής άμιλλας που έχει προκηρύξει το ΚΣ. Προβληματίζουμε δηλαδή πολλά παιδιά με το παρακάτω ερώτημα: Αν δεν υπήρχε η ΚΝΕ και τα μέλη της που δρουν στο κίνημα αναπτύσσοντας εστίες αντίστασης, τι θα είχε γίνει όλα αυτά τα χρόνια στην πόλη μας; Θα “κουνιόταν φύλλο”; Έτσι έχουμε οικοδομήσει γερές μαθητικές ΟΒ και δρούμε σε όλα τα σχολεία. Βέβαια όλα αυτά τα βήματα που έχουμε πραγματοποιήσει τόσο στην ανάπτυξη του μαθητικού κινήματος όσο και στη στρατολογία έχουν δημιουργήσει νέες μεγάλες προκλήσεις. Η ενημέρωση όλων των συντρόφων όσον αφορά τις σύνθετες πολιτικές εξελίξεις, η ανάπτυξη ιδεολογικοπολιτικού υπόβαθρου μέσα στην Οργάνωση, η έγκαιρη συνεδρίαση των ΟΒ είναι αναγκαίες προϋποθέσεις τόσο για να μπορούμε να ξεσκεπάζουμε όλους όσους παρεμβαίνουν με διάφορους τρόπους μέσα στη συνείδηση της νεολαίας, όσο και για να μπορούμε να πείσουμε όλο και περισσότερους νέους για την αναγκαιότητα και επικαιρότητα της πολιτικής πρότασης του ΚΚΕ. Η πείρα μας, μας έχει βοηθήσει ώστε να γίνουμε πολλοί, έχουμε όμως τα “όπλα” να γίνουμε και πιο ικανοί ώστε να κάνουμε πράξη το σύνθημα του Συνεδρίου μας. Η ηρωική ιστορία μας έχει διδάξει πως «δεν υπάρχουν άπαρτα φρούρια για του κομμουνιστές». Μιχάλης Μπάκος, μαθητής, ΤΟ Πρέβεζας της ΚΝΕ

Για την παρέμβασή μας στους φοιτητές σχολών κοινωνικών επιστημών

υμφωνώ με τις Θέσεις του ΚΣ για το 12ο Συνέδριο της Οργάνωσής μας και θα ήθελα να συμβάλλω στη συζήτηση και τον προβληματισμό θέτοντας κάποια πιο ιδιαίτερα ζητήματα που συναντήσαμε στην επαφή μας με τη νεολαία. Αυτό που χρειάζεται να λάβουμε υπόψη στην παρέμβασή μας στους φοιτητές είναι πώς έχει επιδράσει όλη η αστική ιδεολογία και οι αναδιαρθρώσεις στο πολιτικό σκηνικό όλα αυτά τα χρόνια που οι περισσότεροι νέοι τα έζησαν ως μαθητές και πολλοί από αυτούς συμμετείχαν και στις εκλογές για πρώτη φορά. Κυρίως, αυτό που συναντάμε είναι μια απογοήτευση ότι “τίποτα δεν γίνεται”, “ό,τι και να κάνουμε δεν μας δίνουν σημασία”. Κάτι το οποίο το σύστημα και οι πολιτικοί εκφραστές του το χρησιμοποιούν για να κρατάνε τη νεολαία υποταγμένη και αδιάφορη τσακίζοντας τη ζωή μας

ανενόχλητοι. Παράλληλα, και για να βγουν οι “καλοί” της υπόθεσης, τόσο η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ όσο και οι προηγούμενες ΝΔ-ΠΑΣΟΚ προβάλλουν ότι την ευθύνη για την υποβάθμιση των σπουδών την έχουν οι παρατάξεις στα πανεπιστήμια, με τις πελατειακές σχέσεις και τα ρουσφέτια που κάνουν στους φοιτητές, κρύβοντας εσκεμμένα ότι οι νεολαίες των κομμάτων τους είναι αυτές που όλα αυτά τα χρόνια καλλιεργούσαν στο φοιτητή την ανάθεση των προβλημάτων του σε τρίτους. Απέναντι σε όλους αυτούς βρισκόμαστε εμείς, η νεολαία του ΚΚΕ, του μόνου Κόμματος που παλεύει για την απελευθέρωση της εργατικής τάξης και των παιδιών της από τα δεσμά της εκμετάλλευσης. Έχουμε μετρήσει αρκετά βήματα και χρειάζεται να μετρήσουμε και άλλα στο πώς καταφέρνουμε κάθε φορά να “σπάμε” τα παραπάνω ιδεολογήματα και να πολιτικοποιούμε την πάλη. Όπλο στα χέρια μας, για να ανέβει ο βαθμός οργάνωσης και η αγωνιστική διεκδίκηση, είναι οι φοιτητικοί σύλλογοι που πρώτη δύναμη είναι τα ψηφοδέλτια της ΠΚΣ. Oι κομμουνιστές και άλλοι πρωτοπόροι φοιτητές με υψηλό αίσθημα ευθύνης πρωτοστατούν στην οργάνωση της πάλης για κάθε μικρό και μεγάλο πρόβλημα των φοιτητών. Για τις σχολές Κοινωνικών Επιστημών, όπως η Κοινωνική Διοίκηση χρειάζεται να δούμε κάποια ιδιαίτερα ζητήματα. Πολλά παιδιά έχουν στο μυαλό τους από την πρώτη στιγμή που περνάνε στη σχολή ότι μετά το πτυχίο θα δουλέψουν σε ΜΚΟ, σε εθελοντικά προγράμματα της ΕΕ για ένταξη των προσφύγων και των μεταναστών καθώς και σε προγράμματα για επανένταξη ευπαθών κοινωνικών ομάδων. Όλα αυτά χρειάζεται να τα λάβουμε υπόψη για το πώς εμείς θα παρέμβουμε πάνω στο αντικείμενο της σχολής και τον ρόλο του Κοινωνικού Λειτουργού με το να γινόμαστε πιο αποδεικτικοί στα επιχειρήματά μας και να μην λέμε απλά ότι “οι κυβερνήσεις δίνουν λεφτά στο ΝΑΤΟ και όχι στις κοινωνικές δομές”. Κρίνεται αναγκαίο να διαμορφώσουμε συνείδηση στους φοιτητές και κριτήριο για τον ρόλο της ΕΕ στη δημιουργία των πολέμων, και συνεπώς των προσφυγικών ροών. Ταυτόχρονα, δεν είναι λίγα τα παιδιά που έχουν στο μυαλό τους ότι “η κυβέρνηση μπορεί να κόβει μισθούς αλλά είναι προοδευτική σε σχέση με τις προηγούμενες, γιατί ψήφισε νόμο για την ελεύθερη επιλογή στο φύλο και σύμφωνο συμβίωσης”. Έτσι, όσο δυναμώνει η συζήτηση και ο προβληματισμός ανάμεσα στους φοιτητές, μέσα από τις δομές του Συλλόγου (Γενική συνέλευση, συνέλευση έτους), ο Σύλλογος θα αποκτά γερά ποδάρια μέσα στα έτη. Όλη αυτή η διαδικασία δεν είναι απλά ένα σχήμα. Το στοίχημα που έχουμε να κερδίσουμε είναι πώς περισσότεροι φοιτητές θα κάνουν δικό τους μέσα από τη συζήτηση και τον προβληματισμό ότι αυτό που κερδίζουμε καθημερινά, πέρα από τις επιμέρους νίκες που μπορεί να έχουμε στο κίνημα, είναι πώς ο καθένας συμβάλλει στον διάλογο με προτάσεις και προβληματισμούς. Ένα άλλο ζήτημα που χρειάζεται να λάβουμε υπόψη είναι η ιδεολογική διαπάλη που γίνεται μέσα στα μαθήματα και από καθηγητές, ο στοχευμένος αντικομμουνισμός. Χρειάζεται να απαντάμε επεξεργασμένα. Θα συναντήσουμε και αντιεπιστημονικές θεωρίες για την εξέλιξη των κοινωνιών, κάτι το οποίο, μπορεί να ανοίξει μπροστά και στη συμπλήρωση 200 χρόνων από την αστική επανάσταση του 1821. Να μας προβληματίσει πώς σε αυτές τις σχολές που το Κόμμα έχει ένα κύρος για τις επεξεργασίες του και τους αγώνες που έχει δώ-



Γενάρης 2019

σει θα μπορέσουμε να στρατεύσουμε πλάι μας όλο και περισσότερους νέους. Από όλα τα παραπάνω προκύπτει ότι το πρώτο καθοδηγητικό καθήκον που έχουμε είναι να ατσαλωνόμαστε ιδεολογικοπολιτικά καθημερινά ώστε να βγαίνουμε πιο θαρρετά μπροστά και να κάνουμε πράξη ότι ο κομμουνιστής είναι πόλος συσπείρωσης. Αυτό για να γίνει χρειάζεται ένα καλά επεξεργασμένο σχέδιο παρέμβασης. Αυτή η δραστηριότητα χρειάζεται να αποκτά σταθερά χαρακτηριστικά ώστε να απλοποιείται στο μυαλό του καθένα μας το πώς θα καταφέρουμε να στρατεύσουμε και άλλα παιδιά στις γραμμές μας. Με κομμουνιστική αισιοδοξία και θέτοντας τον πήχη ακόμα πιο ψηλά συνεχίζουμε για να γίνουμε πιο πολλοί και πιο ικανοί να ανοίξουμε τον δρόμο για το πραγματικό σύγχρονο και νέο, τον σοσιαλισμό. Με όπλο την 100χρονη πορεία και δράση του ηρωικού ΚΚΕ και την 50χρονη πορεία της ΚΝΕ ξεπερνάμε τα καθημερινά εμπόδια και ριχνόμαστε στη μάχη για την υπόθεση της εργατικής τάξης. Για να γκρεμίσουμε αυτόν τον κόσμο που γέρασε και να χτίσουμε έναν κόσμο όπου τα όνειρά μας θα πάρουν εκδίκηση. ΖΗΤΩ ΤΟ 12Ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΚΝΕ! Βάσω Σβάρνα μέλος της ΕΟΕ της ΟΠ Ανατολικής Μακεδονίας - Θράκης

Για τη δράση μας στα σχολεία στη Γερμανία

ύντροφοι και συντρόφισσες, μεγάλη μας τιμή να γιορτάζουμε τα 100 χρόνια του Κόμματος και τα 50 χρόνια της ΚΝΕ. Πιο δυνατοί και πιο ικανοί βαδίζουμε προς το 12ο συνέδριο της ΚΝΕ. Μαζεύουμε την πείρα και τις εμπειρίες μας και προχωράμε προς τα μπρος για μία πιο ισχυρή και ικανή ΚΝΕ. Βάζουμε ως στόχο για τα επόμενα χρόνια να αναπτυχθούν νέοι μαθητικοί αγώνες στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό. Ήδη στη βιομηχανική περιοχή της Βαυαρίας, στην πόλη του Άουγκσμπουργκ (Augsburg) έχει γίνει μία αξιοσημείωτη δουλειά. Μέσα από δυνατή μάχη έχουν δημιουργηθεί Επιτροπές Αγώνα μαθητών σε εφτά σχολεία. Ο πετυχημένος και πρωτοπόρος αγώνας μας δίνει θάρρος και τόλμη να πράξουμε και εμείς αντίστοιχα στο Βερολίνο. Σε ένα μικρό σχετικά χρονικό διάστημα, περίπου τεσσάρων μηνών γίνεται στο Ευρωπαϊκό Σχολείο του Βερολίνου (SESB) σταθερή παρέμβαση ειδικά στο μάθημα της πολιτικής παιδείας. Με το συγκεκριμένο μάθημα ποντάρουν τα αστικά σχολεία να ταΐσουν τους μαθητές με αντικομμουνισμό, συγκρίνουν αλλά και παρουσιάζουν τον κομμουνισμό χειρότερα από τον φασισμό.

52 Βέβαια από τη μία υπάρχουν μαθητές που σκέφτονται, προβληματίζονται δεν μασάνε το μασημένο φαΐ που τους δίνουν έτοιμο στο τραπέζι. Από την άλλη μεριά υπάρχουν και μαθητές που εκφράζουν τις φασιστικές τους απόψεις. Για τον εξής λόγο προβλήθηκε εν ώρα μαθήματος ένα αντιφασιστικό ντοκιμαντέρ. Ακολούθησε συζήτηση πάνω στο συγκεκριμένο ντοκιμαντέρ εκτός αλλά και εντός του μαθήματος όπου ακούστηκαν κυρίως θετικές κριτικές. Το δυσάρεστο γεγονός που διαδραματίστηκε στα σχολεία στην Ελλάδα αλλά και στο ελληνικό σχολείο του Ντίσελντορφ με θέμα τις καταλήψεις για το “Μακεδονικό” ακολούθησε και στο Ευρωπαϊκό Σχολείο του Βερολίνου σε μορφή διαμαρτυρίας. Μία ομάδα μαθητών κυκλοφορούσε με ελληνικές σημαίες και φώναζε φασιστικά συνθήματα. Βέβαια, το γεγονός αυτό μας άνοιξε κουβέντα. Δεν το αφήσαμε έτσι, απαντήσαμε κατευθείαν με εξόρμηση η οποία κατακρίθηκε από μία μερίδα μαθητών και καθηγητών. Χαρακτηρίστηκε ως παράνομη πράξη. Η στάση των δήθεν αριστερών καθηγητών έδωσε στους μαθητές με φασιστικές απόψεις θάρρος. Το επόμενο διάστημα θα διοργανωθεί στον χώρο του σχολείου εκδήλωση για το “Μακεδονικό” όπου θα πρέπει να τοποθετηθούμε ανάλογα. Θα πρέπει να προετοιμαστούμε για να αντικρούσουμε φασιστικά επιχειρήματα, αλλά και οπορτουνιστικά τα οποία προέρχονται κυρίως από τον χώρο των καθηγητών. Μην ξεχνάμε πως το 2019 είναι η “επέτειος“ της πτώσης του τείχους του Βερολίνου και θα γίνουν χιλιάδες αντικομμουνιστικές φιέστες. Βλέπουμε πως η ΕΕ σπαταλάει εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ για την εξίσωση του φασισμού με τον κομμουνισμό, του Στάλιν και του Χίτλερ. Από μεριάς μας θα πρέπει να είμαστε εξοπλισμένοι με δυνατά επιχειρήματα, παραδείγματα και αποδείξεις για την εξέλιξη που υπήρχε στην κοινωνία την περίοδο του σοσιαλισμού όπου οι μαθητές είχαν πλήρη δωρεάν παιδεία, σωστές υποδομές σχολείων π.χ αθλητικές εγκαταστάσεις, πρόσβαση σε ηλεκτρονικούς υπολογιστές ενώ ταυτόχρονα σε άλλες καπιταλιστικές κοινωνίες παιδιά της εργατικής τάξης σταματούσαν το σχολείο για να ενισχύσουν την οικογένειά τους οικονομικά. Θα κλείσω λέγοντας πως θα πρέπει να προσεγγίσουμε τους συμμαθητές μας συζητώντας τα προβλήματα που συναντάμε καθημερινά στα σχολεία και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι οικογένειές μας, διότι είναι κοινά προβλήματα. Να αναρωτηθούμε ποιο είναι το πραγματικά νέο και αναγκαίο σχολείο. Να παρεμβαίνουμε πιο σταθερά εντός αλλά και εκτός του μαθήματος. Δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα, θα τσακίσουμε τον φασισμό και το καπιταλιστικό σύστημα που τον γεννάει…!!!

Ζήτω τα 100 χρόνια του ΚΚΕ και τα 50 χρόνια της ΚΝΕ Ζήτω το 12ο Συνέδριο της ΚΝΕ Αγάπη Μουγκογιάννη ΤΟ Κεντρικής Ευρώπης της ΚΝΕ

Πλευρές της αντιπαράθεσης σχετικά με τον ρόλο των κομμάτων

ίναι αλήθεια πως η γενιά μας έχει γεννηθεί, ζήσει και γαλουχηθεί στην εποχή αμέσως μετά τις αντεπαναστατικές ανατροπές στο τέλος του 20ου αιώνα, μια εποχή στην οποία το επαναστατικό και εργατικό κίνημα τόσο στη χώρα μας όσο και διεθνώς, βρίσκεται σε συνθήκες αναδίπλωσης. Το παραπάνω επιδρά στη νεολαία και εκφράζεται όχι μόνο με την αποχή, την αδιαφορία αλλά ως μια αποστροφή από την πολιτική, τα πολιτικά κόμματα γενικώς, μια τάση ομαδοποίησης στη λογική του “όλοι τα ίδια είναι”. Αυτό κάπως επιφανειακά προκύπτει από φαινόμενα διαφθοράς, αδιαφάνειας και διαπλοκής με πρωταγωνιστές αστικά κόμματα. Σε συνδυασμό με το ότι τα παραπάνω φαινόμενα προβάλλονται ως αιτίες της κρίσης και ως οι κύριοι παράγοντες που οδήγησαν στη σημερινή βάρβαρη πραγματικότητα που βιώνει ο λαός της χώρας μας, συσκοτίζεται το περιεχόμενο της πολιτικής που υπηρετεί κάθε κόμμα, ως πολιτική εξυπηρέτησης της τάξης την οποία εκπροσωπεί. Βέβαια είναι θετικό το ότι αρκετοί νέοι τείνουν να απαξιώνουν τα αστικά κόμματα και θεωρούν πως δεν έχουν τίποτα να περιμένουν από αυτά, ωστόσο το παραπάνω αποκτά αντιδραστικό περιεχόμενο όταν στρέφεται ενάντια και στο Κομμουνιστικό Κόμμα. Είναι λοιπόν κρίσιμο το πώς θα γίνουμε ικανότεροι να αναδεικνύουμε συνεχώς τον ρόλο του Κομμουνιστικού Κόμματος και της Νεολαίας του στο σήμερα σαν τη μοναδική οργάνωση που μπορεί στην πραγματικότητα να αποτελέσει τη συνειδητή πρωτοπορία, την ανώτατη μορφή οργάνωσης της εργατικής τάξης και να προσανατολίσει τον αγώνα της νεολαίας βάζοντας τελικά την προοπτική για την οριστική ρήξη με το σύστημα που γεννά όλα τα αδιέξοδα που αντιμετωπίζει ένας νέος σήμερα, σε αντίθεση με όλα τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, τα οποία προωθούν τα συμφέροντα εκείνης της μερίδας της αστικής τάξης την οποία υπηρετούν. Υπάρχει θετική πείρα από ΤΟ σε χώρο των ΑΕΙ που οργάνωσε συσκέψεις τον προηγούμενο χρόνο με θέμα την εξειδίκευση του προγράμματος του Κόμματος με βάση το αντικείμενο της σχολής και μέσα από αυτές κατάφερε όχι μόνο να συζητήσει και να προβληματίσει, αλλά και να εντάξει σε δραστηριότητα γύρω από τις ΟΒ παιδιά που δεν αντιλήφθηκαν απλά ότι πρέπει να αγωνιστούν για κάποια δικαιώματα τους στο σήμερα, αλλά ότι πρέπει να παλέψουν στο πλάι μιας επαναστατικής Οργάνωσης που προετοιμάζει κάτι πολύ μεγαλύτερο. Αυτό βέβαια κατακτήθηκε από τη συνδυασμένη δουλειά των μελών που κατάφεραν σε έναν βαθμό να εξειδικεύσουν το πώς εκφράζεται ο ταξικός προσανατολισμός αυτής της πολιτικής στον χώρο, πώς μπαίνει εμπόδιο στην ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας και να το συνδέσουν με το πού πρέπει να προσανατολιστεί ο αγώνας μας σήμερα αλλά και ποιος πρέπει να είναι ο τελικός στόχος. Σημαντικό ρόλο έπαιξε επίσης η προσωπική στάση και αναγνώριση των συντρόφων στον χώρο από μεγάλη μερίδα των συμφοιτητών τους. Πολλά παιδιά που στην αρχή κράτησαν μια απόσταση από τη δραστηριότητα αυτή μη θέλοντας να συμ-

μετέχουν σε σύσκεψη κάποιας πολιτικής νεολαίας, στη συνέχεια μέσα από την τριβή με τους συντρόφους και εκτιμώντας χαρακτηριστικά όπως η συνέπεια, η αντιστοιχία λόγων-έργων και η επιμονή τους εκτίμησαν τη στάση τους και αντιλήφθηκαν πως τα χαρακτηριστικά αυτά δεν είναι ατομικά γνωρίσματα του καθενός αλλά συνολικά της Οργάνωσης μας. Προφανώς υπάρχουν πάντα αδυναμίες που αφορούν κυρίως την άνοδο της πολιτικής συμφωνίας προκειμένου να διασφαλιστεί η συνέχεια αυτής της δουλειάς. Το παραπάνω εξυπηρέτησε τελικά το βασικό μας καθήκον, να βάλουμε δηλαδή στο επίκεντρο της συζήτησης με έναν ευρύτερο περίγυρο από αυτόν που έχουμε συνηθίσει την ίδια την στρατηγική του Κόμματος μας και το πώς αυτή εκφράζεται στην καθημερινότητα. Παραδείγματος χάριν το ίδιο το πλαίσιο πάλης που θέτουν οι κομμουνιστές στο κίνημα μπορεί να καταδείξει τα όρια αυτού του συστήματος, να καταλήξει σε αμφισβήτηση αυτού του δρόμου ανάπτυξης, να πολιτικοποιήσει τελικά τον αγώνα. Ή το ζήτημα της μη συμμετοχής σε οποιαδήποτε αστική διακυβέρνηση, είναι ζήτημα που μπορεί να αποδείξει το ότι το Κόμμα μας είναι διαφορετικό από τα υπόλοιπα. Ειδικά το παραπάνω είναι αφορμή να “σπάει” η κατανόηση της έννοιας των κομμάτων μόνο ως προς την κοινοβουλευτική τους διάσταση. “Το ΚΚΕ δεν θέλει να κυβερνήσει”, “το Κόμμα της μόνιμης αντιπολίτευσης” κ.λπ. είναι φράσεις που ακούμε συχνά. Πέρα από τη θεωρητική απάντηση στα παραπάνω, καλύτερες απαντήσεις που οδηγούν σε συμπεράσματα δίνει η ίδια η ιστορία του Κόμματος και της Οργάνωσης. Η πείρα δείχνει ότι όταν επαναφέρουμε πτυχές του παρελθόντος για τη δράση μας σε άλλες συνθήκες όπου δεν υπήρχε π.χ. το αστικό κοινοβούλιο ή το Κόμμα μας είχε αποκλειστεί από αυτό έχοντας χαρακτηριστεί παράνομο και τα μέλη του φυλακίζονταν, εξορίζονταν ή ακόμα και εκτελούνταν, μπορούμε καλύτερα να ξεδιαλύνουμε το γιατί το δικό μας Κόμμα είναι πραγματικά επαναστατικό. Αυτά όχι βέβαια για να αποδείξουμε πως δράσαμε κάποτε επαναστατικά αλλά για να ξεκαθαρίσουμε τι είναι τελικά γνήσια πρωτοπόρο και επαναστατικό στο σήμερα, για να τονίσουμε την αδιαμφισβήτητη ανάγκη ύπαρξης αλλά -δεδομένου ότι στη χώρα μας υπάρχει και δρα- και ισχυροποίησης από πλατιά τμήματα της εργατικής τάξης του ΚΚ και της νεολαίας του σήμερα. Δημήτρης Περδίκης, ΤΟ Πολυτεχνείου ΑΠΘ

Για την παρέμβασή μας στους εργαζόμενους φοιτητές

ασικός προσανατολισμός των Θέσεων του ΚΣ είναι το πως η ΚΝΕ θα δυναμώσει, θα ισχυροποιηθεί, θα γίνεται ικανή να εντάσσει περισσότερες νεανικές δυνάμεις στο πλευρό της. Είναι βασικό το πώς θα ανταποκριθούμε ως ΤΟ στον προσανατολισμό αυτό και ιδιαίτερα θα έπρεπε να μας απασχολήσει το εργαζόμενο κομμάτι της νεολαίας. Απευθυνόμαστε σε χιλιάδες φοιτητές και είναι γεγονός πως ο αριθμός των εργαζόμενων φοιτητών είναι σαφώς μεγαλύτερος από ότι ήταν πριν από μια δεκαετία. Τα παιδιά αυτά μας ενδιαφέρουν πρωτίστως κοινωνικόταξικά. Οι δυσκολίες, έτσι όπως τις συναντάμε σήμερα, δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να επισκιάζουν τη με-

Οδηγητής

γάλη δυνατότητα που μας δίνουν να βγούμε μπροστά, οι εξελίξεις στην καπιταλιστική οικονομία, στον διεθνή χώρο, αλλά και η ίδια η κατάσταση επιδείνωσης των όρων ζωής της νεολαίας. Ένας εργαζόμενος φοιτητής έχει διπλή ανησυχία. Από τη μία, ανησυχία για τις σπουδές του, το πως θα ανταπεξέλθει στις φοιτητικές του υποχρεώσεις, την ίδια στιγμή που το πτυχίο και η γνώση που παρέχεται προπτυχιακά υποβαθμίζονται. Οι προπτυχιακές σπουδές θα καταλήγουν σε ένα πτυχίο δίχως αντίκρισμα, ενώ όσοι επιδιώκουν να συνεχίσουν με μεταπτυχιακές σπουδές έχουν να αντιμετωπίσουν προγράμματα με δίδακτρα, “εθελοντική” - απλήρωτη εργασία κ.λπ. Από την άλλη, ανησυχία που αφορά τους όρους δουλειάς και που επηρεάζει όλους τους τομείς της ζωής του. Ένα μεγάλο ποσοστό της νεολαίας ζει στην ανασφάλεια, με μισθούς των 300-400€, με τρίμηνες ή εξάμηνες συμβάσεις, με τον φόβο του τι θα ξημερώσει αύριο, αν θα μπουν τα λεφτά του μήνα, αν θα παραμείνει στη δουλειά. Σε πολλούς εργασιακούς χώρους ο όρος Συλλογική Σύμβαση Εργασίας είναι άγνωστος ενώ οι απολύσεις, τα εργατικά ατυχήματα, οι εξαντλητικές υπερωρίες και η εργοδοτική τρομοκρατία φαντάζει ως κάτι κατοχυρωμένο. Αυτή η κατάσταση δημιουργεί έντονη δυσαρέσκεια στους φοιτητές. Μια δυσαρέσκεια που όμως σε μεγάλο βαθμό ενσωματώνεται από την αστική ιδεολογία ή εγκλωβίζεται σε διάφορα οπορτουνιστικά ιδεολογήματα, απομακρύνοντας τη νεολαία από τον πραγματικό αντίπαλο. Μέσα στο φοιτητικό και σπουδαστικό κίνημα, παρά την έντονη προσπάθεια των άλλων δυνάμεων, οι στόχοι και τα αιτήματα που προβάλλουμε κερδίζουν έδαφος, γιατί είναι αιτήματα που λαμβάνουν υπόψη τις πραγματικές ανάγκες των φοιτητών, στοχεύουν στον πραγματικό εχθρό της νεολαίας και της εργατικής τάξης, τα μονοπώλια και τον καπιταλισμό. Οι εργαζόμενοι φοιτητές αντιλαμβάνονται πιο άμεσα την εκμετάλλευση και την αδικία του συστήματος, βιώνουν πιο άμεσα τον ταξικό διαχωρισμό της κοινωνίας. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις λοιπόν, είναι που μπορούν να παρθούν με μεγαλύτερη άνεση ποικίλες πρωτοβουλίες από την ΟΒ, να ανοιχθούν για συζήτηση ευρύτερα θέματα που απασχολούν τη ζωή του νέου και να κατασταλάξουν συμπεράσματα, βοηθώντας στο βάθεμα της πολιτικής συνείδησης. Στο Ιστορικό-Αρχαιολογικό (ΙΑ) του ΕΚΠΑ τα περισσότερα παιδιά που στάθηκαν από την πρώτη στιγμή στο πλευρό μας, ήταν παιδιά που εργάζονταν. Ήταν αυτοί που βρίσκονταν στα συλλαλητήρια και στις απεργίες στο πλάι μας, που μπήκαν ψηφοδέλτιο στις εκλογές, που πήραν πρωτοβουλία να μιλήσουν στην παρέα τους για το ΚΚΕ και την ΚΝΕ. Χαρακτηριστικό ήταν και το βιογραφικό που πήραμε πέρυσι από συντρόφισσα η οποία από μικρή ηλικία είχε ξεκινήσει να δουλεύει για να συντηρήσει την οικογένειά της. Ήταν ζήτημα μηνών να αντιληφθεί – και με τη δική μας φυσικά παρέμβαση – ότι η μοναδική λύση στα προβλήματά της ήταν ο συλλογικός δρόμος, η οργάνωση στην ΚΝΕ, τη μόνη οργάνωση που μπορεί να πάει κόντρα στο καπιταλιστικό σύστημα και να διεκδικήσει καλύτερους όρους ζωής, να παλέψει για την πραγματική ελευθερία, τον σοσιαλισμό – κομμουνισμό. Την περασμένη χρονιά κάναμε μια προσπάθεια να αναδειχθούν καλύτερα πλευρές για την εργασιακή προ-

οπτική των αποφοίτων. Ο σύλλογος του ΙΑ πρωτοστάτησε σε ζητήματα που απασχολούσαν τους φοιτητές, με πιο πρόσφατο παράδειγμα τη συλλογή υπογραφών για να έχουν οι φοιτητές δικαίωμα να εργάζονται ως ξεναγοί, και έχει φανεί ότι ο σύλλογος επιδρά σε μεγάλο μέρος του αμφιθεάτρου, καλλιεργεί την αμφισβήτηση απέναντι σε κυβέρνηση – ΕΕ – ΝΑΤΟ, δημιουργεί κριτήριο στους φοιτητές. Έχουμε αξιοποιήσει επίσης κλαδικές ανακοινώσεις, καλέσαμε σε κοινή πάλη με τους αναπληρωτές καθηγητές, κάναμε συστηματικές προσπάθειες για τη συγκρότηση επιτροπών αγώνα σε έτη. Όλα αυτά είναι στοιχεία που βοήθησαν και μας έφεραν πιο κοντά με το εργαζόμενο κομμάτι της νεολαίας, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν περιθώρια εξέλιξης. Το επόμενο διάστημα θα είναι καθοριστικό για το πως θα βελτιωθεί η παρέμβαση μας για το μέλλον των αποφοίτων. Το πως θα αντλούμε διδάγματα και θα εντάσσουμε στις συζητήσεις μας με τους φοιτητές τις κατακτήσεις συνδικάτων και σωματείων που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, πως εύστοχα θα επιλέγουμε θέματα που αφορούν σοβαρά τη νεολαία, που πατούν πάνω στις ανησυχίες και τους προβληματισμούς της. Το πώς θα συμβάλλουμε στο να γίνει την επόμενη χρονιά πιο ζωντανή και διεκδικητική η λειτουργία των συλλόγων, των επιτροπών αγώνα, με μπροστάρηδες τα μέλη και τους φίλους της ΚΝΕ. Τέλος, να μας απασχολήσει το αν και κατά πόσο βοηθάμε τους συντρόφους που δουλεύουν να γίνονται πιο ικανοί ώστε να φέρνουν στους χώρους δουλειάς τους τις θέσεις και τις κατευθύνσεις του κόμματος, να καταξιώνονται στον χώρο τους, να σημειώνουμε βήματα στην άνοδο της συσπείρωσης γύρω από το ΠΑΜΕ. Μυρσίνη Χρυσοχοΐδη ΤΟ Φιλοσοφικής ΕΚΠΑ

Για τη δουλειά μας στις νέες φοιτήτριες

ημαντικό ζήτημα που απασχολεί την Οργάνωση είναι η ανασύνταξη του φοιτητικού κινήματος και η συμπόρευσή του με το ταξικά προσανατολισμένο εργατικό κίνημα. Σε αυτό το πλαίσιο ιδιαίτερο ρόλο έχει η ένταξη των νέων γυναικών στον αγώνα για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας και η εξειδικευμένη δουλειά που χρειάζεται λόγω των ιδιαίτερων αναγκών που προκύπτουν από τη θέση της γυναίκας στην αναπαραγωγική διαδικασία. Θέμα λοιπόν που έχει να αντιμετωπίσει η Οργάνωση είναι η πιο εξειδικευμένη δουλειά στις νέες εργαζόμενες, μητέρες, φοιτήτριες, άνεργες. Είναι δουλειά που κάνουμε ώστε να προβάλλουμε τα πραγματικά αίτια της ανισοτιμίας της γυναίκας σήμερα, για να κατανοεί κάθε νέα της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, πως το ζήτημα μπορεί να αντιμετωπιστεί μέσα από τον προσανατολισμένο ταξικά αγώνα. Για να συσπειρωθεί στο σωματείο της, τον φοιτητικό της σύλλογο, να οργανωθεί μέσα από τους συλλόγους γυναικών της ΟΓΕ, να κάνει το βήμα να παλέψει μέσα από την ΚΝΕ. Ακόμη με την πιο εξειδικευμένη προσπάθεια στις γυναίκες, προσπαθούμε να αντιπαλέψουμε αναχρονιστικές αντιλήψεις για τη θέση των δύο φύλων που θέτουν ως “φυσικό περιβάλλον της γυναίκας το σπίτι” και άλλες που προβάλλουν ως λύση “την επιλογή της καριέρας αντί της οικογένειας”. Να απαντήσουμε στις αναχρονιστικές αντιεπιστημονικές θεωρίες που παρουσιάζονται σαν νέες και προοδευτικές, περί κοινωνικού φύλου. Αντιλήψεις που βάζουν



Γενάρης 2019

εμπόδια σε νέες, που μπορεί να έχουν όρεξη να αγωνιστούν, αλλά εγκλωβίζονται μέσα στα όρια που θέτει το σύστημα. Το θέμα αυτό απασχόλησε και την οργάνωση της Σπουδάζουσας στο Ρέθυμνο, αφού είναι ζήτημα που κρίνουμε απαραίτητο να ιεραρχήσουμε, λαμβάνοντας υπόψη πως ο χώρος του Πανεπιστημίου απαρτίζεται στην πλειοψηφία του από γυναίκες. Παρ’ όλα αυτά εντοπίζεται πως υπήρχε αδυναμία παρέμβασης, σε αυτά τα ζητήματα. Συνήθως το θέμα ερχόταν στην επιφάνεια αποσπασματικά (π.χ. συνέλευση συλλόγου γυναικών). Αυτή η ελλιπής απασχόληση είχε ως αποτέλεσμα η πλειοψηφία των μελών της Οργάνωσης να δυσκολεύεται να κατανοήσει το πως σχεδιάζουμε την παρέμβασή μας στο κίνημα με άξονα και τα πιο ιδιαίτερα αιτήματα των γυναικών. Αυτό προκάλεσε αδυναμία στην Οργάνωση να πρωτοστατήσει στο να έρχονται σε επαφή οι φοιτητικοί σύλλογοι με τον σύλλογο γυναικών και να ζυμώνεται στην πράξη η θέση μας για τις γυναίκες. Υπήρξε λοιπόν δυσκολία να σηκώνονται αγώνες, ταξικά προσανατολισμένοι, που θα βοηθούν τις νέες να βγάζουν συμπεράσματα. Ακόμη παρατηρήθηκε η κάπως επιφανειακή γνώση πάνω στη θέση του Κόμματος για το γυναικείο ζήτημα από μεγάλο μέρος της Οργάνωσης καθώς και η αδυναμία ζύμωσης της με τον κόσμο. Για να αντιμετωπίσουμε τα παραπάνω οργανώθηκε ακτίφ της Οργάνωσης, στο οποίο αφού είχε διαβαστεί άρθρο της ΚΟΜΕΠ για την εξειδικευμένη δουλειά στις γυναίκες, έγινε παρουσίασή και συζήτηση. Έπειτα έγινε μία μαζική παραγγελία του βιβλίου της Κολοντάι για το γυναικείο ζήτημα, με στόχο όλα τα μέλη να το μελετήσουν. Αυτές οι ενέργειες βοήθησαν η Οργάνωση να έχει προετοιμαστεί καλύτερα, ώστε να πρωτοστατήσει στο άνοιγμα της εκδήλωσης, που οργάνωσε η ΟΓΕ για τη θέση της γυναίκας σήμερα, με αφορμή την 8η Μάρτη. Για να γίνει η κουβέντα με πιο μαζικούς όρους, τυπώθηκαν ερωτηματολόγια, που στόχευαν σε έναν πρώτο προβληματισμό, ο οποίος θα δώσει ώθηση να παρευρεθούν περισσότερες φοιτήτριες στην εκδήλωση. Στη συνέχεια οργανώθηκε κινητοποίηση στην Πρυτανεία από τους φοιτητικούς συλλόγους, με αιτήματα την ανάπτυξη δημοσίων δομών υγείας κοντά στους πανεπιστημιακούς χώρους, τη στελέχωση με το απαραίτητο υγειονομικό προσωπικό, ιδιαίτερα γυναικολόγους. Μέσα από αυτή μας την πρωτοβουλία στο κίνημα, άνοιξε συζήτηση για το αν πράγματι υπάρχουν ιδιαίτερες ανάγκες των γυναικών, πως μπορούμε να τις διεκδικήσουμε. Αυτό βοήθησε στο να βγουν γενικότερα συμπεράσματα για τις σύγχρονες ανάγκες μας και για το πως παλεύεις σήμερα να τις ικανοποιήσεις, αλλά και για τη θέση των άλλων δυνάμεων. Τέλος, μπορούμε να κρατήσουμε ότι για να πατήσει

54 πραγματικά η θέση μας χρειάζεται καθημερινή τριβή, να μεριμνούμε για το πως γύρω από κάθε τι που οργανώνουμε θα παίρνουμε υπόψη μας τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των γυναικών (π.χ. μέσα στο πλαίσιο πάλης, την ενεργή δράση του συλλόγου γυναικών στο Πανεπιστήμιο κ.ά.). Θέλει να γίνει πιο προσεγμένη δουλειά μέσα από παρουσιάσεις άρθρων της ΚΟΜΕΠ και άλλες πρωτοβουλίες που κρίνουμε ότι θα βοηθήσουν να αφομοιωθεί η θέση μας από όλη την Οργάνωση. Ακόμη η επαφή της Οργάνωσης με την ιστορία του Κόμματος και του διεθνές κομμουνιστικού κινήματος είναι αυτό που θα προσφέρει χρήσιμα συμπεράσματα για αυτά τα ζητήματα χωρίς να γίνεται η θέση μας αντιληπτή ως κάτι θεωρητικό. Για να γίνει όντως κτήμα του κάθε συντρόφου/συντρόφισσας η θέση μας και η πλατιά διάδοσή της, για να αντιπαλέψουμε θαρρετά αναχρονιστικές θεωρίες που προβάλλονται με κάθε μέσο από το σύστημα (ΜΜΕ, κυβέρνηση, καθηγητές, νεολαίες αστικών κομμάτων) και να καταφέρουμε να απεγκλωβίσουμε ακόμα περισσότερες νέες από τις αντιλήψεις που τα παραπάνω δημιουργούν, ώστε να μπουν στον αγώνα που πραγματικά θα φέρει τη λύση. Στον αγώνα για την ανατροπή αυτού του σάπιου συστήματος και την οικοδόμηση ενός κόσμου, που η γυναίκα θα απελευθερωθεί πραγματικά από τα δεσμά της, τον σοσιαλισμό. Χρυσάνθη Μαμματά ΤΟ ΑΕΙ Ρεθύμνου

Mε αφορμή τις εξελίξεις στο Φυσικό του ΑΠΘ

ρισκόμαστε μπροστά στο 12ο Συνέδριο της ΚΝΕ, την κορυφαία εσωοργανωτική μας διαδικασία. Πολλοί νέοι θέλουν να ακούσουν τι λέει η ΚΝΕ, τι προτείνει για να αλλάξει οριστικά αυτή η κατάσταση. Αυτά τα παιδιά πήραν τον “Οδηγητή” με τις θέσεις του ΚΣ για το 12ο Συνέδριο της ΚΝΕ. Αυτό στάθηκε αφορμή για να βαθύνουμε περισσότερο τη συζήτηση μαζί τους. Αυτός ο κόσμος μας ξέρει, έχει έρθει σε επαφή μαζί μας μέσα από τους αγώνες και από τις εκδηλώσεις μας. Την προηγούμενη χρονιά ο Σύλλογος Φοιτητών Φυσικού πραγματοποίησε εκδήλωση για τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων. Ήρθαν πολλοί φοιτητές, προβληματίστηκαν σχετικά με τα εργασιακά τους δικαιώματα. Μετά από αυτή την εκδήλωση στα αμφιθέατρα γίνονταν κουβέντες όχι μόνο για τα δικαιώματα μετά το πτυχίο, αλλά τελικά για το ποιος είναι ο ρόλος του επιστήμονα σήμερα που καλούμαστε να υποτάξουμε την επιστήμη μας στα κέρδη των επιχειρήσεων και για το ποιος θα έπρεπε να είναι. Δηλαδή να θέτουμε την επιστήμη και τις γνώσεις μας στην υπηρεσία της κοινωνίας για την κάλυψη των σύγχρονων αναγκών μας.

Πέρυσι προέκυψε το ζήτημα της συγχώνευσης τμημάτων διδασκαλίας ενός μαθήματος. Αυτό το μάθημα προέρχεται από συγχώνευση δύο μαθημάτων και χρειάζεται διαφορετικούς διδάσκοντες. Λόγω του όγκου των φοιτητών χρειάζονται τρία τμήματα. Όμως, δεν υπήρχε διδάσκων και τα τρία τμήματα έγιναν δύο, με αποτέλεσμα οι φοιτητές να στοιβάζονται ο ένας πάνω στον άλλο κατά τη διδασκαλία. Άμεσα, οι εκλεγμένοι με την ΠΚΣ κατεβάσαμε ψήφισμα το οποίο ψηφίστηκε με ανάταση χειρός στα αμφιθέατρα. Έπειτα, μετά από πίεση στις άλλες δυνάμεις, καταφέραμε να περάσει και από το ΔΣ. Ο Σύλλογος έκανε κινητοποίηση στον πρόεδρο του τμήματος και τον υπεύθυνο του τομέα με αίτημα να παραμείνουν τα τμήματα τρία, όπως προβλέπεται και τελικά το κατακτήσαμε. Μέσα από αυτή τη διαδικασία αναδείξαμε στους φοιτητές ότι οι συγχωνεύσεις τμημάτων, η έλλειψη καθηγητών, τα μαθήματα που κόπηκαν είναι απόρροια της υποχρηματοδότησης των πανεπιστημίων. Ότι η υποχρηματοδότηση οφείλεται σε αυτήν την πολιτική που επιλέγει να τσακίσει τις σπουδές και τη ζωή μας για τα κέρδη των λίγων. Κάποιοι είχαν στον νου τους ότι λύση για την υποχρηματοδότηση θα δώσουν οι επιχειρήσεις. Τους αποδείξαμε με παράδειγμα από την ίδια μας τη σχολή ότι οι επιχειρήσεις σε καμία περίπτωση δεν θα δώσουν λύση στα προβλήματά μας. Λίγους μήνες νωρίτερα δρομολογούνταν να μπουν δίδακτρα στο μεταπτυχιακό της νανοτεχνολογίας. Δηλαδή στον τομέα με τη μεγαλύτερη επιχειρηματική δραστηριότητα, αυτόν της φυσική στερεάς κατάστασης. Το μεταπτυχιακό αυτό συνεργάζεται με επιχειρήσεις, παίρνει επιχορήγηση από αυτές, οι οποίες έτσι κατευθύνουν την έρευνα που γίνεται. Από εδώ και μπρος πρέπει καλύτερα να δούμε τις αλλαγές στο πρόγραμμα σπουδών μας που έχουν ως απόρροια τέτοια ζητήματα και να αναδείξουμε στους φοιτητές τι εξυπηρετούν αυτές οι αλλαγές. Για παράδειγμα, η απόσπαση της παιδαγωγικής και διδακτικής επάρκειας από το πτυχίο μας κόβει το μόνο εργασιακό μας δικαίωμα και μας κάνει να κυνηγάμε πιστοποιητικά. Επιπλέον, πρέπει να εξετάσουμε καλύτερα τη μορφή που θα πρέπει να έχει το πτυχίο έτσι ώστε αυτό να αποτελεί τη μόνη προϋπόθεση για δουλειά. Είναι σύγχρονο και αναγκαίο να έχουμε ολόπλευρη, καθολική, αντικειμενική και σε βάθος γνώση. Υπάρχουν παραδείγματα από τη Σοβιετική Ένωση που αναδεικνύουν την ανωτερότητα του σοσιαλισμού. Για παράδειγμα, η έρευνα εκεί εξυπηρετούσε τις ολοένα και διευρυνόμενες λαϊκές ανάγκες, καλυτέρευε τους όρους ζωής, βελτίωνε τις συνθήκες εργασίας, μείωνε τον εργάσιμο χρόνο. Αντίθετα, σήμερα, η έρευνα υποτάσσεται στα μονοπώλια και έρχεται σε σύγκρουση με τις ανάγκες μας. Οι συνθήκες εργασίας χειροτερεύουν, τα ωράρια διευρύνονται, η εκμετάλλευση οξύνεται. Στους νέους που απογοητεύονται από αυτή την κατάσταση, που χαμηλώνουν τις απαιτήσεις τους, που συμβιβάζονται, πρέπει να αναδείξουμε τις σύγχρονες ανάγκες μας σύμφωνα με τις δυνατότητες της εποχής. Για παράδειγμα, έχουμε ανάγκη ολοκληρωμένο πρόγραμμα σπουδών και σύγχρονο εργαστηριακό εξοπλισμό σε όλους τους τομείς. Όμως, στο Φυσικό ΑΠΘ, ο τομέας της αστροφυσικής ρημάζει με 7 καθηγητές, ενώ ο τομέας στερεάς κατάστασης έχει 24 καθηγητές, το μεταπτυχιακό της νανοτεχνολογίας έχει υπερσύγχρονο εξοπλισμό γιατί είναι αυτός ο κλάδος που αυτή την πε-

ρίοδο επιφέρει κέρδος στους επιχειρηματίες. Οπότε οι σπουδές μας καθορίζονται από τις ανάγκες της αγοράς. Απάντηση σε όλα αυτά είναι η πρόταση του ΚΚΕ για την Ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση. Να αναδείξουμε την ανωτερότητα των κομμουνιστικών σχέσεων παραγωγής στην έρευνα, στην εργασιακή αποκατάσταση των αποφοίτων, στη μορφωτική και πολιτιστική δραστηριότητα των νέων. Να αναδείξουμε την ανάγκη για σύγκρουση με το σημερινό σύστημα, που ταυτίζεται με τη φτώχεια, την ανεργία, τους πολέμους, την προσφυγιά. Την ανάγκη για πάλη για τον σοσιαλισμό, που είναι επίκαιρος και αναγκαίος όσο ποτέ. Για την κοινωνία στην οποία δεν υπάρχει εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Τέλος, να αναδείξουμε ότι η οργανωμένη πάλη μέσα από τις γραμμές της ΚΝΕ είναι πραγματικά καρφί στο μάτι του συστήματος. Να κάνουμε πράξη το σύνθημα του 12ου Συνεδρίου: «Πιο πολλοί, πιο ικανοί, ανοίγουμε τον δρόμο για το πραγματικά σύγχρονο και νέο, για έναν κόσμο “στο μπόι των ονείρων και των ανθρώπων”, τον Σοσιαλισμό». Μαρία Μανούρα ΟΒ Φυσικού ΑΠΘ

Για τη δράση μας στο τμήμα Εκπαιδευτικής και Κοινωνικής Πολιτικής του ΠΑΜΑΚ

ρχόμενη σε επαφή με μέλη της ΚΝΕ, πριν από έναν περίπου χρόνο, έφτασα στη συνειδητοποίηση ότι η αδικία και η εκμετάλλευση, που ένιωθα και εγώ πως υπάρχουν, προέρχονται από μία μόνο μεριά, το σύστημα του καπιταλισμού, και αν δεν εναντιωθείς σ’ αυτόν με οργανωμένη ζωή και δράση, στην πραγματικότητα δεν συμβάλλεις στην ανατροπή του. Η συμπόρευση με την ΚΝΕ και το ΚΚΕ είναι μονόδρομος για έναν νέο που αισθάνεται πως ο κόσμος που ζει δεν είναι γι’ αυτόν, αν έχει μεγαλύτερες απαιτήσεις από την κοινωνία, αν στο άκουσμα της σοσιαλιστικής κοινωνίας εμπνέεται και νιώθει την επιθυμία να αγωνιστεί γι’ αυτήν. Αυτοί είναι πιστεύω οι λόγοι που οδήγησαν όλους μας να ακολουθήσουμε τη γραμμή της ΚΝΕ στην οργανωμένη ζωή και δράση και αυτά είναι και τα βασικά ζητήματα που πρέπει να παρουσιάσουμε σε κάθε νέο, με υπομονή και συστηματικότητα, αν θέλουμε να τους βγάλουμε από την νοοτροπία του ότι ο καπιταλισμός είναι το αιώνιο σύστημα, που είμαστε αναγκασμένοι να ζήσουμε σ’ αυτό. Φέτος, ειδικότερα, έχοντας στα χέρια μας τις Θέσεις για το 12ο Συνέδριο, μας δίνεται η ευκαιρία να απευθυνθούμε και να συζητήσουμε με περισσότερο κόσμο για τη δράση και τους στόχους της Οργάνωσης. Στο ΠΑΜΑΚ, συγκεκριμένα, δεν υπάρχουν και λίγα προβλήματα που οι φοιτητές έχουν να αντιμετωπίσουν. Και σ’ αυτά τα προβλήματα εμείς προσπαθήσαμε να δώσουμε μία λύση, μέσα από διάφορες πρωτοβουλίες, οργανωμένες ή αυθόρμητες. Ξεκινώντας δυναμικά από τις εγγραφές πρωτοετών, κάναμε μεγάλη προσπάθεια να μιλήσουμε με όσο περισσότερο κόσμο μπορούσαμε. Στους πρωτοετείς, με μια πρώτη ματιά, φαίνεται πως το ΠΑΜΑΚ είναι ένα σύγχρονο ίδρυμα, αλλά από την άλλη είναι ένα ίδρυμα που στηρίζει τις επιχειρήσεις μέσα στον χώρο του πανεπιστημίου, το ΝΑΤΟ, μέσω του μνημονίου συνεργασίας που έχει υπογραφεί, και τη γενικότερη υποβάθμιση των σπουδών. Στο τμήμα Εκπαιδευτικής και Κοινωνικής Πολιτικής (ΕΚΠ), μας στερούν την παιδαγωγική επάρκεια και στηρίζουν τα

Οδηγητής

σεμινάρια (με “πιστοποιητικά”) που πραγματοποιεί η ΔΑΠ. Μας στρέφουν, ακόμη, στην αναζήτηση μεταπτυχιακών -στο ΕΚΠ, μάλιστα, σχεδόν όλα τα μεταπτυχιακά είναι επί πληρωμή. Έτσι, μετατρέπει το πτυχίο σε ένα απλό χαρτί, χωρίς κανένα αντίκρισμα. Τα καίρια προβλήματα, βέβαια, που ξεδιπλώθηκαν στο τμήμα στάθηκαν ικανά να μας δώσουν την ώθηση που χρειαζόταν για να κάνουμε μια καλή γνωριμία με τους φοιτητές του ΕΚΠ. Αφού ενημερώθηκαν όλοι τους, μέσω διαφόρων πρωτοβουλιών, για την απουσία παιδαγωγικής επάρκειας και την κατάργηση βασικών μαθημάτων από το πρόγραμμα σπουδών, επιχειρήθηκε η πρώτη συνέλευση του τμήματος. Η προσέλευση σ’ αυτήν, εφόσον σκεφτούμε πως δεν έχει ξαναγίνει παρόμοια απόπειρα, ήταν ικανοποιητική και μας οδήγησε ένα βήμα παραπέρα, δηλαδή στην απόφαση για κινητοποίηση στο γραφείου του προέδρου. Μπορεί, εν τέλει, να μην επιτεύχθηκε πλήρως ο αρχικός στόχος, αλλά παρατηρήθηκαν σημαντικά βήματα σε ένα τμήμα που τόσα χρόνια υπήρχε μία αδράνεια. Επίσης, η επιτυχία της αρχικής συνέλευσης, μας οδήγησε αργότερα στην οργάνωση των μετεγγραφέντων φοιτητών, οι οποίοι μετά από παρότρυνσή μας, συμμετείχαν στο φοιτητικό συλλαλητήριο της 1ης Νοέμβρη, δίπλα στην Επιτροπή Αγώνα ΕΚΠ. Αυτό δείχνει πως όταν θέτουμε έναν στόχο και προσπαθούμε με επιμονή και αποφασιστικότητα για την εκπλήρωσή του, μπορούμε να καταφέρουμε πολλά, έχοντας πρώτα την απαίτηση από τον εαυτό μας να αγωνιστούμε γι’ αυτόν και ύστερα από τον κόσμο μας να συμπορευτεί μαζί μας, συμβάλλοντας ο καθένας ξεχωριστά στο φοιτητικό κίνημα. Ακόμα, η θέληση των νέων, των συμφοιτητών, των φίλων μας να βρίσκονται δίπλα μας στις διάφορες δραστηριότητες και πρωτοβουλίες, μας κάνουν ξεκάθαρη την επιθυμία τους να αγωνιστούν για κάτι καλύτερο, γι’ αυτό που μας αξίζει. Και αυτό που “μας αξίζει” βρίσκεται σ’ αυτά που πρεσβεύει το ΚΚΕ και η ΚΝΕ. Πολλές φορές μας φαίνεται πολύ δύσκολο να οργανώσουμε έναν νέο στην ΚΝΕ, αλλά αν αναλογιστούμε τι στάση είχαμε και τι σκεφτόμασταν εμείς πριν οργανωθούμε, θα συνειδητοποιήσουμε πως παρουσιάζαμε σχεδόν τις ίδιες ανησυχίες, τις ίδιες αμφιβολίες με αυτούς. Δεν χρειάζεται τίποτα παραπάνω, επομένως, από το να ανατρέξουμε στο παρελθόν και να αναλογιστούμε τι ήταν αυτόν που οδήγησε εμάς να ακολουθήσουμε τη γραμμή της ΚΝΕ. Οι απαντήσεις είναι μπροστά μας και παρουσιάζονται και στον κάθε νέο στην καθημερινότητά του, μέσω της κοινωνίας, μέσω του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος. Προφανώς έχουμε αντιμετωπίσει και θα εξακολουθούμε να αντιμετωπίζουμε εμπόδια, τα οποία όμως είμαστε όλοι αρκετά ικανοί να τα ξεπεράσουμε, και αυτό άλλωστε φαίνεται από την καθημερινή μας δράση. Είτε μέσα στο πανεπιστήμιο, είτε έξω από αυτό είναι αναγκαίο να συνεχίσουμε να συναναστρεφόμαστε με κόσμο, να μιλάμε με αυτόν και να μην σταματάμε να διαδίδουμε αυτό που πρεσβεύουμε, την ιδεολογία μας. Άλλωστε, έχουμε το δίκιο με το μέρος μας και αυτό μας δίνει το κουράγιο, το κίνητρο και την ώθηση να συνεχίσουμε τη μάχη γι’ αυτήν την πραγματικά σύγχρονη κοινωνία, την κοινωνία του σοσιαλισμού- κομμουνισμού, που θα αντεπεξέρχεται στις ανάγκες, στα ιδανικά, στις επιθυμίες και τα όνειρά μας. Ελεάννα Παυλίδη ΟΒ ΕΚΠ, ΠΑΜΑΚ

Για τις σύγχρονες ανάγκες των φοιτητών

ο 12ο συνέδριο της ΚΝΕ έρχεται να δώσει πνοή στον διαρκή αγώνα των μελών της ΚΝΕ για ανασύνταξη του φοιτητικού και εργατικού κινήματος, για τη διεκδίκηση των σύγχρονων αναγκών και δικαιωμάτων μας μέσα σε πανεπιστήμια και ΤΕΙ όπως και μέσα σε χώρους δουλειάς. Κάθε φοιτητής σήμερα χρειάζεται πλήρως εξοπλισμένα πανεπιστήμια τα οποία θα του παρέχουν ολοκληρωμένη μόρφωση σε συνάρτηση με την επιστημονική και τεχνολογική εξέλιξη με όλη τη γνώση μέσα στο πτυχίο. Τα παραπάνω μεταφράζονται σε πλήρη υλικοτεχνική υποδομή, δωρεάν συγγράμματα σε κάθε μάθημα τα οποία να καλύπτουν όλη την ύλη, δωρεάν σίτιση και στέγαση, άρτια εξοπλισμένα εργαστήρια με την πλήρη ευθύνη του κράτους ξεκομμένα από κάθε επιχείρηση και εργολάβο. Έχουμε την ανάγκη να εντρυφούμε πάνω στο επιστημονικό μας αντικείμενο και να κάνουμε έρευνες σχετικά με την ικανοποίηση των ανθρώπινων αναγκών και όχι σύμφωνα με τις επιταγές του κεφαλαίου. Κάθε φοιτητής και φοιτήτρια νιώθει δημιουργικός και τον ενδιαφέρει να αναπτύσσεται πνευματικά συμμετέχοντας σε πολιτιστικές και αθλητικές ομάδες μέσα στις σχολές μιας και η εκπαίδευση μας δεν γίνεται να είναι ξεκομμένη από την πνευματική μας μόρφωση και την περαιτέρω ανάπτυξη των κλίσεων μας. Προβάλλει η ανάγκη να παλεύουμε συλλογικά μέσα από τους συλλόγους φοιτητών –το όπλο των σπουδαστών μέσα στο οποίο μπορεί να ακουστεί η φωνή μας και η δύναμη μας, οι οποίες είναι απέραντες, τονίζοντας ότι ο μόνος τρόπος να κατακτήσουμε τις σπουδές και το μέλλον που μας αξίζει είναι η οργανωμένη πάλη. Με την παρέμβαση της ΚΝΕ μέσα σε κάθε σύλλογο και τμήμα, μπορούν να γίνουν βήματα προς την κατεύθυνση της αλλαγής του συσχετισμού, κόντρα στον εκφυλισμό σε συλλόγους που κυριαρχεί η αδράνεια και η απογοήτευση. Στη Γεωπονία του ΑΠΘ, για παράδειγμα, παρά τον κατεστραμμένο σύλλογο έχουν γίνει αρκετές κινητοποιήσεις με τις οποίες διεκδικούμε τα αυτονόητα όπως η δωρεάν μετακίνηση και σίτιση μας στο αγρόκτημα του πανεπιστημίου, τα δωρεάν αναλώσιμα, ενώ μπλοκάραμε 2 φορές τις συσκέψεις των καθηγητών για δίδακτρα στα μεταπτυχιακά. Οι φοιτητές που κινητοποιηθήκαμε για τα παραπάνω οργανώσαμε την πάλη μας συγκροτώντας Επιτροπή Αγώνα, ενώ συμμετέχουμε και στο ΜΑΣ. Σημαντικό κομμάτι αυτού του αγώνα είναι ότι στεκόμαστε στο πλευρό των φτωχών αγροτών - τους οποίους τσακίζει η πολίτικη της ΚΑΠ, το μέτρο της ΕΕ το οποίο διδασκόμαστε μέσα στη σχολή - στηρίζοντας τις δίκαιες κινητοποιήσεις τους. Στο 1ο έτος οι φοιτητές κατάφεραν να πραγματοποιήσουν μαζική συνέλευση έτους και να εκλέξουν αντιπροσώπους όπως και να δημιουργήσουν θεατρική ομάδα! Είναι σημαντικό τα μέλη της ΚΝΕ να παρεμβαίνουμε με επιμονή και υπομονή, να συζητάμε με τους συμφοιτητές μας, να αποκαλύπτουμε τον ρόλο των επιχειρήσεων μέσα στα πανεπιστήμια. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της δικής μας σχολής είναι η συνεργασία της ΑΜΣΤΕΛ με το αγρόκτημα του πανεπιστημίου, την ώρα που εμείς συνεχίζουμε να βάζουμε βαθιά το χέρι στην τσέπη για να σπουδάσουμε. Να τονίζουμε κυρίως μέσα στα αμφιθέατρα ποιους σκοπούς πραγματικά εξυπηρετεί η ΚΑΠ, πάντα ενάντια σε λογικές που σπείρουν τον ανταγωνισμό και τον ατομισμό.



Γενάρης 2019

Χρήσιμες ήταν και οι εκδηλώσεις με θέμα “Μετά το πτυχίο, τι;” που προβληματίζουν τους φοιτητές καθώς και η πιθανή διοργάνωση ημερίδων σχετικά με τις εξελίξεις σε κάθε επιστημονικό κλάδο. Όλοι οι νέοι φοιτητές σήμερα που δεν εφησυχάζουμε, που δεν αφήνουμε το μέλλον και τη ζωή μας στην τύχη, συσπειρωνόμαστε στο ΜΑΣ το οποίο με το πλαίσιο πάλης του βοηθάει να ξεσκεπάζεται ο σημερινός χαρακτήρας των πανεπιστημίων, τα οποία χέρι-χέρι με τις επιχειρήσεις χειροτερεύουν τις σπουδές μας. Δεν πρέπει να απογοητευόμαστε συναντώντας συμφοιτητές μας που κρατούν παθητική στάση απέναντι στα γεγονότα και τις εξελίξεις αλλά να σπείρουμε τον προβληματισμό και να αναδεικνύουμε ότι στο σήμερα του 21ου αιώνα που η τεχνολογία και η επιστήμη έχουν κάνει άλματα είναι αδιανόητο οι σχολές μας να γίνονται πισίνες μετά από νεροποντές, να κάνουμε μαθήματα σε παλιά αμφιθέατρα με μισοσπασμένα έδρανα, να λαμβάνουμε ημιτελή και πολλές φορές μη αντικειμενική γνώση, το μέλλον μας να ορθώνεται μπροστά μας αβέβαιο και να καταλήγουμε κυνηγοί βεβαιώσεων και πιστοποιητικών αμειβόμενοι με μισθούς πείνας. Ενώ την ίδια ώρα η πολεμική μηχανή του ΝΑΤΟ ρουφάει 4 δις κάθε χρόνο από τον κρατικό προϋπολογισμό, την ίδια στιγμή οι φοροαπαλλαγές στους εφοπλιστές και βιομηχάνους δίνουν και παίρνουν προκειμένου να δίνουν ώθηση στον ΣΥΡΙΖΑ για παραπάνω κωλοτούμπες, την ίδια ώρα η καπιταλιστική ανάπτυξη ολοένα και αυξάνεται αλλά δεν χωράει τις δικές μας ανάγκες. Πάντα με συμμάχους τον “Οδηγητή” και τον “Ριζοσπάστη” παρεμβαίνουμε σε παρέες, στους συμφοιτητές μας και στους συλλόγους μας και αναδεικνύουμε τον κύριο εχθρό μας, τον καπιταλισμό. Όσο αγέρωχος και δυνατός προβάλλει μπροστά μας πρέπει να αναλογιζόμαστε ότι όσο οι κοινωνίες θα εξελίσσονται τίποτα δεν είναι μόνιμο και σταθερό. Ο δρόμος της ανατροπής είναι μονόδρομος. Οι φοιτητές πλάι στο εργατικό-λαϊκό κίνημα ανοίγουμε μέτωπο με κάθε αστική κυβέρνηση, με το μόρφωμα του φασισμού, αντιπαλεύουμε τη ναρκωκουλτούρα και κάθε μορφή συμβιβασμού και υποταγής. ΖΗΤΩ ΤΟ 12Ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΚΝΕ. ΖΗΤΩ Η ΗΡΩΙΚΗ 100ΧΡΟΝΗ ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΚΚΕ. Παρασκευή Τσεκούρα ΤΟ ΣΘΕ-ΓΤΧ της ΠΟ Σπουδάζουσας Θεσ/νίκης

ΑΤΤΙΚΗ

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

ΘΕΣΣΑΛΙΑ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΡΩΤΟΥΛΗΣ

ΣΩΤΗΡΗΣ ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ

ΤΑΣΟΣ ΤΣΙΑΠΛΕΣ

ΔΥΤΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ

ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ

ΔΥΤΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

ΣΤΕΡΕΑ ΕΛΛΑΔΑ

ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ

ΝΙΚΟΣ ΓΟΝΤΙΚΑΣ

ΘΑΝΑΣΗΣ ΧΑΣΤΑΣ

ΚΩΣΤΑΣ ΜΠΑΣΔΕΚΗΣ

ΔΥΝΑΜΩΝΟΥΜΕ ΤΟ ΚΚΕ ΠΑΝΤΟΥ! ΑΝΑΤ. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ & ΘΡΑΚΗ

ΗΠΕΙΡΟΣ

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΤΟΛΙΔΗΣ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΡΕΝΤΖΑΣ

ΚΡΗΤΗ

ΙΟΝΙΑ ΝΗΣΙΑ

ΒΟΡΕΙΟ ΑΙΓΑΙΟ

ΝΟΤΙΟ ΑΙΓΑΙΟ

ΜΑΝΩΛΗΣ ΣΥΝΤΥΧΑΚΗΣ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΜΠΑΛΟΥ

ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΑΣΣΟΣ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΝΤΟΥΝΙΑΔΑΚΗΣ

www.odigitis.gr

Οι υποψήφιοι περιφερειάρχες του ΚΚΕ σε όλη τη χώρα