Αφιέρωμα 65 χρόνια από την ίδρυση της ΕΠΟΝ Παιδεία Διεθνής πείρα: το μέλλον που μπορούμε να αλλάξουμε! Νέες Τεχνολογίες Διαδίκτυο: Από μοχλός κυριαρχίας να γίνει εργαλείο αγώνα!
# 947 | ΦΛΕΒΑΡΗΣ 2008 | 2 ευρώ
Διμηνη Οικονομικη Εξορμηση ΚΚΕ Δεκεμβρης 2007 – Γεναρης 2008 Ο Οδηγητής κυκλοφορεί ξανά το Σάββατο 1 Μάρτη
8
16
Νέοι εργαζόμενοι
3 μήνας μπαίνει 4 μήνας βγαίνει
12σέλιδο αφιέρωμα στα 65 χρόνια από την ίδρυση της ΕΠΟΝ της θρυλικής αντιστασιακής οργάνωσης της ελληνικής νεολαίας.
6 Οδηγητής Εγινε ανάρπαστος! (και συνεχίζουμε...)
8 αφιέρωμα παιδεία:
22 συζητάμε για το σοσιαλισμό
Οι αντιδραστικές αλλαγές στην εκπαίδευση σε διεθνές επίπεδο Σχολεία και αποκέντρωση: Τι είναι ο Καποδίστριας τελικά; Πείρα από τα Πανεπιστήμια της ΕΕ Αναδιαρθρώσεις, συνέπειες, αγώνες
Ο χαρακτήρας της εποχής μας, εποχή περάσματος από τον καπιταλισμό στο σοσιαλισμό
24 νέες τεχνολογίες
13 δράση της ΚΝΕ
Διαδίκτυο: από μοχλός κυριαρχίας να γίνει μοχλός του αγώνα
Εκδήλωση υποδοχής νέων μελών Οργάνωσης Αθήνας Πτολεμαίδα: Το λέμε καθαρά, τα υποκατάστατα δεν χωράνε στη ζωή μας
26 περιβάλλον
14 πάμε γυμνάσιο
28 αθλητισμός
Ανταγωνισμός – συλλογικότητα: Παρέα περνάμε ωραία...
Το βόλεϊ στην Ελλάδα: Τριπλό μπλοκ στην εμπορευματοποίηση
16 νέοι εργαζόμενοι
30 πολιτισμός
19 νέοι στρατευμένοι
32 προτάσεις
Αποστολές στο εξωτερικό – μισθοφόροι: ÇΓυρίζονταςÈ τον κόσμο
Η ΚΝΕ στο Συρμό
Γυναικείο κίνημα: Οι γυναίκες έχουν πολλούς λόγους για να βρίσκονται στην 1η γραμμή του αγώνα
Στο 117,8% η κάλυψη του πλάνου της ΚΝΕ Με επιτυχία ολοκληρώθηκε για την ΚΝΕ η μάχη της Δίμηνης Οικονομικής Εξόρμησης για την ενίσχυση του Κόμματος, αφού μέχρι την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές (30/1/08), είχε καλύψει σε ποσοστό 117,8% το πλάνο της (η κάλυψη του αντίστοιχου συνολικού πλάνου του Κόμματος έφτανε το 107,8% στις 28/1). Η επιτυχία αυτή, αποτέλεσμα της προσπάθειας των μελών αλλά και των φίλων της ΚΝΕ να απευθυνθούν μαζικά στη νεολαία, αποδεικνύει την πλατιά απήχηση ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΠΟΣΟΣΤΟ της πολιτικής του Κόμματος, τη διευρυμένη του 195,0% ΤΕΙ Λεκανοπεδίου επιρροή. 176,9% Πελοπόννησος Αναδεικνύει τη δυνα158,3% Σπουδάζουσα Αθήνας τότητα και την ανάγκη για σταθερή οικονομική 138,4% Αθήνα δουλιά, για συνολικό135,0% ΑΕΙ Θεσ/νίκης τερη σταθερή πολιτική 110,4% Αν. Μακεδονία-Θράκη επαφή με όλους αυτούς τους νέους, όλο αυτόν τον 105,0% Κεντρική Μακεδονία κόσμο που καταλαβαίνει 103,4% Αιγαίο τη σημασία της ενίσχυσης 99,2% του ΚΚΕ, που αναγνωρίζει Πειραιάς τη συμβολή του στους 88,5% Αττική αγώνες. 86,0% Θεσσαλονίκη Ειδικότερα, στην άμιλλα Κρήτη 85,9% μεταξύ των Οργανώσεων της ΚΝΕ για την ΟικονοΘεσσαλία 85,7% μική Εξόρμηση -και πάντα Βορειοδυτική Ελλάδα 77,9% με την επιφύλαξη γιαÉ… Δυτική Μακεδονία 66,8% τυχόν θεαματικές ανατροπές τις τελευταίες μέρεςΑνατ. Στερεά-Εύβοια 66,7% πρώτη ήρθε η Οργάνωση Οργ. Εξωτερικού 56,8% ΤΕΙ Λεκανοπεδίου με ΤΕΙ Θεσσαλονίκης 40,0% ποσοστό κάλυψης 195%, ΤΟ Καλλιτεχνών 150,0% ενώ την ακολούθησαν η Οργάνωση Πελοποννήσου ΟΒ ÒΡιζοσπάστηÓ 121,5% και η Οργάνωση ΣπουΟΒ Ò902Ó 58,6% δάζουσας Αθήνας με ποΚΝΕ 117,8% σοστά 176,9% και 158,3% αντίστοιχα.
Κυκλοφο
ρούν
Ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί στην ενέργεια
Επαγγελματικές ασθένειες - εργατικά ατυχήματα: Θύματα... όσα και στη Χιροσίμα Απεργία 13 Φλεβάρη
20 νέες γυναίκες
Ολοκληρώθηκε με επιτυχία
Εκθεση Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών: Το νέο εκθέτει χωρίς χορηγούς και περιορισμους
33 διεθνή Γενικό Συμβούλιο της ΠΟΔΝ - Εκδηλώσεις τιμής στη Γερμανία
34 αντιιμπεριαλιστική πάλη Παλαιστίνη: ασταμάτητος αγώνας για λευτεριά
Το νέο τεύχος της ΚΟΜΕΠ Προσανατολισμένη στην ανάδειξη ζητημάτων που αφορούν την ιστορική πορεία του ΚΚΕ και τη σύγχρονη επαναστατική του στρατηγική για το σοσιαλισμό θα είναι η ύλη της Κομμουνιστικής Επιθεώρησης το 2008, τη χρονιά που το ΚΚΕ γιορτάζει τα 90 χρόνια από την ίδρυσή του. Αναλυτικά το 1ο τεύχος του 2008 περιλαμβάνει τα ακόλουθα: -Διακήρυξη της ΚΕ του ΚΚΕ: 90 χρόνια ΚΚΕ -Βασικές εξελίξεις στο αστικό πολιτικό σύστημα από το 1974 μέχρι σήμερα, του Μάκη Μαΐλη -Σημειώσεις για την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία. Η περίπτωση της Βρετανίας, του Κώστα Πατέρα -Η κοινωνική ρίζα του οπορτουνισμού: ÇΕργατική αριστοκρατίαÈ, διάσπαση της εργατικής ενότητας,του Μάκη Παπαδόπουλου -Σοβιέτ: Μαχητική Οργάνωση,Β. Α. Τιούκιν
OΔΗΓΗΤΗΣ- Oργανο του ΚΣ της ΚΝΕ, www.odigitis.gr, e-mail: odigitis@kne .gr Ιδιοκτησία: ÇΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ ΕΚΔΟ-
Το τεύχος 29 των ÇΘεμάτων ΠαιδείαςÈ
ΤΙΚΗ ΑΕΒΕÈ, Εκδότρια - Διευθύντρια: Αναστασία Μοσχόβου, Διεύθυνση: Κοτοπούλη 11 και Βεραντζέρου, ΤΚ: 104 32, Αθήνα, Κωδικός: 3995, ISSN 1791-3594, Τηλ.: 210 5282.526-528, Fax: 210 5241.526, Συνδρομητές: Σόλωνος 130, ΤΚ:106 81, Τηλ: 210 3320.800 (ετήσιες συνδρομές: εσωτερικού 22 ευρώ, εξωτερικού: 35 ευρώ), Εκτύπωση: Τυποεκδοτική Α.Ε, Λεύκης 134 - Κρυονέρι
Με ειδικό αφιέρωμα στην Παιδαγωγική προσέγγιση του 12χρονου Σχολείου: Το Πολυτεχνικό Σχολείο Βασικής – Γενικής Εκπαίδευσης, Α΄ μέρος: Η οργάνωση της σχολικής ζωής.
Οδηγητής ϐ Φλεβάρης 2008
μήνας μπαίνει ϐ 3
Διάλυσε τη σκόνη
που σκεπάζει το φως!
Γ
ράφαμε στο προηγούμενο τεύχος του ÇΟδηγητήÈ για όλη αυτήν τη (γνωστή και παλιά) σαπίλαÉ ροζ αποχρώσεων που μας έχει κατακλύσει το τελευταίο διάστημα. Πέρασαν οι μέρες, φτάσαμε στο καινούριο τεύχος καιÉ τι έκπληξη! Στην ÇεπικαιρότηταÈ (σε αυτά δηλαδή που μας σερβίρουνε τα αστικά ΜΜΕ πρωί-βράδυ) είναι και πάλι η ίδια σαπίλαÉ
Πιο κάτω κι απÕ τον πάτοÉ Στα DVD, τις ερωμένες, τις αυτοκτονίες και τα πάθη, προστέθηκαν κι άλλα γαρνιρίσματα: μερικά σκάνδαλα (και ποιος ξέρει πόσα ακόμα θα επιλέξουνε να βγάλουν στη φόρα στην πορεία), μερικές μίζες εκατομμυρίων ευρώ (ποσών που δύσκολα μπορεί ακόμα και να συλλάβει ο νους των εργαζομένων που παλεύουν να τα φέρουν βόλτα με 600 και 700 ευρώ το μήνα) και κάτι ÇευυπόληπτοιÈ μεγαλο-εκδότες που βγήκαν από τη μπανιέρα με τα αφρόλουτρα για να φανείÉ πεντακάθαρα η βρωμιά του συστήματος και της πολιτικής που υπηρετούν. Τα ίδια και τα ίδια λες, κουράζεσαι, σιχαίνεσαι, αγανακτείςÉ Και καλά κάνεις! Το ερώτημα είναι αντιδράς; Βλέπεις τη διέξοδο; Γιατί υπάρχει διέξοδος! Κόντρα στους εκπροσώπους του συστήματος της ρεμούλας, της αρπαχτής, της κλεψιάς -είτε ÇνόμιμηςÈ είτε παράνομης- υπάρχουν οι κομμουνιστές, τα μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, αλλά και πολλοί άλλοι που διαλέγουν το δρόμο του αγώνα, που συμπαρατάσσονται μαζί μας. Υπάρχει όλος αυτός ο κόσμος που δίνει μάχες καθημερινά, σε κάθε χώρο, για να αποκαλύπτονται οι πραγματικές αιτίες αυτής της κατάστασης, για να οργανώνεται ο αγώνας για τα σύγχρονα δικαιώματά μας. Κόντρα στην πολιτική που μας γυρίζει 500 χρόνια πίσω, κόντρα σε αυτόν το ÇμονόδρομοÈ που υπηρετούν τόσα χρόνια πιστά η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, υπάρχει η πολιτική πρόταση του ΚΚΕ, η πρόταση που συμφέρει τους πολλούς, η μόνη πρόταση που μπορεί πραγματικά να ανοίξει το δρόμο προς τα μπρος για το λαό και τη νεολαία.
Μέση λύση δεν υπάρχει! Κι εδώ πρέπει να είμαστε καθαροί: μέση λύση σε αυτά τα πράγματα δεν υπάρχει. Το κεφάλαιο το γνωρίζει πολύ καλά: για να κερδίσει πρέπει να χάσουμε εμείς, πρέπει να περάσει οδοστρωτήρας πάνω από τα
2-3.indd 3
δικαιώματα και τις κατακτήσεις μας. Ετσι ξεκάθαρο πρέπει να είναι και για μας: κερδισμένοι θα είμαστε μόνο όταν χάσει το κεφάλαιο, μόνο όταν μπει φραγμός στην πολιτική που υπηρετεί τα συμφέροντά του. Ολα τα υπόλοιπα που μας αμολάνε κατά καιρούς είναιÉ άλλα λόγια να αγαπιόμαστε! Τους είδαμε τους γαλάζιους «αδιάφθορους μαχητές κατά της διαπλοκής»: βουτηγμένοι μέχρι το λαιμό στα σκάνδαλα όπως και οι ÇπράσινοιÈ προκάτοχοί τους! Βουτηγμένοι στη σήψη που γεννάει η ίδια η αντιλαϊκή πολιτική που προωθούν. Τα είδαμε και τα «άλλα μείγματα διαχείρισης», τις «κυβερνήσεις όλων των Ελλήνων»: κι άλλος πλούτος για τους λίγους, κι άλλες θυσίες για τους πολλούςÉ για να πάει ο ÇτόποςÈ (λέγε με κεφάλαιο) μπροστά! Τα είδαμε και τα άλλα σενάρια, των «τρίτων δρόμων», της «κεντροαριστεράς»… Μην πας μακριά ούτε στο χώρο, ούτε στο χρόνο: δες την Ιταλία και το ÇφάροÈ της ÇκεντροαριστεράςÈ. Δες την κυβέρνηση Πρόντι, αυτήν την τάχα ÇεναλλακτικήÈ κυβέρνηση που έδιωξε την Çκακιά δεξιάÈ του Μπερλουσκόνι, γιαÉ να διατηρήσει τον ιταλικό στρατό στο Αφγανιστάν, για να ανεβάσει κι άλλο τα όρια συνταξιοδότησης των εργαζομένων στα 70 χρόνια! Αυτές είναι οι ÇεναλλακτικέςÈ που μας προσφέρονται; Να τρώμε το παραμύθι της ÇκάθαρσηςÈ ή μήπως να πετάμε τη σκούφια μας γιατί άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς; Να πανηγυρίζουμε γιατί ο αντιλαϊκός δικομματισμός ενίοτε μεταμφιέζεται και σε διπολισμό;
Ανατροπή! Η πραγματικά εναλλακτική πρόταση, η πολιτική πρόταση του ΚΚΕ δεν έχει καμία σχέση με αυτά, καμία σχέση με μασκάρεμα ή απλή αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού: εμείς μιλάμε για την ανατροπή του, μιλάμε για μια ριζικά διαφορετική πολιτική, για τη μόνη πολιτική που μπορεί να
υπηρετήσει τα συμφέροντα του λαού και της νεολαίας. Μιλάμε για ένα δυνατό κίνημα, με τη μαζική συμμετοχή της νεολαίας και των εργαζομένων. Για ένα κίνημα που θα βάζει εμπόδια στην αντιλαϊκή πολιτική, στην επίθεση στα δικαιώματά μας, για ένα κίνημα που θα ανοίγει το δρόμο της προοπτικής. Αυτή η προοπτική δεν είναι παρά μια ριζικά διαφορετική εξουσία, μια εξουσία που θα έχει στο επίκεντρό της την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας, στην αντίπερα όχθη από τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Σε αυτήν την πάλη είναι η θέση και της νεολαίας, η μεγάλη πλειοψηφία της οποίας προέρχεται από την εργατική τάξη, ανήκει σÕ αυτήν ή θα γίνει η νέα βάρδια της. Στην πάλη για αυτήν την προοπτική είναι που μπορούμε και σήμερα όχι μόνο να υπερασπιζόμαστε τα δικαιώματά μας, αλλά και να αποσπάμε νέες κατακτήσεις. Σε αυτήν την πάλη εντάσσεται και η μεγάλη μάχη που έχουμε στις 13 Φλεβάρη, μια μάχη που μας αφορά όλους: εργαζομένους, μαθητές, φοιτητές και σπουδαστές. Η επιτυχία της πανεργατικής απεργίας ενάντια στα αντιασφαλιστικά μέτρα μπορεί να κάνει όλους αυτούς που μας έχουν φλομώσει βδομάδες τώρα με τη σήψη τους να τρέχουν να κρυφτούνÉ στις μπανιέρες τους, μπορεί να βάλει παραπέρα εμπόδια στην αντιλαϊκή πολιτική.
Με τη θετική πείρα από την απεργία στις 12 Δεκέμβρη, ας δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις έτσι που στις 13 Φλεβάρη, το πρωί στις απεργιακές φρουρές και μετά στις συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ, να κοιτάμε τις γεμάτες πλατείες και τους γεμάτους δρόμους, να βλέπουμε πρόσωπα καινούρια και αποφασισμένα και να χαμογελάμε ακόμα πιο πλατιά!
3/2/2008 1:07:43 ìì
4 ϐ μήνας βγαίνει
Ομόλογα… international
«Σκάνδαλα» και σκάνδαλα…
Με όλη μας την αγάπη… Στα ÇΚαρφούρ - ΜαρινόπουλοςÈ, στην αντιπροσωπία της ÇΡενόÈ στη Νέα Φιλαδέλφεια και στη ÇΣπρίντερÈ στο Αγρίνιο η εργοδοσία αναγκάστηκε κάτω από την άμεση και αποφασιστική απάντηση των ταξικών σωματείων να ÇμαζέψειÈ τις αυθαίρετες απολύσεις εργαζομένων. Στο Δήμο Πετρούπολης, η δημοτική αρχή αναγκάστηκε να δεσμευτεί ότι θα επαναπροσλάβει απολυμένους εργαζόμενους, ότι δεν θα κάνει άλλες απολύσεις και ότι θα ικανοποιήσει συγκεκριμένα αιτήματα. Οι μηχανουργοί που ανήκουν στο Σωματείο Μετάλλου Πειραιά με την αγωνιστική τους ενότητα και δράση κατάφεραν να υπογράψουν μια σύμβασηπαρακαταθήκη για τη συνέχεια αλλά και παράδειγμα για άλλους κλάδους. Τα παραπάνω είναι μερικά μόνο απÕ όσα κατέκτησαν με τον ταξικό, προσανατολισμένο και αποφασιστικό αγώνα τους οι εργαζόμενοι τον προηγούμενο μήνα. Τα αφιερώνουμε σε όλους εκείνους που εν όψει και της απεργίας της 13ης Φλεβάρη θα βγουν ξανά να μας πουν ότι οι αγώνες δεν έχουν αποτέλεσμα και ότι πρέπει να το συζητήσουμε. ΥΓ. Φήμες ότι για τις 14 Φλεβάρη ΓΣΕΕ και ΣΕΒ κανονίζουν ρομαντικό δείπνο υπό το φως των κεριών ελέγχονται ως ανακριβείς και κακόβουλες.
Στην ÇανταγωνιστικήÈ Ελλάδα 1 στους 4 νέους κάτω των 24 ετών είναι άνεργος Στη Βόρεια Ελλάδα, την Çπύλη των επιχειρήσεων για τα ΒαλκάνιαÈ, 10.000 καπνεργάτες έμειναν άνεργοι μέσα σε 7 χρόνια και χιλιάδες άλλοι έμειναν στο δρόμο από τις επιχειρήσεις που έβαλαν λουκέτο. Στην ÇισχυρήÈ Ελλάδα σχεδιάζεται η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, και εργαζόμενοι υπογράφουν ατομικά συμφωνητικά Στην Ελλάδα της ΟΝΕ η ακρίβεια τσακίζει κόκαλα με τις ανατιμήσεις να φτάνουν ακόμα και το 20%! Στην Ελλάδα της Çανεξάρτητης δικαιοσύνηςÈ η παρακολούθηση και το φακέλωμα γίνονται πλέον και με το νόμο. Στην Ελλάδα της ÇδημοκρατίαςÈ οι μετανάστες στην Πάτρα συλλαμβάνονται κατά εκατοντάδες και απελαύνονται με φιρμάνια που παραπέμπουν σε Αγρια Δύση και κεφαλοκυνηγούς. Ξέρουμε: τα παραπάνω δεν είναι ÇπιασάρικαÈ θέματα για ροζ DVD και τηλεοπτικά παράθυρα. ΣÕ αυτά τα -πραγματικάσκάνδαλα το μαχαίρι θα φτάσει στο κόκαλο, μόνο όταν λαός και νεολαία πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους.
40 δισ. στερλίνες, κάτι παραπάνω από 60 δισ. ευρώ, έχασαν τα ασφαλιστικά ταμεία στη Μ. Βρετανία από τις αρχές του έτους. Αυτά είναι τα αποτελέσματα της ÇαξιοποίησηςÈ της περιουσίας των ταμείων όπως την εννοούν οι εγκέφαλοι της Κομισιόν και της ΕΕ. Ετσι οι ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων που αποτελούν δική τους περιουσία γίνονται ελντοράντο για τα διάφορα funds, χαρτοφυλάκια, τράπεζες κάθε λογής ψαγμένου και ενημερωμένου κερδοσκόπου που θα σπεύσει να τα λεηλατήσει. Οποιαδήποτε ομοιότητα με ομόλογα και λοιπά περιστατικά δεν είναι καθόλου συμπτωματική και οι εργαζόμενοι καλά θα κάνουν να προσέξουν για να μην τις (ξανα)ζήσουν στην ελληνική πραγματικότητα.
Δύσκολοι καιροί για οπορτουνιστές πρίγκηπες
Την ώρα που στην Ελλάδα το ÇκέικÈ της μεγάλης κεντροαριστεράς έχει αρχίσει να ÇψήνεταιÈ, στην Ιταλία, η κεντροαριστεροδεξιά κυβέρνηση Πρόντι, για την οποία τόσο πολύ πανηγύρισαν ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ, μας άφησε χρόνους. Ενάμιση χρόνο μετά και αφού ξεχαρβάλωσε το ασφαλιστικό των Ιταλών αυξάνοντας τα όρια ηλικίας, αφού έδεσε την Ιταλία ακόμα πιο γερά στο πολεμικό άρμα του ΝΑΤΟ, διατηρώντας τα ιταλικά στρατεύματα στο Ιράκ, η κυβέρνηση Πρόντι τελικά έπεσε λόγω σκάνδαλων, κι όχι από τους διάφορους Çαριστερούς ριζοσπάστεςÈ, μέλη της μεγάλης ευρωοικογένειας του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς (ΚΕΑ), που με θέρμη υποστήριξαν την κυβέρνηση μέχρι τελευταία στιγμή. Είτε κεντροαριστερά, είτε κεντροδεξιά, είτε με κοκκινοκίτρινες πινελιές, το σύστημα δεν φτιασιδώνεται με τίποτε λοιπόν. Δύσκολοι καιροί για οπορτουνιστές πρίγκηπες, ΑλέξηÉ
Πελάτες μου! ÇΤο Πανεπιστήμιο δεν έχει προς το παρόν τη δυνατότητα παροχής φοιτητικών δανείων. Μπορείτε όμως να απευθυνθείτε στις γνωστές τράπεζες και να αναζητήσετε τα σχετικά προϊόντα που προσφέρουν. Μερικές τράπεζες δίνουν δάνεια με σχετικά χαμηλά επιτόκια και με μια μικρή Çπερίοδο χάριτοςÈ πριν ξεκινήσει η αποπληρωμήÈ. Το παραπάνω απόσπασμα από την ιστοσελίδα του Πανεπιστημίου Αιγαίου, είναι ενδεικτικό για το πώς κάποιοι βλέπουν τους φοιτητές ως πελάτες. Τον πάγκο μην ξεχάσουν για να διαλαλούν την πραμάτεια των τραπεζών.
Τα λες καλά, αν τα λες καλά για τις επιχειρήσεις Πανηγυράκι ονόματι ÇΑγώνες Επιχειρηματολογίας ΜαθητώνÈ στήθηκε πρόσφατα υπό την αιγίδα της Βουλής, του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου και του Υπουργείου Παιδείας. 59 σχολεία μπήκαν στο λούκι να επιχειρηματολογήσουν πειστικά για το θέμα Çη ανώτατη εκπαίδευση μπορεί να παρέχεται στη χώρα μας και από μη κρατικά πανεπιστήμιαÈ. Και μαντέψτε ποιος κέρδισε. Μα, φυσικά οι ομάδες που επιχειρηματολόγησαν υπέρ της ίδρυσης ιδιωτικών Πανεπιστημίων! Ωραίος τρόπος πάντως να σε βάζουν να σκέφτεσαι σα να είσαι εσύ στη θέση της κυβέρνησης και τελικά να ψάχνεις επιχειρήματα ενάντια στα ίδια σου τα δικαιώματα!
666…
Στο Τοσίτσειο-Αρσάκειο Γυμνάσιο Εκάλης που πάει η αδερφή μου, καθηγητής Θρησκευτικών ανέφερε στην τρίτη τάξη του Γυμνασίου ότι Çτα σοσιαλιστικά καθεστώτα κατέρρευσαν επειδή οι άνθρωποι εκεί ήταν άθεοιÈ! μας γράφει –αγανακτισμένος- αναγνώστης. Εμείς πάλι έχουμε πληροφορίες ότι ο σοσιαλισμός ανατράπηκε γιατί δεν νήστευαν τη Σαρακοστή.
Οδηγητής ϐ Φλεβάρης 2008
Η ισχύς (των επιχειρήσεων) εν τη ενώσει (των πανεπιστημίων) Σε Προγραμματική Συμφωνία Συνεργασίας προχώρησαν πρόσφατα το Πανεπιστήμιο Κρήτης, το Πολυτεχνείο Κρήτης και το Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Ως εδώ καλά θα πει κάποιος. Με τη μικρή διαφορά πως ανάμεσα στα πολλά άλλα η συμφωνία προβλέπει και τη ÇΣυνεργασία των Γραφείων Διασύνδεσης, με στόχο: 1. Τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των ιδρυμάτων σε σχέση με άλλα Πανεπιστήμια, σε εθνικό ή διεθνές επίπεδο, σε θέματα καινοτομίας και τεχνολογικής αναβάθμισης 2. Τη δικτύωση των ερευνητικών εργαστηρίων των Ιδρυμάτων και την αξιοποίηση των υποδομών και της τεχνογνωσίας αυτών από τους φορείς και τις επιχειρήσειςÉÈ Εντάξει, δεν λέμε: κάποιοι μπορεί να ονειρεύονται πως μέσα από το ÇσυντονισμόÈ θα κάνουν τα πανεπιστήμια ÇανταγωνιστικάÈ τσιφλίκια των επιχειρήσεων. Εμείς απλά να τους υπενθυμίσουμε πως οι φοιτητές μέσα (και) από το συντονισμό θα αφήσουν τα όνειρά τους όνειρα.
μήνας βγαίνει ϐ 5
ΜικρέςΑγγελίες ΕΝΟΙΚΙΑΖΕΤΑΙ
ΑΙ
ΝΤ ΛΟΥ
ε Πάρ . . ς α ηκε ιρί υκα τρελάθ ους ε τιμή εντικό ι για τ υν σε αφ νοι κα ωνήσο Τ α ι , τÕ άν Λιμ κυρία αζόμε τηλεφ ίες ΜΑ γ ο έ α μοιρ τε τ ι ερ υθ καλ ο ο 50 πο ρά 2 δι να έχε ρ ώ ς Δ για σφο του πρώ ερ προ ρτυση ά π σού ουλ εξ ήσυχο. φ α ε σ ς μ άλι κεφ
ΠΩ
Δείτε
α τα επεισόδια Σειρά DVD με όλ ÇΟ γενικός και της επικής ταινίας η μπανιέραÈ
ΧΑΘΗΚΕ
τισμού. Ομιλος προβλημα υποκλοπές. Ο Δικογραφία για ήσει πίσω στο ευρών να την αφ ουμε και τίποτα συρτάρι μην έχ συμμάχους. ντράβαλα με τους
ΖΗΤΕΙΤΑΙ
boy για την Εχέμυθο delivery και λοιπών παράδοση DVD ξαναμοίρασμα ÇαπλύτωνÈ για το ουλας και της της πολιτικής τράπ Μόνο σοβαρές πίτας των ΜΜΕ. ύς άχρηστους προτάσεις, αρκετο μαζέψαμε. Ν ΑΠΕΡΓΟΥΝ. Εργαζόμενοι που ΔΕ ούρ, ΛαρτιτζιΠληροφορίες: Καρφ λ κτλ άνο, Αστέρας κτλ κτ
ΣΕ ΕΙΔΑ…
ριανά, μαγκαεκπομπές, μεσημε 150.000 φορές. Σε , παντού. Ελεος! νάλια, πρωινάδικα ζίνο, ειδήσεις, κα ομα δεν αποκαέδωσα το DVD. Ον Το ομολογώ, εγώ κό απόρρητοÉ ένα δημοσιογραφι λύπτω, έχουμε κι
στην TV
ÇΜια στιγμή, 2 ζωέςÈ - Κοινωνική Πρωταγωνιστεί η μοιραία Siemens που ÇμιζάρειÈ ταυτόχρονα ΠΑΣΟΚ και ΝΔ Ωρα προβολής: Καθημερινά στις 19.00 ÇΗ εξαφάνισηÈ - Δραματική Πρωταγωνιστεί ένα ÇπαλιόÈ και ÇκολλημένοÈ κόμμα που έχει χαθεί από τα δελτία ειδήσεων Ωρα προβολής: Κάθε μέρα, όλη μέρα ÇΛατρεμένοι μου γείτονεςÈ - Οικογενειακή Η οικογένεια του ΣΥΝ – ΣΥΡΙΖΑ ξαφνικά μετακομίζει στα Çμεγάλα τζάκιαÈ! Θα καταφέρει να τα βρει με αυτούς που μένουν δίπλα (ΠΑΣΟΚ) ; Ωρα προβολής: Παίζει σε ÇδιπολικάÈ σενάρια ÇSafe SexÈ - Ερωτική Πρωταγωνιστούν γνωστοί μεγαλο-δημοσιογράφοι και κυβερνητικά στελέχη. Το σενάριο περιλαμβάνει ανατροπές, βουτιές, DVD και πολλές -μα πολλέςεπαναλήψεις. Ωρα προβολής: Καθημερινά σε όλα τα δελτία ειδήσεων, τα πρωινάδικα, τα μεσημεριανά, τις ÇενημερωτικέςÈ εκπομπές, ταÉ
Ενημέρωση Το 3ο Γυμνάσιο Ιλ μαθητών του ό ίου ενημερώνει τους γονείς τω τι την Τρίτη 22 Ιανουαρίου μετ ν δίωρο μάθημα ά από θα ταινίας EL GRE παρακολουθήσουμε την πρ οβολή της CO στα Ster C inemas. Η παρουσία τω ν μαθητών είνα ι υποχρεωτική Η Διευθύντρια Η διευθύντρια που ήθελε να γίνει μάνατζερ… Οπως βλέπετε και στη παραπάνω εικόνα, στο 3ο Γυμνάσιο Ιλίου κάποιοι τα Õχουν αφομοιώσει πολύ καλά τα σεμινάρια για την ÇαυτοχρηματοδότησηÈ και το άνοιγμα των σχολείων στις επιχειρήσεις. Τόσο καλά που τη μια μέρα τιμωρούν με αποκλεισμό από τις μονοήμερες εκδρομές τους μαθητές επειδή συμμετείχαν στις μαθητικές κινητοποιήσεις και την επόμενη τους πάνε υποχρεωτική εκδρομή στα Ster Cinemas, με 5,5 ευρώ Çτο κεφάλιÈ. Οχι κι άσχημη μπάζα για τη γνωστή αλυσίδα πολυσινεμά!
ι ε ν ί α γ β ...μήνας
Μικρά-μικρά από τη διακίνηση (το συμπέρασμα είναι ένα: όποια πέτρα κι αν σηκώσεις ο ÇΟδηγητήςÈ βρίσκεται από κάτωÉ)
ΑποφασιστικότηταÉ
Εγινε ανάρπαστος! (και συνεχίζουμεÉ)
Ε
νθουσιασμός! Αν αρκούσε μια λέξη για να περιγράψουμε τις πρώτες ώρες και μέρες κυκλοφορίας του ÇΟδηγητήÈ με τη νέα μορφή του, αυτή θα διαλέγαμε. Η εικόνα είναι από κάθε άποψη ενθαρρυντική, η μεγαλύτερη διακίνηση των τελευταίων χρόνων είναι γεγονός. Και έπεται συνέχειαÉ
Αμα το πάρεις ζεστάÉ γίνονται ÇθαύματαÈ Σε αυτό το αποτέλεσμα συνέβαλαν όλοι: οι οργανώσεις της ΚΝΕ και η νεολαία που πραγματικά αγκάλιασαν την προσπάθεια αυτή. Επιβεβαιώνεται έτσι αυτό που πολλές φορές έχουμε τονίσει: άμα το ÇπιστέψουμεÈ, μπορούμε. Δεν είναι τυχαίο: η νεολαία διψάει για το διαφορετικό που φέρνει η πολιτική του Κόμματός μας, διψάει να μάθει τις θέσεις μας, να δει κάτι διαφορετικό από το ÇροζÈ, το ÇκίτρινοÈ και το σάπιο που ξεχειλίζει αυτές τις μέρες από τα κανάλια, τον Τύπο και τους πολιτικούς παράγοντες ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Βλέπουμε τώρα πιο καθαρά αυτό που είναι, και πολύ περισσότερο αυτό που μπορεί να γίνει, ο ÇΟÈ: ένα μεγάλο όπλο στα χέρια της ΚΝΕ για την επαφή μας με τη νεολαία, για την προώθηση της πολιτικής του ΚΚΕ στη νέα γενιά.
Μιας που μιλήσαμε για σχέδιο, αυτό ήταν που μαζί με την πολυμορφία αποτέλεσαν κλειδιά για την καλή αρχή που έγινε. Εξορμήσεις, ραντεβού, τραπεζάκια σε σχολές, σχολεία και συνοικίες, γλεντάκια αφιερωμένα στον ÇΟÈ, όλα αυτά και πολλά άλλα ήταν που έδωσαν την ώθηση που χρειαζόταν. Ακόμα και αναδημοσιεύσεις άρθρων του ÇΟÈ είδαμε.
Ο πρωταγωνιστής (ένας απ' τους πολλούς) Σε εξόρμηση στο Παγκράτι, συναντάμε δυο μαθήτριες Γυμνασίου: ÇΚορίτσια θα πάρετε Οδηγητή;È. Κοιτάνε το εξώφυλλο: ÇΩχ! Ο Τάκης!È, αναγνώρισαν οι μαθήτριες έναν από τους ÇπρωταγωνιστέςÈ του εξώφυλλου και φυσικά πήραν τον ÇΟÈ για να τον μελετήσουνÉ
Γλέντι πρωινιάτικα; Πολύ μπροστά! Στην Κυψέλη οι σύντροφοι και οι φίλοι της ΚΝΕ έδωσαν πρωινό ραντεβού στα γραφεία της Οργάνωσης για να πάρουν τον ÇΟÈ, να συζητήσουν και να τσιμπήσουν και κάτι. Το κλίμα που μας μετέφεραν οι σύντροφοι ήταν παραπάνω από καλό: όλοι είχαν από ένα καλό λόγο (ή από μια κριτική) για το φύλλοÉ
50% σε 4 ώρες!
ÇΟδηγητήςÈ, υπόθεσή σου! Εκείνο που έχει ακόμα μεγαλύτερη σημασία και που αποτυπώνει το καλό αυτό κλίμα ήταν η μεγάλη ανταπόκριση από φίλους, συντρόφους και αναγνώστες στο πώς ο «Ο» θα γίνει καλύτερος, με το να γίνει υπόθεση όλων. Μας ήρθαν ανταποκρίσεις από χώρους δουλιάς, σχολεία-σχολές ακόμα καιÉ στρατόπεδα, ιδέες για σχόλια και θέματα με τα οποία μπορούμε να ασχοληθούμε, συνεντεύξεις, φωτογραφικό υλικό: η προσφορά των αναγνωστών ήταν και αυτή η μεγαλύτερη των τελευταίων χρόνων. Στην ανανεωμένη ιστοσελίδα του ÇΟÈ (στο www.odigitis.gr και στην ενότητα «από μήνα σε μήνα» θα φιλοξενούμε όλα εκείνα -τα πολλά- που τελικά δεν χώρεσαν στο φύλλο, με την ελπίδα μήνα το μήνα να γίνονται ακόμα περισσότερα.
Συνεχίζουμε, ακόμα πιο δυναμικά Με κάθε μέσοÉ
Οι σύντροφοι του ΕΜ Πολυτεχνείου στην εξόρμησή τους συναντάνε ένα φροντιστήριο. Μπαίνουν μέσα, διακόπτουν το μάθημα (!) και καλούνε τα παιδιά να πάρουν ÇΟÈ. Ο καθηγητής που είναι στην αίθουσα αρχικά αιφνιδιάζεται και μετά προτείνει και ο ίδιος τα παιδιά να πάρουν τον ÇΟÈ!
Καλή η αρχή λοιπόν. Αλλά το θέμα είναι να είναι εξίσου καλή και η συνέχεια. Γιατί είμαστε οι τελευταίοι που θα Çβλογήσουμε τα γένια μαςÈ και θα πούμε πως όλα γίνονται όπως θα θέλαμε και όπως τελικά μπορούμε. Είναι πολλά ακόμα αυτά που πρέπει να γίνουν, τόσο από άποψη περιεχομένου και μορφής του ίδιου του ÇΟÈ, αλλά και στο επίπεδο της διακίνησης και της αξιοποίησής του. Η συνέχεια αποτελεί βαρόμετρο: εκεί πρέπει ο καθένας μας να συμβάλλει, εκεί θα κριθούμε. Γιατί μετά την πρώτη αυτή προσπάθεια έχουμε περισσότερες αποδείξεις για το ότι μπορούμε να κάνουμε τον «Ο» το πρώτο περιοδικό της νεολαίας!
Δεν είναι τυχαία η επιτυχία του φύλλου: η νεολαία διψάει για το διαφορετικό που φέρνει η πολιτική του Κόμματός μας
Αποφασισμένες να φτάσει η φωνή της νεολαίας παντού οι εργατικές οργανώσεις της Ν.Ο Λάρισας ακολουθώντας το σχέδιο που έβαλαν από πολύ νωρίτερα, διακίνησαν μέσα στις πρώτες 4 ώρες πάνω από το 50% του πλάνου τους. Αντίστοιχα και οι μαθητικές. Στις Οργανώσεις της υπαίθρου ο «Ο» έφτασε σαν «ασυνόδευτο δέμα» που σύντομα αγκάλιασε δεκάδες νέους και μίλησε στην ψυχή τους, δείχνοντας την πραγματική διέξοδο. Αποτέλεσμα; Η Ν.Ο Λάρισας της ΚΝΕ κάλυψε μέσα στο πρώτο Σαββατοκύριακο κυκλοφορίας του ÇΟÈ το 60% του πλάνου της.
Το αφεντικό τρελάθηκε! Πάτρα, Σπουδάζουσα Αθήνας και ΤΕΙ Αθήνας έπιασαν το ÇμηδένÈ στις επιστροφές. Πολλές ΟΒες εξάντλησαν τα φύλλα τους από την πρώτη κιόλας μέρα. Κάποιες μάζεψαν όσα φύλλα μπορούσαν από περίπτερα και τα έδωσαν και αυτά!
Ενας-ένας παιδιάÉ Οταν η Οργάνωση στον Ταύρο πήγε να πάρει την παραγγελία της διαπίστωσε ότι είχαν μείνει σχεδόν τα μισά φύλλα. ÇΟπως και όπως τα κράτησα κι αυτάÈ απολογήθηκε ο περιπτεράςÉ
Ε, αφού είναι τόσο καλόÉ Σε ένα περίπτερο στην Καισαριανή το μεσημεράκι του Σαββάτου είχαν φύγει ήδη τα φύλλα που υπήρχαν. ÇΑφού είναι τόσο καλό, το τελευταίο το κράτησα για το γιο μουÉÈ δικαιολογήθηκε ο περιπτεράς σε κάποιον αναγνώστη που το ζήτησεÉ
Οδηγητής ϐ Φλεβάρης 2008
οδηγητής ϐ 7
Εχουμε και @ναγνώστες! Τώρα έχουμε περισσότερες αποδείξεις για το ότι μπορούμε να κάνουμε τον ÇΟÈ το πρώτο περιοδικό της νεολαίας!
Πολλά ήταν και τα όσα βρήκαμε στο διαδίκτυο (σε blog συντρόφων και φίλων, σε προσωπικές ιστοσελίδες κτλ), που αναφέρονταν στον ÇΟÈ. Ετσι κι αλλιώς πολλοί σύντροφοι και φίλοι συνέβαλαν ήδη από τις πρώτες μέρες του μήνα στην προπαγάνδιση της νέας μορφής κυκλοφορίας. Παρακάτω παραθέτουμε ορισμένα, ενδεικτικά (δεν σας προλαβαίνουμε όλους παιδιάÉ) παραδείγματα.
ÇΟδηγητήςÈ και ξερό ψωμί! Σήμερα κυκλοφόρησε ο Οδηγητής. ΚατÕ αρχάς να ευχηθώ η αυτόνομη κυκλοφορία του, να γίνει ΜΟΝΙΜΗ για πολλά πολλά χρόνια, ώστε να οδηγεί τα βήματα της νεολαίας και όχι μόνο.(É) και πάλι μπράβο σύντροφοι, πάντα τέτοια (Οδηγητής και ξερό ψωμί)!!!
Η πιο όμορφη μέρα, σήμερα! Καλημέρα με τον Οδηγητή! Φυσικά και είναι σήμερα, η πιο όμορφη μέρα όχι μόνο για τη νεολαία, αλλά για όλους του συντρόφους και φίλους της ΚΝΕ και του ΚΚΕ. Η ΚΝΕ ήταν και θα είναι πάντα Çδύναμη δημιουργίας και αντεπίθεσηςÈ. Από σήμερα θα έχει ένα ακόμα δυναμικό όπλο στις προσπάθειες της.
Ο παλιός είναι αλλιώςÉ ÇΣ/φε, έχουμε βάλει τους Οδηγητές σαν ασυνόδευτο δέμα στο ΚΤΕΛ των 14:30 από Λαμία, να πεταχτείς στο πρακτορείο να τους πάρεις, ΟΚ;È Κάπως έτσι ξεκίνησε η γνωριμία μου με τον Οδηγητή, τότε, πριν ακόμα αρχίσει να κυκλοφορεί μαζί με το Ριζοσπάστη. Νέος εγώ στην ΚΝΕ, ένα μήνα ναÕ χα, δύο ÇΟÈ δεν είχα ξαναδεί. (É) Αλλάξαμε και Õμεις όμως από τότε. Αλλαξε και η ΚΝΕ. Μεγάλωσε, ÇωρίμασεÈ στις νέες συνθήκες. Και πλέον επιστρέφει, στην επέτειό της και στην επέτειο του Οδηγητή, εκεί που πρέπει: στην ανεξάρτητη κυκλοφορία του, με σκοπό να γίνει ξανά το 1ο σε κυκλοφορία έντυπο της νεολαίας.
Κοπή πίτας ÇΟδηγητήÈ Μπορεί εμείς να μη συμμετέχουμε στη σφαγή μεγαλοεκδοτών, μεγαλοκαναλαρχών, πολιτικών υπηρετών του κεφαλαίου και λοιπών άγριων καπιταλιστικών ζώων για το ξαναμοίρασμα της (πολιτικής) τράπουλας και της Çπίτας των ΜΜΕÈ, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν έχουμε να κόψουμε τη δική μας πίτα! Πάρτε λοιπόν χαρτί και μολύβι και σημειώστε: Πέμπτη 7 Φλεβάρη, στις 22:00, στο “Συρμό”, ο ÇΟÈ κόβει την πίτα του ενώ θÕ ακολουθήσει τρικούβερτο λαûκό γλέντι. Η Συντακτική Επιτροπή και οι συνεργάτες του ÇΟÈ θα περιμένουμε όλους εσάς τους αναγνώστες, συντρόφους και φίλους για να γνωριστούμε καλύτερα και να συζητήσουμε για τον ÇΟÈ παρέα με μουσική, κρασάκι καιÉ φυσικά ρακί (απολύεται και ο ÇπάλιουραςÈ ο Ξενοφώντας). ΥΓ. Επειδή δεν τυχαίνει να έχουμε 5 εκατομμυριάκια στην τράπεζα για τα ÇτρέχονταÈ έξοδα οποιαδήποτε ευγενική προσφορά στους τομείς του φαγητού και του ποτού ευπρόσδεκτη (οι αναγνώστες μας φημίζονται εξάλλου για την εθελοντική -και ποιοτική- προσφορά τουςÉ)
Από τα Χανιά ως τηÉ Γερμανία Ανάστατη η Κρήτη! Στιγμιότυπο από το περίπτερο που έστησαν οι ΚΝίτες στην κεντρική πλατεία της Μυτιλήνης, πιάνοντας κουβέντα με τους νέους του νησιού, φοιτητές και ντόπιους, για το νέο φύλλο «Ο»
Χιλιάδες φύλλα Οδηγητή σÕ όλη τη νεολαία να τρέμουνε και οι αστοί, μόνο με την ιδέα Με όπλο τον Οδηγητή, βαδίζω στον αγώνα Γιατί η αλήθεια γράφεται με κόκκινο το χρώμα
Μνήμες ζωντάνεψανÉ Μνήμες ζωντάνεψαν και περήφανα περιστατικά ήρθαν στο βασανισμένο νου, στα ασπρόμαλλα πλέον Αετόπουλα, ΕΠΟΝίτες και ΕΠΟΝίτισσες, που ξαναείδαν τον «Οδηγητή», όργανο της Κομμουνιστικής Νεολαίας, να κυκλοφορεί και πάλι αυτοτελώς, με το έμπα της νέας χρονιάς, σχεδόν ταυτόχρονα με την επανέκδοση της θρυλικής ÇΝέας ΓενιάςÈ, η οποία μεγάλωσε μέσα στη φωτιά της Κατοχής και της Αντίστασης. Και γίνεται πάλι όπλο και πολύτιμο δίδαγμα στα χέρια της σημερινής νεολαίας, γιατί, όπως τόνισε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα: ÇΣτις συνθήκες που ζούμε, έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία το να αισθανόμαστε αυτή τη διαδοχικότητα στην Ιστορία και τις γενιές του ΚόμματοςÈ. Σαν αγωνιστές του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΔΣΕ, αισθανθήκαμε περήφανοι, όταν ξεφυλλίζοντας τις σελίδες του ÇΟδηγητήÈ, βρήκαμε ανάμεσα στα πολύ καλά άρθρα, τα ÇΠρότυπα γυναικών μέσα από λαϊκούς αγώνεςÈ, την αναφορά στην Ελληνίδα μαχήτρια του ΔΣΕ. Με την ελπίδα ότι τέτοιες αναφορές θα πυκνώνουν στα επόμενα φύλλα σας, εμείς, οι επιζήσαντες αγωνιστές της ΕΑΜικής Αντίστασης-ΔΣΕ, σας υποσχόμαστε ότι όσο είμαστε όρθιοι, θα μας βρείτε στο πλάι σας όποτε χρειαστείτε να αντλήσετε την ολοζώντανη πείρα από τη συμμετοχή μας στους αγώνες της ηρωικής Εθνικής Αντίστασης και του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας. Για να πλουτίζετε την ύλη σας, ώστε οι αναγνώστες σας να διαβάζουν πλούσιες και ζωντανές-αντιπροσωπευτικές μαρτυρίες από το μεγαλειώδη αγώνα μας κατά του γερμανικού, ιταλικού, βουλγάρικου φασισμού και αγγλοαμερικάνικου ιμπεριαλισμού. Για τις θυσίες των χιλιάδων συντρόφων μας, οι περισσότεροι από τους οποίους ήταν παιδιά της ηλικίας σας, που στάθηκαν ολόρθοι και ψηλομέτωποι μπροστά στα εκτελεστικά αποσπάσματα, πιστοί στα ιδανικά τους. Για τις αφάνταστες δοκιμασίες που περάσαμε, για εθνική ανεξαρτησία, για δημοκρατία, για μια άλλη δικαιότερη κοινωνία, τη σοσιαλιστική-κομμουνιστική. Αγαπημένοι μας σύντροφοι, δεχτείτε τα συγχαρητήρια και τις ολόθερμες ευχές της ΠΕΑΕΑ, για την προσπάθεια της ΚΝΕ -συνεχιστή των ηρωικών παραδόσεων της ΟΚΝΕ και της ΕΠΟΝ- να συμβάλλει μέσα από τον «Οδηγητή», στην πολιτική, πολιτιστική και αισθητική καλλιέργεια των μελών και αναγνωστών της.
Σαράντα χρόνια Οδηγητής πάντα πρωτοπορία Γιατί με χρώμα κόκκινο γράφεται η Ιστορία. Με Ριζοσπάστη-Οδηγητή σε όλη την Ελλάδα Εμπρός να ξεπεράσουμε κάθε αστική φυλλάδα!
(Μαντινάδες που μας αφιέρωσαν οι σύντροφοι από τα Χανιά. Με τη σειρά μας τους αφιερώνουμε το παλιό -αλλά πάντα επίκαιροεξώφυλλο του ÇΟÈ)
Αθήνα, 25/1/2008 Για το ΔΣ της ΠΕΑΕΑ Χρήστος Τζιτζιλώνης, Προέδρος Μεγάλα γλέντια! Η πρώτη μέρα διακίνησης του «Ο» με τη νέα μορφή του έκλεισε για τις οργανώσεις της Αθήνας, της Σπουδάζουσας και των ΤΕΙ Αθήνας με τρικούβερτο γλέντι. Ο «Συρμός» γέμισε ασφυκτικά από φίλους και συντρόφους κι ο καθένας είχε από μια παρατήρηση, σκέψη ή ιστορία από την εξόρμηση για να διηγηθεί, πριν… ξεχυθεί στην πίστα!
Μέχρι και από τη Γερμανία έφτασαν οι ευχές στον «Ο». Ευχαριστούμε τη συγγραφέα Λίζα Κοντομιχάλου για το βιβλίο που μας χάρισε και τα όμορφα λόγια της.
8 ϐ παιδεία
ΑΦΙΕΡΩΜΑ: ΟΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΕ ΔΙΕΘΝΕΣ ΕΠΙΠΕΔΟ
Οι
αλλαγές που προωθούνται έντονα στην Ελλάδα από το νηπιαγωγείο ως την τριτοβάθμια εκπαίδευση, σε πολλές άλλες χώρες έχουν ήδη εφαρμοστεί και επηρεάζουν τη ζωή και το μέλλον χιλιάδων νέων. Ενώ οι αναδιαρθρώσεις αυτές έρχονται με τα πιο εύσχημα λόγια (ÇαυτονομίαÈ, Çαποκέντρωση αρμοδιοτήτωνÈ, ÇαξιολόγησηÈ κ.ο.κ), στην πραγματικότητα κρύβουν ακόμα πιο μεγάλη υποβάθμιση της εκπαίδευσης,
ακόμα πιο έντονους ταξικούς φραγμούς για τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών, ιδιωτικοοικονομική λειτουργία των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, αποφοίτους προσαρμοσμένους στις ανάγκες των επιχειρήσεων. Τι πραγματικά σημαίνουν για τα παιδιά της εργατικής τάξης, για το λαό και ολόκληρη την κοινωνία οι αναδιαρθρώσεις αυτές, το περιγράφουν πολύ γλαφυρά τα στοιχεία που συλλέξαμε σε αυτό το αφιέρωμα.
σχολεια και Αποκεντρωση
Ο Τί ειναι ο “Καποδίστριας” τελικά;
εκάστοτε Ρουσόπουλος και όλοι οι γαλαζοπράσινοι φίλοι του, θα ήθελαν να μη Çγνωρίζουν οι μαθητές ποιος ήταν ο ΚαποδίστριαςÈ και τι πραγματικά θα σημάνει για τα σχολεία η εφαρμογή του. Ομως, οι μαθητές και οι γονείς τους βιώνουν από καιρό τις επιπτώσεις της Çαποκέντρωσης των αρμοδιοτήτων» που εφαρμόζονται χρόνια τώρα και στην Ελλάδα μέσα από την ÇΕυέλικτη ΖώνηÈ και το ÇΟλοήμερο ΣχολείοÈ. Σήμερα προωθείται ακόμα εντονότερα η κατηγοριοποίηση των σχολείων με τους καταχρεωμένους δήμους και τελικά τους ίδιους τους γονείς να αναλαμβάνουν το κόστος της λειτουργίας τους. Ετσι, τα σχολεία μένουν έρμαια στις επιχειρήσεις που κουμαντάρουν το πρόγραμμα και το περιεχόμενο της διδασκαλίας, καλύπτοντας ταυτόχρονα και την ανάγκη τους για όλο και περισσότερα κέρδη. Μας μιλάνε για την Çελευθερία του να επιλέγει το σχολείο και ο δήμος τα μαθήματα που θα πραγματοποιούνται ανάλογα με τις τοπικές ανάγκεςÈ, επειδή το Υπουργείο θα δίνει τη βασική κατεύθυνση των μαθημάτων ενώ ανά σχολική περιφέρεια θα υπάρχει διαφοροποίηση στο πρόγραμμα. Οπως μας δείχνουν δύο χώρες που αποτελούν χαρακτηριστικό παράδειγμα τέτοιων αναδιαρθρώσεων, στην πλειοψηφία των περιπτώσεων αυτό σημαίνει είτε ότι δεν θα διδάσκεται ούτε ο βασικός κορμός των μαθημάτων, είτε ότι θα καθορίζεται από τις Çτοπικές επιχειρήσειςÈ τι χρειάζεται να μαθαίνουν οι μαθητές!
ΔANIA
Το ÇΣκανδιναβικό μοντέλοÈ σε όλο του το μεγαλείο
ΔΑΝΙΑ το πέρασμα των σχολείων στους δήμους τα έχει φέρει σε τέτοια κατάσταση που κατά καιρούς ανακοινώνονται μαζικές απολύσεις δασκάλων
Πολλά ÇμοντέλαÈ αντιλαϊκής πολιτικής είναι αυτά που ακούγονται κατά καιρούς. Οι ΝέοΔημοκράτες είναι θαυμαστές του ÇαγγλοσαξονικούÈ (Αγγλία, Αμερική) ενώ μια φράση που ακούμε πολλές φορές από τα χείλη του Γιωργάκη (Παπανδρέου), συνήθως, είναι το «σκανδιναβικό μοντέλο». Οπως ο ίδιος αναφέρει, χώρες όπως η Δανία, η Φινλανδία και η Νορβηγία αποτελούν Çπρότυπο για την οικονομική πρόταση του κόμματόςÈ του. Τα παραδείγματα που μας έρχονται από τη Δανία μας δείχνουν ποια είναι τα όνειρα του ΠΑΣΟΚ και για την Ελλάδα:
Καποδίστριας ΙΙ εκ Δανίας... Μετά από την εφαρμογή του αντίστοι-
χου δανέζικου ÇΚαποδίστρια ΙΙÈ τα δημοτικά σχολεία υπάγονται αποκλειστικά στην ευθύνη των δήμων. Το Υπουργείο Παιδείας είναι υπεύθυνο μόνο για τις γενικές κατευθύνσεις που πρέπει να έχει η διδακτέα ύλη, ενώ τα βιβλία και την ύλη που διδάσκεται τελικά την καθορίζει ο ίδιος ο δάσκαλος σε κάθε σχολείο. Δεν υπάρχει, δηλαδή, αυτό που λέμε Çβασική μόρφωση για όλουςÈ: Να αποκτούν όλοι οι μαθητές τα ίδια εφόδια, μέχρι να ολοκληρώσουν την υποχρεωτική εκπαίδευση. Να ξεκινάνε, αν μη τι άλλο, από την ίδια αφετηρία. Αυτό αποδεικνύεται και από έρευνες του ÇΣτατιστικού Συμβουλίου ΕργασίαςÈ στη Δανία, που αναφέρουν ότι σήμερα τα παιδιά των λαϊκών στρωμάτων έχουν 7 φορές λιγότερες πιθανότητες από τα παιδιά των πλουσίων οικογενειών να συνεχίζουν τις σπουδές τους μετά την υποχρεωτική εκπαίδευση.
Ποιοι κλείνουν τα σχολεία; Σε κτήρια που έχουν χτιστεί πριν το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο κάνουν ακόμα μάθημα πολλοί Δανοί μαθητές, κάτι που προκαλεί την έντονη ανησυχία μαθητών και γονιών. Οι περικοπές, ωστόσο, στη χρηματοδότησή τους όχι μόνο δεν επιτρέπουν την οικοδόμηση νέων εγκαταστάσεων αλλά στην ουσία καθιστούν και δύσκολη την καλή συντήρηση των υπαρκτών σχολικών κτηρίων. Εξάλλου, οι δανέζικες εφημερίδες έχουν βαρεθεί να γράφουν για σχολεία που αναγκάζονται να βάλουν λουκέτο. Σε παράσταση διαμαρτυρίας έξω από το δημαρχείο της Κοπεγχάγης προχώρησαν στα τέλη του Νοέμβρη πολλοί γονείς, την ώρα που το δημοτικό συμβούλιο ψήφιζε τη συγχώνευση σχολείων και το κλείσιμο άλλων, ώστε να ανταπεξέλθει στο μειωμένο κατά 39 εκατομμύρια ευρώ προϋπολογισμό για τη χρονιά 2008. Ταυτόχρονα, το πέρασμα των σχολικών μονάδων στους δήμους έχει φέρει σε τέτοια κατάσταση τα σχολεία που μαζικές απολύσεις δασκάλων ανακοινώνονται κατά καιρούς. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του περασμένου Φλεβάρη που οι μαθητές 16 σχολείων της Κοπεγχάγης προχώρησαν σε καταλήψεις, στηρίζοντας τους απεργούς δασκάλους τους, καταφέρνοντας να μπλοκάρουν την απόλυση 400 δασκάλων. Οι απολύσεις είχαν προκηρυχθεί από το Δημοτικό Συμβούλιο της Κοπεγχάγης λόγω περικοπών στον προϋπολογισμό!
Οδηγητής ϐ Φλεβάρης 2008
παιδεία ϐ 9
Δίπλα: «Ελεγξε τους βαθμούς σου, κέρδισε ένα Happy Meal στα Mac Donald’s», είναι το σλόγκαν που τυπώνεται πάνω σε κάρτες σίτισης και σχολικά μπουφάν για να διαφημιστεί το πρόγραμμα σίτισης σε σχολεία της κεντρικής Φλόριντας. Μια συμφωνία ανάμεσα στα Mac Donald’s και το σχολικό συμβούλιο... Δεξιά: -Φύγε από το παράθυρο, παιδί μου! Θες να είσαι ένα από τα «παιδιά που μένουν πίσω»;!! -Εμένα μια χαρά μου ακούγεται! Σκίτσο αμερικανού σκιτσογράφου
Και όλα αυτά στην πλουσιότερη χώρα της ΕΕ, με πλεόνασμα στο κρατικό ισοζύγιο 15 δισ. ευρώ τη χρονιά που πέρασε!
Μέσα στα σχολεία οι πολυεθνικές Ο δανέζικος ÇΚαποδίστριας ΙΙÈ, πετσοκόβει κάθε οικονομική υποστήριξη του κράτους προς τους δήμους όσον αφορά στα έξοδα της λειτουργίας των σχολείων. Με νόμο που ψήφισε η κυβέρνηση και οι αντίστοιχοι ÇπράσινοιÈ (σοσιαλδημοκράτες) βοηθοί τους επιτρέπεται, επιπλέον, στους δήμους να βγάζουν λεφτά και από διαφημίσεις. Αντί λοιπόν οι σχολικοί τοίχοι να καλύπτονται από χάρτες και εικόνες που να βοηθούν την εκπαιδευτική λειτουργία, βρομίζονται με κάθε λογής διαφημίσεις της Coca Cola, είδη μπύρας και μάρκες τσιγάρων. Κάπου εδώ κολλάει και το σύνθημα που ακούστηκε σε όλες τις μαθητικές κινητοποιήσεις Çαυτή η μεταρρύθμιση θα μας τα πάρει όλα σε λίγο τα σχολεία μας θα γράφουν Coca ColaÈ!
ΗΠΑ
Χρόνια μπροστά στην αντιλαϊκή πολιτική Η νομοθεσία που επηρεάζει πια στο σύνολό της τη λειτουργία των αμερικάνικων σχολείων, παρά τις μεταξύ τους διαφορές ανά πολιτεία, είναι το «No child left behind» (NCLB) (ÇΚανένα παιδί να μη μείνει πίσωÈ) που προώθησε η κυβέρνηση Μπούς. Πατώντας στις εκρηκτικές ανάγκες των σχολείων και το μεγάλο ποσοστό εγκατάλειψης της υποχρεωτικής εκπαίδευσης, ψηφίστηκαν και υλοποιούνται από το 2002 οι πιο αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Ο NCLB περιλαμβάνει μια συνεχή διαδικασία αξιολόγησης των δημοτικών και των γυμνασίων της Αμερικής που κρίνει τη χρηματοδότηση των σχολείων. Τα σχολεία που δεν καταφέρνουν να ανταποκριθούν στον κεντρικό στόχο για τη χρονιά, που βάζει ο NCLB όσον αφορά στα τελικά αποτελέσματα των εξετάσεων σε μαθηματικά και αγγλικά, μπαίνουν στη λίστα των «αποτυχημένων». Σχολεία και μαθητές υπό διωγμό Οσα σχολεία αξιολογούνται ως ÇΥπό βελτίωσηÈ για 2ο συνεχόμενο χρόνο, λαμβάνουν ειδική χρηματοδότηση, ενώ πρέπει να αλλάξουν το διδακτικό προσωπικό και τα μαθήματα που θα διδάσκουν. Τελικά όσα σχολεία δεν επιτύχουν στις εξετάσεις απειλούνται με κλείσιμο. Συνηθέστερα, υπό την πίεση αυτού του ασφυκτικού ελέγχου και
της ελάχιστης κρατικής χρηματοδότησης, αντί να γίνονται προσπάθειες να βελτιωθεί το επίπεδο της διδασκαλίας προτιμώνται άλλες πιο Çσυνοπτικές διαδικασίεςÈ. Για να πετύχουν λοιπόν τα σχολεία στο παιχνίδι του ανταγωνισμού ανάμεσα στα σχολεία των πλούσιων και των φτωχών, προσπαθούν να διώξουν τους μαθητές που έχουν τις περισσότερες πιθανότητες να αποτύχουν στις τελικές εξετάσεις είτε να τους αποτρέπουν να συμμετέχουν! Και όπως αποδεικνύουν οι έρευνες, οι ÇβλάκεςÈ μαθητές ÇτυχαίνειÈ πάντα να είναι αφρικανοί, ισπανόφωνοι ή λευκοί των λαϊκών στρωμάτων! Και να λέγε κανείς ότι μιλάμε για λίγα σχολεία που αντιμετωπίζουν κάποια Çειδικά προβλήματαÈ; Στην Καλιφόρνια 1.000 από τα 9.500 σχολεία μπήκαν πέρυσι στη λίστα των ÇαποτυχημένωνÈ. 441 σχολεία της Φλόριντας απειλούνται με κλείσιμο. Συνολικά, το 27% των αμερικάνικων σχολείων απέτυχε στις εξετάσεις της αμερικάνικης αξιολόγησης το έτος 2004-2005!
Τα σχολεία των φτωχών συνοικιών... Η ασφυκτική υποχρηματοδότηση πολλές φορές δεν επιτρέπει στα σχολεία των φτωχών συνοικιών να διδάξουν ούτε τα βασικά από τα βασικότερα μαθήματα! Πώς να κάνεις άλλωστε μάθημα όταν το αλυσιδωτό κλείσιμο σχολικών μονάδων έχει ως αποτέλεσμα σε σχολεία των 1.800, όπως το Richmore Hill, να στοιβάζονται 4.000 μαθητές; Χαρακτηριστικό είναι ότι στις ανατολικές και βόρειες συνοικίες της πολιτείας του Λος Αντζελες, όπου κατοικούν κυρίως ισπανόφωνοι και αφρικανοί μαθητές, μόνο 4-7 στους 100 μαθητές διδάχθηκαν την πλήρη ύλη των μαθηματικών και των αγγλικών. Η ίδια η κυβερνητική πολιτική τους είναι αυτή που «αφήνει τα παιδιά πίσω» και συγκεκριμένα τα παιδιά των φτωχών οικογενειών, των εργαζομένων. Γιατί δεν μπορεί μια κυβέρνηση που απειλεί, ποδοπατά και εξοντώνει ολόκληρους λαούς για να ικανοποιεί τις ανάγκες των πολυεθνικών, να φέρεται καλύτερα στο λαό της χώρας της. Η πολιτική τους είναι ίδια στο
εξωτερικό και το εσωτερικό. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα που μας έρχεται από αμερικάνικη έρευνα (Nelson A. Rockefeller Institute of Government study, 22 Οκτώβρη 2007), που δείχνει ότι ενώ η κυβέρνηση των ΗΠΑ δαπανά περίπου 6.000 δολάρια για κάθε δημόσιο σχολείο το χρόνο, ταυτόχρονα ξοδεύει 500.000 δολάρια το λεπτό για το αιματοκύλισμα του Ιρακινού λαού.
...και τα σχολεία των πλουσίων Η κατηγοριοποίηση των σχολείων είναι ακόμα πιο εμφανής αν ρίξει κανείς μια ματιά στα ίδια τα μαθήματα που διδάσκονται. Το καλύτερο σχολείο σύμφωνα με την αξιολόγηση του NCLB, το Jeffco Public Schools στο Jefferson, παρέχει μαθήματα αστρονομίας στους μαθητές τους. Ενώ στη λίστα των 100 καλύτερων σχολείων περιλαμβάνεται, επίσης, και το Thomas Jefferson, που δέχεται μαθητές με συγκεκριμένα κριτήρια, ενώ οι δεσμοί του με τις επιχειρήσεις, είναι κάτι παραπά-
νω από ÇσφιχτοίÈ, αφού χρηματοδοτείται από τοπικές επιχειρήσεις υψηλής τεχνολογίας. Αυτά είναι τα μυστικά για να καταλάβει ένα σχολείο μια θέση στα καλύτερα σχολεία των ΗΠΑ, που πληρούν όλες τις ανάγκες της αμερικάνικης κυβέρνησης και των πολυεθνικών! Πέρα από τις εταιρείες και τα προγράμματα σίτισης σε σχολεία της Φλόριντα που αναλαμβάνουν τα Mac DonaldÕs, έντονη παρουσία στα σχολεία έχουν και οι αξιωματικοί του αμερικάνικου στρατού στην προσπάθεια της κυβέρνησης να προβάλλει και να πείσει και τους μαθητές για τις ÇαξιέπαινεςÈ επιχειρήσεις του στο εξωτερικό. Μάλιστα η νομοθεσία ÇNo child left behindÈ προβλέπει να ανταμείβονται με μεγαλύτερη χρηματοδότηση όσα σχολεία επιτρέπουν στις στρατιωτικές υπηρεσίες να συλλέγουν πληροφορίες για τους μαθητές και τις οικογένειές τους, φακελώνοντάς τους από γεννησιμιού τους!
ενώ στις ΗΠΑ δαπανώνται περίπου 6.000 δολάρια για κάθε δημόσιο σχολείο το χρόνο, ταυτόχρονα ξοδεύονται 500.000 δολάρια το λεπτό για το αιματοκύλισμα του Ιρακινού λαού
ΗΠΑ
10 ϐ παιδεία
ΑΦΙΕΡΩΜΑ: ΟΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΕ ΔΙΕΘΝΕΣ ΕΠΙΠΕΔΟ Πειρα απο τα Πανεπιστημια της ΕΕ
Το μέλλον που μπορούμε να αλλάξουμε
Μ
ε αφορμή το Διεθνές Σεμινάριο της ΠΟΔΝ (Παγκόσμια Ομοσπονδία Δημοκρατικών Νεολαιών) που πραγματοποιήθηκε στις Βρυξέλλες (10-11 Γενάρη) με πρωτοβουλία της ΚΝΕ, για την Ανώτατη Εκπαίδευση και τους αγώνες του φοιτητικού κινήματος παραθέτουμε κάποια από τα στοιχεία και την πείρα που συγκεντρώθηκε από τις τοποθετήσεις των εκπροσώπων των κομμουνιστικών, προοδευτικών και αντιιμπεριαλιστικών νεολαιών που συμμετείχαν. Tην ώρα που οι μεγαλο-επιχειρηματίες και το πολιτικό τους προσωπικό (οι κυβερνήσεις τους σε κάθε χώρα) βλέπουν τους νέους σαν εμπορεύματα τα οποία πρέπει να διαμορφώσουν σύμφωνα με τις ανάγκες τους, οι προοδευτικές δυνάμεις, οι αντιιμπεριαλιστικές και οι κομμουνιστικές νεολαίες βλέπουν τη νεολαία και το λαό ως αυτούς που μπορούν να βάλουν φρένο στα αντιλαϊκά-αντιεκπαιδευτικά σχέδια και να διαμορφώσουν την Παιδεία των δικών τους αναγκών.
ÇΣύμφωνα με συγκεκριμένες ενδείξεις, πολλές πολυεθνικές και εμπορικά εκπαιδευτικά ιδρύματα περιμένουν με ανυπομονησία να ανοίξει η αγορά της ευρωπαϊκής εκπαίδευσης, για να μπορέσουν να ριχτούν στη δουλιά με τον ίδιο ζήλο, όπως και στις μεγάλες ηπείρουςÈ, Dirk Van Damme, ÇΜπολόνια: το ΣινιάλοÈ, 2002 ÇΟι προσωπικές δεξιότητες, όπως η ικανότητα προσαρμογής, η ανοχή απέναντι στους άλλους και απέναντι στην αυταρχικότητα της εξουσίας, η ομαδική δουλιά, η ικανότητα επίλυσης προβλημάτων και η ικανότητα να ρισκάρεις, η αυτονομία κτλ, έχουν συχνότερη ζήτησηÈ , Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Αναφορά της Κομισιόν, ÇΟι συγκεκριμένοι μελλοντικοί στόχοι των συστημάτων εκπαίδευσηςÈ, 2001 Πώς τον θες τον εργάτη, αφεντικό; Κάπως έτσι ονειρεύονταν εξαρχής οι εμπνευστές και υποστηρικτές των Διακηρύξεων της Μπολόνια και της Λισαβόνας τα Πανεπιστήμια που χρειάζονται. Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις έχουν κάνει από τότε πολλά βήματα για να φέρουν την τριτοβάθμια εκπαίδευση στα μέτρα του ÇΕνιαίου Ευρωπαϊκού Χώρου Ανώτατης ΕκπαίδευσηςÈ. Τι περιλαμβάνει αυτό το πακέτο; Τεμαχισμό και κατακερματισμό της γνώσης σε κύκλους σπουδών ώστε να υψώνονται ακόμα ψηλότερα τα ταξικά τείχη για τα παιδιά των λαϊκών στρωμάτων, μεταφορά όλου του κόστους σπουδών στις τσέπες των φοιτητών, πανεπιστημιακές πόρτες διάπλατα ανοιγμένες στις εταιρείες και τους επιχειρηματίες με τον ταυτόχρονο περιορισμό των συνδικαλιστικών ελευθεριών. Ας δούμε τι συμβαίνει στις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης, πολλές εκ των οποίων εφαρμόζουν εδώ και χρόνια τις αρχές της Μπολόνια.
Οδηγητής ϐ Φλεβάρης 2008
Λεφτά με το τσουβάλι... για την παιδεία των λίγων
Περιεχόμενο ταιριαστό... στις ανάγκες των εταιρειών
ÇΗ κατάργηση του άρθρου 16 και η λειτουργία ιδιωτικών μη κρατικών -μη κερδοσκοπικών- Πανεπιστημίων δεν θα επηρεάσει διόλου τη λειτουργία των δημόσιων ΠανεπιστημίωνÈ. Κάπως έτσι είναι η φράση που χρησιμοποιούν πολύ συχνά τα γαλαζοπράσινα στελέχη όλων των ηλικιών. Η ίδρυση ιδιωτικών Πανεπιστημίων στην Ευρώπη, ο ανταγωνισμός με τα δημόσια αλλά και η όλο και πιο μειωμένη κρατική χρηματοδότηση, αναγκάζει ωστόσο τα “δημόσια” πανεπιστήμια να αυξάνουν ολοένα τα ποσά που απαιτούνται για να αγοράσει ένας φοιτητής το πτυχίο του. Στην καπιταλιστική Ουγγαρία, για παράδειγμα, ενώ ο βασικός μισθός είναι 250 ευρώ, από το Σεπτέμβρη του 2007, τα δίδακτρα κυμαίνονται στα 420-600 ευρώ. Τα ουγγρικά πανεπιστήμια έχουν ωστόσο τη δυνατότητα να αυξομειώσουν την ταρίφα των διδάκτρων πάνω κάτω 50%, που σημαίνει ότι αυτά μπορεί να αγγίζουν σε κάποια πανεπιστήμια και τα 900 ευρώ το χρόνο. Συνολικά η τριτοβάθμια εκπαίδευση αποτελεί όνειρο για τα παιδιά της εργατικής τάξης και για το σύνολο των παιδιών από την επαρχία, αφού ακόμα και ένα δωμάτιο των 30 τ.μ σε εστία κοστίζει το μήνα όσο ο βασικός μισθός, ενώ τόσο κοστίζουν και τα φοιτητικά εισιτήρια ενός χρόνου. Στην αντίστοιχη Φιλοσοφική σχολή της Ουγγαρίας τα συγγράμματα ενός έτους κοστίζουν περίπου 400 ευρώ, ενώ η κρατική χρηματοδότηση που δίνεται γιÕ αυτά αγγίζει το αστρονομικό ποσό των 4 ευρώ το χρόνο για κάθε φοιτητή! Αντίστοιχα στο Βέλγιο, μια από τις προτεραιότητες του νόμου-πλαισίου ÒPlan VDBÓ είναι να αυξήσει τα δίδακτρα των δημοσίων Πανεπιστημίων στα 1.000 ευρώ το χρόνο, ενώ σε περίπτωση που ο φοιτητής δεν καταφέρει να πάρει πτυχίο στο χρονικό πλαίσιο που ορίζεται θα πρέπει να πληρώσει το διπλάσιο της αξίας των διδάκτρων. Η κρατική χρηματοδότηση θα χορηγείται σύμφωνα με τον αριθμό των φοιτητών που καταφέρνουν να αποφοιτήσουν και όχι σύμφωνα με το πόσοι εγγράφονται στο Πανεπιστήμιο. Στη Ρωσία η παλινόρθωση του καπιταλισμού παρέδωσε στα χέρια των επιχειρήσεων όσα έχτιζε με κόπο δεκαετίες ολόκληρες ο ρωσικός λαός. Ο νόμος 122 είναι αυτός που έφερε στη Ρωσία την ιδιωτικοποίηση της Ανώτατης Εκπαίδευσης. Μόνο 100 από τα Πανεπιστήμια λαμβάνουν έστω και την ελλιπή κρατική χρηματοδότηση, κάτι που μεθοδευμένα έχει βάλει τις εταιρείες μέσα στις σχολές. Οι φοιτητικές εκπτώσεις που ίσχυαν στα μέσα μεταφοράς έχουν περικοπεί. Πανεπιστήμια και δημόσιες βιβλιοθήκες έχουν βάλει λουκέτο, περιορίστηκε σε μεγάλο βαθμό το διδακτικό προσωπικό, οι μισθοί των καθηγητών έπεσαν κατακόρυφα και η υλικοτεχνική υποδομή των Πανεπιστημίων παραμένει ακόμα η ίδια με αυτήν που υπήρχε πριν την αντεπανάσταση.
Σε ολόκληρη την Ευρώπη, μέσω της εσωτερικής και εξωτερικής αξιολόγησης, διαμορφώνονται προγράμματα σπουδών που να εξυπηρετούν πραγματικά τις “ανάγκες της αγοράς”. Τι σημαίνει αυτό; Τα τρίχρονα προγράμματα σπουδών διαμορφώνονται έτσι ώστε να δίνουν τις ελάχιστες γνώσεις, αποσπασματικές και ληξιπρόθεσμες, που χρειάζονται οι επιχειρήσεις για να χρησιμοποιήσουν τον απόφοιτο στην παραγωγική διαδικασία, ενώ στο δεύτερο κύκλο, τα δίχρονα Master, συνεχίζουν όσοι έχουν τα φόντα, βλέπε παραπάνω χρήματα στην τσέπη. Οποιο παράδειγμα και να αναφέρουμε θα είναι χαρακτηριστικό αφού αυτό συμβαίνει κατά κανόνα σε όλες τις χώρες. Στην Ισπανία, ας πούμε, μπορείς να γίνεις Μηχανολόγος σε τρία χρόνια αποκτώντας το αντίστοιχο Grado (προπτυχιακός τίτλος) την ώρα που στην Ελλάδα η αντίστοιχη σχολή έχει διάρκεια σπουδών 5 χρόνια. Το κόλπο είναι γνωστό. Διασπούν την ολοκληρωμένη γνώση της επιστήμης σε κομμάτια, αφαιρούν μαθήματα και εργαστήρια από το πτυχίο και φτιάχνουν ξεχωριστό μεταπτυχιακό από αυτά. Ο LOU (Ley Organica de Universidades) είναι ο νόμος που ήρθε να εναρμονίσει τη λειτουργία των ισπανικών Πανεπιστημίων σύμφωνα με τις αρχές που βάζουν οι διακηρύξεις της Μπολόνια και της Λισαβόνας για τον ÒΕνιαίο Ευρωπαϊκό Χώρο Ανώτατης ΕκπαίδευσηςÓ. Ο απόφοιτος του Grado θα πρέπει να συγκεντρώνει 240 ECTS πιστωτικές μονάδες τις οποίες καλείται να συλλέξει αγοράζοντας στην ουσία πακέτα “γνώσης” από όπου μπορεί. Οι πιστωτικές αυτές μονάδες απεικονίζουν σε αριθμούς το φόρτο εργασίας του κάθε φοιτητή (μαθήματα, πρακτική, σεμινάρια που μπορεί να παρακολούθησε κτλ.), χωρίζουν δηλαδή τη μόρφωση σε εμπορεύσιμα πακέτα τα οποία καλείται να αγοράζει ο εργαζόμενος σε όλη τη διάρκεια της ζωής του ανάλογα με τις εναλλασσόμενες ανάγκες των επιχειρήσεων (βλέπε ÒΙνστιτούτα δια βίου εκπαίδευσηςÓ). Το μίνιμουμ των συνολικών πιστωτικών μονάδων που απαιτούνται για το πτυχίο, εμποδίζει σε πολλές περιπτώσεις τους Γερμανούς φοιτητές να αποφοιτήσουν αφού ένα από τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα Πανεπιστήμιά τους είναι ότι είναι υπερπληθή. Ετσι, υπάρχουν τεράστιες λίστες αναμονής σε πολλά από τα μαθήματα επιλογής, ενώ δύσκολη καθίσταται και η παρακολούθηση μαθημάτων στα οποία οι φοιτητές μπορεί να φτάσουν και τους 1.000 την ώρα της διδασκαλίας. Η καθυστέρηση στην ολοκλήρωση των σπουδών τους, από πάνω, κοστίζει για τους γερμανούς φοιτητές το τριπλάσιο του κόστους των διδάκτρων, δηλαδή 1.500 ευρώ.
Εδώ το καλό χωράφι...
Η διεύρυνση της επιχειρηματικής δραστηριότητας μέσα στα Πανεπιστήμια δίνει το δικαίωμα στον κάθε Çεπενδυτή-σπόνσοραÈ να έχει λόγο και να παρεμβαίνει σε κάθε τομέα λειτουργίας τους
Η διεύρυνση της επιχειρηματικής δραστηριότητας μέσα στα Πανεπιστήμια δίνει το δικαίωμα στον κάθε “επενδυτή-σπόνσορα” να έχει λόγο και να παρεμβαίνει σε κάθε τομέα λειτουργίας τους. Στην Τουρκία το 70% των εσόδων των Πανεπιστημίων προέρχεται από χορηγίες. Ετσι οι σπόνσορες έχουν τη δυνατότητα να παρεμβαίνουν στην έρευνα, στη διοίκηση, διεξάγουν τα προγράμματα πιστοποίησης, τους ανήκουν τα εστιατόρια, οι εστίες και οι φοιτητικές λέσχες, ενώ μπορούν να χρησιμοποιούν τους χώρους των πανεπιστημίων για συνέδρια και σαν διαφημιστικό χώρο. Ακόμα τα 3 ιδιωτικά που υπήρχαν το `92, έφτασαν τα 25 το 2006. Επιπλέον, τα περιβόητα φοιτητοδάνεια στην Τουρκία έχει αναλάβει η IDB (Islamic Development Bank), γνωστά ως ΜoU (Memorandum of understanding) που ο φοιτητής καλείται να αρχίσει να ξεπληρώνει με το που πιάσει δουλιά. Στην ίδια λογική κινούνται τα κρατικά δάνεια με μεγάλους τόκους. Εδώ μας έχουν πάρει τα αυτιά για την Çελευθερία του φοιτητή να δανείζεται και να επενδύει στις σπουδές τουÈ (βλ. ΔΑΠ-ΝΔΦΚ) και μάλιστα ÇάτοκαÈ, ενώ στην Ουγγαρία το κυβερνητικό πρόγραμμα υποτροφίας διεξάγεται σε συνεργασία με την Postabank και χορηγεί 120 ευρώ το μήνα στους φοιτητές. Με τόκο 9,5 %, που σημαίνει περίπου 8.000 ευρώ χρέος, το οποίο καλείται ο νέος εργαζόμενος να ξεπληρώσει. Με παρόμοιο τρόπο στην Αγγλία η Student Loans Company είναι η κρατική εταιρεία που χορηγεί τα φοιτητοδάνεια σχεδόν στην πλειοψηφία των Αγγλων φοιτητών. Ακόμα και φοιτητές που μένουν με τις οικογένειές τους αναγκάζονται να προμηθευτούν ένα τέτοιο δάνειο για να αντεπεξέλθουν στο κόστος των σπουδών τους. Τα δάνεια αυτά καλούνται να τα ξεπληρώσουν με το που θα πιάσουν μια δουλιά που θα τους επιφέρει ετήσιο εισόδημα πάνω από 15.000 λίρες. Με το που ολοκληρώνουν, λοιπόν, τις σπουδές τους οι απόφοιτοι βρίσκονται χρεωμένοι μέχρι το λαιμό με χρέη άνω των 30.000 ευρώ αφού το φοιτητοδάνειο έχει και τόκο (4,8 % για το 2007/08)! ΓιÕ αυτό πολλοί από τους απόφοιτους, προς τέρψη των εργοδοτών προτιμούν τις δουλιές με μικρότερο μεροκάματο ώστε να καταφέρνουν να αναβάλουν την αποπληρωμή του δανείου!
ΒΕΛΓΙΟ
παιδεία ϐ 11
ΙΣΠΑΝΙΑ
ΓΕΡΜΑΝΙΑ
ΡΩΣΙΑ
Ισπανία: “Ψάχνω δουλιά για να πληρώσω το Μεταπτυχιακό“ καταγγέλει συμβολική φοιτητική κινητοποίηση, Γερμανία: Στιγμιότυπο από μαζική φοιτητική διαδήλωση, Ρωσία: Εκεί όπου ο Lenin πήρε το πτυχίο Νομικής του, στο Λένινγκράντ σήμερα οργανώνεται συνέδριο με στελέχη του ΝΑΤΟ με θέμα “Ρωσία-ΝΑΤΟ προς την αποτελεσματική συνεργασία στον κόσμο που αλλάζει“, Βέλγιο: Φοιτητική κινητοποίηση στς Βρυξέλλες στις 6 Δεκέμβρη
12 ϐ παιδεία Αξιολόγηση από ποιον για ποιον; ÇΟι τοπικοί εργοδότες και οι φοιτητές είναι εντυπωσιασμένοι από την καταλληλότητα για πρόσληψη (employability) των αποφοίτων, που έχει να κάνει με το πρόγραμμα και το περιεχόμενο των σπουδών και της χρήσιμης διαδικασίας ανατροφοδότησης. Η δυνατότητα εύρεσης εργασίας επικυρώνει τη δέσμευση της ομάδας διδασκαλίας να μεγιστοποιήσουν τις δεξιότητες των σπουδαστών εκθέτοντάς τους σε πραγματικούς χώρους εργασίας, κάτι που εκτιμάται θετικά από τους εργοδότεςÈ. Αυτό είναι ένα απόσπασμα από την έκθεση αξιολόγησης του τμήματος της Τεχνολογίας του Bell College που διεξήγαγε η Quality Assurance Agency (QAA). Η QAA είναι ÇανεξάρτητηÈ αρχή που ιδρύθηκε στην Αγγλία το 1997 και Çχρηματοδοτήθηκε από τις συνδρομές από τα βρετανικά πανεπιστήμια και τα κολέγια της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, και μέσω των συμβάσεων με τους κύριους χρηματοδοτικούς οργανισμούς βρετανικής τριτοβάθμιας εκπαίδευσηςÈ όπως αναφέρεται στην ιστοσελίδα της. Την ίδια στιγμή που στην Ελλάδα και σε σχολές των ΤΕΙ, καλούν τους φοιτητές να συμπληρώσουν ερωτηματολόγια ώστε να κρίνουν τη μεταδοτικότητα των καθηγητών τους, παραμυθιάζοντάς τους ότι αυτή είναι η αξιολόγηση που θέλει να φέρει η κυβέρνηση, χαρακτηριστικό αλλά όχι μοναδικό είναι το παράδειγμα του πώς εφαρμόζεται στην Αγγλία αυτή διαδικασία πραγματικά. Αξιολόγηση, λοιπόν, με βασικό κριτήριο το αν το περιεχόμενο, το πρόγραμμα σπουδών, η πρακτική άσκηση, το σύνολο των σπουδών που παρέχονται από τα Πανεπιστήμια, ανταποκρίνονται στις ανάγκες των επιχειρήσεων για φθηνούς εργαζομένους πρόχειρα καταρτισμένους με τις απαιτούμενες δεξιότητες.
Ερευνα... για το ΝΑΤΟ και το κεφάλαιο Από τη μία, λοιπόν, αποκομίζουν τεράστια κέρδη από τη χορήγηση φοιτητοδανείων κρατώντας τους νέους αλυσοδεμένους, υποθηκεύοντας το μέλλον από την αρχή της ζωής τους. Από την άλλη αμερικάνικες πετρελαϊκές, πολυεθνικές φαρμακοβιομηχανίας και βιοτεχνολογίας επενδύουν άμεσα σε σχολές, σε τμήματα ή και ολόκληρα Πανεπιστήμια κατευθύνοντας το προϊόν της έρευνας. Με τη σύμφωνη γνώμη και την ενθάρρυνση από την αγγλική κυβέρνηση, τα Πανεπιστήμια αναγκάζονται όλο και περισσότερο να αποκτούν δεσμούς εξάρτησης με τις τοπικές επιχειρήσεις, παράγοντας έρευνα αποκλειστικά για τις ανάγκες τους. Πολλοί φοιτητές αναγκάζονται να προσαρμόσουν το αντικείμενο της διπλωματικής τους ώστε να έχει εμπορικό χαρακτήρα και να μπορεί να χρηματοδοτηθεί από κάποιον σπόνσορα. Στην Τουρκία, ακόμα, το ακαδημαϊκό άσυλο ποδοπατάται επί της ουσίας, αφού οι καθηγητές υπό την απειλή της απόλυσης (οι περισσότεροι από τους οποίους εργάζονται ως έκτακτοι και όχι μόνιμοι) υποχρεούνται να διεξάγουν έρευνα για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ, της ΕΕ, της Παγκόσμιας Τράπεζας και πολλών επιχειρήσεων ώστε να μπορούν να πάρουν επιχορήγηση.
Οι φοιτητικοί αγώνες δεν χωράνε στην Çελεύθερη αγοράÈ... Κι όπου μαζεύονται πολλοί που δεν αρέσκονται στις λέξεις ÇδικαίωμαÈ, ÇδωρεάνÈ, ÇεπιστήμοναςÈ και πάει λέγοντας, εκεί καταργείται και κάθε συνδικαλιστική ελευθερία, ποινικοποιείται και φιμώνεται κάθε αγωνιστική φωνή και πρωτοβουλία. Οταν εδώ κάποιοι τσιμπάνε στο δόλωμα της Çκαθολικής συμμετοχής των φοιτητώνÈ, στις περισσότερες χώρες δεν επιτρέπεται καν η συμμετοχή των εκλεγμένων εκπροσώπων των φοιτητών στα όργανα διοίκησης των Πανεπιστημίων, την ώρα που σε πολλές χώρες δεν υπάρχουν καν φοιτητικοί σύλλογοι. Στην Τσεχία για παράδειγμα, που βρίσκεται σε παρόμοια φάση με την Ελλάδα όσον αφορά την προώθηση των αναδιαρθρώσεων, είναι εξαφανισμένα τα φοιτητικά όργανα. Τεράστιες δυσκολίες συγκρότησης αντιμετωπίζει το φοιτητικό κίνημα, ενώ χαρακτηριστικό είναι πως στις εκλογές που πραγματοποιούνται υποχρεωτικά με ενιαία ψηφοδέλτια προσώπων (αφού απαγορεύεται η δράση παρατάξεων) συμμετέχουν λίγοι φοιτητές. Μιλάμε πάντα για μια χώρα, η κυβέρνηση της οποίας έχει ποινικοποιήσει τη δράση της Κομμουνιστικής Νεολαίας (KSM) και αυτό είναι ενδεικτικό. Αντίστοιχα, ο νόμος-πλαίσιο αλά Πορτογαλικά φέρνει τη συμμετοχή των φοιτητικών εκπροσώπων στα όργανα στο 20%, ενώ καθιστά υποχρεωτική τη συμμετοχή τουλάχιστον στο 30% των ιδιωτών. Ενας νόμος ωστόσο που μέχρι σήμερα, υπό την πίεση των φοιτητών, έχει μπλοκαριστεί με αποφάσεις των τμηματικών συνελεύσεων των Πανεπιστημίων.
ΑΓΓΛΙΑ
ΓΑΛΛΙΑ
Αγγλία: Κινητοποίηση της Πανσπουδαστικής ΚΣ του Λονδίνου για δωρεάν παιδεία, για όλους Γαλλία: Ξανά στους δρόμους, μετά το CPE, κατέβηκαν οι Γάλλοι φοιτητές ενάντια στην επιβολή διδάκτρων και την ιδιωτικοποίηση
... όπου μαζεύονται πολλοί που δεν αρέσκονται στις λέξεις ÇδικαίωμαÈ, ÇδωρεάνÈ, ÇεπιστήμοναςÈ και πάει λέγοντας, εκεί καταργείται και κάθε συνδικαλιστική ελευθερία
ΓΑΛΛΙΑ
Η Ευρώπη των αγωνιζόμενων φοιτητών... Στην Πορτογαλία, λοιπόν, δεδομένου ότι τα αντίστοιχα ΔΣ κατευθύνονται από την κυβέρνηση, οι Çτμηματικοί σύλλογοιÈ είναι η μορφή που χρησιμοποιούν για να οργανώνονται οι φοιτητές και για να δραστηριοποιούνται μέσα από αυτούς. Στις 18 Οκτώβρη φοιτητές διαδήλωσαν στη Λισαβόνα ενάντια στις διαδικασίες της Μπολόνια, ενάντια στα δίδακτρα, για μια δημόσια και δωρεάν Παιδεία για όλους. Ενάντια στην επιχειρηματική δραστηριότητα κινητοποιήθηκαν, επίσης, το μήνα που μας πέρασε και φοιτητές στην Coimpra και το Oporto. Από την άλλη Çστην καρδιά της ΕυρώπηςÈ και μάλιστα στη βόρεια πλευρά του Βελγίου, στο Ghent, 12.000 φοιτητές βγήκαν στους δρόμους ενάντια στον αντίστοιχο νόμο-πλαίσιο. Οι συμβιβασμένες φοιτητικές ηγεσίες έπαιξαν και εκεί το ρόλο τους προσπαθώντας να υποβαθμίσουν την κινητοποίηση, κατηγορώντας τους φοιτητές του πανεπιστημίου του Ghent ότι είναι απλά οργισμένοι επειδή το πανεπιστήμιό τους λαμβάνει χαμηλότερη χρηματοδότηση από το ανταγωνιστικό του το Καθολικό Πανεπιστήμιο στο Leuven. Ενισχυτικά στη δράση των φοιτητών, με πρωτοβουλία της COMAC, της νεολαίας του Εργατικού Κόμματος Βελγίου, συγκεντρώθηκαν 15.000 υπογραφές απαιτώντας από το Φλαμανδικό Κοινοβούλιο να συναντηθεί με τους φοιτητές για να τους γνωστοποιήσουν τα αιτήματά τους ενάντια στο Òplan VDBÓ. Παρά τις προσπάθειες χειραγώγησης του κινήματος από την κυβέρνηση -που υποσχέθηκε στους φοιτητές αύξηση της χρηματοδότησης, με την προϋπόθεση ότι κανένας φοιτητής δεν θα συμμετείχε στις διαδηλώσεις- και παρά την καταρρακτώδη βροχή που συνέπεσε με την πορεία, 4.000 φοιτητές βγήκαν στο δρόμο! Στη Γαλλία, επίσης οι φοιτητές έδειξαν για μια ακόμα φορά την πυγμή τους, αφού τάχθηκαν αλληλέγγυοι στο πλευρό των εργαζομένων που απεργούσαν καταλαμβάνοντας και οι ίδιοι τα Πανεπιστήμια. Στα τέλη Νοέμβρη οι Γάλλοι φοιτητές πραγματοποίησαν μια σειρά από κινητοποιήσεις, διαμαρτυρόμενοι για την προσπάθεια της κυβέρνησης να επιτρέψει στα δημόσια Πανεπιστήμια να λαμβάνουν δίδακτρα και χορηγίες από ιδιώτες, στο πνεύμα της ÇαυτονομίαςÈ. Είναι προφανές πια, ότι οι φοιτητές στην Ευρώπη δεν μένουν άπραγοι απέναντι στις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις. Μέσα στις δυσκολίες, τα εμπόδια και τις προσπάθειες χειραγώγησης του φοιτητικού κινήματος από τις συμβιβασμένες φοιτητικές ηγεσίες, παλεύουν να οργανώσουν την πάλη τους, να βάλουν εμπόδια στην εφαρμογή των αντι-εκπαιδευτικών μέτρων, να διαμορφώσουν και να προβάλουν αιτήματα που να καλύπτουν τις σύγχρονες ανάγκες τους. Αλεξάνδρα Λυμπέρη
Οδηγητής ϐ Φλεβάρης 2008
ΠΤΟΛΕΜΑΪΔΑ
ΕΚΔηΛΩΣΗ ΥΠΟΔΟΧηΣ ΝεΩΝ ΜΕΛωΝ ΟΡΓαΝΩΣΗΣ ΑΘηΝΑΣ
Το λέμε καθαρά:
Τα υποκατάστατα δεν χωράνε στη ζωή μας!
Χ
ιλιάδες λαού και νεολαίας πήραν μέρος στο συλλαλητήριο κατά των ναρκωτικών που έγινε στην Πτολεμαϊδα στις 15/1 με πρωτοβουλία δεκάδων φορέων της πόλης. Ο θάνατος της 14χρονης μαθήτριας ήταν η αφορμή για να αναδειχτεί το πρόβλημα, που και στην περιοχή μας είναι έντονο. Η συγκέντρωση έγινε στην κεντρική πλατεία της πόλης και κατευθύνθηκε προς το δημαρχείο. Τον παλμό έδιναν μαθητές από όλα τα σχολεία της πόλης με τύμπανα και πανό, καθώς και το μπλοκ των δυνάμεων της ΚΝΕ και του Κόμματος. Τα συνθήματα που κυριάρχησαν ήταν: Çούτε σκληρά-ούτε μαλακά, όχι σε όλα τα ναρκωτικάÈ, Çπουλάνε την παιδεία δεν έχουμε δουλιά και ελεύθερα μοιράζουν τα ναρκωτικάÈ, Çτο μέλλον μας δεν είναι τα ναρκωτικά, είναι ο αγώνας για μόρφωση δουλιάÈ κλπ.
…ήταν η στάση της δημοτικής αρχής της Πτολεμαΐδας που όχι μόνο απείχε από το συλλαλητήριο αλλά προσπάθησε να σαμποτάρει με κάθε τρόπο τις κινητοποιήσεις. Σε συνάντησή του με τα τριμελή των σχολείων της πόλης και με την παρουσία του προϊσταμένου δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ο δήμαρχος Τσιούμαρης (ΝΔ) τάχθηκε κατά των κινητοποιήσεων με το πρόσχημα ότι αυτές Çαμαυρώνουν το όνομα της πόληςÈ (!) και ότι Çθα γίνουν αντικείμενο εκμετάλλευσης από κόμματαÈ, Çαυτά τα οργανώνει η ΚΝΕÈ, Çότι θα χαθούν ώρες διδασκαλίαςÈ κλπ. Αλήθεια δεν αφήνει ο κύριος δήμαρχος το ÇimageÈ της πόλης και να δει τις διαστάσεις που έχει πάρει το πρόβλημα στην Πτολεμαϊδα; Είναι μυστικό οι θάνατοι από ναρκωτικά; Είναι κάτι που πρέπει να κρύβεται ή κάτι που να θορυβεί και να δημιουργεί προβληματισμό; Βέβαια ο δήμαρχος δεν πρωτοτυπεί, αλλά ακολουθεί την κυρίαρχη πολιτική του δικομματισμού και των στηριγμάτων του στο θέμα των ναρκωτικών: είναι τεράστιες οι ευθύνες της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ που όλα αυτά τα χρόνια δεν πήραν ουσιαστικά μέτρα πρόληψης και καταπολέμησης του προβλήματος, αλλά αντίθετα υποχρηματοδοτούν τα προγράμματα και τα αφήνουν να υπολειτουργούν. Ο ΣΥΝ με τη θέση που προβάλλει υπέρ της αποποινικοποίησης της χρήσης των δήθεν μαλακών ναρκωτικών, συμβάλλει επίσης στον αποπροσανατολισμό και στη μεγέθυνση του προβλήματος. Η αλήθεια είναι ότι τους τρομάζει που πήραν την υπόθεση στα χέρια τους οι εργαζόμενοι
ÇΚαλή αρχήÈ για δεκάδες νέα μέλη...
Μ Οι δυνάμεις της ΚΝΕ έχουν πρωτοστατήσει όλο το προηγούμενο διάστημα στην πάλη ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά. Φωτό από το πρόσφατο συλλαλητήριο στην Πτολεμαΐδα
Δεν θα αφήσουμε αυτούς που μας κλέβουν τη μόρφωση, το μεροκάματο, την ασφάλιση να μας κλέψουν και τη ζωή Απαράδεκτη και προκλητική...
δράση ΚΝΕ ϐ 13
και η νεολαία, όπως αποδεικνύει και η μαζική αποχή των μαθητών από τα μαθήματα για να συμμετάσχουν στο συλλαλητήριο...
Η Οργάνωσή μας... ... έχει ανοιχτό μέτωπο στα ναρκωτικά: μόνο μέσα στο δεύτερο εξάμηνο του 2007 πραγματοποιήσαμε τρεις εκδηλώσεις στην Πτολεμαϊδα. Το πρώτο μαθητικό φεστιβάλ που έγινε στην πόλη ήταν αφιερωμένο στην πάλη κατά των ναρκωτικών. Πραγματοποιήσαμε εξορμήσεις σε Πτολεμαΐδα και Κοζάνη, πήραμε μέρος στο συλλαλητήριο, πραγματοποιήσαμε παράσταση διαμαρτυρίας στο δημαρχείο της πόλης, ερχόμαστε σε επαφή με φορείς και άλλους νέους για τη σύσταση επιτροπών κατά των ναρκωτικών και τη σύσταση του ΕΣΥΝ. Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ παλεύουν αταλάντευτα ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά, ενάντια στις πολιτικές που γεννούν και συντηρούν το πρόβλημα. Το λέμε καθαρά σε όλους όσους θέλουν να υποτάξουν το μυαλό μας: Τα υποκατάστατα δεν χωράνε στη ζωή μας. Εμείς ως στάση ζωής επιλέγουμε τον αγώνα, κόντρα στις λογικές του συμβιβασμού, του ατομισμού και της ανταγωνιστικότητας. Δεν θα αφήσουμε αυτούς που μας κλέβουν τη μόρφωση, το μεροκάματο, την ασφάλιση να μας κλέψουν και τη ζωή. Περισσότερα για την κινητοποίηση μπορείτε να διαβάσετε και στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://www.kke-ptolemaida.gr
Δημήτρης Παπαδόπουλος
ε μια όμορφη εκδήλωση η Οργάνωση Αθήνας της ΚΝΕ υποδέχτηκε τα νέα μέλη της. Η κοινή απόφαση να αγωνιστούν για ένα διαφορετικό κόσμο, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, έφερε την Κυριακή 20/1 ένα φαινομενικά ετερόκλητο κοινό που αποτελούταν από μαθητές, εργαζόμενους και σπουδαστές ΙΕΚ στην αίθουσα εκδηλώσεων της ΚΟΑ του ΚΚΕ. Με μεράκι τα μέλη της ΚΝΕ ετοίμασαν μια αξιόλογη εκδήλωση δείχνοντας ότι από την πρώτη μέρα θα βρίσκονται δίπλα στους νέους συντρόφους τους. Με τέτοιες πρωτοβουλίες η ΚΝΕ κάνει πράξη το σύνθημα για συνδυασμό της μαζικής δραστηριότητας με την πλούσια εσωοργανωτική ζωή, όπως τονίστηκε και στο 9ο συνέδριο της Οργάνωσής μας. Στην εκδήλωση προβλήθηκε βίντεο από τη δράση της ΚΝΕ, ενώ χαιρετισμό απηύθυνε ο γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ και βουλευτής του ΚΚΕ Γιάννης Πρωτούλης, υπογραμμίζοντας την ανάγκη της μόρφωσης ως σημαντικό όπλο στην πάλη και τη διαπαιδαγώγηση κάθε νέου κομμουνιστή. Η βραδιά έκλεισε με τραγούδια από συντρόφους.
Νόμιζα ότι ως πιο νέος στην οργάνωση θα ήμουν κάπως ÇπαραμελημένοςÈ. Συνέβη το ακριβώς αντίθετο, όλοι είναι ίσοι και όλοι συμμετέχουν στις αποφάσεις
Χαρακτηριστικά είναι όσα μας είπαν ο Λευτέρης και ο Κώστας που είναι μαθητές στο 16ο Λύκειο-Γυμνάσιο Αθηνών. «O»: Πώς πήρατε την απόφαση να οργανωθείτε στην ΚΝΕ; Λευτέρης : Πήρα την απόφαση επειδή έβλεπα την ΚΝΕ να πρωτοστατεί στους αγώνες στα σχολεία, στο ασφαλιστικό και γενικότερα. Με βοήθησαν να πάρω αυτή την απόφαση οι φίλοι μου, οι συμμαθητές μου και η οικογένειά μου. «Ο»: Τι σημαίνει για σας πιο δυνατή ΚΝΕ; Κώστας : Μόλις αυξήθηκαν τα μέλη στο σχολείο μας έχουμε περισσότερες δυνατότητες. Φτιάξαμε ΟB, έχουμε θετικά σχόλια από τους συμμαθητές μας, ζητούν τον ÇΟδηγητήÈ, θέλουν να μαθαίνουν για την ΚΝΕ. Λ: Τα παιδιά δεν αντέχουν άλλο αυτή τη μιζέρια και την κατάντια που προκαλεί ο καπιταλισμός και θέλουν κάτι διαφορετικό. Και εκεί η ΚΝΕ πρωτοστατεί με τους αγώνες, με τις πορείες, με τις θέσεις της. Βλέπω ότι στο σχολείο μου πολλά παιδιά θέλουν να γίνουν μέλη ή τουλάχιστον να ακούσουν τις θέσεις μας και να διαβάσουν την εφημερίδα μας. «Ο»: Ποιες είναι οι πρώτες εντυπώσεις σας
από την ΚΝΕ; Κ: Αρχικά νόμιζα ότι ως πιο νέος στην οργάνωση θα ήμουν κάπως ÇπαραμελημένοςÈ, ότι δεν θα συμμετείχα τόσο πολύ. Συνέβη το ακριβώς αντίθετο, όλοι είναι ίσοι και όλοι συμμετέχουν στις αποφάσεις. Λ: Μαθαίνουμε καινούργια πράγματα, οι σύντροφοι που είναι μεγαλύτεροι μας λύνουν τις απορίες μας, μας βοηθάνε να αγωνιστούμε. Επίσης κι εγώ πίστευα ότι με το που μπεις στην Οργάνωση, στην αρχή θα είναι λίγο δύσκολα αλλά βλέπω ότι όλοι οι σύντροφοι με χαρά σε βοηθάνε, σου λύνουν τις απορίες σου και αν έχεις κάποιο πρόβλημα το σέβονται.
14 ϐ πάμε γυμνάσιο
Το
ÇΠάμε ΓυμνάσιοÈ είναι μια καινούρια ενότητα που εγκαινιάσαμε στο προηγούμενο φύλλο του ÇΟδηγητήÈ. Στις σελίδες αυτές θέλουμε να βρουν θέση οι δικοί σας προβληματισμοί και ανησυχίες, τα ερωτήματα, οι απόψεις και οι σκέψεις. Θέλουμε ακόμα να βρουν θέση όλα εκείνα που δεν ÇχωράνεÈ στα αστικά ΜΜΕ, στα πρότυπα που μας πλασάρουν, στο σχολείο της υποβάθμισης και της αμορφωσιάς: αξίες όπως η συλλογικότητα, ιδανικά όπως η ειρήνη, η εθνική ανεξαρτησία, η δημοκρατία, ο αγώνας για ένα καλύτερο κόσμο. Στο φύλλο αυτό θα ασχοληθούμε με τον ανταγωνισμό, ζήτημα στο οποίο καθημερινά ÇσκοντάφτουμεÈ σε πολλά στάδια της ζωής μας... 2.pdf
20/12/2007
3:56:24 µµ
ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ
Ανταγωνισμoς ή συναγωνισμoς
Παρέα
είναι
Οποια αστική εφημερίδα και κανάλι να ανοίξουμε, όποιο videogame και να παίξουμε, αλλά και στο σχολείο, στο γήπεδο ή σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμα και από την οικογένεια, το σύνθημα της ÇανταγωνιστικότηταςÈ κυρίαρχει. Ολοι αυτοί, είτε μιλάνε για την οικονομία, είτε για την Παιδεία, είτε για τις σχέσεις μας με τους συμμαθητές μας, παντού πλασάρουν το «κοίτα την πάρτη σου, κι άσε τους άλλους»ή το «φά' τους πριν σε φάνε».
Ετσι λοιπόν και στο Γυμνάσιο μας πλασάρουν τον ανταγωνισμό αρχικά για Çαθώα ζητήματαÈ, από τους βαθμούς μέχρι τον τρόπο ντυσίματος. Ολοι έχουμε βρεθεί σε κουβέντες τύπου: Çγιατί αυτός να πάρει καλύτερο βαθμό από μέναÈ κοκ. Πλασάρεται έτσι από μικρή ηλικία ο ατομικισμός, το κυνήγι των βαθμών, η παπαγαλία, η κατάργηση κάθε έννοιας συλλογικότητας και συνεργασίας. Ολα αυτά δηλαδή που οδηγούν στο γνωστό μοτίβο: Çο θάνατος σου η ζωή μουÈ.
η πρόοδος έρχεται μόνο μέσα από το συλλογικό πνεύμα, μέσα από τη συνένωση των ικανοτήτων όλων
«Οι άξιοι» και άλλες… μούφες
Οπως είναι φανερό, τον ανταγωνισμό και τις διάφορες πτυχές του δεν τις συναντάμε μόνο στο Γυμνάσιο. Ο καθένας μας ξέρει για τον ανταγωνισμό που καλλιεργείται ανάμεσα στους νέους εργαζομένους για το ποιος θα πρωτοβρεί δουλιά (αφού η ανεργία κρέμεται πάνω απÕ το κεφάλι τους σα μπαμπούλας), ή τον ανταγωνισμό που στους μαθητές του Λυκείου εντείνεται με τις πανελλαδικές εξετάσεις.
ΣΤΕΙΛΤΕ ΜΑΣ
Ανάμεσα στα άλλα που μας λένε όλοι αυτοί για τον ÇανταγωνισμόÈ είναι και το εξής πλαστό επιχείρημα: Çο ανταγωνισμός αναδεικνύει τους πιο άξιουςÈ. Αλήθεια, ας μας απαντήσουν: στα σχολεία της Εκάλης όπου οι μαθητές και οι οικογένειές τους έχουν την οικονομική δυνατότητα να κάνουν ιδιαίτερα και να παίρνουν παραπάνω εφόδια, οι μαθητές είναι Çπιο άξιοιÈ από τα παιδιά στο Κερατσίνι που δεν έχουν αυτή την οικονομική δυνατότητα; Ολα αυτά δεν είναι τυχαία: ξεκινάνε απ’ το σημερινό εκπαιδευτικό σύστημα που δίνει πάτημα να συμβαίνουν αυτά και έτσι συνεχίζονται και αργότερα. Προσπαθούν μÕ αυτόν τον
ποκρίσεις για τους
γράμματα, mail, αντα
ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ
που έγινε στο σχολείο τι κά ς, σα ς ού σμ τι μα προβλη α
μενα θέματα γι νό ει οτ πρ ι κα α όμ ακ ή σας διαβάσετε α ν τε λα θέ θα τι α, ητ ότ αυτήν την εν σας ι βέβαια τη γνώμη κα ς, δε λί σε ς τι ς τέ αυ σ΄ e-mail : odigitis@kne .gr τηλ. : 210 5282 528
διευθ.: Κοτοπούλη 11 καιΒεραντζέρου
Οδηγητής ϐ Φλεβάρης 2008
πιο ωραία...
τρόπο να μας εξοικειώσουν με την ιδέα πως υπάρχουν ÇέξυπνοιÈ και ÇχαζοίÈ, ÇικανοίÈ και ÇάχρηστοιÈ και πως σε ένα άδικο κοινωνικό σύστημα όπως το σημερινό δήθεν μπορούν οι καλύτεροι να επιβραβεύονται. Αλλο χιλιοπαιγμένο επιχείρημα είναι ότι Çμέσα από τον ανταγωνισμό γίνονται όλοι καλύτεροι, γιατί όλοι προσπαθούν να βελτιωθούνÈ. Μα ποιος είπε ότι στο συναγωνισμό, στη συλλογικότητα δεν υπάρχει η προσπάθεια για βελτίωση; Ισα-ίσα που η βελτίωση και η πρόοδος έρχεται μόνο μέσα από το ομαδικό-συλλογικό πνεύμα, μέσα από τη συνένωση των ικανοτήτων όλων. Αντίθετα στον ανταγωνισμό ο καθένας σπαταλά δυνάμεις για να δει πώς θα καταστρέψει αντί για το πώς θα δημιουργήσει.
Υπάρχει λόγος... Τα επιχειρήματά τους λοιπόν είναι ψεύτικα! Ο ανταγωνισμός καλλιεργείται με σκοπό οι μαθητές να αποπροσανατολίζονται απÕ την ουσία, απÕ το ποιος φταίει για όσα τους ÇπνίγουνÈ και πώς μπορεί η κατάσταση αυτή να αλλάξει. Το εκπαιδευτικό σύστημα με τη μορφή που έχει σήμερα προετοιμάζει τους νέους έτσι ώστε όταν δουλέψουν να σκέφτονται με τον ίδιο τρόπο, να πατούν «επί πτωμάτων», να ανταγωνίζονται το συνάδελ-
φό τους στη δουλιά, γιατί πολύ απλά δεν θέλουν, φοβούνται την ενότητα και τη συλλογικότητα. Είναι πολλά τα παραδείγματα που μπορούμε να αναφέρουμε που αποδεικνύουν πως η συλλογικότητα ενοχλεί πολλούς όπως και οι αγώνες των μαθητών. Δεν είναι λίγες π.χ. οι περιπτώσεις αποβολών σε μαθητές επειδή καλούσαν τους συμμαθητές τους σε αγώνα.
πάμε γυμνάσιο ϐ 15
Οσοι καλλιεργούν τον ανταγωνισμό είναι όσοι φοβούνται τη συλλογική δράση των μαθητών που με το μαζικό αγώνα μπορούν να έχουν κατακτήσεις
Διαλέγουμε τη συλλογικότητα! Σε αντίθεση με όλα αυτά η ανωτερότητα της συλλογικότητας φαίνεται μέσα από διάφορες πτυχές της ζωή μας όπως η παρέα, οι γενικές συνελεύσεις στα σχολεία, η οργανωμένη πάλη. Μέσα από Õκει ξεδιπλώνεται η προσωπικότητα, γαλουχείται ο χαρακτήρας, αντιπαλεύεται ο ατομικισμός ενώ επιπλέον υπάρχουν και αποτελέσματα σε όσα κάνουμε κτλ. Οσοι καλλιεργούν τον ανταγωνισμό είναι όσοι φοβούνται τη συλλογική δράση των μαθητών που με το μαζικό αγώνα μπορούν να έχουν κατακτήσεις. ΓιÕ αυτό και προωθούν αντιλήψεις του τύπου Çνα κοιτάς την πάρτη σου και τον εαυτό σουÈ. Το ζήτημα είναι με ποιον έχεις κοινό συμφέρον και στόχους κι αυτοί δεν είναι άλλοι απÕ τους συμμαθητές, τους γονείς και τους καθηγητές σου!
Τι διαβάζουμε ;!
Το ÇΑν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποιÈ, δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 1949 και είναι η εκτενέστερη από τις 87 αφηγήσεις που αποτελούν τις ÇΙστορίες του κ. ΚόινερÈ, έργου που γράφτηκε από τον Μπέρτολτ Μπρεχτ σε διάστημα τριάντα χρόνων (1926-1956). ÇΑν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποιÈ ρώτησε τον κ. Κ. η μικρή κόρη της σπιτονοικοκυράς του Çθα φέρονταν τότε καλύτερα στα μικρά ψάρια;È ÇΣίγουραÈ απάντησε αυτός. (...) Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι, θα έκαναν φυσικά και πολέμους αναμεταξύ τους, για να κυριέψουν ξένες ψαροκασέλες και ξένα ψαράκια. Τους πολέμους θα έβαζαν να τους κάνουν τα δικά τους ψαράκια. Θα δίδασκαν στα ψαράκια ότι ανάμεσα σÕ αυτά και τα ψαράκια των άλλων καρχαριών υπάρχει τεράστια διαφορά. (...) Σε κάθε ψαράκι που θα σκότωνε στον πόλεμο μερικά άλλα ψαράκια εχθρικά, που σωπαίνουν σε άλλη γλώσσα, θα απένειμαν ένα μικρό παράσημο από θαλασσινά φύκια και τον τίτλο του ήρωα. (...) Εξάλλου, αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι, τα ψαράκια θα έπαυαν επίσης να είναι ίσα όπως συμβαίνει τώρα. Μερικά από αυτά θα έπαιρναν αξιώματα και θα τα τοποθετούσαν πάνω από τα άλλα. Στα κάπως μεγαλύτερα θα επιτρεπόταν μάλιστα να τρώνε τα μικρότερα. Αυτό δεν θα ήταν για τους καρχαρίες παρά ευχάριστο, αφού οι ίδιοι θα είχαν έπειτα να τρώνε, συχνά, μεγαλύτερες μπουκιές. Και τα μεγαλύτερα ψαράκια, που θα είχαν πόστο, θα φρόντιζαν για την τάξη ανάμεσα στα ψαράκι και θα γίνονταν δάσκαλοι, αξιωματικοί, μηχανικοί για την κατασκευή κασελών κ.τ.λ.. Με λίγα λόγια, πολιτισμός θα υπήρχε στην θάλασσα, μόνο αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποιÈ.
αβιάσεις των ανθρωπίνων υπάρχουν και σήμερα παρ ÇΠολλές φορές υπήρξαν και ώτα, τον φασισμό, τον εθνιρατικά και τυραννικά καθεστ δικαιωμάτων από αντιδημοκ εςÈ. και πάσης φύσεως δικτατορί κοσοσιαλισμό, το σταλινισμό νική και Πολιτική Αγωγή» ινω «Κο ίου νασ Γυμ Βιβλίο Γ’
ομμουη κόσκινο ο αντικ Παλιά τους τέχν ς και στα Υπουργείο Παιδεία νισμός εκεί στο τέτοια η πρεινστιτούτα. Είναι εκπαιδευτικά τους σι σο αλισμό κοφαντήσουν το μούρα τους να συ σιαλισμό εξισώνουν το σο που φτάνουν να ωση με Εν ή κε στη Σοβιετικ που οικοδομήθη ς δήθεν τα ών χν το Χίτλερ, ξε ι κα ό σμ σι φα το πάνω από 20 Ενωση ÇέδωσεÈ ή ικ σιετ βι Σο η ς πω ενάντια στον φα ούς στον αγώνα υ. μο λέ Πο ου μί εκατομμύρια νεκρ γκοσ άρκεια του ΒÕ Πα ς τέ θη μα οι σμό, κατά τη δι αν αυτοί που ότ ία ατ κρ μο δη ου α μοιράζ ν Μιλάνε γι καλύτερη Παιδεία α μι α γι ι τα ύν ιο κινητοπο έλνουν τα ΜΑΤ την αστυνομία, στ υν ζο νά φω , ές αποβολ ν τα μαθητορείες και στήνου πο τις ν ου ήσ υπ θα να χτ ούμε, αλλά δεν δικεία. Ευχαριστ πάρουμε...
«Ημερολόγια μοτοσικλέτα
ς»
Το 1952 ο Ερνέστο Γκεβάρα, ο μετέπειτα θρυλικός επαναστάτης ÇΤσεÈ και ο φίλος του Αλμπέρτο Γκρανάδο, ξεκινούν από την Αργεντινή ένα ταξίδι με μοτοσικλέτα για νÕ ανακαλύψουν τη Λατινική Αμερική. Στο ταξίδι τους συναντούν την άλλη -άγνωστηΛατινική Αμερική: αυτή των φτωχών χωρικών, των άνεργω ν μεταλλωρύχων, των λεπρών , των καταπιεσμένων. Το ταξί δι αποτελεί πορεία προς τη συνειδητοποίηση, βάζει τη δική του σφραγίδα στη πορ εία των δύο φίλων. Οι εμπειρί ες που αποκτούν τους ακολουθούν και στη μετέ πειτα ζωή τους. Μια ταινία βασισμένη στο ημε ρολόγιο του Ερνέστο Γκεβάρ α και στο βιβλίο του Αλμπέρτο Γρανάδο τα ÇΗμερο λόγια ΜοτοσικλέταςÈ, που ανα δεικνύει την αξία της φιλίας αλλά και τη συνειδη τοποίηση της ρίζας των προβλη μάτων της ζωής. Σκηνοθέτης: Walter Salles Παίζουν: Γκαέλ Γκαρσία Μπε ρνάλ, Ροντρόγκο Ντε Λα Σέρ να, Μια Μαέστρο
16 ϐ νέοι εργαζόμενοι ÇξύλινοιÈ αν μιλούσαμε για θυσίες εκατοντάδων χιλιάδων ζωών στο βωμό της κερδοφορίας του κεφαλαίου;
...κι εντός συνόρων Η κατάσταση δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετική στην Ελλάδα της ανταγωνιστικότητας και των μονοπωλίων. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ) για το 2006 καταγράφηκαν 6.255 εργατικά ατυχήματα, εκ των οποίων 128 θανατηφόρα. Κι αυτό δεν απεικονίζει καν τη μισή αλήθεια αφού σε ένα μόνο ταμείο, αυτό του ΙΚΑ, δηλώθηκαν για το ίδιο χρονικό διάστημα υπερδιπλάσια ατυχήματα. Η αιτία για την ελλιπή καταγραφή των εργατικών ατυχημάτων δεν είναι άλλη από την αποψίλωση του ΣΕΠΕ, τόσο από πλευράς αρμοδιοτήτων όσο και από πλευράς προσωπικού (21,6% των οργανικών θέσεων κενές) και υλικοτεχνικής υποδομής. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι νέοι εργαζόμενοι παρουσιάζονται ιδιαίτερα επιρρεπείς στα εργατικά ατυχήματα, αφού πάνω από το 28% των συμβάντων αφορούσε εργαζόμενους ηλικίας 18-34 ετών. Επιβεβαιώνεται συνεπώς ότι τα εργατικά ατυχήματα αποτελούν δείκτη της εντατικοποίησης της δουλιάς που πλήττει ιδιαίτερα τις νέες ηλικίες. Ενδιαφέρον είναι επίσης το ότι τα εργατικά ατυχήματα δεν αποτελούν πλέον ÇπρονόμιοÈ αποκλειστικά των οικοδόμων και των βιομηχανικών εργατών, καθώς το 1/5 περίπου των εργατικών ατυχημάτων σημειώθηκαν σε κλάδους όπως το λιανικό εμπόριο, ο επισιτισμός, ο τουρισμός και οι τηλεπικοινωνίες. Σαν κερασάκι στην τούρτα προσθέστε ότι δεν παραθέσαμε ούτε ένα στοιχείο σχετικά με τις επαγγελματικές ασθένειες γιατί, επαναλαμβάνουμε, στην Ελλάδα δεν υπάρχει κανένα σύστημα καταγραφής των επαγγελματικών ασθενειών!
Κ
αι το μήνα που μας πέρασε η σκανδαλολογία μονοπώλησε την ÇέγκυρηÈ και ÇαντικειμενικήÈ ενημέρωση των αστικών ΜΜΕ. Πίσω βέβαια από την παραφιλολογία και τις διαδόσεις και ενώ ο πόλεμος εκδοτικών και μη συμφερόντων για το μοίρασμα των κερδών και της εξουσίας εξακολουθεί να μαίνεται, συνεχίζεται η προσπάθεια να συγκαλυφθούν οι πολιτικές ευθύνες ώστε να αποπροσανατολιστεί ο λαός από τα φλέγοντα προβλήματα που αντιμετωπίζει. Την ίδια στιγμή, βέβαια, που οι κάμερες κυνηγούσαν κομιστές και δημοσιογράφους βγήκαν στη δημοσιότητα τα στοιχεία ενός σκανδάλου που σίγουρα δεν θα δείτε σε DVD, αλλά εκατομμύρια εργαζόμενοι το βιώνουν καθημερινά με τον πλέον σκληρό τρόπο. Και η λέξη σκάνδαλο είναι μάλλον ήπια όταν μιλάμε για τη ζωή, την ασφάλεια και την υγεία των εκατομμυρίων εργαζομένων.
ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΕΣ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ-ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ
Θύματα όσα και στη ...Χιροσίμα Ενα σύστημα ολοκληρωμένης και τεκμηριωμένης καταγραφής των επαγγελματικών ασθενειών θα κατέρριπτε μονομιάς τα ÇπέτσιναÈ επιχειρήματα περί στρεβλώσεων του ασφαλιστικού συστήματος
Κατά φαντασίαν ασθενής;
Ταξική καταστροφή εκτός... Οπως καταγράφεται σε έκθεση της επιτροπής απασχόλησης και κοινωνικών υποθέσεων της Ευρωπαϊκής Ενωσης που εγκρίθηκε από το ευρωκοινοβούλιο, 167.000 εργαζόμενοι έχασαν τη ζωή τους εξαιτίας εργατικών ατυχημάτων και επαγγελματικών ασθενειών το 2006. Ούτε λίγο ούτε πολύ η εργατική τάξη της Ευρώπης βιώνει κάθε χρόνο μια ταξική ÇΧιροσίμαÈ και αυτό σύμφωνα μόνο με τα επίσημα στοιχεία. Αν στα παραπάνω προσθέσει κανείς τα χιλιάδες περιστατικά που κουκουλώνονται λόγω της εργοδοτικής τρομοκρατίας και των ελλείψεων στην καταγραφή των επαγγελματικών ασθενειών σε μια σειρά χώρες, ανάμεσα στις οποίες και η Ελλάδα, γίνεται αντιληπτό ότι ούτε το παραπάνω ανατριχιαστικό νούμερο δεν είναι ικανό να περιγράψει την πραγματικότητα. Δεν θα ήταν υπερβολή, λοιπόν, να πούμε ότι το πιο επικίνδυνο όπλο μαζικής καταστροφής του καπιταλισμού είναι το ίδιο το θεμέλιό του ως σύστημα: η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Αραγε όταν οι ίδιοι οι αρχιτέκτονες της αντεργατικής πολιτικής ομολογούν τα αποτελέσματά της, θα χαρακτηριζόμασταν
Χαρακτηριστικό είναι ότι το ΙΚΑ με σχεδόν 2 εκατομμύρια άμεσα ασφαλισμένους κατέγραψε για το 2006 μόλις 31(!) επαγγελματικές νόσους. Τα ÇστοιχείαÈ του ΙΚΑ μόνο ως αστείο μπορούν να εκληφθούν, αφού δεν ακολουθείται ο ιατρικός ορισμός της επαγγελματικής νόσου σύμφωνα με τον οποίο ως τέτοια θεωρείται κάθε νόσος που σχετίζεται με τους κινδύνους στους οποίους εκτέθηκε ο πάσχων λόγω της εργασίας του. Ετσι παρουσιάζεται το φαινόμενο χιλιάδες εργαζόμενοι να συνταξιοδοτούνται για ιατρικούς λόγους, χωρίς όμως ποτέ να καταγράφεται η συσχέτιση της ασθένειας με την εργασία. Βολεύει, βέβαια, αυτή η κατάσταση την κυβέρνηση προκειμένου να παρουσιάσει σαν αδικαιολόγητες τις πρόωρες συνταξιοδοτήσεις και να επιχειρηματολογεί, ή καλύτερα να αερολογεί, περί στρεβλώσεων στο ασφαλιστικό σύστημα. Ενα σύστημα ολοκληρωμένης και τεκμηριωμένης καταγραφής θα κατέρριπτε μονομιάς τα ÇπέτσιναÈ επιχειρήματα που γαλάζιες και πράσινες κυβερνήσεις αρέσκονται να χρησιμοποιούν. Ακόμα όμως και με αυτή την κατάσταση, οι έρευνες που κατά καιρούς δημοσιεύονται αναδεικνύουν ότι το πρόβλημα διαρκώς οξύνεται. Πρόσφατη έρευνα του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας κατέγραψε σε διάστημα μόλις ενός εξαμήνου και για ένα μόνο νοσοκομείο 264 περιστατικά
Οδηγητής ϐ Φλεβάρης 2008
επαγγελματικής ασθένειας. Μάλιστα, υπολογίζεται ότι ένας στους έξι εισαχθέντες στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο της Λάρισας έπασχε από επαγγελματική νόσο.
Η πρόληψη στην εντατική Τα αίτια αυτής της κατάστασης δεν πρέπει να αναζητηθούν πέρα από τη συνειδητή πολιτική εξυπηρέτησης της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Στα πλαίσια αυτής της πολιτικής ο εργαζόμενος αντιμετωπίζεται όχι απλά σαν ÇκόστοςÈ, αλλά πολλές φορές και σαν αναλώσιμο είδος. Ο καπιταλιστικός ανταγωνισμός επιβάλλει το χτύπημα των εργατικών δικαιωμάτων, χτύπημα το οποίο δεν αφορά μόνο τη συμπίεση του μισθού αλλά μπορεί να παίρνει διάφορες μορφές, όπως είναι η διάλυση του συστήματος της κοινωνικής ασφάλισης και η ÇελαστικοποίησηÈ των όρων υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους δουλιάς. Προκειμένου οι καπιταλιστές να αυξήσουν τα κέρδη τους κόβουν απÕ όπου βρούν. Ετσι γιατροί εργασίας δεν υφίστανται σε κανένα σχεδόν εργασιακό χώρο, ούτε και εκεί που οι εργασίες διεξάγονται κάτω από ιδιαίτερα επικίνδυνες συνθήκες, για παράδειγμα μεγάλα εργοτάξια, βιομηχανίες κλπ. Σε πολλούς εργασιακούς χώρους εξακολουθούν ακόμα να χρησιμοποιούνται επικίνδυνες χημικές ουσίες, όπως ο μόλυβδος και ο αμίαντος. Η διάλυση των ελεγκτικών μηχανισμών που αναφέραμε και παραπάνω έχει σαν αποτέλεσμα η, ήδη ελλιπής σε πολλούς τομείς, νομοθεσία να εφαρμόζεται μόνο κατÕ εξαίρεση. Οι όποιοι νομικά κατοχυρωμένοι όροι ασφάλειας εφαρμόζονται μόνο όπου οι εργαζόμενοι στην πράξη το επιβάλλουν.
Με όρους 20ου (και βγάλε) αιώνα Παρά λοιπόν την αλματώδη πρόοδο στην επιστήμη, χιλιάδες εργάτες προσβάλλονται από ασθένειες που οφείλονται σε παράγοντες όπως η χειρωνακτική μετακίνηση φορτίων, η επαναληπτικότητα στην εργασία κλπ, κάτι που συνέβαινε στις αρχές του 20ου αιώνα. Παράλληλα, η επαφή με χημικές ουσίες που εμπλέκονται σε διάφορα στάδια της παραγωγικής διαδικασίας εξακολουθούν να θερίζουν χιλιάδες εργαζομένους προκαλώντας δερματοπάθειες, ασθένειες του αναπνευστικού συστήματος και καρκινογενέσεις. Τα ελλιπή μέτρα ασφάλειας και υγιεινής στους χώρους δουλιάς -που καθιστούν το εργασιακό περιβάλλον ακατάλληλο και βλαπτικό λόγω θερμοκρασίας, σκόνης και άλλων παραγόντων- οφείλονται επίσης για την εμφάνιση πολλών ασθενειών. Δεν πάει πολύς καιρός από τότε που εργάτρια στην καπνοβιομηχανία ÒSocotabÓ έπεσε νεκρή μετά την εργασία της. Εκ των υστέρων αποδείχτηκε ότι στην εν λόγω επιχείρηση οι εργάτριες δούλευαν σε θερμοκρασίες που άγγιζαν τους 50 βαθμούς Κελσίου! Γνωστό είναι επίσης το Çσύνδρομο του γυάλινου κτηρίουÈ, το οποίο παρουσιάζεται σε πολλές υπηρεσίες όπου δεν υπάρχει καλή ανανέωση του αέρα.
New age ασθένειες Επιπλέον οι όροι απασχόλησης που το μεγάλο κεφάλαιο επιτάσσει, δημιουργούν και νέους τύπους επαγγελματικών ασθενειών. Η εντατικοποίηση της εργασίας, η μονοτονία, ο φόβος των εργαζομένων για το αν θα μπορέσουν να ανταποκριθούν στις ανάγκες της δουλιάς, η
νέοι εργαζόμενοι ϐ 17
ανεργία και η ανασφάλεια -συμπτώματα των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων- ευθύνονται για την εμφάνιση νέων ασθενειών, όπως είναι το επαγγελματικό στρες. Οι επαγγελματικές ασθένειες δεν κάνουν εξαιρέσεις ούτε στους εργαζομένους σε ÇσύγχρονεςÈ εργασίες τύπου γραφείου που συχνά υποφέρουν από μυοσκελετικές παθήσεις ή καταπόνηση των άνω άκρων.
Με τη νεολαία πλέον ευπαθή ομάδα Το ζήτημα αφορά ιδιαίτερα τους νέους εργαζόμενους που μπαίνουν στην αγορά εργασίας με ακόμα χειρότερους όρους. Το μοντέλο του ευέλικτου εργαζόμενου, που θα γίνεται λάστιχο σύμφωνα με τις απαιτήσεις του εκάστοτε εργοδότη, αυξάνει κατακόρυφα τις συνθήκες καταπόνησης της υγείας για τους νέους. Ακόμα και σε ειδικότητες όπως οι τηλεφωνητές, η εντατικοποίηση έχει φτάσει σε τέτοιο βαθμό ώστε οι εργαζόμενοι σε έρευνα του ΕΛΙΝΥΑΕ για τις συνθήκες ασφάλειας της εργασίας στον κλάδο των τηλεπικοινωνιών, να χαρακτηρίζουν το χώρο εργασίας τους φάμπρικα. Σε μεγάλα καταστήματα εργαζόμενοι καταγγέλλουν ότι πολλές φορές οι διευθυντές τους απαγορεύουν να κάθονται ακόμα και τις ώρες που δεν έχουν δουλιά. Η ανάπαυση φαίνεται είναι απαγορευμένος καρπός στις σύγχρονες εργασιακές γαλέρες. Ακόμα, η χρήση ανειδίκευτου προσωπικού σε εργασίες που απαιτούν ειδίκευση εκθέτει τους εργαζομένους σε ατυχήματα. Προκειμένου να αποφύγουν το ÇκόστοςÈ (βλ. αυξήσεις, άδειες κλπ) οι εργοδότες καταφεύγουν στη λύση του εργαζόμενου-πολυεργαλείου που θα είναι το παιδί για όλες τις δουλιές στην επιχείρηση. Τα παραδείγματα είναι πάμπολλα και δεν περιορίζονται μόνο σε βιομηχανικές και τεχνικές εργασίες. Ακόμα και σε σούπερ-μάρκετ πολύ συχνά εργαζόμενοι που έχουν προσληφθεί ως ταμίες βρίσκονται να φορτώνουν και να ξεφορτώνουν φορτηγά κοκ. Περιττό, βέβαια, να αναφέρουμε ότι κατά κανόνα η εκπαίδευση των εργαζομένων σε μια εργασία δεν περιλαμβάνει πρακτικές ελαχιστοποίησης των κινδύνων που απορρέουν από αυτή αφού το ζητούμενο για τους εργοδότες δεν είναι η προστασία της υγείας του εργαζόμενου αλλά το πώς θα απομυζήσει από αυτό το μέγιστο δυνατό κέρδος. Οι καταστάσεις αυτές μπορεί αρχικά να γίνονται αντιληπτές ως απλές ενοχλήσεις, ωστόσο καθώς σιγά-σιγά συσσωρεύονται μπορούν να εξελιχθούν σε πολύ σοβαρές ασθένειες.
O αγώνας για υγιεινή και ασφάλεια είναι αγώνας για τη ζωή Την ίδια στιγμή, λοιπόν, που οι εργαζόμενοι ανεξαρτήτως κλάδου σακατεύονται καθημερινά στους χώρους δουλιάς, η κυβέρνηση προσπαθεί να μας πείσει ότι επιστημονική θέση αποτελεί το πετσόκομμα των Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων (ΒΑΕ) και όχι η διεύρυνσή τους! Και η παραπάνω θέση δεν αποτελεί δική μας ÇπαραξενιάÈ αφού η ίδια η Ελληνική Εταιρεία Ιατρικής Εργασίας και Περιβάλλοντος σε ανακοίνωσή της επισημαίνει ότι: Çη προσπάθεια οποιουδήποτε αποχαρακτηρισμού των ΒΑΕ κρίνεται τουλάχιστον αυθαίρετη, ατεκμηρίωτη και κατά τούτο αντιεπιστημονική. Αντιθέτως αναδεικνύεται η ανάγκη διεύρυνσης του θεσμούÈ. Οι ίδιοι οι
επιστημονικοί φορείς, λοιπόν, παραδέχονται ότι οι εργαζόμενοι έχουν κάθε λόγο να αντιστέκονται στις αντιασφαλιστικές ανατροπές. Ανατροπές που ξηλώνουν και τα τελευταία Çαντισταθμιστικά μέτραÈ που το εργατικό κίνημα με τον αγώνα του έχει κατοχυρώσει, απέναντι στη φθορά που υπόκεινται οι εργαζόμενοι από τη βάρβαρη μορφή που έχουν πάρει οι εργασιακές σχέσεις. Συσπειρωμένοι γύρω από τις ταξικές δυνάμεις στο συνδικαλιστικό κίνημα, οι εργαζόμενοι πρέπει να διεκδικήσουν ουσιαστικά μέτρα ασφάλειας και υγιεινής της εργασίας με φορείς ελέγχου όπου θα συμμετέχουν ουσιαστικά και οι ίδιοι, διεύρυνση των ασφαλιστικών και συ-
νταξιοδοτικών τους δικαιωμάτων και ένα σύστημα υγείας αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν με παροχές στο ύψος των αναγκών τους. Ο αγώνας αυτός δεν μπορεί παρά να έχει ως ορίζοντα την οριστική κατάργηση του εκμεταλλευτικού καπιταλιστικού συστήματος και την αντικατάστασή του με ένα σύστημα στο οποίο η ανάπτυξη δεν θα μετριέται με τα κέρδη μιας χούφτας εκμεταλλευτών, αλλά με την ολόπλευρη κάλυψη των αναγκών του λαού. Μόνο με λαϊκή εξουσία και οικονομία οι εργαζόμενοι θα μπορούν να ασκούν ουσιαστικό έλεγχο στην παραγωγή εξασφαλίζοντας έτσι τους όρους εκείνους ώστε η εργασία να μην είναι πια κάτεργο. Δημήτρης Τζόκας
Στα πλαίσια της πολιτικής εξυπηρέτησης της καπιταλιστικής κερδοφορίας ο εργαζόμενος αντιμετωπίζεται όχι απλά σαν ÇκόστοςÈ αλλά πολλές φορές και σαν αναλώσιμο είδος
18 ϐ νέοι εργαζόμενοι
Απεργία 13 Φλεβάρη Οι εργαζόμενοι μπροστά σε νέα μάχη Συνεχιζόμενη επίθεση Ενάμιση μήνα μετά την πετυχημένη απεργία της 12ης Δεκέμβρη οι εργαζόμενοι βρίσκονται μπροστά στη νέα μάχη. Οι μεγάλες απεργιακές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ μπορεί να εξαφανίστηκαν ως δια μαγείας από τα ΜΜΕ ωστόσο το μήνυμα ήταν ξεκάθαρο και οι αποδέκτες του φαίνεται ότι το έχουν πάρει στα σοβαρά. Ετσι εξηγείται και το άγχος της κυβέρνησης να προωθήσει μέχρι τις αρχές Μάρτη το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο. Ολο αυτό το διάστημα τα αντεργατικά σενάρια δεν σταμάτησαν να ÇτρέχουνÈ.
Με ÇσυνεταίρουςÈ Οι κύκλοι επαφών της υπουργού Απασχόλησης με ΣΕΒ και μεγαλεμπόρους ήρθαν να επιβεβαιώσουν ότι η εργοδοσία μπροστά στην υπογραφή της νέας Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης (ΕΓΣΣΕ) έχει ακόμα σκληρότε-
ρα σχέδια λιτότητας για τους εργαζόμενους. Οι βιομήχανοι αξιώνουν, μεταξύ άλλων, την ουσιαστική κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και την εκδίωξη των συνδικάτων από τους χώρους δουλιάς. Αμοιροι ευθυνών σε αυτά τα σενάρια δεν είναι οι ξεπουλημένες ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ. Ισα-ίσα που προάγοντας τον Çκοινωνικό διάλογοÈ προσφέρουν άλλοθι στην κυβέρνηση. Το πλαίσιο που παρουσίασε η ηγεσία της ΓΣΕΕ εν όψει των διαπραγματεύσεων για την ΕΓΣΣΕ είναι αποκαλυπτικό. Με αιτήματα που ενσωματώνουν βασικές πλευρές της στρατηγικής του κεφαλαίου όπως διευθέτηση του εργάσιμου χρόνου, μερική απασχόληση και δυνατότητα μαζικών απολύσεων, βάζει βούτυρο στο ψωμί των βιομηχάνων.
Με επιτροπές αγώνα, σωματειακές επιτροπές στους χώρους δουλειάς και συντονιστικά φορέων σε δήμους οι εργαζόμενοι παίρνουν στα χέρια τους την υπόθεση της απεργίας
Και απρόθυμους! Στον αντίποδα βρίσκεται το ΠΑΜΕ που με αιτήματα που πατούν στις σύγχρονες ανάγκες παλεύει ώστε οι εργαζόμενοι να πάρουν στα χέρια τους την οργάνωση του αγώνα τους. Στα πλαίσια αυτά προχωρά στη συγκρότηση απεργιακών επιτροπών και επιτροπών αγώνα στους χώρους δουλιάς καθώς και συντονιστικών φορέων στους δήμους. Η ανταπόκριση που βρίσκουν οι θέσεις και η δράση του ΠΑΜΕ φάνηκαν και από τη μεγάλη συμμετοχή στα συλλαλητήρια της 22ης Γενάρη σε μια σειρά πόλεις. Οι ταξικές δυνάμεις στάθηκαν αποφασιστικά απέναντι στις προσπάθειες τρομοκράτησης των εργοδοτών πετυχαίνοντας την επαναπρόσληψη συναδέλφων τους σε χώρους όπως τα ÒCarrefourÓ, η ÒRenaultÓ κ.α. Μέσα σε όλη αυτή τη διαδικασία οι νέοι κομμουνιστές βρίσκονται στην πρώτη γραμμή τόσο με τη δράση τους μέσα από τα σωματεία όσο και με την αυτοτελή τους παρέμβαση. Διοργανώνοντας περιοδείες και εξορμήσεις σε μεγάλους εργασιακούς χώρους, αξιοποιώντας
το κείμενο υπογραφών ενάντια στα αντιασφαλιστικά μέτρα και τον ÇΟδηγητήÈ οι ΚΝίτες και οι ΚΝίτισσες ανοίγονται στους νέους συναδέλφους τους προκειμένου να συζητηθεί πλατιά η πρόταση διεξόδου που προβάλλει το ΚΚΕ. Χωρίς να αφήσουμε ούτε μια μέρα να πάει χαμένη παλεύουμε η απεργία της 13ης Φλεβάρη να γίνει σταθμός για τη λαϊκή αντεπίθεση!
Κατάρτιση
Εκλογές ΙΕΚ
Μαζική συμμετοχή σε όλη την Ελλάδα
Με νέες δυνάμεις σε δημόσιαÉ Και αυτό το μήνα συνεχίστηκαν οι μαζικές διεργασίες στα ΙΕΚ μεγάλων πόλεων της χώρας. Μετά τις επιτυχημένες εκλογές στα δημόσια ΙΕΚ της Αθήνας τη σκυτάλη πήραν οι σύλλογοι της επαρχίας. Ετσι, με αυξημένη συμμετοχή ολοκληρώθηκαν οι εκλογές στο Σύλλογο Σπουδαστών Δημοσίων ΙΕΚ (ΣΥΣΔΙΕΚ) της Θεσσαλονίκης. Σχεδόν 900 σπουδαστές με την ψήφο τους στήριξαν έμπρακτα το σύλλογο και τα αιτήματά του για κατάργηση των διδάκτρων, χορήγηση πάσο και δωρεάν συγγράμματα. Οι εκλογές επιστέγασαν την πλούσια δράση του συλλόγου που με συσκέψεις με σωματεία, κινητοποιήσεις στον ΟΕΕΚ και συλλογές υπογραφών μπήκε μπροστά
στην οργάνωση των αγώνων. Ακόμα πήρε πρωτοβουλίες όπως η διοργάνωση του φεστιβάλ του ΣΥΣΔΙΕΚ. Δεν έλειψαν βέβαια οι προσπάθειες τρομοκράτησης. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το ΙΕΚ Τριανδρίας όπου ο διευθυντής όχι μόνο απαγόρευσε στα μέλη της εφορευτικής επιτροπής να μπουν ακόμα και στο προαύλιο της σχολής (!) αλλά απείλησε να καλέσει και την αστυνομία! Η συμμετοχή, ωστόσο των σπουδαστών στις εκλογές έδειξε ότι δεν πτοούνται από τέτοιες απόπειρες. Στα δημόσια ΙΕΚ της Πάτρας παρά τις απειλές των διευθυντών που ÇσυμβούλευανÈ τους σπουδαστές να απέχουν από τις εκλογές η συμμετοχή έφτασε τα 120 άτομα δίνοντας ώθηση στην παραπέρα δράση του συλλόγου. Χαρακτηριστικό το επιχείρημα που χρησιμοποίησαν οι διευθυντές ότι ο σύλλογος είναι ανύπαρκτος επειδή δεν τον αναγνωρίζει ο ΟΕΕΚ! Οι σπουδαστές δεν περίμεναν από ένα οργανισμό που κουμαντάρουν ο ΣΕΒ και το Υπουργείο
Απασχόλησης να δεχτεί το σύλλογο και τα αιτήματα του, κι έτσι αψήφησαν στην πράξη τους παραπάνω συμβουλάτορες. Σε κλίμα διεκδίκησης διεξήχθησαν οι εκλογές και στο δημόσιο ΙΕΚ της Λευκάδας με τη συμμετοχή των σπουδαστών να εκφράζει την ανησυχία τους για τη συνεχιζόμενη υποβάθμιση του ιδρύματος. Το γεγονός της επιτυχημένης διεξαγωγής των εκλογών αναδεικνύει ότι και σε μικρότερα περιφερειακά ιδρύματα η ανάπτυξη αγώνων είναι όχι μόνο δυνατή αλλά και αναγκαία όσο τα προβλήματα οξύνονται.
ÉΚαι ιδιωτικά ΙΕΚ Αυξημένη ήταν η συμμετοχή και στις εκλογές του Συλλόγου Σπουδαστών Ιδιωτικών Σχολών (ΣΥΣΠΙΣ) στην Αθήνα που φέτος έφτασε τους 900 σπουδαστές (από 600 πέρισυ) παρÕ ότι φέτος η προκλητικότητα των σχολαρχών έφτασε σε νέα επίπεδα αφού δεν δίστασαν ακόμα και να προπηλα-
κίσουν μέλη του συλλόγου. Η τρομοκρατία ωστόσο έσπασε στην πράξη αφού οι σπουδαστές μαζί με μέλη σωματείων επανήλθαν υπερασπιζόμενοι το δικαίωμα τους να συζητάνε για τα προβλήματα τους και να εκλέγουν τους εκπροσώπους τους. Μετά και τα αισιόδοξα αποτελέσματα των εκλογών οι σπουδαστές σε όλη τη χώρα συσπειρώνονται και αγωνίζονται από καλύτερες θέσεις. Ηδη από τους συλλόγους σπουδαστών Αθήνας και επαρχίας προετοιμάζονται δράσεις εν όψει της απεργίας της 13ης Φλεβάρη.
65
ΧΡΟΝΙΑ
20
65 χρόνια
Σ
τις 23 Φλεβάρη συμπληρώνονται 65 χρόνια από την ίδρυση της θρυλικής ΕΠΟΝ. Η Ενιαία Πανελλαδική Οργάνωση Νεολαίας (ΕΠΟΝ) υπήρξε η κορυφαία στιγμή του μεγαλειώδους αγώνα της ελληνικής νεολαίας ενάντια στο φασισμό, στην ηρωική πάλη του λαού μας για την απελευθέρωση. Τιμώντας τα 65χρονα της ηρωικής ΕΠΟΝ και θέλοντας να αναδείξουμε τις χρυσές σελίδες τις ιστορίας της νεολαίας και του λαού μας που σκόπιμα αποκρύπτονται από την κυρίαρχη τάξη,
Η ίδρυση της ΕΠΟΝ Η δημιουργία της ΕΠΟΝ, το Φλεβάρη του 1943, πάτησε στο γόνιμο έδαφος μιας προσπάθειας που είχε ξεκινήσει από τα μέσα της δεκαετίας του Õ30 με στόχο την αγωνιστική ενότητα του κινήματος της νεολαίας. Ηδη, το 1935 το 6ο Συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς Νεολαίας τόνιζε την ανάγκη να πρωτοστατήσουν οι Κομμουνιστικές Νεολαίες στην αντιφασιστική συσπείρωση και στο επίπεδο της νεολαίας. Ετσι η Ομοσπονδία Κομμουνιστικών Νεολαιών Ελλάδος (ΟΚΝΕ) έφτασε στα τέλη του 1936 στη συγκρότηση του Αντιδικτατορικού Μετώπου Νέων μαζί με άλλες οργανώσεις ενάντια στη δικτατορία του Μεταξά (1936). Κατά τη διάρκεια της Κατοχής, πρωτοστατώντας στην οργάνωση του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα, ανέπτυξε τις επαφές της με άλλες Νεολαίες, φτάνοντας στις 5 Φλεβάρη του 1942 στη δημιουργία του ΕΑΜ Νέων, που αποτέλεσε το χώρο όπου προετοιμάστηκε η συνένωση των νεολαιίστικων οργανώσεων. ÇΗ έως τώρα εθνικοαπελευθερωτική συνεργασία με τις οργανώσεις που συγκροτούσαν το ΕΑΜ Νέων, η προθυμία και άλλων οργανώσεων να μπούνε σÕ αυτό, αποδεικνύει ότι είναι δυνατή η ενιαία δράση, αλλά και η ενιαία οργάνωση της νέας γενιάςÈ (2η Συνδιάσκεψη της ΟΚΝΕ, Μάης 1942). Από αυτήν τη δράση στην επαρ-
ο ÇΟδηγητήςÈ αναδημοσιεύει, εμπλουτισμένο, το αφιέρωμα που είχε δημοσιεύσει στα 60χρονα της ΕΠΟΝ. Μέσα από το αφιέρωμα, αναδεικνύεται η πολυθεματικότητα της δράσης της ΕΠΟΝ, η ακατάβλητη δύναμή της, ο ηρωισμός των ÇαπλώνÈ και ÇκαθημερινώνÈ ανθρώπων – πολύτιμες παρακαταθήκες και διδάγματα στη σημερινή πάλη για την απελευθέρωση του ανθρώπου, για τα δικαιώματα σε μόρφωση, δουλιά, για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση. Μπροστά στα 90χρονα του Κόμματός μας αλλά και τα 40χρονα της ΚΝΕ, Çξεχωριστή σημασία στην ιδεολογική και αγωνιστική διαπαιδαγώγηση των μελών της ΚΝΕ αποκτά η γνώση και διάδοση της Ιστορίας του ΚΚΕ και του εργατικού
χία ήδη εμφανίζονταν ενιαίες οργανώσεις, όπως στη Ρούμελη, η Ενωση Νέων Αγωνιστών Ρούμελης (ΕΝΑΡ), αλλά και σε Μακεδονία, Πελοπόννησο, Ηπειρο, Κρήτη κλπ. Οι προϋποθέσεις για δημιουργία μιας πανελλαδικής ενιαίας οργάνωσης νεολαίας είχαν ωριμάσει. Την 1η Φλεβάρη του Õ43, οι τρεις οργανώσεις που συμμετείχαν στο ΕΑΜ Νέων - η ΟΚΝΕ, η Λαϊκή Επαναστατική Νεολαία (ΛΕΝ) και η Σοσιαλιστική Επαναστατική Πρωτοπορία Ελλάδος (ΣΕΠΕ) - αποφάσισαν την αυτοδιάλυσή τους και τη δραστήρια συμμετοχή τους σε μια ενιαία οργάνωση μαζί με εφτά επιπλέον οργανώσεις. Την παραμονή της 23ης Φλεβάρη του 1943, στο σπιτάκι της οδού Πλακεντίας 3 στους Αμπελόκηπους, άρχισαν να μαζεύονται-με τις προφυλάξεις της παρανομίας-δυο-δυο νεολαίοι ανά τακτά διαστήματα. Ηταν οι νέοι που αποφάσιζαν την ίδρυση της ΕΠΟΝ. Στο Καταστατικό της, η ΕΠΟΝ αυτοπροσδιορίζεται ως οργάνωση Çεθνικοαπελευθερωτική, αντιφασιστική προοδευτική, αντιπολεμική – φιλειρηνικήÈ. Ως βασικοί σκοποί της καθορίστηκαν: Η εθνική απελευθέρωση, η πλήρης ανεξαρτησία και ακεραιότητα της Ελλάδας με καθημερινό και αδιάκοπο αγώνα. Η εξόντωση του φασισμού τώρα και στο μέλλον και με οποιαδήποτε μορφή παρουσιαστεί.
κινήματος στην Ελλάδα.È (Απόφαση 9ου Συνεδρίου της ΚΝΕ) Αισθανόμαστε την ανάγκη να ευχαριστήσουμε για άλλη μια φορά τους ανθρώπους που μας βοήθησαν πριν 5 χρόνια γι� αυτό το αφιέρωμα: Πιο ειδικά, ευχαριστούμε τους συντρόφους Νίκο Καραντηνό, Δημήτρη Σέρβο, Φοίβο Τσέκερη, Χρήστο Τσιντζιλώνη, Ελένη Μωραΐτου, την Φρόσω Κοτόρου, καθώς και τον Θύμιο Βαβίτσα που μας βοήθησαν στη συγγραφή του αφιερώματος, που ÇέγραψανÈ αυτήν την Ιστορία και που μένουν πάντα ΕΠΟΝίτες. Σίγουρα, χωρίς τις ζωντανές μαρτυρίες τους, το πολύτιμο αρχείο τους, και την καθοδήγησή τους σε πηγές, αυτή η έκδοση θα ήταν πολύ περισσότερο φτωχή.
Η καταπολέμηση των ιμπεριαλιστικών πολέμων και η υπεράσπιση της ειρήνης με βάση την αρχή της αυτοδιάθεσης των λαών. Στο προσωρινό Κεντρικό Συμβούλιο ανατέθηκε αμέσως να κάνει διαπραγματεύσεις με κάθε εθνική οργάνωση νέων με σκοπό την προσχώρηση στην ΕΠΟΝ. Αποφασίστηκε η προσχώρηση της ΕΠΟΝ στο ΕΑΜ, με συμμετοχή αντιπροσώπου της στην ΚΕ του. Η ΕΠΟΝ, από την πρώτη στιγμή της δράσης της, κατάφερε να έχει μια διαρκή και αλματώδη ανάπτυξη. Δεν υπήρχε χωριό, δεν υπήρχε οικοδομικό τετράγωνο χωρίς οργάνωση της ΕΠΟΝ. Ο αγώνας της ήταν πρώτα από όλα αγώνας για επιβίωση, αγώνας για ζωή. Ξεχωριστή συμβολή είχαν οι κομμουνιστές που με την πρωτοπορία τους, το πείσμα τους, την εμπειρία και την αυτοθυσία τους είχαν καταφέρει να κερδίσουν το σεβασμό όλων. Η οργανωτική δομή της ΕΠΟΝ διακατεχόταν από βαθύ δημοκρατικό πνεύμα. ΠαρÕ όλες
τις φοβερές κατοχικές συνθήκες, όλες οι οργανώσεις λειτουργούσαν κανονικά, τα καθοδηγητικά όργανα εκλέγονταν δημοκρατικά και μέσα στον πρώτο χρόνο λειτουργίας της έγιναν συνδιασκέψεις όλων των περιοχών της χώρας όχι μόνο στο βουνό, αλλά και μέσα στις κατεχόμενες πόλεις. Ξεχωριστό ρόλο είχε η συνειδητή πειθαρχία, που, μαζί με την εσωοργανωτική δημοκρατία, ήταν τα δύο σκέλη μιας γερής πειθαρχημένης οργάνωσης. Οι ΕΠΟΝίτες και οι ΕΠΟΝίτισσες, μετά από την ελεύθερη συζήτηση και ανταλλαγή γνωμών, πειθαρχούσαν απόλυτα στην απόφαση της πλειοψηφίας και πάλευαν με όλες τους τις δυνάμεις για την υλοποίησή της.
Το σπίτι που ιδρύθηκε η ΕΠΟΝ στους Αμπελόκηπους
Οδηγητής ϐ Φλεβάρης 2008
...πολεμάμε και τραγουδάμε Επονίτες Αντάρτες
ÇΜε τη χρυσή της νιότης πανοπλία...È ÇΑπό το ζυμάρι της ΕΠΟΝίτικης Νεολαίας μεσÕ στις γραμμές του ΕΛΑΣ πλάστηκε ένας νέος τύπος μαχητή: Ο ανταρτοΕΠΟΝίτης του βουνού, ο ΕΠΟΝΕΛΑΣίτης της πόλης, που πολεμούσε και τραγουδούσε και κάποτε έπεφτε στη μάχη τραγουδώντας! Αυτό αποτελεί τον πιο τιμητικό τίτλο της ΕΠΟΝ και ολόκληρης της Νεολαίας μας. Πολεμήσαμε όσο κανείς για τη λευτεριά της πατρίδαςÈ (Από την Απόφαση της ΓÕ Ολομέλειας του ΚΣ της ΕΠΟΝ). Πάνω από 35.000 ΕΠΟΝίτες και ΕΠΟΝίτισσες κατατάχθηκαν και πολέμησαν στις γραμμές του Ελληνικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού (ΕΛΑΣ) στα βουνά, στις πόλεις, στον Εφεδρικό ΕΛΑΣ και στις βοηθητικές υπηρεσίες. Με εντολή του Γενικού Στρατηγείου του ΕΛΑΣ, μορφοποιήθηκαν σε
ΕΠΟΝίτισσες παρελαύνουν στην απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης
πόλης συγκροτούνταν πειθαρχημένα και οργανωμένα και όχι στη βάση της πρωτοβουλιακής οπλοφορίας για ατομική αυτοάμυνα. Είναι φυσικό ότι οι ανταρτοΕΠΟΝίτες ήταν βασικό δυναμικό της Σχολής Αξιωματικών του ΕΛΑΣ στη Ρεντίνα, ενώ σημαντική ήταν η συνεισφορά των ΕΠΟΝιτών της Αθήνας στη μάχη του Δεκέμβρη του Õ44 ενάντια στη βρετανική επέμβαση.
Ηρωικές μορφές Πολέμησαν για τη ζωή...
ÇΟι ήρωες της ΕΠΟΝ δεν έπεσαν από τον ουρανό. Οσοι έδρασαν την περίοδο εκείνη, δεν λογάριαζαν ότι θα πεθάνουν ή ότι θα βασανιστούν μέχρι θανάτου. Κι όμως, αντιμετώπισαν το θάνατο χαμογελαστάÈ. Τα λόγια αυτά του Νίκου Καραντηνού στον ÇΟÈ, αποδεικνύουν ότι οι ΕΠΟΝίτες δεν πολέμησαν για να πεθάνουν, αλλά για να ζήσουν μιαν
Πάνω από 35.000 ΕΠΟΝίτες και ΕΠΟΝίτισσες κατατάχθηκαν και πολέμησαν στις γραμμές του ΕΛΑΣ όλη τη χώρα, στις μεραρχίες και στα τάγματα, ομάδες και διμοιρίες της ΕΠΟΝ, με τρία κύρια ÇμέτωπαÈ: Το πολεμικό, το διαφωτιστικό και το εκπολιτιστικό - ψυχαγωγικό. Συνολικά, σχηματίστηκαν πάνω από 200 τέτοιες ομάδες, με 8.000 επίλεκτους ΕΠΟΝίτες. Η συμμετοχή της ΕΠΟΝ στην ένοπλη δράση κορυφώνεται το 2ο εξάμηνο του 1944, μέχρι και την απελευθέρωση, ιδιαίτερα στις μάχες Αμφιλοχίας - Ναυπάκτου, Στυμφαλίας, Καλαμάτας και αλλού. Ολη αυτή η προσπάθεια είχε οργανωμένα χαρακτηριστικά. Στο βουνό ÇέβγαινανÈ με συλλογική απόφαση, όταν τους χρειαζόταν το βουνό, ενώ παράλληλα είχαν εκτεθεί πάρα πολύ στην πόλη. Τα ένοπλα τμήματα της
άλλη ζωή. Τα ιδανικά και η πίστη στο δίκιο και τη δύναμη του λαού, ήταν η ανεξάντλητη κινητήρια δύναμη τους. Χιλιάδες ήταν οι μάρτυρες και οι ήρωες της νέας γενιάς, οι οποίοι γαλουχήθηκαν με τα ιδανικά της ΕΠΟΝ και έγραψαν, με τη θυσία και το αίμα τους, χρυσές σελίδες στη νεότερη ιστορία. Πριν ακόμη ιδρυθεί η ΕΠΟΝ, οι νέοι είχαν ενεργό συμμετοχή στον αντιφασιστικό αγώνα. Ηρωες, όμως, δεν θα μπορούσαν να είναι μόνο οι χιλιάδες που έδωσαν τη ζωή τους. Ηρωες ήταν οι διαδηλωτές, που, σε κάθε τους βήμα μέσα στην πορεία, σημαδεύονταν από τα χιτλερικά πολυβόλα. Ηρωες ήταν οι φυλακισμένοι που βασανίστηκαν. Ηρωες ήταν οι
ένοπλοι μαχητές της ΕΠΟΝ, στις πόλεις και τα βουνά. Ηρωες είναι όλοι οι αγωνιστές που πέρασαν από φωτιά και σίδερο και αφιέρωσαν όλη τους τη ζωή στον αγώνα. Ο ηρωισμός των ΕΠΟΝιτών ήταν μια καθημερινή διαδικασία, όταν, μέσα από την πείνα, τις κακουχίες και την καθημερινή απειλή να χάσουν τη ζωή τους, πολεμούσαν για τη λευτεριά. Και είναι αυτός ο καθημερινός ηρωισμός. ÇΕίναι δύσκολο μια μέρα να πάρεις τα όπλα, αλλά είναι αμέτρητα πιο δύσκολο κάθε μέρα, σε κάθε σου επιλογή να επιβεβαιώνεις τη βασική σου αγωνιστική απόφασηÈ, μας είπε ένας παλιός αγωνιστής. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ηρωισμού είναι το Κάστρο του Υμηττού, το 1944. Ενα μικρό σπίτι, αποθήκη οπλισμού όπου εγκλωβίστηκαν τρεις ΕΠΟΝίτες, οι Μήτσος Αυγέρης, Κώστας Φωλτόπουλος και Θάνος Κιοκμενβης, και το μετέτρεψαν σε απόρθητο φρούριο. Μεγάλες δυνάμεις Γερμανών και ταγματασφαλιτών έδωσαν σκληρή μάχη επί πολλές ώρες, με όλμους και βαρύ οπλισμό, ωσότου να ρίξουν τα τρία παλικάρια. Οταν τελικά επικράτησαν δεν πίστευαν στα μάτια τους, αφού περίμεναν ότι θα έβρισκαν στο σπίτι τουλάχιστον μια διμοιρία.
Χαρακτικό για του ήρωες του Υμηττού
ΑνταρτοΕΠΟΝίτες από τον ΕΛΑΣ Μεσσηνίας
ΕΠΟΝίτες γιορτάζουν την Πρωτομαγιά στο βουνό. (Βίννιανη 1944)
3
20
65 χρόνια Σχολεία και σχολές κάστρα του αγώνα ÇΒουνά και κάμποι και της Αθήνας
όλοι οι δρόμοι αντιλαλούν: Λόρδος Μπάυρον, λόχος, ΕΛΑΣ, ΕΠΟΝ Ιερός λόχος των ΣπουδαστώνÈ Ο πόλεμος και η φασιστική κατοχή άφησαν βαθιά τα σημάδια τους στα σχολεία και στα Πανεπιστήμια όλης της χώρας. Με την ανασυγκρότηση της ΟΚΝΕ, ήδη απÕ το φθινόπωρο του Õ41, οι σπουδαστές και μαθητές που ήταν μέλη της έγιναν ο πυρήνας της προσπάθειας για την επαναλειτουργία σχολείων, σχολών και για την επιβίωση. Με την ίδρυση του ΕΑΜ Νέων, δημιουργείται στα σχολεία η Ενιαία Μαθητική Νεολαία. Στα Πανεπιστήμια, οι χώροι ζύμωσης και το νόμιμο κάλυμμα είναι οι σπουδαστικοί σύλλογοι, το Ταμείο Απόρων Σπουδαστών στο ΕΜΠ, οι σπουδαστικές λέσχες. Η έντονη δουλιά του ΕΑΜ Νέων δίνει την ώθηση στο μαθητικό και φοιτητικό κίνημα να ανασυνταχτεί, να προσανατολιστεί και να πετύχει το άνοιγμα των ιδρυμάτων και ένα υποτυπώδες συσσίτιο. Μαθητές και σπουδαστές με τον αγώνα τους εμπνέουν πολλούς από τους δασκάλους τους και ανεβάζουν το ηθικό όλου του ελληνικού λαού. Οι μαθητικές απεργίες το Δεκέμβρη του Õ42 και το Φλεβάρη του Õ43 και των σπουδαστών στις 28 Οκτώβρη Õ41 και στις 6 Μάρτη Õ42 αποτελούν λαμπρά παραδείγματα. Ποτέ δεν έπιασαν τόπο οι φωνές που συνιστούσαν Çυπομονή και καρτερίαÈ. Οι ιδιαίτερες προσπάθειες της δοσίλογης ÒκυβέρνησηςÓ και των Γερμανών να διαβρώσουν τους σπουδαστικούς συλλόγους πέφτουν στο κενό. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, οι Ευέλπιδες του φασίστα Μεταξά - οι ÇαλεξιπτωτιστέςÈ, όπως τους έλεγαν - που με την Κατοχή και το κλείσιμο της σχολής τους, τους κατεύθυναν χωρίς εξετάσεις (και με ÒευγενείςÓ σκοπούς) κυρίως στο ΕΜΠ, όπου, όμως, το κίνημα τους... προσγείωσε ανώμαλα. Ο σπόρος της ΕΠΟΝ έρχεται να πέσει στο γό-
νιμο έδαφος των προηγούμενων αγώνων, της ΟΚΝΕ και του ΕΑΜ Νέων. Η ΕΠΟΝ, από την πρώτη στιγμή, λειτουργεί ως καταλύτης και βάζει τη δική της σφραγίδα. Δεκάδες χιλιάδες μαθητές και φοιτητές περνάνε στις γραμμές της. Σε κάθε σχολείο και σχολή δημιουργούνται ΕΠΟΝίτικοι πυρήνες, πραγματοποιούνται ψυχαγωγικές και εκπολιτιστικές δραστηριότητες. Παίρνονται μια σειρά από μέτρα: ÇΦροντιστήριαÈ, ομάδες μελέτης και διαφώτισης. Εκδίδονται εκατοντάδες σπουδαστικά και μαθητικά έντυπα (τα ÇΜαθητικά ΝιάταÈ, η ÇΜαθητική ΦωνήÈ κ.ά.). Χιλιάδες μαθητές και φοιτητές προετοιμάζουν και συμμετέχουν μαζικά σε όλους τους μεγάλους σταθμούς του λαϊκού κινήματος: στη ματαίωση της επιστράτευσης, στις διαδηλώσεις ενάντια στην τρομοκρατία και τα σχέδια για τη βουλγαρική κατοχή της Μακεδονίας. Ανάμεσα στους πρώτους νεκρούς στα αστικά κέντρα, ήταν ΕΠΟΝίτες μαθητές και σπουδαστές. Σημαντική είναι η προσφορά των φοιτητών στην παράνομη δουλιά στη συνοικία, όπου συμμετέχουν στην καθοδήγηση, επανδρώνουν συνεργεία για τα συνθήματα, για τη διανομή του παράνομου Τύπου, ομάδες περιφρούρησης. Στα Δεκεμβριανά, ο λόχος των σπουδαστών ÇΛόρδος ΜπάυρονÈ θα δώσει ηρωικές μάχες με μεγάλες απώλειες στα Εξάρχεια, στη Νεάπολη και στο Γκύζη ... Στις 5 του Δεκέμβρη ο ΕΛΑΣ σπουδαστών αναλαμβάνει να καταλάβει το Πολυτεχνείο. Ο Φοίβος Τσέκερης, φοιτητής τότε, διηγείται: ÇΑντικειμενικός μας σκοπός ήτανε αφÕ ενός να διαφυλαχτεί το Πολυτεχνείο από καταστροφή και λεηλασία και αφÕ ετέρου να καταληφθεί η Ασφάλεια, γωνία Στουρνάρα και Πατησίων, που ήτανε ένα από τα λίγα κτήρια που δεν είχαν καταληφθεί από τον ΕΛΑΣ.È Οι Εγγλέζοι, αρχίζουν την επίθεση αιφνιδιαστικά: ÇΜέσα σε μια στιγμή Òο διάδρομος στρώθηκε από κορμιά που σφαδάζανε τρυπημένα από σφαίρεςÓ Τα εγγλέζικα τανκ ζώσανε το Πολυτεχνείο. Ενα απÕ αυτά έσπρωξε και άνοιξε τη σιδερένια πόρτα της οδού Πατησίων.È Η μάχη συνεχίστηκε με φοβερή μανία ως τη νύχτα, πολλοί μαχητές κατάφεραν να διαφύγουν αλλά αρκετοί έπεσαν νεκροί ή πιάστηκαν. Τα γεγονότα του ÇΠρώτου ΠολυτεχνείουÈ είναι μια σημαντική σελίδα στην ιστορία του φοιτητικού κινήματος που παραμένει άγνωστη ως σήμερα. (Βλ. Φοίβου Τσέκερη, Εδώ Πολυτεχνείο στα χρόνια της κατοχής, από τους αγώνες με τη σπουδάζουσα)
Ανάμεσα στους πρώτους νεκρούς στα αστικά κέντρα, ήταν ΕΠΟΝίτες μαθητές και σπουδαστές
Η ΕΠΟΝ στα εργοστάσια Δεκάδες χιλιάδες νέοι εργάτες εκείνη την περίοδο έγραφαν στα εργοστάσια τη δική τους σελίδα στον αγώνα κατά των χιτλεροφασιστών κατακτητών και των ντόπιων συνεργατών τους. Με απεργίες, κινητοποιήσεις, σαμποτάζ, απέδειξαν πως η νέα βάρδια της εργατικής τάξης, δεν θα έχυνε τον ιδρώτα της για τον εξοπλισμό της Βέρμαχτ ή για την καλοπέραση των ÇΚουίσλινγκÈ, των εγκάθετων κυβερνήσεων των κατακτητών. Με την ίδρυση της ΕΠΟΝ, δημιουργήθηκαν οι πρώτοι πυρήνες στα εργοστάσια της χώρας. Αρχικά κινητοποίησαν τους νέους εργάτες για το συσσίτιο. Εκείνη την περίοδο ήταν ένα πολύ σημαντικό ζήτημα, μιας και εκατοντάδες χιλιάδες πέθαιναν από την πείνα. Στη συνέχεια - και όσο αυξαινόταν ο βαθμός συνειδητοποίησης των νέων εργαζομένων - προχώρησαν σε σαμποτάζ, απεργίες και συμμετοχή στα
συλλαλητήρια. Οι ΕΠΟΝίτες με απαράμιλλο θάρρος, σαμποτάρανε τα εργοστάσια για να μη φτάνουν προϊόντα στους ναζί, αν και αυτό σήμαινε άγριους βασανισμούς και εκτελέσεις. Οσο σκληρά και αν ήταν τα βασανιστήρια, το ένα σαμποτάζ έφερνε το άλλο. Στο εργοστάσιο του Μαλτσινιώτη, οι ΕΠΟΝίτες κατέστρεψαν δεκάδες κινητήρες ρίχνοντας μέσα καρφιά. Από τα ÇΚλωστήρια ΑττικήςÈ, στη Ν. Ιωνία, ξεκίνησε η μεγάλη απεργία ενάντια στην επιστράτευση του 1943. Η δράση των νέων εργαζομένων της ΕΠΟΝ, εξαπλωνόταν σε όλη τη χώρα. Στον Πειραιά στου Παπαστράτου, στο Βόλο στου Ματσάγγου και στου Γκλαβάνη, στη Θεσσαλονίκη, στην Πάτρα, στα λιμάνια της χώρας. Κάθε εργοστάσιο ήταν και μια φωνή αντίστασης, μια κραυγή ελευθερίας.
Οδηγητής ϐ Φλεβάρης 2008
Αριστερά: Αν ταρτοΕΠΟΝίτι σσες και αντα τες της διμοιρ ρτοΕΠΟΝίίας του 3ου αν εξάρτητου Τά ΕΠΟΝ. Δεξιά: γματος της Μικρές ΕΠΟΝί τισσες στη Λα μία
Τα ΑετόΠουλα Ηταν τα παιδιά των βουνών και των πόλεων μέχρι 15 χρόνων, που συμμετείχαν στον αγώνα στο πλάι των οργανώσεων της ΕΠΟΝ. Με την Κατοχή, πολλά παιδιά, χωρίς σχολείο, χωρίς φροντίδα, πέθαιναν στο δρόμο. Αυθόρμητα, με τις πρώτες μεγάλες κινητοποιήσεις, βγήκαν στο δρόμο με τα δικά τους συνθήματα: ÇΔώστε μας να φάμε. Δώστε μας να ντυθούμεÈ. Η οργάνωσή τους σε ομάδες έρχεται φυσιολογικά όταν ιδρύεται η ΕΠΟΝ. Τότε, γεννιούνται και τα Αετόπουλα. Πολύτιμοι βοηθοί του ΕΑΜ και της ΕΠΟΝ, βγαίνουν τις νύχτες με χωνιά και συνθήματα, μεταφέρουν και μοιράζουν παράνομο υλικό, κρατάνε τσίλιες. Προσφέρουν ως σύνδεσμοι των παράνομων οργανώσεων. Μορφώνονται, δημιουργούν. Συμμετέχουν στις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις. Συλλαμβάνονται, βασανίζονται και σκοτώνονται ÇισότιμαÈ με τους ενήλικους αγωνιστές. Και βιάζονται να μεγαλώσουν για να γίνουν κανονικοί ΕΠΟΝίτες...
Η νέα γυναίκα στην ΕΠΟΝ τα Αετόπουλα, παιδιά έως 15 ετών, συμμετείχαν με τον δικό τους τρόπο στον αγωνα της ΕΠΟΝ
Κάτω αριστερά: Αετόπο υλα, ανταρτόπουλα σε χωριό της Άττικη ς το 1943. Κάτω: το σχολείο τους κάηκε όμω ς τα παιδιά διαβάζουν σταυροπόδι στη ν ύπαιθρο
Η ΕΠΟΝ πέτυχε να βγάλει τη νέα γυναίκα από το σπίτι της. Οι απαιτήσεις του αγώνα καθιστούσαν, άλλωστε, τη συμμετοχή της αναγκαία. Πολλές νέες κοπέλες κατέλαβαν στελεχική θέση μέσα στην Οργάνωση, ακόμα και ως γραμματείς περιοχών ή μέλη του Κεντρικού Συμβουλίου. Για πρώτη φορά, ψήφισαν οι γυναίκες στην Ελλάδα το ΄44 για την ανάδειξη της Πολιτικής Επιτροπής Εθνικής Απελευθέρωσης (Κυβέρνηση του Βουνού). Πολλές βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή του ένοπλου αγώνα, όπου, ακόμα και από τη θέση του αξιωματικού, οδηγούσαν το τμήμα τους στη μάχη. Αλλες πάλι φρόντιζαν για την περίθαλψη, την επιμελητεία κ.ά. Αμέτρητες μαρτυρίες αποδεικνύουν ότι, όποτε η νέα ΕΠΟΝίτισα χρειάστηκε να θυσιαστεί, το έκανε χωρίς να το σκεφτεί. Περήφανα και ηρωικά. Ουσιαστική ήταν η συμβολή των νέων γυναικών και στη διαφώτιση. Τόσο με μαθήματα για αμόρφωτες γυναίκες και παιδιά, όσο και μέσω της συγγραφής και της διακίνησης του παράνομου Τύπου. Στην πόλη, οι νέες πήραν μαζικά μέρος στις διαδηλώσεις, στην οργάνωση των συσσιτίων κ. α. Κύριο χαρακτηριστικό της ΕΠΟΝ ήταν η ισοτιμία ανάμεσα στους άνδρες και τις γυναίκες. Στο Δωδεκάλογό της, άλλωστε περιγράφεται η ανάγκη του κοινού αγώνα των νέων για την οικονομική και πολιτική ισότητα. ÇΙσοτιμίαÈ τους αναγνώριζε εξάλλου και ο εχθρός, που χωρίς διακρίσεις συλλάμβανε, βασάνιζε και δολοφονούσε άνδρες και γυναίκες.
5
20
65 χρόνια
Εφευρετικότητα για τη διαφώτιση του λαού Ç...Ηταν κάποιος χειμωνιάτικος μήνας του Õ43. Η άμιλλα στην ΕΠΟΝ Κοκκινιάς για το ποιoς θα έχει τις καλύτερες ιδέες για την ενημέρωση του Κοκκινιώτικου λαού είχε φουντώσει (...) Ο μεγάλος κίνδυνος στη διανομή των προκηρύξεων ήταν το άτιμο μάτι του προδότη...Τρεις μέρες σκεφτόμουνα πώς θα βρω τρόπο για να τις ρίξω (...) Την τρίτη μέρα ξενύχτησα μα βρήκα τον τρόπο. Πρωί-πρωί, γύρω στις 5, πήγα στην πλατεία Αγίου Νικολάου στην Κοκκινιά, όπου σταθμεύανε τα γκαζοζέν (τα λεωφορεία της κατοχής). Στο σασί ενός απÕ αυτά έβαλα ένα πάκο προκηρύξεις κι από πάνω τους μια πέτρα. Το γκαζοζέν, κινούμενο από την Κοκκινιά προς την Αθήνα, με τα τραντάγματα έριξε την πέτρα κι ο αέρας σκόρπισε τις προκηρύξεις στη διαδρομή...τα χαράματα κάθε μέρας οι πεινασμένοι εργάτες βρίσκανε την κεντρική λεωφόρο πλημμυρισμένη από προκηρύξεις...È Μήτσος Αναστασίου
λά μια ταν απ
εν ή
Νδ Η ΕΠΟ
αίας
νεολ άνωση
οργ
εάς
ΠΟΝ Στερ
εψη της Ε
Συνδιάσκ
ολαία
η νε ήταν η ίδια
Τα πρώτα όπλα Ç...Το πρώτο μας όπλο ήταν το κατσαρολάκι του συσσιτίου. Το είχαμε συνέχεια κοντά μας. Καμιά φορά, π.χ. όταν ήταν να γίνει διαδήλωση, το γεμίζαμε με πέτρες και το είχαμε μέσα σε ένα δίχτυ. Αν το έκανες σβούρες ήταν ένα όπλο καλό. Αν πιάνανε κανέναν οι Ιταλοί τους κάναμε επίθεση με αυτά. Κατόπιν αποφασίστηκε να οπλιστούμε και εμείς. Στην αρχή ήταν πολύ δύσκολο. Επρεπε να περιμένουμε ώρες ολόκληρες έξω από τους καταυλισμούς τον Ιταλών, μιας και αυτοί ήταν πιο εύκολο να τους αφοπλίσεις. Οταν έβγαινε ένας ή δύο τους παίρναμε από πίσω, τους ξεμοναχιάζαμε, τους βαράγαμε και τους παίρναμε τα πιστόλια ή τα αυτόματα.È Φοίβος Τσέκερης
Οδηγητής ϐ Φλεβάρης 2008
η εφημερίδα φυλακών
Παράνομη χειρόγραφ
257
Πάτρας, 1946
Το ήθος των ΕΠΟΝιτών Πλούσια πολιτιστική δράση Ç...Στην πολιτιστική κίνηση δίναμε μεγάλη σημασία στο θέατρο – το Çθέατρο του δρόμουÈ, με θέματα καυτά, Çτης ώραςÈ, και κίνδυνο μεγάλο. Δίναμε Çπαραστάσεις – αστραπήÈ στις γειτονιές. Ενα σκετσάκι για δυο, το πολύ τρία άτομα, απάνω σ� ένα παγκάκι, ακόμη και στις εξέδρες για την Ανάσταση ή για τα Φώτα, που στήνανε στις εκκλησίες, όπως για παράδειγμα, στον Αγιο Παντελεήμονα, στην Αχαρνών. Πριν τις ξηλώσουνε τις εξέδρες δίναμε την παράσταση αστραπή και...του ÇδίναμεÈ. Σε κάθε γειτονιά είχαμε και τον Καραγκιόζη. Και ο Καραγκιόζης πολιτικοποιημένος – πότε δεν ήταν; Ο ÇΑθανάσιος ΔιάκοςÈ γινότανε σύγχρονη παράσταση. Ο Μεγαλέξανδρος και ο όφις έπαιρνε τις διαστάσεις της αντίστασης κατά του φασισμού.È
ÇΔεκέμβρης του Õ44. Βρισκόμαστε στη λεωφόρο Γεωργίου, βοηθώντας τον ΕΛΑΣ. Έχουμε να βάλουμε μπουκιά στο στόμα 3 μέρες. Οι όλμοι των Αγγλων του Σκόμπυ που είναι τοποθετημένοι στο άγαλμα της Μητέρας, χτυπάνε το σπίτι που βρισκόμαστε και που έχει εγκαταλειφθεί από τους νοικοκυραίους του. Καταφεύγουμε στο πλυσταριό του σπιτιού. Εκεί υπάρχει και το κοτέτσι και οι κότες έχουν γεννήσει στη φωλιά τους αυγά. Δεν αντέχω, η πείνα μου φέρνει ζαλάδα και τότε λέω στο συναγωνιστή μας ΕΠΟΝίτη: -Χρήστο δεν αντέχω άλλο! Θα πάω να φαω ένα αυγό! Και αυτός μου απαντά: -Οχι μην το φας. Μην πούνε ότι μπήκαμε στο σπίτι και φάγαμε το αυγό!È Δημήτρης Σέρβος
Δημήτρης Ραβάνης - Ρεντής
έδιναν τη μάχη παντού στο Οι ΕΠΟΝίτες και οι ΕΠΟΝίτισσες ισμό, σÕ όλη τους τη ζωή μέτωπο, στη μόρφωση, στο πολιτ
τρα Ηλέκ
υ
τόλο
Αποσ
Στο βουνό ÇΗ μάχη της Βάρνας – Συκεών ήταν η πρώτη μάχη του Δυτικού τομέα, που έκρινε την τύχη της Θεσσαλονίκης. Με τα μέσα από πολεμικό υλικό που είχαν στα χέρια τους οι αντάρτες ήταν δύσκολο να αντιμετωπιστούν τα αυτόματα των Γερμανών. Ενώ λοιπόν οι αντάρτες δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα παραπάνω από το να ρίχνουν που και που καμιά τουφεκιά στον αέρα ή καμιά χειροβομβίδα, έρχεται μια ομάδα ΕΠΟΝιτών φοιτητών - γύρω στα 30 άτομα- εφοδιασμένοι με αυτόματα. Πρόθυμοι να πάρουν θέσης μάχης (...) Καταστρώθηκε λοιπόν, τότε το εξής σχέδιο. Εμείς οι ΕΠΟΝίτες, να ειδοποιήσουμε τους Συκεώτες να βγούνε στους δρόμους και με το άκουσμα του συνθήματος για επίθεση, να αρχίσουν να φωνάζουν ÇαέραÈ προσποιούμενοι τους μαχητές. Οι ΕΠΟΝίτες φοιτητές να σκαρφαλώσουν στο τείχος και να χτυπήσουν από τα μέσα τους ταγματαλήτες. Και το σχέδιο έπιασε (...) Πανικόβλητοι οι ταγματαλήτες τράπηκαν σε φυγήÈ Γιάννης Παναγιωτίδης
Θεατρική παράσταση στη Ρεντίνα
Πήγες: Συλλογική Εργασία: ÇΤότε που ήμουνα στην ΕΠΟΝ... Μαρτυρίες και ΑφηγήσειςÈ. Εκδόσεις: ÇΟδηγητήςÈ, 1985, Συνεντεύξεις αγωνιστών στον ÇΟδηγητήÈ
20
65 χρόνια
Η
ΕΠΟΝ έδρασε στο πλάι του ΕΑΜ σε όλα τα μέτωπα και με όλα τα μέσα και τους τρόπους. Αρκεί να αναλογιστούμε ότι έφτασε να έχει πάνω από 600.000 οργανωμένα μέλη και έναν πολύ μεγαλύτερο περίγυρο. Το ΕΠΟΝίτικο πρότυπο ήταν το συντριπτικά κυρίαρχο. Η ΕΠΟΝ δεν ήταν απλά μια οργάνωση νεολαίας, ήταν η ίδια η νεολαία, αγωνιζόμενη και οργανωμένη. Ετσι και η δράση της αγκάλιαζε το σύνολο της ζωής της νεολαίας. Η πολύπλευρη, πλατιά δράση της ΕΠΟΝ δεν αποτελούσε Çφτηνό τρικÈ, για να τραβήξει κοντά της τους νέους. Ηταν φυσική και ανυπόκριτη, γιατί όχι μόνο πάλευε για το αύριο, αλλά ζούσε την ομορφιά της ανυπόταχτης ζωής την κάθε μέρα. Ακόμα και στις τότε αβάσταχτες συνθήκες, όταν συνειδητοποιείς και υπηρετείς την αναγκαιότητα της εθνικής και κοινωνικής
απελευθέρωσης, ζεις την ελευθερία και σε προσωπικό επίπεδο. Ο ΕΠΟΝίτης τα έδινε όλα στο αντάρτικο, στην ενημέρωση, στη διαφώτιση, στο κίνημα των εργατών, των φοιτητών, των μαθητών, στα παλλαϊκά συλλαλητήρια. Και την ίδια στιγμή χόρευε, τραγουδούσε, συνέθετε, έγραφε και απήγγειλε ποίηση, ζωγράφιζε, αθλούνταν, πήγαινε εκδρομές, μορφωνόταν. Αυτό τον όπλιζε με ανυποχώρητη αποφασιστικότητα και εφευρετικότητα. Αυτό έκανε την αυτοθυσία καθημερινό του γνώρισμα, έτσι που να μην υπάρχουν ανυπέρβλητες Çαντικειμενικές δυσκολίεςÈ. Αυτό έκανε το πολυμέτωπο και το πολυθεματικό να μη φαντάζει καθήκον και Çραπανάκια για την όρεξηÈ, αλλά να αναδεικνύεται ως άμεση προσωπική ανάγκη...
Το φώς της ΕΠΟΝ ΜΟΡΦΩΤΙΚΗ-ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ-ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ Πριν από την Κατοχή, το μορφωτικό επίπεδο της ελληνικής νεολαίας ήταν ήδη τραγικό. Προπολεμικά Ç... ως την 4η τάξη δημοτικού φτάνουν το 58% των παιδιών που γράφτηκαν στην 1η δημοτικού, ενώ στην 6η δημοτικού φτάνει το 33% των μαθητών. Τη μέση παιδεία παρακολουθεί το 10% από το σύνολο των μαθητών που παρακολούθησαν το δημοτικό και προφανώς πρόκειται για νέους εύπορων οικογενειών. Σε όλα τα παραπάνω πρέπει να συνυπολογίσουμε ότι ετησίως ένα ποσοστό παιδιών της τάξης του 15% δεν γράφονταν καθόλου στο δημοτικόÈ (Ρόζα Ιμβριώτη ÇΝέα γενιάÈ Απρίλης 1945). Με την είσοδο των στρατευμάτων κατοχής στην Ελλάδα, τα πράγματα στην Παιδεία χειροτέρεψαν, οι κατακτητές επιτάξανε για τις ανάγκες τους 8.345 σχολικά κτήρια. Το σχολικό έτος 1940 - ‘41 διήρκεσε μόνο τρεις μήνες, ενώ το αντίστοιχο του 1941 - ‘42 μόνο 20 ημέρες.
Η ΟΚΝΕ, το ΕΑΜ, το ΕΑΜ Νέων, με την ίδρυσή της και η ΕΠΟΝ διεκδίκησαν να ανοίξουν τα σχολεία στην κατεχόμενη Ελλάδα. Επιπλέον, σε όλες τις ελεύθερες ή μισοελεύθερες περιοχές (το δεύτερο εξάμηνο του Õ44 ήταν ελεύθερα τα 2/3 της Ελλάδας, ακόμα και συνοικίες της Αθήνας) το ΕΑΜ και η Πολιτική Επιτροπή Εθνικής Απελευθέρωσης (ΠΕΕΑ) - η Κυβέρνηση του Βουνού - παίρνουν την υπόθεση στα χέρια τους. Ç... Η μόρφωση ήταν από τους βασικούς μας στόχους (σ.σ. της ΕΠΟΝ). ΓιÕ αυτό μόλις απελευθερώνονταν μια γειτονιά η πρώτη μας έννοια ήταν να ανοίξουμε το σχολείο της...È (Σοφία Μαυροειδή - Παπαδάκη). Με πρωτοβουλία του Γραμματέα Παιδείας της ΠΕΕΑ Πέτρου Κόκκαλη και εξεχόντων παιδαγωγών όπως της Κ. Δ. Σωτηρίου, του Μιχ. Παπαμαύρου και της Ρόζας Ιμβριώτη έγιναν θαύματα: Γράφτηκαν καινούρια αναγνωστικά, οι ΕΠΟΝίτες επισκεύασαν κατεστραμμένα σχολεία, προετοιμάστηκαν στην παιδαγωγική σχολή της ΠΕΕΑ και δίδαξαν σÕ αυτά. Πέρα από το καθαρά εκπαιδευτι-
κό έργο, η δράση της ΕΠΟΝ στο ζήτημα του πολιτισμού και της νεανικής δημιουργίας ήταν πρωτοποριακή. Η ΕΠΟΝ έδωσε πνοή στη νεολαία σκοτώνοντας τη μιζέρια. Οταν, για παράδειγμα, οι ΕΠΟΝίτες μέσα στην εξαθλίωση και το θάνατο έπαιρναν το κέφι τους μαζί με το τενεκεδάκι του συσσιτίου και πήγαιναν από την Αθήνα στο Φάληρο με τα πόδια ή με το γκαζοζέν για εκδρομή. Σε κάθε συνοικία, λειτούργησαν πολιτιστικές λέσχες. Εκεί διαμορφώθηκαν βιβλιοθήκες, χώροι για πινγκ - πονγκ και σκάκι κ. α. Διοργανώθηκαν συζητήσεις και λογοτεχνικές βραδιές. Στην Κρήτη, η ΕΠΟΝ δημιούργησε 80 πολιτιστικές λέσχες, που έδωσαν 1.300 θεατρικές παραστάσεις. Στην Ανατολική Μακεδονία και στη Θράκη ιδρύθηκαν 155 λέσχες, στην Κεντρική και Δυτική Μακεδονία 358, στη Θεσσαλία 100 με 4.000 παραστάσεις και στην Πελοπόννησο 300 με 5.000 παραστάσεις. Το θέατρο έπαψε να είναι μια ασχολία για λίγους αργόσχολους της αστικής τάξης και
δέθηκε πλατιά με τον ελληνικό λαό εκπέμποντας αγωνιστικά μηνύματα. Οπως στη Θεσσαλία με το θεατρικό όμιλο της ΕΠΟΝ και με το θίασο του Β. Ρώτα ή στην Αρτα με τη ÇΛαϊκή ΣκηνήÈ. Ως πραγματικά μαχητική πολιτική οργάνωση νεολαίας, ήταν ένα μεγάλο σχολείο που διαπαιδαγωγούσε. Μέσα από την αναπτυγμένη αλληλεγγύη της οργανωμένης ζωής, οι ΕΠΟΝίτες γνώριζαν την πραγματική αξία της ζωής. Η θυσία ήταν ζωή και ο πόλεμος τραγούδι. Η νεολαία, για πρώτη φορά τόσο μαζικά, δρούσε κάτω από τόσο επαναστατικές συνθήκες και με τόσο οργανωμένο τρόπο. Αυτό απελευθέρωσε τεράστιες δημιουργικές δυνάμεις. ΑπÕ τις γραμμές της αναδείχτηκε μια ολόκληρη γενιά καλλιτεχνών που καθόρισαν τη μεταπολεμική τέχνη. Επιγραμματικά, μόνο να αναφέρουμε τους Μάνο Χατζιδάκη, Γιάννη Ξενάκη (Yanni), Γιάννη Ρίτσο, Α. Τάσσο, Μενέλαο Λουντέμη κ. α.
« Η μόρφωση ήταν από τους βασικούς μας στόχους (σ.σ. της ΕΠΟΝ). Γι’ αυτό μόλις απελευθερώνονταν μια γειτονιά η πρώτη μας
ήταν να ανοίξουμε το
σχολείο της...»
Σοφία Μαυροειδή - Παπαδάκη ου Υπαίθριο μάθημα μετά το κάψιμο του σχολείου Συδέντρ
έννοια
Οδηγητής ϐ Φλεβάρης 2008
27 9
Από την πλούσια δράση της ΕΠΟΝ, στον πολιτισμό, στον αθλητισμό, ενάντια στα ναρκωτικά. Δίπλα, από αριστερά στα δεξιά: Θίασος στο Ρέθυμνο, κουκλοθέατρο, μορφές της τέχνης που αγκαλιάστηκαν από την ΕΠΟΝ και μετέφεραν αγωνιστικά μηνύματα. Ποδοσφαιρική ομάδα της ΕΠΟΝ Πειραιά. Κάτω: Μπροσούρες, η πάλη της ΕΠΟΝ ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά παραμένει επίκαιρη μέχρι τις μέρες μας.
Δραση ενάντια στα ναρκωτικά ÇΕνας θανάσιμος κίνδυνος αγκαλιάζει την Ελλάδα. Το δράμα του χασίς ξετυλίγεται σε μεγάλη έκταση. Μία σταυροφορία αρχίζει τώρα σÕ όλη τη χώρα μας. ΣÕ αυτήν πρωτοστατούν οι νέοι της ΕΠΟΝÈ (Απόφαση για την πανελλαδική καμπάνια της ΕΠΟΝ ενάντια στα ναρκωτικά). Από τις αρχές του 1945 και μετά, η εξάπλωση των ναρκωτικών πήρε τρομακτικές διαστάσεις. Η κατεστραμμένη από τους Γερμανούς Ελλάδα, η εσωτερική μετανάστευση, η αντιλαϊκή πολιτική των αγγλόδουλων κυβερνήσεων και οι διώξεις των αγωνιστών συνθέτουν ένα εφιαλτικό σκηνικό. Επιπλέον, το χασίς χρησιμοποιήθηκε σχεδιασμένα από τους Αγγλους ιμπεριαλιστές (στη διάδοσή του συμβάλλει και η εξευτελιστική τιμή του) μετά την επέμβασή τους στη χώρα μας για την καθυπόταξη της νεολαίας. Το κράτος και τα όργανά του δείχνουν αδιαφορία. Ετσι, η καταπολέμηση των ναρκωτικών γίνεται υπόθεση του ίδιου του λαού
και των νέων, με πρωτοστάτη την ΕΠΟΝ. ÇΗ ζωή των νέων δεν βρίσκεται στους ÇτεκέδεςÈ όπου παραμονεύει ο πιο φρικτός θάνατος, αλλά: - Στον αθλητισμό - Στις λέσχες και τις βιβλιοθήκες - Στις εκδρομές - Στις συντροφιές και τις γιορτές - Στις χορωδίες, στις φιλολογικές και καλλιτεχνικές συγκεντρώσειςÈ. Ο αγώνας δόθηκε με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους. Ουσιαστικό ρόλο, έπαιξαν η δημιουργική δραστηριότητα στις λέσχες και οι διαλέξεις, η ÇΝέα ΓενιάÈ και άλλα τοπικά έντυπα της ΕΠΟΝ. ÇΑυτοί που σκορπούν το χασίς, μας θέλουν πάντα σκυφτούς, πάντα υποταχτικούς των. Δεν θέλουν να σηκωθεί αυτός ο τόπος. Μακριά απÕ το χασίς, μακριά απÕ τα σατανικά δίχτυα που απλώνουν ολόγυρα στους νέους. Να, αυτός είναι ο δρόμος για ένα καλύτερο αύριοÈ. (Μπροσούρα της ΕΠΟΝ για τα ναρκωτικά)
Αθλητισμός
Μια άλλη διάσταση!
ÇΠρώτη φορά αντίκρισα τέτοιου είδους Η Ενωση προσπάθησε να διοργανώσει φιλάθλους που στην έξοδο των ομάδων, μεγάλη αθλητική γιορτή στο Παναθηναϊκό αντί για σφυρίγματα, αλαλαγμούς, ακού- στάδιο, για να συμβάλλει στην ενίσχυση στηκε από όλους τους Αθηναίους και τους του ηθικού του λαού, αλλά οι κατοχικές Πειραιώτες το ίδιο τραγούδι ÇΕμπρός ΕΠΟ- αρχές ματαίωσαν τη γιορτή. Νίτες αδέρφια και πάλιÈ (ρεπορτάζ για τον Μετά την απελευθέρωση, στα πλαίσια αγώνα ΕΠΟΝ Πειραιά – ΕΠΟΝ Αθήνας 3-1, της προσπάθειας για ανοικοδόμηση, η ÇΝέα ΓενιάÈ τεύχος Φλεβάρη 1946). Και ΕΠΟΝ κατάφερε να σπάσει το μονοπώπριν την Κατοχή, το κράτος δεν έκανε τίπο- λιο των αθλητοπατέρων στους ανώτετα για τη σωματική αγωγή και την άθληση ρους αθλητικούς οργανισμούς, όπως σε της πλειοψηφίας της νεολαίας. Αυτό, όμως, ΣΕΓΑΣ και ΕΠΟ. Στα συμβούλια των δύο χειροτέρεψε με τον πόλεμο. Και σÕ αυτόν αυτών οργανισμών, η ΕΠΟΝ μαζί με τους τον τομέα η ΟΚΝΕ και μετέπειτα η ΕΠΟΝ συνεργαζόμενους είχαν την πλειοψηφία. Η ανέπτυξαν πρωτοπόρες πρωτοβουλίες. συντριπτική πλειοψηφία της Εθνικής ΠοδοΑπό τα μέσα ήδη του 1936, είχε ιδρυθεί η σφαιρικής Ομάδας ήταν μέλη της ΕΠΟΝ. Ομοσπονδία Ποδοσφαιρικών και Αθλητι- Μάλιστα είχε προγραμματιστεί συνάντηση κών Σωματείων Αθήνας (ΟΠΑΣΑ), που δι- της Εθνικής ομάδας με ομάδα Αμερικαοργάνωνε εκδηλώσεις με αποκορύφωμα το νών και ομογενών για την ενημέρωση της πρωτάθλημα των ανεξάρτητων σωματείων, αμερικάνικης κοινής γνώμης για την κατάόπου έπαιρναν μέρος χιλιάδες νέοι που δι- σταση στην Ελλάδα και τις διώξεις λαϊκών απαιδαγωγούνταν στο σωστό δημοκρατικό αγωνιστών μετά τη Συμφωνία της Βάρκιζας, αθλητικό πνεύμα. η οποία όμως ματαιώθηκε. Την περίοδο της κατοΗ συντριπτική χής, με πρωτοβουλία της πλειοψηφία ΕΠΟΝ και της Εθνικής τη συμβολή των βαλκαΠοδοσφαιρικής νιονικών Γ. Ομάδας Θάνου και Γ. Λαμπράκη ήταν μέλη οργανώθητης ΕΠΟΝ κε η Ενωση Ελλήνων Αθλητών και έγιναν κινητοποιήσεις για ενισχυμένο συσσίτιο.
20
65 χρόνια ...Μετά τη Βάρκιζα Μετά τη Συμφωνία της Βάρκιζας (12 Φλεβάρη του Õ45) η ΕΠΟΝ συνέχισε δραστήρια τους αγώνες της για τη δημοκρατία, τις κοινωνικές και πολιτιστικές της διεκδικήσεις στην ίδια κατεύθυνση που έθεσε εξαρχής: να γίνει δηλαδή, επιτέλους ο λαός νοικοκύρης στον τόπο του. Σε συνθήκες, ουσιαστικά, μονομερούς εμφυλίου από την πλευρά της μοναρχοφασιστικής κυβέρνησης, τις άγριες κρατικές και παρακρατικές διώξεις - που κάθε μέρα αυξάνονταν - και παρά τη δραματική οικονομική κατάσταση του λαού σε όλη τη χώρα αναπτύχθηκαν πολύμορφες εκδηλώσεις, κινητοποιήσεις, συγκεντρώσεις. Χιλιάδες είναι τα παραδείγματα από την περίοδο Õ45-Õ46 που αποδεικνύουν ότι η ΕΠΟΝ μετά την απελευθέρωση, όχι μόνο δεν σταμάτησε τη δράση της, αλλά την ενέτεινε ακόμη περισσότερο. Κορυφαία εκδήλωση της δραστηριότητας αυτής ήταν η σύγκληση και διεξαγωγή του Πρώτου Συνεδρίου της ΕΠΟΝ, που έγινε στις 13-20 Γενάρη του 1946. Με την όξυνση των διώξεων ενάντια στους αγωνιστές της Αντίστασης, πολλοί ΕΠΟΝίτες βασανίστηκαν ή και δολοφονήθηκαν. Αλλοι εγκατέλειψαν την ύπαιθρο για να κρυφτούν στο
πλήθος της πόλης. Αλλοι βγήκαν στην παρανομία. Πολλοί αγωνιστές βγήκαν αυθόρμητα στα βουνά για να προστατευτούν. Στην πορεία συγκροτήθηκαν ομάδες διωκόμενων αγωνιστών και αργότερα ο Δημοκρατικός Στρατός Ελλάδας. Το λαϊκό κίνημα και με τα όπλα αντιμετώπισε τους διώκτες του και πάλεψε για την πραγματική λευτεριά του λαού ενάντια στους μοναρχοφασίστες, ενάντια στους πρώην συνεργάτες των Γερμανών, ενάντια στους Αγγλοαμερικάνους ιμπεριαλιστές. Κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου (1946-1949), χιλιάδες ΕΠΟΝίτες βγήκαν στο βουνό στις γραμμές του ΔΣΕ. Η πλειοψηφία των μαχητών του ΔΣΕ ήταν νέοι. Παράλληλα, πολλοί ΕΠΟΝίτες υπηρέτησαν τη θητεία τους είτε στο κολαστήρι της Μακρονήσου, είτε στα βουνά, όπου με το πιστόλι στον κρόταφο τους στρέφουν ενάντια στους παλιούς συναγωνιστές τους. Αμέτρητες υπήρξαν οι περιπτώσεις που μεμονωμένα ή και με ολόκληρες τις διμοιρίες τους ÇπεράσανεÈ στο ΔΣΕ.
Μετά τον εμφύλιο
Ç
ΕΠΟΝίτες και ΕΠΟΝίτισσες στην απελευθέρωση της Αθήνας
Η δίκη της ΕΠΟΝ Μέσα σε ένα τέτοιο κλίμα πραγματοποιήθηκε στις 17 Γενάρη του 1947 η ÇΔίκη της ΕΠΟΝÈ με προφανή στόχο τη διάλυσή της. Η δίκη αυτή μετατράπηκε σε βήμα προβολής των ηρωικών αγώνων της ΕΠΟΝ. Χιλιάδες τηλεγραφήματα από το εσωτερικό και το εξωτερικό εκφράζανε την αλληλεγγύη τους προς την οργάνωση της νεολαίας που στάθηκε η ψυχή της νεολαιίστικης Εθνικής Αντίστασης. Δεκάδες προσωπικότητες της ελληνικής ζωής την υπερασπίστηκαν από το βήμα του δικαστηρίου. Η απόφαση, από πριν προκαθορισμένη και υπαγορευμένη. Τυπικά η ΕΠΟΝ διαλύθηκε. Πρακτικά, όπως είδαμε, οι εκατοντάδες χιλιάδες αγωνιστές που διαπαιδαγωγήθηκαν και ατσαλώθηκαν στις γραμμές συνέχισαν να δίνουν τη μάχη κάτω από πολύ διαφορετικές συνθήκες. Στο πλάι του ΚΚΕ, στα συνδικάτα, στο στρατό, στους χώρους της εκπαίδευσης, στις εξορίες, στα στρατοδικεία, στο βουνό.
Μετά το τέλος του Εμφυλίου ...η ΚΝΕ είναι (1949), χιλιάδες μαχητές του ΔΣΕ αναγκάζονται να καταφύ- συνεχιστής της γουν στις σοσιαλιστικές χώρες ηρωικής ΟΚΝΕ. ως πολιτικοί πρόσφυγες. ΣÔ αυτές τις χώρες η ΕΠΟΝ συ- Είναι κληρονόνέχισε για ένα διάστημα να μος των πλούσιλειτουργεί, διοργάνωνε εκδηλώσεις, συζητήσεις, εξέδιδε ων αγωνιστικών εφημερίδες. και πατριωτικών Στην Ελλάδα, τον Αύγουστο του Õ51, δημιουργήθηκε η παραδόσεων ΕΔΝΕ (Ενιαία Δημοκρατική της ΕΠΟΝ, των Νεολαία) και στη συντριπτική πλειοψηφία οι παλιοί ΕΠΟΝί- καλύτερων δητες πέρασαν στην ΕΔΝΕ που μοκρατικών παήταν στην ουσία η νεολαία ραδόσεων της της ΕΔΑ (Ενιαίας Δημοκρατικής Αριστεράς). Μετονομά- ΔΝΛ... στηκε σε Νεολαία ΕΔΑ, όταν Καταστατικό το Σεπτέμβρη του Õ52 χαρακτηρίστηκε από την Επιτροπή της ΚΝΕ Ασφαλείας ως οργάνωση του -παράνομου τότε- ΚΚΕ και αναγκάστηκε να αλλάξει το όνομά της. Η Νεολαία της ΕΔΑ έδρασε μέχρι την επιβολή της Δικτατορίας (άνοιξη του Õ67) και αφού είχε μετονομαστεί μετά τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη σε Δημοκρατική Νεολαία Λαμπράκη. Αυτή είναι η κόκκινη κλωστή, που διαπερνά την ιστορία του νεολαιίστικου κινήματος της χώρας μας που εξασφαλίζει την αδιάρρηκτη συνέχειά του - παρά τις ιδιαιτερότητες, τις δυσκολίες και τις επιτυχίες κάθε περιόδου. Ολα αυτά είναι που μας κάνουν να γράφουμε περήφανα στο Καταστατικό μας ότι: «... η ΚΝΕ είναι συνεχιστής της ηρωικής ΟΚΝΕ. Είναι κληρονόμος των πλούσιων αγωνιστικών και πατριωτικών παραδόσεων της ΕΠΟΝ, των καλύτερων δημοκρατικών παραδόσεων της ΔΝΛ. ».
Ç
Οδηγητής ϐ Φλεβάρης 2008
11
Ψάχνοντας περισσότερο την ιστορία της ΕΠΟΝ... «Νέα Γενιά», όργανο του ΚΣ της ΕΠΟΝ εκδ. Σύγχρονη Εποχή Η έκδοση των τευχών της ÇΝέας ΓενιάςÈ, οργάνου του ΚΣ της ΕΠΟΝ από τη ÇΣύγχρονή ΕποχήÈ είναι μια μεγάλη ευκαιρία για κάθε νέο και νέα να έρθει σε επαφή με τη ÇζωντανήÈ ιστορία της ΕΠΟΝ. Ο ΕΠΟΝιτικος τύπος, αποτελεί μια σημαντική σελίδα στην ιστορία του νεολαίστικου τύπου. Δεκάδες, ίσως και εκατοντάδες, είναι τα περιοδικά, τα εφημεριδάκια που εκδίδουν οι οργανώσεις της ΕΠΟΝ σε όλη τη χώρα κατά την περίοδο της κατοχής και τον πρώτο καιρό της απελευθέρωσης. Ολα αυτά τα έντυπα, παρουσιάζουν με ζωντανό και άμεσο τρόπο τη ζωή και τη δράση της ΕΠΟΝ. Ξεχωριστή θέση, ανάμεσα σε όλα τα έντυπα της ΕΠΟΝ είχε η ÇΝέα ΓενιάÈ, το όργανο του ΚΣ της ΕΠΟΝ. Η ÇΝέα ΓενιάÈ με τη μορφή εφημερίδας κυκλοφόρησε ένα μόλις μήνα μετά την ίδρυση της ΕΠΟΝ, τον Μάρτη του Õ43. Από τον Νοέμβρη του Õ44 παίρνει τη μορφή περιοδικού και κυκλοφορεί νόμιμα ως και τον Οκτώβρη του 1947, οπότε και η ΕΠΟΝ ουσιαστικά βγαίνει στην παρανομία. Στην έκδοση της ÇΝέας ΓενιάςÈ βοήθησαν μια σειρά από φωτεινούς συνεργάτες και μεγάλους παιδαγωγούς. Η θεματολογία της αναφερόταν στην πάλη κατά των κατακτητών αλλά και σε όλα σε νεολαιίστικα προβλήματα και την αντιμετώπισή τους, καθώς δινόταν ιδιαίτερο βάρος στη διαπαιδαγώγηση της νεολαίας. Αργότερα,
με την απελευθέρωση, η ύλη του περιοδικού ανέδειξε την προσπάθεια της ΕΠΟΝ για την ανοικοδόμηση της χώρας. Η έκδοση αυτή, από την Πανελλήνια Ενωση Απογόνων και Φίλων ΕΠΟΝ (ΠΕΑΦΕ), την ΚΝΕ και τη ÇΣύγχρονη ΕποχήÈ συμβάλλει στην ανάδειξη της ιστορίας των αγώνων του λαού και της νεολαίας μας. Ειδικά για τους νέους, αποτελεί μια σημαντική έκδοση καθώς θα ανακαλύψουν πτυχές της ιστορίας που δεν διδάσκονται σε σχολεία και σχολές.
ρό της κατοχής και το Δεκέμβρη του Õ44 είναι από για περισσότερα στοιχεία σχετικά με τη τα σημαντικότερα κεφάλαια της ιστορίας της αντί- δράση και την ιστορία της ΕΠΟΝ, αναζητήστασης της νεολαίας μας, στε τα στις εκδόσεις που προτείνουμε παραμένει όμως άγνωστη όπως για παράδειγμα τα γεγονότα του ÇΠρώτου ΠολυτεχνείουÈ -η εισβολή των Εγγλέζικων τανκ υλικό, γραμμένο με μεράκι και πραγματική στο Πολυτεχνείο το Δεκέμβρη του Õ44. αγάπη αξίζει να διαβαστεί από τη νεολαία.
Εδώ Πολυτεχνείο. Στα χρόνια της κατοχής, από τους αγώνες με τη σπουδάζουσα Φοίβος Τσέκερης εκδ. Εντός
Που λες ...στον Πειραιά Δημήτρης Σέρβος
Το βιβλίο αυτό του Φοίβου Τσέκερη αποτελεί μια όμορφη, τρυφερή διήγηση αναμνήσεων από την πάλη για λαϊκή απελευθέρωση, τον αγώνα εναντία στον φασισμό και τον εγγλέζικο ιμπεριαλισμό. Ο συγγραφέας, φοιτητής τότε στη σχολή Αρχιτεκτονικής του Ε. Μ. Πολυτεχνείου βρίσκεται στη ÇκαρδιάÈ των γεγονότων: στην πάλη ενάντια στην κατοχική πείνα, στον αγώνα για μόρφωση, στην ένοπλη πάλη. Μέσα στις σελίδες του βιβλίου ÇπερνάνεÈ γεγονότα, στιγμές, πρόσωπα, βασανισμοί, πόνος, αλλά αυτό που κυριαρχεί είναι η πίστη του συντρόφου Φοίβου στο δίκιο του αγώνα, η ελπίδα για το αύριο. Η ιστορία της σπουδάζουσας νεολαίας, τον και-
Το βίβλιο, αυτό ο σύντροφος Δημήτρης το εγράψε όπως ο ίδιος λέει για Çνα συμπληρώσω και με το γραφτό αυτό, τη μικρή μου συμβολή στον κοινωνικοπολιτικό αγώνα του ΚΚΕ, που το πρωτογνώρισα πριν μισό αιώνα κιÕ απÕ αυτό έμαθα ό,τι δεν μου δίδαξαν οι γονείς μου και δεν με δίδαξε το αναχρονιστικό εκπαιδευτικό σύστημα: να πιστεύω και νÕ αγωνίζομαι για ένα καλύτερο δίκαιο κόσμο όπου οι ανθρώποι θα ζούν ειρηνικά, χωρίς πολέμους, στερήσεις και ταξικές διακρίσεις.È Το βιβλίο του παλαίμαχου δημοσιογράφου αποτελεί μια καταθέση ψυχής, συλλογή στοιχείων και ντοκουμέντων για τον Πειραιά στα χρόνια της ΕΑΜικης αντίστασης. Τα στοιχεία, είναι όπως γράφει και ο ίδιος ο συγγραφέας από Çπρώτο χέριÈ - από τα μαθητικά του χρόνια στην ΕΠΟΝ, από προσεκτική έρευνα, από διηγήσεις συντρόφων. Το ογκώδες βιβλίο του συντρόφου Δημήτρη, πλούσιο σε φωτογραφικό
>
Θ. Λιακόπουλου (Πορφύρη): ÇΤα ΕΠΟΝίτικα νιάτα της Εθνικής ΑντίστασηςÈ. Εκδόσεις: ÇΟδηγητήςÈ
>
> Συλλογική Εργασία: ÇΤότε που ήμουνα στην ΕΠΟΝ... Μαρτυρίες και
> Χρήστου Τσιντζιλώνη: ÇΟΚΝΕ 1922-1943 Λενινιστικό μαχητικό σχο-
ΑφηγήσειςÈ. Εκδόσεις: ÇΟδηγητήςÈ, 1985
λείο των νέωνÈ, Εκδόσεις ÇΣύγχρονη ΕποχήÈ – ÇΟδηγητήςÈ, 1989
>
> Εφημερίδα: ÇΝέα ΓενιάÈ 1945-1947 > Περιοδικό ÇΕθνική ΑντίστασηÈ, τεύχη 111.112, Εκδοση της ΠΕΑΕΑ > Πέτρου Ρούσσου: ÇΤης Πρώτης ΝιότηςÈ, Εκδόσεις ÇΟδηγητήςÈ,1987 > Αύρας Παρτσαλίδου: ÇΑναμνήσεις απ’ τη ζωή της ΟΚΝΕÈ, Εκδόσεις
> Δημήτρη Δημητρόπουλου -Ευδοκίας Ολυμπίτου: ÇΑρχείο του Κεντρικού Συμβουλίου της ΕΠΟΝÈ -Εκδόσεις ÇΚέντρο Νεοελληνικών Ερευνών Ε.Ι.Ε.È, 2000
Το μυθιστόρημα του Δημήτρη Ραβάνη-Ρεντή, που γράφτηκε και πρωτοεκδόθηκε στην πολιτική προσφυγιά, αποτελεί μια ÇτοιχογραφίαÈ της περιόδου της Κατοχής αλλά και του πρώτου διαστήματος μετά την απελευθέρωση εώς και τις απαρχές του εμφυλίου πολέμου. Αν και λογοτεχνικό κείμενο, πραγματικά προσφέρεται ως ÇεισαγωγήÈ για τα γεγονότα που σημάδεψαν την νεότερη πολιτική ιστορία της χώρας μας, για τη δράση του Κόμματος, του ΕΑΜ και της ΕΠΟΝ τα δύσκολα εκείνα χρόνια. Στο πλήθος των βαθιά ανθρώπινων χαρακτήρων του βιβλίου, ο στρατευμένος διηγηματογράφοςποιητής και θεατρικός συγγραφέας, αποτυπώνει με τη διεισδυτική του ματιά το σύνολο των κοινωνικών δυνάμεων της εποχής που έγραψαν την εποποιία της Εθνικής Αντίστασης, αλλά και εκείνων που συνεργάστηκαν με τους κατακτητές ή που ταλαντεύτηκαν τις κρίσιμες εκείνες ώρες.
Εκδήλωση
Βιβλιογραφία
Δημήτρης Σέρβος: ÇΠου λες ...στον Πειραιά. Ντοκουμέντα και αναμνήσειςÈ,1996
Ο δρομάκος με την πιπεριά Δημήτρης Ραβάνης-Ρεντής Εκδόσεις: Σύγχρονη Εποχή
ÇΔοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ. Τόμος Α’ 1918 - 1949È, Εκδόσεις: ÇΣύγχρονη ΕποχήÈ
ÇΣύγχρονη ΕποχήÈ, 1978
στο «σπίτι της ΕΠΟΝ»
Σ
τις 23 Φλεβάρη, η οργάνωση Αθήνας της ΚΝΕ διοργανώνει μεγάλη εκδήλωση για την επέτειο των 65 χρόνων από την ίδρυση της ΕΠΟΝ στο σπίτι όπου ιδρύθηκε, στην όδο Δουκίσσης Πλακεντίας 3 στους Αμπελόκηπους.
65 χρόνια Συνειδητοί διεθνιστές!
Ç
Η ΕΠΟΝ πιστεύει ότι οι στόχοι της είναι ταυτόσημοι με τους στόχους της Παγκόσμιας Νεολαίας που παλεύει ενάντια στο φασισμό και το ναζισμό. Είναι συνεπώς πρόθυμη να συνεργαστεί με κάθε τρόπο με τη νεολαία όλου του κόσμου που αγαπά την ελευθερία... Η ΕΠΟΝ θα κάνει ό,τι μπορεί για να συνεισφέρει στις προσπάθειες της παγκόσμιας νεολαίας προς έναν καλύτερο, ελεύθερο, δημοκρατικό κόσμο
È
Το
Η ΕΠΟΝ ανταποκρινόμενη στις προσπάθειες διεθνούς συνεργασίας θα συμμετάσχει σε διεθνείς συναντήσεις αλλά και στην ίδρυση της ΠΟΔΝ. Πάνω: Η αντιπροσωπέια της ΕΠΟΝ στην Παγκόσμια Συνδιάσκεψη Νεολαίας όπου ιδρύθηκε η ΕΠΟΝ (Λονδίνο, 1945), η «Νέα Γενιά» για την ΠΟΔΝ. Κάτω: άποψη από την Παγκόσμια Συνδιάσκεψη Νεολαίας
παραπάνω απόσπασμα από ένα σύντομο χρονικό της δράσης της ΕΠΟΝ, γραμμένο στα αγγλικά, λίγο μετά την απελευθέρωση, περιγράφει με σαφήνεια το βαθιά διεθνιστικό χαρακτήρα της. Γεννημένη μέσα στο καμίνι του Β‹ Παγκοσμίου ΠοΓεννημένη μέσα λέμου, η ΕΠΟΝ στο καμίνι του ήταν φυσικό να εκφράζει τον Β� Παγκοσμίου πόθο κάθε προΠολέμου, οδευτικού νέου: Συναδέλφωση η ΕΠΟΝ ήταν φυσικό των λαών, σε ένα να εκφράζει τον πόθο δίκαιο κόσμο. Η ΟΚΝΕ - πρωκάθε προοδευτικού ταγωνίστρια στην νέου: συναδέλφωση ίδρυση της ΕΠΟΝ την ίδρυτων λαών, σε ένα -σήαπό της το 1920, δίκαιο κόσμο είναι μέλος της Κομμουνιστικής Διεθνούς Νέων (ΚΔΝ) και παρέμεινε μέλος της μέχρι και το 1943, οπότε και η ΚΔΝ αυτοδιαλύεται, μαζί με την Κομμουνιστική Διεθνή. Ηδη από το Νοέμβρη του 1942, έχει ιδρυθεί, στο Λονδίνο, το Παγκόσμιο Συμβούλιο Νέων (ΠΣΝ), με τη συμμετοχή αντιπροσώπων 29 εθνών. Μετά την απελευθέρωση, η ΕΠΟΝ ανταποκρίθηκε ένθερμα στις προσπάθειες διεθνούς συνεργασίας της νεολαίας και με χίλιες δυσκολίες, (από τις πολιτικές διώξεις και απαγορεύσεις που υφίσταται), θα εκπροσωπήθηκε σε μεγάλα διεθνή ραντεβού: Στο Α‹ Βαλκανικό Συνέδριο Νεολαίας (Βελιγράδι, Ιούλης 1945), στην Α‹ Παγκόσμια Συνδιάσκεψη Νεολαίας (Λονδίνο, Οκτώβρης - Νοέμβρης 1945), όπου ιδρύθηκε η Παγκόσμια Ομοσπονδία Δημοκρατικής Νεολαίας (ΠΟΔΝ),
αλλά και στο Α‹ Παγκόσμιο Συνέδριο Σπουδαστών (Πράγα, Νοέμβρης 1945). Σε όλες αυτές τις διεθνείς συναντήσεις, γινόταν εμφανής η εκτίμηση και ο θαυμασμός που έτρεφε η προοδευτική νεολαία όλου του κόσμου για τους αγώνες και τη δράση της ΕΠΟΝ. Χαρακτηριστικά, στις δύσκολες ώρες της στημένης ÇΔίκης της ΕΠΟΝÈ το 1947, ο Γάλλος πρόεδρος της ΠΟΔΝ θα τέθηκε επικεφαλής διεθνούς επιτροπής υπεράσπισης, με μέλη βουλευτές, δικηγόρους και επιφανείς προσωπικότητες. Η επιτροπή δεν έφτασε ποτέ στη χώρα μας, καθώς η ελληνική κυβέρνηση αρνήθηκε να θεωρήσει τα διαβατήρια των μελών της... Υπό αυτές τις συνθήκες, παρά την τεράστια αναλογικά συμβολή της στην αντιφασιστική νίκη, η ελληνική νεολαία δεν εκπροσωπήθηκε στο 1ο Παγκόσμιο Φεστιβάλ Νεολαίας (Πράγα, 20/7-17/8/1945). Δύο χρόνια μετά όμως, τον Αύγουστο του 1947, στο 2ο Παγκόσμιο Φεστιβάλ, στη Βουδαπέστη, νέοι, μαχητές και μαχήτριες του Δημοκρατικού Στρατού, από τα βουνά της Ελλάδας, βρέθηκαν στην Ουγγαρία για να μεταφέρουν από πρώτο χέρι τους αγώνες του ελληνικού λαού. Ακόμα και το 1951, όταν το μετεμφυλιακό κράτος δεν επέτρεψε σε κανένα νέο από την Ελλάδα να ταξιδέψει στο Βερολίνο για το 3ο Παγκόσμιο Φεστιβάλ, 16 ΕΠΟΝίτες φυλακισμένοι στις φυλακές Αβέρωφ, με ένα γράμμα τους, καθώς και νέοι και νέες που πήραν το δρόμο της αναγκαστικής προσφυγιάς μετά τον Εμφύλιο, έκαναν τη φωνή της ΕΠΟΝίτικης νεολαίας να ακουστεί για άλλη μια φορά σε όλο τον κόσμο. Συνειδητά, από την ίδρυσή της και όλα τα χρόνια της ύπαρξής της, η ΕΠΟΝ δεν εγκατέλειψε ούτε στιγμή τις διεθνιστικές της αρχές...
Οδηγητής ϐ Φλεβάρης 2008
νέοι στρατευμένοι ϐ 19
Αποστολες στο εξωτερικο - Μισθοφοροι
ÒΓυρίζονταςÓ
Τ
ο τελευταίο διάστημα, η συμμετοχή της χώρας μας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς παίρνει όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις. Τελευταίο ÇχτύπημαÈ, η ενίσχυση της ελληνικής εμπλοκής στην κατοχή του Αφγανιστάν, που αποφάσισε η κυβέρνηση, ανταποκρινόμενη στο διαρκές αίτημα του ΝΑΤΟ, για ενίσχυση των κατοχικών δυνάμεων.
Ενίσχυση της εμπλοκής στο Αφγανίσταν Το Κυβερνητικό Συμβούλιο Εξωτερικών και Αμυνας, αποφάσισε την αποστολή 12 μάχιμων αξιωματικών του Στρατού, οι οποίοι θα αναλάβουν χρέη εκπαιδευτών και συνδέσμων ενός τάγματος του Αφγανικού στρατού, οπουδήποτε αυτό επιχειρήσει, ακόμη και στην πρώτη γραμμή. Η διάρκεια παραμονής του τμήματος θα είναι έξι μήνες και αναμένεται να αναχωρήσει τον ερχόμενο Μάρτη. Οι ομάδες εκπαίδευσης και καθοδήγησης, δημιουργήθηκαν από το ΝΑΤΟ και στελεχώνονται από τις χώρες που διατηρούν στρατό κατοχής. Στόχος τους είναι η εκπαίδευση των Αφγανών στρατιωτών, με τα ΝΑΤΟϊκά πρότυπα (σφαγές αμάχων, βομβαρδισμοί στα τυφλά, ανακρίσεις αλα Αμπού Γκράιμπ) με στόχο τη Çβελτίωση της αποτελεσματικότηταςÈ του αφγανικού στρατού στις μάχες ενάντια στις αναπτερωμένες δυνάμεις των Ταλιμπάν. Οι επιτελείς του ελληνικού ΓΕΕΘΑ προσπαθούν να εντάξουν την ελληνική ομάδα στο αφγανικό τάγμα που θα παραμείνει στην Καμπούλ, έτσι ώστε να συμπίπτει με τους λεγόμενους εθνικούς περιορισμούς που έχει θέσει. ΠαρÕ όλα αυτά, η απόφαση του ΝΑΤΟ ότι πλέον οι εθνικοί περιορισμοί που θέτει η κάθε χώρα δεν θα ισχύουν στις συγκεκριμένες αποστολές, ενισχύει τις ενδείξεις ότι το ελληνικό τμήμα της κατοχικής δύναμης, θα βρεθεί στην πρώτη γραμμή της μάχης. Επιπλέον, το ΝΑΤΟ απαιτεί δύο ελικοπτέρα Σινούκ και ελικοπτέρα Απάτσι. Εκκρεμεί και η αποστολή 13 πλήρως εξοπλισμένων αρμάτων μάχης τύπου Λέοπαρντ Α1, για την ÇενίσχυσηÈ
ΚΕΤΘ, Αυλώνα – Ιλη ΥΕΑ
1.249 Ελληνες στρατιώτες στην υπηρεσία του ΝΑΤΟ Αφγανιστάν: 201 Κοσσυφοπέδιο: 576 Μεσόγειος: 345 Βοσνία: 90 Αλβανία: 10
Σουδάν: 6 Σκόπια: 5 Γεωργία: 5 Τάμπα (Φλόριντα ΗΠΑ): 4 Ερυθραία: 3
*αριθμός στελεχών Μαυροβούνιο: 1 Σερβία: 1 Δυτική Σαχάρα: 1 Ναγκόρνο Καραμπάχ: 1
το 40% των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων, έχει εκπαιδευτεί και εξοπλιστεί για αποστολές εκτός συνόρων του αφγανικού στρατού. Παράλληλα η ελληνική κυβέρνηση, φρόντισε να μην αφήσει παραπονεμένη την Ευρωπαϊκή Ενωση. Το ΚΥΣΕΑ, ενέκρινε την αποστολή ενός μεταγωγικού αεροσκάφους C-130 με το προσωπικό υποστήριξής του στο Τσαντ της Αφρικής στα πλαίσια της ιμπεριαλιστικής αποστολής του ευρωστρατού στο Σουδάν.
Λειψανδρία - εμπλοκή, αλλά... 1.249 αξιωματικοί και μισθοφόροι οπλίτες, υπηρετούν αυτήν την στιγμή, σε 14 χώρες, υπό τις σημαίες του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Η συμμετοχή των ελληνικών κυβερνήσεων στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, υπαγορεύεται από το νέο δόγμα των Ενόπλων Δυνάμεων που κατάρτισε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και εφαρμόζει η κυβέρνηση της ΝΔ. Σύμφωνα με το δόγμα αυτό το 40% των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων, έχει εκπαιδευτεί και εξοπλιστεί προκειμένου να επιχειρεί σε αποστολές εκτός συνόρων, ενώ το 8%, είναι έτοιμο εντός 5 ημερών να αναχωρήσει για οπουδήποτε διατάξει ο Αμερικανός διοικητής του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη.
Μισθοφόροι: Πιο πολλοί από όσο φαντάζεσαι... Παράλληλα, η κυβέρνηση συμμορφώνεται απόλυτα με τις επιταγές του ΝΑΤΟ και της ΕΕ και ήδη κατέθεσε το ÇπολυαναμενόμενοÈ πολυνομοσχέδιο του ΥΠΕΘΑ. Αν πολλοί (στρατευμένοι και μη) περίμεναν αυτό το νομοσχέδιο για να δουν τι θα γίνει με τη θητεία, καθώς τεχνηέντως η κυβέρνηση πριν τις εκλογές είχε αφήσει να εννοηθεί ότι θα μειώσει τη θητεία,
θα τους στεναχωρήσουμε. Το πολυνομοσχέδιο, δεν αναφέρει απολύτως τίποτα για τη θητεία. Αντιθέτως ξεκαθαρίζει, ότι οι Επαγγελματίες Οπλίτες, θα ανέλθουν σε 40.000 στις ΕΔ. Την ίδια στιγμή, εξισώνει οικονομικά και θεσμικά, όλες τις μορφές μισθοφόρων (Εφέδρους Υψηλής Ετοιμότητας, Οπλίτες Βραχείας Ανακατάταξης κλπ.), με τους ÇκανονικούςÈ ΕΠ.ΟΠ. Δεδομένου της πρόσδεσης της αμυντικής (;) πολιτικής της χώρας στα ιμπεριαλιστικά σχέδια του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, είναι σίγουρο, ότι οι νέοι μισθοφόροι που θα ενταχθούν στις ΕΔ, θα στελεχώσουν τις ελληνικές δυνάμεις κατοχής, οι οποίες σύμφωνα με πληροφορίες, θα ενισχυθούν (με πρώτη αυτή του Κοσσυφοπεδίου).
ΚΚΕ: Οι Ενοπλες Δυνάμεις να υπηρετούν το λαό Το ΚΚΕ αντιπαλεύει την πολιτική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ που θέτει τις ελληνικές ΕΔ στην υπηρεσία του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Θέλουμε ΕΔ ικανές να υπερασπίζονται την άμυνα της χώρας, την εθνική ανεξαρτησία και τα λαϊκά συμφέροντα, όχι να υπηρετούν τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς. Ακόμα: > Απαγκίστρωση από το ΝΑΤΟ και τον ευρωστρατό > Να κλείσουν οι βάσεις του ΝΑΤΟ > Να επιστρέψουν όλα τα τμήματα των ΕΔ που βρίσκονται εκτός συνόρων > Να καταργηθούν όλα τα σώματα του μισθοφορικού στρατού
Σκοπός της συγκεκριμένης ίλης είναι να εκπαιδεύσει τους υποψηφίους εφέδρους αξιωματικούς, στελέχη δηλαδή του Στρατού. Η εκπαίδευση περιλαμβάνει κάμποση τουρκοφαγία και εθνικισμό αφού στα εστιατόρια υπάρχει τοιχογραφία που δείχνει τον αρματιστή πάνω στο άρμα του να οραματίζεται την...Αγιά Σοφιά με φλεγόμενους μιναρέδες!
Κέντρο Εκπαίδευσης Αεροπορίας, Τρίπολη Ερευνα για ναρκωτικά έγινε στο στρατόπεδο με σκύλο και παρουσία ατόμου με πολιτικά (;). Η έρευνα έγινε στα ατομικά πράγματα των σμηνιτών, ερήμην τους. Ανάλογη έρευνα έγινε και στη Λήμνο σε μονάδα τεθωρακισμένων. Και στις δυο περιπτώσεις οι φαντάροι μας καταγγέλλουν την προσπάθεια από τις διοικήσεις να παραβιαστεί το δικαίωμά τους να είναι τουλάχιστον παρόντες όταν ψάχνουν τα πράγματά τους.
504 Τάγμα Πεζικού, Φλώρινα (Τάγμα προκαλύψεως) Στις 18 Γενάρη, την ώρα της επιθεώρησης, ο διοικητής του τάγματος μπήκε στο θάλαμο και διέταξε τον λοχία, να σπάσει με κόφτη τις κλειδαριές από τους φοριαμούς (ντουλάπια) των οπλιτών που έλειπαν σε άδεια. Στη συνέχεια ο διοικητής πέταξε όλα τα πράγματα στο πάτωμα από αυτούς τους φοριαμούς και τα έψαξε χωρίς να δικαιολογήσει σε κανέναν (π.χ. στο λοχαγό) γιατί το κάνει. Ακόμα, οπλίτης που ήταν να απολυθεί αρχές Γενάρη, επειδή ο πατέρας του γινόταν 70 χρονών, απολύθηκε τελικά στις 25 του μηνός λόγω γραφειοκρατικού κωλύματος του τάγματος και της 9ης ΤΑΞ (ΠΖ), υπηρετώντας 20 μέρες παραπάνω από το νόμιμο. Για τη στήλη Στον Τάκο επικοινωνείτε μαζί μας στο odigitis@kne.gr Στα τηλέφωνα 210-5282526 και 528 και στο Fax 210-5241526
20 ϐ νέες γυναίκες
ΓυναικΕΙο κίνημα
Οι γυναίκες έχουν πολλούς λόγους η για να βρίσκονται στην 1 γραμμή του αγώνα Ç...Δεν μπορούμε όμως να τραβήξουμε τις μάζες, στην πολιτική, χωρίς να τραβήξουμε σ΄ αυτήν τις γυναίκες. Γιατί οι γυναικες που εκπροσωπούν το μισό ανθρώπινο γένος, καταπιέζονται στον καπιταλισμό δυο φορές περισσότερο. Η εργάτρια και η αγρότισσα καταπιέζονται από το κεφάλαιο και επί πλέον, ακόμα και στις πιο δημοκρατικές αστικές δημοκρατίες, παραμένουν, πρώτον, ανισότιμες, γιατί ο νόμος δεν τις εξισώνει με τον άντρα¯ δεύτερο κι αυτό είναι το κυριότερο, παραμένουν στην Òοικιακή εργασίαÓ, Òσκλάβες του σπιτιούÓ, πνιγμένες στην πιο ασήμαντη, την πιο μαύρη κι άραχλη, την πιο βαριά κι αποβλακωτική για τον άνθρωπο δουλιά της κουζίνας και γενικά στις δουλιές του απομονωμένου οικιακού οικογενειακού νοικοκυριούÈ Β.Ι.Λένιν, Απαντα, τόμ. 42, σελ. 368-369
Η
κουβέντα και ο αγώνας για την ισοτιμία και τα δικαιώματα των γυναικών ήταν και συνεχίζει να είναι επίκαιρος. Παλιότερα η ανισοτιμία της γυναίκας ήταν πιο κραυγαλέα γιατί αποτυπωνόταν μέσα από νόμους και διαπερνούσε τη συνείδηση της λαϊκής οικογένειας, παρά το γεγονός πως έχει κι αυτή συμφέρον να παλέψει για την ισοτιμία της γυναίκας. Σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει, η ανισοτιμία υπάρχει, απλά έχει άλλη μορφή. Οι νέες γυναίκες καλούνται να παίξουν το ρόλο του ÇΔούρειου ΙππουÈ για την επέκταση διάφορων μορφών εκμετάλλευσης πχ μερική απασχόληση, 6μηνες ατομικές συμβάσεις, δουλιά για τρεις – τέσσερις ώρες τη βδομάδα, κλπ. Το γυναικείο κίνημα πρέπει να παίξει το ρόλο του. Ποιος όμως είναι αυτός, τι προσανατολισμό πρέπει να έχει, για τι παλεύει; Για όλα αυτά μιλήσαμε με την Καλλιόπη Μπουντούρογλου, πρόεδρο της Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδας (ΟΓΕ).
Η γυναίκα θα βαδίσει προς την απελευθέρωση και τη χειραφέτηση μόνο όταν συμπορευτεί με το ταξικό εργατικό και λαϊκό κίνημα
Ταξικό το πρόβλημα της ανισοτιμίας Σήμερα παρόλο που η θέση της γυναίκας παραμένει ανισότιμη, η ανισοτιμία εξακολουθεί να είναι συγκαλυμμένη και όχι τόσο κατανοητή. Οι νέες κοπέλες έχουν ν‹ αντιμετωπίσουν τις συνέπειες των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων (που πολλές φορές παρουσιάζονται ελκυστικές) αλλά και μια σειρά από κοινωνικές διακρίσεις εξαιτίας του φύλου τους. Το γυναικείο ζήτημα είναι τόσο παλιό όσο η ταξική εκμετάλλευση και καταπίεση. Ο καπιταλισμός έχει ανάγκη η γυναίκα να βρίσκεται στο σπίτι αλλά και στην παραγωγή και ν' αποτελεί φτηνό εργατικό δυναμικό. Δεν είναι τυχαίο πως το 1/4 των γυναικών είναι άνεργες, πως τα ποσοστά μερικής απασχόλησης σε νέες κυρίως ηλικίες χτυπάνε κόκκινο, πως η μητρότητα καταντά εμπόρευμα, κλπ. Η γυναίκα της εργατικής τάξης, εξαιτίας των πολλαπλών ρόλων που κουβαλά στην πλάτη της (εργαζόμενη, σύζυγος, μητέρα, κλπ) έχει ν' αντιμετωπίσει μια σειρά από δυσκολίες. Γι' αυτό άλλωστε και το γυναικείο κίνημα πρέπει να έχει στο στόχαστρο την ταξική εκμετάλλευση και να αντιπαλεύει ταυτόχρονα τη φυλετική καταπίεση. Αν λοιπόν οι κατακτήσεις του γυναικείου κινήματος δεν συνοδεύονται από βαθιές κοινωνικές αλλαγές, παίρνονται πίσω μέσα σε μια νύχτα όπως το 8ωρο, η επαναφορά της νυχτερινής εργασίας, κλπ.
Μηχανισμοί στην υπηρεσία της αστικής τάξης Ωστόσο η αστική τάξη δεν μένει άπραγη. Οπως μας είπε η Καλλιόπη Μπουντούρογλου: ÇΕχει πληθώρα γυναικείων φορέων με δήθεν διαφορετικά αντικείμενα αλλά με κεντρικό στόχο να παραμεριστεί μέχρι και να εξαφανιστεί η ταξικότητα του γυναικείου κινήματοςÈ. Υπάρχουν λοιπόν γυναικείοι φορείς που υποστηρίζουν πως υπεύθυνη για τα προβλήματα των γυναικών είναι η καταπίεση των αντρών. Βασιζόμενοι στο νεοφεμινισμό, ψάχνουν λύσεις για το γυναικείο ζήτημα πχ μέσα από ποσοστώσεις στα κέντρα λήψης αποφάσεων. Φορείς που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο συναινούν στο
Οδηγητής ϐ Φλεβάρης 2008
σάρωμα των δικαιωμάτων των γυναικών και αποπροσανατολίζουν, αφού βάζουν στην άκρη την ταξικότητα του γυναικείου ζητήματος που είναι η μήτρα η οποία γεννά τη διττή εκμετάλλευση των γυναικών. Ετσι λοιπόν βρέθηκε η φόρμουλα των μη κυβερνητικών οργανώσεων, που χρηματοδοτούνται αδρά για τη διαμόρφωση συσχετισμών που είναι απαραίτητοι για την αστική τάξη. Συσχετισμοί που σπέρνουν τη μοιρολατρία και την απογοήτευση, καλλιεργώντας αυταπάτες ότι τα προβλήματα των γυναικών μπορούν να λυθούν μέσα στο καπιταλιστικό σύστημα. Οπως αναφέραμε και παραπάνω το γυναικείο κίνημα είχε κατακτήσεις στο παρελθόν που πάρθηκαν πίσω γιατί δεν συνοδεύονταν με βαθιές κοινωνικές αλλαγές. Ο καπιταλισμός έχει πολλούς μηχανισμούς στην υπηρεσία του, όπως τα ΜΜΕ, τη μόδα, την εκπαίδευση, τη θρησκεία, κλπ για να αποπροσανατολίζει. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως όλες οι μεσημεριανές κουτσομπολίστικες εκπομπές και τα πρότυπα που προωθούνται είναι μακριά απ‹ τους προβληματισμούς της νέας κοπέλας. Της πλασάρουν πως: Çεσένα ο προορισμός σου είναι να είσαι όμορφη, πετυχημένη και σεξουαλικό αντικείμενο, πράγματα που είναι σύμφυτα με την εκπόρνευση που πλασάρεται απ‹ τους τηλεβάρβαρους των ΜΜΕ. Είναι απελευθέρωση να κοιτάς στο μπαρ τι κλειδιά αυτοκινήτου έχει ο άλλος ή μήπως είναι αποστεωμένα φαινόμενα μακριά από οποιαδήποτε ανθρώπινη αξία; Μ‹ όλους τους μηχανισμούς που έχουν προσπαθούν να κρατήσουν τις γυναίκες πολίτη 2ης κατηγορίαςÈ τονίζει η Καλλιόπη.
ΟΓΕ πρωτοπόρα στη δράση Η συμμετοχή των γυναικών στο γυναικείο κίνημα δεν έρχεται σε αντιπαράθεση ούτε αντικαθιστά τους αγώνες του εργατικού κινήματος. ÇΚάθε κίνημα έχει το ιδιαίτερο αντικείμενο πάλης και συμβάλλει στον ενιαίο στόχο όλων των κινημάτων, δηλαδή την ανατροπή της εκμεταλλευτικής κοινωνίαςÈ τονίζει η Καλλιόπη και συνεχίζει λέγοντας πως: ÇΣκοπός της συγκρότησης της ΟΓΕ είναι η ισοτιμία, η χειραφέτηση κι η απελευθέρωση των γυναικώνÈ. Η ΟΓΕ είναι μια αγωνιστική οργάνωση που συσπειρώνει γυναίκες που έχουν διάθεση ν‹ αγωνιστούν και να λύσουν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Αγωνίζεται καθημερινά για το δικαίωμα της γυναίκας σε σταθερή δουλιά με πλήρη ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα, για δημόσιο σύστημα υγείας, παιδείας, κοινωνικής πρόνοιας, για την αναγνώριση της αξίας της μητρότητας, κλπ. Βάζει στόχους να ενημερώνει, να αγγίζει και να συσπειρώνει στον αγώνα γυναίκες και κυρίως νέες κοπέλες. Μεγάλο όπλο της ΟΓΕ είναι η πολύχρονη πείρα της που απέδειξε πως ο αγώνας των γυναικών δεν μπορεί να είναι ξεκομμένος απ‹ την πολιτική συνειδητοποίηση.
Μέσα απ’ το γυναικείο κίνημα χτίζεται η προσωπικότητα ÇΤο ριζοσπαστικό γυναικείο κίνημα έχει την ιδιαιτερότητα να ονοματίζει τις αιτίες και τους υπαίτιους ώστε οι γυναίκες να μην τρέφουν αυταπάτεςÈ μας λέει η πρόεδρος της ΟΓΕ. Το κίνημα βοηθά τη γυναίκα να ερμηνεύει όλα όσα συμβαίνουν στη ζωή της, να μαθαίνει το ÇγιατίÈ και να βρίσκει τη διέξοδο. Μέσα από το γυναικείο κίνημα η γυναίκα χτίζει τη προσωπικότητά της, γαλουχείται με το ιδανικό της αξιοπρέπειας, βοηθιέται στο ν‹ αντιμετωπίζει και να ξεπερνά τις δυσκολίες της ζωής ακόμα και σε προσωπικό επίπεδο. Οπως μας λέει η πρόεδρος της ΟΓΕ: ÇΓίνεται απαιτητικότερη, πολύ πιο ενημερωμένη, δεν υπάρχει πολιτική πτυχή που να μη γνωρίζει, διαμορφώνει άποψη, γίνεται λιγότερη δεκτική σε φυλετικές διακρίσειςÈ. Ετσι λοιπόν το γυναικείο κίνημα γίνεται φυτώριο μεγαλύτερης συνειδητοποίησης. Δίνεται βήμα στη γυναίκα να πει την άποψή της και να προετοιμαστεί για μια ουσιαστικότερη πολιτική ζωή. ÇΑκόμα κι η επαφή της γυναίκας με τα παιδιά της είναι διαφορετική, πιο εποικοδομητική. Την αντίληψη που αποκτά μέσα από το κίνημα τη μεταφέρει και σ‹ αυτάÈ υπογραμμίζει η Καλλιόπη. Το γυναικείο κίνημα επεξεργάζεται σ‹ όλα τα επίπεδα την αστική βαρβαρότητα: στην εργασία, την υγεία, την πρόνοια, την παιδεία ακόμα και τις διαπροσωπικές σχέσεις. Η επεξεργασία αυτή αποτελεί εργαλείο και για τ’ άλλα κινήματα με τα οποία συνεργάζεται που έχουν πρόσβαση στις γυναίκες, όπως το εργατικό. Αλλωστε ο ρόλος του γυναικείου κινήματος είναι να συνταχθεί με το εργατικό για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, ώστε οι γυναίκες να γίνουν ισότιμες με τους άντρες, να χειραφετηθούν και ν‹ απελευθερωθούν.
Γυναικείο κίνημα στο πλευρό της εργατικής τάξης Ο αγώνας για την ισοτιμία της γυναίκας θα αποκομίσει κέρδη και για το συνάδελφό της, το σύμμαχό της, το σύζυγό της. Γιατί ιδιαίτερα στις μέρες μας ο αγώνας του γυναικείου κινήματος είναι συνυφασμένος με τον αγώνα της λαϊκής οικογένειας. Επομένως η πάλη για την ισοτιμία της γυναίκας είναι άρρηκτα δεμένη με την πάλη για την κατάργηση της εκμετάλλευσης και των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων που επιδρούν και στα δυο φύλα. Είναι λαθεμένη αντίληψη πως κάθε φύλο έχει το δικό του ρόλο, γιατί και οι δυο μαζί αγωνίζονται για τα ίδια προβλήματα, για τις ίδιες ελπίδες αφού έχουν κοινές ταξικές ρίζες. Γι‹ αυτό και η γυναίκα θα βαδίσει προς την απελευθέρωση και τη χειραφέτηση μόνο όταν συμπορευτεί με το ταξικό εργατικό και λαϊκό κίνημα.
Οι νέες γυναίκες καλούνται να παίξουν το ρόλο του ÇΔούρειου ΙππουÈ για την επέκταση διάφορων μορφών εκμετάλλευσης
νέες γυναίκες ϐ 21
Οργάνωση της γυναίκας μέσα στο κίνημα
ÇΤο ριζοσπαστικό γυναικείο κίνημα έχει την ιδιαιτερότητα να ονοματίζει τις αιτίες και τους υπαίτιους ώστε οι γυναίκες να μην τρέφουν αυταπάτεςÈ
Οι πρώτες προσπάθειες γυναικείας οργάνωσης εμφανίζονται το 18ο-19ο αιώνα. Σ‹ αυτές επικρατούν μορφωμένες γυναίκες της αστικής τάξης και λιγότερο της εργατικής. ΠαρÕ όλο που προβάλλονται προοδευτικά για την εποχή τους αιτήματα, όπως το δικαίωμα στην ψήφο και την εκπαίδευση, κάτω από την επίδραση μικροαστικών και αστικών αντιλήψεων, το κίνημα αυτό κατέληξε να ασχολείται με τη φιλανθρωπία, τον εθελοντισμό και τον πολιτισμό. Σταθμό του γυναικείου κινήματος αποτέλεσε το πρώτο συνέδριο γυναικών στις ΗΠΑ το 1848. Στις 8 Μάρτη του 1857 η διαδήλωση εργατριών ιματισμού της Ν.Υόρκης, που ξεσηκώνονται για πρώτη φορά ενάντια στις άθλιες συνθήκες εργασίας, καταλήγει σε αιματοχυσία. Η 8η Μάρτη από το Σοσιαλιστικό Συνέδριο της Κοπεγχάγης, με πρόταση της Κλάρας Τσέτκιν ανακηρύσσεται σε παγκόσμια ημέρα αγώνα για τα δικαιώματα της γυναίκας. Στη χώρα μας τα πρώτα φαινόμενα οργανωμένης γυναικείας κίνησης ξεκινούν γύρω στο 1870, ενώ το 1887 κυκλοφορεί η ÇΕφημερίδα των κυριώνÈ από την Καλλιρόη Παρέν. Παρά τα προοδευτικά στοιχεία της κίνησης αυτής για την εποχή εκείνη, η αστική προέλευση των γυναικών που συμμετείχαν, οδήγησε στον αστικό φεμινισμό. Στην Ελλάδα με την ίδρυση του ΣΕΚΕ (μετέπειτα ΚΚΕ) μπήκαν οι βάσεις για τη γυναικεία οργάνωση, εμφανίζονται οι πρώτοι όμιλοι σοσιαλιστριών γυναικών με αιτήματα όπως οικονομική, πολιτική, κοινωνική ισοτιμία. Το πρότυπο της γυναίκας αγωνίστριας κατακτήθηκε μέσα από τη δράση των γυναικών, μέσα από μεγάλους λαϊκούς αγώνες της ΕΑΜικής εθνικής αντίστασης και του ΔΣΕ. Αποδείχτηκε πως η γυναίκα είναι εξίσου ικανή με τον άντρα στο πολιτικό και ένοπλο αγώνα. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως οι γυναίκες ψήφισαν για πρώτη φορά το 1944 για την εκλογή κυβέρνησης στην Ελεύθερη Ελλάδα. Το 1946 πραγματοποιείται το πρώτο Συνέδριο της Πανελλαδικής Ομοσπονδίας Γυναικών (ΠΟΓ). Μετά τη διάλυση της ΠΟΓ συγκροτήθηκε η Πανελλαδική Δημοκρατική Ενωση Γυναικών που κυκλοφόρησε την εφημερίδα: ÇΗ ΜαχήτριαÈ. Το 1964 ιδρύεται η Πανελλήνια Ενωση Γυναικών (ΠΕΓ) με παραρτήματα σε μεγάλες πόλεις, επαρχιακά κέντρα αλλά και συνοικίες. Η μεγάλη ανάπτυξη του δημοκρατικού γυναικείου κινήματος μετά το 1974, η ίδρυση καινούριων γυναικείων οργανώσεων, η μαζική συμμετοχή των γυναικών στα συνδικάτα οδηγεί το 1976 στην ίδρυση της Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδας (μετά από την Πανελλαδική Σύσκεψη). Τη δεκαετία το Õ80 η εργατική νομοθεσία και το οικογενειακό δίκαιο παραχωρεί ορισμένα δικαιώματα στις γυναίκες (ίση αμοιβή με τους άντρες, άδειες μητρότητας, γονικές άδειες, κλπ κάτω από την πίεση του εργατικού και γυναικείου κινήματος. Αννα Ψυχογυιού
22ϐ συζητάμε για το σοσιαλισμό
O χαρακτήρας της εποχής μας:
Εποχή περάσματος από τον καπιταλισμό
στο σοσιαλισμό
Σ
υνεχίζοντας τη σειρά των άρθρων μας, θα ασχοληθούμε με τον ιμπεριαλισμό ως ιδιαίτερο και ανώτατο στάδιο του καπιταλισμού. Η επιστημονική ανάλυση του ιμπεριαλισμού έγινε από τον Β. Ι. Λένιν στο έργο ÇΙμπεριαλισμός: Ανώτατο στάδιο του καπιταλισμούÈ. Στο άρθρο αυτό δεν φιλοδοξούμε να κάνουμε μια αναλυτική παρουσίαση του θέματος αυτού αλλά να παρουσιάσουμε ορισμένες πτυχές του. Τα έργα που προτείνουμε μπορούν να συμβάλλουν στη βαθύτερη κατανόηση του χαρακτήρα του ιμπεριαλισμού.
Η εποχή μας Μιλώντας για το ÇχαρακτήραÈ της εποχής μας προσδιορίζουμε μια ιστορική περίοδο, με κριτήριο την ταξική πάλη και ποιας κοινωνικής τάξης το κίνημα μπορεί να εκφράσει κοινωνική πρόοδο, να κινήσει την κοινωνία προς τα μπρος. Για να καθοριστεί ο χαρακτήρας μιας ιστορικής εποχής λαμβάνεται υπ‹ όψιν η διαλεκτική σχέση του αντικειμενικού και υποκειμενικού στην ιστορική κίνηση, η αλληλεπίδρασή τους. Με αυτήν την έννοια, η εποχή μας είναι εποχή του ιμπεριαλισμού. Είναι η εποχή κατά την οποία η μόνη τάξη που το κίνημά της μπορεί να δώσει κοινωνική πρόοδο είναι η εργατική τάξη και ο αγώνας της για το σοσιαλισμό. ÇΟ καπιταλισμός από προοδευτικός που ήταν, έγινε τώρα αντιδραστικός, ανέπτυξε σε τέτοιο βαθμό τις παραγωγικές δυνάμεις, που η ανθρωπότητα πρέπει είτε να περάσει στο σοσιαλισμό, είτε επί χρόνια ή και επί δεκαετίες να υφίσταται την ένοπλη πάλη των ÇμεγάλωνÈ Δυνάμεων, για την τεχνητή διατήρηση των αποικιών, των μονοπωλίων, των προνομίων και της κάθε λογής καταπίεσηςÈ1
Ο ιμπεριαλισμός: μονοπωλιακός καπιταλισμός
1999
Καταρχάς πρέπει να έχουμε κατά νου πως ο ιμπεριαλισμός ξεπήδησε απ‹ την ανάπτυξη και ως άμεση συνέχιση των βασικών ιδιοτήτων του καπιταλισμού γενικά. Ο καπιταλισμός ÇέγινεÈ ιμπεριαλισμός σε μια ορισμένη και πολύ υψηλή βαθμίδα ανάπτυξής του, όταν μερικές βασικές ιδιότητές του άρχισαν να μετατρέπονται στην αντίθεση τους, όταν σε όλη τη γραμμή διαμορφώθηκαν και εκδηλώθηκαν τα γνωρίσματα της μεταβατικής εποχής από τον καπιταλισμό σε ένα ανώτερο κοινωνικό-οικονομικό σύστημα. Σ‹ αυτήν την πορεία, το βασικό από οικονομική άποψη είναι η αντικατάσταση του κεφαλαιοκρατικού ελεύθερου συναγωνισμού από τα κεφαλαιοκρατικά μονοπώλια. Τα μονοπώλια γεννήθηκαν σε μια ορισμένη βαθμίδα ανάπτυξης απ’ την τεράστια συγκέντρωση της παραγωγής. Τα μονοπώλια είναι η άμεση αντίθεση του ελεύθερου συναγωνισμού. Ξεπηδούν απ‹ τον ελεύθερο συναγωνισμό, δεν τον εξαλείφουν, μα υπάρχουν πάνω σ‹ αυτόν και πλάι σ‹ αυτόν, γεννώντας έτσι μια σειρά από ιδιαίτερα οξείες και βίαιες συγκρούσεις, προστριβές και αντιθέσεις. Το μονοπώλιο είναι το πέρασμα απ‹ τον καπιταλισμό σ‹ ένα ανώτερο σύστημα. Ο Λένιν γράφει: ÇΑν θα χρειαζόταν να δοθεί ένας όσο μπορεί πιο σύντομος ορισμός του ιμπεριαλισμού, θα έπρεπε να πούμε ότι ο ιμπεριαλισμός είναι το μονοπωλιακό στάδιο του καπιταλισμούÈ2.
Γιουγκοσλαβία
2001 Αφγανιστάν
2003 Ιράκ
λο στην οικονομική ζωή. 2) Συγχώνευση του τραπεζικού κεφαλαίου με το βιομηχανικό και δημιουργία μιας χρηματιστικής ολιγαρχίας πάνω στη βάση αυτού του χρηματιστικού κεφαλαίου. 3) Εξαιρετικά σπουδαία σημασία αποκτάει η εξαγωγή κεφαλαίου, σε διάκριση από την εξαγωγή εμπορευμάτων. 4) Συγκροτούνται διεθνείς μονοπωλιακές ενώσεις των καπιταλιστών οι οποίες μοιράζουν τον κόσμο. 5) Εχει τελειώσει το εδαφικό μοίρασμα της γης ανάμεσα στις μεγαλύτερες καπιταλιστικές Δυνάμεις. Ο Λένιν αποκαλύπτοντας ότι ο ιμπεριαλισμός είναι ιδιαίτερο στάδιο του καπιταλισμού, ξεσκέπασε τους οπορτουνιστές της εποχής του όπως τον Κάουτσκι, ο όποιος αποσπώντας την οικονομία από την πολιτική θεωρούσε ότι με την έννοια ιμπεριαλισμός πρέπει να καταλαβαίνουμε μια πολιτική που ÇπροτιμάÈ το χρηματιστικό κεφάλαιο και την οποία κατόπιν αντιπαραθέτει σε μια άλλη δήθεν πιθανή αστική πολιτική πάνω στην ίδια βάση του χρηματιστικού κεφαλαίου. Συγκεκριμένα ο Λένιν έγραφε: Çαγώνας ενάντια στην πολιτική των τραστ και των τραπεζών, που δεν θίγει τις βάσεις της οικονομίας των τραστ και των τραπεζών, καταλήγει στον αστικό ρεφορμισμόÈ3
Ο ιμπεριαλισμός οξύνει ακόμα περισσότερο τη βασική αντίθεση του καπιταλισμού Η «εργατική αριστοκρατία» Η λενινιστική ανάλυση για τον ιμπεριαλισμό αποκαλύπτει το δεσμό, την ειδική σύνδεση του ιμπεριαλισμού με το πολιτικό ρεύμα του οπορτουνισμού. Τα υψηλά μονοπωλιακά κέρδη που βγάζουν οι κεφαλαιοκράτες τους δίνουν την οικονομική δυνατότητα να εξαγοράζουν ξεχωριστά στρώματα των εργατών και προσωρινά μια αρκετά σημαντική μειοψηφία τους, τραβώντας τους με το μέρος της αστικής τάξης. Η διαμόρφωση αυτής της «εργατικής αριστοκρατίας» αποτελεί την κοινωνική ταξική βάση του πολιτικού ρεύματος του οπορτουνισμού. Η αποκάλυψη της ειδικής σύνδεσης του οπορτουνισμού με το μονοπώλιο, είναι ιδιαίτερα πολύτιμη και από πρακτική – πολιτική άποψη γιατί δείχνει ότι η πάλη ενάντια
Τα βασικά χαρακτηριστικά του ιμπεριαλισμού
Ο ανταγωνισμός ανάμεσα στους ιμπεριαλιστές έχει ως αναπόφευκτο στοιχείο το ξέσπασμα των ιμπεριαλιστικών πολέμων
Ταυτόχρονα, ο Λένιν ανέλυσε τα πέντε βασικά γνωρίσματα του ιμπεριαλισμού: 1) Συγκέντρωση της παραγωγής και του κεφαλαίου, που έχει φτάσει σε τέτοια υψηλή βαθμίδα ανάπτυξης, ώστε να δημιουργεί μονοπώλια που παίζουν αποφασιστικό ρό-
Ο πλούτος συγκεντρώνεται σε όλο και λιγότερα χέρια ενώ αυξάνονται η φτώχεια, η ανεργία και η εξαθλίωση
Οδηγητής ϐ Φλεβάρης 2008
Προτάσεις Προτάσεις Προτάσεις Προτάσεις Προτάσεις
στον ιμπεριαλισμό, πρέπει να έχει ως αναπόσπαστο στοιχείο της, τη διαπάλη με τον οπορτουνισμό στις διάφορες παραλλαγές του.
Οξυνση των αντιθέσεων Ο μονοπωλιακός καπιταλισμός, ο ιμπεριαλισμός είναι η εποχή οξύτατων αντιθέσεων. Η όξυνση των αντιθέσεων αποτελεί την πιο ισχυρή κινητήρια δύναμη της μεταβατικής ιστορικής περιόδου που άρχισε από τον καιρό της οριστικής νίκης του παγκόσμιου χρηματιστικού κεφαλαίου. Ο ιμπεριαλισμός οξύνει ακόμα περισσότερο τη βασική αντίθεση του καπιταλισμού. Την αντίθεση δηλαδή ανάμεσα στον κοινωνικό χαρακτήρα της παραγωγής, της εργασίας με την ατομική - καπιταλιστική ιδιοποίηση του προϊόντος. Η παραγωγή συγκεντρώνεται σε τέτοια έκταση που οδηγεί στα μονοπώλια. Αυτό με τη σειρά του οδηγεί στην ολοένα αυξανόμενη εκμετάλλευση, αφού αποσπάται ολοένα και μεγαλύτερη υπεραξία, στο φτήνεμα της εργατικής δύναμης, στην ανεργία, έτσι που όσο μεγαλώνουν οι διαστάσεις του κεφαλαίου και συγκεντρώνεται σε λιγότερα χέρια να αυξάνονται η φτώχεια,η ανεργία, η εξαθλίωση και το ξεκλήρισμα των μικροπαραγωγών. Ο χαρακτήρας του μονοπωλιακού καπιταλισμού, κτηνώδης και παρασιτικός κάνει εκατό φορές πιο αισθητό το ζυγό των καπιταλιστικών ενώσεων, δυναμώνει την αγανάκτηση της εργατικής τάξης και οδηγεί στην όξυνση της αντίθεσης της εργατικής τάξης με το κεφάλαιο. Ο ιμπεριαλισμός είναι η εποχή που ο καπιταλισμός μετατρέπεται σε παγκόσμιο σύστημα και κατά συνέπεια σε παγκόσμιο σύστημα οικονομικής υποδούλωσης και καταπίεσης της τεράστιας πλειοψηφίας του πληθυσμού της γης από μια χούφτα προχωρημένες χώρες. Παράλληλα, ο ιμπεριαλισμός οξύνει τις αντιθέσεις ανάμεσα στις διάφορες χρηματιστικές ομάδες και τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις στην πάλη τους για τις πήγες των πρώτων υλών, τις ζώνες ή σφαίρες επιρροής. Αυτός ο λυσσασμένος αγώνας των μονοπωλίων, είναι αγώνας για το ξαναμοίρασμα του μοιρασμένου πια κόσμου, είναι αγώνας που διεξάγουν με ιδιαίτερη μανία οι νέες χρηματιστικές ομάδες ή ιμπεριαλιστικές δυνάμεις που ζητούν Çμια θέση στον ήλιοÈ, ενάντια στις παλιές δυνάμεις ή ομάδες που κρατούν γερά όσα έχουν αρπάξει. Ο λυσσασμένος αυτός αγώνας ανάμεσα στους ιμπεριαλιστές έχει ως αναπόφευκτο στοιχείο το ξέσπασμα των ιμπεριαλιστικών πολέμων. Ο ιμπεριαλισμός λοιπόν, είναι η εποχή των βαθιών, οξυμένων αντιθέσεων, είναι η εποχή των προλεταριακών επαναστάσεων. Ο Λένιν δίνοντας την ιστορική θέση του ιμπεριαλισμού τον χαρακτήρισε ως καπιταλισμό που πεθαίνει. Οπως γράφει και στον πρόλογο του έργου του για τον ιμπεριαλισμό: «ο ιμπεριαλισμός είναι η παραμονή της σοσιαλιστικής επανάστασης».
Επιμέλεια Κειμένων Ιδεολογική Επιτροπή του ΚΣ της ΚΝΕ
συζητάμε για το σοσιαλισμό ϐ 23
Μιχαήλ Ιβάνοβιτς Καλίνιν (1875 – 1946)
Κείμενο του Πολιτικού Γραφείου της ΚΕ του ΚΚΕ, ÇΗ ευρωπαϊκή καπιταλιστική ενοποίηση, ο ρόλος της στις διεθνείς εξελίξεις η εναλλακτική πρόταση των κομμουνιστώνÈ. ΚΟΜΕΠ τ. 6/2005. www.kne.gr/keimeno-pg-kke-eu.html
Ο Μ. Ι. Καλίνιν, γιος αγρότη ήρθε σε μικρή ηλικία σε επαφή με τη μαρξιστική θεωρία όταν εργαζόταν σε εργοστάσια στο Λένινγκραντ. Το 1898 γίνεται μέλος του ΣΔΕΚΡ. Για τη συνδικαλιστική του δράση στα εργοστάσια όπου δούλεψε φυλακίστηκε και εξορίστηκε αρκετές φορές. Το 1912 εκλέχτηκε στη ΚΕ του ΣΔΕΚΡ ενώ συμμετείχε και στην ίδρυση της ÇΠράβνταÈ. Παράλληλα, συνέχισε να εργάζεται σε εργοστάσια. Το 1916 ξανασυλλαμβάνεται και εξορίζεται στη Σιβηρία αλλά καταφέρνει να διαφύγει. Παίρνει ενεργό μέρος στις επαναστάσεις του Φλεβάρη και του Οκτώβρη του 1917. Μετά τη νίκη του Οκτώβρη, εκλέχτηκε πρόεδρος στη Δούμα της Πετρούπολης. Ο Μ. Ι. Καλίνιν θα αναλάβει ακόμα πολλές υπεύθυνες θέσεις της σοβιετικής εξουσίας και του Πανενωσιακού Κομμουνιστικού Κόμματος (μπ.) ως και τη θέση του μέλους του ΠΓ. Στη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου (1918-22), ήταν υπεύθυνος του προπαγανδιστικού συρμού ÇΟχτωβριανή ΕπανάστασηÈ που έκανε 12 ταξίδια σε όλη την ΕΣΣΔ για τη διαφώτιση εργατών και αγροτών. Ο Λένιν στα 1919 όταν μετά το θάνατο του Σβερντλόφ πρότεινε τον Καλίνιν για το αξίωμα του προέδρου της Πανενωσιακής Εκτελεστικής Επιτροπής, είπε: ÇΟ σύντροφος αυτός, που επί 20 σχεδόν χρόνια κάνει κομματική δουλιά, είναι ο ίδιος αγρότης από το κυβερνείο του Τβερ και έχει στενές σχέσεις με τους αγρότες. Οι εργάτες της Πετρούπολης είχαν τη δυνατότητα να πειστούν για την ικανότητά του να προσεγγίζει τις εργαζόμενες μάζεςÈ
Κείμενο του Πολιτικού Γραφείου της ΚΕ του ΚΚΕ ÇΙδεολογικά ζητήματα σε σχέση με την Καπιταλιστική ΟικονομίαÈ (διάλεξη) ΚΟΜΕΠ τ. 2/2002 www.kne.gr/keimeno-pg-kke-kapitalistiki-oikonomia-ideologika-zitimata.html
1 Β. Ι. Λένιν, Σοσιαλισμός και πόλεμος, ÇΑπανταÈ, τ. 26, Σύγχρονη
Β. Ι. Λένιν Ο Ιμπεριαλισμός ανώτατο στάδιο του καπιταλισμού εκδ. Σύγχρονη Εποχή Το έργο του Β.Ι. Λένιν, γράφτηκε στα 1916, την περίοδο του Α‹ Παγκοσμίου Πολέμου ανάμεσα στους ιμπεριαλιστικούς συνασπισμούς για το μοίρασμα των αγορών. Ο Λένιν, έχοντας να αντιμετωπίσει και την τσαρική λογοκρισία αποδεικνύει πως ο καπιταλισμός βρίσκεται στο τελευταίο του στάδιο, είναι ιστορικά ξεπερασμένος και αυτό καθορίζει μια ολόκληρη εποχή. Την εποχή του ιμπεριαλισμού, που είναι εποχή των σοσιαλιστικών επαναστάσεων. Το κλασικό αυτό έργο αξίζει να διαβαστεί καθώς είναι πραγματικά επίκαιρο. Ο αναγνώστης μελετώντας προσεκτικά θα ÇδειÈ την εποχή μας να περιγράφεται μέσα στις σελίδες του έργου. Για τον ιμπεριαλισμό, αξίζει να αναζητήσετε στη ÇΣύγχρονη ΕποχήÈ και τις παλαιότερες συλλογές άρθρων του Λένιν ÇΓια το σύνθημα των Ενωμένων Πολιτειών της ΕυρώπηςÈ και ÇΓια τον ιμπεριαλισμό και τους ιμπεριαλιστέςÈ.
ΙΕ της ΚΕ του ΚΚΕ Συνοπτική κριτική προσέγγιση σύγχρονων αστικών ιδεολογημάτων και γενικότερων θεωρητικών ζητημάτων εκδ. Σύγχρονη Εποχή Πρόκειται για κείμενο της Ιδεολογικής Επιτροπής της ΚΕ του ΚΚΕ, όπου παρατίθεται επιγραμματικά η κριτική για τα κυριότερα ιδεολογήματα, αστικής και μικροαστικής προέλευσης, τα οποία προπαγανδίστηκαν και προπαγανδίζονται τα τελευταία χρόνια σε παγκόσμιο επίπεδο και ασφαλώς έπαιξαν και παίζουν σημαντικό ρόλο στην ιδεολογική αντιπαράθεση που διεξάγεται και στην Ελλάδα. Στο βιβλίο περιλαμβάνεται και ενότητα για ζητήματα που έχουν να κάνουν με τον ιμπεριαλισμό. Η έκδοση είναι ιδιαιτέρως χρήσιμη στους φοιτητές καθώς τα ιδεολογήματα που κριτικάρονται βρίσκουν ÇφιλόξενηÈ στέγη στο αστικό πανεπιστήμιο.
Το Πρόγραμμα του ΚΚΕ. Διαβάστε την ενότητα Α΄ ÇΓια την εποχή μας, εποχή περάσματος από τον καπιταλισμό στο σοσιαλισμόÈ και την ενότητα Β‹ ÇΗ Ελλάδα στο σύστημα του ιμπεριαλισμούÈ Επίσης θα το βρείτε στο http://www.kne. gr/kke.html
24 ϐ νέες τεχνολογίες
ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ
ΑΠό Μοχλός κυριαρχίας
να γίνει εργαλείο του αγώνα!
Π
ριν από 5-6 χρόνια, όσους ήξεραν πώς να συνδεθούν στο internet, να επικοινωνούν με e-mail και να ÇσερφάρουνÈ στις διάφορες ιστοσελίδες, ο περισσότερος κόσμος τους αντιμετώπιζε περίπου σαν ÇξωτικάÈ ή σαν Çφωτεινές διάνοιεςÈ. Σήμερα, βέβαια, με την ευρύτατη διάδοση του διαδικτύου, μάλλον σαν ÇεξαιρέσειςÈ χαρακτηρίζονται αυτοί που δεν κατέχουν τη συγκεκριμένη δεξιότητα.
Το internet σαραντάρησε Μέρος της απάντησης των Αμερικάνων στην εκτόξευση του σοβιετικού δορυφόρου Σπούτνικ το 1957 ήταν η ίδρυση του ARPA (Advanced Research Project Agency), ενός νέου τμήματος του υπουργείου άμυνας των ΗΠΑ το οποίο θα εκπονούσε έρευνες για την εφαρμογή της τεχνολογίας στον αμερικάνικο στρατό. Το αμερικάνικο υπουργείο άμυνας απευθύνθηκε στο ARPA για να δημιουργήσει ένα αξιόπιστο δίκτυο εντολών και ελέγχου, το οποίο θα μπορούσε να ÇεπιβιώσειÈ σε περίπτωση πυρηνικού πολέμου, αφού το τηλεφωνικό δίκτυο ήταν αρκετά ευάλωτο. Σε συνεργασία με εταιρείες, πανεπιστήμια και φοιτητές, το πρώτο πειραματικό δίκτυο έγινε πραγματικότητα το 1969 και γρήγορα, με την ανάπτυξη ανάλογων τεχνολογιών, το δίκτυο αυτό κάλυπτε ολόκληρη την επικράτεια των ΗΠΑ, για να αναπτυχθεί μέχρι το τέλος της δεκαετίας του 1980 σε όλο τον κόσμο και να παραχωρήσει τη θέση του σÕ αυτό που σήμερα ονομάζουμε internet.
Εργαλείο κέρδους στα χέρια των αστών Το διαδίκτυο δεν αναπτύχθηκε με βάση κάποιο συγκεκριμένο πρόγραμμα, αν και ξεκίνησε με συγκεκριμένο σκοπό. Η ραγδαία ανάπτυξη του internet συνέπεσε με την κυριαρχία του καπιταλισμού και των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων στον κόσμο και -όπως είναι λογικό- σήμερα κατέληξε να χρησιμοποιείται κυρίως προς την κατεύθυνση των συμφερόντων της αστικής τάξης. Η χρήση του διαδικτύου από την άρχουσα τάξη κινείται σε
δύο κύριους άξονες: τη χρήση του σαν εργαλείο αύξησης της κερδοφορίας των επιχειρήσεων και σαν μοχλό ελέγχου και κυριαρχίας. Στον τομέα της αύξησης των κερδών των επιχειρήσεων, το ίντερνετ ευνοεί μια σειρά από οικονομικές δραστηριότητες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η διαφήμιση στο διαδίκτυο, η οποία είναι και ιδιαίτερα αποδοτική. Σε αυτό το μέσο, στο οποίο ÇσυναντιούνταιÈ καθημε-
Η χρήση του διαδικτύου από την άρχουσα τάξη κινείται σε δύο κύριους άξονες: τη χρήση του σαν εργαλείο αύξησης της κερδοφορίας των επιχειρήσεων και σαν μοχλό ελέγχου και κυριαρχίας ρινά εκατομμύρια χρήστες, το 2007 δαπανήθηκαν για διαφήμιση 11,5 δις ευρώ. Κυρίως, όμως, η χρήση της νέας αυτής τεχνολογίας διευκολύνει στη συσσώρευση, την ταχύτητα αναπαραγωγής του κεφαλαίου. Με λίγα κλικ μεταφέρονται τεράστια ποσά, γίνονται αγοραπωλησίες αγαθών από τη μια μεριά του κόσμου στην άλλη. Η εκτεταμένη χρήση των ηλεκτρονικών υπολογιστών (Η/Υ) ως μέσων παραγωγής, αξιοποιείται από τους καπιταλιστές για την εντατικοποίηση της εργασίας και την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, αντί να διευκολύνει τους εργαζομένους.
40 χρόνια μετά τα πρώτα του βήματα, το internet έχει γίνει μέρος της ζωής μας και μπορεί να αξιοποιηθεί ποικιλοτρόπως, ανάλογα με το ποιος το χρησιμοποιεί. Στα χέρια των αστών το διαδίκτυο γίνεται μέσο κυριαρχίας και αύξησης των κερδών, ενώ στα χέρια της εργατικής τάξης πρέπει να γίνει σημαντικό εργαλείο στον αγώνα της για χειραφέτηση και οικοδόμηση της δικής της εξουσίας.
Αλλωστε η εκτεταμένη χρήση στην παραγωγή είναι και ο κύριος λόγος που ο Η/Υ μπήκε σταδιακά και μαζικά σε χιλιάδες σπίτια. Πολλοί εργαζόμενοι πια συνηθίζουν (διάβαζε: αναγκάζονται) να παίρνουν περισσότερη δουλιά για να κάνουν στο σπίτι, με αποτέλεσμα να επεκτείνεται ο χρόνος που εργάζονται και πέρα από το ωράριό τους. Ο Η/Υ μετατρέπεται σε εργαλείο αυτοματοποίησης της παραγωγής, αύξησης της παραγωγικότητας της εργασίας (μείωση του χρόνου παραγωγής του κάθε εμπορεύματος) γεγονός που επιφέρει μείωση της αξίας της εργατικής δύναμης και περισσότερα περιθώρια στους καπιταλιστές για μείωση των μισθών. Αλλά και πέρα από τις ÇνόμιμεςÈ, στα πλαίσια του καπιταλισμού, χρήσεις των Η/Υ για την αύξηση της κερδοφορίας, το internet αξιοποιείται και για μια σειρά παρασιτικές δραστηριότητες, η οποίες είναι ενδεικτικές της σήψης του καπιταλιστικού συστήματος. Παράνομο εμπόριο, παιδεραστία, οικονομικές απάτες σε βάρος ανυποψίαστων απλών χρηστών και κάθε μορφής εκμετάλλευση έχουν πάρει πλέον και ψηφιακή μορφή.
Hi-tech φακέλωμα Το διαδίκτυο, ακόμα, έχει γίνει στα χέρια της άρχουσας τάξης ένα εργαλείο ελέγχου και παρακολούθησης του λαού και των κινημάτων. Κωδικοί, στοιχεία ταυτότητας και προσωπικά δεδομένα μπορούν να υποκλαπούν απÕ όσους κατέχουν τη σχετική τεχνογνωσία. Επιπλέον, σήμερα στο internet είναι πολύ δύσκολο για κάποιον να μην αφήσει ÇίχνηÈ της δραστηριότητάς του, ίχνη τα οποία μπορούν να χρησι-
μοποιηθούν, εφόσον κάποιος - και ιδιαίτερα κρατικοί μηχανισμοί και υπηρεσίες- θελήσει να το χρησιμοποιήσει. Ηδη προωθείται σε διάφορες χώρες του Çανεπτυγμένου κόσμουÈ το ανάλογο νομοθετικό πλαίσιο το οποίο θα επιτρέπει σε κυβερνήσεις και κατασταλτικούς μηχανισμούς την πρόσβαση σε τέτοια προσωπικά δεδομένα με πρόσχημα την καταπολέμηση της ÇτρομοκρατίαςÈ ή της Çπειρατείας στο διαδίκτυοÈ. Πρόκειται, ουσιαστικά, για φακέλωμα σε hi-tech μορφή. Ο έλεγχος αυτός έχει εφαρμογές και στα πιο καθημερινά ζητήματα. Χιλιάδες προφίλ στο myspace και το facebook ÇαυτοκτόνησανÈ τον τελευταίο καιρό μετά την παραδοχή από τα 2/3 των βρετανικών επιχειρήσεων, ότι παρακολουθούν τα προφίλ των εργαζομένων ή των υποψηφίων για μια θέση εργασίας στην εταιρεία τους. Επίσης, παλιά ιστορία είναι και οι απολύσεις ÒbloggersÓ από τις επιχειρήσεις στις οποίες εργάζονταν, επειδή κρινόταν ότι Çέθιγαν την επιχείρησηÈ με τις αναφορές στα blog τους.
Οδηγητής ϐ Φλεβάρης 2008
νέες τεχνολογίες ϐ 25
www.odigitis.gr
!
Μ Για την εμπέδωση της εκμετάλλευσης Η ίδια η ανάπτυξη της τεχνολογίας αυτής και η διάδοσή της σε μεγάλο κομμάτι κόσμου είναι πεδίο ανάπτυξης ιδεολογημάτων που σκοπό έχουν να κρύψουν τον ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα της εποχής που ζούμε. Η άρχουσα τάξη και οι αστοί ιδεολόγοι κάνουν λόγο για την Çκοινωνία της πληροφορίαςÈ, στην οποία όλοι έχουν ευκαιρίες να
αντικαθίσταται από σκόρπιες γνώσεις, και ακριβώς αυτή η φτωχή γνώση αποτελεί τη βάση για τη διάδοση τέτοιων ιδεολογημάτων.
Ηλεκτρονική ÇαντεπίθεσηÈ Η λειτουργία του διαδικτύου, όπως και κάθε δραστηριότητά στα πλαίσιά του, αντανακλά όσα συμβαίνουν στην κοινωνία. Έτσι, ο έλεγχός του δεν θα μπορούσε να παραμείνει απόλυτα στα
το internet μπορεί Ðκαι πρέπει- να γίνει ένα εργαλείο στην πάλη της εργατικής τάξης για τη χειραφέτησή της και το χτίσιμο της δικής της εξουσίας. ζήσουν και να εξελιχθούν, εξαιτίας της ευκολότερης πρόσβασης σε ένα σωρό πληροφορίες. Τέτοιες αντιλήψεις, όχι μόνο συσκωτίζουν το χαρακτήρα της σύγχρονης εποχής, στην οποία όλο και σκληραίνει η καπιταλιστική εκμετάλλευση, αλλά και την ίδια την έννοια της πραγματικής γνώσης, η οποία ταυτίζεται με τη συλλογή σκόρπιων πληροφοριών. Αποκρύπτουν, έτσι, το γεγονός ότι η γνώση που είναι διαθέσιμη για την πλειοψηφία του λαού όλο και φτωχαίνει,
χέρια εκείνων που το ανέπτυξαν και το ελέγχουν. Η κοινωνική διαπάλη, λοιπόν, αποτυπώνεται και στην εξέλιξη του διαδικτύου. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η μουσική βιομηχανία των δισκογραφικών, η οποία Çέσπασε τα μούτρα τηςÈ στο διαδίκτυο, όταν εκατομμύρια χρηστών άρχισαν να ανταλλάζουν μεταξύ τους ηλεκτρονικά αρχεία μουσικής (mp3). Παρά τις προσπάθειες καταστολής του φαινόμενου (στις οποίες συμπεριλαμβάνονταν από
εξαγορά και κυνήγι προγραμματιστών μέχρι πογκρόμ εναντίον χρηστών του διαδικτύου και διαρροή κακόβουλων αρχείων ÇμεταμφιεσμένωνÈ σε mp3) η βιομηχανία των δισκογραφικών δεν κατάφερε να εξαλείψει το φαινόμενο αυτό. Ετσι αναγκάστηκε να το προσεγγίσει προσπαθώντας να το ενσωματώσει. Σε επόμενο φύλλο του ÇΟÈ θα αναφερθούμε πιο διεξοδικά σε αυτό το θέμα. Το internet μπορεί Ðκαι πρέπει- να γίνει ένα εργαλείο στην πάλη της εργατικής τάξης για τη χειραφέτησή της και το χτίσιμο της δικής της εξουσίας. ΓιÕ αυτό και μπρος στο χώρο του διαδικτύου δεν πρέπει ούτε να στεκόμαστε με δέος, αλλά ούτε και με τάση δαιμονοποίησης εξαιτίας της χρήσης του από τους αστούς. Το διαδίκτυο, όπως και γενικότερα η σύγχρονη τεχνολογία, μπορεί και εξαρτάται από εμάς να αποτελέσει ένα σημαντικό όπλο, ένα μέσο μαζικής ενημέρωσης και καλέσματος, που πρέπει οι ταξικές δυνάμεις να υποτάξουν στις ανάγκες και τα συμφέροντά τους, απελευθερώνοντας έτσι τις δυνάμεις του χώρου αυτού προς όφελος της πραγματικής γνώσης, εκπαίδευσης και επικοινωνίας που σαν στόχο θα έχει το λαϊκό συμφέρον.
ε την επιστροφή του ÇΟδηγητήÈ στη φυσική μορφή αυτοτελούς του κυκλοφορίας ήρθε και η ριζική ανανέωση της ιστοσελίδας του περιοδικού της ΚΝΕ. Αισθητικά και λειτουργικά αναβαθμισμένη, η καινούρια σελίδα του ÇΟÈ γίνεται αναπόσπαστο κομμάτι του περιοδικού της νεολαίας, μιας και κάνει ακόμα πιο ζωντανή την επικοινωνία των χρηστών του internet με το περιοδικο συμπληρώνοντας την εμπειρία της ανάγνωσης του φύλλου κάθε μήνα. Η ανακαινισμένη σελίδα του ÇΟÈ έχει απαλλαχθεί από τις περισσότερες παλιές δυσλειτουργίες και δίνει στο χρήστη καινούριες δυνατότητες που δεν υπήρχαν πριν. Κάθε μήνα ο επισκέπτης της σελίδας, εκτός από το να διαβάσει σε ηλεκτρονική μορφή τα άρθρα του περιοδικού, έχει τη δυνατότητα να κατεβάσει ολόκληρο το φύλλο του ÇΟÈ σε PDF ή κάθε ενότητα ξεχωριστά, ακριβώς όπως τυπώνεται και κυκλοφορεί στα περίπτερα. Καινούρια δυνατότητα στο site του ÇΟÈ είναι και η αναζήτηση άρθρων με βάση λέξεις - κλειδιά, η οποία διευκολύνεται ακόμα περισσότερο, αφού τα άρθρα έχουν χωριστεί σε κατηγορίες. Σύντομα, στην καινούρια έκδοση της σελίδας θα ενσωματωθεί και το αρχείο του «Ο» με τα φύλλα των προηγούμενων χρόνων. Ξεχωριστή χρησιμότητα έχει η νέα ενότητα «από μήνα σε μήνα» στην οποία θα παρουσιάζονται αφιερώματα, άρθρα για τρέχοντα ζητήματα που χρειάζεται να δημοσιευτούν στο ενδιάμεσο της κυκλοφορίας από μήνα σε μήνα ή άρθρα που δε χώρεσαν στην ύλη, αλλά κυρίως οι ανταποκρίσεις των αναγνωστών μας από κάθε μεριά της Ελλάδας, όποτε κι αν σταλούν! Ετσι, γίνεται ένα άλμα στην επικοινωνία του περιοδικού της νεολαίας με τους φίλους της και το σύνθημα ÇκανÕ το θέμα στον ΟδηγητήÈ μπορεί να πάρει σάρκα και οστά.
@
Ηλίας Μπαλτάς
κάποιον ενδιαφέροντα χώρο Αν θέλεις κι εσύ να προτείνεις ail στο: odigitis@kne.gr στο internet, στείλε μας ένα e-m
26 ϐ περιβάλλον
Ο
λο και περισσότερο ο ελληνικός λαός ανησυχεί απέναντι σε όλα αυτά που μεθοδεύονται τα τελευταία χρόνια λίγο πιο έξω από τα σύνορά μας. Ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις-κατοχές σε κυρίαρχες χώρες (Γιουγκοσλαβία, Αφγανιστάν, Ιράκ, Λίβανος), αλλαγές συνόρων και πυροδοτήσεις εθνικιστικών-θρησκευτικών εχθροτήτων. Εξελίξεις που έχουν ως τίμημα το αιματοκύλισμα των λαών και τη λεηλασία των χωρών τους από τους ιμπεριαλιστές
που λυσσούν για νέους ενεργειακούς πόρους. Πράγματι η χώρα μας βρίσκεται στην ίσως πιο πολύπαθη αυτήν την περίοδο (μετά τις ανατροπές του σοσιαλισμού) περιοχή της γης. Βαλκάνια, Μέση Ανατολή, Παρακαυκάσια περιοχή συγκροτούν ένα πεδίο όξυνσης των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών για την εκμετάλλευση και τον έλεγχο των δρόμων μεταφοράς της ενέργειας και το ξαναμοίρασμα των ζωνών επιρροής.
Οι ελληνικές κυβερνήσεις (είτε ΝΔ, είτε ΠΑΣΟΚ) σέρνουν τη χώρα μας στους ιμπεριαλιστικούς τυχοδιωκτισμούς με απρόβλεπτες συνέπειες
Ιμπεριαλιστικοι ανταγωνισμοι στην ενεργεια
Στις συμπληγάδες
των μονοπωλίων και των όπλων τους Οι ιμπεριαλιστές ομονοούν μόνο ενάντια στους λαούς Τα ιμπεριαλιστικά κέντρα, στην προσπάθειά τους να βρουν νέες διεξόδους στα υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια των μονοπωλίων τους ώστε να διαμορφώσουν νέες προϋποθέσεις ανόδου της κερδοφορίας τους, κονταροχτυπιούνται μεταξύ τους για το ξαναμοίρασμα του κόσμου και των ενεργειακών του πηγών. Οι ιμπεριαλιστές είναι ενωμένοι μόνο όταν πρόκειται για τη διαμόρφωση των αντικειμενικών όρων της παγκόσμιας κερδοφορίας τους. Οι όροι αυτοί δεν είναι άλλοι από τη διάλυση σε παγκόσμια κλίμακα των εργασιακών σχέσεων, την ένταση της εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης και την εμπορευματοποίηση-καταλήστευση όλων των κοινωνικών αγαθών και κυρίως των ενεργειακών πόρων. Αλλωστε η μεγαλύτερη κερδοφορία στην οποία ποντάρουν οι ιμπεριαλιστές στο πεδίο των ανταγωνισμών τους, δεν μπορεί παρά να στηριχθεί στην ακόμα μεγαλύτερη εκμετάλλευση των εργαζομένων στους ενεργειακούς δρόμους. Και δεν μπορεί παρά να εξαργυρωθεί από την τσέπη του λαϊκού καταναλωτή, που θα αναγκασθεί να αγοράζει ενέργεια με ανατιμημένες, μονοπωλιακά καθορισμένες τιμές.
Στους ιμπεριαλιστικούς τυχοδιωκτισμούς το ελληνικό κεφάλαιο ΠαρÕ όλη την ενδιάμεση και εξαρτημένη του θέση στο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα, το ελληνικό κεφάλαιο συμμετέχει στους ιμπεριαλιστικούς τυχοδιωκτισμούς, προσπαθεί να αξιοποιήσει τις συγκυρίες που προκύπτουν από τις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις (όπως μεταξύ ΗΠΑ - Ρωσίας) για
να πάρει και αυτό μερίδιο στον έλεγχο των ενεργειακών δρόμων. Στα πλαίσια αυτά η κυβέρνηση της ΝΔ υπέγραψε τη συμφωνία για τον πετρελαϊκό αγωγό ΜπουρκάςΑλεξανδρούπολη και τον αγωγό φυσικού αερίου ανάμεσα στην Τουρκία και την Ιταλία. Εχει βλέψεις στον ενεργειακό τομέα των Βαλκανίων όπου οι ελληνικές επενδύσεις αναμένεται να φθάσουν τα 4 δισ. ευρώ στα πλαίσια της ληστρικής, για τους λαούς των Βαλκανίων, συνθήκης για την «Ενεργειακή Κοινότητα στη Νοτιοανατολική Ευρώπη» (υπογεγραμμένης από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ). Κάποιοι θα πουν πως είναι καλό που ανοίγει business το ελληνικό κεφάλαιο εκτός συνόρων ή πως οι ξένες επενδύσεις στη χώρα μας δημιουργούν νέες θέσεις εργασίας. Η αλήθεια είναι πως η εισαγωγή ξένων κεφαλαίων και η εξαγωγή ντόπιων κεφαλαίων, η ελευθερία δηλαδή διακίνησης κεφαλαίων, είναι το καρότο και το μαστίγιο για την ανατροπή των εργασιακών μας σχέσεων, την καταλήστευση των πλουτοπαραγωγικών μας πηγών, την κερδοσκοπία πάνω στις ενεργειακές ανάγκες του λαού. Τα μαστίγιο για να μη φύγουν οι ελληνικές επιχειρήσεις και το καρότο για να προσελκύσουν ξένους επενδυτές.
Οι ιμπεριαλιστές στη γειτονιά μας > Η πολιτική των ΗΠΑ Η Παρακαυκάσια περιοχή και η Μέση Ανατολή αποτελούν τους δύο βασικούς στόχους των σχεδίων εδραίωσης της οικονομικής, στρατιωτικής και πολιτικής υπεροχής των ΗΠΑ. ΚατÕ αρχάς με την επέμβαση στο Αφγανιστάν (2001) και στο Ιράκ (2003) απέκτησε ισχυρό πάτημα στην Ασία για τον έλεγχο των ενεργειακών πηγών
και οδών και τη στρατιωτική περικύκλωση της Ρωσίας. Αλλες κινήσεις του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού στην περιοχή ήταν η στήριξη της ÇπορτοκαλίÈ φιλοΝΑΤΟϊκής κυβέρνησης στην Ουκρανία (απÕ όπου διέρχεται το 70% του ρωσικού φυσικού αερίου προς την Ευρώπη), και η διαμόρφωση μιας φιλοΝΑΤΟϊκής κοινότητας μεταξύ των κρατών της Βαλτικής, Ρουμανίας, Μολδαβίας, Σλοβενίας και ΠΓΔΜ. Τελευταία επιτυχία των ΗΠΑ ήταν η ενεργοποίηση του αγωγού Μπακού (Αζερμπαϊτζάν) – Τσεϊχάν (Τουρκία) το 2005, για τη μεταφορά πετρελαίου της Ασίας προς τη Δύση με την παράκαμψη των εδαφών της Ρωσίας και του Ιράν. Κατά συνέπεια οι ΗΠΑ μπορούν να ελέγχουν σημαντικές οδούς των ενεργειακών εμπορευμάτων (πετρελαίου και φυσικού αερίου), έναντι της ενεργειακά εξαρτημένης ΕΕ και της Ρωσίας. > Η πολιτική της Ρωσίας Η ιμπεριαλιστική Ρωσία απάντησε με διακρατικές συμφωνίες οικονομικής-στρατιωτικής συνεργασίας στην ευρύτερη περιοχή. Κορυφαίο επίτευγμα ήταν η συνεργασία με την Κίνα και την Ινδία μέσα από την Οργάνωση Συνεργασίας της Σαγκάης. Επίσης, η Ρωσία επωφελείται από ορισμένες σχετικά σταθερές συμμαχικές κυβερνήσεις, όπως στη Λευκορωσία (που αποτελεί δρόμο παράκαμψης του ρωσικού φυσικού αερίου
προς την ΕΕ) και στο Καζακστάν (που έχει πλούσια κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου). Επιπλέον δρομολόγησε εναλλακτικές οδούς (μέσω Βαλτικής και Τουρκίας) τροφοδοσίας της ευρωπαϊκής αγοράς ενέργειας με ρώσικο φυσικό αέριο, οι οποίες παρακάμπτουν το έδαφος της Ουκρανίας. Με τον αγωγό, δε, Μπουρκάς-Αλεξανδρούπολη, προσπαθεί, εκτός των άλλων, να διεκδικήσει έλεγχο στον αγωγό Τουρκίας-Ελλάδας-Ιταλίας που προκρίνουν οι ΗΠΑ. Μέσα δηλαδή σε ελληνικό έδαφος (Θράκη) προβλέπεται να διασταυρωθούν έντονοι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί. Και καθόλου τυχαίο δεν είναι τα περί Çτούρκικης μειονότηταςÈ που ανακινούνται από την Τουρκία και μουσουλμανικούς κύκλους στην Θράκη! > Η πολιτική της ΕΕ Η Ρωσία προμηθεύει σήμερα περισσότερο από το 26% των αναγκών της Δυτικής Ευρώπης σε φυσικό αέριο, ενώ το 2025 προβλέπεται να ελέγχει το 60% της ΕΕ. Επίσης, ο ρωσικός ενεργειακός κολοσσός Γκάζπρομ υπέγραψε στρατηγικές συμφωνίες με τη γερμανική Ρουργκάζ και τη γαλλική Γκαζ ντε Φρανς. Βέβαια, η ΕΕ κάθε άλλο παρά μπορεί να θεωρηθεί ενεργειακός όμηρος της Ρωσίας. Στην πραγματικότητα η ευρωενωσιακή ενεργειακή αγορά αποτελεί το βηματοδότη των υψηλών ρυθμών της ρωσικής καπιτα-
H ελευθερία διακίνησης κεφαλαίων φέρνει την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, την καταλήστευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών, την κερδοσκοπία στις λαϊκές ενεργειακές ανάγκες
Οδηγητής ϐ Φλεβάρης 2008
περιβάλλον ϐ 27
Οι κύριοι ιμπεριαλιστικοί ενεργειακοί αγωγοί στη γειτονιά μας, που ήδη έχει χωριστεί στα αντίπαλα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα
λιστικής ανάπτυξης. Για παράδειγμα μια στροφή στον ενεργειακό σχεδιασμό της ΕΕ (π.χ. χρήση πυρηνικής ενέργειας) θα έχει δραματικές επιπτώσεις στην καπιταλιστική ρωσική οικονομία. Οπότε η ενεργειακή συνεργασία Ρωσίας - ΕΕ έχει στρατηγική σημασία και για τις δύο πλευρές και φαίνεται να εντάσσεται στο πλαίσιο του ανταγωνισμού τους με τις ΗΠΑ. Την περίοδο αυτή η ΕΕ προσβλέπει στην εκμετάλλευση των πλούσιων λιγνιτικών και γαιανθρακικών κοιτασμάτων κυρίως του Κοσσυφοπεδίου αλλά και της Αλβανίας και του Τετόβου. Ηδη την περιοχή έχουν διερευνήσει οι γερμανικοί όμιλοι ηλεκτρικής ενέργειας ΕΟΝ και RWE, η γαλλική EdF, η ιταλική ENEL και η ρωσική Inter-RAO, ενώ σφήνα μπαίνει και η αμερικανική AES. Μόνο τυχαίο δεν είναι, λοιπόν, πως στην περιοχή αυτή αναζωπυρώνονται εθνικιστικές τάσεις, αλλάζουν τα σύνορα και εφαρμόζονται από τους ιμπεριαλιστές πολιτικές τύπου Çδιαίρειν και βασίλευεÈ με ανταλλάγματα π.χ. για την ΠΓΔΜ το όνομα «Μακεδονία». Φαίνεται πως στόχος της ΕΕ είναι η κεντρική παραγωγή και η διαμόρφωση ενός ενιαίου δικτύου μεταφοράς και διανομής ηλεκτρικής ενέργειας στις διάφορες χώρες της Ευρώπης που θα ελέγχεται κύρια από τα μεγαλύτερα ευρωπαϊκά μονοπώλια που αναφέρθηκαν. Στα πλαίσια αυτά η ΕΕ με τη συνθήκη για την ÇΕνεργειακή Κοινότητα στη Νοτιοανατολική ΕυρώπηÈ καταργεί κάθε εθνική οικονομική επιβάρυνση (π.χ. τέλη διέλευσης) στη διακίνηση ενέργειας. Ιδιαίτερα για την Ελλάδα η εφαρμογή αυτής της Συνθήκης θα οδηγήσει σε ένταση της ενεργειακής εξάρτησης. Οι ιδιωτικές επενδύσεις σε σταθμούς παραγωγής θα κατευθυνθούν σε κράτη με φθηνή ηλεκτροπαραγωγή, δηλαδή Σερβία-Κοσσυφοπέδιο- Αλβανία (λιγνιτικοί και υδροηλεκτρικοί σταθμοί), Βουλγαρία-Ρουμανία (πυρηνικοί σταθμοί), ενώ στα πλαίσια της ÇαπελευθερωμένηςÈ αγοράς η Ελλάδα θα εισάγει ρεύμα από ομίλους προμηθευτών. Παράλληλα, η ευθύνη του ενεργειακού σχεδιασμού θα μετατοπιστεί σταδιακά απ’ το εθνικό προς το ευρωενωσιακό επίπεδο πάντα στην κατεύθυνση της υπηρέτησης των μεγάλων ευρωπαϊκών μονοπωλίων.
Τον πρώτο λόγο μπορεί να έχει ο λαός Εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς ότι η ανάδειξη των γειτονικών μας περιοχών σε βασικές ενεργειακές οδούς, τις μετατρέπει σε πεδίο σφοδρού ανταγωνισμού ανάμεσα σε ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και μονοπωλιακούς ομίλους. Ιδιαίτερα για τον ελληνικό λαό νέα δεινά εγκυμονούνται από την ύπαρξη και διασταύρωση ενεργειακών αγωγών σε ελληνικό έδαφος. Πολύ περισσότερο που οι ελληνικές κυβερνήσεις (είτε ΝΔ, είτε ΠΑΣΟΚ) σέρνουν τη χώρα μας στους τυχοδιωκτισμούς των ιμπεριαλιστών- «συμμάχων μας», συμμορφώνουν την ενεργειακή μας πολιτική στις διαταγές των ιμπεριαλιστικών κέντρων, ενώ έχουν ψηφίσει με χέρια και με πόδια επικίνδυνες δεσμεύσεις, όπως τη δυνατότητα του ΝΑΤΟ να ελέγχει και να εγγυάται την ασφάλεια των ενεργειακών δρόμων, άρα και της Θράκης! Οπου ασφάλεια, εννοούν την απρόσκοπτη κερδοφορία των μονοπωλίων, όποιο κόστος και αν έχει αυτό. Ο λαός και η νεολαία έχουν εμπειρία από την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στην ευρύτερη γειτονιά μας. Εχουν συγκεντρώσει ακόμα μεγαλύτερη πείρα από τους μεγαλειώδεις αντιιμπεριαλιστικούς αγώνες, στους οποίους συμμετείχαν μαζικά όλα αυτά τα χρόνια. Είναι στο χέρι τους να ανατρέψουν αυτήν την επικίνδυνη πολιτική του ελληνικού κεφαλαίου που προσδένει τη χώρα μας στο άρμα των ιμπεριαλιστών, που τη στριμώχνει στους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς με απρόβλεπτες και τραγικές συνέπειες. Η απάντηση πρέπει να έρθει από την υιοθέτηση και την πάλη αιτημάτων για κεντρικό σχεδιασμό στον τομέα της ενέργειας που θα έχει ως μόνο γνώμονα την υπηρέτηση των λαϊκών αναγκών και όχι το κέρδος που γεννά τόσους ανταγωνισμούς. Για τη σύναψη συνεργασιών αμοιβαίου οφέλους με τις γειτονικές μας χώρες για την αμοιβαία κάλυψη των ενεργειακών μας αναγκών. Κάτι που μόνο η λαϊκή εξουσία και οικονομία μπορεί να εγγυηθεί.
Παναγιώτης Γιαννόπουλος
Το δίκτυο αγωγών που εξασφάλιζε δωρεάν ενεργειακή επάρκεια στους λαούς της σοβιετικής Eνωσης, τώρα αποτελεί αντικείμενο έριδας των ιμπεριαλιστών με τεράστιους κινδύνους για τους λαούς. Η φωτογραφία από το δίκτυο της Ουκρανίας
Στην Θράκη διασταυρώνονται ενεργειακοί αγωγοί ρώσικων και αμερικάνικων συμφερόντων. Τα περί «τούρκικης μειονότητας» ήδη ανακινούνται. Η γαλαζοπράσινη πολιτική του κεφαλαίου βάζει το λαό σε απρόβλεπτες περιπέτειες
Το παράδειγμα του Ιράκ Εν όψει της ιμπεριαλιστικής επέμβασης στο Ιράκ αποκαλύφθηκαν γλαφυρά οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις: Το γαλλικό μονοπώλιο ÇTotalÈ - ÇFinaÈ - ÇElfÈ είχε ήδη υπογράψει συμφωνίες εκμετάλλευσης ιρακινών κοιτασμάτων με την τότε κυβέρνηση του Σαντάμ. Επίσης ρωσικές ενεργειακές επιχειρήσεις (ÇTatneftÈ, ÇZarubezhneftÈ) ήδη δραστηριοποιούνταν στο Β.Ιράκ, ενώ Ρωσία και Ιράκ είχαν ανακοινώσει οικονομική συμφωνία , ύψους 40 δισ. δολαρίων! Δεδομένης και της ακύρωσης συμφωνιών συνεκμετάλλευσης σαουδαραβικού αερίου με την αμερικανική ÇExxonÈ και τη βρετανική ÇShellÈ (ύψους 25 δισ. δολαρίων) και της διαφαινόμενης φιλοϊρακινής μεταστροφής των σαουδαραβικών ενεργειακών ομίλων, ήταν φανερό στις ΗΠΑ (και στη Βρετανία) πως χάνουν έδαφος στην περιοχή. Αυτές οι δύο χώρες λοιπόν για να ανατρέψουν την κατάσταση αυτή, οργάνωσαν την επέμβαση κατά του Ιράκ συναντώντας την αντίδραση του Γαλλογερμανικού άξονα και της Ρωσίας που όμως δεν μπορούσαν προφανώς να ανταπεξέλθουν στρατιωτικά.
28 ϐ αθλητισμός
Το βΟλεϊ στην ΕλλΑδα
Τριπλό μπλοκ
στην εμπορευματοποίηση Η ιδιαίτερη αξία του βόλεϊ Το βόλεϊ αποτελεί συγκριτικά με τα άλλα ομαδικά αθλήματα ίσως την πιο ολοκληρωμένη γυμναστική και άσκηση. Γυμνάζει όλο το σώμα αφού χρειάζεται ψηλό άλμα, δυνατά χέρια και γερό αλλά και ευλύγιστο κορμό. Ταυτόχρονα αποτελεί ένα από τα πιο συναρπαστικά αθλήματα, αφού οι παίκτες υποχρεώνονται σε εκρηκτικά καρφώματα και αντίστοιχες άμυνες. Επιπλέον είναι ένα δύσκολο σχετικά άθλημα καθώς ο αθλητής πρέπει να μάθει να χειρίζεται τη μπάλα στον αέρα και να συνεργάζεται με τους συμπαίκτες του, τηρώντας τους σφικτούς κανόνες κάθε επίθεσης. Στοιχείο και αυτό της γοητείας του. Σημαντικό είναι ότι το βόλεϊ αποτελεί ένα από τα πιο ακίνδυνα αθλήματα όσον αφορά τους τραυματισμούς. Ο παίκτης δεν έρχεται σε επαφή με τους αντιπάλους του και δεν απειλείται από τις προσπάθειές τους. Απειλείται βέβαια από τις συνθήκες διεξαγωγής των αγώνων που στη χώρα μας είναι κακές.
Δυνατότητες καλλιέργειας στην Ελλάδα
Τ
ο βόλεϊ είναι ένα άθλημα που μπορεί να μην είναι τόσο δημοφιλές όσο το ποδόσφαιρο ή το μπάσκετ, αλλά είναι εξίσου συναρπαστικό, συναγωνιστικό ενώ αποτελεί συγχρόνως μία από τις καλύτερες ασκήσεις. Σε κάθε περίπτωση, ο παρανομαστής παραμένει και σε αυτό το άθλημα κοινός με τα άλλα αθλήματα. Αναφερόμαστε στην πολιτική εμπορευματοποίησης που δεν μπορεί παρά να εφαρμόζεται σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του αθλητισμού, αφού συνολικά ο αθλητισμός αποτελεί χρυσό πεδίο κερδοφορίας για το μεγάλο ελληνικό κεφάλαιο. ΑπÕ αυτήν την πολιτική μαστίζεται και το βόλεϊ, δηλαδή τα ερασιτεχνικά σωματεία και οι χιλιάδες νέοι που αγαπούν και ασχολούνται με το άθλημα αυτό. Στην αναφορά μας αυτή για το ελληνικό βόλεϊ σημαντική συμβολή είχε ο Αλέξης Κουταλάκης, απόφοιτος του ΤΕΦΑΑ, επί πολλά χρόνια παίκτης βόλεϊ, προπονητής-γυμναστής βόλεϊ σε ερασιτεχνικά σωματεία και μέλος του σωματείου Γυμναστών και Προπονητών.
Με όχημα την κρατική υποχρηματοδότηση, στα σωματεία ισοπεδώνονται οι εργασιακές σχέσεις των γυμναστών, ενώ δεν παρέχεται στοιχειώδης ασφάλεια στους αθλούμενους νέους
Το βόλεϊ αποτελεί ένα από τα καλύτερα αθλήματα που μπορεί να καλλιεργηθεί για τη δημιουργική και υγιή διαχείριση του ελεύθερου χρόνου από τους νέους στις ελληνικές μεγαλουπόλεις. Χρειάζεται το λιγότερο χώρο από κάθε άλλο ομαδικό άθλημα, τουλάχιστον από άποψη διαστάσεων του απαιτούμενου αγωνιστικού χώρου. Ενα άθλημα δηλαδή που πραγματικά χωράει στους ελάχιστους διαθέσιμους ελεύθερους χώρους των πόλεων, στο βαθμό βέβαια που οι νέοι υπερασπίζονται τη δημόσια χρήση τους και αγωνίζονται κατά της εμπορευματοποίησής τους. Επίσης σύμφωνα με μελέτες καθηγητών του ΤΕΦΑΑ, το βόλεϊ μπορεί να παιχτεί ασφαλώς σε θερμοκρασίες περιβάλλοντος υψηλότερες από ότι τα άλλα ομαδικά αθλήματα. Είναι λοιπόν ιδανικό για τις συνθήκες της χώρας μας. Αυτό βέβαια είναι θέμα πολιτικής βούλησης. Από τη στιγμή που εφαρμόζεται η πολιτική του μεγάλου κεφαλαίου, ο νέος στον ελεύθερό του χρόνο εξωθείται σχεδόν αποκλειστικά σε πανάκριβες διεξόδους διασκέδασης. Και ταυτόχρονα οι ελεύθεροι χρόνοι ολοένα λιγοστεύουν, όπως και οι όποιοι αθλητικοί χώροι παραμελούνται ή ιδιωτικοποιούνται.
Στη μοίρα της εμπορευματοποίησης Η εμπορευματοποίηση μπορεί να μην έχει προχωρήσει τόσο όσο στο μπάσκετ και το ποδόσφαιρο ίσως λόγω και των μικρότερων μεγεθών του αθλήματος. ΠαρÕ όλα αυτά η
πολιτική υποχρηματοδότησης που ισχύει σε όλο τον ερασιτεχνικό αθλητισμό, ισχύει και στο βόλεϊ. Πάνω σε αυτό ο Αλέξης μας είπε: ÇΣίγουρα δεν έχουν λεφτά (σ.σ τα σωματεία) από το κράτος. Μάλιστα δεν ξέρω αν υπάρχουν πια επιδοτήσεις από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού. Οπως και να έχει ανέκαθεν δεν αποδίδονταν τακτικά, κατακρατούνταν και σε καμία περίπτωση δεν έφταναν - ακόμα και αν δίνονταν τακτικά και στο προβλεπόμενο ύψος - για τις ανάγκες των σωματείων.È Τα σωματεία, λοιπόν, αντικειμενικά υποχρεώνονται στην ιδιωτικοοικονομική λειτουργία, στρέφονται κυρίως στις χορηγίες και δημιουργούν δεσμούς με το κεφάλαιο. Το άθλημα γίνεται έτσι πεδίο διαφημίσεων των επιχειρηματιών-χορηγών, ενώ το σωματείο μετατρέπεται και σε πλασιέ εταιρειών. Να μερικά παραδείγματα από τον ίδιο τον Αλέξη: ÇΣε ένα σωματείο όπου δούλευα θυμάμαι πως είχε έρθει ο Κόνσουλας-Ford με μια επιταγή περίπου 3.000 ευρώ. Από κει και πέρα το site του συλλόγου, οι φανέλες, το γηπεδάκι έχουν το λογότυπο των ιδιωτών που έχουν προσφέρει χορηγίες. Αλλο παράδειγμα είναι το εξής: στο Διοικητικό Συμβούλιο ενός συλλόγου ήταν η ιδιοκτήτρια του τοπικού παραρτήματος της Ευρωγνώσης. Από το γήπεδο λοιπόν οι μαθητές πηγαίνουν στο φροντιστήριο και το αντίθετο, οπότε έτσι και οι δύο κερδίζουν. Αναγκαστικά η χαμηλή χρηματοδότηση βάζει στο τρυπάκι τους συλλόγους να ψάχνουν να βρουν χορηγίες.È
Εγκατάλειψη και ανασφάλεια Στα περισσότερα σωματεία τα γήπεδα είναι ανοιχτά, εκτεθειμένα στις καιρικές συνθήκες, με τσιμεντένια δάπεδα. Αποτέλεσμα είναι πάρα πολλές προπονήσεις να χάνονται λόγω καιρού και εν πάσει περιπτώσει να είναι επικίνδυνες για τους νέους αθλητές. Μόνο στις μεγαλύτερες κατηγορίες τα αγωνιστικά τμήματα των σωματείων κάνουν προπόνηση σε κλειστά γήπεδα. Ακόμα και εκεί όμως τα γήπεδα είναι Çκυριολεκτικά παγωμένα το χειμώνα, φούρνοι το καλοκαίριÈ, μας λέει ο Αλέξης. Επίσης τους όποιους χώρους, τα σωματεία βόλεϊ τους μοιράζονται με τα τοπικά σωματεία μπάσκετ και χαντμπολ. Ετσι υπάρχουν ακόμα και περιπτώσεις διαξιφισμών ανάμεσα σε σωματεία για το χρόνο χρήσης του αγωνιστικού χώρου. Σε κάθε περίπτωση χαμένοι είναι οι νεαροί αθλητές και οι γονείς τους που πληρώνουν κυριολεκτικά για τα πάντα. Τις ενδυμασίες, τις διαδρομές για παιχνίδια εκτός έδρας, τον αθλητικό εξοπλισμό και τη συνδρομή στο σωματείο που κυμαίνεται από 15 μέχρι και 35 ευρώ/μήνα στα πιο αναγνωρισμένα σωματεία.
Οδηγητής ϐ Φλεβάρης 2008
αθλητισμός ϐ 29
Το ανέκδοτο του υπουργείου Το υπουργείο δεν έχει μπει στον κόπο να καταρτίσει κανένα αναλυτικό πρόγραμμα για το μάθημα της Φυσικής Αγωγής. Θυμόμαστε όμως μια υπουργική οδηγία στους καθηγητές ΦΑ: Çκατά το Φθινόπωρο συνίσταται η εκμάθηση πετοσφαίρισηςÈ. Το άλλο με τον Τοτό το ξέρετε;
να πληρώσει τον εαυτό της και τους προπονητές. Οπότε οι ευθύνες πια μετακυλίονται από τον πρόεδρο στο συνάδελφό σου.È
Ποιος φταίει
Οι νέοι έχουν αντικειμενικό συμφέρον να πάνε κόντρα σε αυτήν την πολιτική, να διεκδικήσουν τη θεμελίωση ενός σύγχρονου συστήματος μαζικού λαϊκού αθλητισμού Αυτό όμως που «Αποτελεί το φόβο και τον τρόμο για κάθε γυμναστή ή προπονητή είναι οι ενδεχόμενοι τραυματισμοί» Γιατροί, νοσηλευτές δεν υπάρχουν ούτε διαθέσιμοι και - πολύ περισσότερο - ούτε επιτόπου ακόμα και σε προπονήσεις και αγώνες. ÇΟ,τι γνωρίζω εγώ από πρώτες βοήθειεςÈ, μας λέει ο Αλέξης. Αν ένα παιδί τραυματιστεί θα σταματήσει η προπόνηση και ο ίδιος ο γυμναστής-προπονητής θα ψάξει για αυτοκίνητο για να το μεταφέρει στο πλησιέστερο νοσοκομείο. Τα περισσότερα σωματεία δεν κάνουν ούτε ζητάνε την τυπική εξέταση στην αρχή της χρονιάς για τους αθλητές τους, ενώ λίγα μπορούν να πληρώσουν τη νοσηλεία ενός αθλητή τους στο ιδιωτικοποιημένο σύστημα υγείας.
Γυμναστές-όμηροι Οι εργασιακές σχέσεις των γυμναστώνπροπονητών στο βόλεϊ δεν μπορούν παρά να είναι αντίστοιχες της υποχρηματοδότησης των ερασιτεχνικών σωματείων, της εμπορευματοποίησης και αυτού του αθλήματος. Οι μισθοί είναι ελεεινοί και αποκαλυπτικοί της προκλητικής αδιαφορίας με την οποία οι γαλαζοπράσινες κυβερνήσεις
αντιμετωπίζουν την υπόθεση της μαζικής ανάπτυξης του αθλητισμού γενικά και της πετοσφαίρισης ειδικότερα στην Ελλάδα. Ο Αλέξης μας λέει για την κατάσταση που επικρατεί: Ç150 ευρώ κάθε μήνα για τρεις με τέσσερις φορές την εβδομάδα, 1,5 έως 2 ώρες προπόνηση τη φορά συν έναν αγώνα. Χωρίς ένσημα ανασφάλιστη, μαύρη εργασία. È Αν κάποιος προπονητής-γυμναστής πέρα από τα αγωνιστικά τμήματα αναλάβει και τις ακαδημίες ενός σωματείου, τότε μπορεί να φθάσει ο μισθός του τα 300-350 ευρώ το μήνα. Οσο ανεβαίνουμε προς την επαγγελματική κατηγορία, ανεβαίνει και ο μισθός, ενώ από την Α2 κατηγορία και μετά προπονητές και γυμναστές έχουν διακριτούς ρόλους υπογράφοντας συνήθως συμβόλαια. Στα ερασιτεχνικά σωματεία ο ίδιος άνθρωπος ασχολείται με την προπόνηση και την εκγύμναση. Σε πολλά ερασιτεχνικά σωματεία τα ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια λειτουργίας έχουν διαβρώσει τόσο τον τρόπο λειτουργίας τους, ώστε επιστρατεύουν γυμναστές στη θέση του manager. Ο Αλέξης μας αναφέρει ένα ανάλογο περιστατικό: ÇΣε μια προπονήτρια το σωματείο έδινε ένα budget 1.000 ευρώ και απÕ αυτά θα έπρεπε
Προφανώς για την κατάσταση αυτή λίγες ευθύνες βαραίνουν τα ερασιτεχνικά σωματεία. Ο Αλέξης λέει πάνω σε αυτό: ÇΣτα περισσότερα ερασιτεχνικά σωματεία είναι άνθρωποι που αγαπούν τον αθλητισμό, βάζουν και από την τσέπη τους, χωρίς βέβαια να παραγνωρίζουμε πως για κάποιους υπάρχουν και σκοπιμότητες, όπως παραγωντισμοί και εμπλοκή στη δημόσια ζωή. Αν φτιάξεις δηλαδή κάποιο καλό σωματείο, μπορείς να κατέβεις με το ΠΑΣΟΚ ή τη ΝΔ στις τοπικές εκλογές με καλές πιθανότητες να βγεις στο δημοτικό συμβούλιο. Αλλά δεν αμφισβητεί κανείς ότι κάνουν μια προσπάθεια και έχουν όρεξη να προσφέρουν ακόμα και αν είναι μπλεγμένοι σε κάποιο βαθμό.È Οι κύριες ευθύνες βαραίνουν τις αστικές κυβερνήσεις που στο όνομα της εμπορευματοποίησης του αθλητισμού, αναγκάζουν μέσω του οικονομικού στραγγαλισμού τα σωματεία να μεταχειρίζονται έτσι τους εργαζομένους τους, να μην παρέχουν στοιχειώδη ασφάλεια στους αθλητές τους. Από τη στιγμή που δεν υπάρχει ένα συνεπές πρόγραμμα ανάπτυξης του μαζικού αθλητισμού, το κάθε σωματείο, χωρίς να παραγνωρίζουμε την ευθύνη που μπορεί να έχει, λειτουργεί και αυτό βάσει των κανόνων της ελεύθερης αγοράς, εφαρμόζει τις εργασιακές σχέσεις που εφαρμόζει ο κάθε εργοδότης. Μπροστά στην επιβίωση και την ανάπτυξή του στον ανταγωνισμό με τα άλλα σωματεία αναζητεί χορηγούς και δεν το νοιάζει η σωματική ακεραιότητα των μελών του.
Μαζικός λαϊκός αθλητισμός η λύση Το άθλημα αυτό με τους χιλιάδες νέους που το αγαπούν και τους ακόμα περισσότερους που μπορούν να βρουν σε αυτό διέξοδο τον ελεύθερο χρόνο τους, επαφίεται σε χορηγούς και σωματεία που λειτουργούν και ανταγωνίζονται μεταξύ τους με οικονομικά κριτήρια λειτουργίας. Και μέσα από το βόλεϊ αναδεικνύεται το κύριο. Πως ο αθλητισμός που είναι δικαίωμα και δημιουργική-ψυχαγωγική δυνατότητα για τον κάθε νέο, στον καπιταλισμό γίνεται εμπόρευμα, μια πολύ επικερδής βιομηχανία που στηρίζει τα κέρδη της ακριβώς στον ιδιαίτερο τρόπο που συνδέεται λίγο-πολύ κάθε νέος με τον αθλητισμό. Η πολιτεία έχει πάρει ξεκάθαρη θέση υπέρ του κεφαλαίου. Οι νέοι έχουν αντικειμενικό συμφέρον να πάνε κόντρα σε αυτήν την πολιτική, να διεκδικήσουν τη θεμελίωση ενός σύγχρονου συστήματος μαζικού λαϊκού αθλητισμού, όπου ο κάθε νέος θα αθλείται στα αγαπημένα του αθλήματα δωρεάν και με ασφάλεια. Ετσι οι επιστήμονες Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού θα έχουν σημαντικό ρόλο, δουλέυοντας ταυτόχρονα στις καλύτερες δυνατές συνθήκες. Είναι ένα αίτημα ρήξης με το σύστημα, που αντικειμενικά συνδέεται με το ότι οποιαδήποτε κατάκτηση δεν μπορεί να διατηρηθεί όσο το σύστημα αυτό είναι καπιταλιστικό και επιβουλεύεται τα συμφέροντα της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού και της νεολαίας. Π. Γ.
30 ϐ πολιτισμός
ΕΚΘΕΣΗ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟΥ ΕΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΤΕΧΝΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ ΣΤΟ ΓΚΑΖΙ
ΤΟ ΝΕΟ ΧΩΡΙΣ ΧΟΡΗΓΟΥΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΥΣ ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ 3/2: 8.00 ÇΠερφόρμανςÈ με την Ελίνα Τζαβάρα 6/2 Κοπή πρωτοχρονιάτικης πίτας του ΕΕΤΕ στον χώρο της έκθεσης 10/2: 12.00 Συζήτηση: ÇΟ κοινωνικός ρόλος της Τέχνης και του ΚαλλιτέχνηÈ 15/2: 8.00 ÒViaze en LatinoamericaÓ. Ενα ταξίδι στη Λατινική Αμερική με μουσικοχορευτική παράσταση, από τους Leonardo Gomez y Amor Latino και τη Janet Kapuya. 20/2: 8.00 Μουσική βραδιά με συγκροτήματα μεταναστών.
Εργο της Φανής Αχειμάστου
Τ
ριακόσιοι καλλιτέχνες, εξακόσια έργα. Το εντυπωσιακό δεν είναι το νούμερο, αλλά η λογική: μια έκθεση που δίνει τη δυνατότητα σε νέους καλλιτέχνες να επικοινωνήσουν το έργο τους χωρίς διαμεσολαβητές, μέσα από τη διαφορετικότητα και την ποικιλία των καλλιτεχνικών τάσεων και ενστάσεων, μια έκθεση ανοιχτή στο κοινό με είσοδο ελεύθερη, από το Επιμελητήριο εικαστικών Τεχνών. Δεν είναι πανηγύρι, ούτε αχταρμάς, αλλά πολιτιστικό γεγονός. Αξιόλογοι και ανήσυχοι εικαστικοί κάτω των 40 χρόνων, ÇεκτίθενταιÈ μέσω της ζωγραφικής, της χαρακτικής, των κατασκευών, της φωτογραφίας, με μεικτή τεχνική, εγκαταστάσεις, βίντεο. Ο ÇΟδηγητήςÈ μίλησε με δύο πολύ καλές νέες ζωγράφους, μέλη της οργανωτικής επιτροπής και συμμετέχουσες στην έκθεση, τη Μαργαρίτα Πλέσσα και τη Φανή Αχειμάστου.
ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΠΛΕΣΣΑ ÒΟÓ: Για την προετοιμασία της έκθεσης δουλέψατε συλλογικά... Μ.Π: Ολοι στην οργανωτική επιτροπή είμαστε νέα παιδιά και είναι φοβερό το πώς λειτουργήσαμε χωρίς να γνωρίζει ο ένας τον άλλο. Ειδικά εγώ που είχα έρθει από το εξωτερικό, δεν ήξερα κανέναν. Ενώ είχαμε κούραση, ένταση, άγχος, δεν υπήρξε ποτέ πρόβλημα μεταξύ μας. Κανείς δεν είπε να Çπροβάλλω το δικό μου έργοÈ ή δεν το προσπάθησε έμμεσα. Πραγματικά ÇξεχάσαμεÈ ότι συμμετέχουμε κι εμείς στην έκθεση.
ÒΟÓ: Ποια η γνώμη σου για την εγχώρια εικαστική παραγωγή; Μ.Π: Μ‹ αρέσουν οι δουλιές που γίνονται, δεν είμαι από αυτούς που λένε ότι τίποτα δεν κινείται. Το είδα αυτό και στην έκθεση του Επιμελητηρίου. Η αλήθεια είναι ότι ήμουν λίγο διστακτική στο τι έργα θα δω, όχι σε σχέση με το εξωτερικό, αλλά με το αν μπορεί να λειτουργήσει μια έκθεση χωρίς να ÇκοπείÈ κανένας. Γιατί κανονικά κάποιοι επιλέγουν, υπάρχει ένας άξονας. Αναρωτιόμουν αν μπορεί τελικά να λειτουργήσει μια έκθεση χωρίς να υπάρχει κάποιος κριτής που να διαλέγει τι πρέπει να μπει και τι όχι. Είδα πολύ καλές δουλιές και αυτή η πολυμορφία τελικά λειτουργεί πάρα πολύ καλά. Θεωρώ ότι ούτε θάβει τα έργα, ούτε ο θεατής μπερδεύεται. Αντιθέτως έχουμε μια πιο πλήρη εικόνα του τι συμβαίνει στην Ελλάδα, κάτι που δεν συμβαίνει όταν πας σε μια γκαλερί, αφού εκεί ξέρεις ότι τα έργα είναι επιλεγμένα. Οπως επίσης, στις μεγάλες διοργανώσεις που μπαίνουν χορηγοί ή όταν βλέπεις μια κριτική στην τηλεόραση ή στο ραδιόφωνο, όπου ξέρεις ότι κάποια πράγματα είναι πληρωμένα για να βρίσκονται εκεί. Και τελικά τι φτάνει στον θεατή; Φτάνει αυτό που θέλουν κάποιοι να προβάλλουν. Και με ποια κριτήρια τελικά; Τα δικά τους... Είναι όμως σημαντικό o ίδιος ο θεατής να μπορεί να κρίνει από μόνος του τι είναι σωστό και τι όχι. Γιατί πρέπει να του το δίνουν έτοιμο; Θα δεις δέκα πράγματα, θα πεις Çμ' αρέσει αυτό, δε μ' αρέσει εκείνοÈ, να τα δεις όμως αυτά τα δέκα πράγματα...
ÒΟÓ: Τι ερεθίσματα δίνει η σημερινή εποχή σε ένα καλλιτέχνη; Μ.Π: Θεωρώ πως τα ερεθίσματα υπάρχουν όπου και να είσαι. Η τέχνη αρχικά είναι παρατήρηση. Παρατηρώντας το πιο απλό πράγμα, μπορείς να κάνεις απίστευτα πράγματα. Και φυσικά δεν πιστεύω καθόλου σ' αυτό που λέμε έμπνευση, αλλά στη δουλιά. Δεν είναι Çκάθομαι και θα μου έρθει έμπνευσηÈ. Οσο πιο πολύ δουλεύεις, τόσο πιο πολύ εμπνέεσαι.
ÒΟÓ: Παρεμβαίνει η τέχνη στην καθημερινότητά μας; Μ.Π: Καταρχάς, κόσμος πηγαίνει σε εκθέσεις. Αλλο όμως πηγαίνω να δω μια έκθεση, κι άλλο καταλαβαίνω τι βλέπω. Υπάρχει μια διαφορά. Βέβαια, πρέπει να ξεκινήσουμε απ' το να πάμε να τη δούμε. Γιατί όμως πάω; Για δημόσιες σχέσεις ή για να ÇσυνομιλήσωÈ με έναν πίνακα; Υπάρχει κοινό που ενδιαφέρεται, είμαι αισιόδοξη σ' αυτό. Γίνονται καλές δουλιές, και όταν γίνεται κάτι καλό, υπάρχει κόσμος να το δει. Εχει ανάγκη ο κόσμος να δει κάτι ωραίο. Από εκεί και πέρα δεν υπάρχει η κατάλληλη παιδεία, ώστε να μπορέσεις να πάρεις τα μηνύματα που σου δίνει η τέχνη. Ουσιαστικά είναι μια γλώσσα, που πρέπει να την καταλάβεις. Τέχνη υπάρχει, απλά μένει καμιά φορά στο περιθώριο, με την έννοια ότι δεν έχουμε καταλάβει ότι είναι πραγματικά κομμάτι της ζωής μας, ότι είναι η μόνη μορφή έκφρασης η οποία συμπυκνώνει όλες τις εκφάνσεις της ζωής. Δηλαδή μέσα σ' ένα πίνακα μπορείς να δεις στοιχεία για τον πολιτισμό, κοινωνικά, πολιτικά, ιστορικά, ηθικά, συναισθηματικά, ό,τι έχει σχέση με τον άνθρωπο. Αυτό νομίζω ότι μόνο στην τέχνη συγκεντρώνεται.
ÒΟÓ: Ποια η συμβολή του καλλιτέχνη στην εποχή μας; Μ.Π: Καταρχάς, χρειάζεται να είναι μέσα στα πράγματα, όχι Çστον κόσμο τουÈ. Πρέπει να πατάει στα πόδια του, να καταλαβαίνει τι συμβαίνει γύρω του, να έχει σφαιρική αντίληψη των πραγμάτων και να μπορεί, μέσα από όλα αυτά, να δίνει το δικό του μήνυμα -όχι μόνο
Οδηγητής ϐ Φλεβάρης 2008
πολιτισμός ϐ 31
Από πάνω προς τα κάτω: Γελάδα Μαργαρίτα: Φιγούρες, Μήταλα Εύα: La danza, Θάλεια Ξένου- Ξενάκη: Ατενίζοντας το μέλλον, Αποψη χώρου της έκθεσης, Πλέσσα Μαργαρίτα: Ατιτλο
Σ μήνυμα- αλλά και αισθητική, καλλιέργεια, τα πάντα. Για να μπορέσεις να δημιουργήσεις πρέπει να έχεις μια ευαισθησία για ό,τι συμβαίνει γύρω σου, δεν μπορείς να το περνάς έτσι. Πρέπει να παρατηρείς τα πάντα. Αλλα σ' αγγίζουν λιγότερο, άλλα περισσότερο. Παίρνεις κάτι και το κάνεις χρώμα, κίνηση, φωτογραφία, βίντεο, ο,τιδήποτε... Αλλά για να πάρεις το ερέθισμα και να το μεταμορφώσεις σε κάτι άλλο, χρειάζεται Ðόπως είπαμεÐ ευαισθησία και εγρήγορση... να μην είσαι αδρανής.
ΦΑΝΗ ΑΧΕΙΜΑΣΤΟΥ ÒΟÓ: Πες μας δυο λόγια για αυτή την προσπάθεια... Φ.Χ: Το Επιμελητήριο έκανε ένα κάλεσμα, χωρίς εμπορικό χαρακτήρα και κάποιο συμφέρον από πίσω. Σκοπός ήταν να δοθεί ένα βήμα στους νέους καλλιτέχνες να δείξουν τη δουλιά τους, πράγμα δύσκολο στη σημερινή εποχή. Πιστέψαμε σ' αυτό, και για να δυναμώσει το Επιμελητήριο, που είναι ο επίσημος εκπρόσωπός μας και διεκδικεί τα συμφέροντά μας. Να δυναμώσει και να μπορεί να κάνει κι άλλες δραστηριότητες. Για την έκθεση πήραμε ένα πολύ μικρό ποσό από τη βουλή, τίποτα από το ΥΠΠΟ. Αλλωστε, δεν ζητήσαμε χρήματα από κανέναν άλλο. Δεν έχουμε χορηγούς, πέρα από χορηγούς επικοινωνίας... Κι αναρωτιέται κανείς: Δεν θα έπρεπε όλο αυτό να γίνει θεσμός επιδοτούμενος από το κράτος, που αντιθέτως βλέπουμε ότι επιδοτεί περισσότερο την ιδιωτική πρωτοβουλία, παρά τη δημόσια; Το ιδανικότερο θα ήταν να μην είχαμε τόση ανάγκη τις γκαλερί, που ζητάνε 70% της τιμής, αλλά να έχει το Επιμελητήριο έναν χώρο, όπου κάποιος θα μπορεί να εκθέτει. Αυτό όμως είναι μακρινό όνειρο, αφού ούτε για μια τόσο μεγάλη δουλιά δεν μπορέσαμε να βρούμε χρήματα. Οι καλλιτέχνες δυσκολεύονται στην πα-
ρουσίαση των έργων τους, δεν γίνονται δεκτοί από τις γκαλερί, που άλλες φορές τους επιβάλλουν τα θέματα ή διατηρούν γεμάτες λίστες, όπου μετά από χρόνια μπορείς να πάρεις σειρά.
της ιστορίας τέχνης παίζει κι αυτή βασικό ρόλο. Τέλος, από την πολιτεία δεν έχει δοθεί βαρύτητα στη δημιουργία κέντρων καλλιτεχνικής δημιουργίας, προσιτών στον απλό πολίτη.
ÒΟÓ: Είδαμε και δουλιές που αξιοποιούν τις νέες τεχνολογίες...
ÒΟÓ: Ποιες δυσκολίες αντιμετωπίζει ένας νέος καλλιτέχνης;
Φ.Χ: Κάθε καλλιτέχνης χρησιμοποιεί το εκφραστικό μέσο της εποχής του. Αν παλιότερα ήταν το σχέδιο, μετά η φωτογραφία, τώρα ας πούμε είναι και το βίντεο. Ενα βίντεο είναι πολλές εικόνες, δηλαδή χιλιάδες μηνύματα. Είναι πιο εύκολο να δώσεις έτσι στον θεατή ένα άμεσο μήνυμα. Ο κινηματογράφος δεν δίνει περισσότερα μηνύματα απ' ό,τι μια εικόνα; Ετσι και το video art. Δεν είναι πως γίνεται για την πρωτοτυπία, αλλά γιατί ένας καλλιτέχνης μπορεί να εκφράζεται καλύτερα, δίνοντας περισσότερα μηνύματα στον θεατή.
Φ.Χ: Σπούδασα στην Καλών Τεχνών της Ρώμης. Γύρισα στην Ελλάδα με μεγαλεπήβολα σχέδια σχετικά με την καλλιτεχνική μου πορεία, αλλά ήρθα αντιμέτωπη με την ωμή πραγματικότητα. Το να βιοποριστώ από την τέχνη και να στήσω δικό μου εργαστήριο ήταν αδύνατο τα πρώτα χρόνια. Αυτό με ανάγκασε να ασχοληθώ με τις εφαρμοσμένες τέχνες, όπως με τη διακόσμηση και τη γραφιστική και να δουλέψω στον ιδιωτικό τομέα, οπότε και γρήγορα αντιλήφτηκα πως μετά το 8ωρο, 9ωρο, 10ωρο που δούλευα, η καλλιτεχνική ενασχόλησή μου περιορίστηκε στο ελάχιστο. Μετά από 5 χρόνια περιορισμένης καλλιτεχνικής δράσης, πριν από 2 χρόνια κατάφερα να αρχίσω να ασχολούμαι εξολοκλήρου με την τέχνη. Οι συνθήκες είναι πολύ δύσκολες για ένα νέο καλλιτέχνη, γιατί το πρωταρχικό ζήτημα είναι η επιβίωση, η οποία δεν εξασφαλίζεται καθόλου εύκολα με την τέχνη, όπως και με οποιοδήποτε άλλο επάγγελμα στις μέρες μας. Το δεύτερο ζήτημα είναι η αποδοχή της δουλιάς σου από μια γκαλερί, η οποία συνήθως αντιμετωπίζει το εικαστικό έργο σου σαν προϊόν εμπορικό ή μη. Και τρίτον, ο τελικός αποδέκτης που είναι ο θεατής βιώνει τόσες πολλές καθημερινές δυσκολίες σε σχέση με την επιβίωση, που δεν έχει ούτε χρόνο, ούτε χρήμα για να διαθέσει στην τέχνη.
ÒΟÓ: Επικοινωνεί ο κόσμος, ο λαός, με τον καλλιτέχνη και αντιστρόφως; Φ.Χ: Η δική μου άποψη είναι ότι ο καλλιτέχνης είναι ένας πνευματικός άνθρωπος της εποχής, που θα έπρεπε να έχει γνώμη για όλα τα ζητήματα. Και η τέχνη θα έπρεπε να ασχολείται με τα κοινά, με τη ζωή του καθημερινού ανθρώπου. Αυτό δεν σημαίνει ότι άλλοι καλλιτέχνες που δεν έχουν ασχοληθεί με τα κοινά, δεν έχουν να επιδείξουν αξιόλογο έργο. Το αντίθετο μάλιστα. Να προσθέσω εδώ πως υπάρχει μια Καλών Τεχνών που καλλιεργεί την ατομικότητα. Παρουσιάζει ως πρότυπο καλλιτέχνη εκείνον που είναι κλεισμένος στον εαυτό του, στον κόσμο του, τον καλλιτέχνη που κοιτάει μόνο μέσα του, και όχι έξω του. Από εκεί και πέρα, υπάρχει ο αποκλεισμός της καλλιτεχνικής παιδείας από τη μέση εκπαίδευση. Δεν έχει δοθεί η δυνατότητα σε πολλούς ανθρώπους να γνωρίσουν τις ικανότητες και δεξιότητές τους στην καλλιτεχνική δημιουργία, με αποτέλεσμα να νοιώθουν τελείως ξένοι απέναντι στην τέχνη. Η έλλειψη του μαθήματος
Κική Πούλου
ÒΕικόνα – Χώρος – Δράση 2Ó 23 Ιανουαρίου – 22 Φεβρουαρίου 2008 Στην ÒΤεχνόπολιςÓ του Δήμου Αθηναίων Πειραιώς 100, Γκάζι
32 ϐ42 προτάσεις ϐ προτάσεις
Εισιτήριο: 3 ευρώ
Κυριακή
Πέμπτη
3/2
7/2
19.00 Εκδήλωση ÇΛάρκο 1977: 110 μέρες ατσάλινης ενότητας, ταξικής αλληλεγγύης και αγωνιστικής αποφασιστικότηταςÈ Η ηρωική και επιτυχής απεργία του 1977 στη μεταλλευτική και μεταλλουργική βιομηχανία ΛΑΡΚΟ στη Λάρυμνα, μάθημα αγώνα, πολύτιμο μπροστά στην απεργία της 13ης Φλεβάρη που ζυγώνει. Η εκδήλωση στην οποία καλούν οι κλαδικές οργανώσεις της Οργάνωσης Αθήνας της ΚΝΕ περιλαμβάνει προβολή βίντεο, αφιέρωμα στο εργατικό τραγούδι και έκθεση με πρωτοσέλιδα του ÇΡιζοσπάστηÈ της εποχής.
Κυριακή
Πέμπτη
22.30
21.00
22.30
Ζωντανό λαϊκό γλέντι, με το λαϊκορεμπέτικο σχήμα της ΚΝΕ.
Μουσικοσατυρική παράσταση ÇΟλα μέσαÈ με τους ÇTrendy HooligansÈ, τις ÇΤρεις ΕυχέςÈ και άλλες εκπλήξεις...
DJ λαϊκό γλέντι
Δευτέρα
Κυριακή
18/2
24/2
17/2
21.00
Τρίτη
Κυριακή
5/2
10/2
εως 13/2
21.30
21.45
Σινεμά: ÇΟλοι οι άνθρωποι του προέδρουÈ (1987) σε σκηνοθεσία Aλαν Πάκουλα
Θέατρο: ÇΟ καλός στρατιώτης ΣβέικÈ από τη θεατρική ομάδα ÇΕκτός ΣχεδίουÈ Καματερού
Το σκάνδαλο ÇΓουοτεργκέϊτÈ, που συγκλόνισε τις ΗΠΑ. Δύο δημοσιογράφοι της Ουάσινγκτον Πoστ, ο Μπομπ Γούντγορντ (Ρόμπερτ Ρέντφορντ) και ο Καρλ Μπέρνσταϊν (Ντάστιν Χόφμαν), στη μάχη για το σωστό και έγκυρο ρεπορτάζ, Ενα αριστούργημα τεσσάρων Oscar βασισμένο στο βιβλίο των Γούντγορντ και Μπέρνσταϊν.
Αφιέρωμα στην ΕΠΟΝ - Προβολή της ταινίας ÇΟ κλοιόςÈ του Κώστα Κουτσομύτη και συζήτηση με το σκηνοθέτη Στον ÇΚλοιόÈ (1987) πέντε μέλη της ΕΠΟΝ, τον καιρό του Εμφυλίου, νιώθουν τον ÇκλοιόÈ των κρατικών μεθόδων καταστολής, των στρατοδικείων και των καθημερινών συλλήψεων να σφίγγει γύρω τους, κάνουν αεροπειρατεία -την πρώτη στον κόσμοκαι αναγκάζουν τον πιλότο να τους πάει στη Γιουγκοσλαβία.
Ενα πολύ δυνατό κείμενο του Γιάροσλαβ Σβέικ και μια ομάδα επαγγελματιών και μη ηθοποιών, κατοίκων του Καματερού - εργαζόμενοι όλοι- εθελοντών της θεατρικής πράξης. Στο επίκεντρο ένας απλός άνθρωπος, που με διάφορα καμώματα -αστεία και μη- προσπαθεί να ξεφύγει από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, παραμονές του Α΄ Παγκόσμιου.
21/2
21.30
Παιδικό Πρόγραμμα: ÇΑν όλα τα παιδιά της γηςÉÈ
Αφιέρωμα στο Βασίλη Τσιτσάνη. Από το λαϊκορεμπέτικο συγκρότημα και την ομάδα μουσικών ερευνών της ΚΝΕ
21.00 Συναυλία: ÇSinfullÈ και ÇΕρίσμαÈ Hard Rock και metal ήχοι από τους πολύ καλούς ÇSinfullÈ, ενώ οι ÇΕρίσμαÈ (πρόσφατα κυκλοφόρησαν ομώνυμο δίσκο) σε progressive rock, funk-punk μουσικές και με επιρροές από ska, dub, hip hop και ethnic.
Δευτέρα 21.30 Συναυλία: ÇΑνεύθυνη εταιρείαÈ Ροκ κομμάτια από ένα εξαιρετικό συγκρότημα.
Τρίτη
Τρίτη
6/2
14/2
19/2
26/2
Κοινωνικοπολιτική ταινία, με ήρωες θύτες και θύματα της τηλεόρασης, όταν αυτή διαστρεβλώνει την πραγματικότητα ή μεγαλοποιεί τα γεγονότα. Παίζουν: Αλαν Αλντα, Ντάστιν Χόφμαν, Τζον Τραβόλτα.
Γνωστή είναι η δραστηριότητα του λαϊκορεμπέτικου σχήματος και η διαρκής αναζήτηση της ομάδας μουσικών ερευνών της ΚΝΕ. Πέρυσι παρουσίασε εκδήλωση για το Μάρκο Βαμβακάρη. Σειρά έχει τώρα ο μεγάλος Βασίλης Τσιτσάνης. Η ομάδα μουσικών ερευνών έκανε τις ενορχηστρώσεις και την ιστορική έρευνα και το συγκρότημα με μαεστρία εκτελεί.
25/2
Πέμπτη
Σινεμά: ÇMad cityÈ (1997) σε σκηνοθεσία Κώστα Γαβρά
27/2
11.00
Τετάρτη 21.30
Τετάρτη
22.30
21.00
DJ Rock Party!!
Εκδήλωση για τα 65 χρόνια από την ίδρυση της ΕΠΟΝ. Με το λόγο και τη μουσική, τα οπτικά και ηχητικά ντοκουμέντα, γνωρίζουμε την ιστορία της ΕΠΟΝ, φτάνοντας μέχρι το σήμερα.
Πέμπτη 26/2 22.30 Τσικνοπέμπτη-Λαϊκό ζωντανό γλέντι με τους ÇΑπροβάριστουςÈ
«Το μυστήριο μπουφ» του Βλαδίμηρου Μαγιακόφσκι Σκηνοθεσία: Διονύσης Ξενάκης
Γ
ραμμένο το 1918, από τον επαναστάτη ποιητή για τα ÇγενέθλιαÈ της Οκτωβριανής Επανάστασης. Εργο αλληγορικό και σατιρικό, γεμάτο κωμικά στοιχεία, πραγματεύεται την πορεία της επανάστασης και του σοσιαλισμού. Η ομάδα θεάτρου της ΚΝΕ, στην 4η παράστασή της, και προς τιμήν των 90 χρόνων που συμπληρώνονται από την Çέφοδο στον ουρανόÈ, καταπιάνεται με το εν λόγω έργο. Ερασιτεχνικό σχήμα νέων ανθρώπων - στην πλειοψηφία τους εργαζόμενοι, μαθητές, φοιτητές - που δεν υστερούν σε ποιότητα και επιμονή δίνει παραστάσεις στα πλαίσια των εκδηλώσεων για τα 90χρονα του Κόμματός μας.
Προγραμματισμένες παραστάσεις για το Φλεβάρη: 3/2 (11.00) στο σχολικό συγκρότημα του Ταύρου 17/2 στο Ιλιον
21.30 Συζήτηση για την πολιτική γελοιογραφία, τη σάτιρα και τον τύπο, με τον ΣΤΑΘΗ (Σταυρόπουλο). Εκθεση σκίτσου του εξαιρετικού δημιουργού. Μια εικόνα, χίλιες λέξεις. Η γελοιογραφία -στα όρια δημοσιογραφίας και τέχνης- πόσες και πόσες φορές δεν έχει κάνει το χειλάκι μας να
Ομάδα Θεάτρου της ΚΝΕ
γελάσει, πόσες φορές δε μας έχει προβληματίσει, ÇσχολιάζονταςÈ τόσο εύστοχα την επικαιρότητα. Το σκίτσο, μα και ο λόγος του, σημείο αναφοράς.
Οδηγητής ϐ Φλεβάρης 2008
ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ
διεθνή ϐ 33
της Αννας Γρηγοριάδου
ΓΕΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΠΟΔΝ Σύγκληση της 1ης Διεθνούς Προπαρασκευαστικής Συνάντησης για το 17ο ΠΦΝΦ
πάνω από 100.000 άνθρωποι πέρασαν από το μνημείο των Λούξεμπουργκ – Λίμπκνεχτ κατά τη διάρκεια της ημέρας
Σ
ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΙΜΗΣ ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ
ΔιΝΟΥΜΕ ΤΟ ΧΕΡΙ ΣΤΗ ΡοΖΑ ΛΟυΞΕΜΠΟΥΡΓΚ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΑΡΛ ΛιΜΠΚΝΕΧΤ !
τις 12 Γενάρη πραγματοποιήθηκε στο Βερολίνο το ετήσιο συνέδριο Λούξεμπουργκ – Λιμπκνεχτ, δολοφονημένων ιδρυτών του KPD (Κομμουνιστικό Κόμμα Γερμανίας - πρώτο κομμουνιστικό κόμμα της Γερμανίας). Οι ιστορικοί ηγέτες του γερμανικού εργατικού και φιλειρηνικού κινήματος δολοφονήθηκαν από τις γερμανικές εθνικιστικές πολιτοφυλακές (Freikorps) στις 15 Γενάρη 1919. Το συνέδριο διοργανώνεται κάθε χρόνο από το ίδρυμα Λούξεμπουργκ και από την εφημερίδα ÒJunge WeltÓ. Συνδιοργανωτές είναι κάθε χρόνο και οι αδερφές οργανώσεις του ΚΚΕ, το Γερμανικό Κομμουνιστικό Κόμμα (DKP), όπως και αδερφή νεολαία, η Σοσιαλιστική Γερμανική Εργατική Νεολαία (SDAJ). Στο συνέδριο των 4.000 συμμετεχόντων καλεσμένη ομιλήτρια, μεταξύ άλλων, ήταν και η Γενική Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ, σ. Αλέκα Παπαρήγα που συνοδευόταν από το μέλος της ΚΕ και υπεύθυνο του τμήματος Διεθνών Σχέσεων του ΚΚΕ σ. Μπάμπη Αγγουράκη. Η Αλέκα Παπαρήγα αφιέρωσε μεγάλο μέρος της ομιλίας της στην πείρα του Κόμματος και τη διαμόρφωση της στρατηγικής του την περίοδο `89 - `91 έως σήμερα, ενώ αναφέρθηκε και στη σταθερή προσπάθεια και προσανατολισμό του για τη διεθνιστική δράση. Η τοποθέτηση της σ. Αλέκας Παπαρήγα βρήκε μεγάλη ανταπόκριση από το ακροατήριο, αφού και το γερμανικό κομμουνιστικό κίνημα αντιμετώπιζε εκείνη την εποχή τα ίδια προβλήματα. Την ίδια μέρα, η αντιπροσωπεία του Kόμματος συμμετείχε σε εκδήλωση του DKP ενώ σε παράλληλη εκδήλωση οργανωμένη από τη SDAJ η γραμματέ-
ας του Νομαρχιακού Συμβουλίου της ΚΝΕ Γερμανίας και μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ σ. Αννα Γρηγοριάδου μετέφερε τις εμπειρίες των αγώνων ενάντια στις διαδικασίες της Μπολόνια στην Ελλάδα. Ιδιαίτερης αποδοχής έτυχε η πρόταση του Κόμματος για την Ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση.
100.000 λαού τίμησαν τους ηγέτες Στις 13 Γενάρη πραγματοποιήθηκε μεγάλη πορεία στο Ανατολικό Βερολίνο που κατέληξε στα σημεία ταφής των Λούξεμπουργκ – Λίμπκνεχτ, όπου βρίσκεται και μνημείο προς τιμήν τους. Στην πορεία συμμετείχαν δεκάδες μέλη και φίλοι του ΚΚΕ στο ξεχωριστό μπλοκ του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, το οποίο πορεύτηκε ανάμεσα στα μπλοκ της SDAJ και του DKP (με σύνθημα: Σοσιαλισμός - Πιο επίκαιρος από ποτέ). Η σ. Αλέκα Παπαρήγα κατέθεσε κόκκινα γαρύφαλλα στο μνημείο των νεκρών κομμουνιστών ηγετών. Η συμμετοχή στην πορεία υπολογίζεται να είναι η μεγαλύτερη των 2 τουλάχιστον τελευταίων δεκαετιών, αφού πάνω από 100.000 άνθρωποι πέρασαν από το μνημείο των Λούξεμπουργκ – Λίμπκνεχτ κατά τη διάρκεια της ημέρας. Τέλος, το απόγευμα της Κυριακής 13 Γενάρη πραγματοποιήθηκε εκδήλωση με ομιλήτρια την Αλέκα Παπαρήγα στην Ελληνική Κοινότητα Βερολίνου όπου είχε την ευκαιρία να αναλύσει την πολιτική του Κόμματος στους Ελληνες μετανάστες. Ακόμα, στην εκδήλωση συζητήθηκαν και θέματα που ÇκαίνεÈ τους Ελληνες μετανάστες, όπως η ψήφος τους, η παλιννόστηση κ.ά.
Από την 1η ως τις 3 Φλεβάρη πραγματοποιείται στη Λισαβόνα η συνεδρίαση του Γενικού Συμβουλίου της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Δημοκρατικών Νεολαίων (ΠΟΔΝ). Στη συνεδρίαση θα συζητηθεί η δράση της ΠΟΔΝ το τελευταίο εξάμηνο και θα μπουν οι στόχοι και οι δράσεις της Ομοσπονδίας για το επόμενο. Σημαντική απόφαση που θα ληφθεί στη Λισαβόνα, θα είναι η ανάδειξη της οργάνωσης και της χώρας που θα διοργανώσει το 17ο Παγκόσμιο Φεστιβάλ Νεολαίας και Φοιτητών (ΠΦΝΦ), ενώ θα συγκληθεί και η 1η Διεθνής Προπαρασκευαστική Συνάντηση του Φεστιβάλ. Ενδιαφέρον για τη διοργάνωση του ΠΦΝΦ έχουν εκδηλώσει η Ενωση Νεολαίας Λευκορωσίας και η Εθνική Ενωση Λιβύης. Την Οργάνωση εκπροσωπούν στη Λισαβόνα οι σ. Γιώργος Ελταχήρ και Κώστας Παπαδάκης, μέλη του γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ. Το Παγκόσμιο Φεστιβάλ Νεολαίας και Φοιτητών είναι μια κορυφαία εκδήλωση στην οποία συναντιούνται χιλιάδες νέοι αντιιμπεριαλιστές από πάνω δεκάδες χώρες του κόσμου και τα τελευταία χρόνια, το κύρος του είναι ιδιαίτερα αυξημένο, ως αντανάκλαση και του ανεβασμένου κύρους και απήχησης της ΠΟΔΝ, πυ παίζει καθοριστικό ρόλο στην διοργάνωση των μελών της Ομοσπονδίας, που πρωτοστατούν στη συγκρότηση πλατιών Εθνικών Προπαρασκευαστικών Επιτροπών σε κάθε χώρα.
Ισπανία ‹ AGITACION Κυκλοφορεί ξανά Agitaciοn είναι το όνομα του περιοδικού της Ενωσης Κομμουνιστικών Νεολαιών Ισπανίας (UJCE), το οποίο ξεκινάει ξανά να εκδίδεται από αυτό το χειμώνα. Το πρώτο τεύχος (Γενάρης – Μάρτης 2008) της νέας περιόδου κάνει ιδιαίτερη αναφορά στην εργασιακή ανασφάλεια και την αύξηση του κόστους ζωής που πλήττει τα λαϊκά στρώματα της Ισπανίας και τη νεολαία. Ακόμα, στο περιοδικό της UJCE παρουσιάζονται εκτενώς στιγμές από τη δράση της οργάνωσης, όπως εκδηλώσεις, αλλά και ιδεολογικοπολιτικά κείμενα για τις τρέχουσες εξελίξεις στην ισπανική κοινωνία. Ακόμα, όπως σε κάθε νεολαιίστικο έντυπο, υπάρχουν σελίδες για τον πολιτισμό και τον ελεύθερο χρόνο. Το οπισθόφυλλο του περιοδικού Òγυρίζει την πλάτη στη λήθηÓ, αφού σε κάθε τεύχος θα παρουσιάζονται αφιερώματα σε ξεχωριστές προσωπικότητες του κομμουνιστικού κινήματος.
34 ϐ αντιιμπεριαλιστική πάλη
Δ
εν είναι τυχαίο που τα τελευταία χρόνια η κατάσταση στην Παλαιστίνη βρίσκεται στις πρώτες γραμμές της επικαιρότητας. Εξάλλου, ο αγώνας των Παλαιστινίων για να ζήσουν ελεύθεροι δεν είναι καινούρια υπόθεση, αλλά έχει βαθιές ρίζες στο χρόνο. Σήμερα, ο παλαιστινιακός λαός έχει να αντιμετωπίσει τον απάνθρωπο αποκλεισμό του από τον ισραηλινό στρατό, που απειλεί 1,5 εκατομμύριο Παλαιστίνιους με αφανισμό και ένα τείχος που τον κυκλώνει για να τον στραγγαλίσει. Η ιστορική πορεία της υπόθεσης του παλαιστινιακού λαού επιβεβαιώνει ότι όταν τις ελπίδες για ειρήνη αναλαμβάνουν τα γεράκια του πολέμου, ο αγώνας για ανεξαρτησία, φαντάζει μακρύς και δύσκολος δρόμος.
ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ
Ασταμάτητος αγώνας για λευτεριά Μια ιστορία με βαθιές ρίζες στο χρόνο Η ÇοδύσσειαÈ του παλαιστινιακού λαού είναι κάθε άλλο παρά καινούρια ιστορία και είναι δεμένη με την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ στην περιοχή και τη διαπάλη των μεγάλων δυνάμεων για τη μοιρασιά των εδαφών και των ζωνών επιρροής στη Μέση Ανατολή μετά τη διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Προς το τέλος του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου (ΠΠ) ξεσπά εξέγερση των Αράβων της Παλαιστίνης, οι οποίοι στρέφουν τις ελπίδες τους στην Ανταντ. Γρήγορα όμως διαψεύστηκαν, αφού η περιοχή μετά τον Α΄ ΠΠ τέθηκε υπό Βρετανική διοίκηση και παρέμεινε έτσι μέχρι την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ το 1948, ενώ με την απόφαση 194 του ΟΗΕ το έδαφος της περιοχής διχοτομείται για να μοιραστεί σε Εβραίους και Αραβες. Λίγο αργότερα, όμως, ξεκινά ο πρώτος αραβο-ισραηλινός πόλεμος, ο οποίος καταλήγει σÕ αυτό που οι Παλαιστίνιοι ονομάζουν «Νάκμπα» (= ÇκαταστροφήÈ). Το κράτος του Ισραήλ προσαρτά τα εδάφη όπου ζούσαν οι Παλαιστίνιοι και η Ιερουσαλήμ διχοτομείται. 700.000 Παλαιστίνιοι ξεριζώνονται από τις εστίες τους και βρίσκουν καταφύγιο σε καταυλισμούς στη Λωρίδα της Γάζας, το Λίβανο και τη Συρία. Το 1964 ιδρύεται η Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (ΟΑΠ), η οποία συνενώνει πολλές διαφορετικές παλαιστινιακές πολιτικές οργανώσεις, με στόχο την ανεξαρτησία των Αράβων της Παλαιστίνης από την ισραηλινή κατοχή, το δικαίωμα των Παλαιστινίων στην αυτοδιάθεση και την
επιστροφή στις εστίες τους. Το 1969 πρόεδρός της αναδεικνύεται ο Γιασέρ Αραφάτ, ηγέτης της Φατάχ, μια μορφή που σφράγισε τον αγώνα του παλαιστινιακού λαού. Η ΟΑΠ αναγνωρίστηκε επίσημα από τον ΟΗΕ το 1974.
Οι λαοί της περιοχής έρχονται αντιμέτωποι με ένα νέο ιμπεριαλιστικό σχέδιο, τη δημιουργία της ÒΝέας Μέσης ΑνατολήςÓ, στην οποία οι ιμπεριαλιστές θα έχουν τον πρώτο λόγο Είχε προηγηθεί ο «πόλεμος των έξι ημερών» το 1967, με τον οποίο ο Παλαιστινιακός λαός αντιμετωπίζει μια καινούρια καταστροφή. 400.000 Παλαιστίνιοι παίρνουν το δρόμο της προσφυγιάς, αφού το Ισραήλ μετά από ταυτόχρονη επίθεση σε Συρία, Ιορδανία και Αίγυπτο καταλαμβάνει τη χερσόνησο του Σινά, τα υψίπεδα Γκολάν στη Συρία, τη Δυτική Οχθη του ποταμού Ιορδάνη, τη Λωρίδα της Γάζας και την Ανατολική Ιερουσαλήμ. Στα τέλη της δεκαετίας του `70 η ισραηλινή επιθετικότητα αυξάνεται και ο ισραηλινός στρατός εισβάλλει στο Λίβανο το 1978, ενώ το 1980 προσαρτά την Ανατολική Ιερουσαλήμ. Το 1982 το Ισραήλ εισβάλλει ξανά στο
Λίβανο με στόχο να εξοντώσει τις δυνάμεις της ΟΑΠ στη χώρα αυτή. Η επιχείρηση “Ειρήνη στη Γαλιλαία”, πέρα από τους χιλιάδες νεκρούς, αφήνει πίσω της πρωτοφανούς αγριότητας θηριωδίες -όπως η σφαγή 2.000 γυναικόπαιδων στους προσφυγικούς παλαιστινιακούς καταυλισμούς Σάμπρα και Σατίλα στη Βηρυτό.
Ιντιφάντα Το 1987 ξεσπά εξέγερση των Παλαιστίνιων που ζουν στα κατεχόμενα εδάφη, η πρώτη ιντιφάντα. Στην αρχή η εξέγερση παίρνει τη μορφή πετροπόλεμου με τις ισραηλινές αρχές, στον οποίο ο στρατός απαντάει με σφαίρες, διωγμούς και επιδρομές. Η πρώτη ιντιφάντα τελειώνει το 1991 και το 1993 υπογράφεται η “Διακήρυξη Αρχών του Οσλο” από το Ισραήλ, την ΟΑΠ και τις ΗΠΑ. Η αποτυχία της ήταν προδιαγεγραμμένη, αφού όλα τα ζητήματα που ÇέκαιγανÈ, όπως το ζήτημα των μαζικών ισραηλινών εποικισμών στα παλαιστινιακά εδάφη, το θέμα της ανατολικής Ιερουσαλήμ και η τύχη των 4.000.000 Παλαιστινίων προσφύγων παραπέμπονταν γενικόλογα στο μέλλον. Το 2000 η συμφωνία του Οσλο περιφερόταν σαν Çάταφος νεκρόςÈ, η ειρήνη φαινόταν πολύ μακρινή και η ισραηλινή κατοχή με όλα τα επακόλουθά της συνεχιζόταν. Η επίσκεψη του Αριέλ Σαρόν στο Ορος του Ναού (τόπο εξαιρετικής θρησκευτικής σημασίας για τους μουσουλμάνους), ήταν ικανή για να ξεχειλίσει η οργή των Παλαιστινίων και να πυροδοτήσει νέα εξέγερση του Παλαιστινιακού λαού. Ξεσπά η δεύτερη Ιντιφάντα..
Στη διάρκεια της δεύτερης εξέγερσης το Ισραήλ ξεκινά ολοκληρωτικό πόλεμο. Από τότε μέχρι σήμερα έχουν σκοτωθεί τουλάχιστον 4.453 Παλαιστίνιοι από ισραηλινές επιθέσεις και 1.114 Ισραηλινοί. Τότε έλαβε χώρα και ο αποκλεισμός του Παλαιστίνιου ηγέτη Αραφάτ στο προεδρικό ÇμέγαροÈ (τρόπος του λέγειν, αφού ήταν σχεδόν κατεστραμμένο), το οποίο εγκατέλειψε μόλις λίγο πριν μεταφερθεί σε νοσοκομείο στο Παρίσι, όπου και πέθανε το 2004.
650 χιλιόμετρα αίματος Το 2002 κι ενώ είχε ξεκινήσει η παγκόσμια ιμπεριαλιστική καμπάνια των ΗΠΑ κατά της ÒτρομοκρατίαςÓ, η κυβέρνηση του Αριέλ Σαρόν αποφασίζει, με πρόσχημα τις συγκρούσεις της δεύτερης ιντιφάντα, την κατασκευή ενός τσιμεντένιου τείχους μήκους 650 χιλιομέτρων στη Δυτική Οχθη, το οποίο χτίζεται μέχρι σήμερα. Ο στόχος, προφανής: ασφυκτικότερος στραγγαλισμός της καθημερινής ζωής στη Δυτική Οχθη, τσάκισμα της παλαιστινιακής αντίστασης και διαιώνιση της Ισραηλινής κατοχής. Ακόμα, με το χτίσιμο του τείχους, το Ισραήλ προσαρτά ουσιαστικά περίπου το 50% των κατεχόμενων εδαφών, τα οποία ανήκουν στον παλαιστινιακό λαό και όπως είναι λογικό, κάθε συνοχή των παλαιστινιακών εδαφών παύει να υπάρχει, ενώ η παλαιστινιακή οικονομία μαραζώνει.
Η κατοχή συνεχίζεται... Σήμερα, ο παλαιστινιακός λαός βρίσκεται κάτω από την ισραηλινή κατοχή και στερεί-
Οδηγητής ϐ Φλεβάρης 2008
αντιιμπεριαλιστική πάλη ϐ 35
Το 2002 το Ισραήλ ξεκίνησε το χτίσιμο ενός τείχους 650 χιλιομέτρων
ται το δικαίωμά του να ζήσει ελεύθερος στη γη του. Οι περιοχές που υποτίθεται ότι βρίσκονται στη διοίκηση της Παλαιστινιακής Αρχής (ΠΑ) είναι η περιοχή της Δυτικής Οχθης του ποταμού Ιορδάνη και η Λωρίδα της Γάζας στις όχθες της Μεσογείου που συνορεύει με την Αίγυπτο. Αυτές οι περιοχές βρίσκονται στο έλεος του ισραηλινού στρατού κατοχής, ο οποίος πραγματοποιεί συνεχείς επιδρομές εναντίον παλαιστινιακών στόχων, επιδιώκοντας να κάμψει την αντίσταση του Παλαιστινιακού λαού. Η ισραηλινή κυβέρνηση παράλληλα προωθεί όλο και περισσότερο τους εποικισμούς στη Δ. Οχθη. ΣÕ όλα αυτά προστίθεται και ο ισραηλινός έλεγχος των υδάτινων πόρων της περιοχής.
Διχασμός και γενοκτονία Στις εκλογές για την κυβέρνηση της ΠΑ το 2006, ο παλαιστινιακός λαός εξέλεξε την ισλαμιστική ÒΧαμάςÓ. Δεν ήταν τόσο η συμφωνία με την πολιτική της Χαμάς, όσο η απογοήτευση από τις αποτυχημένες προσπάθειες ειρήνευσης και τις υποχωρήσεις απέναντι στις ΗΠΑ και το Ισραήλ από την κυβέρνηση της Φατάχ (η οποία διατηρεί ακόμα την προεδρία της ΠΑ με το Μαχμούντ Αμπάς). Χαμάς και Φατάχ δεν κατάφεραν ποτέ να συνεννοηθούν. ΗΠΑ, Ισραήλ και Çδιεθνής κοινότηταÈ βρήκαν την ευκαιρία να διαιρέσουν τους Παλαιστίνιους αναγνωρίζοντας ως μόνη νόμιμη κυβέρνηση και συνομιλητή, κυβέρνηση σχηματισμένη από τη Φατάχ. Η Χαμάς καταλαμβάνει με τη βία τη Λωρίδα της Γάζας, την οποία και διοικεί μέχρι σήμερα, ενώ η κυβέρνηση της Φατάχ περιορίζεται στη Δ. Οχθη. Το Ισραήλ βρήκε ευκαιρία να τιμωρήσει συλλογικά τον παλαιστινιακό λαό για την κυβέρνηση που εξέλεξε και προχώρησε σε ενεργειακό αποκλεισμό της Γάζας. Ο αποκλεισμός έχει εξελιχθεί σε πραγματική γενοκτονία, αφού απειλούνται με θάνατο 1,5 εκατομμύριο Παλαιστίνιοι που έχουν επισφαλή ή καθόλου πρόσβαση σε καύσιμα, πόσιμο νερό, τρόφιμα, φάρμακα, ακόμα και ηλεκτρικό ρεύμα, αφού ο μοναδικός ηλεκτροπαραγωγικός σταθμός δεν έχει καύσιμα
για να λειτουργήσει. Τραγική είναι η κατάσταση και στα νοσοκομεία της περιοχής, αφού οι γιατροί αναγκάζονται να δουλέψουν κάτω από τις πιο πρωτόγονες συνθήκες, σχεδόν χωρίς ρεύμα και με ελάχιστα αποθέματα σε φάρμακα. Μπροστά σÕ αυτό το πρωτοφανές ανθρωπιστικό έγκλημα, η Çδιεθνής κοινότηταÈ κωφεύει, παρά τις έντονες εκκλήσεις των λαών για τον τερματισμό του. Τρανταχτό παράδειγμα η «ηχηρή» αποχή των χωρών της ΕΕ από την πρόσφατη ψηφοφορία στο Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ, το οποίο καταδίκασε το Ισραήλ για παραβίαση των ανθρώπινων δικαιωμάτων στη Γάζα καλώντας το παράλληλα να σταματήσει το βάρβαρο αποκλεισμό.
Ιμπεριαλισμός: Çπανταχού παρώνÈ Δεν είναι τυχαίο ότι όλες οι ÇειρηνευτικέςÈ συμφωνίες των τελευταίων χρόνων απέτυχαν, αφού αποτελούσαν Çευγενική χορηγίαÈ των ΗΠΑ και της ΕΕ, ώστε να μην ξεφεύγουν από το ÇόραμαÈ των ιμπεριαλιστών για την περιοχή. Ετσι έγινε και με την τελευταία Çειρηνευτική προσπάθειαÈ στην Ανάπολη των ΗΠΑ, όπου πέρα από τις γνωστές γενικόλογες διακηρύξεις, προωθήθηκε ακόμα περισσότερο η επίθεση στο δικαίωμα στην αντίσταση, στην αμφισβήηση της ιμπεριαλιστικής νέας τάξης πραγμάτων. Τα ενεργειακά αποθέματα της περιοχής και η διέλευση μεγάλων ενεργειακών αγωγών από εκεί είναι στόχος των καπιταλιστικών δυνάμεων της ÇδύσηςÈ χρόνια τώρα. Σήμερα, μετά την κήρυξη του Òπολέμου ενάντια στην τρομοκρατίαÓ από την κυβέρνηση Μπους το 2001, οι λαοί της περιοχής έρχονται αντιμέτωποι με ένα νέο σχέδιο των ιμπεριαλιστών, τη δημιουργία της “Νέας Μέσης Ανατολής”, στην οποία οι ιμπεριαλιστές θα έχουν τον πρώτο λόγο. Ηδη με απόφαση του ΝΑΤΟ το 2004 διαμορφώνεται ένα διακρατικό σύστημα με στόχο τον “εκδημοκρατισμό της Μέσης Ανατολής”, το οποίο θα στηρίζεται στα ΝΑΤΟϊκά στρατεύματα που θα μπορούν να επεμβαίνουν, όποτε χρειάζεται, για να διευκολυνθεί έτσι
η διείσδυση των πολυεθνικών στην περιοχή. Προωθείται, ακόμα, η δημιουργία ενός καινούριου ÒαντιτρομοκρατικούÓ επιθετικού οργανισμού στη Μέση Ανατολή (Mideast Antiterrorism Organization - MATO) που θα συντονίζει στρατιωτικές δυνάμεις, υπηρεσίες πληροφοριών και ασφαλείας των ÇδυτικώνÈ με τους συμμάχους τους στην περιοχή, έτοιμος να τσακίσει οποιονδήποτε αντισταθεί στα σχέδια του ιμπεριαλισμού.
Η απάντηση των κομμουνιστών: Çπαναραβικός λαϊκός αγώναςÈ Τα σχέδια του ιμπεριαλισμού στην περιοχή μπορούν να ανατραπούν. Και σÕ αυτό οι κομμουνιστές πρέπει να παίξουν πρωταγωνιστικό ρόλο. Πρόσφατα, έγινε στην Αθήνα συνάντηση των Κομμουνιστικών κι Εργατικών Κομμάτων της Μέσης Ανατολής, με θέμα τις πρόσφατες εξελίξεις στην περιοχή. Στη συνάντηση συζητήθηκε ο συντονισμός της δράσης των προοδευτικών δυνάμεων της περιοχής σε αντιιμπεριαλιστική κατεύθυνση, ενώ τονίστηκε η θετική συμβολή δυνάμεων όπως το ΚΚ Ισραήλ, το οποίο αγωνίζεται ενάντια στην επιθετική πολιτική του Ισραήλ και έχει έντονη δράση που ριζοσπαστικοποιεί το αντιπολεμικό κίνημα στη χώρα του. Οι κομμουνιστές υπογράμμισαν την ανάγκη δημιουργίας ενός ενιαίου και πλατιού κοινωνικού και πολιτικού μετώπου στην περιοχή, ενάντια στο ιμπεριαλιστικό σχέδιο για την Òευρύτερη και Νέα Μέση ΑνατολήÓ. Απαίτησαν ακόμα, ανάμεσα σε άλλα, την απόσυρση των Ισραηλινών στρατευμάτων από τα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη, τη διάλυση των ισραηλινών εποικισμών, τη λύση του ζητήματος των Παλαιστίνιων προσφύγων με βάση τα ψηφίσματα του ΟΗΕ, την κατεδάφιση του τείχους και τη δημιουργία παλαιστινιακού κράτους με πρωτεύουσά του την Ανατολική Ιερουσαλήμ, δίπλα στο Ισραήλ. Δεσμεύτηκαν ακόμα να συνεχίσουν τις κοινές και συντονισμένες δράσεις τους για να ματαιώσουν τα σχέδια των ιμπεριαλιστών στην περιοχή της Μέσης Ανατολής.
Παλαιστίνη Παλαιστίνιοι που ζουν στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη: 3.950.000 (περίπου 2,5 εκατ. στη Δ. Οχθη και 1,5 εκατ στη Λωρίδα της Γάζας) Παλαιστίνιοι εκτός παλαιστινιακών εδαφών: 2,8 εκατ. στην Ιορδανία 1,1 εκατ. στο Ισραήλ 1,6 εκατ σε άλλες αραβικές χώρες (Λίβανο, Συρία κ.α.) 57% των παλαιστινιακών νοικοκυριών ζουν σε συνθήκες μεγάλης φτώχειας (το 49% των Παλαιστινίων της Δυτικής Οχθης και το 79% στη Λωρίδας της Γάζας Ανεργία: 32,3% (Γάζα) 22,6% (Δυτική Οχθη).
www.odigitis.gr