odigitis_ioulis_augoustos_2008 by giannis kle

Γνήσια έκφραση αλληλεγγύης Ο Οδηγητής κυκλοφορεί ξανά το Σάββατο 6 Σεπτέμβρη

νέοι μετανάστες

16σέλιδο ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΔΙΑΚΟΠΕΣ Οι διακοπές δεν είναι εμπόρευμα, είναι δικαίωμα!

3 μήνας μπαίνει

Οπως είχε ανακοινώσει η ΚΝΕ, όταν η Ηλεία μετρούσε ακόμα τις πληγές της από τις φονικές πυρκαγιές του περασμένου Αυγούστου, τα έσοδα από το 33ο Φεστιβάλ ΚΝΕ – “Οδηγητή” θα δίνονταν ως ενίσχυση στους πυρόπληκτους μαθητές της Ζαχάρως. Η υπόσχεση αυτή εκπληρώθηκε τον περασμένο μήνα με την παράδοση της δωρεάς της ΚΝΕ σε υλικοτεχνική υποδομή, στο Λύκειο της Ζαχάρως. Συγκεκριμένα, με τα έσοδα του Φεστιβάλ θα στηθεί μια σύγχρονη, πλήρως εξοπλισμένη, δανειστική βιβλιοθήκη, για τους μαθητές της Ζαχάρως. Τον εξοπλισμό στο Λύκειο Ζαχάρως παρέδωσε εκ μέρους του γραφείου του ΚΣ της Οργάνωσης ο σ. Αγγελος Τσουραπάς, συνοδευόμενος από το γραμματέα της ΝΕ Ηλείας του Κόμματος Χρήστο Γιάνναρο. Η πρωτοβουλία της Οργάνωσης δεν είναι άλλη μια “φιλανθρωπία” των ιδρυμάτων των καπιταλιστών. Είναι μια στάση έμπρακτης αλληλεγγύης στους μαθητές της Ζαχάρως και ένα μήνυμα στους εργαζόμενους και τη νεολαία της περιοχής να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους, να απαιτήσουν ο φυσικό πλούτος της περιοχής, η γη, να γίνουν λαϊκή περιουσία και όχι φιλέτα για τους μεγαλοξενοδόχους όπως την προορίζουν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ με τις πολιτικές τους. Ιδιαίτερα σημαντικό είναι και το γεγονός ότι το είδος της βοήθειας αποφασίστηκε μετά από κουβέντα με τους ίδιους του μαθητές και το λαό της Ζαχάρως κατά τη διάρκεια της επίσκεψης στην περιοχή της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ σ. Αλέκας Παπαρήγα και του γραμματέα του ΚΣ της ΚΝΕ σ. Γιάννη Πρωτούλη. Η δωρεά της ΚΝΕ είναι κάτι περισσότερο από ενίσχυση των μαθητών της πόλης, αφού ένας σύγχρονος χώρος γνώσης όπως αυτή η βιβλιοθήκη είναι κάτι που χρόνια τώρα έλειπε απ’ όλη την περιοχή και συμβάλλει στην ανάπτυξη του μορφωτικού ρεύματος στη νεολαία και το λαό της περιοχής.

4 μήνας βγαίνει 6 ΕΕ και νεολαία Το “όχι” του ιρλανδικού λαού Συνέντευξη με τον Gareth Murphy Συνθήκη του Μάαστριχτ Ούτε “περασμένα”, ούτε “ξεχασμένα”

10 φεστιβάλ ΚΚΕ – ΚΝΕ Πρωτοπόρα θεωρία, πρωτοπόρα δράση για το μέλλον μας το σοσιαλισμό Πλατιά εξόρμηση της ΚΝΕ… Πλούσια δραστηριότητα σε κάθε γωνιά της Ελλάδας 17ο Αντιιμπεριαλιστικό Διήμερο της ΚΝΕ στις Πρέσπες

18 νέοι εργαζόμενοι Οδηγία της ΕΕ για τον εργάσιμο χρόνο Από το 40ωρο στα “καλά Σαράντα”… 28 χρόνια από τη δολοφονία της Σωτηρίας Βασιλακοπούλου Η μορφή σου οδηγός μας, η θυσία σου παράδειγμα!

21 περιβάλλον Δασοπροστασία και πυρόσβεση Στην “πυρά” του μεγάλου κεφαλαίου

22 ιστορία “Εφυγε” ο σ. Νίκος Καραντηνός Γεια χαρά, δάσκαλε…

24 αμφιθέατρα

26 νέοι μετανάστες 8ο Φεστιβάλ Αχτίδας 5ου-6ου Διαμερίσματος της ΚΟΑ του ΚΚΕ «Πάνω απ’ όλα είμαστε ένα: εργάτες κι εργάτριες»

28 συζητάμε για το σοσιαλισμό Τσεχοσλοβακία 1968 Ο ρόλος της παρέμβασης των ιμπεριαλιστών

31 όχι σε όλα τα ναρκωτικά

Κομμουνιστική Επιθεώρηση Κυκλοφορεί το τεύχος 4/2008

Συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας στα στρατόπεδα Παντού υπάρχει ένας μύθος…

ο 4ο τεύχος της ΚΟΜΕΠ για το 2008 που ήδη κυκλοφορεί περιλαμβάνει πλούσιο και ενδιαφέρον περιεχόμενο. Οπλο στα χέρια των μελών και φίλων της ΚΝΕ και εν’ όψει της καλοκαιρινής αυτομόρφωσης.

34 πολιτισμός

Συγκεκριμένα:

Παγκόσμια μέρα κατά των ναρκωτικών Στόχος μας η ζωή, όχι η ζωή μας στόχος

32 νέοι στρατευμένοι

Συνεντεύξεις με μαθητικά συγκροτήματα Εραστές της Τέχνης – Δημιουργοί του Μέλλοντος

36 νέες τεχνολογίες Νόμοι που στραγγαλίζουν το διαδίκτυο

38 διεθνή Μεταρρυθμιστική συνθήκη της ΕΕ “Όχι” στην εξαπάτηση των λαών

Νομοσχέδιο για τα μεταπτυχιακά Γραμμένο με το μελάνι της υποβάθμισης

OΔΗΓΗΤΗΣ- Oργανο του ΚΣ της ΚΝΕ, www.odigitis.gr, e-mail: odigitis@kne .gr Ιδιοκτησία: ÇΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΕΒΕÈ, Εκδότρια - Διευθύντρια: Αναστασία Μοσχόβου, Διεύθυνση: Κοτοπούλη 11 και Βεραντζέρου, ΤΚ: 104 32, Αθήνα, Κωδικός: 3995, ISSN 1791-3594, Τηλ.: 210 5282.526-528, Fax: 210 5241.526, Συνδρομητές: Σόλωνος 130, ΤΚ:106 81, Τηλ: 210 3320.800 (ετήσιες συνδρομές: εσωτερικού 22 ευρώ, εξωτερικού: 35 ευρώ), Εκτύπωση: Τυποεκδοτική Α.Ε, Λεύκης 134 - Κρυονέρι

Θεωρητικά ζητήματα για τη στρατηγική και τακτική του κομμουνιστικού κόμματος, Διάλεξη της Ιδεολογικής Επιτροπής του ΚΚΕ «Σοσιαλδημοκρατία: Από τη σύγκλιση με τον αστικό ρεφορμισμό στην κρίση (Β’ μέρος)», του Αποστόλη Χαρίση «Η θέση της Ρωσίας στο ιμπεριαλιστικό σύστημα. Η στάση του κομμουνιστικού κινήματος», του Ελισαίου Βαγενά «Ο ευρωκομμουνισμός και η ελληνική του έκφραση», του Κώστα Σκολαρίκου «Η ενίσχυση της εκτατικότητας της παραγωγής ως ένας από τους λόγους ήττας της ΕΣΣΔ», του Εβγκένιι Σουιμένκο Εισήγηση του Αντρέι Ζντάνοφ στην Ολομέλεια της ΚΕ του ΠΚΚ (μπ.), 26 Φλεβάρη 1937 Κομματικά Ντοκουμέντα (29/4 – 25/6/2008)

Οδηγητής ϐ Ιούλης - Αύγουστος2008

3 ϐ μήνας μπαίνει

Πώς να μας κάνουν να τον δούμε

τον ήλιο μ’ άλλα μάτια;

Μέσα στου βούρκου τα νερά ποια γλώσσα μου μιλάνε αυτοί που μου ζητάνε να χαμηλώσω τα φτερά; Επίκαιρα τα λόγια του ποιητή. Βούρκος ήταν μια ζωή το σύστημα της εκμετάλλευσης κι η μπόχα του αφόρητη. Κι όταν λέμε μπόχα δεν μιλάμε για τα “ψιλολόγια” που λέγονται μερικές χιλιάδες ευρώ στα ταμεία του “κινήματος” κάτι “ταξιδάκια” και μερικοί εκτυπωτές στα “δικά τους παιδιά”, παρ’ όλο που ούτε αυτά μας είναι αδιάφορα, κι ούτε τα ανεχόμαστε. Αλλα είναι τα μεγάλα, τα πραγματικά σκάνδαλα, που γι’ αυτά πρασινογάλαζοι, ροζ, και λοιποί επιθεωρητές Κλουζό των αστικών ΜΜΕ, κάνουν “τουμπεκί ψιλοκομμένο”: nn Σκάνδαλο είναι να λες στα χιλιάδες εργατόπαιδα που δουλεύουν ήλιο με ήλιο αυτόν τον καιρό, στα κάτεργα που λένε ξενοδοχειακές μονάδες, όπως και στους υπόλοιπους εργαζομένους, ότι “σύγχρονο” είναι να δουλεύουν 65ωρο απλήρωτο, παιδιά για όλες τις δουλιές, απίκο στο πρώτο νεύμα του αφεντικού. nn Πρόκληση είναι την ώρα που ο κοσμάκης ψάχνει κανά ξεχασμένο ευρώ στην τσέπη να βγει κι αυτός ο μήνας, μια χούφτα τραπεζιτών να ανακοινώνει κέρδη 16,5 εκατομμύρια ευρώ… τη μέρα. nn Σκάνδαλο είναι το ίδιο το αστικό κράτος τους, το ίδιο το πολιτικό προσωπικό της αστικής τάξης. που “νομότυπα” ή “παράτυπα”, με “διαφάνεια” ή χωρίς, θεό του έχει και θα έχει την “ανταγωνιστικότητα” των επιχειρήσεων, το ανελέητο κυνήγι του κέρδους. Αυτό είναι το πολιτικό σύστημα που γεννάει και θα γεννάει τις μίζες που θα υπάρχουν όσο υπάρχουν “Ζίμενς”. nn Σκάνδαλο είναι ΝΔ-ΠΑΣΟΚ να ψηφίζουν περασμένα μεσάνυχτα, στα μουλωχτά, τη

βίβλο του κεφαλαίου που λέγεται Ευρωσύνταγμα. Θράσος είναι η απύθμενη υποκρισία του ΠΑΣΟΚ να ζητάει δημοψήφισμα για να πει ο ελληνικός λαός “ναι” στο αντιδραστικό κατασκεύασμα που οι ίδιοι ψήφισαν μια μέρα πριν. Πρόκληση είναι να το παίζουν αριστεροί οι του ΣΥΡΙΖΑ που βρήκαν “και θετικά στοιχεία” στο Ευρωσύνταγμα και γι’ αυτό απείχαν από την ψηφοφορία!

Η “ανακαίνιση” συνεχίζεται… Για όλα αυτά τα πραγματικά σκάνδαλα απ’ τα οποία ο λαός έχει σκληρή πείρα, είναι που το πολιτικό σύστημα προσπαθεί να μακιγιαριστεί, για να μη φαίνονται οι ρυτίδες της σαπίλας. Η αναμόρφωση έχει και στυλίστες, και μακιγιέζ κι απ’ όλα. Πέφτει που και που και κανά ξεμάλλιασμα για το στυλ (“Αυτοδυναμία”; Συνεργασία “κεντροαριστερή”, “κεντροδεξιά”, “αριστερών” δυνάμεων;) αλλά στο τέλος οι μακιγιέζ τα βρίσκουν: το στυλ πρέπει να αλλάξει, οι ρυτίδες πρέπει να κρυφτούν, πριν μας πάρει ο λαός με τις πέτρες που δήλωσε κι ο Γιωργάκης, γνωστός λαϊκός ηγέτης από τότε που γέμιζαν τα ταμεία του “κινήματος” οι πολυεθνικές. Από κοντά ο ΣΥΡΙΖΑ. Που τώρα, εντός ολίγου, γίνεται ο “πυρήνας μιας αριστερής διακυβέρνησης” κάνοντας ήδη το κεφάλαιο να τρέμει… (από ευτυχία μάλλον. Δεν βρίσκεις και κάθε μέρα τέτοια “αριστερά” άλλοθι). Εχουν ένα πρόβλημα το κεφάλαιο και οι… μάγειρές του. Υπάρχει το ΚΚΕ, που δεν παίζει στα σενάριά τους, που δεν βάζει νερό στο κρασί του, που αποκαλύπτει και οργανώνει την αντεπίθεση των εργαζομένων, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Αυτό τους σκιάζει (και με το δίκιο τους), αυτό τους τρομάζει. Το φόβο μας να ‘χουν!

Κατά τ’ άλλα σφίξαν οι ζέστες… …κι ακούμε διάφορα.Παίρνεις τηλέφωνο να κλείσεις ένα δίκλινο, να πάει να ξεκουραστεί η ψυχή και το κορμί σου από το «πήξιμο» της χρονιάς (ευγενική χορηγία του κεφαλαίου) και σου πέφτει το ακουστικό απ’ το χέρι. «Να το νοικιάσω θέλω κοπέλα μου, όχι να τ’ αγοράσω!». Μπαίνεις να δεις τις τιμές για να πας στο νησάκι που σκεφτόσουν όλο το χρόνο και ψάχνεις με τη μια στο πατάρι, να βρεις τα μπρατσάκια σου για να το κόψεις κολυμπώντας. Είναι πιο οικονομικό και σίγουρα πιο ασφαλές απ’ το να ταξιδεύεις με τα σαπάκια των Αγούδημων (επ’ αυτού ρωτήστε και κανέναν επιβάτη του “Θεόφιλος”, που “έζησε το μύθο του στην Ελλάδα” όπως λέει κι η γνωστή καμπάνια του υπουργείου). Πάνω που απελπίζεσαι σου σκάει η διαφήμιση: διακοποδάνειο, τιμές συμφέρουσες, ανοίξαμε και σας περιμένουμε. Είναι γνωστό από παλιά: οι διάφοροι Λάτσηδες μοιράζουν λεφτά στον κόσμο για την ψυχή της μάνας τους. Κοιμήσου εσύ κι ο τραπεζίτης σου δουλεύει. Αρπάζεις και το διακοποδάνειο, ο πνιγμένος απ’ τα μαλλιά του πιάνεται, μια ζωή την έχουμε κι όλα τα σχετικά, βουτάς τον/την καλό/η σου κι ορμάς για… Αυτές ήταν οι ονειρεμένες διακοπές; Το στριμωξίδι, το “νταπαντούπα” των ΒισσοΒανδήδων, το πρωινό “ξενέρωμα” στην παραλία από το χθεσινοβραδυνό μεθύσι; Αυτό δεν είναι “γέμισμα των μπαταριών” γέμισμα των ταμείων των εφοπλιστάδων, των επιχειρηματιών της νύχτας και λοιπών αρπακτικών, είναι. Ασε που εκπαιδεύεσαι κι ότι ψυχαγωγία είναι ο καύσωνας της υποκουλτούρας και της αποβλάκωσης.

…αλλά έχουμε αέρα στα πανιά μας Εμείς επιμένουμε: δεν μας αγγίζει ο βούρκος τους, δεν χαμηλώνουμε τα φτερά. Με τον αέρα που μας δίνει το πετυχημένο Αντιιμπεριαλιστικό Διήμερο στις Πρέσπες, στα μέρη που πριν 60 χρόνια οι μαχητές του ΔΣΕ απέδειξαν ότι όταν ο λαός θέλει μπορεί. Με τον αέρα που μας δίνουν οι εκατοντάδες πετυχημένες φεστιβαλικές εκδηλώσεις που συνεχίζονται σε όλη την Ελλάδα. Με την περηφάνια που μας γεμίζουν τα 90χρονα του Κόμματός μας και τα 40χρονα της ΚΝΕ, αντικρίζουμε αυτό το καλοκαίρι. Με αυτές τις σκέψεις -και χωρίς να ξεχνάμε τα όσα τρέχουν και έρχονται και στο γυρισμό- πάμε να ξεμουδιάσουμε στη φύση, να διαβάσουμε κανένα βιβλίο, να χαρούμε μια καλή παρέα, να γνωρίσουμε ένα νέο μέρος, να απολαύσουμε όσο περισσότερο κι όσο καλύτερα γίνεται όλα αυτά που στερούμαστε και περιορίζουμε στην υπόλοιπη χρονιά. Ακόμα και για όσους “δεν έχουν μία”, φέτος δεν υπάρχει δικαιολογία: υπάρχει το κάμπινγκ της ΚΝΕ στο Αχλάδι. Καλό καλοκαίρι λοιπόν και καλή επιστροφή. Εχει δουλιά όταν γυρίσουμε. Οι κεντρικές εκδηλώσεις του Φεστιβάλ ΚΚΕ-ΚΝΕ, η πλατιά εξόρμηση της Οργάνωσής μας στη νεολαία, η μάχη για τις ευρωεκλογές, η μάχη για την ανασυγκρότηση του εργατικού και του νεολαιίστικου κινήματος, όλα είναι μπροστά!

4 ϐ μήνας βγαίνει ...εεε 8 χρόνια μακελάρης. Εχω θααααψει!!!!!!

Αχαριστία…

, μονόδρομου εία του ευρω ελ ιτ νεπ λα ιρ τα υ το σε ήφανο “όχι” Πολύ τα χάλα νόρων, το περ ι στο διάλειμμα των συ ς τό εκ ι εντός κα ίες λένε ότ α ν το “όχι” στ Οι πληροφορ δικού λαού. πώς θα φέρου λοιπές δητο α γι υν νο ι κά ς, εξαγορά κα ου κάνει σχεδίων που ιασμοί, απειλέ κβ (ε υς ν ξυδάκι π το ρα μέτ της ΕΕ), πίνου ις σε δό ρα ι “τι έχουν τα α π ναρωτιούντα μοκρατικές α ι κα ις σε ι μετά πρέπει εριπτώ ι ψοφάνε” κα σ’ αυτές τις π κα ) άτα α γμ ά συντ ι αχαριστία π έρμα (τα Ευρω ς νεκρούς. Τ ου α φ λι τα ά ά υτ ς ω κο ουν χρυσά να τα περιφέρ ότι τρώνε με ρ’ ου α (τ π ” : οί τα α λα οι αύμ ντως κι αυτοί ωσαν τόσα “θ , παρ’ ότι ένοι αν να ψηφίια ερ όν φ χρ τά ι κα κα ου εδώ όπ , υς το ευρωλάστο πετσί φάπες στους τι κά κεφαλαίου) ν α ιξ έρ της ΕΕ, ν κρυώνει. σουν κείμενο φυσάνε και δε τα α μ κό α γνους που

...καλά το δουλεύεις το φτυάρι Herr George!!!

!!! Μια ροζ ΝΔ είναι εφικτή

της πείνας σκλάβοι εμπρός-εμπρός...

Grand Resort Ανταπόκριση από το σοσιαλιστικό μέτωπο Δίπλα στο φτωχόκοσμο, στο ταπεινό “Grand Resort” στο Λαγονήσι, με μόλις μισό εκατομμυριάκι ευρώ “ενίσχυση” από τη Νομαρχία για να βάλουν μια μπουκιά στο στόμα τους, μέρα και νύχτα οι ηγέτες της σοσιαλιστικής διεθνούς, όπου προεδρεύει ο αξεπέραστος λαϊκός ηγέτης Γιώργος, εξέτασαν μια προς μια τις πληγές της ανθρωπότητας από την διατροφική κρίση, και τις κλιματικές αλλαγές, ως και την ειρήνη. Για τις δυσκολίες της σοσιαλιστικής οικοδόμησης μίλησαν οι σύντροφοι Τζαλάλ Ταλαμπανί, δημοκρατικός πρόεδρος του Ιράκ, ο σύντροφος Πρόεδρος της Σερβίας, Μπ. Τάντιτς, του οποίου το κόμμα παρέδωσε στις δυνάμεις της ειρήνης το Μιλόσεβιτς, ο υπουργός Αμυνας και πρώην πρωθυπουργός του Ισραήλ, σύντροφος E. Μπάρακ που πολέμησε σε άνιση μάχη και με τους λιγοστούς του πυραύλους made in USA εκατοντάδες Παλαιστίνιους.

η μόνη δύνα«Δέστε, για παράδειγμα, υ απέναντι στο μη της αντιπολίτευσης πο ε παρουσιάσει νόμο-πλαίσιο της ΝΔ είχ συγκροτημένο έναν άλλο δικό της νόμο, για την λειεις με συγκεκριμένες ρυθμίσ ιστημίων νεπ Πα ν τουργία των Δημόσιω ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ». ανήκει στον Η παραπάνω δήλωση κο Αλαβάνο. πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ Αλέ υν αμφιβολίες Και για να μην υπάρχο ιστερός” νόμος υπενθυμίζουμε ότι ο “αρ ραετή επιχειρηπλαίσιο προέβλεπε: Τετ τερικούς κανοσιακά προγράμματα, εσω τροφίες, ένα υπο νισμούς, ανταποδοτικές

α ανά μάθημα, μόνο δωρεάν σύγγραμμ φοίτησης, καιας ρκε περιορισμό της διά ν, καθολική άδω μον ν ικώ θιέρωση πιστωτ ογή πρυτάνεων, ψηφοφορία για την εκλ κλπ. θέσπιση θέσης μάνατζερ διαχείριση του ” ερή ιστ “αρ η αι Αυτή είν πλαίσιο σχεσυστήματος. Ενας νόμοςύ νόμου της στο δόν φωτοτυπία του γνω πόν, που θα λοι ρά, ΝΔ! Την επόμενη φο ς» της “γενιέτε «ηγ ι βγουν οι αυτόκλητο ίξουν “αντιποάς του άρθρου 16” να το πα ού-κακού μαζί λιτευόμενοι” να έχετε καλ ξέρετε πότε σας κανά ζαρζαβατικό. Δεν ο… σιμ μπορεί να σας φανεί χρή

ολεξιόν καλοκαιρινή κ η : α ύρ το υλ ο κ Ναρκο του ΣΥΡΙΖΑ! του ΣΥΡΙΖΑ,

βουλευτής ερώτηση στη οκουλτουριάρης φορά έκανε επ Ο γνωστός ναρκ τη τή Αυ ! λι ρίας υφασμάησε και πά ργειας και εμπο ιέ Ψαριανός, χτύπ λλ κα ς τη ση κάνναβη είναι μιμοποίη ς, η “κλωστική” βουλή για τη νο σα ή ή ωσ έρ ημ εν Για την αστική ναρκωτικ των κάνναβης! έχει την ίδια δρ ρι πε ρο ή τε ιδ γό πε λι (ε ” με λέ δυνη ποσότητα, σα να “αθώα και ακίν αλλά σε λιγότερη τροφή” στην κή “σ ι δι ιν νε ν κά τη να με ουσία γία πρέπει ωρ γε κή όλα” θα νι λη ι ελ άε η ΕΕ που “π με η ι ναρκωτικό) και ότ ε ύμ πο η συνείδηση Περιττό να της κάναβης στ ς καλλιέργειά της! ση ίη πο μο μι μα της νο ήκαμε υπάρχει όπως ενημερωθ λύσει και το ζήτη : ού οδ ς ία αγ είλει να σεβαα της πλ οίο η Ελλάδα οφ της νεολαίας δι οπ ν το ς, τη ός νονισμ και σχετικός κα ην ίδειξη μόδας στ στεί! διοργανώνει επ να ως Ν αι ΣΥ ντ το χο έγ υν νναβη ελ Φήμες που θέλο ό κλωστική κά απ α ύχ ρο με Κουμουνδούρου ανακριβείς…

Οδηγητής ϐ Ιούλης 2008

μήνας βγαίνει ϐ 5

Από την Ιρλανδία με αγάπη... Τέτοιο άγχος για το τι μέλλει γενέσθαι μετά το λεβέντικο ΟΧΙ των Ιρλανδών δεν έδειξαν ούτε οι ηγέτες της ΕΕ. Με ύφος δέκα καρδιναλίων, ατάκες του στυλ “δεν γίνεται μερικές χιλιάδες να αποφασίζουν για το μέλλον εκατομμυρίων” αλλά και… εμβριθείς αναλύσεις όπως ότι οι Ιρλανδοί ψήφισαν ΟΧΙ επειδή πίνουν πολύ (!) οι “αντικειμενικοί” δημοσιογράφοι έδωσαν και πάλι τα διαπιστευτήρι;a τους. Από την πλευρά μας το μόνο μπορούμε να ευχηθούμε είναι “και εις άλλα με υγεία” και να τους συμβουλέψουμε να επισκεφτούν μια ιρλανδική pub για ένα ποτό (όχι παραπάνω), έτσι για να πάνε κάτω τα φαρμάκια.

Οικοπεδάκια ΑΑ, με θέα, σε Υμηττό, Πεντέλη, Πάρνηθα και γενικώς “όπου (καμένη) γης, πατρίς”. Πληροφορίες: Σύλλογος ενάντια στη μονοτονία του πράσινου “Η Παναγιά η καταπατούσα”, ευγενική προσφορά των κυβερνήσεων ΝΔ-ΠΑΣΟΚ.

αγοραζω

...όταν δε βρίσκει σε ξέρα!!!

Απορία Ι Οταν ο υπουργός Παιδείας, που δηλώνει ότι το δημόσιο πανεπιστήμιο χρειάζεται «ένα σοκ», αυτό της ίδρυσης των ιδιωτικών πανεπιστημίων, για να λειτουργήσει ακόμα πιο εντατικά ως επιχείρηση, βγαίνει σε συνέντευξη τύπου για να ευχαριστήσει δημόσια τους δημοπσιογράφους για την “αντικειμενική” ενημέρωση τους, μήπως, λέμε μήπως, κάτι είναι σάπιο στο βασίλειο των (αστικών) ΜΜΕ;

Απορία ΙΙ Οι βουλευτές του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ που σε σχετική επερώτηση κάλεσαν μαζί με βουλευτές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ σε “κοινωνική συναίνεση” προκειμένου να εφαρμοστεί το νέο Χωροταξικο Σχέδιο που χαρίζει δάση, παραλίες, ακόμα και προστατευόμενες περιοχές στο μεγάλο κεφάλαιο, πότε σκέφτονται να πετάξουν το κουστούμι και να πάρουν σβάρνα τις λαϊκές κινητοποιήσεις για να πουλήσουν το γνώριμο φιλοπεριβαλλοντισμό τους;

Με μία έκρηξη ενθουσιασμού υποδέχτηκαν οι εργαζόμενοι τη ν καθιέρωση του 65ωρου!

ΑΓΓΕΛΙΕΣ πωλουνται

“Κομμουνιστοσυμμορίται” και “ΕΑΜοβούλγαροι” εν έτει 2008! «Εκδήλωση μίσους» χαρακτήρισε με θράσος που θύμισε άλλες εποχές ο Βελόπουλος του ΛΑΟΣ, το αντιιμπεριαλιστικό διήμερο της ΚΝΕ. Oχι πως έχει κάποια αξία να απαντήσουμε στο εν λόγω υποκείμενο αλλά μείναμε με την απορία: πώς μπορεί να είναι εκδήλωση μίσους μια εκδήλωση που έχει ως σύνθημά της την αδελφοσύνη και τη φιλία των λαών ενάντια στους κοινούς εκμεταλλευτές τους; Με τι μούρη μπορούν να μιλάνε για μίσος οι “σκοπιανοφάγοι”, αυτοί που αφρίζουν από λύσσα μόλις ακούν λέξεις όπως “μετάναστης” και “πρόσφυγας”, αυτοί που προκαλούν αηδία απαιτώντας να μη δοθεί σύνταξη αντιστασιακού στους ήρωες του ΔΣΕ που πάλεψαν για να μη γίνει η Ελλάδα προτεκτοράτο του ΝΑΤΟ; Ας καταλάβουν επιτέλους ότι ο ελληνικός λαός έχει μνήμη. Και μιας και το καλοκαίρι έφτασε, ας πάνε να πουλήσουν την απομίμηση πατριωτισμού που εμπορεύονται σε κανά τουρίστα στο Μοναστηράκι κι ας αφήσουν τον ελληνικό λαό ήσυχο.

μικρεσ

Ευχαριστίες: Ο “σοσιαλισμός” ήταν μια ευγενική χορηγία της Siemens και της Νομαρχίας Αθηνών Τα κουστούμια και τα σκηνικά για τη μεταμφίεση της ΕΕ επιμελήθηκε ο μετρ της haute couture Συνασπισμός της οικολογίας, των κινημάτων και της πασαρέλας χρησιμοποιώντας αποκλειστικά κλωστική κάνναβη. Τη όμορφη διαμονή μας φρόντισε ο σύλλογος καταπατητών “Το μαύρο βουνό”. Την κάθαρση ανέλαβαν στο γνώριμο αστείο ρόλο τους, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Και μην ξεχνάτε τη μεγάλη μας κλήρωση: για τους πρώτους 50 που θα κάνουν opt-out, δώρο ένα κομπολόι από ελεφαντόδοντο με απόσυρση του παλιού σας ρολογιού. Να μετράτε τους καημούς και τους αναστεναγμούς μέχρι να περάσουν οι 13 ώρες. Μια προσφορά της ΕΕ.

Υπουργούς, βουλευτές κόμματα και κυβερνήσεις. Πληρωμή μετρητοίς. Φιλικός διακανονισμός. Μια απευθείας ανάθεση, ένα φωτογραφικό διαγωνισμό ζητάμε οι χριστιανοί! Πληροφορίες: Ζίμενς

ενοικιαζεται Ξαπλώστρα και ίσκιος 2 επί 2, πάνω στο κύμα, για να γλυτώσετε το έγκαυμα τρίτου βαθμού. Τιμές συμφέρουσες. Δεχόμαστε διακοποδάνεια, Golden Visa, καλού-κακού αφήστε και τη γυναίκα σας φεύγοντας. Πληρωμή και σε 40 άτοκες δόσεις. Δώρο η άμμος για να κάνετε πυργάκια.

αναλαμβανουμε Καθάρσεις, μαχαίρια που φτάνουν στο κόκαλο και άπλετο φως. Η πείρα μας από τα εξοπλιστικά, τις υποθέσεις του χρηματιστηρίου, τα ομόλογα κοκ εγγυάται την επιτυχία. Πληροφορίες: Κουκουλωματάκης ΑΕ, Χρυσοί χορηγοί: ΝΔ-ΠΑΣΟΚ

ΣΕ ΕΙΔΑ... Στη Χαριλάου Τρικούπη με το φουσκωμένο σου φάκελο παραμάσχαλα. Η γερμανική προφορά σου με τρελαίνει, σαν με φωνάζεις “στρατηγό”. Το τηλέφωνο μου το ξέρεις. Πάρε με στην off-shore το βράδυ. Θα έχω βάλει την Πόπη για ύπνο...

6 ϐ ΕΕ και νεολαία

ΙΡΛΑΝΔΙΚΟ “ΟΧΙ” ΣΤΗΝ “ΕΥΡΩΣΥΝΘΗΚΗ”

Αλλού το όνειρο (των λαών) κι αλλού το “θαύμα” (των καπιταλιστών) ρόνια τώρα Ευρωπαίοι αναλυτές, οικονομολόγοι και κυβερνήσεις ΝΔ – ΠΑΣΟΚ μας μιλάνε για το οικονομικό “θαύμα” της Ιρλανδίας που από ουραγός της ΕΟΚ έφτασε να γίνει μια από τις πιο “ανταγωνιστικές” οικονομίες της ΕΕ. Πώς όμως παρ’ όλα αυτά οι … “αχάριστοι” Ιρλανδοί έφτασαν στο σημείο να λένε “όχι” σ’ αυτά που τους προστάζει η ΕΕ; Μια πιο προσεχτική ματιά μπορεί να φωτίσει την κατάσταση και να δείξει τι κρύβεται πίσω από τη βιτρίνα του ιρλανδικού “θαύματος”.

Παράδεισος για το κεφάλαιο Το “θαύμα” της Ιρλανδίας οφείλεται κυρίως στις αμερικάνικες και γιαπωνέζικες επενδύσεις στους επικερδείς κλάδους του φαρμάκου και των νέων τεχνολογιών, οι οποίες εγκαταστάθηκαν τη δεκαετία του 1990 στην Ιρλανδία μετά από μια σειρά αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων. Πρώτο βήμα ήταν η μετατροπή της Ιρλανδίας σε “φορολογικό παράδεισο” για το κεφάλαιο, αφού η φορολογία για τα κέρδη των επιχειρήσεων κατέληξε να είναι το 2003 περίπου στο 12,5%. Δεύτερο βήμα αποτέλεσε η περικοπή των κρατικών δαπανών, καθώς και το ξεπούλημα των δημόσιων επιχειρήσεων. Τρίτο και σημαντικότερο βήμα ήταν η προώθηση του “κοινωνικού εταιρισμού”, δηλαδή η –όπως θα λέγανε στην Ελλάδα-

ΗΠΑ παρουσίασε σημεία κάμψης, ο “τίγρης” άρχισε να παραπαίει με αποτέλεσμα η θέση των εργαζομένων να χειροτερεύει και η ανεργία να αυξάνεται. Η απάντηση σ’ αυτό από τις ιρλανδικές κυβερνήσεις ήταν περισσότερα αντεργατικά μέτρα.

Και η αλήθεια του λαού Κι ενώ για κάποια χρόνια οι αριθμοί “ευημερούσαν”, η κατάσταση των Ιρλανδών εργαζομένων δεν βελτιωνόταν ουσιαστικά. Τα νούμερα της ανεργίας εμφανίζονταν μειωμένα, όμως αυτό οφειλόταν κυρίως σε ελαστικές μορφές εργασίας και μερική απασχόληση, η οποία εφαρμόζεται κατά κόρον σήμερα. Σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat οι μερικά απασχολούμενοι (δηλαδή όσοι δουλεύουν έστω και 1 ώρα/ βδομάδα) το 2003 είχαν φτάσει στο 17% (βρισκόταν κάτω από το 8% στις

“Βολικό” υπόδειγμα Δεν είναι, λοιπόν, απορίας άξιο που και η αστική τάξη εδώ στην Ελλάδα και τα κόμματα που την εκφράζουν, δηλαδή η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, κάνουν... κωλοτούμπες προκειμένου η Ελλάδα να βαδίσει την “ένδοξη” πεπατημένη της Ιρλανδίας. Βέβαια, στο λαό δεν λένε παρά μισές αλήθειες, δηλαδή αυτές που δείχνουν τα νούμερά τους, αυτά που ευνοούν το κεφάλαιο. Μιλάνε δηλαδή για «ανάπτυξη» ή «θέσεις απασχόλησης», δεν λένε όμως ούτε για τις μεγάλες κοινωνικές ανισότητες, ούτε για τα τσακισμένα εργασιακά δικαιώματα, ούτε απευθείας για το ξήλωμα του “κοινωνικού κράτους”. Ο σημερινός υπουργός οικονομίας Γ. Αλογοσκούφης είχε δηλώσει: «Eνα μοντέλο που εγώ θεωρώ ότι είναι πολύ κατάλληλο για να το μελετήσει κάποιος στα ελληνικά πλαίσια,

δίπλα στην ευημερία των αριθμών του κεφαλαίου ευημερούν και οι αριθμοί της φτώχιας. Η Ιρλανδία βρίσκεται σταθερά ανάμεσα στις πρώτες χώρες της ΕΕ στα ποσοστά φτώχιας. “κοινωνική συναίνεση” ανάμεσα στις συνδικαλιστικές ηγεσίες, το κράτος και τους εργοδότες. Τα αποτελέσματα αυτού του ξεπουλήματος αναμενόμενα: ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, περιορισμένες μέχρι ανύπαρκτες αυξήσεις μισθών για τους εργαζομένους από τη μία και από την άλλη εκτόξευση των κερδών των επιχειρηματιών. Μέσα σ’ ένα τέτοιο “φιλικό περιβάλλον” ήταν λογικό η Ιρλανδία να αποτελέσει τη βάση οικονομικών κολοσσών (π.χ. Intel) για τις δραστηριότητές τους στην ΕΕ.

Η ευημερία των αριθμών Αποτέλεσμα ήταν –όπως αναμενόταν- η αύξηση της κερδοφορίας των επιχειρήσεων. Πράγματι, οι αριθμοί ευημερούσαν στην Ιρλανδία. Το ΑΕΠ αυξανόταν χρόνο με το χρόνο, το κατά κεφαλήν εισόδημα κατάφερε να φτάσει και να ξεπεράσει τον κοινοτικό μέσο όρο. Βέβαια, μόνο ένα πολύ μικρό κομμάτι αυτής της κερδοφορίας έμενε εντός συνόρων. Το μεγαλύτερο επέστρεφε στην έδρα των πολυεθνικών. Γι’ αυτό μετά το 2001, οπότε και η βιομηχανία νέων τεχνολογιών στις

αρχές της δεκαετίας του ‘80), ποσοστό που στις γυναίκες φτάνει το 33,1%. Ο πραγματικός μισθός μειωνόταν, αφού ο πληθωρισμός, αλλά και οι έμμεσοι φόροι που αυξήθηκαν για να καλύψουν την “τρύπα” που άφηνε η μικρή φορολογία των επιχειρήσεων ουσιαστικά εξανέμιζαν τις αυξήσεις των εργαζομένων. Ειδικά αν σκεφτεί ότι οι Ιρλανδοί εργαζόμενοι έφτασαν να... καταδικάζονται σε αυξήσεις του 1% με προγράμματα όπως το “Partnership 2000”! Για “κοινωνικό κράτος”, ούτε λόγος φυσικά. Οι Ιρλανδία βρίσκεται μόνιμα στους “ουραγούς” της ΕΕ, όσον αφορά τις κοινωνικές δαπάνες ως ποσοστό του ΑΕΠ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα που περιγράφει αυτήν την κατάσταση είναι η δημόσια υγεία. Πολλές φορές ιρλανδικές εφημερίδες ασχολούνται με τις “ουρές” στα δημόσια νοσοκομεία της χώρας, στα οποία ο χρόνος αναμονής για εξετάσεις (ακόμα και για κρίσιμες) μπορεί να φτάσει αρκετούς μήνες. Τέλος, δίπλα στην ευημερία των αριθμών του κεφαλαίου ευημερούν και οι αριθμοί της φτώχειας. Η Ιρλανδία είναι σήμερα ανάμεσα στις πρώτες χώρες όσον αφορά το ποσοστό του πληθυσμού που βρίσκεται κάτω από το όριο της φτώχιας, σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat (το 2006 μάλιστα, ισοφάρισε την... Ελλάδα με ποσοστό 21%).

είναι αυτό της Ιρλανδίας. Βασίζεται στη χαμηλή φορολογία για τις επιχειρήσεις και τα φυσικά πρόσωπα, στη χαμηλή έμμεση φορολογία και στις χαμηλές δημόσιες δαπάνες. Και αυτό το υπόδειγμα, όμως, βασίζεται - και από αυτό μπορούμε να διδαχθούμε στην Ελλάδα - στην πολιτική συναίνεση. [...] Η Ιρλανδία είναι κατάλληλο υπόδειγμα για την Ελλάδα.»1 Αυτό δείχνει κιόλας ποια είναι τα σημεία εκείνα που ενδιαφέρουν περισσότερο το κεφάλαιο και τα κόμματά του. Η μεγαλύτερη αύξηση των κερδών των καπιταλιστών, η “κοινωνική συναίνεση” στο τσάκισμα των εργασιακών δικαιωμάτων και η απεμπόλιση κάθε υποχρέωσης του κράτους προς το λαό. Σ’ αυτήν την προοπτική που μας ετοιμάζουν τα κόμματα του Ευρωμονόδρομου είτε με επικλήσεις «μοντέλων», είτε με την επιβολή «Ευρωσυνταγμάτων» που ψηφίζουν στη βουλή ΝΔ – ΠΑΣΟΚ και κουνάνε συγκαταβατικά το κεφάλι και βουλευτές του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, έρχεται η δικιά μας σειρά να πούμε «όχι». 1. Aπό την ομιλία του κ. Αλογοσκούφη στην εκδήλωση που διοργανώθηκε από το ΙΟΒΕ και το γραφείο του ΟΗΕ στην Ελλάδα στις 11 Απρίλη 2006

Οδηγητής ϐ Ιούλης - Αύγουστος 2008

ΕΕ και νεολαία ϐ 7

με τον Gareth Murphy, γραμματέα του Κινήματος Νέων “Κόνολι” (CYM)

«Το “όχι” ήρθε απ’ όσους βιώνουν την αντιλαϊκή πολιτική της ΕΕ» το δημοψήφισμα για την επικύρωση της Συνθήκης της Λισαβόνας από την Ιρλανδία (το μοναδικό που έγινε στην ΕΕ) στις 12 Ιούνη 2008, ο ιρλανδικός λαός την καταψήφισε. Αυτοί που μιλάνε για «δημοκρατία» στην ΕΕ και «σεβασμό στη λαϊκή ετυμηγορία», στριμωγμένοι από το ιρλανδικό αποτέλεσμα φρόντισαν να ρίξουν τη λάσπη τους ενάντια στον ιρλανδικό λαό και την ετυμηγορία του. Γι’ αυτά και για άλλα ζητήματα που απασχόλησαν τον ιρλανδικό λαό και νεολαία μας μίλησε ο γραμματέας του Κινήματος Νέων “Κόνολι” (Connolly Youth Movement - Νεολαία του ΚΚ Ιρλανδίας), σ. Gareth Murphy. “Ο”: Πώς ήταν η επόμενη μέρα μετά το δημοψήφισμα; Τι σημασία είχε η νίκη του “όχι” για την εργατική τάξη και τη νεολαία της Ιρλανδίας; Gareth Murphy: Η επιτυχία στο δημοψήφισμα ήταν μια μεγάλη ανταμοιβή για όλους εμάς που τελικά τα καταφέραμε, έχοντας αντιμετωπίσει μεγάλες πιέσεις και οικονομικές δυσκολίες. Αλλά πάνω απ’ όλα δείχνει το βαθύ δημοκρατικό αίσθημα των εργαζομένων και της νεολαίας σ’ αυτήν τη χώρα, το οποίο συνήθως “θάβουν” τα αστικά ΜΜΕ. Είναι μια σημαντική νίκη, αφού όχι μόνο καθυστερεί τα σχέδια των μονοπωλίων για λίγο καιρό, αλλά και διαπαιδαγωγεί τον κόσμο με την αξία της πολιτικής δράσης, δίνει μαθήματα αλληλεγγύης και εμπνέει τις δημοκρατικές φωνές στη χώρα. Για τους νέους που συμμετείχαν σ’ αυτήν την εκστρατεία ήταν εμπειρία ενός αγώνα που έφερε αποτέλεσμα. Αλλά και στους νέους που δεν συμμετείχαν σ’ αυτήν την εκστρατεία τους έδωσε κουράγιο και τους “άνοιξε τα μάτια”. Για τους εργαζομένους, η νίκη του “όχι” απέδειξε ότι η “κοινωνική Ευρώπη” είναι ένας μύθος και κλόνισε την εμπιστοσύνη που μέχρι πρότινος έδειχναν σε σοσιαλδημοκρατικά κόμματα και συνδικαλιστικές ηγεσίες. Συνολικά, το αποτέλεσμα ενθαρρύνει μια πιο ριζοσπαστική αντιιμπεριαλιστική και δημοκρατική έκφραση των νέων ανθρώπων. “Ο”: Μετά τη νίκη του “όχι” οι υποστηριχτές της “ευρωσυνθήκης” ισχυρίστηκαν

ότι οι Ιρλανδοί απέρριψαν τη συνθήκη από συντηρητική σκοπιά. Ποια ήταν τα κριτήρια των Ιρλανδών ψηφοφόρων και ποια κοινωνικά στρώματα στήριξαν το “όχι”; G.M.: Δεν φαίνεται αστείο που η πλευρά του “ναι” έρχεται και μας εξηγεί γιατί εμείς ψηφίσαμε “όχι”; Ανάλογα έλεγαν για τους Γάλλους και τους Ολλανδούς το 2005. Ούτε αυτά είναι η αλήθεια, όπως δεν είναι αλήθεια αυτά που λέγονται για τους Ιρλανδούς ψηφοφόρους. Οι φτωχοί ψαράδες και αγρότες, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι εργάτες, οι εργαζόμενοι στις υπηρεσίες ψήφισαν “όχι”. Το “όχι” ήρθε απ’ αυτούς που τα τελευταία χρόνια ένιωσαν στο πετσί τους τις αρνητικές συνέπειες που είχαν οι πολιτικές της ΕΕ. Ακόμα, πολλοί φοιτητές, οι οποίοι δεν έχουν ακόμα μπει στην παραγωγή, ψήφισαν όχι στη βάση του δημοκρατικού ελλείμματος της ΕΕ. Η στρατιωτικοποίηση της ΕΕ υπήρξε άλλο ένα σημαντικό θέμα για τους νέους. Ο κόσμος βλέπει την Ευρώπη να μετατρέπεται σ’ ένα “υπερ-κράτος” και αυτό το απέρριψε. Η ιρλανδική ψήφος ήταν σε μεγάλο βαθμό αντιιμπεριαλιστική και δημοκρατική ψήφος. “Ο”: Πώς βοήθησε την εκστρατεία υπέρ του “όχι” η διεθνής αλληλεγγύη και η υποστήριξη του λαϊκού κινήματος από τις άλλες χώρες; G.M: Η διεθνής στήριξη της προσπάθειάς μας ήταν πολύ σημαντική. Ιδιαίτερα σημαντική ήταν η υποστήριξη από τους συντρόφους μας στην Ελλάδα, την ΚΝΕ και το ΚΚΕ, αλλά επιπλέον και από συνδικαλιστές στη Μεγάλη Βρετανία. Η διεθνής αλληλεγγύη μας έδωσε περισσότερη αξιοπιστία στα μάτια του ιρλανδικού λαού, αφού ψηφίζαμε όχι μόνο για τους εαυτούς μας, αλλά και για όλους τους λαούς και την εργατική τάξη της Ευρώπης που μας ζητούσε να ψηφίσουμε “όχι”. “Ο”: Η Ιρλανδία αναφέρεται συχνά σαν φωτεινό παράδειγμα οικονομικής ανάπτυξης μέσα στην ΕΕ. Τι οφέλη είχαν οι Ιρλανδοί εργαζόμενοι από αυτήν την “οικονομική ανάπτυξη”; Κι αν πράγματι υπήρξαν οφέλη, τότε γιατί ο ιρλανδικός λαός καταψήφισε τόσο τη συνθήκη της Νίκαιας το 2001, όσο και αυτή την πρόσφατη συνθήκη της Λισαβόνας; G.M.: Οι Ιρλανδοί πολιτικοί και τα ΜΜΕ συνήθως μας λένε ότι τα οφείλουμε όλα στην ΕΕ. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η οικονομία μας έχει αναπτυχθεί αρκετά τα τελευταία

χρόνια, αλλά όχι χάρη στην ΕΕ, αλλά χάρη στις ΗΠΑ, την Ιαπωνία και τις επενδύσεις τους. Η Ιρλανδία είναι μια από τις χώρες με τις μεγαλύτερες κοινωνικές ανισότητες και προβλήματα. Σύστημα υγείας τύπου “απαρτχάιντ”, ναρκωτικά, γκετοποιημένες γειτονιές και αυξανόμενη εγκληματικότητα. Η Ιρλανδία υπήρξε μοντέλο καπιταλιστικής ανάπτυξης, αφού επέτρεπε στο ντόπιο και ξένο κεφάλαιο να προσλαμβάνει φτηνό κι ευέλικτο εργατικό δυναμικό και ξεπουλούσε τις δημόσιες επιχειρήσεις. Ομως, οι εργαζόμενοι της Ιρλανδίας δεν είδαν κανένα σημαντικό όφελος. Για κάποιο καιρό δημιουργούνταν θέσεις εργασίας, ωστόσο ο πληθωρισμός εξαφάνιζε τις αυξήσεις, ενώ τώρα οι δουλιές όλο και λιγοστεύουν. Οι πλούσιοι σ’ αυτήν τη χώρα έγιναν πλουσιότεροι. Οι φτωχοί ξεζουμίστηκαν. Παρ’ όλα αυτά, τον τελευταίο καιρό εργαζόμενοι και συνδικάτα, ο ιρλανδικός λαός έχουν αρχίσει να συνειδητοποιούν τη φύση της ΕΕ.

«Η ιρλανδική ψήφος ήταν σε μεγάλο βαθμό αντιιμπεριαλιστική και δημοκρατική ψήφος.»

“Ο”: Ποια είναι σήμερα η κατάσταση του ιρλανδικού λαϊκού και νεολαιϊστικου κινήματος και ποιος είναι ο ρόλος του CYM στο νεολαιίστικο κίνημα της Ιρλανδίας; G.M.: Το CYM έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο στην πρόσφατη εκστρατεία κατά της “ευρωσυνθήκης” εξορμώντας μαζικά στον κόσμο, στους δρόμους, πόρτα – πόρτα. Επίσης, καταφέραμε να συμβάλλουμε στη συνεργασία κι άλλων προοδευτικών οργανώσεων νεολαίας και να διοργανώσουμε μαζί ένα συλλαλητήριο. Επιπλέον, οργανώσαμε και προεδρεύσαμε σε συναντήσεις του “Λαϊκού Κινήματος” - μιας πλατιάς αντιιμπεριαλιστικής δημοκρατικής οργάνωσης που δρα σ’ όλη την Ιρλανδία. Ακόμη, το CYM μπορεί να περηφανεύεται για την επιβεβαίωση της ανάλυσης που έχει κάνει πάνω στον καπιταλισμό και τη θέση της Ιρλανδίας στο παγκόσμιο σύστημα. Αυτό καταφέραμε να το κάνουμε κατανοητό και σε άλλες οργανώσεις και να αποκτήσουμε μεγαλύτερη επιρροή. Θα συνεχίσουμε έτσι, όσο καλύτερα μπορούμε, για να δώσουμε έκφραση και δομή στο δημοκρατικό αίσθημα του ιρλανδικού λαού. Ηλίας Μπαλτάς

έρω φισε “όχι”». Η περαιτ «Στο δημοψήφισμα ψή που ημα ζήτ ένα ν ΕΕ ήτα στρατιωτικοποίηση της νέων. των φο ψή την σε όρι καθ

8 ϐ EE και νεολαία

ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΟΥ ΜΑΑΣΤΡΙΧΤ

συζήτηση και η ψηφοφορία στη Βουλή, για το μεταμφιεσμένο “ευρωσύνταγμα”, την περιβόητη συνθήκη της Λισσαβόνας, αργά το βράδυ της 11ης Ιούνη, είχε απ’ όλα. Είχε τη λέξη “ανταγωνιστικότητα” να κλίνεται σε όλες τις πτώσεις, από ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Είχε τη γνωστή γαρνιτούρα περί “φιλολαϊκής” ΕΕ. Είχε 4 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, που ως γνήσιοι εκπρόσωποι του οπορτουνισμού, απείχαν από την ψηφοφορία γιατί «η συνθήκη έχει και θετικά στοιχεία και δεν ήθελαν να ψηφίσουν “όχι”»! Παλιά τους τέχνη κόσκινο: ήταν τότε, πριν 16 ακριβώς χρόνια, τον Ιούλη του 1992, που τα ίδια κόμματα απέρριπταν “όλοι μαζί” το αίτημα του ΚΚΕ για δημοψήφισμα και σήκωναν το χεράκι τους για να ψηφίσουν την ιδρυτική Συνθήκη της ΕΕ, τη συνθήκη του Μάαστριχτ, συνθήκη βγαλμένη από τα πιο τρελά όνειρα του ευρωπαϊκού κεφαλαίου.

Το ΚΚΕ πάλεψε από την πρώτη στιγμή ενάντια στο αλυσόδεμα της χώρας μας στην ιμπεριαλιστική ΕΕ

Λήμμα: Μάαστριχτ (Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι…) Θα μπορούσαμε να θυμόμαστε αυτό το όνομα, όσοι το θυμόμασταν, για την ομώνυμη γραφική πόλη της Ολλανδίας. Θα μπορούσαμε, αν το όνομα της πόλης δεν συνδεόταν με την πιο αλύπητη επέλαση των Ευρωπαίων ιμπεριαλιστών και των πολυεθνικών στα δικαιώματα των λαών της Ευρώπης. Το “συμβόλαιο” για την αντιλαϊκή αυτή επέλαση το υπέγραψαν δούκες, βασιλιάδες (αυτοί κι αν ξέρουν από… δημοκρατία και λαϊκά δικαιώματα), και ο υπόλοιπος “καλός” αστικός κόσμος, νεοφιλελεύθεροι και σοσιαλδημοκράτες, στις 7 Φλεβάρη 1992. Η συνθήκη σηματοδότησε τη μετεξέλιξη της τότε ΕΟΚ σε Ευρωπαϊκή Ενωση. Τα “βαφτίσια” δεν έγιναν μόνο για τυπικούς λόγους, αλλά για τα πλούσια “δώρα” στο μεγάλο κεφάλαιο. Στο δεύτερο κιόλας άρθρο αφαιρώντας τα “καλολογικά” στοιχεία διαβάζουμε για τους στόχους της συνθήκης: nn (…) δημιουργία ενός χώρου χωρίς εσωτερικά σύνορα, με την ενίσχυση της οικονομικής και κοινωνικής συνοχής και με την ίδρυση μιας οικονομικής και νομισματικής ένωσης, η οποία θα περιλάβει εν καιρώ ένα ενιαίο νόμισμα (…) nn να επιβεβαιώσει την ταυτότητά της στη διεθνή σκηνή, ιδίως με την εφαρμογή μιας κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας, συμπεριλαμβανομένης της εν καιρώ διαμόρφωσης μιας κοινής αμυντικής πολιτικής (…) nn να αναπτύξει στενή συνεργασία στον τομέα της δικαιοσύνης και των εσωτερικών υποθέσεων. Για όσους δεν κατάλαβαν, στις πρώτες κιόλας 20 γραμμές του κειμένου, το “όραμα” των καπιταλιστών βρήκε τη δικαίωσή του. Εκτοτε, δεν υπήρξε απόφαση των κυβερνήσεων ΝΔΠΑΣΟΚ που να μη συνδέθηκε με τα όσα επιτάσσει αυτή η λογική του ευρωμονόδρομου.

Από τότε: Στο όνομα της κοινής εσωτερικής αγοράς για τις μπίζνες και τα υπερκέρδη του κεφαλαίου, ξεκίνησε η κατεδάφιση κάθε δικαιώματος που είχαν κατακτήσει οι εργαζόμενοι τα προηγούμενα χρόνια, από την Κοινωνική Ασφάλιση και την Υγεία, ως το δικαίωμα στη σταθερή δουλιά και την Παιδεία. Στο όνομα της ΟΝΕ, που ανακηρύχθηκε σε “εθνικό στόχο” και όπου θα τρώγαμε όλοι με “χρυσά κουτάλια”, επιβλήθηκε η περίφημη “δημοσιονομική πειθαρχία”, δηλαδή η άγρια λιτότητα για τα λαϊκά στρώματα, το “σφίξε κι άλλο το ζωνάρι” της περικοπής των μισθών και συντάξεων, της ακρίβειας, το ξεκλήρισμα της φτωχής αγροτιάς, το λιώσιμο των μικρομάγαζων από τη σιδερένια φτέρνα του μεγάλου κεφαλαίου. Στο όνομα της κοινής εξωτερικής πολιτικής, η ΕΕ “αμυνόταν” σπέρνοντας απεμπλου-

Πιστεύουν εις έναν θεό…

[Αρθρο 102 Α] Τα κράτη μέλη και η Κοινότητα δρουν σύμφωνα με την αρχή της οικονομίας της ανοιχτής αγοράς με ελεύθερο ανταγωνισμό.

Απλά μαθήματα καπιταλιστικής κερδοφορίας

[Αρθρο 130] 1. Η Κοινότητα και τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε να εξασφαλίζονται οι αναγκαίες προϋποθέσεις για την εξασφάλιση της ανταγωνιστικότητας της βιομηχανίας της Κοινότητας. Για το σκοπό αυτό, σύμφωνα με ένα σύστημα ανοιχτών και ανταγωνιστικών αγορών, η δράση τους αποσκοπεί: - να επιταχύνει την προσαρμογή της βιομηχανίας στις διαρθρωτικές μεταβολές, - να προάγει ευνοϊκό περιβάλλον για την ανάληψη πρωτοβουλιών και την ανάπτυξη των επιχειρήσεων του συνόλου της Κοινότητας (…), - να βελτιώσει την εκμετάλλευση του βιομηχανικού δυναμικού των πολιτικών στους τομείς της καινοτομίας, της έρευνας και της τεχνολογικής ανάπτυξης.

Με τα λεφτά μου πληρώνω και την… έρευνά μου (…) η Κοινότητα ενθαρρύνει στο σύνολό της τις επιχειρήσεις, συμπεριλαμβανομένων των

τισμένο ουράνιο το ’99 στη Γιουγκοσλαβία και τα ελληνικά στρατεύματα έγιναν στρατοί κατοχής στην πρώην Γιουγκοσλαβία, στο Αφγανιστάν και όπου αλλού καλεί η Νέα Τάξη των ιμπεριαλιστών, στο πλαίσιο του δόγματος του “προληπτικού” πολέμου. Στο όνομα της ασφάλειας, ήρθαν οι ευρωτρομονόμοι και οι συνθήκες Σένγκεν, το ατελείωτο πογκρόμ των δημοκρατικών δικαιωμάτων. Στο όνομα των “ελευθεριών” για τους λαούς της Ευρώπης, ήρθαν οι περίφημες “4 ελευθερίες” (κεφαλαίου, εργατικού δυναμικού, εμπορευμάτων και υπηρεσιών), δηλαδή η εξής μία: η ελευθερία του ευρωενωσιακού κεφαλαίου να ξεζουμίζει “και με τη βούλα” τους εργαζομένους της ΕΕ, αυγαταίνοντας τα υπερκέρδη του. Κατά τα άλλα, οι κολαούζοι των ευρωπαίων ιμπεριαλιστών προσπαθούν να μας πείσουν ότι το Μάαστριχτ είναι κάτι που ανήκει στο μακρινό παρελθόν…

μικρομεσαίων επιχειρήσεων, τα ερευνητικά κέντρα και τα πανεπιστήμια στις προσπάθειές τους στους τομείς της έρευνας και τεχνολογικής ανάπτυξης υψηλής ποιότητας· ενισχύει τις προσπάθειες για συνεργασία, αποβλέποντας, ιδιαίτερα, στο να δίδεται στις επιχειρήσεις η ευκαιρία να εκμεταλλεύονται πλήρως τις δυνατότητες που παρέχει η εσωτερική αγορά, ιδίως μέσω του ανοίγματος των εθνικών δημοσίων συμβάσεων (…).

Οπως λέμε παρακολουθήσεις, ευρωτρομονόμοι, “προληπτικοί” πόλεμοι…

[ΤΙΤΛΟΣ V - Διατάξεις σχετικά με την κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας] Οι στόχοι της κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφαλείας, είναι οι εξής: - η ενίσχυση της ασφάλειας της Ενωσης και των κρατών μελών της υπό όλες τις μορφές της, - η διατήρηση της ειρήνης και η ενίσχυση της διεθνούς ασφαλείας, σύμφωνα με τις αρχές του Καταστατικού Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, καθώς και σύμφωνα με τις αρχές της Τελικής Πράξης του Ελσίνκι και τους στόχους του Χάρτη των Παρισίων, - (…) η ανάπτυξη και η εδραίωση της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου, καθώς και ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών.

Οδηγητής ϐ Ιούλης - Αύγουστος 2008

ΕΕ και νεολαία ϐ 9

Τα κόμματα του ευρωμονόδρομου να τιμωρηθούν αλύπητα! «Γυρίζω ευτυχής και υπερήφανος. Στο Μάαστριχτ πετύχαμε ακριβώς αυτά που θέλαμε: Πρώτα την ασφάλεια που εγγυάται η πολιτικά Ενωμένη Ευρώπη και η συμμετοχή μας στη Δυτικοευρωπαϊκή Ενωση (ΔΕΕ) την οποία πετύχαμε σε πείσμα πολλών αντιδράσεων.» Ο τότε πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης, επιστρέφοντας στην Αθήνα από το Μάαστριχτ «Ως γνωστόν το ΠΑΣΟΚ θα ψηφίσει για την κύρωση της Συνθήκης του Μάαστριχτ. (…) Οι δείκτες-στόχοι συνιστούν το όραμα ενός Ευρωπαίου τραπεζίτη (…) Αυτά δε, ανεξαρτήτως του ότι και πάλι θα έπρεπε να ψηφίσουμε για το Μάαστριχτ.» Α. Παπανδρέου, ψηφίζοντας στη Βουλή τη συνθήκη του Μάαστριχτ «Το ζήτημα για εμάς τότε ήταν αν θα ήμασταν αρνητικοί στην ενοποίηση, στην ολοκλήρωση της Ευρώπης συνολικά ή αν θα ήμασταν “ανεκτικοί” στην ολοκλήρωση της Ευρώπης ασκώντας μια κριτική στον τρόπο που αυτή θα γίνει (…). Eπιλέξαμε τον δεύτερο δρόμο.» Δηλώσεις του Αλ. Τσίπρα, προέδρου του ...”ανεκτικού” ΣΥΝ που υπερψήφισε τη συνθήκη του Μάαστριχτ(7/1/2008)

Η βόμβα ήταν ευγενική προσφορά της ΕΕ. Στα πλαίσια της “διατήρησης της ειρήνης και της ενίσχυσης της διεθνούς ασφάλειας” πάντα

Η επέλαση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων φέρει τη σφραγίδα της ΕΕ, των αστικών κομμάτων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, των οπορτουνιστών του ΣΥΝ, των αντιδραστικών του ΛΑΟΣ

Η ειδική έκδοση του “Ρ” το το 1992 ενημέρωνε το λαό για ριχτ αστ Μά του ο μεν περιεχό

Η “ανταγωνιστικότητα” της ΕΕ, φέρνει και άλλα θετικά αποτελέσματα

Τα λόγια είναι περιττά. Αυτά είναι τα κόμματα του ευρωμονόδρομου που τον Ιούλη του 1992 σήκωναν το χεράκι τους ψηφίζοντας την πιο αντιδραστική -ως τότε- συνθήκη που γνώρισαν οι λαοί της Ευρώπης και ο ελληνικός λαός. Ηταν η ΝΔ που οι περίφημες “μεταρρυθμίσεις” της ως κυβέρνηση, πάντα στα πλαίσια του “ευρωμονόδρομου” και των όσων εγκαινίασε η συνθήκη του Μάαστριχτ αποτέλεσαν και αποτελούν την γκιλοτίνα των δικαιωμάτων στη σταθερή δουλιά, την ασφάλιση, τη Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία και Υγεία. Η ΝΔ που επικαλούμενη σήμερα τις ελευθερίες του κεφαλαίου, ξεπουλάει ό,τι “ξέφυγε” από τις προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, στέλνει στρατεύματα όπου γης και υπογράφει την περαιτέρω στρατιωτικοποίηση της ΕΕ. Ηταν το ΠΑΣΟΚ που ως κυβέρνηση αλλά

και ως αντιπολίτευση έγινε το συνώνυμο της άγριας λιτότητας αλά ΟΝΕ, των ιδιωτικοποιήσεων, του “χαρίζουμε γη και ύδωρ στους ιμπεριαλιστές” για να αιματοκυλούν τους λαούς. Είναι οι οπορτουνιστές του ΣΥΝ που αφού ψήφισαν την σκληρή, ταξική πολιτική, έρχονται ως άλλες “κλαμένες χήρες”, να παραπονεθούν για τις συνέπειες αυτής της πολιτικής, κοροϊδεύοντας συνειδητά τα λαϊκά στρώματα ότι δήθεν μπορεί να υπάρξει μια άλλη ΕΕ, πιο “δημοκρατική” και “κοινωνική”, σπέρνοντας αυταπάτες, μοιρολατρία, υποταγή, στο λαϊκό και εργατικό κίνημα. Αυτά είναι τα κόμματα του ευρωμονόδρομου. Δεν είναι απλοί χειροκροτητές των Βρυξελλών. Είναι ενεργοί υποστηρικτές αυτής της πολιτικής, έχουν βαριές ευθύνες. Πρέπει να τιμωρηθούν αλύπητα!

Οχι άλλος χαμένος χρόνος! Τώρα με το ΚΚΕ να κάνουμε ένα βήμα μπροστά! Το ΚΚΕ δεν παζάρεψε και δεν παζαρεύει, δεν έκρυψε και δεν κρύβει τις θέσεις του, την πρότασή του, το πρόγραμμά του. Προειδοποίησε έγκαιρα για τις συνέπειες από την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ παλιότερα, στην ΕΕ και την ΟΝΕ στη συνέχεια και δικαιώθηκε. Πάλεψε από την πρώτη στιγμή ενάντια στο αλυσόδεμα της χώρας μας στην ιμπεριαλιστική ΕΕ, βρέθηκε μπροστά στην οργάνωση του αγώνα των εργαζομένων για ρήξη με το κεφάλαιο και την ΕΕ. Με αυτό το σκεπτικό, έγκαιρα, από τώρα, η ΚΕ του ΚΚΕ δημοσίευσε τη διακήρυξη για τις Ευρωεκλογές του Ιούνη του 2009. Γιατί «η μάχη των ευρωεκλογών μπορεί να γίνει σταθμός για την ανασύνταξη ενός ισχυρού, ενωτικού, λαϊκού κινήματος» όπως τόνισε και η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, κατά την παρουσίαση της Διακήρυξης της ΚΕ. Τώρα είναι η ώρα για να συνειδητοποιήσουν, με βάση και την εμπειρία τους, ακόμα περισσότεροι εργαζόμενοι, νέοι, ότι: Η επέλαση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, έχει ονοματεπώνυμο, φέρει τη σφραγίδα της ΕΕ, των αστικών κομμάτων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, των οπορτουνιστών του ΣΥΝ, των λαϊκιστών και αντιδραστικών του ΛΑΟΣ. Ολα τους είναι κόμματα που πίνουν νερό στο όνομα της ΕΕ, που κρύβουν τον πραγματικό χαρακτήρα της ως ιμπεριαλιστικής ένωσης, εχθρικής στα συμφέροντα των λαών της Ευρώπης. Είναι εκείνα που ψηφίζουν, εξειδικεύουν και εφαρμόζουν τις αντιλαϊκές αποφά-

σεις της ΕΕ στην Ελλάδα, εξυπηρετώντας τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Είναι όλα αυτά τα κόμματα που δεν έπαψαν στιγμή να σπέρνουν αυταπάτες, μοιρολατρία και απογοήτευση, να τρομοκρατούν τον ελληνικό λαό με το “δημοκρατικότατο” επιχείρημα πως έξω από τη στρούγκα της ΕΕ, “θα χαθεί”… Ο “ευρωμονόδρομος” είναι λύση δοκιμασμένη και αποδεδειγμένα αντιλαϊκή. Το ΚΚΕ προτείνει το δρόμο μιας πραγματικής διεξόδου για το λαό: το δρόμο της αντίστασης, της ανυπακοής, της απειθαρχίας, της ρήξης και της αποδέσμευσης από την ΕΕ, της διεθνιστικής δράσης και αλληλεγγύης, το μόνο ρεαλιστικό και ελπιδοφόρο για τους λαούς δρόμο. Ο δρόμος της ισότιμης συνεργασίας, του δικαιώματος κάθε λαού να αποφασίζει για το μέλλον του. Στις ευρωεκλογές που έρχονται οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα, η νεολαία πρέπει να πουν δυο μεγάλα ΟΧΙ και δυο μεγάλα ΝΑΙ: ΟΧΙ στην ΕΕ των μονοπωλίων, της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, του μιλιταρισμού, των επεμβάσεων! ΝΑΙ στη συσπείρωση και συνεργασία των λαών για την Ευρώπη της ειρήνης, των δικαιωμάτων και ελευθεριών, του σοσιαλισμού. ΟΧΙ σε όλα τα κόμματα του ευρωμονόδρομου και του ευρωσυμβιβασμού! ΝΑΙ στο ΚΚΕ της αντίστασης και του αγώνα κατά των αντιλαϊκών πολιτικών, για τη λαϊκή συμμαχία και εξουσία!

18 - 21 ΣΕΠΤΈΜΒΡΗ ΚΕΝΤΡΙΚΌ ΦΕΣΤΙΒΆΛ

πλούσια δραστηριότητα που ανέπτυξε το Κόμμα και η Οργάνωσή μας τη χρονιά που πέρασε, θα κορυφωθεί με τις κεντρικές εκδηλώσεις ΚΚΕΚΝΕ που θα πραγματοποιηθούν στην Αθήνα 18 με 21 Σεπτέμβρη στην Πανεπιστημιούπολη στα Ιλίσια. Μέσα από το Φεστιβάλ θέλουμε να αναδειχθεί η ιστορία και οι αγώνες του Κόμματος πλάι στο λαϊκό κίνημα και η ιστορία μας να εμπνεύσει το λαό για τους αγώνες του σήμερα. Με αφορμή τις πολύμορφες εκδηλώσεις που θα πραγματοποιηθούν το τετραήμερο αυτό, θέλουμε να έρθουν σ’ επαφή με την πολιτική πρόταση του Κόμματος χιλιάδες εργαζόμενοι, νεολαίοι, λαϊκές οικογένειες, να συζητήσουμε μαζί τους για την ανάγκη ανατροπής του καπιταλισμού αλλά και την οικοδόμηση μιας κοινωνίας που δεν θα υπάρχει εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, το σοσιαλισμό. Στόχος είναι να γινόμαστε ολοένα και πιο ικανοί στην εκλαΐκευση της στρατηγικής του Κόμματος, να μεγαλώνει η επιρροή του στη νεολαία και ιδιαίτερα στα νέα ζευγάρια, στις ηλικίες 30-40 χρονών, να δυναμώσει η πολιτική παρέμβαση με αυτές τις εκδηλώσεις. Για το περιεχόμενο δύο παραγωγών που θα παρουσιαστούν κατά τη διάρκεια των εκδηλώσεων, μιλήσαμε με το Γεράσιμο Αραβανή, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υπεύθυνο του τμήματος πολιτισμού της ΚΕ.

ΠΡΩΤΟΠΌΡΑ ΘΕΩΡΊΑ ΠΡΩΤΟΠΌΡΑ ΔΡΆΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΜΈΛΛΟΝ ΜΑΣ ΤΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΌ με τον Γ. Αραβάνη, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ

“Ο”: Το φετινό κεντρικό Φεστιβάλ θα πραγματοποιηθεί στα πλαίσια των 90χρονων του Κόμματος και των 40χρονων της ΚΝΕ. Τι προσφέρει το κεντρικό αυτό στοιχείο και στο πολιτιστικό πρόγραμμα του Φεστιβάλ; Γεράσιμος Αραβανής: Μιλάμε για 90 χρόνια, για έναν αιώνα περίπου. Ο 20ος αιώνας έχει τεράστιους αγώνες, δράση, ισχυρή κοινωνική εξέλιξη, πολύ μεγάλες κορυφώσεις, αγώνες του λαϊκού κινήματος και του ΚΚΕ και φυσικά από το 1968 κι ύστερα της ΚΝΕ. Ολη αυτή η διαδρομή με μια έννοια έχει αποτυπωθεί και στην τέχνη. Η τέχνη είναι αντανάκλαση της ίδιας της κοινωνικοοικονομικής εξέλιξης της ζωής των ανθρώπων. Αρα αναδεικνύοντας βασικά στοιχεία της τέχνης, που παλιότερα είχε λιγότερες μορφές έκφρασης, μπορούμε να δώσουμε πάρα πολλά στοιχεία γύρω από τους αγώνες του λαού, την πορεία, τη δράση του Κόμματος, την επίδραση των ιδεών του. Πώς όλη αυτή η προσπάθεια επέδρασε, προσανατόλισε μεγάλους δημιουργούς κι έδωσε περιεχόμενο και περισσότερα αγωνιστικά στοιχεία στην ίδια την τέχνη. Αυτό προσπαθούμε να προβάλλουμε με ορισμένες παραγωγές.

“Ο”: Στο Φεστιβάλ θα έχουμε μια παραγωγή-αφιέρωμα στο θέατρο για την αντίσταση. Τι είναι αυτό που θέλουμε να αναδείξουμε μέσα απ’ αυτήν την πολιτιστική εκδήλωση; Γ.Α.: Η πρώτη μεγάλη παραγωγή αφορά την προβολή κομματιού της ιστορίας του Κόμματος, την αντίσταση, τον εμφύλιο, τις φυλακές κι εξορίες καθώς και την επίδρασή τους στο θέατρο. Πραγματικά η δράση για το θέατρο τότε, αποτελεί μια μεγάλη εποποιία,όπως για παράδειγμα το θέατρο στο βουνό με τους Κοτζούλα, Βασίλη Ρώτα και πολλούς άλλους. Επαιξε σημαντικό ρόλο στο να εμψυχώσει, να καλλιεργήσει συνείδηση, να βοηθήσει στη στράτευση, στον ενθουσιασμό εκατοντάδων χιλιάδων νέων αλλά και μεγαλύτερων αγωνιστών που ήταν στο Κόμμα, το ΕΑΜ, κλπ κι αργότερα στις φυλακές, τις εξορίες, στην προσφυγιά. Θα γίνει μια κορυφαία εκδήλωση, που θα αποτελείται από λόγο, αποσπάσματα θεατρικών έργων με επαγγελματίες ηθοποιούς, με δικά μας κείμενα, εκτός από τα αποσπάσματα, με τη γενική ευθύνη του Βασίλη Κολοβού.

«οι αγώνες του λαού, η δράση του Κόμματος, οι ιδέες του επέδρασαν, προσανατολίζοντας μεγάλους δημιουργούς, δίνοντας περιεχόμενο και περισσότερα αγωνιστικά στοιχεία στην ίδια την τέχνη»

Σκηνή από θεατρική παράσταση στο βουνό

“Ο”: Ακόμη το Φεστιβάλ θα φιλοξενήσει μια παραγωγήαφιέρωμα στο λαϊκό τραγούδι και κίνημα. Τι θέλουμε να αναδείξουμε μέσα απ’ αυτήν την εκδήλωση; Γ.Α.: Θέλουμε να αναδείξουμε το λαϊκό κίνημα και το λαϊκό τραγούδι. Μιλάμε για μια τεράστια διαδρομή: 1917 Οκτωβριανή Επανάσταση, 1918 η ίδρυση του Κόμματος κι όλη αυτή η επίδραση από την επανάσταση, 1922 η μεγάλη Μικρασιατική καταστροφή με 1,5 εκατομμύριο πρόσφυγες που μαζί τους έφεραν τα ακούσματα, τους ρυθμούς, τον τρόπο ζωής, την κουλτούρα τους, που αργότερα επέδρασαν σε μεγάλο βαθμό στην ανάπτυξη του τραγουδιού. Στο σμυρναίικο τραγούδι αργότερα ο Μάρκος Βαμβακάρης έβαλε το μπουζούκι ως βασικό όργανο δίνοντας στο λαϊκό τραγούδι την οριστική μορφή, η οποία πραγματικά έκανε τεράστια άλματα. Επειτα η περίοδος του μεσοπολέμου, Μάης του 1936, κατοχή, ο εμφύλιος, με την τεράστια επίδραση που άσκησε σε μεγάλους λαϊκούς ρεμπέτες και λαϊκούς στην πορεία καλλιτέχνες, που δεν είχαν ως τότε σχέση με το Κομμουνιστικό Κόμμα και τις ιδέες του. Πολλοί στρατευτήκανε με αυτά τα ιδανικά, άλλοι απλά επηρεάστηκαν. Γράφτηκαν εξαιρετικά τραγούδια όπως η “Συννεφιασμένη Κυριακή” του Τσιτσάνη, που δεν ήταν κομμουνιστής. Δημιουργήθηκαν τεράστια μουσικά έργα, ολόκληρο ρεύμα στη μουσική μας, το οποίο έχει τεράστια ισχύ μέχρι σήμερα. Μετεμφυλιακά, η Ελλάδα αστικοποιείται, κόσμος ξενιτεύεται, άλλοι κατεβαίνουν στην Αθήνα, οι πόλεις γίνονται πολύ μεγάλες, αναπτύσσεται η βιομηχανία, αλλάζει ο τρόπος ζωής. Εκεί πλέον μετά την κατοχή, υπάρχει μεγάλη ανάπτυξη της μουσικής π.χ. Θεοδωράκης και πάρα πολλοί άλλοι. Αργότερα με την ισχυροποίηση του Κομμουνιστικού Κόμματος και του νεολαιίστικου κινήματος αναδείχθηκαν εξαιρετικοί καλλιτέχνες όπως ο Μάνος Λοΐζος. Ολα αυτά προσπαθούμε να τα αποτυπώσουμε και στην παραγωγή, που θα αποτελείται από αφήγηση με τις βασικές κοινωνικοοικονομικές εξελίξεις ανά περίοδο και την επίδρασή τους στη μουσική ενώ ο σύντροφός μας Στέφανος Ψαραδάκος έχει τη γενική μουσική ευθύνη.

“Ο”: Πώς διαμορφώθηκε όλη αυτή η λαϊκή δημιουργία κι έμπνευση; Γ.Α.: Στην αρχή ξεκίνησε με λίγα μέσα, μα το κύριο ήταν όλο αυτό το κλίμα απ’ το αγωνιστικό πνεύμα μέσα στο λαό. Τη συνείδηση του λαού, είναι πάρα πολλά πράγματα που τη διαμορφώνουν. Κατ’ αρχάς η ίδια η ζωή, η δουλιά, οι εργασιακές σχέσεις, η μόρφωση αλλά είναι και άλλα πράγματα όπως οι ιδέες που κυκλοφορούν, η τέχνη, κλπ. Είναι πολύ μεγάλη η δύναμη και βέβαια το περιεχόμενο της τέχνης, δεν μπορεί παρά να είναι αντανάκλαση της κοινωνικής πραγματικότητας. Μετά τον εμφύλιο πόλεμο υπήρξε τεράστια επίδραση στη μουσική, ιδέες που αγκάλιασαν εκατομμύρια ανθρώπους, με αγωνιστικό πνεύμα. Από την άλλη μεριά άρχισε η εμπορευματοποίηση σε πολύ μεγάλο βαθμό της μουσικής κι εκφράστηκε σε ένα άλλο ρεύμα, το “ελαφρύ” της εκτόνωσης, που το βλέπουμε και σήμερα. Είναι αυτό που δεν μπαίνει καθόλου στην ουσία των πραγμάτων, το επιδερμικό. Αυτό το είδος αναπτυσσόταν, την ίδια περίοδο και μετά τη χούντα, δίπλα στο αγωνιστικό ρεύμα, την αγωνιστική μουσική, το αγωνιστικό τραγούδι και σήμερα δυναμώνει ακόμα περισσότερο.

Συναυλία για το λαό

Οταν δυναμώνει το κίνημα, δυναμώνει το Κομμουνιστικό Κόμμα, δυναμώνει και αυτό το ρεύμα γιατί η αστική εξουσία παίρνει τα μέτρα της για να διαμορφώσει τα συμφέροντά της σε μια σειρά τομείς της τέχνης.

“Ο”: Οι φετινές εκδηλώσεις θέλουμε να αγγίξουν περισσότερο από ποτέ τη νεολαία. Πώς έχει συμβάλλει αυτό στη διαμόρφωση των παραγωγών του Κόμματος; Γ.Α.: Σ’ αυτό το Φεστιβάλ θα προσπαθήσουμε με τον καλύτερο καλλιτεχνικά τρόπο και με υψηλή ποιότητα να δώσουμε αυτήν την πορεία των 90χρονων του Κόμματος και των 40χρονων της ΚΝΕ. Το πώς θα αγγίξει τη νεολαία έχει μια σειρά δυσκολίες. Χρειάζεται να προσαρμόσεις τη δουλιά αυτή ακριβώς στο κοινό των νέων. Αυτό απαιτεί μια πάρα πολύ μεγάλη προσπάθεια, γιατί οι ιδέες, η δράση, οι αγώνες, όλα αυτά τα χρόνια θέλουμε να φτάσουν στους νέους με τρόπο εύληπτο. Είναι ένα πολύ μεγάλο στοίχημα που πρέπει να το κερδίσουμε. Εχει μεγάλη σημασία το να είναι καλές οι παραγωγές μας και όλες οι εκδηλώσεις να είναι πολύ καλά δουλεμένες και βέβαια με πολύ μεγάλη συμμετοχή. Η ευκαιρία που θα δοθεί σε πολύ κόσμο και περισσότερο στους νεολαίους, που ως νέα παιδιά δεν έχουν εμπειρίες και γνώσεις, να παρακολουθήσουν την κοινωνικοοικονομική εξέλιξη μέσα από τα τραγούδια και τις υπόλοιπες εκδηλώσεις, είναι πολύ μεγάλο θέμα. Αυτές οι δυο βασικές δραστηριότητες που θα έχουμε, είναι ποιοτικά καλές και ανοίγουν δυνατότητες ο κόσμος να μάθει πάρα πολλά πράγματα, να έρθει σ’ επαφή με την τέχνη. Υπάρχουν μεγάλες προϋποθέσεις και τώρα και στην πορεία περισσότερο να ανοίξει μια μεγάλη δουλιά στο πλάι της εργατικής τάξης και του εργαζόμενου λαού με τους καλλιτέχνες και την τέχνη, στα πλαίσια ενός μεγάλου κι ολοκληρωμένου λαϊκού κινήματος.

“Ο”: Δεδομένου ότι θέλουμε να ανεβάσουμε ένα σκαλοπάτι το περιεχόμενο και τη μορφή των φεστιβάλ, πού μπαίνει ο πήχης φέτος;

Γ.Α.: Πρέπει να κερδίσουμε το στοίχημα φέτος και αυτό να είναι ο μπούσουλας για τα επόμενα χρόνια. Εχουμε πάρα πολύ μεγάλες δυνατότητες. Εκτός από τους καταξιωμένους καλλιτέχνες που έρχονται στο Φεστιβάλ μας και παρουσιάζουν τις δουλιές τους, υπάρχουν και οι παραγωγές, Κομματικές και ΚΝίτικες, που έχουν εξαιρετικό περιεχόμενο και είναι καλές αισθητικά. Πρέπει τα σύγχρονα κοινωνικά φαινόμενα, οι ιδέες, οι καταστάσεις να αποτυπωθούν στα σύγχρονα λαϊκά έργα. Αλλά τα επόμενα χρόνια, αρχής γενομένης από φέτος, να είναι χρόνια που το Φεστιβάλ θα κάνει μεγάλα βήματα. Αννα Ψυχογυιού

«Σ’ αυτό το Φεστιβάλ θα προσπαθήσουμε με τον καλύτερο τρόπο και με υψηλή ποιότητα να δώσουμε την πορεία των 90χρονων του Κόμματος και των 40χρονων της ΚΝΕ»

Η μάχη του εισιτηρίου

ξεκίνησε

Εχουμε εκατοντάδες χώρους όπου δουλεύει, σπουδάζει και διασκεδάζει η νεολαία, να απευθυνθούμε, με το εισιτήριο (η τιμή του οποίου είναι 5 ευρώ), την προκήρυξη και το πρόγραμμα του Φεστιβάλ στο χέρι. Θέλουμε το Φεστιβάλ ΚΚΕ-ΚΝΕ να αποτελέσει σταθμό στο θεσμό αυτό αλλά και ν’ αγκαλιάσει πραγματικά όλη τη νεολαία και το λαό. Γι’ αυτό ξεκινάμε καλώντας κάθε νέο να συμμετάσχει όχι μόνο ως επισκέπτης αλλά να συμβάλλει ουσιαστικά σ’ ένα πραγματικά νεανικό, ριζοσπαστικό γεγονός η υλοποίησή του οποίου δεν στηρίζεται σε χορηγούς και σπόνσορες αλλά στην εθελοντική προσφορά μελών του Κόμματος και της ΚΝΕ, με το εισιτήριο να αποτελεί βασικό τροφοδότη του για να γίνει πράξη.

ΠΛΑΤΙΆ ΕΞΟΡΜΗΣΗ ΤΗΣ kne...

ε εφόδια την 90χρονη ιστορία του Κόμματος και τη 40χρονη πορεία της ΚΝΕ οι εκδηλώσεις των Οργανώσεων έχουν αγκαλιάσει όλη την Ελλάδα, ενώ θα συνεχιστούν όλο το καλοκαίρι. Η δραστηριότητα αυτή είναι περισσότερο πλούσια από κάθε άλλη φορά, πανεπιστήμια, ΤΕΙ, εργασιακούς χώρους και συνοικίες. Χιλιάδες νέοι, εργαζόμενοι, σπουδαστές, φοιτητές, μαθητές συμμετέχουν κι εμπνέονται μέσα απ’ αυτήν τη δραστηριότητα. Η δημιουργικότητα, η συλλογικότητα, η ουσιαστική ψυχαγωγία αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι των Φεστιβάλ ΚΚΕ-ΚΝΕ. Αποτελούν μοναδική ευκαιρία για μέλη και φίλους του Κόμματος και της ΚΝΕ να γνωρίσουν την ιστορία, τις θέσεις αλλά και την πολιτιστική πρόταση του ΚΚΕ. Ακόμη, να μάθουν για τη μόνη ρεαλιστική, αναγκαία και επίκαιρη διέξοδο που προτείνει το Κόμμα μας, τη Λαϊκή Εξουσία-Λαϊκή Οικονομία, το Σοσιαλισμό, απέναντι στο φτιασίδωμα που προβάλλει το καπιταλιστικό σύστημα. Πολύ πλούσιες είναι οι ανταποκρίσεις που έφτασαν στο mail μας, τις οποίες μπορείτε να διαβάσετε όλες στο site του “Ο” (www. odigitis.gr) στην ενότητα “Από μήνα σε μήνα”.

ΜΑΘΗΤΙΚΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ

Με πρωταγωνιστές τους ίδιους τους μαθητές, την καλλιτεχνική ερασιτεχνική τους δημιουργία, τις μουσικές τους αναζητήσεις, τη δροσιά και την ελπίδα που δίνει η νεανική αγωνιστική δράση πραγματοποιήθηκε στις 20-21 Ιούνη το 3ο Μαθητικό Φεστιβάλ της ΚΝΕ στο Πεδίον του Αρεως στην Αθήνα. Σε έναν κατ’ εξοχήν χώρο νεολαίας, στην πλατεία Πρωτομαγιάς, στήθηκε από τους ίδιους τους ΚΝίτες μαθητές η κόκκινη μαθητική γιορτή. Εκατοντάδες μαθητές αλλά και οι γονείς τους πέρασαν από το χώρο του Φεστιβάλ για να ακούσουν τη διέξοδο που προτείνει η ΚΝΕ και το ΚΚΕ. Στα ταμπλό τους το έλεγαν ξεκάθαρα: βαθμολογούν κάτω από τη βάση το σημερινό σύστημα που τους υπο-

στο Πεδίον του Αρεως χρεώνει σε μια ζωή-λάστιχο και σ’ ένα σχολείο-εξεταστικό κέντρο. Παλεύουν για τη λύση του προβλήματος που δεν βρίσκεται στην παπαγαλία, αλλά στους αγώνες του μαθητικού κινήματος σε συμπόρευση με το ταξικό εργατικό κίνημα για τη Λαϊκή Εξουσία-Λαϊκή Οικονομία, για έναν κόσμο όπου θα κάνουν κουμάντο οι λαοί και όχι το κεφάλαιο. Στα γκράφιτι που έκαναν στο χώρο του Φεστιβάλ δήλωναν πως παλεύουν ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά και τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, για ένα μέλλον σοσιαλιστικό. Βασικοί συντελεστές του Φεστιβάλ τα 30 μαθητικά συγκροτήματα που πέρασαν από την κεντρική σκηνή τις δύο μέρες φέρνοντας μαζί τους ήχους από όλα τα είδη μουσικής. Οι εκδηλώσεις από την άλλη ανέδειξαν τις ανησυχίες των μαθητών για την αναζήτηση της ιστορική αλήθειας και την ιστορία των λαϊκών αγώνων που δεν διδάσκονται στο σημερινό σχολείο. Ο Μάκης Μαΐλης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υπεύθυνος του τμήματος Ιστορίας της ΚΕ του Κόμματος μίλησε στην εκδήλωση για

την «ιστορία του λαϊκού κινήματος όπως δεν μας τη μαθαίνουν στα σχολεία» αναφέροντας κραυγαλέα παραδείγματα από τα ψέματα και τις ιστορικές ανακρίβειες που διδάσκονται εσκεμμένα στα σχολεία. Τα θεατρικά του Φεστιβάλ αφιερωμένα στους Monty Python από το 13ο ΓΕΛ Γούβας και στα 65χρονα της ΕΠΟΝ και τα 40χρονα της ΚΝΕ από τη θεατρική ομάδα του 3ου ΓΕΛ Ν. Ιωνίας κέντρισαν το ενδιαφέρον. Το Μαθητικό Φεστιβάλ έκλεισε με την ομιλία του Γιάννη Πρωτούλη, γραμματέα του ΚΣ της ΚΝΕ και βουλευτή του ΚΚΕ, ο οποίος συνέδεσε την ιστορία του ΚΚΕ και της ΚΝΕ με τους αγώνες για μια άλλη Παιδεία, την Παιδεία των λαϊκών αναγκών.

ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΠΕΙΡΑΙΑ Μια ματιά στο πάρκο Δηλαβέρη, στον Πειραιά, το διήμερο 27-28 Ιούνη, αρκούσε για να επιβεβαιώσει εκείνο που ερχόταν από τις συζητήσεις των προηγούμενων ημερών με τη νεολαία της περιοχής: το Φεστιβάλ ΚΚΕ-ΚΝΕ της Κομματικής Οργάνωσης Πειραιά και της Οργάνωσης Πειραιά της ΚΝΕ, ήταν από τα πιο πετυχημένα των τελευταίων χρόνων. Ακόμα περισσότεροι οι νέοι που πέρασαν από το χώρο και ήρθαν σε επαφή με τη ριζοσπαστική πρόταση του Κόμματός μας. Ακόμα καλύτερη η προσπάθεια των συντρό-

εκδηλώσεις για τη μεγάλη απεργία του 1923 και τους 11 σκοτωμένους εργάτες στο πρώτο λιμάνι της χώρας, με πλούσιο καλλιτεχνικό πρόγραμμα με ερασιτέχνες και επαγγελματίες δημιουργούς, πραγματική “όαση” μέσα στην κάψα της υποκουλτούρας. Με εκδηλώσεις ενάντια στη ναρκοκουλτούρα και σε όλα τα ναρκωτικά, με εκδηλώσεις για το σχολείο που θέλουμε, κόντρα στο σχολείο της ακριβοπληρωμένης αμορφωσιάς. Ολη αυτή η πολυμορφία και ο πλούτος,

Ακόμα περισσότεροι οι νέοι που πέρασαν από το χώρο και ήρθαν σε επαφή με τη ριζοσπαστική πρόταση του Κόμματός μας φων το Φεστιβάλ να είναι όμορφο και ξεχωριστό: με τα προσεγμένα γιγαντοσυνθήματα να ξεχωρίζουν στο χώρο, με όμορφα αφιερώματα για την ιστορία του εργατικού κινήματος στον Πειραιά στα ταμπλό, με καλοστημένες

δεμένες με την πραγματική ριζοσπαστική πρόταση του ΚΚΕ, δεν θα μπορούσαν να βρουν καλύτερο μέρος για να φιλοξενηθούν, παρά μόνο στην καρδιά της εργατούπολης που γεννήθηκε το Κόμμα μας, κάτω από τα

φουγάρα που δούλεψαν τόσοι και τόσοι εργάτες. Εκεί οι εκατοντάδες νέοι και μεγαλύτεροι, οι εργαζόμενοι και μαθητές επιβεβαιώνουν τα όσα είπε στην ομιλία του το βράδυ του Σαββάτου, ο Γιάννης Πρωτούλης, γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ και βουλευτής του ΚΚΕ: «Το μέλλον ανήκει στον κόσμο της δουλιάς. Μαθαίνουμε από την Ιστορία του Κόμματός μας, υπερασπιζόμαστε το σοσιαλισμό που οικοδόμησε η ανθρωπότητα τον 20ό αιώνα, στήνουμε ξανά όρθιο το όραμα της σοσιαλιστικής κομμουνιστικής κοινωνίας, του κόσμου χωρίς εκμετάλλευση. Το μέλλον είναι κόκκινο. Συνεχίζουμε ως τη νίκη!»

ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΣΠΟΥΔΑΖΟΥΣΑΣ στη Γεωπονική Αθήνας

Στις 14 και 15 Ιούνη πραγματοποιήθηκε στη Γεωπονική σχολή το 5ο Φεστιβάλ Σπουδάζουσας Αθήνας της ΚΝΕ που διοργανώθηκε από κοινού με την Αχτίδα ΑΕΙ-ΤΕΙ-Ερευνας της ΚΟΑ του ΚΚΕ. Χιλιάδες νέοι πέρασαν από τη διήμερη προφεστιβαλική γιορτή που στήνει η Οργάνωση κάθε χρόνο με όλο και πιο πλούσιο πρόγραμμα. Το σύνθημα “90 χρόνια ΚΚΕ-40 χρόνια ΚΝΕΠρωτοπόρα θεωρία, πρωτοπόρα δράση για το μέλλον μας το Σοσιαλισμό” είναι αυτό που υπηρέτησαν πιστά οι σύντροφοι αναδεικνύοντας την ιστορία του Κόμματος και της ΚΝΕ, το σημερινό αγώνα να ξεσηκώσουν τους φοιτητές, τους εργαζομένους και όλο το λαό για να παλέψουν για τα δικαιώματά τους σε μόρφωση, δουλιά, για το σοσιαλισμό. Την

αγωνιστριών γυναικών της αντίστασης, της δικτατορίας και της σημερινής εποχής που δεν λύγισαν στιγμή. Επιτυχημένοι ήταν και οι αγώνες σκάκι σιμουλτανέ που πραγματοποιήθηκαν στο χώρο του Φεστιβάλ με αυξημένη συμμετοχή. Οι εκδηλώσεις που περιλάμβαναν ακόμα προβολές ταινιών και παραγωγών της ΚΝΕ και του ΚΚΕ, γλέντια με εργατικά λαϊκά τραγούδια και πρωτάθλημα μπάσκετ με σύνθημα: “Οχι σε όλα τα ναρκωτικά-ανυπότακτη και αγωνιστική στάση ζωής” ολοκληρώθηκαν με ομιλία του γραμματέα του ΚΣ της ΚΝΕ και βουλευτή του ΚΚΕ, Γιάννη Πρωτούλη.

ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΤΕΙ

στο ΤΕΙ Πειραιά

Στις 20 και 21 Ιούνη ο αίθριος χώρος του ΤΕΙ Πειραιά ντύθηκε στα κόκκινα και υποδέχτηκε το 4ο Φεστιβάλ της Οργάνωσης ΤΕΙ Λεκανοπεδίου της ΚΝΕ που φέτος συνδιοργανώθηκε με την Αχτίδα ΑΕΙ-ΤΕΙΕρευνας της ΚΟΑ. Το πρόγραμμα πραγματικά πλούσιο με μια σειρά από εκδηλώσεις, συζητήσεις, συναυλίες, με την ερασιτεχνική δημιουργία να αναδεικνύεται σ’ όλες τις γωνιές του Φεστιβάλ. Νωρίς το βραδάκι της Παρασκευής η αυ-

πρώτη μέρα ξεχώρισε η συζήτηση με θέμα: “Σοσιαλισμός αναγκαίος και επίκαιρος” και ομιλήτρια την Ελένη Μπέλου, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ η οποία ανέδειξε το γεγονός ότι η σοσιαλιστική προοπτική, ως η μόνη ρεαλιστική διέξοδος, προβάλλει μέσα από κάθε πρόβλημα που έχει αιτία το καπιταλιστικό σύστημα. Οι συναυλίες με τους Λάκη Παπαδόπουλο και Μίλτο Πασχαλίδη κέντρισαν το ενδιαφέρον πολλών εκατοντάδων φοιτητών, ενώ νεανικά ερασιτεχνικά συγκροτήματα γέμισαν και τις δύο ημέρες τη δεύτερη σκηνή. Ξεχωριστά στοιχεία του Φεστιβάλ αποτέλεσαν οι δύο θεατρικές παραστάσεις-παραγωγές της ΚΝΕ για το “Μυστήριο Μπούφ” και το “Θα σταθούμε ορθές”, μια λιτή αλλά συγκλονιστική παράσταση βασισμένη σε μαρτυρίες

λαία άνοιξε με συναυλίες. Φυσικά δεν θα μπορούσε να λείπει μια συζήτηση για τους νέους εργαζομένους, μιας και η πλειοψηφία των σπουδαστών αναγκάζονται να πιάσουν δουλιά από τα πρώτα εξάμηνα της σχολής τους για να τα βγάλουν πέρα. Στη συζήτηση μίλησαν ο Γιώργος Σκιαδιώτης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και η Ναυσικά Παπαδημητράτου, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ. Στο επίκεντρο της πολύ ενδιαφέρουσας κουβέντας, βρέθηκε η ανάγκη διεξόδου της αγανάκτησης των σπουδαστών μέσα απ’ την οργανωμένη πάλη. Στη συνέχεια ακολούθησε συναυλία με τα “Υπόγεια Ρεύματα” και τους “Οναρ” που μας ταξίδεψαν με τη μουσική και τα τραγούδια τους, ενώ στο τέλος πραγματοποιήθηκε αφιέρωμα στο λαϊκό και εργατικό τραγούδι. Παράλληλα στον

κινηματογράφο προβάλλονταν οι ταινίες “Ανθρώπινο Δυναμικό” και “Persepolis”. Τη δεύτερη μέρα δεν έλειψαν οι συναυλίες αλλά και η παράσταση “Μυστήριο Μπουφ” του Βλ. Μαγιακόφσκι από τη θεατρική ομάδα της ΚΝΕ, που τράβηξε το ενδιαφέρον εκατοντάδων σπουδαστών. Κεντρικό γεγονός της βραδιάς αποτέλεσε η ομιλία του Πέτρου Αλέπη, μέλος του Γραφείου της Επιτροπής Πόλης της ΚΟΑ του ΚΚΕ και γραμματέα της Αχτίδας ΑΕΙ-ΤΕΙ-Ερευνας, ο οποίος τόνισε πως: «Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ ποτέ δεν έκλεισαν το μάτι στους αστούς, δεν έκαναν συναλλαγές με το κεφάλαιο. Η προσπάθειά μας ήταν και είναι πώς θα γίνουμε ολοένα και πιο ικανοί, πιο αποτελεσματικοί ώστε να είμαστε κοντά, δίπλα στο λαό και κυρίως στον εργατόκοσμο, να αφουγκραζόμαστε τα προβλήματά του (…) Να του δείξουμε πως

“ΟΔΗΓΗΤΗΣ” στα φεστιβαλ

Λίγο η νέα μορφή κυκλοφορίας και το εμπλουτισμένο περιεχόμενο, λίγο ο χαρακτήρας των 90χρονων του Κόμματος και των 40χρονων της Οργάνωσης που εμπνέει και δίνει ώθηση, έκανε την παρουσία του “Ο”, να αποτελεί ένα σημαντικό κομμάτι της φεστιβαλικής δραστηριότητας που σκοπό έχει το να προβληθεί η σημασία της αξιοποίησης και της διακίνησης του Οργάνου του ΚΣ της ΚΝΕ. Το περίπτερο του “Ο” στα φεστιβάλ της Οργάνωσης Σπουδάζουσας Αθήνας, των ΤΕΙ Λεκανοπεδίου, Αθήνας και του Πειραιά της ΚΝΕ αποτέλεσε σημείο συνάντησης για συντρόφους και φίλους αναγνώστες του περιοδικού, όπου είχαν την ευκαιρία να καταθέσουν την πολύτιμη γνώμη τους. Μέσα από τα ερωτηματολόγια κατέθεσαν τις σκέψεις και τις ιδέες τους για τον “Ο”, για να μπορέσουμε να τον βελτιώσουμε. Ακόμη προμηθεύτηκαν το λεύκωμα σκίτσων και το ανανεωμένο DVD που περιέχει αρχείο φύλλων του “Ο”, εξώφυλλα, φωτογραφίες, αφιερώματα και πολλά άλλα χρήσιμα υλικά. Οσοι αναγνώστες μας ενδιαφέρονται μπορούν να επικοινωνήσουν μαζί μας (στα στοιχεία επικοινωνίας που αναγράφονται στη σελίδα 2) για να το προμηθευτούν

χρειάζεται η καθημερινή πάλη, η απόσπαση κατακτήσεων, αλλά και το να μη χάνει από το μυαλό και τη δράση του τον τελικό σκοπό. Να μην απογοητεύεται, αλλά να βρίσκει δύναμη και κουράγιο στο αληθινά νέο που φέρνει η κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο». Στη συνέχεια τη σκυτάλη πήρε ο Νίκος Ζιώγαλας που με τη μουσική και τα τραγούδια του κατάφερε να μας κάνει όλους μια παρέα. Το πρόγραμμα τελείωσε με λαϊκό ρεμπέτικο γλέντι. Παράλληλα με τις δραστηριότητες αυτές, στο χώρο του Φεστιβάλ προβλήθηκαν το αφιέρωμα στα 90 χρόνια απ’ την Οκτωβριανή Επανάσταση (μια παραγωγή της ΚΕ του ΚΚΕ), καθώς και η ταινία “Sicko”. Κάθε γωνιά του Φεστιβάλ αποτέλεσε στάση για κάθε επισκέπτη, τα τραπεζάκια των συνδικάτων, η έκθεση βιβλίου, ο χώρος για το σκάκι. Ξεχωριστά ήταν τα ταμπλό με έργα σπουδαστών της Σχολής Γραφικών Τεχνών και Καλλιτεχνικών Σπουδών ενάντια σ’ όλα τα ναρκωτικά, αλλά και η έκθεση σοβιετικής αφίσας.

ΠΛΟΥΣΙΑ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ 3Ο ΜΑΘΗΤΙΚΌ ΦΕΣΤΙΒΆΛ ΛΆΡΙΣΑ «Στην ομορφιά του αγώνα για τα δικαιώματα και τις ανάγκες μας» Δημιουργία με κέφι και πρωτοτυπία. Το έβλεπες στα στολισμένα περίπτερα, στα καλαίσθητα ταμπλό. Διασκέδαση με περιεχόμενο και νόημα. Το αντιλαμβανόσουν ακούγοντας τα τραγούδια των νεανικών μουσικών συγκροτημάτων. Καλλιτεχνική έκφραση με ουσία και προοπτική. Το καταλάβαινες παρακολουθώντας την παράσταση από τη μαθητική θεατρική ομάδα, τα αφιερώματα, τις εκθέσεις φωτογραφίας και βιβλίων, τις προβολές βίντεο. Αγωνιστικότητα και ενθουσιασμός. Κάθε

λέξη στα τραπέζια των συζητήσεων και στις ομιλίες, μια υπόσχεση αγώνα, μια υπογραφή πίστης στο μέλλον. Το πρόγραμμα της εκδήλωσης, πλούσιο κι απολαυστικό. Πήραν μέρος 9 μουσικά συγκροτήματα. Αφιερώματα έγιναν στα 90 χρόνια του ΚΚΕ και στα 40 χρόνια της ΚΝΕ, στη δράση του ΚΚΕ για το περιβάλλον. Στο χώρο για τον ελεύθερο χρόνο έγινε συνάντηση νέων δημιουργών-καλλιτεχνών. Πραγματοποιήθηκε συζήτηση με καλεσμένο του ΕΣΥΝ για τα ναρκωτικά και προβολές με θέμα την αντιιμπεριαλιστική πάλη. Οι μαθητές με τη μαζική τους παρουσία απέδειξαν πως δεν υποτάσσονται στο σχολείο της αμορφωσιάς και των ταξικών φραγμών, που δεν τους αξίζει. Αναζητούν άλλους δρόμους φωτεινούς, νέους ορίζοντες και παλεύουν για να γίνουν τα όνειρά τους πραγματικότητα. Καλούν σ’ αυτόν το δύσκολο, αλλά τόσο όμορφο αγώνα όλα τα παιδιά του λαού. Αυτό τόνισε και στην ομιλία του ο Θ. Αναπλιώτης, μέλος του Γραφείου Περιοχής Θεσσαλίας της ΚΝΕ: «Ελάτε μαζί μας! Στην ομορφιά του αγώνα για τα δικαιώματα και τις ανάγκες μας. Στην πάλη για όσα ονειρευόμαστε και μας τα στερούν. Για να ξεριζώσουμε την αιτία των βασικότερων προβλημάτων. Για μια άλλη κοινωνία, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, τη σοσιαλιστικήκομμουνιστική».

ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΜΥΤΙΛΗΝΗΣ

«Ναι στον υγιή-μαζικό-λαϊκό αθλητισμό. Οχι στην εμπορευματοποίησή του» Μεγάλη ανταπόκριση είχαν από τη νεολαία οι προφεστιβαλικές εκδηλώσεις στη Μυτιλήνη. Η ΟΒ εργαζομένων Μυτιλήνης στις 14 και 15 Ιούνη πραγματοποίησε εκδηλώσεις οι οποίες περιλάμβαναν και διήμερο ποδοσφαιρικό τουρνουά 7x7. Γέμισε το γήπεδο στην Παναγιούδα από νιάτα. Από τη συμμετοχή και μόνο διαπιστώνει κανείς την ανάγκη των νέων παιδιών για υγιή

1Ο ΜΑΘΗΤΙΚΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΤΡΙΠΟΛΗ «Λέμε όχι σε όλα τα ναρκωτικά» Με ιδιαίτερο ενθουσιασμό υποδέχτηκαν πλήθος μαθητών της Τρίπολης το 1ο Μαθητικό Φεστιβάλ που διοργάνωσε η Νομαρχιακή Οργάνωση Αρκαδίας της ΚΝΕ. Στα κατάμεστα Κλωνατζίδικα και με αφορμή την παγκόσμια ημέρα κατά των ναρκωτικών, καταφέραμε να συνδυάσουμε την 90χρονη πορεία του Κόμματος και τη 40χρονη πορεία της ΚΝΕ με ένα πρόβλημα που μαστίζει

3Ο ΜΑΘΗΤΙΚΌ ΦΕΣΤΙΒΆΛ ΠΆΤΡΑ «H μόρφωση και η γνώση το μεγαλύτερο όπλο στα χέρια μας-διεκδικούμε ό,τι αξίζουμε» Το ραντεβού των μαθητών της Πάτρας, όλων εκείνων που πάλεψαν το προηγούμενο διάστημα για το σχολείο των αναγκών τους, είχε δοθεί για δυο μέρες στο παλιό Αρσάκειο. Το μήνυμα δόθηκε από την ίδια την ανταπόκριση των μαθητών: “η μόρφωση και η γνώση είναι το μεγαλύτερο όπλο στα χέρια μας και πάντα θα διεκδικούμε ό,τι πραγματικά αξίζουμε!” Φυσικά σημαντικό και αναπό-

σπαστο κομμάτι του φεστιβάλ ήταν οι συναυλίες των ερασιτεχνικών μαθητικών συγκροτημάτων της πόλης μας: δόθηκε βήμα στους μαθητές που έχουν καταφέρει να βρουν διέξοδο μέσα από την τέχνη, να εκφράσουν τους προβληματισμούς τους. Επίσης, υπήρξαν και πολλά αφιερώματα, όπως το βίντεο που φτιάχτηκε από συντρόφους μαθητές για το ρόλο της τέχνης στο σοσιαλισμό και την εμπορευματοποίησή της στον καπιταλισμό, ενώ ενδιαφέρον προκάλεσε το αφιέρωμα στην ΕΠΟΝ και το ρόλο των μαθητών στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι συζητήσεις άναψαν, οι προβληματισμοί και οι απορίες έδιναν και έπαιρναν. Το μόνο σίγουρο είναι ότι όλοι συμφωνήσαμε πως τις πιο όμορφες μέρες μας δεν τις ζήσαμε ακόμα... Το φεστιβάλ κατέβασε τα πανιά του υπό τις “νότες” των ΟΝΑΡ, ανανεώνοντας το ραντεβού για το κεντρικό φεστιβάλ στο Κάστρο της Πάτρας καθώς και για 4ο Μαθητικό Φεστιβάλ του 2009. Ως τότε θα συναντιόμαστε στους δρόμους του αγώνα! Κρούσαρλης Θωμάς

αθλητισμό μακριά από αναβολικά και άλλες ουσίες. Αυτό άλλωστε ήταν και το μήνυμα που ήθελε να περάσει η ΚΝΕ στη νεολαία του νησιού. Οπως επισήμανε ο Γιώργος Κελεπούρης, γραμματέας της Τομεακή Οργάνωση Πόλης Μυτιλήνης της ΚΝΕ: «Απέναντι στη λογική του ντόπινγκ, των χορηγών και της εντατικοποίησης ακόμα και στον αθλητισμό, βρίσκεται η θέση του ΚΚΕ για αθλητισμό μαζικό, λαϊκό, για όλους (…) Το ΚΚΕ βλέπει το ποδόσφαιρο ενταγμένο μέσα σε ένα ριζικά διαφορετικό σύστημα μαζικού λαϊκού αθλητισμού». Το βράδυ της Κυριακής οι “Εμπειρίες” φι-

λοξένησαν την εκδήλωση της ΚΝΕ που ως θέμα είχε την παρουσίαση του βιβλίου του Γιώργη Μωραΐτη “Οι άνθρωποι του μόχθου”. Η ΚΝΕ έχει βάλει στόχο να προσεγγίσει όσο το δυνατόν περισσότερους νέους και να προβάλλει την πρότασή της για την οργάνωση του ελεύθερου χρόνου. Με πόσα πράγματα μπορεί να ασχοληθεί ένας νέος σήμερα που να δίνουν σωστό περιεχόμενο στη ζωή του, να τον ανεβάζουν ως άνθρωπο και πάνω από όλα να δείξει πως χωρίς αγώνα τίποτα δεν κατακτιέται.

τη νεολαία σήμερα, δείχνοντας και τη μόνη ρεαλιστική διέξοδο, αυτήν της οργανωμένης πάλης για το σοσιαλισμό. Εντύπωση δημιούργησε η ζωντάνια όλων των συγκροτημάτων που συμμετείχαν, σαν το φεστιβάλ να “ήταν δικό τους”. Συναυλίες από μαθητικά συγκροτήματα, δημιουργίες γκράφιτι με θέμα “όχι σε όλα τα ναρκωτικά”, χορευτικά σχήματα και πολύ κέφι. Ιδιαίτερη αίσθηση δημιούργησε το τραγούδι των ORS “Ψεύτικη Λύση”, γραμμένο ειδικά για το Φεστιβάλ μας και αφιερωμένο στο θέμα των ναρκωτικών και πώς αυτά πλασάρονται σήμερα από την άρχουσα

τάξη, για να μας έχει υποταγμένους και να μη διεκδικούμε αυτά που μας ανήκουν. Η εκδήλωση συνεχίστηκε με τη χορευτική ομάδα από τη σχολή “Εν κινήσει” και ακολούθησε ομιλία από το Γιώργο Σιδέρη, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ. Το πετυχημένο αυτό Φεστιβάλ, ελπίζουμε να είναι η αρχή για ένα θεσμό στην πόλη μας και να δίνει βήμα έκφρασης στη νεανική ερασιτεχνική δημιουργία. Αμπντούλ Μαλάκ Μαξίμ, Σαμπίνα Ζερβού

ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΩΝΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ 2Ο ΕΡΓΑΤΙΚΌ ΦΕΣΤΙΒΆΛ ΙΩΑΝΝΊΝΑ Πιστή στο ραντεβού της η εργαζόμενη νεολαία της ΚΝΕ πραγματοποίησε για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά το Φεστιβάλ της, στις 20 Ιούνη σε μια από τις κεντρικότερες πλατείες των Ιωαννίνων, την πλατεία Πάργης. Ηταν η κορύφωση μιας σειράς δραστηριοτήτων και πρωτοβουλιών των εργατικών ΟΒ σε χώρους που ζει και εργάζεται η νεολαία. Ιδιαίτερη στιγμή σε όλη αυτήν τη διαδικασία αποτέλεσε η καμπάνια της ΟΒ του επισιτισμού στον ανάλογο χώρο. Εκείνο το βράδυ τα τραγούδια της εργατιάς κατέκλυσαν την πλατεία, όχι όμως απλά σαν μια ρεμπέτικη γιορτή. Με στοιχεία από το βιβλίο του Γ. Μαυρίκου για τις ιστορικές και κοινωνικές συνθήκες κάτω από τις οποίες γράφτηκε το κάθε τραγούδι έγινε παρουσία-

ση μιας σειράς από τα πιο γνωστά και χιλιοτραγουδισμένα ρεμπέτικα. Στα πηγαδάκια των νέων που βρίσκονταν στο χώρο η κουβέντα εστιάστηκε στο ταξικό εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα με αφορμή την ομιλία του Τσιαούση Κυριάκου, μέλους του Νομαρχιακού Συμβουλίου Ιωαννίνων της ΚΝΕ. Από την επιτυχία αυτής της εκδήλωσης φαίνονται τα σταθερά και ανοδικά βήματα που κάνει η ΚΝΕ στους χώρους δουλιάς στο πλάι του ΚΚΕ. Το στοίχημα που βάζουμε από ‘δω και ‘μπρος είναι να δοθεί συνέχεια στην πάλη για τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και της νεολαίας, με επόμενο ραντεβού την προφεστιβαλική εκδήλωση της ΚΝΕ στη Βιομηχανική Περιοχή στα μέσα του Ιούλη. Γεωργιάδου Γεωργία

2ο ΜΑΘΗΤΙΚΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε το 2ο Μαθητικό Φεστιβάλ της ΚΝΕ στην κεντρική πλατεία Μενιδίου την Παρασκευή 20 Ιούνη, στα πλαίσια του Φεστιβάλ ΚΚΕΚΝΕ. Το ενδιαφέρον και η συμμετοχή των μαθητών ήταν έκδηλα. Η εκδήλωση άνοιξε με ομιλία από τον Τάσο Τραβασάρο, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ. Ακολούθησε ένα ιστορικό δρώμενο από μέλη των μαθητικών ΟΒ του Μενιδίου

για την προσφορά και τη στάση του Κόμματος απέναντι στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Τα νέα μαθητικά συγκροτήματα που συμμετείχαν έδωσαν με το δικό τους τρόπο δύναμη για τη συνέχεια της μάχης απέναντι στον πόλεμο και τον εθνικισμό. Επιπλέον, την Κυριακή 15 Ιούνη πραγματοποιήθηκε τουρνουά 5x5 στο δημοτικό γήπεδο Θρακομακεδόνων με τη συμμετοχή 10 μαθητικών ομάδων προβάλλοντας την ανάγκη των νέων για αθλητισμό και δημιουργική αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου. Οι μαθητές μέσα από αυτές τις δραστηριότητες της ΚΝΕ ήρθαν σ’ επαφή με την 90χρο-

νη ιστορία του ΚΚΕ και τη 40χρονη δράση της ΚΝΕ. Μαζί με τους νέους που παραβρέθηκαν δώσαμε τη δική μας γροθιά στον ιμπεριαλισμό και φωνάξαμε όλοι μαζί “Ζήτω η φιλία των λαών”. Σάββας Αμαραντίδης

κό Φεστιβάλ ΚΚΕ-ΚΝΕ, στις 20 του Ιούνη. Για μια ακόμη φορά αναδείχθηκε το Φεστιβάλ ως κορυφαίο πολιτικό και πολιτιστικό γεγονός. Φέτος παρουσίασαν τη δουλιά τους 5 μαθητικά συγκροτήματα. Επίσης, στα πλαίσια της συμπλήρωσης των 90 χρόνων από την ίδρυση του ΚΚΕ και των 40 χρόνων της ΚΝΕ προβλήθηκε και μια πλευρά της τοπικής ιστορίας που μέχρι τώρα κανείς δεν μας δίδαξε στο σχολείο. O λόγος

για τη Μαρία Δημάδη, αγωνίστρια της αντίστασης και γραμματέα της ΕΠΟΝ στην περιοχή που το παράδειγμα της αυτοθυσίας της μπορεί να εμπνεύσει και να φωτίσει το δρόμο για την επίλυση των προβλημάτων μας. Το πραγματικά καινούργιο και αισιόδοξο που έρχεται μέσα από αυτήν τη μαζική και συλλογική προσπάθεια είναι ότι γνωρίσαμε “νέο αίμα”, παιδιά που πραγματικά μπορούν και έχουν όρεξη να αγωνιστούν στο πλευρό

της πρωτοπόρας επαναστατικής νεολαίας, της ΚΝΕ. Το μαθητικό φεστιβάλ ολοκληρώθηκε ανανεώνοντας το ραντεβού για το 17ο αντιιμπεριαλιστικό διήμερο καθώς και για τις επόμενες 10 προφεστιβαλικές εκδηλώσεις που θα πραγματοποιηθούν στο νομό Αιτωλοακαρνανίας. Χρήστος Τριάντης

ΜΕΝΙΔΊ «Γυρίζουμε την πλάτη στον πόλεμο και τον εθνικισμό»

3Ο ΜΑΘΗΤΙΚΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΓΡΙΝΊΟ «40 χρόνια ΚΝΕ-Αλληλεγγύη στη σοσιαλιστική Κούβα» Με ανεβασμένες τις δικές μας προσδοκίες, με αύξηση των απαιτήσεων και των αναγκών του κόσμου, φθάσαμε σε μια από τις μεγαλύτερες πλατείες του Αγρινίου, την πλατεία Μ. Δημάδη, να πραγματοποιούμε το 3ο Μαθητι-

Οι μαθητές ήρθαν σε επαφή με την 90χρονη ιστορία του ΚΚΕ και τη 40χρονη δράση της ΚΝΕ

ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΔΙΗΜΕΡΟ ΤΗΣ στις

1 «Την ίδια στιγμή που τα κατασκοπευτικά αμερικάνικα ΑΒΑΚΣ σηκώνονταν από την Πρέβεζα αφού οι βάσεις που βρίσκονται στη χώρα μας χρησιμοποιούνται από την πολεμική μηχανή των ΗΠΑ –που ετοιμάζεται για δράσηεκατοντάδες νέοι στις Πρέσπες αποφάσισαν πως θα αγωνιστούν για να γίνει η χώρα μας ορμητήριο ειρήνης και όχι ορμητήριο πολέμου των Αμερικανών και της ΕΟΚ στα Βαλκάνια. (...) Εμείς στις Πρέσπες βάλαμε τις βάσεις για την από κοινού δράση όλων των νέων ενάντια στον πόλεμο, την εξάρτηση, ενάντια στον ιμπεριαλισμό. Αυτοί ορίζουν τώρα τους στρατηγούς τους να συνεχίσουν, να ολοκληρώνουν το φρικτό έργο που άρχισαν στα Βαλκάνια» Οδηγητής, Ιούλης 1992, φ. 791

Αυτές είναι κάποιες από τις γραμμές του “Οδηγητή” του Ιούλη του 1992 στο φύλλο που κυκλοφόρησε λίγες μέρες μετά την πρώτη διαβαλκανική αντιιμπεριαλιστική συνάντηση των νέων της Βαλκανικής, το πρώτο Διήμερο της ΚΝΕ που πραγματοποιήθηκε στις Πρέσπες. Εκατοντάδες νέοι σχημάτισαν τότε μια αλυσίδα ειρήνης, αλληλεγγύης και φιλίας των λαών ενάντια στον πόλεμο και τα μίση που έσπειραν στους λαούς των Βαλκανίων οι εκμεταλλευτές με συνεργάτες και όλα τα άλλα κόμματα στην Ελλάδα. Την ίδια ώρα που μαινόταν η επέμβαση της ΕΟΚ και των ΗΠΑ στην πρώην Γιουγκοσλαβία, η ΚΝΕ έκανε το δικό της κάλεσμα στο λαό για αντιιμπεριαλιστική πάλη για την ειρήνη, προβλέποντας συνάμα ότι η νέα τάξη πραγμάτων μπροστά στις ζώνες επιρροής και τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστών στην περιοχή δεν θα σταματούσε σε αυτό το αιματοκύλισμα αλλά θα συνέχιζε σε πολλά ακόμα, στην καταπάτηση κάθε δικαιώματος των λαών και των εργαζομένων. Δεκαέξι χρόνια μετά, λίγους μήνες ύστερα από την προώθηση των νέων ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών στα Βαλκάνια με την ανεξαρτητοποίηση του Κοσσόβου, την ακατάπαυστη ονοματολογία για την ΠΓΔΜ πίσω από την οποία κρύβονται οι νέοι ιμπεριαλιστικοί σχεδιασμοί, η 40χρονη πια σε ηλικία και πείρα ΚΝΕ ξαναβρέθηκε στα ίδια μέρη για να βροντοφωνάξει το ίδιο σύνθημα: «Στον ιμπεριαλισμό καμία υποταγή η μόνη υπερδύναμη είναι οι λαοί». Το “παρών” στο 17ο Αντιιμπεριαλιστικό Διήμερο της ΚΝΕ έδωσαν χιλιάδες ΚΝίτες και ΚΝίτισσες, φίλες και φίλοι της ΚΝΕ οι οποίοι συγκεντρώθηκαν για δύο μέρες, στις 5-6 Ιού-

ΚΝΕ

ΠρέσΠες

ΤΟ ΦΟΡΤΊΟ ΕΊΝΑΙ ΒΑΡΎ ΜΑ ΚΑΙ ΤΑ ΧΈΡΙΑ ΔΥΝΑΤΆ λη, στα τιμημένα χώματα της περιοχής αυτής κοντά στα μέρη όπου εγκαταστάθηκε το Γενικό Αρχηγείο και το νοσοκομείο του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, η προσωρινή κυβέρνηση της Ελεύθερης Ελλάδας, στα μέρη εκείνα όπου ο λαός μας ύψωσε το πιο περήφανο ανάστημά του απέναντι στον ιμπεριαλισμό. Η ΚΝΕ κατάφερε μέσα σε ένα διήμερο να προβάλει με τον καλύτερο τρόπο τα 90 χρόνια ιστορίας του ΚΚΕ, τους αγώνες του ΔΣΕ, τις πιο λαμπρές σελίδες της ιστορίας του Κόμματος και του λαού μας. Αυτές οι στιγμές φτάνουν με μια αδιάκοπη πορεία του ηρωικού μας Κόμματος μέσα από πολύ δύσκολες ημέρες μέχρι το σύγχρονο αγώνα. Τον αγώνα που διεξάγει το Κόμμα μέσα από τις καθημερινές μάχες που δίνουν οι κομμουνιστές αναδεικνύοντας ως διέξοδο το νέο κόσμο τον οποίο πάλεψε να φέρει τα χρόνια εκείνα ο λαϊκός στρατός. Εναν κόσμο ελεύθερο, χωρίς εκμεταλλευτές, χωρίς εκμετάλλευση, το σοσιαλισμό.

Νέοι κομμουνιστές από κάθε γωνιά της Ελλάδας Δεκάδες λεωφορεία γεμάτα με χιλιάδες κατασκηνωτές ξεκίνησαν από κάθε γωνιά της Ελλάδας για έναν κοινό προορισμό, τη λωρίδα γης ανάμεσα στην μικρή και τη μεγάλη Πρέσπα όπου και στήθηκε η κατασκήνωση της ΚΝΕ. Δεκάδες οι νέοι σύντροφοί μας, η νέα σπορά κομμουνιστών που βρέθηκαν για πρώτη φορά σε Διήμερο της ΚΝΕ οι οποίοι αξιοποίησαν την πείρα των περισσότερο “μυημένων” στον αντιιμπεριαλιστικό θεσμό της ΚΝΕ όσον αφορά στο στήσιμο της σκηνής, τις συμβουλές της διαμονής

στο χώρο της κατασκήνωσης αλλά και τις ιστορίες από παλιότερα Διήμερα.

Τιμή και δόξα στο ΔΣΕ Νωρίς το πρωί του Σαββάτου οι νέοι κομμουνιστές και οι φίλοι της ΚΝΕ ξεκίνησαν για την Πύλη, το χωριό δίπλα στις Πρέσπες όπου έγιναν τα αποκαλυπτήρια της λιτής πλάκας που έστησε το Κεντρικό Συμβούλιο της ΚΝΕ προς τιμήν των ηρωικών αγώνων του ΔΣΕ παρουσία της ΓΓ της ΚΕ τους ΚΚΕ, Αλέκας Παπαρήγα. Το μνημείο στήθηκε σε εκείνον τον τόπο όπου «δεν υπήρχε οικογένεια που να μην έδωσε νεκρό ή τραυματία στο ΔΣΕ, όπου κάθε χωριό ήταν κι ένα κάστρο ανυπακοής και πάλης, όπου κάθε ύψωμα ποτίστηκε με το αίμα αυτών που πάλευαν για την εξουσία του λαού» όπως τόνισε στην ομιλία του ο Αγγελος Τσουραπάς, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ. Σε εκείνο ακριβώς το σημείο, οι νέοι της ΚΝΕ με τις γροθιές υψωμένες ψηλά έδωσαν για ακόμα μια φορά υπόσχεση πως θα συνεχίσουν τον ανειρήνευτο αγώνα ενάντια στον ιμπεριαλισμό μέχρι το τέλος του, μέχρι ο λαός μας να πει την τελευταία του λέξη κλειδαμπαρώνοντας στο χρονοντούλαπο της ιστορίας το γερασμένο και σαπισμένο καπιταλισμό, στήνοντας το σοσιαλιστικό κόσμο του μέλλοντος.

Μια κόκκινη αντιιμπεριαλιστική κατασκήνωση νεολαίων Πίσω στο χώρο της κατασκήνωσης που πλημμύρισε από μουσικές, από φωνές και γέλια, από συζητήσεις για κάθε θέμα που αφορά και προβληματίζει τη νεολαία, οι κουβέντες για την

17 ιστορία του ΚΚΕ έδιναν και έπαιρναν. Λίγο πιο δίπλα τα αίματα “άναβαν” με τον συναγωνισμό μεταξύ συντροφικών ομάδων στο beach volley και το ποδόσφαιρο, ενώ πολλοί επισκέφτηκαν την έκθεση βιβλίων, το τραπεζάκι του “Οδηγητή” και τα τραπέζια του σκάκι που είχαν στηθεί στο χώρο της κατασκήνωσης. Το βράδυ του Σαββάτου, οι εκδηλώσεις ξεκίνησαν με αφιέρωμα στο πολιτικό τραγούδι από το συγκρότημα της ΚΝΕ Θεσσαλονίκης. Χαιρετισμούς απηύθυναν οι σύντροφοι από τις ξένες αντιπροσωπίες της Νεολαίας του Τουρκικού ΚΚ (TKP) και της ΕΔΟΝ, ενώ προβλήθηκε βίντεο με ιστορική αναδρομή στα Διήμερα της ΚΝΕ. «Τούτα δω τα βουνά θα είναι πάντα σφραγισμένα από την πρώτη προσπάθεια του λαού μας, της εργατικής τάξης και της φτωχολογιάς της υπαίθρου, να απαλλαγεί από τα δεσμά της εκμετάλλευσης» τόνισε ο Γιάννη Πρωτούλης, Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ και βουλευτής του ΚΚΕ στην κεντρική ομιλία που ακολούθησε, συμπληρώνοντας: «Πριν από 16 χρόνια από τούτο το μέρος δώσαμε την υπόσχεση να ξαναστήσουμε όρθια τη νεολαία του τιμημένου ΚΚΕ. Φέτος που γιορτάζουμε τα 90 χρόνια του ΚΚΕ και τα 40 χρόνια της ΚΝΕ δεν μπορούσαμε παρά να ξανάρθουμε και να δώσουμε μια νέα υπόσχεση. Η ΚΝΕ να γίνει ακόμα πιο γερή, ακόμα πιο δυνατή. Να ισχυροποιηθεί ακόμα περισσότερο, να ωριμάσουν πιο πολύ τα επαναστατικά της χαρακτηριστικά. Πιο ικανοί στο πλευρό του Κόμματός μας να ενισχύσουμε το χαρακτήρα της ΚΝΕ ως σχολείο νέων επαναστατών. Ζήτω τα 90χρονα του ΚΚΕ, τιμή και δόξα στους μαχητές και της μαχήτριες του ΔΣΕ. Συνεχίζουμε ως τη νίκη». Το εργατικά λαϊκά τραγούδια που ακολούθησαν και εξακολούθησαν να ακούγονται μέχρι αργά τη νύχτα κράτησαν συντροφιά και έδωσαν χορευτικό βηματισμό στους κατασκηνωτές.

Μνημείο τιμής των μαχητών της Φλώρινας Το 17 Αντιιμπεριαλιστικό Διήμερο της ΚΝΕ ολοκληρώθηκε με τον τρόπο που αρμόζει σε κάθε Αντιιμπεριαλιστικό Διήμερο της ΚΝΕ. Οι κόκκινες σημαίες πλημμύρησαν το πρωί της Κυριακής του δρόμους της Φλώρινας, ο όγκος και ο παλμός της διαδήλωσης συγκίνησε και εντυπωσίασε τους κατοίκους της Φλώρινας ενώ τα συνθήματα ακούστηκαν σε κάθε γωνιά της πόλης και “αντήχησαν” μέχρι την Αλβανία και την ΠΓΔΜ, καλώντας τους λαούς των Βαλκανίων να παραμερίσουν τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστών και να χτίσουν το δικό τους κόσμο της φιλίας και της συναδέλφωσης.

8 7 «Οι μαχητές στο Βίτσι δε λύγισαν ποτέ, δόξα και τιμή στο ΔΣΕ», «Το μέλλον μας δεν είναι ο καπιταλισμός, είναι ο νέος κόσμος ο σοσιαλισμός» ήταν κάποια από τα συνθήματα που με σθένος και υπερηφάνεια βροντοφώναξε η κατακόκκινη πορεία. Οι διαδηλωτές πορεύτηκαν προς το μνημείο που έχει στήσει η Νομαρχιακή Οργάνωση Φλώρινας στο σημείο όπου βρίσκεται ο ομαδικός τάφος των μαχητών του ΔΣΕ οι οποίοι 59 χρόνια πριν έδωσαν τη ζωή τους στη μάχη της Φλώρινας. Ο όρκος του μαχητή του ΔΣΕ, που ακούστηκε για μια ακόμα φορά σε εκδήλωση του Κόμματος, δεν σταματά να συγκινεί, δεν σταματά να αποδεικνύει τα ιδανικά, τον ηρωισμό, την αυτοθυσία των μαχητών του ΔΣΕ αλλά και τα αδιανόητα κατορθώματα στα οποία μπορεί να φτάσει ο άνθρωπος όταν αγωνίζεται για τέτοιους υψηλούς, συλλογικούς σκοπούς.

Ορκος συνέχειας μέχρι την τελική νίκη «Ολοι εμείς που είμαστε εδώ τους δίνουμε υπόσχεση πως δεν τους ξεχνάμε, αυτοί οι ωραίοι μαχητές της ζωής θα αποκατασταθούν όπως πρέπει. Ολα αυτά τα χρόνια, το φορτίο που άφησαν παρακαταθήκη οι μαχητές πέρναγε από γενιά σε γενιά με ιδιαίτερη φροντίδα και προσοχή ώστε να παραμείνει άθικτο, να μην αλλοιωθεί ούτε στάλα το περιεχόμενό του. Αυτό το φορτίο είναι σήμερα εδώ. Κάποιοι ήθελαν να πιστέψουν ότι είναι ελαφρύ, άδειο μα γελάστηκαν, τους διέψευσε η ιστορία και θα συνεχίσει να

τους διαψεύδει. Σε όλους αυτούς εμείς οι νέοι της ΚΝΕ ένα έχουμε να τους πούμε. Μην κοπιάζετε, δεν θα πετύχετε τίποτα το φορτίο είναι, βαρύ το ξέρουμε. Είναι βαρύ να κουβαλάς το όραμα μιας νέας κοινωνίας, μιας σοσιαλιστικής κοινωνίας. Το φορτίο είναι βαρύ το ξέρουμε, μα και τα χέρια είναι δυνατά όσο δεν φαντάζεστε, έχουμε χαράξει ήδη το δρόμο μας». Με αυτά τα λόγια της κεντρικής ομιλίας του Θοδωρή Λιάπη, μέλους του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ, δόθηκε ο όρκος της συνέχειας των ηρωικών αγώνων του Κόμματός μας και του λαού μας. Οι σκηνές του 17ου Αντιιμπεριαλιστικού Διημέρου της ΚΝΕ ξεστήθηκαν, αλλά εμείς «συνεχίζουμε ως τη νίκη». Α.Λ. Ο Αλί και ο Μαμούντ, οι δύο Αφγανοί φίλοι της ΚΝΕ που συμμετείχαν στο φετινό διήμερο μας μίλησαν για την εμπειρία τους. Ο Αλί, που γνώριζε καλύτερα την ελληνική γλώσσα μας είπε: «Είναι η πρώτη φορά που ερχόμαστε σε διήμερο της ΚΝΕ. Στη δουλιά μου ως σιδεράς ήρθα σε επαφή την ΚΝΕ αλλά και από το τριήμερο για τους μετανάστες του ΚΚΕ. Εκεί μας κάλεσαν τα παιδιά της ΚΝΕ να έρθουμε στο διήμερο. Εκείνο που μας αρέσει είναι ότι είναι μια εκδήλωση που γίνεται για τους εργάτες όλων των χωρών, είναι μια βοήθεια για τους εργάτες, για τη συναδέλφωση των λαών»

Λεζάντες: 1. Ορκο συνέχισης της ανειρήνευτης πάλης για τα ίδια ιδανικά για τα οποία πάλεψε ο ΔΣΕ έδωσαν εκ νέου οι ΚΝίτες και οι ΚΝίτισσες 2. Αποψη της κόκκινης κατασκήνωσης στη λωρίδα γης ανάμεσα στη μικρή και τη μεγάλη Πρέσπα 3. Οι νέοι κομμουνιστές επιδόθηκαν στο βόλεϊ, το ποδόσφαιρο, το σκάκι 4. Από το στήσιμο μέχρι το ψήσιμο, τα μέλη της ΚΝΕ έκαναν υπόθεσή τους το Αντιιμπεριαλιστικό Διήμερο 5. Το βράδυ του Σαββάτου, το κέφι ανάβει... 6. Η σπηλιά που αποτέλεσε την έδρα του τότε γραμματέα της ΚΕ του ΚΚΕ, Νίκου Ζαχαριάδη 7. Κατάθεση στεφάνων στο μνημείο του ομαδικού τάφου των μαχητών της Φλώρινας από το Γιάννη Πρωτούλη, γραμματέα του ΚΣ της ΚΝΕ, εκ μέρους του ΚΣ της ΚΝΕ 8. Από τα αποκαλυπτήρια του μνημείου που έστησε το ΚΣ της ΚΝΕ προς τιμήν του ΔΣΕ στο χωριό Πύλη

18 ϐ νέοι εργαζόμενοι

ΟΝ ΕΡΓΑΣΙΜΟ Τ ΙΑ Γ Ε Ε Σ Η Τ ΙΑ Γ

ΟΔΗ

ΧΡΟΝΟ

Ο Ρ Ω 0 4 Ο ΑΠΟ Τ

… ” Α Τ Ν Α Ρ Α Σ Α Λ Α Κ “ Α ΣΤ

εν πέρασε πολύς καιρός από τότε που γράφαμε για το αντεργατικό τερατούργημα που στήνει η ΕΕ και πριν αλέκτωρ λαλήσει οι υπουργοί εργασίας στη σύνοδο τους στο Λουξεμβούργο έδωσαν το έναυσμα για τη νέα επέλαση με άμεσο στόχο τον εργάσιμο χρόνο. Συγκεκριμένα οι υπουργοί εργασίας συμφώνησαν στη φόρμουλα με την οποία θα προωθηθεί η οδηγία 2003/88/ΕΚ για τη διευθέτηση του εργάσιμου χρόνου. Η παραπάνω οδηγία εφ’ όσον εφαρμοστεί θα σημάνει την περαιτέρω κατάργηση του 8ώρου και του σταθερού εργάσιμου χρόνου. 6ημερο-13ωρο-78ωρο... Οπως χαρακτηριστικά αναφέρει το άρθρο 3 της οδηγίας: «Τα κράτη μέλη θεσπίζουν τα αναγκαία μέτρα ώστε κάθε εργαζόμενος να διαθέτει, ανά εικοσιτετράωρο, περίοδο ανάπαυσης ελάχιστης διάρκειας 11 συναπτών ωρών». Με μια απλή μαθηματική πράξη προκύπτει ότι οι υπόλοιπες 13 ώρες της ημέρας μπορούν να γίνουν κανονικά και με τον (ευρωπαϊκό) νόμο εργάσιμες. Δηλαδή, οι εργοδότες ανάλογα με τις ανάγκες κερδοφορίας τους, θα μπορούν να “ξεχειλώνουν” τον εβδομαδιαίο εργάσιμο χρόνο στις 65 ή και πάνω από 70 ώρες (για 6ήμερη εργάσιμη εβδομάδα). Φυσικά, οι 13 ώρες θα αμείβονται υπερωριακά αλλά σαν να είναι 8ωρο!

ατομικών διαπραγματεύσεων εργοδότης και εργαζόμενος θα μπορούν να “αυτοεξαιρεθούν” από το 8ωρο και να διαμορφώνουν το ωράριο με μόνο όριο τις 13 ώρες την ημέρα. Δημοκρατικά πράγματα δηλαδή. Μπορείτε να φανταστείτε την όμορφη σκηνή όπου ο εργοδότης καλεί τον εργαζόμενο στο γραφείο του και με το χαμόγελο στα χείλη υπογράφουν το 65ωρο. Πραγματικά υπέροχο πράγμα η ελευθερία στον καπιταλισμό. Εναλλακτικά η αυτοεξαίρεση θα επαφίεται στις διαπραγματεύσεις εργοδότη-συνδικαλιστικών οργανώσεων ή στη νομοθεσία του κράτους-μέλους. Είναι αυτονόητο το ότι οι Ευρωπαίοι κεφαλαιοκράτες μπορούν να κοιμούνται ήσυχοι μιας και έχουν τις κυβερνήσεις στο δεξί τους τσεπάκι και τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες στο αριστερό.

Υπάρχει και... ανενεργή εκμετάλλευση! Ομως, οι απαιτήσεις του ευρωπαϊκού κεφαλαίου για πιο φτηνή εργατική δύναμη δεν σταματάνε εκεί αφού, πέρα από τη διάλυση του 8ωρου, η οδηγία προβλέπει το διαχωρισμό της εφημερίας σε ενεργό και ανενεργό χρόνο ο οποίος δεν θα πληρώνεται. Ο εργαζόμενος δηλαδή θα δεσμεύει το χρόνο του και θα οφείλει να είναι απίκο όποτε προστάξει ο καπιταλιστής αλλά αν τελικά δεν κληθεί να εργαστεί δεν θα αμείβεται. Είναι προφανές ότι αυτή η ρύθμιση θα πλήξει άμεσα τους γιατρούς αλλά καθώς η εφημερία επεκτείνεται και σε μία σειρά άλλους κλάδους (π.χ. εμπόριο) αργά ή γρήγορα μεγάλο μέρος των εργαζομένων θα βρεθεί στο στόχαστρό της. Με εντολή ΕΕ, λοιπόν, έννοιες όπως προγραμματισμός, ελεύθερος χρόνος, προσωπική ζωή κ.ο.κ. διαγράφονται από το λεξιλόγιό μας.

Εκαστος στο είδος του... ...αλλά πάντα “ελεύθερα” και “δημοκρατικά” Ακόμα πιο εξοργιστική είναι η πρόβλεψη για τη ρήτρα opt-out ή “ρητρα αυτοεξαίρεσης”. Ελληνιστί αυτό σημαίνει ότι μέσω

Απέναντι σε όλα τα παραπάνω θα είναι χρήσιμο και διδακτικό για κάθε εργαζόμενο να πάρει υπ’ όψιν του τη στάση των κομμάτων του ευρωμονοδρόμου:

Μπορείτε να φανταστείτε την όμορφη σκηνή όπου ο εργοδότης καλεί τον εργαζόμενο στο γραφείο του και με το χαμόγελο στα χείλη υπογράφουν το 65ωρο

ΝΔ: Η υπουργός εργασίας Φάνη Πετραλιά απείχε από την υιοθέτηση της θέσεως της προεδρίας προκειμένου να συγκαλύψει την πλήρη ταύτισή της με τα αντεργατικά μέτρα. Αργότερα έκανε και τζάμπα μαγκιές δηλώνοντας ότι δεν συζητάει ούτε την αύξηση των ωρών εργασίας, ούτε τη μείωση της προστασίας των εργαζομένων, διαβεβαιώσεις που θυμίζουν τα περίφημα “τρία δεν” με τα οποία παραμύθιαζε η κυβέρνηση τους εργαζομένους για το ασφαλιστικό. Στην πραγματικότητα η ΝΔ στηρίζει την ουσία της εν λόγω οδηγίας από τότε που εμφανίστηκε και μάλιστα την εφάρμοσε εν μέρει με τον επαίσχυντο νόμο 3385/2005 με τον οποίο, στο όνομα της διευθέτησης, καταργεί το 8ωρο μετατρέποντάς το σε 10ωρο. ΠΑΣΟΚ: Με θράσος εμφανίζεται ως θεματοφύλακας των δικαιωμάτων των εργαζομένων και εγκαλεί μάλιστα την κυβέρνηση. Στην πραγματικότητα έχουν τη φωλιά τους λερωμένη αφού από κοινού με τη ΝΔ ψήφισαν το 2005 στο ευρωκοινοβούλιο το διαχωρισμό του εργάσιμου χρόνου σε ενεργό και ανενεργό. Επιπλέον, συνέχισαν να στηρίζουν την επέκταση της ευελιξίας μέσω της ευελφάλειας κλπ. Εξάλλου και ως κυβέρνηση εφάρμοσαν και επέκτειναν τη διευθέτηση με τους νόμους 2639/1998 και 2874/2000.

ΣΥΝ: Πιστοί στο ρόλο του παλιάτσου της ΕΕ καλούν σε υπέρ πάντων αγώνα για την καταψήφιση της οδηγίας στο... ευρωκοινοβούλιο. Στο ίδιο ευρωκοινοβούλιο που το 2005 σε μια από τις ψηφοφορίες είχαν δεχτεί μαζί με τους παραπάνω το διαχωρισμό ενεργού-ανενεργού χρόνου εργασίας. Το σημαντικό για το ΣΥΝ είναι να μείνει άσπιλο και αμόλυντο στα μάτια των εργαζομένων το “ευρωπαϊκό οικοδόμημα” που αποτελεί τη μήτρα της αντεργατικής πολιτικής.

... και οι εργάτες στους αγώνες! Κάθε εργαζόμενος έχει χρέος απέναντι στην ίδια του τη ζωή να πάρει θέση στην απέναντι όχθη από την ΕΕ και τους ποικιλόχρωμους κολαούζους της. Εκεί θα συναντήσει σίγουρα το ΚΚΕ και το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα που με συνέπεια από την πρώτη στιγμή αντιπαλεύουν την πολιτική που θέλει τον εργαζόμενο σύγχρονο δούλο, λάστιχο στις απαιτήσεις του κεφαλαίου. Είναι αναγκαίο βήμα σήμερα οι εργαζόμενοι να δυναμώσουν τον αγώνα και να παλέψουν για την ανατροπή των σχεδίων της ΕΕ. Δημήτρης Τζόκας

Οδηγητής ϐ Ιούλης - Αύγουστος 2008

νέοι εργαζόμενοι ϐ 19

ΚΩΣ: ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΞΕΝΟΔΟΧΟΫΠΑλλhλων

Η ταξική πάλη

δεν πάει διακοπές! Από τη μάχη των ξενοδοχοϋπαλλήλων και των εργαζομένων της Κω ενάντια στην πολυεθνική Club Med

Εργασιακός “καύσωνας”

Από το κακό στο χειρότερο...

Στο νησί της Κω, όπως και σ’ άλλα νησιά, το μεγαλύτερο ποσοστό των εργαζομένων απασχολείται στον κλάδο του τουρισμού. Υπάρχουν μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες και άλλες επιχειρήσεις, οι οποίες απασχολούν πάνω από 6.000 εποχιακούς εργαζόμενους με εξαντλητική δουλιά σε καθημερινή βάση, χωρίς ρεπό το καλοκαίρι και ανεργία το χειμώνα.

Τα τελευταία χρόνια η τουριστική περίοδος συρρικνώνεται, πολλοί ξενοδοχοϋπάλληλοι δουλεύουν μόνο 3 ή 4 μήνες, κινδυνεύοντας να μη συμπληρώσουν τον απαιτούμενο αριθμό ενσήμων, για να δικαιούνται επίδομα ανεργίας. Σε αυτό έρχεται να προστεθεί και ο νέος αντιασφαλιστικός νόμος Πετραλιά που αυξάνει από 80 σε 100 τα απαραίτητα ένσημα για την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Η μεθοδευμένη υποστελέχωση των υπηρεσιών ελέγχου της επιθεώρησης εργασίας και του ΙΚΑ και οι ελλιπείς έλεγχοι οδηγούν, με μαθηματική ακρίβεια, σε ένα μοντέλο εργασίας κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του τουριστικού κεφαλαίου.

Νέοι και μετανάστες τρώνε τα “πακέτα” Τα περισσότερα ξενοδοχεία, δεν τηρούν τη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΣΣΕ). Πολλοί εργαζόμενοι πληρώνονται με τα λεγόμενα “πακέτα”, μια “φιξ” τιμή, στην καλύτερη των περιπτώσεων 800 ευρώ, με 25 ένσημα (άσχετα αν δουλεύεις 30 ημέρες), χωρίς να υπολογίζεται η προϋπηρεσία, το επίδομα εποχικότητας ή το επίδομα σχολής που μπορεί να έχει κάποιος εργαζόμενος. Λόγω της εργασιακής και συνδικαλιστικής απειρίας, είναι πιο εύκολο να περάσουν αυτές οι συνθήκες εργασίας στους νέους εργαζομένους που αποτελούν μεγάλο ποσοστό των εργαζόμενων στον κλάδο. Αγρια εκμετάλλευση από το τουριστικό κεφάλαιο υφίστανται και οι μετανάστες εργαζόμενοι οι οποίοι δουλεύουν τις περισσότερες φορές πάνω από 12 ώρες, ζώντας με το φόβο της απόλυσης και την ανασφάλεια. Την τουριστική βιομηχανία του τόπου μας έρχεται να συμπληρώσει η πρακτική των σπουδαστών από τις τουριστικές σχολές. Εργαζόμενοι για όλες τις δουλιές, με 400 ευρώ το μήνα, ανασφάλιστοι, απασχολούνται από κουζίνα μέχρι καθαρισμό δωματίων και όπου αλλού τους χρειαστεί η επιχείρηση. Τους μαθαίνουν από νωρίς να σκύβουν το κεφάλι, να μην αντιδρούν, ώστε να υπάρξει και καλή βαθμολογία στο τέλος από τον εκάστοτε διευθυντή.

ουριστική περίοδος και σε κάθε γωνιά της Ελλάδας η μάχη για το μεροκάματο (αλλά και η ταξική μάχη) στον κλάδο του τουρισμού κορυφώνεται. Ετσι αυτό το μήνα φιλοξενούμε το σωματείο ξενοδοχοϋπαλλήλων και σερβιτόρων της Κω για το οποίο μας έγραψε η Ιωάννα Λάμπρου αντιπρόεδρος του συνδικάτου και μέλος της επιτροπής νέων.

πλατιά την υπογραφή της, για την κλαδική σύμβαση, χαρίζοντας 1 ευρώ “αύξηση” την ημέρα.

Στην απέναντι όχθη με ταξικό προσανατολισμό... Σε όλο αυτό το αρνητικό κλίμα, το Σωματείο ξενοδοχοϋπαλλήλων και σερβιτόρων Κω, από το 1975, σταθερά και αμετάκλητα, με ταξικό προσανατολισμό, βρίσκεται δίπλα στους εργαζομένους διεκδικώντας καλύτερες συνθήκες εργασίας και καλύτερους μισθούς που να ανταποκρίνονται στις σημερινές ανάγκες των εργαζομένων. Η εγγραφή στο σωματείο είναι το πρώτο βήμα που θα πρέπει να κάνει ο νέος εργαζόμενος για να αντιπαλέψει τις δυσκολίες στην εργασία του.

Η εγγραφή στο σωματείο είναι το πρώτο βήμα που θα πρέπει να κάνει ο νέος εργαζόμενος για να αντιπαλέψει τις δυσκολίες στην εργασία του ...με συγκεκριμένους ενόχους Σε όλα αυτά τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε καθημερινά, είτε τοπικά είτε γενικά έρχονται να προστεθούν και άλλα σκληρότερα μέτρα για τους εργαζομένους. Με τις επιταγές της ΕΕ, και τη συνεχιζόμενη αντεργατική, αντιλαϊκή πολιτική από τα κόμματα εξουσίας, ΝΔ – ΠΑΣΟΚ, αλλά και με την “ευγενική χορηγία” των ΣΥΝ - ΛΑΟΣ προωθείται ένας νέος εργασιακός μεσαίωνας. Σε αυτή τη λογική κινείται και η πλειοψηφία της Διοίκησης της Ομοσπονδίας Επισιτισμού Τουρισμού, που στα πλαίσια των διαφόρων κοινωνικών διαλόγων και του συμβιβασμού, καταδικάζει τους εργαζομένους σε καθεστώς φτώχιας και ομηρίας βάζοντας φαρδιά

Το Σωματείο καλύπτοντας ένα ευρύ φάσμα ειδικοτήτων, στο χώρο των ξενοδοχείων αλλά και στις επιχειρήσεις επισιτισμού στο νησί (καφετέριες, εστιατόρια, ζαχαροπλαστεία, αρτοποιεία κ.α.), προσπαθεί να συσπειρώσει γύρω του όσο το δυνατόν περισσότερους εργαζομένους, ειδικότερα νέους, έτσι ώστε συλλογικά να διεκδικήσουμε καλύτερους όρους εργασίας. Για την επίτευξη αυτού του σκοπού ιδρύθηκε -ανάγκη ήταν- Επιτροπή Νέων Εργαζομένων.

...και ανυποχώρητη δράση Το προηγούμενο διάστημα ξετυλίχτηκε στο νησί μας ένας αγώνας που έληξε με θετικό αποτέλεσμα για τους εργαζομένους. Η πολυεθνική

εταιρεία CLUB MED, που εκμεταλλεύεται ένα από τα πιο ωραία φυσικά τοπία της Κω, στο χωριό της Κεφάλου, αποφάσισε την αναστολή λειτουργίας του ξενοδοχείου τουλάχιστον για 2 χρόνια, χωρίς καμία προειδοποίηση προς τους εργαζομένους και χωρίς να ενδιαφέρεται τι θα γίνουν οι 170 περίπου ξενοδοχοϋπάλληλοι, που στην πλειοψηφία τους εργάζονται πάνω από 15 χρόνια στην επιχείρηση. Με την άμεση παρέμβαση των εργαζομένων και μελών του Σωματείου σε συνεννόηση με τη Διοίκηση, πραγματοποιήθηκε Γενική Συνέλευση και αποφασίστηκε 4ημερη απεργία. Η συμμετοχή των εργαζομένων ήταν καθολική. Με συνεχιζόμενες γενικές συνελεύσεις και βάζοντας ως πρώτιστο αίτημα την εξασφάλιση των δικαιωμάτων των συναδέλφων, το Σωματείο δεν έκανε βήμα πίσω, δεν συμβιβάστηκε στους εκβιασμούς που δεχόταν από την πολυεθνική και τους τοπικούς παράγοντες. Η μαζικότητα, η συλλογικότητα, το πείσμα και η εμπιστοσύνη που έδειξαν οι εργαζόμενοι πρώτα και κύρια στις ίδιες τους τις δυνάμεις και στο σωματείο έφερε ως αποτέλεσμα να κερδίσουμε τον αγώνα αυτόν, με την εξασφάλιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων και μάλιστα πρώτη φορά πανελλαδικά, στις εποχιακές, ξενοδοχειακές επιχειρήσεις. Η επιτυχία του Σωματείου μας αποδεικνύει ότι ο αγώνας είναι μονόδρομος για τους εργαζομένους και μόνο μέσα από την πάλη τους θα έρθουν καλύτερες μέρες.

Επικοινώνησ

Διεύθυνση: Πορφυρίου 21 - Κως Τηλέφωνο:.2242-0-27936, 22394

20 ϐ νέοι εργαζόμενοι

28 χρονια απο τη δολοφονια της Σωτηριας Βασιλακοπουλου

Η μορφΗ σου οδηγΟς μας

η θυσΙα σου παρΑδειγμα! «Το ΚΚΕ δεν υπέγραψε και δεν υπογράφει δήλωση μετανοίας στην εγχώρια και διεθνή αστική τάξη. Ο ηρωισμός και οι θυσίες των κομμουνιστών αγκαλιάζουν το χτες και το σήμερα, αποτελούν πολύτιμη παρακαταθήκη για τις ερχόμενες γενιές…» Από τη Διακήρυξη της ΚΕ του ΚΚΕ για τα 90 χρόνια του ΚΚΕ

έσα στην 90χρονη ιστορική διαδρομή του Κόμματός μας, στη 40χρονη διαδρομή της Οργάνωσης, αναπόσπαστα δεμένες με την προσφορά στην εργατική τάξη και τη νεολαία, ξεχωρίζουν οι μορφές των ηρώων μας, όσων δεν δίστασαν να δώσουν ακόμα και τη ζωή τους στην πάλη για την κατάργηση των εκμεταλλευτών, για τη νέα κοινωνία, το σοσιαλισμό. H θυσία της συντρόφισσάς μας, Σωτηρίας Βασιλακοπούλου, που πριν 28 χρόνια δολοφονήθηκε έξω από το εργασιακό κάτεργο της ΕΤΜΑ, αποτελεί ιδιαίτερα φέτος πηγή πολύτιμων διδαγμάτων, έμπνευση για τις μάχες που έχουμε μπροστά μας.

Τα γεγονότα Με αιχμή τη λιτότητα, την ανεργία και τις απολύσεις τον Ιούλη του 1980 οι κομματικές και ΚΝίτικες δυνάμεις “οργώνουν” εκατοντάδες χώρους δουλιάς, γειτονιές, στέκια νεολαίας. Η Οργάνωση Σπουδάζουσας Αθήνας της ΚΝΕ και η Αχτίδα ΑΕΙ της ΚΟΑ εξορμούν μαζικά σε εργοστάσια. Στις 28 Ιούλη, μια μέρα πριν την πανεργατική συγκέντρωση στην Αθήνα, η 21χρονη Σωτηρία, πρωτοπόρο μέλος μιας ΟΒ της Παντείου, συμμετέχει σε μια από αυτές τις εξορμήσεις, έξω από το εργασιακό γκέτο της κλωστοϋφαντουργίας ΕΤΜΑ. Οι εντολές της εργοδοσίας είναι ρητές: «Να μην πάρουν οι εργάτες προκηρύξεις του ΚΚΕ. Για κανέναν λόγο...». Σε αυτήν την προσπάθεια το αστικό κράτος και η τότε κυβέρνηση ΝΔ στέκονται αμέριστοι συμπαραστάτες: ΜΑΤ, χαφιέδες, εργοδοτικοί συνδικαλιστές, κουμπουροφόροι οδηγοί, ακόμα και πρώην βασανιστές της Μακρονήσου βρίσκονται στο εργοστάσιο. Με το σχόλασμα, η εργοδοσία αρχίζει να φυγαδεύει τους εργαζομένους. Τα μέλη της ΚΝΕ και του Κόμματος πετάνε από τα παράθυρα τις προκηρύξεις μέσα στα λεωφορεία, ενώ παράλληλα προσπαθούν να βγουν έξω από την τρελή πορεία τους. Ο οδηγόςμπράβος της εργοδοσίας Χαρίτος παρασέρνει τη συντρόφισσα Σωτηρία, που αφήνει εκεί την τελευταία της πνοή. Το σωματείο των εργαζομένων της ΕΤΜΑ κηρύσσει αμέσως απεργία και η κυβέρνηση στέλνει τα ΜΑΤ να την καταστείλουν. Χιλιάδες εργαζομένων, φοιτητών και νεολαίας συμμετέχουν στα συλλαλητήρια που οργανώνονται το ίδιο βράδυ, την επομένη στην πανεργατική συγκέντρωση, αλλά και στην κηδεία της Σωτηρίας. Η “ανεξάρτητη” δικαιοσύνη χαρακτηρίζει τη στυγνή δολοφονία, “τροχαίο” και αθωώνει όλους τους κατηγορούμενους.

«Να ριχτώ κι εγώ στον ωραίο αγώνα...» «Ενιωσα τη φλογερή επιθυμία να ριχτώ κι εγώ στον ωραίο αγώνα για μια Αθήνα πραγματικά νοικοκυρεμένη και δημοκρατική, φάρο πολιτισμού και προπύργιο αγωνιστικότητας για ένα καλύτερο αύριο του λαού, της πατρίδας μας...». Ετσι περιέγραφε η Σωτηρία στο ημερολόγιό της, τη γνωριμία της με την ΚΝΕ και την απόφασή της να οργανωθεί, το φθινόπωρο του 1979. Η δολοφονία της συγκλόνισε Εκεί, έξω από την πύλη της ΕΤΜΑ θα βρεθούμε και φέτος

ιδιαίτερα τους νέους πολύ πέρα από τις γραμμές της ΚΝΕ. Η θυσία της αποτέλεσε αφορμή για να βγουν πολύτιμα διδάγματα για το σήμερα!

Τα όρια της “δημοκρατίας” τους Η αστική τάξη για να προστατέψει τα υπερκέρδη της και το σύστημα της εκμετάλλευσης, δεν διστάζει μπροστά σε τίποτα. Δεν δίστασε να κάνει πολέμους, επεμβάσεις, να εγκαθιδρύσει χούντες. Ακόμα όμως και σε “ειρηνικές” περιόδους, η αστική τάξη, το

Οι δικοί μας ήρωες δεν είναι “υπεράνθρωποι”. Εκείνο που τους κάνει πρωτοπόρους, είναι η πίστη τους στον αγώνα της εργατικής τάξης, η πίστη τους ότι το μέλλον ανήκει στο σοσιαλισμό αστικό κράτος, παίρνουν τα μέτρα τους (βλέπε ενίσχυση κατασταλτικών μηχανισμών, τρομονόμοι κοκ). Δεν διστάζουν μπροστά σε τίποτα, όταν το λαϊκό και το κομμουνιστικό κίνημα ανεβαίνει, όταν νιώθουν ότι απειλούνται. Ας θυμόμαστε ότι η δολοφονία της Σωτηρίας δεν έγινε στην κατοχή, στον εμφύλιο ή κατά τη διάρκεια της Χούντας. Εγινε τη δεκαετία του ‘80, στη μεταπολίτευση, τότε που όπως μας λένε, “εδραιώθηκε η δημοκρατία”.

«Οι φοιτητές παλεύουν μαζί με το λαό»* Στο παράδειγμα της Σωτηρίας εκφράστηκε και η σχέση μεταξύ φοιτητικού και εργατικού κινήματος, η θέση και η δράση της ΚΝΕ. Η Σωτηρία, αν και φοιτήτρια της Παντείου, δεν δρούσε μόνο στο αμφιθέατρο, στο χώρο των μαθημάτων: έπεσε έξω από την πύλη εργοστασίου, σε μια από τις εκατοντάδες εξορμήσεις της Σπουδάζουσας για την ενημέρωση και την κινητοποίηση των εργαζομένων. Η θυσία της ήταν μια απάντηση σε αυτούς που και τότε και σήμερα διακηρύττουν την “ανεξαρτησία”, δηλαδή την απομόνωση του φοιτητικού κινήματος.

Αίμα από το αίμα του λαού Οι δικοί μας ήρωες δεν είναι “υπεράνθρωποι”. Οι χιλιάδες κομμουνιστές, που έδωσαν το δικό τους φόρο αίματος στους αγώνες του λαού μας, ήταν σάρκα από τη σάρκα του λαού και της νεολαίας. Δεν ήταν απαλλαγμένοι από το φόβο, δεν επιζητούσαν τις άσκοπες θυσίες. Εκείνο που τους έκανε πρωτοπόρους, ανυποχώρητους ακόμα και μπροστά στο θάνατο, αθάνατους στη συνείδηση του λαού μας, ήταν η πίστη τους στην κοσμοθεωρία μας και στον αγώνα της εργατικής τάξης, η πίστη τους ότι το μέλλον ανήκει στο σοσιαλισμό. Αυτοί που μιλάνε για τους σημερινούς, δήθεν αντιηρωικούς καιρούς, η αστική τάξη και τα τσιράκια της, δεν συγχωρούν τη Σωτηρία που με το παράδειγμά της ατσάλωσε ακόμα περισσότερο το Κόμμα και την ΚΝΕ.

«Με αγώνες τιμάμε τη δολοφονημένη»* Η θυσία της Σωτηρίας, όπως και συνολικά η ιστορία του Κόμματος και της Οργάνωσής μας, δεν αποτελούν κάποιο μουσειακό έκθεμα. Για τα ίδια πράγματα που η Σωτηρία πάλευε πριν τρεις δεκαετίες, παλεύουμε και σήμερα. Στα ίδια ιδανικά με τη Σωτηρία πιστεύουμε, στον ίδιο δρόμο βαδίζουμε. Εχοντας κατά νου ότι «στις σημερινές συνθήκες η πιο σπουδαία ικανότητα για τον κομμουνιστή είναι η ικανότητα να διατηρεί τον ενθουσιασμό του μπροστά στα εμπόδια που η πρακτική ζωή βάζει κάθε μέρα, κάθε ώρα, να έχει πάντα στο μυαλό του και να μη χάνει από τα μάτια του τους τελικούς μεγάλους σκοπούς»**, στις 28 Ιούλη, θα βρεθούμε εκεί, μπροστά στην πύλη της ΕΤΜΑ, να τιμήσουμε τη συντρόφισσά μας, να ανανεώσουμε την απόφασή μας για αγώνα μέχρι την κατάργηση των εκμεταλλευτών. Τ.Γ Πηγές: Σπύρου Χαλβατζή, Η πορεία της νεολαίας, Σύγχρονη Εποχή. Οδηγητής, φύλλα 364, 413, 415 *Τα συνθήματα των φοιτητών στην κηδεία της Σωτηρίας **Από το χαιρετισμό του Χαρίλαου Φλωράκη στο 8ο Συνέδριο της ΚΝΕ

Οδηγητής ϐ Ιούλης 2008

περιβάλλον ϐ 37

Αφιέρωμα Ιούλης - Αύγουστος 2008

Οι

διακοπές δεν είναι εμπόρευμα

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

είναι δικαίωμα

Διακοπες: δικαίωμα των εργαζομένων και της νεολαίας Οι διακοπές στον καπιταλισμό Εργαζόμενοι στον τουρισμό

Παραλίες: λαϊκή περιουσία Προτάσεις για δημιουργικές διακοπές

Καμπινγκ της ΚΝΕ στο Αχλάδι Οι διακοπές στις σοσιαλιστικές χώρες

Οι διακοπές δεν είναι εμπόρευμα,

είναι δικαίωμά μας ο γνωρίζαμε εδώ και πολύ καιρό, το βιώνουμε μέρα με την μέρα. Αυτό το καλοκαίρι είναι πολύ θερμό, πάρα πολύ θερμό. Κι όμως, οι ώρες στη δουλιά είναι πολλές και αβάσταχτες. Και αυτή η εξεταστική πάει να μας κάψει όλους. Ασε το φροντιστήριο που δεν λέει να τελειώσει. Τέτοιες στιγμές, που το καυσαέριο και τα κορναρίσματα πάνε σύννεφο, που λούζεσαι στον ιδρώτα και δεν βλέπεις τριγύρω δέντρο για δέντρο, ανυπομονείς για τις διακοπές σου. Λες να κάνεις λίγο υπομονή. Δεν μπορεί θα φτάσουν! Δυστυχώς όμως δεν είναι τόσο απλό... Ποιο απ’ τα τελευταία καλοκαίρια δεν τσακώθηκες με τον εργοδότη σου για να πάρεις τελικά μια άδεια κουτσουρεμένη; Πέρυσι δεν ήταν που ρώταγες στα πρακτορεία για κάποιο νησί, αλλά κατέληξες στο χωριό σου γιατί μέτραγες τις πενταροδεκάρες και δεν σου έφταναν; Και τελικά, πότε δεν αναρωτήθηκες κατά πόσο κάνεις αυτό που λέμε “γεμάτες” διακοπές; Ασε που οι τιμές και φέτος τραβούν την ανηφόρα, άσε που ξέρεις πως στο παρά πέντε οι φίλοι σου μπορεί να

μην πάρουν άδεια. Ο “Οδηγητής” μπορεί να μη σου λύσει τα παραπάνω προβλήματα, αλλά θα προσπαθήσει να σου πει τι κρύβεται από πίσω. Πως οι διακοπές είναι αναφαίρετο δικαίωμά σου που το κατέκτησαν άλλοι πολλοί, πριν από σένα, στο πείσμα των καπιταλιστών. Για ποιο λόγο οι εργαζόμενοι νέοι, ιδιαίτερα οι εποχιακοί, αντιμετωπίζουν τόσα προβλήματα. Πως φθηνές και δημιουργικές (τι σου λέμε τώρα, ε;) διακοπές, σε αυτό το σύστημα που εχθρεύεται εσένα και τα δικαιώματά σου, δεν κερδίζονται αν δεν αποτελέσουν αντικείμενο ταξικού αγώνα. Γύρισε λίγο πίσω τις σελίδες για να δεις τι διακοπές έκαναν οι νέοι στο σοσιαλισμό, 20 και 30 χρόνια πριν. Τέλος, ο “Οδηγητής” θα επιδιώξει να σου προτείνει προορισμούς, δραστηριότητες και κανένα βιβλίο για να αξιοποιήσεις, όσο γίνεται, το χρόνο αυτό που είναι δικός σου, πραγματικά προς όφελός σου. Αυτά και αρκετά άλλα στο 16σέλιδο αφιέρωμα που ακολουθεί. Καλές διακοπές να ‘χετε, γεμίστε μπαταρίες, γιατί μας περιμένουν νέοι αγώνες.

με ίωμα που σχετίζεται κα δι ό ϊκ λα θε κά Οι διακοπές, το υ ελεύθερου χρότο ση ίη πο ιο αξ ν τη τη διεύρυνση και ον καπιταλισμό. στ ύν το ισ αλ φ ασ δι νου, δεν μπορούν να Η σημασία των διακοπών Οι διακοπές είναι προφανώς κομμάτι του ελεύθερου χρόνου, αλλά με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Είναι συγκεντρωμένος ελεύθερος χρόνος, με αναφορά στο έτος, επομένως έχει διαφορετικό ρόλο από τον καθημερινό ελεύθερο χρόνο. Στις διακοπές του ο εργαζόμενος καλείται να κάνει πράγματα που δεν μπόρεσε να κάνει όλη την υπόλοιπη χρονιά. Εχει την ευκαιρία να επισκεφτεί νέα μέρη, να γνωρίσει την ιστορία τους, να επικοινωνήσει με άλλους ανθρώπους, να ανακαλύψει τον πολιτισμό τους. Να έρθει σε επαφή με τη φύση και να γνωρίσει καινούριες φυσικές ομορφιές κάνοντας πεζοπορία, ποδηλασία, κατασκήνωση, κολύμβηση κ.α. Μπορεί επίσης να ασκήσει πιο ξένοιαστος τα ενδιαφέροντά του ή ακόμα και να έρθει σε επαφή με νέες δημιουργικές δραστηριότητες, πολλές φορές άγνωστες σε αυτόν. Ολα τα παραπάνω βέβαια είναι απαραίτητο να συνδυάζονται με ξεκούραση και ανάπαυση. Αλλωστε ως ελεύθερος χρόνος οι διακοπές προορίζονται εν μέρει για την αναπαραγωγή της εργατικής δύναμης, της δύναμης δηλαδή που οι εργάτες ξόδεψαν όλο το προηγούμενο έτος προς όφελος του εργοδότη.

Κερδήθηκαν με πολλές φουρτούνες Οι διακοπές προφανώς είναι ιστορικό κοινωνικό φαινόμενο και από την άποψη της διαμόρφωσής τους ως ανάγκης και από την άποψη της θεσμοθέτησής τους. Η ανάγκη για διακοπές άρχισε να διαμορφώνεται στον καπιταλισμό, μαζί με την εμφάνιση της εργατικής τάξης η οποία έχει ανάγκη για αναπαραγωγή της εργατικής δύναμης που δαπανά στην παραγωγή (και παράγει υπεραξία την οποία καρπώνονται οι καπιταλιστές). Βέβαια, οι εργάτες στις διακοπές έχουν ανάγκη και την ψυχαγωγία, την άσκηση δημιουργικών δραστηριοτήτων για τον εμπλουτισμό των γνώσεών τους, για την εξύψωση και ολοκλήρωση της προσωπικότητάς τους. Οι ανάγκες αυτές με την εξέλιξη των παραγωγικών δυνάμεων, την άνοδο της παραγωγικότητας της εργασίας τους, διευρύνονται και μπορούν

να ικανοποιηθούν με περισσότερο ελεύθερο χρόνο, περισσότερες και, φυσικά, ποιοτικότερες διακοπές. Από τη στιγμή που η εργατική τάξη μαζικοποιήθηκε και συνειδητοποίησε την ταξική της θέση στην κοινωνία (πράγμα που μεταφράζεται με τη δημιουργία συνδικάτων, την οργάνωσή της σε αυτά και κυρίως την ίδρυση πολιτικού φορέα, δηλαδή κομμουνιστικού κόμματος), διεκδίκησε και τη θεσμοθέτηση χρόνου διακοπών. Μετά από πολλούς ταξικούς αγώνες ο χρόνος αυτός κατακτήθηκε για πρώτη φορά τη δεκαετία του 1890 στις περισσότερες αναπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες της Ευρώπης. Ωστόσο πληρωμένες άδειες καθιερώθηκαν για πρώτη φορά στον κόσμο στη Σοβιετική Ρωσία τη δεκαετία του 1920. Το παράδειγμα της Σοβιετικής Ενωσης υποχρέωσε σε αντίστοιχες υποχωρήσεις προς τους εργαζομένους τα ανεπτυγμένα καπιταλιστικά κράτη στην Ευρώπη, όπως στη Γαλλία όπου καθιερώθηκε πληρωμένη άδεια το 1936. Μόλις μετά το τέλος του 2ου παγκοσμίου πολέμου, το δικαίωμα πληρωμένης άδειας καθιερώθηκε σε όλες τις καπιταλιστικές χώρες της Ευρώπης και της Βόρειας Αμερικής. Τότε πρωτοθεσμοθετήθηκε και το δικαίωμα διακοπών στην Ελλάδα, αλλά η πληρωμένη άδεια αν και προβλεπόταν από το 1945, η εφαρμογή της κατακτήθηκε πολύ αργότερα, στα τέλη της δεκαετίας του ’50! Διακοπές όμως δεν έχουν ανάγκη μόνο οι εργαζόμενοι, αλλά και οι μαθητές και οι σπουδαστές. Αυτό γίνεται ιδιαίτερα αντιληπτό καθώς οι σπουδές διαρκώς εντατικοποιούνται, οι νέοι βομβαρδίζονται με πλήθος σκόρπιων γνώσεων, υποχρεώνονται στο κυνήγι των πιο “τρελών” δεξιοτήτων εντός και κυρίως εκτός δημόσιας εκπαίδευσης (σε φροντιστήρια, παραρτήματα ξένων κολλεγίων, ψευτοκολλέγια, τοπικές αρχές ακόμα και σε επιχειρήσεις) και προετοιμάζονται για την ένταξή τους στην αντιδραστική καπιταλιστική παραγωγή.

Δεν θα τους ζητάμε για πάντα την άδεια Ο εργάσιμος χρόνος ήταν ανέκαθεν αντικείμενο έντονης ταξικής αντιπαράθεσης

στην Ελλάδα. Ιδιαίτερα μετά τη δικτατορία, οι εργαζόμενοι με φάρο τα δικαιώματα που απολάμβαναν οι συνάδελφοί τους στη Σοβιετική Ενωση, κατέκτησαν σχεδόν καθολικά και αδιαμφισβήτητα δικαιώματα στην πληρωμένη άδεια και στον ελεύθερο χρόνο γενικά. Τη δεκαετία του ‘80 οι εργαζόμενοι δικαιούνταν 20 έως 26 ημέρες πληρωμένη άδεια ανάλογα με τα χρόνια υπηρεσίας τους, χωρίς βέβαια και αυτός ο χρόνος να επαρκεί για τις ανάγκες τους. Ομως το μεγάλο κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις του, ιδιαίτερα μετά την ανατροπή των σοσιαλιστικών κρατών στην κεντρική και ανατολική Ευρώπη το 1991 και με εφαλτήριο την ευρωενωσιακή συνθήκη του Μάαστριχτ, κάνουν ότι περνά από το χέρι τους για να αυξήσουν τον καθημερινό εργάσιμο χρόνο εις βάρος του ελεύθερου χρόνου, να κάνουν “λάστιχο” την εναλλαγή εργάσιμου και ελεύθερου χρόνου μέσω των ευέλικτων σχέσεων εργασίας. Επομένως, ο καθημερινός ελεύθερος χρόνος και η βδομαδιάτικη ανάπαυση κάθε άλλο παρά επαρκούν για την απαραίτητη ξεκούραση και αναπαραγωγή της εργατικής δύναμης. Ως αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι στις διακοπές τους “λιώνουν” στην ανάπαυση, χάνοντας όλο και περισσότερο χρόνο από την ψυχαγωγία τους. Η κατηφόρα σε σχέση με το δικαίωμά μας για επαρκείς και ποιοτικές διακοπές σταματημό δεν έχει. Η τελευταία οδηγία της

ΕΕ έρχεται να κατεδαφίσει ότι έχει μείνει όρθιο από τα εργασιακά δικαιώματα περί ελεύθερου χρόνου, της κανονικής και προγραμματισμένης διαδοχής εργάσιμου και ελεύθερου χρόνου, αφού προβλέπει ουσιαστικά την παράταση της εργάσιμης εβδομάδας από 65 έως και 78 ώρες με την πρόβλεψη για ενεργό και ανενεργό, δηλαδή απλήρωτο, χρόνο εργασίας. Σε συνδυασμό με το δικαίωμα του εργοδότη να διευθετεί το χρόνο εργασίας ακόμα και σε ετήσια βάση, η εργασία μετατρέπεται σε κόλαση για τον εργαζόμενο που δεν θα μπορεί να προγραμματίζει ούτε την αυριανή του μέρα, που θα δουλεύει τρελές υπερωρίες χωρίς να τις πληρώνεται. Για να μην αναφερθούμε στα ελαστικά, καθοριζόμενα από τον εργοδότη ωράρια μερικής απασχόλησης που ήδη εφαρμόζονται. Στους ωρομίσθιους που ανάλογα με τη σύμβαση δεν πληρώνονται ούτε τις άδειές τους και το ενδεχόμενο της απόλυσης είναι μονίμως ανοιχτό. Με τέτοιες συνθήκες εργασίας, ο εργαζόμενος δεν ξέρει τι θα του ξημερώσει, όχι να προγραμματίσει διακοπές. Ταυτόχρονα, το δικαίωμα στην άδεια, αν και κατοχυρωμένο, καταπατείται από τους καπιταλιστές και σχεδόν πάντα οι εργαζόμενοι παζαρεύουν τις άδειές τους. Πολλές φορές οι εργαζόμενοι υπό το φόβο της απόλυσης, υπογράφουν ατομικές συμβάσεις για πετσοκομμένες άδειες, ακόμα και για απλήρωτες άδειες.

Αδεια

Πώς αμείβομαι για τις μέρες άδειας;

Μετά από πόσους μήνες εργασίας δικαιούμαι κανονική άδεια; Ο εργαζόμενος δικαιούται να λάβει από την έναρξη της απασχόλησής του ποσοστό της ετήσιας κανονικής άδειας, κατ’ αναλογία με το χρόνο εργασίας στο συγκεκριμένο εργοδότη (αρχικά προβλέπονται 2 μέρες το δίμηνο).

Πόσες μέρες άδειας δικαιούμαι το χρόνο;

Καπιταλιστές, τα κουβαδάκια σας και σ’ άλλη παραλία Οι διακοπές, το κάθε λαϊκό δικαίωμα που σχετίζεται με τη διεύρυνση και την αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου, δεν μπορούν να διασφαλιστούν στον καπιταλισμό. Οι όροι για την ικανοποίησή τους ακυρώνονται μέσα στην καπιταλιστική παραγωγική διαδικασία, αφού ο χρόνος εργασίας των εργαζομένων αποτελεί χρήμα για τον εργοδότη, ενώ η παράτασή του και η εντατικοποίηση της εργασίας μέσα σε αυτόν σημαίνει αύξηση του καπιταλιστικού κέρδους. Ουσιαστικά ο ίδιος ο ελεύθερος χρόνος στον καπιταλισμό δεν είναι καν ελεύθερος. Δεν δίνεται στον εργαζόμενο για να τον αξιοποιήσει όπως θέλει, αλλά για να αναπαράγει την εργατική του δύναμη. Ιδια ακριβώς είναι και η αντιμετώπιση της άδειας. Αντικειμενικό συμφέρον των εργαζομένων και της μεγάλης πλειοψηφίας των νέων είναι να παλέψουν μέσα από τα ταξικά τους συνδικάτα για την αύξηση του ελεύθερου χρόνου και των διακοπών, με στόχο την αξιοποίησή τους για την ψυχαγωγία τους, για την ανάπτυξη της προσωπικότητάς τους, για την καλυτέρευση του τρόπου ζωής τους. Η δημιουργική αξιοποίησή τους μπορεί να συμβάλλει στην αυξανόμενη συμμετοχή της εργατικής τάξης, όλων των λαϊκών στρωμάτων που πλήττονται από το σύστημα αυτό, στην ταξική πάλη για

Κοινωνικός τουρισμός

Οι αποδοχές που καταβάλλονται είναι τα Ο Οργανισμός Εργατικής Εστίας (ΟΕΕ) παχρήματα τα οποία θα έπαιρνε ο μισθωτός αν ρέχει προγράμματα κοινωνικού τουρισμού σε εργαζόταν. Επιπλέον, καταβάλλεται επίδομα συμβεβλημένα με τον οργανισμό καταλύμααδείας. Αν τυχόν δεν δοθεί άδεια, θα πρέπει τα. Το πρόγραμμα του 2008 δίνει τη δυνατόνα καταβληθεί το διπλάσιο των αποδοχών τητα πρωινού, γεύματος και διανυκτέρευσης αδείας συν το επίδομα. για 7 ημέρες με οικονομική συμμετοχή του δικαιούχου, ανάλογα την κατηγορία του Χρόνος Εργάσιμες Εργάσιμες καταλύματος, από 0 - 14,70 ευρώ/μέρα. Υπηρεσίας ημέρες ημέρες Συμμετοχή στο πρόγραμμα δικαιούνται άδειας άδειας οι εργαζόμενοι που καταβάλλουν ειμε 5ήμερο με 6ήμερο σφορές υπέρ του Οργανισμού Εργατικής 1 χρόνος εργασίας 20 24 Εστίας και έχουν πραγματοποιήσει εκατό 2 χρόνια εργασίας 21 25 (100) ημέρες εργασίας ή πενήντα (50) 3 χρόνια εργασίας 22 26 ημέρες επιδοτούμενης ανεργίας 10 χρόνια εργασίας ή 12 30 30 μέσα στο έτος. Μειωμένες χρόνια προϋπηρεσίας προϋποθέσεις ισχύουν για κλάδους όπως οικοΣύμφωνα με την ΕΓΣΣΕ, τα παραπάνω ισχύουν για όλους

Οι μέρες άδειας αφορούν εργάσιμες ημέρες μόνο. Δε συνυπολογίζονται οι Κυριακές και οι αργίες, συνυπολογίζονται όμως τα Σάββατα. Δεν επιτρέπεται η μεταφορά της άδειας σε επόμενο έτος, ούτε η συμφωνία για μη παραχώρηση άδειας με αντάλλαγμα υψηλότερες αποδοχές. τους κλάδους

την απελευθέρωσή τους. Πολύ περισσότερο που ο πλούτος τον οποίο έχουν παράξει, η μεγάλη παραγωγικότητα της εργασίας τους την οποία έχουν επιτύχει, αναδεικνύει τη μείωση του εργάσιμου χρόνου, την αύξηση της πληρωμένης άδειάς τους σε αυτονόητη ανάγκη τους.

Τσουνάμι που τους χρειάζεται… Προφανώς το αίτημα για αύξηση του χρόνου διακοπών, για τη δυνατότητα φθηνής και ποιοτικής αξιοποίησής τους είναι αίτημα που αργά ή γρήγορα βάζει στο στόχαστρό του τις ίδιες τις καπιταλιστικές δομές και ανέκαθεν αναδεικνύονταν από τις ταξικές συνδικαλιστικές δυνάμεις, από το Κόμμα μας και την ΚΝΕ για τη ριζοσπαστικοποίηση των εργαζομένων και της νεολαίας. Είναι αίτημα που η διεκδίκησή του, όσο απαραίτητη και ζωτικής σημασίας και αν είναι στο σήμερα, δεν μπορεί να διασφαλιστεί πλήρως αν η εργατική τάξη, τα κατώτερα λαϊκά στρώματα και η νεολαία δεν οικοδομήσουν τη δική τους εξουσία που θα βάζει στο επίκεντρό της την ικανοποίηση των όλο και διευρυνόμενων κοινωνικών αναγκών.

δόμοι, εργατοτεχνίτες ζώνης κλπ. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι παροχές προέρχονται από εισφορές εργαζομένων και εργοδοτών και τα τελευταία χρόνια υποβαθμίζονται σημαντικά.

Οι διακοπες στον καπιταλισμο

Απ’ την εργοδοσία στη «βαριά τουριστική βιομηχανία» τάνει η ώρα των διακοπών. Οι εργαζόμενοι παζαρέψαμε μέχρι τελικής πτώσης την άδειά μας με τον εργοδότη ή βολέψαμε λίγες μέρες απ’ την εποχική μας δουλιά. Οι σπουδαστές βρήκαμε να κλέψουμε λίγο χρόνο ανάμεσα στις εξεταστικές του Ιούνη-Ιούλη και του Σεπτέμβρη. Και οι μαθητές ξεμπερδέψαμε με τα θερινά μαθήματα στα φροντιστήρια. Μαζεύουμε και την τελευταία διαθέσιμη δεκάρα και παίρνουμε τηλέφωνο γνωστούς και φίλους. Δεν μπορεί, με κάποιον θα συμπίπτει η άδειά μας, ο ελεύθερος χρόνος μας. Κι αν σου κάτσει; Τα στοιχεία είναι αμείλικτα. Από το 1997 μέχρι σήμερα, χρόνο με το χρόνο, είναι όλο και λιγότεροι αυτοί που πάνε διακοπές. Ο λόγος είναι καθαρά ταξικός. Οξύνεται και αυτός χρόνο με το χρόνο, όσο οξύνεται και η επίθεση του μεγάλου κεφαλαίου απέναντι στα δικαιώματά μας, στην ίδια μας τη ζωή. Ο κόσμος στη συντριπτική του πλειοψηφία δεν πάει διακοπές κυρίως γιατί δεν μπορεί να ανταπεξέλθει οικονομικά. Είτε επικαλείται επαγγελματικές υποχρεώσεις, δηλαδή δεν μπορεί να πάρει άδεια, είτε βγάζει τα “σπασμένα” μιας ολόκληρης χρονιάς με το να “χωθεί” σε κάποια εποχική δουλιά. Η αγοραστική δύναμη του κόσμου συνεχώς μικραίνει και αντίστοιχα όλο και περισσότεροι προσπαθούν να μείνουν τσάμπα σε κάποιο συγγενικό ή φιλικό σπίτι ή στο χωριό τους. Αξίζει να αναφερθεί πως ο αριθμός αυτών που κάνουν διακοπές μόλις μέχρι μία εβδομάδα υπερδιπλασιάστηκε από το 2002 (700.000 άνθρωποι) ως το 2007 (1,5 εκατομμύρια). Φέτος ο αριθμός αυτός αναμένεται να ξαναδιπλασιαστεί αφού το 30% προγραμματίζει διακοπές μέχρι μία εβδομάδα! Τέλος, το 2007 τα έξοδα των διακοπών ήταν 10% αυξημένα σε σχέση με το 2006. Φέτος το καλοκαίρι τα ελάχιστα έξοδα διακοπών (μόνο για διαμονή και διατροφή, χωρίς τα μεταφορικά) μιας τετραμελούς οικογένειας για 15 μέρες αγγίζουν τα 3.300 ευρώ!

Διακοπές με εφοπλιστές Ο καθένας μας έχει ακούσει τους πλέον απίθανους τύπους από τα πρωινάδικα μέχρι τα βραδινά δελτία ειδήσεων, από τις αστικές εφημερίδες μέχρι σύσσωμο τον αστικό πολιτικό κόσμο (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και από κοντά ο ΣΥΝ) και τους επιχειρηματίες να λένε πως από τον ελεύθερο ανταγωνισμό ωφελείται ο καταναλωτής, πως μόνο έτσι πέφτουν οι τιμές. Αν η πολιτική απελευθέρωσης της αγοράς δεν είχε τόσο τραγικές συνέπειες στα δικαι-

Και έτσι, αισιόδοξοι όπως είμαστε, μπαίνουμε στο internet, ανοίγουμε χάρτες και τουριστικούς οδηγούς και πέφτουν τα πρώτα τηλέφωνα, για να μας κοπεί το γέλιο, πριν ακόμα αναχωρήσουμε, με τις τιμές που ακούμε. Γιατί οι καπιταλιστές δεν σε “ξεχνούν” στις διακοπές σου, αν σ’ αφήσουν να πας. Αφού σε ξεζουμίσουν και σου κάνουν το κεφάλι καζάνι μια ολόκληρη χρονιά, θα σε ξεπαραδιάσουν και στις διακοπές σου. Αν τελικά αυτό που θα κάνεις μπορεί να χαρακτηριστεί διακοπές. Γιατί κέρδη και ποιοτικές διακοπές δεν πάνε μαζί.

ώματά μας (όπως το δικαίωμα για διακοπές), Εξίσου σημαντικό είναι πως παρά τα όσα θα γέλαγε και το παρδαλό κατσίκι με το πακερδίζουν οι εφοπλιστές δεν δίνουν δεκάρα ραπάνω επιχείρημα. Ο καθένας μας βιώνει για την ασφάλεια της ανθρώπινης ζωής. Τα στο πετσί του πως απελευθερωμένη αγορά ναυτεργατικά σωματεία ΠΕΜΕΝ και ΣΤΕσημαίνει όλο και μεγαλύτερη ακρίβεια, ΦΕΝΣΩΝ καταγγέλλουν ακόμα και πολιτικές πιο υποβαθμισμένες υπηρεσίες, περισσότεροι παρεμβάσεις του υπουργείου Εμπορικής κίνδυνοι για το λαό. Ναυτιλίας για τη ματαίωση επιθεώρησης Ας πάρουμε το παράδειγμα της απελευθέεμπορικών πλοίων από την αντιεισαγγελέα ρωσης των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών. Αν του Ναυτοδικείου και την αρμόδια Επιτροπή! και ανέκαθεν οι γαλαζοπράσινες κυβερνήσεις Επίσης, καταγγέλλουν πως η Επιτροπή αυτή αυτή προωθούσαν, η θεσμοθέτηση της απεαπό το 2005 δεν έχει διενεργήσει ούτε μία λευθέρωσης έγινε από την κυβέρνηση του αυτοψία. ΠΑΣΟΚ (νόμος 2932/01) το 2001 με την εφαρμογή του αντίστοιχου κανονισμού της ΕΕ Διακοπές με ξενοδόχους 3577/92. Εκτοτε οι ανατιμήσεις των ναύλων Από τους εφοπλιστές παραλαμβάνουν τον είναι ανεξέλεγκτες. Ειδικά από τον Ιούνη του ταξιδιώτη οι ξενοδόχοι. Η διανυκτέρευση 2006, οπότε και η κυβέρνηση της ΝΔ, με βάσε δίκλινο 4ης κατηγορίας κοστίζει τουλάχιση το νόμο αυτό του ΠΑΣΟΚ, απελευθέρωσε στον 55-60 ευρώ. Βέβαια, ταβάνι στις τιμές πλήρως την τιμή της οικονομικής θέσης, καδεν υπάρχει. Ειδικά σε νησιά με πολύ υψηλή θώς και την ηλικία των πλοίων, τη στιγμή που κάλυψη, όπου το δωμάτιο είναι περιζήτητο. το 44% των πλοίων είναι υπέργηρα -πάνω από Και όποιος γλίτωσε στη θάλασσα από τα σα20 ετών. Τώρα ταξιδεύουν ελεύθερα όλα τα πιοκάραβα κάθε άλλο παρά αποφεύγει τους σαπάκια, όπως για παράδειγμα το “Μιλένα” κινδύνους. Ειδικά στα μεγάλα ξενοδοχεία, τα το οποίο είχε αποσυρθεί - με έτος κατασκευής στοιχειώδη μέτρα ασφάλειας παραμελούνται το μακρινό 1970. συστηματικά. Εξοδοι κινδύνου, πυροπροσταΩς αποτέλεσμα ο ελληνικός λαός χρυσοσία, ασφαλή και ξεχωριστά για κάθε χρήση πληρώνει τους εφοπλιστές μέχρι και 376% περισσότερο σε σχέση με το 2001. Για περιπετειώδη ταξίδια στη θάλασσα με Ποσοστό Ποσοστό (%) αυτών που δεν βλάβες τύπου “Ρομίλντα”, με κουνή(%) όσων θα πάνε διακοπές επικαλλούματα τύπου “Δημητρούλα” ακόμα και δεν θα μενοι οικονομικούς & επαγγελμε ναυάγια τύπου “Σάμινα” και “Sea πάνε διαματικούς λόγους αντίστοιχα Diamond”. κοπές Σαν να μην έφτανε αυτό, η κυβέρνη1997 35,7 67,3 & 11,8 ση της ΝΔ το Μάη έδωσε τη δυνατότητα 1999 37 68 & 14 στους εφοπλιστές για επιπλέον ανατιμή2002 39,2 70 & 16 σεις 8% πάνω στο σβέρκο της λαϊκής οικογένειας με πρόσχημα την αύξηση 2004 39,6 71 & 19 της τιμής του πετρελαίου. Κι όμως τον 2005 41 73 & 20 Απρίλη οι ακτοπλοϊκές εταιρείες είχαν 2006 44 73 & 20 ανακοινώσει ήδη αυξήσεις μέχρι και 2007 46 73 & 20 16% σε σχέση με το 2007! Και κάπως 2008 >47 73 & 20 έτσι συνεχίζουν κυβέρνηση και εφοπλιστές να υφαρπάζουν το λαϊκό εισόδημα Οποιο στοιχείο και να πάρει κανείς... Ο ταξικός αποκλεισμός στις θάλασσές μας. από τις διακοπές εντείνεται απαρέγγλιτα χρόνο με το χρόνο.

συστήματα εξαερισμού, κάλυψη πισίνας με δίχτυ κλπ, όλα αυτά είναι περιττό κόστος για τους μεγαλοξενοδόχους που απολαμβάνουν και την απαραίτητη ασυλία από την κυβέρνηση, όταν τον περασμένο χρόνο υπήρξαν θύματα στα επικίνδυνα ξενοδοχεία τους.

Διακοπές με βενζινάδικα και εστιάτορες Αν κάποιος ταξιδιώτης δεν θέλει απλά να “λιώσει” στην ξαπλώστρα ή το δωμάτιο του ξενοδοχείου, αλλά επιθυμεί να “γυρίσει” και να γνωρίσει καλύτερα τον τόπο που επισκέφτηκε, μάλλον έχει ακριβά γούστα. Στα νησιά το ένα λίτρο βενζίνης κοστίζει ακόμα και 1,45 ευρώ. Μιλάμε για μια αύξηση της τάξης του 100% από τις αρχές του 2002 που κυκλοφορεί το ευρώ! Ας μην αναφερθούμε στο κόστος φαγητού και ποτού στα καλοκαιρινά θέρετρα. Ούτως ή άλλως η ακρίβεια χτυπάει κόκκινο. Ιδίως όταν δίπλα στο τραπέζι σκάει το κύμα και έρχεται η θαλασσινή αύρα. Από ‘κει και πέρα οτιδήποτε “μυρίζει” παραδοσιακό -ή απλά τιτλοφορείται έτσι- κοστολογείται πανάκριβα.

Ποσοστό (%) αυτών που θα κάνουν διακοπές σε φιλικό, οικογενειακό ή ιδιόκτητο σπίτι 60,4 61 69 71 73 72 72 72

Ποσοστό (%) αυτών που θα κάνουν διακοπές μέχρι 10 μέρες 43 44 55 58 64 64 62 64 Πηγή: ΙΝΚΑ

τη Λέσβο, μια τετραμελής οικογέΓια τα ναύλα από τον Πειραιά μέχρι ί και καμπίνα θα πληρώσει 756-778 νεια με αυτοκίνητο που θα χρειαστε κόστος για Ρόδο είναι 837 ευρώ! ευρώ μετ’ επιστροφής! Το αντίστοιχο

Οι τιμές και οι αυξήσεις στα ναύλα τόσο με κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ όσο και με κυβέρνηση ΝΔ (σε σχέση με το 2001)

Εις τον αφρόν της θάλασσας… Οι περισσότεροι θα πούμε πως από το να μείνουμε στο καζάνι της πόλης, καλύτερα να ξεπαραδιαστούμε για να γεμίσουμε τις μπαταρίες μας. Δυστυχώς όμως μετά από κάθε επιστροφή επιβεβαιώνεται ακριβώς το αντίθετο: Πως οι διακοπές αποδεικνύονται για τους περισσότερους από μας κάθε άλλο παρά γεμάτες, όταν γυρίζουμε πιασμένοι από τη ξάπλα, ολίγον ζαβλακωμένοι από το ξενύχτι και το ποτό χωρίς να θυμόμαστε κάτι χαρακτηριστικό του τόπου που επισκεφτήκαμε.

…γλιστρούν οι διακοπές μέσα από τα χέρια σου Από τη μια φεύγουμε για διακοπές ξεθεωμένοι από τη δουλιά, πηγμένοι από την εντατικοποίηση των σπουδών και του σχολείου, καταπιεσμένοι από την ανυπαρξία ελεύθερων χώρων, την αθλιότητα των συγκοινωνιών, το νέφος και το θόρυβο στις πόλεις μας. Δύσκολα, λοιπόν, θα βρούμε το κουράγιο να κάνουμε κάτι πιο δημιουργικό στις διακοπές μας από το να “λιώσουμε” νομίζοντας πως έτσι θα ξεκουραστούμε. Από την άλλη οι καπιταλιστές διαμορφώνουν τις διακοπές της νεολαίας με τρόπο που να μεγιστοποιούν τα κέρδη τους. Παρ’ όλο που ανάγκη σου είναι στις διακοπές να γνωριστείς με άλλους ανθρώπους και να επικοινωνήσεις, το σύστημα σε σπρώχνει στα ξενυχτάδικα όπου δεν μπορείς να ακούσεις τον άλλον από το μπάσο, όπου δυσκολεύεσαι να κουνηθείς από το στοίβαγμα και ξυπνάς το επόμενο μεσημέρι με ένα κεφάλι ασήκωτο. Παρ’ όλο που ανάγκη σου είναι να έρθεις σε επαφή με τη φύση και να αθληθείς, οι παραλίες είναι πήχτρα στην ξαπλώστρα και την ομπρέλα, καταπατημένες και δεν χωράς ούτε για να παίξεις ρακέτα. Παρ’ όλο που έχεις ανάγκη να απολαύσεις τη φυσική ομορφιά, τα νησιά και οι παραθαλάσσιες περιοχές έχουν πυκνοδομηθεί και τα τραπεζάκια και οι φράχτες φτάνουν μέχρι το κύμα. Παρ’ όλο που έχεις ανάγκη να γνωρίσεις τον τόπο σου, να πας καμιά βόλτα, να κάνεις κάτι πιο δημιουργικό,

το σύστημα σου υπαγορεύει την ξάπλα, το να μετακινείσαι από το ξενοδοχείο στη παραλία και από κει στο μπαράκι και τούμπαλιν. Η διαστρέβλωση των διακοπών μας από τον καπιταλισμό δεν σταματά εδώ. Με ποιους ντόπιους να μιλήσεις για την περιοχή τους, όταν αυτή έχει γίνει ένα απέραντο ξενοδοχείο που νεκρώνει το χειμώνα, όταν έχουν μάθει να βλέπουν τον ταξιδιώτη σαν υποψήφιο πελάτη, όταν οι ίδιοι δεν ασχολούνται με καμιά άλλη δραστηριότητα από το να προσφέρουν υπηρεσίες στους τουρίστες. Και φαντάσου τι έχει να γίνει τα επόμενα χρόνια όταν θα εφαρμοστεί το ειδικό χωροταξικό πλαίσιο για τον τουρισμό. Αυτό, πατώντας πάνω σε όλους τους προηγούμενους περιβαλλοντοκτόνους νόμους των γαλαζοπράσινων κυβερνήσεων, προβλέπει ξενοδοχεία και τουριστικές δραστηριότητες ακόμα και στις προστατευόμενες περιοχές (εθνικοί δρυμοί, NATURA). Αποχαρακτηρίζει παραπέρα δασικές και ελεύθερες εκτάσεις για να τις παραδώσει στο μεγάλο κεφάλαιο.

Εξάλλου το ομολογούν Η κυβέρνηση το έχει επισημάνει πολλάκις πως στόχος της είναι “η προσέλκυση πλούσιων τουριστών”, πως βλέπει τον τουρισμό ως τη “βαριά βιομηχανία στην Ελλάδα”. Απ’ αυτήν την πολιτική λοιπόν τίποτα δεν έχει να περιμένει η μεγάλη πλειοψηφία του λαού και της νεολαίας. Αντίθετα μόνο από τις διακυρήξεις της κυβέρνησης καταλαβαίνει κανείς πως αυτοί που δεν θα μπορούν να κάνουν διακοπές θα πληθαίνουν ακόμα περισσότερο, πως ο λαός θα πληρώσει το νέο πλιάτσικο που ετοιμάζουν η κυβέρνηση και το μεγάλο κεφάλαιο εις βάρος του φυσικού πλούτου της χώρας. Οι διακοπές περιορίζονται σε ότι μπορεί να αποφέρει μεγάλα κέρδη και δεν χωρούν την ανάγκη αναζωογόνησης και δημιουργικής αξιοποίησης αυτών των ημερών που έχει ο λαός και η νεολαία. Ολα αυτά είναι μέτωπα που μπορούν να συσπειρώσουν και να ριζοσπαστικοποιήσουν τα τμήματα της νεολαίας ενάντια στο μεγάλο κεφάλαιο και τα κόμματά του.

Ιούνης 2001

Ιούνης 2004 Με κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ (αύξηση σε σχέση με το 2001)

Απρίλιος 2008 Με κυβέρνηση ΝΔ (αύξηση σε σχέση με το 2001)

Μύκονος

7,9 ευρώ

22 (178,4%)

30,5-34,5 (336%)

Πάρος

10,85 ευρώ

22,2 (104,6%)

29-34 (313%)

Σαντορίνη

15,84 ευρώ

25,8 (62,8%)

34-37 (234%)

Τα έξοδα 7ήμερων διακοπών στη Νάξο, για ένα ζευγάρι εγκρατές (μα πολύ εγκρατές λέμε) με μηχανάκι μικρού κυβισμού

Ναύλα μετ’ επιστροφής: 190 ευρώ ευρώ Δίκλινο δωμάτιο: 60 ευρώ Χ 6 διανυκτερεύσεις = 360 Φαγητό: ιτες) πρωϊνό: 5 ευρώ (δυο συσκευασμένοι χυμοί, 2 τυρόπ μεσημεριανό: 22 ευρώ (κατά μέσο όρο) κτικά) βραδυνό: 8 ευρώ (δυο-τρία τυλιχτά σουβλάκια, αναψυ έξτρα νερό: 2 ευρώ 2 μπάλες παγωτό: 3 ευρώ έξοδοι: 9 ευρώ (2 καφέδες-ροφήματα)

α! και το μπουρμπουάρ: 1 ευρώ χορό: 365 και βάλε σύνολο: 50ευρώ Χ 7 = 350 και κανένα μπαράκι για

Μετακινήσεις:

κατανάλωση 1,5 λίτρο, βενζίνη: 30 χιλιόμετρα την ημέρα κατά μέσο όρο με άρα 2,2 ευρώ φθορά: βενζίνη/2= 1,1 ευρώ σύνολο: 3,3 Χ 7 = 23 ευρώ Σύνολο για 7 μέρες: 940 ευρώ για τα απαραίτητα.

ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΣΤΟΝ ΤΟΥΡΙΣΜΟ

Το καλοκαιράκι στην ακρογιαλιά...

κάτω από τον ήλιο λιώνω στη δουλιά ι εποχές που το καλοκαίρι σήμαινε διακοπές και ξεκούραση για ένα πολύ μεγάλο κομμάτι εργαζομένων ανήκουν πια στο παρελθόν. Στους μόνιμους -όσο μόνιμοι μπορεί να είναι στους καιρούς της “επαγγελματικής κινητικότητας”- εργαζόμενους στον τουρισμό προστίθενται και οι χιλιάδες εποχικά απασχολούμενοι. Οι τουριστικές εργασίες, ωστόσο, δεν αποτελούν “ψευτοδουλιά”. Οι εργαζόμενοι στον τουρισμό αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα της εργατικής τάξης που

Οποιον πάρεις… 30 ευρώ!

Και ύστερα έρχεται ο Οκτώβρης…

Μερική απασχόληση, σπαστά ωράρια, εποχική εργασία, ανασφάλιστη δουλιά, δεν υπάρχει μέτρο που να πρόσταξε η ΕΕ και οι μπίζνεσμεν του τουρισμού να μην έσπευσαν πρώτοι να το εφαρμόσουν. Το αποτέλεσμα; Μια επικερδής φάμπρικα που φέρνει εκατομμύρια στο κεφάλαιο και εκμετάλλευση για τους εργαζομένους. Χαρακτηριστικό είναι ότι στον κλάδο του τουρισμού ανθούν οι συμβάσεις “έξτρα”. Συμβάσεις δηλαδή της μιας μέρας (!) προκειμένου να καλυφθούν οι “έκτακτες” ανάγκες των επιχειρήσεων. Μια “αγορά εργασίας” που περισσότερο προς το δουλεμπόριο φέρνει αφού οι εργοδότες με τη μεσιτεία των “γραφείων διασύνδεσης” ψωνίζουν στην κυριολεξία τους εργαζομένους στο άψε-σβήσε. Για δικαιώματα λοιπόν, ούτε λόγος.

Και καλά όσο διαρκεί η τουριστική περίοδος τουλάχιστον υπάρχει δουλιά και “βγαίνει το μεροκάματο”. Οταν αυτή τελειώσει και οι παραθεριστές γυρίσουν στον πάγκο τους (δηλαδή στις δουλιές τους) έρχονται νέα “ζόρια”. Πέρα από ορισμένες μεγάλες μονάδες που έχουν δουλιές όλο το χρόνο, η κατάσταση στις υπόλοιπες είναι απελπιστική. Εξάλλου οι επιχειρηματίες, προνοητικοί όπως πάντα, δεν συνάπτουν συμβάσεις αορίστου χρόνου αλλά προσλαμβάνουν εποχικό προσωπικό με αποτέλεσμα την αρχή κάθε Οκτώβρη οι εργαζόμενοι στον τουρισμό να αναγκάζονται να ψάχνουν την τύχη τους σε χωράφια, οικοδομές ή οποιαδήποτε άλλη πρόσφορη εργασία.

“Καταταγείτε” μας λέγανε… Το έτερο “καμάρι” του ελληνικού τουρισμού είναι ο ΟΤΕΚ (Οργανισμός Τουριστικής Επαγγελματικής Κατάρτισης) ο οποίος λειτουργεί υπό την εποπτεία του Υπουργείου Τουρισμού και «αποτελεί τον εξειδικευμένο κρατικό φορέα παροχής τουριστικής εκπαίδευσης και κατάρτισης στην Ελλάδα». Ανάμεσα στα άλλα παρέχει και «αμειβόμενη πρακτική άσκηση». Το “αμειβόμενη” μάλλον σαν σχήμα λόγου χρησιμοποιείται αφού αυτό που στην πραγματικότητα συμβαίνει είναι ότι οι σχολές που υπάγονται στον ΟΤΕΚ (ΙΕΚ, ΕΠΑΣ κ.α.) κάθε τουριστική σεζόν λειτουργούν κυριολεκτικά σαν προμηθευτές των εργοδοτών με φτηνό και ευέλικτο προσωπικό. Μιλάμε για συνθήκες όπου οι αμοιβές κυμαίνονται στα 400 ευρώ. Τα δε ωράρια και οι συνθήκες εργασίας θυμίζουν αιώνες που θα θέλαμε να έχουμε αφήσει πίσω μας. Οταν λοιπόν διαβάζετε στα φυλλάδια των διαφόρων ιδρυμάτων κατάρτισης για «άμεση επαγγελματική αποκατάσταση» και «πρόσβαση στην αγορά εργασίας» έχετε κατά νου ότι αυτή ακριβώς την αποκατάσταση και την αγορά εργασίας εννοούν.

δουλεύει μάλιστα σε ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες, με υψηλές θερμοκρασίες, εξαντλητικά ωράρια και εντατικοποιημένους ρυθμούς στο έπακρο. Επίσης, ο κλάδος του τουρισμού είναι από τους πρώτους στους οποίους εφαρμόζονται οι συνταγές της ΕΕ με τις ευλογίες των κυβερνήσεων ΝΔ-ΠΑΣΟΚ που ζητούν θυσίες από τους εργαζομένους για την ευημερία της «τουριστικής βιομηχανίας» που αποτελεί το «συγκριτικό μας πλεονέκτημα» ή με απλά λόγια για την κερδοφορία του τουριστικού κεφαλαίου.

τοποιήσεις των εργαζομένων σε χώρους όπως ο “Αστέρας Βουλιαγμένης”, τα καζίνο κλπ, ακόμα και για την πρόσκαιρη ανακούφιση των προβλημάτων η διεκδίκηση είναι ο μόνος δρόμος. Οι εργαζόμενοι στον τουρισμό οφείλουν φέτος να κάνουν μια “εξυπηρέτηση” και στους εαυτούς τους. Οπου και αν βρίσκονται, να ψάξουν το συνδικάτο τους και το ΠΑΜΕ. Από το συλλογικό αγώνα έχουν μόνο να κερδίσουν.

Αγώνας για το δικό μας καλοκαίρι! Οπως έδειξαν και οι πρόσφατες κινη-

496.000 εργαζόμενοι, ένας στους δέκα, εργάζεται στον άμεσο τουριστικό τομέα

17% του ελληνικού ΑΕΠ αποτελεί η τουριστική οικονομία 44 δις ευρώ υπολογίζονται τα κέρδη από τον τουρισμό στην Ελλάδα Στοιχεία: Παγκόσμιο Συμβούλιο Ταξιδιού και Τουρισμού (WTCC)

Εσύ θα δούλευες τζάμπα; Σε “θερινούς” στυγνούς εκμεταλλευτές της νεολαίας αναδεικνύονται και οι διάφορες ΜΚΟ. Σηκώνοντας την παντιέρα του “εθελοντισμού” και της “νεολαίας σε δράση”, οι όχι-και-τόσο-μη κυβερνητικοί οργανισμοί στήνουν το δόκανο του πιο επικίνδυνου ιδεολογήματος: να δουλεύουμε τζάμπα! Το πόσο μη-κυβερνητικός είναι αυτού του είδους ο “εθελοντισμός” φαίνεται από το ότι το κράτος αποτελεί τον πλέον ένθερμο διαφημιστή του εκπονώντας προγράμματα όπως αυτό της Γενικής Γραμματείας Νέας Γενιάς για το καλοκαίρι, όπου νέοι 18-25 χρόνων «θα μπορούν να συνδυάσουν τις διακοπές με την εθελοντική εργασία» δουλεύοντας σε ΕΛΤΑ τα οποία θα «καλύπτουν μέρος της διαμονής, διατροφής, μετάβασης και επιστροφής των εθελοντών στις περιοχές των ταχυδρομείων». Αν η διαφήμιση μπορούσε ποτέ να είναι ειλικρινής θα έγραφε απλούστερα: “αφού δεν έχεις μια να πας διακοπές, έλα να μας κάνεις το δουλοπάροικο”! Τέτοιος “εθελοντισμός”, δηλαδή, που προϋποθέτει να πέσεις πρώτα στην ανάγκη! Παράλληλα, το κράτος κάνει ό,τι περνά από το χέρι του για να “σπρώξει” τους νέους στις εθελοντικές δράσεις που στήνουν οι διάφορες ΜΚΟ ώστε να νομιμοποιείται στη συνείδηση της νεολαίας ότι οι ανάγκες θα καλύπτονται από “εθελοντές” και όχι με τη δημιουργία κρατικών υποδομών και την πρόσληψη μόνιμου προσωπικού. Την ώρα, λοιπόν, που οι πυροσβεστικές υπηρεσίες έχουν 4.000 κενές οργανικές θέσεις το κράτος δημιουργεί βάσεις δεδομένων εθελοντών προκειμένου να φέρει σε επαφή τους νέους με ΜΚΟ που αλωνίζουν τα βουνά της Ελλάδας με προγράμματα “εθελοντικής δασοπροστασίας” όπως το “Καλλιστώ” της WWF. Βάζουν, δηλαδή, τους νέους να κάνουν τη δουλιά του δασοπυροσβέστη άνευ αμοιβής, καπηλευόμενοι την αγάπη τους για τη φύση!

ΕποχιακοΙ εργαζΟμενοι

έσα στην αιχμή της τουριστικής περιόδου, ο “Οδηγητής” βρέθηκε στα Χανιά, ένα από τα σημαντικότερα τουριστικά κέντρα της χώρας και μίλησε με τη Μαριάντζελα και το Δημήτρη. Δυο νέοι εποχικοί εργαζόμενοι στον τουρισμό, δύο από τα χιλιάδες νέα παιδιά που κάθε καλοκαίρι αναγκάζονται να ξεχάσουν τι σημαίνει δικαίωμα στις διακοπές, είτε γιατί πρέπει να βγάλουν κάποια χρήματα για να μπορέσουν να συνεχίσουν τις σπουδές τους, είτε γιατί τα λεφτά από τις δουλιές που κάνουν τον υπόλοιπο χρόνο δεν φτάνουν για να καλύψουν ούτε τις βασικές τους ανάγκες.

23% των εργαζόμενων σε ξενοδοχεία και εστιατόρια δουλεύει με “ειδικές μορφές απασχόλησης” (μερική, εκ περιτροπής, συμβάσεις έργου κοκ) βάσει στοιχείων του ΣΕΠΕ για το 2006. Χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η αδήλωτη εργασία που κυριαρχεί στον κλάδο.

Προσωρινή δουλιά, μόνιμη εκμετάλλευση Μαριάντζελα 24 χρονών, σπουδάστρια Ηλεκτρονικής στο ΤΕΙ Χανίων Η Μαριάντζελα μεγάλωσε στην Αθήνα και σπουδάζει στα Χανιά. Καθώς περπατούσαμε στους δρόμους των Χανίων, κυριολεκτικά δεν υπήρχε συνοικία που να μη μας δείξει και κάποιο μαγαζί που να’χει δουλέψει: «Εχω κάνει σερβιτόρα σε ταβέρνες και καφετέριες, διανομή φυλλαδίων, αφισοκολλήσεις. Τώρα δουλεύω στον παιδότοπο μιας ταβέρνας» Στην ερώτησή μας τι είναι αυτό που τη σπρώχνει να δουλέψει παράλληλα με τις σπουδές της, η απάντηση είναι σαφής: «Φυσικά είναι τα λεφτά που δεν φτάνουν. Πώς αλλιώς να σπουδάσεις από τη στιγμή που η παιδεία δεν είναι δημόσια και δωρεάν; Είχαμε κάνει και μια έρευνα στο ΤΕΙ, το 80% των σπουδαστών είναι εργαζόμενοι. Οι μισθοί των γονιών δεν φτάνουνε για να πάρουνε τα παιδιά

τους έστω αυτήν τη μόρφωση» Αρκεί να σημειώσουμε ότι στο ΤΕΙ Χανίων σπουδάζουν περίπου 1.500 σπουδαστές. Από αυτούς δωρεάν σίτιση παίρνουν το πολύ 300 άτομα, ενώ δωρεάν στέγαση τα τελευταία 2 χρόνια δεν υπάρχει καθόλου και όταν υπήρχε στεγάζονταν μόνο 22 άτομα! Οσο για τις συνθήκες δουλιάς… «Στις περισσότερες δουλιές ξεκινάς με 8ωρο και δουλεύεις τελικά περισσότερες ώρες, ή συμφωνείς κάποια πράγματα με την εργοδοσία που τελικά δεν ισχύουν. Στη δουλιά που είμαι τώρα ενώ δουλεύω 8ωρο, είμαι ασφαλισμένη για ημιαπασχόληση. Ακόμα και όταν δουλεύω υπερωρίες ή Σαββατοκύριακα, πάλι παίρνω τα ίδια λεφτά. Μεγάλο ποσοστό εργαζομένων βέβαια είναι

ανήλικα παιδιά, που πάνε για ένα μεροκάματο, για να βοηθήσουν τους γονείς τους. Υπάρχουν και εργαζόμενοι άνω των 35 χρονών οι οποίοι δουλεύουνε για ένα δεύτερο μισθό. Οπως καταλαβαίνετε, και στα ανήλικα παιδιά και σε αυτούς που κάνουν δεύτερη δουλιά δεν υπάρχει ασφάλιση…» Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η… προσέγγιση των ιδιοκτητών και σε ό,τι αφορά την αναπαραγωγή της εργατικής δύναμης: «Αδειες φυσικά δεν υπάρχουν. Στην καλύτερη περίπτωση υπάρχουν 1-2 ρεπό την εβδομάδα. Συνήθως όμως δουλεύεις κάθε μέρα. Αυτό που συνηθίζεται σαν “ρεπό” στα Χανιά, είναι ότι αντί να πας μια μέρα στη δουλιά στην ώρα σου, σου λένε να πας 3 ώρες αργότερα!»

Δημήτρης 26 χρονών, πτυχιούχος Σχολής Τουριστικών Επαγγελμάτων Αλλη το πρωί, άλλη το βράδυ έλεγε η παλιά γνωστή τηλεοπτική σειρά, αλλά εδώ έχουμε το σίριαλ… άλλος το καλοκαίρι, άλλος το χειμώνα! Ξενοδοχοϋπάλληλος από το Μάη ως τον Οκτώβρη ο Δημήτρης σε μεγάλο ξενοδοχείο στη Γεωργιούπολη, στις ελιές με τον πατέρα του τον υπόλοιπο χρόνο και στο μεροκάματο της οικοδομής για να συμπληρώνεται κάνα ένσημο. Οσο και να μοχθούνε οι νέοι με τη γη, δεν αρκούν τα αγροτικά για ένα εισόδημα που να καλύπτει τις ανάγκες τους: «Η αγροτιά δέχεται επίθεση, ο αγροτικός πληθυσμός μειώνεται. Είχαμε αμπέλια, δεν έπιαναν καλή τιμή, τα ξεπατώσαμε και βάλαμε ελιές. Δεν έχουνε καλή τιμή ούτε αυτές τώρα πια, μας λένε βάλτε αβοκάντο… Μετά θα μας πούνε βγάλτε το αβοκάντο και βάλτε γκρέιπ-φρουτ!»

Μόνη διέξοδος η τουριστική περίοδος και η εποχική δουλιά στα ξενοδοχεία, εκεί όπου η εκμετάλλευση πηγαίνει σύννεφο: «Οταν έκανα την πρακτική μου δούλευα 11 ώρες την ημέρα για 700 ευρώ! Αν δούλευα 8ωρο, θα έπαιρνα μόνο 480 ευρώ, γι’αυτό και δέχτηκα τη “χάρη” που μου έκανε το αφεντικό μου. Οι ξενοδόχοι δεν προσλαμβάνουν περισσότερους εργαζόμενους εκεί που τους χρειάζονται. Σε βάζουν να δουλέψεις παραπάνω, γιατί ξέρουν ότι έχεις ανάγκη. Σου λέει “γιατί να πληρώσω και δεύτερο, αφού με έναν κάνω δυο δουλιές”!» Και μιλάμε για δουλιά σε κάθε πόστο, 7 μέρες την εβδομάδα, αφού και εδώ η λέξη “ρεπό” είναι σχεδόν άγνωστη: «Αν κανονικά δουλεύεις το απόγευμα, σε βάζουνε να δουλέψεις μια μέρα πρωί. Οπότε την επόμενη μέρα που θα ξαναδουλέψεις πάλι απόγευμα, αυτό θεωρείται “ρεπό”, λόγω των ωρών που μεσολαβούν!» Οι συμβάσεις εκτός από… σπάνιο είδος -και φυσικά ανύπαρκτο για τους ανήλικους εργαζόμενους- καταπατούνται συστηματικά: «Yπογράφεις για 8 ώρες και δουλεύεις παραπάνω. Δεν παίρνεις τα ένσημα που δικαιούσαι,

Η οργανωμένη πάλη έχει αποτελέσματα! Απέναντι σε αυτήν την κατάσταση και για τους εποχιακούς, όπως και για όλους τους εργαζόμενους, η οργάνωσή τους και η διεκδίκηση της ζωής που τους αξίζει είναι μονόδρομος. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το μήνα που μας πέρασε ήταν η ανάκληση της απόλυσης της προέδρου της προσωρινής διοίκησης του νεοσύστατου Συνδικάτου Εργατοϋπαλλήλων Παρασκευής και Συσκευασίας Τροφίμων και Αρτοσκευασμάτων Ν. Χανίων, που έρχεται να πλουτίσει τη θετική πείρα από τη δράση των ταξικών δυνάμεων σε όλη την Ελλάδα και να δείξει για άλλη μια φορά ότι μόνο η οργανωμένη πάλη έχει αποτελέσματα.

για παράδειγμα, ενώ μέσα σε ένα μήνα δεν παίρνεις “ρεπό” και έχεις δουλέψει για 30 ένσημα, το μεγαλύτερο που σου δίνουνε είναι 25» Τα στοιχεία δείχνουν ότι η τουριστική κίνηση αυξάνεται, ωστόσο “μπάλα” παίζουν όλο και πιο πολύ μια χούφτα μεγαλοξενοδόχοι: «Τα μεγάλα ξενοδοχεία που λειτουργούν 6 μήνες είναι καμιά δεκαριά στα Χανιά. Συνήθως λοιπόν μόλις πιάσει κανείς δουλιά σε κάποιο από αυτά, κοιτάζει να μείνει, γιατί σου λέει “πού αλλού θα βρω 150 ένσημα που μου χρειάζονται για το ταμείο ανεργίας;”. Εκεί π.χ. που σε ένα ξενοδοχείο με 50 δωμάτια δούλευε 6 μήνες πριν λίγα χρόνια, τώρα δουλεύει 4, δεν συμπληρώνει τα ένσημα. Οπότε σου λέει “κάνε το χαζό και μείνε στο μεγάλο”, με ό,τι όρους και αν συναντά εκεί.» Η τρομοκρατία που ασκείται πάνω στους εργαζομένους είναι μεγάλη: «Είναι κλειστό το λόμπι των ξενοδόχων, οπότε είναι εύκολο άμα φύγεις από κάπου να σου βγει το “κακό” το όνομα και να μην μπορείς να δουλέψεις και σε κανένα από τα άλλα μεγάλα ξενοδοχεία».

ΡεπορτΑζ στις παραλΙες

Είναι λαϊκή περιουσία,

όχι εμπόρευμα

ια όλο αυτόν τον κόσμο, τους μισούς δηλαδή Ελληνες που θα λοκαίρι. Κι όμως η πολιτική εμπορευματοποίησης κάθε ελεύθερου χώρου μείνουν στα καμίνια των πόλεων τους καλοκαιρινούς μήνες, που ακολούθησαν πιστά ΝΔ-ΠΑΣΟΚ - και όπου μπορούσε σιγοντάρισε ο οι κοντινές παραλίες είναι μονόδρομος για να ανταπεξέλθουν ΣΥΝ – δεν άφησε “ελεύθερες” ούτε τις παραλίες. στον καύσωνα, για να ξεκουραστούν, για να νιώσουν απλά κα-

Αυτό που συντελείται στις ακτές κοντά στα μεγάλα αστικά κέντρα τα τελευταία χρόνια είναι μία τεράστια ληστεία σε βάρος της λαϊκής περιουσίας. Για παράδειγμα, στο Σαρωνικό, από το Φάληρο ως το Λαγονήσι, στην Ελευσίνα και τον Ασπρόπυργο πολύ δύσκολα μπορεί να βρει κανείς λίγα μέτρα ελεύθερης παραλίας. Πάντως και όσες παραλίες δεν είναι περιφραγμένες ή καταπατημένες, κάθε άλλο παρά ελεύθερες είναι: nn Καταλαμβάνονται από ενοικιαζόμενες ξαπλώστρες και ομπρέλες. Οριοθετούνται από τις σημαδούρες εταιρειών θαλασσίων σπορ. nn Είναι βρώμικες (π.χ. Καβούρι, Αλιμος), ακόμα και μολυσμένες (π.χ. Σκαραμαγκάς), γενικά επικίνδυνες για τη δημόσια υγεία, αφού ακόμα και η καθαριότητα υπόκειται στην “ανταποδοτικότητα” για τις συμβιβασμένες τοπικές αρχές. nn Είναι ουσιαστικά απροσπέλαστες λόγω των καταπατήσεων του περιβάλλοντος χώρου (οικόπεδα, βιομηχανίες, τουριστικές και άλλες επιχειρήσεις κλπ). Χαρακτηριστικό είναι ότι ολόκληροι παραθαλάσσιοι δήμοι, όπως του Ελληνικού, δεν έχουν πρόσβαση στην ακτή! Το ξεπούλημα επεκτείνεται και στην ανατολική πλευρά της Αττικής διπλά στις ήδη εμπορευματοποιημένες παραλίες, όπως του Πόρτο Ράφτη. Για παράδειγμα, ο φορέας διαχείρισης του περιβόητου “πάρκου του Σχοινιά”, επεξεργάζεται την παράδοση χιλιομέτρων παραλίας σε επιχειρηματίες. Ανάλογη είναι και η εικόνα στις κοντινές παραλίες της Θεσσαλονίκης, στην Χαλκιδική, ενώ παραδίδονται σε επιχειρηματίες αρκετές πανέμορφες παραλίες των τουριστικών θερέτρων.

λαίου. Ο νόμος που τη σηματοδότησε ήταν ο 2971/2001 του ΠΑΣΟΚ ο οποίος επιτρέπει την τσιμεντοποίηση και την εκμετάλλευση των αιγιαλών και των παραλιών της χώρας από το ιδιωτικό κεφάλαιο. Το νόμο αυτό ήρθαν να συμπληρώσουν μια σειρά άλλοι νόμοι με σπουδαιότερο τον 3105/2003, επίσης του ΠΑΣΟΚ, που επιτρέπει στην εταιρεία “Τουριστικά Ακίνητα” να αίρει την προστασία μεγάλων τμημάτων του αιγιαλού και των παραλιών γύρω από τις τουριστικές μονάδες του ΕΟΤ και να τις παραχωρεί στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Το δικό της ρόλο στο παζάρι των ακτών και παραλιών παίζει και η κρατική εταιρεία “Ολυμπιακά Ακίνητα ΑΕ”, η οποία ιδρύθηκε από τη ΝΔ και ως σκοπό έχει την κάθε είδους εκχώρηση των ολυμπιακών χώρων και των περιβάλλοντων εκτάσεων, μεταξύ αυτών και των ακτών Φαλήρου-Καλλιθέας, Ελληνικού και Μαραθώνα, στα ιδιωτικά συμφέροντα. Το τελειωτικό χτύπημα στο δικαίωμα του λαού για ελεύθερη πρόσβαση στις ακτές δίνει ο αντιδραστικός νόμος 3342/05 της ΝΔ που προβλέπει την επαναχάραξη και το δραστικό περιορισμό του πλάτους του αιγιαλού και της παραλιακής ζώνης, δίνοντας τη δυνατότητα στους μεγαλοεπιχειρηματίες να χτίζουν κυριολεκτικά πάνω στο κύμα! Το παζλ του πλιάτσικου έρχονται να συμπληρώσουν οι συμπράξεις δημοσίου-ιδιωτικού τομέα, όπως επίσημα λέγονται οι παραδόσεις δημόσιας περιουσίας στην επιχειρηματική εκμετάλλευση με τους πιο ληστρικούς όρους. Αυτές σχεδιάζονται ήδη από το ΥΠΕΧΩΔΕ και τις Νομαρχίες για έργα σε παραλίες και αιγιαλό, όπως από το 2006 ο ίδιος ο Σουφλιάς και ο τότε πρόεδρος της ΤΕΔΚΝΑ (στέλεχος του ΣΥΝ) είχαν προαναγγείλει.

Στις παραλίες δυο δυο, κυβερνήσεις και επιχειρηματίες

Το χρονικό της ντροπής

Η ληστρική επιδρομή ενάντια στις παραλίες και τις ακτές είναι πάγια πολιτική των κυβερνήσεων του δικομματισμού στην κοινή κατεύθυνση υπηρέτησης του μεγάλου κεφα-

Πατώντας πάνω σε αυτήν την πολιτική, το Φλεβάρη του 2001 ο ΕΟΤ έβγαλε στο σφυρί και τελικά πούλησε 5 πλαζ (του Αλίμου, της Βούλας — Α’ και Β’, της Βουλιαγμένης και της Βάρκιζας).

Ενα μήνα μετά, στις 20 Μάρτη 2001, δήμαρχοι των Ολυμπιακών δήμων της Αττικής, μεταξύ των οποίων αυτοί της Καλλιθέας, Κώστας Ασκούνης (ΠΑΣΟΚ), του Μοσχάτου, Ταξιάρχης Παπαντώνης (ΠΑΣΟΚ-ΣΥΝ), του Ελληνικού, Ιορδάνης Εφραιμίδης (ΠΑΣΟΚ-ΣΥΝ), συναντώνται με την πρόεδρο της Οργανωτικής Επιτροπής Ολυμπιακών Αγώνων Γιάννα Αγγελοπούλου και συμφωνούν την υπογραφή μνημονίων συνεργασίας για την διάθεση των περιβαλλόντων χώρων των ολυμπιακών εκτάσεων, ανάμεσά τους και οι παραλίες, για τις ανάγκες των ολυμπιακών αγώνων. Λίγους μήνες μετά, οι παραλίες αυτές κλείνονται στα συρματοπλέγματα των ολυμπιακών εγκαταστάσεων και μέχρι σήμερα παραμένουν περιφραγμένες από την “Ολυμπιακά Ακίνητα ΑΕ” στη διάθεση του μεγάλου κεφαλαίου. Κι όμως πέρυσι ο Γιώργος Παπανδρέου, οι Αλαβάνος και Τσίπρας, καθώς και δήμαρχοι όπως ο Τ. Παπαντώνης που ευθύνονται για την εξέλιξη αυτή, έβγαζαν παχιά λόγια και δήθεν συμπαραστέκονταν στους αγώνες του κόσμου για να ανοίξουν οι παραλίες. Σε αρκετές περιπτώσεις, πρώτες το χορό σέρνουν οι συμβιβασμένες δημοτικές αρχές που πρόσκεινται σε ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝ και ΛΑΟΣ. Στα γραφεία τους και στα δημαρχεία παζαρεύεται κάθε σπιθαμή της λαϊκής περιουσίας –και των παραλιών- μέσα στα όρια κάθε δήμου με διάφορους μεγαλοεπιχειρηματίες. Αφού γίνει το “κονέ”, ο δήμαρχος παρουσιάζει προτάσεις επιχειρηματικής αξιοποίησης των ακτών στη συμβιβασμένη νομαρχιακή αρχή και την εκάστοτε κυβέρνηση. Σε ότι αφορά τις Νομαρχιακές αρχές, η ευθύνη τους δεν περιορίζεται μόνο στην —από κοινού με τους δήμους— επεξεργασία σχεδίων παράδοσης των ακτών στο μεγάλο κεφάλαιο (για να εγκριθούν από την κυβέρνηση), αλλά και στον ελλιπέστατο έλεγχο της ακεραιότητας των ακτών που έχουν απομείνει ελεύθερες. Ολες λίγο πολύ οι νομαρχίες, που άλλωστε ελέγχονται από ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ, κλείνουν τα μάτια σε κατάφορες καταπατήσεις της παραλιακής ζώνης από το μεγάλο κεφάλαιο.

Κινητοποιήσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ Ο κόμπος έφθασε πια στο χτένι. Με τις ευλογίες κυβέρνησης–συμβιβασμένων δημοτικών και νομαρχιακών αρχών, οι μεγαλοεπιχειρηματίες κερδοσκοπούν πάνω στην ανάγκη του λαού για μπάνιο και διασκέδαση, εξανεμίζοντας το ήδη βεβαρημένο λαϊκό εισόδημα. Και αυτό το καλοκαίρι στο πλευρό των λουόμενων, μπροστάρης στη διασφάλιση των αναγκών και των δικαιωμάτων τους θα σταθούν οι δυνάμεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ. Από τα μέσα Ιούνη σχεδιάζουν και υλοποιούν καταλήψεις των ταμείων ιδιωτικών παραλιών στα νότια προάστια και τις καθιστούν έστω και για λίγες ώρες ανοιχτές για το λαό. Διακηρύσσουν σε κάθε τόνο πως το αναγκαίο για το λαό και τη νεολαία αίτημα πάλης είναι “Ανοικτές ακτές, δωρεάν για το λαό”, ενημερώνουν πλατιά για τις ευθύνες των γαλαζοπράσινων κυβερνήσεων και των τοπικών αρχών, κινητοποιούν τους εργαζομένους σε κατεύθυνση ρήξης με το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα που κερδοσκοπεί ακόμα και πάνω στα λαϊκά μπάνια. Πολλοί είναι οι λουόμενοι που ρωτούν τα μέλη του Κόμματος και της ΚΝΕ που θα κινητοποιηθούν την επόμενη Κυριακή για να πάνε και αυτοί! Ενθουσιάζονται με τις κινητοποιήσεις και στις εξορμήσεις μας, ρωτούν να μάθουν από τα μέλη μας πως τις υλοποιούμε. Πραγματικά δεν υπάρχει λουόμενος που να μην τον αγγίζουν αυτές οι πρωτοβουλίες. Εξάλλου είναι αυτές που αναδεικνύουν τη δύναμη που έχουν οι εργαζόμενοι να αντιστέκονται στα αντιλαϊκά μέτρα, να παίρνουν τη διασφάλιση των δικαιωμάτων τους στα χέρια τους, στο βαθμό που οργανώνονται μέσα από τα ταξικά τους συνδικάτα, μέσα από τους μαζικούς φορείς.

Πληρώνοντας στην πλαζ Βουλιαγμένης. Διαβάζουμε: Γενική είσοδος τα Σαββατοκύριακα 8 ευρώ/ατομο και η ξαπλώστρα 3 ευρώ. Μηνιαία κάρτα εισόδου: 100 ευρώ, κάρτα σεζόν: 200 ευρώ, κάρτα σεζόν με ξαπλώστρα: 300 ευρώ, χειμερινοί 120 ευρώ. Α... υπάρχει και σεκιουριτι, στην περίπτωση που έχετε άλλα σχέδια — Απλά μαθήματα εμπορευματοποίησης.

Οπου δεν υπάρχουν εισιτήρια ή ξαπλώστρες, υπάρχουν σκουπίδια. Ακόμα και η δημόσια υγεία θεωρείται “ανταποδοτική” από κυβερνήσεις και μεγάλο κεφάλαιο.

Για να βρω ελεύθερη παραλία πρέπει να πάω πέρα από τη Βάρκιζα. Που αλλού να πάω; Στον Μπάτη μέσα στην πίσσα ή εδώ στον Αλιμο μέσα στη μπίχλα; Οπουδήποτε αλλού σε βάζουν να πληρώνεις! Μαρία, φοιτήτρια και χειμερινή κολυμβήτρια

Επιχειρήσεις πάνω στο κύμα της Ακτής Ηλίου στον Αλιμο. Χωρίζουν τις business τους πάνω στην Αμμο.

Στην κατά τ’ άλλα ελεύθερη παραλία του Παλαιού Φαλήρου, ο επιχειρηματίας έχει περιφράξει τις ξαπλώστρες του. Άλλη μια παραλία “τύπου Τσίπρα”, με δωρεάν εισόδο, αλλά με “επί πληρωμή υπηρεσίες” όπως ο ίδιος έχει προτείνει…

Παραλιακή: Από τον Αλιμο μέχρι την Γλυφάδα και από εκεί μέχρι τη Βούλα η ακτή και το παράλιο δάσος φράζονται. Απ’ έξω ο λαός, μέσα οι επιχειρηματίες.

Πίσω από το φράχτη η ιδιωτική και πανάκριβη πλαζ Βούλας. Μπροστά από το φράχτη λουόμενοι προσπαθούν να κάνουν μπάνιο μέσα στη βρώμα.

ΠροτΑσεις για δημιουργικΕς διακοπΕς

Το καλοκαίρι έφτασε… εμπρός βήμα ταχύ ίτε σπίτι, είτε θάλασσα, είτε στα βουνά… ο λιγοστός και ακριβός χρόνος των διακοπών μπορεί να αξιοποιηθεί δημιουργικά. Ο “Ο” έκανε τη σχετική έρευνα και καταθέτει κάποιες ενδεικτικές προτάσεις.

Ικαρία «Φεστιβάλ Πολιτισμικών Διαλόγων Ικαρος»

Το νησί της Ικαρίας, βρίσκεται στο ανατολικό Αιγαίο, 143 ναυτικά μίλια από τον Πειραιά. Το νησί έχει πλούσια ιστορία που ξεκινά από το μύθο του Ικάρου και φτάνει ως τις αγωνιστικές παραδόσεις του νησιού που του έδωσαν το όνομα “Κόκκινος βράχος”. Υπήρξε τόπος εξορίας για χιλιάδες κομμουνιστές, ενώ σημαντική ήταν και η δράση του ΔΣΕ στο νησί. Μέχρι και σήμερα, το νησί κρατάει την αγωνιστική του παράδοση, εκλέγοντας κομμουνιστές δημάρχους και στους τρεις δήμους του νησιού αλλά και βγάζοντας το ΚΚΕ πρώτο κόμμα με ποσοστό πάνω από 30%! Tι να πρωτοπεί κανείς για την ιστορία του νησιού, για τους δεκάδες αρχαιολογικούς τόπους και τα σπήλαια που μπορεί να επισκεφθεί κανείς, τις ιαματικές πηγές, τις παραλίες, την ιδιόρρυθμη ζωή των Ικαριωτών, το φημισμένο κρασί και το μέλι ή για τα πασίγνωστα πανηγύρια; Την Ικαρία αξίζει να την γνωρίσεις από κοντά… Δεν χρειάζονται περισσότερα λόγια! Αν επισκεφθείτε το νησί, περάστε από τον Αγιο Κήρυκο όπου στις 3 Αυγούστου θα γίνει εκδήλωση του Κόμματος για τους 5 Κουβανούς ήρωες που βρίσκονται άδικα φυλακισμένοι στις ΗΠΑ. Στα πλαίσια της προφεστιβαλικής δραστηριότητας στις 11-14 Ιούλη θα γίνουν εκδηλώσεις - συζητήσεις για τα ναρκωτικά στα χωριά Αγιος Κύρηκος, Φούρνοι, Μαγγάνιτης, Καρκινάγρι και στις 28-31 Ιούλη αθλητικό τουρνουά 5x5 και συζήτηση για το ντόπινγκ στον Εύδηλο. Τέλος, στις Ράχες, στις 20 Αυγούστου, θα γίνει η κεντρική εκδήλωση του Φεστιβάλ ΚΚΕ-ΚΝΕ στο νησί

Πώς να πάτε (από Αθήνα) Με πλοίο σε 10 ώρες, με 34 ως 88 ευρώ Με αεροπλάνο σε 1 ώρα, με 60 ευρώ

Το φεστιβάλ γίνεται κάθε καλοκαίρι από το 2005 στο νησί της Ικαρίας. Ο δήμαρχος Εύδηλου Στέλιος Σταμούλος σημειώνει για το Φεστιβάλ: «Οι εκδηλώσεις (…) δείχνουν ότι μπορούμε να συμβάλλουμε στην ανάπτυξη πολιτισμικών ανταλλαγών, στην καλλιέργεια θεσμών φιλίας και συνεργασίας μεταξύ φορέων και καλλιτεχνών από όλους τους λαούς της γης… Χωρίς την αυτονόητη, έστω και συμβολική, κρατική ή άλλη ενίσχυση βαδίζουμε με τις δικές μας δυνάμεις στο δρόμο που θα καταξιώσει και τελικά θα καθιερώσει το “Φεστιβάλ Πολιτισμικών διαλόγων – ΙΚΑΡΟΣ”, στον τόπο μας και την ευρύτερη περιοχή, ως αυθεντικό ικαριώτικο πανηγύρι και ως καλλιτεχνικό γεγονός υψηλού επιπέδου.»

Πρόγραμμα 16/07 Αγιος Κήρυκος και 14/07 Ράχες Novitango Quinteto Μαθήματα Ταγκό με τους Fabien Ballejos-Gina Nikolitsa

Φλώρινα Καστοριά Διαδρομές στα χνάρια του ΔΣΕ

21/07 Αγιος Κήρυκος και 22/07 Εύδηλος Djamel Benyelles και Djam & Fam -“U and Us” Οι εκδηλώσεις ξεκινούν στις 9.45μ.μ. H γενική είσοδος είναι 10 ευρώ

Προτάσεις

Η Ικαρία στη θύελλα Στέφανος Παπαγεωργάκης Σύγχρονη Εποχή Η γλαφυρή, παραστατική αφήγηση του Στ. Παπαγεωργάκη “ζωντανεύει” πλήθος προσώπων - ανδρών και γυναικών, συνομιλίες μεταξύ αγωνιστών, μικρές καθημερινές, ευχάριστες και δυσάρεστες στιγμές, αγωνιστικά επεισόδια και άθλους από την αρχή της συγκρότησης του ΔΣΕ στο νησί ως το τέλος της πορείας του.

Ούλοι εμείς Εφέντη Σκηνοθεσία Λεωνίδας Βαρδάρος Η ταινία, κράμα ντοκιμαντέρ και μυθοπλασίας, κριτικού ρεαλισμού και ποιητικής ευαισθησίας, “αναβιώνει” μια πραγματική ιστορία: Στα τέλη του Εμφυλίου, μια ομάδα οκτώ διωκόμενων μαχητών του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας και εξορίστων στην Ικαρία “ερμηνεύει”, σύμφωνα με τις δικές της καταβολές και τις σκληρές συνθήκες του αγώνα της στο νησί -καθώς κυνηγιέται από τα τοπικά όργανα της Χωροφυλακής, συνεχώς και για έξι χρόνια μετά τη λήξη του Εμφυλίου- την κομματική απόφαση “το όπλο παρά πόδα”. Η ομάδα κρύβεται σε απρόσιτες βουνοκορφές, σε παραθαλάσσιες βραχοσπηλιές, σε σπίτια του πατροπαράδοτα αριστερού αυτού νησιού, βοηθιέται από μεγάλους και παιδιά, αυτοδιδάσκεται αλλά και διδάσκει τι σημαίνει ακλόνητη πίστη στα σοσιαλιστικά ιδανικά, τι σημαίνει στην πράξη κομμουνιστική αλληλεγγύη, πειθαρχία, καθήκον, αυτοθυσία.

*ο χάρτης έχει παραχθεί με το πρόγραμμα TOPONAVIGATOR των εκδόσεων “Ανάβαση”

Για τους λάτρεις του βουνού και των ορεινών διαδρομών, ιδανική πρόταση είναι η ευρύτερη περιοχή του ορεινού όγκου Βερνόν ή Βίτσι δυτικά της Φλώρινας και βορειοδυτικά της Καστοριάς. Με “ορμητήρια” τις δυο πόλεις, μπορείτε να γνωρίσετε από κοντά την περιοχή που για μεγάλο διάστημα έδρασε ο Δημοκρατικός Στρατός Ελλάδας (ΔΣΕ) και έγραψε λαμπρές σελίδες στην ιστορία των ταξικών αγώνων στη χώρα μας. Μια πρώτη ευκαιρία για γνωριμία με το χώρο είχαμε και στο 17ο αντιιμπεριαλιστικό διήμερο. Στον ευρύτερο χώρο έχουν δοθεί σημαντικές μάχες, ενώ βρισκόταν η έδρα του Γενικού Αρχηγείου του ΔΣΕ αλλά και η σπηλιά που έμενε ο Νίκος Ζαχαριάδης (έξω από το χωριό Πύλη). Πολύτιμος οδηγός για την εξόρμηση αυτή είναι η μικρή έκδοση της “Συγχρονης Εποχής” και του “Οδηγητή”, Σύντομη Ιστορική Αναφορά για Πρέσπες – Βίτσι που μπορείτε να προμηθευθείτε από τις οργανώσεις της ΚΝΕ. Στην έκδοση, περιλαμβάνεται πλούσιο φωτογραφικό υλικό, ιστορικά στοιχεία και χάρτες.

Πώς να πάτε (από Αθήνα) Στην Καστοριά Με ΚΤΕΛ σε 7 ώρες, με 42 ευρώ Με αεροπλάνο σε 1.5 -2 ώρες, με 100-120 ευρώ Στη Φλώρινα Με ΚΤΕΛ σε 8,5 ώρες, με 45 ευρώ

Λέσβος

Απ’ τα μεγαλύτερα νησιά του Αιγαίου, η Μυτιλήνη όπως επίσης ονομάζεται από το όνομα της πρωτεύουσας του νησιού, είναι ένας από τους πιο ενδιαφέροντες προορισμούς του Αιγαίου. Νησί που προσφέρεται για κάθε “τύπο” παραθεριστή, καθώς συνδυάζει το βουνό με τη θάλασσα, την “ησυχία” με τους έντονους ρυθμούς. Προσφέρεται ακόμα και για αυτούς που δεν ψάχνουν τον “εμπορικό τουρισμό” καθώς το νησί διαθέτει πολλές πόλεις που “ζουν” από τους τουρίστες αλλά και χωριά που μπορείς να εξερευνήσεις και να σε γοητεύσουν μακριά από τις φόρμες του τυποποιημένου τουρισμού. Η Λέσβος είναι και τόπος ιστορικός καθώς οι κομμουνιστές της Λέσβου έχουν γράψει σημαντικές σελίδες στην ιστορία του κομμουνιστικού κινήματος στη χώρα μας, σ’ όλη την τιμημένη διαδρομή του ΚΚΕ. Ασβεστες στη μνήμη των Μυτιληνιών μένουν οι μέρες του Δεκέμβρη του ’44, που κατά το παράδειγμα της Αθήνας, οι Εγγλέζοι με τα καράβια τους θέλησαν να καταργήσουν τις κατακτήσεις του λαού στο νησί χωρίς όμως να τα καταφέρουν. Ο λεσβιακός λαός όχι τόσο με τα όπλα, όσο με τα στήθια, τον ηρωισμό του και με την καθοδήγηση του ΚΚΕ έδιωξε τους “μαύρους” (Εγγλέζους) με το ιστορικό “Γκο Μπακ” όπως οι Μυτιληνιοί πρόφεραν το “GO BACK”! στους Εγγλέζους και δεν τους αφήσαν να πιάσουν λιμάνι. Oπως η ντοπιολαλιά το είπε χαρακτηριστικά «ήρταν γοι δουλ’ να σκλαβώσιν τ’ς λεφτιρ’» (Hρθαν οι δούλοι, να σκλαβώσουν τους λεύτερους) Ασβεστη μένει στη μνήμη και η ιστορία του Δημοκρατικού Στρατού Λέσβου. Γι’ αυτό και στις 27 Ιούλη όποιος θελήσει και επισκεφτεί τη Λέσβο θα πρέπει σίγουρα να ανηφορίσει προς την Αγιάσο όπου η ΝΕ Λέσβου του ΚΚΕ

11 μαζί με την ΚΟΒ Αγιάσου θα πραγματοποιήσουν πολιτική εκδήλωση τιμής και μνήμης για τα “Αμπριά” στο τσαμλίκι της Μεγάλης Λίμνης, κρησφύγετο- ορμητήριο των ανταρτών κατά το δεύτερο εξάμηνο του ’47 και για το ντάμι της Μπέρδας, όπου δόθηκε ουσιαστικά η τελευταία μάχη του εμφυλίου πολέμου στη Λέσβο στην οποία σκοτώθηκαν οι ντόπιοι καπεταναίοι του Δημοκρατικού Στρατού. Οπως περιγράφει ο αείμνηστος αγωνιστής Γιώργος Αθ. Σκούφος στο βιβλίο “Σελίδες του Αγώνα” που κυκλοφορεί σε έκδοση της λεσβιακής εφημερίδας “ΝΕΟ ΕΜΠΡΟΣ”: «Ηταν απόγευμα προχωρημένο και σε λίγο θα σκοτείνιαζε. Ο Αγρίτης ξυρίζονταν. Στη ρίζα της ελιάς, ο Καριτέλλης, πολύ κοντά οι άλλοι τρεις Θεοδοσίου, Πασχαλιάς, Παπαθανασίου. Τίποτα δεν έδειχνε ύποπτο. Ξαφνικά έγιναν όλα. Πίσω τους μέσα από τα κλαδιά της συκιάς είδαν να κατεβαίνει προσεκτικά ένας χωροφύλακας. Τότε χάλασε ο κόσμος… χερομβοβίδες με στόχο τη συκιά έκαναν τη ρεματιά να σιέται… Ανιση αναμέτρηση. Τρεις εκείνοι, μέσα σε παγίδα, με τελειωμένα ίσως τα λίγα φυσίγγια και γύρω τους σε απόσταση μικρή, περικυκλωμένοι από αμέτρητους δολοφόνους με ατέλειωτα πυρομαχικά. Ολο το δόγμα Τρούμαν και το σχέδιο Μάρσαλ.» Οι Κεντρικές εκδηλώσεις του Φεστιβάλ ΚΚΕ –ΚΝΕ θα γίνουν στη Μυτιλήνη στις 5 και 6 Αυγούστου ενώ στις 9 Αυγούστου η ΝΕ Λέσβου θα πραγματοποιήσει πολιτική εκδήλωση αφιερωμένη στο μαχητή του ΔΣΕ Γιώργο Σαμαρίδη (Καπετάν Λογοθέτη) στη γενέτειρα του στο Πολιχνίτο. Ο καθένας μπορεί να επισκεφτεί το νησί τόσο για την ένδοξη ιστορία και τους αγώνες του ντόπιου στοιχείου με μπροστάρη το ΚΚΕ αλλά και το φυσικό του κάλλος με τα παραδοσιακά καταπράσινα χωριά ακόμα και τα ξεροτόπια του και τις καταγάλανες παραλίες που περικυκλώνουν πανέμορφα το νησί.

Πώς να πάτε (από Αθήνα) Με συμβατικό πλοίο σε 13 ώρες, με 29 ως 105 ευρώ Με ταχύπλοο πλοίο σε 8 ώρες, με 50 ως 90 ευρώ Με αεροπλάνο σε 1 ώρα, με 100 - 120 ευρώ

Στην Αθήνα… Νίκαια Πολιτιστικό Καλοκαίρι 2008

Φεστιβάλ Ρεματιάς 2008

Για άλλη μια χρονιά ο Δήμος Νίκαιας και το Πνευματικό Κέντρο του Δήμου διοργανώνουν το φεστιβάλ “Νίκαια Πολιτιστικό Καλοκαίρι” που θα φιλοξενηθεί στο Δημοτικό Κηποθέατρο και στο Κατράκειο Θέατρο. Ταυτόχρονα, όλο το καλοκαίρι θα λειτουργεί και ο θερινός κινηματογράφος “Cine Νίκαια” με φτηνό εισιτήριο.

Το Θέατρο Ρεματιάς φιλοξενεί για 27η συνεχή χρονιά μουσικές και θεατρικές παραστάσεις, στο πλαίσιο του φεστιβάλ που διοργανώνει το Αετοπούλειο Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Χαλανδρίου. Ολες οι εκδηλώσεις φιλοξενούνται στο Ευριπίδειο θέατρο Ρεματιάς και ξεκινούν στις 21.00 Για περισσότερες πληροφορίες: Επισκεφθείτε τη ηλεκτρονική διεύθυνση: www.halandri.gr Η καλέστε στα τηλέφωνα: 210-6820464, 210-6894533

Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε με το Πνευματικό κέντρο του Δήμου Τηλ.: 210-4906021, 210-4906066 ή επισκεφθείτε την ηλεκτρονική διεύθυνση www. polisnikaia.gr Δημοτικό Κηποθέατρο Νίκαιας Ολες οι εκδηλώσεις έχουν ελεύθερη είσοδο και ξεκινούν στις 21.00

Πέμπτη 17 Ιούλη 2008 “Ο Κόλαξ” του Δ.Κ. Βυζαντίου από το Θέατρο “Τέττιγες”

Τετάρτη 23 Ιούλη 2008 “ΚωμωΔίνω” - Θεατρική Ομάδα – Εργαστήρι “Άπλετοι Κήποι” Πολιτιστικός Σύλλογος Δ. Αμπελοκήπων

Δευτέρα 1 Σεπτέμβρη 2008 Συναυλία του Μιχάλη Τζουγανάκη

Παρασκευή 4 Σεπτέμβρη 2008 “Το Ξύπνημα” του Α. Λιδωρίκη από το Θίασο Νίκου Δαφνή

Δευτέρα 8 Σεπτέμβρη 2008 Συναυλία του Δημήτρη Μπάση

Χρήσιμα… Επαρχείο Ικαρίας 2275023822 Δήμος Φλώρινας 2385044300 ΚΤΕΛ Φλώρινας 2385022430 Δήμος Καστοριάς 2467022312-3 ΚΤΕΛ Καστοριάς 2467083455 Ολυμπιακές Αερογραμμές (Καστοριά) 2467022275 Νομός Λέσβου 2251046777 www.florina.gr www.kastoria.gr www.kastoriacity.gr www.icarus-festival.ikaria.gr www.nikaria.gr www.icaria.gr www.lesvos.gr

Παρασκευή 18 Ιούλη “Επιτάφιος Γιάννη Ρίτσου”, “Μικρές Κυκλάδες Οδυσσέα Ελύτη” Μουσική Μίκη Θεοδωράκη, Ορχήστρα Δήμου Αθηναίων, Διεύθυνση Μύρων Μιχαηλίδης, Τραγούδι Μαρίτα Παπαρίζου. τιμή εισιτηρίου: 5€

Δευτέρα 21 Ιούλη ΔΗΠΕΘΕ Αγρινίου. “Λοκαντιέρα” του Κάρλο Γκολντόνι. τιμή εισιτηρίου: 20€, 15€ φοιτητικό

Πέμπτη 24 Ιούλη Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν “Ορνιθες” του Αριστοφάνη. τιμή εισιτηρίου: 20€, 15€ φοιτητικό

Παρασκευή και Σάββατο 25 και 26 Ιούλη Αετοπούλειο Πολιτιστικό Κέντρο- Ινδική Πρεσβεία. Πανεπιστήμιο Τέχνης και Πολιτισμού Κεράλα Καλαμάνταλαμ. Παραδοσιακή Μουσική και Χορός του Ινδικού χορευτικού συγκροτήματος. τιμή εισιτηρίου: 5€

Τρίτη 28 Ιούλη ΔΗΠΕΘΕ Σερρών-ΔΗΠΕΘΕ Κομοτηνής “Οψόμεθα εις Φιλίππους” Ουίλιαμ Σαίξπηρ “Ιούλιος Καίσαρας” Πλουτάρχου “Βίοι Παράλληλοι”. τιμή εισιτηρίου: 20€, 15€ φοιτητικό

Από το 1907 ως τις μέρες μας, η «Σιδερένια Φτέρνα» μεταφράστηκε σε δεκάδες γλώσσες παγκοσμίως, διαβάστηκε από εκατομμύρια εργάτες και νέους σε όλο τον κόσμο. Οταν πρωτοκυκλοφόρησε απαγορεύτηκε σε πολλές περιοχές των ΗΠΑ. Η απήχηση του έργου στην εργατική τάξη ήταν τέτοια, ώστε μόνο στην Αγγλία το βιβλίο πούλησε την ίδια κιόλας χρονιά 7 εκατομμύρια αντίτυπα!

ΔΙΑΒΑΣΤΕ

Τζακ Λόντον

Η υπόθεση

Η Σιδερένια Φτέρνα Εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή

ιδερένια Φτέρνα” είναι η πολυσήμαντη ονομασία που χρησιμοποιεί ο Τζακ Λόντον για να προσδιορίσει την πλουτοκρατία, την αστική τάξη. Το έργο που αποτελεί ένα πραγματικό μαστίγωμα της οικονομικής ολιγαρχίας και ζωντανή προαναγγελία του ξεσηκωμού των καταπιεζόμενων μαζών ενάντια στους εκμεταλλευτές, κυκλοφόρησε για πρώτη φορά στις ΗΠΑ, το 1907. Αποτελεί το ωριμότερο, το πιο μαχητικό-επαναστατικό δημιούργημα του Τζακ Λόντον, ένα πραγματικό αριστούργημα της παγκόσμιας προλεταριακής λογοτεχνίας. Η κοφτή λογοτεχνική γλώσσα, η πρωτοτυπία της αφήγησης, η παροιμιώδης δύναμη των εικόνων και της πλοκής του έργου, χαρακτηριστικά του Λόντον ως συγ-

γραφέα, βρίσκουν εδώ την ωριμότερη έκφρασή τους. Εκείνο όμως που πραγματικά καθηλώνει είναι η επαναστατική φλόγα, το ταξικό μίσος ενάντια στους εκμεταλλευτές, η αλήθεια της ταξικής πάλης που περπατάει με αποφασιστικά βήματα σε κάθε αράδα του έργου που κι ο ίδιος ο συγγραφέας ξεχώριζε λέγοντας: «έχω βάλει μέσα τους όλη μου την ψυχή κι όλη μου την καρδιά». Γραμμένη στις αρχές του 20ου αιώνα η “Σιδερένια Φτέρνα” παραμένει μέχρι και σήμερα επίκαιρη για τις “προφητικές” της αναφορές στα όρια της αστικής δημοκρατίας και του κοινοβουλευτισμού, το μίσος για τους εξαγορασμένους από την αστική τάξη και τους κάθε λογής θιασώτες της “ταξικής συνεργασίας”, την πίστη στην τελική νίκη του προλεταριάτου.

Σε εφτακόσια χρόνια από την εποχή που γράφτηκε το βιβλίο, τον τέταρτο αιώνα της Αδελφοσύνης του Ανθρώπου, που χρονολογείται από τον τελικό θρίαμβο της σοσιαλιστικής δημοκρατίας, ένας αρχαιολόγος του μέλλοντος ανακαλύπτει το Χειρόγραφο Εβερχαρντ, γραμμένο από την Ειβις, τη γυναίκα του σοσιαλιστή ηγέτη Ερνεστ Εβερχαρντ, που αναφέρεται στα χρόνια κυριαρχίας της ολιγαρχίας της Σιδερένιας Φτέρνας στις ΗΠΑ. Μας εξιστορεί το ρόλο που έπαιξε ο άντρας της στον αγώνα της εργατιάς ενάντια στις δυνάμεις της πλουτοκρατίας, στις αρχές του εικοστού αιώνα. Μιλάει για τη σύνθλιψη της μεσαίας τάξης, το βαθμιαίο αλυσόδεμα των εργατών με τα δεσμά της οικονομικής και πολιτικής υποδούλωσης, για τον κρυφό τους αγώνα για οικονομική και πολιτική δικαιοσύνη και τέλος για την πρώτη μεγάλη εξέγερση των εξαθλιωμένων μαζών και την ανελέητη καταστολή της από τους μισθοφόρους της Σιδερένιας φτέρνας.

Χάσαμε αυτή τη φορά. Ομως, όχι για πάντα. Μάθαμε πολλά. Αύριο η Ιδέα θα στυλωθεί και πάλι, πιο γερή σε γνώση και σε πειθαρχία… Χειρόγραφο του Τζακ Λόντον. Η αρχή του 14ου Κεφαλαίου του βιβλίου

Αποσπάσματα από τη “Σιδερένια Φτέρνα” «Αφήστε την εργατική τάξη ήσυχη…» «Σας λέω, λοιπόν, εντάξει. Συνεχίστε το κήρυγμά σας κι άξιος ο μισθός σας, αλλά, για τ’ όνομα του Θεού, αφήστε την εργατική τάξη ήσυχη. Ανήκετε σε εχθρικό στρατόπεδο. Δεν

έχετε τίποτα το κοινό με την εργατική τάξη. Τα χέρια σας είναι μαλακά, καθώς άλλοι δουλεύουν για σας, τα στομάχια σας είναι καταστρόγγυλα απ’ την αφθονία του φαγητού (…) και τα μυαλά σας είναι γεμάτα δοξασίες που αποτελούν κάστρα του καθεστώτος. Είστε το ίδιο μισθοφόροι –ειλικρινείς μισθοφόροι, το παραδέχομαι- όσο ήταν κι οι άντρες της Ελβετικής Φρουράς. Να τιμάτε, λοιπόν, το ψωμί που τρώτε κι αυτούς που σας το δίνουν. Να περιφρουρείτε με το κήρυγμα σας τα συμφέροντα των εργοδοτών σας. Αλλά μην κατεβαίνετε στην εργατική τάξη για να γίνετε δήθεν οδηγητές της. Δεν γίνεται ν’ ανήκετε ειλικρινά σε δύο στρατόπεδα ταυτόχρονα. Η εργατική τάξη πορεύτηκε χωρίς εσάς και, πιστέψτε με, θα συνεχίσει να πορεύεται χωρίς εσάς. Μπορεί μάλιστα να πορευτεί καλύτερα χωρίς εσάς παρά μ’ εσάς.»

«Δεν θ’ αρκεστούμε σε τίποτα λιγότερο απ’ όλα όσα έχετε!» «Τέτοιος στρατός της επανάστασης, είπε, με δύναμη είκοσι πέντε εκατομμύρια, είναι κάτι που βάζει τους άρχοντες και τις άρχουσες τά-

ξεις σε σκέψη. Η κραυγή αυτού του στρατού είναι: “Κανένα έλεος! Θέλουμε όλα όσα έχετε. Δεν θ’ αρκεστούμε σε τίποτα λιγότερο απ’ όλα όσα έχετε. Θέλουμε να ΄χουμε στα δικά μας χέρια τα ηνία της εξουσίας και τη μοίρα της ανθρωπότητας. Να τα χέρια μας! Είναι γερά χέρια! Θα σας πάρουμε την κυβέρνησή σας, τα παλάτια σας κι όλες σας τις πορφυρένιες ανέσεις κι από κείνη την ημέρα θα δουλεύετε για το ψωμί σας, όπως δουλεύει ο αγρότης στο χωράφι ή ο πεινασμένος, μαραζιάρης υπάλληλος στις μητροπόλεις σας. Να τα χέρια μας! Είναι γερά χέρια!”»

«Η δύναμη θα ‘ναι ο κριτής…» «…Ξέρουμε, μας το δίδαξε καλά η πικρή πείρα, πως καμιά έκκληση για το σωστό, για το δίκαιο, για ανθρωπιά δεν θα μπορέσει ποτέ να σας αλλάξει. Οι καρδιές σας είναι το ίδιο σκληρές όσο κι οι φτέρνες σας, που πατάτε πάνω στα πρόσωπα των φτωχών. Γι’ αυτό κηρύξαμε την ανάγκη για δύναμη. (…) Δεν μας ξεφεύγετε. Είν’ αλήθεια πως διαβάσατε σωστά την ιστορία. Είν’ αλήθεια πως η εργατιά βρέθηκε μέσα στη βρομιά απ’ την αρχή της

ιστορίας. Και το ίδιο αλήθεια είναι πως, όσο εσείς κι οι δικοί σας, κι αυτοί που θα ‘ρθουν μετά από σας θα έχουν δύναμη, η εργατιά θα μένει στη βρομιά. Συμφωνώ μαζί σας. Συμφωνώ μ’ όλα όσα είπατε. Η δύναμη θα ‘ναι ο κριτής, όπως στάθηκε πάντα ο κριτής. Είναι μια πάλη των τάξεων. Οπως ακριβώς η δική σας τάξη γκρέμισε την παλιά φεουδαρχική αριστοκρατία, έτσι θα σας γκρεμίσει η δική μου τάξη, η εργατική τάξη. Αν διαβάσατε τη βιολογία και την κοινωνιολογία σας το ίδιο καθαρά όσο διαβάσατε την ιστορία σας, θα δείτε πως αυτό το τέλος που σας περιέγραψα είναι αναπόφευκτο. Δεν έχει σημασία αν θα ‘ρθει σ’ ένα χρόνο, σε δέκα ή σε χίλια χρόνια. Η τάξη σας θα γκρεμιστεί. Κι αυτό θα γίνει με τη δύναμη. Εμείς του συρφετού της εργατιάς τη σπουδάσαμε καλά αυτή τη λέξη, μέχρι που τα μυαλά μας έτσουξαν από δαύτη. Είναι όντως η λέξη βασιλιάς.»

Τζακ Λόντον

Αξεπέραστος δημιουργός, φλογερός υπερασπιστής της επανάστασης! Γεννημένος στις 12 Γενάρη του 1876, ο Τζακ Λόντον γνώρισε την ταξική εκμετάλλευση από πρώτο χέρι, όταν σε ηλικία 10 ετών οι οικονομικές δυσχέρειες της οικογένειας του τον ανάγκασαν να δουλέψει. Εφημεριδοπώλης, εργάτης κονσερβοποιίας, περιστασιακά εργαζόμενος σε εργοστάσια, κυνηγός γατών για το δέρμα τους, παράνομος αλιέας στρειδιών, λαθρέμπορος αλλά και… λιμενοφύλακας, χρυσοθήρας στην Αλάσκα, ναύτης στην Ιαπωνία, πολεμικός ανταποκριτής στο ρωσοϊαπωνικό πόλεμο και στη μεξικανική επανάσταση, οι πλούσιες εμπειρίες του αποτέλεσαν πάντα το υλικό πάνω στο οποίο ξεδίπλωνε το πληθωρικό συγγραφικό του ταλέντο. Το 1893 κάνει το φιλολογικό του ντεμπούτο με την “Αφήγηση για έναν τυφώνα στ’ ανοιχτά της ιαπωνικής θάλασσας”. Από το 1900 ως το 1916 γράφει ακατάπαυστα, με ρυθμούς που εντυπωσιάζουν: 50 βιβλία, δεκάδες μυθιστορήματα, εκατοντάδες διηγήματα και αφηγήματα, θεατρικά έργα, αμέτρητα άρθρα πάνω σε διάφορα θέματα είναι η “σοδειά” της

δημιουργικότερης περιόδου του. Σε αυτή την περίοδο ανήκουν αριστουργήματα όπως “Το κάλεσμα της Αγριας Φύσης” που τον έκανε παγκόσμια γνωστό, “Ο λαός της Αβύσσου”, “Ο Θαλασσόλυκος”, το αυτοβιογραφικό και παράλληλα καταγγελτικό του αστικού ατομικισμού “Μάρτιν Ιντεν” και βέβαια η “Σιδερένια φτέρνα” και τόσα άλλα. Την ίδια περίοδο ο Λόντον αναδεικνύεται σε μια από τις επιφανέστερες μορφές του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος των ΗΠΑ. Το 1905 χαιρετίζει με ενθουσιασμό τη Ρωσική Επανάσταση και κυριολεκτικά οργώνει τις Ηνωμένες Πολιτείες, βγάζοντας φλογερούς λόγους μπροστά σε μεγάλα ακροατήρια εργατών και φοιτητών. Ακόμα και η αποχώρησή του από το Σοσιαλιστικό Κόμμα, γίνεται από ταξική σκοπιά, όταν στο τελευταίο αρχίζουν να αλλοιώνονται τα χαρακτηριστικά του: «η εργατική τάξη δεν θα πετύχει ποτέ να χειραφετηθεί, παρά μόνο μη συνθηκολογώντας με τον ταξικό εχθρό» υπογραμμίζει στο τελευταίο γράμμα του. Ο Λόντον, παρά τις όποιες αντιφάσεις ή και ιδεολογικές υποχωρήσεις, αποτελεί έναν αξεπέραστο δημιουργό υπέρ της επανάστασης: έγραψε, όπως και άλλοι σύγχρονοί του δημιουργοί (Τζον Ριντ, Απτον Σινκλέρ αλλά και ο Γκόργκι του οποίου υπήρξε και ενθουσιώδης θαυμαστής), για εκείνους που παράγουν όλο τον πλούτο και θα ‘πρεπε να τον καρπώνονται, για τον αγώνα ενάντια στην καπιταλιστική εκμετάλλευση, για να φωτίσει κι εκείνος την ιστορική αποστολή της τάξης του, της εργατικής τάξης. Δεν είναι τυχαίο ότι όταν το 1918 τα Απαντα του μεταφράστηκαν στη Σοβιετική Ενωση, τα προλόγισε ο ίδιος ο Λένιν.

Μια πιο ολοκληρωμένη βιογραφία για τον Τζακ Λόντον, μπορείτε να βρείτε στην ηλεκτρονική διεύθυνση του “Ο”, www.odigitis.gr και στην ενότητα “Από μήνα σε μήνα”. Πηγές: Εισαγωγή του Ανατόλ Φρανς στη “Σιδερένια Φτέρνα”, εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή Πρόλογος του Ν. Παπανδρέου στο “Μάρτιν Ιντεν”, εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή Βιο-βιβλιογραφικός πίνακας στο “Με τους πειρατές του Αγίου Φραγκίσκου”, εκδόσεις Σ. Ι. Ζαχαρόπουλος.

Ξέρουμε, μας το δίδαξε καλά η πικρή πείρα, πως καμιά έκκληση για το σωστό, για το δίκαιο, για ανθρωπιά δε θα μπορέσει ποτέ να σας αλλάξει. Γι’ αυτό κηρύξαμε την ανάγκη για δύναμη.

Προτάσεις αυτομόρφωσης Το καλοκαίρι είναι πάντα μια καλή ευκαιρία για επαφή με το καλό-προοδευτικό βιβλίο αλλά και για αυτομόρφωση. Η μελέτη της θεωρίας μας, του μαρξισμού-λενινισμού, αποτελεί αναντικατάστατο εφόδιο για κάθε νέο κομμουνιστή στην καθημερινή δράση, συμβάλλει στη διαμόρφωση ισχυρής επαναστατικής προσωπικότητας. Φέτος, με αφορμή τα 90χρονα του Κόμματος αλλά και τα 90 χρόνια από την Οκτωβριανή Επανάσταση μπορούμε να επικεντρώσουμε περισσότερο σε ζητήματα ιστορίας και της σοσιαλιστικής οικοδόμησης. Ολα τα βιβλία, είναι εκδόσεις της “Σύγχρονης Εποχής”

Σοσιαλισμός επίκαιρος και αναγκαίος Ι. Β. Στάλιν, Οικονομικά προβλήματα του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ Συλλογικό, Συζήτηση για θέματα πολιτικής οικονομίας στα τέλη της πρώτης δεκαετίας της σοσιαλιστικής οικοδόμησης στην ΕΣΣΔ Ι.Β. Στάλιν, Απαντα - Τόμος 14ος και 15ος Αλέκα Παπαρήγα, Σοσιαλισμός απόλυτα επίκαιρος και αναγκαίος Β. Ι. Λένιν, Από τον Απρίλη στον Οκτώβρη ΙΕ της ΚΕ του ΚΚΕ, Ο αντικομμουνισμός χθες και σήμερα, Λ. Μάρτενς, Μια άλλη ματιά στο Στάλιν

Φιλοσοφία Συλλογικό, Βασικές αρχές της Μαρξιστικής Φιλοσοφίας Β. Ι. Λένιν, Για το Μαρξ και το Μαρξισμό Φ. Ενγκελς, Ο Λουδοβίκος Φόυερμπαχ και το τέλος της γερμανικής κλασικής φιλοσοφίας Φ. Ενγκελς, Η καταγωγή της οικογένειας, της ατομικής ιδιοκτησίας και του κράτους Φ. Ενγκελς, Αντί-Ντίρινγκ Φ. Ενγκελς, Διαλεκτική της φύσης

Πολιτική Οικονομία Β. Ι. Λένιν, Ιμπεριαλισμός ανώτατο στάδιο του καπιταλισμού Συλλογικό, Ο Μάρξ για τον εργάσιμο χρόνο Κ. Μάρξ, Μισθός, τιμή και κέρδος Ινστιτούτο Οικονομικών επιστημών της ΕΣΣΔ, Εγχειρίδιο πολιτικής οικονομίας Β. Ι. Λένιν, Για το σύνθημα των Ενωμένων Πολιτειών της Ευρώπης

Για τους νόμους πολιτικής πάλης της εργατικής τάξης Κ. Μάρξ – Φ. Ενγκέλς, Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος Β. Ι. Λένιν, Τι να κάνουμε; Β. Ι. Λένιν, Κράτος και επανάσταση Κ. Μάρξ, Ο εμφύλιος πόλεμος στη Γαλλία Οι θέσεις και το Καταστατικό της Κομμουνιστικής Διεθνούς, όπως ψηφίστηκαν στο Β’ Συνέδριο της Πετρούπολης - Μόσχας (6-25 Ιουλίου 1970) ΙΕ της ΚΕ του ΚΚΕ, Σύγχρονος δεξιός οπορτουνισμός Πρόγραμμα του ΚΚΕ Ντοκουμέντα 17ου Συνεδρίου ΚΚΕ Ντοκουμέντα 9ου Συνεδρίου ΚΝΕ ΙΕ της ΚΕ του ΚΚΕ, Συνοπτική κριτική προσέγγιση συγχρόνων αστικών ιδεολογημάτων και γενικότερων θεωρητικών ζητημάτων

Ιστορία Τμήμα Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ, Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ (1918-1949) Συλλογικό, Τρίχρονη Εποποιία του ΔΣΕ Γιώργος Μαυρίκος, Το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα 1918-1948. Δυο γραμμές σε διαρκή αντιπαράθεση Θανάσης Παπαρήγας, Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος Κυριακή Καμαρινού, Τα πέτρινα πανεπιστήμια Συλλογικό, Νέα Γενιά - τόμοι πρώτος και δεύτερος (συλλογή φύλλων σε φωτογραφική ανατύπωση) Συλλογικό, Μακρόνησος – τόπος ιστορικός

Λογοτεχνία Ν. Οστρόφσκι, Πώς δενότανε τ’ ατσάλι Ε. Ζολά, Χρήμα Κ. Βάρναλης, Το φως που καίει Μ. Γκόρκι, Η μάνα Β. Μαγιακόφσκι, Πώς Ανακάλυψα την Αμερική Μ. Μπρέχτ, Ποιήματα

Καμπινγκ της ΚΝΕ

Αν είσαι σπίτι

τότε ετοιμάσου για Αχλάδι τάσαμε πια στη μέση του καλοκαιριού και όλοι λίγο πολύ ονειρευόμαστε παραλίες, μπανάκια και ξεκούραση. Οσοι τυχεροί έχουν κάποιο εξοχικό από τους γονείς τους έχει καλώς αλλιώς τα γνωστά: πανάκριβα δωμάτια, στρίμωγμα στην παραλία και το βράδυ βαβούρα στην έξοδο… Βέβαια, για πολλούς νέους το δικαίωμα στις διακοπές μοιάζει άπιαστο όνειρο, αφού η τσέπη δεν βαστάει για παραπάνω έξοδα. «Τότε τι;» θα ρωτήσετε πολύ λογικά. Τότε υπάρχει και το κάμπινγκ που διοργανώνει η ΚΝΕ, που μετά από μια μικρή απουσία, επανέρχεται πιο δυναμικά. Φέτος δίνουμε ραντεβού από τις 25 Ιούλη μέχρι τις 15 Αυγούστου στο Αχλάδι της Βόρειας Εύβοιας, στις εγκαταστάσεις του Παραθεριστικού Τουριστικού Συνεταιρισμού (ΠΑΤΟΥΣΥ) των εργαζομένων της “Τυποεκδοτικής”. Σακίδιο και υπνόσακος στην πλάτη και πάμε για φθηνές και δημιουργικές διακοπές.

Φθηνές και δημιουργικές διακοπές Η ΚΝΕ κόντρα στη σαπίλα και την κοροϊδία που προβάλλει το σύστημα για εθελοντικές διακοπές αφήνοντας το κεφάλαιο να κάνει πάρτυ με τα υπέρογκα κέρδη στις πλάτες των εργαζομένων, καλεί τους νέους να έρθουν στο κάμπινγκ στο Αχλάδι. Με τη συμβολική συμμετοχή των 3 ευρώ τη μέρα οι κατασκηνωτές θα μπορέσουν να απολαύσουν τον ήλιο, τη θάλασσα, τη φύση, οικονομικά, ξεκούραστα και με πολύ κέφι.

μμετοχή των Με τη συμβολική συ κατασκηνωτές 3 ευρώ τη μέρα οι ολαύσουν τον θα μπορέσουν να απ φύση, οικονοτη α, σσ λα θά τη , ιο ήλ ι με πολύ κέφι μικά, ξεκούραστα κα

Ακόμα, στο κάμπινγκ θα διοργανώνονται μια σειρά από καθημερινές πολιτιστικές και αθλητικές εκδηλώσεις. Απ’ το πρόγραμμα δεν θα μπορούσαν να λείψουν εκδρομές στην περιοχή της Β. Εύβοιας για να γνωρίσουν οι κατασκηνωτές την ομορφιά και την ιστορία του τόπου. Το επόμενο διάστημα θα ανακοινωθούν ημερομηνίες όπου η ΚΝΕ προγραμματίζει να δρομολογηθούν πούλμαν για το κάμπινγκ. Οσοι έχουν μεταφορικό μέσο δεν έχουν παρά να πάρουν σκηνή και όλα τα εφόδια και να επισκεφτούν το όμορφο Αχλάδι, όποια ημερομηνία επιθυμούν καθ’ όλη τη διάρκεια λειτουργίας του κάμπινγκ.

Ο χώρος που θα κατασκηνώσουν οι θαμώνες του κάμπινγκ

Πλούσιο και για όλα τα γούστα θα είναι το πρόγραμμα του κάμπινγκ. nn Συναυλίες με λαϊκά, παραδοσιακά και rock συγκροτήματα, αλλά και βράδια με πρόγραμμα από Dj nn Κινηματογραφικές βραδιές nn Εκδρομές, όπου θα συνδυάζεται το εκδρομικό στοιχείο (στην Αγία Αννα και στο Ψαροπούλι) με το ιστορικό (στο Μαντούδι και περιήγηση στο χώρο που η εργατική τάξη της περιοχής έδωσε έναν μεγάλο απεργιακό αγώνα) nn Τουρνουά μπάσκετ nn Πρωτάθλημα Trivial Και άλλα πολλά Ξεχωριστή θέση στο πρόγραμμα του Camping θα έχει και η συζήτηση που θα υπάρχει με τα μέλη και τα στελέχη της Κομμουνιστικής Νεολαίας Τσεχίας, που η ΚΝΕ θα φιλοξενεί στο Αχλάδι.

Αντιπροσωπεία της KSM στο Αχλάδι Από το κάμπινγκ της ΚΝΕ στο Αχλάδι δεν θα μπορούσαν να λείπουν τα διεθνιστικά αντιιμπεριαλιστικά χαρακτηριστικά τα οποία αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της Οργάνωσής μας. Στα πλαίσια της πολύμορφης και έμπρακτης αλληλεγγύης της ΚΝΕ στη δοκιμαζόμενη Κομμουνιστική Ενωση Νεολαίας Τσεχίας (KSM), στο Αχλάδι θα παραβρεθεί –μετά από πρόσκληση της ΚΝΕ- αντιπροσωπεία της KSM. Οι Τσέχοι κομμουνιστές που θα βρεθούν στο κάμπινγκ θα έχουν την ευκαιρία να περάσουν μερικές μέρες ξεκούρασης, αλλά και πολύτιμης ανταλλαγής εμπειριών με τους συντρόφους και συντρόφισσές τους από την Ελλάδα.

Κατά τη διάρκεια του κάμπινγκ θα διεξαχθούν πλούσιες αθλητικές δραστηριότητες

Οι κατασκηνωτές θα έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν υπέροχα τοπία

Από παλιότερο κάμπινγκ στη Μυτιλήνη: στιγμιότυπο των κατασκηνωτών από παιχνίδι πόλο στη θάλασσα της όμορφης Μυτιλήνης

ίρναμε πήγαζαν από πα υ πο ς ίε υλ ο β το «Οι πρω από τη συλλογικόα σ μέ η εσ θ ά δι ς τη δική μα εσης» το ωραίο της υπόθ ν α ήτ ό υτ α ι κα τα τη

Από παλιότερο κάμπινγκ στη Μυτιλήνη: ο χώρος που διέμεναν οι θαμώνες

Από παλιότερο κάμπινγκ της ΚΝΕ στο Πεταλίδι Μεσσήνης το 2005: στιγμιότυπο από εκδήλωση

“Ο” μίλησε με το σύντροφο Γιάννη Κωστόπουλο, μέλος του Συμβουλίου Περιοχής της Αθήνας της ΚΝΕ, για να μας μεταφέρει την εμπειρία από αυτήν την πρωτοβουλία της Οργάνωσης μιας είναι μόνιμος θαμώνας των κάμπινγκ της ΚΝΕ. “Ο”: Τι σε τράβηξε περισσότερο, ώστε να πάρεις την απόφαση να κάνεις τις διακοπές σου στα κάμπινγκ της Οργάνωσης; Γιάννης Κωστόπουλος: Την πρώτη φορά το είχαμε αποφασίσαμε μαζί με άλλους συντρόφους από την Οργάνωση της Πάτρας. Βρήκαμε την ευκαιρία να κάνουμε 15 μέρες διακοπές φθηνά και άνετα, να περάσουμε καλά. Τότε απ’ όσο θυμάμαι ήταν 50 ευρώ περίπου η συνολική συμμετοχή μαζί με τα έξοδα μεταφοράς. Εκτός απ’ αυτό, μ’ αρέσει το κάμπινγκ. Θεώρησα πως είναι μια καλή πρωτοβουλία χωρίς να ξέρω τι θα συναντήσω ακριβώς. Το γεγονός όμως ότι θα ήμασταν σύντροφοι και φίλοι που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο είχαμε βρεθεί μαζί στη ζωή, ήταν μια πολύ καλή βάση για να περάσουμε όμορφα ξεκούραστα και ήρεμα στις διακοπές. “Ο”: Και εκεί πως κυλούσε η μέρα, υπήρχε κάποιο πρόγραμμα που έπρεπε να ακολουθήσουν οι κατασκηνωτές;

Γ.Κ.: Δεν υπήρχε αυστηρό πρόγραμμα. Υπήρχαν κάποιες εκδηλώσεις που τις διοργανώναμε μόνοι μας ή η Οργάνωση της περιοχής, όπου κι εκεί η συμμετοχή δεν ήταν υποχρεωτική. Ολη μέρα ήμασταν στη θάλασσα. Τα μεσημέρια άλλοι διάβαζαν βιβλία, άλλοι έπαιζαν σκάκι ή τάβλι, άλλοι απολάμβαναν το καφεδάκι τους δίπλα στην παραλία, υπήρχε απίστευτη χαλάρωση και ηρεμία. Σχεδόν κάθε βράδυ μαζευόμασταν με κιθάρες κι άλλα μουσικά όργανα στην παραλία κάναμε beach party, οργανώναμε παιχνίδια που συμμετείχαν πάρα πολλοί κατασκηνωτές, όπως το κυνήγι του χαμένου θησαυρού ή άλλες δραστηριότητες όπως τουρνουά πόλο. Μια σειρά δραστηριότητες που ξεκίνησαν από το 1ο κάμπινγκ της ΚΝΕ συνεχίστηκαν και στα επόμενα με αποτέλεσμα κάθε χρονιά να είναι όλο και καλύτερα. Υπήρχαν βέβαια και δραστηριότητες που δεν είχαν το αναμενόμενο αποτέλεσμα, αλλά ακόμα και μέσα από αυτές τις δυσκολίες έβγαινε πολύ γέλιο. “Ο”: Τι είναι αυτό που ξεχώρισες απ’ αυτές τις διακοπές; Γ.Κ.: Οι πρωτοβουλίες που παίρναμε πήγαζαν από τη δική μας διάθεση μέσα από τη συλλογικότητα και αυτό ήταν το ωραίο της υπόθεσης. Ολοι ήμασταν νέοι άνθρωποι που

μπορεί να μη γνωριζόμασταν από πριν, αλλά γίναμε μια παρέα. Εβγαινε αυτή η συντροφικότητα από ανθρώπους που τους έχουν δέσει οι αγώνες. Αξέχαστη θα μου μείνει η εκδήλωση για το Δημοκρατικό Στρατό της Λέσβου. Η συμμετοχή δεν ήταν υποχρεωτική αλλά είχαν έρθει όλοι οι κατασκηνωτές, ακριβώς λόγω της ανάγκης να μάθουμε για ένα τόσο σημαντικό κομμάτι της ιστορίας του τόπου και του Κόμματος. Μια καταπληκτική εκδήλωση που θα τη θυμάμαι για την υπόλοιπη ζωή μου. Είχαμε κάνει κι ακόμη μια εκδήλωση-αφιέρωμα στο Βάρναλη. Μπορεί κάποιοι να κουράστηκαν για να στήσουν τη σκηνή κλπ, αλλά όλο αυτό έβγαινε ακριβώς απ’ τη δική τους τη θέληση να προσφέρουν στην ομαδικότητα που υπήρχε. Εκτός των άλλων, οι χώροι που φιλοξενούν κατά καιρούς τα κάμπινγκ είναι πανέμορφοι, μέσα στη φύση, στη Μυτιλήνη ειδικά το μέρος ήταν καταπληκτικό, και μάλιστα για το φετινό κάμπινγκ έχω ακούσει πως το τοπίο είναι ακόμη καλύτερο. “Ο”: Μέσα απ’ αυτήν την πρωτοβουλία που παίρνει η ΚΝΕ τι ζητήματα θέλει να αναδείξει;

Γ.Κ.: Κατ’ αρχάς, η ΚΝΕ έχει συγκεκριμένες θέσεις τόσο για το ζήτημα των διακοπών όσο και για τον ελεύθερο-δημιουργικό χρόνο. Το θεωρεί πάρα πολύ σημαντικό θέμα για τη νεολαία και είναι δικαίωμα που πρέπει να το διεκδικήσει συνολικά ο λαός. Γι’ αυτό και παίρνει μια σειρά πρωτοβουλίες όπως: κινητοποιήσεις για δωρεάν παραλίες, για τη μείωση των εισιτηρίων στα πλοία και γενικά στις μεταφορές. Το κάμπινγκ γίνεται με συμβολική συμμετοχή, δεν έχει σκοπό το κέρδος. Στόχο έχει να δείξει πως μπορείς να δώσεις ουσιαστικό περιεχόμενο στις διακοπές σου, να ξεκουραστείς και να περάσεις καλά. Κόντρα στις ψεύτικες διακοπές που σου πλασάρει το σύστημα.

Το δικαίωμα για διακοπές

πως περιγράψαμε και στις προηγούμενες σελίδες του αφιερώματος, υπάρχουν πολλά μέρη και πολλά πράγματα που μπορεί να κάνει κανείς σήμερα για να δώσει διαφορετικό περιεχόμενο στις διακοπές του. Κακά τα ψέματα όμως: οι διακοπές είναι κι αυτές μια ανάγκη, που δεν μπορεί να καλυφθεί στα πλαίσια του καπιταλισμού. Μόνο στο σοσιαλισμό οι εργαζόμενοι θα απαλλαχθούν από προβλήματα χρόνου, κόστους, υποδομών και περιεχομένου, μιας και τότε η ανάπτυξη θα γίνεται με στόχο την κάλυψη των αναγκών σε όλο και υψηλότερο επίπεδο. Στο σοσιαλισμό που γνωρίσαμε, στην ΕΣΣΔ και στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, οι διακοπές δεν αντιμετωπίζονταν σαν εμπόρευμα, σαν πεδίο δράσης των πολυεθνικών. Σχεδιάζονταν από το κράτος με γνώμονα τις ανάγκες των εργαζομένων και όχι τα κέρδη των επιχειρήσεων. Αυτό από μόνο του έλυνε τα περισσότερα προβλήματα. Εχοντας έτσι τις βασικές προϋποθέσεις σε μεγάλο βαθμό εξασφαλισμένες, αφ’ ενός ο τουρισμός και οι διακοπές πήραν πραγματικά μαζικό λαϊκό χαρακτήρα, αφ’ ετέρου υπήρχε περιθώριο μέριμνας για το περιεχόμενο και την ποιότητα των διακοπών. Στις σοσιαλιστικές χώρες, η άδεια όχι απλά ήταν κατοχυρωμένη από το νόμο, αλλά υπήρχε φροντίδα για τον προγραμματισμό και την καλύτερη εκμετάλλευσή της από τις λαϊκές επιχειρήσεις και τα συνδικά-

στις σοσιαλιστικές χώρες

τα, που ήταν οι κεντρικοί πυλώνες της οργάνωσης των διακοπών. Ακόμα, εκτός από τις κανονικές μέρες άδειας το χρόνο, στην ΕΣΣΔ δίνονταν επιπλέον μέρες άδειας σε ειδικές κατηγορίες πληθυσμού, όπως σε νέους εργαζόμενους κάτω των 19, σε ανάπηρους, σε εργαζόμενους σε ανθυγιεινές εργασίες, σε εργαζόμενους σε απομακρυσμένες περιοχές του βορρά και σε άλλους, φτάνοντας έως και τις 48 εργάσιμες μέρες. Η κάλυψη του κόστους, που αποτρέπει σήμερα πάρα πολλούς από το να κάνουν διακοπές ταυτόχρονα και περιορίζει σημαντικά (σε διάρκεια και προορισμό) τους υπόλοιπους, κάθε άλλο παρά απαγορευτικός παράγοντας ήταν στο σοσιαλισμό. Αυτό συνέβαινε διότι δεν υπήρχε το πρόβλημα της ανεργίας υπολογίζεται ότι στην ΕΣΣΔ 24 μέρες διακοπών κόστιζαν περίπου 20 με 25% ενός μηνιάτικου τις δεκαετίες ’70 και ’80! Ειδική μέριμνα υπήρχε για παιδιά, νέους και φοιτητές. Αντίστοιχο ήταν το κόστος και στις άλλες σοσιαλιστικές χώρες και αυτό γιατί υπήρχε μια τεράστια υλική υποδομή από παραθεριστικά κέντρα που είχαν φτιαχτεί ακριβώς για τις ανάγκες των εργαζομένων. Χαρακτηριστικά να αναφέρουμε ότι τη δεκαετία του ’80 στην ΕΣΣΔ υπήρχαν 15.000 κέντρα αναζωογόνησης που δέχονταν 45 εκατ. αδειούχους. Στη Γερμανική Λαοκρατική Δημοκρα-

τία, οι εργαζόμενοι πλήρωναν το 32% του κόστους των ξενοδοχείων την ίδια στιγμή είχαν και 33% έκπτωση στις συγκοινωνίες, ενώ 20 μέρες διακοπών στη Λαϊκή Δημοκρατία της Βουλγαρίας, κόστιζαν όσο 4 μεροκάματα. Το ενδιαφέρον των σοσιαλιστικών κρατών για τις ανάγκες των εργαζομένων αντικατοπτρίζεται και σε πολλά άλλα θέματα: nnΤο ζήτημα των διακοπών στην ΕΣΣΔ αντιμετωπίζονταν στα πλαίσια της πολιτιστικής ανάπτυξης που γνώρισε μεγάλη άνθιση. Ηδη από τη δεκαετία του ’30 (!) υπήρχε ένα δίκτυο από ομίλους για διακοπές, το οποίο οργανωνόταν από τις νεολαιίστικες οργανώσεις (Κομσομόλ, πιονέροι κτλ). Την ίδια περίοδο, στις καπιταλιστικές χώρες της Ευρώπης, οι διακοπές ήταν άγνωστη λέξη για την πλειοψηφία των εργαζομένων… nnΤα θέρετρα – εγκαταστάσεις ανάπαυσης που υπήρχαν στην ΕΣΣΔ, είχαν και το ρόλο θεραπευτηρίων – αναρρωτηρίων για την αποκατάσταση της υγείας των εργαζομένων. Στην ίδια λογική υπήρχαν και εκατοντάδες λουτροπόλεις, πηγές μεταλλικού νερού, τοποθεσίες με ιαματικές λάσπες κτλ. Οι εργαζόμενοι συνέβαλαν στην κάλυψη των εξόδων μόνο κατά 30%, ενώ το υπόλοιπο προερχόταν από τον προϋπολογισμό των κοινωνικών ασφαλίσεων.

Μόνο στο σοσιαλισμό οι εργαζόμενοι θα απαλλαχθούν από προβλήματα χρόνου, κόστους, υποδομών και περιεχομένου, μιας και τότε η ανάπτυξη θα γίνεται με στόχο την κάλυψη των αναγκών σε όλο και υψηλότερο επίπεδο

να συχνό “επιχείρημα” που χρησιμοποιούν προσπαθώντας να στοιχειοθετήσουν την “ανελευθερία” στις σοσιαλιστικές χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, είναι οι περιορισμοί που υπήρχαν για τις διακοπές σε καπιταλιστικές χώρες. Περιορισμοί πράγματι υπήρχαν και είχαν σχέση με την οικοδόμηση του σοσιαλισμού σε συνθήκες ιμπεριαλιστικής περικύκλωσης και όχι μόνο. Τι σημαίνει όμως “ελευθερία”, ας πούμε στο ζήτημα των διακοπών; Τι νόημα έχει για τα 11 εκατομμύρια Ελληνες ότι έχουν την “ελευθερία” να ταξιδέψουν σε όλες τις χώρες, όταν η συντριπτική πλειοψηφία δεν μπορεί να το κάνει (και δεν θα το κάνει

ποτέ στην ζωή της), απλούστατα γιατί δεν έχει τη δυνατότητα, λόγω κόστους, χρόνου κτλ. Πραγματική ελευθερία στον καπιταλισμό έχουν οι λίγοι, ενώ η πλειοψηφία μένει να κοιτάζει τα διαφημιστικά φυλλάδια με τους κοκκοφοίνικες… Αντίθετα στο σοσιαλισμό, αυτά τα ζητήματα ήταν σε μεγάλο βαθμό λυμένα. Ο εσωτερικός τουρισμός είχε ανθίσει και ήταν προσιτός σε όλους, ενώ εκατομμύρια ταξίδευαν κάθε χρόνο για διακοπές στις υπόλοιπες σοσιαλιστικές χώρες. Ενδεικτικά, το ’80, στα πλαίσια οργανωμένων ανταλλαγών εργαζομένων, 9 εκ. Τσεχοσλοβάκοι έκαναν διακοπές στο εξωτερικό!

Επιμέλεια αφιερώματος: Ψυχογυιού Αννα, Γιαννόπουλος Παναγιώτης, Δουνιάς Στρατής, Τζόκας Δημήτρης, Φλώρος Ξενοφώντας

Εκδρομή παραθεριστών με πλοίο στη ΛΔΓ

Καλοκαιρινή κατασκήνωση μικρών πιονιέρων στην ΕΣΣΔ

Τουριστικές εγκαταστάσεις στην Κριμαία τη δεκαετία του ‘70

22 ϐ ιστορία

«Εφυγε» ο σ. ΝΙκος ΚαραντηνΟς

Γεια χαρά δάσκαλε... Νίκος Καραντηνός γεννήθηκε το 1920 στο Ληξούρι της Κεφαλονιάς. Ηταν πτυχιούχος της Φιλοσοφικής Σχολής και της Ιταλικής Φιλολογίας. Πήρε ενεργό μέρος στην Αντίσταση. Το 1941 έγινε μέλος της ΟΚΝΕ και οργανώθηκε στο ΕΑΜ Νέων της Φιλοσοφικής. Πρωτοστάτησε στη δημιουργία του παράνομου νεολαιίστικου Τύπου στην Αθήνα. Αναδείχτηκε σε μέλος του ΚΣ της ΕΠΟΝ και αρχισυντάκτη της “Νέας Γενιάς”. Για την αντιστασιακή του δράση διώχτηκε και καταδικάστηκε από στρατοδικείο. Εξορίστηκε στη Μακρόνησο και στην Ικαρία. Από το 1974 μέχρι το τέλος της ζωής του εργάστηκε ως δημοσιογράφος στο “Ριζοσπάστη”. Δραστηριοποιήθηκε έντονα στο

Σεμνός, μπροστάρης, δίπλα στην ΚΝΕ και τη νεολαία «Αυτά που γίνονται σήμερα δεν γίνονται για τον Καραντηνό, αλλά για τους πρωτοπανηγυριώτες. Και οι πρωτοπανηγυριώτες είναι η ατελείωτη φάλαγγα των συναγωνιστών μας, αυτοί που έπεσαν. Αυτοί αξίζουν την τιμή. Αυτοί αξίζουν τα πάντα». Αυτά τα λόγια είχε πει σε τιμητική εκδήλωση. Ετσι σεμνά έζησε. Εδωσε τη μάχη, μέσα από τις γραμμές του Κόμματός μας από πολύ νωρίς και

κίνημα των δημοσιογράφων. Υπήρξε για χρόνια μέλος του προεδρείου της ΕΣΗΕΑ και πρόεδρος του Πανελλήνιου Συνδέσμου Δημοσιογράφων Αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης. Ο Νίκος Καραντηνός σε όλη του τη ζωή έζησε ως μαχόμενος κομμουνιστής δημοσιογράφος, ταγμένος αταλάντευτα με το δίκιο της εργατικής τάξης και τα επαναστατικά ιδανικά και σκοπούς του ΚΚΕ. Με την πένα του συνέβαλε στην προβολή, στην ανάδειξη και την υπεράσπιση της ΕΑΜικής Αντίστασης και του ρόλου του ΚΚΕ. Ως το τέλος της ζωής του είχε ανοιχτό μέτωπο με τους μηχανισμούς συκοφάντησης και διαστρέβλωσης της Ιστορίας του ΚΚΕ και του λαϊκού κινήματος.» (Από την Ανακοίνωση της ΚΕ του ΚΚΕ)

που μαζί τους συναντιόμαστε στους μεγάλους, καθημερινούς αγώνες». Ετσι, ένιωθε για τη νεολαία και στήριζε με την πένα του κάθε αγώνα της. Οταν οι πληρωμένοι κονδυλοφόροι της αστικής τάξης, τα παράθυρα των καναλαρχών συκοφαντούσαν το δίκαιο αγώνα των μαθητών, έγραφε στο “Ριζοσπάστη”: «Δεν μπορεί να περάσει, δεν μπορεί να συνεχιστεί η συκοφαντική δυσώδης αυτή εκστρατεία σε βάρος της μαθητικής νεολαίας και των αγώνων της. Η δημοσιογραφία είναι αποστολή τιμής και χρέους».

Ολοφώτεινο για μας, τους νέους, το παράδειγμά του, η σεμνότητα – τα μαθήματα του στην αγωνιστική δημοσιογραφία

στάθηκε όρθιος ως το τέλος. Στάθηκε πάντα δίπλα στη νεολαία, στην ΚΝΕ, τον “Οδηγητή” - όποτε χρειάστηκε η βοήθεια του ήταν δίπλα στα «νιάτα της ΚΝΕ». Οποτε, μπορούσε να βοηθήσει τον “Οδηγητή” το έκανε με χαρά, χωρίς δεύτερη σκέψη. Θυμόταν πάντα τα ηρωικά χρόνια της ΕΠΟΝ και έγραφε για την ΚΝΕ: «Καλοτυχίζεις τα νιάτα και χαίρεσαι κατάβαθα να βλέπεις το ασταμάτητο αυτό ποτάμι της νιότης να πλημμυρίζει δρόμους, πλατείες γήπεδα. Είναι τα νιάτα, είναι τα πρωτοπόρα παιδιά της ΚΝΕ,

Θυμόμαστε πως καθένας μας την ώρα που παραδίδει τα πρώτα χειρόγραφα υπογράφει μια σύμβαση τιμής, που στέκει δίπλα σου, σε συντροφεύει σ’ όλη τη διαδρομή ως τον τάφο. Η αγωνιστική δημοσιογραφία, που σ’ αυτή θητεύουν η μεγάλη πλειοψηφία των συναδέλφων, δεν κάνει τεμενάδες στα κάθε λογής παιχνίδια. Ξέρουν πως μαζί με τους άλλους εργαζομένους θα ανατρέψουν την αντιλαϊκή πολιτική. Κανείς δεν έχει δικαίωμα να γυρίζει τις πλάτες, ν’ αδιαφορεί για τα όσα συνεχώς συντελούνται. Ο δημοσιογράφος έχει χρέος να μιλήσει καθαρά και ξάστερα για τα μεγάλα θέματα της χώρας μας».

και Ικαρία» - οι τόποι της εξορίας, πλερωμή για τους αγώνες. Ολοφώτεινο για μας, τους νέους, το παράδειγμά του, η σεμνότητα – τα μαθήματά του στην αγωνιστική δημοσιογραφία. Τα μαθήματα που του έδωσαν και κράτησε σφιχτά οι ήρωες του “Ριζοσπάστη” και του ΚΚΕ Κώστας Βιδάλης, Τάκης Φίτσος και οι τόσοι άλλοι. Κρατάμε σφιχτά και εμείς οι νέοι κομμουνιστές και ιδιαιτέρα οι νέοι κομμουνιστές δημοσιογράφοι για πάντα αυτά τα μαθήματα, να γράφουμε την αλήθεια, να στεκόμαστε στο πλάι της εργατικής τάξης. Στρατής Δουνιάς

Μπροστά στους αγώνες

Η δημοσιογραφία “σύμβαση τιμής” Πότε δεν έβαζε νερό στο κρασί του, έβλεπε τη δημοσιογραφία ως “σύμβαση τιμής”. Στη σαπίλα και στη δυσωδία του συστήματος, στα σκάνδαλα, όταν οι μεγαλοδημοσιογράφοι συναγελάζονταν με την εξουσία φώναξε: «Ολοι έχουμε λόγο. Να πούμε όχι στην αθλιότητα» και ξεκαθάριζε τα καθήκοντα του αγωνιστή δημοσιογράφου που με πίστη και σεμνότητα υπηρετούσε: «Θα μείνουμε άφωνοι παρατηρητές, αποτραβηγμένοι και θα παρακολουθούμε τα όσα καθημερινά ξεσπούν;

Που έμαθε δημοσιογραφία; “Στα λαγούμια της γης» εκεί που έβγαινε παράνομα η “Νέα Γενιά” το όργανο του ΚΣ της ΕΠΟΝ, εκεί που έβγαινε ο “Ριζοσπάστης”: «η πιο σημαντική δημοσιογραφική σχολή, που, δίχως πλερωμές σε δίδακτρα, προετοίμαζε τους νέους που είχε στο δυναμικό του, ώστε να μπορέσουν ν’ ανταποκριθούν επάξια στις προδιαγραφές της αγωνιστικής δημοσιογραφίας». Πλούσιο το βιογραφικό, μα «μεγαλύτερες περγαμηνές σου δυο λέξεις» παραφράζοντας τα λόγια του ποιητή «Μακρόνησος

Η στήλη “ΤΟΤΕ και ΤΩΡΑ” που έγραφε για χρόνια ο Νίκος Καραντηνός στο “Ριζοσπάστη”

Οδηγητής ϐ Ιούλης - Αύγουστος 2008

ιστορία ϐ 23

Σελίδα της “Νέας Γενιάς” με άρθρο του Νίκου Καραντηνού

Από τη “Νέα Γενιά”

Νίκος Καραντηνός ως μέλος της Συντακτικής Επιτροπής και αργότερα ως αρχισυντάκτης της “Νέας Γενιάς” ασχολήθηκε με την έρευνα, κάνοντας δεκάδες ερευνητικά ρεπορτάζ που ξεχώριζαν για τη ανάγλυφη περιγραφή, την αμεσότητά τους. Παρακάτω δημοσιεύουμε ορισμένα αποσπάσματα από την ανατύπωση των φύλλων της “Νέας Γενιάς” που εκδόθηκε από τη “Σύγχρονη Εποχή”.

«Απ’ τα βουνά φτάνει το μήνυμα, 25 του Μάρτη 1944» 25 Μάρτη 1945 «Η Αθήνα και ο Πειραιάς στο μετερίζι. Μέρα νύχτα πόλεμος. Χτες μόλις τελείωσε η Επική μάχη της Κοκκινιάς. Τέσσερες μέρες κράτησε τους Ούνους ο συνοικισμός της Εργατιάς. Στον άνισο αυτό πόλεμο. Τούτη την ώρα, την κρίσιμη και τη σκληρή απ’ τα βουνά φτάνει το μήνυμα. Ιδρύθηκε η ΠΕΕΑ. Κι’ η είδηση αυτή γίνεται σάλπισμα Πανεθνικού συναγερμού. Ετσι η φετινή επέτειο χαιρετίζει μια από τις περίλαμπρες λαϊκές νίκες: την δημιουργία της πολιτικής επιτροπής εθνικής απελευθέρωσης. Απ’ την παραμονή οι επονίτες της Αθήνας είναι στο πόδι. Συνεργεία γράφουν φλογερά γιορταστικά συνθήματα στου Ψυρρή, τη Πλάκα, τα Πετράλωνα, στην Καλλιθέα κι αλλού. Ολούθε γίνονται τοπικές εκδηλώσεις. Επονίτες φοιτητές μιλάνε στους εργάτες στα εργοστάσια της Ν. Ιωνίας. Κι’ ολούθε ζητωκραυγές για τις 25 του Μάρτη, ζητωκραυγές για την ΠΕΕΑ. (…) Πατούσαν οι φασίστες την πατρίδα μας. Μα μεις λεύτεροι γιορτάζαμε δίπλα στον νικητή λαό μας. Πιστέβαμε πως θαφτανε η γαλάζια μέρα της λευτεριάς, Και γι’ αυτήν ριχνόμαστε στον αγώνα, τον ανειρήνευτο με τους φασίστες.»

«Χιλιάδες εργατόπαιδα στον Πειραιά πετιούνται στους δρόμους» 15 Μάρτη 1945

«Εκεί που κρατήθηκε άσβεστη η φλόγα της λευτεριάς Καισαριανή! Μια ματιά στις λαϊκές γειτονιές μας.» 20 Απρίλη 1945

«Ενας νέος εργάτης, ο Μιχάλης, μας χαιρετάει και μας λέει δυο λόγια για την κατάσταση που επικρατεί: Δουλέβουμε εδώ 1.400 εργάτες. Μας απειλούν πως από την 1η Απρίλη μονάχα 400 θα μείνουν για δουλειά. Ολοι οι άλλοι σαν “υπεράριθμοι” θα πρέπει να πάμε σπίτια μας. Οσο για το μεροκάματο μας γράψτε για να το μάθουν κι άλλοι: αρχίζει τις 156 και φτάνει τις 180 δραχμές. (…) Και το κύμα των ανέργων όλο πληθαίνει: καθημερινά νέες απολύσεις. Και πάντα το στερεότυπο δικαιολογητικό: «υπεράριθμοι». (…) Ομως μέσα στα χαλάσματα, εκεί που κάπου αντηχεί το σφυρί, στις ερειπωμένες γειτονιές, χτυπά δυνατά, ρυθμικά, η καρδιά της μεγάλης πόλης. Η πίστη δεν λείπει από κανένα και κάθε εργάτης γέρος ή νέος, ξέρει καλά πως πρέπει να παλαίψει. Και με την πάλη, τον αδιάκοπο αγώνα του θα ξανανοίξει τα εργοστάσια, θα φτιάξει πιο όμορφο και πιο μεγάλο το πρώτο λιμάνι της πατρίδας μας»

«Κοιτάζω γι’ άλλη μια φορά τα ερείπια: μια κοπέλα ντυμένη με κουρέλια, ξυπόλητη, με μπλεγμένα τα ξανθά μαλλιά της στο μουτζουρωμένο πρόσωπο, μια μικρή αρχηγίνα σε καμμιά εικοσαριά αετόπουλα, με κοιτάζει κατάματα και με φωνή που δείχνει πίστη ακλόνητη μου λέει: - Μην τα κοιτάς, συναγωνιστή: αύριο αυτές οι παράγκες θα γίνουν όμορφα σπίτια, η Καισαριανή μας θα γίνει μια πολιτεία. Θ’ ανοίξουμε τα πιο όμορφα και πιο μεγάλα σχολεία, θα γίνει πιο όμορφη από κείνο και με το δάχτυλο δείχνει τους πρόποδες του Λυκαβητού. Και θα γίνει το “κάστρο της Λευτεριάς” πιο όμορφο. Τα μικρά αυτά κορμιά ντυμένα στις μπλε εργατικές μπλούζες θα σκαρφαλώσουν στις σκαλωσιές, θα δουλέψουν στα λιμάνια, θα φτιάξουν νέα σχολειά, θα σηκώσουν όμορφες τις άσπρες πολυκατοικίες. Και το βλέμμα γιομάτο φως και όχι θολό θ’ αντικρίζει τα βλαστάρια της λεύτερης γειτονιάς να χαίρονται τα καλά μιας λευτεριάς που πληρώθηκε με τ’ ακριβότερο νόμισμα. Με το αίμα ολόκληρου του λαού και της Νεολαίας της Καισαριανής»

Ευχαριστούμε δάσκαλε Δεν υπήρχε φορά που σε συναντήσαμε και δεν κερδίσαμε σε εμπειρίες και γνώσεις, που δεν γεμίσαμε με περηφάνια για το Κόμμα μας. Που δεν μας ακούμπησες με συντροφικότητα και εμπιστοσύνη λίγο ακόμα από αυτό το γλυκό φορτίο της ευθύνης να υπηρετούμε και εμείς την πάλη της εργατικής τάξης απ’ το ίδιο μετερίζι με ‘σένα. Οπως τότε, μια ηλιόλουστη Κυριακή, που μας δέχθηκες σπίτι σου μαζί με την συντρόφισσα Ελένη Μωραΐτου και μας μιλούσες για την ΟΚΝΕ, την ΕΠΟΝ, τα χρόνια της κατοχής και του Εμφυλίου. Εψαξες στο αρχείο σου και μας εμπιστεύθηκες αρκετά αποκόμματα. Μας χάρισες τη διπλανή φωτογραφία τραβηγμένη και τυπωμένη το 1944, δώρο του ίδιου του Μελεντζή. Συζητούσαμε στην επιστροφή με την Ελένη πως μόνο μια τέτοια φωτογραφία με την κορυφή του Ολύμπου, μπορεί να εκφράσει το ανάστημα συντρόφων σαν και εσένα. Και όμως εσύ μας την έδωσες, λέγοντας: «Για τον Οδηγητή!».

«Μπαίνουμε στη Ναύπαχτο» 20 Μάη 1945 «Ο ΕΛΑΣ κατεβαίνει στις πόλεις. Λευτερώνει κι’ εκδικιέται. Η διαταγή δόθηκε σαν αστραπή: Θα επιτεθούμε στη Ναύπακτο. Οι Γερμανοί είχαν ξαναγυρίσει. Η επίθεση δυναμώνει τους επονίτες. “Στ’ άρματα! Στ’ άρματα! Εμπρός στον αγώνα” Ποτέ δεν τραγούδισε τόσο δυνατά η υποδειγματική της ΕΠΟΝ του Π/36. Πύρινες φλόγες στο δρόμο μας. Στη γέφυρα του Μόρνου είπαμε να πάρουμε ανάσα. Μα δεν πήραμε “Στην πόλη! Στην πόλη!” Μπορεί τούτη την ώρα να σφάζουνε, να καίνε και να ριμάζουν. “Στην πόλη ! Στην πόλη!”» (Διατηρήθηκε η ορθογραφία του πρωτότυπου)

24 ϐ αμφιθέατρα

ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΑ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΑ

Γραμμένο με το μελάνι

της υποβάθμισης

ε τις ευλογίες του ΠΑΣΟΚ, τις ευχές των πρυτάνεων και τα ψευτομοιρολόγια του ΣΥΡΙΖΑ (που δεν ψέλλισε κουβέντα για την ευρωενωσιακή σφραγίδα αυτής της πολιτικής), κυβέρνηση και ΛΑΟΣ ψήφισαν τον Ιούνη επί της αρχής το νομοσχέδιο για τα μεταπτυχιακά ή όπως το ονόμασε η ίδια η κυβέρνηση, το δεύτερο κύκλο των μεταρρυθμίσεων. Το δεύτερο αυτό κύμα επίθεσης έρχεται να συμπληρώσει το νόμοπλαίσιο της ιδιωτικοοικονομικής επιχειρηματικής λειτουργίας της Ανώτατης Εκπαίδευσης και το νόμο για την έρευνα και την τεχνολογία που επεκτείνει αυτό το πλαίσιο λειτουργίας στα ερευνητικά κέντρα και τα ινστιτούτα της χώρας. Με ευαγγέλιο την Μπολόνια τα κόμματα του ευρωμονόδρομου -πιστοί υπηρέτες του κεφαλαίου και της στρατηγικής του για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του- προχώρησαν ένα ακόμα βήμα τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις στην Παιδεία. Το νομοσχέδιο έρχεται να βάλει «τάξη» στο χώρο των μεταπτυχιακών, να ενισχύσει την ήδη ιδιωτικοοικονομική λειτουργία τους, να οξύνει ακόμα περισσότερο τους ταξικούς φραγμούς υψώνοντας μεγαλύτερα εμπόδια στην προσβαση στο δεύτερο κύκλο σπουδών, ενώ αποτελεί και πλήρες ξεπούλημα της έρευνας στο κεφάλαιο.

Δύο κύκλοι για την ίδια αμορφωσιά Επιδίωξη που προωθείται τα τελευταία χρόνια και πολύ πιο έντονα με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο είναι η διάσπαση των σπουδών σε δύο κύκλους. Δεν είναι καθόλου τυχαίο πως τα περισσότερα μεταπτυχιακά προγράμματα διαμορφώνονται με την αφαίρεση μαθημάτων από τον προπτυχιακό τίτλο και την προσθήκη μερικών ακόμη. Συνεπώς η ίδια η ύπαρξη των μεταπτυχιακών διπλωμάτων ειδίκευσης, όπως λειτουργούν σήμερα, αποτελεί υποβάθμιση της Παιδείας. Εξάλλου, αυτό γίνεται φανερό και από το γεγονός ότι ο κάτοχος του πτυχίου δεν θεωρείται ικανός για να ασχοληθεί με την έρευνα αλλά ούτε και για την άσκηση του επαγγέλματός του με πλήρη εργασιακά δικαιώματα, αφού απαραίτητη γνώση έχει αφαιρεθεί από το πτυχίο και έχει μεταφερθεί στο δεύτερο κύκλο. Το στοιχείο αυτό καταδεικνύει τον ουσιαστικό στόχο των αναδιαρθρώσεων. Οι αναδιαρθρώσεις έρχονται να προωθήσουν πιο επιτακτικά τη διαμόρφωση του εργατικού και επιστημονικού δυναμικού όπως το έχει ανάγκη το κεφάλαιο. Η πολιτική αυτή έχει ως θύμα της το σύνολο της κοινωνίας και ιδιαίτερα τα παιδιά της εργατικής τάξης και των λαϊκών οικογενειών, τα οποία θα έχουν δύο “επιλογές”. Είτε δεν θα έχουν πρόσβαση στο δεύτερο κύκλο και θα αρκούνται σε δουλιές με λιγότερα δικαιώματα λόγω των ταξικών φραγμών, είτε θα χρυσοπληρώνουν γνώσεις που θα έπρεπε να έχουν αποκτήσει στο πτυχίο. Στην ουσία ακόμα και τότε θα παρακολουθούν χαμηλού επιπέδου μεταπτυχιακά προγράμματα σεμιναριακού και καταρτισιακού τύπου που δεν έχουν καμία σχέση με ερευνητική δραστηριότητα. Το καταρτισιακό πνεύμα των μεταπτυχιακών προγραμμάτων αποδεικνύεται, άλλωστε, από το εφήμερο της διάρκειας ζωής τους, αφού σύμφωνα με το νομοσχέδιο πρέπει να βάζουν λουκέτο μετά από 8 έτη λειτουργίας. Αυτό έχει να κάνει με το γεγονός ότι το περιεχόμενό τους δεν είναι συνδεδεμένο με το επιστημονικό αντικείμενο και την ισόρροπη διαχρονική ανάπτυξη όλων των τομέων της επιστήμης αλλά

Το νομοσχέδιο αποτελεί νέα εμβάθυνση στην ήδη ιδιωτικοοικονομική λειτουργία των μεταπτυχιακών, πλήρες ξεπούλημα της έρευνας στο κεφάλαιο.

μόνο αυτών που εξυπηρετούν άμεσα την κερδοφορία των επιχειρήσεων.

Παιχνιδάκι στα χέρια των πολυεθνικών Η ίδια η λειτουργία αυτών των προγραμμάτων, όμως, είναι και αυτή πλήρως υποβαθμισμένη και ιδιωτικοποιημένη. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι κατοχυρώνεται επίσημα η καταβολή διδάκτρων, η οποία καθίσταται υποχρεωτική λόγω της συνειδητής υποχρηματοδότησης, ενώ πόρους θα συμπληρώνουν τα προγράμματα και από επιχειρήσεις κάθε είδους. Διαμορφώνεται, παράλληλα, η κατηγοριοποίηση των μεταπτυχιακών προγραμμάτων. Από τη μία, θα υπάρχουν τίτλοι που θα παρέχονται από “κέντρα αριστείας”, αυτά που θα έχουν και τις πιο στενές σχέσεις με τις επιχειρήσεις και θα διαμορφώνουν το ελάχιστο επιστημονικό δυναμικό που αυτές έχουν ανάγκη. Από την άλλη, προβλέπεται η δημιουργία μιας πληθώρας μεταπτυχιακών προγραμμάτων ο απόφοιτος των οποίων δεν θα έχει απαραίτητα ολοκληρωμένη επιστημονική γνώση του αντικειμένου του. Τη συμμόρφωση των μεταπτυχιακών σε αυτές τις αρχές θα διασφαλίζει η διαδικασία της αξιολόγησης, ελέγχοντας αν τα προγράμματα μεταπτυχιακών σπουδών εφαρμόζουν τις κατευθύνσεις της ΕΕ, αν σφιχταγκαλιάζονται με τις επιχειρήσεις και ξεπουλούν την έρευνα και τη λειτουργία τους σε αυτές.

Επιχειρηματικά “παραμάγαζα” των πανεπιστημίων Το νομοσχέδιο ενισχύει επίσης τη λειτουργία των Ερευνητικών Πανεπιστημιακών Ινστιτούτων (ΕΠΙ), ως νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου που θα ιδρύονται με πρόταση της Γενικής Συνέλευσης του Τμήματος και έγκριση της Συγκλήτου. Ως ιδιωτικές επιχει-

ρήσεις θα μπορούν να υπογράφουν συμβάσεις, να αξιοποιούν κονδύλια ευρωπαϊκών προγραμμάτων και να διαχειρίζονται την επιχειρηματική δραστηριότητα ενισχύοντας τις σχέσεις με τις επιχειρήσεις και την κατεύθυνση της έρευνας προς όφελός τους. Διευκρινίζεται ότι το νομοσχέδιο κατοχυρώνει στην ουσία την κατά παραγγελία έρευνα αφού η επιχειρηματική δραστηριότητα επεκτείνεται μέχρι την αμειβόμενη παροχή αγαθών, υπηρεσιών ή προϊόντων εφαρμοσμένης έρευνας που θα τους αναθέτουν οι “συνεργαζόμενοι φορείς”, υπογράφοντας και τις σχετικές συμβάσεις. Στην ουσία τα ΕΠΙ αποτελούν επιχειρήσεις μέσα στα πανεπιστήμια. Ο προσανατολισμός της έρευνας σε τομείς που επιτάσσουν τα μονοπώλια, κατοχυρώνεται στο νομοσχέδιο με την αναγνώριση του δικαιώματος του Υπουργείου να ιδρύει και να χρηματοδοτεί ανομοιόμορφα κατά προτεραιότητα ΕΠΙ τα οποία «εντάσσονται στο πλαίσιο επιστημονικών τομέων προτεραιότητας» με βάση της στοχεύσεις για τη διαμόρφωση του Ευρωπαϊκού χώρου έρευνας!

Νόμιμη “μαύρη εργασία” μεταπτυχιακών και υποψηφίων διδακτόρων Τα ίδια τα δικαιώματα φυσικά των εργαζομένων σε αυτά τα πανεπιστήμια-επιχειρήσεις δεν μένουν άθικτα αφού νομιμοποιούνται οι ελαστικές σχέσεις εργασίας, η απλήρωτη μαύρη εργασία των μεταπτυχιακών φοιτητών και υποψηφίων διδακτόρων σε αυτά, υποκαθιστώντας ακόμα και την εκπόνηση μεταπτυχιακής διπλωματικής εργασίας. Οι υποψήφιοι διδάκτορες δεν θα ασχολούνται με την έρευνα κατακτώντας την ικανότητα να ερευνούν, αλλά θα υποχρεώνονται να πραγματοποιούν “πρακτική άσκηση” - απλήρωτη εργασία, εργαζόμενοι σε θέσεις που θα έπρεπε να καλύπτονται από κατάλληλο μόνιμο δυναμικό, όπως π.χ. να επικουρούν τα μέλη ΔΕΠ. Το δυναμικό άλλωστε δεν θα

Οδηγητής ϐ Ιούλης - Αύγουστος 2008

είναι μόνιμο ενώ ακόμα και οι αποσπάσεις δεν μπορούν να ξεπερνούν την πενταετία σύμφωνα με το νομοσχέδιο. Την ίδια ώρα όμως, ορισμένοι μεγαλοκαθηγητάδες μπλέκονται με ευρωπαϊκά κονδύλια και επιχειρηματικές χορηγίες και κρίνονται για το έργο τους ανάλογα με το ποιος θα προσελκύσει περισσότερους χορηγούς.

Μια άλλη Παιδεία για τις σύγχρονες ανάγκες του λαού Η πρόταση του ΚΚΕ ξεκινά από την πεποίθηση ότι η επιστήμη αποτελεί προϊόν κοινωνικής εργασίας που οφείλει να επιστρέφει

στην κοινωνία. Τα πανεπιστήμια θα πρέπει να έχουν ως αποστολή να εργάζονται για την ανύψωση της υλικής και πνευματικής στάθμης του συνόλου του λαού, να υπηρετούν τη λαϊκή ευημερία, την καλυτέρευση των συνθηκών ζωής, την αξιοποίηση των παραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας με βάση έναν κεντρικό σχεδιασμό για την κάλυψη των σύγχρονων λαϊκών αναγκών. Στο πλαίσιο αυτό προβάλλουμε την ανάγκη για Ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση όπου όλη η απαραίτητη γνώση του επιστημονικού αντικειμένου θα παρέχεται στο πτυχίο, ενώ τα ιδρύματα θα είναι ισότιμα μεταξύ τους και θα συναγωνίζονται για τον κοινό σκοπό,

την εξυπηρέτηση των σύγχρονων αναγκών. Το πτυχίο θα πρέπει να αποτελεί τη μόνη προϋπόθεση για πρόσβαση στο επάγγελμα και στο πεδίο της έρευνας. Από την άλλη, οι ενιαίες μεταπτυχιακές σπουδές θα πρέπει να οδηγούν στην παραγωγή νέας γνώσης και στη λήψη αποκλειστικά διδακτορικού διπλώματος. Το ΚΚΕ παλεύει για την κατάργηση κάθε μορφής διδάκτρων, κάθε μορφής ετεροαπασχόλησης των φοιτητών, κατάργηση των ειδικών λογαριασμών έρευνας και των Ερευνητικών Πανεπιστημιακών Ινστιτούτων, τριπλασιασμό της κρατικής χρηματοδότησης της έρευνας και υπαγωγή των ευρωπαϊκών

αμφιθέατρα ϐ 25

κονδυλίων σε ένα κρατικό προϋπολογισμό έρευνας στα πλαίσια του γενικού κρατικού προϋπολογισμού. Τις ριζικές αυτές λύσεις που έχει ανάγκη ο λαός μας δεν θα τις φέρουν ούτε τα κόμματα του ευρωμονόδρομου, ούτε το σύστημα του, κεφαλαίου που υπηρετούν. Ο λαός μας πρέπει να παλέψει με μπροστάρη το ταξικό εργατικό κίνημα, για την Παιδεία που θα υπηρετεί τα δικά του συμφέροντα, την ευημερία και την πρόοδο όλου του λαού.

Ο λαός μας πρέπει να παλέψει με μπροστάρη το ταξικό εργατικό κίνημα για την Παιδεία που θα υπηρετεί τα δικά του συμφέροντα, την ευημερία και την πρόοδο όλου του λαού.

Αστεγοι φοιτητές το αποτέλεσμα της πολιτικής τους

ΦΟΙΤΗΤΙΚΗ ΜΕΡΙΜΝΑ

ΙΔΡΥΜΑ

Ολο το χρόνο αλλά και ιδιαίτερα τέτοιο καιρό έρχεται στην επιφάνεια το μεγάλο πρόβλημα της ανύπαρκτης φοιτητικής στέγης. Πασιφανείς είναι οι διαχρονικές ευθύνες των κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ για τις υποδομές που δεν καλύπτουν στο ελάχιστο τις σημερινές ανάγκες αλλά και το ξεπούλημά τους σε εργολάβους και μεγαλοεπιχειρηματίες. Λιγότερο άλλωστε από το 2% του συνόλου των φοιτητών θα στεγαστεί σε κάποια φοιτητική εστία ανεξάρτητα από την κατάσταση στην οποία αυτή βρίσκεται, την ώρα που για τις οικογένειες πολλών χιλιά-

δων φοιτητών τα νοίκια αποτελούν τεράστιο έξοδο. Χαρακτηριστικό της κατάστασης αποτελεί το γεγονός ότι ολόκληρο το πανεπιστήμιο του Πάντειου αναγκάζεται κάθε χρόνο να προκηρύξει και να υπογράψει εκ νέου σύμβαση με ιδιώτη που θα παραχωρήσει δωμάτια του ξενοδοχείου του για να στεγαστούν λιγότεροι από 50 φοιτητές! Το αποτέλεσμα είναι οι φοιτητές του Πάντειου και φέτος όπως κι όλα τα τελευταία χρόνια μια μέρα μετά την εξεταστική του Ιούνη να διώχνονται από τα δωμάτιά τους περιμένοντας τη νέα υπογραφή της σύμβασης. Αυτό για την πλειοψηφία των περιπτώσεων σημαίνει ότι οι φοιτητές μένουν άστεγοι στην επαναληπτική εξεταστική του Σεπτέμβρη, ενώ θα μπορέσουν να μπουν στα δωμάτιά τους μετά την έναρξη του ακα-

Ψήφισαν πρυτ./προεδρ

Ψήφισαν στις φ.ε.

Πανεπιστήμιο Πειραιά

700

4.928

14%

Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας

300

3.220

ΤΕΙ Αθήνας

1.300

10.873

12%

ΤΕΙ Πειραιά

550

4.013

14%

ΤΕΙ Ηπείρου

1.150

2.429

47%

1.580

ΤΕΙ Πάτρας

1.870

3.108

60%

ΤΕΙ Θεσσαλονίκης

2.400

4.758

50%

ΤΕΙ Καβάλας

950

2.413

39%

ΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας

1.366

4.154

32%

ΤΕΙ Σερρών

1.400

2.454

57%

ΤΕΙ Λάρισας

1.200

2.678

44%

ΤΕΙ Λαμίας

1.000

1.303

76%

ΤΕΙ Χαλκίδας

1.100

2.000

55%

ΤΕΙ Κρήτης

700

5.235

13%

16.076

55.346

29%

ΤΕΙ Μεσολογγίου

ΣΥΝΟΛΟ

Στοιχεία για πρυτανικές και προεδρικές εκλογές 2008

δημαϊκού έτους. Η κατάσταση αυτή για τους φοιτητές του πανεπιστήμιου του Πάντειου κλείνει πλέον 10ετία από τότε που το κτήριο της εστίας κρίθηκε ακατάλληλο για στέγαση και καμία κυβέρνηση δεν έχει κάνει το παραμικρό για να το επισκευάσει. Το πρόβλημα αυτό είναι ένα μόνο από τα δεκάδες που αντιμετωπίζουν οι εστιακοί φοιτητές και οι οικογένειές τους. Αυτό το παράδειγμα αναδεικνύει την ανάγκη που υπάρχει για ανέγερση νέων εστιών με χρήματα από τον κρατικό προϋπολογισμό που να στελεχώνονται με το απαραίτητο προσωπικό, για να καταργηθεί κάθε είδους ενοίκιο και επιχειρηματική λειτουργία των εστιών, ώστε να παρέχεται δωρεάν στέγαση σε όλους τους φοιτητές.

ΠρυτανικΕς και προεδρικΕς εκλογΕς

Απείχε

η μεγάλη μάζα των φοιτητών Οπως φανερώνει ο διπλανός πίνακας, η μεγάλη μάζα των φοιτητών έδωσε στην κυβέρνηση και τους πρυτάνεις της την απάντηση που τους άρμοζε, με τη μεγάλη πλειοψηφία να μη συμμετέχει στις πρυτανικές-προεδρικές εκλογές. Οι φοιτητές ανταποκρίθηκαν στο αίτημα του ΚΚΕ, της ΚΝΕ, της ΠΚΣ και της ΔΗΠΑΚ για μαζική αγωνιστική αποχή και απονομιμοποίηση του νόμου-πλαίσιο. Η απάντηση αυτή ήταν σαφής και ηχηρή παρά το οργανωμένο σχέδιο συκοφάντησης και αποπροσανατολισμού του φοιτητικού κινήματος που έστησαν μαζί κυβέρνηση και ΕΑΑΚ, ΣΥΝ. Την ίδια ώρα που η κυβέρνηση έψαχνε βοηθούς για να προωθήσει την εφαρμογή του νόμου-πλαίσιο και τη νομιμοποίησή του στη συνείδηση του κόσμου ως αναγκαίο μέτρο, οι τυχοδιωκτικές και οπορτουνιστικές αυτές ομάδες της έδωσαν το απαραίτητο χέρι βοηθείας να σπιλώσει τους αγώνες του φοιτητικού κινήματος. Οι φοιτητές που αγανακτούν με το σημερινό πανεπιστήμιο οφείλουν να εμποδίσουν την πολιτική που προωθείται, να παλέψουν για την αγωνιστική ανασυγκρότηση του φοιτητικού κινήματος για μια δημόσια δωρεάν Παιδεία που να καλύπτει τις σύγχρονες ανάγκες. Αλεξάνδρα Λυμπέρη

26 ϐ νέοι μετανάστες

8ο τριημερο πολιτικων εκδηλωσεων για τουσ μεταναστεσ

Πάνω απ’ όλα είμαστε ένα:

εργάτες κι εργάτριες

ια 8η χρονιά, στις 2729 Ιούνη, στο Πάρκο ΦΙΞ στην Πατησίων, πραγματοποιήθηκε το φεστιβάλ που διοργανώνει η Αχτίδα 5ου-6ου διαμερίσματος της ΚΟΑ του ΚΚΕ, από εργάτες για εργάτες, Ελληνες και μετανάστες. Το σύνθημα: “Μετανάστες κι Ελληνες μαζί στον αγώνα” έδινε το στίγμα του κοινού ταξικού κι οργανωμένου αγώνα για τις σημερινές κατακτήσεις που μπορούν να έχουν οι εργαζόμενοι όταν ενώνονται σαν μια γροθιά, αλλά και το στίγμα της πάλης για μια κοινωνία στην οποία δεν θα υπάρχει εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, το σοσιαλισμό.

Γιορτή ταξικής αλληλεγγύης Το φεστιβάλ γι’ ακόμη μια χρονιά αποτέλεσε γιορτή ταξικής ενότητας και διεθνιστικής αλληλεγγύης. Το ΚΚΕ όλο το προηγούμενο διάστημα βρέθηκε σε χώρους δουλιάς, σε γειτονιές, σε σχολεία, έδωσε κοινό αγώνα μαζί με τους μετανάστες ενάντια στην ακρίβεια, για τη νομιμοποίηση των μεταναστών, για δουλιά με δικαιώματα και ασφάλιση, για τα τροφεία των παιδικών σταθμών, κλπ. Το φετινό τριήμερο εκδηλώσεων πραγματοποιήθηκε σε μια περίοδο κατά τη διάρκεια της οποίας υπήρξαν έντονοι ταξικοί αγώνες και νίκες, όπως η πετυχημένη απεργία των αλλοδαπών εργατών γης στη Μανωλάδα Ηλείας και η επαναπρόσληψη των εργατών στη βιοτεχνία ενδυμάτων “Lady Fashion”. Σ’ αυτούς τους αγώνες, στάθηκαν πρωτοπόροι το ΚΚΕ αλλά και το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, το ΠΑΜΕ. Το ΚΚΕ, πιστό στον προλεταριακό διεθνισμό, από την πρώτη στιγμή δεν έπαψε να βλέπει την εργατική τάξη ενιαία, ανεξάρτητα από το που ζει και εργάζεται, ανεξάρτητα από τη θρησκεία, το χρώμα, την καταγωγή, τη γλώσσα. Ως μόνο αντίπαλο έχει την αστική τάξη και τους εκπροσώπους της. Κοινός παρονομαστής

Το ΚΚΕ πιστό στον προλεταριακό διεθνισμό, από την πρώτη στιγμή δεν έπαψε να βλέπει την εργατική τάξη ενιαία

για Ελληνες, μετανάστες, πρόσφυγες, άντρες και γυναίκες εργαζομένους, δεν μπορεί να είναι άλλος παρά η ταξική εκμετάλλευση, που μάλιστα στους μετανάστες είναι πιο βάρβαρη και άγρια, ενώ παράλληλα έχουν ν’ αντιμετωπίσουν μια σειρά ιδιαίτερα προβλήματα, όπως αυτό των αδειών παραμονής, κλπ.

Πλούσια δραστηριότητα Ο χώρος των τριήμερων εκδηλώσεων διαμορφώθηκε με πολύ μεράκι και διάθεση, από μέλη του Κόμματος και μετανάστες. Στην είσοδο δέσποζαν τα περίπτερα του ΚΚΕ, της ΚΝΕ αλλά και του ΠΑΜΕ, που καλούσαν σε διάφορες γλώσσες τους μετανάστες να ενταχθούν στα ταξικά σωματεία. Το πάρκο είχαν κατακλύσει περίπτερα μεταναστευτικών κοινοτήτων και συλλόγων από το Μπαγκλαντές, το Σουδάν, την Ουκρανία, τη Ρωσία, την Κένυα, την Παλαιστίνη, το Κουρδιστάν κ.α, αλλά και μαζικών φορέων όπως

της ΟΓΕ, της ΕΕΔΥΕ, της ΕΕΔΔΑ. Μάλιστα, για πρώτη φορά, υπήρχε και περίπτερο του προγράμματος “MOSAIC” για τους μετανάστες του ΚΕΘΕΑ, με έντυπα μεταφρασμένα σε διάφορες γλώσσες. Στόχος του προγράμματος είναι η ψυχολογική υποστήριξη μεταναστών, παλιννοστούντων και προσφύγων που είναι εξαρτημένοι από ουσίες και βρίσκονται στη διαδικασία της απεξάρτησης, καθώς και των οικογενειών τους. Ελληνόπουλα και μεταναστόπουλα που βρέθηκαν στο φεστιβάλ με τις οικογένειές τους, απασχολήθηκαν δημιουργικά στον παιδότοπο που είχε σύνθημα: “Δικαίωμα η μόρφωση των παιδιών των μεταναστών”. Εκεί τα παιδιά είχαν την ευκαιρία να ζωγραφίσουν αναμνηστικές κάρτες, να παίξουν διάφορα ομαδικά παιχνίδια και ν’ ακούσουν παραμύθια. Ιδιαίτερη αίσθηση τους έκανε η παράσταση Καραγκιόζη που πραγματοποιήθηκε τη δεύτερη μέρα.

Οδηγητής ϐ Ιούλης - Αύγουστος 2008

Κάθε βράδυ μετανάστες κι Ελληνες εργάτες ένωναν τα χέρια και διασκέδαζαν υπό τους ήχους παραδοσιακών μουσικών και τραγουδιών από κάθε γωνιά του κόσμου. Μουσικοχορευτικά συγκροτήματα Κούρδων, Μολδαβών, Ρώσων, Αλβανών κι Ελλήνων ανέδειξαν τις ιδιαίτερες παραδόσεις τους, τη διαφορετικότητά τους, παράλληλα όμως ανακάλυπταν πόσα πράγματα τους ενώνουν.

Εποικοδομητική συζήτηση σε φλέγοντα ζητήματα Εκατοντάδες μετανάστες από το Πακιστάν, το Μπαγκλαντές, τη Ρουμανία, την Αλβανία, την Παλαιστίνη, τη Ρωσία, που ζουν κι εργάζονται στη χώρα μας, επισκέφτηκαν το

νέοι μετανάστες ϐ 27

μουνιστές και όσοι συναγωνιστές στρατεύονται δίπλα μας, κανέναν εργοδότη, καμιά επιχείρηση, κανένα μεγαλοαγρότη, όταν μαθαίνουμε, όταν βλέπουμε ότι εκμεταλλεύεται διπλά και τριπλά τους ξένους εργάτες, τους μετανάστες και τις μετανάστριες. Δεν θα τους αφήσουμε ήσυχους. Αρκεί εσείς, όπου κι αν βρίσκεστε, στην Αθήνα, αλλά και αλλού να μας στέλνετε τα μηνύματά σας. Δεν είναι εύκολο να ξέρουμε τι γίνεται στο κάθε κάτεργο, που σας εκμεταλλεύονται. Στείλτε μας ένα σήμα, μια ειδοποίηση, στόμα με στόμα και θα βρεθούμε εκεί απ’ έξω να σας υπερασπιστούμε, όσο μπορούμε». Στη συνέχεια επισήμανε πως: «Δεν αισθανόμαστε για σας απλώς κάποια συμπάθεια, δεν συ-

Μήνυμα ταξικής ενότητας, μήνυμα αντιιμπεριαλιστικό μια γνήσια εργατική γιορτή ταξικής αλληλεγγύης φεστιβάλ, συμμετείχαν και παρακολούθησαν με ενδιαφέρον τις πλούσιες ομιλίες – συζητήσεις που έλαβαν χώρα στο Πάρκο ΦΙΞ και τις τρεις μέρες. Δόθηκε η ευκαιρία σε πολλούς μετανάστες να ρωτήσουν, να μάθουν να κουβεντιάσουν γύρω από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν καθημερινά αλλά και τη διέξοδο που προτείνει το ΚΚΕ. Την πρώτη μέρα ο Θοδωρής Κούτρας, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ μίλησε για την ανάγκη ένταξης των μεταναστών στα σωματεία και τα συνδικάτα, αλλά και την ανάγκη κοινής πάλης όλων των εργατών. Τη δεύτερη μέρα ο Γιώργος Τούσσας, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, μίλησε για το ρόλο των κομμάτων του ευρωμονόδρομου στη διαμόρφωση της αντιμεταναστευτικής πολιτικής της ΕΕ, αλλά και τις ταξικές αιτίες που προκαλούν τη μετανάστευση: πόλεμοι, φτώχια, ανεργία, αυταρχικά καθεστώτα. Την τρίτη και τελευταία μέρα τα λόγια της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκας Παπαρήγα έκαναν ιδιαίτερη εντύπωση. Μιλώντας σε εκατοντάδες μετανάστες τόνισε ότι: «Θα υπάρξουν πολλές Μανωλάδες, πολλά “Lady Fashion”. Δεν πρόκειται να αφήσουμε ήσυχο εμείς οι κομ-

μπάσχουμε με εσάς απλώς. Εμείς δεν μιλάμε μόνο για σας, να πούμε απλώς σεβόμαστε τον πολιτισμό σας, τη γλώσσα σας, τα συγκροτήματά σας. Πρώτα απ’ όλα, θέλουμε να υπερασπίσουμε το δίκιο σας στον τόπο δουλιάς. Και βεβαίως και τα ήθη, τα έθιμά σας και τη γλώσσα σας, τα παιδιά σας, τις γυναίκες σας και αυτούς που έχετε αφήσει πίσω στην πατρίδα σας. Για μας, η εργατική τάξη και στην Ελλάδα και παγκόσμια είναι μία, ενιαία(…) Είναι αδύνατον το εργατικό κίνημα στην Ελλάδα να πάει μπροστά, δίχως τη δική σας συμβολή. Οσο εξαρτάται από μας, θα σας αγκαλιάσουμε, θα θυμόμαστε από πού προέρχεστε, αλλά και θα ξεχάσουμε και δεν θα θυμόμαστε ποτέ ότι είστε κάτι το διαφορετικό. Θα είμαστε όλοι, Ελληνες, Πακιστανοί, Μπαγκλαντέζοι, Παλαιστίνιοι, Ρώσοι, Γεωργιανοί, Μολδαβοί, θα είμαστε ένα. Πάνω απ’ όλα εργάτες και εργάτριες».

Στιγμιότυπο από την όμιλία του Γ. Τούσσα, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και ευρωβουλευτής, που παρακολούθησαν εκατοντάδες νέοι μετανάστες

Τα περίπτερα της ΚΝΕ και του “Ο” αποτέλεσαν χώρο συζήτησης με τους νέους μετανάστες

Αννα Ψυχογυιού

«Στους χΩρους δουλΙΑς κυριαρχεΙ η τρομοκρατΙα» Ο “Ο” μίλησε με τον Ηλία Αχμέτ, από την κοινότητα του Πακιστάν που έχει συμμετάσχει και στα 8 φεστιβάλ που έχει διοργανώσει το 5ο-6ο διαμέρισμα της ΚΟΑ του ΚΚΕ ο οποίος στην κουβέντα που κάναμε τόνισε πως: «Το ΚΚΕ είναι το μόνο Κόμμα που υπερασπίζεται την εργατική τάξη και τους μετανάστες που είναι κομμάτι αυτής». Οπως μας είπε βρίσκεται στην Ελλάδα από το 1997. Εχοντας νιώσει στο πετσί του την πολιτική των δυο μεγάλων κομμάτων, λέει: «Η κυβέρνηση της ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ τα προηγούμενα χρόνια, εφάρμοζαν και συνεχίζουν να εφαρμόζουν πιστά την πολιτική της ΕΕ, που για μας είναι ξεκάθαρο πως είναι αντιμεταναστευτική. Κρατούν τους μετανάστες στην παρανομία, ενώ κάνουν πλάτες στους εργοδότες όταν μας πληρώνουν λιγότερα χρήματα απ’ ότι τους Ελληνες εργαζόμενους, όταν μας αναγκάζουν να δουλεύουμε χωρίς κανένα δικαίωμα, όταν μας στερούν κάθε ανθρώπινο δικαίωμα. Ολα αυτά βέβαια πλήττουν και τους Ελληνες συναδέλφους μας, ενώ ταυτόχρονα προσπαθούν να τους στρέψουν εναντίον μας». Στο φεστιβάλ μας δόθηκε η ευκαιρία να μιλήσουμε και με τη Σβετλάνα από τη Μολδαβία, η οποία ζει στη χώρα μας 9 χρόνια περίπου, ενώ είναι μέλος του σωματείου ξενοδοχοϋπαλλήλων. Η Σβετλάνα ήρθε για πρώτη φορά στο τριήμερο εκδηλώσεων και όπως μας είπε της φάνηκε πάρα πολύ καλή πρωτοβουλία: «Χαίρομαι πολύ που βρίσκομαι εδώ και ξαφνιάστηκα από την τόσο μεγάλη συμμετοχή των μεταναστών, γιατί στους χώρους δουλιάς κυριαρχεί η τρομοκρατία. Ηρθαν με τις οικογένειές τους, χόρεψαν, τραγούδησαν, άκουσαν με μεγάλο ενδιαφέρον τις ομιλίες. Το φεστιβάλ έγινε αφορμή να κάνουμε κουβέντα για την ανάγκη ένταξης των μεταναστών στα σωματεία».

Δεκάδες παιδιά Ελλήνων και μεταναστών εργατών είχαν την ευκαιρία να απασχοληθούν δημιουργικά στον παιδότοπο.

28ϐ

για το σοσιαλισμό

Τσεχοσλοβακία 1968

Ο ρόλος της παρέμβασης

α γεγονότα στην Τσεχοσλοβακία το 1968 χρησιμοποιούνται ποικιλοτρόπως από την αστική ιδεολογία και προπαγάνδα, ως “Aνοιξη της Πράγας” για να συκοφαντήσουν τη σοσιαλιστική οικοδόμηση στον 20ο αιώνα, να σβήσουν απ’ τη μνήμη των λαών τις κατακτήσεις και τα επιτεύγματα του σοσιαλιστικού συστήματος. Χρησιμοποιούνται για την ενίσχυση της αντικομμουνιστικής εκστρατείας που έχουν εξαπολύσει οι ιμπεριαλιστές για να θωρακίσουν το πολιτικό τους σύστημα, να διασφαλίσουν τη δικτατορία των μονοπωλίων, με το ψέμα, τη λάσπη και τη διαστρέβλωση.

Προφανώς, μια ολοκληρωμένη διερεύνηση των βαθύτερων αιτιών και παραγόντων που οδήγησαν στην αντεπαναστατική απόπειρα του 1968 στην Τσεχοσλοβακία, δεν βρίσκεται στους σκοπούς του παρόντος άρθρου. Εδώ περιοριζόμαστε κυρίως να αναδείξουμε το ρόλο της πολύμορφης παρέμβασης του ιμπεριαλισμού και την προσπάθειά του να επιδράσει ποικιλοτρόπως στη σοσιαλιστική οικοδόμηση με προφανή στόχο την ανατροπή του σοσιαλισμού, να αποκαλύψουμε το ανυπόστατο όλων αυτών των θεωριών που πλασάρονται από τις στήλες του αστικού τύπου για την “Ανοιξη της Πράγας”, “την εξέγερση των φοιτητών”, τον αυθόρμητο δήθεν ξεσηκωμό των Τσεχοσλοβάκων κτλ. Μία βαθύτερη διερεύνηση επιβάλλει την επισταμένη μελέτη των υλικών όρων, της κοινωνικοικονομικής βάσης της σοσιαλιστικής κοινωνίας. Αλλωστε ο οπορτουνισμός και ο αναθεωρητισμός ο οποίος ανδρώθηκε στο ΚΚ Τσεχοσλοβακίας και εκφράστηκε ανάγλυφα από τον Ντούμπτσεκ δεν πατά στο κενό. Μια πιο ολοκληρωμένη διερεύνηση θα έπρεπε να εξηγήσει σε ποιο έδαφος υλικών συνθηκών, κοινωνικών προβλημάτων, εσωτερικών κοινωνικών αντιθέσεων καθώς και διεθνούς συσχετισμού δυνάμεων, διαμορφώθηκε ως τάση ο αναθεωρητισμός και ο οπορτουνισμός.

Οι κλασικοί για την αντεπανάσταση Οι κλασικοί του επιστημονικού σοσιαλισμού αφιέρωσαν πολύ χρόνο και κόπο στη μελέτη της πείρας όλων των προηγούμενων επαναστάσεων με σκοπό να αντλήσουν διδάγματα για τους δικούς τους αγώνες ενάντια στην αντεπανάσταση. Πολλές από τις βασικές τους θέσεις για την επανάσταση και την αντεπανάσταση έχουν τέτοια γενική ισχύ για την ταξική πάλη, ώστε εδώ μπορεί πραγματικά να γίνει λόγος για νομοτέλειες. Καθοριστικό ρόλο στην επεξεργασία των διδαγμάτων της επανάστασης και της αντεπανάστασης έπαιξε η πρώτη προλεταριακή

επανάσταση στον κόσμο, ο ηρωικός αγώνας των Κομμουνάρων του Παρισιού. Η Παρισινή Κομμούνα του 1871 έδειξε - πράγμα που επιβεβαίωσαν μεταγενέστερες επαναστάσεις - ότι η εργατική τάξη μπορεί να πάρει την εξουσία, μόνο στην περίπτωση που η δράση της είναι αποφασιστική και ενιαία και η αντίσταση της αστικής τάξης τσακίζεται με συνέπεια. Απ’ αυτήν ακριβώς την άποψη τα λάθη, ιδιαίτερα της Παρισινής Κομμούνας, είναι διδακτικά. Χρειάστηκε να πληρωθούν ακριβά με τη δολοφονία 30.000 οπαδών της Κομμούνας από την αντεπανάσταση. «Δύο λάθη κατέστρεψαν... τους καρπούς της λαμπρής νίκης. (…) Δεν εθνικοποιήθηκαν τέτοια ιδρύματα όπως, για παράδειγμα, η τράπεζα (…)Το δεύτερο λάθος ήταν η υπερβολική μεγαλοψυχία του προλεταριάτου: Επρεπε να είχε εξοντώσει τους εχθρούς του, αντί γι’ αυτό, όμως, προσπαθούσε να τους επηρεάσει ηθικά.»1 Η Παρισινή Κομμούνα έδειξε ολοκάθαρα: Η αστική τάξη δεν ανέχθηκε ποτέ κοντά στη δική της εξουσία και μια εργατική εξουσία. Ο Λένιν έγραψε πως για την «αστική τάξη ο αφοπλισμός των εργατών ήταν πρώτη επιταγή». Αυτό είναι ένα δίδαγμα, που ισχύει και για την εργατική τάξη, που δεν μπορεί να επιτρέψει, να δημιουργηθεί μέσα στο σοσιαλισμό ένα δεύτερο και μάλιστα εξοπλισμένο κέντρο εξουσίας. Η αστική τάξη ποτέ δεν συμβιβάζεται με τη μοίρα της, όταν έχει διωχτεί από την εξουσία. Ηταν και είναι πάντα έτοιμη, να χρησιμοποιήσει την αντεπανάσταση και την αιματηρή τρομοκρατία. Αν δεν τσακιστεί λοιπόν αποφασιστικά η αντίσταση της αστικής τάξης, τότε αυτή θα χρησιμοποιήσει την αντεπανάσταση, και μ’ αυτήν ακριβώς την έννοια μια μισοτελειωμένη επανάσταση προκαλεί κατά κανόνα μια ολοκληρωμένη αντεπανάσταση. Γι’ αυτό ο ασυμβίβαστος αγώνας της εργατικής τάξης ενάντια σε κάθε προσπάθεια αντεπαναστατικής δραστηριότητας, είναι προϋπόθεση κάθε επιτυχημένης σοσιαλιστικής επανάστασης. Η σοσιαλιστική οικοδόμηση

Η Παρισινή Κομμούνα έδειξε ολοκάθαρα: Η αστική τάξη δεν ανέχθηκε ποτέ κοντά στη δική της εξουσία και μια εργατική εξουσία.

δεν είναι μια εύκολη υπόθεση, όπως απέδειξε και η πείρα της σοσιαλιστικής οικοδόμησης στον 20ο αιώνα. Περιλαμβάνει μια αλυσίδα από σκληρές ταξικές μάχες και συγκρούσεις. Η αστική τάξη όχι μόνο δεν παραιτείται, όταν χάσει την εξουσία της, αλλά αντίθετα δυναμώνει την πάλη της, την κάνει πιο απεγνωσμένη.

Με προσήλωση στην υπηρεσία του ιμπεριαλισμού Με αφορμή τη συμπλήρωση 40 χρόνων από τα γεγονότα στην Τσεχοσλοβακία, αστοί και οπορτουνιστές αναλυτές επιχειρούν να διαστρεβλώσουν το χαρακτήρα τους, να κρύψουν ότι πρόκειται για αντεπανάσταση που οργάνωσε ο ιμπεριαλισμός από κοινού με τις δεξιές οπορτουνιστικές – αναθεωρητικές δυνάμεις του ΚΚ Τσεχοσλοβακίας. Αποδεικνύεται η βαθύτερη στρατηγική σύμπλευση των αστών και των οπορτουνιστών, όλων αυτών των πολιτικών δυνάμεων που χύνουν νερό στο μύλο της ιμπεριαλιστικής προπαγάνδας ενάντια στο σοσιαλισμό, κάνοντας το μαύρο – άσπρο. Αλλοι μιλάνε για την “εξέγερση των φοιτητών” στην Τσεχοσλοβακία, άλλοι βλέπουν “αντιγραφειοκρατική επανάσταση”, άλλη “εσωτερική φιλελευθεροποίηση” του καθεστώτος και άλλοι σοσιαλισμό με… “δημοκρατία και ελευθερία”. Οι ιμπεριαλιστές παρουσιάζουν έτσι άλλη μια φορά, τη δική τους εκδοχή για τα γεγονότα κομμένη και ραμμένη στα μέτρα τους, αξιοποιώντας μια τεράστια αντικομμουνιστική βιομηχανία που παράγει εκδόσεις, ντοκιμαντέρ, ταινίες, βιβλία, αφιερώματα που αναπαράγονται μέσα από τα αστικά ΜΜΕ. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι σε όλα αυτά τα αφιερώματα φιλοξενούνται όλες οι αποχρώσεις του οπορτουνισμού. Αλλωστε και τώρα όπως και τότε αστοί και οπορτουνιστές δουλεύουν με αγαστή συνεργασία. Η περίπτωση της Τσεχοσλοβακίας το 1968 είναι άλλη μια τυπική περίπτωση αντεπαναστατικής απόπειρας όπου συναντήθηκαν δυο

δυνάμεις: ο ιμπεριαλισμός και ο οπορτουνισμός. Οι ίδιες δυνάμεις συναντήθηκαν και σε άλλες αντεπαναστατικές απόπειρες τον 20ο αιώνα.. Η αντεπανάσταση στην Τσεχοσλοβακία είναι ένα ακόμη ιστορικό γεγονός, στη μακριά αλυσίδα των γεγονότων του 20ου αιώνα που δείχνει πως ο οπορτουνισμός στην εξέλιξη του μετατρέπεται σε αντεπαναστατική δύναμη. Η Τσεχοσλοβακία γινόταν πριν το 1968 όλο και περισσότερο αντικείμενο διαμάχης μεταξύ του σοσιαλισμού και του διεθνούς ιμπεριαλισμού στην Ευρώπη. Ο ιμπεριαλισμός συγκέντρωνε εκεί τα πυρά του λόγω της στρατηγικής θέσης της Τσεχοσλοβακίας ως δυτικού προπύργιου της σοσιαλιστικής κοινότητας κρατών στην Ευρώπη αλλά και επειδή θεωρούσε ότι εκεί είχε τις προϋποθέσεις για να οργανώσει πιο πετυχημένα αντεπαναστατική απόπειρα. Στην ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΤ το Γενάρη του 1968 υπερίσχυσαν οι δεξιές οπορτουνιστικές δυνάμεις και εκλέχτηκε ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΤ ο Α. Ντούμπτσεκ. Οι οπορτουνιστές με επικεφαλής πλέον τον Ντούπτσεκ ενθάρρυναν τα αντεπαναστατικά και αντισοσιαλιστικά στοιχεία της χώρας. Τα συνθήματά τους, της λεγόμενης “Ανοιξης της Πράγας” για “εκδημοκρατισμό” και “νέο μοντέλο σοσιαλισμού”, υποστηρίχθηκαν από το διεθνή ιμπεριαλισμό. Οι οπορτουνιστές στην ηγεσία του Κόμματος και του κράτους στήριζαν αντεπαναστατικές ενέργειες και την προετοιμασία πραξικοπήματος με στόχο την παλινόρθωση της αστικής εξουσίας. Τον Αύγουστο του 1968, η χώρα βρέθηκε στα πρόθυρα εμφυλίου πολέμου.

Ποιοι επιχείρησαν να... απελευθερώσουν τους Τσεχοσλοβάκους εργάτες Η περίφημη “Ανοιξη της Πράγας” στην πραγματικότητα πρόκειται για αντεπαναστατική απόπειρα για να επανέλθει ο “μαύρος χειμώνας” της καπιταλιστικής βαρβαρότητας

για το

Οδηγητής ϐ Ιούλης - Αυγουστος 2008

ϐ 29

Ο αστικός τύπος Στην υπηρεσια τησ αντεπαναστασησ

Τα μεγάλα εκδοτικά συγκροτήματα στήριξαν από την πρώτη στιγμή τα αντεπαναστατικά στοιχεία στην Τσεχοσλοβακία. Η «New York Times» έγραφε «Δυστυχώς ο πόλεμος στο Βιετνάμ και η λυπηρή κατάσταση του ισοζυγίου πληρωμών δεν δίνουν στις ΗΠΑ τη δυνατότητα να παίξουν προσεχώς ξεχωριστό ρόλο για το θέμα της Τσεχοσλοβακίας». Οι “Times” του Λονδίνου έγραφαν ό,τι πρόκειται «για ένα από τα πιο αισιόδοξα κινήματα στον κομμουνιστικό κόσμο», Η “Washington Daily News” σημείωνε: «Η Τσεχοσλοβακία αποσπάται απ’ τη Μόσχα και οι ΗΠΑ θα ήθελαν να κάνουν ότι είναι δυνατόν για να βοηθήσουν αυτήν τη χώρα να ξεφύγει απ’ τη Σοβιετική τροχιά» ενώ και η γαλλική “Le Monde” υποδείκνυε τα επόμενα βήματα: «Η Τσεχοσλοβακία πρέπει να προσπαθήσει τώρα να προκαλέσει μέσα ή έξω από την ΚΟΜΕΚΟΝ αναθεώρηση της ανταλλαγής εμπορευμάτων»

Φωτογραφίες: (1) Και στην Ελλάδα το “Eθνος” όπως και οι άλλες αστικές εφημερίδες αναπαρήγαγαν την αντεπαναστατική προπαγάνδα (2) Το περιοδικό “Times” ανακηρύσσει ως άνθρωπο της χρονιάς τον “Ούγγρο μαχητή της ελευθερίας” στηρίζοντας την προπαγάνδα περί “Ουγγρικής Επανάστασης” το 1956.

Την προετοίμασαν, την οργάνωσαν και τη στήριξαν οι μαύρες αντιδραστικές δυνάμεις του ιμπεριαλισμού. Δεν είναι τυχαίο ότι τα μεγάλα συγκροτήματα τύπου των ισχυρών καπιταλιστικών χωρών, που εξέφραζαν και εκφράζουν ανάγλυφα τις διαθέσεις, τις απόψεις, τα συμφέροντα των μονοπωλιακών ομίλων του διεθνούς ιμπεριαλισμού χαιρέτιζαν τα γεγονότα, στάθμιζαν εξονυχιστικά τις πιθανότητες για την απόσπαση της Τσεχοσλοβακίας απ’

ιμπεριαλισμός ετοιμαζόταν, λοιπόν, να… απελευθερώσει την Τσεχοσλοβακία. Πραγματοποιήθηκαν πολυάριθμες συναντήσεις μεταξύ της ηγεσίας του Χριστιανοδημοκρατικού κόμματος Δυτικής Γερμανίας με αντιπροσώπους της Τσεχοσλοβάκικης Χριστιανοδημοκρατικής Eνωσης. Ιδιαίτερο στόχο είχαν να ασκήσουν επίδραση στην τσεχοσλοβάκικη νεολαία, προφανώς για να τη “θεραπεύσουν απ’ την ασθένεια του κομμουνισμού” και να τη μυήσουν στις “ελεύθερες

Οι ιμπεριαλιστές παρουσιάζουν τη δική τους εκδοχή για τα γεγονότα, κομμένη και ραμμένη στα μέτρα τους, κρύβοντας ότι το 1968 στην Τσεχλοσοβακία επιχειρήθηκε απόπειρα αντεπανάστασης το σοσιαλιστικό στρατόπεδο, ασχολούνταν με την ανοιχτή υποκίνηση των αντιδραστικών στοιχείων στη χώρα. Τον Ιούλη του 1968 είδε το φως της δημοσιότητας το “Σχέδιο Επιχειρήσεων” που επεξεργάστηκε το Πεντάγωνο και η CIA ενάντια στις σοσιαλιστικές χώρες και ειδικά ενάντια στην Τσεχοσλοβακία. Σε αυτό προβλεπόταν η διαφοροποιημένη μεταχείριση ορισμένων χωρών, ο συνδυασμός εξωτερικής πολιτικής και ιδεολογικής δολιοφθοράς με τις προσπάθειες να εξασθενίσει η ενότητα της σοσιαλιστικής κοινότητας. Αναφέρεται, επίσης, με κυνισμό η πραγματοποίηση υπονομευτικών ενεργειών ειδικά ενάντια στη ΣΔ Τσεχοσλοβακίας. Ταυτόχρονα, άρχισαν επικλήσεις για “προσέγγιση” με τη Δυτική Γερμανία από τα ΜΜΕ και από μερικά στελέχη του ΚΚΤ. Μάλιστα, τα δυτικά σύνορα της Τσεχοσλοβακίας άνοιξαν και πλημμύρισαν μαζί με τους τουρίστες, με κάθε λογής σαμποτέρ και κατάσκοπους, πρώτα απ’ όλα απ’ τη Δυτική Γερμανία. Ο αμερικανικός και ο γερμανικός

και δημοκρατικές αξίες της αγοράς”. Αργότερα ήρθε στη δημοσιότητα το πρόγραμμα “Ζέφυρος” του ΝΑΤΟ το οποίο αποδεικνύει ότι το γενικό επιτελείο του ΝΑΤΟ είχε αναλάβει την προετοιμασία του τσεχοσλοβάκικου ζητήματος. Να, λοιπόν, ποιοι βρίσκονταν πίσω από την αντεπανάσταση στην Τσεχοσλοβακία. Οι δυνάμεις του ΚΚΤ που δεν είχαν διαβρωθεί απ’ την αντεπανάσταση, προκειμένου να αντιμετωπίσουν τον κίνδυνο της ανατροπής, ζήτησαν τη διεθνιστική βοήθεια του Συμφώνου της Βαρσοβίας. Ετσι αποφεύχθηκε για εκείνη την ώρα η αντεπανάσταση και η επιδίωξη του διεθνούς ιμπεριαλισμού να ανατραπεί το σοσιαλιστικό σύστημα στην Τσεχοσλοβακία.

Ορισμένα χρήσιμα συμπεράσματα2 Οι αντεπαναστατικές – αντικομμουνιστικές ενέργειες του ιμπεριαλισμού στην Ουγγαρία το 1956, στην Τσεχοσλοβακία τον Αύγουστο του 1968, όπως και στην Πολωνία (1980-81) επιβεβαιώνουν ιστορικά διδάγματα για τον

κίνδυνο της αντεπανάστασης, που με ιδιαίτερα εύστοχο τρόπο είχαν επισημάνει οι θεμελιωτές του επιστημονικού σοσιαλισμού Μαρξ- Ενγκελς από τον καιρό της Παρισινής Κομμούνας του 1871 και στη συνέχεια τα επεξεργάστηκε παραπέρα ο Λένιν. Τα Κομμουνιστικά Κόμματα που βρίσκονταν στην εξουσία των χωρών της Ανατολικής και Κεντρικής Ευρώπης που οικοδομούσαν το σοσιαλισμό δεν έβγαλαν σωστά συμπεράσματα από τις πρώτες προσπάθειες για αντεπαναστάσεις σε μια σειρά Λαϊκές Δημοκρατίες. Η επικράτηση οπορτουνιστικών αντιλήψεων στις ηγεσίες αυτών των Κομμάτων από τη μια αδυνάτισαν την επαγρύπνηση απέναντι στη δράση του ιμπεριαλισμού, από την άλλη υποτίμησαν ή και αγνόησαν την όξυνση της ταξικής πάλης κατά τη διάρκεια της οικοδόμησης, στη βάση της οποίας αναπτύχθηκε η αντεπαναστατική δράση. «Το γεγονός ότι δεν συνειδητοποιήθηκε η απειλή της αντεπανάστασης, αποδεικνύει ήδη από μόνο του την αλλοίωση της φυσιογνωμίας και του χαρακτήρα των κομμουνιστικών κομμάτων στις χώρες του σοσιαλισμού… Υπήρξαν συγκεκριμένα γεγονότα και μάλιστα στο έδαφος της Ευρώπης τα οποία έπρεπε να συνειδητοποιηθούν ως σήματα συναγερμού (Ουγγαρία, Πολωνία, Τσεχοσλοβακία, τα προβλήματα της Γιουγκοσλαβίας, της Ρουμανίας, της Αλβανίας, καθώς και η αναθεωρητική επίθεση με αιχμή του δόρατος τον ευρωκομμουνισμό που χτύπησε το κομμουνιστικό κίνημα της καπιταλιστικής Ευρώπης). Φαινόμενα διασπάσεων σε κομμουνιστικά κόμματα της Ευρώπης επίσης αποτελούσαν προειδοποίηση για την ιδεολογική πίεση που άσκουσε ο καπιταλισμός και η ιδεολογία του στις γραμμές του εργατικού και κομμουνιστικού κινήματος των καπιταλιστικών χωρών»3 Οι νίκες ενάντια στις πρώτες προσπάθειες αντεπανάστασης μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν προσωρινές καθώς δεν αντιμετώπισαν τις βαθύτερες αιτίες και τα προβλήματα που βρίσκονταν

στη ρίζα αυτών των γεγονότων. Στην πορεία όχι μόνο οξύνθηκαν αυτές οι αιτίες, αλλά επί της ουσίας τα ίδια τα κόμματα εκφυλίστηκαν, μετασχηματίστηκαν, μετατράπηκαν από φορείς της σοσιαλιστικής οικοδόμησης σε φορείς της αντεπανάστασης.

1 Β. Ι. Λένιν: “Τα διδάγματα της Κομμούνας”, Απάντα, τ. 16ος, Σύγχρονη Εποχή, σ. 476-7 2 Βλ. ΙΕ της ΚΕ του ΚΚΕ, “Αντικομμουνισμός χθές και σήμερα”, Σύγχρονη Εποχή 3 Υλικά Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης του ΚΚΕ – Εκτιμήσεις και προβληματισμοί για τους παράγοντες που καθόρισαν την ανατροπή του σοσιαλιστικού συστήματος στην Ευρώπη. Η αναγκαιότητα και η επικαιρότητα του σοσιαλισμού. (1995)

Επιμέλεια: Ιδεολογική Επιτροπή

30ϐ

για το σοσιαλισμό

Ιδεολογική Επιτροπή της ΚΕ του ΚΚΕ Ο Αντικομμουνισμός χθές και σήμερα

Η ιμπεριαλιστική αντεπανάσταση

εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή

Ενθετο του “Ριζοσπάστη”

Αυτή η έκδοση της ΙΕ της ΚΕ απευθύνεται κυρίως στη νεολαία που έρχεται αντιμέτωπη με τον αντικομμουνισμό στο σχολείο, στο πανεπιστήμιο χωρίς να έχει την απαραιτητη ιστορική – κοινωνική πείρα να αντιμετωπίσει το “δηλητήριό” του... Η έκδοση δεν φιλοδοξεί να αποτελέσει μια ολοκληρωμένη μελέτη για το ζήτημα του αντικομμουνισμού. Φιλοδοξεί όμως να ανοίξει ζητήματα αντιπαράθεσης με την αντικομμουνιστική εκστρατεία, να συγκεντρώσει στοιχεία και επιχειρήματα-απαντήσεις σε ορισμένα ζητήματα του ιδεολογικού μετώπου, να προσανατολίσει, να δώσει κίνητρα για μια βαθύτερη μελέτη και καλύτερο εξοπλισμό, ιδιαιτέρα στους νέους και τις νέες. Η έκδοση επικεντρώνει στα εξής ζητήματα: -Στην παρουσίαση του αντικομμουνισμού ως ιδεολογία και πολιτική της άρχουσας τάξης. -Στην αντιπαράθεση με αντικομμουνιστικά ιδεολογήματα και θεωρίες και με διαστρεβλώσεις της ιστορικής αλήθειας. -Στις εκδηλώσεις του αντικομμουνισμού στην Ελλάδα. -Στο ρόλο του οπορτουνισμού στην αντικομμουνιστική εκστρατεία. -Στις σχετικά πρόσφατες εξελίξεις με αιχμή το αντικομμουνιστικό μνημόνιο του Συμβουλίου της Ευρώπης.

Το 1982 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις “Σύγχρονη Εποχή” το βιβλίο “Η ιμπεριαλιστική αντεπανάσταση”, που είχε εκδοθεί από το Γερμανικό Κομμουνιστικό Κόμμα, το 1981, στο Ντίσελντορφ. Στο βιβλίο εκφράζεται ανάγλυφα με παραδείγματα, η υπονομευτική δράση του καπιταλισμού κατά των επαναστατικών δυνάμεων. Από αυτό το βιβλίο, λοιπόν, ο “Ρ” αναδημοσίευσε αποσπάσματα σε ένθετο το Νοέμβρη του 2001. Στο ένθετο περιέχονται κείμενα των Μάρξ-Ενγκελς-Λένιν για την αντεπανάσταση και άρθρα για την ανάμιξη των ιμπεριαλιστών στην Ουγγαρία, την Τσεχοσλοβακία, την Πολωνία κ .α. Παρ’ ότι οφείλει κανείς να προβληματιστεί για τις εκτιμήσεις των ΚΚ εξουσίας τότε για τους παράγοντες που οδήγησαν σε αυτά τα γεγονότα, την εξέλιξη της ταξικής πάλης στο σοσιαλισμό κ.α., το βιβλίο προσφέρεται για μελέτη του ρόλου της υπονομευτικής δράσης του ιμπεριαλισμού ενάντια στη Σοβιετική Ενωση και τις Λαϊκές Δημοκρατίες. Αφθονο χρήμα, κατασκοπευτική δραστηριότητα, στήριξη αντεπαναστατικών δυνάμεων και στοιχείων συνθέτουν το “παζλ” της ιμπεριαλιστικής παρέμβασης και συμμετοχής στην ανατροπή του σοσιαλισμού.

“Η ιμπεριαλιστική αντεπανάσταση” - Βρείτε το στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://www2.rizospastis.gr/static.do?page=/special/editions/special/ afierwmata/imperialistikn_avtepavastasn/index.jsp&publDate=24/6/ 2008&id=9846

Κονσταντίνοβα Ναντέζντα Ουλιάνοβα Κρούπσκαγια (1869-1939)

Η Κ. Κρούπσκαγια έχει μείνει γνωστή κυρίως ως η σύζυγος του Λένιν και έτσι η επαναστατική της δράση δεν είναι και τόσο γνωστή αν και εξίσου αξιόλογη. Γεννήθηκε το 1869 στην Πετρούπολη (Λένινγκραντ) και σπούδασε στην Ανώτερη Γυναικεία Σχολή της πόλης. Από το 1890 πήρε μέρος σε μαρξιστικούς ομίλους ενώ στα 1891-6 έκανε επαναστατική προπαγάνδα σε εργάτες σε βραδινή κυριακάτικη σχολή. Το 1894 συναντήθηκε για πρώτη φορά με το Λένιν. Εγινε γυναίκα του στην εξορία (1898). Την ίδια χρονιά θα γίνει μέλος του ΣΔΕΚΡ. Το 1901 απελευθερώθηκε και συμμετείχε από πολλά πόστα στον επαναστατικό αγώνα, κυρίως σε επαναστατικές εφημερίδες και περιοδικά, στη Ρωσία αλλά και το εξωτερικό. Το 1917 επέστρεψε στη Ρωσία με το Λένιν, συμμετείχε στην ίδρυση της Σοσιαλιστικής Ενωσης Νεολαίας και στην Οκτωβριανή Επανάσταση. Τις μέρες αυτές, ήταν μέλος της περιφερειακής επιτροπής του Βίμποργκ του ΣΔΕΚΡ (Μπ.) ενώ μεταβίβαζε τις γραπτές οδηγίες του Λένιν στα μέλη της ΚΕ. Μετά τη νίκη της Επανάστασης ασχολήθηκε με τη μορφωτική αναγέννηση της ΕΣΣΔ, τη Λαϊκή παιδεία. Εγινε μέλος του Συμβουλίου του Λαϊκού Επιτροπάτου Παιδείας. Πήρε μέρος στην ετοιμασία των πρώτων διαταγμάτων για τη λαϊκή παιδεία. Ηταν τακτικό μέλος της Σοσιαλιστικής Ακαδημίας Κοινωνικών Επιστημών. Δίδασκε στην Ακαδημία Κομμουνιστικής Διαπαιδαγώγησης. Οργάνωσε σειρά εθελοντικών οργανώσεων όπως οι: “Κάτω αγραμματοσύνη” και “Φίλος των παιδιών”. Είχε μεγάλη συμβολή στη μελέτη παιδαγωγικών ζητημάτων από μαρξιστική σκοπιά. Αρθρογραφούσε σε πολλά παιδαγωγικά – εκπαιδευτικά περιοδικά. Ηταν πρόεδρος του Συλλόγου Παιδαγωγών – Μαρξιστών. Διετέλεσε μέλος της ΚΕ του Πανενωσιακού ΚΚ (Μπ.) και της Πανενωσιακής ΚΕ και της ΚΕΕ της ΕΣΣΔ, βουλευτής και μέλος του Προεδρείου του Ανώτατου Σοβιέτ της ΕΣΣΔ. Εγραψε πολλά παιδαγωγικά έργα και αναμνήσεις για τον Λένιν.

Οδηγητής ϐ Ιούλης — Αυγουστος 2008

όχι σε όλα τα ναρκωτικά ϐ 31

Παγκοσμια μερα κατα των ναρκωτικων

Στόχος μας Στόχος η ζωή Στόχος μαςημας ηζωή ζωή

ς ο χ ό τ σ ς α μ ή ω ζ η χι

ε μια περίοδο που δρομολογούνται πολύ επικίνδυνες εξελίξεις με στόχο τη νομιμοποίηση των ναρκωτικών στη συνείδηση της νεολαίας, το ΚΚΕ και η ΚΝΕ στέκονται πολύμορφα στο πλευρό των εργαζομένων στα Κέντρα Πρόληψης, των θεραπευτικών κοινοτήτων, μεγάλων μαζικών φορέων, όπως του ΕΣΥΝ, με μεγάλη συμβολή στην αντιναρκωτική πάλη του ελληνικού λαού, και όλης της νέας γενιάς. Με αφορμή την 26η Ιούνη, την παγκόσμια ημέρα κατά των ναρκωτικών, το Κόμμα μας και η ΚΝΕ ανέλαβαν πλήθος πρωτοβουλιών σε όλη τη χώρα ενάντια στην επικίνδυνη πολιτική των γαλαζοπράσινων κυβερνήσεων, ενάντια σε όλους αυτούς τους ναρκωκουλτουριάδηδες οπορτουνιστές που παρελαύνουν στα ΜΜΕ παρουσιάζοντας το μαύρο άσπρο. Ολη αυτή η δραστηριότητα έφερε ακόμα περισσότερους νέους σε επαφή με τις θέσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, τις μοναδικές θέσεις που ανταποκρίνονται στις πραγματικές ανάγκες της νέας γενιάς για μια «κοινωνία ελεύθερη από ναρκωτικά και όχι με ελεύθερα ναρκωτικά», για μια «ζωή ολόκληρη, όχι με δόσεις». Τις θέσεις που προβάλλουν ως μοναδικό αντίδοτο την ανυπότακτη, αγωνιστική και δημιουργική στάση ζωής κάθε νέου, που εντοπίζουν τις αιτίες της μάστιγας στο ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα. Περιοδείες της Αλέκας Παπαρήγα Στις 26 Ιούνη η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, μαζί με στελέχη του Κόμματος και δεκάδες μέλη της ΚΝΕ, περιόδευσαν στη θεραπευτική κοινότητα “Νόστος” και συζήτησαν για αρκετή ώρα με τους νέους της Κοινότητας. Μέσα σε ιδιαίτερα όμορφο κλίμα, κατατέθηκαν προβληματισμοί πάνω στο ζήτημα των ναρκωτικών, τις κοινωνικές του αιτίες, το ότι αποτελεί μέσο χειραγώγησης της νεολαίας, το που οδηγούν ο διαχωρισμός των ναρκωτικών και τα προγράμματα υποκατάστασης με «την κρατική ηρωίνη» όπως εύστοχα χαρακτήρισαν τη μεθαδόνη κάποιοι νέοι της κοινότητας. Ξεχωριστό ενδιαφέρον είχαν οι εμπειρίες που κατέθεσαν οι νέοι της κοινότητας από τον καθημερινό τους αγώνα απέναντι στην εξάρτηση και τη ζωή τους μέσα στην κοινότητα που βασίζεται «στην εμπιστοσύνη, την αγάπη και τη συνεργασία». Στο τέλος της συνάντησης η αισιοδοξία για κάθε μικρό ή μεγάλο αγώνα ήταν σε όλους διάχυτη. Επίσης, τη Δευτέρα 23 Ιούνη η Αλέκα Παπαρήγα, συνοδευόμενη από στελέχη του Κόμματος, περιόδευσε στο ΚΕΘΕΑ, όπου συνάντησε και συζήτησε με τους εργαζομένους, το επιστημονικό προσωπικό και τη διεύθυνση του Κέντρου. Επιπλέον, αρκετές επισκέψεις σε μονάδες και υπηρεσίες του ΚΕΘΕΑ πραγματοποίησαν βουλευτές του ΚΚΕ την παραμονή της παγκόσμιας μέρας.

Συνέντευξη Τύπου της ΚΝΕ Συνέντευξη τύπου παραχώρησε η ΚΝΕ στις 25 Ιούνη με θέμα τις θέσεις της για το πρόβλημα της χρήσης και της εξάρτησης. Σε

αυτή διατρανώθηκε η αντίθεση της οργάνωσης στο διαχωρισμό των ναρκωτικών σε “σκληρά” και “μαλακά”, «ακριβώς γιατί δεν μπορούν να διαχωριστούν σε “σκληρές” και “μαλακές” και οι αιτίες που οδηγούν ένα νέο στη χρήση», τόνισε η Δώρα Βασιλοπούλου, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ. Σε αυτούς που προτάσσουν την αποποινικοποίηση, απάντησε χαρακτηριστικά: «εναντιωνόμαστε σε όλα τα ναρκωτικά. Δεν έχει για εμάς σημασία αν θα τα πουλούν ιδιώτες ή αν θα τα εμπορεύεται το ίδιο το κράτος. (…) Δεν μπαίνουμε στη λογική να επιλέξουμε ποιος θα κερδίζει από τη δυστυχία και το θάνατο των νέων ανθρώπων» Σε ότι αφορά τις προτάσεις της ΚΝΕ, μεταξύ άλλων υπογράμμισε: «Διεκδικούμε δομές πρόληψης, απεξάρτησης, επανένταξης δημόσιες και δωρεάν, που να καλύπτουν τις ανάγκες της χώρας» Τέλος, επισήμανε ότι «Για μας ο αγώνας για μια ζωή χωρίς εξαρτήσεις και ουσίες δεν είναι ζήτημα επετειακό, μιας μόνο ημέρας, αλλά σταθερός προσανατολισμός της δράσης μας όλο το χρόνο».

Συγκεντρώσεις σε όλη τη χώρα Στις 26 Ιούνη το απόγευμα, η ΚΟΑ του ΚΚΕ και οι Οργανώσεις Σπουδάζουσας και ΤΕΙ της ΚΝΕ πραγματοποίησαν μεγάλη συγκέντρωση στο Σύνταγμα, με αφορμή την Παγκόσμια Μέρα Κατά των Ναρκωτικών. Στην ομιλία της η Βαγγελιώ Πλατανιά, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ, αναφερόμενη στην αταλάντευτη στάση της Oργάνωσης σε όλη τη διάρκεια της 40χρονης ιστορίας της, τόνισε: «Συνεχίζουμε με τις ίδιες αρχές. Γιατί

τα ιδανικά και οι αξίες μας δεν ταυτίζονται με τη φυγή. Γιατί βλέπουμε την πραγματικότητα, γνωρίζουμε την αιτία των προβλημάτων, παλεύουμε να αλλάξουμε τον κόσμο. Γιατί είμαστε αισιόδοξοι, ξέρουμε ότι το μέλλον μάς ανήκει και αγωνιζόμαστε για να το κερδίσουμε». Αμέσως μετά την ομιλία ακολούθησε μουσικό πρόγραμμα. Μαχητική ήταν η συγκέντρωση στο Αγαλμα του Βενιζέλου και η πορεία που πραγματοποίησε στις 26 Ιούνη το απόγευμα η ΚΝΕ στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Η πορεία κατέληξε στην παραλία της πόλης, όπου γίνονταν οι εκδηλώσεις των Θεραπευτικών Κοινοτήτων. Πολύμορφες εκδηλώσεις, με συγκεντρώσεις, εξορμήσεις σε στέκια νεολαίας, πολιτιστικά προγράμματα, κλπ., έγιναν επίσης σε Πάτρα, Καλαμάτα, Πύργο, Γιάννενα, Αγρίνιο, Ηράκλειο, Ρέθυμνο, Χανιά, Κατερίνη, Αλεξανδρούπολη, Κομοτηνή, Ξάνθη, Καβάλα, Σέρρες, Κοζάνη, Φλώρινα, Πτολεμαΐδα, Λάρισα, Βόλο και Χαλκίδα.

Πλούσιες οι εκδηλώσεις του ΕΣΥΝ Με μεγάλη επιτυχία ολοκληρώθηκαν για άλλη μια χρονιά οι πλούσιες εκδηλώσεις του Εθνικού Συμβουλίου κατά των Ναρκωτικών (ΕΣΥΝ) με αφορμή την Παγκόσμια Μέρα κατά των Ναρκωτικών. Οπως και τα προηγούμενα χρόνια, το ΕΣΥΝ κινητοποίησε πραγματικά χιλιάδες πολίτες και δεκάδες φορείς σε πολλές γωνιές της Ελλάδας, προβάλλοντας στο λαό και τη νεολαία ένα διαφορετικό τρόπο ζωής που αντιπαλεύει τις αιτίες που αναπαράγουν το πρόβλημα των ναρκωτικών. Οι εκδηλώσεις αυτές, που συνοδεύτηκαν με εξορμήσεις σε όλη την Ελλάδα, είχαν σκοπό την ενίσχυση της δημιουργικότητας, της ερασιτεχνικής δημιουργίας των νέων, του πολιτισμού και του αθλητισμού, που αποτελούν την καλύτερη πρόληψη. Τις παρακολούθησε πλήθος κόσμου, ενώ η πολυμορφία τους άγγιξε όλους τους κατοίκους στις πόλεις που διοργανώθηκαν. Η κεντρική εκδήλωση του φορέα πραγματοποιήθηκε στις 19-24 Ιούνη στη Λιβαδειά, ενώ ανάλογες εκδηλώσεις και εξορμήσεις έγιναν απ’ όλα τα παραρτήματα του ΕΣΥΝ.

Π.Γ. Διευκρίνιση: Η φωτογραφία στη σελίδα 32 του προηγούμενου φύλλου χρησιμοποιήθηκε με σκοπό να αναδείξει τον προβληματισμό της νέας γενιάς απέναντι στη μάστιγα των ναρκωτικών..

32 ϐ νέοι στρατευμένοι

ΣυνθΗκες υγιεινΗς και ασφΑλειας στα στρατΟπεδα αραλαβή καθα«Η τελευταία π νο δεύτερο εξάμη το ε ιν έγ ν κώ ριστι καθαέφεραν άλλα. Ο να ξα ν δε ι κα 7 του 200 ι νερό» ουγγαρίστρα κα φ σ ια μ ε μ ι τα στο ρισμός γίνε ς του φαγητού υ κο σ δί ς υ το ε λένουμ «Εχει τύχει να π πουάν!» λι!» φυλάκιο με σαμ κομμένο μπουκά ή κι ρί π μ ε σ α ονται μέσ τρο» «Φακές σερβίρ φαντάρο-κτηνία ό π α ι τα νε γί ς έλεγχο κτλ.) «Ο υγειονομικός ωματικοί, ΕΠΟΠ ξι α ι, ρο ά ντ α (φ 0 άτομα περί«Για περίπου 15 ς –γυναίκες (για ρε ντ ά α γι ές ιν αλέτες κο υπάρχουν 8 του ΕΠΟΠ)» ΨΜ» που 15 γυναίκες ζουμε από το Κ ρά γο Α ς. ία γε υ ι χαρτιά νουν «Δεν παρέχοντα ητα και μας κά ότ ρι α θ κα α γι χεια ι«Μας λένε συνέ νω απορρυπαντ ά π ρα α π ε μ λα ά τί β παρατήρηση για ρεπε”» κό από όσο “έπ

Απλοχεριές για το ΝΑΤΟ τσιγκουνιές όταν πρόκειται για το φαγητό του φαντάρου, για το μισθό του, για την ποιότητα της ζωής του μέσα στο στρατόπεδο

Τσιγκουνιές…και πονηριές «Πάνω απ’ όλα η οικονομία!» «Να μην γίνονται σπατάλες!» Αυτές είναι οι ατάκες αξιωματικών που ακολουθώντας διαταγές προσπαθούν να κρύψουν από τους φαντάρους τις ευθύνες της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας. Πώς να εξηγήσεις ότι σε ένα θάλαμο με 30 άνδρες αναλογεί 1 (!) μπουκάλι χλωρίνη την εβδομάδα για τη συνολική καθαριότητα θαλάμου, λουτρών, τουαλετών; Πώς να εξηγήσεις το συχνό φαινόμενο – ιδιαιτέρα στα ΚΕΝ- να μη φτάνει το φαγητό; Πώς να εξηγήσεις ότι συμβαίνουν αυτά όταν οι Ελληνας εργαζόμενος πληρώνει φόρους απ’ τα γεννοφάσκια του για να τρέχουν τα δισεκατομμύρια του 11% του προϋπολογισμού για τις στρατιωτικές δαπάνες; Κανένας αξιωματικός δεν μπορεί να δικαιολογήσει στους φαντάρους του ότι η πατρίδα είναι “χουβαρντού” όταν αγοράζει οπλικά συστήματα που εξυπηρετούν τους επιθετικούς σκοπούς του ΝΑΤΟ, όταν ξοδεύει εκατομμύρια των εκατομμυρίων για να διατηρεί 2.500 Ελληνες στρατιώτες στο εξωτερικό για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ, της ΕΕ και της ελληνικής πλουτοκρατίας. Αλλά είναι τσιγκούνα μόνο όταν πρόκειται για το φαγητό του φαντάρου, για το μισθό του, για την ποιότητα της ζωής του μέσα στο στρατόπεδο κι έξω από αυτό, για τις δαπάνες εκείνες που θα αναβαθμίσουν

Παντού υπάρχει

ένας μύθος… Απίστευτα και όμως αληθινά… Αν νομίζει κανείς ότι τα παραπάνω είναι αποκυήματα της φαντασίας μας, τον ενημερώνουμε ότι πρόκειται για καταγγελίες φαντάρων από το 2/39 Σύνταγμα Ευζώνων στο Μεσολόγγι, από την 95 ΕΑΝΕΘ στη Ρόδο, και από το Φυλάκιο Κατταβιάς, επίσης στη Ρόδο. Αν επίσης κάνεις νομίζει ότι η επικινδυνότητα της θητείας σταματάει εκεί ας διαβάσει κι αυτά: Στο φυλάκιο Λυκοτοπίου, στο Μέγα Δέρειο του Εβρου οι φαντάροι πίνανε το νερό του φυλακίου που τελικά αποδείχτηκε ότι περιέχει αρσενικό! Επιπλέον, αποδείχτηκε ότι ο Λοχαγός διοικητής του φυλακίου καθυστέρησε 3 βδομάδες να τους ενημερώσει. Μεταφερόμαστε στο αεροδρόμιο του Μάλεμε, στα Χανιά. Μόλις έχει τελειώσει η ΝΑΤΟϊκή διακλαδική άσκηση Guardian Glory. Δεκάδες φαντάροι έχουν στρατοπεδεύσει επί δυο μήνες καταμεσής στο αεροδρόμιο, σε σκηνές κάτω από τον ήλιο και τη βροχή και δουλεύουν μέρα-νύχτα χαμαλίκι για τις ανάγκες της άσκησης των ιμπεριαλιστών και των

τη ζωή του Ελληνα φαντάρου. Σα να μη φτάνουν αυτά, υπάρχουν κι οι “γραφικοί” που τα χώνουν στους φαντάρους επειδή π.χ. δεν καθαρίζουν καλά. Εχει συμβεί και το εξωφρενικό, φαντάροι που απηύδησαν και αγόρασαν οι ίδιοι καθαριστικά, να τιμωρηθούν! Κι ας σημειωθεί το εξής: Ολα τα παραπάνω τα γράφουμε χωρίς να έχουμε καμιά πονηρή σκέψη, όπως για παράδειγμα ότι υπάρχουν αξιωματικοί που βάζουν βαθιά το χέρι στα ταμεία των ΚΨΜ. Οτι υπάρχουν αξιωματικοί που τα πιάνουν χοντρά από προμηθευτές στρατοπέδων κτλ.

Σε κίνδυνο η ζωή των φαντάρων Εκτός από τσιγκούνα η πατρίδα είναι ενίοτε και επικίνδυνη. Σχεδόν κάθε μήνα στη στήλη “στον τάκο” γράφουμε για τραυματισμούς φαντάρων. Πάνω από ένας φαντάρος το μήνα αυτοκτονεί τα τελευταία χρόνια. Στα στρατόπεδα φαντάροι διατάσσονται να κάνουν δουλιές κι ασκήσεις για τις οποίες δεν είναι εκπαιδευμένοι. Αφού γίνει το κακό, η πρώτη φροντίδα της υπηρεσίας είναι να βάλει ο φαντάρος την υπογραφή του ότι φταίει ο ίδιος κι όχι η υπηρεσία. Τα στρατιωτικά νοσοκομεία αντιμετωπίζουν τους φαντάρους καχύποπτα σαν λουφαδόρους, αρκετές φορές τους διώχνουν χωρίς καν να τους εξετάσουν! Αν τυχόν διαπιστωθεί σοβαρό πρόβλημα υγείας που χρειάζεται επέμβαση, δίνουν απ’ ευθείας αναβολή για να μη βαρύνουν το Στρατό με έξοδα νοσηλείας!

ντόπιων υποτακτικών. Ξαφνικά μια σκηνή άρπαζει φωτιά και από θαύμα δεν τραυματίζονται φαντάροι αλλά καίγονται ολοσχερώς τα πράγματα και οι βαλίτσες αρκετών. Οι πυροσβεστήρες είχαν μαζευτεί την προηγούμενη μέρα με εντολή της διοίκησης. Βλέπετε με το τέλος της άσκησης, αποχώρησαν οι “αστεράτοι”. Γιατί, λοιπόν, να δείχνουμε καλό πρόσωπο; Τέτοια περιστατικά κι άλλα πιο τραγικά θυμούνται οι πάντες, είτε έχουν πάει φαντάροι, είτε όχι. Τι άραγε τα γεννάει, ποια είναι η αιτία που εμφανίζονται; Μήπως είναι ανικανότητα, ανευθυνότητα, γαϊδουριά, πλήρης αδιαφορία μερικών μεμονωμένων διοικητών, αξιωματικών ακόμα και φαντάρων; Μια τέτοια διαπίστωση θα ήταν ομολογουμένως πολύ βολική για όσους θέλουν να αποφύγουν τις ευθύνες τους. Δεν λέμε πως είναι οι πάντες το ίδιο ικανοί, ευσυνείδητοι κτλ. Σύμπτωση που επαναλαμβάνεται όμως, παύει να είναι σύμπτωση. Και λέμε ότι επαναλαμβάνεται γιατί η κατάσταση αυτή είναι γενικευμένη στα στρατόπεδα.

Υπεύθυνοι ΝΔ – ΠΑΣΟΚ Ολα τα παραπάνω δεν είναι από παρθενογένεση. Είναι αποτελέσματα της πολιτικής της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, αποτελέσματα της πολιτικής που έχει στο “στόχαστρο” το νέο άνθρωπο και την οικογένειά του, στο σχολείο, στο μεροκάματο, στο πανεπιστήμιο, στο στρατόπεδο. Ταυτόχρονα με την εκμετάλλευση που αποφέρει κέρδη στους καπιταλιστές που υπηρετούν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, η επιδίωξη είναι ο φαντάρος να μουντζώσει, να σιχτιρίσει και έτσι να ψάξει για τα βύσματα που του παρέχουν με το ένα χέρι την ίδια στιγμή που με το άλλο του αφαιρούν τα δικαιώματά του για αξιοπρεπή και δημιουργική θητεία. Κι όποιος δεν έχει βύσμα, ας κάτσει στα αυγά του κι ας υπομένει 12 μήνες να περάσουν. Αυτά ευαγγελίζονται η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και οι νεολαίες τους και από κοντά κι ο ΣΥΝ του βυσματία Τσίπρα. Αυτοί είναι οι εχθροί της νεολαίας, των φαντάρων. Τίποτα δεν κερδίζεται χωρίς αγώνα, χωρίς θυσίες. Τίποτα δεν χαρίζεται. Οι φαντάροι στα στρατόπεδα μόνο με δράση και διεκδίκηση μπορούν να υπερασπιστούν τα δικαιώματά τους. Με επιτροπές φαντάρων που θα καταγγέλλουν, θα αναδεικνύουν προβλήματα, θα προτείνουν λύσεις. Με συμπαράσταση από όσους είναι έξω από τα στρατόπεδα, το μαθητικό και φοιτητικό κίνημα, τα εργατικά σωματεία. Οι ΚΝιτες σε αυτόν τον αγώνα θα είναι πάντα μπροστά.

Οδηγητής ϐ Ιούλης - Αύγουστος 2008

εκπαίδευσης καταστρατηγείται. Οι φαντάροι πρέπει να απαιτήσουν να γνωρίζουν το πρόγραμμα και αυτό να τηρείται. Να τι μας λένε: «Βγαίνουμε μόνο με υπηρεσιακό 2-3 ώρες, το οποίο συνήθως δεν βολεύει κι εκτός από την υπηρεσία στο πρατήριο, κάνουμε κι όλες τις άλλες υπηρεσίες κάθε μέρα! Χτες ήμουν στο πρατήριο από τις 08.30 μέχρι τις 19.30 (!) με μόνο ένα διάλειμμα για φαγητό στα βιαστικά, μετά 20.00-22.00 είχα περίπολο και 04.00-06.00 πάλι περίπολο! Μάλιστα το πρωί σηκωθήκαμε μισή ώρα νωρίτερα από το εγερτήριο για να πάμε πάλι στο πρατήριο! Κι όλη αυτή η κατάσταση επαναλαμβάνω χωρίς καθόλου εξόδους. Οι περισσότεροι μάλιστα που ήρθανε με απόσπαση υποτίθεται για ένα μήνα, κάθονται μέχρι το τέλος της θητείας τους!»

153 TE, Ρόδος 2/39 Σύνταγμα Ευζώνων, Μεσολόγγι Κατά τη διάρκεια εκπαίδευσης στο πεδίο βολής με ρίψη εκπαιδευτικών χειροβομβίδων τραυματίστηκε σοβαρά στα χέρια φαντάρος, καθώς του έσκασε το καψούλι με τον πυροκροτητή στα χέρια. Αμέσως, ο Διοικητής προσπάθησε να ρίξει τις ευθύνες στον φαντάρο και να βγάλει “τρελούς” όλους τους υπόλοιπους οι οποίοι αντέδρασαν στην προσπάθεια συγκάλυψης των ευθυνών της Διοίκησης και δεν δέχτηκαν να συνεχίσουν την εκπαίδευση. Και αυτό το περιστατικό, αναδεικνύει πόσο “νοιάζονται” για τους φαντάρους αλλά και πόσο σημαντική είναι η αλληλεγγύη μεταξύ των στρατευμένων.

Στρατιωτικό Πρατήριο, Διδυμότειχο Το “Διδυμότειχο Blues” θυμούνται οι φαντάροι εκεί καθώς έχουν πήξει, με την έξοδο να είναι άγνωστη έννοια για αυτούς καθώς το πρόγραμμα υπηρεσίας και

Αντί για εξοδούχοι…σερβιτόροι! «Αφού έχουμε τους φαντάρους που να τρέχουμε;» Κάπως έτσι πρέπει να σκέφτηκαν οι αξιωματικοί εκεί στη Ρόδο και έστειλαν τους εξοδούχους του Σαββατοκύριακου για λάντζα και σερβιτόρους στα ΚΑΑΥ (Κέντρο Αναψυχής Αποκατάστασης Υγείας)!

ΚΕΔΒ, Καλαμάτα E-mail λάβαμε και από την Καλαμάτα όπου το πρόγραμμα περιλαμβάνει καψόνια, εθνικισμό κ.α.. Η αντίδραση των φαντάρων όμως ήταν άμεση: «Οι “νέοι” αξιωματικοί βγάζουν τα απωθημένα τους από τη Σχολή Ευελπίδων στους νεοσυλλέκτους. Μόλις τελείωσαν τη σχολή τα παιδιά, πήραν την πρώτη μετάθεσή τους στο κέντρο και συνεπώς κάπου πρέπει να ξεσπάσουν για όσα τράβηξαν στη σχολή τους. Από το καλημέρα ξεκίνησαν οι κάμψεις ατομικές και ομαδικές. Ακόμα και μετά τη βραδινή αναφορά ως τιμωρία πάντα (...) μιας και δεν είχαν ορκιστεί οι νεοσύλλεκτοι και δεν μπορούσαν να τους τιμωρήσουν αλλιώς. Οι υποτιμητι-

κές εκφράσεις, οι φωνές και η ειρωνεία στο ημερήσιο πρόγραμμα. Βέβαια όχι πάντα... Μπροστά στους ανωτέρους τους γίνονται προβλεπόμενοι και αυτοί. Μεταβολές με το πρόγευμα ανά χείρας στο πεδίο βολής, μέσα στον ήλιο, συνοδεία γνωστών “μπινελικίων”, διαλλείματα ανύπαρκτα τον πρώτο καιρό, εθνικιστικά συνθήματα, απαγόρευση εφημερίδων και αλλά πολλά συμπληρώνουν το πρόγραμμα εκπαίδευσης των οπλιτών. Βέβαια αν ξέρεις τα δικαιώματά σου κερδίζεις. Στο άκουσμα του στρατιωτικού κανονισμού 20-1 και του Συντάγματος, απ’ όπου απορρέουν τα δικαιώματα, οι αξιωματικοί σαστίζουν και πολλά από αυτά σε κάποιους λόχους κοπήκαν μαχαίρι.» Χαιρόμαστε που τους το κόψατε. Αν θέλετε τη γνώμη μας δεν πρόκειται για ξέσπασμα των “νέων” αξιωματικών αλλά για εφαρμογή της εκπαίδευσης που πήραν στη Σχολή. Ακόμα, εν όψει επισκεπτηρίων και ορκωμοσίας, φρόντισαν να “στολίσουν” τον χώρο με αφίσες για Οπλίτες Βραχείας Ανακατάταξης (ΟΒΑ). Η πλειοψηφία των νεοσύλλεκτων το θεώρησε κοροϊδία

νέοι στρατευμένοι πολιτισμός ϐϐ 49 33

αγαπώ, έχει ένα λευκό σταυρό, και τον Τούρκο θέλω να τον δω νεκρό”, ανάλογη διακόσμηση (βλ. Φωτογραφία) και η “Μακεδονία” ως το κύριο τραγούδι του Λόχου συνθέτουν το σκηνικό της καλλιέργειας του εθνικισμού. Σε κουβέντα δε με αξιωματικούς που έγινε παρουσία όλου του λόχου ειπώθηκε πως ο “Τούρκος” είναι ο παραδοσιακός εχθρός. Επίσης, το δόγμα της Χούντας “Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια” παίζει πολύ. Φιγουράρει στην είσοδο του τάγματος (βλ. Φωτογραφία) ενώ υπήρξε και αντίστοιχη διάλεξη σε μουσουλμάνους συναδέλφους αλλά και σε Ορθόδοξους που αρνήθηκαν τον εκκλησιασμό για την… αξία του εν λόγω δόγματος»

ΚΕΕΜ, Σπάρτη Φαντάρος από το ΚΕΕΜ της Σπάρτης μας έστειλε γράμμα αλλά και φωτογραφίες για να καυτηριάσει την κατάσταση στο στρατό όπου όπως σημειώνει προσπαθούν «να σε λυγίσουν είτε με την εξαγορά (βύσμα) είτε με την καλλιέργεια του εθνικισμού και της υποταγής». ΕΠΟΠ και εθνικισμός στα φόρτε τους! Τι και αν τα εθνικιστικά τραγούδια απαγορεύονται από το ΣΚ; Τι και αν το Σύνταγμα προστατεύει την ελεύθερη άσκηση των λατρευτικών καθηκόντων; Στη Σπάρτη έχουν άλλη άποψη. «…Η πρώτη επαφή των νεοσύλλεκτων ήταν με έναν ΕΠΟΠ που μας έπιανε “και καλά” φιλική κουβέντα. Την επόμενη εβδομάδα ως δια μαγείας εμφανίστηκαν στους θαλάμους ενημερωτικά φυλλάδια για ΟΒΑ. Η καλλιέργεια του εθνικισμού είναι στο έπακρο. Τραγούδια με νεκρούς Τούρκους “τη σημαία

Με εθνικισμό και χουντικά “ιδανικά” διαπαιδαγωγούν τους φαντάρους στο ΚΕΕΜ, Σπάρτης. Στο χέρι των φαντάρων να αποκαθηλώσουν την απαράδεκτη “διακόσμηση”

Το ΚΚΕ φΕρνει τα προβλΗματα των φαντΑρων στη ΒουλΗ Ερώτηση προς τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας κατέθεσαν βουλευτές του ΚΚΕ για την άσκηση τρομοκρατίας σε βάρος στρατευμένων της μονάδας 618 ΜΤΠ στην Πλάτη Ορεστιάδας. Στην συγκεκριμένη μονάδα όταν ο φαντάρος Ηλιάς Πελεκούδας βγήκε παραπονούμενος όπως είπε «η προβλεπόμενη σίτιση δεν καλύπτει τις διατροφικές μου ανάγκες» τιμωρήθηκε από τον υποδιοικητή της μονάδας Γεώργιο Ζησέκα επειδή με το αίτημα του «δυσφήμησε τη μονάδα» και «παραβίασε την ιεραρχία! Τιμωρήθηκε, επειδή, όπως σημειώνει η ΚΟ του ΚΚΕ «άσκησε το δικαίωμα του να υποβάλλει το αίτημα του στην αναφορά του τάγματος, όπως εξάλλου προβλέπεται. Είναι φανερό ότι ο αυταρχισμός και η αυθαιρεσία οργιάζουν στις Ενοπλες Δυνάμεις. Τέτοιες πρακτικές (…) δεν αναβαθμίζουν τις ΕΔ της χώρας, κινούνται έξω από το πνεύμα των κανονισμών, είναι καταδικασμένες στη συνείδηση του λαού και της νεολαίας. Ευθύνη έχει τόσο η στρατιωτική ηγεσία, όσο και η κυβέρνηση». Η ΚΟ του ΚΚΕ ζητά από τον Υπουργό να αποσυρθεί η άδικη ποινή φυλάκισης του φαντάρου, να πάρει μέτρα για την προστασία του δικαιώματος της αναφοράς και να κινήσει πειθαρχική – διοικητική διαδικασία σε βάρος του Ταγματάρχη Γ. Ζησέκα.

34 ϐ πολιτισμός

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ ΜΕ ΜΑΘΗΤΙΚΑ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑΤΑ

Εραστές της Τέχνης

Δημιουργοί του Μέλλοντος ο Φεστιβάλ μας φέτος, όπως και τις προηγούμενες χρονιές, δένεται με πολλές δεκάδες ερασιτεχνικά και νεανικά συγκροτήματα όλων των μουσικών επιλογών. Πρωταγωνιστές γίνονται νέα παιδιά, μαθητές, φοιτητές, νέοι εργαζόμενοι οι οποίοι παρά τις όποιες συμπληγάδες του συστήματος καταφέρνουν να ασχολούνται με την μουσική, να σχηματίζουν γκρουπάκια, να ψηλαφίζουν την ερασιτεχνική δημιουργία σε τραγούδια με δικούς τους στίχους και μουσική. Η έλλειψη ελεύθερου χρόνου, τα έξοδα που πρέπει αναπόφευκτα να κάνουν, η καθημερινή πίεση και το άγχος δεν καταφέρνουν να τους εμποδίσουν σ’ αυτή τους την ενασχόληση. Ο “Οδηγητής” γνώρισε ορισμένους από τους “συντελεστές” των Μαθητικών Φεστιβάλ της ΚΝΕ σε Πάτρα και Αττική και εντόπισε για μια ακόμα φορά την ειδοποιό διαφορά αυτών των καλλιτεχνών-μαθητών σε σύγκριση με τη σαπίλα και τη δυσωδία που προβάλει η show-biz. Η τέχνη αυτών των μαθητών είναι τέχνη άρρηκτα δεμένη με τα βιώματά τους, τις ανησυχίες των ίδιων και της γενιάς τους. Είναι τέχνη καθάρια και προοδευτική, μακριά από χορηγούς και μάνατζερ.

Με τις “Εσπερινές Νότες” (Πάτρα) «Τα προβλήματα του ανθρώπου δεν αλλάζουν, απλά “εκσυγχρονίζονται”…» “Ο”: Συμμετείχατε στο Μαθητικό Φεστιβάλ της Πάτρας. Γιατί επιλέξατε να παρουσιάσετε αφιέρωμα στο Μάνο Λοΐζο; Νίκος Βαμβακάς: Παίζουμε έντεχνη και λαϊκή μουσική. Είναι η δεύτερη φορά που παίξαμε στο μαθητικό Φεστιβάλ. Φέτος παρουσιάσαμε ένα αφιέρωμα στο Μάνο Λοΐζο, γιατί ο Λοΐζος με τη μουσική του προσπάθησε πέρα από το να ψυχαγωγήσει, να βάλει τον κόσμο μέσα στο πρόβλημα, να τον κάνει να σκεφτεί, να ξυπνήσει και λίγο. Στο αφιέρωμα αυτό προσθέσαμε και ένα δικό μας τραγούδι, όπου μιλάμε για την αναγκαιότητα του να αγωνίζονται οι νέοι, για την αναγκαιότητα της οργανωμένης πάλης. Δεν το κάναμε μόνο για να δείξουμε τη δική μας μουσική αλλά κυρίως για να δείξουμε ότι και αυτοί που συνεχίζουν το έργο μεγάλων δημιουργών και γράφουν τραγούδια σήμερα δεν πρέπει να λησμονήσουν αυτό το πράγμα, να αφήσουν να χαθεί το πολιτικό μήνυμα. Οσο αναγκαίο ήταν κάποτε, τόσο αναγκαίο είναι και σήμερα. Αλλωστε τα προβλήματα του ανθρώπου δεν αλλάζουν, απλά “εκσυγχρονίζονται”.

«Η μουσική για μας είναι διέξοδος. Πώς αλλιώς να ξεπλύνεις λίγο το μυαλό σου από ό,τι κουβαλάς όλη την ημέρα, από τα προβλήματα που έχεις... »

βράδυ να ασχοληθείς με κάτι δικό σου. Τη μουσική ή κάτι άλλο. Εγώ δουλεύω σε κρεοπωλείο, ο Νίκος σε έναν υδραυλικό και ο μικρός, ο Δημήτρης που είναι 17 χρονών, σε ξυλουργείο. “Ο”: Τι σημαίνει η μουσική για σας και ιδιαίτερα η λαϊκή μουσική με την οποία ασχολείστε;

“Ο”: Τι εμπόδια βάζει η καθημερινότητά σας στην ενασχόληση με τη μουσική;

Ν.Β: Η μουσική για μας είναι διέξοδος. Πώς αλλιώς να ξεπλύνεις λίγο το μυαλό σου από ό,τι κουβαλάς όλη την ημέρα, από τα προβλήματα που έχεις. Μόνο με τη μουσική το καταφέρνεις αυτό, παίζοντας τη μουσική που σου αρέσει. Είναι μια ανάγκη που έχεις μέσα στη μέρα και θα βρεις το χρόνο πάση θυσία. Εστω και για δύο ώρες το βράδυ πριν κοιμηθείς θα ασχοληθείς. Εμείς είμαστε από οικογένειες που δεν είχαν ποτέ λεφτά. Αν θέλαμε να φάμε, δηλαδή, έπρεπε να δουλέψουμε. Τι είναι αυτό, λοιπόν, που θα σε αγγίξει περισσότερο, πέρα από τη λαϊκή μουσική; Που μιλάει για τα προβλήματα τα δικά σου, τα προβλήματα του εργάτη, του μαθητή;

Ν.Β: Είμαστε 22-23 χρονών. Πήγαμε καθυστερημένα σχολείο και γι’ αυτό πάμε στο νυχτερινό και ταυτόχρονα δουλεύουμε. Ο χρόνος είναι πολύ περιορισμένος και πολύ λίγος. Πας στη δουλιά στις 7 και σχολάς στις 4. Μετά πρέπει να πας στο σχολείο. Ζήτημα είναι αν θα σου μείνουν μια-δυο ώρες το

Ν.Κ: Η ουσία είναι ότι οι δημιουργοί που έγραψαν αυτήν τη μουσική, έχουν περάσει και οι ίδιοι δύσκολα. Εχουν βιώματα. Στη ζωή τους βρεθήκαν σε αυτό το αδιέξοδο και χρησιμοποίησαν τη μουσική για να το εκφράσουν, ως ένα τρόπο εκτόνωσης. Μιλάνε από το ίδιο μετερίζι. Ολοι αυτοί οι άν-

Νίκος Κολοβούρης: Είναι φοβερή εμπειρία το να παίζεις στο μαθητικό Φεστιβάλ γιατί σου δίνεται η ευκαιρία να πεις αυτό που έχεις να πεις, χωρίς να έχεις κάποιον πάνω από το κεφάλι σου να σε λογοκρίνει. Γιατί πού άλλου θα μπορούσες να παίξεις έτσι; Πουθενά.

θρωποι, οι εργαζόμενοι και οι δημιουργοί, που μεταξύ μας είμαστε άγνωστοι γενικά, κάποια στιγμή μέσα από αυτά τα τραγούδια ενωνόμαστε. “Ο”: Γράφετε όμως και δικά σας τραγούδια, ένα εξ αυτών ακούσαμε στο Φεστιβάλ. Τι θέματα σας απασχολούν στα τραγούδια σας; Ν.Κ: Το τραγούδι αυτό κάνει μια περιήγηση. Σε γυρίζει στα φλέγοντα θέματα που υπάρχουν αυτήν την εποχή. Ξεκινώντας από τις φωτιές, μιλάει για την ΕΕ, για τα ψέματα που μας αραδιάζουν κάποιοι πολιτικοί και καταλήγει με ένα αισιόδοξο μήνυμα ότι οι νέοι, τα λαϊκά παιδιά, οι εργαζόμενοι θα βρεθούμε στους δρόμους ενάντια σε όλα αυτά. Γράφουμε και άλλα τραγούδια. Τα τραγούδια μας περνάνε κάποια μηνύματα κοινωνικά, πολιτικά. Δεν είναι συνηθισμένα τραγούδια, ερωτικά. Προσπαθούμε να φτιάξουμε κάτι ξεχωριστό. Μιλάμε για το σχολείο, τη μοναξιά που έχει ένας εργαζόμενος μαθητής. Γιατί βάλε ότι το πρωί δουλεύει, το απόγευμα σχολείο, λίγο να διαβάσει, βάλε και την κούραση... βλέπεις ότι ένα τέτοιο παιδί δεν έχει χρόνο για τίποτα, κλείνεται στον εαυτό του με τα προβλήματά του. Τέτοιες ανησυχίες περνάνε στα τραγούδια μας.

Οδηγητής ϐ Ιούλης - Αύγουστος 2008

πολιτισμός ϐ 35

Συνέντευξη με μαθητικά συγκροτήματα που συμμετείχαν στο 2ο Μαθητικό φεστιβάλ Μεσογείων «Η τέχνη δεν πρέπει να εξαρτάται από οικονομικούς παράγοντες» “Ο”: Ποια η άποψή σας για τα μουσικά πρότυπα που προβάλλονται στις μέρες μας; Blood Diamond: Επικρατεί απόλυτη εμπορευματοποίηση της μουσικής και γενικά της τέχνης. Προβάλλονται καλλιτεχνικά πρότυπα που δεν προσφέρουν τίποτα. Αν και υπάρχουν μουσικές τάσεις σε underground μουσικές σκηνές αλλά δυστυχώς δεν προβάλλονται.

Νόμιμοι Παράνομοι

Η τέχνη αυτών των μαθητών είναι τέχνη δεμένη άρρηκτα με τα βιώματα τους, τις ανησυχίες των ίδιων και της γενιάς τους, φωτίζει τη διέξοδο. Είναι τέχνη καθάρια και προοδευτική μακριά από χορηγούς και μάνατζερς.

Νόμιμοι Παράνομοι: Η μουσική βιομηχανία καταστρέφει το ποιοτικό τραγούδι με αποτέλεσμα να πλασάρει στο κοινωνικό σύνολο μια άτεχνη τέχνη. Poesia: Στις μέρες μας τα κομμάτια που προβάλλονται έχουν ως στόχο καθαρά το κέρδος, ξεχνώντας την ουσία. Με βάση το μοντέρνο-λαϊκό ή “σκυλάδικο”, κάποιοι πλουτίζουν. Προβάλλονται τραγούδια για την αγάπη προσπαθώντας να αγγίξουν της καρδιές μας με λάθος τρόπο, καθιερώνοντας στρεβλά στερεότυπα. Είναι δύσκολο να καθιερωθεί ένα νέο στυλ ή είδος μουσικής γιατί πολύ απλά από αυτό οι δυνατοί θα χάσουν πλούτο. Desert Rose: Ο σκοπός της μουσικής πλέον είναι το ξέσπασμα-διασκέδαση, δεν υπάρχει χρόνος για ψυχαγωγία. Αυτό προσβάλλει τον ορισμό της τέχνης και για να αλλάξει πρέπει να γίνουν αλλαγές στο σύνολο της παιδείας του λαού. Fortress of Solitude: Δεν υπάρχει ποιότητα στη μουσική. Εχει χάσει τη μαγεία της. Κάποτε η μουσική ήταν έκφραση της ψυχής του ανθρώπου, τώρα απλά συνοδεύει την διασκέδασή του. Δυστυχώς είναι πολύ δύσκολο να αναδειχθούν άλλες μορφές επειδή έχουμε γίνει πιόνια στο σκάκι τους. “Ο”: Θεωρείτε ότι στους δήμους σας, στην περιοχή σας, στο σχολείο υπάρχουν δυνατότητες να αναπτυχθεί η μουσική παιδεία;

Νόμιμοι Παράνομοι: Ως hip-hop συγκρότημα έχουμε δεχθεί επίθεση από την κοινωνία ενώ πρεσβεύουμε ένα καθαρά κοινωνικό-πολιτικό μουσικό στυλ. Ειδικά στην περιοχή μας (σ.σ Ανατολική Αττική) δεν υπάρχει μέριμνα για τους ερασιτέχνες δημιουργούς. Παράδειγμα αποτελεί η μεγάλη έλλειψη και ταυτόχρονα η πλήρης ιδιωτικοποίηση των στούντιο και των συναυλιακών χώρων. Poesia: Οχι δεν υπάρχει στη σημερινή κοινωνία μέριμνα για τη μουσική παιδεία λόγω οικονομικών συμφερόντων και από την πλευρά μας ό,τι υπάρχει δεν μπορούμε να το προσεγγίσουμε λόγω της οικονομικής μας κατάστασης. Fortress of Solitude: Και στα Γλυκά Νερά για μας υπάρχει ένα ωδείο ιδιωτικό που πολλά παιδιά αναγκάζονται να πάνε. Μια κίνηση θα ήταν ένα δημοτικό ωδείο γιατί υπάρχει θέληση από τη νεολαία αλλά τα οικονομικά δεν επιτρέπουν. “Ο”: Εσείς τι προτείνετε ως διέξοδο και τι στάση πιστεύετε ότι πρέπει να έχει ένας ερασιτέχνης δημιουργός; Blood Diamond: Θα πρέπει οι ερασιτέχνες μουσικοί να μην αλλάζουν το στυλ τους επειδή δεν λαμβάνουν την αποδοχή του κόσμου. Να εκμεταλλεύονται κάθε ευκαιρία όπως το Φεστιβάλ της ΚΝΕ. Πρέπει να βοηθήσει το κράτος ώστε να δίνεται βήμα στους νέους μουσικούς να παρουσιάζεται η δουλιά τους. Desert Rose: Αρχικά έχει αλλάξει η έννοια του ερασιτέχνη. Κατά την άποψή μας η τέχνη δεν πρέπει να εξαρτάται από οικονομικούς παράγοντες. Ως εραστές της τέχνης δεν κρινόμαστε από το πόσα λεφτά βγάζουμε αλλά από την ποιότητά μας. Rejected Empathy: Σε συναυλίες που έχουμε παίξει δεν έχουμε πάρει λεφτά. Αν παίρναμε δεν θα μπορούσαμε να προβάλλουμε τα δικά μας τραγούδια. Ο επαγγελματίας αναγκάζεται να αλλοιώσει το στυλ του.

Desert Rose «Τι λάθος στη ζωή μου κάνω κι όλο τρέχω και δε φτάνω; Μια Ελλάδα, μια Ευρώπη και καήκαν οι ζωές μας κι όλοι οι τόποι. Σαρανταδυό τραγούδια θα σου φτιάξω, το άδικο που ζω να το φωνάξω, Κι υποσχέσεις μη πιστέψεις τα χειρότερα μαχαίρια είν’ οι λέξεις. Ονειρευτές του δρόμου χέρι-χέρι, σημαδεμένο περιστέρι. Ξημερώνει και ζυγώνει που στα χέρια μας θα ‘ρθει το τιμόνι» «Σαρανταδυό τραγούδια», Εσπερινές Νότες

“Ο”: Πώς σας φαίνεται η πρωτοβουλία της ΚΝΕ και του ΚΚΕ να δίνει μέσα από τα Φεστιβάλ την ευκαιρία να αναδείξουν τη δουλιά που κάνουν οι νέοι μουσικοί; Blood Diamond: Από ότι φαίνεται μόνο η ΚΝΕ έχει τα κότσια να πειραματιστεί με νέα συγκροτήματα και μαγκιά της, σε αντίθεση με άλλες πολιτικές οργανώσεις που κλείνουν εκδηλώσεις – party σε νυχτερινά μαγαζιά λαϊκιστί, “σκυλάδικα”. Προφανώς ο πολιτισμός του κιτς που εισήγαγε η χούντα συνεχίζεται από κάποιους “δημοκράτες”. Ευχαριστούμε και εμείς την ΚΝΕ που μας έδωσε την ευκαιρία να προβάλλουμε την μουσική μας. Νόμιμοι Παράνομοι: Η ΚΝΕ είναι η μόνη οργάνωση που είναι δίπλα στα ερασιτεχνικά συγκροτήματα ανεξαρτήτου στυλ, δίνοντας την ευκαιρία να αναδειχθούν διάφορες μουσικές μορφές. Να ευχαριστήσουμε την ΚΝΕ που μας έδωσε αυτήν την ευκαιρία να τραγουδήσουμε τις δημιουργίες μας και να προβάλουμε τα πιστεύω μας. Poesia: Είναι μια ευκαιρία για όλους τους ερασιτέχνες μουσικούς να προβάλλουν τα μηνύματά τους. Desert Rose: Μια φράση: μας δίνει τη δυνατότητα να εκφραστούμε… Fortress of Solitude: Με αυτήν την πράξη είναι ένα φως μες στο σκοτάδι που κινούμαστε καθημερινώς. Rejected Empathy: Πολύ καλή πρωτοβουλία! Δίνει την ευκαιρία σε νέους καλλιτέχνες. Είναι πολύ πετυχημένο Φεστιβάλ. Ενώ τις μπάντες που παίζουν στο Schoolwave, το οποίο έχει χορηγούς, πληρώνεις για να τις δεις κατά τη διάρκεια της χρονιάς. Ιωσηφίνα Μπαλομένου

36 ϐ νέες τεχνολογίες

ΝΟμοι που στραγγαλΙζουν το διαδΙκτυο http://www.odigitis.gr

Ηλεκτρονικό “κυνηγητό” στην εποχή του web 2.0

τη Σουηδία, λίγες βδομάδες πριν, η κυβέρνηση ενέκρινε την ελεύθερη (δηλαδή χωρίς προηγούμενη δικαστική εντολή) παρακολούθηση τηλεφωνημάτων και φαξ που έχουν προορισμό το εξωτερικό, αλλά και της ηλεκτρονικής αλληλογραφίας, με αφορμή την “τρομοκρατική απειλή”. Στη Γαλλία τα πράγματα έχουν να κάνουν καθαρά και ξάστερα με την προστασία του επιχειρηματικού κέρδους και κυρίως των εταιρειών που εκμεταλλεύονται και αποκομίζουν κέρδη από τα πνευματικά δικαιώματα. Μάλιστα, ιδρύθηκε, χρηματοδοτήθηκε και θα ξεκινήσει να λειτουργεί (από 1/1/2009) ειδική υπηρεσία η οποία θα παρακολουθεί και θα “συνετίζει” τους “ατίθασους” του διαδικτύου, όσους δηλαδή “πιάνει” να “κατεβάζουν” για 3η φορά “πειρατικά” αρχεία, κόβοντάς τους τη σύνδεση για 1 χρόνο! Από την άλλη, η χρήση του διαδικτύου όχι μόνο εξαπλώνεται, αλλά γίνεται και απαραίτητο κομμάτι της καθημερινότητάς μας. Είναι, άραγε, μετρημένες οι “ελεύθερες” μέρες του internet και κατά πόσο αυτό επηρρεάζει τη ζωή μας σε μια εποχή που σχεδόν οποιαδήποτε ηλεκτρονική δραστηριότητα έχει να κάνει με τη χρήση του διαδίκτυου;

Τα πάντα online Σήμερα στο internet κάνουν θραύση μια σειρά καινούριες εφαρμογές όπως υπηρεσίες κοινωνικής δικτύωσης, wiki και άλλες, οι οποίες έχουν να κάνουν όχι πια μόνο με την απλή “αναζήτηση” πληροφοριών, αλλά και με το στοιχείο της αλληλεπίδρασης και της ανατροφοδότησης. Οι χρήστες του διαδίκτου γίνονται “ενεργοί” και διαμορφώνουν σε πολύ μεγάλο κομμάτι το περιεχόμενο που υπάρχει στο διαδίκτυο. Αν πριν από λίγα χρόνια η χρήση του διαδίκτυου ήταν μια “έξτρα” δουλιά που μπορούσε να κάνει ο ηλεκτρονικός υπολογιστής, σήμερα η χρήση του είναι σχεδόν αυτονόητη με τον ηλεκτρονικό υπολογιστή να αποτελεί πολύ περισσότερο μια “πόρτα” προς το διαδίκτυο. Αυτή η εξέλιξη του διαδικτύου περιγράφεται συχνά με τον όρο web 2.0. Αν και ο όρος web 2.0 δεν περιγράφει κάποια ρηξικέλευθη τεχνολογική καινοτομία (οι τεχνολογίες που χρησιμοποιούνται για τις υπηρεσίες web 2.0 στο μεγαλύτερο ποσοστό τους υπήρχαν από πολύ παλιότερα), είναι ο όρος - κλειδί για την αύξηση των επενδύσεων και της επιχειρηματικής δραστηριότητας στο διαδίκτυο, αφού τέτοιου είδους υπηρεσίες συγκεντρώνουν την προσοχή (και τα κεφάλαια) των επενδυτών. Γίνεται, έτσι, κατανοητός ο λόγος για τον οποίο σήμερα τέτοιες υπηρεσίες στο διαδίκτυο όχι μόνο κάνουν θραύση, αλλά και εξελίσσονται συνεχώς. Κι αν το update κάποιου προγράμματος στον υπολογιστή μας, ή η αντικατάσταση του τηλεφώνου από κάποια εφαρμογή chat φαινόταν κάποτε σημαντικό βήμα, τώρα σεβαστό κομμάτι των εργασιών που συνήθως κάνουμε στον υπολογιστή μπορεί να μεταφερθεί στο διαδίκτυο. Βασική επεξεργασία κειμένου και εικόνων (π.χ. εφαρμογές όπως το “zoho” ή το “photoshop express”) ή σάρωση του υπολογιστή για ανίχνευση ιών μπορούν να γίνουν πια χωρίς τα ανάλογα προγράμματα εγκατεστημένα στον υπολογιστή, αλλά μέσα από τον browser μας. Αλλά κι αν θέλουμε να “σώσουμε” τις δημιουργίες μας, ο σκληρός μας δίσκος ή κάποια δισκέτα θα είναι το τελευταίο μέρος που θα κοιτάξουμε, αφού μπορούμε πολύ άνετα να αποθηκεύσουμε ένα έγγραφο ή μια εικόνα

σε κάποιον online προσωπικό μας κατάλογο, πράγμα που μας παρέχει και τη δυνατότητα να το “μοιραστούμε” με κάποιον άλλο, αν το επιθυμούμε. Επομένως, δεν θα ήταν σενάριο επιστημονικής φαντασίας αν λέγαμε ότι σε μερικά χρόνια οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές θα φτάνουν στα σπίτια μας σε μια “minimum” έκδοση, με ελάχιστα προγράμματα εγκατεστημένα και ένα σκληρό δίσκο με μικρή χωρητικότητα, αφού πλέον ένας browser και μια σύνδεση στο internet θα μας “είναι αρκετά”.

Το ένα χέρι... Από την άλλη μεριά και ενώ –θεωρητικάανοίγεται μπροστά μας “πεδίο δόξης λαμπρό” όσον αφορά τις online δραστηριότητές μας, οι επιχειρηματίες και οι κυβερνήσεις έρχονται να σφίξουν ακόμα περισσότερο τα γκέμια που θα τιθασεύουν το διαδίκτυο. Το πρώτο κομμάτι αυτής της υπόθεσης είναι οι επιχειρήσεις που προσφέρουν είτε δωρεάν, είτε έναντι κάποιου αντίτιμου τις συγκεκριμένες υπηρεσίες. Είχαμε γράψει και σε προηγούμενο φύλλο του “Ο” ότι η “ελευθερία” του χρήστη του διαδίκτυου σταματάει εκεί που ξεκινάει η “ελευθερία” του επιχειρηματία, δηλαδή όσο χρησιμοποιούμε τις υπηρεσίες τους, δεχόμαστε και τους όρους τους. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι τα προσωπικά

μας δεδομένα (που όλο και περισσότερα από αυτά πια δίνονται από τους χρήστες online) θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για οποιοδήποτε σκοπό, αλλά και το περιεχόμενο που θα δημιουργούμε και θα αποθηκεύουμε στις υπηρεσίες τους δεν θα πρέπει να παραβαίνει τους όρους τους.

...νίβει τ’ άλλο... Κι εδώ φτάνουμε στο δεύτερο κομμάτι της υπόθεσης που έχει να κάνει με την κρατική επιτήρηση και καταστολή. Τα παραδείγματα της Γαλλίας και της Σουηδίας που αναφέρθηκαν στον πρόλογο αυτού του κείμενου δεν είναι κάτι που “έρχεται” από το μέλλον. Γιατί, τέτοιες πολιτικές δεν αποτελούν παρά “δημιουργική αφομοίωση” μιας σειράς οδηγιών και κατευθύνσεων της ΕΕ που έχουν να κάνουν με την πάταξη του “ηλεκτρονικού εγκλήματος” και την καταπολέμηση της “τρομοκρατίας”. Και φυσικά, η χώρα μας δεν μπορεί να μείνει έξω από αυτό το χορό, ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός για την Ασφάλεια Δικτύων και Πληροφοριών

Οδηγητής ϐ Ιούλης - Αύγουστος 2008

(ENISA) δηλαδή το θεσμικό όργανο της ΕΕ που ασχολείται με το θέμα της “ασφάλειας στο διαδίκτυο” εδρεύει στην Κρήτη! Ηδη από τις αρχές του χρόνου, με αφορμή καταγγελίες για εκβιασμό από διαχειριστές ελληνικού blog, προωθείται η κατάθεση και η ψήφιση σχεδίου νόμου για τη χειραγώγηση του διαδίκτυου και στην Ελλάδα, ενώ δεν θα ήταν υπερβολικό να πούμε ότι οι περιπτώσεις των χωρών της ΕΕ που αναφέρθηκαν παραπάνω θα μπορούσαν να αποτελέσουν προηγούμενο που θα “έλυνε τα χέρια” των ελληνικών κυβερνήσεων και θα διέλυε τυχόν ενδοιασμούς που μπορεί να υπάρξουν σε περίπτωση πρόθεσης για ακόμα αυστηρότερα μέτρα.

...και τα δυο το σύστημα! Σύμφωνα με το νομοθετικό πλαίσιο που προτείνεται, το απόρρητο της επικοινωνίας αίρεται αυτόματα όταν διαπιστωθεί παράβαση του νόμου περί πνευματικών δικαιωμάτων, πράγμα που κατοχυρώνει εξαίσια το δικαίωμα της ατομικής ιδιοκτησίας στους ακριβούς εμπόρους του πολιτισμού. Επιπλέ-

ον, πέρα από την “πάταξη” του κοινού εγκλήματος, οι δαγκάνες του νόμου προβλέπεται να “πιάνουν” και το περιεχόμενο των δημοσιεύσεων στο διαδίκτυο. Μάλιστα, στην αιχμή του δόρατος των επιχειρημάτων που ενισχύουν τέτοιες ενέργειες, πέρα από την “τρομοκρατία”, μπήκε και ένας καινούριος “μπαμπούλας”, αυτός της παιδικής πορνογραφίας και της “προστασίας των παιδιών”. Αρκετά υποκριτικό, αν σκεφτεί κανείς ότι η πορνογραφία είναι μια από τις πιο επικερδείς διαδικτυακές μπίζνες και προστατεύεται από την ελευθερία της αγοράς, αλλά και από τους ίδιους τους νόμους περί “πνευματικών δικαιωμάτων”! Οπως και να έχει, το κυνηγητό στο διαδίκτυο, πέρα από αυτό που ο καθένας μας θα μπορούσε να χαρακτηρίσει “έγκλημα” (παιδική πορνογραφία, εκβιασμοί κλπ) και πέρα από τα κεκτημένα των επιχειρηματιών, θωρακίζει το ίδιο το σύστημά τους από πιθανές απειλές. Ηδη υπάρχουν οι “τρομονόμοι”, οι οποίοι θα μπορούσαν να κολλήσουν σε οποιονδήποτε την ταμπέλα του “τρομοκράτη”. Η εφαρμογή τους και σε αυτό το πεδίο (όπως ξεκίνησε ήδη από Σουηδία μεριά...) θα μπορούσε άνετα να στραφεί εναντίον χρηστών του διαδίκτυου που επιλέγουν να διαδώσουν ιδεολογία αντίθετη με το σημερινό σύστημα μέσα από το blog τους ή μέσω e-mail. Εξάλλου, είναι γνωστό ότι μια σειρά λαϊκών κινημάτων, κομμάτων και οργανώσεων που αγωνίζονται ενάντια στο καπιταλιστικό σύστημα σε διάφορες γωνιές του κόσμου βρίσκονται στις λίστες των ΗΠΑ και της ΕΕ με

τις “τρομοκρατικές οργανώσεις”. Τι θα συνέβαινε, άραγε, αν κάποιος εξέφραζε τη συμπάθειά του γι’ αυτές στο διαδίκτυο; Τέλος, άλλες μέριμνες που προωθούνται τόσο στην Ελλάδα, όσο και στην ΕΕ έχουν να κάνουν με το μπλοκάρισμα συγκεκριμένων ιστοσελίδων (αυτό καταλύει την περιβόητη “ελευθερία της πληροφόρησης” για την οποία περηφανεύονται), αλλά και με τη δημιουργία “ψηφιακής ταυτότητας” του χρήστη του διαδίκτυου. Δηλαδή, έναν τρόπο που θα επιτρέπει (ή αναγκάζει...) το χρήστη να αλληλεπιδρά με το διαδίκτυο επώνυμα, ενισχύοντας έτσι τον ευκολότερο εντοπισμό του είτε από τις αρχές είτε από κάποιον άλλο “ενδιαφερόμενο”.

Επιστροφή στο χαρτί; Μ’ όλα αυτά, έχουμε από τη μια μεριά μεγάλο κομμάτι των δραστηριοτήτων μας να περνάει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στην αχανή “πλατεία” του διαδικτύου κι από την άλλη την προσπάθεια του συστήματος να θωρακιστεί αποτελεσματικότερα από τις νέες αυτές δυνατότητες που μας δίνονται και να ελέγξει καλύτερα το διαδίκτυο. Αυτό, βέβαια, δεν χρειάζεται απαραίτητα να δαιμονοποιεί την τεχνολογία, αφού ήδη γνωρίζουμε ότι

νέες τεχνολογίες ϐ 37

όσο βρίσκεται στα χέρια της κυρίαρχης τάξης θα χρησιμοποιείται και θα εξελίσσεται κυρίως σε όφελός της. Ωστόσο, αυτό που μπορούμε όλοι να κάνουμε είναι, γνωρίζοντας τι συμβαίνει, να παίρνουμε μέτρα για την περιφρούρηση των προσωπικών μας κι άλλων δεδομένων, αλλά και των δραστηριοτήτων μας. Ισως να μην είναι μακριά η εποχή, όπου τα “καλά προστατευμένα” αρχεία στον υπολογιστή μας ξαναδώσουν τη θέση τους στο “παραδοσιακότερο” χαρτί κλειδωμένο σε κάποιο συρτάρι. Η.Μ

ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΟΔΕΙΚΤΗΣ www.1917.gr Στα 90 χρόνια από την Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση και τα 90 χρόνια από την ίδρυση του ΚΚΕ είναι αφιερωμένη η ιστοσελίδα www.1917.gr, η οποία δημιουργήθηκε με πρωτοβουλία της ΚΝΕ και συντηρείται και αναπτύσσεται χάρη στο μεράκι και την όρεξη μελών και φίλων της Οργάνωσης. Πρόκειται για μια ενδιαφέρουσα συλλογή κειμένων και οπτικοακουστικού υλικού σχετικού με την Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση και την οικοδόμηση του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ και αποτελεί σίγουρα ένα σημαντικό σημείο αναφοράς όπου μπορεί να ανατρέξει κανείς για να βελτιώσει τις γνώσεις του. Στο μενού της ιστοσελίδας μπορεί κάποιος να βρει κατηγοριοποιημένα κλασσικά κείμενα (του Β.Ι. Λένιν, του Ι.Β. Στάλιν, το Κομμουνιστικό Μανιφέστο), σχετικά άρθρα που έχουν δημοσιευτεί στο “Ριζοσπάστη” και τον “Οδηγητή”, καθώς και ντοκουμέντα του ΚΚΕ. Ακόμα, ο επισκέπτης της σελίδας έχει τη δυνατότητα να επισκεφτεί τις ενότητες που περιέχουν φωτογραφικό υλικό από την Οκτωβριανή Επανάσταση και της ζωή στην ΕΣΣΔ, αποσπάσματα από ταινίες και επαναστατικά τραγούδια. Τέλος, η σελίδα περιλαμβάνει περαιτέρω προτάσεις για διάβασμα και προτάσεις ταινιών.

38 ϐ διεθνή

ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΗΣ ΕΕ

“Οχι” στην εξαπάτηση των λαών

Δ Σημαντικό βήμα Το “όχι” του ιρλανδέζικου λαού (του μοναδικού που –εξαιτίας συνταγματικής υποχρέωσης- μπόρεσε να εκφραστεί πάνω στο θέμα) είναι μια ιδιαίτερα σημαντική πράξη αντίστασης στους σχεδιασμούς των Βρυξελλών, αφού πάγωσε –έστω και προσωρινά- τη διαδικασία επικύρωσης του “ευρωσυντάγματος”, το οποίο περιφερόταν σαν άταφος νεκρός εδώ και μήνες ανά τα εθνικά κοινοβούλια της ΕΕ μεταμφιεσμένο σε “ευρωσυνθήκη”. Η “ευρωσυνθήκη” ανοίγει το δρόμο για μεγαλύτερη επίθεση της ιμπεριαλιστικής ΕΕ στα δικαιώματα των λαών της Ευρώπης, περαιτέρω στρατιωτικοποίησή της και θωράκισή της με όλες εκείνες της δομές που μπορούν να προφυλάξουν τους Ευρωπαίους καπιταλιστές και τα κέρδη τους από το λαϊκό κίνημα. Ακόμα, το γεγονός ότι ο ιρλανδέζικος λαός δεν υπέκυψε ούτε στις σειρήνες μιας καμπάνιας εκατομμυρίων ευρώ υπέρ του “ναι” (στην οποία επιστρατεύτηκαν τα 4 μεγαλύτερα κόμματα του κοινοβουλίου, εργοδοτικές ενώσεις, ξεπουλημένες συνδικαλιστικές ηγεσίες και η καθολική εκκλησία), αλλά ούτε στις απειλές περί «απομόνωσης της Ιρλανδίας», φανερώνει ότι σημαντικό κομμάτι τόσο του λαού της Ιρλανδίας, όσο και των

υνατό χαστούκι στα –μέχρι εκείνη τη μέρα- χαμογελαστά πρόσωπα των ιμπεριαλιστών της ΕΕ έδωσε στις 12 Ιούνη ο ιρλανδέζικος λαός, καταψηφίζοντας τη “Μεταρρυθμιστική Συνθήκη” της Λισαβόνας, δηλαδή το χρεοκοπημένο “ευρωσύνταγμα” μασκαρεμένο σε “συνθήκη”. Στο δημοψήφισμα συμμετείχε το 53% των εκλογέων και το “όχι” υπερίσχυσε ξεκάθαρα του “ναι” με 53,4% έναντι 46,6%.

υπόλοιπων λαών της ΕΕ έχει συνειδητοποιήσει ότι υπάρχει ένας άλλος δρόμος μακριά από τις κάθε λογής ντιρεκτίβες και επιταγές της ΕΕ.

Κρύβονται από το λαό Στην Ελλάδα η “Μεταρρυθμιστική συνθήκη της ΕΕ” ψηφίστηκε κυριολεκτικά… “στη ζούλα” τα μεσάνυχτα της 11ης προς 12 Ιούνη από τη Βουλή με τις ψήφους τόσο της κυβέρνησης της ΝΔ, όσο και του ΠΑΣΟΚ, αλλά και τη συγκαταβατική “αποχή” 4 βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ οι οποίοι δήλωσαν πως δεν ήθελαν με τίποτα να καταψηφίσουν τη συνθήκη! Τόσο η ίδια η διαδικασία επικύρωσης της “ευρωσυνθήκης” στην Ελλάδα, όσο και η πρωτοβουλία της κυβέρνησης της ΝΔ να φέρει την επικύρωση στη βουλή λίγες μόλις ώρες πριν ανοίξουν οι κάλπες στην Ιρλανδία για να προλάβει τυχόν “αρνητικά αποτελέσματα” και να μη βρεθεί έκθετη στα μάτια του λαού επικυρώνοντας μια συνθήκη η οποία θα ήταν και τυπικά νεκρή, φανερώνει τον πανικό και τη βιασύνη τόσο των Ευρωπαίων ιμπεριαλιστών, όσο και των ντόπιων υποτακτικών τους να προωθήσουν όσο πιο άμεσα γίνεται τα σχέδιά τους. Η κυβέρνηση αρνήθηκε να

προχωρήσει σε δημοψήφισμα επικαλούμενη πότε ότι «πρόκειται περί μιας απλής συνθήκης» και πότε την αστική νομιμότητα και τη «νωπή λαϊκή εντολή». Αφού, όπως διακήρυττε η κυβέρνηση «τα δύο μεγαλύτερα κόμματα όχι μόνο είναι και υπέρ της συνθήκης, αλλά και… φρεσκοψηφισμένα»! Ούτε λόγος να γίνεται, φυσικά, για ενημέρωση του λαού σχετικά με αυτή την «τόσο σημαντική» συνθήκη (όπως τη χαρακτήρισαν και ΝΔ και ΠΑΣΟΚ στη βουλή)! Το περιεχόμενο της “ευρωσυνθήκης”, οι αρνητικές συνέπειες που θα έχουν οι διατάξεις της στην καθημερινή ζωή του λαού, στη δουλιά του, στα δημοκρατικά του δικαιώματα προφανώς δεν είναι κάτι για το οποίο θα πρέπει να γνωρίζουν οι Ελληνες πολίτες. Αρκεί να έχουν εμπιστοσύνη στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, αφού… τους ψήφισαν!

ΚΚΕ: Διπλό όχι σε “ευρωσυνθήκη” και ΕΕ – Δημοψήφισμα τώρα Το ΚΚΕ ήδη από την υπογραφή της Μεταρρυθμιστικής Συνθήκης το Δεκέμβρη του 2007 στη Λισαβόνα αποκάλυπτε σημείο προς σημείο τον αντιδραστικό χαρακτήρα της νέας αυτής συνθήκης, αλλά και την ταύτισή του με το “ευρωσύνταγμα” που το 2005 είχε απορριφθεί πανηγυρικά από δύο λαούς της ΕΕ, το γαλλικό και τον ολλανδικό. Κυρίως, όμως

τόνισε την ανάγκη και ιδιαίτερα σε αυτή τη σημαντική καμπή να ακουστεί όσο πιο δυνατά γίνεται η αντίθεση σ’ αυτή την μετεξέλιξη του «ευρωσυντάγματος», αλλά και η αντίθεση στην ίδια την ΕΕ. Ηδη από εκείνο τον καιρό το ΚΚΕ μαζί με άλλα Κομμουνιστικά και εργατικά κόμματα χωρών της ΕΕ είχε κάνει έκκληση για διεξαγωγή δημοψηφίσματος σε κάθε χώρα της ΕΕ, την καταψήφιση της Συνθήκης της Λισαβόνας και κάθε άλλης προσπάθειας που θα επανέφερε το “ευρωσύνταγμα”. Στη χώρα μας το Κόμμα διοργάνωσε μεγάλη καμπάνια συλλογής υπογραφών, τόσο μέσω του “Ριζοσπάστη” (η οποία συνεχίζεται ακόμα και ηλεκτρονικά στη σελίδα www.rizospastis. gr) αλλά και με παρεμβάσεις των κομμουνιστών σε μαζικούς και άλλους φορείς. Ηδη χιλιάδες υπογραφές Ελλήνων πολιτών και μαζικών φορέων έχουν προστεθεί στο αίτημα για διεξαγωγή δημοψηφίσματος. Αλλά ακόμα και μετά τη βιαστική επικύρωση της συνθήκης από το ελληνικό κοινοβούλιο, το ΚΚΕ και η ΚΝΕ δεν σταμάτησαν τις εκκλήσεις για την απόρριψη της “ευρωσυνθήκης” και τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος, συνεχίζοντας έτσι πιο δυναμικά τον αγώνα. Στα πλαίσια αυτής της προσπάθειας διοργανώθηκε από το ΚΚΕ και την ΚΝΕ μεγάλη διαδήλωση στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη με αίτημα τη διενέργεια δημοψηφίσματος, έτσι ώστε ο ελληνικός λαός να ενημερωθεί τόσο για το περιεχόμενο της “ευρωσυνθήκης”, όσο και για να μπορέσει να ορθώσει το ανάστημά του στους Ευρωπαίους ιμπεριαλιστές λέγοντας “Όχι” στη συνθήκη της Λισαβόνας και στην ίδια την ΕΕ.

Ο αγώνας συνεχίζεται Μετά την ετυμηγορία των Ιρλανδών, τόσο το πολιτικό κατεστημένο της Ιρλανδίας, όσο και οι ηγέτες της ΕΕ συνεχίζουν ξεδιάντροπα την προσπάθεια να παρακάμψουν την άσχημη γι’ αυτούς εξέλιξη. Αναζητούν φόρμουλες και στήνουν μηχανορραφίες για να επιβληθεί η τελική επικύρωση του “ευρωσυντάγματος” ή της “ευρωσυνθήκης” ή όποιας άλλης “πατέντας” εφεύρουν. Νερό στο μύλο των ηγεσιών αυτών ρίχνουν και οι διάφοροι οπορτουνιστές

Οδηγητής ϐ Ιούλης - Αύγουστος 2008

διεθνή ϐ 39

ανά την Ευρώπη, οι οποίοι σπέρνουν αυταπάτες για τη σημασία του ιρλανδέζικου “όχι”, λέγοντας ότι μετά το “όχι” οι εργαζόμενοι της Ευρώπης μπορούν να διαπραγματευτούν μια “καλύτερη ευρωσυνθήκη”, μια “καλύτερη ΕΕ”. Ανάλογες είναι, εξάλλου και οι διακηρύξεις του “δικού μας” ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ ότι το ιρλανδέζικο “όχι” ήταν “ναι” σε μια “άλλη ΕΕ”. Βέβαια αυταπάτες για οριστική εγκατάλειψη των σχεδίων της ευρωπαϊκής αστικής τάξης για νέα “ευρωσυντάγματα” ή για μια “καλύτερη συνθήκη” της ΕΕ δεν πρέπει να υπάρχουν. Κι αυτό επειδή τέτοιες συνθήκες δεν είναι απλά αντιδραστικές επειδή “έτυχε” ή μόνο επειδή τις συνέταξαν κάποιες “κακές κυβερνήσεις”. Είναι αντιδραστικές επειδή είναι δημιουργήματα της ιμπεριαλιστικής ΕΕ, δηλαδή στρατηγική των Ευρωπαίων καπιταλιστών. Γι’ αυτό και είναι σημαντικό ο αγώνας ενάντια στην αντιδραστική “ευρωσυνθήκη”, ο αγώνας ενάντια στην ΕΕ να δυναμώσει σε κάθε ευρωπαϊκή χώρα.

ΜΠΡΙΓΑΔΑ ΤΗΣ ΚΝΕ ΣΤΗΝ ΚΟΥΒΑ

Σαλπάρει το πλοίο της αλληλεγγύης

Οι μέρες μετράνε αντίστροφα για το ταξίδι της μπριγάδας εθελοντικής εργασίας της ΚΝΕ στην Κούβα στις 27 Ιούλη με 4 Αυγούστου, αφιερωμένη στην επέτειο των 40 χρόνων της Οργάνωσης. Η αποστολή εθελοντικής εργασίας της ΚΝΕ στο νησί της επανάστασης γίνεται

σε μια περίοδο που οι ιμπεριαλιστικές πιέσεις ενάντια στην Κούβα και το λαό της εντείνονται. Από τη μία μεριά οι ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ “δείχνουν τα δόντια” συνεχίζοντας τον οικονομικό αποκλεισμό της Κούβας, χρηματοδοτώντας αδρά αντεπαναστατικές ενέργειες και οργανώσεις και σχεδιάζοντας από κοινού με τη μαφία του Μαϊάμι καινούριες αντεπαναστατικές μηχανορραφίες. Από την άλλη μεριά, η ιμπεριαλιστική ΕΕ κάνει «επίθεση φιλίας» αναθεωρώντας την κοινή της θέση για την Κούβα (γεγονός το οποίο θα έχει ωστόσο ελάχιστη οικονομική επίδραση στην κουβανέζικη οικονομία), ζητώντας ως αντάλλαγμα τον… “εκδημοκρατισμό” της. Σε τέτοιες στιγμές η αλληλεγγύη του διεθνούς κομμουνιστικού και ευρύτερου αντιιμπεριαλιστικού κινήματος

πρέπει να δώσει δυναμική απάντηση σ’ όλα αυτά.

Επίσημη επίσκεψη του Γιάννη Πρωτούλη Την Κούβα θα επισκεφτεί επίσης από τις 22 μέχρι τις 27 Ιούλη αντιπροσωπεία της ΚΝΕ με επικεφαλής τον Γραμματέα του ΚΣ της Οργάνωσης και βουλευτή του ΚΚΕ σ. Γιάννη Πρωτούλη και αποτελούμενη ακόμα από τους σ. Κώστα Παπαδάκη, μέλος του Γραφείου του ΚΣ και Λευτέρης Νικολάου, μέλος της Επιτροπής Διεθνών. Η αντιπροσωπεία της ΚΝΕ θα πραγματοποιήσει επίσημη επίσκεψη στο νησί, η οποία θα περιλαμβάνει συναντήσεις με στελέχη της ΚΝ Κούβας, αλλά και περιοδείες, επισκέψεις σε χώρους εργασίας και πανεπιστήμια.

Το πρόγραμμα της μπριγάδας

επόμενη μέρα θα ξεναγηθεί σε αξιοθέατα της κουβανέζικης πρωτεύουσας, όπως το Μουσείο της επανάστασης. Ξεχωριστής σημασίας είναι και η εκδήλωση αλληλεγγύης κατά τη διάρκεια της οποίας η αποστολή της ΚΝΕ θα συναντηθεί με τις οικογένειες των 5 Κουβανών πατριωτών οι οποίοι κρατούνται παράνομα σε αμερικάνικες φυλακές. Τις υπόλοιπες μέρες η μπριγάδα της ΚΝΕ θα καταλύσει στην περιοχή Pinar del Rio, όπου μαζί με Κουβανούς νεολαίους θα συμμετέχουν σε αποστολή εθελοντικής εργασίας, βοηθώντας στη συγκομιδή των καπνών. Πριν να πάρει το δρόμο της επιστροφής η αποστολή της Οργάνωσης, οι μπριγαδιστές και οι μπριγαδίστριες της ΚΝΕ θα συναντηθούν με τους Κουβανούς συντρόφους τους σε εκδήλωση στην Αβάνα, όπου θα γίνει ανασκόπηση και συζήτηση της εμπειρίας από την κοινή τους δουλιά.

Η αποστολή της Οργάνωσης θα φτάσει στην Αβάνα την Κυριακή 27 Ιούλη και την

Η.Μ

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΤΗΣ KSM

Η αλληλεγγύη… φοριέται Την έμπρακτη και υλική της αλληλεγγύη στον αγώνα των Τσέχων συντρόφων της Κομμουνιστικής Ενωσης Νεολαίας Τσεχίας (KSM) ενάντια στην παράνομη και αντιδημοκρατική απαγόρευσή της από την κυβέρνηση της Τσέχικης Δημοκρατίας, δείχνει η ΚΝΕ. Ηδη έχει τυπωθεί και διακινείται σ’ όλες τις εκδηλώσεις της Οργάνωσης το μπλουζάκι ενάντια στην απαγόρευση της KSM. Η διακίνησή του θα συνεχιστεί σε όλη τη διάρκεια της φεστιβαλικής περιόδου του Φεστιβάλ ΚΚΕ – ΚΝΕ και τα έσοδα από τις πωλήσεις θα δοθούν εξολοκλήρου στην KSM για τη στήριξη του αγώνα και των σκοπών της.