odigitis_septembris_2008

O “Οδηγητής” κυκλοφορεί ξανά το Σάββατο 4 Οκτώβρη

6

90 χρΟνια ΚΚΕ ΣυνεχΙζονται οι εκδηλΩσεις

Φεστιβάλ

Ενθετο Αφιέρωμα: “40 χρόνια ΚΝΕ”

36

40

Αθλητισμός

3 Μήνας μπαίνει 4 Μήνας βγαίνει 6 Φεστιβάλ ΚΚΕ - ΚΝΕ Κεντρικό 4ημερο εκδηλώσεων 18 – 21 Σεπτέμβρη Δική μας υπόθεση η επιτυχία του κεντρικού 4ήμερου εκδηλώσεων Προφεστιβαλικές εκδηλώσεις – σε διαρκή επαφή με τον κόσμο!

14 Μαθητές Νέα χρονιά με πιο μεγάλους αγώνες

16 Αμφιθέατρα Πρωτοετείς φοιτητές – Καλή αγωνιστική χρονιά Αναγνώριση των ΚΕΣ: Να σημάνει ισχυρό κύμα ανυπακοής

20 Νέοι εργαζόμενοι Ανεργία: Ο νεκροθάφτης των ονείρων μας ΔΕΘ 2008: Φθινοπωρινό μπουρίνι στα εργασιακά δικαιώματα

24 Συνέντευξη Banda Bassotti

26 Νέοι μετανάστες Αγώνας στη Lady Fashion Νίκησε η ταξική ενότητα

27 Νέοι στρατευμένοι

30 Συζητάμε για το σοσιαλισμό Το οπορτουνιστικό ρεύμα του τροτσκισμού

33 Δράση ΚΝΕ Κάμπινγκ της ΚΝΕ στο Αχλάδι

34 Οχι σε όλα τα ναρκωτικά Οπορτουνισμός και Τοξικομανία

36 Αθλητισμός Με αφορμή την Ολυμπιάδα Δεν έχουμε θέση στον κατήφορό τους Συνέντευξη με το Δημήτρη Ανθούση

40 Προτάσεις Μουσικά Σύνολα της ΚΝΕ

42 Διεθνή Διεθνής διάσταση του Φεστιβάλ ΚΚΕ – ΚΝΕ Κρίση στον Καύκασο Επίσκεψη αντιπροσωπείας της ΚΝΕ στην Κούβα. Μπριγάδα της ΚΝΕ στην Κούβα Σταθερά στο δρόμο της Σοσιαλιστικής Οικοδόμησης

Σ

τα πλαίσια του εορτασμού των 90 χρόνων πορείας και δράσης του Κόμματος, συνεχίζεται το Σεπτέμβρη και τον Οκτώβρη η πλούσια πολιτική – πολιτιστική δραστηριότητα. Μεταξύ άλλων, το διάστημα αυτό, θα γίνουν οι παρακάτω εκδηλώσεις: 8 Σεπτέμβρη: Συναυλία-αφιέρωμα στο Μάνο Χατζιδάκι στη Ρωμαϊκή Αγορά, στην Πλάκα, που διοργανώνει η ΚΕ του ΚΚΕ τιμώντας το μεγάλο δημιουργό. Ο Μάνος Χατζιδάκις ήταν αντίθετος με την εμπορευματοποίηση της τέχνης, ανέδειξε το ρεμπέτικο κι άφησε παρακαταθήκη στο λαό έργο υψηλής αισθητικής. Στην εκδήλωση συμμετέχουν η Συμφωνική Ορχήστρα υπό τη διεύθυνση του μαέστρου Ελευθερίου Καλκάνη και η Μεικτή Χορωδία του Δήμου Αθηναίων, υπό τη διεύθυνση του Σταύρου Μπερή. Παίρνουν μέρος οι σολίστ Γιάννης Σπάθας και Εύα Φάμπα. Τραγουδά ο Βασίλης Λέκκας. Ακόμα συμμετέχουν οι: Παντελής Θαλασσινός, Γιώτα Νέγκα, Αναστασία Μουτσάτσου. Τη σκηνοθετική επιμέλεια έχει ο Κώστας Καζάκος.

27 Σεπτέμβρη: Εγκαίνια ιστορικού μουσείου της περιόδου 1940 - 1949 στα Αμπελάκια Λάρισας, στο κτήριο όπου στεγαζόταν το παράνομο τυπογραφείο του ΕΑΜ στην Κατοχή. Το ερειπωμένο κτήριο το αναπαλαίωσε η Κομματική Οργάνωση Θεσσαλίας του ΚΚΕ, υλοποιώντας την επιθυμία του Θανάση Χαμαϊδή στον οποίο ανήκε το σπίτι και ο ίδιος ήταν ο χειριστής του πολυγράφου.

28 Σεπτέμβρη: Η Κεντρική Επιτροπή οργανώνει εκδήλωση - αφιέρωμα στον ΕΛΑΣ και αποκαλυπτήρια μνημείου στο Περτούλι, όπου ήταν η έδρα του Γενικού Στρατηγείου του ΕΛΑΣ. Οκτώβρης: Στις αρχές Οκτώβρη στην έδρα της ΚΕ του ΚΚΕ στον Περισσό θα παρακολουθήσουμε αφιέρωμα στο θέατρο και την αντίσταση. Οπως είπε στον “Ο” ο σ. Βασίλης Κολοβός, ο οποίος επιμελείται το αφιέρωμα: «Μέσα απ’ αυτήν την παράσταση θα δούμε τις πνευματικές δυνάμεις των αγωνιστών της εθνικής αντίστασης που κατέληξαν στην εξορία. Είναι καταπληκτικό το ότι ενώ ο ΕΛΑΣ απελευθέρωνε τα χωριά φτιαχνόταν παράλληλα κι από ένα θεατρικό σχήμα. Ετσι ο λαός ξεκίνησε να βλέπει θέατρο. Είναι μια προσπάθεια - παρακαταθήκη στους νέους. Με αυτό εξάλλου το μήνυμα κλείνει η παράσταση: “εμείς το χρέος μας το κάναμε, εσείς που είστε παιδιά κι εγγόνια μας, συνεχίστε με το ίδιο πάθος, την ίδια δύναμη, αυτό που έκαναν οι πατεράδες σας και οι παππούδες σας.”»

5 Οκτώβρη: Εκδήλωση αφιερωμένη στον Πέτρο Κόκκαλη. Αποκαλυπτήρια ανδριάντα στην περιοχή όπου λειτουργούσε το θρυλικό νοσοκομείο του ΔΣΕ στο Γράμμο. ονη από τη “Σύγχρ Κυκλοφόρησε φω ιο α με σπάν Εποχή” λεύκωμ ικά ντ θε αυ ι κα ικό τογραφικό υλ ονη από την 90χρ ντοκουμέντα Ε. ιστορία του ΚΚ

Αποστολή ΠΟΔΝ στην Κολομβία Η αλληλεγγύη όπλο στα χέρια όσων αντιπαλεύουν την ιμπεριαλιστική αγριότητα

Ναρκωτικά και στρατός

28 Νέες γυναίκες Η μητρότητα έχει την τιμη(τική) της

19 18 -2 00 8 ΩΤ ΟΠ ΟΡ Α ΘΕΩ ΡΙΑ - ΠΡ ΠΡ ΩΤ ΟΠ ΟΡ Α

ΔΡ ΑΣΗ

OΔΗΓΗΤΗΣ- Oργανο του ΚΣ της ΚΝΕ, www.odigitis.gr, e-mail: mail@odigitis.gr Ιδιοκτησία: ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΕΒΕÈ, Εκδότρια - Διευθύντρια: Αναστασία Μοσχόβου, Διεύθυνση: Κοτοπούλη 11 και Βεραντζέρου, ΤΚ: 104 32, Αθήνα, Κωδικός: 3995, ISSN 1791-3594, Τηλ.: 210 5282.526-528, Fax: 210 5241.526, Συνδρομητές: Σόλωνος 130, ΤΚ:106 81, Τηλ: 210 3320.800 (ετήσιες συνδρομές: εσωτερικού 22 ευρώ, εξωτερικού: 35 ευρώ), Εκτύπωση: Τυποεκδοτική Α.Ε, Λεύκης 134 - Κρυονέρι

ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧ

Η

Οδηγητής ϐ Σεπτέμβρης 2008

3 ϐ μήνας μπαίνει

ΚΚΕκόκκινα γράμματαο-φοι,

ρ τρία αμε, σύντ σ έ ν ο π ύ λ πο υπνήσαμε

πολύ ξαγρριά κοιτάξαμε ήκαμε το πολύ μακ ναν δεν το δανειστ από κανέ κόκκινο. ς αίμα - δικό μα ινα γράμματα ας τρία κόκκογραφή του λαού νμτος π σεμνή υ όρους του μέλλο στις λεωφ φεύγει γρήγορα ο δρόμος δε γυρίζει πίσω... η Ιστορία ίτσος Γιάννης Ρ

Αυτό είναι το Κόμμα μας, το Κομμουνιστικό Κόμμα. Αυτό και το μεγαλείο του με τα λόγια του ποιητή. 90 χρόνια τώρα: Πολύ μακριά κοιτάξαμε, γι’ αυτό και δεν υπάρχει τίποτα πιο φρέσκο, πιο ζωντανό και ριζοσπαστικό από τη θεωρία του, από το Πρόγραμμά του, από τον αγώνα για ν’ απαλλαγεί η εργατική τάξη, ο λαός, από τη σκλαβιά της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης… Πολύ ξαγρυπνήσαμε, γιατί δεν υπάρχει κατάκτηση της εργατικής τάξης και του λαού στη χώρα μας που να μη φέρει τη σφραγίδα των κομμουνιστών… Από κανέναν δεν το δανειστήκαμε το κόκκινο-δικό μας αίμα, των χιλιάδων σεμνών αγωνιστών που άντεξαν τα βασανιστήρια, την εξορία, τις φυλακές, που έδωσαν ακόμα και τη ζωή τους για να έρθει ο σοσιαλισμός-κομμουνισμός ένα βήμα πιο κοντά…

Την 90χρονη αυτή ιστορία… …όπως και τη 40χρονη διαδρομή της Οργάνωσής μας, δεν τη βάλαμε ποτέ στο μουσείο. Τη μελετάμε, σκύβουμε κάθε μέρα από πάνω της, διδασκόμαστε, εμπνεόμαστε από αυτή. Την έχουμε δίπλα μας, “όπλο παραπόδα”, για τις μάχες του σήμερα και του αύριο. Γνωρίζουμε πως αυτόν το Σεπτέμβρη, μπροστά στην κορύφωση του Φεστιβάλ ΚΚΕ-ΚΝΕ, ο μεγαλύτερος φόρος τιμής στην

Τρία κόκκινα γράμματα,

90χρονη διαδρομή του Κόμματος, στη 40χρονη ιστορία της ΚΝΕ, από κάθε μέλος και κάθε φίλο της ΚΝΕ είναι η συμμετοχή και η δουλιά, η προσφορά για την επιτυχία του σε όλους τους τομείς: στη μάχη του εισιτηρίου και της προπαγάνδας, στην κατασκευή και τη λειτουργία του, στην επιτυχία των συγκεντρώσεών του, στη συμμετοχή των νέων που θέλουμε να ξεπεράσει κάθε προηγούμενο.

Θα ενοχληθούν πολλοί… …από την επιτυχία του Φεστιβάλ μας, απ’ την επαφή χιλιάδων με την πολιτική πρόταση του Κόμματός μας. Γνωρίζουμε πως το κεφάλαιο, τα κόμματά του και τα “παπαγαλάκια” τους, έχουν καθαρό, χρόνια τώρα, πως αντίπαλος τους είναι η εργατική τάξη και το Κόμμα της. Τους βλέπουμε και τώρα, μπροστά στο 18ο Συνέδριο του Κόμματός μας, όπως τους είδαμε και μεσα στο καλοκαίρι: μπόλικη “λάσπη”, ωμό ψέμα και πλαστογραφία, πρωτόγονος αντικομμουνισμός, αυτά ήταν μια ζωή τα “όπλα” όσων δεν έχουν καταλάβει ότι το ΚΚΕ δηλώσεις μετανοίας δεν υπογράφει. Θα ‘θελαν ένα συμβιβασμένο και υποταγμένο ΚΚΕ, βολικό πιόνι στα σχέδια τους. Θα ΄θελαν και κάλεσαν πολλές φορές ως τώρα, την ΚΝΕ να αντιπαρατεθεί στο Κόμμα της: κάνουν πως ξεχνούν ότι η Οργάνωσή μας γεννήθηκε μέσα από μια μεγάλη και νικηφόρα για το Κόμμα

σεμνή υπογραφή

του λαού μας μάχη με τον οπορτουνισμό, κάνουν ότι δεν ξέρουν πως η ΚΝΕ σε όλη την ιστορία της δυνάμωνε όποτε δυνάμωνε και το Κόμμα μας. Εμείς ξέρουμε, εμείς δεν ξεχνάμε. Τους αφήνουμε να βράζουν στο ζουμί τους και τους απαντάμε όπως τους πρέπει: με ένταση της προσπάθειας για το κέρδισμα της νεολαίας με την πολιτική μας πρόταση, με τη σιγουριά ότι η νεολαία μπορεί να κερδηθεί μόνο από την πολιτική που απαλλάσσει τον άνθρωπο από την εκμετάλλευση και όχι από τους ανθρώπους των μονοπωλίων και των πολυεθνικών.

Βάζουμε τον πήχη ψηλά Θέλουμε η πολιτική επιρροή του ΚΚΕ να αυξηθεί, η πρότασή μας να φτάσει μέχρι και τον τελευταίο νέο που έχει συμφέρον να παλέψει ενάντια σε όσα τον έχουν καταδικάσει τα κόμματα του κεφαλαίου και του ευρωμονόδρομου. Θέλουμε να πιάσουμε τους φιλόδοξους στόχους που έχουμε βάλει για την οικοδόμηση, για το δυνάμωμα των γραμμών μας, ιδιαίτερα στους νέους εργαζομένους, στα ΕΠΑΛ και τα ΕΠΑΣ, στα ΤΕΙ εκεί όπου από την πρώτη μέρα οι σπουδαστές ψάχνουν σπίτι και δουλιά για να πληρώσουν το λογαριασμό της “δωρεάν” παιδείας, να ανέβει η οργάνωση της νεολαίας συνολικά. Θέλουμε η νεολαία να δώσει το στίγμα της ισχυροποίησης του

ΚΚΕ μπροστά στις ευρωεκλογές γιατί ακόμα και από τις πιο μικρές ηλικίες, τα παιδιά των φτωχών λαϊκών οικογενειών έχουν εμπειρία, μπορούν να κρίνουν τις ευθύνες ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και των οπορτουνιστών του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, όλων αυτών που στήριξαν και στηρίζουν την Ενωση του κεφαλαίου κουβαλώντας πρόθυμα από τις Βρυξέλλες τα μέτρα για την “ανταγωνιστικότητα”, τα 65ωρα και τους αντιασφαλιστικούς νόμους, την ιδιωτικοποίηση και την εμπορευματοποίηση της Παιδείας, της Υγείας και τόσα άλλα. Με σχέδιο, πείσμα, περηφάνια και αποφασιστικότητα δίνουμε τον καλύτερό μας εαυτό για τη συνέχεια. Τιμάμε έτσι τους χιλιάδες επώνυμους και ανώνυμους συντρόφους μας, τους αλύγιστους της ταξικής πάλης, που έβαλαν τη σφραγίδα τους στην Ιστορία παλεύοντας για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση, χωρίς να ζητάνε προσωπικά οφέλη και αξιώματα, παρά μόνο βάζοντας μια σεμνή υπογραφή του λαού μας, στις λεωφόρους του μέλλοντος…

4 ϐ μήνας βγαίνει

Εκτακτη είδηση: για όλα φταίει ο Στάλιν! Για όσους δεν το καταλάβατε για τη δραματική κατάσταση στη Ν. Οσετία και την Αμπχαζία υπεύθυνοι δεν ήταν ούτε οι ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί (τς! τς! τι λέξεις κι αυτές), ούτε η επικίνδυνη επέκταση του ΝΑΤΟ στη Γεωργία, αλλά ο… κομμουνισμός! Και τι δεν ακούσαμε σχετικά… Κερασάκι στην τούρτα οι δηλώσεις του made in USA προέδρου της Γεωργίας ότι οι ενέργειες της Ρωσίας είναι «ανά-

λογες με εκείνες του Χίτλερ και του Στάλιν»! Ακόμα κι αν αφήσει κανείς στην άκρη την προκλητική ταύτιση της μέρας με τη νύχτα, του κομμουνισμού δηλαδή με το φασισμό, γιατί δεν μας εξηγούν όλοι αυτοί οι “αναλυτές”: πώς γινόταν όταν υπήρχε η Σοβιετική Ενωση οι λαοί της (και οι Γεωργιανοί ανάμεσά τους) να μεγαλουργούν και μάλιστα αδερφωμένοι και σήμερα -επι καπιταλισμού- να ζουν στα χαλάσματα; Αλλά έτσι είναι: πολύ βολικός ο αντικομμουνισμός όταν θέλει κανείς να κρύψει τη σαπίλα, το αδιέξοδο και τα ποτάμια αίματος που φέρνουν οι ιμπεριαλιστικές πολιτικές και αυτοί που τις στηρίζουν…

αι η τους… εν είν ρδ ό ε ν θ ω ο ίξε υπά ουν τ ν εξελ έσα εκεί σης. χ ω έ τ ν ο Δε θε .Μ ντρ ιπαρά ούλιο το κέ

Πυροτεχνουργός; Σιγά το δύσκολο! Απ’ όσα διαβάζουμε, προς αποχαρακτηρισμό από το θεσμό των ΒΑΕ προορίζονται (μεταξύ άλλων): απασχολούμενοι στις καπνοβιομηχανίες (υγιεινότατο επάγγελμα, ειδικά για τα πνευμόνια), εργαζόμενοι στην επεξεργασία δέρματος (πολύ ελαφριά δουλιά, αντίστοιχη δουλιάς γραφείου), ψυκτικοί (τα χημικά άλλωστε κάνουν καλό στην υγεία), ψήστες (που δουλεύουν σε ιδανικό περιβάλλον) κι η λίστα δεν έχει τελειωμό. Μείναμε με την απορία: στα ΒΑΕ δηλαδή ποιοι έμειναν; Οι φακίρηδες κι όσοι καταπίνουν σπαθιά;

αντ ότι ατα, νοβ μάμε ναι το Κοι πολιτικής κια, ποιήμ κή ι τ κ Ε « τι εί ιά ς ι αστε ία τη , δεν ραγμα Βουλή ελοιογραφ , αστεία κα άνεται η π οινωνία». γ χ κ οί χει η διαξιφισμ Εκεί μέσα σα στην ου “ναού έ , μ ς . έ ο ς χ ιτ Ε ει νέ Φων ς φω ου υπάρχ ι οι υπέρμα η ΓΓ της Κ ε ν έ μ π ο ι λ ν π ό ε α η υψω τ ι σ ε ΚΕ, ό απάνω ν πέσ αράθε αντιπ ε πώς είχα άνω στο Κ ε την παρ ΚΚΕ στο π υ αν στ Θυμά οκρατίας” παρήγα έκ πορεία το αιώσαμε: μ β α α η ε έ της δ , Αλέκα Π ντας τη ν ύς το επιβ ικό) ιερό, Ε ο ο λ Κ τ υ λ Κ ε σ έ λ τ του αναγγ τους Αγορα (κοινοβου η σ ν α ι ε κα σήμ ούτ , μετά έχουν λαό; Ε ωποι δεν ρ οι άνθ ιο… σ ό ούτε Για την επιδότηση που λέγαμε... Αυτό είναι το πλοίο Γέρο σκαρί φαίνεται!

γράφω: Σκέφτομαι και αίρι έτος το καλοκ Πώς πέρασα φ

Βδέλλες… Πριν καλά-καλά στεγνώσει το αίμα από τους δολοφονημένους για τα κέρδη εργάτες στο Πέραμα, οι σύντροφοί μας ανταποκριτές από τον Πειραιά βρέθηκαν στη Ζώνη και παρακολούθησαν τους ελέγχους που κάνουν τα ταξικά σωματεία, διαπιστώνοντας καθημερινά παραβάσεις στα μέτρα ασφαλείας. Ανάμεσα στα άλλα που μας γράφουν είναι και το εξής συγκλονιστικό που το μεταφέρουμε χωρίς άλλο σχόλιο: «Λένε εξοργισμένοι οι εργάτες: που είναι τα κανάλια που επί τρεις μέρες, όταν σκοτώθηκαν οι 8 συνάδελφοι μας, ήταν εδώ μέρα-νύχτα; Μόλις έπεσε η αυλαία του αίματος δεν ξανάρθαν. Μοιάζουν σαν τις βδέλλες που ήρθαν με τη σύριγγα μεταμφιεσμένη σε κάμερα να ρουφήξουν λίγες σταγόνες εργατικού αίματος για λίγη παραπάνω δημοσιότητα. Περιμένουμε να πεθάνουμε και μετά να έρθουν».

στον μπαμπά πολύ ωραίο. Είπα αν ήτ ι ίρ κα λο ι δεν μπορούμε Φέτος το κα μπαμπάς είπε ότ ο ες λά αλ ό ρι χω είπε για βενζίν να πάμε στο ιά και μετά κάτι ρές στην κρ φο μα ι 3 να α εί όμ ό ακ ρι . Πήγαμε γιατί το χω βα λα τά μαι κα ν εν δε εγώ 7 χρονών ώ εί και διόδια αλλά ταμείο ότι είμαι ο στ ινε ε γα εγ έβ έλ ς ς μα πά αμ ότι έτσι παραλία και ο μπ πάς μας έλεγε κι αμ ιά μπ υλ ο δο λά τη αλ ό ζα γυρίσει απ να σε 8 κι εγώ νευρία γη άρ ς στ πά μαζί του ο μέρα ο μπαμ χρι να μιλήσει μέ α φτηνότερα. Μια ατ άμ κλ τα ι ο μπαμπάς ε να βάλει μέρα η μαμά κα ια η μαμά κόντεψ Μ α. ημ ύχ ατ έφευγαν μεγάέγινε λέει ον Πειραιά που τηλέφωνο γιατί στ με ν γα πή ι κα ο νησί κι ο κόσμος δε είπαν να πάμε στ λίγο μεσοπέλαγα ε ι ησ κα άτ η ίδ αμ στ υλ ς κό μα κύριο Πα λα πλοία. Το δι έλεγε για έναν ς πά να αμ με μπ θα Ο μά . ι ρσ ενος τάλαβα γιατί πέ φαινόταν χαρούμ ριο αλλά δεν κα μύ η μαμά άρχιζε ομ ί ατ ατ γι εκ α λύ έν πο α ε αμ τσ κάτι γι κά ν Δε και μόλις χρι το εκατό. ατί είναι έγκυος γι ε μετράμε μόνο μέ υμ σο ρί γυ ν πάει στη ι έπρεπε να έξοδα και αν δε ά πάλι δουλιά κα λλ πο ει έχ κυνθο. Αυτό το κι λέει θα λη κυρία στη Ζά έρθει το αδερφά άλ α μι ως όπ όνο καλοκαίρι ώξουνε είχαμε όλο το χρ δουλιά θα τη δι να ι άρ ακ Μ ! το αξέχασ καλοκαίρι ήταν σο ωραία! τό ε άμ που περν

Οδηγητής ϐ Σεπτέμβρης 2008

υν πια... Τα τρένα δεν υπάρχο !!! Τα πάτησα ο μάγκας

μήνας βγαίνει ϐ 5

μικρεσ

ΑΓΓΕΛΙΕΣ πωλουνται

Πελάααατες μου! Αν είχε μείνει κανένας που να ΄χε αμφιβολίες για το ποιους εξυπηρετεί η πολιτική ΝΔΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ στην Παιδεία, μετά και τον τελευταίο καταιγισμό διαφημιστικών σποτ, μάλλον θα άλλαξε γνώμη. Πρώτοι και καλύτεροι οι τυρέμπορες των διαφόρων κολλεγίων, ΚΕΣ και δε συμμαζεύεται που πλασάρουν την ακριβοπληρωμένη αμάθεια στα παιδιά που πιάστηκαν στο δίχτυ του ταξικού εκπαιδευτικού συστήματος. Από κοντά τα κοράκια των τραπεζών που μετά τα καταναλωτικά δάνεια, τα στεγαστικά και τα διακοποδάνεια βρήκαν και τα φοιτητοδάνεια για να φεσώσουν κι άλλο τη λαϊκή οικογένεια. Από το φαγοπότι δεν θα έλειπαν και οι μεσίτες, ας είναι καλά η φοιτητική “μέριμνα” που φτάνει μόλις για το 2% των φοιτητών. Αυτό κι αν είναι νοικοκύρεμα (των εταιρειών) στην Παιδεία…

Πελάααατες μου (2)! Ως Συντακτική Επιτροπή του “Ο” ζητάμε ειλικρινά συγγνώμη που δεν μπορούμε να συμμεριστούμε τον μεγάλο “καημό” των περιφερόμενων βλαχοδημαρχαίων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ για τα ΤΕΙ που κλείνουν στην εκλογική τους περιφέρεια: βλέπετε δεν μπορούμε να νοιώσουμε το βάθος της σκέψης εκείνων που τόσα χρόνια αντιμετώπιζαν τους σπουδαστές ως πελατεία για σουβλατζίδικα, καφετέριες και γκαρσονιέρες και τους ντόπιους εργαζόμενους και ΕΒΕ ως ιθαγενείς με προεκλογικές εξαγγελίες του τύπου «θα σας φτιάξουμε και ΤΕΙ» (κατά το «θα σας φτιάξουμε και γεφύρια»).

Τρένα άρτια διατηρημένα, κατάλληλα για μεταφορά εμπορευμάτων και επιβατών. Δώρο τα “σκραπ” κι απαλλαγή χρεών. Σούπερ προσφορά: 20% έκπτωση αν πάρετε πακέτο και την Ολυμπιακή. Οποιος προλάβει λέμε!!! Πτυχιάκια κολλεγιακά κομπλέ, ισότιμα με master, phd κι άμα λάχει post-doc (το παραδάκι να τρέχει κι όλα τα άλλα τα βρίσκουμε). Επωνυμία: Εμποροι της γνώσης Α.Ε. Με την ευγενική χορηγία του Υπουργείου Παιδείας

Αντε γεια! Μιας που κάποιοι ξεδιάντροποι στην “Αυγή” βάλθηκαν να περιφέρουν την αθλιότητά τους κατηγορώντας τους κομμουνιστές ως «πατριώτες λάτρεις του εθνικού συνανήκειν εν έτει 2004», «λεβεντοπατριώτες και εθναμύντορες αριστερούς» και «εθνικιστές, τάχα αντιιμπεριαλιστές», βγάζοντας τα ανεκδιήγητα αυτά συμπεράσματα από την περίοδο της Ολυμπιάδας της Αθήνας, είπαμε να τους θυμίσουμε μερικές εικόνες από τότε, εικόνες

zhtoyntai που μάλιστα έκαναν το γύρο του κόσμου. Και για να μην ξεχνιόμαστε: την ίδια στιγμή που τα μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ οργάνωναν τη λαϊκή αντίδραση απέναντι στα εργατικά ατυχήματα, στις χαφιεδοκάμερες και τα Ζέπελιν, την εμπορευματοποίηση του αθλητισμού και τους ιμπεριαλιστές, τα καλά παιδιά του ΣΥΝ έπιναν νερό στο όνομα της “κοινωνικής συναίνεσης” και της εργασιακής ειρήνης με τους φονιάδες των δεκατριών εργατών στα ολυμπιακά έργα…

Κορόιδα να πληρώσουν κάτι μαύρες τρύπες στον προϋπολογισμό. Μην τηλεφωνείτε, σας βρήκαμε ήδη. ΤΕΙ για να μετακομίσουν σε όμορφες επαρχιακές πόλεις. Βάζουμε τις καφετέριες και τα σουβλατζίδικα. Ωριμα πλοία 40-50 ετών για δρομολόγηση σε άγονες γραμμές και τσέπωμα επιδοτήσεων. Πληροφορίες: Ενωση εφοπλιστών, κυβερνήσεις ΝΔ-ΠΑΣΟΚ

enoikiazetai DVD. “Ο ναός της ακολασίας”. Βουλευτές και υπουργοί μπλέκονται στο κουβάρι της αμαρτίας. Αυστηρά ακατάλληλο για λάτρεις των “θεσμών”

ΣΕ ΕΙΔΑ... Στο βουλευτικό σου γραφείο. Ημουν εγώ που σου είπα ψιθυριστά στο αυτί: “καλό το παραμύθι, αλλά πρέπει να σώσουμε την εικόνα της κυβέρνησης”. Γλυκέ μου αντάρτη πότε θα σταματήσεις να μου κρατάς μούτρα; Στους Ολυμπιακούς κι έτρεχες σα γαζέλα. Δεν μπορώ να σε ξεχάσω από ‘κεινη τη στιγμή. Αν θες πάρε σε αυτό το νούμερο να φτιαχτούμε μαζί…

ΚΕΝΤΡΙΚΟ 4ΗΜΕΡΟ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ

18-21/9

Ο

ι εκδηλώσεις του Φεστιβάλ ΚΚΕ-ΚΝΕ κορυφώνονται στις 18-19-20-21/9 στην Πανεπιστημιούπολη στα Ιλίσια, μετά από μια χρονιά πολύμορφων εκδηλώσεων στα πλαίσια των 90χρονων του Κόμματος και της 40χρονης διαδρομής της Οργάνωσης, αλλά και μετά από ένα καλοκαίρι με Φεστιβάλ ΚΚΕ-ΚΝΕ σε δεκάδες πόλεις της χώρας. Το Φεστιβάλ είναι αφιερωμένο στην 90χρονη ιστορία του Κόμματος και τη 40χρονη πορεία της ΚΝΕ. Είναι ξεχωριστό, γι’ αυτό και οι στόχοι είναι φιλόδοξοι. Επιδιώκουμε η συμμετοχή να ξεπεράσει κάθε προηγούμενο, να αποτελέσει το Φεστιβάλ αφορμή για την πιο πλατιά εξόρμηση της ΚΝΕ ιδιαίτερα σε νέους εργαζόμενους, νέα ζευγάρια και μετανάστες. Το Φεστιβάλ αποτελεί θεσμό, είναι το μεγαλύτερο πολιτικό-πολιτιστικό γεγονός, που χωρά όλες τις μορφές τέχνης. Είναι τόπος συνάντησης καταξιωμένων καλλιτεχνών, βήμα ερασιτεχνικής δημιουργίας. Στην υποκουλτούρα που προβάλλεται από το σύστημα, στέκονται η ποιότητα και το περιεχόμενό του. Ξεχωριστή σημασία έχει πως το στήσιμο του Φεστιβάλ γίνεται από μέλη του Κόμματος και της ΚΝΕ, μακριά από χορηγούς, όπως άλλωστε αρμόζει σ’ ένα επαναστατικό Κόμμα.

Μόνο περηφάνια, αισιοδοξία και πείρα μπορούμε να αντλήσουμε από την 90χρονη διαδρομή του Κόμματός μας. Αντεξε και θα συνεχίσει να αντέχει γιατί είναι το επαναστατικό Κόμμα της εργατικής τάξης, που παλεύει για μια κοινωνία δίχως εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, τη σοσιαλιστική-κομμουνιστική κοινωνία.

πΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥΠΟΛΗ-ΙΛΙΣΙΑ Οπως είχε πει κι ο σύντροφός μας, Χαρίλαος Φλωράκης: «Είμαστε αισιόδοξοι για το μέλλον. Γιατί η ιστορία μας δείχνει ότι ο λαός, η νεολαία δεν σκύβουν το κεφάλι. Γιατί το τέλος της ιστορίας δεν ήρθε και ούτε θα ‘ρθει, όπως πολλοί θέλουν να μας κάνουν να πιστέψουμε (…). Ο κόσμος που ζούμε μπορεί να αλλάξει και θα αλλάξει.

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ

21:30 ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ

21.30 Παντελής Θαλασσινός - Γιώτα Νέγκα 22.30 Διονύσης Τσακνής - Απόστολος και Ειρήνη Ψυχράμη

23.30 Φίλιππος Πλιάτσικας- Μύρωνας Στρατής- MC Yinka- Joanna Drigo

ΝΕΑΝΙΚΗ ΣΚΗΝΗ

21.30

“Τα κόκκινα

τραγούδια” από τους

Afaza-Ρύακα πυρός-Tumi

Με κιθάρες, ντέφια, ακορντεόν, μαντολίνα, νταούλια, με τραγούδια και χορούς, το γκρουπ των “Encardia” θα μας παρασύρει μ’ ένα είδος μουσικής άγνωστο για πολλούς, αλλά οικείο, σε μια διάλεκτο παραλλαγή της ελληνικής και της ιταλικής γλώσσας, που χαρίζει στα τραγούδια τους υπέροχη μελωδία.

Η ορχήστρα “Βασίλης Τσιτσάνης” προέρχεται από μια πόλη με μεγάλη Ιταλίας. παράδοση στο ελληνικό τραγούδι. Για το Φεστιβάλ της ΚΝΕ ετοιμάζουμε ένα αφιέρωμα στα τραγούδια ΛΑΪΚΗ ΣΚΗΝΗ του Τσιτσάνη που μιλούν για τη γυ21.30 Χάλκινα Γουμένισσας ναίκα με τίτλο: “σερσέ λα φαμ”. Συμμετέχουμε στο Φεστιβάλ με 20.15 Δάρνακες την πιο μεγάλη ιστορία, που συμβά23.00 Πετρολούκας Χαλκιάς - Αντώνης και λει στην πολιτιστική ανάδειξη νέων Θωμάς Κυρίτσης καλλιτεχνών. Είναι τιμή για μας κι ελπίζουμε πως με το πρόγραμμα που έχουμε ετοιμάσει θα κάνουμε Θεατρική Σκηνή 1 γνωστά στους νέους ανθρώπους τα Μέρα αφιερωμένη στο Γιάννη Ρίτσο με: τραγούδι α του Τσιτσάνη.

20.00 Χορόδραμα βασισμένο στις “Γειτονιές Στέλιος Καραγιώργος, υπεύθυνος Ορχήστρας Τρικάλων του κόσμου” από την ομάδα χορού της ΚΝΕ 21.30 Μελοποιημένη ποίηση από τους “Πα-

ρέλθοντες Χρόνου”

ντάφυλλα – μυστήριον” από την ομάδα “Δρυός Τόποι” της Φιλοσοφικής Σχολής

καρδιάς μας” από τον Κ.Θεοδώρου και το σχήμα Φθηνό Ευέλικτο

Μουσικό Δυναμικό

“Hucum Kollektiv-η αντανάκλαση μιας εποχής”

22.45 “Κυνηγοί ονείρων” 23.30 Οι “Encardia” σε τραγούδια της Κάτω

Χοροθεατρική παράσταση “Αγριοτρια-

21.30 “Ασπονδοι” 22.00 “Κόκκινο με λίγο rock: το χρώμα της 22.45

κά Απόβλητα”

20.00

ΝΕΑΝΙΚΗ ΣΚΗΝΗ

του

22.00 Παράσταση λαϊκού punk από τα “Τοξι-

Θεατρική σκηνή 2

Ρεμπούτσικα, Παναγιώτης Καλαντζόπουλος, Ελλη Πασπαλά & η Ορχήστρα του Δρόμου 22:30 Μανώλης Μητσιάς 23:30 Μπάμπης Στόκας – Αφιέρωμα στο επαναστατικό τραγούδι Ευανθία

Η παράσταση προσφέρει ένα θέαμα μουσικοχορευτικό, εμπνευσμένο από τις μουσικές παραδόσεις της Ηπείρου στη σύνδεσή τους με την παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά.

23.45 Ενδελέχεια ΛΑΪΚΗ ΣΚΗΝΗ

21.30 Οι “Γιάλα” σ’ ένα ταξίδι απ’ την Κρήτη στην υπόλοιπη Ελλάδα με παλιούς και νέους ήχους.

22.30 Ορχήστρα Τρικάλων 23:30 Σούλα Βαζούρα Θεατρική Σκηνή 1

20.00 “Το μεγάλο μας Τσίρκο” του Ιάκωβου Καμπανέλλη από τη θεατρική ομάδα του δήμου Κορυδαλλού

21.30 Παρουσίαση του έργου “Διόνυσος” του Μ. Θεοδωράκη από τους “Σημεία των καιρών”

(Συναυλία)

22.30 Καλλιόπη Βέττα & Γιάννης Ιωάννου Θεατρική σκηνή 2

20.00 “Μυστήριο Μπούφ” του Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι από τη θεατρική ομάδα της ΚΝΕ

7

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ

20.30

21.30 Μίλτος Πασχαλίδης 22.30 Banda Bassotti 23.45 Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Σάκης

Χαιρετισμός του Γραμματέα του ΚΣ της ΚΝΕ Γιάννη Πρωτούλη 20.45 Ομιλία της Γενικής Γραμματέως της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκας Παπαρήγα

Μπουλάς - Χρήστος Θηβαίος - Γιάννης Ζουγανέλης

21.30 Αφιέρωμα: “Λαϊκό κίνημα και λαϊκό

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ

τραγούδι” με τους Λάκη Χαλκιά, Βαγγέλη Κορακάκη, Αγάθω-

ΝΕΑΝΙΚΗ ΣΚΗΝΗ

21.30 Το Rock της αμφισβήτησης από τους

να, Τρίφωνο, Διονύση Τσακνή, Καλλιόπη

“Beauty and the beasts”

Βέττα, Μάνο Ξυδούς & ορχήστρα υπό τη

22.15 “OiSTRO” 23.00 “Daddy’s Work”:

διεύθυνση του Στ. Ψαραδάκου

επιρροές από τη μαύρη μουσική του αμερικάνικου νότου

23.45 MARAVEYASILEGAL – Ο Κωστής Μαραβέγιας με τη μπάντα του

ΛΑΪΚΗ ΣΚΗΝΗ

21.30 Αφιέρωμα στο ρεμπέτικο της κατοχής και της αντίστασης

22.30 Δρόμος 23.30 Αγάθωνας Θεατρική Σκηνή 1

20.00

«Η λέξη

23.30

ηλεκτρικό blues με

“πρόοδος” στο στόμα της

μητέρας μου ηχούσε πολύ φάλτσα» του Ματέι Βισνιέκ από το Δημοτικό Θέατρο Μαραθώνα

Το Φεστιβάλ είναι ένα γεγονός που το περιμένουμε γιατί συγκεντρώνει τις το καλύτερες πολιτιστικές δυνάμεις και νενης καλύτερο κομμάτι της σκεπτόμε ό ολαίας, που αποτελεί το καλύτερο κοιν ς. εμεί για ένα γκρουπ όπως Φέτος έχουμε ετοιμάσει ένα αφιέρωμα–έκπληξη που το κάνουμε ειδικά για το Φεστιβάλ. Πολύ ευχάριστο ήταν επίσης το γεγονός πως έγραψα τη μουσική για το σποτάκι του Φεστιβάλ. Το Φεστιβάλ της ΚΝΕ αναδεικνύει τη ασυλλογική δράση που τόσο χρειαζόμ αλο κόσμ στον ται στε, αφού απευθύνε λά φτιάχνεται κι από κόσμο, είναι κάτι συλλογικό. Το γκρουπ είναι ένα σύνολο μουσικών και μια ομάδα κρουστών που στηρίζεται στην ομαδική δουλιά. Βασίλης Βασιλάτος

21.30 «Η δύναμη του λόγου που ξυπνάει συνει-

Μαχαιρίτσας - Δημήτρης Σταρόβας - Βασίλης Καζούλης. Λαυρέντης

ΝΕΑΝΙΚΗ ΣΚΗΝΗ

21.30 Κάρμα 22.15 Αφιέρωμα στη blues με τους: Street dog Band George and the Dukes Small blues trap Drifting Around Blues Cargo

23.45

Ζιώγαλας-Οδυσσέας ΤσάκαλοςΖωή Παπαδοπούλου-1550 Νίκος

ΛΑΪΚΗ ΣΚΗΝΗ

21.30 Ποντοπόροι 23:00 Βαγγέλης Κορακάκης

δήσεις μέσα απ` τη μουσική που δεν γνωρίζει σύνορα»- μουσική παράσταση από το ΤΡΙΦΩΝΟ

22.30 «Ιστορίες για κρουστά» με το Βασίλη Βασιλάτο

Θεατρική σκηνή 2

20.00 “Ο καλός στρατιώτης Σβέϊκ” του Γιάροσλαβ Χάσεκ από τη θεατρική σκηνή “Εκτός

Θεατρική Σκηνή 1

19.00 Θεατρική παράσταση ΠΕΑΦΕ-ΚΝΕ για τα 90 χρόνια του ΚΚΕ 21.30 Συναυλία “Για να μαθαίνουν οι νέοι και να θυμούνται οι παλιοί” από τους “5η Εποχή”

22.15

Χορωδία Πολιτιστικού κέντρου “Ναζίμ

Χικμέτ” από την Τουρκία

Σχεδίου” Καματερού

Καθημερινά στο χώρο του πολιτισμού θα πραγματοποιούνται: σεμινάρια κρουστών από το Β. Βασιλάτο και τη συμμετοχή των EMPercus, σεμινάρια fresco-νωπογραφίας από την Ε. Μελά (Πέμπτη-Παρασκευή), κατασκευή ψηφιδωτού και μάθημα από το Ν. Ευγενίδη

Δεν είναι η πρώτη φορά που παίζουμε στο Φεστιβάλ και κάθε φορά αισθανόμαστε σαν μια βίδα μέσα σ’ όλο το κατασκεύασμα, νιώθουμε συγκίνηση. Ελπίζω πάντα να το αντιμετωπίζουμε όπως του αξίζει. Σ’ αυτά τα πράγματα πρέπει να σκύβουμε το κεφάλι με σεβασμό και να βλέπουμε το αύριο μ’ ένα καλύτερο μάτι. Μάνος Ξυδούς

Ο κόσμος μέσα από τα σεμινάρια θα έρθε ι σε επαφή με μια τεχνική της ζωγραφικής που λέγεται fresco ή νωπογραφία. Στηρίζεται στην εξής λογι κή: ζωγραφίζει κανείς πάνω σε νωπό σοβά. Τον κρατάμε νωπό χωρίς να είναι στεγνός, με αποτέλεσμα όταν ζωγρ αφίσει κάποιος πάνω του, να ρουφάει το χρώμα και όταν αργότερα στερεοποιηθεί γίνεται ο γνωστός τοίχο ς που λέμε. Το σώμα θα έχει ενσωματωθεί στον τοίχο κι έτσι δεν θα ξεφλουδίζει. Δεν θα κάνουμε μάθημα ζωγραφικής αλλά θα μάθουμε στον κόσμο την τεχν ική, ώστε να μπορέσουν να την εφαρμόσουν κάπο ια στιγμή στη ζωή τους. Εύα Μελά

Οσοι είναι λάτρεις της blues μουσικής θα έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν ένα εξαιρετικό αφιέρωμα.

Δική μας υπόθεση η επιτυχία του φεστιβαλ

Ο

ι “μηχανές” δουλεύουν στο φουλ. Εκατοντάδες μέλη της ΚΝΕ δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό, ώστε στις 18 Σεπτέμβρη η “κόκκινη πολιτεία” να είναι έτοιμη για να υποδεχτεί τους επισκέπτες της. Η ανιδιοτελής εθελοντική προσφορά συντρόφων και φίλων της Οργάνωσης, είναι εμπνευσμένη από το γεγονός πως το Φεστιβάλ στήνεται από τους ίδιους, μακριά από χορηγούς και σπόνσορες. Ως αποτέλεσμα η προσφορά τους είναι δημιουργική και γίνεται με πολύ κέφι. Η Οργάνωση βάζει τα δυνατά της αξιοποιώντας κάθε μέσο, ώστε ν’ απευθυνθεί σε όσο το δυνατόν περισσότερους νεολαίους, για να μην υπάρξει κανείς που να μη γνωρίζει για το Φεστιβάλ και να μη συμμετέχει ενεργά σ’ αυτό.

Η συλλογικότητα φέρνει όμορφα αποτελέσματα Η προετοιμασία του Φεστιβάλ έχει ξεκινήσει εδώ και αρκετούς μήνες ώστε όλα να είναι έτοιμα στην ώρα τους. Από το Μάη κιόλας συγκροτήθηκε μια ομάδα αρχιτεκτόνων που σε συνεργασία με τις Επιτροπές του ΚΣ -που έχουν την ευθύνη για το Φεστιβάλ- έφτιαξαν

τα προσχέδια για τις κατασκευές οι οποίες θα πλαισιώσουν το χώρο, διάλεξαν χρώματα και υλικά. Παράλληλα, συνεργάστηκαν με την ομάδα γραφιστών που σχεδίασαν τα ταμπλό ώστε να υπάρχει ενιαία αισθητική. Μπορεί το Φεστιβάλ μας να μην έχει χορηγούς και να στηρίζεται στην εθελοντική προσφορά των συντρόφων μας και των φίλων της Οργάνω-

σης αλλά τίποτα δεν γίνεται τυχαία. Η δουλιά μπορεί να είναι σύνθετη αλλά είναι προγραμματισμένη. Ο “Ο” βρέθηκε στον Περισσό όπου όλο το καλοκαίρι δόθηκε η μάχη για να φτιαχτούν τα ταμπλό και τα πανό για την “κόκκινη πολιτεία” αλλά και για την προπαγάνδιση του Φεστιβάλ.

Για τη διαδικασία δημιουργίας των ταμπλό μιλήσαμε με το Γιώργο Νασιώτη: «Αφού γίνει ο καταμερισμός -ποιος θα πάρει τι- το πρώτο στάδιο είναι ο σχεδιασμός. Φέτος επειδή είναι τα 90χρονα του Κόμματος και τα 40χρονα της ΚΝΕ θέλουμε να γίνει ένα ποιοτικό άλμα και γι’ αυτό τα ταμπλό θα είναι ακόμα πιο ωραία. Την επιμέλεια έχουν αναλάβει σύντροφοι απ’ τη Σχολή Καλών Τεχνών. Στα μισά ταμπλό οι σύντροφοι έχουν κάνει κάποια σχέδια συνοδευόμενα με κάποιες γραμματοσειρές που θα επεξεργαστούν. Υπάρχουν και ταμπλό τα οποία είναι σχεδιασμένα σε υπολογιστή όπως αυτό της Κούβας, το οποίο αφού το σχεδιάσαμε και βγήκε η τελική μακέτα, το κόψαμε σε συγκεκριμένες διαστάσεις. Με προτζέκτορα το προβάλαμε πάνω σε τελάρα, πήραμε τις γραμμές του σχεδίου και βάλαμε τα χρώμα-

τα. Τα ταμπλό που είναι ζωγραφισμένα με το χέρι είναι πιο δύσκολα. Βάζουμε κάποια γενικά πλαίσια, κάποιες γενικές γραμμές πάνω στις οποίες θα πέσει περίπου το σχέδιο και από ‘κει και πέρα είναι δουλιά των καλλιτεχνών». Για την αξία της συλλογικής δημιουργίας των πανό και των ταμπλό, είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε με το 15χρονο Θοδωρή Μάρδα, από το 2ο Λύκειο Παπάγου, που συμμετέχει για πρώτη φορά στη διαδικασία προετοιμασίας του Φεστιβάλ: «Είναι πολύ ωραία και δημιουργική η διαδικασία της προετοιμασίας. Βοηθάνε όλα τα παιδιά στο φτιάξιμο των ταμπλό και των πανό. Είναι σπουδαίο κάποιος να καταφέρει να κάνει κάτι μόνος του, χωρίς σπόνσορες. Το παράδειγμα που δίνουν η ΚΝΕ και το ΚΚΕ στο λαό στήνοντας το Φεστιβάλ μόνοι τους, είναι πολύ σημαντικό».

9

Κάθε γωνιά του Φεστιβάλ φτιαγμένη από μας Με μεράκι και πολύ διάθεση από τις 28 Αυγούστου τα συνεργεία της ΚΝΕ μπήκαν στο χώρο της Πανεπιστημιούπολης όπου θα πραγματοποιηθούν οι κεντρικές εκδηλώσεις του Φεστιβάλ. Ο “Ο” βρέθηκε εκεί τη δεύτερη μέρα, όταν ακόμα καθαριζόταν ο χώρος, ενώ είχαν αρχίσει να φτιάχνονται οι πρώτοι “πύργοι” και γινόταν η μεταφορά των κατασκευών. Ο λόγος που φέτος ξεκίνησαν πιο νωρίς οι προετοιμασίες είναι πως: «το φετινό Φεστιβάλ θέλουμε να ξεπεράσει κάθε προηγούμενο. Η πιο ποιοτική και λειτουργική διαμόρφωση του χώρου θα μας βοηθήσει να προσεγγίσουμε καλύτερα την ιστορία του Κόμματος και τα προβλήματα της εργαζόμενης και της σπουδάζουσας νεολαίας», όπως μας είπε ο Νίκος Τσαρουχάς από το τμήμα

Ηλεκτρολογίας της ΣΤΕΦ Πειραιά. Για να επιτευχθεί αυτό: «υπάρχουν συνεχόμενες βάρδιες γιατί η δουλιά που πρέπει να γίνει είναι πολλή. Θετικό είναι το γεγονός πως υπάρχει μεγάλη διάθεση από τους συντρόφους. Αρχικά ξεφορτώνουμε τους πύργους και έχει ξεκινήσει το στήσιμο κάποιων χώρων. Εχει αρχίσει να συγκροτείται η κεντρική σκηνή, η νεανική, το λαϊκό στέκι». Τη συλλογικότητα στη διαδικασία στησίματος την καταλαβαίνει κανείς από την πρώτη στιγμή στο χώρο. Η Σίσσυ από την Αρχιτεκτονική τόνισε πως: «είναι πολλά αυτά που πρέπει να γίνουν αλλά το κάνουμε όλοι με ευχαρίστηση. Δεν το βλέπουμε σαν δουλιά, αλλά ως προετοιμασία του δικού μας χώρου εκεί που εμείς οι ίδιοι θα καλέσουμε κόσμο. Δεν το κάνει κανένας αγκομαχώντας».

«Ο θεσμός του Φεστιβάλ είναι καταξιωμένος στη συνείδηση του λαού και της νεολαίας. Φαίνεται άλλωστε από τις κουβέντες που κάνουμε στις εξορμήσεις ότι το περιμένουν με ανυπομονησία...» Η μάχη του κορυφώνεται

εισιτηρίου

Με το εισιτήριο και το πρόγραμμα του Φεστιβάλ στο χέρι, μέλη της ΚΝΕ και του Κόμματος “οργώνουν” κάθε γωνιά της Αθήνας όπου δουλεύει, σπουδάζει, διασκεδάζει, ζει η νεολαία. Στόχος; Το φετινό Φεστιβάλ ΚΚΕ-ΚΝΕ να αποτελέσει το πιο μαζικό και πετυχημένο στην ιστορία της Οργάνωσης.

Επιδιώκουμε η μάχη του εισιτηρίου να γίνει αφορμή για την πιο πλατιά εξόρμηση της ΚΝΕ στη νεολαία. Να καλέσουμε κάθε νέο όχι μόνο να επισκεφτεί το Φεστιβάλ αλλά να το αγκαλιάσει σαν να είναι κάτι δικό του. Αλλωστε η πραγματικότητα δεν απέχει και πολύ απ’ αυτό, αφού το Φεστιβάλ στήνεται από την εθελοντική προσφορά μελών και φίλων της ΚΝΕ για ολόκληρη τη νεολαία, χωρίς σπόνσορες και χορηγούς. Εκτός από το να ενημερωθεί ο κόσμος για το Φεστιβάλ, οι εξορμήσεις έχουν και σημασία για το Κόμμα και την Οργάνωση γιατί είναι το βασικό έσοδο ώστε το Φεστιβάλ να γίνει πράξη. Ας μη χάσουμε λοιπόν ούτε λεπτό. Ας καλέσουμε ολόκληρη τη νεολαία σε ότι πιο προοδευτικό, ριζοσπαστικό και φρέσκο έχει υπάρξει ποτέ!

Οι μηχανΕς στο φουλ Με την ανιδιοτελή εθελοντική προσφορά των συντρόφων, οι επισκέπτες του Φεστιβάλ θα έχουν τη δυνατότητα να βρεθούν: στο εργατικό στέκι όπου θα υπάρχει έκθεση εργατικής αφίσας, φωτογραφίας, συζήτηση για τους μετανάστες, περίπτερα μεταναστευτικών κοινοτήτων και φορέων, περίπτερα από διάφορους κλάδους δουλιάς, αλλά και περίπτερα με τις θέσεις της ΚΝΕ για τις νέες γυναίκες και τα νέα ζευγάρια. στον παιδότοπο με θέμα “Το περιβάλλον”. Οι μικροί μας φίλοι θα έχουν την ευκαιρία να απασχοληθούν δημιουργικά, με ομαδικά παιχνίδια, με παιδικό θέατρο, κλπ. στο χώρο του πολιτισμού για να επισκεφτούν την έκθεση από τις σημαντικότερες στιγμές της ιστορίας της τέχνης σε σχέση με το λαϊκό και εργατικό κίνημα. στο χώρο κατά όλων των ναρκωτικών όπου φέτος θα φιλοξενηθούν περισσότερες από κάθε άλλη φορά θεραπευτικές κοινότητες και σύλλογοι οικογενειών. Στο χώρο καθημερινά θα λειτουργεί βιβλιοπωλείο και θα πραγματοποιούνται διάφορες δραστηριότητες (προβολή dvd της επιτροπής κατά των ναρκωτικών του ΚΣ της ΚΝΕ, παιχνίδι ερωτήσεων και σταυρόλεξα). στο χώρο της παιδείας που θα αναδειχθεί η προσφορά του Κόμματος και της ΚΝΕ, κομμουνιστών παιδαγωγών στην πάλη για Λαϊκή Παιδεία. στο περίπτερο του “Οδηγητή”, του Οργάνου του ΚΣ της ΚΝΕ όπου θα μπορέσουν να προμηθευτούν πλούσιο υλικό για τη 40χρονη πορεία του περιοδικού και να συζητήσουν για την αναντικατάστατη αξία του “Οδηγητή” από τα πρώτα κιόλας βήματα της ΚΝΕ, αλλά και την ανάγκη που υπάρχει σήμερα να γίνει ένα ακόμα “εργαλείο” στα χέρια της Οργάνωσης.

Στον πεζόδρομο της Ερμού, συναντήσαμε μέλη της ΚΝΕ όπου έκαναν εξόρμηση. Οπως μας είπε η Μαίρη απ’ την Ιατρική Αθηνών: «Ο θεσμός του Φεστιβάλ είναι καταξιωμένος στη συνείδηση του λαού και της νεολαίας. Φαίνεται άλλωστε από τις κουβέντες που κάνουμε, ότι το περιμένουν με ανυπομονησία. Υπάρχει βέβαια και ενθουσιασμός από μας αλλά και ο κόσμος ενδιαφέρεται να μάθει, γιατί αναγνωρίζει πως το ΚΚΕ 90 χρόνια τώρα έχει σταθεί στο πλάι των εργαζομένων σε κάθε αγώνα». Ακόμη ο “Ο” μίλησε με τον Πάρη από το Χημικό, ο οποίος μας είπε πως: «Στη μάχη αυτή που δίνει η Οργάνωση ερχόμαστε σ’ επαφή με κόσμο που μπορεί να μην έχει ξανακούσει για το Φεστιβάλ, για τις θέσεις του Κόμματος, κλπ. Προφανώς η γενικότερη δυσαρέσκεια που υπάρχει βρίσκει διέξοδο, ο κόσμος κάθεται να συζητήσει, να μάθει, τι σημαίνει 90 χρόνια πείρας, τι είναι αυτό για το οποίο παλεύει το ΚΚΕ και κανείς άλλος». Αννα Ψυχογυιού

Το ΤΑΞΙΔΙ ΤΟΥ ΦΕΣΤΙΒΑΛ

ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ! Θεσσαλονίκη

Τ

ο ταξίδι ήταν μακρύ και όμορφο. Απ’ άκρη σ’ άκρη της Ελλάδας, οι Οργανώσεις της ΚΝΕ σε συνεργασία με το ΚΚΕ, έδωσαν τη μάχη των προφεστιβαλικών εκδηλώσεων, προβάλλοντας την πολιτιστική και πολιτική μας πρόταση με στόχο να φτάσει σε κάθε νέο! Το ταξίδι του Φεστιβάλ ΚΚΕ-ΚΝΕ, που κράτησε αρκετούς μήνες και είχε εκατοντάδες σταθμούς, φτάνει αυτό το μήνα στην κορύφωσή του. Οπως κάθε χρόνο ο Σεπτέμβρης είναι ο μήνας που γίνονται οι κεντρικές εκδηλώσεις, όχι μόνο στην Αθήνα, αλλά και σε μεγάλες πόλεις σε όλη την Ελλάδα. Εδώ σας παρουσιάζουμε τα προγράμματα των μεγαλύτερων πόλεων, ενώ περισσότερα στοιχεία μπορείτε να βρείτε στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://efestival.kne.gr.

12-14/9, πρώην στρατόπεδο “Παύλου Μελά”, τιμή εισιτηρίου 6 ευρώ Οι κεντρικές εκδηλώσεις στη συμπρωτεύουσα θα γίνουν μια βδομάδα νωρίτερα από αυτές της Αθήνας. Για την προετοιμασία του τριήμερου Φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης μιλήσαμε με το Βασίλη Τομπουλίδη, μέλος του γραφείου της Οργάνωσης Θεσσαλονίκης της ΚΝΕ: «Το ιδιαίτερο στοιχείο του Φεστιβάλ ΚΚΕΚΝΕ για τη Θεσσαλονίκη είναι ότι φέτος αλλάζει χώρο και θα γίνει στο πρώην στρατόπεδο “Παύλου Μελά” στη Σταυρούπολη. Πρόκειται για ένα ξεχωριστό χώρο, που συνδέεται με την ιστορία της πόλης και του κινήματος, ο οποίος βρίσκεται στις δυτικές συνοικίες της πόλης, όπου συγκεντρώνονται πιο λαϊκά στρώματα αλλά και μετανάστες. Ταυτόχρονα όμως παραμένει αναξιοποίητος, και κάνουμε μια προσπάθεια να τον αξιοποιήσουμε για το λαό και τη νεολαία της περιοχής. Ακριβώς γι’ αυτό το λόγο η προετοιμασία άρχισε από αρκετά νωρίς και το στήσιμό του προχωράει από τα μέλη και τους φίλους της ΚΝΕ με γοργούς ρυθμούς, ενώ από τις αρχές Αυγούστου το έχουμε προπαγανδίσει σε όλη την πόλη, με αφίσες και εξορμήσεις σε χώρους που κινείται η νεολαία και όχι μόνο».

Παρασκευή 12/9 Αφιερωμένη στα Βαλκάνια Κεντρική εξέδρα Χάλκινα Γουμένισσας – Ζώρας με παραδοσιακή βαλκανική μουσική Συζήτηση: “Οι εξελίξεις στα Βαλκάνια” Συναυλία με Μ. Πασχαλίδη, Π. Θαλασσινό, Γ. Νέγκα

Λαϊκή εξέδρα Γεωργιανά μπαλέτα, χορευτικό συγκρότημα

Β. Κασούρας, λαϊκό – ρεμπέτικο γλέντι

Κεντρική εξέδρα

Νεανική εξέδρα Συναυλία Brain Traffic, Whisper, Αστέριος και Διάττοντες, Χειμερινοί Κολυμβητές, Δάρνακες με μουσική από τα Βαλκάνια

Θέατρο – κινηματογράφος Θεατρικό από ομάδα μεταναστών Ταινία

Σάββατο 13/9 Κεντρική εξέδρα Ορχήστρα της ΚΝΕ, αφιέρωμα στο πολιτικό τραγούδι Αφιέρωμα: “90 χρόνια ΚΚΕ” Αδερφοί Πρατσινάκη Συναυλία Β. Παπακωνσταντίνου, Χρ. Θηβαίος και Σ. Μπουλάς

Λαϊκή εξέδρα Jasm, ορχηστρική μουσική “Τρανέλληνες”, ποντιακό χορευτικό συγκρότημα Παλιοί Διαβάτες, λαϊκά – ρεμπέτικα Αφιέρωμα: “Το ρεμπέτικο στη Θεσσαλονίκη” με τον Αγάθωνα

Νεανική εξέδρα Red Alert Elektric Syndrom Συζήτηση: “Αθλητισμός και ντόπινγκ” Bad Lizard Sugar Made Μαύρη Μαγιονέζα

Συναυλία με το Λάκη Παπαδόπουλο

Σάββατο 13/9

Δεύτερη σκηνή

Κεντρική σκηνή

Μουσική από ερασιτεχνικά και μαθητικά συγκροτήματα

Συναυλία από το κρητικό συγκρότημα “Κάλεσμα της φύσης” Ομιλία από το Στέφανο Λουκά, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ

Ταινία

Κυριακή 14/9

13-14/9, Κομμένο Μπεντένι

Θεατρικό από την ομάδα της ΚΝΕ “Το φως δε σβήνει”

Χορός: “Ιστορίες γραμμένες στο μπλε”, από την ομάδα Β+6

Χορευτικό συγκρότημα από ΠΓΔΜ Ντίλεκ Κοτς, με παραδοσιακή τούρκικη μουσική

Ηράκλειο (πάρκο), τιμή εισιτηρίου 5 ευρώ

Θέατρο – κινηματογράφος

Ηροντίνα Δ. Νικολούδης – Α. Τατσιούλη, αφιέρωμα στο πολιτικό τραγούδι Χαιρετισμός από τον Δ. Παπατολίδη μέλος του γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ Ομιλία από τον Δ. Κουτσούμπα μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Συναυλία με Φίλιππο Πλιάτσικα

Λαϊκή εξέδρα Ποντιακό χορευτικό συγκρότημα Ομάδα κρουστών της θεραπευτικής κοινότητας “Ιθάκη” Σ. Λεωνάρδου και Π. Φορτούνας Κ. Δοϊτσίδης, παραδοσιακά Θρακιώτικα

Νεανική εξέδρα Διαπολιτισμικό Ευόσμου, αφιέρωμα στο Μάνο Ελευθερίου Εντεχνο συγκρότημα Blues Con ins Nasa Funk

Θέατρο – κινηματογράφος “Το δέντρο της φυλακής και οι γυναίκες”, του Γ. Ρίτσου από τη θεατρική ομάδα της ΚΝΕ Συζήτηση: “Με αφορμή το Μάη του ’36, πώς τέτοια γεγονότα επηρεάζουν την τέχνη” Ταινία: “Μέρες ’36”, του Τάσου Ψαρά Στο τριήμερο των εκδηλώσεων συμμετέχουν δεκάδες νεανικά ερασιτεχνικά μουσικά και χορευτικά σχήματα. Στο χώρο θα λειτουργούν Βαλκανιούπολη, έκθεση βιβλίου και φωτογραφίας, παιδότοπος, εκθεσιακοί πολυχώροι, ταβέρνα κ.ά.

Πολιτική Εκδήλωση “Τιμάμε τους αλύγιστους της ταξικής πάλης”. Εκδήλωση τιμής στους κομμουνιστές και άλλους αγωνιστές - πολιτικούς κρατούμενους στις φύλακες Ν. Αλικαρνασσού (Μαρτυρίες αγωνιστών, χρονικό, μουσικό αφιέρωμα) Ρεμπέτικο και Λαϊκό Γλέντι

Κυριακή 14/9 Κεντρική σκηνή Αφιέρωμα στο εργατικό τραγούδι από το Γιάννη Κασωτάκη

Δεύτερη σκηνή Μουσική από ερασιτεχνικά και μαθητικά συγκροτήματα

11

Πάτρα

Γιάννενα

12-13/9, Κάστρο Πάτρας,

12-13/9, Πάρκο Λιθαρίτσια,

τιμή εισιτηρίου 5 ευρώ Παρασκευή 12/9 Κεντρική σκηνή Αφιέρωμα στο Μάνο Λοΐζο Ομιλία από την Ειρήνη Κρανιά, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ Συναυλία με Λαυρέντη Μαχαιρίτσα, Βασίλη Καζούλη, Δημήτρη Σταρόβα

Νεανική σκηνή Συναυλίες με ερασιτεχνικά-μαθητικά συγκροτήματα Αφιέρωμα στην ΕΠΟΝ από τη Θεατρική Ομάδα της ΚΝΕ Αφιέρωμα στην Κων/πολη-Μικρασία-Ρεμπέτικο, από το Εργαστήρι Παραδοσιακών Οργάνων του Δημοτικού Ωδείου Πάτρας

Σκηνή θεάτρου και χορού Αφιέρωμα στο Μάνο Κατράκη Παραδοσιακοί χοροί Πολιτιστικών Συλλόγων Θεατρικό αφιέρωμα στην Αγωνίστρια Γυναίκα

Χώρος ΑΕΙ-ΤΕΙ Βιβλιοπαρουσίαση Καρλ Μαρξ: Ο εμφύλιος πόλεμος στη Γαλλία

Σάββατο 13/9 Κεντρική σκηνή Αφιέρωμα στο πολιτικό τραγούδι με το Γιάννη Θωμόπουλο Ομιλία από το Γιάννη Μαρίνο, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Συναυλία με το Μπάμπη Στόκα Λαϊκό γλέντι με τη Μαριώ

Νεανική σκηνή Συζήτηση-συνάντηση νέων δημιουργών – ερασιτεχνικών σχημάτων Συναυλίες με ερασιτεχνικά-μαθητικά συγκροτήματα Συναυλία με το “Φτηνό Ευέλικτο Μουσικό Δυναμικό” Λαϊκό γλέντι με τους Γ. Δρίτσα και Ν. Μπαλή

Σκηνή θεάτρου και χορού Συζήτηση με θέμα: “Η πολιτική της ΕΕ για τα λαϊκά δικαιώματα και τους μετανάστες” Παραδοσιακοί χοροί Πολιτιστικών Συλλόγων

Χανιά 12-13/9, Φυλακές Ιτζεδίν, τιμή εισιτηρίου 5 ευρώ Το φετινό φεστιβάλ είναι αφιερωμένο στους αλύγιστους της ταξικής πάλης, τους κομμουνιστές και κομμουνίστριες που φυλακίστηκαν στις φυλακές του Ιτζεδίν στα Χανιά, που με το παράδειγμά τους εμπνέουν τους αγώνες του σήμερα. Επιπλέον, η ΚΝΕ και το ΚΚΕ διεκδικούν την αναγνώριση των φυλακών ως ιστορικό αρχαιολογικό μνημείο, τη φροντίδα και συντήρησή τους από το κράτος καθώς και την ελεύθερη πρόσβαση στο λαό.

Παρασκευή 12/9 Αφιερωμένη στην ιστορία των φυλακών του Ιτζεδίν Εργατικό τραγούδι από το συγκρότημα της ΚΝΕ Ιστορικό αφιέρωμα στο χώρο, μέσα από αφηγήσεις πρώην φυλακισμένων και απαγγελίες ποιημάτων, πλαισιωμένο με πολιτικό τραγούδι από το συγκρότημα Νότιος Ανεμος Ομιλία από το Στέφανο Λουκά, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Πολιτικό τραγούδι από το τοπικό συγκρότημα του Γιάννη Κασωτάκη

Σάββατο 13/9 Αφιερωμένη στην ερασιτεχνική δημιουργία Παραδοσιακή κρητική μουσική και χορός από τοπικό συγκρότημα και λαογραφικό όμιλο Ομιλία από το Βασίλη Μητρόπουλο, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ Εντεχνο κρητικό τραγούδι από το μουσικό σχήμα Βογιατζή και Κρασαδάκη Ταμπαχανιώτικα τραγούδια από το τοπικό συγκρότημα του Λαϊνάκη.

τιμή εισιτηρίου 5 ευρώ Παρασκευή 12/9 Αφιερωμένη στους μετανάστες και τον προλεταριακό διεθνισμό Συζήτηση για τους μετανάστες Αφιέρωμα: ρεμπέτικο τραγούδι, μετανάστευση και προσφυγιά, από ζωντανή ρεμπέτικη ορχήστρα Παρουσίαση του έργου “Απεργία”, του Γιώργου Σκούρτη, σε διασκευή, με τη μορφή θεατρικού αναλόγιου Συναυλία με τους Jin ή Jameson Συναυλία με τους Νοερά Πλόες Λαϊκό – Ρεμπέτικο γλέντι

Σάββατο 13/9 Αφιερωμένη στην παιδεία Συζήτηση για την Παιδεία Αφιέρωμα: Μάνος Χατζιδάκις, η προσφορά του στη μουσική, από ορχήστρα με κλασικές κιθάρες Ομιλία από την Ελένη Μπέλλου, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Σατυρικό σκέτς για την παιδεία Συναυλία με τους ΜαΓεΚαΠαΜα Παραδοσιακό γλέντι με τους Ανω Ποταμών

Χαλκίδα 12/9 Παραλία Χαλκίδας (Στρογγυλό), 13/9 Καστράκι (Θέατρο Κωτσοπούλου) Παρασκευή 12/9 Προβολή video Ομιλία Δημήτρη Γόντικα, μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Μουσικό αφιέρωμα: λαϊκό κίνημα – λαϊκό τραγούδι

Σάββατο 13/9 Χορόδραμα από την ομάδα χορού της ΚΝΕ Προβολή video Ομιλία Αντώνη Κούκουρα, μέλους του ΚΣ της ΚΝΕ Συναυλία με ροκ και έντεχνα συγκροτήματα

φώνεται ακόμα, σε: ρυ κο Ε ΚΝ ΕΚΚ άλ τιβ εσ Το Φ , Κάστρο Μυτιλήνης » Μυτιλήνη, 5-6 Σεπτέμβρη , Πάρκο Λιμενικού » Καλαμάτα, 5-6 Σεπτέμβρη , Δημοτικό πάρκο » Αγρίνιο, 5-6 Σεπτέμβρη , Πάνω Πλατεία » Κέρκυρα, 6-7 Σεπτέμβρη τεία Σκουφά » Αρτα, 6-7 Σεπτέμβρη, πλα » Νάουσα, 10 Σεπτέμβρη , Ζάππειο » Λιβαδειά, 11 Σεπτέμβρη τεία παλιού Δημαρχείου » Λαμία, 12 Σεπτέμβρη, πλα , κεντρική πλατεία » Αμφισσα, 12 Σεπτέμβρη , Δημοτικός κήπος » Καβάλα, 11-12 Σεπτέμβρη , θερινό θεατράκι » Σέρρες, 11-12 Σεπτέμβρη Σεπτέμβρη » Αλεξανδρούπολη, 12-13

Προφεστιβαλικές εκδηλώσεις

σε διαρκή επαφή με τον κόσμο!

Δ Οι εκδηλώσεις του Φεστιβάλ ΚΚΕ-ΚΝΕ στο Νομό Πιερίας κορυφώθηκαν στις 1 και 2 Αυγούστου με το κεντρικό φεστιβάλ στην Κατερίνη. Το περιεχόμενο, η προσέλευση του κόσμου αλλά και ο τρόπος δουλιάς για την προετοιμασία του ήταν πρωτόγνωρα σε ποιοτικά και ποσοτικά στοιχεία. Η προπαγάνδα απλώθηκε απ’ άκρη σ’ άκρη στην πόλη της Κατερίνης αλλά και στο Νομό συνολικά. Φτάσαμε σε μεγάλο κομμάτι της νεολαίας με την οποία συζητήσαμε πάνω στα προβλήματα και τα ενδιαφέροντά της, προβάλλοντάς της την πολιτική πρόταση του Κόμματος. Η ανταπόκριση του κόσμου στο κάλεσμά μας ήταν εξαιρετικά θετική μιας και συνολικά από το χώρο πέρασαν 1.000 περίπου άτομα, στην πλειοψηφία τους νέοι. Το πρόγραμμα ήταν πλούσιο σε περιεχόμενο, με αφιέρωμα και προβολή για τον Τσε Γκεβάρα, μουσικό και οπτικό αφιέρωμα στον ποιητή της ρωμιοσύνης Γιάννη Ρίτσο, αφιέρωμα στο εργατικό τραγούδι αλλά και θεατρικό για τη ζωή του μαθητή, λαϊκορεμπέτικο γλέντι, νεανικά rock, έντεχνα και hip-hop συγκροτήματα της πόλης. Ο τρόπος που δουλέψαμε για το Φεστιβάλ αποκαλύπτει τις δυνατότητες που έχει η Οργάνωση να ανοίξει πιο μαζικά και με μεγαλύτερες απαιτήσεις τη δουλιά στη νεολαία με έμφαση στους νέους εργαζόμενους και μαθητές. Αυτό αντανακλάται και στα αποτελέσματα της στρατολογίας πριν και μετά το Φεστιβάλ. Γρηγόρης Γκλικόπουλος

εκάδες ήταν οι ανταποκρίσεις που έφτασαν στο περιοδικό μας, δείγμα της πλούσιας προφεστιβαλικής δραστηριότητας που ξεδιπλώθηκε όλο το καλοκαίρι από τις απανταχού Οργανώσεις της ΚΝΕ! Σας δίνουμε μια γεύση από αρκετές, ενώ τις υπόλοιπες ανταποκρίσεις μπορείτε να τις δείτε στο site του “Οδηγητή”: www.odigitis.gr, στην ενότητα “Από μήνα σε μήνα”.

Κεντρικό σταθμό της δραστηριότητας των Νομαρχιακών Οργανώσεων Αττικής του ΚΚΕ και της ΚΝΕ αποτέλεσε το διήμερο Φεστιβάλ στις Φυλακές Ωρωπού (11-12 Ιούλη), που ήταν αφιερωμένο στα 40 χρόνια από την ίδρυση της ΚΝΕ και τη συμβολή της νεολαίας στην αντιδικτατορική πάλη. Στο Φεστιβάλ αναδείξαμε την αξία της οργανωμένης πάλης του λαού και της νεολαίας σε κάθε στιγμή, τα παραδείγματα που αντλούμε από τον αγώνα των νέων, σε μία τόσο δύσκολη περίοδο, όπως αυτή της Χούντας, για την αντεπίθεσή μας στο σήμερα. Στον ιστορικό αυτό χώρο, ο οποίος σηματοδοτεί τους αγώνες του ελληνικού λαού από το 1933 ως το 1970, επιλέξαμε να παρουσιάσουμε ένα πλούσιο πρόγραμμα, με ντοκυμαντέρ ιστορικής αναδρομής, αφηγήσεις, μουσικά αφιερώματα στο Γ. Ρίτσο και άλλους, θεατρικά σκετς, εκθέσεις φωτογραφίας, βιβλίου κ.ά. Οι κεντρικές ομιλίες ήταν των Γ. Γκιόκα, μέλους του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ και βουλευτή Αττικής του ΚΚΕ και Δ. Γόντικα, μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Οι διήμερες αυτές δραστηριότητες βρήκαν ανταπόκριση σε εκατοντάδες κόσμου, μικρούς και μεγάλους, μέλη και φίλους του Κόμματος και της ΚΝΕ από κάθε περιοχή της Αττικής, κατοίκους και παραθεριστές του Ωρωπού. Ειρήνη Τσέκα

Κάθε χρόνο η καλύτερη οργάνωση, η ποιοτική αναβάθμιση του Φεστιβάλ ΚΝΕ-“Οδηγητή”, αλλά και η μαζικοποίησή του από νέες γενιές μπαίνουν ως πρωταρχικοί στόχοι. Φέτος είχαμε δυο λόγους παραπάνω: τη συμπλήρωση 90 και 40 χρόνων μακράς ιστορίας και αγώνων του ΚΚΕ και της ΚΝΕ αντίστοιχα, αλλά και την επίσκεψη του συντρόφου γραμματέα του Κομμουνιστικού Κόμματος Τουρκίας (ΤΚΡ) Κεμάλ Οκουγιάν στο νησί μας. Το ταξίδι του Φεστιβάλ μας ξεκίνησε από τα χωριά Νένητα και Βουνό, ενώ η επόμενη στάση έγινε στο Δημοτικό Στάδιο Χίου. Τελευταίος σταθμός ήταν ο Δημοτικός Κήπος του νησιού μας. Το φεστιβάλ άνοιξαν μαθητικά συγκροτήματα και ακολούθησαν απαγγελίες ποιημάτων του Ναζίμ Χικμέτ. Την εκδήλωση χαιρέτισε ο Κ. Οκουγιάν, ΓΓ του ΚΚΤ, εκφράζοντας την αμέριστη αλληλεγγύη του κόμματός του προς τον ελληνικό λαό. Με τα λόγια του Χιώτη κομμουνιστή ποιητή Φώτη Αγγουλέ: «Μην καρτεράτε να λυγίσουμε μήτε για μια στιγμή, μηδ’ όσο στην κακοκαιριά λυγάει το κυπαρίσσι…» γραμμένα σε ξύλινη πλακέτα, δώρο του ΝΣ της Χίου στο σύντροφο Κ. Οκουγιάν, οι παρευρισκόμενοι διεμήνυσαν στους όπου γης ιμπεριαλιστές ότι οι προλετάριοι όλων των χωρών βαδίζουν ενωμένοι για την ανατροπή του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος. Αξίζει να σημειωθεί η παρουσία του φίλου μας Ν. Ροδίτη με το αναπηρικό του καροτσάκι, που με τη βοήθεια του πίνακα που έχει πάντα μαζί του ζήτησε μια φωτογραφία με το ΓΓ του ΚΚΤ. Γιάννης και Χρήστος Μοναχός

13

Πραγματοποιήθηκε στις 19 Ιούλη στην κεντρική πλατεία Αργοστολίου το Φεστιβάλ ΚΚΕ-ΚΝΕ, κορυφώνοντας έτσι την έντονη προφεστιβαλική διαδικασία που έγινε στο νησί το προηγούμενο διάστημα. Η συμμετοχή του κόσμου ξεπέρασε κάθε προηγούμενο, δίνοντας και με αυτόν τον τρόπο απάντηση στην προβοκατόρικη επίθεση που εξελίσσονταν εκείνη την περίοδο σε σχέση με τα οικονομικά του Κόμματος. Στην εκδήλωση μίλησε ο Χρήστος Λουκάς, μέλος του Γραφείου Περιοχής Πελοποννήσου-Ζακύνθου-Κεφαλλονιάς της ΚΝΕ. Ακολούθησε αφιέρωμα στο πολιτικό τραγούδι καθώς και μουσική από λαϊκό συγκρότημα. Εδώ πρέπει να σημειώσουμε ότι είχε προηγηθεί η εκδήλωση του Κόμματος και της ΚΝΕ στον Αίνο τιμώντας έτσι τη δράση του ΔΣΕ και αντιδρώντας στην εκποίηση της φυσικής κληρονομιάς του λαού στο μεγάλο κεφάλαιο. Θεοτόκης Μιχαλάτος

Στο χωριό της Φαλάνης, μετά από απουσία πέντε χρόνων, πραγματοποιήθηκε στις 17 Ιούλη εκδήλωση στα πλαίσια του Φεστιβάλ ΚΚΕ-ΚΝΕ. Η ΚΟΒ και η ΟΒ Φαλάνης διοργάνωσαν μια, από όλες τις απόψεις, πετυχημένη εκδήλωση με θέμα “Στάσου ανήσυχος και δυνατός – όχι σε όλα τα ναρκωτικά”. Την εκδήλωση άνοιξε ο Θανάσης Λιόλιος, γραμματέας της ΟΒ Φαλάνης και στη συνέχεια το λόγο πήρανε η Μυρτώ Τσιαπλέ, μέλος του Συμβουλίου Πόλης Θεσσαλίας της ΚΝΕ, και η Μαρία Ναβακούδη, στέλεχος του ΚΚΕ αναδεικνύοντας πλευρές του ζητήματος καθώς και τις θέσεις του ΚΚΕ. Τα ταμπλό αποτέλεσαν ερέθισμα για παραπέρα μελέτη της ιστορίας του Κόμματος για κάθε παρευρισκόμενο, ενώ στο χώρο υπήρχε και βιβλιοπωλείο. Η βραδιά έκλεισε με τραγούδια μεγάλων δημιουργών του λαού μας (Τσιτσάνη, Θεοδωράκη, κ.α) που επιμελήθηκε τοπικό συγκρότημα αποτελούμενο από μέλη και φίλους του ΚΚΕ και της ΚΝΕ. Αντώνης Αλεξός

Στην απομακρυσμένη Σητεία, όπου η νεολαία σφυροκοπείται από τα ναρκωτικά, η επιτυχία του φετινού Φεστιβάλ που πραγματοποιήθηκε στις 9 Αυγούστου, με θέμα “Οχι σε όλα τα Ναρκωτικά”, έχει ιδιαίτερη σημασία. Τον παλμό έδωσαν οι μαθητές με τα “πηγαδάκια” που δημιούργησαν δίπλα στα περίπτερα του “Οδηγητή”, του “Ριζοσπάστη” και στο βιβλιοπωλείο. Κύριο θέμα συζήτησης ήταν τα ναρκωτικά, αλλά και τα 90χρονα του Κόμματος και τα 40χρονα της ΚΝΕ. Ξεχωριστό σημείο της εκδήλωσης ήταν η συζήτηση που ακολούθησε με μέλη του Κόμματος, που παρουσίασαν τη θέση μας για τα ναρκωτικά, αλλά και δύο παιδιά από το πρόγραμμα επανένταξης του ΚΕΘΕΑ, που μίλησαν για τις εμπειρίες τους. Το ενδιαφέρον του κόσμου γι’ αυτό το θέμα φάνηκε από την ποικιλία ερωτήσεων και παρατηρήσεων που διατυπώθηκαν. Κατά τη διάρκεια της συναυλίας με το Μιχάλη Κακέπη, αλλά και μαθητικά συγκροτήματα, τα μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ φώναζαν συνθήματα, δημιουργώντας δυναμικό κλίμα. Η προσέλευση του κόσμου στο Φεστιβάλ στη Σητεία, δείχνει την παρέμβαση της Οργάνωσής μας κυρίως στα σχολεία και αυξάνει το επίπεδο της ευθύνης μας για δράση σε κάθε πρόβλημα της νεολαίας. Δημήτρης Χατζηδάκης, Ιάσωνας Καπράλος

Με τον άνεμο να φυσάει στα πανιά μας, τη Δευτέρα 21 Ιούλη πραγματοποιήθηκε η προφεστιβαλική εκδήλωση των εργατικών Οργανώσεων Βάσης της ΚΝΕ στο Αγρίνιο, στην πολιτιστική λέσχη του Εργατικού Κέντρου. Για τη διοργάνωση πραγματοποιήθηκαν δεκάδες εξορμήσεις στους χώρους που ζει και εργάζεται η νεολαία της πόλης. Η εκδήλωση άρχισε με ομιλία του Αγγελου Τσουραπά, μέλους του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ. Το πρόγραμμα συνεχίστηκε με προβολή DVD και είχε ως θέμα τους εργατικούς αγώνες και τη συμβολή της ΚΝΕ, καθώς και απόσπασμα από την ταινία: “Θανάση σφίξε κι άλλο το ζωνάρι”. Η βραδιά ολοκληρώθηκε με αφιέρωμα στο εργατικό λαϊκό-ρεμπέτικο τραγούδι. Η μαζική αυτή προφεστιβαλική ήταν απάντηση στην προβοκατόρικη επίθεση που ασκείται το τελευταίο διάστημα εις βάρος του ΚΚΕ καθώς οι δεκάδες εργάτες που πήραν μέρος γνωρίζουν καλά ότι το Κόμμα μας δεν θα το βάλει κανείς στο χέρι! Χρήστος Τριάντης

Στις 1 και 2 Αυγούστου πραγματοποιήθηκε το διήμερο φεστιβάλ ΚΚΕ-ΚΝΕ στην πόλη της Πρέβεζας. Την πρώτη μέρα, ο βουλευτής του ΚΚΕ Νίκος Μωραΐτης στην ομιλία του κατέδειξε την προβοκατόρικη επίθεση που δέχεται το Κόμμα, αλλά και τις ευθύνες των εκάστοτε κυβερνήσεων για το εργοδοτικό έγκλημα στη Ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη με τους 8 νεκρούς. Παράλληλα, τόνισε την αναγκαιότητα στήριξης του ΚΚΕ στις επερχόμενες ευρωεκλογές ως ευκαιρία για απάντηση της εργατικής τάξης στην επίθεση της ΕΕ στα δικαιώματά της. Τη δεύτερη μέρα ο Αγγελος Τσουραπάς, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ, αναφέρθηκε στο σοσιαλισμό που γνωρίσαμε και τις κατακτήσεις της εργατικής τάξης εκεί, στα δικαιώματα της νεολαίας για δουλιά, ελεύθερο χρόνο, αλλά και διακοπές. Στο χώρο του φεστιβάλ υπήρχαν ταμπλό που αναδείκνυαν την πρόταση του ΚΚΕ για την δημόσια Δωρεάν Υγεία για όλους ενάντια στα ΣΔΙΤ. Το θέμα είναι επίκαιρο στην πόλη αφού η Δημοτική αρχή ΠΑΣΟΚ-ΣΥΝ, με τη συμβολή της παράταξης της ΝΔ, βοηθούν στην ανέγερση του νέου νοσοκομείου της πόλης με τη μορφή σύμπραξης με τους ιδιώτες ενάντια στα συμφέροντα του λαού της πόλης. Το διήμερο Φεστιβάλ αγκαλιάστηκε από εκατοντάδες ανθρώπους και κυρίως νεολαίους που το είδαν σαν κάτι δικό τους, αφού φίλοι τους το έστησαν και συνέδραμαν μουσικά. Το Φεστιβάλ ΚΚΕ-ΚΝΕ στην Πρέβεζα απέδειξε ότι ο πολιτισμός είναι δικαίωμα όλων και όχι λίγων, όπως τόσα χρόνια προσπαθούν να περάσουν οι δημοτικές αρχές με τα θεατρικά και τις συναυλίες των απλησίαστων για τη λαϊκή οικογένεια εισιτηρίων των 20 και βάλε ευρώ. Κωνσταντίνος Ντακοβάνος

14 ϐ μαθητές

ΕΣ

ΝΕΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΟΥΣ ΑΓΩΝ

ο καλοκαίρι πέρασε πολύ γρήγορα για τους πολλούς. Πότε τα καλοκαιρινά φροντιστήρια, πότε κανένα μεροκάματο που όλο και πιο συχνά πια κυνηγάς μπας και ξελαφρώσεις τα έξοδα της οικογένειάς σου με κανένα έξτρα χαρτζιλίκι… και χωρίς να το καταλάβεις η νέα σχολική χρονιά έχει κιόλας αρχίσει! Πολλές οι μάχες που έχεις να δώσεις και φέτος απέναντι στο ταξικό σχολείο-εξεταστήριο που έχουν διαμορφώσει η κυβέρνηση και οι συνοδοιπόροι της, αλλά να θυμάσαι: το όπλο σου είναι οι συλλογικοί αγώνες για ένα Ενιαίο 12χρονο δημόσιο και δωρεάν σχολείο που να εκπληρώνει τις δικές σου ανάγκες και τις ανάγκες της λαϊκής οικογένειας.

Σήκωσε το ανάστημά σου Στο δρόμο για το σχολείο… Αν είσαι από αυτούς που έχουν συνηθίσει να περιμένουν το μισθωμένο λεωφορείο της νομαρχίας για να σε πάει στο σχολείο, ίσως φέτος να χρειαστεί να το “κόψεις” με τα πόδια. Οπως φαίνεται η μεταφορά των μαθητών θεωρείται έξοδο και όχι υποχρέωση για τις κυβερνήσεις. Ενα από τα παραδείγματα είναι η Νομαρχία Πειραιά όπου η κυβέρνηση αρνείται να καταβάλει τα χρωστούμενα στους ιδιοκτήτες λεωφορείων αλλά και τα απαιτούμενα κονδύλια για τη φετινή μεταφορά των μαθητών όπου το ποσό ανέρχεται στα 2,3 εκατ. ευρώ. Τυχερός είσαι, δηλαδή, αν ζεις στην Αθήνα και όχι σε κάποιο νησί ή απόμερο χωριό όπου η μεταφορά είναι ακόμα πιο δύσκολη.

“Λειτουργικά να ‘ναι… κι ότι να ‘ναι” Οταν με το καλό φτάσεις στο σχολείο μην απορήσεις γιατί και τη φετινή χρονιά κατά τη διάρκεια του μαθήματος σοβάδες αρχίζουν να πέφτουν απειλητικά από το ταβάνι. Μην απορήσεις αν δεις τους τοίχους ραγισμένους και τα τζάμια ακόμη σπασμένα. Μάλλον το σχολείο σου συγκαταλέγεται στα μισά σχολεία της χώρας που θεωρούνται “γερασμένα” ή είναι ένα από το 1/3 των σχολείων που έχουν χτιστεί πριν το 1959! Ισως ακόμα το σχολείο σου να είναι από αυτά που είχαν κριθεί κατεδαφιστέα στην Ηλεία, μετά το σεισμό της προηγούμενης χρονιάς, αλλά με μερικά μερεμέτια χαμηλού κόστους να έγινε πάλι «λειτουργικό»! Μπορεί ακόμα να είσαι ένας από τους μαθητές που φοιτούν σε διπλοβάρδια ή στο 85% του συνόλου των σχολείων που δεν πληρούν τις συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας. Η κυβέρνηση, βλέπεις, ξοδεύει πολλά χρήματα στα ελάχιστα “έξυπνα” πολυτελή σχολεία και δεν “μπορεί” να φτιάξει τα 500 νέα σχολεία που απαιτούνται για να βγεις από τη διπλοβάρδια!

Κάτω από τις ανάγκες οι διορισμοί Αν τελικά το μάθημα δεν ξεκινήσει στην

ώρα του, μην αγχώνεσαι, η κυβέρνηση έχει φροντίσει για τη συνέχιση των διακοπών σου! Αλλωστε, μικρή σημασία έχει αν οι καθηγητές ακόμα και μετά τους διορισμούς της φετινής χρονιάς αντιστοιχούν μόνο στο 60% των οργανικών θέσεων. Τουλάχιστον, όταν ο καθηγητής σου αργεί να βγει στη σύνταξη, όταν δεν θα μπορεί να επιμορφώνεται χωρίς να απαλλάσσεται από τα διδακτικά του καθήκοντα, όταν θα στριμώχνεστε πολλοί μαθητές στην ίδια αίθουσα, θα ξέρεις το λόγο. Πάντως όταν θα έχεις το ένα “κενό” πάνω στο άλλο… τότε κανείς δεν θα θυμηθεί να πει ότι «οι κινητοποιήσεις κλείνουν τα σχολεία» και ότι «χάνονται διδακτικές ώρες».

Αποσπασματική γνώση κι άγιος ο θεός Αν πάλι αρχίσεις να ξεφυλλίζεις τα σχολικά βιβλία και δεν βρίσκεις καμιά αράδα για την ιστορία των αγώνων του λαού μας, αν βλέπεις ότι δεν σε βοηθούν να κατανοήσεις σε βάθος τους βασικούς νόμους κίνησης της κοινωνίας και της φύσης, αν διαπιστώσεις πως δεν μορφώνεσαι πραγματικά... μην τρελαίνεσαι! Η Ευρωπαϊκή Ενωση λέει χρόνια τώρα πως πρέπει να είναι τα βιβλία σου για να γίνεις καλός και υπάκουος εργαζόμενος όταν μεγαλώσεις. Γιατί όταν μιλούν στην ΕΕ για το «σχολείο του 21ου αιώνα» εννοούν ότι το σχολείο σου πρέπει να βαθμολογηθεί με άριστα στο να καταφέρνει να διαμορφώνει νεανικές συνειδήσεις όπως τις χρειάζεται το κεφάλαιο για να αυγατίσει τα κέρδη του.

Ελεύθερος χρόνος ούτε για δείγμα Αν πρέπει να παρατήσεις το άθλημα που σου αρέσει γιατί δεν προλαβαίνεις να ασχοληθείς, αν το σχολείο σου δεν σου προσφέρει τίποτα άλλο πέρα από δυο μπάλες για να παίξεις με τους συμμαθητές σου σε μερικά τετραγωνικά τσιμέντου… μη στεναχωριέσαι. Οι κυβερνώντες φροντίζουν για το καλό σου. Ωρες είναι τώρα για γδαρσίματα και στραμπουλίγματα; Ασε που μπορεί να σου μπουν τίποτα περίεργες ιδέες και ν’ αρχίσεις να διεκδικείς δω-

ρεάν και δημόσιες αθλητικές υποδομές. Πώς θα μπορούν μετά οι εταιρείες να βρίσκουν τον τρόπο να τρυπώνουν στο σχολείο και στο δήμο σου... και να σε αντιμετωπίζουν σα “κινούμενο ευρώ” στα 5x5, στους αθλητικούς συλλόγους και πάει λέγοντας; Εκεί, σίγουρα, δεν χωράνε οι φράσεις “δημιουργικός ελεύθερος χρόνος” και “πολιτιστική δημιουργική απασχόληση” για όλο το λαό. Για να μην αναφέρουμε κάν τις “διαβολικές” λέξεις “δωρεάν” και “δημόσιο” που διαγράφονται συστηματικά χρόνο με το χρόνο από κάθε τομέα της ζωής μας.

Για βαθιές τσέπες… η δωρεάν Παιδεία Αν μετά δεις ότι ξεπαραδιάζονται οι γονείς σου στα φροντιστήρια, ότι σπαταλάς τη μέρα σου να μαθαίνεις εις διπλούν τα ίδια πράγματα, μην αγχώνεσαι... Μετά από όλα αυτά θα σε περιμένει σταθερή δουλιά και μισθός για να “τρων κι οι κότες”!

Βέβαια, αν μετά από πολύ κόπο και πολλά έξοδα διαπιστώσεις ότι το ταξικό σχολείο φροντίζει ώστε το 1/3 των μαθητών να μην έχουν ποτέ πρόσβαση στην ανώτατη εκπαίδευση αλλά να βγαίνουν γρήγορα στη δουλιά, φυσικά με λιγότερες απαιτήσεις και δικαιώματα …μη φοβάσαι. Αλλοι έχουν φροντίσει για σένα. Μάλιστα, ο ίδιος ο Υπουργός θα στο παίξει “εμποράκος” των ψευτο-κολεγίων ομολογώντας σου κατάμουτρα πως θα σε πετάξουν από το πανεπιστήμιο έτσι ώστε να συνεχίσεις να χρυσοπληρώνεις, αντί για τα φροντιστήρια, τα κάθε λογής ΚΕΣ. Βλέπεις, η κατάρτιση και οι σκόρπιες γνώσεις κοστίζουν ακριβά σήμερα. Αν πάλι, σε έχουν διώξει από το σχολείο πολύ νωρίτερα προς κανένα ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ, για παράδειγμα, ώστε να μάθεις γρήγορα-γρήγορα μια τέχνη και να βγεις άρον-άρον στην παραγωγή τότε θα διαπιστώσεις πως είσαι πιο “φιλικός για το κεφάλαιο” ως ανειδίκευτος εργάτης, φθηνός και πάνω από όλα εύελικτος.

Οδηγητής ϐ Σεπτέμβρης 2008

μαθητές ϐ 15

ορεί

δεν μπ α ί ν ω ν ι ο κ άδικη

σε μια να υπάρχει δίκαιο σχολείο

Η δημοκρατία του κεφαλαίου Κι αν όταν σηκώσεις κεφάλι και αρχίσεις να διεκδικείς δεις ότι η κυβέρνηση και οι κολαούζοι της σε τρομοκρατούν και προσπαθούν να καταστείλουν κάθε αγωνιστική προσπάθεια, αν συκοφαντούν τους αγώνες του μαθητικού κινήματος και σε αποκαλούν τεμπέλη και φασαριόζο… να ξέρεις ότι αυτή είναι η “δημοκρατία τους”. Ανέχεται μόνο αυτούς που έχουν το κεφάλι στραμμένο στο χώμα και όχι στον ουρανό.

…κι ο δρόμος της αντίστασης Αν πάλι έχεις μπουχτίσει με όλα αυτά, αν διαπιστώνεις ότι δεν είναι αυτό το σχολείο που χρειάζεσαι, αν λες ότι δεν γίνεται πια να κάθεσαι με σταυρωμένα τα χέρια τότε πρέπει να αποφασίσεις να πάρεις την υπόθεση στα χέρια σου! Και όταν έχεις πάρει την απόφαση, μην ακούσεις τις σειρήνες της υποταγής που θα σου έχει φυλάξει στη γωνία το σύστημα. “Κάποτε θα έρθουν γνωστικοί” (βλέπε ΣΥΡΙΖΑ) να σου πουν, για παράδειγμα, πάλεψε για να μην υπάρχουν εξετάσεις λες και είναι οι εξετάσεις που κάνουν ταξικό το σχολείο και άνιση την κοινωνία! Θα σου κρύψουν ότι σε μια άδικη κοινωνία δεν μπορεί να υπάρχει δίκαιο σχολείο, ώστε εσύ να χάνεις το στόχο. Να ρίχνεις με τους αγώνες σου άσφαιρα πυρά, να μην στοχεύεις τη στρατηγική του κεφαλαίου και της ΕΕ. Η ΚΝΕ όμως, από την ίδρυσή της 40 χρόνια τώρα ως νεολαία του 90χρονου ΚΚΕ, σε καλεί να παλέψεις για το σχολείο που έχεις ανάγκη εσύ και οι συμμαθητές σου, το σχολείο που έχει ανάγκη η κοινωνία για να πηγαίνει μπροστά. Γιατί το σημερινό σχολείο αυτό που φτιάχνουν η ΕΕ και τα κόμματα του ευρωμονόδρομου δεν το φτιάχνουν για σένα και τους συμμαθητές σου, τα παιδιά της λαϊκής οικογένειας. Δεν το φτιάχνουν για το καλό του

λαού μας αλλά το καλό των μονοπωλίων. Η ΚΝΕ, οι ΚΝίτες μαθητές θα βρεθούν και φέτος μέσα και έξω από το σχολείο για να σε καλέσουν να πάρεις το δρόμο του αγώνα, το δρόμο της διεκδίκησης και της ανυπακοής. Να γίνει η φετινή χρονιά, χρονιά μεγαλύτερων και πιο δυνατών αγώνων. Να υψωθούν τείχη λαϊκής αντίστασης σε αυτήν την πολιτική που τα κόμματα του ευρωμονόδρομου ακολουθούν. Θα σε καλέσουν να ξεσηκωθείς, να σηκώσεις κεφάλι, να πάρεις το μέρος των εργαζόμενων γονιών σου και μαζί με αυτούς να διεκδικήσεις ένα ενιαίο 12χρονο σχολείο, αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν για όλους τους μαθητές. Το σχολείο αυτό, δηλαδή, που θα διαμορφώνει ολοκληρωμένες προσωπικότητες που θα μορφώνει ώστε να μπορούμε να κατανοούμε τον κόσμο γύρω μας και να μπορούμε να τον αλλάξουμε. Γιατί η παιδεία είναι δικαίωμα και πρέπει να παρέχονται οι ίδιες συνθήκες σε όλους ώστε να κατακτήσουν τη βασική μόρφωση.

Στα χέρια σου είναι η δύναμη Εχεις πολλούς και μεγάλους αγώνες μπροστά σου αλλά τίποτα δεν είναι πιο όμορφο από την ομορφιά του αγώνα, την ομορφιά της συλλογικής πάλης για έναν καλύτερο κόσμο. Γιατί «ό,τι να ερευνάτε, ό,τι ν’ ανακαλύψετε, ό,τι να μάθετε, δεν θα σας χρησιμεύσει, αν δεν συνδέεται με τον αγώνα το μυαλό σας και δεν διαχωρίζεστε από όλους τους εχθρούς της

ανθρωπότητας» όπως θα έλεγε γλαφυρά ο Μπέρτολντ Μπρεχτ. Στο “σακίδιό” σου έχεις, άλλωστε, μεγάλο εφόδιο για τις μάχες που έρχονται, την πείρα των πολύχρονων αγώνων του μαθητικού κινήματος, αγώνες στην πρώτη γραμμή των οποίων βρίσκονταν πάντα η ΚΝΕ και το ΚΚΕ. Ξέρεις ποιος είναι μαζί σου και ποιος ενάντια στα συμφέροντά σου. Εχεις επιλογή: ενάντια στο δρόμο του συμβιβασμού, βρίσκεται ο δρόμος της ανυπότακτης πάλης για μια κοινωνία όπου θα κάνει κουμάντο ο λαός. Η ΚΝΕ θα είναι εκεί σε όλους τους αγώνες σου να σε καλέσει παλέψεις για ένα μέλλον σοσιαλιστικό, γιατί μόνο σε μια δίκαιη κοινωνία μπορεί να υπάρξει δίκαιο σχολείο.

Αλεξάνδρα Λυμπέρη

Στο “σακίδιό” σου έχεις εφόδιο την πείρα των πολύχρονων αγώνων του μαθητικού κινήματος, αγώνες στην πρώτη γραμμή των οποίων βρίσκονταν πάντα η ΚΝΕ και το ΚΚΕ

16 ϐ αμφιθέατρα

Σ

ΠΡΩΤΟΕΤΕΙΣ ΦΟΙΤΗΤΕ

ι νέοι φοιτητές και σπουδαστές που έδωσαν με επιτυχία τη δύσκολη μάχη των πανελλαδικών εξετάσεων, αξίζουν σίγουρα συγχαρητήρια. Σε όλους αυτούς τους πρωτοετείς φοιτητές και σπουδαστές η ΚΝΕ απευθύνει κάλεσμα να αξιοποιήσουν τα χρόνια που έρχονται όσο πιο καλά μπορούν για να κατακτήσουν την επιστημονική γνώση, να παλέψουν για να γίνει το πτυχίο τους το μόνο που θα τους εξασφαλίζει δουλιά με δικαιώματα. Ερχόμενοι στις σχολές να γίνουν αγωνιστικό και ελπιδοφόρο κομμάτι του φοιτητικού και σπουδαστικού κινήματος. Να συμβάλλουν στην αγωνιστική ανασυγκρότησή

του ώστε με καλύτερους όρους να αντιπαλέψει την αντιλαϊκή πολιτική που υψώνει μεγάλα ταξικά εμπόδια για τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών και μέσα στα Πανεπιστήμια. Πολύ είναι αυτοί που θα τους προσεγγίσουν με διάφορα μέσα και πολιτικές θέσεις, αλλά οι πρωτοετείς έχουν την πείρα από τους αγώνες του μαθητικού κινήματος και τα καθημερινά τους βιώματα να διακρίνουν ποιος παλεύει από το ίδιο μετερίζι με αυτούς και ποιος εξυπηρετεί με τον έναν ή τον άλλο τρόπο την πολιτική που προωθούν ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και ΕΕ.

Καλή αγωνιστική χρονιά Νέα αρχή ...η ίδια ιστορία Οι επιτυχόντες της μεγάλης μάχης των πανελλαδικών εξετάσεων άφησαν πίσω τους το μεγάλο προσωπικό τους κόπο αλλά και τις προσπάθειες των οικογενειών τους να ανταπεξέλθουν στα βάρη και τα έξοδα της “δωρεάν Παιδείας”. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως τη φετινή χρονιά η πλειοψηφία των υποψηφίων σκεπτόμενοι τα έξοδα της φοίτησης σε μια ξένη πόλη, επέλεξαν θυσιάζοντας ακόμα και την πρώτη τους επιλογή, να παραμείνουν στον τόπο κατοικίας τους. Οσοι, όμως, πέρασαν σε μια σχολή μακριά από το πατρικό τους σπίτι, αντίκρισαν από κοντά την ελλιπή έως ανύπαρκτη φοιτητική μέριμνα. Από τα στοιχεία γίνεται φανερό πως η στέγαση δεν επαρκεί ούτε για το 2% των φοιτητών, ενώ υπάρχουν και ιδρύματα που είτε δεν διαθέτουν καμία κλίνη είτε επινοικιάζουν ξενοδοχεία για να παρέχουν τις ελάχιστες δυνατές κλίνες. Τα τελευταία χρόνια μάλιστα, γίνεται προσπάθεια από την κυβέρνηση και το Εθνικό Ιδρυμα Νεότητας (στο οποίο υπάγονται οι περισσότερες εστίες) να επιβληθούν ενοίκια. Από την άλλη μεριά, οι διοικήσεις των Πανεπιστημίων όχι μόνο δεν διεκδικούν εστίες που να ανταποκρίνονται στις

ανάγκες των φοιτητών και των σπουδαστών, αλλά αντίθετα έχουν μετατραπεί σε μεσίτες προβάλλοντας ιδιοκτήτες ακινήτων μέσα από ιστοσελίδες που έχουν αναρτήσει. Η Ελλη Χαβατζά από τη Θεσσαλονίκη, φοιτήτρια πλέον της Αρχιτεκτονικής στην Πολυτεχνική σχολή της Ξάνθης αναγκάζεται να μετακομίσει σε μια πόλη με φοιτητική εστία 300 κλινών την ώρα που οι φοιτητές του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης ανέρχονται στους 20.000. «Η μητέρα μου έκανε δυο δουλιές για να καταφέρουμε να ανταπεξέλθουμε στα έξοδα των φροντιστηρίων και μάλιστα ενώ μπορούσε να βγει στη σύνταξη περίμενε μέχρι να καταφέρω να περάσω σε μια σχολή. Επρεπε να δώσουμε 3.000 ευρώ για τα φροντιστήρια και άλλα 2.000 για το ειδικό μάθημα και τα έξοδα συνεχίζονται αφού πρέπει πλέον να δίνω 250 ευρώ το μήνα για 30 τ.μ γκαρσονιέρα, ένα ποσό που δεν είναι καθόλου αμελητέο για τη λαϊκή οικογένεια» μας λέει.

Στην παραγωγή από το πρώτο έτος Τα υπέρογκα έξοδα της “δωρεάν” ανώτατης εκπαίδευσης οδηγούν όλο και πιο πολλούς στο να ψά-

χνουν από το πρώτο έτος για δουλιά με την ίδια επιμονή που ψάχνουν σπίτι. Οι συνθήκες που διαμορφώνει η ιδιωτικοποίηση της Παιδείας υψώνουν ανυπέρβλητα εμπόδια στην απρόσκοπτη φοίτηση. Συγγράμματα, εργαλεία και αναλώσιμα, είδη εργαστηρίου, σίτιση συμπληρώνουν ένα σημαντικό ποσό που καλούνται οι φοιτητές να πληρώσουν από την τσέπη τους για να καταφέρουν να σπουδάσουν. Ετσι, είναι πιο “επιρρεπείς” στις ελαστικές μορφές απασχόλησης που η ανάγκη επιβάλλει. Τετράωρα, χωρίς συμβάσεις, χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη είναι το καθεστώς για τη μεγάλη μάζα της εργαζόμενης σπουδάζουσας νεολαίας.

ηση και την υποβάθμισή της. Η Πανσπουδαστική ήταν η μόνη δύναμη που και την προηγούμενη χρονιά ανέλαβε σημαντικές πρωτοβουλίες στην κατεύθυνση της αγωνιστικής ανασυγκρότησης του φοιτητικού και σπουδαστικού κινήματος, την αγωνιστική ανασυγκρότηση της ΕΦΕΕ και της ΕΣΕΕ αλλά και των συλλόγων, ώστε να λάβει τέλος ο εκφυλισμός που οι πλειοψηφούσες δυνάμεις της ΔΑΠ και της ΠΑΣΠ αλλά και οι τυχοδιωκτικές δυνάμεις των ΕΑΑΚ και του Συνασπισμού έχουν επιβάλει.

Πανσπουδαστική, δύναμη ανατροπής

Δεν είναι νωρίς για τους πρωτοετείς να συμμετάσχουν στις συλλογικές διαδικασίες του φοιτητικού και σπουδαστικού κινήματος. Εχουν ήδη πείρα από τους ταξικούς φραγμούς. Ο φοιτητής της λαϊκής οικογένειας και οι πρωτοετείς φοιτητές βασιζόμενοι στα βιώματα και την πραγματικότητα που έχει διαμορφωθεί θα πρέπει να προτάξουν τη συλλογική και προσανατολισμένη πάλη. Αυτή είναι ο μόνος τρόπος για να υψωθούν αντιστάσεις απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης και των κομμάτων του ευρωμονοδρόμου. Εχουν τη δύναμη να προετοιμάσουν την αντεπίθεσή τους. Η νέα χρονιά να γίνει χρονιά νέων και πιο δυναμικών αγώνων!

Η πραγματικότητα αυτή, έρχεται να επιβεβαιώσει το ΚΚΕ, την ΚΝΕ και την Πανσπουδαστική, την παράταξη στην οποία συσπειρώνονται ΚΝίτες και αγωνιστές φοιτητές και σπουδαστές. Από την πρώτη στιγμή κάλεσε το φοιτητικό και σπουδαστικό κίνημα να αντιπαλέψει τις αναδιαρθρώσεις της ΕΕ. Η Πανσπουδαστική ήταν η μόνη φοιτητική παράταξη που αποκάλυψε και ενημέρωσε την νεολαία πως η διακήρυξη της Μπολόνια, ο νόμος-πλαίσιο, η προσπάθεια κατάργησης του άρθρου 16 αλλά και το σύνολο των αναδιαρθρώσεων έχουν στόχο τη δημόσια ανώτατη εκπαίδευση, την ιδιωτικοποί-

μα στους

ι κάλεσ ε ν ύ θ υ ε π α Ε η ΚΝ

Συμφέρον σου ο ανυποχώρητος αγώνας…για μόρφωση, δουλια, ζωή!

ύν,

ργανωθο ο α ν ίς ε τ ε ο τ πρω

να συμμετάσχουν

στο φοιτητικό και σπουδαστικό κίνημα

Οδηγητής ϐ Σεπτέμβρης 2008

Η ΓΝΩΣΗ ΕΙΝΑΙ

ΔΥΝΑΜΗ

αμφιθέατρα ϐ 17

ος της ΚΕ με τον Κώστα Αλυσσανδράκη, μέλ υ του ΚΚΕ και καθηγητή Πανεπιστημίο

…Ωστε να γίνει ο άνθρωπος συνειδητός συντελεστής κοινωνικής προόδου Ακόμα και πριν από την εγγραφή τους στην ανώτατη εκπαίδευση οι φοιτητές και σπουδαστές πολιορκούνται από ένα σωρό ιδεολογήματα, όπως τι σημαίνει μόρφωση, την “κοινωνία της γνώσης” κτλ. Ωθούνται στο να αντιμετωπίζουν τη γνώση ως εφήμερη κατάρτιση και το πτυχίο τους ως μια σειρά μαζεμένες πληροφορίες. Η ΚΝΕ και το ΚΚΕ επιμένουν να διεκδικούν πραγματική μόρφωση για όφελος του λαού. Για το ζήτημα της γνώσης και το ρόλο του επιστήμονα μιλήσαμε με τον Κώστα Αλυσσανδράκη, καθηγητή Αστροφυσικής στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ, βουλευτή και πρώην ευρωβουλευτή. “Ο”: Ποια είναι η θέση των κομμουνιστών για τη γνώση; Κώστας Αλυσσανδράκης: Η γνώση σύμφωνα με τον Ενγκελς είναι αντανάκλαση της αντικειμενικής πραγματικότητας. Αυτό

από αυτήν τη γνώση παίρνει, εξαρτάται από το είδος της κοινωνίας στην οποία ζει. Στην καπιταλιστική κοινωνία και γενικότερα στις εκμεταλλευτικές κοινωνίες, δεν μπορεί να περιμένει κανείς ότι η άρχουσα τάξη θα παρείχε στο νέο άνθρωπο γνώση που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί εναντίον της. Ετσι αποκρύπτει γνώσεις που δεν εξυπηρετούν τη διαιώνιση της κυριαρχίας της. Εμείς τονίζουμε ότι το εκπαιδευτικό σύστημα οφείλει να παρέχει σε κάθε νέο άνθρωπο τις γνώσεις που χρειάζονται ώστε να καταλαβαίνει το περιβάλλον του, πώς λειτουργεί η φύση αλλά και η κοινωνία, έτσι ώστε να μπορεί να παρεμβαίνει στη λειτουργία τους και να γίνει συνειδητός συντελεστής κοινωνικής προόδου. Η πρότασή μας αυτή είναι πρόταση καθημερινής πάλης όμως, αναγκαστικά, ξεφεύγει από τα όρια του καπιταλιστικού συστήματος και είναι ένα ακόμα κίνητρο για την ανατροπή του.

Το πώς το άτομο έρχεται σε επαφή με την κοινωνικά συσσωρευμένη γνώση και ποιο κομμάτι από αυτή τη γνώση παίρνει, εξαρτάται από το είδος της κοινωνίας στην οποία ζει σημαίνει ότι έχει άμεση σχέση με την αντικειμενική πραγματικότητα, αλλά δεν ταυτίζεται με αυτή, ενώ η ποιότητα της αντανάκλασης εξαρτάται από την ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων. Αλλη ήταν η ποιότητα της αντανάκλασης στην αρχαία Ελλάδα και άλλη σήμερα. Η γνώση έχει κοινωνικό χαρακτήρα και συσσωρεύεται στη διάρκεια της εξέλιξης της κοινωνίας. Ενα άτομο δεν μπορεί να αποκτήσει όλη τη συσσωρευμένη γνώση που έχει η κοινωνία, αλλά ένα μέρος της. Το πώς το άτομο έρχεται σε επαφή με την κοινωνικά συσσωρευμένη γνώση και ποιο κομμάτι

“Ο”: Με αυτό το δεδομένο αξίζει σήμερα ο νέος να μελετά και να δέχεται τη γνώση που του παρέχεται στο αστικό Πανεπιστήμιο; Κ.Α.: Φυσικά αξίζει, αλλά θα πρέπει να συνειδητοποιήσει την ταξική πλευρά της διαδικασίας της παροχής γνώσης. Να γνωρίζει ότι αυτή η γνώση δεν είναι ολοκληρωμένη, να ξεχωρίζει την απλή πληροφορία από την πραγματική γνώση. Να αντιμετωπίζει κριτικά αυτά που του παρέχει το σύστημα και να αναπτύσσει σιγά – σιγά ο ίδιος την ικανότητα να ελέγχει την ποιότητά τους. Για παράδειγ-

μα, η γνώση που παρέχει το εκπαιδευτικό σύστημα λέει λίγο πολύ ότι η κοινωνία είναι στατική, ότι δεν είναι δυνατόν να αλλάξει ο τρόπος που λειτουργεί. Η ιστορική μελέτη όμως αποδεικνύει ότι η κοινωνία όχι μόνο δεν είναι στατική αλλά και ότι η κινητήρια δύναμη για την αλλαγή της είναι οι ίδιες οι αντιθέσεις της. “Ο”: Ποιος είναι ο ρόλος του επιστήμονα σήμερα; Ποια είναι η στάση του επιστήμονα απέναντι στο δίλημμα να παράγει γνώση προς όφελος ή ενάντια στο κοινωνικό σύνολο; Κ.Α.: Το πώς αξιοποιείται η γνώση εξαρτάται από το κοινωνικό σύστημα. Για παράδειγμα, ο άνθρωπος σήμερα μπορεί να ελέγξει το γενετικό υλικό και μπορεί να φτιάξει καινούργιες μορφές ζωής ή γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς. Η καπιταλιστική κοινωνία χρησιμοποιεί αυτή τη γνώση σε όφελος της κερδοφορίας των μονοπωλίων, αδιαφορώντας για τις συνέπειες. Εντελώς διαφορετικός θα ήταν ο τρόπος που θα χρησιμοποιούσε αυτή τη γνώση μια σοσιαλιστική κοινωνία που έχει ως κινητήρια δύναμη την ανθρώπινη ευημερία και όχι τη μεγιστοποίηση του κέρδους. Δεν είναι άστοχο να πούμε πως μια σειρά από γνώσεις έχουν έρθει πολύ νωρίς σε σχέση με την κοινωνική εξέλιξη ή καλύτερα πως η κοινωνική αλλαγή έχει καθυστερήσει σε σχέση με κάποιες προχωρημένες γνώσεις που έχουμε. Πέρα όμως από κάποια εντυπωσιακά παραδείγματα όπως το παραπάνω, πρέπει να τονίσουμε ότι κεντρικός άξονας της Ευρωπαϊκής Ενωσης, στο πλαίσιο της λεγόμενης “στρατηγικής της Λισαβόνας”, είναι η υποταγή όλης της γνώσης στην ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων, δηλαδή στην κερδοφορία του κεφαλαίου. Μάλιστα αυτό το ονομάζουν “κοινωνία της γνώσης”. Λες και η ανθρώπινη κοινωνία δεν ήταν ανέκαθεν “κοινωνία της γνώσης”, δεν αξιοποιούσε την εκάστοτε δια-

θέσιμη γνώση! Τελικά το ζήτημα της γνώσης και η χρήση της δεν είναι ζήτημα ατομικό, δεν αφορά τις επιλογές ενός ανθρώπου, αλλά είναι κοινωνικό. Στο ατομικό επίπεδο ο επιστήμονας οφείλει να διαθέτει τη γνώση του σε όφελος του λαού, να μην υποτάσσεται στα επιχειρηματικά συμφέροντα. Αυτό όμως δεν φτάνει, όσο η κοινωνία στο σύνολό της λειτουργεί ενάντια στο λαό. “Ο”: Στο αστικό Πανεπιστήμιο σήμερα, μια σειρά από αναφορές στη μαρξιστική φιλοσοφία διαστρεβλώνουν το περιεχόμενό της. Με τι εφόδια μπορεί ο νέος της λαϊκής οικογένειας σήμερα να αντιμετωπίσει αυτή τη στρέβλωση; Κ.Α.: Δεν υπάρχει περίπτωση το καπιταλιστικό Πανεπιστήμιο να διδάξει τη μαρξιστική φιλοσοφία. Θεμελιακός στόχος του εκπαιδευτικού συστήματος είναι η αναπαραγωγή της ιδεολογίας της αστικής τάξης και, μέσω αυτής, η διαιώνιση του καπιταλιστικού συστήματος. Ετσι, παρά την όποια ελεύθερη διακίνηση των ιδεών, ελάχιστοι είναι οι καθηγητές που έχουν έρθει σε κάποια επαφή με το μαρξισμό και ακόμα πιο λίγοι αυτοί που δίνουν στο μάθημά τους μια μαρξιστική προσέγγιση του αντικειμένου τους. Οσοι το αποτολμούν βρίσκονται στο στόχαστρο. Η ίδια η μαρξιστική-λενινιστική θεωρία συνήθως αποσιωπείται, διαστρεβλώνεται ή παρουσιάζεται ως κάτι αρνητικό. Μπορούμε να πούμε στους νέους χωρίς ενδοιασμό πως ο καλύτερος τρόπος για να γνωρίσουν τη μαρξιστική-λενινιστική κοσμοθεωρία είναι να έρθουν σε επαφή με το Κομμουνιστικό Κόμμα και την Κομμουνιστική Νεολαία και να μελετήσουν τους κλασσικούς, το Μαρξ, τον Ενγκελς, το Λένιν. Α.Λ.

18 ϐ αμφιθέατρα

Η

συζήτηση γύρω από την ψήφιση του νομοσχεδίου που στρώνει το δρόμο για την ισοτίμηση των ΚΕΣ με τα ΑΕΙ και ΤΕΙ θυμίζει κατά πολύ τη συζήτηση γύρω από την υποτιθέμενη “ανωτατοποίηση” των ΤΕΙ. Σχεδόν δέκα χρόνια μετά, ακόμα και οι σπουδάστες που τότε “τσίμπησαν στο δόλωμα” της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, σήμερα θα ορκίζονταν ότι η ανασφάλεια για το εργασιακό τους μέλλον αυξήθηκε, η κατάσταση χειροτέρευσε, τα ιδρύματα δένονται ολοένα και περισσότερο στο άρμα της ιδιωτικοοικονομικής λειτουργίας και της υποβάθμισης κάνοντας επικύψεις στις “αξίες” της Μπολόνια και τις “αρχές” της ΕΕ. Αν και με διπλάσια διάρκεια, το ζήτημα της “ανωτατοποίησης” των Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών πότε με το “σπρώξιμο” του ΠΑΣΟΚ και πότε με το “σπρώξιμο” της ΝΔ (αλλά πάντα με τη συμφωνία της ΕΕ και του κεφαλαίου) μεθοδευόταν χρόνο με το χρόνο, για να φτάσουμε το μήνα που μας πέρασε στην ψήφιση του σχετικού νομοσχεδίου από την κυβέρνηση και το ΛΑΟΣ. Η συζήτηση, κατακαλόκαιρο, στη Βουλή συνοδεύτηκε από τους αξιέπαινους θεατρινισμούς του ΠΑΣΟΚ και τη γνωστή τυχοδιωκτική στάση του ΣΥΡΙΖΑ. Το νομοσχέδιο αλλά και η συνολική αντιεκπαιδευτική-αντιλαϊκή πολιτική σφυροκοπήθηκε από τους βουλευτές του ΚΚΕ που πρόβαλαν για ακόμα μια φορά τη διέξοδο της Ενιαίας Ανώτατης Εκπαίδευσης, της δημόσιας και δωρεάν Παιδείας.

Σ ΤΩΝ ΚΕΣ

ΣΗ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙ

Να σημάνει ισχυρό κύμα ανυπακοής “Eργο” 20 χρόνων Μπορεί σήμερα το ΠΑΣΟΚ να παρουσιάζεται πως πέφτει από τα σύννεφα με την αναγνώριση των ΚΕΣ ωστόσο είναι η υπογραφή της βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Βάσως Παπανδρέου που βρίσκεται κάτω από Οδηγία 89/48/ ΕΟΚ. Η πρώτη ευρωπαϊκή οδηγία που άνοιξε το δρόμο για την αναγνώριση των ιδιωτικών ψευτοκολεγίων, που φέρονται σαν παραρτήματα ξένων πανεπιστημίων από κράτη-μέλη της ΕΕ και την ισοτίμηση τους με τα ΑΕΙ και τα. ΤΕΙ. Η “καραμέλα” περί αναγνώρισης των επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων αναμασιόταν και τότε πολύ. Στην πραγματικότητα, όμως, με τη συγκεκριμένη οδηγία “κατοχυρωνόταν” η δυνατότητα της “πρόσβασης στο επάγγελμα” χωρίς, ωστόσο, να αναφέρεται πουθενά η κατοχύρωση επαγγελματικών δικαιωμάτων! Αντιθέτως, έβαζε τα θεμέλια για τη δημιουργία ενός εργατικού δυναμικού τυπικά ισότιμων αποφοίτων ανάμεσα στα ΑΕΙ, ΤΕΙ και τα διάφορα ΚΕΣ, αλλά ουσιαστικά πολλαπλών ταχυτήτων, που χρησιμεύουν ως μοχλός συμπίεσης των δικαιωμάτων όλων προς τα κάτω. Για την εφαρμογή της συγκεκριμένης οδηγίας, μεγάλο “αγώνα” έκανε και ο Συνασπισμός, επιπλήττοντας την κυβέρνηση μέσω του τότε (29/8/02) ευρωβουλευτή του, Αλ. Αλαβάνου και νυν προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, ότι: «παρά τις πολύχρονες και συνεχείς καταγγελίες» του «η κυβέρνηση παραβιάζει την οδηγία 89/48, εμμένει να μην αναγνωρίζει τους τίτλους των ευρωπαϊκών πανεπιστημίων που δίνονται σε συνεργασία με τα Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών».

“Στο ίδιο έργο”... συντελεστές Λίγο αργότερα, το Φλεβάρη του 2004, ο θόρυβος που προκάλεσε η κατάθεση της “τροπολογίας

Χατζηδάκη”, ευρωβουλευτή της ΝΔ έφερε και την “ανανέωση” της βιτρίνας του ΣΥΝ που φάνηκε τάχα να λησμονεί τις προηγούμενες θέσεις του και την προβολή του συνθήματος για την “κατάργηση των ΚΕΣ”. Βεβαίως, είχε βάλει κατά πολύ το χεράκι του στην όλη πορεία της αναγνώρισής τους, πρώτα από όλα με την ψήφιση του Μάαστριχτ! Η συγκεκριμένη πρώτη τροπολογία που κατατέθηκε στο πλαίσιο της έκθεσης Ζαπατά και υπερψηφίστηκε στο Ευρωκοινοβούλιο αποτέλεσε ουσιαστικά επέκταση των προηγούμενων οδηγιών (89/48, 92/51 κτλ) και «απέβλεπε στην παραπέρα απελευθέρωση της αγοράς εργασίας προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου, παρενέβαινε στο εκπαιδευτικό σύστημα των κρατών-μελών επιβάλλοντας ένα εκπαιδευτικό μοντέλο που υποβαθμίζει την ανώτατη εκπαίδευση, εξομοιώνε προς τα κάτω τα εκπαιδευτικά προσόντα που είναι απαραίτητα για την πρόσβαση στα νομοθετικά κατοχυρωμένα επαγγέλματα» όπως κατήγγειλε τότε ως ευρωβουλευτής του ΚΚΕ ο Κ. Αλυσσανδράκης.

Η σημερινή καραμέλα του “ελέγχου” «Η πιο υπεύθυνη και διορατική επιλογή, η οποία κατά καιρούς υπεδείχθη και από τα περισσότερα κόμματα της αντιπολίτευσης είναι η ρύθμιση και ο συνεχής έλεγχος της γκρίζας αυτής ζώνης στο χώρο της μεταλυκειακής εκπαίδευσης και κατάρτισης, με στόχο πάντα τη βελτίωση της ποιότητας» έλεγε ο Υπουργός Παιδείας Ευρ. Στυλιανίδης, στη Βουλή κατά τη διάρκεια της συζήτησης του νομοσχεδίου «ίδρυση και λειτουργία Κολλεγίων και άλλες διατάξεις» (31/07/08). Η αλήθεια όμως είναι πως σύμφωνα με την οδηγία 36/05, όποι-

ες τυπικές απαιτήσεις και αν υπάρχουν για τη λειτουργία των ΚΕΣ «δεν θα πρέπει να είναι δυσανάλογα επαχθείς για τους παρόχους υπηρεσιών ούτε να παρακωλύουν ή να καθιστούν λιγότερο ελκυστική την άσκηση της ελευθερίας παροχής υπηρεσιών». Αυτό σημαίνει ότι η κυβέρνηση, στα πλαίσια της “γνώσης-υπηρεσίας” που προβλέπει το Μάαστριχτ, δεν μπορεί να εμποδίσει τη λειτουργία των επιχειρήσεων-ΚΕΣ. Σε μια απελευθερωμένη αγορά δεν θέλουν και δεν μπορούν να ελέγχουν την ποιότητα σπουδών που παρέχουν τα ΚΕΣ, αφού από τη φύση τους ως επιχειρήσεις δεν μπορούν να προσφέρουν μόρφωση που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες του λαού. Με όποια κοσμητικά επίθετα, λοιπόν, και αν τυλίξουν τα διαφημιστικά των πακέτων δεξιοτήτων που παρέχουν (βλ. αναγνωρισμένα από το κράτος κτλ) και όποιον έλεγχο και αν υπόσχεται η κυβέρνηση, τα ΚΕΣ δεν μπορούν να παράσχουν τίποτα άλλο πέρα από εφήμερη κατάρτιση και ευέλικτους, φθηνούς εργαζόμενους για το κεφάλαιο. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι η δεύτερη τροπολογία που κατέθεσαν οι ευρωβουλευτές της ΝΔ Τρακατέλλης-Χατζηδάκης κατά τη διάρκεια της συζήτησης για τη διαμόρφωση της Οδηγίας 36/05/ΕΚ η οποία αφορούσε τη δυνατότητα του κράτους-μέλους «να υποβάλει τα ΚΕΣ στους ιδίους ελεγκτικούς μηχανισμούς, με τους οποίους παρακολουθεί την ποιότητα της πανεπιστημιακής του εκπαίδευσης, και να θέσει

Οδηγητής ϐ Σεπτέμβρης 2008

αμφιθέατρα ϐ 19

Το νομοσχέδιο αλλά και η συνολική αντιεκπαιδευτικήαντιλαϊκή πολιτική σφυροκοπήθηκε από τους βουλευτές του ΚΚΕ που πρόβαλαν για ακόμα μια φορά τη διέξοδο της Ενιαίας Ανώτατης Εκπαίδευσης, της δημόσιας και δωρεάν Παιδείας.

αυστηρούς όρους ως προς τη διδασκαλία και τις συνθήκες σπουδών» απορρίφθηκε κατηγορηματικά στο ευρωκοινοβούλιο!

“Μετανάστες”... στη χώρα τους Ενα άλλο πολυπαιγμένο επιχείρημα της κυβέρνησης είναι ότι με την αναγνώριση των ΚΕΣ αποσκοπεί στη μείωση της μετανάστευσης των φοιτητών προς πανεπιστήμια του εξωτερικού. Να σταματήσουν δηλαδή οι ελληνικές οικογένειες να πληρώνουν τους ξένους “εμπόρους-γνώσης” και να χρυσοπληρώνουν τους ντόπιους επιχειρηματίες! Το ζήτημα λοιπόν της κυβέρνησης είναι πως θα αυξηθεί ο τζίρος των ντόπιων επιχειρηματιών αφού αναμενόμενο είναι πως με την αναγνώριση των ΚΕΣ θα αυξηθούν και οι εγγραφές αλλά και τα δίδακτρα στα εν λόγω κολέγια.

Δώρο στους εμπόρους “δεξιοτήτων” Οι έμποροι της “εκπαίδευσης” δεν μπορεί παρά να χάρηκαν με το φετινό δώρο της κυβέρνησης, την ταμπέλα “κολέγια” που τους χάρισε με την αναγνώριση των ΚΕΣ. Οι “κολεγιάρχες”, όμως, οφείλουν να χρωστούν ευγνωμοσύνη και στα υπόλοιπα κόμματα του ευρωμονόδρομου. Ως “συνδιοργανωτές” στήνουν ένα παζάρι δεξιοτήτων στο οποίο οι οικογένειες καλούνται να προσέρχονται με πακτωλό χρημάτων ελπίζοντας ότι έτσι θα εξασφαλίσουν στα παιδιά τους επαγγελματική αποκατάσταση. Στην πράξη χρυσοπληρώνουν για σπουδές χαμηλού επιπέδου για ένα αύριο χωρίς εργασιακά δικαιώματα. Ταυτόχρονα, αυτό το μοντέλο “εκπαιδευτικής” λειτουργίας σε συνδυασμό με το σύνολο της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής, την εφαρμογή του νόμουπλαίσιο και την καταστρατήγηση του άρθρου 16 μέσω της αναγνώρισης των ΚΕΣ επιβάλουν την ολοένα και εντεινόμενη υποβάθμιση και ιδιωτικοποίηση της δημόσιας Παιδείας. Αλλωστε, η αναγνώριση των ΚΕΣ και η νομιμοποίηση της ιδιωτικής εκπαίδευσης καθιστά στην πράξη κενό γράμμα το άρθρο 16, τη μη νομική κατάργηση του οποίου θεωρούσε προ μηνών ο Αλ. Τσίπρας «ότι το φοιτητικό κίνημα πρέπει να γιορτάσει με σφηνάκια» καλλιεργώντας αυταπάτη και εφησυχασμό στη νεολαία! Ο ανταγωνισμός, όμως, και η λογική “το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό” που θα κυριαρχήσει με την αναγνώριση των ΚΕΣ θα επιβάλει

οσχεδίου με την ΚΝΕ στη ψήφιση του νομ Η άμεση αντίδραση της έξω από την Βουλή κινητοποίηση στις 31/7

το δικό τους “εκπαιδευτικό” μοντέλο λειτουργίας και στα δημόσια Πανεπιστήμια. Μαζί με την υποχρηματοδότηση και την υποβάθμιση των ΑΕΙ και ΤΕΙ η πραγματικότητα δεν είναι ότι τα ΚΕΣ θα γίνουν ΑΕΙ, αλλά τα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ θα υποβαθμιστούν σε ΚΕΣ.

Απειθαρχία και ανυπακοή στην πολιτική της ΕΕ Η νεολαία αλλά και η λαϊκή οικογένεια δεν έχουν λόγο να περιμένουν άλλο για να βγάλουν συμπεράσματα. Οι υπογραφές των ΝΔ, ΠΑΣΟΚ αλλά και του ΛΑΟΣ βρίσκονται φαρδιά πλατιά κάτω από τις επιταγές της ΕΕ. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι άλλο παρά “υπέρμαχος” των κινητοποιήσεων στην ενδοχώρα και υπέρμαχος της ιδιωτικής εκπαίδευσης στο εξωτερικό, παρακαλώντας στην ουσία για την αναγνώριση των ΚΕΣ. Η ψήφιση κατακαλόκαιρα στη Βουλή του νομοσχεδίου που οδηγεί στην αναγνώριση των ψευτοκολεγίων με τα ΑΕΙ - ΤΕΙ και ανοίγει το δρόμο για την εφαρμογή της απαράδεκτης οδηγίας της ΕΕ 36/05, πρέπει να σημάνει ένα νέο ισχυρό κύμα ανυπακοής - απειθαρχίας της νεολαίας και του λαού κατά της αντιδραστικής πολιτικής στην Παιδεία της κυβέρνησης, της ΕΕ και του κεφαλαίου. Η αγωνιστική ανασυγκρότηση του φοιτητικού και σπουδαστικού κινήματος να διεκδικήσει την αναδιαμόρφωση μιας Ενιαίας Ανώτατης Εκπαίδευσης, που θα παρέχει υψηλού επιπέδου επιστημονική ειδίκευση και οι τίτλοι της θα αποτελούν τη μοναδική προϋπόθεση για εργασία στο αντικείμενο σπουδών. Να αγωνιστεί για ένα δικτύο επαγγελματικών σχολών οι οποίες θα παρέχουν ουσιαστική ειδίκευση και πλήρη επάρκεια για την άσκηση του επαγγέλματος, αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν. Α.Λ.

Στα δύο πτυχία το ένα δώρο Ξεσάλωσαν οι κολεγιάρχες Ξεσάλωσαν οι κολεγιάρχες με το δωράκι της “αναγνώρισης” και της επικύρωσης των επιχειρήσεων τους από την κυβέρνηση. Χέρι χέρι με τον εξοβελισμό των 30.000 περίπου υποψηφίων για την τριτοβάθμια εκπαίδευση από τη δυνατότητα να σπουδάσουν, η επικείμενη ενσωμάτωση της ευρωπαϊκής οδηγίας 36/05 έδωσε αέρα στα πανιά των “εμπόρων-γνώσης”. Δίνουν και παίρνουν το τελευταίο διάστημα οι προσφορές μέσω των διαφημιστικών σποτ και φυλλαδίων για μια θέση στα ψευτοκολέγιά τους.

1

2

ίδιες πιθανότητες, ίας τη διεκδικούν με τις «Σήμερα μια θέση εργασ σε στην Αγγλία κάποιος που σπούδα ένας πτυχιούχος ΑΕΙ, προκλητικά στη διαBCA College» αναφέρει κι ένας απόφοιτος του φήμισή του το κολέγιο.

«Πανεπιστημιακές σπουδές σε προπτυχιακά και μεταπτυχιακά προγράμματα από αναγνωρισμένο πανεπιστήμιο» και «το CityU ως ένα από τα μεγαλύτερα Πανεπιστήμια, με παραρτήματα σε όλο τον κόσμο πληροί τις προϋποθέσεις αναγνώρισης των επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων του σύμφωνα με την κοινοτική οδηγία 36/2005, μέσω των αναγνωρισμένων παραρτημάτων του στην Ευρωπαϊκή Ενωση» αναφέρει στην ιστοσελίδα του άλλο “αναγνωρισμένο” κολέγιο της Αθήνας!

3

λύείται το UNeF. Το κα Ελλάδα» αυτοαποκαλ τα ην ς στ εια μιο ρκ τή διά πισ ς νε νη «Γαλλικο Πα πτυχίου 3χρο ια, ένο ΚΕΣ με ταρίφα βα ριμ Βέ εκ ! γκ ία” συ ιρε το ι ετα ότ τερο είναι κερδοσκοπική οκαλείται “αστική μη λέγιο είναι συνεργάζεται το κο 20.700 ευρώ αυτοαπ οίο οπ το με μιο τή πισ νε πα ς” εμπορικές βλέτο εν λόγω γαλλικό λλία με “επεκτατικέ Γα η στ ιο” όσ ημ “δ α διόλου απίθανο να στην πραγματικότητ ρες. Αυτό δεν είναι χώ ς λε ιάλ σε ι κα ι στο πνεύμα της ιδιωτ ψεις όπως φαίνετα νικά πανεπιστήμια, λη ελ ! τα ι υς κα το ή ον ωσ λλ μέ ιβί ν επ προσδοκούν στο ρεσης πόρων για τη υργίας και της εξεύ κοοικονομικής λειτο

20 ϐ νέοι εργαζόμενοι

ΑΝΕΡΓΙΑ

Ο νεκροθάφτης των ονείρων μας λασάρεται σταθερά στις “τοπ” θέσεις των σφυγμομετρήσεων για τα προβλήματα που ταλανίζουν τις εργατικές και λαϊκές οικογένειες. Η ανεργία, όμως, δεν είναι μια απλή στατιστική. “Ουρά” στον ΟΑΕΔ, μικρές αγγελίες, γραφεία ευρέσεως εργασίας, αβεβαιότητα και συχνές επικλήσεις στο οικογενειακό πορτοφόλι ή ακόμα και στα γραφεία του τοπικού πρασινογάλαζου πολιτευτή: αυτή είναι η ζωή του ανέργου. Γι’ αυτό και οι άνεργοι είναι όχι απλά χρήσιμοι αλλά απαραίτητοι στο σύστημα της εκμετάλλευσης. Η απελπισία του ανέργου είναι το καλύτερο εργαλείο για να συμπιέζονται συνολικά προς τα κάτω τα εργασιακά δικαιώματα για όλους ανεξαιρέτως τους εργαζομένους.

οι “ενεργητικές πολιτικές για την απασχόληση” σηματοδοτούν στην πράξη την πλήρη διάλυση της πρόνοιας για τους ανέργους

Μιλάνε οι αριθμοί… Ας ρίξουμε λοιπόν μια ματιά στο τι λένε οι επίσημες μετρήσεις της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας (ΕΣΥΕ) για την ανεργία. Η καταγεγραμμένη ανεργία φτάνει στο 8,3% για το Α΄ τρίμηνο του 2008 ενώ υψηλότερα είναι τα ποσοστά ανάμεσα στους νέους και τις γυναίκες. Σε γεωγραφικό επίπεδο, “πρωταθλητές” της ανεργίας αναδεικνύονται οι περιφέρειες νοτίου Αιγαίου, δυτικής Μακεδονίας και Ιονίων νήσων με ποσοστά 15,5%, 12,6% και 11,7% αντίστοιχα (βλ. πίνακες). Φαίνεται και από αυτά τα στοιχεία ότι το ξεκλήρισμα των μικρών αγροτών και κτηνοτρόφων καθώς και η “ετεροβαρής” καπιταλιστική οικονομική ανάπτυξη έχουν σαν άλλη όψη την ανεργία. Συνολικά 406.500 άνθρωποι καλούνται να ζήσουν με το… ιλιγγιώδες ποσό των 418 ευρώ το μήνα, όσο είναι δηλαδή, το επίδομα ανεργίας. Από αυτούς, το 47,65%, θεωρούνται μακροχρόνια άνεργοι.

“Μαύρη” ανεργία Ωστόσο και αυτά τα τρομακτικά στοιχεία είναι αμφίβολο αν αποτυπώνουν την πραγματικότητα. Σύμφωνα με την κατεύθυνση της ΕΕ την οποία ακολουθεί και η ΕΣΥΕ, δεν θεωρείται άνεργος όποιος δουλεύει έστω και μία ώρα την εβδομάδα. Πολύ απλά ένας εργαζόμενος που βρίσκει π.χ. μια δουλιά για το καλοκαίρι ή δουλεύει περιστασιακά με ημιαπασχόληση ή ένας οικοδόμος που κάνει τέσσερα μεροκάματα το μήνα δεν θεωρείται άνεργος παρ’ ότι αντιμετωπίζει τα ίδια ακριβώς προβλήματα. Η παραπάνω μεθοδολογία αποκαλύπτει την όλη φιλοσοφία με την οποία η ΕΕ αντιμετωπίζει την εργασία η

οποία παύει πια να θεωρείται δικαίωμα και γίνεται “ευκαιρία”. Σε λίγο, η μόνιμη και σταθερή εργασία θα είναι το “τζακπότ”... Σε αυτό προσθέστε και το διαχρονικό “μαγείρεμα” από τις κυβερνήσεις των ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Είναι τόσες οι φορές που έχουμε δει τα στελέχη των κομμάτων του κεφαλαίου να πανηγυρίζουν για τη μείωση της ανεργίας που θα έπρεπε σήμερα να ψάχνουμε τους άνεργους με τα… κιάλια. Η κοινή πείρα, όμως, λέει ότι τα πράγματα δεν είναι καθόλου έτσι. Εξάλλου, οι ίδιοι οι δείκτες με τις μετρήσεις τους προκαλούν υποψίες. Το Μάη του 2008 οι άνεργοι έφτασαν του 324.777 ή ποσοστό 6,6%. Δηλαδή μειώθηκαν μέσα σε ένα μήνα κατά 56.000! Πώς εξηγείται αυτό; Πολύ απλά λόγω τουριστικής σεζόν αυξήθηκε η προσωρινή απασχόληση στους κλάδους επισιτισμού και τουρισμού. Ωστόσο, η κυβέρνηση έσπευσε να πανηγυρίσει… Εντέλει, ένας δείκτης ημι-εργασίας ή ημι-ανεργίας μάλλον θα αντικατόπτριζε καλύτερα την κατάσταση που βιώνει ο εργαζόμενος σήμερα.

“Ενεργητικές πολιτικές” ξεζουμίσματος! Για την αντιμετώπιση αυτού του οξυμμένου προβλήματος η τελευταία μόδα που λανσάρεται από την κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ ονομάζεται “ενεργητικές πολιτικές για την απασχόληση”. Αυτές οι πολιτικές στην πράξη σηματοδοτούν την πλήρη διάλυση της πρόνοιας για τους ανέργους. Η επιδότηση της ανεργίας αντικαθίσταται από την επιδότηση της εργασίας. Αντί, δηλαδή, να στηρίζονται οι άνεργοι, ενισχύονται οι εργοδότες με τζάμπα εργατική δύναμη. Ενα καλό πρακτικό παράδειγμα “ενεργητικής πολιτικής για την απασχόληση” είναι τα περίφημα προγράμματα Stage (και όχι μόνο) του ΟΑΕΔ. Μέσω αυτών οι επιχειρήσεις εξασφαλίζουν τζάμπα εργατική δύναμη αφού οι εργαζόμενοι πληρώνονται από τον ΟΑΕΔ και ο εργοδότης δεν βάζει φράγκο από την τσέπη του. Αυτό το τάισμα των εργοδοτών με κέρδη βαφτίζεται “προστασία των ανέργων” και πολιτική για την απασχόληση. Πριν λίγους μήνες ένα τέτοιο πρόγραμμα παρουσιάστηκε “εν χορδαίς και οργάνοις” ως λύση για 40.000 άνεργους νέους που δεν έχουν ολοκληρώσει το σχολείο επιβεβαιώνοντας το στόχο γενίκευσης των “ενεργητικών πολιτικών”. Βαρύτατες ευθύνες φέρουν και οι συμβι-

βασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ. Η στάση τους στις πρόσφατες εξελίξεις στον όμιλο Λαναρά είναι αποκαλυπτική. Ουσιαστικά στήριξαν την απαίτηση του βιομήχανου να επιδοτηθεί πλουσιοπάροχα με 35 εκατομμύρια ευρώ προκειμένου να συνεχιστεί το “πρόγραμμα εξυγίανσης” της επιχείρησης που προβλέπει άλλες 209 τουλάχιστον απολύσεις οι οποίες θα προστεθούν στις εκατοντάδες που είχαν προηγηθεί σε Νάουσα κλπ. Κοντολογίς, λένε ότι οι καπιταλιστές θα μας σώσουν από την ανεργία. Φυσική κατάληξη μετά από τόσα χρόνια στήριξης της “ανταγωνιστικότητας” και των “κοινωνικών διαλόγων”…

Περισσότερες απολύσεις – λιγότερη ανεργία;! Την ίδια στιγμή που τόσες χιλιάδες νέοι περιπλανιούνται από την ανεργία στην προσωρινή εργασία η κυβέρνηση ετοιμάζει μέτρα που θα διευκολύνουν ακόμα περισσότερο τις απολύσεις με απώτερο σκοπό την απελευθέρωσή τους. Σε αυτήν την κατεύθυνση κινείται το γνωστό πόρισμα της “επιτροπής Κουκιάδη” που παρουσιάστηκε πριν λίγους μήνες. Είναι μια κατεύθυνση που έχει υπαγορευτεί από την ίδια την ΕΕ στη βάση της διαβόητης “ευελφάλειας”. Ουσιαστικά κάτω από τα ψευδεπίγραφα συνθήματα για περισσότερη απασχόληση κρύβεται ο πραγματικός στόχος: (από λίγο) ανεργία για όλους!

Φρένο στις απολύσεις Απέναντι σε αυτήν την πολιτική το τελευταίο διάστημα το ΠΑΜΕ ανέπτυξε έντονη δράση προκειμένου να μπει φραγμός στις απολύσεις που παίρνουν διαστάσεις χιονοστιβάδας. Σε σειρά επιχειρήσεων όπως ο “Αστέρας Βουλιαγμένης”, η “Ρενώ”, τα “Καρφούρ” κ.α. χάρη στην κινητοποίηση των εργαζομένων έγινε κατορθωτό να ανακληθούν οι απολύσεις και να διασφαλιστεί το δικαίωμα των εργαζομένων στη δουλιά. Αυτή η θετική πείρα πρέπει να αξιοποιηθεί από το σύνολο των εργαζομένων. Είναι αυταπάτη να νομίζει κανείς ότι σκύβοντας το κεφάλι και κάνοντας το “καλό παιδί” έχει τη “δουλίτσα του” σίγουρη. Με τη “δαμόκλειο σπάθη” νέων λουκέτων να κρέμεται πάνω από τους εργαζόμενους σε Λαναρά, Ιντεάλ Στάνταρντ κ.α. κάθε εργαζόμενος πρέπει να νιώσει το χτύπημα σε ένα συνάδελφό του σαν χτύπημα και στη δική του ράχη. Συστρατευόμενοι με το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα οι εργαζόμενοι δίνουν ώθηση στην πάλη, όχι μόνο για την ανακούφιση των συνεπειών της ανεργίας, αλλά και για το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή δουλιά για όλους.

Kινητοποίηση του ταξικού συνδικάτου επισιτισμού Πειραιά για την τρομοκρατική απόλυση 5 συναδέλφων

Οδηγητής ϐ Σεπτέμβρης 2008

νέοι εργαζόμενοι ϐ 21

Ερωτήσεις-ανάκριση μέχρι να… ομολογήσεις ότι δεν είσαι άνεργος! Από το ερωτηματολόγιο της έρευνας εργατικού δυναμικού του 2006

στά Υψηλότερα είναι τα ποσο ανεργίας ανάμεσα στους νέους και τις γυναίκες

Το… Top-5 σε ποσοστό ανεργίας: Νότιο Αίγαιο: 15,5% Δυτική Μακεδονία: 12,6% Ιόνια νησία: 11,7% Ηπειρος: 9,9% Δυτική Ελλάδα: 9,9%

Ποσοστό ανέργων προς το εργατικό δυναμικό

Αριθμός ανέργων

Νέοι 15 έως 29 χρονών Γυναίκες 15-29 χρονών

174.800

17,3%

97.500

22,2%

Σύνολο Σύνολο γυναίκες

406.500

8,3%

244.800

12,3%

Στοιχεία από ΕΣΥΕ για το Α΄ τρίμηνο του 2008

Προϋποθέσεις

Τα φερέφωνα των

ευρωαφεντικών αποκαλύπτονται «Δίδεται έμφαση στις ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης (…) Στο πλαίσιο αυτό εξετάζουμε συστηματικά το σταδιακό, δραστικό μετασχηματισμό της επιδότησης της ανεργίας σε ενίσχυση-επιδότηση της απασχόλησης (…)

H μη σύζευξη προσφοράς και ζήτησης εργασίας οφείλεται, με τη σειρά της, στις αδυναμίες του εκπαιδευτικού συστήματος γενικά και του συστήματος κατάρτισης και δια βίου εκπαίδευσης ειδικότερα.»

“Σημεία πολιτικού λόγου” της Γραμματείας Πολιτικού σχεδιασμού και Προγράμματος της ΝΔ «Προτεραιότητα στις ενεργές πολιτικές απασχόλησης (…) Θέλουμε την πλήρη κατοχύρωση του δικαιώματος των ανέργων για κατάρτιση και επανακατάρτιση. (…) Στις σημερινές ανοιχτές αγορές, δεν μπορούμε πάντα να προστατέψουμε τις θέσεις εργασίας (…) αξιοποίηση των προγραμμάτων STAGE (…) επιδότηση θέσεων απασχόλησης για απόκτηση εργασιακής εμπειρίας»

Από το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ

«Η καθιέρωση ενός ελάχιστου κοινωνικά εγγυημένου εισοδήματος σε κάθε χώρα, ώστε σε συνδυασμό με ενεργητικές πολιτικές ενίσχυσης της απασχόλησης θα βοηθήσουν, ώστε να καταπολεμηθεί η φτώχεια και ο κοινωνικός αποκλεισμός».

της αριστεράς” που Απόφαση του “ευρωπαϊκού φόρουμ συνδικαλιστών άρη του 2002 Φλεβ το α Αθήν στην διοργανώθηκε από το ΣΥΝ

«Αύξηση των ευκαιριών απασχόλησης για τις κατηγορίες προτεραιότητας Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο καλεί τα κράτη μέλη να υιοθετήσουν μια προσέγγιση σε θέματα απασχόλησης (…) που θα διευκολύνει τις απρόσκοπτες αλλαγές απασχόλησης σε όλη τη διάρκεια της επαγγελματικής ζωής και θα οδηγεί σε αύξηση του συνολικού αριθμού των δεδουλευμένων ωρών καθώς και σε βελτίωση της απόδοσης της επένδυσης σε ανθρώπινο κεφάλαιο» .

Σύνοψη της “αναθεωρημένης Λισαβόνας” Λες και έχουν βγει από καρμπόν οι θέσεις των κομμάτων της πλουτοκρατίας με τις μεγάλες “στρατηγικές διαφορές”. Και φυσικά απώτερος στόχος όπως ομολογεί η ΕΕ είναι η «αύξηση των δεδουλευμένων ωρών και βελτίωση της απόδοσης της επένδυσης σε ανθρώπινο κεφάλαιο», δηλαδή, η ένταση της εκμετάλλευσης για την απόσπαση μεγαλύτερης υπεραξίας από τους καπιταλιστές. Από κοντά και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Βέβαια, τώρα θα τους δείτε να ξιφουλκούν κατά της ανεργίας αλλά δυστυχώς ο οπορτουνισμός δεν κρύβεται. Αυτά παθαίνεις όταν λουστράρεις την μπότα της ΕΕ των μονοπωλίων για τα οποία ο εργαζόμενος είναι μια “επένδυση” όπως και τα κτήρια ή οι μηχανές που αγοράζουν.

για επίδομα ανεργίας nnΑν κάποιος επιδοτείται για πρώτη φορά: 80 ημέρες εργασίας το χρόνο τα τελευταία 2 χρόνια εκ των οποίων τουλάχιστον 125 το τελευταίο 14μηνο ή 200 μέρες εργασίας τα τελευταία 2 χρόνια με τουλάχιστον 80 το χρόνο nnΑν επιδοτείται για δεύτερη φορά: 125 μέρες εργασίας το τελευταίο 14μηνο 100 μέρες εργασίας τον τελευταίο χρόνο για τους εργαζομένους σε τουριστικά και εποχιακά επαγγέλματα 5 έως 12 μήνες διαρκεί η επιδότηση ανάλογα με τις μέρες εργασίας που πραγματοποιήθηκαν το τελευταίο 14μηνο ή διετία 418 ευρώ το μήνα είναι το επίδομα ανεργίας προσαυξημένο κατά 10% για κάθε μέλος της οικογένειας. Η αίτηση υποβάλλεται εντός 60 ημερών από την ημέρα απόλυσης. Είναι προφανές από τα παραπάνω ότι και αυτό ακόμα το πενιχρό επίδομα καταντάει σχεδόν “πολυτέλεια”. Κι αυτό γιατί με τις διαστάσεις που έχει πάρει η υποαπασχόληση πολλοί εργαζόμενοι αδυνατούν να συμπληρώσουν τον αναγκαίο αριθμό ενσήμων. Σύμφωνα με στοιχεία του ίδιου του ΙΚΑ για το έτος 2005 το 8,35% των ασφαλισμένων στον οργανισμό έκαναν από 1-49 μεροκάματα το χρόνο ενώ 17,81% έκαναν λιγότερα από 100. Συνολικά, οι υποαπασχολούμενοι με λιγότερα από 249 ένσημα το χρόνο είναι 1.040.576 ή 46,86% των ασφαλισμένων στο ΙΚΑ1. Επιπρόσθετα, πρέπει να λάβουμε υπ’ όψιν ότι δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι που κανείς δεν μπορεί να υπολογίσει τον αριθμό τους δουλεύουν ανασφάλιστοι, χωρίς ένσημα και συνεπώς δεν μπορούν να κάνουν αίτηση για επίδομα ανεργίας. Η πολιτική ΝΔ-ΠΑΣΟΚ τείνει να κάνει το επίδομα ανεργίας “προνόμιο”…

Στοιχεία από “Ριζοσπάστη” 24/8/08

1

22 ϐ νέοι εργαζόμενοι

Τα πραγματικά αίτια της ανεργίας ο κεφάλαιο, οι διακρατικές ενώσεις των καπιταλιστών όπως είναι η ΕΕ αλλά και τα κόμματα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ που τους υπηρετούν στη χώρα μας πολύ θα ήθελαν απλά να κλείσουν τα μάτια στο πρόβλημα της ανεργίας. Μπροστά στην οξύτητα του προβλήματος, όμως, δεν μπορούν. Γι’ αυτό και έχουν διαμορφώσει πλήθος ιδεολογημάτων και θεωριών. Ακρογωνιαίος λίθος όλων αυτών είναι ότι η ανεργία είναι αναπόφευκτη, ότι ένα μέρος των εργαζομένων είναι καταδικασμένο για μικρό ή μεγαλύτερο χρονικό διάστημα στην ανεργία. Στην πραγματικότητα αποκρύπτουν ότι η ανεργία δεν είναι “της μοίρας μας γραφτό” αλλά φαινόμενο σύμφυτο με το καπιταλιστικό σύστημα που όλοι αυτοί υπηρετούν.

Φωτογραφία από παλιότερη συγκέντρωση του ΚΚΕ στο Αιγάλεω ενάντια στην ανεργία

Στο σοσιαλισμό η εργασία ήταν δικαίωμα πλήρως κατοχυρωμένο από το σοσιαλιστικό κράτος

Τελικά γιατί να έχουμε ανεργία; Η ανεργία γεννήθηκε μαζί με τον καπιταλισμό. Στις προηγούμενες -επίσης εκμεταλλευτικές- κοινωνίες, τη φεουδαρχία και τη δουλοκτησία, δεν υπήρχε. Εμφανίζεται χάρη σε συγκεκριμένα χαρακτηριστικά του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής. Στον καπιταλισμό η εργατική δύναμη μετατρέπεται σε εμπόρευμα. Σαν κάθε εμπόρευμα λοιπόν μπορεί να μείνει απούλητη, “στο ράφι”. Στα πλαίσια του καπιταλισμού η τεχνολογία, η τελειοποίηση των εργαλείων, των μηχανημάτων κλπ εκτοπίζουν τη ζωντανή εργασία προκειμένου να αποσπάται η μέγιστη δυνατή υπεραξία. Για τον ίδιο λόγο αυξάνεται η εντατικοποίηση της εργασίας. Με απλά λόγια, οι εργοδότες αναγκάζουν έναν εργάτη να δουλεύει για 2 με αποτέλεσμα μεγαλύτερο μέρος της εργατικής τάξης να μπαίνει στην εφεδρεία. Παράλληλα, η “εφεδρική στρατιά των ανέργων”, όπως τη χαρακτήριζε ο Μαρξ χρησιμοποιείται ώστε να αυξάνεται η πίεση και να χτυπιούνται τα δικαιώματα των ήδη εργαζομένων, να εντείνεται, δηλαδή, η εκμετάλλευση. Με άλλα λόγια αυτή η ανεργία είναι αποτέλεσμα όσο και προϋπόθεση της καπιταλιστικής παραγωγής.

Θεωρίες από… αγρίους (αστούς)! Οπως επισημάναμε παραπάνω οι αστοί παρουσιάζουν την ανεργία και τα αίτιά της με τρόπο που να μένει στο απυρόβλητο το σύστημά τους. Η κλασικότερη από αυτές της θεωρίες παρουσιάζει την ανεργία σαν φυσικό φαινόμενο που συνοδεύει την ανάπτυξη των νέων τεχνολογιών. Πρόκειται για ανιστόρητη θεωρία καθώς η επιστημονική πρόοδος και η άνοδος της παραγωγικότητας θα μπορούσαν να μειώσουν τον ανθρώπινο μόχθο και τον εργάσιμο χρόνο αν δεν αξιοποιούνταν προς όφελος της μεγιστοποίησης των κερδών. Μια από τις πιο διαδεδομένες και πρόσφατες θεωρίες είναι αυτή της διαρθρωτικής ανεργίας. Σύμφωνα

με αυτήν, η ανεργία εμφανίζεται επειδή ο αριθμός των εργαζομένων μειώνεται σε “παλιούς” κλάδους της οικονομίας που βρίσκονται σε κρίση. Παράλληλα, όμως, η ανάπτυξη νέων κλάδων δημιουργεί τις προϋποθέσεις προκειμένου αυτοί να απορροφηθούν, αρκεί οι άνεργοι να επανακαταρτιστούν. Στην ουσία οι αστοί λένε «θέσεις εργασίας υπάρχουν, αν δεν τις καλύπτεις φταις εσύ που δεν έχεις τις κατάλληλες καταρτίσεις και δεξιότητες». Είναι μια θεωρία που ταιριάζει “ταμάμ” στις πολιτικές της δια βίου κατάρτισης και της ευελιξίας στην αγορά εργασίας που προωθεί η ΕΕ. Επίσης, σχετίζεται με τη στρατηγική του ευρωπαϊκού κεφαλαίου για ανάπτυξη σε “δυναμικούς” (δηλαδή πιο κερδοφόρους) κλάδους όπως οι τηλεπικοινωνίες, η πληροφορική κα. Στα πλαίσια του διεθνούς καταμερισμού οι λιγότερο κερδοφόροι κλάδοι θυσιάζονται στο βωμό του ανελέητου κυνηγιού του κέρδους. Ο νόμος της ανισόμετρης καπιταλιστικής ανάπτυξης σε όλο του το μεγαλείο. Η θεωρία αυτή είναι, επίσης, λανθασμένη. Η ανεργία δεν είναι κλαδικό φαινόμενο αλλά χαρακτηρίζει γενικά τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής.

ΕΣΣΔ: Χωρίς ανεργία από το 1936! Συνηθίζουμε να είμαστε αρκετά αναλυτικοί όταν αναφερόμαστε στα επιτεύγματα του σοσιαλισμού που οικοδομήθηκε τον 20ο αιώνα. Ωστόσο, εν προκειμένω δεν χρειάζεται μιας και η ανεργία στην ΕΣΣΔ είχε εξαλειφτεί από το 1936! Κι όχι μόνο αυτό αλλά κατά κανόνα ο φοιτητής ή σπουδαστής ήξερε που θα εργαστεί πριν ακόμα ολοκληρώσει τις σπουδές του! Σήμερα, στην Ελλάδα του 2008, 130.900 άνεργοι είναι πτυχιούχοι ΑΕΙ, ΤΕΙ ή ανώτερων επαγγελματικών και τεχνικών σχολών και ζουν στην ανασφάλεια και την ετεροαπασχόληση.

Πλάι στο ΚΚΕ η θέση κάθε ανέργου Η αδιανόητη με τα σημερινά δεδομένα επιτυχία της ΕΣΣΔ σε αυτόν τον τομέα κανονικά δεν θα έπρεπε να ξενίζει κανένα. Μόνο σε ένα τέτοιο σύστημα όπου τα μέσα παραγω-

η ανεργία δεν είναι “της μοίρας μας γραφτό” αλλά φαινόμενο σύμφυτο με το καπιταλιστικό σύστημα γής είναι κοινωνική ιδιοκτησία και κριτήριο ανάπτυξης η κάλυψη των λαϊκών αναγκών, κανένας εργαζόμενος δεν περισσεύει. Γι’ αυτό το ΚΚΕ και η ΚΝΕ καλούν τους ανέργους να στρατευτούν μαζί με όλη την εργατική τάξη στον αγώνα για τη λαϊκή εξουσία και οικονομία που είναι η μόνη που μπορεί να βάλει την ανεργία οριστικά στο μουσείο. Η οικοδόμηση μιας τέτοιας συμμαχίας περνάει και μέσα από την καθημερινή πάλη για ουσιαστική προστασία των ανέργων. Τα συνδικάτα, οι επιτροπές νέων πρέπει να κάνουν και δική τους υπόθεση τα προβλήματα των ανέργων που σε τελική ανάλυση είναι προβλήματα του συνόλου των εργαζομένων. Στους “πονηρούς” καιρούς που ζούμε εξάλλου καμία θέση εργασίας δεν είναι εξασφαλισμένη όταν το κεφάλαιο διψάει για κέρδη. Σήμερα αιτήματα όπως: » Επίδομα ανεργίας στο 80% του βασικού μισθού – 1.120 ευρώ από την πρώτη μέρα και για όλο το χρόνο ανεργίας » Δωρεάν ιατρικοφαρμακευτική περίθαλψη χωρίς όρους και προϋποθέσεις » Ολόκληρος ο χρόνος ανεργίας να ασφαλίζεται και να υπολογίζεται ως συντάξιμος » Επιδότηση ενοικίου » Πάγωμα όλων των δανειακών υποχρεώσεων για όλο το διάστημα της ανεργίας » Ειδικά μέτρα για τους νέους, τις γυναίκες και τους μετανάστες » Υπαλληλική αποζημίωση για όλους είναι παραπάνω από ώριμα και ένα ισχυρό εργατικό κίνημα με ταξικό προσανατολισμό μπορεί να τα κατακτήσει. Δημήτρης Τζόκας Για μια πιο αναλυτική επεξεργασία διαβάστε το κείμενο για την ανεργία της ιδεολογικής επιτροπής του ΚΣ της ΚΝΕ στο www.kne.gr/unemploy.html

Οδηγητής ϐ Σεπτέμβρης 2008

νέοι εργαζόμενοι ϐ 23

ΔΕΘ 2008

Φθινοπωρινό μπουρίνι

στα εργασιακά δικαιώματα

Η

γνωστή δημοσιογραφική ρήση ότι “τον Αύγουστο δεν υπάρχουν ειδήσεις” αποδείχτηκε φέτος τουλάχιστον άτοπη. Για τους εργαζομένους το φετινό καλοκαίρι ήταν καυτό από πλευράς των εξελίξεων που δρομολογήθηκαν. Το νέο εργοδοτικό έγκλημα με τους 8 νεκρούς εργάτες στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη Περάματος ήρθε να μας υπενθυμίσει τραγικά ότι η δίψα του κεφαλαίου για κέρδη δεν καταλαβαίνει ούτε από δικαιώματα αλλά ούτε και από ζωές. Αν υπήρξε κάτι αισιόδοξο μέσα σε αυτήν την τραγωδία ήταν η κινητοποίηση των συναδέλφων τους στη Ζώνη και η αλληλεγγύη που εκφράστηκε από πλατιά στρώματα της εργατικής τάξης. Με τα επισήμως καταγεγραμμένα φονικά για φέτος να φτάνουν τα 84 είναι καιρός οι εργαζόμενοι να πάρουν στα χέρια τους την υπόθεση της υπεράσπισης της ζωής και της υγείας τους. Κι αν τα φονικά στους χώρους δουλιάς είναι η πιο ακραία εκδήλωση της καπιταλιστικής επιθετικότητας, δεν μας έλειψε και το “ήπιο” γδάρσιμο.

Οπως κάθε χρόνο και φέτος το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα θα κάνει τη δική του “εξαγγελία” παρουσιάζοντας το πλαίσιο διεκδικήσεων για το 2008-2009

Εργαζόμενοι στις ΔΕΚΟ: Με το γνωστό πρόσχημα των ελλειμμάτων -αλήθεια ποιων η πολιτική τα δημιούργησε;- και αναπαράγοντας τη γνωστή προπαγάνδα περί “προνομιούχων” η κυβέρνηση φέρνει νέο χτύπημα στα εργασιακά δικαιώματα. Μισθοί και δικαιώματα συμπιέζονται προς τα κάτω πρώτα και κύρια για τους νεοπροσλαμβανόμενους για τους οποίους δεν θα ισχύουν οι επιχειρησιακές συλλογικές συμβάσεις. Βλέποντας κανείς λίγο μακρύτερα δεν μπορεί παρά να διαγνώσει ότι τα παραπάνω μέτρα εντάσσονται στη στρατηγική απελευθέρωσης των αγορών που εκπορεύεται από την ΕΕ, υλοποιώντας την “Πράσινη Βίβλο” για την κατεδάφιση του εργατικού δικαίου. Προφανώς, οι “στρατηγικοί επενδυτές” περιμένουν να αναλάβουν τις “ζημιογόνες” ΔΕΚΟ με προσωπικό χωρίς εργασιακά δικαιώματα και συνεπώς φτηνό και ευέλικτο όπως και σε κάθε άλλη ιδιωτική επιχείρηση. Ιδιωτικοποιήσεις: αξιοποιώντας τα σκάνδαλα που σχετίζονται με τον ΟΣΕ η κυβέρνηση έθεσε επί τάπητος το θέμα της ιδιωτικοποίησης και του τεμαχισμού προκειμένου να απελευθερωθούν οι σιδηροδρομικές μεταφορές. Οι συνέπειες αυτής της εξέλιξης θα είναι αρνητικές για το σύνολο των εργαζομένων αφού θα αυξηθούν οι τιμές των εισιτηρίων, θα περικοπούν τα μη κερδοφόρα δρομολόγια και θα τεθεί σε ακόμα μεγαλύτερο κίνδυνο η ασφάλεια των μεταφορών. Ιδιαίτερα

για τους εργαζομένους στον ΟΣΕ, το μέλλον προβλέπεται δυσοίωνο αφού 3.000 θέσεις εργασίας θα περικοπούν με το τυράκι της “εθελουσίας εξόδου”, νέοι εργαζόμενοι θα εργάζονται με ευέλικτες και ελαστικές εργασιακές σχέσεις σε συνδυασμό με την εντατικοποίηση της δουλιάς. Πετσόκομμα των Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων (ΒΑΕ): με τη σχετική επιτροπή να εισηγείται μαζικούς αποχαρακτηρισμούς ειδικοτήτων και επαγγελμάτων, 300.000 εργαζόμενοι οδηγούνται εκτός ΒΑΕ. Επιπλέον, με την αναμόρφωση του θεσμού αποδυναμώνεται η προστασία και των εργαζομένων που θα μείνουν, τυπικά, στα ΒΑΕ. Τέλος, το αντιλαϊκό μενού επιφύλασσε για επιδόρπιο το νέο φορομπηχτικό νομοσχέδιο που επιβαρύνει ακόμα περισσότερο τα λαϊκά στρώματα.

Οι ένοχοι έχουν όνομα! Εν όψει ΔΕΘ, λοιπόν, καμία “έκπληξη” δεν αναμένεται. Γι’ άλλη μια φορά θα δούμε τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ να υποβάλλουν τα… “σέβη” τους στο ΣΕΒ δίνοντάς του εγγυήσεις ότι είναι οι καταλληλότεροι θεματοφύλακες των κερδών τους. Από το σόου δεν θα λείπει και η κωμωδία με τις χιλιοειπωμένες υποσχέσεις περί “κοινωνικής συνοχής” και “αλληλεγγύης” που στην καλύτερη περίπτωση σημαίνει ορισμένα μέτρα-ασπιρίνες για όσους βιώνουν την ακραία ένδεια. Από κοντά και οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες που θα υποδυθούν τους αγωνιστές “ξεχνώντας” ότι έχουν βάλει πλάτη για το πέρασμα των αναδιαρθρώσεων δεχόμενοι την πολιτική της ανταγωνιστικότητας. Δεν ξεχνιέται, όμως, ότι παζάρεψαν με την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ το νόμο Ρέππα με τον οποίο τέθηκε υπό επανεξέτα-

ση το καθεστώς των ΒΑΕ καθώς και το ότι έκαναν τις πάπιες στις μετοχοποιήσεις και ιδιωτικοποιήσεις μεγάλων πρώην ΔΕΚΟ.

“Εξαγγέλουμε” τις δικές μας ανάγκες! Σε αυτό το σόου οι εργαζόμενοι και οι νέοι δεν έχουν καμία θέση γιατί και οι ανάγκες τους δεν συμπεριλαμβάνονται στις “εξαγγελίες” των κομμάτων της πλουτοκρατίας. Οπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα θα κάνει τη δική του “εξαγγελία” παρουσιάζοντας το πλαίσιο διεκδικήσεων για το 2008-2009. Μια εξαγγελία που δεν περιέχει “θα” αλλά “απαιτούμε” και έρχεται για να εμπνεύσει τους αγώνες των εργαζομένων, να αποτελέσει μέσο συσπείρωσης και αντικείμενο διεκδίκησης και πάλης. Στη ΔΕΘ το ΠΑΜΕ δίνει την πρώτη απάντηση στην πολιτική των μονοπωλίων και ρίχνει το σύνθημα της κλιμάκωσης για μια χρονιά αντεπίθεσης με άξονα αιτήματα που ανταποκρίνονται στις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες. Δ.Τ.

24 ϐ συνέντευξη

BANDA BASSOTTI

«Πρόκειται πραγματικά για ένα υπέροχο Φεστιβάλ! Στη χώρα μας φεστιβάλ όπως αυτό της ΚΝΕ και του “Οδηγητή” δεν υπάρχουν πια…»

«Βρισκόμαστε στην εποχή της πάλης για το σοσιαλισμό και ι δυνατές μουσικές τους, οι τρομπέτες και τα τρομπόνια, οι κόκκινες σημαίες, οι πολιτικοί στίχοι και τα επαναστατικά τραγούδια που ξεσηκώνουν, είναι μερικά μόνο από τα στοιχεία που τους έχουν κάνει αγαπητούς τόσο στο εξωτερικό και στη χώρα τους την Ιταλία, όσο και στην Ελλάδα, όπου είναι γνωστοί κυρίως από τη συμμετοχή τους στα Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του “Οδηγητή”. Ο λόγος φυσικά για τους Banda Bassotti που δέχτηκαν και φέτος με χαρά την πρόσκληση της Οργάνωσής μας και ήδη ετοιμάζουν βαλίτσες για την Αθήνα και το κεντρικό τετραήμερο του Φεστιβάλ ΚΚΕ-ΚΝΕ. Λίγες μέρες πριν την εμφάνισή τους στο Φεστιβάλ, στις 20 Σεπτέμβρη, ο “Ο” μίλησε με τους David Cacchione και Gian Paolo Picchiani, δυο από τα μέλη της πολυπληθούς μπάντας, για τη μουσική τους πορεία, το πολιτικό τραγούδι αλλά και τη γνώμη τους για την πολιτική κατάσταση στη χώρα τους. “Ο”: Πείτε μας δυο λόγια για το είδος της μουσικής που παίζετε. Ποιες είναι οι μουσικές σας επιρροές; D.C.: Μουσικές επιρροές; Θα έλεγα ότι συγκροτήματα όπως οι “Clash” και οι “Specials” έχουν επηρεάσει τη μουσική μας. Θα έλεγα επίσης πως αναμφίβολα η punk και η ska μουσική του τέλους της δεκαετίας του ’70 άφησε ανεξίτηλο σημάδι πάνω μας, όμως η “Banda Bassotti” διαμόρφωσε και διατήρησε μέσα στην πορεία των χρόνων ένα δικό της στυλ που τώρα είναι πλέον το σήμα κατατεθέν της. Μελωδίες απλές, καθαρές, συχνά τραγουδισμένες με δύο ή τρεις πρώτες φωνές, χορωδίες. Λόγια και στίχοι που αφηγούνται και περιγράφουν το δικό μας όραμα για τον κόσμο. “Ο”: Πείτε μας δυο λόγια για την τελευταία σας δισκογραφική δουλιά, το “Viento Lucha y Sol” D.C.: Στο σύνολό της είναι μια δουλιά που μπορούμε να πούμε πως αντανακλά όλες τις προηγούμενες δουλιές μας, έρχεται

ως συνέχειά τους. Πρόκειται για ska, punk και μαχητικούς στίχους. Η ηχογράφηση έγινε στη χώρα των Βάσκων με τον Kaki Arkarazo στη μίξη και στην επιμέλεια… “Ο”: Διαβάζουμε πως ο στρατός στην Ιταλία ξαναβγήκε στους δρόμους. Ποιο είναι το σχόλιο σας για την κατάσταση στη χώρα; D.C.: Πρόκειται για μια κίνηση εντυπώσεων κι ένα “διαφημιστικό” ελιγμό μιας κεντροδεξιάς κυβέρνησης. Ερχεται ως συνέχεια του ότι η κεντροαριστερά, τα προηγούμενα χρόνια στάθηκε ανίκανη να κάνει αριστερή πολιτική, δεν έκανε απολύτως τίποτα για τους εργάτες. Ο κόσμος ζει με μισθούς των 1.000 ευρώ το μήνα τη στιγμή που το ελάχιστο ενοίκιο ανέρχεται σε 700 ευρώ, κι έτσι “μετακινείται” προς τη δεξιά. “Ο”: Εχετε παίξει και άλλες φορές στα Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του “Ο”. Ποιες είναι οι εντυπώσεις σας, τι σας έχει αφήσει η παρουσία σας εδώ;

D.C.: Πρόκειται πραγματικά για ένα υπέροχο Φεστιβάλ! Στη χώρα μας φεστιβάλ όπως αυτό της ΚΝΕ και του “Οδηγητή” δεν υπάρχουν πια. Υπήρχαν πολλά μέχρι τη δεκαετία του ’80, αλλά μετά χάθηκε η σκέψη της λαϊκής γιορτής και όσες τέτοιες εκδηλώσεις και φεστιβάλ απέμειναν έχουν καταντήσει εμπορικές φιέστες, εμποροπανηγύρεις όπου δεν είναι δύσκολο να δεις ακόμα και το περίπτερο της Fiat ενώ σε μουσικό επίπεδο δεν αναδεικνύεται τίποτα διαφορετικό. “Ο”: Ενα από τα χαρακτηριστικά σας, είναι και η διασκευή πολύ γνωστών επαναστατικών τραγουδιών. Διατηρούν αυτά τα κομμάτια την επικαιρότητά τους; D.C.: Σήμερα, όπως και χθες, είναι επίκαιρη η ανάμνηση, η μνήμη, η θύμηση. Για παράδειγμα είναι πολύ σημαντικό για τους Ιταλούς να μη λησμονάμε ότι η χώρα μας έχει γεννηθεί από την Αντίσταση, πως το Σύνταγμά

μας προέκυψε από την εκδίωξη του φασισμού και του ναζισμού και η ιταλική σημαία είναι “κόρη” των παρτιζάνικων αγώνων.

G.P.: Είμαστε αντιφασίστες από μικροί. Η σκληρή και δύσκολη ζωή δε μας έχει ποτέ αποθαρρύνει από την πάλη. Είμαστε κομμάτι της παγκόσμιας εργατικής τάξης και μαζί με τους λαούς παλεύουμε, δουλεύουμε, τραγουδάμε! “Ο”: Γενικά, πώς η τέχνη σήμερα μπορεί να εμπνεύσει στον αγώνα για μια άλλη, κομμουνιστική, κοινωνία; Οι καλλιτέχνες έχουν αυτό το καθήκον σήμερα; D.C.: Γενικά, νομίζω ότι το καθήκον ενός σχήματος που έχει επιλέξει ως οδόφραγμα τη μουσική, την τέχνη, είναι να αντιστέκεται στο Μοναδικό Δόγμα που κυβερνάει αυτόν τον κόσμο. Πιστεύουμε ακόμα, επιμένουμε να πιστεύουμε, ότι μπορεί να υπάρξει μια κοινωνία όπου δεν θα υπάρχει η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Στην πραγματικότητα τα μέλη του συγκροτήματος δεν νιώθουν ακριβώς ως ένα σχήμα καλλιτεχνών-μουσικών. Η “Banda Bassotti” γεννήθηκε πριν πολλά χρόνια ως μία παρέα φίλων, που γνωρίζονταν από τις γειτονιές στην περιφέρεια της Ρώμης και δούλευαν μαζί στο καρνάγιο. Και παραμένει αυτό που πάντα ήταν:

Οδηγητής ϐ Σεπτέμβρης 2008

Η “Banda

Bassotti” με μια ματιά…

Η “Banda Bassotti” στην αρχή δεν ήταν… μπάντα. Ηταν απλά μια ομάδα ξυλουργών που ζούσαν και δούλευαν στα περίχωρα της Ρώμης. Ως μουσική μπάντα “γεννήθηκαν” το 1987 για να «εκφράσουν με τη μουσική τις φωνές των “τελευταίων” αυτού του κόσμου». Το όνομά τους είναι το ιταλικό όνομα των “Μουργόλυκων”, της συμμορίας που πρωταγωνιστεί σε πολλές από τις ιστορίες του Ντόναλντ Ντακ ως εχθρός του ζάπλουτου Σκρουτζ ΜακΝτακ. Το 1991 κυκλοφόρησαν τον πρώτο τους δίσκο “Figli della stressa rabia” (“Τέκνα της ίδιας οργής”) που σημείωσε μεγάλη επιτυχία και που προέκυψε από τη συμμετοχή της μπάντας στις μεγαλύτερες κινητοποιήσεις στην Ιταλία. Το 1995 κυκλοφόρησαν το δεύτερο δίσκο τους με τίτλο “Avanzo di cantiere” (“Μπροστά στους δρόμους”) πραγματοποιώντας παράλληλα και μια μεγάλη περιοδεία στην Ισπανία. Τον

μια παρέα φίλων που εξιστορεί μέσα από τα τραγούδια της, αφηγείται στα τραγούδια της αυτό που βλέπει γύρω της, αυτά που αποκομίζει από τη “βόλτα” της στον κόσμο, στις αχανείς πόλεις της απέραντης αυτοκρατορίας. Διηγούμαστε ιστορίες, τις βλέπουμε και μετά τις ντύνουμε με νότες, τις κάνουμε τραγούδια.

G.P.: Πολύ συχνά η μουσική εμπνέεται από τους αγώνες. Υπάρχουν χιλιάδες τραγούδια που μιλούν για τον αγώνα σε κάθε γωνιά του κόσμου, σε κάθε στιγμή, σε κάθε εποχή. Τώρα, σήμερα, βρισκόμαστε στην εποχή της πάλης για το σοσιαλισμό και γι’ αυτό τραγουδάμε, παλεύοντας και δουλεύοντας. “Ο”: Ενα μήνυμα που θα θέλατε να στείλετε στην ελληνική νεολαία, σε όσους διαβάζουν αυτήν τη συνέντευξη; G.P.: Μία από τις κατακτήσεις των αγώνων σε πολλά μέρη του κόσμου είναι ο τερματισμός της άγνοιας, της αμάθειας των φτωχών τάξεων. Εγώ και πολλοί άλλοι της γενιάς μου έχουμε πολλά παραδείγματα από ανθρώπους που έδωσαν τη ζωή τους για να μας διαπαιδαγωγήσουν στην ιδέα της οικοδόμησης του σοσιαλισμού και ενός κόσμου όπου δεν θα υπάρχει πείνα και μιζέρια. Αγώνας, δουλιά, μελέτη αλλά και γιορτή, φεστιβάλ!

συνέντευξη ϐ 25

επόμενο όμως χρόνο το συγκρότημα διαλύθηκε κάτω απ’ το βάρος των πρακτικών δυσκολιών. Το 2001 θα επανέλθουν δριμύτεροι έχοντας προσθέσει στη μουσική τους ένα από τα σήματα κατατεθέν τους, το τρομπόνι και την τρομπέτα. Το Μάρτη του 2002, 7 χρόνια μετά το τελευταίο τους άλμπουμ, θα κυκλοφορήσει ο τρίτος δίσκος τους με το όνομα “L’ altra faccia dell’ Impero” (“Η άλλη όψη της αυτοκρατορίας”). Το 2002 πραγματοποιούν μια μεγάλη περιοδεία σε Ιταλία, Ισπανία αλλά και στην Ιαπωνία με χιλιάδες Γιαπωνέζους να τραγουδούν το “Bella Ciaο”! Το 2004 ηχογραφούν το δίσκο “Asi es mi vida” (“Ετσι είναι η ζωή μου”) με πολύ γνωστά πολιτικά τραγούδια από όλο τον κόσμο. Ο τελευταίος τους δίσκος κυκλοφόρησε φέτος με τίτλο “Viento Lucha y Sol” (“Αέρας, αγώνας και ήλιος”).

«Πιστεύουμε, επιμένουμε να πιστεύουμε, ότι μπορεί να υπάρξει μια κοινωνία όπου δεν θα υπάρχει η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο»

26 ϐ νέοι μετανάστες

Δ

εν πέρασαν καλά-καλά δυο μήνες από τον αγώνα των αλλοδαπών εργατών γης στη Μανωλάδα Ηλείας κι ήρθε άλλος ένας δίκαιος και νικηφόρος αγώνας, αυτός των μεταναστών εργατών της βιοτεχνίας ιματισμού Lady Fashion, στο Βοτανικό. Δουλιά 12 ώρες καθημερινά, 10 ώρες τα Σάββατα, με 3-3,5 ευρώ την ώρα, κουρέλιασμα της συλλογικής σύμβασης, δίχως ασφάλιση. Τα παραπάνω δεν είναι σενάρια επιστημονικής φαντασίας, είναι οι συνθήκες εργασίας κάτω από τις οποίες καλούνταν να δουλέψουν οι μετανάστες στη βιοτεχνία. Συνθήκες που

σηματοδοτούν την πιο βάρβαρη εκμετάλλευση. Η Μανωλάδα και η Lady Fashion δεν είναι “μεμονωμένα περιστατικά” ή “υπερβολές” κι αυτό το ξέρει πολύ καλά κάθε εργαζόμενος Ελληνας και μετανάστης, που καθημερινά ξεζουμίζεται από το κεφάλαιο σε δουλιές-κολαστήρια. Ολα αυτά τα ξέρουν πολύ καλά κι έχουν ευθύνη η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ που υλοποιούν κατά γράμμα την αντιμεταναστευτική πολιτική της ΕΕ και υπηρετούν πιστά την κερδοφορία του κεφαλαίου.

Ο αγΩνας στη LADY FASHION

Νίκησε η ταξική ενότητα! Η κλιμάκωση του αγώνα

«Δούλευα χωρίς ένσημα, εδώ και ενάμιση μήνα δεν πήρα ούτε ένα ευρώ» μας λέει ο Αζίμ. «Το νοίκι, το νερό, το τηλέφωνο, πρέπει να το πληρώσουμε και δεν μας έδινε τα λεφτά που είχαμε δουλέψει», επισημαίνει ο Αλί. Τα λόγια των εργατών της Lady Fashion αποτυπώνουν πολύ γλαφυρά το καθεστώς της εργοδοτικής ασυδοσίας. Το ποτήρι ξεχείλισε με τον άγριο ξυλοδαρμό που δέχτηκαν μετανάστες από τραμπούκους της εργοδοσίας, επειδή δεν πήγαν να δουλέψουν μια Κυριακή. Μετά τον τελευταίο ξυλοδαρμό -στο παρελθόν είχε ξαναχτυπηθεί εργάτης- οι μετανάστες έκλεισαν την επιχείρηση μαζί με ταξικά σωματεία της Αθήνας και κομμουνιστές της περιοχής. Ανάγκασαν με αυτόν τον τρόπο την εργοδοσία να πάρει πίσω τις 120 απολύσεις που είχε ανακοινώσει την προηγούμενη μέρα, να δεσμευτεί πως θα καταβάλει τα δεδουλευμένα και πως θα ασφαλίσει όλους τους εργάτες. Τις δεσμεύσεις αυτές δεν τις κράτησε με αποτέλεσμα 200 περίπου μετανάστες μαζί με ταξικά σωματεία και το ΠΑΜΕ να βρεθούν ξανά έξω από τη βιοτεχνία ιματι-

σμού, απαιτώντας να πληρωθούν τα δεδουλευμένα. Η εργοδοσία όμως δεν συμφώνησε. Αμέσως δόθηκε απάντηση από τους εργαζομένους: κανένας εργάτης δεν μπήκε για δουλιά, ενώ προχώρησαν σε τριμερή συνάντηση με την Επιθεώρηση Εργασίας. Στην κινητοποίηση που κάλεσε το συνδικάτο στο Υπουργείο Απασχόλησης, οι εργάτες βρέθηκαν κυριολεκτικά σύσσωμοι: «Είμαι απ’ το Μπαγκλαντές, άλλοι συνάδελφοι είναι απ’ το Αφγάνισταν, Πακιστάν, Τουρκία, Συρία, Ρουμανία, Αλβανία, Ιράν. Είμαστε συνολικά 280 εργάτες. Αλλά σήμερα είμαστε όλοι μαζί. Ζητάμε τα δεδουλευμένα μας και να ασφαλιζόμαστε κανονικά σαν εργάτες», μας λέει ο Αλί. Κάτω από την αγωνιστική πίεση η υφυπουργός Απασχόλησης αναγκάστηκε να δεσμευτεί για έκτακτη οικονομική ενίσχυση 1.500 ευρώ απ’ τον ΟΑΕΔ για όλους τους εργάτες της επιχείρησης που βρίσκονταν σε επίσχεση εργασίας. Ο εργοδότης τελικά πλήρωσε όσα χρωστούσε στους εργάτες κι εκείνοι γύρισαν με ψηλά το κεφάλι στη δουλιά.

Παρακαταθήκη για τους αγώνες που έρχονται Στην ομιλία της η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, στο 8ο τριήμερο πολιτικών και πολιτιστικών εκδηλώσεων που διοργάνωσε η Αχτίδα του 5ου-6ου διαμερίσματος της ΚΟΑ του ΚΚΕ, είχε τονίσει πως: «Δεν πρόκειται να αφήσουμε ήσυχο εμείς οι κομμουνιστές και όσοι συναγωνιστές στρατεύονται δίπλα μας, κανέναν ερ-

γοδότη, καμιά επιχείρηση (…) Αρκεί εσείς, όπου κι αν βρίσκεστε, στην Αθήνα, αλλά και αλλού να μας στέλνετε τα μηνύματά σας. Δεν είναι εύκολο να ξέρουμε τι γίνεται στο κάθε κάτεργο, που σας εκμεταλλεύονται. Στείλετε μας ένα σήμα, μια ειδοποίηση, στόμα με στόμα και θα βρεθούμε εκεί απ’ έξω να σας υπερασπιστούμε, όσο μπορούμε». Το ότι οι μετανάστες της βιοτεχνίας Lady Fashion κατάφεραν να σηκώσουν κεφάλι, να διεκδικήσουν και να κερδίσουν όσα δικαιούνται, κόντρα στην τρομοκρατία της εργοδοσίας και κάτω από την απειλή των ιδιαίτερων προβλημάτων που αντιμετωπίζουν, είναι μεγάλη υπόθεση. Ο ταξικός τους αγώνας απέδειξε γι’ ακόμη μια φορά, πως όταν οι εργάτες κι οι εργάτριες είναι ενωμένοι σαν μια γροθιά, έχουν τη δύναμη να κόψουν τον αέρα σε κάθε εργοδοτική ασυδοσία. Καθοριστική σημασία στην πορεία του αγώνα είχε το γεγονός ότι στο πλάι των μεταναστών ήταν οι ταξικές δυνάμεις, το ΠΑΜΕ. Η ταξική αλληλεγγύη αποτυπώθηκε απ’ την πρώτη στιγμή. Η αποφασιστική παρέμβαση του συνδικάτου όταν αποκαλύφθηκε η βάρβαρη εκμετάλλευση και η τρομοκρατία ήταν αυτή που άναψε τη σπίθα της φωτιάς του δίκαιου αγώνα των μεταναστών. Οι εργάτες με το θάρρος και τη δύναμη που τους έδωσε η δράση και η συμπαράσταση ολοένα και

περισσότερων σωματείων κατάφεραν να κάνουν δική τους υπόθεση τον αγώνα αλλά και πήραν απόφαση να γραφτούν στο σωματείο τους. Το ΚΚΕ απέδειξε πως δεν έχει σημασία αν κάποιος είναι Ελληνας ή αλλοδαπός, άντρας ή γυναίκα. Το κύριο είναι σε ποια τάξη ανήκει. Οι κομμουνιστές βλέπουν την εργατική τάξη ενιαία, δίχως να τη χωρίζουν σε Ελληνες και μετανάστες ανάλογα με τη γλώσσα, τη θρησκεία, το χρώμα, κλπ. Γι’ αυτό δεν θα μπορούσαν να λείπουν από αυτόν τον αγώνα. Το ΚΚΕ έκανε ξεκάθαρο γι’ ακόμα μια φορά πως εχθρός της εργατικής τάξης είναι μόνο η αστική τάξη κι οι εκπρόσωποί της, που εκμεταλλεύονται στυγνά και άγρια τους μετανάστες με μόνο σκοπό το κέρδος του κεφαλαίου. Αυτό που τρέμουν οι αστοί είναι η δύναμη των εργατών όταν είναι ενωμένοι κι αυτό φάνηκε ξεκάθαρα από τον αγώνα των εργατών της Lady Fashion, γιατί ξέρουν καλά πως οι ρωγμές του καπιταλιστικού συστήματος δεν καλύπτονται, το σύστημά τους μόνο ανατρέπεται. Α.Ψ.

Οταν οι εργάτες κι οι εργάτριες είναι ενωμένοι σαν μια γροθιά, έχουν τη δύναμη να κόψουν τον αέρα σε κάθε εργοδοτική ασυδοσία

Οδηγητής ϐ Σεπτέμβρης 2008

νέοι στρατευμένοι ϐ 27

Ναρκωτικά και στρατός

Η

τραγική απώλεια ενός ακόμη φαντάρου από χρήση ναρκωτικών -ανάμεσα στους συνολικούς τέσσερις φαντάρους που σκοτώθηκαν τον Αύγουστο- στο Κιλκίς έφερε ξανά στο προσκήνιο το πρόβλημα της διάδοσης των ναρκωτικών στο στρατό. Χιλιάδες νέοι έρχονται σε επαφή με τα ναρκωτικά κατά τη διάρκεια της θητείας τους. Οι αριθμοί μιλούν ξεκάθαρα: 1 στους 3 νέους “γνωρίζει” τα ναρκωτικά μέσα στα στρατόπεδα. (Στοιχεία από ημερίδα ΥΠΕΘΑ-ΟΚΑΝΑ, 2003) Τη στιγμή, που η κυβέρνηση της ΝΔ όπως και η προηγούμενη του ΠΑΣΟΚ, ξοδεύει δισεκατομμύρια για τις “ειρηνευτικές” αποστολές του ΝΑΤΟ, δεν δίνει δεκάρα τσακιστή για την καλυτέρευση των συνθηκών διαβίωσης στα στρατόπεδα, οι στρατιώτες είναι εκτεθειμένοι σε κάθε λογής κινδύνους. Συνειδητή επιλογή η διάδοση των ναρκωτικών στο στρατό Χρόνια τώρα, η ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων δεν παρέχει καμία ουσιαστική φροντίδα για την αντιμετώπιση του προβλήματος των ναρκωτικών, για την πρόληψη. Τα μόνα “μέτρα” που παίρνει το ΥΠΕΘΑ είναι κατασταλτικού χαρακτήρα (τοξικολογικές εξετάσεις και αναβολές στους χρήστες). Αν και όποτε, βέβαια, πραγματοποιεί ημερίδες και σεμινάρια, δεν επικεντρώνει στην πρόληψη. Στην ουσία, η “μαστούρα” αποτελεί συνειδητή επιλογή της πολιτικής ηγεσίας του στρατού: σε μια κοινωνία που ορθώνει τείχη στη δουλιά, τη μόρφωση, τη ζωή, σε ένα στρατό που υπηρετεί τα ματοβαμμένα σχέδια των ιμπεριαλιστών, η αποχαύνωση της νεολαίας “βολεύει” το σύστημα. Στην πραγματικότητα, η ίδια η κατάσταση που επικρατεί στα στρατόπεδα ωθεί τους στρατευμένους στα ναρκωτικά. Οι απαράδεκτες συνθήκες διαβίωσης, η έλλειψη ελεύθερου χρόνου, η έλλειψη υποδομών άθλησης και ψυχαγωγίας, ο αυταρχισμός, η προσβολή της ανθρώπινης αξιοπρέπειας με διαταγές και καψώνια, η έλλειψη δικαιωμάτων συμβάλλουν στη διαμόρφωση των “κατάλληλων” συνθηκών για το πλασάρισμα των ναρκωτικών. Χαρακτηριστικό της λογικής που επικρατεί, είναι το άρθρο του Τ/χη (ΠΒ) Κωνσταντίνου Τσουκαλά στη Στρατιωτική Επιθεώρηση

(τ.1/2008) όπου παρ’ ότι προτείνει και μέτρα σε σωστή κατεύθυνση για την αντιμετώπιση των ναρκωτικών όπως η ύπαρξη εξειδικευμένου προσωπικού, ο αθλητισμός και η ψυχαγωγία, τα περισσότερα μέτρα που προτείνει είναι κατασταλτικού χαρακτήρα: “Ελεγχος του προσωπικού κατά την είσοδό του σε Στρατιωτικές Μονάδες”, “Συνεργασία με αστυνομικές υπηρεσίες”, “Αυστηρό νομοθετικό πλαίσιο”, “Ελεγχος των δημοσίων ειδών στρατιωτικού προσωπικού εντός των Μονάδων”. Την ίδια στιγμή, στο σημείωμα που διένειμε το ΓΕΕΘΑ για την πολιτική καταπολέμησης της ουσιοεξαρτήσης μετά το θάνατο του στρατιώτη στο Κιλκίς, αφιερώνονται μόλις 10 γραμμές στην πρόληψη («πραγματοποιούνται θεωρητικές και βιωματικές ψυχοκοινωνικές παρεμβάσεις στις Μονάδες»!) ενώ στην “αντιμετώπιση” και τον “εντοπισμό” (τοξικολογικές εξετάσεις), την καταστολή δηλαδή, αφιερώνονται

Οι στρατευμένοι μπορούν και πρέπει να παλέψουν για τη δημιουργία επιτροπών στρατευμένων για όλα τα προβλήματα της θητείας και ενάντια στα ναρκωτικά.

οι υπόλοιπες 2,5 σελίδες! Περιττό να πούμε πως δεν γίνεται καμιά αναφορά σε μέτρα που θα αναβαθμίσουν τη ζωή του φαντάρου στα στρατόπεδα.

ι, ΔιεκδικοYμε τη ζωH που μας αξIζε λEμε Oχι σε Oλα τα ναρκωτικA Για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα των ναρκωτικών χρειάζεται να εκδημοκρατιστούν οι ΕΔ, να αλλάξει ριζικά ο χαρακτήρας τους. Θέλουμε οι ΕΔ να υπηρετούν τα λαϊκά συμφέροντα και όχι τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, Ριζική βελτίωση απαιτείται στις συνθήκες ζωής των στρατευμένων στη σίτιση, τη στέγαση, την υγιεινή, τις υποδομές. Να παρέχεται η δυνατότητα για δημιουργική αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου, με αθλητικές, ψυχαγωγικές, δραστηριότητες. Να δημιουργηθούν όλες οι απαραίτητες υποδομές (γήπεδα, γυμναστήρια, βιβλιοθήκες κτλ.) Για να γίνουν πράξη όλα τα παραπάνω χρειάζεται μαζική δράση μέσα και έξω από τα στρατόπεδα. Ιδιαίτερη σημασία, έχει η αλληλεγγύη

και η συλλογικότητα μεταξύ των φαντάρων που μπορεί να απομονώσει τους εμπόρους του θανάτου και να βοηθήσει τους εξαρτημένους συναδέλφους. Οι στρατευμένοι μπορούν και πρέπει να παλέψουν για τη δημιουργία επιτροπών στρατευμένων για όλα τα προβλήματα της θητείας και ενάντια στα ναρκωτικά. Για την αντιμετώπιση της “μάστιγας” των ναρκωτικών απαιτείται πάλη για την ανατροπή του συστήματος που παράγει τα προβλήματα, δημιουργεί τα αδιέξοδα στους νέους ανθρώπους. Στην την πάλη ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά μόνο η ΚΝΕ πρωτοστατεί όταν όλες οι άλλες πολιτικές δυνάμεις χεράκι – χεράκι προωθούν την ελεύθερη διάδοση των ναρκωτικών στοχεύοντας στην “ελεύθερη” υποταγή της νεολαίας.

575 ΤΠ/Ν, Αυλώνα Το mail που λάβαμε από φαντάρο του 2ου λόχου αυτού του τάγματος επιβεβαιώνει για άλλη μια φορά πόσο πολύ “νοιάζονται” για τη ζωή και την υγεία του φαντάρου μέσα στα στρατόπεδα. « Σε περίπτωση που οι φαντάροι θέλουν να επισκεφθούν το γιατρό ο λοχαγός απαιτεί να παρουσιάζονται στην αναφορά του λόχου τρεις ημέρες πριν και να αιτούνται την άδειά του!» μας γράφει ο φαντάρος και συνεχίζει «Και ερωτώ: Πώς είναι δυνατόν ο φαντάρος να γνωρίζει τρεις μέρες πριν αν θα επισκεφτεί το γιατρό; Μήπως είναι μέντιουμ; Γι’ αυτό το λόγο, φαντάρος τιμωρήθηκε με τέσσερεις ημέρες κράτηση διότι όταν χτύπησε το πόδι του, δεν βγήκε στην αναφορά όπως διέταξε ο λοχαγός, αλλά πήγε στο γιατρό αμέσως.» Και αυτό το περιστατικό επιβεβαιώνει την τραγική κατάσταση στα στρατόπεδα. Οι φαντάροι, οργανωμένα, πρέπει να ξεκαθαρίσουν στο λοχαγό πως δεν έχει κανένα δικαίωμα να παίζει με την υγεία τους. Σουφλί Απίστευτη είναι η κατάσταση που αντιμετωπίζουν οι φαντάροι σε φυλάκιο στο Σουφλί. Εδώ και 2,5 μήνες το φυλάκιο δεν έχει νερό! Επιπλέον, όλα τα λειτουργικά έξοδα του φυλακίου, από καθαριστικά ως μπαταρίες για φακούς και ασυρμάτους πληρώνονται από τους φαντάρους! Η δικαιολογία; «Δεν υπάρχουν λεφτά…». Επίσης, μόνο μετά το θάνατο του φαντάρου από ηλεκτροπληξία στην Κοζάνη, η Διοίκηση έφερε ηλεκτρολόγο να βάλει ρελέ στον πίνακα του φυλακίου. Ευτυχώς, γιατί την επόμενη μέρα “έσκασε” η φριτέζα στα χέρια φαντάρου και αν ο πίνακας δεν είχε ρελέ, πιθανότατα θα θρηνούσαμε κι άλλο αδικοχαμένο νέο, θύμα ενός στρατού που ξοδεύει δισεκατομμύρια για το ΝΑΤΟ και δεν νοιάζεται για τους νέους στρατευμένους της πατρίδας μας.

28 ϐ νέες γυναίκες

ο ότι η μητρότητα αποτελεί μπελά για τους εργοδότες είναι πλέον αναμφισβήτητο, όπως επιβεβαιώνει η πρόσφατη απόλυση εγκύου στα καταστήματα “Ροζαλί” στη Ζάκυνθο. Το κεφάλαιο παρ’ όλο που θέλει τα νέα ζευγάρια να κάνουν παιδιά, για να εκμεταλλεύεται την εργατική τους δύναμη, ταυτόχρονα θέλει να αποφύγει το “κόστος” της μητρότητας (επιδόματα, άδειες, κλπ). Οι εργοδότες δεν είναι διατεθειμένοι

να σπαταλήσουν ούτε ένα ευρώ για την προστασία των γυναικών και συνολικά των εργαζομένων στους χώρους δουλιάς, γι’ αυτό και προσπαθούν να πετάξουν από πάνω τους τις υποχρεώσεις που έχουν απέναντι στις εργαζόμενες μητέρες. Η κατάσταση επιδεινώνεται ακόμη περισσότερο με την εμπορευματοποίηση της Υγείας, της Παιδείας, κλπ καθώς το κόστος πέφτει στις πλάτες των νέων ζευγαριών.

Η μητρότητα είναι κοινωνικό δικαίωμα και όχι θητεία

Δικαιώματα που οι εργαζόμενες πρέπει να γνωρίζουν:

Οι ευθύνες γι’ αυτήν την άθλια κατάσταση δεν μπορεί παρά να βαραίνουν την κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ, αλλά και τα κόμματα όπως το ΣΥΝ/ ΣΥΡΙΖΑ και το ΛΑΟΣ που στηρίζουν - κρυφά ή φανερά – την ανταγωνιστικότητα. Βλέπουν τη μητρότητα ως μειονέκτημα και στηρίζουν τις επιταγές και τα προγράμματα της ΕΕ. Ακόμη και το επιπλέον 6μηνο άδειας τοκετού λοχείας που δόθηκε με τον πρόσφατο ασφαλιστικό νόμο, μόνο ως ασπιρίνη μπορεί να χαρακτηριστεί, αφού η εργαζόμενη παίρνει το χαμηλότερο μισθό, ενώ αυτά τα χρήματα τα δίνει ο ΟΑΕΔ κι όχι ο εργοδότης όπως κανονικά θα έπρεπε. Με λίγα λόγια, μια εργαζόμενη που παίρνει μισθό 1000 ευρώ, το 6μηνο άδειας θα πάρει 660 ευρώ. Μιλάμε για 34% μείωση του μισθού! Αντίθετα με τις ψεύτικες λύσεις που δίνουν τα κόμματα του ευρωμονόδρομου, το ΚΚΕ καλεί σε ξεσηκωμό, τονίζοντας πως η επίθεση που δέχεται η μητρότητα είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη γενικότερη αντιλαϊκή πο-

λιτική που πλήττει τα δικαιώματα συνολικά της εργατικής τάξης. Είναι το μόνο Κόμμα που βλέπει τη μητρότητα ως κοινωνικό δικαίωμα γι’ αυτό «προβάλλει και στηρίζει αιτήματα που θα ελαφρύνουν τα βάρη της εργαζόμενης μητέρας, της λαικής οικογένειας, τη διεκδίκηση κρατικών υποδομών και εγκαταστάσεων κοινωνικής πολιτικής, τον έλεγχο των επιχειρήσεων για απολύσεις, για την εφαρμογή μέτρων υγιεινής και ασφάλειας και, βεβαίως, να πληρώνει το κεφάλαιο και όχι να μειώνεται η φορολόγησή του. Η προστασία της εργατικής οικογένειας, της μητρότητας, η στήριξη των νέων εργαζόμενων ζευγαριών από το κράτος, η εργασία της γυναίκας και η ισοτιμία της δεν αφορούν μόνο το γυναικείο κίνημα, είναι προβλήματα ολόκληρης της εργατικής λαϊκής οικογένειας, του εργατικού – συνδικαλιστικού λαϊκού κινήματος, της νεολαίας». (Απόσπασμα από τις θέσεις του ΚΚΕ για την προστασία της μητρότητας, Ιούλης 2008).

Μπορεί το αστικό νομικό πλαίσιο που αφορά τη μητρότητα να μην επαρκεί, να είναι κομμένο και ραμμένο προς όφελος των επιχειρήσεων, για να μπορούν να το παραβαίνουν οι εργοδότες όποτε επιθυμούν, δεν παύει όμως να υπάρχουν κατακτήσεις για τις οποίες η εργατική τάξη έχυσε αίμα. Οι εργαζόμενες οφείλουν να γνωρίζουν τα δικαιώματά τους ώστε να μπορούν να τα υπερασπιστούν ανά πάσα στιγμή. nn Η συνολική άδεια μητρότητας είναι 16 εβδομάδες (8 πριν και οι υπόλοιπες μετά τον τοκετό) με πλήρεις αποδοχές και θεωρείται χρόνος απασχόλησης.

nn Απαγορεύεται ο εργοδότης να απολύσει εργαζόμενη κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και ένα χρόνο μετά τον τοκετό, ή και για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, όταν η έγκυος απουσιάζει λόγω ασθένειας που οφείλεται στην κύηση ή τον τοκετό, εκτός αν υπάρχει σοβαρός λόγος. Μέτρα για την ασφάλεια και την υγεία των εγκύων, λεχώνων και γαλουχουσών εργαζομένων: ››› Ο εργοδότης είναι υποχρεωμένος: » Να διαθέτει γραπτή εκτίμηση των κινδύνων, η οποία θα προσδιορίζει τη φύση, το βαθμό και τη διάρκεια της έκθεσης των εργαζομένων, ώστε να μπορούν να αξιολογηθούν όλοι οι κίνδυνοι για την ασφάλεια και την υγεία τους και όλες οι επιπτώσεις στην εγκυμοσύνη και το θηλασμό. » Να καθορίζει μέτρα που πρέπει να ληφθούν και να ενημερώνει τις εργαζόμενες. Αν η αξιολόγηση δείξει πως υπάρχει κίνδυνος για την ασφάλεια και την υγεία της εγκύου, λεχώνας, γαλουχούσας εργαζομένης πρέπει να προσαρμόσει μόνιμα ή προσωρινά τις συνθήκες εργασίας ή και το χρόνο εργασίας. Αν η προσαρμογή είναι αδύνατη να αλλάξει θέση την εργαζόμενη κι αν αυτό δεν γίνεται ο εργοδότης οφείλει να απαλλάξει την εργαζόμενη απ’ την εργασία της για όσο καιρό χρειάζεται. ››› Ο εργοδότης δεν μπορεί να υποχρεώσει έγκυο και γαλουχούσα εργαζόμενη να κάνει κάποια δραστηριότητα η οποία αξιολογήθηκε πως θα θέσει σε κίνδυνο την υγεία και την ασφάλεια της ίδιας ή και του εμβρύου. ››› Οι έγκυες, λεχώνες, γαλουχούσες εργαζόμενες που απασχολούνται νύχτα, μετακινούνται σε αντίστοιχη θέση την ημέρα, αφού υποβάλλουν ιατρικό πιστοποιητικό

Οδηγητής ϐ Σεπτέμβρης 2008

νέες γυναίκες ϐ 29

Η επίθεση που δέχεται η μητρότητα αφορά ολόκληρη την εργατική τάξη και δεν μπορούν παρά τα αιτήματα να γίνουν υπόθεση του λαϊκού κινήματος. που να αποδεικνύει πως η μεταφορά είναι απαραίτητη για την υγεία και την ασφάλειά τους. Σε περίπτωση που η μετακίνηση είναι αδύνατη, η εργαζόμενη απαλλάσσεται απ’ τη δουλιά. ››› Οι παραπάνω αλλαγές δεν συνεπάγονται απώλεια των αποδοχών ή άλλων δικαιωμάτων που προκύπτουν από τη σύμβαση εργασίας. Στην περίπτωση απαλλαγής από τη δουλιά ο φορέας ασθένειας καταβάλλει το λεγόμενο “ειδικό επίδομα μητρότητας” για όλο το διάστημα της απουσίας της εργαζόμενης. Μόνο αν η νομοθεσία του φορέα δεν προβλέπει επίδομα, υποχρεούται ο εργοδότης να καταβάλλει το ποσό. Κανονικά το επίδομα αυτό θα έπρεπε να το παρέχει ο εργοδότης και όχι ο φορέας με λεφτά που έχουν διπλοπληρώσει οι εργαζόμενοι. Για το “ειδικό επίδομα μητρότητας”: » Το ποσό του επιδόματος είναι ίσο με το ποσό του επιδόματος ασθένειας χωρίς τους περιορισμούς των ανώτατων ορίων. Για παράδειγμα, αν μια εργαζόμενη παίρνει το βασικό μισθό ανειδίκευτου εργάτη τότε το “ειδικό επίδομα μητρότητας” ανέρχεται στα 15,70 ευρώ ημερησίως. » Η ασφαλισμένη πρέπει να έχει συμπληρώσει στην ασφάλιση του φορέα 200 μέρες εργασίας για 2 χρόνια πριν υποβάλλει την ημερομηνία έναρξης απαλλαγής από τη δουλιά. “Κρεμασμένες” μένουν όσες γυναίκες δεν έχουν συμπληρώσει 200 μέρες δουλιάς. » Για να καταβάλλει ο ασφαλιστικός φορέας το επίδομα θα πρέπει να υποβάλει ο εργοδότης γραπτή εκτίμηση του κινδύνου καθώς και υπεύθυνη δήλωση πως η μετακίνηση σε άλλη θέση είναι αδύνατη. (Σύμφωνα με το προεδρικό διάταγμα 41/2003 «Τροποποίηση του Π.Δ. 176/97 “Μέτρα για τη βελτίωση της ασφάλειας και της υγείας κατά την εργασία των εγκύων, λεχώνων και γαλουχουσών εργαζομένων σε συμμόρφωση με την οδηγία 92/85/ΕΟΚ” (150/Α)»)

Η ελευθερία ενός ζευγαριού να κάνει οικογένεια ή μιας γυναίκας να γίνει μάνα, σταματά εκεί που “θίγονται” τα συμφέροντα του εργοδότη Στο έλεος της “ευαισθησίας” του εργοδότη Και να φανταστεί κανείς πως το παραπάνω κουτσουρεμένο νομοθετικό πλαίσιο ισχύει για μισθωτές εργαζόμενες, όσες δεν είναι μισθωτές δεν καλύπτονται νομικά. Με τις ελαστικές σχέσεις εργασίας να δίνουν και να παίρνουν, με τις συμβάσεις έργου, με τα δελτία παροχής υπηρεσιών, η πλειοψηφία των μανάδων μένουν αστήρικτες και εντελώς ανυπεράσπιστες. Για παράδειγμα,

αν μια γυναίκα εργάζεται, ακόμα και για πολλά χρόνια, με δελτίο παροχής υπηρεσιών, και την απολύσουν κατά τη διάρκεια της κύησης, με βάση το γράμμα του νόμου ουσιαστικά δεν μπορεί να κάνει τίποτα.

Μονόδρομος η οργανωμένη πάλη Σε μια εποχή που η εργοδοσία όχι απλά ροκανίζει αλλά κατακρεουργεί τα δικαίωμα στη μητρότητα, η απάντηση δεν μπορεί να είναι άλλη παρά αυτή που της πρέπει: αλλαγή συσχετισμών στα σωματεία και τα συνδικάτα σε ταξική κατεύθυνση, ενίσχυση του ΠΑΜΕ. Η επίθεση που δέχεται η μητρότητα αφορά ολόκληρη την εργατική τάξη. Τα αι-

τήματα για μείωση των βαρών της εργαζόμενης μητέρας και της λαϊκής οικογένειας, για ουσιαστική απαγόρευση απολύσεων εγκύων γυναικών, για κρατικές υποδομές κι εγκαταστάσεις, για εφαρμογή μέτρων υγιεινής κι ασφάλειας, δεν μπορούν παρά να γίνουν υπόθεση του λαϊκού κινήματος μιας και αφορούν τη ζωή της λαϊκής οικογένειας, της νεολαίας, όλων των εργατών. Α.Ψ. για οπή της ΚΕ του ΚΚΕ Η Διατμηματική Επιτρ Γυναικών ν τω η τησ φέ ιρα Χε την Ισοτιμία και τη που κλοφόρησε τον Ιούλη επεξεργάστηκε και κυ ατος για μμ Κό του εις θέσ τις μας πέρασε τρότητας την προστασία της μη

Η μητρότητα στην πυρά Η πραγματικότητα για την εργαζόμενη μητέρα είναι πολύ σκληρή και αυτό το αποδεικνύει η καθημερινή πείρα, οι καταγγελίες που φτάνουν στα σωματεία και τα συνδικάτα. Τα κρούσματα που έχουν συμβεί πολλά, παρακάτω αναφέρουμε ενδεικτικά, ορισμένα απ’ αυτά την τελευταία 5ετία: nn Ιούλης 2004: εποχική πυροσβέστης στην Ηλεία που δούλευε έξι χρόνια στην Πυροσβεστική Υπηρεσία Λεχαινών απολύθηκε επειδή έμεινε έγκυος, μετά από απόφαση της αρμόδιας Υγειονομικής Επιτροπής. Η δικαιολογία που σοφίστηκε η Επιτροπή ήταν πως η εργασία που έκανε η εργαζόμενη εγκυμονούσε κινδύνους για την υγεία της. Λες και δεν μπορούσε να την αλλάξει θέση όπως προβλέπει ο νόμος. nn Δεκέμβρης 2004: έγκυος γυναίκα 5 μηνών απολύθηκε από την εταιρεία κέτερινγκ “ΤΟΠ ΚΡΑΦΤ” στη Λάρισα. Φαίνεται… πως η εργοδοσία εκτίμησε “ασύμφορη” την εργαζόμενη για την επιχείρηση. nn Αύγουστος 2007: όταν έγκυος εργαζόμενη 4 μηνών και μέλος της σωματειακής επιτροπής, στο ξενοδοχείο “ΖΑΝΤΕ ΜΠΗΤΣ” του ομίλου “ΛΟΥΙΣ” στη Ζάκυνθο, αρνήθηκε να κάνει δουλιά πέρα απ’ τα καθήκοντά της, εκπρόσωποι της εργοδοσίας κινήθηκαν απειλητικά εναντίον της, ενώ η γυναίκα μετά το περιστατικό αναγκάστηκε να επισκεφτεί το νοσοκομείο. Αμεση ήταν η παρέμβαση του Σωματείου ξενοδοχοϋπαλλήλων, σερβιτόρων και εργατών ξενοδοχείων Νομού Ζακύνθου και του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Ζακύνθου. nn Οκτώβρης 2007: η κλωστοϋφαντουργεία “Βαρβαρέσσος ΑΕ” στη Νάουσα ζητά με σχετικό έγγραφο από τους προϊσταμένους της βάρδιας να καταγράψουν ποιοι εργαζόμενοι έχουν σκοπό να αποκτήσουν παιδί τα επόμενα δύο χρόνια. Μετά την

εμφάνιση του εγγράφου σε εφημερίδα η επιχείρηση ισχυρίστηκε πως ζήτησε τα ονόματα για να προγραμματίσει τα δώρα στους εργαζόμενους! Μήπως το “δώρο” για τους εργαζομένους ήταν η απόλυση; nn Μάρτης 2008: σε απόλυση εγκύου νοσηλεύτριας προχώρησε ο Ομιλος του “Ιατρικού Αθηνών” όταν εκείνη αντιμετώπισε σοβαρό πρόβλημα λόγω της εγκυμοσύνης. Η άμεση παρέμβαση του Σωματείου Προσωπικού Ιδιωτικών Κλινικών οδήγησε στην επαναπρόσληψή της. nn Αύγουστος 2008: με εξώδικη καταγγελία η εργοδοσία των καταστημάτων “Ροζαλί” στη Ζάκυνθο απέλυσε έγκυο εργαζόμενη. Χαρακτηριστικό είναι πως όταν η εργαζόμενη έκανε γνωστή στην εργοδοσία την εγκυμοσύνη της, η απάντηση ήταν: «ή ρίχνεις το παιδί ή φεύγεις από τη δουλιά». Το Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων από την πρώτη στιγμή βρέθηκε στο πλάι της εργαζόμενης. Παρ’ όλο που το Σωματείο μαζί με την εργαζόμενη κατέφυγαν στην Επιθεώρηση Εργασίας, η εργοδοσία έμεινε άπραγη κρυμμένη πίσω από νομικά τερτίπια. Να σημειωθεί πως στο κρατητήριο βρέθηκαν τέσσερις συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ επειδή έγραψαν έξω από το κατάστημα το σύνθημα: «Η δίωξη της μητρότητας από τα καταστήματα “Ροζαλί” δεν θα περάσει». Οπως είπε στον “Ο” ο Τάκης Στρούζας, πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Ζακύνθου: «Αναδεικνύεται πως η εργοδοσία με τις πλάτες της Επιθεώρησης και της Δικαιοσύνης καταπατά δικαιώματα προκειμένου να εξασφαλίσει τα κέρδη της. Τον τελευταίο χρόνο διώκονται 13 συνδικαλιστικά στελέχη του ΠΑΜΕ επειδή έκαναν το αυτονόητο και υπερασπίστηκαν συναδέλφους τους σε διάφορα περιστατικά. Είναι ιερό το δικαίωμα στη μητρότητα και δεν είμαστε διατεθειμένοι να το παζαρέψουμε».

30ϐ

Το

για το σοσιαλισμό

οπορτουνιστικό ρεύμα

του τροτσκισμού

Τ

ο οπορτουνιστικό ρεύμα του τροτσκισμού και ο ίδιος ο Τρότσκι στις μέρες μας υπερπροβάλλονται από κάθε λογής αστικά έντυπα, στα πλαίσια της εκστρατείας κατασυκοφάντησης του σοσιαλισμού. Ο “Ο” αναδημοσιεύει αποσπάσματα από το άρθρο του σ. Κύριλλου Παπασταύρου “Το οπορτουνιστικό ρεύμα του τροτσκισμού” (ΚΟΜΕΠ τ.6/2006), ως συμβολή στην κατανοήση του ρόλου αυτού του οπορτουνιστικού ρεύματος.

Για να έχουμε έναν οδηγό στην κατανόηση πλευρών του τροτσκισμού, προκαταβολικά λέμε ότι ήταν οπορτουνιστικό ρεύμα μέσα στο εργατικό κίνημα, που χαρακτηριζόταν από τη μικροαστική υπερεπαναστατική φρασεολογία στα λόγια και τον απόλυτο συμβιβασμό στην πράξη. Στη δεκαετία του 1930, στις συνθήκες της ιμπεριαλιστικής περικύκλωσης της ΕΣΣΔ, αυτό το ρεύμα ανέπτυξε ανοιχτά εχθρική στάση απέναντι στην ΕΣΣΔ. O τροτσκισμός στάθηκε ως ιδεολογικό και πολιτικό ρεύμα εχθρικό προς τη λενινιστική θεωρία και πράξη. Τόσο οι τροτσκιστές όσο και οι αστοί δίνουν στη διαπάλη στο Κόμμα και το κράτος της ΕΣΣΔ τη δεκαετία του ‘20 και του ‘30 χαρακτήρα προσωπικής αντιπαράθεσης ανάμεσα στον Τρότσκι και το Στάλιν. Η αστική προπαγάνδα παρουσιάζει τον Τρότσκι σαν τον αγνό, άδολο και προδομένο επαναστάτη. Αυτή η προπαγάνδα δεν είναι τυχαία αν αναλογιστούμε πόσο καλοδουλεμένη και βαθιά είναι και σε πόσα μέσα διαχέεται (ντοκιμαντέρ, αστικός τύπος, κινηματογράφος, σχολικά βιβλία κλπ.). Ετσι, οι τροτσκιστές έχουν ένα ακόμα μέσο στην προβολή των απόψεών τους που τις κάνει να είναι διαδεδομένες σε βαθμό δυσανάλογο με τις οργανωτικές τους δυνατότητες. Αλλά και το σύστημα αντικειμενικά έχει κάθε συμφέρον να τις προβάλλει γιατί οι απόψεις αυτές καλλιεργούσαν και καλλιεργούν τη γραμμή της ηττοπάθειας. Δεν ήταν όμως πάλη προσώπων, αλλά πάλη πολιτικών θέσεων γύρω από ζητήματα οικοδόμησης του σοσιαλισμού, της διακυβέρνησης του κράτους κλπ. Πάλη μέσα σε πρωτόγνωρες καταστάσεις.

Ο ρόλος των τροτσκιστών ενάντια στη Σοσιαλιστική εξουσία στην ΕΣΣΔ Ο Τρότσκι και οι οπαδοί του αντιμετώπιζαν “δογματικά” το μαρξισμό, όπως άλλωστε έκαναν και πολλοί δεξιοί οπορτουνιστές ηγέτες της Β΄ Διεθνούς: το “ιδανικό μοντέλο” που είχαν σε σχέση με την επανάσταση και την οικοδόμηση του σοσιαλισμού απείχε πολύ από τη σύνθετη πραγματικότητα της Ρωσίας του 1917. Οι τροτσκιστές ως “μικροαστοί διανοούμενοι” στην ουσία δεν εμπιστεύονταν

τις μάζες της εργατικής τάξης ως ικανές να καθοδηγήσουν τα φτωχά λαϊκά στρώματα που αποτελούνταν κύρια από αγρότες. Δεν πίστευαν ότι υπό την καθοδήγηση του κομμουνιστικού κόμματος οι αμόρφωτες και πολιτικά καθυστερημένες μάζες θα μπορούσαν να ακολουθήσουν τους στόχους της επανάστασης του Οκτώβρη, να στηρίξουν τη διαδικασία της σοσιαλιστικής οικοδόμησης. Θεωρούσαν ότι έπρεπε να επιβληθεί “δικτατορία στο χωριό” για να μειωθεί η αντίσταση της “εχθρικής” προς του εργάτες αγροτιάς, περιμένοντας τη βοήθεια της προλεταριακής επανάστασης από τη Δύση. Πρότειναν επίσης και πολεμικούς τυχοδιωκτισμούς στο όνομα του επαναστατικού πολέμου και της “εξαγωγής της επανάστασης”. Το επαναστατικό κύμα όμως της περιόδου 1918-1923 δεν κατάφερε να επικρατήσει σε άλλη Ευρωπαϊκή χώρα εκτός από τη Ρωσία. Γι’ αυτό βέβαια δεν μπορεί να κατηγορήσει κανείς τους μπολσεβίκους επειδή δεν διεξήγαγαν επαναστατικό πόλεμο

σε παλιότερες εκτιμήσεις των Μαρξ Ενγκελς και γενικά των μαρξιστών έως τις αρχές του 20ού αιώνα σε σχέση με την εκδήλωση και επικράτηση της σοσιαλιστικής επανάστασης στις χώρες της ανεπτυγμένης καπιταλιστικά Δυτικής Ευρώπης.

Ο “αδύναμος κρίκος” του ιμπεριαλισμού Ο ίδιος όμως ο Λένιν συνέβαλε στην περαιτέρω επεξεργασία του μαρξισμού, διατυπώνοντας τη θεωρία “του αδύναμου κρίκου στην αλυσίδα του ιμπεριαλισμού” -στηριγμένη στο νόμο της ανισόμετρης ανάπτυξης του καπιτα-

Οι τροτσκιστές ως “μικροαστοί διανοούμενοι” στην ουσία δεν πίστευαν ότι οι μάζες της εργατικής τάξης είναι ικανές να καθοδηγήσουν τα φτωχά λαϊκά στρώματα που αποτελούνταν από αγρότες και δεν έκαναν εξαγωγή της επανάστασης, τη στιγμή που στη χώρα τους δεν είχε τελειώσει ο εμφύλιος πόλεμος, που αντιμετώπιζαν ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πραξικοπήματα, την περίοδο που πάσχιζαν για την επικράτηση της σοβιετικής εξουσίας σε όλη τη χώρα. Η λογική των τροτσκιστών οδηγούσε αντικειμενικά σε αδιέξοδο. Μη έχοντας αφομοιώσει το μαρξισμό ως επιστήμη αλλά σαν δόγμα, δεν μπορούσαν να κατανοήσουν τη συνθετότητα των καθηκόντων που έμπαιναν στη Σοβιετική Εξουσία σε μια χώρα που πραγματικά ξεκινούσε από χαμηλό επίπεδο ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων και η μεγαλύτερη πλειοψηφία του πληθυσμού της ήταν αγρότες. Δεν μπορούσαν να αντιληφθούν την εξέλιξη της στρατηγικής της επανάστασης στη βάση της μελέτης του ιμπεριαλισμού. Επέμεναν δογματικά

λισμού- σύμφωνα με την οποία το παγκόσμιο σύστημα του ιμπεριαλισμού είναι δυνατό να “σπάσει” στη χώρα που συγκεντρώνει μια σειρά προϋποθέσεις (ιστορικές, οικονομικές και πολιτικές) που την καθιστούν πιο ευάλωτη στην εμφάνιση επαναστατικής κρίσης. Θεμελίωσε θεωρητικά τη δυνατότητα εκδήλωσης και επικράτησης της επανάστασης σε μια χώρα. «...Ωστόσο το σύνθημα των Ηνωμένων Πολιτειών του κόσμου σαν αυτοτελές σύνθημα είναι αμφίβολο αν θα ήταν σωστό, πρώτο γιατί συγχωνεύεται με το σοσιαλισμό και δεύτερο γιατί θα μπορούσε να προκαλέσει τη λαθεμένη ερμηνεία ότι είναι αδύνατη η νίκη του σοσιαλισμού σε μια χώρα, λαθεμένη ερμηνεία για τη στάση αυτής της χώρας απέναντι στις υπόλοιπες. […] Η ανισόμετρη οικονομική και πολιτική ανάπτυξη είναι

απόλυτος νόμος του καπιταλισμού. Από εδώ βγαίνει ότι είναι δυνατή η νίκη του σοσιαλισμού στην αρχή σε λίγες ή και σε μια μόνη παρμένη χώρα».1 Η επανάσταση με τις αφάνταστες δυσκολίες του εμφυλίου και της οξύτατης ταξικής πάλης στο εσωτερικό της Ρωσίας πάλευε να σταθεί και να στεριώσει τη Σοβιετική Εξουσία, όταν τόσο ο Λένιν όσο και ο Στάλιν ως ηγέτης του ΠΚΚ(μπ) και όλη η ηγεσία των μπολσεβίκων θεωρητικά και πρακτικά αξιοποιούσαν όλες τις αντικειμενικές και υποκειμενικές δυνατότητες για την κατάκτηση της επαναστατικής εξουσίας της εργατικής τάξης και το πέρασμα στο σοσιαλισμό στη συγκεκριμένη χώρα. Την ίδια στιγμή ο Τρότσκι καλλιεργούσε την ηττοπάθεια, αποπροσανατόλιζε από το ζήτημα της σταθεροποίησης της Σοβιετικής Εξουσίας και της οικοδόμησης του σοσιαλισμού.

O τροτσκισμός και η “διαρκής” επανάσταση Την άποψή τους για την αδυναμία επικράτησης της επανάστασης στη Ρωσία τη στήριζαν στη θέση ότι είναι αδύνατη η ενσωμάτωση των φτωχών και μεσαίων αγροτών στην επανάσταση, αδύνατη η διατήρηση της εργατοαγροτικής συμμαχίας, ότι είναι αναπόφευκτη η σύγκρουση της εργατικής τάξης με πλατιές αγροτικές μάζες και -κατά συνέπεια- μόνη λύση μπορεί να είναι η αναμονή βοήθειας από τις προλεταριακές επαναστάσεις της Δύσης. Την άποψη αυτή

Οδηγητής ϐ Σεπτέμβρης 2008

για το σοσιαλισμό ϐ 31

Στη δεκαετία του 1930, με δεδομένη την ιμπεριαλιστική επιθετικότητα ενάντια στη Σοβιετική Ενωση, ο τροτσκισμός καλούσε στην ουσία σε αντεπαναστατική ανατροπή του εργατικού κράτους. ο Τρότσκι την είχε διατυπώσει από το 1905, χρησιμοποιώντας τη μαρξιστική θέση της αδιάκοπης ή διαρκούς επανάστασης που είχε διατυπωθεί παλιότερα από τους Μαρξ και Ενγκελς (1850) και προέβλεπε τη δυνατότητα μετεξέλιξης της αστικοδημοκρατικής επανάστασης σε σοσιαλιστική και την επέκτασή της από χώρα σε χώρα στα πλαίσια της αντίληψης για επανάσταση στην αναπτυγμένη καπιταλιστική Ευρώπη. Η διαρκής όμως επανάσταση όπως την αντιλαμβανόταν ο Τρότσκι σήμαινε σύγκρουση με τους αγρότες που τους θεωρούσε όλους, ανεξάρτητα της ταξικής διαφοροποίησης στο χωριό, ως αντιδραστική μάζα. Ο Λένιν σχολιάζοντας αυτή τη θέση του Τρότσκι έγραφε: «Η πρωτότυπη θεωρία του Τρότσκι παίρνει από τους μπολσεβίκους την πρόσκληση για αποφασιστικό επαναστατικό αγώνα και την κατάκτηση της πολιτικής εξουσίας και από τους μενσεβίκους την άρνηση του ρόλου της αγροτιάς».2 Ο Τρότσκι ερμήνευε “δογματικά” τα πραγματικά δεδομένα. Το γεγονός δηλαδή ότι οι αγρότες ως μικροϊδιοκτήτες, προσκολλημένοι στη γη τους και την ιδιοκτησία τους, δεν ήταν ενιαία τάξη, δεν μπορούσαν να παίξουν με βάση την κοινωνική τους θέση προοδευτικό ρόλο στην κοινωνική εξέλιξη, καθώς και την κατάσταση της αγροτιάς στη Ρωσία εκείνης της περιόδου. Επί της ουσίας επρόκειτο για μια μηχανιστική αντίληψη για την ταξική πάλη, απολυτοποίηση της αντιδραστικής τάσης (πλευράς) του μικροϊδιοκτήτη και εξαφάνιση της δυνατότητας αντιπαράθεσής του με την αστική τάξη στο πλευρό του προλεταριάτου, έλλειψη εμπιστοσύνης στη δυνατότητα του προλεταριάτου και του Κόμματός του να ηγηθεί όλων των καταπιεζόμενων μαζών. Αυτή η δυνατότητα προβλέπεται από τους Μαρξ και Ενγκελς κάτι που φαίνεται στο έργο τους το “Κομμουνιστικό Μανιφέστο”, όπου αναφέρεται ότι οι αγρότες μπορούν να λειτουργούν “επαναστατικά” «σχετικά με το επικείμενο πέρασμά τους στο προλεταριάτο και τότε δεν υπερασπίζονται τα σημερινά αλλά τα μελλοντικά τους συμφέροντα, εγκαταλείπουν τη δική τους άποψη για να πάνε με την άποψη του προλεταριάτου».3

Η αναγκαιότητα του συμβιβασμού με την αγροτιά Οι τροτσκιστές δεν έβλεπαν ούτε την αναγκαιότητα συμβιβασμών με την αγροτική μάζα που αποτελούσε τη μεγάλη πλειοψηφία της Ρωσίας ούτε τις δυνατότητες να ενσωματώνονται πλατιά τμήματα της φτωχής και μεσαίας αγροτιάς στο πρόγραμμα της επανάστασης σε αντίθεση με τους καπιταλιστές ιδιοκτήτες της γης, τους κουλάκους. «Ο χωρισμός της αγροτιάς σε στρώματα δυνάμωσε τον ταξικό αγώνα στους κόλπους της, ξύπνησε πάρα πολλά στοιχεία που κοιμούνταν πολιτικά, έφερε κοντά στο προλεταριάτο των πόλεων

το αγροτικό προλεταριάτο. […] Στην πράξη ο Τρότσκι βοηθάει τους φιλελεύθερους εργατικούς πολιτικούς της Ρωσίας που με την “άρνηση” του ρόλου της αγροτιάς δείχνουν ότι δεν θέλουν να ξεσηκώσουν τους αγρότες σε επανάσταση».4 Ο συμβιβασμός με την αγροτιά, δηλαδή η επιλογή του δρόμου της συνεταιριστικοποίησης της αγροτιάς μέσα από το μοίρασμα της γης -που με την Οκτωβριανή Επανάσταση είχε γίνει και παρέμενε κρατική ιδιοκτησίαγια οικογενειακή εκμετάλλευση, δεν σήμαινε εγκατάλειψη του σοσιαλιστικού στόχου για κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής και της δικτατορίας του προλεταριάτου. Λάμβανε όμως υπ’ όψιν το συσχετισμό ταξικών δυνάμεων στη ρωσική κοινωνία, επένδυε στην όξυνση των ταξικών διαφοροποιήσεων μέσα στην ίδια την αγροτιά, προσάρμοζε τη συγκέντρωση της κατακερματισμένης αγροτικής παραγωγής με τέτοιο τρόπο που να διευκολύνεται ο δρόμος της κοινωνικοποίησής της. Τη στιγμή που μετά τον εμφύλιο έμπαινε το καθήκον της συμμαχίας της εργατικής τάξης με την αγροτιά, ο Τρότσκι υποστήριζε τη βίαιη με στρατιωτικά μέσα κολεκτιβοποίηση της γης που στην ουσία θα σήμαινε εμφύλιο πόλεμο στο χωριό. Η κολεκτιβοποίηση πραγματοποιήθηκε το 1929-1933 μέσα από σκληρή ταξική αντιπαράθεση, στην οποία έγινε κατορθωτό να τραβηχτεί με το μέρος της κολεκτιβοποίησης μεγάλο μέρος της φτωχής αγροτιάς. Σε αυτές τις συνθήκες ο Τρότσκι και οι οπαδοί του το 1930, αλλάζοντας θέση πανικοβλημένοι από την όξυνση της ταξικής πάλης, κατήγγειλαν την κολεκτιβοποίηση και αποκουλακοποίηση ως “γραφειοκρατική περιπέτεια” ενώ προφήτευαν ότι «τα κολχόζ θα καταρρεύσουν ενόσω θα περιμένουν την τεχνική υποδομή».

Ο τροτσκισμός ως αντεπαναστατική δύναμη Η εμμονή στην άρνηση της δυνατότητας οικοδόμησης του σοσιαλισμού σε μια χώρα οδήγησε στην άρνηση της σοσιαλιστικής φύσης του κράτους της ΕΣΣΔ. Ο Τρότσκι κατηγόρησε την ηγεσία του ΠΚΚ(μπ) για βοναπαρτισμό, προβλέποντας το αδύνατο της σοσιαλιστικής οικοδόμησης στη Ρωσία και σε αυτή τη βάση πέρασε βήμα το βήμα σε όλο και πιο αντιδραστικές θέσεις και πράξεις. Στη δεκαετία του 1930, με δεδομένη την ιμπεριαλιστική επιθετικότητα ενάντια στη Σοβιετική Ενωση, ο τροτσκισμός καλούσε στην ουσία σε αντεπαναστατική ανατροπή του εργατικού κράτους. Συνέπραξε με κάθε αντιπολιτευόμενη και σαμποταριστική ομάδα στο εσωτερικό της ΕΣΣΔ για την επιτυχία του σκοπού του. Είναι αποδεδειγμένες οι σχέσεις των τροτσκιστών με μια σειρά αντικομματικές και αντισοβιετικές ομάδες στο εσωτερικό της ΕΣΣΔ τη δεκαετία του 1930. Ο Τρότσκι τάχθηκε ανοιχτά υπέρ της βίαιης ανατροπής της σοβιετικής εξουσίας, θέτοντας το ερώτημα: «Είναι δυνατή μια

ειρηνική κατάργηση της γραφειοκρατίας;» και απαντώντας: «Για να παραμερίσουμε τη διευθύνουσα κλίκα δεν απομένουνε πια κανονικοί δρόμοι, “συνταγματικοί”. Για να αναγκάσουμε τη γραφειοκρατία να παραδώσει την εξουσία στα χέρια της προλεταριακής πρωτοπορίας, αυτό μπορεί να το κάνουμε μονάχα με τη βία».5 Θεωρούσε ότι δεν θα ήταν βέβαια εύκολη υπόθεση, αφού αναγνώριζε γι’ αυτό που ο ίδιος ονόμαζε “σταλινική γραφειοκρατία” ότι: «οι κοινωνικές ρίζες της γραφειοκρατίας βρίσκονται […] μέσα στο προλεταριάτο αν όχι στην ενεργητική του υποστήριξη, στην ανοχή του».6 Η νίκη της αντεπανάστασης στο τέλος της δεκαετίας του 1980 δεν επιβεβαιώνει ιστορικά τις τροτσκιστικές θέσεις και προβλέψεις. Ο σοσιαλισμός δεν “κατέρρευσε” ούτε μετασχηματίστηκε σε καπιταλισμό, στη δεκαετία του 1920, όπως υποστηρίζουν οι τροτσκιστές. Η πάλη του καινούργιου με το παλιό είναι μέσα στη διαδικασία της σοσιαλιστικής οικοδόμησης. Συνείδηση γι’ αυτή είχαν και ο Λένιν και ο Στάλιν ως ηγέτες της σοσιαλιστικής οικοδόμησης. Επιμέλεια: Ιδεολογική Επιτροπή του ΚΣ της ΚΝΕ

1 1 Β. Ι. Λένιν, Για το σύνθημα των Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης, Απάντα, τ. 26, Σύγχρονη Εποχή, σ. 3623 2 Β. Ι. Λένιν, Απάντα, τ. 27, Σύγχρονη Εποχή, σ. 81 3 Κ. Μάρξ – Φ. Ενγκελς, Το Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος, Σύγχρονη Εποχή, σ. 38 4 Β. Ι. Λένιν, Απάντα, τ. 27, Σύγχρονη Εποχή, σ. 82 5 Λ. Τρότσκι, Ταξική φύση του Σοβιετικού κράτους, Στόχοι, Αθήνα, 1976, σ. 28-29 6 ο. π., σ. 29

1,2: Σοβιετικές αφίσες της περιόδου του εμφυλίου πολέμου, που στοχεύουν στην σφυρηλάτηση των δεσμών της εργατικής τάξης με τη φτωχή αγροτιά. Ο Τρότσκι δεν πίστευε στην δυνατότητα της εργατικής τάξης να καθοδηγήσει τη φτωχή αγροτιά και τα αλλά λαϊκά στρώματα.

32ϐ

για το σοσιαλισμό

Αντρέι Ζντάνοφ (1896-1948)

Κύριλλος Παπασταύρου Το οπορτουνιστικό ρεύμα του τροτσκισμού

Λούντο Μάρτενς Μια άλλη ματιά στον Στάλιν Σύγχρονη Εποχή

ΚΟΜΕΠ τ. 6/2006 Στο άρθρο αυτό της Κομμουνιστικής Επιθεώρησης, παρουσιάζεται το οπορτουνιστικό ρεύμα του τροτσκισμού όπως εμφανίστηκε ιστορικά μέσα στο εργατικό κίνημα καθώς και η σύγχρονη παρουσία του. Το άρθρο αναφέρεται στη διαμόρφωση του τροτσκισμού ως οπορτουνιστικού ρεύματος πριν την Οκτωβριανή Επανάσταση και στη διάρκεια της σοσιαλιστικής σοβιετικής εξουσίας όπου ο Τρότσκι και οι υποστηρικτές του έπαιξαν ανοιχτό αντεπαναστικό ρόλο. Παρουσιάζεται ακόμα σύντομο ιστορικό του τροτσκισμού στην Ελλάδα από το μεσοπόλεμο, την περίοδο της Εθνικής Αντίστασης και του εμφυλίου πολέμου, όταν οι δυνάμεις του τροτσκισμού τάχθηκαν ανοιχτά ενάντια στον αγώνα του ΕΑΜ και του ΔΣΕ. Τέλος, επισημαίνονται τα βασικά χαρακτηριστικά των ομάδων που έχουν αναφορά στον τροτσκισμό στην Ελλάδα σήμερα.

Στην προσπάθεια ενημέρωσης και προβληματισμού για τα ζητήματα του σοσιαλισμού, η “Σύγχρονη Εποχή” έχει προχωρήσει σε μια σειρά εκδόσεις - μελετών, ντοκουμέντων - που μπορούν να συμβάλουν στο να φωτιστούν καλύτερα οι αιτίες των αντεπαναστατικών ανατροπών στην Σοβιετική Ενώση και τις Λαϊκές Δημοκρατίες της Ευρώπης. Στη σειρά αυτή ανήκει και το συγκεκριμένο έργο. Ο συγγραφέας αξιοποιώντας μια σειρά ντοκουμέντων “τσακίζει” μια σειρά κατασκευασμένων ιδεολογημάτων της αστικής τάξης σχετικά με την οικοδόμηση του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ την περίοδο που ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΣΕ ήταν ο Ι. Β. Στάλιν, αλλά και κατηγορίες που έχουν να κάνουν και με το πρόσωπο και το χαρακτήρα του Στάλιν. Το έργο αξίζει πραγματικά να διαβαστεί καθώς ανατρέπει την πλειοψηφία των επιχειρημάτων της αντικομμουνιστικής προπαγάνδας. Δείτε συγκεκριμένα το κεφάλαιο “Ο ρόλος του Τρότσκι στις παραμονές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου”

Το άρθρο “Το οπορτουνιστικό ρεύμα του τροτσκισμού” μπορείτε να το βρείτε και στην ηλεκτρονική διεύθυνση www.kke.gr στην ενότητα “ιδεολογική αντιπαράθεση”

Ο Αντρέι Ζντάνοφ γεννήθηκε το 1896 στη Μαριούπολη (μετέπειτα Ζντάνοφ) της Ουκρανίας. Σε νεαρή ηλικία, το 1915 έγινε μέλος του ΣΔΕΚΡ. Κατά τη διάρκεια της θητείας του στο στρατό, το 1917, στο 139 Σύνταγμα Εφεδρείας στο Σαντρίσκ, έκανε μπολσεβικική προπαγάνδα στους στρατιώτες. Μετά την Επανάσταση του Φλεβάρη του 1917, εκλέχτηκε μέλος της επιτροπής του Συντάγματος και κατόπιν πρόεδρος της επιτροπής του πρώτου σοβιέτ στο Σαντρίνσκ. Τα χρόνια της Οκτωβριανής Επανάστασης και του εμφυλίου πολέμου (1918-20) δούλεψε πολιτικά στον Κόκκινο Στρατό στα Ουράλια και το Τβερ και ήταν εκδότης της εφημερίδας “Τβέρσκαγια Πράβντα”. Μετά τη λήξη του εμφυλίου πολέμου, δούλεψε σε πολλές κομματικές θέσεις. Από το 1924 ως το 1934 ήταν γραμματέας της επαρχιακής κομματικής επιτροπής Νιζεγκόροντ και γραμματέας του συμβουλίου περιοχής του Γκόρκι του ΠΚΚ (Μπ.). Από το 1934 ως και το 1948, ήταν γραμματέας της ΚΕ του ΠΚΚ (Μπ.) Από το 1935 ήταν αναπληρωματικό μέλος και από το 1939 τακτικό μέλος του ΠΓ του ΠΚΚ (Μπ.). Ως γραμματέας της ΚΕ ασχολήθηκε με θέματα ιδεολογίας, προπαγάνδας, πολιτισμού. Κατά τη διάρκεια του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου, ήταν μέλος του στρατιωτικού συμβουλίου του ΒΔ τομέα και αργότερα μέλος του στρατιωτικού σοβιέτ του Λένινγκραντ. Το 1944 έγινε στρατηγός. Τιμήθηκε με δυο παράσημα Λένιν καθώς και άλλα παράσημα και μετάλλια.

Οδηγητής ϐ Σεπτέμβρης 2008

Μ

Υπομονή μέχρι του χρόνου... πορεί να μας έλειψε για 2 καλοκαίρια, αλλά το “come back” του κάμπινγκ της Οργάνωσής μας, φέτος στο Αχλάδι στην Εύβοια απ’ τις 25/7 ως τις 14/8, μας αποζημίωσε και με το παραπάνω. Κι αν έχετε αμφιβολίες, επειδή κάποιοι μειδιάζουν καχύποπτα, κάντε και “γκάλοπ” ρωτώντας εκείνους που πήγαν: θα ξαναπήγαιναν; Χωρίς δεύτερη σκέψη!

Απόβαση…

Φαινόταν απ’ όταν ανακοινώσαμε ότι θα κάνουμε το κάμπινγκ στο Αχλάδι, ότι ετοιμαζόταν… απόβαση. Δεν ήθελε και πολύ: λίγο το “πήξιμο” όλης της χρονιάς, λίγο οι τιμές στο δίκλινο που ΄χουν φτάσει σε ύψη… ενοικίου, λίγο η καλή παρέα, στο τέλος “μ’ αεροπλάνα και βαπόρια”, πούλμαν, ΚΤΕΛ, ΙΧ, μηχανές (ακόμα και με ποδήλατο εντοπίσαμε δύο) ξεκίνησε η επέλαση. Εκατοντάδες πέρασαν απ’ το κάμπινγκ: κάποιοι “έλιωσαν” με τις μέρες κι άλλοι πετάχτηκαν για ένα μπάνιο τα “ΣουΚου”. Είπαμε, βοηθούσαν όλα: οι 3 ώρες (βαριά) απόσταση από την Αθήνα, τα 3 ευρώ διαμονής τη μέρα (τζάμπα λέμε!), το περιβάλλον και βέβαια το κλίμα που κάθε άλλο παρά στραβό ήταν…

Οικοδεσπότες… Σας είπαμε ότι κι ο χώρος είναι “ένα κι ένα”; Ε, σας το λέμε: έχει πολύ πράσινο το μέρος (μη μας φάει κι ο ήλιος…), πολύ όμορφα νερά (κι επειδή ακούμε κάτι μουρμουρητά στο βάθος: εντάξει, ναι, η παραλία δεν έχει ψιλή χρυσαφένια άμμο αλά Καραϊβική, αλλά όποιος μας βρει τέτοια νερά στις πλαζ της Αθήνας τον κερνάμε την ξαπλώστρα) και -βασικό- το “μαγαζί” έχει απ’ όλα. Κι όχι τυχαία αφού ο Παραθεριστικός Τουριστικός Συνεταιρισμός των εργαζομένων στην Τυποεκδοτική (κωδική ονομασία ΠΑ.ΤΟΥ.ΣΥ), οι εργαζόμενοι δηλαδή στην ΤΕ, έχουν ρίξει πολύ δουλιά για να μεταμορφώσουν τη “ζούγκλα” που πρωτοαντίκρισαν, σ’ ένα πραγματικό παραθεριστικό παράδεισο για τους ίδιους και τις οικογένειές τους.

Ηρωες… “Ηρωική” ήταν και η προσπάθεια των συντρόφων που εργάστηκαν στο κάμπινγκ, τόσο για την προετοιμασία του χώρου, όσο και κατά τη διάρκεια του κάμπινγκ. Μιλάμε για κανονική σταχανοφική εξόρμηση σε ψησταριές, μπαρ, μαγειρεία (τέτοιο φαΐ, ούτε η μαμά απ’ το χωριό δεν στέλνει), την υποδοχή (sic), τις τουαλέτες (παλιά μου τέχνη κόσκινο) και -βέβαια- για την περισυλλογή με ΙΧ απ’ το χωριό όσων έρχονταν με ΚΤΕΛ και πούλμαν (37 άτομα σε 2 ώρες ήταν το ατομικό ρεκόρ). Κατά τα άλλα βάλαμε και οι κατασκηνωτές ένα χεράκι μας καθότι η εθελοντική προσφορά είναι ως γνωστόν στο “DNA” του ΚΝίτη και της ΚΝίτισσας.

Σιγά που δεν θα ΄χε… …χορό, γλέντι και κέφι το κάμπινγκ μας. Είτε με λαϊκά και ρεμπέτικα, είτε με παρα-

δοσιακά, είτε με blues και disco, είτε με αυτοσχεδιασμούς στην κιθάρα, δεν ήθελε και πολύ για να ξεχυθούν οι κατασκηνωτές στην “πίστα”, και να μείνουν όλοι (ή περίπου όλοι…) ξύπνιοι ως το πρωί.

Το τάβλι ως επιστήμη… Μπαρ «Περίπου», μπαρ «Ακριβώς», στέκι «δημιουργίας και περισυλλογής κατασκηνωτών “η ζωάρα”». 3 τόποι συνάντησης για όλες τις ώρες από το πρωί μέχρι το άλλο πρωί, ιδανικοί για διάβασμα, κουβέντα, φαγητό και ποτάκι όταν έπεφτε η νύχτα. Αλλά πάνω απ’ όλα τόποι “προσκυνήματος” για τους πιστούς του τάβλι, του σκάκι, των χαρτιών (μιλάμε για χαρτόμουτρα…). Τόσο πολύ που στο τέλος κάποιος έριξε και την ιδέα να… οργανωθούμε και να κάνουμε πρωτάθλημα σκάκι (για τους πολύ “ιντελεκτουέλ”) και τάβλι (για το λαό). Περιττό να πούμε ότι έκανε θραύση…

Βία και νοθεία… Κι επειδή εκτός από ταβλαδόροι είμαστε και πολύ αθλητικοί τύποι (λέμε τώρα) κι επειδή ξέρουμε και πολλά κιλά μπάλα (εδώ γελάμε), δεν αντέξαμε χωρίς ένα τουρνουά μπάσκετ. Οι ομάδες που έφτασαν στον τελικό επιβεβαίωσαν ότι για να προκόψεις δεν χρειάζεται να είσαι αθλητικός τύπος: αρκεί η… βία του Πειραιά (πολλοί προσπάθησαν αλλά κανείς δεν τους έδειρε) και η… νοθεία των εργαζομένων στο κάμπινγκ (κατά τα άλλα, είπαμε, τους συμπαθούμε τους συντρόφους). Σ’ αυτήν τη σύγκρουση γιγάντων όπου οι μεν επιστράτευσαν το baby oil και οι δε το κάρβουνο, νικητής ήταν πρώτα απ’ όλα ο ίδιος ο αθλητισμός (βγήκε μόνο με δυο σπασμένα πλευρά) και μετά ο Πειραιάς.

Οι φιλοξενούμενοί μας… Ως γνήσιοι διεθνιστές χειμώνα-καλοκαίρι, χρέος μας θεωρήσαμε ως μια ακόμα πράξη αλληλεγγύης να φιλοξενήσουμε στις αρχές Αυγούστου αντιπροσωπεία της ΚΕΝ Τσεχίας (KSM) αποτελούμενη από τους Μ. Κράιτσα, πρόεδρο, Ρ. Γκόντα, αντιπρόεδρο και Β. Σικόροβα - Παζντάροβα, υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων της Οργάνωσης. Στις κουβέντες αλλά και στην εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στις 4 Αυγούστου οι σύντροφοί μας είχαν πολλά να μας πουν για την προκλητική απαγόρευση της KSM από την τσεχική κυβέρνηση και για τον αντικομμουνισμό.

“Επιμορφωτικό” πρόγραμμα Η επαφή με την ιστορία του τόπου που επισκεφτήκαμε δεν θα μπορούσε να λείπει από το πρόγραμμα. Ανάμεσα στις υπόλοιπες πλούσιες δραστηριότητες, πολλοί κατασκηνωτές συμμετείχαν στην εξαιρετικά ενδιαφέρουσα επίσκεψη στα μεταλλεία λευκόλιθου στο Μαντούδι, εκεί όπου οι διάφοροι Σκαλιστήρηδες αφού ξεζούμισαν χιλιάδες εργάτες, παίρνοντας παράλληλα προκλητικές επιδοτήσεις από τις κυβερνήσεις ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, τους πέταξαν στο δρόμο, καταδικάζοντας μια ολόκληρη περιοχή στην ανεργία. Τ.Γ.

Η επαφή με την ιστορία του τόπου σηματοδοτήθηκε με την επίσκεψη στα μεταλεία λευκόλιθου στο Μαντούδι

δράση ΚΝΕ ϐ 33

34 ϐ όχι σε όλα τα ναρκωτικά

ΟπορτουνισμΟς και ΤοξικομανΙα

“Εθισμένος” στην υπεράσπιση του καπιταλισμού

Α

νέκαθεν ο οπορτουνισμός προσέφερε τις καλύτερες υπηρεσίες στις προσπάθειες του καπιταλιστικού συστήματος να διαβρώσει την ταξική συνείδηση και να αναχαιτίσει τη ριζοσπαστικοποίηση του λαού και της νεολαίας, ιδιαίτερα όταν τα συμφέροντα των καπιταλιστών καθιστούν επιτακτική την εφαρμογή νέων προκλητικών αντιλαϊκών μέτρων ενώ η λαϊκή αντίθεση οξύνεται. Ετσι και την περίοδο που διανύουμε, εξαπολύεται ολομέτωπη επίθεση κατά των δικαιωμάτων της νεολαίας σε παιδεία, εργασία, ασφάλιση και ελεύθερο χρόνο. Ως επακόλουθο ο οπορτουνισμός επιστρατεύεται και πρωτοστατεί στην οργανωμένη –απ’ ότι φαίνεταιεπιχείρηση επέκτασης της ναρκοκουλτούρας, που αποτελεί βασικό όπλο παθητικοποίησης. Με αυτόν τον τρόπο, μεγάλα τμήματα της νεολαίας αντί να επεξεργάζονται, να κατανοούν και να προσπαθούν να ανατρέψουν την πραγματικότητα που τους επιφυλάσσει το σύστημα, αποδρούν στο περιθώριό της, τοποθετώντας στο επίκεντρο της ύπαρξής τους τα πιο κερδοφόρα ίσως εμπορεύματα σήμερα: τις ναρκωτικές ουσίες.

Λίγη ιστορία

Να τι λένε οι οπορτουνιστές:

Ο κύριος πολιτικός φορέας του οπορτουνισμού στην Ελλάδα πριν το ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ, το γνωστό ως ΚΚΕ “εσωτερικού”, πρωτοστάτησε από τις αρχές της δεκαετίας του ’80 στην επιδίωξη θεσμοθέτησης στην Ελλάδα αντιδραστικών προτάσεων, όπως του διαχωρισμού και της αποποινικοποίησης των ναρκωτικών. Ταυτόχρονα, ενορχηστρώθηκε μια μεγάλη ναρκοεπίθεση κατά του λαϊκού και νεολαιίστικου κίνηματος -που τότε βρισκόταν σε άνοδο-, με τους εμπόρους του θανάτου να οργώνουν τα στέκια της νεολαίας και τη βιομηχανία του θεάματος να προβάλλει τη ναρκοκουλτούρα. Οι δυνάμεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ καθώς και μαζικοί φορείς κατά των ναρκωτικών, όπως η ΠΑΣΕΝ (πρόδρομος του ΕΣΥΝ), οργάνωσαν την αντίσταση του λαού και της νεολαίας για την απόκρουση αυτής της επίθεσης. Ηταν ένας αγώνας που είχε μεγάλη σημασία για όλους τους λαούς της Ευρώπης, αφού η Ελλάδα ήταν μια από τις πρώτες χώρες στην τότε ΕΟΚ όπου προτάσσονταν προς θεσμοθέτηση τέτοια αντιδραστικά αιτήματα. Το 1992 παρουσιάζεται στη Βουλή κοινή πρόταση νόμου 2 βουλευτών του ΣΥΝ και 5 του ΠΑΣΟΚ για το διαχωρισμό των ναρκωτικών και την αποποινικοποίηση των “μαλακών”. Αμέσως τάσσονται υπέρ της πρότασης 2 βουλευτές της ΝΔ. Το Μάη του 2001 ο ΣΥΝ επεξεργάζεται νέο σχέδιο νόμου για το διαχωρισμό “μαλακώνσκληρών”, την αποποινικοποίηση ουσιαστικά όλων των ναρκωτικών και την ελεγχόμενη (!) διάθεσή τους (ακόμα και της κοκαΐνης και της ηρωίνης) από το κράτος, ενώ προέβλεπε από τότε και την παράδοση της απεξάρτησης στους ιδιώτες, στα πλαίσια του «θεραπευτικού πλουραλισμού»! Το απαράδεκτο αυτό κείμενο είχε τη στήριξη βουλευτών και της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, που ήταν τότε κυβέρνηση. Βέβαια, καθόλου τυχαίο δεν ήταν το γεγονός ότι αυτό το σχέδιο νόμου επιλέχθηκε να παρουσιαστεί και να συζητηθεί σε μια περίοδο ανάπτυξης των κοινωνικών αγώνων για δουλιά, ασφάλιση και παιδεία.

Για τον “περιορισμό της βλάβης” του συστήματος Στο site του ΣΥΝ υπάρχουν κάποιες προτάσεις που τιτλοφορούνται ως “Θέσεις του ΣΥΝ για την αντιμετώπιση των ναρκωτικών”. Σε αυτές φαίνεται πως ο ΣΥΝ δεν στοχεύει καν στη ριζική αντιμετώπιση του προβλήματος της τοξικομανίας, αλλά «στον περιορισμό της βλάβης» που αυτή προκαλεί. Ταυτιζόμενος πλήρως με τις θέσεις των 2 κομμάτων του μεγάλου κεφαλαίου και της ΕΕ, το ΣΥΝ φαίνεται να τον απασχολεί μόνο το πώς δεν θα βρίσκουμε κάθε πρωί στους δρόμους και τις πλατείες νεκρούς από ναρκωτικά, προτείνοντας γι’ αυτόν ακριβώς το

Ο ΣΥΝ ουσιαστικά προτείνει να είναι το κράτος ο μεγαλέμπορας του θανάτου και επιφυλάσσει για τους γιατρούς το ρόλο που “βαποριού”, αφού θα συνταγογραφούν ναρκωτικά! λόγο την επέκταση «της χορήγησης υποκατάστατων». Υπάρχει προφανώς ανάγκη να περιορίζεται η βλάβη, αλλά δεν είναι εκεί η ουσία! Αλλωστε και τόσες επικίνδυνες για την υγεία συνήθειες, όπως το τσιγάρο, επιφέρουν σοβαρές ασθένειες ακόμα και θάνατο. Η ουσία των ναρκωτικών βρίσκεται ακριβώς στο ότι νεκρώνουν κοινωνικά και πνευματικά όλους τους νέους που εξαρτώνται απ’ αυτά, το ότι αυτοί οι νέοι καθίστανται αδύναμοι να αντισταθούν στο σύστημα που ισοπεδώνει τη ζωή τους. Αυτό είναι κάτι που το ΣΥΝ δεν τον απασχολεί. «Ο τοξικομανής είναι ασθενής» «Οι χρήστες πρέπει να αντιμετωπίζονται με όρους υγειονομικούς και όχι αστυνομικούς». «Ο χρήστης (...) εξακολουθεί και σήμερα, να μην αντιμετωπίζεται ως ασθενής, στην πράξη».

Στην “προοδευτική”, για το ΣΥΝ, Ολλανδία, λίγα χρόνια μετά τη νομιμοποίηση του χασίς, η χρήση του αυξήθηκε κατά 250%!

Πραγματικά προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι ένα κόμμα που αυτοαναγορεύεται ως “αριστερό”, δεν γράφει ούτε μισή αράδα για τις αιτίες της χρήσης και της εξάρτησης. Δεν αναδεικνύει πουθενά ως μοναδικό υπεύθυνο τον καπιταλισμό που επιφυλάσσει τραγικά προβλήματα, ανασφάλεια και ταξικούς αποκλεισμούς για τους νέους των λαϊκών οικογενειών, εξωθώντας τους στα ναρκωτικά, ενώ παράλληλα διακινεί τα ναρκωτικά, προβάλλει τη ναρκοκουλτούρα. Αντίθετα, ο ΣΥΝ, εναρμονιζόμενος πλήρως με τις θέσεις της κυβέρνησης, του ΠΑΣΟΚ και της ΕΕ, θεωρεί τους τοξικομανείς ασθενείς. Αυτό από μόνο του αποτελεί αντιδραστική θέση, που αποπροσανατολίζει από την ουσία του προβλήματος. γιατί δεν αναδεικνύει αιτίες και ενόχους και ταυτόχρονα δικαιολογεί την τοξικομανία ως ασθένεια και …όποιου του λάχει! Για να μασάει η νεολαία …πιο “μαλακά” Ο ΣΥΝ πιστός στη βιολογικοποίηση του προβλήματος της χρήσης και εξάρτησης, πρωτοστατεί στο διαχωρισμό των ναρκωτικών σε “μαλακά” και “σκληρά”, ανάλογα με τις επιπτώσεις τους στον ανθρώπινο οργανισμό. Τον αντιδραστικό και αντιεπιστημονικό αυτό διαχωρισμό τον δικαιολογεί ως εξής: «Η επιστημονική μελέτη είναι δεδομένη και μπορούν με ασφαλή τρόπο να γίνουν διακρίσεις ως προς τη βλάβη, ως προς τον εθισμό, ως προς τη σύνθεση και την περιεκτικότητα». Τα ναρκωτικά όμως δεν μπαίνουν στη ζυγαριά! Ανεξαρτήτως βιοχημικών δεδομένων, μια εθιστική ουσία είναι ναρκωτικό από το οποίο ο ναρκομανής εξαρτά όλη τη ζωή του. Και αυτή η εξάρτηση δεν μπορεί ποτέ να είναι “μαλακή”. Πόσο μάλλον που στη χώρα μας περίπου το 80% των ηρωινομανών ξεκίνησε από τη χρήση της “αθώας” κάνναβης... Για την “αποποινικοποίηση” του συστήματος Ο ΣΥΝ εκφράζει την πιο ακραία θέση για την αποποινικοποίηση των ναρκωτικών. Ουσιαστικά προτείνει να είναι το κράτος ο μεγαλέμπορας του θανάτου και επιφυλάσσει για τους επιστήμονες και το σύστημα υγείας το ρόλο του “βαποριού”, αφού θα συνταγογραφούν ηρωίνη, κοκαΐνη και υποκατάστατα!

Οδηγητής ϐ Σεπτέμβρης 2008

Πρέπει να αφαιρεθεί το προνόμιο της κάνναβης, που διακρίνεται από τα άλλα ναρκωτικά, από τα χέρια των εμπόρων

Ετσι ισχυρίζεται πως θα χτυπηθεί το παράνομο εμπόριο και θα περιοριστεί η χρήση. Προφανώς οι οπορτουνιστές αγνοούν αυτό που ξέρουν όλοι: Πως στην “προοδευτική”, για το ΣΥΝ, Ολλανδία, λίγα χρόνια μετά τη νομιμοποίηση του χασίς, η χρήση του αυξήθηκε κατά 250%, ενώ στις ετήσιες εκθέσεις του ο ΟΗΕ επισημαίνει πως «Ο αριθμός των νεαρών χρηστών κάνναβης στην Ολλανδία (…) βρίσκεται σε ιστορικά υψηλά επίπεδα»! Πάντως, τι σημασία μπορεί να έχει για τους νέους αν τα κέρδη από μια ουσία-εμπόρευμα θα είναι παράνομα ή νόμιμα, αν οι ιδιώτες θα κερδίζουν άμεσα ή έμμεσα (μέσω του καπιταλιστικού τους κράτους); Το ζήτημα της αποποινικοποίησης είναι, σε τελευταία ανάλυση, αποπροσανατολιστικό. Η τοξικομανία δεν είναι ζήτημα νομικό που θα το λύσει η καπιταλιστική αγορά, η προσφορά και η ζήτηση, η κατανομή νόμιμης και παράνομης αγοράς, ούτε το ποιος θα κερδίζει και πόσα. Είναι ζήτημα κοινωνικό, με αιτίες που διαιωνίζονται και αναπαράγονται μέσα στο καπιταλιστικό σύστημα, το οποίο στο βαθμό που σαπίζει θα ρίχνει όλο και περισσότερους νέους στη μάστιγα αυτή. Είναι, επίσης, όπλο κοινωνικού ελέγχου στα χέρια της αστικής τάξης, που το χρησιμοποιεί για να καταστείλει την αγωνιστικότητα, την ανυπακοή και τη ριζοσπαστικοποίηση της νέας γενιάς, για να εξωθήσει τη νεολαία σε ακίνδυνα για το σύστημα κανάλια. Για “δια βίου” εξάρτηση Ολα τα παραπάνω ο ΣΥΝ υποτίθεται πως τα προτείνει για τον περιορισμό της τοξικομανίας. Ακριβώς αυτό ανατρέπεται μια και καλή στη θέση του για το πώς εννοεί την απεξάρτηση καθώς δίνει βάρος στα προγράμματα υποκατάστασης. Προτείνει δηλαδή στο όνομα του περιορισμού της βλάβης, οι τοξικομανείς της ηρωΐνης να εξαρτώνται εναλλακτικά από τα ναρκωτικά μεθαδόνη και βουπρενορφίνη, δηλαδή να παραμείνουν αυτοί για πάντα εξαρτημένοι από ναρκωτικά λίγο “μαλακότερα” κατά την προσφιλή λογική του.

Είναι λυμένα αυτά, όπως σε Ελβετία και Ολλανδία!

Βέβαια, ο ΣΥΝ αγνοεί τάχα ένα σωρό σημαντικά δεδομένα, όπως το ότι το 80% των ηρωϊνομανών είναι πολυτοξικομανείς, δηλαδή εξαρτώνται και από άλλα ναρκωτικά που δεν έχουν υποκατάστατο. Το ότι ακόμα και η ηρωίνη φτιάχτηκε αρχικά για να χρησιμοποιηθεί σαν υποκατάστατο της μορφίνης. Οτι τελικά τα υποκατάστατα ακόμα και με τη νοσηρή λογική του “λιγότερου εθιστικού”, έχουν αποδειχθεί ιδιαίτερα επικίνδυνα και ήδη τα 10 τελευταία χρόνια, που ξεφυτρώνουν οι μονάδες υποκατάστασης, ευθύνονται για πάνω από 100 θανάτους στην Ευρώπη. Μάλιστα ο ΣΥΝ είναι ο μοναδικός που βλέπει και καταγγέλλει: «μια γενικότερη υποτίμηση της θεραπείας υποκατάστασης». Μόνο ένας ξεκομμένος από την πραγματικότητα, δεν θα ήξερε πως τα υποκατάστατα είναι κεντρική πολιτική επιλογη τόσο της ΝΔ όσο και του ΠΑΣΟΚ. Πως οι μονάδες υποκατάστασης έχουν πολλαπλασιασθεί εις βάρος των στεγνών προγραμμάτων, καταδικάζοντας στην “δια βίου” εξάρτηση από ουσίες όλο και περισσότερους νέους. Ατελείωτος κατήφορος Πραγματικά πολλά ακόμα θα μπορούσε να πει κανείς για τους οπορτουνιστές. Γι’ αυτούς που δεν διστάζουν ούτε να διατυπώσουν προτιμήσεις για ποικιλίες χασίς (Ψαριανός, βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ), που δεν έχουν πρόβλημα με τη χρήση σε παρέες (Τσίπρας, πρόεδρος ΣΥΝ), που διατρανώνουν τα περί «ελεύθερης επιλογης της τοξικοεξάρτησης», άποψη που καθαγιάζει τις κοινωνικές αιτίες της μάστιγας, χαρακτηρίζει ως ελεύθερη την πλέον ανελεύθερη πράξη (την εξάρτηση) και φορτώνει τις ευθύνες στον κάθε καταπιεζόμενο νέο. Ειδικά την τελευταία χρονιά ανάλογες δηλώσεις έχουν πάρει μορφή χιονοστοιβάδας. Πρόσφατα ο ΣΥΝ επανέφερε το θέμα της αποποινικοποίησης, πράγμα που αποτελεί ιδιαίτερα αρνητική εξέλιξη και αποδεικνύει πως το σύστημα δεν παραιτείται από την προώθηση της ναρκοκουλτούρας στην Ελλάδα.

Ποια Ολλανδία ρε; Το καλύτερο μαύρο είναι το καλαματιανό!

Απέναντι στους καπιταλιστές και τους οπορτουνιστές Αποδεικνύεται πως ο οπορτουνισμός γίνεται η αιχμή του δόρατος του συστήματος για την επέκταση της ναρκοκουλτούρας, βαφτίζοντας ως “προοδευτικές” τις πλέον αντιδραστικές απόψεις περί τοξικομανίας. Μαζί με τον αποπροσανατολισμό που σκορπίζει για όλα τα άλλα προβλήματα του λαού και της νεολαίας, αποπροσανατολίζει και για τις βαθιά κοινωνικές αιτίες της μάστιγας αυτής, για την ουσία της εξάρτησης που στοχεύει πρώτα και κύρια στο νου των νέων, για την αντιμετώπισή της που την περιορίζει σε θεσμικά μέτρα στα πλαίσια του καπιταλισμού που αναπαράγει τα αίτιά της. Ο οπορτουνισμός είναι επικίνδυνος για το λαϊκό και νεολαιΐστικό κίνημα. Η καλύτερη απάντηση που έχουν να δώσουν οι νέοι απέναντι στην αστική τάξη, τα κόμματά της και τους οπορτουνιστές είναι η υιοθέτηση αγωνιστικής και ανυπότακτης στάσης ζωής, ο αγώνας για την ανατροπή αυτού του συστήματος που μαζί του θα ανατραπούν και οι αιτίες της χρήσης και της εξάρτησης. Παναγιώτης Γιαννόπουλος

όχι σε όλα τα ναρκωτικά ϐ 35

Εγώ πάντως δεν έχω πρόβλημα … παρόλο που έχω μια φοβία με τα drugs

Προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι ένα κόμμα που αυτοαναγορεύεται ως “αριστερό”, δεν γράφει ούτε μισή αράδα για τις αιτίες της χρήσης και της εξάρτησης. ύ αντιαπαγορευτικού Αφίσα του αντιδραστικο το οποίο εκφράστηφεστιβάλ του 2008, για λέχη του ΣΥΡΙΖΑ. στε ικά θετ καν ίσα, οι Και όπως λέει και η αφ κανένα υν έχο δεν ί» ερο ιστ εν λόγω «αρ σεις! πρόβλημα με τις εξαρτή

36 ϐ αθλητισμός

πιAδα του Με αφορμH την Ολυμ

ΠεκIνου

Δεν έχουμε θέση

στον κατήφορό τους!

Τ

ελικά μόνο τρεις Ολυμπιάδες διήρκεσε το “θαύμα του ελληνικού αθλητισμού”, όπως τουλάχιστον χαρακτηρίσανε το μόρφωμά τους οι γαλαζοπράσινες κυβερνήσεις. Αυτοί που εμπορευματοποίησαν τον αθλητισμό και οι παράγοντες, οι χορηγοί και λοιποί επιχειρηματίες που κερδοσκόπησαν πάνω του. Στην Ολυμπιάδα του Πεκίνου το μόνο χρυσό που πήραν όλοι αυτοί ήταν αυτό της ντόπας. Και αυτό το χρυσό της ντροπής είναι όλο δικό τους. Βέβαια, η μεγάλη πλειοψηφία των μεταλλίων –και όχι μόνο τα ελληνικά- που απονέμονται στις τελευταίες Ολυμπιάδες μυρίζουν ντόπα. Κάτω από τη λάμψη τους κρύβονται τα ιδανικά του σύγχρονου αθλητισμού-εμπορεύματος: Το “ο σκοπός αγιάζει τα μέσα”, τα κέρδη των χορηγών και των σπονσόρων, τα τηλεοπτικά πακέτα. “Ιδανικά” που καμιά σχέση δεν έχουν με τα ιδανικά που μπολιάζει τους λαούς όλου του κόσμου, η άσκηση της πλατιάς κοινωνικής δραστηριότητας, η ικανοποίηση της ανάγκης που ακούει στο όνομα αθλητισμός. Και η τελευταία Ολυμπιάδα δεν ήταν εξαίρεση στη διαστρέβλωση της έννοιας του αθλητισμού.

Παγκόσμιο ρεκόρ εμπορευματοποίησης Και πως θα μπορούσε να ήταν η εξαίρεση, αφού η Ολυμπιάδα του Πεκίνου έσπασε τα …κοντέρ της εμπορευματοποίησης. Συνολικά ο λαός της Κίνας φεσώθηκε για το κόστος της Ολυμπιάδας περίπου 44 δισεκατομμύρια δολάρια! Αυτό το ποσό, τριπλάσιο σε σχέση με της -ακριβότερης ως τότε- Ολυμπιάδας της Αθήνας, σκορπίστηκε στα ταμεία κυρίως κατασκευαστικών και αθλητικών μονοπωλίων. Και ο χορός των δισεκατομμυρίων τελειωμό δεν έχει! Τα παγκόσμια μονοπώλια γι’ αυτές τις 17 μέρες παγκόσμιας προβολής επένδυσαν πάνω από 4,2 δισεκατομμύρια δολλάρια. Τα 2,5 δισ. απ’ αυτά ήταν το ύψος των ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών δικαιωμάτων που αγοράστηκαν για να καθηλώσουν το παγκόσμιο κοινό μπροστά από το υπερθέαμα “υπεράνθρωπων”, τύπου Φελπς, Μπολτ και Ισινμπάγεβα. Τα υπόλοιπα είναι οι χορηγίες από τους 60 συνολικά χορηγούς που αγόρασαν το δικαίωμα χρήσης των ολυμπιακών κύκλων δίπλα στο λογότυπό τους για νέα ρεκόρ πωλήσεων. Προφανώς δεν συνυπολογίζονται τα δισεκατομμύρια που επένδυσαν με τη σειρά τους οι χορηγοί και οι σπόνσορες των υπεραθλητών που πήραν μέρος στους αγώνες και των οποίων οι επιδόσεις κλείνουν τον κύκλο του κέρδους τόσων μονοπωλίων. Ούτε προφανώς συμπεριλαμβάνεται το κύκλωμα -νόμιμο και παράνομο- των φαρμακευτικών εταιρειών και των εμπόρων τους που διακινούν σκευάσματα, συμπληρώματα και αναβολικά στα προπονητικά κέντρα σε όλο τον κόσμο. Θυμίζουμε ότι το λαθρεμπόριο αναβολικών, σύμφωνα με τα πιο επίσημα στοιχεία, έχει ετήσιο τζίρο περίπου 18 δισεκατομμύρια ευρώ, όσο δηλαδή σχεδόν 2 Ολυμπιάδες της Αθήνας!

Χαρά που δεν κρύβεται Τα κέρδη που περιμένουν όλα τα παραπάνω μονοπώλια απ’ αυτές τις επενδύσεις είναι τεράστια. Να τι δήλωσε στον Economist ο πλέον αρμόδιος άνθρωπος, ο σερ Μάρτιν Σόρρελ, διευθύνων σύμβουλος της WPP, της μεγαλύτερης διαφημιστικής εταιρείας του κόσμου: «Καμία πολυεθνική εταιρεία που στοιχηματίζει στην επέκτασή της στην Κίνα και καμία κινεζική που θέλει να αναπτυχθεί στο εσωτερικό αλλά και στο εξωτερικό, δεν θα χάσει την ευκαιρία που της προσφέρουν οι Ολυμπιακοί του Πεκίνου να κάνει γνωστή την ετικέτα». Στο ίδιο μήκος κύματος και ο

Τα οικονομικά μεγέθη της Ολυμπιάδα ς

Συνολικό κόστος

44 δισ δολάρια

Ιδιωτικές επενδύσεις

4,2 δισ δολάρια

Τηλεοπτικά δικαιώματα

2,5 δισ δολάρια

Χορηγίες

1,7 δισ δολάρια

Αμοιβή του Φελπς από τους χορηγούς

5 εκατ. δολάρια

Χορηγία της Adidas στην ΔΟΕ

150 εκατ. δολάρια

Κόστος τελετής έναρξης Κόστος ασφάλειας

επικεφαλής του τμήματος μάρκετινγκ της Visa, Αντόνιο Λούτσιο: «Υπάρχουν μόνο δύο γεγονότα “κράχτες”, το παγκόσμιο πρωτάθλημα ποδοσφαίρου και οι Ολυμπιακοί. Είμαι ευτυχής που η εταιρεία μας συμμετέχει και στα δύο». Την επιβεβαίωση ότι η ολυμπιακή χορηγία αποφέρει τεράστια κέρδη δίνει και το περιοδικό Forbes που δημοσιεύει έκθεση της μεγαλύτερης εταιρείας ερευνών της Κίνας. Σύμφωνα με αυτή, πάνω απ’ τα δύο τρίτα των ερωτηθέντων έχουν συνδέσει τη “σφραγίδα” των Ολυμπιακών Αγώνων με πιο ποιοτικά προϊόντα, ενώ οι μισοί σκοπεύουν να αγοράσουν προϊόντα που κατασκευάζει κάποιος χορηγός. Φαίνεται πως με τους Ολυμπιακούς του Πεκίνου τα παγκόσμια μονοπώλια προετοίμασαν το έδαφος της εφόρμησής τους στη μεγαλύτερη αγορά του κόσμου, την κινέζικη.

Γεύματα ντόπας Αυτή η Ολυμπιάδα αντάμειψε και με το παραπάνω όλους αυτούς που κερδίζουν από την εμπορευματοποίηση του αθλητισμού. Με τα ρεκόρ να σπάνε σαν ...πιάτα, με την τηλεθέαση να εκτοξεύεται στα ύψη και τις μετοχές του χορηγού στη φανέλα του υπεράνθρωπου αθλητή να τραβούν την ανηφόρα, δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς… Βέβαια οι χαρές δεν είναι για όλους. Ενώ στο Πεκίνο οι ευνοημένες εθνικές ομοσπονδίες

126,2 εκατ. δολάρια Το 1/3 των αγώνων της Αθήνας στο διεθνές αθλητικό στερέωμα πανηγύριζαν, οι ριγμένες, όπως η ελληνική, διαμαρτυρόνταν γιατί οι αθλητές των ΗΠΑ δεν υποβλήθηκαν σε έλεγχο αντιντόπινγκ σε αντίθεση με τους δικούς τους. Και έτσι ξεσκεπάζεται η υποκρισία και η μπόχα που κρύβεται πίσω από τις περισσότερες θεαματικές επιδόσεις. Tο κοινό τους μυστικό φαίνεται να είναι το ντοπάρισμα που ανάλογα με το συσχετισμό δύναμης ανάμεσα στις εθνικές ομοσπονδίες αθλητισμού και στους χορηγούς, μόνο σε κάποιους αθλητές ανιχνεύεται! Να τι δήλωσε στην «L’ EQUIPE» στις 2/8/2008 η μεγάλη Γαλλίδα αθλήτρια των σπριντ, Κριστίν Αρόν: «Για μένα αυτά τα 10.49 και 21.34 (της Γκρίφιθ το 1988) δεν έχουν καμιά αξία. Δεν θα σπάσουν ποτέ. Και αν ποτέ γίνει κανένα... θαύμα και καταρριφθούν, αυτό θα έχει συμβεί πάλι με τη χρήση απαγορευμένων ουσιών. Οταν βλέπω τις επιδόσεις των κοριτσιών από τις ΗΠΑ ή την Τζαμάικα, δεν κουνάω με νόημα το κεφάλι μόνο για τον εαυτό μου, αλλά και για τον ίδιο τον

Οδηγητής ϐ Σεπτέμβρης 2008

αθλητισμός ϐ 37

Ο λαός και η νεολαία έχουν κάθε συμφέρον να αντιταχθούν στην εμπορευματοποιήση του αθλητισμού, να εκδιώξουν όλους τους επιχειρηματίες που τον λυμαίνονται Η κούρσα της μιας ανάσας έχει καταντήσει το κατεξοχήν αγώνισμα της ντόπας. Στιγμιότυπο από την Ολυμπιάδα της Σεούλ, όπου ο ντοπαρισμένος νικητής παραχώρησε το χρυσό στον επίσης ντοπαρισμένο -όπως αποδείχθηκε κάποια χρόνια αργότερα- δεύτερο.

αθλητισμό. Υπάρχει τόση υποκρισία... Δεν μπορώ πλέον να δώσω κάποια αξία στους χρόνους που γίνονται παγκοσμίως». Και επειδή οι λαοί δεν μασάνε κουτόχορτο και έχουν ψιλιαστεί τι ντόπα κρύβεται πίσω από τα περισσότερα χρυσά μετάλλια, τα ΜΜΕ ξαφνικά ανακάλυψαν άλλες δικαιολογίες: Οπως το ότι κάποιοι έχουν χέρια με δάχτυλα σαν κουπιά με διαφορετικές αναλογίες απ’ αυτές του Da Vinci, το ότι τρώνε μάνγκο ή το ότι περιδρομιάζουν τον αγλέωρα, με καθημερινά μενού που παραπέμπουν σε …ελέφαντα παρά σε άνθρωπο. Και αυτήν την τόσο …υγιεινή στάση ζωής έχει να επιδείξει ο εμπορευματοποιημένος αθλητισμός πλην της ντόπας!

Υπάρχουν ρεκόρ και ρεκόρ Προφανώς ο άνθρωπος μπορεί και ρεκόρ να κάνει και τον εαυτό του να ξεπερνά με προσπάθεια και επιμονή. Αυτό είναι χαρακτηριστικό όλης της ιστορίας του ανθρώπου, αντανακλάται και καταξιώνεται στον αθλητισμό. Και αυτό ακόμα έρχεται να διαστρεβλώσει η εμπορευματοποίησή του, που επιτάσσει τα ρεκόρ να σπάνε πιο γρήγορα και πιο θεαματικά. Και αυτό επιτυγχάνεται μόνο με το ντοπάρισμα. Ετσι οι περισσότεροι αθλητές μετατρέπονται σε “άλογα κούρσας” στο βωμό του κέρδους και πιάνουν επιδόσεις-ρεκόρ όχι τόσο με την επίμονη προσπάθεια αλλά με ενέ-

σεις. Πώς αλλιώς εξηγείται αθλήτριες που δεν έχουν κάνει παρά μόνο δυο-τρεις κούρσες τη χρονιά, να κάνουν ξαφνικά ολυμπιακό ρεκόρ και κατόπιν ξανά να εξαφανίζονται; Κάπως έτσι και η έννοια της υπέρβασης των ανθρώπινων οριών, δηλαδή του ρεκόρ κατασυκοφαντείται στη συνείδηση του κόσμου, συνδέεται με την ντόπα. Και μόνο πολύ λίγοι αθλητές, καταφέρνουν να κάνουν καθαρά ρεκόρ στηριγμένοι σε διαφορετικές αξίες, συμβατές με το περιεχόμενο του αθλητισμού.

Νους άρρωστος, σε σώμα άρρωστο Προφανώς κάθε αθλητής δίνει τον αγώνα του με αυτοπεποίθηση και με πνεύμα άμιλλας. Αλλο όμως αυτό και άλλο ο βεντετισμός και η έπαρση, η απαξιωτική συμπεριφορά κάποιων αθλητών προς τους συναθλητές του. Προφανώς οι εν λόγω αθλητές δεν μπορούν να κρύψουν το γεγονός ότι ανταγωνίζονται ξέροντας πως θα αποκτήσουν χρήμα και πιο παχυλά συμβόλαια με χορηγούς. Επίσης, ο κάθε αθλητής οφείλει να προπονείται σκληρά για την προετοιμασία του, πάντα στα πλαίσια της ολοκληρωμένης κοινωνικής του δραστηριότητας. Καμιά σχέση δηλαδή με αυτό που συμβαίνει σήμερα, που άλλοι αθλητές «το μόνο που κάνουν είναι να κολυμπούν», σύμφωνα με τους συγγενείς τους, και άλλοι δεν μπορούν ούτε να αρθρώσουν δύο λέξεις. Και αυτή η θλιβερή μονομέρεια των περισσότερων πρωταθλητών σήμερα, παραβαίνει τις αρχές του αθλητισμού. Οσα μετάλ-

λια και αν κατακτήσουν…

Ολη η ντροπή δική τους Οσο για την παρουσία των Ελλήνων πρωταθλητών στην Ολυμπιάδα του Πεκίνου, αποδείχθηκε αυτό που αργά η γρήγορα θα φαινόταν. Οσα λεφτά και αν πέσουν στον πρωταθλητισμό από την κυβέρνηση και τους χορηγούς, αυτός είναι καταδικασμένος να ξεφουσκώσει υπό το βάρος της τεράστιας αναντιστοιχίας του με το επίπεδο του μαζικού λαϊκού αθλητισμού στην Ελλάδα. Και μάλιστα καθώς έσκασε η “φούσκα”, ήταν αναμενόμενο να απελευθερώσει ασφυκτική μπόχα από την ντόπα. Τέτοια μπόχα, που οι δημιουργοί αυτού του εμπορευματοποιημένου κατασκευάσματος -οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ και το μεγάλο ελληνικό κεφάλαιο- που μέχρι πριν λίγο καιρό πουλούσαν σε όλο τον κόσμο “αρχαίο πνεύμα αθάνατο” και “ελληνικά γονίδια”, ξεφτιλίστηκαν στα μάτια κάθε ανθρώπου σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης.

Και ο αγώνας για το λαϊκό αθλητισμό, δικός μας Ο ελληνικός λαός και η νεολαία έχουν κάθε συμφέρον να απαιτήσουν τον αθλητισμό ως δικαίωμά τους. Εναν αθλητισμό που θα μπορούν να ασκούν ανεμπόδιστα και δωρεάν στις πιο σύγχρονες και ασφαλείς εγκαταστάσεις με καθοδηγητές τους επιστήμονες Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού που παραμένουν προκλητικά αναξιοποιητοί από την πολιτεία. Εχουν κάθε συμφέρον να αντιταχθούν στην εμπορευματοποίηση του αθληΤα “ελληνικά γονίδια” μάλλον θέλουν και την ντόπα τους, για να κοιμούνται ήσυχα

Η επόμενη βουτιά του Φελπς θα είναι μέσα στα 5 εκατ. δολάρια που περιμένει μόνο από τους χορηγούς του

τισμού, να πετύχουν την εκδίωξη όλων των επιχειρηματιών από το χώρο του αθλητισμού. Και προφανώς μόνο οφέλη έχουν να περιμένουν από την αποδέσμευση από αθλητικές εκδηλώσεις που προβάλλουν τον αθλητισμό ως εμπόρευμα και υπερθέαμα, που αποθεώνουν ως ιδανικά τον άκρατο ανταγωνισμό και σε τελευταία ανάλυση αφορά και το ντοπάρισμα για την επίτευξη ιδιοτελών στόχων. Κλείνουμε με τη σχετική δήλωση της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκας Παπαρήγα, στις 24/8/2008: «Το θέμα είναι ότι τέλειωσε ο ρόλος και η όποια αξία κρατούσαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Πρέπει να αποδεσμευτούμε από αυτό το θεσμό. Και δεύτερο: ο πρωταθλητισμός που καλλιεργείται από τις τράπεζες και από τις βιομηχανίες και από το εμπόριο πρέπει να καταργηθεί, να χάσει κάθε ίχνος κύρους στη συνείδηση του λαού. Πρωταθλητισμός, άμιλλα, μόνο όταν αναπτυχθεί ο δωρεάν μαζικός λαϊκός αθλητισμός, που αυτό που έχει ως κριτήριο είναι, πριν απ’ όλα, η υγεία και η φυσική αγωγή και από εκεί και πέρα τα ρεκόρ και τα μετάλλια»

Έξαλλοι πανηγυρισμοί για ένα από τα μεγαλύτερα πανηγύρια των πολυεθνικών στην Ελλάδα: τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004

Π.Γ.

38 ϐ αθλητισμός

Κι όμως

υπάρχουν… Οι κορυφαίοι πυγμάχοι στον κόσμο απολαμβάνουν μια ζωή με πολλά χρήματα, πολυτέλειες και δόξα που τους έχει αποφέρει η επιτυχία τους στη πυγμαχία. Υπήρξαν όμως δύο πυγμάχοι που, πιστοί στα ιδανικά και τις αρχές του σοσιαλισμού, όλα αυτά τα απαρνήθηκαν και προτίμησαν να μείνουν στο Νησί της Επανάστασης, να αγωνιστούν για τη χώρα τους σαν ελάχιστο φόρο τιμής για τα όσα έκανε εκείνη γι’ αυτούς. Ο λόγος για τον 3 φορές χρυσό Ολυμπιονίκη (1972, 1976 και 1980) Τεόφιλο Στίβενσον Λόρενς και τον επίσης 3 φορές χρυσό Ολυμπιονίκη (1992, 1996 και 2000) Φέλιξ Σαβόν. Είναι οι μοναδικοί πυγμάχοι μαζί με τον Ούγγρο Λάζλο Παπ, που έχουν επιτύχει να αναδειχτούν 3 φορές χρυσοί Ολυμπιονίκες. Στις καρδιές όλων θα μείνουν για πάντα τα λόγια του Τεόφιλο Στίβενσον όταν αρνήθηκε τα 5 εκατομμύρια δολάρια που του προσφέρθηκαν για να εγκαταλείψει την Κούβα και να διεκδικήσει τον παγκόσμιο τίτλο από τον περίφημο Μοχάμεντ Αλι: «Τι είναι 5 εκατομμύρια δολάρια μπροστά στην αγάπη 5 εκατομμυρίων Κουβανών;». Λόγια ενός αθλητή που έβαλε στο επίκεντρο της μεγάλης αθλητικής του πορείας το σεβασμό, την τιμή και την υπηρέτηση του λαού που τον ανέδειξε. Τα παρακάτω είναι αποσπάσματα από τη συνέντευξη του σοβιετικού Βασίλι Αλεξέεφ στις 4/3/1977 στον “Οδηγητή”, του αρσιβαρίστα βαρέων βαρών που μέχρι τότε είχε καταρρίψει 77 φορές το παγκόσμιο ρεκόρ. Για να διαπιστώσετε τι περιεχόμενο είχε ο αθλητισμός στην ΕΣΣΔ. Καμιά σχέση με τους σημερινούς πρωταθλητές που αγωνίζονται για μπάρες χρυσού και εκατομμύρια δολάρια. «Δεν είμαι σε θέση από τώρα να ξέρω αν θα πάρω μέρος στους ολυμπιακούς της Μόσχας το 1980. Οπωσδήποτε όμως θα εξακολουθήσω να δουλεύω μηχανικός στα ορυχεία που δουλεύω, ενώ μετά το τέλος της αθλητικής μου σταδιοδρομίας ίσως γίνω προπονητής» «Δουλεύω κι εγώ εφτά ώρες την ημέρα όπως όλοι οι εργαζόμενοι για το καλό της χώρας μας. Αλλά δεν μπορώ να εργάζομαι πάντα κανονικά γιατί πρέπει να φεύγω πολλές φορές με άδεια για την προετοιμασία μου και τους αγώνες. Τώρα λόγου χάρη βρίσκομαι στην Ελλάδα ενώ με περιμένει η εργασία μου στην πατρίδα.»

«Η χώρα δεν θέλει υγιείς, σκεπτόμενους

ανθρώπους»

Συνέντευξη με το Δημήτρη Ανθούση

Π

ροφανώς τα του αθλητισμού κανείς δεν τα γνωρίζει τόσο καλά όσο οι άνθρωποι που έχουν ασχοληθεί συστηματικά μαζί του, που έχουν βιώσει πολλές καταστάσεις στην αθλητική τους σταδιοδρομία και που σε πολλές περιπτώσεις συγκρούστηκαν με τις πιο στρεβλές πλευρές του πρωταθλητισμού.

Με αφορμή την Ολυμπιάδα του Πεκίνου, ο “Οδηγητής” συζητά με το Δημήτρη Ανθούση, απόφοιτο ΤΕΦΑΑ, πρωταθλητή Ελλάδας και Κύπρου στις κούρσες μεσαίων αποστάσεων (800, 1.500 μέτρα και 3.000 μέτρα στιλπ) και μέλος των εθνικών ομάδων από το 1998 ως το 2002. Στην πολύ ενδιαφέρουσα αυτή συνέντευξη διαβάστε για τον πρωταθλητισμό σήμερα και την ανάγκη ανάπτυξης μαζικού λαϊκού αθλητισμού: “Ο”: Σε εξέπληξε το γεγονός ότι φέτος 16 πρωταθλητές Ελλάδας πιάστηκαν ντοπαρισμένοι, όπως άλλωστε και δεκάδες αθλητές σε χαμηλότερο επίπεδο; Δημήτρης Ανθούσης: Κανέναν δεν εκπλήσσει πλέον. Κατά κάποιον τρόπο το είχα προβλέψει και το περίμενα. Επειδή τα έχω ζήσει “από μέσα” τα πράγματα, δεν με εκπλήσσει ό,τι και αν ακούσω. Αντιθέτως, με εκπλήσσει το ότι δεν ακούω τα χειρότερα. “Ο”: Ποιοι εξυπηρετούνται από την επέκταση των αναβολικών; Δ.Α.: Πολλοί εξυπηρετούνται από τα αναβολικά. Ο ίδιος ο αθλητής με τις επιδόσεις του, αφού θα πάρει χρήματα και θα κερδίσει δόξα. Ο προπονητής, αφού μόνο με αυτόν το σχετικά εύκολο τρόπο μπορεί να κάνει κάποιον αθλητή να ξεχωρίσει. Οι ομοσπονδίες και το εκάστοτε υπουργείο αθλητισμού που αξιοποιούν τις επιτυχίες για να μας πουν πως παράγουν έργο. Και φυσικά οι χορηγοί που προβάλλονται μέσω των επιδόσεων. “Ο”: Ομως όλοι αυτοί δηλώνουν έκπληκτοι! Δ.Α.: Βέβαια. Στα δύσκολα κανένας δεν είναι κοντά. Ο αθλητής στην τελική μπορούμε να πούμε πως είναι αναλώσιμος στα χέρια των πολυεθνι-

κών και των ομοσπονδιών. Και όταν πιάνεται ντοπαρισμένος, οι ευθύνες βαραίνουν αποκλειστικά και μόνο αυτόν άντε και τον προπονητή του και όχι τους υπεύθυνους για τον αθλητισμό σήμερα. “Ο”: Εκπληκτοι πάντως μένουν και οι πρωταθλητές που βρίσκονται ντοπαρισμένοι. Ξέρουν τελικά οι πρωταθλητές αν ντοπάρονται; Δ.Α.: Ενας πρωταθλητής, τουλάχιστον επιπέδου Ολυμπιακών Αγώνων, ξέρει ότι ντοπάρεται. Μπορεί κάποιοι να μην ξέρουν πόσο επικίνδυνα είναι αυτά τα αναβολικά. Πάντως δεν πιστεύω ότι όταν κάποιος μπαίνει σε αυτό το χορό, μιλάει με τους άλλους αθλητές, βλέπει και ακούει γύρω του, δεν ξέρει τι παίρνει. “Ο”: Ολοι τείνουν στην ύπαρξη ενός κυκλώματος ντόπινγκ. Πώς κυκλοφορούν τα αναβολικά στα προπονητήρια; Δ.Α.: Οσο εύκολα κάποιος που καταλήγει στα ναρκωτικά βρίσκει τα ναρκωτικά, άλλο τόσο εύκολα κάποιος αθλητής που θέλει να πάρει αναβολικά τα βρίσκει. Μπορεί κάποιος προπονητής να ξεκινήσει από κάποια απλά αναβολικά που τα προμηθεύεται ακόμα και από ένα φαρμακείο. Για τα πιο εξεζητημένα υπάρχουν πλασιέ που έχουν επαφή με προπονητές και τους βάζουν στο κύκλωμα. Τώρα αυτοί οι πλασιέ μπορούν να εκπροσωπούν μεγάλες φαρμακευτικές ή άλλες εταιρείες από ανατολικές χώρες (σ.σ. τύπου Σου Λι). Ανάλογα με τα χρήματα που διαθέτεις, αγοράζεις και αναβολικά. “Ο”: Τελικά γίνεται πρωταθλητισμός και υψηλές επιδόσεις χωρίς ντόπινγκ; Δ.Α.: Θεωρώ πως τόσο υψηλές επιδόσεις, εξωπραγματικές, που μαλιστα καταρρίπτονται συνεχώς σε μικρό χρονικό διαστημα, δεν γίνονται μόνο με

Πραγματικός αθλητισμός στην Ελλάδα χωρίς ντόπινγκ υπάρχει μέχρι και το δημοτικό. Παντού αλλού υπάρχει αυτή η στρεβλή πρακτική.

Οδηγητής ϐ Σεπτέμβρης 2008

αθλητισμός ϐ 39

Ο Δημήτρης Ανθούσης στο βάθρο των νικητών βραβεύεται από τον πρόεδρο του ΣΕΓΑΣ

Υπάρχει και η άλλη πλευρά του αθλητισμού, που πρέπει να αναδειχθεί ως ανάγκη για όλους, ως δικαίωμα

σκληρή προπόνηση. Προϋποθέτουν και ντοπάρισμα. Αλλά αυτή η κατάσταση που επικρατεί στον πρωταθλητισμό υψηλών επιδόσεων καθιερώνεται ως πρακτική σε όλη την κλίμακα. Για παράδειγμα, πραγματικός αθλητισμός στην Ελλάδα χωρίς ντόπινγκ θεωρώ πως υπάρχει μέχρι και το δημοτικό. Παντού αλλού υπάρχει αυτή η στρεβλή πρακτική. Ηδη στην εποχή μου, πριν 15 περίπου χρόνια, που έκανα αθλητισμό στο γυμνάσιο, υπήρχαν τα πρώτα κρούσματα. Γνωρίζαμε παιδιά που έκαναν πρωταθλητισμό και έπαιρναν απαγορευμένες ουσίες. Σκέψου τώρα τι γίνεται. “Ο”: Πολλοί είναι αυτοί που λένε πως η χώρα μας έχει πέσει θύμα της εύνοιας που δείχνουν οι διεθνείς συνομοσπονδίες και η ΔΟΕ απέναντι σε άλλες εθνικές ομοσπονδίες όπως των ΗΠΑ. Υπάρχει ανταγωνισμός μεταξύ των εθνικών ομοσπονδιών; Δ.Α.: Ανταγωνισμός μεταξύ ομοσπονδιών, εύνοια από τις διεθνείς συνομοσπονδίες απέναντι σε κάποιες εξ αυτών ακόμα και προκαθορισμένο μοίρασμα μεταλλίων πριν από μεγάλες διοργανώσεις ανάμεσα στις ομοσπονδίες, αναλόγως των αθλητών της καθεμίας, υπάρχει. Δεν μπορεί σε μία Ολυμπιάδα να βλέπεις να μεσουρανεί π.χ. η Ελλάδα ή η οποιαδήποτε χώρα και μετά, μέσα σε τέσσερα χρόνια, στην επόμενη Ολυμπιάδα, να χάνεται τελείως. Ούτε εν όψει της Ολυμπιάδας της Αθήνας η Εθνική Ελλάδας να βγαίνει η καλύτερη ομάδα στην Ευρώπη και τώρα να μην μπορεί να σταυρώσει οργα-

νωμένη επίθεση. Το ίδιο τιμ, με σχεδόν τους ίδιους ποδοσφαιριστές και τον ίδιο προπονητή! Προφανώς στο παιχνίδι αυτό μεταξύ των εθνικών ομοσπονδιών η WADA ή η ΔΟΕ παίρνουν θέση υπέρ κάποιων και κυνηγούν κάποιους άλλους. Αλλά αυτό οι υπεύθυνοι στην Ελλάδα το ξέρανε πριν βάλουν σκοπό τους να μαζεύουν μετάλλια. Και αυτό που μένει είναι πως εντάξανε την χώρα μας σε αυτό το σύστημα του ντόπινγκ. “Ο”: Ποιοι κέρδισαν τελικά απ’ αυτήν την επονομαζόμενη “άνοιξη του ελληνικού αθλητισμού” στις 3 προηγούμενες Ολυμπιάδες; Δ.Α.: Ποιοι κέρδισαν δεν ξέρω ακριβως. Οπωσδήποτε κάποιοι επιχειρηματίες και χορηγοί, και για κάποιο διάστημα κάποιοι παράγοντες, οι κυβερνώντες κλπ. Σίγουρα πάντως αυτοί που χάσανε είμαστε όλοι εμείς. Που πληρώσαμε πανάκριβες αθλητικές εγκαταστάσεις και αυτές είναι σε άθλια κατάσταση, κλειστές για τον κόσμο. Οπως το κωπηλατοδρόμιο ή ακόμα και η εκκίνηση του μαραθωνίου. Παρ’ όλο το ιστορικό βάρος της δεν μπορεί κάποιος καν να την επισκεφτεί. Ασε που είναι ρημαγμένη… “Ο”: Υπήρχε αντίστοιχη ανάπτυξη της βάσης, δηλαδή του μαζικού αθλητισμού; Δ.Α.: Σίγουρα μετά την Ολυμπιάδα υπήρξε κάποιο ενδιαφέρον για τον αθλητισμό από περισσότερα παιδιά και από γονείς. Αλλά όταν δεν υπάρχει υποδομή, δεν υπάρχει πρόγραμμα και καμιά μέριμνα από το κράτος,

δεν υπάρχει το μεράκι κάποιων ανθρώπων και παραγόντων στην κατεύθυνση ανάπτυξης του μαζικού αθλητισμού, τότε απογοητεύεται ο κόσμος και δεν γίνεται τίποτα. Το μόνο που γίνεται είναι να βρεθούν ένα-δυο ταλέντα που θα φέρουν αύριο κανένα νέο μετάλλιο με τον τρόπο που είπαμε. Τα πολλά παιδιά θα συνεχίσουν να μην αθλούνται συστηματικά. Αντίθετα, από την Ολυμπιάδα και μετά πιστεύω πως έχει γίνει μεγάλο κακό στον αθλητισμό στην Ελλάδα. Είτε γιατί συνειδητοποιήσαμε ότι κόστισε σε όλους μας πολλά αυτή η Ολυμπιάδα, είτε γιατί μάθαμε όλη αυτήν τη νοσηρή κατάσταση με τα αναβολικά. Νομίζω πως μέχρι το 2004 ζούσαμε σε άλλο κόσμο. “Ο”: Τι αθλητισμό χρειάζεται ο λαός και η νεολαία στη χώρα μας; Δ.Α.: Εκείνο που πρέπει να συνειδητοποιήσουμε όλοι είναι ότι υπάρχει και η άλλη πλευρά του αθλητισμού, που πρέπει να αναδειχθεί ως ανάγκη για όλους, ως δικαίωμα. Δεν μάθαμε στον κόσμο τι σημαίνει γυμναστική και άθληση. Και ίσως να φταίμε και εμείς οι γυμναστές, στα πλαίσια του δικού μας ρόλου. Το πώς με τον τρόπο μας αποκλείουμε όσους επηρεασμένους από τα πρότυπα γύρω μας έρχονται στα γυμναστήρια για να κάνουν “γράμμωση” και να “φουσκώσουν”, το πώς θα προσανατολιστούμε στη βελτίωση της φυσικής υγείας όλων των ανθρώπων -και ιδιαίτερα αυτών που τη χρειάζονται περισσότερο π.χ. των μεσήλικων- μέσω της άθλησης. Βέβαια τα μεγάλα γυμναστήρια κάνουν ακριβώς το αντίθετο: αποκλείουν ακριβώς αυτόν τον άνθρωπο που έχει ανάγκη απλά να αθληθεί, να βελτιώσει την υγεία του. Σίγουρα είναι κέρδος αν καταφέρεις έστω και σε ένα παιδί, έστω και σε έναν άνθρωπο, να του δώσεις να καταλάβει τι θα πει αθλητισμός, τι θα πει άσκηση. Τι θα πει υγεία και ψυχική ισορροπία. Πώς μέσα από τον αθλητισμό πλάθεις έναν ακέραιο και δυνατό χαρακτήρα για να ανταπεξέλθεις στην αυριανή ζωή. Γι’ αυτό πιστεύω πως έχουμε ανάγκη από μαζικό αθλητισμό, από έναν υγιή αθλητισμό που θα προβάλλει το “άσκηση και άθληση για όλους”. Πάντως δεν ξέρω αν η

δημιουργία υγιών ανθρώπων, στην οποία μπορεί να συμβάλλει ο μαζικός αθλητισμός, ωφελεί ή βλάπτει αυτούς που έχουν την εξουσία στη χώρα. Βλέπω πως η χώρα μας δυστυχώς μάλλον δεν θέλει να έχει υγιείς σκεπτόμενους ανθρώπους. Και γι’ αυτό το λόγο θεωρώ πως μειώνουνε στα σχολεία τις ώρες της γυμναστικής, έχουν οδηγήσει εκεί που έχουν οδηγήσει τα ερασιτεχνικά σωματεία, προωθούν την εμπορευματοποίηση του αθλητισμού.

40 ϐ προτάσεις

DVD Η έβδομη σφραγίδα (The seventh seal) Του Ingmar Bergman Σουηδία (1957) Ο ιππότης Αντόνιους Μπλοκ γυρίζει από τις σταυροφορίες στη Σουηδία. Εκεί συναντά ένα ζευγάρι πλανόδιων καλλιτεχνών, ενώ παρακολουθώντας τη ζωή του λαού, που ζει ανάμεσα στην άγνοια και τις δεισιδαιμονίες, αρχίζει να αναρωτιέται για το νόημα της ύπαρξης του θεού και της πίστης στη ζωή. Ακόμα, στη Σουηδία που μαστίζεται από επιδημία χολέρας, θα συναντήσει και το θάνατο, που του προτείνει να παίξουν μια παρτίδα σκάκι με έπαθλο τη ζωή του ιππότη. Μια βαθιά αλληγορική, με το σύγχρονο κόσμο, ταινία, που μιλάει για τη θρησκεία ως μέσο καταπίεσης του λαού από την κυρίαρχη τάξη και για την αξία της γνώσης και της λογικής για την αποκάλυψη των μυστικών της φύσης. Ορέστης Φίλης

Φεστιβάλ Νίκαια Πολιτιστικό Καλοκαίρι 2008 Ο Δήμος Νίκαιας συνεχίζοντας τη σταθερή του προσπάθεια για ποιοτικές πολιτιστικές εκδηλώσεις διοργανώνει το φεστιβάλ “Νίκαια Πολιτιστικό Καλοκαίρι” που φιλοξενείται στο Δημοτικό Κηποθέατρο και στο Κατράκειο Θέατρο. Ο δήμαρχος Νίκαιας, Στέλιος Μπενετάτος, επισημαίνει: «Οι τέχνες έχουν τη δύναμη να διαπαιδαγωγούν, να ενώνουν, να προβάλουν αξίες, να προβάλουν ατομικές και συλλογικές δραστηριότητες, να σφυρηλατούν συνειδήσεις. Γι’ αυτό, προτεραιότητά μας είναι να δίνουμε τη δυνατότητα σε χιλιάδες παιδιά, αλλά και ενήλικες της πόλης μας να δημιουργούν και να εκφράζονται μέσα από την επαφή τους με τις τέχνες. Στον πολιτισμό επιμένουμε σε μια σταθερή πορεία, επιδιώκοντας να υπάρχουν πολιτιστικά δρώμενα όλο το χρόνο και θέλουμε όλοι οι κάτοικοι της πόλης να έχουν τη δυνατότητα να συμμετέχουν σε αυτά». Σε αντίθεση με την προσπάθεια που γίνεται στη Νίκαια, κυριαρχεί η εμπορευματοποίηση του πολιτισμού, η χαμηλή ποιοτική στάθμη. Ενα σχόλιο, του σ. Λάμπρου Τσέκα, πάνω σ΄ αυτό μπορείτε να διαβάσετε στην ενότητα “από μήνα σε μήνα” στο www.odigitis.gr

Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε με το Πνευματικό κέντρο του Δήμου. (Τηλ.: 210-4906021, 210-4906066 ή επισκεφθείτε την ηλεκτρονική διεύθυνση www. polisnikaia.gr) Ολες οι εκδηλώσεις ξεκινούν στις 21.00 Δημοτικό Κηποθέατρο Νίκαιας

8 Σεπτέμβρη Συναυλία με το Δημήτρη Μπάση είσοδος ελεύθερη

19 Σεπτέμβρη συναυλία με τον Κωνσταντίνο Μάτσικα είσοδος ελεύθερη

11 Σεπτέμβρη ΔΗΠΕΘΕ Ρούμελης με τον “Προμηθέα Δεσμώτη” του Αισχύλου, σε σκηνοθεσία Χρίστου Καλαβρούζου. Παίζουν: Χρίστος Καλαβρούζος, Περικλής Καρακωνσταντόγλου, Βασίλης Κολοβός κ.ά. γενική είσοδος 10 ευρώ

13 Σεπτέμβρη Κρατικό Ρωσικό Εθνικό Χοροθέατρο: “Ιπτάμενοι τσάροι” – “flying tsars” γενική είσοδος 12 ευρώ

20-21 Σεπτέμβρη

Κατράκειο Θέατρο

Ο όμιλος Unesco Πειραιώς και Νήσων παρουσιάζει ένα “Οδοιπορικό στο ελληνικό παραδοσιακό χορό και το τραγούδι” είσοδος ελεύθερη

10 Σεπτέμβρη

27-28 Σεπτέμβρη

Το “Αμφι-θέατρο” με τις “Φοίνισσες” του Ευριπίδη, σε σκηνοθεσία Σπύρου Ευαγγελάτου. Παίζουν: Αντιγόνη Βαλάκου, Πέτρος Φυσσούν, Στέφανος Κυριακίδης, Κώστας Αθανασόπουλος, κ.ά. γενική είσοδος 12 ευρώ

Η Πανηπειρωτική Συνομοσπονδία Ελλάδας παρουσιάζει ένα ηπειρώτικο πολυθέαμα, ένα μουσικοχορευτικό πολιτιστικό διήμερο, αφιερωμένο στην Ηπειρο είσοδος ελεύθερη

Θέατρο Μουσικά Σύνολα της ΚΝΕ Τα Μουσικά Σύνολα της ΚΝΕ δημιουργήθηκαν με πρωτοβουλία της Οργάνωσης πριν από μερικά χρόνια με στόχο να στεγάσουν τις μουσικές ανησυχίες των μελών και των φίλων της. Με όπλα τη συλλογικότητα, το μεράκι, τη δημιουργικότητα και την αγάπη για τη μουσική, τα σύνολα της ΚΝΕ συνεχίζουν την πετυχημένη πορεία τους προγραμματίζοντας τις δραστηριότητές τους για τη φετινή χρονιά. Μετά το απαραίτητο… διάλειμμα των καλοκαιρινών διακοπών τα σύνολα ξεκινούν ξανά τις δραστηριότητές τους από Σεπτέμβρη. Η Χορωδία θα έχει σταθερές συναντήσεις κάθε Παρασκευή 19:00-21:00 στο εκλογικό κέντρο του ΚΚΕ (Θεμιστοκλέους και Πανεπιστημίου - Ομόνοια) και θα ασχοληθεί με τον πρώτο κύκλο σεμιναρίων μουσικής θεωρίας, μαθήματα ιστορίας της μουσικής, αναγεννησιακό, κλασικό και σύγχρονο ρεπερτόριο. (Τηλ: Δανάη 6973901919) Η Ορχήστρα, η οποία θα έχει δικό της ρεπερτόριο και θα συνοδεύει τη χορωδία, θα έχει σταθερές συναντήσεις κάθε Παρασκευή 17:00-19:00 επίσης στο εκλογικό κέντρο. (Τηλ: Λευτέρης 6947566756) Το Σύνολο Μουσικής για Θεατρικές Παραστάσεις, εκτός από τις θεατρικές παραστάσεις που θα συνοδεύει, θα ασχοληθεί με ρεπερτόριο από Gershwin και Shostakovich. (Τηλ: Ηρώ 6936979455)

Το Λαϊκορεμπέτικο Σύνολο, μετά το αφιέρωμα στο Βασίλη Τσιτσάνη που παρουσίασε πέρσι, προετοιμάζεται για το επόμενο αφιέρωμα σε κάποιον λαϊκό τραγουδοποιό (Τηλ: Αναστάσης 6979472263) Το Συγκρότημα της ΚΝΕ θα ασχοληθεί με έντεχνο ελληνικό ρεπερτόριο. (Τηλ: Νατάσσα 6933414829) Ταυτόχρονα, γίνεται προσπάθεια να συγκροτηθεί Σύνολο Μουσικής Δωματίου, το οποίο θα απαρτίζεται από μουσικούς επιπέδου Ανωτέρας και Πτυχίου και έχει προοπτική ορχήστρας δωματίου (με κλασικό ρεπερτόριο). (Τηλ: Βλαδίμηρος 6934469222) Η Ομάδα Μουσικών Ερευνών επιμελείται το πρόγραμμα των μουσικών συνόλων (ενορχηστρώσεις, ιστορικό μέρος, κλπ) και στόχο έχει να ασχοληθεί με μουσικές και μουσικολογικές έρευνες γενικότερα. (Τηλ: Λία 6974435769). Γίνεται επίσης προσπάθεια να δημιουργηθεί Μουσικό Αρχείο όπου απαιτείται η συλλογή μουσικών παρτιτούρων σε ηλεκτρονική μορφή ή μη. (Τηλ: Ανδρέας 6973339577) Τα μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ που θέλουν να αξιοποιήσουν δημιουργικά τον ελεύθερο χρόνο τους συμμετέχοντας σε κάποιο μουσικό σύνολο μπορούν να επικοινωνήσουν στα παραπάνω τηλέφωνα. (Πληροφορίες: Στέφανος 6937783305)

22οι Πανελλήνιοι θεατρικοί αγώνες ερασιτεχνικών θιάσων 3 -15 Σεπτέμβρη

Δημοτικό Θέατρο Ζωγράφου Γ. Ζωγράφου 17 (7η Στάση) Τηλ. Επικοινωνίας: 2107751951 Ωρα έναρξης παραστάσεων: 21.00 Είσοδος ελεύθερη Η δουλιά των ερασιτεχνικών θεατρικών ομάδων παρά τις αντιξοότητες (ανύπαρκτη χρηματοδότηση, έλλειψη χώρων κτλ.) αποτελεί πραγματικό “πολιτιστικό οξυγόνο”. Για 22η χρονιά, ερασιτεχνικές θεατρικές ομάδες από όλη την Ελλάδα μαζεύονται στου Ζωγράφου, διαγωνίζονται και παρουσιάζουν τη δουλιά τους. Το μεράκι και η ψυχή που καταθέτουν οι άνθρωποι των θιάσων θα ‘ναι σίγουρα ο “νικητής” και αυτών των θεατρικών αγώνων.

Σάββατο 6 Σεπτέμβρη Δημοτικό θέατρο Συκεών - Θεσσαλονίκη “Ο πλούτος” του Αριστοφάνη

Κυριακή 7 Σεπτέμβρη Θεατρική Ομάδα Πνευματικού Κέντρου Δήμου Σπερχειάδας “Ράφτης Κυριών” του Ζωρζ Φεντώ, Μετάφραση: Γιάννης Θηβαίος

Δευτέρα 8 Σεπτέμβρη Κορινθιακό Θέατρο “Βασίλης Ρώτας” “Μήδεια” του Ευριπίδη, Μετάφραση: Κώστας Τοπούζης

Τρίτη 9 Σεπτέμβρη Θεατρική Ομάδα Πνευματικού Κέντρου Δήμου Χολαργού “Μήδεια” του Μποστ

Τετάρτη 10 Σεπτέμβρη Θεατρική Ομάδα Πολιτιστικού Κέντρου Δήμου Μελισσιών “Το Καθαρτήριο και 4 Μονόπρακτα” του Πάρι Τακόπουλου

Οδηγητής ϐ Σεπτέμβρης 2008

Ε ν α τρ α γ ο ύ δ ι

Βιβλίο Ποιήματα από το Γκουαντάναμο Επιμέλεια: Μαρκ Φάλκοφ Μετάφραση: Ιωάννα Καρατζαφέρη Εκδόσεις Πύλη «Ακριβώς όπως η καρδιά πάλλεται στο κορμί μου μέσα στο σκοτάδι, έτσι κι εγώ, στο πείσμα του κελιού μου, συνεχίζω να πάλλομαι από ζωή. Εκείνοι που δεν έχουν θάρρος ή τιμή νομίζουν πως είναι ελεύθεροι, αλλά είναι σκλάβοι. Πετάω με τα φτερά της σκέψης Κι έτσι, ακόμα και σ’ αυτό το κελί, νιώθω μια μεγαλύτερη ελευθερία.» Σαΐχ Αμπντουραχήμ Μουσλίμ Ντοστ, κρατούμενος Γκουντάναμο Η συλλογή “Ποιήματα από το Γκουντάναμο” περιλαμβάνει 22 ποιήματα 17 κρατουμένων της αμερικάνικης κυβέρνησης στη ναυτική βάση του Γκουαντάναμο. Η αξία της εν λόγω συλλογής, που έχει περάσει απ’ το “κόσκινο” της λογοκρισίας του Πενταγώνου βρίσκεται στην ανάδειξη της αντίστασης ενάντια στην άδικη κράτηση αυτών των ανθρώπων στο όνομα του “πολέμου ενάντια στην τρομοκρατία” ακόμα και μέσα από την ποίηση που αναζητά τη διέξοδο στο “θεό”. Τα ποιήματα των κρατουμένων, δεν γράφτηκαν για να εκδοθούν: είναι μια πράξη αντίστασης ενάντια στη “δημοκρατία” των ΗΠΑ που τους έχει καταδικάσει λόγω της θρησκείας και της καταγωγής τους ως “τρομοκράτες”. Από αυτήν την άποψη σίγουρα αξίζει να ξεφυλλίσει κανείς την εν λόγω συλλογή.

προτάσεις ϐ 41

.. .μ ια ισ τ ο ρ ία

Η

στήλη μας αυτό το μήνα είναι αφιερωμένη στον αγώνα του Ιρλανδικού λαού για την απαλλαγή του από τη βρετανική κατοχή. Θα μιλήσουμε για ένα τραγούδι που έγραψαν οι U2 (πριν ο Bono γίνει κολλητός του πλανητάρχη…) το οποίο κυκλοφόρησε το 1983 στο άλμπουμ “War”. Είναι το γνωστό “Sunday Bloody Sunday”.

“Sunday Bloody Sunday” I can’t believe the news today Can’t close my eyes and make it go away How long, how long must we sing this song?

How long, how long?

Δεν μπορώ να πιστέψω τις ειδήσεις σήμερα Να κλείσω τα μάτια και να το διώξω Πόσο ακόμη θα τραγουδάμε αυτό το τραγούδι; Πόσο ακόμη;

Το τραγούδι αυτό αναφέρεται στη “Ματωμένη Κυριακή” (Domnach na Fola στα ιρλανδικά). Στις 30 Γενάρη 1972 26 Ιρλανδοί, που συμμετείχαν σε μια πορεία για τα πολιτικά δικαιώματα στη Β. Ιρλανδία, πυροβολήθηκαν από στρατιώτες του 1ου Τάγματος του Βρετανικού Συντάγματος Αλεξιπτωτιστών στη συνοικία Bogside της πόλης Derry στη Βόρεια Ιρλανδία.

Broken bottles under childrens’ feet Bodies strewn against the dead – end street But I won’t heed the battle call It puts my back up against the wall

Σπασμένα μπουκάλια κάτω από τα πόδια των παιδιών Πτώματα στρωμένα πάνω στον αδιέξοδο δρόμο Αλλά δεν θα ακούσω το πολεμικό σάλπισμα Που με στήνει με την πλάτη στον τοίχο

And the battle’s just begun There’s many lost but tell me who has won?

The trenches dug within our hearts Mothers, children, brothers, sisters torn apart.

Και η μάχη μόλις ξεκίνησε Χάθηκαν πολλοί μα πες μου ποιος νίκησε; Χαρακώματα σκαμμένα στις καρδιές μας Μανάδες, πατεράδες, αδέρφια χωρισμένα

13 άνθρωποι, 7 από τους οποίους έφηβοι, πέθαναν επί τόπου, ενώ ακόμη ένας πέθανε από τα τραύματά του 4,5 μήνες αργότερα. Δυο διαδηλωτές τραυματίστηκαν όταν πατήθηκαν από στρατιωτικά οχήματα.

Πέμπτη 11 Σεπτέμβρη Θεατρική Ομάδα Δημοτικού Θεάτρου Μαραθώνος “Η Λέξη Πρόοδος Στο Στόμα Της Μητέρας Μου Ηχούσε Πολύ Φάλτσα” του Ματέι Βισνιέκ, Μετάφραση: Ερση Βασιλικιώτη

And it’s true we are immune When fact is fiction and TV reality And today the millions cry We eat and drink while tomorrow they die

Είναι αλήθεια πως έχουμε ανοσία Οταν το γεγονός είναι φαντασία και η TV πραγματικότητα Σήμερα τα εκατομμύρια κλαίνε Τρώμε και πίνουμε και αύριο αυτοί θα πεθάνουν

Παρασκευή 12 Σεπτέμβρη

Sunday bloody Sunday

Κυριακή, Ματωμένη Κυριακή

Πολιτιστικό Κέντρο Δήμου Καρύστου Θεατρική Σκηνή “Ανεμοπύλες” “Το Ξύπνημα” του Αλέκου Λιδωρίκη

Σάββατο 13 Σεπτέμβρη Θεατρική Ομάδα Πολιτιστικού Οργανισμού Δήμου Σούρπης – Αλμυρός Βόλου “Η Τύχη Της Μαρούλας” του Δημήτρη Κορομηλά

Κυριακή 14 Σεπτέμβρη Θεατρική Ομάδα Πνευματικού Κέντρου Δήμου Αγιας Παρασκευής “Ματωμένος Γάμος” του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα, Μετάφραση: Πάνος Κυπαρίσσης

Δευτέρα 15 Σεπτέμβρη Απονομή Βραβείων

Πολλοί μάρτυρες, συμπεριλαμβανομένων των περαστικών αλλά και δημοσιογράφων, καταθέτουν ότι όλοι όσοι πυροβολήθηκαν ήταν άοπλοι. Πέντε από αυτούς πυροβολήθηκαν στην πλάτη.

H “Ματωμένη Κυριακή” ήταν άλλο ένα έγκλημα των ιμπεριαλιστών που μέσα από αυτό το τραγούδι θυμόμαστε... Φίλιππος Παχνιστής

κέές σας σ ικ δ ις τ Για , προτά ηρήσεις τ α ο ρ α σ π mail τ ψεις, ίλτε e ε τ σ . π r σεις κλ digitis.g mail@o

42 ϐ διεθνή

Λ ΚΚΕ - ΚΝΕ

ΔΙΕΘΝΗΣ ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΦΕΣΤΙΒΑ

Με τους λαούς όλου του κόσμου

Η

αλληλεγγύη στους λαούς που αγωνίζονται ενάντια στον ιμπεριαλισμό είναι χαρακτηριστικό της Οργάνωσης και αποτυπώνεται στην κεντρική πολιτική της εκδήλωση, το Φεστιβάλ. Και φέτος με τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του, το Φεστιβάλ ΚΚΕ- ΚΝΕ “ξεφεύγει” από τα σύνορα της Ελλάδας δίνοντας το μήνυμα της ενότητας της εργατικής τάξης ανεξάρτητα από φυλή, χρώμα, εθνικότητα. Αναβαθμισμένη σημασία της “Διεθνούπολης” Φέτος, που το Φεστιβάλ έχει επετειακό χαρακτήρα καθώς γιορτάζει τα 90 χρόνια του ΚΚΕ και τα 40 χρόνια της ΚΝΕ, η Διεθνούπολή του θα έχει ιδιαίτερη σημασία και περιεχόμενο. Σ’ αυτό συμβάλλει το γεγονός ότι πάνω από 50 Κόμματα και Οργανώσεις έχουν ανταποκριθεί (τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές) στην πρόσκληση του Κόμματος και της ΚΝΕ. Εκτός από τα περίπτερα Κομμάτων, Οργανώσεων και μαζικών φορέων που θα βρίσκονται στο χώρο, στο κεντρικό περίπτερο της “Διεθνούπολης” θα γίνει το αφιέρωμα στη διεθνιστική δράση του ΚΚΕ και της ΚΝΕ.

ΚΚΕ: 90 χρονια στην πρώτη γραμμή της διεθνιστικής δράσης Στο χώρο της Διεθνούπολης θα υπάρχει οπτικό υλικό μέσα από το οποίο θα παρουσιάζεται το χρονικό της πλούσιας διεθνούς δραστηριότητας του ΚΚΕ. Από την ίδρυσή του το ΚΚΕ ανέπτυξε τα διεθνιστικά χαρακτηριστικά του με έντονη διεθνή αντιιμπεριαλιστική δραστηριότητα. Σήμερα, μετά τις ανατροπές, το Κόμμα έχει τη δική του ξεχωριστή συμβολή στο συντονισμό και την κοινή δράση των Κομμουνιστικών Κομμάτων. Μέσα από τις Διεθνείς Συναντήσεις που ξεκίνησαν από την Αθήνα, προωθεί την ανάγκη για ενιαία στρατηγική των ΚΚ απέναντι στον ιμπεριαλισμό. Παράλληλα, συνεχίζει να δείχνει την αλληλεγγύη του σε κάθε γωνιά του κόσμου όπου οικοδομείται σοσιαλισμός, όπου οι λαοί αναμετρούνται με τον ιμπεριαλισμό.

Ταξίδι στη 40χρονη διεθνιστική διαδρομή της ΚΝΕ Στο χώρο της Διεθνούπολης, επιπλέον, θα υπάρχει αφιέρωμα με θέμα τις μπριγάδες αλληλεγγύης, τις διεθνιστικές αποστολές της ΚΝΕ με πιο πρόσφατη την Μπριγάδα αλληλεγγύης στη σοσιαλιστική Κούβα που έγινε το καλοκαίρι προς τιμήν των 40 χρόνων της ΚΝΕ. Οι επισκέπτες θα μπορούν να βρουν άλμπουμ με video από παλιότερες μπριγάδες και αποστολές καθώς και με φωτογραφικό υλικό, αφιερωμένο στα 40χρονα της Οργάνωσης.

50 χρόνια Κουβανικής Επανάστασης

20 Σεπτέμβρη

Συνάντηση του CENA στην Αθήνα Παράλληλα με το Φεστιβάλ, το Σάββατο 20 Σεπτέμβρη, η ΚΝΕ θα φιλοξενήσει στην Αθήνα τη Διεθνή Συνάντηση της περιφέρειας Ευρώπης – Βόρειας Αμερικής (CENA) της ΠΟΔΝ. Τα θέματα που θα απασχολήσουν τη συνάντηση θα είναι: ο σχεδιασμός για τη διοργάνωση του 17ου Παγκόσμιου Φεστιβάλ Νεολαίας και Φοιτητών (ΠΦΝΦ), μετά την παραίτηση της Ενωσης Δημοκρατικής Νεολαίας Λευκορωσίας, στην οποία είχε αρχικά ανατεθεί η διοργάνωση του ΠΦΝΦ, ο απολογισμός δράσης του Καραβανιού Αλληλεγγύης στα Βαλκάνια και της αποστολής αλληλεγγύης στην Κολομβία, καθώς και το πρόγραμμα δράσης της Περιφέρειας για το ερχόμενο διάστημα.

Φέτος, η παρουσία του νησιού της επανάστασης μέσα από το “Σπίτι της Σοσιαλιστικής Κούβας” θα είναι ιδιαίτερη, αφού το 2009 συμπληρώνονται 50 χρόνια από τη νίκη της Κουβανέζικης Επανάστασης. Το περίπτερο της ΚΝ Κούβας, το γνωστό κουβανέζικο μπαρ αλλά και η πολύμορφη καταδίκη της παράνομης κράτησης των 5 Κουβανών ηρώων στις φυλακές των ΗΠΑ θα έχουν τη δική τους ξεχωριστή συμβολή. Σημαντικός πόλος έλξης θα είναι το “Ταχυδρομείο Αλληλεγγύης” για τους 5 Κουβανούς αγωνιστές που θα είναι ανοικτό τις μέρες του Φεστιβάλ και μέσα απ’ το οποίο όσοι επισκέπτονται το Φεστιβάλ θα μπορούν να εκφράζουν την αλληλεγγύη τους.

Ζωντανό βήμα καταγγελίας του ιμπεριαλισμού, διεκδίκησης και αλληλεγγύης Στο χώρο της Διεθνούπολης θα υπάρχει, ακόμα, “Διεθνές Περίπτερο” στο οποίο θα μπορεί κανείς να βρει εφημερίδες και περιοδικά των οργανώσεων από άλλες χώρες. Ακόμα, θα υπάρχουν δεκάδες περίπτερα με τα υλικά της κάθε αντιπροσωπείας και καθένας θα έχει τη δυνατότητα να συζητήσει με τα μέλη της αντιπροσωπείας για την κατάσταση και την πάλη στη χώρα τους. Επίσης, αντιμπεριαλιστικές οργανώσεις της χώρας όπως η ΕΕΔΥΕ, η ΕΕΔΔΑ και ο Ελληνοκουβανικός σύνδεσμος Φιλίας θα δώσουν όπως πάντα δυναμικό “παρών”. Τελευταία, όχι όμως λιγότερο σημαντική, η έκθεση με αφίσες αλληλεγγύης που έχουν ταξιδέψει από όλο τον κόσμο και θα εκτεθούν στο χώρο της Διεθνούπολης.

Πρόγραμμα Εκδηλώσεων της Διεθνούπολης Οπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος στο χώρο του Φεστιβάλ πρόκειται να λάβουν χώρα εκδηλώσεις αλληλεγγύης που κάνουν τη Διεθνούπολη ζωντανό βήμα διεθνιστικής διεκδίκησης και αλληλεγγύης. Πιο συγκεκριμένα: Πέμπτη 18/9: εκδήλωση με θέμα “Γιατί ανάβουν οι μηχανές του πολέμου στον Καύκασο”. Συμμετέχουν: Ελισαίος Βαγενάς, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, Αρης Χατζηστεφάνου, δημοσιογράφος- παραγωγός της εκπομπής Infowar και εκπρόσωποι Κομμουνιστικών Κομμάτων.

Παρασκευή 19/9 : συζήτηση με θέμα “Κι όμως δεν σκεπτόμαστε ευρωενωσιακά”. Με την ΕΕ να βάζει στο στόχαστρο τη “βίαιη ριζοσπαστικοποίηση”, στο επίκεντρο της κουβέντας θα βρεθούν το αντικομμουνιστικό κυνήγι μαγισσών και η περιστολή των δημοκρατικών δικαιωμάτων. Το Σάββατο 20/9 γιορτάζοντας τα 50 χρόνια Κουβανικής επανάστασης, ανοίγουμε το Βήμα αλληλεγγύης στους 5 Κουβανούς ήρωες, με τη συμμετοχή διεθνών αντιπροσωπειών κι άλλων αγωνιστών. Κυριακή 21/9: πανηγυρική παράδοση των χρημάτων που συγκεντρώθηκαν ως οικονομική ενίσχυση στην Κομμουνιστική Ενωση Νεολαίας Τσεχίας (KSM). Και τις 4 μέρες, όπως και σ’ όλη την προφεστιβαλική περίοδο σε όλη την Ελλάδα, οι επισκέπτες του Φεστιβάλ μπορούν να ενισχύουν οικονομικά την ΚΝ Τσεχίας με το μπλουζάκι αλληλεγγύης που θα διατίθεται.

Από την ίδρυσή του το ΚΚΕ ανέπτυξε τα διεθνιστικά χαρακτηριστικά του με έντονη διεθνή αντιιμπεριαλιστική δραστηριότητα

Οδηγητής ϐ Σεπτέμβρης 2008

διεθνή ϐ 43

ΚΡΙΣΗ ΣΤΟΝ ΚΑΥΚΑΣΟ

Οι λαοί θυσία

στο βωμό των πολυεθνικών

Σ

τις 8 Αυγούστου, τα Γεωργιανά στρατεύματα επιχειρούσαν με τα όπλα να “επαναφέρουν στην τάξη” την περιοχή της Νότιας Οσετίας που είχε αυτονομηθεί ύστερα από τις αιματηρές συγκρούσεις του 1992 και στην οποία από τότε είχαν εγκατασταθεί ρώσικες “ειρηνευτικές” δυνάμεις. Οι ρώσικες ένοπλες δυνάμεις δεν έχασαν την ευκαιρία που τους προσφέρθηκε “στο πιάτο” και εισέβαλαν στη Γεωργία. Αν και οι συγκρούσεις κράτησαν λιγότερο από μια βδομάδα, οι φρικαλεότητες ήταν ίδιες με αυτές κάθε πόλεμου: χιλιάδες νεκροί, τραυματίες κι εκτοπισμένοι, χωριά και πόλεις ισοπεδωμένα. Παρά τις υποκριτικές δηλώσεις της “διεθνούς κοινότητας”, οι συγκρούσεις που έλαβαν χώρα δεν εξέπληξαν κανένα, αφού οι έντονοι ανταγωνισμοί και πιέσεις στην περιοχή του Καυκάσου είχαν ενταθεί σε επικίνδυνο σημείο. Αλλά και διεθνώς, γεγονότα όπως η “ανεξαρτητοποίηση” του Κοσσυφοπέδιου, είχαν στρώσει το έδαφος για καινούριους κύκλους αίματος.

“Χρυσό” σταυροδρόμι Η περιοχή του Καύκασου και της Κασπίας θάλασσας βρίσκεται αυτό τον καιρό στο “μάτι του κυκλώνα” των ενδο-ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών κι όχι τυχαία. Είναι περιοχή πλούσια σε φυσικούς και ενεργειακούς πόρους, ενώ μέσα από αυτήν περνάνε πολλοί από τους αγωγούς που εφοδιάζουν με καύσιμα την Ευρώπη. Οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ με τον πόλεμο και την κατοχή σε Ιράκ κι Αφγανιστάν έχουν έτοιμο το σχέδιο για τη “Μεγάλη Μέση Ανατολή”, ενώ η επίσης ιμπεριαλιστική Ρωσία, η οποία βρίσκεται σ’ αυτήν την περιοχή θέλει να θωρακίσει και να βελτιώσει τη θέση της στην ιμπεριαλιστική πυραμίδα. Η ΕΕ (της οποίας τα περισσότερα κράτη μέλη είναι ταυτόχρονα και μέλη του ΝΑΤΟ) συμπορεύεται με τις ΗΠΑ, ενώ από την άλλη την ανταγωνίζεται όσον αφορά τη “μοιρασιά” των κερδών, προσπαθώντας ν’ αναλάβει ηγετικό ρόλο σε μια σειρά περιοχές. Αυτό αποδεικνύει και η έντονη δραστηριότητα τόσο της γαλλικής προεδρίας της ΕΕ, όσο και της Γερμανίας.

Προμελετημένα εγκλήματα Οι επιθετικές διαθέσεις των ιμπεριαλιστών έχουν φανερωθεί από καιρό. Οι ΗΠΑ προωθούν με μεγάλη ταχύτητα την εγκατάσταση της “αντιπυραυλικής ασπίδας” -ενός ιμπεριαλιστικού επιθετικού μηχανισμού- στην Ανατολική Ευρώπη, αλλά και την επικίνδυνη διεύρυνση του ΝΑΤΟ σε χώρες όπως Ουκρανία και Γεωργία, οξύνοντας τους ανταγωνισμούς και την κούρσα των εξοπλισμών και δυναμιτίζοντας την ειρήνη. “Αντίδοτο” σε αυτές τις κινήσεις ψάχνει και η Μόσχα, η οποία προωθεί αντίστοιχες συμφωνίες σε Ιράν και Λευκορωσία. Από την άλλη μεριά, οι ιμπεριαλιστές συνεχίζουν με επιτυχία να χρησιμοποιούν την τακτική του “διαίρει και βασίλευε” στους λαούς, πυροδοτώντας εθνικιστικές έριδες και ανακινώντας υπαρκτά ή και ανύπαρκτα μειονοτικά ζητήματα, όπως είχε συμβεί στο Κόσοβο και τον Καύκασο και όπως βλέπουμε μέχρι και στη “γειτονιά” μας με τις πρόσφατες εξελίξεις στο ζήτημα της ονομασίας της ΠΓΔΜ. Καταφέρνουν, έτσι, να διασπούν τον κοινό αντιιμπεριαλιστικό αγώνα που πρέπει

να κάνουν οι λαοί για να απαλλαγούν από τα δεσμά της καταπίεσης. Με αυτές τις πολιτικές έχουν καταφέρει να αιματοκυλήσουν περιοχές ολόκληρες και να σπείρουν τη διχόνοια σε λαούς που μέχρι πριν μερικές δεκαετίες ζούσαν ειρηνικά δίπλα – δίπλα ακόμα και μέσα στο ίδιο κράτος (π.χ. ΕΣΣΔ), στα πλαίσια του σοσιαλισμού. Μοναδικός κερδισμένος αυτής της σύγκρουσης είναι οι πολυεθνικές που εισβάλλουν στις περιοχές αυτές για να τις “ανοικοδομήσουν” και να τις “εκδημοκρατίσουν”…

Κυβέρνηση και κόμματα του “ευρωμονόδρομου” είναι συνένοχοι Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο βαρύτατη ευθύνη έχει και η κυβέρνηση της χώρας μας. Η Ελλάδα ως ενεργότατο μέλος ιμπεριαλιστικών οργανισμών (ΝΑΤΟ, ΕΕ κλπ) υποστηρίζει τους σχεδιασμούς τους, όπως τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ και τη δημιουργία “ευρωστρατού” κ.ο.κ.. Η κυβέρνηση της ΝΔ επιδιώκει μεγαλύτερη εμπλοκή και στην κρίση του Καυκάσου. Συγκεκριμένα πριν λίγες μέρες η Ελλάδα επικύρωσε τη συμμετοχή της στην ομάδα παρατηρητών του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ), συμμετοχή που προτίθεται να αυξήσει στο πλαίσιο των “περισσότερων πρωτοβουλιών” που δήλωσε πως θα λάβει ως προεδρεύουσα

του ΟΑΣΕ από το 2009. Εξάλλου, παρόμοια δρουν χρόνια τώρα οι ελληνικές κυβερνήσεις (ΝΔ και ΠΑΣΟΚ). Το αποδεικνύουν τα ελληνικά στρατεύματα και οι αξιωματούχοι σε Κόσοβο, Αφγανιστάν, η ενεργή συμμετοχή της Ελλάδας στη δημιουργία ευρωστρατού (π.χ. η πρόσφατη άσκηση “ΕΥΡΩΠΗ-II”). Το ΠΑΣΟΚ ταυτίζεται πλήρως με τη ΝΔ, στη λογική του μονόδρομου ΕΕ και ΝΑΤΟ κι αρκείται μόνο στο να ζητά το λόγο από τη ΝΔ επειδή συμπλέει με… την ακραία πολιτική του Μπους. Λες και η “συγκρατημένη” πολιτική Κλίντον που αιματοκύλησε τη Γιουγκοσλαβία ήταν καλύτερη…. Από την άλλη, ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ δέσμιος της ευρωλαγνείας που το διακρίνει δεν ξοδεύει ούτε μια αράδα για να αναφερθεί στις ευθύνες της ιμπεριαλιστικής ΕΕ, αρκείται στο να “στεναχωριέται” που η ΕΕ δεν θέλει να γίνει “φιλειρηνική δύναμη”, ενώ ζητάει “αναβάθμιση” του ρόλου και παρέμβαση “θεσμών”, όπως του ΟΑΣΕ και άλλων, οι οποίοι εδώ και χρόνια δεν έχουν καμία προοδευτική κατεύθυνση, προκειμένου να “επικρατήσει (από μόνη της;) η ειρήνη”. Στην ίδια λογική κινείται κι ο ΛΑ.Ο.Σ. ο οποίος ζητά κι αυτός ενίσχυση της ιμπεριαλιστικής ΕΕ στα πλαίσια του κούφιου “αντιαμερικανισμού” του, ενώ ταυτόχρονα σιωπά όσο αφορά τις ευθύνες της κυβέρνησης της ΝΔ.

ΑποδΕσμευση τΩρα! Σε τέτοιους πολέμους που γίνονται στα πλαίσια των ενδο-ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών “καλοί” και “κακοί” δεν υπάρχουν, ούτε κρίνονται από το ποιος επιτέθηκε πρώτος και ποιος αμύνεται. Καμιά αυταπάτη δεν πρέπει να υπάρχει για το ρόλο της ιμπεριαλιστικής Ρωσίας που δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να συγχέεται με την παλιά σοσιαλιστική ΕΣΣΔ. Μοναδικό κέρδος είναι αυτό των ιμπεριαλιστών που στερεώνουν την κυριαρχία τους πατώντας πάνω στα πτώματα των λαών που καλούνται να πληρώσουν το μάρμαρο. Η συμμετοχή σε τέτοιους ανταγωνισμούς και τυχοδιωκτικές ενέργειες μόνο δεινά μπορεί να φέρει για τους λαούς της γης, συμπεριλαμβανόμενου και του ελληνικού. Μονόδρομος για την εργατική τάξη και τη νεολαία είναι να απαιτήσουν από ταξική σκοπιά την αποδέσμευση από ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, από οργανισμούς, όπως το ΝΑΤΟ, η ΕΕ και να προωθήσουν τον αγώνα τους ενάντια στα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό. Η.Μ.

44 ϐ διεθνή

ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΑΝΤ

Σταθερά στο δρόμο της

ΙΠΡΟΣΩΠΕΙΑΣ

ΤΗΣ ΚΝΕ ΣΤΗΝ

ΚΟΥΒΑ

Σοσιαλιστικής Οικοδόμησης πό τις 22 μέχρι τις 27 Ιούλη, αντιπροσωπεία της KNE με επικεφαλής το Γραμματέα του ΚΣ σ. Γιάννη Πρωτούλη, στην οποία συμμετείχαν οι σ. Κώστας Παπαδάκης, μέλος του Γραφείου του ΚΣ και Λευτέρης Νικολάου, μέλος της Επιτροπής Διεθνών Σχέσεων, βρέθηκε στο Νησί της Επανάστασης έπειτα από πρόσκληση της Ενωσης Νέων Κομμουνιστών της Κούβας.

Θερμό συντροφικό κλίμα Στη συνάντηση που έγινε σε θερμό συντροφικό κλίμα, με το Χούλιο Ραμίρες Μαρτίνες, Α’ Γραμματέα του Κεντρικού Συμβουλίου της Ενωσης Νέων Κομμουνιστών Κούβας (UJC) επιβεβαιώθηκαν οι αδελφικές σχέσεις και οι δεσμοί των δύο οργανώσεων. Ο σ. Γιάννης Πρωτούλης, εξέφρασε την αμέριστη αλληλεγγύη της οποίας τυγχάνει η σοσιαλιστική Κούβα όχι μόνο από τα μέλη και τους φίλους της ΚΝΕ, αλλά από μεγάλο μέρος της ελληνικής νεολαίας. Ακόμα, παρουσίασε τις δραστηριότητες της Οργάνωσής μας το τελευταίο διάστημα για την υπόθεση των 5 Κουβανών, το εμπάργκο και την αλληλεγγύη στο νησί της Επανάστασης. Από τη μεριά του, ο Γραμματέας της UJC, αφού ευχαρίστησε το ΚΣ της ΚΝΕ για τις πρωτοβουλίες της Οργάνωσης, υπογράμμισε τη σημασία που έχει η διεθνής αλληλεγγύη για την αναχαίτιση της ιμπεριαλιστικής πολιτικής των ΗΠΑ ενάντια στην Κούβα. Η πολιτική αυτή εκφράζεται είτε με “ειρηνικό” τρόπο, δηλαδή ένταση της ιδεολογικής προπαγάνδας μέσα από τα αμερικανικά μέσα που έχουν εμβέλεια στην Κούβα και τον τουρισμό, είτε με το σκληρό πρόσωπο του εμπάργκο, τις απειλές και τις προκλήσεις. Επιπλέον, η αντιπροσωπεία της ΚΝΕ ενημερώθηκε για την καμπάνια έντασης της ιδεολογικοπολιτικής παρέμβασης στη νεολαία, ως απάντηση στην ιμπεριαλιστική προπαγάνδα. Κατά τη διάρκεια της παραμονής της, η αντιπροσωπεία είχε την ευκαιρία να συναντηθεί με το Φερνάντο Ρεμίρες ντε Εστενιός, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του Κομμουνιστικού Κόμματος Κούβας,

υπεύθυνου για τις Διεθνείς Σχέσεις και με το Χόρχε Κεσάδα, υπεύθυνο του τμήματος Ευρώπης του Υπουργείου Εξωτερικών και πρώην πρέσβη της Κούβας στην Ελλάδα. Αντικείμενο συζήτησης αποτέλεσαν οι εξελίξεις στην περιοχή της Λατινικής Αμερικής, η αντιιμπεριαλιστική πάλη και οι πρόσφατες τοποθετήσεις της ΕΕ σχετικά με την Κούβα. Ακόμα, πραγματοποιήθηκε συνάντηση με τη διοίκηση της Εθνικής Ενωσης Φοιτητών.

Ακόμα κάτω από τις συνθήκες, της λεγόμενης “ειδικής περιόδου”, ο κουβανικός λαός κατάφερε να ανταπεξέλθει και δε λύγισε. Ετσι, σήμερα αυτή η περίοδος έχει περάσει

ξη της οικονομίας, ώστε να ικανοποιούνται οι αυξανόμενες ανάγκες του λαού και της νεολαίας. Στόχος είναι η ανάπτυξη της αγροτικής παραγωγής του νησιού, ώστε να μπορεί το νησί να είναι αυτάρκες σε τρόφιμα. Αυτό υλοποιείται με εκτεταμένα μέτρα ύδρευσης, σύγχρονο οδικό και σιδηροδρομικό δίκτυο και δημιουργία νέων καλλιεργήσιμων εκτάσεων. Επίσης, σημαντικό βήμα αποτελεί η δημιουργία βιομηχανικών εγκαταστάσεων χάλυβα και τσιμέντου, για να λυθεί το ζήτημα της λαϊκής στέγης. Η Κούβα είναι από τις πρώτες χώρες στην παραγωγή νικελίου, βασικού στοιχείου για την παραγωγή χάλυβα, το οποίο δεν μπορεί λόγω του εμπάργκο να εξάγει. Τέλος, στόχος είναι η ανάπτυξη της εκμετάλλευσης των πλουτοπαραγωγικών πηγών και φυσικών πόρων του νησιού (πετρέλαιο, φυσικό αέριο) με τη συμβολή και της Βενεζουέλας.

Νέα καθήκοντα μπροστά στην Κουβανική Επανάσταση

Μερικές εντυπώσεις από τις επισκέψεις μας

Μετά τις ανατροπές του 1989-1991, η Κούβα βρέθηκε σε πολύ δυσχερή θέση. Λόγω του ρόλου της στο σύστημα του σοσιαλιστικού καταμερισμού της παραγωγής, μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης, η Κούβα έχασε το 65% του ΑΕΠ της, την επάρκεια σε εισαγωγές πετρελαίου, οχημάτων και βιομηχανικών προϊόντων. Με το ακόμα σκληρότερο εμπάργκο των ΗΠΑ, οι εξαγωγές φυσικών πόρων, όπως νικέλιο, καπνά, ζάχαρη μειώθηκαν δραματικά. Ακόμα και υπό αυτές τις συνθήκες, της λεγόμενης “ειδικής περιόδου”, ο κουβανικός λαός κατάφερε να ανταπεξέλθει και δεν λύγισε. Ετσι, σήμερα αυτή η περίοδος έχει περάσει. Σήμερα, η Κουβανική Επανάσταση έχει νέα καθήκοντα μπροστά της. Βασική προτεραιότητα αποτελεί η περαιτέρω ανάπτυ-

Επισκεφτήκαμε την καπνοβιομηχανία ICT που απασχολεί 500 εργάτες, απ’ τους οποίους το 78% γυναίκες και το 74% νέοι κάτω των 30. Μάλιστα, εκείνη την περίοδο σε άδεια κύησης (η οποία διαρκεί 1 χρόνο) βρίσκονταν 36 εργάτριες. Στους εργάτες παρέχεται, μεταξύ άλλων, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη γι’ αυτούς και τις οικογένειές τους στο ιατρείο της επιχείρησης. Παράλληλα, οι συνελεύσεις των εργαζομένων και οι πολιτιστικές εκδηλώσεις σε συνεργασία με τις επιτροπές υποστήριξης της επανάστασης (CDR) είναι συχνότατες. Στα πλαίσια της επίσκεψης της ΚΝΕ, πήγαμε σ’ ένα σταθμό κοινωνικών λειτουργών στην Αβάνα που απασχολεί 338 κοινωνικούς λειτουργούς, οι οποίοι εξυπηρετούν 158.000 πληθυσμού. Σε αντίστοιχους δήμους της Αθήνας ολόκληρες υπηρεσίες πρόνοιας λειτουργούν με 4-5 κοινωνικούς λειτουργούς, ψυχολόγους κλπ. Στην Κούβα των 11,5 εκατομμυρίων κατοίκων εργάζονται 42.000 κοι-

Ο Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ μαζί με τον Α’ Γραμματέα του ΚΣ της UJC, Χούλιο Ραμίρες Μαρτίνες

Από την επίσκεψη της αντιπροσωπείας της ΚΝΕ στην καπνοβιομηχανία ICT

νωνικοί λειτουργοί. Οι σύντροφοι εκεί μας εξήγησαν ότι με βάση τις κατευθύνσεις του Φιντέλ Κάστρο, οι κοινωνικοί λειτουργοί έχουν τις εξής αρχές: 1)Κάνε όλους τους ανθρώπους φίλους, γνώρισε κάθε άνθρωπο γύρω σου. 2)Ποτέ μη δουλεύεις με ψυχρά στατιστικά στοιχεία. Η πιο σπάνια ασθένεια που συναντάται σε μηδενικό ποσοστό στην Κούβα, για την οικογένεια του ασθενή είναι 100% πρόβλημα. 3)Ποτέ μην περιμένεις να έρθει το πρόβλημα στο γραφείο σου. 4)Ο ασθενής δεν είναι πελάτης.

Αντί επιλόγου… Για την Κούβα και το λαό της, τελικά, δεν μπορεί κανείς παρά να αναγνωρίσει την αδιαφιλονίκητη θέληση να συνεχίσουν στο δρόμο του σοσιαλισμού, να συνεχίσουν να υπερασπίζονται την πατρίδα τους ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τις απειλές από τις ΗΠΑ, να συνεχίσει να είναι σημείο αναφοράς για τους λαούς της περιοχής κι ολόκληρου του κόσμου. Γι’ αυτό, το χρέος που έχουμε να επιτελέσουμε απέναντί τους ως νέοι κομμουνιστές, αλλά κι ολόκληρος ο ελληνικός λαός και η νεολαία, είναι να συνεχίσουμε να δυναμώνουμε την αλληλεγγύη μας στον κουβανικό λαό, ο οποίος σταθερά και αταλάντευτα συνεχίζει να βαδίζει στα βήματα του Ερνέστο “Che” Γκεβάρα, του Φιντέλ Κάστρο και των συντρόφων τους, γιορτάζοντας φέτος τα 50χρονα της ηρωικής Επανάστασής τους. Λευτέρης Νικολάου

Οδηγητής ϐ Σεπτέμβρης 2008

ΜΠΡΙΓΑΔΑ ΑΛΛ

ΗΛΕΓΓΥΗΣ ΤΗΣ

ΧΡΟΝΙΑ ΚΟΥΒΑ Η ΙΔΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ,

διεθνή ϐ 45

ΚΝΕ ΣΤΗΝ ΚΟ

ΥΒΑ

ΠΑΙΔΕΙΑ, ΥΓΕΙΑ, ΛΑΟΚΡΑΤΙΑ! άπως έτσι θα περιέγραφα σε κάποιον την Κούβα με μια φράση. Αλλά πολλά θα ήταν αυτά που θα μπορούσε να πει κανείς αν του ζητούσαν να περιγράψει αυτό που ζήσαμε στην μπριγάδα αλληλεγγύης της ΚΝΕ, αφιερωμένη στα 40 χρόνια της Οργάνωσής μας, αφού για όλους όσους συμμετείχαμε αποτέλεσε εμπειρία ζωής. Στην Αβάνα Φτάνοντας στο αεροδρόμιο της Αβάνας, συναντήσαμε το σύντροφο από την Κομμουνιστική Νεολαία Κούβας (UJC) που θα ήταν ο οδηγός μας. Οταν ανοίξαμε το πανό μας για φωτογραφία στο αεροδρόμιο και μόλις οι Κουβανοί είδαν ότι είμαστε κομμουνιστές από την Ελλάδα μας χαιρετούσαν και χαμογελούσαν. Το άλλο πρωί ξεκινήσαμε για το Μουσείο της Επανάστασης, όπου μπορούσε κανείς να δει την ιστορία της Κούβας από την εθνικοαπελευθερωτική Επανάσταση του 19ου αιώνα μέχρι τη Σοσιαλιστική Επανάσταση του 1959. Ενα μουσείο με ιστορία που ακόμη γράφεται. Αργότερα, συναντηθήκαμε με συγγενείς των 5 Κουβανών ηρώων που εδώ και 10 χρόνια κρατούνται παράνομα φυλακισμένοι στις ΗΠΑ, επειδή ξεσκέπασαν επιθετικά σχέδια αντικουβανικών οργανώσεων στο Μαϊάμι που είχαν ως στόχο την Κούβα και το λαό της. Είχαμε μια εκτενέστατη ενημέρωση για την κατάσταση των 5 Κουβανών ηρώων και για το πως η κυβέρνηση των ΗΠΑ προσπαθεί να αναβάλλει κάθε φορά τη δίκη. Μας εξήγησαν, ακόμη, πόσο σημαντική είναι σ’ αυτήν την περίπτωση η διεθνιστική αλληλεγγύη και η επίδραση που μπορεί να έχει. Από τη μεριά μας τους ενημερώσαμε για τις εκδηλώσεις που κάνουμε γι’ αυτό το ζήτημα. Η συζήτησή μας έληξε με το σύνθημα “Αλληλεγγύη

στην πάλη των λαών, κάτω η νέα τάξη των ιμπεριαλιστών”.

Η δουλιά και οι επισκέψεις στο Πινάρ Ντελ Ρίο Το επόμενο πρωί ξεκινήσαμε για την επαρχία Πινάρ ντελ Ρίο όπου και δουλεύαμε. Φτάσαμε στο σχολείο για παιδιά με ειδικές ανάγκες, στο οποίο μείναμε. Το σχολείο διαθέτει αίθουσα μουσικής, ιατρείο, αίθουσα υπολογιστών, θαλάμους για να κοιμούνται οι μαθητές, εστιατόριο, ντουζιέρες, βιβλιοθήκη, γήπεδα. Κι όλα αυτά –φυσικά- δημόσια και δωρεάν. Μόλις τακτοποιηθήκαμε, πήγαμε σ’ ένα χώρο που λέγεται “βίντεο κλαμπ” (μικρές αίθουσες προβολής που υπάρχουν σε αρκετά σημεία της επαρχίας), όπου συναντηθήκαμε με εκπροσώπους της Οργάνωσης Κουβανικής Νεότητας και μέλη του ΚΚ Κούβας. Μας εξήγησαν ότι τέτοιοι χώροι έχουν διαμορφωθεί για να μπορεί κάθε Κουβανός νέος να βλέπει ντοκιμαντέρ και ταινίες. Εκεί, παρακολουθήσαμε ντοκιμαντέρ για την Κούβα και μιλήσαμε με τα μέλη του ΚΚ και της Νεολαίας για το παρόν και το μέλλον της Επανάστασης και για ζητήματα σχετικά με τη νεολαία και τους τρόπους ψυχαγωγίας της. Αργότερα, επισκεφτήκαμε ένα εργοστάσιο που έφτιαχναν ρούμι και παραδοσιακά ποτά και στη συνέχεια τα γραφεία της Κομμουνιστικής Νεολαίας στο Πινάρ ντελ Ρίο. Κάτι που μας έκανε εντύπωση ήταν το γεγονός ότι

στην πλατεία της περιοχής οι κάτοικοι περνούσαν τον ελεύθερο τους χρόνο δημιουργικά παίζοντας σκάκι και ντόμινο. Τις επόμενες μέρες ξυπνούσαμε στις 6.30 για δουλιά. Ασχολούμασταν με την καλλιέργεια λαχανικών. Ξεχορταριάζαμε, σκαλίζαμε και καθαρίζαμε το χώρο. Ο ήλιος ήταν αφόρητος, αλλά τα καταφέραμε. Πήραμε, μάλιστα, συγχαρητήρια από τους υπεύθυνους-αγρότες. Την τελευταία μέρα, κάναμε μια συζήτηση με τους αγρότες και τις αγρότισσες σχετικά με τις συνθήκες, τα ωράρια, τους μισθούς και τα συνδικάτα τους. Μας είπαν ότι προσπαθούν να αναπτύξουν τις αγροτικές τους καλλιέργειες ώστε να καλύπτουν πλήρως τις διατροφικές ανάγκες της κοινωνίας χωρίς να εξαρτώνται από εισαγωγές. Οι επισκέψεις τις επόμενες μέρες συνεχίστηκαν και μας εντυπωσίασαν ακόμη περισσότερο. Επισκεφτήκαμε το “Παλάτι των Υπολογιστών”, ένα κτήριο με κλιματιζόμενες αίθουσες υπολογιστών που έχει κατασκευαστεί, ώστε κάθε Κουβανός να έχει πρόσβαση στους υπολογιστές. Οι υπεύθυνοι μας εξήγησαν για το βάρος που δίνουν στις νέες τεχνολογίες, τη σχέση του κουβανικού λαού και της νεολαίας με τους υπολογιστές και πως πιστεύουν ότι μέσω της τεχνολογίας μπορούν να αναπτύξουν την κοινωνία και να δημιουργήσουν το μέλλον τους. Ακόμα, επισκεφτήκαμε καπνοκαλλιέργειες και είδαμε τις φυτείες, τα μηχανήματα, ενώ οι εργαζόμενοι εκεί μας εξήγησαν τον τρόπο επεξεργασίας των καπνών. Την τελευταία μέρα επισκεφτήκαμε το Βινιάλες, ένα μέρος τρομερής φυσικής ομορφιάς. Εκεί υπήρχαν εγκαταστάσεις διαμονής και ψυχαγωγίας για τις διακοπές των Κουβανών. Καθώς ήταν η τελευταία μας μέρα εκεί, διοργανώσαμε ένα γλέντι με κουβανικά και ελληνικά τραγούδια. Ηταν μια καταπληκτική βραδιά που απέδειξε πως η μουσική κι ο χορός ενώνουν τους λαούς κάθε χώρας.

Πριν την επιστροφή Την τελευταία μας μέρα στην Κούβα επισκεφτήκαμε την πλατεία της Επανάστασης στην Αβά-

να, εκεί που γίνονται οι συγκεντρώσεις του κουβανικού λαού με την εικόνα του Τσε να δεσπόζει κι επισκεφτήκαμε το μουσείο του Χοσέ Μαρτί. Τέλος, επισκεφτήκαμε τα γραφεία της Κομμουνιστικής Νεολαίας και κάναμε έναν απολογισμό της παραμονής μας εκεί. Μιλήσαμε για τη δουλιά μας, για τις σχέσεις μεταξύ των δύο Οργανώσεων που, όπως τόνισε ο Κουβανός σύντροφος είναι άριστες, για τη διεθνή αλληλεγγύη, τον ιμπεριαλισμό και για το μέλλον της Κούβας. Αν πρέπει να κρατήσουμε κάτι από αυτήν την κουβέντα είναι ότι όταν ο ιμπεριαλισμός χρησιμοποιεί κάθε μέσο προκειμένου να χειραγωγήσει τη νεολαία και τους λαούς, μόνη απάντηση είναι η οργανωμένη πάλη και η διεθνιστική αλληλεγγύη μεταξύ των λαών.

Το μέλλον μας είναι ο σοσιαλισμός Θα κλείσω με ένα σύνθημα που φωνάζαμε στα ελληνικά και στα ισπανικά “Το μέλλον μας δεν είναι ο καπιταλισμός, είναι ο νέος κόσμος: ο σοσιαλισμός” και κάτι που είπε ένας σύντροφος: «Μεταφέρουμε εμπειρία για την επανάσταση στην Ελλάδα». Και πράγματι έτσι είναι. Μιχαλης Συμεωνίδης

Το σχολείο που μείναμε διαθέτει αίθουσες μουσικής, υπολογιστών, ιατρείο, θαλάμους για τους μαθητές, εστιατόριο, βιβλιοθήκη, γήπεδα. Κι όλα αυτά δημόσια και δωρεάν.

46 ϐ διεθνή

Τυφλές επιθέσεις; Εμείς; Ποτέ! Πάντα υπάρχει μια αιτία. Οι συνδικαλιστές για παράδειγμα, εμποδίζουν τους εργαζόμενους να δουλέψουν! Γι’ αυτό τους σκοτώνουμε...

ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΠΟ

Η αλληλεγγύη όπλο στα χέρια όσων αντιπαλεύουν την

ΔΝ ΣΤΗΝ ΚΟΛ

ΟΜΒΙΑ

ιμπεριαλιστική αγριότητα Δεν είναι η ωμότητα των όσων δήλωνε πριν λίγα χρόνια ο Κάρλος Καστράνιο (ένας από τους πιο γνωστούς ακροδεξιούς ηγέτες παραστρατιωτικών οργανώσεων της Κολομβίας) που εντυπωσιάζει. Είναι πρώτα απ’ όλα η ειλικρίνεια με την οποία εξηγεί πού οφείλεται η άγρια επίθεση των ντόπιων κυβερνήσεων και των μηχανισμών της ολιγαρχίας, με ευθεία παρέμβαση των Αμερικάνων ιμπεριαλιστών, ενάντια στο λαϊκό κίνημα της Κολομβίας και κυρίως στους πρωτοπόρους αγωνιστές, τα μέλη του Κομμουνιστικού Κόμματος Κολομβίας (PCC) και της Κομμουνιστικής Νεολαίας (JUCO): Στόχος είναι να διαλυθεί ακόμα και ο παραμικρός σπόρος αμφισβήτησης, ανυπακοής και αντίστασης στην πολιτική που υπηρετεί την κερδοφορία των πολυεθνικών.

Nα εξουδετερωθεί κάθε ίχνος προβληματισμού που τριβελίζει το νου ενός Κολομβιάνου και τον κάνει να αναρωτιέται: «γιατί 4 στους 10 να είμαστε άνεργοι; Γιατί το 60% των χωραφιών το’ χει μόλις το 3% από τους ιδιοκτήτες γης; Eγώ σκοτώνομαι στη δουλιά, δουλεύω μέχρι και 10 ώρες τη μέρα... Ποιοί τσεπώνουν αυτά που εγώ ιδρώνω να παράγω;... Πρέπει να ξεσηκωθούμε... Να οργανώσουμε τον αγώνα μας!» Η κυβέρνηση Ουρίμπε οξύνει την επίθεση στο λαϊκό κίνημα και κατηγορώντας τις FARCEP ως τρομοκρατική οργάνωση. Χρησιμοποιεί συνολικά την επιχειρηματολογία του “πολέμου κατά της τρομοκρατίας” για να δικαιολογήσει την άγρια καταστολή του κινήματος. Αυτή τη στιγμή επέλεξε η Παγκόσμια Ομοσπονδία Δημοκρατικών Νεολαιών (ΠΟΔΝ) να στηρίξει έμπρακτα όσους αντιστέκονται ηρωικά. Βρέθηκε στο πλευρό του σκληρά δοκιμαζόμενου λαού της Κολομβίας με την Αποστολή Αλληλεγγύης που διοργάνωσε με περιφρούρηση και αποφασιστικότητα, στις 11 με 15 Ιούλη. Στην αποστολή, στην οποία συμμετείχαν ο πρόεδρος κι ο γενικός γραμματέας της Ομοσπονδίας, Τιάγο Βιέιρα και Χεσούς Μόρα, πήραν μέρος η Κομμουνιστική Νεολαία Ελλάδας (ΚΝΕ), η Κομμουνιστική Νεολαία Πορτογαλίας (JCP), η Ενιαία Δημοκρατική Οργάνωση Νεολαίας (ΕΔΟΝ) Κύπρου, η Κομμουνιστική Νεολαία Βενεζουέλας (JCV). Την ΚΝΕ εκπροσώπησαν

τα μέλη του ΚΣ Βασίλης Μεταξάς και Αναστασία Μοσχόβου.

Ο κύκλος του αίματος δεν κλείνει «Σύντροφοι, έχουμε θάψει τόσους συναγωνιστές, τόσους φίλους, που καμιά φορά είναι τόσο δύσκολο να συνεχίσεις. Να χαμογελάς, να χορέψεις σε μια γιορτή, να συνεχίσεις όπως πριν. Αλλά πρέπει. Είναι κι αυτό κομμάτι της αντίστασής μας...» Από τις πιο φορτισμένες στιγμές της αποστολής ήταν οι συναντήσεις που έγιναν με μέλη της JUCO τα οποία για λόγους ασφαλείας έφυγαν από τις πόλεις και τα χωριά τους. Σε πολλές περιπτώσεις αυτά τα παιδιά δεν μπορούν καν να επικοινωνήσουν με τις οικογένειές τους. Οι εξαφανίσεις, οι δολοφονίες, οι τρομοκρατικές επιθέσεις, οι εισβολές και οι έρευνες της αστυνομίας στα σπίτια τους είναι πολύ συνηθισμένο φαινόμενο για τους κομμουνιστές (και όχι μόνο) στην Κολομβία. Η στάση όλων αυτών των ανθρώπων που επιμένουν να αντιστέκονται, παρά τις λυσσαλέες και πολύμορφες προσπάθειες της ολιγαρχίας να τους λυγίσουν είναι πραγματικά ηρωική.

Δολοφονήθηκαν 557, καταδικάστηκαν ... τέσσερις! Αποκαλυπτικά ήταν τα στοιχεία (της Επιτροπής για την Ειρήνη και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα της αντίστοιχης Βουλής της Κολομβίας) που μεταφέρθηκαν στην αποστολή, κατά τη συνάντηση με τη γερουσιαστή του PDA (Polo Democratico Alternativo - Εναλλακτικός Δημοκρατικός Πόλος: ο πολιτικός συνασπισμός δυνάμεων στον οποίο συμμετέχει και το PCC) Γκλόρια Ινές Ραμίρες: nn Από το 1986 μέχρι το 2007 έχουν καταγραφεί συνολικά 8.973 υποθέσεις παραβιάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων (βασανισμοί, δολοφονίες, βίαιες εκτοπίσεις, καταδιώξεις, απειλές κτλ.). nn Από το 1991 μέχρι το 2008 έγιναν 2.570 δολοφονίες συνδικαλιστών.

Η αποστολή της ΠΟΔΝ που βρέθηκε στην Κολομβία

nn Η ατιμωρησία των ενόχων είναι σχεδόν καθολική. Σε σύνολο 557 δολοφονιών που σημειώθηκαν από το 2002 μέχρι το 2006, μόνο τέσσερις υποθέσεις κατέληξαν σε καταδικαστικές αποφάσεις (ποσοστό 0,7%) ... Και να σκεφτεί κανείς ότι η τραγική αυτή κατάσταση αποτυπώνει μόνο ένα μέρος της πραγματικότητας, αφού αμέτρητα ακόμα περιστατικά δεν καταγράφονται ποτέ επίσημα.

Oπως εξηγήθηκε στην αντιπροσωπεία της ΠΟΔΝ, σε ολόκληρη τη χώρα υπάρχουν 2.000-3.000 ομαδικοί τάφοι που κρύβουν ανθρώπους τους οποίους οι οικογένειές τους μπορεί ακόμα να ψάχνουν...

Κοιμούνται στα βουνά για να προφυλαχθούν Λίγο να βρεθεί κανείς στην επαρχία της Κολομβίας δεν αργεί να καταλάβει ότι είναι μια πλούσια χώρα. Με γη γόνιμη, ικανή να θρέψει τον πληθυσμό της χώρας. Oμως η παραγωγή είναι συγκεντρωμένη στα χέρια μιας χούφτας τσιφλικάδων... Η αποστολή της ΠΟΔΝ βρέθηκε στη λεγόμενη “κόκκινη Μπιοτά”. Μια ιστορική για την ανάπτυξη του κομμουνιστικού και λαϊκού κινήματος περιοχή, τρεις ώρες μακριά από την πρωτεύουσα Μπογκοτά, εκεί όπου αγωνιστές του αγροτικού κινήματος και άλλοι κάτοικοι, μικροί και μεγάλοι την υποδέχτηκαν με ζεστασιά και εν-

θουσιασμό. Για τον αγροτικό πληθυσμό της υπαίθρου τα πράγματα είναι ακόμα πιο δύσκολα. Χιλιάδες μικροκαλλιεργητές παρατάνε τα χωράφια τους, διωγμένοι από την κυρίαρχη πολιτική (π.χ. ιδιωτικοποίηση του νερού) αλλά και τις ανελέητες επιθέσεις των παραστρατιωτικών ομάδων. «Οι κάτοικοι βασίζονται ο ένας στην ενημέρωση του άλλου... Πολλές οικογένειες κοιμούνται στις πλαγιές των βουνών, για να μην τους βρουν οι παραστρατιωτικοί» τόνισαν τα μέλη της JUCO. Εκατοντάδες χιλιάδες εργάτες γης δουλεύουν μέχρι και 10, 12 ώρες τη μέρα, μόλις για τρία ή πέντε δολάρια. Μάλιστα, πολλές επιχειρήσεις έχουν - κατά κάποιο τρόπο - αναθέσει την προστασία τους σε παραστρατιωτικές οργανώσεις. Ενας αγρότης πρέπει να ζήσει την οικογένειά του με 450.000 πέσος (σ.σ. περίπου 225 ευρώ) το μήνα. Οταν πάψει πια να μπορεί να δουλεύει, δεν παίρνει ούτε καν σύνταξη.

Ποια δημοκρατία επιτρέπεται Μερικά δείγματα του τι σημαίνει “δημοκρατία” στην Κολομβία η οποία, μη ξεχνάμε, είναι ο “κολλητός” των ΗΠΑ στη Λατινική Αμερική:

nn Στις 28 Ιούλη 2008 ένοπλοι εισέβαλαν στο διαμέρισμα του Χάιμε Οσόρνο

Οδηγητής ϐ Σεπτέμβρης 2008

Ναβάρο, μέλους της Κεντρικής Εκτελεστικής Επιτροπής της JUCO. Εκεί βρήκαν το μέλος της JUCO Πέδρο Λουίς Χενέυ Αριέτο, τον οποίο έδεσαν, χτύπησαν και βασάνισαν, ζητώντας να μάθουν για τον Οσόρνο και κατηγορώντας τους ότι στηρίζουν τους “αντάρτες”. Τα παραπάνω καταγγέλει με ανακοίνωσή της η Κεντρική Εκτελεστική Επιτροπή της JUCO, τονίζοντας ότι οι άγνωστοι έφυγαν από το διαμέρισμα κλέβοντας φορητούς υπολογιστές και άλλο ψηφιακό υλικό που βρήκαν και πετώντας τον Αριέτο σε μια ντουλάπα δεμένο με σεντόνια και ηλεκτρικά καλώδια. Ο Οσόρνο είχε έρθει αντιμέτωπος με έρευνες και επιθέσεις από την αστυνομία, μπροστά στο 4ο Εθνικό Συνέδριο των Πανεπιστημιακών Φοιτητών (τον περασμένο Μάη), καταγγέλει η JUCO. nn Στις 12 Ιούλη, η αποστολή της ΠΟΔΝ συναντήθηκε με τη Σόνια Ριβέρα Φουκένε, γυναίκα του Γκιγιέρμο Ριβέρα Φουκένε προέδρου του Συνδικάτου των δημοτικών υπαλλήλων στην πόλη της Μπογκοτά, που ήταν αγνοούμενος από τον περασμένο Απρίλη. Τέσσερις μέρες μετά (16/7), το πτώμα του βρέθηκε βασανισμένο σε κάποιο σημείο της Μπογκοτά. nn Απόσπασμα ενός από τα “σημειώματα” που καθημερινά δέχονται συνδικαλιστές, φοιτητές κτλ.: «Σε αναζήτηση μιας καλύτερης πατρίδας, περιοχής και πόλης η Κεντρική Διοίκηση των Μαύρων Αετών, επιδιώκει την κοινωνική κάθαρση στη χώρα μας για να εγγυηθεί ότι μερικά άτομα δεν θα ταράζουν τη νέα τάξη και τη νέα δημοκρατία. Εχουμε προσδιορίσει άτομα και ομάδες που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο ανήκουν σε ομάδες της άκρας αριστεράς και κοινωνικά κινήματα.Εδώ και καιρό αρχίσαμε να δουλεύουμε στο πανεπιστήμιο ...και εξουδετερώνοντας όλους αυτούς που κρύβουν μια άμεση επαφή με αντάρτικες ομάδες, που επιτίθενται στην πανεπιστημιακή ασφάλεια και ηρεμία, που συνεχίζουν την πολιτική και στρατιωτική στήριξη ομάδων οι οποίες είναι εγκληματικές και αναδύονται για να αποσταθεροποιήσουν την τάξη στο πανεπιστήμιο... Θα είναι υπεύθυνοι για ό,τι συμβεί στις οικογένειές τους. Ξέρουμε τι κάνουν οι... Προς το παρόν τους αφήνουμε να εγκαταλείψουν και να αποσυρθούν από τις αριστερίστικες δραστηριότητές τους, αυτό που σωστά ονομάζεται αντάρτικος προσηλυτισμός, αλλιώς θα δράσουμε άμεσα...» Η ανθρώπινη ζωή μοιάζει τιποτένια. Η αγριότητα σοκάρει. Κι όμως. Οι αγώνες που συνεχίζει να δίνει ο κολομβιάνικος λαός όχι μόνο επιτρέπουν αισιοδοξία, αλλά και αναδεικνύουν ότι το δίκιο ενός λαού που θέλει να διαφεντεύει τον τόπο του αποδεικνύεται πολύ ισχυρό όπλο στα χέρια του…

Αναστασία Μοσχόβου

Στην ύπαιθρο πολλά παιδιά περπατούν ακόμα και 2 ώρες μέχρι το σχολείο. Κοιμούνται στα βουνά για να ξεφύγουν από τις “επισκέψεις” των παραστρατιωτικών

Ο λαός να οργανώσει τη συλλογική του πάλη

διεθνή ϐ 47

Στο δημόσιο πανεπιστήμιο της Μπογκοτά, οι τοίχοι είναι γεμάτοι από μνημεία για δολοφονημένους φοιτητές. Μαζί με συνθήματα που καλούν σε αντίσταση...

Ιδιαίτερα σημαντική ήταν η συνάντηση που έγινε στα γραφεία της “VOZ” (όργανο της ΚΕ του PCC) με το διευθυντή της εφημερίδας και μέλος της Κεντρικής Εκτελεστικής Επιτροπής του PCC Κάρλος Λοσάνο, που αντιμετωπίζει στημένες κατηγορίες από την κυβέρνηση και δέχεται συνεχώς απειλές για τη ζωή του. Ο Κ. Λοσάνο εξήγησε πως η στρατιωτική και, κύρια, οικονομική, κοινωνική και πολιτική σύγκρουση που εξελίσσεται σήμερα στη χώρα, αναδεικνύει την ανάγκη, οι εργάτες ενωμένοι να οργανώσουν τον αγώνα τους, να ανασυγκροτηθεί το εργατικό και λαϊκό κίνημα. Κάτι στο οποίο - τόνισε - μπορεί να συμβάλλει αποφασιστικά ο Εναλλακτικός Δημοκρατικός Πόλος. Η επιτυχία της αποστολής της ΠΟΔΝ, έβαλε ένα ακόμα λιθαράκι προς αυτήν την κατεύθυνση, δυναμώνοντας την αλληλεγγύη προς τον Κολομβιάνικο λαό.

«Οι κάτοικοι βασίζονται ο ένας στην ενημέρωση του άλλου... Πολλές οικογένειες κοιμούνται στις πλαγιές των βουνών, για να μην τους βρουν οι παραστρατιωτικοί», μας είπαν τα μέλη της JUCO

Στόχος να βαθύνει ο αντιιμπεριαλιστικός του χαρακτήρας εχωριστή σημασία είχε η συζήτηση που έγινε στο Συντονιστικό Συμβούλιο (CC) της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Δημοκρατικών Νεολαιών (ΠΟΔΝ) και τη Διεθνή Συμβουλευτική Συνάντηση για το 17ο Παγκόσμιο Φεστιβάλ Νεολαίας και Φοιτητών (ΠΦΝΦ), που πραγματοποιήθηκαν στο Καράκας, στις 17 και 18 Ιούλη αντίστοιχα. Κι αυτό γιατί λίγες μέρες πριν τη συνεδρίαση του CC, η Ενωση Δημοκρατικής Νεολαίας Λευκορωσίας που είχε αναλάβει να φιλοξενήσει το 17ο ΠΦΝΦ με βάση και την απόφαση του Γενικού Συμβουλίου της ΠΟΔΝ, το Φλεβάρη του 2008 στη Λισαβόνα, απέσυρε την υποψηφιότητά της, ενημερώνοντας με επιστολή ότι συναντά οικονομικές και τεχνικές δυσκολίες που δεν επιτρέπουν τη διεξαγωγή του ΠΦΝΦ στη χώρα. Παρά την απρόοπτη αυτή δυσκολία, οι δεκάδες οργανώσεις που συζήτησαν στο Καράκας εξέφρασαν καθολική αποφασιστικότητα, υπογραμμίζοντας ότι οι δυσκολίες που προέκυψαν σχετικά με τη διοργάνωση του επόμενου Φεστιβάλ μπορούν και πρέπει να ξεπεραστούν. Τις δυνατότητες που υπάρχουν δείχνουν τόσο τα βήματα που συνολικά έχει κάνει το διεθνές αντιιμπεριαλιστικό κίνημα νεολαίας όσο και η θετική πείρα από το 16ο ΠΦΝΦ που έγινε στο Καράκας της Βενεζουέλας το 2005, στην επιτυχία του οποίου συνέβαλε καθοριστικά ο αποφασιστικός ρόλος της ΠΟΔΝ.

Ετσι, ξεκίνησε μια νέα συζήτηση που θα κορυφωθεί τους επόμενους μήνες με στόχο η περίοδος κατά την οποία θα συζητηθεί και θα επιλεγεί η διοργανώτρια οργάνωση και ο χώρος που θα γίνει το 17ο ΠΦΝΦ να είναι όσο το δυνατόν πιο δημιουργική. Είναι χαρακτηριστικό πως η συντριπτική πλειοψηφία των συμμετεχόντων επισήμαναν ότι προτεραιότητα αποτελεί σταθερά, πώς θα βαθύνει ακόμα περισσότερο ο αντιιμπεριαλιστικός χαρακτήρας και το πολιτικό περιεχόμενο του ΠΦΝΦ. Πρέπει να τονιστεί ότι αρκετές οργανώσεις εξετάζουν την περίπτωση να καταθέσουν υποψηφιότητα και ζήτησαν περισσότερες πληροφορίες. Ενδιαφέρον για τη φιλοξένηση του 17ου ΠΦΝΦ έχει εκφράσει μέχρι στιγμής η Ομοσπονδία Δημοκρατικής Νεολαίας Ινδίας (DYFI). Στις δύο αυτές διεθνείς συναντήσεις από την ΚΝΕ πήρε μέρος η αντιπροσωπεία του ΚΣ που λίγες μέρες νωρίτερα βρέθηκε στην Κολομβία.