1043 by giannis kle

Οδηγητής ϐ Φλεβάρης 2017 ΙΣΧΥΡΟΠΟΙΟΥΜΕ ΤΟ ΚΚΕ ΓΙΑ ΔΥΝΑΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ - ΤΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ

# 1043 | ΦΛΕΒΑΡΗΣ 2017 | 2 ευρώ

Κομμουνιστική Επιθεώρηση Κυκλοφορεί το τεύχος 1/2017

Αναλυτικά τα περιεχόμενα του τεύχους: Â 20ο Συνέδριο του ΚΚΕ

Θέσεις της ΚΕ του ΚΚΕ για το 20ο Συνέδριο Â Διέθνεις Εξελίξεις

Γιώργου Μαρίνου: Οι ελληνοτουρκικές σχέσεις στο πλαίσιο των εξελίξεων στην ευρύτερη περιοχή Â Εργατικό Συνδικαλιστικό κίνημα

Γιάννη Μερεντίτη: Για την πολιτικοποίηση της πάλης του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος Â Ιστορία

Τηλέμαχου Λουγγή: Σχετικά με το λαϊκό κίνημα στο Βυζάντιο (Β΄ μέρος) Â Κομματικά Ντοκουμέντα

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΠΕΡΙΟΧΗΣ

Ποσοστό

Αν. Στερεά - Εύβοια

202,58%

Εξωτερικό

197,3%

Πελοπόννησος Δυτική Ελλάδα Αττική

190,8% 147,36% 132,34%

Αιγαίο

132%

Κρήτη

130,85%

Αν. Μακεδονία - Θράκη 123% Κεντρική Μακεδονία 118%

3 Ανατρέπουμε το παλιό! Με το ΚΚΕ για τον 22 Εκλογές Συλλόγων Δημοσίων ΙΕΚ νέο κόσμο, τον σοσιαλισμό! 23 Ιδιωτικά ΙΕΚ: Οι “πετυχημένοι” και οι πραγματικοί μαχητές στη ζωή 4 Σχόλια 6 Συνέντευξη με τον Κύριλλο Παπασταύρου, 24 Σωματεία σε επισιτισμό-τουρισμό-ξενοδο-

μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ για το 20ό Συνέδριο

χεία: Η πανελλαδική μέρα δράσης ήταν η αρχή...

9 Οι μαθητές συζητάμε για το 20 Συνέδριο

Η κυριακάτικη αργία είναι των εργαζομένων, δεν τη χαρίζουμε στους εργοδότες

Συνέντευξη με αφορμή την 7η Πανελλαδική Συνάντηση του ΜΑΣ

του ΚΚΕ, για τη ζωή που θέλουμε

Μαθητές: Δεν εγκαταλείπουμε τα όνειρά μας. Παλεύουμε για το σχολείο και τη ζωή που μας αξίζει!

27 ΠΑΣΠ: Ξαναζεσταμένη σούπα από τα ίδια υλικά...

Καλωσορίζουμε τα προσφυγόπουλα στα σχολεία μας! Απομονώνουμε τους φασίστες της Χρυσής Αυγής

Επαγγελματικά δικαιώματα φοιτητών πολυτεχνικών σχολών και ΣΤΕΦ των ΤΕΙ

14 Πάμε Γυμνάσιο... “Θεματική βδομάδα”: 30 Η παρέμβασή μας στα αμφιθέατρα, αντίΡίχνουμε τον “σπόρο” της αμφισβήτησης με κάθε ευκαιρία

Η ΚΝΕ υπερκάλυψε το πλάνο της!

παλο δέος στην καθηγητική αυθεντία!

32 Η επανάσταση του 1905 16 Προσεχώς στην Τάξη 34 65 χρόνια η Ελλάδα στο ΝΑΤΟ – 25 χρό18 4 Πανελλαδικός Μαθητικός Διαγωνι- νια από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ σμός Συλλογικής & Ερευνητικής Εργασίας της ΚΝΕ και του “Οδηγητή” 36 Προτάσεις 19 74 χρόνια από την ίδρυση της ΕΠΟΝ: 38 Είναι λιγότερο ελεγχόμενη η ενημέρωση Μαθητές στην ΕΑΜική Αντίσταση

Ήπειρος Δυτική Μακεδονία Θεσσαλία ΚΝΕ

101,5% 100,2% 100% 130,27%

Τα στοιχεία από το τελευταίο και πανηγυρικό κλείσιμο της δίμηνης Οικονομικής Εξόρμησης Νοέμβρη – Δεκέμβρη 2016 στις 09/01/2017. Η υπερκάλυψη του πλάνου αποτελεί πολύτιμη παρακαταθήκη για τη συνέχεια, είναι στοιχείο που δείχνει το πλατύ άνοιγμα που πραγματοποιήθηκε στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, στη νεολαία. Συνεχίζουμε δυναμικά τη σταθερή οικονομική δουλειά, για την ολόπλευρη ισχυροποίηση του ΚΚΕ!

ος

από το διαδίκτυο;

Σχολιασμός με αφορμή το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ στο Νταβός

Ανταπόκριση από τις μαθητικές κινητοποιήσεις στην Ιταλία

OΔΗΓΗΤΗΣ: Όργανο του ΚΣ της ΚΝΕ, www.odigitis.gr, e-mail: mail@odigitis.gr Ιδιοκτησία: ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΕΒΕ, Εκδότρια - Διευθύντρια: Αναστασία Μοσχόβου, Διεύθυνση: Κοτοπούλη 11 και Βερανζέρου, ΤΚ: 104 32, Αθήνα, Κωδικός: 3995, ISSN 1791-3594, Τηλ.: 210 5282.526-528, Fax: 210 5241.526, Συνδρομητές: Σόλωνος 130, ΤΚ:106 81, Τηλ: 210 3320.800 (ετήσιες συνδρομές: εσωτερικού: 22 ευρώ, εξωτερικού: 35 ευρώ).

Αγόρασέ τον Διάβασέ τον Διάδωσέ τον!

Οδηγητής ϐ Φλεβάρης 2017

Ανατρέπουμε το παλιό!

Με το ΚΚΕ για τον νέο κόσμο, τον σοσιαλισμό!

υτός ο Φλεβάρης είναι ξεχωριστός. Τα στελέχη και τα μέλη της ΚΝΕ, οι φίλοι της Οργάνωσης, όσοι συμπορεύονται μαζί μας έχουν στα χέρια τους τις Θέσεις της Κεντρικής Επιτροπής για το ό 20 Συνέδριο του ΚΚΕ. Μελέτη, συζήτηση, αγώνας Η μελέτη και η συζήτηση γύρω από τις Θέσεις είναι σημαντική για κάθε αγωνιστή. Όσα αναφέρονται σ’ αυτές αφορούν την ίδια τη ζωή του, το παρόν και το μέλλον του. Είναι πρώτης τάξης ευκαιρία για τους νέους και τις νέες των εργατικών-λαϊκών οικογενειών να μάθουν γι’ αυτά που λέει το ΚΚΕ από το ίδιο το ΚΚΕ. Να συμβάλουν δημιουργικά με την πείρα τους και την πρότασή τους. Η συζήτηση αυτή πρέπει να φουντώσει σε κάθε χώρο που ζει, σπουδάζει και εργάζεται ο λαός και η νεολαία. Συζητάμε για το πώς ο λαός και η νεολαία θα ανατρέψουν τον καπιταλισμό, θα ξεμπερδέψουν με τους εκμεταλλευτές, θα οικοδομήσουν τον σοσιαλισμό στην Ελλάδα. Συζητάμε για τα σύγχρονα δικαιώματά μας, τις αιτίες των προβλημάτων που έχουμε, τις αιτίες της κρίσης, της φτώχειας, της ανεργίας. Συζητάμε και παλεύουμε ταυτόχρονα.

Δυο χρόνια κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ… ...είναι αρκετά για να βγουν πολύτιμα συμπεράσματα. Με κριτήριο τη ζωή του, κάθε νέος και νέα μπορεί να καταλάβει ότι το “καινούργιο” και “διαφορετικό” που πλάσαρε ο ΣΥΡΙΖΑ πριν από δυο χρόνια ήταν φτιαγμένο από τα πιο μπαγιάτικα, τα πιο δοκιμασμένα στο “πετσί”

του λαού συστατικά. Φτώχεια, ανεργία, απολύσεις, χρέη, πλειστηριασμοί, φοροεπιδρομή, υποβάθμιση της παιδείας, κλείσιμο νοσοκομείων, κατάργηση κυριακάτικης αργίας, τζάμπα εργασία μέσω της μαθητείας... Η λίστα συνεχίζεται γκρεμίζοντας και τις τελευταίες αυταπάτες. Οι νέοι και οι νέες της εργατικής τάξης και του λαού που πίστεψαν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ “κάτι θα έκανε”, πρέπει να βγάλουν συμπέρασμα. Φιλολαϊκή διαχείριση του καπιταλισμού δεν μπορεί να υπάρξει. Η οργή, η αγανάκτηση που νιώθει κάθε εργάτης, άνεργος, πρακτικάριος, σπουδαστής, μαθητής, νέος γονιός, να μην πάει χαμένη.

…και οι συνοδοιπόροι τους στην υπεράσπιση του συστήματος Το αστικό πολιτικό σύστημα, παρά τις δυσκολίες του, συνεχίζει να ενσωματώνει. Συνεχίζει να είναι κυρίαρχη η αυταπάτη των νέων και παλιότερων σωτήρων που τάχα θα μας σώσουν. Μαζί με το “καρότο” των αυταπατών, δουλεύει και με το “μαστίγιο”, καλλιεργεί τον φόβο ώστε να υποτάξει τη νεολαία. Οι εγκληματίες ναζιστές της Χρυσής Αυγής, τώρα στοχοποιούν και παιδιά, τα προσφυγόπουλα. Θρασύδειλοι μέχρι το κόκαλο παρέχουν κάλυψη στο σύστημα στοχοποιώντας τους πιο αδύναμους σαν αιτία για τα προβλήματα του λαού. Το ρα-

τσιστικό δηλητήριο έχει αντίδοτο: Είναι η κοινή πάλη Ελλήνων και ξένων εργατών απέναντι στον πραγματικό αντίπαλο, είναι η πάλη που πρωτοστατεί το Κόμμα μας και η ΚΝΕ και αγκαλιάζεται καθημερινά από χιλιάδες λαού και νεολαίας. Τώρα είναι που πρέπει να ανοίξει η συζήτηση “στα γεμάτα” για τις σοβαρές εξελίξεις στην περιοχή μας. Όλες οι δυνάμεις που στηρίζουν το σύστημα, συγκαλύπτουν τις αίτιες των ιμπεριαλιστικών πολέμων που διεξάγονται γύρω από τη χώρα μας. Κρύβουν την πιθανότητα εμπλοκής της χώρας μας και του λαού μας στο ιμπεριαλιστικό μακελειό που διεξάγουν ΝΑΤΟ, ΕΕ και άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις στην περιοχή μας.

Παλεύουμε για τον νέο κόσμο, τον σοσιαλισμό Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ χωρίς μισόλογα παλεύουμε για την ανατροπή του σάπιου συστήματος. Κάθε μέλος και κάθε φίλος της ΚΝΕ, σε όλους τους χώρους μπαίνει μπροστά με πείσμα και αποφα-

σιστικότητα, για να συναντήσει το εκμεταλλευτικό σύστημα την οργανωμένη αντίσταση, την ανυπακοή και τον συλλογικό αγώνα. Αυτός ο αγώνας θα δυναμώνει όσο δυναμώνει η καρδιά του, το Κόμμα και η ΚΝΕ. Δυναμώνοντας την ταξική πάλη και την κοινωνική συμμαχία ο κόσμος μπορεί να αλλάξει και θα αλλάξει. Περισσότεροι θα συνειδητοποιούν ότι χρειάζεται κίνημα μαζικό, οργανωμένο από τα κάτω, που θα δυναμώνει όχι με παρακάλια για ένα ξεροκόμματο και για ένα …λιγότερο άδικο σύστημα, αλλά κόντρα σε αυτό και στην τάξη που κάνει κουμάντο, με μάχη στους τόπους δουλειάς, στις σχολές, στους χώρους κατάρτισης, τα σχολεία, τη γειτονιά και τους δρόμους, για τις σύγχρονες ανάγκες του λαού και της νεολαίας. Η χώρα μας έχει τεράστιες δυνατότητες για την ικανοποίησή τους. Αρκεί ιδιοκτήτης του πλούτου που παράγεται να γίνει η εργατική τάξη, ο εργαζόμενος λαός. Δημήτρης Βιτάλης μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ

Πάνω από το 50% ευέλικτες οι νέες θέσεις εργασίας στην Ελλάδα… Τα στοιχεία του συστήματος ΕΡΓΑΝΗ και για τον Νοέμβριο του 2016 κινήθηκαν στην ίδια ρότα με τους προηγούμενους μήνες... 37.667 παραπάνω απολύσεις από ότι προσλήψεις, με το 52% των προσλήψεων να γίνονται με ευέλικτες σχέσεις εργασίας. Κάνοντας τη σούμα για το 11μηνο του 2016 (Ιανουάριος-Νοέμβριος), από όσες προσλήψεις έγιναν το 54,47% αφορούσαν ή μερική ή εκ περιτροπής εργασία.

…αλλά στο εξωτερικό είναι ακόμη πιο μπροστά! Στον Καναδά μέσα στο 2016 το …φοβερό και τρομερό 0% των νέων προσλήψεων ήταν full-time. Για παράδειγμα, σε περιοχές με εργοστάσια ενέργειας χάθηκαν κατά τον προηγούμενο χρόνο 65.000 θέσεις εργασίας, οι οποίες αναπληρώθηκαν με 30.000. Όλες τους part-time! Γη της επαγγελίας στον καπιταλισμό;;; Δεν θα τη βρείτε πουθενά…

Κρατάτε-κρατάτε! «Ο κόσμος συνεχίζει να μας στηρίζει. Να, τώρα πέρασα απ’ έξω και με είδε ένας κύριος με ένα ταξί και μου φώναξε κρατάτε-κρατάτε!» Αυτή την επική ατάκα είπε πριν λίγες μέρες σε τηλεοπτική εκπομπή ο Αλέκος Φλαμπουράρης, στέλεχος της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Κυρ-Αλέκο, ήρθες δεύτερος! Σε έχει προλάβει χρόνια τώρα ο πρώην πρωθυπουργός του ΠΑΣΟΚ Γιώργος Παπανδρέου, όταν επί εποχής που εκείνος έπαιρνε αντιλαϊκά μέτρα, έλεγε: «Με σταματούν στο δρόμο και μου λένε ότι θέλουν να δώσουν το μισθό τους για την πατρίδα...» Με λίγα λόγια: Σοσιαλδημοκρατία (και τότε και τώρα και πάντα) = αντιλαϊκά μέτρα αλλά και μπόλικη παπάτζα και ψέματα για να κρύψει την αντιλαϊκή πολιτική της.

Εδώ υπάρχει ένας έρωτας μεγάλος 13 γεγονότα και μία κοινή πολιτική... Η ΟΝΝΕΔ με αφορμή τα 2 χρόνια κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ αναφέρεται σε «13 γεγονότα που γονάτισαν την Ελλάδα». Ανάμεσα σε αυτά είναι:

Πριν τρία χρόνια η ΚΝΕ, με βίντεό της, την 14η Φλεβάρη, μέρα του Αγίου Βαλεντίνου και των ερωτευμένων, σας είχε αποκαλύψει τον έρωτα του τότε επίδοξου πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα με τον τότε πρόεδρο του ΣΕΒ Δασκαλόπουλο.

ÂÂΗ ψήφιση του 3ου μνημονίου. Εκτός του ότι “ξεχνάνε” το 2ο μνημόνιο επί κυβέρνησης Σαμαρά, μάλλον ξεχνούν ότι και η ΝΔ ψήφισε και το 3ο... ÂÂΜεταρρυθμίσεις. Μάλλον ζηλεύουν την ικανότητα του ΣΥΡΙΖΑ στην εφαρμογή και ψήφιση των μέτρων! ÂÂΑύξηση φόρων. Μάλιστα. Ας μην μπούμε στον κόπο να θυμηθούμε τους φόρους που πέρασε η κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και μάτωσαν τον λαό και τη νεολαία. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ συνεχίζει πάνω στις ίδιες ράγες. Τα σχόλια είναι μάλλον περιττά... ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ συμπλέουν στον στόχο της καπιταλιστικής ανάπτυξης με ό,τι συνεπάγεται αυτό για τον λαό. Διαγκωνίζονται μόνο για το ποιος θα υλοποιήσει αυτή την πολιτική αποτελεσματικότερα. Οι μεν διαφημίζουν την ικανότητά τους στην εξαπάτηση (ΣΥΡΙΖΑ), οι δε την προσήλωσή τους στους στόχους του κεφαλαίου (ΝΔ). Αυτό που συμφέρει τον λαό και τη νεολαία είναι να τους απομονώσει, να χαράξει τον δικό του δρόμο αντεπίθεσης και αγώνα.

Πριν λίγους μήνες, με βίντεο και πάλι, σας παρουσίασε πλάνα από το φλερτ του Τσίπρα με τον Καμμένο στη Νίσυρο.

Surprise… Με την αρχή του μήνα μας περίμενε μια έκπληξη... Η νεολαία ΣΥΡΙΖΑ διοργάνωσε παράσταση διαμαρτυρίας (καλά μη φανταστείτε ότι ήταν και πάνω από 20 άτομα) έξω από την αμερικάνικη πρεσβεία… Όχι, όχι, καλά θυμάστε… Είναι αυτοί που λέγανε 8 χρόνια τώρα ότι οι ΗΠΑ είναι παράδειγμα και έκαναν τεμενάδες στον Ομπάμα. Δεν πάσχουν από διπολική διαταραχή. Έκαναν τη διαδήλωση γιατί τώρα έχει αλλάξει ο πρόεδρος στις ΗΠΑ, είναι πια ο Τραμπ, και μας χαιρέτησε ο …φιλολαϊκός Ομπάμα. Με αφορμή αυτό θέλουμε να διατυπώσουμε δύο απορίες: 1) 8 χρόνια Ομπάμα, 8 πόλεμοι! Και ακόμη: μια πλούσια αντιλαϊκή πολιτική εντός και εκτός ΗΠΑ. Δεν τα είδαν; 2) Η διαδήλωσή τους κατήγγειλε την μεταναστευτική πολιτική του Τραμπ. Αφού τους έπιασε τόσος πόνος για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες (στις ΗΠΑ), γιατί δεν έκαναν καμία διαδήλωση έξω από το αρμόδιο υπουργείο στην Αθήνα για την εκρηκτική κατάσταση που επικρατεί στη χώρα μας -με ευθύνη της κυβέρνησής ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ- με τους εγκλωβισμένους πρόσφυγες, και μάλιστα με 3 νεκρούς σε μια εβδομάδα στη Μόρια; Ρητορικά τα ερωτήματα…

Αξιοποιώντας την ενημέρωση που έχουμε, σας διαβεβαιώνουμε ότι οι φήμες που λένε ότι τη φετινή 14η Φλεβάρη στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και της Χρυσής Αυγής θα παρευρεθούν ξανά στο Καστελόριζο, αυτή τη φορά με την παρουσία των ηγετών τους, για να γιορτάσουν τον Άγιο Βαλεντίνο, ελέγχονται ως ανακριβείς…

Οδηγητής ϐ Φλεβάρης 2017

Πολλά συγχαρητήρια στην ΕΡΤ…

Ο 5ος της παρέας στο γεγονός της χρονιάς…

Το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης (ΕΣΡ) συμβούλευσε την ΕΡΤ να κρίνει κατά συνείδηση αν θα προβάλει τις δραστηριότητες της Χρυσής Αυγής ή όχι. Προσπερνάμε στα γρήγορα το γεγονός ότι το ΕΣΡ δεν τοποθετείται με σαφήνεια απέναντι στους ναζί εγκληματίες. Όσον αφορά την ΕΡΤ –όντως φαίνεται ότι- έκρινε κατά συνείδηση: διότι δεν παρέλειψε να προβάλει την ομιλία του αρχιναζί Μιχαλολιάκου!

Στο σπουδαίο γεγονός της ορκομωσίας του Τραμπ παρευρέθηκαν εκτός από Παππά-Καμμένο, και άλλες μεγάλες προσωπικότητες. Ο Βαλάντης, ο Πατούλης και... μη νομίζετε ότι η λίστα τελειώνει εδώ!

Ο Καζαμίας του “Οδηγητή” έπεσε έξω… «Ανήμερα της Καθαράς Δευτέρας, στις 27 Φλεβάρη, ο Πάνος Καμμένος επισκέπτεται την Παναγιά για να διατρανώσει ότι οι προκλήσεις της Τουρκίας δε θα μείνουν αναπάντητες. Μάλιστα την ώρα της επίσκεψης πραγματοποιούνται παραβιάσεις από τουρκικά μαχητικά και ο Πάνος Καμμένος τα αναχαιτίζει μόνος του με “χαρταετό F16” που μόλις είχε φτιάξει». Απολογούμαστε γιατί η γυάλα που έχει ο Οδηγητής και προβλέπει τις εξελίξεις, έπεσε λίγο έξω. Τελικά, την Τετάρτη 1η Φλεβάρη ο Καμμένος πραγματοποίησε την επίσκεψή του, όχι στη νήσο Παναγιά, αλλά πέταξε πάνω από τα Ίμια και λίγη ώρα μετά πραγματοποιήθηκαν αρκετές παραβιάσεις από τουρκικά μαχητικά. Πέρα απ’ την πλάκα… Οι σοβαρές εξελίξεις δε δικαιολογούν κανέναν εφησυχασμό και επιβάλλουν λαϊκή ενημέρωση και ετοιμότητα.

Ο 5ος της παρέας ήταν ...incognito o Παναγιώτης Λαφαζάνης (που εκπροσωπούσε την ιστοσελίδα Ίσκρα, που μάλλον από ντροπή κατέβασε την ανάρτησή της που πανηγύριζε για την εκλογή Τραμπ). Μάλιστα –λέγεται ότι- ζήτησε σε κατ’ ιδίαν συνάντηση με τον Τραμπ να γίνει πράξη η συμμαχία όλων των δυνάμεων που αντιμάχονται τις κατεστημένες ελίτ!

Λύσσαξαν! Ξανά στους δρόμους οι αγρότες! Πυκνώνουν με τα τρακτέρ τους τα μπλόκα του δίκαιου αγώνα τους. Και απέναντι σε αυτόν τον τίμιο αγώνα επιβίωσης, η κυβέρνηση και όσοι ενδιαφέρονται για την “κοινωνική συνοχή” (όχι, σαφώς, για τους αγρότες) αντιτάσσουν με λύσσα το βρώμικο ψέμα τους. Μήπως τα ίδια δεν δεν λένε κάθε φορά που όχι μόνο οι αγρότες, αλλά και οι εργάτες με άλλα λαϊκά στρώματα διαδηλώνουν ενάντια στα αντιλαϊκά μέτρα των τελευταίων χρόνων;; Αγροτοπατέρες, κομματικοποιημένοι και τα ρέστα! Ωστόσο, η μικρομεσαία αγροτιά ξέρει ότι μόνο αυτό το δρόμο έχει να βαδίσει σε συμμαχία με τους εργάτες και τους φτωχούς αυτοαπασχολούμενους, γιατί όλοι στο ίδιο καζάνι βράζουμε. Γι’ αυτό δείχνουμε την αλληλεγγύη μας στην φτωχομεσαία αγροτιά, δημιουργώντας ασπίδα στα βρώμικα ψέματα.

“Βιώσιμη” καταστροφή της ζωής μας… Στις 26/1/2017 ο ΣΕΒ ζήτησε να κλείσει άμεσα η συμφωνία κυβέρνησης-κουαρτέτου για τη 2η αξιολόγηση. Μεταξύ άλλων μίλησαν και για “βιώσιμη επανεκκίνηση της οικονομίας”... Φυσικά ξέρουμε τι σημαίνει αυτό: ÂÂΜισθοί 500 ευρώ και κάτω. ÂÂΓενίκευση των ελαστικών σχέσεων εργασίας. ÂÂΤζάμπα εργασία για τα αφεντικά με ταυτόχρονες επιδοτήσεις και φοροαπαλλαγές. ÂÂΜισό εκατομμύριο εργαζόμενοι να αμείβονται με 100 ως 500 ευρώ. Πληθαίνουν άλλωστε οι επιχειρήσεις που από διαφορετικούς δρόμους επιχειρούν κάθετη μείωση στους μισθούς. Όλα αυτά τα μέτρα για την ανάπτυξη της οικονομίας κάνουν στους εργαζομένους τον βίο αβίωτο και αυξάνουν τα κέρδη των αφεντικών. Ποια βιώσιμη ανάπτυξη και κουραφέξαλα;

Μνήσθητί μου Κύριε!

Θα σας τσακίσουμε, για να μην σας τσακίσει ο Τραμπ…

«To Εργαστήριο Οργάνωσης και Διοίκησης Υπηρεσιών & Ποιότητας Ζωής του Πανεπιστήμιου Πελοποννήσου σε συνεργασία με την Ιερά Μητρόπολη Μονεμβασίας και Σπάρτης, διοργανώνει Επιστημονική Ημερίδα, με θέμα “Η Νοερά Προσευχή ως οδηγός ανάπτυξης και ενδυνάμωσης στις σύγχρονες επιχειρήσεις και οργανισμούς”. (...) Σκοπό της ημερίδας αποτελεί η προσέγγιση της έννοιας και της μεθόδου - τεχνικής της Νοεράς Προσευχής, με ιδιαίτερη έμφαση στην επίδρασή της και στα οφέλη της στις σύγχρονες επιχειρήσεις και οργανισμούς. Επίσης η συσχέτιση της Νοεράς Προσευχής με την αποτελεσματικότητα, παραγωγικότητα και κερδοφορία των επιχειρήσεων.»

«Αυτή η χοντροκομμένη παρέμβαση Τραμπ νομίζω ότι θα πρέπει να μας ταρακουνήσει για να καταλάβουμε ότι είναι απόλυτη προτεραιότητα αυτήν τη στιγμή για τη χώρα μας να προχωρήσει χωρίς εμπλοκή και μεγάλες καθυστερήσεις η ολοκλήρωση της 2ης αξιολόγησης και όσα θα ακολουθήσουν μετά το 2018 (...)»

Όχι! Δε βρισκόμαστε στο 862 μ.Χ. Μετά από την παραπάνω επίσημη ανακοίνωση για ημερίδα, με τη συμμετοχή μάλιστα και του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, δεν μπορούμε παρά να αναφωνήσουμε: Μνήσθητί μου Κύριε!

Με αυτήν την πολύ …αθώα (και καθόλου χοντροκομμένη) παρέμβαση, ο Δημήτρης Παπαδημούλης (ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ) πασχίζει να πείσει (τον λαό) για την αναγκαιότητα (για το κεφάλαιο) να κλείσει η αξιολόγηση και να φορτωθούν και νέα βάρη στις πλάτες των εργαζομένων. Στο όνομα “της διεθνούς αστάθειας” και του “απρόβλεπτου Τραμπ” ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αφήνει να πέσει τίποτα κάτω και συνεχίζει ακάθεκτα το έργο του. “Στην αναμπουμπούλα ο λύκος χαίρεται”, που λέει και ο λαός μας… Αλλά οι εργαζόμενοι ξέρουν πού οδηγεί η λογική “σφάξε με αγά μου ν’ αγιάσω”…

ΙΣΧΥΡΟΠΟΙΟΥΜΕ ΤΟ ΚΚΕ ΓΙΑ ∆ΥΝΑΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ - ΤΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ

ο ΚΚΕ βαδίζει προς το 20ό Συνέδριό του που θα διεξαχθεί από τις 30 Μάρτη ως τις 2 Απρίλη 2017, με σύνθημα “Ισχυροποιούμε το ΚΚΕ – Για δυνατό εργατικό κίνημα και κοινωνική συμμαχία, για την εξουσία – το Σοσιαλισμό”. Ήδη, αναπτύσσεται πλούσια συζήτηση στις Οργανώσεις της ΚΝΕ και του ΚΚΕ, γίνονται περιοδείες και ανοιχτές εκδηλώσεις, διεξάγεται σοβαρή μελέτη από μέλη και φίλους του Κόμματος και της Οργάνωσης, δημοσιεύονται κείμενα στο πλαίσιο του προσυνεδριακού διαλόγου μέσα από τις σελίδες του Ριζοσπάστη. Είναι χαρακτηριστικό ότι διακινήθηκαν πάνω από 74.000 φύλλα με τον Κυριακάτικο Ριζοσπάστη της 18ης Δεκέμβρη που περιείχε τις Θέσεις. Για όλη αυτήν την πλούσια προσυνεδριακή διαδικασία, ο “Οδηγητής” συζήτησε με τον Κύριλλο Παπασταύρου, μέλος του Πολιτικού Γραφείου της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ.

“Οδηγητής”: Γιατί ένας νέος εργαζόμενος, άνεργος, φοιτητής – σπουδαστής ή μαθητής να διαβάσει τις Θέσεις της ΚΕ του Κόμματος για το 20ό Συνέδριο; Κύριλλος Παπασταύρου: Κάθε Συνέδριο του ΚΚΕ είναι μια κορυφαία διαδικασία που διεξάγεται κάθε τέσσερα χρόνια, όπου το Κόμμα κάνει απολογισμό της δράσης του, ελέγχει την πορεία υλοποίησης των αποφάσεων, μελετά νέα ζητήματα που προκύπτουν από τις κοινωνικές, οικονομικές διεθνείς εξελίξεις, από την πείρα της δράσης του Κόμματος, την πορεία του εργατικού-λαϊκού κινήματος και την χάραξη νέων κατευθύνσεων. Από τα παραπάνω γίνεται κατανοητό ότι το Συνέδριο του ΚΚΕ δεν αποτελεί μια κλειστή εσωοργανωτική διαδικασία, μια υπόθεση στενά μόνο των μελών του, αλλά οι αποφάσεις του αφορούν την δράση των κομμουνιστών, στο εργατικό-λαϊκό κίνημα, την παρέμβαση στις πολιτικές εξελίξεις και από αυτή την πλευρά πρέπει να απασχολήσουν τους νέους εργαζόμενους, τους φοιτητές-σπουδαστές, ακόμα και τους μαθητές της λαϊκής οικογένειας. Εξάλλου, στις Θέσεις υπάρχει ειδική αναφορά στα ζητήματα αυτών των νέων, τις νέες βάρδιες των εργαζομένων,

στο πώς βιώνουν τις επιπτώσεις από την επίθεση του κεφαλαίου, πώς παίρνουν μέρος στο εργατικό κίνημα, πώς οργανώνονται όσοι βρίσκονται ακόμα στα σχολεία, στα ΑΕΙ-ΤΕΙ, την κατάρτιση και μαθητεία. Έχει λοιπόν σημασία να μελετήσει κάποιος νέος τις Θέσεις της ΚΕ του ΚΚΕ γιατί αφορούν τη ζωή του, αφορούν το πώς μπορούν και πρέπει σήμερα να αλλάξουν τα πράγματα προς όφελος της λαϊκής πλειοψηφίας, πώς μπορούμε να αλλάξουμε πραγματικά τη ζωή μας. “Ο”: Ποιο είναι το βασικό πολιτικό περιεχόμενο του θέματος του 20ού Συνεδρίου του ΚΚΕ; Κ.Π.: Θυμίζουμε ότι στο 19ο Συνέδριο του Κόμματος, πριν 4 χρόνια, διαμορφώσαμε νέο Πρόγραμμα και Καταστατικό. Επεξεργαστήκαμε τις βασικές γραμμές, τις αντικειμενικές και υποκειμενικές προϋποθέσεις της κοινωνικής ανατροπής που είναι σήμερα αναγκαία, δηλαδή της ανατροπής του σάπιου και εκμεταλλευτικού συστήματος, τις βασικές αρχές και τα χαρακτηριστικά της σοσιαλιστικής-κομμουνιστικής κοινωνίας για την οποία παλεύει το ΚΚΕ, θέσαμε τα βασικά καθήκοντα της δράσης

Μελετώντας την πείρα από τη δράση του Κόμματος θέτουμε στο επίκεντρο των Θέσεων της ΚΕ για το 20ό Συνέδριο το ολόπλευρο ιδεολογικό - πολιτικό - οργανωτικό ατσάλωμα του Κόμματος και της Νεολαίας, του ως Κόμματος της επαναστατικής ανατροπής

του Κόμματος σε συνθήκες που ο συσχετισμός δυνάμεων παραμένει αρνητικός, σε μη επαναστατικές συνθήκες. Σήμερα, 4 χρόνια μετά, παρακολουθώντας τις οικονο- με τον Κύριλλο Παπασταύρου, μέλος του ΠΓ της ΚΕ μικές και πολιτικές εξελίξεις του ΚΚΕ μπροστά στο 20ο Συνέδριο του Κόμματος διεθνώς αλλά και στην Ελλάδα, μελετώντας την πείρα Â Χτίζοντας γερές κομματικές Οργανώαπό τη δράση του Κόμματος, θέτουμε στο ό σεις, σε εργασιακούς χώρους και κλάδους επίκεντρο των Θέσεων της ΚΕ για το 20 στρατηγικής σημασίας. Αναπτύσσοντας Συνέδριο το ολόπλευρο ιδεολογικό-ποδίκτυο κομματικών Οργανώσεων παντού, λιτικό-οργανωτικό ατσάλωμα του Κόμόπου "χτυπά η καρδιά" της εργατικής τάματος και της Νεολαίας του ως κόμμαξης και των λαϊκών στρωμάτων. Ισχυροτος της επαναστατικής ανατροπής. Αυποιώντας το ΚΚΕ και την ΚΝΕ, ώστε να τό το ατσάλωμα είναι απαραίτητη προϋπόπαίζουν τον πρωτοπόρο ρόλο τους. θεση για να φέρουμε σε πέρας τα σύνθεÂ Διευρύνοντας την επιρροή και την τα καθήκοντα της ανασύνταξης του εργαεμβέλεια του Κόμματος σε όλο και νεότετικού κινήματος, της πάλης κατά του ιμπερες εργατικές - λαϊκές μάζες που εκφράριαλιστικού πολέμου, της οικοδόμησης της ζουν δυσαρέσκεια απέναντι στο καπιτακοινωνικής συμμαχίας σε αντικαπιταλιστιλιστικό σύστημα, τη φτώχεια και ανεργία κή αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση με στόχο που αυτό "γεννά", αλλά και απέναντι σε την εργατική εξουσία. Από αυτό το ατσάόλους τους διαχειριστές της καπιταλιστιλωμα του Κόμματος εξαρτάται και η ικακής οικονομίας και του σάπιου και διενότητά του να προετοιμάζει εργατικές-λαϊφθαρμένου αστικού πολιτικού συστήμακές μάζες μέσα από την ανάπτυξη του ερτος, του αστικού κράτους. γατικού-λαϊκού κινήματος και την προώÂ Δουλεύοντας πρωτοπόρα για την θηση της συμμαχίας των λαϊκών στρωμάανασύνταξη του εργατικού συνδικαλιστιτων σε κατεύθυνση ρήξης και ανατροπής κού κινήματος. με το καπιταλιστικό σύστημα. Αυτό ισχύÂ Προωθώντας την κοινωνική συμμαει ακόμα περισσότερο σε συνθήκες που είχία εργατών του ιδιωτικού και κρατικού τε όλα μοιάζουν ακίνητα, είτε κινούνται με τομέα, των βιοπαλαιστών αγροτών και αργούς ρυθμούς προς τον στόχο της εργαάλλων αυτοαπασχολούμενων ΕΒΕ και τικής-λαϊκής αντεπίθεσης, ή ακόμα και πιεντάσσοντας σε αυτήν όλο και περισσόσωγυρίζουν. Αναλύουμε τις προϋποθέσεις τερες δυνάμεις νέων και γυναικών των που απαιτούνται για να προχωρήσουμε συλαϊκών οικογενειών. ντεταγμένα και δυναμικά, με κομμουνιστική τόλμη, υπευθυνότητα κι επαγρύπνηση:

Οδηγητής ϐ Φλεβάρης 2017

“O”: Στα δύο πρώτα κεφάλαια περιγράφονται οι εκτιμήσεις του ΚΚΕ για τις βασικές διεθνείς, οικονομικές και πολιτικές εξελίξεις, για τους ανταγωνισμούς ανάμεσα σε καπιταλιστικά κράτη που εγκυμονούν τον κίνδυνο για πιο γενικευμένους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, για τη θέση της Ελλάδας στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα. Ποια είναι τα βασικά σημεία αυτών των εξελίξεων; Κ.Π.: Μελετώντας τις εξελίξεις των τελευταίων χρόνων, στις Θέσεις σημειώνουμε τα εξής ζητήματα: Â Το γεγονός ότι η διεθνής καπιταλιστική οικονομία δείχνει σημάδια επιβράδυνσης, ότι δυσκολεύεται η καπιταλιστική ανάκαμψη να αποκτήσει ορμητικούς ρυθμούς. Ότι κανένα από τα ισχυρά καπιταλιστικά κέντρα δεν μπορεί να παίξει τον ρόλο ατμομηχανής του καπιταλισμού. Â Ότι μέσα σε αυτά τα χρόνια έχουν εκδηλωθεί τάσεις αλλαγής συσχετισμού δυνάμεων ανάμεσα στα ισχυρά καπιταλιστικά κέντρα, με βασικό χαρακτηριστικό την ισχυροποίηση της Κίνας σε βάρος των ΗΠΑ. Â Σε αυτή τη βάση οξύνονται οι αντιθέσεις και οι ανταγωνισμοί ανάμεσα σε ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα, ΕΕ, ενώ εκδηλώνονται πιο έντονα προβλήματα συνοχής στο εσωτερικό της ΕΕ και της Ευρωζώνης. Â Με αυτά τα δεδομένα ενισχύεται η πιθανότητα μιας πιο απότομης όξυνσης των αντιθέσεων, μιας μη ειρηνικής επίλυσής τους, η πιθανότητα πιο γενικευμένων ιμπεριαλιστικών συγκρούσεων στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και Μ. Ανατολής, (Συρία-Ιράκ, Αιγαίο, Β. Αφρική, Μαύρη Θάλασσα κ.α.) στην Ευρώπη (Ουκρανία-Βαλτική), στην Ασία (θάλασσα Ν/Α Κίνας), την Αρκτική. Ιδιαίτερα σε σχέση με την Ελλάδα σημειώνονται τα εξής: Â Η πιθανότητα περάσματος το επόμενο χρονικό διάστημα σε μια αναιμική καπιταλιστική ανάκαμψη, που θα στηριχθεί στο τσάκισμα εργατικών λαϊκών δικαιωμάτων. Μια ανάκαμψη που δε θα φέρει ανάκτηση των απωλειών που είχαν τα ερ-

γατικά–λαϊκά στρώματα την περίοδο της κρίσης, δεν θα φέρει δραστική μείωση της ανεργίας, ενώ θα επιδεινώνονται διαρκώς οι όροι ένταξης των επόμενων γενιών στην εργασία, διευρύνοντας τις ελαστικές σχέσεις, τη δουλειά χωρίς δικαιώματα, με πολύ μικρό εισόδημα. Σημειώνουμε επίσης ότι αυτή η πορεία ανάκαμψης θα είναι επισφαλής εξαιτίας και των γενικότερων διεθνών οικονομικών και πολιτικών εξελίξεων. Â Η επιδίωξη της ελληνικής αστικής τάξης για γεωστρατηγική αναβάθμιση της χώρας ως ενεργειακού και εμπορικού κόμβου, καθώς και για αποκατάσταση των θέσεών της στην ευρύτερη περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου, θέσεις που είχαν δεχτεί πλήγμα την περίοδο της κρίσης. Â Η όξυνση των αντιθέσεων ανάμεσα στην αστική τάξη της Ελλάδας και της Τουρκίας στο φόντο των ευρύτερων ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και αντιθέσεων στην περιοχή και ο κίνδυνος πολεμικής εμπλοκής ανάμεσα στα δύο κράτη. Â Σε αυτό το φόντο μελετάμε τις διεργασίες που συντελούνται σε όλους τους αστικούς χώρους (σοσιαλδημοκρατικό, φιλελεύθερο και ακροδεξιό) και έχουν σαν στόχο την αναμόρφωση και σταθεροποίηση του αστικού πολιτικού συστήματος, έτσι ώστε να εξασφαλίζεται η σταθερή εναλλαγή κυβερνήσεων, προσηλωμέ-

νων στη στρατηγική του κεφαλαίου, που όμως να μπορούν να αποσπούν την εργατική-λαϊκή συναίνεση. “O”: Συνοπτικά, ποια πρέπει να είναι η στάση της νεολαίας και του λαού απέναντι σε αυτές τις εξελίξεις; Κ.Π.: Ο λαός, ιδιαίτερα οι νεότερες ηλικίες των εργαζομένων, τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών δεν πρέπει να σταθούν με αμηχανία μπροστά στις εξελίξεις. Η ανησυχία για αυτές δεν πρέπει να οδηγήσει ούτε στον φόβο και την παραλυτική αδράνεια, ούτε βεβαίως στη στράτευση πίσω από τα διάφορα καλέσματα της αστικής τάξης, στην υποταγή. Σε αυτές τις συνθήκες αποδεικνύεται ακόμα πιο καθαρά ότι δεν μπορεί να υπάρξει ατομική λύση, δεν μπορεί κανείς να νομίζει ότι θα μπορέσει μόνος του να ξεφύγει από εξελίξεις και γεγονότα που αγκαλιάζουν τις τύχες χιλιάδων, αν όχι εκατομμυρίων. Είναι λοιπόν υποχρεωτική η συλλογική δράση, η συμμετοχή στον οργανωμένο αγώνα μέσα από τις γραμμές του εργατικού-λαϊκού κινήματος σε αντικαπιταλιστική-αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση, η συσπείρωση με τους κομμουνιστές. Δεν πρέπει να υπάρξει κανένας συμβιβασμός με τη φτώχεια, την ένταση της εκμετάλλευσης που είναι προϋπόθεση αλλά και συνοδεύει την καπιταλιστική ανάκαμψη, κανένας συμβιβασμός

σε μια ζωή με μειωμένες απαιτήσεις. Οι εργαζόμενοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα πρέπει να ενταχθούν στον αγώνα διεκδίκησης με κριτήριο τις σύγχρονες εργατικές-λαϊκές ανάγκες. Είναι αντικειμενική η τάση να αυξάνονται οι σύγχρονες ανάγκες. Αυτό οφείλεται στο σύγχρονο επίπεδο ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων, στην άνοδο της παραγωγικότητας, στα επιτεύγματα της επιστήμης και τις εφαρμογές τους. Οι σύγχρονες ανάγκες αφορούν και τη μείωση του εργάσιμου χρόνου, την αύξηση του ελεύθερου χρόνου, των διακοπών, της αναψυχής. Αφορούν και παράγοντες που σχετίζονται με το βιοτικό επίπεδο, όπως η ποιότητα και η ποσότητα των διατροφικών αναγκών, οι συνθήκες κατοικίας κι εργασίας, ο ρόλος της φυσικής αγωγής και άσκησης, η υγεία με έμφαση στην πρόληψη, η αντιμετώπιση περιβαλλοντικών προβλημάτων και επαγγελματικών ασθενειών, η αύξηση του προσδόκιμου ζωής, ο πολιτισμός κ.ά. Αφορούν και τις απαραίτητες υποδομές και μέσα για την ικανοποίησή τους. Από τώρα πρέπει να δυναμώσει η πάλη ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, να αναδειχτούν οι αιτίες που τον γεννούν, πως αυτός συνδέεται με την επίθεση του κεφαλαίου στη ζωή μας σε ειρηνική περίοδο, πως αποτελεί συνέχειά της. Σε περίπτωση πολεμικής εμπλοκής της Ελλάδας σε ιμπεριαλιστικό πόλεμο και σε ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, το ΚΚΕ καλεί το λαό να παλέψει για να βγει η Ελλάδα από τον πόλεμο προς όφελος των δικών του συμφερόντων. Αυτό προϋποθέτει όχι μόνο να ηττηθεί ο όποιος πιθανός ιμπεριαλιστής εισβολέας -είτε είναι προσωρινός "σύμμαχος" είτε είναι προσωρινός "αντίπαλος" της αστικής τάξης της χώρας- αλλά να ηττηθεί ολοκληρωτικά και η ίδια η εγχώρια αστική τάξη. Προϋποθέτει η έξοδος από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο να συνδεθεί με το πέρασμα της εξουσίας στην εργατική τάξη, να σημάνει δηλαδή διέξοδο από τη βαρβαρότητα του καπιταλιστικού συστήματος, που όσο κυριαρχεί και σαπίζει, θα φέρνει εναλλάξ πότε τον πόλεμο, πότε την ιμπεριαλιστική "ειρήνη" με το πιστόλι

8 στον κρόταφο των λαών. Πρέπει επίσης οι εργαζόμενοι, ιδιαίτερα οι νέοι, τα λαϊκά στρώματα, να αντιμετωπίσουν αυταπάτες και ψευδαισθήσεις που καλλιεργούνται συστηματικά, ότι μέσα από μια διαδικασία δημιουργίας νέων κομμάτων και κυβερνητικών συμμαχιών μπορεί να προκύψει κάτι θετικό και συμφέρον για το λαό. Υπάρχει άλλωστε πρόσφατη πλούσια πείρα από τη διαδικασία αναμόρφωσης που συντελέστηκε κατά τη διάρκεια ανάδειξης του ΣΥΡΙΖΑ ως κυβερνητικής εφεδρείας για το σύστημα. Το Κόμμα μας συνέβαλε αποφασιστικά με τη στάση του, με το γεγονός ότι δεν υποχώρησε σε πιέσεις να δώσει χείρα βοήθειας, ώστε να αποκαλυφθεί ο σοσιαλδημοκρατικός χαρακτήρας της κυβέρνησης. Δηλαδή, ότι πρόκειται για κυβέρνηση για λογαριασμό του κεφαλαίου, ώστε να αποδειχθεί ότι οποιαδήποτε κυβέρνηση στο έδαφος του καπιταλισμού δεν μπορεί να ασκήσει φιλολαϊκή πολιτική. Είναι επίσης βασικό να αντιμετωπιστούν ο φόβος που καλλιεργείται σε σχέση με το ενδεχόμενο πολιτικής αστάθειας, η ανησυχία για την ύπαρξη σταθερών αστικών κυβερνήσεων και κοινοβουλευτικών πλειοψηφιών, οι εκκλήσεις περί συναίνεσης και συνοχής. Οι εργαζόμενοι όχι μόνο δεν πρέπει να διευκολύνουν με τη στάση τους -στο όνομα της εθνικής ενότητας- το πέρασμα της αντιλαϊκής πολιτικής, να "βάλουν πλάτη" στην αναμόρφωση, αλλά το αντίθετο, να δυσκολέψουν με τη δράση τους και με την πάλη τους αυτή τη διαδικασία. “O”: Στο 4ο κεφάλαιο των Θέσεων περιγράφεται η κατάσταση του εργατικού κινήματος και της κοινωνικής συμμαχίας σήμερα, και μάλιστα αναφέρονται υποκειμενικές αδυναμίες που έχουν οι κομμουνιστές που πρωτοστατούν με τη δράση τους. Πώς μπορούν το Κόμμα και η ΚΝΕ να συμβάλλουν καλύτερα στην ενδυνάμωση του εργατικού κινήματος και της κοινωνικής συμμαχίας; Κ.Π.: Συνεχίζοντας ουσιαστικά το σκεπτικό της προηγούμενης απάντησης, το 4ο κεφάλαιο λέει τι πρέπει να κάνουν οι κομμουνιστές με τη δράση τους ώστε να

βοηθήσουν τους εργαζόμενους, τους ανθρώπους των λαϊκών στρωμάτων, τους νέους τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών να διαλέξουν τον δρόμο της αντικαπιταλιστικής-αντιμονοπωλιακής πάλης απέναντι σε αυτές τις εξελίξεις -είτε προχωρήσουν αργόσυρτα, είτε με μεγάλες και απότομες αλλαγές. Πρώτη και βασική προϋπόθεση είναι βεβαίως η οικοδόμηση γερών οργανωτικά και ιδεολογικοπολιτικά Οργανώσεων του Κόμματος και της ΚΝΕ στους κρίσιμους χώρους, στους κλάδους στρατηγικής σημασίας, εκεί όπου συγκεντρώνονται μεγάλα τμήματα εργαζομένων και λαϊκών στρωμάτων, ιδιαίτερα νέων ηλικιών. Για να μιλάμε βεβαίως για γερές ιδεολογικο-πολιτικά Οργανώσεις, σημαίνει Οργανώσεις ιδεολογικά και πολιτικά εξοπλισμένες, που παρακολουθούν συστηματικά τις εξελίξεις, ικανές να διεξάγουν τη διαπάλη με την αστική ιδεολογία και τον οπορτουνισμό. Άρα σημαίνει μια πλούσια εσωκομματική λειτουργία που να εξασφαλίζει αυτή την ικανότητα, που έχει ως αφετηρία της την αξιοποίηση του "Ριζοσπάστη", της ΚΟΜΕΠ, του "Οδηγητή" για τις ΚΝίτικες Οργανώσεις, αλλά και το πολιτικού βιβλίου της Σύγχρονης Εποχής. Το καθήκον της δουλειάς για την ενδυνάμωση του εργατικού κινήματος και την προώθηση της κοινωνικής συμμαχίας δεν αφορά μόνο τη δουλειά μας μέσα στους

ματα, π.χ. για το μεροκάματο, ενάντια σε μια απόλυση κ.λπ. Αυτό σημαίνει ότι οι κομμουνιστές πρέπει να λύνουν διπλά το ζήτημα: και τράβηγμα εργαζομένων στην πάλη, τη διεκδίκηση με άξονα τις σύγχρονες εργατικές-λαϊκές ανάγκες και ταυτόχρονα δουλειά ώστε να ωριμάζει μέσα σε αυτή την πάλη η συνειδητοποίηση της ανάγκης να βγουν απ’ τη μέση τα εμπόδια της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας και της εξουσίας του κεφαλαίου, να ζήσουν οι εργαζόμενοι με βάση τις δυνατότητες του σήμερα. Θέλει πολύ καλή επεξεργασία στόχων, συνθημάτων, ώστε να μπορούμε να τα εξηγούμε αυτά συνδυασμένα και ολοκληρωμένα σε εργαζόμενους, σε νέους χωρίς μεγάλη κοινωνική, πολιτική, ταξική πείρα. Είναι επίσης δεδομέφορείς του εργατικού-λαϊκού κινήματος, νο ότι, παρ’ όλες τις προσπάθειες και τα μόνο την πάλη για τον καλύτερο προσαβήματα που έχουν γίνει, παραμένει ακόνατολισμό τους σε στόχους και αιτήματα, μα αδύναμη η συγκρότηση της κοινωνικής διεκδικήσεις και πλαίσια πάλης, μόνο την συμμαχίας των λαϊκών στρωμάτων, της λααντιπαράθεση με τον εργοδοτικό, τον κυϊκής φτωχολογιάς με τους μισθωτούς, την βερνητικό συνδικαλισμό και τον ρεφορεργατική τάξη. Χρειάζεται να γίνει ακόμα μισμό. Αποκτά ιδιαίτερη σημασία η ενίκαλύτερη προσπάθεια για να αναδείξουμε σχυση της αυτοτελούς, πολύμορφης ιδεότι η πάλη μέσα από τα επιμέρους μέτωολογικής πολιτικής παρέμβασης του ΚΚΕ πα πρέπει να αναδεικνύει τον κοινό αντίκαι της ΚΝΕ, προβάλλοντας το Πρόπαλο, που είναι το κεφάλαιο, η καπιγραμμά του, την αντίληψή ταλιστική ιδιοκτησία και εξουτου για την εξουσία, για σία, οι κυβερνήσεις της, Δεν μπορεί τον σοσιαλισμό, συζηοι ιμπεριαλιστικές ενώτώντας τα συμπεράσεις στις οποίες συμνα υπάρξει ατομική σματα από την ιστομετέχει, όπως η ΕΕ. λύση, δεν μπορεί κανείς ρία του. Είναι σήΚατά συνέπεια λοινα νομίζει ότι θα μπορέσει μερα αναγκαίο να πόν πρέπει οι κομαναζωογονήσουμε μόνος του να ξεφύγει από μουνιστές, οι κομτην προοπτική της μουνίστριες, οι ΚΝίεξελίξεις και γεγονότα σοσιαλιστικής-κομτες και οι ΚΝίτισσες που αγκαλιάζουν τις μουνιστικής κοινωμε τη δουλειά τους νίας σε τμήματα εργαμέσα στα συνδικάτα, τύχες χιλιάδων ζομένων, ιδιαίτερα των τους φορείς των φτωχών νεότερων ηλικιακά. αυταπασχολούμενων και Η πείρα των προηγούμενων χρόαγροτών, στο κίνημα των φοιτηνων απέδειξε πως η δουλειά για την ανατών σπουδαστών, των μαθητών να αποσύνταξη του κινήματος είναι σύνθετη και κτούν την ικανότητα να δουλεύουν, να ορβεβαίως πρέπει να αναμετρηθούμε με μιγανώνουν και να συσπειρώνουν εργαζόκρές και μεγάλες αντικειμενικές και υπομενους, νέους οι οποίοι μέσα από την πείκειμενικές δυσκολίες. Είναι, για παράδειγρα τους να συνειδητοποιούν την ανάγκη η μα, δεδομένο σήμερα ότι ένα πολύ μικρό πάλη να δυναμώνει αποκτώντας προσανατμήμα των εργαζομένων παίρνει μέρος στο τολισμό σύγκρουσης με το κεφάλαιο και κίνημα, ακόμα και για τα πιο απλά ζητήτην εξουσία του.

Οδηγητής ϐ Φλεβάρης 2017

Οι μαθητές συζητάμε για το 20ό Συνέδριο του ΚΚΕ, για τη ζωή όπως τη θέλουμε!

ι μαθητές, μέλη και φίλοι της ΚΝΕ, διαβάζοντας το κείμενο των Θέσεων της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος κατανοούμε γιατί το ΚΚΕ, αν και σχεδόν 100 χρονών, είναι στην πραγματικότητα το πιο νέο κόμμα στην Ελλάδα, αφού πρεσβεύει το πραγματικά νέο, την πάλη για τη νέα κοινωνία, τον σοσιαλισμό – κομμουνισμό. Παράλληλα καταλαβαίνουμε ότι έχουμε πολλά όπλα στην φαρέτρα μας στη μάχη που δίνουμε για να ζήσουμε όπως θέλουμε και όπως μας αξίζει. Για όλα αυτά θα συζητήσουμε.

Μαζί με τις Θέσεις, μεγάλο μας όπλο είναι η θέση του ΚΚΕ για το ενιαίο δωδεκάχρονο σχολείο σύγχρονης γενικής παιδείας, θέση για το σχολείο που έχουμε ανάγκη σήμερα. Μπροστά στο 20ό Συνέδριο του Κόμματός μας, μπορούμε λοιπόν να συζητήσουμε με τους συμμαθητές μας μέσα και έξω από τα σχολεία, στα φροντιστήρια, στις πλατείες, στις παρέες, όπου περνάμε το χρόνο μας. Για παράδειγμα, μπορούμε: ÂÂΝα προβάλουμε μέσα στην τάξη την αντίληψή μας για το ποια κοινωνία θέλουμε, κόντρα στα ιδεολογήματα του αντιπάλου.

ÂÂΝα χρησιμοποιήσουμε τις Θέσεις ως έναυσμα για να διαβάσουμε περισσότερο. Να κάνουμε ερωτήσεις, να προσπαθήσουμε να απαντήσουμε σε νέα ερωτήματα που θα μας δημιουργηθούν μετά το διάβασμα. ÂÂΝα αναπτυχθεί η αντίσταση, οι αγώνες, να εξαπλώνονται οι εστίες όπου ξεσπούν. Καθοριστική εδώ είναι η διαμόρφωση πυρήνων από τους νέους κομμουνιστές και πρωτοπόρους αγωνιστές. ÂÂΝα εναλλάσσονται οι τρόποι και οι μορφές παρέμβασης. Να πολλαπλασιαστούν π.χ. οι αγωνιστικές ομάδες,

Όλες οι μαθητικές Οργανώσεις Βάσης της ΚΝΕ καθημερινά στην παρέμβασή τους αξιοποιούν την έκδοση της Μαθητικής Επιτροπής του ΚΣ της ΚΝΕ για το σχολείο που έχουμε ανάγκη. Εδώ φωτογραφία από εκδήλωση-παρουσίαση της έκδοσης στη Νέα Ιωνία.

που παίρνουν πρωτοβουλίες για αλληλεγγύη στους πρόσφυγες, για διοργάνωση εκδηλώσεων αθλητικών– πολιτιστικών, για ζωντάνεμα των μαθητικών κοινοτήτων, για μαχητική στάση απέναντι στα ναρκωτικά.

Πώς θα δώσουμε ζωή στο σχολείο; Διαβάζοντας τις Θέσεις μπορούμε να προβληματιστούμε για το πώς θα δώσουμε ζωή στο σχολείο, πώς θα δυναμώσουμε τους πυρήνες μαθητών, γονιών, εκπαιδευτικών. Σήμερα υπάρχει σημαντική πείρα από την προσπάθεια των δυνάμεων της ΚΝΕ για αλλαγή στην άσχημη κατάσταση που υπάρχει στα πιο πολλά μαθητικά συμβούλια. Εδώ μπορούμε να εμπλουτίσουμε συνολικά τη δραστηριότητα των μαθητών. Έχουμε κάνει προσπάθειες, δεν κάνουμε κάτι μόνο όταν προκύπτει ένα σοβαρό πρόβλημα. Έχουμε φτιάξει και μπορούμε να φτιάξουμε ακόμη περισσότερες ομάδες δημιουργίας, με μαζική συμμετοχή μαθητών, με δραστηριότητα εντός και εκτός σχολείου με βάση τις ανάγκες μας, αθλητικές ομάδες. “Να δώσουμε ζωή στο σχολείο”! Έτσι θα αναδεικνύονται συνεχώς και νέοι μαχητές δίπλα μας, που θα επιλέξουν την οργάνωσή τους στην ΚΝΕ. Παιδιά με ανησυχίες, με διάθεση για διεκδίκηση για όσα δεν έχουμε αλλά τα χρειαζόμαστε, με θέληση να αλλάξουνε τον κόσμο όλο. Είτε μέσα στα λύκεια είτε στα γυμνάσια.

Τι μαθητικά συμβούλια θέλουμε; Ξεχωριστό θέμα που προκύπτει είναι ο ιδιαίτερος ρόλος των μαθητικών συμβουλίων. Σε ένα βαθμό υπάρχουν μαθητικά συμβούλια που έπαιξαν ρόλο σε μια σειρά κινητοποιήσεις εντός και εκτός σχολείου, αλλά υπάρχουν πολύ λιγότερα συμβούλια που παίζουν και τον ρόλο του συντονισμού, της συνεννόησης με άλλα σχολεία ή άλλα συγκροτήματα σχολείων. Χρειάζεται να σκεφτούμε πώς στο μαθητικό κίνημα θα αποκτηθεί οργάνωση κατά πόλη αλλά και πανελλαδικά, ως μόνιμη δομή συνεννόησης – ενημέρωσης – οργάνωσης. Εδώ μπορεί να αξιοποιηθεί και η πείρα που υπάρχει από άλλες χώρες. Ο ρόλος της ΚΝΕ για την επεξεργασία της πείρας αυτής είναι αναντικατάστατος.

Τι απασχολεί στα ΕΠΑΛ; Οι μαθητές που βρισκόμαστε στα ΕΠΑΛ από την εφηβεία μας καλούμαστε να αποφασίσουμε τι επάγγελμα θα κάνουμε στη ζωή μας. Μας απασχολεί και μπαίνουμε στη διαδικασία από μικρή ηλικία να σκεφτόμαστε αν αυτό που επιλέγουμε να σπουδάσουμε, μας εξασφαλίζει ότι στα 18 θα έχουμε δουλειά και θα τα βγάζουμε πέρα μόνοι μας. Γι’ αυτό, είναι λογικό να μας ενδιαφέρει η επικοινωνία μας με σωματεία των εργαζομένων που έχουν την ειδικότητα που εμείς σήμερα μαθαίνουμε στο ΕΠΑΛ. Επίσης, χρειάζεται να παρακολουθούμε συνεχώς τις εξελίξεις και τις αλλαγές στην τεχνικοεπαγγελματική εκ

Η συζήτηση μπροστά στο 20ό Συνέδριο του ΚΚΕ μπορεί να μας βγάλει μπροστά. Με ορμητική στρατολογία, με οικοδόμηση πολλών νέων ΟΒ, γερών και ικανών να πρωτοστατούν στην καθημερινή πάλη για κάθε πρόβλημα, για κάθε σύγχρονο δικαίωμα της νεολαίας, μέσα στη μεγαλειώδη πάλη για την επανάσταση, για την οικοδόμηση της νέας κοινωνίας, του σοσιαλισμού – κομουνισμού

παίδευση. Να διαμορφώνουμε αιτήματα για σύγχρονες διεκδικήσεις στη μάθηση, την πρακτική, τη μαθητεία που υπηρετούν την πρόταση του Κόμματος για την τεχνικοεπαγγελματική εκπαίδευση. Θέλουμε η τεχνικοεπαγγελματική εκπαίδευση να προσφέρει υψηλού επιπέδου μόρφωση, χωρίς διαχωρισμούς και εμπόδια που αντικειμενικά βάζει σήμερα το σύστημα, γιατί έχει μεγάλη και βαθιά σημασία για το εργατικό δυναμικό της χώρας μας. Από την άλλη παρατηρούμε ότι σήμερα γίνεται άνοιγμα και κλείσιμο των σχολών-ειδικοτήτων ανάλογα με την κερδοφορία των επιχειρήσεων στους διάφορους κλάδους. Με βάση αυτό, χρειάζεται να προβληματιστούν και άλλοι συμμαθητές μας.

“Δεν αλλάζει τίποτα…” Αυτό ψελλίζουν αρκετοί συμμαθητές μας. Είναι όμως έτσι; Όλη η συσσωρευμένη ιστορική πείρα που έχουν οι προηγούμενες γενιές, δείχνει ότι οι άνθρωποι ορίζουν τις τύχες τους. Ότι οι εργαζόμενοι, ο λαός μπορούν να αλλάξουν ριζικά τα πράγματα προς όφελός τους, αρκεί να συνειδητοποιήσουν

και να πιστέψουν στη δύναμη που έχουν στα χέρια τους, ότι μπορούν πραγματικά να φέρουν τα πάνω κάτω. Όπως λέει δηλαδή ο ποιητής, «σα ξυπνήσεις μονομιάς θα ‘ρθει ανάποδα ο ντουνιάς». Όλη η ιστορία των κοινωνικών επαναστάσεων, όλοι οι μεγάλοι εργατικοί-λαϊκοί αγώνες αυτό αποδεικνύουν. Γι’ αυτό έχει σημασία εμείς οι νέοι να μελετάμε την ιστορία. Την πραγματική ιστορία των εργαζομένων του λαού μας, όχι μόνο αυτή που μας σερβίρουν στρεβλά τα σχολικά βιβλία. Και πρέπει να βγουν συμπεράσματα, διδάγματα χρήσιμα για το σήμερα και το αύριο. Το ΚΚΕ λοιπόν έχει συγκεκριμένη θέση για το τι πρέπει να αλλάξει και πώς. Γιατί μην ξεχνάμε ότι για αλλαγές έχουμε ακούσει πολλά τα τελευταία χρόνια. Κυβερνήσεις άλλαζαν, κοινοβουλευτικοί συσχετισμοί, προτάσεις διαχείρισης του συστήματος άλλαζαν, κόμματα άλλαζαν, όμως δεν άλλαζε το κύριο: Ότι την εξουσία την έχει στα χέρια της μια μειοψηφία ιδιοκτητών επιχειρηματικών ομίλων, που ζει από την εκμετάλλευση των εργαζομένων, που πλουτίζει σε βάρος της λαϊκής πλειοψηφίας. Εμείς λοιπόν αυτό που λέμε πως πρέπει να αλλάξει είναι το

Τα Μαθητικά Φεστιβάλ της ΚΝΕ αποτελούν κάθε χρόνο σταθμό στην πολύμορφη παρέμβαση των Οργανώσεων της ΚΝΕ.

ποιος έχει την εξουσία, η οποία πρέπει να περάσει στα χέρια της εργατικής τάξης, της μεγάλης λαϊκής πλειοψηφίας. Να γίνουν κοινωνική ιδιοκτησία τα μέσα παραγωγής και ο πλούτος που παράγεται. Αυτό είναι που πρέπει να αλλάξει. Μόνο έτσι μπορεί να αλλάξουν ριζικά και πραγματικά τα πράγματα προς όφελος των εργατικών λαϊκών στρωμάτων, μόνο έτσι μπορεί η παραγωγή να γίνεται με στόχο την ικανοποίηση των διευρυμένων κοινωνικών αναγκών, που σήμερα, με βάση τις δυνατότητες της επιστήμης και της τεχνολογίας, θα μπορούσαν να ικανοποιηθούν άμεσα αν η παραγωγή δεν γινόταν με κριτήριο το κέρδος του κεφαλαίου, τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων. Μόνο έτσι θα βγούμε από τον φαύλο κύκλο των οικονομικών κρίσεων και της ανάκαμψης των κερδών του κεφαλαίου, που πληρώνουν με θυσίες διαρκείας τα εργατικά-λαϊκά στρώματα.

Να διδαχτούμε από την ιστορία… Φέτος, τιμάμε τα 100 χρόνια από την Οκτωβριανή Επανάσταση. Γιατί; Μα ακριβώς επειδή η Οκτωβριανή Επανά-

σταση άνοιξε τον δρόμο για την πραγματοποίηση της πρώτης σοσιαλιστικής κοινωνίας. Απέδειξε ότι τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν, ότι τίποτα το ιστορικά ξεπερασμένο (όπως ήταν το 1917 ο καπιταλισμός και ακόμη είναι) δε θα επιζεί για πάντα. Ο σοσιαλισμός με τα τεράστια επιτεύγματα που γνώρισε η ανθρωπότητα, όπου ο πλούτος πήγαινε σε αυτούς που τον παρήγαν, απέδειξε ότι μπορεί να γίνει πράξη η κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Η συζήτηση μπροστά στο 20ό Συνέδριο του ΚΚΕ, μπορεί να μας βγάλει μπροστά. Με ορμητική στρατολογία, με οικοδόμηση πολλών νέων ΟΒ, γερών και ικανών να πρωτοστατούν στην καθημερινή πάλη για κάθε πρόβλημα, για κάθε σύγχρονο δικαίωμα της νεολαίας, μέσα στη μεγαλειώδη πάλη για την επανάσταση, για την οικοδόμηση της νέας κοινωνίας, του σοσιαλισμού – κομουνισμού. Αξιοποιούμε τη διαδικασία του Συνεδρίου, για να ανεβάσουμε την ικανότητά μας, για να δυναμώσουμε και την ατομική συμβολή μας, να εκπληρώσουμε την αποστολή μας να αποκτήσουμε τον τίτλο του μέλους του ΚΚΕ, ως νέοι επαναστάτες.

Οδηγητής ϐ Φλεβάρης 2017

ΔΕΝ ΕΓΚΑΤΑΛΕΊΠΟΥΜΕ ΤΑ ΌΝΕΙΡΆ ΜΑΣ!

ΠΑΛΕΎΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΟΛΕΊΟ ΚΑΙ ΤΗ ΖΩΉ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΞΊΖΕΙ!

λο το προηγούμενο διάστημα οι μαθητές δεν “κάτσαμε στ' αυγά μας” μπροστά στα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε καθημερινά στη ζωή και το σχολείο. Οργάνωσαμε κινητοποιήσεις, κλείσαμε δρόμους, φτιάξαμε πανό, πραγματοποιήσαμε συναυλίες για κάθε μικρό και μεγάλο πρόβλημα.

Από όλη αυτή τη δραστηριότητα, βγήκαμε κερδισμένοι, πιο δυνατοί γιατί: ÂÂΣυζητήσαμε, κάναμε γενικές συνελεύσεις, αντάλλαξαμε απόψεις και γνώμες με άλλους συμμαθητές μας. ÂÂΕίδαμε ότι δεν είμαστε μόνοι, αλλά υπάρχουν πολλά παιδιά που μοιράζονται τις ίδιες ανησυχίες, τους ίδιους προβληματισμούς. ÂÂΣυντονίστηκαμε με άλλα σχολεία. ÂÂΝέα παιδιά πήραν «το βάπτισμα του πυρός», κινητοποιήθηκαν για πρώτη φορά. ÂÂΜπήκε το μικρόβιο της αμφισβήτησης, της οργάνωσης, έσπασε η μοιρολατρία σε πολλά νέα μυαλά. ÂÂΆνοιξε η συζήτηση για το σχολείο που ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες. ÂÂΔυνάμωσε η αλληλεγγύη ανάμεσά μας, ανάμεσα σε όσους δεν τους χωρίζει τίποτα, αλλά τους ενώνουν οι ανάγκες τους για ζωή και μόρφωση με δικαιώματα.

Υπάρχει ανάγκη να συνεχιστεί αυτός ο αγώνας; Οι μαθητές έχουμε κάθε λόγο να συνεχίσουμε, να δυναμώσουμε τον αγώνα μας. Το γεγονός ότι μας στερούν το δικαίωμα στη μόρφωση και τη ζωή για να καλοπερνάνε μια χούφτα πλούσιοι είναι ακριβώς αυτό που μας υποκινεί να συνεχίσουμε...

Τη σκληρή αυτή πραγματικότητα τη συναντάμε σε κάθε τομέα της ζωής μας. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ μαζί με τους συνεργάτες της στην ΕΕ, παίρνοντας τη σκυτάλη από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, τσακίζει κι άλλο τη ζωή των οικογενειών μας στο όνομα της ανάπτυξης που «έρχεται», κρύβοντας πως αυτή στηρίζεται στα τσακισμένα δικαιώματα των εργαζομένων για να αυξάνουν τα κέρδη τους οι καπιταλιστές. Έτσι και το “αναβαθμισμένο” σχολείο -όπως το ονομάζει η κυβέρνησηπου ετοιμάζουν, θα βασίζεται στα ακόμα περισσότερο στα τσακισμένα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών. Θα είναι ένα σχολείο που θα κοιτά τους μαθητές και τις οικογένειές τους ακόμα πιο βαθιά στην τσέπη, ένα σχολείο με περισσότερα εμπόδια για τους μαθητές από πολύ νωρίτερα, ένα σχολείο ακόμα πιο σκληρό εξεταστικό κέντρο. Ένα σχολείο, που η παπαγαλία και σκόρπιες γνώσεις θα εξακολουθούν να είναι "κανόνας". Στόχος του, να ετοιμάσει τους αυριανούς εργαζόμενους όπως τους θέλει το άδικο σύστημα της εκμετάλλευσης. Ένα σχολείοκαθρέφτης αυτού του συστήματος που αντιμετωπίζει τη μόρφωση και τη ζωή των μαθητών σαν κόστος... ÂÂΓι’ αυτό, την ώρα που δίνουν τζάμπα πετρέλαιο στους εφοπλιστές, τα σχολεία και τα σπίτια μας δεν έχουν θέρμανση. ÂÂ Γι’ αυτό την ώρα που κόβουν μισθούς και συντάξεις, δίνουν δισεκατομμύρια σε εξοπλιστικές δαπάνες του ΝΑΤΟ, για να μπορεί να κάνει πολέμους και να ξεριζώνει κυριολεκτικά από τις πατρίδες τους εκατομμύρια ανθρώπους και μικρά παιδιά. ÂÂ

Αυξάνουν το ΦΠΑ σε είδη καθημερινής ανά-

γκης, την ώρα που δίνουν τζάμπα ρεύμα στους βιομήχανους. ÂÂΤώρα συζητάνε ακόμα και να καταργήσουν τις επαναληπτικές εξετάσεις με την αιτιολόγηση πως κοστίζουν στο κράτος. Η τελευταία μάλιστα κίνηση του Υπουργείου Παιδείας να δοθούν οι πανελλαδικές εξετάσεις μετά τις ενδοσχολικές είναι το “κερασάκι στην τούρτα”, αφού παρατείνει το άγχος, τη δυσκολία, τα έξοδα των λαϊκών οικογενειών.

Αξιοποιούμε όλες τις μορφές! Οι μαθητές μπροστά σε αυτή την κατάσταση δε θα κάτσουμε με σταυρωμένα τα χέρια! Τώρα χρειάζεται να ανοίξει η συζήτηση σε κάθε τάξη, 5μελές, 15μελές, σε κάθε σχολείο για την αιτία όλων αυτών των προβλημάτων. Στην προσπάθεια αυτή μπορούν να αξιοποιηθούν πολλές μορφές και πρωτοβουλίες για να απλώνει ο προβληματισμός σε περισσότερους μαθητές, περισσότεροι να μπαίνουν στον αγώνα. Να οργανώσουμε τον αγώνα μας ανά σχολείο, γειτονιά, πόλη, να διαδώσουμε τα αιτήματα που βάζουν στο προσκήνιο τις πραγματικές ανάγκες για μόρφωση και ζωή με δικαιώματα. Πορείες, κλεισίματα δρόμων, συναυλίες, αθλητικά τουρνουά, δράσεις αλληλεγγύης μεταξύ των μαθητών είναι κάποιες μόνο από τις μορφές που μπορούν να αξιοποιηθούν στα σχολεία. Ιδιαίτερα θετική είναι μάλιστα η πρωτοβουλία της Συντονιστικής Επιτροπής Μαθητών Αθήνας που όπως ανακοίνωσε αποφάσισε να εκδώσει τη δική της εφημερίδα με αρθρογραφία για όσα προβληματίζουν και ενδιαφέρουν τους μαθητές (ρεπορτάζ από μαθητικές κινητοποιήσεις του προηγούμενου διαστήματος, ανταποκρίσεις από δράσεις αλληλεγγύης σχολείων για τα προσφυγόπουλα, στήλη για τον κινηματογράφο, τον αθλητισμό, στήλη ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά και πολλά άλλα θέματα).

Τα μέλη της ΚΝΕ πρωτοστατήσαμε από την αρχή της χρονιάς και συνεχίζουμε ακόμα πιο αποφασισμένοι να μπαίνουμε μπροστά με όλες μας τις δυνάμεις για να δυναμώσει ο αγώνας, για να δημιουργηθούν εστίες αγωνιστικής δράσης παντού, για να πληθύνουν οι πολύμορφες δραστηριότητες, να αγκαλιάσουν περισσότερους μαθητές και σχολεία στην περιοχή μας. Παράλληλα, σε όλη αυτή την προσπάθεια, επιδιώκουμε να μπει στο επίκεντρο της συζήτησης η αιτία που γεννά όσα ζουν οι μαθητές και οι οικογένειές τους, που δεν είναι άλλη από το σημερινό εκμεταλλευτικό σύστημα, που είναι άδικο για τους πολλούς και παράδεισος για τους λίγους. Το επόμενο διάστημα θέλουμε με περισσότερους μαθητές να συζητήσουμε για την ανάγκη να παλέψουμε για να ανατραπεί αυτό το άδικο σύστημα, να συζητήσουμε για το σχολείο και την κοινωνία που παλεύει η ΚΝΕ. Για τη σοσιαλιστική κοινωνία που καταργεί την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και μπορεί να κάνει πράξη το σχολείο που ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες μας. Γ.Β.

ꠃ갃븃萃 쐃

쀃넃섃넃쀃넃봃줃

Έκδοση της Μαθητικής Επιτροπής του ΚΣ της ΚΝΕ "Τι σχολείο έχουμε ανάγκη σήμερα;"

Καλωσορίζουμε τα προσφυγόπουλα στα σχολεία μας! Απομονώνουμε τους φασίστες της Χρυσής Αυγής!

να χρόνο πριν ήταν καθημερινή η εικόνα με τους χιλιάδες πρόσφυγες που έφταναν στην Ελλάδα ξεριζωμένοι από τις χώρες τους, η εικόνα με τα χιλιάδες προσφυγόπουλα, που έφευγαν κυνηγημένα από τα σπίτια τους εγκαταλείποντας τα σχολεία τους, που είχαν γίνει συντρίμμια από τους βομβαρδισμούς. Μαθαίναμε και βλέπαμε τους εκατοντάδες μικρούς Αϊλάν που πνίγονταν στη Μεσόγειο. Σήμερα βλέπουμε τους πρόσφυγες και τα παιδιά τους εγκλωβισμένους, χωρίς τη θέλησή τους, στη χώρα μας να προσπαθούν να επιβιώσουν μέσα σε άθλιες συνθήκες, χωρίς τα απαραίτητα για να ζήσουν, εκτεθειμένους στο κρύο, τη βροχή και το χιόνι.

Όλα αυτά δεν ήρθαν ουρανοκατέβατα! Για όλα αυτά υπάρχουν αιτίες, που κρύβονται μέσα στο άδικο και εκμεταλλευτικό σύστημα, τον καπιταλισμό, που δουλεύει για να εξασφαλίζει τα κέρδη των εκμεταλλευτών στις πλάτες των λαών. Βιομήχανοι, εφοπλιστές, μεγαλοεπιχιερηματίες και όλα τα παράσιτα που ζουν από τον ιδρώτα και τη δουλειά των εργαζομένων φτιάχνουν τις συμμαχίες τους για να τσακίζουν τους λαούς. Την ίδια ώρα τρώγονται και μεταξύ τους για το ποιος από αυτούς θα κερδίσει ακόμα περισσότερα. Όταν όμως μεγαλώνει και οξύνεται ο τσακωμός των εκμεταλλευτών, όταν δεν μπορούν να συμφωνήσουν μεταξύ τους ή οι συμφωνίες που κάνουν δεν μπορούν να κρατήσουν για πολύ λόγω των αντιθέσεων που έχουν, τότε τον λόγο παίρνουν τα όπλα, οι άδικοι πόλεμοι για τα συμφέροντα των λίγων. Η σημερινή κυβέρνηση, όπως και όλες οι προηγούμενες, έχουν τεράστιες ευθύνες. Έχει συμφωνήσει και έχει υπογράψει με την ΕΕ όλα τα μέτρα που οδηγούν στον εγκλωβισμό χιλιάδων ξεριζωμένων στη χώρα μας, την ίδια ώρα τους στοιβάζει μέσα σε άθλιες συνθήκες. Ευθύνες έχει και για τη συμμετοχή της χώρας στους πολεμικούς σχεδιασμούς και την εμπλοκή μέσω του ΝΑΤΟ και των βάσεων, που χρησιμοποιούνται για να ανεφοδιάζονται ΝΑΤΟϊκά πλοία και αεροπλάνα για να πάνε να βομβαρδίσουν γειτονικούς λαούς.

Απέναντι σε όλη αυτή την κατάσταση δεν μπορούμε και δεν μένουμε θεατές! Οι αιτίες που δημιουργούν πολέμους, που ξεριζώνουν λαούς και δημιουργούν

στρατιές προσφύγων είναι οι ίδιες που δημιουργούν όσα ζουν οι μαθητές και οι οικογένειές τους, οι λαοί όλου του κόσμου. Ανοίγουμε την αγκαλιά μας για τους ξεριζωμένους πρόσφυγες, ανοίγουμε τα σχολεία μας για τα κυνηγημένα προσφυγόπουλα που είναι παιδιά θύματα πολέμου. Με όλους αυτούς δεν μας χωρίζει τίποτα, μας ενώνουν τα όνειρα και οι ανάγκες μας για το μέλλον και για μια καλύτερη ζωή. Υψώνουμε τείχος στο φασιστικό– ρατσιστικό δηλητήριο των ναζιστών της Χρυσής Αυγής, που συνεχίζει την εγκληματική της δράση πουλώντας νταηλίκι και σε μικρά παιδιά. Κάθεται όμως σούζα μπροστά στα αφεντικά... Δείχνουν

για εχθρό τον πρόσφυγα, τον μετανάστη και τον κυνηγημένο για να κρύψουν πως η αιτία για όλα όσα ζει ο λαός μας είναι το σύστημα που θρέφει τους φασίστες. Σηκώνουν το χέρι απέναντι στους εργαζόμενους και τα παιδιά τους και παρακαλάνε με κάθε τρόπο για τα συμφέροντα των εκμεταλλευτών. Δε θ’ αφήσουμε να πιάσει τόπο η προσπάθεια να ξεπλυθεί η φασιστική Χρυσή Αυγή, προσπάθεια που γίνεται από πολλές μπάντες και από την κυβέρνηση. Δεν έχει περάσει και πολύς καιρός, άλλωστε, από τότε που μέλη της κυβέρνησης και βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και της ΑΝΕΛ επισκέφτηκαν τα νησιά Ρω και Καστελόριζο μαζί με φασίστες βουλευτές, ούτε από τότε που βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ

δήλωνε πως χρειάζεται μια πιο «εκδημοκρατισμένη» Χρυσή Αυγή. Δηλαδή τι μας λένε; Ότι τα όργανα του Χίτλερ μπορούν να είναι κάτι άλλο εκτός από ναζιστές– εγκληματίες; Σε κάθε γειτονιά και σχολείο χρειάζεται να δυναμώσει η οργανωμένη, συλλογική δράση που θα απομονώνει τους φασίστες, που δε θ’ αφήνει περιθώριο να πιάνουν τόπο αντιλήψεις, που θέλουν τον έναν μαθητή εχθρό και αντίπαλο του άλλου. Η εγκληματική–ναζιστική δράση της Χρυσής Αυγής πρέπει να κατονομάζεται, για να απομονώνεται το ρατσιστικό της δηλητήριο, για να μην έχουν τόπο να σταθούν στις εργατογειτονιές μας, στα σχολεία και τα μαθητικά στέκια οι εγκληματίες της Χρυσής Αυγής, για να απομονώνονται και αυτοί και η φασιστική τους θεωρία. Οι μαθητές δεν πρέπει να δεχτούν να φωλιάσει μέσα τους ο φόβος που πλασάρουν και κάποιοι διευθυντές σε σχολεία για στους θρασύδειλους φασίστες της Χρυσής Αυγής που τώρα τα βάζουν και με τα δημοτικά! Έμπνευση για τους μαθητές πρέπει να είναι όσοι δε μαθαίνουν να ζουν με το φόβο και με σκυμμένο το κεφάλι. Όσοι πολεμάνε το άδικο και την πηγή της αδικίας που δεν είναι άλλη από το σημερινό σύστημα που μοιράζει στους μαθητές και τις οικογένειές τους φτώχεια και εξασφαλίζει πλούτη και χλιδή στους βιομηχάνους, τους εφοπλιστές και τους μεγαλοεπιχειρηματίες. Το ίδιο σύστημα είναι που γεννά και πολέμους και φασισμό. Οι μαθητές να έχουν πρότυπο όσους πιστεύουν στη δύναμη που έχουν οι λαοί να τσακίσουν το φασισμό και το σύστημα που τον γεννά.

Οδηγητής ϐ Φλεβάρης 2017

Οι μαθητές γίνονται ασπίδα προστασίας στα προσφυγόπουλα!

ι μαθητές στα σχολεία του Πειραιά με το που μάθαμε τα γεγονότα στο Πέραμα, την επόμενη μέρα στα σχολεία μας ανοίξαμε τη συζήτηση στις τάξεις, στις παρέες μας, στα μαθητικά συμβούλια που συμμετέχουμε. Βγήκαμε ανοιχτά για να πάρουμε αποφάσεις αλληλεγγύης στα προσφυγόπουλα που θα ξεκινήσουν μαθήματα σε σχολεία στις γειτονιές μας και να καταδικαστεί η φασιστική Χρυσή Αυγή, που τραμπουκίζει γονείς, εκπαιδευτικούς, και τώρα ακόμη και μικρά παιδιά. Τις επόμενες μέρες, τα μέλη της Συντονιστικής Επιτροπής μαθητών Πειραιά καλέσαμε μαθητές απ’ όλες τις γειτονιές του Πειραιά να συζητήσουμε για το τι συμβαίνει στα σχολεία μας, τι πρωτοβουλίες θα πάρουμε το επόμενο διάστημα μέσα στα σχολεία μας, πώς θα συντονίσουμε τη δράση μας. Καταλήξαμε, λοιπόν, στα εξής: ÂÂΕκφράζουμε έμπρακτα την αλληλεγγύη μας και καλωσορίζουμε τα προσφυγόπουλα καταδικάζοντας της Χρυσή Αυγή σε όλα τα σχολεία και τις γειτονιές του Πειραιά. ÂÂΣυλλέγουμε σχολικά είδη για τα προσφυγόπουλα, που θα τους τα δώσουμε την πρώτη μέρα που θα έρθουν στα σχολεία. ÂÂΌλοι οι μαθητές του Πειραιά φτιάχνουμε μεγάλο αντιφασιστικό γκράφιτι στο Πέραμα. Σπάμε στην πράξη τον φόβο! Δεν ανεχόμαστε τη δράση τους! Τους απομονώνουμε! ÂÂΑνοίγουμε την κόντρα με τους διευθυντές που μπαίνουν εμπόδιο στη θέληση των μαθητών να καταδικάσουν τους φασίστες της Χρυσής Αυγής με το επιχείρημα να μην τους «ονοματίσουμε». Οι μαθητές δεν μασάμε! Αυτούς τους διευθυντές τους βρίσκαμε πάντα απέναντί μας κάθε φορά που θέλαμε να αγωνιστούμε και να κινητοποιηθούμε για το σχολείο και τη ζωή που μας αξίζει. ÂÂΣτηρίζουμε την πρωτοβουλία του Μουσικού Σχολείου Πειραιά για συναυλία αλληλεγγύης στους πρόσφυγες. Καλούμε όλα τα σχολεία του Πειραιά να οργανώσουμε από κοινού τη δράση μας! Να αγκαλιάσουμε τα προσφυγόπουλα, παιδιά θύματα πολέμου, που όπως και εμείς, έχουν δικαίωμα να ζουν αξιοπρεπώς και να μορφώνονται! Γινόμαστε ασπίδα προστασίας τους ειδικά εδώ, στις περιοχές του Πειραιά, που και στο παρελθόν ήταν προσφυγικές! Συντονιστική Επιτροπή μαθητών Πειραιά

Φαντάροι καταδικάζουν τους Ναζί της Χρυσής Αυγής

Όλοι οι λαοί, όλα τα παιδιά του κόσμου έχουμε τα ίδια δικαιώματα και θα παλέψουμε για να τα κατακτήσουμε!

τη Λάρισα, μέχρι στιγμής, τρία είναι τα σχολεία τα οποία έχουν επιλεγεί για να φοιτήσουν προσφυγόπουλα από το κέντρο φιλοξενίας στο Κουτσόχερο. Ήδη στο 3ο Γυμνάσιο Λάρισας χτύπησε το “πρώτο κουδούνι” για τους 15 νέους μαθητές. Την ημέρα εκείνη στο χώρο του σχολείου πραγματοποιήθηκε ένα θερμό καλωσόρισμα από το Εργατικό Κέντρο Λάρισας, την Ένωση Γονέων Λάρισας, σπουδαστές, μαθητές και άλλους φορείς. Μοιράστηκαν στυλό και τετράδια στα παιδιά. Οι ίδιοι οι μαθητές του 3ου Γυμνασίου στάθηκαν αλληλέγγυοι στα προσφυγόπουλα, γνωρίζοντας πως δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα. Το πανό μας έγραφε «Welcome our friends» ενώ στην αυλή του σχολείου στήθηκε γλέντι με παραδοσιακούς χορούς από σχήμα του Μουσικού Σχολείου Λάρισας. Μαθητές από σχολεία της Λάρισας

ην επίθεση των Χρυσαυγιτών ενάντια σε εκπαιδευτικούς και γονείς σε σχολείο στο Πέραμα, καταδίκασαν από την πρώτη στιγμή πολλά εργατικά σωματεία, φοιτητικοί σύλλογοι και μαθητικά συμβούλια σε όλη την Ελλάδα. Το ίδιο έκαναν και αρκετοί φαντάροι. Ενδεικτική είναι η επιστολή των φαντάρων από το Κέντρο Εκπαίδευσης Πυροβολικού στη Θήβα που σημειώνουν μεταξύ άλλων: «Εμείς οι φαντάροι που υπηρετούμε τη θητεία μας στο ΚΕΠΒ Θήβας καταδικάζουμε τους ναζί της Χρυσής Αυγής που με τραμπουκισμούς στρέφονται ενάντια ακόμα και σε παιδιά, προσφυγόπουλα… Απομονώνουμε τους ναζί της Χρυσής Αυγής. Καμία σχέση δεν έχει ο ναζισμός και ο εθνικισμός με τον γνήσιο πατριωτισμό. Αυτό αποδεικνύει άλλωστε και η στάση αλληλεγγύης του ελληνικού λαού». Αντίστοιχη επιστολή συνέταξαν και στρατιώτες τεθωρακισμένων της μονάδας 395 Επιλαρχία Αρμάτων Εθνοφυλακής στη Ρόδο, που σημειώνουν: «Ως στρατιώτες που υπηρετούμε στα σύνορα της πατρίδας μας, γνωρίζουμε πολύ καλά ότι οι πρόσφυγες είναι τα θύματα των πολεμικών συρράξεων των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων που τσακώνονται για τον έλεγχο των ενεργειακών πηγών στη Συρία. Στηρίζουμε τους κατατρεγμένους πρόσφυγες και μετανάστες γιατί καταλαβαίνουμε πως όταν φεύγεις κυνηγημένος μαζί με την οικογένειά σου για να γλιτώσεις από πυραύλους και σφαίρες, όταν σκυλοπνίγεσαι μέσα σε σχεδίες για να επιβιώσεις, είσαι άνθρωπος που έχεις ανάγκη για αλληλεγγύη και προστασία, πολύ περισσότερο όταν αυτό αφορά βρέφη και μικρά παιδιά. Καλούμε κάθε στρατιώτη να πάρει θέση απέναντι στην Χρυσή Αυγή που είναι τσιράκια του συστήματος».

“ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΒΔΟΜΑΔΑ”

! ο ι σ ά ν µ υ γ ...

Ρίχνουμε τον “σπόρο” της αμφισβήτησης με κάθε ευκαιρία...

ους επόμενους μήνες (Β’ τετράμηνο), σε όλα τα Γυμνάσια της χώρας, με απόφαση του υπουργείου Παιδείας, θα πραγματοποιηθεί “θεματική βδομάδα ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης” με τίτλο “Σώμα και Ταυτότητα”, που θα εστιάζει σε 3 βασικούς άξονες: “α) τη διατροφή και την ποιότητα ζωής, β) την πρόληψη του εθισμού και των εξαρτήσεων και γ) τις έμφυλες ταυτότητες”. Ο “Οδηγητής” μέσω της στήλης “Πάμε Γυμνάσιο” και σ’ αυτό και στο επόμενο φύλλο θα κάνει προσπάθεια να βάλει τη δική του “πινελιά” σ’ αυτή την πρωτοβουλία του υπουργείου, δίνοντας ιδέες και απαντήσεις, ανοίγοντας προβληματισμούς και κυρίως σπέρνοντας την αμφισβήτηση...

! ο ι σ ά ν µ υ γ . .. Τι είναι η “θεματική βδομάδα”;

Πώς συμμετέχουν οι μαθητές στη “θεματική βδομάδα”;

“θεματική βδομάδα” είναι μία πρωτοβουλία του υπουργείου Παιδείας να παρέμβει με πολύμορφο τρόπο γύρω από ζητήματα που απασχολούν, προβληματίζουν και “αγγίζουν” τους μαθητές. Το ερώτημα, όμως, είναι πώς θα ανοίξουν αυτά τα ζητήματα στους μαθητές; Θα φωτιστούν ουσιαστικές πλευρές; Σε τι συμπεράσματα θα καταλήξουν; Για μία ολόκληρη βδομάδα, λοιπόν, στη διάρκεια του Β’ τετραμήνου (είναι στην ευχέρεια του σχολείου πότε ακριβώς θα γίνει), οι 300.000 περίπου μαθητές όλων των Γυμνασίων της χώρας είτε στα πλαίσια των μαθημάτων είτε με άλλες πολύμορφες δραστηριότητες (βιωματικές δράσεις, προβολή ταινιών, παιχνίδια κ.λπ.), θα ασχοληθούν με ζητήματα, όπως η διατροφή και η οικονομική κρίση, ο εθισμός και οι εξαρτήσεις, οι σχέσεις ανάμεσα στα δύο φύλα, τα δικαιώματα των γυναικών κ.ά.

ι μαθητές μπορούν να παρέμβουν και να αξιοποιήσουν τη “θεματική βδομάδα” από τη δική τους σκοπιά, ρίχνοντας τον “σπόρο” της αμφισβήτησης! Â Με αφορμή τα διάφορα ζητήματα που προβάλλονται στα πλαίσια της “θεματικής βδομάδας” μπορούν να επικεντρωθούν σε κάποια, όπως π.χ. “διατροφή και οικονομική κρίση”, “ναρκωτικά”, “ανθρώπινα δικαιώματα”, “δικαιώματα των γυναικών” κ.λπ. και να θέσουν ερωτήσεις που θα πυροδοτήσουν τον προβληματισμό μέσα στην τάξη. Â Αξιοποιώντας αποκαλυπτικά στοιχεία, οπτικοακουστικά μέσα, ταινίες, λογοτεχνικά κείμενα, ποιήματα κ.ά. να ανοίξουν τη συζήτηση, να ψάξουν και να αναδείξουν την πραγματική αιτία που δημιουργεί όλα αυτά τα προβλήματα γύρω μας.

1η θεματική ενότητα: “Διατροφή και ποιότητα ζωής”

άλλον φαντάζει υποκριτικό να μιλάει το υπουργείο Παιδείας για υγεία, διατροφικές συνήθειες και ποιότητα ζωής των μαθητών, όταν με ευθύνη και αυτής της κυβέρνησης ολοένα και αυξάνονται οι οικογένειες που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, δεν μπορούν να ικανοποιήσουν στοιχειώδεις ανάγκες τους, οι μισθοί έχουν πετσοκοπεί, η ανεργία σπάει κόκαλα κ.ο.κ. Ας αναρωτηθούμε, όμως…

Ποια η σημασία της διατροφής; Δεν τρεφόμαστε σωστά, γιατί απλώς κάνουμε λάθος επιλογές; Η καλή και υγιεινή διατροφή είναι σημαντική σε κάθε στάδιο της ζωής του ανθρώπου, για την ομαλή σωματική και πνευματική ανάπτυξή, για τη μείωση των κινδύνων για προβλήματα υγείας κ.λπ., όμως προϋποθέτει και ποικιλία τροφών, γεύσης, συνδυασμό με φυσική άσκηση, άθληση. Είναι αυτονόητο ότι μια φτωχή οικογένεια δεν μπορεί να καλύψει ακόμα και βασικές βιολογικές και κοινωνικές ανάγκες της, με αποτέλεσμα να αυξάνονται οι ασθένειες, η θνησιμότητα και η χαμηλή μέση διάρκεια ζωής. Το ίδιο ισχύει και για τις διατροφικές της συνήθειες (βλ. κακή διατροφή). Θα μπορού-

σε να πει κανείς ότι το πρόβλημα της διατροφής δεν είναι μόνο η ποσότητα του φαγητού. Βεβαίως, το ζήτημα του υποσιτισμού αφορά όλο και περισσότερους. Όμως, ολοένα και μεγαλώνει το πρόβλημα της ποιότητας της διατροφής, το γεγονός ότι τρώμε μεταλλαγμένα προϊόντα, ότι καταναλώνουμε κακής ποιότητας τρόφιμα, με επιβλαβή υλικά, συντηρητικά κ.λπ., με αποτέλεσμα να αυξάνεται ταυτόχρονα και η παχυσαρκία. Γιατί, όμως, συμβαίνει αυτό; ÂÂΚατ’ αρχήν, οι διατροφικές συνήθειες της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού καθορίζονται από την οικονομική δυνατότητα που έχει. Πόσοι, για παράδειγμα, μπορούν να τρέφονται καθημερινά με υγιεινά προϊόντα, που πολλές φορές είναι και πανάκριβα, να έχουν ποικιλία στη διατροφή τους, ώστε να παίρνουν τα κατάλληλα συστατικά που χρειάζονται; ÂÂΓιατί την ώρα που η Ελλάδα π.χ. παράγει γάλα, που μπορεί να καλύψει τις ανάγκες του λαού, αναγκάζεται να εισάγει γάλα σε μορφή σκόνης; Όλα αυτά συμβαίνουν, γιατί στο σημερινό σύστημα όλα κινούνται με κριτήριο τα κέρδη των λίγων και όχι το πως θα καλύπτονται οι ανάγκες του λαού και των παιδιών του.

Οδηγητής ϐ Φλεβάρης 2017

Ο ΟΣΜ Κ Ν ΣΤΟ

Σκέψου, γιατί... ÂÂΤην ώρα που υπάρχει τόσο μεγάλη διατροφική επάρκεια στη χώρα μας, που τα ράφια των σούπερ-μάρκετ είναι γεμάτα προϊόντα, υπάρχει κόσμος που πεινάει, παιδιά που υποσιτίζονται και λιποθυμούν στα σχολεία; ÂÂΓιατί από την ΕΕ και τις κυβερνήσεις που τη στηρίζουν μπαίνει περιορισμός στο πόσο και τι θα παράγουν οι αγρότες;

1 στα 4 παιδιά είναι υποσιτισμένα Κάθε χρόνο πεθαίνουν 2,6 εκατομμύρια

ÂÂΤην ώρα που υπάρχει αμύθητος πλούτος και μια χούφτα επιχειρηματικοί όμιλοι έχουν συσσωρεύσει αμέτρητα κέρδη, οι εργαζόμενοι που παράγουν τον πλούτο αμείβονται με 500 ευρώ και μάλιστα οι νέοι με ακόμα λιγότερα;

υποσιτισμένα παιδιά

Η αιτία για όλα αυτά είναι το άδικο σύστημα της εκμετάλλευσης, της φτώχειας και της ανεργίας που ενισχύει τους λίγους βασανίζοντας τους πολλούς. Σήμερα, αποδεικνύεται από τις τεράστιες δυνατότητες που υπάρχουν, ότι μπορούν να ικανοποιηθούν οι ανάγκες μας και να ζήσουμε καλύτερα. Για να γίνει, όμως, αυτό χρειάζεται ένας άλλος τρόπος ανάπτυξης και παραγωγής, που στο επίκεντρο θα έχει την ικανοποίηση των αναγκών του λαού και όχι το κέρδος. Αυτό στον καπιταλισμό δεν μπορεί να γίνει. Χρειάζεται μια κοινωνία που θα ξεμπερδέψει μια και καλή με την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Αυτό σημαίνει ένα παιδί κάθε δευτερόλεπτα

12 Α ΛΑΔ Λ Ε Ν ΣΤΗ

Προβληματίσου...

55%

των μαθητών δεν έχει πρόσβαση σε βασικά είδη διατροφής

700.000

παιδιά βρίσκονται στα όρια της φτώχειας

Αυτάρκεια αγροτικών-διατροφικών προϊόντων στην Ελλάδα (ενδεικτικός πίνακας) Προϊόντα

Αυτάρκεια (%)

Προϊόντα

Αυτάρκεια (%)

Ρύζι

171,27

Ντομάτα

112,91

Πορτοκάλια

167,36

Γάλα

98,25

Σιτάρι

149,84

Κρέας

93,70

«Είναι εδώ πέρ που μέσα σ α ένας κόσμος τόσο παράξενος την αφθον ία κανείς π μέσα στη σ εθαίνει, ιτοδεία ζει. Στις συνοικ ίες σαν άρρωσ τοι λυσσασ μένοι λύκο τριγυρνούν ι ε οι άνθρω π οι κι οι αποθή κες είναι κ λειδωμένε γιομάτες σ ς τάρι. (...) Είναι εδώ ένας κόσμ ος παράξεν ος που ενώ τα ψάρια πίνο υνε καφέ τα μωρά δε βρίσκουνε γ άλα. Ζούνε οι ά νθρωποι μ ε λόγια Κι οι χοίρο ι με πατάτε ς...». Ναζίμ Χικμ έτ

Αυτή ακριβώς η αντίθεση που περιγράφεται τόσο γλαφυρά στο ποίημα του Ναζίμ Χικμέτ αποτελεί την πηγή του συστήματος της εκμετάλλευσης και της αδικίας που ζούμε σήμερα, του καπιταλισμού.

Ποια είναι η αξία της φυσικής αγωγής για τη συνολική ανάπτυξη και υγεία του ανθρώπου;

σωματική κίνηση είναι αναπόσπαστο στοιχείο της ζωής του ανθρώπου. Η Φυσική Αγωγή βάζει τις βάσεις για τη θωράκιση της υγείας, τη διαμόρφωση της προσωπικότητας του νέου ανθρώπου, ακονίζει τη σκέψη, ευνοεί τη διάθεση και τη βούληση. Μέσα από τον αθλητισμό ο νέος άνθρωπος μπορεί να δει -από πρώτο χέρι- τα αποτελέσματα της συλλογικής και οργανωμένης δουλειάς, την ανάπτυξη των ατομικών του ικανοτήτων και την προσφορά τους στη συλλογική προσπάθεια. Αυτά τα οφέλη μεταφέρονται γενικά στη ζωή του κι έτσι έχει περισσότερες πιθανότητες να γίνει και κοινωνικά δραστήριος, να παρέμβει στην πραγματικότητα που ζει και να την αλλάξει. Γιατί, όμως, δεν μπορούμε όλοι να έχουμε πρόσβαση σε ελεύθερους αθλητικούς χώρους και γυμναστήρια με κατάλληλο προσωπικό; Γιατί δεν υπάρχουν ελεύθεροι αθλητικοί χώροι σε κάθε γειτονιά, πόλη και χωριό;

Η κυβέρνηση και η ΕΕ βλέπουν το πρόβλημα, δεν μπορούν όμως να το λύσουν προς όφελος του λαού, γιατί βλέπουν τον αθλητισμό σαν εμπόρευμα και όχι σαν δικαίωμα για όλους. Γι’ αυτό και μειώνουν συνεχώς την κρατική χρηματοδότηση για τον αθλητισμό, δεν κατασκευάζουν δωρεάν γήπεδα, δεν εξασφαλίζουν την ουσιαστική ενασχόληση με τη Φυσική Αγωγή μέσα από το εκπαιδευτικό σύστημα. Γι’ αυτό μειώνουν τις ώρες της γυμναστικής στο σχολείο, αφήνουν και ρημάζουν τα σχολικά γυμναστήρια -όπου υπάρχουν-, ενώ δεν είναι και λίγα τα σχολεία που δεν έχουν καν γυμναστήρια. Χαρακτηριστικά είναι τα παρακάτω στοιχεία: Τα σχολεία που έχουν γυμναστήριο (συμπεριλαμβάνεται και η αίθουσα πολλαπλών χρήσεων) είναι: ÂÂ19% των Δημοτικών Σχολείων

ÂÂΌταν πολλά παιδιά δεν μπορούν να έχουν πρόσβαση και ουσιαστική ενασχόληση με τον αθλητισμό, καθώς δεν το σηκώνει η τσέπη των οικογενειών τους, πώς μπορούν να αναπτύξουν τις κλίσεις τους σ’ αυτόν τον τομέα;

ÂÂ17% των ΕΠΑΛ.

ÂÂΗ έλλειψη της σωματικής άσκησης ευθύνεται για ένα εκατομμύριο θανάτους με βάση τις επίσημες έρευνες στις χώρες της ΕΕ. Για τον ίδιο λόγο έχει αυξηθεί η παχυσαρκία στα παιδία, κατά 10% τα τελευταία χρονιά.

ÂÂ42% των Γυμνασίων και Λυκείων Με αφορμή τη συζήτηση που ανοίγει στη “θεματική βδομάδα” γύρω από αυτά τα ζητήματα, είναι ευκαιρία δώσουμε απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα και να παλέψουμε και για το δικαίωμά μας στην ελεύθερη και δωρεάν πρόσβαση στον αθλητισμό. Στο επόμενο φύλλο θα ασχοληθούμε με τις υπόλοιπες θεματικές ενότητες...

ΠΡΟΣΕΧΩΣ ΣΤΗΝ ΤΑΞΗ... ΤΑΞΗ

ον όρο "οικονομική κρίση" τον ακούμε συχνά στην τηλεόραση, σε συζητήσεις, σε διάφορα μαθήματα όπως την Ιστορία, την Πολιτική Παιδεία, τις Αρχές Οικονομικής Θεωρίας. Οι πιο πολλοί από τους μαθητές έχουν μεγαλώσει μέσα στην οικονομική κρίση και ζουν καθημερινά τις επιπτώσεις της. Θέλουμε λοιπόν να συμβάλουμε στον προβληματισμό και τη συζήτηση που υπάρχει μεταξύ των μαθητών και αφορά ζητήματα όπως γιατί έχουμε κρίση; Ποιος φταίει; Γίνεται αλλιώς; Ποια είναι η λύση;

Είναι νέο φαινόμενο η οικονομική κρίση; Η οικονομική κρίση της τελευταίας δεκαετίας δεν είναι ένα νέο φαινόμενο. Το σημερινό σύστημα που ζούμε, ο καπιταλισμός, χαρακτηρίζεται από μεγάλες οικονομικές κρίσεις που επαναλαμβάνονται ανά περιόδους. Τέτοια ήταν η κρίση που ξεκίνησε από την Αμερική το 19291932 και τη συναντάμε στο μάθημα της Ιστορίας της Γ΄ γυμνασίου αλλά και της Γ΄ λυκείου. Το σχολικό βιβλίο αναφέρει μερικά αποτελέσματα της κρίσης, αλλά σκόπιμα δεν προσδιορίζει τις αιτίες της: «Η μεγάλη οικονομική κρίση των ετών 1929-1932 είχε ως αφετηρία την αιφνίδια ραγδαία πτώση των τιμών στο χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης. Άμεσες επιπτώσεις της ήταν οι διαδοχικές τραπεζικές πτωχεύσεις αρχικά στις Ηνωμένες Πολιτείες, η απόσυρση των αμερικανικών κεφαλαίων από την Ευρώπη και ιδιαίτερα από τη Γερμανία, η μείωση της βιομηχανικής Παραγωγής.»

Οικονομικές κρίσεις του 20ου αιώνα

"Πανικός του 1907" ΗΠΑ 1920-21 ΗΠΑ 1929-32 Παγκόσμια 1972-73 Παγκόσμια Τέλη ’90 Ασιατική κρίση

Πώς λοιπόν και γιατί γεννιούνται οι οικονομικές κρίσεις; Ο καπιταλισμός είναι το πρώτο σύστημα στην ιστορία στο οποίο παράγεται τεράστιος πλούτος, ο οποίος πηγάζει από τον κόπο και τον ιδρώτα της εργατικής τάξης. Κάθε εμπόρευμα είναι αποτέλεσμα της κοινής συνεργασίας εκατομμύριων εργατών από κάθε γωνιά της γης, ξεκινώντας από την παραγωγή των πρώτων υλών και την επεξεργασία τους μέχρι την τελική παραγωγή των εμπορευμάτων και την μεταφορά τους εκεί όπου θα πωληθούν. Όμως όλοι αυτοί παίρνουν μονάχα ένα μικρό μέρος από τον πλούτο που παράγουν ακριβώς γιατί τα εργοστάσια και οι μεγάλες επιχειρήσεις ανήκουν σε μια χούφτα καπιταλιστές. Οι καπιταλιστές συγκεντρώνουν τεράστια κέρδη από την εκμετάλλευση των εργαζομένων και κάνουν κουμάντο στην κοινωνία με σκοπό να αυξάνουν αυτά τα κέρδη συνεχώς. Με αυτό το κριτήριο αποφασίζουν πού θα επενδύσουν και πού όχι και τρώγονται μεταξύ τους για το ποιος θα έχει μεγαλύτερο μερίδιο από τον κλεμμένο πλούτο. Έτσι κυριαρχεί ο ανταγωνισμός μεταξύ τους και η παραγωγή γίνεται άναρχη. Υπάρχουν περίοδοι στις οποίες οι καπιταλιστές μαζεύουν τόσο πολλά πλούτη ώστε δυσκολεύονται να βρουν πού θα τα επενδύσουν για κερδίσουν ακόμα περισσότερα. Μεγαλώνει η φαγωμάρα μεταξύ τους. Για να βρεθούν νέα κερδοφόρα

εδάφη γίνονται απολύσεις ώστε να μειωθεί το επιχειρηματικό κόστος, κλείνουν επιχειρήσεις δίνοντας "χώρο" για νέες επενδύσεις, καταστρέφονται εμπορεύματα για κρατηθούν ή να ανέβουν οι τιμές τους. Αυτές οι περίοδοι είναι οι καπιταλιστικές οικονομικές κρίσεις. Εκείνες τις

φορές που ο ανταγωνισμός μεταξύ των καπιταλιστών μεγαλώνει τόσο πολύ που μπορεί να λυθεί μόνο με τα όπλα, το ξεπέρασμα της κρίσης επιταχύνεται μέσω των ιμπεριαλιστικών πολέμων, τοπικών αλλά και πιο γενικευμένων όπως ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος.

Τζων Στάινμπεκ στο έργο του "Τα σταφύλια της οργής" περιγράφει την καταστροφή συγκεκριμένα πορτοκαλιών για να ανέβει η τιμή τους στην Αμερική της κρίσης του 1929-1932. «Τα έργα που έχουν αποδώσει τα κλήματα και τα δέντρα πρέπει να καταστραφούν, για να κρατηθούν ψηλά οι τιμές, κι αυτό είναι το πιο θλιβερό, το πιο πικρό από όλα. Ολάκερα φορτία πορτοκάλια καταγής. Άνθρωποι, ουρές μίλια μάκρος, ήρθαν για να πάρουν τον καρπό, όμως αυτό δεν μπορεί να γίνει. Πώς θα αγόραζαν πορτοκάλια προς είκοσι σέντσια τα δώδεκα, σαν είναι στο χέρι τους να κάνουν ένα γύρο με το αυτοκίνητο και να τα μαζέψουν τζάμπα; Άνθρωποι με σωλήνες ράντιζαν με πετρόλαδο τα πορτοκάλια, και όπως είχαν τύψεις για το έγκλημα που έκαναν, θύμωναν με τον κόσμο που ήρθε να πάρει τον καρπό. Από τη μια ένα εκατομμύριο πεινασμένοι άνθρωποι, έχοντας ανάγκη να φάνε λίγα φρούτα, και από την άλλη ραντίζουν με πετρόλαδο τα χρυσαφιά βουνά. Και η οσμή της σαπίλας γεμίζει ολάκερη τη χώρα.»

Οδηγητής ϐ Φλεβάρης 2017

τα σχολικά βιβλία αναφέρεται πως η οικονομική κρίση του 1929 ήταν το κύριο αίτιο ώστε να αυξήσουν την επιρροή τους και να επικρατήσουν τα φασιστικά καθεστώτα στη Γερμανία και την Ιταλία τη δεκαετία του ’30. Με αφορμή αυτό μέσα στο σχολικό βιβλίο γίνεται η απαράδεκτη και ενάντια στην ιστορική αλήθεια ταύτιση αυτών των φασιστικών καθεστώτων με την Σοβιετική Ένωση. Όμως αυτά τα καθεστώτα δεν ήταν ουρανοκατέβατα, δεν ήταν ένα "τυχαίο κακό" λόγω της οικονομικής κρίσης. Αναδείχθηκαν μέσα στα πλαίσια του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος και της δημοκρατίας του. Επικράτησαν κυρίως διότι είχαν την στήριξη από τους καπιταλιστές αυτών των χωρών, επιλέχθηκαν για να υπερασπίσουν τα κέρδη αυτών και την εξουσία τους. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Χίτλερ και οι Ναζί στη Γερμανία στηρίχτηκαν από μεγάλες επιχειρήσεις όπως η Φορντ, η Ρενό, η Τέξας Όιλ και η Τίσεν Κρούπ. Αξιοποιήθηκαν για να χτυπήσουν το λαϊκό κίνημα και την Σοβιετική Ένωση που ήταν εκείνη την περίοδο φωτεινό παράδειγμα για των αγώνα των λαών. Η Σοβιετική Ένωση ήταν μια κοινωνία όπου γινόταν προσπάθεια να καταργηθεί η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, δεν έχει καμιά σχέση με το φασισμό, αντιθέτως με τεράστιες θυσίες τσάκισε τις ναζιστικές δυνάμεις του Χίτλερ.

HΞΕΡΕΣ ότι;??

Δεν βγαίνουν όλοι χαμένοι από την κρίση

Â Το 2007 πριν την κρίση 221 εταιρείες στην Ελλάδα κέρδιζαν 43,4 εκατομμύρια ευρώ κάθε μέρα! Â Και το 2011 την περίοδο της κρίσης οι 500 πιο κερδοφόρες βιομηχανίες αύξησαν τα κέρδη τους στα 1,60 δισ. ευρώ.

Σε άλλες εποχές η πείνα βασάνιζε τον κόσμο, όταν οι σιτοβολώνες άδειαζαν. Τώρα όμως, κι αυτό είναι αδιανόητο, πεινάμε όταν αυτοί παραείναι γεμάτοι… Την ίδια στιγμή που κάπου το ύφασμα στοιβάζεται σε μπάλες, κάπου αλλού οι ξεπαγιασμένες ρακένδυτες οικογένειες, που έχουν πεταχτεί σε μια μέρα έξω από το νοικιασμένο σπίτι, διασχίζουν ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα που πλέον είναι χωρίς κατοίκους. Αχ, αυτός που δούλεψε τόσο ακούραστα, ξορκίζοντας την εκμετάλλευση, δε βρίσκει σήμερα κανέναν να τον εκμεταλλευτεί κι άλλο. Αδιάκοπα διασχίζει την πόλη αναζητώντας εργασία. Η γιγαντιαία δομή της κοινωνίας που έχει οικοδομηθεί από πολλές γενιές βυθίζεται στη βαρβαρική προϊστορική εποχή. Και γι’ αυτό δεν ευθύνεται η έλλειψη.

Ο μύθος "από την ανάπτυξη βγαίνουν κερδισμένοι όλοι"

καπιταλισμός σε όλες τις φάσεις του, είτε κρίσης είτε ανάπτυξης, παραμένει το σύστημα που για τους πολλούς γεννά τη φτώχεια, την ανεργία και την αβεβαιότητα ενώ για τους λίγους τη χλιδή και τα πλούτη. Στην περίοδο της κρίσης οι θυσίες που κάνουμε, οι φόροι που πληρώνουν οι εργαζόμενοι, οι μειώσεις μισθών, το χτύπημα των δικαιωμάτων του λαού, οι περικοπές στα σχολεία γίνονται για να δοθεί ώθηση στην ανάπτυξη των εκμεταλλευτών και να βρουν νέα κέρδη. Η ανάπτυξη δεν πρόκειται να δώσει πίσω αυτές τις απώλειες στις εργατικές οικογένειες αλλά θα συνδυάζεται με νέα βάρβαρα μέτρα για να διαφυλάσσονται αυτά τα κέρδη. Άλλωστε και πριν την κρίση όταν είχαμε "ανάπτυξη" οι καπιταλιστές γέμιζαν τα σεντούκια τους πάνω στις πλάτες των εργαζομένων αφήνοντάς τους ψίχουλα.

Ποια είναι η διέξοδος για το λαό και τη νεολαία; Όλα τα μοντέλα που δοκιμάστηκαν και που αναφέρονται "ως θετικά" στα σχολικά βιβλία της Ιστορίας, σαν του οικονομολόγου Κέυνς ή το λεγόμενο “new deal” του Αμερικάνου προέδρου Ρούσβελτ, απέτυχαν να αποτρέψουν τις οικονομικές κρίσεις που ακολούθησαν. Όπως έχει αποτύχει και η όποια διαχείριση μας υποσχέθηκαν σήμερα. Αυτό γίνεται γιατί οι οικονομικές κρίσεις γεννιούνται από το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα και η διέξοδος δεν μπορεί να δοθεί μέσα στα δικά του πλαίσια. Δεν μπορεί να υπάρξει καπιταλισμός χωρίς οικονομικές κρίσεις. Το συμπέρασμα είναι ότι η πραγματική λύση βρίσκεται στον αγώνα για την ανατροπή του βάρβαρου αυτού συστήματος. Στο να μπουν στην άκρη οι εκμεταλλευτές ώστε τα εργοστάσια και οι μεγάλες επιχειρήσεις να γίνουν περιουσία της εργατικής τάξης και των παιδιών της. Έτσι θα ανοίξει ο δρόμος για την οικοδόμηση της νέας σοσιαλιστικής κοινωνίας, όπου κουμάντο θα κάνουν οι εργαζόμενοι. Αυτή η κοινωνία θα έχει στόχο την ικανοποίηση των αναγκών του λαού και των παιδιών του. Απαλλαγμένη από το κυνήγι του καπιταλιστικού κέρδους θα σχεδιάζει κεντρικά, θα αξιοποιεί την τεχνολογία και την επιστήμη με αυτόν τον στόχο και την κατεύθυνση. Θα αξιοποιεί όλες της δυνατότητες της παραγωγής ώστε οι εργαζόμενοι να απολαμβάνουν το πλούτο που παράγουν, να ζουν καλύτερα χωρίς τα δεινά των οικονομικών κρίσεων και του καπιταλιστικού συστήματος.

Η υπερπληθώρα, το πάρα πολύ είναι αυτό που την κάνει να κλονίζεται. Γιατί το σπίτι δεν είναι προορισμένο για κατοικία και το ύφασμα δεν είναι προορισμένο για ένδυση, Ούτε το ψωμί είναι προορισμένο για φάγωμα. Όχι, πρέπει να αποφέρουν κέρδος…μόνο κέρδος Τα εκατομμύρια εργατών όμως… τα στοιβάζει τώρα σε εργοστάσια κάτεργα για να τα πετάξει μετά ξανά έξω από τα κάτεργα στους παγωμένους δρόμους. Αυτά τα εκατομμύρια εργατών συνειδητοποιούν την αλήθεια. Την ψιθυρίζουν έκπληκτοι μεταξύ τους… Ο κόσμος της αστικής τάξης… είναι πολύς στενός για να περιλάβει τον πλούτο που έχει δημιουργήσει… “Το Μανιφέστο”, Μπ. Μπρεχτ

ꠃ갃븃萃 쐃

쀃넃섃넃쀃넃봃줃

Â Αλήθειες και Ψέματα για το Σοσιαλισμό 1ομέρος, ΚΣ της ΚΝΕ Â Τα σταφύλια της οργής, Τζων Στάινμπεκ

4ΟΣ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟΣ ΜΑΘΗΤΙΚΟΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΙ ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΚΝΕ ΚΑΙ ΤΟΥ “ΟΔΗΓΗΤΗ”

Το ταξίδι ξεκινάει...

4ος Πανελλαδικός μαθητικός διαγωνισμός της ΚΝΕ και του «Οδηγητή» άνοιξε πανιά... Oι ανακοινώσεις για τις δηλώσεις συμμετοχής ήδη διακινούνται από τις Οργανώσεις της ΚΝΕ σε όλη την Ελλάδα και οι ομάδες που έχουν αρχίσει να διαμορφώνονται «μπαίνουν στη μάχη» για την πιο πρωτότυπη, πιο ενδιαφέρουσα συλλογική ερευνητική εργασία, με τον ενθουσιασμό να χτυπάει κόκκινο και τις ιδέες να πέφτουν βροχή! Άλλωστε, οι προηγούμενοι 3 διαγωνισμοί έχουν ανεβάσει τον πήχη πολύ ψηλά, γεγονός που αποδεικνύει ότι για άλλη μια χρονιά οι μαθητές θα μας εκπλήξουν με την ευρηματικότητα, τη φαντασία και το ταλέντο τους!

Â Γιατί να συμμετάσχει κάποιος σ’ αυτόν τον διαγωνισμό; Â Γιατί δεν του αρέσει να κάθεται στ’ αυγά του και να τρώει αμάσητο ό,τι του πλασάρουν... Â Γιατί δεν αρκείται στα ψέματα και τις μισές αλήθειες των σχολικών βιβλίων και θέλει να δώσει απαντήσεις, να ψάξει, να ανακαλύψει και να διαδώσει την αλήθεια! Â Γιατί θέλει να εκφράσει τις ανησυχίες του και να δημιουργήσει αξιοποιώντας όποια μορφή και τρόπο θέλει. Â Γιατί δε μένει θεατής για ό,τι συμβαίνει γύρω του, αλλά αντίθετα δηλώνει «παρών» και έτοιμος να πρωταγωνιστήσει. Â Γιατί θέλει να ενώσει τη φωνή και τις σκέψεις του με τους συμμαθητές του που μοιράζονται τις ίδιες ανάγκες και τα ίδια όνειρα. Â Γιατί θα έρθει σε επαφή με τις επαναστατικές θέσεις της ΚΝΕ, διαλέγοντας να περπατήσει έναν άλλο δρόμο, που δεν είναι μοναχικός, «ανοίγοντας ένα μονοπάτι για την αλήθεια, για το φως»...

Υπενθύμιση...

ο πανελλαδικός μαθητικός διαγωνισμός Â Τιτηςείναι ΚΝΕ και του “Οδηγητή”; Η πρωτοβουλία για τη διοργάνωση του πανελλαδικού διαγωνισμού συλλογικής ερευνητικής εργασίας αποτελεί συνέχεια όλης της πλούσιας, πολύμορφης δραστηριότητας που αναπτύσσει η ΚΝΕ και που στο επίκεντρό της έχει ζητήματα που απασχολούν, προβληματίζουν και ενδιαφέρουν τους μαθητές. Είναι μια προσπάθεια να ανακαλύψουν οι ίδιοι οι μαθητές γεγονότα και ζητήματα που τους ενδιαφέρουν, που τους «κρύβουν» τα σχολικά βιβλία, να αποτυπώσουν τον προβληματισμό τους με όποιον τρόπο τους εκφράζει, να δημιουργήσουν και να «ανοίξουν ένα μονοπάτι για την αλήθεια, για το φως», όπως χαρακτηριστικά τονίζεται στο σύνθημα του φετινού διαγωνισμού.

Â Τι διαφορετικό έχει αυτός ο διαγωνισμός; Ο διαγωνισμός που διοργανώνει η ΚΝΕ και ο «Οδηγητής» είναι διαφορετικός, γιατί αποτελεί απάντηση, αποτελεί μια πραγματική διέξοδο στην ανάγκη των μαθητών να σκεφτούν και να δράσουν «έξω από τα όρια» του σημερινού συστήματος του ανταγωνισμού, των διακρίσεων, της παιδείας που κοστίζει ακριβά... Άλλωστε, τα ίδια τα θέματα που επιλέγονται όλα αυτά τα χρόνια και που φέτος απλώνονται σε περισσότερα ζητήματα αγγίζουν μια μεγάλη γκάμα των νεανικών ανησυχιών και ενδιαφερόντων. Οι μαθητές μπορούν να συμμετέχουν χωρίς να πρέπει να κυνηγάνε ένα βαθμό, χωρίς να μπαίνουν στη λογική του ανταγωνισμού, που καλλιεργείται στο σχολείο, αλλά μέσα από μια συλλογική προσπάθεια να δεθούν μεταξύ τους, να ψάξουν, να εκφραστούν, να βάλουν τη φαντασία τους να δουλέψει, να μάθουν και να ανακαλύψουν μαζί την αλήθεια. Όπως είχε απαντήσει σε παλιότερη συνέντευξη στον «Οδηγητή» νικήτρια μαθητική ομάδα προηγούμενου διαγωνισμού: «Οι εργασίες του διαγωνισμού με τις οποίες ασχοληθήκαμε ήταν κάτι καινούριο σε σχέση με τις εργασίες που κάναμε στο σχολείο! [...] Μπορούσαμε να διαλέξουμε ανάμεσα σε θέματα που πραγματικά μας ενδιέφεραν και να μάθουμε γι’ αυτά, αντίθετα με τις εργασίες του σχολείου που γίνονται για έναν βαθμό. Ο τρόπος που ψάξαμε και συλλέξαμε τις πληροφορίες ήθελε όρεξη για δουλειά, γιατί δεν ήταν ένα απλό «copy-paste» από το διαδίκτυο. Υπήρχε ελευθερία στις μορφές της εργασίας που μπορούσαμε να επιλέξουμε, σε αντίθεση με τον τρόπο που δουλεύουμε στο σχολείο».

ΘΕΜΑΤΑ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ

1. 100 χρόνια από την Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση: Μύθοι και πραγματικότητα 2. Ναρκωτικά: Eίναι ελευθερία να ψάχνεις τη φυγή; 3. Η συμμετοχή των γυναικών στους εργατικούς λαϊκούς αγώνες 4. Social Media: Με ένα “like” ομορφαίνει η ζωή…; 5. 50 χρόνια από το στρατιωτικό πραξικόπημα της 21ης Απρίλη του 1967. Ιστορίες και διδάγματα. 6. Αθλητικό Ρεπορτάζ 7. Στους κυνηγημένους δίνουμε το χέρι… Η αλληλεγγύη είναι το όπλο των λαών ∆ηλώσεις συµµετοχής µέχρι 15/2/2017 Αποστολή περίληψης (για όσες ομάδες το επιθυμούν) µέχρι 28/2/2017 Αποστολή ολοκληρωµένων εργασιών µέχρι 30/4/2017 Για περισσότερες πληροφορίες στο τηλ. 210-2592505 και στο e-mail: diagonismos@kne.gr ∆ηλώσεις συµµετοχής, αποστολή περίληψης και ολοκληρωµένων εργασιών γίνεται µέσω e-mail: diagonismos@kne.gr

ΜΟΡΦΕΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΘΟΥΝ Με μολύβι, χαρτί, χρώματα αλλά και τα σύγχρονα τεχνολογικά μέσα οι ομάδες μπορούν να εκφραστούν με όποια μορφή θέλουν. Χρειάζεται μεράκι και φαντασία και όλες οι ιδέες γίνονται δεκτές. Â Πρωτότυπη δημιουργία - έργο Βίντεο / Ταινία μικρού μήκους / Φωτογραφία / Σκίτσο, κόμικ / Ποίημα / Γραπτό κείμενο / Μουσική (σύνθεση τραγουδιού, μελοποίηση στίχου) / Αφίσα-κολάζ, ζωγραφική / Γκράφιτι Â Αξιοποίηση καλλιτεχνικού έργου Κάθε ομάδα βασιζόμενη σε έργα γνωστών καλλιτεχνών μπορεί να δώσει με όποιον τρόπο και μορφή θέλει τη δική της ματιά στο έργο. Â Έρευνα-διαδραστικές μορφές Συνεντεύξεις / Ρεπορτάζ / Ερωτηματολόγια

Οδηγητής ϐ Φλεβάρης 2017

74 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ ΤΗΣ ΕΠΟΝ

Μαθητές στην ΕΑΜική Αντίσταση

ια πολλούς πλέον η ΕΠΟΝ, το ΕΑΜ, ο ΕΛΑΣ αποτελούν ίσως κάποια αρκτικόλεξα, που μπορεί κάπου, κάποτε να τα έχει πάρει τ’ αυτί τους, να αναφέρθηκαν σε κάποια σχολική γιορτή, χωρίς όμως να γνωρίζουν επί της ουσίας τι ήταν και σε ποια περίοδο της ιστορίας αναφέρονται. Χρέος μας, λοιπόν, είναι η ιστορία του λαού μας, η ιστορία του κομμουνιστικού κινήματος να μελετηθεί, να διαδοθεί, να αποτελέσει πηγή έμπνευσης για τις νεότερες γενιές. Όπως σημειώνεται και στην Απόφαση του 11ου Συνεδρίου της ΚΝΕ: «Η συνεχής μελέτη και γνώση της ιστορίας, των επεξεργασιών του Κόμματος για την ιστορική του πορεία, αλλά και της ιστορίας της ΟΚΝΕ (1922-1943), της ΕΠΟΝ και της Δημοκρατικής Νεολαίας, νεολαίας του ΔΣΕ, της ίδιας της ΚΝΕ είναι αναντικατάστατο εφόδιο».

Τι ήταν η ΕΠΟΝ; Την παραμονή της 23 Φλεβάρη του 1943, μέσα στη φωτιά του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και της Κατοχής, στο σπιτάκι της οδού Πλακεντίας 3 στους Αμπελόκηπους, άρχισαν να μαζεύονται -με τις προφυλάξεις της παρανομίας- δυο-δυο νεολαίοι ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Ήταν οι νέοι που αποφάσισαν, μετά από πρόταση της Ομοσπονδίας Κομμουνιστικών Νεολαιών Ελλάδας (ΟΚΝΕ), την ίδρυση της ΕΠΟΝ, που έμελλε να γράψει απαράμιλλες σελίδες ηρωισμού στα χρόνια της Κατοχής αλλά και μετά. Η ΕΠΟΝ έδωσε σε φοβερά δύσκολες συνθήκες τη μάχη ενάντια στον κατακτητή, αλλά και για τα δικαιώματα της νεολαίας στο ψωμί, στη δουλειά, ης

στον πολιτισμό, ενάντια στα ναρκωτικά. Από τις γραμμές της πέρασαν 600.000 νέοι, από τους οποίους ένα μεγάλο ποσοστό εντάχθηκε στον ΕΛΑΣ (ένοπλο τμήμα του ΕΑΜ, με καπετάνιο τον Άρη Βελουχιώτη). Σε 1.300 υπολογίζονται οι ΕΠΟΝίτες αντάρτες που έπεσαν στα πεδία των μαχών, ενώ άγνωστος παραμένει ο αριθμός αυτών που έπεσαν στις διαδηλώσεις των πόλεων, που εκτελέστηκαν, που πέθαναν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Ως πραγματικά μαχητική πολιτική οργάνωση νεολαίας, η ΕΠΟΝ ήταν ένα μεγάλο σχολείο που διαπαιδαγώγησε με τις αξίες του αγώνα, της συλλογικότητας, της αυταπάρνησης και της αυτοθυσίας. Μέσα από την αναπτυγμένη αλληλεγγύη της οργανωμένης ζωής, οι ΕΠΟΝίτες γνώρισαν την πραγματική αξία της ζωής.

Οι ΕΠΟΝίτες μαθητές μέσα από τα "μάτια" και τη δράση τους... Άννα Παυλάκου: Η 17χρονη ΕΠΟΝίτισσα που εκτελέστηκε 2 φορές

Άννα Παυλάκου γεννήθηκε το 1926 στα Ταμπούρια στον Πειραιά. 15 χρονών εντάσσεται στην ΕΠΟΝ. Πρωτοστατεί στις μαθητικές κινητοποιήσεις και τιμωρείται από το σχολείο της. Στις 11 Μαρτίου 1944, ενώ πήγαινε σχολείο, συλλαμβάνεται από πράκτορες των Ες-Ες (ένοπλα τάγματα των ναζί). 2 μέρες την υπέβαλαν στο μαρτύριο του κρεμάσματος και του ανελέητου ξυλοδαρμού, για να μαρτυρήσει τους συναγωνιστές της στη μαθητική οργάνωση της ΕΠΟΝ. Μετά από 24 ώρες την μεταφέρουν λιπόθυμη στον Σκαραμαγκά, όπου ο βασανιστής της, Γιαννάκας, συνέχισε τα μαρτύρια, χωρίς να της αποσπάσει ούτε λέξη. Τελικά την πυροβολεί στον αυχένα και νομίζοντας ότι είναι νεκρή την πετάει σε ένα βαθύ ξεροπήγαδο. Η Άννα μετά από 36 ώρες συνέρχεται, βάζει τις φωνές και ζητάει βοήθεια. Μια γερμανική περίπολος βλέποντας τον συνωστισμό του κόσμου σταματάει, αντιλαμβάνεται τι συμβαίνει, τη βγάζει απ’ το πηγάδι και την παραδίνει στη χωροφυλακή, απ’ όπου μεταφέρεται στο Κρατικό Νοσοκομείο Αμπελοκήπων. Μετά από παραμονή μιας βδομάδας στο νοσοκομείο, οι Γερμανοί την μεταφέρουν στο στρατόπεδο Χαϊδαρίου και την κλείνουν σε αυστηρή απομόνωση, για να εκτελεστεί οριστικά πια στις 6 Ιούλη 1944.

Τα Αετόπουλα, παιδιά έως 15 ετών, συμμετείχαν με τον δικό τους τρόπο στον αγώνα της ΕΠΟΝ...

Πολεμάμε και τραγουδάμε, πολεμάμε και μαθαίνουμε!Αυτό ήταν το σύνθημα χαρακτήριζε την ΕΠΟΝ. Από το 1941, που ανασυγκροτείται η ΟΚΝΕ, δίνεται ιδιαίτερη βαρύτητα στην οργάνωση της μαθητικής νεολαίας. Με την ίδρυση του ΕΑΜ Νέων, τον Φλεβάρη του ’42, ιδρύεται επιτροπή μαθητών από Οκνίτες και άλλους μαθητές. Το Μάρτη του 1942, 100 μαθητές διαδηλώνουν στην Αθήνα. Είναι η πρώτη μαθητική κινητοποίηση. Τον Νοέμβρη του 1942, το ΕΑΜΝ μαθητών θα πάρει το όνομα “Ενιαία Μαθητική Νεολαία”. Οι μαθητικές κινητοποιήσεις συνεχίζονται ακόμα πιο μαζικές και μαχητικές και μετά την ίδρυση της ΕΠΟΝ, με την καθοδήγησή της. Οι μαθητές φτιάχνουν ΕΠΟΝίτικες ομάδες στις τάξεις τους, οργανώνουν μορφωτικές, ψυχαγωγικές και εκπολιτιστικές δραστηριότητες. Εδώ φωτογραφία από υπαίθριο μάθημα μετά από το κάψιμο του σχολείου Συδέντρου.

Κωστής κι ο Μήτρος, δυο έξυπνα αετόπουλα, βόσκαν τα πρόβατά τους σε κάποια βουνοπλαγιά της Θεσσαλίας. Άξαφνα είδαν μπροστά τους έναν αντάρτη. —Τι είστε παιδιά; τους λέει. —Είμαστε ΕΠΟΝίτες και αετόπουλα, είπαν με μια φωνή. —Ωραία! Τότε θα κάμετε μια δουλειά. Τούτο το σημείωμα πρέπει να το πάτε στον πρόεδρο του χωριού σας. Μα ξέρετε πως θα περάσετε από μπλόκο. Μπορείτε να το κρύψετε κάπου που να μη σας το βρουν οι Γερμανοί; Τα παιδιά σκέφτηκαν λίγο κι άξαφνα ο Κωστής, το μεγαλύτερο, φώναξε με χαρά. —Τα πρόβατα δεν τα ψάχνουν οι Γερμανοί, αυτά θα κρατάνε το σημείωμα, Ο αντάρτης κοίταξε τα αετόπουλα ξαφνιασμένος. —Τι θέλεις να πεις; —Δε θυμάσαι τον Οδυσσέα στη σπηλιά του Κύκλωπα; Πώς έβγαλε τους συντρόφους του έξω; Ο αντάρτης γέλασε ενθουσιασμένος απ’ την έξυπνη σκέψη και παρακολούθησε με θαυμασμό το Μήτρο και τον Κωστή που κάρφωναν με μυτερές βελόνες από τ’ αγκάθια στις μαλλιαρές κοιλιές των προβάτων το σημείωμα. Τ’ αετόπουλα ξέραν καλά την Οδύσσειά τους. "Νέα Γενιά", φ. 46, 15/3/1945

ΠΑΓΚΌΣΜΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΌ ΦΌΡΟΥΜ ΣΤΟ ΝΤΑΒΌΣ

Πού βρέθηκε όλος αυτός ο πλούτος;

την 47η διοργάνωση του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ με κεντρικό θέμα “Μια υπεύθυνη ηγεσία που δίνει απαντήσεις” που πραγματοποιήθηκε 17 έως 20 Γενάρη στο Νταβός της Ελβετίας μαζεύτηκαν διάφοροι παράγοντες του κεφαλαίου από όλες τις γωνιές της υφηλίου.. Εκπρόσωποι κυβερνήσεων, επιχειρήσεων, επιστήμονες και διάφοροι “μαϊντανοί” της βιομηχανίας του θεάματος. Γιατί βρέθηκαν όλοι αυτοί μαζί; Τι συζήτησαν; Τι τους απασχόλησε; Είναι ερωτήματα γύρω από τα οποία υπήρχε άπλετος σχολιασμός στον αστικό Τύπο και τα υπόλοιπα Μέσα Ενημέρωσης: “Μεγαλώνει το χάσμα μεταξύ πλούσιων και φτωχών”, “μεγαλώνει η κοινωνική ανισότητα” και άλλα. Το μόνο που δε σχολιάστηκε είναι ένα. Που βρέθηκε όλος αυτός ο πλούτος...;

που έγινε στο πλαίσιο του Παγκόσμιο Οικονομικού Φόρουμ. Όλα μπορούν να τα πουν αρκεί να μην πουν ότι ο τεράστιος κοινωνικός πλούτος που υπάρχει γύρω μας δεν ήρθε από παρθενογένεση αλλά τον παράγουν οι εργαζόμενοι. Ότι τον τεράστιο αυτό πλούτο τον ιδιοποιούνται μια χούφτα παράσιτα, οι ιδιοκτήτες των μέσων παραγωγής, ενώ την ίδια στιγμή οι πραγματικοί παραγωγοί του “επιβραβεύονται” -και αν- με ένα κομμάτι ψωμί. Ότι για να εξασφαλίσουν το επιθυμητό κέρδος οι μονοπωλιακοί όμιλοι, για να περάσουν στην περιβόητη ανάπτυξη, είναι όρος το παραπέρα τσάκισμα των εργατικών λαϊκών δικαιωμάτων. Ότι αυτή είναι η ουσία του βάρβαρου εκμεταλλευτικού συστήματος, του καπιταλισμού, και γι’ αυτό δεν χωράει μερεμέτια. Από δω προκύπτει λοιπόν, το άνοιγμα της ψαλίδας. Εξάλλου, βασικός “νόμος” στο βάρβαρο σύστημα της εκμετάλλευσης είναι: ο πλούσιος να γίνεται πλουσιότερος και ο φτωχός φτωχότερος. Αυτό αποτυπώνεται και στις Θέσεις της ΚΕ του ΚΚΕ για το 20ο Συνέδριο, στη Θέση 1 όπου αναφέρεται ως βασικό στοιχείο των εξελίξεων των τελευταίων χρόνων: «Η όξυνση της βασικής αντίθεσης, η ενίσχυση της τάσης απόλυτης

και σχετικής εξαθλίωσης της εργατικής τάξης πρώτα απ’ όλα στις πιο αναπτυγμένες καπιταλιστικές οικονομίες, η αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης και όξυνσης όλων των κοινωνικών αντιθέσεων».

Η ουσία όλης της συζήτησης... Σίγουρα λοιπόν, δεν έπιασε τους εκπροσώπους του κεφαλαίου ο καημός για την ανισότητα στον κόσμο. Ωστόσο, η ανησυχία τους είναι υπαρκτή και διττή. Αφορά τόσο την ίδια την πορεία της παγκόσμιας καπιταλιστικής οικονομίας όσο και την προσπάθεια εγκλωβισμού της συνείδησης του λαού και της νεολαίας, την προσπάθεια να πείσουν ότι αυτό το σύστημα είναι αιώνιο. Στις Θέσεις της ΚΕ του ΚΚΕ για το 20ο Συνέδριο επισημαίνεται πως «κανένα ιμπεριαλιστικό κέντρο δεν προβλέπεται να λειτουργήσει στο άμεσο μέλλον ως ατμομηχανή για την αύξηση του ρυθμού καπιταλιστικής ανάπτυξης στο διεθνές καπιταλιστικό σύστημα». Αυτός είναι και ο βασικός προβληματισμός των αστικών επιτελείων: η δυσκολία ξεπεράσματος της κρίσης που εκφράζεται στη δυσκολία περάσματος σε δυναμική ανάκαμψη της οικονομίας, στην επιβράδυνση της διεθνούς

Αιτία της κοινωνικής ανισότητας δεν είναι η “κακή διανομή του πλούτου” όπως λένε διάφοροι. Η αιτία βρίσκεται στο σύστημα της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο που η παραγωγή γίνεται με κριτήριο το κέρδος.

Η λέξη που δε λες Στο πλαίσιο της διοργάνωσης παρουσιάστηκαν - ως είθισται τα τελευταία χρόνια σε αυτά τα Φόρουμ- νέα στοιχεία από την έκθεση της Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης από τη Βρετανία, της “Oxfam” : ÂÂ8 μεγιστάνες του πλούτου έχουν εισοδήματα όσο το 50% του πληθυσμού της Γης. Δηλαδή, όσο 3,6 δισεκατομμύρια άνθρωποι. ÂÂ1 στους 10 ανθρώπους επιβιώνει με λιγότερα από 2 δολάρια τη μέρα (περίπου 1,8 ευρώ) … ÂÂΣε 20 περίπου χρόνια τα εισοδήματα του πλουσιότερου 1% του πληθυσμού της Γης αυξήθηκαν κατά 182 φορές. Το συμπέρασμα που αβίαστα βγαίνει και είναι κοινώς αποδεκτό είναι πως το χάσμα μεταξύ πλούσιων και φτωχών είναι το μεγαλύτερο που έχει καταγραφεί διαχρονικά. Αρκεί να σκεφτούμε ότι το προηγούμενο μεγαλύτερο ήταν το 2010, όταν η περιουσία των 43 πλουσι-

ότερων ανθρώπων του κόσμου συνολικά αντιστοιχούσε στο φτωχότερο 50%. Γι’ αυτό το άνοιγμα της ψαλίδας βγήκαν στα κάγκελα διάφοροι “πονόψυχοι”. Προειδοποιούσαν, λέει, από τον Πάπα μέχρι την Κριστίν Λανγκάρντ, επικεφαλής του ΔΝΤ, γι’ αυτή την ανισότητα αλλά το πρόβλημα είναι ότι δεν εισακούστηκαν.. Βέβαια, οι αστικές κυβερνήσεις και οι ιμπεριαλιστικές ενώσεις και οργανισμοί που συμμετείχαν στις συναντήσεις έχουν βάλει και τα δυο τους χέρια στο τσάκισμα των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων στο όνομα της ανάκαμψης των κερδών των μονοπωλιακών ομίλων, έχουν ανάψει τη φωτιά του πολέμου στη γειτονιά μας για τον έλεγχο των αγορών, πλουτοπαραγωγικών πηγών και ενεργειακών δρόμων. Ταυτόχρονα, στο άνοιγμα της ψαλίδας βρήκαν και την αιτία όπως λέγανε διάφοροι: “Ο θυμός στην ελίτ έχει επαναφέρει το λαϊκισμό στην πολιτική”. Πολύ βολική για το σύστημα όλη αυτή η επιστημονικοφανής ανάλυση για να αποκρύψουν την ουσία της συζήτησης

“Πηγή πλούτου: αυτοδημιούργητος” Μπήκαμε και εμείς στον πειρασμό να ψάξουμε λίγα παραπάνω γι’ αυτούς τους 8 “μεγιστάνες του πλούτου”.. τι εισοδήματα έχουν, σε ποιους τομείς/κλάδους κάνουν μπίζνες κ.λπ. Ανάμεσα σε όλες αυτές τις – άχρηστες- πληροφορίες βρήκαμε και το εξής ένα: “πηγή πλούτου: αυτοδημιούργητος”...  Αλλά, τι πάει να πει “αυτοδημιούργητος”; Ακόμα και αν υποθέσουμε ότι αυτοί – μόνο αυτοί από ολόκληρο πλανήτη- είχαν την “έξυπνη ιδέα”, θα χρειάστηκαν σίγουρα ένα αρχικό κεφάλαιο για να επενδύσουν στην ιδέα τους. Ακόμα και αν υποθέσουμε ότι είχαν αυτό το αρχικό κεφάλαιο γιατί – ας πούμε- απέκτησαν μια περιουσία από κληρονομιά ή φτιάχνοντας το κομπόδεμα τους μήνα το μήνα, αργά και βασανιστικά, κάπως έπρεπε όχι απλά να διατηρήσουν αυτή την περιουσία, αλλά να την αυξήσουν κιόλας και απ’ ό,τι φαίνεται κατά πολύ.. Και επειδή πολλές υποθέσεις πέφτουν μαζί... Με όποιο τρόπο και αν απέκτησαν την αρχική τους περιουσία, όποια και αν ήταν η “έξυπνη ιδέα” τους, η πηγή του πλούτου παραμένει μία: Η απλήρωτη εργασία του εργάτη. Για όποια “ικανότητα” τους και αν κοκκορεύονται ή διαφημίζονται οι 8 μεγιστάνες του πλούτου, η αλήθεια είναι ότι ο πλούτος που έχουν στα χέρια τους δεν είναι τίποτα άλλο από την κλεμμένη υπεραξία που παράγουν εκατομμύρια εργατών στους μονοπωλιακούς ομίλους που αυτοί είναι μέτοχοι. Δεν υπάρχει επομένως γενικά και αόριστα “αυτοδημιούργητος”. Υπάρχει μόνο ο δημιουργός του πλούτου! Και αυτός είναι ο εργαζόμενος, που με τη σκέψη και το κορμί του θέτει σε κίνηση τις τεράστιες δυνατότητες της παραγωγής και είναι ο μοναδικός υπεύθυνος για τον πλούτο που υπάρχει γύρω μας!

Οδηγητής ϐ Φλεβάρης 2017

Αυτοί που αρπάνε το φαΐ απ’ το τραπέζι Κηρύχνουν τη λιτότητα Αυτοί που παίρνουν όλα τα δοσήματα Ζητάνε θυσίες Οι χορτάτοι μιλάνε στους πεινασμένους Για τις μεγάλες εποχές που θα’ρθουν Μπ. Μπρεχτ “Γερμανικό εγχειρίδιο πολέμου”

Οι

1 το

µεγιστάνες του πλούτου έχουν εισοδήµατα

427 δισ.

3,6

δισεκατοµµύρια ανθρώπων που αποτελούν το φτωχότερο του παγκόσµιου πληθυσµού

€$

ελέγχει µεγαλύτερο πλούτο από το υπόλοιπο

όσο και τα

του παγκόσµιου πληθυσµού!

50%

Σε αυτόν τον κόσμο θα μείνουμε θεατές; Γινόμαστε πρωταγωνιστές για τη ζωή που μας αξίζει! καπιταλιστικής οικονομίας μετά το ξέσπασμα της κρίσης το 2008, στις προβλέψεις για χαμηλούς ρυθμούς ανάπτυξης που αφορούν όλα τα ιμπεριαλιστικά κέντρα. Για να εξασφαλιστεί το πέρασμα στη φάση της ανάκαμψης είναι αναγκαία μια μεγάλη ελεγχόμενη απαξίωση κεφαλαίου. Δηλαδή, καταστροφή μεγάλου μέρους των παραγωγικών δυνάμεων της κοινωνίας, βασικό στοιχείο των οποίων φυσικά είναι ο άνθρωπος, η εργατική του δύναμη. Κάτι που σημαίνει ανεργία, κλείσιμο επιχειρήσεων, εργοστασίων κ.λπ. Αυτό είναι το πάπλωμα για το οποίο τσακώνονται οι καπιταλιστές. Αφού, αυτή η διαδικασία έχει νικητές και χαμένους και κανένας καπιταλιστής δε “προσφέρεται” να επωμιστεί τη χασούρα. Από αυτή τη σκοπιά εντείνεται σήμερα ο ανταγωνισμός μεταξύ τους. Αυτό εκφράζεται και στην πολιτική όπως δείχνουν οι εξελίξεις τόσο με το Brexit της Μ. Βρετανίας, όσο και η ενίσχυση του ρεύματος του εθνικισμού (βλέπε Λεπέν στη Γαλλία) αλλά και της προσωρινής τάσης ενίσχυσης του προστατευτισμού μετά την εκλογή του Τραμπ στις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ. Οι ΗΠΑ προσβλέπουν σε κάθε περίπτωση, στη διατήρηση της οικονομικής, πολιτικής και

στρατιωτικής ισχύος έναντι άλλων ισχυρών καπιταλιστικών κρατών όπως είναι η Κίνα (2η οικονομική δύναμη παγκοσμίως) και η Ρωσία (2η στρατιωτική δύναμη αντίστοιχα). Στο ίδιο πλαίσιο εντάσσονται και οι δηλώσεις του Τραμπ ενάντια στη “γερμανική ΕΕ” -όπως τη χαρακτήρισε- και του “απαρχαιωμένου οργανισμού” (σ.σ. αναφερόμενος στο ΝΑΤΟ). Οι εξελίξεις αυτές είναι κομμάτι συνολικότερων ανταγωνισμών και αντιπαραθέσεων για το ποιο μονοπώλιο, καπιταλιστικό κράτος, ιμπεριαλιστικό κέντρο θα βγει κερδισμένο, σηματοδοτούν την επανεξέταση των σχέσεων και τις ανακατατάξεις στα ιμπεριαλιστικά κέντρα. Δεν είναι τυχαία και η συμμετοχή του Προέδρου της Κίνας, Σι Τζιπίνγκ,για πρώτη φορά στο συγκεκριμένο Φόρουμ ο οποίος υπερασπίστηκε την “οικονομική παγκοσμιοποίηση” κατά του προστατευτισμού. Η Κίνα παίζει ενεργό ρόλο στους παραπάνω ανταγωνισμούς προς όφελος των συμφερόντων των δικών της μονοπωλίων. Στο ίδιο πλαίσιο ήταν και η παρέμβαση της παλιάς “καραβάνας” του αμερικανικού ιμπεριαλισμού Χένρι Κίσινγκερ (93 χρόνων σήμερα), ο οποίος ανάμεσα στα άλλα έχει υπάρξει πρωτεργάτης ιμπεριαλιστικών επεμβά-

Για όσα κι αν τσακώνονται οι “πάνω” στα σαλόνια που συναντιούνται, πάντα τα βρίσκουν στην εκμετάλλευση των “κάτω”.

σεων αλλά και έχει στηρίξει τις δικτατορίες σε Ελλάδα, Χιλή και αλλού. Προσηλωμένος στην ουσία της όλης αντιπαράθεσης, σημείωσε την ανάγκη η νέα αμερικανική ηγεσία να επαναπροσδιορίσει τις σχέσεις των ΗΠΑ με την Κίνα, την Ευρώπη και τη Ρωσία.

Η διέξοδος για το λαό και τη νεολαία είναι μία Το κρίσιμο ζήτημα για το λαό και τη νεολαία είναι ότι όσο κι αν τσακώνονται οι “πάνω”, πάντα τα βρίσκουν στην εκμετάλλευση των “κάτω”. Μόνο που σήμερα υπάρχουν όλες οι δυνατότητες, με βάση την εξέλιξη της παραγωγής, την ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων, τις επιστήμες και τις τεχνολογικές καινοτομίες που αυτή φέρνει, για να ζήσουμε αλλιώς! Αυτό προϋποθέτει σήμερα, να βγουν συμπεράσματα ότι στο πλαίσιο του καπιταλισμού δεν υπάρχει και δεν μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή διαχείριση, ότι τα δικά μας όνειρα και οι ανάγκες δε χωράνε στο σύστημα της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, ότι όσο στην οικονομία κάνουν κουμάντο οι μονοπωλιακοί όμιλοι μόνο κίνδυνοι επιφυλάσσονται για τους λαούς. Απέναντι στα παραπλανητικά συνθήματα περί “δίκαιης ανάπτυξης”, να οργανώσουμε τη δική μας απάντηση. Να δώσουμε την αποφασιστική μάχη για τη διεκδίκηση των σύγχρονων αναγκών μας, δυναμώνοντας την προοπτική του συνολικού αγώνα. Να δυναμώσουμε δηλαδή, την κατεύθυνση της πάλης για την ανατροπή του καπιταλισμού και την οικοδόμηση της νέας κοινωνίας, του σοσιαλισμού-κομμουνισμού. Της κοινωνίας αυτής που η παραγωγή δεν γίνεται με σκοπό το κέρδος αλλά με σκοπό την ικανοποίηση των συνε-

χώς διευρυνόμενων κοινωνικών αναγκών, που μέσω του κεντρικού σχεδιασμού θα θέσει στην υπηρεσία του ανθρώπου και των αναγκών του τις αναπτυξιακές δυνατότητες της χώρας μας, που μπορούν να διασφαλίσουν ένα ανώτερο επίπεδο ζωής, πνευματικής ανάπτυξης και καλλιέργειας. Γι’ αυτή την κοινωνία παλεύει το ΚΚΕ και η ΚΝΕ σήμερα, για αυτή την κοινωνία έχουν συμφέρον να αγωνιστούν οι εργαζόμενοι σε όλο τον κόσμο. Στέλλα Δήμου

“Οι οικονομικές–κοινωνικές εξελίξεις στον κόσμο στο τέλος της δεύτερης δεκαετίας του 21ου αιώνα” Θέση 1 από τις Θέσεις της ΚΕ για το 20ο Συνέδριο του ΚΚΕ. “Η επιβράδυνση, η υπερσυσσώρευση και οι προβλέψεις”, Ριζοσπάστης 1/1/2017. “Ερωτήσεις-απαντήσεις για το 20ο Συνέδριο του ΚΚΕ: “Ποια η διαφορά απόλυτης και σχετικής εξαθλίωσης;”, Ριζοσπάστης 3/1/ 2017. “Ερωτήσεις-απαντήσεις για το 20ο Συνέδριο του ΚΚΕ: Τι εννοούμε όταν κάνουμε λόγο για απαξίωση κεφαλαίου;” Ριζοσπάστης, 5/1/2017. “Ερωτήσεις-απαντήσεις για το 20ο Συνέδριο του ΚΚΕ: Τι είναι η πολιτική του προστατευτισμού μιας καπιταλιστικής οικονομίας;” Ριζοσπάστης 8/1/2017.

ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΙΕΚ

Κάνουμε δική μας υπόθεση την ισχυροποίηση των Συλλόγων μας!

ι σπουδαστές των Δημοσίων ΙΕΚ σε Αθήνα, Πάτρα και Θεσσαλονίκη το επόμενο διάστημα προχωράνε σε εκλογές των Συλλόγων τους για να εκλέξουν νέα Διοικητικά Συμβούλια. Αυτές τις μέρες πραγματοποιούνται γενικές συνελεύσεις των Συλλόγων για τον απολογισμό της δράσης τους, ώστε να βγουν συμπεράσματα από τα θετικά

βήματα και τις ελλείψεις, που θα γίνουν όπλο για τη συνέχεια. Ο “Ο” βρέθηκε στην εκλογοαπολογιστική συνέλευση του Συλλόγου Σπουδαστών Δημοσίων ΙΕΚ (ΣΥΣΔΙΕΚ) της Αττικής το Σάββατο 29 Γενάρη, όπου έγινε πλούσια συζήτηση, μεταφέρθηκε η πείρα για όσα ζουν οι σπουδαστές στη σχολή, στην πρακτική, στο σπίτι τους.

Κανένας μόνος τους απέναντι στις δυσκολίες και τα προβλήματα Αυτό που είναι ολοφάνερο μόλις συζητήσει κανείς με έναν σπουδαστή από ΙΕΚείναι πως η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στην πλειοψηφία των σχολών αυτών είναι εκρηκτική μια τέτοια συζήτηση, χαριτολογώντας μας είπε ο Βασίλης, σπουδαστής στο ΙΕΚ Μπραχαμίου: «Όλα τα ΙΕΚ αντιμετωπίζουν προβλήματα, αν υπάρχει κάποιο που δεν αντιμετωπίζει πείτε μου να πάω». Οι ελλείψεις σε υλικοτεχνική υποδομή είναι τεράστια, το κόστος των αναλώσιμων και του εξοπλισμού βαραίνει τους σπουδαστές. Είναι χαρακτηριστικά όσα είπε σπουδαστής από σχολή μαγειρικής: «μας λένε να φέρουμε τις ντομάτες και τα κρεμμύδια από τα σπίτια μας γιατί δεν έχουμε υλικά». Ενώ, σπουδάστρια από ΙΕΚ φωτογραφίας συμπλήρωσε: «Σε εργαστήριο του τμήματος μου μας ζήτησαν να πληρώσουμε όλα τα απαραίτητα υλικά, μιλάμε για κόστος πάνω από 100 ευρώ». Όμως και στην πρακτική άσκηση τα πράγματα δεν είναι καλύτερα. Χαρακτηριστική της κατάστασης είναι η εικόνα που μετέφερε σπουδάστρια που κάνει πρακτική σε νοσοκομείο: «Δουλεύω κάθε μέρα 7ωρα με μηδέν λεφτά, δεν σταματώ ούτε για καφέ!».

Απέναντι σε όλα αυτά καταστρώνουμε το δικό μας σχέδιο μάχης Αυτή είναι η εικόνα που επιβεβαιώνει την ανάγκη οργάνωσης πάλης με βάση τις σύγχρονες ανάγκες των σπουδαστών, την ανάγκη ισχυροποίησης του Συλλόγου. Στην εκλογοαπολογιστική συνέλευση, ανάμεσα στα άλλα, αποφασίστηκε σχέδιο δράσης για το επόμενο διάστημα που αφορά την εγγραφή των ανέργων σπουδαστών στα μητρώα του ΟΑΕΔ, το κόστος μετακίνησης, παρεμβάσεις στις σχολές για τα αναλώσιμα των εργαστηρίων κα-

θώς και για τους όρους διεξαγωγής των εξεταστικών. Στη συζήτηση απασχόλησε -όπως είναι λογικό- ο εργασιακός «μεσαίωνας» που αντιμετωπίζουν οι σπουδαστές στην πρακτική. Αναδείχτηκε η ανάγκη συντονισμού δράσης με τα ταξικά σωματεία και συνδικάτα στους κλάδους.

Καμία υποχώρηση, κανένας εφησυχασμός! Η συνέλευση κατέληξε σε κάλεσμα για το επόμενο διάστημα μπροστά στις εκλογές, στο οποίο σημειώνεται: «Η απλήρωτη πρακτική δίχως ασφάλιση και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, η έλλειψη καθηγητών, οι άθλιες υποδομές εί-

ναι προβλήματα που δεν λύνονται ατομικά ούτε χωρά η αδιαφορία. Η λύση είναι η συλλογική πάλη, ο οργανωμένος αγώνας για τις σύγχρονες ανάγκες μας. Καμία υποχώρηση, κανένας εφησυχασμός! Όλοι οι σπουδαστές να γίνουμε μέλη του Συλλόγου. Κανείς δεν μπορεί να αντιμετωπίσει μόνος του την ανεργία, τους απλήρωτους λογαριασμούς. Να υψώσουμε ασπίδα προστασίας γύρω από κάθε σπουδαστή που δεν έχει να τα βγάλει πέρα. Είναι σημαντικό κάθε εργαζόμενος σπουδαστής να γραφτεί στο σωματείο του, να αγωνιστεί για τα δικαιώματά του σε κάθε χώρο που σπουδάζει ή εργάζεται. Υπάρχει ένοχος για την κατάσταση που ζούμε! Είναι η πολιτική που ακο-

λουθούν όλα αυτά τα χρόνια οι κυβερνήσεις, όπως και η σημερινή των ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ, η πολιτική της ΕΕ. Μας τσακίζουν για να γίνουμε φτηνό εργατικό δυναμικό για τους μεγαλοεργοστασιάρχες, τους εφοπλιστές, τους τραπεζίτες. Η περιβόητη ανάκαμψη της οικονομίας και η ανταγωνιστικότητα περνά, πρώτα από όλα, σαν οδοστρωτήρας από τις ζωές μας!» Οι εκλογές του Συλλόγου που θα γίνουν το επόμενο διάστημα για την ανάδειξη νέου Διοικητικού Συμβουλίου μπορούν να αποτελέσουν βήμα για την ισχυροποίηση του. Η ισχυροποίηση του Συλλόγου είναι αναγκαία σήμερα, για να αποτελέσει εστία αντίστασης στον «σύγχρονο μεσαίωνα» μέσα στον οποίο καλούμαστε να σπουδάσουμε και να ζήσουμε. Ο Σύλλογος πρέπει να αποκτήσει ποδάρια παντού! Κάθε τμήμα και ειδικότητα ΙΕΚ να γίνει εστία αγώνα των σπουδαστών!

Ημερομηνίες εκλογών στους Συλλόγους Θεσσαλονίκη:

Εκλογές ΣΥΣΔΙΕΚ: 13-17/3 Εκλογές ΣΥΣΠΙΣ: 27/2 –3/3 Αθήνα:

Εκλογές ΣΥΣΔΙΕΚ: 6-15/3

Γιατί να συμμετέχει κάποιος στον ΣΥΣΔΙΕΚ;

“Ο” ρώτησε γι› αυτό το Νίκο, σπουδαστή στο ΙΕΚ Μπραχαμίου, στην πρόσφατη εκλογοαπολογιστική συννέλευση,ο οποίος, ανάμεσα στα άλλα, σημείωσε: «Το βασικό είναι να νιώθει κάθε σπουδαστής ότι εμείς που ζούμε τα ίδια προβλήματα στο σπίτι, στην σχολή, στην δουλειά, είμαστε από την ιδία μεριά. Ο ΣΥΣΔΙΕΚ είναι η απάντηση στην ερώτηση «τι να κάνω για να αλλάξω τα πράγματα που με εμποδίζουν να ζήσω καλύτερα». Για τα μικρά, όπως μια φωτοτυπία, μέχρι τα μεγάλα, όπως το ζήτημα της απλήρωτης ή της κακοπληρωμένης πρακτικής χωρίς δικαιώματα, η ανεργία με διαλείμματα εργασίας. Όλα όσα δηλαδή συζητήσαμε σήμερα. Γι› αυτά και ακόμα περισσότερα αξίζει και πρέπει κάθε σπουδαστής να γραφτεί στο Σύλλογο, να ψηφίσει, να συμμετάσχει στο ψηφοδέλτιο. Αλλά το πιο βασικό, να συμβάλει με τη δική του σκέψη και δράση στον αγώνα. Ο Σύλλογος μας είναι τα μέλη του. Η δική μας φωνή, του καθενός ξεχωριστά, θα φτάσει τον Σύλλογο, την δράση, το πλαίσιο πάλης σε περισσότερα ΙΕΚ και ειδικότητες.»

*Για την Πάτρα οι ημερομηνίες των εκλογών θα ανακοινωθούν τις επόμενες μέρες.

Στοιχεία Επικοινωνίας με τους Συλλόγους ΙΕΚ Αττικής Site: sysdiek-attikis.blogspot.gr Email : sysdiek@gmail.com Θεσσαλονίκης Email : sysdiek.thessalonikhs@gmail.com

Οδηγητής ϐ Φλεβάρης 2017

ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΙΕΚ

Οι “πετυχημένοι” και οι πραγματικοί μαχητές στη ζωή

πό την αρχή της φετινής χρονιάς σαν “μανιτάρια” ξεπετάγονται στα Ιδιωτικά ΙΕΚ τα σεμινάρια από εκπροσώπους μεγάλων επιχειρήσεων καθώς και στελεχών αστικών κομμάτων. Με ψέματα, προσπαθούν να αντιστρέψουν την πραγματικότητα που ζουν οι σπουδαστές και οι οικογένειές τους.

Τι λένε… Οι “ειδικοί” και “πετυχημένοι”, αφού διαφημίζουν τις επιχειρήσεις τους, λένε μεταξύ άλλων πόσο κακό κάνουν οι απεργίες και οι αγώνες, ότι η υπαλληλία (δηλ. η εργασία) κάνει τον άνθρωπο κουτό και ότι η λύση βρίσκεται στην επιχειρηματικότητα, την καινοτομία και τις νέες τεχνολογίες για τους νέους. Δηλώνουν προκλητικά ότι οι κόποι και οι θυσίες των σπουδαστών θα ανταμειφθούν στο μέλλον αν είναι καλοί και υπάκουοι, ότι ο νέος δεν έχει ανάγκη πάνω από 300 ευρώ για να καλύψει τις υποχρεώσεις του. Κομπιάζουν να μας πείσουν για το πόσο καλό κάνει η κινητικότητα των νέων εργαζομένων και η σημασία της δια βίου επανακατάρτισης! Μας λένε ότι στις σχολές δε χωράνε η πολιτική και τα κόμματα και την επόμενη μέρα φέρνουν στελέχη παλιών και νέων κυβερνητικών κομμάτων για να υπερασπιστούν την πολιτική που από κοινού υλοποιούν τόσα χρόνια.

Υπάρχει έντονος προβληματισμός… Δεν είναι λίγοι σήμερα οι νέοι που δεν ανέχονται αυτή την ιδεολογική επίθεση. Αυτοί έρχονται σε αντιπαράθεση με τη διδασκαλία της υποταγής, συγκρούονται με την τρομοκρατία της εργοδοσίας στο χώρο πρακτικής. Υπάρχουν, ωστόσο, ακόμη περισσότεροι σπουδαστές που ενώ έχουν διάθεση να δουν αλλαγή στη ζωή τους, δεν πιστεύουν –ακόμα- ότι μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα. Όμως, αν όντως δεν μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα, τότε γιατί κάνουν καθημερινά πλύση εγκεφάλου “οι πετυχημένοι” στους σπουδαστές; Αυτό που δεν αλλάζει, που είναι αναποτελεσματικό, που δοκιμάστηκε επανειλημμένα είναι η φύση του καπιταλισμού, οι διάφορες μορφές διαχείρισής του από διάφορες κυβερνήσεις και αποδείχτηκε ότι δεν εξανθρωπίζεται. Γιατί αν όντως είναι ανίκητοι σπέρνουν συνεχώς την απογοήτευση; Αντιλαμβάνονται και αυτοί ότι κάθε νέος από τα ΙΕΚ μπορεί να σκεφτεί το εξής απλό: οι κόποι και οι θυσίες αυτού και της οικογένειας του για να πάρει ένα πτυχίο, να βρει μια δουλειά, ένα μισθό, δεν αρκούν. Μπορεί να καταλάβει ότι οι εργάτες και οι υπάλληλοι δεν είναι ούτε ανίκανοι ούτε χαζοί. Μέσα από την εργασία τους οι σπουδαστές μπορούν να δουν την πραγματικότητα. Η αλήθεια είναι ότι η εργατική τάξη παράγει όλο τον πλούτο, χωρίς αυτή γρανάζι δεν γυρνά. Αν ο κάθε επιχειρηματίας δεν είχε υπαλλήλους, δεν θα μπορούσε να έχει επιχείρηση και να θεωρείται “πετυχημένος”. Χωρίς την εργασία δεν θα ικανοποιούνταν οι βασικές ανάγκες για διατροφή, στέγαση, ένδυση κ.ά. Η καινοτομία κρύβει μέσα της την ανθρώπινη εργασία, τα χέρια και το μυαλό αμέτρητων ανθρώπων, καθώς οι εξελιγμένες μηχανές, η ενέργεια που χρησιμοποιούν παράγονται από εργάτες. Δεν δίνουν λοιπόν οι εργοδότες δουλειά στους εργαζόμενους, αλλά οι εργαζόμενοι μέσα από την εργασία τους παράγουν όλο τον πλούτο που κατακλέβεται από το κεφάλαιο.

…και τι ισχύει Παρά τις ψεύτικες υποσχέσεις τους, οι σπουδαστές έχουν την πείρα για να καταλάβουν ποιο είναι το συμφέρον τους. Είναι φανερό από τα βιβλία, τις σημειώσεις, τα κάθε είδους αναλώσιμα που χρειάζεται να πληρώνουν, μέχρι τα υπέρογκα δίδακτρα, ότι αντιμετωπίζονται ως πελάτες, που καλούνται να δουλεύουν ή να στερούνται οι οικογένειές τους για να μαθαίνουν ελάχιστα, τίποτα παραπάνω από αυτά που έχουν ανάγκη οι “πετυχημένοι” να ξέρουν. Αν χρειαστούνε κάτι παραπάνω στο μέλλον θα ζητάνε από τους σπουδαστές να πάνε στα πανάκριβα σεμινάρια επανακατάρτισης. Δηλαδή “πελάτες δια βίου”! Παράλληλα συνεχίζεται και γενικεύεται η τζάμπα πρακτική, που είναι η αρχή της εργασιακής ζούγκλας μετά τις σχολές.

Αν όντως δεν μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα, τότε γιατί κάνουν καθημερινά πλύση εγκεφάλου “οι πετυχημένοι” στους σπουδαστές; Αυτό που δεν αλλάζει, που είναι αναποτελεσματικό, που δοκιμάστηκε επανειλημμένα είναι η φύση του καπιταλισμού, οι διάφορες μορφές διαχείρισής του από διάφορες κυβερνήσεις και αποδείχτηκε ότι δεν εξανθρωπίζεται.

…που πρέπει να συναντηθεί με την πρόταση του ΚΚΕ Με όλα αυτά τα παιδιά, που έχουν αντικειμενικό συμφέρον από την πρόταση του ΚΚΕ, τα μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ χρειάζεται να στήσουμε πιο πολλές και πιο γερές και σταθερές γέφυρες επικοινωνίας. Δίνουμε όλες τις δυνάμεις μπαίνοντας μπροστά. Να γίνουμε φωτεινός φάρος για να δυναμώσει η οργανωμένη συλλογική διεκδίκηση παντού στις σχολές και τους χώρους δουλειάς, για όλα τα καθημερινά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι σπουδαστές με την υποβάθμιση των σπουδών, την εκμετάλλευση στον χώρο δουλειάς, τη φτώχεια στο σπίτι. Με Γενικές Συνελεύσεις σε κάθε τμήμα, ειδικότητα, τάξη, με μαζικότητα και συντονισμό των Ιδιωτικών σχολών μέσα από τον Σύλλογό τους, κόντρα στις απαιτήσεις των εκμεταλλευτών, των κυβερνήσεων και κομμάτων που τους υπηρετούν. Ηλίας Τσιάκας, μέλος του Συμβουλίου Περιοχής Κεντρικής Μακεδονίας της ΚΝΕ

ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΣΕ ΕΠΙΣΙΤΙΣΜΟ-ΤΟΥΡΙΣΜΟ-ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑ

Η πανελλαδική μέρα δράσης ήταν η αρχή…

ην Τετάρτη 25 Γενάρη πραγματοποιήθηκε πανελλαδική μέρα δράσης για τους εργαζόμενους στον επισιτισμό-τουρισμό και στα ξενοδοχεία. Με κοινή τους πρωτοβουλία 36 κλαδικά και επιχειρησιακά σωματεία οργάνωσαν κινητοποιήσεις και παρεμβάσεις με αιχμή τα ζητήματα των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και την προστασία των ανέργων σε πολλές περιοχές της χώρας.

Ανάπτυξη όπως τη θέλουν… Ο κλάδος του τουρισμού που, καταγράφει και φέτος πολύ μεγάλη κερδοφορία με 17 δισ. έσοδα και 26 εκ. τουρίστες, αποδεικνύει τον χαρακτήρα της ανάπτυξης που θέλουν κυβέρνηση και εργοδότες. Αυτοί οι ρυθμοί κερδοφορίας έχουν καταστήσει τις εργασιακές συνθήκες συνθήκες γαλέρας για τους εργαζόμενους, με ολοένα και αυξανόμενη εντατικοποίηση της εργασίας και απλήρωτη δουλειά. Ανάπτυξη στην οποία οι εποχικοί εργαζόμενοι πρέπει να ζήσουν με 5.000 ευρώ το χρόνο, αφού το διάστημα της επιδότησής τους έχει μειωθεί σε 3 μήνες, επιδότηση που δίνεται με καθυστερήσεις λόγω της υποστελέχωσης των υπηρεσιών του ΟΑΕΔ. Κάτι που αποτελεί επιλογή της κυβέρνησης γιατί δεν ενδιαφέρεται για την προστασία των ανέργων αλλά για το πώς οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι στον κλάδο θα χρηματοδοτούνται μέσα από εκεί, με επιδοτήσεις και τζάμπα εργαζόμενους. Ανάπτυξη στην οποία οι κλαδικές συμβάσεις εργασίας που αφορούν το επίπεδο του μισθού, του σταθερού ημερήσιου χρόνου δουλειάς, δεν εφαρμόζονται από την μεγαλύτερη πλειοψηφία των εργοδοτών, που φεύγουν από τις ενώσεις τους για να προσαρμοστούν γρήγορα στα επίπεδα της εθνικής γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Ανάπτυξη που κλείνει τα ξενοδοχεία και πετάει στο δρόμο 230 οικογένειες όπως στην περίπτωση του Αthens Ledra. Ανάπτυξη όπου κυριαρχούν οι ελαστικές μορφές εργασίας, τα δουλεμπορικά.

… και ανάπτυξη του αγώνα Σε αυτές τις συνθήκες πάρθηκε η πρωτοβουλία για την πανελλαδική μέρα δράσης για τους εργαζόμενους στον τουρισμό, η οποία αποτέλεσε συνέχεια των κινητοποιήσεων που πραγματοποιήθη-

καν από κοινού με άλλα σωματεία, εργατικά κέντρα και ομοσπονδίες, με την πρόταση νόμου για την επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων μέσα από μαζικές διαδικασίες. Σκοπός ήταν να κατανοηθεί τι είναι συλλογική σύμβαση, σημαντικό ζήτημα κυρίως για ορισμένους νέους σε ηλικία εργαζόμενους. Κεντρικό σύνθημα της κινητοποίησης ήταν ότι “η ανάπτυξη και τα κέρδη τους εξαθλιώνουν τους εργάτες”. Κάτι που αποτυπώνει ξεκάθαρα την κατάσταση που βιώνουν οι εργαζόμενοι στον κλάδο και ότι η ανάπτυξη δεν είναι ουδέτερη αλλά έχει ταξικό πρόσημο, πάει χέρι χέρι με το τσάκισμα των εργατικών λαϊκών δικαιωμάτων. Έγιναν παρεμβάσεις σε ενώσεις ξενοδόχων και ΟΑΕΔ σε κατά τόπους περιοχές, ενώ στην Αττική η κινητοποίηση εκφράστηκε με στάση εργασίας που προκήρυξε το συνδικάτο για να πάρουν μέρος οι εργαζόμενοι, με συμβολικό

Tο επόμενο διάστημα μπορεί να γίνει αποφασιστικό βήμα στη δραστήρια συμμετοχή των νέων εργαζομένων, των σπουδαστών στις σχολές μαθητείας - κατάρτισης

οδόφραγμα στην Λεωφόρο Συγγρού και πορεία προς το υπουργείο εργασίας. Οι ταξικές δυνάμεις στον κλάδο που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ και τα μέλη της ΚΝΕ που δρουν μέσα από το σωματείο δώσαμε την μάχη για την επιτυχία της κινητοποίησης, με εξορμήσεις στους χώρους δουλειάς και στους χώρους εκπαίδευσης στον κλάδο με γενικές συνελεύσεις. Συζητήσαμε με τους συναδέλφους τα αιτήματα και την ανάγκη οργάνωσης και δράσης μέσα από τα σωματεία, την συγκρότηση επιτροπών αγώνα με κατεύθυνση πάλης ενάντια σε κυβέρνηση, εργοδοσία και τα τσιράκια τους στο κίνημα. Ανοίξαμε το ζήτημα της κλιμάκωσης που πρέπει να πάρει ο αγώνας το επόμενο διάστημα, δημιουργώντας εστίες αντίστασης στην αντιλαϊκή πολιτική με επίκεντρο τον χώρο δουλειάς και σπουδών. Αποτελεί παρακαταθήκη ο πολύμηνος ηρωικός αγώνας που δίνουν οι εργαζόμενοι στο Athens Ledra, κόντρα σε

κυβέρνηση και εργοδοσία που δείχνει τι σημαίνει αυτή η περιβόητη ανάπτυξη και ποιου τα συμφέροντα εξυπηρετεί. Αγώνας που σταθερά αναδεικνύει ότι για τα προβλήματα που βιώνουν οι εργαζόμενοι ευθύνεται η επιδίωξη συνολικά των εργοδοτών για όλο και πιο πολλά κέρδη, άρα για όλο και πιο φθηνούς εργαζόμενους.

Ελπίδα ο οργανωμένος και συλλογικός αγώνας Η ελπίδα για τους εργαζόμενους στον κλάδο του τουρισμού η οργανωμένη διεκδίκηση και κλιμάκωση της πάλης, με προετοιμασία απεργιακής κινητοποίησης πριν την έναρξη της καλοκαιρινής σεζόν με στόχο την επαναφορά της υποχρεωτικότητας των συλλογικών συμβάσεων, την προστασία των ανέργων με 600 ευρώ επίδομα για όλο το διάστημα της ανεργίας, η πάλη για κλαδικές συλλογικές συμβάσεις που να ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων. Η δραστήρια συμμετοχή των νέων ειδικότερα εργαζομένων, των σπουδαστών στις σχολές μαθητείας-κατάρτισης, το να μην συμβιβαστούν με την δουλειά ήλιο με ήλιο και χωρίς δικαιώματα. Είναι ανάγκη τώρα να πρωτοστατήσουμε για την ανασύνταξη του εργατικού-λαϊκού κινήματος, που αποτελεί προϋπόθεση για την αποτελεσματική απόκρουση όλου του αντιλαϊκού νομοθετικού οπλοστασίου που έχουν θεσπίσει όλα αυτά τα χρόνια οι κυβερνήσεις προς όφελος της τάξης των καπιταλιστών, να ανοίξουμε τον δρόμο και την προοπτική για μια κοινωνία που στο επίκεντρό της θα βάζει τις ανάγκες του εργαζόμενου λαού και που θα δώσει οριστική λύση στο πρόβλημα της ανεργίας και της σταθερής δουλειάς για όλους. Αλέκος Περράκης Μέλος της εργατικής επιτροπής του ΚΣ της ΚΝΕ

Οδηγητής ϐ Φλεβάρης 2017

Η κυριακάτικη αργία είναι των εργαζομένων, δεν τη χαρίζουμε στους εργοδότες!

άγιο αίτημα των μεγάλων μονοπωλιακών ομίλων που δραστηριοποιούνται στον κλάδο του εμπορίου είναι η πλήρης απελευθέρωση του ωραρίου λειτουργίας και το άνοιγμα των καταστημάτων την Κυριακή. Σήμερα, με νομοθετική παρέμβαση τόσο της προηγούμενης όσο και της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ισχύει το άνοιγμα των καταστημάτων για 8 Κυριακές τον χρόνο και 2 επιπλέον ως δυνατότητα κατά την εκπτωτική περίοδο.

Στόχος δεν είναι μόνο η Κυριακή... Η λειτουργία των καταστημάτων την Κυριακή καταργεί στην πράξη μια από τις μεγαλύτερες κατακτήσεις του εργατικού κινήματος: την κατοχύρωση της Κυριακής ως μέρας ξεκούρασης, ελεύθερου χρόνου, οικογενειακής, γενικότερα κοινωνικής δραστηριότητας για όλους τους εργαζόμενους. Αυτή την εξέλιξη πρέπει να τη δούμε σε συνδυασμό με τις γενικότερες ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις. Έχουν διαμορφώσει πραγματικά μια “εργασιακή ζούγκλα”, μέσα στην οποία οι εμποροϋπάλληλοι εργάζονται με ολοένα χειρότερους όρους, χωρίς συμβάσεις και ωράρια, με μισθούς των 200300 ευρώ, κάτω από την τρομοκρατία και το φόβο του εργοδότη, κάτω από τη συνεχή απειλή της απόλυσης. Άλλωστε, στο εμπόριο δοκιμάστηκαν και πλέον έχουν γενικευτεί οι ευέλικτες εργασιακές σχέσεις, η μερική απασχόληση (πάνω από το 45% είναι θέσεις μερικής απασχόλησης), οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου και τα σπαστά ωράρια, και μάλιστα σε καιρό καπιταλιστικής ανάπτυξης. Επιπλέον, εκδηλώθηκε σε μεγάλο βαθμό η μαζική ένταξη στην αγορά εργασίας και η αξιοποίηση των γυναικών και των νέων, μιας μεγάλης μάζας εργαζομένων ως φθηνή και εύκολα ανακυκλώσιμη εργατική δύναμη.

Γι’ αυτό, το παράδειγμα του εμπορίου είναι άλλη μια απόδειξη ότι το περιβόητο “όνειρο” της καπιταλιστικης ανάκαμψης αφορά μονοπωλιακούς ομίλους και όχι τους εργαζόμενους, αφού είναι προϋπόθεση γι’αυτήν το τσάκισμα των εργασιακών δικαιωμάτων.

Οι μόνοι “κερδισμένοι” οι μονοπωλιακοί όμιλοι Οι μεγαλέμποροι αυξάνουν τις πωλήσεις και τα κέρδη τους. Οι μεγάλες εμπορικές επιχειρήσεις γιγαντώνονται, ενώ οι μικροί αυτοαπασχολούμενοι και έμποροι είτε τα βγάζουν ίσα ίσα, είτε πολλοί δεν αντέχουν τον ανταγωνισμό και βάζουν λουκέτο. Στο πλαίσιο του ανταγωνισμού, λοιπόν, για την κατάκτηση νέων μεριδίων στην αγορά και την κερδοφορία οι μεγαλέμποροι απαιτούν την κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας. Αντίθετα, οι εμποροϋπάλληλοι και η πλειοψηφία των μικρών αυτοαπασχολούμενων εμπόρων έχουν συμφέρον να αντιπαλέψουν το μέτρο αφού εντείνει την εκμετάλλευση των εργαζομένων ενώ επιταχύνει το “θάνατο του εμποράκου”, εφόσον δε θα μπορέσουν να αντεπεξέλθουν στις απαιτήσεις, την αύξηση του κόστους λειτουργίας και τα εξαντλητικά ωράρια. Στο ίδιο πλαίσιο είναι και η διεύρυνση της περιόδου λειτουργίας των καταστη-

Μαζί με την κατοχύρωση της κυριακάτικης αργίας είναι ανάγκη οι εμποροϋπάλληλοι να διεκδικήσουν σταθερό εργάσιμο χρόνο και σταθερή δουλειά με δικαιώματα

μάτων δήθεν για την τόνωση της αγοραστικής κίνησης -όπως λένε- και σ’ αυτό το γεγονός εξυπηρετούν οι “Λευκές Νύχτες” ή οι μορφές τύπου “Black Friday”. Αντίστοιχο είναι το παράδειγμα εταιρείας ηλεκτρονικών, η οποία μέσα στις γιορτές των Χριστουγέννων αύξησε τα ωράρια, τους 4ωρους τους έκανε 8ωρους (όχι με μισθό 8ώρου), ή οι 8ωροι δούλευαν 10ωρα χωρίς ρεπό. Δε λείπουν βέβαια και οι απλήρωτες αργίες ή οι υπερωρίες. Απ’ την άλλη υπονομεύουν συνολικά τον σταθερό εργάσιμο χρόνο και την κυριακάτικη αργία γενικά, με πιο άμεσες τις συνέπειες σε άλλους κλάδους και τομείς που συνδέονται με το εμπόριο, όπως είναι οι τράπεζες, οι λογιστικές εταιρείες, οι διανομείς και οι μεταφορείς εμπορευμάτων κ.λπ. Η απελευθέρωση του ωραρίου λειτουργίας των καταστημάτων αντικειμενικά είναι εργαλείο υπέρ των μονοπωλίων, που τα καθιστά πιο ανταγωνιστικά, επιταχύνει δηλαδή τη διαδικασία της συγκέντρωσης της αγοράς σε λιγότερα χέρια, την κυριαρχία των πιο “μεγάλων”.

Τεράστιες οι ευθύνες κυβέρνησης και εργοδοτικού συνδικαλισμού Οι ανατροπές στα εργασιακά δικαιώματα των εμποροϋπαλλήλων αποτελούν χρόνια στόχο του εμπορικού κεφαλαίου και κατ’ επέκταση και της εκάστοτε κυβερνητικής πολιτικής. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ όχι μόνο δεν κατήργησε το άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές, όπως προκήρυσσε προεκλογικά, αλλά αντίθετα επέκτεινε το μέτρο για άνοιγμα των καταστημάτων για 2 Κυριακές επιπλέον από τις 8 το χρόνο.

Ευθύνες έχει και η Ο.Ι.Υ.Ε (Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδος -στην πλειοψηφία είναι δυνάμεις ΣΥΡΙΖΑ), που εμφανίζεται ως υπέρμαχος των εργαζομένων, ενώ στην ουσία είναι δεμένη με τους μεγαλεμπόρους. Προκήρυσσε απεργίες στις οποίες όμως η ίδια εκ των προτέρων υπονόμευε τη συμμετοχή των εργαζομένων, δε διασφάλιζε την ενημέρωση, πόσο μάλλον την οργάνωση των εμποροϋπαλλήλων και της απεργίας μέσα στον κλάδο.

Οι εργαζόμενοι δεν είναι μόνοι τους σ’ αυτόν τον αγώνα! Ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας (ΣΕΑ) αγωνίζεται σε μόνιμη βάση και σταθερά για να αναπτυχθεί η οργανωμένη πάλη και η διεκδίκηση μέσα στους τόπους δουλειάς. Μαζί με την κατοχύρωση της κυριακάτικης αργίας είναι ανάγκη οι εμποροϋπάλληλοι να διεκδικήσουν σταθερό εργάσιμο χρόνο και σταθερή δουλειά με δικαιώματα. Έχουμε καθήκον ως μέλη της ΚΝΕ να εντάξουμε νέους εργαζόμενους στον Σύλλογο Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας, να γίνουν δραστήρια μέλη του. Να συζητήσουμε με τους εργαζόμενους στο εμπόριο για το ποιον εξυπηρετούν αυτές οι ανατροπές στα εργασιακά, για ποιο λόγο γίνονται αυτές οι ανατροπές στα εργασιακά δικαιώματα και για το ποια στάση πρέπει να κρατήσουν απέναντι στην κυβέρνηση, τους καπιταλιστές, την ΕΕ, που έχουν ευθύνη για την εκρηκτική κατάσταση στην οποία δουλεύει και ζει σήμερα ο νέος εργαζόμενος. Ηρώ Μπούτα Μέλος του Γραφείου Περιοχής Αττικής της ΚΝΕ

7η ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕΤΩΠΟΥ ΑΓΩΝΑ ΣΠΟΥΔΑΣΤΩΝ

Δυναμώνουμε το ΜΑΣ, τον αγώνα για τη ζωή και τις σπουδές μας!

ην Κυριακή 15 Γενάρη πραγματοποιήθηκε η 7η Πανελλαδική Συνάντηση του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών. Αντιπρόσωποι από 37 Φοιτητικούς και Σπουδαστικούς Συλλόγους, 64 Επιτροπές Αγώνα και μία συνέλευση Τμήματος από όλη την Ελλάδα συζήτησαν, αντάλλαξαν γνώμες και πείρα από την δράση του προηγούμενου διαστήματος, έθεσαν τους στόχους για τη συνέχεια. Η πλούσια συζήτηση αποτελεί πεδίο συμπερασμάτων και παρακαταθήκη στην προσπάθεια ανασύνταξης του φοιτητικού κινήματος. Μέσα από τη συζήτηση οι φοιτητές και σπουδαστές ανέδειξαν την ανάγκη να ενισχυθεί η αποκάλυψη της αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΑΝΕΛ, που υλοποιεί τις κατευθύνσεις της ΕΕ. Ταυτόχρονα, να δυναμώσει η

με την Λουκιάννα Καμινάρη, μέλος της Πανελλαδικής Γραμματείας του ΜΑΣ

“Οδηγητής”: Γιατί είναι ανάγκη σήμερα η συσπείρωση στο Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών; Λουκιάννα Καμινάρη: Για να ενισχυθεί η φωνή αντίστασης στα μέτρα των κυβερνήσεων της λιτότητας και των μνημονίων που εξυπηρετούν τα συμφέροντα των μονοπωλίων, γιατί έχουμε δικαίωμα στη ζωή και στις σπουδές που μας αρμόζουν, γιατί η αξιοπρέπεια δεν είναι προνόμιο, είναι αναφαίρετο δικαίωμα της ανθρώπινης φύσης. Και γιατί οι αγώνες, για να έχουν αποτέλεσμα, δεν μπορούν παρά να είναι συλλογικοί, μαζικοί. “Ο”: Ποια είναι η πείρα από την δράση του Συλλόγου Ιστορικού-Αρχαιολογικού ΕΚΠΑ που συσπειρώνεται στο Μέ-

τωπο Αγώνα Σπουδαστών και τι συμπεράσματα μπορούμε να κρατήσουμε ; Λ.Κ.: Ο Σύλλογος Ιστορικού-Αρχαιολογικού αποτελεί παράδειγμα συλλόγου. Έχει αμφισβητηθεί σαν σύλλογος-φάντασμα από τις δυνάμεις που μάχονται το ΜΑΣ, αντί να μάχονται τον πραγματικό ταξικό εχθρό, όμως η δράση του παρουσιάζει έναν ενεργητικότατο σύλλογο. Στον ενάμιση χρόνο που γνωρίζω τη δράση του, έχει πρωτοστατήσει σε όλες τις κινήσεις αντίστασης, με τη συμμετοχή σε κοινές δράσεις, απεργίες, διαδηλώσεις κ.λπ., έχει κάνει παραστάσεις διαμαρτυρίας για την επιβολή διδάκτρων στα μεταπτυχιακά, εκδίδει μηνιαία εφημερίδα. Ωστόσο, η δράση του επεκτείνεται ενεργά και στον πολιτισμό. Από πέρυσι λειτουργούν τακτικά ομάδες χορού, μουσικής, θεάτρου και κινηματογράφου ενώ πρέπει να γίνει αναφορά στα φεστιβάλ μας. Πέρυσι επιλέξαμε σαν θέμα το ζήτημα του προσφυγικού και σ’ αυτά τα πλαίσια, στις 21 Μαρτίου, εκτός του φεστιβάλ διοργανώσαμε και ημερίδα κατά του ρατσισμού. Τέλος, πρέπει να αναφερθούν οι ιστορικοί περίπατοι στην Αθήνα καθώς και η συμμετοχή του Συλλόγου στην επίσκεψη στη Μακρόνησο. Βλέποντας τα αποτελέσματα της δράσης μας γίνεται αντιληπτή η αναγκαιότητα ύπαρξης αντίστοιχων συλλόγων σε όλα τα τμήματα. “Ο”: Ποιες είναι οι δυσκολίες που συναντάμε στην προσπάθειά μας να μετρήσουμε βήματα στην ισχυροποίηση του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών; Ποια είναι τα εμπόδια που μπαίνουν; Λ.Κ.: Σαν ΜΑΣ έχουμε να αντιμετωπίσουμε πολυμέτωπα εμπόδια στο έργο μας. Το μεγαλύτερο, ωστόσο, είναι η μοιρολατρία και ο συμβιβασμός που επηρεάζει πολ-

απάντηση στην προπαγάνδα και στην κοροϊδία της κυβέρνησης, που προσπαθεί να καλλιεργήσει την ανοχή, ενώ τσακίζει τα δικαιώματά τους. Από όλες τις τοποθετήσεις αναδείχθηκε γόνιμος προβληματισμός για το πώς θα ισχυροποιηθεί η γραμμή πάλης του ΜΑΣ μέσα στο φοιτητικό κίνημα και στους συλλόγους, πώς θα γίνουν βήματα στην κατεύθυνση του αγώνα και της διεκδίκησης των όρων για τις σπουδές, την δουλειά και τη ζωή με βάση τις δυνατότητες που γεννά η επιστήμη και η τεχνολογία τον 21ο αιώνα. Με αφορμή την Πανελλαδική Συνάντηση, ο “Οδηγητής” συζήτησε με την Λουκιάννα Καμινάρη που συσπειρώνεται στο MΑΣ και είναι μέλος της Πανελλαδικής Γραμματείας του, και φοιτήτρια του Ιστορικού-Αρχαιολογικού.

λούς φοιτητές. Η νοοτροπία πως τίποτα δεν αλλάζει κι η όποια προσπάθεια γίνεται είναι χάσιμο χρόνου, αυτό που πλασάρεται ως “απολιτίκ”. Αυτή τη νοοτροπία καλλιεργούν κατ’ εξακολούθηση μέσα στα πανεπιστήμια οι πολιτικές δυνάμεις που εκχυδαΐζουν τις συλλογικές διαδικασίες, δεν παίρνουν μέρος ή καταψηφίζουν τις συλλογικές αποφάσεις και μπουκώνουν τον φοιτητή με “χατιρικές” σημειώσεις. Τέλος, η ίδια η διοίκηση του πανεπιστημίου που δέχεται την υποχρηματοδότηση, αφού βρίσκεται με τις αποφάσεις της απέναντι στις ανάγκες των φοιτητών. “Ο”: Γιατί είναι ανάγκη σήμερα η συμπόρευση του φοιτητικού κινήματος με το εργατικό κίνημα, με τα ταξικά εργατικά σωματεία, με το ΠΑΜΕ; Μπροστά σε αυτήν την προσπάθεια, τι πρωτοβουλίες έχετε πάρει μέσα από τον Σύλλογο Ιστορικού-Αρχαιολογικού; Λ.Κ.: Σήμερα κρίνεται εξαιρετικά αναγκαία η συμπόρευση του φοιτητικού κινήματος με όλο το εργατικό κίνημα, τα ταξικά, εργατικά σωματεία, το ΠΑΜΕ. Οι φοιτητές δεν είμα-

στε μόνοι μας και δεν μπορούμε να σταθούμε αυτόνομα για να αντιπαλέψουμε τις αντίξοες συνθήκες που υπονομεύουν τις σπουδές και το μέλλον μας. Αποτελούμε έναν μόνο κρίκο της κοινωνικής αλυσίδας και για να εμποδίσουμε και να ανατρέψουμε τη δράση ενός ολόκληρου συστήματος χρειαζόμαστε όλες τις κοινωνικές ομάδες με τις οποίες τα συμφέροντά μας ταυτίζονται. Είμαστε μέρος του ίδιου όλου και στεκόμαστε πλάτη με πλάτη στις εξελίξεις. Μόνο έτσι ο αγώνας θα βγει από τα στενά του πλαίσια για να αγκαλιάσει σε εύρος αλλά και να γίνει αντιληπτός από όλο το σώμα του λαού. Η συσπείρωση και η αλληλεγγύη είναι το όπλο και το όραμά μας. Μόνο σαν συλλογικό κύμα, με ορμή που δεν ανακόπτεται από μικρά ιδιωτικά οφέλη μπορούμε να νικήσουμε. Σ’ αυτά τα πλαίσια, σαν Σύλλογος ΙστορικούΑρχαιολογικού συμπράττουμε με το ΠΑΜΕ στην οργάνωση όλων των απεργιών των τελευταίων χρόνων και με επιτροπές αγώνα. Ενδεικτικά, παραθέτω την κινητοποίηση στις 25 Ιανουαρίου στο πλευρό των Επιτροπών Αγώνα των Αρχαιολόγων στον ΕΛΚΕ σχετικά με την ψηφιοποίηση των μνημείων.

Οδηγητής ϐ Φλεβάρης 2017

ΠΑΣΠ

Ξαναζεσταμένη σούπα από τα ίδια υλικά...

ο τελευταίο διάστημα έχουν φουντώσει οι κινήσεις στον χώρο της σοσιαλδημοκρατίας, πέραν του ΣΥΡΙΖΑ, που γρήγορα μεταλλάχθηκε από οπορτουνιστικό κόμμα σε σοσιαλδημοκρατικό. Επιχειρείται μια “νεκρανάσταση” στελεχών του ΠΑΣΟΚ που έχουν καταδικαστεί στην συνείδηση του λαού για την αντιλαϊκή πολιτική που εφάρμοσαν, με στήριξη από επιχειρηματικά συμφέροντα. Η αλήθεια είναι ότι το ΠΑΣΟΚ και όλα όσα εκπροσωπεί, δεν έλειψαν ούτε μια μέρα από τις σχολές μας. Κυρίως γιατί δεν έλειψε η απάτη του "εξανθρωπισμού" του καπιταλισμού, αλλά και γιατί παρέμειναν τα απομεινάρια της παράταξής του, της ΠΑΣΠ, να μας το θυμίζουν καθημερινά.

Πλυντήριο για να ξεπλύνει το σύστημα και να αθωώσει τους υπεύθυνους… Η ΠΑΣΠ δεν είναι μια νέα παράταξη. Έχει βαριά κληρονομιά και “μεταπτυχιακό” στην εξαπάτηση των φοιτητών. Θέσεις και μάσκες αλλάζει συχνά. Αυτό που δεν αλλάζει είναι ο ρόλος “αμορτισέρ” στην ενσωμάτωση της νεανικής δυσαρέσκειας. Σήμερα παίζει το ίδιο παιχνίδι στις πλάτες των φοιτητών. Πίσω από “αγωνιστικές κορόνες” και “υπεύθυνες προτάσεις” κριτήριο για κάθε πολιτική δύναμη είναι η στάση της απέναντι στις αιτίες των προβλημάτων και στην διέξοδο που προτείνει. Η ΠΑΣΠ θεωρεί υπεύθυνη για την κατάσταση την “ανίκανη κυβέρνηση”, κρύβοντας ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αποδείχθηκε ικανότατος στο να περνάει αντιλαϊκά μέτρα και να χειραγωγεί μαζικά το λαό. Έτσι ο ΣΥΡΙΖΑ απαλλάσσεται από την συνειδητή αντιλαϊκή πολιτική του λόγω …ανικανότητας και ετοιμάζεται το έδαφος για την

επόμενη κυβέρνηση που θα συνεχίσει στην ίδια ρότα. Η “πολιτική σταθερότητα” που ζητά σημαίνει σταθερότητα στην επίθεση των λαϊκών δικαιωμάτων. Η εθνική ενότητα που υπερασπίζεται σημαίνει η νεολαία και ο λαός να δέχονται αυτή την επίθεση για το καλό της χώρας… άντε και καμιά φορά να αντιδράσουν λίγο μπροστά σε κάποιο νομοσχέδιο, αλλά σε καμία περίπτωση να μην συγκρουστούν με τον πραγματικό ένοχο. Σύμφωνα με την ΠΑΣΠ, για την κρίση και το δημόσιο χρέος φταίνε τα "λαμόγια", οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι υψηλοσυνταξιούχοι, οι άνεργοι που δεν ξέρουν να φτιάξουν βιογραφικό (εξ ου και τα σεμινάρια “μάθε πώς να φτιάχνεις το βιογραφικό σου”) … Δηλαδή φταίνε όλοι εκτός από τους βιομήχανους, τους εφοπλιστές, τους τραπεζίτες, οι οποίοι μάλιστα πρέπει να ενισχυθούν με επιδοτήσεις και φοροαπαλλαγές για να κάνουν επενδύσεις. Το “όραμα της παραγωγικής ανασυγκρότησης” που θα φέρει επενδύσεις ση-

μαίνει για τους εργαζόμενους ελαστιΚαι με τον χωροφύλακα κές σχέσεις εργασίας, περιπλάνηση και με τον αστυφύλακα… μεταξύ απασχόλησης και ανεργίας. Όσο για τα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ, Και για τα μονοπώλια επιδοτήσεις, φοροοι θέσεις της ΠΑΣΠ είναι καρμπόν οι απαλλαγές, μείωση ασφαλιστικών εισφοαπαιτήσεις του κεφαλαίου πασπαλιρών, τζάμπα ρεύμα. σμένες με αριστερή χρυσόσκονη. Για την ΠΑΣΠ η παρουσία της χώρας Παρά το γεγονός ότι δήθεν κόπτονται για στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ είναι αδιαπραγμάτην “υπεράσπιση του δημόσιου και δωρετευτη γιατί παρέχει ασφάλεια και οικονοάν χαρακτήρα του πανεπιστήμιου”, δεν μική σταθερότητα. Τι κι αν ο ιμπεριαλιστιέχουν αφήσει σχολή όπου μαζί με τη κός πόλεμος μαίνεται στην πεΔΑΠ να μην έχουν στηρίξει την ριοχή μας, με το ΝΑΤΟ να παραχώρηση των εστιατορίπρωτοστατεί στη σφαΚριτήριο για ων σε επιχειρηματίες, τη γή; Τι και αν ζούμε τις κάθε πολιτική δύναμη δημιουργία γραφείων συνέπειες του πολέεύρεσης εργασίας, την μου με το προσφυ- είναι η στάση της απέναντι παραχώρηση της έρευγικό και τον εγκλωβι- στις αιτίες των προβλημάνας στους μονοπωλιασμό χιλιάδων ανθρώτων και στην διέξοδο κούς ομίλους, την ύπαρπων στην χώρα μας με ξη διδάκτρων στα μεταπου προτείνει την βούλα της ΕΕ; Τι κι πτυχιακά προγράμματα κ.λπ. αν η τουρκική προκλητικότηΚαι ας λένε για ξεκάρφωμα "ούτα εντείνεται με την στήριξη του ΝΑτε λαϊκισμός (εννοούν ΣΥΡΙΖΑ), ούτε φιΤΟ; Τι κι αν η Κυπρος διχοτομείται, με την λελευθερισμός" (εννοούν ΔΑΠ και ΝΔ). σφραγίδα των ΕΕ-ΝΑΤΟ-κυβέρνησης; Τι κι Στην πραγματικότητα μια χαρά τα βρίαν σε όλες τις χώρες της ΕΕ παίρνονται τα σκουν. ίδια αντιλαϊκά μέτρα που τσακίζουν τα λαΌμως εκεί που ξεπερνάν ακόμα και τον ϊκά δικαιώματα για να έρθει η “ανάπτυξη” ΣΥΡΙΖΑ στην απάτη είναι όταν τα βάζουν με των κερδών των καπιταλιστών; Όλα αυτά την διαπλοκή. Αυτοί που είναι βουτηγμένοι είναι ψιλά γράμματα… μέχρι το λαιμό στην συνδιαλλαγή με καθηΗ ουσία που κρύβουν είναι ότι υπάρχει γητές, διοικήσεις, οικονομικά συμφέροντα, άλλος δρόμος προς το συμφέρον του λατο παίζουν τιμητές της διαφάνειας!!! ού, αν η πάλη για την αποδέσμευση κάΜαζί με όλα αυτά δεν έχουν κανένα θε χώρας από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ συνδεπρόβλημα στις μισές σχολές να χύνουν θεί με την ίδια την ανατροπή της εξουσίκροκοδείλια δάκρυα για τον θάνατο του ας του κεφαλαίου, με τη λαϊκή εξουσία, Φιντέλ και στις άλλες μισές να τον αποκατον επιστημονικό σχεδιασμό της οικονολούν δικτάτορα. Να είναι με τους αγώνες μίας, την κοινωνική ιδιοκτησία των συκαι την ίδια ώρα να βρίζουν τους μικρούς γκεντρωμένων μέσων παραγωγής. Αυτή αγρότες που “κλείνουν τους δρόμους”. την προοπτική φοβούνται.

Οι φοιτητές-σπουδαστές να γυρίσουν την πλάτη στην ΠΑΣΠ! Η ΠΑΣΠ είναι παράταξη που στηρίζει τα συμφέροντα των επιχειρήσεων στις σχολές και αυτό δεν αλλάζει. Δεν υπάρχει “καλή” και “κακή” ΠΑΣΠ. Τα παιδιά λαϊκών οικογενειών που στηρίζουν ή ψηφίζουν την ΠΑΣΠ πρέπει να της γυρίσουν την πλάτη. Ο αντικομμουνισμός, η λάσπη που χύνουν προσπαθώντας να συκοφαντήσουν το ΚΚΕ και το ταξικό εργατικό κίνημα πρέπει να γίνει κριτήριο για τους νέους. Άλλωστε, οι ΚNίτες και οι ΚNίτισσες λένε στα ίσια ποιοι είναι, είναι περήφανοι για το Κόμμα τους και παλεύουν καθημερινά, ώστε να τραβηχτούν στον αγώνα όλα τα παιδιά που έχουν αντικειμενικό συμφέρον από την ανατρεπτική πρόταση του ΚΚΕ.

ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΠΟΛΥΤΕΧΝΙΚΩΝ ΣΧΟΛΩΝ ΚΑΙ ΣΤΕΦ ΤΩΝ ΤΕΙ

Είναι μονόδρομος τα ΗΜΙ-Επαγγελματικά Δικαιώματα;

λο και πιο έντονα “ανοίγει” μέσα στις σχολές και τα αμφιθέατρα, ανάμεσα στους φοιτητές των Πολυτεχνικών Σχολών και των Σχολών Τεχνολογικών Εφαρμογών (ΣΤΕΦ) των ΤΕΙ, η συζήτηση που αφορά τα επαγγελματικά δικαιώματα. Αιτία αποτέλεσε νομοσχέδιο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που φέρνει κλιμάκωση της επίθεσης στους όρους εργασίας των μηχανικών.

Σαρώνουν ό,τι έχει μείνει όρθιο… Συγκεκριμένα σε σχέδιο νόμου που ψηφίστηκε από την Ολομέλεια της Βουλής, με κάποια από τα “προαπαιτούμενα” της 2ης αξιολόγησης, υπάρχει νομοθετική ρύθμιση που αφορά Πολιτικούς, Τοπογράφους και Αρχιτέκτονες Μηχανικούς με την οποία προωθείται «η αναγνώριση κολλεγίων 3ετούς φοίτησης του εξωτερικού ως ισότιμες με τις σχολές του εσωτερικού, η κατάτμηση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των μηχανικών εισάγοντας τέσσερις νέες κύριες ειδικότητες, οι οποίες μάλιστα για να αντιστοιχηθούν με τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων απαιτούνται περαιτέρω εξειδικεύσεις και πιστοποιήσεις». Στα παραπάνω έρχεται να προστεθεί και μία σειρά άλλων αντιδραστικών αλλαγών που ετοιμάζουν και οδηγούν στην πλήρη αποσύνδεση πτυχίου-επαγγέλματος. Σε αυτή την κατεύθυνση κινείται η προώθηση των μητρώων συντελεστών έργων, μέσα από την κατάταξη των μηχανικών σε διαφορετικές κατηγορίες και τάξεις ανάλογα με την εμπειρία τους. Σύμφωνα με αυτά, το είδος και το μέγεθος του έργου που θα έχει δικαίωμα να υπογράφει κάθε μηχανικός θα είναι αντίστοιχο της τάξης που ανήκει. Με απλά λόγια, τα επαγγελματικά δικαιώματα θα αποδίδονται “με δόσεις” ανάλογα με την προϋπηρεσία, τη συνολική αξία των έργων που έχει υπογράψει ο μηχανικός και μία σειρά πανάκριβων πιστοποιήσεων και πιστοποιητικών που θα καλείται να παίρνει επί πληρωμή. Την ίδια στιγμή όλο και περισσότεροι απόφοιτοι μηχανικοί δεν δίνουν καν εξετάσεις για απόκτηση Άδειας Άσκησης Επαγγέλματος μπροστά στο δυσβάστακτο ύψος των ασφαλιστικών εισφορών, ενώ κυριαρχούν οι

ελαστικές σχέσεις εργασίας και το “μπλοκάκι”. Κυριαρχεί δηλαδή η δουλειά με το κομμάτι -για όσο έχει η επιχείρηση δουλειά- οι μισθωτοί εργαζόμενοι σε μια επιχείρηση παρουσιάζονται ως ελεύθεροι επαγγελματίες χωρίς καμία συλλογική εξασφάλιση, εργασία με πολλές διαφορετικές συμβάσεις (έργου, χρόνου κτλ.). Δεν υπάρχει η έννοια της μόνιμης και σταθερής δουλειάς, του ωραρίου, της άδειας, του επιδόματος ανεργίας κτλ. Ακόμη, με την περιβόητη “διευκρινιστική εγκύκλιο” επιβαρύνονται ακόμη περισσότερο οι όροι εργασίας των εργαζόμενων με “μπλοκάκι”. Σύμφωνα με αυτή ο εργοδότης καλείται να πληρώσει τα 2/3 της ασφαλιστικής εισφοράς των εργαζομένων αρκεί... να το δεχτεί! Σε αντίθετη περίπτωση ο εργαζόμενος πρέπει να μπει σε ένα αγώνα δρόμου για να αποδείξει ότι “δεν είναι

ελέφαντας”, προσφεύγοντας στους αρμόδιους φορείς, ενώ μέχρι την επίλυση των “διαφορών” υποχρεώνεται στην καταβολή του συνόλου των εισφορών του ως αυτοαπασχολούμενος. Είναι προφανές ότι η εργοδοσία στο ερώτημα “πληρώνεις τα 2/3 των ασφαλιστικών εισφορών των εργαζομένων ή όχι;” θα απαντήσει το δεύτερο παίρνοντας όλα τα απαραίτητα μέτρα: είτε να μην τολμήσει ποτέ ο εργαζόμενος να δηλώσει ότι είναι μισθωτός, είτε να επιβάλει “de facto” μειώσεις μισθών στο ύψος των ασφαλιστικών εισφορών, προκειμένου να μην επιβαρυνθεί η ίδια. Η κυβέρνηση, λοιπόν, προκαλεί καθώς στο όνομα της “προστασίας” εργαζόμενων με “μπλοκάκι” ουσιαστικά όχι μόνο νομιμοποιεί οριστικά τους άθλιους όρους εργασίας των εργαζόμενων με “μπλοκάκι”, αλλά τους αφήνει πλήρως απροστάτευτους στις επιδιώξεις της εργοδοσίας!

Όλα αυτά την ίδια ώρα που η εργασία με “μπλοκάκι” σε συνδυασμό με τα μέτρα που ψηφίστηκαν τελευταία για το ασφαλιστικό και φορολογικό οδηγούν αντικειμενικά τον μηχανικό μπροστά στο δίλημμα είτε να δώσει πάνω από το 60% των αποδοχών του σε φόρους και ασφαλιστικές εισφορές είτε να αποδεχθεί τη μαύρη και ανασφάλιστη εργασία. Παράλληλα, αποτελεί εύφορο έδαφος για την προώθηση ακόμα περισσότερων αντιδραστικών αλλαγών στους όρους που εργάζονται οι μισθωτοί μηχανικοί. Είναι ενδεικτικό το παράδειγμα του ομίλου ΕΛΛΑΚΤΩΡ που επιχείρησε να υποχρεώσει τους μισθωτούς μηχανικούς με μπλοκάκι να δεχτούν νέο τύπο ατομικής σύμβασης με πρωτοφανείς καταχρηστικούς όρους. Οι όροι ήταν: απόλυση σε περίπτωση ασθένειας για πάνω από 15 μέρες το χρόνο ή ορισμός και πληρωμή από τον εργαζόμενο του αντικαταστάτη του, αποζημίωση του ομίλου από τον εργαζόμενο σε περίπτωση που προκύψουν απαιτήσεις κάποιου πελάτη από τον όμιλο, κατάργηση ιατρικού απορρήτου.

Επιταχύνουν από εκεί που είχαν μείνει οι προηγούμενοι… Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ συνεχίζει τον δρόμο που έστρωσαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις των ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Οι αντιδραστικές αλλαγές που προωθούνται για τους μηχανικούς δεν αποτελούν εξαίρεση, αλλά κυβέρνηση-ΕΕ-μονοπώλια επιδιώκουν να γίνουν ο κανόνας! Γι’ αυτό και διαλύονται συνολικά τα εργασιακά δικαιώματα, δρομολογείται η λεγόμενη “απελευθέρωση” των κλειστών επαγγελμάτων. Στόχος τους είναι από τη μία η ενίσχυση της κερδοφορίας μεγάλων κα-

Οδηγητής ϐ Φλεβάρης 2017

Δεν φταίνε οι απόφοιτοι των ΤΕΙ που δεν βρίσκουν οι απόφοιτοι των ΑΕΙ δουλειά, αλλά το γεγονός ότι έργα πραγματοποιούνται εκεί που η μεγαλοκατασκευαστική εταιρία θα βγάλει κέρδος, ότι οι εργαζόμενοι και τα δικαιώματά τους είναι κόστος τασκευαστικών εταιριών και γραφείων μέσω της διαμόρφωσης φθηνού, ευέλικτου και εύκολα προσαρμόσιμου επιστημονικού και εργατικού δυναμικού, ενώ ταυτόχρονα προωθούνται και ρυθμίσεις που διευκολύνουν τη συγκέντρωση της δραστηριότητας σε “λίγα” χέρια, ρυθμίσεις που ουσιαστικά “πετάνε” τους αυτοαπασχολούμενους μηχανικούς εκτός επαγγέλματος και ενισχύουν τα μονοπώλια του κλάδου. Το πάζλ του “απόφοιτου-εργαζόμενου της αγοράς”, η πλήρης αποσύνδεση του πτυχίου από το επάγγελμα και οι απαράδεκτοι όροι εργασίας, συμπληρώνεται από τις αντιδραστικές αλλαγές που προωθούνται στην Ανώτατη Εκπαίδευση. Αλλαγές που από τη μία αφορούν τη μαζική “παραγωγή” αποφοίτων, μέσω διαφορετικών δρόμων (ΑΕΙ, ΤΕΙ, κολέγια κτλ.), σε παραπλήσιο αντικείμενο ώστε να παρέχεται η δυνατότητα στον εργοδότη επιλογής του πιο “ανταγωνιστικού”. Εκείνου δηλαδή, που θα κατέχει τις απαραίτητες δεξιότητες, χωρίς μεγάλο κόστος και χωρίς να ζητάει πολλά με αποτέλεσμα να συμπιέζονται τα δικαιώματα όλων προς τα κάτω. Ενώ από την άλλη, ενισχύουν την ευελιξία και κινητικότητα του επιστημονικού και εργατικού δυναμικού, την διαρκή περιπλάνηση από κλάδο σε κλάδο ακόμα και από χώρα σε χώρα ανάλογα με το που επιτυγχάνεται επιθυμητό κέρδος. Γι’ αυτό προωθούν αντιδραστικές αλλαγές στα προγράμματα σπουδών περνώντας στις μεταπτυχιακές σπουδές γνώσεις που είναι απαραίτητες για το πτυχίο ή σε πιστοποιήσεις που πουλούν πανάκριβα ακόμα και τα πανεπιστημιακά ιδρύματα. Αυτό έρχεται να εξυπηρετήσει η εισα-

γωγή του συστήματος πιστωτικών μονάδων που έχει προχωρήσει στην πλειοψηφία των σχολών. Γι’ αυτό και μία σειρά επιστημονικοί σύλλογοι μηχανικών, μαζί με το ΤΕΕ δρομολογούν τη μετατροπή τους σε φορέα διεξαγωγής σεμιναρίων και εξεταστικού κέντρου για παροχή πιστοποιήσεων. Σύμμαχος της κυβέρνησης σε αυτό είναι και όλες εκείνες οι φωνές που προσπαθούν να στρέψουν τους φοιτητές και εργαζόμενους της μίας ειδικότητας απέναντι σε αυτούς μιας άλλης, τους φοιτητές των ΑΕΙ απέναντι σε αυτούς των ΤΕΙ. Όλες εκείνες οι φωνές που υπερμάχονται της “σύνδεσης των Πανεπιστημίων και ΤΕΙ με την αγορά εργασίας”, της “υγιούς επιχειρηματικότητας” σαν απάντηση στην ανεργία των αποφοίτων. Είναι παλιά τακτική το “διαίρει και βασίλευε”. Δεν θέλουν οι φοιτητές και εργαζόμενοι μηχανικοί να συνειδητοποιήσουν ότι τελικά όλους τους περιμένει το ίδιο μέλλον. Δεν φταίνε οι απόφοιτοι των ΤΕΙ που δεν βρίσκουν οι απόφοιτοι των ΑΕΙ δουλειά, αλλά το γεγονός ότι έργα πραγματοποιούνται εκεί που η μεγαλοκατασκευαστική εταιρία θα βγάλει κέρδος, ότι οι εργαζόμενοι και τα δικαιώματά τους είναι κόστος. Η ανάγκη σήμερα να απασχοληθούν μηχανικοί είναι τεράστια, κριτήριο όμως για το αν θα γίνουν έργα είναι το αν επιφέρουν κέρδος. Αυτό αποδεικνύουν μία σειρά παραδείγματα. Ενδεικτικό όσον αφορά τον κλάδο των κατασκευών είναι ότι μόνο ένα ελάχιστο ποσοστό των επαρχιωτών φοιτητών έχει δωμάτιο σε εστία, ότι ρίχνει μια βροχή και η Δυτική Αθήνα πνίγεται, ότι χιονίζει και ολόκληρες περιοχές μένουν χωρίς ρεύμα, ότι ακόμα δεν έχουν επισκευ-

Από εκδήλωση της ΚΝΕ με θέμα “Μύθοι και αλήθειες για τα επαγγελματικά δικαιώματα. Μετά το πτυχίο τι;”

αστεί νοσοκομεία και σχολεία στην Αττική που υπέστησαν ζημιές από το σεισμό του 1999, την ίδια στιγμή που η ανεργία στον κλάδο είναι τεράστια! Αντίστοιχα παραδείγματα υπάρχουν σε όλους τους κλάδους και τις ειδικότητες. Τέτοιο είναι και το παράδειγμα των Χημικών Μηχανικών στην προστασία του περιβάλλοντος και τις αντιρρυπαντικές διεργασίες, ιδιαίτερα όσον αφορά το κομμάτι της πρόληψης (βελτιστοποίηση διεργασίας ώστε να εκπέμπονται λιγότεροι ρύποι) όσο και στο κομμάτι της διαχείρισης αποβλήτων (π.χ. αξιοποίηση στην παραγωγή ενέργειας), καθώς υπάρχει τεχνογνωσία που δεν μπαίνει στην παραγωγή γιατί “κοστίζει”. Τα παραπάνω από τη μία μαρτυρούν το πώς όσο η έρευνα, η επιστήμη και η παραγωγή αξιοποιούνται προς όφελος της κερδοφορίας του μεγάλου κεφαλαίου δεν μπορούν τα αποτελέσματα της επιστήμης να είναι προς όφελος του λαού. Ταυτόχρονα, όμως, αναδεικνύουν και τις τεράστιες δυνατότητες που υπάρχουν για την κάλυψη των σύγχρονων αναγκών, τη μείωση του χρόνου εργασίας, την εξασφάλιση μέτρων υγιεινής και ασφάλειας των εργαζόμενων, την προστασία του περιβάλλοντος.

Να δυναμώσει η συζήτηση και ο αγώνας Μέσα στα αμφιθέατρα και τις σχολές χρειάζεται να δυναμώσει η συζήτηση που αφορά τις δυνατότητες που υπάρχουν σήμερα για την κάλυψη των σύγχρονων αναγκών. Ότι η ανεργία, η κακοπληρωμένη δουλειά δεν είναι μονόδρομος. Ότι η λογική του “πιο ανταγωνιστικού αποφοίτου” όχι μόνο δεν αποτελεί λύση, αλλά αντίθετα είναι το “πιασάρικο” περιτύλιγμα νομιμοποίησης της εργασιακής ζούγκλας. “Ανταγωνιστικός απόφοιτος” θα είναι αυτός που σκύβει το κεφάλι, που αποδέχεται τους άθλιους όρους εργασίας, τη διαρκή περιπλάνηση από την ανεργία την μισο-απασχόληση και πάει λέγοντας. Χρειάζεται, λοιπόν, να δυναμώσει η συζήτηση που αναδεικνύει την πραγματική διέξοδο, την πραγματική λύση για τις αγωνίες και τα προβλήματα που βιώνουν σήμερα οι φοιτητές. Ότι αναγκαία σήμερα είναι η οργάνωση του αγώνα για την κάλυψη των σύγχρονων αναγκών σε κα-

τεύθυνση ρήξης με το καπιταλιστικό σύστημα που βάζει εμπόδια στην αξιοποίηση όλων των δυνατοτήτων που υπάρχουν σήμερα στην παραγωγή για την ικανοποίηση των σύγxρονων αναγκών. Να δυναμώσει η συζήτηση που αναδεικνύει ότι μόνο στα πλαίσια της εργατικής εξουσίας και την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, μέσα από έναν πανεθνικό κεντρικό επιστημονικό σχεδιασμό της κοινωνίας και της παραγωγής μπορεί να δοθεί λύση στην ανεργία, μπορεί να τεθεί η επιστήμη στην υπηρεσία του λαού, να γίνει πράξη η μόνιμη και σταθερή δουλειά με δικαιώματα για όλους. Σε αυτή την κατεύθυνση οι φοιτητές και σπουδαστές όχι μόνο δεν πρέπει να βρεθούν απέναντι αλλά αντίθετα να οργανώσουν από κοινού τον αγώνα τους. Μέσα από τους φοιτητικούς και σπουδαστικούς συλλόγους, σε συμπόρευση με το ταξικό εργατικό κίνημα. Σε κατεύθυνση ρήξης με κυβέρνηση-ΕΕ, τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους και την εξουσία τους. Να δυναμώσει ο αγώνας για: Â Μόνιμη και σταθερή δουλειά με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Αποκλειστικά κρατική καθολική Κοινωνική Ασφάλιση, στη βάση των σύγχρονων αναγκών μας. Κατάργηση του άθλιου καθεστώτος πληρωμής με Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών. Â Όλη η γνώση στο πτυχίο. Καμία αποσύνδεση του πτυχίου από το επάγγελμα. Όχι στις εξετάσεις του ΤΕΕ ή όποιες άλλες εξετάσεις και εμπόδια βάζουν ανάμεσα στο πτυχίο και στην πρόσβαση στο επάγγελμα. Â Όχι στο διαχωρισμό θεωρίας και εφαρμογής, όχι σε σχολές, πτυχία και απόφοιτους πολλών ταχυτήτων. Ένα τμήμα πανεπιστημιακού επιπέδου ανα επιστημονικό αντικείμενο. Ουσιαστική αναβάθμιση των τμημάτων της ΣΤΕΦ ώστε να γίνουν πενταετείς Πολυτεχνικές σχολές. Ανατροπή της πολιτικής της ΕΕ για την “απελευθέρωση” των επαγγελμάτων σε όφελος του μεγάλου κεφαλαίου. Ευγενία Παπαθεοδώρου, Τομεακή Οργάνωση ΕΜΠ της Περιφερειακής Οργάνωσης ΑΕΙ Αθήνας της ΚΝΕ

Το πάζλ του “απόφοιτου-εργαζόμενου της αγοράς”, η πλήρης αποσύνδεση του πτυχίου από το επάγγελμα και οι απαράδεκτοι όροι εργασίας, συμπληρώνεται από τις αντιδραστικές αλλαγές που προωθούνται στην Ανώτατη Εκπαίδευση

Η παρέμβασή μας στα αμφιθέατρα, αντίπαλο δέος στην καθηγητική αυθεντία!

ξάμηνα έρχονται και παρέρχονται αλλά κάποιοι καθηγητές γνωστοί και σεσημασμένοι αντικομμουνιστές δεν φαίνεται να αλλάζουν με τίποτα. Και πώς θα μπορούσαν άλλωστε, αφού κομμάτι της δουλειάς τους είναι η παραγωγή και αναπαραγωγή της αστικής ιδεολογίας, η προσπάθεια χειραγώγησης των φοιτητών, η προσπάθεια να πείσουν από έδρας ότι το εκμεταλλευτικό σύστημα που ζούμε είναι αιώνιο. Και φυσικά, για να το πετύχουν αυτό χρειάζεται και ο χυδαίος ή συγκαλυμμένος αντικομμουνισμός. Μιλάμε για την καθηγήτρια Ιστορίας στη Φιλοσοφική Αθήνας Μαρία Ευθυμίου που στο μάθημα «Εισαγωγή στην Παγκόσμια Ιστορία» αφιερώνει την τελευταία διάλεξη στον 20ο αιώνα δίνοντας ρεσιτάλ παραχάραξης της ιστορίας με χοντροκομμένο “χιούμορ’’... και ακόμα πιο χοντροκομμένα ψέματα. Όμως δεν παίζει μόνη της στο γήπεδο! Οι Οργανώσεις της ΚΝΕ στο χώρο έχουμε πείρα από παρεμβάσεις στο περιεχόμενο σπουδών και δεν διστάζουμε να σηκώσουμε το γάντι της αντιπαράθεσης στο μάθημα.

Προετοιμασία από πριν Η αντιπαράθεση στο μάθημα αποτελεί σταθερά στοιχείο συζήτησης των Οργανώσεων Βάσης της ΚΝΕ μιας και η διαπάλη έχει ανέβει ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια. Η προετοιμασία των ΟΒ από πριν μας δίνει τη δυνατότητα της άμεσης παρέμβασης και απάντησης στα ψέματα και τον αντικομμουνισμό που έχουν γίνει σχεδόν καθημερινό φαινόμενο. Για παράδειγμα στο συγκεκριμένο μάθημα γνωρίζαμε όσα θα έλεγε η κα. Ευθυμίου και μελετήσαμε ζητήματα που θα άνοιγε δίνοντας έμφαση στην Οκτωβριανή Επανάσταση. Με βάση αυτά, συντάξαμε γραπτή ανακοίνωση την οποία και διανείμαμε πριν το μάθημα για την προετοιμασία του αμφιθεάτρου. Προσπαθήσαμε μέχρι το τέλος του μαθήματος να τη διακινήσουμε σε όλους τους συμφοιτητές μας, να συζητήσουμε μαζί τους, να θέσουμε προβληματισμούς. Με αυτόν τον τρόπο επιδιώξαμε να καλλιεργήσουμε αντανακλαστικά στο αμφιθέατρο ώστε

να μην πιάσει τόπο η αντικομμουνιστική προπαγάνδα.

Στο μάθημα... Φυσικά πέσαμε μέσα στις προβλέψεις μας και μόλις έφτασε η ώρα της ιστορικής αφήγησης των επαναστατικών γεγονότων του Οκτώβρη του 1917 ξεκίνησε το παραλλήρημα: «Πώς σας φαίνεται η ιδέα να επιμένεις στην επανάσταση όταν η χώρα σου συμμετέχει σε πόλεμο; Αυτό ήθελε ο Λένιν και οι μπολσεβίκοι το 1917. Γι’αυτό πολλοί συμπατριώτες του τον χαρακτήρισαν πράκτορα των Γερμανών. Ήταν άλλωστε και οι μοναδικοί κομμουνιστές που διατήρησαν αυτή τη θέση απέναντι στον πόλεμο, καθώς πολλοί σύντροφοι τους σε άλλες χώρες και μέσα στη Ρωσία τη θεώρησαν παράλογη. Όταν πέρασε με σφραγισμένο τρένο από όλη την εμπόλεμη Ευρώπη χωρίς να τον συλλάβει κανείς, οι υποψίες αυτές

Το ιστορικό “διάταγμα για την ειρήνη” δημοσιευμένο στην εφημεριδά του σοβιέτ, Ισβέστια, της 26ης Οκτώβρη 1917.

ενισχύθηκαν και όταν φυσικά υπέγραψε δίχως δεύτερη σκέψη την ατιμωτική συνθήκη Μπρέστ - Λιτόφσκ όλοι σιγουρεύτηκαν για τον προδοτικό του ρόλο. Πλέον είμαστε σχεδόν σίγουροι για αυτό, αφού τα αρχεία του γερμανού αυτοκράτορα επιβεβαίωσαν τις μυστικές επαφές μπολσεβίκων-γερμανικής ηγεσίας». Θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε την παρέμβαση της κα. Ευθυμίου αστεία, αλλά είναι επικίνδυνη, αφού έχει στόχο να διοχετεύσει στις συνειδήσεις νέων ανθρώπων, φοιτητών, των αυριανών ιστορικών, τις πιο σάπιες αντικομμουνιστικές ιδέες. Αμέσως ζητήσαμε τον λόγο και όταν μας τον έδωσε -αν και καθυστερημένα- μιλούσε πάνω μας εμφανώς ενοχλημένη από την ιστορική αλήθεια. Όταν ζητήσαμε ξανά να πάρουμε τον λόγο αφού οι ανακρίβειες και τα ψέματα συνεχίζονταν, ήταν προετοιμασμένη... Γι’ αυτό και μας αγνοούσε επιδεικτικά! Την ίδια στάση κράτησε απέναντι και σε άλλους φοιτητές που είχαν διαφορετική γνώμη για την ιστορία που παρουσίαζε. Με τη στάση μας στο αμφιθέατρο, καταφέραμε να προβληματίσουμε συμφοιτητές μας. “Ταράξαμε τα νερά’’, αφού δημιουργήθηκαν πηγαδάκια, υπήρχαν φοιτητές που πήραν θάρρος από την παρέμβαση, συζητήσαμε μαζί τους, βάλαμε το μικρόβιο της αμφισβήτησης απέναντι στην αυθεντία του καθηγητή και απέναντι σε ό, τι είναι “εκτός ιστορίας” και πραγματικότητας. Μόνιμος προσανατολισμός των παρεμβάσεων μας είναι η δημιουργία αντανακλαστικών και ταξικού κριτηρίου σκέψης στους συναδέλφους μας, η ανάδειξη της

υπεροχής της μαρξιστικής μεθοδολογίας. Με βάση τα “νέα” στοιχεία που προέκυψαν από τη διάλεξη συντάξαμε νέα ανακοίνωση με στόχο να αναδείξουμε την αλήθεια γύρω από όσα “διδαχθήκαμε” από την καθηγήτρια. Το βασικό όμως που αναδεικνύεται και από το συγκεκριμένο παράδειγμα είναι ότι η παρέμβαση στο περιεχόμενο σπουδών για τις ΟΒ του τμήματος αποκτά προτεραιότητα , είναι όρος για να μπορούν να ανταπεξέρχονται στη σύνθετη ιδεολογική και πολιτική διαπάλη. Γιατί η επίθεση στο Σοσιαλισμό και το Κόμμα, έχουν στόχο στην πραγματικότητα την πάλη μας στο σήμερα. Επιδιώκουν να σβήσουν από τα μυαλά των νέων την προοπτική μιας κοινωνίας χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Πολύ περισσότερο επιδιώκουν να συμβιβαστούμε με τα σμπαραλιασμένα δικαιώματα, ότι “τίποτα δεν αλλάζει” με τον οργανωμένο και συλλογικό αγώνα, ο καθένας να κοιτάει την πάρτη του. Ταυτόχρονα, θέλουν την παραγωγή καθηγητών\επιστημόνων πιστών στην υπόθεση της ιδεολογικής κυριαρχίας των αστών.

Για την Ιστορία... Η ζωή του Λένιν, αφιερωμένη εξ’ ολοκλήρου στην επανάσταση, είναι η καλύτερη απάντηση σε όσους λένε ότι ήταν προδότης. Όντας πολιτικός πρόσφυγας στην Ελβετία μαζί με άλλους συντρόφους του, όταν έμαθε πως ξέσπασε η επανάσταση του Φλεβάρη στη Ρωσία ήθελε πάση θυσία να γυρίσει πίσω στην πατρίδα του. Ο ίδιος γράφει χαρακτηριστικά στις 15 Μάρτη του 1917:

Οδηγητής ϐ Φλεβάρης 2017

«..Είμαι έξω φρενών που δεν μπορώ να πάω στην Σκανδιναβία! Δεν συγχωρώ τον εαυτό μου, που δεν ριψοκινδύνεψα να πάω το 1915!»1 Όμως, η προσωρινή κυβέρνηση της Ρωσίας, παρά την πληθώρα τηλεγραφημάτων που είχε δεχθεί, και οι Άγγλοι-Γάλλοι απέτρεψαν οποιαδήποτε προσπάθεια των προσφύγων να επιστρέψουν πίσω.(...) Ο μόνος τρόπος ήταν να πάει μέσω της Γερμανίας. Αυτό αποφασίστηκε με την κοινή γνώμη και των υπόλοιπων πολιτικών προσφύγων (...) ύστερα από σύσκεψη της επιτροπής Ζυρίχης για τον επαναπατρισμό τους με τρεις βασικούς όρους: 1) Αναχώρηση όλων των πολιτικών προσφύγων ανεξαρτήτως των απόψεών τους για τον πόλεμο. 2) Στο βαγόνι που θα βρίσκονταν κανείς δεν θα είχε το δικαίωμα να μπαίνει χωρίς την άδεια του Πλάττεν (Ελβετού σοσιαλδημοκράτη που μεσολάβησε για τον επαναπατρισμό τους) και χωρίς έλεγχο σε διαβατήρια ή αποσκευές. 3) Οι αναχωρούντες αναλάμβαναν την υποχρέωση να κάνουν ζύμωση στη Ρωσία για την ανταλλαγή τους με αντίστοιχο αριθμό αυστρογερμανών πολιτικών προσφύγων. Αν ήταν όντως προδότης δεν θα στήριζε την επανάσταση των γερμανών σπαρτακιστών που ξέσπασε λίγο αργότερα στη Γερμανία, ούτε θα στήριζαν οι Γερμανοί την επέμβαση ενάντια στη νεαρή σοσιαλιστική χώρα το 1919-19202. Η συνθήκη Μπρέστ-Λιτόφσκ δεν υπογράφηκε ‘’με χαρά’’ από τους μπολσεβίκους, όπως σχεδόν παρουσιάζει η κα. Ευθυμίου. Η νέα εξουσία της χώρας έπρεπε να κλείσει άμεσα ειρήνη για να στερεωθεί. Το ζήτημα αυτό τέθηκε διεξοδικά στα Σοβιέτ και το πρώτο διάταγμα της σοσιαλιστικής εξουσίας απηύθυνε έκκληση προς όλα τα εμπόλεμα κράτη για τρίμηνη ανακωχή, ώστε κατά τη διάρκειά της να γίνει επεξεργασία των όρων της ειρήνης. Οι δυνάμεις της Αντάντ απέρριψαν αμέσως αυτή την πρόταση και άρχισαν να προετοιμάζουν αντεπαναστατικές δυνάμεις που ξεκίνησαν εμφύλιο σε Ουκρανία, Καύκασο κ.α. Τότε η σοβιετική κυβέρνηση στράφηκε προς τις Κεντρικές Δυνάμεις. Οι διαπραγματεύσεις

Η στάση του νέου επιστήμονα

άρχισαν στις 20/12/1917, με τους σοβιετικούς να προβάλουν το αίτημα για αυτοδιάθεση των εθνών χωρίς καμιά κατάκτηση. Οι ιμπεριαλιστές των Κεντρικών Δυνάμεων έθεσαν βαρείς όρους, εκμεταλλευόμενοι την ανάγκη των μπολσεβίκων για άμεση ειρήνη. Για να πιέσουν παραπάνω τους μπολσεβίκους εισέβαλαν στην Ουκρανία, παλινόρθωσαν την έκπτωτη αντιδραστική ουκρανική κυβέρνηση και υπέγραψαν χωριστή συνθήκη μαζί της (9/2/1918).3 Επίσης, ξεκίνησαν ένοπλες επιχειρήσεις σε ρωσικά εδάφη για να αποσπάσουν τεράστιες εκτάσεις από την ρωσική επικράτεια. Ο Κόκκινος Στρατός αμύνθηκε γενναία πετυχαίνοντας νίκες επί των ιμπεριαλιστών. Όμως, στις 3/3/1918 η σοβιετική εξουσία, που τότε μετρούσε μόλις τρεισήμισι μήνες ζωής, υποχρεώθηκε, λόγω του αρνητικού συσχετισμού δυνάμεων που είχε παγιωθεί εναντίον της, να υπογράψει τη συνθήκη Μπρεστ–Λιτόφσκ, αρνούμενη να συζητήσει τους όρους της και δηλώνοντας πως η “ειρήνη” που έρχεται με αυτή τη συνθήκη δε στηρίζεται στην ελεύθερη συγκατάθεση των λαών, αλλά υπαγορεύεται στη Σοβιετική Ρωσία από τον γερμανικό ιμπεριαλισμό που επιτίθονταν εναντίον της μαζί με τους Πολωνούς και άλλους αντεπαναστάτες.

Υπερασπιζόμαστε τη λενινιστική αντίληψη για τον πόλεμο Αξιοσημείωτο είναι ότι η φετινή “διδασκαλία” της κα. Ευθυμίου στόχευε πιο

έντονα από κάθε άλλη φορά στο εξής: την επίθεση στη λενινιστική θέση για τη στάση του λαού απέναντι στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Όλη η ουσία ήταν η διαστρέβλωση της θέσης ότι οι λαοί δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα, συνεπώς δεν γίνεται να σφάζονται σε πολέμους που δημιουργούν οι αστικές τάξεις για να επιλύουν τις διαφορές τους. Εξάλλου, σε μια ταξική κοινωνία δεν υπάρχουν ενιαία εθνικά συμφέροντα. Η ευημερία των λίγων και η ανάγκη τους για κέρδη ακολουθεί αντίστροφη πορεία με την ευημερία των πολλών. Στη Ρωσία, η ήδη άσχημη για το λαό κατάσταση χειροτέρεψε δραματικά και με τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Σε αυτές τις συνθήκες δημιουργήθηκε επαναστατική κατάσταση και σημειώθηκαν εξεγέρσεις σε όλα τα μεγάλα αστικά κέντρα. Με την καθοδήγηση του Λένιν και του Κομμουνιστικού Κόμματος των Μπολσεβίκων οι εργάτες και οι φτωχοί αγρότες ανέτρεψαν τους νέους εκμεταλλευτές του λαού, τους καπιταλιστές, μαζί με τα απομεινάρια του παλιού συστήματος. Έδωσαν την καλύτερη απάντηση στα βάσανά τους. Bγήκαν από τον πόλεμο κατακτώντας την εξουσία, φτιάχνοντας το πρώτο εργατικό κράτος στην ιστορία της ανθρωπότητας. Η νέα κοινωνία που οικοδόμησαν σε 70 χρόνια ζωής έλυσε προβλήματα που ο καπιταλισμός ακόμα δεν έχει λύσει. Καθήκον των κομμουνιστών και σήμερα είναι να φωτίζουν αυτή τη μόνη ελπιδοφόρα προοπτική για τους λαούς.

H επίθεση στο Σοσιαλισμό και το Κόμμα, έχουν στόχο στην πραγματικότητα την πάλη μας στο σήμερα. Επιδιώκουν να σβήσουν από τα μυαλά των νέων την προοπτική μιας κοινωνίας χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Πολύ περισσότερο επιδιώκουν να συμβιβαστούμε με τα σμπαραλιασμένα δικαιώματα, να δεχτούμε ότι “τίποτα δεν αλλάζει” με τον οργανωμένο και συλλογικό αγώνα

ꠃ갃븃萃 쐃

쀃넃섃넃쀃넃봃줃

 “Ο Λένιν τον Οκτώβρη”, Λάζλο Γκιούρκο, εκδόσεις ‘’Σύγχρονη Εποχή’’  “Ο Λένιν για τον πόλεμο και τη σοσιαλιστική Επανάσταση”, συλλογή κειμένων του Λένιν, εκδόσεις ‘’Σύγχρονη Εποχή’’  “Θέσεις της ΚΕ του ΚΚΕ για το 20ο Συνέδριο, Θέση 44”

Η κα. Ευθυμίου δεν είναι η μόνη που αναπαράγει αντικομμουνιστικές αντιλήψεις. Πρόκειται για ‘’βιομηχανία’’ στελεχωμένη από ανθρώπους πιστούς στην εξίσωση φασισμού-κομμουνισμού (επίσημη πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης), για ανθρώπους που υποστηρίζουν, εμμέσως πλην σαφώς, ότι ο κομμουνισμός ήταν ό,τι χειρότερο στην ανθρώπινη ιστορία (π.χ. Ε. Χατζηβασιλείου, Μ. Παπαθανασίου κ.α.). Μέσα σε συνθήκες διεξαγωγής σφοδρής ιδεολογικής διαπάλης δρουν οι νέοι κομμουνιστές δίνοντας τη μάχη της διαφώτισης και της ιδεολογικής αντεπίθεσης, της υπεράσπισης του Κόμματος, του εργατικού κινήματος και του Σοσιαλισμού με όπλο τον Κομματικό Τύπο και τις εκδόσεις της Σύγχρονης Εποχής. Η μάχη αυτή είναι κομμάτι της συνολικής πολιτικής σύγκρουσης με τον αντίπαλο. Έχουμε πείρα και ανεβάζουμε ψηλότερα τον πήχη της ικανότητάς μας να αναδεικνύουμε την ιδεολογική μας υπεροχή. Να αποκαλύψουμε ότι την επιστημονική αλήθεια την αναδείκνυαν ιστορικά οι προοδευτικές/πρωτοπόρες τάξεις που ήταν φορείς του κοινωνικού μετασχηματισμού, δηλαδή του περάσματος σε μια ανώτερη μορφή κοινωνικής οργάνωσης. Σήμερα φορέας αυτής της αλλαγής είναι η εργατική τάξη με καθοδηγητή το Κομμουνιστικό Κόμμα. Γι’ αυτό, σε αντίθεση με την εκμεταλλέυτρια αστική τάξη χρειάζονται την επιστημονική κοσμοθεωρία του Μαρξισμού-Λενινισμού. Οι νέοι επιστήμονες περισσότερο από ποτέ μπορούν να κατανοήσουν ότι δεν έχουν καμία θέση στην κατεύθυνση υπεράσπισης του σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος, αντίθετα έχουν κάθε συμφέρον να υπηρετήσουν με τη γνώση και τη δράση τους την οικοδομήση της νέας Σοσιαλιστικής-Κομμουνιστικής κοινωνίας. Παραπομπές 1. Λένιν, Άπαντα τομ. 31, σελ. 524 2. Λένιν,ο.π., σελ. 119-121 3. Έρνο Γκόντος, Ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος και η προϊστορία του, σελ. 160

Η ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΟΚΤΩΒΡΗ ΠΟΥ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

Η επανάσταση του 1905

ερνώντας στον δεύτερο μήνα του 2017 έτους συμπλήρωσης των 100χρονών από την Οκτωβριανή Επανάσταση ο Οδηγητής δημοσιεύει το δεύτερο άρθρο της ενότητας “Η πορεία προς τον Οκτώβρη που συγκλόνισε τον κόσμο” εστιάζοντας αυτό το μήνα στα γεγονότα της επανάστασης του 1905. Κυριακή 9 Γενάρη του 1905 (Ματωμένη Κυριακή), πάνω από 140.000 εργάτες της Πετρούπολης, πορεύονταν με ειρηνική διαδήλωση προς τα Χειμερινά Ανάκτορα. Αφορμή στάθηκε η απεργία στις 3 Γενάρη στο εργοστάσιο Πουτίλοφ. Η απεργία απλώθηκε γρήγορα και σε άλλες επιχειρήσεις και στις 8 Γενάρη γενικεύτηκε. Με την επίδραση των μπολσεβίκων, οι εργάτες πρόβαλαν όχι μόνο οικονομικές, αλλά και πολιτικές διεκδικήσεις. Η πορεία στις 9 Γενάρη προς τα Χειμερινά ανάκτορα, οργανώθηκε από τον παπάΓκαπόν, ο οποίος με τη βοήθεια των αρχών είχε ιδρύσει μια εργατική ένωση που επηράζονταν από την αστυνομία, και που στόχος της ήταν η υπονόμευση του νεαρού τότε εργατικού κινήματος, ο κατευνασμός των κινητοποιήσεων και η καλλιέργεια της τυφλής υποταγής στον Τσάρο. Οι μπολσεβίκοι προειδοποιούσαν τους εργάτες ότι ο μόνος τρόπος για να διεκδικήσουν και να έχουν κατακτήσεις είναι μέσα από τον επαναστατικό αγώνα κι όχι παρακαλώντας τον Τσάρο με συνοδεία παπάδων. «Μην αρνηθείς να βοηθήσεις τον λαό σου! Γκρέμισε το τείχος ανάμεσα σε σένα και τον λαό σου! Πρόσταξε και ορκίσου να εκπληρωθούν οι παρεκλήσεις μας και θα κάνεις τη Ρωσία ευτυχισμένη· αν όχι, τότε είμαστε έτοιμοι να πεθάνουμε εδώ δα. Δεν μας μένουν παρά δύο δρόμοι: ελευθερία και ευτυχία ή τάφος». Ήταν τα λόγια με τα οποία τελείωνε η έκκληση των εργατών στον Τσάρο. Η διαδήλωση βάφτηκε στο αίμα από τον τσαρικό στρατό και την αστυνομία. Το χτύπημα έγινε η αφορμή να απλωθεί η επανάσταση σε όλη την Ρωσία.

1900 Kαπιταλιστική οικονομική κρίση στην Ρωσία

Η επαναστατική πάλη των εργατών επέδρασε στις μεγάλες μάζες της φτωχής αγροτιάς, που μπήκαν στο κίνημα, καταλαμβάνοντας και οργώνοντας τα χωράφια των τσιφλικάδων. Δυνάμωσε το επαναστατικό κίνημα στο στρατό και το στόλο, με κορυφαία γεγονότα την εξέγερση στο θωρηκτό «Ποτέμκιν», καθώς και ανταρσίες στρατιωτών και ναυτών στην Κρονστάνδη. Δημιουργήθηκε στην απεργία των υφαντουργών στο Ιβάνοβο το πρώτο στην ιστορία εργατικό όργανο επαναστατικής πάλης και εν δυνάμει όργανο εξουσίας, το σοβιέτ. Τα σοβιέτ επεκτάθηκαν και σε άλλες πόλεις, και σε ορισμένες περιπτώσεις έπαιρναν μέρος και εκπρόσωποι των αγροτών και των στρατιωτών. Η επανάσταση του 1905 στη Ρωσία δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Είχε προηγηθεί η κρίση του 1900-1903, που μαρτυρά την ωρίμανση του καπιταλισμού, και την όξυνση των αντιθέσεών του, καθώς και η ήττα της Ρωσίας στον Ρωσοϊαπωνικό πόλεμο του 1904, που συνέβαλαν στην διαμόρφωση επαναστατικών συνθηκών.

Η επαναστατική πολιτική του Λένιν και των Μπολσεβίκων Στις συνθήκες αυτής της επανάστασης, που αντικειμενικά είχε στο επίκεντρο την πάλη ενάντια στον τσαρισμό, ο Λένιν κι οι Μπολσεβίκοι διαμορφώνουν επαναστατική γραμμή με στόχο να οδηγήσουν την εργατική τάξη στη κατάκτηση της εξουσίας. Στη βάση της σκέψης των Μαρξ και Έγκελς στις σύνθετες συνθήκες των αστικών επαναστάσεων του 1848 για να οδηγήσουν την ερ-

1904

Διαδήλωση εργατών στη Μόσχα τον Οκτώβρη του 1905. Δύο από τα πανό γράφουν: «Προλετάριοι όλων των χωρών, ενωθείτε!» και «Κάτω ο αυταρχισμός!».

γατική τάξη στην εξουσία, επεξεργάστηκαν το στόχο για τη «δημοκρατική δικτατορία του προλεταριάτου και της αγροτιάς», που θα ξεμπέρδευε με τον τσαρισμό και θα έδινε το έναυσμα για την προλεταριακή επανάσταση στην καπιταλιστικά ανεπτυγμένη Δυτική Ευρώπη, η οποία θα αποτελούσε το στήριγμα για την προλεταριακή επανάσταση στη Ρωσία. Ο Λένιν αναφέρει χαρακτηριστικά στο έργο του “Οι δυο τακτικές της σοσιαλδημοκρατίας στη δημοκρατική επανάσταση”: «το προλεταριάτο πρέπει να οδηγήσει τη δημοκρατική επανάσταση ως το τέλος, παίρνοντας μαζί του τη μάζα της αγροτιάς, για να τσακίσει με την βία την αντίσταση της απολυταρχίας και να εξουδετερώσει την αστάθεια της αστικής τάξης. Το προλεταριάτο πρέπει να πραγματοποιήσει την Σοσιαλιστική Επανάσταση παίρνοντας μαζί του τη μάζα των μισοπρολεταριακών στοιχείων του πληθυσμού, για να συντρίψει με τη βία την αντίσταση της αστικής τάξης και να εξουδετερώσει την αστάθεια της αγροτιάς και των μικροαστών.» Η επεξεργασία του Λένιν εξασφάλιζε την πολιτική ανεξαρτησία της εργατικής τάξης από την αστική σε συνθήκες αστικοδημοκρατικής επανάστασης, θέτοντας ως τελι-

1905

κό στόχο την κατάληψη της εξουσίας. Ταυτόχρονα δεν αντιμετώπιζε την αγροτιά σαν ενιαία, αλλά διαμόρφωνε προϋποθέσεις συμμαχίας με τα φτωχά της τμήματα.

Η αντιπαράθεση με τους μενσεβίκους Η γραμμή αυτή διατυπώθηκε, στο φόντο της πραγματοποίησης του 3ου Συνεδρίου του ΣΔΕΚΡ, σε αντιπαράθεση με την πολιτική που προωθούσαν οι μενσεβίκοι, που θεωρούσαν ότι σε συνθήκες αστικής επανάστασης το καθήκον ήταν η στήριξη της αστικής τάξης, ώστε να ανοίξει ο δρόμος για μελλοντική ανάπτυξη του καπιταλισμού, που θα διαμόρφωνε τις προϋποθέσεις για σοσιαλιστική επανάσταση στη Ρωσία. Υποστήριζαν ότι η υπερβολική επαναστατικότητα του προλεταριάτου μπορεί να “τρομάξει” την αστική τάξη, την οποία έβλεπαν ως το πιο καθοριστικό στοιχείο για την πραγματοποίηση της επανάστασης. Στη βάση της διαφορετικής τους στάσης απέναντι στην επανάσταση, στοιχείο της αντιπαράθεσης αποτέλεσε και η διαφορετική αντίληψη για μεθόδους και μορφές πάλης, για το συνδυασμό παράνομης - νόμιμης δουλειάς.

9 ФлEBAPH

9 гENAPH

aПpIЛНѕ

1905

Eπίθεση των ιαπωνικών πολεμικών πλοίων στον ρώσικο στόλο που στάθμευε στο Πόρτ Άρθουρ

Η «ματωμένη Κυριακή»

3ο Συνέδριο ΣΔΕΚΡ

Η απεργία των υφαντουργών στο Ιβάνοβο στην οποία ιδρύθηκε το πρώτο σοβιέτ

Γράφει ο Λένιν του έργο του “Δυο τακτικές της σοσιαλδημοκρατίας στην δημοκρατική επανάσταση”

25 MAH

IOYЛНѕ

Οδηγητής ϐ Φλεβάρης 2017

Οι Μπολσεβίκοι αντέτειναν ότι ο μόνος δρόμος ακόμη και για τις αστικοδημοκρατικές αλλαγές ήταν ο επαναστατικός και όχι ο ρεφορμιστικός δρόμος. Ποιος θα διενεργούσε τις κοινοβουλευτικές εκλογές; Ποια εγγύηση θα υπήρχε ότι οι τσαρικές Αρχές, στηριζόμενες στις λόγχες, δε θα επέμβεναν στην ίδια τη διαδικασία των εκλογών και της καταμέτρησης των ψήφων; Ή αν δεν τα καταφέρναν, δεν θα μπορούσαν πάντα με τις ίδιες λόγχες να διαλύσουν το ανεπιθύμητο κοινοβούλιο; Μόνο η εξουσία που θα πήγαζε από την ένοπλη εξέγερση και θα στηρίζονταν σε αυτήν θα μπορούσε να καταστείλει όλες τις προσπάθειες αντίστασης από μέρους της αντεπανάστασης και να διενεργήσει έπειτα πραγματικά δημοκρατικές και ελεύθερες εκλογές. Το 3ο Συνέδριο του ΣΔΕΚΡ, που πραγματοποιείται στο Λονδίνο την άνοιξη του 1905 χωρίς την συμμετοχή των μενσεβίκων που συγκαλούν ξεχωριστή συνδιάσκεψη στην Γενεύη, αναθέτει το καθήκον σε όλες τις οργανώσεις «να πάρουν τα πιο δραστήρια μέτρα για τον εξοπλισμό του προλεταριάτου, καθώς και την επεξεργασία ενός σχεδίου ένοπλης εξέγερσης και άμεσης καθοδήγησής της». Με αυτό το καθήκον κι διαμορφώνοντας συνθήματα για άμεση εφαρμογή με επαναστατικό τρόπο, του 8ωρου και όλων των δημοκρατικών αλλαγών, την οργάνωση μαζικών πολιτικών απεργιών και τον οπλισμό των εργατών, οι μπολσεβίκοι μπαίνουν με αυτοθυσία επικεφαλής του αγώνα της εργατικής τάξης.

Η περίοδος της αντίδρασης Κι ενώ οι απεργίες του 1905 πήραν τη μορφή εξέγερσης και εκδηλώθηκαν σε μια σειρά περιοχές ξεκινώντας απ’ τα αστικά κέντρα, η τσαρική κυβέρνηση αλλάζει τακτική παραχωρώντας ορισμένα δικαιώματα σε αστούς και αγρότες. Η τακτική αυτή κατευνάζει τους αστούς αλλά η αγροτιά παραμένει εξεγερμένη. Ακόμη η τσαρική κυβέρνηση καταφέρνει να καταπνίξει τις εξεγέρσεις και σε στρατό και στόλο. Λίγο αργότερα τον Δεκέμβρη τα τσαρικά τάγματα που μεταφέρθηκαν από την Πετρούπολη καταφέρνουν να καταστείλουν και τη γενική πολιτική απεργία που είχε ξεσπάσει στη Μόσχα στις 7 του ίδιου μήνα. Η υπερίσχυση των τσαρικών δυνάμεων σηματοδοτεί ένταση της τρομοκρατίας και των κατασταλτικών μέτρων και ενεργειών για να εκφοβίσουν το λαό, να εξοντώσουν τις επα-

1907 IOYЛНѕ

Η διορισμένη από τον Τσάρο κυβέρνηση συλλαμβάνει τους αντιπροσώπους του ΣΔΕΚΡ στη Δούμα και την διαλύει

ꠃ갃븃萃 쐃

쀃넃섃넃쀃넃봃줃

Â “Δυο τακτικές της σοσιαλδημοκρατίας στην δημοκρατική επανάσταση”, Β.Ι. Λένιν Â “Η πορεία των μπολσεβίκων προς τη νίκη”, Ιδεολογική Επιτροπή της ΚΕ του ΚΚΕ Â “Ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος και η προϊστορία του”, Ε. Γκόντος Â “Καμό”, Κ. Μκτρίτις

ναστατικές δυνάμεις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν οι 26.000 καταδίκες σε θάνατο, σε κάτεργα και φυλάκιση, οι 33.000 εξορίες σε απομακρυσμένες περιοχές, η κατάργηση 500 περίπου συνδικάτων, αλλά και τα δρακόντεια μέτρα για την καταστολή της ελευθερίας του τύπου. Την ίδια ώρα στις γραμμές των μενσεβίκων και των εσέρων θεωρούνταν πως η επανάσταση είχε πλέον παταχθεί οριστικά, επομένως η παράνομη δράση δεν είχε πια νόημα, οι ίδιοι πολλές φορές καλούσαν ακόμη και σε συμφιλίωση με τις αντιδραστικές δυνάμεις και τις αυθαιρεσίες του τσάρου.

Ο οργανωτικός διαχωρισμός των επαναστατικών δυνάμεων από την συμβιβαστική γραμμή πάλης Οι εκτιμήσεις των μπολσεβίκων για την αναπόφευκτη νέα άνοδο των αγώνων του εργατικού κινήματος δικαιώνονται. Το 1910 σε Πετρούπολη και Μόσχα αρχίζουν

νέες απεργίες. Ξεκινούν πάλι διαδηλώσεις, συγκεντρώσεις και άλλες. Αυτές οι εξελίξεις σε επίπεδο κινήματος θέτουν για το Κόμμα σαν επιτακτικό το ζήτημα της ενίσχυσης των οργανώσεων του Κόμματος και της βελτίωσης της δράσης τους. Στις αρχές του 1912, η 6η Πανρωσική Διάσκεψη του ΣΔΕΚΡ στη Πράγα, οπού συμμετείχαν πάνω από 20 Κομματικές Οργανώσεις, αποφάσισε να διωχτούν από το Κόμμα οι μενσεβίκοι και εξέλεξε Κεντρική Επιτροπή με επικεφαλής τον Λένιν. Ολοκληρώνεται έτσι ο οργανωτικός διαχωρισμός των μπολσεβίκων από τους μενσεβίκους μετά από μια πορεία διαχωρισμών αλλά και οργανωτικής συνύπαρξης όλα τα προηγούμενα χρόνια. Μια πορεία που είχε σαν σταθερό της στοιχείο την ανειρήνευτη ιδεολογική αντιπαράθεση των μπολσεβίκων ενάντια στη συμβιβαστική γραμμή πάλης που εξέφραζαν οι μενσεβίκοι. Τον Μάη της ίδιας χρονιάς αρχίζει να εκδί-

δεται στην Πετρούπολη καθημερινή εργατική εφημερίδα με τον τίτλο Πράβντα, το Πανρωσικό νόμιμο όργανο της ΚΕ του ΣΔΕΡΚ. Η έκδοση χρηματοδοτούνταν από λεφτά που συγκέντρωναν και έστελναν οι εργάτες. Η επανάσταση του 1905 μπορεί να μην επικράτησε, άφησε όμως παρακαταθήκη τα διδάγματά της. Έδειξε ότι οι μάζες των εργατών και των αγροτών μπορούν να συγκροτήσουν τα δικά τους όργανα εξουσίας. Ότι παρά τις φωνές που καλούσαν σε συμβιβασμό, η εργατική τάξη μπορεί να θέτει σαν στόχο και να παλεύει για την δική της εξουσία, χωρίς να μπαίνει κάτω από ξένες για τα συμφέροντά της σημαίες. Η επεξεργασία των μπολσεβίκων για το 1905, αν και ήταν ένα βήμα προς τα μπρος, ακόμη έβλεπε την επανάσταση δυνατή μόνο ως συνδυασμό μια προλεταριακής επανάστασης στη δύση με μια δημοκρατική στη Ρωσία. Τα επόμενα χρόνια μια σειρά θεμελιωδών θεωρητικών επεξεργασιών («Ιμπεριαλισμός ανώτατο στάδιο του καπιταλισμού», «Κράτος και Επανάσταση» κ.α.), με την πρωτοπόρα δουλειά του Λένιν, αντικειμενικά συνέβαλε στην ανάπτυξη του μαρξισμού και της στρατηγικής σκέψης των μπολσεβίκων. Η σημαντική πείρα της επανάστασης του 1905, η μελέτη της πείρας της ταξικής πάλης, η ανάπτυξη της επαναστατικής θεωρίας, διαμόρφωσαν το έδαφος για την ανάπτυξη της επαναστατικής πολιτικής των μπολσεβίκων, η οποία αποτυπώθηκε στις Θέσεις του Απρίλη και οδήγησε στην νίκη τον Οκτώβρη του 1917.

1917-2017 Την Κυριακή 9 Γενάρη του 1905, πάνω από 140.000 εργάτες της Πετρούπολης, πορεύονταν με ειρηνική διαδήλωση προς τα Χειμερινά Ανάκτορα. Η διαδήλωση βάφτηκε στο αίμα από τον τσαρικό στρατό και την αστυνομία.

1910 Απεργίες στη Μόσχα και την Πετρούπολη

1912 6η Πανρωσική Συνδιάσκεψη του ΣΔΕΚΡ

100 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ

ΟΚΤΩΒΡΙΑΝΗ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

65 χρόνια η Ελλάδα στο ΝΑΤΟ – 25 χρόνια από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ

ο 2017 αποτελεί χρονιά που η ελληνική αστική τάξη, "γιορτάζει" δύο σημαντικές επετείους της. Η πρώτη αφορά τα 65 χρόνια από την είσοδο της στο ΝΑΤΟ (Βορειοατλαντική Συμμαχία) στις 18 Φλεβάρη 1952 και η δεύτερη τα 25 χρόνια από την υπογραφή της Συνθήκης του Μάαστριχτ στις 7 Φλεβάρη του 1992.

Tι ρόλο έπαιξαν αυτά τα δύο γεγονότα για την ελληνική αστική τάξη Η πορεία ανάπτυξης του καπιταλισμού στην Ελλάδα είναι συνδεδεμένη με την ένταξη της στο ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αντικειμενικά, μία εξέταση της ελληνικής κοινωνίας σήμερα πρέπει να λαμβάνει υπόψη τον ρόλο των δύο αυτών γεγονότων. Η ένταξη της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ το 1952, και στην ΕΟΚ, αρχικά με τη συνθήκη σύνδεσης το 1961 και στη συνέχεια ως πλήρες μέλος το 1981, ήταν μονόδρομος για την ελληνική αστική τάξη: Το ιστορικό φορτίο αντιπαράθεσης με το λαϊκό κίνημα ήταν μεγάλο, παρά την προσωρινή ήττα του κινήματος το 1949. Το ΚΚΕ δεν είχε τσακιστεί και συνέχιζε να δρα παράνομα στην Ελλάδα, την ίδια ώρα που σε γειτονικές βαλκανικές χώρες οικοδομούταν πλέον ο σοσιαλισμός. Επομένως, η ελληνική αστική τάξη έπρεπε να δυναμώσει την εξουσία της, να την ενισχύσει με διεθνή στηρίγματα. Με αυτές τις στρατηγικές της επιλογές βγήκε διακριτά κερδισμένη σε όλα τα επίπεδα, οικονομικά, πολιτικά και στρατιωτικά.

Η ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ και ακόμη περισσότερο η υπογραφή της συνθήκης του Μάαστριχτ το 1992 επιτάχυναν την καπιταλιστική ανάπτυξη και κερδοφορία. Η ελληνική αστική τάξη επωφελήθηκε διακριτά από τις κοινοτικές επιδοτήσεις, τη σχετική κατάργηση δασμολογικών εμποδίων, το θεσμικό πλαίσιο έντασης της εκμετάλλευσης των εργαζομένων, συνολικά από την καθιέρωση των λεγόμενων τεσσάρων ελευθεριών: κίνησης κεφαλαίων, εμπορευμάτων, υπηρεσιών και εργατικού δυναμικού. Επωφελήθηκε από τη δυναμική της είσοδο με σημαντικές επενδύσεις στις αγορές των πρώην σοσιαλιστικών βαλκανικών χωρών. Η διαδικασία αυτή συνεχίστηκε με την ένταξη στην Ευρωζώνη το 2001. Η εξαγωγή κεφαλαίου επεκτάθηκε και σε Τουρκία, Αίγυπτο, Ουκρανία, Κίνα, αλλά και σε Βρετανία, ΗΠΑ και άλλες χώρες. Ταυτόχρονα με την οικονομική ανάπτυξη της Ελλάδας προχώρησε και η διακριτή αναβάθμιση των κατασταλτικών μηχανισμών της. Ως μέλος του ΝΑΤΟ συμμετείχε ενεργά σε πλήθος ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, όπως σε αυτές ενά-

Οι υποσχέσεις των αστών και των κομμάτων τους ότι οι εργαζόμενοι, τα φτωχά στρώματα, οι νέοι αυτών των στρωμάτων «θα έτρωγαν με χρυσά κουτάλια από την ένταξή της χώρας στην ΕΕ», μεταφράστηκαν σε μέτρα που οδήγησαν σε µεγάλες ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις, στους µισθούς, στις Συλλογικές Συµβάσεις, στις συντάξεις, στις κοινωνικές παροχές, στην παιδεία, την υγεία κ.ά.

ντια στη Γιουγκοσλαβία, το Ιράκ, το Αφγανιστάν, τη Λιβύη κ.α. Συμπερασματικά, η συμμετοχή της Ελλάδας στις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες ωφέλησε την ελληνική αστική τάξη και το κράτος της ώστε να αναβαθμίσει το ρόλο της σε σχέση με άλλα καπιταλιστικά κράτη, πατώντας πάνω στην ένταση της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης και του λαού.

Η ανισόμετρη ανάπτυξη, νόμος της καπιταλιστικής κίνησης Για να μπορέσει να κατανοηθεί, τόσο η σχέση της Ελλάδας με τα άλλα καπιταλιστικά κράτη, όσο και οι ανταγωνισμοί ανάμεσα στα καπιταλιστικά κράτη παγκοσμίως, χρειάζεται να κατανοηθεί ο νόμος της ανισόμετρης ανάπτυξης του καπιταλισμού. Με βάση αυτόν, οι διάφορες καπιταλιστικές χώρες δεν αναπτύσσονται με τον ίδιο ρυθμό μεταξύ τους, πρωτίστως οικονομικά, καθώς και πολιτικά και στρατιωτικά. Αυτό συμβαίνει για διάφορους λόγους: Είτε γιατί έχουν διαφορετική παραγωγικότητα (αφορά την αποδοτικότητα μηχανημάτων και μηχανών αλλά και το επίπεδο ανάπτυξης του ίδιου του εργατικού - επιστημονικού δυναμικού, ως κύρια παραγωγική δύναμη κάθε κοινωνίας), είτε την εντατικότητα και ενδεχομέ-

νως να παίζουν ρόλο κι άλλοι παράγοντες όπως η γεωγραφική θέση και η αξιοποίηση της, η ιστορική αφετηρία του καπιταλισμού στη χώρα κ.α. Με το ξέσπασμα της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης του 2008-2009 έγινε πιο φανερή η τάση σημαντικών αλλαγών στο συσχετισμό μεταξύ των καπιταλιστικών κρατών, υπό την επίδραση του νόμου της ανισόμετρης καπιταλιστικής ανάπτυξης. Σε αυτές τις μεγάλες ανακατατάξεις μεταξύ των καπιταλιστικών κρατών οφείλεται και το ρεύμα του προστατευτισμού της εθνικής οικονομίας σε χώρες όπως οι ΗΠΑ που χάνουν έδαφος σχετικά με τον ανταγωνιστή τους, την Κίνα, αν και παραμένουν πρώτοι. Η τάση αλλαγής στον συσχετισμό των καπιταλιστικών κρατών εκφράζεται και στα κράτη – μέλη της ΕΕ, θέτοντας σε δοκιμασία τη συνοχή της. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα τελευταία χρόνια μεγαλώνει η διαφορά ανάμεσα στις Αγγλία, Γαλλία, Ιταλία και την Γερμανία. Όπως αναφέρεται και στις θέσεις της ΚΕ του ΚΚΕ για το 20ο Συνέδριο: «Το αποτέλεσµα του βρετανικού δηµοψηφίσµατος και η άνοδος του αστικού ευρωσκεπτικισµού στη Γαλλία, στην Ιταλία και σε άλλα κράτη- µέλη της ΕΕ αφήνουν ανοικτό το ενδεχόµενο ενίσχυσης των φυγόκεντρων δυνάµεων, νέων δηµοψηφισµάτων και νέας αποδυνάµωσης της ΕΕ.»

Οδηγητής ϐ Φλεβάρης 2017

Τα λιμάνια, τα αεροδρόμια, οι μεταφορές, η ενέργεια, οι τηλεπικοινωνίες, το μέταλλο, η χημική βιομηχανία, το φάρμακο, ο κλάδος των τροφίμων, τα μεγάλα κατασκευαστικά έργα και τα μεγάλα εμπορικά καταστήματα είναι κλάδοι στρατηγικής σημασίας για την ανασύνταξη του εργατικού-λαϊκού κινήματος Αντίστοιχα οξύνονται οι ανταγωνισμοί και στους κόλπους του ΝΑΤΟ ως στρατιωτικοπολιτικής συμμαχίας. Παραδείγματος χάρη με τη διαπάλη μεταξύ ΗΠΑ και Τουρκίας να παίρνει μεγάλες διαστάσεις το τελευταίο διάστημα.

Η καπιταλιστική κρίση και η θέση της Ελλάδας Την περίοδο της κρίσης η ελληνική καπιταλιστική οικονομία είχε απώλειες πάνω από 26% του ΑΕΠ, ενώ υποχώρησε και η θέση της σε σχέση με άλλες καπιταλιστικές χώρες. Το γεγονός αυτό όμως δεν αλλάζει το ότι όλη αυτή την περίοδο εντάθηκε η εκμετάλλευση της εργατικής τάξης, ότι αυξήθηκε η κερδοφορία μεγάλων καπιταλιστικών επιχειρήσεων, ότι προχώρησε η συγκέντρωση και συγκεντροποίηση των κεφαλαίων σε μια σειρά κλάδους, ότι οξύνθηκε η αντίθεση ανάμεσα στον κοινωνικό χαρακτήρα της παραγωγής και την ατομική – καπιταλιστική ιδιοποίηση των αποτελεσμάτων της. «Μετά από έναν κύκλο εξαγορών και συγχωνεύσεων, οι 4 µεγάλες συστηµικές τράπεζες συγκεντρώνουν πρακτικά το σύνολο των τραπεζικών δραστηριοτήτων. Στον κλάδο του εµπορίου καταγράφεται σηµαντική αύξηση του µεριδίου µεγάλων εµπορικών οµίλων, στον κλάδο των τηλεπικοινωνιών 3 όµιλοι (ΟΤΕ, Vodaphone, Wind) ελέγχουν πρακτικά πλήρως την αγορά, µε τον δεύτερο ισχυρότερο όµιλο να έχει συνάψει στρατηγική συνεργασία µε τον τρίτο. Ο ενεργειακός τοµέας κυριαρχείται από 3 µεγάλους οµίλους στον χώρο των καυσίµων, που ελέγχουν πλήρως τη διύλιση πετρελαίου, ενώ προχώρησε αποφασιστικά και η συγκέντρωση στον κλάδο των κατασκευών, µε τους µεγάλους οµίλους

να δραστηριοποιούνται και σε µικρότερα έργα. Στη βιοµηχανία µετάλλου οι 2 µεγαλύτεροι όµιλοι ελέγχουν σχεδόν τα 2/3 του κλάδου. Αντίστοιχες εξελίξεις σηµειώνονται και στους κλάδους τουρισµού - επισιτισµού, τροφίµων και ποτών». (Θέσεις ΚΕ του ΚΚΕ για το 20ό Συνέδριο). Την ίδια στιγμή ενισχύθηκε η τάση απόλυτης και σχετικής εξαθλίωσης της εργατικής τάξης. Παρά τη σημαντική αύξηση του ποσοστού του πληθυσμού που εργάζεται ως μισθωτός, το μερίδιο των μισθών στο ΑΕΠ υποχώρησε από το 72% το 1980, σε λιγότερο από 60% το 2011, και η τάση είναι προς συνεχή υποχώρηση. Μετά τη δραματική μείωση της συνολικής αμοιβής την περίοδο 2009 - 2012 από τα 85 δισ. στα 66 δισ. ευρώ, την περίοδο 2012 - 2015 αυτή υποχώρησε παραπέρα στα 59 δισ. Η μέση μηνιαία κατανάλωση των νοικοκυριών στην Ελλάδα έχει υποχωρήσει κατά 25% την περίοδο από το 2010 έως το 2014 και διαμορφώνεται στα 1.460 ευρώ, έναντι 1.950 ευρώ το 2010, δηλαδή μειώθηκε περίπου 500 ευρώ, ενώ η υποχώρηση από το 2008 ξεπερνά το 33%.

Ποια είναι η σημασία των παραπάνω; Είναι στρατηγικής σημασίας ζήτημα, καθοριστικό για το εργατικό κίνημα και την πρωτοπορία του, το ΚΚΕ και τη νεολαία του, να είναι σε θέση να καθορίσει σωστά τον χαρακτήρα της εποχής μας, έτσι ώστε να καθορίσει και τα καθήκοντα που απορρέουν από αυτήν. Δηλαδή ότι σήμερα η Ελλάδα βρίσκεται στο ιμπεριαλιστικό στάδιο ανάπτυξης του καπιταλισμού, δηλαδή στην ιστορική εκείνη εποχή κατα την οποία υπάρχει η ανάγκη αλλά και η δυνατότητα να

HΞΕΡΕΣ ότι;??

Â Η ελληνόκτητη ναυτιλία καταλάμβανε το 2015 την 1η θέση διεθνώς, με αύξηση της χωρητικότητας των πλοίων της, με μεγάλα μερίδια στον παγκόσμιο στόλο των δεξαμενόπλοιων και των φορτηγών πλοίων και με υψηλό βαθμό εκμετάλλευσης των εργαζομένων του κλάδου. Â Το 65% του ελληνικού πληθυσμού αποτελείται από μισθωτούς, ποσοστό αυξημένο κατά 2% σε σχέση με την προηγούμενη μέτρηση, αυτή του 2012.

πραγματοποιηθεί η σοσιαλιστική επανάσταση. Αποδεικνύεται επίσης ότι οι αλλαγές που υπήρξαν στην ελληνική καπιταλιστική οικονομία τα τελευταία χρόνια σε καμία περίπτωση δεν αναιρούν τον χαρακτήρα της εποχής, τη δυνατότητα και αναγκαιότητα ανατροπής του καπιταλισμού. Ταυτόχρονα, η μελέτη της διάρθρωσης του καπιταλισμού στην Ελλάδα φανερώνει και τους κλάδους στρατηγικής σημασίας για την ανασύνταξη του εργατικού-λαϊκού κινήματος σήμερα, στους οποίους χρειάζεται να ιεραρχείται και να σχεδιάζεται η παρέμβαση του ΚΚΕ και της ΚΝΕ. Με βάση και τις θέσεις του 20ού Συνεδρίου του ΚΚΕ, τέτοιοι κλάδοι είναι τα λιμάνια, τα αεροδρόμια, συνολικά οι μεταφορές, η ενέργεια, οι τηλεπικοινωνίες, το μέταλλο, η χημική βιομηχανία, το φάρμακο, ο κλάδος των τροφίμων, τα μεγάλα κατασκευαστικά έργα και τα μεγάλα εμπορικά καταστήματα. Γίνεται φανερό ότι το καπιταλιστικό σύστημα δεν έχει τίποτα πλέον να προσφέρει στην εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα και τα παιδιά τους. Οι υποσχέσεις των αστών και των κομμάτων τους ότι οι εργαζόμενοι, τα φτωχά στρώματα, οι νέοι αυτών των στρωμάτων «θα τρώνε με χρυσά κουτάλια με την ένταξη της χώρας στην ΕΕ», μεταφράστηκαν σε

μέτρα που οδήγησαν σε µεγάλες ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις, στους µισθούς, στις συλλογικές συµβάσεις, στις συντάξεις, στις κοινωνικές παροχές, στην παιδεία, την υγεία κ.ά. Αποδείχθηκε ότι η ένταξη της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ δεν οδήγησε στην υπεράσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων (π.χ. διεκδικήσεις της τουρκικής αστικής τάξης στο Αιγαίο) και στην ειρήνη στην περιοχή, αλλά έμπλεξε τον λαό της Ελλάδας πιο βαθιά στο κουβάρι των ανταγωνισμών για το μοίρασμα των αγορών και των σφαιρών επιρροής ανάμεσα στα καπιταλιστικά κράτη. Σήμερα υπάρχουν όλες οι δυνατότητες από την ανάπτυξη της παραγωγής, της επιστήμης, της τεχνολογίας, της ικανότητας των εργαζομένων να βάζουν σε κίνηση τα μέσα εκείνα με τα οποία παράγεται ο πλούτος, ώστε να μπορέσουν η εργατική τάξη και τα παιδιά της να μην ζουν στην φτώχεια, την εξαθλίωση και την ανεργία. Υπάρχουν όλες εκείνες οι δυνατότητες να καλύψουν τις σύγχρονες ανάγκες τους. Αυτές οι δυνατότητες μπορούν όμως να αξιοποιηθούν ολόπλευρα μονάχα με την ανατροπή του καπιταλισμού και την οικοδόμηση της νέας κοινωνίας, του σοσιαλισμού – κομμουνισμού, της νέας εξουσίας που θα αποδεσμεύσει την Ελλάδα από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ.

Μπήκε ο Φλεβάρης…

Καιρός για ΣΤΕΚΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

& ΝΕΑΝΙΚΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΤΗΣ

Προτάσεις …για θέατρο “Μετά τη Βάρκιζα” του Μυρώδη Αδαμίδη

ο Στέκι Πολιτισμού και Νεανικής Δημιουργίας της ΚΝΕ στην Αθήνα (Τροίας 36) και ο Πολυχώρος Δημιουργίας της ΚΝΕ “Μικρόβιο” - Γ. Βουβαλέας στην Καλαμάτα (Αριστοδήμου και Παπατσώνη), με φόρα από τις πετυχημένες εκδηλώσεις του Γενάρη συνεχίζουν με ενδιαφέροντα προγράμματα και τον Φλεβάρη. Εκτός από τα δεκάδες μαθήματά σε διάφορα μουσικά όργανα και τις υπόλοιπες καθημερινές δραστηριότητες, φιλοξενούνται επίσης ορισμένες θεματικές εκδηλώσεις…

ΑΘΗΝΑ ΣΑΒΒΑΤΟ 18/2 18:30 ΣΑΒΒΑΤΟ 4/2 20:00

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 17/2 19:00

Cinema στο Στέκι “Και οι δήμιοι πεθαίνουν”, 134’ (ΗΠΑ, 1943), σενάριο Μπέρτολτ Μπρεχτ-Φριτς Λανγκ, σκηνοθεσία Φριτς Λανγκ.

Βιβλιοπαρουσίαση “10 μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο” του Τζον Ριντ.

Βασισμένη σε ένα ιστορικό γεγονός που έλαβε χώρα στις 27 Μάη του 1942 στην Πράγα της Τσεχοσλοβακίας, τη δολοφονία του εγκάθετου του Ναζιστικού Ράιχ διοικητή της Πράγας, Χάιντριχ, γνωστότερου ως “δημίου της Πράγας”. Μέσα από το σενάριο της ταινίας ο Μπρεχτ αναδεικνύει τη λαϊκή αντίσταση απέναντι στο κύμα της φασιστικής τρομοκρατίας, καθώς και το γεγονός ότι μόνο η αντικαπιταλιστική πάλη μπορεί να αντιπαρατεθεί αποτελεσματικά με τον φασισμό. Ο Μπρεχτ, με το δικό του μοναδικό τρόπο επεμβαίνει μαχητικά στις κοινωνικές διεργασίες της εποχής, καλώντας τους εργαζόμενους σε ξεσηκωμό.

Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου ο αναγνώστης αισθάνεται σαν να συμμετέχει στα συγκλονιστικά γεγονότα της Οκτωβριανής Επανάστασης, ακλουθώντας τα βήματα του ίδιου του Ριντ αλλά και των πρωταγωνιστών της. Ο Ριντ κατορθώνει να δημιουργήσει ένα κινηματογραφικό μοντάζ από προσωπικές του εμπειρίες, επίσημα ντοκουμέντα, αποσπάσματα από εφημερίδες, πολιτικές ομιλίες, συνεντεύξεις, και με αυτό τον τρόπο να αναπαραστήσει τη ροή των γεγονότων που οδήγησαν στην επανάσταση. Το βιβλίο του Ριντ κατόρθωσε να συνεπάρει εκατομμύρια ανθρώπους σε ολόκληρο τον πλανήτη, να εμπνεύσει γενιές αγωνιστών.

Βιβλιοπαρουσίαση “Το Σχολείο” του Αρκάντι Γκαϊντάρ. Ο Μπόρις Γκόρικοφ είναι 15 χρονών, μαθητής της δεύτερης τάξης του Τεχνικού Γυμνασίου. Ζει στο Αρζαμάς, μια μικρή επαρχιακή πόλη της τσαρικής Ρωσίας, όπου η ζωή λιμνάζει σαν τα στάσιμα νερά. Στο σχολείο κάνει γαλλικά, θρησκευτικά, γεωγραφία... Το καλοκαίρι παίζει με τους φίλους του ναυμαχία στο ποτάμι... Τα βράδια διαβάζει περιπετειώδη μυθιστορήματα κι ονειρεύεται να γίνει ναυτικός. Ώσπου ο μικρός επαρχιακός κόσμος του αναστατώνεται από συγκλονιστικά γεγονότα... Ξεσηκωμοί! Κι έρχεται η ώρα που ο Μπόρις θα γνωρίσει την πιο συναρπαστική, την αληθινή ζωή και το πιο μεγάλο, το πραγματικό Σχολείο...

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 24/2 18:30 Θεατρική παράσταση τα μονόπρακτα του Μπ. Μπρεχτ “Ντάνσεν” και “Πόσο κοστίζει το σίδερο” με θέμα τον πόλεμο.

ΚΑΛΑΜΑΤΑ 10-11/2 Διήμερο αφιέρωμα στον Σεργκέι Αϊζενστάιν, προβολές ταινιών. Συζήτηση για τη συμβολή του στην 7η τέχνη.

22/2 19:00 Σεμινάριο με θέμα: Ρώσικη Πρωτοπορία: Μια κριτική επισκόπηση

25/2 20:30 www.mikrovio.com

Πάρτυ Μασκέ.

ΤΡΙΤΗ 28/2 19:00 Συναυλία «η μουσική διάσταση του Μπρεχτ ΙΙ» τραγούδια από τα θεατρικά του έργα.

Θέατρο “Αλκμήνη” (Αλκμήνης 8, Γκάζι) Λίγο πριν ξεσπάσει επίσημα ο εμφύλιος πόλεμος, μια μάνα-χήρα, βρίσκεται αντιμέτωπη με τις διαφορετικές πολιτικές πεποιθήσεις των δύο γιων της. Προσπαθεί να συμφιλιώσει τα παιδιά της, τους συστήνει ουδετερότητα, παροτρύνει τον μεγάλο γιο να υπογράψει δήλωση για να μην τον κυνηγούν, παρακαλεί τον μικρό να δεχθεί τις διαφορετικές ιδέες του αδελφού του, ενώ συμβουλεύει τη μικρή της κόρη να μην ανακατεύεται. Όμως, τα γεγονότα σύντομα μετατρέπουν την ελπίδα σε εφιάλτη, την αγάπη σε φόβο και το φόβο σε συμφορά. Παραστάσεις: κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 9.15 μ.μ. Συντελεστές: Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Κωνσταντόπουλος. Βοηθοί σκηνοθέτη: Κωστής Σαββιδάκης, Αννυ Ζερβού. Μουσική: Τάσος Σωτηράκης. Φωτισμοί: Μανώλης Μπράτσης. Επιμέλεια κοστουμιών - σκηνικών: Ευθύμης Τζώρας. Παίζουν: Θεοδώρα Σιάρκου, Τσαμπίκα Φεσάκη, Ειρήνη Πολυδώρου, Μάνος Κωστής, Σάββας Πογιατζής, Κωστής Σαββιδάκης.

Οδηγητής ϐ Φλεβάρης 2017

E CR

…και κινηματογράφο

έσα στο Γενάρη, ξεκίνησε το τιμητικό αφιέρωμα της New Star με τίτλο “100 Χρόνια Οκτωβριανή Επανάσταση και Κινηματογράφος, επιστροφή στο Μέλλον”. Προτείνουμε ενδεικτικά κάποιες εκδηλώσεις και προβολές ταινιών από το πρόγραμμα του Φλεβάρη.

Από Πέμπτη 9/2 έως Τετάρτη 15/2

“Αθηνά Χατζηεσμέρ, ετών 17” Της Θαλασσιάς Αντωνοπούλου Black Box - Θέατρο “Επί Κολωνώ” (Ναυπλίου 12, Κολωνός) Μετά την επιτυχημένη της πορεία τη θεατρική περίοδο 2015-2016, το έργο της Θαλασσιάς Αντωνοπούλου «Αθηνά Χατζηεσμέρ, ετών 17» επιστρέφει στο Black Box του «Επί Κολωνώ», για ένα νέο κύκλο. Αξίζει να σημειωθεί πως κατά τη διάρκεια της θεατρικής περιόδου 2015-2016, η «Αθηνά Χατζηεσμέρ, ετών 17» ξεπέρασε τις 100 παραστάσεις τόσο στην Αθήνα όσο και σε άλλα σημεία της Ελλάδας. «Ερχεται η απελευθέρωση, σιμώνει! Και τότε στα γαλάζια ταμπελάκια των δρόμων θα μπουν τα ονόματα των δικών μας

Μερικές ακόμα προτάσεις: “Δωδέκατη Νύχτα” του Σαίξπηρ (Θέατρο Χυτήριο), μια θαυμάσια διασκευή για μικρούς και μεγάλους, από τον Κώστα Νταλιάνη. Καθώς και οι επιτυχημένες παραστάσεις “φόρτυ ½ (μύησις)”,

ηρώων. Οδός Ηλέκτρας Αποστόλου, οδός Ναπολέοντα Σουκατζίδη, οδός Γιάννη Ιωακειμίδη ετών 17. Και σαν περάσει λίγος καιρός ακόμη, θ' αλλάξουν κι αυτά μαζί μ' ολάκερο τον κόσμο. Ανάγκη για ήρωες δε θα υπάρχει πια. Τα παιδιά θα παίζουν μπάλα στη συμβολή των δρόμων Ευτυχίας και Λαού». Το ρόλο της Αθηνάς ερμηνεύει η Ηλιάνα Μαυρομάτη, μαζί της στη σκηνή ο μουσικοσυνθέτης Ισίδωρος Πάτερος. Σκηνοθετική επιμέλεια - Φωτισμοί: Σάββας Στρούμπος. Πρωτότυπη Μουσική: Ισίδωρος Πάτερος. Επιμέλεια Κίνησης: Φαίδρα Σούτου. Φωτογραφίες: Αντωνία Κάντα.

της Ελένης Γερασιμίδου (Θέατρο “Από Κοινού”) και “Που ναι η μάνα σου μωρή” (Θέατρο Vault), οι οποίες έχουν προταθεί σε παλαιότερα φύλλα, συνεχίζουν το ταξίδι τους και σας τις προτείνουμε …ανεπιφύλακτα.

ΚΟΥΠΟΝΙ

για τους ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ του Οδηγητή

Η ταινία “ΤΣΑΠΑΓΙΕΦ” (1934, ΕΣΣΔ) των Georgi και Sergey Vasilyev. Ο Τσαπάγιεφ (1887-1919) υπήρξε θρυλικός ήρωας του ρωσικού εμφυλίου πολέμου. Το 1919 ανέλαβε τη διοίκηση της 25ης μεραρχίας Πεζικού και όταν επιτέθηκαν οι λευκοφρουροί στη μεραρχία ο Τσαπάγιεφ πολέμησε με γενναιότητα, ρίχνοντας και την τελευταία του σφαίρα.

Σάββατο 11/2 17:00 Στην επέτειο θανάτου του Σεργκέι Αιζενστάιν θα γίνει τιμητική προβολή της ταινίας “Θωρηκτό Ποτέμκιν” (1925, ΕΣΣΔ). Η ταινία αποτελεί αριστούργημα της 7ης τέχνης, γυρίστηκε για να τιμήσει τον ξεσηκωμό των ναυτών του ομώνυμου θωρηκτού στην Οδησσό, το 1905, την εποχή του ρωσο-ιαπωνικού πολέμου.

Σάββατο 18/2 15:00 Προβολή της ταινίας “Άρσεναλ-Το οπλοστάσιο” (1929, ΕΣΣΔ) του Αλεξάντρ Ντοβζένκο. Η δεύτερη ταινία του από την τριλογία του πολέμου, παρουσιάζει μια συμπυκνωμένη συμβολική απεικόνιση από την οπτική ενός μπολσεβίκου στρατιώτη, του Τιμός, που έχει αποστρατευθεί. Βλέπουμε τη μαζική λιποταξία των στρατιωτών από τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο στις αρχές του 1917, τις δια-

δηλώσεις των εθνικιστών στους δρόμους του Κιέβου, τη σύντομη θητεία της εθνικιστικής κυβέρνησης και τέλος την αποτυχημένη εξέγερση των μπολσεβίκων εργατών, που οχυρώθηκαν στο οπλοστάσιο του Κιέβου, το Γενάρη του 1918, εναντίον των εθνικιστών.

Τετάρτη 22/2 20:00 Βιβλιοπαρουσίαση του μυθιστορήματος “Ο πρώτος δάσκαλος” του Τζινγκίζ Αϊτμάτωφ. Θα ακολουθήσει προβολή της ομώνυμης ταινίας του Αντρέι Μιχάλκωφ Κονσταλόφσκι (1965, ΕΣΣΔ). Ο Ντιούισεν, βετεράνος του Κόκκινου Στρατού, στέλνεται σ’ ένα απομακρυσμένο χωριό της Κιργιζίας με σκοπό να ιδρύσει εκεί το πρώτο σχολείο. Οι κάτοικοι του μικρού χωριού Κιργκίζ τον παρακολουθούν με δυσπιστία, καθώς μέσα από τις τεράστιες δυσκολίες που έχει σε κάθε του βήμα, το καταφέρνει. Σύντομα οι μαθητές βλέπουν ότι ο δάσκαλός τους μπορεί να τους προσφέρει έναν καινούριο και ίσως καλύτερο τρόπο ζωής.

Κυριακή 26/2 15:00 “Θύελλα στην Ασία” (1928, ΕΣΣΔ). Είναι η τελευταία μεγάλη δημιουργία του Βσέβολοντ Πουντόβκιν. Η δράση της ταινίας τοποθετείται στις αρχές του 1920. Ο αγγλικός στρατός που κατέχει τη Μογγολία εκμεταλλεύεται σκληρά το λαό. Οι Αμερικανοί έμποροι αγοράζουν σε εξευτελιστικές τιμές τα πολύτιμα γουναρικά των κυνηγών. Ενας νεαρός κυνηγός, ο Μπερ, ύστερα από ένα επεισόδιο με έναν Αμερικανό έμπορο, καταφεύγει σε μια ομάδα παρτιζάνων που πολεμούν ενάντια στα στρατεύματα της ξένης επέμβασης στη Μογγολία. Ο Μπερ επαναστατεί ενάντια στην απανθρωπιά των κατακτητών και ξεσηκώνει όλο το λαό.

Για όλες τις προβολές ταινιών μέσα στο Φλεβάρη στο πλαίσιο του αφιερώματος «100 χρόνια Οκτωβριανή Επανάσταση και Κινηματογράφος, επιστροφή στο Μέλλον» στην Αλκυονίδα, New Star art cinema (Ιουλιανού 42-46, στάση ΗΣΑΠ Βικτώρια) Προσκομίζοντας το κουπόνι που κρατάτε στα χέρια σας, πληρώνετε 3 ευρώ, αντί 7 ευρώ που είναι η τιμή χωρίς το κουπόνι.

Είναι λιγότερο ελεγχόμενη η ενημέρωση από το διαδίκτυο;

ύμφωνα με έκθεση του Reuters (Ιούνης 2016), το 96% των κατοίκων στην Ελλάδα που διαθέτουν σύνδεση στο διαδίκτυο, το επιλέγουν και για την ενημέρωσή τους. Μάλιστα, κατά 74% ενημερώνονται από τα social media (facebook, twitter κ.λπ.) -με την τάση αυτή ολοένα να αυξάνεται λόγω της μεγαλύτερης χρήσης smartphones-, κατά 66% από την τηλεόραση, 34% από το ραδιόφωνο, ενώ μόλις το 31% διαβάζει εφημερίδες. Το 86%, μάλιστα, αντιδρά στις ειδήσεις σχολιάζοντας, κάνοντας like ή στέλνοντάς τες μέσω e-mail ή social media. Το facebook είναι η δημοφιλέστερη πηγή ενημέρωσης, με το 44% των ερωτηθέντων να δηλώνουν ότι ενημερώνονται μόνο από αυτό και τη συντριπτική πλειοψηφία να είναι νέοι 18-24 ετών. Το διαδίκτυο “σπάει” τους φραγμούς της ενημέρωσης; Παρατηρείται, λοιπόν, μια τάση απαξίωσης των παραδοσιακών μέσων ενημέρωσης και στροφής στο διαδίκτυο. Ένας από τους κυριότερους λόγους που εντοπίζεται από τους αναλυτές είναι ότι τα παραδοσιακά ΜΜΕ «επηρεάζονται από επιχειρηματικά συμφέροντα» και δέχονται «αθέμιτη πολιτική επιρροή», ενώ στο διαδίκτυο υπάρχει “ελευθερία”, ο χρήστης έχει τη δυνατότητα να “πάρει τον λόγο” κ.λπ. Είναι όμως έτσι; Είναι γνωστό ότι ιδιοκτήτες των ΜΜΕ στην Ελλάδα είναι όμιλοι επιχειρηματιών, που συνήθως δραστηριοποιούνται και σ’ άλλους κλάδους (πχ Κυριακού, Μαρινάκης και Αλαφούζος στη ναυτιλία, Βαρδινογιάννης στα πετρέλαια, Μπόμπολας στις κατασκευές κ.λπ.) Θα μπορούσε, λοιπόν, για παράδειγμα ο ΣΚΑΪ του Αλαφούζου να πει κάτι ενάντια στον Παναθηναϊκό; Θα μπορούσε το MEGA να εναντιωθεί στα διόδια των εθνικών οδών; Θα μπορούσε ο ΑΝΤ1 να καταγγείλει τις φοροαπαλλαγές στους εφοπλιστές; Και η λίστα τέτοιου είδους ρητορικών -προφανώς- ερωτημάτων δεν έχει τελειωμό… Επομένως, καθημερινά ο καθένας μπορεί

να διαπιστώσει ότι τα ΜΜΕ δεν είναι ανεξάρτητα. Προβάλλουν και αναπαράγουν την ιδεολογία και πολιτική της αστικής τάξης, που νόμος της είναι η διαιώνιση της εκμετάλλευσης και της αδικίας. Καθορίζουν την “ατζέντα” της επικαιρότητας, φέρνουν την αλήθεια στα μέτρα τους, διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα. Ταυτόχρονα, εδώ και τουλάχιστον μία δεκαετία, τα παραδοσιακά ΜΜΕ έχουν επεκταθεί και στον ηλεκτρονικό τύπο. Στην πραγματικότητα, όλο το διαδίκτυο κυριαρχείται και ελέγχεται από μονοπωλιακούς ομίλους και τις κυβερνήσεις που τους υπηρετούν. Ελέγχουν τόσο τις υποδομές του, όσο και τη μεταδιδόμενη πληροφορία. Για να φτάσει μια πληροφορία από τον ένα χρήστη στον άλλο μεσολαβούν πολυάριθμοι και πολυπλόκαμοι μηχανισμοί, μηχανήματα, διακομιστές, που στις σημερινές συνθήκες ελέγχονται από το κεφάλαιο και τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς. Επίσης, κάθε διαδικτυακό μέσο και ιστοσελίδα μέσα στις χιλιάδες δεν έχει τις ίδιες αντικειμενικά δυνατότητες προβολής και κατοχύρωσης. Ακόμα κι αν κάποιος πιστεύει ότι μπορεί να εκφραστεί μέσα από αυτά, η “φωνή” του απλά συνή-

Είναι εθνικό καθήκον να κανουμε λίγες θυσίες ακόμα...

θως χάνεται στα εκατομμύρια των πληροφοριών που αναπαράγονται καθημερινά…

Η “ελευθερία” του διαδικτύου σταματάει εκεί που αρχίζει η ελευθερία των εκμεταλλευτών... Το διαδίκτυο, παρ’ όλα αυτά, δίνει την εντύπωση της απόλυτης ελευθερίας. Μπορεί κανείς λογικά να σκεφτεί ότι αφού ο καθένας έχει τη δυνατότητα να “πάρει τον λόγο”, να σχολιάσει, αυτό καθιστά το διαδίκτυο χώρο “ελεύθερο”, χωρίς καμία παρέμβαση ή λογοκρισία που απορρέει από οικονομικά ή πολιτικά συμφέροντα. Όμως, πίσω από τον “πλουραλισμό”, το “ν’ ακούγονται όλες οι απόψεις” υπάρχει η μία, η κυρίαρχη άποψη που ακούγεται με πολλούς διαφορετικούς τρόπους, ενώ η πραγματικά διαφορετική άποψη είτε αποκρύπτεται, είτε διαστρεβλώνεται. Αλήθεια, μονοπωλιακοί όμιλοι, φανερές και μυστικές υπηρεσίες του αστικού κράτους, που ελέγχουν το διαδίκτυο, το οποίο χρησιμοποιείται καθημερινά από έναν τεράστιο αριθμό ανθρώπων, θα μπορούσαν να το αφήσουν ανεξέλεγκτο; Χαρακτηριστικό, για παράδειγμα, είναι το γεγονός πως η CIA, σύμφωνα με το ειδησεογραφικό πρακτορείο Associated Press, παρακολουθεί από ένα ανώνυμο βιομηχανικό πάρκο στη Βιρτζίνια των ΗΠΑ, όλα τα κοινωνικά δίκτυα. Παράλληλα, η ταυτότητα του πομπού της είδησης εύκολα μπορεί να διαπιστωθεί από τους μηχανισμούς των καπιταλιστών ακολουθώντας τα ηλεκτρονικά ίχνη του. Η φαινομενική ανωνυμία αξιοποιείται όμως, ώστε ο καθένας να μπορεί να μεταδώσει μια πληροφορία ως είδηση, η οποία άνετα μπορεί να είναι γέννημα της φαντασίας του ή επεξεργασμένη από κατάλληλο επιτελείο για να φαίνεται αληθοφανής. Έτσι η “είδηση” κα-

ταλήγει να βρίσκεται σε πολλά διαφορετικά σημεία δίνοντας την εντύπωση της αξιοπιστίας. Αξιοποιώντας τέτοιους μηχανισμούς, τα μονοπώλια, τα αστικά κράτη έχουν τη δυνατότητα να επηρεάσουν μαζικά εκατομμύρια λαού και νεολαίας που δεν ενημερώνονται πλέον από τα “καθεστωτικά”-παραδοσιακά μέσα, αλλά νομίζουν ότι ενημερώνονται “ελεύθερα” από τους εαυτούς τους, από τον ίδιο τον κόσμο, το διαδίκτυο.

Ενημέρωση από ποιον, για ποιο σκοπό; Όσοι προβάλλουν την ενημέρωση από το διαδίκτυο σαν το αντίθετο της ενημέρωσης από τα παραδοσιακά αστικά ΜΜΕ παραπλανούν. Παρά τις υπαρκτές διαφορές στη μορφή, το πρωτεύον είναι το περιεχόμενο και αυτό καθορίζεται από το σε ποια χέρια βρίσκεται. Και το διαδίκτυο και τα “παραδοσιακά” μέσα ενημέρωσης βρίσκονται σήμερα στα χέρια της αστικής τάξης. Κατά συνέπεια, όσον αφορά στο περιεχόμενο της ενημέρωσης που παρέχουν η ουσία είναι ίδια: Ενημέρωση σύμφωνα με το συμφέρον των καπιταλιστών. Για εμάς τους νέους, το ζήτημα δεν είναι απλώς να πληροφορούμαστε για τις εξελίξεις, αλλά να τις κατανοούμε, να τις ερμηνεύουμε, για να μπορούμε να παρεμβαίνουμε σ’ αυτές. Και σίγουρα η ανάγνωση σύντομων πληροφοριών στο διαδίκτυο δεν μπορεί να υποκαταστήσει την ανάγνωση εκτενών άρθρων εφημερίδας, πόσο μάλλον την ανάγνωση βιβλίων αν θέλουμε να έχουμε σφαιρική και ολοκληρωμένη άποψη για ένα ζήτημα. Όπως αντίστοιχα και η “επικοινωνία” με τα μισόλογα των comments και των tweets δεν μπορεί να υποκαταστήσει την πραγματική, ζωντανή συζήτηση...

Δεν πάει άλλο... Κλείνω την τηλεόραση. Ας δω τι παίζει στο ίντερνετ... http://www. newsncjdj. com

Εθνικό καθήκον αποτελούν οι τελευταίες θυσίες...

Οδηγητής ϐ Φλεβάρης 2017

ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ

Κρύο στα σχολεία …ανεβαίνει το θερμόμετρο στους δρόμους!

ινητοποιήσεις πραγματοποιούνται αυτές τις μέρες από μαθητές σε όλη την Ιταλία για τα κτηριακά προβλήματα των σχολείων και την έλλειψη θέρμανσης σε πολλά από αυτά. Ήταν αρκετό ένα κύμα κακοκαιρίας για να αναδείξει τα τεράστια προβλήματα στα σχολικά κτήρια, την εγκατάλειψη από την τοπική διοίκηση και την κυβέρνηση και τελικά την γύμνια ενός ολόκληρου συστήματος.

Οι ελλείψεις στα σχολεία δεν είναι πτωτοτυπία...

...ούτε αυτά που λέει η κυβέρνηση, το Υπουργείο Παιδείας

Στην Ιταλία των μεγάλων μονοπωλιακών ομίλων, στην τρίτη ισχυρότερη οικονομία της ευρωζώνης, το 2017 υπάρχουν σχολεία κλουβιά, με αίθουσες ακατάλληλες, στις οποίες στοιβάζονται πάνω από 30 μαθητές, με σοβάδες που πέφτουν στα κεφάλια των μαθητών. Σχολεία με ή χωρίς θέρμανση, στα οποία η εσωτερική θερμοκρασία δεν ξεπερνά τους 10 βαθμούς, εξαιτίας της παλαιότητας των υλικών κατασκευής, τα παλιά και χαλασμένα κουφώματα και γενικότερα τη μη συντήρηση των σχολικών κτηρίων. Πηγαίνοντας προς τις περιφέρειες των μεγάλων πόλεων, όπου κυρίως βρίσκονται τεχνικά και επαγγελματικά λύκεια, υπάρχουν και σχολεία που δεν έχουν θέρμανση γιατί δεν υπάρχουν τα λεφτά ή περιπτώσεις με σπασμένους καυστήρες που δεν έχουν φτιαχτεί εδώ και μήνες. Την προηγούμενη βδομάδα αναφέρθηκαν περιστατικά με σχολεία που είχαν εσωτερική θερμοκρασία 5 και 6 βαθμούς!

Όλα αυτά τα προβλήματα βγάλανε για άλλη μια φορά στον δρόμο τους μαθητές στην Ιταλία, με κεντρικό σύνθημα “λεφτά για τα σχολεία και όχι για τις τράπεζες”, καθώς την ίδια στιγμή που συνεχίζεται η υποχρηματοδότηση των σχολείων, δίνονται τεράστιες χρηματοδοτήσεις για να σωθεί το τραπεζικό σύστημα της χώρας και να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα ρευστότητας, όπως της αρχαιότερης τράπεζας του κόσμου, Monte dei Paschi. Είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα ότι το Υπουργείο Παιδείας αναφέρει τη δυσκολία που έχει να χρηματοδοτήσει επισκευές στα σχολεία, αφού πρέπει να τηρήσουν τους ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς που απορρέουν από το σύμφωνο σταθερότητας. Και όπως ισχυρίζονται, προσπαθούν να βρούνε τρόπο για να το παρουσιάσουν σαν έκτακτη ανάγκη, όπως στην περίπτωση των σεισμόπληκτων περιοχών. Επίσης ενδεικτικό της κατάστασης είναι το πώς γίνονται οι επισκευές. Η

διαδικασία είναι η εξής: η κυβέρνηση εγκρίνει τα κονδύλια τα οποία δίνονται στους δήμους ή τις επαρχίες, και εκείνες με τη σειρά τους προκηρύσσουν διαγωνισμούς όπου συμμετέχουν μεγάλοι κατασκευαστικοί όμιλοι και μεγαλοεργολάβοι. Έτσι πολλές φορές γίνονται ελλιπείς επισκευές ή χρησιμοποιούνται υλικά χαμηλής ποιότητας που αυξάνουν το κέρδος των κατασκευαστικών ομίλων. Μεγαλύτερα προβλήματα αντιμετώπισαν οι μαθητές στην Κεντρική και Νότια Ιταλία και κυρίως στην Ρώμη.

Οι μαθητές στους δρόμους Στις κινητοποιήσεις πρωτοστάτησαν οι δυνάμεις του Μετώπου Κομμουνιστικής Νεολαίας (FGC), ενώ μεγάλη κινητοποίηση πραγματοποιήθηκε στην Ρώμη με πορεία που κατέληξε στο Υπουργείο Παιδείας. Αντιπροσωπεία των εκλεγμένων με την FGC στα συνδικαλιστικά όργανα συναντήθηκε με αντιπροσωπεία του

Υπουργείου, απαιτώντας έκτακτη χρηματοδότηση για επισκευές και συντήρηση σχολικών κτηρίων με ευθύνη του κράτους. Η απάντηση που έλαβαν οι μαθητές ήταν ότι δεν είναι δυνατό να δοθούν κονδύλια λόγω της οικονομικής κατάστασης της χώρας και του συμφώνου σταθερότητας. Η εμπειρία και από την Ιταλία αποδεικνύει πως ανεξάρτητα από το τι κυβέρνηση έχει η κάθε χώρα, αν έχει μνημόνιο ή όχι, εφαρμόζεται παντού το μνημόνιο των μνημονίων, που είναι η διασφάλιση των καπιταλιστικών κερδών, η υποβάθμιση της ζωής των εργαζομένων και των παιδιών τους. Αποδεικνύεται με αμέτρητα παράδειγματα καθημερινά ότι στον καπιταλισμό δεν μπορούν να ικανοποιηθούν οι σύγχρονες λαϊκές ανάγκες. Π. Κηπ.

Η μορφή οργάνωσης του μαθητικού κινήματος στην Ιταλία

Η ΚΝΕ στο Συνέδριο του Μετώπου Κομμουνιστικής Νεολαίας

Οι μαθητές κάθε σχολείου ψηφίζουν μία φορά το χρόνο για τους εκπροσώπους τους σχηματίζοντας τα σχολικά συμβούλια σε κάθε σχολική μονάδα. Εκλέγουν ακόμα 2 αντιπρόσωπους από κάθε σχολείο για το επαρχιακό μαθητικό συμβούλιο (δευτεροβάθμιο όργανο). Στην Ιταλία υπάρχουν 110 επαρχίες, δηλαδή μια ενδιάμεση τοπική διοίκηση μεταξύ δήμων και περιφέρειας, στην κάθε επαρχία ανήκουν οι δήμοι της αντίστοιχης γεωγραφικής περιοχής. Κάθε επαρχιακό μαθητικό συμβούλιο εκλέγει πρόεδρο και έχει δικό του κανονισμό. Για παράδειγμα, στο επαρχιακό μαθητικό συμβούλιο του Μιλάνο, τα τελευταία χρόνια πρόεδρος εκλέγεται στέλεχος της FGC. Τέλος, υπάρχει το εθνικό συμβούλιο (τριτοβάθμιο όργανο) όπου συμμετέχουν οι πρόεδροι από το κάθε επαρχιακό συμβούλιο, το οποίο συνήθως αποτελείται κατά πλειοψηφία από στελέχη των νεολαιών των αστικών κομμάτων, έχει εντελώς τυπικό και διαχειριστικό χαρακτήρα και αναλώνεται σε συναντήσεις με τον εκάστοτε Υπουργό Παιδείας.

Μέσα στον περασμένο Δεκέμβρη, αντιπροσωπεία του ΚΣ της ΚΝΕ συμμετείχε στο 2ο Συνέδριο του Μετώπου Κομμουνιστικής Νεολαίας στην Ιταλία. Η συγκεκριμένη Οργάνωση, με την οποία η ΚΝΕ αναπτύσσει στενούς πολιτικούς δεσμούς και κοινή δράση, έχει καταφέρει μέσα σε μόλις 5 χρόνια από την ίδρυσή της να κάνει σημαντικά βήματα μπροστά, ως επαναστατική οργάνωση νεολαίας που καθοδηγείται ιδεολογικά, πολιτικά και οργανωτικά από το Κομμουνιστικό Κόμμα. Χωρίς να παραγνωρίζουμε τις μεγάλες δυσκολίες στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα, αλλά και στην Ιταλία όπου έχει γίνει μεγάλη ζημιά από τη χρόνια κυριαρχία της σοσιαλδημοκρατίας και του οπορτουνισμού, η ουσία είναι ότι οι νέοι κομμουνιστές και εκεί δίνουν μια τίμια μάχη. Αντιπαλεύουν στην πράξη την πέρα για πέρα λαθεμένη άποψη που το σύστημα καλλιεργεί στη νεολαία, ότι “ο καπιταλισμός είναι παντοδύναμος”, ότι “τίποτα δεν αλλάζει”.

www.odigitis.gr

Γιατί, αλήθεια, φίλοι µου, πέστε µου, τι άλλο είναι, λοιπόν, η παντοδυναµία απ’ την απέραντη τούτη δίψα. Να 'σαι τόσο πρόσκαιρος, και να κάνεις όνειρα τόσο αιώνια! Από το ποίηµα «Καντάτα» του Τάσου Λειβαδίτη