Thuis bij wooncompas by Presskit Media

thuis

Ti te l

bij Wo onCompas

U I T GAV E T E R E R E VA N H E T 2 0 - J A R I G B E S TA A N

“Als ieder mens een ander mens gelukkig zou maken, was de hele wereld gelukkig.” COR HUBACH

“We letten allemaal op elkaar.” LIJA DE GRAAF

“Ik zocht gelijkgestemden, maar vond een familie.” KASMINA KASBAN

En ook: ROTTERDAM BY NIGHT WE LATEN GRAAG IN ONZE BOEKEN KIJKEN EEN HANDJE HELPEN 20 jaar WoonCompas

N e s s eli n t

Rott e r d a m - Ne s s e la nd e

Vo o r woord

Marcel Korthorst

Thuis bij WoonCompas

Vo o r wo o r d

Hoe gaat het met je? Marcel Korthorst - WoonCompas

“Hé hallo, hoe gaat het met je?” Wat is het toch altijd prettig om die vraag te horen als je iemand ontmoet in een gang, op de stoep of in een recreatiezaal. Daarom is dit heel eenvoudige zinnetje voor mij precies waar het bij WoonCompas om draait. Het is fijn als je weet dat je gezien wordt. Dat iemand belangstelling voor je heeft. Volgens mij is dat al 20 jaar eigenlijk de belangrijkste taak van WoonCompas. Ja, we zorgen voor een dak boven het hoofd. We proberen met al onze energie en inzet alle locaties netjes te onderhouden. Maar daarmee is een huis nog geen thuis. Dat wordt het pas als de omgeving fijn is. Als je elkaar met respect behandelt. Als je misschien wel alleen bent, maar niet eenzaam. In dit magazine leest u hoe we op allerlei manieren werken aan een aangenaam thuis voor al onze huurders. Dat doen we op 9 december 2016 precies 20 jaar. De wereld is in die tijd enorm veranderd. Sommigen zeggen: “Het is minder leuk dan toen.” Ik zeg: “We hebben veel meer mogelijkheden dan toen om met anderen in contact te komen. En dan niet: contact via een schermpje. Maar écht.”

over House of Hope, een geweldige vrijwilligersorganisatie in Rotterdam-Zuid, die wij met veel plezier onderdak bieden. In Musa Katendrecht en in Nesselande trekken we samen op met scholen en andere onderwijsinstellingen, zodat jong en oud elkaar ontmoeten. Waar het kan, zoeken we de verbinding met de buitenwereld. Dat lukt gelukkig heel vaak. In het visitatierapport van Ernst & Young staat onder andere: “De overtuiging om het goede te doen is tot alle lagen van WoonCompas doorgedrongen.” Daarbij speelt de huismeester een heel belangrijke rol. Die is voor alle bewoners het bekende gezicht en de vraagbaak. Gaat dan alles goed? Nee, zeker niet. Lees het artikel over het Huurdersonderzoek maar. Uit dat onderzoek halen we de inspiratie om de puntjes op de i te zetten. In 20 jaar zijn we ver gekomen. Lees hoe het met onze huurders en met ons gaat. We zetten de deur open: kom binnen en voel je thuis!

Dat doen we bij WoonCompas op heel veel manieren. We zijn een kleine corporatie en dat is onze grote kracht. We hebben anderen nodig. In dit magazine leest u bijvoorbeeld

20 jaar WoonCompas

18 WoonCompas Portret

HELGA

NESSELINT

PARKFLAT ARCADIA

DE AARHOF

27 Huurdersplatform

8 Lija de Graaf

Huurdersplatform

34 Helen Graanoogst 46 Cock Bienen 53 Jan van Duivendijk

15 Colofon Auteursrecht voorbehouden. Niets uit dit magazine mag worden verveelvoudigd en/of openbaar gemaakt door middel van druk, fotografie, microfilm of anderszins, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van WoonCompas.

WoonCompas Postadres Postbus 85180 3009 MD Rotterdam

Redactie WoonCompas: Ingrid Burgers, Marcel Korthorst Hoofdredactie CONCEPTEN enzo: Rachel van Diggele

Bezoekadres Ien Daleshof 83-84 3066 KJ Rotterdam

Eindredactie Mirca Groenen

t. 010 741 00 40 info@wooncompas.nl www.wooncompas.nl

Vormgeving & illustraties Presskit Media: Gisella van Geenen, Michael May, Dennis van der Velden

Tekst Dyonne van Haastert, Henk de Kleine, Jorg Rijkom, Jaap van Rijn Fotografie Tarik Aouragh, Jaap van Rijn, David Rozing, Dennis van der Velden Aan dit nummer werkten mee Cock Bienen, Carlo, Alexander Borst, Jan van Duivendijk, Lija de Graaf, Helen Graanoogst, Cor Hubach, Gijs Koedood, Marcel Korthorst, Mary Janssen van Raay, Eric Schopman, Ronald Schouten

20 Rotterdam by night

Inhoud 2 Nesselint 5 Voorwoord 9 Reportage 20 jaar WoonCompas

15 House of Hope

Een handje helpen

18 Waterkant 20 Rotterdam by night 27 Huurdersinformatie 35 Budgetmaatjes

39 Gedicht 40 WoonCompas in uitvoering 42 Visitatie 43 Stadswandeling 47 De Aarhof 50 Thuis bij WoonCompas 54 Hoornweg

Nieuwe toekomst?

Po rtret

“We letten allemaal op elkaar.” “EEN BUNGALOW IN DE LUCHT”, ZO OMSCHRIJFT LIJA DE GRAAF HAAR SENIORENWONING IN NESSELINT. Naam: Lija de Graaf Leeftijd: strikt geheim Woongebouw: Nesselint Privé: weduwe, heeft een zoon, een dochter en twee kleinkinderen Carrière: werkte voorheen als debiteurenbeheerder in de olie-industrie “In juni 2005 ben ik hier samen met mijn man komen wonen. Wij waren bewoners van het eerste uur.” Het fijnste aan wonen in Nesselint vindt ze de sociale controle. “We letten allemaal op elkaar en er is nooit narigheid. Mijn man Arie is vijf jaar geleden overleden, maar ik woon hier nog steeds met heel veel plezier.” En dat blijkt. “Bovendien lijkt het hier in de zomer net Mallorca of Benidorm, dus ik hoef niet op vakantie”, voegt ze er grappend aan toe. Lija is al een tijd met pensioen, maar heeft haar handen vol aan haar vrijwilligerswerk in het gebouw. “Ik wilde eigenlijk gewoon als lid aan de slag. Een beetje rustig aan doen.” Dat voornemen liet ze varen toen ze werd gevraagd als voorzitter. “Inmiddels is het gewoon een fulltimebaan”, aldus Lija. De commissie bestaat verder uit twee vrouwen en drie mannen. Naast het voorzitterschap van de bewonerscommissie en het Huurdersplatform van WoonCompas, vormt Lija samen met huismeester Carlo ook het welkomstcomité van Nesselint. Haar grootste trots? “Toen wij hier kwamen wonen, was het parkeren een ramp. Nu is er een blauwe zone. Dat heeft een jaar geduurd, maar ik heb het toch voor elkaar gekregen.” Ook over de oranje PostNL-brievenbus op de stoep is Lija zeer tevreden. “Voorheen moesten we een stuk lopen. Dat is heel vervelend, vooral als je slecht ter been bent.” Voor mensen met dezelfde ambities heeft Lija een aantal tips: “Zorg dat je iets doet waar je enthousiast over bent. Daarnaast moet je kunnen bemiddelen en direct zijn. Eerlijkheid duurt het langst en daarmee los je de meeste problemen op.”

Thuis bij WoonCompas

2 0 j a a r Wo o nCo m p a s

20 jaar WoonCompas Al 20 jaar lang realiseert en beheert WoonCompas aantrekkelijke woningen voor senioren en mensen die niet zelfstandig kunnen of willen wonen, bijvoorbeeld mensen met een verstandelijke beperking. Daarbij nemen wederzijds begrip en medemenselijkheid altijd een centrale plaats in bij de organisatie. De Stichting Zorg voor Ouderen stond in 1996 aan de basis van WoonCompas. Gijs Koedood was van het begin af aan betrokken bij de woningcorporatie en kan gerust het levend archief van de organisatie worden genoemd. Aan hem dan ook de vraag hoe die eerste jaren zijn verlopen.

TEKST & BEELD Jaap van Rijn

20 jaar WoonCompas

2 0 j a a r Woon Compas

Gijs Koedood

Thuis bij WoonCompas

2 0 j a a r Wo o nCo m p a s

ijs Koedood maakte de stevige economische crisis van eind jaren 70, begin jaren 80 mee. Ook hij liep als zovelen kleerscheuren op. De scheepsbouw raakte in het slop en Koedood, die als financiële man bij Verolme werkte, raakte zijn baan kwijt. Na een zoektocht naar passend werk vond hij emplooi bij een organisatie die hij bestempelt als ‘de stichting met de lange naam’. Na enig aandringen herinnert hij zich de volledige naam: Stichting tot Verzorging van Bejaarden der Hervormde Gemeenten Hillegersberg en Kralingen en van de Evangelisch-Lutherse Gemeente Rotterdam te Rotterdam. Zelfs een afkorting zou tot spraakverwarring kunnen leiden. Deze stichting zag het als haar taak ouderenzorg inclusief huisvesting te bieden. Gijs Koedood was lange tijd nauw betrokken bij het wel en wee van de organisatie, die tijdens deze jaren een paar keer van naam veranderde en uiteindelijk de naam WoonCompas kreeg. In 2006 bereikte hij de pensioengerechtigde leeftijd en nam hij afscheid als adjunct-directeur van WoonCompas.

LEEFOMGEVING Gijs Koedood: “De kerken speelden historisch gezien een belangrijke rol in de gezondheidszorg. Omdat er vroeger geen goed georganiseerde ouderenzorg bestond, namen de diaconieën hun verantwoordelijkheid. Een diaconie organiseert onder meer de hulp aan behoeftigen. De stichting met de lange naam is een voorbeeld van kerken die zich verenigden om de ouderenzorg te kunnen organiseren. In 1981 bouwde de stichting in de nieuwbouwwijk Zevenkamp De Aarhof. Het ging om 131 serviceflats en 71 verzorgingsunits. Er zat een idee achter De Aarhof. Naarmate mensen ouder worden, neemt de hulpbehoevendheid uiteraard toe. Bij ons zaten de mensen eerst in een serviceflat. En als ze na een tijd meer hulp nodig hadden, dan konden ze binnen het woonblok verhuizen naar een zorgwoning. Dit was

Gijs Koedood:

“Ik had inmiddels zoveel kennis opgedaan en zoveel gerekend aan projecten, dat ik het bestuur voorstelde om zelf een woningcorporatie op te richten.”

en is veel minder ingrijpend dan verhuizen naar een verpleeghuis elders in de stad. Mensen behielden hun contacten en de leefomgeving bleef hetzelfde.”

14,2% RENTE “Begin jaren 90 kwam er wetgeving die ons soort stichtingen verbood om zorginstellingen en ouderenhuisvesting te bouwen. Alleen toegelaten instellingen met minimaal 1.600 eenheden kregen de zegen van het ministerie. Met reden. Want tot aan die wet stond het Rijk garant voor de afgesloten leningen. Bij De Aarhof ging het om een hypotheek van f 20 miljoen tegen 14,2% rente. Ga er maar aan staan. Al die leningen met torenhoge rentes, niets anders dan financiële verplichtingen, maakten dat de staatsbalans er niet florissant uitzag. Dat was vervelend met het oog op de onderhandelingen met andere Europese landen, in het kader van de EU. Ook had de overheid te weinig controlemogelijkheden en had zij te maken met vooral veel kleine stichtingen, die niet allemaal even professioneel werkten. Alle Rotterdamse stichtingen met een protestantse achtergrond staken de koppen bij elkaar om een corporatie op te richten. Dat is niet gelukt, er waren te veel tegenstrijdige belangen. We fuseerden begin jaren 90 wel met Helga tot ZVO, de Stichting Zorg voor Ouderen.

OVERDRACHTSBELASTING “Ik had inmiddels zoveel kennis opgedaan en zoveel gerekend aan projecten, dat ik het bestuur voorstelde om zelf een woningcorporatie op te richten. Konden we ook weer zelf bouwen. De gemeente Rotterdam gaf geen toestemming, zij vond ons te klein, we verhuurden maar 600 eenheden. Vanwege de aanvraag kreeg ik op een zeker moment een seintje van het ministerie. Zij gaven aan dat als ik voor de kerst een aanvraag zou doen, we toch een kans zouden maken. Want er zat een generaal pardon aan te komen dat het mogelijk maakte om ons toe te laten. De nieuwe corporatie werd Stichting Huisvesting voor Ouderen (HVO) gedoopt. We moesten wel het vastgoed en de zorg ontvlechten van het ministerie. Daar bedacht de notaris een truc voor. Een punt was de verschuldigde overdrachtsbelasting. Op dezelfde dag van de overdracht naar HVO werd de zorg uit HVO gehaald en daar ZVO van gemaakt. Daardoor hoefden we geen overdrachtsbelasting te betalen en de ontvlechting was een feit. Dat was fijn, want zo rijk waren we niet. HVO kon in 1996 mede dankzij de notaris met een gezonde balans als corporatie van start gaan. HVO bezat de servicewoningen en ZVO de zorggerelateerde woningen. Inmiddels is de naam HVO gewijzigd in WoonCompas en is ZVO (onder de naam Zorg Compas)  gefuseerd met Laurens.”

20 jaar WoonCompas

2 0 j a a r Woon Compas

WoonCompas vanaf 2006 tot nu

In 2006 start Tim van Schijndel als directeur-bestuurder. Hij geeft bevlogen invulling aan de groei van de organisatie. Het woningbezit van WoonCompas groeit in 10 jaar tijd met maar liefst 50% (van 673 eenheden in 2006 naar 1.010 in 2016). WoonCompas ontwikkelt zich tot een professionele en creatieve partij die dingen voor elkaar krijgt. Zij staat inmiddels bekend als een maatschappelijk gedreven woningcorporatie die zich kenmerkt door korte lijnen en besluitvaardigheid. Een goed voorbeeld van hoe WoonCompas werkt, is ons eerste grote project Nesselint in de wijk Nesselande. Het is een coproductie met de gemeente Rotterdam, waarin naast seniorenwoningen ook een school en een kinderdagverblijf worden gerealiseerd. Samenwerking en medegebruik van ruimtes staan in dit project centraal. Zo wordt de recreatieruimte voor de senioren niet apart gebouwd, naast een aula voor de school en teamruimtes voor het kinderdagverblijf en de leraren, maar wordt alles samengevoegd in het centraal gelegen gebouwdeel ‘De Knoop’. Dat klinkt logisch, maar het vergde veel doorzettingsvermogen om dit voor elkaar te krijgen.

WoonCompas huisvest vele uiteenlopende doelgroepen. Hieronder een aantal gebouwen van ons maatschappelijk vastgoed. In het Opvanghuis biedt Stichting Corridor onderdak en ondersteuning aan mensen met een psychiatrische achtergrond die deze hulp direct nodig hebben. Samen met de cliënt wordt geprobeerd (her)opname in een psychiatrisch ziekenhuis of een bestaan als dakloze te voorkomen.

HEEMRAADSSINGEL 197 NIEUWE WESTEN

MATHENESSERLAAN 312 NIEUWE WESTEN

Mathenesserlaan 312 is een woonvoorziening waar Humanitas daken thuislozen van 45 jaar en ouder huisvest. Zij leidden vaak jarenlang een zwervend bestaan, maar kunnen het leven op straat niet meer aan. De ‘uitgezworven zwervers’ beschikken over een eigen kamer met wastafel en op elke verdieping zijn sanitaire voorzieningen. Conform de visie van Humanitas wordt de zelfstandigheid van de bewoners zo veel mogelijk gestimuleerd, onder meer door het deelnemen aan dagactiviteiten.

Thuis bij WoonCompas

2 0 j a a r Wo o nCo m p a s Na afronding van het project Nesselint volgden vele andere projecten. Een paar voorbeelden:  WoonCompas heeft diverse panden aangekocht om de eerste stap naar zelfstandig wonen voor kwetsbare Rotterdammers mogelijk te maken.  In Bleiswijk wordt voor Zorg Compas een nieuw verzorgingshuis gerealiseerd, waarmee een langgekoesterde wens van de lokale politiek in vervulling ging.  Een eigen initiatief van Surinaamse senioren resulteert in een unieke woonplek in Delfshaven, met een eigen ruimte voor zowel de Javaanse als de Hindoestaanse gemeenschap.  In Overschie bouwen we op de plek van de Maranathakerk een gezondheidscentrum in combinatie met een beschutte woonplek voor mensen met een verstandelijke of meervoudige complexe beperking.  WoonCompas zet in op de realisatie van gezondheidscentra in de plint van woongebouwen om langer zelfstandig thuis wonen én ontmoeting te stimuleren.

De organisatie groeide niet alleen door nieuwbouw, maar ook door uitbreiding van de beheerportefeuille. Voorbeelden daarvan zijn de wooncentra Arcadia, Den Vrijenban en De Lagenban. Alles bij elkaar beheert WoonCompas nu circa 1.500 woningen. In 2014 wordt Marcel Korthorst benoemd als bestuurder om o.a. het project Musa Katendrecht af te ronden (zie p. 40). Kenmerkend voor WoonCompas in 2016:  Een gevarieerde woningportefeuille die er kwalitatief goed voor staat  De ambitie om blijvend invulling te geven aan het huisvesten van de meest kwetsbare Rotterdammers  Focus in de komende jaren op de transformatie van De Aarhof en het verbeteren van de energieprestatie van onze woningen

GROEDE 1 HEKELINGEN

De Groede Hoeve is een woonboerderij in Hekelingen waar twaalf bewoners met een psychiatrische en/of psychosociale achtergrond verblijven, onder toezicht van zorgverleners van Stichting Pameijer. De landelijk gelegen woonboerderij heeft een huiselijke sfeer en er wordt een gezamenlijke huishouding gevoerd.

20 jaar WoonCompas

2 0 j a a r Woon Compas

WILLEM RUYSLAAN 5 KRALINGEN

In dit monumentale pand biedt Stichting Ontmoeting begeleiding en huisvesting in het kader van het project (z)Onderdak. Zie ook de reportage over Hans, die met geĂŻnteresseerden door de stad wandelt, op pagina 43. Vastgelopen mensen worden door Ontmoeting ondersteund om hun leven op orde te krijgen. Ze leren op eigen benen te staan, relaties aan te gaan en te onderhouden en de juiste keuzes te maken. Zo krijgen ze weer perspectief in hun leven.

HOORNWEG 19 OVERSCHIE

Stichting Pameijer biedt mensen met een verstandelijke beperking en mensen met een meervoudige complexe beperking (rolstoelafhankelijk) in Woonvorm Hoornweg een beschut bestaan. De bewoners beschikken over een eigen appartement en elke verdieping heeft een ontmoetingsruimte. In de Hoornweg is 24-uursondersteuning aanwezig.

Thuis bij WoonCompas

House of Hope

“Als ieder mens een ander mens gelukkig zou maken, was de hele wereld gelukkig.” TEKST Dyonne van Haastert • BEELD Dennis van der Velden & beeldenbank House of Hope

Cor Hubach en zijn vrouw Elsbeth vertrokken 12 jaar geleden vanuit het Groningse Haren naar Rotterdam-Zuid om daar vanuit een kerkelijke visie een vrijwilligersproject op te zetten. Dat hun organisatie House of Hope uit zou groeien tot een van de grootste sociale initiatieven van Rotterdam, konden ze toen niet vermoeden.

20 jaar WoonCompas



H o us e of H ope

“Elsbeth en ik waren altijd al actief als vrijwilligers. Voorheen organiseerden we onder meer vakantiekampen voor vluchtelingen”, vertelt Cor Hubach. Dat bleek een succes. De International Christian Fellowship, een Rotterdamse christelijkgereformeerde kerk die bij de vakantiekampen betrokken was, benaderde het echtpaar. “Of we leiding wilden geven aan een vrijwilligersproject op Rotterdam-Zuid. Kort samengevat: zo is House of Hope ontstaan.”

EEN TWEEDE KANS House of Hope zet zich in om de leefbaarheid in achterstandswijken op Rotterdam-Zuid te vergroten. Het begon allemaal in de Tarwewijk, een van de slechtste wijken in Rotterdam. Daarbij staat het bieden van een tweede kans, een kans op het ‘gewone’ leven, centraal. House of Hope biedt hulpverlening, maar richt zich volgens Cor vooral op communityvorming. “Wij bieden sociaal zwakkeren een plek waar zij zich kunnen ontwikkelen, maar vooral waar zij zich thuis kunnen voelen. Dat House of Hope nu een thuis is voor zoveel mensen, is fantastisch.” Naarmate House of Hope groeide, ging Cor steeds minder werken. “Ik ben meebewogen met de groei van de organisatie.” 12 jaar na de start heeft House of Hope 15 mensen in vaste dienst en ruim 300 actieve vrijwilligers, met Cor en Elsbeth fulltime aan het roer. Cor is naar eigen zeggen de zakelijke kracht op de achtergrond. House of Hope heeft verschillende ontmoetingsplekken, waaronder een gloednieuw pand aan de Maashavenweg, dat gefaciliteerd wordt door WoonCompas. “We zijn hier zo dankbaar voor, het ziet er prachtig uit. WoonCompas is zeer maatschappelijk betrokken; dat zij ons op deze manier hebben geholpen, is geweldig.” Bij House of Hope kunnen mensen terecht voor hulp, een praatje of juist deelnemen aan een activiteit. “Voor bezoekers, maar ook voor vrijwilligers is het een tweede thuis.” Onder de activiteiten vallen onder andere een maatschappelijk spreekuur, voedselhulp, klussenhulp, huiskamerinloop, speciale activiteiten

Thuis bij WoonCompas

"Wij bieden sociaal zwakkeren een plek waar zij zich kunnen ontwikkelen." voor mannen, vrouwen en kinderen en de weken van hoop. “Maar er zijn bijvoorbeeld ook bijeenkomsten van de Chinese gemeenschap en breiclubjes. Het aanbod is zeer gevarieerd”, aldus Cor. “De focus ligt op de combinatie van zorg voor het individu en collectieve preventie voor de leefbaarheid en sociale samenhang in de wijk. Dat bevordert het welzijn van de wijkbewoners.” De activiteiten van House of Hope worden onderscheiden in ondersteuning (het bevorderen van zelfredzaamheid) en ontmoeting (het bevorderen van participatie).

“MIJN HART GEVOLGD” Cor werkte voorheen als projectmanager infrastructuur, maar besloot daar in mei 2016 helemaal mee te stoppen. “Ik heb 27 jaar met heel veel plezier gewerkt. Maar House of Hope is waar mijn hart ligt. Ik heb mijn hart gevolgd.

In Rotterdam zijn Elsbeth en ik pas echt gaan leven.” House of Hope is ontstaan uit een kerkelijk perspectief en dat is zeer belangrijk voor Cor. “Als christenen wilden we iets goeds doen, dat is een beetje uit de hand gelopen”, legt hij glimlachend uit. “Het geloof speelt een grote rol in ons leven. We willen een ander dienen, steun bieden en helpen. Juist diegenen die het op sociaal vlak moeilijk hebben. Bij House of Hope willen we juist ex-verslaafden, ex-gedetineerden en sociaal zwakkeren een tweede kans geven. Een kans op een tweede leven, dat verdienen ook deze mensen. Ongeacht je verleden, geloofsovertuiging of afkomst.” Cor vervolgt: “Vaak heerst bij hen de gedachte dat ze al hun kansen hebben opgebruikt. En juist die mensen vinden bij House of Hope een familie, een sociaal netwerk en een gevoel van ‘thuis’. Want van delen word je rijk. Je ontvangt zo veel terug als je geeft en deelt. Het vermenigvuldigt zich. House of Hope laat mij, en hopelijk ook de betrokkenen, anders naar het leven kijken.” Cor ziet House of Hope als zijn roeping in het leven. Ook de kinderen van Elsbeth en Cor zijn nauw betrokken bij de organisatie. “Onze oudste dochter (20) volgt een sociaal-maatschappelijke opleiding. En ook onze zoon (18) is actief. Onze jongste dochter is juist weer creatiever ingesteld. Zo dragen ze elk hun steentje bij.”

HERSTEL VAN HET ‘GEWONE’ LEVEN Het succes van House of Hope blijft niet onopgemerkt. Zo ontving zowel Cor als Elsbeth in 2014 de Erasmusspeld. In datzelfde jaar vierde de organisatie ook haar 10-jarig jubileum met onder meer een jubileummagazine en een seminar rondom het thema ‘herstel’. “Want wij richten ons op het herstel van het ‘gewone’ leven”, licht Cor tot slot toe. •

House of Hope

"House of Hope zet zich in om de leefbaarheid in achterstandswijken op Rotterdam-Zuid te vergroten."

20 jaar WoonCompas

R eportag e

“Ik zocht gelijkgestemden, maar vond een familie”

Thuis bij WoonCompas

R e p o r ta ge

Wooncentrum Waterkant aan de Aelbrechtskade in Delfshaven is speciaal voor Hindoestaanse en Javaanse ouderen. Zodat zij kunnen samenwonen met mensen met wie zij cultuur en achtergrond delen. BRON 65plus Magazine, editie 2015, pag. 17, Gemeente Rotterdam • REDACTEUR Annette Hage • BEELD David Rozing

n land van herkomst Suriname is het gebruikelijk dat kinderen voor hun ouders zorgen als zij oud zijn. Maar in Nederland hebben de kinderen het vaak te druk. Daardoor ontstond bij Hindoestaanse en Javaanse ouderen behoefte aan een woonvorm waarin zij samen oud konden worden. Dat leidde uiteindelijk tot wooncentrum Waterkant in Delfshaven. Het zijn twee aparte gebouwen naast elkaar: een voor de Hindoestaanse gemeenschap (39 flats) en een voor de Javaanse (11 flats), met ieder een eigen gemeenschappelijke ruimte. De bewoners uit beide complexen komen graag bij elkaar over de vloer. Want ondanks de verschillen hebben beide groepen ook veel gemeen.

ik hoorde van het initiatief, heb ik me gelijk ingeschreven. De kinderen waren het huis uit en ik was op zoek naar gelijkgestemden. Dat krijg je als je ouder wordt. Ik zocht gelijkgestemden maar vond een familie. Het Javaanse clubje hier is heel hecht en we doen heel veel samen. En stel dat ik een keertje niet lekker ben. Dan hoef ik alleen maar bij de buren aan te kloppen en ze staan voor me klaar. Dat sociale vangnet en dat gevoel van eenheid zijn voor mij goud waard.” Ook Johnny Santoe (65) woont al vanaf het begin in Waterkant in het Hindoestaanse gedeelte. Hij is beheerder van de gemeenschappelijke Hindoestaanse ruimte. Daardoor is hij automatisch bij alle gezamenlijke feesten en activiteiten betrokken: “De Hindoestanen en Javanen vieren hier gezamenlijk elkaars feesten, zoals het Javaanse suikerfeest en het Hindoestaanse Divali, feest van het licht. Maar we zijn niet alleen op onszelf gericht. We hebben ook een functie in de wijk. Bij grote feesten en activiteiten nodigen we alle omwonenden uit. Iedereen is welkom. Dat is een mooie manier om anderen te laten kennismaken met onze gewoonten en onze cultuur.” •

"Het gevoel van eenheid is voor mij goud waard"

Sopo Martodikromo (80) woont sinds een jaar in het Javaanse complex: “Hier heerst het oude desa-gevoel van alles samen doen en voor elkaar zorgen. Dat is een soort warmtegevoel dat ik moeilijk kan uitleggen. Ik ken iedereen hier. We eten samen, drinken samen koffie en maken samen muziek. Het is vooral de herkenning van mijn eigen identiteit die ik hier vind.” Kasmina Kasban (70) is het helemaal met Sopo eens. Zij woont al vanaf de opening in het Javaanse complex en vindt het heerlijk: “Toen

20 jaar WoonCompas

Rott e rd am

Thuis bij WoonCompas

Rotte r d a m

Rotterdam by night BEELD MS FotografieÂŽ

20 jaar WoonCompas

Rott e rd am

Thuis in Rotterdam Al sinds 1996 maakt WoonCompas deel uit van de Rotterdamse gemeenschap. De wereld is veranderd, onze huurders zijn dat ook, maar in wezen is WoonCompas altijd dezelfde gebleven: Rotterdams tot in elke vezel.

Thuis bij WoonCompas

Rotte r d a m

20 jaar WoonCompas

Rott e rd am

Thuis bij WoonCompas

Rotte r d a m

Markthal Het heeft tientallen jaren geduurd voor Rotterdam was hersteld van de klappen van de oorlog. Maar kijk nu eens! Een metropool van internationale allure. Hoogbouw. Architectuur waar de hele wereld op afkomt. Rotterdam heeft zichzelf opnieuw uitgevonden. De Markthal is daar het meest actuele bewijs van.

20 jaar WoonCompas

Rott e rd am

Skyline De skyline van Rotterdam blijft altijd in ontwikkeling en dat blijven wij bij WoonCompas ook. Een brede blik en altijd vooruitkijkend.

Thuis bij WoonCompas

H u u r d e rs i nfo r m a ti e

Huurders houden ons scherp U kent dat tegeltje misschien wel, dat in sommige winkels hangt, en waarop staat: “Heeft u een klacht? Vertel het ons. Bent u tevreden? Vertel het anderen.” Dat is ook de gedachte achter huurdersparticipatie. Dit is belangrijk voor het bestuur van WoonCompas. Het helpt om de wensen en verlangens van huurders helder te krijgen.

TEKST Henk de Kleine • ILLUSTRATIES Michael May

20 jaar WoonCompas

Hu u r d e rsi n form atie

Wat gaat goed, wat kan beter? WoonCompas vindt het belangrijk dat een huis voor iedere bewoner een prettig thuis is. Dat kunnen we het beste voor elkaar krijgen als we weten hoe onze huurders over hun woning, het woongebouw en andere onderwerpen denken. Op deze pagina’s kunt u lezen wat we zoal hebben gehoord en onderzocht. Ook hierna blijven we uiteraard de vinger aan de pols houden. U wordt gezien en gehoord.

HELGA

en aantal woongebouwen van WoonCompas heeft een bewonerscommissie. Daarin zitten vertegenwoordigers van de huurders van dat gebouw. Deze commissies komen geregeld bij elkaar. Er worden zaken besproken als: ‘Is ons gebouw schoon en veilig?’ en ‘Is er wel genoeg activiteit?’ De leden van de bewonerscommissies volgen ook korte cursussen om op de hoogte te blijven van alles wat met wonen en huren te maken heeft. Zo deden ze mee aan de cursus ‘Woningwet 2015’. Daarin kwam de vernieuwde Woningwet aan bod. Dan gaat het om vragen als: ‘Wat mag een corporatie als WoonCompas wel of niet doen?’ En ‘Wat is de rol van de bewonerscommissie precies?’

OVERLEG MET DE LEIDING VAN WOONCOMPAS Door die cursussen en kennis kunnen de leden van de bewonerscommissies over belangrijke onderwerpen op gelijk niveau met de leiding van WoonCompas praten. Dit komt goed van pas, want de voorzitters van de bewonerscommissies zitten in het Huurdersplatform, dat een aantal keren per jaar met de directeur-bestuurder van WoonCompas overlegt. Dit gebeurt in het kantoor van WoonCompas. Het gaat dan om onderwerpen als de aanbesteding van de schoonmaak in de gebouwen, het verbeteren van de huurtevredenheid of het verduurzamen van de woningen. De leiding van WoonCompas hecht sterk aan dit overleg, omdat de huurders nu eenmaal elke dag in de woongebouwen zijn en dus alles van dichtbij ervaren. Zo krijgt de leiding informatie uit de eerste hand.

NESSELINT

PARKFLAT ARCADIA

Huurdersplatform 28

Thuis bij WoonCompas

DE AARHOF

H u u r d e rs i nfo r m a ti e

Gebouwen van Habion gekoesterd door WoonCompas Een van de partners van WoonCompas is Habion. Habion is een landelijk werkzame woningcorporatie en eigenaar van de woongebouwen Parkflat Arcadia, Arcadia, Den Vrijenban en De Lagenban. WoonCompas beheert voor Habion het vastgoed in Rotterdam en daar zijn we zo zuinig mogelijk op.

VEEL PAPIERWERK, VEEL ONDERHOUD Er komt heel wat kijken bij het verhuren van woongebouwen. De huur moet worden geĂŻnd. De administratie moet op orde zijn. De rekeningen van service- en stookkosten moeten geregeld worden. Woningen moeten worden aangeboden aan nieuwe huurders. Al dat soort zaken doet WoonCompas voor Habion. We zorgen er ook voor dat de woongebouwen technisch in orde blijven. Denk dan aan het onderhoud van gevels, liften, schilderwerk en de verwarmingsinstallaties. Zodra er iets stuk is of vervangen moet worden, komt die vraag bij WoonCompas terecht. Wij zorgen dan voor reparatie of vervanging. Veel onderhoud wordt ook gedaan zonder dat huurders of bewoners daarom hoeven te vragen. Dan gaat het om onderhoud dat volgens een plan wordt gedaan. Elk jaar opnieuw wordt dat plan vastgesteld en gaan vakmensen aan het werk. Zo voorkomen we storingen ĂŠn ergernis.

AANBELLEN BIJ WOONCOMPAS Is er dus iets met uw woning of het woongebouw? Dan kunt u altijd aan de bel trekken bij WoonCompas. Wij zitten dicht bij u, de huismeester is altijd snel te bereiken. WoonCompas zit ook namens Habion aan tafel bij de bewonerscommissie van Parkflat Arcadia en de voorzitter daarvan neemt deel aan het Huurdersplatform van WoonCompas. En we doen nog meer. Zodra een woning vrijkomt, zorgt WoonCompas voor nieuwe huurders. We zetten advertenties, selecteren de nieuwe huurder en maken de papieren in orde. Ten slotte zorgen we er elk jaar voor dat de huurverhoging precies volgens de wettelijke regels verloopt.

HUUR

SCHILDEREN ONDERHOUD

NIEUW

HUURCONTRACTEN MAKEN ADVERTENTIES ZETTEN ADMINISTRATIE

20 jaar WoonCompas

Hu u r d e rsi n form atie

We laten graag in onze boeken kijken

In corporaties zoals WoonCompas gaat veel geld om. Kijkt u maar eens naar de waarde van de panden, de maandelijkse huren die binnenkomen en alle werkzaamheden die we moeten betalen. Er zijn ‘diploma’s’ en keurmerken die aantonen of dat allemaal volgens de regels wordt gedaan. Een van die keurmerken – ISAE3402 – heeft WoonCompas in juni 2016 gekregen. Dit keurmerk bewijst dat we zorgvuldig met geld en opdrachten omgaan. En: we letten op de veiligheid van alle gegevens en informatie die we van onze huurders hebben.

ZEKERHEID VOOR HABION, ZEKERHEID VOOR U WoonCompas wilde dit keurmerk om twee redenen heel graag hebben. Aan de ene kant laat het aan Habion, de eigenaar van een aantal van onze woongebouwen, zien dat WoonCompas op de juiste manier huren int, huurders selecteert en de administratie op orde houdt. Aan de andere kant geeft het ook onze huurders zekerheid dat we zorgvuldig met alle regels omgaan. Om het keurmerk te mogen houden, wordt WoonCompas vier keer per jaar gecontroleerd.

eilig v e i t a Inform ectie l e s e k j Eerli atie r t s i n i dm Open a

Huishoudboekje

Inkomsten en uitgaven op basis van de cijfers van 2016

IN Huur

€ 6,6 miljoen

UIT Bankkosten, zoals rente en aflossing

€ 3,0 miljoen

Onderhoud

€ 1,8 miljoen

Organisatiekosten

€ 1,5 miljoen

Verhuurdersheffing overheid

€ 0,3 miljoen

Feiten

cijfers 2016

 Er zijn geen woningen gekocht of verkocht  Gemiddelde huurprijs € 531  Gemiddelde WOZ-waarde € 95.000  Woningen wisselen gemiddeld iedere 10 jaar van bewoner  282 appartementen en 4 panden in de binnenstad geschilderd  240 balkondeuren vervangen  2.000 m2 dakbedekking vervangen  Brandveiligheid van 2 woongebouwen verbeterd  2 liften volledig gerenoveerd

Thuis bij WoonCompas

2016 â&#x20AC;&#x201C; 5 1 0 2 t r o p p Ra gd naar de woners gevraa

H u u r d e rs i nfo r m a ti e

be ze huurders en Dit kwam eruit: We hebben on onderwerpen. al nt aa n ee or vo s er rapportcijf

6,4 7,3 7,0 7,2 7,3 7,7

derhoud

g bij on Dienstverlenin

uurt

eb Kwaliteit van d Veiligheid van

ing

de woonomgev

Huismeester e reparaties

Resultaat van d

Oplevering van

de woning s

ering reparatie Snelheid uitvo

Kan beter

We zijn benieuwd naar uw mening!

2015 2016

ht : eft extra aandac Opmerkingen ongebouwen he nkant van de wo Vooral de buite nodig. rvanging toe. dringend aan ve het balkon waren De deuren naar daan. Dit is gelukkig ge derzoek bekend tevredenheidson msten van het Fijn dat de uitko t. Ga zo door! worden gemaak voor de huurder. de gedaan heeft Compas voldoen Ik vind dat Woon ten. enop blijven zit , maar wel erbov Niks verbeteren

10%

Jaarlijks voert Statisfact, een onafhankelijk onderzoeksbureau, een huurderstevredenheidsonderzoek uit naar de dienstverlening van WoonCompas. Met de resultaten uit het onderzoek kunnen we verbeteringen aanbrengen in onze dienstverlening.

20%

30%

40%

50%

60%

70%

54% 63%

Mobiliteit De meerderheid van de huurders loopt zonder hulpmiddelen (63%). 27% van de huurders maakt gebruik van een rollator. Een klein gedeelte van hen loopt met een stok (11%) en/of gebruikt een scootmobiel (14%). Daarnaast is er een groep die gebruik maakt van een ander hulpmiddel dan de genoemde hulpmiddelen (4%).

Ik loop zonder hulpmiddelen

11% 11% Ik loop met een stok

36% 27% Ik loop met een rollator

14% 14% Ik gebruik een scootmobiel

2% 4%

Anders, namelijk

2015 2016

20 jaar WoonCompas

Hu u r d e rsi n form atie

We gaan vooruit. Maar hoe? We hebben onderzocht of bewoners van WoonCompas hulpmiddelen bij het lopen nodig hebben. Bijzonder: in 2016 hadden veel minder bewoners hulpmiddelen nodig. Maar liefst 9% minder dan in 2015!

Thuis bij WoonCompas

H u u r d e rs i nfo r m a ti e

9 7 5 3 1

Meldingen hoeven niet per se via de huismeester, maar mogen ook rechtstreeks bij WoonCompas gedaan worden. Dit kan per telefoon, e-mail of via het formulier op onze website. Hiermee proberen we de terugkoppeling en tijdige afwikkeling te verbeteren.

8 6 4 2 0

"SNELLER IN ACTIE KOMEN BIJ MELDINGEN VAN HUURDERS."

"HET ZOU LEUK ZIJN ALS ER MEER ACTIVITEITEN WORDEN GEORGANISEERD."

Het rapportcijfer in de lift Veel bewoners vinden dat het onderhoud aan de liften beter moet. We kregen bijvoorbeeld als advies: “Meer en beter controleren van de vele storingen aan de liften.” En: “De entree bij de lift beter onderhouden en schoonmaken.” Dat rapportcijfer moet dus omhoog.

"DE KEUKEN IN DE AARHOF IS WEGGEHAALD. NU KUNNEN WE NOOIT MEER ETEN BESTELLEN. DAT IS JAMMER ALS ER BIJVOORBEELD IEMAND ZIEK IS."

Hier moeten we nog aan sleutelen We noteerden bij onze vragen naar de huurderstevredenheid veel tips voor verbetering. Daar gaan we zeker mee aan het werk.

Wist u dat...

Na de afhandeling van een reparatieverzoek gaat vanaf 2017 onderzoeksbureau Statisfact de tevredenheid onderzoeken. Dit doen ze telefonisch.

"ALS DE HUISMEESTER IETS HERSTELD HEEFT EN DAT METEEN DOORGEEFT, ZULLEN HUURDERS MINDER 'ZEUREN'."

"WE BETALEN WEL VOOR TUINONDERHOUD, MAAR KUNNEN ER NIET MEER GEBRUIK VAN MAKEN. HET TUINMEUBILAIR IS WEG."

20 jaar WoonCompas

Po r t r et

“MAM, WE ZIEN JE TE WEINIG. JE BENT ALTIJD MET DIE OUDJES.” DAT IS EEN VAN DE VERWIJTEN DIE HELEN GRAANOOGST GEREGELD TE HOREN KRIJGT VAN HAAR VIER KINDEREN. HOEWEL ZE ZELF INTUSSEN OOK EEN VAN DIE ‘OUDJES’ IS, IS DAT NERGENS AAN TE MERKEN. Naam: Helen Graanoogst Leeftijd: 72 jaar Woongebouw: De Aarhof Privé: alleenstaand, heeft twee zoons, twee dochters en vier kleinkinderen Carrière: werkte voorheen als maatschappelijk werker Helen woont sinds vijf jaar in De Aarhof in de Rotterdamse wijk Zevenkamp. “Het is hier heerlijk, ik haal al mijn vrienden en familieleden naar dit gebouw.” De kersverse voorzitter van de bewonerscommissie (sinds een maand; red.) beheert het lief-en-leedpotje, haalt elke ochtend een stapel krantjes bij de metro voor medebewoners, organiseert cruises voor senioren, zingt en onderhoudt daarnaast ook nog een groot netwerk aan vrienden, familie en kennissen. Ook verzorgt ze de groentetuin, want: “Surinamers houden van planten”, aldus Helen. “Ik ben nooit thuis, daarom klagen mijn kinderen af en toe”, vertelt ze lachend. Helen ontbijt en zingt bijna elke dag met een vast clubje medebewoners. “Dat is altijd een gezellige boel. Iedereen neemt hapjes mee.” Daarbij ligt de nadruk op saamhorigheid en het tegengaan van eenzaamheid, legt ze uit. “Dat is een groot probleem bij ouderen. Wij betrekken daarom juist ook de mensen die geïsoleerd leven. Zoals de 103-jarige bewoonster die we één keer in de week mee naar beneden nemen. Dat vindt ze fantastisch. Daarbij is het belangrijk om altijd een open houding te hebben. Als je mensen open en positief benadert, dan heb je sneller hun vertrouwen. Zo geef je energie.” Hoewel haar agenda zowat uit zijn voegen barst, heeft Helen nog één grote droom. “Ik zou graag een grote bus huren en dan met alle senioren naar het strand gaan. Benidorm Bastards [televisieprogramma; red.] imiteren, dat lijkt me wel wat.”

Thuis bij WoonCompas

“Als je mensen open en positief benadert, dan heb je sneller hun vertrouwen.”

B u d ge tm a a tj e s

Een handje helpen Kwetsbare mensen een handje helpen totdat ze zichzelf kunnen helpen. Dat is het doel van Samen010. Hun motto komt tot uiting in diverse vrijwilligersprojecten in en rondom Rotterdam, zoals bij de budgetmaatjes en het logeerhuis in Katendrecht, dat mede mogelijk is gemaakt door WoonCompas.

TEKST Dyonne van Haastert â&#x20AC;˘ BEELD Dennis van der Velden

20 jaar WoonCompas

B ud ge t m aatj es

Thuis bij WoonCompas

B u d ge tm a a tj e s

Alexander Borst

l exander Borst is al 13 jaar betrokken bij de organisatie. Hij kwam in aanraking met Samen010 via een stage in de Pauluskerk, bij dominee Visser. Alexander is consulent maatschappelijke activering. Daarbij is zijn aandacht voornamelijk gericht op mensen die in armoede of met schulden leven. Het pand van Samen010 is gevestigd in hartje Rotterdam. En dat is toepasselijk, want Samen010 staat midden in de Rotterdamse samenleving. “Wij helpen mensen die het moeilijk hebben. Dat kan gaan om het verhelpen van eenzaamheid, de integratie van vluchtelingen of hulp bij financiën”, legt Alexander uit.

SAMEN010 Van origine is Samen010 een protestantschristelijke organisatie, voortgekomen uit de samenwerking tussen verschillende Rotterdamse kerken. “Dat werk wilden ze breder trekken, dus niet alleen hulp bieden aan de leden van de kerk. Samen010 is de nieuwe naam voor KSA/GCW. KSA en GCW zijn kort na de Tweede Wereldoorlog opgericht door de diaconieën van Rotterdam. De vrijwilligersorganisatie is dus ontstaan vanuit de kerkelijke traditie, maar zet zich in voor een sociaal sterker Rotterdam voor alle inwoners. De kerkelijke gedachte vormt de basis voor onze maatschappelijke betrokkenheid. Vanuit die visie werken wij, maar gelovig zijn is geen vereiste als je hulp nodig hebt”, aldus Alexander. Het voornaamste doel van Samen010 is

mensen leren om het zelf te doen. “We lopen niet mee tot aan de kist. We bieden mensen de handvatten om weer grip te krijgen op hun leven. Het ‘budgetmaatjesproject’ is daar een mooi voorbeeld van.”

MAATJES De budgetmaatjes helpen mensen die financieel zijn vastgelopen of dat dreigen te raken. De hulpvragende wordt gekoppeld aan een van de vrijwilligers. “We hebben maatjes van 23 tot 85 jaar. We letten bij het koppelen natuurlijk goed op wie we aan elkaar koppelen. Dat heeft ook te maken met het taboe dat rust op het bespreken van financiële zaken, zoals schulden”, legt Alexander uit. Het budgetmaatje brengt stap voor stap de geldzaken van de hulpvragende op orde. Vaak begint dat bij het ordenen van rekeningen en administratie. Het vervolgtraject is afhankelijk van de situatie en de methode die het beste past bij de hulpvragende. “Het budgetmaatje biedt zowel sociale als praktische ondersteuning. Daar krijgen ze ook trainingen voor”, aldus Alexander.

het daarna ook zelf kunnen. Want de meeste hulpvragenden zitten vast in een patroon dat zij al lang volgen”, legt Alexander uit. “Vaak is er geen sprake van een langetermijnperspectief. Mensen met schulden of andere financiële problemen denken meestal niet verder dan vandaag. Als ze vandaag de fiets van hun kind laten maken, voorzien ze niet dat ze volgende week de huur niet meer kunnen betalen. Ze zien alleen het probleem van vandaag. Met het project proberen we die gedachtegang te doorbreken.” Ook daarbij komt de kerkelijke visie weer aan bod. “Iedereen verdient een tweede kans.”

HULP De hulpvragenden worden doorverwezen door wijkteams, familieleden, maatschappelijk werkers en andere hulpverleners. “Maar als mensen zich zelf aanmelden, is dat toch een voorspellende factor voor succes. Dan wil iemand echt geholpen worden.” De wil om te veranderen dient wel aanwezig te zijn. Alexander vervolgt: “Hulp vragen is heel moeilijk, hulp ontvangen ook. Als een budgetmaatje met je aan de slag gaat, moet je het ook echt willen. Daarom gaan we met de mensen in gesprek en komen we op huisbezoek. Dat levert een schat aan achtergrondinformatie op. Daarnaast willen we natuurlijk weten of onze vrijwilligers goed terechtkomen.” Naast de hulpvragenden moeten ook de vrijwilligers aan een aantal eisen vol-

"Hulp vragen is heel moeilijk, hulp ontvangen ook."

VASTZITTEN IN EEN PATROON Gedragsverandering staat daarbij centraal. “Zoals ik eerder zei, we lopen niet mee tot aan het graf. Mensen krijgen hulp en moeten

20 jaar WoonCompas



B ud ge t m aatj es



doen. “De maatjes krijgen een training, moeten intervisiebijeenkomsten bijwonen, krijgen bijscholing en moeten een Verklaring omtrent het gedrag (VOG) inleveren. De vrijwilligers krijgen te maken met gevoelige informatie en mensen in lastige situaties. Daar willen wij ze zo goed mogelijk op voorbereiden. De intervisies dienen als ‘ventilatiemoment’”, zegt Alexander. “Hier kunnen de maatjes moeilijke situaties met elkaar bespreken en elkaar feedback en advies geven.” Het ideale maatje moet volgens Alexander aan onderstaande zaken voldoen:  Hij of zij moet kunnen coachen.

RELATIVEREN Kunnen relativeren vindt Alexander een zeer belangrijk punt. “Deze mensen hebben veel zorgen. Iemand die hen daar op een ‘luchtige’ manier doorheen helpt, bereikt veel meer.” Inmiddels zijn er 100 maatjes actief in Rotterdam en 30 in Capelle. Samen010 helpt 150 tot 200 mensen per jaar met financiële zaken. “Helaas zijn er meer hulpvragenden dan vrijwilligers. Daardoor komen mensen op een wachtlijst te staan.” Alexander wil mensen die kampen met financiële problemen daarom de volgende boodschap meegeven: “Wacht niet te lang met hulp vragen. Hoe eerder, hoe beter.”

 Hij of zij moet kunnen motiveren.  Hij of zij moet kunnen activeren.  Hij of zij moet interesse hebben in mensen.  Hij of zij moet kunnen relativeren.

Sociaal en maatschappelijk betrokken, dat is waar Samen010 voor staat. “Dat herken ik bij WoonCompas. Ook daar heerst een duidelijk

sociaal profiel. Ons logeerhuis in Katendrecht wordt gefaciliteerd door WoonCompas. Daar kunnen mensen die geen sociaal netwerk hebben en vanuit het ziekenhuis naar huis worden gestuurd terecht.”

TROTS Alexander is trots op alle projecten van Samen010, maar het meest enthousiast wordt hij van de intervisies. “De maatjes zijn heel gemotiveerd, dat vind ik heel mooi om te zien.” Hoewel hij al meer dan 10 jaar voor Samen010 werkt, verveelt hij zich nooit. “Het is erg leuk om te zien dat vrijwilligers genieten van hun werk en dat hulpvragenden blij zijn met de hulp die ze krijgen. Ik vind het echt een luxe dat ik zinvol werk mag doen.” •

Aanmelden als budgetmaatje? Samen010 is op zoek naar mensen die in en rondom

Inmiddels zijn er 100 maatjes actief in Rotterdam en 30 in Capelle.

Rotterdam aan de slag willen als budgetmaatje. Maatjes dienen een dagdeel per week beschikbaar te zijn. Het kan gaan om steun in de aanloop naar of tijdens een traject van schuldsanering, maar ook daarna om de financiële huishouding op orde te houden. Het bevorderen van de zelfredzaamheid en zelfstandigheid van de hulpvragende staat in dit project voorop. Budgetmaatje 010 richt zich niet alleen op het ordenen van de financiële administratie, maar juist ook op gedragsverandering en financiële zelfredzaamheid. Een hulpvragende blijft zelf verantwoordelijk voor zijn of haar financiën. Bij aanmelding volgt een intakegesprek, daarna dient de vrijwilliger eerst een training van 3 dagen te volgen. Eens in de 6 à 7 weken is er een intervisiebijeenkomst. Het maatje blijft gekoppeld aan de hulpvragende zolang als dat nodig is, maar met een maximumduur van twee jaar. Interesse om hulp te krijgen of te geven? Mail dan naar budgetmaatjes@samen010.nl of bel ons: 010 – 466 67 22. Aanmelden kan ook via het formulier op de website: www.samen010.nl/projecten/alle-projecten/ budgetmaatjes010.

Thuis bij WoonCompas

Ge d i c h t

Welkom Waar mensen voor je openstaan, De deur wijd opengooien, Naar je vragen, Naar je luisteren, Willen weten wie je bent, Dáár voel je je welkom. Waar mensen respect hebben voor jou en voor je mening, Je niet uitlachen, Maar accepteren, Je waarderen zoals je bent, Dáár voel je je welkom. Waar mensen je troosten als je verdriet hebt, Zomaar begrijpen, Zomaar weten hoe je eraan toe bent, Dáár voel je je welkom. Waar mensen in je geloven en op je rekenen, Je zien zitten, Op je bouwen, Je hun zorgen toevertrouwen, Dáár voel je je welkom. Waar mensen zo met je omgaan, Daar voel je je méér dan welkom: Dáár voel je je thuis!

Thuis bij WoonCompas

20 jaar WoonCompas

Pro j e c ton tw i kkeling

WoonCompas in uitvoering

Sta rt bou w 2 0 1 3

TEKST Eric Schopman • BEELD Dennis van der Velden & beeldenbank WoonCompas

OPLEVERING

Eric Schopman

De afgelopen jaren heeft WoonCompas, toch bescheiden van omvang, heel wat nieuwe projecten gerealiseerd. “Natuurlijk is dat niet altijd van een leien dakje gegaan”, aldus projectontwikkelaar Eric Schopman. “Lange processen met veel deelnemers vragen van iedereen de nodige betrokkenheid en flexibiliteit. En elke partij speelt een belangrijke rol om uiteindelijk de deuren te kunnen openen.” Lees over enkele opvallende gebeurtenissen tijdens de ontwikkeling van een aantal projecten.

Thuis bij WoonCompas

Woonzorggebouw De Tuinen in Bleiswijk werd gebouwd met een harde deadline voor de oplevering. Zorgorganisatie Laurens wilde immers zo snel mogelijk nieuwe cliënten helpen. Tegen de afspraken in was de aannemer tegen de tijd dat moest worden opgeleverd nog lang niet zover. Dit had tot gevolg dat de aannemer tijdens de laatste dagen voor de geplande oplevering met zoveel mensen bezig was in het gebouw, dat die elkaar meer in de weg liepen dan dat ze bijdroegen aan een vlotte oplevering. Zo troffen wij in eenzelfde ruimte vier schilders aan, van wie er twee aan het schuren waren en twee aan het verven, een vloerenlegger die marmoleum aan het leggen was en een elektricien die bezig was met het monteren van armaturen. Dat levert uiteraard geen mooi en strak resultaat.

DEADLINE Ook was het wel eens spannend of een project wel of niet zou doorgaan. Musa, een multifunctioneel wooncomplex in Katendrecht, is daar een goed voorbeeld van. Regelmatig lukte het maar ternauwernood om alle neuzen dezelfde kant op te krijgen. Zo werd bijvoorbeeld de deadline voor de aankoop van het grootste deel van het complex door een pensioenfonds, gesteld op 1 mei 2012, alleen gehaald doordat een koerier de dag daarvoor (op Koninginnedag!) kriskras door Nederland had gereden om de benodigde handtekeningen op te halen. Voor ons, maar zeker ook voor de bestuursvoorzitter van het pensioenfonds was dat zeer ongebruikelijk.

Pro j e c to ntw i k k e li ng

Op l ev eri ng 2 0 1 5

BEZWAREN VAN BEWONERS

De buurt waar nieuwbouw moest verrijzen, was soms helemaal niet blij met onze plannen. Dat was bijvoorbeeld het geval bij het nieuwbouwproject aan de Hoornweg in Overschie. Daar konden we de omwonenden gelukkig tevredenstellen met een veel lager gebouw dan de ‘wolkenkrabber’ die de vorige ontwikkelaar voor ogen had. Maar dat een kerkgebouw plaats moest maken voor nieuwbouw, bleek ook gevoelig te liggen. Dat hebben we als volgt kunnen ‘oplossen’: we konden een nazaat van de architect, die tegenover de locatie woonde, blij maken met het gietijzeren kruis van de kerk en de kerkgangers met enkele stenen van de gesloopte kerk (wat ons weer stortkosten scheelde). Bovendien is het terrein tussen de sloop en de start van de bouw tijdelijk ‘teruggegeven’ aan de buurt, niet door er simpelweg een hek omheen te zetten, maar door het terrein op een ludieke manier in te richten. Uiteindelijk zijn alle bezwaren vóór de start van de bouw weggenomen en daar zijn wij best trots op.

OPVALLENDE MENSEN Tijdens de bouw waren er ook wel eens bijzondere toeschouwers. Zo was er bij de nieuwbouw aan de Aelbrechtskade (het project Waterkant) een omwonende die vrijwel tijdens de gehele bouwperiode – zomer én winter – in zijn rolstoel naar de rand van de bouwplaats kwam om vele uren per dag de activiteiten te bekijken en vooral ook van commentaar te voorzien. Maar ook onder de bouwlui bevonden zich karakteristieke personen. Bijvoorbeeld de hoofduitvoerder van het project Musa, die op de bouwplaats in alle vroegte voor iedereen een eitje stond te bakken op een klein gaskomfoortje, ter motivatie van het personeel. Ook was er altijd een groot aantal bouwlieden uit andere windstreken. De manier waarop zij elkaar iets probeerden

duidelijk te maken – vaak met handen en voeten – was niet altijd erg efficiënt, maar wel erg vermakelijk. We zijn er best trots op dat we de afgelopen jaren zoveel verschillende projecten tot een goed einde hebben gebracht. Ook projecten die door anderen als te ingewikkeld of lastig werden gevonden, en waarvoor juist wij werden gevraagd door een (zorg)organisatie of lokale overheid. Naar ons idee hebben ons enthousiasme, onze vindingrijkheid, expertise, vasthoudendheid en onze no-nonsensementaliteit daar zeker een steentje aan bijgedragen.

20 jaar WoonCompas

Vi s i tatie

Bestuurlijke reactie op het visitatierapport We hebben ten opzichte van de vorige visitatie ons niveau van presteren kunnen verbeteren. Daar zijn we best trots op! De visitatie van WoonCompas is afgerond. Het rapport geeft ons inzicht in de manier waarop WoonCompas functioneert, maar vooral in de manier waarop onze stakeholders naar ons kijken. Dat is waardevol voor ons, want we zijn verbonden met die stakeholders en we hebben ze nodig om ons werk te kunnen doen. Dit onderzoek is onlangs gepresenteerd. Verder zullen wij met enkele stakeholders over specifieke onderwerpen afzonderlijk in gesprek gaan. Ik wil alle mensen en organisaties die aan onze visitatie hebben meegewerkt daarvoor hartelijk danken. Over het algemeen functioneert WoonCompas goed. De organisatie is op orde gebleken. De primaire taken van de corporatie worden naar behoren uitgevoerd. We hebben ten opzichte van de vorige visitatie ons niveau van presteren kunnen verbeteren. Daar zijn we best trots op, in een tijd waarin we tegen de trend in zijn gegroeid door het verwezenlijken van een aanzienlijke nieuwbouwopgave, waarin de verhuurdersheffing en vpb-plicht ons financieel fors hebben aangeslagen, maar waarin we ook te maken hebben met imagoproblemen van de sector als geheel.

HERSTELPLAN Wij onderkennen de zorgen van de commissie over de financiële continuïteit, maar het goedgekeurde herstelplan geeft aan dat wij ook op dat vlak op de goede weg zijn. WoonCompas

Thuis bij WoonCompas

geeft het financieel herstel vorm zonder ingrijpende maatregelen voor de huurders, zoals extra huurverhogingen of bezuinigingen op onderhoud. In het herstelplan is opgenomen dat WoonCompas de komende jaren leningen aflost, investeert in de verduurzaming van woningen en een verzorgingshuis ombouwt tot woningen.

AANLEIDING Aanleiding voor het verscherpte toezicht vormde de onzekerheid over het zorgvastgoed en het onderhoud, de beperkte financiële bijsturingsmogelijkheden en een sterke focus op projectontwikkeling in het verleden. Het was zinvol om de vastgoedportefeuille volledig tegen het licht te houden. Door ons op de primaire doelgroep, de écht kwetsbaren, te richten konden duidelijke keuzes worden gemaakt. Dat creëert ruimte voor zaken die nodig zijn en dit is nu ook duidelijk in de portefeuillestrategie vastgelegd.

MUSA KATENDRECHT Overigens heeft de inmiddels afgeronde ontwikkeling van Musa Katendrecht geen direct verband met het verscherpte toezicht. Ik merk dat bewoners en andere belanghebbenden die link wel eens leggen, maar het tegendeel is waar: het project Musa heeft onze financiële positie juist versterkt en draagt in die zin bij aan het financiële herstel. Wel is het zo dat projectontwikkeling risico’s met zich mee-

brengt die op dit moment niet passend zijn. Daarom wijzigt de focus van WoonCompas van projectontwikkeling richting beheer. Op basis van het rapport en de opmerkingen van onze stakeholders zien we voor de komende jaren de volgende aandachtspunten: • Het huisvesten van bijzondere doelgroepen • Meer/gelijkmatiger aandacht voor de verschillende objecten • Onderzoeken van de mogelijkheden voor samenwerking • Het betrekken van belanghebbenden bij het beleid • Het communiceren over succesvolle projecten • Toekomstvisie helder communiceren Ik ben blij met de complimenten die wij hebben ontvangen, die geef ik met plezier door aan de medewerkers van WoonCompas. Wij gaan – gesterkt daardoor – weer met passie en volle overtuiging aan de slag voor onze senioren en kwetsbare Rotterdammers.

Mede namens de Raad van Commissarissen, Marcel Korthorst directeur-bestuurder WoonCompas

R e p o r ta ge

Wandelen met het verleden in je kop gebeiteld Zin in een rondleiding door Rotterdam, maar kent u de verhalen over de Erasmusbrug en ‘Jan Gat’ al? Maak dan een afspraak met Hans Geneugelijk. Deze ex-verslaafde laat in anderhalf uur een ander Rotterdam zien. Hans vertelt voornamelijk zijn levensverhaal, waarbij de stad vooral als voetnoot dient. Dat maakt deze rondleiding door Rotterdam zo bijzonder.

TEKST Jorg Rijkom • BEELD Tarik Aouragh

20 jaar WoonCompas

R eportag e

e 53-jarige Hans kijkt glazig voor zich uit. Twee truien en een dikke jas beschermen hem tegen de ijzige wind die langs de Pauluskerk raast. Terwijl hij een grote, versleten Albert Heijntas in zijn hand geklemd houdt, begint hij te praten tegen een groep van tien geïnteresseerden. “Toen ik 17 was, raakte ik al verslaafd aan heroïne. Ik zat in de hippiescene, waar ik eerst begon met hasj roken. Ik werd nieuwsgieriger. Via, via kwam ik aan de heroïne. Niet lang daarna zwierf ik op straat in Rotterdam.” Kleine wondjes rondom de mondhoeken, ingevallen wangen en lange, gelige nagels verraden het heftige verleden van Hans. In totaal was hij maar liefst 30 jaar hooked. “Op het laatst spoot ik twee tot drie keer per dag voor zo’n € 150 aan cocaïne en heroïne in mijn lichaam.”

53 jaar

Hans is nu vijf jaar clean en woont begeleid. Via Stichting Ontmoeting, die ex-verslaafden en daklozen helpt met een dagbesteding, geeft hij rondleidingen door Rotterdam. Op deze manier komt hij de dag door en verdient hij een aardig fooitje.

Terwijl de groep hem volgt richting de Van Oldenbarneveltstraat legt Hans uit hoe het hem lukte om vijf jaar geleden van ‘de troep’ af te komen. Zijn vriendin en beste vriend waren net kort achter elkaar overleden door overmatig drugsgebruik. Volgens Hans het gevolg van jarenlange roofbouw op het lichaam. “Bij heroïne voel je niks meer, je hebt het niet meer koud en je denkt dat je de hele wereld aankan. Maar je kunt helemaal niks aan. Je zit gewoon op je eigen reserves in te teren.” Ook de reserves van Hans raakten op. Op een nacht werd hij ziek. “Doodziek. Zo ziek dat ik letterlijk over de Erasmusbrug moest kruipen om bij de spoedeisende hulp van het Erasmus MC te komen.” Pas twee dagen later werd hij wakker. “De dokter zei: ‘Als je zo doorgaat, ben je in een

Thuis bij WoonCompas

STRAATKRANT Terwijl Hans verdergaat met zijn levensverhaal, stopt hij bij boekhandel Donner. Hij wijst naar een wit stoeltje bij de ingang: “Dit is mijn werkplek.” Voor de deur verkoopt Hans bijna dagelijks de Straatkrant. Naast het verzamelen van sciencefictionboeken, het maken van puzzeltjes uit de krant en het geven van rondleidingen vult hij zo zijn dag. Het gaat goed met hem, ook omdat hij nu begeleid woont. “Het doel is stabiliseren. Ik wil wat maken van mijn leven. In ieder geval ervan maken wat ervan te maken valt.”

"Er leven alleen nog een paar diehards op straat in Rotterdam."

KRUIPEND OVER DE ERASMUSBRUG

Hans

week dood.’ Toen dacht ik: nou, laat ik maar eens proberen om te stoppen.” “Er leven alleen nog een paar diehards op straat in Rotterdam.” Dit is mede te danken aan het gemeentelijke beleid om niemand meer buiten te laten slapen. Veel daklozen wonen nu begeleid, zijn afgekickt of simpelweg overleden. Het straatleven van vroeger leeft nu voort in de verhalen van Hans.

HECTISCH De groep volgt Hans naar de overkant van de straat, naar een plekje tussen het HBUgebouw en het Schielandhuis. Het is er tochtig en het stinkt naar urine. Als het voor hem te ‘hectisch’ wordt, trekt hij zich hier terug. “Af en toe wordt het voor mij gewoon te benauwd tussen alle mensen. Dan ga ik hierheen om een puzzeltje te maken of een broodje kipkerrie te eten.”

ROOFTOCHTEN Hans vervolgt zijn rondleiding via de Blaak, waar plotseling een groot stuk plastic zeil tegen zijn voeten waait. Hij stopt. “We willen geen rotzooi op straat”, zegt hij lachend, terwijl hij het plastic oppakt en in zijn tas stopt. “Dit kan nog wel eens van pas komen.” Hans blijft wat dat betreft nog altijd

R e p o r ta ge

leven van de straat. Wekelijks speurt hij in vuilnisbakken en containers naar metalen, zoals koper of aluminium. Maar nu ‘altijd met toestemming’. Dat was vroeger wel anders. Zo staart hij glimlachend naar een hoge lantaarnpaal. “Vroeger had je van die lantaarnpalen van aluminium. Die zaagde ik in vier stukken. Kon je ze in elkaar schuiven en zo op de fiets meenemen. Had je toch weer zo’n 35 kilo.” Zijn rooftochten bleven niet beperkt tot lantaarnpalen. Alles van metaal was een potentiële prooi om aan geld te komen voor het scoren van drugs. Van bouwliften tot kunstwerken en zelfs brandspuiten. “Die dingen gebeurden nou eenmaal.”

TACTIEK Hans loopt door naar een van zijn favoriete slaapplekken van vroeger, een hoekje achter het Maritiem Museum. “Hier lag je lekker beschut en had je ook nog mooi uitzicht op de schepen.”

Een vaste stek had hij echter niet, de politie zat hem namelijk vaak op de hielen voor illegaal buiten slapen. Dat leverde hem regelmatig een nachtje cel op. In alle jaren dat hij op straat leefde, zat Hans bij elkaar acht jaar vast. Dat had ook zijn voordelen. “Ik had mijn eigen tactiek. In de zomer probeerde ik uit de handen van de agenten te blijven, maar in de winter zorgde ik dat ik zo vaak mogelijk vastzat. Dan is buiten slapen namelijk geen pretje. Veel mensen die ik kende, zijn door de vrieskou op straat overleden.” Hans en zijn maten deden er alles aan om aan de kou te ontkomen. “Een vriend van me stal zakken vol kleren van het Leger des Heils. Die bracht hij naar een plek achter de Kralingse Zoom om er een warm hol van te maken.” Terwijl hij de groep terugleidt naar de Pauluskerk, stopt Hans nog even op de Westersingel om een sjekkie te rollen. “Ik probeer mensen er met zo’n rondleiding ook van te overtuigen om nooit aan die harddrugs te

beginnen. Maar ja, vaak zijn mensen toch nieuwsgierig en willen ze het eerst proberen. Kom er dan maar eens vanaf. Het is mij gelukkig gelukt.” Hans neemt een haal van zijn sjekkie en roept dan: “Heaven! Praise the Lord!” •

Stichting Ontmoeting WoonCompas huisvest in samenwerking met Stichting Ontmoeting mensen die zijn vastgelopen en graag weer zelfstandig willen wonen. De medewerkers van WoonCompas hebben onlangs een rondleiding gehad van Hans. Wilt u ook een rondleiding door Rotterdam? Ga dan naar www.ontmoeting.org. Groepen kunnen gratis een rondleiding krijgen, mits er een fooi is voor de gids.

20 jaar WoonCompas

Po rtret

“Het is hier heerlijk wonen!” DE BAR, BRIDGEN, SJOELEN, JEU DE BOULES, BIJHOUDEN VAN DE BIBLIOTHEEK EN HET ORGANISEREN VAN EEN BAZAAR. COCK BIENEN DRAAIT ER HAAR HAND NIET VOOR OM. Naam: Cock Bienen Leeftijd: 85 jaar Woongebouw: Helga Privé: getrouwd Carrière: werkte voorheen in de horeca

Aarhof

Cock woont al vijftien jaar in Helga in het Rotterdamse stadsdeel Prins Alexander en is een zeer actieve vrijwilligster. “Ik ben vaker beneden dan in mijn eigen huis”, vertelt ze lachend. De activiteiten gaan voor haar om het samenbrengen van mensen. “Er heerst veel eenzaamheid, daarom staat het sociale aspect centraal. De reacties van de bewoners zijn echt hartverwarmend.”

Cock is zeer tevreden over haar woning. “Het is hier heerlijk, WoonCompas doet veel om het ons naar de zin te maken.” Hoewel ze haar handen vol heeft aan het vrijwilligerswerk, trekt Cock er nog vaak op uit. “Ik heb een eigen auto, daarmee ga ik bijvoorbeeld op ziekenbezoek. Een praatje maken met familie en vrienden, dat vind ik ook belangrijk. Verder speel ik graag computerspelletjes en lees ik boeken van Engelse schrijvers.” Dat uitgerekend Cock achter de bar staat in Helga is geen toeval. “Ik heb jaren in de horeca gewerkt, bij diverse restaurants. Toen ik met pensioen ging, ben ik van verveling gaan golfen.” Haar jarenlange ervaring kan ze nu goed gebruiken bij het organiseren van onder meer de kerstfeesten, borreluurtjes en muziekavonden.

Thuis bij WoonCompas

D e Aa r h o f

De Aarhof een nieuwe toekomst? De Aarhof is een van de honderden zorggebouwen in Nederland die door veranderingen in de zorg met sluiting worden bedreigd. De strategische positie in de wijk is aanleiding voor WoonCompas om in samenwerking met buro MA.AN te onderzoeken of De Aarhof geschikt is voor nieuwe initiatieven. TEKST & BEELD Buro MA.AN

HUIDIGE SITUATIE DE AARHOF Vanaf 1982 tot de zomer van 2015 heeft De Aarhof dienstgedaan als traditioneel verzorgingshuis. Door de veranderingen in de zorg heeft zorginstelling Laurens de locatie verlaten en hebben nieuwe cliënten van Zorgbreed de locatie tijdelijk in gebruik genomen. Hun eigen locatie in Capelle aan den IJssel wordt in de tussentijd gerenoveerd. Vanaf 2017 neemt zorghotel Aafje tijdelijk zijn intrek in De Aarhof. Voor na die periode wordt nu al gezocht naar nieuwe ideeën.

20 jaar WoonCompas



De Aarhof

TRANSFORMATIE IDEEËN DE AARHOF 

Eén jaar voor de invoering van de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) en de Participatiewet is door Studio Stix en buro MA.AN het onderzoek ‘Werken met een Beperking’ opgezet. De fascinatie voor dit onderzoek kwam voort uit de toen aangekondigde veranderingen in de zorg en specifiek de onderdelen werk en dagbesteding voor mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. In een inspiratiebijeenkomst in De Aarhof heeft WoonCompas samen met buro MA.AN haar eigen ideeën rondom de transformatie van het gebouw gepresenteerd.

Aanwezig was een groot aantal betrokkenen uit de wijk, zowel van zorg en welzijn als van bedrijven. De Aarhof zal waarschijnlijk een woonbestemming krijgen, terwijl voor de begane grond een meer publieke functie voor de hand ligt. De centrale ligging in de wijk maakt het daar uitermate geschikt voor. Een belangrijke randvoorwaarde voor het huisvesten van nieuwe functies in De Aarhof is het openen van het gebouw naar de omgeving. De Aarhof heeft van oorsprong een sterk naar binnen gekeerd karakter. De studie toont een aantal ruimtelijke ingrepen die

Voice of Zevenkamp WoonCompas geeft goede ideeën vanuit de wijk een serieuze kans door tegen een geringe vergoeding ruimten ter beschikking te stellen. Inmiddels zijn de eerste gebruikers gevonden. Heeft u een goed idee, meld het ons!

Thuis bij WoonCompas

het gebouw een openbaar karakter geven en verbindingen mogelijk maken met het aangrenzende winkelcentrum en de omliggende buurten. Gedacht wordt aan een laagdrempelige ontmoetingsplaats voor en door de wijk: bijvoorbeeld een werkplaats, een kookclub voor wijkbewoners of een professionele cateraar. Maar ook een koffiekamer waar wijkbewoners elkaar kunnen ontmoeten, is een optie. •

D e Aa r h o f

idee 1

idee 2

idee 3 20 jaar WoonCompas

Th ui s b i j Woon Compas

Rennen, springen, vliegen, duiken, koffie drinken en weer doorgaan

Ronald Schouten

Een dag op stap met huismeester Ronald Schouten We liepen een dag mee met huismeester Ronald Schouten. Het maakt nog maar eens duidelijk dat een huismeester onmisbaar is in onze woongebouwen, want hij moet alles tegelijk zijn: helpende handen, luisterend oor, scherp oog, groot hart.

We beginnen de dag om acht uur in Den Vrijenban en De Lagenban. Natuurlijk eerst checken of het gebouw er nog netjes bij staat, na de nacht. De deuren kunnen open, de eerste ronde is vrij snel gedaan en dan in het kantoor de computer opstarten. Even kijken wat we zelf kunnen oplossen en wat er naar de aannemer moet. Het is inmiddels kwart over negen, we lopen weer door de gangen. Dit keer met een ladder om de kapotte lamp te vervangen die we vanmorgen opgemerkt hebben. Vervolgens melden de eerste bewoners zich, er zijn wat vragen. Een kraan die lekt, een raam dat de hele nacht heeft gerammeld, een deur die klemt. Er is eigenlijk altijd wel iets. Het is de kunst om niet alleen naar zo’n vraag te luisteren, want soms is die vraag de aanleiding voor iets anders. Een bewoner die ergens mee zit en even z’n hart wil luchten. Ook de sociale kant van het vak vraagt tijd.

KOFFIE MET OUD PAPIER Tijd voor een bakkie, het is half elf voor we het weten. We hebben weer genoeg energie voor de volgende klus: vuilnis ophalen bij bewoners die slecht ter been zijn. Die extra service bieden we graag. En als het nodig is, is er ook nu natuurlijk tijd voor een praatje. Daarna gaan we naar de papiercontainers, die moeten aan de straat worden gezet om te worden geleegd.

Thuis bij WoonCompas

Mooi dat zoveel bewoners hun oud papier gescheiden aanbieden. Het eind van de ochtend in Den Vrijenban en De Lageban komt in zicht, nog snel een laatste blik op de computer. Zijn alle reparatieverzoeken afgehandeld en opdrachten aan onderhoudsbedrijven in gang gezet? Dan gaan we op weg naar Arcadia.

DRUKKE MIDDAG Het is maar goed dat we een flinke stapel boterhammen achter de kiezen hebben, want nu wordt het pas echt druk. In Arcadia wordt verbouwd en dat geeft onrust, en dus veel klachten en opmerkingen. Daar komt nog bij dat dit gebouw door verschillende maatschappelijke organisaties wordt gebruikt. Al die aanloop en inloop zorgen voor vragen, naast een praatje hier en een praatje daar. Daar is de aannemer met een lastige vraag, dat kost veel tijd. Net als de bewoonster die hulp nodig heeft bij haar telefoonaansluiting. “Er zijn nog vijf wachtenden voor u.” En dat terwijl we nog best veel andere dingen te doen hebben. Een huismeester lijkt soms net een maatschappelijk werker met een waterpomptang in zijn hand. Het begint al donkerder te worden, nog een koffie voor de laatste loodjes en dan op huis aan. De huismeester was vandaag weer elke situatie meester.

Th u i s b i j Wo o nCo m p a s

100 jaar oud en een dag lang weer jong Het is dat dieren geen idee hebben hoe oud ze kunnen worden. Anders hadden ze een paar jaar geleden enorm opgekeken toen ze oog in oog stonden met mevrouw Buursema uit De Aarhof. Zij werd in 2013 100 jaar en daarom verrast met een bezoekje aan Diergaarde Blijdorp in Rotterdam. Op de pagina hiernaast is te lezen dat onze huismeesters werkelijk van alle markten thuis zijn. Daar zijn veel mooie voorbeelden van te geven. Eentje die ons altijd bij zal blijven, is het

tripje dat huismeester Carlo maakte toen mevrouw Buursema 100 jaar werd. Dat is alweer drie jaar geleden en voor de inmiddels 103-jarige mevrouw Buursema is het nog steeds een mooie herinnering. Ze was die dag verreweg de alleroudste in de dierentuin, want zelfs olifanten en krokodillen halen die respectabele leeftijd maar zeer zelden.

WIE GOED DOET, GOED ONTMOET Carlo vond het eveneens een hele belevenis om een dag intensief op te trekken met een dame van 100 jaar. “Het is bijna niet voor te stellen hoeveel geschiedenis je dan meeneemt”, zegt hij. “Auto’s en vliegtuigen bestonden nog nauwelijks, in 1913. De wereld zag er heel anders uit. Tijdens zo’n dag hoor je dan ook hoe anders het leven toen was, zonder mobieltjes, televisie of internet. Dus ook voor mij was het een bijzondere dag. Ik deed het

ook graag, omdat mevrouw Buursema jarenlang vrijwilligerswerk heeft gedaan in Arcadia, een van de woongebouwen van partner Habion. Natuurlijk hebben we ook nog gesproken over de tijd dat ze daar met haar man woonde en hoe ze samen veel reisden. Dat zijn fijne herinneringen, die goed pasten bij de leuke dingen die we meemaakten in Diergaarde Blijdorp. Een ijsbeer die door het water duikelt, een vlinder die op je schouder komt zitten, het plezier van een groep schoolkinderen, dat alles maakte ons bezoek aan de dierentuin tot een vrolijke en mooie dag. Het was een eer om dat voor zo’n fijne bewoonster te mogen doen.”

“Ik let scherp op het huurbeleid voor kwetsbare mensen.” De Raad van Commissarissen houdt toezicht op het bestuur van woningcorporatie WoonCompas. De raad geeft goedkeuring aan belangrijke zaken als investeringen, samenwerking met andere organisaties en het huurbeleid. Mary Janssen van Raay is lid van de Raad van Commissarissen. Als verslavingsarts let zij er scherp op hoe WoonCompas met kwetsbare huurders omgaat. “Je kunt niet zomaar ineens een deurwaarder op iemand afsturen.” Meestal zitten er in een Raad van Commissarissen van een woningcorporatie mensen met een financiële of juridische achtergrond. Dus: specialisten op het gebied van geld en wetgeving. Dat WoonCompas met Mary Janssen van Raay een heel ander type commissaris heeft, zegt heel veel. Zij zegt daar zelf over: “WoonCompas heeft nu eenmaal een heel andere achtergrond dan de meeste woningcorporaties, en ook een heel ander soort huurders. Om met die achtergrond te beginnen: er zijn van oudsher sterke banden met de kerk,

WoonCompas is van oorsprong een diaconale organisatie. Vanuit mijn verbondenheid met de lutherse kerk voel ik me dus alleen al om die reden aangetrokken tot deze corporatie. Het tweede punt van interesse is natuurlijk mijn vak: verslavingsarts. Ik kijk met die bril op naar de huurders. Wat zijn hun onderliggende problemen, waar zit hun kwetsbaarheid? Ik pleit er in de Raad van Commissarissen altijd sterk voor dat we daar een scherp oog voor houden. Je moet bijvoorbeeld bij huurachterstand eerst kijken wat er aan de hand is, en niet meteen met een dreigbevel of een dwangsom komen.”

zelf. “We moeten daar verstandige keuzes in maken, want woningcorporaties mogen sommige activiteiten wel en andere activiteiten niet uitvoeren. Zo is het niet de bedoeling dat we zelf bijvoorbeeld verpleegkundigen in dienst hebben, of een arts. Maar we kunnen in sommige gevallen wel bij een woongebouw zorg faciliteren, zodat de dokter en de apotheek om de hoek zitten. Daarvoor leggen we contact met zorgorganisaties. Samen bouwen we als het ware een netwerk van prettig wonen en goede zorg om de huurders heen. Daar zet ik me in deze mooie ‘nevenfunctie’ graag voor in.”

NETWERK VAN ZORG Een ander onderwerp waar Mary Janssen van Raay zich sterk voor maakt, is de zorg die WoonCompas biedt in aanvulling op het wonen

20 jaar WoonCompas

Th ui s b i j Woon Compas

Twee bijzondere collega’s: reservisten in het leger Twee medewerkers van WoonCompas, Carlo en Annelies, hebben een wel heel bijzondere extra functie. Ze zijn reservist voor het Nederlandse leger.

Dat wil zeggen dat ze opgeroepen kunnen worden als er extra mensen nodig zijn. Dat kan het geval zijn als er te veel ‘gewone’ militairen in het buitenland op missie zijn. In dat geval zijn extra mensen nodig voor bewaking van gebouwen of vliegtuigen, of voor observatie.

MILITAIRE BASISVAARDIGHEDEN Om de militaire basisvaardigheden aan te leren hebben Carlo en Annelies een opleiding gevolgd van twee weken. Het spreekt voor zich dat die vaardigheden elk jaar moeten worden "bijgehouden". Beiden besteden ze – naast hun werk voor WoonCompas – zo’n 200 uur per jaar aan deze functie. Het is mooi om te zien dat medewerkers van WoonCompas dus ook op andere manieren betrokken zijn bij het welzijn en de vrijheid van ons land.

Reservistenwerkgever van het jaar Dankzij zowel Carlo als Annelies is WoonCompas vorig jaar genomineerd voor reservistenwerkgever van het jaar. Carlo en Annelies hebben hun werkgever daarvoor opgegeven omdat zij altijd alle medewerking van WoonCompas krijgen voor hun inzet binnen het Korps Nationale Reserve. Met twee van de vijftien medewerkers als reservist scoort WoonCompas hoog. Dat is ook bij het Ministerie van Defensie opgemerkt. De 25 beste werkgevers waren uitgenodigd voor een galadiner met onder anderen minister Hennis-Plasschaert en generaal Van Uhm, voormalig Commandant der Landstrijdkrachten. Deze foto is genomen voorafgaand aan het galadiner in het Nationaal Militair Museum in Soest. WoonCompas kreeg een eervolle vermelding. En daar zijn wij uiteraard heel trots op.

Thuis bij WoonCompas

“Er is veel aandacht voor sociaal zwakkeren, maar ook voor ouderen.”

Po r tr e t

JAN VAN DUIVENDIJK IS NOG STEEDS ACTIEF IN HET ONDERWIJS EN GEEFT ONDER MEER PREVENTIELESSEN OVER HET GEBRUIK VAN VERSLAVENDE MIDDELEN. EN DAT IS BEST EEN OPGAVE ALS JE BEGIN 70 BENT EN OPKOMT VOOR DE BELANGEN VAN HUURDERS EN JE MEDEBEWONERS COMPUTERLES GEEFT. Naam: Jan van Duivendijk Leeftijd: 71 jaar Woongebouw: Helga Privé: getrouwd, heeft vier zoons en een dochter Carrière: werkt(e) in de verslavingszorg, het onderwijs en de psychiatrische hulpverlening

Zorgcentrum

Jan woont sinds anderhalf jaar samen met zijn vrouw Anke in Helga. “We zijn al 47 jaar getrouwd. Als we maar samen zijn, dan is het leven goed”, vertelt hij liefdevol. Dat hij begin 70 is, merkt Jan aan zijn lichaam, maar niet aan zijn geest. “Ik heb last van artrose, dat is moeilijk. In mijn hoofd ben ik namelijk nog 25.” Dat juist Jan zich bekommert om het lot van zijn medebewoners is geen toeval. “Ik heb jarenlang gewerkt met sociaal zwakkeren. Mensen die geen kansen meer hebben en geen kansen meer krijgen. Dat trekt mij aan in de werkwijze van WoonCompas. Er is veel aandacht voor sociaal zwakkeren, maar ook voor ouderen. Dat doen ze heel goed.” Jan wil in zijn rol met name de eenzaamheid van mensen doorbreken. “Dat doe ik op mijn eigen manier. Een manier die past bij mijn persoonlijke geschiedenis.” Als voorbeeld noemt hij de computerlessen. “Ook al leren de mensen niets, ze komen hierdoor samen en hebben contact met elkaar. Dat vind ik het allerbelangrijkste.”

20 jaar WoonCompas

Zo r gcen trum

Rotte r d a m - Ove rs c h i e

wooncompas.nl