Εφημερίδα ΠΡΙΝ, 13-14.2.2021 | Αρ. Φύλλου 1510 by 21aristera

Συνέντευξη Κώστας Καταραχιάς

Χτυπούν την Υγεία μέσα στην πανδημία! α! > σελ. 11

Οι εμβολιασμοί στα νοσοκομεία, τα κέρδη στις κλινικές

H Αραβική Άνοιξη μπορεί να «ανθίσει» και πάλι

> σελ. 15

> σελ. 12-13

‣ Εφημερίδα της αντικαπιταλιστικής κομμουνιστικής Αριστεράς

‣ www.prin.gr

€2

‣ ΣΑΒΒΑΤΟ 13 - ΚΥΡΙΑΚΗ 14 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2021

ΕΤΟΣ 30ο ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 1.510

Με 3,1 δισ. προεξοφλούν το ΔΝΤ!

Ψεκάστε

Ψηφίστε

Δεν τελειώσατε!

Η βοήθεια σε νοικοκυριά, ανέργους και σε μικροεπαγγελματίες σπανίζει. Λεφτά για καινούρια λεωφορεία και κλίνες στα νοσοκομεία δεν υπάρχουν. Περισσεύουν, όμως, για την ΕΛΑΣ, για εξοπλισμούς και για το ΔΝΤ! Και μάλιστα, όχι για την πληρωμή κάποιας δόσης που κοντεύει να λήξει, αλλά για την προεξόφληση ποσού 3,1 δισ. ευρώ που αφορά στη διετία 2021-22! Κι όλα αυτά εν μέσω πανδημίας και κρίσης. Η κυβέρνηση έχει ζητήσει την έγκριση του ESM, όχι όμως και του λαού. Κάτω οι κλέφτες — διαγραφή του χρέους εδώ τώρα!

Ανάλυση

Του Γιάννη Αγγέλη

Εξαντλούνται τα εργαλεία του συστήματος

σελ. 3, 5, 17

Η παράταση της πανδημίας και η συνακόλουθη εμβάθυνση της οικονομικής κρίσης ανατρέπει τους σχεδιασμούς των αστικών επιτελείων. ΕΕ και ΕΚΤ βρίσκονται στα όριά τους, με τα χρέη κρατών και ιδιωτών να εκτινάσσονται. >>> σελ. 8-9

ΣΑΒΒΑΤΟ 13 - ΚΥΡΙΑΚΗ 14 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2021

Η δεύτερη ματιά

editorial

Μαριάννα Τζιαντζή

Πλήγμα στην επιβολή των προστίμων

Κάποτε μιλούσαμε για τους «εργαζόμενους-λάστιχο», τώρα βλέπουμε τους μαθητές-λάστιχο, την οικογενειακή, την προσωπική και την κοινωνική ζωή-λάστιχο. Βρισκόμαστε σε ένα ιστορικό σταυροδρόμι. Σκόρπιες κραυγές, σκόρπια γαμώτο, σκόρπιοι στεναγμοί. Πώς όλα αυτά θα ενωθούν στο δρόμο για την ελευθερία;

Ανοίγει ο δρόμος για να «παγώσουν» όλα τα πρόστιμα σε διαδηλωτές για τη συμμετοχή τους στις κινητοποιήσεις του Πολυτεχνείου και της 6ης Δεκέμβρη, μέχρι το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο να αποφανθεί επί της απόρριψης από την ΕΛΑΣ των ενστάσεων για τα 300άρια που έπεσαν «βροχή» σε αγωνιστές. Το Συμβούλιο της Επικρατείας ανακοίνωσε την εξέταση της απόρριψης των ενστάσεων από την αστυνομία κατά των προστίμων που επιβλήθηκαν για κινητοποιήσεις στις 15-18/11, στις 6/12 και 26/1-1/2. Μέχρι την εξέταση της υπόθεσης, το Συμβούλιο ορίζει αναστολή εκδίκασης των εκκρεμών συναφών υποθέσεων που βρίσκονται σε διοικητικά δικαστήρια σε διάφορες περιοχές της χώρας. Την πρωτοβουλία για την προσφυγή στο ΣτΕ είχαν αναλάβει μαχόμενοι αλληλέγγυοι δικηγόροι που συνδράμουν στις Επιτροπές Αλληλεγγύης, αλλά και σε όσους έχουν υποστεί πρόστιμα και διώξεις σε μια σειρά πόλεις. Απαιτείται, δε, να έχουν προσφύγει και στα τοπικά διοικητικά δικαστήρια. Το σκεπτικό της προσφυγής προσβάλλει ως παράνομες τις απαγορεύσεις των συναθροίσεων με αστυνομικές διαταγές και ως καταχρηστικά τα πρόστιμα που επιβλήθηκαν και ζητά την ακύρωσή τους. Πρόκειται για ένα πρώτο θετικό βήμα στη μεγάλη μάχη για την ακύρωση-διαγραφή των προστίμων σε διαδηλωτές αλλά και ευρύτερα στους χιλιάδες ανθρώπους που «φορτώθηκαν» 300άρια λόγω του ζήλου με τον οποίο η ΕΛΑΣ εφαρμόζει στην πράξη το δόγμα της «ατομικής ευθύνης». Ανεξαρτήτως της απόφασης του ΣτΕ, ο αγώνας ενάντια στην οικονομική τρομοκρατία των προστίμων μόλις άρχισε, με τις επιτυχημένες συγκεντρώσεις σε όλη την Ελλάδα στις 6 Φλεβάρη.

Εφημερίδα της αντικαπιταλιστικής κομμουνιστικής Αριστεράς

Έτσι κι αλλιώς, η γη θα γίνει κόκκινη;

πό τα κυλιόμενα μνημόνια, όταν πια είχαμε χάσει τον λογαριασμό και δεν ξέραμε αν βρισκόμαστε στο δεύτερο ή το τρίτο, περάσαμε στα κυλιόμενα lockdown ή στα μέτρα-ακορντεόν, με τη δημόσια σφαίρα να συρρικνώνεται ή (σπανιότερα) να ξεχειλώνει, ενώ ταυτόχρονα ξεχειλώνει η υπομονή μας μέχρι –αναπόφευκτα– να φτάσει στο σημείο θραύσης. Κάποτε μιλούσαμε για τους «εργαζόμενους-λάστιχο», τώρα βλέπουμε τους μαθητές-λάστιχο, την οικογενειακή, την προσωπική και την κοινωνική ζωή-λάστιχο. Ταυτόχρονα, οι προσδοκίες για τον καθολικό εμβολιασμό, που θα σημάνει την επαναφορά στην «κανονικότητα», επίσης ξεχειλώνουν και μετατίθενται σε ένα αόριστο μέλλον, του τύπου «ζήσε, Μάη μου, να φας τριφύλλι». Με την υποχρηματοδότηση του ΕΣΥ, με την απουσία μέτρων προστασίας στις συγκοινωνίες και τους μεγάλους χώρους εργασίας, η κυβέρνηση επιμένει στο σκουριασμένο αφήγημα περί ατομικής ευθύνης. Πρέπει να θεωρούμε τον εαυτό μας τυχερό και προνομιούχο επειδή δεν έχουμε νοσήσει ή δεν έχουμε χάσει δικούς μας ανθρώπους από τον κορονοϊό; Πόσο τυχερός όμως μπορεί να θεωρηθεί ο άνθρωπος που αναγκάζεται να ζει μες στο αόρατο κελί του φόβου, φτάνοντας στο σημείο να βλέπει την κανονικότητα της φρίκης σαν τη μόνη δυνατή κανονικότητα; Πόσες φορές την ημέρα δίνουμε τις μικρές αμυντικές μας μάχες ενάντια στον «αόρατο εχθρό» και πόσες φορές υποτασσόμαστε στις άνωθεν εντολές; Στο Καφενείον «Εμιγκρέκ» του Βασίλη Βασιλικού, μια πολύτιμη ιστορική μαρτυρία, αφού γράφτηκε εν θερμώ τον πρώτο χρόνο της χούντας, ένας πολιτικός εξόριστος στη Γαλλία λέει: «Εμένα η μέρα αυτή, η 21η Απριλίου, χαράχτηκε εδώ πάνω (δείχνει το στέρνο του) σαν τις στάμπες εκείνες που σφραγίζουνε τις αγελάδες. Κι ώσπου να φύ-

Δεν είμαστε άνθρωποι μόνο για να φοβόμαστε, δεν είμαστε άνθρωποι μόνο για να κρυβόμαστε

γει η μελανιά, εγώ σας το λέω, δεν θα ησυχάσω, δεν θα νιώσω ελεύθερος». Ο φόβος της ασθένειας, ο φόβος του θανάτου χαράζεται μέρα τη μέρα στο στέρνο μας χωρίς τη χρήση πυρακτωμένου σίδερου. Χαράζεται σιγά σιγά, ακόμα και πάνω στο δέρμα των μικρών παιδιών, καθώς, όπως εύστοχα έχει ειπωθεί, «από την απαγόρευση της κανονικότητας οδεύουμε στην κανονικότητα των απαγορεύσεων». Μόνο που η μελανιά δεν είναι ο κορονοϊός αλλά ο αρπακτικός, ο βάναυσος, ο αδηφάγος καπιταλισμός, με την ανεργία και τα λουκέτα να ζωγραφίζουν μια μόνιμη και όχι έκτακτη κανονικότητα. Σαν να φοράμε στο ύψος του αστράγαλου ένα αόρατο βραχιολάκι γεωεντοπισμού, σαν να ’μαστε φυλακισμένοι σε κατ’ οίκον περιορισμό. Το βραχιολάκι επιτρέπει τη μετακίνησή μας μέχρι τον κάδο των σκουπιδιών — αν κινηθούμε παραπέρα, θα αρχίσει να βαρά ο εσωτερικός συναγερμός. Η «μελανιά» είναι βαθιά. Ζούμε ιστορικές στιγμές. Ήδη εξοικειωνόμαστε με την ιδέα ότι οι νέες μεταλλάξεις του κορονοϊού θα είναι μόνιμο στοιχείο της μελλοντικής μας κανονικότητας. Η παγκοσμιοποίηση, που κάποτε ταυτιζόταν με τις ανεμπόδιστες μετακινήσεις και τις τάχα αμέτρητες ευκαιρίες, τώρα λειτουργεί σαν μέτρο σύγκρισης ή μάλλον σαν προειδοποίηση

για τα χειρότερα: «Η Θεσσαλονίκη θα γίνει Μπέργκαμο», έλεγαν πριν λίγες εβδομάδες, ενώ τώρα ακούμε για τον κίνδυνο της «πορτογαλοποίησης». Και ένα-ένα τα δόγματα της «επιχειρηματικότητας» καταρρέουν: από το «think big» μέχρι το «think globally». Τι «big» να σκεφτεί κανείς, όταν μας εκπαιδεύουν να ζούμε από μέρα σε μέρα, κλεισμένοι στους τοίχους του σπιτιού ή καθηλωμένοι μπροστά σε μια οθόνη; Μικραίνει ο κόσμος μας, μικραίνει η σκέψη μας, ψαλιδίζονται οι προσδοκίες μας. Το κόκκινο της επανάστασης, το κόκκινο του κομμουνισμού και της απελευθέρωσης του ανθρώπου γίνεται σήμερα το κόκκινο του κινδύνου. Το «έτσι κι αλλιώς η γη θα γίνει κόκκινη», με τη φωνή της Μαρίας ∆ημητριάδη δεν φέρνει στο νου μας μια παγκόσμια έκρηξη ελευθερίας, όπως συνέβαινε στις αρχές της μεταπολίτευσης. Το ίδιο και οι στίχοι από την Μπαλάντα του κυρ-Μέντιου «έχ’ η πλάση κοκκινήσει / κι άλλος ήλιος έχει βγει/ σ’ άλλη θάλασσ’, άλλη γη». Πάντως, οι διεθνείς θύτες, το κεφάλαιο και οι υπηρέτες του, δεν πρόκειται να κοκκινίσουν από ντροπή. Οι τρεις τελευταίες δεκαετίες μάς έχουν διδάξει ότι στην Ιστορία δεν υπάρχει «έτσι κι αλλιώς», δεν υπάρχει «έτσι θα γίνει, έτσι πρέπει να γίνει». Όμως αυτά που τώρα συμβαίνουν, μας ψιθυρίζουν ότι «έτσι ∆ΕΝ πρέπει να γίνει». ∆εν πρέπει να γίνει ό,τι επιδιώκουν ο Μητσοτάκης, οι υπουργοί του και τα συμφέροντα που εκπροσωπούν. Παραφράζοντας έναν μεγάλο ποιητή, θα λέγαμε ότι «δεν είμαστε άνθρωποι μόνο για να πονούμε», αλλά και «δεν είμαστε άνθρωποι μόνο για να φοβόμαστε, δεν είμαστε άνθρωποι μόνο για να κρυβόμαστε». Βρισκόμαστε σε ένα ιστορικό σταυροδρόμι. Σκόρπιες κραυγές, σκόρπια γαμώτο, σκόρπιοι στεναγμοί. Πώς όλα αυτά θα ενωθούν στον δρόμο για την ελευθερία; ∆ύσκολο, αλλά όχι ακατόρθωτο.

‣ Ιδιοκτησία: «Eκδόσεις-Μελέτες- Έρευνες» Aστική Mη Kερδοσκοπική Eταιρεία Kωδικός 2806, Κλεισόβης 9, 106 77 Αθήνα, Tηλ.: 210-82.27.949, prin@otenet.gr | http://www.prin.gr ‣ Tραπεζικός Λογαριασμός Συνδρομών και Eνισχύσεων: ALPHA BANK 260002002006023 • IBAN: GR1801402600260002002006023 ‣ Εκδότης: Δημήτρης Δεσύλλας ‣ Eκτύπωση: ΚΛΕΝΙΚ ΕΕ ‣ Layout: Χριστίνα Λουλούδα

Το θέμα

Κυβέρνηση Γιάννης Ελαφρός

ι μέρες της αφθονίας σας είναι μετρημένες, είναι ο τίτλος μιας καλής γερμανικής ταινίας. Παραφράζοντάς τον μπορούμε να πούμε πως οι μέρες της κυριαρχίας της κυβέρνησης της ΝΔ είναι μετρημένες. Οι φοιτητικές και εκπαιδευτικές πλημμυρίδες που συγκλόνισαν την Αθήνα και άλλες πόλεις τις προηγούμενες βδομάδες είναι ο νεανικός προάγγελος βαθύτερων διεργασιών. Δεν είναι μόνο το θέμα των ΑΕΙ, που οι ακραία αντιδραστικές απαντήσεις της κυβέρνησης για την προώθηση των κλειστών στα λαϊκά στρώματα και περίκλειστων από αστυνομία επιχειρηματικών πανεπιστημίων δύσκολα θα περπατήσουν στη ζωή. Οι Μητσοτάκης, Κεραμέως, Χρυσοχοΐδης δεν έχουν κανένα λόγο να πανηγυρίζουν γιατί πέρασε, όπως προβλεπόταν, το νομοσχέδιο από τη βουλή. Αρκεί να τους θυμίσουμε πως ο πάντα ανήσυχος χώρος της εκπαίδευσης και των πανεπιστημίων έχει ξηλώσει πολλές αντι-μεταρρυθμίσεις: Από τον ν.815 του «εθνάρχη» Κ. Καραμανλή μέχρι τους κανονισμούς Β. Κοντογιαννόπουλουπατέρα Μητσοτάκη το 1990-91 και από την κατάργηση του άρθρου 16 του Συντάγματος (2006-07) μέχρι τις αναδιαρθρώσεις της Α. Διαμαντοπούλου. Μαζί τους, στο σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας, θα βρεθούν και οι πρόσφατες ρυθμίσεις, από ένα αγώνα διαρκείας, ανυπακοής και ανατροπής, φοιτητών, εκπαιδευτικών και λαού. Αλλά είναι πολλές οι αιτίες που βγάζουν τον κόσμο στο δρόμο. Οι χιλιάδες που διαδήλωσαν αυτές τις μέρες, σαρώνοντας τις κυβερνητικές απαγορεύσεις και αψηφώντας την κρατική τρομοκρατία (βλ. σελ. 17) και παρά την πανδημία του κορονοϊού, έφεραν στο προσκήνιο την αντίσταση σε μια κυβέρνηση και μια πολιτική που καταδικάζει εργαζόμενους και νεολαία σε ασφυξία. Την Τρίτη η κυβέρνηση ανακοίνωσε ένα νέο «σκληρό lockdown» μέσα στο συνεχιζόμενο «lockdown» διαρκείας, επιβεβαιώνοντας τις απαράδεκτες και υγειονομικά αχρείαστες απαγορεύσεις στην κυκλοφορία, με κορωνίδα το Οργουελιανό μάντρωμα από τις 6 μ.μ. τα Σαββατοκύριακα. Την Τρίτη το πρωί η ΟΕΝΓΕ προειδοποιούσε την κυβέρνηση με επείγουσα επιστολή προς Κ. Μητσοτάκη, Β. Κικίλια, Β. Κοντοζαμάνη (ζητώντας μάλιστα μάταια τηλεδιάσκεψη, ενώ εισπράττει διώξεις) για υπερδιπλασιασμό των επιβεβαιωμένων κρουσμάτων στην Αττική, αύξηση των εισαγωγών ασθενών με Covid-19 κατά 50% τις τελευταίες 15 ημέρες (πολύ περισσότερο σε Αττική και Αχαΐα), αλλά και για τις επιπτώσεις στη λοιπή νοσηρότητα και θνητότητα

ΣΑΒΒΑΤΟ 13 - ΚΥΡΙΑΚΗ 14 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2021

Οι μέρες της κυριαρχίας τους είναι μετρημένες ▸ Οι πλημμυρίδες διαδηλώσεων εκφράζουν τη γενικότερη αντίδραση στην ασφυξία που επιβάλλουν κυβέρνηση και κεφάλαιο

από τη μετατροπή του δημόσιου συστήΠαρότι η κυβέρνηση της ΝΔ προματος υγείας σε σύστημα μιας νόσου. σπαθεί να εμφανιστεί ως σωτήρας του Υπογράμμιζαν ειδικά την απειλή στην λαού όλο και περισσότερο αναδεικνύεΑττική, λόγω της πληθυσμιακής πυκνόται ως αυτό που είναι: Μια κυβέρνηση τητας και των μεγάλων ελλείψεων σε κοινωνικού πολέμου, που αξιοποιεί και νοσοκομειακές υποδομές, ακόμα και σε την πανδημία για να προωθήσει τις πιο συστήματα χορήγησης οξυγόνου υψηλής ακραίες αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις ροής! Υπογράμμιζαν επίσης τον κίνδυνο που έχει ανάγκη το κεφάλαιο και το σύμετάδοσης κορονοϊού από τον εμβολιστημα, το οποίο αργά ή γρήγορα θα ζηασμό στα νοσοκομεία (βλ. σελ.15). Οι τήσει τον λογαριασμό. νοσοκομειακοί γιατροί πρότειναν ένα Σε αυτές τις συνθήκες οι διεκδισυνολικά διαφορετικό μοντέλο αντιμεκήσεις για Υγεία-Παιδεία-Εργασίατώπισης της πανδημίας, με «καθολική Ελευθερία συνδυάζονται και συνενώεπιδημιολογική επιτήρηση με δωρεάν νονται στην ανάγκη ενός πολιτικού μαζικά επαναλαμβανόμενα τεστ και ουκινήματος ανατροπής της κυρίαρχης σιαστικά μέτρα αντιμετώπισης εκεί που πολιτικής και της γραμμής της κυβέρφουντώνει ο ιός», δηλαδή σε «ΜΜΜ και νησης, η οποία υλοποιεί τις κατευθύνμεγάλους εργασιακούς χώρους (εργοσεις της ΕΕ και τις απαιτήσεις του κεστάσια, μεγάλες εμπορικές αλυσίδες, φαλαίου. Πρόκειται για μια πολιτική, super market) στους οποίους με ευθύνη με την οποία συναινεί ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως του κράτους και της εργοδοσίας καταέχει φανεί και με τη σύμπλευσή του πατώνται τα υγειονομικά πρωτόκολλα, με το υγειονομικό μοντέλο των «ειαποκρύπτονται τα κρούσματα, απουδικών», αλλά και με τις προτάσεις σιάζουν οι κρατικές ελεγκτικές υπηρεΤσίπρα για «σώμα φύλαξης» των σίες». Ταυτόχρονα, ζητούσαν ενίσχυση πανεπιστημίων! Επειδή η βουή των νοσοκομείων και των Κέντρων Υγείτων διαδηλώσεων φαίνεται πως ας, μονιμοποίηση των συμβασιούχων, ξύπνησε και τον Α. Τσίπρα και ενώ έφερναν ξανά στο φως πως ακόμα την αξιωματική «αντιπολίτευεκκρεμούν οι προσλήψεις 940 μόνιμων ση» και αρχίζουν να ονειγιατρών που προκηρύχθηκαν τον Φερεύονται κοστούμια νέας βρουάριο του 2020, αλλά και οι προσλήδιακυβέρνησης, πρέπει να ψεις Γενικών Γιατρών από το… 2019! ηλάτηση Επιπλέον, απαιτούσαν ιχνηλάτηση ταξη (βλ. σελ. 23) και την «επίταξη ας του ιδιωτικού τομέα υγείας και υποχρεωτική ένταξη Οι υγειονομικοί των ιδιωτών γιατρών στο προτείνουν σχέδιο για την αντιμετώπιση της πανδημίας». Με ένα άλλο μοντέλο αυτές τις διεκδικήσεις, και απεργούν ΟΕΝΓΕ, ΠΟΕΔΗΝ και στις 16/2 πολλά πρωτοβάθμια σωματεία έχουν προκηρύξει ία 24ωρη πανελλαδική απεργία τρωστις 16 Φλεβάρη, με συγκέντρωση στις 10.30 π.μ. στο υπουργείο Υγείας, που πρέπει να στηριχθεί από εργαζόμενους και νεολαία.

υπογραμμίσουμε πως τίποτα δεν είναι πιο αναποτελεσματικό για τις ζωτικές ανάγκες λαού και νεολαίας από την αναβίωση των «αντιδεξιών» μετώπων και μιας επαναφοράς κυβερνητικής διαχείρισης αλά ΣΥΡΙΖΑ, με ακόμα πιο δεξιό περιεχόμενο και βασικό σύμμαχο το ΚΙΝΑΛ. Ζούμε σε μια συγκλονιστική εποχή που όλα τρίζουν και αλλάζουν, με την πολύπλευρη κρίση του ολοκληρωτικού καπιταλισμού της εποχής μας να υπογραμμίζει την ανάγκη για ένα επίκαιρο αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα και μέτωπο, με εμπνευστή μια σύγχρονη κομμουνιστική απελευθερωτική δυναμική. Τώρα που όλα κρίνονται ξανά από την αρχή, σε αυτόν τον αγώνα ζωής ή θανάτου της ανθρωπότητας, τίποτα λιγότερο δεν είναι αρκετό. Κι αν ο παλιός, γερασμένος και βαθιά άρρωστος κόσμος σέρνει τα βήματά του (δίνοντας δυστυχώς ρυθμό και σε ένα μέρος της ηττημένης Αριστεράς), όλο και περισσότεροι θα παίρνουν έμπνευση από το πάθος, το πείσμα και τη λεβεντιά της νέας γενιάς, όπως των συντρόφων συλληφθέντων που έσφιξαν και ύψωσαν τις γροθιές παρά τις χειροπέδες. Γιατί όταν οι νέοι «σφίγγουν το χέρι, ο ήλιος είναι βέβαιος για τον κόσμο».

Από σπόντα *** Μπράβο τους * Συγκεντρωθήκανε, τα είπανε, το ψηφίσανε * Βρέθηκε η ΝΔ παρεούλα με τους ακροδεξιούς του Βελόπουλου * Και… νόμος του κράτους το νομοσχέδιο Κεραμέως * Ε, τι μένει τώρα; Ένα βηματάκι ακόμη: Το να μην εφαρμοστεί. *** Ας ακολουθήσει κι αυτό το νομοθέτημα την γνωστή οδό τόσων και τόσων άλλων «μεγάλων μεταρρυθμίσεων» * Που έκαναν εξίσου «μεγάλοι υπουργοί Παιδείας» * Αυτοί που τώρα βρίσκονται οι περισσότεροι στα «αζήτητα». *** Μια φορά δεν πρέπει να έχει παράπονο η Κεραμέως * Τα καλύτερα παιδιά μάζεψε στο νομοσχέδιό της * Την υπερασπίστηκε ο Άδωνις * Ο Βρούτσης * Ο Κατσαφάδος * Ο Μπογδάνος * Ο κοινοβουλευτικός ανθός της γαλάζιας παράταξης, δεν το συζητάμε * Best of όπως λένε και στην τηλεοπτική γλώσσα. *** Πάντως εκτός από τους «κλασσίκ» δεξιούς της ΝΔ έχουμε και τους «κεντρώους» * Με πρώτο και καλύτερο τον Κυριάκο Πιερρακάκη * Ζήτησε χθες στην βουλή να σταματήσουμε να ασχολούμαστε με τα «σύμβολα της δικτατορίας» * Δεν του αρέσει να λέμε την κυβέρνηση χούντα. *** Μόνο που ο… Χρυσοχοΐδης είναι αυτός που αντιγράφει (κατά γράμμα όμως) τους νόμους της * Αντιγραφή χουντικού νόμου ήταν ο νόμος για τις διαδηλώσεις * Τελικά μεγάλη μάστιγα αυτοί οι «κεντρώοι» * Γνωστό επί χρόνια αυτό * Αλλά πάντα επιβεβαιώνεται. *** Εντάξει το καταλάβαμε * Το είπε και στην συνέντευξη του στον Alpha, το είπε και στην βουλή ο Τσίπρας * Τι; Ότι δεν είναι δα και το πιο σημαντικό θέμα η αστυνομία στα πανεπιστήμια * Ας ησυχάσει * Θα βρεθεί κανένας που στις τελευταίες εκλογές «έριξε» ΚΙΝΑΛ να τον ψηφίσει * Είναι πια τόσο φανερό που στοχεύει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ * Να αποκτήσει ένα «ήσυχο» προφίλ * Να μην αγχώνει τον «φιλήσυχο πολίτη». *** Μόνο που είναι θέμα χρόνου το πότε οι πολίτες θα πάψουν να είναι «φιλήσυχοι» * Η πανδημία είναι στο φόρτε της και από οικονομική κρίση δεν έχουμε δει ακόμη τίποτε * Ήδη έχουν αρχίσει και το ομολογούν οι κυβερνώντας ότι «οι απώλειες δεν καλύπτονται».

Πολιτική

ΣΑΒΒΑΤΟ 13 - ΚΥΡΙΑΚΗ 14 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2021

Ελληνοτουρκικά

Γιώργος Κρεασίδης

Ένταση και άξονες για ΑΟΖ και Κυπριακό ▸ Η φρεγάτα Ύδρα στον Περσικό, αντιδραστικά αραβικά κράτη στην Αθήνα

ίγες βδομάδες μετά τις διερευνητικές επαφές ΕλλάδαςΤουρκίας και ενόψει της άτυπης πενταμερούς διάσκεψης για το Κυπριακό υπό τον γενικό γραμματέα του ΟΗΕ Γκουτιέρες, το κλίμα έντασης δεν υποχωρεί. Δεν είναι μόνο η εμπρηστική ρητορική του Ερντογάν, αλλά και συγκεκριμένες πρωτοβουλίες Ελλάδας και Τουρκίας συντηρούν αυτό το κλίμα, με τους Αμερικάνους ιμπεριαλιστές να αξιοποιούν τον ανταγωνισμό. Ο Κ. Μητσοτάκης επισκέφτηκε τον Κύπριο πρόεδρο Ν. Αναστασιάδη τη Δευτέρα για συνεννοήσεις σχετικά με την πενταμερή. Επιβεβαιώθηκε ότι θα κινηθούν στο πλαίσιο της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας (ΔΔΟ) που προβλέπει ο ΟΗΕ. Η τουρκική και η τουρκοκυπριακή πλευρά θεωρούν πλέον ότι η μόνη βάση για συζήτηση είναι η λύση των δύο κρατών και η οριστική διχοτόμηση της Κύπρου. Η διάσκεψη οδηγείται λοιπόν σε αδιέξοδο πριν καν ξεκινήσει, ενώ βαραίνει το γεγονός ότι ο πρόεδρος Αναστασιάδης και η Δεξιά δεν αποκλείουν στο πίσω μέρος του μυαλού τους μια τέτοια εξέλιξη, που σύμφωνα με δημοσιογραφικές

αποκαλύψεις, ήταν η πρόταση Αναστασιάδη που οδήγησε σε αδιέξοδο την προηγούμενη διάσκεψη το 2017. Στο μεταξύ την Πέμπτη πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα το «Φόρουμ Φιλία» με τη συμμετοχή των υπουργών Εξωτερικών Ελλάδας, Κύπρου, Γαλλίας και από τον αραβικό κόσμο Αιγύπτου, Μπαχρέιν, Σαουδικής Αραβίας και Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, που είναι βασικοί σύμμαχοι των ΗΠΑ, φλερτάρουν με το Ισραήλ και δυσφορούν με το ρόλο της Τουρκίας στην περιοχή. Το κοινό ανακοινωθέν στέκεται απέναντι στις φιλοδοξίες της Τουρκίας στο θέμα

των ΑΟΖ, καθώς τα σχετικά συμφέροντα των πολυεθνικών και των αστικών τάξεων είναι η βασική συγκολλητική ουσία των εφτά χωρών. Καθώς μάλιστα η πρωτοβουλία είναι ανοιχτή και σε χώρες που δεν ανήκουν στην ΕΕ ή στις αραβικές, γίνεται σαφές ότι επιδιώκεται η συμμετοχή του Ισραήλ, το οποίο εξάλλου επισκέφτηκε ο Κ. Μητσοτάκης τη Δευτέρα φεύγοντας από την Κύπρο. Το υπουργείο Εξωτερικών της Τουρκίας αντέδρασε έντονα, καταλήγοντας όμως ότι η συμμετοχή της είναι απαραίτητος όρος για μια συνεργασία στην περιοχή. Θυμίζει η ανακοίνωση πως βασική πλευρά του

ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού για τις ΑΟΖ είναι η διεκδίκηση μεγαλύτερης μερίδας από τα προσδοκώμενα κέρδη, έστω και η μερίδα του λέοντος προορίζεται για τις πολυεθνικές των ΗΠΑ και των άλλων ιμπεριαλιστών. Εξού και οι σταθερές τουρκικές αιτιάσεις για ελληνικές μαξιμαλιστικές διεκδικήσεις. Είναι γεγονός ότι αυτά δεν αφήνουν αδιάφορα τα ιμπεριαλιστικά κέντρα που επιδιώκουν την επαναπροσέγγιση της Τουρκίας με το ΝΑΤΟ. Γι’ αυτό και δημοσίευμα της εφημερίδας FAZ, που εκφράζει το γερμανικό κεφάλαιο, μοιράζει τις ευθύνες στο Αιγαίο στην τουρκική προκλητικότητα, αλλά και στις ελληνικές «μαξιμαλιστικές αξιώσεις». Ειδική πλευρά του ανταγωνισμού είναι η προσέγγιση της νέας κυβέρνησης των ΗΠΑ. Έτσι ο Τούρκος υπουργός Άμυνας Χ. Ακάρ σε συνέντευξή του άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο οι ρωσικοί πύραυλοι S400 να μη χρησιμοποιηθούν τελικά. Από την άλλη η ελληνική κυβέρνηση έστειλε τη φρεγάτα Ύδρα στον Περσικό, τυπικά για εκδηλώσεις… στα Εμιράτα, αλλά μάλλον για να συμμετάσχει σε αποστολή επιτήρησης μαζί με τις ΗΠΑ.

ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ ΚΟΜΙΣΙΟΝ

Ο «χειμώνας έρχεται», απειλές για μη συμμόρφωση

ο ΑΕΠ της Ευρωζώνης αναμένεται να συρρικνωθεί επιπλέον κατά 0,9% το πρώτο τρίμηνο του 2021 από το προηγούμενο τρίμηνο, οδηγώντας τη νομισματική ένωση σε ύφεση, σύμφωνα με τις χειμερινές προβλέψεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που δόθηκαν την Πέμπτη στη δημοσιότητα. Οι δυσοίωνες προβλέψεις της Κομισιόν ακολουθούν τα στοιχεία της προηγούμενης εβδομάδας που έδειξαν ότι η οικονομία της Ευρωζώνης συρρικνώθηκε κατά 0,7% το τελευταίο τρίμηνο του 2020. Επιπλέον, όλες οι προβλέψεις αναμένεται να αναθεωρηθούν προς το

δυσμενέστερο, καθώς οι συγκεκριμένες εκτιμήσεις δεν είχαν υπολογίσει τις συνέπειες του λεγόμενου 3ου κύματος της πανδημίας, τις μεταλλάξεις και τις μεγάλες καθυστερήσεις στον εμβολιασμό. Όσον αφορά την Ελλάδα, ο Επίτροπος Οικονομικών Πάολο Τζεντιλόνι, κατά την παρουσίαση των προβλέψεων, είπε ότι η χώρα υπέφερε από μια σημαντική ύφεση το 2020, σε αντίθεση με άλλες χώρες. Ακόμα μίλησε για σταδιακή ανάκαμψη το 2021 και το 2021, συνδέοντας την ωστόσο με την υλοποίηση των δεσμεύσεων της 9ης έκθεσης ενισχυμένης εποπτείας και την… αποφασιστικό-

τητα της κυβέρνησης «να αντιμετωπίσει την κρίση για να αποφύγει συνέπειες» . Απαντώντας σε ερώτηση αν μπορούμε να περιμένουμε ανατροπές στις δεσμεύσεις της Ελλάδας, όπως για παράδειγμα στους πλειστηριασμούς της πρώτης κατοικίας, ο Επίτροπος Οικονομικών περιορίστηκε να πει ότι «ενθαρρύνουμε τις ελληνικές Αρχές να συνεχίσουν τις δεσμεύσεις τους στις μεταρρυθμίσεις» και πως «οι δυσκολίες δεν πρέπει να υποβαθμίζουν αυτές τις προσπάθειες», δείχνοντας ότι η προστασία της κατοικίας δεν βρίσκεται στις προτεραιότητες της ΕΕ.

Πολιτική

αράντα οκτώ ώρες, δύο ολόκληρες μέρες. Τόσο κράτησε η κορύφωση της σύγκρουσης φοιτητών, εκπαιδευτικών, εργαζομένων και νεολαίας με κυβέρνηση και κατασταλτικούς μηχανισμούς. Μία σύγκρουση που, παρά την (αναμενόμενη) ψήφιση του νομοσχεδίου Κεραμέως αργά το βράδυ της Πέμπτης, 11 Φεβρουαρίου, με 166 ψήφους υπέρ και 132 κατά, αφήνει σημαντικές παρακαταθήκες για το επόμενο διάστημα. Για τις κεντρικές πολιτικές αναμετρήσεις στο ζήτημα των ελευθεριών, της καταστολής αλλά και της διαχείρισης της πανδημίας, όπως και σε ενδεχόμενη προσπάθεια εφαρμογής του νόμου. Την Τετάρτη, 10 Φεβρουαρίου, εκατοντάδες φοιτητές συγκεντρώνονταν λίγο πριν τη 1 το μεσημέρι στα Προπύλαια για μια ακόμη διαδήλωση, τη πιο μαζική από συνεχόμενες εβδομάδες κινητοποιήσεων που κατάφεραν να παγιώσουν το σπάσιμο της κυβερνητικής απαγόρευσης συναθροίσεων, να καταργήσουν στην πράξη παλιά και νέα δόγματα κατά των διαδηλώσεων. Αυτή η Τετάρτη, που στους δρόμους της Αθήνας βρέθηκαν περισσότεροι από 7.000 φοιτητές, ήταν αποτέλεσμα των μικρών συγκεντρώσεων στην πλατεία Κοραή που βρίσκονταν αντιμέτωπες με τους φραγμούς των ΜΑΤ, που δεν τους επιτρεπόταν να κατέλθουν στο οδόστρωμα, που αντιμετωπίζονταν με αύρες και χημικά, που ήταν απαραίτητη η μυστικότητα στους διαδηλωτές για να φτάσουν στο σημείο της προσυγκέντρωσης. Αυτές οι μικρές συγκεντρώσεις άνοιξαν τον δρόμο στη πρώτη διαδήλωση που έσπασε την απαγόρευση και εν συνεχεία στην επαναφορά των φοιτητι-

Η μάχη της παιδείας

Γιώργος Μουρμούρης

Είμαστε χιλιάδες, γινόμαστε περισσότεροι και θα νικήσουμε! ▸ Μια σύγκρουση που αφήνει σημαντική παρακαταθήκη κών κινητοποιήσεων στο κέντρο της πρωτεύουσας με τους δικούς τους όρους. Η διαδήλωση της Τετάρτης μετατράπηκε σε ένα μεγάλο ποτάμι που «πλημμύρισε» Πανεπιστημίου, Σταδίου και Σύνταγμα. Μπροστά στη Βουλή οι διαδηλωτές δέχτηκαν τα χημικά και τα κλομπ των ΜΑΤ, όταν προσπάθησαν να σπάσουν τον αστυνομικό κλοιό, με την ΕΛΑΣ να προχωρά σε συλλήψεις που απαθανατίστηκαν σε γεμάτες συμπαραδηλώσεις φωτογραφίες: Αστυνομικούς των ΜΑΤ με διαδηλωτές πεσμένους στα πόδια τους, με φόντο το κτήριο του κοινοβουλίου. Αργότερα, ενώ οι φοιτητές αποχωρούσαν προς την Ομόνοια και τα πρώτα μπλοκ είχαν ήδη περάσει τα Προπύλαια, μηχανές της ομάδας ΔΡΑΣΗ όρμησαν στους διαδηλωτές, δήθεν με αφορμή περιορισμένης έκτασης επεισόδια στο τέλος της πορείας. Τα μηχανοκίνητα τάγματα της ΔΡΑΣΗ διέλυσαν τη διαδήλωση, πέταξαν χημικά και χειροβομβίδες κρότου λάμψης κατά των διαδηλωτών, εγκλώβισαν ανθρώπους που έτρεχαν να ξεφύγουν, προπηλάκισαν φωτορεπόρτερ. Στην Ομόνοια κυνήγησαν, χτύπησαν και εγκλώβισαν φοιτητές, ανάμεσά τους μέλη της ΕΑΑΚ και της νΚΑ, που έφταναν στον σταθμό του

Η μεγάλη συγκέντρωση της Πέμπτης έδειξε πως το κίνημα δεν υποχωρεί, παρά την καταστολή

μετρό για να αποχωρήσουν (βλ. σελ. 17). Ακολούθησε μαζική συγκέντρωση αλληλεγγύης στους περισσότερους από 50 προσαχθέντες στη ΓΑΔΑ, με συνθήματα ενάντια στην αστυνομική βία αλλά και το νομοσχέδιο Κεραμέως, ενώ την επόμενη ημέρα δεκάδες φοιτητές έδιναν το «παρόν» σε συγκέντρωση αλληλεγγύης στους συλληφθέντες στα δικαστήρια της Ευελπίδων. Σημειώνεται ότι την ίδια ώρα εκατοντάδες καλλιτέχνες διαδήλωναν στο κέντρο της Αθήνας ενάντια

ΡΩΓΜΗ ΣΤΑ ΣΧΕ∆ΙΑ ΤΟΥΣ

Oι απαγορεύσεις «έσπασαν» η μία πίσω από την άλλη

ΣΑΒΒΑΤΟ 13 - ΚΥΡΙΑΚΗ 14 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2021

μάχη στην Παιδεία που δόθηκε τις τελευταίες εβδομάδες ήταν αποκαλυπτική και καθοριστική από πολλές απόψεις. Βεβαίως δεν κατάφερε να εμποδίσει την ψήφιση του νομοσχεδίου για τον τρόπο εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, το πειθαρχικό κώδικα κατά των φοιτητών και την πανεπιστημιακή αστυνομία. Κατόρθωσε όμως να αναγάγει το νομοσχέδιο που η κυβέρνηση της ΝΔ πήγαινε να περάσει υπό καθεστώς «σιγής νεκροταφείου» σε κεντρικό πολιτικό ζήτημα για αρκετές ημέρες, δημιουργώντας ρήγματα έστω και σε δευτερευούσης

σημασίας ζητήματα στο εσωτερικό του αστικού στρατοπέδου, προκαλώντας ακόμα και την διαφοροποίηση (πρώην) στελεχών του κυβερνώντος κόμματος. Πιο σημαντικό, κατάφερε να διατηρήσει ανενεργό στην πράξη, τουλάχιστον στο σκέλος της πρόληψης-περιορισμού, το νόμο Χρυσοχοΐδη για τις διαδηλώσεις και να γελοιοποιήσει το νέο «δόγμα» που παρουσίασε, με το κίνημα εν εξελίξει, ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη. Καμία από τις διαδηλώσεις που πραγματοποιήθηκαν δεν ζήτησε «άδεια» από τις αρχές, ενώ υπό την πίεση των διαδηλωτών οι απαγορεύσεις

«έσπασαν» η μία πίσω από την άλλη: Από τον φραγμό των ΜΑΤ στην πλατεία Κοραή, οι φοιτητές έφτασαν να συντρίψουν, στις 28 Ιανουαρίου, την φωτογραφική απαγόρευση συναθροίσεων που αποφάσισαν κυβέρνηση και ΕΛΑΣ. Τέλος, η υπομονή και επιμονή των νέων ανδρών και γυναικών που βρέθηκαν στους δρόμους ανάγκασε τον ίδιο τον πρωθυπουργό να σκίσει το «εκσυγχρονιστικό» του προσωπείο και να εμφανιστεί στη Βουλή ως ιεροδιδάσκαλος του 1950, χαρακτηρίζοντας την αστυνομική μπότα και κλομπ «δροσερή πνοή της δημοκρατίας». Αφήνοντας παρακαταθήκες για το μέλλον.

σε διάταξη που επί της ουσίας επανέφερε τη λογοκρισία στα καλλιτεχνικά κείμενα. Το απόγευμα της Πέμπτης, παρά το lockdown, μια μεγάλη συγκέντρωση φοιτητών, εκπαιδευτικών και εργαζομένων κατέκλυσε την λεωφόρο Αμαλίας, μπροστά στη Βουλή. Οι διαδηλωτές παρέμειναν μπροστά στο κοινοβούλιο μέχρι αργά το απόγευμα. Λίγες ώρες αργότερα, το νομοσχέδιο Κεραμέως υπερψηφίστηκε από τους βουλευτές της ΝΔ και της Ελληνικής Λύσης.

ΣΑΒΒΑΤΟ 13 - ΚΥΡΙΑΚΗ 14 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2021

Πρινηδόν

Σχόλια στο ημίφως Βορίδης: Ναι στο «τσεκούρι» στο Δημόσιο Με ειρωνεία και κυνισμό ο υπουργός Εσωτερικών Μάκης Βορίδης, σε πρόσφατη συνέντευξή του, όχι απλώς υπερασπίστηκε την κατακόρυφη μείωση προσωπικού στο ∆ημόσιο στα χρόνια των μνημονίων, αλλά υποστήριξε ότι «δεν κατέρρευσε και τίποτα». Και όταν ρωτήθηκε αν εννοεί ότι οι 400.000 υπάλληλοι που ξηλώθηκαν ήταν «περισσευούμενοι», απάντησε «προφανώς». Είναι πρόκληση να χαρακτηρίζονται οι εργαζόμενοι πλεονάζοντες ενώ ο κορονοϊός καλπάζει και τα δημόσια νοσοκομεία λυγίζουν λόγω των ελλείψεων σε υγειονομικό προσωπικό. Περισσευούμενοι δεν είναι οι εργαζόμενοι: περίσσιο είναι το θράσος του υπουργού που είναι σαν να λέει «φωτιά και τσεκούρι στους διορισμένους», στους νοσηλευτές, τους εκπαιδευτικούς, τους εργαζόμενους στις δημόσιες συγκοινωνίες. Εξάλλου, κάτι ξέρει από τσεκούρια o κύριος.

Βασίλης Παπαγεωργίου

Παιδιά ενός κατώτερου νυχτερινού θεού Μέχρι σήμερα ο νόμος προέβλεπε για τους απόφοιτους εσπερινών λυκείων την είσοδο κατόπιν εξετάσεων στα πανεπιστήμια με ποσόστωση 1%, αναγνωρίζοντας, έστω σε συμβολικό επίπεδο, την αξία της πρόσβασης των εργαζόμενων μαθητών στην ανώτατη εκπαίδευση. Με τον νόμοέκτρωμα της Κεραμέως, αυτό το μικρό παραθυράκι κλείνει ερμητικά, καθώς ορίζεται ότι η ελάχιστη βάση εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση θα είναι εφεξής κοινή για τους μαθητές των εσπερινών και των ημερήσιων λυκείων. Με άλλα λόγια, το υπουργείο φτύνει κατάμουτρα τους εργαζόμενους μαθητές που μοχθούν και διψούν για μόρφωση, αφού δεν μπορούν να εξασφαλίσουν ούτε πολύ χρόνο για διάβασμα ούτε φροντιστήρια. Με προκλητικό τρόπο η Κεραμέως και η κυβέρνηση δείχνουν τα τοξικά και ταξικά τους δόντια.

Κλείνουν σταθμούς, ταλαιπωρούν τον κόσμο Σε κανονικότητα τείνει να μετατραπεί το κλείσιμο σταθμών σε ακτίνα χιλιομέτρων γύρω από σημεία στα οποία έχει προαναγγελθεί η πραγματοποίηση προσυγκέντρωσης για διαδήλωση. Σε κάθε φοιτητική κινητοποίηση των τελευταίων εβδομάδων ο σταθμός «Πανεπιστήμιο» έκλεινε αρκετές ώρες πριν την προσυγκέντρωση, ενώ στις 3 Φεβρουαρίου έξι σταθμοί έκλεισαν για τη συγκέντρωση αλληλεγγύης στον Δ. Κουφοντίνα στα Προπύλαια. Για τη συγκέντρωση

Το αγόρι που εξαφανίστηκε «Είμαι 24 (χρονών) και θέλω να αυτοκτονήσω». Αυτό το βιντεοσκοπημένο μήνυμα ανέβασε στο Instagram ο ράπερ Λάμπρος Μανιφάβας, γνωστός ως Lamanif, λίγο πριν εξαφανιστεί το απόγευμα της Δευτέρας. Από τότε, όλες οι προ-

σπάθειες να βρεθεί δεν έχουν αποφέρει καρπούς. Ο νεαρός που έμενε με τη γιαγιά του στην Άνω Περαία Θεσσαλονίκης είχε γίνει θύμα διαδικτυακού εκφοβισμού, εκβιασμού και δημοσιοποίησης προσωπικών του στιγμών από άλλα μεγάλα ονόματα της σκηνής (όπως ο ράπερ Light). Ο Λάμπρος στο τελευταίο του μήνυμα αναφέρει πως είχε μπλέξει σε κύκλωμα με «αφέντρες», οι οποίες τον εκβίαζαν. Ελπίδα όλων να βρεθεί και να μην αποτελέσει νέο θύμα των «νταήδων» και της τοξικής «μάτσο» κουλτούρας, όπως ο Β. Γιακουμάκης.

Θέλουν νεκρό απεργό πείνας; Στην εξόντωση του Δημήτρη Κουφοντίνα επιμένει η κυβέρνηση, παρά

τις διεθνείς διαστάσεις που λαμβάνει πλέον το κίνημα συμπαράστασης. Με την υγεία του 63χρονου να κρέμεται «από μια κλωστή», καθώς εισέρχεται στην πέμπτη εβδομάδα απεργίας πείνας, στην έκκληση πανεπιστημιακών, καλλιτεχνών, γιατρών, βουλευτών και ευρωβουλευτών για ικανοποίηση του αιτήματός του περί επαναφοράς του στις φυλακές Κορυδαλλού, κυβέρνηση και φιλικά ΜΜΕ απαντούν με κυνισμό, ειρωνεία και διαρκή υπενθύμιση των αδικημάτων για τα οποία καταδικάστηκε ο Δ. Κουφοντίνας, φανερώνοντας την εκδικητικότητά τους. Παρέμβαση υπέρ του απεργού πείνας πραγματοποίησαν ο Συνήγορος του Πολίτη, η Διεθνής Αμνηστία, ενώ επερώτηση κατατέθηκε στην Ευρωβουλή. Στο μεταξύ, την Τρίτη η αστυνομία διέλυσε με ξύλο και χημικά άλλη μια συγκέντρωση αλληλεγγύης στον απεργό πείνας, στην Αθήνα.

Αγώνας των συμβασιούχων του ΤΕΕ

Δημήτρης Βουτσελάς | απολυμένος ΤΕΕ Ακριβώς δέκα χρόνια πριν (13/2/2011) το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας (ΤΕΕ), με πρόεδρο της Διοικούσας Επιτροπής (ΔΕ) τον μετέπειτα υπουργό της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ Χρήστο Σπίρτζη, απέλυε 108 συμβασιούχους εργαζόμενους (ανάμεσά τους και πολλούς μηχανικούς, μέλη του ΤΕΕ), εφαρμόζοντας τις μνημονιακές πολιτικές της κυβέρνησης και της ΕΕ. Οι συμβασιούχοι εργαζόμενοι είχαμε ξεκάθαρη σχέση εξαρτημένης εργασίας με το ΤΕΕ, κανονικό ωράριο και βγάζαμε δουλειά (η οποία τουλάχιστον στο Γραφείο Αμοιβών ήταν πολλή), υπογράφαμε συμβάσεις έργου και ορισμένου χρόνου, αμειβόμασταν με Δελτία Παροχής Υπη-

αλληλεγγύης στους συλληφθέντες φοιτητές στη ΓΑΔΑ, στις 10 Φλεβάρη, έκλεισε «αστραπιαία» ο σταθμός «Αμπελόκηποι», ενώ στις 6 Δεκέμβρη, με εντολή της αστυνομίας έκλεισαν 16 σταθμοί του δικτύου! Με την ταλαιπωρία διαδηλωτών και επιβατών, κυβέρνηση και ΕΛΑΣ θέτουν ένα ακόμη εμπόδιο στις συναθροίσεις, ενώ προσπαθούν να καλλιεργήσουν τον κοινωνικό αυτοματισμό.

ζητώ τον λόγο ρεσιών και ασφαλιζόμασταν με δική μας επιβάρυνση στο ΤΣΜΕΔΕ (ή ΟΑΕΕ). Η σκληρή πραγματικότητα όμως, για τους περισσότερους, είναι ότι τον Φλεβάρη του 2011 βρεθήκαμε άνεργοι στη μέση της κρίσης, χωρίς να πάρουμε αποζημίωση, χωρίς δικαίωμα επιδόματος ανεργίας από τον ΟΑΕΔ και όντας απλήρωτοι. Μετά από αγώνες μαζί με το σωματείο

εργαζομένων στο Επιμελητήριο, τελικά το ΤΕΕ δεν άσκησε ένδικα μέσα εναντίον 48 συμβασιούχων που δικαιώθηκαν δικαστικά, οι οποίοι επέστρεψαν στο ΤΕΕ. Με μία θετική απόφαση του Εφετείου τον περασμένο Οκτώβριο, δικαιωθήκαμε 15 συμβασιούχοι, πετυχαίνοντας την επαναπρόσληψή μας. Η απόφαση δέχτηκε ότι καλύπτουμε πάγιες και διαρκείς ανάγκες και η σχέση που μας συνδέει με το ΤΕΕ είναι αορίστου χρόνου, ότι η απόλυσή μας είναι άκυρη και ότι το ΤΕΕ οφείλει να αποδεχθεί τις υπηρεσίες μας, αλλιώς του επιβάλλεται χρηματική ποινή 150 ευρώ ανά ημέρα για τον καθένα. Το ΤΕΕ όμως, με εντολή του προέδρου Γ. Στασινού (της κυβερνητικής

ΔΚΜ), κατέθεσε στον Άρειο Πάγο αίτηση αναίρεσης της εφετειακής απόφασης, την οποία επικύρωσε με απόφασή της η ΔΕ και με ψήφους της παράταξης Σπίρτζη. Ο Σύλλογος Εργαζομένων ΤΕΕ-ΣΕΤΕΕ ενέγραψε τους δικαιωμένους δικαστικά συναδέλφους, ως μέλη του, είναι μαζί μας στις παρεμβάσεις στη ΔΕ του ΤΕΕ, πέτυχε μια σειρά άλλα πρωτοβάθμια σωματεία και ομοσπονδίες (και η ΑΔΕΔΥ) να πάρουν αποφάσεις στήριξης. Η συνέχεια θα δοθεί και στον Άρειο Πάγο, παρότι κάποιοι από μας γνωρίζουν ότι όσο πιο «ψηλά» πας, τόσο πιο μονόφθαλμα αλληθωρίζει η δικαιοσύνη προς τη μεριά των αντεργατικών επιλογών.

Πολιτική

ΣΥΡΙΖΑ

Γεράσιμος Λιβιτσάνος

Θέσεις ΚΕ του ΚΚΕ

Για «σοβαρό πρόβλημα φύλαξης των ΑΕΙ» μιλάει ο Τσίπρας ▸ «Αποστάσεις» από τις διεκδικήσεις του φοιτητικού κινήματος, «φλερτ» με τους «νοικοκυραίους»

ΣΥΡΙΖΑ δεν ψήφισε στη Βουλή το νομοσχέδιο της κυβέρνησης για την αστυνομία στα ΑΕΙ. «Ψηφίζει» όμως το επίπλαστο πρόβλημα που επικαλέστηκε η κυβέρνηση για να το κατασκευάσει, αναγνωρίζοντας διά στόματος Αλέξη Τσίπρα την ανάγκη «φύλαξης των πανεπιστημίων». Σαφέστατη ως προς αυτό ήταν η «ατάκα» του Αλέξη Τσίπρα, όταν ρωτήθηκε σε συνέντευξή του στον τηλεοπτικό σταθμό ALPHA για το ζήτημα της πανεπιστημιακής αστυνομίας. Απευθυνόμενος στον ερωτώντα δημοσιογράφο, είπε: «εγώ θα σας αιφνιδιάσω σήμερα, θα σας πω ότι θεωρώ ότι υπάρχει σοβαρό πρόβλημα στα πανεπιστήμια, όχι σε όλα, σε κάποιες πανεπιστημιακές σχολές, ιδίως στο κέντρο, με την κατ’ εξακολούθηση παραβατική στάση ορισμένων εξωπανεπιστημιακών στοιχείων που προσβάλλουν και την ίδια την έννοια του ασύλου». Μάλιστα, έθεσε το εξής δίλημμα: Αν αυτό «αντιμετωπίζεται με τον προκλητικό τρόπο της δημιουργίας αστυνομικών τμημάτων με ανεκπαίδευτους ειδικούς φρουρούς μέσα στα πανεπιστήμια ή αντιμετωπίζεται με τις ίδιες τις προτάσεις της πανε-

πιστημιακής κοινότητας, που λέει να φτιάξουμε σώματα φύλαξης μέσα στους πανεπιστημιακούς χώρους που να έχουν τη δυνατότητα της επιτήρησης και, όταν χρειάζεται, να καλούν τις αστυνομικές δυνάμεις προκειμένου να επέμβουν». Ο Αλέξης Τσίπρας κατέστησε σαφές ότι το σημαντικό ζήτημα στο επίμαχο νομοσχέδιο είναι οι σχέσεις της υπουργού Παιδείας Νίκης Κεραμέως και της κυβέρνησης με συγκεκριμένους ιδιοκτήτες κολεγίων και όχι οι αυταρχικές της επιλογές. Χαρακτηριστικά είπε πως «το νομοσχέδιο αυτό έρχεται να ολοκληρώσει αυτό το ρουσφέτι στους ιδιοκτήτες κολεγίων, φέρνει και ως πυροτέχνημα την πανεπιστημιακή αστυνομία, για να μη συζητάμε το μείζον, να συζητάμε το έλασσον». Αυτά, την ίδια στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ έχει καταθέσει ερώτηση στη Βουλή –υπογράφεται από τη Σία Αναγνωστοπούλου– που θεωρεί ψεύτικο τον ισχυρισμό ότι οι δείκτες εγκληματικότητας είναι αυξημένοι στα πανεπιστήμια, ζητώντας την τεκμηρίωσή του. Αυτό άλλωστε ήταν και το βασικό επιχείρημα του τομεάρχη Παιδείας, Νίκου Φίλη, που πολλάκις επισήμανε

στις παρεμβάσεις του στη Βουλή πως η κυβέρνηση επιχειρεί να εκμεταλλευτεί μεμονωμένα περιστατικά. Με την τηλεοπτική παρέμβασή του ο Αλέξης Τσίπρας έδωσε τον τόνο της αντιπολιτευτικής τακτικής του ΣΥΡΙΖΑ. Αποσαφήνισε, δηλαδή, το εδώ και καιρό οριστικό «διαζύγιο» της ηγεσίας του με τα ζητούμενα του φοιτητικού κινήματος και γενικώς των κινημάτων. Ξεκαθάρισε ότι κυρίως ενδιαφέρεται να «μπολιαστεί» με τα «νοικοκυρίστικα» αντανακλαστικά των ψηφοφόρων του λεγόμενου πολιτικού κέντρου. Να καθιερωθεί ως μια «εναλλακτική» διακυβέρνηση που δεν θα οδηγεί «σε περιπέτειες» και στη βάση αυτή να δημιουργήσει ευρύτερες πολιτικές συμμαχίες. Στην ίδια γραμμή, άλλωστε, κινείται και η κριτική που ασκείται στη ΝΔ για ιδέες προερχόμενες από τη δεκαετία του ’60, από τη σκοπιά μιας «εκσυγχρονιστικής» κριτικής. Αυτήν εξέφρασε, για παράδειγμα, στη Βουλή ο βουλευτής Αλέκος Φλαμπουράρης, λέγοντας πως «η κυβέρνηση της ΝΔ επέλεξε να κυβερνήσει το 2021 με χαρακτηριστικά της Δεξιάς της δεκαετίας του 1960».

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

∆ιαδηλώσεις κατά προστίμων, διώξεων, απαγορεύσεων

ημαντική κινηματική και πολιτική παρέμβαση πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 6 Φλεβάρη με τις διαδηλώσεις που πραγματοποιήθηκαν ενάντια στα πρόστιμα κατά αγωνιστών και τις απαγορεύσεις των διαδηλώσεων, μετά από πρωτοβουλία της Επιτροπής Αλληλεγγύης στους διωκόμενους - Για την ελευθερία στις κινητοποιήσεις στην Αθήνα και αλλού, καθώς και αντίστοιχων Επιτροπών σε άλλες πόλεις. Στην Αθήνα εκατοντάδες διαδηλωτές/ τριες συγκεντρώθηκαν στην πλατεία Συντάγματος στις 12 το μεσημέρι, όπου ανοίχτηκαν πανό της Επιτροπής, σωματείων (όπως της ΠΕΝΕΝ και του ΣΜΤ), κινήσεων (όπως το LABour από την έρευνα), αντιρατσιστικών πρωτοβουλιών (όπως το Κυριακάτικο Σχολείο μεταναστών), καθώς και πολιτικών φορέων [ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΚΚΕ(μ-λ), ΟΚΔΕ, ΕΕΚ, Κόκκινο Νήμα, Μ-Λ ΚΚΕ, ΔΕΑ, ΚΕΔ κ.α. Ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις δεν επέτρεψαν αρχικά στους διαδηλωτές να ανέβουν στο πάνω μέρος της πλατείας, για να υποχωρήσουν τελικά κάτω από την πίεση

ΣΑΒΒΑΤΟ 13 - ΚΥΡΙΑΚΗ 14 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2021

της Επιτροπής. Σε πανελλαδικό επίπεδο, πραγματοποιήθηκαν συγκεντρώσεις σε Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Γιάννενα (ιδιαίτερα μαζική), Ηράκλειο, Χανιά, Τρίκαλα, Ηγουμενίτσα και αλλού. Με τις συγκεντρώσεις της 6ης Φλεβάρη έκλεισε με επιτυχία ένας πρώτος κύκλος παρεμβάσεων της Επιτροπής Αλληλεγγύης στους διωκόμενους - Για την ελευθερία στις κινητοποιήσεις. Η ίδια η συγκρότηση και δράση της επιτροπής αποτελεί ένα θετικό παράδειγμα αγωνιστικής παρέμβασης με κινηματικά χαρακτηριστικά, που υποστηρίζεται από αρκετές οργανώσεις της αντικαπιταλιστικής και αντιιμπεριαλιστικής Αριστεράς που αναπτύσσουν κοινή δράση. Για το από δω και πέρα η επιτροπή δίνει άμεσα βάρος στην επαφή με συλλογικότητες του μαζικού κινήματος, στη συλλογή υπογραφών σε κείμενο καταδίκης προστίμων, διώξεων και απαγορεύσεων, στον πανελλαδικό συντονισμό και δικτύωση με αντίστοιχες πρωτοβουλίες και σε νέες αγωνιστικές παρεμβάσεις.

ΝΑΡ/ΑΝΤΑΡΣΥΑ «παίζουν το παιχνίδι της άρχουσας τάξης»

Δημοσιεύτηκε στον Ριζοσπάστη της 6ης Φλεβάρη το δεύτερο κείμενο των Θέσεων της ΚΕ του ΚΚΕ για το 21ο Συνέδριό του. Χρειάζονται κάποιες πρώτες επισημάνσεις. Στη θέση 37 τσουβαλιάζονται στο πλαίσιο του «οπορτουνιστικού χώρου» δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ και της ΛΑΕ, το ΜέΡΑ25, το ΝΑΡ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ για την «υιοθέτηση απόψεων που προβάλλονται διεθνώς από την “αριστερή πτέρυγα των δημοκρατικών των ΗΠΑ”»! Το ΝΑΡ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ κατηγορούνται προκλητικά για «στοίχιση» με την ελληνική αστική τάξη και τις «ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ»! «Στην πράξη, ακόμα και άθελά τους, εξαιτίας αυτής της πολιτικής τους, παίζουν το παιχνίδι των ιμπεριαλιστικών κέντρων και της ελληνικής άρχουσας τάξης», αναφέρουν χαρακτηριστικά οι Θέσεις, τη στιγμή που το ΚΚΕ υιοθετεί το σύνολο των θέσεων που προβάλλει το ελληνικό κράτος για τα χωρικά ύδατα, την υφαλοκρηπίδα και τις ΑΟΖ, και με τη στρατιωτική του ισχύ και στο διπλωματικό πεδίο. Τα «σχέδια για τη δημιουργία νέου οργανωτικού “κομμουνιστικού” μορφώματος» έχουν στόχο να λειτουργήσουν «ως ανάχωμα στη συμπόρευση λαϊκών δυνάμεων με το ΚΚΕ» και η «ενότητα δράσης στο κίνημα» χαρακτηρίζεται «φιλική επίθεση». Όλα αυτά τη στιγμή που το ΚΚΕ διατηρεί σχέσεις στο πλαίσιο του «Διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος» (παρά τις διαφωνίες) με κόμματα όχι μόνο κυβερνητικά, τώρα ή στο παρελθόν, αλλά και με εμπεδωμένη λογική αστικής διαχείρισης (π.χ. ΑΚΕΛ). Ακριβοί στα πίτουρα και φτηνοί στ’ αλεύρι.

ΣΑΒΒΑΤΟ 13 - ΚΥΡΙΑΚΗ 14 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2021

Εικονοκλάστες

Η παράταση της πανδημίας ανατρέπει τους σχεδιασμούς Η πανδημία της Covid-19 αναμφίβολα έχει περάσει το 2021 σε μία νέα εφιαλτική φάση. Οι προσδοκίες για την επανεκκίνηση της καπιταλιστικής οικονομίας στην Ευρώπη έχουν, στην καλύτερη περίπτωση, αναβληθεί επ’ αόριστο. Η πανδημία παρατείνεται, λοιπόν, κάτι που ανατρέπει τις προϋπάρχουσες εκτιμήσεις για την υγειονομική και την οικονομική κρίση, στην βάση των οποίων είχαν συγκροτηθεί τα οικονομικά προγράμματα των κυβερνήσεων και των κεντρικών τραπεζών. Ειδικά στην Ευρώπη. Η ανεπάρκεια των εμβολιαστικών προγραμμάτων στην ευρωζώνη έχει ξεπεράσει κάθε πρόβλεψη. Οι εμβολιασμοί με τα στοιχεία του Ιανουαρίου κινούνται σε εγκληματικά χαμηλές αναλογίες, φτάνοντας τους 2,8 ανά 100 άτομα, όταν στην Βρετανία στα μέσα του Ιανουαρίου είχαν ξεπεράσει τους 12,6 και στις ΗΠΑ τους 8,8. Οι συνέπειες είναι καταστροφικές, αυξάνουν κατακόρυφα τον αριθμό των προβλεπόμενων θυμάτων και οδηγούν σε αδιέξοδο τα ήδη κουρασμένα και ανεπαρκή συστήματα υγείας σε κάθε χώρα, που έχουν τώρα να αντιμετωπίσουν τα μεταλλαγμένα νέα και περισσότερο μεταδοτικά στελέχη του ιού. Είναι χαρακτηριστικό ότι σύμφωνα με τους υπολογισμούς του Bloomberg, η ανοσία αγέλης παγκοσμίως (εμβολιασμός του 75% - 80% του πληθυσμού), με τους σημερινούς ρυθμούς, θα χρειασθεί περί τα 7 χρόνια για να επιτευχθεί! Ακόμη και στις ΗΠΑ, η ανοσία αγέλης θα χρειασθεί άλλους 11 μήνες, ενώ για την ευρωζώνη η ανισομέρεια είναι τόσο μεγάλη που φτάνει από 2 χρόνια μέχρι τα 4-5. Για την Ελλάδα, θα απαιτηθούν 2,4 χρόνια. Στο μεταξύ, παγκοσμίως οι θάνατοι από την covid έχουν ξεπεράσει τα 2,3 εκατ. χωρίς να υπολογίζεται η κατακόρυφη αύξηση των θανάτων από άλλες αιτίες, που λόγω υπερκορεσμού των συστημάτων υγείας δεν αντιμετωπίζονται πλέον στα νοσοκομεία.

Τα χαρακτηριστικά που παίρνει η κρίση εκφράστηκαν με αμεσότητα στις αμερικάνικες εκλογές και το υποκείμενο οικονομικό αδιέξοδο — με όλες τις αντιφάσεις να έχουν εκδηλωθεί στο προσκήνιο. Ακόμα και στην περίπτωση της Ιταλίας, η «αποστολή» του Ντράγκι εντάσσεται στην προσπάθεια του ευρωπαϊκού πολιτικού συστήματος να προστατευθεί και να αποφύγει το στοιχείο της αναπάντεχης κατάρρευσης…

Δεν αρκεί το «θα κάνουμε ό,τι χρειαστεί»

Ξεπερνιούνται τα όρια συστημικής αντοχής Ανάλυση Γιάννης Αγγέλης

παράταση της πανδημίας με βασική υπεύθυνη την Κομισιόν και τις διαπλοκές των διαπραγματευτών με τις φαρμακευτικές εταιρείες έχει προκαλέσει μία διπλής κλίμακας οικονομική επιβάρυνση, της οποίας οι συνέπειες ακόμα είναι αδύνατο να εκτιμηθούν για την ΕΕ. Το ένα σκέλος αφορά την αναγκαστική υπέρβαση, λόγω ανεπάρκειας, των «μέτρων στήριξης» που είχαν αρχικά υπολογισθεί τόσο από τις κυβερνήσεις όσο και τις διακρατικές - ευρωπαϊκές συμφωνίες, όπως

τα δανειακά προγράμματα του Ιουνίου του 2020 από τον ESM, το Sure αλλά και το περίφημο Ταμείο Ανάκαμψης (NGEU). Ήδη όλες οι χώρες της Ευρωζώνης έχουν αναθεωρήσει τις προβλέψεις που είχαν κάνει για το 2021, ό,τι και αν είχαν «ξοδέψει» το 2020. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων, δε, όπως στην Ελλάδα και την Ιταλία, το 2020 ξοδεύτηκαν προκαταβολικά σχεδόν ολόκληρα τα ποσά που πρόκειται να πάρουν από το δωρεάν σκέλος του Ταμείου Ανάκαμψης τα επόμενα χρόνια. Το δεύτερο σκέλος έχει να κάνει με τις κεντρικές τράπεζες και ειδικά την ΕΚΤ. Στην βάση της εκτίμησης ότι με την ανακάλυψη του εμβολίου, την άνοιξη του 2021 η πανδημία θα άρχιζε να υποχωρεί, είχαν αρχίσει ήδη να οργανώνονται τα πρώτα βήματα της στρατηγικής εξόδου, με προγραμματισμό

μάλιστα για τερματισμό του έκτακτου προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης (PEPP) τον Μάρτιο του 2022. Τώρα ο προγραμματισμός αυτός έχει ανατραπεί. Τα μέχρι στιγμής σημάδια δείχνουν ότι τον Μάρτιο ή το αργότερο τον Σεπτέμβριο αναμένεται να ανακοινωθεί νέα επέκταση του PEPP, καθώς και των προγραμμάτων πιστωτικής επέκτασης με επιδοτούμενο χρήμα στις τράπεζες — τα γνωστά TLTROs, ύψους αντίστοιχου με εκείνο του PEPP... Κάτι τέτοιο όμως ξεπερνάει τα όρια αντοχής μιας πολιτικής την οποία δρομολόγησε μεν ο Ντράγκι το 2012, με το περιβόητο «θα κάνουμε ό,τι χρειαστεί», αλλά σήμερα έχει φτάσει να χρηματοδοτεί μέσω του PEPP ευθέως τα ελλείμματα των χωρών μελών της ευρωζώνης, ανατρέποντας το βασικό καταστατικό στοιχείο

ύπαρξης της ΕΚΤ. Για του λόγου το αληθές, στην Ελλάδα οι αγορές κρατικών ομολόγων από την ΕΚΤ αρκούν για να καλύψουν ολόκληρο το δημοσιονομικό έλλειμμα, ενώ για την Ιταλία τα μεγέθη είναι υπερδεκαπλάσια! Η πιστωτική αυτή επέκταση από την ΕΚΤ και τη Fed τις έχει φέρει σε σημείο να έχουν ξεπεράσει τα όρια της συστημικής αντοχής τους, καθώς τα μηδενικά επιτόκια και η χωρίς όρια «παραγωγή» χρήματος στο επίπεδο της νομισματικής κυκλοφορίας έχει διαρρήξει κάθε σχέση με την παραγωγική διαδικασία. Κι αυτό, πέραν της ανάδυσης δυνάμεων αντίδρασης και αντίστασης μέσα στις κοινωνίες, έχει εντάξει πλέον στην καθημερινή επιχείρηση επιβίωσης του συστήματος μέσω των Κεντρικών Τραπεζών και το σενάριο της αναπάντεχης κατάρρευσης.

Εικονοκλάστες

Η αρχή του τέλους… του τέλους ▸ Από την κρίση του ’70 στο κραχ του 2008 και το σοκ της πανδημίας, τα «εργαλεία» του συστήματος εξαντλούνται

α χρέη που έχουν συσσωρεύσει τους δέκα πρώτους μήνες της πανδημίας οι χώρες-μέλη της ευρωζώνης έχουν στείλει το σύνολο του δημόσιου χρέους της στο 100% του ΑΕΠ, ενώ δεν αποκλείεται να αυξηθεί περαιτέρω. Κι αυτό, σε μια στιγμή που το ιδιωτικό χρέος είναι ήδη υπερτριπλάσιο και πρακτικά ανεξέλεγκτο. Αυτές τις βαθιές «πηγές» της κρίσης, η παράταση της πανδημίας τις εκτινάσσει σε μη ελέγξιμα πλέον επίπεδα, με την ΕΚΤ –όπως και τις άλλες κεντρικές τράπεζες– να είναι ο μοναδικός λόγος που τα κράτη-μέλη και οι κοινωνίες καταφέρνουν ακόμη να επιβιώνουν, αναχρηματοδοτώντας το κόστος που απαιτείται για να επιτυγχάνεται αυτό. Για να γίνει αντιληπτή η δομική αδυναμία που έχουν οι κεντρικές τράπεζες να συνεχίσουν για πολύ ακόμα αυτή την πολιτική τους, είναι αναγκαία μία μικρή αναδρομή στην ιστορία της κρίσης. Και ειδικά στις αρχές της δεκαετίας του ’70, μετά το τέλος του Μπρέτον Γουντς, τον Αύγουστο του 1971. Ήτοι, στη στιγμή της κατάρρευσης του διεθνούς μεταπολεμικού νομισματικού συστήματος, το οποίο στηρίχθηκε στην σταθερή σχέση μεταξύ του χρυσού και του δολαρίου. Η διέξοδος την οποία το σύστημα «επέλεξε», χωρίς να έχει εναλλακτική, για να αντιμετωπίσει την πληθωριστική κρίση μετά το 1971 και τις πρωτοφανείς ανατροπές –οικονομικές, πολιτικές, γεωπολιτικές και άλλες– που ακολούθησαν, ήταν η διψήφια αύξηση των επιτοκίων το 1980-81 από την αμερικανική ομοσπονδιακή τράπεζα, τη Fed. Αυτό προκάλεσε ένα χωρίς προηγούμενο υφεσιακό κύμα στο παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα, με συναλλαγματικές αναταραχές οι οποίες τάραξαν συθέμελα το διεθνές εμπόριο και οδήγησαν, μετά από πολλούς και σοβαρούς σπασμούς, στη

συναλλαγματική συμφωνία/ συμβιβασμό που επετεύχθη στο Plaza το 1985. Η βάση αυτής της συμφωνίας για τις ισοτιμίες γεν-δολαρίου-μάρκου, όσο φυσικά άντεξε, επέτρεψε τη βίαιη απελευθέρωση της κίνησης κεφαλαίων, που με την σειρά της αποτέλεσε τον καμβά της ραγδαίας έκτοτε στροφής των επενδύσεων στον παγκόσμιο χρηματιστικό τομέα, με ρυθμούς που

λελεύθερης παγκοσμιοποίησης. Παρά δε τις αλλεπάλληλες κρίσεις που γνώρισε τις επόμενες δεκαετίες, του ’80 και του ’90, δημιούργησε την ψευδαίσθηση ότι το κέρδος μπορεί να προέλθει σχετικά εύκολα με διαδικασίες επέκτασης μέσα στις χρηματιστηριακές αγορές, πολύ περισσότερο από όσο μέσα από της κοστοβόρες βιομηχανίες παραγωγής, οι οποίες έτσι κι αλλιώς είχαν

Η δικαίωση του Μαρξ που επέμενε ότι το μεγαλύτερο εμπόδιο στην επέκταση του κεφαλαίου, στη φάση της παρακμής του, δεν είναι άλλο παρά το ίδιο το κεφάλαιο

για πρώτη φορά γνώρισε η επέκταση του κεφαλαίου. Το πλασματικό κεφάλαιο και τα χρηματιστηριακά προϊόντα αποτέλεσαν πρακτικά το άρμα «διεξόδου» της κεφαλαιακής επέκτασης από την ύφεση των αρχών της δεκαετίας του ’80, ως η βασική πλατφόρμα της αποκαλούμενης από τότε νεοφιλελεύθερης πολιτικής (Ρηγκανόμικς, θατσερισμός, κ.λπ.). Αυτή η «διέξοδος», μέσω του πλασματικού κεφαλαίου, ντύθηκε μεθοδικά με τα «χαρίσματα» της νεοφι-

ΣΑΒΒΑΤΟ 13 - ΚΥΡΙΑΚΗ 14 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2021

στο μεταξύ αρχίσει να ανακαλύπτουν τον «παράδεισο» της Κίνας. Η διάσταση, έκτοτε, μεταξύ της τρομακτικής επέκτασης του πλασματικού κεφαλαίου και της υστέρησης του βιομηχανικού κεφαλαίου ξεδίπλωσε όλες τις αντιφάσεις της παρακμής του συστήματος, με κρισιακούς σπασμούς που εξέφραζαν τη βίαιη εκδήλωση του νόμου της αξίας. Σπασμούς λιγότερο ή περισσότερο ισχυρούς, που όμως κάθε φορά επιβεβαίωναν την μονόδρομη κυριαρχία του χρηματιστικού κεφαλαίου και

της παρακμής του, η οποία γίνεται ολοένα περισσότερο εμφανής, με κάθε ευκαιρία (πρόσφατα το φαινόμενο GameStop, Bitcoin και άλλα κρυπτονομίσματα κ.λπ.). Κλείνοντας αυτή τη σύντομη αναδρομή, φτάνουμε στο ζοφερό 2008, όταν η «φούσκα» από την επέκταση του πλασματικού κεφαλαίου έδειξε τα δόντια της με την κατάρρευση της Lehman Brothers και τα όσα ακολούθησαν. Σε μία απολύτως αντίθετη κατεύθυνση από εκείνη του 1980, το 2009 η Fed εισήγαγε τότε –και η ΕΚΤ την ακολούθησε με καθυστέρηση– σαν ανάχωμα στις συνέπειες αυτής της χρηματοπιστωτικής λαίλαπας, ώστε να αποφευχθεί η συνολική κατάρρευση του συστήματος, την απότομη μείωση των επιτοκίων και τα προγράμματα ποσοτικής χαλάρωσης. Χωρίς και πάλι να υπάρχει εναλλακτική για τις κεντρικές τράπεζες. Όμως ακριβώς αυτό ήταν και παραμένει το «βήμα» εκείνο που ύψωσε τον τοίχο πάνω στον οποίο έχει… σκάσει το τραίνο της επέκτασης του πλασματικού κεφαλαίου των προηγούμενων δεκαετιών, με την απελευθέρωση της κίνησης κεφαλαίων μετά το 1985. Η επέκταση, άλλωστε, αυτών των δεκαετιών είχε πατήσει ακριβώς πάνω στην επιτοκιακή «αποδοτικότητα» των χρηματοπιστωτικών προϊόντων χρέους και κυρίως «σύνθετων προϊόντων» ή αλλιώς «παραγώγων». Όλα αυτά αποτελούν ίσως την πλέον ξεκάθαρη επιβεβαίωση αυτού που εννοούσε ο Μαρξ, όταν επέμενε ότι το μεγαλύτερο εμπόδιο στην επέκταση του κεφαλαίου, στη φάση της παρακμής του, δεν είναι άλλο παρά το ίδιο το κεφάλαιο: «Ο αληθινός φραγμός της καπιταλιστικής παραγωγής είναι το ίδιο το κεφάλαιο. Αυτό το κεφάλαιο και η αυτό-εξάπλωσή του εμφανίζονται ως η αρχή και το τέλος της διαδικασίας, το κίνητρο και ο σκοπός της παραγωγής».

Το χρέος οδηγεί κατευθείαν στα χρεοστάσια Το συνηθισμένο ερώτημα που τίθεται είναι «τι θα εμποδίσει τις κεντρικές τράπεζες να συνεχίσουν να κρατάνε τα επιτόκια μηδενικά ή ακόμα και αρνητικά;», καθώς και «τι θα τις υποχρεώσει να σταματήσουν να αγοράζουν το χρέος που δημιουργούν οι κυβερνήσεις τους;». Η απάντηση έρχεται μέσα από την αδυσώπητη λειτουργία του νόμου της αξίας και τις αμείλικτες παρακμιακές αντιφάσεις στην αναπαραγωγή του κεφαλαίου. Την πρώτη την είδαμε πιο πριν. Στον ορίζοντα όμως φαίνεται να αναδύεται και η δεύτερη. Για πρώτη φορά εδώ και περισσότερα από πέντε χρόνια, καταγράφεται μία ισχυρή αναστροφή της τάσης του Δείκτη Τιμών Καταναλωτή (CPI), δηλαδή του πληθωρισμού στην ευρωζώνη. Ανάλογης κλίμακας αντιστροφή της τάσης έχει παρατηρηθεί και στις ΗΠΑ, ειδικά στα προϊόντα λαϊκής κατανάλωσης, τρόφιμα κ.λ.π. Όσο η ανοδική τάση του πληθωρισμού ενισχύεται τόσο θα αυξάνεται η αδιέξοδη πίεση στις κεντρικές τράπεζες να εγκαταλείψουν την «σωστική» πολιτική των μηδενικών επιτοκίων. Όταν και όπως και αν αυτό συμβεί, το υπάρχον χρέος θα πρέπει να αρχίσει να πληρώνεται, με κόστος το οποίο ουδείς μπορεί να «σηκώσει». τόσο λόγο του όγκου του όσο και λόγω της ύφεσης που έχει προηγηθεί. Οι συνέπειες έχουν ένα όνομα: Στάση πληρωμών. Και γι’ αυτή την χιονοστιβάδα χρεοστασίων, με συνακόλουθη την κατακόρυφη αύξηση της ανεργίας, προειδοποιούν ήδη οι διεθνείς οργανισμοί — BIS, ΔΝΤ και Παγκόσμια Τράπεζα… Ακριβώς αυτή η απειλή αυτή κινητοποίησε περί τους 100 ευρωπαίους επώνυμους οικονομολόγους, όπως ο Πικετί, να ζητήσουν τη διαγραφή του χρέους της πανδημίας. Η Λαγκάρντ το απέρριψε, αλλά γνωρίζει τόσο η ίδια όσο και οι συνάδελφοί της ότι κανείς δεν μπορεί να το αποπληρώσει…

ΣΑΒΒΑΤΟ 13 - ΚΥΡΙΑΚΗ 14 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2021

Με 102% έκλεισε η οικονομική εξόρμηση του ΝΑΡ

ΜΕ ΚΑΛΥΨΗ του πλάνου κατά 102% έκλεισε η οικονομική εξόρμηση του ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση για το δίμηνο Δεκέμβρη 2020 - Γενάρη 2021. Εξόρμηση που επέβαλε η προσπάθεια οικονομικής εξόντωσης αγωνιστών και πολιτικών οργανώσεων από την κυβέρνηση, με πρόστιμα ύψους πολλών χιλιάδων ευρώ και διώξεις για τις κινητοποιήσεις των τελευταίων μηνών. Διώξεις και πρόστιμα έχουν επιβληθεί σε πάνω από 130 μέλη και φίλους του ΝΑΡ και της νΚΑ. «Θέλουμε να ευχαριστήσουμε τους εκατοντάδες φίλους, συναγωνιστές και συναγωνίστριες, που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα και κατέθεσαν τη μικρή ή και μεγάλη εισφορά τους. Κάθε ποσό ήταν πολύτιμο για τη συλλογική αντιμετώπιση της νέας κατάστασης», αναφέρει σε ανακοίνωσή του το ΝΑΡ.

Αθήνα: Παρεμβάσεις στις γειτονιές για την Πρωτοβάθμια Υγεία

ΣΕ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΕΝΕΣ δράσεις με αίτημα τη στήριξη και αναβάθμιση της Πρωτοβάθμιας Υγείας προχώρησαν το διήμερο 7 και 8 Φεβρουαρίου μέλη εργατικών λεσχών και συλλογικοτήτων γειτονιάς στην Αθήνα. «Μετά από σχεδόν έναν χρόνο πανδημίας και lockdown, βλέπουμε μέρα με τη μέρα να βαθαίνει η κυβερνητική επίθεση στα δικαιώματά μας για αξιοπρεπή εργασία και διαβίωση, για πρόσβαση σε επαρκή δημόσια περίθαλψη και στις δημοκρατικές μας ελευθερίες. Για τον λόγο αυτό, αποφασίσαμε να έρθουμε σε επικοινωνία και να ενώσουμε τις δυνάμεις μας, δημιουργώντας ένα δίκτυο συνεννόησης και συντονισμένης δράσης», ανέφεραν σε ανακοίνωσή τους οι διοργανωτές της κινητοποίησης, καλώντας παράλληλα σε στήριξη της πανυγειονομικής απεργίας στις 16 Φεβρουαρίου.

Ύστατος χαιρετισμός στον Κώστα Μποσταντζόγλου

ΈΦΥΓΕ από τη ζωή, μετά από μάχη που τον κατέβαλε, ο εικαστικός και συγγραφέας Κώστας Μποσταντζόγλου. Γεννήθηκε το 1949, λίγο μετά τη λήξη του εμφυλίου. Πατέρας του ήταν ο Μέντης (Χρύσανθος) Μποσταντζόγλου, ο γνωστός Μποστ. Είχε τη μοίρα των παιδιών των κυνηγημένων αριστερών αλλά και την τύχη να έχει πατέρα έναν προικισμένο καλλιτέχνη και συγγραφέα. Εργάστηκε με ιδιαίτερη επιτυχία ως γραφίστας, ενώ διακρίθηκε ιδιαίτερα στον χώρο του αθλητισμού, ως κολυμβητής και πολίστας του Παναθηναϊκού και της εθνικής ομάδας. Στον Ρήγα Φεραίο μέχρι τη διάσπαση τού 1978, στη συνέχεια συμπορεύτηκε με τη Β’ Πανελλαδική, στηρίζοντας κριτικές και ανατρεπτικές τάσεις στον χώρο της Αριστεράς. Άρθρα του έχουν κατά καιρούς δημοσιευτεί και στο Πριν. Τα θερμά μας συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους οικείους του.

Επικαιρότητα

Ακροβασίες

| Βασίλης Παπαγεωργίου

Με ένα ...κλικ ∆ΙΑ∆ΙΚΤΥΑΚΗ ΕΚ∆ΗΛΩΣΗ LABOUR ΓΙΑ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΣΤΗΝ ΕΡΕΥΝΑ

Το Σάββατο 13 Φλεβάρη στις 6 μ.μ. το σχήμα LABour - Αγωνιστική Παρέμβαση στην Έρευνα διοργανώνει διαδικτυακή συζήτηση με τίτλο «Γιατί Πανελλαδικό Κλαδικό Σωματείο στην Έρευνα». «Σε έναν κλάδο που η απλήρωτη και ανασφάλιστη εργασία είναι καθεστώς, ερχόμαστε σε νέες θέσεις μάχης για τη διεκδίκηση αξιοπρεπών όρων εργασίας. Θεμελιώδες βήμα σε αυτή την προσπάθεια είναι η δημιουργία ενός κλαδικού σωματείου στον χώρο της έρευνας. Αυτό τον στόχο έχει η Πρωτοβουλία για τη συγκρότηση Κλαδικού Σωματείου Εργαζομένων στην Έρευνα, στην οποία συμμετέχουμε ενεργά», αναφέρει η ανακοίνωση. Η εκδήλωση θα μεταδοθεί ζωντανά από την σελίδα του σχήματος στο facebook.

ΑΡΠΗ: ΕΝΑΛΛΑΓΗ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΟΥ ΚΑΙ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ∆ΡΑΣΗΣ

Αλλαγή «σκυτάλης» στο περιφερειακό συμβούλιο για την Αριστερή Παρέμβαση Ηπείρου (ΑΡΠΗ), μετά τη διαδικτυακή συνέλευση της κίνησης που πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 6 Φεβρουαρίου με μεγάλη συμμετοχή από όλες τις περιφερειακές ενότητες. Νέος περιφερειακός σύμβουλος στη θέση του Νίκου Ζήκου προτάθηκε και ψηφίστηκε ομόφωνα ο Ζώης Γαλατάς. Παράλληλα, συζητήθηκε ο απολογισμός και το πρόγραμμα δράσης της κίνησης. Τις επόμενες μέρες η γραμματεία της περιφερειακής κίνησης θα παρουσιάσει σε συνέντευξη τύπου (παρουσία του τέως και του νυν περιφερειακού της συμβούλου) την απόφαση για το πρόγραμμα δράσης της επόμενης περιόδου.

ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΛΕΥΚΑ∆ΑΣ: ΟΙ ∆ΗΜΟΣΙΟΙ ΧΩΡΟΙ ΜΑΣ ΑΝΗΚΟΥΝ!

Την αμέριστη στήριξή της στον αγώνα των κατοίκων της Λευκάδας για την προστασία της βόρειας παραλίας του νησιού από τα επενδυτικά σχέδια των εταιρειών, εξέφρασε με ανακοίνωσή της η τοπική επιτροπή της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. «Κανένα ξεπούλημα του οινοποιείου του ΤΑΟΛ. Ελεύθερη πρόσβαση στις παραλίες. Ελεύθερη χρήση των δημόσιων χώρων (πλατείες, πάρκα, παραλίες) για όλους και προστασία του περιβάλλοντος», σημειώνει.

Ναυτιλία: 48ωρη απεργία στις 23-24 Φεβρουαρίου Σε 48ωρη πανελλαδική προειδοποιητική απεργία με προοπτική κλιμάκωσης προχωρούν, το διήμερο 23-24 Φλεβάρη, από κοινού 13 ναυτεργατικά σωματεία. Σε σχετική ανακοίνωση, η ΠΕΝΕΝ σημειώνει ότι η απεργιακή κινητοποίηση αφορά τα συσσωρευμένα προβλήματα των ναυτεργατών εν μέσω πανδημίας, «με την εκρηκτική αύξηση της ανεργίας, την καταστρατήγηση των ΣΣΕ, με επιδόματα φτώχειας και εξαθλίωσης τα οποία ακόμη και αυτά καθυστερούν δραματικά να καταβληθούν στους δικαιούχους ναυτεργάτες», αλλά και τον νόμο 4714/2020 που αποτελεί βαρύ πλήγμα στον θεσμό των ΣΣΕ.

Pipe Life: Λουκέτο και 70 απολύσεις Με μία αιφνιδιαστική κίνηση η αυστριακή PipeLife International, μέλους του ομίλου Wienerberger ΑG, ανακοίνωσε ότι κλείνει το εργοστάσιο σωληνουργίας της Pipe Life στη Θήβα και απολύει και τους 70 εργαζόμενους. Τα τελευταία χρόνια, όμως, εκείνοι ήταν που κλήθηκαν από την εργοδοσία να «κάνουν θυσίες» για «να σωθεί η εταιρεία» και να συνεχιστεί η λειτουργία της. Ωστόσο αυτό δεν εμπόδισε τους ιδιοκτήτες της να βάλουν λουκέτο και να στείλουν στην ανεργία άλλες εβδομήντα οικογένειες.

ΣΑΒΒΑΤΟ 13 - ΚΥΡΙΑΚΗ 14 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2021

Συνέντευξη ▶ Ποιες είναι οι εξελίξεις γύρω από τη συνδικαλιστική δίωξη εις βάρος σας αλλά και το ενδεχόμενο απόλυσης;

Έπειτα από τις κινητοποιήσεις που κάναμε με τεράστια συμπαράσταση, περιμέναμε να απαντήσει ο διοικητής της 1ης ΥΠΕ. Να μας πει τον τρόπο με τον οποίο ουσιαστικά θα δοθεί παράταση στη σύμβασή μου μέχρι τις 31 Οκτωβρίου 2021, καθώς γι’ αυτό είχε δεσμευτεί στη συνάντηση με ΑΔΕΔΥ, ΟΕΝΓΕ και ΕΙΝΑΠ. Η απάντηση αυτή ωστόσο καθυστερούσε. Το βράδυ της Τρίτης έλαβα με μέιλ την απάντηση του κ. Στάθη της υγειονομικής περιφέρειας, όπου ούτε λίγο ούτε πολύ προσπαθούσε με άθλια επιχειρήματα να πείσει ότι δεν υπάρχει ανάγκη να είμαι γιατρός στον «Άγιο Σάββα». Όπως επίσης και ότι η μετακίνηση στο «Σωτηρία» ήταν νόμιμη και πως τελικά μπορώ να απολυθώ. Είναι μία κατάπτυστη απάντηση η οποία είναι μνημείο προσβολής, όχι μόνο στο πρόσωπό μου και στο σωματείο μας αλλά συνολικά για τους υγειονομικούς και την κοινωνία. Ένας διοικητής ΥΠΕ, πρώην διευθυντής της αστυνομίας, μαζί με μία διοικήτρια-νηπιαγωγό μπορούν μέσα στην πανδημία να απολύσουν έναν γιατρό γιατί έχουν την εξουσία να το κάνουν. Αυτό απαντούν επί της ουσίας. Είναι προκλητικό, πραγματική εκτροπή, και αντιπροσωπεύει μια λογική αυθαιρεσίας, αυταρχισμού και εκδικητικότητας. Δεν ενδιαφέρει τίποτα την κυβέρνηση και το υπουργείο Υγείας παρά μόνο η στοχοποίηση υγειονομικών που λένε την αλήθεια. Πιστεύουν ότι επειδή είμαι συμβασιούχος έχουν μεγαλύτερη δύναμη, με θεωρούν πιο ευάλωτο για να με εξοντώσουν. Οδηγούμαι στην απόλυση και μάλιστα είναι γελοίο γιατί επικαλέστηκαν ανάγκες της πανδημίας για να με μετακινήσουν, ενώ τώρα δεν υπάρχει καμία ανάγκη και με απολύουν. ▶ Ποια θα είναι η συνέχεια του αγώνα σας;

Ετοιμάζουμε την απάντησή μας. Η απόφαση έχει πυροδοτήσει τεράστια οργή στους εργαζόμενους του «Αγίου Σάββα» αλλά και συνολικά τα μηνύματα που έρχονται από τους υγειονομικούς, τα συνδικάτα και την κοινωνία είναι ότι υπάρχει πραγματικά κατακραυγή. Η μεθόδευση κλιμακώθηκε με τη μετακίνησή μου

Κώστας Καταραχιάς Πρόεδρος του Συλλόγου Εργαζομένων Νοσοκομείου «Ο Άγιος Σάββας»

Στοχοποιούν τους υγειονομικούς και την αλήθεια! «Ένας διοικητής ΥΠΕ, πρώην διευθυντής της αστυνομίας, μαζί με μία διοικήτρια-νηπιαγωγό μπορούν, μέσα στην πανδημία, να απολύσουν έναν γιατρό, γιατί έχουν την εξουσία να το κάνουν. Είναι προκλητικό, πραγματική εκτροπή, ροσωπεύει και αντιπροσωπεύει μια λογική αυθαιρεσίας, μού και αυταρχισμού τητας», εκδικητικότητας», το Πριν δηλώνει στο όγος και ο ακτινολόγος πρόεδρος γου του Συλλόγου νων Εργαζομένων ίου Νοσοκομείου «Ο Άγιος Σάββας» Κώστας άς. Καταραχιάς.

ατον Δεκέμβρη και την μη αναρι νέωση της σύμβασής μου μέχρι υ31/10 αλλά μέχρι 31/3. Το μήνυύμα που δώσαμε την προηγούμενη εβδομάδα είναι ότι όλο το νοσοκομείο, η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων, είναι ενάντια στην απόλυση του προέδρου του σωματείου και του γιατρού που εργάζεται σε αυτό εδώ και 10 χρόνια. ▶ Από την αρχή της πανδημίας βλέπουμε οι υγειονομικοί να αντιδρούν στη διαχείριση της κυβέρνησης και τη μη ενίσχυση του ΕΣΥ. Μήπως έτσι εξηγείται και μια προσπάθεια στοχοποίησής τους που παρατηρείται;

Άνθρωποι χάθηκαν εκτός ΜΕΘ και αυτό αποτελεί έγκλημα της κυβέρνησης και του υπουργείου Υγείας, το οποίο προσπαθούν να το καλύψουν στοχοποιώντας τους γιατρούς

στην

ΙΩΑΝΝΑ ΚΑΡΔΑΡΑ

Τα συνδικάτα στην υγεία, με τα όποια προβλήματά και τις όποιες αδυναμίες τους, είναι ισχυρά. Το σωματείο μας, μαζί με πολλά ακόμα, πρωτοστατούμε σε όλη αυτή τη μάχη κι έχουμε παίξει κεντρικό ρόλο στους αγώνες των υγειονομικών για τους συμβασιούχους και τις προσλήψεις, τη αύξηση της χρηματοδότησης, την απομάκρυνση των εργολάβων και τα βαρέα και ανθυγιεινά. Η ΟΕΝΓΕ από την πρώτη στιγμή έβαλε στο τραπέζι της συζήτησης το πώς θα αντιμετωπίσουμε την πανδημία αλλά σε τελείως διαφορετική κατεύθυνση από την επιτροπή των «ειδικών». Τα συνδικάτα και οι ομοσπονδίες μιλούν για τις ελλείψεις και την ανάγκη θωράκισης των νοσοκομείων και της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας. Έχουν καταθέσει συγκεκριμένες προτάσεις ενώ ήμασταν ο πρώτος κλάδος που σε αυτές τις συνθήκες βγήκε στα προαύλια των νοσοκομείων και έκανε μεγάλες κινητοποιήσεις στις 7 Απρίλη, στην αρχή της πανδημίας. Δεν επιβλήθηκε σιωπητήριο στους εργαζόμενους στην υγεία. Αυτό πονάει πάρα πολύ την κυβέρνηση και το υπουργείο Υγείας και γι’ αυτό προσπαθούν να φιμώσουν τους υγειονομικούς και τα συνδικάτα με πολλούς ύπουλους τρόπους. Ωστόσο η επικοινωνία μας με τον κόσμο είναι πολύ μεγάλη. Το τελευταίο διάστημα υπάρχει μια κλιμάκωση της προσπάθειας τρομοκρ κράτησης και στοχοποίησης τω των αγωνιζόμενων υγειονομικώ κών, όπως της προέδρου της ΕΝ ΕΝΙΘ Δ. Κατσίμπα και των δ δύο προέδρων εργαζομένων στα νοσοκομεία Γρεβενών και Γιαννιτσών. Ακόμα σχηματίστηκε δικογραφία σε βάρος του προέδρου της ΠΟΕΔΗΝ ενώ και η πρόεδρος της ΟΕΝΓΕ Α. Ρέτζιου έ έχει κληθεί να δώσει… εξηγή γήσεις για μια συγκέντρωση τω των υγειονομικών στο υπουργε γείο Υγείας τον Σεπτέμβρη. Μ Μέσα στα σωματεία μας αποκαλύπταμε την πραγματικότητα και ο «Άγιος Σάββας» είναι πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα. ▶ Σχεδόν ένα χρόνο μετά την

έναρξη της πανδημίας έχει αλλάξει κάτι στο ΕΣΥ;

Μία χούφτα συμβασιούχους πήραν μόνο, οι οποίοι ζήτημα είναι αν καλύπτουν τις συνταξιοδοτήσεις και τις ευπαθείς ομάδες των υγειονομικών που βγαίνουν σε ειδικές άδειες. Οι προσλήψεις που κάνουν επί της ουσίας δεν αλλάζουν το σύνολο των γιατρών ή των νοσηλευτών. Δεν ενισχύεται το ΕΣΥ και η πολιτική των μετακινήσεων είναι τρανταχτή απόδειξη ότι δεν έκαναν τίποτα όλο το προηγούμενο διάστημα. Ούτε κρεβάτια ΜΕΘ έφτιαξαν, απλώς πήραν απλές κλίνες με οξυγόνο και τις βάφτισαν κρεβάτια ΜΕΘ. Άνθρωποι χάθηκαν εκτός ΜΕΘ και αυτό αποτελεί έγκλημα της κυβέρνησης και του υπουργείου Υγείας, το οποίο προσπαθούν να το καλύψουν στοχοποιώντας τους γιατρούς. Όπως έκανε πριν λίγο διάστημα με δηλώσεις του και ο Β. Κοντοζαμάνης. ▶ Τι θα έπρεπε να έχουν κάνει για να ενισχυθεί η υγεία;

Το βασικό θα ήταν να ενισχύσουν πολύ την πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας, η οποία είναι και η πρώτη γραμμή άμυνας. Στην Ελλάδα όμως δεν υπάρχει σχεδόν καθόλου. Θα έπρεπε να έχουν καλύψει όλα τα κενά στα νοσοκομεία, 6.000 κενά γιατρών και συνολικά 35.000 κενά υγειονομικών. Αντίθετα, τα νοσοκομεία μετατράπηκαν σχεδόν σε νοσοκομεία μίας νόσου. Το κριτήριο για το lockdown δεν είναι τα κρούσματα αλλά ουσιαστικά το πότε αρχίζουν οι κλίνες ΜΕΘ να γεμίζουν και δεν υπάρχει η δυνατότητα να καλυφθούν οι ανάγκες. ▶ Τέλος, ποιες είναι οι επιπτώσεις της πανδημίας στους καρκινοπαθείς;

Όλα έχουν πάει πίσω. Αυτό για ανθρώπους που δεν έχουν να πληρώσουν μία περιουσία στον ιδιωτικό τομέα είναι εγκληματικό. Πέρα από τη διασπορά που έγινε και σε καρκινοπαθείς που νοσηλεύονταν μέσα στο νοσοκομείο, το οποίο είναι τραγικό να συμβαίνει, φτάσαμε στο σημείο αυτή τη στιγμή να υπάρχουν μόνο 40 ασθενείς σε ένα νοσοκομείο με περίπου 300 ενεργές κλίνες. Τα χειρουργεία γίνονται με το σταγονόμετρο, ενώ οι θεραπείες καθυστερούν. Ο «Άγιος Σάββας» είναι ένα νοσοκομείο αυτή την στιγμή «ξεδοντιασμένο» από τη διαχείριση της πανδημίας.

ΣΑΒΒΑΤΟ 13 - ΚΥΡΙΑΚΗ 14 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2021

Η εξέγερση 11 Φεβρουαρίου 2011. Πλήθη Αιγυπτίων, στην πλειοψηφία τους νέων, συρρέουν εκ νέου στην πλατεία Ταχρίρ του Καΐρου. Αυτή τη φορά, όχι για να βάλουν τα κορμιά τους απέναντι στις δυνάμεις καταστολής, τους αστυνομικούς και τους χαφιέδες αλλά για να πανηγυρίσουν την τεράστια επιτυχία τους: Την παραίτηση του δικτάτορα Χόσνι Μουμπάρακ, του δεύτερου –και απείρως πιο σημαντικού σε σύγκριση με τον Τυνήσιο Ζιν Ελ Αμπιντίν μπεν Άλι, ο οποίος είχε προηγηθεί τον Ιανουάριο– μονάρχη αραβικής χώρας που έπεφτε κάτω από το βάρος της λαϊκής οργής, μην αντέχοντας το φως της Αραβικής Άνοιξης. Χιλιάδες άνθρωποι πέφτουν στα γόνατα και προσεύχονται, αρκετοί κλαίγοντας από χαρά και συγκίνηση. Δικαίως – δεν ήταν μικρό αυτό που έγινε μετά από 18 ημέρες συνεχών διαδηλώσεων και συγκρούσεων. Φωνάζουν συνθήματα και ανεμίζουν τις σημαίες της χώρας τους. «Ανατρέψαμε το καθεστώς!», κραυγάζουν. Αγκαλιάζουν τους φαντάρους, με την ελπίδα ότι στο εξής, λαός και στρατός αδελφωμένοι θα μπορούσαν να οδηγήσουν την Αίγυπτο σε ένα καλύτερο και πιο δημοκρατικό για τον λαό της μέλλον. «Στο όνομα του Αλλάχ, του πιο ευγενικού και του πιο ελεήμονα. Αγαπητοί μου συμπολίτες, στις δύσκολες στιγμές που βιώνει η χώρα μας, ο πρόεδρος Μοχάμεντ Χόσνι Μουμπάρακ έχει αποφασίσει να εγκαταλείψει τη θέση του προέδρου της δημοκρατίας και έδωσε εντολή στο ανώτατο συμβούλιο των ενόπλων δυνάμεων να διαχειριστεί τις υποθέσεις της χώρας. Ας οδηγεί τα βήματά μας ο θεός», είπε στο διάγγελμά του ο αντιπρόεδρος της Αιγύπτου, Ομάρ Σουλεϊμάν. Εάν κανείς είχε τότε την ικανότητα, μέσα στον καταιγισμό των συναισθημάτων που κυριαρχούσε εκείνη τη στιγμή, να διαβάσει ψύχραιμα το παραπάνω μήνυμα, μάλλον δεν θα έπρεπε να εκπλαγεί από τα όσα ακολούθησαν. Πρωτίστως στην Αίγυπτο, αλλά και στις υπόλοιπες χώρες μιας περιοχής η οποία ήδη φλεγόταν.

Η άλλη όψη

Γιώργος Παυλόπουλος

Τα πληγωμένα χελιδόνια μιας Άνοιξης που δεν ήρθε

υνατά, έστω κι αν έχουν περάσει δέκα χρόνια από τότε, ηχούν και σήμερα οι –γεμάτες ελπίδα, αγωνία, μα και μεγάλη δόση αφέλειας και αγνωστικισμού– αναλύσεις για τη μεγάλη ορμή των αραβικών λαών, που βρήκαν τη δύναμη να ανατρέψουν καταπιεστικά καθεστώτα δεκαετιών. Αναλύσεις οι οποίες συχνά συνοδεύονταν από τη βεβαιότητα πως τίποτα πια δεν θα μπορούσε να σταθεί εμπόδιο στον δρόμο τους, καθιστώντας έτσι την απογοήτευση που ακολούθησε ακόμη πιο επώδυνη. Πλέον, είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε πως τα πράγματα όχι απλώς δεν πήγαν καλύτερα αλλά έχουν γίνει χειρότερα για τους λαούς της περιοχής. Στην Αίγυπτο κυριαρχεί ένα καθεστώς επιβεβλημένο από τον στρατό, το οποίο ελάχιστα διαφέρει από

Στην πλατεία Ταχρίρ γράφτηκε μια από τις πιο σημαντικές σελίδες στην ιστορία των ταξικών αγώνων του αραβικού κόσμου. Ο Τυνήσιος Μοχάμεντ Μπουαζίζι, που αυτοπυρπολήθηκε, συμπύκνωνε στο πρόσωπό του όλη την καταπίεση των λαών

την περίοδο Μουμπάρακ, καθώς όλοι οι αντίπαλοί του είναι υπό διωγμό ή ήδη στη φυλακή. Στη Λιβύη, μετά από δέκα χρόνια εμφυλίου, μόλις το περασμένο Σαββατοκύριακο κατάφεραν να έρθουν σε συμφωνία οι αντιμαχόμενες πτέρυγες, οι φύλαρχοι και οι ξένοι προστάτες τους, αναδεικνύοντας στη θέση του μεταβατικού πρωθυπουργού ένα στέλεχος του καθεστώτος Καντάφι. Στη Συρία, ο Μπασάρ αλ-Άσαντ είναι ο μοναδικός από όσους μονάρχες αμφισβητήθηκαν ευθέως που αντέχει, χωρίς ωστόσο να ελέγχει παρά ένα τμήμα της ρημαγμένης και κατακερματισμένης από τον πόλεμο χώρας του. Την ίδια στιγμή, στην Τυνησία, τη χώρα στην οποία άναψε η σπίθα της εξέγερσης και η φωτιά μοιάζει να παραμένει ζωντανή, οι δραματικές εκκλήσεις για αλληλεγγύη απέναντι

στους διωγμούς που υφίστανται οι αγωνιστές και κυρίως οι νέοι, μαρτυρούν την κατάσταση που επικρατεί και την προσπάθεια της αστικής τάξης να πάρει ρεβάνς. Όσο για τον Λίβανο, οι ιαχές «επανάσταση» και «να φύγουν όλοι» συνεχίζει να δονεί τις διαδηλώσεις, που όμως μοιάζουν εγκλωβισμένες ανάμεσα στις μυλόπετρες των θρησκευτικών, εθνοτικών και ιμπεριαλιστικών αντιπαραθέσεων και συμφερόντων. Η γλυκιά αίσθηση της μεγάλης και ιστορικής νίκης των πρώτων εβδομάδων και μηνών του 2011 καθώς και η άγρια ελπίδα ότι είχε φτάσει επιτέλους η στιγμή της εκδίκησης, έχουν δώσει τη θέση τους στην πίκρα της ήττας. Ωστόσο, εάν θέλουμε να διαβάσουμε σωστά τα όσα συνέβησαν και συμβαίνουν, να βγάλουμε τα σωστά συμπεράσματα και να παραμείνουμε

Η άλλη όψη

Οι ρίζες δεν έχουν κοπεί, λείπει η συγκρότηση του επαναστατικού υποκειμένου πιστοί στη διαλεκτική και από επαναστατική σκοπιά ανάλυση της πραγματικότητας, οφείλουμε να «σκάψουμε» λίγο πιο βαθιά και να μην περιοριστούμε στο… σκορ που έχει γράψει το ταμπλό της ιστορίας. Ερώτημα πρώτο, λοιπόν: Γιατί βγήκαν στους δρόμους εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι, στην πλειοψηφία τους νέοι και ανήκοντες στα μεσαία στρώματα των αραβικών κοινωνιών; Διότι, πολύ απλά, δημιουργήθηκαν οι κατάλληλες συνθήκες που τους επέτρεψαν να δουν ότι έχουν μέλλον το οποίο κάποιοι τους στερούν. Ότι διέθεταν ικανότητες, μόρφωση, δεξιότητες και πτυχία που τους άνοιγαν τον δρόμο για να παίξουν κεντρικό ρόλο στην παραγωγική διαδικασία και την παραγωγή πλούτου αλλά κάποιοι τους εμπόδιζαν και συνέχιζαν να τους εκμεταλλεύονται στυγνά. Ότι υπήρχε εναλλακτική στα ασφυκτικά ελεγχόμενα κανάλια ενημέρωσης και προπαγάνδας των καθεστώτων. Ότι, τελικά, είχαν τη δυνατότητα και την ευκαιρία ως γενιά (ή ως γενιές) να γράψουν ιστορία, αλλάζοντας τον ρου της. Όπως είχαν κάνει, τηρουμένων των αναλογιών, οι γενιές των δεκαετιών του ’50 και του ’60, καβάλα σε ένα ορμητικό ποτάμι με εθνικιστικά και σοσιαλιστικά χαρακτηριστικά — στο οποίο όπως και στον Νάσερ που αποτέλεσε εμβληματική φυσιογνωμία της εποχής εκείνης, χρωστά και το όνομά της η θρυλική πλατεία Ταχρίρ (Απελευθέρωση). Ερώτημα δεύτερο και αυτονόητο: Γιατί, εάν συνέτρεχαν όλα τα παραπάνω, ηττήθηκαν οι εξεγέρσεις της Αραβικής Άνοιξης

ΣΑΒΒΑΤΟ 13 - ΚΥΡΙΑΚΗ 14 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2021

και τα πληγωμένα χελιδόνια της δεν κατάφεραν ποτέ να πετάξουν; Παρά το γεγονός ότι οι ιδιαίτερες συνθήκες που επικρατούσαν σε κάθε χώρα έχουν διαφορές, υπάρχει ένας κοινός καμβάς που μπορεί να εξηγήσει όχι μόνο τα όσα συνέβησαν αλλά και την τροπή που πήραν τα γεγονότα. Ας «καθαρίσουμε», καταρχήν, με δύο απόψεις που διατυπώνονται συχνά: Αφενός, με εκείνη που ισχυρίζεται ότι η φιλελεύθερη και δημοκρατική Δύση δεν έκανε όσα όφειλε και δεν επενέβη για να βοηθήσει το κίνημα να επικρατήσει— μια ματιά, όμως, στο τι συνέβη στη Λιβύη όπου επενέβη ανοιχτά, αλλά και στη Συρία όπου ενεπλάκη κυρίως συγκαλυμμένα και δι’ αντιπροσώπων, αρκεί για να αποδείξει το άτοπο αυτής της αιτίασης. Και αφετέρου, με την άποψη που αποδίδει την αποτυχία στην ηγεμονία του πολιτικού Ισλάμ και μάλιστα των πιο ακραίων και αντιδραστικών πτερύγων του, όπως των Αδελφών Μουσουλμάνων και του Ισλαμικού Κράτους. Εδώ μάλλον αξίζει και πρέπει να σταθούμε λίγο παραπάνω. Είναι γεγονός ότι τόσο στην Τυνησία όσο και, κυρίως, στην Αίγυπτο, οι εκλογές που διεξήχθησαν λίγους μήνες μετά την ανατροπή των καθεστώτων έφεραν στην εξουσία κόμματα του πολιτικού Ισλάμ. Η παραπάνω εξέλιξη δεν μπορεί να θεωρηθεί έκπληξη, καθώς διέθεταν τους πιο συγκροτημένους οργανωτικούς μηχανισμούς και την πιο συνεκτική ιδεολογική βάση, έχοντας παράλληλα βαθιές ρίζες στις κοινωνίες. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει πως αντιπροσώπευαν τη μοναδική δύναμη ούτε ότι καθόριζαν απολύτως τις εξελίξεις — όπως έχει αποδειχθεί σε ανάλογες περιπτώσεις τόσο στο παρελθόν (με την Ιρανική Επανάσταση του 1979) όσο και στο παρόν (με τις εξελίξεις στον Λίβανο). Ειδικά τη συγκεκριμένη περίοδο, λίγοι είναι αυτοί που αμφιβάλλουν επί της ουσίας, ό,τι κι αν λένε δημοσίως, πως το «κοινωνικό ζήτημα» ήταν αυτό που έβγαλε στους δρόμους και τις πλατείες ανθρώπους διαφορετικής ηλικίας, διαφορετικών καταβολών, διαφορετικών θρησκευτικών δογμάτων και τους ένωσε απέναντι στους καταπιεστές τους. Η συγκεκριμένη διαπίστωση μας οδηγεί απευθείας στο τρίτο καίριο ερώτημα: Η βαρυχειμωνιά της ήττας και της βαρβαρότητας θα διαρκέσει για πάντα στις χώρες αυτές; Μια καταφατική απάντηση θα σήμαινε ότι έχουν πάψει πλέον να υφίστανται όλες οι αντικειμενικές αιτίες που επέτρεψαν στις αχτίδες της Άνοιξης να φτάσουν και να φωτίσουν, έστω και για λίγο, τους διψασμένους για ζωή, δουλειά, ελευθερία μα και εκδίκηση, λαούς. Η σαρωτική και φονική επέλαση της πανδημίας, μάλιστα, αναδεικνύει ακόμη περισσότερο την ταξική φύση των καθεστώτων και των αστικών τάξεων, που έχουν βολευτεί περίφημα με αυτά. Η συγκρότηση του επαναστατικού υποκειμένου είναι αυτό που εξακολουθεί να λείπει από το «κάδρο». Και μάλιστα κραυγαλέα.

Ο βρώμικος ρόλος των ΗΠΑ και των «δημοκρατών» Ομπάμα-Μπάιντεν

«Ο

στρατός λειτούργησε πατριωτικά και υπεύθυνα, μεριμνώντας για το κράτος και τώρα θα πρέπει να διασφαλίσει μια μετάβαση η οποία θα είναι αξιόπιστη στα μάτια του λαού της Αιγύπτου. Αυτό μεταφράζεται στην προστασία των δικαιωμάτων των πολιτών της Αιγύπτου, στην άρση του νόμου έκτακτης ανάγκης, στην αναθεώρηση του συντάγματος και άλλων νόμων, έτσι ώστε αυτή η αλλαγή να καταστεί αναντίστρεπτη, ανοίγοντας παράλληλα ένα ξεκάθαρο δρόμο προς τη διεξαγωγή εκλογών που θα είναι δίκαιες και ελεύθερες». Αυτή τη δήλωση έκανε ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα, μετά την ανακοίνωση της παραίτησης του Μουμπάρακ — υποσχόμενος παράλληλα ότι η χώρα του θα συνεχίσει να προσφέρει κάθε είδους βοήθεια προς την Αίγυπτο και τον λαό της. Δεδομένων των ιδιαιτέρως στενών δεσμών που υπήρχαν ανάμεσα στις ΗΠΑ και τις ένοπλες δυνάμεις της Αιγύπτου, αλλά και με τον ίδιο τον Μουμπάρακ, θα συνιστούσε τουλάχιστον αφέλεια να πιστεύαμε ότι ο «δημοκράτης» και «φιλειρηνιστής» Ομπάμα και το επιτελείο του δεν γνώριζαν, εγκαίρως, τι θα συνέβαινε τα επόμενα χρόνια στην χώρα. Ότι, δηλαδή, η δημοκρατία δεν επρόκειτο να έρθει, ότι το 2013 (επίσης επί προεδρίας Ομπάμα και αντιπροεδρίας Μπάιντεν, ο οποίος αρχικά επέμενε ότι ο Μουμπάρακ δεν ήταν δικτάτορας και δεν έπρεπε να παραιτηθεί…) θα γινό-

ταν νέο πραξικόπημα από τους «πατριώτες» του στρατού και τον επικεφαλής τους, Αμπντελφατάχ αλ-Σίσι, για την ανατροπή του εκλεγμένου προέδρου Μοχάμεντ Μόρσι αλλά και ότι ο Μουμπάρακ δεν επρόκειτο ποτέ να υποστεί συνέπειες για τα εγκλήματά του. Εξάλλου, στην ανακοίνωση της 11ης Φεβρουαρίου 2011, οι στρατιωτικοί του απένειμαν τα εύσημα: «Το ανώτατο συμβούλιο των ενόπλων δυνάμεων χαιρετίζει τον πρόεδρο Χόσνι Μουμπάρακ για όλα όσα έχει προσφέρει και θυσιάσει, στα χρόνια του πολέμου και της ειρήνης». Βλέπετε, σε μια χώρα όπως η Αίγυπτος, με τόσο κομβική θέση και σημασία για τον αραβικό κόσμο, το Μαγκρέμπ και τη Μέση Ανατολή –«δεν μπορεί να γίνει πόλεμος χωρίς την Αίγυπτο και ειρήνη χωρίς τη Συρία» στην περιοχή, είχε πει ο Χένρι Κίσινγκερ– τίποτε δεν θα μπορούσε να αφεθεί στην τύχη του. Ούτε, βεβαίως, να πρυτανεύσει το δίκαιο του λαού απέναντι στα μεγάλα συμφέροντα. Όπως του Ισραήλ, ο τότε πρόεδρος του οποίου, Σιμόν Πέρες, είχε δηλώσει για τον Μουμπάρακ λίγες ημέρες πριν την ανατροπή του: «Τρέφαμε πάντα και εξακολουθούμε να τρέφουμε μεγάλο σεβασμό (…) καθώς διατήρησε την ειρήνη στη Μέση Ανατολή». Ε, με τον αλ-Σίσι στην εξουσία, ο οποίος ελέγχει και τη μία πλευρά της Λωρίδας της Γάζας, μπορούν να είναι πιο ήσυχοι, τουλάχιστον όσον αφορά την Αίγυπτο.

ΣΑΒΒΑΤΟ 13 - ΚΥΡΙΑΚΗ 14 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2021

ΕΠΙ • κοινωνία Ματίνα Παπαχριστούδη

πίσω

Από τη λογοκρισία στην καταστολή

από τις κάμερες

τική εξουσία. Στο άρθρο 8 του νομοσχεδίου όπου ενσωματώνεται η Τηλεοπτική Οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για την οποία δεν δόθηκε δυνατότητα διαβούλευσης, πρόσθεσαν μία πρόταση ως δεύτερη παράγραφο. Τη «δημόσια πρόκληση σε τέλεση τρομοκρατικού εγκλήματος», με βάση την ελληνική νομοθεσία. Την κυβερνητική λαθροχειρία αποκάλυψε ο Πανελλήνιος Μουσικός Σύλλογος και εντός δυο ημερών υπήρξε ξεσηκωμός ΟΙ ΦΩΝΕΣ αυτές είναι κομμένες και στον κόσμο της τέχνης. Η τώρα, στη νεοφιλελεύθερη ΕΡΤ. Η κυβέρνηση εξαναγκάστηκε αποκάλυψη των γραπτών «εντοσε αναδίπλωση, η ουσία είλών» για τα πλάνα της Ικαρίας ή ναι πάντως ότι η δόλια ρύθτις φωτογραφίες Λιγνάδη με τους μιση δεν αφορούσε μόνο πολιτικούς φίλους του στη ΝΔ, σε τους καλλιτέχνες. Η απειλή δημόσιο πίνακα ανακοινώσεων αποκάλυψης των προθέγραφείου παραγωγής, πιστοποίησε σεων καταστολής οδήγησε στην απάλειψη της συγκεμε τον καλύτερο τρόπο πως στην κριμένης παραγράφου από κρατική τηλεόραση –σε αντίθεση με τον νομοσχέδιο που θα ψητα ιδιωτικά κανάλια– η λογοκρισία φιστεί την Τρίτη. Η πρόθεπρέπει να υπενθυμίζεται. Γι’ αυτό ση δεν παύει να υπάρχει. μάλλον θα ακολουθήσει αποκεφαλιΌπως δεν θα πάψουν και οι σμός κάποιου υπευθύνου. απόπειρες να τη θεσμοθετήσουν. Το σύστημα ελέγχου της ενημέρωσης-πληροφόρησης στα παραδοσιακά μίντια και τους δημοσιογράφους δεν αρκεί στην κρατική εξου-

Το επιχείρησαν ήδη: Να περάσει χωρίς να το καταλάβει κανείς ο έλεγχος και η τιμωρία για κάθε είδους περιεχόμενο στο διαδίκτυο με τις διατάξεις του Ποινικού Κώδικα και του αντιτρομοκρατικού νόμου. Το επιχείρησαν με δόλια τακτική, γνώριμη πάντως για την κρα-

ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΟ ΑΣΤΕΙΟ να προτείνει ο Αλέξης Τσίπρας να τεθεί η ΕΡΤ υπό διακομματικό έλεγχο της Βουλής, όταν την περίοδο της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ στο ραδιομέγαρο διατηρήθηκε με κάθε τρόπο και μορφή ο κυβερνητικός έλεγχος και άνοιξε η κερκόπορτα παράδοσης των σημαντικών λειτουργιών της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης σε εξωτερικές εταιρείες και συνεργάτες. Όταν η κυβέρνησή του απέρριψε παρόμοια πρόταση που είχε υποβληθεί τότε…

ΠΡΟΦΑΝΩΣ και η κυβέρνηση της ΝΔ, που δεν χρειάζεται κανενός είδους άλλοθι, ενίσχυσε και τελειοποίησε τον έλεγχο σε όλη την αλυσίδα ροής των ειδήσεων. Η απάντηση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ για τον έλεγχο στην ΕΡΤ, όταν δεχόταν πολεμική από την τότε αντιπολίτευση της ΝΔ, ήταν να βάλει δίπλα στους «δικούς» της δημοσιογράφους, έναν παρουσιαστή, μέλος της ΝΔ, για την πολιτική ισορροπία. Όλες οι άλλες φωνές της κοινωνίας ήταν κομμένες.

σία. Αποδείχθηκε περίτρανα στην υπόθεση της Ικαρίας. Με την εφαρμογή των διατάξεων του αντιτρομοκρατικού και του Ποινικού Κώδικα για «προγράμματα-υπηρεσίεςβίντεο» στο διαδίκτυο, ο έλεγχος και η τιμωρία ξεφεύγουν από τα συνήθη όργανα και διαδικασίες του κράτους, όπως το ΕΣΡ ή η δικαιοσύνη. Εισάγεται η ευθεία καταστολή, με απειλή κάθειρξης για οτιδήποτε θα χαρακτηριζόταν «προτροπή». Είναι γνωστό εδώ και πολύ καιρό πως η κρατική εξουσία αναζητά τρόπους να θεσμοθετήσει την καταστολή της αντίθετης άποψης στο διαδίκτυο. Τα παραδείγματα σε επίπεδο ΕΕ είναι πολλά και αποκαλυπτικά. Οι κυβερνήσεις έχουν στόχο να βάλουν στο χέρι το διαδίκτυο, επειδή δεν μπορούν να ελέγξουν εκεί τη ροή και διακίνηση πληροφοριών, ειδήσεων, ιδεών και δράσεων. Περισσότερα από δυο χρόνια διαρκεί η συζήτηση για μέτρα ελέγχου στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, πάμπολλες είναι οι προσπάθειες να «παταχθούν» οι υποτιθέμενες ψευδείς ειδήσεις και η παραπληροφόρηση. Με αυτόν τον μανδύα, κυρίως, επιχειρείται να θεσμοθετηθεί η καταστολή της διαφορετικής άποψης…

ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΟΙ ∆ίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων «Σπάρτακος» Για μια ακόμη φορά οι φαντάροι δικαιώθηκαν μετά την παρέμβαση του Δικτύου Ελεύθερων Φαντάρων «Σπάρτακος», τις διαμαρτυρίες στρατιωτών και γονιών, την ανάδειξη του προβλήματος από ευαισθητοποιημένους και ακέραιους δημοσιογράφους. Οι ντόπιοι φαντάροι στη Λέσβο μπορούν και πάλι να απολαμβάνουν διανυκτέρευση, καθώς αποσύρθηκε η διαταγή του βίαιου εγκλεισμού τους με πρόσχημα τον κορονοϊό. Συγκεκριμένα, από την Τρίτη επιτρέπεται η έξοδος σε στρατιώτες που υπηρετούν στη Λέσβο και κατάγονται από το νησί και έχουν δικαίωμα διανυκτέρευσης. Επιστρέφουν, δηλαδή, στη μονάδα τους νωρίς την επομένη μέρα και αφού έχει λήξει η απαγόρευση κυκλοφορίας. Η βαναυσότητα όμως συνεχίζεται απέναντι στους συναδέλφους που κατάγονται από περιοχές εκτός του νησιού. Και είναι μια πολύ άσχημη κατάσταση την οποία βιώνουν οι φαντάροι από τον Σεπτέμβριο! Όπως μας

Λέσβος: Φυλακισμένοι φαντάροι ▸ ∆ιανυκτέρευση παίρνουν μόνο οι ντόπιοι, χωρίς καν εξόδους οι υπόλοιποι συνάδελφοι καταγγέλλουν γονείς, όταν φαντάροι από μακρινές περιοχές βγήκαν παραπονούμενοι, τους απάντησαν ότι υπάρχει προφορική διαταγή από την ιεραρχία, η οποία προβλέπει την εξαφάνιση των εξόδων. Οι γονείς μάς μεταφέρουν ότι οι συγκεκριμένοι φαντάροι βρίσκονται σε πολύ άσχημη ψυχολογική κατάσταση. Με συνοδεία στρατιωτικών βγαίνουν από τη μονάδα για ελάχιστο χρονικό διάστημα προκειμένου να κάνουν αγορές από σούπερ μάρκετ, φαρμακεία ή να «τραβήξουν» χρήματα από τα ΑΤΜ. Οι γονείς, εκφράζοντας τα

στρατευμένα παιδιά τους, απαιτούν να δίνονται έξοδοι έστω για δύο ώρες, μέχρι τις 6 το απόγευμα. Τα παιδιά πρέπει να παίρνουν μια ανάσα ελευθερίας, να ξεθολώνει το μυαλό τους, να μην είναι συνεχώς εγκλωβισμένα. Θέλουν δύο ώρες προκειμένου να κάνουν μια βόλτα στην παραλία, να πιουν έναν καφέ, να φάνε με την ησυχία τους ένα σάντουιτς. Θέλουν να νιώσουν άνθρωποι. Παράλληλα, σε ό,τι αφορά την προστασία από τον κορονοϊό, θα πρέπει να σημειωθεί ότι συνεχίζει να μη γίνεται η παραμικρή κουβέντα για

μέτρα πρόληψης της νόσου, αποφυγή συνωστισμού και απολυμάνσεις που δεν περιορίζονται σε «αερισμό» του θαλάμου και αλλαγή σεντονιών. Ούτε βέβαια, υπάρχει κάποια κίνηση για τη διενέργεια μοριακών τεστ, ώστε να μη διαπιστώνονται ασθενείς εκ των υστέρων και όταν τα κρούσματα φτάνουν τα 22, όπως έγινε στην περίπτωση του στρατοπέδου της Καλλονής. Και κυρίως ούτε κουβέντα για τον κατά προτεραιότητα εμβολιασμό των έφεδρων οπλιτών που κοιμούνται όλοι μαζί σε στρατιωτικούς θαλάμους. Κάτι που ήδη γίνεται και στη Λέσβο σε επίπεδο αξιωματικών. Οι φαντάροι στρατεύονται υποχρεωτικά, μας αντιμετωπίζουν ως σκλάβους και αναλώσιμους, μας δίνουν 8,7 ευρώ το μήνα. Εμείς απαιτούμε ισότητα και δικαιοσύνη. Πρέπει να αγωνιστούμε με το Δίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων «Σπάρτακος» για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων του φαντάρου πολίτη με στολή.

Κοινωνία Δημήτρης Σταμούλης

ετά τον νέο σκληρότερο εγκλεισμό που ανακοίνωσε η κυβέρνηση στον ελληνικό λαό, έκανε την εμφάνισή του ο Κ. Μητσοτάκης, μέσω του ΣΚΑΪ, και «πούλησε» πάλι αισιοδοξία, εξαγγέλλοντας ότι «η περιπέτεια της πανδημίας κορονοϊού τελειώνει σε δύο μήνες από σήμερα»! Έσπευσε, δε, να υποσχεθεί ότι ως το τέλος Μαρτίου θα έχουν γίνει στην Ελλάδα 1.700.000 εμβολιασμοί. «Όταν θα φτάνουμε στο Πάσχα τα πράγματα θα είναι διαφορετικά», ισχυρίστηκε. Άλλα δηλώνουν όμως κάποιοι ειδικοί που συμβουλεύουν την κυβέρνηση, οι οποίοι βλέπουν κορύφωση του τρίτου κύματος εκείνη την περίοδο. Ενώ ο Ν. Χαρδαλιάς πριν από μία εβδομάδα δήλωνε ότι «Πάσχα δε θα κάνουμε ούτε φέτος όπως έχουμε μάθει». Τι και ποιον να πιστέψει κανείς; Ωστόσο, τα μέχρι σήμερα πεπραγμένα του υπουργείου Υγείας όσον αφορά τους εμβολιασμούς διαψεύδουν την πρωθυπουργική ιλαρότητα. Μέχρι την Τρίτη 9 Φεβρουαρίου είχαν πραγματοποιηθεί συνολικά 345.290 εμβολιασμοί πρώτης δόσης (του εμβολίου Pfizer/BioNTech) και 92.582 δεύτερης δόσης. Δηλαδή ούτε 100.000 πολίτες δεν έχουν ολοκληρώσει τον κύκλο των δύο δόσεων σε 40 μέρες από την έναρξη των εμβολιασμών (28/12/2020) ή κατά μέσο όρο περίπου 2.500 άτομα την ημέρα. Στην Αττική, η οποία σήμερα βρίσκεται στο «μάτι» της πανδημίας, μόλις 43.000 άτομα έχουν κάνει και τις δύο δόσεις. Με αυτόν τον ρυθμό δεν θα έχουν εμβολιαστεί με δύο δόσεις ως την έλευση του καλοκαιριού –δηλαδή πριν τον Ιούνιο– ούτε καν μισό εκατομμύριο πολίτες. Μέχρι τα έξι εκατομμύρια εμβολιασμένων που απαιτεί το «τείχος ανοσίας», απέχουμε μήνες, ίσως και… χρόνια! Όμως ανησυχητικά είναι τα στατιστικά και από τον εμβολιασμό της τρίτης ηλικίας. Όπως προκύπτει από τα στατιστικά δεδομένα, εμβολιάστηκαν 69.000 σε σύνολο

ΣΑΒΒΑΤΟ 13 - ΚΥΡΙΑΚΗ 14 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2021

Μετατροπή των νοσοκομείων και σε εμβολιαστικά κέντρα Εγκληματική η επιλογή του υπουργείου Υγείας και της κυβέρνησης να εμπλέξουν τα νοσοκομεία, τα οποία δίνουν σκληρό αγώνα να σώσουν ζωές ασθενών, στο έργο του εμβολιασμού. Επιτακτικό αίτημα η εξ ολοκλήρου απεμπλοκή τους από τη διαδικασία.

365.000 ατόμων άνω των 85 ετών, σχεδόν 1 στους 5 ή το 18,8%. Αυτές τις ημέρες ανοίγουν δύο ακόμα πλατφόρμες για ραντεβού εμβολιασμού των ηλικιακών ομάδων 60-64 ετών και 75-79 ετών, όπου και εκεί επικρατεί μια σύγχυση για το ποιος θα λάβει sms και ποιος θα πρέπει από μόνος του να κλείσει ραντεβού και με ποιον τρόπο. Μάλιστα, καλούνται να κάνουν το αμφιλεγόμενης αποτελεσματικό-

τητας εμβόλιο της AstraZeneca άτομα έως 64 ετών, όταν αυτό «κόπηκε» για άτομα 65 ετών και άνω… Το μείζον ζήτημα, ωστόσο, αφορά στα εμβολιαστικά κέντρα. Δεν είναι μόνο το γεγονός ότι από τις αρχικές εξαγγελίες περί 1.018 τέτοιων κέντρων λειτουργούν σήμερα 140-150, δηλαδή μόλις το 15% όσων υποσχέθηκε η κυβέρνηση. Αλλά κυρίως το πού λειτουργούν. Όχι σε Κέντρα Υγείας (όπου και πάλι «θύμα»

Ούτε 100.000 πολίτες δεν έχουν ολοκληρώσει τον κύκλο των δύο δόσεων σε 40 μέρες

«Πάσα» τα χειρουργεία στους κλινικάρχες Ανάμεσα στα δεκάδες μέτρα «εξειδίκευσης» του νέου και ακόμα πιο σκληρού lockdown, με πέντε λέξεις ο Ν. Χαρδαλιάς «ξεπέταξε» τη νέα μείωση των χειρουργικών επεμβάσεων ως 80% στα δημόσια νοσοκομεία της Αττικής. Πρακτικά, δηλαδή, ελάχιστα χειρουργεία θα γίνονται σε ασθενείς που έχουν σοβαρό πρόβλημα υγείας. Η ΟΕΝΓΕ καταγγέλλει πως πρόκειται για «ένα καταστροφικό μέτρο που όχι μόνο δεν υπακούει σε κανένα απολύτως υγειονομικό κριτήριο αλλά εκτινάσσει την βαριά νοσηρότητα και θνητότητα από χειρουργικές παθήσεις».

Η κυβέρνηση αποδεικνύει ξανά ότι είναι… βαποράκι των κλινικαρχών. Μιλά για δήθεν «μέτρα επιδημιολογικής επιτήρησης» αλλά τελικά στρώνει το έδαφος στους επιχειρηματίες της υγείας, οι οποίοι σε περίοδο πανδημίας αυξάνουν την κερδοσκοπία τους από χειρουργικές επεμβάσεις που δεν γίνονται στο ΕΣΥ, ενώ παράλληλα στις ιδιωτικές κλινικές οι έλεγχοι είναι ελλιπείς ως ανύπαρκτοι. Ένα εύλογο ερώτημα είναι αν κι αυτό το καταστροφικό μέτρο έχει την έγκριση της «κρατικής επιτροπής ειδικών» και ποια «επιστημονικά» δεδομένα την στηρίζουν…

θα έπεφτε η ήδη διαλυμένη Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας), αλλά στα νοσοκομεία. Όπως, όμως, επισημαίνει η ΟΕΝΓΕ, το γεγονός ότι τα νοσοκομεία έχουν επιφορτιστεί και με το έργο του μαζικού εμβολιασμού, εγκυμονεί τον κίνδυνο μετάδοσης της νόσου στον προσερχόμενο γενικό πληθυσμό, ειδικότερα στις ευπαθείς ομάδες (π.χ. ηλικιωμένους) και επιπλέον επιτείνει ακόμα περισσότερο τα προβλήματα των ελλείψεων. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις όπου ηλικιωμένοι καλούνται, για παράδειγμα, από το Γαλάτσι να πάνε για εμβολιασμό στο Αττικό, δηλαδή 10 χιλιόμετρα μακριά, ή στέλνονται στο Παίδων και σε ψυχιατρικά νοσοκομεία όπως το Δρομοκαΐτειο. Είναι εγκληματική η επιλογή του υπουργείου Υγείας και της κυβέρνησης να εμπλέξουν τα νοσοκομεία – που δίνουν σκληρό αγώνα να σώσουν ζωές ασθενών– στο έργο του εμβολιασμού. Όταν οι γιατροί καταγγέλλουν ότι στα περισσότερα μεγάλα νοσοκομεία είναι πρακτικά αδύνατον να γίνεται διαχωρισμός (χωροταξικός και φυσικός) των κρουσμάτων της επιδημίας από τα περιστατικά της λοιπής νοσηρότητας με αποτέλεσμα να αυξάνεται ο κίνδυνος της ενδονοσοκομειακής διασποράς, όταν παραμένουν οι μεγάλες ελλείψεις σε υποδομές, εξοπλισμό και προσωπικό στα νοσοκομεία και στις πτέρυγες Covid-19, το πιο στοιχειώδες αίτημα που οφείλει να υλοποιήσει άμεσα η κυβέρνηση είναι η απεμπλοκή των νοσοκομείων από τον εμβολιασμό του γενικού πληθυσμού. Τα κέντρα, τα οποία πρέπει με γοργούς ρυθμούς να αυξηθούν –ακόμα και με επίταξη ιδιωτικών κλινικών– θα πρέπει να «στηθούν» στο πλαίσιο της Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας και να στελεχωθούν με όλο το αναγκαίο μόνιμο προσωπικό όλων των ειδικοτήτων (γιατροί, νοσηλευτές, επισκέπτες υγείας κ.λπ.), καθώς και με προμήθεια όλων των διαθέσιμων, ασφαλών και αποτελεσματικών εμβολίων.

16 ΡΙΤΣΩΝΑ

ΣΑΒΒΑΤΟ 13 - ΚΥΡΙΑΚΗ 14 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2021

Κοινωνία

Αρχοντούλα Βαρβάκη

Αποκλεισμός 271 προσφυγόπουλων από τη μόρφωση Με κινητοποιήσεις απάντησαν οι πρόσφυγες στην απόφαση του δήμου Χαλκιδέων τα παιδιά της δομής να μείνουν εκτός τάξης

α μην πάνε στα σχολεία του Δήμου Χαλκιδέων τα παιδιά της δομής προσφύγων στη Ριτσώνα ζητάει η δήμαρχος με επιστολή που έστειλε στο υπουργείο Παιδείας στα τέλη Ιανουαρίου. Τα παιδιά της δομής σταμάτησαν να πηγαίνουν σχολείο τον περασμένο Μάρτιο με την έναρξη της πανδημίας και δεν επέστρεψαν ποτέ ξανά στις τάξεις τους. Τώρα η δήμαρχος θορυβήθηκε από την εισήγηση για δημιουργία Δομής Υποδοχής και Εκπαίδευσης Προσφύγων σε σχολεία της περιοχής για 271 παιδιά του καταυλισμού και έσπευσε να την αντιμετωπίσει. Όπως διαβάζουμε στη σχετική ανακοίνωση του δήμου, ζητά «να μην πραγματοποιηθεί οποιαδήποτε εγκατάσταση μαθη-

ΣΧΟΛΕΙΑ

τών-προσφύγων σε διδακτήρια της Α/ θμιας Εκπαίδευσης, τουλάχιστον για το τρέχον σχολικό έτος». Τη συγκεκριμένη «πρόταση» το δημοτικό συμβούλιο Χαλκιδέων αποφάσισε ότι την αποδέχεται «ομόφωνα», ενώ όπως διαβάζουμε στην επίσημη ανακοίνωση, «η Λαϊκή Συσπείρωση ψήφισε λευκό». Το Πριν συνομίλησε με τον Χρήστο Αλεξίου, Συντονιστή Εκπαίδευσης Προσφύγων Ριτσώνας, ο οποίος μας εξήγησε ότι αυτά τα 271 παιδιά είναι όσα έφτασαν στη δομή τον Γενάρη του 2020 από τα νησιά. Εκείνο που είχε προηγηθεί ήταν το ταξίδι τους και πολλά βρίσκονται εκτός σχολείου όχι για 11 μήνες αλλά για τρία χρόνια. «Για τα παιδιά αυτά», σημειώνει ο Χρ. Αλεξίου, «ο εγκλεισμός είναι παράταση μιας ανωμαλίας που

δημιουργήθηκε από τότε που εγκατέλειψαν τη χώρα τους. Θα έκαναν ένα βήμα στην κανονική τους ζωή, αν πήγαιναν σχολείο. Η κανονικότητα για τα παιδιά είναι το σχολείο. Δεν είναι το άσυλο ή το διαβατήριο για τη Γερμανία όπως για τους μεγάλους. Αυτή η αποσχολειοποίηση έχει τεράστιο κόστος». Η διακοπή της φοίτησης των μαθητών στο σχολείο, το ότι το νερό κόβεται τη νύχτα τρεις φορές τη βδομάδα και πριν καιρό είχε βρεθεί μολυσμένο, το ότι υπάρχει ένας γιατρός για 4 ώρες τις καθημερινές για 3.500 άτομα, οι συνθήκες στη δομή συνολικά σε συνδυασμό με το αίτημά τους για άσυλο και μετακίνηση στις χώρες προορισμού οδήγησαν τους πρόσφυγες στις κινητοποιήσεις. Το επιχείρημα της δημάρχου είναι ότι «ο δήμος αδυνατεί να παρέχει οποιαδήποτε συνδρομή σε επιπλέον μαθητές, αφού δεν διαθέτει ούτε το απαραίτητο ανθρώπινο δυναμικό, ούτε τα μέσα, ούτε τις υποδομές, ώστε να ανταπεξέλθει στις επιπλέον ανάγκες που θα προκύψουν, πόσο μάλλον σε μια περίοδο υγειονομικής κρίσης, κατά την οποία μάλιστα ο δήμος εμφανίζει αυξητική τάση σε κρούσματα της ασθένειας Covid-19 και έγινε και σχετική σύσταση από τον Υφυπουργό Πολιτικής Προστασίας κ. Νίκο Χαρδαλιά». Επίσης, η επιστολή αναφέρει κρούσματα Covid-19 στη δομή και υγειονομικούς περιορισμούς που δεν επιτρέπουν αύξηση του αριθμού των μαθητών ως λόγους για τους οποίους η δήμαρχος έλαβε τη διαβεβαίωση ότι «τουλάχιστον για το τρέχον σχολικό έτος,

οι σχολικές μονάδες Α/θμιας Εκπαίδευσης του δήμου δεν θα επιβαρύνονταν με τη φοίτηση επιπλέον μαθητών-προσφύγων, η δε εκπαίδευσή τους θα παρεχόταν εντός της Δομής» — αυτά σε μια σύσκεψη όλων των αρμόδιων φορέων η οποία είχε πραγματοποιηθεί στις 2 Σεπτεμβρίου,. Το πρόβλημα με τα παραπάνω είναι ότι κρούσματα δεν υπάρχουν στη δομή εδώ και τρεις μήνες, καθώς και ότι τα έξοδα για τη Δομή Υποδοχής και Εκπαίδευσης Προσφύγων καλύπτονται από τη βουλή — και ο δήμος έχει εισπράξει ανταποδοτικά τέλη για την επιβάρυνσή του με τη φιλοξενία προσφύγων, τα οποία για το 2019 ήταν 125.100 ευρώ. Κυρίως, όμως, ότι ο διαχωρισμός των μαθητών σε αυτούς που μπορούν να συνωστίζονται και σε αυτούς που δεν μπορούν να συνωστίζονται στις σχολικές τάξεις θα πρέπει να εξηγηθεί. «Για εμάς η δωρεάν παιδεία είναι κατοχυρωμένο ανθρώπινο δικαίωμα. Η παροχή δωρεάν παιδείας σε όλους άνευ όρων είναι αυτό που δείχνει την ποιότητα της κοινωνίας και του πολιτισμού μας. […] Απαιτούμε από το υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων, από την Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας και τον δήμο να διασφαλίσει άμεσα ότι η φοίτηση των παιδιών αυτών δεν θα παρακωλύεται από υποκειμενικές ερμηνείες της ΚΥΑ, προβλήματα στη μετακίνηση ή ρατσιστικές συμπεριφορές. Απαιτούμε να ανακληθεί το κατάπτυστο ψήφισμα του δημοτικού συμβουλίου του δήμου Χαλκιδέων», σημειώνει η Αριστερή Παρέμβαση στη Στερεά Ελλάδα.

Αιμιλία Τσαγκαράτου

«Ακορντεόν» οι ζωές μαθητών και εκπαιδευτικών Ολέθρια τα αποτελέσματα της κυβερνητικής πολιτικής για μία ολόκληρη γενιά παιδιών

εγκληματική πολιτική της κυβέρνησης στη διαχείριση της πανδημίας συνεχίζεται ακάθεκτη και στο μέτωπο της λειτουργίας των σχολείων. Από την Πέμπτη 11 Φεβρουαρίου έκλεισαν για μια ακόμα φορά τα σχολεία όλων των βαθμίδων στην Αττική, μετά από έναν μήνα επαναλειτουργίας της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης και μόλις οκτώ μέρες των Γυμνασίων, ενώ τα Λύκεια δεν έχουν λειτουργήσει καθόλου δια ζώσης από τον Νοέμβριο. Κλειστά σχολεία και σε Αχαΐα, Θήβα, Χαλκίδα και Σητεία, ενώ παρόμοια μέτρα αναμένονται για τη Θεσσαλονίκη και τη Χαλκιδική. Εκατοντάδες τμήματα ή και ολόκληρα σχολεία κλειστά σε όλη τη χώρα. Με τη λογική, λοιπόν, του «ακορντεόν» και με τα

επιδημιολογικά στοιχεία να χρησιμοποιούνται κάθε φορά κατά το δοκούν, η αλλοπρόσαλλη τακτική της κυβέρνηση,ς αλλά κυρίως το γεγονός ότι ένα χρόνο τώρα δεν έχει πάρει κανένα απολύτως μέτρο για την ασφαλή λειτουργία των σχολείων, οδηγεί ξανά χιλιάδες μαθητές και εκπαιδευτικούς μπροστά στις οθόνες της τηλε-«εκπαίδευσης» — με ό,τι αυτό σημαίνει για τις μορφωτικές ανάγκες των μαθητών αλλά και τις ψυχολογικές τους αντοχές. Πριν από λίγες μέρες, η ίδια η υπουργός Παιδείας διατυμπάνιζε ότι τα κρούσματα στα σχολεία είναι λίγα κι ότι δεν φαίνεται να επηρεάζει το άνοιγμα των σχολείων την αύξηση των κρουσμάτων. Την Τετάρτη, μια μέρα πριν από το κλείσιμο των σχολείων στην Αττική, γέμισαν τα ΜΜΕ με «αναλύσεις»

για την υψηλή μεταδοτικότητα και στα παιδιά, την κατακόρυφη αύξηση των κρουσμάτων στα παιδιά σχολικής ηλικίας και τον αυξημένο κίνδυνο που προκύπτει από τα ανοιχτά σχολεία! Να μην συζητήσουμε για το αλαλούμ με τα ουσιαστικά ανύπαρκτα πρωτόκολλα για τα σχολεία που εμφανίζουν κρούσματα είτε παιδιών και γονιών είτε εκπαιδευτικών και τις αντιφατικές οδηγίες του ΕΟΔΥ… Για όλα φταίει η «κινητικότητα» γονιών και παιδιών και η έλλειψη «ατομικής ευθύνης». Θα το πούμε για μια ακόμα φορά: όσο δεν ικανοποιούνται τα αιτήματα του εκπαιδευτικού κινήματος για την ασφαλή λειτουργία των σχολείων, μια ολόκληρη γενιά μαθητών θα κουβαλάει για καιρό τα αποτελέσματα αυτής της ολέθριας πολιτικής.

Κοινωνία

ι χιλιάδες διαδηλωτές του πανεκπαιδευτικού συλλαλητηρίου της Τετάρτης βίωσαν από πρώτο χέρι το… νέο modus operandi που εξήγγειλε πρόσφατα ο Μ. Χρυσοχοΐδης. Από την άλλη, φαίνεται ότι θα δούμε πολλές χοντροκομμένες προσπάθειες του υπουργείου Καταστολής να πείσει ότι... περιφρουρεί το δικαίωμα του συνέρχεσθαι! Το πρόβλημα της ΕΛΑΣ ήταν ότι για άλλη μια φορά ο όγκος των διαδηλωτών επέβαλε την παρουσία τους στο οδόστρωμα και την πορεία τους στους δρόμους, «τσαλαπατώντας» τον επαίσχυντο νόμο που απαγορεύει τις διαδηλώσεις. Έτσι, τα «όργανα της τάξης» αντέδρασαν με τις συνήθεις πρακτικές της ωμής βίας. Χημικά, κρότου λάμψης, κλομπ, κλωτσιές, «ντου» των σύγχρονων «μπουραντάδων» της ΔΡΑΣΗ που έπεφταν πάνω σε διαδηλωτές, προσαγωγές, συλλήψεις, τραυματισμοί. Η αστυνομία χτύπησε επιστρατεύοντας, ως συνήθως το τελευταίο διάστημα, έναν ασύλληπτο όγκο πάνοπλων δυνάμεων καταστολής και βάζοντας σε λειτουργία όλο το νέο «οπλοστάσιό της». Από τις κάμερες στα χέρια μπάτσων, μέχρι τα drones που καταγράφουν αφ’ υψηλού οτιδήποτε κινείται. Μετά την ένταση στο Σύνταγμα, οι δυνάμεις των ΜΑΤ εξαπέλυσαν επίθεση και εκεί πραγματοποίησαν τις πρώτες δύο συλλήψεις. Στη συνέχεια, όταν τα μπλοκ των διαδηλωτών ανασυγκροτήθηκαν και «κατέβηκαν» την Πανεπιστημίου, στα Προπύλαια, τη Βιβλιοθήκη και τα γύρω στενά η ΕΛΑΣ ξαμόλησε τους τραμπούκους της ΔΡΑΣΗ που περικύκλωναν όποιους ξεμονάχιαζαν, τους ξυλοκοπούσαν και τους προσήγαγαν. Όταν η πορεία κατέληξε στην Ομόνοια, χωρίς την παραμικρή αφορμή, έγινε νέα μαζική επίθεση των μηχανοκίνητων τραμπούκων που έπεφταν με μανία πάνω σε διαδηλωτές και κυνηγούσαν κόσμο στο σωρό. Στο σημείο αυτό, σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, τραυματίστηκαν και διακομίστηκαν στον Ερυθρό Σταυρό τουλάχιστον οκτώ

BIC

ΣΑΒΒΑΤΟ 13 - ΚΥΡΙΑΚΗ 14 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2021

ΕΝΣΤΟΛΗ ΒΙΑ

Δημήτρης Σταμούλης

«Μοντέρνα» καταστολή από νεόκοπους «Μπουραντάδες» ▸ Η ΕΛΑΣ «μαγειρεύει» πλάνα και τα σερβίρει στα «πέτσινα» ΜΜΕ

διαδηλωτές, δύο νέοι πατήθηκαν κυριολεκτικά από τα μηχανάκια, ενώ προσήχθησαν περίπου 40 με 50 άτομα, μεταξύ των οποίων και δύο φοιτητές μέλη της νεολαίας Κομμουνιστική Απελευθέρωση (νΚΑ), ο Νικηφόρος Ζηλάλης (ΕΜΜΕ ΕΚΠΑ) και ο Ευστάθιος Παΐζης (ηλεκτρολόγος μηχανικός ΠΑΔΑ). Μάλιστα πολλοί συλληφθέντες χτυπήθηκαν άσχημα στο κεφάλι, τα γόνατα και τον θώρακα. Αξίζει να σημειωθεί ότι αστυνομικοί επιτέθηκαν μαζικά και σε κόσμο που παρακολουθούσε τα γεγονότα από το πεζοδρόμιο, επειδή τράβαγε τα «κατορθώματά τους» με κινητό. Με περισσό θράσος οι επικεφαλείς της ΕΛΑΣ επιχείρησαν να πείσουν ότι δεν υπήρξε αστυνομική βία, μοντάροντας κατά το δοκούν πλάνα από τον ιπτάμενο

«μεγάλο αδελφό», το drone της εναέριας επιτήρησης και καταστολής. Όμως, από το «μαγειρεμένο» εξάλεπτο που σέρβιραν στα «πέτσινα» ΜΜΕ απουσιάζουν παντελώς πλάνα από τις αστυνομικές αγριότητες στα Προπύλαια και την Ομόνοια. Αντίθετα, παρουσιάζονται οι άγριες κακοποιήσεις και συλλήψεις ως… «ακινητοποιήσεις ατόμων», η ρίψη χημικών στο σωρό ως «στοχευμένη και περιορισμένη χρήση δακρυγόνων» και καταλήγει με τον γελοίο ισχυρισμό ότι οι αφιονισμένοι κρανοφόροι του κράτους «προστάτευσαν το δικαίωμα των περισσότερων συναθροισθέντων να συνεχίσουν την πορεία τους»! Συνολικά συνελήφθησαν 23 διαδηλωτές –ανάμεσά τους μέλη της ΕΑΑΚ, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και άλλων συλλογικοτήτων– που παραπέμπονται σε δίκη στις 31/5 για

πλημμελήματα –ο ένας ανήλικος– και ένας για κακουργήματα. Οι κατηγορίες για «βία κατά υπαλλήλων», «απείθεια», «επικίνδυνη σωματική βλάβη» και «διατάραξη κοινής ειρήνης» κατά συναυτουργία στηρίχθηκαν σε κατασκευασμένα «ευρήματα» και «μαρτυρίες» αστυνομικών. Αξίζει να σημειωθεί ότι όλοι οι προσαχθέντες που οδηγήθηκαν στη ΓΑΔΑ περίμεναν επί ώρες να δουν τους δικηγόρους τους, καθώς τους επιτράπηκε να εισέλθουν μετά τις 12 τα μεσάνυχτα. Αρκετοί ήταν κακοποιημένοι, ανάμεσά τους και τα δύο μέλη της νΚΑ, τα οποία μετά από απαίτησή τους διακομίστηκαν στο νοσοκομείο στις 5 τα ξημερώματα. Η αστυνομία επέδειξε τις νέες της «τεχνικές» ακόμα και στους εκατοντάδες αλληλέγγυους που είχαν συγκεντρωθεί για συμπαράσταση, τόσο το βράδυ της Τετάρτης έξω από τη ΓΑΔΑ όσο και την επόμενη έξω από τα δικαστήρια της Ευελπίδων. Στην πρώτη περίπτωση τους απώθησαν από το οδόστρωμα, αφού τους περικύκλωσαν και τους έσπρωχναν βίαια, στο όνομα της απελευθέρωσης… μισής λωρίδας κυκλοφορίας, ενώ στη δεύτερη τους χτύπησαν και τους κυνήγησαν στα γύρω στενά των δικαστηρίων. «Δεν μας τρομοκρατούν. Θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε πιο δυναμικά, μαζικά, αποφασιστικά. Δεν θα σταματήσουν οι αγώνες της νεολαίας και του λαού για τα αναφαίρετα δικαιώματά τους, ούτε με απαγορεύσεις ούτε με καταστολή», τονίζει σε ανακοίνωσή της η νΚΑ.

Κυριάκος Νασόπουλος

Κέρδη για την εταιρεία, καθηλωμένοι μισθοί για τους εργαζόμενους

εν είναι μία ακόμη αδικία, απλά είναι ο καπιταλισμός! Για την διοίκηση της Bic Βιολέξ εν προκειμένω ο λόγος, η οποία αποφάσισε να μην δώσει αυξήσεις στους εργαζόμενούς της για το 2021 παρότι συνεχίζει να εμφανίζει τρελά κέρδη. Το 2015 η βιομηχανία πέτυχε υπερδιπλασιασμό της κερδοφορίας της και στην οκταετία 2009-2017 πέτυχε αθροιστικά έσοδα ύψους 1,5 δισ. ευρώ και καθαρά κέρδη άνω των 250 εκατ. ευρώ. «Τα προηγούμενα χρόνια, χρόνια δύσκολα για τους εργαζομένους, το λαό και την νεολαία, χρόνια φτώχειας και ανέχειας για εμάς και τις οικογένειές μας, η Bic ήταν μόνιμα στις 100 πιο κερδοφόρες εταιρίες με αύξηση κερδών πάνω από 20% το χρόνο. Η πολυεθνική Bic όμως στο όνομα της κρίσης μας έδινε αυξήσεις-ψίχουλα

1% ρίχνοντάς μας στάχτη στα μάτια, ενώ μειώνει το προσωπικό στις μηχανές και εντατικοποιεί την παραγωγή και δεν μονιμοποιεί τους συμβασιούχους», τονίζουν σε ανακοίνωσή τους εργαζόμενοι στην Bic. «Η συμβολή μας στη μεγέθυνση των κερδών και στην ανάπτυξη της εταιρείας όλα αυτά τα χρόνια ήταν καθοριστική γιατί χωρίς εμάς δεν κινείται κανένα γρανάζι, καμία μηχανή! Χωρίς τη συμμετοχή μας στην παραγωγή δεν προκύπτει κέρδος για την εταιρεία. Η διοίκηση όμως μας αντιμετωπίζει σαν αναλώσιμους. Αυτό φάνηκε και αυτούς τους μήνες της πανδημίας που το εργοστάσιο έμεινε ανοιχτό», προσθέτουν. Η τελευταία πρόταση αναφέρεται στις πρόσφατες καταγγελίες των εργαζομένων ότι στους χώρους δουλειάς δεν τηρούνταν τα απαραίτητα μέτρα. Και όσα τελικά υποχρεώθηκε η εταιρεία

να πάρει, το έκανε κάτω από την δική τους πίεση. Παράλληλα είχαν καταγγείλει ότι απέκρυπτε και κρουσματα, «για να σωθούν τα κέρδη της» όπως ανέφερε και το ΣΜΤ. «Σε όλα αυτά οφείλουμε μια εργατική ταξική απάντηση. Απάντηση αξιοπρέπειας απέναντι στην κοροϊδία και το φόβο που γεννά το ζοφερό περιβάλλον που ζούμε. Η απάντηση δεν είναι άλλη από την ενότητα, την οργάνωση και τη συλλογική δράση για τη διεκδίκηση καλύτερων όρων δουλειάς», καταλήγουν οι εργαζόμενοι στην Bic.

18 Σάμος

Κρατική αδιαφορία μετά τον σεισμό Χρειάστηκε να περάσουν τρεις ολόκληροι μήνες από τις 30 Οκτωβρίου, όταν και ο φονικός σεισμός των 6,7 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ «χτύπησε» τη Σάμο, την Ικαρία και τα άλλα νησιά, ώστε να συζητηθούν εκτενώς την Πέμπτη 4 Φεβρουαρίου στο περιφερειακό συμβούλιο Βορείου Αιγαίου οι επιπτώσεις που άφησε πίσω του το ισχυρό χτύπημα του εγκέλαδου. Είχαν προηγηθεί αλλεπάλληλα αιτήματα των παρατάξεων της αντιπολίτευσης αλλά και του αντιπεριφερειάρχη Σάμου. Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας έγινε αναφορά και στις ζημιές που προκάλεσαν στο νησί της Σάμου οι έντονες βροχοπτώσεις των προηγούμενων ημερών, οι οποίες επιδείνωσαν τα προβλήματα. Όπως σημειώνει η Ανταρσία στο Αιγαίο - Αντικαπιταλιστική Αριστερά, «από τη συζήτηση έγινε φανερό πως ο συνδυασμός της υγειονομικής κρίσης, με την οικονομική κρίση, τον σεισμό και τις πλημμύρες, οδηγούν σε βέβαιη φτωχοποίηση μεγάλα τμήματα του πληθυσμού των κατοίκων της Σάμου». «Η υποχρηματοδότηση δήμων και περιφερειών για την αποκατάσταση των ζημιών στις δημόσιες υποδομές, η παροχή των χρηματοδοτήσεων με μεγάλη χρονική καθυστέρηση, η κερδοσκοπία σε βάρος των σεισμοπλήκτων που έχουν χάσει τα σπίτια και τα καταστήματά τους δεν είναι μια στιγμιαία παθογένεια ή λάθος της μιας ή της άλλης κυβέρνησης. Αποτελεί κεντρική επιλογή του πολιτικού συστήματος της χώρας που σαν στόχο έχει τη μεταφορά του πλούτου σε όλο και λιγότερα χέρια», σημείωσε στην τοποθέτησή του ο περιφερειακός σύμβουλος της Ανταρσία στο Αιγαίο - Αντικαπιταλιστική Αριστερά Νίκος Μανάβης. Σύμφωνα με την αντικαπιταλιστική περιφερειακή κίνηση, είναι φανερό ότι οι πόροι που έχουν δοθεί μέχρι στιγμής από την κυβέρνηση για την αποκατάσταση των ζημιών είναι ανεπαρκείς. Παράλληλα, προτείνει μια σειρά μέτρων, όπως η άμεση διάθεση πόρων για την κατασκευή νέων σχολικών μονάδων ή η επισκευή όσων μπορούν να επισκευαστούν, η ανοικοδόμηση των σπιτιών και των δημοσίων κτιρίων που έχουν καταστραφεί, χωρίς καμία επιβάρυνση για τους κατοίκους από κρατικό οργανισμό, η διενέργεια συστηματικών και ουσιαστικών ελέγχων των δημόσιων κτηρίων και η απαγόρευση απολύσεων εργαζομένων με ταυτόχρονη χρηματοδότηση των πληγεισών επιχειρήσεων. «Καμία κυβέρνηση δεν θα ικανοποιήσει τα παραπάνω αιτήματα χωρίς ουσιαστική πολιτική πίεση. […] Όλα τα παραπάνω για να υλοποιηθούν απαιτούν οργανωμένους κοινωνικούς αγώνες από τους κατοίκους των νησιών μας. Γιατί μόνο ο λαός σώζει το λαό», σημειώνει η Ανταρσία στο Αιγαίο - Αντικαπιταλιστική Αριστερά.

ΣΑΒΒΑΤΟ 13 - ΚΥΡΙΑΚΗ 14 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2021

ΧΑΛΚΙ∆ΙΚΗ

Κοινωνία

Θεοπίστη Καπέτα

Χρυσές δουλειές για την Ελντοράντο ▸ Νέα «αποικιοκρατική» σύμβαση με επίκεντρο τις σπάνιες γαίες

ην Παρασκευή 5 Φεβρουαρίου υπογράφηκε στο υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας η νέα σύμβαση με την Ελληνικός Χρυσός (Ελντοράντο Γκόλντ), η οποία μεταξύ άλλων προβλέπει ακόμη μεγαλύτερη επέκταση του χώρου αποθήκευσης αποβλήτων στον Κοκκινόλακκα. Πρόκειται για ένα από τα πιο προβληματικά έργα της εταιρείας, καθώς είναι κατασκευασμένο σε ένα επικίνδυνο ρήγμα, το οποίο σε περίπτωση ισχυρού σεισμού θα έχει τεράστιες επιπτώσεις. Η αύξηση του χώρου για τα απόβλητα είναι συνέπεια της αύξησης των εξορύξεων που σχεδιάζει η εταιρεία με τις ευλογίες της κυβέρνησης. Ας μην ξεχνάμε, εξάλλου, ότι ο ίδιος ο Άδωνις Γεωργιάδης, όταν ορίστηκε υπουργός

Ανάπτυξης και Επενδύσεων, δήλωσε σχετικά με τη σημασία της συνεργασίας ελληνικής κυβέρνησης και Ελντοράντο Γκόλντ ότι «η σημερινή είναι μία ιστορική μέρα για την Ελλάδα, με μεγάλη ωφέλεια για τον ελληνικό λαό, που αποκαθιστά το κλίμα επενδυτικής εμπιστοσύνης και αποδεικνύει ότι οι επενδυτές θα αποφασίσουν να κάνουν το όραμά τους στην Ελλάδα». Δεν είναι να απορεί κανείς, λοιπόν, πως στο έλεος των «επενδύσεων» και του καπιταλιστικού κέρδους ρημάζεται μια ολόκληρη περιοχή. Άλλωστε, η αύξηση των εξορύξεων διευκολύνει την εκμετάλλευση ακόμη περισσότερων σπάνιων μεταλλευμάτων, τα οποία φέρουν πολύ μεγαλύτερο κέρδος απ’ ό,τι ο χρυσός στη συγκυρία που διαμορφώνεται το τελευταίο διάστημα. Με τη ζήτηση και τη κατανάλωση ενέργειας συνεχώς να αυξάνεται, μεγαλώνουν και οι ανάγκες για περισσότερες κατασκευαστικές παρεμβάσεις εγκατάστασης ανεμογεννητριών και φωτοβολταϊκών μονάδων. Παράλληλα, έχει ξεσπάσει μια φρενίτιδα σχετικά με τα ηλεκτροκίνητα αυτοκίνητα που οδηγεί στην αύξηση παραγωγής μπαταριών λιθίου. Έτσι μια σειρά από σπάνιες γαίες και άλλα μεταλλεύματα μπαίνουν πλέον στο επίκεντρο και στον ελλαδικό χώρο. Όταν από μια εξόρυξη βγαίνει μισό γραμμάριο χρυσού ανά τόνο, η υπόθεση των σπάνιων γαιών και μεταλλευμάτων γίνεται όλο και πιο ελκυστική. Εξάλλου, σπάνιες γαίες αντλούνται ακόμη και από τα τέλματα.

Ανταρσία στην Κ. Μακεδονία: Καταστροφή για φύση και κοινωνία Ανενόχλητη, ώστε να συνεχίσει το καταστροφικό έργο της εξόρυξης στα Μεταλλεία Κασσάνδρας Χαλκιδικής, είναι η Ελληνικός Χρυσός, όπως αναφέρει σε ανακοίνωσή της η Ανταρσία στην Κεντρική Μακεδονία - Αντικαπιταλιστική Αριστερά, η οποία παράλληλα τονίζει ότι η νέα σύμβαση δεν έγινε γνωστή από την κυβέρνηση αλλά από την πρεσβεία των ΗΠΑ. «Η ΝΔ έδειξε πως το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα είναι εντολοδόχοι εκφραστές και μηχανισμοί υλοποίησης των συμφερόντων των πολυεθνικών μονοπωλίων», προσθέτει σημειώνοντας και τις «ευθύνες των ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ που στήριξαν τα αρπακτικά “επενδυτικά” σχέδια, όπως μοιράστηκαν και τα μνημόνια». «Μόνη διέξοδος οι ασυμβίβαστοι λαϊκοί αγώνες και η αλληλεγγύη, για να σωθεί η Χαλκιδική από τη λεηλασία. Η φύση δεν είναι παρά το “ανόργανο σώμα” του ανθρώπου. Η παραγωγική δραστηριότητα πρέπει να γίνεται βάση της απόλυτης ισορροπίας με το περιβάλλον, να υπόκειται σε πανκοινωνικό έλεγχο και να εξυπηρετεί τις κοινωνικές ανάγκες και όχι αυτές των εταιρειών», ξεκαθαρίζει.

Σαν να μην έφτανε η ολοκληρωτική καταστροφή τόσο της υγείας όσο και της ζωής των κατοίκων της ΒΑ Χαλκιδικής, υπάρχει ένας νέος ακόμη μεγαλύτερος κίνδυνος. Η ειδική εξόρυξη αυτών των πρώτων υλών προκαλεί μεγάλες ποσότητες ραδιενέργειας λόγω της συνεύρεσης των μετάλλων με το ουράνιο. Μέχρι αυτή τη στιγμή τέτοιου είδους μέταλλα υπάρχουν μέσα στα τέλματα της Ολυμπιάδας, τα οποία μετά από επεξεργασία μεταφέρονται κυρίως στην Κίνα σε μορφή συμπυκνώματος. Όσον αφορά τους μαγνήτες των ανεμογεννητριών, χρειάζονται μεγάλες ποσότητες νεοδυμίου και δυσπροσίου και για ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο χρειάζεται 70 κιλά χαλκού, 46 κιλά νικελίου, 17 κιλά ψευδαργύρου, 14 κιλά κοβαλτίου και 12 κιλά μολύβδου. Οι συνέπειες αυτής της επένδυσης, για την οποία τρίβει τα χέρια της με ικανοποίηση η ελληνική κυβέρνηση, έχουν ήδη γίνει αισθητές και σε άλλες περιπτώσεις πριν από τη δική μας. Το Κοσσυφοπέδιο, παραδείγματος χάρη, διαθέτει πλούσια κοιτάσματα σε λιγνίτη και άλλα ορυκτά όπως μολύβδο, ψευδαργύρο, άργυρο, νικέλιο, κοβάλτιο, χαλκό, σίδηρο και βωξίτη. Η εξορυκτική διαδικασία, πέρα από τα βουνά αποβλήτων που άφησε πίσω της, είχε και τρομερές επιπτώσεις στην υγεία των πολιτών της ευρύτερης περιοχής, καθώς η μόλυνση μπορεί να παραμείνει στο σώμα για χρόνια. Αντίστοιχες καταστάσεις έχουν παρουσιαστεί και στην Τουρκία. Συγκεκριμένα στο βορειοδυτικό τμήμα της χώρας η Dogu Biga Mining, θυγατρική της Alamos Gold Inc, που εδρεύει και αυτή στον Καναδά όπως η Ελντοράντο Γκόλντ, έχει προχωρήσει σε υπογραφή συμβάσεων σχετικά με την εξόρυξη χρυσού και σπάνιων γαιών. Εκεί, όπως και εδώ, δεν υπάρχει καμία πειθαρχία ως προς τις μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Έχουν ήδη κοπεί 195.000 δέντρα, αντί των 46.000 που είχαν υπολογιστεί αρχικά, ενώ η χρήση κυανιούχων αλάτων θα έχει καταστροφικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις, αφού η κατασκευασθείσα λίμνη κυανίου βρίσκεται πάνω σε ρήγμα με συχνές σεισμικές διεργασίες και δίπλα σε φράγμα νερού. Η ιστορία είναι ίδια. Κυβερνήσεις και θυγατρικές καναδέζικων εταιρειών εκμεταλλεύονται στο έπακρο γόνιμες και κατοικήσιμες περιοχές προκειμένου να αυξήσουν την επενδυτική δραστηριότητά τους και το κέρδος τους από την εξαγωγή των ορυκτών πρώτων υλών στην Κίνα, αφήνοντας πίσω τους νεκρή γη και θύματα.

Κίνηση ιδεών

ΣΑΒΒΑΤΟ 13 - ΚΥΡΙΑΚΗ 14 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2021

Δημήτρης Γρηγορόπουλος

ΣΧΟΛΙΟ

Όταν η ΕΕ προτιμά μη εκλεγμένους τραπεζίτες ως πρωθυπουργούς Η τοποθέτηση του Μάριο Ντράγκι στη θέση του πρωθυπουργού της Ιταλίας δείχνει την προτίμηση των θεσμών της ΕΕ σε «τεχνοκράτες», όσο το δυνατόν ανεπηρέαστους από τη λαϊκή βούληση. Παρόμοιες παρεμβάσεις σταδιακά συρρικνώνουν την αστική δημοκρατία, ενισχύοντας τον κοινοβουλευτικό ολοκληρωτισμό.

ανάθεση του σχηματισμού κυβέρνησης στην Ιταλία στον Μάριο Ντράγκι (πρώην επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας-ΕΚΤ) αιφνιδίασε, αλλά ως σύγχρονο πολιτικό φαινόμενο δεν εκπλήσσει. Είναι πάγια πολιτική της σύγχρονης αστικής τάξης να συγκροτεί στην κορυφή του κρατικού μηχανισμού μία πυραμίδα τεχνοκρατών (τεχνοδομή κατά τον Γκαλμπρέιθ), θεωρώντας την αναγκαία για την ορθολογικοποίηση των λειτουργιών του κράτους, χάρη στην υψηλή επιστημονική κατάρτισή τους και την απαλλαγή τους απο πολιτικές ιδεοληψίες και υπέρμετρες πολιτικές φιλοδοξίες. Το ίδιο είχε συμβεί στην Ιταλία και το 2011 με την ανάληψη της πρωθυπουργίας απ’ τον τραπεζίτη Μάριο Μόντι. Αλλά και στην Ελλάδα το 2011 η πρωθυπουργία ανατέθηκε στον τραπεζίτη αντιπρόεδρο της ΕΚΤ, Λουκά Παπαδήμο. Υποτίθεται ότι ανώτερα και ανώτατα πολιτικά καθήκοντα ανατίθενται σε τεχνοκράτες διεθνούς ή και εθνικής εμβέλειας σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, γιατί θεωρούνται ικανότεροι στο να εξασφαλίζουν σ’ αυτές τις συνθήκες την ενότητα και συναίνεση του κοινωνικού σώματος. Η αλήθεια είναι ότι οι κομματικά ουδέτεροι τεχνοκράτες (εν μέρει ισχύει) δεν είναι πολιτικά ουδέτεροι απέναντι και στις πιο υπερφίαλες απαιτήσεις των μονοπωλίων, είναι έτσι οι πιο πιστοί και αποτελεσματικοί υπηρέτες τους. Γι’ αυτό και οι υπερεθνικοί θεσμοί (ΕΕ, ΔΝΤ ,ΕΚΤ κ.ά.) σε συνεργασία και με αντίστοιχους

απόλυτη πλειοψηφία στη Βουλή. Αλλά και στην Ιταλία ο Τζουζέπε Κόντε, πού κάθε άλλο παρά διακρινόταν για τις ριζοσπαστικές απόψεις του, τον Νοέμβριο του 2020, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, είχε δημοφιλία που άγγιζε το 52%. Η αντικατάσταση ακόμη και ισχυρών αστικών κυβερνήσεων εντείνεται, όταν διακυβεύονται ισχυρά συμφέροντα. Η τοποθέτηση Παπαδήμου στην πρωθυπουργία ήταν εγγύηση και προειδοποίηση στα αστικά κόμματα ότι τα δάνεια της ΕΕ στην καθημαγμένη ελληνική οικονομία θα αποπληρώνονταν με κάθε τίμημα. Στην παρούσα συγκυρία, στον εκρηκτικό συνδυασμό, κρίση οικονομική και κρίση κορονοϊού, η πίεση της διεθνούς ολιγαρχίας και των υπερεθνικών θεσμών της στο πολιτικό κατεστημένο των καπιταλιστικών χωρών εντείνεται, με κορύφωση την Και το 2011 δύο τραπεζίτες είχαν εγκατάσταση ενός ουρανοκατέβατου πρωθυπουργού στην αναλάβει την πρωθυπουργία Ιταλία, του Ντράγκι. Έτσι δητης Ιταλίας (Μ. Μόντι) και λώνεται, εμμέσως πλην σατης Ελλάδας (Λ. Παπαδήμος) φώς, η βούληση των ηγετικών μονοπωλίων να επιστραφεί ο πακτωλός χρήματος που παρέχεται στις κυβερνήσεις για την αντιεθνικούς θεσμούς προωθούν στα ανώταμετώπιση της διπλής κρίσης και ότι η τα αξιώματα δοκιμασμένους στην υπηρεπάγια και άτεγκτη ισχύς του Συμφώσία τους τεχνοκράτες, εξαναγκάζοντας νου Σταθερότητας θα επανέλθει, όταν σε παραίτηση πρόσφατα εκλεγμένες, καταλαγιάσει η ένταση της κρίσης. ακόμη με ισχυρή λαϊκή ετυμηγορία, κυΗ καταλυτική παρέμβαση του διεθνούς βερνήσεις. Όχι γιατί πρόβαλλαν κάποιες κεφαλαίου και των οργανισμών του στον αντιμονοπωλιακές θέσεις, αλλά επειδή καθορισμό της πολιτικής των αστικών διατύπωναν κάποιες επιφυλάξεις. κυβερνήσεων, ακόμη και με την αντιΣτην ελληνική περίπτωση, η πρωθυκατάσταση εκλεγμένων πρωθυπουργών πουργία ανατέθηκε στον τραπεζίτη Πααπό τεχνοκράτες της εμπιστοσύνης τους παδήμο το 2011, ενώ το 2009 το ΠΑΣΟΚ είναι συστατικές πλευρές της κυριαρχίας είχε επικρατήσει στις εκλογές του 2009 του κοινοβουλευτικού ολοκληρωτισμού με το υψηλό ποσοστό του 44% και είχε

Ο αστικός εορτασμός του 1821

στο στάδιο του ολοκληρωτικού καπιταλισμού. Πολλά είναι τα χαρακτηριστικά αυτού του πολιτικού συστήματος. Κυριότερα, ίσως, είναι τα εξής δύο: Η όλο και συχνότερη διακυβέρνηση με προεδρικά διατάγματα, χωρίς κανονικές κοινοβουλευτικές διαδικασίες, που τείνουν στη σαφή περιθωριοποίηση του αστικού κοινοβουλίου, χωρίς να το καταργούν ως θεσμό. Όλο και περισσότερο διαψεύδεται η εικόνα της πλουραλιστικής αστικής δημοκρατίας και η δυνατότητα αντιπροσώπευσης των λαϊκών συμφερόντων, έστω σε κάποιο στοιχειώδη βαθμό. Ο αστικός πολυκομματισμός αποτελεί μιαν λαμπερή επιφάνεια, που πίσω της κρύβεται η απόλυτη απληστία και ικανοποίηση των συμφερόντων της οικονομικής ολιγαρχίας. Το δεύτερο καθοριστικό γνώρισμα του κοινοβουλευτικού ολοκληρωτισμού είναι ότι οι κυβερνήσεις, παρά το ότι θεσμικά διατηρούν την κυριότητα της εξουσίας, συμπιέζονται όλο και περισσότερο από τους υπερεθνικούς θεσμούς οικονομίας και διακυβέρνησης (όπως η ΕΈ). Στον σύγχρονο καπιταλισμό, αυτά τα όργανα δεν επηρεάζουν απλώς τις κυβερνήσεις, αλλά τους υπαγορεύουν την πολιτική την οποία υποχρεούνται να ακολουθήσουν, για να μη χάσουν τη στήριξη τους. Χαρακτηριστική ήταν η αδιάλλακτη στάση της ΕΕ το 2015, που επέβαλλε το τρίτο μνημόνιο με τη συνεργασία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Σε ακραίες περιπτώσεις, η βούληση των υπερεθνικών οργάνων επιβάλλεται και με θεσμούς υποχρεωτικούς, όπως το δυσβάστακτο Σύμφωνο Σταθερότητας, αλλά και με την εκπαραθύρωση εκλεγμένων πρωθυπουργών από τεχνοκράτες αυτών των οργάνων, όπως οι Ντράγκι και Παπαδήμος.

Όσο πλησιάζει η επέτειος των 200 χρόνων από την έναρξη της Επανάστασης την 25η Μαρτίου του 1821, διαφαίνεται το ιδεολογικό πλαίσιο, με το οποίο περιβάλλει η αστική εξουσία τον εορτασμό της διακοσιετηρίδας. Tο πλαίσιο αυτό συγκροτείται από το παραδοσιακό ελληνορθόδοξο αφήγημα και τον συνδυασμό του με τον νεοφιλελεύθερο εκσυγχρονισμό, με τον οποίο η Ελλάδα θα ξαναζήσει, υποτίθεται, ημέρες εθνικής ακμής. Αυτό το πλαίσιο επιβεβαιώνεται ήδη από τη σύνθεση και τις δράσεις της Επιτροπής «Ελλάδα 1821», επικεφαλής της οποίας έχει τεθεί η Γιάννα Αγγελοπούλου, όπως και στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004. Σε συνδυασμό με το αστικό κράτος, ηγετικό ρόλο για τη διαμόρφωση των ιδεολογικών αξόνων του εορτασμού έχει αναλάβει και η Εκκλησία της Ελλάδας, η οποία απ’ το 2012 έχει διοργανώσει δέκα συνέδρια με θέμα το 1821. Στα συνέδρια αυτά, αν και δεν απουσιάζουν και πιο ήπιες απόψεις, κυριάρχησε η επίσημη εκκλησιαστική ερμηνεία που καταδικάζει τον Διαφωτισμό και τις αστικές επαναστάσεις της προοδευτικής περιόδου. Η στάση της Εκκλησίας σκληρύνθηκε και από το κλίμα της ελληνοτουρκικής έντασης μάλλον, με αποτέλεσμα να εκφραστεί πρόσφατα με μισαλλόδοξο λόγο και ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, αν και θεωρείται απ’ τους ηπιότερους ιεράρχες. Εμφάνισε την Επανάσταση ως «ιερό πόλεμο» χριστιανών και μουσουλμάνων: «Όπως ξέρουμε, το Ισλάμ δεν είναι θρησκεία, είναι πολιτικό κόμμα, είναι πολιτική επιδίωξις και είναι οι άνθρωποι του πολέμου, οι άνθρωποι της εξαπλώσεως, αυτό είναι το χαρακτηριστικό του Ισλάμ», Οpen, 15/1/2021. Με ένα παρόμοιο περίγραμμα είναι εμφανές ότι στρεβλώνεται ο αγώνας του 1821 που σκοπούσε στην εθνική απελευθέρωση και σε μια δικαιότερη κοινωνία στις συνθήκες της εποχής. Δ. Γ.

ΣΑΒΒΑΤΟ 13 - ΚΥΡΙΑΚΗ 14 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2021

Πολιτισμός

Δημήτρης Τζιαντζής

Μπλόκο του κινήματος στη λογοκρισία στη μουσική Δεν καρποφόρησε η προσπάθεια της κυβέρνησης να περάσει στα μουλωχτά αυταρχικές ρυθμίσεις που μας γυρίζουν πίσω στη σκοτεινή περίοδο της δικτατορίας και των απαγορευμένων τραγουδιών. Η άτακτη υποχώρηση των κυβερνώντων από την υλοποίηση του τρομονόμου στις τέχνες, συνιστά μια πρώτη επιτυχία.

ΑΠΩΛΕΙΑ

Πέθανε ο σπουδαίος Αντώνης Καλογιάννης ▸ Σημάδεψε το έργο του Μίκη Θεοδωράκη Σε ηλικία 81 χρονών έφυγε από τη ζωή ο Αντώνης Καλογιάννης, ένας πολύ σημαντικός καλλιτέχνης, μια πολύ ζεστή και εκφραστική φωνή, αναπόσπαστα δεμένη με τους αγώνες της Αριστεράς. Τον ανακάλυψε ο Μίκης Θεοδωράκης το 1966 και έδωσε τις πρώτες του συναυλίες στη Σοβιετική Ένωση. Κατά τη δικτατορία των συνταγματαρχών φεύγει στο εξωτερικό με τη Μαρία Φαραντούρη και, δημιουργώντας μια λαϊκή ορχήστρα, ξεκινούν συναυλίες με καθαρά πολιτικό χαρακτήρα. Το 1970 αποφυλακίζεται ο Μίκης Θεοδωράκης και μαζί του θα δώσουν περισσότερες από 500 συναυλίες σε Ευρώπη, Αμερική και Αυστραλία, καταγγέλλοντας την αμερικανοκίνητη χούντα, γνωστοποιώντας σε όλο τον κόσμο τον αντιδικτατορικό αγώνα. Όπως έγραψε ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Α. Καλογιάννης σημάδεψε κυριολεκτικά το έργο του, δίνοντας μοναδικές ερμηνείες σε έργα όπως τα «Επιφάνια Αβέρωφ», το «Πνευματικό Εμβατήριο», η «Κατάσταση Πολιορκίας», ο «Ήλιος και Χρόνος», τα «Τραγούδια του Ανδρέα», τα «12 Λαϊκά», τα «Γράμματα απ’ τη Γερμανία» και σε τόσα άλλα τραγούδια…

Μέρες του ’36 στο prin.gr Το Πριν πραγματοποιεί ένα εκτενές αφιέρωμα στο έργο του Θόδωρου Αγγελόπουλου. Κάθε Παρασκευή παρουσιάζεται μια ταινία, μέσα από τη διεισδυτική ματιά του Βασίλη Τσιράκη. Αυτή τη βδομάδα το Πριν επανεκτιμά τις Μέρες του ‘36.

το νομοσχέδιο που ψηφίστηκε την Πέμπτη στη Βουλή η κυβέρνηση είχε εισαγάγει μια «ύπουλη» διάταξη πως όλες οι υπηρεσίες οπτικοακουστικών μέσων (μουσική, ταινίες κ.λπ.) «δεν πρέπει να εμπεριέχουν δημόσια πρόκληση σε τέλεση τρομοκρατικού εγκλήματος». Πρόκειται για ενσωμάτωση του απαράδεκτου αντιτρομοκρατικού νόμου (187Α ΠΚ) που ψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑ και διατήρησε η κυβέρνηση της ΝΔ. Η κυβέρνηση σίγουρα δεν περίμενε οι αντιδράσεις στη διάταξη αυτή να πάρουν μορφή χιονοστιβάδας. Εκατοντάδες γνωστοί και λιγότερο γνωστοί καλλιτέχνες άρχισαν από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης να στέλνουν οργισμένα μηνύματα στην κυβέρνηση, καλώντας τον Λιβάνιο και τη Μενδώνη να παραιτηθούν και τονίζοντας ότι δεν θα ανεχθούν κανένα τρομονόμο στην τέχνη τους. Τραγουδιστές ανέβασαν βίντεο, τραγουδώντας τραγούδια που θα μπορούσαν να κριθούν εν δυνάμει παράνομα. Όπως καταγγέλλουν οι Support Art Workers, μαζί με άλλα σωματεία και συλλόγους του χώρου του πολιτισμού, αυτή η σύνδεση του άρθρου με τον τρομονόμο δίνει τη δυνατότητα για αυθαίρετες διώξεις και καταδίκες καλλιτεχνών, από εκείνους που θα «κρίνουν» τι σημαίνει υποκίνηση σε τρομοκρατία, όπως συνέβη στην Ισπανία και τη Γερμανία. Όπως σημειώνεται στο ψήφισμα του Πανελλήνιου Μουσικού Συλλόγου, στην Ισπανία, με βάση την αντίστοιχη νομοθεσία, έχουν ασκηθεί ήδη 76 διώξεις. Στίχοι τραγουδιού που λένε «δεν θα καταφέρουν να με λυγίσουν», απέναντι στις ειδικές δυνάμεις, θεωρούνται έως και «ωραιοποίηση της τρομοκρατίας»! Μέσα σε λίγα λεπτά η λογοκρισία στη μουσική έγινε πρώτο θέμα συζήτησης στο facebook, το twitter και το instagram. Η κυβέρνηση αρχικά επιχείρησε να υποβαθμίσει το θέμα, κάνοντας λόγο για ενσωμάτωση ευρωπαϊκής οδηγίας και για…

Ορμητικό ποτάμι η μαζική κινητοποίηση της Πέμπτης παρέσυρε αντιδημοκρατικές μεθοδεύσεις και σχεδιασμούς παραπληροφόρηση και πως σε καμία περίπτωση δεν είχε σκοπό να θέσει φραγμούς στην καλλιτεχνική δημιουργία. Στη συνέχεια, μετά τη διάσταση που πήρε το ζήτημα και τις οργισμένες αντιδράσεις, δόθηκε εντολή στον αρμόδιο υπουργό να… τα μαζέψει για να προλάβουν τα χειρότερα. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ στο πλευρό του υπουργού Επικρατείας, Θεόδωρος Λιβάνιος, βγήκε λίγη ώρα πριν την προγραμματισμένη συγκέντρωση διαμαρτυρίας την Πέμπτη στα Προπύλαια να διευκρινίσει ότι «η τέχνη ως μορφή έκφρασης δεν μπορεί να υπόκειται σε κανενός είδους περιορισμό» και υποσχέθηκε να αφαιρέσει από το νομοσχέδιο την επίμαχη αναφορά, επειδή «δεν θέλουμε

να υπάρχει ουδεμία παρανόηση,που να οδηγεί σε ανυπόστατες καταγγελίες περί λογοκρισίας». Η αναδίπλωση στο παρά πέντε δεν κατάφερε να σταματήσει τη συμμετοχή των καλλιτεχνών στη μεγάλη αντικυβερνητική διαδήλωση, με τους μουσικούς, τους ηθοποιούς και άλλους καλλιτέχνες να εκδηλώνουν την οργή τους απέναντι σε μια κυβέρνηση που τους απαγορεύει εδώ και ένα χρόνο να δουλέψουν, δίνοντας ψίχουλα φιλανθρωπίας σε λίγους, με πολλούς καλλιτέχνες να μην έχουν πάρει ούτε ένα ευρώ. Οι καλλιτέχνες κατέβηκαν στους δρόμους και ζήτησαν ουσιαστικά μέτρα στήριξης αλλά και την άμεση παραίτηση της υπουργού Πολιτισμού Λίνας Μενδώνη με αφορμή και την άθλια προσπάθεια συγκάλυψης της υπόθεσης Λιγνάδη στο Εθνικό Θέατρο. Η υπόθεση έδειξε ότι η έγκυρη κινητοποίηση του κόσμου της εργασίας μπορεί να φέρει αποτελέσματα, να φρενάρει αντιδραστικές μεθοδεύσεις και αναγκάσει την κυβέρνηση σε υποχώρηση. Ωστόσο δεν μπορεί να υπάρχει εφησυχασμός. Όσο ο τρομονόμος παραμένει σε ισχύ, η ελευθερία της έκφρασης παραμένει σε κίνδυνο.

Σωματεία ζητούν ενίσχυση του Κέντρου Κινηματογράφου

η διαφωνία του με την κυβέρνηση εκφράζει ο κινηματογραφικός κόσμος σχετικά με τον τρόπο που θα ενσωματωθεί η ευρωπαϊκή οδηγία για την επένδυση των αλλοδαπών παρόχων στην παραγωγή ελληνικών ταινιών. Συγκεκριμένα η διατύπωση αναφέρει ότι οι πάροχοι θα πρέπει να επενδύουν το

1,5% του ετήσιου κύκλου εργασιών τους σε οπτικοακουστικά έργα. Όπως σημειώνουν η Ένωση Σκηνοθετών και Παραγωγών Ελλάδος, ο Σύνδεσμος Ανεξάρτητων Παραγωγών Οπτικοακουστικών Έργων και η Ένωση Ελληνικού Ντοκιμαντέρ, το σχέδιο νόμου εξισώνει την καλλιτεχνική κινηματογραφική δημιουργία με το οπτι-

κοακουστικό έργο, που περιλαμβάνει οτιδήποτε, όπως επί παραδείγματι βιντεοπαιχνίδια. Τα σωματεία, όπως και η Ακαδημία Κινηματογράφου, ζητάνε ενίσχυση της χρηματοδότησης του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου και όχι του ΕΚΟΜΕ, του οποίου τα κριτήρια επιλογής σχετίζονται με επενδυτικά κίνητρα.

Πολιτισμός Δέσποινα Κουτσούμπα

ετά τον χώρο του αθλητισμού, οι αποκαλύψεις θυμάτων για σεξουαλική και εργασιακή κακοποίηση επεκτάθηκαν και στον χώρο του πολιτισμού. Η Σοφία Μπεκατώρου άνοιξε ένα δρόμο σε αυτό που ονομάστηκε «ελληνικό #metoo». Δεν ήταν η πρώτη φορά που η Σ. Μπεκατώρου έκανε τη συγκεκριμένη καταγγελία και μάλιστα δημόσια. Ήταν όμως η πρώτη φορά που σύσσωμο το πολιτικό και μιντιακό σύστημα αντιμετώπισαν το θέμα όπως θα ’πρεπε να αντιμετωπίζονται όλα τα θύματα: με εμπιστοσύνη στο θύμα και απομόνωση του θύτη. Το ίδιο συνέβη και με τις επόμενες καταγγελίες, με τον Π. Φιλιππίδη να «κόβεται» από την ΕΡΤ και τον Γ. Κιμούλη να «κόβεται» από το Φεστιβάλ Αθηνών. Τι συνέβη όμως, όταν από το #metoo περάσαμε στην εν Ελλάδι… υπόθεση Επστάιν; Εκεί τα βλέμματα πάγωσαν… Ω της υποκρισίας! Οι καταγγελίες για αποπλάνηση ή/και σεξουαλική κακοποίηση παιδιών, εφήβων ή νέων, με το πρόσχημα της «μύησης στο θέατρο» από τον Δ. Λιγνάδη υπήρχαν ήδη πολλά χρόνια πριν. Η φήμη κυκλοφορούσε, ονόματα κυκλοφορούσαν. Μαζί κυκλοφορούσαν και οι διαδόσεις για «υψηλή κάλυψη» του προσώπου που προέβαινε στις πράξεις αυτές, τόσο υψηλή, ώστε όχι μόνο να συνεχίζει ατιμώρητος για πολλά χρόνια, αλλά να αμείβεται με τη θέση του Καλλιτεχνικού Διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου και τη στήριξη του πρωθυπουργού και της προέδρου της Δημοκρατίας στο έργο του. Η πράξη της Σοφίας Μπεκατώρου, όσο κι αν έτυχε αξιοποίησης από μια κυβέρνηση που ενώ στρέφει το τιμόνι ακροδεξιά, αρέσκεται να παρουσιάζει κατά διαστήματα ένα «φιλελεύθερο» προσωπείο (η ενορχήστρωση της υποδοχής του «πρώτου ανοιχτά γκέι υφυπουργού» ήταν μια τέτοια στιγμή, που έμελλε να δείξει τα όριά της ακριβώς μόλις ο εν λόγω υφυπουργός στρατεύτηκε, μαζί με όλο το υπόλοιπο απαράτ, στον αγώνα της συγκάλυψης αυτής της υπόθεσης), ήταν όντως θαρραλέα και έφερε αποτελέσματα. Αποτελέσματα που ξεπέρασαν κατά πολύ αυτό που η κυβέρνηση –και συνολικά το πολιτικό σύστημα– μπορούσαν να αντέξουν. Τελικά, δεν είναι όλα τα θύ-

ΣΑΒΒΑΤΟ 13 - ΚΥΡΙΑΚΗ 14 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2021

Πόση αλαζονεία χρειάζεται για να τοποθετήσει η κυβέρνηση επικεφαλής στον μεγαλύτερο κρατικό καλλιτεχνικό φορέα κάποιον που βαρύνεται με δύσοσμες υποθέσεις; Υπόθεση Λιγνάδη, ορισμός καθεστωτικής λογικής.

Από το «μιλήστε» στο «βγάλτε το σκασμό» ∆ώρα ΥΠΠΟ σε ιδιωτικά μουσεία ▸ «∆ανεισμός» αρχαιοτήτων για 50 έτη!

ματα ίσα… Παρά τις ναι κάτι πολύ περισσόπροηγούμενες πατερο από αυτό. Αφοραινέσεις στα θύμαρά μια 25ετία δράσης, τα να μιλήσουν, στην τόσο σε ιδιωτικά σχοΑναδύεται μια μακρά η υπόθεση Δ. Λιγνάδη λεία όσο και στον χώρο παράδοση βίας και ττου θεάτρου. Εμπλέκει η παραίνεση ήταν να εξουσιαστικών π βγάλουν τον σκασμό. Η περισσότερα πρόσωπα ιτιτο ίδια η υπουργός Πολιτιτου καλλιτεχνικού χώρου σχέσεων στον λησε αλλ σμού Λ. Μενδώνη μίλησε αλλά και της πολιτικής και χώρο της τέχνης της πανεπιστημιακής ελίτ για «ανθρωποφαγία» και που πρέπει να σε να της χχώρας, είτε ως δρώντες «φήμες», ενώ συνέχισε χω καείτε ω αναμασά το «δεν έχω ως συγκαλύπτοντες. σπάσει εδώ ο μου», Το πρόσφατο ρεπορτάζ ταγγελίες στο γραφείο και τώρα ατάθεση από τη ΓΑΔΑ, που έφερε στην ακόμη και μετά την κατάθεση σης στον επιφάνε συγκεκριμένης υπόθεσης επιφάνεια την πιθανή ύπαρξη «κυκλώμ Εισαγγελέα! Κι όταν το πράγμα «κυκλώματος εκμετάλλευσης ανηλίκων από βαλκανικές χώδεν μπορούσε άλλο να καλυφθεί, ρες» θύμ η παραίτηση του Δ. Λιγνάδη ήλθύμισε σε όλους τη χρονική σει σανίδα «σύμπτω πιζαν ότι θα αποτελέσει «σύμπτωση» με την άλλη υπόα διασωθεί θεση που βαρύνει τη ΝΔ, αυτήν σωτηρίας. Όχι για να του πρώη κάποιο τρωθέν κύρος –δεν φαίπρώην βουλευτή της Νίκου Γεωργιάδ νεται να νογάνε από αυτά– αλλά Γεωργιάδη, ο οποίος στηρίχτηκε εί η υπόθεμέχρι τέλ κυρίως για να εστιαστεί τέλους από το κόμμα του. ση σε ένα μόνο πρόσωπο. Υπάρχει πράγματι κάτι σάπιο Δεν έχουμε να κάνουμε ούτε στο βασίλειο της Δανιμαρκίας με μεμονωμένες υποθέσεις, ούτε και θα σπάσει μόνο αν η ίδια η με ένα μόνο πρόσωπο. Έχουμε να κοινωνία, οι οργανωμένοι φοκάνουμε με μια δύσοσμη υπόθερείς της, τα σωματεία και οι ση εκμετάλλευσης ανηλίκων και συλλογικότητές της καταφέρουν νέων, είτε ως αποπλάνηση είτε ως να υποστηρίξουν τα θύματα για κακοποίηση, με τη χρησιμοποίηνα πουν τι πραγματικά συνέβη ση μιας θέσης εξουσίας (είτε αυτή και να το σταματήσουν. Η εξουτου καθηγητή στο Αρσάκειο είτε σία των θυτών μοιάζει πανίσχυτου καθηγητή στο Εθνικό Θέαρη, όταν τα θύματα είναι μόνα. τρο). Μια υπόθεση που προφαΚαταρρέει όμως σαν χάρτινος νώς στηρίζεται σε μια μακρά παπύργος όταν η φωνή των θυμάράδοση εξουσιαστικών σχέσεων των πολλαπλασιαστεί μέσα από στον χώρο της τέχνης, που πρέπει την αλληλεγγύη. Η υπόθεση μόνα σπάσει εδώ και τώρα, αλλά είλις ξεκινά…

Όσο πιο πολύ μια κυβέρνηση αναφέρεται στο «ένδοξο κλέος» τόσο πιο μεγάλο το ξεπούλημα που ετοιμάζει για τις αρχαιότητες. Δεν είναι καινούριο αυτό. Το μετεμφυλιακό κράτος, που χρησιμοποιούσε ως έμβλημα της «αναμόρφωσης» των μακρονησιωτών τον Παρθενώνα, χάριζε αρχαία αγγεία στους αξιωματούχους των ΗΠΑ. Η χούντα των συνταγματαρχών, με τις αρχαιοπρεπείς τελετές, φρόντισε να θαφτούν σημαντικές αρχαιότητες κάτω από τόνους μπετόν. Με τον ίδιο τρόπο, η κυβέρνηση Μητσοτάκη, ενώ ομνύει στα κόκκαλα των προγόνων, ετοιμάζει την πλήρη εμπορευματοποίηση της πολιτιστικής κληρονομιάς. Η υπουργός Πολιτισμού, μάλιστα, νοστάλγησε τις εποχές που ο Dior έκανε επίδειξη μόδας στην Ακρόπολη — το ότι αυτό συνέβη το 1951 δεν την πτόησε καθόλου. Προφανώς η σύγκριση με το μετεμφυλιακό κράτος της φάνηκε ταιριαστή, όπως και στον υφυπουργό Παιδείας η σύγκριση με το 1969 στο θέμα της αστυνομίας στα Πανεπιστήμια! Στον Νόμο 4761/2020, που ψηφίστηκε τον Δεκέμβρη, η υπουργός εισηγήθηκε την εξαγωγή συλλογών αρχαιοτήτων από τα ελληνικά μουσεία σε μουσεία του εξωτερικού για 50+50 χρόνια, αλλάζοντάς το τελικά σε 25+25 χρόνια! Ο Αρχαιολογικός Νόμος είχε ως τώρα πρόβλεψη για δανεισμό αρχαιοτήτων έως 5 έτη. Με τη νέα νομοθετική ρύθμιση, ιδιωτικά Μουσεία του εξωτερικού μπορούν να αποκτήσουν τη «δική» τους συλλογή ελληνικών αρχαιοτήτων, κάτι που διακαώς επιθυμούσαν, χωρίς να «μπλέκουν» με παράνομο εμπόριο αρχαιοτήτων, αφού το ίδιο τα ελληνικό κράτος τους θα τους τα «δανείζει». Το αντάλλαγμα είναι επίσης γνωστό από τη μετεμφυλιακή εποχή: η στήριξη εγχώριων πολιτικών και κυβερνήσεων από χώρες, διεθνή Ιδρύματα και «ομογενείς» του εξωτερικού. Πολλά σωματεία αγωνίζοντα για να παρθεί πίσω αυτή η άθλια διάταξη. Δ. Κ.

22 ΗΠΑ Παναγιώτης Ξοπλίδης

ΣΑΒΒΑΤΟ 13 - ΚΥΡΙΑΚΗ 14 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2021

∆ιεθνή

Ακούγοντας τον Τραμπ να καταγγέλλει την απειλή των σοσιαλιστών, θα νόμιζε κανείς πως επίκειται εισβολή των… μπολσεβίκων στον Λευκό Οίκο! Παρά την προφανή τεράστια υπερβολή, υπάρχει τα τελευταία χρόνια στις ΗΠΑ μια ανάπτυξη αριστερόστροφων πολιτικών τάσεων, με αναφορά στον σοσιαλισμό, εμφανώς ρεφορμιστική, βεβαίως, και παγιδευμένη στους Δημοκρατικούς.

λέποντας την επίθεση στο Καπιτώλιο έκπληξη δημιουργούν φωνές ότι γίνεται για να σωθεί η Αμερική από τον μαρξισμό και τον σταλινισμό. Δεν πρόκειται για κάποια γραφική, περιθωριακή αντίληψη. Ο ίδιος ο Τραμπ έχει χαρακτηρίσει τον Μπάιντεν ως «μαριονέτα της ριζοσπαστικής Αριστεράς», ενώ στην προεκλογική του εκστρατεία κυριάρχησε η ρητορική ενάντια στον σοσιαλισμό. Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από την Αμερική, αν και είναι ζητούμενο η ιδεολογική και οργανωτική έκφανσή του. Ως ριζοσπαστική αριστερά στις ΗΠΑ αναφέρεται συχνά ένα πλέγμα από αναρχοσυνδικαλιστικές συλλογικότητες μέχρι την αριστερή πτέρυγα εντός των Δημοκρατικών. Η αδυναμία του δικομματικού συστήματος να διαχειριστεί και να ενσωματώσει πρωτοφανείς αντιθέσεις, έχει ανοίξει μια συζήτηση «απαγορευμένη» για δεκαετίες στις ΗΠΑ: Μπορεί να υπάρξει αριστερά με μαζικούς όρους και ανεξαρτησία από τους Δημοκρατικούς; Η μεγαλύτερη οργάνωση που αυτοπροσδιορίζεται ως σοσιαλιστική είναι οι Δημοκράτες Σοσιαλιστές (DSA), που ιδρύθηκε το 1982 με 5.000 μέλη. Σήμερα έχει σχεδόν 100.000 μέλη με ισχυρή παρουσία σε εργατικά σωματεία και κοινωνικά κινήματα. Στις τελευταίες προεδρικές εκλογές λειτούργησε άτυπα ως οργανωτικός μηχανισμός της εκστρατείας του Μπέρνι Σάντερς. Στις εκλογές για τα ομοσπονδιακά και πολιτειακά όργανα τα μέλη του DSA συμμετέχουν ως μέλη του Δημοκρατικού Κόμματος, πετυχαίνοντας τα τελευταία χρόνια κάποιες εντυπωσιακές νίκες σε προκριματικές ενάντια σε εκπροσώπους της πολιτικής ελίτ. Έχουν αναδειχθεί εμβληματικές προσωπικότητες όπως η Αλεξάντρια Οκάσιο-Κορτέζ, ενώ έχουν εκλεγεί πέντε μέλη στη Βουλή και σε πολιτειακό επίπεδο 30 εκπρόσωποι. Σε διεθνές επίπεδο αποχώρησαν από τη Σοσιαλιστική Διεθνή το 2017, κατηγορώντας την ως νεοφιλελεύθερη και προσπαθούν να συστήσουν μια νέα Προοδευτική Διεθνή — που στην Ευρώπη συζητάει με τους Κόρμπιν, Βαρουφάκη, Ζίζεκ. Στη Λατινική Αμερική στηρίζουν τις προοδευτικές κυβερνήσεις, αποδοκιμάζουν τις πολιτικές επεμβάσεων και εμπάργκο, αλλά στο ακανθώδες θέμα της Βενεζουέλας υποστηρίζουν τη «δημοκρατία», καταδικάζοντας τον «απολυταρχισμό» του Μαδούρο. Παρά την οργανωτική ανάπτυξη και ριζοσπαστικοποίηση, σε πολλές πολιτικές θέσεις η βασική στρατηγική του DSA είναι η «άλωση εκ των έσω» του Δημοκρατικού Κόμματος. Θεωρούν ότι μπορούν να πετύχουν ό,τι έκανε ο Τραμπ και η ακροδεξιά στους Ρεπουμπλικάνους, αν και η προσπάθεια του Σάντερς εμφανίζεται ήδη χρεοκοπημένη. Στις προκριματικές του 2016 έφτασε μέχρι τέλους την κούρσα ενάντια στη Χίλαρι Κλίντον, κερδίζοντας 43%

Αριστερές τάσεις εγκλωβισμένες εντός των Δημοκρατικών Παραμένει το κενό μιας ανεξάρτητης ανατρεπτικής εργατικής Αριστεράς την Αμερική των «λευκών ανδρών». Είναι γεγονός ότι η συντριπτική πλειοψηφία των μελών του DSA είναι λευκοί νέοι πανεπιστημιακής μόρφωσης. Η υπερπροβολή των τεσσάρων βουλευτριών (Λατίνα, Αφροαμερικανή και δύο μουσουλμάνες μετανάστριες, φωτογραφία) δεν είναι καθόλου αντιπροσωπευτική, καθώς η επιρροή του DSA σε αυτές τις κοινωνικές ομάδες είναι μικρή σε σχέση με τους λευκούς. Η συστράτευση τελικά με τον Μπάιντεν για να ηττηθεί ο Τραμπ οδηγεί σε ευρύτερους συμβιβασμούς. Ο πολιτικός «ρεαλισμός» αυτού του ρεύματος έχει Η συστράτευση θέσει δύο μόνο «κόκκιτων Δημοκρατών Σοσιαλιστών νες γραμμές»: Το Green New Deal, που είναι ταυμε τον Μπάιντεν για τόχρονα στόχος και μιας πανίσχυρης μερίδας του να ηττηθεί ο Τραμπ οδηγεί αμερικανικού κεφαλαίσε ευρύτερους συμβιβασμούς ου, και την εφαρμογή του προγράμματος Υγεία για Όλους, το οποίο, όπως έδειξε η θητεία στήριξε ότι έχει Τσερόκι καταγωγή. Ο Πιτ Ομπάμα, δεν είναι ικανό να αντιμετωΜπούτιτζιτζ εμφανίστηκε ως ο πρώτος πίσει την οξύτητα των ταξικών και φυλεγκέι υποψήφιος πρόεδρος, ενώ η σημεριτικών αντιθέσεων. Το κατεστημένο των νή αντιπρόεδρος Καμάλα Χάρις συνδύαζε Δημοκρατικών μοιάζει τελικά πιο ενισχυμια πολυσυλλεκτική ταυτότητα ως γυναίμένο, καθώς ο φόβος του Τραμπισμού κα, μαύρη, Ινδή, μετανάστρια, αν και κλείνει τελικά οποιαδήποτε συζήτηση για εξέφραζε ταυτόχρονα τον πιο σκληρό πυαμφισβήτηση συνολικά του δικομματικού ρήνα του κατεστημένου ως εισαγγελέας συστήματος. στην Καλιφόρνια με ένα από τα χειρότερα Η πολιτική αριστερά εκτός Δημοκραρεκόρ σε καταδίκες φτωχών και μαύρων. τικών είναι μικρή σε μέγεθος, παρά την Η πιο σκληρή κριτική που δέχτηκε ο παράδοσή της σε κινήματα. Οι τροτσκιΣάντερς ήταν ότι εκπροσωπεί κι αυτός των ψήφων και 23 πολιτείες, ενώ το 2020 έριξε λευκή πετσέτα νωρίς ,κερδίζοντας 26% των ψήφων και μόλις 9 πολιτείες. Το κατεστημένο των Δημοκρατικών είναι πανίσχυρο, κατάφερε να επιβάλει τον άχρωμο Μπάιντεν, ενώ εμφάνισε πλήθος «προοδευτικών» υποψηφίων οι οποίοι είχαν το αποτύπωμα των ταυτοτικών κινημάτων που κυριαρχούν στην εσωτερική συζήτηση της αμερικανικής αριστεράς. Η Ελίζαμπεθ Γουόρεν δήλωσε ότι θα γίνει η πρώτη γυναίκα πρόεδρος και για να ενισχύσει τη «διαφορετικότητά» της υπο-

στικές οργανώσεις είχαν για χρόνια την ίδια τακτική πρόσδεσης με τους Δημοκρατικούς, αλλά η ανάπτυξη του DSA έχει αφαιρέσει οποιαδήποτε δυναμική, προκαλώντας ακόμα και υπαρξιακή κρίση. Η ISO (International Socialist Organization) αποφάσισε να αυτοδιαλυθεί με αφορμή καταγγελίες έμφυλης βίας, ενώ η Διεθνής CWI διασπάστηκε με διαφωνίες για ταυτοτικά ζητήματα, καθώς και προβλήματα οικονομικής διαχείρισης στο εσωτερικό της. Το μαοϊκό ρεύμα ακολουθεί ανεξάρτητη πορεία, προσπαθώντας να έχει παρουσία σε εργατικούς αγώνες και στην κεντρική πολιτική σκηνή, ακόμα και στις προεδρικές εκλογές. Οι 86.000 ψήφοι της Γκλόρια ντε Ρίβα του PSL (Party for Socialism and Liberation) μοιάζουν σταγόνα στον ωκεανό, αν και το μαοϊκό ρεύμα στις ΗΠΑ προσπαθεί να επανασυνδεθεί με την ιδεολογική παράδοση που ενέπνευσε τους Μαύρους Πάνθηρες. Ένα ρεύμα ευδιάκριτο στο κίνημα είναι οι «Antifa», αντιφασιστικές ομάδες που συνενώνουν αναρχικά και αντικαπιταλιστικά στοιχεία. Ο αναρχοκομμουνισμός έχει ισχυρές ρίζες στις ΗΠΑ, με οργανώσεις όπως οι IWW στις αρχές του 20ού αιώνα με επιφανείς μορφές του εργατικού κινήματος. Στις ΗΠΑ ο αναρχισμός διαφέρει πολύ από τον ευρωπαϊκό και η διάδοσή του οφείλεται στην απουσία μαρξιστικής παράδοσης και την απέχθεια για το ρεφορμιστικό συνδικαλισμό.

∆ιεθνή Πανδημία Δανάη Μαραγκουδάκη

Πολλές καπιταλιστικές χώρες, όπως η Ελλάδα, απέτυχαν παταγωδώς στην ιχνηλάτηση των επαφών των κρουσμάτων. Αντίθετα, σε χώρες όπως το Βιετνάμ γίνεται έως τρίτου βαθμού ιχνηλάτηση, με τεστ σε έως και 200 άτομα για κάθε κρούσμα!

νας από τους πιο σημαντικούς τρόπους αντιμετώπισης μεταδοτικών ασθενειών είναι η ιχνηλάτηση. Σε αυτή την πανδημία πολλές πλούσιες χώρες απέτυχαν ή δεν ενδιαφέρθηκαν να χρησιμοποιήσουν μερικές από τις πιο βασικές και σημαντικές μεθόδους ιχνηλάτησης και η Ελλάδα είναι μία από αυτές. Η όλη κατάσταση εμφανίζεται ως μονόδρομος. Πώς αλλιώς όμως θα μπορούσε να έχει γίνει; Σύμφωνα με το περιοδικό Nature, πολλές χώρες της Δύσης δυσκολεύτηκαν πολύ με αυτή τη βασική διαδικασία που θα μπορούσε να είχε προστατεύσει περισσότερο τη δημόσια υγεία. Στην Αγγλία, οι αρχές απέτυχαν να επικοινωνήσουν με ένα στα οκτώ άτομα που βγήκαν θετι-

ΣΑΒΒΑΤΟ 13 - ΚΥΡΙΑΚΗ 14 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2021

Η ιχνηλάτηση και πώς μπορούσε να πάει αλλιώς κά στην Covid-19. Επίσης, το 18% αυτών που εντόπισαν δεν παρείχε λεπτομέρειες για τις κοντινές επαφές του. Σε ορισμένες περιοχές των Ηνωμένων Πολιτειών, περισσότερα από τα μισά άτομα που βγήκαν θετικά, όταν ρωτήθηκαν σχετικά, δεν έδωσαν λεπτομέρειες αναφορικά με τις επαφές τους. Τα συγκεκριμένα στοιχεία δεν προέρχονται από το πρώτο κύμα της πανδημίας αλλά από τον Νοέμβριο, δηλαδή πολύ αργότερα από το πρώτο lockdown κι ενώ υπήρχε αρκετός χρόνος για την ανάπτυξη ενός καλύτερου μηχανι-

υπήρξαν –αντίθετα– χώρες που ξεχώρισαν ως παραδείγματα επιτυχημένης ιχνηλάτησης, όπως η Νότια Κορέα, το Βιετνάμ, η Ιαπωνία και η Ταϊβάν. Κάποιες απ’ αυτές, βέβαια, απομόνωσαν τα θετικά κρούσματα και εντόπισαν τις επαφές τους χρησιμοποιώντας προσωπικά δεδομένα μέσα από εφαρμογές εντοπισμού σε κινητά τηλέφωνα, καταπατώντας τις δημοκρατικές ελευθερίες των πολιτών. Τέτοια παραδείγματα ήταν η Νότια Κορέα, το Ισραήλ, το Εκουαδόρ, η Ρωσία κ.ά. Σίγουρα δεν είναι αυτή η απάντηση

σμού ιχνηλάτησης. Ο αριθμός επαφών που προσδιορίστηκαν για κάθε περίπτωση Covid-19 ποικίλλει πολύ από χώρα σε χώρα, από 17 κατά μέσο όρο στην Ταϊβάν, έως δύο στο Ηνωμένο Βασίλειο, 1,4 στη Γαλλία και λιγότερες από μία σε περιοχές των ΗΠΑ. Οι λόγοι για αυτή την αποτυχία είναι αρκετοί και δομικοί. Σίγουρα έπαιξε ρόλο η απουσία συστημάτων σύγχρονης τεχνολογίας, ενώ τα υποχρηματοδοτούμενα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης ήταν ανεπαρκή για να ανταποκριθούν σε μια τόσο μεγάλη πρόκληση. Πολλές χώρες άργησαν ή δεν προσέλαβαν αρκετό κόσμο για να πραγματοποιήσει τη διαδικασία της ιχνηλάτησης ή να διασφαλίσει ότι όσοι βρέθηκαν θετικοί θα μπουν σε καραντίνα. Όπως αναφέρει το Nature,

Η ιχνηλάτηση αποδίδει, όταν συνοδεύεται με προσφορά καταλύματος και οικονομικής στήριξης σε όποιον βρεθεί θετικός για την αντιμετώπιση μαζικών κρουσμάτων, ωστόσο κάποια από τα βήματα που χρησιμοποιήθηκαν θα μπορούσαν να αποτελέσουν στοιχεία μιας εναλλακτικής. Ξεκινώντας από τα βασικά, είναι η πολυεπίπεδη ιχνηλάτηση επαφών ενός κρούσματος, η παροχή καταλύματος σε ομάδες που συμβουλεύεται να μπουν σε καραντίνα και η παροχή σχετικής

οικονομικής βοήθειας. Συχνά η απροθυμία συμμόρφωσης απέναντι σε μέτρα προστασίας είχε να κάνει με τον φόβο εργαζομένων να χάσουν τη δουλειά τους. Η προοπτική του να είσαι χωρίς εισόδημα για δύο εβδομάδες –ή να χάσεις εντελώς μια δουλειά– είναι μεγάλο αντικίνητρο, ωστόσο η ύπαρξη ενός ικανού επιδόματος θα μπορούσε σαφώς να λειτουργήσει θετικά. Στην περίπτωση του Βιετνάμ το στοιχείο που έκανε τη διαφορά ήταν η ευρεία χρήση ανθρώπινου δυναμικού που πραγματοποίησε συνεντεύξεις από κοντά. «Οι μπότες στο έδαφος», όπως χαρακτηριστικά ανέφεραν. Οι 12.000 εκπαιδευμένοι ιχνηλάτες εντόπισαν μερικές φορές και επαφές τρίτου βαθμού, εάν το κρούσμα επιβεβαιωνόταν με καθυστέρηση. Για κάθε κρούσμα γινόταν τεστ σε έως και 200 επαφές του, ανέφερε στο περιοδικό ο Pham Quang Thai, επιδημιολόγος στο Εθνικό Ινστιτούτο Υγιεινής και Επιδημιολογίας στο Ανόι. Σε δεύτερο χρόνο, οι ιχνηλάτες έστελναν τις κοντινές επαφές κρουσμάτων σε ειδικές εγκαταστάσεις για καραντίνα. Τη συγκεκριμένη μέθοδο συνέστησε και ο ΠΟΥ τον Αύγουστο, ειδικά σε περιπτώσεις που ένα κρούσμα δεν είχε τη δυνατότητα να απομονωθεί από άλλους ανθρώπους στο ίδιο σπίτι. Σύμφωνα με τον ΠΟΥ, το κριτήριο για μια επιτυχημένη επιχείρηση ιχνηλάτησης επαφών κρουσμάτων Covid-19 είναι ο εντοπισμός και η καραντίνα στο 80% των στενών επαφών εντός τριών ημερών από την επιβεβαίωση ενός κρούσματος. Ελάχιστες χώρες πέτυχαν τον στόχο αυτό. Στην Αυστραλία, για παράδειγμα, το δεύτερο κύμα της πανδημίας οδήγησε τη Μελβούρνη σε ένα μαραθώνιο lockdown 112 ημερών. Μέχρι να χαλαρώσουν τα μέτρα στα τέλη Οκτωβρίου, οι Αρχές που έκαναν την ιχνηλάτηση είχαν υιοθετήσει την ιαπωνική πρακτική ανίχνευσης και τη βιετναμέζικη πρακτική της απομόνωσης επαφών.

Ιταλία

Στήριξη στον ευρωτραπεζίτη Ευρεία διακομματική αποδοχή φαίνεται πως συναντά η επαναφορά του Μάριο Ντράγκι στο πολιτικό σκηνικό της Ιταλίας. Ο «ακομμάτιστος» τεχνοκράτης –πρώην πρόεδρος της ιταλικής Κεντρικής Τράπεζας και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας– που αναλαμβάνει πρωθυπουργός στη θέση του απερχόμενου Τζουζέπε Κόντε φαίνεται πως αποτελεί τον καλύτερο ενοποιητικό κρίκο για την αστική τάξη της χώρας και τους διάφορους πολιτικούς της εκφραστές. Σε τέτοιο βαθμό, μάλιστα, ώστε ακόμη και το αντισυστημικό Κίνημα των Πέντε Αστέρων αποφάσισε να του δώσει ψήφο εμπιστοσύνης, μετά από διαδικτυακό δημοψήφισμα, στο οποίο η συγκεκριμένη πρόταση της ηγεσίας έλαβε το 59%. Η ικανοποίηση ΕΕ και αγορών που ένα «δικό τους παιδί» ανέλαβε τη «διάσωση» της χώρας είναι προφανής, αλλά δεν αποτελεί είδηση. Αυτό που έχει μια ξεχωριστή πολιτική σημασία, είναι το πόσο γρήγορα συσπειρώθηκαν γύρω από τον Ντράγκι οι πολιτικοί αρχηγοί και άλλων κοινοβουλευτικών κομμάτων. Το «μετριοπαθές» Δημοκρατικό Κόμμα του Τζινγκαρέτι, η Ζωντανή Ιταλία του Ρέντζι –ο οποίος επί της ουσίας «έριξε» την κυβέρνηση Κόντε– αλλά και ο Μπερλουσκόνι, έσπευσαν να δηλώσουν την άμεση στήριξή τους. Ακόμη και ο εθνικιστής και δήθεν αντιευρωπαϊστής Ματέο Σαλβίνι, ηγέτης της Λίγκας του Βορρά, φλερτάρει με τον Ντράγκι, καθώς πιέζεται από τη νεοφιλελεύθερη πτέρυγα του κόμματός του, αποδεικνύοντας ξανά το πόσο εύκολα η ακροδεξιά μπορεί να συνεργαστεί με τα λόμπι των Βρυξελλών. Η διακομματική στήριξη στον πρώην πρόεδρο της ΕΚΤ αναδεικνύει την εμφατική έλλειψη μιας πολιτικής που θα αμφισβητεί στην πράξη τις τεχνοκρατικές και νεοφιλελεύθερες αντιλήψεις Ντράγκι και ΕΕ, ενώ παράλληλα θα συγκρούεται με τη ξενοφοβία και τον ρατσισμό. Αποτελεί, δε, πρόβλημα το ενδεχόμενο η μοναδική ουσιαστικά κοινοβουλευτική δύναμη που θα αντιπολιτεύεται τον Ντράγκι να είναι η νεοφασίστρια Τζόρτζια Μελόνι του κόμματος Αδέλφια της Ιταλίας. Χρίστος Κρανάκης

∆ιεθνή

ΣΑΒΒΑΤΟ 13 - ΚΥΡΙΑΚΗ 14 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2021

περισκ πιο Οι εργαζόμενοι της Amazon στις ΗΠΑ κάνουν την πιο ουσιαστική απόπειρα να φτιάξουν το πρώτο τους σωματείο σε ένα κέντρο διανομής, καθώς η εντατικοποίηση έχει χτυπήσει κόκκινο. Η εταιρεία ενός από τους 3-4 πλουσιότερους ανθρώπους της γης κάνει τα πάντα ώστε να το αποτρέψει, ενώ στην υπόθεση έχει εμπλακεί και η κυβέρνηση Μπάιντεν, η οποία, για τους λόγους της, στηρίζει την πρωτοβουλία των εργαζομένων.

Βαθαίνει το ρήγμα στη Βενεζουέλα Κλιμακώνεται η αντιπαράθεση και βαθαίνει το ρήγμα ανάμεσα στον πρόεδρο της Βενεζουέλας Νικόλας Μαδούρο και το ΚΚ Βενεζουέλας. Η υπόθεση δεν είναι φυσικά καινούρια και αποτυπώθηκε ξεκάθαρα στην επιλογή του ΚΚ να συγκροτήσει το σχήμα Λαϊκή Επαναστατική Εναλλακτική, ενόψει των πρόσφατων εκλογών, διαχωρίζοντας έτσι τη θέση του από την πολιτική του προέδρου και του κυβερνώντος Μεγάλου Πατριωτικού Πόλου, καθώς απομακρύνονται διαρκώς από τα ιδανικά και τους στόχους του μεγάλου μπολιβαριανού κινήματος που σφράγισε την πορεία της χώρας και της Λατινικής Αμερικής τις τελευταίες δεκαετίες. Μάλιστα, το ΚΚ Βενεζουέλας τους κατηγορεί πλέον ανοιχτά ότι διαπραγματεύονται με τμήμα της αστικής τάξης και της αντιπολίτευσης, μακριά από τα συμφέροντα της λαϊκής πλειοψηφίας — για να δεχθεί σε απάντηση κύμα «λάσπης», με τη λογική «όποιος δεν είναι μαζί μας είναι εναντίον μας».

Σε τροχιά σύγκρουσης ΗΠΑ-Κίνα Σε τροχιά κατά μέτωπο σύγκρουσης, αν όχι πολέμου, κινούνται Ουάσιγκτον και Πεκίνο, μετά την εκλογή του Τζο Μπάιντεν, ο οποίος όχι μόνο συνεχίζει την πολιτική του Τραμπ σε αυτό το θέμα, αλλά μοιάζει αποφασισμένος να την φτάσει στα άκρα. Προφανώς, η νέα αμερικανική ηγεσία έχει κατανοήσει πλήρως ότι σε αυτό το μέτωπο κρίνεται η παγκόσμια ηγεμονία των ΗΠΑ, την οποία δεν είναι διατεθειμένοι

Α κόσμος νάποδα του Γιώργου Μιχαηλίδη

να εκχωρήσουν στους Κινέζους — τουλάχιστον όχι χωρίς να την υπερασπιστούν με νύχια και με δόντια. Τα όσα διαρρέονται μετά την πρώτη τηλεφωνική συνομιλία Μπάιντεν και Σι Τζινπίνγκ, σχεδόν 20 ημέρες μετά την ορκωμοσία του πρώτου, μαρτυρούν του λόγου το αληθές, με τον Αμερικανό πρόεδρο να φέρεται μάλιστα να έχει πει σε ομάδα γερουσιαστών ότι εάν δεν υψωθεί φραγμός στην Κίνα, τότε «θα μας φάει το φαΐ μας»!

Δίκη Τραμπ χωρίς αντίκρισμα Χωρίς ουσιαστική πιθανότητα καταδίκης του Τραμπ ξεκίνησε αυτή την εβδομάδα η δίκη του στη Γερουσία. Οι Ρεπουμπλικάνοι εμφανίζονται συσπειρωμένοι γύρω από τον τέως πρόεδρο και είναι απίθανο να βρεθούν οι 17 «αποστάτες» που απαιτούνται (σε σύνολο 50) για να επιτευχθεί η απαιτούμενη πλειοψηφία των δύο τρίτων. Την ίδια στιγμή, οι πληροφορίες ότι κάποια στελέχη κινούνται για τη

συγκρότηση νέου πολιτικού φορέα αποδεικνύουν πως ο Τραμπ συνεχίζει να ελέγχει το κόμμα, κυρίως επειδή έχει καταφέρει να διατηρήσει μια ισχυρή βάση στις τάξεις των μελών και των ψηφοφόρων — σαφής ένδειξη και αυτό των τάσεων που κυριαρχούν στην αμερικανική κοινωνία, οι οποίες αποτυπώθηκαν και στις προεδρικές εκλογές. Οι πολιτικές και ιδεολογικές ζυμώσεις και ανακατατάξεις θα συνεχιστούν, πάντως στις ΗΠΑ το επόμενο διάστημα, με ορόσημο και τις ενδιάμεσες εκλογές του 2022.

Προτεραιότητα σε εμβόλια και υγεία ή στη γεωπολιτική;

οιες είναι οι δύο χώρες στην Ευρώπη με τους περισσότερους εμβολιασμούς ανά κάτοικο μέχρι σήμερα; Το Ηνωμένο Βασίλειο και η Σερβία. Αμφότερες εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης. Για τους μεν πρώτους, το success story του εμβολιασμού αποτελεί πολιτικό όπλο στη μεταBrexit εποχή, καθώς μπορούν να επικαλούνται ότι εκτός της ΕΕ κατάφεραν να διαπραγματευτούν καλύτερους όρους με την AstraZeneca, η οποία τους παραδίδει τις δόσεις του εμβολίου κανονικά, έναντι μόνο του 40% των προβλεπόμενων στην ΕΕ. Η τελευταία, μάλιστα, συνειδητοποιώντας ότι έχει υπογράψει μια συμφωνία που επιδέχεται πολλές ερμηνείες, στράφηκε με απελπισία την τελευταία εβδομάδα προς τη Ρωσία, το εμβόλιο Sputnik-V της οποίας λοιδορούσε μέχρι πρόσφατα. Η απάντηση της Ρωσίας ήταν αυτό που λαϊκά θα λέγαμε «και

συμβόλαιο για το εμβόλιο και οικονομικές κυρώσεις δεν γίνεται», ενώ αρκετές χώρες εντός της ΕΕ κυριολεκτικά προτιμούν τον… θάνατο από τη συνεργασία με τους Ρώσους. Έτσι, πρόσφατα, η λιθουανική κυβέρνηση δήλωσε πως δεν πρόκειται να δεχτεί το ρωσικό εμβόλιο, καθώς αυτό καθίσταται πολιτικό όπλο. Στον αντίποδα της Λιθουανίας στέκεται η Ουγγαρία, η οποία αποτελεί το πρώτο κράτος-μέλος που προχώρησε σε ανεξάρτητη συμφωνία με τη Ρωσία για την προμήθεια του εμβολίου. Ταράζοντας για άλλη μια φορά τις σχέσεις του με τις Βρυξέλλες, ο Βίκτορ Ορμπάν δήλωσε πως η ΕΕ είχε αποτύχει να παραδώσει εγκαίρως τις απαραίτητες δόσεις για τον ουγγρικό λαό. Έτσι, η Ουγγαρία φαίνεται να ακολουθεί το μοντέλο εξωτερικής πολιτικής της επίσης μικρής και φτωχής Σερβίας, η οποία παραμένει στον προθάλαμο της ένταξης. Μπορεί τα κυβερ-

νητικά στελέχη στο Βελιγράδι να συνεχίζουν να δηλώνουν πως αυτή αποτελεί στρατηγική τους επιλογή, δεν παραλείπουν όμως να υπογραμμίσουν την επιτυχία της πολυσύνθετης εξωτερικής τους πολιτικής που τους εξασφάλισε άφθονες και γρήγορες δόσεις τόσο από το ρώσικο όσο και από το κινεζικό εμβόλιο, ώστε αυτή τη στιγμή να οδηγούν την ευρωπαϊκή κούρσα, με υπερδιπλάσιο αριθμό εμβολιασμών αναλογικά σε σχέση με τη Γερμανία. Ανάλογη εικόνα έρχεται από την Αφρική και τη Λατινική Αμερική. Γεωπολιτική, διπλωματία και εμβολιασμός βαδίζουν χέρι-χέρι, με κάποιες χώρες να έχουν εμβολιάσει ήδη μεγάλα τμήματα του πληθυσμού τους, την ώρα που σε πολλές άλλες δεν έχει φτάσει ούτε μία δόση εμβολίου. Ένας θρίαμβος της ελεύθερης αγοράς και των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών πάνω στο δικαίωμα στη ζωή.