Εφημερίδα ΠΡΙΝ, 25.9-26.9.2021 - Αρ. Φύλλου 1538 by 21aristera

Συνέντευξη Γιάννης Σαλάπαςς

Ισχυρή «Λάντζα» α» για ζωντανό συνδικάτο νδικάτο > σελ. 15

Άρθρο του Κ. Σκορδούλη

Ηλιούπολη: Νέα μαρτυρία για τον αστυνομικό

> σελ. 20

> σελ. 19

Ασύμβατα είναι ο καπιταλισμός και το περιβάλλον

‣ Εφημερίδα της αντικαπιταλιστικής κομμουνιστικής Αριστεράς

‣ www.prin.gr

€2

‣ ΣΑΒΒΑΤΟ 25 - ΚΥΡΙΑΚΗ 26 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2021

ΕΤΟΣ 31ο ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 1.538

Μεγάλη εργατική νίκη

Έγκλημα το ξεπούλημα της ΔΕΗ

Κάν’ το όπως οι διανομείς!

Στα «νύχια» των ιδιωτών ρίχνει με τον πιο προκλητικό τρόπο η κυβέρνηση τη ΔΕΗ, εν μέσω «τσουχτερών» αυξήσεων στη τιμή του ρεύματος. Με την Αύξηση Μετοχικού Κεφαλαίου που ανακοινώθηκε αιφνιδιαστικά την Πέμπτη, ο έλεγχος του Δημοσίου επί της επιχείρησης περιορίζεται στο 34% των μετοχών. Διαχρονικές ευθύνες των κυβερνήσεων και της ΕΕ που τεμάχισαν και ξεπούλησαν τη ΔΕΗ, με τους εργαζόμενους και τους καταναλωτές να πληρώνουν το «μάρμαρο».

Ανάλυση

Του Γιώργου Παυλόπουλου

Αφιέρωμα για τον αγώνα στην efood και τις πλατφόρμες >>> σελ. 3, 11-14

ΜΑΡΙΟΣ ΛΩΛΟΣ

Ανταγωνισμοί στην εποχή της AUKUS Σε παροξυσμό οι ΗΠΑ που χάνουν την παγκόσμια πρωτοκαθεδρία. Απαύγασμα του «Πρώτα η Αμερική» η συμφωνία AUKUS με Αυστραλία και Βρετανία. Στο στόχαστρο Κίνα και Ρωσία, «με την πλάτη στον τοίχο» η ΕΕ. Οι βλέψεις της Γαλλίας, ο ρόλος της Ελλάδας. >>> σελ. 8-9

ΣΑΒΒΑΤΟ 25 - ΚΥΡΙΑΚΗ 26 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Η δεύτερη ματιά

editorial

Μαριάννα Τζιαντζή

Στον «θάνατο του εμποράκου» ωθούν κυβέρνηση και ΕΕ

Ο Μίκης υπηρέτησε «και» το λαϊκό τραγούδι. Ο Στέλιος «ήταν» το λαϊκό τραγούδι. Ο πόνος είναι το νήμα που διαπερνά τα περισσότερα τραγούδια του Στέλιου. Αντίθετα, στα τραγούδια του Θεοδωράκη συναντάμε και τη χαρά, το χορό, τον έρωτα, την ελπίδα, την αντίσταση, την ανάταση.

«Πακέτο φοροελαφρύνσεων για μικρομεσαίους», «μέτρα στήριξης για αυτοαπασχολούμενους», «ενεργοποίηση Ταμείου Ανάκαμψης» και διάφορα παρόμοια προπαγάνδισαν τα μιντιακά παπαγαλάκια μετά τις εξαγγελίες Μητσοτάκη στη ΔΕΘ. Ήρθε όμως ο λαλίστατος Άδωνις Γεωργιάδης για να πει με απλά λόγια την κυνική κυβερνητική αλήθεια για τους μικρομεσαίους και το σχέδιο «εξόντωσής» τους προς όφελος της συγκέντρωσης του μεγάλου κεφαλαίου. «Ποιος είναι ο πραγματικός λόγος που αυτές οι επιχειρήσεις δεν έχουν πρόσβαση σε τραπεζικό δανεισμό; Είναι πάρα πολύ μικρές», είπε ο υπουργός «Ανάπτυξης» και κάλεσε τις πολύ μικρές επιχειρήσεις με «1,2,3 εργαζόμενους» να «συνενωθούν» για να φτιάξουν «μεγαλύτερα επιχειρηματικά σχήματα που θα είναι περισσότερο ανταγωνιστικά». Αυτά και μόνο αυτά, τα πιο μεγάλα επιχειρηματικά σχήματα «θα έχουν πρόσβαση στον τραπεζικό δανεισμό και προνομιακή πρόσβαση στο Ταμείο Ανάκαμψης, θα έχουν φοροαπαλλαγές και θα μπορέσουν με αυτόν τον τρόπο να βγουν έξω και να διεκδικήσουν μεγαλύτερο μερίδιο αγοράς»! Με απλά λόγια, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι ελεύθεροι επαγγελματίες, οι πολύ μικρές επιχειρήσεις, δεν έχουν καμία τύχη στον σημερινό καπιταλισμό! Ούτε καν αναγνωρίζονται από την ΕΕ ως μικρομεσαίες, αφού δεν έχουν πάνω από 250(!) εργαζόμενους ή 50 εκατ. ευρώ τζίρο. Αντίθετα, η κυβέρνηση επιδοκιμάζει το μεγάλο κεφάλαιο που γίνεται… μεγαλύτερο μέσω εξαγορών και συγχωνεύσεων, καθώς από 1/1/2022 και έως το 2025 θα απολαμβάνουν έκπτωση 30% επί του ποσού οφειλόμενου φόρου, όταν απορροφούν άλλες μικρότερες εταιρείες! Η τύχη που επιφυλάσσουν κυβέρνηση, ΕΕ και μεγάλο κεφάλαιο στα φτωχομεσαία στρώματα είναι ακόμα μεγαλύτερη επισφάλεια, συρρίκνωση, μαζικά λουκέτα, πέταγμα στην ανεργία, προλεταριοποίηση!

Εφημερίδα της αντικαπιταλιστικής κομμουνιστικής Αριστεράς

Μίκης και Στέλιος: ∆ρόμοι χωριστοί;

νας θάνατος και μια επέτειος σημάδεψαν τον φετινό Σεπτέμβριο. Ο θάνατος του Μίκη Θεοδωράκη και η εικοστή επέτειος του θανάτου του Στέλιου Καζαντζίδη. ∆ύο ογκόλιθοι στον χώρο της μουσικής. Ο πρώτος είχε την τύχη να σπουδάσει μουσική, να συναναστρέφεται την πνευματική και καλλιτεχνική ελίτ (όχι στα φιλολογικά σαλόνια αλλά και σε τόπους σκληρούς), να ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο δρέποντας δάφνες και τιμές και να βρεθεί στην πρώτη γραμμή των πολιτικών αγώνων. Ο δεύτερος έφαγε τη φτώχεια με το κουτάλι, τουλάχιστον στα παιδικά και τα πρώτα νεανικά του χρόνια. Νερουλάς, χαμάλης, οικοδόμος, εργάτης σε υφαντουργείο. Ο πρώτος ήταν καταξιωμένος αριστερός, ενώ για τον δεύτερο η Αριστερά, εξαιτίας της δράσης του πατέρα του, ήταν μια κρυφή πληγή, ένας ισόβιος κατατρεγμός για τον οποίο δεν του άρεσε να μιλά. Πού διασταυρώνονται αυτοί οι δύο θρύλοι; Ήταν παράλληλες ή ασύμπτωτες οι πορείες τους; Ο Μίκης υπηρέτησε «και» το λαϊκό τραγούδι, όπως και άλλα, δύσκολα και απαιτητικά είδη μουσικής. Ο άλλος «ήταν» το λαϊκό τραγούδι, αυτό που δεν υπάρχει πια και είχε πάψει να υπάρχει πολύ πριν τον βιολογικό θάνατο του Καζαντζίδη. Και ο ίδιος το ήξερε, όπως είχε παραδεχτεί στις αρχές της δεκαετίας του ’90: «Ο δικός μου κόσμος έχει μπει στο καβούκι του… ο κόσμος σήμερα δεν θέλει τις εικόνες που δείχνουν τα τραγούδια μου». Τα τραγούδια του Καζαντζίδη, όχι μόνο οι στίχοι τους, αλλά κυρίως ο λυγμός εκείνης της ανεπανάληπτης φωνής, μοιάζουν να διαψεύδουν κάποιο στίχο του Σεφέρη που λέει «κι αν είναι ανθρώπινος ο πόνος, δεν είμαστε άνθρωποι μόνο για να πονούμε». Γιατί ο πόνος είναι το νήμα που διαπερνά τα περισσότερα τραγούδια του Στέλιου. Χωρίς πόνο, τραγούδι δεν υπάρχει, έλεγε. Αντίθετα, στα

Ο λαός για τον οποίο τραγούδησε ο Καζαντζίδης δεν υπάρχει πια, τουλάχιστον με την παλιά μορφή

τραγούδια του Θεοδωράκη συναντάμε –ανάμεσα σε πολλά άλλα– και τη χαρά, το χορό, τον έρωτα, την ελπίδα, την αντίσταση, την ανάταση. Ας θυμηθούμε τη διαφορά ανάμεσα στο «Μανούλα θα φύγω με πίκρα στα ξένα» και τα παιχνιδιάρικα έως και εμβατηριακά «Γράμματα από τη Γερμανία». Αυτό δεν σημαίνει ότι με το χαρακτηρισμό «κλαψιάρικα» ξεμπερδεύουμε με τα τραγούδια του Καζαντζίδη. Ανάμεσα στα 5.000 και πλέον τραγούδια του συναντάμε και την περηφάνια, την κοινωνική καταγγελία, την επίγνωση της αδικίας. Παρόλο που ο Καζαντζίδης τραγούδησε πολύ λίγες συνθέσεις του Μίκη, ανάμεσά τους και το «Στην Ανατολή» της μεταπολίτευσης, οι δρόμοι των δύο θρύλων ήταν χωριστοί. Μια άλλη τεράστια λαϊκή φωνή, ο Μπιθικώτσης, πάντα έκλεβε την παράσταση, έκλεβε την καρδιά του Μίκη και χαλάλι του. Ο Μίκης έγραψε υπέροχα λαϊκά τραγούδια, ανέδειξε τη λαϊκή ορχήστρα, ανέβασε στο πιο ψηλό βάθρο το μπουζούκι, όμως ήταν κάτι περισσότερο από λαϊκός δημιουργός. Ο Καζαντζίδης ήταν το μεγαλύτερο λαϊκό ίνδαλμα όλων των εποχών και πολλοί είναι αυτοί που εξακολουθούν

να τον λατρεύουν, αλλά ο λαός για τον οποίο τραγούδησε δεν υπάρχει πια, τουλάχιστον με την παλιά μορφή. Προσπαθώντας ο ίδιος, τότε το ’90, να εξηγήσει αυτή την αλλαγή, έλεγε ότι το ’50 και το ’60 ο λαός είχε «ένα» πρόβλημα, τη φτώχεια, ενώ «σήμερα ο άνθρωπος έχει πολλά προβλήματα, πολύ άγχος, δεν ξέρει τι θέλει». «Το ψωμί της ξενιτιάς είναι πικρό», τραγουδούσε πριν από μισό αιώνα ο Καζαντζίδης και όλοι καταλάβαιναν τι εννοούσε. Σήμερα πικρό έχει γίνει το ψωμί της πατρίδας ή μάλλον έχει γίνει ψεύτικο, πλαστικό και το νερό της γλυφό. Ο «πόνος», ο καημός που κυριαρχούσε στη φωνή του Καζαντζίδη έχει κι αυτός αλλάξει, έχει γίνει δυσανεξία, ανασφάλεια, απαισιοδοξία, φόβος και αγανάκτηση. Η οικονομική κρίση, καπάκι η πανδημία, η περιβαλλοντική κρίση, οι πόλεμοι που πάνε κι έρχονται έχουν φέρει τα πάνω κάτω — και όλα αυτά γυρεύουν νέες μουσικές, νέα τραγούδια για να τα εκφράσουμε και να τα ξορκίσουμε, νέους αγώνες. Η ειρωνεία της τύχης: Κάποτε, επί ΠΑΣΟΚ, ο Στέλιος είχε ζητήσει να κρατικοποιηθεί η φωνή του, μπας κι έτσι γλιτώσει από τις δεσμεύσεις του συμβολαίου του με τη Μίνως. Τελικά αυτός που μετά θάνατον εθνικοποιήθηκε ήταν ο Θεοδωράκης. Η κηδεία του Καζαντζίδη το 2001, ο λαϊκός θρήνος που κυριάρχησε εκεί στην Ελευσίνα, ήταν η εκδίκηση της γυφτιάς, της ξενιτιάς, του προδομένου έρωτα. Η κηδεία του Θεοδωράκη ήταν αυτή ενός εθνικού ταγού. Ο Στέλιος έφυγε πονεμένος όπως έζησε. Πονεμένος και συνειδητά απροσάρμοστος στη νέα τάξη πραγμάτων. Ρευστή και για πολλούς ακατανόητη αυτή η νέα παγκόσμια τάξη πραγμάτων. Όμως «υπάρχουνε σπίθες που ακόμα κρατούν», όπως υπάρχουν και σπίθες που τώρα γεννιούνται.

‣ Ιδιοκτησία: «Eκδόσεις-Μελέτες- Έρευνες» Aστική Mη Kερδοσκοπική Eταιρεία Kωδικός 2806, Κλεισόβης 9, 106 77 Αθήνα, Tηλ.: 210-82.27.949, prin@otenet.gr | http://www.prin.gr ‣ Tραπεζικός Λογαριασμός Συνδρομών και Eνισχύσεων: ALPHA BANK 260002002006023 • IBAN: GR1801402600260002002006023 ‣ Εκδότης: Δημήτρης Δεσύλλας ‣ Eκτύπωση: ΚΛΕΝΙΚ ΕΕ ‣ Layout: Χριστίνα Λουλούδα

Το θέμα

ΣΑΒΒΑΤΟ 25 - ΚΥΡΙΑΚΗ 26 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2021

ανηγυρική αλλά και μαχητική ήταν η απεργιακή συγκέντρωση και μοτοπορεία των διανομέων την Παρασκευή 24 Σεπτέμβρη. Οι υψωμένες γροθιές, τα συνθήματα, τα κόκκινα ρούχα των διανομέων της efood, οι σημαίες των συνδικάτων, τα χειροκροτήματα των περαστικών και ύστερα το κόκκινο μηχανοκίνητο ποτάμι των καβαλάρηδων της επιβίωσης, που γεύονται την πρώτη τους νίκη και τους ανοίγει η όρεξη. Οι ντελιβεράδες, ένας από τους κλάδους που κράτησαν όρθιο τον κόσμο μέσα στην πανδημία (γι’ αυτό και η μεγάλη υποστήριξη), οι οδηγοί που δουλεύουν επικίνδυνα μέσα σε ήλιο, κρύο και βροχή απέκτησαν ταξική υπόσταση. Δεν είναι «παιδιά» (πολλοί είναι 40-50 χρονών και), δεν είναι «παπιά», είναι εργάτες με δύναμη και ιδανικά. Πολλοί δεν θα είναι πια οι «riders» της ανταγωνιστικότητας της εταιρείας (καθόλου easy), αλλά το «ιππικό» ενός ταξικού εργατικού κινήματος που μπορεί να βγει από τη ναφθαλίνη. Μετά την εργατική εξέγερση των διανομέων την Τετάρτη 22 Σεπτέμβρη και την έκρηξη λαϊκής υποστήριξης που καταβαράθρωσε την efood, η πολυεθνική εταιρεία υποχώρησε την Πέμπτη, ανακοινώνοντας πως μετατρέπει όλες τις υπάρχουσες συμβάσεις ορισμένου χρόνου σε αορίστου, «προσλαμβάνοντας 2.016 εργαζόμενους στο efood με συμβάσεις αορίστου χρόνου, αναγνωρίζοντας παράλληλα την προϋπηρεσία τους». Σύμφωνα με την ίδια ανακοίνωση διατηρούνται για τους εργαζόμενους τα δικαιώματα και οι πρόσθετες παροχές, ενώ η εταιρεία δεσμεύεται ότι θα αναδιαμορφώσει τα κριτήρια αξιολόγησης «και σε συνεργασία με τους διανομείς». «Η κοινή δράση των σωματείων μας, η ενότητα και η αποφασιστικότητα μας, η στήριξη του δίκαιου αγώνα μας από τους εργαζόμενους και το λαό, ήταν που οδήγησαν την εταιρεία στην απόφασή αυτή. Κάθε προσπάθεια να εμφανιστεί ως φιλεργατική και ανθρωποκεντρική, πέφτει στο κενό. Άλλωστε πριν από ένα 24ωρο αυτοί ήταν που μας “υποδέχτηκαν” με αστυνομικές κλούβες στα γραφεία τους», σημειώνει το Συνδικάτο Επισιτισμού Τουρισμού Αττικής. «Η απεργία μετά την πλήρη αναδίπλωση της εταιρείας σηματοδοτεί την απαρχή της επόμενης περιόδου. Από τον αγώνα δρόμου στον δρόμο του αγώνα. Δεν θα αλλάξουμε επάγγελμα θα αλλάξουμε το επάγγελμα», τονίζεται στην κοινή ανακοίνωση του Συνδικάτου Επισιτισμού και της Συνέλευσης Βάσης Εργαζομένων Οδηγών Δικύκλου. Ο σπουδαίος αυτός εργατικός αγώνας προσφέρει ήδη ορισμένα «μαθήματα» για όλους μας. Πρώτο, αναδεικνύει την υπαρκτή και πλειοψηφική εργατική τάξη, που είναι εδώ και ματώνει, αλλά μπορεί να συγκροτείται, να δίνει μάχες και να κερδίζει. Μπορεί να είναι «θύμα και ψώνιο», αλλά δεν είναι μόνο «σύμβολο αιώνιο», είναι μια μεγάλη δύναμη που «αν ξυπνήσει» μπορεί να τα φέρει όλα τούμπα. Ας τσακώνονται ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ για τα μάτια της κατασκευα-

Τέσσερα πράγματα που μας δίδαξαν οι διανομείς Εργατική νίκη Γιάννης Ελαφρός

▸ Όχι μόνο υπάρχει σύγχρονη εργατική τάξη, αλλά μπορεί να αγωνίζεται και να νικάει σμένης «μεσαίας τάξης», ας αναζητούν άλλοι «νέα υποκείμενα» και κινήματα «ταυτοτήτων», η εργατική βάση –με τις αντιφάσεις της και όλη την πολυμορφία της– μπορεί να κάνει τελικά τη διαφορά. Δεύτερο, φωτίζει τους σύγχρονους όρους της ταξικής πάλης. Οι διανομείς δεν βρίσκονται βεβαίως στην αιχμή της τεχνολογίας, αλλά οι εταιρείες-πλατφόρμες στις οποίες δουλεύουν (ειδικά στον τομέα της διανομής που θα έχει εκρηκτική άνοδο τα επόμενα χρόνια λόγω ηλεκτρονικού εμπορίου) είναι από τις πιο σύγχρονες απαντήσεις του κεφαλαίου για την απογείωση της απόσπασης υπεραξίας. Να υπογραμμίσουμε τη διαδικασία συγκέντρωσης της ιδιοκτησίας, που φέρνει απέναντί μας πολυεθνικά μονοπώλια τύπου Delivery Ηero (η εταιρεία που ελέγχει την efood) και που οδηγεί επίσης σε συνένωση της εργατικής τάξης και δημιουργία ξανά μεγάλων «χώρων»

εργασίας. Η efood με 3.700 υπαλλήεκφράζουν τον ανατρεπτικό αγώνα. λους συνενώνει κάτω από το ίδιο κόκκιΤέταρτο, ο αγώνας είναι σαν το ποδήνο τζάκετ χιλιάδες ντελιβεράδες που θα λατο (ή το μηχανάκι), όταν δεν προχωράήταν σκορπισμένοι στο σουβλατζίδικο ει, πέφτει. Οι διανομείς ξεδίπλωσαν μια της γειτονιάς. Αυτή την τάση ενοποίησης μάχη για να νικήσουν, όχι για να κάνουν θέλουν να σπάσουν με την εξατομίκευση «κάτι» για την τιμή των όπλων. Είχαν του «συνεργάτη». απέναντί τους την κυβέρνηση της ΝΔ Τρίτο, είδαμε πως οι εργατικοί αγώνες που ενίσχυσε τις νομικές αντεργατικές μπορούν να ξεσπούν και να νικούν, ακόδυνατότητες της εργοδοσίας με το νόμο μα και στους πιο δύσκολους χώρους του Χατζηδάκη κι έστειλε τα ΜΑΤ κατά των ιδιωτικού τομέα. Πως; Με σωματεία, με απεργών. Είχαν την πρώην κυβέρνηση, άμεση αντίδραση, με επιτροπές αγώνα τον ΣΥΡΙΖΑ, να τους κτυπά φιλικά στην στη βάση, με μαχητικότητα. Με ταξική πλάτη μόνο για να μετατρέψει από πρωκαι λαϊκή αλληλεγγύη. Με συνεργασία ταγωνιστές της πάλης σε κομπάρσους των αγωνιζόμενων δυνάμεων. της εκλογικής αναμονής, ενώ σαν Ήταν πολύ σημαντικό πως ο κυβέρνηση είχε διατηρήσει αγώνας οργανώθηκε και τον πυρήνα των αντεργαξεδιπλώθηκε από κοιτικών επιλογών. Από τους νού από το Συνδικάτο Γι’ αυτό από ‘δω «riders» της Επισιτισμού και τη και πέρα ξεκινά μια ανταγωνιστικότητας καινούργια φάση. Η ΣΒΕΟΔ, καθώς αυτό στο «ιππικό» του ήθελε η βάση των διαγωνιστική συνέχεια ανομέων. Η αγωνιστικαι κλιμάκωση είναι ταξικού εργατικού κή ταξική ενότητα στην αναγκαία: Για την εταικινήματος πράξη είναι αναγκαία, ρεία (για παράδειγμα τι χωρίς μικροκομματικούς ή συμβάσεις και τι μισθοί θα ιδεολογικούς διαχωρισμούς. υπάρχουν;), τον κλάδο (διεκΟι διανομείς νίκησαν γιατί δεν βαδίκηση Βαρέων και Ανθυγιεινών, τι σίστηκαν στη γραφειοκρατία της ΓΣΕΕ, θα γίνει τις εταιρείες που έχουν επιβάλπου κοιμάται στην αγκαλιά του ΣΕΒ. λει τους συνεργάτες;), αλλά και συνολιΟύτε οι κόρνες από τα χιλιάδες μηχανάκά για την ανατροπή του νόμου Χατζηκια που συγκεντρώθηκαν απέναντι από δάκη και ευρύτερα της αντεργατικής ποτα γραφεία της δεν ξύπνησαν τη ΓΣΕΕ. λιτικής της κυβέρνησης και της επίθεσης Γι’ αυτό είναι σημαντικό να ενισχυτου κεφαλαίου που στηρίζει η νυσταλέα θούν δυνάμεις σαν την «Λάντζα», που «αντιπολίτευση» του ΣΥΡΙΖΑ.

Από σπόντα *** Δεν κρατούν ούτε τα προσχήματα * Βγήκε ο Κωστής Χατζηδάκης στην τηλεόραση του Alpha την Τρίτη * Ανήμερα της μεγαλειώδους απεργιακής κινητοποίησης των διανομέων της efood * Και δεν είπε ούτε μια λέξη για το θέμα που συγκλόνισε τον κόσμο της εργασίας * Ενώ υποτίθεται είναι υπουργός Εργασίας * Αντιθέτως άρχισε να διαφημίζει-σχολιάζει το σίριαλ του Alpha Σασμός! * Κάνοντας κοινωνιολογική ανάλυση για το τι συνέβαινε τότε στην Κρήτη * Αυτά από το υπουργικό του γραφείο * Με την κοινωνία να βράζει. *** Τι είπε τις προηγούμενες μέρες; * Ότι συνάντησε διανομείς που θέλουν να δουλεύουν ως freelancers! * Ο εργοδοτικός εκβιασμός άλλωστε είναι σε σημαντικό βαθμό «επίτευγμα» του νόμου Χατζηδάκη * O υπουργός κάλεσε τους εργαζόμενους της efood να κάνουν «σασμό» (συνθηκολόγηση) με την εταιρεία * Φυσικά δεν τον άκουσαν * Και νίκησαν. *** Οι αντιφασιστικοί αγώνες ενοχλούν * Τουλάχιστον την αστυνομία και τη νέα «πρώην αριστερή» ηγεσία της στο υπουργείο ΠΡΟΠΟ * Οι αστυνομικοί έστησαν καρτέρι έξω από γραφεία πολιτικών οργανώσεων * Μετά τη λήξη της μαζικής πορείας στο Κερατσίνι το Σάββατο * Έξω από τα γραφεία του ΝΑΡ, της νΚΑ και του Πριν * Και στην πολυκατοικία που στεγάζονται τα γραφεία της ΛΑΕ * Εκεί η ομάδα ΔΡΑΣΗ επιτέθηκε και κυνήγησε φοιτητές-μέλη της ΛΑΕ * Εισέβαλε στο χώρο της εισόδου * Κράτησε πέντε νέους και νέες για αρκετή ώρα * Χρειάστηκε παρέμβαση δικηγόρων για να αφεθούν ελεύθεροι * Είστε υπό διαρκή παρακολούθηση και έλεγχο * Το μήνυμα αυταρχισμού που ήθελε να στείλει ο Θεοδωρικάκος * Σιγά μη φοβηθούμε! *** Μπάτσοι, ακροδεξιοί, νεοναζί όλα τα καθάρματα βρέθηκαν μαζί * Στον Γράμμο και το Βίτσι * Με τις ευλογίες του ΥΕΘΑ * «Πρωτοβουλία εθνικής συμφιλίωσης» είχε το θράσος να χαρακτήρισει τη φιέστα του μίσους ο Ν. Παναγιωτόπουλος * Ο υπουργός Εθνικής Άμυνας δικαιολόγησε την παρουσία του Μπογδάνου στη φασιστική γιορτή που διοργάνωσε η Ένωση Αποστράτων ΕΑΑΣ * Μαζί με άλλους χρυσαυγίτες * Νυν και πρώην.

Πολιτική

ΣΑΒΒΑΤΟ 25 - ΚΥΡΙΑΚΗ 26 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Εξωτερική πολιτική

Γιώργος Κρεασίδης

Επικίνδυνοι εναγκαλισμοί με τις ΗΠΑ ▸ Σκληρός ανταγωνισμός με την Τουρκία και παιχνίδι εντυπώσεων

ε τροχιά ενισχυμένης πρόσδεσης με τους σχεδιασμούς του ιμπεριαλισμού των ΗΠΑ βάζει τη χώρα η κυβέρνηση. Αυτό φάνηκε και από τις δηλώσεις και επαφές που είχε ο Κυριάκος Μητσοτάκης στο πλαίσιο των εργασιών της 76ης Γενικής Συνέλευσης του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, όπου συμμετείχε για τρεις ημέρες, μέχρι χθες Παρασκευή. Οι ΗΠΑ με την αποχώρηση από το Αφγανιστάν και τη νέα επιθετική συμμαχία AUKUS, κάνουν όλο και περισσότερο ξεκάθαρο ότι προσανατολίζονται σε βάρος της Κίνας, αλλά και της Ρωσίας. Σε αυτά τα πλαίσια αναδιατάσσονται συμμαχίες και σχεδιασμοί σε όλη την ευρύτερη περιοχή. Η ελληνική κυβέρνηση επενδύει πολιτικά στην πρόθυμη συμμετοχή σε πρωτοβουλίες υπό την αιγίδα των ΗΠΑ που έχουν χαρακτήρα επίδειξης ισχύος, πολεμικής προετοιμασίας και άσκησης πίεσης σε γεωπολιτικό επίπεδο. Έτσι την Πέμπτη έγινε η κοινή άσκηση «Ηρακλής», με τη συμμετοχή ειδικών δυνάμεων από Ελλάδα, Σαουδική Αραβία και Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα στο Μεγάλο Πεύκο. Στις 2-17 Σεπτέμβρη έγινε στην Αίγυπτο διακλαδική άσκηση με τη συμμετοχή Αιγύπτου, ΗΠΑ, Ελλάδας,

Κύπρου, Βρετανίας, Ιορδανίας, Πακιστάν και Σ. Αραβίας, ενώ υπήρχαν παρατηρητές από άλλες 12 χώρες. Με ανάλογο τρόπο έχει εντατικοποιηθεί η παρουσία των ΗΠΑ είτε με χρήση υποδομών είτε με συμφωνίες για μόνιμες δομές που συμπληρώνουν το ρόλο των βάσεων. Ενώ λοιπόν έχει δρομολογήσει η κυβέρνηση την ανανέωση της συμφωνίας παραμονής των αμερικανικών βάσεων για τις 14 Οκτώβρη στις ΗΠΑ, ψηφίζει μνημόνια για το Κέντρο Αριστείας για την Ολοκληρωμένη Αντιαεροπορική και Αντιπυραυλική Άμυνα στα Χανιά, ολοκληρώνοντας ότι ξεκίνησε το 2016 επί ΣΥΡΙΖΑ.

Εκεί στα πλαίσια της λεγόμενης αντιπυραυλικής άμυνας του ΝΑΤΟ κατά της Ρωσίας θα συνεργάζονται Ελλάδα, Τουρκία, Τσεχία και Ρουμανία υπό νατοϊκή επίβλεψη. Η άρχουσα τάξη στο αμερικανονατοϊκό κέντρο βλέπει μια πολύτιμη συμμαχία για την σταθερότητα της στο εσωτερικό, αλλά και σε σχέση με τον αστικό ελληνοτουρκικό ανταγωνισμό. Γι αυτό πλειοδοτεί σε προσφορές για βάσεις και στρατιωτικές εγκαταστάσεις, όπως για την Σκύρο. Η τουρκική πλευρά επιδιώκει μια επαναπροσέγγιση των ΗΠΑ στα πλαίσια του νέου δόγματος ενάντια στην Κίνα, αλλά στο επίπεδο της περιφε-

ρειακής δύναμης που συμμαχεί κατά περίπτωση στα ανοιχτά μέτωπα της περιοχής. Διατηρεί για παράδειγμα την ειδική σχέση με τη Ρωσία και δεν παραιτείται από την αξιοποίηση των S400 που αγόρασε από αυτή. Σημείο τριβής με τις ΗΠΑ είναι ο ρόλος που διεκδικεί η Τουρκία στη Λιβύη. Οι εξελίξεις είναι παράλληλες με την όξυνση του ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού, καθώς το ερευνητικό σκάφος Nautical Geo που προγραμματίζει έρευνες σε σχέση με τον East Med στην ευρύτερη περιοχή της Κρήτης παρενοχλείται από τουρκικά πολεμικά, καθώς η Τουρκία επικαλείται το μνημόνιο Τουρκίας-Λιβυύης που δεν αναγνωρίζει ΑΟΖ στα ελληνικά νησιά ούτε και δικαιώματα έξω από τα χωρικά ύδατα. Η ένταση αποτυπώνεται και στο διπλωματικό παιχνίδι εντυπώσεων για την ενδεχόμενη συνάντηση Μητσοτάκη-Ερντογάν που και οι δύο παρουσιάζουν σαν αίτημα της άλλης πλευράς. Εμπλοκή σε ιμπεριαλιστικά πολεμικά σχέδια, εξοπλισμοί και νέες αποστολές στο εξωτερικό, όξυνση των ανταγωνισμών στα πλαίσια ενός παζαριού με την Τουρκία, εγκλωβίζουν σε ένα πλαίσιο οικονομικής αιμορραγίας, εθνικιστικής πλειοδοσίας και πολεμικών κινδύνων.

ΒΑΡΟΥΦΑΚΗΣ ΣΤΗ ∆ΕΘ

«Ρήξη με το κεφάλαιο» αλλά μέσα στην ΕΕ!

ε πρόταση «ρήξης με το κεφάλαιο» και πολλές επικοινωνιακές στρακαστρούκες ανέβηκε στην 85η ΔΕΘ ο γραμματέας του ΜέΡΑ25 Γιάνης Βαρουφάκης. Ξεχώρισαν οι αναφορές στη «Μητσοτάκης Α.Ε.» και στον «Δικομματικό Μνημονιακό Λαϊκισμό» και στην κλασική «χρεοδουλοπαροικία η Ελλάς». Όπως τόνισε «η ολιγαρχία δεν νοιάζεται, για το αν η κυβέρνηση αυτοαποκαλείται φιλελεύθερη ή αριστερή» αλλά «φοβάται μόνο τη ρήξη». Η ρήξη είναι η νέα λέξη κλειδί που έρχεται να αντικαταστήσει την πιο ήπια «ρεαλιστική ανυπακοή». Έτσι κάλεσε τους πολίτες σε «παλλαϊκή συστράτευση» που

θα βασίζεται σε «κοινό πρόγραμμα ρήξης με την ολιγαρχία». Ο Γιάνης Βαρουφάκης αναφέρθηκε στους ισχυρισμούς της κυβέρνησης περί ανάπτυξης τονίζοντας ότι ακόμα και αν έχουμε την ανάπτυξη που προβλέπει η κυβέρνηση (μεταξύ 5% και 6%) το εθνικό εισόδημα θα εξακολουθεί να είναι χαμηλότερο εκείνου όχι μόνο του 2019 αλλά και του 2015! Εκτίμηση του MέΡΑ25 είναι ότι η χώρα μπαίνει στην τροχιά του 5ου μνημονίου με νέα χρέη και λιτότητα που επιβάλει η τρόικα. Ωστόσο ο Γιάνης Βαρουφάκης εξακολουθεί να μη στρέφεται συνολικά εναντίον της ΕΕ, ούτε απέναντι

στο ευρώ, συνεχίζοντας με μια έννοια τη λογική της διαπραγμάτευσης με «ρεαλιστικές» προτάσεις όπως η διασύνδεση του δημόσιου χρέους με την ανάπτυξη. Χαρακτηρίζει σταγόνα στον ωκεανό τα χρήματα από το Ταμείο Ανάκαμψης αλλά ταυτόχρονα καλεί να πάνε για πράσινες επενδύσεις προκειμένου να «μην χάσουμε το τρένο της πράσινης βιομηχανικής επανάστασης». Κεντρικός κορμός των προτάσεων είναι η μετατροπή της Ελλάδας σε ευρωπαϊκό κέντρο Πράσινων Τεχνολογιών με αποκεντρωμένο δίκτυο αστικών φωτοβολταϊκών και θαλάσσιων ανεμογεννητριών.

Πολιτική

νησυχία προκαλούν τα επίσημα στοιχεία του ΕΟΔΥ για την εβδομάδα που άνοιξαν τα σχολεία 13 έως 19 Σεπτεμβρίου. Συγκεκριμένα τα κρούσματα σε παιδιά και νέους ηλικίας 4-18 ετών ήταν 3.559, αποτελώντας το 24% στο σύνολο των κρουσμάτων. Μάλιστα στα συγκεντρωτικά στοιχεία για το τρίμηνο που έληξε στις 15 Σεπτεμβρίου παρατηρείται υπερδιπλασιασμός στα ποσοστά θετικών στον κορονοϊό ηλικίας 19 ετών και κάτω. Στη Θεσσαλονίκη που η μετάλλαξη Δέλτα «θερίζει» το ένα τρίτο των κρουσμάτων είναι παιδιά. «Έχουν αυξηθεί οι νοσηλείες. Χρειάστηκε να ανοίξουν και άλλες πτέρυγες απλών κλινικών. Το μεγάλο πρόβλημα είναι στις εντατικές. Δεν έχουμε εντατικές για covid. Είναι πλήρη τα κρεβάτια. Ενώ έχουμε και συμβάντα με διασωληνωμένους να περιμένουν σε απλούς θαλάμους για νοσηλεία» δηλώνει στέλνοντας SOS η πρόεδρος των νοσοκομειακών γιατρών Θεσσαλονίκης, Δάφνη Κατσίμπα. Και ενώ η κατάσταση σε πολλές περιοχές παραμένει δραματική η κυβέρνηση μιλάει για «σταθεροποίηση» και επιμένει σε λογικές ατομικής ευθύνης. Χαρακτηριστικό το παράδειγμα των σχολείων και το απαράδεκτο και επικίνδυνο μέτρο ότι τάξεις θα κλείσουν μόνο όταν περισσότερα από τα μισά παιδιά διαπιστωθούν ως επιβεβαιωμένα κρούσματα. Η ευθύνη πέφτει ακέραια στους γονείς, οι οποίοι καλούνται να αποφασίσουν εάν θα στέλνουν τα παιδιά τους σχολείο. Σε αυτό το πλαίσιο το υπουργείο Υγείας δείχνει να ενδιαφέρεται κυρίως στην επικοινωνιακή διαχείριση και πως θα αξιοποιήσει τις διαθεσιμότητες και τα κενά στο δημόσιο σύστη-

Πανδημία

Δημήτρης Τζιαντζής

Υγειονομικός εφιάλτης στον δρόμο με τις ΣΔΙΤ ▸ Ιδιώτες παντού, ιχνηλάτηση και μέτρα για την υγεία πουθενά! μα περίθαλψης για να προωθήσει την παραχώρηση υπηρεσιώνφιλέτων στους ιδιώτες. Τον χαρακτηρισμό «κομάντο», με τον οποίο τον αποκαλούν χαϊδευτικά οι έτεροι ακροδεξιοί της ΝΔ όπως ο Μπογδάνος, επιβεβαιώνει ο Θάνος Πλεύρης. Κι αυτό γιατί το πρώην στέλεχος του ΛΑΟΣ όπως αποδεικνύεται τοποθετήθηκε και στην υπουργική του θητεία σε ρόλο «κομάντο-ατζέντη ειδικών αποστολών». Στόχος; Το γενναίο μπάσιμο των ιδιωτών στο ΕΣΥ μέσα από τσουνάμι συμπράξεων δημοσίου και ιδιωτικού τομέα (ΣΔΙΤ)! Μάλιστα σύμφωνα με στοχευμένο δημοσίευμα της ιστοσελίδας powergame του ομίλου Κουρτάκη, ο νέος υπουργός Υγείας φέρεται να έχει πάρει «σαφείς οδηγίες» για προώθηση της ιδιωτικοποίησης του ΕΣΥ από τον Κυριάκο Μητσοτάκη, που καρατόμησε από το υπουργείο Υγείας τον Βασίλη Κικίλια και τον Βασίλη Κοντοζαμάνη επειδή «επέδειξαν ολιγωρία» σε αυτό τον τομέα. Σύμφωνα με το δημοσίευμα «ό,τι δεν κατάφερε να κάνει μέσα σε δύο χρόνια ο Κικίλιας, είναι αποφασισμένος να το δρομολογήσει πάση θυσία μέσα στο επόμενο δίμηνο ο Πλεύρης». Το κύριο ωστόσο δεν είναι οι αντιθέσεις και τα αλληλοκαρφώματα

Κυνισμός και αποθέωση της λογικής της «ατομικής ευθύνης», ενώ καλπάζει η πανδημία στη Βόρεια Ελλάδα

στο στρατόπεδο της διαπλοκής. Ο ίδιος ο Θ. Πλεύρης άλλωστε σε συνέντευξή του την προηγούμενη βδομάδα έδειξε ότι δεν έχει ενδοιασμούς μιλώντας για τη σημασία που δίνει στην ενίσχυση των ΣΔΙΤ τονίζοντας ότι η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να τις υλοποιήσει και στα νοσοκομεία και στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας. Επιπλέον σημείωσε πως ο ΕΟΠΥΥ θα λειτουργεί με όρους ασφαλιστικής εταιρείας: «Θα έχουμε ποιοτικούς δείκτες, θα λειτουργεί ως

ΜΕΣΩ ΤΑΙΠΕ∆ ΚΑΙ ΥΠΕΡΤΑΜΕΙΟΥ

Μετά τον ∆Ε∆∆ΗΕ τώρα ιδιωτικοποιούν και τη ∆ΕΗ!

ΣΑΒΒΑΤΟ 25 - ΚΥΡΙΑΚΗ 26 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2021

κυβέρνηση παραχωρεί αιφνιδιαστικά τον έλεγχο της ΔΕΗ σε ιδιώτες αντί πινακίου φακής, μέσω αύξησης μετοχικού κεφαλαίου, ύψους 750 εκατ. ευρώ. Η κίνηση γίνεται, όπως έκανε γνωστό το Υπερταμείο, για να μειωθεί η συμμετοχή του δημοσίου σε μειοψηφικό ποσοστό καθοριστικής σημασίας (blocking minority). Συγκεκριμένα, το ποσοστό του Δημοσίου στην επιχείρηση αναμένεται να μειωθεί από το 51% των μετοχών της εταιρείας στο μόλις 33%. Στη σχετική ανακοίνωση το Υπερταμείο (που κατέχει το 34% των μετοχών)

και το ΤΑΙΠΕΔ (έχει το 17%) δήλωσαν ότι «θα εξετάσουν –σύμφωνα με τον καταστατικό τους σκοπό– με βάση τους κανόνες της αγοράς και με τη συνδρομή εξωτερικού συμβούλου, τη μείωση της συμμετοχής τους σε μειοψηφικό ποσοστό με απώτερο σκοπό να αυξηθεί η ελεύθερη διασπορά στο μετοχικό κεφάλαιο της ΔΕΗ και να τοποθετηθούν ιδιώτες θεσμικοί επενδυτές». Η παραχώρηση του δημόσιου ηλεκτρισμού στα νύχια των funds αναμένεται να έχει δραματικές συνέπειες για τους καταναλωτές και την κοινωνία. Εκτός από τσουνάμι αυξήσεων στον λογαριασμό του ρεύματος

–ας θυμηθούμε τι έγινε στις επικοινωνίες– αναμένεται να ακολουθήσει και πογκρόμ διακοπών ηλεκτροδότησης στα φτωχά νοικοκυριά. Με άλλα λόγια, η κυβέρνηση, στο πλαίσιο και των προαπαιτουμένων της ενισχυμένης εποπτείας και την εκταμίευση των πόρων από το Ταμείο Ανάπτυξης, χαρίζει στο μεγάλο κεφάλαιο μια εταιρεία που για την ανάπτυξη του τεράστιου δικτύου της δαπανήθηκαν δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ, τα οποία ακόμα πληρώνει ο ελληνικός λαός! Στην απόφαση ξεπουλήματος αντιδρούν οι εργαζόμενοι στον όμιλο ΔΕΗ, οι οποίοι όπως τονίζουν σε σχετική ανακοίνωση αισθάνονται προδομένοι από αυτή την εξέλιξη.

κανονική ασφαλιστική εταιρία». Ο Πλεύρης μπορεί να μη μετράει ούτε ένα μήνα στο νέο του πόστο ήδη όμως διεκδικεί το ρόλο του πιο μισητού υπουργού Υγείας της μεταπολίτευσης. Αυτό φάνηκε και στη «θερμή υποδοχή» με έντονες αποδοκιμασίες και πανό που του επιφύλαξαν οι υγειονομικοί και μέλη του ΕΚΑΒ στη Θεσσαλονίκη απέναντι στις οποίες χρειάστηκε να παρατάξει σχεδόν τη… μισή αστυνομική δύναμη της πόλης για να τον προστατεύσει.

ΣΑΒΒΑΤΟ 25 - ΚΥΡΙΑΚΗ 26 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Πρινηδόν

Σχόλια στο ημίφως Λιποταξία καθηγητών μεγαλογιατρών Το πανεπιστημιακό ιατρικό κατεστημένο αποθρασύνθηκε τελείως και θέλει να λιποτακτήσει από την πανδημία! Αυτό τονίζουν σε ανακοίνωσή τους οι μαχόμενοι γιατροί του Ενωτικού Κινήματος για την Ανατροπή, που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή εδώ και 18 μήνες! Ενώ η κυβέρνηση έχει φορτώσει όλο το βάρος της περίθαλψης ασθενών covid αποκλειστικά στα δημόσια νοσοκομεία, τώρα έρχονται οι καθηγητές της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ και ζητούν να απαλλαγούν από τη νοσηλεία ασθενών Covid, επικαλούμενοι «εκπαιδευτικούς λόγους»! Σε αυστηρή επιστολή του ο γ.γ. της ΟΕΝΓΕ Πάνος Παπανικολάου καλεί τον διοικητή και το επιστημονικό συμβούλιο του νοσοκομείου Νίκαιας να διαμηνύσουν προς κάθε αρμόδιο πως δεν θα επιτραπεί αυτή η αυθαιρεσία.

Κική Μένου*

Βασίλης Παπαγεωργίου

Σκορπιός: Επιδότηση σε δισεκατομμυριούχο Oργή προκαλεί η απόφαση της κυβέρνησης και του ελληνικού δημοσίου να επιδοτήσουν με 4,3 εκατομμύρια ευρώ το μεγαλεπήβολο σχέδιο ανάπτυξης υπερπολυτελούς θέρετρου στο ιδιόκτητο νησί του Σκορπιού από τον Ρώσο ολιγάρχη Ντμίτρι Ριμπολόβλεβ. Το έργο εντάσσεται στον περίφημο επενδυτικό νόμο της κυβέρνησης, την ώρα που ο Ριμπολόβλεβ έχει περιουσία που σύμφωνα με το Forbes φτάνει στα 6,7 δισ. δολάρια! Όταν ολοκληρωθεί το μεγαλεπήβολο project, το νησί θα αξιοποιείται από την οικογένεια του ολιγάρχη και ταυτόχρονα θα μισθώνεται σε εκατομμυριούχους για εκδηλώσεις και διακοπές. Η προκλητική απόφαση συμπυκνώνει τον αντιδραστικό πραγματικό χαρακτήρα του «αναπτυξιακού νόμου» και της κυβερνητικής πολιτικής που επιδοτεί μεγιστάνες να χτίσουν «τη βίλα των θεών» την ώρα που καρατομεί κοινωνικές παροχές!

Αναδασώσεις μέσω ιδιωτικών εταιρειών Δεν έχασαν λεπτό και όρμησαν οι ιδιώτες ανάδοχοι αναδάσωσης στην πυρόπληκτη περιοχή της Βόρειας Εύβοιας. Σύμφωνα με το νέο θεσμικό πλαίσιο που εισάγει την έννοια του «Αναδόχου Αποκατάστασης και Αναδάσωσης» νομικά πρόσωπα δημοσίου και ιδιωτικού δικαίου, κερδοσκοπικού ή μη χαρακτήρα, μπορούν να χρηματοδοτούν έργα αποκατάστασης και αναδάσωσης σε περιοχές που έχουν υποστεί πλήγμα από φυσικές καταστροφές. Έτσι, ορίστηκαν ως ανάδοχοι αποκατάστασης στη Β. Εύβοια οι εταιρείες EREN

Hellas (που ασχολείται με ΑΠΕ) και ΔΕΗ και ξεκίνησαν δουλειές από τα μέσα Σεπτεμβρίου. Ανάδοχος μπορεί να είναι και μια εταιρεία που έχει ξεριζώσει με μπουλντόζες χιλιάδες στρέμματα δάσους, ενώ το καθεστώς της αναδοχής δεν εγγυάται τις εργασιακές σχέσεις.

Παράνομα σε αγροτική φυλακή ο Ηλιόπουλος Συνεχίζεται η προνομιακή μεταχείριση των καταδικασμένων μελών της Χρυσής Αυγής. Νέο προκλητικό περιστατικό είναι η παράνομη μεταγωγή του νεοναζί Ηλιόπουλου στις Αγροτικές Φυλακές Κασσαβέτειας. Σύμφωνα με το ισχύον πλαίσιο στις αγροτικές φυλα-

κές μπορούν να μεταφερθούν κρατούμενοι που έχουν εκτίσει πραγματικά το ένα πέμπτο της ποινής τους. Ο Π. Ηλιόπουλος έχει ποινή κάθειρξης 7 ετών και δεν έχει εκτίσει ούτε 12 μήνες. Οι υπεύθυνοι οφείλουν να δώσουν εξηγήσεις με ποια κριτήρια έγινε η μεταφορά του Ηλιόπουλου κοντά στο σπίτι του. Οι «άριστοι» που έφτιαξαν φωτογραφικό νόμο για να αποκλείσουν κρατούμενους από τις αγροτικές φυλακές με πολιτικά κριτήρια, διατηρούν σχέσεις στοργής με το βρομερό υπόγειο της «ακροδεξιάς πολυκατοικίας».

Πρόστιμα 300 ευρώ αντί για δωρεάν τεστ Την επιβολή εξοντωτικών προστίμων ύψους 300 ευρώ την εβδομάδα σε κάθε

ανεμβολίαστο δημόσιο υπάλληλο που αρνείται να κάνει διαγνωστικό τεστ, ανήγγειλε ο υπουργός Εσωτερικών Μάκης Βορίδης, παραδεχόμενος ότι ουσιαστικά το πρόστιμο αυτό οδηγεί στην αποστέρηση του μισθού. Τα πρόστιμα θα εισπράττονται με παρακράτηση μισθού. Οι κυρώσεις αυτές επιβάλλονται την ώρα που όσοι παραμένουν ανεμβολίαστοι αποκλείονται από τα δημόσια διαγνωστικά κέντρα και υποχρεούνται να πραγματοποιούν τα τεστ αποκλειστικά σε ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα με δαπάνη του εργαζόμενου. Εμβόλια και τεστ είναι αναγκαία, αλλά το μέτρο έχει καθαρά τιμωρητικό χαρακτήρα και είναι επιβλαβές με υγειονομικά κριτήρια. Απαλλαγή από το «τσεκούρι» Βορίδη έχουν ανεμβολίαστοι αστυνομικοί, παπάδες και στρατιωτικοί...

Οι απολυμένοι στο «Κοινωνικό ΕΚΑΒ» διεκδικούν

Σε παράσταση διαμαρτυρίας την Πέμπτη 30/9 στις 9 πμ στο Κτίριο 11 στα Δικαστήρια Ευελπίδων καλεί το σωματείο βάσης εργαζόμενων στις ΜΚΟ και η νεοσύστατη Πρωτοβουλία Εργαζομένων στο Προσφυγικό- Μεταναστευτικό, στηρίζοντας τον δικαστικό αγώνα των πρώην εργαζομένων στο Κοινωνικό ΕΚΑΒ που ζητούν την απόδοση των μισθών τους ορισμένου χρόνου και τη δικαίωση σχετικά με τη μάχη που έδωσαν για την υπεράσπιση ασφαλών συνθηκών και όρων εργασίας τους στη δομή ασυνόδευτων ανηλίκων. Οι εργαζόμενες/οι της δομής Ασυνόδευτων Ανηλίκων της ΜΚΟ Κοινωνικό ΕΚΑΒ στον Πειραιά πήραν θέση απέναντι στις εργοδοτικές και επαγγελματικές αυ-

ζητώ τον λόγο θαιρεσίες της Διοίκησης. Από το Φεβρουάριο του 2020, με απολογιστικό φύλλο που απέστειλαν στη Διοίκηση, έθεσαν τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν καθημερινά λόγω έλλειψης επαρκών και κατάλληλων υποδομών, ανεπάρκειας οργάνωσης και συντονισμού, μη πρόσληψης απαραίτητων επαγγελματικών ειδικοτήτων, ελλείψεις επιμόρφωσης του προσωπικού σε θέματα παιδικής προστασίας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Η Διοίκηση και ο Συντονισμός της Δομής αρχικά αδιαφόρησαν, υποβάθμισαν και εν τέλει αντιτέθηκαν στις εκκλήσεις των εργαζομένων αποδεικνύοντας ότι αυτό που πραγματικά τους ενδιαφέρει είναι μόνο η συνέχιση της λειτουργίας του προγράμματος σε βάρος της υγειονομικής προστασίας των εργαζομένων καθώς και του δικαιώματος των ασυνόδευτων ανηλίκων σε ασφαλείς συνθήκες διαμονής. Κατά την περίοδο του πρώτου lockdown η διοίκηση των Δομών και της Οργάνωσης «Κοινωνικό ΕΚΑΒ», συνέχισε την αντεργατική της πολιτική. Αγνοώντας τα θέματα που είχαν θέσει οι εργαζόμενοι δεν έλαβε υπόψη τις προτάσεις τους για κατάλληλα μέτρα για την ασφάλεια ανη-

λίκων και προσωπικού. Αντίθετα, επέλεξε να απαντήσει με εντατικοποίηση της εργασίας και ελαστικοποίηση των ωραρίων, με αποκορύφωμα την πρώτη εκδικητική απόλυση συναδέλφου από την δομή ασυνόδευτων ανηλίκων του Πειραιά. Οι εργαζόμενοι/ες του επιστημονικού προσωπικού της δομής συνέχισαν να θέτουν όλα τα παραπάνω ζητήματα στις συναντήσεις προσωπικού και σε κείμενα τους. Αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν η στοχοποίηση τους από την Διοίκηση, η απόλυσή συνολικά πέντε εργαζομένων, με εκδικητικό τρόπο και η μη αποζημίωση τους. Μαζί τους μέχρι τη δικαίωση! *Μέλος Πρωτοβουλίας Εργαζομένων στο Προσφυγικό-Μεταναστευτικό

Πολιτική

ΣΥΡΙΖΑ

Αλέξης Τσίπρας στη ΔΕΘ παρουσιάστηκε ως ο γνήσιος εκπρόσωπος της μεσαίας τάξης, των «αυτοδημιούργητων» και της «υγιούς επιχειρηματικότητας», του «κορμού», όπως είπε, της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας σε αντίθεση με «τα βαριά πορτοφόλια» και τους «συνδαιτημόνες του κ. Μητσοτάκη». Υποσχέθηκε ένα «Νέο Μοντέλο Διακυβέρνησης» με κράτος όχι κομματικό, αλλά με «αξιοκρατία», «διαφάνεια» και «αποτελεσματικότητα» με μείωση των μετακλητών υπαλλήλων και χωρίς διαφθορά. Ακολουθώντας την κυρίαρχη τεχνοκρατική λογική, δεσμεύτηκε για τη συμμετοχή στην «κυβέρνηση που θα προκύψει από τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ» καταξιωμένων μη κομματικών προσωπικοτήτων. Εκτός από τον ψηφιακό μετασχηματισμό και διάφορες οργανωτικές αλλαγές στον κρατικό μηχανισμό και τη συγκρότηση επιτροπών και συμβουλίων, διακήρυξε την πρόθεσή του για «βαθύ και ουσιαστικό εκδημοκρατισμό των Σωμάτων Ασφαλείας» με την επιλογή της ηγεσίας της ΕΛΑΣ από τη διάσκεψη των προέδρων της Βουλής λες και ο χαρακτήρας των δυνάμεων καταστολής είναι οργανωτικοτεχνικό ζήτημα. Εξάλλου είδαμε και την ΕΛΑΣ επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ… Ο Α. Τσίπρας προανάγγειλε την «παραχώρηση αρμοδιοτήτων του κοινωνικού κράτους» σε Δήμους και Περιφέρειες με χρηματοδότηση του Ταμείου Ανάκαμψης σαν κάτι θετικό, ενώ αυτές οι υποχρηματοδοτούμενες «παραχωρήσεις» στο τοπικό κράτος, χρόνια τώρα, είναι βασικό στοιχείο του ξηλώματος κοινωνικών υπηρεσιών και παροχών. Υποσχέθηκε επίσης χρηματοδότηση του ΕΣΥ με δύο δισ. από τον προϋπολογισμό και ένα δισ. από το Ταμείο Ανάκαμψης, 2.000 ευρώ στον πρωτοδιόριστο γιατρό, χιλιάδες προσλήψεις, ένταξη στα βαρέα και ανθυγιεινά του υγειονομικού προσωπικού και αναστήλωση της πρωτοβάθμιας φροντίδας. Στην παιδεία τα ανάλογα: υποσχέθηκε εκτός από την κατάργηση της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής και της πανεπιστημιακής αστυνομίας, 20.000 διορισμούς εκπαιδευτικών σε πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση και 2.000 διορισμούς μελών ΔΕΠ, το διπλασιασμό της χρηματοδότησης των ΑΕΙ και άλλα πολλά. Όσον αφορά τα εργασιακά, επανέλαβε την εξαγγελία για άνοδο του κατώτατου μισθού στα 800 ευρώ, κατάργηση του νόμου Χατζηδάκη για το οχτάωρο, αποκατάσταση και διεύρυνση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, ενίσχυση του ΣΕΠΕ. Δεν είπε τίποτα για την κατάργηση του νόμου με τον οποίο η ΕΓΣΣΕ ορίζεται από την κυβέρνηση με βάση την «ανταγωνιστικότητα της οικονομίας» και παρότι δεσμεύτηκε για τη θεσμική κατοχύρωση του «ιερού δικαιώματος της απεργίας»,

ΣΑΒΒΑΤΟ 25 - ΚΥΡΙΑΚΗ 26 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Μπάμπης Συριόπουλος

Σοσιαλδημοκρατικές εξαγγελίες με πράσινες αποχρώσεις ▸ Ο Α. Τσίπρας στη ∆ΕΘ: Έδωσε υποσχέσεις για παροχές, αλλά μόνο με την άδεια της ΕΕ και της αστικής τάξης

σιώπησε για τον επίσης αντιαπεργιακό νόμο 4512/2018 (Αχτσιόγλου). Όλοι αυτοί οι στόχοι θα επιτευχθούν με την αύξηση του «παραγόμενου πλούτου», των εξαγωγών και με τους πόρους του Ταμείου Ανάκαμψης. Κεντρικό ρόλο σ’ αυτό το σχεδιασμό θα παίξουν οι τράπεζες που θα εξασφαλίσουν ρευστότητα σε παραγωγικές λειτουργίες με «την επαναφορά του χρηματοπιστωτικού συστήματος στο φυσικό του ρόλο». Αυτή η «επαναφορά» θα γίνει προφανώς με την άδεια του Γιάννη Στουρνάρα και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Μέχρι και την προστασία της πρώτης κατοικίας που κατάργησε η κυβέρνησή του, θα επαναφέρει ο Α. Τσίπρας. Σύμφωνα με την πρότασή του θα ξεφύγουμε από το ασφυκτικό πλαίσιο του «ολιγαρχικού καπιταλισμού» που μας επιβάλλει η κυβέρνηση του Κ. Μητσοτάκη και με τη δράση της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας και της Επιτροπής Ανταγωνισμού θα σταματήσει η «κερδοσκοπία των καρτέλ» και θα μειωθούν τα τιμολόγια.

Για την υλοποίηση των υποσχέσεων ο Α. Τσίπρας δεν προανήγγειλε αύξηση φόρων στα κέρδη, ούτε φορολόγηση των εφοπλιστών, ούτε διαγραφή του δημόσιου χρέους

Όσον αφορά τους πρόσφυγες θυμήθηκε τις «τρομακτικές ανισότητες», και τις «στρατιωτικές επεμβάσεις» που προκαλούν την προσφυγιά, είπε ότι «δεν αρκεί να βγαίνεις και να λες ότι η Ελλάδα θα κλείσει τα σύνορα» ούτε αυτή να γίνεται «δεσμοφύλακας για λογαριασμό της Ευρώπης» αποκηρύσσοντας αυτά ακριβώς που έκανε η κυβέρνησή του. Βέβαια, υποστήριξε «φυσικά έχουμε κάθε υποχρέωση και δικαίωμα να υπερασπιζόμαστε τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, να κλείνουμε τα σύνορα όταν υπάρχει εργαλειοποίηση των ροών από την Τουρκία». Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ επιστράτευσε τον Μπρεχτ και την ανάγκη αλλαγής των κομμάτων και των ανθρώπων για να δικαιολογήσει τη σοσιαλδημοκρατικοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ. Για την υλοποίηση των υποσχέσεών του, που τις έχει μάλιστα κοστολογήσει, δεν προανήγγειλε καμία αύξηση των φορολογικών συντελεστών των κερδών, καμία φορολόγηση των εφοπλιστών, καμία διαγραφή του δημόσιου χρέους ή τμήματός του, καμία επανεθνικοποίηση των τραπεζών που τις έχει χρυσοπληρώσει το δημόσιο δυο και τρεις φορές. Η υλοποίηση των μέτρων επαφίεται στην ανάπτυξη, στο Ταμείο Ανάκαμψης, τις τράπεζες και τους θεσμούς που επέβαλλαν τα μνημόνια και την επιτροπεία. Η λέξη «κεφάλαιο» δεν ακούστηκε ούτε μια φορά, παρότι ο Τσίπρας μιλούσε για ώρες. Ούτε καν κριτική δεν ακούστηκε για την ΕΕ και το ΝΑΤΟ που προκαλεί τις επεμβάσεις και την προσφυγιά μεταξύ άλλων, μόνο καλά λόγια και ευχολόγια. Σύμφωνα με τον Α. Τσίπρα η «Ευρώπη» άλλαξε, δεν είναι όπως το 2015. Ο δανειστής είναι καλός όταν δανείζει, κακός όταν τα ζητάει πίσω. Προσηλωμένος στις επόμενες εκλογές και στο στόχο μιας «προοδευτικής κυβέρνησης» ο Α. Τσίπρας δηλώνει «γέννημα θρέμμα» της μεσαίας τάξης και πως ο ΣΥΡΙΖΑ έχει σταθερά στραμμένο το βλέμμα στο κέντρο. Αν αυτή είναι η πραγματικότητα εδώ και χρόνια, σήμερα έχουμε και τη συμβολική τους επιβεβαίωση. «Να σηκώσουμε τον ήλιο πάνω από την Ελλάδα» αναφώνησε προς το τέλος της ομιλίας του σε μια προφανή υπενθύμιση του ποιος εκφράζει το ΠΑΣΟΚ σήμερα. Ένδεκα χρόνια μετά το πρώτο μνημόνιο και την κατάρρευση του παλιού ΠΑΣΟΚ, έχει εκκολαφθεί ένα νέο. Βέβαια για να πετύχει το σχέδιο πρέπει να «πασοκοποιηθούν» και ο κόσμος του αγώνα, οι εργαζόμενοι που απεργούν, η νεολαία που αγωνίζεται. Από αυτούς εξαρτάται αν τον τόνο θα δίνει το κόκκινο των εργατικών αγώνων όπως στην efood, των αγώνων που γίνονται και νικούν στους χώρους εργασίας και στο δρόμο, της αντικαπιταλιστικής και κομμουνιστικής αριστεράς που έχει ανάγκη η εποχή μας ή οι μαυροπράσινες αποχρώσεις της αστικής πολιτικής.

ΣΑΒΒΑΤΟ 25 - ΚΥΡΙΑΚΗ 26 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Εικονοκλάστες

Τζο Μπάιντεν, όπως λέμε… Ντόναλντ Τραμπ! «Αυτή η βίαιη, μονομερής και απρόβλεπτη ενέργεια μου θυμίζει πολύ αυτά που συνήθιζε να κάνει ο Ντόναλντ Τραμπ. Είμαι εξοργισμένος και πικραμένος. Δεν είναι κάτι που μπορεί να γίνεται ανάμεσα σε συμμάχους». Αυτά δήλωσε ο Γάλλος υπουργός Εξωτερικών, Ζαν-Ιβ λε Ντριάν, κάνοντας επίσης λόγο για «μαχαιριά στην πλάτη», λίγες ώρες μετά την ανακοίνωση της τριμερούς συμφωνίας AUKUS, ανάμεσα σε ΗΠΑ, Βρετανία και Αυστραλία, η οποία άφησε κυριολεκτικά στα κρύα του λουτρού την ΕΕ και κυρίως τη χώρα του. Άργησαν, είχαν αυταπάτες για μεγάλο διάστημα, αλλά το κατάλαβαν τελικά. Ο Τζο Μπάιντεν δεν εξελέγη για να αλλάξει ριζικά την πολιτική του προκατόχου του αλλά για να την συνεχίσει. Κάποιες φορές, μάλιστα, το κάνει με πιο ωμό τρόπο από εκείνον του Τραμπ, χωρίς να ρωτά κανέναν και χωρίς να διστάζει να ταπεινώνει τους συμμάχους του. Έτσι, εκθέτει ανεπανόρθωτα τους αφελείς –ανάμεσά τους και κάποιους στην Αριστερά– οι οποίοι έσπευσαν να πανηγυρίσουν μόλις έγινε γνωστή η εκλογή του, την οποία ερμήνευσαν περίπου ως… νίκη. Όσο για τις διαβεβαιώσεις που έδωσε και τους όρκους που πήρε ο νυν πρόεδρος των ΗΠΑ κατά την περιοδεία του στην Ευρώπη, τον περασμένο Ιούνιο, αποδεικνύονται φύκια για μεταξωτές κορδέλες — κάτι σαν τα ψέματα που ενίοτε λέγονται από τους μεγάλους στα μικρά παιδιά για να σταματήσουν να γκρινιάζουν και να ζητάνε. «Τι σημαίνει ότι η Αμερική επέστρεψε; Επέστρεψε στην Αμερική ή κάπου αλλού; Δεν γνωρίζουμε», είπε από την πλευρά του ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Σαρλ Μισέλ. Τι να του απαντήσει κανείς;

Οι πολιτικές τις οποίες εφάρμοσαν οι τρεις τελευταίοι πρόεδροι των Ηνωμένων Πολιτειών –Ομπάμα, Τραμπ και Μπάιντεν– έχουν συνέχεια και υπηρετούν τη στροφή που έχει επιλέξει να κάνει ο αμερικανικός καπιταλισμός, στο φόντο της όξυνσης του διεθνούς ανταγωνισμού και της ανόδου της Κίνας. Όσο για τις αναταράξεις, δεν έχουν ακόμη τελειώσει.

Η μεγάλη απειλή του «Πρώτα η Αμερική»

ΗΠΑ: Πιο «μόνες» μα και πιο επικίνδυνες Ανάλυση Γιώργος Παυλόπουλος

ίναι ανάγκη να το επαναλαμβάνουμε μέχρις ότου γίνει απολύτως σαφές και κατανοητό: Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν αποτέλεσε «ανορθογραφία» της ιστορίας ή ένα τραγικό λάθος των Αμερικανών, όπως ισχυρίστηκαν πολλοί. Δεν θα καταγραφεί ως μία «παρένθεση» στην πορεία των ΗΠΑ και τις σχέσεις τους με τον υπόλοιπο κόσμο, τόσο τους εταίρους όσο και τους ανταγωνιστές τους. Κι αυτό διότι ο Τραμπ ήρθε να επιταχύνει τη στροφή που είχε ξεκινήσει επί Μπαράκ Ομπάμα και ο Τζο Μπάιντεν, με τη σειρά του, επελέγη με

καθήκον να προσπαθήσει να την ολοκληρώσει. Ποιος μπορεί να παραβλέψει, άλλωστε, το γεγονός ότι το σύνθημα «Πρώτα η Αμερική» –το οποίο πρόβαλλε μετ’ επιτάσεως ο Τραμπ και υιοθέτησε ο Μπάιντεν– έχει τις ρίζες του στην περίοδο Ομπάμα και το διάταγμα «Αγοράζουμε Αμερικανικά» που είχε εκδώσει ο πρώην πρόεδρος το 2009, δηλαδή στις αρχές της θητείας του; Ποιος μπορεί να λησμονήσει ότι τη σταδιακή απεμπλοκή των ΗΠΑ από τον ρόλο του παγκόσμιου χωροφύλακα και την εγκατάλειψη του δόγματος της Pax Americana είχε επίσης ξεκινήσει ο πρώτος Αφροαμερικανός πρόεδρος, για να την συνεχίσει ο Ρεπουμπλικάνος διάδοχός του και να την ολοκληρώσει, με άδηλες ακόμη τις συνέπειες, ο σημερινός ένοικος του Λευκού Οίκου; Ποιος μπορεί, επίσης, να μην δεχθεί το βασικό επι-

χείρημα του Μπάιντεν αναφορικά με τις ταπεινωτικές εικόνες που συνόδευσαν την πλήρη αποχώρηση από το Αφγανιστάν — ότι η επιλογή του ήταν είτε να εφαρμόσει τη συμφωνία που είχαν συνάψει οι προηγούμενοι είτε να αλλάξει πολιτική και να ξεκινήσει ένα γενικευμένο πόλεμο, τον οποίο ο ίδιος και το επιτελείο του θεώρησαν ανεπιθύμητο; Πρακτικά, και οι τρεις τελευταίοι πρόεδροι –ο καθένας προφανώς βάζοντας τη δική του προσωπική σφραγίδα– ήρθαν να υπηρετήσουν μιαν αντικειμενική τάση που σφραγίζει τον παγκόσμιο και αμερικανικό καπιταλισμό. Το τέλος της μονοκρατορίας των ΗΠΑ και την αρχή της ανόδου της Κίνας στη θέση της υπερδύναμης, με τη συνολική μετατόπιση του κέντρου βάρους των διεθνών οικονομικών και γεωπολιτικών εξελίξεων προς Ανατολάς. Μια εξέλιξη, δηλαδή, η οποία, αν θέλουμε

να είμαστε ειλικρινείς, κάθε άλλο παρά έκπληξη προκαλεί, καθώς οι διάφορες «δεξαμενές σκέψης», με πρώτες και καλύτερες τις αμερικανικές, την είχαν προβλέψει εγκαίρως — από την εποχή ακόμη που άλλοι έκαναν λόγο για το «τέλος της ιστορίας». Η αιτία, άλλωστε, των παραπάνω πολιτικών επιλογών βρίσκεται στην αντικειμενική κίνηση της ιστορίας του υπαρκτού καπιταλισμού, που προσωρινά μοιάζει να βάζει φρένο και στη διαδικασία της διεθνοποίησης: Την όξυνση των ανταγωνισμών και την άνοδο των οικονομικών εθνικισμών, ως απόρροια των αλλεπάλληλων κρίσεων, που κάνουν τον θριαμβευτή του Ψυχρού Πολέμου να μοιάζει με έναν κουρασμένο γέρο — ο οποίος, όμως, δεν θα διστάσει να κάνει τα πάντα για να κρατηθεί στη ζωή, ελπίζοντας στο μεταξύ να ανακαλύψει το ελιξίριο της αέναης κερδοφορίας.

Εικονοκλάστες

Η ΕΕ στις… μυλόπετρες ΗΠΑ-Κίνας ▸ Η όξυνση του διεθνούς ανταγωνισμού και η επιτάχυνση των ανακατατάξεων απαιτούν δύσκολες αποφάσεις

ικαίως θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί ότι ο μεγάλος κερδισμένος των εξελίξεων είναι η Κίνα. Από τη μία, επειδή με όλες τις τελευταίες κινήσεις τους και με αποκορύφωμα (μέχρι στιγμής) τη συμμαχία AUKUS, οι ΗΠΑ την αναγνωρίζουν και επισήμως ως την υπ’ αριθμό ένα απειλή για την ηγεμονία τους και για την παλιά παγκόσμια τάξη — αναγορεύοντάς την έτσι, αντικειμενικά, σε βασικό πόλο αναφοράς του διεθνούς ανταγωνισμού και των νέων «αξόνων» που θα δημιουργηθούν. Και από την άλλη, διότι το στρατόπεδο της «Δύσης» μοιάζει πλέον να είναι κατακερματισμένο και να έχει εισέλθει σε περίοδο βαθιάς κρίσης, από την οποία ουδείς μπορεί να προβλέψει πότε, πώς και σε ποια μορφή θα εξέλθει. Το πρόβλημα αφορά άμεσα και το ΝΑΤΟ, ό,τι και αν γράφουν οι επίσημες ανακοινώσεις, όσα και να λέγονται στις δημόσιες δηλώσεις. Ιδού γιατί: Η ίδρυση του Βορειοατλαντικού Συμφώνου –όπως μαρτυρά και το όνομά του– υπαγορεύτηκε από τις ανάγκες του Ψυχρού Πολέμου με την ΕΣΣΔ και το «ανατολικό μπλοκ», θέατρο του οποίου ήταν κυρίως η Ευρώπη. Πλέον, με το επίκεντρο της αντιπαράθεσης και του ανταγωνισμού να μεταφέρεται προς τη νοτιοανατολική Ασία, είναι φανερό πως οι Αμερικανοί ρίχνουν το βάρος τους στη συγκρότηση ενός ισχυρού και αξιόμαχου «ΝΑΤΟ του Ειρηνικού και Ινδικού», με τη συμμετοχή και στήριξη και όσων νατοϊκών ενδιαφέρονται — όπως, για παράδειγμα, της Βρετανίας και του Καναδά. Για την ώρα, αυτή η προσπάθεια παίρνει σάρκα και οστά μέσω της αποκαλούμενης «Quad» (Τετραμερής Διάλογος για την Ασφάλεια), στην οποία συμμετέχουν επίσης Ιαπωνία, Αυστραλία αλλά και Ινδία. Είναι δε προφανές ότι σε αυτήν «κουμπώνουν» και η συμφωνία

AUKUS και η στρατιωτικοποίηση της Ιαπωνίας — η οποία εγκαταλείπει οριστικά τις ενοχές και τις δεσμεύσεις που της είχε κληροδοτήσει το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Το ίδιο και ο υπερεξοπλισμός της Ταϊβάν, η οποία από πολλούς θεωρείται το πεδίο της επερχόμενης σύρραξης, μιας και το Πεκίνο έχει ξεκαθαρίσει πως τη θεωρεί κινεζικό έδαφος και θα το κατοχυρώσει όποτε κρίνει κατάλληλες τις συνθήκες. Όπως είναι γνωστό, βεβαίως, κάθε δράση προκα-

ζικά οπλικά συστήματα και το λειτουργικό τους περιβάλλον. Παράλληλα, όλες οι χώρες της περιοχής θα αναγκαστούν, αργά ή γρήγορα, να επιλέξουν στρατόπεδο, φέροντας πιο κοντά την ώρα του «ποιος-ποιον». Σε αυτό το φόντο, η θέση της ΕΕ είναι, αναμφίβολα, εξαιρετικά δύσκολη. Με τον παγκόσμιο ανταγωνισμό να αγριεύει διαρκώς και τις αναδιατάξεις να επιταχύνονται, θέτοντας υπό αμφισβήτηση και τη θέση της ως παγκόσμιας εμβέλειας οι-

Οι ευρω-πατριωτικοί… παιάνες της Γαλλίας δεν είναι βέβαιο ότι ανταποκρίνονται στις διαθέσεις και τις προθέσεις Γερμανών και άλλων εταίρων της λεί και την ανάλογη αντίδραση κι αυτό είναι κάτι που ισχύει και στη γεωπολιτική σκακιέρα. Ήδη, λοιπόν, Κίνα και Ρωσία –οι οποίες κάθε άλλο παρά «αμυντική στάση» τηρούν, έστω και αν αναγκάζονται να είναι πιο προσεκτικές– επιταχύνουν και εμβαθύνουν τη συνεργασία τους σε όλα τα επίπεδα: Οικονομικό-ενεργειακό, πολιτικό αλλά και στρατιωτικό, όπως έδειξε η πρόσφατη μεγάλη κοινή άσκηση στον Ειρηνικό, στην οποία για πρώτη φορά οι Ρώσοι απέκτησαν πρόσβαση στα κινε-

ΣΑΒΒΑΤΟ 25 - ΚΥΡΙΑΚΗ 26 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2021

κονομικής υπερδύναμης, το «διευθυντήριο» των Βρυξελλών είναι αναγκασμένο να πάρει δύσκολες αποφάσεις. Και κάθε άλλο παρά αυτονόητες, παρά τα πολεμικά κηρύγματα και τους ευρω-πατριωτικούς παιάνες από την πλευρά της Γαλλίας. Η θέση στην οποία βρίσκεται η ΕΕ έχει δύο, βασικά, πλευρές. Η μία έχει να κάνει με τη φιλοδοξία της γαλλικής αστικής τάξης να πάρει το αίμα της πίσω για όλο το διάστημα που ήταν σε ρόλο κομπάρσου και να βρεθεί σε θέση «οδηγού». Το Πα-

ρίσι, εκμεταλλευόμενο την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου με το Brexit, καθώς και την κρίση που συνεπάγεται για τη Γερμανία η «συνταξιοδότηση» της Μέρκελ, θεωρεί ότι αυτή είναι η χρυσή του ευκαιρία. Για να το καταφέρει, όμως, γνωρίζει πως πρέπει να μετατοπίσει το κέντρο βάρους από την οικονομία στη γεωπολιτική όπου –με δεδομένο πως η Γαλλία έχει ισχυρή αποικιοκρατική παράδοση, είναι πιο έμπειρη σε στρατιωτικές επεμβάσεις και αποτελεί τη μοναδική πλέον πυρηνική δύναμη από τους «27»– έχει σαφές προβάδισμα σε σχέση με τη Γερμανία. Όσο για τη δεύτερη πλευρά, αφορά συνολικά το καπιταλιστικό οικοδόμημα της ΕΕ και το μέλλον του. Το ευρωπαϊκό κεφάλαιο δείχνει να έχει συνειδητοποιήσει ότι χωρίς την ικανότητα χρήσης στρατιωτικής βίας είναι καταδικασμένο να βλέπει τη διεθνή του θέση να απειλείται και, πιθανότατα, να αποδυναμώνεται — εξάλλου, είναι γνωστό ότι ο αμερικανικός αιώνας βασίστηκε εξίσου στο δολάριο και τα… αεροπλανοφόρα. Εδώ ακριβώς πρέπει να αναζητηθεί και η πρεμούρα που έχει καταλάβει ορισμένους αναφορικά με τον αποκαλούμενο ευρωστρατό. Ωστόσο, η αλήθεια είναι πως η συγκρότησή του –στην πράξη και όχι στα λόγια– μοιάζει μακρινή υπόθεση. Αφενός, επειδή πολλά κράτη-μέλη δεν πρόκειται ποτέ να συμφωνήσουν να «πουλήσουν» το ΝΑΤΟ και τους Αμερικανούς. Και αφετέρου, διότι οι συνέπειες της δυναμικής επέμβασής του στα «καυτά μέτωπα» (Μέση Ανατολή και Αφρική, Καύκασος και Βαλτική) θα έχει συνέπειες τις οποίες οι κοινωνίες της Ευρώπης (σε αντίθεση με αυτές των ΗΠΑ ή ακόμη και της Ρωσίας, της Κίνας ή της Τουρκίας) είναι δύσκολο να δεχτούν. Θα κάνουν, λοιπόν, πόλεμο διακινδυνεύοντας και την εσωτερική «ειρήνη»;

Εκτεθειμένη η Ελλάδα, ορατός κίνδυνος εμπλοκής Οι επιθετικές επιλογές που συνειδητά έχουν κάνει τα τελευταία χρόνια η αστική τάξη της Ελλάδας και οι κυβερνήσεις της, τόσο των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ όσο και της ΝΔ, έχοντας το βλέμμα στραμμένο στον τοπικό ανταγωνισμό τους με την Τουρκία, έχουν φέρει τη χώρα στο επίκεντρο του παγκόσμιου «πολέμου» που έχει ξεσπάσει στη μεγάλη γεωπολιτική και οικονομική σκακιέρα. Δεν είναι τυχαίο ότι η Αθήνα έχει συνάψει στρατηγικές συμφωνίες με τους δύο πρωταγωνιστές της σύγκρουσης που έχει ξεσπάσει με αφορμή την υπόθεση AUKUS. Με τις ΗΠΑ, οι οποίες μετατρέπουν σταδιακά το ελληνικό έδαφος σε μιαν απέραντη προκεχωρημένη στρατιωτική βάση – και με τη Γαλλία, η οποία μοιάζει να αποτελεί βασικό προμηθευτή στο πλαίσιο της νέας «αγοράς του αιώνα» (αεροσκάφη Ραφάλ και, πιθανώς, νέες φρεγάτες), καθώς και στήριγμα της Ελλάδας στο Αιγαίο και τη ΝΑ Μεσόγειο απέναντι στην Τουρκία. Όσο για την Κίνα, η μεγάλη επένδυσή της στο λιμάνι του Πειραιά, που το έχει μετατρέψει σε μια από τις βασικές πύλες εισόδου της στις ευρωπαϊκές αγορές, συνεπάγεται αντικειμενικά την «εμπλοκή» της Ελλάδας στο μπρα-ντε-φερ της Δύσης μαζί της. Έχοντας, λοιπόν, εκτεθεί ποικιλοτρόπως, η ελληνική αστική τάξη είναι τώρα υποχρεωμένη μα αποδεικνύει διαρκώς προς όλους ότι είναι το «καλό παιδί». Το κάνει και το θα το κάνει με τους Αμερικανούς, όταν και εφόσον απαιτήσουν να συμμετέχει σε μια νέα «εκστρατεία της Κορέας». Θα πει «ναι» και στους Γάλλους εφόσον της ζητήσουν να συνδράμει στα πολεμικά μέτωπα της Αφρικής — ειδικά εφόσον αυτό γίνει στο όνομα της ΕΕ. Τελικά, ο επόμενος πόλεμος μπορεί να μην είναι με την Τουρκία…

ΣΑΒΒΑΤΟ 25 - ΚΥΡΙΑΚΗ 26 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Επικαιρότητα

| Βασίλης Παπαγεωργίου

Σχολικές καθαρίστριες: Κινητοποίηση στο υπουργείο Εσωτερικών

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ στο υπουργείο Εσωτερικών πραγματοποίησαν το μεσημέρι της Πέμπτης 23/9 οι σχολικές καθαρίστριες μετά από κάλεσμα της Επιτροπής ντόπιων και μεταναστ(ρι)ων καθαριστ(ρι)ων των σχολικών μονάδων του δήμου της Αθήνας. Την κινητοποίηση, η οποία είχε αποφασιστεί στη μαζική σύσκεψη που προηγήθηκε την Κυριακή 19/9 στο Εργατικό Κέντρο Αθήνας, στήριξαν μεταξύ άλλων πολλά εκπαιδευτικά σωματεία της Αθήνας, ενώσεις γονέων, η Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αθήνα, ο ΣΥΠΡΟΜΕ και η Συνέλευση Φεμινιστικών και Εργατικών Συλλογικοτήτων. Να σημειωθεί ότι οι μετανάστριες καθαρίστριες παραμένουν αποκλεισμένες από τις προσλήψεις στην καθαριότητα των δημόσιων σχολείων λόγω της ρατσιστικής διάταξης του υπουργείου Εσωτερικών, σύμφωνα με την οποία απαιτείται ιθαγένεια για την πρόσληψη. «Απαιτούμε να επαναπροσληφθούν οι μετανάστ(ρι)ες καθαριστ(ρι)ες και να καταργηθεί η ρατσιστική διάταξη της ιθαγένειας, καμία ιδιωτικοποίηση στις δημόσιες υπηρεσίες, μακριά οι εργολάβοι από την καθαριότητα», αναφέρει μεταξύ άλλων το ψήφισμα συμπαράστασης.

Ακροβασίες

Τρία χρόνια χωρίς τον Τάσο Κατιντσάρο

ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 27 Σεπτεμβρίου συμπληρώνονται τρία χρόνια από την απώλεια του αγαπημένου συντρόφου Τάσου Κατιντσάρου, σε ηλικία μόλις 63 ετών, μετά από παλικαρίσια μάχη με τον καρκίνο. Ο Τάσος υπήρξε πάντα στην πρώτη γραμμή των μαχών της εργατικής τάξης και του λαού. Από τον αντιδικτατορικό αγώνα και την εξέγερση του Πολυτεχνείου, μέσα από την Κομμουνιστική Οργάνωση «Μαχητής», μέχρι και τους πιο πρόσφατους κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες. Πιστός στην προσπάθεια της κομμουνιστικής επαναθεμελίωσης μέσα από τις γραμμές του ΝΑΡ, του οποίου ήταν μέλος από το 1990 μέχρι και το 2017, ενώ αργότερα εντάχθηκε στην Πολιτική Κίνηση «Σύγχρονο Κομμουνιστικό Σχέδιο». Θα τον θυμόμαστε πάντοτε και θα είναι «παρών» σε όλα τα ραντεβού του εργατικού κινήματος και της κομμουνιστικής αριστεράς.

Με ένα ...κλικ

Οι Αναιρέσεις ταξιδεύουν το Σάββατο 25/9 στην Πτολεμαΐδα

ΜΕΤΑ ΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ του περασμένου Σαββάτου από την Κοζάνη και το θεατράκι του Αγίου Δημητρίου, το φεστιβάλ των Αναιρέσεων αυτό το Σάββατο 25 Σεπτεμβρίου κάνει στάση στην πόλη της Πτολεμαΐδας και πιο συγκεκριμένα στη δημοτική βιβλιοθήκη. Στις 6 το απόγευμα θα πραγματοποιηθεί η παρουσίαση του βιβλίου του Π. Μουρουζίδη Ήττα και Περηφάνια (εκδόσεις Γράφημα). Για το βιβλίο θα μιλήσουν οι Ε. Κουτρουμπάκη, Δ. Βλαχοπάνος και ο συγγραφέας, ενώ θα παρέμβουν και οι «φυσικοί» πρωταγωνιστές της περιόδου. Θα ακολουθήσει μουσικό πρόγραμμα με τους Εναρέ για την ενίσχυση της διοργάνωσης. Η είσοδος είναι ελεύθερη, ενώ θα υπάρχει προαιρετική οικονομική ενίσχυση.

ΑΝΥΠΟΤΑΚΤΟΣ ΜΑΘΗΤΗΣ: ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΕ ΣΥΣΚΕΨΗ ΑΓΩΝΑ

Ο Ανυπότακτος Μαθητής καλεί κάθε μαθητή και μαθήτρια να συμμετάσχει στην αγωνιστική σύσκεψη μαθητών, εκπαιδευτικών και γονιών που θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 26/9, στις 6 μ.μ στο Προαύλιο της Νομικής.

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΞΕΡΟΛΙΘΙΑΣ ΣΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Την Κυριακή 26/9, στις 6 μ.μ., στο θερινό κινηματογράφο «Άλεξ» (Ολύμπου 106) θα γίνει η παρουσίαση του βιβλίου του Βασίλη Τσιράκη Ξερολιθιά (εκδόσεις Τόπος). Θα μιλήσουν οι Αν. Γρηγοριάδου (φιλόλογος), Γ. Καλιεντζίδης (ποιητής-δημοσιογράφος) και Γ.Τσολακίδης (ραδιοφωνικός παραγωγός). Θα συντονίσει η δημοσιογράφος Ελ. Κουρτίδου. Αποσπάσματα θα παρουσιάσει η θεατρική ομάδα Παραβάτες της Σκηνής.

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ∆ΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΣΤΟ ΑΤΤΙΚΟ ΑΛΣΟΣ

Οι Αθλούμενοι στο Αττικό Άλσος καλούν σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας την Κυριακή 26/9, στις 11 π.μ, στο άλσος ενάντια στα σχέδια Περιφέρειας Αττικής και Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού για κατάργηση της ελεύθερης και δωρεάν άθλησης.

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΚΑ∆ΗΜΙΑ ΠΛΑΤΩΝΑ

Την Κυριακή 26/9, στις 11.30 π.μ., η Πρωτοβουλία Αγώνα για το πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνα διοργανώνει συγκέντρωση-ενημερώση για ένα πάρκο «πράσινο, ανοιχτό, ελεύθερο, δημόσιο».

ΚΤΕΛ ΠΡΕΒΕΖΑΣ: ΑΝΑΒΟΛΗ ∆ΙΚΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΛΥΣΗ ΤΟΥ Γ. ΣΙΑΦΑΚΑ

Αναβολή πήρε την Τρίτη 21/9 η εκδίκαση της υπόθεσης ανάκλησης της απόλυσης του Προέδρου του Σωματείου Εργαζομένων ΚΤΕΛ Πρέβεζας-οδηγών φορτηγών Γ. Σιαφάκα. Η αναβολή δόθηκε μετά από αίτημα της εργοδοτικής πλευράς για τις 15/3/2022. «Η απόλυση είναι παράνομη και καταχρηστική. Θα συνεχίσουμε να είμαστε στο πλευρό του συναδέλφου μας, προέδρου του σωματείου, μέλους της “συνέλευσης συντονισμού εργαζομένων-ανέργων Πρέβεζας” μέχρι τη τελική δικαίωση και την επιστροφή του στη δουλειά», τονίζει η Αγωνιστική Παρέμβαση Ιδιωτικών Υπαλλήλων Πρέβεζας.

ΣΜΤ: Χωρίς αναρρωτική «θετικοί» εργαζόμενοι Σε μια σημαντική καταγγελία προχώρησε το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών (ΣΜΤ) Ηρακλείου. «Οι υγειονομικές επιτροπές απορρίπτουν την χορήγηση αναρρωτικής σε ασθενείς Covid-19 παρόλο που είχαν εκδοθεί ιατρικές γνωματεύσεις και έχουν αναγγελθεί στο σχετικό σύστημα τα αποτελέσματα των εργαστηριακών ελέγχων», αναφέρει. Το ΣΜΤ Ηρακλείου καλεί τους εργαζόμενους να επικοινωνούν άμεσα με το σωματείο σε αντίστοιχες περιπτώσεις.

ΚΨΜ: Λογοκρισία από το facebook Λογοκρισία από το facebook, για τρίτη φορά τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, καταγγέλλουν οι εκδόσεις ΚΨΜ. Συγκεκριμένα επεβλήθη κλείσιμο 90 ημερών στην σελίδα των εκδόσεων για «παραβίαση των όρων της κοινότητας» επειδή… ανήρτησαν την πασίγνωστη αντιναζιστική φωτογραφία που τραβήχτηκε τον Ιούνιο του 1936 στη ναζιστική Γερμανία και απεικονίζει τον μοναχικό άνθρωπο που αρνείται να χαιρετίσει ναζιστικά μέσα σε ένα πλήθος με σηκωμένα χέρια. Η φωτογραφία-σύμβολο παρουσιαζόταν στο εξώφυλλο βιβλίου των εκδόσεων και φαίνεται ότι …ενόχλησε τους διαχειριστές της «κοινότητας» στην Ελλάδα.

Η εξέγερση των διανομέων της efood έφερε στην επιφάνεια το βαθιά αντεργατικό καθεστώς που κυριαρχεί στις εταιρείεςπλατφόρμες, την gig-economy, το νέο «πουλέν» του κεφαλαίου. Ο κλάδος γνωρίζει ήδη μεγάλη ανάπτυξη στην Ελλάδα, Ένα νέο πεδίο ταξικής πάλης διαμορφώνεται. Οι εργαζόμενοι στην efood και οι άλλοι διανομείς έδειξαν πως μπορεί να είναι νικηφόρο για τη σύγχρονη εργατική τάξη.

Αφιέρωμα Α

Οι πλατφόρμες της εκμετάλλευσης

Είναι ο (σύγχρονος) καπιταλισμός, ηλίθιε!

«Π

ρόκειται για ακρότητες, όχι για τον αυθεντικό καπιταλισμό και την ελεύθερη αγορά» έγραψε στις 22/9/2020 το φιλελεύθερο Liberal για την efood, διατεινόμενο ότι στην ΕΕ υπάρχει νομοθετικό πλαίσιο που προστατεύει από τέτοιες «ακρότητες». Κι όμως αυτό το πλαίσιο καθόλου δεν προστατεύει από «ακρότητες» (ή μήπως κανονικότητες;) όπως η άνιση αμοιβή των γυναικών ή των νέων, οι εξαθλιωτικές συνθήκες εργασίας των μεταναστών, η παιδική εργασία. Στην ίδια ιστοσελίδα (25/11/2020) ο διευθύνων σύμβουλος της Uber –από τις εμβληματικές επιχειρήσεις του λεγόμενου καπιταλισμού της πλατφόρμας ή της gig economy– απαντώντας στο ερώτημα γιατί η Uber δεν μπορεί να προσλάβει τους οδηγούς της ως υπαλλήλους πλήρους απασχόλησης, εξηγούσε πολύ κυνικά ότι κάτι τέτοιο θα υπονόμευε το ίδιο το επιχειρηματικό της μοντέλο — τουτέστιν, τη βάση κερδοφορίας τη. «Η Uber μπορεί να

ΣΑΒΒΑΤΟ 25 - ΚΥΡΙΑΚΗ 26 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2021

διαθέτει θέσεις εργασίας πλήρους απασχόλησης μόνο για ένα μικρό κλάσμα των σημερινών μας οδηγών και θα λειτουργεί έτσι σε πολύ λιγότερες πόλεις απ’ ό,τι σήμερα. Οι διαδρομές θα γίνουν ακριβότερες, γεγονός που θα μειώσει σημαντικά τον αριθμό των διαδρομών που κάνουν οι επιβάτες και συνεπώς τον αριθμό των οδηγών που χρειάζονται». Νάτη η ουσία των επιχειρήσεων τύπου Uber, efood, Wolt κ.λπ. Πρόκειται για επιχειρήσεις οι οποίες, στηριζόμενες στις δυνατότητες του ψηφιακού περιβάλλοντος αλλά και ευνοημένες από τις συνθήκες απομόνωσης που επέβαλε η πανδημία (και όχι μόνο), εμπορευματοποιούν με απόλυτο τρόπο μια υπηρεσία — τη μεταφορά ενός προϊόντος από τον παραγωγό στον καταναλωτή ή του ίδιου του καταναλωτή. Μια υπηρεσία που ο άμεσος παραγωγός της δεν μπορεί να διαχωριστεί από την πράξη της επιτέλεσής της, όπως έγραφε ο… γερασμένος Μαρξ πριν πολλές δεκαετίες. Πού βασίζεται η άντληση κέρδους από

αυτές τις καπιταλιστικές επιχειρήσειςπλατφόρμες, οι οποίες διαμεσολαβούν μεταξύ παραγωγού ενός προϊόντος (π.χ. μιας πίτσας) ή μιας υπηρεσίας (μεταφορά από ένα σημείο στο άλλο) και του καταναλωτή; Κατaαρχάς στο ότι υπάρχει μαζική ζήτηση, που δημιουργείται είτε γιατί οι άνθρωποι παραμένουν εντός σπιτιού (μεγάλη συζήτηση το πώς αυτό συνδέεται με το μοντέλο ζωής στον σύγχρονο καπιταλισμό) είτε γιατί οι συγκοινωνίες είναι άθλιες. Δεύτερον στο ότι με τη λειτουργία τους συμπυκνώνεται ο χρόνος που μεσολαβεί μεταξύ παραγωγής και πώλησης ενός προϊόντος (παραγωγής και πραγμάτωσης της υπεραξίας). Αυτή η διάσταση –πλευρά της και η εδώ και χρόνια άνθηση των logistics ή της λεγόμενης just in time παραγωγής– αποτελεί βασικό συστατικό του σύγχρονου καπιταλισμού, και ερμηνεύει γιατί πολλές μικρές ή μεγάλες επιχειρήσεις είναι διατεθειμένες να καταβάλουν ένα τίμημα (για την ακρίβεια, ένα μέρος από την υπεραξία που έχουν αντλήσει από τους εργαζόμενούς

Βασίλης Μηνακάκης

τους) στις επιχειρήσεις-πλατφόρμες, προκειμένου να φτάσουν σε ευρύτερο κοινό και να καταναλωθούν πιο γρήγορα τα προϊόντα τους. Και τρίτον –και κυριότερο– στην υπερεκμετάλλευση των εργαζομένων τους, είτε αυτοί είναι μισθωτοί με εξευτελιστικές αμοιβές είτε κατά πλειοψηφία freelancers, που εκτός από τις τέτοιου τύπου αμοιβές στερούνται κι ένα πλήθος άλλων εργασιακών δικαιωμάτων, είναι απόλυτα εντατικοποιημένοι και ελεγχόμενοι και χρησιμοποιούν δικά τους «μέσα παραγωγής» — πόσο επίκαιρη είναι η ταινία του Κεν Λόουτς Δυστυχώς απουσιάζατε. Απ' αυτό το εργασιακό μοντέλο της μετατροπής των εργατών σε «συνεργάτες» και «επιχειρηματίες» επί του εαυτού τους, λοιπόν, αντλούνται τα περισσότερα κέρδη. Και πρόκειται όχι για μια «ακρότητα» του σύγχρονου καπιταλισμού, αλλά για μια τεράστια επέκταση του πολυδιαφημισμένου outsourcing, που στην προκειμένη περίπτωση έχει ονομαστεί crowdsourcing.

ΣΑΒΒΑΤΟ 25 - ΚΥΡΙΑΚΗ 26 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2021

efood Μια μεγαλειώδη εργατική νίκη έφερε το κόκκινο φουσκωμένο «ποτάμι» των διανομέων της efood, που πλημμύρισε την Τετάρτη το κέντρο της Αθήνας. Η μαζική συμμετοχή στη στάση εργασίας και τη μοτοπορεία στην οποίαν κάλεσαν από κοινού το Συνδικάτο Επισιτισμού Τουρισμού και η Συνέλευση Βάσης Εργαζομένων Οδηγών Δικύκλου, ο παλμός, ο δυναμισμός και η αγωνιστική διάθεση των εργαζομένων και το σαρωτικό κύμα αλληλεγγύης, οδήγησαν σε άτακτη υποχώρηση την εταιρεία. «Μεταφέρουμε όλες τις υπάρχουσες συμβάσεις ορισμένου χρόνου, προσλαμβάνοντας 2.016 εργαζόμενους στο efood με συμβάσεις αορίστου χρόνου, αναγνωρίζοντας παράλληλα την προϋπηρεσία τους», ενημέρωσε το απόγευμα της Πέμπτης η efood, «σαλπίζοντας υποχώρηση» μία ημέρα μετά την εντυπωσιακή κινητοποίηση των διανομέων και λίγες ώρες πριν την 24ωρη απεργία των δύο σωματείων, την Παρασκευή. Είναι η ίδια εταιρεία που με θράσος μία εβδομάδα πριν απαιτούσε από δεκάδες εργαζόμενους να μετατραπούν σε freelancers. Εκτός από την Αθήνα μοτοπορείες πραγματοποιήθηκαν και σε Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Βόλο και αλλού. Παντού, πέραν της μαχητικής κινητοποίησης, αίσθηση προκάλεσε η αποδοχή και αλληλεγγύη. Η μεγαλειώδης κινητοποίηση, η μαχητική απεργία και το μεγάλο κύμα συμπαράστασης στους εργαζόμενους της efood, αποτελούν τομή και προπλάσματα των εργατικών αγώνων που αναμένεται να γιγαντωθούν στην εποχή της Digital Economy και στους κόλπους των gig-εργαζομένων. Παρότι από καιρό, το κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις του επιδιώκουν να στρώσουν πολιτικά-ιδεολογικά-νομικά το έδαφος για την πλήρη καταστρατήγηση των εργασιακών σχέσεων και τη μετατροπή των εργαζομένων στις ψηφιακές πλατφόρμες σε «freelancers», η αγωνιστική ετοιμότητα των διανομέων και η κοινωνική αλληλεγγύη που έδειξε ο λαός στο πρόσωπό τους, απέδειξαν πως οι προσταγές του σύγχρονου καπιταλισμού μπορούν να πέσουν στο κενό όταν το εργατικό κίνημα εμφανίζεται πρωτοπόρο στις κοινωνικές-ταξικές μάχες.

Αφιέρωμα

Χρίστος Κρανάκης

Οι διανομείς νίκησαν με αγώνα και αλληλεγγύη «Α

γαπητέ Rider, στο πλαίσιο της αύξησης της παραγωγικότητας του στόλου και της ευρύτερης στρατηγικής της εταιρείας, θα θέλαμε να σου προτείνουμε να συμμετάσχεις και εσύ στο σχήμα συνεργασίας freelancing. Θέλουμε να συνεχίσουμε τη συνεργασία μας αλλά με βάση τα παραπάνω και το batch σου (το οποίο προκύπτει από διάφορες αιτίες), εκτιμούμε ότι θα ήταν καλύτερο να συνεχίσεις να εργάζεσαι ως freelancer… Σε διαφορετική περίπτωση, θα θέλαμε να σε ενημερώσουμε ότι δεν υπάρχει δυνατότητα ανανέωσης της υπάρχουσας σύμβασης». Με το παραπάνω εκβιαστικό μήνυμα, που στάλθηκε στην εφαρμογή της εταιρείας, απευθύνθηκε η εργοδοσία της efood σε 115 διανομείς της Θεσσαλονίκης, που παρουσιάζουν χαμηλή αξιολόγηση σύμφωνα με τα έωλα κριτήρια παραγωγικότητας. Αυτό όμως που δεν εκτίμησαν σωστά οι διευθυντές της εταιρείας, είναι ότι εργαζόμενοι και λαός σκέφτηκαν «σαν εργάτες»

Εργατική λάβα πυρπόλησε τους δρόμους στις μοτοπορείες χιλιάδων διανομέων της efood και άλλων εταιρειών, υπό τις επευφημίες πολλών περαστικών. Η σύγχρονη εργατική τάξη είναι εδώ και διεκδικεί το μέλλον της!

και όχι σαν «freelancers» ή «πελάτες». Αρχικά, το πρώτο βήμα έγινε με την δημοσιοποίηση του μηνύματος στις σωματειακές δομές και πλατιά στην κοινωνία. Παρότι, το κράτος και η εργοδοσία επιστρατεύουν αρκετές μεθοδεύσεις για να τρομοκρατούν τους εργαζομένους και να αποφεύγουν τη γνωστοποίηση παραβιαστικών-εκβιαστικών συμπεριφορών στους χώρους εργασίας, οι μεταφορείς της efood έκαναν το αναγκαίο: Μίλησαν με τους συναδέλφους, απευθύνθηκαν στις σωματειακές δομές του κλάδου τους και άνοιξαν το ζήτημα μπροστά στην κοινωνία. Κατά δεύτερον, οργάνωσαν από τα κάτω ένα πανελλαδικό δίκτυο επιτροπών εργαζομένων όπου με τρόπο αμεσοδημοκρατικό αποφάσιζαν για τη δράση τους τόσο ανά πόλη όσο και πανελλαδικά. Ο σπόρος της από τα κάτω οργάνωσης εν τέλει φύτρωσε στις τεράστιες μοτοπορείες της Τετάρτης, όπου οι διανομείς της efood κατάφεραν να εμφανιστούν σε αρκετές μεγάλες πόλεις της χώρας. Κορυφαίο στιγμιότυπο των πανελλαδικών κινητοποιήσε-

ων αποτέλεσε η μοτοπορεία αρκετών χιλιάδων διανομέων στο κέντρο της Αθήνας. Λίγο πριν τη 13:00 εργαζόμενοι με ρουχισμό της εταιρείας αλλά και αρκετοί αλληλέγγυοι ξεκίνησαν από το σημείο της προσυγκέντρωσης στο Πεδίον του Άρεως κατευθύνθηκαν προς το υπουργείο Εργασίας, καταδεικνύοντας τις τεράστιες κυβερνητικές ευθύνες, πέρασαν συμβολικά από το Σύνταγμα και τη Βουλή με τελικό προορισμό τα κεντρικά γραφεία της εταιρείας στο Νέο Ηράκλειο. Εκεί, τους εργαζομένους περίμενε μια «ευχάριστη» έκπληξη με διμοιρίες των ΜΑΤ να περιφρουρούν τα γραφεία. Η μαχητικότητα των διαδηλωτών πάντως εξασφάλισε πως εξαμελής αντιπροσωπεία θα συναντηθεί με εκπρόσωπους της εργοδοσίας παρά τις αντίθετες προσταγές των ΜΑΤ. Μόνο που τα στελέχη της «μετανοημένης» εταιρείας που βρισκόντουσαν εκείνη την ώρα στον χώρο, δήλωσαν αναρμόδια να συζητήσουν για το οτιδήποτε. Την επόμενη ημέρα ωστόσο, και εν όψει της απεργίας της Παρασκευής, η efood προχώρησε σε αναδίπλωση δηλώνοντας

Αφιέρωμα

Οι εργαζόμενοι μπορούν να νικήσουν ακόμα και στους πιο δύσκολους κλάδους ότι θα προσλάβει όλους τους εργαζομένους της με συμβάσεις αορίστου χρόνου. Η στάση των εργαζομένων της efood ήρθε να αποδείξει για ακόμα μία φορά πως η συλλογική αντίδραση και οργάνωση αντιστάσεων αποτελούν το μόνο ελπιδοφόρο και νικηφόρο δρόμο για το εργατικό κίνημα. Το γεγονός πως οι παραπάνω κινηματικές-πολιτικές διεργασίες λαμβάνουν χώρα σε έναν από τους πλέον μαζικούς και ανερχόμενους κλάδους της οικονομίας και αποτελούν προϊόν σύνθεσης διαφορετικών πολιτικών χώρων και ανένταχτων αγωνιστών, χαρίζει μια διάχυτη ελπίδα για την επόμενη μέρα του εργατικού κινήματος. Πτυχή όμως, που δεν πρέπει να παραγνωριστεί αποτελεί η τεράστια αλληλεγγύη που έδειξε μαζικά η κοινωνία στο δίκαιο αγώνα των διανομέων. Σύμφωνα με τον Κώστα, εργαζόμενο της efood από τη Θεσσαλονίκη, κινητήρια δύναμη των κινητοποιήσεων αποτέλεσε η μαζική κοινωνική κατακραυγή της efood από το κόσμο τόσο στα social media όσο και στην πράξη. Το hashtag #cancel_efood την Παρασκευή 17 Σεπτέμβρη βρέθηκε για ώρες πρώτo στη λίστα, με 37 χιλιάδες τιτιβίσματα, ταυτόχρονα εντός μερικών ημερών η αξιολόγηση της εφαρμογής της efood έφτασε στο 1 (κατώτατο επίπεδο) από 4,7 (στα 5), ενώ τέλος η εφαρμογή απεγκαταστάθηκε από δεκάδες χιλιάδες λογαριασμούς. Η στήριξη του λαϊκού κόσμου στους αγωνιστές εργαζόμενους αποκρυσταλλώθηκε πιο εμφατικά από ποτέ στα αυθόρμητα χειροκροτήματα και κορναρίσματα στήριξης εκατο-

ΣΑΒΒΑΤΟ 25 - ΚΥΡΙΑΚΗ 26 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2021

ντάδων πολιτών καθόλη τη διάρκεια της πορείας την Τετάρτη. Η αλληλεγγύη που έδειξε ο λαός στα «παιδιά» που βρέθηκαν στις πρώτες γραμμές της μάχης με τον ιό και ρισκάρουν τη ζωή τους για το μεροκάματο, πέρα από συγκινητική, δείχνει πως τα νεοφιλελεύθερα σχέδια εταιρειών και κράτους γκρεμίζονται από την ταξική αλληλεγγύη. Παρότι βρισκόμαστε ακόμα σε ένα πρώιμο στάδιο του αγώνα, δεν είναι υπερβολή να θεωρήσουμε πως η «βιτρίνα» της efood και όλων των παραπλήσιων εταιρειών έσπασε μια και καλή φανερώνοντας τον πραγματικό χαρακτήρα της digital economy και την επίθεση που δέχονται οι υποψήφιοι gig-εργαζόμενοι. Η Digital Technology αναφέρεται στους κλάδους της οικονομίας (κυρίαρχα υπηρεσίες) που βασίζονται στις ψηφιακές τεχνολογίες υπολογιστών και στην παραγγελία/μεταφορά προϊόντων από το διαδίκτυο, ενώ η gig-economy, περιγράφει το κυρίαρχο καθεστώς εργασίας εντός των επιχειρήσεων της digital economy. Εννοιολογικά, η gig economy αναφέρεται σε μια αγορά εργασίας στην οποία επικρατούν είτε βραχυπρόθεσμες συμβάσεις εργασίας είτε η πλήρως «ελεύθερη» εργασία και οι εργαζόμενοι μετατρέπονται από μισθωτοί σε «freelancers» και «συνεταίρους». Το gig καθεστώς εργασίας αναμφισβήτητα συμφέρει τις διευθύνσεις μεγάλων επιχειρήσεων, ιδιαίτερα της digital economy. Εκείνες αποποιούνται τις ευθύνες καταβολής σταθερού μηνιαίου μισθού και αποπληρώνουν τους «freelancers» με ποσοστά, ενώ ταυτόχρονα δεν δεσμεύονται για την κάλυψη εξόδων σε περίπτωση ατυχήματος ή ασθένειας του εργαζομένου. Την ίδια ώρα, στα χαμηλά κλιμάκια των εταιρειών, γιγαντώνεται η λογική του ανταγωνισμού με τους εργαζομένους να «σφάζονται» μεταξύ τους για το ποιος/α θα αποδώσει καλύτερα ώστε να πληρωθεί περισσότερα. Φυσικά, στη gig-economy οποιαδήποτε σκέψη για οργάνωση σε σωματείο είναι εκ φύσεως ανήκουστη και ανεφάρμοστη! Όσον αφορά την efood, παρότι νεοφιλελεύθερα έντυπα προσπάθησαν να παρουσιάσουν το εκβιαστικό μήνυμα της προηγούμενης Παρασκευής ως «επικοινωνιακό λάθος» σε έναν «εργασιακό παράδεισο», τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά. Όπως τονίζει ο Κώστας, το προηγούμενο διάστημα η εταιρεία απλώς κατέβαλλε τα όσα δικαιούνταν βάσει νόμου οι εργαζόμενοι. Δηλαδή τον ελάχιστο μισθό για τον κλάδο, μια τυπική ασφάλιση με τη δυνατότητα σύναψης ιδιωτικής για έναν χρόνο, τα ένσημα που δικαιωματικά άξιζαν κ.ο.κ. Επιπροσθέτως, παρότι τόσο η efood όσο και η Manpower είχαν υποσχεθεί στους διανομείς πως μετά το πέρας 3 τριμηνιαίων συμβάσεων ορισμένου χρόνου (9 μήνες), τότε θα υπογράψουν –αυτόματα με την efood– σύμβαση αορίστου χρόνου, κάτι τέτοιο σε πάμπολλες περιπτώσεις δεν έγινε ποτέ. Σύμφωνα με τον ίδιο, ακόμα και τα πολυσυζητημένα bonus που έδινε η εταιρεία στους υπαλλήλους της, είχαν ως στόχο την αύξηση της καταγραφής εξόδων για λόγους φορολογικής ελάφρυνσης.

Οι κοκορομαχίες ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ δεν κρύβουν τις βαριές τους ευθύνες

το κλάδο των μεταφορέων ψηφιακών πλατφορμών, το ζήτημα των εργασιακών σχέσεων έχει λάβει μεγάλες διαστάσεις τόσο παγκοσμίως όσο και στη χώρα μας. Στη Μεγάλη Βρετανία οι αγώνες των εργαζομένων της Uber οδήγησαν σε απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου το 2020 που ξεκαθαρίζει πως είναι επίσημα «“εργαζόμενοι” που διαθέτουν βασικά δικαιώματα». Παρομοίως, ένα χρόνο μετά, η Ισπανία έγινε η πρώτη χώρα εντός ΕΕ που θεσμοθέτησε πως οι όλοι οι διανομείς στο εξής θεωρούνται «μισθωτοί και θα μπορούν να επωφεληθούν κάθε προστασίας». Παρόλα αυτά συνολικά στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως και στην Ελλάδα, οι ρυθμίσεις είναι υπέρ των ελαστικών σχέσεων εργασίας. Το πρόσφατο φιάσκο με την efood οδήγησε σε ένα πινγκ-πονγκ ευθυνών ανάμεσα σε ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ. Η σκληρή πραγματικότητα, όμως, είναι πως αμφότεροι επέλεξαν να μην βρεθούν αντιμέτωποι με το μεγάλο κεφάλαιο και να μην καλύψουν τις πραγματικές ανάγκες των εργαζομένων! Αρχικά, παρά τις τυμπανοκρουσίες Χατζηδάκη περί του νέου εργασιακού νόμου, ο οποίος δήθεν «προστατεύει τους ντελιβεράδες» και «δεν άρει το καθεστώς μισθωτής εργασίας», η αλήθεια είναι διαφορετική. Οι διατάξεις που αφορούν την εργασία στις ψηφιακές πλατφόρμες στον νέο νόμο αρχικά αναγνωρίζουν ως τρόπους συνεργασίας των παροχών υπηρεσιών με τις πλατφόρμες τόσο την εξαρτημένη εργασία όσο και την παροχή ανεξάρτητων υπηρεσιών/ έργου. Καταρχάς, αυτό από μόνο του αποτελεί πλήγμα στα πάγια αιτήματα των διανομέων που απαιτούσαν

αποκλειστικά εξαρτημένη εργασία. Κατά δεύτερον, η «παγίδα» του νόμου κρύβεται στις τέσσερις προϋποθέσεις, που πρέπει να απολαμβάνει ο πάροχος ώστε η εργασία του να θεωρηθεί «ανεξάρτητη υπηρεσία». Αυτά είναι: 1) Να μπορεί να χρησιμοποιεί υπεργολάβους ή υποκατάστατους 2) Να επιλέγει εκείνος το μέγεθος των διαφόρων έργων που αναλαμβάνει 3) Να δικαιούται να παρέχει τις ανεξάρτητες υπηρεσίες του προς ανταγωνιστικές πλατφόρμες και 4) Να καθορίζει ο ίδιος τον χρόνο παροχής των υπηρεσιών του. Πρακτικά, η παρούσα διάταξη ανοίγει διάπλατα το δρόμο στη συνεργασία πλατφορμών με εταιρείες παροχής ανθρώπινου δυναμικού. Αυτό ακριβώς συνέβη και στη περίπτωση της efood, η οποία συνεργάζεται με την αμερικανική πολυεθνική Manpower Inc. για την εξασφάλιση εργαζομένων. Συνεπώς, οι δηλώσεις Χατζηδάκη αποτελούν απλά προσβολή στη νοημοσύνη της κοινωνίας. Αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ, παρότι υποσχέθηκε την κατάθεση σχετικής νομοθετικής τροπολογίας και επιχείρησε να καπελώσει τη μεγαλειώδη μοτοπορεία με προσωπικά post του Αλέξη Τσίπρα, έχει εξίσου σημαντικές ευθύνες. Μπορεί επί κυβερνήσεώς του να θεσπίστηκε ο νόμος 4611 το 2019, που όριζε τους εργοδότες ως υπεύθυνους για την παροχή προστατευτικού εξοπλισμού στους εργαζομένους, παρόλα αυτά ποτέ δεν προσπάθησε να αλλάξει τον νόμο που επιτρέπει τις συμβάσεις παροχής υπηρεσιών στον κλάδο των μεταφορών και αποτελεί ουσιαστικά το θεμέλιο πάνω στο οποίο χτίστηκε ο προαναφερθείς νόμος Χατζηδάκη.

ΣΑΒΒΑΤΟ 25 - ΚΥΡΙΑΚΗ 26 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2021

ΠΛΑΤΦΟΡΜΕΣ

∆ΙΑΝΟΜΗ

Γιγάντια κέρδη, υπερεκμετάλλευση

GIGa κερδοφορία για το efood

H αγορά υπηρεσιών αλλάζει σε όλο τον κόσμο και στη χώρα μας με ραγδαίους ρυθμούς. Εταιρείες κολοσσοί που δραστηριοποιούνται στις ψηφιακές πλατφόρμες τείνουν να κυριαρχήσουν σε μια αγορά που ολοένα στρέφεται στις online παραγγελίες. Επιβάλλουν όλο και πιο σκληρούς όρους και σχέσεις εργασίας στους λεγόμενους gig εργαζόμενους, με βασική φιλοσοφία όλο το «μη μισθολογικό κόστος» να επιβαρύνει τους ίδιους τους εργαζόμενους. Γι αυτό βαφτίζονται «συνεργάτες» και partners. Αλλά πέρα από το ζήτημα των εργασιακών σχέσεων και των τεράστιων ευθυνών της νυν κυβέρνησης της ΝΔ αλλά και των πρότερων, μαζί και του ΣΥΡΙΖΑ, που ουσιαστικά έχουν πετάξει στην αρένα της πιο σκληρής εκμετάλλευσης τους εργαζόμενους των πλατφορμών, υπάρχει και το ίδιο το ζήτημα των μισθών. Οι μισθοί που δίνουν εταιρείες-κολοσσοί με τεράστια κέρδη, είναι πενιχροί, της τάξης των λίγων ευρώ την ώρα, αν και οι περισσότερες από αυτές πληρώνουν με το κομμάτι (παράδοση). Η ΕΕ και οι κυβερνήσεις των κρατών-μελών σφυρίζουν αδιάφορα για το γεγονός ότι εταιρείες όπως η Uber ή η Deliveroo, αλλάζουν το εργασιακό μοντέλο που γνωρίζαμε και επιβάλουν ένα σκληρά αντεργατικό καθεστώς στους χώρους δουλειάς. Δεν αφορά ένα μικρό ποσοστό εργαζομένων. Στην ΕΕ, στην gig economy έχει δηλώσει ότι έχει εργαστεί κάποια στιγμή, για λογαριασμό διαδικτυακής πλατφόρμας, 1 στους 10 εργαζόμενους (ποσοστό 11%)! Η νέα όμως πραγματικότητα έχει γεννήσει και νέους, πρωτότυπους αγώνες, όπως αυτόν που βλέπουμε σε εξέλιξη στην Ελλάδα. Σε αρκετές περιπτώσεις, εργαζόμενοι δοκιμάζουν νέους τρόπους συλλογικών δράσεων, όπως το «κλείσιμο» των apps σε συγκεκριμένο χρόνο ή τη συλλογική άρνηση να ανταποκριθούν στη ζήτηση επί μέρους παραδοτέων. Σε αρκετές περιπτώσεις έχουμε και σημαντικές δικαστικές νίκες. Στην Ιταλία, οι αρχές αποφάνθηκαν ότι οι ταχυμεταφορείς είναι υπάλληλοι και όχι ανεξάρτητοι εργαζόμενοι και έχουν επιβάλει πρόστιμα στις Uber Eats, Glovo, Just Eat και Deliveroo 733 εκατ. ευρώ. Στην Ισπανία, δικαστήριο δικαίωσε οδηγούς της εταιρείας παράδοσης τροφίμων Glovo. Στη Βρετανία, το Συνδικάτο Ανεξάρτητων Εργαζόμενων (IWGB) κέρδισε δικαστική διαμάχη με την κυβέρνηση του Λονδίνου για την ανυπαρξία νομικού πλαισίου εργασιακής ασφάλειας και υγειονομικής προστασίας για τους «gig workers».

Αφιέρωμα

Δημήτρης Σταμούλης

▸ Η πετυχημένη start up, η ενοικίαση εργαζομένων, οι «συνεργάτες» της Wolt

«Κ

άθε μέρα θα είναι διαφορετική, οδηγώντας απλά το μηχανάκι ή ακόμα και το ποδήλατο σου» υπόσχεται η πλατφόρμα efood που είναι σήμερα η κορυφαία υπηρεσία delivery στην Ελλάδα. Ωστόσο η αποκάλυψη του ωμού εργοδοτικού εκβιασμού και μάλιστα εν μέσω εντυπωσιακής κερδοφορίας, έδειξε το πόσο «διαφορετικές» είναι οι ημέρες των εργαζομένων σε τέτοιες εταιρείες. Η efood σήμερα συνεργάζεται με 15.000 καταστήματα σε 90 πόλεις και απασχολεί περίπου 700 εργαζόμενους στο γραφείο και 3.000 διανομείς, κάποιους με μισθωτή σχέση και τους περισσότερους ως «freelancers», δηλαδή εξωτερικούς… συνεργάτες. Πρόθεσή της είναι να τους φτάσει τους 7.000! Η efood ξεκίνησε ως το απόλυτο «success story» της ελληνικής start-up (νεοφυούς) επιχειρηματικότητας. Δύο αδέλφια και ένας φίλος τους δημιούργησαν το 2012 την πρώτη πλατφόρμα για παραγγελίες φαγητού μέσω ίντερνετ και μόλις τρία χρόνια μετά, τους χτύπησε την πόρτα ο κολοσσός της λεγόμενης gig-economy, Delivery Hero, με έδρα το Βερολίνο, και με βασικό μέτοχο τον επίσης γερμανικό όμιλο Rock. Το deal έκλεισε το 2015, όταν η e-food είχε ήδη πάνω από 60% μερίδιο αγοράς, με τις εκτιμήσεις να κάνουν λόγο για τίμημα περίπου 22 εκατ. ευρώ. Εκείνη την εποχή εξυπηρετούσε περισσότερες από 11.000 παραγγελίες την ημέρα, με ρυθμούς ανάπτυξης 30%-35% μηνιαίως. Η πανδημία έφερε στον «αφρό» την efood, με τα έσοδά της να διαμορφώνονται το 2020 σε 64,4 εκατ. ευρώ, από 43,1

εκατ. το 2019, κάνοντας άλμα 49%, ενώ τα καθαρά κέρδη της αυξήθηκαν κατά 26,7% και από 16,8 εκατ. ευρώ ανήλθαν στα 21,3 εκατ. ευρώ. Είναι εντυπωσιακό ότι ο αριθμός των παραγγελιών της efood έφτασε μέσα στο 2020 (όχι όλο το έτος) περίπου στις 250.000-300.000 την ημέρα, με τον μέσο όρο της αξίας του καλαθιού να είναι μεταξύ 7-10 ευρώ. Η efood διαλαλούσε με πληρωμένα δημοσιεύματα ότι προσφέρει «ανταγωνιστικό πακέτο αποδοχών» τάζοντας «συνεχείς εκπλήξεις και bonus, κουπόνια σίτισης και κάρτα καυσίμων» και ιδιωτική ασφάλεια για τους υπαλλήλους. Η εταιρεία «πρόσφερε» στους «efooders» διάφορα «καθρεφτάκια», από… μασάζ, μανικιούρ και πεντικιούρ μέχρι playroom και δωρεάν πίτσα και μπίρες στο εστιατόριό της! Η efood έχει άμεση σχέση με μια από τις πιο μεγάλες εταιρείες «ενοικίασης» εργαζομένων, την Manpower, από την οποία «προμηθεύονταν» διανομείς με τρίμηνες συμβάσεις που ανανεώνονταν μέχρι πρότινος αυτόματα. Μάλιστα, η Manpower προσπάθησε με ανακοίνωσή της να «βγει λάδι» λέγοντας ότι «σκοπός της συνεργασίας είναι η κάλυψη προσωρινών αναγκών του συνεργάτη της, μόνο για ορισμένο χρόνο». Βέβαια αυτός ο χρόνος βάσει της νομοθεσίας μπορεί να ανέρχεται έως και 36 μήνες, δηλαδή τρία χρόνια! Αυτή η «διαπλοκή» άμεσου και έμμεσου εργοδότη κρατά σε απόλυτη ανασφάλεια τους εργαζόμενους με ανανεωνόμενες συμβάσεις ορισμένου χρόνου, και να διαιωνίζει το καθεστώς υποταγής τους. Η efood έχει κατηγοριοποιήσει τους διανομείς της. Ανάλογα με τη βαθμολογία που λαμβάνουν, βάσει κριτηρίων που έχει θε-

σπίσει, τους κατατάσσει σε τρεις κατηγορίες. Βασικό ζητούμενο για την εργοδοσία είναι να ρίχνει τους χρόνους των δρομολογίων, να ενισχύει την εργασία στις ώρες και ημέρες υψηλότερης ζήτησης και όλα αυτά με πενιχρά «μπόνους» έως 50 λεπτά ανά παραγγελία. Ανάλογες πρακτικές υιοθετεί ο άλλος μεγάλος παίκτης του Online delivery στη χώρα μας, η Wolt, που προωθεί αποκλειστικά το μοντέλο του «συνεργάτη-διανομέα», και το διανθίζει με διάφορα μότο περί «ελευθερίας και ευελιξίας». Η εν λόγω πλατφόρμα εντέχνως πετάει το «μπαλάκι» στον διανομέα: «Εσύ αποφασίζεις πόσα χρήματα θα κερδίζεις. Περισσότερες διανομές, μεγαλύτερες απολαβές. Όσο πιο μακρινή η διανομή τόσο υψηλότερη η αμοιβή». H Wolt ξεκίνησε ως start-up στη Φινλανδία το 2016 και σήμερα έχει επεκταθεί σε 23 χώρες. Στην Ελλάδα απασχολεί περισσότερους από 500 υπαλλήλους, και θεωρείται πρωτοπόρα της λεγόμενης «uberοποίησης» του delivery. Παρά το ότι δίνει κάτι παραπάνω ανά διαδρομή, οι ίδιοι οι διανομείς της δηλώνουν ότι «για να βγει καλό μεροκάματο πρέπει να δουλεύεις ασταμάτητα», πολλοί δε κάνουν λόγο ακόμα και για 15ωρα! Είναι το τίμημα της… «ελευθερίας με ευελιξία»! Στον κλάδο δραστηριοποιούνται και πολλές άλλες εταιρείες, όπως η ΒΟΧ της Cosmote με 9.000 καταστήματα και παρουσία σε 64 πόλεις. Το καλοκαίρι ήρθε και η ουκρανική Rocket, που «διαφημίστηκε» από τον ίδιο τον υπουργό Εργασίας για την πρόθεσή της να κάνει 500 προσλήψεις με συμβάσεις αορίστου χρόνου εντός του 2021.

ΤΙΤΛΟΣ ΚΤΗΣΗΣ/ΜΠΛΟΚΑΚΙ

Σε ποιους κλάδους κυριαρχεί

ι διάφορες πλατφόρμες τύπου efood, wolt κ.α. δεν ανακάλυψαν τον τροχό, με το εργασιακό καθεστώς που προσπαθούν να επιβάλουν στο προσωπικό τους. Υπάρχει το κατάλληλο νομικό πλαίσιο που τους

δίνει τη δυνατότητα «νόμιμα» να φορτώσουν όλα τα κόστη στους διανομείς. Ο λεγόμενος «τίτλος κτήσης» (γνωστό και ως «μπλοκάκι») είναι ένας τρόπος συναλλαγής που έχει ευρεία διάδοση σε πολλούς χώρους και κλάδους δουλειάς. Αφορά συναλλαγές μεταξύ προσώπων που έχουν προβεί σε έναρξη εργασιών στη ΔΟΥ για δραστηριότητα ή δραστηριότητες που ασκούν (ελεύθεροι επαγγελματίες) και πρόσωπα που δεν έχουν υποχρέωση απεικόνισης συναλλαγών στη ΔΟΥ (ιδιώτες), οι οποίοι παρέχουν τις υπηρεσίες τους ευκαιριακά, με την προϋπόθεση ότι το εισόδημα που αποκτούν από τις συναλλαγές αυτές δεν υπερβαίνει τα 10.000 ετησίως. Οι

ασφαλιστικές εισφορές των προσώπων που αμείβονται με τίτλο κτήσης επιβαρύνουν τους ίδιους, ενώ εταιρεία δεν έχει υποχρέωση καταβολής 13ου και 14ου μισθού, επιδομάτων, άδειας κ.α. Στους μηχανικούς κυριαρχεί η μορφή του Δελτίου Παροχής Υπηρεσιών, ειδικά στις κατασκευαστικές και μελετητικές εταιρείες. Σημαντική ανάπτυξη του φαινομένου αυτού παρατηρείται και στις δικηγορικές εταιρείες, όπου ουσιαστικά δικηγόροι με έμμισθη σχέση παρουσιάζονται ως «συνεργάτες». Ενώ μεγάλη άνθηση έχει γνωρίσει αυτή η μορφή απασχόλησης και στον χώρο των μέσων ενημέρωσης και της «βιομηχανίας» του πολιτισμού.

ΣΑΒΒΑΤΟ 25 - ΚΥΡΙΑΚΗ 26 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Συνέντευξη ▶ Εργάζεσαι πολύ καιρό στον κλάδο της εστίασης; Ποιες είναι οι εργασιακές συνθήκες που επικρατούν στον επισιτισμό;

Εργάζομαι σταθερά ως μάγειρας τα τελευταία τρεισήμισι χρόνια και έχω δουλέψει εποχιακά ως σερβιτόρος και ως λαντζέρης παλιότερα. Δυστυχώς, η κατάσταση με μικρές διαφοροποιήσεις είναι η ίδια. Μαύρη ή υποδηλωμένη εργασία, απλήρωτες υπερωρίες, δεκάωρα. Και το χειρότερο είναι πως θεωρούμε ότι όλο αυτό είναι φυσιολογικό. ▶ Η πανδημία αποτέλεσε εφαλτήριο για την επιδείνωση των εργασιακών σχέσεων και των υλικών όρων ύπαρξης των εργαζομένων. Πώς επηρεάστηκαν οι εργαζόμενοι στον κλάδο;

Στην Ελλάδα αλλά και παγκοσμίως οι εργαζόμενοι του κλάδου δέχτηκαν πρώτοι τις σκληρές οικονομικές συνέπειες τής πανδημίας. Η εργοδοσία της «βαριάς βιομηχανίας» του τουρισμού από εκεί που έλεγαν «θέλω λιγότερο κράτος, φόρους, νόμους» κλπ. έγιναν οι μεγαλύτεροι υποστηρικτές της κρατικής παρέμβασης! Μάλιστα πέτυχαν τον στόχο τους! Εκατομμύρια για την δικιά τους στήριξη, ενώ εμείς ζούσαμε με 534 ευρώ χωρίς να ξέρουμε τι μας ξημερώνει. ▶ Τις τελευταίες μέρες απασχολεί το εργατικό κίνημα η περίπτωση της e-food, η οποία απαίτησε την εξαναγκαστική μετατροπή της σχέσης εργασίας διανομέων της από ορισμένου χρόνου σε «αυτοαπασχολούμενους», υποστηρίζοντας, μάλιστα, ότι είναι προς το συμφέρον των εργαζομένων. Πώς το σχολιάζεις;

Δυστυχώς είναι μια γενικότερη τάση αυτή. Αυτοπασχόληση, αυτασφάλιση. Όλο αυτό το πακέτο. Οι εργοδότες προσπαθούν να μας πείσουν ότι θα μας συμφέρει και όταν δεν το καταφέρνουν μας απειλούν. Στην περίπτωση της efood οι εργαζόμενοι ούτε πείστηκαν, ούτε εκβιάστηκαν. ▶ Ενδιαφέρον έχει η άμεση αντίδραση του κόσμου μέσα από τα social media, ο οποίος σαμπόταρε μαζικά το efood. Αρκούν όμως συμβολικές δράσεις από το διαδίκτυο;

Είναι σίγουρα θετικό ότι ο κόσμος

στον

Γιάννης Σαλάπας Εργαζόμενος στον επισιτισμό, μέλος της Λάντζα

Ο αγώνας στην efood να γίνει πρότυπο για όλους Για τον αγώνα των εργαζομένων στην efood, την κατάσταση που επικρατεί στον κλάδο του επισιτισμού-τουρισμού και το διακύβευμα των εκλογών στο Συνδικάτο Επισιτισμού μιλά στο Πριν ο Γιάννης Σαλάπας, εργαζόμενος στον κλάδο του επισιτισμού-τουρισμού και μέλος του αγωνιστικού σχήματος Λάντζα. Γενικευμένη τάση η «αυτοαπασχόληση», φάρος ο αγώνας των διανομέων.

έδειξε τα ταξικά του αντανακλαλακά στικά και σκέφτηκε πραγματικά λάσαν εργάτης και όχι σαν πελάκά της. Παρόλα αυτά, τα εργατικά μας δικαιώματα τα κερδίζου-με στον δρόμο, με όπλο μας την στάση εργασίας, την απεργία, την πορεία. Αυτός είναι ο δρόμος που διάλεξαν και οι εργαζόμενοι και εμείς δεν μπορούμε παρά μόνο να τους στηρίξουμε. ▶ Παρότι η εταιρεία ανακάλεσε τις αρχικές της εξαγγελίες, οι εργαζόμενοιι δεν ικανοποιήθηκαν και συνέχισαν τον αγώνα τους απαιτώντας περισσότερα. Τι σηματοδοτεί η έκβαση του αγώνα τους για το εργατικό κίνημα στην Ελλάδα;

Οι εργαζόμενοι της efood ενωμένοι, δεν τσίμπησαν στις συγγνώμες των μεγαλοστελεχών και πέρασαν στην αντεπίθεση ζητώντας ακόμα περισσότερα!

ΝΙΚΗΦΟΡΟ ΖΥΛΑΛΗ

Πραγματικά είναι από τις λίγες φορές που θυμάμαι έναν εργατικό αγώνα να βγαίνει τόσο επιθετικά! Όλοι οι εργαζόμενοι ενωμένοι, δεν τσίμπησαν στις συγνώμες των μεγαλοστελεχών και πέρασαν στην αντεπίθεση ζητώντας ακόμα περισσότερα! Μακάρι αυτή η συμπεριφορά να γίνει πρότυπο για τους εργαζόμενους σε όλους τους χώρους εργασίας, σε όλους τους κλάδους! ▶ Ποια είναι τα αιτήματα των εργαζόμενων; Έχει δυναμική να πάει παραπέρα ο αγώνας και να πολιτικοποιηθεί περαιτέρω;

Τα σωματεία απαιτούν να ανανεωθούν όλες οι συμβάσεις σε αορίστου, με απευθείας πρόσληψη από την efood, με όλα τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Να δοθεί τέλος στο σύστημα αξιολόγησης bonus (batch) και στα ασαφή και αυθαίρετα κριτήρια παραγωγικότητας. Επίσης διεκδικούν να οριοθετηθούν ορθολογικά οι χιλιομετρικές αποστάσεις παραλαβής και παράδοσης, ώστε να διασφαλίζονται η υγεία και η ασφάλεια των διανομέων. Να σταματάει η διανομή όταν επικρατούν επικίνδυνες καιρικές συνθήκες, όπως καύσωνας, παγετός κλπ., σύμφωνα με την ήδη υπάρχουσα νομοθεσία για εργασίες που διεξάγονται στο ύπαιθρο και σε εξωτερικούς χώρους. Απαιτούν Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΣΣΕ) που να διασφαλίζει τις συμβάσεις αορίστου χρόνου με πλήρη εργασιακά δικαιώματα (Μέσα Ατομιής Προστασίας, ένσημα Βαρέα κής – Ανθυγιεινά, Α εταιρικό κινητό κα και δίκυκλο) αλλά και χώρους με απ αποδυτήρια, τουαλέτα και γενική χρήση για κάθε ανάγκη των ε εργαζόμενων διανομέων. Αυτός ο αγώνας μπορεί να βαθύνει ακόμα περισσότερο και να γίνει η αρχή για να αποκτήσουν φωνή και δικαιώματα όλοι οι αφανείς εργαζόμενοι στις γαλέρ ρες του επισιτισμού, στα call ce center κ.ο.κ. Επίσης, είναι ευκ ευκαιρία να αναδειχθεί συνολικ λικά το πρόβλημα στην εστίαση κα και στον τουρισμό. ▶ Θετική εξέλιξη αποτελεί και η κοινή ανακοίνωση του Συνδικάτου επισιτισμούτουρισμού και του ΣΒΕΟΔ. Είναι μια αναγκαιότητα

η κοινή δράση των δύο φορέων σε αυτό τον αγώνα;

Σίγουρα η κοινή δράση των δύο σωματείων είναι πολύ θετική. Μπροστά στην επίθεση που δεχόμαστε οι εργαζόμενοι δεν χωράνε σωματεία με πολιτικά στεγανά, αλλά σωματεία που θα υπερασπίζονται τους εργάτες χωρίς προϋποθέσεις. Αυτή η κοινή δράση θέλουμε να συνεχιστεί σε μια σειρά αγώνων που θα προκύψουν το επόμενο διάστημα, ειδικά μετά το αντεργατικό νομοσχέδιο Βρούτση-Χατζηδάκη. ▶ Μπορούν οι διανομείς από μόνοι τους να επιβάλλουν σημαντικές ανατροπές υπέρ των εργατικών συμφερόντων στον κλάδο ή χρειάζεται κάποιου άλλου είδους οργάνωσης των εργαζομένων στον επισιτισμό;

Η δυναμική των συναδέλφων διανομέων είναι πολύ μεγάλη αυτή την δεδομένη στιγμή. Για να πετύχουμε όμως μια σημαντική νίκη στον κλάδο (συλλογική σύμβαση, αυξήσεις, κλπ.) θα πρέπει όλες οι ειδικότητες, από την σερβιτόρα μέχρι τον λαντζέρη και από τον ρεζεψιονίστ μέχρι τον μάγειρα να ενωθούν και να δώσουν την μάχη αυτή μαζί. ▶ Αυτές τις μέρες πραγματοποιούνται και οι εκλογές του Συνδικάτου επισιτισμού, στις οποίες συμμετέχει και το εργατικό σχήμα της Λάντζα. Γιατί Λάντζα σε αυτές τις εκλογές;

Στηρίζουμε-ψηφίζουμε Λάντζα για να δώσουμε την μάχη ενάντια στον αστικοποιημένο συνδικαλισμό της ΔΑΚΕ, ΠΑΣΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ. Μην ξεχνάμε πως οι δύο τελευταίοι έκαναν ξανά την εμφάνιση τους μόλις μυρίστηκαν εκλογές. Ψηφίζουμε Λάντζα για την διεύρυνση της εργατικής δημοκρατίας μέσα στο συνδικάτο. Γιατί πιστεύουμε πως ένα συνδικάτο με 10.000 εγγεγραμμένους δεν μπορεί να κάνει μια συνέλευση τον χρόνο. Στηρίζουμε Λάντζα και δίνουμε τον αγώνα για κάθε συνάδελφο χωρίς καμία προϋπόθεση. Τέλος, στηρίζουμε Λάντζα γιατί σαν σχήμα παλεύουμε για ένα άλλο εργατικό κίνημα, που δεν του αρκεί η άμυνα, η τιμή στην ήττα, αλλά θα παλεύουμε μέχρι να νικήσουμε κόντρα σε εργοδοσία, κεφάλαιο και κυβέρνηση.

ΣΑΒΒΑΤΟ 25 - ΚΥΡΙΑΚΗ 26 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2021

ΕΠΙ • κοινωνία Ματίνα Παπαχριστούδη

πίσω

Πέντε συν μια πράξεις στον έλεγχο της ενημέρωσης

από τις κάμερες

ΜΜΕ η οποία πέρασε από τον έντυπο Τύπο, στην ιδιωτική τηλεόραση και από εκεί σε μέγιστο βαθμό στο Διαδίκτυο. Με τηνεκμε της πανδημικής κρίσης του Covid-19, ο έλεγχος στην ενημέρωση είναι ολοκληρωτικός, σχεδόν χωρίς διαφυγή στα συστημικά μέσα. Σε μια προσπάθεια αποκωδικοποίησης επισημαίνουμε έξι βασικά σημεία για το πώς επιτυγχάνεται η πλήρης χειραγώγηση της ενημέρωσης. Τα δημόσια Μέσα πέΕΝΤΩΜΕΤΑΞΥ, η κυβέρνηση ρασαν απευθείας στην εποΜητσοτάκη έκανε άλλο ένα μικρό πτεία και έλεγχο του μεγάδώρο στους καναλάρχες. Μείωσε ρου Μαξίμου, τοποθετήτο όριο στο κόστος ανά επεισόδιο θηκαν ως στελέχη οι πιστοί τηλεοπτικού σίριαλ, προκειμένου έμμισθοι κομματικοί δηνα λάβει την κρατική επιδότηση μοσιογράφοι. Τα κρατικά από το ΕΚΟΜΕ. Ενώ το αρχικό Μέσα τροφοδοτούν κατά όριο ήταν 30.000 ευρώ ανά επειτουλάχιστον 60% με 70% τη συνολική ειδησεογραφία σόδιο, με στόχο καλύτερη ποιόσε όλα τα μίντια εντός και τητα στην παραγωγή, έφτασε τα εκτός Ελλάδας. 10.000 ευρώ! Πρακτικά, όλα τα Στα ιδιωτικά μίντια που τηλεοπτικά προγράμματα, ακόμη παραπαίουν οικονομικά, και τα φθηνά ριάλιτι, μπορούν να το ρεπορτάζ, η ειδησεοεπιδοτηθούν με κρατικό χρήμα. γραφία, η πληροφόρηση για την επικαιρότητα αντικαταστάθηκαν αποκλειστικά από δελτία τύπου, έτοιμα ρεπορτάζ που διανέμονται από γραφεία Τύπου κυβερ-

Ποτέ άλλοτε η ενημέρωση δεν ήταν σε τόσο διευρυμένο επίπεδο ελεγχόμενη, διαβρωμένη ως το κόκκαλο από την πλήρη ενσωμάτωση και υποταγή Μέσων και δημοσιογράφων στην κυβέρνηση. Δεν πρόκειται για την «ελληνική παράδοση» των κομματικοποιημένων

Η ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ στο τηλεοπτικό σκηνικό συνέβη. Το Mega του Βαγγέλη Μαρινάκη εδώ και δυο εβδομάδες εμφανίζεται στην πρώτη θέση τηλεθέασης στις μετρήσεις της Nielsen, αφήνοντας τον μέχρι πρότινος πρώτο Σκάι του Γιάννη Αλαφούζου στην 3η θέση! Σύμφωνα με την εταιρεία, η πρωτιά οφείλεται στις ελληνικές σειρές και τις εκπομπές της τηλε-ψυχαγωγίας. Ο Σκάι με την επιλογή των ριάλιτι παιχνιδιών φαίνεται να είναι ο χαμένος.

ΧΑΜΕΝΟΣ επίσης είναι ο ΑΝΤ1, ο οποίος πάντα στις μετρήσεις τηλεθέασης καταγράφει ποσοστό κάτω του 10% και βρίσκεται πίσω από το Star. Ο σκληρός τηλεοπτικός ανταγωνισμός έχει διακύβευμα τη διανομή της διαφημιστικής πίτας, που φέτος θα μοιραστεί σε περισσότερους παίχτες. Η αύξηση ποσοστών του Mega αλλάζει την ισορροπία σε αυτή τη διανομή.

νητικών, κρατικών, θεσμικών οργάνων. Οι θέσεις δημοσιογράφων στα παραπάνω όργανα υπερδιπλασιάστηκαν. Η δημοσιογραφία έγινε κρατική υπηρεσία. Η κυβέρνηση έχει ικανοποιήσει με το παραπάνω όλες τις απαιτήσεις των ιδιοκτητών media, όχι μόνο των ολιγαρχών της ενημέρωσης που είναι συνδημότες της κρατικής εξουσίας αλλά και των μικρότερων σε όλη τη χώρα. Μοίρασε χρήματα, άλλαξε νόμους, κατήργησε φόρους, έδωσε προνόμια, χάρισε δάνεια. Ελέγχει τη ροή της πληροφόρησης σε όλο το σύστημα ενημέρωσης και για όλη την επικαιρότητα, μέσω των διαφημιστικών πακέτων, εξαγοράζοντας πιστή υποστήριξη και κατάργηση κάθε αρνητικής αναφοράς. Επιβραβεύει με επιπλέον διανομή κρατικού χρήματος, μέσω των αυξανόμενων δαπανών επικοινωνίας, τους πλέον πιστούς ανθρώπους της στο μιντιακό σύστημα, κυρίως στις εφημερίδες και το Διαδίκτυο. Τελευταία πράξη, που μεγεθύνει την επιρροή όλων των παραπάνω, είναι οι δημοσκοπήσεις που χρησιμοποιούνται στην επιχείρηση χειραγώγησης μέσω των ΜΜΕ.

ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΟΙ ∆ίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων «Σπάρτακος» Η ανισότητα μεταξύ των συνφάνταρων στον Λόχο Διοικήσεως του 424 Γενικού Στρατιωτικού Νοσοκομείου Εκπαίδευσης (ΓΣΝΕ) όχι μόνο συνεχίζει αλλά διογκώνεται. Το Δίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων «Σπάρτακος» και η Επιτροπή Αλληλεγγύης Στρατευμένων έλαβαν τη 10η επιστολή καταγγελίας μέσα σε πολύ μικρό διάστημα. «Ας μας απαντήσει κάποιος αρμόδιος της Διοίκησης Υγειονομικού από το Γενικό Επιτελείο Στρατού (ΓΕΣ), έμπρακτα και ειλικρινά: Υπάρχουν πραγματικά κάποιοι οπλίτες θητείας με πόστο εμβολιαστή που ολοκληρώνουν τη θητεία τους με μονοψήφιο αριθμό υπηρεσιών, ενώ παράλληλα φαντάροι στον ίδιο λόχο κάνουν 150 υπηρεσίες μέχρι και την απόλυσή τους; Ας μας απαντήσει κάποιος: Είναι αλήθεια ότι στρατός συνεχίζει να μην λαμβάνει καθόλου υπόψιν τα μόρια και τις μορφωτικές γνώσεις ενός οπλίτη παρά μόνο το πόσο καλό και ισχυ-

424 ΓΣΝΕ: 10η καταγγελία ▸ ∆εν έχουν τέλος οι ανισότητες και οι αδικίες υπέρ βυσμάτων της Ν∆ στη Βόρεια Ελλάδα ρό βύσμα έχει; Γιατί στην αναφορά του λόχου είμαστε ελάχιστοι οπλίτες, γύρω στους 8-10, και παράλληλα οι εμβολιαστές-οπλίτες δεν συμμετέχουν καθόλου σε υπηρεσίες του λόχου; Γιατί οι αρμόδιοι επιτρέπουν τέτοιες ανισότητες; Γιατί κάποιοι θέλουν να καταστρέψουμε την υγεία μας και δεν βοηθούν να αποφορτιστεί η κατάσταση; Γιατί οι εμβολιαστές-οπλιτές χρήζουν τέτοιας ευνοϊκής μεταχείρισης; Γιατί δεν ανακυκλώνονται οι εμβολιαστέςοπλίτες στο εμβολιαστικό όπως γίνεται με άλλες οργανικές μονάδες της Θεσσαλονίκης, κι εδώ και 5 μηνες εί-

ναι τα ίδια 10 άτομα; Το ΓΕΣ επιβεβαιώνει τις καταγγελίες;». Σε παλαιότερη καταγγελία, άλλοι φαντάροι που υπηρετούν στον Λόχο Διοικήσεως είχαν καταγγείλει μεταξύ άλλων: «Όχι μόνο ισχύει ό,τι έχουν πει οι συνφάνταροι αλλά θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι και επιεικείς στον τρόπο που θίγουν τα ζητήματα που έχουν δημιουργηθεί. Σήμερα ενημερωθήκαμε πως, εφόσον οι άδειες του εμβολιασμού κατά του κορονοϊού εγκρίθηκαν, θα γίνει μια αναπροσαρμογή με τις υποτιθέμενες τιμητικές άδειες που θα μας έδιναν. Αυτό σημαίνει πως

όποιος έχει κάνει το εμβόλιο δεν θα πάρει καμιά μέρα τιμητική. Έχουμε βγάλει σχεδόν όλη τη θητεία μας εκεί μέσα, με εμπλοκές, με κατανόηση, αντιμετωπίζοντας ψύχραιμα τις απάνθρωπες συμπεριφορές εναντίον μας και αντί να ανταμειφθούμε έστω με πέντε μέρες τιμητικής άδειας, κοιτάζουν πώς θα μας εγκλωβίσουν όσο περισσότερο γίνεται εκεί μέσα, για να βγάζουμε τη δουλειά των στελεχών». Το Γενικό Επιτελείο Στρατού και η διοίκηση τι απαντούν για όλες αυτές τις καταγγελίες; Τις επιβεβαιώνουν; Εμείς καλούμε τους συνφάνταρους να αγωνιστούν. Να βγουν παραπονούμενοι στην αναφορά. Να ζητήσουν ακρόαση από τον διοικητή και την ιεραρχία. Καλούμε τους γονείς να παρέμβουν. Το Δίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων «Σπάρτακος» και η Επιτροπή Αλληλεγγύης Στρατευμένων είναι στο πλευρό τους. Μόνο με κίνημα μέσα και έξω από τον στρατό μπορούμε να υπερασπίσουμε τα δικαιώματά μας.

Κοινωνία Γιώργος Μουρμούρης

ανταστείτε την εικόνα: Σε ερημική τοποθεσία ενός νησιού, τις καλλιεργημένες εκτάσεις διακόπτουν συρματοπλέγματα. Πίσω από την περίφραξη τύπου ΝΑΤΟ, με κοφτερές λεπίδες που συνηθίζεται να φυλάσσουν τις στρατιωτικές εγκαταστάσεις της συμμαχίας που τις προηγούμενες δεκαετίες «φύτευσε» χιλιάδες τόνους βομβών στη Μέση Ανατολή και την Αφρική, εκτείνεται μια μικρή πόλη αποτελούμενη από οικίσκους κοντέινερ. Την είσοδο φράσει σύστημα τουρνικέ το οποίο περιστρέφεται μόνο μετά την επίδειξη ειδικής κάρτας, στην οποίαν έχουν ενσωματωθεί και βιομετρικά δεδομένα. Ο χώρος φυλάσσεται επί εικοσιτετραώρου βάσεως από ισχυρή αστυνομική δύναμη και ιδιωτική εταιρεία σεκιούριτι, ενώ οι εγκαταστάσεις παρακολουθούνται από κλειστό κύκλωμα τηλεόρασης που δίνει απευθείας εικόνα σε ένα Κέντρο Ελέγχου, δεκάδες χιλιόμετρα μακριά. Εκεί, από αναπαυτικές πολυθρόνες σε ένα φουτουριστικό χώρο, ειδικοί παρακολουθούν όλες τις κινήσεις στο εσωτερικό του Κέντρου. Ακούγεται σαν ένα δυστοπικό σενάριο τύπου Black Mirror. Όμως είναι πραγματικότητα: Είναι η νέα «κλειστή δομή» στη Σάμο και το συνδεδεμένο Κέντρο Ελέγχου Συμβάντων στο κτήριο Κεράνης, στον Πειραιά. «Η Σάμος σήμερα ησυχάζει και αφήνει πίσω της τις ντροπιαστικές σκηνές στο Βαθύ», δήλωνε το Σάββατο 18 Σεπτεμβρίου ο υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής, Νότης Μηταράκης, εγκαινιάζοντας την κλειστή δομή στο ακριτικό νησί. Πράγματι, η Σάμος θα «ησυχάσει» αλλά μόνο επειδή οι πρόσφυγες «θάβονται ζωντανοί» πίσω από συρματοπλέγματα. Όσο για τις εξευτελιστικές για την ανθρώπινη υπόσταση συνθήκες που επικρατούσαν στο Βαθύ, όπου άνθρωποι και ποντίκια συμβίωναν επί χρόνια, δεν «έπεσαν από τον ουρανό» αλλά αποτελούσαν μια πιο «πρωτόγονη» εκδοχή του «δόγματος αποτροπής» που εφάρμοζε αρχικά ο

ΣΑΒΒΑΤΟ 25 - ΚΥΡΙΑΚΗ 26 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Σάμος: Πρόσφυγες από τα ποντίκια στα συρματοπλέγματα Πίσω από συρματοπλέγματα «τύπου ΝΑΤΟ», πύλες φραγμένες με τουρνικέ, αστυνομικούς, σεκιούριτι και υπό το άγρυπνο βλέμα κλειστού κυκλώματος τηλεόρασης «θάβουν» τους πρόσφυγες κυβέρνηση και ΕΕ. Η αρχή έγινε στη Σάμο, ακολουθούν Κως, Λέρος, Χίος, Λέσβος.

ΣΥΡΙΖΑ (επί διακυβέρνησης του οποίου τέθηκε επί χάρτου το σχέδιο για κλειστή δομή) και στη συνέχεια η Νέα Δημοκρατία. Σύμφωνα με το υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου, η κατασκευή του ΚΥΤ κόστισε 43 εκατομμύρια ευρώ. Χρηματοδοτήθηκε εξολοκλήρου από την Ευρωπαϊκή Ένωση (που είχε την ευκαιρία να αποδείξει εκ νέου πώς εννοεί τον «ανθρωπισμό» και την «αλληλεγγύη»), ενώ κατασκευάστηκε από τη «Μυτιληναί-

ος». Δεν είναι τυχαία η έμφαση που δίνεται στο ζήτημα της φύλαξης. Σύμφωνα με το Υπουργείο, «το σύνολο της δομής περιβάλλεται από διπλή περίφραξη ασφαλείας τύπου ΝΑΤΟ», ενώ στην είσοδο έχουν εγκατασταθεί «τουρνικέ, μαγνητικές πύλες, x-rays, σύστημα access control δύο παραγόντων (ταυτότητα και αποτύπωμα)». Επιπλέον, «σε όλη την έκταση της δομής έχει προβλεφθεί η εγκατάσταση Κλειστού Συστήματος Παρακολούθησης

Η δομή-φυλακή παρακολουθείται σε πραγματικό χρόνο από το Κέντρο Ελέγχου στον Πειραιά

Τήνος: Καταστολή για τις ανεμογεννήτριες Εννέα τραυματίες, οι δύο εκ των οποίων με τραύματα στο κεφάλι, μώλωπες και ράμματα στο μάτι, άφησε πίσω της η επίθεση αστυνομικών δυνάμεων σε κατοίκους της Τήνου που διαμαρτύρονταν για τη μεταφορά και εγκατάσταση ανεμογεννητριών. Η επίθεση έλαβε χώρα το βράδυ της Τρίτης στο χωριό Τριπόταμος, όπου βρίσκονταν συγκεντρωμένοι κάτοικοι του νησιού εκφράζοντας με συμβολικό τρόπο την αντίθεσή τους στις ανεμογεννήτριες. Σύμφωνα με την ομάδα «Τήνος κατά των

ανεμογεννητριών», τα βαριά μηχανήματα κατέφτασαν συνοδεία ισχυρής αστυνομικής δύναμης που επιτέθηκε στους κατοίκους. Σημειώνεται ότι, σύμφωνα με την ίδια ομάδα, στα τμήματα των δημοτικών οδών που χρησιμοποιούντα από τα βαρέα οχήματα της εταιρείας, για όσο διαρκεί η μεταφορά των τμημάτων των ανεμογεννητριών, τίθεται σε ισχύ απαγόρευση κυκλοφορίας! Για πολλή ώρα, δε, την ίδια ημέρα παρέμεινε αποκλεισμένο το λιμάνι της Τήνου και όλοι οι δρόμοι που οδηγούν σε αυτό.

(CCTV), το οποίο χρησιμοποιεί “έξυπνο” λογισμικό». Μέχρι την Παρασκευή, περισσότεροι από 500 πρόσφυγες είχαν μεταφερθεί στη νέα δομή-φυλακή, την οποίαν οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα περιγράφουν ως «έναν δυστοπικό εφιάλτη που θα συμβάλει στην απομόνωση και στον περαιτέρω επανατραυματισμό τους». «Μπορεί τα συρματοπλέγματα στο νέο κλειστό κέντρο να είναι καινούργια και γυαλιστερά, αυτό όμως δεν μπορεί να παρουσιάζεται ως βελτίωση. Είναι το τέλειο παράδειγμα για το πόσο εγκληματικές είναι οι ευρωπαϊκές πολιτικές για τη μετανάστευση», σχολιάζει η οργάνωση. Η ελεγχόμενη και «με το σταγονόμετρο» ροή πληροφόρησης για το πώς αντέδρασαν οι πρόσφυγες τη νέα δομή, θέλει κάποιους να εμφανίζονται ανακουφισμένοι που θα κοιμηθούν σε κρεβάτι και θα πλυθούν με τρεχούμενο νερό, μετά από χρόνια. Σύμφωνα με πληροφορίες του Πριν, όμως, η συντριπτική πλειοψηφία των προσφύγων φοβόταν το νέο camp καθώς αντιλαμβάνονταν ότι θα μεταφέρονταν σε μια φυλακή, από την οποίαν προς το παρόν παραμένει άγνωστο αν, για ποιους και υπό ποιους όρους θα προβλέπεται έξοδος. Το μόνο βέβαιο είναι ότι κατά την αναμονή απάντησης στο αίτημα ασύλου οι πρόσφυγες θα παραμένουν υπό διοικητική κράτηση, ενώ σε περίπτωση αρνητικής απάντησης θα περιμένουν κρατούμενοι την απέλασή τους. Στη Σάμο, κάποιες κινητοποιήσεις διαμαρτυρίας ενάντια στην κλειστή δομή δεν έτυχαν μαζικής ανταπόκρισης. Άλλωστε τους τελευταίους μήνες εκατοντάδες πρόσφυγες αφέθηκαν σιωπηρά, σύμφωνα με πληροφορίες, να εγκαταλείψουν μόνοι τους το νησί προς την ενδοχώρα, σε μια προσπάθεια –σε συνδυασμό με τα κανονικοποιημένα pushbacks– να εμπεδωθεί η αίσθηση της «ησυχίας». Μια «ησυχία» εφιαλτικά δυστοπική, που είναι πιο αναγκαίο από ποτέ να σπάσει ο «θόρυβος» της αλληλεγγύης.

ΣΑΒΒΑΤΟ 25 - ΚΥΡΙΑΚΗ 26 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2021

20/10 Η ∆ΙΚΗ

∆ΙΑ∆ΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΥΛΟ

∆ικαιοσύνη για τον Ζακ, φώναξαν στην Αθήνα

Αντιφασιστική κινητοποίηση, ετοιμότητα για τις νέες μάχες

Κοινωνία Ντίνα Χαριτάτου

▸ Πολύ μαζική η πορεία συγκλόνισε τις φτωχογειτονιές του Πειραιά Εκατοντάδες διαδηλωτές, άτομα της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, φοιτήτριες και φοιτητές, φεμινιστικές συλλογικότητες και πολιτικές οργανώσεις, νέοι και νέες, συμμετείχαν την Τρίτη στη διαδήλωση για τη συμπλήρωση τριών χρόνων από τη δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου/Zackie Oh. Οι διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν στο σημείο του μέχρι θανάτου ξυλοδαρμού του Ζακ από τον ιδιοκτήτη κοσμηματοπωλείου και τον συνεργό του, στην οδό Γλάδστωνος και πραγματοποίησαν διαδήλωση προς τη Βουλή, διεκδικώντας την απονομή δικαιοσύνης, εν όψει της έναρξης της δίκης στις 20 Οκτωβρίου. Στο μεταξύ, με ανακοίνωσή της η δικηγόρος της οικογένειας του Ζακ, Άννυ Παπαρούσσου, κατήγγειλε νέες μεθοδεύσεις με στόχο να μην βρεθούν στο εδώλιο του κατηγορούμενου όλοι οι εμπλεκόμενοι στην υπόθεση. Κάνοντας λόγο για εμπαιγμό από το δικαστικό σύστημα, η κα Παπαρούσσου σημειώνει: «Μετά από την απόρριψη της μήνυσης της οικογένειας κατά όλων των αστυνομικών και του υπαλλήλου του ΕΚΑΒ με ανυπόστατο νομικά σκεπτικό, ασκήσαμε προσφυγή κατά της απορριπτικής διάταξης. Η προσφυγή έγινε δεκτή και η Εισαγγελέας Εφετών διέταξε την παραπομπή όλων και περαιτέρω ανάκριση. Η ανάκριση παραδίδεται στον ίδιο ανακριτή που είχε κρίνει ότι οι λοιποί αστυνομικοί και ο υπάλληλος του ΕΚΑΒ δεν πρέπει να παραπεμφθούν σε δίκη. Η οικογένεια του Ζακ δεν καλείται στην ανάκριση για να ασκήσει τα δικαιώματά της. Αυτό σημαίνει ότι δεν μας δόθηκε η δυνατότητα να υποβάλλουμε αίτηση εξαίρεσης στον ανακριτή που είχε ήδη κρίνει τη μη παραπομπή των λοιπών σε δίκη. Η οικογένεια του θύματος παρακάμφθηκε για να κλείσει η περαιτέρω διερεύνηση ως προς τις ευθύνες των λοιπών παρευρισκομένων αστυνομικών και του υπαλλήλου του ΕΚΑΒ. Κατόπιν πληροφοριών, η υπόθεση παραπέμπεται στο δικαστικό συμβούλιο το οποίο καλείται να επικυρώσει τη γνώμη του ανακριτή ή να συνταχθεί με την άποψη της Εισαγγελέως Εφετών που δέχθηκε την προσφυγή μας και διέταξε τη διερεύνηση των ευθυνών των λοιπών». «Τρία χρόνια από τον θάνατό του και το δικαστικό σύστημα ανθίσταται, αρνούμενο να αποδώσει ουσιαστική δικαιοσύνη, ακόμα και με στρεβλή κατηγορία (όχι ανθρωποκτονία ως όφειλε, αλλά θανατηφόρο σωματική βλάβη)», σημειώνει η Άννυ Παπαρούσσου, καταλήγοντας: «Τρία χρόνια ο Ζαχαρίας δολοφονημένος, τρία χρόνια η Δικαιοσύνη κρύβεται».

να αντιφασιστικό ποτάμι κατέκλυσε το Σάββατο 18 Σεπτέμβρη τους δρόμους του Κερατσινίου και έφτασε μέχρι τη Νίκαια, καταλήγοντας στην πλατεία της Οσίας Ξένης, όπου οι γερμανοί ναζί μαζί με τους ντόπιους συνεργάτες τους ολοκλήρωσαν το έγκλημα του μπλόκου της Κοκκινιάς με μαζικές εκτελέσεις. Πάνω από 4.000 διαδηλωτές σε μια μαχητική και ενωτική πορεία έδειξαν πως οι φτωχογειτονιές του Πειραιά δεν ξεχνούν τον Παύλο Φύσσα. Η μαζική συμμετοχή, ένα χρόνο μετά την καταδίκη της Χρυσής Αυγής ως εγκληματικής οργάνωσης, δεν ήταν δεδομένη. Θα μπορούσε να υπάρχει κάποιος εφησυχασμός, κάποια ικανοποίηση από τη θετική πρωτόδικη απόφαση· αλλά όχι. Ο κόσμος

ΡΟ∆ΟΣ

του αγώνα καταλαβαίνει πως η μάχη με το τέρας του φασισμού, του ρατσισμού, του εθνικισμού, όλων των αντιδραστικών γεννημάτων του καπιταλισμού συνεχίζεται! Όπως το είπε και η Μάγδα Φύσσα: «Δεν τελειώσαμε με το φασισμό. Βάλαμε μια εγκληματική οργάνωση, τη Χρυσή Αυγή στη φυλακή αλλά ο φασισμός είναι εκεί έξω και οι ψηφοφόροι επίσης». Η Μάγδα Φύσσα δεν παρέλειψε να αναφερθεί και στην απώλεια του δικηγόρου Πολιτικής Αγωγής στη δίκη της Χρυσής Αυγής Ανδρέα Τζέλλη. Η οικογένεια και οι φίλοι του Παύλου βρέθηκαν και φέτος στην κεφαλή της πορείας, μαζί με την μητέρα και τον αδελφό του Ζακ Κωστόπουλου, τον πατέρα και την αδερφή του Βασίλη Μάγγου, τον δάσκαλο του Αλέξη Γρηγορόπουλου και

τον γιο του Νίκου Τεμπονέρα. Αμέσως μετά ακολουθούσαν εκατοντάδες νέοι/ ες και μεγαλύτεροι με αντιφασιστικά συνθήματα και παλμό. Η πορεία απλώθηκε σε ένα μεγάλο μήκος. Αντιφασιστικές συλλογικότητες, όπως ο Αντιφασιστικός Συντονισμός, η ΚΕΕΡΦΑ και η ΚΑΡ, μαζικό μπλοκ φοιτητικών συλλόγων και σωματείων (όπως η ΠΕΝΕΝ), ο Ανυπόταχτος Μαθητής και η Εργατική Λέσχη Κερατσινίου, πολιτικές οργανώσεις της Αριστεράς (με μαζικό μπλοκ του ΝΑΡ και της νΚΑ), συλλογικότητες του αντιεξουσιαστικού και αναρχικού χώρου αλλά και το μπλοκ του Εργατικού Κέντρου Πειραιά και του ΠΑΜΕ, διαμόρφωσαν μια εντυπωσιακή κινητοποίηση. Αξιοσημείωτο πως το ΠΑΜΕ πήρε μέρος και στη συγκέντρωση και στην πορεία για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά φέτος, αλλάζοντας τη στάση που κρατούσε παλιότερα, όταν έκανε δική του συγκέντρωση στην πλατεία Ζαρντέν. Φέτος την μετέτρεψε σε προσυγκέντρωση. «Ο Παύλος ζει τσακίστε τους ναζί», «uάνατος στον φασισμό, λευτεριά στον λαό», «mε τις μετανάστριες είμαστε μαζί, επαναπροωθήσεις σε μπάτσους και ναζί», «ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΕΠΟΝ ο δρόμος των λαών», «kαι τώρα και πάντα, και όπως στο 40 τη φτώχεια και το φασισμό θα πολεμάμε πάντα», «oι φασίστες θέλουν εμφύλιο των φτωχών γιατί είναι τα τσιράκια των αφεντικών», «lιτότητα, ανεργία, φασισμός, ανθρώπινος δεν γίνεται ο καπιταλισμός», ήταν ορισμένα από τα συνθήματα που ακούστηκαν στην πορεία.

Δημήτρης Τζιαντζής

Πανδημία βίας και γυναικοκτονιών

Δώρα από τη Ρόδο είναι το τελευταίο στη σειρά θύμα της έμφυλης βίας και των πατριαρχικών σχέσεων, αντιλήψεων και πρακτικών. H 31χρονη εκπαιδευτικός πήγε να μπει στο αυτοκίνητό της στην οδό Μόσχας, όπου ο πρώην φίλος της της είχε στήσει ενέδρα θανάτου. Άνοιξε πυρ εναντίον της δύο φορές και την σκότωσε. Λίγη ώρα αργότερα, ο 40χρονος δράστης αυτοκτόνησε στο σπίτι του. Ο αυτόχειρας δολοφόνος είχε εμφανίσει κακοποιητική συμπεριφορά σε βάρος και της πρώην συζύγου του, η οποία, μάλιστα, φέρεται να είχε

προσφύγει στα αστικά και ποινικά δικαστήρια, ενώ είχε καταθέσει και αίτημα για ασφαλιστικά μέτρα. Η ίδια η ζωή και ο θάνατος δίνουν αποστομωτική απάντηση στο ανορθολογικό επιχείρημα «γιατί δεν έφυγε η γυναίκα από μια κακοποιητική σχέση» και άλλες αντιδραστικές λογικές που ρίχνουν το φταίξιμο στο θύμα και επιχειρούν να δικαιολογήσουν το θύτη. Η Δώρα βρήκε το θάρρος να φύγει, ωστόσο ο δολοφόνος την ακολούθησε και τη σκότωσε εν ψυχρώ με σχέδιο και –πιθανότατα– με συνεργό. Η ευκολία με την οποία άτομα που έχουν απασχολήσει τη δικαιοσύνη

έχουν πρόσβαση σε φονικά όπλα είναι άλλο ένα ζήτημα που δείχνει τις ευθύνες της πολιτείας. Η δολοφονία της Δώρας έγινε τρία χρόνια μετά από τον ομαδικό βιασμό και δολοφονία της Ελένης Τοπαλούδη από δύο άντρες στο ίδιο νησί. Δεν είναι «η κακιά στιγμή» και δεν είναι «έγκλημα πάθους». Γίνεται φανερό ότι κάτι πολύ σάπιο υπάρχει στην ελληνική κοινωνία, όχι μόνο στη Ρόδο, και απαιτείται σύγκρουση με όλες τις έμφυλες διακρίσεις και την ανισότητα. Με κάθε σκοταδιστική και σοβινιστική αντίληψη που υποτιμά και υποβαθμίζει τη γυναίκα.

Κοινωνία ΗΛΙΟΥΠΟΛΗ

Γιώργος Μουρμούρης

Μια μαχήτρια της ζωής

Νέα μαρτυρία «καίει» τον αστυνομικό ▸ Συνεχείς οι πειθαρχικοί έλεγχοι αλλά παρέμενε στο Σώμα

τα χέρια των αρχών βρίσκεται η κατάθεση δεύτερου θύματος του αστυνομικού που βασάνιζε και εξέδιδε την 18χρονη στην Ηλιούπολη, η υπόθεση της οποίας αποκαλύφθηκε τον Ιούλιο, όταν η ίδια κατάφερε να διαφύγει από το σπίτι-φυλακή και να ζητήσει βοήθεια σε κοντινή καφετέρια. Πρόκειται για υπόθεση με πολλά κοινά χαρακτηριστικά με αυτήν της 18χρονης καθώς, όπως υποστηρίζει το θύμα, ο αστυνομικός με απειλή και χρήση βίας αλλά και εκμεταλλευόμενος οικογενειακές και οικονομικές δυσκολίες, την κακοποιούσε σεξουαλικά και την ανάγκαζε να εκδίδεται ενώ ο ίδιος καρπωνόταν τις

αμοιβές. Την περίοδο που την εξωθούσε στην πορνεία, ο αστυνομικός κρατούσε την κοπέλα αιχμάλωτη σε σπίτι. Θυμίζοντας την περίπτωση της 18χρονης, στην νέα υπόθεση που αποκαλύπτεται γίνεται λόγος για χρήση χαπιών από τον αστυνομικό, προκειμένου να επιβάλει τη θέλησή του στα θύματά του. Πάντα σύμφωνα με την κατάθεση, ο αστυνομικός απαιτούσε από το θύμα να τον φέρει σε επαφή και με άλλες κοπέλες ενώ το εκβίαζε με απειλές για τη ζωή των γονιών του. Ξανά όπως στην υπόθεση της 18χρονης, έτσι και στη δεύτερη περίπτωση που αποκαλύπτεται, τα ραντεβού με τους πελάτες κλείνονταν μέσω ιστοτό-

ΣΕΙΣΜΟΠΛΗΚΤΟΙ

Θεοπίστη Καπέτα

που ενώ το θύμα μεταφερόταν στα σημεία της συνεύρεσης από συνεργό. Στο μεταξύ, σύμφωνα με πληροφορίες, ο αστυνομικός είχε δεχθεί δεκάδες πειθαρχικούς ελέγχους επί σειρά ετών, χωρίς ωστόσο να αποπεμφθεί από το Σώμα. Υπενθυμίζεται ότι, λίγο μετά την αποκάλυψη της υπόθεσης της 18χρονης, από την τότε πολιτική ηγεσία του υπουργείου Πολιτικής Προστασίας επιχειρήθηκε να δοθεί «γραμμή» ότι το θέμα δεν αφορούσε κύκλωμα trafficking αλλά υπόθεση ενδοοικογενειακής βίας. Η ίδια η νεαρή κοπέλα τότε είχε παραμείνει επί ώρες στο Εσωτερικών Υποθέσεων χωρίς επικοινωνία με τους δικηγόρους της. Τις επόμενες ημέρες, η μορφή «χιονοστιβάδας» που πήραν οι αποκαλύψεις για τον αστυνομικό αλλά και τον πατέρα της νεαρής κοπέλας, οι οποίοι προφυλακίστηκαν, καθώς και η ανάδειξη της ύπαρξης κυκλώματος trafficking, οδήγησαν σε κύμα αντιδράσεων και διαμαρτυριών με αποκορύφωμα τη μεγάλη διαδήλωση περίπου 2.000 ατόμων προς το αστυνομικό τμήμα της Ηλιούπολης, στις 12 Ιουλίου. Στις εξελίξεις, κομβικός ήταν ο ρόλος των μαχόμενων δικηγόρων αλλά και των τοπικών και φεμινιστικών συλλογικοτήτων, που στήριξαν από την πρώτη στιγμή το θύμα και πίεσαν ώστε να μην «κουκουλωθεί» η υπόθεση.

Μισό χρόνο σε containers στην Ελασσόνα

ξι μήνες μετά τον σεισμό που έπληξε την ευρύτερη περιοχή της Λάρισας και ιδιαίτερα της Ελασσόνας, η κατάσταση συνεχίζει να είναι τραγική. Η σεισμική δόνηση που άγγιξε τα 6 ρίχτερ προκάλεσε πλήθος ζημιών που ανέτρεψε τη ζωή και τη καθημερινότητα εκατοντάδων ανθρώπων. Ακόμη και σήμερα, δεν έχει ξεκινήσει η αποκατάσταση των καταστροφών παρόλο που ήδη από την επομένη γινόταν λόγος για άμεση κινητοποίηση της πολιτείας με πλήθος δεσμεύσεων χωρίς κανέναν ουσιαστικό σχεδιασμό. Περιγράφοντας τις συνθήκες με τις οποίες είναι αντιμέτωποι οι κάτοικοι, ο Στάθης Ντούρος, Περιφερειακός Σύμβουλος με την Αριστερή Παρέμβαση Θεσσαλίας - Ανταρσία για την Ανατροπή εξηγεί: «Οι άνθρωποι πέρασαν όλο το καλοκαίρι σε container. Οι πολύ υψηλές θερμοκρασίες αυτού του καλοκαιριού η κατάσταση σε Τύρναβο και Ελασσόνα βρίσκονταν

στα όρια του βιώσιμου. Δυστυχώς, απ’ ότι φαίνεται όμως οι σεισμόπληκτοι πρόκειται να περάσουν και έναν πολύ δύσκολο χειμώνα». Λίγο μετά τον σεισμό, συστάθηκαν επιτροπές από τους κατοίκους οι οποίες επισκέφθηκαν κάποιους θεσμικούς παράγοντες, με τους δεύτερους να δίνουν μόνο κενές υποσχέσεις για άμεση αποκατάσταση των ζημιών. Σύμφωνα με τους πληγέντες του Μεσοχωρίου, πολλά από τα container γέρνουν, το νερό έρχεται με σωλήνες άρδευσης και κατά συνέπεια δεν είναι ούτε πόσιμο αλλά ούτε μπορεί να χρησιμοποιηθεί για μαγείρεμα, υπάρχει έλλειψη σε θερμαντικά σώματα, κουζίνες και πλυντήρια. Μέσα σε μια μακρά λίστα από αποδείξεις της ανεπάρκειας του κράτους προστίθεται και το γεγονός ότι υπάρχουν ακόμη σεισμόπληκτοι που δεν έχουν λάβει το «τρομερό βοήθημα» των εξακοσίων ευρώ! Η επιτροπή που συστάθηκε επισκέφθηκε

ΣΑΒΒΑΤΟ 25 - ΚΥΡΙΑΚΗ 26 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2021

τον Δήμαρχο Ελασσόνας στις 23 Σεπτεμβρίου, για να γνωστοποιήσουν τα αιτήματα που αφορούν τόσο την διαβίωση τους το επόμενο διάστημα όσο και την αποκατάσταση των περιουσιών τους. Την στιγμή λοιπόν που τόσοι άνθρωποι ζούνε ξεχασμένοι από την πολιτεία εδώ και μήνες χωρίς να υπάρχει ένα ξεκάθαρο πλάνο δράσης για την κατεδάφιση και αποκατάσταση των εκατοντάδων οικοδομημάτων που κρίθηκαν ακατάλληλα, ο Μητσοτάκης προσπαθεί να… «βγάλει από τη μύγα ξύγκι». Στον αγιασμό του δημοτικού σχολείου στο Δάμασι Τυρνάβου παραβρέθηκε, αφότου είχε κάνει και τις σχετικές αναρτήσεις στα social media για να αναδειχθεί η τρομερή πρόοδος αποκατάστασης των ζημιών. Σε συνεργασία με την ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ ολοκληρώθηκε η κατασκευή του νέου σχολείου, όμως πολλά ακόμη οικοδομήματα παραμένουν ερείπια για τα οποία δεν γίνεται ούτε λόγος.

Στερνό αντίο στη συντρόφισσα Αμαλία ∆ραγανίγου

Με ένα ζεστό χειροκρότημα και δάκρυα στα μάτια οι συγγενείς, οι φίλοι και οι σύντροφοί της αποχαιρέτησαν την Αμαλία Δραγανίγου την Τρίτη το μεσημέρι στην Πετρούπολη. Ήταν όλοι και όλες εκεί, όσοι/ες περπάτησαν μαζί της, από τη γενιά της σπουδάζουσας μέχρι τους φίλους και συναγωνιστές από τους φαρμακοποιούς και τη γειτονιά. Η Αμαλία έφυγε πρόωρα από κοντά μας, αφού έδωσε μια πολύχρονη μάχη με τον καρκίνο. Δεν παραδόθηκε, πάλεψε με την αρρώστια της με αξιοπρέπεια μέχρι το τέλος. Το ΝΑΡ αποχαιρέτησε την Αμαλία «με μεγάλη θλίψη και συγκίνηση». «Η Αμαλία Δραγανίγου με το παράδειγμά της έδωσε νόημα στην έννοια του μαχητή της ζωής, του κοινωνικού αγωνιστή, του ανθρώπου που θέλει να προσφέρει στον λαό και στο κοινωνικό σύνολο στο σήμερα και με το βλέμμα στο αύριο. Εντάχθηκε από μαθήτρια στο κομμουνιστικό κίνημα και ακολούθησε αυτόν τον δρόμο, τον δρόμο του αγώνα και της αλληλεγγύης σε όλη της τη ζωή, μέσα στο πανεπιστήμιο και μετά στη γειτονιά και στο χώρο των φαρμακοποιών. Η Αμαλία ήταν άνθρωπος της πράξης και όχι των λόγων, της προσφοράς και όχι των υποσχέσεων», αναφέρεται μεταξύ άλλων στην ανακοίνωση της οργάνωσης, μέσα από την οποία έδρασε η Αμαλία. Το Πριν εκφράζει στους δικούς της ανθρώπους τα πιο βαθιά συλλυπητήρια. Κι όπως σημειώνει και το ΝΑΡ, «η μνήμη της Αμαλίας θα φωτίζει για πάντα το πάθος για ζωή, για ένα κόσμο ισότητας, ελευθερίας, δημιουργίας, αλληλεγγύης».

20 Κώστας Σκορδούλης

ΣΑΒΒΑΤΟ 25 - ΚΥΡΙΑΚΗ 26 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Περιβάλλον

Ούτε θέλουν, ούτε μπορούν να προστατεύσουν το περιβάλλον ▸ Οι πράσινες διακηρύξεις της EUMED-9 και τα κέρδη του κεφαλαίου

ι επιπτώσεις από την υπερθέρμανση του πλανήτη μεταμορφώνουν το περιβάλλον μας, αυξάνοντας τη συχνότητα και την ένταση των ακραίων καιρικών φαινομένων. Η Ευρώπη γνώρισε ακραία κύματα καύσωνα τα τέσσερα από τα πέντε τελευταία χρόνια. Το περασμένο καλοκαίρι, οι θερμοκρασίες πάνω από τον Αρκτικό Κύκλο ήταν κατά 5°C υψηλότερες απ’ ό,τι συνήθως. Η διακυβερνητική επιτροπή για την κλιματική αλλαγή (IPCC) εξέδωσε τον Οκτώβριο του 2018 ειδική έκθεση σχετικά με τις επιπτώσεις της υπερθέρμανσης του πλανήτη κατά 1,5°C πάνω από τα προβιομηχανικά επίπεδα και τις σχετικές μεθόδους που υπάρχουν για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Τα επιστημονικά στοιχεία αποδεικνύουν ότι η ανθρωπογενής υπερθέρμανση του πλανήτη έχει ήδη φτάσει 1°C πάνω από τα προβιομηχανικά επίπεδα και αυξάνεται κατά περίπου 0,2°C ανά δεκαετία. Η παγκόσμια μέση αύξηση της θερμοκρασίας θα μπορούσε να φτάσει τους 2°C σύντομα μετά το 2060 και να εξακολουθήσει να αυξάνεται στη συνέχεια. Ιδιαίτερα ανησυχητική είναι η Έκθεση της Ευρωπαϊκής Ένωσης «Καθαρός Πλανήτης για όλους» (2018) για την περιοχή της Μεσογείου. Το 16 % της σημερινής μεσογειακής ζώνης είναι πιθανό να γίνει άγονη γη έως το τέλος του αιώνα. Με αυτά τα δεδομένα συνήλθε στην Αθήνα, στις 16-17 Σεπτεμβρίου, η EUMED-9, η διάσκεψη για την αντιμετώπιση της περιβαλλοντικής και κλιματικής κρίσης στη Μεσόγειο, στην οποία συμμετείχαν η Ελλάδα, η Κύπρος, η Γαλλία, η Ισπανία, η Ιταλία, η Κροατία, η Μάλτα, η Πορτογαλία και η Σλοβενία. Στην διακήρυξή τους, οι συμμετέχουσες χώρες δεσμεύονται στην εφαρμογή της Συμφωνίας του Παρισιού και στον στόχο της ΕΕ για μείωση των καθαρών εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου κατά τουλάχιστον 55% έως το 2030, από τα επίπεδα του 1990. Η κοινή διακήρυξη αναφέρεται στις ιδιαιτερότητες της Μεσογείου ως μιας περιοχής ιδιαίτερα ευάλωτης στις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, η οποία υφίσταται πλέον πρωτοφανή οικολογική ζημιά. Η διακήρυξη τονίζει ότι οι οικολογικές απειλές που αντιμετωπίζει η Μεσόγειος θα πρέπει να ληφθούν υπόψη κατά την ανάπτυξη και την υλοποίηση των πολιτικών της ΕΕ για το κλίμα και την ενέργεια. Υπάρχει ειδική μνεία σε ζητήματα προστασίας της βιοποικιλότητας, των δασών και του θαλάσσιου περιβάλλοντος. Από την πλευρά της κυβέρνησης της ΝΔ πρόκειται για μνημείο υποκρισίας.

Μετά το περιβαλλοντοκτόνο νομοσχέδιο Χατζηδάκη που κατήργησε τις περιοχές Natura και τις έδωσε βορά στις εταιρείες εξορύξεων, αφού γεμίζει τα βουνά με βιομηχανικά αιολικά πάρκα και τους κάμπους με φωτοβολταϊκά, αφού ιδιωτικοποιεί την παραγωγή και διανομή ηλεκτρικού ρεύματος, μετά από την παταγώδη αποτυχία αντιμετώπισης των δασικών πυρκαγιών λόγω έλλειψης υποδομών και οργάνωσης, υπογράφει για την προστασία του περιβάλλοντος της Μεσογείου! Υποτιμάνε την νοημοσύνη μας!! Παράλληλα, στη διακήρυξη οι χώρες δεσμεύονται στην τήρηση των στόχων της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας και την προώθηση συναφών νομοθετικών προσαρμογών. Τον Δεκέμβριο του 2019, με την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία, η Ευρωπαϊκή Ένωση δεσμεύτηκε να καταστεί η Ευρώπη η πρώτη κλιματικά ουδέτερη ήπειρος μέχρι το 2050, με υλοποίηση της μεταστροφής προς μια οικονομία «χαμηλού» άνθρακα, ώστε το 2050 οι εκπομπές Αερίων του Θερμοκηπίου να αντισταθμίζονται από τη δέσμευσή τους μέσω φυσικών οικοσυστημάτων και τεχνολογικών λύσεων, δημιουργώντας μηδενικό ισοζύγιο. Για την επίτευξη του στόχου της Πράσινης Συμφωνίας, η ΕΕ θα υλοποιήσει ένα σχέδιο μεταρρυθμίσεων, με επενδύσεις ύψους 1 τρισ. ευρώ, που θα αφορά τη «διασφάλιση της ανταγωνιστικότητας» των κλάδων που όπως υποστηρίζεται «αναλαμβάνουν το συνεχώς αυξανόμενο κόστος μείωσης των εκπομπών ΑτΘ». Πρόκειται δηλαδή για μια επιδότηση των

καπιταλιστικών επιχειρήσεων ώστε να περιορίσουν τις εκπομπές των ΑτΘ. Τα τελευταία χρόνια, όπως φαίνεται και παραπάνω, υπάρχει μια έντονη διακηρυκτική δραστηριότητα της ΕΕ για την προστασία του περιβάλλοντος. Κοινός τόπος όλων των εγγράφων, εκθέσεων και διακηρύξεων είναι η αναφορά στο σύμπτωμα και όχι στην αιτία. Γιατί η αιτία βρίσκεται στα οικονομικά συμφέροντα των καπιταλιστικών επιχειρήσεων, που επιβάλλουν την ολοένα και με ταχύτερους ρυθμούς εφαρμογή νέων τεχνικών παραγωγής χωρίς καμία προηγούμενη αξιολόγηση των συνεπειών τους, που αποδεδειγμένα επιφέρουν ανεπανόρθωτες καταστροφές στο περιβάλλον. Η αιτία βρίσκεται στην ιστορική εξέλιξη του καπιταλισμού, στη βιομηχανική επανάσταση του 19ου αιώνα που αύξησε κατά πολύ το επίπεδο εκπομπής ατμο-

Ο ορθολογισμός του καπιταλισμού και το περιβαλλοντικό του ενδιαφέρον σταματούν μπροστά στην πόρτα της καπιταλιστικής επιχείρησης

σφαιρικών ρύπων υπονομεύοντας σοβαρά την υγεία όχι μόνο των εργαζομένων στα εργοστάσια αλλά και γενικά όλων των κατοίκων των πόλεων. Ο καπιταλισμός εξαπέλυσε μια καθολική επίθεση στη φύση με σκοπό την όσο το δυνατόν αποδοτικότερη εκμετάλλευση των φυσικών πόρων, γεγονός που κλόνισε τις οικολογικές ισορροπίες. Και όμως η οικολογική κρίση, όπως τη γνωρίζουμε σήμερα, δεν είναι η γραμμική έκβαση της βιομηχανικής ανάπτυξης από τον 19ο αιώνα μέχρι σήμερα. Είναι αποτέλεσμα ενός ποιοτικού άλματος που έχει άμεση σχέση με τη γενίκευση της χρήσης του πετρελαίου και με την ανάπτυξη της χημικής βιομηχανίας που τροφοδοτήθηκε από την εντατικοποίηση της γεωργίας. Από τη δεκαετία του 1970, το ποιοτικό αυτό άλμα έχει αποκτήσει ακόμη πιο εντυπωσιακές διαστάσεις λόγω της ανεξέλεγκτης εκβιομηχάνισης του «Τρίτου Κόσμου». Δεν είναι δυνατόν να λυθεί η οικολογική κρίση, δεν μπορεί να υπάρξει αποτελεσματική προστασία της φύσης και του περιβάλλοντος χωρίς να θιχτεί η παραγωγική βάση του καπιταλιστικού συστήματος. Η πολιτική της ΕΕ τα τελευταία χρόνια εντάσσεται στο πρόγραμμα των αστικών τάξεων των αναπτυγμένων καπιταλιστικών χωρών να προωθήσουν το σχήμα για την «πράσινη οικονομία της αγοράς». Αυτή η πολιτική έχει τα εξής χαρακτηριστικά: α) Η προστασία του περιβάλλοντος γίνεται πεδίο για την αύξηση της κερδοφορίας του κεφαλαίου β) Η προστασία του περιβάλλοντος επιχειρείται να γίνει η ατμομηχανή για «έναν εκσυγχρονισμό της καπιταλιστικής οικονομίας» και γ) γίνεται προσπάθεια να αποκατασταθεί το κύρος της άποψης ότι η αγορά είναι το αποκλειστικό μέσο για μια πολιτική κατά της κλιματικής αλλαγής. Μέχρι στιγμής, όμως, οι απόπειρες προσανατολισμού του καπιταλισμού σε μια φιλική προς το περιβάλλον λειτουργία έχουν αποτύχει, για τον λόγο ότι η λογική του κέρδους είναι εντελώς ασύμβατη με μια πολιτική σεβασμού της φύσης και των λειτουργιών της. Οι διακηρύξεις για μια «αειφόρο ανάπτυξη» διαψεύδονται από τη λογική του κεφαλαίου: «Αειφόρος ανάπτυξη» και νόμος της αξίας αποκλείονται αμοιβαία. Ο ορθολογισμός του καπιταλισμού σταματά μπροστά στην πόρτα της καπιταλιστικής επιχείρησης. Για την αντικαπιταλιστική αριστερά, μόνο η εργατική τάξη με την αυτόνομη πολιτική της παρουσία, μπορεί να σώσει τη φύση και τη ζωή και να εγγυηθεί το μέλλον του πλανήτη!

Ρωγμές στον χρόνο 1969 ● Ο Αμπιμαέλ Γκουσμάν

ΣΑΒΒΑΤΟ 25 - ΚΥΡΙΑΚΗ 26 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Δημήτρης Γρηγορόπουλος

ιδρύει το κομμουνιστικό κόμμα Φωτεινό Μονοπάτι.

1980 ● Κλιμακώνεται η επαναστατική δράση της οργάνωσης.

1982 ● Οι επαναστάτες καταλαμβάνουν την πρωτεύουσα της περιοχής Αγιαγκούτσο.

1989 ● Η οικονομική κρίση ενισχύει το αντάρτικο.

Εικοσιεννιά χρόνια από τη σύλληψή του, ο ηγέτης της οργάνωσης Φωτεινό Μονοπάτι του Περού, Αμπιμαέλ Γκουσμάν, απεβίωσε μέσα στη φυλακή. Όλα αυτά τα χρόνια υπήρχαν πολλές καταγγελίες για καταπάτηση βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων του. Ο Αλμπέρτο Φουχιμόρι, ο δικτάτορας που συνέλαβε –με τη βοήθεια των ΗΠΑ– τον Γκουσμάν, καταδικάστηκε το 2009 σε 25 χρόνια κάθειρξης για παραβιάσεις δημοκρατικών δικαιωμάτων. Βεβαίως, σύμφωνα με τη φιλολογία των αστικών ΜΜΕ, «τρομοκρατική οργάνωση» ήταν το Φωτεινό Μονοπάτι…

1992, Σεπτέμβριος ● Η ισχύς του Φωτεινού Μονοπατιού φτάνει στο απόγειό της.

1992, 12 Σεπτεμβρίου ● Ο Γκουσμάν συλλαμβάνεται.

2021, 11 Σεπτεμβρίου ● Ο Γκουσμάν πεθαίνει στη φυλακή. Η κηδεία του μετατρέπεται σε λαϊκή κινητοποίηση.

Αμπιμαέλ Γκουσμάν: Ένας αδάμαστος ως το τέλος επαναστάτης

τις 11 Σεπτεμβρίου 2021 πέθανε σε ηλικία 86 ετών ο ιστορικός ηγέτης της επαναστατικής οργάνωσης Φωτεινό Μονοπάτι (Sendero Luminoso) Aμπιμαέλ Γκουσμάν. Είχε επιδεινωθεί η υγεία του στη φυλακή υψίστης ασφαλείας της ναυτικής βάσης του Καλάο, κοντά στην πρωτεύουσα του Περού, Λίμα, όπου κρατούνταν σε άθλιες συνθήκες, κλεισμένος σε ένα υπόγειο και ανήλιαγο κελί, μία «φυλακή μέσα στη φυλακή». Ο Γκουσμάν και οι υπαρχηγοί του είχαν συλληφθεί στη Λίμα το 1992, επί προεδρίας του Αλμπέρτο Φουχιμόρι (1992-2000), ο οποίος είχε εξαπολύσει απηνή διωγμό κατά του επαναστατικού κινήματος.Ισπανικά και ισπανόφωνα πρακτορεία ειδήσεων, όπως η εφημερίδα ABC μετέδωσαν την είδηση ότι από το καλοκαίρι ο Γκουσμάν βρισκόταν σε απεργία πείνας. Όταν επιδεινώθηκε σοβαρά η υγεία του διακομίστηκε στο νοσοκομείο. Έδωσε την τελευταία μάχη του αγέρωχος και ανυπότακτος. Ο Γκουσμάν ακόμη και νεκρός εμπνέει τρόμο στην αστική εξουσία. Όπως μεταδίδει το BBC, η κυβέρνηση ήθελε να δει το πτώμα του να αποτεφρώνεται για να μην υπάρχει τόπος στον οποίο να συρρεύσουν Περουβιανοί για να αποτίσουν φόρο τιμής στον Γκουσμάν. Σύμφωνα με την El Mundo η κυβέρνηση απαγόρευσε κάθε είδους εκδηλώσεις, ακόμη και τα γκράφιτι, θεωρώντας τες διατάραξη της δημόσιας τάξης και απειλώντας με συλλήψεις όσους πολίτες συμμετέχουν σε αυτές. Ο Γκουσμάν ήταν μαρξιστής καθηγητής φιλοσοφίας στο πανεπιστήμιο του Σαν Κριστόμπαλ. Εγκατέλειψε την ηρεμία και τις δάφνες της πανεπιστημιακής καριέρας, για να ηγηθεί του επαναστατικού κινήματος. Το 1964 ο Γκουσμάν με άλλα στελέχη του Κ.Κ. Περού αποσχίστηκαν, υποστηρίζοντας την ένοπλη δράση για την κατάκτηση της εξουσίας.

Το 1969 πρωτοστάτησε στην ίδρυση του 70 και την αρχή της δεκαετίας του 1980 αναπτύχθηκε στη Λατινική Αμερική η Κομμουνιστικού Κόμματος Φωτεινό Μο«τρομοκρατία του κράτους». Με την νοπάτι. Το κόμμα δραστηριοποιήθηκε καθοδήγηση της CIA αναδείχθηκαν σε αρχικά στην περιοχή του Αγιακούτσο, πολλές χώρες δικτατορικές κυβερνήσεις όπου ο Γκουσμάν δίδασκε φιλοσοφία. (επιχείρη «Κόνδωρ») για να κα(επιχείρηση μασία του Προχώρησε στην προετοιμασία ταστε ταστείλουν με άγρια βία τα αντάρτικου, στρατολογώντας ντας επ επαναστατικά κινήματα αρχικά κυρίως νέους. Στο το Το Φωτεινό κ να υπερασπίσουν τα και συνέδριο του Φωτεινού ύ Μονοπάτι συμφέροντα των αστιΜονοπατιού το 1979 ο κών τάξεων και των Γκουσμάν πρότεινε την προσείλκυσε ΗΠΑ, που θεωρούσαν άμεση έναρξη ένοπλου στις γραμμές του τη Λατινική Αμερική επαναστατικού αγώνα. «πίσω αυλή τους». Τη δεκαετία 1960-70 την αγροτική Έτσι αντιμετωπίστηστη Λατινική Αμερική φτωχολογιά κ και η επαναστατική κε στον απόηχο της νίκης τηςς δρά δράση του Φωτεινού Μονοσης Κουβανέζικης Επανάστασης πατιού που από τον Μάιο του πατιού, στικού και της ίδρυσης σοσιαλιστικού 1980 αναπτύχθηκε έντονα: Σαμποκαθεστώτος αλλά και στη βάση των τάζ, επιθέσεις σε στρατόπεδα της ποοξύτατων προβλημάτων της μεγάλης λιτοφυλακής, εναντίον αξιωματούχων λαϊκής πλειοψηφίας αναπτύχθηκαν του καθεστώτος, κατάληψη της πόλης αντάρτικα επαναστατικά κινήματα σε Ουαμάγκα, πρωτεύουσας της περιοχής πολλές χώρες της Λατινικής Αμερικής. Αγιακούτσο. Στην περιοχή αυτή το επαΣτον αντίποδα, στις δεκαετίες του 1960-

ναστατικό κίνημα είχε κερδίσει τη λαϊκή υποστήριξη γιατί η πλειοψηφία των ιθαγενών ζούσε σε συνθήκες απόλυτης φτώχειας. Στα τέλη της δεκαετίας του 1980 η οικονομική κρίση που ξέσπασε ενίσχυσε κατά πολύ τους επαναστάτες, αφού εξάντλησε ολοκληρωτικά τα λαϊκά στρώματα αλλά και τους υπαλλήλους του δημοσίου που έβλεπαν τους μισθούς τους να μειώνονται, όπως και τα μεσαία στρώματα που ζημιώνονταν από τη μείωση της αγοραστικής τους δύναμης. Στο απόγειο της δύναμής του, το Σεπτέμβρη του 1992, το Φωτεινό Μονοπάτι αριθμούσε 25.000 άνδρες και δρούσε απειλητικά στο μεγαλύτερο μέρος της χώρας. Με κεντρικό σύνθημα την κατάσχεση της γης των μεγάλων γαιοκτημόνων προσείλκυσε άμεσα την αγροτική φτωχολογιά στις γραμμές του. Παράλληλα, ο Γκουσμάν τόνιζε ότι στον ταξικό αγώνα πρέπει να κερδηθούν οι εργάτες και υπάλληλοι στις πόλεις, ώστε, όταν το αντάρτικο θα πολιορκούσε ασφυκτικά τις πόλεις, να πυροδοτηθεί εξέγερση και σ’ αυτές ώστε το κίνημα να καταλάβει την εξουσία. Ο Γκουσμάν απέβλεπε σε μία κρατική εξουσία, που θα περιερχόταν σε τρεις τάξεις το προλεταριάτο, την αγροτιά και τη μικροαστική τάξη. Θεωρούσε ότι είναι δυνατή η συμμαχία με την εθνική αστική τάξη, η οποία όμως δεν υπήρχε στο Περού. Το κυβερνητικό σύστημα θα βασιζόταν σε λαϊκές συνελεύσεις πυραμιδωτής μορφής. Η επικίνδυνη ανάπτυξη του Φωτεινού Μονοπατιού ώθησε τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό στην αποφασιστική ενίσχυση της αστικής εξουσίας στο Περού. Στις εκλογές του 1990 υποστήριξαν τον Αλμπέρτο Φουχιμόρι, ο οποίος νίκησε. Δύο χρόνια μετά την εκλογή του προχώρησε σε πραξικόπημα. Η κυβέρνηση του Φουχιμόρι με την πολιτική και στρατιωτική βοήθεια των Αμερικάνων αφιερώθηκε στον αγώνα κατά των επαναστατών. Παραχώρησε περισσότερες εξουσίες στις ένοπλες δυνάμεις και αναδιοργάνωσε τις υπηρεσίες πληροφοριών. Στη διάρκεια του «αντιτρομοκρατικού αγώνα», ο κυβερνητικός στρατός σκότωσε μεγάλο αριθμό αμάχων, που δεν είχαν σχέση με το Φωτεινό Μονοπάτι. Στις 12 Σεμπτεμβρίου 1992 ο Γκουσμάν συλλαμβάνεται στη Λίμα. Μετά τη σύλληψή του σταδιακά μειώνεται η δραστηριότητα της οργάνωσης. Για τις παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων που συντελέστηκαν κατά την περίοδο διακυβέρνησής του ο Αλμπέρτο Φουχιμόρι οδηγήθηκε σε δίκη στη Λίμα το 2007 και τον Απρίλιο του 2009 καταδικάστηκε σε 25 χρόνια κάθειρξη. Η καταδίκη αυτή του Φουχιμόρι από μεταγενέστερη αστική εξουσία καταρρίπτει τις αιτιάσεις ακόμα και από «προοδευτικούς» παράγοντες για την τρομοκρατία που άσκησε δήθεν το Φωτεινό Μονοπάτι και ο Γκουσμάν. Είναι πάγια τακτική της αστικής προπαγάνδας, εξάλλου, να δαιμονοποιεί τον επαναστατικό αγώνα και να τον ταυτίζει με την τρομοκρατία...

ΣΑΒΒΑΤΟ 25 - ΚΥΡΙΑΚΗ 26 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Βασίλης Τσιράκης

Ο ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Μαθήματα Περσικών σε στρατόπεδο συγκέντρωσης ▸ Μια ψηφίδα στο ψηφιδωτό της ναζιστικής φρίκης Η ταινία Μαθήματα Περσικών του Βαντίμ Πέρελμαν, μια γαλλική/γερμανική και λευκορωσική παραγωγή, επικεντρώνεται στον αγώνα επιβίωσης του Ζιλ, ενός κρατουμένου σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης της κατεχόμενης από τους Γερμανούς Γαλλία κατά την περίοδο 1942-1944. Ο Ζιλ σώζεται χάρη σε ένα ψέμα: ισχυρίζεται ότι ξέρει περσικά τα οποία αναλαμβάνει να διδάξει στον λοχαγό υποδιοικητή του στρατοπέδου που σχεδιάζει να ανοίξει ένα εστιατόριο στην Τεχεράνη μετά τον πόλεμο. Στην πραγματικότητα ο Ζιλ, που συστήνεται ως Ρεζά, δεν ξέρει ούτε λέξη φαρσί και επινοεί λέξεις για έννοιες και αντικείμενα τις οποίες όμως πρέπει να απομνημονεύσει για να μην αποκαλυφθεί η απάτη του. Μέσα σε αυτή τη διετία, από το «μικρό» αυτό στρατόπεδο πέρασαν 15.00025.000 κρατούμενοι, κυρίως Εβραίοι που δεν εξοντώθηκαν εκεί αλλά στάλθηκαν στα μεγάλα κολαστήρια της Πολωνίας. Καθώς η ήττα ζυγώνει, οι Γερμανοί καίνε όλα τα αρχεία με τα ονόματα των κρατουμένων, όμως περίπου 2.500 ονόματα θα διασωθούν χάρη στον Ζιλ. Κεντρικός αφηγηματικός άξονας της ταινίας είναι η τιτάνια προσπάθεια του Ρεζά/Ζιλ να πλάσει με το μυαλό του μια ολόκληρη ανύπαρκτη γλώσσα, μαζί και τους γραμματικούς κανόνες της. Αυτό το έξυπνο σεναριακό εύρημα κλέβει την παράσταση ενώ κωμικοτραγική είναι η προσπάθεια του Γερμανού λοχαγού να μάθει τα περσικά «μαϊμού». Η σκηνοθεσία είναι συμβατική, χωρίς εξάρσεις αλλά η ταινία είναι μια ψηφίδα στο μεγάλο ψηφιδωτό της ναζιστικής φρίκης που δεν πρέπει να ξεχνάμε.

ι προβολές γίνονται στις αίθουσες Ιντεάλ, Δαναός, Τριανόν, Μέγαρο Μουσικής, Αίγλη Ζαππείου αλλά και για πρώτη φορά στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος και στα θερινά σινεμά Ριβιέρα, Στέλλα και Σινέ Φλερύ, ενώ ένα μέρος του προγράμματος θα προβληθεί, επίσης για πρώτη φορά, και ψηφιακά, στην πλατφόρμα online.aiff.gr. Τα τμήματα του φεστιβάλ αποτελούν: - Το διεθνές διαγωνιστικό για ταινίες μυθοπλασίας, στο οποίο συμμετέχουν 14 ταινίες από την Ινδία ως το Μεξικό. - Το διεθνές διαγωνιστικό για ντοκιμαντέρ, με 10 ταινίες τεκμηρίωσης, μεταξύ των οποίων και το ελληνικό ντοκιμαντέρ Οφειλή του Σταύρου Ψυλλάκη. - Το διαγωνιστικό ελληνικών ταινιών μικρού μήκους, στο οποίο οι προτάσεις συμμετοχής έφτασαν τις 273, δείγμα των διεργασιών στους κόλπους της ανεξάρτητης κινηματογραφίας και από τις οποίες επιλέχθηκαν (μόνο) οι 40. - Το τμήμα «Τα αγαπημένα των φεστιβάλ», όπου μεταξύ άλλων ξεχωρίζουμε το ελληνικό ντοκιμαντέρ Βοή του κόσμου του Πέτρου Σεβαστίκογλου, το οποίο αναφέρεται στη γενιά των γεννημένων στο μεταίχμιο του 21ου αιώνα, των σημερινών 20άρηδων. Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά ο σκηνοθέτης στο σημείωμα του: «Κρίση, ανασφάλεια, πόλεμοι, οικολογική καταστροφή του πλανήτη. Ένας κόσμος χωρίς προσανατολισμό, χωρίς κοινωνική πολιτική, ούτε ιδεολογία. Η οικονομία του κέρδους ορίζει την απάντηση στο κάθε ερώτημα. Η οικονομία δεν εξηγεί όμως ούτε από πού προερχόμαστε ούτε πού πηγαίνουμε ούτε γιατί πάμε... Οι νέοι ψάχνουν ένα νόημα, ένα κοινό όραμα που θα τους βγάλει από την απομόνωση, αναζητούν τη συνύπαρξη που θα τους κάνει να ανήκουν σε κάτι μεγαλύτερο από την ταπεινωτική ιδιότητα του καταναλω-

Πολιτισμός

Το 27ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας «Νύχτες Πρεμιέρας» ξεκίνησε τις προβολές του την Τετάρτη 22/9. Θα ολοκληρωθεί την Κυριακή 3/10 με την ταινία Dune του Ντενί Βιλνέβ.

Νύχτες Πρεμιέρας με αφιέρωμα στον Όρσον Γουέλς

τή. Έναν τόπο όπου με θέμα τον σεξουαλικό τα καίρια ερωτήμαπροσανατολισμό και τη τα μπορούν να επαναδιαφορετικότητα, διτεθούν». Η ταινία θα ασχίζοντας εποχές και Διαθέσιμες για πρώτη ο προβληθεί το Σάββατο ηπείρους, κουλτούρες φορά δωρεάν στο αικ 25/9 στις 8 μ.μ. στην Ταικαι σύνορα, από το Ρίο ίντερνετ μερικές ντ νιοθήκη της Ελλάδος. ντε Τζανέιρο έως το κέντρο ρώτη - Το τμήμα «Αφιερώτης Αθήνας, από τις καλύτερες μβάματα», όπου περιλαμβά-Το τμήμα «Μουσική νέες ελληνικές ιέρωκαι φιλμ», όπου ξεχωρίζουνεται το σημαντικό αφιέρωταινίες μικρού ς, στο με ττο μουσικό ντοκιμαντέρ μα στον Όρσον Γουέλς, όκληρη Το καλ οποίο θα προβληθεί ολόκληρη καλοκαίρι της Σόουλ, το οποίο μήκους αναφέ η φιλμογραφία του! Με επίαναφέρεται στο ξεχασμένο μέσα στ κεντρο τα 80 χρόνια από τον στο χρόνο πολιτιστικό φεθούν σπάστιβάλ ττου Χάρλεμ το καλοκαίρι Πολίτη Κέιν θα προβληθούν ων οποίων του '69, ό νιες κόπιες μεταξύ των όπου τριακόσιες χιλιάδες πως το είχε θεατές παρακολούθησαν τους το Άγγιγμα του Κακού όπως B.B King συλλάβει και γυρίσει ο δημιουρKing, Μαχάλια Τζάκσον, Sly α τεχνικής and the F γός του, αποτέλεσμα Family Stone, Στίβι Γουλμ με βάση όντερ, Ν ανακατασκευής του φιλμ Νίνα Σιμόν κά, σε συναυλλά και το λίες που περιφρούρησαν οι Μαύτις σημειώσεις του αλλά α που θεωροι Πάνθη Too Much Johnson, ταινία Πάνθηρες! ρκαγιά, για Τέλος, για πρώτη φορά θα ρούταν καμένη σε πυρκαγιά, να ανακαλυφθεί χρόνια αργότερα υπάρχουν συγκεντρωμένες μερικές σε μια αποθήκη στην Ιταλία. από τις καλύτερες ελληνικές ταινί- Το τμήμα «Ζωές σε Μετάες μικρού μήκους των τελευταίων βαση: Trans Cinema Matters», χρόνων, δωρεάν μέσα από την ψηστο οποίο προβάλλονται ταινίες φιακή πλατφόρμα online.aff.gr.

Ένα τραγούδι για τον Ζακ και κάθε ψυχή που αιμορραγεί και καταλήγει μες στον δρόμο ιδρωμένη απ’ τη μάχη της να μην την παίρνουν τα ταξί και να κλαίει μονάχη της πασαλειμμένη με κραγιόνια, με ρουζ και με μάσκαρες να τη ρωτάν περαστικοί «Βρε ψυχή μου πού τράκαρες;»

Με αφορμή τη συμπλήρωση τριών χρόνων από τη δολοφονία του Ζαχαρία Κωστόπουλου, ο Σπύρος Γραμμένος αποφασίζει να του αφιερώσει το σπαρακτικό τραγούδι «Ψυχή» που βρίσκεται στο τελευταίο άλμπουμ του καλλιτέχνη, Δισκό σας. Όπως εξηγεί ο ίδιος ο καλλιτέχνης: «Ένα πρωί, τον Νοέμβριο του

2017, ξύπνησα στις επτά με τους στίχους αυτού του τραγουδιού στο μυαλό μου. Τον Σεπτέμβρη του 2018, δολοφονείται ο Ζακ Κωστόπουλος και την επόμενη μέρα, τυχαία, είναι η πρώτη φορά που παίζω ζωντανά αυτό το τραγούδι. Τελειώνοντάς το, όσοι ήμασταν πάνω και κάτω απ’ τη σκηνή, αισθανθήκαμε πως τραγούδι και γεγονός συνδέθηκαν».

∆ιεθνή ΗΠΑ Μάκης Γεωργιάδης

ΣΑΒΒΑΤΟ 25 - ΚΥΡΙΑΚΗ 26 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Τρόμος στα σύνορα της Άγριας Δύσης

Ρωσία

Νίκη Πούτιν, άνοδος ΚΚΡΟ, κενό Αριστεράς

Σαν σκηνή από άγριο γουέστερν, έφιπποι σερίφηδες αντιμετωπίζουν με λάσο και μαστίγια τους απελπισμένους μετανάστες από την Αϊτή και άλλες χώρες της Λατινικής Αμερικής, που επιχειρούν να διαβούν τον ποταμό Ρίο Γκράντε και να μπουν στις ΗΠΑ.

ποταμός Ρίο Γκράντε δεν έχει αποτελέσει απλώς ανεξάντλητη πηγή έμπνευσης ή το ντεκόρ για ταινίες γουέστερν βγαλμένες από την χρυσή εποχή του σινεμά. Ο Ρίο Γκράντε είναι και σήμερα ο μεγάλος ποταμός, ο «μεγάλος σύμμαχος» των κατατρεγμένων, των κυνηγημένων, των κάθε λογής και χρώματος παρανόμων. Μόνο που όλοι αυτοί ενσαρκώνονται σήμερα στα καραβάνια των κατατρεγμένων μεταναστών. Τα πλήθη των απόκληρων που συνωστίζονται κατά δεκάδες χιλιάδες κάτω από τα γεφύρια του ποταμού που ενώνουν τις ΗΠΑ με το Μεξικό, αλλά διαχωρίζουν βίαια και κάθετα τους ανθρώπους. Σήμερα οι παράνομοι και οι κυνηγημένοι είναι όλοι αυτοί που αναζητούν δυο πιθαμές ανέφελο ουρανό και ένα τόπο που θα βρουν ένα κομμάτι ψωμί να τους θρέψει. Σαν να μην έχει περάσει ούτε χρόνος από το 19ο αιώνα, σερίφηδες και οπλισμένοι καουμπόηδες, έφιπποι, με περίστροφα οπλισμένοι και με το λάσο ανά χείρας ρίχνονται σε ένα σύγχρονο κυνήγι «παρανόμων κεφαλών». Είναι απλώς οι σύγχρονοι ένστολοι υπάλληλοι του κράτους που φοβάται τους μετανάστες και τους πρόσφυγες περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Το μεταναστευτικό ζήτημα και στις ΗΠΑ αντιμετωπίζεται με όρους κρίσης ή ακόμη και «μάστιγας» από τους πιο αντιδραστικούς και εξελίσσεται σε μέγιστο θέμα εσωτερικής πολιτικής αντιπαράθεσης. Ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν δέχεται ομοβροντία πυρών για τη μεταναστευτική του πολιτική. Παρά το γεγονός ότι μόνο μέσα σε δύο μήνες, δηλαδή Ιούλιο και Αύγουστο, η διοίκηση των Δημοκρατικών απέλασε με συνοπτικές διαδικασίες πάνω

από 200.000 μετανάστες απορρίπτοντας τις αιτήσεις τους, οι επικρίσεις είναι έντονες. Το ίδιο και για τις εξελίξεις των τελευταίων ημερών, καθώς στην πόλη Ντελ Ρίο και στα σύνορα με το Μεξικό έχουν συγκεντρωθεί πάνω από 14.000 μετανάστες προερχόμενοι κυρίως από την Αϊτή. Επισήμως η κυβέρνηση κάνει λόγο για απέλαση 500 ανθρώπων μόνο μέχρι τα μέσα της περασμένης εβδομάδας, ωστόσο οι πληροφορίες είναι αντικρουόμενες. Πηγές της συνοριακής φρουράς έκαναν λόγο σε ειδησεογραφικά πρακτορεία για χιλιάδες απελάσεις, ενώ έδιναν και έναν αριθμό περίπου 2.000 μεταναστών, οι οποίοι είχαν προωθηθεί στην ενδοχώρα του Τέξας ώστε να εξεταστούν τα αιτήματά τους. Όλα αυτά έχουν προκαλέσει την

Από την άλλη πλευρά φυσικά υπάρχει κατακραυγή και έντονη αντιπαράθεση για τις σκηνές βίας και τις απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης των μεταναστών οι οποίοι στοιβάζονται σε παράτυπες και ανεπαρκείς δομές. Ειδικά στην τελευταία περίπτωση του προσφυγικού καταυλισμού του Ντελ Ρίο, χιλιάδες Αϊτινοί μετανάστες διανυκτέρευαν για ημέρες με μοναδικά εφόδια ένα μπουκάλι εμφιαλωμένο νερό και λίγο ψωμί για κάθε ημέρα παραμονής τους. Οι μετανάστες από το νησί της Καραϊβικής, το φτωχότερο κράτος του δυτικού ημισφαιρίου, έχουν να αντιμετωπίσουν εκτός από την πολύπλευρη κρίση στη χώρα τους, τη βία, την ωμότητα και το κυνηγητό των διωκτικών αρχών τόσο στις ΗΠΑ όσο και στο Μεξικό, καθώς και σε αυτή τη χώρα η αντιμετώπιση των απόΧιλιάδες Αϊτινοί μετανάστες κληρων δεν είναι και πολύ διανυκτέρευαν για ημέρες με διαφορετική από τις ΗΠΑ. Επιπροσθέτως εκπορεύεμοναδικά ημερήσια εφόδια ένα ται και από διμερείς συμμπουκάλι νερό και λίγο ψωμί φωνίες με την Ουάσιγκτον για την αντιμετώπιση των οξεία αντίδραση των Ρεπουμπλικάνων μεταναστευτικών ροών. Το ζήτημα άλκαι του πρώην προέδρου Τραμπ, αλλά λωστε αγκαλιάζει ολόκληρη την κεντρική και σημαντικής μερίδας των Δημοκρατι- Αμερική. Το Μεξικό, εκτός από τις αποκών καθώς όλοι θεωρούν ότι η πολιτική τρεπτικές επιχειρήσεις στα μήκους 3.200 Μπάιντεν δεν είναι όσο δυναμική και χιλιομέτρων σύνορά του με το Τέξας, έχει αποτρεπτική θα έπρεπε. Βεβαίως αυτό αναλάβει κομβικό ρόλο αποτροπής μεταμπορεί να ακούγεται οξύμωρο καθώς ο ναστευτικών εισροών στα σύνορα με τη ίδιος ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ παρα- Γουατεμάλα, όπου μάλιστα ήταν το προδέχεται ότι ο δημοκρατικός διάδοχός του ηγούμενο «θερμό σημείο», στην μακριά ακολουθεί τη δική του γραμμή στο ζήτη- αλυσίδα των μεταναστευτικών - προσφυμα της μετανάστευσης. Αλλά προφανώς γικών κρίσεων. αυτό από μόνο του δεν είναι ικανό να καΜια αλυσίδα που δεν πρόκειται να ταλαγιάσει τα μισαλλόδοξα και αντιπρο- σπάσει όσο δεν αίρεται η αδικία, η εκμεσφυγικά ένστικτα μιας υπερσυντηρητι- τάλλευση και οι ιμπεριαλιστικές πολεμικής εκλογικής πελατείας. κές επεμβάσεις…

Oι βουλευτικές εκλογές στη Ρωσία επιβεβαίωσαν την κυριαρχία του προέδρου Πούτιν. Ενώ δημοσκοπήσεις και κάποια πρώτα αποτελέσματα έδειχναν σημαντικές απώλειες για το κυβερνών κόμμα, τελικά η αλλαγή συσχετισμών ήταν μικρή. Η τριήμερη διάρκεια και η διαδικτυακή ψηφοφορία (για την οποία καταγγέλλονται παρατυπίες) βοήθησε το κόμμα του Πούτιν Ενωμένη Ρωσία να διατηρήσει ισχυρή πλειοψηφία, αν και έπεσε κάτω από το 50%. Σημαντική άνοδο είχε το ΚΚ Ρωσικής Ομοσπονδίας, ξεπερνώντας το 20% (από 13% στις εκλογές του 2016). Το αποτέλεσμα αυτό αποτυπώνει τη νοσταλγία του ρωσικού λαού για τη σοβιετική εποχή, καθώς η κυβέρνηση Πούτιν προχωρά σε κατάργηση ασφαλιστικών και εργασιακών δικαιωμάτων που θεωρούνταν ακλόνητα από εκείνη την περίοδο. Αντίθετα, η φιλοδυτική αντιπολίτευση δεν έχει καμιά δυναμική στη Ρωσία παρά την προσπάθεια δυτικών ΜΜΕ να παρουσιάσουν την άνοδο του ΚΚΡΟ ως αποτέλεσμα του καλέσματος του κρατούμενου (και παλιού νεοναζί) Ναβάλνι να υπερψηφιστούν οι κομμουνιστές, ως μόνη υπαρκτή αντιπολίτευση που μπορεί να αμφισβητήσει την κυριαρχία Πούτιν. Βεβαίως, η πολιτική του ΚΚΡΟ σήμερα απέχει πολύ από θέσεις κομμουνιστικής αριστεράς. Με συνεδριακές αποφάσεις έχει στραφεί στη σοσιαλδημοκρατία, ενώ έχει κρατήσει την κομμουνιστική αναφορά για να εμφανίζεται ως συνέχεια της ΕΣΣΔ. Άλλωστε και ο Πούτιν έχει υιοθετήσει στη δική του πολιτική την υπεράσπιση της ΕΣΣΔ ως γεωπολιτικής υπερδύναμης, αφαιρώντας τις επαναστατικές και διεθνιστικές αναφορές της Σοβιετικής Ένωσης. Το ΚΚΡΟ στηρίζει τις κυβερνητικές επιλογές στην εξωτερική πολιτική που ενισχύουν τον ρωσικό ιμπεριαλισμό. Η αριστερά στη Ρωσία έχει υποχωρήσει, καθώς κάποιες πλευρές της, όπως οι Κομμουνιστές της Ρωσίας στηρίζουν τον Πούτιν, ενώ μικρότερες οργανώσεις όπως το Μέτωπο της Αριστεράς διχάζονται για ζητήματα όπως ο πόλεμος στην Ουκρανία. Μια άλλη προοπτική σε κομμουνιστική κατεύθυνση μοιάζει μακρινή, αν και ο ρωσικός λαός εκφράζει νοσταλγία και διάθεση να υπερασπιστεί κατακτήσεις. Παναγιώτης Ξοπλίδης

∆ιεθνή

ΣΑΒΒΑΤΟ 25 - ΚΥΡΙΑΚΗ 26 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2021

περισκ πιο Ποιος ασχολείται, πλέον, με τον ΟΗΕ και ποιος είναι ο ρόλος του; Το ερώτημα τέθηκε πάλι με αφορμή την 76η γενική συνέλευση, που μετατράπηκε σε φόρουμ για να βγάλει ο κάθε ηγέτης λόγο και να παρουσιάσει τις θέσεις του. Υπενθυμίζεται πως ο ΟΗΕ δημιουργήθηκε μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, για να διασφαλίζει την ειρήνη, διαδεχόμενος την Κοινωνία των Εθνών.

Με το βλέμμα στις γερμανικές εκλογές Στη Γερμανία στρέφεται αυτό το Σαββατοκύριακο το πολιτικό ενδιαφέρον, ειδικά στην Ευρώπη. Αιτία είναι όχι μόνο η διεξαγωγή βουλευτικών εκλογών στη μεγαλύτερη χώρα της ΕΕ, αλλά και το γεγονός ότι σηματοδοτούν το τέλος της εποχής Μέρκελ και της 16ετούς παρουσίας της στην καγκελαρία. Το αναμενόμενο ντέρμπι για την πρώτη θέση ανάμεσα στους δύο παραδοσιακούς πρωταγωνιστές, τη Χριστιανική Ένωση και τους Σοσιαλδημοκράτες, δεν μπορεί να κρύψει την παράλληλη κρίση που διέρχονται. Όσο για την επόμενη κυβέρνηση, ως πιθανότερο ενδεχόμενο φαντάζει για την ώρα ένας συνασπισμός SPD, Πρασίνων και Φιλελεύθερων Δημοκρατών, με μικρότερη πιθανότητα οι τελευταίοι να αντικατασταθούν από την Αριστερά. Πάντως, η αλήθεια είναι ότι το γερμανικό πολιτικό σύστημα, το οποίο απεχθάνεται τις «εκπλήξεις», έχει δοκιμάσει ήδη όλες τις πιθανές εκδοχές στις κυβερνήσεις των 16 κρατιδίων.

Η «Lehman Brothers της Κίνας»; Σε μια «Lehman Brothers της Κίνας» τείνει να εξελιχθεί –τηρουμένων φυσικά των αναλογιών– η υπόθεση της δεύτερης μεγαλύτερης κατασκευαστικής ακινήτων της χώρας. Με «ανοίγματα» άνω των 300 δισ. δολαρίων, μεγάλο μέρος των οποίων αφορά προπληρωμένες κατοικίες που έχουν μείνει ημιτελείς ή επενδύσεις στη μετοχή της από τα νέα «μεσαία στρώματα» της χώρας, η Evergrande βασίζεται

Α κόσμος νάποδα του Γιώργου Μιχαηλίδη

πλέον αποκλειστικά στο έλεος του Πεκίνου. Της ηγεσίας κράτους και κόμματος, με άλλα λόγια, που πρέπει να επιλέξει εάν θα τη διασώσει ή θα την αφήσει να καταρρεύσει, όπως συνέβη με την αμερικανική επενδυτική τράπεζα το 2008, με τις γνωστές συνέπειες. Εκτός των άλλων, πάντως, η κρίση αυτή αναδεικνύει τα όρια του μοντέλου του κρατικού καπιταλισμού της Κίνας, η ανάπτυξη του οποίου βασίστηκε σε μεγάλο βαθμό στο κέρδος και τα δανεικά.

Ρωσία: Κάηκαν εκτάσεις όσο η… Ιταλία! Σοκ προκαλούν τα στοιχεία που αφορούν τις καμένες εκτάσεις στη Ρωσία κατά τη διάρκεια του 2021 — το οποίο, παρεμπιπτόντως, έχει ακόμη τρεις μήνες μέχρι να τελειώσει. Σύμφωνα με την Greenpeace, μόνο στα δάση της χώρας έχουν μέχρι σήμερα παραδοθεί στις φλόγες 181,6 εκατομμύρια στρέμματα, καταρρίπτοντας το προηγούμενο ρεκόρ που είχε σημειωθεί σε όλη τη διάρκεια του 2012. Μάλιστα,

στην περίπτωση που συνυπολογιστούν και άλλες περιοχές που έχουν καεί, οι οποίες δεν χαρακτηρίζονται δάση, τότε η συνολική έκταση ενδέχεται να φτάνει και τα 300 εκατομμύρια στρέμματα, έκταση ανάλογη με αυτή που έχουν κράτη όπως η Ιταλία ή η Πολωνία! Μάλιστα, σύμφωνα με το Παρατηρητήριο Κοπέρνικος της ΕΕ, μόνο τον περασμένο μήνα, οι πυρκαγιές στη Ρωσία απελευθέρωσαν στην ατμόσφαιρα 1,3 γιγατόνους διοξειδίου του άνθρακα.

Όπου γίνονται αγώνες, μπορούν να νικούν!

νας εργατικός αγώνας βγαλμένος από το μέλλον που θέλουμε. Ο αγώνας των εργαζομένων στην πολυεθνική αυτοκινητοβιομηχανία GKN της Φλωρεντίας αποτελεί υπόδειγμα από πολλές απόψεις. Κατάφερε να συσπειρώσει την πλειοψηφία των εργαζομένων μίας μεγάλης πολυεθνικής. Γύρω του δημιουργήθηκε μία ευρεία επιτροπή αλληλεγγύης, δημοκρατική και αγωνιστικά προσανατολισμένη, από την οποία δεν έλειπε η φαντασία και η ευρηματικότητα που ανοίγει έναν αγώνα σε ευρύτερο κοινό. Στις απεργιακές βάρδιες διοργανώνονταν από κουκλοθέατρο και καλλιτεχνικά δρώμενα μέχρι συζητήσεις και συνελεύσεις. Εξίσου σημαντικό, τα αιτήματα των απεργών ξεπέρασαν τον συντεχνιασμό και μίλησαν για την υπόθεση της εργασίας σε ολόκληρη τη χώρα. Έβαλαν το ζήτημα της απαγόρευσης των απολύσεων και της αυστηροποίησης του πλαισίου για το κλείσιμο και τη μεταφο-

ρά επιχειρήσεων. Έτσι, ο αγώνας των τετρακοσίων εργαζομένων της GKN, που έμαθαν ότι απολύονται με μία επιστολή που έλαβαν στα σπίτια τους, αγκαλιάστηκε από τους εργαζόμενους της Whirlpool στη Νάπολι (με αντίστοιχα προβλήματα), τους συναδέλφους τους στο Τορίνο και αλλού. Όσο ο αγώνας κλιμακωνόταν, τόσο οι απεργοί επιχειρούσαν να καταστήσουν το ζήτημα κεντρικό πολιτικό απευθυνόμενοι εξίσου στην κυβέρνηση και στην εργοδοσία. Παράλληλα, η επιτροπή αλληλεγγύης φρόντιζε να παρασύρει πολιτικές οργανώσεις και κόσμο της πόλης στον αγώνα. Και τα κατάφερε. Η μεγαλειώδης πορεία των 40.000 ατόμων της περασμένης βδομάδας στη Φλωρεντία διακρίθηκε για την αγωνιστικότητά της. Οι διαδηλωτές/τριες σχημάτιζαν μεικτές αλυσίδες ανδρών-γυναικών, είχαν γιγαντιαία επιβλητικά πανό, φώναζαν διαρκώς εργατικά συνθήματα, με ταξικό περιεχόμενο –όχι μόνο συνδικα-

λιστικά. Η διαδήλωση έγινε γεγονός για την Ιταλία ολόκληρη. Η απόφαση του δικαστηρίου που κήρυξε τις απολύσεις παράνομες και καταχρηστικές ήταν το επιστέγασμα του αγώνα. Φυσικά το πρόβλημα του «λουκέτου» σε μεγάλες βιομηχανικές μονάδες παραμένει κορυφαίο ζήτημα για την εργατική τάξη στην Ευρώπη, αναδεικνύοντας το βαθιά πολιτικό ζήτημα της οργάνωσης της παραγωγής. Αλλά και στη Γερμανία, οι σιδηροδρομικοί κέρδισαν, μετά από τρεις μεγάλες απεργίες, αυξήσεις 3,3% στους μισθούς, ειδικά μπόνους για την περίοδο Covid-19 και εγγυήσεις για τις συντάξεις τους. Η τελευταία τους απεργία, τον Σεπτέμβριο, διήρκεσε μία εβδομάδα και προκάλεσε σοβαρή αναστάτωση στα δρομολόγια. Τελικά, η ιδιοκτήτρια Deutsche Bahn συμβιβάστηκε, ικανοποιώντας μέρος των αιτημάτων των απεργών. Ας παραδειγματιστούμε.