From ( flat ) drawings to the ( ultra ) real by PanosPapapanagiotou

Εξεταστική Περίοδος Ιανουαρίου 2019 Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών Φοιτητής : Παπαπαναγιώτου Παναγιώτης Επιβλέπουσα Καθηγήτρια : Συμεωνίδου Ιωάννα

Περίληψη Η χρήση των ψηφιακών μεθόδων αναπαράστασης υπήρξε καθοριστική για την εξέλιξη των αρχιτεκτονικών απεικονίσεων . Πλέον, Η δημιουργία μιας ψηφιακής αναπαράστασης του χώρου σε μορφή εικόνας είτε σχεδίου , αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι μιας αρχιτεκτονικής μελέτης . Από τα φωτορεαλιστικά σχέδια μέχρι και την δημιουργία εικονικών χώρων που προσφέρουν στον θεατή διαδραστικές εμπειρίες ( VR ) , το λογισμικό (software) και η μεθοδολογία παίζουν κυρίαρχο ρόλο στην δημιουργία αλλά και την προώθηση του εκάστοτε αρχιτεκτονήματος . Αυτή η εργασία επικεντρώνεται στην ψηφιακή εικόνα ( render ) και μελετά τους διάφορους τύπους της σε συνάρτηση με την διαδικασία παραγωγής της ( workflow ) . Τα ευρήματα αυτής της έρευνας επικυρώνονται μέσω μιας μελέτης περίπτωσης από την οποία εξάγονται χρήσιμα συμπεράσματα.

01 Εισαγωγή 7

1.1 Εισαγωγή

02 Ιστορική Ανασκόπιση 11 20

2.1 Αναλογική Εποχή 2.2 Ψηφιακή Εποχή

03 Διαδικασία Παραγωγής 3.1 Συνθετική Διεργασία 3.2 Ψηφιακή Παραγωγή 3.3 Rendering 3.3.1 3D Modeling 3.3.2. Lighting 3.3.3. Texturing 3.3.4 Cameras 3.3.5 Render Procedure 3.3.6 Post Production 3.4 Photo Editing

Τύποι Αναπαραστάσεων

4.1 Ερευνητική Διαδικασία 4.2 Σχεδιασμός Ως Μέσo Έρευνας 4.3 Mέθοδος Σχεδιαστικής Έρευνας 4.4 Render Styles 4.4.1 Digital Painting 4.4.2 The Sketch 4

27 30 31 31 36 38 40 41 42 43

46 52 55 27 60 64

4.4.3 Collage 4.4.4. High Saturation 4.4.5 Neutral 4.4.6 Lights on! 4.4.7 Is it Real?

68 72 76 80 84

05 Μελέτη Περίπτωσης 5.1 Aναπαράσταση 5.2 Παράμετροι 5.3 Το Πείραμα 5.3.1 Digital Painting 5.3.2 The Sketch 5.3.3 Collage 5.3.4 High Saturation 5.3.5. Neutral 5.3.6. Lights on! 5.3.7 Is it Real?

89 91 93 96 98 100 102 104 105 106

06 Συμπεράσματα 6.1 Συγκεντρωτικός Πίνακας

114

07 Βιβλιογραφία 7.1 Πηγές Φωτογραφικού Υλικού

128

Εισαγωγή

Η συνεχής ανάπτυξη της τεχνολογίας έχει εμφανή αποτελέσματα στον τρόπο με τον οποίο πραγματοποιούνται σήμερα οι αρχιτεκτονικές απεικονίσεις, σε τέτοιο βαθμο ώστε η αρχιτεκτονική απεικόνιση να θεωρείται σχεδόν ξεχωριστή επιστήμη. Η διαδικασία της ψηφιακής παραγωγής ( render ) καθώς και η ανάλυση πλήθους εικόνων, καταδεικνύουν μια μεγάλη ποικιλία ως προς τις στυλιστικές αναφορές.Από την παρατήρηση των εικόνων προκύπτει ότι αυτές μπορούν να ομαδοποιηθούν σε κατηγορίες με βάση τα χαρακτηριστικά τους.Μέσω της μελέτης αυτών αναδύονται συγκεκριμένα στυλ απεικονίσεων που απαντώνται σε πλήθος εικόνων. Η έρευνα βασίστηκε στην διαθέσιμη βιβλιογραφία αλλά και σε φόρουμ ψηφιακών σχεδιαστών και προγραμμάτων. Διαπιστώθηκε ότι ενώ υπάρχουν πολλές πληροφορίες σχετικά με την τεχνολογία των απεικονίσεων λίγοι είναι αυτοί οι οποίοι ασχολούνται με την έρευνα και καταγραφή του τελικού αποτελέσματος αυτής της παραγωγικής διαδικασίας.Στόχος της παρούσας ερευνητικής εργασίας είναι η μελέτη, ανάλυση και ταξινόμηση των διαφορετικών τυπολογιών ψηφιακής αρχιτεκτονικής απεικόνισης . Ξεκινώντας με μια σύντομη ιστορική ανασκόπηση των αρχιτεκτονικών απεικονήσεων η εργασία επιχειρεί να εξετάσει την σημερινή προσέγγιση αναλύοντας τις αρχιτεκτονικές απεικονήσεις βάσει κριτηρίων ώστε να γίνει η καταγραφή των επικρατέστερων τάσεων οι οποίες θα αναλυθούν σε συνδυασμό με το τεχνικό τους κομμάτι.Με βάση τα πορίσματα από την ανάλυση, επιλέχθηκε μια τρισδιάστατη σκηνή στην οποία θα απεικονιστούν τα διάφορα στυλ . Επομένως, όχι μόνο θα προκύψει ένα πρακτικό μέτρο σύγκρισης αλλά θα μελετηθεί η διαδικασία παραγωγής τους .Τέλος , καταγράφονται τα συμπεράσματα αυτής της διαδικασίας. Ο σκοπός αυτής της ερευνητικής εργασίας είναι η έρευνα των επικρατέστερων στυλ αρχιτεκτονικών απεικονήσεων καθώς και η περεταίρω ανάλυσή τους . Σε πρώτο στάδιο θα διαπιστωθεί εάν υπάρχουν αυτά τα ρεύματα (υπόθεση) και θα επαληθευτεί η ύπαρξή τους. Στην συνέχεια , θα αναλυθεί η παραγωγική διαδικασία (workflow) αλλά και η κατηγοριοποίηση τους .

Λαμβάνοντας υπ όψιν τα εγχειρίδια των διαθέσιμων προγραμμάτων ψηφιακής παραγωγής χώρου - μοντελοποίησης αλλά και καλλιτεχνικής επεξεργασίας εικόνων οδηγούμαστε στην υπόθεση αυτής της έρευνας . Αυτό αφορά το εάν υπάρχουν διαφορετικά render styles και αν ναι , ποιά είναι η σχέση τους με την γενικότερη μεθοδολογία παραγωγής καθώς και τα ψηφιακά προγράμματα που χρησιμοποιούνται. Λόγω του γεγονότος ότι υπάρχει ελάχιστη βιβλιογραφία για να απαντήσει στα παραπάνω ερωτήματα θα ακολουθηθεί συνδυασμός ερευνητικών μεθόδων ώστε να οδηγηθούμε σε ασφαλή πορίσματα. Η υπόθεση θα επιβεβαιωθεί μέσω μιας μεθοδολογίας παρατήρησης σε επιφανείς αρχιτεκτονικούς ιστότοπους και ευρύτερα τον αρχιτεκτονικό κόσμο. Στην συνέχεια, θα πραγματοποιηθεί μια τεχνική ανάλυση της μεθοδολογίας παραγωγής των παραπάνω ψηφιακών απεικονίσεων βασιζόμενη στη βιβλιογραφία και σε online πηγές . Έχοντας αποκωδικοποιήσει τις παραπάνω διαδικασίες θα γίνει μια θεωρητική προσέγγιση για τον τρόπο παραγωγής των εικόνων σε συνάρτηση με την τεχνοτροπία, ώστε να οριστεί ο τρόπος με τον οποίον οδηγούμαστε σε αυτές . Για την τεκμηρίωση της παραπάνω διαδικασίας θα πραγματοποιηθεί η μελέτη περίπτωσης για κάθε στυλ ξεχωριστά .Θα ακολουθήσουμε, δηλαδή , τις συνθήκες που μας οδηγούν στα παραπάνω οπτικά αποτελέσματα έτσι ώστε να τεκμηριώσουμε τα δεδομένα της έρευνάς.Τέλος θα αναφερθούν τα πορίσματα τα οποία προέκυψαν από την παραπάνω ερευνητική διαδικασία.

02 Αναλογική Εποχή

Ψηφιακή Εποχή

Ιστορική Ανασκόπηση

2.1 Αναλογική Εποχή Οι αρχιτεκτονικές απεικονίσεις θεωρούνται αναπόσπαστο κομμάτι στην έκφραση μιας ιδέας καθώς και στην υλοποίησή της. Η ιστορική τους εξέλιξη συνδέεται άρρηκτα με την εξέλιξη της ίδιας της ζωγραφικής τέχνης( Larice, 2018). Μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις στις αρχιτεκτονικές αναπαραστάσεις αποτέλεσε η σωστή απόδοση της προοπτικής στα έργα.Οι αρχαίοι έλληνες καθώς και οι αιγύπτιοι είχαν πετύχει με διάφορα τεχνάσματα να αποδώσουν την 3η διάσταση αλλά αυτά εγκαταλείφθηκαν κατά τον μεσαίωνα.Πολλοί καλλιτέχνες του 14ου αιώνα, για να σχεδιάσουν με ακρίβεια, ζωγράφιζαν πάνω σε γυάλινες επιφάνειες οι οποίες ήταν τοποθετημένες κάθετα προς το έργο που απεικόνιζαν.Επίσης, η παρατήρησή του αντικειμένου γινόταν από ένα σταθερό σημείο ( στόχαστρο ) έτσι ώστε η γωνία θέασης να παραμένει σταθερή (Zogakis, 2018) . Την αληθινή όμως επανάσταση στον τρόπο με τον οποίο ζωγράφιζαν οι καλλιτέχνες έφερε ο Filippo Brunelleschi με την ανακάλυψη της γραμμικής προοπτικής το 1415 . ”Πρόκειται ουσιαστικά για την Γεωμετρική τεχνική η οποία χρησιμοποιεί ευθείες γραμμές που δείχνουν το πώς φαίνονται τα αντικείμενα με βάση την απόστασή τους από το κοντινότερο προς το θεατή πλάνο του πίνακα “ (Κουρνιάτης, 2018) . Larice, M. (2018). A brief history of architectural visualization | EASY RENDER. [online] Easyrender. com. Available at: https://www.easyrender.com/architectural-visualization/a-brief-history-of-architectural-visualization [Accessed 2 Nov. 2018]. Zogakis, Y. (2018). γραμμική προοπτική – Εικαστικά θέματα. [online] Users.sch.gr. Available at: http://users.sch.gr/izogakis/grammiki-prooptiki-2/ [Accessed 2 Nov. 2018]. Κουρνιάτης, Ν. (2018). [online] Ocw.aoc.ntua.gr. Available at: https://ocw.aoc.ntua.gr/modules/ document/file.php/ARCH116/Arxeia%20Theorias/6.1%20%CE%A0%CF%81%CE%BF%CE%BF%CF%80%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE.pdf [Accessed 2 Nov. 2018].

Ο Brunelleschi ήταν ο πρώτος ο οποίος παρατήρησε ότι από συγκεκριμένες οπτικές γωνίες οι παράλληλες γραμμές σε αντικείμενα η και κτίρια δεν είναι πλέον παράλληλες αλλά συγκλίνουν προς ένα συγκεκριμένο σημείο στον ορίζοντα. Μ΄ αυτόν τον τρόπο πρωτοεμφανίστηκαν , τον 15ο αιώνα , οι πρώτες ρεαλιστικές αρχιτεκτονικές αναπαραστάσεις οι οποίες υπόκεινται στους κανόνες της προοπτικης. Αυτή η αλλαγή χάρισε την έννοια του βάθους και δημιούργησε καλύτερη αντίληψη του χώρου. Οι αρχιτέκτονες της εποχής μπορούσαν πλέον να ζωγραφίσουν τις ιδέες τους με ρεαλιστικό τρόπο , γεγονός που τους βοηθούσε να υποστηρίξουν τις θέσεις τους. Έτσι , χρονοβόροι και ακριβοί γλυπτικοί διάκοσμοι μπορούσαν να αντικατασταθούν με σκίτσα εξοικονομώντας χρόνο και χρήμα (Larice, 2018) Στα τέλη του 18ου αιώνα , ο Γκασπάρ Μονζ , έθεσε τις βάσεις για έναν νέο τρόπο αναπαράστασης τρισδιάστατων αντικειμένων , την παραστατική γεωμετρία. Πρόκειται για την αναπαράσταση ενός τρισδιάστατου αντικειμένου μέσω ενός συστήματος συντεταγμένων σε δυο διαστάσεις . Μέσω της ορθογωνικής προβολής του σε ένα κάθετο και οριζόντιο επίπεδο , επιτυγχάνεται η δισδιάστατη αναπαράσταση ενός τρισδιάστατου αντικειμένου . Αυτή η εφεύρεση είναι πάρα πολύ σημαντική καθώς αποτελεί το θεμέλιο των τεχνικών σχεδιάσεων όχι μόνο στην αρχιτεκτονική αλλά και στους γενικότερους κλάδους της μηχανολογίας και της ναυπηγικής (Tavares Carreiro and Pinto, 2018) . Η σημασία της κάτοψης στον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό τονίζεται για πρώτη φορά από τον καθηγητή στην ecole polytechnique de Paris Jean-Nicholas-Durand ο οποίος αναφέρει “ η κάτοψη σχεδιάζεται πρώτη και στην συνέχεια η τομή ” και “ η όψη δεν είναι τίποτ’ άλλο από τον συνδυασμό αυτών των δύο ” (Emmons, 2012, pp299).Αυτή η άποψη βέβαια , με τα σύγχρονα ψηφιακά εργαλεία έχει καταριφθεί προ πολλού.

Tavares Carreiro, M. and Pinto, P. (2018). [online] Papers.cumincad.org. Available at: http://papers. cumincad.org/data/works/att/ecaade2013r_001.content.pdf [Accessed 2 Nov. 2018]. Emmons, P. (2012). Drawing and Representation, in J. Ockman and R. Williamson (Eds.), Architectural School-Three Centuries of Educating Architecs in North America (pp299-305). Massachusetts: MIT Press.

Eικόνα 1 : Zogakis, Y. (2012). H αυτοσχέδια μέθοδος του Filippo Brunelleschi για την ορθή αναπαράσταση της προοπτικής περί το 1415. [image] Available at: http://users.sch.gr/izogakis/grammiki-prooptiki-2/ [Accessed 1 Oct. 2018].

Eικόνα 2 : Adis, B. (2018). Ορθογραφική προβολή με σκοπό την δημιουργία σχεδίων τα οποία απεικονίζουν το πραγματικό μήκος των αντικειμένων. [image] Available at: https://www.researchgate.net/ figure/Orthographic-projection-to-create-drawings-showing-any-true-length-from-Geometrie_ fig9_245407729 [Accessed 1 Oct. 2018].

Στα τέλη της δεκαετίας του 1850 εμφανίστηκαν οι πρώτες αξονομετρικες απεικονισεις οι οποίες σε συνδυασμό με σκιές κλίσης 45ο επέτρεψαν για πρώτη φορά μια αναπαράσταση του βάθους. Στα τέλη του 19ου αιώνα η αντιληψη του χώρου εξελίχθηκε από την μεταφυσικη της προσέγγιση που μέχρι τότε επικρατούσε σε μια πιο καλλιτεχνική αντιμετώπιση (Larice, 2018) . Σ αυτό το σημείο αξίζει να σημειωθούν και ορισμένοι λιγότερο γνωστοί αλλά ευρηματικοί τρόποι αναπαράστασης αρχιτεκτονημάτων τα οποιοι αποκλίνουν από την ρεαλιστική αναπαράσταση. Ένα από αυτά αποτελέεί το έργο του Joseph Michael Gandy το οποίο απεικονίζει την John Soane’s Bank of England . Εκτέθηκε για πρώτη φορά στην Royal Academy το 1830 και απεικόνιζε μέρος του κτιρίου σε συντρίμμια με απώτερο σκοπό την προβολή του εσωτερικού του. Εμπνευσμένος από έναν πίνακα του Ιταλού ζωγράφου Piranesi, ο πίνακας προβλήθηκε με μια ρήση του ίδιου του καλλιτέχνη “ θέλω να σηκώσ την οροφή αυτού του υπέροχου κτιρίου για να μπορέσετε να δείτε το εσωτερικό του με τον ίδιο τρόπο με τον οποίο βλέπετε μια πίτα χωρίς το φύλο ”(Roberts, 2018) . Υπήρξαν επίσης και άλλοι αρχιτέκτονες όπως ο Étienne-Louis Boullée οπου έγιναν περισσότερο γνωστοί για τις απεικονίσεις των ανεκπλήρωτων έργων τους παρά αυτών που πραγματοποιήθηκαν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η απεικόνισή του για το Cenotaph for Newton . Ο τρόπος με τον οποίο το φως σχηματίζει ένα τόξο ακουμπόντας το αρχιτεκτόνημα , η ρομαντική αναπαράσταση του νυχτερινού ουρανού αλλά και των ανθρώπων αποτελούν δείγματα της αρχιτεκτονικής φαντασίας η οποία εκφράζει την τελειότητα του έργου . Πολλά από αυτά τα χαρακτηριστικά χρησιμοποιούνται μέχρι και σήμερα με την χρήση ψηφιακών μέσων. Στην ίδια λογική κινείται και ο γάλλος αρχιτέκτονας Claude Nicolas Ledoux o οποίος απεικονίζει την πρότασή του για το Theatre of Besançon καθεπτρισμένη

Roberts, E. (2018). [online] Hevac-heritage.org. Available at: http://www.hevac-heritage.org/built_ environment/biographies/surnames_S-W/soane/S1-SOANE.pdf [Accessed 2 Nov. 2018].

Eικόνα 3 : Shen, Y. (2018). Boullée’s Cenotaph for Newton, Interior. [image] Available at: https://www.archdaily.com/894662/from-romantic-ruins-to-the-ultra-real-a-history-of-the-architectural-render [Accessed 4 Nov. 2018].

Eικόνα 4 : Shen, Y. (2018). Boullée’s Cenotaph for Newton, Exterior. [image] Available at: https://www.archdaily.com/894662/from-romantic-ruins-to-the-ultra-real-a-history-of-the-architectural-render [Accessed 2 Nov. 2018].

Eικόνα 5 : Shen, Y. (2018). John Soane’s Bank of England by Joseph Michael Gandy. [image] Available at: https://www.archdaily.com/894662/from-romantic-ruins-to-the-ultra-real-a-history-of-the-architectural-render [Accessed 3 Nov. 2018].

Μ’αυτόν τον τρόπο, θέλησε να εκδηλώσει το πόσο προσιτή , στον κάθε θεατή ατομικά , ήταν η σκηνή του θεάτρου αλλά και τον προσωποκεντρικό σχεδιασμό που χαρακτήρισε το έργο του. Θετικά στοιχεία τα οποία υπογράμμισε την πρότασή του , όπως η καλή ακουστική και η άνετη πρόσβαση στο θέαμα , αναδείχθηκαν μέσω αυτού του έργου . Σε αντίθεση με όλα τα παραπάνω έρχεται το κίνημα του Bauhaus όπου στις δεκαετίες του 1920 διαφοροποιήθηκε από τις απεικονίσεις που είχαν ως κεντρικό άξονα την προοπτική και επικεντρώθηκε κυρίως σε αξονομετρικές αναπαραστάσεις. Το 1923 η έκθεση de Stijl κινήθηκε στο ίδιο μήκος κύματος όπου αναπαραστάθηκαν αξονομετρικά σε παρόμοιο στυλ: λιτές γραμμές, τετραγωνισμένα σχήματα εμπλουτισμένα με τα βασικά χρώματα. Τον ίδιο χρόνο ο Walter Gropius υποτίμησε την σημασία της παλιάς “ ακαδημαϊκής” προοπτικής και επισήμανε τον ρόλο του αξονομετρικού . Αυτή η αλλαγή της κλίμακας από τις ανθρωποκεντρικές απεικονίσεις σε αξονομετρικές έρχεται σε συμφωνία με την σχεδιαστική τους φιλοσοφία σύμφωνα με την οποία τα κτίρια αντιμετωπίζονται ως αντικείμενα. Η χρήση απλών , διαγραμματικών γραμμών καθώς και του χρώματος αντικατοπτρίζει την μινιμαλιστική προσέγγιση της αρχιτεκτονικής της εποχής . Εν κατακλείδι , η μέθοδος και το στυλ του Bauhaus επηρέασε σημαντικά το international style και μετέπειτα αρχιτέκτονες όπως ο Le Corbusier (Shen, 2018) . Κατά την δεκαετία του 60 πολλοί αρχιτέκτονες επηρεασμένοι από την τότε επίκαιρη κουλτούρα ξεκίνησαν να χρησιμοποιούνε κολάζ, φωτογραφίες και παραθέσεις εικόνων για να δώσουν ζωή στις απεικονίσεις τους . Κύριο παράδειγμα αποτελεί η πρωτοποριακή για την εποχή αρχιτεκτονική ομάδα Archigram. Έχοντας ως πηγή έμπνευσης την τεχνολογία με απώτερο σκοπό την θεμελίωση μιας νέας πραγματικότητας , χρησιμοποιούνε αποκόμματα από κόμικ, κείμενα και κολάζ στην προσπάθειά τους να προωθήσουν τις ιδέες τους

Eικόνα 6 : Shen, Y. (2018). Theatre of Besançon by Ledoux. [image] Available at: https:// www.archdaily.com/894662/from-romantic-ruins-to-the-ultra-real-a-history-of-the-architectural-render [Accessed 1 Dec. 2018].

Το στυλ τους προκαλούσε την δημιουργία μιας θορυβώδoυς φουτουριστικής πόλης όπου το οικείο και το άγνωστο ταυτίζονταν . Παρόμοιο τρόπο σκέψης στις απεικονίσεις υιοθέτησε και το αρχιτεκτονικό γραφείο Superstudio στην Φλωρεντία . Το μότο τους “ continuous movement ” προβαλλόταν ως μια “ negative utopia ” με στόχο να προειδοποιήσει για τι αυτοί οραματιζόντουσαν ως μέλλον της αρχιτεκτονικής. Τα έργα τους , αποτελούμενα από άπλετους λευκούς άξονες οι οποίοι εκτείνονταν σε όλο το μήκος του πλανήτη, λειτουργούσαν ως κριτική στην παγκοσμιοποίηση καθώς και την καταστροφή της τοπικης κουλτούρας και διαφορετικότητας . Η έκθεση των έργων τους δημιούργησε μια αρχιτεκτονική που ήταν πιο ενδιαφέρουσα και προσβάσιμη από το ευρύ κοινό , γεγονός που εκπλήρωνε τις επιθυμίες τους να την χρησιμοποιήσουν ως εργαλείο πολιτικής και κοινωνικής κριτικής (Shen, 2018) .

Eικόνα 8 : Shen, Y. (2018). Archigram’s Walking City proposal. Image courtesy of Deutsches Architekturmuseum. [image] Available at: https://www.archdaily.com/894662/from-romantic-ruins-to-the-ultra-real-a-history-of-the-architectural-render [Accessed 4 Oct. 2018].

Eικόνα 9 : Shen, Y. (2018). New-New York, 1969. This drawing was displayed as part of the exhibition “Drawing Ambience: Alvin Boyarsky and the Architectural Association” © Superstudio. Image Courtesy of Collection of the Alvin Boyarsky Archive. [image] Available at: https://www.archdaily. com/894662/from-romantic-ruins-to-the-ultra-real-a-history-of-the-architectural-render [Accessed 3 Oct. 2018].

Ιστορική Ανασκόπηση

2.2. Ψηφιακή Εποχή Αν και θα περίμενε κανείς το αντίθετο, η έρευνα σχετικά με την τρισδιάστατη μοντελοποίηση ξεκίνησε ως μέρος του CAM ( computer aided manufacturing ) παρά σαν CAD (computer aided design ).H εφεύερεση μηχανών , στις αρχές της δεκαετίας του 1950 στο ΜΙΤ ,οι οποίες διέπονται από μαθηματικές αρχές ( numerically controled ) οδήγησε στην αύξηση των ψηφιακά σχεδιασμένων εξαρτημάτων . Οι εταιρίες οι οποίες ασχολήθηκαν πρώτες με την διερεύνηση και την μελέτη των αρχών που διέπουν τον τρισδιάστο σχεδιασμό ήταν εκείνες που την εποχή εκείνη δραστηριοποιούνταν στον χώρο των αυτοκινητοβιομηχανιών και της αεροναυπηγικής (Doo, 1978) . Χαρακτηριστικό παράδειγαμα αποτελέι το εικονικό όχημα Citroen DS (1955-1975) . Οι περίπλοκες “σκαλιστές” επιφάνειες οι οποίες χαρακτήριζαν τον σχεδιασμό του αυτοκινήτου απαιτούσαν αναπτυγμένη μαθηματική σκέψη. Το 1959 ο Γάλλος μαθηματικός Paul de Csteljau, ο οποίος εaργαζόταν για την Citroen, ήταν από τους πρώτους επιστήμονες που ασχολήθηκαν με τον τρισδιάστατο σχεδιασμό . Το 1959 πρότεινε μια νέα μέθοδο για την δημιουργία καμπύλων χρησιμοποιώντας ένα σετ αναφορικών σημείων με κοινές ιδιότητες. Τα αποτελέσματα αυτής της έρευνας δημοσιέυτηκαν το 1974 γεγονός που καθιστούν τον Casteljau τον πατέρα των καμπύλων και επιφανειών, παρά το γεγονός ότι αυτές είναι ευρέως γνωστές με το όνομα Bezier ( καμπύλες Βezier) (Ushakov, 2011) . Ο καθηγητής στο ΜΙΤ Steven Coons εφήυρε την μέθοδο αναπαράστασης πολύπλοκων καμπύλων επιφανειών μέσω ενός συστήματος σημείων τα οποία εκτείνονταν στα άκρα της καμπύλης.

Ushakov, D. (2011). isicad :: NURBS and CAD: 30 Years Together. [online] Isicad.net. Available at: http://isicad.net/articles.php?article_num=14940 [Accessed 1 Nov. 2018].

Doo, D. (1978). A subdivision algorithm for smoothing down irregularly shaped polyhedrons, Proceedings on Interactive Techniques in Computer Aided Design. 2nd ed. Boston: Heinemann. 20

Eικόνα 10 : Crovitz, G. (2013). Citroen DS. [image] Available at: https://www.netcarshow. com/citroen/1960-ds_19/ [Accessed 3 Nov. 2018].

Eικόνα 11 : Ushakov, D. (2018). Ruled surface - Coon’s Patch. [image] Available at: http://isicad.net/articles. php?article_num=14940

Το 1967 δημοσίευσε την έρευνά του με τίτλο “Surfaces for Computer-Aided Design in Space Form” (Coons, 1967). Παρά το γεγονός οτι τo Coons Patch έδινε την δυνατότητα ελέγχου μιας επιφάνειας μόνο μέσω των άκρων της , η απαραίτητη ανάγκη ελέγχου της και μέσω άλλων περιμετρικών σημείων αναγνωρίστηκε από τον Γάλλο μαθηματικό Bezier.Στην δεκαετία του 1960 εργαζόταν για την Renault και ερευνούσε ένα σύστημα σχεδιασμού επιφανειών στα οχηματα , το UNISURF . Μ’ αυτόν τον τρόπο, ο Βezier δημιούργησε τις “ Bezier Curves “ οι οποίες μπορούν να ελεγχθούν άμεσα από ορισμένα σημεία ελέγχου τα οποία ενώνονται μ’ένα πολυγωνικό σχήμα ( Forrest, 1972).

Eικόνα 12 : Ushakov, D. (2018). Bézier curve with four control points. [image] Available at: http://isicad.net/articles.php?article_num=14940

Forrest, Α. (1972). Interactive Interpolation and Approximation by Bezier Polynomials. [ebook] Cambridge: University of Cambridge. Available at: http://citeseerx.ist.psu.edu/viewdoc/download?doi=10.1.1.1011.9163&rep=rep1&type=pdf [Accessed 5 Oct. 2018].

Στην δεκαετία του 60 οι απεικονίσεις άρχισαν για πρώτη φορά να συνδέονται με τους υπολογιστές και τις νέες τεχνολογίες . Το 1963 ο Ivan Sutherland εφηύρε μια ψηφιακή μονάδα αποκαλούμενη Sketchpad, στην οποία ο χρήστης μπορούσε να παράξει ψηφιακά σχέδια χρησιμοποιώντας μια γραφίδα. Μέσα στην επόμενη δεκαετία , η χρήση της τεχνολογίας των προγραμμάτων των υπολογιστών για την παραγωγή σχεδίων ( CAD ) ξεκίνησε να εξαπλώνεται με αργό ρυθμο . Αποκορύφωμα , αποτέλεσε το λανσάρισμα της πρώτης έκδοσης του AutoCad ( AutoCAD 1.0 ) τον δεκέμβριο του 1982 . Παρά την πρωτοποριακή τεχνολογική προσέγγιση της εποχής , τα προγράμματα CAD δεν ήταν παρά μόνο εξαιρετικά ακριβή εργαλεία δισδιάστατου σχεδιασμού . Η τρισδιάστατη όραση και επεξεργασία του αντικειμένου υπό σχεδίαση ήταν μόνο δυνατή σε δυνατότερα υπολογιστικά περιβάλλοντα τα οποία έτρεχαν παράλληλα με τα 2D .Αυτό άλλαξε προς τα τέλη της δεκαετίας του 80 όπου ήρθαν στην επιφάνεια νέες ψηφιακές μέθοδοι αναπαράστασης τρισδιάστατων αντικειμένων (Tavares Carreiro and Pinto, 2018). Το 1987 η εταιρία graphisoft λάνσαρε την πρώτη εφαρμογή ΒIM παγκοσμίως η οποία διευκόλυνε την αναπαράσταση της κατασκευαστικής διεργασίας μέσω της δια-λειτουργικότητας και της ροής πληροφοριών σε ψηφιακές μορφές. Eπεξηγηματικά , το παραπάνω πρόγραμμα επέτρεπε στις σχεδιαστικές λύσης οι οποίες εφαρμόζονταν σένα 2D σχέδιο να ενημερώνουν σε real time την κατασκευή του αντίστοιχου τρισδιάστατου μοντέλου .

Tavares Carreiro, M. and Pinto, P. (2018). [online] Papers.cumincad.org. Available at: http://papers.cumincad.org/data/works/att/ecaade2013r_001.content.pdf [Accessed 2 Nov. 2018].

Βασισμένο στις αρχές της ορθογωνικής προβολής του Μονζ το ΒΙΜ καινοτόμησε αφού έδωσε επιπλέον την δυνατότητα όρασης του εκάστοτε αρχιτεκτονήματος από οποιαδήποτε οπτική γωνία ή σημείο . Το 1988 επινοήθηκε για λειτουργικό macintosh η πρώτη έκδοση του photoshop από τα αδέλφια Τhomas και John Knoll με την ονομασία Bond . Στο τέλος της ίδιας χρονιάς μετά την παρουσίαση του λογισμικού στην τότε κυρίαρχη εταιρία στον τομέα των ψηφιακών γραφικών Adobe Systems Incorporated , οι δημιουργοί κατοχύρωσαν την εμπορευματοποίηση του λογισμικού . Έτσι , γεννήθηκε η πρώτη έκδοση διαθέσιμη στο ευρύ κοινό με την ονομασία Photoshop 1.0.7 . Πρόκειται , ουσιαστικά , για λογισμικό επεξεργασίας pixels και έδινε στο χρήστη πρωτοποριακές δυνατότητες επεξεργασίας εικόνων όπως επιλογή pixels ( selection tool ) , αναγνώριση χρώματος ( eyedropper tool ) , δυνατότητα σβησίματος ( eraser ) και παραμόρφωσης ( transform ) . Με το πέρας του χρόνου το λογισμικό συνεχώς ανανεωνόταν και νέα χαρακτηριστικά προσθέτονταν σε αυτό καταστώντας το μέχρι και σήμερα το κυρίαρχο πρόγραμμα για την επεξεργασία ψηφιακών εικόνων (Pagin, 2018) . Στα μέσα της δεκαετίας του 60 το υπουργείο άμυνας της αμερικής ανέθεσε στον καθηγητή Dr . David C. Evans του University of Utah την δημιουργία ενός ψηφιακού συστήματος γραφικής απεικόνισης ( Computer Graphics Center of Excellence ) για να εξυπηρετήσει τις ανάγκες του αμερικανικού στρατού. Έτσι , ιδρύθηκε ένα νέο τμήμα στο πολυτεχνείο της Utah με την ονομασία CG ( computer graphics ) , το πρώτο ίδρυμα στον κόσμο στο οποίο ερευνητές και επιστήμονες ασχολιόντουσαν αποκλειστικά με την ανάπτυξη φωτορεαλιστικών ψηφιακών προσομοιώσεων. Μεγάλης βοήθειας υπήρξε επίσης και η συνδρομή του Ivan Sutherland , που όπως προαναφέρθηκε ήταν ο δημιουργός του CAD (Molnar, 2018) . Pagin, S. (2018). Adobe Photoshop History - 25 Years in the Making. [online] Fastprint.co.uk. Available at: https://www.fastprint.co.uk/blog/the-evolution-of-photoshop-25-years-in-the-making.html [Accessed 13 Nov. 2018]. Molnar, S. (2018). First Rendering: Very first complex 3D rendered object now rendered in HTML5; and a history of 3D rendering through a look at the contributions of Romney, Erdahl, Catmull and Blinn. [online] First Rendering: Very first complex 3D rendered object now rendered in HTML5; and a history of 3D rendering through a look at the contributions of Romney, Erdahl, Catmull and Blinn. Available at: http://www.firstrendering.com/first-rendering-a-history-of-3d-rendering-romney-erdahlcatmull-blinn.html [Accessed 13 Nov. 2018].

Eικόνα 14 : Pagin, S. (2018). Η εξέλιξη του user interface του photoshop από το 1988 μέχρι σήμερα . [image] Available at: https://www.fastprint.co.uk/blog/the-evolution-of-photoshop-25years-in-the-making.html [Accessed 14 Nov. 2018].

Το όραμα του Evans ήταν να αξιοποιήσει την τεχνολογία raster scan (που μέχρι τότε χρησιμοποιούνταν στις τηλεοράσεις ) για να δημιουργήσει ρεαλιστικές αναπαραστάσεις ψηφιακών αντικειμένων . Μ΄αυτόν τον τρόπο ο ίδιος και οι μαθητές του Gordon Romney και Erdhal δημιούργησαν την πρώτη ρεαλιστική ψηφιακή αναπαράσταση και ο όρος render εισήχθη για πρώτη φορά . To ανικείμενο χαρισκτηριζόταν από απλή γεωμετρία και χρώματα . Η ακόλουθη πρακτική συνέχισε να βελτιώνεται πλησιάζοντας όλο και πιο κοντά στην “ πραγματικότητα”ενώ το 1975 έκανε για πρώτη φορά την εμφάνιση της η υφή ( texture ) σε ψηφιακό αντικείμενο (Cox, 2004) . Ο Sutherland και Evans δημιούργησαν την πρώτη CG εταιρία ( Sutherland & Evans computer corporation ) και προσπάθησαν να εμπορευματοποιήσουν αλλά και να διαδώσουν την ανακάλυψή τους . Η τεχνολογία αυτή απέκτησε μεγάλη απήχηση στον τομέα της αεροναυπηγικής με αποτέλεσμα να συνάψουν συμφωνία με την NASA . Έτσι , από τις αρχές του 1973 έγιναν οι πρώτες ψηφιακές προσομοιώσεις πτήσεων και εν συνεχεία καυσίμων αλλά και πλανητών . Αποκορύφωμα αυτής της εικοσαετούς μελέτης γύρω από τις ρεαλιστικές ψηφιακές αναπαραστάσεις αποτελεί το λανσάρισμα της πρώτης ταινίας από την Pixar Animation Studio φτιαγμένη αποκλειστικά σε ψηφιακό περιβάλλον το Toy Story το 1995 . Έκτοτε ακολούθησαν πολλές άλλες και το εύρος των εφαρμογών του φωτορεαλισμού εξαπλώνεται διαρκώς σε νέους τομείς (Molnar, 2018) .

Διαδικασία Παραγωγής

Συνθετική Διαδικασία Ψηφιακή Παραγωγή Rendering 3D Modeling Lighting Texturing Cameras Render Procedure Post Production Photo Editing 27

Διαδικασία Παραγωγής

3.1 Συνθετική Διαδικασία Ερευνώντας την ιστορική εξέλιξη των απεικονήσεων αλλά και τον ρόλο που παίζουν σε αυτές τα ψηφιακά εργαλεία σχεδιασμού , γεννιέται το εξής ερώτημα : << Πώς εν τελει μπορούν να παραχθούν?>> . Στο παραπάνω, απαντά αυτό το κεφάλαιο . Λόγω της διάχυσης των νέων τεχνολογιών ,λαμβάνονται υπ’όψιν αποκλειστικά ψηφιακοί μέθοδοι αρχιτεκτονικών αναπαραστάσεων. Διερευνώνται δηλαδή τα στάδια - διεργασίες οι οποίες μας οδηγούν στην τελική εικόνα ( final render ) . Η δημιουργικότητα αποτελεί θεμελιώδη λίθο σε κάθε αρχιτεκτονική αναπαράσταση . Η παραγωγική διαδικασία οποιαδήποτε ψηφιακής απεικόνισης προϋποθέτει όχι μόνο την καλή γνώση των σχεδιαστικών προγραμμάτων αλλά και την θεμελιώδη συνθετική ικανότητα . Συνεπώς , η ανάλυση της μεθοδολογίας παραγωγής ( workflow ) θα ήταν ελλιπής χωρίς την έρευνα της ευρύτερης δημιουργικής διεργασίας η οποία υποδεικνύει το τελικό αποτέλεσμα. Τα σχεδιαστικά προγράμματα δεν αποτελούν παρά το μέσο το οποίο θα μας μεταφέρει στο τελικό αποτέλεσμα , δηλαδή την εικόνα . Κατά καιρούς , πολλοί επεχείρησαν να ορίσουν την έννοια της δημιουργικότητας. Ο διάσημος αρχιτέκτονας Christopher Alexander πιστεύει οτι η παραγωγική διαδικασία χωρίζεται σε δύο κύρια μέρη , αυτό της ανάλυσης και της σύνθεσης (Laseau, 2001)*. Αντίθετα , το 1415 ο καλλιτέχνης Rzevsti την χαρακτηρίζει ως μια δημιουργική , ρασιοναλιστική και αποφασιστική διεργασία η οποία έχει στόχο να λύσει κάποιο πρόβλημα . Laseau, P. (2001). Graphic thinking for architects and designers. New York: J. Wiley.

Παρακάτω ακολουθεί ένας πίνακας της συνθετικής σχεδιαστικής διεργασίας όπως αυτή παρατηρήθηκε και μελετήθηκε από άλλους ερευνητές (Archer, 1976) .

Eικόνα 14 : Pagin, S. (2018). Συνθετική σχεδιαστική διεργασία . [image] Available at: https:// www.fastprint.co.uk/blog/the-evolution-of-photoshop-25-years-in-the-making.html [Accessed 14 Nov. 2018].

Γι αυτόν τον σκοπό , επικεντρωνόμαστε κυρίως στην μεθοδολογία και τον τρόπο και σκέψης και όχι στα ίδια τα προγράμματα . Το στυλ απεικόνισης και το λογισμικό επιρρεάζουν αμφίδρομα το ένα το άλλο .Όλα τα ψηφιακά εργαλεία αντικατροπτίζουν τις ενέργειες του σχειδαστή (Capro, 2011). Καταληκτικά , δεν υπάρχει σωστό και λάθος πρόγραμμα αλλα μια γενική μεθοδολογία η οποία ακολουθείτε από όλους με διαφορετικούς ίσως τρόπους και παραβλέποντας ορισμένα βήματα ανάλογα τον σχεδιαστή .

Archer, L. (1976). Design in general education. London: Royal College of Art.Laseau, P. (2001). Graphic thinking for architects and designers. New York: J. Wiley. Carpo, M., 2011. The Alphabet and the Algorithm, 1 edition. ed. The MIT Press, Cambridge, Mass.

Διαδικασία Παραγωγής

3.2 Ψηφιακή Παραγωγή Ανάλογα με το αρχιτεκτόνημα που πρόκειται να μοντελοποιηθεί, η διαδικασία της απεικόνισης μπορεί να ξεκινάει με το σχέδιο της κάτοψης, κατευθείαν από το τρισδιάστατο μοντέλο , από αλγόριθμους, προσομοιώσεις αλλά και τα άλλα δισδιάστατα σκίτσα τα οποία περιγράφουν επακριβώς το αρχιτεκτόνημα . Συνήθως , γι’ αυτόν τον σκοπό χρησιμοποιούνται προγράμματα τύπου CAD . Τα πιο δημοφιλή από αυτά είναι το autocad . Ο διανυσματικός τρόπος σχεδίασης αλλά και η συμβατότητα που προσφέρουν με αντίστοιχα software τρισδιάστατης σχεδίασης μας δίνουν την δυνατότητα να “ πλάσουμε “ ένα ψηφιακό αρχιτεκτονικό πρόπλασμα κρατώντας τα ως σημείο αναφοράς. Έχοντας , για παράδειγμα , την κάτοψη ως οδηγό μπορούμε να ξεκινήσουμε να “υψώνουμε” τοίχους , δημιουργώντας το τρισδιάστατο μοντέλο (Stulz, 2018) . Σ ‘ αυτό το σημείο αξίζει να αναφερθεί ότι υπάρχουν και προγράμματα τύπου BIM τα οποία μας δίνουν την δυνατότητα να σχεδιάζουμε δισδιάστατα ενώ το πρόγραμμα “ χτίζει “ μόνο του το 3D μοντέλο . Αποφεύγεται δηλαδή η εισαγωγή ενός δισδιάστατου σχεδίου στην τρισδιάστατη πλατφόρμα , λειτουργώντας σ’ένα ενιαίο πρόγραμμα (Submissions, 2018). Παρακάτω παρουσιάζεται η διαδικασία με την οποία καταλήγουμε σε μια ψηφιακά κατασκευασμένη εικόνα .Το κεφάλαιο έχει ως στόχο την συνολική αντιμετώπιση της ροής εργασιών και ενώ προβάλλονται τα θεμελιώδη στοιχεία της ροής εργασιών δεν εστιάζει σε επιμέρους λεπτομέρειες .Δυο είναι οι τρόποι που μας οδηγούν σε αυτές ( καθώς και συνδιασμός των παρακάτω) : εξ’ολοκληρου κατασκευή της ψηφιακής αναπαράστασης ψηφιακής αναπαράσταση μέσω έτοιμων εικόνων (κολάζ) Stulz, P. (2018). Striving for Real-Time Photorealism in Architectural Visualisation - 3D Architectural Visualization & Rendering Blog. [online] Ronen Bekerman - 3D Architectural Visualization & Rendering Blog. Available at: https://www.ronenbekerman.com/striving-for-real-time-photorealism-in-architectural-visualisation/ [Accessed 11 Nov. 2018]. Submissions, R. (2018). Building Information Modeling is More than Software. [online] ArchDaily. Available at: https://www.archdaily.com/901621/building-information-modeling-is-more-than-software [Accessed 11 Nov. 2018].

3.3 RENDERING 3D Modeling

Έχοντας ( η όχι ) σε ψηφιακή μορφή τα 2D σχέδια που περιγράφουν το αρχιτεκτόνημα ακολουθεί η ψηφιακή μοντελοποίηση. Υπάρχουν πολλά προγράμματα τα οποία τα οποία χωρίζονται σε βασικές κατηγορίες ανάλογα με τον τρόπο σχεδίασης . Παρακάτω αναφέρονται τα πιο δημοφιλή από αυτα :

Μοντελοποίηση με υποδιαιρέσεις ( box modeling )

Πρόκειται για έναν τύπο πολυγωνικής μοντελοποίησης στον οποίον ο χρήστης χρησιμοποιεί γεωμετρικά σχήματα ( κύβος , σφαίρα , κύλινδρος κ.τ.λ. ) και τα “ υποδιαιρεί “ μέχρις ότου να φτάσει το επιθυμητό αποτέλεσμα . Ξεκινάμε δηλαδή μ’ ένα μικρής ανάλυσης ( low poly ) απλό γεωμετρικό αντικείμενο και ύστερα από διαδοχικούς τεμαχισμούς εμπλουτίζεται με όλο και περισσότερη λεπτομέρεια .

Μοντελοποίηση με ακμές ( edge modeling )

Eίναι ένας άλλος ένας τύπος πολυγωνικής μοντελοποίησης ο οποίος διαφέρει από τον παραπάνω . Σ’ αυτόν , ο σχεδιαστής τοποθετεί διαδοχικές γραμμές, δημιουργώντας ένα περίγραμμα του αντικειμένου που θέλει να μοντελοποιήσει. Στην συνέχεια , “γεμίζει” τα κενά που υπάρχουν μεταξύ των γραμμών που

Μοντελοποίηση με Καμπύλες ( nurbs - splines modeling )

Πρόκειται για έναν τύπο μοντελισμού ο οποίος χρησιμοποιείται ευρέως στην αυτοκινητιστική βιομηχανία αλλά και για πιο ρευστά σχήματα . Προσφέρεται δηλαδή στον χρήστη μια απλή γεωμετρικά μάζα χωρίς γωνίες καθώς και τα εργαλεία για να την μεταποιήσει όπως αυτός θέλει . Το πρόγραμμα διαθέτει βούρτσες ( brushes ) οι οποίες δίνουν την δυνατότητα μιας πιο πλαστικής μεταχειρισης του αντικειμένου . Η όλη διαδικασία θυμίζει μια ψηφιακή πλαστελίνη (Lane, 2018) .

Ψηφιακός Γλύπτης ( digital sculpting )

Σ΄αυτό το είδος υπάρχει μια διαδραστική σχέση σχεδιαστή και λογισμικού η οποία δεν εμπλέκει μόνο το πάτημα μερικών κουμπιών αλλά όλη την κίνηση των χεριών του σχεδιαστή . Με την χρήση tablet η κάποιας οθόνης αφής , δίνεται στον χρήστη η δυνατότητα να πλάσει το μοντέλο που επιθυμεί χρησιμοποιώντας την οθόνη ως καμβά . Όπως ακριβώς ένας γλύπτης “ξύνει“ το έργο του έτσι και ο σχεδιαστής πλάθει το αντικείμενο της αρεσκείας με πανομοιότυπα ψηφιακά εργαλεία . Η τεχνική αυτή χρησιμοποιείται κυρίως για χαρακτήρες προσώπων όπου απαιτούνται πολλές λεπτομέρειες .

Παραμετρικός Σχεδιασμός ( parametric modeling )

Aφορά τον σχεδιασμό στον οποίο μελετώνται οι σχέσεις μεταξύ οντοτήτων/αντικειμένων και δεν υπάρχει παράθεση δεδωμένων στατικής γεωμετρίας.Υπάρχει δηλαδή κάποιος βασικός αλγόριθμος ( script ) ο οποίος περιγράφει με μαθηματικό τρόπο το τελικό σχήμα (Slick, 2018) . Slick, J. (2018). 7 Common Modeling Techniques for Film and Games. [online] Lifewire. Available at: https://www.lifewire.com/common-modeling-techniques-for-film-1953 [Accessed 11 Nov. 2018].

Αλγοριθμική Μοντελοποίηση ( computational modeling )

Είναι η δημιουργία τρισδιάστατων αντικειμένων με την βοήθεια αλγόριθμων. Ο χρήστης έχει την δυνατότητα να αλλάξει ορισμένες παραμέτρους η σετ κανόνων που τον χαρακτηρίζουν προκειμένου να πετύχει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Έτσι μπορεί να παραχθεί μεγάλος όγκος ψηφιακών αντικειμένων από μια σχέση η οποία είναι ανεξάρτητη από τον χρήστη αφού λειτουργεί με τις δικές τις αρχές. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η δημιουργία φυτών, τοπίων αλλά και υδάτινων χώρων ( π.χ. θάλασσα ) ( Fernandez,2019).

Eικόνα 16 : Fernandez, J. (2018). Computational water modeling. [image] Available at: http://tutorials.cgrecord.net/2013/12/ houdini-ocean-toolkit-for-3dsmax.html [Accessed 15 Dec. 2018].

Fernandez, J. (2019). Houdini Ocean Toolkit for 3dsMax tutorial. [online] CG TUTORIAL. Available at: http://tutorials.cgrecord.net/2013/12/houdini-ocean-toolkit-for-3dsmax.html [Accessed 1 Nov. 2018].

Eικόνα 16 : Akkal, G. (2018). Edge Modeling - Modeling a car. [video] Available at: https://www.youtube.com/ watch?v=ctTGQDkWdh4 [Accessed 6 Nov. 2018].

Eικόνα 15 : College, D. (2018). Box modeling. [image] Available at: http:// dcdesign.wikidot.com/wiki:box-modelling [Accessed 6 Nov. 2018].[Accessed 7 Oct. 2018].

Eικόνα 17 : Maier, T. (2018). T-Splines modeling. [video] Available at: https://www.youtube.com/ watch?v=iwLHUH0Nyj4 [Accessed 3 Nov. 2018].

Eικόνα 18 : Sen, S. (2017). Digital Sculpturing. [image] Available at: http://Surajit Sen [Accessed 15 Dec. 2018].

Eικόνα 19 : Geiringer, J. (2016). parametric modeling — grasshopper --Rhino3D. [image] Available at: https://www.jeffreygeiringer.com/grasshopper/ [Accessed 2 Nov. 2018].

3.3 RENDERING Lighting Το επόμενο βήμα είναι η πρόσθεση του φωτός στην σκηνή . Η δημιουργία ενός μοντέλου το οποίο μιμείται με τον καλύτερο τρόπο την πραγματικότητα , αποτελεί στόχο κάθε μπρογράμματος . Θεμελιώδη ρόλο σ αυτόν τον σκοπό παίζει το φως . Η βασική αρχή η οποία χρησιμοποιείται απ’ όλα τα προγράμματα και περιγράφει τον τρόπο με τον οποίον συμπεριφέρεται το φως στο περιβάλλον ανακαλύφθηκε το 1965 από τον μηχανικό Fred Nicodemus . Αυτή ορίζεται από μία συνάρτηση η οποία περιγράφει την δισδιάστατη αντανακλαστική διανομή μιας ακτίνας φωτός η οποία προσπίπτει σε μία επιφάνεια ( BRDF- bidirectional reflectance distribution function )(Arvo, 1999) .

Μ’αυτόν τον τρόπο οδηγούμαστε στον όρο GI ( Global Illumination) , οποίος περιγράφει μια πληθώρα διαφορετικών τεχνικών και μαθηματικών προσεγγίσεων οι οποίες βασίζονται στην παραπάνω σχέση και προσπαθούν να δημιουργήσουν μια ρεαλιστική ψηφιακή προσέγγιση για τον τρόπο που συμπεριφέρεται το φως καθώς αντανακλάται η διαχέεται από επιφάνεια σε επιφάνεια .

Arvo, J. (1999). Graphics gems. Boston: Acad. Press.

Ανάλογα με τις τιμές του GI δημιουργούνται δύο διαφορετικά “ στρατόπεδα “ προγραμματιστών . Οι πρώτοι , υποστηρίζουν ότι οι σχεδιαστές πετυχαίνουν καλύτερα αποτελέσματα με περισσότερο έλεγχο και εξτρά ρυθμίσεις που αφορούν τoν φωτισμό και τις υφές ( biassed rendering ) . Αντίθετα , οι επόμενοι υποστηρίζουν ότι πετυχαίνονται πιο ρεαλιστικά αποτελέσματα με την δημιουργία ενός προκαθορισμένου σετ ρυθμίσεων εμπνευσμένο από την φύση , στο οποίο ο designer δεν πρέπει παρά να εφαρμόσει βασικές αρχές ( unbiassed rendering ) . Ενώ δεν υπάρχει σωστή και λάθος προσέγγιση και οι δυο περιπτώσεις έχουμε αξιόλογα αποτελέσματα (Nichols, 2018) . Επίσης , ανάλογα με το πρόγραμμα που χρησιμοποιείται γ’ αυτή την διαδικασία , υπάρχουν ορισμένες κατηγορίες φωτών τα οποία βρίσκονται στα περισσότερα προγράμματα και αποτελούν το θεμέλιο ενός rendering . Αυτά χωρίζονται σε δύο κατηγορίες :

Indirect illumination : Εδώ ανήκουν τεχνικές στις οποίες το φως διαχέεται με ομοιόμορφο τρόπο σ’όλο το μήκος της σκηνής ( global illumination , HDRI mapping ).

Direct illumination : Εδώ ανήκουν τεχνικές στις οποίες δημιουργούνται ψηφιακά “σώματα” τα οποία εκπέμπουν φως (plane light , Spot light , omni ) (Kämä, 2018).

Nichols, C. (2018). The truth about unbiased rendering. [online] Chaosgroup.com. Available at: https://www.chaosgroup.com/blog/the-truth-about-unbiased-rendering [Accessed 11 Nov. 2018]. Kämä, Antti, 2016. PHOTOREALISTIC LIGHTING AND RENDERING OF A SMALL APARTMENT INTERIOR. Bachelor’s thesi. Turku: turku university of applied sciences.

3.3 RENDERING Τexturing

Σημαντικό κομμάτι μετά την μοντελοποίηση, αποτελεί η ορθή απόδοση των υφών ( texturing ) . Η προγραμματιστική μέθοδος με την οποία μια δισδιάστατη εικόνα ( texture ) τυλίγεται γύρω από ένα τρισδιάστατο ψηφιακό μοντέλο ονομάζεται texture mapping (Thorne, 2015) . Κάθε pixel της εικόνας , ταυτίζεται με μία συγκεκριμένη γεωγραφική συντεταγμένη του αντικειμένου ( UV coordinates ) καθώς και ένα διάνυσμα ( vertex ) το οποίο υποδηλώνει την κατεύθυνσή της . Στα περισσότερα ψηφιακά προγράμματα προσφέρεται η δυνατότητα επεξεργασίας των παραπάνω . Μ’ αυτόν τον τρόπο , μας δίνεται η δυνατότητα να αλλάξουμε το μέγεθος της υφής ( π.χ. Τις διαστάσεις πλακιδίων). Ακολουθώντας αυτήν την διαδικασία προσδίδεται ρεαλισμός στο αντικείμενο αφού πλέον χαρακτηρίζεται από χρώμα , αποχρώσεις και διαστάσεις (Ebert, 2003) . Στον φυσικό κόσμο , πολλές υφές δεν χαρακτηρίζονται μόνο από τις αποχρώσεις τους αλλά και τις αντανακλάσεις , την αλλαγή γεωμετρίας και πολλά άλλα χαρακτηριστικά . Αυτήν την συμπεριφορά μιμούνται και τα ψηφιακά υλικά μέσω ορισμένων αλγορίθμων η οποίοι ποικίλλουν ανάλογα με το πρόγραμμα . Έχουν οριστεί οι βασικές ιδιότητες που έχουν τα περισσότερα υλικά στην φύση με αποτέλεσμα με όσο περισσότερες υφές το εμπλουτίζουμε εμείς , τόσο πιο πολύ ρεαλιστικά δείχνουν τα υλικά . Παρακάτω αναφέρονται τα texture maps που ορίζουν ένα υλικό .

Ebert, D. (2003). Texturing & modeling. San Francisco: Morgan Kaufmann. Thorne, T. (2015). [online] Inf.ed.ac.uk. Available at: http://www.inf.ed.ac.uk/teaching/courses/ cg/lectures/slides8.pdf [Accessed 16 Nov. 2018].

Diffuse :

H “ βάση “ του υλικού . Περιλαμβάνει το κυρίως χρώμα - μοτίβο .

Reflection :

Ο βαθμός αντανάκλασης του υλικού ή αλλιώς , ο τρόπος με τον οποίο συμπεριφέρεται το φως όταν προσπίπτει στην επιφάνειά του .

Refraction :

H δυνατότητα του φωτός να διαπεράσει ένα Υλικό . Oρίζεται περεταίρω με το ΙΟR ( index of refraction value ) .

Bump :

To κατα πόσο η υφή ενός υλικού ξεπερνάει την επιφάνειά του “ φουσκώνοντας “ ή όχι σε κάποια σημεία .

Displace :

To κατα πόσο η υφή έχει κομμάτια στην επιφάνειά της τα οποία “ εκτοπίζονται” από την αρχικη γεωμετρική τους θέση

Emission : Η δυνατότητα του εκάστοτε υλικού να εκπέμπει φως . (Kämä, 2018) .

diffuse

bump

displace

reflection

refraction

emission

Kämä, Antti, 2016. PHOTOREALISTIC LIGHTING AND RENDERING OF A SMALL APARTMENT INTERIOR. Bachelor’s thesi. Turku: turku university of applied sciences.

3.3 RENDERING Cameras Μετά την τοποθέτηση της πηγής φωτός καθώς και την απόδοση των υφών των αντικειμένων , επιλέγεται το κατάλληλο μέσο προβολής του έργου . Για το παραπάνω , υπάρχουνε πολλά μέσα που το επιτρέπουν . Τα πιο σημαντικά είναι : Εικόνα : H δημιουργία δηλαδή ενός στιγμιότυπου του αντικειμένου από μια σταθερή θέση . 360 : H δημιουργία μιας διαδραστικής εικόνας μεγάλου εύρους Animation : H παραγωγή ενός μικρού βίντεο του έργου μας VR : H δημιουργία ενός διαδραστικού τρισδιάστατου Περιβάλλοντος στο οποίο ο χρήστης έχει την δυνατότητα να περιηγηθεί . Ανεξάρτητα με το ποιο είδος από τα παραπάνω επιλεχθεί για την μελέτη χρειάζεται μια κάμερα.Η ψηφιακή κάμερα λειτουργεί με τον ίδιο ακριβώς τρόπο εδώ όπως και στον πραγματικό κόσμο.Τα περισσότερα render engines μας παρέχουν τις ίδιες βασικές ρυθμίσεις ( μέγεθος φακού,ζοομ,εστίαση κτλ) αλλά και πληθώρα άλλων που αφορούν κυρίως την θέση ( positioning ) (Geig, 2018).

Geig, M. (2018). Using Cameras - Unity. [online] Unity. Available at: https://unity3d.com/learn/tutorials/topics/graphics/using-cameras [Accessed 11 Nov. 2018].

Render Procedure Έχοντας τελειοποιήσει την μοντελοποίηση του αντικειμένου , τις υφές, τον φωτισμό , ποια κάμερα θα χρησιμοποιηθεί , το τελευταίο βήμα είναι η τελική παραγωγή της εικόνας μας . Η διαδικασία με την οποία όλες οι μέχρι τώρα ρυθμίσεις μεταφράζονται σε αλγόριθμο οποίος παράγει μια εικόνα ( οπτικό αποτέλεσμα) ονομάζεται render . H παραπάνω λειτουργία βασίζεται στην θεμελιώδη μαθηματική σχέση που απεικονίζει το rendering process ( Evans, 1986) .

Ουσιαστικά η παραπάνω εξίσωση θεωρεί πως σε μια συγκεκριμένη θέση και κατέυθυνση το εξερχόμενο φως (Lo) είναι το άθροισμα του φωτός που εκπέμπεται (Le) και του φωτός που αντανακλάται . Το φως που αντανακλάται αποτελεί το εισερχομενο φως απ’ όλες τις κατευθύνσεις (Li) πολλαπλασιασμένο από τον συντελεστή της επιφάνειας και την γωνία ανάκλασης . Μέσω αυτής της σχέσης μεταξύ του φωτός που εισέρχεται και εξέρχεται από ένα σημείο γίνεται η περιγραφή της μεταφοράς του φωτός η οποία ευθύνεται για την ψηφιακή απεικόνιση των αντικειμένων . Υπάρχουν πολλά προγράμματα ( render engines ) στο εμπόριο το καθένα από τα οποία διαθέτει τον δικό του αλγόριθμο ο οποίος “υπολογίζει” ένα ρεαλιστικό αποτέλεσμα . Αφήνεται στην κρίση του σχεδιαστή να επιλέξει αυτό που ταιριάζει στον σκοπό του αλλά και τον τρόπο χρήσης του ( Palvelli, 2018 ). Evans, D. (1986). SIGGRAPH ‘86 Conference Proceedings (Association for Computing Machinery, Special Interest Group on Computer Graphics, Conference, Proceedings). Papers of the 13. Annual Conference on Computer Graphics and Interactive Technique, Aug. 18-22, 1986, Dallas, Texas. New York: ACM. Fabio Palvelli. (2018). The perfect ArchViz portfolio. [Online Video]. 2 October 2018. Available from: https://www.youtube.com/watch?v=QyfGBLl2D90. [Accessed: 9 November 2018].

3.3 RENDERING Post Production Ως αποτέλεσμα της προαναφερθείσας διαδικασίας προκύπτει η παραγωγή μιας εικόνας . Μ΄ αυτόν τον τρόπο ανάλογα από το ποιός είναι ο τελικός στόχος και ο αποδέκτης της ψηφιακής αρχιτεκτονικής απεικόνισης, η διαδικασία του φωτορεαλισμού συνήθως ολοκληρώνεται με αυτό που ευρέως ονομάζεται post-production και αφορά την βελτίωση της εικόνας μέσω προγραμμάτων επεξεργασίας εικόνας. Σε αυτό το στάδιο εμπίπτουν οι τυχόν αλλαγές που γίνονται στο δισδιάστατο αρχείο που έχει παραχθεί από το rendering. Αυτό σημαίνει ότι οι τυχόν αλλαγές που θα γίνουν σε αυτό το στάδιο αφορούν το “πώς φαίνεται” μια εικόνα. Το στάδιο της επεξεργασίας μπορεί να εξαλείψει ατέλειες που προέκυψαν σε προηγούμενη φάση, αλλά και να βελτιώσει τους χρωματικούς τόνους της εικόνας, να προσθέσει ή να αφαιρέσει αντικείμενα, να εντάξει μια εικόνα σε ένα περιβάλλον, κλπ.Όταν ο καλλιτέχνης κάνει χρήση αυτού του βήματος , πρόκειται ουσιαστικά για συνδιασμό των δυο παραγωγικών μεθόδων ( rendering και photo editing ) . Πολλοί σχεδιαστές χρησιμοποιώντας αυτά τα λογισμικά οδηγούνται την δημιουργία ενός δικούς τους στυλ - ταυτότητας απεικονίσεων. Συνήθως, έχουν πιο καλλιτεχνικό χαρακτήρα και αποκλίνουν απο το ulta-real προτυπο , στο οποίο βασίζεται η διαδικασία του rendering (Fernandes, 2018) .

Fernandes, P. (2018). TSR 009: Surfing the Waves of ArchViz with Pedro Fernandes from Arqui9 in London - Ronen Bekerman - 3D Architectural Visualization & Rendering Blog. [online] Ronen Bekerman - 3D Architectural Visualization & Rendering Blog. Available at: https://www.ronenbekerman. com/spectroom/pedro-fernandes-arqui9-london/ [Accessed 11 Nov. 2018]

3.4 PHOTO EDITING

Εκτός από το να παράγουμε τις εικόνες σε τρισδιάστατα περιβάλλοντα υπάχει και ένας άλλος εναλλακτικός τρόπος σχεδίασης . Αυτός είναι η χρήση ενός σύγχρονου προγράμματος photo editing . Ο τρόπος που λειτουργεί είναι η επεξεργασία μιας εικόνας μέσω των pixel που την απαρτίζουν και όχι με την παραγωγή ψηφιακού χώρου.Το δημοφιλέστερο πρόγραμμα που εκπίπτει σ’συτήν την κατηγορία είναι το photoshop. To παραπάνω προσφέρει ένα εύρως δυνατοτήτων , παρά το γεγονός οτι δεν επιτρέπει την παραγωγή τρισδιάστατων μοντέλων . Μ’αυτόν τον τρόπο ο χρήστης έχει την δυνατότητα να προβεί στην δημιουργία μιας αρχιτεκτονικής απεικόνισης με πολλαπλούς τρόπους (kolowich, 2018). Ένας από αυτούς είναι η απευθείας σχεδίαση . Αυτή , μπορεί να γίνει με την χρήση μιας μονάδας εισόδου ( π.χ.tablet ) ή ακόμα και με το ποντίκι . Ο καλλιτέχνης ακολουθεί την ίδια διαδικασία που θα έκανε αν σχεδίαζε σ’ένα φύλλο χαρτί ενώ παράλληλα έχει όλα τα πλεονεκτήματα που του προσφέρει το πρόγραμμα ( αναίρεση ενέργειας,επεξεργασία κ.α.) . Εναλλακτικός τρόπος είναι η απευθείας επικόλληση άλλων εικόνων με την τεχνική του κολάζ έχοντας απώτερο σκοπό την δημιουργία της απεικόνισης . Έτσι , χρησιμοποιώντας κατά προτίμηση τις ρυθμίσεις επεξεργασίας χρωμάτων ( levels,curves,brightness κ.τ.λ.), ο χρήστης μπορεί να καταλήξει σ’ένα ομοιόμορφο εικονικό αποτέλεσμα ανάλογα και με τον σκοπό του . Το μεγαλύτερο πλεονέκτημα που πρσοσφέρει έναντι άλλων μεθόδων είναι η εξοικονόμιση χρόνου,αφού στην προκειμένη περίπτωση δεν είναι απαραίτητη η αναμονή για την παραγωγή του έργου ( render time) . Ακόμη , προσφέρεται άμεση ταξινόμιση των επιμέρους στοιχείων σε επίπεδα (layers), με αποτέλεσμα την άμεση επεξεργασία τους .

Kolowich, L. (2018). How to Use Photoshop: The Bookmarkable Photoshop Tutorial for Beginners. [online] Blog.hubspot.com. Available at: https://blog.hubspot.com/marketing/how-to-use-photoshop [Accessed 7 Oct. 2018].

ShowItbetter (2018). Post Digital Interior Architecture Drawing Tutorial+textures. [video] Available at: https://www.youtube.com/watch?v=csxHZrQTz9w [Accessed 3 Oct. 2018].

Tύποι Αναπαραστάσεων

Eρευνητική Διαδικασία Σχεδιασμός Ως Μέσο Έρευνας Μέθοδος Σχεδιαστικής Έρευνας Render Styles Digital Painting The Sketch Collage High Saturation Neutral Lights On! Is It Real ? 45

Τύποι Αναπαραστάσεων

4.1 Ερευνητική Διαδικασία Το λογισμικό το οποίο χρησιμοποιείται για την παραγωγή αυτων των εικόνων δίνει στους χρήστες μεγάλη ελευθερία έκφρασης . Συνεπώς, ο καθένας από αυτούς , ακολουθώντας τις προσωπικές συνθετικές τους διεργασίες οδηγείται στο τελικό αποτέλεσμα .Η τεχνική των αρχιτεκτονικών αναπαραστάσεων πέρασε πολλά στάδια εξέλιξης από τα σκίτσα χωρίς προοπτικότητα μέχρι και τις υπέρ - ρεαλιστικές προσεγγίσεις . Πλέον ,εκτός από κτίρια μόνο, οι σχεδιαστές οραματίζονται καταστάσεις , ζωές ανθρώπων ακόμα μετατρέποντας τις απεικονίσεις τους σε έργα τέχνης . Οι άνθρωποι πίσω από τα πληκτρολόγια και τις οθόνες στοχεύουν στην ανάδειξη των σημαντικότερων χαρακτηριστικών μιας σχεδιαστικής πρότασης μέσω μιας δικής τους έκφρασης . Μ’ αυτόν τον τρόπο , πολλοί σχεδιαστές αλλά και ομάδες σχεδιαστών ανέπτυξαν το δικό τους render style . Άλλες φορές , στόχος μιας απεικόνισης αποτελεί η καλύτερη δυνατόν προβολή του αρχιτεκτονήματος ενώ κάποιες άλλες η επίδειξη ενός συγκεκριμένου χαρακτηριστικού . Σε όλες τις περιπτώσεις οι 3D artist οφείλουν να βρουν τρόπους για να κάνουν τα σχέδιά τους να ξεχωρίσουν από τα υπόλοιπα (Jong and Voordt, 2002) .

Jong, T. and Voordt, D. (2002). Ways to study and research. Delft, The Netherlands: DUP Science.

Όπως αναφέρθηκε και προηγουμένως , η έρευνα για την επαλήθευση η μη της αρχικής υπόθεσης ( υπάρχουν διαφορετικά στυλ αρχιτεκτονικών αναπαραστάσεων και αν ναι , ποια η σχέση τους με την γενικότερη μεθοδολογία παραγωγής εικόνων καθώς και τα προγράμματα ) θα διαπιστωθεί μέσω της παρατήρησης . Γι ‘ αυτόν τον σκοπό θα χρησιμοποιηθούν παρακάτω ως σημείο αναφοράς αξιόπιστες διαδικτυακές πηγές . Για την πιο αντικειμενική παρατήρηση των παραπάνω τάσεων θεωρήθηκε απαραίτητη η παρακολούθηση και έρευνα των κυρίαρχων ιστότοπων τρισδιάστατων απεικονήσεων αλλά και του αρχιτεκτονικού κόσμου γενικότερα. Η αιτία που η εν λόγω έρευνα στράφηκε αποκλειστικά σε ψηφιακές πηγές έχει να κάνει όχι μόνο με τον επίκαιρο χαρακτήρα του θέματος αλλά και του γεγονότος ότι ο παραπάνω κλάδου είναι ρευστός (Fekry, 2014) . Χαρακτηρίζεται δηλαδή ως συνεχώς εξελισσόμενος αφού αναδύονται διαρκώς νέα στυλ και καλλιτέχνες . Επιπλέον , εκτός από τις στυλιστικές διαφοροποιήσεις έχουμε την συνεχή ανάδειξη νέων προγραμμάτων τα οποία παίζουν σημαντικό ρόλο στην παραγωγική διαδικασία . Γ’ αυτόν τον λόγο έγινε μια έρευνα με βάση τα SEO (search engine optimization) της google αλλά και το ποσοστό καταγεγραμμένης επισκεψιμότητας να οριστούν οι επικρατέστεροι ιστότοποι οι οποίοι παρουσιάζονται και αναλύονται παρακάτω :

1.Archdaily.com

Πρόκειται για έναν ιστότοπο στον οποίο εκτίθενται αξιόλογα αρχιτεκτονικά projects ανά τον κόσμο με 14 εκατομμύρια καταγεγραμμένους χρήστες παγκοσμίως . Η σπουδαιότητά του έγκειται στο γεγονός ότι όχι μόνο ενημερώνεται καθημερινά από νέες τάσεις - αρχιτεκτονήματα αλλά και στο οτι περιέχει άρθρα γενικότερης αρχιτεκτονικής θεματολογίας .

Fekry, H. (2014). Architectural Visualisation Techniques by Hesh Fekry, BIM@UWE. [video] Available at: https://www.youtube.com/watch?v=iDcnhWUlChc&t=2231s [Accessed 7 Dec. 2018].

Η εγκυρότητά του διασφαλίζεται από πολυπληθές επιστημονικό προσωπικό ( 100 άτομα) το οποίο εργάζεται για την αξιολόγηση και συντήρηση του site . Μ’αυτόν τον τρόπο , δημιουργείται μια πλατφόρμα η οποία παίζει σημαντικό ρόλο στην έμπνευση και συνθετική διαδικασία πολλών αρχιτεκτόνων με αποτέλεσμα την διαμόρφωση νέων στυλιστικών απεικονιστικών προσεγγίσεων (Cont, 2018) .

2. Pinterest.com

Είναι ένας ιστότοπος κοινωνικής διασύνδεσης μέσω διαδικτυακών εικόνων. Οι 250.000 ενεργοί μηνιαίοι χρήστες του έχουν την δυνατότητα να βρίσκουν, κατηγοριοποιούν με την μορφή πινάκων ( boards ) αλλά και να μοιράζονται μεταξύ τους εικόνες που εμφανίζονται σε κάθε γωνιά του internet . Μ ‘ αυτόν τον τρόπο εκατομμύρια χρήστες έχουν δημιουργήσει δημόσιους boards σχετικούς με τις αρχιτεκτονικές απεικονίσεις όπου ο καθένας μπορεί να δει τις εικόνες και να τις αξιολογήσει σχολιάζοντας την άποψή του. Δημιουργείται έτσι ένας συλλογικός κατάλογος ιδεών και ενισχύεται ο διάλογος(Rouse, 2018) .

3. Instagram mobile app

Πρόκειται για μια εφαρμογή κοινωνικής δικτύωσης μέσω της κοινοποίησης εικόνων . Οι χρήστες έχουν την δυνατότητα να ανακαλύπτουν συνεχώς καινούργιες εικόνες πολλαπλής θεματολογίας χρησιμοποιώντας φίλτρα όπως ο τίτλος και η τοποθεσία . Αυτήν τη στιγμή υπάρχουν 42.000 ενεργοί χρήστες οι οποίοι “ ακολουθούν “ τον τίτλο architectural visualization ( αρχιτεκτονικές απεικονίσεις ) . Μ΄ αυτόν τον τρόπο έχουν τον συνεχή εμπλουτισμό της αρχικής τους σελίδας με τις νέες - επικρατέστερες τάσεις ( Rousseay and Foulk , 2018) .

Cont, B. (2018). Inspiration and knowledge to help architects build better cities. [online] ArchDaily. Available at: https://www.archdaily.com/content/about?ad_name=top-secondary [Accessed 8 Dec. 2018]. Rouse, M. (2018). What is Pinterest? - Definition from WhatIs.com. [online] WhatIs.com. Available at: https://whatis.techtarget.com/definition/Pinterest [Accessed 7 Dec. 2018]. Rousseau, C. and Foulk, T. (2018). Instagram: Everything you need to know!. [online] iMore. Available at: https://www.imore.com/instagram [Accessed 8 Dec. 2018].

4. Ronen Bekerman.com

Είναι ένα Blog το οποίο ασχολείται αποκλειστικά με ο,τι έχει να κάνει με αρχιτεκτονικές απεικονίσεις . Η συνεισφορά του στον κλάδο είναι σημαντική καθώς περιλαμβάνει όχι μόνο τις διασημότερες απεικονίσεις αρχιτεκτονημάτων αλλά και tutorials ( επεξηγήσεις ) διάσημων 3D artists οι οποίοι εξηγούν επακριβώς την μεθοδολογία που τους οδήγησε στο τελικό αποτέλεσμα . Επιπλέον παρέχει και τρισδιάστατα μοντέλα τα οποία χρησιμοποιήθηκαν στις εικόνες ως ελεύθερα για κατέβασμα από τους επισκέπτες για την δική τους χρήση (Bekerman, 2018) . 5. Evermotion.org Πρόκειται για έναν ιστότοπο ο οποίος αναλύει και εκθέτει τις αρχιτεκτονικές απεικονίσεις . Είναι προσανατολισμένο περισσότερο προς το τεχνικό κομμάτι της παραγωγής καθώς παρέχει ξεχωριστή ενότητα για την παραγωγική διαδικασία. Διαθέτει ενεργό forum στο οποίο οι επισκέπτες του site μπορούν όχι μόνο να δικτυωθούμε αλλά και να ανταλλάξουν απόψεις σε ορισμένα τεχνικά θέματα που τους απασχολούν . Επιπλέον υπάρχει ένας προκαθορισμένος ετήσιος διαγωνισμός απεικονίσεων που λειτουργεί ως ορόσημο στην 3D κοινότητα ( REZA MOHSENI and BANA, 2018)

6. Αlex Hographe.com

Πρόκειται για έναν ιστότοπο ο οποίος εκθέτει αρχιτεκτονικές απεικονίσεις. Σε αντίθεση με τα παραπάνω , γίνεται προβολή μόνο ενός καλλιτέχνη-αυθεντία. Διακρίνεται για την πληθώρα διαφορετικών στυλ απεικονήσεων και ποτελεί την βάση για οποινδήποτε ενδιαφέρεται να εξερευνήσει αυτόν τον τομέα . Τα εκπαιδευτικά του βίντεο ( tutorials ) απευθύνονται και σε αρχάριους με Bekerman, R. (2018). Resources for Architectural Visualization & Rendering by Ronen Bekerman. [online] Resources.ronenbekerman.com. Available at: https://resources.ronenbekerman.com/ [Accessed 10 Dec. 2018]. REZA MOHSENI, M. and BANA, Y. (2018). Evermotion - Articles and news. [online] Evermotion.org. Available at: https://evermotion.org/articles [Accessed 7 Dec. 2018]. Hogrefe, A. (2018). About Me | Visualizing Architecture. [online] Visualizingarchitecture.com. Available at: https://visualizingarchitecture.com/about-me/ [Accessed 10 Dec. 2018].

αποτέλεσμα ο ιστότοπος να είναι προσιτός σε όλους . Τα διάφορα στυλ και επεξηγήσεις ενημερώνονται αρκεττά συχνά με αποτέλεσμα να κρατάνε σε συνεχή εγρήγορση τους επισκέπτες ( Ηogrefe, 2018 ) . Ύστερα από την προσεκτική παρατήρηση και ανάλυση των χαρακτηρηστικών τους , οδηγούμαστε στο συμπέρασμα πως σαφώς υπάρχει πληθώρα διαφορετικών στυλ απεικονήσεων . Οι διαφοροποιήσεις τους μπορεί να πληθαίνουν ανάλογα με την παλέτα χρωμάτων που εφαρμόζεται , την μοντελιστική ακρίβεια , τις υφές αλλά και το γενικότερο, φωτορεαλιστικό επίπεδο , σε σχέση πάντοτε με την πραγματικότητα, το οποίο παρουσιάζεται στην απεικόνιση . Ακόμη , το σύνολο των κοινών χαρακτηριστικών τα οποία παρατηρούνται από εικόνα σε εικόνα μας προβάλλουν την ύπαρξη πολύ συγκεκριμένων αρχιτεκτονικών τάσεων . Τις περισσότερες φορές υιοθετούνται από αρχιτεκτονικά γραφεία ή και 3D artists όχι μόνο γιατί έχουν ορισμένα χαρακτηριστικά που συμπληρώνουν την γενικότερη αρχιτεκτονική τους ταυτότητα αλλά και λόγω του γεγονότος ότι όλες τους οι απεικονίσεις παραπέμπουν σ‘ αυτούς . Επιπλέον , απλοποιείται η παραγωγική τους διαδικασία, αφού αυτή έχει πλέον τυποποιηθει . Δημιουργείται έτσι ένα είδος ταυτότητας η και branding η οποία έχει ως αποτέλεσμα την περεταίρω διαφοροποίηση. Έχοντας επαληθεύσει την υπόθεση περνάμε στο δεύτερο μέρος της έρευνας που αφορά την καταγραφή αλλά και την διερεύνηση της σχέσης τους σε συνάρτηση με τα τρισδιάστατα προγράμματα και την διαδικασία παραγωγής. Βασιζόμενοι στα εγχειρίδια χρήσης των σχεδιαστικών εφαρμογών, είναι σαφές ότι η αλλαγή των διαδικασιών και των προγραμμάτων παραγωγής έχει ως συνέπεια και την αλλαγή του αποτελέσματος .

Fu, S. (2018). Making of Willis Tower. [online] Evermotion.org. Available at: https://evermotion.org/ tutorials/show/8971/making-of-willis-tower\ [Accessed 10 Dec. 2018].

Γι ‘ αυτόν τον λόγο θα προχωρήσουμε την ερευνητική διαδικασία λαμβάνοντας υπ όψιν εγχειρίδια και βιβλιογραφικές αναφορές σχεδιαστικών προγραμμάτων. Παρά το γεγονος ότι τα παραπάνω προγράμματα προσφέρουν μεγάλη ελευθερία όσον αφορά τον τρόπο χρήσης , λαμβάνοντας υπ όψιν τις γενικότερες κατευθυντήριες γραμμές των κατασκευαστών είμαστε σε θέση να διατυπώσουμε μια θεωρητική προσέγγιση η οποία αφορά τον τρόπο δημιουργίας του κάθε στυλ (Fu, 2018 ) .

Fu, S. (2018). Making of Willis Tower. [online] Evermotion.org. Available at: https://evermotion.org/ tutorials/show/8971/making-of-willis-tower\ [Accessed 10 Dec. 2018].

Τύποι Αναπαραστάσεων

4.2 Σχεδιασμός Ως Μέσο Έρευνας Eκτός από την τεχνική ανάλυση , στόχος αυτού του κεφαλαίου αποτελεί ο σχολιασμός του κάθε είδους απεικόνισης . Η παραπάνω διαδικασία έχει να κάνει όχι μόνο με μια καλλιτεχνική προσέγγιση αλλά την εις βάθος διερεύνηση και εφαρμογή των αρχών της μεθοδολογίας έρευνας του design γενικότερα . Ένας από τους συχνότερους αλλά και λιγότερο κατανοητός κλάδος της αρχιτεκτονικής έρευνας αφορά το πεδίο του design όταν αυτό ορίζεται ως πεδίο έρευνας . Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο ορισμός της όλης σχεδιαστικής διαδικασίας ως μιας διαδρομής μη γραμμικής η οποία ξεκινάει από την γέννηση μιας ιδέας. Περνώντας όλα τα στάδια της έρευνας, της ανάλυσης αλλά και της διόρθωσης καταλήγει στην οπτικοποίηση - πραγματοποίηση της. Η έρευνα διαμέσω του σχεδιασμού μπορεί να πάρει διαφορετικές μορφές ανάλογα με το πρότζεκτ αλλά και το περιεχόμενο (Hilton and Wiley, 2017). Αυτές, παρουσιάζονται παρακάτω :

Design Research : Περιγράφει και αναλύει υπάρχοντα σχέδια με γνωστό περιεχόμενο . Συχνά , παίρνει την μορφή συγκριτικής μελέτης των λειτουργιών , της μορφής , της δομής αλλά και τον τρόπο με τον οποίο αυτά δημιουργήθηκαν .

Hilton, J. and Wiley, D. (2017). A Guidebook to Research on Open Educational Resources Adoption. New York: Open Education Group.

Typological Research : Αυτού του είδος έρευνας αναζητά τύπους οι οποίοι αφορούν την μορφή , την δομή , την τεχνική , την λειτουργία η και το ευρύτερο πλαίσιο στο οποίο ανήκει . Design Study : Έχει να κάνει με την δημιουργία ενός σχεδίου σε σε σχετικά γνωστό πεδίο πιθανών χρηστών , επενδυτών , διαθέσιμων τεχνικών , οικοδομικών υλικών το οποίο θα συνάδει με τους πολιτικούς , οικολογικούς και χωρικούς περιορισμούς . Study by design : Σ ‘ αυτήν την περίπτωση διαμορφώνεται η βαθύτερη κατανόηση και γνώση παρατηρώντας τα αποτελέσματα διαφορετικών σχεδιαστικών λύσεων σε συνάρτηση με το περιεχόμενό τους (Fischer et al., 2003) . Παρά την παραπάνω κατηγοριοποίηση , αυτές οι 4 μέθοδοι σχεδιαστικής έρευνας βασίζονται σε μεγάλο βαθμό όχι μόνο σε λογικούς- αναμφισβήτητους παράγοντες αλλά και σε υποκειμενικούς παράγοντες καλλιτεχνικής φύσεως . Η γενικότερη μεθοδολογία έρευνας του design συχνά έρχεται σε αντίθεση με την ευρύτερη έννοια της έρευνας λόγω της υποκειμενικής της φύσης . Παρόλα αυτά, όπως αναφέρθηκε , ο ορισμός για το τι ακριβώς είναι το design έχει διευρυνθεί σε τέτοιο βαθμό ώστε να καταστεί δυνατή η αναγνώριση πολλαπλών τρόπων με τους οποίους θα μπορούσε να αποτελέσει αντικείμενο μελέτης . Η έννοια χρησιμοποιεί πολλούς πόρους και πηγές πληροφορίας όπως:

Fischer, T., Slater, J., Stromquist, P. and Wu, C. (2003). Professional Design Patterns in VB . NET: Building Adaptable Applications. New York: Apress L.P.

Προηγούμενα σχέδια : Προηγούμενες , δηλαδή , σχεδιαστικές λύσεις οι οποίες απέδωσαν λύσεις σε παρόμοια προβλήματα . Μ’αυτόν τον τρόπο μας επιτρέπεται να κάνουμε έναν παραλληλισμό - σύγκριση με το τρέχον σχέδιο . Τύπους : Η εκτενής μελέτη επαναλαμβανόμενων τύπων και χαρακτηριστικών φορμών οι οποίες οργανώνονται συστηματικά ως σχεδιαστικές αναλογίες . Στυλ : Έχει να κάνει με την μελέτη συνθετικών κανόνων οι οποίοι έχουν χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν και επαναπροσδιορίζονται (Kedward and Whitney, 1990).

Κατά συνέπεια , η σχεδιαστική διαδικασία αποτελεί ένα μείγμα μεταξύ τέχνης και επιστημών απορροφώντας δημιουργικότητα και έμπνευση από την μία καθώς και γνώση και πρακτική από την επόμενη. Με αυτόν τον τρόπο λειτουργούν συμπληρωματικά η μία με την άλλη επηρεαζόμενες κάθε φορά από την κουλτούρα και την τεχνολογία . Την ίδια στιγμή ο σχεδιασμός και η έρευνα έχουν διαφορετικούς σκοπούς και μεθόδους . Ο σχεδιασμός περιλαμβάνει την σύλληψη ιδεών για το μέλλον , κοιτώντας μερικές φορές το παρελθόν για να κάνει προβλέψεις σχετικά με το πως και το τι . Αναζητά , δηλαδή , λύσεις . Σε αντίθεση , η έρευνα μελετά το τι υπάρχει ή υπήρξε μέχρι τώρα με στόχο την περαιτέρω εξέλιξη και ανακάλυψη καινούργιας γνώσης . Πολλές φορές και τα δυο αποτελούν αντικείμενο της αρχιτεκτονικής παιδείας , χωρίς κάποιο εμφανή διαχωρισμό (Blackie, 2009) .

Kedward, K. and Whitney, J. (1990). Design studies. Lancaster: Technomic. Blackie, S. (2009). Design studies.

Τύποι Αναπαραστάσεων

4.3 Mέθοδος Σχεδιαστικής Έρευνας Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω, οδηγούμαστε στα κριτήρια τα οποία θα χρησιμοποιήσουμε για να περιγράψουμε επακριβώς τα διαφορετικά στυλ απεικονήσεων.Ο σχεδιαστικός σχολιασμός ακολουθεί τις παρακάτω στρατηγικές - μεθόδους : Αποδόμιση(decomposition):Λόγω της πολυπλοκότητας των περισσότερων απεικονήσεων η τεχνική αυτή,όπως φαίνεται και από τον τίτλο, αφορά την αποσύνθεση του πρότζεκτ.Επεξηγηματικά, αποσυντίθεται η ολική εικόνα και ξανασυνθέτεται, απομονώνοντας και ερευνώντας περαιτέρω τα σημαντικότερα στοιχεία της σύνθεσης. Στην περίπτωσή μας, αυτό είναι το εκάστοτε αρχιτεκτόνημα για το οποίο γίνεται η εικόνα . Μ ‘ αυτόν τον τρόπο, η συγκεκριμένη μέθοδος δίνει την δυνατότητα στον ερευνητή να ρίξει μεγαλύτερη έμφαση στα επιμέρους κομμάτια της σύνθεσης καθώς και να ερευνήσει την σχέση τους με το σύνολο της απεικόνισης . Αναγνωρίζονται, λοιπόν τα πρωτεύοντα στοιχεία αλλά και μελετώνται τα περιθώρια βελτίωσης. Παραλλαγές ( variation ) : Μέσω της συστηματικής οργάνωσης και δομής της απεικόνισης,οι μελετητές αποκτούν την δυνατότητα να αντιληφθούν συνθετικές διαφοροποιήσεις με βάση τις διαστάσεις,ρυθμούς,αναλογίες, διαφορ οποιήσεις,συνδέσεις,υλικά, χρώματα κ.τ.λ..Συνεπώς, ποικίλες διαφοροποιήσεις ερευνώνται, αναλύονται, συγκρίνονται γεγονός που επιτρέπει και την αξιολόγισή τους . Fischer, T. (2002). Architectural Research. [ebook] Minneapolis. Available at: http://rp.design.umn. edu/resources/documents/ArchGraphStand15.pdf [Accessed 8 Dec. 2018].

Οπτικοποίηση ( visualization ) : Πιθανές σχεδιαστικές λύσεις πρέπει να γίνουν ορατές για το όφελος του μελετητή . Αυτό συνεπάγεται την δυνατότητα δημιουργίας σχεδίων ( κατόψεων , τομών , όψεων κ.τ.λ. ) αλλά και μακέτας έχοντας ως σημείο αναφοράς την απεικόνιση και μόνο . Επακόλουθα , κατηγοριοποιείται η εικόνα με βάση τον όγκο πληροφοριών που μπορεί να μας δώσει για το αρχιτεκτόνημα το οποίο απεικονίζει . Μελέτη Αναφορών ( reference study ) : Η έρευνα προηγούμενων αρχιτεκτονικών απεικονήσεων μας δίνουν την δυνατότητα δημιουργίας μιας βιβλιοθήκης . Γινόμαστε έτσι ικανοί να συγκρίνουμε και να αντιπαραθέσουμε παρόμοια πρότζεκτ και εικόνες . Εν κατακλείδι , η τεχνική αυτή αφορά την σύγκριση παρόμοιων render styles για την εξαγωγή συμπερασμάτων και προτάσεων (Fischer, 2002).

Eικόνα 20 : Williams, E. (2016). decomposition diagram. [image] Available at: https://www.jeffreygeiringer.com/grasshopper/ [Accessed 2 Nov. 2018].

Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω τίθεται μια κατευθυντήρια γραμμή σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο θα σχολιάσουμε τα επικείμενα render styles . Στο επόμενο κεφάλαιο , μέσω της μελέτης περίπτωσης , θα αποδειχθεί ακριβώς ποια μεθοδολογία προγραμμάτων χρησιμοποιήθηκε στο κάθε στυλ, επαληθεύοντας ή καταρρίπτοντας την αρχική υπόθεση. Ολοκληρώνεται η αποσαφήνιση των σταδίων παραγωγικής διαδικασίας και εξάγονται χρήσιμα συμπεράσματα για την γενικότερη μεθοδολογία . Γ’αυτήν την μελέτη θα ληφθούν υπ’όψιν κυρίως εξωτερικές απεικονίσεις διότι παρουσιάστηκε περισσότερη ποικιλομορφία σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας . Ακόμη , τα περισσότερα στυλ εφαρμόζονται και σε εσωτερικές απεικονίσεις ενώ δεν έχουμε την ανάδειξη άλλων καινούργιων . Το παραπάνω δικαιολογείται καθώς στις εσωτερικές απεικονίσεις , οι περισσότεροι καλλιτέχνες προσπαθούν να δείξουν την αληθοφάνεια του αρχιτεκτονήματος και όχι κάποια καλλιτεχνική αντίληψή του . Επίσης , δεν υπάρχει ανάγκη διαφοροποίησης με τον περίγυρο καθώς ο παρατηρητής αντιλαμβάνεται τον στόχο του έργου (Price, 2016) . Παρακάτω παρουσιάζονται τα επικρατέστερα στυλ απεικονίσεων καθώς και οι διασημότεροι αρχιτέκτονες που τα αντιπροσωπεύουν . Ο τελικός σχολιασμός ακολουθεί συλλογιστικά την πορεία με την οποία τα ευδιάκριτα στοιχεία αναφέρονται ως πρώτα ( γενικό ύφος , χρώματα , κτλ ) , εν συνεχεία γίνεται μια νύξη στην συνθετική ανάλυση του έργου και εν κατακλείδι , παρατίθεται η προγραμματιστική υπόθεση η οποία έχει να κάνει με τον τρόπο παραγωγής της εικόνας . Όπως αναφέρθηκε και προηγουμένως, η παραπάνω θα αναλυθεί περεταίρω στο επόμενο κεφάλαιο . Έχοντας ερευνήσει τις προαναφερόμενες ψηφιακές πηγές διακρίνονται οι παρακάτω κατηγορίες :

Fischer, T. (2002). Architectural Research. [ebook] Minneapolis. Available at: http://rp.design.umn. edu/resources/documents/ArchGraphStand15.pdf [Accessed 8 Dec. 2018]. Price, A. (2016). The 7 Habits of Highly Effective Artists. [video] Available at: https://www.youtube. com/watch?v=vM39qhXle4g [Accessed 8 Dec. 2018].

Τύποι Αναπαραστάσεων

Render Styles

Digital Painting

Eικόνα 21 : Neyra, F. (2018). [image] Available at: https://www.archdaily.com/869688/digital-sketch-axonometric-representation [Accessed 25 Apr. 2017].

Eικόνα 25 : Tekuto, M. (2018). [image] Available at: https://pl.pinterest.com/ pin/312929874092938994/ [Accessed 6 Nov. 2018].[Accessed 7 Oct. 2018].

Eικόνα 22 : Peng, W. (2018). [image] Available at: https://pl.pinterest.com/ pin/448037862915185284/ [Accessed 6 Nov. 2018].[Accessed 7 Oct. 2018].

Eικόνα 26 : Adwan, C. (2018). [image] Available at: https://pl.pinterest.com/ pin/378795018654482347/ [Accessed 6 Nov. 2018].[Accessed 7 Oct. 2018].

Eικόνα 23 : Mashiat, M. (2018). [image] Available at: https://pl.pinterest.com/ pin/503558802076958440/ [Accessed 6 Nov. 2018].[Accessed 7 Oct. 2018].

Eικόνα 24 : Adwan, C. (2018). [image] Available at: https://pl.pinterest.com/ pin/378795018654482347/[Accessed 6 Nov. 2018].[Accessed 7 Oct. 2018].

Eικόνα 27 : Neyra, F. (2018). [image] Available at: https://www.archdaily.com/869688/digital-sketch-axonometric-representation [Accessed 25 Apr. 2017].

Eικόνα 28 : Giclo, G. (2018). [image] Available at: https://pl.pinterest.com/ pin/557039047654747519/ [Accessed 6 Nov. 2018].[Accessed 7 Oct. 2018].

Κύριος εκφραστής αυτού του στυλ απεικόνισης είναι ο αρχιτέκτονας Fernando Neyra . Ο ίδιος έγινε γνωστός μέσα από τις εικόνες του οι οποίες απέσπασαν 130.000 ακόλουθους στο Instagram και ενέπνευσαν πολλούς καλλιτέχνες . Τα έργα του διαφοροποιούνται σημαντικά σε σχέση με αυτά άλλων στυλ λόγω των υψηλών αντιθέσεων που τις χαρακτηρίζουν (Neyra, 2018). Τα περιγράμματα των όγκων καθώς και οι σκιές τονίζονται έντονα από τον καλλιτέχνη ο οποίος χρησιμοποιεί μαύρο χρώμα . Αντίθετα , τα υπόλοιπα μέρη χρωματίζονται με απαλές αποχρώσεις . Το παραπάνω , έχει ως συνέπεια την δημιουργία ενός έντονου γραφιστικού χαρακτήρα ο οποίος μας παραπέμπει σε σκίτσο από μαρκαδόρους . Οι αναλογίες των αντικειμένων που απεικονίζονται είναι πραγματικές γεγονός που προσθέτει έναν ρεαλιστικό χαρακτήρα στην εικόνα. Σύμφωνα με την αποσυνθετική ερευνητική προσέγγιση , το κτιστό περιβάλλον καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος της σύνθεσης ( 70 % ) ενώ ο φυσικός περίγυρος έχει κυρίως διακοσμητικό χαρακτήρα . Ανθρώπινες φιγούρες τοποθετούνται για την αίσθηση της κλίμακας αλλά και την απόδοση ορισμένων λειτουργιών . Η ολική ατμόσφαιρα είναι ουδέτερη ενώ απουσιάζει εντελώς ο ήλιος η και στοιχεία που υποδηλώνουν την παρουσία του ( αντανακλάσεις κ.τ.λ.) .

Neyra, F. (2018). Behance. [online] Behance.net. Available at: https://www.behance.net/ferneyra [Accessed 8 Dec. 2018].

Όσον αφορά την παραγωγική διαδικασία ( workflow ) , έγινε χρήση μικτών μεθόδων ενώ δεν χρησιμοποιήθηκε καθόλου η τεχνική του render . Σύμφωνα και με την καταγραφή της όλης διεργασίας όπως αυτής απεικονίζεται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης , έγινε χρήση ψηφιακής σχεδίασης με γραφίδα . Σχεδιάστηκε δηλαδή στο χέρι, το περίγραμμα της όλης σύνθεσης στο photoshop και στην συνέχεια οι επιφάνειες που δημιουργήθηκαν γεμίστηκαν με χρώμα . Τις περισσότερες φορές συμπληρωματικά στοιχεία όπως τα δέντρα και οι άνθρωποι αντιγράφηκαν και επικολλήθηκαν μαυρίζοντας την όλη φιγούρα και ταυτόχρονα προσθέτοντας χαρακτήρα στην όλη απεικόνιση .

The sketch

Eικόνα 29 : Bou Chahine, W. (2018). [image] Available at: https://gr.pinterest.com/ pin/507992032950430680/ [Accessed 3 Oct. 2017].

Eικόνα 30 : Vitel, V. (2018). [image] Available at: https://https://gr.pinterest.com/ pin/463518986626120414/ [Accessed 6 Nov. 2018].[Accessed 7 Oct. 2018].

Eικόνα 31 : Charis, G. (2018). [image] Available at: https://https://gr.pinterest.com/ pin/33143747230309131/ [Accessed 6 Nov. 2018].[Accessed 7 Oct. 2018].

Eικόνα 32 : Ethan, G. (2018). [image] Available at: https://https://gr.pinterest.com/ pin/630152172839528735/ [Accessed 6 Nov. 2018].[Accessed 7 Oct. 2018].

Κύριος εκφραστής αυτού του στυλ απεικόνισης είναι ο αρχιτέκτονας Wissam bou Chahine . Ο ιδιαίτερος χαρακτήρας των εικόνων του τον έκανε γνωστό στο pinterest αναδεικνύοντας τα πρότζεκτ και τις ιδέες του.Τα έργα του διακρίνονται από δυναμικότητα και ωθούν τον παρατηρητή να γίνει κομμάτι της σύνθεσης . Αυτό επιτυγχάνεται με την χρήση ενός μόνο σημείου φυγής στην προοπτική αλλά και την τήρηση των αναλογιών σε σχέση με την πραγματικότητα (Bou Chahine, 2018) . Η κάμερα τοποθετείται στο ύψος των ματιών του παρατηρητή με αποτέλεσμα ο ίδιος να ταυτίζεται με το έργο το οποίο απεικονίζεται . Ο τρόπος με τον οποίο γεμίζουν χρώμα οι όγκοι θυμίζει τεχνικές κολάζ αφού ακολουθεί παράθεση πολλών επιμέρους κομματιών έως ότου να σχηματιστεί το τελικό αποτέλεσμα . Τα χρώματα που χρησιμοποιούνται είναι απαλά ενώ κυρίαρχο ρόλο παίζει το σκούρο καφέ η σε μερικές περιπτώσεις το βαθύ κόκκινο . Μ’αυτόν τον τρόπο ξεχωρίζουν σημαντικά στοιχεία του αρχιτεκτονήματος αλλά και η υλικότητά τους. Λαμβάνοντας υπόψη την αποσυνθετική σχεδιαστική προσέγγιση , το αρχιτεκτόνημα καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος του έργου ενώ ο φυσικός κόσμος συχνά δεν απεικονίζεται . Επιπλέον, λιτές ανθρώπινες φιγούρες τοποθετούνται κυρίως για την επίδειξη των λειτουργιών των χώρων που διαμορφώνονται .

Bou Chahine, W. (2018). [online] Available at: https://www.linkedin.com/in/wissam-bou-chahine6b8575156 [Accessed 8 Dec. 2018].

Ο ήλιος καθώς και οι σκιές απουσιάζουν από την σύνθεση με αποτέλεσμα να δημιουργείται μια ανάλαφρη ατμόσφαιρα με καθαρά σχήματα .Αν και εν συνόλω ο όγκος των πληροφοριών που μας μεταδίδει η τεχνική δεν είναι μεγάλος ( αφού απουσιάζουν σημαντικές λεπτομέρειες) μας δίνεται μια ποσοτική προσέγγιση σχετικά με την ογκοπλασία του αρχιτεκτονήματος . Όσον αφορά την παραγωγική διαδικασία ( workflow ) , έγινε και πάλι χρήση μικτών μεθόδων ενώ δεν χρησιμοποιήθηκε καθόλου η τεχνική του render . Μοιάζει αρκετά με την προηγούμενη τεχνική που αναφέρθηκε ( digital painting ) με μια κύρια διαφορά . Οι αρχικές ογκοπλασίες έχουν φτιαχτεί στο χέρι με την μορφή σκίτσου και όχι με την χρήση ψηφιακής γραφίδας . Επιπλέον , παρόλο του οτι χρησιμοποιήθηκε το ίδιο πρόγραμμα επεξεργασίας της εικόνας , το χρωματικό γέμισμα των μορφών δεν ακολούθησε μια γραμμική διαδικασία . Εν αντιθέσει , επικολλήθηκαν πολλαπλές υφές οι οποίες προτάθηκαν η μια πάνω από την άλλη σχηματίζοντας το τελικό εφέ .Τα συμπληρωματικά στοιχεία τα οποία προσδίδουν έναν τόνο ρεαλισμού στο έργο όπως για παράδειγμα οι άνθρωποι , σχεδιάστηκαν επί τον πλείστον στο χέρι και στη συνέχεια επέστησαν ελαφριά χρωματική επεξεργασία . Παρόλα αυτά , υπάρχουν και λιγότερο συχνές περιπτώσεις όπου επικολλούνται ως αναφορά από κάποια άλλη εικόνα .

Collage

Eικόνα 33 : KWY studio lisbon (2018). [image] Available at: https://www.archdaily. com/889487/from-digital-to-reality-a-comparison-of-fala-aleliers-collages-to-the-actual-build-

Eικόνα 34 : Breeders, B. (2018). [image] Available at: https://https://gr.pinterest.com/ pin/335096028513821210/ [Accessed 6 Nov. 2018].[Accessed 7 Oct. 2018].

Eικόνα 35 : EMattison, L. (2018). [image] Available at: https://https:// https://gr.pinterest.com/ pin/287245282468305503/ [Accessed 6 Nov. 2018].[Ac-

Eικόνα 36 : Aleen, M. (2018). [image] Available at: https://https://https://gr.pinterest.com/ pin/413205334554292811/ [Accessed 6 Nov. 2018].[Accessed 7 Oct. 2018].

Eικόνα 37 : KWY studio lisbon (2018). [image] Available at: https://www.archdaily. com/889487/from-digital-to-reality-a-comparison-of-fala-aleliers-collages-to-the-actual-build-

Eικόνα 38 : Miller R. (2018). [image] https:// gr.pinterest.com/pin/335096028513821210/ [Accessed 6 Nov. 2018].[Accessed 7 Oct. 2018].

Παρά την ραγδαία ανάπτυξη του κλάδου τον αρχιτεκτονικών απεικονήσεων τα τελευταία χρόνια ( εικονική πραγματικότητα, ρεαλιστικές εικονες κ.τ.λ. ) ορισμένα αρχιτεκτονικά γραφεία επιλέγουν να χρησιμοποιούν πιο συμβατικές μεθόδους όπως το κολάζ για τις παρουσιάσεις των ιδεών τους . Κύριο παράδειγμα αποτελεί το KWY studio lisbon το οποίο χρησιμοποιεί αποκλειστικά την παραπάνω μέθοδο για όλες τις απεικονίσεις . Τα έργα αυτά διακρίνονται για την απλότητα των μορφών και τους έντονους χρωματικούς τόνους . Σ’ αυτό το στυλ, οι αναλογίες όπως και τα υλικα παραμένουν στην σφαίρα του πραγματικού (Gomes , 2018). Ειδικότερα , για την περεταίρω απόδοση των υφών που χρησιμοποιούνται , επικολλώνται με την τεχνικη του κολάζ αποκόμματα αυτών παρμένα από φωτογραφίες . Τα παραπάνω δεν προσαρμόζονται στο σχήμα του εκάστοτε αρχιτεκτονήματος αλλά προσθέτονται όπως ακριβώς είναι . Επιπλέον, λόγω του γεγονότος οτι οι σκιές και ο ήλιος απουσιάζουν εντελώς, σχηματίζεται έτσι μια σχετικά επίπεδη εικόνα . Τις περισσότερες φορές, η κάμερα τοποθετείται αρκετά μακριά από το αρχιτεκτόνημα με αποτέλεσμα την απεικόνιση και στοιχείων της φύσης .

Ricardo Gomes. 2018. About. [ONLINE] Available at: http://www.k-w-y.org/about. [Accessed 8 December 2018].

Τα παραπάνω έχουν ως αποτέλεσμα την δημιουργία ενός ιδιαίτερου γραφιστικού στυλ το οποίο αντιτίθεται στην γενικότερη τάση του υπέρ ρεαλισμού σηματοδοτεί μια διαφορετική προσέγγιση . Σ΄ αυτό το στυλ, το αρχιτεκτόνημα καταλαμβάνει συνήθως το 1/3 του έργου ενώ το υπόλοιπο καλύπτεται από τον φυσικό περίγυρο. Χρησιμοποιώντας την ίδια τεχνική κολάζ , ανθρώπινες φιγούρες επικολλούνται στην εικόνα προσδίδοντας πληροφορίες σχετικά με τις λειτουργίες . Εν αντιθέσει , τα φυτά μοιάζουν να αποτελούσαν από πάντα στοιχείο της σύνθεσης και δεν έχουμε δείγματα προσκόλλησή τους στην εικόνα . Τέλος , λείπουν οι αντανακλάσεις του φωτός και οι χρωματικές διαβαθμίσεις . Μ’αυτόν τον τρόπο δεν δίνεται στον θεατή η δυνατότητα να καταλάβει από που έρχεται το φως με αποτέλεσμα το έργο να μας δίνει την ψευδαίσθηση ότι είναι επίπεδο . Η παραγωγική διαδικασία υπήρξε σχετικά απλή . Δεν ακολουθήθηκε η τεχνική του render αλλά αντίθετα μόνο προγράμματα επεξεργασίας εικόνων τύπου photoshop . Αρχικά επιλέχθηκε μια υφή η οποία θα χρησιμοποιηθεί σαν φόντο . Έπειτα , τα υπόλοιπα στοιχεία που απαρτίζουν την σύνθεση ( αρχιτεκτόνημα , άνθρωποι κ.τ.λ. ) αποκόπηκαν από άλλες εικόνες και τοποθετήθηκαν από πάνω δημιουργώντας την πλοκή της εικόνας ( storytelling ) . Όλα τα στοιχεία διατηρούν την αρχική τους μορφή καθώς δεν γίνεται καμία χρωματική διαφοροποίηση .

High Saturation

Eικόνα 39 : Mereces S. (2018). [image] https://https://gr.pinterest.com/ pin/575968239837206442/ [Accessed 6 Nov. 2018].[Accessed 7 Oct. 2018].

Eικόνα 40 : Fernandes P. (2018). [image] https://www.arqui9.com/portfolio/ [Accessed 6 Nov. 2018].[Accessed 7 Oct. 2018].

Eικόνα 41 : Jordan R. (2018). [image] https://https://gr.pinterest. com/pin/417145984208677473/ [Accessed 6 Nov. 2018].[Accessed 7 Oct. 2018].

Eικόνα 42 : Fernandes P. (2018). [image] https://www.arqui9.com/portfolio/ [Accessed 6 Nov. 2018].[Accessed 7 Oct. 2018].

Κύριος εκφραστής αυτού του στυλ απεικόνισης είναι ο αρχιτέκτονας Pedro Fernandez , ιδρυτής της εταιρείας απεικονίσεων Arqui9 London , ενώ στην συνέχεια ακολούθησαν οι ΒΙG και ΟΜΑ . Σ’αυτό το στυλ , κυρίαρχο ρόλο παίζει η χρήση χρωματικών παλετών με σκοπό την δημιουργία συναισθημάτων στον θεατή . Το φως και οι σκιές παίζουν σημαντικό ρόλο στην όλη σύνθεση και σε συνδυασμό με χρωματικές διαφοροποιήσεις δημιουργείται μια ρομαντική διάθεση . Επίσης , για την επιπλέον ενίσχυση του συναισθηματικά φορτισμένου ύφους της σύνθεσης γίνεται χρήση έντονων χρωματικών συνδυασμών (πορτοκαλί - κίτρινο , μπλε - κίτρινο κ.α. ) (Fernandes, 2018). Σ ‘αυτό το μοτίβο , τα αντικείμενα που είναι πιο κοντά στην κάμερα σκουραίνουν ενώ όσο απομακρυνόμαστε , τόσο αυτά φωτίζονται (Fernandes, 2017). Η διατήρηση των αναλογιών και η στοχευμένη τοποθέτηση πιο ρεαλιστικών ανθρώπινων μορφών προβάλλουν στην συνείδηση του παρατηρητή μια ρεαλιστική - ιδανική κατάσταση στην οποία καλείται να συμμετάσχει . Συνεπώς , δημιουργείται μια πλοκή στο όλο συνθετικό έργο με το εκάστοτε αρχιτεκτόνημα να παίζει σημαντικό ρόλο στην εξέλιξή της . Λαμβάνοντας υπόψη την αποσυνθετική σχεδιαστική προσέγγιση , παρόλο που πρωταρχικό ρόλο παίζει η εξέλιξη της πλοκής που αναφέρθηκε προηγουμένως , το αρχιτεκτόνημα καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος του έργου .

Fernandes, P. (2018). ABOUT & CONTACT - Arqui9 Visualisation // London // United Kingdom. [online] Arqui9 Visualisation // London // United Kingdom. Available at: https://www.arqui9.com/ about-contact/ [Accessed 8 Dec. 2018].cessed: 8 December 2018].

Η βλάστηση αλλά και τα ζώα χρησιμοποιούνται με έξυπνο τρόπο κάθε φορά είτε για να απεικονίσουν μια ιδεατή κατάσταση είτε για να σκιάσουν στοχευμένα μέρη της σύνθεσης . Ο ήλιος και το φως γενικότερα συμβάλλουν σημαντικά στην διαμόρφωση του ύφους αλλά και στην ανάδειξη γυάλινων - αντανακλαστικών επιφανειών προσδίδοντας ρεαλισμό στην εικόνα . Αυτό το στυλ εικόνων μας μεταδίδουν μεγάλο όγκο πληροφοριών . Το κτίριο απεικονίζεται τηρώντας τις αναλογίες και τα χρώματά του ενώ ο ρεαλισμός φτάνει πολύ υψηλά επίπεδα . Έτσι μας δίνονται πληροφορίες όχι μόνο σχετικά με την ογκοπλασία του αρχιτεκτονήματος αλλά και την χρήση του . Όσον αφορά την παραγωγική διαδικασία ( workflow ) , έγινε χρήση μικτών μεθόδων κατά την οποία κυριαρχεί η τεχνική του render. Τα υλικά, η ατμόσφαιρα αλλά και ο φωτισμός είναι πολύ προσεγμένα με σκοπό την απόδοση μιας εικόνας πολύ κοντά με την πραγματική . Σίγουρα σε συμπλήρωση της τεχνικής του render χρησιμοποιήθηκε κάποιο πρόγραμμα βελτιστοποίησης εικόνων κατά το οποίο ενισχύθηκαν οι σκιές και παράχθηκε το συνολικό ύφος της εικόνας . Οι άνθρωποι τοποθετήθηκαν και αυτοί σε μετεγενέστερο στάδιο μέσω του ίδιου προγράμματος , ενώ ακολούθησε διαδικασία επεξεργασίας των χρωμάτων τους έτσι ώστε να ταιριάζουν στην συνολική σύνθεση .

Matteo Galli. (2017). Matte Painting Tips. [Online Video]. 28 May 2017. Available from: https:// www.youtube.com/watch?v=1EU7Om5utlM. [Accessed: 8 December 2018].

Νeutral

Eικόνα 43 : Hadid Z. (2018). [image] http://interiorsimages.blogspot.com/2013/01/gallery-interior-design-roca-gallery.html.[Accessed 7 Oct. 2018].

Eικόνα 44 : Etherington R. (2018). [image] https://www.google.gr/search?q=zaha+hadid+interior&tbm=isch&source=iu&ictx=1&fir=2uElS6pu99yjGM%253A%252CxfIdczt8nRx_4M%252C_&usg=AI4_-kQulsMcmu_U7f_fUgyZKqC80ngjIw&sa=X&ved=2ahUKEwjK85OonabfAhVGZlAKHTN8A_ EQ9QEwAHoECAYQBA#imgrc=2uElS6pu99yjGM:.[Accessed 7 Oct. 2018].

Eικόνα 45 : UserfH. (2018). [image] https://https://gr.pinterest.com/ pin/431078995561886405/.[Accessed 7 Oct. 2018].

Eικόνα 46 : Celentano L. (2018). [image] https:// gr.pinterest.com/pin/248964685629538614/ [Accessed 6 Nov. 2018].[Accessed 7 Oct. 2018].

Το αρχιτεκτονικό στυλ αλλά και το ρεύμα που έχει δημιουργήσει η Zaha Hadid δεν μπορούσαν παρά να αντικατροπτίζονται στις αρχιτεκτονικές της αναπαραστάσεις . Η φουτουριστική της αρχιτεκτονική προσέγγιση έχει αντίκτυπο και στον τρόπο με τον οποίο παρουσιάζονται οι ιδέες της. Όπως και στην αρχιτεκτονική της έτσι και στις εικόνες της , κυριαρχεί η βασική χρωματική παλέτα ( λευκό - μαύρο ) . Οι γραμμές είναι απλές - λιτές με απουσία έντονων χρωματικών διαφοροποιήσεων (Bekerman, 2018). Σ’ αυτό το στυλ , οι αναλογίες όπως και τα υλικα παραμένουν στην σφαίρα του πραγματικού παρά τις ασυνήθιστες μορφές που απεικονίζουν. Ειδικότερα , οι υφες ζωγραφιζονται με πολύ απλά γυαλιστερά υλικά, ενώ δίνεται περισσότερη βαρύτητα συνολική ογκοπλασία . Οι όγκοι που απαρτίζουν το αρχιτεκτόνημα μας δίνουν την εντύπωση οτι επιπλέουν στον αέρα , λόγω του έντονου κρυφού φωτισμού που διαχωρίζει τις ακμές τους . Σ΄ αυτό το στυλ , το αρχιτεκτόνημα καταλαμβάνει συνήθως μεγάλο μέρος του έργου ενώ στο υπόλοιπο απεικονίζεται ο περίγυρος που πρόκειται να χτιστεί το αρχιτεκτόνημα . Οι ανθρώπινες φιγούρες ζωγραφίζονται κυρίως ογκοπλαστικά χωρις να δίνοναται πολλές λεπτομέρειες δηλώνοντας κατα προσέγγιση το μέγεθος του αρχιτεκτονήματος .

Bekerman, R. (2018). Making of ZHA’s Leeza SOHO - 3D Architectural Visualization & Rendering Blog. [online] Ronen Bekerman - 3D Architectural Visualization & Rendering Blog. Available at: https://www.ronenbekerman.com/making-of-leeza-soho-zha/ [Accessed 8 Dec. 2018].

Λόγω της οργανικής σχεδιαστικής προσέγγισης της Ζάχα Χαντίντ, τις περισσότερες φορές η κάμερα στις εικόνες της βρίσκεται πιο ψηλά από το φυσικό ύψος των ματιών του παρατηρητή με αποτέλεσμα να προβάλλεται εν συνόλω το αρχιτεκτόνημα και όχι μόνο το αρατό στον θεατή ( από την πλευρά του εδάφους ) κομμάτι . Ο φυσικός περίγυρος απουσιάζει τις περισσότερες φορές με αποτέλεσμα να τονίζεται έντονα η διαφορετικότητα του αρχιτεκτονήματος. Τέλος , το φως παίρνει και αυτό μια ρευστη μορφή με στόχο να ξεχωρίσει τους ογκους που δημιουργούνται στην σύνθεση .Όσον αφορά την παραγωγική διαδικασία , το render έπαιξε σημαντικό ρόλο στην δημιουργία της απεικόνισης . Η επιμελημένη παραμετρική διαδικασία μοντελοποίησης είναι εμφανής ενω τα υλικά είναι λιτά με κάποιες αντανακλάσεις . Υπάρχει δηλαδή μεγάλη αντίθεση στην προσπάθεια που χρειάστηκε στηθεί το τρισδιάστατο μοντέλο εν αναλογία με την διαδικασία παραγωγής του φωτορεαλιστικού. Επίσης , εκτεταμένη θεωρείται η χρήση της επιλογής ambient occlusion κατά την οποία σκουραίνονται οι επιφάνειες με παρόμοια χρώματα ( ως επί το πλείστον ) έτσι ώστε να είναι πιο έντονη η διαφοροποίησή τους . Τέλος χαρακτηρίζεται από μικρή έως καθόλου post production η οποία αφορά κυρίως τις ανθρώπινες μορφές και την διόρθωση των χρωματικών διαβαθμίσεων .

Lights on!

Eικόνα 46 : Pallin P. (2018). [image] https:// gr.pinterest.com/pin/514888169895681427/ [Accessed 6 Nov. 2018].[Accessed 7 Oct. 2018].

Eικόνα 46 : Dubois, T. (2017). [image] Available at: https://gr.pinterest.com/ pin/411727590926042465/ [Accessed 1 Nov. 2018].

Eικόνα 46 : Waldron S. (2018). [image] https://gr.pinterest.com/pin/178314466471436076/. [Accessed 7 Oct. 2018].

Eικόνα 46 : Piekarczyk H. (2018). [image] https://pl.pinterest.com/ pin/366128644693111797/ [Accessed 6 Nov. 2018].[Accessed 7 Oct. 2018].

Eικόνα 46 : Bekerman, R. (2017). [image] Available at: http://3dawards.cgarchitect.com/ [Accessed 3 Nov. 2018].

Κύριος εκφραστής αυτού του στυλ απεικόνισης αποτελεί το αρχιτεκτονικό γραφείο brick architecture αλλά και ο αρχιτέκτονας Thomas Dubois . Το στυλ αυτό χαρακτηρίζεται από την σκοτεινή αλλά και κρύα διάθεση που μεταδίδει στον παρατηρητή . Κατά κανόνα πραγματοποιείται την στιγμή της ημέρας όπου παρόλο που έχει εν μέρει νυχτώσει δεν έχει πέσει το σκοτάδι και μπορούμε ακόμα να διακρίνουμε λεπτομέρειες στο έργο . To εκάστοτε αρχιτεκτόνημα που απεικονίζεται είναι πάντοτε φωτισμένο. Μ αυτόν τον τρόπο σε συνδυασμό με τις ανθρώπινες φιγούρες προσδίδεται ζωντάνια στο έργο . Η προσοχή φεύγει από το φόντο το οποίο απεικονίζεται με μια έντονη ομίχλη ( θολούρα ) συνηθως καθόλου ή ελαφρά φωτισμένο πλάθοντας έτσι μια κρυα - μυστικιστική διάθεση στα μάτια του θεατή ( Palvelli, 2018 ) .Η χρωματική παλέτα που χρησιμοποιείται έχει βάση τον συνδυασμό μπλε-κίτρινο αλλά συχνά παίρνει και άλλες εναλλαγές όπως γκρι-κίτρινο κ.α. . Έτσι , όχι μόνο υπάρχει μια συνοχή στο έργο αλλά ο καλλιτέχνης έχει την δυνατότητα να επικεντρώνει την προσοχή του θεατή στο σημείο όπου αυτός θέλει . Λαμβάνοντας υπόψη την αποσυνθετική σχεδιαστική προσέγγιση , το αρχιτεκτόνημα , όπως αναφέρθηκε και προηγουμένως, καταλαμβάνει περίπου το 1/3 της επιφάνειας του έργου παρόλο που η χρωματική παλέτα συμβάλλει σημαντικά στην επίδηξή του . Ο φυσικός κόσμος απεικονίζεται και παίζει σημαντικό ρόλο στην διαμόρφωση της διάθεσης του θεατή . Fabio Palvelli. (2018). Story telling for architecture visualization. [Online Video]. 8 January 2018. Available from: https://www.youtube.com/watch?v=LUJRt4RmkxQ&t=317s. [Accessed: 8 December 2018].

Τα δέντρα χωρίς φύλλα αλλά και η συνολικότερη βλάστηση μας μεταφέρουν σε μια πιο κρυα εποχή προσδίδοντας την επιθυμητή διάθεση στον παρατηρητή . Επιπλέον, λιτές ανθρώπινες φιγούρες τοποθετούνται κυρίως για την περαιτέρω διαμόρφωση του ύφους αλλά και την επίδειξη των λειτουργιών των χώρων που διαμορφώνονται . Ο ήλιος καθώς και οι σκιές απουσιάζουν τελείως από την σύνθεση . Σχετικά με την παραγωγική διαδικασία , το render είχε πρωταρχικό ρόλο στην δημιουργία της εικόνας . Παρόλο που σε μερικά σημεία δεν φαίνονται οι μοντελιστικές λεπτομέρειες , ο τρόπος διάχυσης του φωτός μας υποδηλώνει ότι ακολουθήθηκε μια ολοκληρωμένη μοντελιστική εργασία . Επιπλέον , η απουσία σκιών μας οδηγεί στο συμπέρασμα πως δεν χρησιμοποιήθηκε κάποια σημαντική ψηφιακή μορφή φωτός ( ήλιος) αλλά μόνο επιμέρους φωτιζόμενα στοιχεία . Σίγουρα , σε μετέπειτα στάδιο, ακολουθήθηκε επεξεργασία σε πρόγραμμα τροποποίησης εικόνων για την τοποθέτηση της ομίχλης καθώς και των ανθρώπων . Επιπλέον, ενισχύθηκαν οι πηγές φωτός και με μικρές χρωματικές επεξεργασίες αποδόθηκε η επιθυμητή διάθεση .

Is It Real ?

Eικόνα 47 : Lerron L. (2018). [image] https://gr.pinterest.com/pin/178314466471436076/.[Accessed 7 Oct. 2018].

Eικόνα 48 : Pixelflakes L. (2018). [image] https://www.pixelflakes.com/work/.[Accessed 7 Oct. 2018].

Eικόνα 49 : Lisyanskiy, N. (2016). [image] Available at: https://www.behance.net/Nik_Fox [Accessed 7 Nov. 2018].

Eικόνα 50 : Reuterswärd, D. (2018). [image] Available at: http://illusiveimages.com/ [Accessed 8 Nov. 2018].

Αποτελεί ως επί το πλείστον το στυλ το οποιο οι περισσότεροι 3D artist επιδιώκουν . Δεν υπάρχουν κύριοι εκφραστές αυτού του στυλ απεικόνισης όχι μόνο εξ’αιτίας της δυσκολίας του αλλά και των πολύπλευρων απόψεων οι οποίες έχουν να κάνουν με την κριτική τους. Παρόλα αυτά μπορούμε να αναφέρουμε τους αρχιτέκτονες Daniel Reuterswärd και Nikolay Lisyanskiy ως υπόδειγμα αυτού του είδους απεικονήσεων. Το στυλ αυτό χαρακτηρίζεται από εξαιρετική ακρίβεια καθώς και προσεγμένες συνθετικές λεπτομέρειες . Σκοπός του καλλιτέχνη είναι να μην αντιληφθεί ο παρατηρητής οτι πρόκειται για μια εικόνα φτιαγμένη με τεχνικά μέσα αλλά για μια φωτογραφία (Nikolay, 2016). Το αρχιτεκτόνημα απεικονίζεται με πολύ καθαρό τρόπο με συνέπεια να απουσιάζουν ομίχλες καθώς και ίχνη από τις διαδρομές του φωτός (Reutersvärd, 2017).Η ζωντάνια του έργου υπογραμμίζεται όχι μόνο από τις ρεαλιστικές υφές οι οποίες επεξεργάστηκαν με προσοχή αλλά και από τις λεπτομερείς ανθρώπινες φιγούρες που προσδίδουν ζωντάνια στο έργο . Παρά τον πληροφοριακό όγκο που μας μεταφέρει αυτό το στυλ , ένα από τα μεγαλύτερα μειονεκτήματα αποτελεί το γεγονός ότι είναι δύσκολο για τον παρατηρητή να διακρίνει το εικονιζόμενο έργο . Από συνθετικής απόψεως το αρχιτεκτόνημα καταλαμβάνει μεγάλο μέρος της σύνθεσης ενώ ιδιαίτερη σημασια δίνεται στο καδράρισμα της εικόνας .

Lisyanskiy Nikolay. 2016. Crossroad In London. [ONLINE] Available at: https://vwartclub.com/?section=projects&project=lisyanskiy-nikolay-crossroad-in-london. [Accessed 8 December 2018]. Daniel Reutersvärd. 2017. Illusive Images. [ONLINE] Available at: http://illusiveimages.com/. [Accessed 8 December 2018].

Ο φυσικός κόσμος απεικονίζεται και παίζει σημαντικό ρόλο στην ενίσχυση του ρεαλισμού οπως και τα συμπληρωματικά μοντελιστικά στοιχεία (π.χ . πεσμένα φύλλα δέντρων , κ.α. ) . Δίνεται ιδιαίτερη σημασία στις συνθήκες φωτισμού οι οποίες πολλές φορές βασίζονται σε φωτογραφίες έτσι ώστε να επιτευχθεί μεγαλύτερη ακρίβεια . Κατά την παραγωγική διαδικασία , στο στάδιο της μοντελοποίησης δόθηκε μεγάλη έμφαση όχι μονο στην ογκοπλασία αλλά και τις κατασκευαστικές - ρεαλιστικές λεπτομέρειες . Επίσης , η ίδια προσοχή ακολούθησε και στον περιβάλλοντα χώρο . Οι υφές είναι προσεκτικά σχεδιασμένες με αποτέλεσμα να είναι ορατό ακόμα και το αντίκτυπο του χρόνου στα κτίρια ( σκουριά , μούχλα κ.τ.λ. ) . Λαμβάνοντας υπ όψιν ολες τις παραπάνω παραμέτρους ο ψηφιακός σχεδιασμός ολοκληρώθηκε με τη τεχνική του ρεντερ . Μετέπειτα επεξεργασία σε πρόγραμμα επεξεργασίας εικόνων δεν ακολουθήθηκε ή υπήρξε αλλά σε πολύ μικρό βαθμό .

Daniel Reutersvärd. 2017. Illusive Images. [ONLINE] Available at: http://illusiveimages.com/. [Accessed 8 December 2018].

05 Αναπαράσταση

Παράμετροι

To Πείραμα 88

Mελέτη Περίπτωσης

5.1 Ερευνητική Διεργασία Η μελέτη περίπτωσης ως εργαλείο για την αρχιτεκτονική έρευνα είναι δύσκολο να οριστεί. Η μεθοδολογική της προσέγγιση απαιτεί εκτεταμένο συνδυασμό κριτηρίων σχολιασμού και ανάλυσης των αποτελεσμάτων. Ένας από τους κύριους λόγους που συμβαίνει αυτό είναι το γεγονός ότι πολλές επιστήμες χρησιμοποιούν την μέθοδο αυτή η οποία σε κάθε μια απο αυτές χαρακτηρίζεται από διαφορετικές παραμέτρους. Στην επιστήμη της αρχιτεκτονικής η μελέτη περίπτωσης παρουσιάζεται ως η συστηματική περιγραφή φαινομένων. Χαρακτηρίζεται από την τις αρχές που διέπουν την έρευνα, την περιγραφή και την εξήγηση του φαινομένου το οποίο τίθεται υπό έρευνα (Eisenhardt, 2018) . Παρόλο που η μελέτη περίπτωσης αποτελεί χρήσιμο μέσο εξαγωγής συμπερασμάτων, υπάρχουν ορισμένα μειονεκτήματα τα οποία μπορούν να επηρεάσουν τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης. ‘Ένα από αυτά είναι η ελλιπής τήρηση των κριτηρίων έρευνας είτε λόγω της προκατάληψης του παρατηρητή, είτε λόγω του ασαφή στόχου της μελέτης. Συχνά, υπάρχει σύγχυση μεταξύ της μελέτης περίπτωσης η οποία έχει μαθησιακό χαρακτήρα με αυτή που έχει ερευνητό. Για την πρώτη περίπτωση δεν είναι απαραίτητη η καταγραφή πραγματικών γεγονότων και μετρήσεων, πράγμα που θεωρειται επιτακτικό στην δεύτερη εκδοχή (Pauwels and Matthyssens, 2018).Ένα άλλο μειονέκτημα, είναι η λανθασμένη γενίκευση η οποία πολλές φορές προέρχεται αποκλειστικά από την εκτέλεση ενός μόνο πειράματος.

Pauwels, P. and Matthyssens, P. (2018). The Architecture of Multiple Case Study Research in International Business. 1st ed. Maastricht: Cheltenham UK. Eisenhardt, K. (1989). Building Theories from Case Study Research. 4th ed. Standford: Academy of Management.

Παρόλα αυτά οι μελέτες περίπτωσης μπορούν να γενικευτούν όταν αφορούν θεωρητικές προσεγγίσεις αλλά προυποθέτουν μεγάλη προσοχή στα ποσοτικά τους συμπεράσματα . Το τρίτο μεγάλο μειονέκτημα αυτού του είδους της έρευνας είναι το χρονικό πλαίσιο στο οποίο τοποθετείται η μελέτη καθώς και η διάρκειά της . Αυτό έχει ως αποτέλεσμα πολλές μελέτες να έχουν αδιευκρίνιστη διάρκεια με συνέπεια την συσσώρευση πολλαπλών άσχετων δεδομένων. Το παραπάνω φαινομενο αποτελεί απόρροια της λανθασμένης πεποίθησης ότι στην αρχιτεκτονική έρευνα η μελέτη περίπτωσης έχει τον ίδιο χαρακτήρα με άλλες επιστήμες . Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η εθνογραφία στην οποία απαιτείται εκτεταμένο ποσοτικό και ποιοτικό δειγματολόγιο για μια εκτεταμένη χρονική περίοδο . Γι’ αυτόν τον σκοπό λοιπόν είναι σκόπιμο να ορίζεται η χρονική διάρκεια, καθώς και το είδος της έρευνας (G. Gersick, 1991) . Παρά τα παραπάνω η μελέτη περίπτωσης παρουσιάζει και ορισμένα σημαντικά πλεονεκτήματα . Ένα από αυτά είναι το γεγονός ότι οι αρχές- κανόνες εκφράζονται με τον ίδιο τρόπο μέσω της σύνδεσης του θεωρητικού πλαισίου και της πραγματικότητας . Ακόμη, αυτή η μέθοδος θεωρείται αναγκαία στην περίπτωση όπου δεν μπορεί να γίνει πρόβλεψη των συνεπειών ενός εγχειρήματος σύμφωνα με τους γνωστούς σε μας κανόνες . Μ΄αυτόν τον τρόπο μας δίνεται η δυνατότητα διερεύνησης και καταγραφής των αποτελεσμάτων .Τέλος , μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως επιβεβαίωση για να επισφραγίσει τα δεδομένα προηγούμενων ερευνών η θεωρητικών προσεγγίσεων (JK, 2011). G. Gersick, C., 1991. Revolutionary Change Theories: A Multilevel Exploration of the Punctuated Equilibrium Paradigm. 1st ed. Stanford: The Academy of Management Review. JK, B. (2011). How to conduct a Case Study? | Architecture Student Chronicles. [online] Architecture Student Chronicles. Available at: http://www.architecture-student.com/case-studies/how-toconduct-a-case-study/ [Accessed 8 Dec. 2018].

Mελέτη Περίπτωσης

5.2 Παράμετροι Έχοντας καταγράψει στο προηγούμενο κεφάλαιο τα διαφορετικά στυλ απεικονίσεων που συναντάμε σήμερα , έγινε και μια προσεγγιστική εκτίμηση της παραγωγικής τους διαδικασίας . Μ’ αυτόν τον τρόπο θα γίνει μια προσπάθεια μέσω της μελέτης περίπτωσης να απαντήσουμε στο θεμελιώδες ερώτημα αυτής της έρευνας . Με ποια προγραμματιστική διαδικασία παράγονται τα παραπάνω στυλ και πως θα μπορούσε ο σχεδιαστής να οδηγηθεί σε αυτά . Στόχος είναι να αποδειχθεί ακριβώς ποια μεθοδολογία προγραμμάτων χρησιμοποιήθηκε στην κάθε απεικόνιση, απορρίπτοντας ή αντίθετα επαληθεύοντας την αρχική υπόθεση . Λαμβάνοντας υπόψη τα μειονεκτήματα που προαναφέρθηκαν, παραιτείθενται οι κατευθυντήριες γραμμές που ακολουθήθηκαν σε αυτή την έρευνα για να μην οδηγηθούμε σε αστοχία . Ο στόχος αυτής της μελέτης είναι να αποσαφηνιστεί η ψηφιακή παραγωγική διαδικασία η οποία ακολουθήθηκε κατά την δημιουργία των παραπάνω στυλ . Λόγω του ερευνητικού της χαρακτήρα, ακολουθήθηκε ο συλλογισμός που τον διέπει ( παρατήρηση - διερεύνηση - μελετημένη γενίκευση ) καθώς και η καταγραφή πραγματικών απεικονήσεων όπως αυτές προήλθαν από προηγούμενη έρευνα . Η φύση του πειράματος σε συνδυασμό με τον χαρακτήρα των σχεδιαστικών προγραμμάτων μας δίνει την δυνατότητα γενίκευσης (Yin, 1994) . Mark Pickavance. 2018. Best architecture software of 2018. [ONLINE] Available at: https://www. techradar.com/news/best-architecture-software. [Accessed 8 December 2018]. Yin, R., 1994. Case study research: design and methods. 2nd ed. Thousand Oaks, CA: Sage Publications.

Παρά το γεγονός ότι μπορούν να χρησιμοποιηθούν πολλά διαφορετικά προγράμματα για τα ίδια αποτελέσματα, για την συγκεκριμένη μελέτη περίπτωσης, θα χρησιμοποιηθεί ένα από κάθε κατηγορία ( photo editing-rendering software ) με στόχο να αποδωθούν όσο πιστότερα τα προαναφερθέντα στυλ.Θα χρησιμοποιηθούν το Photoshop + 3DSmax καθώς είναι τα πιο δημοφιλή λογισμικά για αρχιτέκτονες κατά την περίοδο συγγραφής αυτής της εργασίας (Pickavance, 2018 ): Photo editing : Photoshop Rendering Software : 3DSmax Η μελέτη περίπτωσης θα καταγράψει τις σχεδιαστικές ενέργειες των παραπάνω αλλά και σε συνδιασμό αυτών. Η ροή των εργασιών (workflow) θα γίνει με άξονα τον τύπου των προγραμμάτων ( modeling - photo enhancing e.t.c. ) και όχι τα λογισμικά. Επεξηγηματικά , θα ληφθούν υπ όψιν όχι μόνο ποιοτικές αλλά και οι ποσοτικές προγραμματιστικές μεταβλητές που οδήγησαν στο κάθε στυλ . Οι παραπάνω θα παρουσιαστούν σ έναν συγκεντρωτικό πίνακα όπου θα αναφέρονται όλα τα δεδομένα που ορίζουν τα διαφορετικά στυλ. Έτσι, ολοκληρώνεται η αποσαφήνιση της παραγωγικής διαδικασίας( σε συλλογιστικό επίπεδο ) και εξάγονται χρήσιμα συμπεράσματα για την γενικότερη μεθοδολογία την οποία μπορεί να την ακολουθήσει ο οποιοσδήποτε για να παράξει τα ίδια στυλ σε επόμενο χρόνο.

Mελέτη Περίπτωσης

5.3 Το Πείραμα Απαραίτητο για την εξαγωγή ουσιαστικών συμπερασμάτων από αυτήν την έρευνα αποτελεί η επιλογή της σωστής σκηνής προς αναπαράσταση . Γι ‘ αυτόν τον σκοπό επιλέχθηκε ένα ‘’ ουδέτερο ‘’ μοντέλο , όπως ακριβώς παρουσιάστηκε σε διαδικτυακό διαγωνισμό αρχιτεκτονικών απεικονήσεων του ιστότοπου ronenbekerman.com . Η πρόκληση του διαγωνισμού ήταν η δημιουργία μιας ψηφιακής εικόνας η οποία εξέφραζε με καλύτερο τρόπο το αρχιτεκτόνημα . Η επιλογή του μοντέλου έγινε όχι μόνο για να τεσταριστούν τα στυλ σε πραγματικές συνθήκες αρχιτεκτονικού διαγωνισμού αλλά και λόγω της ρεαλιστικότητας του αρχιτεκτονήματος . Ακόμη , λόγω του γεγονότος ότι στις περισσότερες εικόνες που μελετήθηκαν σε αυτήν την ερευνητική εργασία εντοπίζονται στοιχεία αστικής κλίμακας και ως εκ τούτου επιλέχθηκε αντίσοτιχο παράδειγμα για την μελέτη περίπτωσης.Πρόκειται για ένα υπάρχων κτίριο, το τμήμα αρχιτεκτόνων μηχανικών στην Στοκχόλμη , ενταγμένο σε αστικό περιβάλλον . Μ΄αυτόν τον τρόπο δίνεται περισσότερη έμφαση στο αρχιτεκτόνημα καθώς και στην σωστή αναπαράσταση του ύφος της κάθε απεικόνισης χωρίς την βοήθεια φυτών ή δέντρων . Λαμβάνοντας υπόψη όλα τα παραπάνω θεωρήθηκε πως συμμετέχουμε στον διαγωνισμό κάνοντας χρήση κάθε φορά ενός διαφορετικού στυλ απεικόνισης . Έτσι είμαστε σε θέση να αναλύσουμε και να παρουσιάσουμε τα διάφορα στάδια καθώς και την διαδικασία ψηφιακής παραγωγής του καθενός από αυτά .

Ronen Bekerman. 2017. Tomorrow Challenge 2017. [ONLINE] Available at: https://www.ronenbekerman.com/challenges/tomorrow-challenge-2018/. [Accessed 8 December 2018].

Ως σημείο εκκίνησης χρησιμοποιήθηκε το μοντέλο από την εκφώνηση του διαγωνισμού “ the tomorrow challenge 2018 “ .Το παραπάνω είναι διαθέσιμο στον ιστότοπο: www.ronenbekerman.com/tomorrrowchallenge2018 .To τρισδιάστατο μοντέλο περιλαμβάνει μόνο την γεωμετρία χωρίς υφές ή λεπτομέρειες , γεγονός που το καθιστά ιδανικό γ’ αυτήν την διερεύνηση.Το κτίριο το οποίο απεικονίζεται είναι η νέα σχολή αρχιτεκτόνων μηχανικών του πανεπιστημίου της Στοκχόλμης. Παράλληλα, έγινε προσθήκη ορισμένων κατασκευαστικών λεπτομερειών για την περαιτέρω ενίσχυση του μοντέλου.H κάμερα τοποθετήθηκε στην είσοδο του πανεπιστημίου . Μ’ αυτόν τον τρόπο μας δίνεται μια πιο ρεαλιστική απεικόνιση του τι φαίνεται από τα μάτια του παρατηρητή αλλά και την σχέση του αρχιτεκτονήματος με τον περιβάλλοντα χώρο. Η θέση αυτή κρατήθηκε σταθερή καθ’όλη την διάρκεια της μελέτης με σκοπό την ευκολία σύγκρισης κάθε στυλ . Tέλος, ακολουθούν διαγραμματικά η απεικόνιση του χρόνου που αφιερώθηκε σε κάθε πρόγραμμα .

Ronen Bekerman. 2017. Tomorrow Challenge 2017. [ONLINE] Available at: https://www.ronenbekerman.com/challenges/tomorrow-challenge-2018/. [Accessed 8 December 2018].

Μελέτη Περίπτωσης

Αναπαράσταση

Digital Painting

Με σημείο εκκίνησης το τρισδιάστατο μοντέλο του διαγωνισμόυ σε μορφή 3Dsmax, έγινε μια πρώτη προσπάθεια εφαρμογής των βασικών υφών οι οποίες ορίζουν την ογκοπλασία της σκηνής . Δίχως να δοθεί ιδιαίτερη έμφαση στο στυλ αλλά και τις λεπτομέρειες των υφών, ακολούθησε η διαδικασία του ρέντερ . Εν συνεχεία , έχοντας έτοιμη μια απλή εικόνα πατήθηκε από πάνω το περίγραμμα των όγκων με την βούρτσα no. στο πρόγραμμα photoshop . Βεβαίως , αυτή η διαδικασία θα μπορούσε να γίνει και με τη βοήθεια ενός drawing tablet με η χωρίς την χρήση της βασικής εικόνας . Λόγω όμως του γεγονότος ότι η έρευνα αυτή βασίζεται στον μέσο χρήστη και πως μπορεί αυτός να αναπαράγει το συγκεκριμένο στυλ , έγινε αποκλειστική χρήση photoshop . Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω οδηγούμαστε στο συμπέρασμα ότι αντίθετα με ότι ειπώθηκε προηγουμένως , η τεχνική του ρέντερ χρησιμοποιήθηκε . Μάλιστα έπαιξε σπουδαίο ρόλο στην διατήρηση των αναλογιών και την συνοχή της απεικόνισης .

3DSmax 15%

Photoshop 85%

The Sketch

Αρχικά χρειάστηκε να αλλαχθούν οι ρυθμίσεις της κάμερας για την σωστή αλλαγή του προοπτικού ώστε να ταιριάζει με το συγκεκριμένο στυλ . Εν συνεχεία , τοποθετήθηκε στο Photoshop όπου πατήθηκε το περίγραμμα με μια απαλή βούρτσα. Έχοντας έτοιμο τον περίγυρο των κτιριακών όγκων επικολλήθηκαν στο εσωτερικό τους οι υφές . Ακολουθώντας νοητά τις προοπτικές γραμμές που ενώνουν την άκρη των υφών με το σημείο φυγής, απεικονίστηκαν με διαφορική ορατότητα ( opacity ) ορισμένα σημεία , δημιουργώντας μια δυναμικότητα .Εν συγκρίσει με την αρχική πρόβλεψη η διαδικασία δεν απείχε πολύ . Απόκλιση μόνο από αυτήν την αρχική υπόθεση είναι η χρήση της κάμερας στην διαδικασία αυτού του ρέντερ με τέτοιο τρόπο ώστε να καθοριστούν τα σημεία φυγής του έργου .

3DSmax 15%

Photoshop 85%

Collage

100

Γ’ αυτό το στυλ έγινε χρήση της κάμερας του 3DS Max , για τον καθορισμό της προοπτικής και την διατήρηση της ίδιας λήψης . Δεν ακολούθησε όμως η διαδικασία της ψηφιακής παραγωγής καθώς ένα screenshot ήταν αρκετό για να μας δώσει μια αναλογία των υφών, όπως φαίνεται και παραπάνω . Έτσι , επικολλήθηκαν στο Photoshop οι υφές με σχετικά ακατάστατο τρόπο , διατηρώντας πάντα τον προσανατολισμό τους . Οι άνθρωποι προστέθηκαν και αυτοί με την ίδια μέθοδο . Η πρόβλεψη η οποία ακολούθησε ήταν επιτυχής και περιέγραψε με ακρίβεια την διαδικασία παραγωγής .

3DSmax 5%

Photoshop 95%

101

High Saturation

102

Στην συγκεκριμένη περίπτωση έγινε εκτεταμένη χρήση του 3DS max . Οι υφές σχεδιάστηκαν με ακρίβεια ενώ πολύ σημαντικό ρόλο έπαιξε και ο φωτισμός . Ο παραπάνω πραγματοποιήθηκε με την μορφή ήλιου ο οποίος φώτιζε με ιδιαίτερο τρόπο το αρχιτεκτόνημα για να προκαλέσει το επιθυμητό ύφος . Τα υλικά των κρυστάλλων χαρακτηρίζονται από το σωστό IOR value έτσι ώστε η αντανάκλαση του φωτός να είναι ορατή στα μάτια του θεατή . Έχοντας ορίσει τις παραπάνω παραμέτρους η εικόνα η οποία παράχθηκε τοποθετήθηκε στο photoshop για περαιτέρω επεξεργασία . Οι σκιές των γύρω κτιρίων ενισχύθηκαν ενω σε μετέπειτα στάδιο προστέθηκαν και οι άνθρωποι . Εν τέλει , εφαρμόστηκε μια μάσκα αντιθέσεων με αποτέλεσμα να δοθεί μεγαλύτερη βαρύτητα στις φωτεινές περιοχές εν συγκρίσει με τις σκοτεινές . Τέλος , τονίστηκε το φως του ηλίου με κιτρινωπό χρώμα για την περεταίρω απόδοση του ύφους. Η πρόβλεψη η οποία ακολούθησε ήταν επιτυχής και σε αυτή την περίπτωση και περιέγραψε επακριβώς την διαδικασία παραγωγής .

3DSmax 15%

Photoshop 85%

103

Î?eutral

104

Στη συγκεκριμένη περίπτωση και με αφετηρία το μοντέλο στο 3Dsmax, αλλάχθηκαν οι ρυθμίσεις global έτσι ώστε η σκηνή να ανταποκρίνεται στο Lighting setup του στυλ . Στην συνέχεια , έπεξεργάστηκαν οι υφές οι οποίες θα εφαρμοστούν στους κτιριακούς όγκους καθώς και το ίδιο το αρχιτεκτόνημα . Κλειδί στην όλη διαδικασία αποτελεί η ρύθμιση “ ambient occlusion “ από τις ρυθμίσεις της μηχανής . Η παραπάνω , μας επέτρεψε να αποκτίσουμε σκιές στα σημεία ένωσης των γεωμετριών ενώ ταυτόχρονα να διατηρίσουμε τις υφές μας χωρίς την προσθήκη περεταίρω φωτιστικών σωμάτων . Εν συγκρίσει με την αρχική πρόβλεψη η διαδικασία δεν απείχε πολύ . Η πρόβλεψη η οποία αναφέρθηκε στο προηγούμενο κεφάλαιο ήταν ακριβής .

Photoshop 25%

3DSmax 75%

105

Lights on

106

Από το τρισδιάστατο μοντέλο στο σχεδιαστικό πριβάλλον του 3DS max αλλάχτηκαν οι ρυθμίσεις global έτσι ώστε η σκηνή να ανταποκρίνεται στο Lighting setup του στυλ . Για τον ακριβή νυκτερινό φωτισμό έγινε χρήσ ενός HDRI map . Στην συνέχεια , έπεξεργάστηκαν οι υφές οι οποίες θα εφαρμοστούν στους κτιριακούς όγκους καθώς και το ίδιο το αρχιτεκτόνημα. Τοποθετήθηκαν επιπρόσθετα φωτιστικά σώματα με τέτοιο τρόπο ώστε να δίνουν “ζωή” στο κτίριο . Η παραπάνω , μας επέτρεψε να αποκτίσουμε μεγάλες αντιθέσεις μεταξύ των σημείων που φωτίζονται και αυτών που παραμένουν στο σκοτάδι . Σημαντική υπήρξε επίσης και η μετέπειτα διεργασία στο photoshop όπου τοποθετήθηκε ο άνθρωπος καθώς και οουρανός. Η πρόβλεψη η οποία αναφέρθηκε στο προηγούμενο κεφάλαιο ήταν ακριβής .

Photoshop 25%

3DSmax 75%

107

Is It Real ?

108

Για την αναπαράσταση αυτού του στυλ έγινε χρήση κυρίως του 3DS max . Όπως και στην προηγούμενη περίπτωση έτσι και εδώ, ακολούθησε προσεκτικός σχεδιασμός των υφών . Χρησιμοποιώντας αληθινές φωτογραφίες ως αναφορές, σχεδιάστηκαν οι υφές στο Photoshop και εν συνεχεία εφαρμόστηκαν στους όγκους της σύνθεσης . Ως πηγή φωτισμού έγινε χρήση ενός HDRi map το οποίο βασίστηκε στην “αληθινή “ μέση μέρα της τοποθεσίας του αρχιτεκτονήματος . Έτσι , δεν χρησιμοποιήθηκε εξτρά πηγή φωτισμού. Μετά από την προσθήκη αυτών των παραμέτρων στο πρόγραμμα ακολούθησε η διαδικασία του render . Εν συνεχεία , περάστηκε στο photoshop όπου ακολούθησε η προσθήκη ατόμων . Η πρόβλεψη η οποία αναφέρθηκε στο προηγούμενο κεφάλαιο ήταν ακριβής . Photoshop 5%

3DSmax 95%

109

110

Συμπεράσματα

Ο σκοπός αυτής της ερευνητικής εργασίας ήταν να μελετήσει τον τομέα των ψηφιακών αρχιτεκτονικών απεικονήσεων. Ακολουθώντας την ιστορική τους εξέλιξη αναφέρθηκαν χαρακτηριστικά παραδείγματα απεικονίσεων . Στην συνέχεια , αναλύθηκε η παραγωγική διαδικασία καθώς και τα σύγχρονα εργαλεία που έχει στην διάθεσή του ο αρχιτέκτονας για να παράξει αρχιτεκτονικές απεικονίσεις . Στην σημερινή εποχή , μέσω της διαδικτυακής κυρίως έρευνας αναδύθηκαν τα επικρατέστερα στυλ αναπαραστάσεων . Μετά την καταγραφή τους , ακολούθησε η διαδικασία σχολιασμού αλλά και αποσαφήνισης του τρόπου παραγωγής τους . H μελέτη περίπτωσης σχεδιάστηκε ώστε να επιβεβαιώσει την παραπάνω συλλογιστική και να τεστάρει την ροή των εργασιών σε μια συγκεκριμένη σκηνή προκειμένου να παραχθούν αρχιτεκτονικές απεικονίσεις που ανταποκρίνονται στις προαναφερθείσες κατηγορίες . Έχοντας συνοψίσει την όλη συλλογιστική πορεία αυτής της έρευνας καταλήγουμε σε ορισμένα συμπεράσματα τα οποία παρουσιάζονται παρακάτω : Στο κεφάλαιο 4 παρατέθηκαν τα επικρατέστερα στυλ και αναλύθηκαν τα χαρακτηριστικά και η ροή των εργασιών τους. Ορισμένοι παράγοντες οι οποίοι αποδείχθηκαν μέσω αυτής της μελέτης πως επηρεάζουν την διαδικασία παραγωγής είναι :

111

Ακρίβεια Σχεδίασης Δημοφιλία προγράμματος Γνώση των προγραμμάτων από τον σχεδιαστή Κόστος / Χρόνος Στυλ του σχεδιαστή - απεικόνισης ( realistic vs artistic ) Ευκολία σχεδίασης Προγραμματιστική αλληλουχία Εξοπλισμός Ευκολία εύρεσης βοηθητικού υλικού ( tutorials ) Επήρεια διάσημων 3D artist

Όλα τα παραπάνω έχουν ως αποτέλεσμα τις διαφορετικές παραγωγικές προσεγγίσεις για το ίδιο αποτέλεσμα ακόμη και χωρίς την αλλαγή προγραμμάτων. Για παράδειγμα , όπως παρατηρήθηκε σε όλες σχεδόν τις απεικονίσεις αυτής της έρευνας , ένα από τα αναπόσπαστα στοιχεία κάθε εικόνας είναι η τοποθέτηση υφών . Ας ερευνήσουμε λοιπόν την υφή του Corten στην όψη του απεικονιζόμενου αρχιτεκτονήματος , όπως αυτό παρουσιάζεται στο στυλ High saturation . Αυτή , μπορεί να γίνει με πολλαπλούς τρόπους: a. Κατεβάζοντας μια παρόμοια υφή από το διαδίκτυο και εφαρμόζοντάς την κατά την διαδικασία του ρέντερ . b. Αφήνοντας μόνο το περίγραμμα του κτιρίου , επικολλώντας την υφή σε μετέπειτα στάδιο . c. Συνδυασμός των παραπάνω . d. Σχεδιασμός της υφής σε drawing tablet

112

Εν τέλει , ο κάθε σχεδιαστής ορμώμενος από έναν συνδυασμό των παραπάνω μεθόδων , επιλέγει τον δικό του δρόμο . Καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι δεν υπάρχει “ σωστή “ η “ λάθος “ παραγωγική διαδικασία ( ή απεικόνιση ) παρά μόνο φιλική προς τον σχεδιαστή και κατά προέκταση στον παρατηρητή . Η εκτέλεση της διαδικασίας παραγωγής λειτούργησε και ως έμπρακτη επιβεβαίωση των δυνατοτήτων των διαφορετικών τύπων προγραμμάτων. Αναλυτικότερα , όπως παρατηρείται κατά την διάρκεια αναπαραγωγής των διαφόρων ειδών , ορισμένοι τύποι προγραμμάτων ανταποκρίνονται καλύτερα σε ανάλογα στυλ τα οποία συνάδουν με τις προδιαγραφές χρήσης του κατασκευαστή . Ειδικότερα , τα προγράμματα βελτιστοποίησης εικόνων ( τύπου photoshop ) , ανταποκρίνοται με αποδοτικότερο τρόπο στα πιο “αφηρημένα” στυλ αναπαραστάσεων Αντίθετα , τα προγράμματα ψηφιακής παραγωγής εικόνων ( render engines ) , ανταποκρίνονται καλύτερα σε έργα που προσπαθούν να προσομοιάσουν τον πραγματικό κόσμο . Aυτό , βέβαια , αντανακλάται και στον χρόνο εργασίας που απαιτείται σε κάθε περίπτωση . Τα προγράμματα επεξεργασίας εικόνων απαιτούν λιγότερο χρόνο σχετικά με την άλλη κατηγορία . Καταληκτικά , διαπιστώθηκε ότι όσο πιο κοντά βρίσκεται μια εικόνα στην σφαίρα του πραγματικού , τόσο πιο εκτεταμένη χρήση έγινε κάποιου render engine και αντίστροφα . Παρακάτω , παρουσιάζονται σε μορφή συγκεντρωτικού πίνακα τα ευρήματα αυτής της έρευνας σε συνάρτηση με τις διαφορετικές παραμέτρους που λήφθηκαν υπόψη κατά την συγγραφή της .

113

Digital Painting

The Sketch

Collage

Photo Editting : 85% Rendering : 15%

Περιγράμματα όγκων Απαλές υφές Έντονη σκίαση

Απουσία λεπτομερειών Λακωνικότητα Γραφιστικός χαρακτήρας

Fernando Neyra Agra Arquitectos Tec Taller EC

Photo Editting : 85% Rendering : 15%

Περιγράμματα όγκων Χρωματική απόδοση υφών

Απουσία λεπτομερειών Πλαστή προοπτικότητα Δυναμικότητα

Wissam bou Chahine Fabian Dejtiar Ris Yao ARTECH Minor Lab

Photo Editting : 95% Rendering : 5%

Ογκοπλαστική απόδοση Μινιμαλιστικός χαρακτήρας

Επίπεδη απεικόνιση Πλαστός χαρακτήρας Καθαρότητα όγκων

Nishizawa Architects Kwy studio Llisbon Dua studio Monadnock

Διάχυση φωτός Ρομαντικός χαρακτήρας

Απομόνωση περιβάλλοντος χώρου Πρόκληση συναισθημάτων Δημιουργία του ιδεατού

Pedro Fernandes Matteo Botelli Case3D Lucia Frascerra

Λιτότητα Ογκοπλαστική απόδοση

Απουσία λεπτομερειών Πλαστή προοπτικότητα Δυναμικότητα

Zaha Hadid Future Architects PetaPixel Planning Korea

Καθαρότητα όγκων

Thomas Dubois Andrew Price CUBYC arсhitects Schmidt Hammer Arch

Ρεαλιστική απόδοση λεπτομέρειες

Daniel Reuterswärd Nikolay Lisyanskiy Fabio Palvelli

Photo Editting : 65% High Saturation Rendering : 35%

Neutral

Photo Editting : 25% Rendering : 75%

Lights on! Photo Editting : 25% Rendering : 75%

Ογκοπλαστική απόδοση Αντιθέσεις

Is It Real?

Photo Editting : 15% Rendering : 85%

Ρεαλιστικότητα Ομοιομορφία

H ανάπτυξη του διαδικτύου επιρρέασε τόσο την παραγωγή εικόνων όσο και την διάχυση της πληροφορίας και της εικόνας μέσω του internet και ειδικότερα των social media , ενθαρύνοντας τον διάλογο και την κριτική σκέψη.Ιδρύθηκαν ψηφιακά μέσα κοινωνικής δικτύωσης τα οποία βασίστηκαν σε μεγάλο βαθμό στην ελκυστικοτητα των αρχιτεκτονικών απεικονήσεων για την δημιουργία ενδιαφέροντος από το ευρύτερο κοινό ( Fekry, 2014). Μ’ αυτόν τον τρόπο , ακολούθησε μια τάση από τους influencers κάθε πλατφόρμας η οποία είχε ως απώτερο στόχο την κερδοσκοπία. Για να συμβεί όμως αυτό, προϋποθέτει την ύπαρξη ενδιαφέροντος , πράγμα το οποίο πολλές φορές επιτυγχάνεται με την προβολή αμφιβόλων ποιότητας αρχιτεκτονικών λύσεων. Χρησιμοποιούνται οι αρχιτεκτονικές απεικονίσεις ως το μέσον με το οποίο βεβιασμένα θα κρίνει κάποιος την ποιότητα της αρχιτεκτονικής λύσης , σύμφωνα με το αν θα του προκαλέσει το ενδιαφέρον . Για την εκπλήρωση αυτού του σκοπού παρατηρείται έντονη χρήση των στυλ high saturation και lights on καθώς διακρίνονται για την πρόκληση συναισθημάτων στον θεατή . Απόρροια του παραπάνω συμπεράσματος αποτελεί το γεγονός ότι πολλοί αρχιτέκτονες ( Pedro Fernandez,Neyra Fernando κ.α. ) έγιναν γνωστοί στην διαδικτυακή κοινότητα μέσω των απεικονίσεων και όχι τόσο για την αρχιτεκτονική τους παραγωγή . Συνεπώς τονίζεται σε μεγάλο βαθμό η ορθότητα μιας αρχιτεκτονικης απεικονισης η οποία εν τέλει μπορεί να αποτελέσει το μέσο προς την φήμη .

Fekry, H. (2014). Architectural Visualisation Techniques by Hesh Fekry, BIM@UWE. [video] Available at: https://www.youtube.com/watch?v=iDcnhWUlChc&list=LLusE20ijcNMTg8P_MCmZDPw&index=3&t=2245s [Accessed 17 Dec. 2018].

115

Έχοντας αναπαράγει όλα τα παραπάνω στυλ , παρατηρήθηκαν ορισμένα στοιχεία τα οποία ανεξάρτητα από το στυλ της απεικόνισης παίζουν σημαντικό ρόλο στην ανάδειξή της . Αυτοί οι καθολικοί παράγοντες έχουν την δυνατότητα να συμβάλλουν στην περαιτέρω ενίσχυση των απεικονίσεων ανεξαρτήτως στυλ και παραγωγικής διαδικασίας . Αυτοί είναι οι παρακάτω :

Συνθετική Προσέγγιση

Αναφέρεται στην διάταξη και οργάνωση των στοιχείων που αποτελούν την εκάστοτε αναπαράσταση με τέτοιο τρόπο ώστε να εξασφαλίζεται η αρμονία στο συνολικό έργο. Έτσι , διαμορφώνεται το περιεχόμενο της αναπαράστασης μ’εναν ελκυστικό για το μάτι τρόπο ο οποίος, για παράδειγμα , μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να αναδειχθεί το αρχιτεκτόνημα.Σημαντικό ρόλο στην παραπάνω διαδικασία διαδραματίζει το αντικείμενο εστίασης . Πολλές φορές παρατηρήθηκαν αναπαραστάσεις στις οποίες παρόλο που αφιερώθηκε πολύς χρόνος και κόπος από την πλευρά του καλλιτέχνη , δεν εκτιμήθηκαν σωστά από τον δέκτη . Το γεγονός αυτό οφείλεται κυρίως στην έλλειψη του σημείου εστίασης η αντίθετα στην ύπαρξη πολλών . Χρωματική παλέτα Θεμελιώδης σημασία για την σύνθεση του έργου αποτελεί η επιλογή της σωστής χρωματικής παλέτας η οποία θα χρησιμοποιηθεί από τον καλλιτέχνη .Οι χρωματικοί συνδυασμοί στην απεικόνιση παίζουν κυρίαρχο ρόλο στην συνολική διάθεση ( mood ) την οποία θέλει να δημιουργήσει ο καλλιτέχνης.

116

Επίσης μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να αναδειχθεί το αρχιτεκτόνημα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το στυλ “ lights on “ στο οποίο η κύρια πηγή φωτός προέρχεται από το αρχιτεκτόνημα .

Storytelling

Η τοποθέτηση ανθρώπων - φυτών αλλά ακόμη και ζώων είναι μια φαινομενικά απλή διαδικασία η οποία όμως διαδραματίζει σημαντικό ρόλο σε μια αρχιτεκτονική απεικόνιση . Η δημιουργία μιας “πλοκής” , μέσω της σωστής τοποθέτησης ανθρώπων , είναι σε θέση όχι μόνο να αναδείξει τις λειτουργίες της εκάστοτε αρχιτεκτονικής λύσης αλλά και να κάνει τον θεατή να ταυτιστεί με αυτή την διαδικασία. Η αρχιτεκτονική απεικόνιση μπορεί να υοθετήσει οποιοδήποτε από τα παραπάνω στυλ,έχοντας ως κριτίριο επιλογής τον τελικό αποδέκτη(πελάτη, blog, διαγωνισμό , portfolio) . Η επιλογή αυτή, ενέχει ένα έντονο υποκειμενικό κριτίριο σε σχέση με την γενικότερη οπτική ταυτότητα και αισθητική προσέγγιση. Έχοντας ερευνήσει όλα τα παραπάνω στυλ , παρατηρήθηκε πως ο τομέας των αρχιτεκτονικών απεικονίσεων είναι ρευστός και συνεχώς εξελίσσεται . Λόγω της διασύνδεσης που προσφέρουν τα σημερινά social media αλλά κια την επιρροή σημαντικών αρχιτεκτονικών ιστότοπων (archdaily.com , dezeen.com κ.α.) είναι πολύ εύκολη η ανάδειξη νέων στυλ και τεχνοτροπιών τις οποίες ο καθένας μπορεί να ενστερνιστεί .

117

Eικόνα 51 : Price, A. (2016). Random chair placing. [video] Available at: https://www.youtube.com/watch?v=p5q_P8WQegQ [Accessed 4 Dec. 2018].

Eικόνα 52 : Price, A. (2016). Chair placing with typical organisation. [video] Available at: https://www.youtube.com/watch?v=p5q_P8WQegQ [Accessed 4 Dec. 2018].

118

Eικόνα 53 : Kaya Iversholt, D. (2019). City. [image] Available at: https://denniskaya.carbonmade.com/ [Accessed 4 Nov. 2018].

Eικόνα 54 : Dammrich, c. (2017). Haze. [image] Available at: https://corneliusdammrich.com/ [Accessed 4 Dec. 2018].

119

120

Eικόνα 55 : Raw image ,no storytelling.

Eικόνα 56 : Storytelling.

121

122

Βιβλιογραφία

123

Archer, L. (1976). Design in general education. London: Royal College of Art. Laseau, P. (2001). Graphic thinking for architects and designers. New York: J. Wiley. Arvo, J. (1999). Graphics gems. Boston: Acad. Press. Bekerman, R. (2018). Making of ZHAâ&#x20AC;&#x2122;s Leeza SOHO - 3D Architectural Visualization & Rendering Blog. [online] Ronen Bekerman - 3D Architectural Visualization & Rendering Blog. Available at: https://www.ronenbekerman.com/ making-of-leeza-soho-zha/ [Accessed 8 Dec. 2018]. Bekerman, R. (2018). Resources for Architectural Visualization & Rendering by Ronen Bekerman. [online] Resources.ronenbekerman.com. Available at: https://resources.ronenbekerman.com/ [Accessed 10 Dec. 2018]. Blackie, S. (2009). Design studies. Bou Chahine, W. (2018). [online] Available at: https://www.linkedin.com/in/ wissam-bou-chahine-6b8575156 [Accessed 8 Dec. 2018]. Carpo, M., 2011. The Alphabet and the Algorithm, 1 edition. ed. The MIT Press, Cambridge, Mass. Cont, B. (2018). Inspiration and knowledge to help architects build better cities. [online] ArchDaily. Available at: https://www.archdaily.com/content/ about?ad_name=top-secondary [Accessed 8 Dec. 2018].

124

Daniel ReutersvĂ¤rd. 2017. Illusive Images. [ONLINE] Available at: http://illusiveimages.com/. [Accessed 8 December 2018]. Doo, D. (1978). A subdivision algorithm for smoothing down irregularly shaped polyhedrons, Proceedings on Interactive Techniques in Computer Aided Design. 2nd ed. Boston: Heinemann. Ebert, D. (2003). Texturing & modeling. San Francisco: Morgan Kaufmann. Eisenhardt, K. (1989). Building Theories from Case Study Research. 4th ed. Standford: Academy of Management. Emmons, P. (2012). Drawing and Representation, in J. Ockman and R. Williamson (Eds.), Architectural School-Three Centuries of Educating Architecs in North America (pp299-305). Massachusetts: MIT Press. Evans, D. (1986). SIGGRAPH â&#x20AC;&#x2DC;86 Conference Proceedings (Association for Computing Machinery, Special Interest Group on Computer Graphics, Conference, Proceedings). Papers of the 13. Annual Conference on Computer Graphics and Interactive Technique, Aug. 18-22, 1986, Dallas, Texas. New York: ACM. Fabio Palvelli. (2018). Story telling for architecture visualization. [Online Video]. 8 January 2018. Available from: https://www.youtube.com/watch?v=LUJRt4RmkxQ&t=317s. [Accessed: 8 December 2018].

125

Fabio Palvelli. (2018). The perfect ArchViz portfolio. [Online Video]. 2 October 2018. Available from: https://www.youtube.com/watch?v=QyfGBLl2D90. [Accessed: 9 November 2018]. Fekry, H. (2014). Architectural Visualisation Techniques by Hesh Fekry, BIM@ UWE. [video] Available at: https://www.youtube.com/watch?v=iDcnhWUlChc&t=2231s [Accessed 7 Dec. 2018]. Fernandes, P. (2018). ABOUT & CONTACT - Arqui9 Visualisation // London // United Kingdom. [online] Arqui9 Visualisation // London // United Kingdom. Available at: https://www.arqui9.com/about-contact/ [Accessed 8 Dec. 2018].cessed: 8 December 2018]. Fernandes, P. (2018). TSR 009: Surfing the Waves of ArchViz with Pedro Fernandes from Arqui9 in London - Ronen Bekerman - 3D Architectural Visualization & Rendering Blog. [online] Ronen Bekerman - 3D Architectural Visualization & Rendering Blog. Available at: https://www.ronenbekerman.com/ spectroom/pedro-fernandes-arqui9-london/ [Accessed 11 Nov. 2018] Fischer, T. (2002). Architectural Research. [ebook] Minneapolis. Available at: http://rp.design.umn.edu/resources/documents/ArchGraphStand15.pdf [Accessed 8 Dec. 2018]. Forrest, Î&#x2018;. (1972). Interactive Interpolation and Approximation by Bezier Polynomials. [ebook] Cambridge: University of Cambridge. Available at: http://citeseerx.ist.psu.edu/viewdoc/download?doi=10.1.1.1011.9163&rep=rep1&type=pdf [Accessed 5 Oct. 2018].

126

Fu, S. (2018). Making of Willis Tower. [online] Evermotion.org. Available at: https://evermotion.org/tutorials/show/8971/making-of-willis-tower\ [Accessed 10 Dec. 2018]. Fu, S. (2018). Making of Willis Tower. [online] Evermotion.org. Available at: https://evermotion.org/tutorials/show/8971/making-of-willis-tower\ [Accessed 10 Dec. 2018]. G. Gersick, C., 1991. Revolutionary Change Theories: A Multilevel Exploration of the Punctuated Equilibrium Paradigm. 1st ed. Stanford: The Academy of Management Review. Geig, M. (2018). Using Cameras - Unity. [online] Unity. Available at: https:// unity3d.com/learn/tutorials/topics/graphics/using-cameras [Accessed 11 Nov. 2018]. Hilton, J. and Wiley, D. (2017). A Guidebook to Research on Open Educational Resources Adoption. New York: Open Education Group. Hogrefe, A. (2018). About Me | Visualizing Architecture. [online] Visualizingarchitecture.com. Available at: https://visualizingarchitecture.com/about-me/ [Accessed 10 Dec. 2018]. JK, B. (2011). How to conduct a Case Study? | Architecture Student Chronicles. [online] Architecture Student Chronicles. Available at: http://www.architecture-student.com/case-studies/how-to-conduct-a-case-study/ [Accessed 8 Dec. 2018].

127

Jong, T. and Voordt, D. (2002). Ways to study and research. Delft, The Netherlands: DUP Science. Kedward, K. and Whitney, J. (1990). Design studies. Lancaster: Technomic. Kämä, Antti, 2016. PHOTOREALISTIC LIGHTING AND RENDERING OF A SMALL APARTMENT INTERIOR. Bachelor’s thesi. Turku: turku university of applied sciences. Kämä, Antti, 2016. PHOTOREALISTIC LIGHTING AND RENDERING OF A SMALL APARTMENT INTERIOR. Bachelor’s thesi. Turku: turku university of applied sciences.

Lane, P. (2018). 3D Modeling: An Overview on Various Techniques. [online] Professional3dservices.com. Available at: https://professional3dservices. com/blog/3d-modeling-techniques.html [Accessed 11 Nov. 2018]. Larice, M. (2018). A brief history of architectural visualization | EASY RENDER. [online] Easyrender.com. Available at: https://www.easyrender.com/architectural-visualization/a-brief-history-of-architectural-visualization [Accessed 2 Nov. 2018]. Laseau, P. (2001). Graphic thinking for architects and designers. New York: J. Wiley.

128

Mark Pickavance. 2018. Best architecture software of 2018. [ONLINE] Available at: https://www.techradar.com/news/best-architecture-software. [Accessed 8 December 2018]. Matteo Galli. (2017). Matte Painting Tips. [Online Video]. 28 May 2017. Available from: https://www.youtube.com/watch?v=1EU7Om5utlM. [Accessed: 8 December 2018]. Molnar, S. (2018). First Rendering: Very first complex 3D rendered object now rendered in HTML5; and a history of 3D rendering through a look at the contributions of Romney, Erdahl, Catmull and Blinn. [online] First Rendering: Very first complex 3D rendered object now rendered in HTML5; and a history of 3D rendering through a look at the contributions of Romney, Erdahl, Catmull and Blinn. Available at: http://www.firstrendering.com/first-rendering-a-history-of3d-rendering-romney-erdahl-catmull-blinn.html [Accessed 13 Nov. 2018]. Neyra, F. (2018). Behance. [online] Behance.net. Available at: https://www. behance.net/ferneyra [Accessed 8 Dec. 2018]. Nichols, C. (2018). The truth about unbiased rendering. [online] Chaosgroup. com. Available at: https://www.chaosgroup.com/blog/the-truth-about-unbiased-rendering [Accessed 11 Nov. 2018]. Pagin, S. (2018). Adobe Photoshop History - 25 Years in the Making. [online] Fastprint.co.uk. Available at: https://www.fastprint.co.uk/blog/the-evolutionof-photoshop-25-years-in-the-making.html [Accessed 13 Nov. 2018].

129

Pauwels, P. and Matthyssens, P. (2018). The Architecture of Multiple Case Study Research in International Business. 1st ed. Maastricht: Cheltenham UK. Price, A. (2016). The 7 Habits of Highly Effective Artists. [video] Available at: https://www.youtube.com/watch?v=vM39qhXle4g [Accessed 8 Dec. 2018]. REZA MOHSENI, M. and BANA, Y. (2018). Evermotion - Articles and news. [online] Evermotion.org. Available at: https://evermotion.org/articles [Accessed 7 Dec. 2018]. Ricardo Gomes. 2018. About. [ONLINE] Available at: http://www.k-w-y.org/ about. [Accessed 8 December 2018]. Roberts, E. (2018). [online] Hevac-heritage.org. Available at: http://www.hevac-heritage.org/built_environment/biographies/surnames_S-W/soane/S1SOANE.pdf [Accessed 2 Nov. 2018]. Ronen Bekerman. 2017. Tomorrow Challenge 2017. [ONLINE] Available at: https://www.ronenbekerman.com/challenges/tomorrow-challenge-2018/. [Accessed 8 December 2018]. Rouse, M. (2018). What is Pinterest? - Definition from WhatIs.com. [online] WhatIs.com. Available at: https://whatis.techtarget.com/definition/Pinterest [Accessed 7 Dec. 2018]. Rousseau, C. and Foulk, T. (2018). Instagram: Everything you need to know!. [online] iMore. Available at: https://www.imore.com/instagram [Accessed 8 Dec. 2018].

130

Shen, Y. (2018). From Romantic Ruins to the Ultra-Real: A History of the Architectural Render. [online] ArchDaily. Available at: https://www.archdaily. com/894662/from-romantic-ruins-to-the-ultra-real-a-history-of-the-architectural-render [Accessed 2 Nov. 2018]. Slick, J. (2018). 7 Common Modeling Techniques for Film and Games. [online] Lifewire. Available at: https://www.lifewire.com/common-modeling-techniques-for-film-1953 [Accessed 11 Nov. 2018]. Stulz, P. (2018). Striving for Real-Time Photorealism in Architectural Visualisation - 3D Architectural Visualization & Rendering Blog. [online] Ronen Bekerman - 3D Architectural Visualization & Rendering Blog. Available at: https:// www.ronenbekerman.com/striving-for-real-time-photorealism-in-architectural-visualisation/ [Accessed 11 Nov. 2018]. Submissions, R. (2018). Building Information Modeling is More than Software. [online] ArchDaily. Available at: https://www.archdaily.com/901621/building-information-modeling-is-more-than-software [Accessed 11 Nov. 2018]. TAVARES CARREIRO, M. and PINTO, P. (2018). [online] Papers.cumincad. org. Available at: http://papers.cumincad.org/data/works/att/ecaade2013r_001.content.pdf [Accessed 2 Nov. 2018]. Ushakov, D. (2011). isicad :: NURBS and CAD: 30 Years Together. [online] Isicad.net. Available at: http://isicad.net/articles.php?article_num=14940 [Accessed 1 Nov. 2018].

131

Ushakov, D. (2011). isicad :: NURBS and CAD: 30 Years Together. [online] Isicad.net. Available at: http://isicad.net/articles.php?article_num=14940 [Accessed 1 Nov. 2018]. Yin, R., 1994. Case study research: design and methods. 2nd ed. Thousand Oaks, CA: Sage Publications. Yin, R., 1994. Case study research: design and methods. 2nd ed. Thousand Oaks, CA: Sage Publications. Zogakis, Y. (2018). γραμμική προοπτική – Εικαστικά θέματα. [online] Users.sch.gr. Available at: http://users.sch.gr/izogakis/grammiki-prooptiki-2/ [Accessed 2 Nov. 2018]. Κουρνιάτης, Ν. (2018). [online] Ocw.aoc.ntua.gr. Available at: https:// ocw.aoc.ntua.gr/modules/document/file.php/ARCH116/Arxeia%20Theorias/6.1%20%CE%95%CE%B9%CF%83%CE%B1%CE%B3%CF%89%CE%B3% CE%AE%20%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD%20%CE%A0%CF%81%CE%BF%CE%BF%CF%80%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE.pdf [Accessed 2 Nov. 2018].

132

Πηγές Φωτογραφικού Υλικού Eικόνα 1 : Zogakis, Y. (2012). H αυτοσχέδια μέθοδος του Filippo Brunelleschi για την ορθή αναπαράσταση της προοπτικής περί το 1415. [image] Available at: http://users.sch.gr/izogakis/grammiki-prooptiki-2/ [Accessed 1 Oct. 2018]. Eικόνα 2 : Adis, B. (2018). Ορθογραφική προβολή με σκοπό την δημιουργία σχεδίων τα οποία απεικονίζουν το πραγματικό μήκος των αντικειμένων. [image] Available at: https://www.researchgate.net/figure/ Orthographic-projection-to-create-drawings-showing-any-true-length-from-Geometrie_fig9_245407729 [Accessed 1 Oct. 2018]. Eικόνα 3 : Shen, Y. (2018). Boullée’s Cenotaph for Newton, Interior. [image] Available at: https://www.archdaily.com/894662/from-romantic-ruins-to-the-ultra-real-a-history-of-the-architectural-render [Accessed 4 Nov. 2018]. Eικόνα 4 : Shen, Y. (2018). Boullée’s Cenotaph for Newton, Exterior. [image] Available at: https://www.archdaily.com/894662/from-romantic-ruins-to-the-ultra-real-a-history-of-the-architectural-render [Accessed 2 Nov. 2018]. Eικόνα 5 : Shen, Y. (2018). John Soane’s Bank of England by Joseph Michael Gandy. [image] Available at: https://www.archdaily.com/894662/from-romantic-ruins-to-the-ultra-real-a-history-of-the-architectural-render [Accessed 3 Nov. 2018]. Eικόνα 6 : Shen, Y. (2018). Theatre of Besançon by Ledoux. [image] Available at: https://www.archdaily.com/894662/from-romantic-ruins-to-the-ultra-real-a-history-of-the-architectural-render [Accessed 1 Dec. 2018]. 133

Eικόνα 7 : Shen, Y. (2018). John Soane’s Bank of England by Joseph Michael Gandy. [image] Available at: https://www.archdaily.com/894662/from-romantic-ruins-to-the-ultra-real-a-history-of-the-architectural-render [Accessed 3 Nov. 2018]. Eικόνα 8 : Shen, Y. (2018). Archigram’s Walking City proposal. Image courtesy of Deutsches Architekturmuseum. [image] Available at: https://www. archdaily.com/894662/from-romantic-ruins-to-the-ultra-real-a-history-of-the-architectural-render [Accessed 4 Oct. 2018]. Eικόνα 9 : Shen, Y. (2018). New-New York, 1969. This drawing was displayed as part of the exhibition “Drawing Ambience: Alvin Boyarsky and the Architectural Association” © Superstudio. Image Courtesy of Collection of the Alvin Boyarsky Archive. [image] Available at: https://www.archdaily.com/894662/ from-romantic-ruins-to-the-ultra-real-a-history-of-the-architectural-render [Accessed 3 Oct. 2018]. Eικόνα 10 : Crovitz, G. (2013). Citroen DS. [image] Available at: https:// www.netcarshow.com/citroen/1960-ds_19/ [Accessed 3 Nov. 2018].Eικόνα 11 : Ushakov, D. (2018). Ruled surface - Coon’s Patch. [image] Available at: http://isicad.net/articles.php?article_num=14940 Eικόνα 12 : Ushakov, D. (2018). Bézier curve with four control points. [image] Available at: http://isicad.net/articles.php?article_num=14940 [Accessed 7 Oct. 2018].

134

Eικόνα 13 : TAVARES CARREIRO, M. and DA LUZ PINTO, P. (2018). Ivan Sutherland using Sketchpad in 1962. [image] Available at: http://papers.cumincad. org/data/works/att/ecaade2013r_001.content.pdf [Accessed 7 Oct. 2018]. Eικόνα 14 : Pagin, S. (2018). Η εξέλιξη του user interface του photoshop από το 1988 μέχρι σήμερα . [image] Available at: https://www.fastprint. co.uk/blog/the-evolution-of-photoshop-25-years-in-the-making.html [Accessed 14 Nov. 2018]. Eικόνα 15 : College, D. (2018). Box modeling. [image] Available at: http:// dcdesign.wikidot.com/wiki:box-modelling [Accessed 6 Nov. 2018].[Accessed 7 Oct. 2018]. Eικόνα 16 : Akkal, G. (2018). Edge Modeling - Modeling a car. [video] Available at: https://www.youtube.com/watch?v=ctTGQDkWdh4 [Accessed 6 Nov. 2018]. Eικόνα 17 : Maier, T. (2018). T-Splines modeling. [video] Available at: https:// www.youtube.com/watch?v=iwLHUH0Nyj4 [Accessed 3 Nov. 2018]. Eικόνα 18 : Sen, S. (2017). Digital Sculpturing. [image] Available at: http:// Surajit Sen [Accessed 15 Dec. 2018]. Eικόνα 19 : Geiringer, J. (2016). parametric modeling — grasshopper --- Rhino3D. [image] Available at: https://www.jeffreygeiringer.com/grasshopper/ [Accessed 2 Nov. 2018]. Eικόνα 20 : Williams, E. (2016). decomposition diagram. [image] Available at: https://www.jeffreygeiringer.com/grasshopper/ [Accessed 2 Nov. 2018]. 135

Eικόνα 21 : Neyra, F. (2018). [image] Available at: https://www.archdaily. com/869688/digital-sketch-axonometric-representation [Accessed 25 Apr. 2017]. Eικόνα 22 : Peng, W. (2018). [image] Available at: https://pl.pinterest.com/ pin/448037862915185284/ [Accessed 6 Nov. 2018].[Accessed 7 Oct. 2018]. Eικόνα 23 : Mashiat, M. (2018). [image] Available at: https://pl.pinterest. com/pin/503558802076958440/ [Accessed 6 Nov. 2018].[Accessed 7 Oct. 2018]. Eικόνα 24 : Adwan, C. (2018). [image] Available at: https://pl.pinterest. com/pin/378795018654482347/[Accessed 6 Nov. 2018].[Accessed 7 Oct. 2018]. Eικόνα 25 : Tekuto, M. (2018). [image] Available at: https://pl.pinterest. com/pin/312929874092938994/ [Accessed 6 Nov. 2018].[Accessed 7 Oct. 2018]. Eικόνα 26 : Adwan, C. (2018). [image] Available at: https://pl.pinterest.com/ pin/378795018654482347/ [Accessed 6 Nov. 2018].[Accessed 7 Oct. 2018]. Eικόνα 27 : Neyra, F. (2018). [image] Available at: https://www.archdaily. com/869688/digital-sketch-axonometric-representation [Accessed 25 Apr. 2017].

136

Eικόνα 28 : Giclo, G. (2018). [image] Available at: https://pl.pinterest.com/ pin/557039047654747519/ [Accessed 6 Nov. 2018].[Accessed 7 Oct. 2018]. Eικόνα 29 : Bou Chahine, W. (2018). [image] Available at: https://gr.pinterest.com/pin/507992032950430680/ [Accessed 3 Oct. 2017]. Eικόνα 30 : Vitel, V. (2018). [image] Available at: https://https://gr.pinterest.com/pin/463518986626120414/ [Accessed 6 Nov. 2018].[Accessed 7 Oct. 2018]. Eικόνα 31 : Charis, G. (2018). [image] Available at: https://https://gr.pinterest.com/pin/33143747230309131/ [Accessed 6 Nov. 2018].[Accessed 7 Oct. 2018]. Eικόνα 32 : Ethan, G. (2018). [image] Available at: https://https://gr.pinterest.com/pin/630152172839528735/ [Accessed 6 Nov. 2018].[Accessed 7 Oct. 2018]. Eικόνα 33 : KWY studio lisbon (2018). [image] Available at: https://www. archdaily.com/889487/from-digital-to-reality-a-comparison-of-fala-aleliers-collages-to-the-actual-buildings [Accessed 18 Nov. 2018]. Eικόνα 34 : Breeders, B. (2018). [image] Available at: https://https://gr.pinterest.com/pin/335096028513821210/ [Accessed 6 Nov. 2018].[Accessed 7 Oct. 2018].

137

Eικόνα 35 : EMattison, L. (2018). [image] Available at: https://https:// https://gr.pinterest.com/pin/287245282468305503/ [Accessed 6 Nov. 2018].[Accessed 7 Oct. 2018]. Eικόνα 36 : Aleen, M. (2018). [image] Available at: https://https://https:// gr.pinterest.com/pin/413205334554292811/ [Accessed 6 Nov. 2018].[Accessed 7 Oct. 2018]. Eικόνα 37 : KWY studio lisbon (2018). [image] Available at: https://www. archdaily.com/889487/from-digital-to-reality-a-comparison-of-fala-aleliers-collages-to-the-actual-buildings [Accessed 18 Nov. 2018]. Eικόνα 38 : Miller R. (2018). [image] https://gr.pinterest.com/ pin/335096028513821210/ [Accessed 6 Nov. 2018].[Accessed 7 Oct. 2018]. Eικόνα 39 : Mereces S. (2018). [image] https://https://gr.pinterest.com/ pin/575968239837206442/ [Accessed 6 Nov. 2018].[Accessed 7 Oct. 2018]. Eικόνα 40 : Fernandes P. (2018). [image] https://www.arqui9.com/portfolio/ [Accessed 6 Nov. 2018].[Accessed 7 Oct. 2018]. Eικόνα 41 : Jordan R. (2018). [image] https://https://gr.pinterest.com/ pin/417145984208677473/ [Accessed 6 Nov. 2018].[Accessed 7 Oct. 2018].

138

Eικόνα 42 : Fernandes P. (2018). [image] https://www.arqui9.com/portfolio/ [Accessed 6 Nov. 2018].[Accessed 7 Oct. 2018]. Eικόνα 43 : Hadid Z. (2018). [image] http://interiorsimages.blogspot. com/2013/01/gallery-interior-design-roca-gallery.html.[Accessed 7 Oct. 2018]. Eικόνα 44 : Etherington R. (2018). [image] https://www.google.gr/ search?q=zaha+hadid+interior&tbm=isch&source=iu&ictx=1&fir=2uElS6pu99yjGM%253A%252CxfIdczt8nRx_4M%252C_&usg=AI4_-kQulsMcmu_ U7f_fUgyZKqC80ngjIw&sa=X&ved=2ahUKEwjK85OonabfAhVGZlAKHTN8A_ EQ9QEwAHoECAYQBA#imgrc=2uElS6pu99yjGM:.[Accessed 7 Oct. 2018]. Eικόνα 45 : UserfH. (2018). [image] https://https://gr.pinterest.com/ pin/431078995561886405/.[Accessed 7 Oct. 2018]. Eικόνα 46 : Celentano L. (2018). [image] https://gr.pinterest.com/ pin/248964685629538614/ [Accessed 6 Nov. 2018].[Accessed 7 Oct. 2018]. Eικόνα 47 : Lerron L. (2018). [image] https://gr.pinterest.com/ pin/178314466471436076/.[Accessed 7 Oct. 2018]. Eικόνα 48 : Pixelflakes L. (2018). [image] https://www.pixelflakes.com/ work/.[Accessed 7 Oct. 2018]. Eικόνα 49 : Lisyanskiy, N. (2016). [image] Available at: https://www.behance. net/Nik_Fox [Accessed 7 Nov. 2018].

139

Eικόνα 50 : Reuterswärd, D. (2018). [image] Available at: http://illusiveimages.com/ [Accessed 8 Nov. 2018]. Eικόνα 51 : Price, A. (2016). Random chair placing. [video] Available at: https://www.youtube.com/watch?v=p5q_P8WQegQ [Accessed 4 Dec. 2018]. Eικόνα 52 : Price, A. (2016). Chair placing with typical organisation. [video] Available at: https://www.youtube.com/watch?v=p5q_P8WQegQ [Accessed 4 Dec. 2018]. Eικόνα 53 : Kaya Iversholt, D. (2019). City. [image] Available at: https://denniskaya.carbonmade.com/ [Accessed 4 Nov. 2018]. Eικόνα 54 : Dammrich, c. (2017). Haze. [image] Available at: https://corneliusdammrich.com/ [Accessed 4 Dec. 2018]. Eικόνα 55 : Raw image, no storytelling. Eικόνα 56 : Storytelling.

140