: ial ec Sp ain gg fP Do er ng
Ψηφιοποιήσεις στην ύπαιθρο!
Da
Digiview on the go
the magazine
ll o
Τεύχος 14 - Δεκέμβριος 2009
Ha
amigahellas
Ευτυχισμένο το 2010! TV Sports Basketball Πάμε ένα μπασκετάκι;
Howto: A600 laptop Και το θέμα μας είναι: μεντεσέδες!
Μουσική στην Amiga Το 5ο μέρος σε αυτό το τεύχος
The team Μηνιαίο τεχνολογικό ηλεκτρονικό περιοδικό για την κοινότητα των Ελλήνων χρηστών Amiga.
Κάθε μήνα, ξοδεύουν αρκετές ώρες για να έχετε στα χέρια σας (ή στην οθόνη σας) αυτό που διαβάζετε τώρα. Γνωρίστε τους:
Σε αυτό το τεύχος
editorial...............................................σελ.3
Δημήτρης Πανοκώστας (Midwan) / Αρχισυντάκτης
Σταύρος Μπαρτζόκας (Barchman) / Συντάκτης
Πρώτη επαφή με Amiga: Το 1990 βλέποντας μια Α500 να τρέχει το Falcon και ακούγοντας το “Smooth Criminal” στο Sountracker. Λίγο καιρό μετά είχε τη δική του Αmiga 500.
Πρώτη επαφή με Amiga: το 1988, σε μία Α500 ενός φίλου. Ακολούθησε ο “κολλητός”, το 1989 με Α500 και το 1992 με Α1200! Ο ίδιος, δεν ήταν ποτέ κάτοχος Amiga...
Ασχολία: Μαστίγωμα συντακτών για να παραδόσουν την ύλη στην ώρα τους.
Ασχολία: Μοτοσυκλέτες και αξεσουάρ email: barchman1@gmail.com
Νέα του χώρου......................................σελ.4 Review: TV Sports Basketball................σελ.8 Hall of Pain: DangerDogg ....................σελ.10 how-to: Digiview on the go .................σελ.12 how-to: Μουσική στην Amiga ............σελ.16 how-to: A600 GRL Project ..................σελ.20 points of view......................................σελ.23 Ιδιοκτησία Amigahellas Αρχισυνταξία Δημήτρης Πανοκώστας
email: midwan@gmail.com
Δημιουργικό / Ηλεκτρονική σελιδοποίηση Δημήτρης Πανοκώστας
Φρανκ Λειβαδάρος (Kreator) / Συντάκτης Πρώτη επαφή με Amiga: Πήρε την κάτω βόλτα το 1987 με μία Amiga 500 v1.2. Έκτοτε έχει κάνει σκοπό ζωής την απομνημόνευση όλων των product numbers της Commodore. Ασχολία: Όταν δεν διοργανώνει το Amigathering και δεν γράφει τα νέα του περιοδικού, κατοικεί σε server rooms και μπυραρίες. email: frank@amigathering.gr
Four-assed monkey Πρώτη επαφή με Amiga: Η ζωή μιας τετράκωλης μαϊμούς δεν είναι εύκολη - για ευνόητους λόγους. Η ζωή της συγκεκριμένης πάντως άλλαξε ριζικά με την απόκτηση μιας Α500 το 1992 την οποία διαδέχτηκε μια Α1200 λίγο αργότερα, τα υπόλοιπα είναι ιστορίες (για αγρίους και κόκκινα boingballs). Ασχολία: I don’t have no time for no monkey business - Dee do de de dee do de de
Design εξώφυλλου Φρανκ Λειβαδάρος Επικοινωνία e-mail: info@amigahellas.gr Web: http://mag.amigahellas.gr Forum: http://www.amigahellas.gr IRC: #amigahellas στο GRnet Facebook group: Amigahellas Το AmigaHellas, The Magazine είναι μια φυσική συνέχεια του μεγαλύτερου ελληνικού site γύρω από τα θέματα της Amiga. Σκοπός μας είναι: - Η συσπείρωση των Ελλήνων χρηστών Amiga - Η διάδοση της πλατφόρμας σε όλους τους χρήστες ηλεκτρονικών υπολογιστών
Γιώργος Μυστιλόγλου (Animagic) / Συντάκτης
Βασίλης Καραγεώργης (salaxi54) / Συντάκτης
- Ενημερώνουμε αντικειμενικά και έγκυρα για ό,τι αφορά την πλατφόρμα
Πρώτη επαφή με Amiga: Το 1990 στο control room του σταθμού, οπου με “καθήλωσε” μπροστά απο μια Αmiga 2000 ενας τεχνικός που τον είχα πρήξει. “Αυτο ειναι το Deluxe Paint” μου είπε, “ασχολήσου
Πρώτη επαφή με Amiga: Τον Αύγουστο του 1986 όταν πήρε την πρώτη του Αmiga 1000 το διάστημα που υπηρετούσε στις ΗΠΑ (μετεκπαίδευση).
- Βοηθάμε τους χρήστες να ξεπεράσουν τυχόν προβλήματα και να αποκομίσουν νέες γνώσεις σε νέα θέματα
να κάνω καμια δουλειά”... Ασχολία: (Με σειρά προτεραιότητας) Πλύσιμο πιάτων, Μαγείρεμα, Μάζεμα άπλυτων, Σκηνοθεσία, Μοντάζ, Amigahellas.
Ασχολία: εναλλακτικά λειτουργικά και δαγκωμένα μήλα ;-) email: salaxi54@yahoo.gr
email: george@omegatv.net
Θα θέλατε να γίνετε και εσείς μέλη της ομάδας του Amigahellas - The magazine; Μπορείτε! Επικοινωνήστε μαζί μας στο e-mail info@amigahellas.gr για να δούμε πως μπορείτε να βοηθήσετε!
- Προσπαθούμε να αποκαταστήσουμε την εικόνα της Amiga ως μια νέα πλατφόρμα με σύγχρονο λειτουργικό σύστημα Οι απόψεις που εκφράζονται στο περιοδικό ανήκουν στον γράφοντα του κάθε άρθρου και δεν είναι απόλυτο ότι τις ασπάζεται το περιοδικό και τα μέλη του. Το περιοδικό δημιουργείται από συντάκτες οι οποίοι το κάνουν στον ελεύθερο χρόνο τους, δεν δεσμεύονται για την κυκλοφορία του. Η τιμή που πληρώνουν οι συνδρομητές αφορά τα έξοδα εκτύπωσης χωρίς να βγαίνει κέρδος για τους συντάκτες και τα μέλη του περιοδικού. Amiga, Amiga logo, the “Boing Ball”, the AmigaDOS, the AmigaOS, the Amiga Kickstart, the Amiga Workbench, the Autoconfig, the “Powered by Amiga” and the BridgeBoard are trademarks of AMIGA Inc. All other trademarks mentioned are the property of their respective owners. Ο σχεδιασμός και το στήσιμο του περιοδικού είναι ιδιοκτησία του AmigaHellas.gr και των μελών του περιοδικού που εργάζονται για αυτό. Τα άρθρα παραμένουν ιδιοκτησία των συντακτών τους. Σε περίπτωση που θελήσετε να χρησιμοποιήσετε ένα άρθρο ή μέρος του Amigahellas The Magazine, παρακαλούμε επικοινωνήστε με τον αρχισυντάκτη.
editorial
Αν όλα πήγαν όπως τα σχεδιάσαμε, θα πρέπει να διαβάζετε αυτές τις γραμμές λίγο πριν την αλλαγή του έτους, από το πολύ περίεργο 2009 στο άγνωστο ακόμη 2010. Άλλη μια χρονιά μας αποχαιρετά, άλλος ένας άσσος προστίθεται στον τετραψήφιο αριθμό που τρέχει με σταθερό ρυθμό, σαν δρομέας αντοχής, πάντα προς την ίδια κατεύθυνση: Μπροστά. Συνήθως το κάθε έτος περιέχει διαφορετικές εμπειρίες για κάθε ένα από εμάς. Μερικές φορές όμως, γίνονται πράγματα που μας επηρεάζουν συλλογικά, είτε το θέλουμε είτε όχι. Το 2009 ήταν μία τέτοια χρονιά με πολλές αλλαγές, οι περισσότερες από τις οποίες περνάνε ως κληρονομιά και στην επόμενη. Θα μείνει στην ιστορία για διάφορους λόγους, ένας από τους οποίους και η γνωστή πια «οικονομική κρίση». Δεν θα ασχοληθούμε με αυτό το θέμα βέβαια, το έχουν κάνει τόσοι άλλοι και εμείς δεν έχουμε καμιά δουλειά να ανακατευτούμε. Αντί αυτού, θα σταθώ για λίγο στο προσωπικό επίπεδο. Το 2009 για εμένα ήταν χρονιά αλλαγών, τόσο πολλών και διαφορετικών που μπορώ να πω ότι βγήκα άλλος άνθρωπος από αυτό σε αρκετά πράγματα. Ακόμα και οι δυσκολίες που έφερε, οι οποίες ήταν ουκ ολίγες όπως φαντάζομαι και για πολλούς άλλους, με ανάγκασαν να μπω στη διαδικασία ανασκόπησης και -αναπόφευκτα- βελτίωσης ώστε να τις ξεπεράσω. Από την άλλη, ίσως απλά να είμαι αθεράπευτα αισιόδοξος, ακόμη και κάτω από τις χειρότερες συνθήκες. Όσο πιο δύσκολη είναι η κατάσταση, τόσο περισσότερα έχουμε να κερδίσουμε από αυτήν ξεπερνώντας την. Μήπως όμως αυτή είναι μόνο η άποψή μου; Τι αλλαγές έφερε λοιπόν το 2009 σε κάθε έναν από εσάς σε προσωπικό επίπεδο; Σε τι σας έκανε καλύτερους, σοφότερους, διαφορετικούς από πριν; Θα ήθελα πραγματικά να ακούσω τις γνώμες σας, θα μπορούσαμε να το συζητήσουμε και στο forum αν όχι από κοντά με κάποιους από εσάς. Είναι τυπικό επίσης αυτές τις μέρες, εκτός από ανασκόπηση να γεμίζει το μυαλό μας και με ελπίδες και να αναρωτιόμαστε τι φέρνει το νέο έτος. Το 2010 αναμένεται να είναι ενδιαφέρον, ειδικά όσον αφορά το χώρο της Amiga. Μέσα σε αυτή τη χρονιά είναι προγραμματισμένη να κυκλοφορήσει η πρώτη έκδοση του NATAMI, ενός πολλά υποσχόμενου hardware που επιτέλους φαίνεται να συνεχίζει αυτό που έχουμε κρατήσει στο μυαλό μας ως «Amiga». Θα τα καταφέρει; Θα είναι αυτό που θα θέλαμε; Θα έχει καμία σημασία στην τελική; Όλα αυτά είναι ερωτήματα που θα απαντηθούν (θεωρητικά) μέσα στους ερχόμενους μήνες. Με αυτό το τεύχος εγκαινιάζουμε μερικές νέες στήλες, αν και το ποιες από αυτές θα μείνουν ή το πόσο μόνιμες θα είναι, εξαρτάται από την ανταπόκριση των αναγνωστών και την όρεξη που θα έχουν οι συντάκτες... (tip: το πρώτο ενισχύει σημαντικά το δεύτερο). Σε αυτό το τεύχος επίσης υποδεχόμαστε τον κ. Barchman, ο οποίος αν και ποτέ δεν κατάφερε να αποκτήσει Amiga, βρισκόταν πάντα ανάμεσά τους και είναι εδώ για να μοιραστεί μαζί μας τις εμπειρίες του από τις όμορφες περασμένες εποχές, με Retro-Reviews αλλά όχι μόνο. Έχουμε επίσης την έκτακτη συμμετοχή μιας τετράκωλης μαϊμούς σε αυτό το τεύχος. Οι φήμες λένε ότι κατέληξε έτσι μετά από ένα πείραμα, αλλά καμία δεν έχει επιβεβαιωθεί και η ίδια δεν είχε κανένα σχόλιο για το θέμα. Είχε μόνο να πει κάποια πράγματα για το... αλλά ας το αφήσουμε αυτό για να το διαβάσετε παρακάτω. Ανάμεσα στα άλλα πράγματα που θα διαβάσετε στο τεύχος αυτό, είναι και οι συνέχεις των άρθρων για τη Μουσική στην Amiga καθώς και το Α600 GRL project, από τα χεράκια του salaxi54 (γειά στα χέρια σου!), αλλά και ένα νέο, φρέσκο και γυαλιστερό άρθρο για το πως μπορείτε να ψηφιοποιήσετε εικόνες στην ύπαιθρο με το Digiview! Ελπίζουμε λοιπόν να απολαύσετε αυτό το τεύχος όσο και εμείς όταν το ετοιμάζαμε και σας ευχόμαστε ολόψυχα Χρόνια Πολλά και ένα νέο, ευτυχισμένο και με υγεία 2010 (ίσως και με ένα Natami στο γραφείο σας τέτοιο καιρό του χρόνου!). Ο αρχισυντάκτης
Δημήτρης Πανοκώστας
3
What’s New Τα νέα από το μέτωπο επιμελείται ο Φρανκ Λειβαδάρος
3D Stars Εάν πιστεύετε και εσείς ότι οι νέες συσκευές Amiga θα έρθουν από τον αστερισμό του Κενταύρου μαζί με τον αστροστόλο των Ελ, υπάρχει ένα νέο λογισμικό το οποίο θα βρείτε πολύ χρήσιμο. Το 3D Stars χρησιμοποιεί στοιχεία από το δορυφόρο Ίππαρχο και σας επιτρέπει να κάνετε ένα νοητό ταξίδι μεταξύ αστερισμών πέρα από το ηλιακό μας σύστημα. Προκειμένου να είναι πιο ρεαλιστική η εμπειρία σας μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα ζευγάρι τρισδιάστατων γυαλιών (αν σας έχουν μείνει τα χαρτόνινα μπλε-κόκκινα με τα οποία βλέπαμε τρισδιάστατες ζέβρες και τζιτζίκια όταν πρωτοάνοιξε το Star Channel).
Νέα έκδοση του SimpleMail Εάν εξακολουθείτε να χρησιμοποιείτε την Amiga σας για email, τότε το πιθανότερο είναι να χρησιμοποιείτε το YAM ή το SimpleMail. Το δεύτερο μόλις έφτασε στην έκδοση 0.35 η οποία προσφέρει βελτιώσεις στη διαχείρισης της μνήμης, νέες εντολές ARexx, δυνατότητα αναζήτησης στο σώμα των μηνυμάτων και χρήση της στήλης Excerpt κατά τη ταξινόμηση των μηνυμάτων. Κατεβάστε τη τελευταία έκδοση από τη διεύθυνση http:// simplemail.sourceforge.net/
Σε αντίθεση με το Digital Universe, το οποίο δίνει έμφαση στη λεπτομέρεια των παρεχομένων στοιχείων, το 3D Stars επικεντρώνεται στη ταχύτητα. Τρέχει αποκλειστικά σε Amiga με επεξεργαστή PPC. Όσοι έχουν αγοράσει το Digital Universe μπορούν να χρησιμοποιήσουν το 3D Stars δωρεάν, ενώ οι υπόλοιποι μπορούν να κάνουν μία μικρή δωρεά στο προγραμματιστή ώστε να μη διακόπτεται κάθε λίγο η λειτουργία του προγράμματος. Μπορείτε να το βρείτε στο http://os4depot.net/index.php?functio n=showfile&file=utility/scientific/3d_ stars.lha και να κάνετε τη δωρεά σας στο http://www.digitaluniverse. org.uk/3dstars/register.html
WinUAE 2.0.1 Προ ημερών ανακοινώθηκε η μεγαλύτερη μέχρι στιγμής ανανέωση στο γνωστό εξομοιωτή Amiga για Windows, WinUAE ο οποίος έφτασε στη δεύτερη έκδοσή του. Η νέα αυτή έκδοση παρείχε βελτίωση της συμβατότητας με Amiga 500, εξομοίωση της MMU του 68040 και της κάρτας δικτύου A2065. Επιπλέον υποστηρίζονται ατεκμηρίωτες δυνατότητες της ECS Denise διορθώνοντας έτσι τις λευκές οθόνες οι οποίες παρουσιάζονταν υπό συνθήκες σε κάποια demo. Κατεβάστε τη νέα έκδοση από το http://www.winuae.net
Πώς είπατε; AgletM2PPC; Όχι η Modula-2 δεν είναι η νέα διαστημική βάση των ρώσων στο φεγγάρι ούτε κάποιο βραβείο λογοτεχνίας επιστημονικής φαντασίας. Δημιουργήθηκε το 1978 από τον Niklaus Wirth ως συνέχεια της Modula και θεωρείτο ως αντικαταστάτης της γλώσσας Pascal. Το 1980 μεταφέρθηκε στον υπολογιστή Lilith ο οποίος πούλησε 120 κομμάτια παγκοσμίως. Μετά τη τρομακτική αυτή επιτυχία ίσως αναρωτιέστε γιατί να βγάλει κάποιος έκδοση της γλώσσας αυτής για Amiga OS4. Ας αφήσουμε την απάντηση στον ψυχολόγο του Tom Breeden ο οποίος εργάστηκε σκληρά προκειμένου να αποκτήσουμε και εμείς τη δυνατότητα να συντάξουμε τα δικά μας προγράμματα σε Modula-2. Μπορείτε να κατεβάσετε τον compiler από τη διεύθυνση http://www.os4depot.net/?function=showfile&file=development/language/agletm2ppc. lha και να ξεκινήσετε τη μελέτη διαβάζοντας τις οδηγίες κατεβάζοντας το σχετικό αρχείο Acrobat από το http://home.ntelos. net/~tbreeden/AgletM2PPC.pdf.
5
Τα πιο πρόσφατα νέα θα τα βρείτε επίσης στο site μας: http://www.amigahellas.gr
Άλμπουμ για το MorphOS Όσοι έχετε MorphOS και θέλετε να δημιουργήσετε ένα άλμπουμ των φωτογραφιών σας ώστε να τιε βλέπετε με κάποιο φυλλομετρητή, το νέο Gallerius 2.4 έχει φτιαχτεί για εσάς. Η νέα έκδοση έχει τη δυνατότητα κλιμάκωσης των εικόνων, υποστήριξη για συλλογές του ShowGirls και δυνατότητα για διακοπή της διαδικασίας δημιουργίας του άλμπουμ. Μπορείτε να το κατεβάσετε από τη διεύθυνση http://stefkos.amigazeux.net/ gallerius.lha και για να το τρέξετε χρειάζεστε MorphOS 2.x.
Νέος OWΒ για το MorphOS Η νέα έκδοση 1.6.1 του φυλλομετρητή OWB θα εξυπηρετήσει ιδιαιτέρως τους προγραμματιστές ιστοσελίδων, καθώς περιλαμβάνει τον Web Inspector, ένα ισχυρό εργαλείο για dubugging του κώδικα HTML και όχι μόνο. Με το Web Inspector μπορείτε να αναλύσετε όλο τον κώδικα μίας ιστοσελίδας ώστε να κάνετε τις απαραίτητες αλλαγές ώστε να λειτουργεί σωστά. Υποστηρίζει χρωματισμό του κώδικα και οπτικά βοηθήματα για να καταλαβαίνετε σε ποιό σημείο της σελίδας βρίσκεστε, αλλά και ποιό στοιχείο (CSS style, table κλπ) επεξεργάζεστε. Μπορείτε να κατεβάσετε τη πλήρη έκδοση (http://fabportnawak.free.fr/owb/ owb-morphos-1.6.1.lha) ή την ελαφριά (http://fabportnawak.free.fr/owb/owb-morphos1.6.1-nosvg.lha) χωρίς υποστήριξη για γραφικά SVG.
UAELoad 1.0 Όσοι χρησιμοποιούν το UAE στο MorphOS ή το AmigaOS4, μπορούν να κάνουν τη ζωή τους ακόμη πιο εύκολη με τη χρήση του UAELoad. Το πρόγραμμα αυτό χρησιμοποιεί το γνωστό από προηγούμενο τεύχος μας iGame (http://igame. amigahellas.gr/) ώστε να εκκινεί τα παιχνίδια του WHDLoad μέσα από ένα φιλικό περιβάλλον με γραφικά. Μπορείτε να το κατεβάσετε από τη διεύθυνση http://aminet.net/misc/emu/UAELoad.lha
Γίνε και εσύ τρέντυ! Θες να γίνεις τρέντυ; Σίγουρα πρέπει να έχεις Facebook, HiFive, Messengers, MySpace, τρία κινητά και δύο δάνεια. Πώς όμως μπορείς να τα χειριστείς όλα αυτά χωρίς να σου χαλάσει η emo-φράντζα και να προλάβεις να πας στο Χατζηγιάννη; Φυσικά με το AmiTwitter. Η έκδοση για Amiga της γνωστής διαδικτυακής εφαρμογής Twitter, σας επιτρέπει να επιδοθείτε σε micro-blogging και να βγάλετε στη φόρα (βλέπε Internet) κάθε micro-λεπτομέρεια, κάθε microχα ζομάρα και κάθε τί το οποίο κάνετε στο micro-κοσμό σας. Πιο συγκεκριμένα η beta έκδοση του AmiTwitter: • Στέλνει μηνύματα στο δίκτυο του Twitter • Κατεβάζει τα μηνύματα τα οποία επακολουθούν • Λαμβάνει απαντήσεις στα μηνύματά σας • Κατεβάζει τυχαία μηνύματα άλλων • Δείχνει τα πιο πρόσφατα μηνύματά σας • Δείχνει τα πιο πρόσφατα μηνύματα φίλων και ακολούθων • Επιτρέπει τη σύνδεση με κάποιο χρήστη ή τη διαγραφή του • Λαμβάνει και στέλνει SMS σε άλλους χρήστες • Επιτρέπει την ανανέωση της σελίδας σας στο Twitter • Εμφανίζει τη πιο πρόσφατη καταχώτηση γενικότερα στο Twitter
Κατεβάστε το από τη διεύθυνση http://sourceforge. net/projects/amitwitter/files/
What’s New Τα νέα από το μέτωπο επιμελείται ο Φρανκ Λειβαδάρος
Βρουμ βρουμ!
Ambermoon Arcade
Πότε είδατε τελευταία φορά νέο παιχνίδι με αγωνιστικά αυτοκίνητα; Σίγουρα πριν πολλά χρόνια! Στο Desert Racing of Bardos μπορείτε να εξοπλίσετε το αμάξι σας και να οδηγήσετε μέσα σε εκπληκτικές πίστες είτε μόνος είτε ενάντια σε κάποιο φίλο σας. Αν και το παιχνίδι παίζει στις κλασσικές Amiga, οι απαιτήσεις του είναι υψηλές τουλάχιστον 68040, 2MB ChipRAM, 32MB of FastRAM, σκληρό δίσκο και CDROM.
Θυμάστε τα Ambermoon και Amberstar της Thalion, παιχνίδια RPG τα οποία είχαν κάνει αρκετή αίσθηση τη δεκαετία του 90 τόσο στην Amiga όσο και σε άλλες πλατφόρμες;
Μπορείτε να το κατεβάσετε από τη διεύθυνση http://www. apc-tcp.de/support/0020e.php
Το Ambermoon Arcade της AmiWorx παντρεύει την ατμόσφαιρα και τα γραφικά του κλασσικού Ambermoon με τη δράση του Golden Axe, καθώς πρόκειται για ένα τυπικό παιχνίδι arcade-σφαγής. Πρόκεται για για αρκετά ενδιαφέρουσα προσπάθεια όχι μόνο λόγω του ότι τέτοιοι τίτλοι σπανίζουν εδώ και χρόνια αλλά διότι εμφανίζει 128 χρώματα ταυτόχρονα στην οθόνη. Απαιτεί Amiga με ECS, 2MB RAM και 68030 το λιγότερο. Κατεβάστε το αμέσως από τη διεύθυνση http://www.amiworx.de/ files/AmbermoonArcadeFULL.zip
Commodore Vienna #2 Οι φίλοι της Commodore στην Αυστρία, PURE-CBM, ανακοίνωσαν το πρόγραμμα της αναμενόμενης συγκέντρωσης Commodore Vienna #2 η οποία θα λάβει χώρα στις 16 και 17 Ιανουαρίου στη - σωστά το μαντέψατε - Βιέννη.
Αξίζει να επισκευθείτε
Εάν αποφασίσετε να παρευρεθείτε θα μπορέσετε να συμμετάσχετε στα ακόλουθα:
Tristar - Το γνωστό γερμανικό demo group πλέον online και με ραδιοφωνικό σταθμό
• Παρουσίαση της τρέχουσας έκδοσης του AmiKit
http://www.tristar-whq.org
• Έκθεση υπολογιστών Commodore και Amiga
http://www.tristar-whq.org/web_tristar/04_radio-system/ger_radio-auswahl.php
• Παρουσίαση του λειτουργικού συστήματος MorphOS (στην αγγλική) • Πώληση μεταχειρισμένων υπολογιστών και άλλων προϊόντων της Commodore
The Amiga Virus Encyclopedia - Όλα όσα θέλετε να ξέρετε για τους ιούς στην Amiga
• Παρουσίαση διαφόρων έργων υπό εξέλιξη από μέλη της PURE-CBM
http://ave.teyko.com/
• Συζήτηση με άλλα μέλη
Amiga Scene Demo Database - Αναζητήστε Amiga demos με ένα πολύ ρετρό τρόπο
Η Commodore Vienna #2 θα στεγαστεί σε χώρο της εταιρείας «Heidelberg» ο οποίος βρίσκεται στον αριθμό 7 της οδού Hebbelplatz. Οι πόρτες θα είναι ανοιχτές για τους επισκέπτες από τις δέκα το πρωΐ μέχρι τις πέντε το απόγευμα. Περισσότερες πληροφορίες για τον τρόπο μετάβασης καθώς και χάρτης της περιοχής βρίσκονται στην ιστοσελίδα http://www.pure-cbm.org.
http://www.exotica.org.uk/wiki/Special:DemoDB Famous Amiga Uses - Διάφορες χρήσεις της Amiga σε ξενοδοχεία, εταιρείες κ.α. http://wigilius.se/amiga/fau/main.html
7
Τα πιο πρόσφατα νέα θα τα βρείτε επίσης στο site μας: http://www.amigahellas.gr
Commodore στην Ολλανδία και την Αγγλία
σταση του AmigaOS 4.1 την οποία μπορείτε επίσης να δείτε στα σχετικά βίντεο από το YouΤube τα οποία ακολουθούν.
Η βόρεια Ευρώπη συνεχίζει ακάθεκτη τις εκδηλώσεις σχετικά με τους υπολογιστές Commodore. Ο γνωστός σύλλογος χρηστών Commodore Ολλανδίας έκανε μία ακόμη επιτυχή συγκέντρωση μέσα στο Δεκέμβριο. Πολλές και ενδιαφέρουσες φωτογραφίες μπορείτε να βρείτε στη σελίδα http://commodore-gg.hobby.nl/dec2009col1.htm
http://www.youtube.com/watch?v=rPtdzYyhhvM
http://www.youtube.com/watch?v=-NThpGER0HA http://www.youtube.com/watch?v=X1bm4MOM5zs http://www.youtube.com/watch?v=8HPpj5QLHoE http://www.youtube.com/watch?v=GS48zbP4H30 http://www.youtube.com/watch?v=8-zOv4kmhEo http://www.youtube.com/watch?v=KLWW-a9j4_A Επιπλέον εικόνες από την εκδήλωση μπορείτε να βρείτε στο πολωνικό Amiga Portal (http://www.ppa.pl/graffiti/index.php?kategoria =63&podkategoria=317&sortuj_wg=&kolejnosc_sortowania=&poststart=26)
Στη χώρα της άλλοτε πανίσχυρης Commodore UK, το Amiga North Thames user group διοργάνωσε το Amiga Revival Fair 2009. Η εκδήλωσε σημείωσε ιδιαίτερη επιτυχία ενώ χαρακτηριστική ήταν η παρουσία ενός χαλασμένος Walker - της τελευταίας πραγματικής Amiga η οποία σχεδιάστηκε επί εποχής Escom, καθώς και μίας Α1200 σε... βαλίτσα. Επιπλέον έγινε παρουσίαση εγκατά-
The Vague Amiga Diskmag Μόλις κυκλοφόρησε το δεύτερο τεύχος του «The Vague», το οποίο πραγματεύεται θέματα σχετικά με το χώρο των demos και τον προγραμματισμό υπολογιστών Amiga.
Προγραμματισμός: • Αποσφαλμάτωση κώδικα στην Amiga • Σχετικά με το dithering
Προς το παρόν το περιοδικό τρέχει σε Warp3D (OS3, OS4, MOS and AROS) όμως μέσα στις ερχόμενες εβδομάδες θα κυκλοφορήσει τόσο σε HTML στο Internet όσο και για συστήματα με AGA ή κάρτα γραφικών.
• Προγραμματιμός σε Warp3D. μέρος 2ο
Το τεύχος αυτό περιλαμβάνει τα ακόλουθα:
• Crunch Attack
Demos:
• Amiga Demosystems
• Perspective of AROS demomaking • Diskmags on the stage • Amiscene 2008. Bring out the Gimp ! • Amiscene 2009. Keeping it FRESH ! • Inside of the AOS4/MOS scene • Demo or die ! • Scene story • Amiscene on DVD • A decade before • The cube in the graphics
• Συνδυάζοντας το MiniGL με το Warp3D
• Προγραμματισμός σε 68k Linux • Είναι η VBCC βιώσιμη λύση; • Συνδυάζοντας assembler και C, μέρος 2ο • Τέλειο animation
Εκτός από τα άρθρα, το τεύχος αυτό περιλαμβάνει δέκα νέα μουσικά κομμάτια σε μορφή module, πολλά νέα γραφικά και ACSII art, ενώ χρησιμοποιεί μία νέα μηχανή απεικόνισης τόσο σε πλήρη οθόνη όσο και μέσα σε παράθυρο. Η ιστοσελίδα του των δημιουργών του βρίσκεται στη διεύθυνση http://vague.lorraine-design.com, ενώ μπορείτε να κατεβάσετε το τελευταίο τεύχος από εδώ (http://vague.lorraine-design. com/the_vague_2_warp3d.lha)
Review TV Sports Basketball Ανασκόπησιν εις μιαν άλλην εποχήν...
Γράφει ο Σταύρος Μπαρτζόκας
Τ
όπος: Θεσσαλονίκη
ευστοχία του. Βέβαια, υπάρχει ο περιορισμός ενός ανώτατου, αθροιστικού ορίου. Εντός αυτού του ορίου, κάνουμε ό,τι θέλουμε με τα χαρακτηριστικά των παικτών.
Χρόνος: 1990
Ντριν! “Ομπρός; Έλα, ρε Big-George, όλα καλά; Τι; Μόλις παρέλαβες το νέο παιγνιδάκι; Είναι μπάσκετ; Ωωωωπ! Εντάξει! Μα...γιατί εξακολουθείς να κρατάς το τΕλέφωνο. Κάθομαι κιόλας δίπλα σου!”
“Για πάμε ένα φιλικό...” “Μπορούμε να παίξουμε και αντίπαλοι, αλλά και μαζί, στην ίδια ομάδα, εναντίον του υπολογιστή! Ωωωω... αυτό θα έχει πλάκα!”
Εντάξει, έχω μια αδυναμία στα sports games. Ειδικά, δε, στα μπασκετικά. Ατελείωτες είναι οι “Για βάλε, βρε Big-George, να ώρες που έχω περάσει παρέα Ποιός θα πάρει τη μπάλα; παίξουμε ως μεταξύ μας αντίπαλοι, για να με τον (πρόωρα χαμένο) Fernando Martin αρχίσουμε να το μαθαίνουμε...” (Basket Master), στον Amstrad. Είχε προηγηθεί, βέβαια, το (θρυλικό) “Two-on-Two”. Γενικά, όμως, δεν υπήρχε σημαντική “Ό-ράιτ! εξέλιξη στα μπακετο-παίγνιδα. Έτσι, η “άφιξη” του “TV Sports Στο φιλικό αγώνα, έχουμε δυνατότητα επιλογής 2, 3, 4 ή 5 Basketball”, ήρθε με χαρά (και ανυπομονησία). παικτών ανά ομάδα, καθώς και τη διάρκεια 3, 6, 9 ή 12 λεπτών “Δύο δισκέτες, άρα, καλά γραφικά και ήχος προμηνύονται. ανά περίοδο (τέσσερις στο σύνολο). Ωστόσο, στην επιλογή του πρωταθλήματος, δεν έχουμε αυτές τις επιλογές. Για να δούμε, βρε Billy-Steve...” “Big George... ρίχτο!”
“Πόσους να βάλουμε;”
[αναμονή μερικών λεπτών]
“Πόσοι παίκτες παίζουν σε μία ομάδα;”
“Α, χα! Ωραίο μενού. Για να το εξερευνήσουμε, κομμάτι...”
“Πέντε, αλλά... ξεκίνα με δύο, για να μη χαθούμε!”
Το κεντρικό μενού είναι λιτό και κατανοητό: “Φιλικός αγώνας”, “Πρωτάθλημα”, “Clipboard”.
“Ό-ράιτ!”
Προφανείς οι επιλογές. Ο “φιλικός” αγώνας είναι ένας ενώ το “πρωτάθλημα” έχει μία σειρά (πολλών) αγώνων. Τα ενδιαφέροντα “κρύβονται” στην επιλογή “Clipboard”, από όπου εισερχόμαστε στα...“τεχνικά στοιχεία” του παιγνιδιού. “Ωραία! Έχει πλήρη στατιστικά για κάθε παίκτη και κάθε ομάδα...”
“Διάλεξε ομάδα.” “Τι ομάδες είναι αυτές, BillySteve;” “Είναι από το NBA. Υπάρχουν όλες! Μπράαααβοοοο...!” “Διαλέγω Boston. Εσύ;” “Chicago, φυσικά!”
Όλες οι ομάδες του ΝΒΑ (1989), είναι παρούσες, με την προσθήκη μίας επιπλέον ονόμα“Έχει και μεταβλητά χαρακτηριτι...Cinemaware. Ε, ναι, λοιπόν, στικά για κάθε παίκτη. Μπορείς είναι η ομάδα επιλέκτων της... να τα αλλάξεις - πάντα με ένα δημιουργού εταιρείας του παιανώτατο συνολικό όριο!” γνιδιού! Κατά τα λοιπά, έχουμε, Καλάθι με άνεση... βεβαίως, την ευκαιρία να...υποδυθούμε τους Ακριβώς! Πέρα από τα αναλυτικότατα στααγαπημένους μας άσους (Jordan, Magic, Bird κλπ.κλπ.). Μετιστικά κάθε παίκτη (δίποντα, τρίποντα, βολές, ριμπάουντ γάλες στιγμές! κλπ) και συνολικά κάθε ομάδας, μας δίνεται η δυνατότητα να μεταβάλουμε τις...ικανότητες κάθε παίκτη. Μπορούμε π.χ. “Τι ‘ν’ τούτο, πάλι;” να μειώσουμε λίγο την ταχύτητά του και να αυξήσουμε την “Σα διαφήμιση μοιάζει! Χα, χα...πλάκα έχει η γιαγιά...”
9 “Ωωωωωωω....τι είναι αυτό, ρε; Πω, πω...σα να βλέπεις τΕλεόραση, να ‘ούμε...” “Ναι, ρε ‘συ...τΕλεπαρουσιαστής, τΕλεοπτική άποψη κάμερας... ωραία πράματα...” “Big-George, κοίτα τη μασκότ που χοροπηδά στο γήπεδο...” “Σαν αληθινό είναι...” Εμ! Το λέει και ο τίτλος: “TV Sports Basketball”. Πρόκειται επί της ουσίας, για μία σχεδόν...interactive (!) τΕλεοπτική κάλυψη ενός αγώνα μπάσκετ! Για να μην...παρεξηγηθώ, το “interactive” αφορά το αγωνιστικό μέρος και όχι το τΕλεοπτικό. Απλά, ο αγώνας διαδραματίζεται σε ένα τΕλεοπτικό σκηνικό. Ως εκ τούτου, έχουμε τον παρουσιαστή, έχουμε διαφημίσεις (ξεχώρισα την “ABM Computers: We Nuke The Competition”!), έχουμε πλάνα από το γήπεδο με διάφορες δραστηριότητες (ζέσταμα παικτών, cheerleaders και μασκότ, καθαριστές του παρκέ), έχουμε στατιστικά στοιχεία κατά τη διάρκεια του αγώνα
Με ένα πόντο διαφορά και μόλις 8 δευτερόλεπτα μέχρι τη λήξη, τα αίματα έχουν ανάψει για τα καλά!
παικτών. Αυτόματα, διασχίζουν το κέντρο του αγωνιστικού χώρου και παίρνουν θέση για επίθεση (ή άμυνα) μόλις επιστρέψει και πάλι η όψη στην πρότερη κατάσταση, αυτή τη φορά, στην άλλη άκρη του παρκέ. “Ρε ‘συ... ωραία φαίνονται, σαν αληθινά!” “Όμορφα γραφικά, ομαλότατη, όχι ιδιαίτερα γρήγορη κίνηση και ατμοσφαιρικός ήχος!” “Ναι, ναι... όταν επιτυγχάνει καλάθι ο γηπεδούχος οι θεατές επευφημούν και όταν επιτυγχάνει ο φιλοξενούμενος...γιουχάρουν! Χα, χα...” “Πρόσεξες πως μερικές φορές ακούγεται και το “alley-hoop” από τον εκφωνητή;” “Αν υπήρχε και πλήρης ηχητική μετάδοση, θα ήταν τέλειο!”
Ο παρουσιαστής μας ενημερώνει για το ματς ενώ στο βάθος γίνονται διάφορα στο γήπεδο...
“Ώπα, αρχίζει! Τζάμπολ. Ααααχχχ... μΕ νίκησες...” “Χμμμ... κάνουμε τις τελευταίες επιθυμητές αλλαγές, πριν ξεκινήσουμε.” “Ωπ! Ξεκινώ. Πασάρω στον (γ)κοντό και κατεβαίνω...” “Α! Άλλαξε η οθόνη. Πριν, βλέπαμε φάτσα-κάρτα την μπασκέτα, από ψηλά, βέβαια. Τώρα, βλέπουμε το κέντρο του γηπέδου, από το πλάι...” “Έϊ... μα... τι γίνεται; Δεν έχουμε τον έλεγχο σε αυτήν τη διαδικασία...” “Χμμμ... φαίνεται πως παίζουμε μόνο στο μισό γήπεδο, είτε επιτιθέμενοι, είτε αμυνόμενοι και τη μετάβαση από τη μία περιοχή στην άλλη, την κάνει αυτόματα...” Επί της ουσίας, το παιγνίδι μας “περιορίζεται” είτε στη μία, είτε στην άλλη “περιοχή” του παρκέ, έχοντας μία θέση... εποπτείας, σαν να βρισκόμασταν στο κέντρο του γηπέδου και περίπου τέσσερα-πέντε μέτρα ψηλά και κοιτάζοντας προς το καλάθι. Έτσι, έχουμε μία θαυμάσια πανοραμική άποψη του μισού (περίπου) παρκέ, είτε ως επιτιθέμενοι, είτε ως αμυνόμενοι. Όλα φαίνονται πεντακάθαρα και διευκολύνεται ο έλεγχος των παικτών. Τη στιγμή που αλλάζουμε... γήπεδο (δηλαδή, όταν ξεκινά μία νέα επίθεση προς την αντίπαλη περιοχή), η οπτική αλλάζει και φάινεται από το πλάι και ψηλά, σαν να καθόμασταν στην ίδια ευθεία με το κέντρο του γηπέδου και μερικά μέτρα ψηλά. Σε αυτό το “μεταβατικό” σημείο δεν έχουμε τον έλεγχο των
Ο χειρισμός είναι πανεύκολος: με το “τσίμπημα” του fire, πασάρουμε στο συμπαίκτη μας, όταν αυτός είναι “πράσινος”. Όταν είναι “κόκκινος”, η πάσα μας θα καταλήξει στον...αντίπαλο! Κρατώντας το fire πατημένο, ο παίκτης μας σηκώνεται για σουτ και αφήνοντάς το, σουτάρει. Όντας αμυνόμενος, πατώντας το fire, ο παίκτης μας σηκώνεται για κόψιμο (συνοδευόμενο από το ηχητικό...“πατ”) ή για ριμπάουντ. Εννοείται πως υπάρχουν βήματα (αν σηκωθεί ο παίκτης και τελικά δε σουτάρει), επιθετικά φάουλ, παραβάσεις των 3 (ρακέτα), 5 (κατοχή μπάλας στα χέρια) και 10 δευτερολέπτων (πέρασμα του κέντρου του γηπέδου). Όπως κάθε παιγνίδι (εντός ή εκτός οθόνης), έτσι κι αυτό έχει τα “μυστικά” του, που θα ανακαλύψει όποιος ασχοληθεί μαζί του. Η αλήθεια είναι πως, τη σήμερον ημέρα, ίσως φαντάζει “αργό” και “απλοϊκό” συγκριτικά με τα σύγχρονα (συχνά “ιλιγγιώδη”) παιγνίδια. Παρ’ όλ’ αυτά, αξίζει σίγουρα ακόμη και τώρα να του δώσουμε λίγη προσοχή. Ας μην ξεχνάμε πως τα παιγνίδια (υποτίθεται πως) μας ξεκουράζουν από την καθημερινότητά μας. Αν πρόκειται να...αγχωνόμαστε και με δαύτα, δεν κάνουμε τίποτα! Το “TV Sports Basketball” δεν πρόκειται να μας...“αγχώσει”. Η “χαλαρή” του φύση είναι ό,τι πρέπει για ένα...μπασκετάκι, όπως λέγαμε τότε που είμασταν πιτσιρίκια: “πάμε για ένα σουτάκι;” Ε, αφού, πλέον, είναι δύσκολο να πάμε για ένα πραγματικό “σουτάκι”, μπορούμε, τουλάχιστον, να προπονηθούμε...“virtually”, στο “τίμιο” αυτό παιγνιδάκι! Τι λέτε; Πάμε για ένα σουτάκι; Links: http://www.cinemaware.com/clsgame_tvbasketball.asp
Review
Hall of Pain
Όλοι όσοι έχουν κατα καιρούς χάσει το δρόμο τους καταλήγοντας στο χώρο της Amiga έχουν σίγουρα να διηγούνται ιστορίες για το software της. Σε κάποιους άρεσαν διάφορα παιχνίδια, σε άλλους εφαρμογές που τους βοήθησαν ακόμη και στον επαγελματικό τομέα, όλοι έχουν από ένα όνομα προγράμματος να προσθέσουν στο Hall of Fame του λογισμικού της Amiga. Αλλά όπως πάντα υπάρχουν προγράμματα που κανείς δεν τα θυμάται πια, προγράμματα που δεν τα κατάφεραν να μπουν και (πόσο μάλλον) να μείνουν στο στερέωμα των κορυφαίων τίτλων. Ένα από αυτά πάντως κατάφερε να μπει και να κερδίσει μία από τις πιό περίοπτες θέσεις στο Hall of Pain - το Dangerdogg. Ο λόγος; Διαβάστε παρακάτω και θα καταλάβετε...
Τ
Γράφει η τετράκωλη μαϊμού
ο Dangerdogg είναι ένα γερμανικό Jump’n’Run παιχνίδι, μία κατηγορία παιχνιδιών που ήταν ιδιαίτερα δημοφιλή στο χώρο της Amiga (τα jump’n’run, όχι τα γερμανικά). Στο Aminet μπορεί κανείς να βρει μια demo έκδοση του παιχνιδιού που περιέχει μερικά levels. Ήδη εκεί κάτι τράβηξε την προσοχή μου: Η σύντομη περιγραφή του τίτλου στο Aminet περιορίζεται στην αρκετά λακωνική και λιγότερο μετριόφρωνα φράση «Best Shareware Jump’n’Run ever.». Με τελεία στο τέλος παρακαλώ! Εεεεε με τέτοια περιγραφή το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να πατήσεις το download link που βρίσκεται λίγο πιό κάτω ενώ αρχίζεις να χαμογελάς γιατί καταλαβαίνεις πως ανακάλυψες κάτι καλό. :D Πριν καν τρέξω το παιχνίδι άνοιξα το read.me file που βρίσκεται μέσα στο συμπιεσμένο αρχείο - με τέτοια σύντομη περίγραφή ήταν βέβαιο πως κάτι καλό θα έβρισκα κι εκεί. Το κάτι καλό προέκυψε σκέτο χρυσωρυχείο: «We, the makers of this cool game, were very proud of this nice game and so we want to make it avaible for everybody.» Τα σχόλια περιττεύουν....
Silence - I kill you!
«Please don`t pirate the full version, because....
«You get 2 Disks and a little (funny) book.»
1. it`s not allowed, if we found out you must pay many money
Μικρό (αστείο) βιβλίο;;; WTF!
2. no more software from our group
Το ροζ νησί με τη σαντιγύ και το (ροζ) κεράσι είναι όλα τα λεφτά...
Let’s not.
11 3. you beat the developer, who try to get you good quality
super fun machine της εποχής της.
4. no (funny) book
Αυτό που πρόσεξα πάντως είναι τα διάφορα « phantastic DigiPics» (από το read.me ο όρος) που εισήγαγε στο παιχνίδι ο δημιουργός του προκειμένου να ικανοποιήσει τις σκυλοστραφείς φαντασιώσεις του.
5. no updates (coasts nothing) etc.» Ορθογραφία, σύνταξη και επιχειρηματολογία σε κάνουν να σκάσεις στο γέλιο - το γέλιο όμως σου κόβεται απότομα και παγερό σκοτάδι τυλίγει την ψυχή σου μόλις διαβάσεις την τέταρτη πρόταση: Ξέχνα το (αστείο) βιβλίο... κτλ. «And on of the very best features of Danger Dogg is the LEVEL EDITOR! Great!» Δεν θέλω καν να φανταστώ ποιά νοσηρή εμμονή θα σε ωθούσε στο να φτιάξεις μόνος σου levels για το jump’n’run παιχνίδι που αποφάσισες να παίξεις. ΜΠΡΡΡΡΡ!
Δεν γνωρίζω αν φταίει το joystick μου ή το παιχνίδι πάντως αυτό το πρώτο χάσμα που βρίσκει κανείς μπροστά του δεν κατάφερα να το περάσω όσες φορές κι αν δοκίμασα. Μετά από μερικές αποτυχημένες προσπάθειες η υπομονή μου με εγκατέλειψε, χέρι-χέρι με την όρεξή μου να ξαναπροσπαθήσω. Ειλικρινά δεν μπορώ να φανταστώ γιατί κάποιος θα ήθελε να προχωρήσει παρακάτω, πόσο μάλλον να παίξει και τα 25 levels που (υποτίθεται) πως έχει το παιχνίδι. Είναι εντελώς βαρετό και καταντά εκνευριστικό πολύ γρήγορα. Πάρα πολύ. RESET και μετά άλλο ένα για σιγουριά - α πα πα τι ήταν αυτό, εντελώς μαζοχιστικό και θα μπορούσε άνετα να είναι μία ακόμη από τις πολλές κινέζικες κολάσεις (αν και γερμανικό). Ευτυχώς υπάρχει το demo - όποιος το αγόρασε έχει τα συλλυπητήριά μου. Κερδίζει άξια μία θέση στο Hall of Pain :)
Το Amigahellas δεν μπορεί να θεωρηθεί υπαίτιο για τυχόν ψυχοσωματικές βλάβες από την ενασχόλησή σας με αυτό το παιχνίδι. Αν παρ’ όλα αυτά επιμένετε να το δοκιμάσετε...: Links:
http://aminet.net/game/jump/DangerDogg.lha Πάντα αναρωτιόμουν ποιόν αντέγραψε αυτός που έφτιαξε το Mario Brothers.
Έχοντας διαβάσει το υπέροχο read.me file και ακόμα χαχανίζοντας βλακωδώς αποφασίζω να τρέξω το παιχνίδι. Δεν μπορώ να πω πως χαρακτηρίζεται από τα καταπληκτικά
Συνήθως η φράση αυτή δεν αποτελεί λόγο γιορτής για έναν gamer - το κινδυνόσκυλο αλλάζει τα δεδομένα !
Αλήθεια σας λέω ΔΕΝ κατάφερα να το περάσω με τίποτα - το πρώτο άλμα μέσα στο παιχνίδι.
γραφικά που έχουμε δει κατά καιρούς σε αντίστοιχους τίτλους, ούτε απο την καλογραμμένη μουσική μου έκανε την καλύτερη δυνατή χρήση του hardware αναδεικνύοντας την Amiga σε
Howto Digiview on the go! Ψηφιοποιήσεις σε υπαίθριους χώρους!
Ο
ι περισσότεροι από εμάς που έζησαν την Amiga απ το ξεκίνημά της, θα θυμούνται αυτό το τρομερά εντυπωσιακό για την εποχή του περιφερειακό ονόματι DigiView της NewTek. Για να συνειδητοποιήσετε το μέγεθος της επιρροής που είχε το DigiView όταν κυκλοφόρησε, αρκεί να αναφέρω πως πούλησε περί τα 100000 κομμάτια παγκοσμίως! Το DigiView κυκλοφόρησε για όλες τις Amiga, ξεκινώντας απ’ την Α1000, η οποία φέρει διαφορετικό parallel port από τα επόμενα μοντέλα. Ήταν αρσενική υποδοχή και έφερε επιπλέον +5V στο pin 23 σε αντίθεση με τα υπόλοιπα μοντέλα που πέραν της θηλυκής υποδοχής, στο pin 23 είχαν ground.
Γράφει ο Βασίλης Καραγεώργης εικόνα από κασσέτα με το pause του βίντεο, το αποτέλεσμα θα ήταν ασπρόμαυρο! Ο λόγος είναι πως δεν μεσολαβεί το τρίχρωμο φίλτρο που θα βοηθήσει το σύστημα να αναλύσει τις εικόνες και να συνθέσει το έγχρωμο αποτέλεσμα. Για όσους δεν το γνωρίζουν, η συσκευή συνοδεύεται από έναν τροχό, με 4 ισομεγέθη χωρίσματα, ήτοι: διάφανο, κόκκινο, πράσινο, μπλέ.(Εικόνα 1) Το αντικείμενο προς ψηφιοποίηση έπρεπε να αποθηκευτεί και με τα τρία χρώματα, κάνοντας λήψη με τον τροχό μπροστά απ τον φακό της κάμερας ώστε να γίνουν τρείς λήψεις, μία για κάθε χρώμα.
Η φιλοσοφία πίσω απο το σύστημα αυτό είναι οτι θα γίνει μίξη των τριών βασικών Αυτό σημαίνει πως χρωμάτων (RGB) και για να χρησιμοποιήτο αποτέλεσμα θα είσει κανείς το DigiView ναι μία έγχρωμη φωτης Α1000 σε Α500 τογραφία. (Εικόνα 2) και πάνω, έπρεπε Κάτι που προβλημάνα προμηθευτεί το τιζε όσους χρησιμοκατάλληλο adapter ποίησαν το σύστημα (gender changer). Με αυτό, είναι και η φοτο ίδιο σκεπτικό, αν ρητότητα του πακέκάποιος θελήσει να του. Δηλαδή, αφού το χρησιμοποιήσει μετααντικείμενο πρέπει να γενέστερη έκδοση του είναι τελείως ακίνητο, DigiView σε Α1000, και η κάμερα με τον χρειάζεται πάλι τον τροχό μπροστά απ ανάλογο adapter. Πέτον φακό να συνδέραν της διαφοράς στο εται κατευθείαν στο θηλυκό ή αρσενικό DigiView, προφανώς, βύσμα, κυκλοφόρηδεν υπήρχε επιλογή Εικόνα 1. Ο τροχός με τα χρωματιστά φίλτρα μπροστά σαν ξεχωριστές εκδόγια εξωτερικές λήψεις! Ή μήπως από την κάμερα. σεις του πακέτου για PAL και NTSC δεν είναι έτσι; μηχανήματα. Η ιδέα που θα αναλύσω παρακάτω μου ήρθε περί τα μέσα Δεν θα σταθούμε όμως σε αυτές τις τεχνικές λεπτομέρειες, του 1990, όταν κάποιος φίλος μου ζήτησε να μελετήσω τον αλλά θα δούμε κάποιους περιορισμούς που έχει το περιφεσχεδιασμό μίας διαφημιστικής ταμπέλας για το μαγαζί του. ρειακό αυτό. Είναι σίγουρο πως το DigiView πούλησε πάρα Το απλούστερο θα ήταν να πιάσω χαρτί και μολύβι, και να πολύ και στην Ελλάδα. Οι χρήστες που ήθελαν να ψηφιοποικάνω ένα σκίτσο.. Πολύ γρήγορα όμως μου ήρθε η αναλαμπή! ήσουν φωτογραφίες χωρίς να διαθέτουν scanner, αλλά και Σκέφτηκα πως για τον ίδιο τον φίλο μου θα ήταν πολύ πιό όσοι ήθελαν να αποθανατίσουν καρρέ από κάποια videos, βολικό να μπορεί να έχει μια “πραγματική” εικόνα του πώς θα δεν είχαν και πολλές επιλογές τότε. Οι περιορισμοί ήταν οτι φαίνεται η ταμπέλα όταν μπεί στην θέση της. Και ποιό εργατο αντικείμενο προς ψηφιοποίηση έπρεπε να είναι ακίνητο λείο θα μπορούσε να είναι πιό υπάκουο και εξυπηρετικό από και αν όχι, να εκμεταλλευτούμε το pause στο βίντεο ωστε την Α1000 μου εκείνη την στιγμή; Κανένα! Υπέθεσα λοιπόν, να μεταφέρουμε μια εικόνα στον υπολογιστή. Πέραν αυτού, πως αν πάρω την κάμερα, και την στήσω με τρίποδα (Εικόνα 3) επειδή ο τρόπος λειτουργίας απαιτούσε την χρήση τριών (3) μπροστά απ το μαγαζί, θα μπορούσα να κάνω λήψεις τελείως φίλτρων (κόκκινο, πράσινο, μπλέ) μπροστά από τον φακό ακίνητες, κατάλληλες για ψηφιοποίηση. της κάμερας, σε περίπτωση που θέλαμε να γράψουμε μια
13
να είναι εύκολη η υλοποίηση της σκέψης μου όμως, έπρεπε να ξέρω πού ακριβώς στην βιντεοκασέτα βρίσκεται η κάθε λήψη. Εδώ βοηθά πολύ ο γνωστός μετρητής που διαθέτουν όλες σχεδόν οι κάμερες και συσκευές βίντεο, είτε αναλογικός, είτε ψηφιακός (LCD) είτε τέλος on screen όπως η περίπτωση της συγκεκριμένης κάμερας. Επειδή είναι κάπως δύσκολο να απεικονίσω τον μετρητή on screen, η Εικόνα 4 είναι ένα παράδειγμα αναλογικού τύπου ώστε να καταλάβετε σε ποιό μηχανισμό αναφέρομαι.
Εικόνα 2. Η μίξη RGB αποδίδει το έγχρωμο αποτέλεσμα.
Ναι, αλλά θα ήταν ασπρόμαυρες, ελλείψει του DigiView και της Amiga στην μέση του δρόμου όπου ήταν στημένη η κάμερα. Φυσικά, θα μπορούσα να τραβήξω βίντεο σε ασπρόμαυρο, και απλά να χρωματίσω σε κάποιο σχεδιαστικό πρόγραμμα (DigiPaint στην περίπτωσή μου) το κομμάτι της μελοντικής ταμπέλας. Όμως, το σκηνικό μου φάνταζε φτωχό, και ήθελα η όλη εικόνα να είναι έγχρωμη. Με λίγα λόγια, ολόκληρη η πρόσοψη του μαγαζιού.
Αν η λήψη ξεκινήσει από την αρχή της ταινίας που έχει η κασέτα, το λογικότερο είναι να κάνουμε reset στον μετρητή για να μηδενίσει (0000). Η αλήθεια είναι ότι κάθε συσκευή έχει τον δικό της τρόπο μέτρησης διάρκειας, αλλά αυτό δεν μας χαλάει. Ας υποθέσουμε οτι τα 30 δεύτερα διαρκούν 150 μονάδες μέτρησης, οπότε η πρώτη λήψη μας θα κρατήσει από το 0000 μέχρι το 0150. Σημειώνουμε τα νούμερα αυτά και τώρα ξέρουμε οτι στο 150 τελειώνει η κόκκινη λήψη. Αφήνουμε κάποιο κενό στην κασέτα μας (με λήψη ουδέτερη, χωρίς θέμα) λίγων δευτερολέπτων, και συνεχίζουμε στο επόμενο φίλτρο. Έστω οτι η λήψη του πράσινου φίλτρου ξεκινά από το 0190. Σταματάμε στο 0340 και έχουμε άλλες 150 μονάδες με αυτό το χρώμα. Παρομοίως αφήνουμε μερικά δευτερόλεπτα κενού π.χ. μέχρι το 0380 και συνεχίζουμε με το μπλέ φίλτρο. Στο 0530 θα σταματήσουμε την λήψη μας. Καταλήγωντας, ξέρουμε τις τιμές, τις οποίες καλό είναι να σημειώσουμε κάπου και επιστρέφουμε στο εργαστήρι. Έχουμε λοιπόν την εξής κατάσ ταση: 0000 ---> 0150 κόκκινο, 0190 ---> 0340 πράσινο και τέλος, 0380 ---> 0530 μπλέ. Τώρα μπορούμε να πάμε στο πρόγραμμα του DigiView και να αρχίσουμε την διαδικασία Digitize.
Αυτό λοιπόν που σκέφτηκα, ήταν να τραβήξω το Αφού συνθέμα μου (την δέσουμε το πρόσοψη του DigiView μαγαζιού) για στην Amiga περίπου 30 μας, έπειτα δευτερόλεπτα Εικόνα 3. Η κάμερα πρέπει να βρίσκεται τελείως ακίνητη για τις συνδέουμε λήψεις. με το κάθε χρώμα του φίλτρου την βιντεοκάμερα στο Video μπροστά από τον φακό. Χωρίς In (RCA) του interface. Φορτίποτα άλλο στην συνδεσμολογία. Δηλαδή, 30 δεύτερα με τώνουμε το συνοδευτικό πρόγραμμα DigiView και επιλέγουμε το κόκκινο φίλτρο, 30 με το πράσινο, και 30 με το μπλέ. Για την ανάλυση που θέλουμε να δουλέψουμε π.χ. 320 x 200.
Howto Συνέχεια:Digiview on the go!
Εικόνα 4. Αναλογικός μετρητής ταινίας video.
Μόλις φορτώσει το περιβάλλον του, ελέγχουμε την κασέτα μας ότι βρίσκεται στην αρχή (0000). Επόμενο βήμα είναι να ξεκινήσουμε το digitizing. Πατάμε το play στην κάμερα και επειδή έχουμε βιντεοσκοπήσει 30 δευτερόλεπτα κόκκινο, υπάρχει αρκετός χρόνος μέχρι να πατήσουμε το Digitize Red από το μενού. (Εικόνα 5) Ο χρόνος ψηφιοποίησης είναι περίπου 10 δευτερόλεπτα για χαμηλή ανάλυση. Οπότε, πρίν να τελειώσει η αναπαραγωγή της ταινίας που έχει την κόκκινη λήψη, θα έχει γίνει το digitizing. Την ώρα της ψηφιοποίησης (Εικόνα 6) η εικόνα που θα βλέπουμε θα είναι grayscale (χοντρικά, ασπρόμαυρη) πράγμα που δεν πρέπει να μας ανησυχεί. Αν βλέπαμε κατευθείαν κόκκινο θα ήταν περίεργο, διότι θα σήμαινε πως το DigiView μπορεί να γράψει έγχρωμα..
Εικόνα 5. Το μενού του DigiView την ώρα της ψηφιοποίησης.
Green. Έτσι θα ξεκινήσει το δεύτερο στάδιο, που είναι η ψηφιοποίηση της πράσινης λήψης. Και σε αυτή την περίπτωση το αποτέλεσμα θα είναι ασπρόμαυρο. Μετά ακολουθεί η λήψη του μπλέ. Θα φέρουμε την κασέτα στο σημείο 0380, και θα πατήσουμε πάλι το play. Επιλέγουμε Digitize ---> Blue. Μόλις εγγραφεί και η τελευταία εικόνα, έχουμε τελειώσει με την χρήση της κάμερας. Επόμενο βήμα είναι η μίξη των τριών εικόνων. Από το μενού του προγράμματος, επιλέγουμε Controls ---> Display. Τότε θα παρατηρήσουμε μία αργή, κάθετη σάρωση στην οθόνη μας και σιγά-σιγά θα σχηματιστεί το τελικό αποτέ-
Εικόνα 6. Η εικόνα μας την ώρα της ψηφιοποίησης. Εικόνα 7. Το έγχρωμο αποτέλεσμα.
Μόλις τελειώσει η πρώτη λήψη, θα έχουμε στην οθόνη το ασπρόμαυρο αποτέλεσμα. Πρίν προχωρήσουμε παρακάτω, πρέπει να φέρουμε την κασέτα στο σημείο που είναι η πράσινη λήψη, δηλαδή στο 0190. Πατάμε πάλι το play στην κάμερα και επιλέγουμε Digitize --->
λεσμα, έγχρωμο βέβαια. Μόλις πετύχαμε έγχρωμο digitizing από υπαίθρια λήψη! (Εικόνα 7) Τα αρχεία που δημιουργούμε μπορούν να αποθηκευτούν σε μορφή IFF και φυσικά το μέγεθος του κάθε αρχείου εξαρτάται
15
από την ανάλυση που επιλέγουμε και τον αριθμό χρωμάτων. Το DigiView υποστηρίζει και HAM mode (4096) που ναί μεν καταναλώνει αρκετό χώρο και χρειάζεται μνήμη, αλλά σαν αποτέλεσμα είναι πολύ καλό. Μεγάλο ρόλο παίζει και η λήψη που έχουμε κάνει. Πρέπει να προσέξουμε ωστε η κάμερα να μην κουνηθεί καθόλου κατα την λήψη, διότι αν μεταξύ των τριών λήψεων (κόκκινο-πράσινομπλέ) υπάρξει η παραμικρή κίνηση, το αποτέλεσμα θα εμφανιστεί σαν να έχει έιδωλο. Σαφώς μεγάλη σημασία έχει και ο φωτισμός του θέματος, ο οποίος πρέπει να είναι επαρκής, αλλά επειδή το θέμα μας αφορά εξωτερικές λήψεις και προφανώς όχι νυκτερινές σε αυτή την περίπτωση, το πιθανότερο είναι να είναι επαρκής. Παρ’ όλα αυτά, αν τυχόν θέλουμε να τραβήξουμε κάποιο αντικείμενο το οποίο μπορεί να σκιάζεται, το λαμβάνουμε υπ’ όψιν. Επιπλέον, με την χρήση του συνοδευτικού λογισμικού έχουμε την δυνατότητα να κάνουμε κάποιες “βελτιώσεις” της εικόνας, μέσα από το μενού Controls ---> Control. Εκεί θα συναντήσουμε επιλογές ρύθμισης για brightness, contrast, saturation και sharpness, ακόμα και ρυθμίσεις για τα επίπεδα των βασικών χρωμάτων (red green blue). Άν και πάλι θελήσουμε να επέμβουμε στο τελικό αποτέλεσμα, μπορούμε να εκμεταλλευτούμε ένα απ τα πολλά προγράμματα επεξεργασίας εικόνας, όπως είναι το DigiPaint της ίδιας εταιρείας (Εικόνα 8)
Εικόνα 8. Το DigiPaint και ο υπόλοιπος εξοπλισμός που χρησιμοποιήθηκε.
Να τονίσω εδώ πως το άρθρο δεν έχει σκοπό να παρουσιάσει το περιφερειακό, ούτε να καλύψει πλήρως τα τεχνικά του χαρακτηριστικά. Στόχος είναι να μπορούμε να ψηφιοποιήσουμε εξωτερικές λήψεις. Επίσης να αναφέρω πως το προσωπικό setup είναι NTSC, οπότε η ανάλυση που χρησιμοποίησα είναι 320 x 200. Αντιστοίχως, σε PAL θα ήταν 320 x 256. Αυτό δεν επηρρεάζει σε τίποτα τη διαδικασία και ότι αναφέρθηκε ισχύει και για τα δύο συστήματα.
Howto Μουσική στην AMIGA Μέρος 5ο
Γράφει ο Βασίλης Καραγεώργης
Σ
το προηγούμενο τεύχος είχαμε την ευκαιρία να δούμε την κάρτα ήχου της A.C.T. (Prelude και τα περιφερειακά της). Η επόμενη κάρτα που θα δούμε είναι η Repulse της Alien Design (Εικόνα 1). Πρόκειται για μία κάρτα Zorro-II, η οποία είναι “σχεδόν” πλήρους μήκους. Δηλαδή καταλαμβάνει περίπου τα ¾ του πλήρους μήκους, ενώ οι θύρες εισόδων – εξόδων βρίσκονται σε μεταλλικό λαμάκι (Εικόνα 2) στο οποίο συνδέεται η κάρτα με ribbon cable. Η Repulse χρονολογείται περί το 1999, και όπως είναι το πλέον φυσικό, χρησιμοποιεί το σύστημα AHI για οδηγούς. Τα χαρακτηριστικά της είναι εντυπωσιακά και αυτό που φαίνεται γενικότερα σαν εικόνα, είναι πως η πλειοψηφεία όσων ασχολήθηκαν με τον σχεδιασμό / κατασκευή καρτών ήχου για την Amiga, έκαναν τρομερή μελέτη! Στην Repulse λοιπόν, συναντάμε τον AC 97 codec, πράγμα εντυπωσιακό από την άποψη οτι και σήμερα πολλές κάρτες ήχου (για x86) συνεχίζουν να τον χρησιμοποιούν.
44.1 και 48 kHz για το αναλογικό κύκλωμα και στα 32, 44.1, 48 και 96 kHz για το S/ PDIF. Και αυτό χωρίς “κολλήματα” άπαξ και πληρούνται οι απαιτήσεις για 68020 επεξεργαστή. Η ποιότητα των samples μπορεί να κυμανθεί μεταξύ 16 bit, 18 bit, Εικόνα 2. Οι ψηφιακές και αναλογικές υποδοχές. 20 bit και 24 bit (για το S/PDIF). Εγγραφή ήχου μπορεί να γίνει ταυτόχρονα από όλες τις εισόδους και η ρύθμιση της στάθμης των εκάστοτε εντάσεων πραγματοποιείται μέσω του mixer που υπάρχει στο λογισμικό της εγκατάστασης. Από το mixer επίσης ρυθμίζονται και οι επιλογές που αφορούν τις οπτικές θύρες.
Εικόνα 1. Η κάρτα Repulse.
Διαθέτει αναλογικές και ψηφιακές εισόδους – εξόδους, είναι full-duplex, και είναι συμβατή με το λειτουργικό 2.04 και πάνω. Φέρει οπτική είσοδο κ έξοδο για το ψηφιακό κομμάτι της (S/PDIF), καθώς και mini-stereo jacks για το αναλογικό κομμάτι 1χ stereo in, 1x stereo out, 1x phones out, κ 1x mic in (mono). Επιπλέον, διαθέτει τρεις (3) εισόδους ήχου πάνω στην πλακέτα για σήμα από CD-ROMs. Τέλος, φέρει και μία θύρα για πιθανές επεκτάσεις που ονομάζεται «Feature Connector» με βλέψεις για επιπλέον encoders όπως είχαμε δει και στην Prelude. Οι εντυπωσιακές δυνατότητες της Repulse δεν σταματούν όμως εδώ! Έχει την ικανότητα sampling στα 8, 16, 22.05, 32,
Εκτός των drivers που υποστηρίζονται από το AHI, υπάρχει και συνοδευτικό πρόγραμμα για Toccata emulation. Αυτό από ότι φαίνεται χρειάζεται σε περίπτωση που κάποιος θελήσει χρησιμοποιήσει την Repulse σε συνεργασία με την Vlab η οποία εμφανίζεται κάπως “επιλεκτική” στις κάρτες ήχου... Πέραν του Amiga OS η κάρτα συνεργάζεται και με το NetBSD. Το λυπηρό είναι οτι το site της Alien Design δεν κάνει καμία αναφορά στην κάρτα, και τα διάφορα links που οδηγούν στα αρχεία των drivers είναι νεκρά εδώ και καιρό. Πράγμα που σημαίνει πως όποιος επιδιώκει να την αποκτήσει, πρέπει να εξασφαλίσει οτι θα πάρει μαζί και το συνοδευτικό software. Και στις τιμές που κυμαίνονται οι κάρτες αυτές αν και μεταχειρισμένες (περί τα 100 Ευρώ μέσο όρο), δεν υπάρχει η πολυτέ-
17
Εικόνα 3. Η κάρτα SoundStage
λεια της παράλειψης! Μια δεύτερη κάρτα ήχου που θα εξετάσουμε είναι η SoundStage της εταιρείας Applied Magic Inc. (Εικόνα 3). Πρόκειται για πολύ σπάνιο hardware, με πολλές ιδιαιτερότητες. Απευθύνθηκε στους επαγγελματίες όχι μόνο του ήχου, αλλά και του video. Και ο λόγος είναι η μοναδικότητα της κάρτας αυτής στο να συνεργάζεται με την Broadcaster Elite και την Broadcaster32 οι οποίες είναι κάρτες επεξεργασίας video της ίδιας εταιρείας. Είναι κάρτα Zorro-III και οι απαιτήσεις της είναι Amiga 3000-4000, Amiga OS 3.x και 32 bit SCSI. Η μνήμη της μπορεί να επεκταθεί έως τα 4ΜΒ και χρησιμοποιείται για την «συγκράτηση» samples χωρίς να χρειαστεί να κάνει audio rendering. Αυτό σημαίνει μηδενική καθυστέρηση στην
οργάνων / μικροφώνου). Με την κατάλληλη χρήση μπορεί να χειριστεί την λειτουργία panning για αίσθηση surround ήχου εφ’ όσον κάποιος εκμεταλλευτεί και τις 4 εξόδους της. Στα τρομερά χαρακτηριστικά της περιλαμβάνεται και ο επεξεργαστής Texas Instruments TMS32C30 DSP με φανταστικές επιδόσεις της τάξεως των 20MIPS και 40MFlops, ενώ η κάρτα μπορεί να χρησιμοποιηθεί επίσης και ως rendering accelerator με απόδοση 10 φορές γρηγορότερη από μία stock A4000. Επίσης διαθέτει τον Crystal CS4225 16 bit audio codec με ικανότητες για compression, noise gating, reverb και audio scrubbing. Αυτά είναι εφέ που μερικοί επαγγελματίες μουσικοί πληρώνουν έξτρα χρήματα για να τα αποκτήσουν σε μεμονωμένο hardware πολλές φορές. Βλέποντας αυτά τα χαρακτηριστικά, διερωτάται κανείς γιατί δεν συνεχίζει να κυκλοφορεί αυτή η
Η εφαρμογή ProStationAudio είναι μία που εκμεταλλεύεται καλά την κάρτα (Repulse)
αναπαραγωγή! Είναι 16-bit, 16-κάναλη(!) και μπορεί να αναπαράγει ήχο στα 32Khz, 44.1Khz και 48Khz. Φέρει 1 ψηφιακή έξοδο stereo, 1 ψηφιακή είσοδο stereo, 4 αναλογικές εξόδους XLR, και 2 αναλογικές εισόδους επίσης XLR (για άμεση σύνδεση μουσικών Links:
http://amiga.resource.cx/exp/soundstage http://www.applied-magic.com/ http://en.wikipedia.org/wiki/SMPTE_time_code http://en.wikipedia.org/wiki/XLR_connector http://www.audiolabs.it/files/RepulseInOut.lha
κάρτα. Πέραν όμως της αποκλειστικά Amiga-χρήσης της, δεν διαθέτει υποστήριξη για AHI, πράγμα που την καθιστά άχρηστη για γενικότερη audio λειτουργία. Ο μόνος συνδιασμός της είναι με την προαναφερόμενη Broadcaster. Οπότε, το υποψήφιο αγοραστικό κοινό, ελαχιστοποιείται αμέσως! Στον τομέα συνεργασίας video, διαθέτει την ικανότητα SMPTE, πράγμα που σημαίνει οτι μπορεί να γίνει ταυτόχρονη επεξεργασία εικόνας (video) και ήχου και συγχρονισμός μέσω του πρωτοκόλλου αυτού (η ορολογία SMPTE. προέρχεται από το Society of Motion Picture and Television Engineers). Συναντάται και χωρίς καθόλου μνήμη, η οποία επεκτείνεται ανά 512Κ μέχρι το μέγιστο των 4ΜΒ. Για ελάχιστο διάστημα κυκλοφόρησε και μία ακόμα πιο βελτιωμένη έκδοσή της, στα 20-bit αντί για 16, η οποία ονομάστηκε SoundStage Pro. Όπως και με την Repulse, έτσι και για την Soundstage δεν γίνεται πλέον καμία αναφορά στο site της κατασκευάστριας εταιρείας.
Tales from the crypt Δ
ε μου αρέσουν τα «Ρεβεγιόν». Προτιμώ τον ήσυχο «εορτασμό». Προτιμώ τους κολλητούς μου, τη μουσική μου, το φαγητό μου. Προτιμώ να κοιμάμαι νωρίς, όταν θα γίνεται «χαμός» και να ξυπνώ νωρίς, όταν θα επικρατεί «γαλήνη». Έτσι έκανα τα τελευταία... 30 χρόνια. Εξαιρέσεις δεν υπήρξαν; Υπήρξαν: 10 χρόνια πριν, στην Αλεξανδρούπολη, με το εθνόσημο στον μπερέ και... φέτος. Τί συνέβη φέτος; Χα... Το σκεπτικό δεν ήταν πολύ διαφορετικό από τις προηγούμενες χρονιές. Απλώς, αυτή τη φορά, τα «παιδιά» θα έρχονταν στο σπίτι μας. Φαγητό, ποτό, «παιχνίδι», καλαμπούρι. Πιο απλά: «παρέα». Τα περικλείει όλα. Από τις ελάχιστες, πλέον, φορές, που θα ήμασταν άπαντες παρόντες. Έγκαιρη ειδοποίηση, καταμερισμός δουλειάς, σωστή προετοιμασία. Ωραία... Ο άνθρωπος, όμως, είναι ένα ον γεμάτο αδυναμίες. Λίγο να αφεθεί και... πάει, παρασύρθηκε! Δε χρειάστηκε πολύ. Μια στιγμή ήταν αρκετή... Οι «ψίθυροι» στο αυτί αποδείχθηκαν αφοπλιστικοί. Οι «σειρήνες», τελικά, είναι πολύμορφες και πανούργες. Πόσοι «πολυμήχανοι» υπάρχουν, άραγε, για να γλιτώσουν; Τα έχω «ξαναβάλει» με τις σειρήνες. Απολογισμός; Μόνο ήττες... Διάβολε! Δεν μπορώ. Είναι πέρα των δυνάμεών μου. Μήπως δεν είμαι Θεός, τελικά; Άστο τώρα αυτό – θα το συζητήσουμε άλλη φορά. Άλλο είναι το ζήτημα. Σήκω. Πάρε τα παιδιά. Πες τους. Δεν είναι τόσο δύσκολο. Θα καταλάβουν. Ναι, θα καταλάβουν. Και, μετά, ας μου πουν κι εμένα... Η «ζάλη» καλά κρατεί. Το «μεθύσι» είναι παρατεταμένο. Η καυτή σάρκα λέει το δικό της τραγούδι. Όλα μοιάζουν θολά. Όλα είναι υγρά. Ένας ωκεανός μας έχει αγκαλιάσει. Χορεύουμε στα
Γράφει ο Σταύρος Μπαρτζόκας κύματα. Γινόμαστε κουβάρι. Το νερό ένα χάδι. Δανειζόμαστε λίγη από τη χάρη των χορευτών της «έναρξης». Τα δελφίνια μας γνέφουν. Γίνονται ο «χορός». Λίγο πριν εξαντληθούμε, ένα «φιλικό»...τσουνάμι μας ξεβγάζει στην ακτή του...κρεβατιού. Αποκοιμιόμαστε. Στο ένα μου πλευρό η μία, στο άλλο η άλλη... «Άντε, βρε, χαμένε, θα σηκωθείς επιτέλους; Τόσες μέρες ξάπλα; Ακόμα δεν πέρασε ο πυρετός;» Γνωστή φωνή. Ανοίγω τα μάτια. Ο «Bean». Απλώνω τα χέρια, δίπλα μου. Αριστερά, το θερμόμετρο. Δεξιά, το Panadol. Όχι. Προτιμώ το προηγούμενο. Δεν το θέλω αυτό. Ξανακλείνω τα μάτια. Βάζω όλη μου τη δύναμη. Αυτοσυγκεντρώνομαι. Ανοίγω τα μάτια και...«Λοιπόν, θα σηκωθείς; Έλα, τα παιδιά είναι μέσα. Θα κόψουμε τη βασιλόπιτα...» Ανοίγω το ράδιο: «...τι ήταν κι αυτό το όνειρο χαμένο, κουράστηκα να νοσταλγώ...». Μάλιστα. Όνειρο. Τι είναι αυτός ο νους, βρε παιδί μου! Ευτυχώς που δε ζούμε σε έναν «ονειρικό κόσμο». Μετά, τί θα ονειρευόμασταν; Τους... εφιάλτες; Χα... δε βαριέσαι... να συμμαζέψω λίγο και ας πάω μέσα... Μα...που πήγε το θερμόμετρο; Και το Panadol; «Βζιιιν…» κάτι περνά σύρριζα από το αυτί μου και φεύγει από το παράθυρο. Τι είναι αυτό; Βλέπω καλά; Το... Panadol...καβάλα στο... θερμόμετρο... να πετάνε και να... γελάνε σα... μάγισσες! Ακούω καλύτερα: όχι... αυτό το τραγούδι το ξέρω. Με αυτό με «τούμπαραν»... Μάλιστα. Την «πάτησα» από τις σειρήνες της ίωσης! Περαστικά μου. Δεν πρόσεξα. Το πλήρωσα. Εσείς... προσέξτε καλύτερα, να μην πάθετε τα ίδια. Κρίμα είναι. Θα ταλαιπωρηθείτε. Θα κουραστείτε. Θα «πιαστείτε». Θα βαρεθείτε. Δε θα σας αρέσει... ...εκτός από εκείνον το χορό...!
Howto A600 GRL PROJECT Μέρος 4ο
Γράφει ο Βασίλης Καραγεώργης
Σ
το τεύχος 13 ξεκινήσαμε την κατασκευή του τμήματος της οθόνης. Ας δούμε λοιπόν την συνέχεια.. Έχουμε μοντάρει την κορνίζα (ξύλινο πλαίσιο) και την πλάτη της οθόνης, οπότε μας μένει η πρόσοψη. Πριν προχωρήσουμε στην πρόσοψη όμως, πρέπει να ασχοληθούμε με μία σημαντική λεπτομέρεια, η οποία δεν είναι άλλη από τους μεντεσέδες. Βασικό κομμάτι της κατασκευής μας και όσο κι αν ακούγεται απλό, θέλει πολύ σκέψη και καλό σχεδιασμό! Έχουμε δει στο παρελθόν “απόπειρες” κατασκευής Amiga laptops και πιστεύω οτι μπορούμε να ξεχωρίσουμε την ομορφιά απ’ την χοντροκοπιά και την πρακτικότητα από την προχειρότητα. Το αν η κατασκευή μου είναι όμορφη ή όχι, θα το κρίνετε εσείς, οι αναγνώστες. Θέλω όμως να πιστεύω πως το όλο design είναι τουλάχιστον “ανθρώπινο” και η εμφάνισή του ζωντανά στο AG X έδωσε την δυνατότητα σε αρκετούς να σχηματίσουν γνώμη. Αν εξαιρέσουμε τις περιπτώσεις εταιρικών κατασκευών (βλ. Paws) και σπάνιες περιπτώσεις ιδιοκατασκευών (βλ. Suzanne) στις περισσότερες κατασκευές συναντάμε εξαρτήματα που δεν έχουν καμμία θέση πάνω στην Amiga μας. Συναντάμε μεντεσέδες από μπαούλα και κασέλες μέχρι και από πόρτες. Σίγουρα η εξεύρεση των κατάλληλων μεντεσέδων είναι δύσκολη, αλλά με λίγη όρεξη και ψάξιμο, κάτι θα βρούμε. Στην περίπτωσή μου, στάθηκα τυχερός να αποκτήσω ένα εξαιρετικά άχρηστο laptop (!) του οποίου όμως τα εξαρτήματα που χρειάστηκαν υπήρχαν. Εκμεταλλεύτηκα λοιπόν τους υπάρχοντες μεντεσέδες που στερέωναν την οθόνη του κακόμοιρου νεκρού μηχανήματος στο σασσί του. Αφού τους εξάρμωσα από το μηχάνημα, φρόντισα να κόψω και δύο κομμάτια αλουμινίου (ψίχα) από το σασσί, περίπου 2cm ύψους και 0,5cm πάχους, ακριβώς από τα σημεία που οι μεντεσέδες βίδωναν πάνω στο κυρίως σώμα. Έτσι, θα είχα και το σπείρωμα που θα στερεωνόταν ο κάθε μεντεσές. Στην Εικόνα 1 διακρίνεται ο ένας μεντεσές, και η ψίχα του αλουμινίου που εισχωρεί στην
ξύλινη κορνίζα του κυρίως “σκάφους”. Τα βελάκια δείχνουν την κατεύθυνση της εισαγωγής στο ξύλο. Πριν συνεχίσουμε πρέπει να τονίσω οτι το θέμα των μεντεσέδων πρέπει να τακτοποιηθεί προτού να τελειώσει η οθόνη, διότι η πρόσοψη της οθόνης είναι αυτή που θα καλύψει τις βίδες και τα διάφορα σημάδια από την εγκατάσταση των μεντεσέδων. Άρα, το ζήτημα πέραν του πρακτικού, έχει να κάνει και με την αισθητική της κατασκευής. Παρατηρώντας την Εικόνα 2 θα προσέξετε διάφορους χρωματισμούς. Το κίτρινο περίγραμμα δείχνει το σχήμα του υπόλοιπου μισού του μεντεσέ, ο οποίος έχει ήδη μπεί σε σχισμή στην ξύλινη κορνίζα της οθόνης. Φαίνονται και τα κεφάλια των τριών βιδών που τον συγκρατούν στο ξύλο. Οι βίδες αυτές πρέπει να έχουν συνολικό μήκος το πολύ μέχρι 7mm διότι δεν πρέπει η μύτη τους να διαπεράσει το ξύλο και να βγεί από την πίσω όψη! Τα κεφάλια πρέπει να προεξέχουν. Το πράσινο περίγραμμα δείχνει το περιθώριο (αέρα) που έχουμε αφήσει στον μεντεσέ, για να κινείται χωρίς εμπόδια. Στο σημείο που αναφέρονται οι βίδες συγκράτησης, υπάρχουν δύο βίδες που βιδώνουν τον μεντεσέ στην ψίχα αλουμινίου και προϋπήρχαν στο παροπλισμένο laptop. Επίσης διακρίνονται δύο πρόκες (γκρι περίγραμμα) οι οποίες διαπερνούν το αλουμίνιο και στερεώνονται καρφωτά στο ξύλο. Το στερέωμα του αλουμινίου δεν επαφίεται μόνο στο κάρφωμα αυτό, αλλά προτού τοποθετηθεί οριστικά στην θέση του, γεμίζουμε την ξύλινη υποδοχή με ξυλόκολλα ή κατά προτίμηση με σιλικόνη. Σκεφτείτε οτι αυτό το μικρό κομματάκι (x2) αλουμινίου, είναι αυτό που θα συγκρατεί το σύνολο της οθόνης μας πάνω στο υπόλοιπο σκάφος.
Εικόνα 2. Λεπτομέρειες στερέωσης του μεντεσέ.
Εικόνα 1. Ο μεντεσές, και η εισαγωγή του στο ξύλο.
Αφού είδαμε το πώς θα στερεωθούν οι μεντεσέδες μας στην υπόλοιπη κατασκευή, μας μένει μία λεπτομέρεια που αφορά την λειτουργία τους. Η σωστή λειτουργία έχει ως εξής: όταν
21 ανασηκώνουμε την οθόνη από το υπόλοιπο laptop, αυτή θα πρέπει να στέκεται στην όποια γωνία επιθυμούμε. Είναι απαραίτητο να στέκεται εκεί που θα την αφήσουμε, και όχι να πέφτει ελεύθερα κάτω. Αυτό σημαίνει οτι θα πρέπει να γίνεται η κίνηση με μία σχετική άνεση, αλλά όχι και με πλήρη “ελευθερία”. Θα πρέπει δηλαδή να αισθανόμαστε μία μικρή αντίσταση από την κίνηση των μεντεσέδων. Σίγουρα όλοι μας κάποια στιγμή έχουμε ανοίξει έστω και από περιέργεια ένα laptop, οπότε καταλαβαίνετε τι σημαίνει η αίσθηση της κίνησης αυτής. Αν επέλεγα έναν οποιονδήποτε μεντεσέ, είτε μικρό είτε μεγάλο, απ την στιγμή που δεν είναι ρυθμιζόμενος, δεν θα μπορούσε να επιτευχθεί αυτό. Όμως, στην περίπτωσή μας, υπάρχει ένα παξιμάδι που δουλεύει σαν ρυθμιστής της ευαισθησίας κινήσεως. Προσέξτε την λεπτομέρεια στην Εικόνα 3. Εδώ φαίνεται το παξιμάδι που είναι βιδωμένο στον άξονα περιστροφής του μεντεσέ και δίπλα του το κεφάλι μιας βίδας. Όσο περισσότερο βιδώσουμε το παξιμάδι στον άξονα, τόσο πιό σφικτή θα είναι η κίνηση του μεντεσέ. Όσο περισσότερο το ξεβιδώσουμε, τόσο πιό άνετη θα είναι. Για να γίνει αυτό, αρχικά ξεβιδώνουμε με ένα κατσαβίδι ελαφρώς την βίδα, ώστε το παξιμάδι να έχει περιθώρια να κινηθεί. Στην συνέχεια, με ένα Γερμανικό κλειδί στο μέγεθος του παξιμαδιού (ή με ένα μυτοτσίμπιδο) βιδώνουμε/ ξεβιδώνουμε το παξιμάδι, μέχρι να μείνουμε ικανοποιημένοι από την κίνηση του μεντεσέ. Μόλις το επιτύχουμε, πρέπει να ξαναβιδώσουμε την βίδα ώστε να μην χάσουμε την ρύθμισή μας. Επιπρόσθετα, μπορούμε να ρίξουμε μία σταγόνα μπογιάς ανάμεσα στο παξιμάδι και την βίδα, για να βεβαιωθούμε πως δεν θα χαλαρώσει. Εναλλακτικά, υπάρχει και το λεγόμενο Loctite, μία ουσία που κυκλοφορεί σε σωληνάρια και είναι για τέτοιες δουλειές. Η ποσότητα δεν πρέπει να είναι υπερβολική, μία σταγόνα αρκεί.
input) Στην Εικόνα 4. βλέπουμε την θέση της πλακέτας, και δίπλα στην κορνίζα, την πρόσοψη που θα καλύψει την κατασκευή. Για να κόψουμε το κόντρα-πλακέ στις σωστές εσωτερικές διαστάσεις, αρκεί να πάρουμε ένα αποτύπωμα της κορνίζας σε λεπτό χαρτί και σε αυτό να αποτυπώσουμε και το εσωτερικό περίγραμμα της επιφάνειας της TFT. Έτσι, το μόνο κομμάτι που θα μείνει ακάλυπτο είναι η γυάλινη επιφάνεια της οθόνης.
Εικόνα 4. Η κορνίζα, τα χειριστήρια, και η πρόσοψη.
Στην δε Εικόνα 5. φαίνονται ακόμα καλύτερα τα χειριστήρια, όπου διακρίνεται ο I.R. Sensor (για το τηλεκοντρόλ), τα πλήκτρα (λευκά), και λίγο πιο πάνω οι αποστάτες από balsa που συγκρατούν την οθόνη στο εσωτερικό της κορνίζας. (spacers)
Εικόνα 5. Η πλακέτα με τα χειριστήρια της οθόνης.
Εικόνα 3. Τα ρυθμιστικά του μεντεσέ.
Αφού τελειώσουμε και με τις απαραίτητες ρυθμίσεις, μπορούμε πλέον να συνεχίσουμε με το υπόλοιπο της οθόνης. Αυτό που μας έμεινε είναι το κομμάτι της πρόσοψης. Να θυμηθούμε οτι πρόκειται για φύλλο κόντρα-πλακέ διαστάσεων 35 Χ 26 cm. Έχοντας τοποθετήσει την TFT στην θέση της μέσα στην ξύλινη κορνίζα, είναι ώρα να βάλουμε και την πλακέτα με τα χειριστικά της οθόνης. (volume, brightness, contrast, power,
Τέλος, παρατηρώντας την Εικόνα 6. θα δούμε οτι φαίνεται η πρόσοψη κομμένη με τέτοιο τρόπο, που το μόνο που διακρίνεται ακάλυπτο είναι η επιφάνεια της οθόνης. Η δουλειά μας όμως δεν τελειώνει εδώ διότι πρέπει να ανοίξουμε τα κατάλληλα κενά, ώστε να έχουμε πρόσβαση από την πρόσοψη στα πλήκτρα του χειριστηρίου, και στον I.R. Sensor στην περίπτωση που θέλουμε να εκμεταλλευτούμε το τηλεχειριστήριο του tuner που συνόδευε την οθόνη μας. Στην ίδια φωτογραφία φαίνεται και το καλώδιο της τροφοδοσίας του κυκλώματος backlight (μπλέ-καφέ), καθώς και το ribbon cable του tuner. Η Εικόνα 7. δείχνει την πρώτη δοκιμή λειτουργίας της οθόνης, και διακρίνεται το ribbon cable κουμπωμένο στην πλακέτα του tuner, καθώς και το καλώδιο του backlight που τροφοδοτείται. (η πλακέτα δεξιά από τον modulator είναι το
Εικόνα 6. Η πρόσοψη κομμένη και τοποθετημένη στη θέση της.
τροφοδοτικό backlight) Διακρίνεται αχνά ένα είδωλο στην οθόνη, λόγω της γωνίας λήψης της φωτογραφίας, και του φλας της φωτογραφικής. Στο επόμενο τεύχος θα δούμε πως θα τελειώσουν οι λεπτομέρειες της πρόσοψης ώστε να κλείσει το κεφάλαιο οθόνη!
Εικόνα 7. Το πρώτο test-drive της οθόνης.
Points of View Γράφει ο Σταύρος Μπαρτζόκας
Π
«Τον παλιό, καλό καιρό…»
όσες ιστορίες θα μπορούσαμε να διηγηθούμε, άραγε, στο άκουσμα της παραπάνω φράσης; Ο καθένας από εμάς, μια ντουζίνα, το δίχως άλλο. Ήταν εκείνες οι βαρετές στιγμές, κάτι σαν τα…«δέκα λεπτά κήρυγμα», όπου από μέσα μας σκεφτόμασταν: «τα είχαμε χύμα, μας ήρθαν και τσουβαλάτα…» Οι εικόνες, λίγο-πολύ, παρεμφερείς: γονείς, παππούδες, θείοι, άνθρωποι μεγάλης (ή τουλάχιστον, μεγαλύτερης από τη δική μας) ηλικίας, να μειδιούν στο άκουσμα ή στην όψη πάσης φύσεως «σύγχρονου» και ταυτοχρόνως να δηλώνουν…«πίστη και υποταγή» στο…«παλιό». Ποιο «παλιό»; Χμμμ…το… δικό τους! Το παλιό αυτοκίνητο, η παλιά φλορέτα, το παλιό ποδήλατο, το… «παλιό μου παλτό» (του «Λάκη με τα ψηλά ρεβέρ») το παλιό κρεβάτι, το παλιό σφυρί, το παλιό κρασί (!)…γενικά…όλες οι…παλιατζούρες! Φυσικά, ήταν πάντα ανώτερα από όλα τα «νέα». Δεν είχε «τι» και «πως». ΗΤΑΝ ΑΝΩΤΕΡΑ, πάει και τελείωσε. Αφού…«δεν τα φτιάχνουν, πλέον, όπως παλιά». Αν τολμούσες, ας διαφωνούσες εσύ, πιτσιρίκο. Θα άρπαζες μία «ανάποδη» που, ζαλισμένος, θα άρχιζες να συλλογιέσαι: «να, γιατί μιλάνε για τον παλιό καλό καιρό- θα πρέπει να είχε πάντα λιακάδα…» Και ερχόμαστε στο σήμερα. Όπου, στο ρόλο του… «παλιατζουρολάγνου» πρωταγωνιστεί ένας γνώριμός μας. Πολύ γνώριμος. Ποιος; Αυτός που μας αντικρύζει στον καθρέπτη, κάθε μέρα! Αμ, πως! Δεν είμαστε πλέον «πιτσιρίκια». Τριαντα(φεύγα)ρίσαμε! Έχουμε τα δικά μας «παλιά» να αναπολούμε. Ως εκ τούτου, εμείς τώρα μοιάζουμε σαν…«μούμιες» στα τωρινά πιτσιρίκια. Χα! Τραγική ειρωνεία; Μπα…«έχει ο καιρός γυρίσματα», μάλλον… Ας το παραδεχθούμε, επιτέλους: η…«παρελθοντολαγνεία» μας εκνευρίζει μόνο όταν την ακούμε, όχι όταν την εκφέρουμε εμείς!
Ε, βέβαια…διότι εμείς την εκφέρουμε με…επιχειρήματα, ενώ την ακούμε…αυθαιρέτως! Παράδειγμα: δεν παν’ να...«χτυπιούνταν» όσο ήθελαν οι «παππούδες», εμείς προτιμούσαμε το «Wonder Boy» μας, από την «Τυφλόμυγά» τους. Δεν ήταν δυνατόν να προτιμήσουμε να… «βαράμε ενέσεις» με κάτι τόσο ανιαρό όπως η «Τυφλόμυγα». Με «αρχαιολογίες» θα ασχολούμασταν; Ασυζητητί, τα video games ήταν προτιμότερα. Προσοχή! Όχι όλα τα video games. Τα «δικά μας», μόνο (άντε και μερικές, ελάχιστες, σύγχρονες εξαιρέσεις). Αυτά, δηλαδή, που παίζαμε όταν ήμασταν εμείς στην... εχμμμ...κατάλληλη ηλικία (η οποία, ως γνωστόν, κυμαίνεται από τα 5 έως τα 105 έτη – έχουμε χρόνια μπροστά μας). Ε, τι δηλαδή; Όλοι αυτοί οι…«νέοπες», που ακόμη δεν πρόλαβαν να βγουν από το...ωάριό τους και πετιούνται σαν την… «εντερική εξαέρωση» για να μας χαρακτηρίσουν «παλαιολιθικούς»…μήπως και ξέρουν τι τους γίνεται; Ιδέα δεν έχουν από τη «χρυσή εποχή» των video games (τη…δική μας φυσικά!), όπου ανδρωθήκαμε υπολογιστικά, κατά την οποία τα video games δεν ήταν μόνο γραφικά και ήχος, παρά είχαν και «ψυχή»...ή αλλιώς... «gameplay»! Τώρα, στην εποχή του «ψεκάστε-σκουπίστε-τελειώσατε», κυριαρχεί ο εντυπωσιασμός με τα απίθανα γραφικά και τους «κινηματογραφικούς» ήχους και όχι η «ψυχική» ευχαρίστηση με άλλα λόγια η «διασκέδαση» αντί της «ψυχαγωγίας». Έχοντας, λοιπόν, αποδείξει (;) με...συνοπτικές διαδικασίες την σαφέστατη υπεροχή της δικής μας εποχής, με τα δικά μας video games, έναντι των παλαιοτέρων και των νεοτέρων, μπορούμε να αισθανόμαστε...υπερήφανοι που ζήσαμε και εξακολουθούμε να ζούμε...στον κόσμο μας! Οποιαδήποτε σχόλια περί «κολλήματος», «μεροληψίας» ή «προκατάληψης», θα θεωρηθούν κακόβουλα, κακεντρεχή και ζηλόφθονα. Ορίστε μας!