Mattias De Craene Muziek komt uit het hart, maar wat schuilt er in de hersen pan van muzikanten? Mattias De Craene speelt saxofoon bij de avant-gardejazz meets rockband Nordmann. Op 11 maart dalen ze af tot in de krochten van het menselijke brein met ‘Nordmann plays Dementia’.
22
Naar welke plaat luister je tegenwoordig het meest en waarom? Oh, dat varieert heel erg. Deze week was dat Le Meilleur De Dick Annegarn. Ik leerde zijn muziek pas een tijdje geleden kennen, ook al is hij al bezig sinds de jaren 70. Nu laat het me niet meer los. Zijn songs en structuren getuigen van heerlijk rauw talent. Ze klinken mis schien logisch en simpel, maar zitten heel vernuftig in elkaar. Toch luister ik per periode niet specifiek naar één plaat het meest. Eerder kies en luister ik muziek afhankelijk van welke trip ik wil bereiken. Daar zitten soms zo kleine nuances in. De waaier aan keuzes is dan ook enorm groot. Soms wil ik ‘stressjazz’, soms wil ik eenvoud. Wat is jouw favoriete moment van de dag? Het diner. Welk lied zit er in de soundtrack van jouw leven? ‘Black Box theme’ van Tom Waits, ‘Audrey’s Dance’ van Angelo Badalamenti, ‘Scary Children’ van The Lounge Lizards, ‘Hope Slumbers Eternal’ van John Fahey,... Eigenlijk alle nummers die me doen stoppen met nadenken, op welke manier dan ook. Soms is dat omdat je er simpelweg niet omheen kan, omdat ze gewoon zo vol zitten met klank en energie. Bij andere muziek zit er dan weer net genoeg leegte in om er een wandeling in te maken.
Welk advies zou je geven aan je jongere ik? Oordeel niet over mensen. En dat sommige dingen tijd nodig hebben. En minder onzeker zijn; wat maakt het allemaal uit? Alles en niks. Eigenlijk zaken die ik ook aan mijn huidige ik dagelijks adviseer. Welke eigenschap had je graag willen hebben? Discipline en rust. Welk boek of welke film raakte je het diepst? En waarom? Recent was ik echt onder de indruk van Calvaire. Het is een deels Belgische film uit 2005, geregisseerd door Fabrice Du Welz. Een soort van psycho thriller die zich afspeelt in de Ardennen. Fantastische beelden, een gestoord verhaal, goede muziek,... het triggerde mij om nieuwe muziek te gaan maken. En ook om mijn kat Calvaire te noemen. Welk wereldwonder zou je van dichtbij willen meemaken? Eén jaar van milde, collectieve zelfrelativering. Om negativiteit en polarisatie te transformeren. De liefde, wat is dat? De enige ‘ware’ zingeving van het leven. Wat is jouw levensmantra? Ik acht mijzelf niet wijs genoeg om er eentje op na te houden. Beter nog, ik vind het niet nodig. Dat maakt mij dan weer wijs genoeg om er geen nodig te hebben.
Je kan van gedaante verwisselen voor een dag. Met wie of wat ruil je? Met mijn vriendin, Bieke. Kan heel verhelderend werken denk ik. Als dat niet mag van haar, maak me dan maar eens een zenboeddhist van 54 jaar oud. Je moet verhuizen naar een ander land. Naar waar trek je en waarom? Geen idee. Soms heb ik zin om in een grootstad als Parijs of Londen te gaan wonen. Maar evengoed wil ik soms weg zijn van alles, omringd door de wilde natuur. Alles bij elkaar zit ik in Gent wel goed. Alhoewel het soms zeer klein aanvoelt, maar ach, zo is er altijd wel iets. Zolang ik de luxe heb om af en toe eens elders te gaan kijken en dat te beseffen ben ik meer dan tevree. Naar welk talent kijk je op? Ik vind elk talent ongelofelijk fascinerend. Ik ben wel soms jaloers op mensen met een groot muzikaal talent, of is dat raar? Binnen het ding dat ik nu doe, zou ik soms graag het talent heb ben om dingen wat helderder te kunnen maken of mij duidelijker uit te kunnen drukken.
komen met muziek spelen alleen. Dus allereerst wil ik er mijn volwaardig ‘beroep’ van kunnen maken. Dan mag je mij de vraag nog eens stellen!
Je kan één dag vliegen. Waar vlieg je naartoe? Bedoel je dat ik plots met een Boeing 747 zou kunnen vliegen? Dan zou ik ten eerste zeer verward zijn dat ik ineens intuïtief al die knopjes zou kunnen bedienen. Daarna zou ik gewoon enkele vluchtjes van 2 uur doen, telkens met een half uurtje pauze. Gewoon omdat het kan. En naar Mali vliegen, om de cultuur op te snuiven en nog even na te genieten van ‘die vreemde dag dat ik plots kon vliegen’. Ofwel zouden mijn armen plots als vleugels fungeren. Waarschijnlijk vlieg ik dan niet snel genoeg om op één dag naar Afrika af te zakken. Dan hou ik het op een pintje gaan drinken in Brussel en Antwerpen. Om weer te landen in Gent; en daar de mensen eens goed met hun mond vol tanden laten staan. Of ik zou naar een filmmaker bel len en hem de situatie uitleggen. En dat we snel moeten zijn.
Wat is jouw favoriete geur? De geur die ontstaat na een regenbui op een hete dag. Welk beroep zou je uitoefenen als je geen muzikant was? Drummer misschien? Nee, grapje. Zoals zovelen binnen de creatieve wereld is het voor mij ook moeilijk om rond te
© Rudy Carlier