Artikel ulali project (magazine)

Page 1

Idle No More / Katrijn Geeraert

Zingen voor het goed van de wereld

12

‘Ik word vaak een acti­ viste genoemd’, vertelt Pura Fé. En dat is ze ook, net als de andere leden van Ulali Project. Met trots dragen ze de verantwoordelijkheden die ze erfden van hun spirituele voorouders. Ze werpen zich in een strijd die ook vandaag gestreden moet worden. Daarenboven kunnen ze prachtig zingen. A capella! De muziek van de Amerikaanse natives kent een scala aan varianten, van naar blues en gospel neigende koorzang uit het zuidoosten van de VS tot zuiver instrumentale pre-Columbiaanse muziek. De vier zangeressen van Ulali Project hebben allemaal roots bij de Tuscarora’s van Noord-Carolina. Ze putten uit die eeuwenoude tradities en combineren ze met hedendaagse thema’s. De hymne ‘Idle No More’ (Talm niet meer) getuigt hiervan. Het lied is opgedragen aan de gelijknamige grassroots-beweging die mensen oproept ‘om zich aan te sluiten bij een vreedzame revolutie om de inheemse soevereiniteit te eren en het land en water te beschermen’. Dat zijn meteen ook de twee belangrijkste thema’s in het repertoire van Ulali Project: inheemse rechten en milieu.

De Indiaanse volkeren zien het als hun verantwoordelijkheid om onze planeet te beschermen. Dat doen ze niet in een of ander wereldvreemd vacuüm, maar net heel gericht: ‘Het zet me aan om te vechten voor de rechten van inheemse volkeren en de bedreiging van het milieu aan te klagen, te beginnen met olie- en schaliegasbedrijven,’ aldus Pura Fé. Niet toevallig zong Ulali Project in 2014 op de klimaatmars in New York. Het bereik van de groep breidt uit. Naast de gehele VS toeren ze wereldwijd van Canada tot Brazilië over Europa tot Nieuw Caledonië en Marokko. Daarnaast blijven ze indiaanse gemeenschappen bezoeken om liederen uit te wisselen, en gaan ze naar grote pow wow-bijeenkomsten om te dansen, te zingen en hun cultuur te eren.

Dakota Access Pipeline

Eind 2016 droegen de dames nog hun steentje bij aan de protesten rond de Dakota Access Pipeline in Noord-Dakota. Daar protesteerden meer dan 300 stammen tegen de aanleg van een oliepijpleiding en bijkomende watervervuiling op de heilige gronden van de Sioux stam. Om de ‘water protectors’ te ondersteunen, gaf het Ulali Project een concert op vijftien kilometer ten zuiden van het Standing Rock protestkamp. De opbrengst van het optreden

ging integraal naar de Sioux. Nog belang­ rijker was echter dat niet enkel inheemse mensen zich herkenden in de boodschap. ‘Idle no more’ werd zo ook de leus van milieuactivisten en andere bondgenoten, zowel in de strijd voor schoon water en het klimaat, als die voor de rechten van de inheemse volkeren en die voor de mensenrechten in het algemeen.

‘Het lied dat stond voor de strijd voor het klimaat en de rechten van de inheemse volkeren werd een lied voor de mensen­ rechten in het algemeen.’

De traditie verscholen in het heden

Zo brengt Ulali Project invloeden van buitenaf samen met inheemse woorden en muziek, en gaan de zangeressen de uitdaging aan om traditionele concepten toe te passen op de moderne wereld. ‘Wat ik persoonlijk graag zou willen dat mensen beseffen, is wat we vandaag gemeenschappelijk hebben, qua milieu en politiek. Waar wij voor vechten, daar vecht iedereen voor,’ aldus Pura Fé. En dat lijkt haar aardig te lukken.

13

D O 3 0.0 3.1 7

Ulali Project

Draag zorg voor Moeder Aarde

Ook in andere nummers komt dat engagement naar boven. Zo verwijst de songtitel ‘All my relations’ naar een bekend gezegde in de Indiaanse cultuur. Het wijst erop dat we allemaal verbonden zijn en elkaar nodig hebben om te overleven. En dit gaat verder dan mensen onderling; ook planten en dieren, het water en de lucht behoren tot het plaatje.

Maria Faust

Pura Fé © Clément Puig


Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.