Handelsbeurs magazine voorjaar 2014 lr by Handelsbeurs Concertzaal

magazine Handelsbeurs

N°6 • JAN — MEI 14 • JG 2014

BELGIË - BELGIQUE P.B.-P.P. 9099 GENT X 3/136

Onmogelijke ontmoetingen Column |

Jan Hautekiet

Tussen droom en daad: als druk bezet muzikant neem ik helaas te weinig de tijd om ook nog eens concertagenda’s uit te pluizen. Dat zeg ik niet zonder enig schaamrood op de wangen. Want zeker als muzikant moet je je permanent durven laten uitdagen, inspireren, prikkelen. En de inspiratie schuilt vooral in het contact met onverwachte muziek. De stad is sowieso al een plek waar de onmogelijkste ontmoetingen ineens werkelijkheid worden, waar paden kruisen in plaats van parallel © Bart Musschoot te lopen. Gent is net als mijn geliefde Brussel een stad met vele muziekJan Hautekiet, de muzikant, bracht huizen, maar uitgerekend de Hanvorig jaar het album Beter als uit met delsbeurs is een uitgelezen plek voor Rick de Leeuw. De radiomaker in verrassingen. hem presenteert het actuamagazine Hautekiet op Radio 1. Dat is ook de manier waarop ik zelf graag met muziek omga: ontmoetingen mogelijk maken. In het verleden kon ik dat al voor diverse concerthuizen en festivals doen. Tijdens de 0110- en Belgavox-concerten kwamen mensen uit heel diverse richtingen samen muziek maken: ongedwongen, nieuwsgierig, kwetsbaar. Eind vorig jaar stelde ik nog een avond samen rond de muziek van Marc Moulin. Met op één avond en één podium uiteenlopende figuren als Sparks, Philip Catherine, Daan, Bert Joris... Dat zijn muzikale ontmoetingen die er altijd toe doen, die de deelnemers uitdagen en uit hun gewone rol duwen. Als een concertzaal dat kan bereiken, geeft ze niet alleen het publiek maar ook de muzikanten een duwtje in de rug. Dubbele winst! Laat het een streefdoel zijn: niet louter een plek voor voorstellingen worden, maar ook nog meer voor ontmoetingen.

Blijf op de hoogte van jazz

Dit magazine thuis ontvangen?

Jazzcat en Handelsbeursprogrammator Wim Wabbes deelt graag zijn persoonlijke concertervaringen en signaleert af en toe opmerkelijke cd-releases en optredens. Wil je niets missen? Schrijf je dan in op de jazznieuwsbrief via www.handelsbeurs.be. Handelsbeurs Concertzaal, Kouter 29, 9000 Gent

Het Handelsbeurs Magazine brengt je interviews, concerttips en muzieknieuws. Dit tijdschrift verschijnt twee keer per jaar: in februari en in september. Wil je het graag thuis ontvangen? Mail dan je naam en adres naar: magazine@ handelsbeurs.be

De 5 muziektips VAN

Peter Vermeersch Als heel Gent binnenkort samen zingt tijdens Ha’fest (zie p.6), dan is dat ook dankzij de arrangementen van componist Peter Vermeersch. De aandrijver van Flat Earth Society fluistert u hier zijn vijf muzikale helden toe.

1 Theo Jörgensmann

‘Een van mijn favoriete klarinettisten uit de actuele jazz. Hij is krachtig en wendbaar, een inventieve solist maar ook een echte teamplayer. Het is raar dat een man met zo’n lange staat van dienst nog steeds in de achtergrond opereert. Maar het is een troost dat de marge veel groter is dan de mainstream.’

2 Ludwig van Beethoven

‘Een keer je Beethovens strijkkwartetten hebt gehoord, kruipen ze voor de rest van je dagen onder de huid. Zijn tiende is stevig gebouwd, met veel sfeerwisselingen en dynamiek. Door zijn grote lyriek en spannende plot vraagt hij van de uitvoerders een totaal engagement. Telkens weer een zinderende belevenis.’

3 Dick Annegarn

‘Een Hollander die zingt in het Frans: geen wonder dat Annegarn vaak wordt afgedaan als een rariteit. Onterecht, want zijn verrassende chansons zijn uniek en nooit gekunsteld. Luister maar naar ‘Coutances’ of ‘L’orage’. Na de jaren 70 verdween hij bewust van de radar, maar ik hoorde waaien dat hij misschien toch weer op het podium zou stappen.’

4 Witold Lutoslawski

‘Jammer dat in 2013 zijn 100ste verjaardag onopgemerkt bleef. Dit is hedendaagse muziek die, wars van modes en behaagzucht, eigenzinnig haar eigen weg gaat en toch fascineert. Met zijn ‘Strijkkwartet’ en zijn ‘Livre pour orchestre’, beland je in een unieke klankwereld. Concreet, direct en toch simpel mysterieus.’

5 The Antler King

‘Patterns, het eerste album van dit geesteskind van Esther Lybeert en Maarten Flamand, is een beetje in de luwte gebleven. Laat ons hopen dat het ‘een trage groeier’ is. Ook live is dit duo met band niet te missen. Goudeerlijk, alsof het niets is.’

Colofon: Handelsbeurs Magazine is een uitgave van Noordstarfonds vzw, de culturele stichting van Baloise Insurance. | Contact: magazine@handelsbeurs.be | Schreven mee aan dit nummer: Jan Hautekiet, Liesbeth De Voogdt, Guy Peters, Jeroen Struys, Peter Vermeersch, Claire Van Trimpont, Steven Vromman, Wim Wabbes | Eindredactie: Jeroen Struys & Claire Van Trimpont | Vormgeving: Herman Houbrechts & Tom Hautekiet | Druk: Druk in de Weer | Met de steun van de Vlaamse Overheid, Provincie OostVlaanderen, Stad Gent, Radio 1, Cobra.be, De Standaard, Knack(Focus), Acht en Zonemagazines. | V.U.: Stefaan D’haeze, Kouter 29, 9000 Gent | Disclaimer: Dit magazine werd afgesloten voor druk op 6/01/2014. De uitgever is niet aansprakelijk voor foute, onvolledige of gedateerde informatie. | Privacy: Ontvang je dit magazine via de post, dan bewaren we gegevens in onze database om onze service te optimaliseren en je op de hoogte te brengen van eventuele wijzigingen in het programma. Het beheer van deze gegevens gebeurt conform de wet van 8.12.1992 inzake de bescherming van de persoonlijke levenssfeer en de wet van 11.12.1998 inzake de verwerking van persoonsgegevens. Voor inzage, verwijdering of verbetering van je persoonlijke gegevens, kan u ons contacteren op privacy@handelsbeurs.be.

in dit nummer o.a.

Het kippenvel van Wim Opbrouck. Beleef het live tijdens Radio Crochet.

‘Als New York een mens verandert, dan zeker een jazzmuzikant.’

De elegante atlete Luisa Palicio.

Marc Ribot, de held van programmator Wim Wabbes.

Wie is… Roland Van Campenhout? Zoveel meer dan blues uit Boom, dat is de levende legende die aan zijn voornaam genoeg heeft. Met groot gemak verzoende Roland al eens de meest uiteenlopende genres op zijn plaat The great atomic power (2005). Zijn laatste, New found sacred ground, is een verrassende samenwerking met nog zo’n muzikale kameleon: Mauro Pawlowski. Met Pieter-Jan De Smet en Frederik Sioen speelt hij tegenwoordig zelfs kinderliedjes als De Piepkes. Roland gaat waar de weg hem leidt, en dat doet hij al 40 jaar, sinds de dag dat On the Road van Kerouac in zijn schoot viel. ‘Where we going, man?’ ‘I don’t know but we gotta go.’ Lees het dubbelinterview tussen Roland en Wim Opbrouck op p.6 8-10.05.14 Roland – te gast tijdens Ha’fest

Roland

gaat in de Handelsbeurs naar: Ragini Trio / BB&C — 18.02.14 Marc Ribot’s Ceramic Dog / Dans Dans — 6.04.14 © koen keppens

Cecilia Bernardini (viool), Gideon den Herder (cello) & Keiko Shichijo (pianoforte) — 23.04.14

| Muzikaal kanaal facebook.com/acht.tv â&#x20AC;˘ www.acht.tv

Koning van het Kraakpand Alleen het beste is goed genoeg voor The Antler King. Houd u klaar voor een psychedelische Kraakpand-editie. Claire Van Trimpont

De Gentse band The Antler King is uit liefde geboren – Esther Lybeert en Maarten Flamand delen in het echte leven meer dan enkel songs. Je kan je het huishouden inbeelden toen de twee besloten om een hele plaat in de vuilnisbak te gooien in plaats van uit te brengen. Het materiaal toonde niet welke evolutie ze hadden doorgemaakt sinds hun debuut, en dus: weg ermee. Maar er kwam beterschap, en wel in de vorm van Patterns – dus tegelijk hun tweede als

hun derde album. De single ‘Gold red circles’ klinkt euforisch en zomers, maar vergis je niet: Patterns is net zo goed spookachtig en psychedelisch. Songs als ‘Chain of Memory Lane’ en ‘Warriors’ zijn dan weer ingetogen en fragiel, terwijl de het titelnummer de perfecte soundtrack vormt bij een David Lynch. De thema’s? Ouder worden, de kunst van het relativeren, patronen waar je in kan vastzitten. Het resultaat is een minder gepolijste plaat, maar wel een-

tje met bakken charme. Esther Lybeerts stem schippert tussen zwoel en krachtig, episch en ingetogen. En ze ontpopt zich tot een stevige drumster – even wennen, voor wie haar graag bezig ziet aan de piano. Alles wordt wat harder en vuiler, maar het blijven prachtige vocale harmonieën in een akoestische folky setting, met hier en daar een synthesizer en een vleugje psychedelica. The Antler King is deze Kraakpand-editie niet de enige Belgische groep op de scène. De Limburgers van Statue nemen postrockgitaren mee en Robbing Millions staat voor Antwerpse rock met een randje. Daarnaast is ook Bach weer van de partij, deze keer vertolkt door de Poolse pianist Marcin Masecki – opgepast want de man zwaait al eens ongecontroleerd met zijn rechterbeen tijdens het spelen. Gastvrouw van de avond is Klara-presentatrice en muzikante Lies Steppe.

Luistertips voor de fans van The Antler King Django Reinhardt — ‘Pêche à la mouche’ Fleetwood Mac — ‘Rumours’ Chopin — Prélude in E mineur Portishead — ‘Roads’ Connan Mockasin — ‘Forever dolphin love’ Mark Hollis (soloplaat) Beth Gibbons & Rustin’ — ‘Man out of season’ Radiohead — ‘In rainbows’ Feist — ‘Metals’ Patrick Watson — ‘Wooden arms’ Rodriguez — ‘Cold fact’ Za 22.02.14 — Kraakpand Met: The Antler King, Statue, Robbing Millions & Marcin Masecki Vr 25.04.14 — Kraakpand met o.a. Marble Sounds

Jazz België vs. de rest van de wereld: 3-3 JazzLab Series toert elke maand met een Belgische band door Vlaanderen en Brussel. Met de terugkeer van jazz in de Handelsbeurs, krijgen ook die tournees er hun nieuwe thuis. De concerten staan er telkens in double bill met een internationale band. Wij vroegen aan dat talent van eigen bodem wat zij vinden van de buitenlandse collega’s waar ze hun avond mee delen.

Nathan Daems (sax bij Ragini Trio) over BB&C: ‘BB&C is een eclectische trip doorheen vele onverwachte en intense droombeelden en sensaties. Een beetje zoals het “Magische Theater” van Herman Hesse’s De steppewolf.’ Di 18.02.14 —Ragini Trio / BB&C Steven Delannoye (saxofonist) over In The Country: ‘Mooie, spaarzame muziek met een goede opbouw. De klanken geven een warm huiskamergevoel, maar nemen je ook mee tot eenzame hoogtes in het noorden. Ze nodigen ons uit tot wegdromen, of zelfs tot diepere reflectie.’ Wo 12.03.14 — Steven Delannoye New York Trio / In The Country Kristof Roseeuw

(contrabassist bij Jakob Bro) over Lama Trio: ‘Lama Trio heeft een bijzonder goede smaak en staat bekend om hun typische reactie tegenover het publiek. Ze sturen namelijk héérlijke klanken in de richting van de toehoorder. De tijdelijke uitbereiding met Joachim Badenhorst kan hen enkel maar de goede richting uitdrijven en doet mijn nieuwsgierigheid alleen maar toenemen.’ Di 1.04.14 — Jakob Bro / Lama Trio feat. Joachim Badenhorst

Kippenvelmoment op de Kouter

â&#x20AC;&#x153; Wie niet kan zingen, kan fluitenâ&#x20AC;?

Schraap de keel, oefen de stembanden en stem de violen: op 10 mei is het samen zingen en spelen geblazen op de Gentse Kouter. Roland Van Campenhout schrijft (samen met Peter Vermeersch) de compositie; Wim Opbrouck zal het samenspel live aanvuren tot ongekende hoogtes en onpeilbare dieptes. Een dubbelinterview met twee melomanen. Jeroen Struys

r hangt muzikale chemie tussen Wim Opbrouck, acteur en artistiek directeur van NTGent, en Roland Van Campenhout, veel méér dan Vlaanderens beste bluesman. ‘Great minds think alike’, dat geldt zeker voor deze twee. Inhoudelijk zijn ze het opvallend vaak eens, vormelijk zijn er verschillen: terwijl Wim zijn enthousiasme breedvoerig de vrije loop laat, gooit Roland er af en toe een snedige krachtterm tussen – op zijn 68 nog altijd 100 procent rock-‘n-roll. Verschillende keren in het gesprek beginnen ze samen luid te zingen. Een interviewer komt er nauwelijks aan te pas. Ze hebben ook allebei zowel een liefde voor samenspel, als een afkeer. En toch scharen ze zich met volle goesting achter Radio Crochet, het publieksproject voor Ha’fest. “Wat is de deadline ook alweer? 10 mei? Dan hebben we nog even hé.”

mijn goede vriend Christoph Homberger, de tenor, aan zeshonderd mensen tegelijk het ‘Hallelujah’ uit de Messiah van Händel aangeleerd. In een uur tijd kon iedereen dat meezingen, ongelooflijk.”

Maar je hebt toch al een idee hopelijk? Waar mogen we ons aan verwachten? Blues? Roland: “Maar nee, niet noodzakelijk! Ik ben lang niet zo bluesy als de mensen denken. Ik hou net zo goed van modernklassieke, atonale elektronische klanken. Ideeën genoeg. Wat nu al vaststaat, is dat ik samen met Peter Vermeersch van Flat Earth Society iets ga maken dat makkelijk in de mond ligt. Misschien wel in het Gents, waarom niet? In elk geval niet in het Latijn. Het is immers de bedoeling dat de mensen meedoen. Geen paniek, we krijgen steun van een koor.” Wim: “Hoewel, Latijn kan wel hoor. Aan het NTGent heeft

Wim: “Een volksmenner?? Dat nooit! Zoiets moet spontaan gaan. Ik presenteer ook niet graag.” Roland: “Nee, presenteren, of prijzen uitreiken, bah! De Gouden Kust Mijn Kloten, of de Zamu Awards, de schijterij krijg ik daarvan.” Wim: “Prijzen zijn als aambeien: op een gegeven moment heeft iedereen er wel eens last van.”

En Wim, jij speelt op Ha’fest dan voor volksmenner?

zei: ‘And now it’s time for some audience participation’. Het is tegelijk liefde en afkeer. Als ik als toeschouwer vanop het podium de opdracht krijg dat ik moet meezwaaien of meezingen, kruip ik al onder mijn stoel. Langs de andere kant zit het nu eenmaal in mij om een zaal op sleeptouw te nemen. Op het festival Odegand hebben we 10.000 mensen op de Gras- en Korenlei de triomfmars van Aïda aangeleerd. Misschien komt het wel net doordat ik het zelf niet graag doe, dat mensen het makkelijker van me aannemen.”

Duvel Heeft samenzang geen fout, nationalistisch imago? Wim: “Dit is net een goede tegenkracht tegen dat soort toestanden als het Vlaams Nationaal Zangfeest of Vlaanderen Zingt, ik hou daar niet van (‘Ja,

Roland: " De Gouden Kust Mijn Kloten of de Zamu Awards, de schijterij krijg ik daarvan." Wim: " Prijzen zijn als aambeien."

Maar Wim, we kunnen je intussen toch specialist in publieksparticipatie noemen. Vorig jaar toerde je nog met het Singalong songbook. Wim: “Zoals Frank Zappa

kust de kloten allemaal’, bromt Roland). Gelukkig is samen zingen intussen weer wat verlost van dat foute vendelzwaaiimago. Tien jaar geleden was dat veel erger: toen was het volstrekt not done om op rockfestivals een publiek te laten zingen en meewuiven, zoals groepen als Elbow nu wel weer doen. Dat heeft ook altijd bij muziek gehoord, Pete Seeger is daar mee begonnen.” Roland: “Ah, Pete Seeger, kiekenvel is dat! En die gast is nog altijd bezig hé, een taai beest.” Van waar komt dan toch die liefde voor het samen zingen? Wim: “In de lagere school

moesten we naar Vuile Mong en zijn Vieze Gasten gaan kijken.” (Beginnen allebei te zingen: “Het school dat is een apekot, parlez-vous.”) En? Wim: “Wel, dat was in een tent, waar ze de woorden aanwezen met een stok. Ge-wel-dig! Ik smelt daarvoor. Of als Gilbert Bécaud in L’Olympia ‘Quand il est mort, le poète’ zong. Er bestaat daar een live-opname van, héél die zaal zingt mee.” Dus Roland, je bent inderdaad veel meer dan een bluesman. Roland: “Natuurlijk. Heb je die laatste film van de Coens gezien, Inside Llewyn Davis? Zo schoon! Het is het verhaal van de folkzanger Dave Van Ronk, daar moét je naartoe, Wim. Ik ben te laat geboren, ik had dat graag meegemaakt: de geboorte van de jazz, de bebop, Greenwich Village in New York, Kerouac. Ik had dus al lang dood moeten zijn!” (lacht) Wim: “Nochtans, zo veel te laat ben je dan toch ook niet geboren?” Roland: “Nee, maar ze hebben fout gemikt, de locatie zat niet helemaal juist.” Wim: “Ik ben ook nog op bedevaart geweest naar New York: Village Vanguard, Washington Square, Bleeker Street.” Roland: “Ja, Bleeker Street, daar is een Belgisch café dat Duvel serveert.” (droomt weg) Wim: “Er gebeuren nu ook nog altijd interessante dingen, met name in de elektronische muziek, maar die echte eerste shock moet geweldig zijn geweest, van de jonge Elvis en Little Richard, of Dylan die plots elektrisch speelde. Toen ik jong was, was alles al een beetje ‘vermainstreamd’. Behalve punk dan.” Roland: “Ik zie die punkers nog toekomen op het festival in Bilzen. Toen al die gasten met hanekammen en gescheurde jeans uit de bus kropen, keken de mensen ernaar alsof het om monsters ging. En dan liep daar één ernstige vent in kostuum tussen, precies de boekhouder: Elvis Costello.” Lees verder op p.8

geleerd. Van elektronische muziek moest Wannes niets hebben, dat vond hij maar lawaai. Tot hij eens een keertje op mijn elektrische gitaar met versterker speelde: hij was er onmiddellijk mee vertrokken. En maar op die wah-wah-pedaal duwen! Wannes was trouwens een fantastische jazz-gitarist.” Wim: “Zijn nummer ‘Er zijn soldaten uit Beverlo vertrokken’ is prachtig. Of ‘Jong soldaatje’.” Roland: “’Jong soldaatje’, dat wil ik nog eens opnemen. Kiekenvlees krijg ik daarvan.” (Beginnen allebei weer te zingen, met enig Antwerps accent: “Ik ben een jong soldaatje.”) Is dat de kracht van muziek: over de (taal)grenzen en tijden heen? Wim: “Dat zie je ook in een prachtige documentaire van Jan Vroman over de sluiting

Wadest? Ha’Fest!

VERVOLG VAN p.7 Wim, vanaf september 2015 neemt Johan Simons het van je over als artistiek leider van NT Gent. Hoe ga je afscheid nemen? Wim: “Ik wil eindigen met een voorstelling met protestliederen. ‘Le déserteur’ van Boris Vian, of ‘La java des bombes atomiques’; en ‘Jaurès’ van Jacques Brel. Ik moet bekennen dat ik tot vrij recent niet wist wie die Jaurès was. Het was een beroemde socialistische politicus, een pacifist, die probeerde op diplomatische wijze de Eerste Wereldoorlog te stoppen. En dus hebben ze hem zo snel mogelijk uit de weg geruimd: die oorlog moést er komen. Maar ik wil ook Vlaamse liedjes brengen, van Willem Vermandere tot Wannes Van de Velde.” Met Wannes heb jij nog twee jaar gespeeld, Roland? Roland: “Ik heb daar veel van

Komt dat zien, komt dat zien: voor de allereerste keer zet de Handelsbeurs een driedaags festival op poten. Van 8 tot 10 mei kun je naar een zevental concerten in eigen huis en daarbuiten. Liesa Van der Aa maakte speciaal voor de gelegenheid een compositie voor 42 stemmen, vanuit een fascinatie voor de renaissancemuziek. Het resultaat zie je in de stemmige setting van de Sint-Jacobskerk, op 9 mei. Op de laatste festivaldag is heel Gent en omstreken uitgenodigd aan de kiosk op de Kouter. Omdat het goed is om minstens één keer per jaar allemaal samen te musiceren en alles te geven wat er in je zit. Niemand minder dan de Vlaamse blueslegende Roland Van Campenhout maakte samen met Peter Vermeersch van Flat Earth Society een compositie. Acteur Wim Opbrouck is de geknipte man om dat alles live in goede banen te leiden. Iedereen welkom, want samen muziek maken, is gezond.

van de Boelwerf. Op een bepaald moment gaan er arbeiders van de fabriek Les Forges de Clabecq naar de Boelwerf om de arbeiders te steunen in hun strijd. Je ziet de Vlamingen zingen: ‘Ontwaak, verworpenen der aarde.’ En dan komen de arbeiders van Clabecq en die zingen de Internationale in het Frans. Op het moment dat die twee groepen bij elkaar komen, ontstaat er totale verwarring. En wat doen ze? Ze beginnen te fluiten. Onwaarschijnlijk. Dat is de kracht van muziek: als je het niet meer met taal kunt, doe je het desnoods met ‘lalala’. Iedereen kan dat zingen. Ik vind ‘lalala’ de mooiste tekst mogelijk.” Roland: "Voilà, onze tekst voor Ha'fest is al geschreven."

Programma

Ha’fest 7.05 — De Piepkes (Roland, Sioen, Pieter-Jan De Smet) kindervoorstelling 8.05 — Roland, Mauro Pawlowski & Guests rock/jazz — The Bureau of Atomic Tourism jazz

9.05 — Liesa Van der Aa & 42 voices: The Hall (creatie) 42-stemmig werk, uitgevoerd in de St.-Jacobskerk 10.05 — Radio Crochet Kom meespelen op de Kouter met Roland & Wim Opbrouck — Baba Zula feat. Fred Frith Turkse psychedelica — De Dolfijntjes XL pop/rock

DISCUSSIE

Is fietsen in de stad wel gezond? Fijn stof, druk verkeer, risico op fatale ongelukken... En toch hebben fietsers in de stad gelijk.

Onze lucht behoort tot de smerigste van Europa, en we weten dat fijn stof de kans verhoogt op longkanker, infarcten en diabetes en het verlaagt de levensverwachting met zo'n negen maanden. Wat wordt er gedaan om ons te beschermen tegen de gezondheidsrisico’s? Eos-redacteur Reinout Verbeke gaat in de Handelsbeurs in gesprek met experts, onder wie Tim Nawrot, hoofddocent milieu-epidemiologie aan de UHasselt en KULeuven.

De gezondste route naar de Handelsbeurs Om fijn stof in de drukke Dampoortstraat te vermijden, rijd je best langs de Schoolkaai. Verder fiets je langs relatief rustige straten: Tussen ’t Pas, Kalvermarkt, Gildestraat, Kwaadham, Kapittelstraat en de Lange Kruisstraat. Via de autovrije Kalandeberg en de Kouterdreef kom je op de Kouter. + geen verkeerslichten onderweg + rustige wegen + geen kasseien of tramsporen onderweg - drukke rotonde Dampoort

De voorbije vier jaar screende VITO (de Vlaamse Instelling voor Technologisch Onderzoek) de luchtkwaliteit langs fietsroutes in steden en op het platteland. Daaruit blijkt dat fietsers gevaarlijk veel meer roetdeeltjes inademen dan ‘passieve’ stadsbewoners. Een voorrijdende vrachtwagen kan ultrafijn stof opleveren in concentratiepieken van 300.000 deeltjes per kubieke centimeter, en een tweetaktbrommer zelfs 350.000. Ook bij verkeerslichten wordt een lokaal verhoogde concentratie gemeten. Tel daarbij het risico op een (fataal) fietsongeval, en je zou kunnen besluiten dat fietsen in de stad ongezond is.

Toch blijft het inruilen van de auto voor de fiets een goede keuze. Regelmatig bewegen beschermt het lichaam tegen typische aandoeningen ten gevolge van luchtvervuiling, zoals hart- en longziekten.

Aanrijding in Barcelona Bovendien leveren fietsers een bijdrage tot de verbetering van de luchtkwaliteit. Onderzoekers van de Universiteit Utrecht maakten de rekening: wat als een half miljoen Nederlanders voor korte afstanden de overstap zou maken van de auto naar de fiets, en dat op dagelijkse basis? De gezondheids-

winst zou vele keren groter zijn dan de risico’s. De bijkomende lichaamsbeweging verhoogt de individuele levensverwachting met drie tot veertien maanden. Luchtvervuiling en verkeersongevallen verkorten die winst met respectievelijk 0,8 tot 40 dagen, en 5 tot 9 dagen. Bovendien zorgt de overstap voor een kleine, maar belangrijke reductie in luchtvervuiling door het verkeer. Ten slotte zouden minder auto’s en meer fietsers in de stad het risico op aanrijdingen verminderen. Uit een Europese studie in Barcelona blijkt dat het risico op een ongeval kleiner is in steden met veel fietsers. Om luchtvervuiling te vermij-

den, komt het er als fietser vooral op aan de meest geschikte route uit te zoeken. Investeren in fietsvriendelijke steden is daarom noodzakelijk. Dit artikel is een samenvatting van ‘Sporten in de stad: gek of gezond?’ door Kim Verhaeghe in ‘EOS-magazine’. Ma 31.03.14 — Debat: Fijn stof i.s.m. Eos, deBuren, FWO

Het New York van drummer LANDER GYSELINCK

‘Loeihard, zoals het moet’

Als New York een mens verandert, dan zeker een jazzmuzikant. Lander Gyselinck mocht het aan den lijve ondervinden. ‘New York is heel stimulerend voor je creativiteit, maar ook hard.’ Guy Peters

oor de leek lijkt het misschien een fitnessprogramma, maar BB&C is wel degelijk het befaamde jazz-trio met Tim Berne, Jim Black en Nels Cline. Toen ‘onze’ Lander Gyselinck hoorde dat hij met zijn eigen trio een avond met de Amerikanen mocht delen, twijfelde hij geen seconde. Ragini Trio heeft met Gyselinck een drummer in huis die al een tijdje pendelt tussen Gent en het New York van Berne en Black. Een ideaal moment om te polsen naar zijn ervaringen in the city that never sleeps. ‘Ik zou nooit in New York kunnen leven: dat zei ik toen ik op bezoek was bij Trixie Whitley. En kijk: een tijdje later ging ik er studeren, met een BAEF-beurs. Ik had er nood aan om even weg te zijn, ik wilde zowel mezelf als de muziek die waardevol voor me is in een ander perspectief plaatsen. Dat lukt makkelijker als je alles even achterlaat.’ Was je er op jezelf aangewezen? ‘Aanvankelijk kende ik er zo goed als niemand. Het eerste jaar was ik veel bezig voor de opleiding, maar daarna heb ik meer contacten uitgebouwd en samengewerkt met elektronicaartiest Mike Slott en altsaxofonist Michaël Attias, maar ook met Jim Black. Er lopen veel getalenteerde muzikanten met een enorme bagage rond, maar het moet allemaal zo snel gaan. Daardoor is het moeilijk om er iets op te bouwen met anderen, terwijl ik eigenlijk zweer bij het rockprincipe: een band heeft vaak meer te vertellen dan een individu en zit veel complexer in elkaar. Een voorbeeld waar ik naar opkijk, is Deerhoof. Geen jazz, maar wel een heel intrigerende band.’

‘Dat is typisch New York: ideeën worden er sterker in de verf gezet, en dus luider’

Klopt het dat het er heel competitief aan toe gaat? ‘Toch wel, maar er is dan ook een enorm aanbod van muzikanten, terwijl er niet zo heel veel plekken zijn om te spelen. Of anders gezegd: er verdwijnen voortdurend plaatsen. Eigenlijk heb ik nooit ten volle deelgenomen aan het concertleven, want ik reis veel heen en weer. Ze zeggen wel eens dat je er acht jaar nodig

hebt om een agenda vol te kunnen krijgen, maar ik heb op die tijd toch ook al heel wat muzikanten zien komen en gaan. New York is heel stimulerend voor je creativiteit, maar ook hard.’ Heeft de stad je spel veranderd? ‘Zeker. Kris Defoort en Nic Thijs lieten me nog weten dat mijn jazzy, swingende spel nu heel anders klinkt. Dat is wel typisch New York: ideeën worden er sterker in de verf gezet, en dus luider. Misschien heeft het ermee te maken dat Europese drummers het vaak meer moeten hebben van finesse dan van kracht, maar je voelt er wel dat ritme een heel andere rol speelt. Luister maar naar soul en rap, al die grooves. Wij hebben klassieke muziek meer als ankerpunt, terwijl het in Amerika heel andere dingen zijn, van Frank Sinatra tot James Brown.’ Hoe goed ken je de muzikanten van BB&C? ‘Jim Black ken ik het langst, al sinds een paar workshops die ik ooit bij hem volgde in Oostenrijk. Hij leerde me om ook bagage buiten de jazz aan te boren, zoals in elektronica of math metal. Nels Cline is een supergitarist en speelt altijd met een maffe rockvibe. Het is een heel flexibele muzikant, die echt alle kanten uit kan. Zo ken ik er weinig.’ ‘Tim Berne is dan weer een icoon van de New Yorkse avantgardescene. Zijn muziek is vaak complex, maar heeft ook wel ballen. Ik zag hem onlangs een concert spelen in de nieuwe Knitting Factory. Loeihard, zoals het moet, en zoals je het in België helaas veel te weinig te horen krijgt.’ Di 18.02.14 — Ragini Trio / BB&C (Tim Berne, Jim Black & Nels Cline)

Foto’s: Athos Burez, jonge fotograaf om in het oog te houden. Tekst: Eva De Roovere, singer-songwriter. Met in de hoofdrol: Bram Vermeulen, Knack-lezer sinds 1994.

Het leven raast voort, maar je neemt de tijd om stil te staan. Stil bij je toekomstplannen. Stil bij je kinderen. Stil bij jezelf. Het geeft je rust. Het geeft je ruimte. Je ademt. Helemaal…

OB58255

Hoe dichter bij de aarde, hoe trager de tijd. Zo vlak bij het leven, zo stil het uur verstrijkt. Gefocust op de wereld in kegels van licht. Met open ezelsoren en ogen ver dicht. Letters dansen als een zijden japon, verslagen door woorden van steen en beton.

Je bent het oneens. En je twijfelt. Suggereert en bedenkt je. Je gaat op reis en komt graag thuis. Je maakt keuzes. Stad of platteland? Auto of trein? Werk of gezin? Of allebei? Je denkt na. Over de mensen van wie je houdt. Over de dingen die je doet. Het land waarin je leeft.

Helemaal Knack. F I L M ★ M U Z I E K ★ T E L E V I S I E ★ G A M E S ★ S T R I P S ★ E X P O ★ T H E AT E R ★ L I T E R AT U U R

van de Vlaamse liberalen HERMAN DE CROO, nestor voor vrouwen maar afschaffen’ ‘Laten we de quota

www.knackfocus.be HOORT BIJ HET WEEKBLAD KNACK NR.02 VAN 8 TOT 14 JANUARI 2014 KNACK FOCUS, ELKE WEEK SAMEN MET KNACK EN KNACK WEEKEND - ISSN.2031-664X

Mode

TIJDLOOS TRICOT

Seksualiteit

12 JAAR eerste kus 15,2 JAAR eerste vrijpartij

LIEFDE IN TIJDEN VAN ZIEKTE

Familie

76%

Gezondheid

is tevreden met de relatie met zijn familie

12,5% ontbijt nooit

Culi-trend

DE PERUVIAANS JAPANSE KEUKEN

Sociale media

K KNAC ONDERZO EKT

99% 93% heeft internet

MIA FARROW (69)

heeft een gsm

BLIJFT AFRIKASTRIJDER

WAT IS ER MIS MET DE JEUGD VAN TEGENWOORDIG? En met haar ouders?

Son Lux The Selfish Giant The Wolf of Wall Street Joost Vandecasteele

VAMP IN VLAAMSE VELDEN

| WWW.KNACKWEEKEND.BE |

HOORT BIJ HET WEEKBLAD KNACK NR. 02 VAN 8 TOT 14 JANUARI 2014 - KNACK WEEKEND, ELKE WEEK SAMEN MET KNACK EN KNACK FOCUS ISSN.07 72294X

LIZE FERYN

Ontmaskerd:

gevonden in Berlijn. ‘Dat is voor mij voorlopig de ideale stad. Omdat het een belangrijk cultureel centrum is, maar ook omdat de stad toch meer rust en ruimte biedt dan Londen of New York. Als musicus heb ik dat nodig.’

pianist blijkt duizendpoot

Toekomstmuziek

In maart speelt Porat met het Spectra Ensemble het pianoconcerto van Ligeti in de Handelsbeurs. ‘Ligeti schreef dat werk nadat hij enkele jaren gestopt was met componeren. Het is een uniek werk dat eerder naar latere dan naar voorgaande werken verwijst, ook al grijpt hij er terug op vertrouwde vormen en samenklanken.’ ‘Het is geweldig om dat werk te spelen, ook al ben ik geen specialist nieuwe muziek. Ik hou niet zo van muziekgetto’s. Het is belangrijk dat we de muziek uit het verleden bewaren, maar de interesse voor muziek van vandaag moet ook aangewakkerd worden. Op mijn cd bracht ik bijvoorbeeld muziek van barok tot vandaag. Ik schotel het publiek graag wat uitdagingen voor.’

Hokjesdenken? De pianist Matan Porat ontkent in alle toonaarden. ‘Ik hou niet zo van muziekgetto’s.’ Tom Eelen

Za 01.03.14 — Blind Date Mini #2 (gratis) © Evy Ottermans

mproviseren, solo vertolken, kamermuziek of met orkest: de geboren Israëlier Matan Porat draait er zijn beide handen niet voor om. Zijn repertoire gaat van Couperin over Ligeti tot zijn eigen composities. Daarnaast is hij een veelgevraagd componist, door ronkende namen als Maria João Pires, Kim Kashkashian of het Deutsches SymphonieOrchester Berlin. In de Handelsbeurs ontmoeten we de muzikale duizendpoot in maart voor de tweede keer, wanneer hij met het Spectra Ensemble het pianoconcerto van Ligeti komt vertolken.

‘Ik ben al sinds mijn kindertijd altijd zowel pianist als componist geweest’, vertelt Matan Porat. ‘Lange tijd kwam het componeren op de eerste plaats. Pas op mijn achttiende ging ik ook voluit voor de piano.’ Dat is nochtans niet evident. ‘Muziek uitvoeren en componeren werden pas in de 20ste eeuw aparte specialisaties. In vergelijking met eerdere eeuwen is de combinatie nu eerder de uitzondering dan de regel. Toch zie ik vandaag ook bij Esa-Pekka Salonen of Jörg Widmann dat het uitstekend kan werken.’

Berlijn

De weg die Matan Porat al heeft afgelegd, illustreert zijn brede horizon. Ruim tien jaar geleden zat hij al in workshops kamermuziek binnen het WestEastern Divan Orchestra bij Daniel Barenboim. Bovendien ontplooide hij zich een jaar lang onder de vleugels van Maria João Pires in het Portugese Belgais. Daarna deed hij zijn Master aan Juilliard School bij Joseph Kalichstein. In New York trok hij ondertussen de aandacht van Murray Perahia, bij wie hij in 2006 in London kon gaan studeren. Zijn vaste stek heeft hij nu

Za 15.03.14 —Spectra Ensemble & Matan Porat: Utopia Muziek zonder vooroordelen Samen met MATRIX, Centrum voor nieuwe muziek, zet de Handelsbeurs Blind Date Mini op het getouw; een educatieve omkadering bij het concert met Spectra Ensemble en Matan Porat. Leerlingen uit diverse muziekacademies brengen een kort stukje hedendaagse muziek. Als publiek weet je niet wat je te horen krijgt. Zo luister je geheel onbevooroordeeld naar gekende en minder gekende stukken. Klara-presentatrice Evita Nossent leidt je doorheen de avond. Op het einde doet ze het programma uit de doeken.

De tas

die eerst wat anders was

Flamenco

De elegante atlete

Ecologie is geen loos woord bij de Handelsbeurs. De concertzaal geeft aan promotiebanners een tweede leven. Upcycle jij al? Steven Vromman

ner kan je twee fietstassen, twee schoudertassen en twee shopppers maken. Voorlopig worden de tassen gemaakt in Nederland – een lokale producent vinden is de volgende stap richting een kleinere voetafdruk. Geef toe, wie wil niet gezien worden met zo’n unieke en handige tas, die tegelijk een herinnering is aan een concert in de Handelsbeurs.

ergebruiken, recycleren, upcyclen: het is helemaal in. Zo heeft de Handelsbeurs een ecologische oplossing gevonden voor zijn oude promotiebanners. Die zijn immers gemaakt uit stevig weerbestendig materiaal: perfect om in weer en wind reclame te maken voor concerten, maar dus ook ideaal om draagtassen van te maken. Daarom zijn een eerste reeks van de spandoeken nu gebruikt om aantrekkelijke fietstassen, schoudertassen en shoppers te maken. De verkoop levert een financiële nuloperatie op, maar wel met een flinke ecologische meerwaarde. Uit één promoban-

Steven Vromman is coördinator van Greentrack Gent en staat bekend als Low Impact Man. De tassen zijn vanaf half februari te koop aan de balie in de Handelsbeurs. Op www.handelsbeurs. be/ecologie lees je welke concerten tot een tas verwerkt werden.

Klassiek, maar spectaculair. Beheerst, en toch sensueel. Badend in het zweet, maar gracieus. Luisa Palicio: een van de grootste flamencodanseressen van haar generatie. Wim Wabbes ‘Luisa Palicio kan je de hoop van de flamencodans noemen. Ze liet ons met open mond genieten van haar groot talent en bovenal van haar sensualiteit, waarbij we het haast wilden uitschreeuwen van genot.’ De krant El Correo de Andalucia kwam superlatieven te kort na een optreden van Luisa Palicio. Een kleutertje van vier jaar was ze toen ze begon met dans, en vanaf haar 13 jaar werd ze een gepassioneerde flamencodanseres. De 30-jarige Luisa Palicio is afkomstig uit Estepona, in Malaga, maar het is toch vooral de Seviliaanse school die haar stijl kenmerkt. Palicio’s artistieke moeder is een van de grootmeesters van de Sevilliaanse School: Milagros Menjibar. Die school gaf haar de nadruk op esthetiek, discipline en vormgeving mee. De ‘bata de cola’ staat daarin centraal: daarbij krijgt het sierlijk bewegen van de staart van het flamencokleed een prominente rol toebedeeld. Maar ook

met de ‘Manton’ (de schouderdoek) is ze heel bedreven.

Het hele lijf

De dansen van Luisa Palicio zijn klassiek, maar tegelijk ook net zo spectaculair, dynamisch en sensueel als die van haar generatiegenoten. Ze heeft een perfecte stijlbeheersing, en het is knap hoe ze haar dansen opbouwt van een minimale beweging tot de uitbundige climax, waarbij ze zich met haar hele lijf in de strijd gooit. Ze combineert elegantie met de kracht van een atleet. Vaak eindigt ze een optreden badend in het zweet. En toch zijn haar bewegingen uiterst gracieus en vol emotie, steevast begeleid door een schitterend cuadro met gitaar (Pedro Sanchez) en zang (Jesus Corbacho, Moi de Moron). Wo 26.02.14 — Luisa Palicio

DE MUST-SEE Voor Wim Wabbes, programmator in de Handelsbeurs, is het optreden van Marc Ribot en zijn Ceramic Dog hét optreden waar hij dit jaar naar uitkijkt. De eerste keer is onvergetelijk. Het was 1990 en de legendarische Knitting Factory ging op tournee, dé mythische club in New York, waar John Zorn en de downtown-scene tekeergingen. En het was de eerste keer dat ik Marc Ribot aan het werk zag. Ik kende alleen de geweldige reputatie van zijn gitaarspel bij Tom Waits en Elvis Costello, en nu ik hem met mijn eigen ogen bezig zag, was ik op slag verslingerd: dat hoekige gitaarspel, die gebroken ritmes, de vierkante swing, de soms vuile, vettige klank. Als Marc Ribot er zin in heeft, dan gaat hij er echt helemáál voor.

Jojo

Marc Ribot is iemand die hard lééft tijdens een tournee: weinig slaap, hard werken, soms onmogelijke routings die hem als een jojo doorheen het Europese continent sturen. Toen ik hem ophaalde aan de luchthaven, viel hij in slaap nog voor we de parking uit waren. Bij aankomst moest ik hem hardhandig wakker schudden – enkele uren later moest hij The book of heads van John Zorn op het podium brengen, solo op zijn elektrische gitaar. De Balzaal zat afgeladen vol, één en al concentratie. Als iemand durfde op een plastic beker trappen werd die tot stilte aangemaand – nochtans geen evidente muziek voor een grote zaal. Ribot was doodmoe toen hij vervolgens ook nog eens met Rudy Trouvé’s Kiss

My Jazz het podium betrad, maar eenmaal aan het spelen ging hij volledig loss. Het is een concert dat in de hoofden van de aanwezigen staat gegrift als de letters in de Steen van Rosetta.

Grooven

Ribot groeide uit tot een van mijn helden. Haast al zijn projecten gaf ik een podium, te beginnen bij The Rootless Cosmopolitans. Ribot heeft zijn eigen stijl van gitaarspel, maar past die toe op een heel divers palet aan muziek. Hij kan heel dwars klinken, agres-

sief zelfs, maar ook superromantisch swingend, zoals bij de Cubanos Positizos (de valse Cubanen). Altijd blijft het onmiskenbaar Ribot. Kenmerkend voor zijn stijl is zijn opleiding bij Frantz Casseus, de Haïtiaanse componist-gitarist wiens werk hij op cd zette. Maar nog bepalender is dat hij als linkshandige toch rechts gitaar speelt. Sinds kort gaat Ribot ook meer en meer zingen, zoals op zijn laatste Ceramic Dog-plaat, Your Turn. Hij heeft een prachtige stem en kiest voor songs waarvan de tekst er toe doet.

Met Ches Smith op drums en Shahzad Ismaily op bas heeft hij een gedroomde ritmesectie. Dit is een band die kan grooven, maar evenzeer totaal in overdrive gaan. De concerten van Ceramic Dog zijn zonder uitzondering beklijvende gebeurtenissen. En in double bill met Dans Dans kan de avond in de Handelsbeurs niet anders dan onvergetelijk worden. Zo 06.04.14 — Dans Dans / Marc Ribot's Ceramic Dog

Hoe een HonD een SluitenDÂ antWoorD VonD op loSSe VeterS Toen zijn hond thuiskwam met een pels vol klitten ontdekte George De Mestral hoe lastig het was om de zachte pels en de ruwe klitten uit mekaar te krijgen. Het gaf hem het idee voor een revolutionaire sluiting voor kledingstukken, met aan de ene kant zacht velours, en de andere ruw crochet. Of kort gezegd: Velcro. Wie openstaat voor het onverwachte, vindt soms meer dan hij zoekt. Of hoe u op zoek gaat naar een naald in een hooiberg en eruit rolt met de boerendochter. U maakt het mee in De Standaard. Beginnen bij het nieuws en eindigen met... iets nieuws. Verwacht het onverwachte in De Standaard en De Standaard Weekend, met het Weekblad en het Magazine.

Verwacht het onVerwachte

Na vier aperitiefconcerten in de foyer van de Handelsbeurs, heeft het format Foyer Matinee zijn succes bewezen. Muziekfanaten, liefhebbers, families en toevallige passanten op de bloemenmarkt genieten er van klassiek, jazz en wereldmuziek. En van hun aperitief natuurlijk. Dit seizoen staan nog drie heel diverse aperitiefconcerten op het programma. Claire Van Trimpont

Jazz met Tuur

lingen’: een ommetje hier, een frisse wind daar… Deze Foyer Matinee klinkt als een film of een kortverhaal.

Gesprekken die naar het schijnt hevig kunnen zijn. ‘Om samen concerten te geven, moet je elkaar echt wel vertrouwen. Je moet dicht bij elkaar staan. Je kan als koppel onmogelijk mooie, liefdevolle muziek brengen, als je in onvrede samenleeft’, zo biechtte het pianoduo op in Staalkaart. Tijdens Foyer Matinee brengen ze pianomuziek voor vier handen van Schubert, Dvorak, Liszt en Wagner.

Vier handen op één klavier

Bach tegen slapeloosheid

Zo 16.03.14 om 11u — Pianoduao Mephisto (piano vierhandig) Zo 18.05.14 om 11u — Philippe Thuriot (accordeon)

De muze van de vioolconcerto’s

Tuur Florizoone is een van de accordeonspelers van formaat die ons land rijk is. Met zijn soundtrack voor de film Aanrijding in Moscou won hij de publieksprijs op de World Soundtrack Awards van het Filmfest Gent. Onlangs voegde hij de plaat Balades ephémères toe aan zijn palmares: 15 composities met een onuitputtelijke zin voor avontuur als leidraad, uitgevoerd en gecomponeerd door Tuur zelf, door tubaspeler Michel Massot en celliste Marine Horbaczewski. De titel van de cd kan je vrij vertalen als ‘kortstondige wande-

Zo 16.02.14 om 11u — Tuur Florizoone (accordeon), Marine Horbacsewski (cello), Michel Massot (tuba)

Het perfecte koppel: dat zijn Katrijn Simoens en John Gevaert. Dat moet ook, want met Pianoduo Mephisto treden ze niet enkel samen op, ze kruipen ook achter hetzelfde klavier. In hun pas gebouwde huis staan de piano’s centraal. Zo hebben ze elk hun vleugel en staat er nog een piano om samen te repeteren. Hun muzikale beslissingen nemen ze in overleg, en dus praten ze veel over muziek.

De 18de-eeuwse Graaf von Keyserlingk leed aan slapeloosheid. Gelukkig kon hij rekenen op zijn beschermeling Goldberg. Hij vroeg hem allerlei aria’s te spelen om op een zinnige manier zijn slapeloze tijd te verdrijven. Goldberg speelde van achter een gordijn in de kamer op klavecimbel talloze variaties op aria’s van Bach, wiens leerling hij was. En hieraan hebben wij de Goldbergvariaties, een van de belangrijkste klavierwerken van de achttiende eeuw, te danken. Philippe Thuriot vertolkt ze met glans op – verrassend – accordeon.

Elk seizoen staat er één matineeconcert op het programma. Deze keer werd Leila Josefowicz (1977) uitgenodigd. De Amerikaans-Canadese violiste is selectief in het aanvaarden van concertuitnodigingen en is daarom maar zelden in ons land te horen. Als muze voor veel componisten ontstonden heel wat recente vioolconcerto’s met haar in gedachten. Ze is een enthousiaste voorvechtster van 20ste-eeuwse muziek, waardoor haar programma’s steeds een ontdekkingsreis door de vioolliteratuur zijn. Toch koos ze er voor om minder bekende meesterwerken van Stravinski en Kurtág te omringen met lyrische maar vaak even verrassende muziek van Schubert. Een ideaal programma voor wie graag uitgedaagd wordt, maar evengoed zijn klassiekers nog eens wil opfrissen! Zo 23.03.14 om 15u —Leila Josefowicz (viool) & John Novacek (piano)

Ontdek hen nog voor het grote succes De nieuwe lichting

Armida Quartett

Heel wat artiesten stonden al op het podium in de Handelsbeurs vlak voor ze de internationale concertpodia veroverden: de singer-songwriter Trixie Whitley, de violiste Amandine Beyer, pianiste Eliso Wirssaladze… Dit voorjaar zijn er opnieuw enkele ‘grote namen van de toekomst’.

Robbing Millions

– di 29.04.14

Lama trio feat. Joachim Badenhorst

– za 22.02.14

– di 1.04.14

Stijl: tegenpool van Robbie Williams. Rock vol psychedelische sounds, hoekige gitaren, lofi synths, complexe ritmes en een lichtjes ijl stemgeluid Wie: Lucien Fraipont (zang en gitaar), Gaspard Ryelandt (zang & artwork), Léo Dupleix (klavier), Laurens Smet (bas), Jakob Warmenbol (drums) Nationaliteit: Belg (Brussel) Waar ontdekt: Boomtown Festival Warm aanbevolen door: Frederik Tampere (The Van Jets) Jongste album: ‘Ages and Sun’, tegelijk hun eerste EP Niet te missen, want: Ze brengen briljant in elkaar geknutselde songs met veel gevoel voor detail, timing en dosering. Muziek die zich bij iedere beluistering meer en beter openbaart. Een revelatie.

Stijl: jazz Wie: Susanna Silva Santos (trompet), Gonçalo Almeida (contrabas) , Greg Smith (drum) + Joachim Badenhorst (sax, klarinet) Nationaliteit: Portugees & Belg Waar ontdekt: Ljubljana Jazz Festival Warm aanbevolen door: Pedro Costa (Clean Feed Label) Jongste album: Lamaçal (2013) Niet te missen, want: LAMA is een van die bands die zich in de buurt van het kruispunt tussen toegankelijke en experimentele jazz ophouden… dit is moderne jazz die bevestigt dat we ons helemaal geen zorgen hoeven te maken over de toekomst van het genre. (Enola.be)

The Bureau of Atomic Tourism – DO 8.05.14

Stijl: jazz Wie: Teun Verbruggen (drums), Andrew d’Angelo (sax), Nate Wooley (trompet), Hilmar Jensson (gitaar), Tim Dahl (bass), Jozef Dumoulin (keys) Nationaliteit: B/US/IJS Waar ontdekt: op het Follow the Sound Festival Warm aanbevolen door: Teun Verbruggen zelve Jongste album: ‘Second Law of Thermodynamics’ (2013) Niet te missen, want: Teun Verbruggen, drummer bij oa. Jef Neve en Too Noisy Fish, en eeuwige projectontwikkelaar (met oa. Mauro Pawlowski en Arve Henriksen) brengt 5 opmerkelijke muzikanten samen en maakt ongelooflijk straffe grootstadjazz.

– wo 14.05.14

Stijl: klassiek Wie: Martin Funda & Johanna Staemmler (viool), Teresa Schwamm (altviool), PeterPhilipp Staemmler (cello) Nationaliteit: Duits Waar ontdekt: op de ARD muziekwedstrijd in München (2012), waar ze o.a. de eerste prijs en de publieksprijs wonnen. Warm aanbevolen door: altvioliste Tabea Zimmermann en Eckart Runge (cellist Artemis Quartet) Jongste album: ‘Béla Bartók, György Ligeti & György Kurtág’ (2013) Niet te missen, want: ze spelen uit Beethovens vijftiende strijkkwartet het derde deel ‘Heiliger Dankgesang eines Genesenen an die Gottheit’, wat geldt als een van de allermooiste adagio’s uit de kamermuziek.

Cécile Mc Lorin Salvant

Stijl: jazz Wie: Cécile McLorin Salvant (stem) - Aaron Dielh (piano) Paul Sikivie (contrabas) Rodney Green (drums) Nationaliteit: Amerikaans met Frans-Hatiaanse roots Waar ontdekt: op Youtube en voor het eerst live aan het werk gezien op Gent Jazz. Warm aanbevolen door: de Europese agent vond het de parel van zijn ‘collectie’. Jongste album: Woman Child Niet te missen, want: “Daar [op Gent Jazz 2013] bewees ze verder dan haar vocale souplesse, haar uitstekende timing en haar generositeit tegenover collega-muzikanten en publiek. Je hoorde sterke echo’s van Jeanne Lee, Sarah Vaughan en Betty Carter, dat is niet min. Een grote naam in wording.” (De Standaard)

terug blik Bekijk meer concertfoto’s, recensies en reacties op www.handelsbeurs.be of www.facebook.com/handelsbeurs

‘Ballet Mécanique’ van George Antheil, door het Ictus Ensemble’, volgens Jean-Paul Van Bendegem in Humo het beste concert van 2013. (26.10.13) ‘This is a wonderful town, a wonderful venue with excellent people and a great audience. Can we become artist in residence?’ Susanna Wallumrød na haar concert met Giovanna Pessi. (17.11.13) ‘Wat een zaal, wat een sound!’ Dans Dans na hun optreden tijdens Glimps (13.12.13)

Handelsbeurs Concertzaal voorjaar 2014 wo 15.01 Isabelle Faust (viool) & Alexander Melnikov (piano)

klassiek / meesterviolistes

vr 17.01 zo 19.01

Manngold de Cobre & Prasanna i.h.k.v. Europalia India — rock / jazz UITVERKOCHT Foyer Matinee: Osama Abdulrasol Trio

— aperitiefconcert / wereld

wo 22.01 Joachim Badenhorst solo / OakTree Trio double bill i.s.m. JazzLab Series — jazz vr 24.01 Chiaroscuro Quartet — klassiek / strijkkwartet do 30.01 Mayu Kishima (viool) & Akane Sakai (piano) — klassiek / meesterviolistes vr 31.01 Zefiro Torna & Frank Vaganée Trio: Scattered Rhymes — jazz za 1.02 Hélder Moutinho — fado di 4.02 Bertrand Chamayou — klassiek / piano do 6.02 Quartetto Prometeo Conservatorium Miryzaal — klassiek / strijkkwartet za 15.02 Oxalys

— klassiek / strijkoctet

zo 16.02 UITVERKOCHT Foyer Matinee: Tuur Florizoone (accordeon), Marine Horbaczewski (cello), Michel Massot (tuba) — aperitiefconcert / klassiek ma 17.02 Grijze Cellen: Commerciële Ruimtevaart — debat di 18.02 Ragini Trio / BB&C (Tim Berne, Jim Black & Nels Cline) i.s.m. JazzLab Series — jazz wo 19.02 Damien Jurado i.s.m. Democrazy — song vr 21.02 Richard Goode — klassiek / piano za 22.02 Kraakpand Line-up: The Antler King, Statue, Robbing Millions, Marcin Masecki wo 26.02 Luisa Palicio — flamenco do 27.02 Het Collectief: Concertino — klassiek za 1.03 Blind Date Mini #2 i.s.m. Matrix — klassiek zo 2.03 Howe Gelb feat. Steve Shelley i.s.m. Democrazy — pop / rock vr 7.03 Isabelle Faust (viool), Jean-Guihen Queyras (cello) & Alexander Melnikov (piano) — klassiek / klaviertrio

wo 12.03 In The Country / Steven Delannoye New York Trio feat. Frank Vaganée double bill i.s.m. JazzLab Series — jazz do 13.03 William Fitzsimmons — song za 15.03 Spectra Ensemble & Matan Porat (piano): Utopia — klassiek zo 16.03 Foyer Matinee: Pianoduo Mephisto (piano vierhandig) — aperitiefconcert / klassiek wo 19.03 Geppetto & The Whales — pop / rock zo 23.03 Leila Josefowicz (viool) & John Novacek (piano) — klassiek / matinee / meesterviolistes MA 24.03 Sun Kil Moon i.s.m. Democrazy — song di 25.03 Intergalactic Lovers i.s.m. Democrazy — rock do 27.03 Arcanto Quartet (strijkkwartet) & Jörg Widmann (klarinet) — klassiek / strijkkwartet vr 28.03 Lady Linn and Her Magnificent Seven — pop za 29.03 UITVERKOCHT Anouar Brahem — jazz ma 31.03 Grijze cellen: Fijn stof — debat di 1.04 Jakob Bro - 22 strings and a piece of Wood / Lama trio feat Joachim Badenhorst i.s.m. JazzLab Series — jazz do 3.04 UITVERKOCHT Ana Moura — fado vr 4.04 Kristian Bezuidenhout — klassiek / piano zo 6.04 Dans Dans / Marc Ribot’s Ceramic Dog double bill — rock wo 23.04 Cecilia Bernardini (viool), Gideon den Herder (cello) & Keiko Shichijo (pianoforte) — klassiek / klaviertrio vr 25.04 Kraakpand met o.a. Marble Sounds di 29.04 Armida Quartett — klassiek / strijkkwartet za 3.05 Novastar — song WO 7.05 De Piepkes (Roland, Sioen, Pieter-Jan De Smet) — kindervoorstelling

8 tot 10.05 Ha’fest met o.a. Roland, Mauro Pawlowski, Liesa Van der Aa, De Dolfijntjes XL, Fred Frith & BaBa ZuLa wo 14.05 Cécile McLorin Salvant — jazz zo 18.05 Foyer Matinee: Philippe Thuriot (accordeon) — aperitiefconcert / klassiek

Tickets & info: www.handelsbeurs.be - 09 265 91 65 Ga naar www.handelsbeurs.be voor de meest up-to-date info of schrijf je in op de nieuwsbrief.