Handelsbeurs magazine N° 11 / SEPT–DEC / 2016
Handelsbeurs Concertzaal, Kouter 29, 9000 Gent / 09 265 91 65 | www.handelsbeurs.be. / v.u.: S. D’haeze, Kouter 29, 9000 Gent / foto: An Pierlé © Rudy Carlier
JAN SWERTS over zombies en de apocalyps
SOIREE HARIRA
omarmt diversiteit Huilen bij barok met
BJARTE EIKE
Istanbul Ekspress
TURKIJE EN GRIEKENLAND GAAN HAND IN HAND
Op reis met Bizet
© Rudy Carlier
Column Anna Vermeulen
Anna Vermeulen heeft een passie voor klassiek. Als studente musicologie leert ze partituren analyseren, maar nog liever schrijft ze over muziek. Ook dit seizoen gaat ze als jonge correspondente voor de Handelsbeurs aan de slag. Volg haar verhaal op hahaklassiek.be. Een vrouw zingt: ‘L’ amour est un oiseau rebelle’ De mannen rond haar luisteren gretig. Carmen weet hoe ze de aandacht op zich moet vestigen. In een veel te krappe keuken kookt een vriendin van me risotto, ze neuriet de melodie mee. Zelf zit ik naast enkele andere vrienden op de zetel van ons vakantiehuisje. We kijken op een computerscherm naar de opera van Bizet. Doorheen de glasheldere stem van Carmen ruist een Roemeense rivier. Een week eerder stond ik in de bibliotheek. Mijn handen gleden over de niet zo alfabetisch geordende cd-hoesjes. Titels en stijlen flitsten voorbij. Net wanneer ik wou vertrekken, viel mijn blik op het roze dvd-doosje met een titel in kitscherige letters.
Elke dag van de reis haal ik dat doosje boven met de vraag wie er zin heeft in wat opera. Doorgaans wordt dat gevolgd door weinig reactie: niet het juiste moment, andere dingen te doen. Maar deze laatste avond regent het en kan ik eindelijk Carmen laten zingen. Dicht bij elkaar op de zetel lachen we met het sierlijke machismo van de toreador. Wanneer Carmen dan de Seguidilla danst, blozen we. Wanneer de opera eindigt, is de regen gestopt. In het donker voelt de tuin nog mooier, alsof de muziek van zonet er haar sporen heeft achtergelaten. Druk napratend, eten we koud geworden risotto. Die nacht zingen we de bekende aria’s nog vaak, we dansen en drinken. Ik glun der: onze reis heeft nu een soundtrack.
Honger naar muziek? Smul à la carte
Met de steun van de Vlaamse Overheid, Provincie Oost-Vlaanderen, Stad Gent, Port of Ghent, Radio 1, De Standaard, Helemaal Knack.
An gaat in de Handelsbeurs naar: V R 1 4.1 0.1 6
Sarah Ferri / cd-release
‘Deze plaat werd geproducet door mijn baardman (Ans wederhelft Koen Gisen red.), net zoals de twee andere hieronder. Een toppertje!’
SCHNTZL / cd-release
‘Ik ben jaloers op deze muzi kanten. Het zijn zo van die mega goeie en ook smaakvolle en toffe. En dat al op die leeftijd!’ ZO 2 2.1 2.1 6
Dans Dans / cd-release
‘Drie geweldige artiesten die al jaren bij ons over de vloer komen. Als ik zelf niet op tour nee ben, kom ik hier zeker naar kijken.’
www.handelsbeurs.be
Handelsbeurs Magazine is een uitgave van Noordstarfonds vzw. Contact: magazine@handelsbeurs.be
Deze voormalige Gentse stadsmuzikante blijft zichzelf heruitvinden. Van soloartieste tot volwaardige frontzangeres, van filmsoundtracks tot muziektheater. Op 22.10 zet ze met haar nieuwe album ‘Arches’ de Gentse Sint-Jacobskerk in vuur en vlam.
D I 2 2.11.1 6
Smaken verschillen, al zeker als het op muziek aankomt. In het concertmenu van de Handelsbeurs vind je een heel divers palet. Maak binnen de genres jazz, klassiek, pop/rock en wereld jouw bestelling op met behulp van het abo à la carte. Vanaf vier concerten krijg je korting van het huis. Eet smakelijk.
colofon
Wie is An Pierlé?
Schreven mee aan dit nummer
Liesbeth De Voogdt, Charlotte Huyghe, Annemarie Peeters, Guy Peters, An Rosiers, Johan Van Acker, Karel Van Keymeulen, Claire Van Trimpont, Anna Vermeulen, Wim Wabbes
Concept
Claire Van Trimpont
Eindredactie
Jeroen Struys, Charlotte Huyghe
Vormgeving
Pascal Van Hoorebeke
Druk
Stevens Print
V.U.: Stefaan D’haeze, Kouter 29, 9000 Gent Disclaimer: Dit magazine werd afgesloten voor druk op 01.09.16. De uitgever is niet aansprakelijk voor foute, onvolledige of gedateerde informatie. Privacy: Ontvang je dit magazine via de post, dan bewaren we je gegevens in onze database om onze service te optimaliseren en je op de hoogte te brengen van eventuele wijzigingen in het programma. Het beheer van deze gege vens gebeurt conform de wet van 8.12.1992 inzake de bescherming van de persoonlijke levenssfeer en de wet van 11.12.1998 inzake de verwerking van persoonsgegevens. Voor inzage, verwijdering of verbetering van je persoonlijke gegevens, kan je ons contac teren op privacy@handelsbeurs.be.
De muziektips van Alexis Ywaska
In Gent drinkt men dagelijks sloten koffie, daarvan kunnen de verschillende barista’s getuigen. De nieuwe Take Five Espressobar koppelt voor het eerst de liefde voor het zwarte goud aan jazz. Vanaf oktober kan je in de Gentse Voldersstraat 10 terecht voor heerlijke koffie en jazzy gezelligheid. Neem alvast vijf minuten de tijd voor de muziektips van barista Alexis Ywaska. Eén voor één platen die in Take Five te horen zullen zijn.
1. Night
And The City (1996)
Charlie Haden en Kenny Barron Dit live album werd opgenomen in de gekende Iridium Jazz Club in New York. Het leent zich uitste kend voor nachtelijke auto ritten, als achtergrond bij een etentje of bij het slur pen van een lekker kopje koffie of thee.
2. Know
what I mean? (1961)
Cannonball Adderley en Bill Evans Een ongelooflijk ‘gezellige’ plaat. Denk aan een koude winterdag, een knetterend haardvuur, je borrel wal send in je glas, terwijl je van boven je krant even naar buiten kijkt naar neerdwarrelende sneeuwvlokjes.
3. Do
Not Leave Me
In dit nummer onder andere
4. Playboys (1956)
Chet Baker en Art Pepper Deze plaat is simpelweg de perfecte symbiose van een gouden samenwerking. Op de oorspronkelijke cover stond een pin-up model, maar daar was Hugh Hefner niet mee gediend.
5. Time
Out (1959) The Dave Brubeck Quartet Al jarenlang word ik ’s ochtends vrolijk wakker met het iconische nummer ‘Take Five’. Het is geschre ven in een 5/4 maatsoort, waardoor het zo goed als onmogelijk is om op te dansen. Een kopje koffie erbij gaat gelukkig wel. Ook de volledige plaat blijft boeien.
5
6
Jazz op oud met Dhafer Youssef
Turks-Griekse allianties tijdens Istanbul Ekspres
10
12
Bonte avond vol muziek en dans
Melancholische barok en Noorse folk
15
18
(1987) Toots Thielemans Ook zonder het nieuws van zijn recente overlijden was Toots in deze lijst terecht gekomen. We hoeven het niet noodzakelijk ver te gaan zoeken om talent te vinden. Daar ben ik best wel trots op.
Dick van der Harst, Jan Swerts Myrddin en Fede- kneedt fictieve rico Ordonez eren filmsoundtrack hun gitaarheld
Weinig mensen denken bij jazz aan de oud, die eeuwenoude Arabische luit. Dhafer Youssef bewijst dat het kan. Gretig vermengt hij de Islamitische traditie met jazz, rock en wat maar door zijn hoofd schiet. Voeg daar zijn buitengewone falsetto aan toe en zelfs de Amerikaanse grootheid Herbie Hancock gaat voor de bijl.
Dhafer Youssef rijgt jazzketting met gekleurde kralen Youssef is van eenvoudige komaf. Vanuit een Tunesisch vissersdorpje werkte hij zich op naar de voorhoede van Amerikaanse jazz. Een lange weg, want al wat Youssef kan, heeft hij aan zichzelf te danken. ‘Ik leerde mezelf muziek lezen en schrijven. Mijn muziek geeft weer wat ik elke dag ervaar en wat ik zie.’ In zijn familie was er immers niemand geïnteresseerd in muziek of kunst. ‘Je wordt geboren als een artiest, maar moet wel zelf je weg gaan’, aldus Youssef op de Amerikaanse radiozender KPFK. Op de koranschool ontdekte men zijn talent. Youssef werd voorbestemd om de muezzin of oproep voor het gebed te zingen. Maar hij deed meer dan dat. Stiekem luis terde Youssef naar de radio, zijn belang rijkste leerschool en venster op de wereld. Bach, Tsjaikovski, rock, jazz, Afrikaanse muziek, hij zoog het op als een spons. Zijn ambitie om muzikant te worden, viel niet in goede aarde bij zijn familie. Maar hem tegenhouden, dat konden ze niet.
Jazz met de geur van jasmijn / Karel Van Keymeulen
De wereld in
Op zijn twintigste trok hij naar Oostenrijk, zonder geld maar wel met een droom. Tunesië zou hem immers nooit de vrijheid geven om zijn eigen muzikale weg te gaan. In het multiculturele Wenen kon hij meteen als muzikant aan de slag. Om een centje bij te verdienen, had hij oud leren spelen op trouwfeesten, maar dat was niet genoeg. ‘Ik pikte snel dingen op. Ik bestudeerde de Oosterse ritmes en melodieën, maar gebruikte ook gitaartechnieken.’ Youssefs internationale carrière begon met zijn debuutalbum Malak in 1998. Wenen werd steeds vaker ingewisseld door Parijs. Zijn horizon verruimde door te spelen met onder meer Uri Caine, Tigran Hamasyan en Markus Stockhausen. Voor een volgend album liet hij zich inspireren door teksten van de beroemde Arabische dichter Abu Nawas. Die schreef in de 8ste eeuw over de geneugtes van wijn en de liefde voor jongens. ‘Ik geloof in het leven, niet in haat en polarisering’, zegt Youssef.
‘Ik geloof in het leven, niet in haat en polarisering.’ ‘Ik hou van reizen, lezen, vrienden, lekker eten, wijn. Dat is mijn levensfilosofie.’ Op zijn jongste album Diwan of beauty and odd liet hij zich omringen door Amerikaanse jazzmusici. Bespiegelende stukken wisse len af met meer levendige. ‘Contrasten zijn nodig’, verklaart hij, ‘in de natuur is er schoonheid, omdat er ook lelijkheid is.’ Z A 2 9.1 0.1 6
Dhafer Youssef (oud), Aaron Parks (piano), Ben Williams (bas), Mark Giuliana (drums)
‘Ik pikte snel dingen op. Ik bestudeerde de Oosterse ritmes en melodieën, maar gebruikte ook gitaartechnieken.’
5
Istanbul Ekspres gaat Grieks / Johan Van Acker
Tien dagen vertoeven in het Ottomaanse rijk
6
Het Gentse festival Istanbul Ekspres brengt jaarlijks de Turkse muziekscène naar Gent. Extra staan er dit jaar ook Griekse muzikanten op het programma. Het is een mooie getuigenis van de Grieks-Turkse verbintenis. Van de festival creatie ‘De draad van Ariadne’ tot Turkse films en grote muzikale persoonlijk heden uit beide culturen. Zowat een tiende van de Gentenaars heeft Turkse roots. Ongeveer 50 jaar geleden kwa men de eerste Turken op de uit nodiging in de Arteveldestad wonen, om te werken in de textielfabrieken. Ze vormden de voorbode van een bloeiende Turks gemeenschap. Vandaag is ze tussen de 160 verschillende nationaliteiten in Gent ook de grootste. De band tussen Tur kije en Gent is dus duidelijk.
Gent – Turkije – Griekenland
Maar ook Griekenland deelt met Turkije een belangrijke erfenis. Denk maar aan de his torische ‘Café Ammans’. Deze tavernes waren verspreid over heel het Ottomaanse Rijk, waar zowel Griekenland als Turkije lange tijd deel van uitmaakten. De culturele smeltkroes die er ontstond, resulteerde spontaan in avonden van vriendschap,
dans en muziek. Hier kwamen ‘rebetika’ tot hun recht, liede ren ontstaan uit de onderbuik, doorheen de jaren gegroeid tot gemeengoed.
Lessen uit het verleden
En al leerde de geschiedenis de Grieken en Turken harde lessen, ze delen wel hun medi terrane cultuur. Die draait al eeuwen rond de zee. Het is dan ook niet te verwonderen dat ze een schat aan zeeliederen heeft nagelaten. Hedendaagse muzi kanten vermengen die originele Egeïsche muziekstijlen graag met tradities uit latere Otto maanse grootsteden als Istanbul, Smyrna en Thessaloniki. Zo verhuist de oude zeecultuur van het platteland naar de stad. Voor Istanbul Ekspres brach ten De Centrale en de Handels beurs Turken, Belgen en Grieken samen in een boeiend programma. Binnenkort voe ren ze je mee naar de cultuur van hun thuisfront.
Dilek Türkan
Sokratis Sinopoulos
Muzikale brief uit Istanbul Als Turken en Grieken samenkomen, is dat een mooie zaak. Zeker als het gaat om virtuose muzikanten. Het duo Derya Türkan en Sokratis Sinopoulos viert al jaren hun vriendschap met de combinatie van hun beider culturen. Ze graven in compo sities van groten als Nikriz Zeybek en Tanburi Cemil en gaan ook met rebetika aan de slag. Voor de gelegenheid worden ze bijgestaan door twee fantastische zangeressen. Als in een echte ‘Café Amman’ mag je een spontane avond vol muziek verwachten met liederen die door mensen met daargindse roots zeker meegezongen zullen worden. Ze kunnen 10 dagen lang hun hart ophalen, want naast Letter From Istanbul laat ook het gros van de andere bands op Istanbul Ekspres zich inspireren door deze aanstekelijke herinnering aan het verleden. Derya Türkan (TR, kemenche), Sokratis Sinopoulos (GR, kemenche, lavta), Dilek Türkan (TR, zang), Katerina Papdopoulou (GR, zang), Kyriakos Tapakis (GR, oud), Pavlos Spyropoulos (GR, contrabas)
Ross Daly
Çağan Irmak
Turks-Griekse verhalen in beeld
De draad van Ariadne met Ross Daly
De Turks-Griekse geschie denis draait niet enkel om dansen en plezier, ze kent ook haar woelige periodes. Istanbul Ekspres zet naast concerten in op aangrijpende films die de soms vergeten pagina’s uit geschiedenisboeken levendig in beeld brengen. Zoals My Grand fathers People van de gevierde Turkse regisseur Çağan Irmak. Naast de spectaculaire transformatie van een familie en hun land gaat de film over wat het wil zeg gen om ‘de andere’ te zijn. Maar ook over het vermogen je overal thuis te voelen, waar je je ook bevindt.
Hoe kon de Griekse held Theseus zijn weg terugvinden uit het labyrint? Alleen dankzij Ariadne, die hem haar wollen draad gaf. Net zo gaan Turkse, Belgische en Griekse muzikanten voor Istanbul Ekspres met een rode draad op verkenning in wat hen bindt. Dat doen ze in de creatie ‘De draad van Ariadne’ onder begeleiding van de ervaren en geliefde Ross Daly. Deze Engelse globetrotter slaagt erin zowat elk snaarinstrument op zijn wereldse pad met glans te beheersen. Na een verblijf in onder meer Afghanistan, Iran en Turkije vestigt hij zich in 1975 op Kreta waar hij de eiland bewoners verbaast: ook de Kretenzische lyra (de vedel) kent al snel geen geheimen meer voor hem. Vandaag wordt Daly wereldwijd beschouwd als een autoriteit. De oosterse muziek deed hem inzien dat muziek meer is dan zelfexpressie. Het is bovenal een ‘o zo mooie vorm van interactie’. Kortom, een betere collega en coach konden de muzikanten niet wensen. De viola da gamba, luit en teorbe gaan hand in hand met oud, Turkse vedel en tanbur. Het concert bij uitstek, waarin de kruisbestuiving tussen de drie culturen tot zijn recht komt. De première van een internationale tournee.
My Grandfathers People, Çağan Irmak, 2011, 120min, Engels ondertiteld
Balkanfeest met Anatolisch kruid Waar vorig jaar BaBa ZuLa zorgde voor een uitbundig dansfestijn, neemt nu Balkan Ekspres het voortouw om de benen in beweging te brengen. Daarbij leidt de charismatische Griekse buzukispeler Orhan Osman alles in goede banen. Hij staat gekend voor composities met moderne arrangementen die zorgen voor onmetelijk energetische muziekavonden. Ze brengen balkan en rebetika, met een zwoele mediterrane ambiance vol vleugjes reggae, funk, pop en folk. Orhan Osman (GR, buzuki, lavta, zang), Velin Siderov Velev (TR, drums), Shaban Naid Salibryam (klavier), Umut Hoşgör (TR, viool), Onur Gügül (TR, bas), Emrah Gürbay (TR, elektrische gitaar), İlker Yeter (TR, klavier)
Ross Daly (EN, Kretenzische lyra), Romina Lishka (BE, viola da gamba), Sofie Vanden Eynde (BE, luit, teorbe), Taxiarchis Georgoulis (GR, oud), Özer Özel (TR, tanbur, zang), Kelly Thoma (GR, Kretenziche lyra)
9
Istanbul Ekspres i.s.m. De Centrale
V R 1 8.11.1 6 / 2 0 U 1 5
De draad van Ariadne met Ross Daly / Cigdem Aslan Festivalcreatie + aanstekelijke folksongs
V R 11.11.1 6 / 2 0 U
Z A 1 9.11.1 6 / 2 0 U 1 5
Café Aman Istanbul (Fasil avond) Muzikale smeltkroes met raki en hapjes
The Balkan Journey met Muammer Ketencoglu / Yeni Türkü Opzwepende folksongs + Turks dansfeest
Z A 1 2.11.1 6 / 2 0 U
ZO 2 0.11.1 6 / 11 U
Orient-Occident / Kirika Aanstekelijke zee- & stadsliederen
Istanbul Historical Turkish Music Ensemble: ‘Tamburi Cemil Bey’ Intiem & virtuoos aperi tiefconcert
ZO 1 3.11.1 6 / 2 0 U
Letter from Istanbul Traditionele Turkse & Griekse volksmuziek M A 1 4 .11.1 6 / 2 0 U
Rembetiko (film) Muzikaal drama vol rebetika D I 1 5.11.1 6 / 2 0 U
My Grandfathers People (film) Vreemde in eigen land W O 1 6.11.1 6 / 1 9 U 3 0
A Touch Of Spice (film) / Pliri Ntaxei Kruidige film + caféconcert D O 1 7.11.1 6 / 2 0 U 1 5
Vassiliki Papageorgiou / Buzuki Orhan & Balkan Ekpres Band Turkse singersong + dansfestijn
Beluister het programma op www.handelsbeurs.be
10
‘Artiesten vind je in alle vormen en maten, en al zeker in alle culturen. Tijd om alle artiesten die onze diverse samenleving rijk is een podium te bie den. Dat geeft een divers gekruide, culturele soep die voor iedereen smaakt,’ aldus Mehdi Maréchal van het kenniscentrum Demos. Met Soirée Harira brengen ze uiteenlopende artiesten naar de Handels beurs voor een bonte avond vol dans en muziek.
Heerlijk gekruide soep aan artistiek talent
Een podium voor Soirée Harira
/ Charlotte Huyghe
Demos streeft er met Circuit-D al jaren naar om zoveel mogelijk mensen bij het culturele leven in Vlaanderen te betrekken, ongeacht hun origine. Het bont gekleurde volksfeest ‘De Gentse Lente’ en tal van projecten van het dansinitiatief Rhythm Naturals konden daarvan al getuigen. Nu volgt het project ‘Soirée Harira’.
tonen en te ontwikkelen. Tijd om onze cul turele diversiteit te erkennen en omarmen. Demos maakt ruimte voor ieders creaties, ongeacht de gemeenschap van de maker. We denken niet in categorieën, maar geloven in de kracht van kruisbestuiving tussen mensen en verschillende vormen van artistieke beleving.’
Mehdi, Dēmos werkt rond interculturaliteit. Hoe zien jullie dit? MEHDI: ‘De ‘Vlaamse’ maatschappij is veranderd. Binnen onze samenleving bevinden zich ook artiesten met nietWesterse expressievormen en referentie kaders. Al decennia lang. Alleen krijgen deze kunstenaars maar zelden de mogelijkheid om op een podium hun eigen creaties te
En wat is dan de rol van Circuit-D? MEHDI: ‘De volledige gemeenschap cultu reel betrekken. Natuurlijk zijn verschillende culturele gemeenschappen al jaren welkom om aan ‘ons’ culturele leven deel te nemen. Maar met een zuiver Westers aanbod bereik je hen niet. We mogen niet vergeten dat mensen gaan kijken naar iets dat hen interesseert, waarin ze zich herkennen.’
‘Soirée Harira is net als de gelijknamige Marokkaanse soep een mix van allerlei ingrediënten. Verwacht muziek en dans met verschillende stijlen, invloeden en referentiekaders.’
11 Equalis © J-M Schneider
Wat doen jullie dan concreet? MEHDI: ‘De hamvraag is hoe we ruimte kunnen maken voor een nieuw cultureel aanbod. Hoe kunnen we erkenning geven aan nieuwe spelers in dat veld? Wij bren gen het circuit in kaart en gaan in dialoog voor ondersteuning op maat. Zo hebben sommige artiesten nood aan een eigen plek om te repeteren, terwijl bij anderen technische, dramaturgische of muzikale ondersteuning nodig is. Ze willen eigen producties maken, in hun eigen culturele taal kunnen spreken, eigen projecten kunnen realiseren… Wij steunen creatievelingen die geen sub sidies of erkenning krijgen. Het zijn stuk voor stuk autonome ondernemers en unieke artiesten. Ze maken waardevol werk dat anders in de marges verdwijnt.’ Hoe kijken de artiesten daar zelf naar? MEHDI: ‘De drang naar creatie is groot. En het is helemaal niet zo eenvoudig om nieuwe markten vrij te maken, zeker niet in de sector waarin intens wordt bespaard. Toch willen de artiesten de kans krijgen om hun eigen ding te kunnen doen. Laten we beginnen met hun artistiek potentieel te erkennen en een podium te bieden. Hopelijk kunnen ze in de toekomst dan ook duurzame relaties met programma toren uitbouwen, zodat het gehele culturele gamma van Vlaanderen zichtbaar wordt. En geef je hen een podium, dan bereik je
meteen ook een divers publiek. Twee vliegen in één klap (lacht).’
Wat mogen we verwachten op Soirée Harira? MEHDI: ‘Soirée Harira is net als de gelijk namige Marokkaanse soep een mix van allerlei ingrediënten. Verwacht muziek en dans met verschillende stijlen, invloeden en referentiekaders. Alle artiesten hebben autonoom producties ontwikkeld en die rijgen wij aan elkaar tot een bonte avond. Op het podium staat bijvoorbeeld ‘Hafla’, een ensemble van Gentse artiesten en nieuwkomers/vluchtelingen met muzikaal talent. Via de inburgeringsdienst van Gent konden zij repeteren en eigen nummers creëren. ‘Equalis’ is dan weer een groep jonge getalenteerde dansers die op een choreografie van Samir Bakhat een heden
daagse dans hebben gecreëerd met instrumentale begeleiding. De avond gaat door in een ontspannen foyer-setting met eten en drinken. De cate ring wordt verzorgd door verschillende culturele gemeenschappen. Kom gewoon kijken. Het wordt een onvergetelijke ervaring.’ Soirée Harira is een samenwerking van Dēmos, De Gentse Lente, Rhythm Naturals en IN-Gent. V R 0 2.1 2.1 6
Soirée Harira
‘De drang naar creatie is groot. En het is helemaal niet zo een voudig om nieuwe markten vrij te maken, zeker niet in de sector waarin intens wordt bespaard.’
‘Toch waren het door de jaren heen telkens de trieste melodieën die het meeste indruk op me maakten. Dat zette me aan het denken.’
Met een viool naar de bodem van de ziel / Annemarie Peeters
12
‘Elke dag Tsjaikovski oefenen? Niks voor mij.’ Violist Bjarte Eike van muziekgroep Barokk solistene houdt niet van de gebaande paden. Hij groef diep in de barokmuziek, mixt Noorse folk met jazz en zette met zijn legendarische Alehouse Sessions al heel wat cafés op stelten. Een gesprek over de wereld van de weemoed en de donkere zijde van zijn ziel.
‘Melancholie lucht op, net zoals een lange huilbui je kan opluchten.’
Bekendste barokviolist van Noorwegen klapt uit de biecht In de Handelsbeurs speelt Eike in het huiselijke kader van Club Barok. Van het 17de-eeuwse barokke Engeland naar de Noorse steppe van vandaag. Hij belooft een persoonlijk dwaalspoor waar je als luisteraar alleen maar beter van kan wor den. Want ‘we hebben melancholie nodig.’
Wat betekent melancholie dan voor jou? BJARTE: ‘Melancholie is zeker niet alleen maar negatief. Ik voel melancholie vaak als ik iets moet ‘verteren’, een nare gebeurte nis of een vervelende boodschap of zoiets. Dan probeer ik dat gevoel niet te snel weg te drukken of op te lossen, maar te gebrui ken als iets creatiefs: muziek wordt dan een middel om langer in die state of mind te blijven. Melancholie lucht op, net zoals een lange huilbui je kan opluchten.’ ‘Het is belangrijk om in contact te blijven met die donkere zijde van onszelf: verdriet dat er altijd is, of het gevoel nooit aan alle verwachtingen te kunnen voldoen. In plaats van ertegen te vechten, probeer ik het te omarmen. En die omarming noem ik dan melancholie. Niet makkelijk in een tijd waarin iedereen om ter hardst rondrent van de ene job naar de andere.’ Hoe maak je daar muziek van? BJARTE: ‘Ik ben een heel extraverte muzi kant, ik speel graag snel en ik hou van een goede grap op het podium. Toch waren het door de jaren heen telkens de trieste
melodieën die het meeste indruk op me maakten. Dat zette me aan het denken. Ik begon de titels van al die droevige num mers in een zwart schriftje te noteren en na een tijdje had ik een behoorlijke lijst verzameld met muziek uit verschillende landen en tijdperken. Toen bracht ik enkele bevriende muzikanten ervoor bijeen in een oud schooltje in een bos, zonder internet, zonder telefoon. We voerden lange gesprekken over melancho lie en improviseerden samen. We kwamen tot een vrije vorm van klassieke muziek. Het deed deugd om even een stap terug te zetten uit de hectiek van onze levens.’
Je muziek voelt ook heel authentiek aan. BJARTE: ‘Het moest een persoonlijk ver haal worden. Vergelijk het met literatuur: jarenlang waren persoonlijke verhalen over onze eigen levens not done. Maar nu zie je dat een schrijver als Karl Ove Knausgård wereldwijd geapprecieerd wordt om de eerlijkheid waarmee hij zijn eigen leven beschrijft. Met die authentieke eerlijkheid wil ik ook musiceren.’ Je gaat vaak op zoek naar nieuwe vormen voor klassieke muziek. Waarom? Wat mis je in de wereld van de klassiek? BJARTE: ‘Ik heb geen probleem met de muziek an sich. Maar ik heb wel een groot probleem met alles wat geïnstitutionaliseerd raakt. Kijk alleen al naar de symfonische
13
orkesten: elk orkest overal ter wereld draagt precies dezelfde kledij, heeft dezelfde hiërarchie en omgangsregels, stemt zijn instrumenten op precies dezelfde manier, speelt telkens hetzelfde soort programma met eerst een ouverture, dan een concerto en dan een symfonie. Maar al die regels en rituelen hebben niets met de muziek zelf te maken hebben.’
Bjarte Eike © Helge Norbakken
En dus speel je in cafés? BJARTE: ‘Als wij muziek uit de Britse pubs van de 17de eeuw spelen, hoe geloofwaardig is het dan om in een strak zwart pak op het podium van een gigantische concertzaal te gaan zitten? Zo zijn we in cafés beland en op openluchtfestivals. Eén keer stonden we zelfs in een motorclub: op het einde van het concert stonden de gasten op tafel te dansen ( lacht).’ ‘Voor The image of melancholy gaan we natuurlijk op zoek naar een meer intro verte sfeer en setting. Het zou fijn zijn als het publiek helemaal om ons heen kan zit ten. Dan kunnen we samen de melancholie omarmen.’
Club Barok In de 17de en 18de eeuw schreef men kamermuziek ter gelegenheid van bals, diners en officiële bezoeken aan het hof. Club Barok keert met een reeks concerten terug naar dat intieme kader met kaarslicht, iets te drinken en ongenummerde stoelen en tafeltjes. Toemaatje: de Belgische jazzsaxofonist Robin Verheyen met een project geïnspireerd op Das Musikalische Opfer van Bach. D I 25.1 0.1 6
Barokksolistene D O 1 9.0 1.1 7
D I 25.1 0.1 6
Robin Verheyen
Barokksolistene: ‘The Image of Melancholy’ Berit Opheim (sopraan), Bjarte Eike (viool & artistieke leiding), Milos Valent (viool), Per Buhre (altviool), Mime Brinkmann (cello), Judith-Maria Blomsterberg (cello), Hans Knut Sveen (orgel, klavecimbel), NN (luit)
V R 1 7.0 2.1 7
Valentin Tournet W O 0 8.0 3.1 7 Bjarte Eike © Stefan Schweiger
Holland Baroque
The Guitar Hero / An Rosiers
Ode aan de grootste flamencoartiest aller tijden Het was 25 februari 2014 en de vlaggen in het Andalusische Algeciras hingen halfstok. De Spaanse havenstad huilde om het plotse verlies van haar zoon, Paco de Lucía. Maar zijn leven en werk blijft wereldwijd inspireren. Enkele belangrijke namen uit de Belgische flamencoscène, zoals Myrddin en Federico Ordoñez, eren hem in de hommagevoorstelling, geregisseerd door Dick van der Harst. De Lucía blonk uit in technische superioriteit, maar dat was voor Dick van der Harst niet eens het belangrijkste. ‘Goed, zijn tech niek was in zijn tijd een revolu tie. Maar de oude meesters daarvoor hadden ook allemaal een fantastische techniek. Ik was altijd meer geïnteresseerd in de muzikaliteit van Paco. Hoe komt het toch dat iemand die uit zo’n traditie komt, der gelijke mooie dingen kan ver zinnen? Dat intrigeerde mij.’
Nieuwe flamenco ‘Vooraleer ik begon te spelen, kende ik elk ritme van de fla menco’, zei De Lucía ooit. Hij groeide op met een vader en broers die allemaal gitaar
speelden. Op zijn vijf jaar had hij er zelf ook al een vast. ‘Ik kende het gevoel en de bete kenis van de muziek, dus van zodra ik begon te spelen, kon ik recht naar de sound gaan die al in mijn oren zat.’ Maar er is meer dan afkomst en training. Waarschijnlijk de belangrijkste raad uit zijn leven kwam van flamenco gitarist Sabicas: ‘Imiteer niet, maar ontwikkel je eigen stijl.’ En zo kwam de Flamenco Nuevo tot leven, ontwikkeld met zijn wapenbroeder en zanger Camaron de la Isla. Plots was flamenco weer hip. Want met de flamencogitaar als startpunt, incorporeerde De Lucia in het Spaanse klassieke repertoire de emotie van de bossa nova
Paco de Lucia © Geert Vandepoele
en de ziel van de jazz. Hij werd er levenslang door overladen met prijzen. Net als De Lucía houdt ook Van der Harst ervan om muziek uit verschillende continenten te versmelten. Hij plukt daarbij uit volks muziek, jazz en klassiek. ‘Er
zijn veel werken van Paco, vooral van zijn beginperiode, die in mijn muziek slopen zonder dat ik het soms besefte. Bij Myrddin is dat ook zo. Voor deze voor stelling gaan we na wat echt zijn invloed op ons was.’
Zingen met de gitaar
Maar wat dan met De Lucía’s grote frustratie? Het is toch ontwapenend dat die zo grote gitarist er eigenlijk van droomde om zanger te zijn. Of zoals hij zelf zei: ‘Waar ik het meest van hou in flamenco is het zingen en misschien was ik wel zanger geworden als ik niet zo’n verlegen kind was. Het is moeilijk om echt te ‘zingen’ met een gitaar… ze kan alleen erg korte noten pro duceren.’ Van der Harst glim lacht daarbij. ‘Bij veel van zijn concerten begon Paco alleen, zowat de eerste twintig minu ten, en daar kwam hij echt wel in de buurt van dat zingen. Dat vind je eigenlijk alleen bij Paco. Hij kon die geconcentreerde eenzaamheid uitdrukken.’ W O 1 9.1 0.1 6
Dick van der Harst © La Barraca
‘Er zijn veel werken van Paco, vooral van zijn beginperiode, die in mijn muziek slopen zonder dat ik het soms besefte. Bij Myrddin is dat ook zo. Voor deze voorstelling gaan we na wat echt zijn invloed op ons was.’
The Guitar Hero – Hommage aan Paco de Lucia Alicia Carrasco (zang), Carmen Fernandez (zang), Ana Llanes (dans), Federico Ordoñez (dans), Myrddin (gitaar), Alexander Gavilan (gitaar), Dick van der Harst (banjo, regie), Ruven Ruppik (percussie), Nathan Daems (fluit), Koen De Cauter (woord)
15
Úrsula Moreno
Chicuelo © Javier Serrano
Dona Rosa
Carla Pires © Michel Donnet
Mediterrane smart Flamenco kan niet zonder ‘duende’. Maar wat is dat net? Spanjaarden noemen het wel eens ‘het moment waarop muziek je kippenvel bezorgt’ of zelfs ‘een door goden gegeven moment’. Het uitdrukken van duende is dus blijkbaar belang rijk. Niet te verwonderen dat flamenco ontstond in de tijd van de diaspora, waarin het Spaanse volk ontbering leed. Het verdriet van een heel land goten ze in hun muziek. De traditionele flamenco leeft voort tot op vandaag, zij het in verschillende vormen. Zo ver werkt de flamenco nuevo invloe den uit bijvoorbeeld de jazz. De evolutie van de Portugese fado vertoont veel gelijkenis sen. Daar staat ‘saudade’ cen traal. Het uitdrukken van dat gevoel van verlies, gemis, afscheid en liefde zou ontstaan zijn tijdens de Portugese ont dekkingsreizen. Mannen op zee gingen gebukt onder heim wee, liefdesverdriet en melan cholie. Pure saudade dus. In de Handelsbeurs vertolkt de blinde zangeres Dona Rosa die Portugese passie in haar meest traditionele vorm. Fadista Carla Pires zorgt dan weer voor een herinterpretatie van fado, begeleid door Portu gese gitaar, klassieke gitaar en akoestische bas. Vernieuwend, maar de liederen blijven ver
Bachar Mar-Khalifé
vuld van weemoed en smart. Voor wat Spaanse duende zorgen Dick van der Harst, Myrddin en Federico Ordonez (zie p.15). Naast dat innige eerbetoon aan Paco de Lucía staat ook de bevlogen flamen codanseres Úrsula Moreno in het spotlicht. De virtuoze gita rist Chicuelo zorgt dan weer samen met meesterzanger El Duende voor een authentieke flamenco-ervaring.
wel wereldmuziek, terwijl ze zichzelf als klassieke muzi kanten beschouwen.
W O 1 9.1 0.1 6
D O 2 7.1 0.1 6
D O 2 4 .11.1 6
Uit Libanon komt Bachar Mar-Khalifé overgevlogen. Zijn singersong aan de piano kleurt hij met rijke arrange menten, Arabische melodieën en oosterse reggae.
The Guitar Hero (flamenco) Úrsula Moreno (flamenco) D O 0 9.0 2.1 7
Chicuelo (flamenco) Z A 25.0 2.1 7
Dona Rosa (fado) D O 2 0.0 4 .1 7
Carla Pires (fado) Ook te verkrijgen in abonnementsformule. Meer info: handelsbeurs.be
Wereldmuziek is veelomvat tend. In de Handelsbeurs omvat het onder meer uiteen lopende niet-Westerse muziek. Hier op een rijtje de diverse muzikanten die hun Arabische cultuur naar de concertzaal brengen.
Bachar Mar-Khalifé
Bachar Mar-Khalifé (piano, zang), Aleksander Angelov (basgitaar), Dogan Poyras (drums) V R 28.1 0 1 6
Osama Abdulrasol kwintet (cd-release)
Muziek van de wereld ‘Wereldmuziek’ is als term even ruim als vaag. Definities spreken over ‘muziek terug te leiden tot een bepaalde bevol kingsgroep’ of ‘orale tradities van generatie op generatie doorgegeven’. Maar welke muziek je er dan net onder ver staat, hangt nog steeds van je referentiekader af. Zo spelen gamelanspelers uit Indonesië voor Westerlingen misschien
Osama Abdulrasol woont dan wel in Gent, hij is Irakees in hart en nieren. Op zijn kanun of tafelciter maakt hij de brug tussen het oude Babylon, Wes terse klassieke muziek en hedendaagse jazz.
Osama Abdulrasol (kanun), Philippe Thuriot (accordeon), François Taillefer (percussie), Helena Schoeters (zang), Lode Vercampt (cello)
Z A 2 9.1 0 1 6
Dhafer Youssef
Naast Anouar Brahem en Rabih Abou Khalil is de Tune sische Dhafer Youssef een belangrijke link tussen Arabi sche muziek en jazz. Zijn jazz ensemble vult hij aan met oud en zijn gegeerde falsetto-stem. Dhafer Youssef (oud, zang), Aaron Parks (piano), Ben Williams (bas), Mark Guiliana (drums) V R 1 0.0 2 1 7
Tamer Abu Ghazaleh
Tamer Abu Ghazaleh is een Palestijnse, vrijgevochten singer-songwriter. Zijn enga gement in de Arabische under ground, rock attitude en charisma leiden tot politiek gekruide, ritmische songs. Tamer Abu Ghazaleh (zang, oud), Shadi El-Hosseiny (piano), Khyam Allami (drums), Mahmoud Waly (basgitaar)
17
Het einde nabij? / Guy Peters
De sound van Jan Swerts
18
In 2014 gooide een reeks persoonlijke gebeurtenissen Jan Swerts’ leven overhoop. Een jaar lang was zijn hemel bewolkt, en dat kruipt in de kleren. Als pianist zocht en vond hij troost in muziek. Zijn verdriet versmolt met zijn bizarre liefde voor zombies en cultfilms et voila: een parel van een plaat is geboren. Weinig artiesten maken zo’n intens per soonlijke muziek als Jan Swerts. De Lim burgse pianist debuteerde zes jaar geleden met Weg, een weemoedige rondgang langs cruciale plaatsen uit zijn leven. Hij wou de plaat in eigen beheer uitbrengen, maar daar dacht Universal anders over. Daarna mocht hij van de platenfirma ook voor Anatomie van de melancholie alle registers open trekken. Het album werd zijn eer betoon aan andere bekende melancholici; van collega Wim Mertens en zanger Luc De Vos tot regisseur Michaël R. Roskam en filosofe Patricia De Martelaere. Het regende superlatieven. Maar toen sloeg het noodlot toe. Swerts beleefde zijn annus horribilis. Het najagen van zijn artistieke droom noemde hij nu ‘een noodzakelijkheid ter verwerking van mijn geschuifel, geploeter en geweeklaag in die degoutante ruïnes’.
Na de apocalyps
Zijn geweeklaag werden songs. En inspira tie kwam uit cultfilms. Swerts liefde voor het zombiegenre leidde hem naar kaskrakers
als Night of the living dead of Let sleeping corpses lie. Zijn ultieme droom was om een soundtrack te maken voor een fictieve post-apocalyptische film. Je zou erbij geweest willen zijn toen hij dat idee op tafel gooide in de Universalkantoren. Swerts kreeg zijn zin. Hij versmolt zijn persoonlijke verwerkingsproces – van ontkenning tot aanvaarding – met refe renties naar zombies en post-apocalypti sche films als The road. De kroon op het werk: de titel Schaduwland, een verwijzing naar een song van Joni Mitchell.
Decrescendo naar leegte
Het album is een oefening in weglaten. Wat start met drukte en chaos eindigt in desolate verlatenheid. Muzikaal verdunnen weelderige strijkersarrangementen en com posities zo gaandeweg tot een minimale pia noleegte. Schaduwland is één langgerekt decrescendo. Voor de uitvoering deed Swerts niet enkel een beroep op klassiek geschoolde muzikan ten, maar ook op collega’s uit de rock en pop. Zo passeren ondermeer Gianni Marzo van Isbells, de IJslandse Belg Kevin Imbrechts van Illuminine en avonturiers als drumster Karen Willems en sound wizard Dirk Serries. We zijn alvast benieuwd of hij naar zijn live-optreden ook enkele zombies meebrengt. Z A 0 3.1 2.1 6
Jan Swerts: ‘Schaduwland’ i.h.k.v. Autumn Falls
‘Een noodzakelijkheid ter verwerking van mijn geschuifel, geploeter en geweeklaag in die degoutante ruïnes’
‘Once I was blessed, I was awaited like the rain Like eyes for the blind, like feet for the lame Kings heard my words, and they sought out my company But now the janitors of Shadowland flick their brooms at me’ Uit ‘The sire of sorrow (Job’s sad song)’ van Joni Mitchell
19
De nieuwe lichting 20
Hoe ziet de nieuwe generatie muzikanten eruit? Onder één noemer kan je ze niet vatten, maar allen staan ze gretig te trappelen om hun passie voor muziek te delen. De Handelsbeurs geeft hen graag een podium en publiek. Kom kijken naar de sterren van morgen.
D I 11.1 0.1 6
D I 25.1 0.1 6
Iddo Bar-Shaï
Barokksolistene
STIJL klassieke muziek, piano solo IN EEN NOTENDOP 39-jarige Israëlische
pianist die met unaniem succes de muziek van François Couperin terug op de kaart heeft gezet. THUIS Berlijn WARM AANBEVOLEN DOOR Greet Van ’t veld, muzieksamensteller bij Klara. JONGSTE ALBUM Les Ombres Errantes (2012) NIET TE MISSEN, WANT deze poëtische virtuoos speelt zelden in ons land. Z A 1 5.1 0.1 6
Compact Disk Dummies STIJL elektro pop IN EEN NOTENDOP twee briljante broers
die aanstekelijke muziek maken. THUIS Kortrijk / Gent WARM AANBEVOLEN DOOR Ilse Den Hond (KASK), die zeer fier is dat Lennert Coorevits aan haar school studeert. JONGSTE ALBUM Silver Souls (2016) NIET TE MISSEN, WANT ze gaan ’t kot op stelten zetten.
V R 0 2.1 2.1 6
Soirée Harira STIJL divers IN EEN NOTENDOP
SCHNTZL © Geert Vandepoele
Z A 0 3.1 2.1 6
Jan Swerts
STIJL intimistische pop IN EEN NOTENDOP Niet dat Jan Swerts een
jong veulen is, maar hij blijft nog steeds te ontdekken. Minimale popmuziek met een heel eigen universum tussen Johann Johannsson en Nick Drake. THUIS Limburg WARM AANBEVOLEN DOOR muziekkenner Jan Delvaux en recensent Guy Peters. JONGSTE ALBUM Schaduwland (2016) NIET TE MISSEN, WANT zijn concerten zijn ongelofelijke ervaringen (en helaas nogal zeldzaam).
barokmuziek, Noorse folk, ‘old pop music’ IN EEN NOTENDOP De Noorse violist Bjarte Eike weet met zijn ensemble als geen ander volksmuziek en klassieke muziek letterlijk met elkaar te verbinden. THUIS Noorwegen WARM AANBEVOLEN DOOR Katherina Lindekens, dramaturge MAfestival Brugge JONGSTE ALBUM The Image of Melancholy (2014) NIET TE MISSEN, WANT zoveel persoonlijk engagement op het podium is zeldzaam. STIJL
ZO 1 8.1 2.1 6
Romina Lischka & Sofie Vanden Eynde
D I 2 2.11.1 6
SCHNTZL
STIJL jazz (piano en drum) IN EEN NOTENDOP twee jonge briljante
cultureel diverse muzi kanten– zowel nieuw als reeds gevestigd brengen een caleidoscopisch programma dat je van de ene uithoek van de wereld naar de andere brengt. THUIS in Gent, met veel warmte omringd. WARM AANBEVOLEN DOOR Mehdi Marechal en Jamila Chanouff, de breinen achter deze avond. NIET TE MISSEN, WANT het wordt een prachtige mix van dans en muziek. Hiphop, balkan en oriental gecombineerd met culi naire, exotische hoogstandjes.
Jan Swerts © Jokko
muzikanten die boeiende muziek brengen. THUIS Brugge WARM AANBEVOLEN DOOR Koen Gisen, de producer die hun plaat opnam en hele maal in zwijm ging voor zoveel talent. JONGSTE ALBUM rolt binnenkort van de band en wordt in de Handelsbeurs voorgesteld. NIET TE MISSEN, WANT speelplezier, genot, genie en muzikaliteit druipt eraf.
Romina Lischka & Sofie Vanden Eynde © Marleen Nelen
STIJL klassieke muziek, barok IN EEN NOTENDOP Repertoire voor teorbe
en viola da gamba van Marain Marais en Monsieur de Sainte Colombe, bekend uit de film Tous les matins du monde. THUIS Brussel WARM AANBEVOLEN DOOR de Klaramuziek– redactie JONGSTE ALBUM En Suite (2015) NIET TE MISSEN, WANT ‘verbluffend hoe twee instrumenten een zo rijke en subtiele wereld van dans, klankrijkdom, verbeelding en emoties kunnen oproepen’ Klara
21
Muziek komt uit het hart, maar wat schuilt er in de hersenpan van muzikanten? Gitarist Bert Dockx speelt in verschillende bands en is stilaan kind aan huis. Ook de komende maan den is het weer van dat, met concerten van Dans Dans (22.12) en Flying Horseman (02.03). Naar wat luister je tegenwoordig het meest en waarom? BERT: ‘Skeleton Tree van Nick Cave. Ik ben geen onvoorwaar delijke fan van Cave, maar dat neemt niet weg dat dit nieuwe album me ontroert en intri geert. Track vier, ‘Magneto’, is mijn favoriet. Wat een prachtige tekst en wat een overweldigende sfeer. Andere opties zijn A Moon Shaped Pool van Radiohead, Supersonic Jazz van Sun Ra, de laatste twee EP’s van Massive Attack en I Remember Blind Joe Death en Dance Of Death & Other Plantation Favorites van een van mijn favoriete gitaris ten, John Fahey.’
In het hoofd van Bert Dockx dan ik. Of mensen die zich actief inzetten voor een betere wereld.’
Als wie of wat duik je graag op een verkleedfeestje op? BERT: ‘Gregor Samsa of Claude Chabrol.’
Bert Dockx met Flying Horseman © Geert Vandepoele
Welk lied zit er in de soundtrack van jouw leven? BERT: ‘‘Nothing’ van Townes Van Zandt, ‘Little Red Riding Hood Hit The Road’ van Robert Wyatt, ‘Transmission’ en ‘Decades’ van Joy Division, ‘Remember’ in de versie van Thelonious Monk op het album Alone In San Francisco.’
Welk boek of welke film raakte je het diepst? BERT: ‘Begin dit jaar las ik De Wereld Van Gisteren van Stefan Zweig. Hij vertelt over ‘zijn’ Europa in het eerste deel van de twintigste eeuw. Een boek vol glinsterende portretten van kunstenaars en steden, meeslepende mijmeringen over een veranderende wereld, diep humanisme en introspectie. De parallellen met het Europa van vandaag zijn fascinerend en soms beangstigend. De film La Jetée van Chris Marker blijft één van de mooi ste dingen ooit gemaakt. Een esthetisch en filosofisch mees terwerk dat ik eindeloos kan blijven herbekijken.’
Welk advies zou je geven aan je jongere ik? BERT: ‘Wees minder bang. Eigenlijk ook wel een goed advies voor mijn huidige en oudere ik.’
Welk wereldwonder zou je van dichtbij willen meemaken? BERT: ‘De geboorte van een kind. En natuurlijk: wereldvrede en de redding van de oceanen.’
Wat was het eerste dat je kocht van je eigen geld? BERT: ‘Snoep en speelgoed, veronderstel ik. De eerste plaat die ik zelf kocht was Master Of Puppets van Metallica, toen ik elf jaar was.’
Wat zou je doen als je onzichtbaar was? BERT: ‘Me heel slecht voelen.’ De liefde, wat is dat? BERT: ‘Dat vraag ik me ook af. Het verschrikkelijkste en het mooiste dat er bestaat. Misschien het enige dat er toe doet.’ Wat is jouw levensmantra? BERT: ‘Ik heb geen levens mantra. Ben ook niet zo zeker of dat wel nuttig is.’ Je kan van gedaante verwisselen voor een dag. Met wie of wat ruil je? BERT: ‘Misschien een arend in de bergen. Een kat lijkt me ook leuk.’ Naar welk talent kijk je op? BERT: ‘Mensen die in de dag dagelijkse omgang sociaal vaardiger, empathischer en minder egocentrisch zijn
Wie staat er op de affiche van je eigen festival? BERT: ‘Actress, Dean Blunt, Craig Leon, Mittland Och Leo, Fred Van Hove, Evan Parker, ICP Orchestra, Na Hawa Doumbia, Fatou Seidi Ghali & Alamnou Akrouni, King Sunny Adé, Radiohead, Neil Young,… Als hij uit zijn kot te krijgen is: Robert Wyatt, mijn favoriete nog levende muzikant. Daarnaast wil ik een koor dat religieuze gezangen van Sviri dov brengt; een symfonie van Mahler; een pianist die prelu des van Sjostakovitsj speelt en misschien wat Messiaen op een kerkorgel.’ Welk beroep zou je uitoefenen als je geen muzikant was? BERT: ‘Cineast.’ Je kan één dag vliegen. Waar vlieg je naartoe? BERT: ‘Zo hoog mogelijk.’
23
oktobe -r Z A 0 1.1 0.1 6
september D I 2 0.0 9.1 6
Middagconcert: Utopia Monteverdi, Willaert e.a. Polyfonie i.s.m. Gent Festival van Vlaanderen D O 2 2.0 9.1 6
Martin Hayes (viool) & Dennis Cahill (gitaar) Virtuoze Ierse folk M A 0 3.1 0.1 6
Antoine Pierre Urbex Eigenwijze jazz i.s.m. JazzLab Series D O 0 6.1 0.1 6
Yuko: ‘Cher Ami’ Animatiefilm WOI met live soundtrack V R 0 7.1 0.1 6 SOLD OUT
D I 11.1 0.1 6 SOLD OUT
Middagconcert: Chi-chi Nwanoku & Isata KannehMason G. Bottesini, D. Dragonetti e.a Intiem contrabasrecital i.s.m. Gent Festival van Vlaanderen V R 2 3.0 9.1 6
Apollon Musagète Quartett Arensky, Sjostakovitsj, Penderecki Jong Pools strijkkwartet i.s.m. Gent Festival van Vlaanderen D O 2 9 & V R 3 0.0 9.1 6
Wovenhand / support: Emma Ruth Rundle Not Nick Cave, but cut from the same cloth Iddo Bar-Shaï (piano) Couperin, Haydn, Chopin Klassiek / piano V R 1 4 .1 0.1 6
Sarah Ferri (cd-release) Donkere pop, soul en R&B Z A 1 5.1 0.1 6
Compact Disk Dummies Elektro pop i.s.m. Democrazy ZO 1 6.1 0.1 6
Foyer Matinee: Tutu Puoane (zang) & Ewout Pierreux (piano) Jazz & soul op zondag SOLD OUT
Into the Dark: ‘Now I lay me down’ Bach, Barber, Britten Klassiek ligconcert in het donker i.s.m. Gent Festival van Vlaanderen
D I 1 8.1 0.1 6
Antje Weithaas (viool) Bach,Ysaÿe Sonates en partita’s W O 1 9.1 0.1 6
D I 25.1 0.1 6
ZO 2 7.11.1 6
Barokksolistene: ‘The Image of Melancholy’ Holborne, Dowland, Buxtehude e.a. Barok en Noorse folk
Zondag Vosdag Muziek, boeken en verse friet i.s.m. Democrazy, Handelsbeurs Concertzaal, Gorki, Paard Van Troje
D O 2 7.1 0.1 6
Bachar Mar-Khalifé Libanese singer-song V R 28.1 0.1 6
Osama Abdulrasol kwintet (cd-release) Brug tussen verschillende muziekwerelden Z A 2 9.1 0.1 6
Dhafer Youssef Tunesische oudspeler met jazzy kwartet
novemb -er W O 0 2.11.1 6
Donavon Frankenreiter Amerikaanse singer-song i.s.m. Democrazy D O 0 3.11.1 6
Becca Stevens Jazzy songs D O 1 0.11.1 6
K’s Choice: ‘The Backpack Sessions’ i.s.m. Democrazy V R 11 – ZO 2 0.11.1 6
Istanbul Ekspres 10 dagen Turks-Griekse muziek in Gent ZO 1 3.11.1 6
BigBang kinderfestival
The Guitar Hero – Ode aan Paco de Lucía Flamenco met o.a. Myrddin, Dick van der Harst & Federico Ordoñez
D I 2 2.11.1 6
D O 2 0.1 0.1 6
W O 2 3.11.1 6
Linus + Økland & Van Heertum / Christian Wallumrød Ensemble Jazz uit het Noorden V R 2 1.1 0.1 6
Het Collectief, Marianne Pousseur (spreekstem) & Reinbert de Leeuw (dirigent) Schönberg Pierrot Lunaire Z A 2 2.1 0.1 6
An Pierlé: ‘Arches’ Hemelse stemmen en orgelklanken in de Sint-Jacobskerk
Alexander Hawkins (piano) / SCHNTZL (cd-release) Minimalistische jazz i.s.m. JazzLab Series
decemb -er D O 0 1.1 2.1 6
Mephiti / Howard Peach Lyrische jazz i.s.m. JazzLab Series V R 0 2.1 2.1 6
Soirée Harira bonte avond vol muziek en dans i.s.m. Demos, De Gentse Lente, Rhythm Naturals en IN-Gent Z A 0 3.1 2.1 6
Jan Swerts (cd-release) Melancholische Nederlands talige songs i.h.k.v. Autumn Falls D O 0 8.1 2.1 6
Melanie De Biasio Minimal music W O 1 4 .1 2.1 6
Eefje de Visser Nederlandse singer-song i.s.m. Democrazy D O 1 5.1 2.1 6
Admiral Freebee Nieuwe plaat ‘Wake Up And Dream’ i.s.m. Democrazy ZO 1 8.1 2.1 6
Foyer Matinee: Romina Lischka (viola da gamba) & Sofie Vanden Eynde (teorbe) Marais, Sainte-Colombe e.a. Klassiek / aperitiefconcert ZO 2 2.1 2.1 6
Dans Dans (cd-release) Psychedelische blues & spacey rock-’n-roll
Reinbert de Leeuw (piano) Satie Rebel speelt rebel D O 2 4 .11.1 6
Úrsula Moreno Vurige elegantie in flamenco Z A 2 6.11.1 6
Kapitan Korsakov / support: Mind Rays i.h.k.v. Autumn Falls
Meer info en volledige programma: www.handelsbeurs.be