wandelspecial Ierland
Waarom de rest van Europa verbleekt bij Ierland
Wandelvriendelijke
buitenpost Ierland doet de rest van Europa verbleken. Wie ooit een wandelvoet op Ierse bodem heeft gezet, weet het. Deze dunbevolkte buitenpost is wandelvriendelijk tot in de verste uithoeken. Een verslag vanaf de ruige rand van het continent. Tekst harry van Dooren Foto’s FailtÉ Ireland en istockphotography
In de dorpjes tussen berg en bog (turf) kabbelt het leven op aangename wijze. In de Ierse provincie Mayo zijn geen metropolen of dampende industrie te vinden. Kleinschalige visserij, wat schapen en avontuurlijk toerisme integreren perfect in dit landschap.
Turf en keien Keien, bog, meren, fjord-achtige baaien en kale bergen vormen hier het wandeldecor. Mensen wonen er nauwelijks, op de hoogveenvlakten. Hier haalt Europa opgelucht adem. Ons reisdoel ligt in het graafschap Mayo. Onze eerste stop is Westport House, even buiten het kleurige havenstadje Westport. Het huis is een museum. In de prachtige tuinen is een heus adventure park ingericht.
78
In dit land van turf kabbelt het leven op aangename wijze 79
Wie mazzel heeft, kan
dolfijnen zien, honderden meters buitengaats
De enige manier om het geld voor het onderhoud van het huis bij elkaar te brengen. Het contrast is wat bizar.In downtown Westport wacht ons een pint of Guinness in Matt Molloys Pub. Matt is de fluitist van de beroemde Ierse folkband The Chieftains en een magneet voor toeristen en beroemdheden. Geen ontkomen aan. Maar het reisdoel ligt westwaarts. Tussen Newport en Mulranny liggen acht rondwandelingen op een rij, allemaal van het kaliber viersterren wandelgenot. Je stijgt en daalt, kijkt uit over kapen en kliffen. Leeuwerikken genieten mee en stuiteren kwetterend op en neer. Schapen lijkt het allemaal worst te wezen en kijken bijna misprijzend hoe wij hier verrukt door het landschap trekken. De stilte hier is onwezenlijk, de kleuren zijn onaards.
Clare Island Dacht je dat Mulranny het einde van de wereld was, blijk je nog wat verder te kunnen zonder eraf te vallen. Je moet er wel helemaal voor naar de andere kant van de baai, zuidwestwaarts, naar Roonagh Quay, vanwaar je oversteekt per boot naar Clare Island. Vergeleken bij het klotsende geweld bij de oversteek, liggen de handvol huizen die het zandstrand in de pittoreske baai omringen er vredig bij. Clare Island is zo mogelijk nog leger en ruiger dan het Ierland aan de ander kant van de baai. Bomen hebben het moeilijk op dit door oceaanwinden gegeselde bogland. Maar zonder wind en regen is Clare een klein wandelparadijs met twee serieuze toppen. De spectaculaire en duizelingwekkende kliffen aan de noordkust vormen een goed verborgen geheim.
Dolfijnen De 130 eilandbewoners houden de herinnering levend aan de beroemdste inwoner: Grace O’Maly die hier is geboren en begraven. Het curieuze Granuaille-fort naast het haventje zou de thuisbasis van de pirate queen zijn geweest. Zeker is dat ze begraven werd in St Brigid’s Abbey aan de zuidkust van het eiland. Ook al zo’n bijzonder bouwwerk met vreemde, primitieve tekeningen op muur en plafond. Een handvol bed & breakfasts biedt onderdak aan de gasten die wat langer dan een dag willen uitwaaien. Drie officiële wandelroutes zorgen voor voldoende actief vermaak en wie mazzel heeft kan dolfijnen zien die de zalmkwekerijen, honderden meters buitengaats, als snackbar beschouwen.
wandelroutes / 7 tot 16 km / routeboekje pagina 50
80