Naar de haaien met afdeling Deltamarien

16 juli was het dan weer zover de derde gecharterde bootvistrip (2 eerdere gingen dit jaar niet door i.v.m. Covid-19 beperkingen) met de Deltamarien. Met in totaal 10 vissers mochten wij weer bij de “Wiesje”van kapitein Hank Perree aan boord stappen. Om kwart voor acht stond de groep vissers te trappelen van ongeduld. Fantastisch zonnig weer, geen wolkje aan de hemel en een matige, later op de dag iets naar het Noorden draaiende wind, maakte dat de mannen er vanuit gingen dat zij niet in dikke pakken maar nu in T-shirts en korte broeken de klus wel zouden kunnen klaren…..

Om acht uur door de sluizen de Westerschelde op en daarna rechtsaf langs de Walcherse kust, de boulevard met daarop het beeld de trotse admiraal De Ruyter, de zeevaartschool en het windorgel. Daarna het Nollestrand op nar de stek vlak bij Zoutelande (inmiddels ook internationaal bekend door het liedje van Bløf) daar ongeveer 350 meter uit de kust geankerd, net op wat dieper water. Hank had net voor ons vertrek al gemeld dat hij erg blij was wanneer iedereen 1 haaitje zou vangen maar dit temperde ons enthousiasme

toch nauwelijks, daar wij wel zouden bewijzen dat hij ongelijk zou krijgen. Nu na 1 uurtje er nog geen visje aan boord was gekomen, begonnen een paar vissers wat ongeduldig naar de haring en verenpaternosters te grijpen en jawel het gevolg was dat binnen een halfuurtje de eerste horsmakrelen al klapperend aan boord kwamen. Maar voor deze vissoort kwamen wij niet, de stroming was onderhand wat minder geworden en de wind iets gedraaid dus op naar een stek vlak voor het station van de KNRM op ongeveer 200 meter uit de kant. Een gouwe stek, daar binnen een kwartier aan bakboord het eerste haaitje aan boord kwam. Overigens daarna duurde het toch ongeveer twee uur voordat aan bakboord weer een haaitje gevangen zou worden. Nee, aan stuurboord daar zou het gaan gebeuren, de een na de andere visser wist een haai en sommige zelf twee haaitjes te vangen voor dat bakboord de schade aan vangst mocht gaan beperken. Aan het eind van de dag waren er niet minder dan 4 vissers met 3 haaitjes (w.v. de grootste 94cm.), totaal zijn er 17 haaitjes gevangen, 6 horsmakreeltjes en 1 blauwe makreel en dat met 10 man s zeker meer dan redelijk! De deelnemers kunnen weer terugkijken op een zeer geslaagde dag met heerlijk weer, een heerlijke catering aan boord met ko e met koek regelmatig een frisje, een broodje worst en een beker kippensoep. Begin oktober is er weer een vistrip die overigens al volledig volgeboekt is, maar in november (20e) en december (18e) worden er weer nieuwe trip ondernomen. Kosten voor deze volverzorgde zeevistrips € 75,00 (incl. aas). Meer informatie kunt u aanvragen via het contactformulier dat te vinden is op de website (onder het tabje ‘CONTACT)’. Ook in 2023 wil afdeling Deltamarien weer een aantal (6-7) van dit soort vistrips (op schar, gul, zeebaars en haaien) vanuit Vlissingen ondernemen, dus heeft u interesse om volgend jaar eens mee te gaan meldt het met het contactformulier aan deze afdeling dan kunnen zij daar een planning op maken!

Oplossing vorige HersenkrHAAKer

Wie heeft de vis?

Wat hebben jullie goed gepuzzeld! Ik kreeg heel veel en alleen maar goede antwoorden binnen. Chapeau! De vis die niet ingeblikt was is de STEURHARING. De waardebon is na verloting gewonnen door JohnMebius uit Zevenhuizen.

Voor de nieuwe opgave komt het aan op logisch denken. Eerdere HersenkrHAAKERs hebben bewezen dat jullie dat kunnen. Veel succes!

Stuur je oplossing vóór 15 oktober naar: puzzel@groot-rotterdam.nl. Uit de goede inzendingen wordt weer een waardebon van €25,- verloot.

OPGAVE: Langs de waterkant staan vijf tenten in vijf verschillende kleuren. In iedere tent kampeert een visser uit een ander land. De vijf vissers drinken ieder iets verschillends, hebben allemaal een andere type hengel en hebben ieder een verschillend huisdier meegenomen. Eén iemand heeft een vis. De vraag is: wie?

AANWIJZINGEN:

De man met de vaste hengel houdt een parkietje.

De Fransman heeft een hond als huisdier.

De Nederlander kampeert in de rode tent.

De eigenaar van de groene tent drinkt koffie. De Italiaan drinkt thee.

De groene tent staat naast en links van de witte tent.

De eigenaar van de gele tent heeft een matchhengel.

De man die in de middelste tent woont drinkt melk.

De Engelsman bivakkeert in de eerste tent.

De Belg heeft een feeder.

De man met de vlieghengel kampeert naast degene met een kat.

De man die een hamster heeft bivakkeert naast degene met een matchhengel.

De persoon met de zeehengel drinkt bier.

De man met de vlieghengel heeft een buurman die water drinkt.

KEUKENVERBOUWING CLUBHUIS DE SLUFTER

Het werk is inmiddels op een paar kleine afwerkdingetjes al weer afgerond. Het honk van De Slufter heeft nu de beschikking over een echte ar i v e t ee oorgeefluiken ie jaren hun dienst hebben gedaan maar die duidelijk nadelen hadden. Zo was in de zomer de keuken bijna niet warm te krijgen (alle verwarmingsbronnen staan/hangen in de centrale ruimte van het clubhuis en was de keuken bezetting nauwelijks betrokken bij zaken die in die centrale ruimte afspeelden. Ook de keukenvloer die erg slecht was is met vloerplaten versterkt met daarop een echte PVC vloer die dan ook erg makkelijk is in onderhoud. Vanaf oktober hebben wij eenmaal in de twee weken (startend op 5/10) vanaf 20:00uur weer onze soosavonden. Eerdere pogingen om dit goed van de grond te krijgen weren gedwarsboomd door Covid-19 problematiek, maar zeker ook doordat de communicatie over en weer tussen keuken en bezoekers lastig verliep. Nu zittend aan de bar is het met een relatief kleine groep bezoekers al snel gezellig, dus wij gaan er weer vol voor. Nu eens kijken of wij weer bepaalde thema’s kunnen oppakken zoals natuurlijk het albekende onderlijnen knopen, maar ook het bespreken van visreizen, werplessen, uitwisselen van recente vangsten, ledeninformatieavonden en zovele andere zaken. Bovenstaand een aantal foto’s van de Slufter-bouwcommissie vrijwilligers bestaande uit Piet en Krijn Redert, Jan lagerwaard, Thea Kruining en KeesKleinjan. Vrijwilligers waar u al in eerdere edities van Haak wat mocht lezen. Zelfwerkzaamheid is en van die zaken die de binding met een vereniging versterken, dus mocht u een bepaalde ‘skills’ hebben en u hebt af en toe tijd om een klusje te doen meldt u zich dan aan met het contactformulier wat te vinden is onder het hoofdje contact op onze website. Wij zullen dan graag in overleg met u wat zaken bespreken die wij nu en dan als onderhoud aan clubhuis en andere zaken moeten verrichten.

Verslag van de eerste twee zomeravondwedstrijden 2022 van De Slufter

Door de afsluiting van Maasvlakte 2 werden wij genoodzaakt om een nieuw wedstrijdschema in elkaar te steken met andere data en andere locaties. In verband met de prijsuitreiking op de laatste wedstrijdavond eindigt deze wedstrijd al om 23:00 uur maar om het maximaal visgenot te benutten starten wij deze wedstrijd al om 19:00 uur (dit ook i.v.m. het HW van 19:11 uur).

Wedstrijd 1 van 24 juni

Deze wedstrijd werd vervist in de Dintelhaven aan het Smalle gedeelte. De visserij viel zeker niet tegen al was er best een groot verschil in de vangsten voor en in het donker. Met 101 vissen en 17,71 meter vis op totaal 15 deelnemers en niet minder dan 10 afmeldingen.

Wedstrijd 2 van 8 juli

Ditmaal gevist in het Hartelkanaal. De visserij kwam langzaam op gang, maar toen inmiddels het begon te schemeren kwamen de vissen (bestaande vooral uit botjes) binnen. De visstekken 5 t/m 11 werden in de loop van de wedstrijd geconfronteerd met een lichter die daar de nacht ‘in de wacht lag’ hetgeen hun visserij danig verstoorde. Al met al een geslaagde visavond met de grootste vis (paling van 57cm) gevangen door Pim Troost en er slechts 2 vissers geen vis wisten te vangen. Met zo’n 4,6 vissen per deelnemer in het geheel niet slecht.

Wedstrijduitslag van 24 juni 2022. Wedstrijduitslag van 8 juli 2022.

SNOEKEN IN IERLAND

Vissen op snoek in kraakhelder water, mooier kan het in mijn ogen niet!

Op ongeveer 2 uur rijden van Dublin ligt middenin de Shanon River het meer Lough Derg. Een meer dat qua natuurlijke omstandigheden perfect is voor de snoek. Helder water, diverse plateaus met waterdieptes tussen de 2 tot 5 meter en ruim voorzien van aasvis. Door de relatief koude zomers en warme winters groeien de snoeken snel, het resultaat is een meer vol met ongelooflijk sterke snoeken.

Voor mijzelf is het de tweede keer dat ik ben afgereisd naar Ierland om te vissen, dit jaar zijn we met zijn vieren op jacht gegaan naar de monsters van Lough Derg. In Nederland is het paaiseizoen van kracht maar in Ierland komt men geen snoek te kort, sterker nog, net als in het najaar is dit een prachtige tijd om de gepaaide hongerige dames te vangen.

De voorgaande keer op Lough Derg is wel gebleken dat de snoeken lastig zijn te verleiden van de bodem af te komen met ondiep gaand kunstaas. Dit jaar waren we dus uitgerust met zinkende en dieper gaande jerkbaits, wat minder sensatie omdat je ze er niet op kan zien

duiken maar het zou wel meer vis op moeten leveren.

Op de eerste visdag hadden we een windsnelheid van 3 Beaufort, ideaal om met de driftzak achter de boot een paar rustige drifts te maken waarbij we met de jerkbait net boven de waterplanten konden vissen. Al bij de eerste paar drifts werden we op de zinkende jerkbait beloond met een paar sterke snoeken. Na een rustig deel van de dag ging het in de middag weer los, opeens stonden de snoeken weer aan en zijn er meerdere gevangen, waarvan de grootste 94 en 101 cm. Heerlijk om in het heldere water van die duikboten te vangen, ontzettend sterk waarbij ze soms heel spectaculair vanuit de diepte compleet uit het water springen.

De tweede ochtend was echt bizar, zowel de eerste als de tweede worp die gemaakt werden klapte er vis op. Helaas losgeschoten, maar binnen 2 uur tijd zijn er op één hotspot door 2 visboten 14 snoeken gevangen, waaronder een aantal mooie boven de 90 cm en eentje boven de meter. Wederom na een wat rustigere middag werden er in het laatste uurtje een aantal mooie vissen boven en net onder de meter gevangen. waarbij je het gevoel krijgt dat er helemaal geen vis in het water zit. Frustrerend en heel fanatiek op de perfecte manier proberen te vissen, andere kleur? Ander kunstaas? Waarom bijten ze niet? Gelukkig kwam uiteindelijk ook die dag op gang, een voorzichtige tik op de jerkbait waarvan je weet dat het vis is. Je zit ruim boven de waterplanten en je voelde hem toch echt wat trekken aan die hengel, volgt die dan misschien nog? Ja! Prachtig om die donkere vlek de jerkbait te zien volgen, soms heel dichtbij maar soms ook op 2 meter afstand van het kunstaas. Moeilijk om ze dan nog te vangen, maar regelmatig lukt het alsnog door de jerkbait een paar nieuwe

jerks te geven en daarna even stil te laten hangen in het water.

De vierde en laatste dag was heel rustig weer voorspeld, bijna windstil. Ideaal om de wat kleinere stekken iets richting het midden van het meer op te zoeken, de diepere stukken die vooral als goede stek dienen vanwege rotsachtige ondergrond met grote hoogteverschillen. Dit bleek geen verkeerde keuze waarbij we net als op de televisie op het laatste moment van de trip beloond zijn met een bak van 107 cm. De runs richting de diepte en de boot die op het stille water wordt voortgetrokken tijdens de dril maken zulke vangsten onvergetelijk.

Winderige winde op de Merwede

Op de vliegvisafdeling zijn er voor dit jaar weer verschillende gezamenlijk visdagen gepland, deze vi dagen e en tot doe o eer kenni te vergaren etre ende een e i eke v iegvi vi eri oa daar i n et vi en o ee aar nt ore o et aar ook inde.

Het vissen op winde stond in mei op de agenda van de afdeling. Deze winde visserij is in de buurt van Rotterdam best wel lastig, we zijn immers verstoken van mooie meanderende rivieren zoals de IJssel (niet te verwarren met de Hollandsche IJssel) en de Merwede/Waal. Dus het plan werd opgepakt om niet standaard naar Werkendam te gaan maar om een nieuwe stek te bezoeken welke voorgesteld werd door Marcel de Ruiter. Plek des onheils werd Oudendijk in de buurt van Woudrichem. Door allerlei omstandigheden waren er maar 4 leden van de Vliegvis afdeling in de gelegenheid om deel te nemen aan deze dag. Marcel, Arnold, Fred en Sjouke vonden wel tijd om gezamenlijk de nieuwe stek te ontdekken. Aangekomen op de locatie werden snel de waadpakken aangetrokken en vliegvishengels opgetuigd. Het werd een stukje wandelen naar de Merwede door een prachtig stukje natuurgebied, aangekomen bij het water blijft het een mach-

tig gezicht om de mooie wolkenluchten in combinatie met het water te aanschouwen. Uiteraard komt meteen het gedicht van Marsman naar boven: ‘Denkend aan Holland zie ik brede rivieren traag door oneindig laagland gaan’ de rest van het gedicht ben ik helaas vergeten maar dat zal me best vergeven worden door de lezer. De blauwe wolkenluchten werden overigens alras vervangen door donkere regenwolken (waar is Marsman als je hem nodig hebt) en werden we gegeseld door hevige regenbuien en harde wind. Maar goed ook dat is Holland en dat weerhield ons niet om door te vissen. Er werd gevist met een Aftma 4 of 5 hengel met droge vlieg of met de nymph. Er waren al veel waterplanten aanwezig waardoor het vissen met (zware) nymph niet handig was omdat er toch wel regelmatig nymphen werden verspeeld. Dmv af en toe strooien van stukjes witbrood zagen we snel dat er winde aanwezig was. Grappig om te zien dat deze het brood op een meter van je kwamen halen. Tip is niet te veel brood te strooien anders nemen ze de vliegen sowieso niet meer. Uiteindelijk wist alleen Sjouke een mooie winde te vangen op een droge vlieg (deze lag een metertje naast die van mij) maar sommige hebben altijd geluk . Mede door het slechte weer en een lek waadpak werd al snel de witte vlag gehesen maar niet voordat we elkaar beloofd hadden om terug te komen naar deze prachtige plek aan deze majestueuze mooie rivier. Tot ziens Merwede