Albanian - Obadiah

Obadiah KAPITULLI 1 1 Vizioni i Obadiahut. Kështu thotë Zoti, Zoti për Edomin; Kemi dëgjuar një lajm nga Zoti dhe një ambasador është dërguar midis kombeve: Çohuni dhe të ngrihemi kundër saj në betejë.

2 Ja, unë të kam bërë të vogël midis kombeve; je shumë i përbuzur.

3 Krenaria e zemrës sate të ka mashtruar, ti që banon në të çarat e shkëmbinjve, banesa e të cilit është e lartë; që thotë në zemër të tij: "Kush do të më zbresë për tokë?".

4 Edhe sikur të ngriheshe lart si shqiponja dhe të vendosësh folenë tënde midis yjeve, që andej do të të zbres", thotë Zoti.

5 Po të vinin te ti hajdutët, po të vinin hajdutë natën, a nuk do të kishin vjedhur derisa të ngopeshin? po të vinin te ti vreshtarët, a nuk do të linin rrush?

6 Si po hetohen gjërat e Esaut? si kërkohen gjërat e tij të fshehta!

7 Tërë njerëzit e konfederatës sate të kanë sjellë deri në kufi; ata që hanë bukën tënde kanë lënë një plagë poshtë teje; nuk ka njeri që të kuptojë.

8 A nuk do të shkatërroj atë ditë, thotë Zoti, të diturit nga Edomi dhe mendjen nga mali i Esaut?

9 Dhe trimat e tu, o Teman, do të tremben deri në fund që të gjithë nga mali i Esaut të shfarosen me masakër.

10 Për shkak të dhunës ndaj vëllait tënd Jakob, turpi do të të mbulojë dhe do të shfarosesh përjetë.

11 Ditën që ti qëndroje në bregun tjetër, ditën që të huajt morën robërit e tij dhe të huajt hynë në portat e tij dhe hodhën short mbi Jeruzalemin, edhe ti ishe si një prej tyre.

12 Por ti nuk duhej të shikoje ditën e vëllait tënd ditën që ai u bë i huaj; as nuk duhet të gëzoheshe për bijtë e Judës ditën e shkatërrimit të tyre; as nuk duhej të kishe folur me krenari ditën e fatkeqësisë.

13 Nuk duhej të hyje në portën e popullit tim ditën e fatkeqësisë së tij; po, ti nuk duhej të kishe parë pikëllimin e tyre ditën e fatkeqësisë së tyre, as të kishe vënë dorë mbi pasurinë e tyre ditën e fatkeqësisë së tyre; 14 As nuk duhej të qëndronit në udhëkryq për të prerë ata që kishin shpëtuar; as nuk duhej të dorëzoje ata të tij që mbetën ditën e fatkeqësisë.

15 Sepse dita e Zotit është e afërt për të gjitha kombet; ashtu siç bëre, do të veprohet me ty; shpërblimi yt do të bjerë mbi kokën tënde.

16 Pasi siç keni pirë në malin tim të shenjtë, ashtu do të pinë të gjithë kombet vazhdimisht, po, do të pinë dhe do të gëlltiten dhe do të jenë sikur të mos kishin qenë.

17 Por mbi malin Sion do të jetë çlirimi dhe do të ketë shenjtëri; dhe shtëpia e Jakobit do të zotërojë pronat e tyre.

18 Shtëpia e Jakobit do të jetë një zjarr, shtëpia e Jozefit një flakë dhe shtëpia e Esaut do të bëhet kallamishte; dhe nuk do të mbetet asnjë nga shtëpia e Esaut; sepse Zoti e ka thënë.

19 Ata nga jugu do të zotërojnë malin e Esaut; ata nga fusha, Filistejtë, do të zotërojnë fushat e Efraimit dhe fushat e Samarisë, dhe Beniamini do të zotërojë Galaadin.

20 Dhe robëria e kësaj ushtrie të bijve të Izraelit do të zotërojë atë të Kananeanëve deri në Sarepta; dhe robëria e Jeruzalemit, që është në Sefarad, do të zotërojë qytetet e jugut.

21 Dhe shpëtimtarët do të ngjiten në malin e Sionit për të gjykuar malin e Esaut; dhe mbretëria do të jetë e Zotit.