Cebuano - Obadiah

Abdias KAPITULO 1 1 Ang panan-awon ni Abdias. Mao kini ang giingon sa Ginoong Jehova mahatungod sa Edom; Kami nakadungog ug usa ka hulongihong gikan kang Jehova, ug ang usa ka sinugo gipadala ngadto sa mga nasud: Panindog kamo, ug manindog kita batok kaniya sa gubat.

2 Ania karon, gihimo ko ikaw nga gamay sa taliwala sa mga nasud: ikaw gitamay pag-ayo.

3 Ang garbo sa imong kasingkasing naglimbong kanimo, ikaw nga nagapuyo sa mga liki sa pangpang, kansang puloyanan hataas; nga nagaingon sa iyang kasingkasing: Kinsa ba ang magadala kanako ngadto sa yuta?

4 Bisan pa ginabayaw mo ang imong kaugalingon ingon sa agila, ug bisan igabutang mo ang imong salag sa taliwala sa mga bitoon, gikan didto hulogon ko ikaw, nagaingon si Jehova.

5 Kong ang mga kawatan ming-anha kanimo, kong ang mga tulisan sa kagabhion, (unsaon ang imong pagkalaglag!) dili ba sila mangawat hangtud nga sila adunay igo? kong ang mga mamumupo sa parras moanhi kanimo, dili ba sila magbilin ug pipila ka mga parras?

6 Naunsa nga gisusi ang mga butang ni Esau! giunsa pagpangita ang iyang tinago nga mga butang!

7 Ang tanang mga tawo sa imong panag-abin nagdala kanimo bisan ngadto sa utlanan: ang mga tawo nga diha sa pakigdait uban kanimo naglimbong kanimo, ug nakadaug batok kanimo; sila nga nagakaon sa imong tinapay nanagbutang ug samad sa ilalum nimo: walay salabutan diha kaniya.

8 Dili ko ba niadtong adlawa, nagaingon si Jehova, laglagon ko ang mga tawong manggialamon gikan sa Edom, ug laglagon ko ang mga tawo nga masinabuton gikan sa bukid ni Esau?

9 Ug ang imong gamhanang mga tawo, Oh Teman, mangalisang, sa tuyo nga ang tagsatagsa sa bukid ni Esau pagaputlon pinaagi sa pagpamatay.

10 Tungod sa imong pagpanlupig batok sa imong igsoon nga si Jacob, ang kaulaw magatabon kanimo, ug ikaw pagaputlon sa walay katapusan.

11 Sa adlaw nga ikaw mitindog sa pikas nga daplin, sa adlaw nga ang mga lumalangyaw mibihag sa iyang kasundalohan, ug ang mga lumalangyaw mingsulod sa iyang mga ganghaan, ug nanagpapalad sa Jerusalem, bisan ikaw sama sa usa kanila.

12 Apan dili ka unta magtan-aw sa adlaw sa imong igsoon sa adlaw nga siya nahimong dumuloong; ni magkalipay ka sa mga anak sa Juda sa adlaw sa ilang pagkalaglag; ni magsulti ka nga mapahitas-on sa adlaw sa kalisdanan.

13 Dili ka unta mosulod sa ganghaan sa akong katawohan sa adlaw sa ilang kagul-anan; oo, ikaw dili unta motan-aw sa ilang kasakitan sa adlaw sa ilang katalagman, ni motapion sa ilang mga kamot sa ilang bahandi sa adlaw sa ilang katalagman; 14 Ni motindog ka sa kinasang-an sa dalan, aron sa pagputol niadtong mga iya nga nakakalagiw; dili mo unta ihatag ang mga iya nga nanghibilin sa adlaw sa kalisdanan.

15 Kay ang adlaw ni Jehova haduol sa ibabaw sa tanang mga nasud: ingon sa imong nabuhat, kanimo pagabuhaton kini; ang imong balus igauli sa imong kaugalingong ulo.

16 Kay subong nga nag-inom kamo sa akon balaan nga bukid, amo man ang tanan nga mga pungsod magainom sing dalayon, huo, sila magainom, kag sila magatulon, kag sila manginsubong nga wala na.

17 Apan diha sa bukid sa Zion adunay kaluwasan, ug adunay pagkabalaan; ug ang balay ni Jacob makapanag-iya sa ilang mga kabtangan.

18 Ug ang balay ni Jacob mahimong kalayo, ug ang balay ni Jose mahimong siga, ug ang balay ni Esau mahimong dagami, ug sila mosilaub diha kanila, ug molamoy kanila; ug walay mahibilin sa balay ni Esau; kay si Jehova namulong niini.

19 Ug sila nga atua sa habagatan magapanag-iya sa bukid ni Esau; ug sila sa kapatagan ang mga Filistehanon: ug sila manag-iya sa mga uma sa Ephraim, ug sa mga kaumahan sa Samaria; ug ang Benjamin magapanag-iya sa Galaad.

20 Ug ang mga binihag niini nga panon sa mga anak sa Israel magapanag-iya sa mga Canaanhon, bisan hangtud sa Sarepta; ug ang mga binihag sa Jerusalem, nga anaa sa Seharad, manag-iya sa mga ciudad sa habagatan.

21 Ug ang mga manluluwas motungas sa bukid sa Sion aron sa paghukom sa bukid ni Esau; ug ang gingharian maiya ni Jehova.