Lower Sorbian - Obadiah

Obadja KAPITEL 1 1 Wizija Obadjas. Tak powěda Bog, Kněz, wó Edom; Smy basnicki wó KNĚZU słyšali, a jo se pósłańc pód gólu pósłał: Wón was pózwigujo, a łagodnje nam pśeśiwo nim w bitwje stawa.

2 lej, som śi małego gótował pód gólami, ty sy wjelgin zanicuł.

3 Gjardosć twójeje wutšoby jo śi móliła, kenž bydliš w wuměłstwach skały, kótaregož bydlenje jo wusoke; Ten w swójej wutšobje powěda: Chto mě na zemju spórajo?

4 a gaž se sam wudajoš ako hodlaŕ a twójo gnězdo pód gwězdami stajaš, ga cu śi dołoj spóraś, źejo kněz.

5 gaby złoźeje k tebje pśišli, gaby rubjažniki w nocy (kak sy wótrězany!), njeby pón wukšadnuli, daniž njejsu dosć měli? Gaby winowe bury k tebje pśišli, njeby pón někotare granki wušej wóstajili?

6 Kak se wěcy wót esau zacuwaju? Kak se jogo schowane wěcy pytaju!

7 wšych muskich twójogo zwězka jo śi až na granicu pśinjasło, a muske, kenž su byli z tobu w měrje, su śi wjadli a tebje pśewinuli. Te, kenž twój klěb jěźe, su ranu pód tobu połožyli, a njejo žeden rozym we njom.

8 njebudu na wónem dnju, źejo Kněz, mudre z Edom a dorozměśe z góry Esau znicyś?

9 a twóje mócne muske, o tema, budu wulěkane, aby se kuždy wót góry Esau pśez bitwu wutupił.

10 drogow twójeje namócnosći pśeśiwo twójomu bratšoju Jakuboju buźo śi sromośe pókšyś, a ty buźoš na pśecej wutupiś.

11 źeń, dokulaž sy stojał na drugem boce, na tom dnju, dokulaž su cuze swóje jadnotki łapili a cuze kamjenje do swójich wrotow zadobyli a gronidło na Jeruzalem chyśili, sy był ako jaden z nich.

12 ty pak njeby měł źeń swójogo bratša na tom dnju wiźeś, na kótaremž bu cuzy; Teke njeby se pśez źiśi Judy wjaseliś dejał na dnju jich znicenja; Teke njeby směła na dnju starosćow gjarźe powědaś.

13 ty njeby ty na dnju swójeje njegluki pśez wrota mójogo luda hyś dejał. Jo, ty njedejał na dnju swójeje njegluki na jeje wobgóspodźenje glědaś, hyšći by dejał na dnju jeje njegluki na jeje zamóženje połožyś; 14 ty njeby teke na kśicnej droze stojaś dejał, aby swóje wótrěznuś dejał, kótarež su wuběgnuli. Teke njeby dejał swójich spušćiś, kenž su na dnju gnilejosći wóstali.

15 pśeto źeń KNĚZA jo blisko pśez wšykne góle; ako sy to cynił, ga buźo se śi staś, a twójo myto buźo se na swójsku głowu wrośiś.

16 pśeto ako sćo na mójej swětej górje pili, ga budu wšykne góle njepśestawnje piś, jo, wóni budu piś a budu se dołoj póžrěś, a budu, ako njeby byli.

17 na górje Zion pak buźo wulichowanje, a buźo to swětego. A dom Jakuba buźo jich wóry wobsejźeś.

18 a dom Jakuba buźo wogeń a dom Josepha płomjenja a dom Esau ako stopy, a wóni budu se w njom zapaliś a je jěsć. A nic wěcej wušej wóstanjo wót domu Esau; Pśeto KNĚZ JO to powědał.

19 a te z pódpołdnja budu góru Esau wobsejźeś. A te z rowniny filistery, a wóni budu pjakarje Efraima a Samarias wobsejźeś, a Benjamin buźo Gilead wobsejźeś.

20 a popajźenje toś teje kopice źiśi Israela buźo kanarik wobsejźeś, jo, daniž do Zarephata. A popajźeństwo Jeruzalema, kótarež jo w Sepharadźe, změjo města pódpołdnja.

21 a wuchowaj buźotej na góru Zion pśiś, aby góru Esau wusměrili. A mócnaŕstwo buźo KNĚZA.