Pashto Persian - 1st Maccabees

‫‪1‬برخه‬ ‫‪َ۱‬دؤ دد هغه نه پس دد فيليپ زوئے سکندر مقدونيے چه دد دچِط يم دد تملک نه رَووُتو دد فارس َدؤ دد ماديانو بادشاه دَريوش ووهلو َدؤ دد هغۀ په ځائے ئے بادشاهى وکړه چه‬ ‫َولنى دد يونان بادشاه شو‪.‬‬ ‫‪َ۲‬دؤ ډير جنګونه يې وکړل َدؤ ډير مضبوط قبضے ئے وګټل َدؤ دد زمکه بادشاهان يې ووژل‪،‬‬ ‫‪َ۳‬دؤ دد ز تمونږ ُر څۀ طرفه لړو َدؤ دد ډيرو قو تمونو نه ئے ما طل غنيمت ئے وَخستلو ‪َ،‬دؤ زمکه دد هغۀ په وړَندے خاموشه وه ‪.‬په دې سره هغه لوړ شو َو زړه يې پورُه‬ ‫شو‪.‬‬ ‫‪۴‬هغۀ يو لوئ قوي لښکر رَغونډ کړو َو په ملکونو ‪،‬قومونو َو بادشاهانو باندې يې حکومت وکړو ‪،‬څوک چې د هغۀ خط دمتګار شول‪.‬‬ ‫‪َ۵‬دؤ دد دے نه پس هغه بيمار شو َدؤ پوه شو چه مړ دے‪.‬‬ ‫‪۶‬نو هغه خپل نوکرَن چې عزُمند وو ‪،‬رَوبلل َو د ځوَنۍ نه يې د هغۀ سره پاللى توو ‪َ،‬و د هغۀ بادشاهى يې د هغوئ په مينځ کښې ُقسيم کړه ‪،‬په دَسې حال کښې چې‬ ‫هغه ژوندے وو‪.‬‬ ‫‪۷‬نو سکندر دولس کاله بادشاهى وکړه َو بيا مړ شو‪.‬‬ ‫‪َ۸‬دؤ دد هغۀ خط دمتګارَن هر يو په خپل ځائے حکومت کوى‪.‬‬ ‫‪َ۹‬و د هغۀ د مرګ نه پس هغوئ ټولو په خپل سر ُاجونه َغوستل ‪.‬د هغوئ زَمن هم د هغوئ نه پس ډېر کلونه وشول ‪َ،‬و په زمکه کښې بدۍ زياُې شوې‪.‬‬ ‫‪َ۱۰‬دؤ دد هغوئ نه دد َنټيوکس په نوم يو بدکاره ريښه رَووُله چه دد َنټيوکس دد بادشاه زوئ َديپيَدنس نومے وو چه په روم کښے يرغمال توو َدؤ دد يونانيانو دد بادشاهئ په يو‬ ‫سل َو ديرشم کال بادشاهى وکړه‪.‬‬ ‫‪۱۱‬په هغه ورځو کښې د بنى َطسرَئيلو نه بدعمله سړے لړل ‪،‬هغوئ ډېر قانع کړل َو وې وئيل چې” ‪،‬رَځئ چې لړ شو َو د هغو قومونو سره چې زمونږ په شاوخوَ‬ ‫کښې دى يو ُړون وکړو ‪،‬ځکه چې د هغوئ نه د ُللو نه پس مونږ ډېر غم خوړلے دے‪.‬‬ ‫‪۱۲‬نو دَ وسيله هغوئ ُه ښه رَغله‪.‬‬ ‫‪۱۳‬نو ځينې خلق دومره مخکښې لړل چې بادشاه ُه لړل ‪،‬چا چې هغوئ ُه د قومونو د دستورو مِابق د عمل کولو جوَز ورکړ‪:‬‬ ‫‪۱۴‬هغوئ په يروشلم کښې د قومونو د روَجونو مِابق د ُمرين ځائ جوړ کړو‪:‬‬ ‫‪َ۱۵‬و خپل ځانونه يې سنت کړل َو مقدس لوظ يې پرېښودو َو د قومونو سره يوځاى شول َو د شرَرت دپاره خرڅ شول‪.‬‬ ‫‪َ۱۶‬دؤ کله چه دد َنټيوکس نه مخکښے بادشاهى قائمه شوه نو هغۀ په مط صر دد پادشاهى کولو فطکر وکړو چه دد دوه بادشاهانو بادشاهى حاصله کړى‪.‬‬ ‫‪۱۷‬نو په دې وجه هغه مصر ُه د يو لوئ لښکر سره ‪،‬د ګاډو ‪،‬هاُيانو ‪،‬آسونو َو يو لوئ سمندري بېړۍ سره دَخل شو‪.‬‬ ‫‪َ۱۸‬و د مصر د پادشاه پِولمي سره يې جنګ وکړو ‪،‬خو بِولمي د هغه نه وېرېدلو َو وُښتېدو ‪َ.‬و ډيری ټپيان شول چې مړه شول‪.‬‬ ‫‪۱۹‬نو هغوئ د مط صر په تملک کښې مضبوط ښارونه ُرلسه کړل َو هغۀ د هغوئ مالونه وَخستل‪.‬‬ ‫‪َ۲۰‬دؤ دد دے نه پس چه َدنټيوکس په مط صر کښے توو ‪،‬هغه په يو سل َو دريم کال کښے يو ځل بيا وَپس رَغے َدؤ دد بنى َطسرَئيلو َدؤ بيتت َل تمقدس نه دد ډيرے لوئى سره‬ ‫روَن شو‪.‬‬ ‫‪َ۲۱‬و په غرور سره مقدس ځائ ُه ورننوُل َو د سرو زرو قربانګاه ‪،‬د رڼا څرَغ َو د هغې ټول لوښي يې ُرې وَخستل‪.‬‬ ‫‪َ ۲۲‬دؤ دد د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د‬ ‫د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د د ت َو د سرو زرو سينګارونه ‪،‬حجاب ‪ُ،‬اج َو د سرو زرو زيور چې د معبد په مخکې پرَُه‬ ‫وو ‪،‬ټول هغه يې رَکش کړل‪.‬‬ ‫‪۲۳‬هغۀ د سپينو زرو ‪،‬سرو زرو َو قيمتى لوښى هم وَخستل َو هغه پټې خزَنې يې هم وَخستې کومې چې يې موندلې وې‪.‬‬ ‫‪َ ۲٤‬دؤ چه هر څۀ ئے وَخستل نو خپل وطن ُه لړو َدؤ يو لوئ قتل عام ئے وکړو َدؤ په ډير غرور ئے ئے ووئيل‪.‬‬ ‫‪۲۵‬نو د َسرَئيلو په هر ځاې کښې چې د هغوئ وو يو لوئ ماُم وو‪.‬‬ ‫‪۲۶‬نو شهزَدګانو َو مشرَنو ماُم وکړو ‪،‬پېغلې َو ځوَنان بې وسه شول َو د ښځو ښکل بدله شوه‪.‬‬ ‫‪۲۷‬هر ناوې د ژړَ غږ پورُه کړ َو هغه څوک چې د وَده په خونه کې ناست وو په ژړَ شوه‪،‬‬ ‫‪۲۸‬د هغې د َوسېدونکو دپاره زمکه هم منتقله شوه َو د يعقوب ټول کور ګډوډ شو‪.‬‬ ‫ښارونو ُه خپل مشر جمع کوونکى ولېږلو ‪،‬څوک چې د لوئ خلقو سره يروشلم ُه رَغلل‪.‬‬ ‫‪َ۲۹‬و دوه کاله پوره کېدو نه پس بادشاه د يهودَه ت‬ ‫‪َ۳۰‬و هغوئ ُه يې د سلمتۍ خبرې ووئيلې ‪،‬خو دَ هر څۀ دوکه وه ‪،‬ځکه چې کله هغوئ په هغۀ باور وکړ ‪،‬نو ناڅاپه يې په ښار باندې رَپرېوُو ‪،‬ډېر سخت يې ووهلو َو‬ ‫د بنى َطسرَئيلو ډېر خلق يې ُباه کړل‪.‬‬ ‫‪۳۱‬کله چې هغۀ د ښار مالونه وَخستل نو هغه يې وسوزول َو د هر طرف نه يې کورونه َو دېوَلونه ونړول‪.‬‬ ‫‪۳۲‬خو ښځې َو ماشومان يې بنديان کړل َو څاروي يې ونيول‪.‬‬ ‫‪۳۳‬بيا هغوئ د دَؤد ښار د يو لوئ َو مضبوط دېوَل َو مضبوط برجونو سره جوړ کړو َو د هغوئ د پاره يې يو مضبوط ځائ جوړ کړو‪.‬‬ ‫‪َ۳۴‬و هغوئ په هغه کښې يو ګناهګار قوم ‪،‬بدکاره خلق وَچول َو په هغه کښې يې ځانونه مضبوط کړل‪.‬‬ ‫‪۳۵‬هغوئ هغه د زغرو َو خورَکونو سره هم ساُلے توو َو کله چې هغوئ د يروشلم د مالونو مالونه رَټول کړل ‪،‬نو هلته يې کېښودل ‪،‬نو هغوئ يو سخت ځناور شو‪.‬‬ ‫‪۳۶‬ځکه چې دَ د مقدس ځای په وړَندې د َنتظار کولو ځای و ‪َ،‬و د َسرَييلو بد دښمن و‪.‬‬ ‫‪۳۷‬په دې ُوګه هغوئ د مقدس ځائې په هر طرف کښې د بې ګناهانو وينه ُويه کړه َو هغه يې ناپاک کړو‪.‬‬ ‫‪۳۸‬د يروشلم َوسيدونکي د دوی له َمله وُښتېدل ‪:‬په دې ښار کې د َجنبيانو َستوګنځی جوړ شو َو د هغه خلکو لپاره عجيب شو چې په هغې کې زيږيدلی و ‪َ.‬و د هغې‬ ‫خپل ماشومان هغه پريښودل‪.‬‬ ‫‪۳۹‬د هغې مقدس ځای د دښتې په شان ُباه شو ‪،‬د هغې مېلمستيا په ماُم بدله شوه ‪،‬د هغې سبتونه د هغې د عزت په سپکاوی بدل شول‪.‬‬ ‫‪۴۰‬لکه څنګه چې د هغې جلل ؤ ‪،‬نو د هغې ذلت هم زيات شو ‪َ،‬و د هغې عظمت په ماُم بدل شو‪.‬‬ ‫‪ ٤۱‬بيا د َنټيوکس بادشاه خپل ټول بادشاهى ُه وليکل چه ټول يو خلق شى‪.‬‬ ‫‪َ۴۲‬و هر يو بايد خپل قانون پريږدي ‪،‬نو ټول قومونه د پاچا د حکم سره موَفق شول‪.‬‬ ‫‪ ٤۳‬هو ‪،‬د بنى َطسرَئيلو ډيرو خلقو هم دد هغۀ دد دين قبول کړو َدؤ بتتانو ُه ئے قربانى ورکړو َدؤ دد سبت ورځ ئے بدنامه کړه‪.‬‬ ‫‪۴۴‬ځکه چې بادشاه د پېغمبرَنو په ذريعه يروشلم َو د يهودَه ښارونو ُه خِونه لېږلے توو چې هغوئ د تملک د عجيبو قوَنينو ُابعدَرى وکړى‪.‬‬ ‫‪۴۵‬په معبد کې سوزېدونکې نذرَنې ‪،‬قربانۍ َو د څښاک نذرَنې منع کړئ ‪َ.‬و دَ چې دوی بايد د سبت َو َختر ورځې ناپاک کړي‪:‬‬ ‫‪َ۴۶‬و مقدس ځايونه َو مقدس خلک ناپاک کړه‪:‬‬ ‫‪۴۷‬د بتتانو قربانګاه ‪،‬ونې ‪َ،‬و د بتتانو عبادُخانې جوړې کړئ َو د خنزير غوښې َو ناپاک ځناور قربان کړئ‪:‬‬ ‫سنت پرېږدى ‪َ،‬و خپل نَسونه دې د هر ډول ناپاکۍ َو ناپاکۍ سره مکروه کړى‪.‬‬ ‫‪۴۸‬دَ چې هغوئ هم خپل َولدونه بې ت‬ ‫‪ُ ٤۹‬ر آخره به هغوئ قانون هير کړى َدؤ ټول َحکام به بدل کړى‪.‬‬ ‫‪َ ٥۰‬دؤ څوک چه دد بادشاه دد تحکم مِابق عمل نۀ کوى نو هغۀ ووئيل چه هغه مړ شى‪.‬‬ ‫‪۵۱‬په همدې ډول يې خپل ټول سلِنت ُه وليکل َو د ټولو خلکو لپاره يې څارونکي وټاکه َو د يهودَه ښارونو ُه يې د ښار په ښار کې د قربانۍ ورکولو َمر وکړ‪.‬‬

‫‪ ٥۲‬بيا ډير خلق دد هغوئ سره رَغونډ شول چه دد هر چا سره چه شريعت پريښودلے شى ‪َ.‬و په دې ُوګه دوی په ځمکه کې بد عملونه وکړل‪.‬‬ ‫‪َ۵۳‬دؤ بنى َطسرَئيليان په پټو ځايونو کښے بوُلل ‪َ،‬دؤ چرُه چه هغوئ دد مدد دپاره وُښتى‪.‬‬ ‫‪۵۴‬نو د کاسليو د مياشتې په پنځلسمه ورځ ‪،‬په يو پنځوسم کال کې ‪،‬هغوئ په قربانګاه باندې د ويرَنۍ څيزونه جوړ کړل َو د يهودَه په ټولو ښارونو کښې يې په هر َړخ‬ ‫کښې د بتتانو قربانۍ جوړې کړې‪.‬‬ ‫‪َ۵۵‬و د هغوئ د کورونو په دروَزو َو کوڅو کښې به خوشبويه سوزوله‪.‬‬ ‫‪َ۵۶‬دؤ کله چه هغوئ دد شريعت تکتابتونه په ټوټو کښے چه تکوم موندلے توو نو په َور کښے ئے وسوزول‪.‬‬ ‫‪َAnd 57‬و څوک چې د دې عالمانو په کتاب کې وموندل شول ‪،‬که قانون ُه ژمن وي ‪،‬د پاچا قومانده دَ بايد هغه ووژني‪.‬‬ ‫‪۵۸‬هره مياشت به هغوئ په خپل َختيار سره بنى َطسرَئيليانو ُه دَسې کول ‪،‬څومره چې په ښارونو کښې موندل کېدل‪.‬‬ ‫‪۵۹‬هغوئ د مياشتې په پينځه څلويښتمه ورځ د بتت په قربانګاه باندې چې د تخدَئ پاک په قربانګاه باندې وه قربانۍ ورکړې‪.‬‬ ‫سنت شوې وې‪.‬‬ ‫‪۶۰‬په هغه وخت کښې د تحکم په مِابق هغوئ ځنې ښځې ووژلې چې د هغوئ د بچو ت‬ ‫‪۶۱‬هغوئ هغه ماشومان په غاړه کې ځړول ‪،‬د هغوئ د کورونو نه به يې ويشتل َو هغوئ به يې ووژل چې سنت يې کړي وو‪.‬‬ ‫‪۶۲‬خو په بنى َطسرَئيلو کښې ډيرو خلقو په خپلو کښې دَ ثابته کړه چې هيڅ ناپاک څيز به نۀ خورى‪.‬‬ ‫‪۶۳‬نو د دې دپاره چې مړ شی ‪،‬د دې دپاره چې هغوئ په غوښو ناپاک نه شی ‪َ،‬و د مقدس لوظ سپکاوی ونکړی ‪،‬نو بيا هغوئ مړه شول‪.‬‬ ‫‪َ۶۴‬و په بنى َطسرَئيلو ډېر لوئ غضب رَغلے توو‪.‬‬ ‫فصل‪2‬‬ ‫‪۱‬په هغه ورځو کښې متتياس د يوحنا زوئ ‪،‬د شمعون زوئ ‪،‬د يوَريب د زَمنو کاهن ‪،‬د يروشلم نه رَپاڅېدو َو په مودين کښې َوسېدو‪.‬‬ ‫‪َ۲‬و هغه پنځه زَمن درلودل ‪،‬يوَنان چې کاديس نومېده‪.‬‬ ‫‪۳‬شمعون ُاسي نوميږي‪:‬‬ ‫‪۴‬يهودَ ‪،‬چې مکابيوس بلل کېده‪:‬‬ ‫‪َ۵‬طلعزر چې َتوَرَن نومېده َو يتونتن چې نوم يې َپتوس وو‪.‬‬ ‫‪۶‬کله چې هغۀ په يهودَه َؤ يروشلم کښې تکَرَن وليدل‪،‬‬ ‫‪۷‬هغۀ ووئيل” ‪َ،‬فسوس زما !زه ولې پيدَ شوی يم چې د خپلو خلکو َو د مقدس ښار دَ بدبختۍ وګورم ‪َ،‬و هلته َوسېږم ‪،‬کله چې دَ د دښمن په لس کې ورکړل شوی و ‪َ،‬و‬ ‫مقدس ځای د پرديو په لس کې و؟‬ ‫‪۸‬د هغې معبد د بې جلله سړى په شان شو‪.‬‬ ‫‪۹‬د هغې لوئې لوښي د َسيرَنو په ځائې وړلے شى ‪،‬د هغې بچى په کوڅو کښې وژلے شى ‪،‬د هغې ځوَنان د دشمن په ُوره وژلے شى‪.‬‬ ‫‪۱۰‬هغه کوم قوم چې په خپله بادشاهۍ کښې برخه وَنخلي َو د خپل مال غنيمت يې نه وي ُرلسه کړی؟‬ ‫‪۱۱‬د هغې ټول زيورونه وَخيستل شول ‪.‬د آزَدې ميرمنې څخه هغه غلمه کيږي‪.‬‬ ‫‪َ۱۲‬دؤ وګوره ‪،‬زمونږ مقدس ځای َدؤ زمونږ ښايست َدؤ ز تمونږ جلل هم ُباه شوے دے َدؤ غېريهوديانو هغه ناپاک کړى دى‪.‬‬ ‫‪۱۳‬نو مونږ به نور ژوندی پاُې شو؟‬ ‫‪۱۴‬بيا ماُتياس َدؤ دد هغۀ زَمنو خپل کالے وئےستل َدؤ ټاپ ئے َغوستل َدؤ ډير خَه شول‪.‬‬ ‫‪۱۵‬په دَسې حال کښې چې د بادشاه آفسرَنو لکه خلق بغاوت ُه مجبورول ‪،‬د مودين ښار ُه د قربانۍ ورکولو دپاره رَغلل‪.‬‬ ‫‪َ۱۶‬دؤ کله چه ډير بنى َطسرَئيل هغوئ ُه رَغلل نو متتياس َو د هغۀ زَمن هم رَغونډ شول‪.‬‬ ‫وروڼو په وسيله‬ ‫‪ ۱۷‬بيا د بادشاه آفسرَنو جوَب ورکړو َدؤ دماُ دياس ُه ئے ووئيل چه ُۀ په دغه ښار کښے يو تحکمرَن يئے َدؤ عزُمند َدؤ لوئ سړے يې َدؤ دد زَمنو َدؤ ت‬ ‫مضبوط شوى يې‪:‬‬ ‫‪۱۸‬نو َوس ُه َول رَشه َو د بادشاه تحکم پوره کړه لکه څنګه چې ټولو قومونو کړې ده ‪،‬هو ‪،‬د يهودَه خلقو هم َو هغه څوک چې په يروشلم کښې پاُې دي ‪،‬نو ُه َو ستا‬ ‫کور به د بادشاهانو په شمېر کښې وي ‪.‬ملګري ‪َ،‬و ُاسو َو ستاسو َولدونه به د سپينو زرو َو سرو زرو َو ډيری َنعامونو سره وياړل شي‪.‬‬ ‫‪۱۹‬متاُياس ځوَب ورکړ َو په لوړ آوَز يې وويل ‪،‬که څه هم ټول قومونه چې د پاچا ُر وَک لندې دي د هغه َطاعت کوي ‪َ،‬و هر يو د خپلو پلرونو د دين څخه وځي َو د‬ ‫هغه حکمونو ُه رَضي کيږي‪:‬‬ ‫‪۲۰‬خو زه َو زما زَمن َو زما وروڼه به د خپلو پلرونو په لوظ باندې عمل وکړو‪.‬‬ ‫‪ ۲۱‬تخدَئ پاک دې نۀ پرېږدى چې تمونږ د شريعت َؤ َحکامو نه ځان خلص کړو‪.‬‬ ‫‪ ۲۲‬تمونږ به د بادشاه خبرو ُه غوږ نۀ ږدو چې د خپل دين نه ښي يا چپ طرف ُه لړ شتو‪.‬‬ ‫‪۲۳‬کله چې هغه دَ خبرې پرېښودې ‪،‬نو د بادشاه د تحکم سره سم په مودين کښې د قربانګاه د قربانۍ دپاره د ټولو په نظر يو ي تهوديان رَغلو‪.‬‬ ‫‪۲۴‬کله چې متاُياس دَ وليدل ‪،‬نو هغه په جوش کې سوز شو ‪َ،‬و د هغه لسونه يې لړزېدل ‪َ،‬و د قضاوت سره سم يې د خپل قهر څرګندولو څخه ډډه وکړه ‪،‬نو هغه منډه‬ ‫کړه َو هغه يې په قربانګاه باندې ووَژه‪.‬‬ ‫‪۲۵‬همدَرنګه د بادشاه کمېشنر چې سړى به يې قرباني کولو ُه مجبورول ‪،‬هغه هم هغه وخت ووژلو َو قربانګاه يې ونړوله‪.‬‬ ‫‪۲۶‬هغۀ د تخدَئ پاک د شريعت دپاره په لېوَلتيا سره دَسې چلند وکړو لکه څنګه چې فينيس د سلوم د زوئ زمبري سره وکړ‪.‬‬ ‫‪َ ۲۷‬دؤ دماُ ديا په ټول ښار کښے په َوچت آوَز چغے وکړو َدؤ وئے وئيل چه”څوک چه دد شريعت سره علقه لرى َدؤ دد لوظ پابند وى نو هغه زما پيروى وکړه‪.‬‬ ‫‪۲۸‬نو هغه َو د هغۀ زَمن غرونو ُه وُښتېدل َو هر څۀ چې په ښار کښې وو هغه يې پرېښودل‪.‬‬ ‫‪۲۹‬بيا ډيری د عدَلت َو قضاوت په لټه کې دښتې ُه لړل چې هلته َوسيږي‪:‬‬ ‫‪۳۰‬هغوی ‪،‬د هغوی َولدونه َو د هغوی مېرمنې؛ َو د هغوی څاروي؛ ځکه چې په دوی باندې مصيبتونه زيات شوي‪.‬‬ ‫‪۳۱‬کله چې د دَؤد په ښار کښې په يروشلم کښې د پادشاه نوکرَنو َو لښکر ُه خبر شو چې يو څو کسان چې د بادشاه تحکم يې مات کړى توو ‪،‬په دښته کښې پټو ځايونو ُه‬ ‫لړل‪.‬‬ ‫‪۳۲‬هغوئ په ګڼ شمير کښې ُعقيب کړل َو په هغوئ يې خېمې ولګولې َو د سبت په ورځ يې د هغوئ خلف جنګ وکړو‪.‬‬ ‫‪33‬هغوئ ورُه ووئيل چه” هغه څه چه ُاسو ُر َوسه کړى دى بس دى ‪.‬رَشئ َو د بادشاه د تحکم سره سم عمل وکړئ نو ُاسو به ژوندئ پاُې شئ‪.‬‬ ‫‪۳۴‬خو هغوئ ووئيل” ‪،‬مونږ به نه رَځو َو نۀ به د بادشاه تحکم وکړو چې د سبت ورځ بدنامه کړو‪.‬‬ ‫‪۳۵‬نو بيا هغوئ په ټول سرعت سره جنګ وکړ‪.‬‬ ‫‪۳۶‬خو هغوئ هغوئ ُه جوَب ورنکړو ‪،‬نۀ يې په هغوئ باندې يوه ُيږه وغورځوله َو نۀ يې هغه ځائې بندې کړې چرُه چې هغوئ پټ توو‪.‬‬ ‫‪۳۷‬خو ورُه ويې ويل ‪:‬رَځئ چې ټول په خپله بې ګناهۍ کې مړه شو ‪:‬آسمان َو ځمکه به زموږ لپاره شاهدي ورکړي چې ُاسو موږ په ناحقه وژلي يو‪.‬‬ ‫‪۳۸‬نو هغوئ د سبت په ورځ د هغوئ خط لف په جنګ کښې رَپاڅېدل َو هغوئ د هغوئ ښځې ‪،‬بچى َو د هغوئ څاروى يې ووژل چې شمېر يې زر زرو ُه ورسېدو‪.‬‬ ‫‪۳۹‬کله چې ماُاُياس َو د هغه ملګري په دې پوه شول ‪،‬نو د هغوی په خاطر يې ماُم وکړ‪.‬‬

‫وروڼو په شان وکړو َدؤ دد خپل ژوند َدؤ قوَنينو دد پاره دد قو تمونو په خلف جنګ ونۀ کړو ‪،‬نو هغوئ به ز تمونږ دد‬ ‫‪َ۴۰‬دؤ دد هغوئ نه يو بل ُه ووئيل” ‪،‬که مونږ ټول دد خپلو ت‬ ‫ز تمونږ نه ډير زر شى‪.‬‬ ‫‪۴۱‬نو په دې وخت کې هغوئ تحکم ورکړو” ‪،‬څوک چې د سبت په ورځ زمونږ سره د جنګ دپاره رَشى نو مونږ به د هغۀ سره جنګ وکړو ‪.‬نه به موږ ټول مړه کيږو ‪،‬‬ ‫لکه زموږ د وروڼو په څير چې په پټو ځايونو کې وژل شوي‪.‬‬ ‫‪ ٤۲‬بيا هغه ُه د َسديانو يوه ډله رَغله کوم چه د بنى َطسرَئيلو ُکړه سړے وو َدؤ هم هغه ټول چه په خپله خوښه دد شريعت طرفدَر توو‪.‬‬ ‫‪ ٤۳‬هم هغه ټول چه دد ظلم دد پاره ُښتيدلے توو دد هغوئ سره يوځاى شول َدؤ دد هغوئ دد َوسيدو ځائے توو‪.‬‬ ‫‪ ٤٤‬نو هغوئ دد خپلو لښکرو سره يوځاى شول َدؤ په خپل ت‬ ‫غصه کښے ئے تګناهګارَن ووهل َدؤ بدکارَن ئے په خپل غضب کښے ووهل ‪،‬خو نور دد مدد دپاره دد قو تمونو ُه‬ ‫وُښتېدل‪.‬‬ ‫‪۴۵‬بيا ماُتياس َو د هغه ملګري شاوخوَ وګرځېدل َو قربانګاه يې رَښکته کړل‪:‬‬ ‫سنت موندلے شول ‪،‬هغوئ په زړورُيا سره سنت کړل‪.‬‬ ‫‪َ۴۶‬و د بنى َطسرَئيلو په سوَحلو کښې چې کوم ماشومان بې ت‬ ‫‪۴۷‬هغوئ هم د مغرور سړو پسې ګرځېدل َو کار د هغوئ په لس کښې شو‪.‬‬ ‫‪۴۸‬نو هغوئ د غېريهوديانو َو د بادشاهانو د لس نه شريعت رَوغوښتو َو نه يې هم ګناهګارَنو ُه د بري موقع ورکړه‪.‬‬ ‫‪۴۹‬کله چې هغه وخت رَنژدې شو چې ماُاُياس مړ شي ‪،‬نو هغه خپلو زَمنو ُه وويل« ‪َ:‬وس د غرور َو ملمتۍ زور زيات شوی دی ‪َ،‬و د ُباهۍ وخت َو د قهر غضب‬ ‫رَغلی دی‪:‬‬ ‫‪۵۰‬نو َوس زما زَمنو ‪،‬د شريعت دپاره لېوَل َوسئ َو خپل ژوند د خپلو پلرونو د لوظ دپاره ورکړئ‪.‬‬ ‫‪51‬د هغه څه په يادولو غږ وکړئ چې زموږ پلرونو په خپل وخت کې کړي دي ‪.‬نو ُاسو به لوی عزت َو ُل پاُې نوم ُرلسه کړئ‪.‬‬ ‫‪۵۲‬آيا َبرَهيم په َزمايښت کې وفادَر نه و موندل شوی ‪َ،‬و دَ د هغه لپاره د صدَقت لپاره ګمارل شوی و؟‬ ‫‪۵۳‬يوسف د خپل مصيبت په وخت کې حکم منلی َو د مصر څښتن شو‪.‬‬ ‫‪۵۴‬زمونږ پلر فينيس په زړورُيا َو زړورُيا سره د ُل پاُې کاهنانو عهد ُرلسه کړ‪.‬‬ ‫‪۵۵‬عيسی د کلم د پوره کولو په خاطر په َسرَييلو کې قاضي وټاکل شو‪.‬‬ ‫‪۵۶‬کالب د دې دپاره چې د جماعت نه مخکښې د دې تملک په ميرَث کښې ګوَه وى‪.‬‬ ‫‪57‬دَود د مهربانه کيدو له َمله د َبدي سلِنت ُخت درلود‪.‬‬ ‫‪َ ٥۸‬لياس د شريعت د پاره د جوش َو شوق په وجه آسمان ُه پورُه شو‪.‬‬ ‫‪۵۹‬حنانيه ‪،‬عزرياه َو ميسائيل په َيمان رَوړلو سره د َور نه بچ شول‪.‬‬ ‫‪۶۰‬دَنيل د خپلې بې ګناهۍ په وجه د زمريانو له خولې خلص شو‪.‬‬ ‫‪َ ٦۱‬دؤ په ټول عمر کښے دَ خيال ساُئ چه څوک چه په هغۀ ُوکل کوى هغه به غالب نۀ شى‪.‬‬ ‫‪۶۲‬نو د ګناهکار سړى له خبرو مه وېرېږه ‪،‬ځکه چې د هغه جلل به د ګودر َو چينجي وي‪.‬‬ ‫‪۶۳‬نن به هغه پورُه کړے شى َو سبا به هغه پيدَ نۀ شى ‪،‬ځکه چې هغه په خاورو کښې وَپس شوى دى ‪َ،‬و د هغۀ خيال به هيڅ نۀ شى‪.‬‬ ‫‪۶۴‬نو زما زَمنو ‪،‬زړور َوسئ َو د قانون په خاطر خپل ځانونه سړی وښايئ ‪.‬ځکه چې په دې سره به ُاسو وياړ ُرلسه کړئ‪.‬‬ ‫‪َ ٦٥‬دؤ وګوره ‪،‬زد ۀ پوهيږم چه ستاسو ورور شمعتون يو نصيحت کوونکى سړے دے ‪،‬هغه ُه ُل غوږ ونيسئ ‪،‬هغه به ستاسو پلر وي‪.‬‬ ‫‪۶۶‬لکه څنګه چې د يهودَ مکابيوس په َړه ‪،‬هغه حتی د ځوَنۍ څخه خورَ پياوړی َو پياوړی و ‪َ:‬جازه رَکړئ چې هغه ستاسو مشر شي َو د خلکو سره جګړه وکړي‪.‬‬ ‫‪۶۷‬ټول هغه کسان هم ونيسئ چې د قانون مرَعات کوي َو د خپلو خلکو د ظلم غچ وَخلي‪.‬‬ ‫‪۶۸‬کافرَنو ُه پوره جزَ ورکړئ َو د شريعت حکمونو ُه پام وکړئ‪.‬‬ ‫‪ ٦۹‬نو هغۀ هغوئ ُه برکت ورکړ َدؤ دد خپلو پلرونو سره يوځاى شو‪.‬‬ ‫‪۷۰‬هغه په يو سل شپږ څلوېښتم کال کښې مړ شو َو د هغۀ زَمنو هغه په مودين کښې د خپلو پلرونو په هديره کښې ښخ کړ َو ټولو بنى َطسرَئيلو د هغۀ په خاطر ډېر ماُم‬ ‫وکړ‪.‬‬ ‫دریم څپرکی‬ ‫‪۱‬بيا د هغه زوی يهودَ ‪،‬چې مکابيوس نومېده ‪،‬د هغه پر ځای رَپورُه شو‪.‬‬ ‫وروڼو د هغۀ مدد وکړو َو هغوئ هم د هغۀ د پلر سره ملګرے توو َو هغوئ د بنى َطسرَئيلو په جنګ کښې په خوشحالۍ سره جنګېدل‪.‬‬ ‫‪۲‬د هغۀ ټولو ت‬ ‫‪۳‬نو هغۀ د خپلو خلقو دپاره لوئ عزت وکړو ‪،‬د يو لوئ په شان يې سينه َغوستلو ‪َ،‬و د جنګ په شان يې د هغۀ په غېږ کښې ګېر کړو َو جنګونه يې وکړل َو په خپله ُوره‬ ‫يې د لښکر حَاظت وکړو‪.‬‬ ‫‪۴‬هغه په خپلو کارونو کښې د زمري په شان و ‪َ،‬و د زمري څرَغ په شان چې د خپل ښکار د پاره يې ژړل‪.‬‬ ‫‪۵‬ځکه چې هغۀ بدکارَن ُعقيب کړل ‪،‬هغوئ يې لټول َو هغه يې وسوزول چې د هغۀ خلقو ُه يې غصه ورکوله‪.‬‬ ‫‪ ٦‬نو ځکه بدکارَن دد هغۀ نه دد ويرې نه ټيټ شول َدؤ ټول دد بدکاره کارګرَن خَه شول ‪،‬ځکه چه دد هغۀ په لس کښے خلصون کامياب شو‪.‬‬ ‫‪۷‬هغۀ ډېر پادشاهان هم غمجن کړل َو يعقوب يې په خپلو کارونو خوشحاله کړ َو د هغه يادګار به د ُل دپاره برکت وي‪.‬‬ ‫‪۸‬همدَرنګه هغه د يهودَه په ښارونو کښې لړو ‪،‬د هغوئ نه يې بې دينان ُباه کړل َو د بنى َطسرَئيلو غضب به يې ختم کړو‪:‬‬ ‫‪ ۹‬نو هغه د زمکې ُر حده پورې مشهور شو ‪َ،‬و هغه ُه يې دَسې قبول کړل چې له منځه ُللو ُه ُيار وو‪.‬‬ ‫‪۱۰‬بيا َپولونيس غېر يهوديان َو د سامريه نه يو لوئ لښکر رَغونډ کړو چې د بنى َطسرَئيلو خلف جنګ وکړى‪.‬‬ ‫‪۱۱‬کله چې يهودَه دَ خبر شو نو د هغۀ د ليدو دپاره لړو َو هغه يې ووهلو َو هغه يې ووَژه ‪،‬ډېر نور هم پرېوُل ‪،‬خو پاُې نور وُښتېدل‪.‬‬ ‫‪۱۲‬نو ځکه يهودَ د هغوئ مالونه وَخستل َو د َپولونيس ُوره يې هم وَخسته َو په دې سره يې ټول عمر جنګ وکړ‪.‬‬ ‫‪۱۳‬کله چې د شام د لښکر يو مشر سيرون وَوريدل چې يهودَ د هغۀ سره د وفادَرَنو يوه ډله رَغونډه کړې وه چې د هغۀ سره جنګ ُه لړ شى‪.‬‬ ‫‪۱۴‬هغۀ ووئيل” ‪،‬زۀ به په بادشاهۍ کښې خپل نوم َو عزت ُرلسه کړم ‪.‬ځکه چې زه به د يهودَ َو د هغه سره د هغو کسانو سره جنګ وکړم چې د پاچا حکم ُه سپکاوی‬ ‫کوي‪.‬‬ ‫‪۱۵‬نو هغۀ هغه ُيار کړو چې لړ شى ‪َ،‬و د هغۀ سره يو لوئ بېدينه لښکر لړو چې د هغۀ مدد وکړى َو د بنى َطسرَئيلو غچ وَخلى‪.‬‬ ‫‪۱۶‬کله چې هغه د بِحورون غره ُه ورنژدې شو ‪،‬نو يهودَه د يوې وړې ډلې سره د هغۀ د ليدو دپاره لړو‪.‬‬ ‫‪ ۱۷‬کله چه هغوئ وليدل چه لښکر دد هغوئ دد پاره رَروَن دے نو يهودَه ُه ئے ووئيل چه”مونږ به څنګه کولى شو چه د دومره کم خلقو سره جنګ وکړو چه د دومره‬ ‫کوو؟‬ ‫لوئ خلقو سره جنګ وکړو َدؤ دومره غښتلى يتو چه دَ ټوله ورځ په روژه کښے ستړى ت‬ ‫‪ ۱۸‬يهودَ ورُه جوَب ورکړو چه”د ډيرو دپاره دَ ګرَنه خبره نده چه د يو څو په لسونو کښے بند پاُے شى ‪َ.‬و د آسمان د خدَی سره دَ ټول يو دی ‪،‬د لوی ډله ‪،‬يا يو‬ ‫کوچني شرکت سره سپارل‪:‬‬ ‫‪۱۹‬ځکه چې د جنګ بري د لښکر په ګڼه ګوڼه کې نه وي ‪.‬مګر ځوَک له آسمان څخه رَځي‪.‬‬ ‫‪۲۰‬هغوئ په ډېر غرور َو بدعملۍ سره زمونږ خلف رَځی چې مونږ َو زمونږ ښځې َو َولدونه ُباه کړی َو مونږ خرَب کړی‪.‬‬

‫کوو‪.‬‬ ‫‪ ۲۱‬خو تمونږ دد خپل ژوند َدؤ دد خپل قانون دد پاره جنګ ت‬ ‫‪۲۲‬نو ځکه چې مالطک تخدَئ به پخپله هغوئ زمونږ په مخکښې وغورزوى ‪َ،‬و د هغوئ نه مه وېرېږئ‪.‬‬ ‫‪۲۳‬کله چې هغۀ خبرې پرېښودلې نو ناڅاپه يې په هغوئ باندې ټوپ ووَهه َو په دې ُوګه سرون َو د هغۀ لښکر د هغۀ په مخکښې ُباه شو‪.‬‬ ‫‪۲۴‬هغوئ د بيتحورون د لندې نه ُر ميدَن پورې ُعقيب کړل ‪،‬چرُه چې د هغوئ َُه سوه سړى ووژل شول ‪َ.‬و پاُې شونې د فلستيانو خاورې ُه وُښتېدې‪.‬‬ ‫‪۲۵‬بيا د يهودَ َو د هغه د وروڼو ويره پيل شوه ‪َ،‬و د دوی شاوخوَ قومونو باندې د رَپرېوُلو لپاره خورَ لوی ويره پيل شوه‪:‬‬ ‫‪۲۶‬د هغۀ شهرت بادشاه ُه ورسېدو ‪َ،‬و ټولو قومونو د يهودَه د جنګونو خبرې کولې‪.‬‬ ‫‪۲۷‬کله چې بادشاه َنټيوکس دَ خبرې وَورېدې نو په قهر شو ‪،‬نو ځکه يې د خپلې خاورې ټول پوځونه ‪،‬حتی يو ډېر پياوړى لښکر ولېږلو َو رَټول يې کړو‪.‬‬ ‫‪۲۸‬هغۀ خپله خزَنه هم خلصه کړه َو خپلو عسکرو ُه يې د يو کال معاش ورکړو َو تحکم يې ورکړو چې هر وخت چې ورُه ضرورت وى ُيار َوسئ‪.‬‬ ‫‪۲۹‬خو کله چې هغه وليدل چې د هغه د خزَنې پيسې ناکامې شوې َو په هيوَد کې د هغه ُاوَن َو ُباهۍ له َمله چې هغه د پخوَنيو وختونو قوَنينو په لرې کولو کې په‬ ‫ځمکه رَوستلي وو ‪،‬لږې دي‪.‬‬ ‫‪۳۰‬هغه ويره درلوده چې نور به د هغه ُورونه بردَشت نه کړي َو نه به دَسې ډَلۍ ولري چې د پخوَ په څير په آزَدۍ سره ورکړي ‪،‬ځکه چې هغه د هغه څخه مخکې د‬ ‫پاچاهانو څخه لوړ و‪.‬‬ ‫‪۳۱‬نو په دې وجه هغه په خپل ذهن کښې ډېر مغشوش شو ‪،‬نو هغۀ َرَده وکړه چې فارس ُه لړ شى ‪،‬هلته د هېوَدونو د خزَنې د َخستلو َو ډېرې پيسې رَټولې کړې‪.‬‬ ‫‪۳۲‬نو هغه ليسياس ‪،‬يو َمير َو د وينې شاهي سړى پرېښود ‪،‬چې د فرَت سيند څخه د مصر ُر سرحدونو پورې د پاچا د چارو څارنه وکړي‪:‬‬ ‫‪َ ۳۳‬دؤ دد هغۀ زوئ َدنټيو تکوس رَوغوښتو ‪ُ،‬ر څو چه هغه بيا رَغے‪.‬‬ ‫‪۳۴‬د دې نه علوه هغۀ هغۀ ُه خپل نيم فوج َو هاُى ورکړو َو هغۀ ُه يې د ټولو هغو څۀ ذمه وَرى ورکړه چې هغه به يې کول ‪،‬لکه د هغوئ په باره کښې چې په يهودَه‬ ‫َو يروشلم کښې َوسېدل‪.‬‬ ‫‪۳۵‬د دې لپاره چې هغه د دوی په مقابل کې يو لښکر وَستوي چې د َسرَييلو ځوَک َو د بيت َلمقدس پاُې شوني له منځه يوسي َو له هغه ځای څخه د دوی يادګار لرې‬ ‫کړي‪.‬‬ ‫‪َ۳۶‬و هغه دې د هغوئ په ټولو برخو کښې پرديو ُه ځای ورکړی َو د هغوئ زمکه دې په قرعه کښې ُقسيم کړی‪.‬‬ ‫‪۳۷‬نو پادشاه د هغه نيمايي پوځونه چې پاُې وو له ځان سره يوړل َو د خپل شاهي ښار َنِاکيا څخه چې په يو سل َو َووه څلوېښتم کال کې وو روَن شو ‪َ.‬و هغه د فرَت‬ ‫سيند څخه ُير شو َو د لوړو هيوَدونو څخه ُير شو‪.‬‬ ‫‪۳۸‬بيا ليسياس د دوريمنيس زوئ پِولمي ‪،‬نيکانور َو ګورجياس د بادشاه د ملګرو نه ُکړه سړے غوره کړل‪.‬‬ ‫‪۳۹‬هغۀ د هغوئ سره څلويښت زره پياده سړى َو َووه زره َس سوَرَن ولېږل چې د يهودَه تملک ُه لړ شى َو هغه ُباه کړى لکه څنګه چې بادشاه تحکم ورکړے وو‪.‬‬ ‫‪۴۰‬نو هغوئ د خپل ټول طاقت سره روَن شول َدؤ رَغلل َدؤ دد َماؤس په تملک کښے ئے ودرول‪.‬‬ ‫‪۴۱‬د تملک ُجارَنو د هغوئ د شهرت په َورېدو سره ډېر زر َو سپين زر د نوکرَنو سره يوړل َو کمپ ُه ورننوُل چې بنى َطسرَئيليان د غلمانو دپاره پېري ‪،‬د شام َو د‬ ‫فلستيانو د تملک يو طاقت هم ‪.‬له دوی سره يوځای شول‪.‬‬ ‫‪۴۲‬کله چې يهودَ َو د هغه وروڼو وليدل چې مصيبتونه زيات شوي دي َو پوځونه په خپلو پولو کې خېمې َچولې وې ‪،‬ځکه چې هغوئ ُه پته وه چې بادشاه څنګه د خلقو د‬ ‫ُباه کولو َو په بشپړه ُوګه د ختمولو حکم ورکړے دے‪.‬‬ ‫‪۴۳‬هغوئ يو بل ُه ووئيل” ‪،‬رَځئ چې د خپلو خلقو ُباه شوى بخت بحال کړو َو د خپلو خلقو َو د مقدس ځائ دپاره جنګ وکړو‪.‬‬ ‫‪ ٤٤‬بيا جماعت رَغونډ شو چه دد جنګ دپاره ُيار شى َدؤ دتعا کوى َدؤ دد رحم َدؤ رحم وغوَړى‪.‬‬ ‫‪َ۴۵‬وس يروشلم د دښتې په شان خالي پروت و ‪،‬هلته د هغې هيڅ بچى نۀ توو چې دننه َو بهر ُللى توو ‪.‬په هغه ځای کې کافرَنو خپل َستوګنځای درلود ‪َ.‬و د يعقوب څخه‬ ‫خوښي وَخيستل شوه ‪َ،‬و د بربط سره پايپ بند شو‪.‬‬ ‫‪ ٤٦‬نو ځکه بنى َطسرَئيليان يوځاى رَغونډ شول َو د يروشلم په مقابل کښې ماسَه ُه رَغلل ‪.‬ځکه چې په مسَا کې هغه ځای و چيرې چې دوی دمخه په َسرَييلو کې‬ ‫لمونځ کاوه‪.‬‬ ‫‪ ٤۷‬بيا هغوئ په هغه ورځ روژه ونيوله َدؤ ټاټ ئے َغوستلو َدؤ په سرونو ئے َيري وَچوى َدؤ خپلے کالے ئے ئے کښل‪.‬‬ ‫‪َ ٤۸‬دؤ دد شريعت کطتاب ئے پرَنستلو ‪،‬چرُه چه قو تمونو دد خپلو عکسونو دد رنګولو کوشش کولو‪.‬‬ ‫‪۴۹‬هغوئ د کاهنانو جامې ‪َ،‬وله مېوه َو لسمه برخه هم رَوړه ‪َ،‬و ناصريان يې رَوپارول ‪،‬چا چې خپلې ورځې پوره کړې وې‪.‬‬ ‫‪ ٥۰‬بيا هغوئ د آسمان طرف ُه په َوچت آوَز چغے کړو َدؤ وئے وئيل چه”مونږ دد دے سره څۀ وکړو َدؤ چرُه به بوُلو؟‬ ‫‪۵۱‬ځکه چې ستا مقدس ځای ُر پښو لندې شوی َو ناپاک شوی دی ‪َ،‬و ستا کاهنان په سختۍ کې دي َو ښکته شوي دي‪.‬‬ ‫‪َ۵۲‬و ګورئ ‪،‬قومونه زمونږ په خلف سره رَغونډ شوي دي چې مونږ ُباه کړي ‪،‬چې هغوئ زمونږ خلف څه ګمان کوي ‪ُ،‬ه پوهېږې‪.‬‬ ‫‪ ۵۳‬تمونږ به څنګه د هغوئ په مقابل کښې ودرېدلے شتو ‪،‬پرُه لدې چې ُه زمونږ مدد کوې؟‬ ‫‪ ٥٤‬بيا هغوئ بيړۍ وغږوله َدؤ په لوړ آوَز ئے چغې وهلې‪.‬‬ ‫‪َ۵۵‬و د دې نه پس يهودَه په خلقو باندې کپتانان مقرر کړل ‪،‬حتا د زرو نه زيات ‪،‬په سلهاؤ ‪،‬پنځوسو نه زيات َو د لسګو نه زيات مشرَن‪.‬‬ ‫‪۵۶‬خو لکه څنګه چې کورونه جوړېدل ‪،‬يا يې ښځې جوړې کړې وې ‪،‬يا يې د َنګورو باغونه کرل َو يا يې وېرېدل ‪،‬هغوئ ُه چې هغه َمر وکړ چې د شريعت سره سم‬ ‫هر يو خپل کور ُه ستانه شي‪.‬‬ ‫‪۵۷‬نو خېمه يې لرې کړه َو د َماؤس جنوب طرف ُه يې خېمه ولګوله‪.‬‬ ‫‪َ۵۸‬و يهودَ وويل ‪:‬خپل ځانونه وسپارئ َو زړور َوسئ َو وګورئ چې ُاسو د سهار په وړَندې چمتو ياست چې ُاسو د دې قومونو سره جنګ وکړئ چې زموږ َو زموږ‬ ‫مقدس ځای د ُباه کولو لپاره زموږ په مقابل کې رَټول شوي دي‪:‬‬ ‫‪۵۹‬ځکه چې زمونږ د پاره دَ غوره ده چې په جنګ کښې مړ شو ‪،‬د دې نه چې د خپلو خلقو َو د خپل مقدس ځائې مصيبتونه وګورو‪.‬‬ ‫‪۶۰‬خو بيا هم لکه څنګه چې د خدَی َرَده په آسمان کې ده نو هغه دې وکړي‪.‬‬ ‫څپرکی‪4‬‬ ‫‪۱‬بيا ګورجياس پنځه زره پياده سپورَن َو زر ُر ټولو ښه آس سوَرَن رَوغوښتل َو د شپې له خوَ د کمپ څخه ووُل‪.‬‬ ‫‪ ۲‬آخر هغه به دد ي تهوديانو په پنډغالي کښے رَښکته شى َدؤ ناڅاپه به ئے ووژنى ‪َ.‬و د کل سړي د هغه لرښود وو‪.‬‬ ‫‪۳‬کله چې يهودَ دَ وَورېدل ‪،‬نو هغه پخپله َو د هغه سره زړور سړى يې لرې کړل ‪،‬د دې دپاره چې د بادشاه لښکر چې په َماؤس کښې توو وځپلو‪.‬‬ ‫‪۴‬په دَسې حال کې چې ُر َوسه ځوَکونه له کمپ څخه ويستل شوي دي‪.‬‬ ‫‪۵‬په عين وخت کې ګورجياس د شپې په وخت کې د يهودَ کمپ ُه رَغی َو هلته يې هيڅوک ونه موند ‪،‬نو په غرونو کې يې لټول ‪،‬ځکه چې هغه وويل ‪:‬دَ ملګري زموږ‬ ‫څخه ُښتي‪.‬‬ ‫‪۶‬خو څنګه چې ورځ شوه ‪،‬يهودَه په ميدَن کښې د درې زره سړو سره ځان ښکاره کړو چې د هغوئ سره نه زغره وه َو نه ُوره‪.‬‬ ‫‪۷‬هغوئ د قومونو کمپ وليدلو ‪،‬چې دَ مضبوطه َو ښه ګنډل شوې وه ‪َ،‬و د آسونو په شاوخوَ کښې رَغونډه شوې وه ‪َ.‬و دَ د جګړې ماهر وو‪.‬‬ ‫‪۸‬بيا يهودَه هغو سړو ُه چې د هغۀ سره توو ووئيل” ‪،‬د هغوئ د خلقو نه وېرېږئ َو د هغوئ د حملې نه وېرېږئ‪.‬‬

‫‪۹‬په ياد ولرئ چې څنګه زمونږ پلرونه په سور سمندر کې خلص شول ‪،‬کله چې فرعون د لښکر سره د هغوئ ُعقيب کړل‪.‬‬ ‫‪۱۰‬نو َوس رَځى چې آسمان ُه فرياد وکړو ‪،‬کۀ چرې مالطک تخدَئ په مونږ رحم وکړى ‪َ،‬و زمونږ د پلرونو هغه لوظ په ياد ساُى ‪َ،‬و دَ لښکر به نن زمونږ په مخکښې‬ ‫ُباه کړى‪.‬‬ ‫‪۱۱‬د دې دپاره چې ټول قومونه پوه شي چې يو څوک دے چې بنى َطسرَئيل بچ کوى َو بچ کوى‪.‬‬ ‫‪۱۲‬بيا پرديو سترګې پورُه کړې َو هغوی يې وليدل چې د هغوی په مقابل کې رَ روَن وو‪.‬‬ ‫‪۱۳‬نو هغوئ د کمپ نه بهر د جنګ دپاره لړل ‪.‬خو هغوئ چې د يهودَه سره توو هغوئ خپل سورى وغږول‪.‬‬ ‫‪۱۴‬نو هغوئ په جنګ کښې شامل شول َو هغه قومان چې نارَمه شول په ميدَن کښې وُښتېدل‪.‬‬ ‫‪۱۵‬خو بيا هم د هغوئ ټول شاُه په ُتوره ووژل شول ‪،‬ځکه چې هغوئ هغوئ ُعقيب کړى توو ُر ګذره ‪،‬د َډوميا ‪َ،‬زوُوس َو جمنيا ُر ميدَنونو پورې ‪،‬چې په هغوئ‬ ‫باندې درې زره کسان ووژل شول‪.‬‬ ‫‪۱۶‬دَ کار وشو ‪،‬يهودَ د خپل لښکر سره د هغوئ د ُعقيب نه وَپس رَغلو‪،‬‬ ‫‪َ۱۷‬دؤ خلقو ُه ئے ووئيل” ‪،‬د ما طل غنيمت للچ مه کوئ ځکه چې زمونږ په وړَندې جنګ دى‪.‬‬ ‫‪َ۱۸‬و ګورجياس َو د هغه لښکر دلته په غره کې زمونږ سره دی ‪،‬خو َوس زمونږ د دښمنانو په مقابل کې ودريږئ َو په هغوی باندې غالبه شئ َو له دې وروسته به‬ ‫ُاسو په زړورُيا سره د غنيمت مالونه وَخلئ‪.‬‬ ‫‪۱۹‬کله چې يهودَ ل دَ خبرې کولې ‪،‬د هغوی يوه برخه د غره څخه رَښکاره شوه‪:‬‬ ‫‪۲۰‬کله چې هغوئ پوهېدل چې يهودَنو خپل لښکر ُېښته کړې ده َو خېمې يې سوځولې دي ‪.‬د لوګي لپاره چې ليدل کيده َعلن وکړ چې څه شوي دي‪:‬‬ ‫‪۲۱‬کله چې هغوئ دَ څيزونه درک کړل نو سخت وېرېدل َو د يهودَه لښکر يې په ميدَن کښې وليدل چې جنګ ُه ُيار وو‪.‬‬ ‫‪۲۲‬هغوئ هر يو د پرديو وطن ُه وُښتېدل‪.‬‬ ‫‪۲۳‬بيا يهودَه د خېمو د خرَبولو دپاره وَپس رَغلو ‪،‬چرُه چې هغوئ ُه ډېر سره زر ‪،‬سپين زر ‪،‬آبي ورېښم ‪،‬د سمندر َرغوَني رنګ َو لوئ مال توو‪.‬‬ ‫‪۲۴‬د دې نه پس هغوئ کور ُه لړل ‪،‬د شکر ګذَرۍ سندرې يې وويلې ‪َ،‬و په آسمان کښې يې د مالطک تخدَئ ثنا وکړه ‪،‬ځکه چې دَ ښه ده ‪،‬ځکه چې د هغۀ رحم د ُل دپاره‬ ‫پاُې دے‪.‬‬ ‫‪۲۵‬نو په هغه ورځ بنى َطسرَئيلو ُه لوئ نجات ورکړے شو‪.‬‬ ‫‪۲۶‬نو ټول پرديان چې ُښتيدلي وو رَغلل َو ليسياس ُه يې وويل چې څه پيښ شوي دي‪:‬‬ ‫‪۲۷‬کله چې هغه د دې خبرې وَورېدې نو حيرَن شو َو بې هوشه شو ‪،‬ځکه چې نه د بنى َطسرَئيلو سره دَسې کارونه شوى توو َو نه هم هغه څيزونه چې بادشاه ورُه َمر‬ ‫کړى توو‪.‬‬ ‫‪۲۸‬نو بل کال د ليسياس نه پس درې څلويښت زره غوره پياده سړى َو پينځه زره آس سوَرَن رَغونډ کړل چې د هغوئ ُابع شى‪.‬‬ ‫‪۲۹‬نو هغوئ َدوميه ُه رَغلل َو په بيتسوره کښې يې خېمې ودرولې َو يهودَه د هغوئ سره د لسو زرو سړو سره ملقات وکړ‪.‬‬ ‫‪۳۰‬کله چې هغۀ هغه لوئ لښکر وليدلو نو دعا يې وکړه َو وې وئيل” ‪َ،‬ے د بنى َطسرَئيلو نجات ورکوونکے ‪ُ،‬ه بختور يې چې د خپل خط دمت کوونکى دَود په لس يې د‬ ‫زورور سړى ظلم ختم کړو َو د پرديو لښکر يې په لسونو کښې ورکړو ‪.‬يوناُن د ساؤل زوی ‪َ،‬و د هغه زغره وړونکی؛‬ ‫سر سوَرو په وجه شرمنده شى‪.‬‬ ‫‪۳۱‬دَ لښکر د خپل قوم بنى َطسرَئيلو په لس کښې بند کړه َو هغوئ د خپل طاقت َو َ ت‬ ‫‪۳۲‬هغوئ به همت نۀ وَئى ‪َ،‬و د هغوئ زړورُيا له مينځه لړه شى ‪َ،‬و د هغوئ د ُباهۍ په وخت کښې دې لړزى‪.‬‬ ‫صَت ووَئى‪.‬‬ ‫‪۳۳‬هغوئ د هغوئ په ُوره وغورځوئ څوک چې ستا سره مينه لري ‪َ،‬و ټول هغه څوک چې ستا نوم پېژني د شکرَنې سره ستا ثناء ط‬ ‫‪۳۴‬نو هغوئ په جنګ کښې شامل شول ‪َ.‬و د لسياس د لښکر شاوخوَ پنځه زره کسان وژل شوي وو ‪،‬حتی د دوی څخه مخکې هم وژل شوي وو‪.‬‬ ‫‪۳۵‬کله چې ليسياس وليدل چې خپل لښکر ُېښته کوي َو د يهودَه د لښکرو زړورُيا َو څنګه چې هغوی په زړورُيا سره د ژوند کولو يا وژلو لپاره ُيار دي ‪،‬نو هغه‬ ‫َنِاکيا ُه لړ َو د پرديو خلکو يوه ډله يې رَغونډه کړه َو خپل لښکر يې زيات کړ ‪.‬د هغه په ​ ​ پرُله ‪،‬هغه َرَده وکړه چې يو ځل بيا يهودي ُه رَشي‪.‬‬ ‫‪۳۶‬بيا يهودَ َو د هغه وروڼو وويل ‪،‬ګورئ ‪،‬زمونږ دښمنان نارَمه دي ‪،‬رَځئ چې لړ شو چې مقدس ځای پاک کړو َو وقف يې کړو‪.‬‬ ‫‪۳۷‬په دې سره ټول لښکر يو ځای شول َو د سيون غره ُه لړل‪.‬‬ ‫‪۳۸‬کله چې هغوئ وليدل چې مقدس ځای ورَن َو د قربانۍ ځای ناپاک شوی ‪،‬دروَزې سوزېدلې َو په محکمو کې بوټي وده کوي لکه په ځنګل کې ‪،‬يا په غرونو کې ‪،‬‬ ‫هو ‪َ،‬و د کاهنانو کوټې رَښکته شوې‪.‬‬ ‫‪۳۹‬هغوی خپل کالي رَ وغورځول ‪،‬ډېر ژړَ يې وکړه َو په سرونو يې َيرې وَچولې‪.‬‬ ‫‪َ۴۰‬دؤ دد هغوئ په مخونو زمکه رَښکته شول َدؤ دد ب تتروبتونو په وَؤرولو َدؤ دد آسمان په طرف ئے چغه کړه‪.‬‬ ‫‪۴۱‬بيا يهودَه څو کسان مقرر کړل چې د هغو کسانو سره جنګ وکړي چې په قلعه کښې توو ‪ُ،‬ر هغې پورې چې هغه مقدس ځائ پاک کړى‪.‬‬ ‫‪ ٤۲‬نو هغۀ دَسې َطمامان غوره کړل چې بې ګناه خبرې کوى ‪،‬لکه چې په شريعت خوښ وى‪.‬‬ ‫‪۴۳‬چا چې مقدس ځای پاک کړو َو ناپاک شوي کاڼي يې په ناپاک ځای کې وَچول‪.‬‬ ‫‪ ٤٤‬کله چه هغوئ دَ مشوره کوله چه د سوزېدتونکې نذرَنې د قربانۍ څۀ څۀ کول پکار دى چې تکوم يې ناپاک توو‪.‬‬ ‫‪۴۵‬هغوی دَ غوره وګڼله چې هغه رَښکته کړي ‪،‬دَسې نه چې دَ د دوی د ملمتۍ سبب شي ‪،‬ځکه چې قومونو هغه ناپاک کړی و ‪،‬نو ځکه يې رَښکته کړ‪.‬‬ ‫‪َ۴۶‬دؤ دد تخدَئے دد غرۀ نه ئے په يو مناسب ځائے کښے ُيڼے َيښودلے توو ‪ُ،‬ر څو چه هلته يو نبي رَشى چه دد هغوئ سره څۀ کيږى‪.‬‬ ‫‪ ٤۷‬بيا هغوئ دد شريعت په تمِابق کاڼے وَخستلو َدؤ دد پخوَنى قتربانى په تمِابق يې يوه نوې قربانګاه جوړه کړه‪.‬‬ ‫‪َ ٤۸‬دؤ دد تخدَئے په کور کښے ت‬ ‫څيزونه جوړ کړل َدؤ دربارونه ئے مقدس کړل‪.‬‬ ‫‪۴۹‬هغوئ نوي مقدس لوښي هم جوړ کړل َو د کور دننه يې شمعدَن ‪،‬د سوزېدونکې نذرَنې قربانګاه ‪،‬خوشبويه َو مېز هم رَوړل‪.‬‬ ‫‪۵۰‬هغوی په قربانګاه باندې خوشبويي سوزوله َو هغه څرَغونه چې د شمعې په سر وو ‪،‬د دې لپاره چې په کور کې رڼا ورکړي‪.‬‬ ‫‪۵۱‬بيا يې ډوډۍ په مېز باندې کېښوده َو پرده يې وَچوله َو ټول هغه کارونه يې سرُه ورسول چې د هغوی په جوړولو پيل شوي وو‪.‬‬ ‫‪َ۵۲‬وس د نهمې مياشتې په پينځه ويشتمه ورځ چې په يو سل َو َُه څلوېښتم کال کې د کاسليو مياشت بلل کېږي ‪،‬سهار وختي پاڅېدل‪.‬‬ ‫‪َ۵۳‬و د سوزېدونکې نذرَنې په نوې قربانګاه باندې چې هغوئ جوړه کړې وه د شريعت مِابق نذرَنه پېش کړه‪.‬‬ ‫‪۵۴‬وګوره ‪،‬په کوم وخت َو کومه ورځ قومونو دَ ناپاکه کړې وه ‪،‬حتی په هغه وخت کې دَ په سندرو ‪،‬سرونو ‪،‬بربِونو َو چمنونو سره وقف شوی و‪.‬‬ ‫‪۵۵‬بيا ټولو خلکو په خپلو مخونو رَښکته شول َو د آسمان د خدَی پاک ثنا َو ثنا يې کوله چا چې هغوی ُه ښه بريا ورکړې وه‪.‬‬ ‫‪۵۶‬نو هغوئ َُه ورځې د قربانۍ نذرَنې وساُلې َو په خوشحالۍ سره يې سوزېدونکې نذرَنې پېش کړې ‪َ،‬و د خلصون َو د ستاينې نذرَنې يې پېش کړې‪.‬‬ ‫‪۵۷‬هغوی د معبد مخينۍ برخه هم د سرو زرو په ُاجونو َو ډَلونو َغوستې وه ‪َ.‬و دروَزې َو کوټې يې نوي کړې َو دروَزې يې پر ځوړند کړې وې‪.‬‬ ‫‪۵۸‬په دې ډول د خلکو په منځ کې ډېره خوښي وه ‪،‬ځکه چې د قومونو ملمتي ختمه شوه‪.‬‬ ‫‪۵۹‬همدَرنګه يهودَه َو د هغه وروڼو د بنى َطسرَئيلو د ټولى جماعت سره تحکم ورکړو چې د قتربانګاه د نذرَنې ورځې دې د کال نه ُر کال پورې د َُو ورځو په وقَه‬ ‫کښې ساُلې شى ‪،‬د کسلو د مياشتې د پينځۀ َو شلمې ورځې نه ‪.‬په خوښۍ َو خوښۍ سره‪.‬‬ ‫‪۶۰‬په هغه وخت کښې هغوئ د صيون غر هم د لوړ دېوَلونو َو مضبوطو برجونو سره جوړ کړو ‪،‬دَسې نۀ وى چې غېريهوديان رَشي َو هغه د پخوَ په شان ودروي‪.‬‬ ‫‪۶۱‬هغوی هلته د ساُلو لپاره ګارنيزيون جوړ کړ َو بيتسوره يې د ساُلو لپاره جوړه کړه ‪.‬چې خلک ممکن د َدوميا په وړَندې دفاع ولري‪.‬‬

‫څپرکی‪5‬‬ ‫‪۱‬کله چې شاوخوَ قومونو دَ وَورېدل چې قربانګاه جوړه شوې َو مقدس ځای د پخوَ په څير نوی شو ‪،‬نو دوی ډير نارَضه شول‪.‬‬ ‫‪۲‬نو هغوئ د يعقوب د نسل د ُباه کولو فکر وکړو چې د هغوئ په مينځ کښې توو ‪،‬نو هغوئ د خلقو په وژلو َو ُباه کولو شروع وکړه‪.‬‬ ‫‪۳‬بيا يهودَه د عيساؤ د بنى َطسرَئيلو سره په َدوميا کښې په عربِين کښې جنګ وکړ ‪،‬ځکه چې هغوئ ګېل محاصره کړے توو ‪،‬هغۀ هغوئ ُه سخت شکست ورکړو ‪،‬د‬ ‫هغوئ زړورُيا يې ختمه کړه َو د هغوئ مالونه يې وَخستل‪.‬‬ ‫‪۴‬همدَرنګه هغه د بنى د َولدونو زخم هم ياد کړو ‪،‬چې د خلقو د پاره يو جال َو جرم وو ‪،‬چې هغوئ په لرو کښې د هغوئ په َنتظار کښې ناست وو‪.‬‬ ‫‪۵‬نو هغۀ هغوئ په برجونو کښې بند کړل ‪،‬د هغوئ خلف يې خېمې ودرولې َو په بشپړه ُوګه يې ُباه کړل ‪،‬د هغه ځائ برجونه َو هغه ټول څۀ چې په کښې توو په َور‬ ‫کښې يې وسوزول‪.‬‬ ‫‪۶‬بيا هغه بنی عمون ُه لړو ‪،‬چرُه چې هغه د خپل مشر ُيموُيوس سره يو لوی طاقت َو ډير خلک وليدل‪.‬‬ ‫‪۷‬نو هغۀ د هغوئ سره ډېر جنګونه وکړل ‪ُ،‬ر دې چې هغوئ د هغۀ په وړَندې نارَمه شول ‪َ.‬و هغه يې ووهل‪.‬‬ ‫‪۸‬کله چې هغه د جازر ښارونه د هغه د ښارګوټو سره ونيولو ‪،‬هغه وَپس يهوديه ُه لړو‪.‬‬ ‫‪۹‬بيا هغه قومونه چې په جلعاد کښې وو د بنى َطسرَئيلو خط لف رَغونډ شول چې د هغوئ په کوټو کښې وو ‪،‬چې هغوئ ُباه کړى ‪.‬خو هغوی د دَُما کل ُه وُښتېدل‪.‬‬ ‫وروڼو ُه ئے خِونه وَستول چه زمونږ په شاوخوَ کښے قومونه زمونږ په خلف رَغونډ شوى دى چه مونږ ُباه کړى‪.‬‬ ‫‪َ۱۰‬و يهودَ َدؤ دد هغۀ ت‬ ‫‪َ۱۱‬و هغوئ دد رَُلو ُيارى کوى َدؤ هغه قلعه ئے ونيسى چرُه چه تمونږ ُښتيدلے يتو ‪ُ،‬يموُيوس دد هغوئ دد لښکر مشر توو‪.‬‬ ‫‪۱۲‬نو َوس رَشئ َو مونږ د هغوئ د لس نه بچ کړئ ‪،‬ځکه چې زمونږ ډېر وژل شوي دي‪.‬‬ ‫‪۱۳‬هو ‪،‬زمونږ ټول وروڼه چې د طوبي په ځايونو کښې وو وژل شوي دي ‪:‬د هغوئ ښځې َو د هغوئ بچي هم هغوئ يرغمل کړل َو د هغوئ سامان يې بوُلو ‪َ.‬و هلته‬ ‫يې شاوخوَ زر ُنه ووژل‪.‬‬ ‫‪۱۴‬کله چې دَ خِونه ل لوستلے توو ‪،‬نو ګورئ ‪،‬د ګليل نه بل پېغمبرَن رَغلل چې خپلې جامې يې په ُن کړې وې ‪،‬چا چې دَ حط کمت بيان کړو‪،‬‬ ‫‪َ ۱٥‬دؤ وئے وئيل چه دد پتتتليميس َدؤ دد طائروس َدؤ صيدَ َدؤ دد ټول ګيليل دد غير ي تهوديانو په ضد رَغونډ شوى دى چه تمونږ ُباه کړى‪.‬‬ ‫‪۱۶‬کله چې د يهودَه َو خلقو دَ خبرې وَورېدې نو يوه لويه جرګه رَغونډه شوه چې مشوره وکړي چې د خپلو هغو وروڼو دپاره څۀ وکړي کوم چې په مصيبت کښې وو‬ ‫َو په هغوئ يې حمله وکړه‪.‬‬ ‫‪۱۷‬بيا يهودَه خپل ورور شمعون ُه ووئيل” ‪ُ،‬اسو سړى وټاکئ َو لړ شئ َو خپل وروڼه چې په ګليل کښې دي خلص کړئ ‪،‬ځکه چې زۀ َو زما ورور يوناُن به د ګلعاد‬ ‫وطن ُه ځو‪.‬‬ ‫‪۱۸‬نو هغۀ د زکريا زوئ يتوسف َدؤ دد خلقو سردَرَن َزَريا دد ي تهودَه دد بچو سره دد ي تهودَه دد ساُلو دپاره پريښودل‪.‬‬ ‫‪۱۹‬هغۀ ورُه تحکم ورکړو چې د دې خلقو ذمه وَري په غاړه وَخله َو وګوره چې ُر هغه وخته پورې د قومونو سره جنګ مه کوئ چې مونږ بيا رَشو‪.‬‬ ‫‪َ۲۰‬وس شمعون ُه درې زره سړى ورکړل شول چې ګليل ُه لړ شى ‪َ،‬و يهودَه ُه َُه زره سړى د جلد د تملک دپاره ورکړل شول‪.‬‬ ‫‪۲۱‬بيا شمعون ګليل ُه لړو ‪،‬هلته يې د قومونو سره ډېر جنګونه وکړل ‪،‬نو د هغه نه قومان نارَمه شول‪.‬‬ ‫‪۲۲‬هغۀ هغوئ ُعقيب کړل َو د بِليميس دروَزې ُه يې بوُلل ‪َ.‬و شاوخوَ درې زره کسان د قومونو له خوَ ووژل شول ‪،‬چې د هغوی مالونه يې وَخيستل‪.‬‬ ‫‪َ۲۳‬دؤ هغوئ چه په ګليل َدؤ َرباُى کښے توو ‪،‬دد خپلو ښځو َدؤ بچو َدؤ هر څۀ چه دد هغوئ سره توو هغه دد ځان سره بوُلل َدؤ په ډير خوشحالئ ي تهوديه کښے ئے رَوستل‪.‬‬ ‫‪۲۴‬يهودَ مکابيوس َو د هغه ورور يوناُن هم د َردن سيند ُه لړل َو په دښته کې يې درې ورځې سَر وکړ‪.‬‬ ‫وروڼو سره شوى توو هغوئ ُه يې ووئيل‪:‬‬ ‫‪۲۵‬چېرُه چې هغوئ د نباُانو سره ملقات وکړ چې هغوئ ُه په َمن کښې رَغلل َو هر څۀ چې د الد په تملک کښې د خپلو ت‬ ‫‪َ۲۶‬دؤ دد هغوئ ډيرے په بوسورَ ‪،‬بتسور ‪َ،‬دليما ‪،‬کاسَور ‪ ،‬دم دکدد َدؤ کارنايم کښې بند توو ‪.‬دَ ټول ښارونه قوي َو لوی دي‪:‬‬ ‫‪َ۲۷‬و دَ چې هغوئ د جلعاد د تملک په نورو ښارونو کښې بند توو ‪َ،‬و دَ چې سبا هغوئ مقرر کړى توو چې خپل لښکر د قلعو خلف رَولى ‪،‬هغوئ به ونيسي َو په يوه‬ ‫ورځ به يې ټول ُباه کړى‪.‬‬ ‫‪۲۸‬نو يهودَ َو د هغه لښکر ناڅاپه د صحرَ په لره د بوسورَ په لور روَن شول ‪َ.‬و کله چې هغه ښار فتح کړ ‪،‬نو ټول نارينه يې د ُورې په وسيله ووژل ‪،‬د هغوی ټول‬ ‫مالونه يې وَخيستل َو ښار يې په َور کې وسوځاوه‪.‬‬ ‫‪۲۹‬هغه د شپې له هغه ځايه ووُل َو ُر هغه پورې لړ چې کل ُه ورسېد‪.‬‬ ‫‪َ۳۰‬دؤ کله چه سحر هغوئ پورُه وکتل َدؤ هلته يو بے شمار خلق دد کل دد نيولو دد پاره زينے َدؤ دد جنګ نور سامانونه َتوچتے وو ‪،‬ځکه چه هغوئ په هغوئ حمله کوله‪.‬‬ ‫‪۳۱‬کله چې يهودَ وليدل چې جګړه پېل شوې ده َو د ښار چغې د َسمان خوَ ُه پورُه شوې ‪،‬په سوريو َو يو لوى َوَز سره‪.‬‬ ‫‪۳۲‬هغۀ خپل لښکر ُه ووئيل” ‪،‬نن ورځ د خپلو وروڼو دپاره جنګ وکړه‪.‬‬ ‫‪۳۳‬نو هغه په دريو ډلو کښې د هغوئ نه شاُه روَن شو ‪،‬چا چې د هغوئ بېړۍ وغږولې َو په دعا يې ژړل‪.‬‬ ‫‪۳۴‬بيا د ُيموُيوس لښکر خبر شو چې دَ مکابيوس دی ‪،‬نو د هغه څخه وُښتيد ‪،‬نو ځکه يې هغوی په لوی ډول ووژل ‪.‬نو په هغه ورځ د هغوی څخه شاوخوَ َُه زره‬ ‫کسان ووژل شول‪.‬‬ ‫‪۳۵‬دَ کار وشو ‪،‬يهودَ ماسَا ُه مخه کړه ‪َ.‬و وروسته له هغه چې هغه يې بريد وکړ ‪،‬هغه يې ونيول َو ټول نارينه يې ووژل ‪َ،‬و د هغې څخه يې مالونه ُرلسه کړل َو په‬ ‫َور کې يې وسوځول‪.‬‬ ‫‪۳۶‬هغۀ له هغه ځايه لړو َو کاسَون ‪،‬ماجد ‪،‬بوسور َو د جلعاد د تملک نور ښارونه يې ونيول‪.‬‬ ‫‪۳۷‬د دې شيانو نه پس ُيموُيوس يو بل لښکر رَغونډ کړو َو د سيند نه د رَفون په مقابل کښې يې خېمې ولګولې‪.‬‬ ‫‪۳۸‬نو يهودَه د لښکر د جاسوسۍ دپاره سړى ولېږل چې هغۀ ُه خبر ورکړو چې” ‪،‬ټول قومونه چې زمونږ په شاوخوَ کښې دي هغوئ ُه رَغونډ شوى دى ‪،‬حتا يو لوئ‬ ‫لښکر هم‪.‬‬ ‫‪۳۹‬هغۀ عربان هم د هغوئ سره د مرستې دپاره ګمارلي دي َو هغوئ د سيند په غاړه خپلې خېمې ودرولې َو ُيار دي چې رَشي َو ستا سره جنګ وکړي ‪.‬په دې سره‬ ‫يهودَ د هغوئ ليدو ُه لړ‪.‬‬ ‫‪۴۰‬بيا ُيموُيوس د خپل لښکر مشر ُه ووئيل” ‪،‬کله چې يهودَ َو د هغۀ لښکر د سيند غاړې ُه رَشى ‪،‬کۀ چرې هغه َول مونږ ُه ُېر شى ‪،‬نو مونږ به د هغۀ مقابله نۀ شو‬ ‫کولے ‪.‬ځکه چې هغه به په زور سره زموږ په وړَندې غالب شي‪:‬‬ ‫سو َؤ په هغۀ به غالب شو‪.‬‬ ‫‪ ٤۱‬خو کۀ چرې هغه وېرېږى َؤ د سيند په غاړه خېمې ولګوى نو تمونږ به هغه ُه ور ت‬ ‫‪۴۲‬کله چې يهودَه سيند ُه ورنژدې شو ‪،‬نو هغه د خلقو فقيهان د سيند په غاړه پاُې کړل ‪،‬چا ُه يې تحکم ورکړو چې په کمپ کښې دې هيڅوک مه پرېږدئ ‪،‬بلکې ټول‬ ‫جنګ ُه رَشئ‪.‬‬ ‫‪ ٤۳‬نو هغه َول دد هغوئ طرف ُه لړو َدؤ دد هغۀ نه پس ټول خلق لړل ‪،‬نو ټول قو تمونه چه دد هغۀ په وړَندے خَه شول ‪،‬خپلى وسله ئے پريښوده َدؤ هغه کور ُه وُښتيدل‬ ‫چه په تکرنايم کښے وو‪.‬‬ ‫‪ ٤٤‬خو هغوئ ښار ونيسه َدؤ بيتت َل تمقدس ئے ټول وسوزول ‪.‬په دې ُوګه کارنايم ُابع شو ‪،‬نه دوی نور د يهودَ په وړَندې ودريدل‪.‬‬ ‫‪۴۵‬بيا يهودَه ټول بنى َطسرَئيليان چې د ګلعاد په تملک کښې وو ‪،‬د وړو نه ُر لويو پورې ‪،‬د هغوئ ښځې ‪،‬د هغوئ بچى َو د هغوئ سامان ‪،‬يو ډېر لوئ لښکر رَغونډ‬ ‫کړل ‪،‬چې ُر آخره پورې هغوئ د ګلعاد تملک ُه ورننوُل ‪.‬يهودي‪.‬‬

‫‪۴۶‬کله چې هغوی عَرون ُه ورسېدل( ‪،‬دَ په لره کې يو لوی ښار و چې دوی بايد لړ شي ‪،‬خورَ ښه قلعه وه )دوی نشو کولی له هغې څخه ښي يا چپ َړخ ُه وګرځي ‪،‬‬ ‫مګر بايد د مينځ څخه ُير شي ‪.‬دَ‬ ‫‪۴۷‬بيا د ښار خلکو هغوی وُړل َو دروَزې يې په ُيږو وُړلې‪.‬‬ ‫‪۴۸‬نو يهودَه هغوئ ُه په سوله َيز طريقه ورولېږلو َو ورُه يې ووئيل” ‪،‬رَځئ چې ستاسو د تملک نه ُېر شو چې خپل وطن ُه لړ شو َو هيڅوک به ُاسو ُه زيان ونه‬ ‫رسوي ‪.‬موږ به يوَزې په پښو ُيريږو ‪:‬مګر دوی به هغه ُه خلص نشي‪.‬‬ ‫‪۴۹‬نو ځکه يهودَه تحکم ورکړو چې په ټول لښکر کښې َعلن وکړى چې هر سړے دې په هغه ځائ کښې خپله خېمه ولګوى چرُه چې دى‪.‬‬ ‫‪۵۰‬نو سپاهيانو په هغه ورځ َو ټوله شپه په ښار باندې حمله وکړه ‪ُ،‬ر څو پورې چې ښار د هغه په لس کې شو‪.‬‬ ‫‪ ٥۱‬بيا چا ټول سړى د ُتورې په ذريعه ووژلو ‪،‬ښار يې ونيولو َو د لوټ مال يې وَخستو َو د ښار نه د هغوئ د وژلو نه ُېر شو‪.‬‬ ‫‪۵۲‬د دې نه پس هغوئ د َتردن د پاسه د بيتسان نه مخکښې لوئ ميدَن ُه لړل‪.‬‬ ‫‪۵۳‬بيا يهودَه هغه کسان رَغونډ کړل چې شاُه رَُلل َو د يهودَه تملک ُه ورننوُل د لرې په َوږدو کښې يې خلقو ُه نصيحت وکړو‪.‬‬ ‫‪۵۴‬نو هغوئ په خوشحالۍ َو خوشحالۍ سره د سيون غره ُه لړل ‪،‬چرُه چې هغوئ سوزېدونکې نذرَنې پېش کړې ‪،‬ځکه چې د هغوئ نه يو هم ُر هغې پورې نۀ وى‬ ‫وژل شوى ُر څو چې هغوئ په َمن کښې وَپس نۀ وى‪.‬‬ ‫‪َ۵۵‬وس څه وخت چې يهودَ َو يوناُن د جلد په خاوره کې وو َو د هغه ورور شمعون په ګليل کې د بِليمايس څخه مخکې وو‪.‬‬ ‫‪۵۶‬يوسف د زکريا زوی َو د لښکرو مشر َزَريا د هغو زړورو کارونو َو جنګی کارونو څخه وَورېدل چې دوی يې کړي وو‪.‬‬ ‫‪ ٥۷‬نو هغوئ ووئيل چه”رَځئ چه تمونږ هم يو نتوم وَخلى َدؤ دد هغو قو تمونو سره جنګ وکړو چه ز تمونږ کښے دى‪.‬‬ ‫‪۵۸‬نو کله چې هغوئ دد هغوئ سره دد ګارنيزيو وَک ورکړو نو هغوئ د جمنيا په طرف روَن شول‪.‬‬ ‫‪۵۹‬بيا ګورجياس َو د هغه سړي د ښار څخه رَووُل چې د هغوی سره جګړه وکړي‪.‬‬ ‫‪۶۰‬نو دَسې توو چې يوسف َو عزرَز د يهودَه ُر پولو پورې وُښتېدل َو په هغه ورځ د بنى َطسرَئيلو شاوخوَ دوه زره سړى ووژل شول‪.‬‬ ‫وروڼو فرمانبردَرى نۀ توو ‪،‬خو د زړۀ کار کولو فېصله يې کوله‪.‬‬ ‫‪۶۱‬په دې ُوګه د بنى َطسرَئيلو په مينځ کښې يو لوئ ړنګ شو ‪،‬ځکه چې هغوئ د يهودَه َو د هغۀ د ت‬ ‫‪ ٦۲‬بيا دَ سړى د هغوئ د نسل نه رَووُل چه د چا په وسيله بنى َطسرَئيلو ُه خلصون ورکړے شوے وو‪.‬‬ ‫‪۶۳‬که څه هم هغه سړی يهودَ َو د هغه وروڼه د ټولو َسرَييلو َو ټولو قومونو په نظر کې خورَ مشهور وو ‪،‬هر چيرې چې د دوی نوم َوريدلی و‪.‬‬ ‫‪64‬په دَسې حال کې چې خلک د دوی سره په خوښۍ سره رَټول شول‪.‬‬ ‫‪۶۵‬وروسته يهودَه د خپلو وروڼو سره لړو َو په جنوب کښې يې د عيسو د َولد سره جنګ وکړ ‪،‬چرُه چې هغۀ حبرون َو د هغې ښارونه ووهل ‪،‬د هغې قلعه يې ونړوله‬ ‫َو د هغې شاوخوَ برجونه يې وسوزول‪.‬‬ ‫‪۶۶‬له هغه ځايه هغه د فلستيانو هېوَد ُه لړ َو د سامريه څخه ُېر شو‪.‬‬ ‫‪۶۷‬په هغه وخت کې ځينې کاهنان چې غوښتل يې خپل زړورُيا وښيي ‪،‬په جګړه کې ووژل شول ‪،‬ځکه چې هغوی په ناخبره ُوګه د جګړې لپاره لړل‪.‬‬ ‫‪۶۸‬نو يهودَه د فلستيانو په تملک کښې َزوُوس ُه لړو ‪،‬کله چې هغۀ د هغوئ قربانګاه ونړوله ‪،‬د هغوئ نقشې يې په َور کښې وسوزولې َو د هغوئ ښارونه يې لوټ‬ ‫کړل ‪،‬نو د يهودَه تملک ُه وَپس لړو‪.‬‬ ‫شپږم څپرکی‬ ‫‪۱‬په هغه وخت کښې پادشاه َنټيوکس چې په لويو ملکونو کښې سَر کولو نو دَ خبره وَورېدل شوه چې د فارس په ملک کښې َيلميس يو ښار ؤ چې د مال ‪،‬سپينو زرو َو‬ ‫سرو زرو په وجه ډېر مشهور وو‪.‬‬ ‫‪َ۲‬و په هغه کښې يو ډېر بډَيه معبد و چې په هغې کښې د سرو زرو پوښونه ‪،‬سينه بغلونه َو ډَلونه وو چې د مقدونيې بادشاه فيليپ زوئ سکندر چې د يونانيانو په مينځ‬ ‫کښې يې په َول ځل بادشاهي کوله ‪،‬هلته پرېښودل‪.‬‬ ‫‪۳‬نو هغه رَغلو َو د ښار د نيولو َو خرَبولو په لټه کښې شو ‪.‬خو هغه ونه ُوَنېد ‪،‬ځکه چې د ښار َوسېدونکو خبردَری ورکړی و‪،‬‬ ‫‪۴‬د هغۀ خط لف په جنګ کښې رَپاڅېدل ‪،‬نو هغه وُښتېدلو َو په ډېر زحمت سره لړو َو بابل ُه وَپس شو‪.‬‬ ‫‪۵‬همدَرنګه يو څوک رَغلو چې فارس ُه يې خبر ورکړو چې هغه لښکر چې د يهودَه په خاوره روَن وو ‪،‬وُښتېدل‪:‬‬ ‫‪َ۶‬دؤ هغه ليسياس چه دد ي تهوديانو نه دد لوئ طاقت سره مخکښے روَن شوے وو ‪َ.‬و دَ چې دوی د زغرې ‪،‬ځوَک َو د لوټ ذخيره کولو په وَسِه پياوړي شوي وو ‪،‬کوم‬ ‫چې دوی د لښکرو څخه ُرلسه کړي وو ‪،‬کوم چې دوی ويجاړ کړي وو‪:‬‬ ‫‪۷‬همدَرنګه هغوئ هغه نافرمانه څيز چې هغۀ په يروشلم کښې د قربانګاه په سر جوړ کړے وو ‪،‬رَښکته کړے توو ‪َ،‬و هغوئ د مقدس ځائې نه د پخوَ په شان د لوړو‬ ‫دېوَلونو َو د هغۀ د ښار بيتسوره محاصره کړے وو‪.‬‬ ‫‪۸‬کله چې بادشاه دَ خبرې وَوريدې نو حيرَن شو َو سخت خَه شو ‪،‬نو هغه يې په خپله بستره ولوېد َو د غم په وجه بيمار شو ‪،‬ځکه چې په هغۀ باندې دَسې نۀ توو لکه‬ ‫څنګه چې يې لېدل‪.‬‬ ‫‪َ ۹‬دؤ هغه هلته ډيرے ورځے ُير کړو ‪،‬ځکه چه دد هغۀ غم ورځ ُربلے زياُے شوے توو َدؤ هغه حساب ورکړو چه مړ شى‪.‬‬ ‫‪۱۰‬نو هغۀ خپل ټول ملګري رَوغوښتل َدؤ هغوئ ُه ئے ووئيل” ‪،‬زما د سترګو نه خوب ختم شوے دے َدؤ زما زړۀ دد ډير خيال نه پسے دے‪.‬‬ ‫‪َ۱۱‬و له ځانه سره مې فکر وکړ چې زه په کوم مصيبت کې رَغلی يم َو دَ څومره لوی سيلب دی چې َوس پکې يم !ځکه چې زه په خپل قدرت کې فضل َو محبوب وم‪.‬‬ ‫‪۱۲‬خو َوس ما ُه هغه بد عملونه ياد دي چې ما په يروشلم کښې وکړل َو د سرو زرو َو سپينو زرو ټول لوښي مې وَخستل َو د يهودَه َوسېدونکو ُه مې بې دليله ُباه‬ ‫کولو دپاره ولېږل‪.‬‬ ‫‪۱۳‬نو زه پوه شوم چې د همدغسې مصيبتونو په وجه په ما باندې رَغلی دی ‪َ،‬و ګورئ چې زه په يو عجيبه تملک کې د لوی غم له َمله مړ شوم‪.‬‬ ‫‪ ۱٤‬بيا هغۀ خپل يو ملګرے فيليپوس رَوغوښتو چه هغۀ دد خپلے ټول ملک تحکمرَن کړو‪.‬‬ ‫‪َ۱۵‬و هغه ُه يې ُاج ‪،‬د هغه چاغ َو خپله نښه ورکړه ‪،‬چې ُر آخره پورې هغه خپل زوئ َنټيوکس رَوغوښتو َو د بادشاهۍ دپاره يې وروزوو‪.‬‬ ‫‪۱۶‬نو په يو سل َو نهه څلوېښتم کال کښې د َنِيوکس بادشاه هلته مړ شو‪.‬‬ ‫‪۱۷‬کله چې ليسياس پوه شو چې بادشاه مړ دے ‪،‬نو هغۀ خپل زوئ َنټيوکس چې په ځوَنۍ کښې يې لوئ کړے وو ‪،‬د هغۀ په ځائ د بادشاهۍ دپاره مقرر کړو َو د هغۀ نوم‬ ‫يې َيوپټر کېښودو‪.‬‬ ‫‪۱۸‬په دې وخت کښې هغوئ چې په برج کښې توو بنى َطسرَئيليان يې د مقدس ځائ په شاوخوَ کښې بند کړل َو ُل يې د هغوئ د زيان َو د قومونو د مضبوطولو په لټه‬ ‫کښې توو‪.‬‬ ‫‪۱۹‬نو ځکه يهودَه د هغوئ د ُباه کولو َرَده وکړه َو ټول خلق يې رَوبلل چې محاصره يې کړى‪.‬‬ ‫‪۲۰‬نو هغوئ سره رَغونډ شول َدؤ په پنځوسم کال ئے محاصره کړو َدؤ هغۀ دد هغوئ خلف دد ډزو دد پاره غرونه جوړ کړل َدؤ نور َنجنونه‪.‬‬ ‫‪۲۱‬خو په هغوئ کښې چې محاصره شوى توو ‪،‬د هغوئ سره د بنى َطسرَئيلو ځنې بې دينه سړى يوځاى شول‪.‬‬ ‫وروڼو نه َنتقام َخلى؟‬ ‫‪۲۲‬هغوئ بادشاه ُه ورغلل َدؤ ورُه يې ووئيل” ‪ُ،‬ر څو پورې به ُۀ زمونږ د ت‬ ‫‪۲۳‬مونږ ستا د پلر خدمت کولو َو د هغۀ د تحکمونو په عمل کولو د هغۀ د رضا کار دے‪.‬‬

‫‪۲۴‬په دې وجه چې زمونږ د قوم نه هغوئ برج محاصره کړے دے َو زمونږ نه جدَ شوے دے ‪،‬د دې نه علوه هغوئ زمونږ نه څومره چې څرَغونه کولى شول‬ ‫ووژل َو زمونږ ميرَث يې خرَب کړو‪.‬‬ ‫‪۲۵‬هغوئ نه يوَځي زمونږ خط لف لس َوچت کړى دى ‪،‬بلکې د خپلو سرحدونو په خلف يې هم لس پورُه کړى دى‪.‬‬ ‫‪َ۲۶‬دؤ وګوره ‪،‬نن ورځ هغوئ د بيتت َل تمقدس برج محاصره کړى توو چه دَ قبضه کړى ‪َ،‬دؤ بيتسورَ هم هغوئ مضبوط کړى دى‪.‬‬ ‫‪۲۷‬نو کۀ چرې ُۀ د هغوئ په عاجزۍ سره مخه ونۀ نيولې نو هغوئ به د دې نه لوئ څيزونه کوى ‪،‬نه به ُۀ په هغوئ باندې حکومت کولے شى‪.‬‬ ‫‪۲۸‬کله چې بادشاه دَ وَورېدل نو په غصه شو َو خپل ټول ملګري ‪،‬د خپل لښکر مشر َو هغه کسان چې د آسونو مشر وو رَټول کړل‪.‬‬ ‫‪۲۹‬د نورو سلِنتونو َو د سمندر د ټاپوګانو څخه هم هغه ُه د مزدورَنو لښکرې رَغلې وې‪.‬‬ ‫‪۳۰‬نو د هغۀ د لښکر شمېر يو لکه پياده ‪،‬شل زره آس سوَرَن َو دوه دېرش فيلنو سره په جنګ کښې توو‪.‬‬ ‫‪۳۱‬هغوی د َدوميا له لرې ُېر شول َو د بيتسورَ پر وړَندې يې خيمې ولګولې ‪،‬چې څو ورځې يې بريد وکړ َو د جګړې ماشينونه يې جوړ کړل ‪.‬مګر د بيتسوره خلک‬ ‫رَووُل َو په َور کې يې وسوځول َو په ميړَنه يې جګړه وکړه‪.‬‬ ‫‪۳۲‬په دې سره يهودَ د برج نه ليرې شو َو په بِزکريا کې يې د بادشاه د خېمې مخې ُه کښېنستو‪.‬‬ ‫‪۳۳‬بيا پادشاه ډير ژر پاڅيدو َو د خپل لښکر سره د بيتزکريا په لور روَن شو ‪،‬هلته د هغه لښکرو هغوی د جګړې لپاره چمتو کړل َو بيړۍ يې وغږولې‪.‬‬ ‫‪َ۳۴‬و ُر َخره پورې هغوئ فيلنو ُه د جنګ دپاره هڅول ‪،‬هغوئ ُه يې د َنګورو َو ُوُانو وينه وروښودله‪.‬‬ ‫‪۳۵‬هغوی حيوَنات هم په لښکرو کې وويشل َو د هر فيل لپاره يې زر کسان مقرر کړل ‪،‬چې د پوستکي په جامو سمبال وو َو په سرونو کې يې د پيتل خولۍ َغوستي وې ‪.‬‬ ‫َو د دې ُرڅنګ ‪،‬د هر ځناور لپاره پنځه سوه غوره سپاره مقرر شوي وو‪.‬‬ ‫‪۳۶‬دَ هر وخت ُيار توو ‪،‬چرُه چې چرُه ځناور وو َو چرُه چې چرُه ځناور ُلل نو هغوئ هم لړل َو نۀ به د هغۀ نه لړل‪.‬‬ ‫‪َ۳۷‬و په حيوَناُو باندې د لرګيو پياوړې برجونه وو ‪،‬چې هر يو يې پوښلی و ‪َ،‬و د هغوی لپاره يې د وسايلو سره په چټکۍ سره ګنډل ‪،‬په هر يوه باندې دوه دېرش پياوړي‬ ‫سړي هم وو ‪،‬چې د هنديانو ُرڅنګ يې په هغوی باندې جګړه کوله ‪.‬هغه‬ ‫‪۳۸‬د آسونو د پاُې شونو په َړه ‪،‬هغوئ د لښکر په دوه َړخونو کښې په دې طرف َو هغه طرف کښې ودرول ‪،‬هغوئ ُه يې دَ نښې ورکولې چې څه وکړي ‪َ،‬و د صَونو‬ ‫په مينځ کښې به هرو مرو ځړول کېدل‪.‬‬ ‫‪۳۹‬کله چې نمر د سرو زرو َو پيتل په ډَلونو باندې ځليد ‪،‬نو غرونه په دې سره روښانه شول َو د َور د څرَغونو په څير روښانه شول‪.‬‬ ‫‪۴۰‬نو د پادشاه د لښکر يوه برخه په لوړو غرونو َو يوه برخه په لندې دره کې خپره شوه ‪،‬هغوی په خوندي َو منظم ډول روَن شول‪.‬‬ ‫‪۴۱‬نو هر هغه څوک چې د هغوی د ګڼې ګوڼې َو د لښکر د حرکت َو د غونډۍ د شور غږونه وَورېدل شول ‪،‬ځکه چې پوځ ډېر لوی َو ځوَکمن و‪.‬‬ ‫‪۴۲‬بيا يهودَ َو د هغه لښکر نږدې شول َو جنګ ُه ورننوُل َو د پادشاه د لښکر شپږ سوه ُنه ووژل شول‪.‬‬ ‫‪َ۴۳‬طلعزر هم چې د ساوَرَن لقب يې َخستى و ‪،‬په دې پوهېدل چې يو ځناور چې په شاهي جامو سمبال دى ‪،‬د نورو ټولو څخه لوړ دى ‪َ،‬و ګومان يې کاوه چې پاچا په هغه‬ ‫باندې دى‪.‬‬ ‫‪۴۴‬خپل ځان په خِر کې وَچوئ ‪ُ،‬ر څو چې هغه خپل خلک وژغوري ‪َ،‬و هغه ُه د ُل لپاره نوم ورکړل شي‪:‬‬ ‫‪۴۵‬نو هغه د جنګ په مينځ کښې په زړورُيا سره په هغۀ باندې منډه کړه ‪،‬په ښى َو چپ طرف باندې يې ووژلو ‪،‬نو هغوئ د هغۀ نه په دوَړو غاړو ُقسيم شول‪.‬‬ ‫‪ ٤٦‬دَ کار يې وکړ ‪،‬هغه د فيل لندې رَښکته شو ‪،‬لندې يې وغورځاوه َو هغه يې ووَژه ‪،‬په دې سره فيل په هغه باندې رَښکته شو َو هلته مړ شو‪.‬‬ ‫‪۴۷‬خو پاُې ي تهوديان د بادشاه طاقت َو د هغۀ د لښکرو ظلم په ليدلو د هغوئ نه مخ وَړول‪.‬‬ ‫‪۴۸‬بيا د بادشاه لښکر د هغوئ سره د ملقات دپاره يروشلم ُه لړو َو پادشاه د يهودَه َو د سيون د غره په وړَندې خپلې خېمې ودرولې‪.‬‬ ‫‪۴۹‬خو هغه د هغوئ سره چې په بيتسوره کښې وو ‪،‬صلح وکړه ‪،‬ځکه چې هغوئ د ښار نه بهر رَووُل ‪،‬ځکه چې هلته د محاصرې د زغملو دپاره د هغوئ د خورَک‬ ‫سامان نۀ وو ‪،‬دَ د تملک د آرَمۍ کال و‪.‬‬ ‫‪۵۰‬نو پادشاه بيتسوره ونيوله َو هلته يې د ساُلو لپاره يوه پوسته جوړه کړه‪.‬‬ ‫‪۵۱‬د مقدس ځای په َړه ‪،‬هغه څو ورځې محاصره کړ ‪َ:‬و هلته يې ُوپخانې د ماشينونو َو وسايلو سره د َور َو ُيږو د َور َچولو لپاره ځای پرځای کړل ‪َ،‬و ټوټې يې د‬ ‫مارَنو َو ګوليو د رَغورځولو لپاره جوړې کړې‪.‬‬ ‫‪۵۲‬هغوی د خپلو َنجنونو په مقابل کې َنجنونه هم جوړ کړل َو د َوږدې مودې لپاره يې جګړه وکړه‪.‬‬ ‫‪۵۳‬خو په َخره کښې د هغوئ لوښي بې خورَکه پاُې شول ‪،‬ځکه چې دَ َووم کال وو َو هغوئ په يهودَه کښې چې د غېريهوديانو نه خلص شول ‪،‬د ذخيرې پاُې شوے‬ ‫وخوړل‪.‬‬ ‫‪۵۴‬په مقدس ځائ کښې يو څو ُنه پاُې شول ‪،‬ځکه چې قحط په هغوئ باندې دومره غلبه وکړه چې هر يو خپل ځائ ُه لړل‪.‬‬ ‫‪ ٥٥‬په هغه وخت کښے ليسياس دَ خبره وَوريده چه فيليپ چه دد َنِيوکس پادشاه دد ژوند په وخت کښے دد خپل زوئے َدنټيو تکس دد لوئولو دپاره مقرر کړى توو چه هغه‬ ‫بادشاه شى‪.‬‬ ‫‪۵۶‬د فارس َو ميډيا څخه بيرُه رَستون شو ‪َ،‬و د پاچا کوربه هم چې د هغه سره روَن و ‪َ،‬و هغه هڅه کوله چې هغه ُه د چارو حاکميت ورکړي‪.‬‬ ‫‪۵۷‬نو هغه په بيړه روَن شو َو بادشاه َو د لښکر مشر َو د لښکر مشرَنو ُه يې وويل ‪:‬مونږ هره ورځ خرَبيږي َو زمونږ د خورَک سامان لږ دی ‪َ،‬و هغه ځای چې‬ ‫مونږ محاصره کړو هغه قوي دی َو د بادشاهۍ چارې روَنې دي ‪.‬پر موږ دروَغ ويل‪:‬‬ ‫‪۵۸‬نو َوس رَځئ چې د دغو سړو سره دوستي وکړو َو د هغوی َو د هغوی ټول قوم سره سوله وکړو‪.‬‬ ‫‪َ۵۹‬و د هغوئ سره لوظ وکړو ‪،‬چې هغوئ به د خپلو قوَنينو مِابق ژوند کوى ‪،‬لکه څنګه چې هغوئ پخوَ کړى توو ‪،‬ځکه چې هغوئ په دې وجه خپه شول َو دَ ټول‬ ‫کارونه مو وکړل ‪،‬ځکه چې مونږ د هغوئ قوَنين لغوه کړل‪.‬‬ ‫‪ ٦۰‬نو بادشاه َو شهزَدګان رَضي شول ‪،‬نو ځکه يې هغوئ ُه د صلح دپاره ولېږل ‪َ.‬و دوی هغه ومنل‪.‬‬ ‫‪۶۱‬پادشاه َو ټولوَکانو هم د هغوی سره قسم وکړ چې په دې سره هغوی د کل څخه ووُل‪.‬‬ ‫‪۶۲‬بيا بادشاه د سيون غره ُه ننوت ‪.‬مګر کله چې هغه د هغه ځای ځوَک وليد ‪،‬نو هغه خپل قسم مات کړ چې هغه يې کړی و َو َمر يې وکړ چې د ديوَل شاوخوَ رَښکته‬ ‫کړي‪.‬‬ ‫‪۶۳‬بيا هغه په بيړه روَن شو َو َنټيوکيا ُه رَستون شو ‪،‬هلته يې وليدل چې فيليپ د ښار مشر و ‪،‬نو هغه د هغه سره جګړه وکړه َو ښار يې په زور ونيولو‪.‬‬ ‫څپرکی‪7‬‬ ‫‪۱‬په يو سل َو پنځوسم کال د سيلوک زوئ دميتريوس د روم نه روَن شو َو د څو سړو سره د سمندر د ساحل يو ښار ُه رَغلو َو هلته يې بادشاهي وکړه‪.‬‬ ‫‪َ۲‬دؤ کله چه هغه دد خپلو ني تکونو محل ُه ورننوُو نو دد هغۀ فوج َنټيوکس َدؤ ليسياس نيولى توو چه هغوئ دد هغۀ له رَوستلو‪.‬‬ ‫‪۳‬نو کله چې هغه پوه شو نو هغۀ ووئيل” ‪،‬زۀ د هغوئ مخونه نۀ ګورم‪.‬‬ ‫‪۴‬نو د هغۀ لښکر هغوئ ووژل ‪َ.‬وس کله چې ديمتريوس د خپلې پاچاهۍ په ُخت کېناست‪،‬‬ ‫‪۵‬د بنى َطسرَئيلو ټول بدعمله َو بدکاره سړى هغۀ ُه رَغلل ‪،‬چې َلسيموس يې درلود ‪،‬څوک چې د خپل مشر دپاره د مشر َطمام کېدلو خوَهشمند وو‪:‬‬ ‫وروڼو ستا ټول دوستان ووژل َو مونږ يې د خپل وطن نه شړل‪.‬‬ ‫‪۶‬هغوئ په خلقو باندې بادشاه باندې ُور ولګوو چې” ‪،‬يهودَ َو د هغۀ ت‬

‫‪۷‬نو َوس يو سړے رَولېږه چې په چا باندې باور کوى ‪،‬هغه پرېږده چې لړ شى َو وګورى چې هغۀ زمونږ په مينځ کښې َو د بادشاه په تملک کښې څۀ ُباهى کړې ده َو‬ ‫هغوئ ُه دې هغو ټولو ُه سزَ ورکړى چې د هغوئ سره مرسته کوى‪.‬‬ ‫‪۸‬بيا بادشاه د بادشاه يو ملګرے باکيديس غوره کړو چې د سېلب نه هاخوَ حکومت کوى َو په بادشاهۍ کښې يو لوئ سړے وو َو بادشاه ُه وفادَر وو‪.‬‬ ‫‪َ۹‬و هغه د هغه بدکار َلسيمس سره ولېږل ‪،‬چې هغه يې مشر کاهن جوړ کړ َو َمر يې وکړ چې د بني َسرَئيلو غچ وَخلي‪.‬‬ ‫وروڼو ُه په فريب سره پېغامرَن ولېږل‪.‬‬ ‫‪۱۰‬نو هغوئ لړل َو د لوئ طاقت سره د يهودَه تملک ُه رَغلل ‪،‬چرُه چې هغوئ يهودَه َدؤ د هغۀ ت‬ ‫‪ ۱۱‬خو هغوئ دد هغوئ خبرو ُه هيڅ پام نۀ توو ‪.‬ځکه چې دوی وليدل چې دوی د لوی ځوَک سره رَغلي دي‪.‬‬ ‫‪۱۲‬بيا د َلکيموس َو باکايډس سره د فقيهانو يوه ډله رَغونډه شوه چې عدَلت وغوَړي‪.‬‬ ‫‪َ۱۳‬وس د بنى َطسرَئيلو په مينځ کښې َسديان َولنى وو چې د هغوئ د سلمتۍ په لټه کښې وو‪:‬‬ ‫هارون د نسل يو َطمام د دې لښکر سره رَغلى دى َو هغه به په مونږ هيڅ ظلم ونۀ کړى‪.‬‬ ‫‪۱۴‬ځکه چې هغوئ ووئيل” ‪،‬د ت‬ ‫سو‪.‬‬ ‫‪۱۵‬نو هغۀ هغوئ ُه په َمن خبرې وکړې َدؤ قسم يې ورُه ورکړو” ‪،‬مونږ به نۀ ستاسو َو نۀ ستاسو د ملګرى په ُاوَن ور ت‬ ‫‪۱۶‬نو هغوئ په هغۀ َيمان رَوړو ‪،‬خو هغۀ د هغوئ نه درې څلوېښت سړى ونيول َو په يوه ورځ کښې يې ووژل ‪،‬د هغه کلم په مِابق چې هغۀ ليکلى توو‪،‬‬ ‫‪۱۷‬هغوئ ستا د مقدسانو غوښې رَويستلې ‪َ،‬و د هغوئ وينه يې د يروشلم په شاوخوَ کښې ُوې کړې ده ‪َ،‬و هيڅوک نۀ توو چې ښخ کړى‪.‬‬ ‫‪۱۸‬نو ځکه په ټولو خلقو د هغوئ وېره َو وېره رَغله چا چې وئيل چې په هغوئ کښې نه صدَقت شته َو نۀ صدَقت ‪.‬ځکه چې هغوئ هغه لوظ َو قسم مات کړى دى کوم‬ ‫چې هغوئ کړى توو‪.‬‬ ‫‪۱۹‬دد دې نه پس هغۀ دد بيتت َل تمقدس نه طبکديدتس رَويستلو َدؤ په طبزد ت کښې يې خېمې ودرولې ‪،‬چرُه چې هغۀ ډېر سړى ولېږل چې هغه يې پرېښودو َو ځينې خلق يې هم‬ ‫ونيول َو کله چې هغۀ هغوئ ووژل نو په لوئى تملک کښې يې وغورزولو ‪.‬کنده‬ ‫‪۲۰‬بيا هغه ملک َلمسيموس ُه وسپارلو َو د هغه سره يې د مرستې لپاره يو ځوَک پريښود ‪ ،‬نو باکيډيس پاچا ُه لړ‪.‬‬ ‫‪۲۱‬خو َلکيموس د لوئ کاهنۍ دپاره دعوه وکړه‪.‬‬ ‫‪َ۲۲‬دؤ هغه ټول هغه خلقو ُه چه دد ي تهودَه تملک دد قبضه کولو نه پس دد بنى َطسرَئيلو دد د د ت ت ت ت ت د ت ت ت ت ت ت ت ت د ت ت ت د د د ت ت ت ت ت ت د د ت‬ ‫ت ت ت د ت ت ت ت ت ت ت ت ت ت د ت ت ت ت د د د ت ت د د د د د د د د د ت ت ت د د د د د ت ت ت د ت د د د د ت ت ت ت ضرر ورساوه‪.‬‬ ‫‪۲۳‬کله چې يهودَ هغه ټول بدکاري وليده چې َلسيمس َو د هغه ملګري د بنى َطسرَئيلو په مينځ کښې کړې وه ‪،‬حتی د قومونو نه هم پورُه‪.‬‬ ‫‪۲۴‬هغه د يهودَه په شاوخوَ کښې ټولو ساحلونو ُه لړو َو د هغوئ نه يې غچ وَخستلو چا چې د هغۀ نه بغاوت کړى توو ‪،‬نو هغوئ به نور هغه وطن ُه د ُلو جرئت نۀ‬ ‫وى‪.‬‬ ‫‪۲۵‬بل طرف ُه ‪،‬کله چې َلکيموس وليدل چې يهودَ َو د هغه ملګري په لس کې دي َو پوهيده چې هغه د دوی د ځوَک ساُلو ُوَن نه لري ‪،‬هغه يو ځل بيا پاچا ُه ورغی‬ ‫َو د دوی څخه يې د ټولو بدو خبره وکړه‪.‬‬ ‫‪۲۶‬بيا بادشاه نيکانور ُه ‪،‬چې د هغه يو عزُمند شهزَده وو ‪،‬يو سړے چې د َسرَئيلو سره يې سخته کرکه لرله ‪،‬د دې تحکم سره ولېږه چې د خلقو ُباه کړه‪.‬‬ ‫‪۲۷‬نو نيکانور د يو لوی قوت سره بيت َلمقدس ُه رَغی ‪َ.‬و يهودَ َو د هغه وروڼو ُه يې په دوستانه خبرو سره وليږل َو ويې ويل‪:‬‬ ‫‪ ۲۸‬زما َو ستا ُر مينځ هيڅ جنګ نۀ شى ‪.‬زه به له يو څو کسانو سره رَشم ‪،‬چې ُاسو په سوله کې ووينم‪.‬‬ ‫‪ ۲۹‬نو هغه يهودَه ُه رَغے َدؤ هغوئ يو بل ُه په سلم وَچوى ‪.‬سره له دې چې دښمنان چمتو شوي وو چې يهودَ د ُاوُريخوَلي له لرې ونيسي‪.‬‬ ‫‪ ۳۰‬دد يهودَه نه پس چه دَ خبر شو چه هغه په دوکه کښے هغۀ ُه رَغلے توو نو هغه دد هغۀ نه ډيره ويريدلو َدؤ دد هغۀ مخ به نوره نۀ وى ليدلے‪.‬‬ ‫‪۳۱‬نيکانور هم ‪،‬کله چې هغه وليدل چې د هغه مشوره وموندل شوه ‪،‬د کافرسلما په څنګ کې د يهودَ سره د جګړې لپاره لړ‪.‬‬ ‫‪۳۲‬چرُه چې د نيکانور د غاړې نه پنځه زره کسان وژل شوي وو َو پاُې نور د دَؤد ښار ُه وُښتېدل‪.‬‬ ‫‪۳۳‬د دې نه پس نيکنور د صيون غره ُه لړو َو هلته د مقدس ځائ نه ځينې کاهنان َو د قوم ځينې مشرَن رَووُل چې هغه ُه سلم وکړي َو هغه سوزېدونکې نذرَنه‬ ‫ورُه وښيې چې د بادشاه دپاره پېش شوې وه‪.‬‬ ‫‪۳۴‬خو هغۀ په هغوئ ملنډې ووهلې ‪،‬په هغوئ يې وخندل ‪،‬په بې شرمۍ يې هغوئ ُه سپکاوے وکړو َو په غرور يې ورُه ووئيل‪،‬‬ ‫‪َ۳۵‬دؤ په ت‬ ‫غصه ئے قسم وکړو چه” که چرے يهودَه َدؤ دد هغۀ لښکر زما په لس کښے نۀ شى ‪،‬کۀ چرے زد ۀ بيا په سلمتى سره رَغلم نو دَ کور به وسوزوم ‪َ،‬دؤ په دے‬ ‫سره هغه په ډير قهر روَن شو‪.‬‬ ‫‪۳۶‬بيا کاهنان ورننوُل َو د قربانۍ ځای َو د کور مخې ُه ودرېدل ‪،‬ژړل يې َو ويې ويل‪:‬‬ ‫‪َ۳۷‬ے مالطکه تخدَيه ‪ُ،‬ا دَ کور د دې دپاره غوره کړے دے چې ستا په نوم يادېږى ‪َ،‬و د خپل خلقو دپاره د دعا َو درخوَست کولو کور وى‪.‬‬ ‫‪۳۸‬د دې سړى َو د هغۀ د لښکر غچ وَخله َو په ُوره يې رَپرېږده ‪،‬د هغوئ د کَر يادونه وکړه َو هغوئ ُه د دې ُکليف ورکړو چې نور به دوَم نۀ کوى‪.‬‬ ‫‪۳۹‬نو نيکانور د يروشلم نه بهر لړو َو په بيتحورون کې يې خپلې خيمې ودرولې ‪،‬چرُه چې د شام نه يو لښکر ورسره مخامخ شو‪.‬‬ ‫‪۴۰‬خو يهودَه د درې زره سړو سره په َدَسه کښې کښېنستلو َو هلته يې دعا وکړه َو ويې ويل‪:‬‬ ‫‪َ۴۱‬ے مالطکه تخدَيه ‪،‬کله چې هغوئ چې د َسور د بادشاه له خوَ رَلېږل شوى توو کَر ووَئى ‪،‬نو ستا فرښته بهر لړه َو په هغوئ کښې يې يو سل څلور پنځوس زره‬ ‫ووژل‪.‬‬ ‫‪۴۲‬هم نن ورځ زمونږ په وړَندې دَ لښکر ُباه کړه ‪ُ،‬رڅو پاُې خلک پوه شي چې هغه ستاسو د مقدس ځای په وړَندې کَر بولی َو د هغه د شرَرت سره سم قضاوت‬ ‫وکړئ‪.‬‬ ‫‪۴۳‬نو د َطدَر د مياشتې په ديارلسمه ورځ لښکرې په جنګ کښې شاملې شوې ‪،‬خو د نيکانور لښکر ناکرَره شو َو هغه پخپله په جنګ کښې په َول ځل ووژل شو‪.‬‬ ‫‪۴۴‬کله چې د نيکانور لښکر وليدل چې هغه وژل شوی دی ‪،‬نو هغوی خپلې وسلې وغورځولې َو وُښتېدل‪.‬‬ ‫‪۴۵‬بيا هغوئ د َډَسا نه ُر غزيره پورې د يوې ورځې په مزل پسې روَن شول َو په خپلو بينګونو سره يې د َلرم په غږولو‪.‬‬ ‫‪۴۶‬هغوئ د يهودَه د ټولو ښارګوټو نه رَووُل َو وُړل شول ‪.‬په دې ُوګه هغوئ په هغوئ باندې چې ُعقيبوى وَپس شول ‪،‬ټول په ُتوره ووژل شول َو يو هم پاُې نۀ شو‪.‬‬ ‫‪۴۷‬وروسته هغوی غنيمتونه َو ښکار وَخيستل َو د نيکانو سر َو د هغه ښۍ لس يې چې هغه په ډير غرور سره پورُه کړی و ‪،‬له منځه يوړل َو د بيت َلمقدس په لور‬ ‫يې ځړول‪.‬‬ ‫‪ ٤۸‬په دې وجه خلق ډير خوشحاله شول َدؤ هغوئ دَ ورځ د لوئے خوشحالئ ورځ وساُله‪.‬‬ ‫‪۴۹‬هغوی هر کال دَ ورځ د َدَر د ديارلسمې نيټې د لمانځلو حکم وکړ‪.‬‬ ‫‪۵۰‬په دې ُوګه د يهودَ تملک د لږ وخت لپاره آرَم شو‪.‬‬ ‫څپرکی‪8‬‬ ‫‪َ1‬وس يهودَ د روميانو په َړه َوريدلي و چې دوی ُکړه َو زړور سړي دي َو دَسې څوک چې په مينه سره ټول هغه څه مني چې د دوی سره يو ځای شوي َو د هر‬ ‫هغه چا سره به د دوستۍ ُړون جوړ کړي چې دوی ُه رَځي‪.‬‬ ‫‪َ۲‬و دَ چې هغوئ د لوئ زړۀ خاوندَن وو ‪.‬هغه ُه د دوی د جنګونو َو نيکو َعمالو په َړه هم ويل شوي و چې دوی د ګالُيانو په مينځ کې ُرسره کړي وو ‪َ،‬و څنګه يې‬ ‫دوی فتح کړل َو د خرَج لندې يې رَوستل؛‬ ‫‪َ۳‬و هغوئ د هسپانيا په تملک کښې د سپينو زرو َو سرو زرو د کانونو د ګټلو دپاره څۀ وکړل‪.‬‬

‫‪َ4‬و دَ چې دوی د خپلې ُګلرې َو صبر سره ټول ځای فتح کړی و ‪،‬که څه هم دَ د دوی څخه خورَ لرې و ‪َ.‬و هغه پادشاهان هم چې د ځمکې له نيمې برخې څخه د‬ ‫دوی په مقابل کې رَغلل ‪ُ،‬ر دې چې دوی يې نارَمه کړي ‪َ،‬و دوی ُه يې لوی ماُې ورکړه ‪،‬نو پاُې نور هر کال دوی ُه خرَج ورکوي‪:‬‬ ‫‪۵‬د دې نه علوه هغوئ په جنګ کښې د فلپ َو د ښاريانو بادشاه پرسيوس د نورو سره چې د هغوئ په خلف يې ځانونه َوچت کړل َو په هغوئ يې برلسى کړے وو‬ ‫څنګه نارَمه شول‪:‬‬ ‫‪َ۶‬دؤ دد آسيا لوئ بادشاه َنټيوکس چه دد هغوئ خلف په جنګ کښے رَغلى توو ‪،‬دد هغوئ نه يو سل شل فيلونه ‪،‬آس سوَرَن ‪،‬ګاډے َدؤ يو لوئ لوئ لښکر وو‪.‬‬ ‫‪َ۷‬دؤ څنګه هغوئ هغه ژوندے ونيولو َدؤ دَ وعده ئے وکړه چه هغه َو دد هغۀ نه پس بادشاهانو ُه به لوئ مزدتور ورکولے شى َدؤ يرغمالى به ورکړے شى َدؤ په کوم چه‬ ‫ََُاق شوى توو‪.‬‬ ‫‪َ۸‬و د هند هيوَد ‪،‬ميډيا َو ليډيا َو د غوره هيوَدونو څخه ‪،‬کوم چې دوی د هغه څخه وَخيستل َو يومينيس پاچا ُه يې ورکړ‪:‬‬ ‫‪۹‬نور نو څنګه يونانيانو هوډ کړی وو چې رَشي َو له منځه يوسي‪.‬‬ ‫‪َ۱۰‬دؤ هغوئ دد دے خبرے په وجه دد هغوئ خط لف يو مشر وَستول َدؤ دد هغوئ سره ئے په جنګ کښے ډيرے ووژل َدؤ دد هغوئ ښځے ئے َدؤ دد هغوئ بچى ئے يرغمال‬ ‫کړل َدؤ دد هغوئ زمکه ئے قبضه کړه َدؤ دد هغوئ زمکه ئے ونيوله ‪.‬ساُلي دي َو ُر نن ورځې پورې يې د دوی خدمتګارَن کړي دي‪:‬‬ ‫‪11‬هغه ُه دَ هم وويل شول چې څنګه دوی نور ټول سلِنتونه َو ټاپوګان له مينځه يوړل َو ُر خپل وَک لندې يې رَوستل چې په هر وخت کې يې مقاومت کاوه‪.‬‬ ‫‪12‬مګر د خپلو ملګرو سره َو هغه څوک چې په دوی باندې ُکيه کوي دوی دوستي ساُله ‪َ:‬و دَ چې دوی لرې َو نږدې دوَړه سلِنتونه فتح کړل ‪،‬په دَسې حال کې چې‬ ‫هر هغه څوک چې د دوی نوم َوريدلی و د دوی څخه ويره درلوده‪:‬‬ ‫‪13‬همدَرنګه هغه څوک چې دوی د يو سلِنت سره مرسته وکړي ‪،‬هغه پاچاهي کوي ‪َ.‬و څوک چې بيا وغوَړي ‪،‬دوی بې ځايه کوي ‪:‬بالخره ‪،‬دوی خورَ لوړ شوي‪:‬‬ ‫‪۱۴‬خو د دې ټولو دپاره د هغوئ نه يو هم ُاج َغوستى و َو نه يې َرغوَني جامې َغوستې وې ‪،‬چې په دې سره لوئى شوى وى‪:‬‬ ‫‪۱۵‬نو د دې نه علوه هغوئ د خپل ځان دپاره د مشرَنو جرګې يو کور جوړ کړے وو ‪،‬چرُه چې هره ورځ درې سوه شل کسان په مجلس کښې کښېناستل َو د خلقو سره‬ ‫به يې ُل مشوره کوله ‪،‬چې په آخر کښې هغوئ ُه دَ حکم ورکړے شى‪:‬‬ ‫‪َ۱۶‬دؤ دَ چه هغوئ هر کال خپل حکومت يو سړے ُه سپارلے توو چه دد هغوئ په ټول تملک بادشاهى کوى َدؤ ټول دد هغۀ ُابعدَر توو َدؤ دد هغوئ په مينځ کښے نه بتغض توو‬ ‫َو نۀ مزکه‪.‬‬ ‫‪۱۷‬د دې څيزونو په پام کښې نيولو سره يهودَه د يوحنا زوئ يوپولموس ‪،‬د َکوس زوئ َو ياسون د َلعزر زوئ غوره کړل َو روم ُه يې ولېږل چې د هغوئ سره د‬ ‫دوستۍ َو ملګرُيا يو ُړون جوړ کړي‪.‬‬ ‫‪َ ۱۸‬دؤ دد هغوئ نه منت وکړو چه دد هغوئ نه جغ وَخلى ‪.‬ځکه چې دوی وليدل چې د يونان سلِنت د َسرَييلو په غلمۍ سره ظلم کاوه‪.‬‬ ‫‪۱۹‬نو هغوئ روم ُه لړل ‪،‬کوم چې ډېر لوئ سَر وو ‪َ،‬و مشرَنو جرګې ُه ورننوُل َو هلته يې خبرې وکړې‪.‬‬ ‫‪۲۰‬يهودَ مکابيوس د خپلو ورونو َو د يهوديانو سره موږ ُاسو ُه رَلېږلي يو چې ُاسو سره يو ُړون َو سوله وکړو َو ستاسو ملګري َو ملګري ثبت کړو‪.‬‬ ‫‪۲۱‬نو دَ خبره د روميانو دپاره ډېره خوښه شوه‪.‬‬ ‫‪َ۲۲‬و دَ د هغه خط کاپي ده چې مشرَنو جرګې يو ځل بيا د پيتل په ميزونو کې ليکلې وه َو بيت َلمقدس ُه يې ليږلې وه چې هلته د دوی لخوَ د سولې َو يووَلي يادګار‬ ‫وي‪:‬‬ ‫‪۲۳‬د روميانو َو د ي تهوديانو د پاره دې د سمندر َو تملک له لرې د ُل دپاره کاميابى وى ‪ُ:‬وره َو دښمن دې هم د هغوئ نه لرې وى‪.‬‬ ‫‪۲۴‬کۀ په َول ځل د روميانو يا د هغوئ د کوم يو ملګرى سره د هغوئ په ټوله بادشاهۍ کښې جنګ شروع شى‪،‬‬ ‫‪۲۵‬د ي تهوديانو خلق به د هغوئ سره مرسته کوى ‪،‬لکه څنګه چې وخت ټاکلى شى ‪،‬د زړۀ سره‪.‬‬ ‫‪26‬نه به هغوئ ُه کوم څيز ورکوى څوک چې د هغوئ سره جنګ کوى ‪،‬يا د هغوئ سره د خورَک ‪،‬وسلې ‪،‬پيسې َو کشتى مرسته کوى ‪،‬لکه څنګه چې دَ روميانو ُه‬ ‫ښۀ ښکارى ‪.‬مګر دوی به خپل ُړونونه وساُي پرُه له دې چې هيڅ شی وَخلي‪.‬‬ ‫‪27‬په ورُه ډول ‪،‬که چيرې د يهوديانو په قوم باندې لومړی جګړه رَشي ‪،‬نو روميان به د خپل ټول زړه سره د دوی سره مرسته وکړي ‪،‬لکه څنګه چې د دوی وخت ټاکل‬ ‫کيږي‪:‬‬ ‫‪28‬نه به هغوئ ُه خورَکونه ورکول کيږي څوک چې د دوی په مقابل کې برخه َخلي ‪،‬يا وسلې ‪،‬پيسې ‪،‬يا کشتۍ ‪،‬لکه څنګه چې روميانو ُه ښه ښکاري ‪.‬مګر دوی به‬ ‫خپل ُړونونه وساُي ‪َ،‬و دَ پرُه له فريب څخه‪.‬‬ ‫‪29‬د دې مادو په َساس روميانو د يهودَنو سره ُړون وکړ‪.‬‬ ‫‪30‬که څه هم له دې وروسته که يوه يا بله ډله د کوم شی د َضافه کولو يا کمولو لپاره د ليدو فکر وکړي ‪،‬دوی کولی شي دَ د خپلې خوښې سره وکړي ‪َ،‬و هغه څه چې‬ ‫دوی يې َضافه کوي يا ليرې کوي هغه به ُصويب شي‪.‬‬ ‫د‬ ‫‪َ۳۱‬دؤ دد ديميتريوس دد ي تهوديانو سره دد کومو بدتونو په باره کښې تمونږ هغۀ ُه ليکلى توو” ‪ُ،‬ا دد ي تهوديانو په ملګرُيا ز تمونږ دد ملګرى َؤ دد دے دد پاره خپل تجوَؤ دد څۀ دروند‬ ‫کړے دے؟‬ ‫‪۳۲‬که چېرې هغوی ستا په وړَندې نور شکايت وکړي ‪،‬نو موږ به ورسره َنصاف وکړو َو له ُا سره به د سمندر َو ځمکې له لرې جګړه وکړو‪.‬‬ ‫څپرکی‪9‬‬ ‫‪1‬سربيره پردې ‪ ،‬کله چې ډيميټريوس د نيکانور َو د هغه لښکر په جګړه کې وژل شوي وَوريدل ‪ ،‬نو هغه دوهم ځل باکيډيس َو َلکيموس د يهودَ هيوَد ُه وَستول َو د‬ ‫دوی سره يې د خپل لښکر لوی ځوَک و‪:‬‬ ‫‪۲‬هغوئ په هغه لره روَن شول چې ګلګاله ُه ُلل َو د مسالوت په وړَندې چې په َربيل کې دی خپلې خيمې ودرولې َو د فتح کولو وروسته يې ډير خلک ووژل‪.‬‬ ‫‪۳‬همدَرنګه د يو سل پنځوسم کال په َوله مياشت کښې هغوئ د يروشلم مخې ُه خېمې ودرولې‪.‬‬ ‫‪۴‬هغوئ له هغه ځايه لړل َو د شلو زرو پياده سپرو َو دوه زره سوَرَنو سره بيريا ُه لړل‪.‬‬ ‫‪۵‬نو يهودَ په َلياسه کښې خپلې خېمې ودرولې َو درې زره غوره سړى ورسره وو‪.‬‬ ‫‪ ٦‬چا چه دد هغۀ دد پاره دد نورو لښکرو ګڼه ګوڼه وليده نو سخت وډَر شول ‪.‬په دَسې حال کې چې ډيری يې ځانونه د کوربه څخه بهر کړل ‪،‬په دَسې حال کې چې د دوی د‬ ‫َستوګنې ځای يوَزې َُه سوه نارينه وو‪.‬‬ ‫‪۷‬کله چې يهودَ وليدل چې د هغه لښکر وُښتېدل َو جنګ په هغه باندې زورور شو ‪،‬نو هغه په ذهن کښې ډېر خَه شو َو ډېر خَه شو ‪،‬ځکه چې د هغوئ د رَغونډولو‬ ‫وخت نۀ توو‪.‬‬ ‫‪۸‬خو بيا هم هغوئ ُه چې پاُې توو هغوئ ُه يې ووئيل” ‪،‬رَځئ چې د خپلو دشمنانو په مقابله کښې رَپاڅى ‪،‬کۀ دَ َمکان ولرو چې د هغوئ سره جنګ وکړو‪.‬‬ ‫وروڼو سره وَپس ځو َدؤ دد هغوئ خلف‬ ‫‪ ۹‬خو هغوئ دد هغۀ نه ډډه وکړه َدؤ وئے وئيل چه”مونږ هيڅکله نۀ شو کولى ‪َ،‬وس رَځى چه خپل ژوند بچ کړو َدؤ بيا به دد خپلو ت‬ ‫به وجنګى ‪،‬ځکه چه تمونږ لږ يتو‪.‬‬ ‫‪۱۰‬بيا يهودَه ووئيل” ‪ ،‬تخدَئ پاک دې نۀ وى کړى چې زۀ دې دَ کار وکړم َو د هغوئ نه وُښتم ‪،‬کۀ زمونږ وخت رَورسېږى ‪،‬نو رَځى چې د خپلو وروڼو دپاره په‬ ‫َنسانى ُوګه مړ شو َو زمونږ عزت ُه د سپکاوى نه دے‪.‬‬ ‫‪۱۱‬په دې سره د باکيدَنو لښکر د خپلو خېمو نه رَووُل َو د هغوئ په مقابل کښې ودرېدل ‪،‬د هغوئ َس سوَرَن په دوه ډلو ووېشل شول ‪َ،‬و د هغوئ غلې َو ُېرَندَرَن د‬ ‫لښکر نه مخکښې روَن شول َو هغوئ چې په مخکښې روَن وو ټول ُکړه سړى وو‪.‬‬

‫‪12‬لکه څنګه چې د باکايډس په َړه ‪ ،‬هغه په ​ ​ ښي وزر کې و ‪ ،‬نو کوربه دوه برخو ُه نږدې شو َو د دوی بينګونه يې غږ کړل‪.‬‬ ‫‪۱۳‬هغوئ هم د يهودَه طرف ُه رَغلو ‪،‬هغوئ هم خپل سورى وغږول ‪،‬نو د لښکرو په شور سره زمکه ولړزېده َو جګړه د سهار نه ُر شپې پورې روَنه وه‪.‬‬ ‫‪۱۴‬کله چې يهودَه پوه شو چې باکيديس َو د هغه لښکر ښى خوَ ُه دى ‪،‬نو هغه ټول سخت سړى له ځانه سره يوړل‪.‬‬ ‫‪15‬چا چې ښۍ وزر يې ګډوډ کړ َو د َزوټوس غره پورې يې ُعقيب کړل‪.‬‬ ‫‪۱۶‬خو کله چې د ښي وزر نه هغوئ د ښي وزر نه نارَمه شول نو هغوئ د يهودَه َو د هغۀ سره په سختو پښو پسې روَن شول‪.‬‬ ‫‪۱۷‬په دې وخت کې سخته جګړه وشوه َو په دوَړو برخو کې ډېر کسان ووژل شول‪.‬‬ ‫‪۱۸‬يهودَه هم ووژل شو َو پاُې کسان وُښتېدل‪.‬‬ ‫‪۱۹‬نو يوناُان َو شمعون خپل ورور يهودَ ونيولو َو په مودين کې يې د خپلو پلرونو په هديره کې ښخ کړ‪.‬‬ ‫‪َ۲۰‬دؤ هغوئ په هغۀ ژړل َدؤ ټول بنى َطسرَئيلو دد هغۀ دد پاره لوئے ماُم وکړو َدؤ ډيرو ورځو ئے ماُم وکړو َدؤ وئے ويل‪:‬‬ ‫‪۲۱‬هغه زړور سړی څنګه مړ شو ‪،‬چې بنى َطسرَئيل يې بچ کړل!‬ ‫‪۲۲‬د يهودَه َو د هغۀ د جنګونو ‪َ،‬و د هغۀ د لوئ عمل َو د هغۀ د عظمت په باره کښې نور څيزونه نۀ دى ليکلے شوى ‪،‬ځکه چې هغوئ ډېر زيات وو‪.‬‬ ‫‪َ۲۳‬دؤ دد يهودَه دد مرګ نه پس دد بنى َطسرَئيلو په ټولو علقو کښے بدکارَنو خپل سرونه پورُه کول شروع کړل َدؤ هر څۀ دد بدکارۍ په شان رَپورُه شول‪.‬‬ ‫‪ ۲٤‬په هغو ورځو کښے هم ډير لوئ قحط توو چه دد دے په وجه تملک بغاوت وکړ َدؤ دد هغوئ سره روَن شو‪.‬‬ ‫‪۲۵‬بيا باکيديس بدکارَن غوره کړل َو هغوی يې د هيوَد څښتنان کړل‪.‬‬ ‫‪۲۶‬هغوی د يهودَ د ملګرو لټون َو لټون وکړ َو باکيديس ُه يې رَوستل ‪،‬چا چې د هغوی نه غچ وَخست َو د هغوی څخه يې په کلکه َستَاده وکړه‪.‬‬ ‫‪ ۲۷‬نو په بنى َطسرَئيلو کښے دومره لوئ مصيبت رَغلے توو چه دد هغه وخت نه پس دد هغوئ په مينځ کښے يو نبي نۀ وو ليدلے شوے‪.‬‬ ‫‪۲۸‬په دې وجه د يهودَه ټول ملګري رَغونډ شول َو يوناُن ُه يې وويل‪:‬‬ ‫‪۲۹‬کله چې ستا ورور يهودَه مړ شو ‪،‬نو مونږ د هغه په شان هيڅ يو سړے نه لرو چې د خپلو دشمنانو ‪،‬باشيانو َو زمونږ د قوم د هغوئ خلف چې زمونږ مخالَان دي ‪،‬‬ ‫لړ شى‪.‬‬ ‫‪۳۰‬نو َوس مونږ ُا نن د هغه په ځاې د خپل مشر َو مشر په ُوګه َنتخاب کړې دې چې ُه زمونږ جنګونه وکړې‪.‬‬ ‫‪۳۱‬په دې وخت کې يوناُان په هغه وخت کې حکومت وَخيست َو د خپل ورور يهودَ پر ځای پاڅېد‪.‬‬ ‫‪۳۲‬خو کله چې باکيديس په دې خبره پوه شو نو د هغه د وژلو په لټه کې شو‬ ‫‪۳۳‬نو يوناُان َو د هغه ورور شمعون َو د هغه سره ټول هغه کسان وو چې په دې پوهېدلو سره د ُيکو دښتې ُه وُښتېدل َو د َسَار د حوض په غاړه يې خپلې خيمې‬ ‫ودرولې‪.‬‬ ‫‪۳۴‬کله چې باکيديس پوه شو نو هغه د سبت په ورځ د خپل ټول لښکر سره َتردن ُه نزدې شو‪.‬‬ ‫‪۳۵‬نو يتونتن خپل ورور يوحنا چې د خلقو يو مشر وو ‪،‬د خپلو ملګرو ناباطيانو ُه د دعا دپاره لېږلے توو چې د هغوئ ګاډۍ د هغوئ سره پرېږدى ‪،‬کوم چې ډېر وو‪.‬‬ ‫يحيى َو د هغۀ ټول څۀ يې ونيولو َو د هغۀ سره روَن شول‪.‬‬ ‫‪۳۶‬خو د جمبري َولد د مدَبا نه رَووُل َو‬ ‫ى‬ ‫‪۳۷‬د دې نه پس يوناُن َو د هغۀ ورور شمعون ُه خبر شو چې د جمبري َولد يو لوئ وَده وکړو َو ناوې يې د نادَبته نه په يو لوئ ګاډۍ کښې رَوړو ‪،‬ځکه چې د کنعان‬ ‫د يو لوئ شهزَده لور وه‪.‬‬ ‫يحيى ياد کړل َدؤ پورُه لړل َدؤ دد غرۀ دد پټى نه ئے پټ کړل‪.‬‬ ‫‪۳۸‬نو هغوئ خپل ورور‬ ‫ى‬ ‫‪39‬چرُه چې هغوئ خپلې سترګې پورُه کړې ‪،‬نو هلته يې ډېر لوئ ګاډۍ َو ګاډۍ رَروَن وو ‪َ،‬و ناوې َو د هغه ملګري َو وروڼه رَووُل چې د ډمونو ‪،‬د موسيقۍ په‬ ‫سازونو َو ډېرو وسلو سره د هغوئ سره ملقات وکړي‪.‬‬ ‫‪۴۰‬نو يتونتن َو هغه څوک چې د هغۀ سره وو د هغوئ خلف د هغه ځائ نه رَپاڅېدل ‪،‬چرُه چې هغوئ په کمين کښې پرَُۀ توو َو هغوئ يې دَسې ذبح کړل چې ډېر مړۀ‬ ‫پرېوُل َو پاُې کسان غرۀ ُه وُښتېدل َو ټول يې ونيول ‪.‬د دوی لوټ‪.‬‬ ‫‪۴۱‬په دې ُوګه وَده په ماُم بدل شو ‪َ،‬و د هغوی د سندرو شور په ماُم بدل شو‪.‬‬ ‫‪۴۲‬نو کله چې هغوئ د خپل ورور د وينې غچ وَخستو نو بيا د َتردن سيند ُه لړل‪.‬‬ ‫‪۴۳‬کله چې باکديس دَ وَورېدل ‪،‬نو هغه د سبت په ورځ د َتردن سيند ُه د لوئ طاقت سره رَغلو‪.‬‬ ‫‪۴۴‬نو يتونتن خپلې ډلې ُه ووئيل” ‪،‬رَځئ چې َوس پورُه ځو َو د خپل ژوند دپاره جنګېږو ‪،‬ځکه چې دَ د پخوَ په شان نن ورځ زمونږ سره نۀ وى‪.‬‬ ‫‪۴۵‬ځکه چې وګوره ‪،‬زمونږ په وړَندې َو شاُه جګړه روَنه ده َو د َردن سيند دې غاړې ُه َو هغه غاړې ُه د سمندر َو لرګی هم شته َو نه هم زمونږ د شا ُګ ځای‬ ‫شته‪.‬‬ ‫‪۴۶‬نو َوس آسمان ُه ژَړئ چې ُاسو د خپلو دښمنانو د لس نه بچ شئ‪.‬‬ ‫‪۴۷‬په دې سره هغوئ په جنګ کښې برخه وَخسته َو يونتن خپل لس د بچيډز د وهلو دپاره پورُه کړو خو هغه د هغۀ نه شاُه شو‪.‬‬ ‫‪ ٤۸‬بيا يونتن َو هغه څوک چې د هغۀ سره توو َتردن ُه کودُا وکړه َو د لمبو نه بلې غاړې ُه لړل ‪،‬خو هغه بل د َتردن نه ُېر شو‪.‬‬ ‫‪۴۹‬نو په هغه ورځ د باکيدس د طرف نه زر کسان ووژل شول‪.‬‬ ‫‪50‬وروسته باکيديس بيت َلمقدس ُه رَستون شو َو په يهوديه کې يې قوي ښارونه ُرميم کړل ‪.‬په يريحو ‪َ،‬ماوس ‪،‬بيتحورون ‪،‬بيتايل ‪ُ،‬امناُه ‪،‬فرَُوني َو ُافون کې کل ‪،‬‬ ‫هغه د لوړو دېوَلونو ‪،‬دروَزو َو بندونو سره ټينګ کړل‪.‬‬ ‫‪ ٥۱‬هغۀ په هغوئ کښے يو ګارنيزون جوړ کړو دد دے دد پاره چه هغوئ په بنى َطسرَئيلو کښے بدى کوى‪.‬‬ ‫‪۵۲‬هغۀ د بيت سوره ‪،‬غزيره َو برجونه هم مضبوط کړل َو په هغوئ کښې يې پوځونه وَچول َو د خورَک سامان يې ورکړو‪.‬‬ ‫‪۵۳‬سربيره پر دې ‪،‬هغه په خپل هېوَد کې د مشرَنو زَمن يرغمل کړل َو د بيت َلمقدس په برج کې يې وَچول چې وساُل شي‪.‬‬ ‫‪۵۴‬د دې نه علوه د يو سل پنځوسو دريم کال په دويمه مياشت کښې َلکيموس َمر وکړو چې د مقدس کور د دَخلې محکمې دېوَل دې ونړول شي ‪.‬هغه د پيغمبرَنو‬ ‫کارونه هم له منځه يوړل‬ ‫‪َ۵۵‬و کله چې هغه ښکته کول پيل کړل ‪،‬په دې وخت کې َلسيمس َخته شو ‪َ،‬و د هغه د کار مخه ونيول شوه ‪،‬ځکه چې د هغه خوله بنده شوې وه ‪َ،‬و هغه د فلج سره نيول‬ ‫شوی و ‪،‬نو هغه نور هيڅ خبرې نشي کولی َو نه يې په َړه حکم ورکړي ‪.‬د هغه کور‪.‬‬ ‫‪۵۶‬نو په هغه وخت کې َلکيموس د لوی عذَب سره مړ شو‪.‬‬ ‫‪۵۷‬کله چې باکايډس وليد چې َلکيموس مړ شوی دی ‪،‬هغه بادشاه ُه رَستون شو ‪:‬په هغه وخت کې د يهودَ ځمکه دوه کاله آرَم وه‪.‬‬ ‫‪۵۸‬بيا ټولو بې دينه سړو يوه جرګه جوړه کړه َو ويې ويل ‪:‬ګورئ ‪،‬يوناُان َو د هغه ملګري په آرَمه دي َو بې پروَ َوسيږي ‪،‬نو َوس به موږ باکيديس دلته رَوړو َو په‬ ‫يوه شپه کې به هغوی ټول يوسي‪.‬‬ ‫‪۵۹‬نو هغوئ لړل َو د هغۀ سره يې مشوره وکړه‪.‬‬ ‫‪۶۰‬بيا هغه ليرې کړ َو د يو لوی لښکر سره رَغی َو په يهودَ کې يې خپلو پيروَنو ُه په پټه ُوګه ليکونه وَستول چې دوی يوناُان َو هغه کسان چې د هغه سره وو‬ ‫نيولي دي ‪،‬مګر دوی نشو کولی ځکه چې د دوی مشوره دوی ُه معلومه وه‪.‬‬ ‫‪61‬ځکه چې دوی د هېوَد سړي ونيولى ‪،‬چې د يعَانو ليکوَلن وو ‪،‬شاوخوَ پنځوس کسان ‪َ،‬و هغوی يې ووژل‪.‬‬ ‫‪۶۲‬وروسته يتونتن ‪،‬شمعون َو هغوئ چې د هغۀ سره توو هغوئ هغوئ د بيتباسى ښار ُه بوُلل ‪،‬چې په صحرَ کښې دى َو د هغې خرَبى يې ُرميم کړې َو مضبوط يې‬ ‫کړو‪.‬‬

‫‪۶۳‬کله چې باکديس خبر شو نو خپل ټول لښکر يې رَغونډ کړل َو هغوئ ُه يې خبر ولېږلو چې د يهودَه وو‪.‬‬ ‫‪۶۴‬بيا هغه لړو َو د بيتباسي محاصره يې وکړه ‪َ.‬و دوی د َوږدې مودې په مقابل کې جګړه وکړه َو د جګړې ماشينونه يې جوړ کړل‪.‬‬ ‫‪۶۵‬خو يتونتن خپل ورور شمعون په ښار کې پرېښودو َو خپل وطن ُه لړو َو په يو خاص شمېر سره روَن شو‪.‬‬ ‫وروڼه َو د فصيرون َولدونه په خپلو خېمو کښې ووهل‪.‬‬ ‫‪۶۶‬هغۀ د َوډونارکس ‪،‬د هغۀ ت‬ ‫‪۶۷‬کله چې هغۀ په هغوئ باندې په وهلو شروع وکړه َدؤ دد خپلو لښکرو سره رَغلو ‪،‬نو شمعون َدؤ دد هغۀ ملګرے دد ښار نه بهر لړل َدؤ دد جنګ ګاډے ئے وسوزول‪.‬‬ ‫‪َ68‬و د باکيډيس سره يې جګړه وکړه ‪ ،‬څوک چې د دوی لخوَ ناخوښه و ‪َ ،‬و دوی يې هغه سخت کړ ‪:‬ځکه چې د هغه مشوره َو زحمت بې ګټې و‪.‬‬ ‫‪۶۹‬نو ځکه هغه په هغو بدکارَنو ډېر په قهر شو چې هغۀ ُه يې د وطن د رَُلو مشوره ورکړه ‪،‬په دَسې حال کښې چې هغۀ د هغوئ ډېر وژلے توو َو خپل وطن ُه د‬ ‫ستنېدو َرَده يې وکړه‪.‬‬ ‫‪۷۰‬کله چې يتونتن ُه خبر شو نو هغۀ ُه يې سَيرَن ورولېږل چې د هغۀ سره سوله وکړي َو د هغوئ قيديان يې وسپارى‪.‬‬ ‫‪71‬هغه څه چې هغه ومنله َو د هغه د غوښتنې سره سم يې وکړل َو د هغه سره يې قسم وکړ چې د ژوند په ټولو ورځو کې به هيڅکله ورُه زيان ونه رسوي‪.‬‬ ‫‪۷۲‬نو کله چې هغه هغه بنديان بيرُه رَستانه کړل چې مخکې يې د يهودَ له خاورې څخه نيولي وو ‪،‬هغه بيرُه رَستون شو َو خپل هيوَد ُه لړ َو نور د دوی سرحدونو‬ ‫ُه ونه رسيدل‪.‬‬ ‫‪۷۳‬په دې ډول د َسرَييلو څخه ُوره بنده شوه ‪،‬خو يوناُن په مچماس کې َوسېده َو په خلکو يې حکومت کول پيل کړل ‪َ.‬و هغه د َسرَييلو څخه بې دين خلک له منځه‬ ‫يوړل‪.‬‬ ‫څپرکی‪10‬‬ ‫​ ​ وَسِه َستقبال‬

‫‪۱‬په سل َو شپيتم کال کې د َنټيوکس زوی سکندر چې د َيپيَينس په نوم ياديده ‪،‬پورُه شو َو پوُليميس يې ونيولو ‪،‬ځکه چې خلکو هغه ُه د هغه په‬ ‫کړی و چې هلته يې پاچاهي وکړه‪.‬‬ ‫‪۲‬کله چې بادشاه دميتريوس دَ خبره وَورېدله ‪،‬نو هغه ډېر لوئ لښکر رَغونډ کړو َو د هغۀ خلف د جنګ دپاره روَن شو‪.‬‬ ‫‪۳‬همدَرنګه دميتريوس يوناُان ُه په مينه ناکو خبرو سره ليکونه ولېږل ‪،‬لکه څنګه چې هغه د هغه لوى کړ‪.‬‬ ‫‪۴‬ځکه چې هغه وويل ‪،‬رَځه چې د هغه سره سوله وکړو ‪،‬مخکې له دې چې هغه زموږ په مقابل کې له سکندر سره يوځای شي‪.‬‬ ‫‪۵‬نو هغه به هغه ټول بد عملونه په ياد ساُى کوم چې مونږ د هغۀ ‪،‬د هغۀ د وروڼو َو د هغۀ د خلقو خلف کړى دى‪.‬‬ ‫‪۶‬نو ځکه يې هغه ُه وَک ورکړ چې يو لښکر رَغونډ کړي َو وسلې يې برَبرې کړي ‪،‬چې په جګړه کې ورسره مرسته وکړي ‪،‬هغه دَ هم َمر وکړ چې هغه يرغمل‬ ‫شوي کسان چې په برج کې وو هغه دې وسپاري‪.‬‬ ‫‪۷‬نو يتونتن بيتت َل تمقدس ُه رَغلو َدؤ دد ټولو خلقو َدؤ هغوئ چه په برج کښے توو خ ت‬ ‫ِونه ولوستل‪.‬‬ ‫‪۸‬کله چې هغوئ وَورېدل چې بادشاه ورُه د لښکر د رَغونډولو َختيار ورکړے دے نو سخت وېرېدل‪.‬‬ ‫‪۹‬نو د برج نه هغوئ خپل يرغمالن يوناُان ُه وسپارلو َو هغۀ هغوئ د هغوئ مور َو پلر ُه وسپارلو‪.‬‬ ‫‪۱۰‬نو دَ کار وشو ‪،‬يوناُن په يروشلم کښې َوسېدو َو د ښار په جوړولو َو ُرميم يې پيل وکړ‪.‬‬ ‫‪۱۱‬هغۀ کارګرَنو ُه تحکم ورکړو چې دېوَلونه َو د سيون غره َو د قلعې د جوړولو دپاره دې په مربع کاڼو جوړ کړي ‪َ.‬و دوی همدَسې وکړل‪.‬‬ ‫‪۱۲‬بيا هغه بېګانه کسان چې په قلعه کښې توو کوم چې باکيډيز جوړ کړي وو ‪،‬وُښتېدل‪.‬‬ ‫‪۱۳‬خو هر سړے خپل ځائ پريښودو َدؤ خپل وطن ُه لړو‪.‬‬ ‫‪۱۴‬يوَزې په بيتسوره کې يو څو هغه کسان پاُې شول چې شريعت َو حکمونه يې پريښودل ‪،‬ځکه چې دَ د هغوی د پناه ځای و‪.‬‬ ‫‪۱۵‬کله چې سکندر بادشاه هغه وعدې وَورېدې چې ډيميټريوس يوناُن ُه ليږلې وې ‪:‬کله چې هغه ُه د هغه جنګونو َو نيکو کارونو په َړه هم وويل شول چې هغه َو د‬ ‫هغه وروڼو ُرسره کړي وو َو د هغه دردونو په َړه چې دوی يې زغملي وو‪.‬‬ ‫‪۱۶‬هغۀ ووئيل” ‪،‬آيا مونږ دَسې بل سړے پيدَ کړو؟ نو َوس به هغه خپل دوست َو ملګری جوړ کړو‪.‬‬ ‫‪۱۷‬هغۀ يو خط وليکه َدؤ دد دے په تمِابق ئے ورُه وَستولو َدؤ ورُه ئے ووئيل‪،‬‬ ‫‪۱۸‬سکندر پاچا خپل ورور يتونتن ُه سلم وَستاوه‪:‬‬ ‫‪۱۹‬مونږ ستا په باره کښے َوريدلے دے چه ُۀ يو لوئ طاقت لرے سړے يئے َدؤ زمونږ ملګرے يئے‪.‬‬ ‫‪۲۰‬نو ځکه نن مونږ ُاُه د خپل قوم مشر پادشاه َو د بادشاه ملګرے يئ( ‪َ.‬و په دې سره يې هغه ُه يو َرغوَني کالي َو د سرو زرو ُاج وَستاوه )‪َ:‬و له ُا څخه يې‬ ‫غوښتنه وکړه چې زموږ برخه وَخلئ َو له موږ سره ملګرُيا وکړئ‪.‬‬ ‫‪۲۱‬نو د يو سل شپيتم کال په َوومه مياشت کښې د خېمې د َختر په موقع يوناُان مقدس کالي وَغوستلو َو پوځونه يې رَغونډ کړل َو ډېر زر زر يې برَبر کړل‪.‬‬ ‫‪۲۲‬کله چې ديميتريوس دَ خبره وَورېده نو ډېر پښېمانه شو َو ويې ويل‪:‬‬ ‫‪۲۳‬مونږ څه وکړل چې سکندر مو د خپل ځان د مضبوطولو دپاره د يهودَنو سره د دوستۍ کولو نه منع کړل؟‬ ‫‪ ۲٤‬زد ۀ به هغوئ ُه دد ُشويق کلمونه ليکم َدؤ دد هغوئ سره به دد عزت َو سوغات وعدے کوم چه زد ۀ به دد هغوئ مدد وکړم‪.‬‬ ‫‪ ۲٥‬نو هغۀ هغوئ ُه دد دے دد پاره وَستول ‪:‬بادشاه دميتريوس دد ي تهوديانو خلقو ُه سلم وَستوو‪:‬‬ ‫‪۲۶‬په دَسې حال کښې چې ُاسو زمونږ سره لوظونه ساُلے دے َو زمونږ په ملګرُيا کښې يئ َو زمونږ د دښمنانو سره يوځاى نۀ يئ ‪،‬نو مونږ د دې خبرې وَورېدې َو‬ ‫خوشحاله يو‪.‬‬ ‫‪ ۲۷‬نو ُاسو َوس هم زمونږ سره وفادَر َوسئ ‪َ،‬و مونږ به ُاسو ُه د هغو کارونو بدله درکړو چې ُاسو زمونږ دپاره کوئ‪.‬‬ ‫‪َ ۲۸‬دؤ ُاسو ُه به ډير معافى درکړى َدؤ َنعام به درکړى‪.‬‬ ‫‪َ۲۹‬دؤ َوس زد ۀ ُاسو آزَد کړم َدؤ ستاسو دد پاره زد ۀ ټول ي تهوديان دد خرَج َدؤ دد مالګې دد روَجونو َدؤ دد ُاج دد محصول نه خلصوم‪،‬‬ ‫‪َ30‬و د هغه څه څخه چې ما ُه د دريمې برخې يا ُخم َو د ونې د ميوو نيمايي برخه َخيستو لپاره ټاکل کيږي ‪ ،‬زه يې له نن ورځې څخه خوشې کوم ُرڅو دوی د يهودي‬ ‫هيوَد څخه ونه نيول شي َو نه هم ‪.‬د دريو حکومتونو څخه چې د سامريه َو ګيليل هيوَد څخه بهر َضافه شوي ‪،‬له دې ورځې څخه د ُل لپاره‪.‬‬ ‫‪۳۱‬يروشلم دې هم مقدس َو َزَد وي ‪،‬د هغې د سرحدونو سره ‪،‬د لسمې َو نذرَنې دوَړو څخه‪.‬‬ ‫‪َ۳۲‬و د هغه برج په َړه چې په يروشلم کې دی ‪،‬زه په هغې باندې َختيار ورکوم َو مشر کاهن ُه به يې ورکړم چې هغه په کې دَسې کسان وټاکي چې هغه د ساُلو لپاره‬ ‫غوره کړي‪.‬‬ ‫‪۳۳‬همدَرنګه هر هغه يهود چې د يهودَه د تملک نه زما د بادشاهۍ هرې برخې ُه يرغمال شوى توو ‪،‬ما په َزَده ُوګه آزَد کړ َو زۀ به زما ټول آفسرَنو ُه د هغوئ د‬ ‫څاروى حط صه هم معاف کړم‪.‬‬ ‫‪۳۴‬همدَرنګه زه غوَړم چې ټول َخترونه ‪،‬سبتونه ‪،‬نوې سپوږمۍ ‪،‬د َختر ورځې ‪َ،‬و د َختر درې ورځې مخکې َو د َختر درې ورځې وروسته به زما په سلِنت کې د‬ ‫ټولو يهودَنو لپاره د معافيت َو َزَدۍ وي‪.‬‬ ‫‪۳۵‬همدَرنګه هيچا ُه دَ َختيار نشته چې په هره معامله کې د هغوی سره لسوهنه وکړي َو يا يې له هغوی سره ناوړه چلند وکړي‪.‬‬ ‫‪۳۶‬زۀ به دَ هم وَيم چې د بادشاه په لښکر کښې دېرش زره ي تهوديان شامل شى ‪،‬چې هغوئ ُه به د ټولو بادشاهانو په شان معاش ورکولے شى‪.‬‬

‫‪َ۳۷‬دؤ دد هغوئ نه به ځني به دد بادشاه په قتربانو کښې وَچولے شى َدؤ دد هغوئ نه به دد هغوئ نه به دد بادشاهى په چارو کښے چه دد َمانت وړ دى ‪،‬مقرر کړى شى ‪َ،‬دؤ زد ۀ دَ‬ ‫غوَړم چه دد هغوئ تملک َو تحکمرَن دد خپل ځان نه وى َدؤ دد هغوئ نه پس ژوند کوى ‪.‬د دوی خپل قوَنين ‪،‬حتی لکه څنګه چې پاچا د يهودَ په خاوره کې َمر کړی دی‪.‬‬ ‫‪َ۳۸‬دؤ دد سامريه دد تملک نه يهودَه ُه دد دريو حکومتونو په باره کښے َضافه کيږى چه هغوئ دد ي تهودَه سره يوځاى شى ‪،‬چه هغوئ دد يو دد يو ُابع وګڼل شى َدؤ دد مشر َطمام‬ ‫نه بغير دد بل تحکم دد فرمانبردَرئ پابند وى‪.‬‬ ‫‪۳۹‬د پوُليميس َو د هغې پورې َړونده ځمکه ‪،‬زه دَ په بيت َلمقدس کې مقدس ځای ُه د مقدس ځای د َړُيا وړ لګښتونو لپاره د وړيا ډَلۍ په ُوګه ورکوم‪.‬‬ ‫‪۴۰‬همدَرنګه زه هر کال د پادشاه د حسابونو څخه پنځلس زره مثقاله سپين زر د هغه ځای څخه ورکوم‪.‬‬ ‫‪َ ٤۱‬و ټول هغه څيزونه چه َفسرَنو دد پخوَ په شان َدَ نۀ کړل نو دد دے نه پس به دد تخدَئے دد تخدَئے دد پاره ورکړے شى‪.‬‬ ‫‪َ۴۲‬و د دې نه علوه هغه پنځه زره مثقاله سپين زر چې هر کال به يې د معبد نه د حساب نه َخستلو هغه څيزونه به هم خلص کړل شي ‪،‬ځکه چې دَ د هغو کاهنانو سره‬ ‫ُړَو لري چې خدمت کوي‪.‬‬ ‫‪َ۴۳‬و هر هغه څوک چې په يروشلم کښې معبد ُه وُښتي ‪،‬يا د دې په آزَدۍ کښې وي ‪،‬د بادشاه قرضدَر وي ‪،‬يا د کومې بلې معاملې په وجه ‪،‬هغوئ دې َزَد وي َو هر‬ ‫څۀ چې د هغوئ په حق کښې دي‪.‬‬ ‫‪۴۴‬ځکه چې د ودَنۍ َو د مقدس ځای د کارونو د ُرميم لګښتونه به د پاچا حساب ُه ورکړل شي‪.‬‬ ‫‪۴۵‬هو ‪َ،‬و د يروشلم د دېوَلونو جوړولو َو د هغې په شاوخوَ کې د مضبوطولو لپاره به د پادشاه له حسابونو څخه لګښتونه ورکړل شي َو په يهوديه کې د دېوَلونو د‬ ‫جوړولو لپاره هم‪.‬‬ ‫‪۴۶‬کله چې يتونتن َو خلقو دَ خبرې وَورېدې نو هغوئ ُه يې هيڅ َعتبار ورنه کړ َو نۀ يې قبول کړو ‪،‬ځکه چې هغوئ ُه هغه لوئ بدى ياده شوه چې هغۀ په بنى‬ ‫َطسرَئيلو کړى توو ‪.‬ځکه چې هغه هغوی ډېر سخت ځورولي وو‪.‬‬ ‫‪I 47‬مګر د َليګزَنډر سره دوی ښه خوښ وو ‪،‬ځکه چې هغه لومړی و چې د دوی سره يې د ريښتينی سولې موندلی و ‪َ،‬و دوی ُل ورسره َعترَف کړی‪.‬‬ ‫‪۴۸‬بيا د سکندر پاچا لوی لښکر رَټول کړل َو د ديميتريوس په مقابل کې يې خيمې ولګولې‪.‬‬ ‫‪۴۹‬کله چې دوه پادشاهان په جګړه کې ښکيل شول ‪،‬ديمتريوس لښکر وُښتيد ‪،‬مګر سکندر د هغه ُعقيب کړ َو په دوی باندې غالب شو‪.‬‬ ‫‪۵۰‬هغۀ جنګ ُه ُر هغه وخته پورې دوَم ورکړو چې نمر رَختلى توو َو په هغه ورځ دميتريوس ووژل شو‪.‬‬ ‫‪۵۱‬وروسته سکندر د مصر پادشاه بِليمي ُه سَيرَن ورولېږل چې دَ پيغام ورکړي‪:‬‬ ‫‪52‬لکه څنګه چې زه يو ځل بيا خپل سلِنت ُه رَغلی يم ‪َ،‬و د خپلو َولدونو په ُخت کې ناست يم ‪َ،‬و پاچاهي يې ُرلسه کړې ‪،‬ډيميټريوس يې نسکور کړ َو خپل هيوَد‬ ‫يې بيرُه ُرلسه کړ‪.‬‬ ‫‪۵۳‬ځکه چې کله چې ما د هغۀ سره په جنګ کښې ګډون وکړ ‪،‬نو هغه َو د هغۀ لښکر زمونږ نه خَه شو ‪،‬نو مونږ د هغۀ د بادشاهۍ په ُخت کښېناستو‪.‬‬ ‫‪۵۴‬نو َوس رَځئ چې په ګډه د دوستۍ ُړون وکړو َو خپله لور ما ُه رَکړه ‪َ،‬و زه به ستا زوم شم َو ُا َو هغې ُه به ستا د عزت سره سم ورکړم‪.‬‬ ‫‪ ٥٥‬نو پِولمي بادشاه جوَب ورکړو”‪،‬هغه ورځ دې مبارک وي په کوم کښې چې ُه د خپلو پلرونو تملک ُه وَپس شوې يې َو د هغوئ د بادشاهۍ په ُخت کښېناست‪.‬‬ ‫‪َ۵۶‬و َوس به زه له ُا سره دَسې وکړم لکه څنګه چې ُا ليکلي دي ‪:‬له ما سره په ‪ Ptolemais‬کې وګوره چې موږ يو بل ووينو ‪.‬ځکه چې زه به خپله لور ستا د خوښې‬ ‫سره سم ُاُه وَده کړم‪.‬‬ ‫‪۵۷‬نو پِولمي د خپلې لور کلوپاُرَ سره د مصر نه بهر لړو َو هغوئ په يو سل َو دريم کال پِولميس ُه رَغلل‪.‬‬ ‫‪۵۸‬چرُه چې سکندر بادشاه ورسره ملقات وکړو نو هغه ُه يې خپله لور کليوپاُرَ ورکړه َو د هغې وَده يې په پِولميس کښې د بادشاهانو په شان په ډېر شان سره‬ ‫ولمانځه‪.‬‬ ‫‪َ ٥۹‬وس سکندر بادشاه يوناُن ُه ليکلى توو چې رَشئ َو ورسره ووينئ‪.‬‬ ‫‪ ٦۰‬بيا هغه په عزت سره بِليميس ُه لړو ‪،‬چرُه چې هغه د دوَړو بادشاهانو سره وليدل َو هغوئ َو د هغوئ ملګرو سره يې سپين زر ‪،‬سره زر َو ډېر سوغاُونه‬ ‫ورکړل ‪َ،‬و د هغوئ په نظر کښې يې خوښى پيدَ کړه‪.‬‬ ‫‪۶۱‬په هغه وخت کښې د بنى َطسرَئيلو ځنې وبائي خلق د هغۀ خط لف رَغونډ شول چې په هغۀ باندې ُور ولګوى ‪،‬خو بادشاه د هغوئ خبرې نۀ َورېدې‪.‬‬ ‫‪۶۲‬له دې نه هم ډېر ‪،‬پاچا َمر وکړ چې خپلې جامې وَغوندي َو َرغوَني جامې يې وَغوندي ‪َ،‬و هغوی همدَسې وکړل‪.‬‬ ‫‪۶۳‬هغۀ هغه په خپل ځائ کښې کښېنستو َدؤ خپلو َطمامانو ُه يې ووئيل” ‪،‬د هغۀ سره د ښار په مينځ کښې لړ شه َدؤ َطعلن وکړى چې هيڅوک د هغۀ نه شکايت نۀ کوى َو‬ ‫نۀ به د هغۀ نه د کوم کار په وجه زحمت کوى‪. .‬‬ ‫‪۶۴‬کله چې د هغه ُور لګونکو وليدل چې هغه د َعلن سره سم عزُمند شو َو َرغوَني جامې يې َغوستې ‪،‬نو ټول وُښتېدل‪.‬‬ ‫‪ ٦٥‬نو بادشاه هغه ُه عزت ورکړو َو هغه يې په خپلو مشرَنو کښې وليکلو َو د هغۀ د بادشاهۍ برخه ئے وَل َو د هغۀ يو مشر وټاکو‪.‬‬ ‫‪۶۶‬وروسته يتونتن په َمن َو خوشحالۍ سره بيت َلمقدس ُه رَستون شو‪.‬‬ ‫‪67‬سربيره پردې؛ په سل َو پنځه څلويښتم کال د ديميتريوس زوی ديمتريوس د کريټ څخه د خپلو پلرونو هيوَد ُه رَغی‪:‬‬ ‫‪ ٦۸‬کله چه سکندر بادشاه دَ خبره وَوريده نو په حقه پښيمانه شو َدؤ وَپس َنِاکيه ُه لړو‪.‬‬ ‫‪۶۹‬بيا ديميتريوس د سيلوسيريا وَلي َپولونيوس خپل جنرَل وټاکه ‪،‬چا چې يو لوی لښکر رَغونډ کړ َو په جمنيا کې يې خيمه ولګوله َو يوناُن مشر کاهن ُه يې وَستول‬ ‫چې وويل‪:‬‬ ‫‪ُ۷۰‬ۀ يوَځي زمونږ خط لف خپل ځان پورُه کوې ‪َ،‬و ستا په خاطر زۀ خندل َو ملمت يې ‪َ،‬و ولې په غرونو کښې زمونږ په خلف د خپل طاقت نه ستومانه کوې؟‬ ‫‪۷۱‬نو َوس که ُه په خپل قوت باور کوې ‪،‬نو مونږ ُه په مځکه کې رَښکته شه َو هلته رَځه چې په ګډه دَ خبره وکړو ‪،‬ځکه چې د ښارونو قوت زما سره دی‪.‬‬ ‫‪۷۲‬پوښتنه وکړه َو پوه شه چې زه څوک يم َو پاُې نور چې زموږ برخه َخلي هغوی به درُه ووَيي چې ستا پښه په خپله خاوره کې د َلوُلو ُوَن نه لري‪.‬‬ ‫‪۷۳‬نو َوس به ُاسو د آسونو َو دومره لوی ځوَک سره په ميدَن کې پاُې نه شئ ‪،‬چيرُه چې نه ُيږه ‪،‬نه څکک ‪َ،‬و نه د ُيښتې ځای دی‪.‬‬ ‫‪۷۴‬نو کله چې يوناُان د َپولونيوس دَ خبرې وَورېدې نو د هغه په ذهن کې حرکت رَغی َو هغه د لسو زرو سړو په غوره کولو سره د يروشلم څخه ووت َو هلته د هغه‬ ‫ورور شمعون د هغه سره د مرستې لپاره وليدل‪.‬‬ ‫‪۷۵‬هغه خپله خېمه د يافا په وړَندې ودروله ‪.‬د يافا خلکو هغه د ښار څخه وُښتاوه ‪،‬ځکه چې َپولونيوس هلته يو ګارنيزيون درلود‪.‬‬ ‫‪۷۶‬نو يتونتن هغه محاصره کړو ‪،‬نو د ښار خلقو هغه د وېرې نه دننه پرېښودو ‪،‬نو يونتن يافا فتح کړو‪.‬‬ ‫‪۷۷‬کله چې َپولونيوس دَ وَورېدل ‪،‬هغه درې زره سپاره سپاره َو د پياده لوی لښکر سره يو ځای َيزوُس ُه لړ چې د سَر کولو په ُوګه و ‪َ،‬و په دې سره يې هغه د‬ ‫ميدَن په لور وخوځاوه ‪.‬ځکه چې د هغه ډير شمير سپاره وو ‪،‬په کومو چې هغه باور درلود‪.‬‬ ‫‪۷۸‬بيا يتونتن د هغه پسې َزوُوس ُه لړو چرُه چې لښکرې په جنګ کښې شاملې شوې‪.‬‬ ‫‪َ۷۹‬دپولونيس په کمين کښې زر ُنه سپاره پاُې وو‪.‬‬ ‫‪َ۸۰‬و يوناُان پوه شو چې د هغه شاُه يو کمين دی ‪.‬ځکه چې هغوئ د هغۀ په لښکر کښې رَګېر توو َو د سهار نه ُر ماښامه پورې به يې په خلقو ډزې کولې‪.‬‬ ‫‪۸۱‬خو خلک لکه څنګه چې يوناُان هغوی ُه َمر کړی و ‪،‬ولړ و ‪،‬نو د دښمن آسونه ستړي شول‪.‬‬ ‫‪۸۲‬بيا شمعون خپل لښکر رَوغوښتو َو د پياده سپرو په مقابل کې يې ودرَوه( ځکه چې په آسونو سپاره شوي وو )چې د هغه له َمله نارَمه شول َو وُښتېدل‪.‬‬ ‫‪۸۳‬آس سوَرَن هم په ميدَن کښې خوَريدل ‪َ،‬زوُوس ُه وُښتېدل َو بيت دګون ُه ورننوُل چې د هغوی د بتت معبد د حَاظت دپاره وو‪.‬‬ ‫‪۸۴‬خو يتونتن عزوُوس َو د هغې شاوخوَ ښارونه وسوځول َو د هغوی مالونه يې وَخيستل ‪َ.‬و د دګون معبد ‪،‬د هغوئ سره چې په هغې کې وُښتېدل ‪،‬هغه په َور کې‬ ‫وسوځاوه‪.‬‬

‫‪۸۵‬په دې ډول نژدې َُه زره ُنه په ُوره وسوځول شول َو ووژل شول‪.‬‬ ‫‪َ۸۶‬و له هغه ځايه يتونتن خپل لښکر رَوغوښتو َو د َسکالون په وړَندې يې خېمې ولګولې ‪،‬چرُه چې د ښار خلک رَووُل َو په ډېر عجز سره يې ورسره وکتل‪.‬‬ ‫‪۸۷‬د دې نه پس يتونتن َو د هغۀ لښکر بيتت َل تمقدس ُه وَپس لړو ‪،‬چې څۀ لوئے مال ورسره توو‪.‬‬ ‫‪۸۸‬کله چې سکندر بادشاه دَ خبرې وَورېدې نو د يتونتن نور هم عزت وکړو‪.‬‬ ‫‪َ۸۹‬و هغه ُه يې د سرو زرو يوه بکسه ولېږله ‪،‬لکه څنګه چې د پادشاه د وينې څخه ګټه َخيستل کيږي ‪،‬هغه هغه ُه د َکارون د سرحدونو سره هم ورکړ‪.‬‬ ‫څپرکی‪11‬‬ ‫‪۱‬د مط صر بادشاه د سمندر په څنډه کښې د شګې په شان يو لوئ لښکر َو ګڼې بېړۍ رَغونډې کړې َو د َسکندر د بادشاهۍ د ُرلسه کولو دپاره يې په فريب سره ګرځېدل‬ ‫َو هغه يې د ځان سره يوړل‪.‬‬ ‫‪۲‬هغۀ هسپانيا ُه په سوله َيزه ُوګه سَر وکړو ‪،‬نو لکه څنګه چې هغه ښارونه هغه ُه پرَنستل شول َو د هغه سره يې وکتل ‪،‬ځکه چې د سکندر بادشاه ورُه َمر کړی و ‪،‬‬ ‫ځکه چې هغه د هغه کشر و‪.‬‬ ‫‪۳‬کله چې بِولمي ښارونو ُه ننوُو ‪،‬نو په هر يو کې يې د ساُلو دپاره د لښکر يوه چوکۍ جوړه کړه‪.‬‬ ‫‪۴‬کله چې هغه َزوُوس ُه ورنژدې شو ‪،‬نو هغوئ ورُه د دَګون معبد چې سوزول شوى و ‪،‬د َزوټس َو د هغې څنډې ُه چې ُباه شوى توو ‪َ،‬و هغه جسدونه چې بهر‬ ‫غورځول شوي وو َو هغه هم چې هغه په جنګ کښې سوځول شوى توو ‪.‬ځکه چې هغوئ په هغه لره کې چې هغه ُرې ُېرېدلى و ‪،‬ډنډه جوړه کړې وه‪.‬‬ ‫‪۵‬هغوئ بادشاه ُه هم ووئيل چې يتونتن څۀ وکړل ‪،‬د دې دپاره چې هغه په هغۀ ملمت کړى ‪،‬خو بادشاه خاموش پاُې شو‪.‬‬ ‫‪۶‬نو يتونتن په يافا کښې د بادشاه سره په ډېر عجز سره ملقات وکړو ‪،‬چرُه چې هغوئ يو بل ُه سلم وکړو َو هلته کښېناستو‪.‬‬ ‫‪۷‬وروسته يتونتن چې کله د بادشاه سره د َليوُيرس په نوم سيند ُه لړو نو بيا يروشلم ُه وَپس رَغلو‪.‬‬ ‫‪۸‬نو پادشاه پوُليمي د سمندر په غاړه د سيلوکيا نه د سمندر په ساحل کې د ښارونو وَکمني ُرلسه کړه ‪،‬د سکندر په وړَندې يې د بدو مشورو ُصور وکړ‪.‬‬ ‫‪۹‬نو هغۀ ديمتريوس بادشاه ُه سَيرَن وَستول َو ورُه يې ووئيل” ‪،‬رَځئ چې زمونږ په مينځ کښې يو ُړون وکړو َو زۀ به ُا ُه خپله لور درکوم چې د سکندر سره ده َو‬ ‫ُه به د خپل پلر په بادشاهۍ کښې بادشاهى کوې‪.‬‬ ‫‪۱۰‬ځکه چې ما ُوبه وکړه چې ما خپله لور هغه ُه ورکړه ‪،‬ځکه چې هغه زما د وژلو هڅه کوله‪.‬‬ ‫‪ ۱۱‬په دې ُوګه هغۀ د هغۀ سپکاوے وکړو ‪،‬ځکه چې هغه د خپلې بادشاهۍ خوَهشمند وو‪.‬‬ ‫‪۱۲‬نو هغۀ خپله لور دد هغۀ نه وَخسته َدؤ دميتريوس ُه يې ورکړه َدؤ سکندر ئے پريښودو چه دد هغوئ نَرت ښکاره شو‪.‬‬ ‫‪۱۳‬بيا پِولمي َنِاکيا ُه لړو ‪،‬هلته يې په خپل سر دوه ُاجونه َيښودل ‪،‬د آسيا ُاج َو د مصر ُاج‪.‬‬ ‫‪۱۴‬په هغه وخت کښې چې په سليکيا کښې د سکندر بادشاه وو ‪،‬ځکه چې په هغو سيمو کښې َوسېدونکو د هغۀ نه بغاوت کړے وو‪.‬‬ ‫‪۱۵‬خو کله چې سکندر د دې خبرې خبر شو نو د هغۀ خلف جنګ ُه رَغلو ‪،‬په دې وخت کښې پادشاه پِولمي خپل لښکر رَوغوښتو َو د يو لوئ طاقت سره يې وکتل َو‬ ‫هغه يې وُښتاوه‪.‬‬ ‫‪16‬نو سکندر عرب ُه وُښتيد چې هلته دفاع وکړي ‪.‬مګر پادشاه طوطيمي لوړ شو‪:‬‬ ‫‪۱۷‬ځکه چې زبديل عرب د سکندر سر وُښتاوه َو بِليموس ُه يې وَستاوه‪.‬‬ ‫‪۱۸‬پِولمي بادشاه هم په دريمه ورځ مړ شو َو هغوئ چې په مضبوطو قلعو کښې توو يو بل يې ووژل‪.‬‬ ‫‪۱۹‬په دې وسيله ديميتريوس په يو سل َو َووم کال بادشاهي وکړه‪.‬‬ ‫‪۲۰‬په همدې وخت کې يتونتن هغوئ سره رَغونډ کړل چې په يهودَه کښې توو چې هغه برج ونيسى کوم چې په يروشلم کښې توو ‪َ،‬و هغۀ د هغې په خلف د جنګ ډېر‬ ‫جهازونه جوړ کړل‪.‬‬ ‫‪۲۱‬بيا بې دينه کسان رَغلل چې د خپلو خلقو نه يې کرکه کوله ‪،‬پادشاه ُه ورغلل َو ورُه يې وويل چې يوناُن برج کلبند کړی دی‪.‬‬ ‫‪۲۲‬کله چې هغۀ دَ وَورېدل نو په غصه شو َو سمدستى يې د پولېميس نه لړو َو يتونتن ُه يې وليکل چې د برج محاصره مه کوه ‪،‬بلکې رَشئ َو په بتتلېمايس کښې د هغۀ‬ ‫سره په ډېره عجله خبرې وکړئ‪.‬‬ ‫‪۲۳‬خو کله چې يتونتن دَ وَورېدل نو تحکم يې ورکړو چې هغه دې محاصره کړى ‪َ،‬و د بنى َطسرَئيلو ځنې مشرَن َو کاهنان يې غوره کړل َو ځان يې په خِر کښې‬ ‫وَچولو‪.‬‬ ‫‪۲۴‬هغۀ سره زر ‪،‬سره زر ‪،‬جامې َدؤ مختلف قسمه سوغاُونه وَخستلو َدؤ پاُال ُه لړو ‪،‬چرُه چه هغه دد هغۀ په نظر کښے خوښ شو‪.‬‬ ‫‪َ۲۵‬دؤ که څه هم دد خلقو ځنو بدکارو خلقو دد هغۀ خلف شکايت کړى توو‪.‬‬ ‫‪۲۶‬خو پادشاه د هغه سره هم هغه شان سلوک وکړ لکه څنګه چې د هغه مخکنيو مشرَنو کړی و َو د خپلو ټولو ملګرو په نظر کې يې هغه ُه وده ورکړه‪.‬‬ ‫‪َ ۲۷‬دؤ دد هغۀ په لوئى کاهنى کښے َدؤ په ټولو عزُونو کښے ئے ثابته کړه چه دد هغۀ نه مخکښے ئے توو َدؤ دد هغۀ په مشرَنو کښے مخکښے ئے ورکړو‪.‬‬ ‫‪۲۸‬نو يتونتن بادشاه ُه خوَست وکړو چې هغه به يهودَه د خط دمت نه آزَد کړى ‪،‬لکه د سامريه د تملک سره دې درې حکومتونه هم ‪َ.‬و هغه ورسره د درې سوه ُوقې وعده‬ ‫وکړه‪.‬‬ ‫‪۲۹‬نو پادشاه ومنله َو يوناُن ُه يې د دې ټولو شيانو په َړه ليکونه وليکل‪:‬‬ ‫‪۳۰‬بادشاه ديمتريوس خپل ورور يوناُن َو د يهوديانو قوم ُه سلم وَستاوه‪:‬‬ ‫‪۳۱‬مونږ دلته ُاسو ُه د هغه خط يوه کاپي درلېږو کوم چې مونږ ستاسو په حقله خپل د ُره زوى لستانيس ُه ليکلي وو ‪،‬چې ُاسو يې وګورئ‪.‬‬ ‫‪۳۲‬پادشاه ديميتريوس خپل پلر لستينس ُه سلمونه وَستول‪:‬‬ ‫کوو َدؤ زمونږ سره دد هغوئ دد نيکى په وجه َطنصاف وکړو‪.‬‬ ‫نيکى‬ ‫دى‬ ‫دوستان‬ ‫‪ ۳۳‬تمونږ دَ عزم کړى دى چه دد ي تهوديانو سره چه ز تمونږ‬ ‫ت‬ ‫‪۳۴‬نو ځکه مونږ هغوئ ُه د يهودَه سرحدونه منظور کړل ‪،‬د َفريما َو لدَ َو رَماُيم درې حکومتونه چې د سامريه د ملک نه يهودَه ُه ورګډ شول َو د هغوئ سره ټول‬ ‫هغه څيزونه چې په يروشلم کښې قربانى کوى ‪،‬د هغوئ د پاره منظور کړل ‪.‬د هغو معاشونو په بدل کې چې پاچا د ځمکې له ميوو َو ونو څخه په کال کې ُرلسه کول‪.‬‬ ‫‪َ۳۵‬و د نورو څيزونو په َړه چې زمونږ پورې َړه لري ‪،‬د لسمې برخې َو روَجونو څخه چې زمونږ پورې َړه لري ‪َ،‬و همدَرنګه د مالګې پټۍ َو د ُاج ماليات چې په‬ ‫موږ پورې َړه لري ‪،‬موږ د هغوی د رَحت لپاره د هغوی څخه خلصوو‪.‬‬ ‫‪َ۳۶‬و هيڅ شی به د دې وخت نه د ُل دپاره نه لغوه کيږي‪.‬‬ ‫‪۳۷‬نو َوس وګورئ چې د دې شيانو يوه کاپي جوړه کړه َو يوناُن ُه يې وسپاره َو په مقدس غره باندې په يو ښکاره ځای کې کېږده‪.‬‬ ‫‪۳۸‬له دې وروسته ‪،‬کله چې ديمتريوس پاچا وليدل چې د هغه په ​ ​ وړَندې ځمکه خاموشه ده َو د هغه په ​ ​ وړَندې هيڅ ډول مقاومت نه دی شوی ‪،‬هغه خپل ټول‬ ‫ځوَکونه ‪،‬هر يو خپل ځای ُه وَستاوه ‪،‬پرُه له دې چې د َجنبيانو ځينې ډلې چې د هغه څخه يې رَټولې کړې وې ‪.‬د قومونو ټاپوګان ‪:‬له همدې َمله د هغه د پلرونو ټولو‬ ‫ځوَکونو له هغه څخه کرکه وکړه‪.‬‬ ‫‪۳۹‬همدَرنګه يو ُريَون هم ؤ چې د سکندر د برخې نه مخکښې وو ‪،‬چا چې وليدل چې ټول لښکر د ديميتريوس په خلف نارې وهي ‪،‬د عربانو سيمالکو ُه لړ چې د‬ ‫سکندر زوئ َنټيوکس يې رَپيدَ کړو‪.‬‬ ‫‪َ۴۰‬دؤ په هغۀ کښے دد دے چه دَ ځوَن َدنټيوکس ورُه وسپارى چه هغه دد خپل پلر په ځائے بادشاهى کوى ‪،‬نو هغۀ ُه ئے هغه هر څۀ بيان کړل چه دميتريوس کړى توو‬ ‫َدؤ دد هغۀ دد جنګى سړو دد هغۀ سره څۀ دشمنى وه َدؤ هغه هلته ډير وخت پاُے شو ‪.‬موسم‬

‫‪۴۱‬په همدې وخت کې يوناُن ديمتريوس پادشاه ُه وَستول چې هغه د برج څخه هغه کسان چې د يروشلم څخه وو َو هغه هم په قلعه کې وو ‪،‬ځکه چې دوی د َسرَييلو‬ ‫سره جنګيدل‪.‬‬ ‫‪۴۲‬نو ديميتريوس يوناُن ُه وَستول چې” ‪،‬زه به دَ کار نه يوَزې ستا َو ستا د قوم لپاره وکړم ‪،‬بلکې زه به ستا َو ستا د قوم ډېر عزت وکړم ‪،‬که فرصت په لس ورشي‪.‬‬ ‫‪۴۳‬نو َوس ُه به ښه کوې ‪،‬که ُه زما د مرستې لپاره سړی رَولېږه ‪.‬ځکه چې زما ټول ځوَکونه له ما څخه وُلي دي‪.‬‬ ‫‪۴۴‬په دې سره يونتن درې زره ُکړه سړى َنِاکيا ُه ولېږل َو کله چې هغوئ بادشاه ُه رَغلل نو بادشاه د هغوئ په رَُلو ډېر خوشحاله شو‪.‬‬ ‫‪ ٤٥‬خو هغوئ چه دد ښار نه توو هغوئ دد ښار په مينځ کښے يو لک شل زره سړے رَغونډ کړل َدؤ پادشاه به ئے ووژلو‪.‬‬ ‫‪۴۶‬نو پادشاه دربار ُه وُښتېد ‪،‬خو د ښار خلکو د ښار د لرو ساُنه وکړه َو جګړه يې پيل کړه‪.‬‬ ‫‪۴۷‬بيا پادشاه يهوديان د مرستې دپاره رَوغوښتل چې ټول هغه ُه په يو وخت رَغلل َو په ښار کې يې ځانونه منتشر کړل َو په هغه ورځ يې په ښار کې د سلو زرو ُنو ُه‬ ‫مرګ ژوبله وَړوله‪.‬‬ ‫‪۴۸‬هغوئ ښار ُه هم َور وَچاوه َو په هغه ورځ يې ډېر مالونه وَخيستل َو پاچا يې وژغوره‪.‬‬ ‫‪۴۹‬کله چې د ښار َوسېدونکو وليدل چې يهوديانو هغه ښار نيولی دی لکه څنګه چې دوی غوَړي ‪،‬نو د دوی زړورُيا رَټيټه شوه ‪،‬نو ځکه دوی پاچا ُه دعا وکړه َو‬ ‫چيغې يې وکړې‪:‬‬ ‫‪۵۰‬مونږ ُه سوله رَکړه َو يهوديان پريږده چې په مونږ َو ښار باندې بريد وکړي‪.‬‬ ‫‪۵۱‬په دې سره هغوی خپلې وسلې وغورځولې َو سوله يې وکړه ‪َ.‬و يهوديان د پاچا په نظر کې َو د هغه ټولو په نظر کې چې د هغه په سلِنت کې وو عزُمند وو ‪َ.‬و‬ ‫هغوئ يروشلم ُه وَپس لړل ‪،‬ډېر لوئ مالونه يې لرل‪.‬‬ ‫‪۵۲‬نو ديمتريوس پاچا د خپلې پاچاهۍ پر ُخت ناست و َو ځمکه د هغه په مخکې َرَمه وه‪.‬‬ ‫‪ ٥۳‬خو بيا هم هغه په هر څۀ کښې چې هر څۀ يې وئيلى وى ګډوډ شو َو د يونتن نه يې ځان لرې کړو ‪،‬نه يې هغه ُه د هغه فائدې په بدل کښې َنعام ورکړو چې د هغۀ نه‬ ‫يې ُرلسه کړے وو ‪،‬بلکې هغه يې ډېر سخت کړَو کړ‪.‬‬ ‫‪ ٥٤‬دد دے نه پس ُريَون وَپس رَغے َدؤ دد هغۀ سره وړومبى ماشوم َنټيوکس چه بادشاهى کوى َدؤ ُاج کښے شو‪.‬‬ ‫‪۵۵‬نو هلته ټول جنګيالي هغه ُه رَغونډ شول چې ديمتريوس يې له مينځه يوړل َو ديمتريوس سره يې جګړه وکړه چې شاُه شو َو وُښتيد‪.‬‬ ‫‪۵۶‬بيا ُريَون هاُيان ونيول َو َنِاکيه يې فتح کړه‪.‬‬ ‫‪۵۷‬په دې وخت کې ځوَن َنټيوکس يوناُن ُه وليکل ‪،‬چې زه ُا د لوړ کاهن په ُوګه ُاييدوم َو ُا ُه د څلورو حکومتونو مشر ټاکم َو د پاچا له ملګرو څخه يو يم‪.‬‬ ‫‪۵۸‬په دې باندې هغۀ هغۀ ُه د سرو زرو لوښى ولېږل چې په کښې دد خط دمت کوى ‪َ،‬و هغۀ ُه يې َجازه ورکړه چې په سرو زرو کښې وڅښى ‪َ،‬غوستلى کالى َغوستلى‬ ‫شى َو د سرو زرو بکسه َغوستلى شى‪.‬‬ ‫‪۵۹‬د هغه ورور شمعون هم د هغه ځای څخه چې د طيرس د زينې په نامه ياديږي د مصر ُر سرحدونو پورې مشر وټاکه‪.‬‬ ‫‪۶۰‬نو يتونتن لړو َو د َوبو د پاسه د ښارونو نه ُېر شو َو د شام ټول ځوَکونه د هغۀ سره د مرستې دپاره رَغونډ شول َو کله چې هغه َسکالون ُه ورسېدو نو د ښار خلقو‬ ‫د هغۀ سره په عزت سره وکتل‪.‬‬ ‫‪۶۱‬له هغه ځايه هغه غزې ُه لړ ‪،‬خو د غزې خلکو هغه بند کړ ‪.‬نو ځکه يې هغه محاصره کړه َو د هغې څنډه يې په َور سره وسوځوله َو خرَب يې کړه‪.‬‬ ‫‪۶۲‬وروسته له هغه چې د غزې خلکو يوناُان ُه دعا وکړه ‪،‬هغه د هغوی سره سوله وکړه َو د هغوی د مشرَنو زَمن يې يرغمل کړل َو بيت َلمقدس ُه يې ولېږل َو د‬ ‫هغه هيوَد له لرې دمشق ُه لړل‪.‬‬ ‫‪۶۳‬کله چې يتونتن وَورېدل چې د ديمتريوس َطمامان د کاډس ُه چې په ګليل کې دي ‪،‬په يو لوی طاقت سره رَغلي وو چې هغه د هيوَد څخه وشړي‪.‬‬ ‫‪ ٦٤‬هغه دد هغوئ ليدو ُه لړو َدؤ خپل ورور شمعون په وطن کښے پريښودو‪.‬‬ ‫‪۶۵‬بيا شمعون د بيتسورَ په مقابل کې خيمه ولګوله َو د َوږدې مودې لپاره يې د هغه سره جګړه وکړه َو هغه يې بند کړ‪.‬‬ ‫‪ ٦٦‬خو هغوئ دد هغۀ سره صلح کول غوښتل چه هغۀ ورُه ورکړ َدؤ بيا ئے دد هغه ځائے نه وشړل َدؤ ښار ئے ونيولو َدؤ په کښے ئے ګارنيزيون جوړ کړو‪.‬‬ ‫‪۶۷‬د يونتن َو د هغۀ د لښکر دپاره ‪،‬هغوئ د ګنيسر په َوبو کښې خېمې ودرولې َو د سهار نه به يې د نصور ميدَن ُه بوُلل‪.‬‬ ‫‪َ۶۸‬دؤ وګوره ‪،‬د پرديو لښکرو دد هغوئ سره په ميدَن کښې وليدل ‪،‬چا چې په غرونو کښې د هغۀ دپاره په کمين کښې سړے َيښودلے توو ‪،‬د هغۀ په مقابله کښې رَغلل‪.‬‬ ‫‪۶۹‬نو کله چې په کمين کې پرَُه وو د خپلو ځايونو څخه رَووُل َو په جګړه کې شامل شول ‪،‬ټول هغه کسان چې د يونتن د غاړې وو وُښتېدل‪.‬‬ ‫‪۷۰‬د هغوئ نه يو هم پاُې نۀ توو ‪،‬بې له دې چې د َبشالوم زوئ متتياَس َو د کالَي زوئ يهودَه چې د لښکر مشر وو‪.‬‬ ‫‪۷۱‬بيا يتونتن خپل کالي پرې کړل َو په سر يې زمکه وَچوله َو دعا يې وکړه‪.‬‬ ‫‪۷۲‬وروسته بيا هغه جنګ ُه رَوګرځېدل َو هغوی وُښتېدل َو هغوی وُښتېدل‪.‬‬ ‫‪۷۳‬کله چې د هغه خپل سړي چې ُښتېدلي وو دَ وليدل ‪،‬هغوی بېرُه د هغه لوري ُه رَوګرځېدل َو د هغه سره يې ُر کاډس پورې ُعقيب کړل ‪،‬حتی ُر خپلو خېمو‬ ‫پورې ‪َ،‬و هلته يې خېمې ولګولې‪.‬‬ ‫‪۷۴‬نو په هغه ورځ د قومونو شاوخوَ درې زره سړى ووژل شول ‪،‬خو يونتن بېرُه يروشلم ُه رَستون شو‪.‬‬ ‫څپرکی‪12‬‬ ‫‪۱‬کله چې يوناُان وليدل چې هغه وخت د هغه خدمت کوي ‪،‬نو هغه ځينې سړي غوره کړل َو روم ُه يې وَستول چې د دوی سره د هغه ملګرُيا ُصديق َو ُازه کړي‪.‬‬ ‫‪۲‬هغۀ د همدغسې مقصد د پاره ليسدمونيانو َو نورو ځايونو ُه هم ليکونه ولېږل‪.‬‬ ‫‪۳‬نو هغوئ روم ُه لړل َدؤ مشرَنو جرګې ُه ورننوُل َدؤ ورُه ئے ووئيل”‪ ،‬د د يتونتن مشر َطمام َدؤ دد ي تهوديانو خلقو مونږ ُاسو ُه رَليږلے دے چه دد دے دد پاره چه ُاسو‬ ‫دد هغوئ سره هغه ملګرُيا ُجديد کړے شتو َدؤ دد هغوئ سره د دد د د ت د د د د د د ت د د د ت د د د ت د د د ت د د د د ت د د د د د د ت د د د د د د‬ ‫د د د د د د د د د د ت د د ت د د ت د د ت د د ت ت لکه څنګه چې په پخوَني وخت کې‪.‬‬ ‫‪۴‬په دې سره روميانو هغوئ ُه د هر ځائ وَليانو ُه خ ت‬ ‫ِونه ورکړل چې هغوئ دې د يهودَه تملک ُه په َمن سره رَولي‪.‬‬ ‫‪َ5‬و دَ د هغه ليکونو نقل دی کوم چې يوناُن لسديمونيانو ُه ليکلي وو‪:‬‬ ‫‪۶‬يوناُن مشر کاهن ‪،‬د قوم مشرَنو ‪،‬کاهنانو َو نورو يهوديانو د لسديمونيانو خپلو وروڼو ُه سلم وَستاوه‪:‬‬ ‫‪۷‬په ُير وختونو کې د دَريوش پاچا َونياس مشر ُه چې په هغه وخت کې ستاسو په مينځ کې وَکمن وو ‪،‬يو ليکونه ليږل شوي وو چې دَ وښيي چې ُاسو زموږ وروڼه‬ ‫يئ ‪،‬لکه څنګه چې دلته ليکل شوي نقل بيانوي‪.‬‬ ‫‪8‬په دې وخت کې َونيا سَير ُه چې په عزت سره ليږل شوی و ‪،‬غوښتنه وکړه َو هغه ليکونه يې ُرلسه کړل چې په هغه کې د ليګ َو ملګرُيا َعلن شوی و‪.‬‬ ‫‪۹‬نو ځکه خو مونږ ُه هم د دې څيزونو هيڅ ضرورت نشته چې زمونږ په لسونو کښې د صحيَو مقدس کتابونه شته چې مونږ ُه ُسلي ورکوى‪.‬‬ ‫‪۱۰‬خو بيا هم د ورورولۍ َو دوستۍ د نوي کولو لپاره ُاسو ُه د ليږلو هڅه کوم ‪،‬دَسې نه چې موږ ُاسو ُه په بشپړ ډول َجنبيان شو ‪:‬ځکه چې ُاسو موږ ُه د ليږلو څخه‬ ‫ډير وخت ُير شوی دی‪.‬‬ ‫‪۱۱‬نو په دې وجه مونږ هر وخت په خپلو َخترونو َو نورو مناسبو ورځو کښې په هغو قربانو کښې چې مونږ يې وړَندې کوو َو په خپلو دعاګانو کښې مو په ياد کښې‬ ‫ساُو ‪،‬لکه څنګه چې دليل دے َو لکه څنګه چې مونږ د خپلو وروڼو په َړه فکر کوو‪:‬‬ ‫‪َ۱۲‬دؤ مونږ ستاسو په عزت خوشحاله يو‪.‬‬

‫‪۱۳‬د خپل ځان دپاره ‪،‬مونږ په هر طرف کښې لوئ مصيبتونه َو جنګونه لرل ‪،‬لکه څنګه چې زمونږ په شاوخوَ کښې بادشاهان زمونږ په خلف جنګېدل‪.‬‬ ‫‪14‬که څه هم په دې جنګونو کې به موږ ُاسو َو نه هم زموږ نورو ملګرو َو ملګرو ُه ُکليف ورسوو‪:‬‬ ‫‪۱۵‬ځکه چې تمونږ ُه د آسمان نه مدد رَکړے شوے دے ‪،‬لکه څنګه چې تمونږ د خپلو دشمنانو نه بچ شوى يتو َو زمونږ دتښمنان د پښو لندې شى‪.‬‬ ‫‪۱۶‬په دې وجه مونږ د َنټيوکس زوئ نوميوس َو د جيسون زوئ َنټيپټر غوره کړو َو روميانو ُه مو ولېږلو چې هغه دوستي چې د هغوئ سره مو لرله َو پخوَنۍ ليګ‬ ‫بيا ُازه کړو‪.‬‬ ‫‪۱۷‬مونږ هغوئ ُه هم تحکم ورکړو چې ُاسو ُه لړ شى ‪،‬سلم وَچوى َو ُاسو ُه زمونږ د ورورولۍ د ُازه کولو په باب خپل ليکونه درکړى‪.‬‬ ‫‪۱۸‬نو َوس به ُاسو ښه کوئ چې مونږ ُه دې ځوَب رَکړئ‪.‬‬ ‫‪َ۱۹‬دؤ دَ دد هغو خ ت‬ ‫ونيرس رَليږلى توو‪.‬‬ ‫ِونو نقل دى کوم چه َ ت د‬ ‫‪۲۰‬د ليسديمونيانو پادشاه َريوس مشر کاهن َونياس ُه سلم وکړ‪:‬‬ ‫‪21‬دَ په ليکلو کې موندل کيږي چې ليسيډيمونيان َو يهوديان وروڼه دي َو دَ چې دوی د َبرَهيم له ذخيرې څخه دي‪:‬‬ ‫‪۲۲‬نو َوس چې مونږ ُه دَ خبره معلومه شوه نو ُاسو به ښه کار وکړو چې مونږ ُه د خپلې خوشحالۍ په هکله وليکئ‪.‬‬ ‫‪۲۳‬مونږ يو ځل بيا ُاسو ُه ليکو چې ستاسو څاروي َو مالونه زمونږ دي َو زمونږ ستاسو دي نو مونږ خپلو سَيرَنو ُه َمر کوو چې ُاسو ُه د دې هوښيارۍ خبر‬ ‫ورکړي‪.‬‬ ‫‪۲۴‬کله چې يتونتن وَورېدل چې د ډيمبيوس َطمامان دد هغه سره جنګ کولو ُه دد مخکښې نه ډېر لوئ لښکر سره رَ روَن توو‪.‬‬ ‫‪۲۵‬هغۀ د يروشلم نه لړو َو د َماُيس په تملک کښې يې د هغوئ سره ملقات وکړو ‪،‬ځکه چې هغۀ هغوئ ُه خپل تملک ُه د ننوُو مهلت ورنه کړ‪.‬‬ ‫‪۲۶‬هغۀ د هغوئ خېمو ُه جاسوسان هم ولېږل چې بيا رَغلل َو ورُه يې ووئيل چې د شپې په موسم کښې هغوئ ُه د رَُلو دپاره مقرر شوى دى‪.‬‬ ‫‪۲۷‬نو کله چې نمر رَښکته شو ‪،‬يتونتن خپلو سړو ُه َمر وکړو چې واوري َو په وسلو دې ټوله شپه د جنګ دپاره ُيار وي ‪،‬هغه هم د لښکر شاوخوَ سنټينلز ولېږل‪.‬‬ ‫‪۲۸‬خو کله چې مخالَانو وَورېدل چې يونتن َو د هغۀ سړى د جنګ دپاره ُيار دى ‪،‬نو هغوئ وېرېدل َو په زړونو کښې يې وېرېدل َو په خپلو کمپونو کښې يې َورونه‬ ‫ولګول‪.‬‬ ‫‪۲۹‬خو يوناُان َو د هغه ملګري ُر سهاره پورې په دې نه پوهېدل ‪،‬ځکه چې دوی څرَغونه سوځول وليدل‪.‬‬ ‫‪۳۰‬نو يتونتن د هغوئ ُعاقب وکړ خو هغوئ يې ونه نيول ‪،‬ځکه چې هغوئ د َليوُيروس سيند ُه روَن وو‪.‬‬ ‫‪۳۱‬نو ځکه يوناُن هغو عربانو ُه چې زبديان بلل کېده مخ وَړول َو هغوی يې وځپل َو د هغوی مالونه يې ُرې وَخستل‪.‬‬ ‫‪َ۳۲‬و هغه له هغه ځايه لړو ‪،‬دمشق ُه ورسېدو َو د ټول هېوَد نه ُېر شو‪.‬‬ ‫‪۳۳‬شمعون هم روَن شو َو د هغه ملک نه د َسکالون ُه لړو َو د هغه سره نزدې غرونو ُه لړو ‪،‬له هغه ځايه يې يافا ُه مخه کړه َو هغه يې وګټلو‪.‬‬ ‫‪34‬ځکه چې هغه َوريدلي و چې دوی به د ډيميټريوس برخه َخيستونکو ُه وسپاري ‪.‬له دې َمله هغه هلته د ساُلو لپاره يو ګارنيزيون جوړ کړ‪.‬‬ ‫‪۳۵‬د دې نه پس يوناُن بيا کور ُه رَغلو َو د قوم مشرَن يې رَوبلل َو د هغوئ سره يې په يهودَه کښې د مضبوط قلعې جوړولو په َړه مشوره وکړه‪.‬‬ ‫‪َ۳۶‬و د يروشلم دېوَلونه يې لوړ کړل َو د برج َو ښار په مينځ کښې يې يو لوئ غر جوړ کړو ‪،‬د دې دپاره چې دَ د ښار نه جدَ کړى ‪،‬د دې دپاره چې دَ يوَځى پاُې شى ‪،‬‬ ‫چې سړى په هغې کښې نه خرڅېږى َو نۀ پېرود‪.‬‬ ‫‪۳۷‬په دې سره هغوئ د ښار د جوړولو دپاره رَغونډ شول ‪،‬ځکه چې د دېوَل يوه برخه ختيز طرف ُه د سيند په طرف غورځېدلې وه ‪َ،‬و د کافيناُا په نوم يې مرمت‬ ‫وکړو‪.‬‬ ‫‪۳۸‬شمعون هم په سَيله کې عديده جوړه کړه َو هغه يې په دروَزو َو بندونو سره ټينګه کړه‪.‬‬ ‫‪َ۳۹‬وس ُريَون د آسيا د بادشاهۍ د ُرلسه کولو َو د َنټيوکس بادشاه د وژلو دپاره روَن توو چې ُاج په خپل سر کېښودى‪.‬‬ ‫‪۴۰‬که څه هم هغه ويره درلوده چې يوناُان به هغه ونه ځوروي َو د هغه سره به جګړه وکړي ‪.‬نو هغه د يوناُان د نيولو لره لټوله چې هغه ووژني ‪.‬نو هغه ليرې شو َو‬ ‫بيتسان ُه رَغی‪.‬‬ ‫‪۴۱‬نو يتونتن د څلوېښتو زرو سړو سره چې د جنګ دپاره غوره شوى توو د هغۀ سره د ملقات دپاره بهر لړو َو بيتسان ُه رَغلو‪.‬‬ ‫‪۴۲‬کله چې ُريَون وليدل چې يوناُان له دومره لوى ځوَک سره رَغلى دى ‪،‬نو د هغه په مقابل کې يې د لس َوږدولو جرئت ونه کړ‪.‬‬ ‫‪ ٤۳‬خو هغه يې په درنښت سره قبول کړ ‪،‬خپلو ټولو ملګرو ُه يې د هغه ستاينه وکړه ‪،‬سوغاُونه يې ورکړل َو خپلو جنګياليو ُه يې َمر وکړ چې د هغه په شان د ځان په‬ ‫شان َطاعت وکړي‪.‬‬ ‫‪۴۴‬هغۀ يتونتن ُه هم ووئيل” ‪ُ،‬ا دَ ټول خلق ولې دومره لوئ مصيبت ُه رَوستے دے چې زمونږ په مينځ کښې هيڅ جنګ نشته؟‬ ‫‪۴۵‬نو َوس هغوی بېرُه کور ُه ولېږه َو يو څو کسان وټاکه چې ستا َنتظار وکړي ‪َ،‬و له ما سره پوُليميس ُه رَشه ‪،‬ځکه چې زه به هغه ُاُه درکړم َو پاُې نور قوي‬ ‫قلعې َو پوځونه َو هر هغه څه چې کوم ُور وي ‪.‬زما لپاره ‪،‬زه به بيرُه رَشم َو لړ شم ‪،‬ځکه چې دَ زما د رَُګ لمل دی‪.‬‬ ‫‪۴۶‬نو يتونتن په هغۀ باور وکړو لکه څنګه چې هغۀ ورُه وئيلى توو َو خپل لښکر يې ولېږلو چې د يهودَه تملک ُه لړو‪.‬‬ ‫‪َ۴۷‬دؤ هغۀ دد خپل ځان سره يوَځے دري زره سړے ساُلے توو ‪،‬دد هغوئ نه دوه زره يې ګليل ُه ولېږل َدؤ زر دد هغۀ سره لړل‪.‬‬ ‫‪۴۸‬کله چې يتونتن بِليمايس ُه ورننوُو ‪،‬د بِليمايس خلکو دروَزې وُړلې َو هغه يې ونيولو َو ټول هغه کسان چې د هغه سره رَغلل په ُتوره يې ووژل‪.‬‬ ‫‪۴۹‬بيا ُريَون د پياده سپرو َو آسونو يوه ډله ګليل َو لوی ميدَن ُه وَستوله چې د يتونتن ټوله ډله ُباه کړي‪.‬‬ ‫‪ ٥۰‬خو کله چه هغوئ پوه شول چه يوناُن َو دد هغۀ سره ناست کسان نيولے شوى دى َدؤ وژلے شوى دى ‪،‬نو هغوئ يو بل ُه ُشويق ورکړو ‪َ.‬و يو بل سره نږدې شول ‪،‬‬ ‫جګړې ُه چمتو شول‪.‬‬ ‫‪ ٥۱‬نو هغوئ چه په هغوئ کښے روَن توو َدؤ په دے پوهيدل چه هغوئ دد خپل ژوند دد پاره جنګ ُه ُيار دي ‪،‬نو بيرُه وَپس شول‪.‬‬ ‫‪۵۲‬کله چې هغوی ټول د يهودَه هېوَد ُه په سوله کې رَغلل َو هلته يې د يوناُان َو د هغه سره ملګري وو ‪،‬ژړل َو ډېر ډَرېدل ‪.‬په دې وجه ټولو بنى َطسرَئيلو ډېر ژړل‪.‬‬ ‫‪۵۳‬بيا هغه ټول قومونه چې شاوخوَ توو د هغوئ د ُباه کولو په لټه کښې شول ‪،‬ځکه چې هغوئ وئيلى توو چې نه د هغوئ سره کوم مشر شته َو نۀ څوک د هغوئ مدد‬ ‫کوى ‪،‬نو َوس رَځئ چې د هغوئ سره جنګ وکړو َو د هغوئ يادګار د خلقو نه لرې کړو‪.‬‬ ‫څپرکی‪13‬‬ ‫‪۱‬کله چې شمعون وَوريدل چې ُريَون يو لوی لښکر رَغونډ کړی دی چې د يهودَ په خاوره يرغل وکړي َو هغه يې ُباه کړي‪.‬‬ ‫‪۲‬هغۀ وليدل چې خلق په ډېره وېره َو وېره کښې توو ‪،‬هغه يروشلم ُه لړو َو خلق يې رَغونډ کړل‪.‬‬ ‫‪َ۳‬و هغوئ ُه يې نصيحت وکړو” ‪ُ،‬اسو ُه پته ده چې ما ‪،‬زما وروڼو َو زما د پلر کور د قوَنينو َو مقدساُو دپاره څومره لوئ کارونه کړي دي ‪،‬هغه جنګونه َو‬ ‫ُکليَونه چې مونږ ليدلي دي‪.‬‬ ‫‪۴‬زما ټول وروڼه د بنى َطسرَئيلو په خاطر ووژل شول َو زۀ يوَځې پاُې شوم‪.‬‬ ‫‪۵‬نو َوس دَ زما نه لرې ده چې په هر مصيبت کښې خپل ژوند بچ کړم ‪،‬ځکه چې زۀ د خپلو وروڼو نه ښه نۀ يم‪.‬‬ ‫‪۶‬بې له شکه زه به د خپل قوم ‪،‬مقدس ځای ‪،‬زموږ د ښځو َو زموږ د ماشومانو غچ وَخلم ‪،‬ځکه چې ټول قومونه رَغونډ شوي دي چې موږ په ډيره بده ُوګه ُباه کړي‪.‬‬ ‫‪۷‬کله چې خلکو دَ خبرې وَورېدې نو د هغوی روح رَژوندی شو‪.‬‬ ‫‪۸‬هغوئ په لوړ آوَز جوَب ورکړو” ‪ُ،‬ۀ به د يهودَه َو ستا د ورور يوناُن په ځائ زمونږ مشر شې‪.‬‬

‫‪ُ۹‬اسو زمونږ جنګونه وجنګيږى ‪َ،‬و د هر څۀ چې ُه مونږ ُه تحکم رَکوې هغه به کوو‪.‬‬ ‫‪۱۰‬نو هغۀ ټول جنګى سړى رَغونډ کړل َو د يروشلم د دېوَلونو د ختمولو دپاره يې بېړه وکړه َو د هغې په شاوخوَ کښې يې مضبوط کړل‪.‬‬ ‫‪۱۱‬هغۀ د َبىسلوم زوئ يتونتن َو د هغۀ سره يو لوئ طاقت يافا ُه ولېږلو ‪،‬چې هغوئ يې وشړل چې هلته پاُې شول‪.‬‬ ‫‪۱۲‬نو ُريَون د يهودَه په تملک باندې د حملې کولو دپاره په لوئ طاقت سره د بِليموس نه لرې شو َو يونتن د هغۀ سره په ځائ کښې توو‪.‬‬ ‫‪۱۳‬خو شمعون خپلې خېمې په عديده کښې د ميدَن په وړَندې ودرولې‪.‬‬ ‫‪۱۴‬کله چې ُريَون پوه شو چې شمعون د خپل ورور يوناُان په ځای رَپاڅيده َو د هغه سره په جګړه کې د ګډون کولو َرَده لري ‪،‬نو هغه هغه ُه پيغلې وَستولې َو ويې‬ ‫ويل‪:‬‬ ‫‪۱۵‬په دَسې حال کښې چې مونږ ستا ورور يوناُن په بند کښې ساُلے دے ‪،‬دَ د بادشاه د خزَنې د پيسو په بدل کښې دے ‪،‬د هغه ُجارت په باره کښې چې د هغۀ سره شوې‬ ‫وه‪.‬‬ ‫‪۱۶‬نو َوس سل درهمه سپين زر َو د هغۀ دوه زَمن يرغمالنو ُه ولېږئ ‪،‬چې کله هغه َزَد شى نو هغه به زمونږ نه بغاوت نۀ کړى َو مونږ به يې پرېږدو‪.‬‬ ‫‪17‬بيا شمعون ‪ ،‬که څه هم هغه پوهيده چې دوی هغه ُه په فريب سره خبرې کوي ‪ ،‬مګر هغه پيسې َو ماشومان ليږلي ُرڅو هغه د ځان لپاره د خلکو څخه لوی نَرت‬ ‫پيدَ کړي‪.‬‬ ‫‪۱۸‬څوک چې وئيلى وى ‪،‬ځکه چې ما هغۀ ُه پيسې َو ماشومان نۀ دى لېږلى ‪،‬نو ځکه يونتن مړ دے‪.‬‬ ‫‪۱۹‬نو هغۀ هغوئ ُه ماشومان َو سل ُولونه ولېږل ‪،‬خو ُريَون نه هم يتونتان ُه پرېښودل‪.‬‬ ‫‪َ۲۰‬و د دې نه پس ُريَون رَغلو چې په تملک باندې حمله وکړه َو هغه يې ُباه کړه ‪،‬په هغه لره باندې ګرځېدل چې َډورَ ُه ُلل ‪،‬خو شمعون َو د هغۀ لښکر په هر ځاے‬ ‫کښې د هغۀ خلف جنګېدل ‪،‬چرُه چې هغه لړو‪.‬‬ ‫‪َ۲۱‬وس هغوئ چې په برج کښې توو ُريَون ُه يې پېغامرَن ولېږل چې هغه په دښته کښې هغوئ ُه ګړندى رَشى َو هغوئ ُه د خورَک سامان ولېږى‪.‬‬ ‫‪ ۲۲‬نو په هغه شپه ُريَون خپل ټول آس سوَرَن د رَُلو دپاره ُيار کړل ‪،‬خو ډيره لويه وَوره ورېدله ‪،‬ځکه چه هغه نه وو رَغلے ‪.‬نو هغه لړ َو د جلعاد تملک ُه رَغلو‪.‬‬ ‫‪۲۳‬کله چې هغه بسامه ُه ورنژدې شو نو يوناُان يې ووَژه چې هلته ښخ شو‪.‬‬ ‫‪۲۴‬وروسته ُريَون بيرُه لړو َو خپل وطن ُه لړو‪.‬‬ ‫‪۲۵‬بيا شمعون ولېږل ‪،‬د خپل ورور يوناُن هډوکي يې وَخستل َو په مودين ښار کې يې ښخ کړل چې د هغه د پلرونو په ښار کې وو‪.‬‬ ‫‪َ۲۶‬و ټولو بنى َطسرَئيلو د هغۀ په خاطر ډېر ژړَګانې وکړې َو ډېرې ورځې يې ژړل‪.‬‬ ‫‪۲۷‬شمعون هم د خپل پلر َو د خپلو وروڼو په قبر باندې يو يادګار جوړ کړ َو د ليدو لپاره يې پورُه پورُه کړ َو شاُه َو مخکې يې کټ شوی کاڼی و‪.‬‬ ‫‪۲۸‬د دې نه علوه هغۀ د خپل پلر ‪،‬مور َو خپلو څلورو وروڼو دپاره َوه َهرَمونه جوړ کړل ‪،‬يو د بل په مقابل کښې‪.‬‬ ‫‪۲۹‬هغۀ په دې کښې چالک سامانونه جوړ کړل چې د هغې په باره کښې يې سترې ستنې جوړې کړې َو په ستنو باندې يې د هغوئ ټولې زغرې جوړې کړې چې د ُل‬ ‫دپاره پاُې شى ‪َ،‬و د زغره وَلو بېړيو په وسيله چې د سمندر په َوږدو کښې روَن وو د هغوئ ټول ليدلے شى‪. .‬‬ ‫‪30‬دَ هغه قبر دی چې هغه په موډين کې جوړ کړی و َو ُر نن ورځې پورې ولړ دی‪.‬‬ ‫‪۳۱‬نو ُريَون د ځوَن پادشاه َنټيوکس سره په خيانت سره معامله وکړه َو هغه يې ووَژه‪.‬‬ ‫‪۳۲‬هغۀ د هغۀ په ځائ پادشاه شو َو د آسيا د بادشاهۍ ُاج يې په خپله غاړه کېښودو َو په زمکه يې لوئ آفت رَوپارولو‪.‬‬ ‫‪۳۳‬بيا شمعون په يهوديه کې قوي قلعې جوړې کړې َو په شاوخوَ کې يې لوړ برجونه ‪،‬لوی ديوَلونه ‪،‬دروَزې َو بندونه ولګول َو په هغه کې يې د خورَکي ُوکو ځايونه‬ ‫کيښودل‪.‬‬ ‫‪۳۴‬همدَرنګه شمعون سړي غوره کړل َو ديمتريوس پاچا ُه يې وَستول چې ُر َخره پورې دې ځمکې ُه معافيت ورکړي ‪،‬ځکه چې هر څه چې ُريَون وکړل هغه‬ ‫خرَب شول‪.‬‬ ‫‪۳۵‬پاچا ديمتريوس ځوَب ورکړ َو په دې ډول يې وليکل‪:‬‬ ‫‪۳۶‬پادشاه ديمتريوس مشر کاهن شمعون ُه َو د پاچاهانو ملګري َو د يهوديانو مشرَنو َو قوم ُه هم سلم وَستاوه‪:‬‬ ‫‪37‬د سرو زرو ُاج َو سور رنګه کالي چې ُاسو موږ ُه رَلېږلي دي ‪،‬موږ ُرلسه کړي دي ‪َ،‬و موږ چمتو يو چې ُاسو سره دَيمي سوله وکړو ‪،‬هو ‪َ،‬و موږ خپلو‬ ‫َفسرَنو ُه ليکو ‪ُ،‬رڅو هغه معافيتونه ُاييد کړي چې موږ يې رَکړي دي‪.‬‬ ‫‪َ38‬و کوم ُړونونه چې موږ ُاسو سره کړي دي هغه به ودريږي ‪َ.‬و هغه قوي قلعې چې ُاسو جوړ کړي دي هغه به ستاسو وي‪.‬‬ ‫‪ُ۳۹‬ر نن ورځې پورې د کومې څارنې يا خِا لپاره ‪،‬موږ هغه بخښو َو د ُاج ماليه هم چې ُاسو يې زموږ پوروړي ياست ‪َ،‬و که چيرې په يروشلم کې کوم بل جريمه‬ ‫ورکړل شوې وي ‪،‬نو نور به يې نه ورکول کيږي‪.‬‬ ‫‪َ۴۰‬دؤ وګوره چه ستاسو په مينځ کښے څوک زمونږ په محکمه کښے ملقات کوى نو بيا نوم ليکنه وکړے شى َدؤ زمونږ په مينځ کښے صلح رَولئ‪.‬‬ ‫‪۴۱‬په دې ُوګه د قومونو جوَ په يو سل َو َويا کال کې د َسرَييلو څخه ليرې شوه‪.‬‬ ‫‪۴۲‬نو د بنى َطسرَئيلو خلقو په خپلو لوحو َو ُړونونو کښې ليکل شروع کړل چې د شمعون د مشر َطمام په وړومبى کال کښې د ي تهوديانو تحکمرَن َو مشر وو‪.‬‬ ‫‪۴۳‬په هغه ورځو کښې شمعون د غزې په خلف خېمې ولګولې َو شاوخوَ يې محاصره کړل ‪.‬هغه د جنګ يو َنجن هم جوړ کړ َو د ښار په خوَ کې يې ودرَوه َو يو برج‬ ‫يې ونړَوه َو هغه يې ونيولو‪.‬‬ ‫‪ ٤٤‬هغوئ چه په َنجن کښے توو ښار ُه لړل ‪.‬نو په ښار کې يو لوی ګډوډي رَمنځته شوه‪:‬‬ ‫‪۴۵‬کله چې د ښار خلقو خپلې جامې رَپرې کړې َو د خپلو مېرمنو َو ماشومانو سره په دېوَلونو باندې رَښکته شول َو د شمعون نه يې په َوچت آوَز چغې وهلې چې‬ ‫هغوئ ُه َمن رَکړئ‪.‬‬ ‫‪ ٤٦‬هغوئ ووئيل چه”ز تمونږ سره دد ز تمونږ دد شرَرت په تمِابق نۀ‪،‬بلکه دد خپل رحم په مِابق سلوک کوه‪.‬‬ ‫کورونه ئے پاک کړل چرُه چه بتتونه وو َدؤ‬ ‫‪ ٤۷‬نو شمعتون دد هغوئ په طرف تمناسب شو َدؤ دد هغوئ خلف ئے نور جنګ نۀ کړو بلکه هغوئ ئے دد ښار نه وشړل َدؤ هغه ت‬ ‫په سندرو َدؤ شکرَنه کښے ورننوُو‪.‬‬ ‫‪۴۸‬هو ‪،‬هغه ټول ناپاکۍ له هغې څخه لرې کړه ‪َ،‬و هلته يې دَسې سړي ځای په ځای کړل چې قانون يې ساُي ‪َ،‬و هغه يې د پخوَ په پرُله پياوړی کړ ‪َ،‬و په هغه کې يې د‬ ‫ځان لپاره د َوسيدو ځای جوړ کړ‪.‬‬ ‫‪۴۹‬هغوئ په يروشلم کښې د برج هم دومره سخت ساُلے توو چې نه بهر رَُلل ‪،‬نۀ تملک ُه رَُلل ‪،‬نۀ يې پېرودل َو نۀ يې خرڅول ‪،‬نو ځکه هغوئ د خورَک د کمښت په‬ ‫وجه په ډېر ُکليف کښې توو ‪َ،‬و د هغوئ زيات شمېر ُباه شول ‪.‬د قحِۍ له لرې‪.‬‬ ‫‪ ٥۰‬بيا هغوئ شمعون ُه فرياد وکړو َدؤ ورُه ئے عرض وکړو چه دد هغوئ سره يو ځائ شى ‪َ.‬و کله چې هغه له هغه ځای څخه لرې کړل ‪،‬هغه برج له ککړُيا څخه پاک‬ ‫کړ‪:‬‬ ‫‪۵۱‬د يو سل َو َوولسم کال د دوهمې مياشتې په درېيمه َو شلمه ورځ د شکرَنې ‪،‬د کجور د ونو د ښاخونو ‪،‬بربِانو ‪،‬زنجيرونو ‪،‬په سندرو ‪،‬سندرو َو سندرو سره هغه ُه‬ ‫ننوُل ‪.‬د َسرَييلو څخه يو لوی دښمن له منځه يوړل شو‪.‬‬ ‫‪۵۲‬هغۀ دَ تحکم هم ورکړو چې دَ ورځ دې هر کال په خوشحالۍ سره ولمانځل شي ‪.‬سربيره پردې هغه د معبد غونډۍ چې د برج سره وه هغه د هغې څخه ډير قوي کړ َو‬ ‫هلته يې د خپلې ډلې سره َوسېده‪.‬‬ ‫‪ ٥۳‬کله چه شمعون وليدل چه دد هغۀ زوئ يوحنا يو زړور سړے دے نو هغۀ هغه دد ټولو لښکرو مشر مقرر کړو ‪َ.‬و هغه په ګذره کې َوسېده‪.‬‬

‫څپرکی‪14‬‬ ‫‪َ۱‬وس په يو سل َو دولسم کال کې دميتريوس پادشاه خپل پوځونه رَغونډ کړل َو ميډيا ُه لړ چې د ُريَون په مقابل کې د هغه نه مرسته وغوَړي‪.‬‬ ‫‪۲‬خو کله چې د فارس َو ميډيا پادشاه َرسيس وَوريدل چې ډيميټريوس د هغه سرحد ُه ننوُی دی ‪،‬نو هغه خپل يو شهزَده وليږه چې هغه ژوندی ونيسي‪:‬‬ ‫‪۳‬څوک لړو َدؤ دد ديميتريوس لښکر يې ووهلو َدؤ هغه ئے ونيولو َدؤ َرسيس ُه ئے رَوړو ‪،‬دد چا په وسيله هغه په وَرډ کښے َچولے شو‪.‬‬ ‫‪۴‬لکه څنګه چې د يهودَه د تملک خبره ده ‪،‬چې د شمعون په زمانه کښې خاموشه وه ‪.‬ځکه چې هغه د خپل ملت د ښه وَلي په لټه کې و ‪،‬لکه څنګه چې د هغه وَکمني َو‬ ‫عزت د دوی خوښ و‪.‬‬ ‫‪َ۵‬و لکه څنګه چې هغه په خپلو ټولو کارونو کې عزُمند و ‪،‬نو په دې کې يې يافا د پټنځای په ُوګه ونيوله َو د سمندر ټاپوګانو ُه يې د ننوُلو لره جوړه کړه‪.‬‬ ‫‪َ۶‬دؤ دد خپل قوم حدتونه ئے پرَخه کړل َدؤ تملک ئے آباد کړو‪،‬‬ ‫ت سوره َدؤ دد برج بادشاهى ئے ُرلسه کړه ‪،‬دد دے نه ئے ټول ناپاکئ رَويستلے توو ‪،‬هيڅوک دد هغۀ سره تمقابلے نۀ‬ ‫‪َ۷‬دؤ دد ډير زيات َسيرَنو رَغونډ کړو َدؤ دد ګذره ‪،‬بي ط‬ ‫توو‪.‬‬ ‫‪۸‬بيا هغوئ په خپله زمکه په آرَمۍ سره کرونده وکړه ‪،‬زمکې هغې ُه وده ورکړه ‪َ،‬و د کروندې ونې خپله ميوه ورکړه‪.‬‬ ‫‪۹‬پخوَني سړى ټول په کوڅو کښې ناست توو ‪،‬د ښۀ ت‬ ‫څيزونو سره به يې خبرې َُرې کولې َو ځوَنانو به لوئې َو جنګى جامې َغوستې وې‪.‬‬ ‫‪۱۰‬هغۀ د ښارونو دپاره خورَکونه برَبر کړل َو په هغو کښې يې هر ډول سامان َلت برَبر کړل ‪،‬چې د هغه عزُمند نوم د دتنيا ُر آخره پورې مشهور شو‪.‬‬ ‫‪۱۱‬هغۀ په تملک کښې سوله وکړه ‪َ،‬و بنى َطسرَئيل په ډېره خوشحالۍ سره خوشحاله شول‪.‬‬ ‫‪۱۲‬ځکه چې هر سړی د خپلې َنګورو َو د َنځر د ونې لندې ناست توو َو هيڅوک هم نۀ توو چې هغوئ يې خړوب کړو‪.‬‬ ‫‪۱۳‬په تملک کښې د هغوئ خط لف د جنګ کولو دپاره هيڅ څوک پاُې نۀ توو ‪،‬په هغو ورځو کښې بادشاهان په خپله ړنګ شول‪.‬‬ ‫‪14‬د دې نه علوه هغه د خپلو خلقو ټول هغه کسان مضبوط کړل چې کمزورے شوى توو ‪:‬هغه قانون چې هغه يې لټولو ‪َ.‬و د قانون هر سرغړونکی َو بدکار سړی يې له‬ ‫مينځه يوسي‪.‬‬ ‫‪۱۵‬هغۀ مقدس ځای ښکلی کړو ‪َ،‬و د کور لوښي يې زيات کړل‪.‬‬ ‫‪۱۶‬کله چې په روم کښې َو ُر سپارُا پورې وَورېدل شول چې يوناُن مړ دے نو هغوئ ډېر َفسوس وکړ‪.‬‬ ‫ښارونو يې حکومت وکړو‪.‬‬ ‫‪۱۷‬خو کله چې هغوئ دَ وَورېدل چې د هغۀ ورور شمعون د هغۀ په ځائ مشر َطمام جوړ شوے دے ‪َ،‬و په تملک َو د هغې په ت‬ ‫وروڼو يهودَه َو يوناُن سره د هغه ملګرُيا َو ُړون نوې کول‪.‬‬ ‫‪۱۸‬هغوئ هغۀ ُه د ُېلو په جدولونو کښې ليکلى توو چې د هغۀ د ت‬ ‫‪۱۹‬کوم کتابونه په يروشلم کښې د جماعت په مخکښې ولوستل شول‪.‬‬ ‫‪َ۲۰‬دؤ دَ دد هغو خ ت‬ ‫ِونو نقل دى کوم چه دد ليسديمونيانو رَليږلى توو ‪.‬د لسديمونيانو وَکمنان ‪،‬د ښار سره ‪،‬د شمعون مشر کاهن ‪،‬مشرَنو ‪،‬کاهنانو ‪َ،‬و د يهودَنو د خلکو پاُې‬ ‫کيدو ُه ‪،‬زموږ وروڼو سلمونه وَستول‪:‬‬ ‫‪۲۱‬هغه سَيرَن چې زمونږ خلقو ُه رَلېږل شوي وو مونږ ُه ستا د جلل َو عزت ُصديق رَکوي ‪،‬نو ځکه مونږ د هغوئ په رَُلو خوشحاله وو‪،‬‬ ‫‪َ ۲۲‬دؤ هغه ت‬ ‫څيزونه چه هغوئ دد خلقو په مجلس کښے وئيلى توو په همدغسے کښے ثبت کړل ‪.‬د َنټيوکس زوی نومينيوس َو د جيسن زوی َنټيپټر ‪ ،‬د يهودَنو سَيرَن ‪،‬‬ ‫موږ ُه رَغلل ُرڅو د دوی ملګرُيا نوې کړي‪.‬‬ ‫‪َ۲۳‬دؤ دد خلقو دَ خوښه وه چه دد سړو سره په عزت سره َُريح وکړي َدؤ دد هغوئ دد سَارت کاپي په عامه ريکارډونو کښے وَچول شى ‪ُ،‬ر څو دد لسميمونيانو خلقو ُه دد‬ ‫يادګار پتوره ورکړے شى‪. .‬‬ ‫‪۲۴‬د دې نه پس شمعون نتمنيوس د زرو پونډ وزن د سرو زرو يو لوئ ډَل سره روم ُه ولېږلو چې د هغوئ سره ليګ ُثبيت کړي‪.‬‬ ‫‪۲۵‬کله چې خلقو دَ وَورېدل نو وې وئيل” ‪،‬مونږ د شمعون َو د هغۀ د زَمنو څۀ شتکر وکړو؟‬ ‫وروڼو َو د هغۀ د پلر کور بنى َطسرَئيل جوړ کړے دے ‪َ،‬و د هغوئ د دشمنانو نه يې په جنګ کښې شړلى دى ‪َ،‬و د هغوئ َزَدى يې ثابته کړې‬ ‫‪۲۶‬ځکه چې هغۀ ‪،‬د هغۀ ت‬ ‫ده‪.‬‬ ‫‪۲۷‬نو بيا هغوئ دَ د پيتلو په جدولونو وليکل چې د سيون په غرۀ کښې يې په ستنو باندې کښېښودل ‪َ،‬و دَ د ليکلو نقل دى ‪.‬د َيلول د مياشتې َُلسمه ورځ ‪،‬په يو سل َو‬ ‫دولسم کال کې ‪،‬د شمعون د مشر کاهن دريم کال و‪.‬‬ ‫‪۲۸‬په سرميل کښې د َطمامانو ‪،‬خلقو ‪،‬د تملک د حاکمانو َو د تملک د مشرَنو په لويه جرګه کښې مونږ ُه دَ خبر رَکړل شو‪.‬‬ ‫‪۲۹‬ځکه چې په دې وطن کښې ډېر ځله جنګونه هم شوي دي چې د خپل مقدس َو شريعت د ساُلو دپاره د جريب د نسل نه د متتياس زوئ شمعون د خپلو وروڼو سره‬ ‫يوځاى خپل ځانونه په خِر کښې وَچول َو د دښمنانو په وړَندې يې مقاومت وکړ ‪.‬د خپل ملت له خوَ خپل ملت ُه ستر وياړ ور په برخه کړ‪:‬‬ ‫‪۳۰‬ځکه چې له دې وروسته يوناُن خپل قوم رَغونډ کړ َو د هغوی مشر کاهن يې په خپلو خلکو کې شامل کړ‪.‬‬ ‫‪۳۱‬د هغوئ دښمنان د هغوئ په تملک د حملې کولو دپاره ُيار شول ‪،‬چې هغه ُباه کړى َو په مقدس ځائې باندې لسونه کېږدى‪:‬‬ ‫‪۳۲‬په هغه وخت کښې شمعون پاڅېدو َدؤ دد خپل قوم دد پاره ئے جنګ وکړو َدؤ دد خپل مال ډيره برخه ئے مصرف کړه َدؤ دد خپل قوم زړور سړے ئے مسلح کړل َدؤ َتجرت‬ ‫ئے ورکړو‪.‬‬ ‫‪َ۳۳‬و د يهودَه ښارونه يې د بيتسورَ سره يوځاى مضبوط کړل ‪،‬چې د يهودَه په پولو باندې پرَُه وو ‪،‬چرُه چې د دښمنانو لښکرې پخوَ موجودې وې ‪.‬خو هغه هلته د‬ ‫يهودَنو يوه ګارنيزيون جوړ کړ‪:‬‬ ‫‪۳۴‬د دې نه علوه هغۀ يافا چې د بحر په غاړه پروت دے َو د َزوُس سره پوله پروت غزيره مضبوطه کړه ‪،‬چرُه چې دشمنان پخوَ َوسېدل ‪،‬خو هلته يې يهودَن مېشت‬ ‫کړل َو هغوئ ُه يې هر هغه څيز ورکړو چې د هغې د جبرَنولو دپاره مناسب وو)‪.‬‬ ‫‪۳۵‬نو خلقو د شمعون عملونه سندرې وويلې ‪َ،‬و د کوم شان په شان چې هغه د خپل قوم د رَوستلو فکر وکړ ‪،‬هغه يې خپل وَلي َو مشر کاهن وټاکه ‪،‬ځکه چې هغه دَ ټول‬ ‫کارونه کړي وو ‪َ،‬و د هغه َنصاف َو َيمان لپاره چې هغه خپل قوم ُه ساُلی و ‪َ.‬و د دې لپاره هغه د خپلو خلکو د لوړولو لپاره د هرې لرې هڅه وکړه‪.‬‬ ‫‪۳۶‬ځکه چې د هغۀ په زمانه کښې د هغۀ په لس کښې څيزونه کامياب شول ‪،‬نو غيرُمندَن د خپل وطن نه وشړل شول َو هغوئ هم چې په يروشلم کښې د دَؤد په ښار‬ ‫کښې وو ‪،‬چا چې خپل ځان ُه يو برج جوړ کړے وو ‪،‬چې د هغې نه به يې بهر رَويستلو َو ناپاک شو ‪.‬ټول د مقدس ځای په َړه ‪َ،‬و په مقدس ځای کې يې ډير زيان‬ ‫رسولی دی‪:‬‬ ‫‪۳۷‬خو هغه هلته يهوديان ځای پرځای کړل ‪َ.‬و د ملک َو ښار د حَاظت دپاره يې مضبوط کړل َو د يروشلم دېوَلونه يې پورُه کړل‪.‬‬ ‫‪۳۸‬ديميتريوس پادشاه هم د هغه په ​ ​ مِابق د لوی کاهن په ُوګه ُصديق وکړ‪.‬‬ ‫‪َ ۳۹‬دؤ هغه ئے دد خپلو ملګرو نه جوړ کړو َدؤ په ډير عزت کښے ئے عزت وکړو‪.‬‬ ‫‪۴۰‬ځکه چې هغه دَ خبره َورېدلې وه چې روميانو يهوديان خپل دوستان َو ملګري َو وروڼه بلل ‪َ.‬و دَ چې دوی د شمعون سَيرَن په درناوي سره ساُي؛‬ ‫‪ ٤۱‬دَ هم چه ي تهوديان َدؤ کاهنان په دے خوښ وو چه شمعتون به دد ُل دد پاره دد هغوئ وَلي َدؤ لوئ کاهن وي ‪ُ،‬ر څو چه يو وفادَر نبي رَپيدَ نۀ شى‪.‬‬ ‫‪۴۲‬د دې نه علوه هغه دې د هغوئ مشر وى ‪َ،‬و د مقدس ځائى دې په غاړه وَخلى چې هغوئ د هغوئ د کارونو ‪،‬د تملک ‪،‬زغرې َو په قلعو باندې مقرر کړى ‪،‬چې زۀ‬ ‫وَيم ‪،‬هغه دې د تخدَئ پاک مشرى په غاړه وَخلى ‪.‬پټنځای‬ ‫‪۴۳‬د دې نه علوه دَ چې د هر سړے د هغۀ ُابعدَرى وى ‪َ،‬و په تملک کښې ټول ليکل د هغۀ په نوم جوړ شى ‪َ،‬و هغه دې َرغوَني کالي َغوستلے شى َو د سرو زرو‬ ‫َغوستلے شى‪.‬‬

‫‪۴۴‬همدَرنګه دَ چې د خلکو يا کاهنانو څخه د هيچا لپاره بايد دَ حلل نه وي چې د دې شيانو څخه هيڅ شی مات نه کړي ‪،‬يا د هغه خبرې ُرلسه کړي ‪،‬يا د هغه پرُه په‬ ‫هيوَد کې يوه جرګه رَغونډ کړي ‪،‬يا َرغوَني کالي َغوندي ‪،‬يا د جامو کڅوړه َغوندي ‪.‬سره زر‬ ‫‪َ ٤٥‬دؤ څوک چه دد دے نه څۀ څۀ بد کوى َو يا ئے مات کړى نو هغه ُه به سزَ ورکړے شى‪.‬‬ ‫‪۴۶‬نو د ټولو خلقو دَ خوښه شوه چې د شمعون سره چلند وکړي َو لکه څنګه چې ويل شوي دي هغه وکړي‪.‬‬ ‫‪ ٤۷‬بيا شمعتون دَ خبره ومنله َدؤ په دے خوشحاله شو چه دد ي تهوديانو َو َطمامانو مشر َدؤ دد مشر َطمام په ُوګه وى َدؤ دد هغوئ دد ټولو نه دفاع وکړو‪.‬‬ ‫‪۴۸‬نو هغوئ تحکم ورکړو چې دَ ليکنه دې د زېړو په مېزونو کښې کېښودلے شى َو د مقدس ځائ د پاسه په يو ښائسته ځائ کښې دې َيښودلے شى‪.‬‬ ‫‪۴۹‬هم دَ چې د هغې نقلونه دې په خزَنه کې کېښودل شي ‪ُ،‬رڅو شمعون َو د هغه زَمنو سره وي‪.‬‬ ‫څپرکی‪15‬‬ ‫‪۱‬همدَرنګه د دميتريوس بادشاه زوئ َنټيوکس د سمندر له ټاپوګانو څخه شمعون پادشاه َو د يهودَنو َمير َو ټولو خلقو ُه خِونه وليږل‪.‬‬ ‫‪2‬د هغه محتويات چې دَ وو ‪:‬پاچا َنټيوکس د خپل قوم مشر کاهن َو شهزَده شمعون ُه َو د يهودَنو خلکو ُه سلمونه‪:‬‬ ‫‪۳‬ځکه چې ځنو خلقو زمونږ د پلر نيکۀ بادشاهى قبضه کړې ده َو زما مقصد دَ دے چې يو ځل بيا د هغې خلف ورزۍ وکړم چې زۀ هغه زوړ َثاثو ُه وَپس کړم َو د‬ ‫دې مقصد د پاره يو زيات شمېر بهرني فوځونه رَغونډ کړل َو بېړۍ يې ُيارې کړې ‪.‬جګړه‬ ‫‪۴‬زما مِلب هم دَ دے چې د وطن نه ُېر شم ‪،‬چې زۀ د هغوئ نه َنتقام وَخلم چا چې دَ ُباه کړے دے َو د بادشاهۍ ډېر ښارونه يې ورَن کړل‪.‬‬ ‫‪۵‬نو َوس زه ُاُه هغه ټول نذرَنې درکوم کوم چې زما نه مخکې پاچاهانو ُاُه درکړي وو َو له دې پرُه چې کومې ډَلۍ به يې درکړې وې‪.‬‬ ‫‪۶‬زۀ ُاسو ُه دَ َجازت هم درکوم چې د خپل وطن دپاره پيسې په خپله مهر ولګوئ‪.‬‬ ‫‪َ۷‬دؤ دد بيتت َل تمقدس َدؤ دد مقدس ځائ په باره کښے ‪،‬هغوئ َزَد شى ‪َ.‬و هغه ټولې زغرې چې ُا جوړې کړې َو هغه قلعې چې ُا جوړې کړې َو په خپل لس کې ساُې‬ ‫هغه دې ُا ُه پاُې شي‪.‬‬ ‫‪َ۸‬دؤ که چرے دد بادشاه په ذريعه څۀ څۀ وى يا وى ‪،‬نو دد دغه وخت نه دد ُل دپاره ُا معاف کړى‪.‬‬ ‫‪۹‬همدَرنګه ‪،‬کله چې تمونږ بادشاهى ُرلسه کړه ‪،‬نو مونږ به ستا ‪،‬ستا د قوم َو ستا د معبد عزت وکړو ‪،‬چې ستا عزت به په ټوله نړۍ وشى‪.‬‬ ‫‪۱۰‬په يو سل َو څوَرلسم کال َنټيوکس د خپلو پلرونو ملک ُه لړو ‪:‬په دې وخت کې ټول ځوَکونه د هغه سره يو ځای شول ‪،‬نو د ُريَون سره لږ شمير پاُې شول‪.‬‬ ‫‪11‬نو ځکه د َنټيوکس د پاچا لخوَ ُعقيب شو ‪،‬هغه د ډورَ ُه وُښتيد ‪،‬کوم چې د سمندر غاړې ُه پروت دی‪:‬‬ ‫‪۱۲‬ځکه چې هغۀ وليدل چې په هغۀ باندې ټول مصيبتونه رَغلل َو د هغۀ لښکرو هغه پرېښودو‪.‬‬ ‫‪۱۳‬بيا د َنټيوکس د دورَ په مقابل کې خيمه ولګوله ‪،‬د هغه سره يو لک شل زره جنګيالي َو َُه زره سپاره وو‪.‬‬ ‫‪۱۴‬کله چې هغه د ښار شاوخوَ محاصره کړ َو د سمندر په غاړه ښار ُه نېږدې د کښتيو سره يو ځای شو ‪،‬نو هغه د ځمکې َو سمندر له لرې ښار ُه زيان ورساوه َو نه‬ ‫يې هغه ُه د وُلو يا دننه کولو َجازه ورکړه‪.‬‬ ‫‪۱۵‬په عين موسم کښې نيومينيوس َو د هغه ملګری د روم نه رَووُل چې بادشاهانو َو ملکونو ُه ليکونه ول ‪.‬په هغه کې دَ شيان ليکل شوي‪:‬‬ ‫‪16‬لوسيوس ‪،‬د روميانو قونسل ‪،‬پادشاه طوليمي ُه سلم وکړ‪:‬‬ ‫‪17‬د يهوديانو سَيرَن ‪،‬زمونږ ملګري َو ملګري ‪،‬زمونږ سره د پخوَنۍ ملګرُيا َو ليګ د نوي کولو لپاره رَغلل ‪،‬د شمعون د مشر کاهن َو د يهودَنو د خلکو لخوَ‬ ‫رَليږل شوي وو‪:‬‬ ‫‪َ۱۸‬و هغوئ د زرو پونډو سرو زرو يو ډَل رَوړو‪.‬‬ ‫‪۱۹‬نو مونږ دَ ښه وګڼله چې بادشاهانو َو ملکونو ُه دَ وليکئ چې هغوئ ُه هيڅ نقصان نۀ رسوى ‪،‬نۀ د هغوئ ‪،‬د هغوئ د ښارونو يا ملکونو سره جنګېږى ‪َ،‬و نۀ د‬ ‫هغوئ په خلف د خپلو دشمنانو سره مرسته کوى‪.‬‬ ‫‪۲۰‬مونږ ُه دَ هم ښۀ ښکاريده چې د هغوئ نه ډَل وَخلو‪.‬‬ ‫‪۲۱‬نو کۀ چرې کوم دَسې وبائي خلق شته چې د خپل وطن نه ُاسو ُه ُښتېدلي وي نو هغوئ د شمعون مشر کاهن ُه وسپارئ چې هغه د خپل شريعت سره سم سزَ‬ ‫ورکړي‪.‬‬ ‫‪ ۲۲‬همغه څيزونه هغۀ دميتريوس پادشاه ‪َُ،‬الوس ‪َ،‬ريارَُهس َو َرسيس ُه هم ليکلي وو‪،‬‬ ‫س دمس َدؤ لسيدمونيانو ُه ‪َ،‬دؤ ددلتوس َدؤ مط ندوس ‪َ،‬دؤ سطسيون ‪َ،‬دؤ کاريا ‪َ،‬دؤ ساموس ‪،‬پمَتليا ‪َ،‬دؤ ليسيا ‪،‬هاليکارناسس ‪،‬رودوس ‪َ،‬درَدوس ‪،‬کوس َدؤ‬ ‫‪َ۲۳‬دؤ دد ټولو مل تکونو َدؤ دد سام د‬ ‫طرف ُه ‪َ. ،‬و َرَدوس ‪َ،‬و ګورُينا ‪َ،‬و کنيډوس ‪َ،‬و قبرص ‪َ،‬و سيرين‪.‬‬ ‫‪َ۲۴‬دؤ دد دے نقل يې شمعتون مشر َطمام ُه وليکل‪.‬‬ ‫‪۲۵‬نو د َنټيوکس پاچا په دوهمه ورځ د ډورَ په مقابل کې خيمې ولګولې ‪،‬په پرله پسې ُوګه يې پرې حمله وکړه َو دَسې ماشينونه يې جوړ کړل چې په دې ُوګه يې‬ ‫ُريَون بند کړ چې نه بهر لړ شي َو نه دننه‪.‬‬ ‫‪۲۶‬په هغه وخت کښې شمعون هغه ُه دوه زره غوره کسان ولېږل چې د هغۀ مدد وکړى ‪.‬سره زر ‪،‬سره زر َو ډېر زغره هم‪.‬‬ ‫‪ ۲۷‬خو بيا هم هغۀ هغوئ قبول نۀ کړل ‪،‬خو هغه ټول لوظونه يې مات کړل تکوم چې د هغۀ سره يې مخکښې کړى توو ‪َ،‬و د هغۀ دپاره عجيب شو‪.‬‬ ‫‪۲۸‬هغۀ د هغۀ يو ملګرى َدُنوبيوس هغۀ ُه ورولېږلو چې د هغۀ سره خبرې َُرې وکړى َو ورُه ووَئى” ‪ُ،‬اسو د يافا َو غزيرَ مخه ونيسئ ‪.‬د برج سره چې په بيت‬ ‫َلمقدس کې دی ‪،‬کوم چې زما د سلِنت ښارونه دي‪.‬‬ ‫‪ُ۲۹‬اسو د هغې سرحدونه ُباه کړل ‪ُ،‬اسو په تملک کښې ډېر ُکليَونه وکړل َو زما په بادشاهۍ کښې مو د ډېرو ځايونو بادشاهى ُرلسه کړه‪.‬‬ ‫‪۳۰‬نو َوس هغه ښارونه وسپارئ کوم چې ُاسو نيولي دي َو د هغو ځايونو خرَج چې ُاسو د يهوديه د پولو نه بهر بادشاهي ُرلسه کړې ده‪.‬‬ ‫‪۳۱‬يا ماُه د هغوئ دپاره پنځه سوه ُوله سپين زر رَکړه ‪َ.‬و د هغه ُاوَن لپاره چې ُاسو يې کړي دي ‪َ،‬و د ښارونو خرَج ‪،‬نور پنځه سوه دَنار ‪:‬که نه ‪،‬موږ به رَشي َو‬ ‫ستاسو سره به جګړه وکړو‪.‬‬ ‫‪۳۲‬نو د پادشاه ملګرى َُنوبيوس يروشلم ُه رَغلو َو کله چې هغۀ د شمعون جلل ‪،‬د سرو زرو َو سپينو زرو ُختې َو د هغۀ د لوئې تملکۍ َو د هغۀ لوئ حضور وليدلو‬ ‫نو حيرَن شو َو هغۀ ُه يې د بادشاه پېغام ورکړو‪.‬‬ ‫‪ ۳۳‬شمعتون جوَب ورکړو َدؤ ورُه ئے ووئيل چه”مونږ نه دد نورو نه زمکه َخيستې ده َدؤ نۀ مو هغه زمکه په قبضه کښے ده چه دد نورو دد پاره دے بلکه دد خپل پلر نيکۀ‬ ‫ميرَث دے چه ز تمونږ دتښمنانو په يو معين وخت کښے په غلِه قبضه کړے وو‪.‬‬ ‫‪۳۴‬نو ځکه مونږ ُه موقع رَکړه چې د خپلو پلرونو په ميرَث کښې پاُې شو‪.‬‬ ‫‪َ۳۵‬دؤ چرُه چه ُاسو د يافا َو غزيرَ غوښتنه کوى ‪َ،‬ګر چه هغوئ زمونږ د تملک خلقو ُه ډير نقصان رسولے دے ‪،‬خو بيا به هم ُاسو ُه د هغوئ د پاره سل درهمه‬ ‫درکوو ‪َُ.‬نوبيوس ورُه په ځوَب کې يوه خبره هم ونه کړه‪.‬‬ ‫‪۳۶‬خو په غصه سره بادشاه ُه وَپس رَغلو َو هغۀ ُه يې د دې خبرو ‪،‬د شمعون د جلل َو د هغه د ټولو څۀ نه خبر ورکړو چې هغۀ ليدلى توو ‪،‬نو بادشاه ډېر په قهر شو‪.‬‬ ‫‪۳۷‬په همدې وخت کې ُريَون د کښتۍ په وَسِه َورُوشياس ُه وُښتيد‪.‬‬ ‫‪۳۸‬بيا پاچا سنډيبيوس د سمندر د ساحل مشر وټاکه َو هغه ُه يې د پياده سپرو َو آسونو لښکر ورکړ‪.‬‬ ‫‪َ۳۹‬و َمر يې وکړ چې خپل لښکر د يهودَه په لور وباسي ‪.‬هغه هم هغه ُه َمر وکړ چې سدرون جوړ کړي ‪،‬دروَزې قوي کړي َو د خلکو سره جګړه وکړي ‪.‬مګر لکه‬ ‫څنګه چې پخپله پاچا و ‪،‬هغه ُريَون ُعقيب کړ‪.‬‬

‫‪۴۰‬نو کنډيبيوس جمنيا ُه رَغلو َو په يهودَه باندې د حملې کولو َو د خلقو د قيد کولو َو وژلو دپاره يې د خلقو په قهرولو شروع وکړه‪.‬‬ ‫‪۴۱‬کله چې هغۀ سدرو ښار جوړ کړو ‪،‬نو هلته يې آس سوَرَن َو د پياده يو لښکر مقرر کړو ‪ُ،‬رڅو چې د يهودَه په لرو روَن شى ‪،‬لکه څنګه چې بادشاه ورُه َمر کړى‬ ‫توو‪.‬‬ ‫څپرکی‪16‬‬ ‫يحيى د ګذره نه رَغے َدؤ خپل پلر شمعون ُه يې ووئيل چه کندبيوس څۀ وکړل‪.‬‬ ‫‪۱‬بيا‬ ‫ى‬ ‫‪۲‬نو شمعون خپل دوه مشر زَمن يهودَه َو يوحنا رَوغوښتل َو هغوئ ُه يې ووئيل چې ما ‪،‬زما وروڼه َو زما د پلر کور د ځوَنۍ نه ُر نن ورځې پورې د بنى َطسرَئيلو‬ ‫د دتښمنانو په خلف جنګېدلى دى ‪َ.‬و شيان زموږ په لسونو کې دومره ښه شوي دي چې موږ ډيری وختونه َسرَييل ژغورلي دي‪.‬‬ ‫‪۳‬خو َوس زه زوړ شوی يم َو ُاسو د خدَی په رحمت سره کافي عمر لرئ ‪ُ،‬اسو زما َو زما د ورور پر ځای َوسئ َو لړ شئ َو زموږ د ملت لپاره جګړه وکړئ َو د‬ ‫آسمان څخه مرسته ستاسو سره وي‪.‬‬ ‫‪ ٤‬نو هغۀ دد تملک نه شل زره جنګى سړى په آسونو کښے َنتخاب کړو َدؤ د سنډيبيوس خلف روَن شو َدؤ هغه شپه ئے په مودين کښے آرَم وکړو‪.‬‬ ‫سو سوَرَنو يو لوئ لښکر رَغے‪.‬‬ ‫‪۵‬کله چې هغوئ په سحر کښې پاڅېدل َدؤ ميدَن ُه لړل ‪،‬نو د هغوئ په مينځ کښې د َوبو يو وياله وه چې د پېدَوَرو َو َ ت‬ ‫‪۶‬نو هغه َو د هغۀ خلق د هغوئ په خلف کښېناستل ‪،‬کله چې هغۀ وليدل چې خلق د َوبو د سيند نه د ُېرېدو نه وېرېدل ‪،‬نو َول د ځان نه ُېر شو ‪َ،‬و بيا هغه سړے چې‬ ‫هغه وليدو د هغۀ نه پس ُېر شول‪.‬‬ ‫‪۷‬هغۀ خپل سړى وويشل َو د پياده سړو په مينځ کښې يې آسونه وَچول ‪،‬ځکه چې د دشمنانو آسونه ډېر وو‪.‬‬ ‫‪۸‬بيا هغوئ د سپيڅلی بيرغونه وغږول ‪،‬په دې سره سنډيبيوس َو د هغه لښکر وُښتېدل ‪،‬نو د هغوی ډېر ووژل شول ‪َ،‬و پاُې شوني يې د قوې په لور يوړل‪.‬‬ ‫‪۹‬په هغه وخت کې د يهودَ جان ورور ټپي شو ‪.‬خو يوحنا بيا هم د هغوی پسې ګرځېده ‪ُ،‬ر دې چې هغه سدرون ُه ورسېد ‪،‬کوم چې سنډيبيوس جوړ کړی و‪.‬‬ ‫‪۱۰‬نو هغوئ د َزوُوس په کروندو کښې برجونو ُه وُښتېدل ‪.‬نو ځکه يې هغه په َور کې وسوځاوه َو په دې ُوګه يې شاوخوَ دوه زره ُنه ووژل ‪.‬وروسته هغه په سوله‬ ‫کې د يهودَ هيوَد ُه رَستون شو‪.‬‬ ‫‪۱۱‬همدَرنګه د يريحو په ميدَن کښې د َبوبس زوئ پِولميوس د هغۀ مشر توو َو هغۀ سره د سپينو زرو َو سرو زرو ډېر مال توو‪:‬‬ ‫‪۱۲‬ځکه چې هغه د مشر کاهن زوم وو‪.‬‬ ‫‪۱۳‬ځکه چې د هغۀ زړۀ َوچت شو ‪،‬نو هغۀ سوچ وکړو چې وطن ځان ُه وَخلى َو د شمعون َو د هغۀ د زَمنو په ضد يې په فريب سره مشوره وکړه چې هغوئ ُباه‬ ‫کړى‪.‬‬ ‫ښارونو ُه ُلے توو َدؤ دد هغوئ دد ښۀ نظم مرَعت به يې کولو ‪.‬په هغه وخت کې هغه د خپلو زَمنو متتياس َو جوډَس سره يريحو ُه رَښکته شو ‪ ،‬په‬ ‫‪َ۱۴‬دؤ شمعتون دد تملک ت‬ ‫يو سل َو َوولسم کال کې ‪ ،‬په يوولسمه مياشت کې چې سبات نوميږي‪:‬‬ ‫‪۱۵‬چرُه چې د َبوبس زوئ هغوئ د دوکوس په نوم په يوه وړوکې قبضه کښې َخستلو ‪،‬کوم چې هغۀ جوړ کړى توو ‪،‬د هغوئ دپاره يې يوه لويه مېلمستيا جوړه کړه ‪،‬‬ ‫سره له دې چې هغه هلته سړي پټ کړل‪.‬‬ ‫‪۱۶‬کله چې شمعون َو د هغه زَمنو ډېر شرَب وڅښل ‪،‬پِولمي َو د هغه سړي رَپاڅېدل َو خپلې وسلې يې رَوَخيستې َو په شمعون باندې د مېلمستيا ځای ُه ورننوُل َو‬ ‫هغه ‪،‬د هغه دوه زَمن َو د هغه ځينې نور نوکرَن يې ووژل‪.‬‬ ‫‪17‬په کوم کار کې هغه لوی خيانت وکړ َو د بدۍ بدله يې د نيکۍ په بدل کې ورکړه‪.‬‬ ‫‪ ۱۸‬بيا بِليمي دَ ت‬ ‫ښارونه خلص کړى‪.‬‬ ‫څيزونه وليکل َدؤ بادشاه ُه ئے وَستول چه دد هغۀ دد مدد دد پاره يو لښکر رَولېږى َدؤ هغه به هغه تملک َدؤ ت‬ ‫يحيى د وژلو دپاره ګزيرَ ُه ولېږل َو قبايلو ُه يې خِونه ولېږل چې هغۀ ُه ورشى ‪،‬چې هغوئ ُه سپين زر ‪،‬سره زر َو َنعامونه ورکړى‪.‬‬ ‫د‬ ‫‪۱۹‬هغۀ نور کسان هم‬ ‫ى‬ ‫‪۲۰‬هغۀ نور نور هم ولېږل چې يروشلم َو د تخدَئ پاک غر ونيسي‪.‬‬ ‫‪َ۲۱‬وس يو کس ګزيرَ ُه په منډه ورغے َو يوحنا ُه يې ووئيل چې پلر َو وروڼه يې وژل شوي دي ‪َ،‬و د هغه په وينا ‪،‬پِولمي هم ستا د وژلو دپاره لېږلے دے‪.‬‬ ‫‪۲۲‬کله چې هغۀ دَ وَورېدل نو ډېر حيرَن شو ‪،‬نو هغۀ په هغوئ باندې لسونه کېښودل چې د هغۀ د ُباه کولو دپاره رَغلل َو ووژل ‪.‬ځکه چې هغه پوهيده چې دوی د هغه‬ ‫د لرې کولو په لټه کې دي‪.‬‬ ‫‪۲۳‬لکه څنګه چې د يحيی د پاُې کارونو ‪،‬د هغه د جنګونو ‪َ،‬و د هغه وړ کارونو په َړه چې هغه يې کړي ‪َ،‬و د ديوَلونو د جوړولو په َړه چې هغه جوړ کړي ‪َ،‬و د هغه‬ ‫کارونه‪،‬‬ ‫‪۲۴‬ګورئ ‪،‬دَ د هغه د کاهنانو په ُاريخونو کې ليکل شوي دي ‪،‬د هغه وخت رَهيسې چې هغه د خپل پلر څخه وروسته مشر کاهن شو‪.‬‬