Pashto Persian - Obadiah

‫عبادیه‬ ‫‪ 1‬برخه‬ ‫‪ 1‬د عبادیه لید‪ .‬ما ِلک ُخدائ د ادوم په حقله داسې فرمائى‪ُ .‬مونږ د ما ِلک ُخدائ نه یو اواز واورېد‪ ،‬او د قومونو په مینځ کښې یو سفیر رالېږل‬ ‫شوى دى‪” ،‬راشئ‪ ،‬راځئ چې د هغې سره په جنګ کښې پاڅېږو‪.‬‬ ‫‪۲‬ګوره‪ ،‬ما تا د قومونو په مینځ کښې وړوکے کړے دے‪ ،‬ته ډېر سپک یې‪.‬‬ ‫‪ 3‬ستا د زړۀ غرور تا دوکه کړے دے‪ ،‬تۀ چې د تیږو په څنډو کښې اوسېږى‪ ،‬چې اوسېدونکی یې لوړ دى‪ .‬هغه په خپل زړه کې وایي‪ ،‬څوک‬ ‫به ما ځمکې ته راښکته کړي؟‬ ‫‪۴‬که څه هم ته خپل ځان د عقاب په شان لوړ کړه او د ستورو په منځ کې خپله ځاله جوړه کړه‪ ،‬زه به له هغه ځای څخه ښکته کړم‪ ،‬څښتن‬ ‫فرمایي‪.‬‬ ‫‪۵‬که چرې تا ته غله راتلل‪ ،‬که د شپې غلو‪( ،‬تا څنګه پرې کوې!) تر څو به یې غال نه کوله؟ که د انګورو کروندګر تا ته راشي‪ ،‬نو ایا دوی‬ ‫به ځینې انګور نه پریږدي؟‬ ‫‪۶‬د عیسو څیزونه څنګه وپلټل شول! د هغه پټ شیان څنګه لټوي!‬ ‫‪۷‬ستا د اتحاد ټول سړى تا سرحد ته راوستى دى‪ ،‬هغوئ چې ستا سره په امن کښې وى هغوئ تا دوکه کړے دے او ستا په خالف دې غالب‬ ‫شول‪ .‬هغوئ چې ستا ډوډئ خوري هغوئ ستا الندې زخم کېښودے دے‪ ،‬په هغۀ کښې هیڅ عقل نشته‪.‬‬ ‫‪۸‬ما ِلک ُخدائ فرمائى چې په هغه ورځ به زۀ د ادوم نه هوښیاران او د عیساؤ د غره نه هوښیاران تباه کړم؟‬ ‫‪۹‬اَئے تیمان‪ ،‬ستا تکړه سړے به دَ دے نه خفه شى چه د عیسو د غره هر یو کس دَ وژلے شى‪.‬‬ ‫‪۱۰‬ځکه چې ستا د ورور یعقوب ِخالف ظلم به تا پټ کړى او ته به د تل دپاره ختمې شې‪.‬‬ ‫‪۱۱‬په کومه ورځ چې ته په بل طرف والړ وې‪ ،‬په کومه ورځ چې پردیانو د هغه پوځونه بندیان کړل‪ ،‬او پردیان د هغه په دروازو ورننوتل‬ ‫او په یروشلم باندې یې قرعې واچولې‪ ،‬حتی ته هم د هغوی څخه یو یې‪.‬‬ ‫‪ ۱۲‬خو تا باید د خپل ورور په هغه ورځ سترګې نه وې کړې چې هغه پردي شو‪ .‬د یهوداه په اوالدونو باندې د هغوئ د تباهۍ په ورځ نه‬ ‫تاسو خوشحالېږئ‪ .‬او نه باید د مصیبت په ورځ په غرور سره خبرې وکړې‪.‬‬ ‫‪۱۳‬تاسو باید زما د خلقو د مصیبت په ورځ د هغوئ دروازې ته نه ورننوتلے‪ .‬هو‪ ،‬تاسو باید د دوی د مصیبت په ورځ کې د دوی مصیبت‬ ‫ته نه ګورئ‪ ،‬او نه به د دوی د مصیبت په ورځ کې د دوی مال ته السونه پورته کړي‪.‬‬ ‫‪ 14‬نه ته باید د الرې په اوږدو کې ودریږي چې د هغه څخه څوک چې تښتیدلي دي پرې کړي‪ .‬او نه هم باید د هغه څخه هغه څوک وسپاري‬ ‫چې د مصیبت په ورځ کې پاتې شوي‪.‬‬ ‫‪۱۵‬ځکه چې د ما ِلک ُخدائ ورځ په ټولو قومونو باندې رانزدې ده‪ ،‬لکه څنګه چې تا کړې ده‪ ،‬هماغسې به ستا سره وشي‪ ،‬ستا اجر به ستا په‬ ‫خپل سر وګرځي‪.‬‬ ‫‪۱۶‬ځکه لکه څنګه چې تاسو زما په مقدس غره باندې شراب څښلي دي‪ ،‬نو ټول قومونه به په دوامداره توګه وڅښي‪ ،‬هو‪ ،‬دوی به وڅښي‪ ،‬او‬ ‫دوی به تیر شي‪ ،‬او دوی به داسې وي لکه څنګه چې نه وو‪.‬‬ ‫‪ 17‬مګر د صیون په غره کې به خالصون وي او هلته به مقدس وي‪ .‬او د یعقوب کور به د دوی ملکیت ولري‪.‬‬ ‫‪۱۸‬د یعقوب کور به اور وي‪ ،‬د یوسف کور به اور وي‪ ،‬او د عیسو کور به د لوږې په توګه وي‪ ،‬دوی به په هغو کې اور واچوي او وخوري‪.‬‬ ‫د عیسو په کور کې به هیڅ پاتې نه شي‪ .‬ځکه چې څښتن دا خبرې کړې دي‪.‬‬ ‫‪۱۹‬او د جنوبى خلق به د عیساؤ غر قبضه کړى‪ .‬او هغوئ به د فلستیانو د ُملکانو څخه وى‪ ،‬او هغوئ به د اِفرائیم او سامریه پټى قبضه کړى‪،‬‬ ‫او بنیامین به ِجلعاد قبضه کړى‪.‬‬ ‫‪۲۰‬او د بنى اِسرائیلو د دې لښکر یرغمالى به د کنعانیانو نه تر ظریفات پورې قبضه کړى‪ .‬او د یروشلم بندیان چې په سفراد کې دي د جنوب‬ ‫ښارونه به ولري‪.‬‬ ‫‪ ۲۱‬او ژغورونکي به د صیون غره ته راشي چې د عیسو غره قضاوت وکړي‪ .‬او سلطنت به د څښتن وي‪.‬‬