Scottish Gaelic - 2nd Maccabees

CAIBIDEIL 1 1Tha na bràithrean, na h‑Iùdhaich a tha ann an Ierusalem, agus ann an tìr Iùdah, a’ guidhe slàinte agus sìth air na bràithrean, na h‑Iùdhaich a tha air feadh na h‑Eiphit: 2 Gu robh Dia gràsmhor dhuit, agus cuimhnich a choimhcheangal a rinn e ri Abraham, Isaac, agus lacob, a sheirbhisich dhìleas ; 3 Agus gu'n tugadh sibh uile cridhe gu seirbhis a dheanamh dha, agus a thoil a dheanamh, le deagh mhisneach, agus le inntinn thoilich ; 4 Agus fosgailibh bhur cridhe 'na lagh agus 'na àitheantaibh, agus cuiribh sith oirbh, 5 Agus èisd 'ur n-ùrnuighibh, agus bithibh r'a chèile, agus na trèig gu bràth sibh ann an àm airc.

6 Agus a nis tha sinn an so a' deanamh urnuigh air bhur son.

7An uair a rìghich Demetrius, anns a’ cheud trì-fichead agus na naoidheamh bliadhna, sgrìobh sinne na h‑Iùdhaich dur n‑ionnsaigh ann an èiginn na h‑èiginn a thàinig oirnn anns na bliadhnaichean sin, on àm anns an do dh’èirich Iason agus a chuideachd a‑mach às an dùthaich naomh agus an rìoghachd; 8 Agus loisg sinn an sgàth-thigh, agus dhòirt sinn fuil neochiontach : an sin rinn sinn urnuigh ris an Tighearn, agus dh'èisdeadh ; dh'ìobair sinn mar an ceudna ìobairt- ean, agus min mhìn, agus las sinn na lòchrain, agus chuir sinn a mach na builinnean.

9 Agus a nis thugaibh an aire gu'n glèidh sibh fèill nam pàilliun ann am mìos Chasleu.

10 Anns a' cheud ceithir fichead agus an ochdamh bliadhna, chuir an sluagh a bha ann an lerusalem, agus ann an Iudea, agus a' chomhairle, agus Iudas, beannachd agus slàinte gu Aristobulus, maighstir righ Ptolemeus, a bha do sheilbh nan sagart ungte, agus a nan Iudhach a bha 's an Eiphit : 11 A mheud 's gu'n do shaor Dia sinn o chunnartaibh mòra, tha sinn a' toirt buidheachais dha, mar air a bhi ann an cath an aghaidh righ.

12 Oir thilg e mach iadsan a chog an taobh a stigh de'n bhaile naomh.

13 Oir an uair a thàinig an ceannard do Phersia, agus an armailt maille ris-san a mheas neo-iomchuidh, mharbhadh iad ann an teampull Nanea le mealladh sagairt Nanea.

14 Oir thàinig Antiochus, mar gu'm pòsadh e i, do'n àit, agus a chairdean a bha maille ris, a dh'fhaotainn airgid an ainm tochar.

15 Agus an uair a chuir sagairt Nanea a mach, agus a chaidh e steach le cuideachd bhig do chuairt an teampuill, dhruid iad an teampull, co luath 's a thàinig Antiochus a stigh.

16 Agus air fosgladh an doruis uaigneach do'n mhullach, thilg iad clachan mar thàirneanaich, agus bhuail iad an ceannard, agus ghearr iad nam bloighdean iad, agus bhuail iad dhiubh an cinn, agus thilg iad air an dream a bha mach iad.

17 Beannaichte gu robh ar Dia anns na h-uile nithibh, a thug thairis na daoine mi-dhiadhaidh.

18 Uime sin, an uair a tha e mar fhiachaibh oirnne a nis glanadh an teampuill a choimhead air a' chùigeamh là ar fhichead do'n mhios Chasleu, shaoil sinn gu'm feumadh sibhse dearbhadh uime sin, chum gu'm biodh sibhse mar an ceudna air a ghleidheadh, mar fhèill nam pàilliun, agus nan. an teine, a thugadh dhuinn an uair a thug Neemias suas ìobairt, an deigh dha an teampull agus an altair a thogail.

19 Oir an uair a thugadh ar n-aithriche do Phersia, ghabh na sagairt a bha 's an àm sin cràbhach teine na h-altarach gu dìomhair, agus dh'fholaich iad e ann an àit lag, do shloc gun uisge, far an do ghlèidh iad e cinnteach, air chor as nach robh fios aig an àite. fir uile.

20 A nis an dèigh mòran bhliadhnachan, an uair a bu toil le Dia, chuir Neemias, air dha a chur a mach o righ Phersia, do shliochd nan sagart sin a dh'fholaich gu teine e : ach an uair a dh'innis iad dhuinn cha d'fhuair iad teine, ach uisge tiugh. ; 21 An sin dh'àithn e dhoibh a tharruing suas, agus a thabhairt ; agus nuair a chuireadh na h‑ìobairtean air, dh’àithn Neemias do na sagartan am fiodh a spìonadh, agus na nithean a chuireadh air, a spìonadh leis an uisge.

22 Agus an uair a rinneadh so, agus a thàinig an t-àm anns an do dhealraich a' ghrian, a bha roimhe so am folach san neul, las teine mòr, ionnus gu'n do ghabh gach duine iongantas.

23 Agus rinn na sagairt urnuigh am feadh a bha an iobairt a' caitheamh, tha mi ag ràdh, araon na sagairt, agus a' chuid eile uile, Ionatan air tùs, agus a' chuid eile a' freagairt oirre, mar a rinn Neemias.

24 Agus bha an urnuigh air a' mhodh so ; O Thighearna, a Thighearna Dhè, Cruithear nan uile nithean, a tha eagalach agus làidir, agus ceart, agus tròcaireach, agus an t‑aon Rìgh gràsmhor, 25 Aon neach a bheir na h-uile nithe, an t-aon a tha ceart, uilechumhachdach, agus sìorruidh, thusa a shaor Israel o gach trioblaid, agus a thagh an aithriche, agus a naomhaich iad : 26 Gabh an iobairt air son do shluaigh Israeil uile, agus glèidh do chuibhrionn fèin, agus naomhaich i.

27 Cruinnichibh ri chèile iadsan a tha air an sgapadh uainn, saoraibh iadsan a tha ri seirbhis am measg nan cinneach, amhairc orra-san a tha tàireil agus gràineil, agus biodh fhios aig na Cinnich gur tusa ar Dia. 28 Smachdaich iadsan a tha gar sàrachadh, agus le h-uaill nì eucoir sinn.

29 Suidhich do shluagh a ris ad ionad naomh, mar a labhair Maois.

30 Agus sheinn na sagairt sailm buidheachais.

31 A nis an uair a chaitheadh an ìobairt, dh'àithn Neemias an t-uisge a dh'fhàgadh a dhòrtadh air na clachaibh mòra.

32 'Nuair a rinneadh so, las lasair : ach chaitheadh e leis an tsolus a dhealraich o'n altair.

33 Uime sin an uair a dh'fhiosraich- eadh an ni so, dh'innseadh do righ Phersia, anns an àit anns an d'fholaich na sagartan a thugadh air falbh an teine, gu'n d'fhoillsicheadh uisge, agus gu'n do ghlan Neemias na h-ìobairtean leis.

34 An sin dh'fholaich an righ an t-àite, naomha, an dèigh dha a' chùis a dhearbhadh.

35 Agus ghabh an righ mòran thiodhlacan, agus bhuilich e iad airsan a b'àill leis a thoileachadh.

36 Agus thug Neemias Naphtar mar ainm air an ni so, ni a's mò a dh' ràdh, glanaidh : ach a ta mòran dhaoine a' gairm Nephi deth.

CAIBIDEIL 2 1 Fhuaradh mar an ceudna anns na fianuisibh, gu'n d'àithn Ieremiah am fàidh dhoibh-san a ghiùlaineadh air falbh an teine a ghabhail, mar a ta e air a chiallachadh : 2 Agus cionnus a dh'àithn am fàidh, an dèigh dhoibh an lagh a thoirt dhoibh, gun iad a dhìochuimhneachadh àitheantan an Tighearna, agus gun iad a dhol am mearachd 'n an inntinn, an uair a chi iad dealbhan airgid agus òir, le'm maise.

3 Agus le briathraibh eile dh'earalaich e iad, nach dealaicheadh an lagh o'n cridheachaibh.

4 Bha e mar an ceudna air a chur sios anns an scriobhadh ceudna, gu'n d'àithn am faidh, air dha rabhadh fhaotainn o Dhia, do'n phàilliun agus do'n àirc dol maille ris, an uair a chaidh e mach do'n t-sliabh, far an do dhìrich Maois suas, agus a chunnaic e oighreachd Dhè.

5 Agus an uair a thàinig Ieremiah an sin, fhuair e uaimh fhalaich, anns an do chuir e sìos am pàilliun, agus an àirc, agus altair na tùise, agus mar sin stad e an dorus.

6 Agus thàinig cuid diubh- san a lean e, a dh'iarraidh na slighe, ach cha d'fhuair iad.

7 Agus an uair a dh'fhiosraich Ieremiah, chuir e coire orra, ag ràdh, A thaobh an àite sin, cha'n aithnichear gus an àm anns an cruinnich Dia a rìs a shluagh fèin an ceann a chèile, agus an gabh e gu tròcair iad.

8 An sin nochdaidh an Tighearna na nithe so dhoibh, agus nochdaidh glòir an Tighearna, agus an neul mar an ceudna, mar a dh'fhoillsicheadh le Maois, agus mar an uair a dh'iarr Solamh gu'm biodh an t-àit air a naomhachadh gu h-urramach.

9 Dh'innseadh mar an ceudna, air dha bhi glic a' toirt suas iobairt a' choisrigidh, agus crìochnachaidh an teampuill.

10 Agus mar an uair a rinn Maois urnuigh ris an Tighearn, thàinig an teine a nuas o nèamh, agus loisg e na h-ìobairtean : eadhon mar sin ghuidh Solamh mar an ceudna, agus thàinig an teine a nuas o nèamh, agus loisg e na tabhartasan-loisgte.

11 Agus thubhairt Maois, A chionn nach robh an ìobairtpheacaidh r'a h-itheadh, dh'itheadh i.

12 Agus ghlèidh Solamh na h-ochd làithean sin.

13 Na nithe ceudna dh'aithriseadh ann an scrìobhuichibh agus ann an iomradh Neemiah ; agus mar a stèidhich e leabhar-lann, chruinnich e ri chèile gnìomharan nan rìghrean, agus nam fàidhean, agus Dhaibhidh, agus litrichean nan rìghrean a‑thaobh nan tabhartas naomha.

14 Mar an ceudna chruinnich Iudas an ceann a chèile na nithe sin uile a bha caillte a thaobh a' chogaidh a bh' againn, agus dh'fhan iad maille ruinn, 15 Uime sin ma bhios feum agaibh air, cuiribh cuid g'an toirt d'ar n-ionnsuidh.

16 Uime sin am feadh a ta sinne chum an glanaidh a chumail, sgrìobh sinn do 'ur n-ionnsuidh, agus is maith a ni sibh, ma ghleidheas sibh na làithean sin fèin.

17 Tha dòchas againn mar an ceudna, gu'm bi an Dia a shaor a shluagh uile, agus a thug dhoibh uile oighreachd, agus an rìoghachd, agus an t-sagartachd, agus an t-ionad naomh, 18 Mar a gheall e san lagh, gu h-aithghearr nì e tròcair oirnn, agus cruinnichidh e sinn ri chèile as gach tìr a tha fo nèamh, don ionad naomh: oir shaor e sinn à trioblaidean mòra, agus ghlan e an t‑àite.

19 A nis a thaobh Iudas Maccabeus, agus a bhràithre, agus glanadh an teampuill mhòir, agus coisrigeadh na h-altarach, 20 Agus cogaidhean an aghaidh Antiochuis Epiphanes, agus Eupator a mhac, 21 Agus na comharan follaiseach a thàinig o nèamh dhoibhsan a ghiùlain iad fèin gu firinneach chum an urraim air son Iudais : ionnus, air dhoibh bhi 'n am beagan, thug iad buaidh air an dùthaich uile, agus gu'n do chuir iad an ruaig air sluagh borb, 22 Agus air faighinn a rìs an teampull iomraiteach air feadh an t-saoghail uile, agus a shaor e am baile, agus a sheas na reachdan a bha dol sìos, air do'n Tighearn a bhi gràsmhor dhoibh leis an uile dheadh-ghean : 23 Na nithe so uile, a ta mi ag ràdh, air dhoibh bhi air an cur an cèill le Iason o Chirene ann an cùig leabh- raibh, ni sinn fianuis gu'n giorraicheadh iad ann an aon leabhar.

24 Oir le beachdachadh air an aireamh neo-chriochnach, agus air a' chruadal a gheibh iad leis am miann sin a bhi sealltuinn a stigh air aithris nan sgeul, air son lionmhoireachd na cuise, 25 Thugamaid an aire, chum gu'm biodh tlachd aca- san a leughas, agus gu'm biodh suaimhneas aca- san le'm miann dol air an cuimhne, agus gu'm faigheadh na h-uile d'an d'thig e tairbhe.

26Uime sin dhuinne, a ghabh oirnn an saothair ghoirt seo de ghiorrachadh, cha robh e soirbh, ach cùis fhallas agus faire; 27 Amhuil mar nach 'eil e furasd' dhàsan a dh'ull- uicheas suipeir, agus a dh'iarras leas muinntir eile : gidheadh air son taitneach do mhòran gabhaidh sinn gu toileach ris a' phiantaibh mhòr so ; 28 A' fàgail do'n ùghdair gach uile nithe fa leth a làimhseachadh, agus a' deanamh saoth- air a chum riaghailtean gearraidh a leantuinn.

29 Oir mar is èigin do fhear-togail an tighe nuaidh cùram a ghabhail de'n aitreabh uile ; ach feumaidh esan a ghabhas ri a cur a mach, agus a pheant- adh, nithe iomchuidh iarraidh chum a sgeudachaidh : eadhon mar sin tha mi meas gu bheil e leinn.

30 Seasamh air a h-uile puing, agus a dhol thairis air rudan san fharsaingeachd, agus a bhith fiosrach air mionfhiosrachadh, buinidh e do chiad ùghdar an sgeòil: 31 Ach is coir do'n ti a ni giorrag a chleachdadh, agus mòr shaothair na h-oibre a sheachnadh.

32 An so ma ta tòisichidh sinn air an sgeul : a mhàin a' cur na h-uiread so ris an ni sin a chaidh a ràdh, gur amaideach e roràdh fada a dheanamh, agus a bhi goirid san sgeul fèin.

CAIBIDEIL 3 1A‑nis nuair a bha am baile naomh air a àiteachadh leis an uile shìth, agus a bha na laghan air an glèidheadh gu ro‑mhath, airson diadhachd Oniais an àrd-shagairt, agus a fhuath don aingidheachd, 2 Agus tharladh gu'n d' thug eadhon na righrean fèin urraim do'n àite, agus gu'n d'àrdaich iad an teampull leis na tiodhlacaibh a's fearr ; 3Ionnas gun do ghiùlain Seleucus na h‑Asia de a theachd fhèin na cosgaisean uile a bhuineadh do sheirbhis nan ìobairt.

4 Ach thuit aon Simon de thrèibh Bheniamin, a rinneadh 'na uachdaran air an teampull, maille ris an àrd-shagart mu aimhleas anns a' bhaile.

5 Agus an uair nach b'urrainn e buaidh a thoirt air Onias, chaidh e gu Apollonius mac Thraseas, a bha san àm sin na uachdaran air Celosiria agus Phenice, 6 Agus dh'innis e dha gu'n robh an ionmhas a bha ann an lerusalem làn do mhaoin neo-chriochnach, ionnus gu'm bu lìonmhoire an saoibhreas, nach buineadh do chunntas nan ìobairt- ean, air àireamh, agus gu'm b'urrainn iad uile a thoirt a steach do thigh an righ. làmh.

7 A nis an uair a thàinig Apolonius a dh'ionnsuidh an righ, agus a nochd e dha de'n airgiod mu'n d'innseadh dha, thagh an righ a mach Heliodorus 'fhear-ionmhais, agus chuir e d'a ionnsuidh e, an t-airgiod a roimh-innseadh a thoirt d'a ionnsuidh.

8 Mar sin air ball ghabh Heliodorus a thurus ; fo dhath tadhal air bailtean-mòra Celosyria agus Phenice, ach gu dearbh gus adhbhar an rìgh a choileanadh.

9 Agus an uair a thàinig e gu lerusalem, agus a ghabh e gu taitneach le àrd-shagart a' bhaile, dh'innis e dha ciod an t-eolas a thugadh do'n airgiod, agus dh'fhiosraich e c'arson a thàinig e, agus dh'fheòraich e an robh na nithe sin gu deimhinn mar sin.

10 An sin dh'innis an t-àrd-shagart dha gu'n robh an t-airgiod so air a thaisg- eadh suas, chum bhantrachaibh agus chloinn nan dìlleachdan : 11 Agus gu'm bu le Hircanus mac Thobias cuid dheth, duine aig an robh mòr urram, agus cha'n ann mar a dh'fhiosruich an t-aingidh Simon : b'e 'suim anns an iomlan ceithir cheud tàlann airgid, agus dà cheud òir.

12 Agus gu'n robh e gu tur eu-comasach gu'n deanadh a leithid so do euceartan orra-san, a rinn e air naomhachd an

àite, agus air mòrachd agus neo-lochdach an teampuill, le urram air feadh an t-saoghail uile.

13 Ach thubhairt Heliodorus, air son àithne an righ a thugadh dha, gu'm feum e air bith a thoirt a steach do ionmhas an righ.

14 Mar sin air an là a dh'orduich e chaidh e steach a dh'òrduchadh na cùise so : uime sin cha robh àmhghar beag air feadh a' bhaile uile.

15 Ach air do na sagart- aibh iad fèin a mhaslachadh an làthair na h-altarach ann an culaidhibh nan sagart, ghairm iad gu nèamh airsan a rinn lagh a thaobh nan nithe a thugadh dha, chum gu'm biodh iad air an gleidheadh gu tèaruinte chum an dream a dh'earb iad riu.

16 An sin ge b'e neach a dh'amhairc air an àrd-shagart 'na aghaidh, lotadh e a chridhe : oir chuir a ghnùis, agus atharrachadh a dhath an cèill cràdh 'inntinn a stigh.

17 Oir bha'n duine co mòr air a chuairteachadh le h-eagal agus uamhas a' chuirp, gu'n robh e follaiseach dhoibh-san a dh'amhairc air, ciod an doilghios a bh'aige nis 'na chridhe.

18 Ruith cuid eile a mach as an tighibh chum athchuinge choitchionn, do bhrìgh gu'n robh an t-àit cosmhuil ri teachd ann an tàir.

19 Agus bha na mnài, air an crioslachadh le eudach-saic fuidh an uchd, lìonmhor anns na sràidibh, agus ruith na h-òighean a bha air an cumail a stigh, cuid gu na geataibh, agus cuid gu na ballaibh, agus cuid eile a coimhead a mach air na h-uinneagan.

20 Agus thog iad uile an làmh gu nèamh, agus rinn iad athchuinge.

21 An sin bu truagh do dhuine f haicinn a' tuiteam sìos do gach uile ghnè, agus eagal an àrd-shagairt a bhi 'na leithid sin do bhuaireadh.

22 An sin ghairm iad air Tighearn an Uile-chumhachdaich na nithe a chuirear an gniomh a ghleidheadh sàbhailte agus cinnteach dhaibhsan a rinn iad.

23 Gidheadh chuir Heliodorus an gniomh an ni sin a dh'orduicheadh.

24 A nis an uair a bha e 'na làthair fèin maille r'a fhreiceadain mu thimchioll an ionmhais, thug Tighearna nan spiorad, agus Prionnsa gach uile chumhachd, mòr-mhasladh, ionnus gu'n do ghabh na h-uile a shaoil a bhi teachd a stigh maille ris iongantas air cumhachd Dhè, agus fannaich iad, agus bha eagal mòr orra.

25 Oir dh'fhoillsicheadh dhoibh each le marcaich uamhasach air, agus sgead- aich e le còmhdach ro-mhaiseach, agus ruith e gu dian, agus bhuail e aig Heliodorus le 'aghaidh, agus chunnaic e gu'n robh acfhainn iomlan aig an ti a bha 'na shuidhe air an each. òr.

26 Agus chunnacas mar an ceudna dithis òganach eile 'na làthair, comharraichte ann an neart, òirdheirc ann am maise, agus maiseach an eud- aich, a sheas làimh ris air gach taobh ; agus sgiurs se e do ghnàth, agus thug e dha mòran bhuillean goirt.

27 Agus thuit Heliodorus gu h-obann gu làr, agus bha e air a chuartachadh le dorchadas mòr : ach thog iadsan a bha maille ris e, agus chuir iad ann an soitheach-ionnlaid e.

28 Mar so rinn iadsan, a thàinig o chionn ghoirid le trusgan mòr, agus le 'fhreiceadan uile do'n tasgaidh sin,, gun chomas aca e fèin a chuideachadh le 'armaibh : agus gu follaiseach dh'aithnich iad cumhachd Dhè.

29 Oir bha e air a thilgeadh sìos le làimh Dhè, agus 'na luidhe gun chainnt gun uile dhòchas na beatha.

30 Ach mhol iad an Tighearn, a thug gu miorbhuileach urram d'a ionad fein : air son an teampuill ; ni a bha beagan roimhe so làn de dh' eagal agus de thrioblaid, an uair a dh' fhoillsich an Tighearna Uile-chumhachdach e, air a lionadh le haoibhneas agus le gairdeachas.

31 An sin air ball ghuidh dream àraidh do chàirdibh Heliodoruis air Onias, gu'n gairmeadh e air an Tì a's àirde a bheatha a thabhairt dha, a bha ullamh chum an deò a thabhairt suas.

32 Mar sin air do'n àrd-shagart a bhi fo amharus nach tuigeadh an righ gu'n d'rinneadh feall èigin air Heliodorus leis na hIudhaich, thug e suas iobairt air son slàinte an duine.

33 A nis an uair a bha an t-àrd-shagart a' deanamh rèite, nochdadh na h-òg- laich sin fèin anns an eideadh cheudna, agus sheas iad làimh ri Heliodorus, ag ràdh, Thoir mòr bhuidheachas do Onias an t-àrd-shagart, a chum as gu'n d'thug an Tighearna beatha dhuit.

34 Agus do bhrìgh gu bheil thu air do sgiùrsadh o nèamh, cuir an cèill do na h-uile dhaoinibh cumhachd mòr Dhè. Agus nuair a labhair iad na briathran seo, cha do nochd iad nas mò.

35 Mar sin, an dèigh dha Heliodorus ìobairt a thoirt suas do'n Tighearn, agus bòidean mòra a thoirt dhàsan a ghlèidh 'anam, agus fàilte a chur air Onias, phill e maille r'a fheachd a dh'ionnsuidh an righ.

36 An sin thug e fianuis do na h-uile dhaoinibh oibre an Dè mhòir, a chunnaic e le 'shùilibh.

37 Agus an uair a dh'fheudas an righ Heliodorus a bhi 'na dhuine iomchuidh a bhi air a chur fathast aon uair eile gu lerusalem, thubhairt e, 38 Ma tha nàmhaid no fear-brathaidh sam bith agad, cuir an sin e, agus gheibh thu deagh sgiùrsadh dheth, ma theicheas e maille r'a bheatha : oir anns an àite sin, na biodh teagamh ; tha cumhachd àraidh aig Dia. 39 Oir tha a shùil air an àite sin a ta chòmhnuidh air nèamh, agus dìonaidh se e ; agus buailidh agus sgriosaidh e iadsan a thig g'a chronachadh.

40 Agus thuit na nithe a thaobh Heliodoruis, agus gleidheadh an ionmhais, air an t-seòrsa so.

CAIBIDEIL 4 1An Sìmon seo a‑nis, mun do labhair sinn roimhe, air dha a bhith na fhear-brathaidh air an airgead, agus air a dhùthaich, rinn e gràin air Onias, mar gum biodh e air eagal a chur air Heliodorus, agus air a bhith na fhear-dèanamh nan olc sin.

2 Mar so bha e dàna fear-brathaidh a ghairm d'a ionnsuidh, a thoilich gu maith air a' bhaile, agus a thug thairis a chinneach fèin, agus a bha co eudmhor ris an lagh.

3 Ach an uair a chaidh am fuath co fad as, gu'n d'rinneadh mortadh le h-aon do dhruid Shimoin, 4 Air faicinn do Onias cunnart a' chonnsachaidh so, agus gu'n d'rinn Apolonius, mar uachdaran air Celosiria agus Phenice, feirg, agus gu'n do mheudaich e mi-run Shimoin, 5Chaidh e a dh’ionnsaigh an rìgh, gun a bhith na fhear-casaid air a luchd-dùthcha, ach ag iarraidh math nan uile, eadar poblach agus dìomhair: 6 Oir chunnaic e gu robh e eu-comasach gu'm biodh an staid sàmhach, agus gu'm fàgadh Simon 'amaideachd, mur amhairc an righ air.

7 Ach an dèigh bàis Sheleucus, an uair a ghabh Antiochus, ris an abrar Epiphanes, an rìoghachd, rinn Iason, bràthair Oniais, fo làimh gu bhi 'na àrd-shagart, 8 A’ gealltainn le eadar-ghuidhe don rìgh trì cheud agus trìfichead tàlann airgid, agus de theachd a‑steach eile ceithirfichead tàlann: 9 A thuilleadh air so, gheall e ceud gu leth eile a shònrachadh, nam biodh cead aige àit a chur suas dha fèin chum eacarsaich, agus gu trèanadh na h-òig' ann an dreach nan cinneach, agus gu'n sgrìobhadh e iad mu Ierusa- lem air làimh ainm nan Antiochianach.

10 Agus an uair a cheadaich an righ, agus a fhuair e d'a làimh an riaghailt, thug e air ball a chinneach fèin do'n Ghreugach.

11 Agus na sochairean rioghail a thugadh deadh-ghean sonraichte do na h-Iudhaich le Eoin, athair Eupolemuis, a chaidh 'n a thosd do'n Ròimh air son gairdeachais agus comhnaidh, thug e leis ; agus a' cur sìos nan uachdaran a bha a reir an lagha, thug e suas cleachdaidhean nuadha an aghaidh an lagha.

12Oir thog e gu toileach ionad eacarsaich fon tùr fhèin, agus thug e na h‑àrd-òganaich fo a smachd, agus thug e orra hat a chaitheamh.

13A‑nis bha a leithid de dh’àrdachadh ann an dreachan Grèigeach, agus fàs modhan Cinneach, tro mhì-naomhachd Iason ro-phailt, an duine mi-dhiadhaidh, agus gun àrd-shagart; 14 Nach robh de mhisneach aig na sagartaibh seirbhis a dheanamh ni's mò aig an altair, ach a' deanamh tàir air an teampull, agus a' dearmad nan ìobairt- ean, deifir gu bhi 'nan luchd-comhpairt do'n chuibhrionn mhì-laghail an àite na heacarsaich, an dèigh cluiche Discus a ghairm a mach ; 15 Gun a bhith a' cur an urraim an athraichean, ach a' còrdadh ri glòir nan Greugach as fheàrr.

16 Air an aobhar fin thainig àmhghar mòr orra : oir bha aca gu bhi 'n an naimhdibh agus 'nan dìoghaltais dhoibh, d'am bu mhiann leo a ghnàthachadh co dùrachdach, agus d'am bu mhiann leo bhi cosmhuil anns na h-uile nithibh.

17 Oir cha'n 'eil e 'n ni faoin a dheanamh gu h-aingidh an aghaidh laghanna Dhe : ach cuiridh an t-àm a leanas na nithe so an cèill.

18 A nis an uair a bha an geam a bha air a ghnàthachadh a huile bliadhna creidimh air a chumail aig Tìrus, air do'n righ bhi làthair, 19 Chuir an t-Iason neo-thruaillidh so teachdairean àraidh o lerusalem, a bha 'nan Antiochianach, a ghiùlan tri cheud peghinn a dh'ìobradh Hercules, a shaoil eadhon a luchdiomchair, nach b'ur- rainn an ìobairt a thoirt seachad, do bhrìgh nach robh i iomchuidh, ach gu bhi. glèidhte airson cosgaisean eile.

20 Air an aobhar sin dh'orduicheadh an t-airgiod so, a thaobh an f hir a chuir, chum ìobairt- ean Hercules ; ach air sgàth an luchd-giùlain, bha e air a chleachdadh gus galan a dhèanamh.

21 A nis an uair a chuireadh Apollonius mac Menesteuis do'n Eiphit, chum crùnadh an righ Ptolemeus Philometor, dh'ulluich Antiochus, air dha gun a bhi buadhach- adh gu maith d'a ghnothaichibh, chum a thèarainteachd fèin : uime sin thàinig e gu Iopa, agus as a sin gu lerusalem. : 22 Far an do ghabh Iason gu h-urramach e, agus o'n bhaile, agus an tugadh a steach e le lòchran, agus le iolaich mhòir : agus mar sin an dèigh sin chaidh e maille r'a fheachd gu Phenice.

23 Tri bliadhna 'n a dheigh sin chuir Iason Menelaus, bràthair Shimoin am fianuis, a ghiùlan an airgid a dh'ionnsuidh an righ, agus a chur an cuimhne nithe àraidh feumail.

24 Ach air dha a thoirt an làthair an righ, an uair a dh'àrdaich se e le sealladh glòrmhor a chumhachd, fhuair e an tsagartachd dha fèin, a' toirt seachad barrachd na Iason, le tri cheud tàlann airgid.

25 Mar sin thàinig e le àithne an rìgh, gun ni sam bith a thoirt leis a b'airidh air an àrd-shagart, ach aig an robh corruich anan-iochdmhoir, agus corruich bèist- ich.

26 An sin bhuin Iason, a bhuadhaich air a bhràthair fèin, air dha bhi air a lag- achadh le neach eile, gu'n teich- eadh e do dhùthaich nan Amoin.

27 Mar sin fhuair Menelaus uachdaranachd : ach a thaobh an airgid a gheall e do'n righ, cha do ghabh e òrdugh maith air a shon, ged a dh'iarr Sostratis uachdaran a' chaisteil air.

28 Oir dhasan buinidh cruinneachadh nan cleachdaidhean.

Uime sin ghairmeadh iad le chèile an làthair an rìgh.

29 A nis dh'fhàg Menelaus a bhràthair Lisimachus 'na àite anns an t-sagartachd ; agus dh'fhàg Sostratus Crates, a bha 'na uachdaran air na Ciprianaich.

30 Am feadh a bha na nithe sin a' deanamh, rinn iadsan o Tharsus agus Mhalois ceannairc, a chionn gu'n d' thugadh iad do choimhleabach an righ, d'am b'ainm Antiochus.

31 An sin thàinig an righ le cabhaig gu cùisean a shocrachadh, a' fàgail Andronicus, duine ann an ùghdarras, mar fhearriaghlaidh air.

32 A nis, air do Menelaus a shaoilsinn gu'n d'fhuair e àm iomchuidh, ghoid e soith- ichean àraidh òir as an teampull, agus thug e cuid diubh do Andronicus, agus reic e cuid do Thìrus, agus do na bailtibh mu'n cuairt.

33 Agus an uair a fhuair Onias fios air urras, thug e achmhasan dha, agus chaidh e air ais gu ionad naomh aig Daphne, a tha làimh ri Antiochia.

34 Uime sin, air do Menelaus Andronicus a ghabhail air leth, rinn e urnuigh air Onias a thoirt d'a làimh ; neach air dha a chreidsinn, agus air teachd gu Onias ann an ceilg, thug e dha a làmh dheas le mionnan ; agus ged bha e fo amharus uime, gidheadh chuir e impidh air teachd a mach as an ionad naomh : neach air ball dhruid e suas gun suim do cheartas.

35 Air an aobhar sin cha'n e mhàin gu'n do ghabh na hIudhaich, ach mar an ceudna mòran do chinneachaibh eile, fearg mhòr, agus bha iad doilich gu mòr air son mortadh an duine gu neo-iomchuidh.

36 Agus an uair a thàinig an righ a rìs as na h-àitibh timchioll Chilicia, rinn na h-Iudhaich a bha anns a' bhaile, agus mar an ceudna dream àraidh do na Greugaich, a bha fuathach an ni sin, gearan air son gu'n do mharbhadh Onias gun aobhar.

37 Uime sin bha doilgheas air Antiochus 'na chridhe, agus ghabh e truas dheth, agus ghuil e air son beus- aidh stuama agus mi-mhodhail an ti a bha marbh.

38 Agus air lasadh le feirg, air ball thug e air falbh Andronicus a chorcur, agus reub e 'eudach dheth, agus thug e air feadh a' bhaile uile e do'n àit sin, far an d'rinn e aingidheachd an aghaidh Oniais, an sin mharbh e am mortair mallaichte. Mar so dhiol an Tighearna dha a pheanas, mar a thoilich e.

39 A nis an uair a rinneadh mòran ìobairtean anns a' bhaile le Lisimachus le cead Mhenelauis, agus a bha a thoradh air sgaoileadh a mach, chruinnich an sluagh an ceann a chèile an aghaidh Lisimachuis, a bha cheana mòran shoithichean òir air an giùlan air falbh.

40 Air an aobhar sin dh'èirich an sluagh coitcheann, agus air an lionadh le feirg, dh'armaich Lisimachus mu thim- chioll thri mìle fear, agus thòisich e air ainneart a dheanamh air tùs ; bha aon Auranus 'na cheannard, duine fad air falbh ann am bliadhnachan, agus cha bu lugha ann an amaideachd.

41 Agus air faicinn dhoibh an sin oidhirp Lisimachuis, cuid diubh a' glacadh chlacha, cuid eile air bacaibh, cuid eile a' glacadh dòrnaibh de dhuslach, a bha 'm fagus da, thilg iad uile cuideachd air Lisimachus, agus iadsan a chuir orra.

42 Mar so lot iad, agus cuid diubh air bualadh gu làr, agus air dhoibh uile teich- eadh : ach a thaobh rob- aiche na h-eaglais fèin, mharbh iad e làimh ris an ionmhas.

43 Uime sin de na nithibh sin bha cùis-dhìtidh air a chur an aghaidh Menelauis.

44 A nis an uair a thàinig an righ gu Tìrus, ghuidh triuir dhaoine a chuireadh o'n t-Seanadh an cùis 'na làthair : 45 Ach air do Menelaus a nis a bhi air a dhiteadh, gheall e do Ptoleme mac Dhorimeneis mòran airgid a thoirt da, nan sàicheadh e an righ da.

46 An sin thug Ptoleme an righ a lethtaobh do ghailearaidh àraidh, mar gu'm b'ann a ghlacadh an adhair, gu bhi de dh' inntinn eile ann : 47 Ionnas gu'n do shaor e Menelaus o na casaidean, neach a dh'aindeoin na h-uilc uile : agus na daoine bochda sin, a bhiodh air am breithneachadh neo-chiontach, nan innseadh iad an cùis, an làthair nan Scitianach, dhìt e gu bàs iad. .

48 Mar so dh' fhuiling iadsan a lean a' chùis air son a' bhaile, agus air son an t-sluaigh, agus air son nan soith- ichean naomha, gu h-aithghearr peanas eucorach.

49 Uime sin ghabh eadhon iadsan a Thiruis, le fuath do'n ghnìomhar aingidh sin, iad a bhi air an adhlacadh gu hurramach.

50 Agus mar sin tre anmhuinneachd na muinntir a bha cumhachdach, dh'fhan Menelaus fathast ann an ùghdarras, a' meudachadh ann am mi-run, agus 'na fhear-brathaidh mòr do na saor-thoilich.

CAIBIDEIL 5 1 Mun àm sin fhèin dh’ullaich Antiochus an dara turas aige don Èiphit: 2 Agus an sin tharladh, air feadh a' bhaile uile, rè cha mhòr dà f hichead là, gu'm facas marc-shluagh a' ruith san adhar, ann an eudach òir, agus iad armaichte le lannan, mar bhuidhinn shaighdearan, 3 Agus saighdearan marcach an ordugh, a' coinneachadh, agus a' ruith an aghaidh a cheile, le crathadh sgiath, agus lionmhoireachd chuic, agus tarruing chlaidheamhan, agus tilgeadh shaighdean, agus gliearradh maise òir, agus acfhuinn de gach seòrsa.

4 Uime sin ghuidh gach duine gu'n tionndadh an innleachd sin gu maith.

5 A nis an uair a chaidh iomradh brèige mach, mar gu'm biodh Antiochus marbh, ghabh Iason air a' chuid a's lugha mìle fear, agus gu h-obann rinn e ionnsaigh air a' bhaile ; agus iadsan a bha air na ballaibh air an cur air an ais, agus am baile mòr air a ghabhail, theich Menelaus do'n chaisteal.

6 Ach mharbh Iason a mhuinntir fèin gun iochd, gun a bhi a' toirt fainear, gu'm biodh là a chinnich fèin f haotainn 'na là ro an-shocrach dha ; ach a' smuaineachadh gu'm bu naimhdean iad, agus nach b' iad a luchd-duthcha, a thug e buaidh.

7 Gidheadh air son so uile cha d'fhuair e uachdaranachd, ach mu dheireadh ghabh e nàire air son duaise a bhrathar, agus theich e rìs gu dùthaich nan Amoin.

8 Air an aobhar sin phill e gu mì-thoilichte, air dha a bhi air a chasaid an làthair Aretas righ nan Arabach, a' teicheadh o bhaile gu baile, air a thòir o na h-uile dhaoinibh, air fhuathachadh mar fhear-trèigsinn an lagha, agus air a bhi air a bhuaireadh ann an gràineileachd mar nàmhaid fosgailte do a dhùthaich, agus a luchd-duthcha, thilgeadh a mach do'n Eiphit e.

9Mar seo chaidh esan a dh’fhuadaich mòran a‑mach as an dùthaich, ann an dùthaich chèin, a’ dol air ais a dh’ionnsaigh nan Lacedemonaich, agus a’ smaoineachadh an sin air deagh‐ghean fhaighinn airson a chàirdean: 10 Agus esan a thilg a mach mòran gun adhlacadh, cha robh neach aige gu caoidh air a shon, no tiodhlacadh sòlaimte sam bith, no àit-adhlaic maille r'a aithrichibh.

11 A nis an uair a thàinig an ni so a rinneadh gu carbad an righ, shaoil e gu'n d'rinn Iudea ar-a-mach : agus air dha dol a mach as an Eiphit ann an inntinn fheirge, ghlac e am baile le feachd arm- aich, 12 Agus dh'àithn e d'a luchd-cogaidh gun an dream a choinnich iad a chaomhnadh, agus an dream a chaidh suas air na tighibh a mharbhadh.

13 Mar so rinneadh marbhadh sean agus òg, a' deanamh air falbh fir, agus mnài, agus clann, marbhadh òighean agus naoidhean.

14 Agus sgriosadh an taobh a stigh de thri laithean iomlan, ceithir-fichead mile, dhiubh sin chaidh dà fhichead mìle a mharbhadh sa' chòmhstri ; agus cha bu lugha reic na chaidh a mharbhadh.

15 Gidheadh cha robh e toilichte le so, ach air dha a bhi air a mheas gu dol a steach do'n teampull ro-naomha an domhain uile ; Menelaus, fear-brathaidh an lagha, agus a dhùthcha fhèin, air a stiùireadh: 16 Agus a' gabhail nan soith- ichean naomha le làmhaibh truaillidh, agus le làmhaibh mi-naomha a' tilgeadh sìos nan nithe a dh'orduicheadh le righribh eile chum meudachaidh, agus glòire, agus urraim an àite, thug e air falbh iad.

17 Agus bha Antiochus cho àrd 'na inntinn, 's nach d' thug e fa'near gu'n robh fearg air an Tighearn rè tamuill air son peacaidh na muinntir a bha chòmhnuidh anns a' bhaile, agus uime sin cha robh a shùil air an àite.

18 Oir mur robh iad roimhe so air am pasgadh ann am mòran pheacaidhean, bha am fear so, co luath 's a thàinig e, air a sgiùrsadh air ball, agus air a chur air ais o 'bhealltuinn, mar bha Heliodorus, a chuir Seleucus an righ a dh'fhaicinn an ionmhais.

19 Gidheadh, cha do thagh Dia an sluagh air son an àite, ach an t-àit air son an t-sluaigh.

20 Agus air an aobhar sin rinn an t-ionad fèin, a bha 'na chomh-roinn riu do'n amhghar a thachair do'n chinneach, an dèigh sin comh-pairteachadh anns na sochairean a chuireadh o'n Tighearn : agus mar a thrèig e ann am feirg an Uilechumhachdaich, mar sin a rìs, an Tighearn mòr. air dha a bhi rèidh, chuireadh suas e leis an uile ghlòir.

21 Mar sin an uair a thug Antiochus a mach as an teampull mìle agus ochd ceud tàlann, chaidh e le cabhaig uile gu Antiochia, a' caoineadh 'na uaill a dheanamh na tìre soruigsinneach, agus an fhairge dol thairis air a chois : b'e so uaill 'na inntinn.

22 Agus dh'fhàg e uachdarain gu cràdh a chur air a' chinneach : ann an lerusalem, Philip air son a dhùthcha Phrigianach, agus air son a' mhodh- mhoir a bu neo-iomchuidh na esan a shuidhich an sin e ; 23 Agus aig Garisim, Andronicus ; agus a thuilleadh air sin, Menelaus, a bha na bu mhiosa na càch uile a' giùlan làmh throm thairis air na saoranaich, aig an robh inntinn anacainteach an aghaidh a luchd-dùthcha, na h-Iùdhaich.

24Chuir e mar an ceudna an ceannard-coimhid sin Apollonius le armailt de dhà mhìle ar fhichead, ag àithneadh dha iadsan uile a bha anns an aois a b’fheàrr a mharbhadh, agus na mnathan agus an fheadhainn a b’òige a reic: 25 A' teachd gu lerusalem, agus a' faotuinn sith, a leigeadh leis gu là naomh na sàbaid, an uair a ghlac e na h-Iudhaich a' cumail là naomh, agus dh'àithn e d'a dhaoinibh iad fèin an armaibh.

26 Agus mar sin mharbh e iadsan uile a chaidh gu cuirm na sàbaid, agus a ruith air feadh a' bhaile le h-airm, mharbh e sluagh mòr.

27 Ach dh'imich Iudas Maccabeus maille ri naoidh- ean eile, no mu'n cuairt air, do'n fhàsach, agus ghabh e còmhnuidh anns na slèibhtibh a reir gnùise ainmhidh, maille r'a chuideachd, a bha 'g ionaltradh do luibhibh do ghnàth, air eagal gu'm biodh iad 'nan luchd-comh-pàirt do'n truaillidheachd.

CAIBIDEIL 6 1Cha b’ fhada an dèidh seo chuir an rìgh seann duine às an Aithne a thoirt air na h-Iùdhaich falbh o laghan an athraichean, agus gun a bhith beò a rèir laghan Dhè: 2 Agus a truailleadh mar an ceudna an teampull a ta ann an lerusalem, agus a ghairm e teampull Iupiter Olympius ; agus sin ann an Garisim, o Jupiter Fear-dìon nan coigreach, mar a dh'iarr iadsan a bha chòmhnuidh san àite.

3 Bha teachd a steach na h-olc so goirt, agus doilich do'n tsluagh : 4 Oir bha an teampull air a lionadh le h-aimhreit agus subhachas leis na Cinnich, a bha ri strìopachas, agus gnothuch aca ri mnaibh an taobh a stigh de chuairt nan ionad naomha, agus a thuilleadh air sin a' toirt a steach nithe nach robh ceaduichte.

5 Bha an altair mar an ceudna air a lionadh le nithibh minaomha, a tha an lagh a' bacadh.

6 Agus cha robh e ceaduichte do dhuine laithean sàbaid, no seann trasgadh a chumail, no aid- eachadh idir gur Iudhach e.

7 Agus ann an là breith an righ gach mìos thugadh iad le eiginn shearbh itheadh do na h-ìobairtibh ; agus an uair a bha trasgadh Bhacchus air a cumail, b'èigin do na h-Iudhaich a dhol ann an caismeachd gu Bacchus, a' giùlan eidheann.

8 Os bàrr chaidh ordugh a mach gu bailtean coimheach nan cinneach, le moladh Phtoleme, an aghaidh nan Iudhach, iad a choimhead air na modhan ceudna, agus a bhi 'nan luchdcomhpairt d'an iobairtibh : 9 Agus ge b'e neach nach gèilleadh do mhodhan nan Cinneach, cuirear gu bàs e. An sin theagamh gu'm faiceadh duine an truaighe a ta làthair.

10 Oir thugadh dithis bhan, a thim- chioll-ghearradh an clann ; Agus an uair a thug iad gu follaiseach mu'n cuairt air a' bhaile, an naoidhean a' lamhachadh an uchd, thilg iad sios an cinn o'n bhalla iad.

11 Agus cuid eile, a bha air ruith cuideachd do na h-uaimhean am fagus, a ghleidheadh la na sàbaid gu h-uaigneach, air dhoibh fhaotainn a mach le Philip, bha iad uile air an losgadh le chèile, do bhrìgh gu'n d'rinn iad an coguis iad fèin a chòmhnadh air son urraim an là a's ro-naomha.

12 A nis guidheam orrasan a leughas an leabhar so, gun iad a bhi air an dì-mhisneachadh air son nan olc so, ach gu'n toir iad breth air na peanasan sin cha'n ann a chum sgrios, ach a chum smachdachaidh ar cinneach.

13 Oir tha e 'na chomharadh air a mhòr mhaitheas, an uair nach fhuilingear luchd-deanamh aingidh rè ùine fhada, ach air ball air an smachdachadh.

14Oir chan ann mar ri cinnich eile, a tha an Tighearna gu foighidneach a’ giùlain pheanas, gus an tig iad gu coileantachd am peacaidhean, mar sin buinidh e rinn; 15 Air eagal, air dha teachd gu àirde a' pheacaidh, an dèigh sin gu'n deanadh e dìoghaltas oirnne.

16 Agus uime sin cha trèig e a thròcair uainn gu bràth : agus ged pheanas e le h-àmhghar, gidheadh cha trèig e a shluagh gu bràth.

17 Ach biodh an ni so a labhradh sinne mar rabhadh dhuinn.

Agus a nis thig sinn gu bhi cur an cèill na cùise ann am beagan fhocal.

18 Bha Eleasar, aon do na h-àrd-sgriobhaich, 'na sheann duine, agus aig an robh deagh ghnùis, air a sparradh air a bheul fhosgladh, agus feòil mhuc itheadh.

19 Ach esan a roghnaich e bàs fhaghail gu glòrmhor, na a bhi beò air a dhath le a leithid so do ghràineileachd, thilg e mach e, agus thàinig e uaith fèin chum a' phianadh,

20 A reir mar bu chbir dhoibh teachd, a tha diongmhalta seasamh a mach an aghaidh nan nithe sin, nach 'eil ceaduichte gradh na beatha a bhlasadh.

21 Ach ghuidh iadsan aig an robh cùram na fèisde aingidh sin, air son an t-sean eòlais a bha aca air an duine, a toirt gu aon taobh e, gu'n tugadh e leis feòil d'a sholus fèin, a bha ceaduichte dha a ghnàthachadh, agus a dheanamh mar gu'm biodh e. dh’ith e den fheòil a thugadh den ìobairt a dh’àithn an rìgh; 22 Chum gu'm biodh e air a shaoradh o'n bhàs le so a dheanamh, agus gu'm biodh deadh- ghean aig an t-seann chàirdeis riu.

23 Ach thòisich esan air beachdachadh gu tuigseach, agus mar a dh'fhàs 'aois, agus òirdheirceas a bhliadhnacha o shean, agus urram a chinn liath, air an d' thàinig e, agus a dh'fhòghlum a b'ionraic o leanabh, no gu'm bu mhò an lagh naomh a rinneadh agus thugadh le Dia : air an aobhar sin fhreagair e, agus ghuidh e orra air ball a chur chum na h-uaighe.

24 Oir cha 'n'eil e teachd ar n-aois, ars' esan, air chor sam bith a chur ri chèile, leis am feudadh mòran do dhaoinibh òga a shaoilsinn gu'n robh Eleasar, air dha bhi ceithir fichead bliadhna agus deich a dh'aois, a nis air dol do'n chreidimh choimhich ; 25 Agus mar sin bithidh iadsan air am mealladh leam-sa, tre m' chealgaireachd-sa, agus le'm miann bhi beò beagan uine agus tiota ni's faide, agus tha mi faotainn smal air mo shean aois, agus ga dheanamh gràineil.

26 Oir ged bhiodh mi air mo shaoradh o pheanas dhaoine air an àm so : gidheadh cha teid mi as o làimh an Uilechumhachdaich, ni's mò beò, no marbh.

27 Uime sin a nis, ag atharrachadh na beatha so gu fearail, nochdaidh mi dhomh fèin a leithid a dh'iarras m'aois, 28 Agus fàgaibh eisempleir shuarach dhoibhsan a ta òg, chum bàsachadh gu toileach agus gu misneachail air son nan laghanna urramach agus naomha. Agus nuair a thubhairt e na briathran seo, air ball chaidh e gu torradh: 29 Iadsan a threòraich e air atharrachadh a thoile, ghiùlain iad beagan roimhe sin gu fuath, do bhrìgh gu'n do ghluais na briathra roimhe, mar shaoil leo, o inntinn eu-dòchasach.

30 Ach an uair a bha e ullamh gu bàs fhaghail le buillean, rinn e osnaich, agus thubhairt e, Tha e follaiseach do'n Tighearn, aig am bheil an t-eòlas naomh, do bhrìgh gu'm bithinn air mo shaoradh o'n bhàs, gu bheil mi nis a' fulang pianta goirt 'nam chorp le bhi air mo bhualadh. : ach tha an anam toileach na nithe so fhulang, oir tha eagal orm roimhe.

31 Agus mar so fhuair an duine so bàs, a' fàgail a bhàis mar eisempleir air àrd-mhisneachd, agus 'na chuimhneachan air buadhan, cha'n ann a mhàin do dhaoinibh òga, ach d'a chinneach uile.

CAIBIDEIL 7 1 Agus tharladh mar an ceudna, gu'n do ghabhadh seachdnar bhràithrean maille r'am mathair, agus gu'n do cho-èignich iad leis an righ feoil mhuc a bhlaiseadh an aghaidh an lagha, agus gu'n robh iad air am pianadh le sgiursadh agus le cuip.

2 Ach thubhairt aon diubh a labhair air tùs mar so, Ciod a dh'iarras tu no a dh'fhògh- luim thu oirnn ? tha sinn ullamh gu basachadh, ni's mo na lagh ar n-aithriche a bhriseadh.

3 An sin air do'n righ a bhi ann an corruich, dh'àithn e haighnean agus caldron a bhi air an deanamh teth : 4 Agus air ball air a theasachadh, dh'àithn e air tùs teanga an ti a labhair a ghearradh a mach, agus iomall a chuirp a ghearradh dheth, agus a' chuid eile d'a bhràithribh agus d'a mhàthair ag amharc air.

5 A nis an uair a bha e mar so air a shearmonachadh 'n a bhallaibh uile, dh'àithn e dha, a bhi fathast beò, a thoirt a dh' ionnsuidh an teine, agus a bhi air a frioladh ann an ainneart : agus mar a bha deatach a' aoin air a sgaoileadh a mach, dh'earalaich iad aon. fear eile maille ris a' mhàthair gu bàs f haotainn gu firinneach, ag ràdh, 6 Amhaircidh an Tighearna Dia oirnn, agus gu deimhin tha aige comhfhurtachd annainn, mar a dh'innis Maois 'na òran, a thug fianuis air an gnùis, ag ràdh, Agus gheibh e sòlas 'na sheirbhisich.

7 Uime sin an uair a bha an ceud neach marbh an dèigh an àireimh so, thug iad an dara fear, a dheanamh fanoid air : agus an uair a thug iad dheth croicionn a chinn leis an f hairge, dh'fhiosraich iad deth, An ith thu, mu'm faigh thu peanas air feadh an t-saoghail. gach ball do d' chorp ?

8 Ach fhreagair esan 'na chainnt fèin, agus thubhairt e, Ni headh.

9 Agus an uair a bha e air a' ghèig mu dheireadh, thubhairt e, Buinidh thusa mar f hearg sinne as a' bheatha so a ta làthair, ach togaidh Righ an t-saoghail suas sinne, a fhuair bàs air son a reachdan, chum na beatha maireannaich.

10 'Na dheigh fin rinn an treas fear fanoid : agus an uair a dh'iarradh air, chuir e mach a theangaidh, agus sin gu haithghearr, a' togail a lamh gu fearail.

11 Agus thubhairt e le misneach, Bha agam iad so o nèamh ; agus air son a reachdan ni mi tàir orra ; agus uaith-san tha dòchas agam gu'm faigh mi a rìs iad.

12 Ionnas gu'n do ghabh an righ, agus iadsan a bha maille ris, iongantas ri misneach an òganaich, do bhrìgh nach robh suim aige do na piantaibh.

13 A nis an uair a bha 'n duine so marbh mar an ceudna, rinn iad pianadh, agus bhual iad an ceathramh ni mar an ceudna.

14 Air an aobhar sin an uair a bha e ullamh gu bàs thubhairt e mar so, Is maith, air do chur gu bàs le daoinibh, sùil a bhi agad ri dòchas o Dhia, gu'm bi thu air do thogail suas a rìs leis : air do shon-sa, cha bhi aiseirigh sam bith agad chum beatha.

15 Agus 'na dhèigh sin thug iad mar an ceudna an cùigeadh cuid, agus dh'orduich iad e.

16An sin dh’amhairc e air an rìgh, agus thubhairt e, Tha cumhachd agad air daoine, tha thu truaillidh, tha thu a’ dèanamh an nì as toil leat; gidheadh na smuainich gu bheil ar cinneach air a thrèigsinn le Dia ; 17 Ach fan tamull, agus faic a chumhachd mòr, mar a phianadh e thu fèin, agus do shliochd.

18 'Na dhèigh-san mar an ceudna thug iad an sèathamh : air dhoibh bhi ullamh gu bàs a ràdh, Na meallar sibh gun aobhar : oir tha sinn a' fulang nan nithe so air ar son fèin, air dhuinn peacachadh an aghaidh ar Dè-ne : uime sin tha nithe iongantach air an deanamh dhuinne.

19 Ach na saoil thusa, a ghlacas làmh ri strì an aghaidh Dhè, gu'n tèid thu as gun pheanas.

20 Ach bha a' mhàthair iongantach os ceann nan uile, agus airidh air cuimhne urramach : oir an uair a chunnaic i a seachdnar mhac air am marbhadh an taobh a stigh do aon là, rug i le deadh mhisneachd e, air son a dòchais a bha aice anns an Tighearn.

21 Seadh, dh'earalaich i gach aon 'na cainnt fèin, air a lìonadh le spioradaibh gaisgeil ; agus a' dusgadh a smuaintean ban le bolg firinneach, thubhairt i riu, 22 Cha'n urrainn mi innseadh cia mar a thàinig sibh a steach do m' bhroinn : oir cha d'thug mise dhuibh anail, no beatha, ni mo a dhealbh mi buill gach aoin agaibh ; 23 Ach gun amharus bheir Cruithear an t-saoghail, a dhealbh ginealach an duine, agus a fhuair a mach air tùs nan uile nithe,

o a throcair fèin anail agus beatha a rìs, mar nach 'eil suim agaibh a nis fèin d'a laghanna. aobhar.

24 A nis air do Antiochus a bhi air a mheas gu'n robh e tàireil, agus air dha a bhi fo amharus gur cainnt mhaslach a bh' ann, am feadh a bha am fear a b'òige fathast beò, cha'n e mhàin gu'n d'earail e le briathraibh, ach mar an ceudna thug e cinnteach dha le mionnan, gu'n deanadh e araon saibhir agus sona e. duine, nan tionndaidh e o reachdan 'aithriche ; agus gu'n gabhadh e mar an ceudna air son a charaid e, agus gu'n cuireadh e gnothuichean ris.

25 Ach an uair nach èisdeadh an t-òganach air chor sam bith ris, ghairm an righ air a mhàthair, agus dh'earb e rithe gu'n cuireadh i comhairle ris an òganach gu 'anam a thèarnadh.

26 Agus an uair a dh'earalaich e i le mòran bhriathran, gheall i dha gu'n cuireadh i comhairle ri a mac.

27 Ach air dh'i cromadh fein da, a' deanamh gairdeachais air an Tigh- earna an-iochd- mhor ri tàir, labhair i mar so 'na cainnt dhùthcha ; O mo mhic, dèan tròcair ormsa a ghiùlain thu naoi mìosan a’m’ bhroinn, agus a thug dhut a leithid seo de thrì bliadhna, agus a dh’altraim thu, agus a thug suas thu gus an aois seo, agus a dh’fhuiling trioblaidean an fhoghlaim.

28 Guidheam ort, a mhic, amhairc air nèamh agus air an talamh, agus air gach ni a ta annta, agus thoir an aire gu'n d'rinn Dia iad do nithibh nach robh ; agus rinneadh mac an duine mar an ceudna.

29 Na biodh eagal a' chràdh so ort, ach air do'n dream a's airidh air do bhràithre, gabh do bhàs, chum gu'n gabh mi rìs thu ann an tròcair maille ri d' bhràithribh.

30 Am feadh a bha i fathast a' labhairt nam briathra so, thubhairt an t-òganach, Cò ris a ta sibh a' feitheamh ? Cha toir mi gèill do àithne an rìgh: ach èisdidh mi ri àithne an lagha a thugadh dar n‑athraichean le Maois.

31 Agus thusa, a bha a' d' ùghdair gach uile olc an aghaidh nan Eabhruidheach, cha tèid thu as o làmhaibh Dhè.

32 Oir a ta sinn a' fulang air sgàth ar peacanna.

33 Agus ged biodh corruich air an Tighearn beò ruinn rè tamuill bhig, air son ar smachdachaidh agus ar smachdachaidh, gidheadh bithidh e rìs r'a sheirbhisich.

34 Ach thusa, O dhuine ain-diadhaidh, agus gach uile aingidh eile, na bi air do thogail suas gun aobhar, no air do shèideadh suas le dòchasan neo-chinnteach, a' togail suas do làmh an aghaidh seirbhisich Dhè : 35 Oir cha deachaidh tu fathast as o bhreitheanas Dè uilechumhachdaich, a ta faicinn nan uile nithe.

36 Oir tha ar bràith- rean, a ta nis air fhulang le cràdh aithghearr, marbh fo choimh- cheangal Dhè na beatha maireannaich : ach gheibh thusa, tre bhreitheanas Dè, breitheanas dìreach air son d'uaill.

37 Ach tha mise, mar mo bhràithrean, a' toirt suas mo chorp agus mo bheatha air son laghanna ar n-aithriche, a' guidhe air Dia gu'm biodh e gu luath tròcaireach d'ar cinneach ; agus gu'n aidich thusa le piantan agus plàighean, gur e Dia a mhàin ; 38 Agus a chum gu'n sguireadh fearg an Uile-chumhachdaich annam-sa agus ann am bhràithrean, a thugadh gu cothromach air ar cinneach.

39 Na 'n robh an righ ann an corruich, rinn e ni bu mhiosa na càch uile, agus ghabh e gu ro-chràiteach gu'n d'rinn e fanoid air.

40 Mar sin fhuair an duine so bàs neo-thruaillidh, agus chuir e a dhòchas gu h-iomlan as an Tighearn.

41 Ma dheireadh uile an deigh am mac f huair a mhàthair bàs.

42 Is leòir so a nis gu bhi air labhairt mu thimchioll fèisdean nan iodhol-aoraidh, agus nam mòr chràdh.

CAIBIDEIL 8 1An sin chaidh Iùdas Maccabeus, agus iadsan a bha maille ris, gu uaigneach do na bailtean, agus ghairm iad an càirdean an ceann a chèile, agus ghabh iad dan ionnsaigh iadsan uile a bha ann an creideamh nan Iùdhach, agus chruinnich iad mu thimcheall sè mìle fear.

2 Agus ghairm iad air an Tighearna, gu'n amhairceadh e air an t-sluagh a shaltradh sios leo ; agus mar an ceudna gabh truas ris an teampull a ta air a thruailleadh le daoinibh midhiadhaidh ; 3 Agus gu'n deanadh e truas de'n bhaile, air a chlaonadh gu goirt, agus ullamh gu bhi air a dheanamh rèidh ris an talamh ; agus cluinn an fhuil a ghlaodh ris, 4 Agus cuimhnich droch mharbhadh naoidhean gun chron, agus na toibheuman a rinneadh an aghaidh a ainm; agus gu'n nochd e 'fhuath an aghaidh nan aingidh.

5 A nis an uair a bha a chuideachd aig Maccabeus m'a thimchioll, cha b'urrainn e bhi air a cur 'na h-aghaidh leis na cinnich : oir thionndaidh fearg an Tighearna gu tròcair.

6 Uime sin thàinig e air neo-aithnichte, agus loisg e suas bailtean agus mòr-bhailtean, agus chaidh e d'a làimh na hionadan a bu taitniche, agus thug e buaidh, agus chuir e air falbh àireamh bheag d'a naimhdibh.

7 Ach gu h-araid ghabh e cothrom air an oidhche air son a leithid so de dh' oidhirpibh dìomhair, ionnus gu robh toradh a naomhachd air a sgaoileadh anns gach àit.

8 Uime sin an uair a chunnaic Philip gu'n do mheudaich am fear so air bheag agus air bheag, agus gu'n do shoirbhich nithe leis fathast ni's mò agus ni's mò, sgrìobh e gu Ptolemeus, uachdaran Chelosiria agus Phenice, chum tuilleadh còmhnuidh a thoirt do nithibh an righ.

9 An sin air ball a' roghnachadh Nicanor, mac Phatroclus, aon d'a chàirdibh sonraichte, chuir se e fuidh, aig nach bu lugha na fichead mìle do na h-uile chinnich, a spìonadh as ginealach nan Iudhach uile ; agus maille ris cheangail e mar an ceudna Gorgias 'na cheannard, aig an robh mòr eòlas ann an cùisean cogaidh.

10 Mar sin ghabh Nicanor os làimh na h‑uiread airgid sin a dhèanamh de na h‑Iùdhaich a bha air an glacadh ann am braighdeanas, as a dh’ìoc an cìs dà mhìle tàlann, a dh’ìocadh an rìgh do na Ròmanach.

11Uime sin air ball chuir e fios gu na bailtean air taobh na mara, a’ searmonachadh reic nan Iùdhach a bha ann am braighdeanas, agus a’ gealltainn gum biodh aca ceithir-fichead agus deich cuirp airson aon tàlann, gun dùil a bhith aca ris an dìoghaltais a bha gu bhith air a leantainn on Dia Uilechumhachdach.

12 A nis an uair a thugadh fios gu Iudas o teachd Nicanoir, agus a dh'innis e dhoibhsan a bha maille ris, gu'n robh an armailt am fagus, 13 Iadsan air an robh eagallach, agus aig nach robh earbsa do cheartas Dhè, theich iad, agus dh'iom- lan iad fèin air falbh.

14 Reic cuid eile na dh'fhag iad, agus ghuidh iad air an Tighearna an saoradh, a reiceadh le Nicanor an aingidh mu'n do choinnich iad cuideachd: 15 Agus mur ann air an sgàth fèin, gidheadh air son nan coimh- cheangal a rinn e r'an aithrichibh, agus air son 'ainme naomha agus glòrmhor fèin, leis an do ghairmeadh iad.

16 Mar sin ghairm Maccabeus a dhaoine an ceann a chèile gu sè mìle aireamh, agus dh'earail e orra gun iad a bhi air an buaireadh le h-eagal an nàmhaid, no eagal a bhi orra roimh mhòr-shluagh nan cinneach, a thàinig gu h-eucorach 'nan aghaidh ; ach a chogadh gu fearail, 17 Agus a chur fa chomhair an sùl an dochann a rinn iad gu heucorach air an ionad naomh, agus giùlan an-iochd- mhor a'

bhaile, as an d'rinn iad magadh, agus mar an ceudna a' toirt air falbh uachdaranachd an aithrichean : 18 Oir tha iadsan, ars' esan, a' cur an earbsa 'nan airm, agus 'nan dàn ; ach tha ar muinghinn anns an Uile-chumhachdach a's urrainn air ball a thilgeadh sios araon iadsan a thig 'n ar naghaidh, agus mar an ceudna an saoghal uile.

19 Os bàrr, dh'innis e dhoibh ciod a' chuideachaidh a fhuair an aithrichean, agus cionnus a thugadh thairis iad, 'nuair a chaidh ceud agus ceithir fichead agus cùig mìle fo Shenacherib.

20 Agus dh'innis e dhoibh a' chath a bha aca ann am Babilon ris na Galatianaich, cionnus a thàinig iad ach ochd mìle gu hiomlan chum a' ghnothaich, le ceithir mìle Macedon- aich, agus air dhoibh na Macedonaich a bhi fo imcheist, sgrios na h-ochd mìle ceud agus fichead mìle. air sgàth a' chòmhnaidh a fhuair iad o nèamh, agus mar sin fhuair iad trusgan mòr.

21 Mar so an uair a rinn e dàna iad leis na briathraibh so, agus ullamh gu bàs fhaghail air son an lagha agus na dùthcha, roinn e 'armailt-san 'n an ceithir earrannan ; 22 Agus cheangail e r'a bhràithribh fèin, ceannardan gach buidhne, maille ri Simon, agus loseph, agus Ionatan, a' toirt gach aon diubh cùig ceud deug fear.

23 Mar an ceudna dh'orduich e Eleasar a leughadh an leabhair naomha : agus an uair a thug e dhoibh am focal faire so, Cuideachadh Dhè ; e fèin os ceann a' cheud chòmhlain, 24 Agus le còmhnadh an Uile-chumhachdaich mharbh iad os ceann naoi mìle d'an naimhdibh, agus lot iad agus lot iad a' chuid a bu mhò do armailt Nicanoir, agus mar sin chuir iad uile an teicheadh ; 25 Agus ghabh iad an airgiod a thàinig g'an ceannach, agus lean iad am fad uatha : ach le h-uireasbhuidh uine phill iad.

26 Oir b'i an là roimh an t-sàbaid a bh' ann, agus uime sin cha deanadh iad tòir orra ni's mò.

27 Mar sin an uair a chruinnich iad an armachd ri chèile, agus a chreach iad an naimhdean, ghabh iad còmhnaidh mu thimcheall na sàbaid, a' toirt cliù agus buidheachais ro-mhòr don Tighearna, a ghlèidh iad gus an là sin, a bha mar thoiseach na tròcair a' tarraing orra.

28 Agus an dèigh na sàbaid, an uair a thug iad cuid do'n chreich do na daoine ciurramach, agus do na bantraichean, agus do na dìlleachdan, roinn iad a' chuid eile eatorra fèin, agus an seirbhisich.

29 An uair a rinneadh so, agus a rinn iad athchuinge coitchionn, ghuidh iad air an Tighearna tròcaireach gu'm biodh e rèidh r'a sheirbhisich gu bràth.

30 Os bàrr, dhiubhsan a bha maille ri Timoteus, agus ri Bacchides, a chog 'n an aghaidh, mharbh iad os ceann fichead mìle, agus gu ro fhurail fhuair iad daingnichean àrda agus làidir, agus roinn iad tuilleadh 'nam measg fèin mòran do chreich, agus rinn iad na daoine ciurramach, nan dìlleachdan, 'n am bantraichean, seadh. agus na daoine aosda mar an ceudna, co-ionann ann an creich riu fèin.

31 Agus an uair a chruinnich iad an armachd r'a chèile, thaisg iad suas iad gu curamach ann an aitibh iomchuidh, agus fuigheall a' chreich thug iad gu lerusalem.

32 Agus mharbh iad mar an ceudna Philarches, an duine aingidh sin, a bha maille ri Timoteus, agus a chuir corruich air na h-Iudhaich air iomadh dòigh.

33 Os bàrr, an uair a bha iad a' cumail fèill na buaidh 'nan dùthaich loisg iad Callistenes, a chuir teine air na geatachan naomha, a theich gu tigh beag ; agus mar sin fhuair e duais cruinn air son aingidheachd.

34 A thaobh an Nicanor ro-ghràsmhor sin, a thug leis mìle ceannaiche a cheannach nan Iudhach, 35 Thug esan a nuas le còmhnadh an Tighearna, dhoibhsan a bu lugha cunntas ; agus a' cur dheth 'eudach glòrmhor, agus a' sgaoil- eadh a chuideachd, thàinig e mar sheirbhiseach

fògarrach troimh mheadhon na tìre gu Antioch, le masladh romhòr air, do bhrìgh gu'n do sgriosadh a shluagh.

36 Mar so dh'innis esan, a ghabh air-san an cìs a dhìol- adh do na Ròmanaich le braighdeanas ann an lerusalem, gu'n robh Dia aig na h-Iudhaich gu cogadh air an son, agus uime sin cha b'urrainn iad a bhi air an dochann, do bhrìgh gu'n do lean iad an lagh a thug e dhoibh.

CAIBIDEIL 9 1 Mu'n àm sin thàinig Antiochus le eas-urram à dùthaich Phersia 2 Oir chaidh e steach do'n bhaile ris an abrar Persepolis, agus chaidh e mu'n cuairt a chreachadh an teampuill, agus a ghleidheadh am baile ; leis an sin chuir an sluagh a bha a' ruith gu iad fhèin a dhìon le'n cuid airm iad gu teicheadh ; agus mar so thachair, gu'n do chuir Antiochus an ruaig air an luchdàiteachaidh air ais le nàire.

3 A nis an uair a thàinig e gu Ecbatane, dh'innseadh dha ciod a thachair do Nicanor agus do Thimoteus.

4 An sin atadh suas le feirg. smuainich e dìoghaltas a dheanamh air na h-Iudhaich an tàir a rinn e orrasan a thug air teicheadh. Uime sin dh'àithn e d'a mharc-shluagh fèin a ghluasad gun sgur, agus an turus a chur air falbh, breitheanas Dè a nis 'ga leantuinn. Oir labhair e gu h‑uaibhreach mar seo, Gun tigeadh e gu Ierusalem, agus gum biodh e na àite-adhlaic coitcheann aig na h‑Iùdhaich.

5 Ach bhuail an Tighearna Uile-chumhachdach, Dia Isreal, e le plàigh do-leigheas, agus do-fhaicsinneach : no co luath 's a labhair e na briathra so, thàinig cràdh anns a' bhroinn a bha neo-leighis air, agus piantan goirt 'na broinn ; 6 Agus sin ro- fhìreanta : oir rinn e piantaibh dhaoine eile le mòran, agus le piantaibh coimheach.

7 Gidheadh, cha do sguir e ni sam bith d'a bhral- lach, ach bha e fathast air a lionadh le h-uaill, a' lasadh teine 'na chorruich an aghaidh nan Iudhach, agus ag àithneadh an turus a ghreasadh : ach tharladh, gu'n do thuit e sìos o 'charbad, air a ghiùlan gu h-ainneartach. ; air chor as, air dha tuiteam gu goirt, gu'n robh uile bhuill a chuirp air an cràdh gu mòr.

8 Agus mar so esan a smuainich beagan roimh làimh gu'm b'àithneadh e do thonnaibh na fairge, (cho uaibhreach bha e thar cor an duine,) agus na slèibhtibh arda a thomhas ann an meigh, bha e nis air a thilgeadh air an talamh, agus air a ghiulan ann am bruth- each. , a' nochdadh do uile chumhachd follaiseach Dhè.

9 Air chor as gu'n d'èirich na cnuimh- ean a mach à corp an duine aingidh so, agus am feadh a bha e beò ann am bròn agus ann an cràdh, thuit 'fheòil air falbh, agus bha salachar a fhàile ni's suaraiche d'a armailt uile.

10 Agus an duine, a smuainich beagan roimh làimh gu'm b'urrainn e ruigheachd gu reulta nèimh, cha b'urrainn duine sam bith fhulang air son a bhrù do-fhulangach fèin.

11 An so uime sin, air dha bhi air a shàrachadh, thòisich e air mòr-uaill a chur dheth, agus air teachd gu eòlas air fèin tre sgiùrsadh Dhè, a phian a' meudachadh gach tiota.

12 Agus an uair nach b'urrainn e fàile fèin a sheasamh, thubhairt e na briathra so, Tha e iomchuidh a bhi umhail do Dhia, agus na smuainicheadh duine bàsmhor air fèin gu huaibhreach, gu'm b'e Dia e.

13 Mar an ceudna bhòidich an droch dhuine so do'n Tighearn, neach a nis nach deanadh tròcair air, ag ràdh mar so, 14Gus am baile naomh (don robh e le cabhaig ga chur eadhon leis an talamh, agus ga dhèanamh na àit-adhlaic coitcheann), gun cuireadh e na shaorsa e: 15 Agus a thaobh nan Iudhach, air nach b'airidh e gu mòr a bhi air an adhlacadh, ach a bhi air an tilgeadh a mach maille

r'an cloinn, chum gu'm biodh iad air an itheadh suas do'n eunlaith agus do bheathaichibh na macharach, dhèanadh e iad uile co-ionann ri saoranaich na h-Aithne.

16 Agus an teampull naomh, a chreach e roimh dha, sgeadadh e le tiodhlacan maithe, agus aisigidh e na soithich- ean naomha uile le mòran eile, agus as a theachd-a-steach fèin ìocadh e cosgaisean nan ìobairt- ean : 17 Seadh, agus gu'm biodh e mar an ceudna 'na Iudhach e fèin, agus gu'n rachadh e troimh an t-saoghal uile a bha 'na àiteachadh, agus gu'n cuireadh e an cèill cumhachd Dhè.

18 Ach air a shon so uile cha sguir a phianta : oir bha ceartas Dè air teachd air : uime sin ann an eu-dòchas a shlàinte, sgrìobh e chum nan Iudhach an litir fo-sgriobhaidh, anns an robh cruth athchuinge, air a' mhodh so : 19Tha Antiochus, rìgh agus uachdaran, do na h‑Iùdhaich matha a’ miannachadh mòran aoibhneis, slàinte, agus soirbheachais: 20 Ma dh'oibricheas sibhse agus bhur clann gu maith, agus gu'n dean bhur gnothuichean toileach, tha mi a' toirt buidheachais ro-mhòr do Dhia, aig am bheil mo dhòchas air nèamh.

21Air mo shon-sa, bha mi lag, no bhithinn air cuimhneachadh gu caoimhneil air ur n‑onair agus ur deagh-ghean a’ tilleadh o Phersia, agus air dhomh a bhith air mo ghlacadh le tinneas mòr, shaoil mi gum feumadh cùram a ghabhail de shàbhailteachd choitchinn nan uile: 22 Gun bhi a' cur eas-earbsa as mo shlàinte, ach le mòr dhòchas gu'n seachainn iad an tinneas so.

23 Ach air do m'athair fein a mheas, cia an uair a threòraich e feachd gu na dùthchannan àrda. neach a chur an dreuchd, 24 A chum na crìche, nan tuiteadh ni air bith an aghaidh dùil, no ma thugadh sgeul a bha doilgheasach, gu'm biodh fios aca cò leis a dh'fhàgadh an staid, nach biodh iad fo thrioblaid.

25 A rìs, a' toirt fa'near cionnus a dh'fheitheas na h-uachdarain a tha 'n an crìochaibh agus 'nan coimhearsnaich do m' rìoghachd-sa ri cothroman, agus a' dùileachadh ciod a bhitheas.

Dh’òrdaich mi mo mhac Antiochus na rìgh, a rinn mi gu tric an geall agus a mhol mi do mhòran agaibh, nuair a chaidh mi suas do na mòr-roinnean; d' an do sgriobh mi mar a leanas : 26Uime sin tha mi a’ guidhe agus a’ guidhe oirbh gun cuimhnich sibh na sochairean a rinn mi dhuibh gu coitcheann, agus gu h‑àraidh, agus gum bi gach duine fhathast dìleas dhòmhsa agus dom mhac.

27 Oir tha dearbh-chinnt agam, gu'n tuig esan m'inntinn-sa gu taitneach agus gu gràsmhor bhur ana-miannaibh.

28 Mar so air do'n mhortair agus do'n fhear-toibheim fhulang gu ro-truaillidh, mar a ghuidh e air daoinibh eile, mar sin fhuair e bàs gu truagh ann an dùthaich choimhich anns na slèibhtibh.

29 Agus thug Philip, a thogadh suas maille ris, a chorp, air an robh mar an ceudna eagal mhic Antiochuis, do'n Eiphit, gu Ptolemeus Philometor.

CAIBIDIL 10 1A‑nis fhuair Maccabeus agus a chuideachd, an Tighearna gan treòrachadh, an teampall agus am baile air ais: 2 Ach na h-altairean a thog na cinnich air an t-sràid fhosgailte, agus mar an ceudna na caibeal, leag iad sìos.

3 Agus an uair a ghlan iad an teampull rinn iad altair eile, agus a' bualadh chlachan thug iad teine as, agus thug iad suas ìobairt an dèigh dà bhliadhna, agus chuir iad a mach tùis, agus lòchrain, agus aran-taisbean- aidh.

4 Agus an uair a rinneadh sin, thuit iad sìos, agus ghuidh iad air an Tighearn nach tigeadh iad ni's mò d'an trioblaidibh sin ; ach ma pheacaicheas iad ni's mò 'na aghaidh, gu'n smachd-

aich e fèin iad le tròcair, agus nach tugadh iad thairis do na cinnich toibheumach agus borb.

5 A nis air a' cheart là sin anns an do thruaill na coigrich an teampull, air a' cheart là sin fèin glanaidh e a rìs, eadhon air a' chùigeamh là ar fhichead do'n mhìos cheudna, eadhon Casleu.

6 Agus ghlèidh iad na h-ochd làith- ean le gairdeachas, mar air feill nam pàilliun, a' cuimhneachadh nach fhada roimh so a chum iad fèill nam pàilliun, 'nuair a bha iad air seacharan anns na slèibhtibh, agus anns na garaidh mar bheathaichean.

7 Uime sin ghiùlain iad geuga, agus geugan sgiamhach, agus palms mar an ceudna, agus sheinn iad sailm dhàsan a thug soirbheachadh maith dhoibh ann an glanadh 'àite fèin.

8 Mar an ceudna dh'orduich iad le reachd agus ordugh coitchionn, Gu'n gleidheadh na laithean sin gach bliadhna do chinneach nan ludhach gu leir.

9 Agus b'i so crioch Antiochuis, ris an abrar Epiphanes.

10 A nis cuiridh sinn an cèill gnìomharan Antiochuis Eupator, mac an duine aingidh so, a' tional gu h-aithghearr air caithibh nan cogaidhean.

11 Uime sin an uair a thàinig e chum a' chrùin, chuir e aon Lisias os ceann gnothaichean a rìoghachd, agus dh'orduich e dha 'na àrd uachdaran air Celosiria agus Phenice.

12 Oir rinn Ptolemeus, d'an goirear Macron, a' roghnachadh ceartas a dheanamh do na h-Iudhaich air son na h-eucoir a rinneadh orra, agus dh' oidhirpich e air sìth a chumail riu.

13 Air an aobhar sin air dha a bhi air a chasaid le cairdibh an righ an làthair Eupator, agus air a ghairm fear-brathaidh air gach uile fhocal a chionn gu'n d'fhàg e Ciprus, a rinn Philometor air, agus gu'n deachaidh e gu Antiochus Epiphanes, agus a' faicinn nach robh e ann an àite urramach, bha e cho mi-mhisneachail. , gu'n do phuinnseanachadh e fèin, agus gu'n d'fhuair e bàs.

14Ach nuair a bha Gorgias na uachdaran air na daingnichean, thuarasdalaich e saighdearan, agus bheathaich e cogadh an còmhnaidh ris na h‑Iùdhaich: 15 Agus leis a sin, air do na h-Idu- meich uile na daingnichean a bu taitniche fhaotainn d'an làimh, shealbhaich iad na hIudhaich, agus a' faotainn na muinntir a chaidh fhuadach o lerusalem, chaidh iad mu'n cuairt a bheathachadh cogaidh.

16 An sin rinn iadsan a bha maille ri Maccabeus athchuinge, agus ghuidh iad air Dia gu'm biodh e 'na fhear-cuideachaidh dhoibh ; agus mar sin ruith iad le ainneart air daingnichean làidir nan Idumeach, 17 Agus air dhoibh ionnsaigh làidir a dheanamh orra, choisinn iad na daingnichean, agus ghleidh iad dhiubh iadsan uile a chog air a' bhalla, agus mharbh iad iadsan uile a thuit d'an làimh, agus mharbh iad ni bu lugha na fichead mìle.

18 Agus a chionn gu'n do theich dream àraidh, nach bu lugha na naoi mìle, gu dà chaisteal ro làidir, aig an robh gach gnè nithe iomchuidh chum an t-sèisdeachd a chumail suas, 19 Agus dh'fhag Maccabeus Simon, agus loseph, agus Sacheus mar an ceudna, agus Sacheus, agus iadsan a bha maille ris, a bu leoir gu teann- achd a chur orra, agus dh'imich se e fein do na h-aitibh sin bu mho a bha feum air a chabhair.

20 A nis bha iadsan a bha maille ri Simon, air an treòrachadh le sannt, air an tarruing le h-airgiod le dream àraidh dhiubhsan a bha sa' chaisteal, agus thug iad leo deich agus tri fichead mìle draoidh, agus leig iad le cuid diubh teicheadh.

21 Ach an uair a dh'innseadh do Mhaccabeus an ni a rinneadh, ghairm e uachdarain an t-sluaigh an ceann a chèile, agus chuir e as leth nan daoine sin, gu'n do reic iad am bràithrean air airgead, agus gu'n do chuir iad an naimhdean saor gu cogadh 'n an aghaidh.

22 Mar sin mharbh e iadsan a fhuaradh 'nan luchd-brathaidh, agus air ball ghlac e an dà chaisteal.

23 Agus air dha soirbheachadh le 'airm anns na h-uile nithibh a shealbh- aich e 'na làimh, mharbh e 's an dà ghlùn tuilleadh na fichead mìle.

24 A nis thàinig Timoteus, a thug na h-Iudhaich thairis roimhe, 'nuair a thionail e mòr-shluagh coimheach, agus eich nach bu bheag as an Asia, mar gu'n gabhadh e an t-Iudhach le feachd.

25 Ach an uair a thainig e am fagus, thionndaidh iadsan a bha maille ri Maccabeus iad fein a dheanamh urnuigh ri Dia, agus chrath iad talamh air an cinn, agus chrioslaich iad an leasraidh le eudach-saic, 26 Agus thuit e sios aig bun na h-altarach, agus ghuidh e air e bhi tròcaireach dhoibh, agus 'na nàmhaid d'an naimhdibh, agus 'na nàmhaid d'an naimhdibh, mar a ta an lagh a' cur an cèill.

27 Uime sin an dèigh na h-ùrnuigh ghabh iad an airm, agus chaidh iad air an aghaidh ni b' fhaide o'n bhaile : agus an uair a thàinig iad am fagus d'an naimhdibh, ghleidh iad leo fèin.

28 A nis air bhi do 'n ghrian air ùr-eirigh, dh' aonaich iad le chèile ; an aon chuid le'm buadhan mar an ceudna an tèarmann do'n Tighearn, mar ghealladh air an soirbheas agus air am buaidh : an taobh eile a' deanamh ceannard am feirge air am blàr.

29 Ach an uair a dh’fhas an cath laidir, dh’fhoillsicheadh do na naimhdean o neamh cuignear dhaoine maiseach air eich, aig an robh sraidean òir, agus stiuir dithis diubh na h-Iudhaich, 30 Agus ghabh e Maccabeus eatorra, agus chòmhdaich se e air gach taobh airm, agus ghleidh e sabhailte e, ach thilg iad saighdean agus dealanaich an aghaidh an naimhdean : air chor as air dhoibh bhi air an amhluadh le doille, agus làn do bhuaireadh, gu'n do mharbhadh.

31 Agus mharbhadh do luchd-coise fichead mìle agus cùig ceud, agus sè ceud marcach.

32 A thaobh Thimoteuis fèin, theich e gu daingneach ro-làidir, d'an goirear Gawra, far an robh Cereas 'na uachdaran.

33 Ach rinn iadsan a bha maille ri Maccabeus gu misgeach an aghaidh an daingnich ceithir làithean.

34 Agus iadsan a bha a stigh, ag earbsadh as neart an àite, rinn iad toibheum gu mòr, agus labhair iad briathran aingidh.

35 Gidheadh air a' chòigeamh là tràth bhuail fichead òganach do chuideachd Mhiccabeuis, air an lasadh le feirg air son an toibheim, agus thug iad buaidh air a' bhalla gu firinneach, agus le mòr mhisneach mharbh iad gach ni a choinnich iad.

36 Agus mar an ceudna a' dol suas 'n an dèigh, air dhoibh bhi air an sàsuchadh leo-san a bha a stigh, loisg e na tùir, agus loisg teine beò an luchd-toibheum ; agus bhris cuid eile na geatachan, agus, air faotainn a' chuid eile do'n armailt, ghlac iad am baile, 37 Agus mharbh e Timoteus, a bha folaichte ann an slochd àraidh, agus Chereas a bhràthair, maille ri Apol- pain.

38 'Nuair a rinneadh so, mhol iad an Tighearn le sailm agus buidheachas, a rinn nithe co mòr air son Israeil, agus a thug dhoibh a' bhuaidh.

CAIBIDIL 11 1 Cha b'fhada 'na dheigh sin, ghabh Lisias fear-dìon an righ, agus fear-caraid, a bha mar an ceudna a' riaghladh an gnothuch, gu mòr doilgheas air son nan nithe a rinneadh.

2 Agus an uair a chruinnich e mu thimchioll ceithir fichead mìle leis a' mharc-shluagh uile, thàinig e an aghaidh nan Iudhach, a' smuaineachadh am baile a dheanamh 'na àitecòmhnuidh do na Cinnich, 3 Agus a dheanamh buannachd do'n teampull, a reir teampuill eile nan cinneach, agus na h-àrd-shagart- achd a chur gu reic gach bliadhna :

4 Gun air bith a' beachdachadh air cumhachd Dhe, ach air a shèideadh suas le a dheich mìlte do luchd-coise, agus le a mhìltibh do mharc-shluagh, agus le 'cheithir-fichead ailbhein.

5 Mar sin thàinig e do Iudea, agus thàinig e am fagus do Bhetsura, a bha 'na bhaile làidir, ach mu thim- chioll chùig stàid air astar o lerusalem, agus chuir e osag chruaidh air.

6 A nis an uair a chual iadsan a bha maille ri Maccabeus gu'n do theannaich e na daingnichean, ghuidh iadsan, agus an sluagh uile, le caoidh agus le deòir, air an Tighearna gu'n cuireadh e aingeal maith a shaoradh Israeil.

7 An sin ghabh Maccabeus e fèin air tùs arm- aibh, a' earalachadh air an aon eile gu'n cuireadh iad iad fèin ann an cunnart maille ris, gu còmhnadh a dheanamh d'am bràithribh : mar sin chaidh iad a mach cuideachd le inntinn thoileach.

8 Agus an uair a bha iad ann an lerusalem, chunnacas rompa air muin eich, fear ann an culaidhibh geala, a' crathadh 'armachd òir.

9 An sin mhol iad an Dia tròcaireach uile le chèile, agus ghabh iad cridhe, ionnus gu'n robh iad ullamh cha'n e mhàin gu cogadh a dheanamh ri daoinibh, ach ris na h-ainmhidhean a's an-iochdmhoire, agus gu dol troimh bhallachan iarainn.

10 Mar so dh'imich iad air an aghaidh 'nan uchd, le fearcuideachaidh o neamh : oir bha an Tighearna tròcaireach dhoibh.

11 Agus a' toirt àithne d'an naimhdibh mar leòmhainn, mharbh iad aon-mìle-deug coisiche, agus sè ceud deug marcach, agus chuir iad am fear eile gu teicheadh.

12 Mar an ceudna air an lotadh mòran diubh, chaidh iad as lomnochd ; agus theich Lisias fèin air falbh gu nàire, agus mar sin chaidh e as.

13 Neach, mar bu duine tuigseach e, a' tilgeadh uaith fèin ciod an call a bh' air, agus a' toirt fainear nach bu chomasach do na h-Eabhruidhich a bhi air an toirt thairis, do bhrìgh gu'n do chuidich an Dia Uile-chumhachdach iad, chuir e d'an ionnsuidh iad, 14 Agus chuir e impidh orra aontachadh ris na h-uile nithibh reusanta, agus gheall e gu'n cuireadh e impidh air an righ gu'm feum e bhi 'na charaid dhoibh.

15 An sin dh'aontaich Maccabeus gach ni a dh'iarr Lisias, air dha aire a thoirt do'n mhaith choitchionn ; agus ge b'e ni a sgrìobh Maccabeus gu Lisias a thaobh nan Iudhach, thug an righ seachad e.

16 Oir bha litrichean air an sgrìobhadh chum nan Iudhach o Lisias chum na crìche so : Tha Lisias a' cur fàilte air sluagh nan Iudhach.

17 Agus thug Eoin, agus Absolom, a chuireadh uaitse, an athchuinge a chaidh a h-ainmeachadh dhomh, agus dh'iarr iad a h-ìnnseadh a dheanamh.

18 Uime sin ge b'e nithe a bha iomchuidh gu bhi air an aithris do'n righ, chuir mi'n ceill iad, agus thug e seachad a mheud 's a dh'f heudadh.

19 Agus ma ghleidheas sibh air an aobhar sin sibh fèin dìleas do'n staid, an dèigh so mar an ceudna ni mise dìchioll a bhi 'nur meadhonan chum bhur maith.

20 Ach do na nithibh a dh'àithn mise araon dhoibh so, agus dhoibhsan a thàinig uam, conaltradh a dheanamh ribh.

21 Deanaibh gu maith. An t-ochdamh bliadhna thar fhichead, an ceathramh la fichead de'n mhios Dioscorintius.

22A‑nis bha na briathran seo ann an litir an rìgh: Tha an rìgh Antiochus a’ cur fàilte air a bhràthair Lisias: 23 Do bhrìgh gu bheil ar n-athair air eadar-theangachadh chum nan diathan, is i ar toil-ne, gu'm biodh iadsan a ta 'nar rìoghachd-ne beò gu tosdach, chum gu'n toir gach neach aire d'a ghnothaichibh fèin.

24 Tha sinn a' tuigsinn mar an ceudna, nach aontaicheadh na h-Iudhaich r'ar n-athair, chum a bhi air an toirt gu

gnàthachadh nan Cinneach, ach gu'm b'fheàrr leo an dòighbeatha fèin a choimhead : air an aobhar sin tha iad ag iarraidh oirnne, gu'm fuiligeamaid-ne iad. beò a rèir an laghanna fèin.

25 Uime sin is i ar n-aigne, gu'm bi an cinneach so fo thàmh, agus chuir sinn romhainn an teampull a chur air ais dhoibh, chum gu'm bitheadh iad beò a rèir gnàthanna an athraichean.

26 Ni thu gu maith uime sin fios a chur d'an ionn- suidh, agus sith a thoirt doibh, chum an uair a dhearbhar iad air ar ninntinn, gu'm bi iad a' faotainn comhfhurt- achd, agus gu'n imich iad gu bràth gu toileach mu'n gnothuichean fèin.

27 Agus bha litir an righ chum cinneach nan Iudhach air a' mhodh so : Tha an righ Antiochus a' cur beannachd chum na comhairle, agus a' chuid eile do na h-Iudhaich.

28 Ma ni sibh gu maith, tha ar miann againn ; tha sinn cuideachd ann an deagh shlàinte.

29 Dh'innis Menelaus dhuinn, gu'm b'e bhur miann pilleadh dhach- aidh, agus bhur gnothach fèin a leantuinn : 30 Uime sin bithidh aca-san a dh'imicheas gu tèaruinte gus an deicheamh là deug do Xanthicus, le tèaruinteachd.

31 Agus cleachdaidh na h-Iudh- aich an gnè fèin do nithibh agus do lagh- an, mar air thoiseach ; agus cha bhi a h-aon diubh air mhodh sam bith air a mhaslachadh air son nithe a rinneadh gu h-aineolach.

32Chuir mi Menelaus mar an ceudna, a‑chum gun tugadh e comhfhurtachd dhuibh.

33 Gu ma slàn leibh. Anns an ochdamh bliadhna agus dà‑fhichead, agus anns a’ chòigeamh-là‑deug den mhìos Xanthicus.

34 Chuir na Ròmanaich mar an ceudna litir d'an ionnsuidh anns an robh na briathra so : Tha Quintus Memmius agus Titus Manlius, teachdairean nan Ròmanach, a' cur fàilte air muinntir nan Iudhach.

35 Ge b'e ni a bhuilich Lisias caraid an righ, tha sinne mar an ceudna toilichte leis.

36 Ach a thaobh nan nithe sin a mheasadh esan a thugadh chum an righ, an dèigh dhuibh a chomhairle a ghabhail, cuiribh fios air ball, chum gu'n cuir sinn an cèill mar a ta e iomchuidh dhuibh : oir tha sinn a nis a' dol gu Antioch.

37 Air an aobhar sin cuiribh cuid gu luath, chum gu'm bi fios againn ciod i bhur n-inntinn.

38 Beannachd leat. Air a’ cheud agus an ochdamh‐bliadhnafichead air a’ chòigeamh‐là‑deug den mhìos Xanticus.

CAIBIDIL 12 1Nuair a rinneadh na cùmhnantan seo, chaidh Lisias a dh’ionnsaigh an rìgh, agus na h‑Iùdhaich mun cuairt air an tuath.

2 Ach de luchd-riaghlaidh iomadh àite, Timoteus, agus Apollonius mac Ghenuis, mar an ceudna Hieronymus, agus Demophon, agus Nicanor uachdaran Chipruis leo-san, nach fuilingeadh iad dhoibh a bhi sàmhach, agus a bhi beò an sìth.

3 Rinn fir Iopa mar an ceudna a leithid do ghnìomh midhiadhaidh : ghuidh iad air na h-Iudhaich a bha chòmhnuidh 'n am measg, iad a dhol le'm mnài agus an cloinn do na heathraichean a dh'ulluich iad, mar nach biodh iad air cron sam bith a dheanamh dhoibh.

4 A ghabh ris a reir orduigh choitchionn a' bhaile, mar neach leis an toil leis caithe- beatha a chaitheadh ann an sith, agus gun amharus air bith aca : ach an uair a chaidh iad a mach do'n doimhne, cha do bhàth iad ni bu lugha na dà cheud diubh.

5 'Nuair a chual Iudas an an-iochd so a rinneadh air a luchdduthcha, dh'àithn e dhoibhsan a bha maille ris an deanamh deas.

6 Agus ag gairm air Dia am Breitheamh cothromach, thàinig e an aghaidh luchd-mortaidh sin a bhràithre, agus loisg e 's an

oidhche, agus chuir e na bàtaichean ri theine, agus mharbh e iadsan a theich an sin.

7 Agus an uair a bha am baile air a dhruideadh suas, chaidh e air ais, mar gu'm pilleadh e a spìonadh a mach iadsan uile de bhaile Iopa.

8 Ach an uair a chual' e gu'm bu toil leis na h-Iamn- aich a dheanamh mar an ceudna ris na h-Iudhaich a bha chòmhnuidh 'n am measg, 9 Thàinig e mar an ceudna air na h-Iamn- aich 's an oidhche, agus chuir e teine air a' chaladh, agus air a' chabhlach, air chor as gu'm facas solus an teine ann an lerusalem dà cheud agus dà f hichead stàid.

10 A nis an uair a dh'imich iad as a sin naoi astaran air an turus gu Timoteus, cha bu lugha na cùig mìle fear d'an cois, agus cùig ceud marcach de na h-Arabaich air an cur air.

11 Uime sin bha cath ro-throm ; ach fhuair taobh Iudas le còmhnadh Dhè a' bhuaidh ; air chor as gu'n d'fhuair Nomadaich Arabia, air dhoibh buaidh a thoirt, gu'n ghuidh iad air Iudas sìth, a' gealltainn araon gu'n tugadh iad da sprèidh, agus gu'n toileach- adh iad e air mhodh eile.

12 An sin air do Iudas a smuaineachadh gu'm biodh iad tarbhach ann am mòran do nithibh, thug e sith dhoibh : air an aobhar sin chrath iad an làmh, agus mar sin dh'imich iad d'am bùthaibh.

13 Agus chaidh e mar an ceudna mu'n cuairt a dheanamh drochaid gu baile làidir àraidh, a bha air a dhalladh le ballaibh mu'n cuairt, agus air a chòmhnuidh le sluagh à iomadh dùthaich ; agus b'e ainm dheth Caspis.

14Ach chuir iadsan a bha an taobh a‑staigh dheth a leithid de dh’earbsa ann an neart nam ballach, agus ann an solar bìdh, gun do ghiùlain iad iad fhèin gu mi-mhodhail dhaibhsan a bha maille ri Iùdah, a’ toibheum agus a’ toibheum, agus a’ cur an cèill a leithid de bhriathran nach bu chòir a labhairt.

15Uime sin tha Iùdas agus a chuideachd, a’ gairm air Tighearna mòr an domhain, a thilg sìos Iericho, gun reitheachan, no innealan cogaidh, ann an àm Iosua, agus a thug ionnsaigh mhòr air na ballachan, 16 Agus ghlac e am baile le toil Dè, agus rinn e àr- aidh dolabhairt, ionnus gu'm faicteadh loch dà stàid air leud am fagus da, air a lìonadh làn, a' ruith le fuil.

17 An sin dh'imich iad as a sin seachd ceud agus leth-cheud stàid, agus thàinig iad gu Characa chum nan Iudhach ris an abrar Tubieni.

18 Ach a thaobh Thimoteuis, cha d'fhuair iad e anns na hàitibh : oir mu'n do chuir e uaith ni sam bith, dh'imich e as a sin, air dha freiceadan ro làidir fhàgail ann an daingneach àraidh.

19 Gidheadh chaidh Dositheus agus Sosipater, a bha do cheannardan Mhiccabeuis, a mach, agus mharbh iad iadsan a dh'fhàg Timoteus anns an daingneach, os ceann deich mìle fear.

20 Agus chuir Maccabeus a shluagh fèin 'nan cuideachdaibh, agus chuir e air ceann a' bhuidh- ean iad, agus chaidh e an aghaidh Thimoteuis, aig an robh mu thimchioll ceud agus fichead mìle do chois, agus dà mhìle agus cùig ceud marcach.

21 A nis an uair a dh'fhiosraich Timoteus air teachd Iudas, chuir e na mnài, agus a' chlann, agus na mnài eile, gu daingneach d'am b'ainm Carnion : oir bha am baile cruaidh ri theannachadh, agus mi-shocrach air teachd d'a ionnsuidh, air son teanntachd nan uile àite. .

22 Ach an uair a thàinig Iudas a cheud bhuidheann am fianuis, air do na naimhdibh bhi air an bualadh le h-eagal agus uamhas le nochdadh an ti a ta faicinn nan uile nithe, theich iad o chèile, fear a' ruith chum an rathaid so, agus neach eile air an taobh sin, air chor as gu'n do lotadh iad gu minic. d'am fearaibh fèin, agus air an lotadh le puingean an claidheimh fèin.

23 Bha Iudas mar an ceudna ro dhùrachdach air an tòir, a' marbhadh nan truaghan aingidh sin, dhiubhsan a mharbh e mu thimchioll deich mìle fichead fear.

24 Os bàrr, thuit Timoteus fèin an làimh Dhositheuis, agus Shosipateir, air an d'iarr e le mòr cheirt a leigeadh as le 'anam, do bhrìgh gu'n robh mòran de pharantan nan Iudhach aige, agus bràithribh cuid diubh, a chuireadh, ma chum bàis, nach bu chòir a mheas.

25 Uime sin an uair a dhearbh e dhoibh le moran bhriathran, gu'n aisigeadh e air ais iad gun chron, a reir a' chùmhnant, leig iad leo e a thearnadh am bràithre.

26 An sin chaidh Maccabeus a mach gu Carnion, agus gu teampull Atargatis, agus mharbh e ann an sin cùig mile fichead fear.

27 Agus an deigh dha an teicheadh, agus an sgrios, chuir Iudas am feachd gu h-Ephron, baile laidir, anns an robh Lisias a chòmhnuidh, agus moran de chinnich eadar-dhealaichte, agus ghleidh na h-òganaich laidir na ballachan, agus dhìon iad gu treun iad : anns an robh. bha e cuideachd na sholarachadh mòr de einnseanan agus dartan.

28 Ach an uair a ghairm Iudas agus a chuideachd air Dia uilechumhachdach, a bhriseas le a neart neart a naimhdean, choisinn iad am baile, agus mharbh iad cùig mìle fichead dhiubhsan a bha stigh, 29 As a sin chaidh iad gu Scitopolis, a tha sè ceud stàid o Ierusalem, 30 Ach an uair a thug na h-Iudhaich a bha chòmhnuidh an sin fianuis, gu'n do bhuin na Scitopolitan gu caomh riu, agus a ghuidh iad orra gu caoimhneil ann an àm an airc ; 31 Agus thug iad buidheachas dhoibh, a' miannachadh gu'm biodh iad fathast càirdeil riu : agus mar sin thàinig iad gu lerusalem, feill nan seachdainean a' dlùthachadh.

32 Agus an dèigh na fèille, ris an abrar Pentecost, chaidh iad a mach an aghaidh Ghorgias uachdaran Idumea, 33 A thàinig a mach le tri mìle fear coise, agus ceithir cheud marcach.

34 Agus tharladh, 'nuair a bha iad a' cogadh ri chèile, beagan do na h-Iudhaich a mharbhadh.

35 Anns an àm sin bha Dositheus, aon do chuideachd Bhacenoir, a bha air muin eich, agus 'na dhuine laidir, fathast air Gorgias, agus air dha greim a dheanamh air a chòta, tharruing e le neart e ; agus an uair a b'àill leis an duine mallaichte sin a thoirt beò, thàinig marcach o Thracia air a ghualainn, air chor as gu'n do theich Gorgias gu Marisa.

36 A nis an uair a bha iadsan a bha maille ri Gorgias air cogadh fada, agus a bha iad sgìth, ghairm Iudas air an Tighearn, gu'n nochdadh se e fèin 'na fhear-cuideachaidh agus 'na cheannard air a' chath.

37 Agus leis a sin thòisich e 'na chainnt fèin, agus sheinn e sailm le guth àrd, agus a' ruith gun fhios do dhaoine Gorgias, chuir e air falbh iad.

38 Mar sin chruinnich Iudas a shluagh, agus thàinig iad gu baile Odolaim, Agus air teachd do'n t-seachdamh là, ghlan iad iad fèin, mar bu ghnàth leis, agus ghleidh iad an t-sàbaid anns an àite cheudna.

39 Agus air an là 'na dhèigh sin, mar bu ghnàth leis, thàinig Iudas agus a chuideachd a thogail cuirp na muinntir a mharbhadh, agus gu'n adhlacadh maille r'am bràithribh ann an uaighibh an athraichean.

40 A nis fo chòtaichean gach neach a mharbhadh fhuair iad nithe coisrigte do ìodholaibh nan Iamin, a tha air an toirmeasg do na h-Iudhaich leis an lagh. An sin chunnaic gach duine gu'm b'e so an t-aobhar air son an do mharbhadh iad.

41Uime sin tha na h‑uile dhaoine a’ moladh an Tighearna, am britheamh cothromach, a dh’fhosgail na nithean a bha falaichte,

42 Ghabh iad iad fein gu urnuigh, agus ghuidh iad air gu'm biodh am peacadh a rinneadh gu tur air a chur as cuimhne. A bhàrr air so, dh'earail Iudas uasal sin air an t-sluagh iad fèin a chumail o pheacadh, ionnus gu'm fac iad fa chomhair an sùl na nithe a thachair air son peacanna na muinntir a chaidh a mharbhadh.

43Agus nuair a chruinnich e air feadh na buidhne gu suim dà mhìle bonn airgid, chuir e gu Ierusalem iad a thoirt seachad ìobairt-pheacaidh, a’ dèanamh innte gu ro‑mhath agus gu h‑ionraic, a chionn gun robh cuimhne aige air an aiseirigh: 44 Oir mur biodh dòchas aige gu'm biodh iadsan a chaidh mharbhadh air èirigh a rìs, bu neo-iomchuidh agus dìomhain ùrnuigh a dheanamh air son nam marbh.

45 Agus mar an ceudna do bhrìgh gu'n do mhothaich e gu'n robh deadh- ghean mòr air a thais- eadh suas dhoibhsan a fhuair bàs gu diadhaidh, bu smuain naomh agus maith e. Air an aobhar sin rinn e rèite air son nam marbh, chum gu'm biodh iad air an saoradh o'n pheacadh.

CAIBIDIL 13 1Ann an ceud dà‑fhichead agus naoidheamh bliadhna dh’innseadh do Iùdas, gu robh Antiochus Eupator le cumhachd mòr a’ teachd do Iùdah, 2 Agus maille ris Lisias a fhear-dìon, agus fear-riaghlaidh a ghnothuichean, aig an robh aon chuid diubh Greugach do luchd-coise, ceud agus deich mìle, agus marcach cùig mìle agus tri cheud, agus ailbhean dà fhichead, agus tri cheud carbad le armaibh. dubhan.

3 Agus chaidh Menelaus mar an ceudna maille riu, agus bhrosnaich e Antiochus le mòr gheilt, cha'n ann a chum dìon na dùthcha, ach a chionn gu'n do shaoil e gu'm biodh e air a dheanamh 'na uachdaran.

4 Ach ghluais Righ nan righrean inntinn Antiochuis an aghaidh na truaighe aingidh so, agus dh'innis Lisias do'n righ gu'm b'e 'm fear so bu choir do gach uile olc, air chor as gu'n d'àithn an righ a thoirt gu Berea, agus a chur gu bàs, mar a thug an righ air. tha an dòigh anns an àite sin.

5 A nis bha anns an àite sin tùr leth-cheud làmh-choille air àirde, làn do luaithre, agus bha inneal cruinn aige a bha air gach taobh a' crochadh sìos 's an luaithre.

6 Agus ge b'e air bith a dhiteadh chum na sacramaid, no a rinn eucoir dhiol sam bith eile, thilg na h-uile dhaoine chum bàis e.

7 A leithid so do bhàs fhuair an duine aingidh bàs, gun uiread is adhlacadh air thalamh aige ; agus is còir sin : 8 Oir a mheud gu'n d'rinn e mòran pheacanna mu'n altair, aig an robh a theine agus an luaithre naomh, fhuair e bàs ann an luaithre.

9 A nis thàinig an righ le inntinn borb agus gharg, gu mòran ni's miosa a dheanamh air na h-Iudhaich, na rinneadh ann an àm 'athar.

10 Na nithe an uair a thuig Iudas, dh'àithn e do'n t-sluagh gairm air an Tighearn a dh'oidhche agus a là, ma's uair air bith eile gu'n cuidicheadh e iad a nis, air dha bhi air a chur o'n lagh, o'n dùthaich fèin, agus o'n teampull naomh : 11 Agus nach fuilingeadh e do'n t-sluagh, nach robh eadhon a nis ach beagan fois, a bhi ùmhal do na cinnich toibheumach.

12 Uime sin an uair a rinn iad so uile le chèile, agus a ghuidh iad air an Tighearna tròcaireach le gul agus le trasg, agus a' luidhe rèidh air an talamh rè thri làithean air fad, air do Iudas an earalachadh, dh'àithn e dhoibh a bhi deas.

13 Agus air do Iudas a bhi dealaichte ris na seanairibh, rùnaich- idh e, roimh armailt an righ dol a steach do Iudea, agus am baile fhaotainn, gu dol a mach a dh' fheuchainn a' ghnothaich le còmhnadh an Tighearna.

14 Mar sin, an uair a chuir e na h-uile nithe an gnìomh do Chruthadair an domhain, agus a dh' earalaich e air a sheirbhisich a chogadh gu fearail, eadhon gu bàs, air son nan lagh, an teampuill, am baile-mòr, an dùthaich, agus a' choimhthionail, champaich e làimh ri Modin : 15 Agus air tabhairt fianuis dhoibh- san a bha m'a thimchioll, Is ann o Dhia a ta a' bhuaidh ; maille ris na h-òganaich a bu ghaisge agus a bu roghnaiche chaidh e steach do bhùth an righ 's an oidhche, agus mharbh e 's a' champ mu thimchioll ceithir mìle fear, agus an ceann a b'airde de na h-elephantan, maille riu-san uile a bha air.

16 Agus mu dheireadh lìon iad an camp le h-eagal agus le mòr-chuis, agus dh'imich iad le soirbheas.

17 Rinneadh so ann am briseadh an là, a chionn gu'n do chuidich dìon an Tighearna leis.

18 A nis an uair a blaiseadh an righ do ghnàth- achd nan Iudhach, chaidh e mu'n cuairt a ghlacadh a' chuing le innleachd, 19Agus dh’imich e gu Betsura, a bha na dhaingneach aig na h‑Iùdhaich: ach chaidh a chur air seachran, dh’fhàilnich e, agus chaill e a dhaoine: 20 Oir thug Iudas dhoibh-san a bha innte na nithe a bha feumail.

21 Ach dh'fhoillsich Rhodocus, a bha ann an armailt nan Iudhach, an diomhaireachd do'n naimhdibh ; uime sin dh'iarr iad a mach e, agus an uair a fhuair iad e, chuir iad am prìosan e.

22 Agus bhuin an righ riu ann am Betsum an dara uair, agus thug e a làmh, agus ghabh e an làmha fèin, dh'imich e, chog e ri Iudas, agus thugadh thairis e ; 23 Chual' e gu'n robh Philip, a dh'fhàgadh os ceann ghnothaichean ann an Antioch, gu mòr air a chromadh, air a mhaslachadh, air agairt air na h-Iudhaich, air e fèin ùmhlachadh, agus air mionnachadh do gach aon chor, air aontachadh leo, agus air ìobairt a thoirt suas, agus air urram a thoirt do'n teampull, agus gu caoimhneil ris. an t-àite, 24 Agus air gabhail gu maith do Mhaccabeus, rinn se e 'na uachdaran o Phtolemais gu ruig na Gerrhen- aich ; 25 Thàinig iad gu Ptolemais : bha an sluagh an sin doilich air son nan cùmhnant ; oir rinn iad doilgheas, a chionn gu'n deanadh iad an cumhnantan gun amharus : 26 Chaidh Lisias suas gu caithir a' bhreitheanais, agus thubhairt e, a mheud 's a dh'f haodadh chum an cùis a dhìon, air a mhisneachadh, air a shìth, air deagh bhuaidh a thoirt dhoibh, phill e gu Antioch. Mar so bhuin e ri teachd agus imeachd an righ.

CAIBIDIL 14 1An ceann trì bliadhna dh’innseadh do Iùdas, gun deachaidh Demetrius mac Sheleucuis a‑steach air caladh Thripolis le cumhachd mòr agus cabhlach, 2 A ghlac an dùthaich, agus a mharbh e Antiochus, agus Lisias a fhear-dìon.

3A‑nis bha aon Alcimus, a bha air a bhith na àrd‑shagart, agus a thruaill e fhèin gu toileach ann an àmannan am measgachaidh ris na Cinnich, a' faicinn nach b'urrainn dha e fhèin a shaoradh air chor sam bith, agus nach biodh cothrom aige tuilleadh air an altair naomh.

4 Thainig e dh'ionnsuidh an righ Demetrius anns a' cheud agus a h-aon deug thar fhichead, a' taisbeanadh dha crùn òir, agus pailm, agus mar an ceudna de na geugaibh a bha air an gnàthachadh gu sòlaimte san teampull : agus air an là sin fèin bha e 'na thosd.

5Gidheadh, air faighinn cothrom air a iomairt amaideach a thoirt air adhart, agus air a ghairm gu comhairle le Demetrius,

agus a dh’fheòraich cionnas a sheas na h‑Iùdhaich, agus ciod a bha iad an dùil, fhreagair e e: 6 Tha iadsan de na h-Iudhaich ris an abrar Assidanaich, aig a' bheil Iudas Maccabeus 'na cheannard, a' beathachadh cogadh, agus iad fo fheirg, agus cha leig iad leis a' chuid eile bhi an sith.

7 Uime sin air dhomh-sa bhi air mo thoirt air falbh o urram m'aithriche, tha mi ciallachadh an àrd-shagart, air teachd an so a nis : 8 Air tùs, gu deimhin air son a' chùraim neo-chealgaich a ta agam do nithibh a bhuineas do'n righ ; agus 's an dara h-àite, eadhon air a shon sin tha mi a' rùnachadh maith mo luchddùthcha fèin : oir tha ar cinneach uile ann an truaighe gun bheag troimh an gnothuch gun chomhairle a theirear riu.

9 Air an aobhar sin, O a righ, do bhrìgh gu'm bheil fios agad air na nithibh sin uile, bi faiceallach thaobh na dùthcha, agus ar dùthcha, a tha air a theannadh air gach taobh, a rèir a' throcair a tha thu a' nochdadh do na h-uile.

10 Am feadh is beò Iudas, cha'n 'eil e'n comas gu'm biodh an staid sàmhach.

11 Cha bu luaithe a labhradh so uime, ach air do mhuinntir eile do chàirdibh an righ a bhi air an cur gu mi-runach an aghaidh Iudas, rinn iad tuilleadh tùis air Demetrius.

12 Agus air ball ghairm e Nicanor, a bha 'na uachdaran air na h-elephant- aibh, agus 'na uachdaran air Iudea, chuir e mach e, 13 Ag àithneadh dha Iudas a mharbhadh, agus iadsan a bha maille ris a sgapadh, agus Alcimus a dheanamh 'na àrdshagart an teampuill mhòir.

14 An sin thàinig na cinnich, a theich à Iudea a Iudas, gu Nicanor 'nan treudaibh, a' saoilsinn gu'm b'e olc agus olc nan Iudhach an leas.

15 A nis an uair a chuala na h-Iudhaich mu theachd Nicanoir, agus gu'n robh na Cinnich suas 'n an aghaidh, thilg iad talamh air an cinn, agus rinn iad guidhe airsan a dhaingnich a shluagh gu siorruidh, agus a ta daonnan a' cuideachadh a chuibhrionn le foillseachadh a làthaireachd. .

16 Mar sin air àithne an ceannard-ceud dh'imich iad air ball as a sin, agus thàinig iad am fagus doibh aig baile Dhesau.

17 A nis bha Simon, brathair Iudas, air comhnuidh a chath ri Nicanor, ach bha e ni's eigin doilich le tosdachd obann a naimhde.

18 Gidheadh, air do Nicanor cluinntinn mu mhacantas na muinntir a bha maille ri Iudas, agus a mhisneachd a bha aca gu cogadh a dheanamh air son an dùthcha, cha b' urradh e a' chùis fheuchainn leis a' chlaidheamh.

19 Uime sin chuir e uaith Posidonius, agus Theodotus, agus Mattatias, a dheanamh sìth.

20 Uime sin an uair a ghabh iad comhairle fhada uime, agus a chuir an ceannard-ceud eòlas air a' phobull, agus gu'n do nochd e gu'n robh iad uile a dh'aon inntinn, dh'aontaich iad ris na cumhnantan, 21 Agus shuidhich iad là gu coinneachadh a chèile leo fèin : agus an uair a thàinig an là, agus a chuireadh stòl air son aon diubh, 22 Shuidhich ludah daoine arm- aichte ann an ionadaibh iomchuidh, air eagal gu'm biodh cuid de fheall air a chur an gnìomh gu h-obann leis na naimhdean : mar sin rinn iad comh-labhairt shìth- ich.

23 A nis dh'fhan Nicanor ann an lerusalem, agus cha d' rinn e cron sam bith, ach chuir e air falbh an sluagh a thainig a threud d'a ionnsuidh.

24 Agus cha bu toil leis Iudas a chur as a shealladh : oir is toigh leis an duine o chridhe 25 Agus ghuidh e air mar an ceudna bean a ghabhail, agus clann a ghintinn : mar sin phòs e, bha e sàmhach, agus ghabh e cuid de'n bheatha so.

26 Ach air do Alcimus a' ghràdh a bha eatorra, a thuigsinn, agus a' beachdachadh air na cumhnantan a rinneadh, thàinig e gu Demetrius, agus dh'innis e dha, nach robh Nicanor gu mòr a' toirt buaidh air an staid ; air son sin dh'orduich e Iudas, fearbrathaidh d'a rioghachd, gu bhi 'na fhear-ionaid air an righ.

27 An sin air do'n righ a bhi ann an corruich, agus air a bhrosnachadh le casaidean an fhir a bu mhiosa, sgriobh e gu Nicanor, ag innseadh gu'n robh e ro-dhiomchuidh leis na cumhnantan, agus ag orduchadh dha Maccabeus a chur 'na phriosunach le cabhaig gu Antioch.

28 'Nuair a thàinig so gu èisdeachd Nicanoir, bha e gu mòr air a h-amhluadh ann fèin, agus ghabh e gu ro-dhiombach na hearr- achd a dh'aontaicheadh a chur an neo-ni, air dha bhi gun choire air bith.

29 Ach a chionn nach robh gnothach sam bith aige an aghaidh an rìgh, rinn e faire air a àm a choileanadh an nì seo le innleachd.

30 Gidheadh, an uair a chunn- aic Maccabeus gu'n do thòisich Nicanor air a bhi gairdeach- as ris, agus gu'n do ghuidh e air ni bu ro-ghnùise na bu ghnath leis, air dha nach d'thainig a leithid sin do ghiùlan goirt o mhaith, cha do chruinnich e beagan d'a dhaoine, agus dh'imich e air ais. bho Nicanor.

31 Ach air do'n f hear eile fios a bhi aige gu'm bu ro àraidh a bhacadh le Iudas, thàinig e steach do'n teampull mòr agus naomh, agus dh'àithn e do na sagartaibh, a bha toirt seachad an iobairt- ean ghnàth, an duine a shaoradh.

32 Agus an uair a mhionnaich iad nach b'urrainn iad innse c'àit an robh an duine a bha e ag iarraidh, 33Shìn e a‑mach a làmh dheas a‑chum an teampaill, agus rinn e mionnan air an dòigh seo, Mur saor sibh Iùdas dhomh mar phrìosanach, leagaidh mi teampall seo Dhè eadhon ris an làr, agus brisidh mi sìos an altair, agus togaibh teampull comharraichte do Bhacchus.

34 Agus an dèigh nam briathra so dh'imich e. An sin thog na sagartan suas an làmhan gu nèamh, agus ghuidh iad airsan a bha riamh na fhear-dìon an cinneach, ag ràdh mar seo; 35 Bu toil leatsa, O Thighearna nan uile nithe, aig nach 'eil feum air ni sam bith, teampull do chòmhnuidh a bhi 'nar measg : 36 Uime sin a nis, O Thigh- earna naomh na h-uile naomhachd, glèidh an tigh so gu bràth neo-thruaillidh, a ghlan- adh o chionn ghoirid, agus druid gach beul neofhìreanta.

37 A nis chuireadh an sin do Nicanor aon Razis, aon do sheanairibh Ierusaleim, fear-gaoil a luchd-duthcha, agus duine ro mhaith, d'an goirear athair nan ludhach air son a chaoimhneis.

38 Oir anns na h-aimsiribh roimhe so, an uair nach do mheas iad iad fèin ris na Cinneachaibh, bha e air a chasaid as an Iudhach- adh, agus gu dàna chuir e a chorp agus a bheatha ann an cunnart leis an uile dhìchioll air son creidimh nan Iudhach.

39 Agus air do Nicanor toileach am fuath a thug e do na hIudhaich a chur an cèill, chuir e os ceann cùig ceud fearcogaidh g'a ghlacadh : 40 Oir smaoinich e le bhith a 'toirt air na h-Iùdhaich mòran dochann a dhèanamh.

41 A nis an uair a b'àill leis an t-sluagh an tùr a ghlacadh, agus a bhriseadh gu dian air an dorus a mach, agus a dh'iarr iad teine a thoirt g'a losgadh, air dha bhi deas gu bhi air a thoirt air gach taobh, thuit e air a chlaidheamh ; 42 Is fearr leis bàs fhaghail gu fearail, na teachd do làmhaibh nan aingidh, a bhi air a mhì-ghnàthachadh air mhodh eile, na bhi air a bhreith uasal fèin : 43 Ach air dha a bhuille a chall le cabhaig, ruith an sluagh mar an ceudna an taobh a stigh de na dorsaibh, ruith e gu dàna

suas chum a' bhalla, agus thilg se e fèin sìos gu firinneach am measg na bu doimhne dhiubh.

44 Ach iadsan a thug air ais gu grad, agus air dhoibh dealachadh, thuit e sìos am meadhon an àite falamh.

45 Gidheadh, am feadh a bha anail fathast an taobh a stigh dheth, air dha bhi air a lasadh le feirg, dh'èirich e ; agus ged bhualadh 'fhuil a mach mar smugaid uisge, agus a lotan dorch, gidheadh ruith e troimh mheadhon an t-sluaigh ; agus a' seasamh air carraig chas, 46 'Nuair a bha 'fhuil a nis air dol seachad, spion e mach a chom, agus air dha a ghlacadh 'na dhà làimh, thilg e air an tsluagh iad, agus a' gairm air Tighearna na beatha agus an spioraid iadsan a thoirt air ais a ris, fhuair e bàs mar so.

CAIBIDIL 15 1 Ach air cluinntinn do Nicanor gu'n robh Iudas agus a chuideachd anns na h-ionadaibh laidir timchioll Shamaria, chuir e roimhe gun chunnart a chur orra air là na sàbaid.

2 Gidheadh, thubhairt na h-Iudhaich a bha air an coèigneachadh gu dol maille ris, O na sgrios- aibh co aniochdmhor agus gu h-aingidh, ach thugaibh onair air an là sin, a thug esan, a ta faicinn nan uile nithe, urram le naomhachd thar na h-uile làithibh eile.

3 An sin dh'iarr an droing a bu mhiosa, nam biodh an Tì cumhachdach air nèamh, a dh'àithn là na sàbaid a ghleidheadh.

4 Agus an uair a thubhairt iad, Tha Tighearn beò air nèamh, agus cumhachdach, a dh'àithn an seachdamh là a ghleidheadh : 5 An sin thubhairt am fear eile, Agus tha mise mar an ceudna cumhachdach air thalamh, agus tha mi ag àithneadh armachd a ghabhail, agus gnothach an righ a dheanamh. Gidheadh cha d’fhuair e a thoil aingidh a dhèanamh.

6 Mar sin chuir Nicanor an cèill ann an uaill agus mòrchràbhadh air carragh-cuimhne poblach a chur suas air a bhuaidh air Iùdah, agus orrasan a bha maille ris.

7 Ach bha dòchas cinnteach aig Maccabeus gu'n cuidicheadh an Tighearn e : 8 Uime sin dh'earalaich e a shluagh, gun eagal a bhi orra teachd nan cinneach 'n an aghaidh, ach a chuimhneachadh air a' chòmhnadh a fhuair iad anns na h-aimsiribh roimhe so o nèamh, agus a nis a dhùil ris a' bhuaidh agus a' chobhair, a thigeadh d'an ionnsuidh o'n Uile-chumhachdach.

9 Agus mar sin a toirt comhfhurtachd dhoibh as an lagh, agus as na fàidhibh, agus le cur an cuimhne nan cath a bhuannaich iad roimhe so, rinn e ni bu suairce iad.

10 Agus an uair a dhùisg e suas an inntinn, thug e an àithne dhoibh, a' nochdadh dhoibh uile bhrèige nan cinneach, agus briseadh nam mionn.

11 Mar so dh'armaich e gach aon diubh, ni h-ann gu hiomchuidh le dìon sgiatha agus sleagh, 's le briathraibh caomhail agus maith : agus a thuilleadh air sin, dh'innis e dhoibh aisling a b'airidh air a creidsinn, mar gu'm biodh e mar sin da rìreadh. ni a' bheag gàirdeachas riu.

12 Agus b'i so an sealladh a bha aige : Gu'n robh Onias, a bha 'na àrd-shagart, 'na dhuine beusach agus maith, urramach ann an còmhradh, caomh an staid, air a labhairt gu maith mar an ceudna, agus air a chleachdadh o leanabh anns gach uile bheusan, a' cumail suas a làmhan. ghuidh e air son cuirp nan Iudhach uile.

13 Air an deanamh so, dh'fhoillsicheadh mar an ceudna duine aig an robh falt liath, agus ro-ghlòrmhor, aig an robh mòrachd iongantach agus òirdheirc.

14 An sin fhreagair Onias, ag ràdh, Is fear-gaoil so do na bràithribh, a ta ri urnuigh gu mòr air son an t-sluaigh, agus air son a' bhaile naomh, eadhon Ieremiah fàidh Dhè.

15 An sin air do Ieremiah a thogail a mach a làmh dheas, thug e do Iudas claidheamh òir, agus ann a tabhairt mar so labhair e, 16 Gabh an claidheamh naomh so, tabhartas o Dhia, leis an lotas tu an naimhdean.

17 Mar so air faotainn comhfhurt- achd le briathraibh Iudais, a bha ro mhaith, agus comasach air an dusgadh suas gu gaisge, agus cridhe nan òganach a mhisneachadh, chuir iad romhpa gun camp a chur air chois, ach le misneach a chur orra, agus gu fearail a' chùis fheuchainn le strìopachas, a chionn gu'n robh am baile-mòr, agus an tearmann, agus an teampull ann an cunnart.

18 Oir bu lugha an suim a ghabh iad d'am mnài, agus d'am cloinn, d'am bràithribh, agus d'am muinntir : ach bha an teagal a bu mhò agus a bu mhò air son an teampuill naoimh.

19 Mar an ceudna cha do ghabh iadsan a bha anns a' bhaile bu lugha cùram, air dhoibh bhi fo thrioblaid air son a' chòmhraig.

20 Agus a nis, an uair a dh'amhairc iad uile ciod bu choir a bhi a' chùis-lagha, agus a bha na naimhdean cheana air teachd am fagus, agus an armailt air an cur an ordugh, agus na hainmhidhean air an suidheachadh gu h-iomchuidh, agus am marc-shluagh air an suidheachadh 'nan sgiathaibh, 21 Agus air faicinn do Mhaccabeus teachd an t-sluaigh, agus ulluchadh an airm, agus gaird- eachas nan ainmhidh, shìn e mach a làmhan gu nèamh, agus ghairm e air an Tighearn a ni miorbhuilean, air dha fios a bhi aige nach ann le armaibh a thig buaidh, ach mar an ceudna. chì e math dha, tha e ga thoirt dhaibhsan as airidh: 22 Uime sin na h-urnuigh thubhairt e air a' mhodh so ; A Thighearna, chuir thu d’ aingeal ri linn Eseciah rìgh Iùdah, agus mharbh thu ann an armailt Shenacherib ceud agus ceithir-fichead agus còig mìle: 23 Uime sin a nis mar an ceudna, O Thigh- earna nèimh, cuireadh aingeal maith romhainn, chum eagail agus eagail d'an ionnsuidh ; 24 Agus trid neart do ghairdein biodh orra- san air am bualadh le h-uamhas, a thig an aghaidh do phobuill naoimh a thoirt toibheum. Agus chrìochnaich e mar sin.

25 An sin thàinig Nicanor, agus iadsan a bha maille ris, air an aghaidh le trompaidibh agus le h-òranaibh.

26 Ach thachair Iudas agus a chuideachd air na naimhdibh le h-urnuigh agus le h-urnuigh.

27 Air chor as a' cathachadh le'n làmhaibh, agus a' deanamh urnuigh ri Dia le'n cridheachaibh, cha do mharbh iad ni bu lugha na cùig-mìle-fichead fear : oir le dreach Dhè bha iad air an gàirdeachas gu mòr.

28 A nis an uair a chrìochnaicheadh an cath, air dhoibh pilltinn a rìs le h-aoibhneas, dh'aithnich iad gu'n robh Nicanor 'na luidhe marbh 'na acfhuinn.

29 An sin rinn iad iolach mhòr, agus toirm, a' moladh an Uilechumhachdaich 'nan cainnt fèin.

30 Agus dh'àithn Iudas, a bha riamh 'na àrd fhear-dìon nan saor-dhaoin' araon an corp agus an inntinn, agus a lean a ghràdh d'a luchd-duthcha rè a bheatha, ceann Nicanoir a bhualadh, agus a làmh air a ghuaillibh, agus an toirt gu lerusalem. .

31 Agus an uair a bha e an sin, agus a ghairm e iadsan d'a chinneach an ceann a chèile, agus a chuir e na sagartan air beulaobh na h-altarach, chuir e fios orra-san a bha do'n tùr, 32 Agus nochd e dhoibh ceann Nicanoir ghràineil, agus làmh an fhir toibheim sin, a shìn e mach le braighdean uaibhreach an aghaidh teampuill naomh an Uile-chumhachdaich.

33 Agus an uair a ghearr e a mach teangadh Nicanoir anabarrach sin, dh'àithn e a thoirt do'n eunlaith 'na mìrean, agus duais a chuthaich a chrochadh fa chomhair an teampuill.

34 Mar sin mhol gach duine gu nèamh an Tighearna glòrmhor, ag ràdh, Beannaichte gu robh an neach a ghlèidh 'àite fèin neo-thruaillidh.

35 Agus chroch e mar an ceudna ceann Nicanoir air an tùr, 'na chomhara follaiseach agus follaiseach do uile chuideachaidh an Tighearna.

36 Agus dh'orduich iad uile le ordugh coitchionn, air chor sam bith a leigeadh leis an la sin dol seachad gun uaill, ach an treas la deug do'n dara-mìos-deug a chumail, ris an abrar anns a' chainnt Shirianaich Adar, an la roimh la Mhardoche.

37 Mar so chaidh e maille ri Nicanor : agus o'n àm sin a mach bha am baile aig na h-Eabhruidhich 'nan cumhachd. Agus an seo bheir mi crìoch.

38 Agus ma rinn mi gu maith, agus a reir an sgeoil, is e sin an ni a mhiannaich mi : ach ma's caol agus gu ciuin, is e sin an ni a b'urrainn mi ruigheachd.

39 Oir mar a ta e cronail fion no uisge òl a mhàin ; agus mar tha fìon air a mheasgadh le uisge taitneach, agus a' toirt tlachd do'n bhlas : eadhon mar sin bheir cainnt ghrinn tlachd do chluasan na muinntir a leughas an sgeul. Agus an seo bidh end.