บทที่ 1 1 พีน ่ ้องทีเ่ ป็ นชาวยิวซงึ่ อยูใ่ นกรุงเยรูซาเล็มและใน ดินแดนแห่งแคว ้นยูเดีย ปรารถนาให ้พีน ่ ้องชาวยิวทีอ ่ ยูท ่ วั่ ั ติสข อียป ิ ต์มส ี ข ุ ภาพแข็งแรงและสน ุ ั ญาที่ 2 ขอพระเจ ้าเมตตาท่าน และจงระลึกถึงพันธสญ ั อิสอัค และยาโคบผู ้รับใชที ้ ่ พระองค์ทรงทําไว ้กับอับราฮม ั ย์ซอ ื่ ของพระองค์ สต 3 และท่านทัง้ หลายจงมีใจเต็มใจทีจ ่ ะปรนนิบัตพ ิ ระองค์ และกระทําตามพระประสงค์ของพระองค์ ด ้วยความกล ้า หาญและจิตใจทีเ่ ต็มใจ 4 และเปิ ดใจของคุณในธรรมบัญญัตแ ิ ละพระบัญญัตข ิ อง ั ติสข ่ ณ พระองค์ และสง่ สน ุ มาสูค ุ 5 และจงฟั งคําอธิษฐานของเจ ้า และอยูเ่ ป็ นอันหนึง่ อัน เดียวกันกับเจ ้า และจะไม่ละทิง้ เจ ้าในยามลําบาก 6 บัดนีพ ้ วกเราจะอธิษฐานเพือ ่ ท่านทีน ่ ี่ ิ เก ้า พวก 7 ครัง้ ใดทีเ่ ดเมตริอส ั ครองราชย์ ในปี ร ้อยหกสบ เราชาวยิวได ้เขียนถึงท่านในยามทุกข์ยากลําบากซงึ่ เกิด ั และ แก่เราในชว่ งหลายปี ทผ ี่ า่ นมา นับตัง้ แต่เวลาทีเ่ จสน พรรคพวกของเขาได ้กบฏจากดินแดนและอาณาจักร ั ดิส ิ ธิ์ ศก ์ ท 8 และเผาระเบียงและทําให ้ผู ้บริสท ุ ธิต ์ ้องโลหิตตก แล ้วเรา ก็ได ้อธิษฐานต่อพระเยโฮวาห์ และก็มค ี นได ้ยิน เราก็ถวาย ั วบูชาและแป้ งละเอียดแล ้วจุดตะเกียงและปูขนม เครือ ่ งสต ปั ง 9 บัดนีจ ้ งให ้ท่านถือเทศกาลอยูเ่ พิงในเดือนคัสเลอู ิ แปด ประชาชนทีอ 10 ในปี ทแ ี่ ปดสบ ่ ยูใ่ นกรุงเยรูซาเล็ม และในแคว ้นยูเดีย และสภา และยูดาสได ้สง่ คําทักทาย และกําลังใจไปยังอริสโตบูลส ุ เจ ้านายของกษั ตริยป ์ โตเล เมอัส ซงึ่ เป็ นกลุม ่ ของปุโรหิตทีไ่ ด ้รับการเจิมไว ้ และ ชาว ยิวทีอ ่ ยูใ่ นอียป ิ ต์: 11 เนือ ่ งจากพระเจ ้าได ้ทรงชว่ ยเราให ้พ ้นจากภยันตรายอัน ใหญ่หลวงแล ้ว เราจึงขอบพระคุณพระองค์เป็ นอย่างสูง ้ บกษั ตริยอ ดังทีไ่ ด ้ทรงสูรบกั ์ งค์หนึง่ ้ 12 เพราะพระองค์ทรงขับไล่บรรดาผู ้สูรบในเมื องบริสท ุ ธิ์ ออกไป ี และกองทัพซงึ่ ดู 13 เพราะว่าเมือ ่ ผู ้นํ าเข ้ามาในเปอร์เซย เหมือนไร ้พ่ายซงึ่ อยูด ่ ้วยก็ถก ู สงั หารในวิหารนาเนียโดย การหลอกลวงของปุโรหิตของนาเนีย 14 ฝ่ ายอันทิโอคัสก็เข ้ามาในสถานทีน ่ ัน ้ ราวกับจะแต่งงาน ิ สอด กับนาง เพือ ่ รับเงินเป็ นสน 15 ซงึ่ เมือ ่ ปุโรหิตเมืองนาเนียออกไปแล ้ว และท่านได ้เข ้า ไปในวงพระวิหารพร ้อมกับคณะเล็กๆ เขาก็ปิดพระวิหาร ทันทีทอ ี่ น ั ทิโอคัสเข ้ามา 16 เมือ ่ เปิ ดประตูองคมนตรีบนหลังคา เขาก็ขว ้างก ้อนหิน ิ้ ๆ ทุบหัวของเขาทิง้ ดุจสายฟ้ าฟาดฟั นนายร ้อย ฟั นเป็ นชน แล ้วโยนให ้คนทีอ ่ ยูข ่ ้างนอกนัน ้ 17 สาธุการแด่พระเจ ้าของเราในทุกสงิ่ ผู ้ทรงมอบคน อธรรมไว ้ 18 เพราะเหตุนข ี้ ณะทีเ่ ราตัง้ ใจไว ้ว่าเราจะรักษาพระวิหาร ิ ของเดือน Casleu เราคิดว่า ให ้บริสท ุ ธิใ์ นวันทีห ่ ้าและยีส ่ บ จําเป็ นต ้องรับรองการนีเ้ พือ ่ เจ ้าจะได ้รักษาไว ้ด ้วย เป็ น เทศกาลเลีย ้ งพลับพลาและของ ไฟซงึ่ มอบให ้เราเมือ ่ เน เมียสถวายเครือ ่ งบูชา หลังจากนัน ้ เขาก็สร ้างพระวิหารและ แท่นบูชา ี 19 เพราะว่าเมือ ่ บรรพบุรษ ุ ของเราถูกนํ าเข ้าไปในเปอร์เซย ่ ปุโรหิตผู ้ศรัทธาในสมัยนัน ้ ก็เอาไฟจากแท่นบูชาไปซอน
ไว ้ในทีก ่ ลวงในบ่อทีไ่ ม่มน ี ํ้ า ซงึ่ เขาก็ได ้เก็บมันไว ้จนแน่ โดยไม่มใี ครรู ้จักสถานทีน ่ ัน ้ ผู ้ชายทุกคน 20 หลายปี ผา่ นไป เมือ ่ พระเจ ้าพอพระทัย เนเมียสจึงสง่ มา ี จึงสง่ ลูกหลานของปุโรหิตผู ้ซอ ่ นไฟ จากกษั ตริยเ์ ปอร์เซย ไว ้ แต่เมือ ่ พวกเขาบอกเราว่าไม่พบไฟ มีแต่นํ้าข ้น ; 21 แล ้วพระองค์ทรงบัญชาให ้พวกเขาตักขึน ้ มานํ ามา และ เมือ ่ วางเครือ ่ งบูชาแล ้ว เนเมียสก็สงั่ ให ้ปุโรหิตโปรยฟื น และสงิ่ ของทีว่ างอยูบ ่ นนัน ้ ด ้วยนํ้ า ิ้ และถึงเวลาทีด ่ ง 22 เมือ ่ เหตุการณ์นเี้ สร็จสน ่ วงอาทิตย์สอ ่ นอยูใ่ นเมฆ ก็มไี ฟลุกโชนขึน แสงซงึ่ แต่กอ ่ นซอ ้ จนทุกคน ประหลาดใจ 23 และปุโรหิตก็อธิษฐานขณะทีเ่ ครือ ่ งบูชากําลังดําเนินอยู่ ข ้าพเจ ้ากล่าวว่า ทัง้ ปุโรหิตและคนอืน ่ ๆ ทัง้ หมด โยนาธาน เริม ่ ต ้น และคนอืน ่ ๆ ตอบรับเหมือนทีน ่ เี มียสทํา 24 คําอธิษฐานก็เป็ นไปตามนี้ ข ้าแต่องค์พระผู ้เป็ นเจ ้า องค์พระผู ้เป็ นเจ ้าพระเจ ้า ผู ้สร ้างสรรพสงิ่ ผู ้ทรงเกรงกลัว เข ้มแข็ง ชอบธรรม เปี่ ยมด ้วยเมตตา เป็ นกษั ตริยอ ์ งค์เดียว และสง่างาม 25 พระองค์ผู ้ประทานทุกสงิ่ แต่พระองค์เดียว ผู ้ทรง ยุตธิ รรม ผู ้ทรงฤทธานุภาพและเป็ นนิตย์ พระองค์ทรงชว่ ย ิ้ พระองค์ทรง อิสราเอลให ้พ ้นจากความยากลําบากทัง้ สน เลือกบรรพบุรษ ุ และทรงชาํ ระให ้บริสท ุ ธิ์ 26 จงรับเครือ ่ งบูชาสําหรับอิสราเอลประชากรของเจ ้า ทัง้ หมด และสงวนสว่ นของเจ ้าไว ้ และชาํ ระให ้บริสท ุ ธิ์ 27 จงรวบรวมบรรดาผู ้ทีก ่ ระจัดกระจายไปจากพวกเรา ชว่ ยเหลือบรรดาผู ้ทีป ่ รนนิบัตใิ นหมูป ่ ระชาชาติ เฝ้ าดู บรรดาผู ้ทีถ ่ ก ู ดูหมิน ่ และน่ารังเกียจ และให ้บรรดา ประชาชาติรู ้ว่าพระองค์ทรงเป็ นพระเจ ้าของเรา 28 ขอทรงลงโทษผู ้ทีบ ่ บ ี บังคับเรา และทรงทําผิดต่อเรา ด ้วยความเย่อหยิง่ 29 ขอทรงปลูกประชากรของพระองค์ไว ้ในทีบ ่ ริสท ุ ธิข ์ อง พระองค์อก ี ดังทีโ่ มเสสได ้กล่าวไว ้ 30 และบรรดาปุโรหิตก็ร ้องเพลงสดุดข ี อบพระคุณ 31 เมือ ่ เครือ ่ งบูชาหมดลงแล ้ว เนเมียสก็สงั่ นํ้ าทีเ่ หลือให ้ เทลงบนก ้อนหินใหญ่ ่ งจากแท่นบูชา 32 เมือ ่ เสร็จแล ้วก็เกิดเปลวไฟ แต่แสงทีส ่ อ ก็ดบ ั ไป ี 33 เมือ ่ ทราบเรือ ่ งนีแ ้ ล ้ว ก็ได ้รับแจ ้งกษั ตริยแ ์ ห่งเปอร์เซย ่ นไฟไว ้นัน ว่าในสถานทีซ ่ งึ่ ปุโรหิตซงึ่ ถูกนํ าตัวไปซอ ้ มีนํ้า ปรากฏอยู่ และเนเมียสได ้ชาํ ระเครือ ่ งบูชาด ้วยไฟนัน ้ แล ้ว 34 แล ้วพระราชาทรงปิ ดสถานทีน ่ ัน ้ ให ้บริสท ุ ธิ์ หลังจากที่ ทรงลองคดีแล ้ว 35 และกษั ตริยท ์ รงรับของกํานัลมากมายและพระราชทาน แก่ผู ้ทีพ ่ ระองค์จะพอพระทัย 36 นีเมียสเรียกสงิ่ นีว้ า่ นัฟธาร์ ซงึ่ พอๆ ทีจ ่ ะกล่าวได ้ว่าเป็ น การชาํ ระให ้บริสท ุ ธิ์ แต่หลายคนเรียกสงิ่ นีว้ า่ นีไฟ บทที่ 2 1 พบในบันทึกด ้วยว่าเจเรมีผู ้เผยพระวจนะสงั่ คนทีถ ่ ก ู พา ออกไปให ้เอาไฟ ดังทีม ่ น ี ัยไว ้ว่า 2 และพระศาสดาพยากรณ์ได ้ประทานธรรมบัญญัตแ ิ ก่เขา ั พวกเขาว่าอย่าลืมพระบัญญัตข แล ้ว กําชบ ิ ององค์พระผู ้ เป็ นเจ ้า และอย่าให ้จิตใจหลงผิดเมือ ่ เห็นรูปเคารพเงินและ ทองคําพร ้อมเครือ ่ งประดับ ั พวกเขาด ้วยถ ้อยคําเชน ่ นัน 3 พระองค์ยงั ได ้ทรงกําชบ ้ อีก ว่า ธรรมบัญญัตจิ ะไม่พรากไปจากใจของเขา
4 มีเขียนไว ้เหมือนกันว่าผู ้เผยพระวจนะได ้รับคําเตือนจาก ั ญาไปกับ พระเจ ้าแล ้วจึงสงั่ ให ้พลับพลาและหีบพันธสญ ท่าน ขณะทีท ่ า่ นขึน ้ ไปบนภูเขา ทีซ ่ งึ่ โมเสสปี นขึน ้ ไปและ เห็นมรดกของพระเจ ้า 5 เมือ ่ เจเรมีมาถึงทีน ่ ั่น ก็พบถํ้ากลวงแห่งหนึง่ เป็ นทีซ ่ งึ่ เขา ั ญา และแท่นบูชาเครือ วางพลับพลา หีบพันธสญ ่ งหอม จึง ปิ ดประตูไว ้ 6 บางคนทีต ่ ด ิ ตามพระองค์มาเพือ ่ บอกทางแต่หาไม่พบ 7 เมือ ่ เยเรมีหยัง่ รู ้ได ้ก็ตําหนิเขาว่า "สถานทีน ่ ัน ้ ไม่มใี คร รู ้จักจนกว่าจะถึงเวลาทีพ ่ ระเจ ้าจะทรงรวบรวมพลไพร่ของ พระองค์อก ี ครัง้ และรับพวกเขาเข ้าในความเมตตา" ๘ เมือ ่ นัน ้ พระเจ ้าจะทรงสําแดงสงิ่ เหล่านีแ ้ ก่พวกเขา และ ่ กัน ดังที่ พระสริ ข ิ องพระเจ ้าจะปรากฏขึน ้ และเมฆก็เชน ํ พระองค์ทรงสาแดงไว ้ใต ้โมเสสด ้วย และดังเมือ ่ ซาโลมอน ปรารถนาให ้สถานทีน ่ ัน ้ ได ้รับการชาํ ระให ้บริสท ุ ธิอ ์ ย่าง สมเกียรติ 9 มีประกาศด ้วยว่า พระองค์ทรงมีปัญญาถวายเครือ ่ งบูชา อุทศ ิ และงานสร ้างพระวิหารให ้เสร็จ 10 ขณะโมเสสอธิษฐานต่อพระเยโฮวาห์ ไฟลงมาจาก ั วบูชา ซาโลมอนก็อธิษฐาน สวรรค์เผาผลาญเครือ ่ งสต เหมือนกัน และไฟลงมาจากสวรรค์เผาผลาญเครือ ่ งเผา บูชา 11 โมเสสกล่าวว่า "เพราะว่าเครือ ่ งบูชาไถ่บาปนัน ้ มิให ้ ี " รับประทานจึงถูกเผาเสย 12 ซาโลมอนทรงรักษาแปดวันนัน ้ ไว ้ 13 เรือ ่ งเดียวกันนีก ้ ็มรี ายงานไว ้ในข ้อเขียนและคําอธิบาย ของเนเมียสด ้วย และวิธท ี พ ี่ ระองค์ทรงก่อตัง้ ห ้องสมุดได ้ รวบรวมกิจการของกษั ตริย ์ ผู ้เผยพระวจนะ และของดาวิด ์ ของกษั ตริยเ์ กีย ั ดิส ิ ธิ์ และสาสน ่ วกับของประทานอันศก ์ ท มารวมกัน 14 ในทํานองเดียวกัน ยูดาสก็รวบรวมบรรดาสงิ่ ของทีส ่ ญ ู หายไปเพราะสงครามทีเ่ รามีอยูม ่ ารวมกัน และยังคงอยูก ่ บ ั เรา 15 ดังนัน ้ หากท่านต ้องการมัน จงสง่ คนไปเอามาให ้ท่าน 16 ขณะทีเ่ รากําลังจะฉลองการชาํ ระให ้บริสท ุ ธิน ์ ัน ้ เราได ้ เขียนถึงท่านแล ้ว และถ ้าท่านรักษาวันเวลาเดิมไว ้ ทา่ นก็ จะทําได ้ดี 17 เรายังหวังอีกว่าพระเจ ้าผู ้ทรงปลดปล่อยประชากรของ พระองค์ทงั ้ หมด และประทานมรดก อาณาจักร ฐานะ ปุโรหิต และสถานบริสท ุ ธิแ ์ ก่พวกเขาทัง้ หมด ั ญาไว ้ในธรรมบัญญัต ิ ในไม่ชา้ 18 ตามทีพ ่ ระองค์ทรงสญ พระองค์จะทรงเมตตาเรา และรวบรวมเราจากทุกแผ่นดิน ใต ้ฟ้ ามาสูว่ ส ิ ท ุ ธิสถาน เพราะพระองค์ทรงชว่ ยเราให ้พ ้น จากความทุกข์ลําบากใหญ่หลวง และทรงชาํ ระสถานทีน ่ ัน ้ ให ้บริสท ุ ธิ์ 19 บัดนีเ้ กีย ่ วกับยูดาส มัคคาบีส และพีน ่ ้องของเขา และ การชาํ ระพระวิหารใหญ่ และการอุทศ ิ แท่นบูชา 20 และการทําสงครามกับอันทิโอคัส เอปี ฟาเนส และยูพา เตอร์บต ุ รชายของเขา ั แจ ้งซงึ่ มาจากสวรรค์ถงึ ผู ้ที่ 21 และหมายสําคัญอันชด ประพฤติตวั เป็ นลูกผู ้ชายเพือ ่ ยกย่องนับถือศาสนายิว มี เพียงคนไม่กค ี่ นเท่านัน ้ ทีช ่ นะทัว่ ทัง้ ประเทศ และไล่ลา่ ฝูง คนป่ าเถือ ่ น 22 และทรงยึดพระวิหารซงึ่ เลือ ่ งลือไปทัว่ โลกกลับคืนมา อีก และทรงปล่อยเมืองให ้เป็ นอิสระ และรักษากฎเกณฑ์ท ี่ ื่ มลง องค์พระผู ้เป็ นเจ ้าทรงพระกรุณาต่อพวกเขา กําลังเสอ ด ้วยพระกรุณาทุกประการ
ั แห่งไซรีนประกาศ 23 ผมบอกว่าเรือ ่ งทัง้ หมดนีต ้ ามทีเ่ จสน ื ไว ้ในหนังสอห ้าเล่ม เราจะทดสอบความย่อในเล่มเดียว 24 เมือ ่ พิจารณาถึงจํานวนอนันต์ และความยากลําบากที่ พวกเขาพบว่าปรารถนาจะพิจารณาการเล่าเรือ ่ งในเรือ ่ ง ต่างๆ ทีห ่ ลากหลาย 25 เราระวังให ้ดีวา่ คนอ่านจะมีความสุข และคนอยากจําจะ ได ้สบายใจ และคนทัง้ ปวงทีม ่ ันมาอยูใ่ นมือจะได ้กําไร ํ 26 เหตุฉะนัน ้ สาหรับพวกเราทีร่ ับภาระหนักอันแสน เจ็บปวดนีจ ้ งึ ไม่ใชเ่ รือ ่ งง่าย แต่เป็ นเรือ ่ งของเหงือ ่ และการ เฝ้ าดู 27 แม ้ว่าผู ้ทีเ่ ตรียมงานเลีย ้ งและแสวงหาประโยชน์ของ ผู ้อืน ่ นัน ้ ไม่ใชเ่ รือ ่ งง่ายเลย แต่เพือ ่ ความพอใจของคนเป็ น อันมาก เราจึงยินดีรับความเจ็บปวดอันใหญ่หลวงนี้ 28 ปล่อยให ้ผู ้เขียนจัดการทุกอย่างอย่างถูกต ้องแม่นยํา และพยายามปฏิบัตต ิ ามกฎเกณฑ์ของการย่อ 29 เพราะว่าในฐานะนายผู ้สร ้างบ ้านใหม่จะต ้องดูแลอาคาร ี ละทาสน ี ัน ทัง้ หมด แต่ผู ้ทีล ่ งมือทาสแ ้ จะต ้องเสาะหาของ ทีเ่ หมาะสมมาตกแต่ง ข ้าพเจ ้าก็คด ิ ว่าสงิ่ นัน ้ อยูก ่ บ ั เรา เหมือนกัน 30 การยืนหยัดเหนือทุกประเด็น และพิจารณาเรือ ่ งใหญ่ๆ และอยากรู ้อยากเห็นในรายละเอียด เป็ นของผู ้เขียนคน แรก: ้ ั ้ และหลีกหนีงานหนักนัน 31 แต่การใชความส น ้ จะต ้อง ั ้ ลง มอบให ้กับผู ้ทีย ่ อ ่ ให ้สน 32 ต่อไปนีเ้ ราจะเริม ่ เรือ ่ งกัน โดยเพิม ่ เฉพาะสงิ่ ทีก ่ ล่าวไว ้ แล ้วเท่านัน ้ ว่าการกล่าวอารัมภบทยาวๆ เป็ นเรือ ่ งโง่เขลา ั ้ ด ้วยตัวมันเอง และดําเนินเรือ ่ งสน บทที่ 3 ั อยูอ ั ติ และกฎต่างๆ 1 บัดนีเ้ มือ ่ นครบริสท ุ ธิม ์ ผ ี ู ้อาศย ่ ย่างสน ก็ได ้รับการดูแลอย่างดี เพราะความนับถือพระเจ ้าของมหา ปุโรหิตโอเนียส และความเกลียดชงั ความชวั่ ร ้ายของเขา ๒ เหตุการณ์ได ้บังเกิดขึน ้ คือแม ้แต่กษั ตริยเ์ องก็ยงั ให ้ เกียรติสถานที,่ และขยายพระวิหารด ้วยของประทานทีด ่ ี ทีส ่ ด ุ ของพวกเขา; ี หารายได ้ของเขาเองต ้อง 3 ถึงขนาดทีเ่ ซลิวคัสแห่งเอเชย ั วบูชา แบกรับค่าใชจ่้ ายทัง้ หมดทีเ่ ป็ นค่าถวายเครือ ่ งสต ี ่ ึ 4 แต่ซโมนคนหนึง่ จากเผ่าเบนยามินซงได ้รับแต่งตัง้ ให ้ เป็ นผู ้ว่าการพระวิหาร ได ้ทะเลาะกับมหาปุโรหิตเรือ ่ งความ วุน ่ วายในเมือง 5 และเมือ ่ เขาไม่สามารถเอาชนะโอเนียสได ้ เขาจึงสง่ เขา ี ส ไปให ้อปอลโลเนียสบุตรชายของทราซอ ั ซงึ่ ขณะนัน ้ เป็ น ผู ้ว่าการเมืองซโี ลซเี รียและฟี นซ ิ 6 และทูลพระองค์วา่ คลังในกรุงเยรูซาเล็มเต็มไปด ้วยเงิน มากมายจนนับไม่ถ ้วน ทรัพย์สมบัตอ ิ น ั มากมายของพวก ั วบูชาก็มม เขาซงึ่ ไม่เกีย ่ วข ้องกับเครือ ่ งสต ี ากมายนับไม่ ถ ้วน และสามารถนํ าทัง้ หมดเข ้าในพระราชสมบัตข ิ อง กษั ตริยไ์ ด ้ มอ ื . 7 เมือ ่ อปอลโลเนียสเข ้าเฝ้ าพระราชาและทรงแสดงเงินที่ ทรงบอกแก่พระองค์ กษั ตริยท ์ รงเลือกเฮลิโอโดรัส เหรัญญิกของพระองค์ และสง่ พระบัญชาให ้นํ าเงินทีก ่ ล่าว มานัน ้ มาให ้เขา ี องการเยีย 8 เฮลิโอโดรัสจึงออกเดินทางทันที ภายใต ้สข ่ ม ชมเมือง Celosyria และ Phenice แต่เพือ ่ บรรลุจด ุ ประสงค์ ของกษั ตริยอ ์ ย่างแท ้จริง
9 เมือ ่ ท่านมาถึงกรุงเยรูซาเล็ม และได ้รับการต ้อนรับอย่าง สุภาพจากมหาปุโรหิตแห่งเมืองนัน ้ แล ้ว ท่านก็เล่าให ้ฟั งว่า ได ้รับทราบเรือ ่ งเงินนัน ้ อย่างไร และถามว่าท่านมาทีน ่ ี่ ่ นีจ ทําไม และถามว่าเรือ ่ งเหล่านีเ้ ป็ นเชน ้ ริงหรือ 10 มหาปุโรหิตจึงบอกเขาว่ามีเงินจํานวนนีส ้ ะสมไว ้เพือ ่ บรรเทาความเดือดร ้อนของหญิงม่ายและลูกกําพร ้าพ่อ 11 และบางสว่ นเป็ นของฮรี ค ์ านัส บุตรชายของโทเบียส ผู ้ ่ มีเกียรติมาก ไม่ใชอย่างทีซ ่ โี มนผู ้ชวั่ ร ้ายได ้แจ ้งความเท็จ รวมเป็ นเงินสรี่ ้อยตะลันต์ และทองคําสองร ้อยทองคํา ่ นัน 12 และเป็ นไปไม่ได ้เลยทีค ่ วามผิดเชน ้ จะเกิดขึน ้ กับ ั ิ พวกเขา ทีไ่ ด ้กระทําต่อความศกดิส ์ ทธิข ์ องสถานทีน ่ ัน ้ ั ดิส ิ ธิอ และต่อความยิง่ ใหญ่และศก ์ ท ์ น ั ละเมิดไม่ได ้ของพระ วิหาร ซงึ่ ได ้รับเกียรติไปทัว่ โลก 13 แต่เฮลิโอโดรัสเนือ ่ งด ้วยพระบัญชาของกษั ตริยท ์ ี่ ประทานแก่เขา จึงกล่าวว่า "ไม่วา่ ในกรณีใดจะต ้องนํ ามัน เข ้าไปในคลังของกษั ตริย"์ 14 ดังนัน ้ ในวันทีพ ่ ระองค์ทรงกําหนดไว ้ พระองค์จงึ ทรง เข ้ามาจัดการเรือ ่ งนี้ เหตุฉะนัน ้ ทัว่ เมืองก็ไม่มค ี วามทุกข์ ทรมานเล็กๆ น ้อยๆ เลย 15 แต่บรรดาปุโรหิตได ้กราบลงหน ้าแท่นบูชาโดยสวมชุด ปุโรหิตของตน ร ้องทูลต่อพระองค์ผู ้ทรงตัง้ กฎเกีย ่ วกับสงิ่ ทีถ ่ วายแก่พระองค์ทรงรักษาไว ้ ให ้เก็บรักษาไว ้อย่าง ปลอดภัย เนือ ่ งด ้วยผู ้ทีไ่ ด ้มอบไว ้ให ้เก็บรักษาไว ้ 16 ถ ้าผู ้ใดมองหน ้ามหาปุโรหิต ก็คงทําให ้ใจของเขาบอบ ี น ้าและสผ ี วิ ทีเ่ ปลีย ชาํ้ เพราะสห ่ นไปนัน ้ บ่งบอกถึงความ ปวดร ้าวในใจของเขา 17 เพราะว่าชายคนนัน ้ มีความกลัวและความสยดสยองต่อ ร่างกายมากจนปรากฏแก่ผู ้ทีม ่ องดูเขาว่าบัดนีเ้ ขามีความ โศกเศร ้าอยูใ่ นใจเพียงใด 18 บ ้างก็วงิ่ หนีออกจากบ ้านไปร่วมอธิษฐานทัว่ ไป เพราะ สถานทีน ่ ัน ้ เหมือนถูกดูหมิน ่ 19 ผู ้หญิงทีน ่ ุ่งห่มผ ้ากระสอบอยูใ่ ต ้อกมีผู ้หญิงมากมาย ตามถนนต่างๆ และหญิงพรหมจารีทถ ี่ ก ู ขังไว ้ก็วงิ่ หนีไป บางคนไปทีป ่ ระตูเมือง บางคนไปทีผ ่ นัง และคนอืน ่ ๆ มอง ออกไปนอกหน ้าต่าง 20 แล ้วทุกคนก็ชม ู อ ื ขึน ้ ฟ้ าสวรรค์อธิษฐาน 21 คงจะสงสารชายคนหนึง่ ทีเ่ ห็นการล่มสลายของฝูงชน ทุกประเภท และเกรงว่ามหาปุโรหิตจะตกอยูใ่ นความ ่ นี้ เจ็บปวดแสนสาหัสเชน 22 จากนัน ้ พวกเขาทูลวิงวอนพระเจ ้าผู ้ทรงฤทธานุภาพให ้ รักษาสงิ่ ทีท ่ ําไว ้อย่างปลอดภัยและแน่นอนสําหรับผู ้ทีท ่ ํา สงิ่ เหล่านัน ้ 23 อย่างไรก็ตาม เฮลิโอโดรัสได ้กระทําตามทีก ่ ําหนดไว ้ 24 ขณะทีเ่ ขาอยูท ่ น ี่ ั่นพร ้อมทัง้ เฝ้ าดูแลเรือ ่ งคลังนัน ้ พระ เจ ้าแห่งวิญญาณและเจ ้าแห่งอํานาจทัง้ ปวงได ้ปรากฏตัว ครัง้ ใหญ่ ทุกคนทีค ่ ด ิ ว่าจะเข ้ามาด ้วยก็ประหลาดใจในฤทธิ์ เดชของพระเจ ้า และหมดสติไปและหวาดกลัวยิง่ นัก 25 เพราะว่ามีม ้าตัวหนึง่ ปรากฏแก่พวกเขาโดยมีผู ้ขีท ่ น ี่ ่า กลัวอยูบ ่ นตัวเขา และประดับด ้วยผ ้าคลุมอันสวยงามมาก และเขาก็วงิ่ อย่างดุเดือดและโจมตีเฮลิโอโดรัสด ้วยเท ้า หน ้าของเขา และดูเหมือนว่าผู ้ทีข ่ ม ี่ ้านัน ้ จะมีเครือ ่ ง บังเหียนครบชุด ทอง. 26 ยิง่ กว่านัน ้ มีชายหนุ่มอีกสองคนมาปรากฏต่อพระพักตร์ พระองค์ มีพละกําลังโดดเด่น มีความงดงามเป็ นเลิศ และ แต่งกายสุภาพเรียบร ้อย ยืนอยูข ่ ้างพระองค์ทงั ้ สองข ้าง และเฆีย ่ นตีพระองค์อยูเ่ นืองๆ และให ้เฆีย ่ นเป็ นอันมากแก่ พระองค์
27 ทันใดนัน ้ เฮลิโอโดรัสก็ล ้มลงถึงพืน ้ มีความมืดมิด ล ้อมรอบอยู่ แต่คนทีอ ่ ยูก ่ บ ั เขากลับจับเขาขึน ้ ไปทิง้ ในแคร่ 28 พระองค์ผู ้เสด็จมาพร ้อมรถไฟขบวนใหญ่ในเวลาไม่ นานนี้ และทรงระวังเต็มทีเ่ ข ้าไปในคลังนัน ้ พวกเขาก็ออก ่ เดินทางโดยไม่สามารถชวยตนเองด ้วยอาวุธของพระองค์ ั แจ ้งถึงฤทธานุภาพของ ได ้ และพวกเขาก็ยอมรับอย่างชด พระเจ ้า 29 เพราะว่าเขาถูกเหวีย ่ งลงโดยพระหัตถ์ของพระเจ ้า และ นอนพูดไม่ออกโดยไม่มค ี วามหวังในชวี ต ิ เลย 30 แต่พวกเขาสรรเสริญพระเจ ้า ผู ้ทรงให ้เกียรติแก่สถานที่ ของพระองค์อย่างอัศจรรย์ สําหรับพระวิหาร ก่อนหน ้านี้ เล็กน ้อยเต็มไปด ้วยความหวาดกลัวและความทุกข์ยาก เมือ ่ องค์พระผู ้เป็ นเจ ้าผู ้ทรงมหิทธิฤทธิเ์ สด็จมาปรากฏก็ ทรงเปี่ ยมด ้วยความยินดีและยินดี 31 จากนัน ้ เพือ ่ นบางคนของเฮลิโอโดรัสก็อธิษฐานต่อโอ เนียสทันทีวา่ เขาจะวิงวอนต่อผู ้สูงสุดให ้มอบชวี ต ิ ของเขา ผู ้ทีน ่ อนพร ้อมทีจ ่ ะสละผี 32 มหาปุโรหิตเกรงว่ากษั ตริยจ ์ ะเข ้าใจผิดว่าชาวยิวได ้ กระทําการทรยศต่อเฮลิโอโดรัสจึงได ้ถวายเครือ ่ งบูชาเพือ ่ สุขภาพของชายคนนัน ้ 33 ขณะทีม ่ หาปุโรหิตกําลังทําการลบบาป ชายหนุ่มในชุด เดียวกันก็ปรากฏตัวขึน ้ และยืนอยูข ่ ้างๆ เฮลิโอโดรัส กล่าว ว่า "ขอขอบพระคุณมหาปุโรหิตโอเนียสเป็ นอย่างสูง เพราะเห็นแก่พระองค์ทอ ี่ งค์พระผู ้เป็ นเจ ้าทรงประทานชวี ต ิ แก่ทา่ น" 34 เมือ ่ เห็นว่าท่านถูกโบยลงมาจากสวรรค์แล ้ว จงประกาศ แก่คนทัง้ ปวงถึงฤทธานุภาพของพระเจ ้า และเมือ ่ พวกเขา กล่าวถ ้อยคําเหล่านีแ ้ ล ้ว พวกเขาก็ไม่ปรากฏอีกเลย 35 ดังนัน ้ เฮลิโอโดรัส, หลังจากทีเ่ ขาถวายเครือ ่ งบูชาแด่ พระเจ ้าแล ้ว, และให ้คําปฏิญาณอันยิง่ ใหญ่แก่ผู ้ทีช ่ ว่ ยชวี ต ิ เขาไว ้, และทักทายโอเนียส, ก็กลับมาพร ้อมกับกองทัพ ของเขาต่อกษั ตริย.์ 36 แล ้วพระองค์ทรงเป็ นพยานแก่คนทัง้ ปวงถึงพระราชกิจ ของพระเจ ้าผู ้ยิง่ ใหญ่ซงึ่ พระองค์ได ้เห็นกับตา 37 และเมือ ่ กษั ตริยเ์ ฮลิโอโดรัสซงึ่ เป็ นคนเหมาะสมทีจ ่ ะถูก สง่ ไปยังกรุงเยรูซาเล็มอีกครัง้ หนึง่ พระองค์ตรัสว่า ั รูหรือคนทรยศ จงสง่ เขาไปทีน 38 ถ ้าท่านมีศต ่ ั่น ถ ้าเขา ั เลย มี รอดตายไป ถ ้าเขาหนีรอดไปทีน ่ ั่นก็ไม่ต ้องสงสย พลังอํานาจพิเศษของพระเจ ้า 39 เพราะว่าผู ้ทีอ ่ ยูใ่ นสวรรค์ก็จับตาดูสถานทีน ่ ัน ้ และ ปกป้ องสถานทีน ่ ัน ้ และพระองค์ทรงทุบตีและทําลาย บรรดาผู ้ทีม ่ าทําร ้ายมัน 40 เรือ ่ งทีเ่ กีย ่ วข ้องกับเฮลิโอโดรัสและการเก็บรักษาคลังก็ ่ นี้ ตกเป็ นเชน บทที่ 4 1 บัดนีซ ้ โี มนคนนีซ ้ งึ่ เราพูดถึงแล ้วเป็ นผู ้ทรยศต่อเงินและ ประเทศของเขาใสร่ ้ายโอเนียสราวกับว่าเขาทําให ้เฮลิโอ โดรัสหวาดกลัวและเป็ นผู ้กระทําความชวั่ ร ้ายเหล่านี้ 2 ดังนัน ้ เขาจึงกล ้าทีจ ่ ะเรียกเขาว่าคนทรยศ สมควรได ้รับ ผลประโยชน์จากเมืองนี้ และยอมให ้ชนชาติของเขาเอง และใจร ้อนมากต่อธรรมบัญญัต ิ 3 แต่เมือ ่ ความเกลียดชงั ของพวกเขาแพร่ขยายออกไปจน ทําให ้คนกลุม ่ หนึง่ ของซโี มนได ้ลงมือฆ่าคน
4 Onias มองเห็นอันตรายของความขัดแย ้งนีแ ้ ละ Apollonius ในฐานะผู ้ว่าการ Celosyria และ Phenice ก็ โกรธจัดและเพิม ่ ความอาฆาตพยาบาทของ Simon 5 พระองค์เข ้าเฝ้ ากษั ตริยม ์ ใิ ชเ่ พือ ่ จะกล่าวหาเพือ ่ นร่วม ่ ่ ชาติ แต่ทรงแสวงหาประโยชน์สวนรวมทัง้ สวนรวมและ สว่ นรวม 6 เพราะเขาเห็นว่าเป็ นไปไม่ได ้ทีร่ ัฐจะนิง่ เงียบอยู่ และซ ี โมนก็ละทิง้ ความโง่เขลาของเขา เว ้นแต่กษั ตริยจ ์ ะทรง พิจารณาดู ิ้ พระชนม์ เมือ 7 แต่หลังจากเสลูคส ั สน ่ อันทิโอคัสทีเ่ รียกว่า ั เอปี ฟาเนสเข ้ายึดอาณาจักร ยาสนน ้องชายของโอเนียสก็ ทํางานเล่หเ์ หลีย ่ มเพือ ่ เป็ นมหาปุโรหิต ั ญาต่อกษั ตริยด ิ ตะ 8 ถวายคํามั่นสญ ์ ้วยเงินสามร ้อยหกสบ ิ ลันต์ และรายได ้อีกแปดสบตะลันต์ ั ญาว่าจะจัดสรรเพิม 9 นอกจากนี้ พระองค์ยงั ทรงสญ ่ อีก ิ หากทรงมีใบอนุญาตให ้ตัง้ สถานทีอ หนึง่ ร ้อยห ้าสบ ่ อก กําลังกาย และอบรมเยาวชนตามแบบของคนนอกศาสนา ื่ ของพวกอันติโอ และให ้เขียนถึงกรุงเยรูซาเล็มโดย ชอ ี น เชย 10 ซงึ่ เมือ ่ กษั ตริยท ์ รงอนุญาต และพระองค์ทรงได ้รับการ ปกครองแล ้ว พระองค์ก็ทรงนํ าชนชาติของพระองค์เอง เป็ นแบบกรีก ิ ธิพเิ ศษอันสูงสง่ ทีไ่ ด ้รับความโปรดปรานเป็ น 11 และสท พิเศษแก่ชาวยิวโดยทางยอห์นบิดาของยูโปเลมัส ผู ้ซงึ่ ไป เป็ นทูตประจํากรุงโรมด ้วยไมตรีจต ิ และความชว่ ยเหลือ เขาก็รับไป และทรงทําลายรัฐบาลซงึ่ ปฏิบัตต ิ ามธรรม บัญญัตล ิ ง และทรงตัง้ ธรรมเนียมใหม่ขน ึ้ ซงึ่ ขัดกับธรรม บัญญัต ิ 12 ด ้วยพระทัยยินดีทพ ี่ ระองค์ทรงสร ้างสถานทีอ ่ อกกําลัง กายไว ้ใต ้หอคอย และทรงนํ าคนหนุ่มทีเ่ ป็ นหัวหน ้ามาอยู่ ใต ้บังคับของพระองค์ และให ้สวมหมวก ั่ กรีก และ 13 บัดนี้ นีแ ่ หละคือความนิยมสูงสุดของแฟชน ั ความ มารยาททีเ่ ป็ นคนนอกรีตเพิม ่ มากขึน ้ โดยอาศย ั ผู ้เป็ นคนเลวทราม และไม่ม ี หยาบคายอย่างยิง่ ของยาสน มหาปุโรหิต 14 ว่าพวกปุโรหิตไม่มค ี วามกล ้าทีจ ่ ะปรนนิบัตท ิ แ ี่ ท่นบูชา อีกต่อไป แต่กลับดูหมิน ่ พระวิหารและละเลยเครือ ่ งบูชา จึง รีบไปร่วมรับเงินทีผ ่ ด ิ กฎหมายในสถานทีอ ่ อกกําลังกาย หลังจากทีเ่ กม Discus เริม ่ ขึน ้ 15 ไม่ได ้ถูกกําหนดโดยเกียรติของบรรพบุรษ ุ แต่ชอบ เกียรติของชาวกรีกมากทีส ่ ด ุ 16 เนือ ่ งด ้วยเหตุภัยพิบัตริ ้ายแรงจึงเกิดขึน ้ แก่พวกเขา ั รูและผู ้แก ้แค ้น ซงึ่ พวก เพราะพวกเขามีพวกเขาให ้เป็ นศต เขาปฏิบัตต ิ ามธรรมเนียมของพวกเขาอย่างเอาจริงเอาจัง และกับผู ้ทีพ ่ วกเขาปรารถนาจะเป็ นเหมือนในทุกสงิ่ 17 เพราะว่าการกระทําชวั่ ทีข ่ ด ั กับกฎหมายของพระเจ ้า ไม่ใชเ่ รือ ่ งเล็กน ้อย แต่คราวหน ้าจะประกาศสงิ่ เหล่านี้ ้ กปี ความเชอ ื่ จัดขึน 18 บัดนีเ้ มือ ่ เกมทีใ่ ชทุ ้ ทีเ่ มืองไทรัสซงึ่ มี กษั ตริยป ์ ระทับอยู่ ั ผู ้ไร ้มารยาทผู ้นีส 19 ยาสน ้ ง่ ทูตพิเศษจากกรุงเยรูซาเล็ม ซงึ่ เป็ นชาวอันติโอเกียนไปนํ าเงินสามร ้อยเดรชไปถวาย เครือ ่ งบูชาของเฮอร์ควิ ลีส ซงึ่ แม ้แต่ผู ้ถือก็เห็นว่าไม่ เหมาะสมทีจ ่ ะถวายเครือ ่ งบูชานัน ้ เพราะไม่สะดวก แต่จะ ให ้ สงวนไว ้สําหรับค่าใชจ่้ ายอืน ่ ๆ 20 เงินจํานวนนีส ้ ําหรับผู ้สง่ จึงได ้รับการแต่งตัง้ ให ้เป็ น เครือ ่ งบูชาของเฮอร์ควิ ลิส แต่เพราะคนหามจึงเอามาใช ้ ทําเรือ
21 บัดนีเ้ มือ ่ อปอลโลเนียส บุตรชายของเมเนสธีอส ั ถูก ่ สงไปอียป ิ ต์เพือ ่ ประกอบพิธรี าชาภิเษกของกษั ตริยป ์ โตเล เมอัส ฟิ โลเมโทร อันทิโอคัส เข ้าใจว่าเขาจะไม่ กระทบกระเทือนต่อกิจการของเขา เพือ ่ ความปลอดภัย ของเขาเอง ครัน ้ แล ้วเขาก็มาถึงเมืองยัฟฟา และจากทีน ่ ั่น ไปยังกรุงเยรูซาเล็ม : : ั และ 22 ทีซ ่ งึ่ เขาได ้รับการต ้อนรับอย่างสมเกียรติจากยาสน ี ง จากเมืองนัน ้ และถูกนํ าเข ้ามาพร ้อมคบเพลิงและด ้วยเสย โห่ร ้องดังก ้อง ภายหลังจึงเสด็จพร ้อมกับไพร่พลของเขา ไปยังเมืองฟี ไนซ ์ ั ก็สง่ เมเนลอสน ้องชายของซโี มนดังที่ 23 สามปี ตอ ่ มาเจสน กล่าวไปแล ้วไปนํ าเงินถวายกษั ตริยแ ์ ละพิจารณาเรือ ่ งที่ จําเป็ นบางประการ 24 แต่เมือ ่ ท่านถูกนํ าตัวเข ้าเฝ้ ากษั ตริย ์ เมือ ่ ท่านได ้ยกย่อง พระองค์ด ้วยฤทธิอ ์ น ั รุง่ โรจน์แล ้ว ท่านก็ได ้รับตําแหน่ง ปุโรหิตเป็ นของตนเอง โดยถวายเงินสามร ้อยตะลันต์ ั มากกว่ายาสน 25 พระองค์จงึ เสด็จมาตามพระราชโองการของกษั ตริย ์ มิได ้นํ าสงิ่ ใดมาซงึ่ สมควรแก่ตําแหน่งมหาปุโรหิต มีแต่ ความเกรีย ้ วกราดอย่างผู ้เผด็จการอันโหดร ้าย และความ ั ว์ดรุ ้าย เกรีย ้ วกราดของสต ั ซงึ่ บ่อนทําลายน ้องชายของตนและถูกคนอืน 26 แล ้วยาสน ่ ทําลายก็จําต ้องหนีไปยังดินแดนของชาวอัมโมน 27 ดังนัน ้ เมเนลอสจึงได ้รับราชรัฐ แต่สําหรับเงินทีเ่ ขา ั ญาไว ้กับกษั ตริยน สญ ์ ัน ้ เขาไม่รับสงั่ อะไรทัง้ นัน ้ แม ้ว่าโส สตราติสผู ้ครองปราสาทจะเรียกร ้องก็ตาม 28 เพราะว่าเขาได ้รวบรวมธรรมเนียมไว ้แล ้ว ดังนัน ้ ทัง้ สอง จึงถูกเรียกเข ้าเฝ้ ากษั ตริย ์ ี าคัสน ้องชายของตนในตําแหน่ง 29 เมเนลอสได ้ละทิง้ ลีซม ปุโรหิตแทน และโสสตราตัสก็ออกจากลังซงึ่ เป็ นผู ้ว่าการ แคว ้นไซเปรียน ั และ 30 ขณะทีก ่ ําลังทําสงิ่ เหล่านัน ้ อยูน ่ ัน ้ ชาวเมืองทาร์ซส มัลโลสได ้ก่อการกบฏขึน ้ เพราะพวกเขาถูกมอบให ้แก่นาง สนมของกษั ตริยท ์ เี่ รียกว่าอันทิโอคัส 31 แล ้วพระราชาก็ทรงรีบเร่งจัดการเรือ ่ งต่างๆ ทิง้ ให ้อัน โดรนิคส ั ผู ้มีอํานาจเป็ นรอง 32 ฝ่ ายเมเนลอสคิดว่าได ้เวลาอันสะดวกจึงได ้ขโมย ภาชนะทองคําบางสว่ นจากพระวิหาร และมอบบางสว่ น ให ้กับแอนโดรนิคส ั และบางสว่ นเขาก็ขายให ้กับเมืองไท รัสและเมืองต่างๆ โดยรอบ 33 ซงึ่ เมือ ่ โอเนียสรู ้ความจริงแล ้ว เขาก็วา่ กล่าวเขา และ ปลีกตัวไปอยูใ่ นสถานบริสท ุ ธิท ์ ด ี่ าฟเน ซงึ่ อยูข ่ ้างๆ อันติ โอเคีย 34 เมเนลอสจึงแยกตัวอันโดรนิคส ั ออกจากกันจึงอธิษฐาน ั จูงให ้ทําเชน ่ นัน ขอให ้โอเนียสอยูใ่ นมือของเขา ผู ้ทีถ ่ ก ู ชก ้ และมาถึงโอเนียสด ้วยการหลอกลวงได ้มอบมือขวาของ ั แต่เขาก็ยงั เขาด ้วยคําสาบาน และถึงแม ้ว่าเขาสงสย ั ชวนให ้เขาออกมาจากสถานบริสท ชก ุ ธิ์ ซงึ่ เขาเงียบไป ทันทีโดยไม่สนใจความยุตธิ รรม 35 เพราะว่าซงึ่ ไม่เพียงทําให ้พวกยิวเท่านัน ้ แต่ยงั เป็ นเหตุ ให ้ชนชาติอน ื่ ๆ อีกหลายชาติได ้รับความขุน ่ เคืองอย่างมาก ี ใจอย่างยิง่ ทีฆ และเสย ่ า่ ชายผู ้นัน ้ อย่างไม่ยต ุ ธิ รรม ี เี ซย ี 36 และเมือ ่ กษั ตริยเ์ สด็จกลับมาจากทีต ่ า่ งๆ แถวซล แล ้ว พวกยิวทีอ ่ ยูใ่ นเมืองและชาวกรีกบางคนทีเ่ กลียดชงั เรือ ่ งนีก ้ ็บน ่ ว่าเพราะโอเนียสถูกฆ่าโดยไม่มเี หตุ
ึ เสย ี ใจอย่างยิง่ และรู ้สก ึ 37 เหตุฉะนัน ้ อันทิโอคัสจึงรู ้สก สงสารและร ้องไห ้เพราะความประพฤติทส ี่ งบเสงีย ่ มและ เจียมเนือ ้ เจียมตัวของผู ้ทีต ่ ายแล ้ว ื้ สม ี ว่ งของเขาไปจากแอน 38 เมือ ่ โกรธแล ้วเขาก็เอาเสอ ้ ื โดรนิคส ั และฉีกเสอผ ้าของเขาออก และนํ าเขาไปทัว่ เมืองไปยังสถานทีน ่ ัน ้ ซงึ่ เขาได ้กระทําการไม่เคารพต่อโอ เนียส เขาได ้สงั หารฆาตกรต ้องสาปทีน ่ ั่น ดังนัน ้ องค์พระผู ้ เป็ นเจ ้าทรงตอบแทนการลงโทษเขาตามทีเ่ ขาสมควร ได ้รับ ิ าคัสได ้กระทําการศก ั ดิส ิ ธิห 39 ครัน ้ ลีสม ์ ท ์ ลายอย่างใน เมืองโดยได ้รับความยินยอมจากเมเนเลอัส และผลของ ิ าคัส การนัน ้ ก็แพร่ออกไป ฝูงชนก็รวมตัวกันต่อต ้านลีสม และภาชนะทองคําหลายใบก็ถก ู ขนออกไปแล ้ว ี าคัสจึงติดอาวุธ 40 เมือ ่ คนทัว่ ไปลุกขึน ้ โกรธจัด ลีซม ประมาณสามพันคน และเริม ่ ก่อความรุนแรงก่อน มีดาวออ เรนัสคนหนึง่ เป็ นผู ้นํ า ชายผู ้ล่วงลับไปนานหลายปี และมี ความโง่เขลาไม่น ้อย ิ าคัส บ ้างก็คว ้าก ้อน 41 พวกเขาเห็นความพยายามของลีสม หินได ้ บ ้างกระบอง บ ้างก็หยิบผงคลีจํานวนหนึง่ ซงึ่ อยูถ ่ ัด ิ าคัสและทีต มาก็โยนพวกเขาทัง้ หมดรวมกันบนลีสม ่ งั ้ อยู่ บนพวกเขา 42 พวกนัน ้ ทําให ้บาดเจ็บเป็ นอันมาก บ ้างก็ฟาดพืน ้ บ ้างก็ ี ข ้างคลัง หนีหนีหมด แต่ฝ่ายโจรคริสตจักรนัน ้ เขาฆ่าเสย 43 เหตุฉะนัน ้ จึงมีการกล่าวโทษเมเนเลอัสในเรือ ่ งนี้ 44 เมือ ่ พระราชาเสด็จมาถึงเมืองไทรัส มีชายสามคนที่ วุฒส ิ ภาสง่ มาให ้เข ้าว่าความต่อพระพักตร์พระองค์ ิ ว่ามีความผิดแล ้ว ได ้ 45 แต่เมเนลอสซงึ่ บัดนีถ ้ ก ู ตัดสน ั ญากับปโตเลมีบต สญ ุ รชายโดริเมเนสว่าจะมอบเงิน มากมายให ้เขา ถ ้าเขาจะปลอบกษั ตริยต ์ อ ่ เขา 46 ครัน ้ ปโตเลมีได ้พาพระราชาออกไปทีเ่ ฉลียงแห่งหนึง่ ราวกับจะสูดอากาศ ทําให ้เขาเกิดพระทัยอีกอย่างหนึง่ 47 ถึงขนาดทีเ่ ขาปลดเมเนเลอัสออกจากข ้อกล่าวหานัน ้ ถึงแม ้ว่าเขาจะเป็ นต ้นเหตุของความหายนะทัง้ หมดก็ตาม และคนจนเหล่านัน ้ ทีห ่ ากพวกเขาบอกเรือ ่ งของตนต่อหน ้า ิ ว่าบริสท ชาวไซเธียนแล ้ว ก็ควรจะถูกตัดสน ุ ธิ์ เขาก็ประหาร ชวี ต ิ พวกเขา . 48 ดังนีแ ้ หละบรรดาผู ้ทีต ่ ด ิ ตามเรือ ่ งเมือง และประชาชน ั ดิส ิ ธิ์ ในไม่ชาก็ ้ ได ้รับโทษอันไม่ยต และภาชนะศก ์ ท ุ ธิ รรม 49 เหตุฉะนัน ้ แม ้แต่ชาวเมืองไทรัสก็ยงั เกลียดชงั การกระ ทําอันชวั่ ร ้ายนัน ้ จึงได ้ฝั งเขาไว ้อย่างมีเกียรติ 50 ดังนัน ้ ด ้วยความโลภของผู ้มีอํานาจ เมเนลอสจึงยังคง อยูใ่ นอํานาจ มีความอาฆาตพยาบาทเพิม ่ มากขึน ้ และเป็ น คนทรยศต่อพลเมืองอย่างมาก บทที่ 5 1 ในเวลาเดียวกันอันทิโอคัสก็เตรียมการเดินทางครัง้ ที่ สองไปยังอียป ิ ต์: 2 ต่อมาทัว่ เมืองเห็นพลม ้าสวมชุดทองคําวิง่ ไปในอากาศ สวมชุดทองคํา ถือหอกเหมือนกองทหารตลอดระยะเวลา ี่ บ ิ วัน เกือบสส ิ หน ้าและวิง่ 3 และกองพลทหารม ้าก็เรียงเป็ นแถว เผชญ ั่ โล่ หอกเป็ นอันมาก ชก ั ดาบ การหล่อลูกดอก แข่งกัน สน เครือ ่ งประดับทองคําทีแ ่ วววาว และเครือ ่ งบังเหียนทุกชนิด 4 ดังนัน ้ ทุกคนจึงอธิษฐานขอให ้การประจักษ์ นัน ้ กลับ กลายเป็ นดี
5 เมือ ่ มีขา่ วลืออันเป็ นเท็จออกไปว่าอันทิโอคัสตายแล ้ว เจ ั สนจึงพาคนไปอย่างน ้อยหนึง่ พันคน และจูๆ่ ก็เข ้าโจมตี เมืองนัน ้ และพวกเขาทีอ ่ ยูบ ่ นกําแพงถูกวางกลับ, และ เมืองทีถ ่ ก ู ยึดเป็ นเวลานาน, เมเนลอสก็หนีเข ้าไปใน ปราสาท: ั สงั หารพลเมืองของตนอย่างไร ้ความปราณี ไม่ 6 แต่เจสน คิดว่าการได ้รับวันชาติของเขาจะเป็ นวันทีไ่ ม่มค ี วามสุข ํ ั อย่างทีส ่ ด ุ สาหรับเขา แต่คด ิ ว่าพวกเขาเป็ นศตรูของเขา ิ ไม่ใชเ่ พือ ่ นร่วมชาติทเี่ ขาพิชต 7 อย่างไรก็ตาม เหตุทงั ้ หมดนีเ้ ขาไม่ได ้รับอาณาเขต แต่ ในทีส ่ ด ุ ได ้รับความอับอายเพราะบําเหน็ จจากการทรยศ ของเขา และหนีเข ้าไปในดินแดนของคนอัมโมนอีก 8 ในทีส ่ ด ุ เขาก็กลับมาอย่างไม่มค ี วามสุข โดยถูกกล่าวหา ต่อหน ้าอาเรทัสกษั ตริยแ ์ ห่งชาวอาระเบีย หนีจากเมือง หนึง่ ไปอีกเมืองหนึง่ ไล่ตามคนทัง้ ปวง ถูกเกลียดชงั ใน ั รูตวั ฐานะผู ้ละทิง้ ธรรมบัญญัต ิ และถูกรังเกียจในฐานะศต ฉกาจของ ประเทศและชนชาติของเขาถูกขับออกไปใน อียป ิ ต์ 9 ดังนัน ้ ผู ้ทีข ่ บ ั ไล่คนจํานวนมากออกจากประเทศของตน ก็พน ิ าศในดินแดนแปลกหน ้า และย ้ายไปอยูท ่ เี่ มืองเลซเด โมเนียน และคิดว่าจะหาความชว่ ยเหลือจากญาติของเขา ทีน ่ ั่น 10 ผู ้ทีท ่ งิ้ ศพจํานวนมากทีย ่ งั ไม่ได ้ฝั งก็ไม่มใี ครไว ้ทุกข์ให ้ เขา และไม่มพ ี ธิ ศ ี พใดๆ เลย หรือฝั งศพร่วมกับบรรพบุรษ ุ ของเขา 11 เมือ ่ เหตุการณ์นม ี้ าถึงราชรถของกษั ตริยแ ์ ล ้ว พระองค์ คิดว่าแคว ้นยูเดียก่อกบฏแล ้ว ครัน ้ เสด็จออกจากอียป ิ ต์ ด ้วยพระทัยโกรธเคืองแล ้ว พระองค์จงึ ทรงยึดเมืองนีด ้ ้วย กําลังอาวุธ 12 และสงั่ ทหารของพระองค์วา่ อย่างดเว ้นเหมือนทีเ่ ขาพบ ี และให ้ฆ่าคนทีข ่ น ึ้ ไปบนบ ้านเสย 13 มีการฆ่าคนทัง้ เด็กและผู ้ใหญ่ การฆ่าผู ้ชาย ผู ้หญิง และ เด็ก การฆ่าหญิงพรหมจารีและทารก 14 และถูกทําลายภายในสามวันเต็มแปดหมืน ่ คน ซงึ่ ี่ มืน ้ และขายได ้ไม่น ้อยไปกว่าการ สงั หารสห ่ คนในการสูรบ ถูกสงั หาร ั นิษฐานว่าจะเข ้าไปใน 15 แต่เขาไม่พอใจกับสงิ่ นี้ แต่สน พระวิหารบริสท ุ ธิท ์ ส ี่ ด ุ ของโลก เมเนลอสผู ้ทรยศต่อ กฎหมายและต่อประเทศของเขาเองซงึ่ เป็ นผู ้นํ าทางของ เขา: 16 พระองค์ทรงนํ าภาชนะบริสท ุ ธิด ์ ้วยมือทีโ่ สโครก และ ด ้วยมือทีไ่ ม่สภ ุ าพดึงเอาของทีก ่ ษั ตริยอ ์ งค์อน ื่ ถวายไว ้เพือ ่ เสริมเกียรติและเกียรติภม ู ใิ ห ้กับสถานทีน ่ ัน ้ พระองค์ก็ทรง มอบของเหล่านัน ้ ให ้ 17 แอนติโอคัสมีจต ิ ใจหยิง่ ผยองจนไม่คด ิ ว่าองค์พระผู ้เป็ น ั อยูใ่ น เจ ้าจะทรงพระพิโรธต่อบาปของคนเหล่านัน ้ ทีอ ่ าศย เมืองอยูพ ่ ักหนึง่ ดังนัน ้ พระองค์จงึ ไม่ได ้เพ่งดูสถานทีน ่ ัน ้ 18 เพราะหากก่อนหน ้านีเ้ ขามิได ้ถูกพันธนาการด ้วยบาป มากมาย ทันทีทเี่ ขามาถึง ชายคนนีก ้ ็ถก ู เฆีย ่ นตีทน ั ที และ ั นิษฐานของเขา เชน ่ เดียวกับเฮลิโอโด ถอนตัวจากข ้อสน รัส ซงึ่ กษั ตริยเ์ ซลูคส ั สง่ ไปตรวจดูคลัง 19 อย่างไรก็ตาม พระเจ ้าไม่ได ้ทรงเลือกประชาชนเพราะ เห็นแก่สถานที่ แต่เลือกสถานทีห ่ า่ งไกลเพือ ่ เห็นแก่ ประชาชน 20 เหตุฉะนัน ้ สถานทีซ ่ งึ่ ร่วมทุกข์ยากลําบากกับชนชาตินัน ้ ื่ สารถึงประโยชน์ทอ ก็ตด ิ ต่อสอ ี่ งค์พระผู ้เป็ นเจ ้าทรงสง่ มา และเมือ ่ ได ้ละทิง้ ความพิโรธขององค์ผู ้ทรงมหิทธิฤทธิแ ์ ล ้ว
ี อีก เมือ พระเจ ้าผู ้ยิง่ ใหญ่ก็ทรงละทิง้ เสย ่ คืนดีแล ้วก็ได ้รับ ี การสถาปนาขึน ้ ด ้วยสง่าราศทงั ้ ปวง 21 เมือ ่ อันทิโอคัสขนเงินหนึง่ พันแปดร ้อยตะลันต์ไปจาก พระวิหารแล ้ว เขาก็รบ ี ไปยังเมืองอันติโอเกีย ด ้วยความ เย่อหยิง่ จองหองทีจ ่ ะทําให ้แผ่นดินเดินเรือได ้ และเดิน เทีย ่ วทะเลได ้ นแ ี่ หละคือความจองหองในใจของเขา 22 และพระองค์ทรงทิง้ ผู ้ว่าราชการไว ้คอยก่อความวุน ่ วาย ํ แก่ประชาชาติ คือฟี ลป ิ ทีก ่ รุงเยรูซาเล็ม สาหรับประเทศ ของเขาคือชาวฟรีเจียน และด ้วยมารยาททีป ่ ่ าเถือ ่ นยิง่ กว่า ผู ้ทีต ่ งั ้ เขาไว ้ทีน ่ ั่น ิ มีแอนโดรนิคส 23 และทีก ่ าริซม ั และนอกจากนี้ เมเนลอส ซงึ่ เลวร ้ายยิง่ กว่าคนอืน ่ ๆ ทัง้ หมดได ้ยืน ่ มืออย่างหนักต่อ พลเมือง มีจต ิ ใจทีม ่ งุ่ ร ้ายต่อชาวยิวเพือ ่ นร่วมชาติของเขา 24 พระองค์ทรงสง่ อปอลโลเนียสหัวโจกผู ้น่าชงิ ชงั คนนัน ้ พร ้อมด ้วยกองทัพสองหมืน ่ สองหมืน ่ คน สงั่ ให ้พระองค์ ประหารคนทีม ่ อ ี ายุมากทีส ่ ด ุ ทัง้ หมด และขายผู ้หญิงและ รุน ่ น ้องออกไป ั ติ ได ้งดเว ้น 25 ผู ้ทีม ่ ายังกรุงเยรูซาเล็มและแสร ้งทําเป็ นสน จนถึงวันบริสท ุ ธิแ ์ ห่งวันสะบาโต เมือ ่ รับชาวยิวทีถ ่ อ ื วัน บริสท ุ ธิ์ พระองค์ทรงบัญชาคนของเขาให ้ติดอาวุธด ้วย ตนเอง 26 พระองค์จงึ ทรงประหารบรรดาผู ้ทีไ่ ปร่วมงานฉลองวัน สะบาโต และทรงถืออาวุธวิง่ ไปทัว่ เมือง ทรงสงั หารคนเป็ น อันมาก 27 แต่ยด ู าส มัคคาบีสกับคนอืน ่ ๆ อีกเก ้าคนหรือประมาณ ั อยูบ นัน ้ ได ้ปลีกตัวเข ้าไปในถิน ่ ทุรกันดาร และอาศย ่ น ั ว์ร ้าย ร่วมกับคณะของเขาซงึ่ กิน ภูเขาตามลักษณะของสต พืชผักอยูเ่ สมอ เกรงว่าพวกเขาจะมีสว่ นในมลพิษ บทที่ 6 1 ไม่นานหลังจากนัน ้ กษั ตริยท ์ รงสง่ ชายชราชาวเอเธนส ์ ไปบังคับชาวยิวให ้ละทิง้ กฎเกณฑ์ของบรรพบุรษ ุ และไม่ ดําเนินชวี ต ิ ตามกฎเกณฑ์ของพระเจ ้า 2 และทําให ้พระวิหารในกรุงเยรูซาเล็มเป็ นมลทินด ้วย และ ให ้เรียกพระวิหารของดาวพฤหัสบดีโอลิมเปี ยสด ้วย และ ิ ของดาวพฤหัสบดีผู ้พิทก ในการการิซม ั ษ์ คนแปลกหน ้า ั อยูใ่ นสถานทีน ตามทีพ ่ วกเขาปรารถนาซงึ่ อาศย ่ ัน ้ 3 การเข ้ามาของความชวั่ ร ้ายนีท ้ ําให ้คนทัง้ หลายได ้รับ ความโศกเศร ้าเป็ นทุกข์ 4 เพราะว่าพระวิหารเต็มไปด ้วยการจลาจลและสนุกสนาน รืน ่ เริงโดยคนต่างชาติทค ี่ บหาสมาคมกับหญิงโสเภณี และ เกีย ่ วข ้องกับผู ้หญิงทีอ ่ ยูใ่ นบริเวณสถานบริสท ุ ธิ์ และ นอกจากได ้นํ าสงิ่ ทีผ ่ ด ิ กฎหมายเข ้ามาด ้วย 5 แท่นบูชานัน ้ เต็มไปด ้วยสงิ่ ดูหมิน ่ ซงึ่ พระราชบัญญัตห ิ ้าม ไว ้ ี อดตามแบบโบราณ 6 การทีผ ่ ู ้ชายถือวันสะบาโตหรือถือศล นัน ้ ไม่เป็ นพระราชบัญญัตเิ ลย หรือจะถือว่าตนเองเป็ นยิวก็ ไม่ถก ู ต ้องด ้วย 7 และในวันพระราชสมภพของกษั ตริยท ์ ก ุ ๆ เดือน เขาก็ถก ู ั วบูชาอย่างขมขืน พาไปรับประทานเครือ ่ งสต ่ และเมือ ่ ถือ ี อดของแบคคัส ชาวยิวก็ถก ศล ู บังคับให ้แห่ไปทีบ ่ ัคคัสโดย ถือไม ้เลือ ้ ย 8 ยิง่ กว่านัน ้ อีก มีกฤษฎีกาออกไปยังเมืองใกล ้เคียงของ บรรดาประชาชาติตามคําแนะนํ าของปโตเลมีกบ ั ชาวยิว ให ้ พวกเขาปฏิบัตต ิ ามแบบเดียวกัน และมีสว่ นร่วมในการ ถวายเครือ ่ งบูชาของพวกเขา
9 ผู ้ใดไม่ประพฤติตามธรรมเนียมของคนต่างชาติ จะต ้อง ถูกประหารชวี ต ิ บุรษ ุ ผู ้นัน ้ ย่อมเห็นความทุกข์ในปั จจุบัน แล ้ว 10 เพราะมีผู ้หญิงสองคนพาลูกของตนเข ้าสุหนัตแล ้ว ซงึ่ เมือ ่ พวกเขาได ้พาไปรอบ ๆ เมืองอย่างเปิ ดเผยแล ้ว เหล่า ทารกก็ยน ื่ อกและเหวีย ่ งพวกเขาลงจากกําแพง 11 และคนอืน ่ ๆ ซงึ่ วิง่ รวมกันเข ้าไปในถํ้าใกล ้ๆ เพือ ่ เก็บวัน สะบาโตไว ้เป็ นความลับ เมือ ่ ฟี ลป ิ ค ้นพบก็ถก ู เผาทัง้ หมด ด ้วยกัน เพราะพวกเขาได ้มีจต ิ สํานึกผิดชอบทีจ ่ ะชว่ ยเหลือ ั ดิส ิ ธิท ตัวเองเพือ ่ รับเกียรติในวันศก ์ ท ์ ส ี่ ด ุ ื เล่มนีว้ า่ อย่า 12 บัดนีข ้ ้าพเจ ้าขอวิงวอนผู ้ทีอ ่ า่ นหนังสอ ิ ว่าการ ท ้อแท ้เพราะภัยพิบัตเิ หล่านี้ แต่ขอให ้พวกเขาตัดสน ลงโทษนัน ้ มิใชเ่ ป็ นการทําลายล ้าง แต่เป็ นการตีสอนชน ชาติของเรา 13 เพราะสงิ่ นีเ้ ป็ นเครือ ่ งหมายแห่งความดีอน ั ยิง่ ใหญ่ของ พระองค์ เมือ ่ คนชวั่ ไม่ได ้รับความเดือดร ้อนเป็ นเวลานาน แต่จะถูกลงโทษทันที 14 ด ้วยว่าไม่เหมือนประชาชาติอน ื่ ๆ ทีอ ่ งค์พระผู ้เป็ นเจ ้า ทรงอดทนทีจ ่ ะลงโทษ จนกว่าบาปของเขาทัง้ หลายจะ ่ นัน หมดลง พระองค์จงึ ทรงกระทํากับเราเชน ้ 15 เกรงว่าเมือ ่ ถึงจุดสูงสุดของบาปแล ้วภายหลังพระองค์ จะทรงแก ้แค ้นเรา 16 ฉะนัน ้ พระองค์จงึ ไม่ทรงถอนความเมตตาของพระองค์ ไปจากเรา และแม ้พระองค์จะลงโทษด ้วยความยากลําบาก พระองค์ก็ไม่เคยทอดทิง้ ประชากรของพระองค์เลย 17 แต่ให ้เรือ ่ งนีท ้ เี่ ราพูดไว ้เป็ นคําเตือนแก่เรา และตอนนี้ เรามาถึงการประกาศเรือ ่ งนีด ้ ้วยคําพูดไม่กค ี่ ํา 18 เอเลอาซาร์ธรรมาจารย์คนหนึง่ เป็ นคนสูงวัยและมี หน ้าตาดี ถูกจํากัดให ้อ ้าปากและกินเนือ ้ หมู 19 แต่เขาเลือกทีจ ่ ะตายอย่างมีสง่าราศ ี ดีกว่าใชช้ วี ต ิ อย่าง น่าสะอิดสะเอียนอย่างน่าสะอิดสะเอียน จึงคายมันออกมา แล ้วรับความทุกข์ทรมานตามใจชอบ 20 ตามทีค ่ วรจะเป็ น ผู ้ทีต ่ งั ้ ใจจะยืนหยัดต่อสูกั้ บสงิ่ เหล่านี้ เป็ นสงิ่ ทีผ ่ ด ิ กฎหมายทีจ ่ ะลิม ้ รสความรักแห่งชวี ต ิ ได ้ 21 แต่บรรดาผู ้ทีม ่ ห ี น ้าทีจ ่ ัดงานเลีย ้ งอันชวั่ ร ้ายนัน ้ เพราะว่าคนรู ้จักเก่าทีเ่ ขามีกบ ั ชายคนนัน ้ ได ้พาเขาไปนัน ้ ได ้ขอร ้องให ้เขานํ าเนือ ้ จากเสบียงของเขาเองมาตามชอบ ด ้วยกฎหมายให ้เขาใช ้ และทําราวกับว่าเขา ได ้กินเนือ ้ ที่ ถวายจากเครือ ่ งบูชาทีก ่ ษั ตริยท ์ รงบัญชา 22 เพือ ่ ว่าเขาจะพ ้นจากความตาย และเพือ ่ มิตรภาพเก่าๆ กับเขาจะได ้รับความกรุณา 23 แต่เขาเริม ่ พิจารณาอย่างสุขม ุ รอบคอบ และเมือ ่ อายุ ของเขามากขึน ้ และความรุง่ โรจน์ในสมัยโบราณของเขา และเกียรติแห่งผมหงอกของเขาซงึ่ มาถึงนัน ้ และ ึ ษาทีซ ื่ สต ั ย์ทส การศก ่ อ ี่ ด ุ ของเขาตัง้ แต่ยงั เป็ นเด็ก หรือ ั ดิส ิ ธิท ค่อนข ้างจะเป็ นธรรมบัญญัตอ ิ น ั ศก ์ ท ์ ท ี่ ําขึน ้ และ พระ เจ ้าทรงประทานให ้ ดงั นัน ้ เขาจึงตอบตามนัน ้ และทรง ประสงค์ให ้พวกเขาสง่ พระองค์ไปยังแดนคนตายทันที ่ ค 24 พระองค์ตรัสว่า เพราะมันไม่ใชย ุ ของเราทีจ ่ ะแยกตัว ออกไป โดยทีค ่ นหนุ่มสาวจํานวนมากอาจคิดว่าเอเลอา ิ แปดปี ได ้ไปนับถือศาสนาอืน ซาร์ซงึ่ มีอายุแปดสบ ่ แล ้ว ื่ ใจคด 25 ดังนัน ้ พวกเขาจึงถูกล่อลวงโดยความหน ้าซอ ั หน่อยและอีกชวั่ ของฉั น และปรารถนาทีจ ่ ะมีชวี ต ิ อยูอ ่ ก ี สก ครูห ่ นึง่ และฉั นก็ทําให ้ความชราของฉั นมีรอยเปื้ อน และ ทําให ้มันเป็ นสงิ่ ทีน ่ ่าสะอิดสะเอียน
26 แม ้ว่าบัดนีข ้ ้าพเจ ้าจะได ้รับการชว่ ยให ้พ ้นจากการลง ทัณฑ์ของมนุษย์ แต่ข ้าพเจ ้าก็ไม่ควรรอดพ ้นจากพระหัตถ์ ของผู ้ทรงฤทธานุภาพทัง้ ทีเ่ ป็ นและตายไป 27 เหตุฉะนัน ้ บัดนี้ ข ้าพเจ ้าจะเปลีย ่ นแปลงชวี ต ิ นีอ ้ ย่าง ลูกผู ้ชาย ข ้าพเจ ้าจะแสดงตนตามอายุข ้าพเจ ้าทีต ่ ้องการ 28 และทิง้ ตัวอย่างอันน่าสงั เกตไว ้แก่ผู ้ทีต ่ ายอย่างเต็มใจ ั ดิส ิ ธิ์ เมือ และกล ้าหาญเพือ ่ กฎอันมีเกียรติและศก ์ ท ่ กล่าว คําเหล่านีแ ้ ล ้ว เขาก็ไปรับความทรมานทันที ั จูงให ้เขาเปลีย 29 บรรดาผู ้ทีช ่ ก ่ นความปรารถนาดี พวกเขา ก็ทําให ้เขากลายเป็ นความเกลียดชงั เล็กน ้อยก่อน เพราะ คําพูดทีก ่ ล่าวมานัน ้ ดําเนินไปจากจิตใจทีห ่ มดหวังไป ตามทีพ ่ วกเขาคิด 30 แต่เมือ ่ ท่านพร ้อมทีจ ่ ะตายด ้วยการเฆีย ่ นแล ้ว ท่านก็ ครวญครางว่า "องค์พระผู ้เป็ นเจ ้าทรงทราบอันบริสท ุ ธิว์ า่ ข ้าพเจ ้าจะได ้พ ้นจากความตายแล ้ว แต่บัดนีข ้ ้าพเจ ้าต ้อง ทนความเจ็บปวดรวดร ้าวในร่างกายด ้วยการถูกทุบตี : แต่ จิตใจก็พอใจทีจ ่ ะทนทุกข์สงิ่ เหล่านี้ เพราะว่าเราเกรงกลัว พระองค์ ิ้ ชวี ต ๓๑ และชายคนนีส ้ น ิ ดังนี,้ ทิง้ ความตายไว ้เป็ น แบบอย่างของความกล ้าหาญอันสูงสง่ , และเป็ นการระลึก ถึงคุณธรรม, ไม่เพียงต่อชายหนุ่มเท่านัน ้ , แต่ตอ ่ ประชาชาติทงั ้ หมดของเขาด ้วย. บทที่ 7 1 ต่อมาอีกพีน ่ ้องเจ็ดคนกับมารดาถูกจับไป และกษั ตริย ์ ิ เนือ ทรงบังคับให ้ชม ้ หมูโดยผิดกฎหมาย และถูกเฆีย ่ นด ้วย เฆีย ่ นตีและเฆีย ่ นตี 2 แต่มค ี นหนึง่ ทีพ ่ ด ู ก่อนพูดดังนีว้ า่ ท่านจะถามหรือเรียน อะไรจากพวกเรา? เราพร ้อมทีจ ่ ะตายมากกว่าละเมิด กฎเกณฑ์ของบรรพบุรษ ุ ของเรา 3 แล ้วพระราชาทรงกริว้ มาก จึงทรงบัญชาให ้กระทะและ หม ้อร ้อนขึน ้ 4 เมือ ่ ถูกความร ้อนทันที พระองค์จงึ ทรงบัญชาให ้ตัดลิน ้ ของผู ้ทีพ ่ ด ู ก่อนออก และให ้ตัดสว่ นปลายสุดของร่างกาย ออก ทัง้ พีน ่ ้องและมารดาทีเ่ หลือของเขาทีม ่ องดูอยู่ 5 ครัน ้ เขาพิการทัว่ อวัยวะทัง้ หมดแล ้ว จึงสงั่ ให ้เอาเขาไป เผาไฟทอดในกระทะ และเมือ ่ ไอนํ้ าในกระทะฟุ้ งกระจาย ั ไปนัน ้ เขาทัง้ หลายก็ชกชวนคนหนึง่ อีกฝ่ ายกับมารดาต ้อง ตายอย่างลูกผู ้ชาย กล่าวอย่างนีว้ า่ 6 องค์พระผู ้เป็ นเจ ้าพระเจ ้าทอดพระเนตรดูพวกเรา และ ความจริงก็ทรงปลอบประโลมใจพวกเรา ดังทีโ่ มเสสในบท เพลงของเขาเห็นหน ้าพวกเขาได ้ประกาศไว ้ว่า `และ ้ ' พระองค์จะทรงได ้รับการเล ้าโลมโดยผู ้รับใชของพระองค์ 7 ดังนัน ้ เมือ ่ คนแรกตายตามจํานวนนี้ เขาจึงนํ าตัวทีส ่ องมา ั ว์เยาะเย ้ย และเมือ ทําเป็ นสต ่ พวกเขาเอาผมออกจากศรี ษะ ของเขาแล ้ว เขาจึงถามเขาว่า "เจ ้าจะกินไหม" ก่อนทีจ ่ ะ ถูกลงโทษตลอด ทุกอวัยวะในร่างกายของเจ ้า? 8 แต่เขาตอบเป็ นภาษาของเขาเองว่า "เปล่า" เหตุฉะนัน ้ เขาจึงได ้รับความทรมานครัง้ ต่อไปตามลําดับเหมือนอย่าง ครัง้ ก่อน ิ้ ลมหายใจครัง้ สุดท ้าย พระองค์ตรัสว่า "พระองค์ 9 เมือ ่ สน ทรงพาเราออกจากชวี ต ิ ปั จจุบันนีด ้ จ ุ ความโกรธเกรีย ้ ว แต่ ้ ิ กษั ตริยแ ์ ห่งโลกจะทรงโปรดเราให ้ฟื้ นขึน ้ ผู ้สนพระชนม์ ่ วี ต เพราะธรรมบัญญัตข ิ องพระองค์ สูช ิ นิรันดร์" 10 ภายหลังมีคนทีส ่ ามทําท่าเยาะเย ้ย และเมือ ่ ถูกเรียกตัว ้ เขาก็แลบลิน ้ และในไม่ชาก็ยน ื่ มือออกมาอย่างลูกผู ้ชาย
11 และกล่าวอย่างกล ้าหาญว่า สงิ่ เหล่านีข ้ ้าพเจ ้าได ้มา จากสวรรค์ และเพราะกฎเกณฑ์ของพระองค์ ข ้าพระองค์ดู หมิน ่ มัน และหวังว่าจะได ้รับจากเขาอีก 12 ถึงขนาดกษั ตริยแ ์ ละคนทีอ ่ ยูก ่ บ ั พระองค์ก็อศ ั จรรย์ใจใน ความกล ้าหาญของชายหนุ่มคนนัน ้ เพราะเขามิได ้สนใจ ความเจ็บปวดเลย 13 เมือ ่ ชายคนนีต ้ ายแล ้ว พวกเขาก็ทรมานและทุบตีตวั ทีส ่ ี่ ในลักษณะเดียวกัน 14 เมือ ่ พร ้อมทีจ ่ ะตายแล ้วจึงกล่าวดังนีว้ า่ "เป็ นการดีท ี่ มนุษย์จะประหารชวี ต ิ และคอยความหวังจากพระเจ ้าทีจ ่ ะ ี ่ ทรงให ้พระองค์ฟื้นคืนพระชนมชพอีกครัง้ สวนเจ ้า เจ ้าจะ ไม่มก ี ารฟื้ นคืนชวี ต ิ เลย" ิ้ ๆ 15 ภายหลังพวกเขาก็นําตัวทีห ่ ้ามาด ้วยมาหักเป็ นชน 16 แล ้วพระองค์ก็มองดูกษั ตริยแ ์ ละตรัสว่า "พระองค์ทรงมี ื่ มทรามลง ทรงกระทํา อํานาจเหนือมนุษย์ พระองค์ทรงเสอ ตามพระประสงค์ของพระองค์ แต่อย่าคิดว่าชนชาติของเรา ถูกทอดทิง้ จากพระเจ ้า 17 แต่จงคอยดูเถิด ฤทธานุภาพอันยิง่ ใหญ่ของพระองค์ ื้ สายของท่านอย่างไร พระองค์จะทรงทรมานท่านและเชอ 18 ภายหลังเขาไป เขาจึงนํ าคนทีห ่ กซงึ่ เตรียมจะตายมา กล่าวว่า "อย่าหลงเลย เพราะว่าเราทนทุกข์ทรมานสงิ่ เหล่านีเ้ พือ ่ ตัวเราเอง โดยได ้กระทําบาปต่อพระเจ ้าของเรา แล ้ว เหตุฉะนัน ้ จึงมีการอัศจรรย์เกิดขึน ้ แก่เรา" ้ 19 แต่อย่าคิดว่าผู ้ทีจ ่ ับมือต่อสูพระเจ ้าจะรอดพ ้นไปโดยไม่ ได ้รับโทษ 20 แต่มารดานัน ้ อัศจรรย์เหนือสงิ่ อืน ่ ใด และสมควรแก่การ จดจํา เพราะเมือ ่ เธอเห็นบุตรชายทัง้ เจ็ดของเธอถูกสงั หาร ภายในวันเดียว เธอก็รับมันไว ้ด ้วยความกล ้าหาญอย่างยิง่ เนือ ่ งด ้วยความหวังทีเ่ ธอมีในพระเจ ้า ๒๑ แท ้จริงแล ้ว เธอตักเตือนพวกเขาทุกคนในภาษาของ เธอเอง เปี่ ยมด ้วยวิญญาณทีก ่ ล ้าหาญ และปลุกเร ้า ความคิดของผู ้หญิงด ้วยท ้องของลูกผู ้ชายเธอจึงพูดกับ พวกเขาว่า 22 ข ้าพเจ ้าบอกไม่ได ้ว่าท่านเข ้ามาในครรภ์ข ้าพเจ ้าได ้ อย่างไร เพราะข ้าพเจ ้าไม่ได ้ให ้ลมหายใจหรือชวี ต ิ แก่ทา่ น ่ ู ้สร ้างอวัยวะของพวกท่านทุกคน และข ้าพเจ ้าก็ไม่ใชผ 23 แต่ถงึ กระนัน ้ พระผู ้สร ้างโลก ผู ้ทรงสร ้างรุน ่ ของมนุษย์ และทรงทราบจุดเริม ่ ต ้นของทุกสงิ่ ความเมตตาของ พระองค์เองจะประทานลมหายใจและชวี ต ิ แก่ทา่ นอีก ดังที่ บัดนีท ้ า่ นไม่ถอ ื ว่าตัวท่านเองเป็ นไปตามกฎเกณฑ์ของ พระองค์ เหล ้าสาเก. ั ว่าจะเป็ น 24 ฝ่ ายอันทิโอคัสคิดว่าตนถูกดูหมิน ่ และสงสย คําพูดดูถก ู เหยียดหยามในขณะทีค ่ นสุดท ้องยังมีชวี ต ิ อยู่ ไม่เพียงแต่ตก ั เตือนเขาด ้วยคําพูดเท่านัน ้ แต่ยงั ให ้คํา สาบานด ้วยว่าเขาจะทําให ้เขาทัง้ มั่งมีและมีความสุข มนุษย์ หากเขาจะหันหนีจากกฎเกณฑ์ของบรรพบุรษ ุ ของ เขา และเขาจะรับเขาไปเป็ นเพือ ่ นและไว ้วางใจเขาในเรือ ่ ง งานด ้วย 25 แต่เมือ ่ ชายหนุ่มไม่ยอมฟั งเขา ไม่วา่ ในกรณีใดก็ตาม ั เธอให ้ กษั ตริยก ์ ็ทรงเรียกมารดาของเขา และทรงกําชบ ปรึกษาชายหนุ่มให ้ชว่ ยชวี ต ิ เขาไว ้ 26 เมือ ่ ท่านเตือนนางด ้วยถ ้อยคํามากมายแล ้ว นางก็ ั ญาว่าจะแนะนํ าบุตรชายของตน สญ 27 แต่นางก็โน ้มตัวลงต่อพระองค์ หัวเราะเยาะผู ้ทรยศทีด ่ ุ ร ้ายจนถูกดูหมิน ่ และพูดตามภาษาบ ้านเมืองของตนอย่าง นี้ โอ ลูกเอ๋ย โปรดสงสารฉั นทีใ่ ห ้กําเนิดเจ ้าเก ้าเดือนใน ่ นี้ และเลีย ครรภ์ของฉั น และให ้เวลาแก่เจ ้าสามปี เชน ้ งดู
เจ ้า และเลีย ้ งดูเจ ้ามาจนถึงยุคนี้ และอดทนต่อความ ึ ษา ยากลําบากแห่งการศก 28 ลูกเอ๋ย ข ้าพเจ ้าขอวิงวอนท่าน จงมองดูฟ้าสวรรค์และ แผ่นดินโลก และทุกสงิ่ ทีอ ่ ยูใ่ นนัน ้ และพิจารณาว่าพระเจ ้า ่ ิ ่ ิ ทรงสร ้างสงเหล่านัน ้ จากสงทีไ่ ม่มอ ี ยู่ และมนุษย์ก็ถก ู สร ้าง ่ เดียวกัน ขึน ้ มาเชน ี เถิด เพราะ 29 อย่ากลัวผู ้ทรมานผู ้นี้ แต่จงยอมตายเสย สมควรแก่พน ี่ ้องของท่านแล ้ว เพือ ่ ข ้าพเจ ้าจะได ้รับท่านอีก ครัง้ ด ้วยความเมตตาร่วมกับพีน ่ ้องของท่าน 30 ขณะทีเ่ ธอยังพูดคําเหล่านีอ ้ ยู่ ชายหนุ่มก็พด ู ว่า "พวก ่ ื ท่านคอยใครอยู"่ ข ้าพเจ ้าจะไม่เชอฟั งพระบัญชาของ กษั ตริย ์ แต่ข ้าพเจ ้าจะปฏิบัตต ิ ามพระบัญญัตแ ิ ห่งธรรม บัญญัตซ ิ งึ่ โมเสสประทานแก่บรรพบุรษ ุ ของเรา ี รูจะ 31 และเจ ้าซงึ่ เป็ นผู ้สร ้างความชวั่ ร ้ายทัง้ ปวงต่อชาวฮบ หนีพ ้นจากพระหัตถ์ของพระเจ ้าไม่ได ้ 32 เพราะว่าเราทนทุกข์เพราะบาปของเรา 33 แม ้ว่าองค์พระผู ้เป็ นเจ ้าผู ้ทรงพระชนม์อยูจ ่ ะทรงพระ ั ระยะหนึง่ ทีต พิโรธเราสก ่ ส ี อนและว่ากล่าวตักเตือนเรา แต่ ้ พระองค์จะทรงกลับมาเป็ นหนึง่ เดียวกับผู ้รับใชของ พระองค์อก ี 34 แต่เจ ้า โอ คนไร ้พระเจ ้า และคนชวั่ ร ้ายทีส ่ ด ุ อืน ่ ๆ อย่า ถูกยกขึน ้ อย่างไม่มส ี าเหตุ หรือพองตัวด ้วยความหวังอันไม่ ้ แน่นอน โดยยกมือขึน ้ ต่อสูกั้ บผู ้รับใชของพระเจ ้า 35 เพราะท่านยังไม่พ ้นจากการพิพากษาของพระเจ ้าผู ้ทรง มหิทธิฤทธิผ ์ ู ้ทรงเห็นทุกสงิ่ 36 เพราะว่าพีน ่ ้องของเรา ซงึ่ บัดนีไ ้ ด ้รับความทุกข์ทรมาน ั ้ ๆ ได ้ตายไปแล ้วภายใต ้พันธสญ ั ญาของพระเจ ้า เพียงสน แห่งชวี ต ิ นิรันดร์ แต่โดยการพิพากษาของพระเจ ้า ท่านจะ ได ้รับการลงโทษอย่างยุตธิ รรมเพราะความเย่อหยิง่ ของ ท่าน 37 แต่ข ้าพเจ ้าในฐานะพีน ่ ้องของข ้าพเจ ้า ข ้าพเจ ้าได ้สละ ร่างกายและชวี ต ิ ของข ้าพเจ ้าเพือ ่ กฎเกณฑ์ของบรรพบุรษ ุ ของเรา โดยวิงวอนพระเจ ้าให ้พระองค์ทรงเมตตา ประชาชาติของเราโดยเร็ว และเพือ ่ ว่าท่านจะยอมรับด ้วย ความทรมานและภัยพิบัตวิ า่ พระองค์ผู ้เดียวคือพระเจ ้า 38 และเพือ ่ ว่าพระพิโรธขององค์ผู ้ทรงมหิทธิฤทธิซ ์ งึ่ เกิดขึน ้ แก่ประชาชาติของเราอย่างยุตธิ รรมจะยุตล ิ งในตัว ข ้าพเจ ้าและพีน ่ ้องของข ้าพเจ ้า 39 ยิง่ กว่าทีพ ่ ระราชาทรงกริว้ มาก ทรงมอบพระองค์ให ้ ิ้ และทรงรับว่าพระองค์ถก เลวร ้ายกว่าคนอืน ่ ๆ ทัง้ สน ู เยาะ เย ้ยอย่างแสนสาหัส 40 ชายผู ้นีจ ้ งึ ตายอย่างไม่มม ี ลทิน และวางใจในองค์พระผู ้ เป็ นเจ ้าอย่างเต็มที่ ิ้ ชวี ต 41 สุดท ้ายภายหลังบุตรชายทีม ่ ารดาสน ิ 42 บัดนีค ้ งพอพูดเรือ ่ งเทศกาลไหว ้รูปเคารพและการ ทรมานอันแสนสาหัสแล ้ว บทที่ 8 1 แล ้วยูดาส มัคคาบีสกับพวกทีอ ่ ยูก ่ บ ั ท่านก็เข ้าไปในเมือง ต่างๆ เป็ นการสว่ นตัว และเรียกญาติพน ี่ ้องมารวมกัน และ นํ าบรรดาผู ้ทีน ่ ับถือศาสนายิวมาหาพวกเขา และรวบรวม คนได ้ประมาณหกพันคน 2 และพวกเขาร ้องทูลพระเจ ้าให ้พระองค์ทอดพระเนตร ผู ้คนทีถ ่ ก ู เหยียบยํา่ ลงทัง้ หมด และสงสารวิหารทีถ ่ ก ู ดูหมิน ่ คนอธรรมด ้วย
3 และขอให ้พระองค์ทรงเมตตาเมืองนัน ้ ด ้วยสภาพทรุด ี โทรมและพร ้อมทีจ ่ ะถูกประหารชวต ิ แม ้กระทัง่ กับพืน ้ ดิน และได ้ยินพระโลหิตทีร่ ้องเรียกพระองค์ 4 และจงระลึกถึงการฆ่าทารกทีไ่ ม่เป็ นอันตรายอย่างชวั่ ร ้าย และการดูหมิน ่ ทีก ่ ระทําต่อพระนามของพระองค์ และ เขาจะแสดงความเกลียดชงั ต่อคนชวั่ 5 เมือ ่ มัคคาบีอส ั อยูเ่ คียงข ้างเขาแล ้ว คนต่างชาติก็ ต ้านทานเขาไว ้ไม่ได ้ เพราะว่าพระพิโรธขององค์พระผู ้เป็ น เจ ้ากลับกลายเป็ นความเมตตา ี และ 6 ดังนัน ้ เขาจึงมาโดยไม่รู ้ตัว และเผาเมืองต่างๆ เสย ได ้ยึดทีอ ่ น ั อุดมสมบูรณ์ทส ี่ ด ุ ไว ้ในพระหัตถ์ของพระองค์ ั รูจํานวนไม่น ้อยของเขาให ้หนีไป และได ้เอาชนะศต 7 แต่พระองค์ทรงฉวยโอกาสจากคํา่ คืนนัน ้ เป็ นพิเศษ ่ เพราะความพยายามอันเป็ นสวนตัว ถึงขนาดทีผ ่ ลแห่ง ความบริสท ุ ธิข ์ องพระองค์แพร่ไปทัว่ 8 เมือ ่ ฟี ลป ิ เห็นว่าชายคนนีเ้ พิม ่ ขึน ้ ทีละน ้อย และสงิ่ ต่างๆ กับเขาก็เจริญรุง่ เรืองมากขึน ้ เรือ ่ ยๆ เขาจึงเขียนจดหมาย ถึงปโตเลเมอัสผู ้ว่าราชการเมืองซโี ลซเี รียและฟี นส ิ เพือ ่ ให ้ความชว่ ยเหลือพระราชกิจของกษั ตริยม ์ ากขึน ้ 9 ครัน ้ แล ้วได ้เลือกนิคาโนร์บต ุ รชายปาโทรคลัสซงึ่ เป็ น เพือ ่ นพิเศษคนหนึง่ ของเขา เขาได ้สง่ เขาไปพร ้อมกับ ประชาชาติทงั ้ หมดไม่น ้อยกว่าสองหมืน ่ คนทีอ ่ ยูใ่ ต ้เขา ให ้ กําจัดพวกยิวทัง้ หมดออกไป และร่วมกับเขาเขายังได ้ ร่วมงานกับ Gorgias ซงึ่ เป็ นกัปตันซงึ่ มีประสบการณ์ มากมายในเรือ ่ งสงคราม 10 นิคานอร์จงึ หาเงินมากมายจากชาวยิวทีเ่ ป็ นเชลย ่ เดียวกับทีถ เชน ่ วายบรรณาการสองพันตะลันต์ ซงึ่ กษั ตริย ์ จะทรงจ่ายให ้กับชาวโรมัน ๑๑ ดังนัน ้ ทันทีทเี่ ขาสง่ ไปยังเมืองต่างๆ บนชายฝั่ งทะเล, ั ญาว่าพวกเขา โดยประกาศขายชาวยิวทีเ่ ป็ นเชลย, และสญ ิ ศพสําหรับหนึง่ ตะลันต์, โดยไม่ได ้ ควรจะได ้แปดสบ คาดหวังการแก ้แค ้นทีจ ่ ะติดตามเขาจากพระผู ้เป็ นเจ ้าผู ้ ทรงฤทธานุภาพ. 12 เมือ ่ มีขา่ วไปถึงยูดาสแห่งนิคาโนร์ทก ี่ ําลังมา และท่าน ได ้แจ ้งให ้คนทีอ ่ ยูก ่ บ ั ท่านทราบว่ากองทัพมาใกล ้แล ้ว 13 พวกทีเ่ กรงกลัวและไม่ไว ้วางใจในความยุตธิ รรมของ พระเจ ้าก็พากันหนีไป 14 คนอืน ่ ๆ ขายทุกสงิ่ ทีเ่ หลืออยู่ และได ้ทูลวิงวอนองค์ พระผู ้เป็ นเจ ้าให ้ชว่ ยพวกเขา โดยขายโดย Nicanor ผู ้ชวั่ ร ้ายก่อนทีพ ่ วกเขาจะพบกัน 15 และถ ้าไม่ใชเ่ พือ ่ ประโยชน์ของตนเอง แต่เพือ ่ พันธ ั ญาทีพ สญ ่ ระองค์ทรงทําไว ้กับบรรพบุรษ ุ ของพวกเขา และ ั ดิส ิ ธิแ เพือ ่ เห็นแก่พระนามอันศก ์ ท ์ ละรุง่ โรจน์ของพระองค์ ซงึ่ พระองค์ทรงเรียกพวกเขาตามนัน ้ 16 มัคคาบิวจึงเรียกคนของเขามารวมกันเป็ นจํานวนหกพัน ั รู และอย่า คน และเตือนพวกเขาว่าอย่าหวาดกลัวต่อศต กลัวคนต่างชาติจํานวนมากมายทีเ่ ข ้ามาโจมตีพวกเขาโดย ้ างลูกผู ้ชาย มิชอบ แต่ต ้องต่อสูอย่ ี หายทีพ 17 และเพือ ่ ให ้ตาพวกเขาเห็นถึงความเสย ่ วกเขา ได ้กระทําอย่างอยุตธิ รรมต่อสถานบริสท ุ ธิ์ และการจัดการ อย่างโหดเหีย ้ มในเมืองซงึ่ เขาได ้เยาะเย ้ย และรวมถึงการ แย่งชงิ การปกครองของบรรพบุรษ ุ ของพวกเขาด ้วย 18 พระองค์ตรัสว่า เพราะพวกเขาวางใจในอาวุธและความ กล ้าหาญของพวกเขา แต่ความมั่นใจของเราอยูใ่ นผู ้ทรง อํานาจ ผู ้ทรงกวักมือเรียกทัง้ ผู ้ทีม ่ าโจมตีเราและชาวโลก ทัง้ โลกก็ล ้มลงได ้
19 ยิง่ กว่านัน ้ พระองค์ยงั เล่าให ้พวกเขาฟั งถึงสงิ่ ทีช ่ ว่ ย บรรพบุรษ ุ ของพวกเขาได ้ และวิธท ี พ ี่ วกเขาได ้รับการ ิ ห ้าพันคนภายใต ้เซน ชว่ ยเหลือ เมือ ่ มีคนพินาศร ้อยแปดสบ นาเคอริบ ้ 20 และพระองค์ทรงเล่าให ้พวกเขาฟั งถึงการสูรบที บ ่ าบิ โลนกับชาวกาลาเทียว่า พวกเขามาทําธุระได ้เพียงแปด ี่ ันคนได ้อย่างไร และชาวมาซ ิ พันคน กับชาวมาซโิ ดเนียสพ ั โดเนียสบสนงุนงง คนแปดพันคนได ้ทําลายล ้างหนึง่ แสน สองหมืน ่ คน เพราะได ้รับความชว่ ยเหลือจากสวรรค์และ ได ้รับของโจรมากมาย 21 ดังนัน ้ เมือ ่ พระองค์ทรงทําให ้พวกเขากล ้าด ้วยถ ้อยคํา เหล่านี้ และพร ้อมทีจ ่ ะตายเพือ ่ ธรรมบัญญัตแ ิ ละ ี่ ว่ น ประเทศชาติ พระองค์จงึ ทรงแบ่งกองทัพออกเป็ นสส 22 และได ้ร่วมกับพีน ่ ้องของตน ผู ้นํ าของแต่ละกอง คอย เฝ้ าซโี มน โยเซฟ และโยนาธาน โดยมอบคนคนละหนึง่ หมืน ่ ห ้าร ้อยคน ื 23 พระองค์ยงั ทรงแต่งตัง้ เอเลอาซาร์ให ้อ่านหนังสอ ั ดิส ิ ธิ์ และเมือ ศก ์ ท ่ พระองค์ทรงประทานคําระวังนีว้ า่ ความ ชว่ ยเหลือจากพระเจ ้าแล ้ว ตัวเองเป็ นผู ้นํ าวงแรก ๒๔ และโดยความชว่ ยเหลือของพระผู ้ทรงฤทธานุภาพ ั รูของพวกเขาไปมากกว่าเก ้าพันคน, พวกเขาสงั หารศต และบาดเจ็บและทําให ้กองทัพสว่ นใหญ่ของนิคานอร์ บาดเจ็บและพิการ, และพาทุกคนหนีไป; ื้ ไล่ตามไปไกล แต่กลับไม่มเี วลา 25 แล ้วเอาเงินทีไ่ ด ้มาซอ 26 เพราะเป็ นวันก่อนวันสะบาโต เหตุฉะนัน ้ เขาจึงไม่ ติดตามพวกเขาอีกต่อไป ั รู 27 ดังนัน ้ เมือ ่ พวกเขารวบรวมยุทธภัณฑ์และทําลายศต แล ้ว พวกเขาก็ยงุ่ เกีย ่ วกับวันสะบาโต โดยถวายคํา สรรเสริญและขอบพระคุณอย่างเหลือล ้นต่อพระเจ ้า ผู ้ทรง รักษาพวกเขาไว ้จนถึงวันนัน ้ ซงึ่ เป็ นจุดเริม ่ ต ้นของความ เมตตาทีก ่ ลั่นแกล ้งพวกเขา 28 หลังจากวันสะบาโตได ้มอบสว่ นหนึง่ ของของทีร่ บ ิ ได ้ ให ้แก่คนพิการและหญิงม่ายและเด็กกําพร ้า สว่ นทีเ่ หลือก็ ้ แบ่งกันเองและคนใชของพวกเขา 29 เมือ ่ เสร็จแล ้วและได ้วิงวอนกันทัว่ ไปแล ้ว ทัง้ สองจึงทูล วิงวอนต่อองค์พระผู ้เป็ นเจ ้าผู ้ทรงเมตตาให ้คืนดีกบ ั ผู ้รับใช ้ ของพระองค์เป็ นนิตย์ 30 ยิง่ กว่านัน ้ ในบรรดาผู ้ทีอ ่ ยูก ่ บ ั ทิโมธีและบัคคิเดสทีต ่ อ ่ สู ้ ี กว่าสองหมืน กับพวกเขา เขาได ้สงั หารไปเสย ่ คน และได ้ ป้ อมปราการสูงและแข็งแกร่งอย่างง่ายดาย และแบ่งของ ทีร่ บ ิ ได ้มากมายให ้กันเอง และได ้กระทําให ้คนพิการ เป็ น ่ ล ้ว และผู ้สูงวัยก็มข เด็กกําพร ้า เป็ นม่าย ใชแ ี องริบ เหมือนกัน 31 ครัน ้ รวบรวมยุทธภัณฑ์แล ้ว ก็จัดวางของทัง้ หมดไว ้ในที่ ทีส ่ ะดวก และของทีร่ บ ิ ได ้ยังเหลืออยูก ่ ็นํามายังกรุง เยรูซาเล็ม 32 พวกเขาสงั หารฟี ลาร์เชสคนชวั่ ซงึ่ อยูก ่ บ ั ทิโมธีด ้วย และ ได ้ก่อความรําคาญแก่ชาวยิวหลายประการ ั ชนะในประเทศของตน 33 นอกจากนี้ ขณะกําลังฉลองชย ั ดิส ิ ธิซ เขาได ้เผาเมืองคัลลิสเธเนสทีจ ่ ด ุ ไฟเผาประตูศก ์ ท ์ งึ่ หนีเข ้าไปในบ ้านหลังเล็กๆ ดังนัน ้ เขาจึงได ้รับบําเหน็ จจาก ความชวั่ ร ้ายของเขา 34 สว่ นชาวนิคาโนร์ผู ้ไร ้ความกรุณานัน ้ ซงึ่ นํ าพ่อค ้านับพัน ื้ ชาวยิว มาซอ 35 พระองค์ทรงได ้รับความชว่ ยเหลือจากองค์พระผู ้เป็ น เจ ้าซงึ่ ทรงนํ าลงมาโดยพวกเขา ผู ้ซงึ่ พระองค์ทรงให ้ ื้ ผ ้าอันรุง่ โรจน์ออก และปลด เหตุผลน ้อยทีส ่ ด ุ และถอดเสอ
้ ห คณะออกไปแล ้ว เขาก็มาเหมือนคนรับใชที ่ ลบหนีผา่ น แดนกลางไปยังเมืองอันทิโอกด ้วยความอับอายอย่างมาก เพราะกองทัพของเขาถูกทําลายไปแล ้ว 36 พระองค์ผู ้รับเอาเครือ ่ งบรรณาการแก่ชาวโรมันโดย เชลยในกรุงเยรูซาเล็มก็บอกไปว่า ชาวยิวมีพระเจ ้าคอย ้ อ ต่อสูเพื ่ พวกเขา เหตุฉะนัน ้ พวกเขาจึงไม่ได ้รับบาดเจ็บ เพราะพวกเขาปฏิบัตต ิ ามบทบัญญัตท ิ ี่ เขาให ้พวกเขา บทที่ 9 ี ด ้วยความอับ 1 คราวนัน ้ อันทิโอคัสมาจากประเทศเปอร์เซย อาย 2 เพราะพระองค์ได ้เข ้าไปในเมืองทีเ่ รียกว่าเปอร์เซโพลิส แล ้ว และกําลังจะปล ้นพระวิหารและยึดเมืองนัน ้ ไว ้ ฝงู ชน จึงวิง่ หนีด ้วยอาวุธป้ องกันตัวจึงหนีออกไป และอยูม ่ าเมือ ่ ชาวเมืองถูกขับไล่อน ั ทิโอคัสก็กลับมาด ้วยความอับอาย 3 ครัน ้ มาถึงเมืองเอคบาตาเนแล ้ว ก็ทราบข่าวถึงเหตุการณ์ ทีเ่ กิดขึน ้ กับนิคานอร์และทิโมธี 4แล ้วจึงบวมขึน ้ ด ้วยความโกรธ เขาคิดจะแก ้แค ้นชาวยิว ต่อความอับอายทีท ่ ําให ้เขาต ้องหลบหนี พระองค์จงึ ทรง บัญชาให ้คนขับรถม ้าของพระองค์ขบ ั ไปโดยไม่หยุด และ ให ้เดินทางต่อไป ซงึ่ การพิพากษาของพระเจ ้าจะติดตาม พระองค์ไปในเวลานี้ เพราะเขาพูดอย่างภาคภูมใิ จว่าเขา จะมายังกรุงเยรูซาเล็มและกําหนดให ้เป็ นทีฝ ่ ั งศพของชาว ยิว 5 แต่พระเจ ้าผู ้ทรงมหิทธิฤทธิ์ พระเจ ้าแห่งอิสราเอล ทรง ประหารพระองค์ด ้วยโรคระบาดทีร่ ักษาไม่หายและมองไม่ เห็น หรือทันทีทพ ี่ ระองค์ตรัสถ ้อยคําเหล่านี้ ความเจ็บปวด ่ งท ้องทีร่ ักษาไม่หายก็มาเหนือพระองค์ และ รวดร ้าวในชอ ความเจ็บปวดรวดร ้าวทีอ ่ วัยวะภายใน 6 และนั่นยุตธิ รรมอย่างยิง่ เพราะว่าเขาได ้ทรมานคนอืน ่ ด ้วยความทุกข์ทรมานอันน่าประหลาดมากมาย 7 ถึงแม ้ว่าเขาไม่มอ ี ะไรหยุดจากการโอ ้อวดของเขาเลย แต่ยงั คงเต็มไปด ้วยความเย่อหยิง่ พ่นไฟด ้วยความเดือด ดาลต่อชาวยิว และสงั่ ให ้รีบเดินทาง แต่ตอ ่ มาเขาล ้มลง ึ และบรรทุกไปอย่างเกรีย จากรถม ้าศก ้ วกราด ; ล ้มลงอย่าง เจ็บปวดทําให ้อวัยวะทุกสว่ นในร่างกายของเขาเจ็บปวด มาก 8 ผู ้ทีค ่ ด ิ ไว ้แต่กอ ่ นว่าจะควบคุมคลืน ่ ทะเลได ้ (เขาภูมใิ จ เกินมนุษย์) และชงั่ นํ้ าหนักภูเขาสูงด ้วยตาชงั่ บัดนีถ ้ ก ู ทิง้ ลงบนพืน ้ และบรรทุกลูกม ้ามา โดยสําแดงฤทธิอ ์ ํานาจอัน ประจักษ์ ของพระเจ ้าทัง้ หมด 9 หนอนจึงได ้ลุกขึน ้ ออกจากร่างของคนชวั่ นี้ และในขณะ ทีเ่ ขามีชวี ต ิ อยูด ่ ้วยความโศกเศร ้าและความเจ็บปวด เนือ ้ ของเขาก็รว่ งหล่นไป และกลิน ่ อันโสโครกของเขาก็สง่ กลิน ่ หอมไปทัว่ กองทัพของเขา 10 บุรษ ุ นัน ้ ซงึ่ คิดไว ้ล่วงหน ้าเล็กน ้อยว่าจะไปถึงดวงดาวใน สวรรค์ ไม่มม ี นุษย์คนใดทนรับกลิน ่ เหม็นอันเหลือทนของ เขาได ้ 11 เหตุฉะนัน ้ เมือ ่ ถูกรบกวน เขาก็เริม ่ ละทิง้ ความจองหอง อันใหญ่หลวงของเขา และมารู ้จักตนเองด ้วยภัยพิบัตจิ าก พระเจ ้า ความเจ็บปวดก็ทวีขน ึ้ ทุกขณะ 12 เมือ ่ ตัวเขาเองทนกลิน ่ ของตนเองไม่ได ้ จงึ กล่าวถ ้อยคํา เหล่านีว้ า่ "เป็ นการสมควรทีจ ่ ะยอมอยูใ่ ต ้บังคับพระเจ ้า และมนุษย์ทต ี่ ้องตายแล ้วไม่ควรคิดว่าตัวเองเป็ นพระเจ ้า อย่างหยิง่ ผยอง"
13 คนชวั่ คนนีไ ้ ด ้ปฏิญาณต่อองค์พระผู ้เป็ นเจ ้าด ้วย บัดนี้ ไม่มค ี วามเมตตาต่อเขาอีกต่อไปแล ้ว กล่าวดังนี้ 14 ว่าเมืองบริสท ุ ธิ์ (ซึง่ พระองค์จะเสด็จไปนัน ้ รีบเร่งทีจ ่ ะ วางให ้ราบกับพืน ้ และเพือ ่ ให ้เป็ นทีฝ ่ ั งศพธรรมดา) พระองค์ จะทรงตัง้ เสรีภาพไว ้ 15 และเป็ นการกระทบกระเทือนใจพวกยิวซงึ่ เขาเห็นว่าไม่ สมควรถูกฝั งไว ้ แต่ถก ู ทิง้ พร ้อมกับลูก ๆ ของพวกเขาเพือ ่ ั กินนกและสตว์ป่า เขาจะทําให ้พวกเขาทัง้ หมดเท่าเทียม กับชาวเอเธนส:์ ั ดิส ิ ธิซ 16 และวิหารศก ์ ท ์ งึ่ ก่อนทีเ่ ขาจะถูกทําลายนัน ้ เขาจะ ่ ั ิ ประดับด ้วยของดี และซอมแซมภาชนะศกดิส ์ ทธิท ์ งั ้ หมด ้ ด ้วยของอืน ่ ๆ อีกมากมาย และเขาใชรายได ้ของเขาเอง เพือ ่ ชดใชค่้ าไถ่ทเี่ ป็ นเครือ ่ งบูชา ๑๗ แท ้จริงแล ้ว, และตัวเขาเองก็จะกลายเป็ นชาวยิวด ้วย, ั อยู,่ และประกาศถึงเดชานุภาพ และไปทัว่ โลกทีม ่ ค ี นอาศย ของพระผู ้เป็ นเจ ้า. ิ้ ของเขาไม่หยุดหย่อน เพราะว่า 18 แต่ความเจ็บปวดทัง้ สน พระเจ ้าทรงพิพากษาอันชอบธรรมแล ้ว เหตุฉะนัน ้ เมือ ่ เขา หมดสุขภาพแล ้ว เขาจึงเขียนจดหมายทีเ่ ขียนถึงชาวยิวซงึ่ มีรป ู แบบคําวิงวอนดังนี้ 19 อันทิโอคัส กษั ตริยแ ์ ละผู ้ว่าราชการ เรียนชาวยิวผู ้ใจดี พลเมืองของเขาปรารถนาความสุข ความเจริญ และความ เจริญรุง่ เรืองอย่างยิง่ 20 ถ ้าท่านและลูกๆ ของท่านสบายดี และกิจการของท่าน เป็ นไปด ้วยดี ข ้าพเจ ้าขอบพระคุณพระเจ ้าเป็ นอย่างสูง โดยมีความหวังในสวรรค์ 21 สําหรับข ้าพเจ ้า ข ้าพเจ ้าอ่อนแอ ไม่อย่างนัน ้ ข ้าพเจ ้าจะ ระลึกถึงเกียรติและความปรารถนาดีของท่านทีเ่ สด็จออก ี และด ้วยโรคร ้ายแรง ข ้าพเจ ้าคิดว่า จากเปอร์เซย จําเป็ นต ้องดูแลความปลอดภัยโดยรวมของทุกคน 22 ไม่ไว ้วางใจในสุขภาพของข ้าพเจ ้า แต่มค ี วามหวังอย่าง ยิง่ ทีจ ่ ะพ ้นจากโรคภัยไข ้เจ็บนี้ 23 แต่บด ิ าข ้าพเจ ้าเห็นว่าเมือ ่ ไรท่านก็นํากองทัพเข ้าไปใน ื ทอด ทีส ่ งู ทรงแต่งตัง้ ผู ้สบ 24 เพือ ่ ว่า ถ ้ามีสงิ่ ใดผิดไปจากทีค ่ าดหมายไว ้ หรือหากมี ข่าวอันน่าสยดสยองมา บรรดาชาวแผ่นดินโดยรู ้ว่าใครเป็ น ฝ่ ายเหลืออยูก ่ ็จะไม่ลําบากใจ 25 อีกประการหนึง่ เมือ ่ พิจารณาว่าเจ ้านายทีเ่ ป็ นชายแดน และเพือ ่ นบ ้านในอาณาจักรของเรารอคอยโอกาสและ คาดหวังว่าเหตุการณ์จะเป็ นอย่างไร ข ้าพเจ ้าได ้แต่งตัง้ อันทิโอคัสบุตรชายของข ้าพเจ ้าเป็ นกษั ตริย ์ ผู ้ซงึ่ ข ้าพเจ ้า ได ้มอบตัวและชมเชยแก่พวกท่านหลายๆ คนบ่อยครัง้ เมือ ่ ข ้าพเจ ้าขึน ้ ไปบนทีส ่ งู ข ้าพเจ ้าได ้เขียนถึงผู ้ทีข ่ ้าพเจ ้า เขียนถึงดังนี้ 26 เหตุฉะนัน ้ ข ้าพเจ ้าจึงอธิษฐานและขอให ้ท่านระลึกถึง ผลประโยชน์ทข ี่ ้าพเจ ้าได ้ทําแก่ทา่ นโดยทัว่ ไปและเป็ น ื่ สต ั ย์ตอ พิเศษ และขอให ้ทุกคนยังคงซอ ่ ข ้าพเจ ้าและลูก ของข ้าพเจ ้า ื่ แน่วา่ พระองค์จะทรงเข ้าใจจิตใจของ 27 เพราะข ้าพเจ ้าเชอ ข ้าพเจ ้าจะทรงยอมตามใจปรารถนาของท่านด ้วยความ กรุณาและสง่างาม 28 ฆาตกรและผู ้ดูหมิน ่ ศาสนาได ้รับความทุกข์ทรมาน อย่างสาหัสทีส ่ ด ุ ขณะทีเ่ ขาวิงวอนคนอืน ่ เขาจึงตายอย่าง น่าสงั เวช ณ ดินแดนแปลกหน ้าในภูเขา 29 ฟี ลป ิ ซงึ่ ถูกเลีย ้ งดูมาด ้วยจึงได ้อุ ้มศพของตนไป ซงึ่ เกรงกลัวบุตรอันทิโอคัสจึงได ้เข ้าไปในอียป ิ ต์ไปหาปโตเล มีอส ั ฟิ โลเมโทร
บทที่ 10 1 ฝ่ ายมัคคาบิวและคณะของเขา องค์พระผู ้เป็ นเจ ้าทรงนํ า ทางพวกเขา ได ้ยึดพระวิหารและเมืองกลับคืนมา 2 แต่แท่นบูชาซงึ่ คนต่างชาติได ้สร ้างไว ้ในถนนทีเ่ ปิ ดโล่ง และห ้องนมัสการด ้วย เขาก็รอ ื้ ลงแล ้ว 3 เมือ ่ ชาํ ระพระวิหารแล ้ว เขาจึงสร ้างแท่นบูชาอีกแท่น หนึง่ และเอาหินไปฟาดไฟ และถวายเครือ ่ งบูชาเมือ ่ ผ่าน ไปสองปี แล ้วจุดธูป ดวงไฟ และขนมปั งแสดง 4 เมือ ่ เสร็จแล ้วพวกเขาก็หมอบลงกราบทูลวิงวอนต่อองค์ ่ นีอ พระผู ้เป็ นเจ ้าเพือ ่ มิให ้เกิดปั ญหาเชน ้ ก ี แต่ถ ้าพวกเขา ทําบาปต่อพระองค์อก ี พระองค์ก็จะทรงตีสอนพวกเขาด ้วย ความเมตตา และเพือ ่ พวกเขาจะไม่ถก ู มอบให ้แก่ ประชาชาติทด ี่ ห ู มิน ่ และป่ าเถือ ่ น 5 ในวันเดียวกับทีค ่ นต่างด ้าวทําให ้วิหารเป็ นมลทิน ในวัน เดียวกันนัน ้ เอง ก็ได ้รับการชาํ ระให ้สะอาดอีกครัง้ คือวันที่ ิ ห ้าของเดือนเดียวกันซงึ่ ก็คอ ยีส ่ บ ื คาสเลอ 6 และพวกเขาถือเทศกาลแปดวันด ้วยความยินดี ่ เดียวกับเทศกาลอยูเ่ พิง โดยระลึกว่าไม่นานมานีพ เชน ้ วก เขาได ้จัดงานเลีย ้ งอยูเ่ พิง ขณะพวกเขาท่องเทีย ่ วไปบน ั ว์เดียรัจฉาน ภูเขาและถํ้าต่างๆ เหมือนสต 7 เพราะฉะนัน ้ เขาจึงแยกกิง่ ก ้าน กิง่ อ่อน และต ้นอินทผลัม ด ้วย และร ้องเพลงสดุดแ ี ด่พระองค์ผู ้ทรงทําให ้พวกเขา ประสบความสําเร็จในการชาํ ระทีข ่ องพระองค์ 8 พวกเขากําหนดตามกฎเกณฑ์และกฤษฎีการ่วมกันว่าทุก ปี ชาวยิวทัง้ ชาติจะถือวันเหล่านัน ้ ไว ้ ิ้ สุดของอันติโอคัสทีเ่ รียกว่าเอปี ฟาเนส 9 นีเ่ ป็ นจุดสน 10 บัดนีเ้ ราจะประกาศกิจการของอันทิโอคัส ยูปาเตอร์ ผู ้ เป็ นบุตรชายของคนชวั่ คนนี้ โดยรวบรวมความหายนะของ สงครามโดยสงั เขป 11 เมือ ่ พระองค์เสด็จขึน ้ ครองราชย์ พระองค์ได ้แต่งตัง้ ลีเซ ี ยสคนหนึง่ ให ้ดูแลกิจการในอาณาจักรของพระองค์ และ แต่งตัง้ ให ้ท่านเป็ นหัวหน ้าผู ้ว่าราชการเมืองซโี ลซเี รีย และฟี นซ ิ 12 สําหรับปโตเลมีทเี่ รียกว่ามาครง เลือกทีจ ่ ะให ้ความ ยุตธิ รรมแก่ชาวยิวแทนความผิดทีไ่ ด ้กระทําต่อพวกเขา ั ติภาพกับพวกเขาต่อไป และพยายามจะดําเนินสน 13 เมือ ่ ถูกกล่าวหาว่าเป็ นเพือ ่ นของกษั ตริยต ์ อ ่ หน ้ายูพาเต อร์ และเรียกคนทรยศทุกคําพูด เพราะเขาออกจากเกาะ ไซปรัส ซงึ่ ฟิ โลเมเตอร์ได ้มอบไว ้กับพระองค์ และไปยังอัน ติโอคัส เอปิ ฟาเนส และเห็นว่าเขาไม่อยูใ่ นสถานทีท ่ ม ี่ ี เกียรติ เขาก็ท ้อใจมาก ว่าตนวางยาพิษตายแล ้ว 14 แต่เมือ ่ กอร์เกียสเป็ นผู ้ว่าการป้ อม เขาจ ้างทหาร และ ทําสงครามกับพวกยิวอยูเ่ รือ ่ ยไป 15 อย่างไรก็ตาม ชาวอิดเู มียนได ้ยึดถือสมบัตอ ิ น ั ลํ้าค่า ทีส ่ ด ุ ไว ้ในมือแล ้ว ทําให ้ชาวยิวเข ้ายึดครองได ้ และรับผู ้ที่ ถูกเนรเทศออกจากกรุงเยรูซาเล็มแล ้ว พวกเขาก็ทํา สงครามต่อไป 16 แล ้วคนทีอ ่ ยูก ่ บ ั มัคคาบีอส ั ก็อธิษฐานวิงวอนต่อพระเจ ้า ให ้พระองค์เป็ นผู ้อุปถัมภ์พวกเขา ดังนัน ้ พวกเขาจึงวิง่ ไป อย่างดุเดือดบนทีม ่ ั่นอันแข็งแกร่งของ Idumeans 17 และโจมตีพวกเขาอย่างเข ้มแข็ง เขาได ้ยึดทีก ่ ําบัง และ ้ บ ป้ องกันบรรดาผู ้ทีต ่ อ ่ สูอยู ่ นกําแพง และสงั หารทุกสงิ่ ที่ ี ไม่น ้อยไปกว่าสอง ตกอยูใ่ นมือของพวกเขา และฆ่าเสย หมืน ่ คน
18 เพราะมีบางคนซงึ่ มีจํานวนไม่ตํา่ กว่าเก ้าพันคนหนีไป รวมกันอยูใ่ นปราสาททีแ ่ ข็งแกร่งมากสองแห่ง มีทก ุ สงิ่ ที่ สะดวกต่อการล ้อม ั เคียสด ้วย และ 19 มัคคาเบียสละซโี มนและโยเซฟ และศก ่ ึ บรรดาผู ้ทีอ ่ ยูก ่ บ ั เขาซงเป็ นผู ้มากพอทีจ ่ ะปิ ดล ้อมพวกเขา ไว ้ และออกเดินทางไปยังสถานทีซ ่ งึ่ ต ้องการความ ชว่ ยเหลือจากเขามากกว่านัน ้ ี 20 พวกทีอ ่ ยูก ่ บ ั ซโมนถูกล่อไปด ้วยความโลภ มีคนบางคน ั ชวนให ้ขอเงิน และยึดเงินได ้เจ็ดหมืน ในปราสาทชก ่ เหรียญแล ้วปล่อยให ้บางคนหนีไปได ้ 21 แต่เมือ ่ มีคนไปบอกมัคคาบิวถึงสงิ่ ทีเ่ กิดขึน ้ เขาจึงเรียก ผู ้ว่าการประชาชนมารวมกัน และกล่าวหาคนเหล่านัน ้ ว่า ั รูให ้เป็ นอิสระเพือ ขายพีน ่ ้องของตนเพือ ่ เงิน และปล่อยศต ่ ้ ต่อสูกับพวกเขา 22 พระองค์จงึ ทรงประหารผู ้ทีท ่ รยศ และยึดปราสาททัง้ สองนัน ้ ทันที ้ ธทุก 23 และเมือ ่ ทรงประสบความสําเร็จในการใชอาวุ ี ประการทีถ ่ อ ื มานัน ้ พระองค์ก็ทรงสงั หารในสองป้ อมเสย มากกว่าสองหมืน ่ คน 24 บัดนีท ้ โิ มธีซงึ่ พวกยิวเคยเอาชนะมาก่อน เมือ ่ ท่าน ี ไม่ รวบรวมกําลังต่างชาติเป็ นอันมากและมีม ้าจากเอเชย น ้อย เข ้ามาประหนึง่ ว่าท่านจะจับพวกยิวด ้วยกําลังอาวุธ 25 แต่เมือ ่ ท่านเข ้ามาใกล ้แล ้ว พวกทีอ ่ ยูก ่ บ ั มัคคาบีอส ั ก็ หันตัวไปอธิษฐานต่อพระเจ ้า และเอาดินคลุมศรี ษะ และ เอาผ ้ากระสอบคาดเอวไว ้ 26 และทรุดตัวลงทีเ่ ชงิ แท่นบูชา และวิงวอนให ้พระองค์ ั รูตอ ั รูของเขา และเป็ น ทรงเมตตาพวกเขา และเป็ นศต ่ ศต ั รูของเขา ดังทีพ ปฏิปักษ์ ตอ ่ ศต ่ ระราชบัญญัตป ิ ระกาศไว ้ 27 หลังจากอธิษฐานเสร็จแล ้ว พวกเขาก็หยิบอาวุธออก ั รูแล ้ว เดินต่อไปจากเมือง และเมือ ่ พวกเขาเข ้ามาใกล ้ศต พวกเขาก็แยกตัวออกไป ิ กัน ฝ่ าย 28 เมือ ่ ดวงอาทิตย์ขน ึ้ ใหม่แล ้ว ทัง้ สองก็มาประชด หนึง่ มีคณ ุ ธรรมเป็ นทีพ ่ งึ่ ขององค์พระผู ้เป็ นเจ ้าด ้วยเพือ ่ เป็ น ั ชนะ อีกฝ่ ายหนึง่ นํ าความ หลักประกันความสําเร็จและชย โกรธแค ้นมาเป็ นผู ้นํ าในการรบ ั รูจากสวรรค์ มี 29 แต่เมือ ่ การรบเริม ่ รุนแรงขึน ้ ปรากฏแก่ศต ชายรูปงามห ้าคนขีม ่ ้าพร ้อมสายบังเหียนทองคํามาปรากฏ ั รูจากสวรรค์ และสองคนในนัน ต่อศต ้ เป็ นผู ้นํ าพวกยิว 30 แล ้วจึงจับมัคคาบีสไว ้ระหว่างพวกเขา และเอาอาวุธ คลุมเขาไว ้ทุกด ้าน และรักษาความปลอดภัยไว ้ แต่ยงิ ธนู ่ ต ั รู จนตาบอดและเต็มไปด ้วยความ และสายฟ้ าเข ้าใสศ ยากลําบาก เขาจึงถูกฆ่าตาย 31 มีทหารราบถูกสงั หารไปสองหมืน ่ ห ้าร ้อยหกร ้อยคน ื่ เการา 32 สว่ นทิโมธีเองก็หนีไปยังทีม ่ ั่นอันเข ้มแข็งมากชอ ซงึ่ มีเชเรียสเป็ นผู ้ว่าการ 33 แต่คนทีอ ่ ยูก ่ บ ั มัคคาบิวก็ปิดล ้อมป้ อมปราการอย่างกล ้า หาญเป็ นเวลาสวี่ ัน 34 พวกทีอ ่ ยูข ่ ้างในก็วางใจในกําลังของสถานทีน ่ ัน ้ พูดดู หมิน ่ ประมาทอย่างยิง่ และกล่าววาจาอันชวั่ ร ้าย ิ คนจากคณะของมัคคาบิวส ์ 35 แต่ในวันทีห ่ ้า ชายหนุ่มยีส ่ บ โกรธเกรีย ้ วเพราะคําดูหมิน ่ เหยียดหยาม และโจมตีกําแพง อย่างลูกผู ้ชาย และฆ่าทุกสงิ่ ทีเ่ ขาพบด ้วยความกล ้าหาญ อันแรงกล ้า 36 คนอืน ่ ๆ ก็ตด ิ ตามไปเหมือนกัน ขณะทีย ่ งุ่ อยูก ่ บ ั คนทีอ ่ ยู่ ในนัน ้ ก็เผาหอคอย และไฟทีจ ่ ด ุ ขึน ้ ก็เผาคนดูหมิน ่ ประมาททัง้ เป็ น และคนอืน ่ ๆ ก็พังประตูเมืองแล ้วรับ กองทัพทีเ่ หลือเข ้ายึดเมืองได ้
่ นอยูใ่ นบ่อแห่งหนึง่ และฆ่าเชเรียส 37 และฆ่าทิโมธีซงึ่ ซอ น ้องชายของเขาพร ้อมกับอปอลโลฟาเนส ่ นีแ 38 เมือ ่ ทําเชน ้ ล ้ว พวกเขาก็สรรเสริญองค์พระผู ้เป็ นเจ ้า ด ้วยเพลงสดุดแ ี ละขอบพระคุณ ผู ้ทรงกระทําสงิ่ ยิง่ ใหญ่ ั ชนะแก่พวกเขา เพือ ่ อิสราเอล และประทานชย บทที่ 11 ี สผู ้พิทก 1 ไม่นานหลังจากนัน ้ ลีเซย ั ษ์ และลูกพีล ่ ก ู น ้อง ของกษั ตริยซ ์ งึ่ เป็ นผู ้ดูแลกิจการด ้วย ไม่พอใจอย่างมาก กับสงิ่ ทีท ่ ําลงไป 2 เมือ ่ รวบรวมพลม ้าทัง้ หมดได ้ประมาณแปดหมืน ่ คนแล ้ว เขาก็มาต่อสูกั้ บพวกยิว โดยคิดจะสร ้างเมืองนีใ้ ห ้เป็ นทีอ ่ ยู่ ั ของคนต่างชาติ อาศย ่ เดียวกับห ้อง 3 และเพือ ่ ให ้ได ้กําไรจากพระวิหารเชน นมัสการอืน ่ ๆ ของบรรดาประชาชาติ และเพือ ่ ให ้มีการขาย ตําแหน่งมหาปุโรหิตทุกปี 4 มิได ้คํานึงถึงฤทธานุภาพของพระเจ ้าเลย แต่พองตัวไป ้ ส ี่ บ ิ ชางของ ้ ด ้วยทหารราบนับหมืน ่ พลม ้านับพัน และชางส พระองค์ 5 ท่านจึงมาถึงแคว ้นยูเดีย และเข ้ามาใกล ้เบธซูราซงึ่ เป็ น เมืองเข ้มแข็ง แต่อยูห ่ า่ งจากกรุงเยรูซาเล็มประมาณห ้า กิโลเมตร และท่านก็ปิดล ้อมเมืองไว ้อย่างแน่นหนา 6 เมือ ่ พวกทีอ ่ ยูก ่ บ ั มัคคาบีได ้ยินว่าเขาปิ ดล ้อมทีม ่ ั่นนัน ้ พวกเขาและประชาชนทัง้ ปวงก็ครํ่าครวญและร ้องไห ้จึงทูล วิงวอนองค์พระผู ้เป็ นเจ ้าให ้สง่ ทูตสวรรค์องค์หนึง่ มาชว่ ย อิสราเอล 7 ในตอนแรกมัคคาบีอส ั เองก็หยิบอาวุธขึน ้ มา เตือนอีก ี่ งภัยร่วมกับเขาเพือ ฝ่ ายว่าพวกเขาจะเสย ่ ชว่ ยพีน ่ ้องของ ตน ดังนัน ้ พวกเขาจึงออกไปพร ้อมกันด ้วยความสมัครใจ 8 ขณะทีพ ่ วกเขาอยูท ่ ก ี่ รุงเยรูซาเล็ม มีชายคนหนึง่ สวมชุด ี าวปรากฏต่อหน ้าพวกเขา สน ั่ เกราะทองคําของเขา สข 9 แล ้วพวกเขาก็สรรเสริญพระเจ ้าผู ้เมตตาด ้วยกัน และทํา ใจถึงขนาดทีพ ่ วกเขาไม่เพียงพร ้อมทีจ ่ ะต่อสูกั้ บมนุษย์ ั ว์ร ้ายทีโ่ หดร ้ายทีส เท่านัน ้ แต่กบ ั สต ่ ด ุ และทีจ ่ ะเจาะทะลุ กําแพงเหล็ก 10 ดังนัน ้ เขาทัง้ หลายจึงยกชุดเกราะเข ้ามาข ้างหน ้า โดยมี ผู ้ชว่ ยจากสวรรค์ เพราะว่าองค์พระผู ้เป็ นเจ ้าทรงเมตตา พวกเขา ั รูของเขาเหมือนสงิ โต เขาสงั หารทหาร 11 และโจมตีศต ราบหนึง่ หมืน ่ หนึง่ พันคน และทหารม ้าหนึง่ หมืน ่ หกร ้อยคน และขับไล่ทเี่ หลือทัง้ หมดให ้หนีไป 12 หลายคนได ้รับบาดเจ็บก็หลบหนีไปโดยเปลือยเปล่า ี สเองก็หนีออกไปอย่างน่าละอายและหนีไปได ้ และลีเซย 13 ผู ้ซงึ่ พระองค์ทรงเป็ นคนมีความเข ้าใจ ทรงละทิง้ สงิ่ ที่ ี ไปเอง และเห็นว่าไม่สามารถเอาชนะพวก ตนต ้องสูญเสย ี รูได ้ เพราะพระเจ ้าผู ้ทรงมหิทธิฤทธิท ฮบ ์ รงชว่ ยเหลือพวก เขา จึงทรงสง่ คนไปหาเขา ั ชวนพวกเขาให ้ตกลงตามเงือ 14 และชก ่ นไขอันสมควรทุก ั ญาว่าจะชก ั ชวนกษั ตริยใ์ ห ้ต ้องเป็ นมิตร ประการ และสญ กับพวกเขา ี สปรารถนา โดย 15 แล ้วมัคคาบีอส ั ก็ยอมทําตามทีล ่ เี ซย คํานึงถึงประโยชน์สว่ นรวม และอะไรก็ตามที่ Maccabeus เขียนถึง Lysias เกีย ่ วกับชาวยิว กษั ตริยก ์ ็อนุญาต ี สเขียนถึงชาวยิวถึงเรือ 16 เพราะมีจดหมายจากลีเซย ่ งนี้ ี สถึงชาวยิวฝากคําทักทายว่า ลีเซย
17 ยอห์นและอับโซโลมซงึ่ ถูกสง่ มาจากท่าน ได ้ยืน ่ คําร ้อง ทีส ่ มัครรับไว ้แก่ข ้าพเจ ้า และขอให ้ข ้าพเจ ้าดําเนินการตาม เนือ ้ หาในนัน ้ 18 เหตุฉะนัน ้ สงิ่ ใดๆ ก็ตามทีต ่ ้องรายงานต่อกษั ตริย ์ ข ้าพเจ ้าได ้แจ ้งไว ้แล ้ว และพระองค์ก็ทรงโปรดให ้มาก เท่าทีจ ่ ะเป็ นไปได ้ 19 และหากเมือ ่ นัน ้ เจ ้าจะภักดีตอ ่ รัฐ ต่อจากนีไ ้ ป เราจะ ่ พยายามเป็ นชองทางแห่งความดีแก่เจ ้าด ้วย 20 แต่เราได ้สงั่ คนเหล่านีแ ้ ละคนทีม ่ าจากเราให ้ติดต่อกับ ท่านตามรายละเอียด ี่ บ ิ วันทีส ี่ ละยีส ิ 21 ขอให ้สบายดี ปี ทรี่ ้อยแปดและสส ่ แ ่ บ ของเดือนดิโอสโครินธีอส ั 22 จดหมายของกษั ตริยม ์ ข ี ้อความดังนีว้ า่ กษั ตริยอ ์ น ั ทิโอ ี คัสถึงลีเซยสน ้องชายของเขาทักทายว่า 23 เนือ ่ งจากบิดาของเราได ้รับการแปลไปสูเ่ ทพเจ ้าต่างๆ ความปรารถนาของเราก็คอ ื ให ้ผู ้ทีอ ่ ยูใ่ นอาณาจักรของเรา อยูอ ่ ย่างสงบ เพือ ่ ทุกคนจะได ้ดูแลกิจการของตนเอง 24 เราเข ้าใจด ้วยว่าพวกยิวไม่ยอมให ้บิดาของเรายอมให ้ มาตามธรรมเนียมของคนต่างชาติ แต่กลับรักษาวิถช ี วี ต ิ ของตนเองไว ้ดีกว่า เพราะเหตุนเี้ ขาจึงเรียกร ้องจากเราว่า เราจะยอมให ้เขาทําอย่างนัน ้ ดําเนินชวี ต ิ ตามกฎเกณฑ์ ของตนเอง 25 ดังนัน ้ จิตใจของเราคือว่าประชาชาตินจ ี้ ะได ้พักผ่อน และเราตัง้ ใจว่าจะบูรณะวิหารของพวกเขาให ้พวกเขา เพือ ่ พวกเขาจะดําเนินชวี ต ิ ตามธรรมเนียมของบรรพบุรษ ุ ของ พวกเขา 26 ฉะนัน ้ ท่านจงทําดีทจ ี่ ะสง่ ไปหาพวกเขา และประทาน ความสงบสุขแก่เขา เพือ ่ ว่าเมือ ่ พวกเขาได ้รับการรับรอง จากจิตใจของเราแล ้ว เขาก็จะสบายใจ และร่าเริงไปใน เรือ ่ งงานของตนอยูเ่ สมอ 27 และจดหมายของกษั ตริยถ ์ งึ ชนชาติยวิ เป็ นไปตามนี้ กษั ตริยอ ์ น ั ติโอคัสทรงสง่ คําทักทายไปยังสภาและชาวยิว ทีเ่ หลือ 28 ถ ้าท่านสบายดี เราก็มค ี วามปรารถนา เราก็มส ี ข ุ ภาพทีด ่ ี ่ กัน เชน 29 เมเนลอสประกาศแก่เราว่าท่านปรารถนาทีจ ่ ะกลับบ ้าน และดําเนินธุรกิจของตนเอง: ิ 30 ดังนัน ้ ผู ้ทีจ ่ ะจากไปจะต ้องปลอดภัยจนถึงวันทีส ่ ามสบ ของเทศกาลซานธีคส ั ด ้วยความปลอดภัย ้ อ ั ว์และบทบัญญัตต 31 และชาวยิวจะต ้องใชเนื ้ สต ิ ามแบบ ฉบับของตนเหมือนเมือ ่ ก่อน และไม่มวี ธิ ก ี ารใด ๆ ทีจ ่ ะทํา ร ้ายสงิ่ ทีท ่ ําโดยไม่รู ้ 32 ฉั นได ้สง่ เมเนเลอัสมาด ้วยเพือ ่ เขาจะได ้ปลอบใจคุณ ี่ บ ิ แปด และวันทีส ิ ห ้าของเดือน 33 ลาก่อนเจ ้า ในปี ร ้อยสส ่ บ ซานธิคส ั 34 ชาวโรมันยังสง่ จดหมายไปหาพวกเขาซงึ่ มีข ้อความ เหล่านีว้ า่ ควินตัส เมมมีอส ุ และทิตส ั มานลิอส ุ ราชทูต ของชาวโรมัน ขอฝากคําทักทายมายังชาวยิวด ้วย ี สลูกพีล 35 สงิ่ ใดทีล ่ เี ซย ่ ก ู น ้องของกษั ตริยม ์ อบให ้ เราก็ ยินดีด ้วย 36 แต่หลังจากท่านได ้ปรึกษาแล ้ว ให ้สง่ คนไปแจ ้งความ ิ ว่าจะสง่ ถึงกษั ตริยแ ตามทีพ ่ ระองค์ทรงตัดสน ์ ล ้ว เพือ ่ เรา จะแจ ้งตามสะดวกสําหรับท่าน เพราะบัดนีเ้ รากําลังจะไป เมืองอันทิโอกแล ้ว 37 เหตุฉะนัน ้ จงสง่ คนมาโดยเร็วเพือ ่ เราจะได ้รู ้ว่าท่านคิด อะไรอยู่
ี่ บ ิ นี้ วันทีส ิ ห ้าของเดือนแซ 38 ลาก่อน. ปี ทรี่ ้อยแปดสส ่ บ นธิคส ั บทที่ 12 ั ญาเหล่านีแ ี สก็เข ้าเฝ้ ากษั ตริย ์ 1 เมือ ่ ทําพันธสญ ้ ล ้ว ลีเซย ั ว์ของตน และพวกยิวก็ดแ ู ลเรือ ่ งการเลีย ้ งสต 2 แต่ในบรรดาผู ้ว่าราชการหลายแห่ง ทิโมธีและอป อลโลเนียส บุตรชายของเกนเนอัส รวมทัง้ ฮโี รนีมัสและเด โมโฟน และนอกจากพวกเขาแล ้ว นิคานอร์ผู ้ว่าราชการ เกาะไซปรัส จะไม่ปล่อยให ้พวกเขาอยูเ่ งียบๆ และอยูอ ่ ย่าง สงบสุข ่ กัน พวกเขาอธิษฐาน 3 ชาวเมืองยัฟฟาก็ทําสงิ่ ทีอ ่ ธรรมเชน ั อยูใ่ นหมูพ ให ้ชาวยิวทีอ ่ าศย ่ วกเขาให ้ลงเรือพร ้อมภรรยา และลูกๆ ทีพ ่ วกเขาเตรียมไว ้ ราวกับว่าพวกเขาไม่ได ้ทํา อันตรายแก่พวกเขา 4 พระองค์ทรงยอมรับตามกฤษฎีกาทัว่ ไปของเมืองว่า ั สงิ่ ใด แต่เมือ ปรารถนาทีจ ่ ะอยูอ ่ ย่างสงบสุขและไม่สงสย ่ ลงไปในทีล ่ ก ึ แล ้ว เขาก็จมนํ้ าตายไม่น ้อยกว่าสองร ้อยคน 5 เมือ ่ ยูดาสได ้ยินถึงความทารุณต่อพีน ่ ้องร่วมชาติของตน ่ ั จึงสงคนทีอ ่ ยูก ่ บ ั เขาให ้เตรียมพวกเขาให ้พร ้อม 6 และทรงร ้องทูลต่อพระเจ ้าผู ้ทรงพิพากษาอันชอบธรรม ทรงเข ้าต่อสูกั้ บพวกทีฆ ่ า่ พีน ่ ้องของพระองค์ และเผาที่ หลบภัยในตอนกลางคืน และจุดไฟเผาเรือ และบรรดาผู ้ที่ ี หนีไปทีน ่ ั่นพระองค์ก็ทรงประหารเสย 7 เมือ ่ เมืองถูกปิ ดแล ้ว เขาก็ถอยกลับไปราวกับจะกลับไป ิ้ กําจัดชาวเมืองยัฟฟาให ้หมดสน 8 แต่เมือ ่ ท่านได ้ยินว่าชาว Jamnites มีใจทีจ ่ ะทําอย่าง ั อยูท เดียวกันกับชาวยิวทีอ ่ าศย ่ า่ มกลางพวกเขา 9 พระองค์ทรงเข ้าโจมตีชาว Jamnites ในกลางคืน และ ทรงจุดไฟเผาทีท ่ า่ เรือและกองทัพเรือ จนมองเห็นแสงไฟ ี่ บ ิ ทีก ่ รุงเยรูซาเล็มห่างออกไปสองร ้อยสส 10 เมือ ่ เขาออกไปจากทีน ่ ั่นแล ้วเดินทางไปถึงทิโมธีเป็ น ระยะทางเก ้าระยะทาง มีผู ้ชายเดินไม่ตํา่ กว่าห ้าพันคน และ มีทหารม ้าของชาวอาหรับห ้าร ้อยคนเข ้ามาโจมตีเขา ้ นดุเดือดมาก แต่ฝ่ายยูดาสได ้รับ 11 คราวนัน ้ เกิดการสูรบอั ั ชนะโดยความชว่ ยเหลือของพระเจ ้า เพือ ชย ่ ว่าพวก Nomades แห่งอาระเบียถูกเอาชนะได ้ขอร ้องให ้ยูดาสมี ั ติภาพโดยสญ ั ญาว่าจะให ้วัวแก่เขาและจะให ้ความสุข สน แก่เขาอย่างอืน ่ 12 ยูดาสคิดว่าตนจะได ้ประโยชน์หลายประการ จึงให ้ ความสงบสุขแก่เขา แล ้วจึงจับมือกันจึงแยกย ้ายไปยัง เต็นท์ของตน 13 พระองค์ยงั ทรงกําลังจะสร ้างสะพานไปยังเมืองเข ้มแข็ง ั แห่งหนึง่ ซงึ่ มีกําแพงล ้อมรอบและมีชาวเมืองต่าง ๆ อาศย ื่ ของมันก็คอ อยู่ และชอ ื แคสปิ ส 14 แต่คนทัง้ หลายทีอ ่ ยูใ่ นนัน ้ ก็วางใจในความแข็งแกร่ง ของกําแพงและเสบียงอาหาร ประพฤติตวั หยาบคายต่อคน ทีอ ่ ยูร่ ว่ มกับยูดาส พูดเยาะเย ้ยและพูดหมิน ่ ประมาท และ พูดถ ้อยคําทีไ่ ม่ควรพูด 15 ดังนัน ้ ยูดาสกับคณะของเขาได ้ร ้องทูลต่อพระเจ ้าผู ้ ยิง่ ใหญ่แห่งโลก ผู ้ทรงไม่มแ ี กะหรือเครือ ่ งจักรทําสงคราม ได ้พังเมืองเยรีโคในสมัยของโยชูวาแล ้ว ได ้โจมตีกําแพง อย่างดุเดือด 16 และเข ้ายึดเมืองนัน ้ ตามพระประสงค์ของพระเจ ้า และ สงั หารอย่างสุดจะพรรณนา ถึงขนาดทีเ่ ห็นทะเลสาบสอง แห่งกว ้างยาวติดกันเต็มไปด ้วยเลือดไหลนองเต็มไปหมด
ิ กิโลเมตร 17 แล ้วพวกเขาก็ออกไปจากทีน ่ ั่นเจ็ดร ้อยห ้าสบ และมาถึงเมืองคารากาไปหาชาวยิวทีเ่ รียกว่าทูเบียนี 18 แต่สําหรับทิโมธีนัน ้ ไม่พบเขาในสถานทีน ่ ัน ้ เพราะ ก่อนทีเ่ ขาจะสง่ สงิ่ ใดไป เขาได ้ออกไปจากทีน ่ ั่นแล ้ว ทิง้ กองทหารทีแ ่ ข็งแกร่งมากไว ้ในทีม ่ ั่นแห่งหนึง่ ิ าเตอร์ซงึ่ เป็ น 19 อย่างไรก็ตาม โดซธิ อ ี ส ั และโสซป นายทหารของมัคคาบิวสไ์ ด ้ออกไปฆ่าคนทีท ่ โิ มธีทงิ้ ไว ้ใน ี ป้ อมปราการเสยกว่าหมืน ่ คน 20 มัคคาบิวก็จัดทัพเป็ นแถวๆ และตัง้ เขาไว ้เป็ นหัวหน ้า และต่อสูกั้ บทิโมธีซงึ่ มีทหารประมาณหนึง่ แสนสองหมืน ่ คน และทหารม ้าสองพันห ้าร ้อยคน 21 เมือ ่ ทิโมธีทราบข่าวการมาของยูดาสแล ้ว จึงสง่ พวก ั ภาระอืน ผู ้หญิง เด็ก และสม ่ ๆ ไปยังป้ อมปราการทีเ่ รียกว่า คาร์เนียน เพราะว่าเมืองนัน ้ ปิ ดล ้อมได ้ยาก และไม่สะดวก ในการเข ้าไป เนือ ่ งด ้วยความคับแคบของสถานทีท ่ ก ุ แห่ง . ั รูก็ถก 22 แต่เมือ ่ ยูดาสกลุม ่ แรกของเขามาถึง ศต ู โจมตีด ้วย ความหวาดกลัวและหวาดกลัวเพราะการเสด็จมาของ พระองค์ผู ้ทรงเห็นทุกสงิ่ จึงหนีไป คนหนึง่ วิง่ เข ้ามาทางนี้ อีกคนหนึง่ วิง่ ไปทางนัน ้ จนได ้รับบาดเจ็บบ่อยครัง้ ของคน ของตน และบาดเจ็บด ้วยปลายดาบของตนเอง ่ กัน โดยฆ่าคนชวั่ 23 ยูดาสก็ตงั ้ ใจติดตามพวกเขามากเชน ทีช ่ วั่ ร ้ายซงึ่ เขาได ้สงั หารคนไปประมาณสามหมืน ่ คน 24 ยิง่ กว่านัน ้ ทิโมธีเองก็ตกไปอยูใ่ นมือของโดสธิ อ ี ส ั และ ิ าเตอร์ ผู ้ซงึ่ เขาได ้ร ้องขอด ้วยอุบายอันมากมายทีจ โสสป ่ ะ ปล่อยเขาไปตลอดชวี ต ิ เพราะว่าเขามีพอ ่ แม่ของชาวยิว หลายคน และพีน ่ ้องของบางคนในพวกเขา ซงึ่ ถ ้าพวกเขา วาง เขาถึงตายก็ไม่ควรนับถือ 25 ครัน ้ พระองค์ทรงยืนยันกับพวกเขาหลายคําแล ้วว่า พระองค์จะทรงให ้พวกเขาคืนโดยไม่เป็ นอันตรายตาม ข ้อตกลง พวกเขาก็ปล่อยพระองค์ไปเพือ ่ ชว่ ยพีน ่ ้องของ ตน 26 แล ้วมัคคาบิวก็ยกทัพออกไปทีค ่ าร์เนียนและถึงวิหารอา ทาร์กาติส และเขาได ้สงั หารคนทีน ่ ั่นห ้าหมืน ่ สองหมืน ่ คน 27 และหลังจากทีพ ่ ระองค์ทรงหลบหนีและทําลายล ้าง พวกเขาแล ้ว ยูดาสก็ยกทัพออกไปทางเอโฟรนซงึ่ เป็ น ี สอาศย ั อยูแ เมืองเข ้มแข็ง ซงึ่ ลีเซย ่ ละชนชาติตา่ ง ๆ มากมาย และคนหนุ่มผู ้เข ้มแข็งได ้เฝ้ ากําแพงและปกป้ อง พวกเขาอย่างเข ้มแข็ง โดยที่ ยังมีเครือ ่ งยนต์และลูกดอก ทีย ่ อดเยีย ่ มอีกด ้วย 28 แต่เมือ ่ ยูดาสและพรรคพวกของเขาได ้ร ้องทูลต่อพระ ั รูด ้วยฤทธิ์ เจ ้าผู ้ทรงมหิทธิฤทธิ์ ผู ้ทรงทําลายกําลังของศต อํานาจของพระองค์ เขาก็ยด ึ เมืองนัน ้ ได ้ และสงั หารคนที่ ี สองหมืน อยูภ ่ ายในเสย ่ ห ้าพันคน 29 จากทีน ่ ั่นพวกเขาออกเดินทางไปยังเมืองไซโธโพลิส ซงึ่ อยูห ่ า่ งจากกรุงเยรูซาเล็มหกร ้อยกิโลเมตร ั อยูท 30 แต่เมือ ่ ชาวยิวทีอ ่ าศย ่ น ี่ ั่นเป็ นพยานว่าชาวไซโธโพ ลิตน ั ปฏิบัตต ิ อ ่ พวกเขาด ้วยความรัก และวิงวอนต่อพวกเขา อย่างกรุณาในเวลาทีล ่ ําบากใจ 31 พวกเขาขอบพระคุณพวกเขาโดยปรารถนาทีจ ่ ะเป็ น มิตรกับพวกเขา ดังนัน ้ พวกเขาจึงมาถึงกรุงเยรูซาเล็ม ซงึ่ ั ดาห์ทก เป็ นเทศกาลเลีย ้ งสป ี่ ําลังใกล ้เข ้ามา 32 หลังจากงานเลีย ้ งทีเ่ รียกว่าเพนเทคอสต์ พวกเขาก็ ออกไปต่อสูกั้ บกอร์เกียสผู ้ว่าราชการเมืองอิดเู มีย 33 ผู ้ออกมาพร ้อมกับทหารสามพันคนและพลม ้าสรี่ ้อยคน ้ นชาวยิวสองสามคนก็ถก 34 อยูม ่ าเมือ ่ สูรบกั ู สงั หาร 35 ครัง้ นัน ้ โดสธิ อ ี ส ั หนึง่ ในคณะของบาเคนอร์ซงึ่ ขีม ่ ้าและ ื้ คลุม เป็ นชายฉกรรจ์ยงั คงอยูท ่ ก ี่ อร์เกียส และเขาคว ้าเสอ
ของเขาไว ้ด ้วยกําลังดึงเขาไว ้ และเมือ ่ เขาอยากจะประหาร ี ี ก็เข ้ามา ชายต ้องคําสาปนัน ้ ให ้มีชวต ิ พลม ้าแห่งธราเซย โจมตีเขาจนขาดจากไหล่ของเขา ดังนัน ้ กอร์เกียสจึงหนี ไปหามาริสา ้ 36 ครัน ้ คนเหล่านัน ้ ทีอ ่ ยูก ่ บ ั กอร์เกียสได ้ต่อสูมายาวนาน และเหน็ ดเหนือ ่ ยแล ้ว ยูดาสก็ทล ู วิงวอนต่อองค์พระผู ้เป็ น เจ ้าให ้แสดงตนเป็ นผู ้ชว่ ยเหลือและเป็ นผู ้นํ าในการรบ 37 จากนัน ้ เขาก็เริม ่ ในภาษาของเขาเอง และร ้องเพลง ี งอันดัง และรีบวิง่ ไปหาคนของกอร์เกียสโดย สดุดด ี ้วยเสย ไม่รู ้ตัว เขาก็ไล่พวกเขาให ้หนีไป 38 ยูดาสก็รวบรวมพลและเข ้าไปในเมืองโอดอลลัม และ เมือ ่ ถึงวันทีเ่ จ็ดเขาก็ชาํ ระตัวตามธรรมเนียม และรักษาวัน สะบาโตไว ้ทีเ่ ดิม 39 ในวันรุง่ ขึน ้ ยูดาสและพรรคพวกก็มาเก็บศพของผู ้ทีถ ่ ก ู ฆ่าไปเหมือนเคย และนํ าไปฝั งไว ้กับญาติพน ี่ ้องในหลุมศพ บิดาของตน ื้ คลุมของทุกคนทีถ 40 บัดนีภ ้ ายใต ้เสอ ่ ก ู ฆ่า พวกเขาพบ สงิ่ ของทีถ ่ วายไว ้แก่รป ู เคารพของคนยันต์ ซงึ่ เป็ นสงิ่ ต ้องห ้ามสําหรับชาวยิวตามกฎหมาย จากนัน ้ ทุกคนก็เห็น ว่านีค ่ อ ื สาเหตุทพ ี่ วกเขาถูกสงั หาร 41 เพราะฉะนัน ้ ทุกคนจึงสรรเสริญพระเจ ้า ผู ้พิพากษาผู ้ ่ นไว ้ ชอบธรรม ผู ้ทรงเปิ ดสงิ่ ทีซ ่ อ 42 อธิษฐานและวิงวอนพระองค์ให ้ทรงลบบาปทีก ่ ระทําไป ี สน ิ้ นอกจากนี้ ยูดาสผู ้สูงศก ั ดิย เสย ์ งั เตือนประชาชนให ้ ระวังตัวจากบาป ดังทีพ ่ วกเขาได ้เห็นต่อหน ้าต่อตาถึงสงิ่ ที่ บังเกิดขึน ้ เพราะบาปของผู ้ทีถ ่ ก ู ฆ่า 43 เมือ ่ พระองค์ทรงประชุมกันทัว่ ทัง้ คณะเป็ นเงินสองพัน ดาริคแล ้ว พระองค์ทรงสง่ ไปยังกรุงเยรูซาเล็มเพือ ่ ถวาย เครือ ่ งบูชาไถ่บาป โดยทรงกระทําการนัน ้ ด ้วยดีและจริงใจ โดยคํานึงถึงการฟื้ นคืนพระชนม์ 44 เพราะถ ้าเขาไม่หวังว่าคนทีถ ่ ก ู ฆ่าจะกลับมาเป็ นขึน ้ มา อีก การอธิษฐานเพือ ่ คนตายก็ไม่จําเป็ นและไร ้ผล 45 และเมือ ่ เห็นว่ามีบญ ุ คุณอันใหญ่หลวงไว ้แก่ผู ้ทีต ่ าย ตามทางพระเจ ้า ถือเป็ นความคิดอันบริสท ุ ธิแ ์ ละดี จากนัน ้ พระองค์ทรงทําการคืนดีกบ ั คนตายเพือ ่ พวกเขาจะได ้พ ้น จากบาป บทที่ 13 ี่ บ ิ เก ้ามีผู ้ไปบอกยูดาสว่าอันติโอคัส ยูปาเตอร์ 1 ในปี ร ้อยสส กําลังยกทัพเข ้ามายังแคว ้นยูเดียด ้วยกําลังอันใหญ่หลวง ี สผู ้พิทก 2 ลีเซย ั ษ์ ของเขาและผู ้ปกครองกิจการของเขาอยู่ กับเขา โดยมีคนกรีกเป็ นทหารราบหนึง่ แสนหมืน ่ คน พลม ้า ้ ื กยีส ิ คน และรถม ้าศก ึ ห ้าพันสามร ้อยคน และชางสองเช อ ่ บ สามร ้อยคัน ตะขอ 3 เมเนลอสก็เข ้าร่วมกับพวกเขาด ้วย และด ้วยการดูถก ู เหยียดหยามอันติโอคัสจึงสนับสนุนอันติโอคัส ไม่ใชเ่ พือ ่ ปกป้ องประเทศ แต่เพราะเขาคิดว่าจะได ้เป็ นผู ้ว่าราชการ ั พระทัยอันติ 4 แต่กษั ตริยแ ์ ห่งกษั ตริยท ์ งั ้ หลายได ้ทรงชก ี สก็กราบทูล โอคัสให ้ต่อต ้านคนชวั่ ผู ้ชวั่ ร ้ายนี้ และลีเซย กษั ตริยว์ า่ ชายคนนีเ้ ป็ นต ้นเหตุของความหายนะทุกอย่าง ดังนัน ้ กษั ตริยจ ์ งึ ทรงบัญชาให ้พาเขาไปทีเ่ มืองเบโรอาและ ี ลักษณะอยูใ่ นสถานทีน ประหารชวี ต ิ เขาเสย ่ ัน ้ ิ ศอกเต็มไปด ้วยขีเ้ ถ ้า 5 ทีน ่ ั่นมีหอคอยแห่งหนึง่ สูงห ้าสบ และมีเครือ ่ งดนตรีทรงกลมห ้อยลงในกองขีเ้ ถ ้าทุกด ้าน 6 ผู ้ใดถูกประณามว่าเป็ นคนดูหมิน ่ ศาสนาหรือก่อ ี อาชญากรรมร ้ายแรงอย่างอืน ่ ทุกคนก็ประหารเขาเสย
7 ความตายนัน ้ คนอธรรมต ้องตายโดยไม่มท ี ฝ ี่ ั งอยูใ่ น แผ่นดินมากนัก และนั่นยุตธิ รรมอย่างยิง่ : 8 เพราะว่าเขาได ้กระทําบาปมากมายเกีย ่ วกับแท่นบูชาซงึ่ ั ดิส ิ ธิ์ เขาก็ยอมตายในขีเ้ ถ ้า มีไฟและขีเ้ ถ ้าเป็ นสงิ่ ศก ์ ท 9 ฝ่ ายกษั ตริยเ์ สด็จมาด ้วยจิตใจป่ าเถือ ่ นและเย่อหยิง่ ทีจ ่ ะ กระทําต่อชาวยิวให ้เลวร ้ายยิง่ กว่าทีเ่ คยกระทําในสมัยบิดา ของเขา 10 สงิ่ เหล่านัน ้ เมือ ่ ยูดาสทราบ ท่านจึงบัญชาฝูงชนให ้ร ้อง ทูลต่อองค์พระผู ้เป็ นเจ ้าทัง้ กลางวันและกลางคืน ว่าถ ้า เวลาอืน ่ บัดนีพ ้ ระองค์จะทรงชว่ ยพวกเขาด ้วย โดยอยูใ่ น จุดทีจ ่ ะถูกละทิง้ จากกฎหมายของเขา จากประเทศของ ั ดิส ิ ธิ:์ เขา และจากวิหารศก ์ ท 11 และพระองค์จะไม่ทรงยอมให ้ประชาชนซงึ่ บัดนีส ้ บาย ตัวขึน ้ เล็กน ้อยแล ้วให ้อยูใ่ ต ้อํานาจของบรรดาประชาชาติท ี่ ดูหมิน ่ 12 ครัน ้ คนทัง้ สองทําสงิ่ นีร้ ว่ มกันแล ้ว และได ้วิงวอนต่อ พระเจ ้าผู ้ทรงเมตตาด ้วยการร ้องไห ้และอดอาหาร และ นอนราบอยูบ ่ นพืน ้ เป็ นเวลาสามวัน ยูดาสได ้เตือนสติพวก เขาแล ้วจึงสงั่ ให ้พวกเขาเตรียมตัวให ้พร ้อม 13 และยูดาสแยกจากพวกผู ้ใหญ่แล ้ว ตัง้ ใจแน่วแน่กอ ่ นที่ กองทัพของกษั ตริยจ ์ ะเข ้าไปในแคว ้นยูเดียและเข ้าเมือง ้ เพือ ่ จะออกไปพิจารณาคดีในการต่อสูโดยความช ว่ ยเหลือ จากพระเจ ้า 14 ดังนัน ้ เมือ ่ เขาได ้มอบทุกสงิ่ ไว ้กับผู ้สร ้างโลก และ ้ างลูกผู ้ชาย แม ้กระทัง่ เตือนใจทหารของเขาให ้ต่อสูอย่ ความตาย เพือ ่ กฎหมาย วิหาร เมือง ประเทศ และ เครือจักรภพ เขาก็ตงั ้ ค่ายอยูท ่ โี่ มดิน: ั ชนะก็มา 15 และเมือ ่ ได ้ให ้คําเตือนแก่คนรอบข ้างแล ้ว ชย จากพระเจ ้า เขาได ้เข ้าไปในเต็นท์ของพระราชาในตอน กลางคืนพร ้อมกับชายหนุ่มทีก ่ ล ้าหาญและคัดเลือกอย่างดี ี่ ันคนในค่ายพร ้อมกับชางตั ้ ว และสงั หารคนประมาณสพ ใหญ่ทส ี่ ด ุ พร ้อมกับทุกสงิ่ ทีอ ่ ยูบ ่ นตัวเขา 16 ในทีส ่ ด ุ ชาวค่ายก็เต็มไปด ้วยความกลัวและความ โกลาหล และจากไปด ้วยดี 17 สงิ่ นีเ้ กิดขึน ้ ในชว่ งเชา้ เพราะการคุ ้มครองขององค์พระ ผู ้เป็ นเจ ้าได ้ชว่ ยเขา 18 เมือ ่ พระราชาได ้ทรงทราบถึงความเป็ นลูกผู ้ชายของ ชาวยิวแล ้ว พระองค์ก็เสด็จเข ้ายึดตามนโยบาย 19 และยกทัพไปยังเมืองเบธซูราซงึ่ เป็ นทีม ่ ั่นของพวกยิว ี คนของเขา แต่เขาถูกขับไล่ออกไป ล ้มเหลว และสูญเสย ไป 20 เพราะยูดาสได ้แจ ้งสงิ่ ทีจ ่ ําเป็ นแก่ผู ้ทีอ ่ ยูใ่ นนัน ้ แล ้ว 21 แต่โรโดคัสซงึ่ อยูใ่ นกองทัพของชาวยิวได ้เปิ ดเผย ั รู จึงถูกตามหาตัว และเมือ ความลับแก่ศต ่ จับตัวได ้แล ้วจึง จับเข ้าคุก ั เป็ น 22 กษั ตริยท ์ รงปฏิบัตต ิ อ ่ เขาทัง้ หลายทีเ่ มืองเบธซม ครัง้ ทีส ่ อง ทรงพระหัตถ์ ทรงรับของของพวกเขาจากไป แล ้ว ต่อสูกั้ บยูดาสก็พา่ ยแพ ้ 23 ได ้ยินมาว่าฟี ลป ิ ซงึ่ เหลืออยูใ่ นเมืองอันทิโอก ก ้มหน ้า ิ้ หวัง ข่มเหง ข่มเหงพวกยิว ยอมจํานนและ ลงอย่างสน สาบานว่าจะปฏิบัตต ิ ามเงือ ่ นไขทีเ่ ท่าเทียมทุกประการ เห็น ด ้วยกับพวกเขา ถวายเครือ ่ งบูชา ให ้เกียรติพระวิหาร และ แสดงความเมตตาต่อพวกเขา สถานที,่ 24 และเป็ นทีย ่ อมรับของมัคคาบีอส ั และตัง้ ให ้เขาเป็ นผู ้ว่า ์ นถึงชาวเกอร์เรเนียน การใหญ่ตงั ้ แต่ปโตเลไมสจ
25 เมือ ่ มาถึงเมืองปโตเลไมส ์ ผู ้คนทีน ่ ั่นเป็ นทุกข์เพราะ ั พันธสญญา เพราะพวกเขาบุกโจมตีเพราะพวกเขาจะทํา ั ญาของพวกเขาเป็ นโมฆะ: ให ้พันธสญ ี สขึน 26 ลีเซย ้ ไปบนบัลลังก์พพ ิ ากษา กล่าวเท่าทีจ ่ ะแก ้ ต่างได ้ เกลีย ้ กล่อม สงบลง ทําให ้พวกเขาได ้รับผลกระทบ อย่างดี แล ้วจึงกลับไปยังเมืองอันทิโอก เรือ ่ งนีก ้ ็กระทบถึง การเสด็จมาและการจากไปของกษั ตริยด ์ ้วย บทที่ 14 1 ครัน ้ ผ่านไปสามปี ยูดาสก็แจ ้งว่าเดเมตริอส ุ บุตรชายของ เซลูคส ั เข ้ามาถึงท่าจอดเรือทีต ่ ริโพลิสด ้วยพลังอัน ยิง่ ใหญ่และกองทัพเรือ ี สผู ้ 2 ได ้เข ้ายึดเมืองและสงั หารอันทิโอคัส และลีเซย พิทก ั ษ์ ของเขา ิ ัสคนหนึง่ ซงึ่ เคยเป็ นมหาปุโรหิต และจงใจ 3 บัดนี้ อัลซม ทําให ้ตัวเองเป็ นมลทินในขณะทีเ่ ขาอยูร่ ว่ มกับคนต่างชาติ โดยเห็นว่าเขาไม่สามารถชว่ ยตัวเองให ้รอดได ้อีกต่อไป ั ดิส ิ ธิไ์ ด ้อีกต่อไป หรือไม่สามารถเข ้าไปในแท่นบูชาศก ์ ท ิ โดย 4 เสด็จเข ้าเฝ้ ากษั ตริยเ์ ดเมตริอส ุ ในปี ทรี่ ้อยเอ็ดห ้าสบ ้ ถวายมงกุฎทองคําและฝ่ ามือ และกิง่ ทีใ่ ชประกอบพิธใี น พระวิหารด ้วย และในวันนัน ้ พระองค์ก็ทรงสงบลง 5 แม ้จะมีโอกาสสง่ เสริมธุรกิจทีโ่ ง่เขลาของเขา และเมือ ่ เด เมตริอส ุ เรียกให ้ปรึกษาหารือ และถามว่าชาวยิวได ้รับ ผลกระทบอย่างไร และเขาตัง้ ใจอะไร เขาก็ตอบไปว่า 6 พวกยิวทีเ่ ขาเรียกว่าอัสซเิ ดียน ซงึ่ มีนายทหารคือยูดาส มัคคาบีส เป็ นพวกทําสงครามและก่อกวน และไม่ยอมให ้ ั ติ สว่ นทีเ่ หลืออยูอ ่ ย่างสน ั ดิศ 7 เพราะเหตุนข ี้ ้าพเจ ้าจึงถูกลิดรอนศก ์ รีของบรรพบุรษ ุ ั ้ ข ้าพเจ ้า จึงหมายถึงฐานะปุโรหิตชนสูง บัดนีข ้ ้าพเจ ้าจึงมา ทีน ่ ี่ 8 ประการแรก แท ้จริงแล ้วข ้าพเจ ้ามีความเอาใจใสใ่ นเรือ ่ ง ของกษั ตริยอ ์ ย่างไม่เสแสร ้ง และประการทีส ่ อง แม ้ว่าฉั น จะมุง่ หวังผลดีแก่เพือ ่ นร่วมชาติของฉั นเอง เพราะว่า ประชาชาติของเราทัง้ หมดอยูใ่ นความทุกข์ยากไม่น ้อย เนือ ่ งมาจากการปฏิบัตท ิ ไี่ ม่ได ้รับคําแนะนํ าจากพวกเขา ดังทีก ่ ล่าวไว ้ข ้างต ้น 9 ดังนัน ้ ข ้าแต่กษั ตริย ์ ทรงทราบเรือ ่ งทัง้ หมดนีแ ้ ล ้ว ขอ ทรงระวังประเทศและชาติของเราซงึ่ ถูกบีบคัน ้ ทุกด ้าน ตาม พระกรุณาทีพ ่ ระองค์ทรงแสดงแก่คนทัง้ ปวงอย่างเต็มใจ 10 ตราบเท่าทีย ่ ด ู าสยังมีชวี ต ิ อยู่ อาณาจักรก็จะสงบไม่ได ้ 11 เรือ ่ งนีไ ้ ม่ทน ั ได ้กล่าวถึงพระองค์ แต่เพือ ่ นคนอืน ่ ๆ ของ กษั ตริยซ ์ งึ่ มีเจตนาร ้ายต่อยูดาส ได ้ถวายเครือ ่ งหอมแก่เด เมตริอส ุ มากขึน ้ ้ 12 ทันใดนัน ้ เขาก็เรียกนิคาโนร์ซงึ่ เป็ นเจ ้าชางให ้ตัง้ ให ้เป็ น เจ ้าเมืองแคว ้นยูเดียแล ้วจึงสง่ เขาออกไป 13 ทรงบัญชาให ้เขาประหารยูดาส และให ้คนทีอ ่ ยูก ่ บ ั เขา ิ ัสเป็ นมหาปุโรหิตแห่ง กระจัดกระจายไป และให ้ตัง้ อัลซม พระวิหารใหญ่ 14 แล ้วคนนอกศาสนาทีห ่ นีออกจากแคว ้นยูเดียจากยูดา สมาหาฝูงแกะมาหานิคาโนร์ โดยคิดว่าความหายนะและ ความหายนะของชาวยิวจะเป็ นสวัสดิภาพของพวกเขา 15 บัดนีเ้ มือ ่ พวกยิวได ้ยินข่าวการมาของนิคาโนร์ และว่า ่ รี ษะ คนต่างชาติมาต่อสูกั้ บพวกเขา พวกเขาก็เอาดินใสศ และวิงวอนต่อพระองค์ผู ้ทรงสถาปนาประชากรของ พระองค์เป็ นนิตย์ และผู ้ทีค ่ อยชว่ ยเหลือสว่ นของเขาอยู่ เสมอโดยสําแดงการปรากฏของพระองค์อยูเ่ สมอ .
16 ดังนัน ้ ตามคําสงั่ ของนายทหาร พวกเขาจึงเคลือ ่ นตัว ออกไปจากทีน ่ ั่นทันที และเข ้ามาใกล ้พวกเขาทีเ่ มืองเดส เซา 17 ฝ่ ายซโี มนน ้องชายของยูดาสได ้ร่วมรบกับนิคาโนร์แล ้ว ึ ไม่สบายใจบ ้างเพราะศต ั รูเงียบกริบ แต่ก็รู ้สก 18 อย่างไรก็ตาม นิคาโนร์เมือ ่ ได ้ยินถึงความเป็ นลูกผู ้ชาย ้ อ ทีอ ่ ยูก ่ บ ั ยูดาส และความกล ้าหาญทีพ ่ วกเขาต ้องต่อสูเพื ่ ้ ประเทศของตน เขาก็ไม่กล ้าลองใชดาบเลย 19 ดังนัน ้ พระองค์จงึ ทรงสง่ โพสโิ ดเนียส ธีโอโดทัส และ ั ติภาพ มัททาธีอส ั ให ้ทําสน 20 ครัน ้ พวกเขาปรึกษาหารือกันมานานแล ้ว และหัวหน ้าก็ ทําให ้ฝูงชนได ้รู ้จักกัน และปรากฏว่าพวกเขาเป็ นนํ้ าหนึง่ ั ญา ใจเดียวกัน พวกเขาจึงยอมปฏิบัตต ิ ามพันธสญ 21 และกําหนดวันทีจ ่ ะประชุมกันด ้วยตนเอง และเมือ ่ ถึง เวลานัน ้ ก็มก ี ารจัดเก ้าอีไ้ ว ้ให ้คนใดคนหนึง่ ั รูจะก่อ 22 ลูดาสจัดคนติดอาวุธไว ้ในทีท ่ ส ี่ ะดวก เกรงว่าศต การทรยศโดยฉั บพลัน ดังนัน ้ พวกเขาจึงจัดการประชุมโดย ั ติ สน ั อยูใ่ นกรุงเยรูซาเล็ม และไม่ได ้ทํา 23 ฝ่ ายนิคาโนร์อาศย ่ อันตรายใด ๆ แต่สงคนทีม ่ าชุมนุมกันไปหาเขาออกไป 24 และเขาไม่ยอมให ้ยูดาสคลาดสายตาเพราะเขารักคน นัน ้ จากใจ 25 พระองค์ทรงอธิษฐานขอพระองค์ให ้มีภรรยาและให ้ กําเนิดบุตรด ้วย ดังนัน ้ พระองค์จงึ ทรงแต่งงานแล ้ว ทรงอยู่ อย่างสงบ และทรงดําเนินชวี ต ิ นี้ ิ 26 แต่อล ั ชมัสเข ้าใจความรักระหว่างพวกเขาและพิจารณา ั ญาทีท พันธสญ ่ ําไว ้แล ้ว จึงไปหาเดเมตริอส ั และบอกเขาว่า นิคานอร์ไม่คอ ่ ยสบายใจนักต่อรัฐ เพราะเขาได ้แต่งตัง้ ยู ื ทอด ดาสผู ้ทรยศต่ออาณาจักรของเขาให ้เป็ นผู ้สบ ตําแหน่งของกษั ตริย ์ 27 ขณะนัน ้ กษั ตริยท ์ รงพระพิโรธและทรงเคืองด ้วยข ้อ กล่าวหาของคนชวั่ ร ้ายทีส ่ ด ุ จึงทรงเขียนถึงนิคานอร์ ั ญาอย่างยิง่ และทรงบัญชา แสดงว่าทรงไม่พอใจพันธสญ ให ้สง่ นักโทษมักคาบีอส ั ไปยังเมืองอันทิโอกโดยด่วน ่ นี้ เขาก็สบ ั สนในตัวเองมาก และ 28 เมือ ่ นิคาโนร์ได ้ยินเชน ึ เสย ี ใจอย่างยิง่ ทีจ รู ้สก ่ ะต ้องทําให ้ข ้อตกลงทีต ่ กลงกันไว ้ เป็ นโมฆะ คนผู ้นัน ้ ไม่มค ี วามผิด 29 แต่เนือ ่ งจากไม่มก ี ารตกลงอะไรกับกษั ตริย ์ พระองค์จงึ ทรงคอยเวลาทีจ ่ ะบรรลุผลตามนโยบาย 30 อย่างไรก็ตาม เมือ ่ มัคคาบีสเห็นว่านิคานอร์เริม ่ มีทา่ ที ไม่ดต ี อ ่ เขา และเขาขอร ้องเขาอย่างรุนแรงเกินกว่าทีเ่ ขา เคยทํา โดยตระหนักว่าพฤติกรรมน่ารังเกียจนัน ้ ไม่ได ้เป็ น ผลดี เขาจึงรวบรวมคนของเขาไว ้ไม่กค ี่ นแล ้วแยกตัว ออกไป จากนิคานอร์. 31 แต่อก ี คนหนึง่ รู ้ว่ายูดาสขัดขวางยูดาสจึงเข ้าไปในวิหาร ั ดิส ิ ธิ์ และสงั่ พวกปุโรหิตผู ้ถวายเครือ ใหญ่และศก ์ ท ่ งบูชา ตามปกติให ้ปล่อยชายคนนัน ้ ไว ้ 32 เมือ ่ พวกเขาสาบานว่าไม่รู ้ว่าชายคนทีต ่ ามหานัน ้ อยูท ่ ี่ ไหน 33 พระองค์ทรงเหยียดพระหัตถ์ขวาไปทางพระวิหาร และ ปฏิญาณดังนีว้ า่ ถ ้าท่านไม่มอบยูดาสให ้เราเป็ นเชลย เรา จะวางพระวิหารของพระเจ ้านีล ้ งบนพืน ้ และเราจะพังแท่น บูชาลง และสร ้างวิหารอันโดดเด่นให ้แก่แบคคัส 34 ภายหลังถ ้อยคําเหล่านีแ ้ ล ้ว พระองค์ก็จากไป แล ้ว ่ วรรค์และวิงวอนผู ้ปกป้ องชาติ บรรดาปุโรหิตก็ชม ู อ ื ขึน ้ สูส ของตนว่า
35 ข ้าแต่พระเจ ้าแห่งสรรพสงิ่ พระองค์ผู ้ไม่ต ้องการสงิ่ ใด เลย ทรงพอพระทัยทีว่ ห ิ ารอันเป็ นทีป ่ ระทับของพระองค์ อยูท ่ า่ มกลางพวกเรา 36 เพราะฉะนัน ้ บัดนี้ ข ้าแต่พระเจ ้าผู ้บริสท ุ ธิแ ์ ห่งความ บริสท ุ ธิท ์ งั ้ ปวง ขอทรงรักษานิเวศน์นใี้ ห ้ปราศจากมลทิน ซงึ่ ภายหลังได ้ชาํ ระให ้สะอาดแล ้ว และทรงยับยัง้ ปากทีไ่ ม่ ชอบธรรมทุกประการ ี คนหนึง่ ถูกกล่าวหาต่อนิคาโนร์ ผู ้อาวุโส 37 บัดนี้ มีราซส คนหนึง่ ของกรุงเยรูซาเล็ม เป็ นคนรักเพือ ่ นร่วมชาติของ ื่ ว่าเป็ นบิดาของชาวยิว เขา และเป็ นคนมีฐานะดี ผู ้ซงึ่ ได ้ชอ เพราะความกรุณาของเขา 38 เพราะว่าในสมัยก่อนเมือ ่ เขาไม่ปะปนกับคนต่างชาติ เขาก็ถก ู กล่าวหาว่านับถือศาสนายิว และได ้ทําลายร่างกาย และชวี ต ิ ของเขาอย่างกล ้าหาญเพือ ่ ศาสนาของชาวยิว 39 นิคาโนร์จงึ เต็มใจทีจ ่ ะประกาศความเกลียดชงั ทีเ่ ขา แสดงต่อชาวยิว จึงสง่ ทหารกว่าห ้าร ้อยคนไปจับเขา 40 เพราะเขาคิดทีจ ่ ะพาเขาไปทําให ้พวกยิวได ้รับความ เดือดร ้อนมาก ๔๑ บัดนีเ้ มือ ่ ฝูงชนอยากจะยึดหอคอย, และพังเข ้าไปใน ั ้ ประตูชนนอกอย่างรุนแรง, และสงั่ ให ้เอาไฟมาเผา, เขาก็ พร ้อมทีจ ่ ะเอาออกไปทุกด ้านแล ้วล ้มลงบนดาบของเขา; 42 เลือกทีจ ่ ะตายอย่างลูกผู ้ชาย ดีกว่าตกไปอยูใ่ นมือของ ่ ั คนชว ยอมถูกทารุณกรรมอย่างอืน ่ แทนทีจ ่ ะคิดว่าเป็ น ชาติกําเนิดอันสูงสง่ 43 แต่ฝงู ชนก็รบ ี วิง่ เข ้าไปในประตูโดยไม่ทน ั ตัง้ ตัว เขาก็วงิ่ ขึน ้ ไปบนกําแพงอย่างกล ้าหาญ ล ้มตัวลงอย่างลูกผู ้ชาย ท่ามกลางพวกทีห ่ นาทีส ่ ด ุ 44แต่คนเหล่านัน ้ ก็รบ ี คืนและได ้เตรียมทีว่ า่ งไว ้แล ้ว พระองค์ก็ตกลงไปกลางทีว่ า่ งนัน ้ 45 อย่างไรก็ตาม ขณะทีย ่ งั มีลมหายใจอยูใ่ นตัวเขา มี ความโกรธเร่าร ้อนขึน ้ เขาก็ลก ุ ขึน ้ แม ้ว่าเลือดของเขาจะ พุง่ ออกมาเหมือนนํ้ าพุ และบาดแผลของเขาสาหัส แต่เขา ั ก็ยงั วิง่ อยูท ่ า่ มกลางฝูงชน และยืนอยูบ ่ นหินสูงชน ้ 46 เมือ ่ โลหิตของเขาหมดลงแล ้ว เขาจึงควักไสออกแล ้ว จับทัง้ สองมือโยนลงบนฝูงชน และทูลวิงวอนพระเจ ้าแห่ง ชวี ต ิ และวิญญาณให ้ทรงให ้คนเหล่านัน ้ กลับคืนมา เขาก็ ิ้ พระชนม์ สน บทที่ 15 1 แต่นค ิ าโนร์ได ้ยินว่ายูดาสและพวกของเขาอยูใ่ นทีม ่ ั่น ิ ใจโดยไม่มอ ใกล ้สะมาเรีย จึงตัดสน ี น ั ตรายใดๆ ทีจ ่ ะโจมตี พวกเขาในวันสะบาโต 2 อย่างไรก็ตาม พวกยิวทีถ ่ ก ู เกณฑ์ไปกับเขากล่าวว่า "โอ อย่าทําลายอย่างโหดร ้ายและป่ าเถือ ่ นนัก แต่จงให ้เกียรติ จนถึงวันนัน ้ ซงึ่ ผู ้ทีไ่ ด ้เห็นทุกสงิ่ ก็ได ้รับเกียรติด ้วยความ บริสท ุ ธิเ์ หนือวันอืน ่ ใด" 3 คนเลวทรามทีส ่ ด ุ จึงถามว่ามีผู ้ทรงอํานาจในสวรรค์ผู ้ทรง บัญชาให ้รักษาวันสะบาโตไว ้หรือไม่ 4 เมือ ่ เขาทัง้ หลายกล่าวว่า "มีพระเจ ้าองค์หนึง่ ผู ้ทรงพระ ชนม์อยูแ ่ ละทรงฤทธานุภาพในสวรรค์ ผู ้ทรงบัญชาให ้ รักษาวันทีเ่ จ็ดไว ้ 5 อีกคนหนึง่ กล่าวว่า "และฉั นก็เป็ นผู ้ยิง่ ใหญ่บนแผ่นดิน โลกด ้วย และฉั นก็สงั่ ให ้จับอาวุธและทําพระราชกิจของ กษั ตริย"์ แต่เขากลับไม่ยอมทําตามเจตนาอันชวั่ ร ้ายของ เขา
6 ด ้วยความเย่อหยิง่ และความหยิง่ ผยอง นิคาโนร์จงึ ตัง้ ใจ ั ชนะเหนือยูดาสและคนทีอ จะสร ้างอนุสาวรียแ ์ ห่งชย ่ ยูก ่ บ ั เขา 7 แต่มัคคาบีอส ั มั่นใจเสมอว่าองค์พระผู ้เป็ นเจ ้าจะทรงชว่ ย เขา ๘ ดังนัน ้ พระองค์ทรงเตือนผู ้คนของพระองค์วา่ อย่ากลัว การมาของคนนอกศาสนาทีจ ่ ะมาต่อสูกั้ บพวกเขา แต่ให ้ ่ ่ ึ ระลึกถึงความชวยเหลือซงในสมัยก่อนพวกเขาได ้รับจาก ั ชนะและความชว่ ยเหลือ สวรรค์ และบัดนีใ้ ห ้คาดหวังชย ซงึ่ จะมาหาพวกเขาจากผู ้ทรงฤทธานุภาพ 9 พระองค์ได ้ทรงปลอบประโลมพวกเขาจากธรรมบัญญัต ิ และคําของผู ้เผยพระวจนะ และโดยไม่ได ้คํานึงถึงการรบที่ ั ชนะเมือ พวกเขาได ้รับชย ่ ครัง้ ก่อน พระองค์จงึ ทรงทําให ้ พวกเขาร่าเริงมากขึน ้ 10 เมือ ่ พระองค์ทรงปลุกปั่ นจิตใจของพวกเขาแล ้ว พระองค์ก็ทรงตัง้ ข ้อหาให ้พวกเขา โดยแสดงให ้เขาเห็นถึง ความเท็จของบรรดาประชาชาติ และการผิดคําสาบาน 11 ดังนัน ้ พระองค์จงึ ได ้ทรงจัดเตรียมอาวุธไว ้ทุก ๆ คน ไม่ มากด ้วยโล่และหอก เหมือนกับถ ้อยคําทีไ่ พเราะและ ไพเราะ นอกจากนัน ้ พระองค์ยงั ทรงเล่าความฝั นอันควร ื่ แก่พวกเขา ประหนึง่ ว่าเป็ นเชน ่ นัน แก่การเชอ ้ จริงซงึ่ ได ้ ื่ ชมยินดีเลยแม ้แต่น ้อย กระทําอย่างนัน ้ จริง ไม่ชน 12 ต่อไปนีเ้ ป็ นนิมต ิ ของเขา คือว่าโอเนียสซงึ่ เป็ นมหา ปุโรหิต เป็ นคนดีและเป็ นคนดี พูดจาไพเราะ มีฐานะสุภาพ พูดจาไพเราะด ้วย และประพฤติดต ี งั ้ แต่ยงั เป็ นเด็กโดย ประพฤติดท ี ก ุ ประการ ยกมือขึน ้ อธิษฐานเพือ ่ ชาวยิวทัง้ ตัว ่ นีก 13 การกระทําเชน ้ ็ปรากฏชายคนหนึง่ มีผมหงอก มีสง่า ี ย่างยิง่ เป็ นคนมีสง่าราศท ี อ ราศอ ี่ ศ ั จรรย์และยอดเยีย ่ มมาก 14 แล ้วโอเนียสตอบว่า "นีค ่ อ ื คนรักของพีน ่ ้อง ผู ้อธิษฐาน มากเพือ ่ ประชาชนและเพือ ่ เมืองบริสท ุ ธิ์ เยเรมียผ ์ ู ้เผยพระ วจนะของพระเจ ้า" 15 เยเรมียจ ์ งึ ยืน ่ มือขวาของเขาให ้ดาบทองคําแก่ยด ู าส และให ้ดาบนัน ้ พูดดังนี้ ั ดิส ิ ธิน 16 จงรับดาบศก ์ ท ์ ี้ ซงึ่ เป็ นของประทานจากพระเจ ้า ้ ฟั้ นศต ั รู ใชใช 17 เมือ ่ ได ้รับกําลังใจอย่างดีจากถ ้อยคําของยูดาสซงึ่ เป็ น ถ ้อยคําทีไ่ พเราะมาก สามารถปลุกเร ้าให ้กล ้าหาญ และให ้ กําลังใจคนหนุ่มได ้ เขาจึงตัง้ ใจว่าจะไม่ตงั ้ ค่ายพักแรม แต่ จงตัง้ มั่นทีจ ่ ะตัง้ ถิน ่ ฐานอย่างกล ้าหาญ และ ด ้วยความ เพียรทีจ ่ ะพิจารณาเรือ ่ งนีโ้ ดยขัดแย ้งกัน เพราะเมือง สถาน ั ดิส ิ ธิ์ และพระวิหารตกอยูใ่ นอันตราย ศก ์ ท ่ รรยา บุตร พีน 18 เพราะพวกเขาเอาใจใสภ ่ ้อง และ ประชาชนของตนเป็ นสําคัญ แต่สงิ่ ทีน ่ ่ากลัวทีส ่ ด ุ และ ั ดิส ิ ธิ์ สําคัญทีส ่ ด ุ คือวิหารศก ์ ท ่ ม ้แต่น ้อย เนือ 19 บรรดาผู ้ทีอ ่ ยูใ่ นเมืองก็มไิ ด ้เอาใจใสแ ่ ง ้ ด ้วยปั ญหาการสูรบในต่ างประเทศ 20 บัดนี้ เมือ ่ คนทัง้ ปวงเห็นว่าอะไรควรเป็ นการทดสอบ ั รูก็เข ้ามาใกล ้แล ้ว กองทัพก็จัดเป็ นแนว และสต ั ว์ และศต ร ้ายก็อยูต ่ ามสะดวก และพลม ้าก็กางปี ก 21 มัคคาบีสเห็นการมาถึงของฝูงชน และนักดํานํ้ าทีเ่ ตรียม ั ว์ร ้าย จึงยกมือขึน ่ วรรค์ ชุดเกราะ และความดุร ้ายของสต ้ สูส ั และร ้องทูลต่อพระเจ ้าผู ้ทรงทําการอัศจรรย์ โดยรู ้ว่าชย ชนะไม่ได ้มาด ้วยอาวุธ แต่ถงึ แม ้ดังที่ ดูเหมือนเป็ นการดี สําหรับเขา เขาให ้แก่ผู ้สมควร 22 เพราะฉะนัน ้ ในคําอธิษฐานของท่าน พระองค์จงึ ตรัส อย่างนีว้ า่ ข ้าแต่พระเจ ้า, พระองค์ทรงสง่ ทูตสวรรค์ของ
พระองค์ในสมัยเอเซคียากษั ตริยแ ์ ห่งยูเดีย, และทรง ั ิ ห ้าพัน. สงหารในกองทัพของเซนนาเคอริบหนึง่ ร ้อยแปดสบ 23 บัดนีข ้ ้าแต่พระเจ ้าแห่งสวรรค์ บัดนีข ้ อสง่ ทูตสวรรค์ทด ี่ ี มาต่อหน ้าพวกเราด ้วย เพราะเกรงกลัวและหวาดกลัวต่อ พวกเขา 24 และด ้วยอานุภาพแห่งพระกรของพระองค์ ขอให ้บรรดา ผู ้ทีม ่ าต่อสูกั้ บชนชาติบริสท ุ ธิข ์ องพระองค์พด ู หมิน ่ ่ ประมาทด ้วยความสยดสยอง และเขาก็จบลงเชนนัน ้ 25 แล ้วนิคาโนร์กบ ั พวกทีอ ่ ยูก ่ บ ั ท่านก็นําแตรและร ้องเพลง ออกมา ิ หน ้ากับศต ั รูด ้วยการ 26 แต่ยด ู าสและพวกของเขาเผชญ อธิษฐานและอธิษฐาน ้ 27 เขาจึงได ้สูรบด ้วยมือและอธิษฐานต่อพระเจ ้าด ้วยใจ ั เขาได ้สงหารคนไปไม่ตํา่ กว่าสามหมืน ่ ห ้าพันคน เพราะว่า ื่ ชมยินดีอย่างยิง่ จากการปรากฏของ พวกเขาได ้รับความชน พระเจ ้า ้ จสน ิ้ และกลับมาอีกครัง้ ด ้วยความยินดี 28 เมือ ่ การต่อสูเสร็ พวกเขารู ้ว่านิคานอร์นอนตายอยูใ่ นบังเหียนของเขา 29 แล ้วพวกเขาก็โห่ร ้องและโห่ร ้องสรรเสริญองค์ผู ้ทรง มหิทธิฤทธิด ์ ้วยภาษาของตนเอง 30 และยูดาสผู ้เป็ นหัวหน ้าผู ้พิทก ั ษ์ พลเมืองทัง้ กายและใจ และรักเพือ ่ นร่วมชาติมาตลอดชวี ต ิ จึงสงั่ ให ้ฟาดศรี ษะของ นิคาโนร์และเอาไหล่ของเขาออกแล ้วพาพวกเขาไปยัง กรุงเยรูซาเล็ม . 31 ครัน ้ พระองค์ทรงอยูท ่ น ี่ ั่นแล ้วทรงเรียกชนชาติของ พระองค์มารวมกัน และให ้ปุโรหิตยืนอยูห ่ น ้าแท่นบูชา พระองค์จงึ ทรงสง่ คนทีอ ่ ยูใ่ นหอคอยไป ้ พวกเขา และ 32 และได ้แสดงศรี ษะของนิคาโนร์ทช ี่ วั่ ชาแก่ ่ ึ มือของคนทีด ่ ห ู มิน ่ ศาสนานัน ้ ซงเขาได ้เหยียดออกไปต่อ ั ดิส ิ ธิข หน ้าวิหารศก ์ ท ์ องผู ้ทรงฤทธานุภาพด ้วยความอวดดี อย่างเย่อหยิง่ 33 เมือ ่ ท่านตัดลิน ้ ของนิคาโนร์ผู ้อธรรมนัน ้ ออกแล ้ว ิ้ ๆ แก่นก และแขวน พระองค์ก็สงั่ ให ้พวกมันแจกเป็ นชน รางวัลแห่งความบ ้าคลั่งของเขาไว ้หน ้าพระวิหาร 34 ดังนัน ้ ทุกคนจึงสรรเสริญพระเจ ้าผู ้รุง่ โรจน์ตอ ่ สวรรค์วา่ ` ขอทรงพระเจริญแก่ผู ้ทีร่ ักษาทีข ่ องตนปราศจากมลทิน' 35 พระองค์ทรงแขวนศรี ษะของนิคานอร์บนหอคอยด ้วย ั เจนสําหรับความชว่ ยเหลือทัง้ สน ิ้ เป็ นหมายสําคัญทีช ่ ด ของพระเจ ้า 36 และเขาทัง้ หลายได ้บัญญัตก ิ ฤษฎีการ่วมกันไม่วา่ ใน กรณีใดๆ ทีจ ่ ะปล่อยให ้วันนัน ้ ผ่านไปโดยไม่มพ ี ธิ ก ี ารใดๆ ิ สามเดือนทีส ิ สอง ซงึ่ ในภาษา แต่เพือ ่ เฉลิมฉลองวันทีส ่ บ ่ บ ซเี รียเรียกว่าอาดาร์ หนึง่ วันก่อนวันมาร์โดเคียส 37 นิคาโนร์ก็ไปกับนิคาโนร์ดงั นี้ และตัง้ แต่นัน ้ เป็ นต ้นมา ี รูก็ยด ชาวฮบ ึ เมืองนีไ ้ ว ้ในอํานาจ และทีน ่ ฉ ี่ ั นจะยุต ิ 38 และหากข ้าพเจ ้าทําได ้ดีและเหมาะสมกับเรือ ่ งราวนัน ้ ข ้าพเจ ้าก็ปรารถนาสงิ่ นัน ้ แต่ถ ้าทําอย่างผอมเพรียวและใจ ร ้าย ก็เป็ นสงิ่ นัน ้ ทีข ่ ้าพเจ ้าบรรลุได ้ 39 เพราะว่าการดืม ่ เหล ้าองุน ่ หรือนํ้ าเพียงอย่างเดียวเป็ น ื่ ใจ การทําร ้ายฉั นใด และเหล ้าองุน ่ ผสมกับนํ้ าก็เป็ นทีน ่ ่าชน และทําให ้ได ้ลิม ้ รสฉั นใด คําพูดทีจ ่ ัดเป็ นกรอบอย่าง ื่ ใจฉั นนัน ประณีตก็ทําให ้หูของผู ้ทีอ ่ า่ นเรือ ่ งนัน ้ ชน ้ และนีจ ่ ะ ิ้ สุด เป็ นจุดสน