Upper Sorbian - Obadiah

Obadja KAPITEL 1 1 Die Vision Obadjas. Tak rěči Bóh, Knjez, wo Edomje; My smy blady wot KNJEZA słyšali, a pósłanc bu pósłany mjez pohanami pósłany: Pozběhńće so, a přeprošće přećiwo nim w bitwje stanyć.

2 Hlej, sym će mały sčinił mjez pohanami, ty sy jara zacpěty.

3 Hordosć twojeje wutroby je će zamyliła, kiž bydliš w žałosćach skały, kotrehož bydlenje je wysoke; Kiž w swojej wutrobje praji: Štó mje k zemi přinjese?

4 A hdyž so sam pozběhnješ kaž worjoł a swoje hnězdo mjez hwězdami nastajiš, da ja će dele přinjesu, praji Knjez.

5 Hdyž paduši k tebi přińdźe, hdyž rubježnicy w nocy (kak sy wotrěznjeny!), njebychu potom pokradnyli, doniž njejsu dosć měli? Hdyž winicowi burja k tebi bychu přišli, njebychu potom někotre kiće wyše wostajili?

6 Kak so wěcy Esauwa začuwaja? Kak pytaja jeho schowane wěcy!

7 Wšitcy mužojo twojeho zwjazka su će hač k hranicy přiwjezli, a mužojo, kotřiž běchu z tobu w měrje, su će zawjedli a će předobyli. Ći, kiž tón twój chlěb jědźa, su ranu pod tebje połožili, a njeje rozum w nim.

8 Nimam na wonym dnju, rěči KNJEZ, mudri z Edoma a dorozumjeni z hory Esau zničić?

9 A twoji mócni mužojo, o tema, budu powaleni, zo by kóždy z hory Esau přez rězanje wutupjeny był.

10 Dla twojeho mócnarskeho njeskutka přećiwo swojemu bratrej Jakubej budźe će hańba pokrywać, a ty budźeš na přeco wutupjeny.

11 Na tym dnju, hdyž ty na tamnym boku steješe, na tym dnju, hdyž cuzy jeho jednotki popadnjechu a cuzbnicy do swojich wrotow zadobychu a los na Jerusalem mjetachu, sy był kaž jedyn z nich.

12 Ty pak njeby dom swojeho bratra na tym dnju widźeć dyrbjał, na kotrymž bu cuzbnik; Tež njeby so nad dźěćimi Judy wjeselić dyrbjał na dnju jich zničenja; Tež njeby na dnju wuskosćow hordźe rěčeć dyrbjała.

13 Ty njeby na dnju swojeho njezboža přez wrota mojeho luda hić dyrbjał. Haj, ty njeby wodnjo swojeho njezboža na jeje tyšnosć hladać dyrbjał, hišće by ty wodnjo swojeje njezboža na jeje zamóženje połožić dyrbjał; 14 Ty tež njeby na křižowym puću stać dyrbjał, zo by swojich wotrěznył, kotřiž su wućeknyli. Tež njeměł swojich spušćić, kotřiž su na dnju wuskosćow wostali.

15 Přetož dźeń KNJEZA je blisko wšitkim pohanam; kaž sy to činił, da so tebi stanje, a twoja mzda budźe so na swójsku hłowu wróćić.

16 Přetož kaž sće na mojej swjatej horje pili, da wšitcy pohanjo njepřestawajcy pija, haj, woni budu pić a woni spóžrěja, a woni budu, jako njebychu byli.

17 Na horje Ciona pak budźe wuswobodźenje, a budźe zbóžnosć. a dom Jakub budźe swoje kubła wobsedźeć.

18 A Dom Jakuba budźe woheń a dom Josephoweho płomjenja a dom Esau kaž šćerčenje, a woni budu so w nim zapalić a woni so zjědźeć. a njebudźe ničo wjace wyše wostać wot domu Esau; Přetož KNJEZ je to rěčał.

19 A te z juha budźe horu Esau wobsedźeć. A te z runiny filisterow, a woni budu zahony Ephraima a Samarije wobsedźeć, a Benjamin budźe Gilead wobsedźeć.

20 A jatba tutych črjódow dźěći Israela budźe tych Kanaančanow wobsedźeć, haj, hač do Zarefata. A jatba Jerusalema, kotryž je w Sepharadźe, budźe města juha wobsedźeć.

21 A wuchowarjo přińdu na horu Cion, zo bychu horu Esau měrili. A kralestwo budźe knjeza.