Welsh - Obadiah

Obadeia PENNOD 1 1 Gweledigaeth Obadeia. Fel hyn y dywed yr Arglwydd DDUW am Edom; Clywsom si gan yr A RGLWYDD , a chennad yn cael ei anfon ymhlith y cenhedloedd, Cyfodwch, a chyfodwn yn ei herbyn mewn rhyfel.

2 Wele, myfi a'th wneuthum yn fychan ym mysg y cenhedloedd : dirfawr ddirmygaist.

3 Balchder dy galon a'th dwyllodd, ti sy'n trigo yn holltau'r graig, y mae ei drigfan yn uchel; yr hwn a ddywed yn ei galon, Pwy a'm dwg i lawr i'r llawr?

4 Er dy ddyrchafu fel yr eryr, a gosod dy nyth ymysg y sêr, yna y dygaf di i lawr, medd yr ARGLWYDD. 5 Pe deuai lladron atat, os lladron liw nos, (pa fodd y torr di ymaith!) oni buasai iddynt ladrata hyd oni chawsant ddigon? pe deuai y casglwyr grawnwin atat, oni adawsant rai grawnwin?

6 Pa fodd y chwiliwyd allan bethau Esau! pa fodd y ceisir i fyny ei bethau cudd !

7 Holl wu375?r dy gydffederasiwn a'th ddygasant hyd y terfyn: y gwŷr oedd mewn heddwch â thi a'th dwyllasant, ac a'th orchfygasant; y rhai a fwytasant dy fara a osodasant archoll am danat: nid oes deall ynddo ef.

8 Oni ddinistriaf y dydd hwnnw, medd yr ARGLWYDD, y doethion o Edom, a'r deall o fynydd Esau?

9 A'th wŷr cedyrn, Teman, a ddirmygir, i'r dyben i dorri ymaith bob un o fynydd Esau trwy ladd.

10 Canys dy drais yn erbyn dy frawd Jacob, gwarth a'th orchuddia, a thi a dorrir ymaith yn dragywydd.

11 Y dydd y sefaist o'r tu arall, y dydd y caethgludodd y dieithriaid ei luoedd ef, ac y daeth estroniaid i mewn i'w byrth, ac y bwriaist goelbrennau ar Jerwsalem, yr oeddit ti fel un ohonynt.

12 Ond ni ddylasit edrych ar ddydd dy frawd, y dydd yr aeth efe yn ddieithr; ac ni ddylet ti lawenhau dros feibion Jwda yn nydd eu dinistr; ac ni ddylasit lefaru yn falch yn nydd trallod.

13 Ni ddylasit fyned i mewn i borth fy mhobl yn nydd eu trychineb; ie, ni ddylasit edrych ar eu gorthrymder yn nydd eu trychineb, ac na roddaist ddwylo ar eu sylwedd yn nydd eu trychineb; 14 Ac na safai yn y croesbren, i dorri ymaith y rhai a ddihangodd; ac ni ddylet wared ar y rhai oedd yn aros yn nydd trallod.

15 Canys agos yw dydd yr ARGLWYDD ar yr holl genhedloedd: fel y gwnaethost, y gwneir i ti: dy wobr a ddychwel ar dy ben dy hun.

16 Canys megis yr yfasoch ar fy mynydd sanctaidd, felly yr holl genhedloedd a yfant yn wastadol, ie, hwy a yfant, ac a lyncant, ac a fyddant fel pe na buasent.

17 Ond ar fynydd Seion y bydd ymwared, a sancteiddrwydd; a thŷ Jacob a feddant eu heiddo hwynt.

18 A thân Iacob a fydd tân, a thŷ Ioseph yn fflam, a thŷ Esau yn sofl, a hwy a enynnodd ynddynt, ac a'u hysant; ac ni bydd weddill o dŷ Esau; canys yr ARGLWYDD a'i llefarodd.

19 A'r deau a feddiannant fynydd Esau; a’r gwastadedd y Philistiaid: a hwy a feddiannant feysydd Effraim, a meysydd Samaria: a Benjamin a feddiannant Gilead.

20 A chaethglud y llu hwn o feibion Israel a feddiannant eiddo y Canaaneaid, hyd Sarephath; a chaethglud Jerwsalem, yr hon sydd yn Sepharad, a feddiannant ddinasoedd y deau.

21 A gwaredigion a ddaw i fyny i fynydd Seion i farnu mynydd Esau; a'r frenhiniaeth fydd eiddo'r ARGLWYDD.