Western Frisian - Obadiah

Obadja HAADSTIK 1 1 It fisioen fan Obadja. Sà seit de Heare Heare oer Edom; Wy hawwe in geroft fan 'e Heare heard, en der is in boadskipper stjoerd ûnder de heidenen: Kom op, en lit ús yn 'e striid tsjin har opstean.

2 Sjuch, Ik haw dy lyts makke ûnder de heidenen: dû bist tige ferachte.

3 De grutskens fen jins hert hat dy ferrifele, dû dy’t yn ’e rotskloven wennet, hwaens wenning heech is; dy't yn syn hert seit: Hwa scil my nei de ierde bringe?

4 Hoewolstû dysels forhege as de earn, en al setst dyn nêst tusken de stjerren, den scil Ik dy dêrwei delbringe, seit de Heare.

5 As der dieven by dy kamen, as nachts rôvers, (hoe bisto ôfsnien!) scoene hja net stellen hawwe oant hja genôch hiene? as de druivensamlers by dy kamen, soene se dan net wat druven litte?

6 Ho binne de dingen fen Ezau ûndersocht! hoe wurde syn ferburgen dingen socht!

7 Al de mannen fen jins forbân hawwe dy oan ’e grins brocht; dy't jins brea ite, hawwe in wûne ûnder dy lein: der is gjin ferstân yn him.

8 Scil Ik dy deis, seit de Heare, de wizen net fordylgje út Edom en it forstân fen ’e berch Ezau?

9 En jins helden scille forbjustere wirde, o Teman, ta it ein dat elk fen ’e berch fen Ezau útroege wirde meie troch de slachtsjen.

10 Hwent jins geweld tsjin jins broer Jakob scil dy dekke, en dû scilst útroege wirde foar ivich.

11 De deis datstû oan ’e oare kant stiest, de deis dat de frjemden syn troepen finzen fierden, en bûtenlanners yn syn poarten ynkamen en it lot oer Jeruzalem smieten, wiersto ek as ien fen hjarren.

12 Mar dû scoest de dei fen jins broer net sjoen hawwe, de deis dat er in frjemdling waerd; en jo soene jo net bliid wêze oer de bern fen Juda de dei fen hjar fordjer; en dû scoest net grutsk spritsen hawwe yn 'e dei fen 'e benaudens.

13 Dû scoest net yn ’e poarte fen myn folk kommen wêze de dei fen hjar ûndergong; ja, dû scoest net sjoen hawwe nei harren ellinde op 'e dei fen hjar ramp, noch de hannen op hjar guod slein hawwe op 'e dei fen hjar ramp; 14 En dû scoest net op ’e krusing stean stean, om de ûntkommenen fen synen ôf te snijen; en dy fan synen dy't oerbleaun wiene yn 'e dei fan 'e benaudens, soene jo net oerleverje.

15 Hwent de dei des Heare is tichtby oer alle heidenen: lyk as jo dien hawwe, scil it dy dien wurde: jins lean scil weromkomme op jins eigen holle.

16 Hwent lyk as jimme dronken hawwe op myn hillige berch, sa scille alle heidenen hyltyd drinke, ja, hja scille drinke, en hja scille opslokje, en hja scille wêze as wier hja net west.

17 Mar op ’e berch Sion scil forlossing wêze, en der scil hilliging wêze; en Jakobs hûs scil hjar bisit ervje.

18 En Jakobs hûs scil in fjûr wêze, en Jozefs hûs in flamme, en Ezau’s hûs ta stoppels, en hja scille dêryn oanstekke en se forte; en der scil gjin oerbliuwsel fen Ezau's hûs; hwent de Heare hat it spritsen.

19 En hja út it Suden scille de berch fen Ezau ervje; en de Filistinen út 'e flakte, en hja scille it fjild fen Efraïm en it fjild fen Samaria ervje, en Benjamin scil Gileäd ervje.

20 En de ballingskip fen dit leger fen Israëls bern scil dy fen ’e Kanaäniten ervje, oant Sarfat ta; en de ballingskip fen Jeruzalem, dy't yn Sefarad is, scil de stêdden fen it Suden ervje.

21 En forlossers scille opkomme op ’e berch Sion, om de berch Ezau to rjuchtsjen; en it keninkryk scil des Heare wêze.