idilbayar p rtf ly
idil bayar 1996, antalya mimarlık öğrencisi
eğitim
deneyim
istanbul teknik üniversitesi..........2016-
stajyer, baray inşaat, 2015
istanbul bilgi üniversitesi...............2014-2016
kütüphane görevlisi, bilgi universitesi, 2014
*herkes için mimarlık *itudak idilbayar5@gmail.com idilbayar.tumblr.com cargocollective.com/idilbayar beşiktaş, istanbul +905349563264
antalya anadolu lisesi....................2010-2014 ödül mimed jüri özel ödülü, 2015
atölyeler, kolektif işler
yetenekler
panelist, Ali Faruk Göksu ve Mimarlar Ne Der ? ile, ARCH+DSGN Summit, 2018
autocad
●●●●○
photoshop
●●●●○
illustrator
●●●●○
rhinoceros
●●●○○
katılımcı, umöb, 2017
indesign
●●●○○
katılımcı, betonart, 2017
ms office
●●●○○
premiere
●●●○○
sketch up
●○○○○
tutor, Avsar Gürpınar ve Cansu Cürgen ile, Protokol, KHAS, 2018 katılımcı, Yırca Sabunevi Atölyesi, Herkes İçin Mimarlık, 2017
katılımcı, Gündelik Hayat Çalışmaları, bomonti-alt, Oğul Öztunç, Avşar Gürpınar, 2017 katılımcı, Bademlik Tasarım Festivali, Sinan Logie, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi, 2017 katılımcı, Diferansiyel Mekan Çalışmaları, Emrah Altınok, Bilgi Üniversitesi, 2016 katılımcı, CUP Workshops, Avşar Gürpınar, Cansu Cürgen, Bilgi Üniversitesi, 2016 katılımcı, Mesudiye Peyzaj Atölyesi, Herkes İçin Mimarlık, 2015
diller ingilizce
●●●●○
almanca
●●○○○
i
ç
e
r
ı
k
1. SOCIAL HOUSING IN RESITPASA
MIMARI TASARIM
2018
2. SLIP SPACE
MIMARI TASARIM
2017
3. FRAGMENTISING FERIKOY
MIMARI TASARIM
2017
4. HERBAL ZONE
YAPI ELEMANLARI TASARIMI
2016
5. SOAP ATELEIR
MIMARI TASARIM
2016
6. FREEZING WHITE
TEMEL TASARIM
2015
7. ALFRESCO
TEMEL TASARIM
2015
8. DIGER ISLER KOLAJLAR MIMARLIKTA SERBEST ÇIZIM STRÜKTÜREL ÇALIŞMALAR METINLER
_housing researches _ in _ resitpasa s o c i a l
ISTANBUL TEKNIK UNIVERSITESI MIMARI PROJE IIV 2017-2018 GÜZ RESILLIENCE TUTOR: NURBIN PAKER
poligon
mah.
e
tiny
>is
<
pınar
mah.
<
borsa emirgan korusu >emirgan
itü
>b
oy
REŞİTPAŞA
ne<
ary zo
milit
ıkö
y
FSM
ka
ran
filk
ak
<
öy
atla
r <
etiler
eli m rı ru isa h
<
fsm bridge
<
fsm mah.
baltalimanı
TEM
<
Istanbuldaki kentsel nüfusun hızla artması sonucu konut problemleri baş gösterdi. Bugün hala yanlış kentleşmenin sonuçları ile yüzleşiyoruz. Bu proje İstanbul gibi dönüşen bir şehirde farklılarşmış barınma imkanlarını ve seçeneklerini sorguluyor. Halihazrıda varolan gecekondulardan edinilebilecek bilgileri araştırıyor. Gecekondulardan edinilen yapma va yaşatma bilgisinin yeni nesil konut üretimine bir altlık oluşturabilir mi? Aşırı tutucu ya da soylulaştırma politikalarının paydaşı olmadan tasarım yapmanın bir yolu olabilir mi?
ac
european side
1950’li yıllardan sonra İstanbul’da nüfusun hızla artması acil bir konut ihtiyacı doğurdu. Hükümet planlı bir kentleşme stratejisi yürütemediğinden Andolu’dan İstanbul’a göçen halkın taktiği gecekondu inşa etmek oldu. Günümüzde ise gecekondulaşma, soylulaştırma, sosyal konut, toplu konut gibi kavramlar mimarlık bağlamında en çok tartışılan başlıklardan. Bu noktada,bu proje kent/kentli problemlerini tartışırken İstanbul’daki gecekondu pratiklerini, kullanıcının ürettiği kentsel taktikleri tekrar düşünmek ve kentin bize sunduğu var olan yöntemileri yeniden üretmeyi amaçlıyor.
Mahallenin kentteki konumu ve rant ilişkisini, yerleşim bölgesinin araziyle ilişkilerini Küçük Armutlu ve Reşitpaşa üzerinden okumayı amaçlıyor. Bu araştırmadan edinilen bilginin ise Reşitpaşa’nın yerleşim ve imar ilişkisi en sorunlu iki sokağı üzerinde yeniden üretilmesi hedefleniyor. Bu aşamada sokağın plan ve kesit bazında yerleşim ile olan ilişkisi, konutların birbrileriyle olan ortaklıkları ve ayrılıkları, konutların cephelerinin sokakla kurduğu görsel ilişkiler tekrar araştırılıyor.
Proje sürecinin araştırması Küçük Armutlu ve Reşitpaşa mahallesinin farklı ölçeklerdeki dinamiklerini inceleyerek başlıyor. İki mahalledeki konut dokusunun kamusal alanla ilişkileri bu ilişkilerin farklılaştığı ve benzeştiği durumlar yorumlanıyor.
route main roads
R3
Küçük Armutlu’daki sosyal yapının konutlaşma yöntemleri üzerindeki etkisiyle ilgili bir söz söylerek Reşitpaşa hakkında bir okuma yapmak hedefleniyor. Reşitpaşa’daki ekonomik ayrışmışlık kentteki sınır durumlarını tekrar görünür kılıyor. Bu kez sınır ilişkilerini konut üzerinden tartışmak projenin hedefleri arasında.
R1 R2
F2
F1
R3
F2
R2
R1
F1
BORSA İSTANBUL
REŞİTPAŞA BÜYÜK ARMUTLU
EMİRGAN KORUSU
KÜÇÜK ARMUTLU
VAKIFTEPE
EMİRGAN MAHALLESİ
skyscraper view
bosphorus view
1:5000
12.77
a
14.35
12.58
b a
b 12.61
13.17
13.27 12.17
12.25
bal sokak b
17.17
bal sokak a
13.13
23.72
14.69
günebakan street a
17.01
14.95
20.11
günebakan street b
bal sokak 6.07
13.75
günebakan sokak
1:5000 22.30
kitchenette
bathroom
living room dining room
sleeping
sleeping
bathroom
kitchenette
living / dining
sleeping
sleeping
living room
dining room
kitchen
sleeping
bathroom
bathroom
bathroom
kitchenette kitchen
living room dining room sleeping
kitchen bathroom bathroom
kitchen
sleeping living room dining room
sleeping
sleeping
sleeping
bathroom bathroom
kitchen
kitchen
living room
living room
dining room
dining room
1250
Tasarım aşamaları ve ilkeleri
bathroom
kitchen
sleeping
sleeping
living room dining room
1000
sleeping
bathroom sleeping
*Sokakların en dar ve en geniş yerlerini dikkate alarak bir birim sistemi üretildi
kitchen
living room
dining room
sleeping
sleeping
sleeping
bathroom
bathroom
kitchen
kitchen
sleeping
living room
living room
dining room
dining room
*Birimlerden üreyen kütleler birbirilerinin katları ve varyasyonları olarak üretildi
sleeping
*Birimler farklı kullanıcı sayısı ve farklı kullanıcı tiplerini gözeterek çeşitlendirildi living room
*Planda yerleşirken ıslak hacimler bir omurga oluşturdu, ıslak hacimler birbirileri üzerine gelecek şekilde planlar seçildi ya da modifiye edildi.
dining room
sleeping kitchen bathroom
dining room
sleeping
living room
sleeping
sleeping
sleeping
*Araziye yerleşirken eğimin neden olduğu ışık alma problemini önlemek adına kuzey cepheye daha az kullanılan odalar yerleştirildi.
sleeping living room
kitchen
dining room
bathroom
sleeping kitchen
bathroom
sleeping
sleeping
sleeping
sleeping
sleeping
sleeping
sleeping
sleeping
bathroom
kitchen sleeping
bathroom
kitchen
living room
living room
dining room
dining room
sleeping
*Eğime yerleşen kütlelerin ortak ve özel açık alanlarının çeşitlendirilmesi, yapının sokakla olan sınır durumlarının incelmesi durumları araştırıldı.
Reşitpaşa’da jenerik bir tasarım uygulaması seçilen bölge mahallenin imar problemlerinin ve yapısal hasarın en yoğun olduğu bölge. Mahalle’nin İTÜ sınırına dayanan bölgenin denizle görsel ilişki kurmuyor oluşu da yapıların başıboşluğunu tetiklemiş. Böyle bir alanda bazı parametreler üzerinden ama gecekondulardan öğrendiğimiz yapma bilgisini, mahallenin ritmini, sokak ve eğimle kurduğu ilişkileri kullanarak yeniden ama kopyalamadan üretebilmek mümkün mü?
ÇALIŞMA MAKETLERİ Projenin araştırma sürecinde gecekondu üretim yöntemlerini deneyimlemek adına önceden planlanmamış ve vejetatif üreyen yapı elemanları ile maket denemeleri yapıldı
s
l
ı
p
_
s
p
a
c
e COAST WALKWAY
ISTANBUL TEKNIK UNIVERSITESI MIMARI PROJE VI 2016-2017 BAHAR LOG MUSEUM TUTOR: ALPER DERINBOĞAZ HAKAN TÜZÜN ŞENGÜN
AGORA 2
TRAM STATION
1 Tur-i Sina Metakhionu
400 m2
2 Çıfıt Bazaar library
AGORA 1
300 m2
ou
5 Sveti Stefan Bulgarian Church ou
Ay
oor exhibit td
6 Balat Ferry Terminal va
a
esi ad d
i
Sa lm a
To
s de ad C
m ru kC
si de
a aş lp
ad
se
aş
ip vz Fe
1
exhibition
ür
yC
M
ara
3
a s de ad
C i
Ab dü l
Ha liç
sü Kö
prü a
Ca
dd
lata Ca dde si
es
i
4
Şe
hza
C
de
dde
si
si
Atatürk Bulvarı
pa
ad
de
t Ca
üşp ala
şa
Ca
dd
esi
5
Atatürk Caddesi
n
üm
Ata
aş
türk
Bu
lva
rı
p
ip
Ga
gı
vz
ta
Mille
G
Fe
Va
NEIGHBORHOOD
500 m2
sü
Ra
i
es
dd
Ca
niz
de
Ak
a re
prü
Kö
desi a Ctad
Ca
i es dd Ca
Ca dd
esi
aşa elp ez
Darüşşafak
i
es
dd
ttin
se
em
ş Ak
ürk
at
At
on
ns
PIER
2
oor marke td
4 Vodina Street
400 m2
iers el
at
3 Agora Meyhanesi
t
6
ive ch
local ar
Kennedy
Caddesi
BALAT: Fener ile Ayvansaray arasında yer alan Balat Semti Esnaf Loncası Semti’nden başlayıp bir zamanlar Kantemir Sarayı’nın içinde yer aldığı bahçeye kadar uzanır.18. yy’dan 20. yy ortalarına dek, semt ahalisinin çoğunluğu Yahudiler oluşturur. Balat’ı sürekli olarak etkileyen büyük yangınlar nedeniyle bölgede kentsel doku sürekli değişir. Kıyıya yakın sokaklarda, genellikle, başta kayıkçılar olmak üzere gemiciler, sokak satıcıları, hamallar oturmaktadır. İskeleler, kayıkhaneler, kahveler, çok sayıda fakir yahudhaneler yer alır. 20. yüzyıldaki kentsel müdehalelere kadar olan dönemde Balat kendi içinde bir mikro şehir olarak varlığını sürdürür. Bu mikro şehirde üretim, ticaret ve konut yapılarının birlikteliğinin yanı sıra farklı din ve mezheplerden insanların bir aradalığı söz konusu. Dalan döneminde Balat’ta uygulanan şehircilik politikası sonucu semtin denizle ilişkisi sekteye uğrar. Bugün Balat’ın yoğun ve grift dokusunun bittiği yerde tanımsız bir ‘boş’luk başlar.
Proje genelinde birbirinden kopmuş ancak birbirleriyle açık ve yarı açık alanlar sayesinde bağlantı kurmaya devam eden kütlelerle mekan organizasyonunu sağlamak hedeflendi. Geniş açık alanların, kapalı mekanların açık mekanlara taştığı senaryolarla, kamusal kullanıma dayalı olasılıklarla beslenerediği ve zenginleştiği bir yaşantı tarif edildi.
AY KW
PIER
AY KW
PIER
AY KW
PIER
L WA
T
AS CO
T
AS CO
AGORA2
ARCHIVE
L ARCH RY + LOCA
LIBRA
L WA
T
AS CO
VIEWPOINT
LOCAL
LIBRARY
IVE
L WA
EXHIBITION N
ITIO
IB XH
N
E
ITIO
LIBRARY +
HIB
EX
AGORA
IVE
LOCAL ARCH
event space
AGORA1 N
TIO STA
TD
AM
R
OO K AR M
TR
OU
AY W
RS
LIE
E AT
S
ET
IER
EL AT
ÇİÇ
EK
Lİ B
OS
TA N
EK
KA
K
OO
TR
AM
TD
OU
ÇİÇ
SO
N
IO
IBIT
XH
RE
TD
OU
AY W
L
E AT
N
IO
OO
IBIT
XH
RE
RS
LIE
E AT
S IER
Lİ B
ÇİÇ
EK
OS
TA N
SO
KA
K
Lİ B
OS
TA N
SO
KA
K
Kıyı ve konut dokusu arasındaki tanımsız alan proje kapsamında problematize edildi ve bu kopukluğu tedavi edecek bir yerleşim ve program önerildi. Balat’ı kıyıya bir kültür merkezi tasarlayarak yakınlaştırmak mümkün mü, kıyı ve konut dokusu arasındaki boş alanı canlandıracak ve yaşatacak bir mekan tarif edilebilir mi soruları projenin yaklaşımında önemli yer tutuyor. Balat’ın konut dokusundan gelen insan hareketine ek olarak düşük kapasiteli bir iskelenin kullanımı ile sözü geçen kamusal alanlarda bir karşılaşma anı yaratmak, geçici bir kullancıda bile merak uyandırmak, kişiyi kültür ve sanatın üretildiği/tüketildiği bir kompleksle iletişime zorlamak amaçlandı. Balat’ın yüzyıllar boyunca değişime ve dönüşme açık, dinamik bir yerleşim alanı olduğu göz önüne alınarak sergi mekanları bu dinamikliği bünyesinde 1/1000 barındıracak şekilde, bir koleksiyon olmaksızın
sert zemin/patika
sanatçıların/tasarımcıların kullanımıyla yenilenecek ve dönüşecek, tümel hacimler olarak tasarlandı. Atölyelerin bulunduğu organizasyon Balat’ın özgün dokusuyla karşılıklı, ayrışmış (disjunct) bir varyasyonunu üretir. Atölye mekanlarının arasında yatay ve düşey aksta bir süreklilik kurmak hedeflendi. Yerel Arşiv Balat’a dair belgelerin ve bilgilerin alternatif yollarla saklandığı paylaşıldığı ve yeniden üretildiği bir birikim mekanıdır. Kütüphane ya da kolektif çalışma ofisi bölgenin yeni dönüşümüne ayak uyduran -belki domine edenbir çalışma ve üretme alanıdır. Istanbulda özellikle öğrencilerin çalışma ortamına ihtiaycı apaçıkken alışılagelmiş kütüphane kurgusu yerine kolektif üretime olanak sağlayan esnek mekanlar farklı disiplinlerden insanlar için bir buluşma alanı şüphesiz daha güncel bir yaklaşım olacaktır.
SIRKÜLASYON Denizden, yani Balat dışından gelen kullanıcı ile Balat’ta yaşayan kullanıcının karşılaştığı bir sirkülasyon düzeni hedeflendi. Karşılıklı kullanıcı aksının biribiri içinde eridiği bir karşılaşma mekanı hedeflenirken tüm yapıların oluşturduğu aksın bir art walk gibi çalışması bekleniyor. OLASILIKLAR MEKANI Tasarlanan alandaki mekanların kendi olanaklarını üreten dinamiklere sahip. Geçirgen bir meydan / dev avlu üreten parçalı kütleler bu mekandaki olasılıklara hizmet etme esnkeliğine sahipler. Bu mekan insan ölçeğinden kopmuş bir bölgedeki çeşitli sosyalliklere bir alan açar.
1/500
1/500
1/500
flexible space
collective workspace
exhibition 2
collective workspace collective workspace
exhibition 1
local library
collective workspace
exhibition 1
exhibition 2
pier
f r a g m e n t ı s ı n g f
e
r
ı
k
o
y
a n d _ s ta r ı n g _ at _ ı t ISTANBUL TEKNIK UNIVERSITESI MIMARI PROJE V 2016-2017 GÜZ MAL-HABITATION TUTOR: ASLIHAN ŞENEL Collective Imaginations dizisinin bir parçası olan mal-habitation stüdyosu kentteki hikayelerin izini sürer. Hikayelerden ve anlatılardan yola çıkarak mekan araştırmaları yapmayı hedefler. Mimari tasarıma dair üretim yöntemelerinin sınırlarını zorlar. Kullanılan ifade yöntemlerinin farklılaşmasıyla mekanı tasarlamaya ve anlamlandırmaya çalışır Projenin çıkış noktası bir gazete haber. Haber bir grup çocuğun yaşadıkları mahllede bir apartman dairesine hırsızlık yapmak için girmeye çalışmasıyle ilgili. Apartman’da yaşayanlar durumu farkettiğinde çocukları daireyi çocukların üzerine kilitliyorlar ki polis ekipleri kolayca onları yakalayabilsin. İlginç olansa bu olayın iki tür tepki yaratması; çocukların işlediği suça tepki gösterenler ve mahallenin çocuklarını tutuklatmaya çalışanlara tepki gösterenler... Bu mahallede çok sayıda ve farklı tiplerde sınırlayıcı elemanlar var. Nasıl oluyor da bu elemanlar bu kadar yoğunlaşabiliyorlar? Sınır elemanları ile kamusal olarak tabir edebileceğimiz sokağın ilişkisi ne ? Bu seramik model sokaktaki sınır elemanlarının sokak seviyesi ile ilişkisini farklı bir bakış açısıyla yorumlamayı hedegliyor. Zemin cephe ayrımı olmadan sınır elemanlarını n dağılımını araştırıyor.
Bahsi geçen haberdeki göreller sayesin olayın yaşandığı apartmanı tespit etmek mümkün oldu. Bu sayede diagramatik plan ve krokilerle mahalledeki sosyal ilişkiler daha maddesel araştırılmaya başlandı. Yapı adaları arası kontrastın sosyal ilişkiler üzerindeki ilişkisi tartışıldı. Sokak ölçeğine geldiğimizde Ozan Sokak’taki topografya da bir başka sınır durumunu yaratıyor. Sokağın tam ortasında kot fark edilebilir füzeyde düşüyor ve tekrar eski kotuna çıkıyor. Bu durum sokağa bir taraftan ulaşmayı daha zor hale getiriyor. Dikiş ile yapılan modelde katlanma yönleri de benzer şekilde topografyayı temsil etmek hedeflendi
Sokaktaki engeller ve bariyerler kalıcı elemanlar değil. Kullanıcının kentteki kimliğine ve pozisyonuna göre farklı etkiler yaratır..Yani sokaktaki özel ve kamusal alanlar arası sınırlar da stabil değiller. Bu sınır durumları engellenemez ve kontrol edilemez şekilde dönüşüm gösterir.Bu noktadan bakıldığında mekanlar özel ve kamusal olarak adlandırmak anlamsız kalıyor. Bu model de bu ilişkileri yeniden inşa etmeyi hedefliyor. Modeli oluşturan katmanlar tüm engel olarak görülebilecek yapısal elemanları tekil katmanlara ayırıyor. Altlığın üzerinde arka arkaya yerleşebilen katmanlar farklı sıralamalarlar ya da farklı katmanların seçimiyle yeni durumları incelemeye olanak tanıyor.
Bu kitapçık mekanizma modeline bir rehber. Mekanizma modelinde olaşabilecek senaryolardan bazı örnekleri kapsar, farklı bireylerin kent içindeki farklı deneyimlerini öyküleştirir. Kitapçıktaki kullancıların sokaktaki ve yapıdaki engellerle ilişkileri birbirinden farklı. Yazılan hikayeleri modelde yeniden düzenlemeye çalışmak, yapı ve kullanıcı arasındaki ulaşma-ulaşamama durumlarını yeniden düşünmeyi sağlıyor.
h
_
e
r z
b o
a n
l e
ISTANBUL BILGI UNIVERSITESI YAPI MALZEMESI VE TEKNOLOJISI 2015-2016 BAHAR TUTOR: M. CEM ALTUN
circulation tube
private space
Verilen hayali arazideki rüzgar yönü, manzara yönü, eğim ve yol bağlantısı gözetilerek bir plan şeması tasarlandı. Ardından bu şemanın gerektiği temel, konsol, doğrama ve iki adet duvar-çatı birleşiminin detay çözümleri üretildi.
*Akdeniz iklimi *%100 eğimli razi *Örme taş duvar ve betonarme gövdeli yürünebilir, bitkilendirilmiş çatı *Çelik iskeletli duvar ve çelik gövdeli yürünebilir, bitkilendirilmiş çatı
common space
terrace
soil, 100mm filter drainage plate polyethylene felt screed, 50 mm glass foam, 100 mm bituminous membrane slope screed , 50 mm concrete, 130 mm light steel I profile, NPI300
soil , 100mm filter drainage plate polyethylene felt screed , 50 mm glass foam, 70 mm bituminous membrane slope screed, 50 mm concrete, 50 mm trapeze plate, 27/200 mm light steel u profile, 40x20mm light steel u profile, 40x20mm
steel stem bar, 30x0.5 mm light steel c profile, 60x27x0.6mm light stell c profile, 60x27x0.6mm plasterboard, 12.5 mm
plastetboard, 12.5 mm
light steel u profile, 40x20mm
polyethylene felt
l profile distance holder
cement fibreboard, 25 mm
lath thermowood ashen coating, 25 mm
box profile 125x60 mm box profile 80x60 mm glass foam, 80 mm cement fibreboard, 25 mm bituminous membrane thermowood ashen coating, 25 mm
gunned concrete, 150mm polythene felt membrane glass foam ,70 mm knitted stone, 300mm
light steel I profile, NPI300 steel stem bar, 30x0.5 mm light steel c profile, 60x27x0.6mm light steel c profile, 60x27x0.6mm plasterboard, 12.5 mm
plasterboard, 12.5 mm polyethylene felt cement fibreboard, 25 mm box profile 125x60 mm box profile 80x60 mm glass foam, 80 mm cement fibreboard, 25 mm polythene felt membrane cement fiberboard chipboard, 25 mm
wooden window frame 15 mm glass air space 12 mm glass
wooden railing 80 mm T profile , 60 mm x 1500 mm
adhesive fibre reinforced screed , 11 cm
glass foam, 70mm screed , 50mm reinforced concrete , 125 mm trapeze plate, 27/200 light steel I profile , NPI 300 spread footing, 300mm glass foam, 70mm bituminous membrane, double layer gunned concrete, 150 mm
wooden window frame
wood deck, 25mm lath adjustable foot 50 mm , x4 bituminous membrane, double layer glass foam, 70mm slope screed, 50mm reinforced concrete, 125 mm trapeze plate, 27/200
wood parquet , 25mm
wooden window frame
gravel fill
L profile steel plate
nuts & bolts L profile plate
5 10 20
50
100cm
5 10
20
50
100cm
f w
r
e h
e
z ı
ı
n t
g e
ISTANBUL BILGIUNIVERSITESI TEMEL TASARIM I 2014-2015 GÜZ TUTOR: DENIZ MANISALI LEBA İDIL KARABABA CEMAL KORAY BINGOL Bir sistem kurarak ede edilen formun çevresiyle ve eklemelendiği yapıyla arasında bir ilişki üretebilmesi hedeflendi. 3 adet üçgen yüzeyin kıvrılıp somunlarla birleşmeiyle bir birim elde edildi. Bu birimin 2li 3lü ve tekli birleşimlerle varyasyonları üretildi. Izgarayla formun ilişkilenebileceği ikinci bir 3 boyutlu parametre sistemi tasarlandı. Bu parametrelere bağlı kalınarak form yerinde ve birinci elden inşa edildi.
a
l
f
r
e
s
c
o
ISTANBUL BILGI UNIVERSITESI TEMEL TASARIM II 2014-2015 BAHAR TUTOR: DENIZ MANISALI LEBA İDIL KARABABA CEMAL KORAY BINGOL **MIMED JURY SPECIAL AWARD Belli bir sistem çerçevesinde, mekatnik bağlantılar kullanarak bir kentsel mobilya tasarlamayı ve bire bir üretmeyi hedefledik Makroform, açık üçgenlerden oluşan iki farklı kesiti x, y ve z koordinatlarında deforme ederek ve ardışık olarak sıralayarak elde edildi. Bu iki tipteki kesitler lineer elemanların ‘dovetail’ detay birleşimiyle oluşturuldu. Kesitlerin birbirine tutunduğu noktalarda vidalar kullanıldı. Vidalar bambu parçaların içine gizlendi. Kolayca görülebilen bu bambu parçalara da sisteme dahil olan bir örüntü tasarlandı. Tasarım yere dokunduğu ve doğrusal bir hatta ilerleyen kısımlarında kullanılan tij sayesinde statik denge sağlandı.
s a
o t
a e
l
_
p ı
e
SOAP PRODUCTION PROCESS
r
ISTANBUL BILGI UNIVERSITESI MIMARI TASARIM IV 2015-2016 BAHAR COLLETERAL TUTOR: DEFNE ONEN Proje bir süre önce slow city olarak kabul edilmiş olan Çanakkale/Adatepe Köyü’nde. Köydeki yapıların çoğu korunmuş durumda ve bu konuda da sıkı yönetmelikler uygulanıyor. Köyde yerel halk ve büyük şehirlerden gelen ‘yabancı’lar arasında bir ayrışma var. Projenin problematize ettiği durumalrdan biri bu sosyal dengesizlik haliyken bir diğeri de bu kadar disiplinli şekilde korunmuş bir köye yeni eklenecek olan yapıların çevreyle ilişkileri ve yaklaşımları. Bu proje bir zeytinyağı sabunu üretimi atölyesi öneriyor. Buna ek olarak kolektif mutfak, ortak tarlalar ve çeşitli sosyalleşme mekanları üretiyor. Sabun üretme eylemini sosyal bir projeye dönüştürmeyi hedefliyor.
common kitchen, 100 m2
solid oil water ash
accomadation, 100 m2 main soap atelier, 80 m2 stamp atelier, 40m2 warehouse, 20m2
workshops
production for profit
Sabun üretim atölyesinde iki farklı üretim hali bulunur. Biri köyde kısa bir süreliğine bulunan ve sabun üretimini deneyimlemek insanların katılıdığı eğitim amaçlı atölyeler, diğeri ise köyde uzun zaman geçiren insanlar gelir elde etmek adına yaptığı üretimler
exhibition - drying, 35m2
EMEĞINI DAMGALA! atölyelerin bir parçası damga üretmek. Böylece sabun üretimine emek verenler aynı zamanda işlerini kişiselleştirmiş olacak.
SOSYAL PROJE! sabun karışımı kalıba konduğunda sabunun kuruması 1-2 ay alıyor. Bu herkes kendi yaptığı değil bir kaç parti önce yapılan sabunu alıp kullanıyor. Burada bir nevi emek aktarımı söz konusu. Üretici sabun yapında harcanan eforu deneyimledikten sonra belki de ihç tanımadığı başka bir üreticinin üretimi bir sabunu kullanıyor. Bu zincir bir farkındalık yaratmayı başarırsa kişi günlük hayatındaki tüketimlerini tekrar gözden geçirebilir, tüketimi azaltmayı hedefleyebilir.
D İ Ğ E R _ Ç A L I Ş M A L A R
h e r k e s m
i
m
a
_ r
ı c i n l
ı
_ k
YIRCA HANIMELI SABUNEVI MANİSA, SOMA, YIRCA KÖYÜ EYLÜL 2017 Yırca Hanımeli Sabunevi, kömür ekonomisine karşı alternatif olarak sabun üretimine başlayan Yırcalı kadınların, gönüllü aktivist Kenan Kahya’nın desteğiyle kurdukları Yırca Hanımeli El ve Ev Ürünleri oluşumunun üretimlerini gerçekleştirdikleri yaklaşık 100 yıllık bir taş ev. Ev aktif olarak kullanılmakla beraber alt kat, bahçe ve bitişik eski bakkal dükkanında üretim ve birliktelik amaçlı yeni mekanların yapılması istenmekte. Buna istinaden ağustos ayında farklı okullardan 9 öğrenciyle tasarım atölyesi yapıldı. Ardından eylülde aynı projenin 2 haftalık uygulama projesine geçildi. Takip eden aylarda Sabunevi’ne çatı imalatı, peyzaj ve ince yapı işlerinin takibi için ziyaretler yapıldı.
MESUDIYE PEYZAJ ATÖLYESI MUĞLA, DATÇA, MESUDIYE KÖYÜ OCAK 2015 Herkes İçin Mimarlık Derneği’nin 3,5 yıldır yürüttüğü Atıl Köy Okulları Projesi kapsamında Muğla Datça Mesudiye Köyü’nde eski ve kullanılmayan bir okulun yeniden işlevlendirilmesi projesidir. Keşif aşaması dernek üyeleri tarafından tasarım aşaması ise üniversitelerin mimarlık öğrencilerine yapılan bir açık duyrunun ardından gerçekleşti. Ağustos ayında köy okulunun peyzaj çalışmaları 1 hafta süreyle yürütüldü.
expression and experience *Coop Himmelb(l)au, Museum of Contemporary Art & Planning Exhibition
architecture and power and scale *Lebbeus Wood - Einstein’sTomb *Cenotaph for Newton - Etienne-Louis Boullée
ISTANBUL TEKNIK UNIVERSTESI FREEHAND DRAWINGS IN ARCHITECTURE 2017-2018 GÜZ TUTOR: ASLIHAN ŞENEL
wire In the first work, one corridor of the Han is modelled and this time the repetitiveness of the arches is vertical and inside of the corridor. The different thicknesses of the wire represent shadows and the elements of the building. In the second one, it is modelled that the view while looking from a corridor to the opposite corridor. The arches and the shadows overlapped each other and because of the material additional wired are used in the model to get the durableness.
end-to-end Sometimes a drawing team/work can be concluded collective even the process is more individual. The first drawer hides the work that he did because there shouldnâ&#x20AC;&#x2122;t be cheating but giving clues. Sometimes it is aimed that manipulating and speculating the clues, sometimes it is aimed that come up to the previous drawing and place. This drawing is one of the works that is consistent unexpectedly.
ISTANBUL BILGI UNIVERSITESI DNA OF STRUCTURES 2014-2015 FALL TERM TUTOR: ALI ONAT TURKER Portugal Pavillion, Expo 98’ ve Yoyogi National Gymnasium’un taşıma prensipleri maketle performe edildi. Maketlerde yapıştırıcı malzeme kullanmak yerine mekanik bağlantılar bir rijit bir de elastik malzeme kullanmak limit olarak belirlendi. Üretilen maketlerin kuvvet ilkelerini hem fiziksel hem de görsel olarak ifade etmesi amaçlandı.
Y A
Z
I
L
A
R
bi; dükkanın önüne park edilmesini şiddetle vurgulamak için var olan dubaların sayısını arttırabiliyor, fosforsuz olana fosfor ekletiyor. Fakat deforme eden park etmek isteyen taraf ise bu sefer dubalar parkı engelleme işlevinden uzaklaştırılıyor. Bir diğer örnek ise daha az rastlanır türden. Park etmeyi engellemesi beklenen duba bu işlevini sürdürürken mekana faydalı hale gelebiliyor, bir küllük olarak çalışmaya başlıyor.(Alttan 2. Satır 2. Fotoğraf)
ISTANBUL BILGI UNIVERSITESI DESIGN, CULTURE AND EVERYDAY LIFE 2015-2016 BAHAR DONEMI TUTOR: AVSAR GURPINAR CASE 1 PARK ETME PRATİKLERİ Beşiktaşta insanlar, araçlarını park edebilmek için bir mücadele veriyor. Kısa süreli park etmek için isparka bağlı boşlukları kullanmak mümkün. Sürekli Beşiktaş’ta yaşayan insanların bir kısmı konutların otoparkını kullanıyor. Bir kısmı da sokakları mesken tutuyor. Sokaklar ve caddelerde araçlarını park eden insanların ise mücadele etmesi gereken şeyler var. Park etmenin yasak olduğu alanlar belirlenmiş. Park eden araçların kontrolü için kullanılan kentsel elemanlar (dubalar) var. Park etme tavırları ve imkanlarını göz önünde bulundurarak taşıtları; motosikletler ve diğerleri olarak ayırmak mümkün. CASE 1.2 MOTORLAR Motorlar ya da motosikletler için park alanları daha çeşitli. Otoparklar, konuta bağlı otoparklar, yol kenarları gibi boşlukların yanı sıra kaldırımlar da motorlar için bir park mekanı. Motorlar kaldırımları park alanı olarak kullanmayı tercih ediyor ancak kaldırımlar bu işleve sahip mekanlar değil. Yani motorların kaldırımda park etmesi için park demirleri mevcut değil. Bu yüzden motorlar mevcut ancak başka işlevlere ait dikey elemanlara kilitlerini doluyorlar.
CASE 1.2 DIĞER TAŞITLAR Motorların eklemlenme politikasının aksine otomobil gibi taşıtlar daha çok dubaların fiziki yapısını zorlayıp deforme ederek parkı yapmaya eğilimliler. Yol kenarlarına park eden kullanıcılar park alanını tam verimle kullanmak istiyorlar. 3 arabalık yere 4 arabanın sığmasının gerekli olduğu durumlar söz konusu oluyor. Böyle durumlarda park etme sürecini kontrol altında tutması gereken elemanları, kullanıcı kontrol etmeye başlıyor.
CASE 2 – DUBALAR – İŞLETMECİLER CASE 2.1 Dubaları deforme eden kullanıcıların pozisyonlarına göre deformasyonun maksadı değişiyor. Örneğin işletme sahi-
CASE 2.2 Beşiktaş gibi hem konutların hem iş yerlerinin yoğun olduğu semtlerde park meselesi bir çekişme haline gelebiliyor. İşletme sahipleri, gün içinde dükkanlarının önünü etkili şekilde kullanmak istiyorlar. Dükkanların önü olarak tabir edilen alan yaya yolunu, kaldırımları, mümkünse araç yolunu da kapsıyor. Bu durumda dükkanın önündeki bu alanların dükkan sahibi tarafından işaretlenmesi gerekiyor. Ancak bu işaretleme yasal düzenlemelere uygun değil. Yani yayaya ya da araç trafiğine ayrılan alanı dükkan sahibi gündüz işgal etmek istiyor. Yayaların trafiği dükkanın önünde kimi durumlarda tercih edilir kimi durumlarda edilmez. Örneğin bir cafenin önüne masa sandalye atıldığı takdirde mekanda oturan insanların sirkülasyonu istenmez. Ancak bir dükkanın önü, nakliye kamyonu vs. lojistik işler için işgal edildiyse nakliye işlerinin gerçekleşmediği zamanlarda dükkanın önünün insan sirkülasyonuna açık kalması gerekir. Kural koyanlar ise bütün bu ilişkilerin üstünden bir kural koyar. ‘Kaldırıma ve yol kenarına park edilemez.’ Bu kuralın sokakta benimsenmesi için kentsel elemanlara başvurulur. Bu elemanlar dubalar olabilir. Sokaktaki ilişki dinamiklerinden dolayı işletme sahibinin bu stratejiye karşı taktik üretmesi beklenir. Örnek bir vaka ile belediyenin yerleştirdiği dubaların işletmenin kontrolüne geçme sürecini incelediğimizde bu örneklerin dubanın formuna göre farklılaştığını gözlemleriz. Eğer plastik veya yeri değiştirilebilir dubalarla bir düzen sağlanmaya çalışıldıysa bu düzene karşı taktik üretmek basittir. Gerekmediği durumda dubalar bir köşede gerekli anı bekler. Eğer dubalar sabitlenmiş ise karşılaşacağımız taktikler çok daha yaratıcı olabilir. Yere sabitlemeye yarayan kalın demir çubuklar sökülebilir, eğilebilir vb. deformasyona uğratılabilir. Ancak bu deformasyonlar kalıcı ise kural koyan yöneticiler bu deformasyonun tespiti halinde dubaları onararak aynı işlevi tekrar ka-
zandırabilir hatta dubayı deformasyona uğratan kimseye ceza verme yetkisine de sahiptir. Bu ilişkiye karşı üretilen taktiklerden biri dubayı metal kesen aletle kesip bir kilit yardımıyla sabitlemek olmuş. Bu sayede işletmecinin gerekli görmediği durumda kaldırılabilen duba yöneticiyle karşı karşıya gelinmesi durumunda tekrar duba olma işlevini sürdürmeye devam edebilir. CASE 3 İSPARK “İSPARK, şehir içinde kısa süreli parklanmayı teşvik etmek ve uzun süreli parklanmayı ana arterlerden alıp daha az yoğun olan bölgelere aktarmak için çalışmaktadır.”(1) İstanbul’da plansız yerleşimin ya da hızlı nüfus artışının görüldüğü semtlerde park problemine çözüm olarak iki kanal olduğundan bahsedebiliriz. Park yeri için para ödemek ya da ödememek. Ödememek tercih edildiğinde yol kenarları park için kullanılıyor. Bu durum 2 aracın sığabileceği bir yolu tek araç sığacak kadar daralttığı için genelde yasaklanmış. Eğer araçları park etmenin yasak olduğu bir yere, kaldırımlara ya da yol kenarlarına, park halinde; araç çekilebilir ve cezai işlem uygulanabilir. Ancak 2006 yılında başlayan İSPARK uygulaması sayesinde iki şeritli yolun bir şeridini işgal etmek yasal hale geldi. Ancak bu işgal için bu sefer yol kenarına bekleyen görevlilere ödeme yapılması gerekiyor. Yani daha önce sürücülerin park hali; yolu daralttığı, yaya ve taşıt sirkülasyonunu zorlaştırdığı için bir suç olarak görülürken şu anda bu suçu yöneticiler bir gelir kaynağına çevirmiş durumda. Buna rağmen İAPARK’A ait olmayan çok şeritli yolun kenarına park ettiğinizde ceza yemeniz mümkün.
CASE 3.1 İSPARK - TAKSI COLLABORATION 2015 yılının kasım ayından itibaren İAPARK başka bir işlev daha kazandı. İstanbul Büyükşehir Belediye Meclisi, kentteki taksi, minibüs ve dolmuş taşımacılığı ile duraklarının işletme yetkisinin 15 yıllığına belediye şirketlerinden İSPARK’a verilmesini onayladı.(2) Bu çalışmanın uygulandığı yerlerden biri de Kabataş’taki otobüs duraklarının önündeki yol kenarı. Başka durakların taksileri İSPARK’a para ödeyerek sıraya giriyor ve orada bir çeşit taksi durağı işleyişi başlıyor. Taksiciler sırayla yolcu alıyorlar. Çok da kurumsal bir uygulama olamadığı için Beşiktaş’a gitmek istediğiniz söylediğinizde taksici tarafından geri çevrilmeniz oldukça muhtemel. (...) Haziran 2016
MİMARLIKTA ÖĞRENCİNİN YERİ Mimarlık eğitimi rasyonelleşemeyecek ve belki de rasyonelleşmemesi gereken bir mesele. Süregelen tartışmalar da mimarlık eğitiminin bu yönünden kaynaklanıyor. Eğitimdeki tüm parametreler bir araya geldiğinde eğitim alanındaki çeşitlilik kaçınılmaz oluyor. Bu değişkenlerden bazıları okulların gelenekleri, dönemsel anlayış farklılıkları ve eğitimcilerin yaklaşımları kendi hayat görüşleri ve elbette binlerce öğrencinin biricik bakış açıları. Meseleye bir üst ölçekten bakarsak söz konusu eğitim olduğunda farklı yaklaşımlar ve bakış açılarıyla karşılaşmamak elde değil. Her alanda/disiplinde çeşitlenmeler kaçınılmaz. Okullarda verilen örgün eğitim müfredatla kontrol edilmeye çalışılsa da bilgiyi aktaran özne kendi süzgecinden geçirerek kendi penceresinden aktarmaya meyillidir. En teknik konuda bile bilgi değişmeye ve gelişmeye tekrar değerlendirilmeye açıktır. Ben mimarlık eğitiminin her bireyin kendi yaklaşımlarıyla katmanlaşan ve bu katmanların varyasyonlarıyla çeşitlenen bir yapıya sahip olduğunu düşünüyorum. Her ne kadar bir ideal tanımlamaktan kaçınıyorsam da bu çeşitlilik ve bu çeşitliliğin başlattığı tartışmaları çok verimli ve eğlenceli buluyorum. Tüm bu çeşitliliğin hatta kargaşanın içinde biz öğrenciler için kendi pozisyonlarımızı almak hiç de kolay değil. Hal buyken eğitimcilerin en büyük yükümlülükleri öğrenciye sorgulamanın önemini kavratmak öğrencinin ufkunu açmak ve mimarlık içindeki farklı tutumlara karşı tarafsız duruş sergilemek. Mimarlık fakültesine gelen bir öğrenicinin ilk refleksi kendisine verilen ‘ödevi’ en doğru şekilde üretmek olabilir. Bu maalesef liseden ve üniversite sınavından kalma bir dinamiktir. Şanslıysa zamanla bu eğitimde kendisinin
edilgen tarafı olmadığını keşfeder. Verilen bilginin manipüle edilebilir bir sınır çizdiğini anlar. İşte bu noktada 1. Sınıf mimarlık öğrencilerinin ilk karşılaştığı stüdyo yürütücüsünün ve o stüdyonun atmosferinin ne kadar önemli olduğunun altını bir kez daha çizmek isterim. Mimarlık eğitiminin keyifli yanı tüm denemelere kucak açtığında ortaya çıkar. Ancak hata yapmanın söz konusu edilmediği ve girişimlerin ardından bedel ödenmediği bir düzlemde öğrenci kendi yaratıcı sürecini yaşayabilir ve öğrenme arzusunu heyecanını diri tutabilir. Ancak üzücüdür ki ilerleyen sınıflarda öğrencinin mimarlığa ve üretmeye duyduğu heyecanın kaybolması hali hem öğrencilerin hem eğitmenlerin dilinde. Hala üretmeye heyecan duymanın başarısızlıktan korkmadan deneme arzusunu kalıcı kılmanın yolu nereden geçebilir? Mimarlık tartışmalarının başlangıcında tek bir doğrunun olmadığı bir eğitim tariflenirken ilerleyen yıllarda ise öğrencilerin projelerini proje yürütücüsünün doğrusuna göre tasarladığını ve ürettiğini görürüz. Bu iki kutbu yaratan bağlamın sorumlusu şüphesiz sadece eğitmenler ya da sadece öğrenciler değil. Eğitmenleri eleştirmek işini bir kenara bırakıp daha yapıcı bir noktadan yaklaşmak istiyorum. Bu öğrenme keşfetme atmosferinin paydaşı olan bizlerin ortaya koyabilecekleri neler olabilir? Öğrenci tüm bilmedikleri ve keşfetmediklerinin içinden bir söz söylemeye çalışır. Bu sözü/üretimi değerli yapan durum da bu saflıktan gelir. Yanlışın ne olduğunu bilmeden üretilen şey ne kadar heyecanlı ! Yanlış olduğu söylenenleri zorlama motivasyonu her zaman dışarıdan gelmeyebilir. Yukarıda birden çok kez söz ettiğim ‘sorgulamanın önemi’ çoğu zaman lafta kalabilir. Bir yerlerde birileri tasarımın birileri tarihi bilmenin birileri yapı bilgisine vakıf olmanın en önemli şey olduğundan söz ederken bu çeşitlilik motivasyonunu
korumak ise işin zor tarafı Neyse ki tüm kitaplar dergiler filmler oyunlar insanlar mekanlar ve hayat bizler için. Mimarlık hayattan beslenir. Mimarlık için duyulan heyecanın kaynağı da hayatın içindedir. Hayattan beslenen üretim ise kendi öz değeri ile beraber dünyaya gelir. Mart 2018
FLEXIBLE ARCHITECTURAL SOLUTIONS FOR DWELLING SPACES A.Episodes in flexible dwelling B.Approaches of designing flexible spaces in residential buildings C.Effects of flexible design approaches (A) The thought of flexible architecture has a background which is not one linear trace. There are two contexts for the development of ‘flexibility’ in architecture: vernacular space and searching for an alternative dwelling solution (Schneider & Till, 2007, p.139). The vernacular housing users improves tactics about modifying the house according to changing requirements related to cycles of a family such as death, birth, move out etc. The house is like a living creature it expands, becomes old and renews. Functions of the spaces in the house are able to change by conforming to current needs. On the other hand, searching for an alternative dwelling solution has been an important and dominant issue since the First World War. For this reason, this period can be hold as first one. Before First World War, according with industrial revolution the population of Europe has increases. After the war demolished the cities there was a huge amount of need for urban housing. Therefore, dwelling became a popular topic in the intellectual and politic environment. CIAM (International Congresses of Modern Architecture) occurred in 1928 to argue about the ‘zeitgeist’ (the spirit of time) in the context of architecture and design. In this congress, a new notion comes out: Die Wohnung für Existenzminimum. Economic circumstances and social factors of the time
bring the idea of dwelling. Less space must be more efficient. Thus, flexibility of the space comes into prominence. Mies Van der Rohe, one of the most significant architects of the modern architecture period, explains about the design method that he used which is called ‘full space’: He design no more than the edge walls of the space and columns that carry roof. He mentioned that the permissiveness must be maximize of the other components of a building. In case it is possible to use low-cost plywood walls, he prefer to arrange kitchen and bathroom as settled rooms and to design the rest of the space as a changeable whole. By this means, the space satisfies the requirements of he user by seperations. This opportunity allows modifying the designed arrangements without making great expenses in accordance with alterations in a household (Schneider cited in Kirsch, 1987, p. 59). In the modern architecture scene, approaches get varies; like Mies van der Rohe’s full space, Corbusier’s 5 principles about free planning, Loos’ raumplan etc, that shows the spirit of the time is a motivation to research about the conflict of temporariness of time and permanence of space. The second period of flexibility is not about social and economic reasons. It is about technological developments. Mass production and prefabrication are the topical methods of producing a building. Standardisation and modularity is considered as a solution for producing fast and efficient spaces. A house will consider as a tool like a ‘motor-car’ instead of a thing that is constructed strictly and an over prices affluence that is a sign for richness. The house should not be perceived as an ancient being, a building that foundate in the ground constant and heavy as a root which is radicating, an object of loyalty on the family’s
race and respectability. (Le Corbusier, 1931, p.237) It is understood that technology dominates the production systems in every industry. House discusses as a product-like entity. Also the house and household relations have different dynamics for now on from now on. In the third period of the context of flexible dwelling, participant choice and personalization come to the fore. The present focal point is interested in qualitative matters and personal requirements rather than quantitative manufacturing and dwelling structures. The current perception of housing causes a new type of necessity that housing affects self-confidence and social rank in social life. As a consequence of these, housing preferences and approaches are more variable and changeable (Gromark, 2016, chapter 3). Luc and Xavier Arsene and Hemry determined three elements. Every person must able to supply his home as they desire and to make mistakes by his own will(1). Everyone must have the opportunity of making his home customized(2). Everybody ought to be able to design his habitat(3). (Schneider cited in Arsene-Hemry, 1973, pp.94-99) Designing a house should not be considered independent from social relations and users behaviours. The designer must be conscious that the house is for living and the living circumstances are variable for everyone. Therefore, even the notion of flexibility has changed over the years and it is still changing in every different context and concept. Thus, the concept of flexibility be evaluated by taking into consideration this timeline and processes. (...) April 2018
A DRAWING MACHINE Defining drawing may not certain fact or judgment. When it comes to drawing it may not possible to say something radical even though people tend to start with a text define and explain before researching or criticising something. Transferring the information, the feeling, the meta can occur in many ways. Writing, talking, performing, drawing... Each method has their own potential and limits. Each method has a different intersection in each other. For instance, writing has a connection between hands and brains just like drawing has. Every letter has their own form and originality even though they belong an origin form. Talking may be a way of performing. It depends on the dimension where the act of talking happens. It can occur on the phone, in the dark or face to face. People tend to connect the image by using visual elements to the drawing. It is more common that perceiving the image by using the eye. Thus the first reflex of a drawer is about transferring the view or the image, the object to the surface by its visual elements. Thus it can be thought that sensing the environment act of seeing is more dominant than the other senses.(Berger, 1972) In todayâ&#x20AC;&#x2122;s world seeing something is the fastest way of perceiving the surrounding. It is also getting easier and more reachable to seeing things. In this terms, there is a lot of moment that people canâ&#x20AC;&#x2122;t trust what they see and after what they sense.When bombardment of images are this fast and people are consuming this much act of seeing and the dominance of the sense of seeing is more interrogate. In the area architecture, this dominance of seeing and visualizing can be experienced. The designers or archi-
tects materialize the image of their mind and transfer to the perceiver by using drawing methods. Valuing the eye organ and act of seeing overmuch causes discussing the space by considering not the spatial qualities but the imageâ&#x20AC;&#x2122;s itself. According to this delusion, Pallasmaa states that the architectural spaces that look good on sketches can be disappointing when it built. And he thinks that the reason of this disappointment is about dominance of visual field in architecture. (Pallasmaa, 2005) But do people live, experience the moment only by seeing? For instance, when describing the surrounding do people only use their eyes? Probably not. People also use their other senses while experiencing the space. But it could be interesting if it is possible to make dominant these other senses. December 2017