DAILY TIGER 44th International Film Festival Rotterdam #10 Zaterdag 31 januari 2015
8
18
Christian Petzold over Phoenix ‘Films moeten het geluk vernietigen’
Peter Strickland over zijn sensuele liefdesdrama The Duke of Burgundy
‘Het sm-wereldje heeft iets theatraals’
P5 Alle 13 goed P7 De girls uit Girlhood P11 Sander Burger scoort met robotdocu P13 Alle films van A tot Z P17 Laatste kans op deze exposities
De genomineerden voor een Hivos Tiger Award 2015, net voor de Award Ceremony: Jakrawal Nilthamrong, Nicolas Steiner, Kyros Papavassiliou, festivaldirecteur Rutger Wolfson, Juan Daniel F. Molero, Laura Citarella, Martin Radich, Verónica Llinás, Britni West, Lisa Takeba, Remy van Heugten, Lukas Valenta Rinner, Ismail Basbeth & Carlos M. Quintela. Regisseur Jeppe Rønde ontbreekt. Foto: Bram Belloni.
Hivos Tiger Awards naar Cuba, Peru en Thailand
TUSSENSTAND PUBLIEKSPRIJS
De Hivos Tiger Awards 2015 zijn gewonnen door regisseurs uit Cuba, Peru en Thailand. De winnende films zijn La obra del siglo van Carlos M. Quintela, Videophilia (and Other Viral Syndromes) van Juan Daniel F. Molero en Vanishing Point van Jakrawal Nilthamrong. In het jaar dat Signals zich hardop afvroeg: What the F?!, bleek de verdeling van de prijzen op de Award Ceremony nog niet helemaal de feministische toets te kunnen weerstaan. Negen van de twaalf prijzen gingen naar mannen, waaronder de Hivos Tiger Awards. Opvallend aan de Tijgers was dat ze alle drie gemaakt werden met steun van IFFR’s Hubert Bals Fonds. Het fonds was dit jaar al prominenter dan ooit vertegenwoordigd in de competitie, met maar liefst vijf producties van de in totaal dertien kanshebbers. De drie winnaars van de gelijkwaardige Hivos Tiger
BOX OFFICE TIPS
Awards waren La obra del siglo van de Cubaanse regisseur Carlos M. Quintela, Vanishing Point van de Thaise Jakrawal Nilthamrong en Videophilia (and Other Viral Syndromes) van de Peruaan Juan Daniel F. Molero. De jury was lovend over La obra del siglo omdat de fi lm “door middel van levende en gefnuikte dromen zowel persoonlijke als grootschalige thema’s behandelt. Met zijn sterke acteerprestaties, zijn humor en stekeligheid en zijn doortastende uitvoering is de fi lm doordrenkt met geschiedenis”. Regisseur Carlos M. Quintela zei eerder in de Daily
Tiger: “Dit is voor het eerst dat ik écht blij ben met een fi lm die ik maakte. Ik zie nog steeds de kleine gebreken, maar de fi lm heeft iets wat ik nog niet eerder heb gezien, en dat is waar je altijd op hoopt. Een vriend van me zei dat de fi lm telkens opnieuw ‘sterft’. Dat zit in het ritme – het bouwt op en laat los, bouwt op en laat weer los.” Vanishing Point kreeg de Hivos Tiger Award vanwege de krachtige stijl die de fi lm bezit “door beeld en geluid te combineren en naast elkaar te plaatsen.
1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10.
The Dark Horse The Farewell Party Loin des hommes Ik ben Alice La vie de Jean-Marie Erbarme dich Matthäus Passion Stories Toto and His Sisters Melody Key House Mirror No Men Beyond This Point
4,76 4,57 4,57 4,56 4,55 4,48 4,48 4,48 4,47 4,44
Lees verder op pagina 5
Man on High Heels
Toto and His Sisters
Court
Wir sind jung. Wir sind stark.
11:30 Schouwburg Grote Zaal
12:45 Pathé 5
13:00 Oude Luxor
21:30 Schouwburg Grote Zaal
INTERNATIONAL FILM FESTIVAL ROTTERDAM
BY
Geen 18, geen alcohol.
TAKE 3 Als zakelijk directeur Janneke Staarink vandaag wat ruimte in haar agenda heeft, dan vult zij die het liefst met deze drie films of activiteiten.
Met een live dj-set wiegde Steven Stapleton in het voormalige Shellgebouw zijn publiek in slaap in het toepasselijk getitelde Sleep Concert. De frontman van Nurse with Wound had voor de gelegenheid zijn noise en industriële klanken thuisgelaten. De dertig kampeerders hadden zo het goedkoopste hotelarrangement van Rotterdam, want de toegangsprijs van €15 was inclusief ontbijt. Achteraf bekenden ze dat ze nog nooit zo veel hadden geslapen bij een IFFR-voorstelling. Foto: Nichon Glerum
Festivalvriendschap Tiger Friend
Hangleng Tsan
Zes jaar geleden startte IFFR een eigen vriendenclub. Tiger Friends steunen het festival met een jaarlijkse bijdrage van 50 euro. In ruil daarvoor zitten ze op de eerste rij bij de voorverkoop, genieten ze korting op tickets en merchandise en hebben ze een streepje voor bij speciale activiteiten. Een van die tijgers is Hangleng Tsang.
Eerste IFFR “Ik ga al naar IFFR sinds de allereerste editie. Dat is nu 44 jaar geleden. Ik hoorde toen van het evenement van horen zeggen en was heel nieuwsgierig.” IFFR is “Gezellige en vriendelijke sfeer, de drukte en het rennen van de ene naar de andere film. Soms zijn er films die wat minder toegankelijk blijken, en soms heb je een echte ‘wow’-ervaring.” Tiger Friend “Sinds vier jaar, want ik wilde het festival steunen en het is natuurlijk ook een fijne bijkomstigheid dat je korting op kaartjes krijgt. Het festival is een geweldig fenomeen in Rotterdam, dat moeten we koesteren.”
Kritische noot
Na de laatste vier vertoningen vandaag is de eerste editie van het herrezen Critics’ Choice in de bioscoopzalen ten einde. Maar het programma leeft voort, op papier én online. Op alle festivallocaties is het 24 pagina’s tellende minimagazine te vinden. In dit bewaarexemplaar lichten de zeven critici hun keuzes en videoboodschappen toe. “We blijven immers journalisten, dol op oude media”, lacht initiatiefnemer Jan Pieter Ekker. Maar de critici doen ook aan nieuwe media: op filmkrant.nl/ criticschoice zijn interviews met de kritische geesten te vinden, en een aantal van de video-essays die ze speciaal voor het IFFR-programmaonderdeel maakten en die tijdens het festival op het grote doek te zien waren. (JB)
Vandaag nog te zien: Life Itself 09:30 Cinerama 1, Laggies 16:00 Pathé 1, When Marnie Was There 19:00 Schouwburg Grote Zaal, Docteur Jekyll et les femmes 21:45 Cinerama 1
12:45 Pathé 1
Mooiste herinnering “Geen specifieke filmtitel, het is die IFFR-flow.” Dit jaar ga ik naar “Negen of tien films.” Tips “Loin des hommes sprong er dit jaar wat mij betreft echt uit. Prachtige beelden en een ontroerend verhaal. Ook het acteerwerk van Viggo Mortensen was fantastisch. Vandaag ga ik naar een film in het kader van Rotterdam Classics: Photography in Motion, daar ben ik erg benieuwd naar.” Eten “Vroeger at ik graag bij het dim sumrestaurant onder de Doelen, maar dat bestaat niet meer. Tijdens het festival eet ik het liefst in de Doelen.” (TL)
De gulden middenweg Tussen kort en lang bestaat nog een complete wereld. IFFR vertoont dagelijks een aantal middellange films van drie kwartier tot 65 minuten. Een goed begin van de festivaldag, een lekker tussendoortje of een relaxte afsluiter van een marathonsessie. De films hebben behalve hun speelduur nog een ding met elkaar gemeen: Maaike Gouwenberg, onze eigen Miss MidLength, vraagt tijdens de Q&A na afloop de aanwezige makers het hemd van het lijf.
“Vita brevis is prachtig in zwart-wit gefi lmd op de rivier de Tisza, een zijrivier van de Donau. Het is een soort natuurdocumentaire. Je ziet een meisje op een boot, ze observeert de natuur om zich heen. Dan ontpopt een grote hoeveelheid meivliegen. Die zijn minuscuul, maar in close-up gefi lmd. Je ziet op een gegeven moment miljoenen vliegen op het water en je hoort ze fladderen. Dat maakt het een bijzonder tof en abstract beeld. De fi lm is geïnspireerd op een uitspraak van jazzmuzikant Jimmy Giuffre: ‘I’m not afraid to play something simple’. ‘Simple’ moet je hier zien als ‘eenvoudig’, niet als ‘simpel’. De Waalse regisseur Thierry Knauff gebruikte die uitspraak bij wijze van fi lmische opdracht om de schoonheid te vangen. Doordat hij de
schoonheid van de natuur vangt, word je geraakt door het fi lmische. Tijdens de Q&A na afloop ga ik vragen hoe de regisseur dat zelf ziet. Ik ben ook heel benieuwd hoe hij de relatie met jazz beschrijft. Het is een zeer klassieke, poëtische, mooie en trage fi lm. Hij zit heel goed in elkaar. Maar je moet wel een beetje tegen krioelende insecten kunnen. Ik ben ook benieuwd hoe lang hij over het project deed, die vliegen komen namelijk maar op één dag in het jaar uit.” (TL)
zijn en waar anderen helemaal niets mee kunnen; daar zit per definitie iets interessants in.” De Dag van de Dwarse Film werd vorig jaar voor het eerst gehouden, en als het aan EYE-programmeur René Wolf ligt, is de Amsterdamse spin-off een blijvertje. “Van vorig jaar hebben we geleerd dat als vier van de vijf films erg non-narratief zijn, het wel een zware zit kan zijn. Dat soort films komen bij deze opzet automatisch bovendrijven, maar op een rij bleek het net iets te veel van het goede. Dit jaar hebben we daarom gezocht naar iets meer variatie, zowel op narratief vlak
“A Girl Walks Home Alone at Night is typisch zo’n IFFR-fi lm. Deze productie uit het What the F?!-programma is een zeer bijzondere combinatie van stijlen. De Iraans-Amerikaanse productie is een eigenzinnig debuut en draait de sekserollen vernuftig om, met girl power, vampiers en western-elementen. Onweerstaanbaar, lijkt me.” 22:15 Pathé 1
Vita brevis – Thierry Knauff za 31 17:00 LantarenVenster 6
•
Ook de prijs van de Mid-Length-films is gekortwiekt: acht euro, met korting zelfs maar vijf.
De meningen zijn verdeeld (x5) In Rotterdam staat de laatste festivaldag morgen in het teken van de Volkskrantdag, waar hooggewaardeerde publiekslievelingen van deze editie nog één keer langskomen. Tegelijkertijd staan op de Dag van de Dwarse Film in EYE Amsterdam vijf totaal andere festivalfilms in de spotlight. “Het is een beetje de Volkskrantdag op z’n kop”, legt IFFR-programmeur Gerwin Tamsma uit. “We laten wat wiskunde los op de enquêteresultaten van onze publieksfavorieten, en selecteren de films die de meest uiteenlopende reacties opriepen. Films die voor sommigen een meesterwerk
“Ik zou de dag beginnen met Eden van Mia Hansen-Løve. Haar fi lm is gesitueerd in de clubscene van het Parijs van begin jaren 90. De tijd dat ik als student ook met enige regelmaat op de dansvloer stond; ik ben van de housegeneratie. In de fi lm kruist de hoofdpersoon telkens het pad van Daft Punk – hun laatste cd is superfijn, die heb ik regelmatig op repeat staan. En dan na de fi lm meteen door naar een gratis dj-workshop in de Doelen. Dat lijkt me nou leuk om te leren, plaatjes draaien.”
als in geografische afkomst.” Zo staat Pedro Costa’s dromerige Cavalo Dinheiro op het programma, maar ook de uiterst ambigue Tiger-kandidaat Norfolk en het confronterende, zwartkomische Me quedo contigo. De afsluiter is Jauja van festivalfavoriet Lisandro Alonso. “En daarvoor hebben we nog Vita brevis van Thierry Knauff”, vult Tamsma aan. “Dat is meer een cadeautje aan het publiek. Om ze in het reine te laten komen met de cinema.” zo 1 11:00 - 21:00 EYE (Amsterdam) €24
INTERNATIONAL FILM FESTIVAL ROTTERDAM
“Tja, dankzij A Girl Walks Home Alone at Night heb ik de slotfi lm gemist, maar… ik kan nog naar het Slotfeest. Dat is altijd een te gekke ervaring. We hebben de opzet vernieuwd; we gebruiken dezelfde ruimtes in de Doelen als tijdens de openingsavond, en die was heel geslaagd. En de sfeer is natuurlijk als vanouds. De muziek en de acts worden verzorgd door Rotterdams talent. En één ding weet ik zeker: ik eindig met mijn collega’s op de dansvloer. Da’s een goede IFFR-traditie.” 23:00 de Doelen
3
Stichting Dioraphte steunt projecten op het gebied van kunst en cultuur met een landelijk of internationaal bereik. Ook het Hubert Bals Fonds van International Film Festival Rotterdam mag rekenen op onze steun om films van filmmakers uit ontwikkelingslanden bereikbaar te maken voor een breed publiek. Niet straks maar nu. Omdat cultuur een rijkdom is die je met elkaar deelt.
Steun ook International Film Festival Rotterdam Word Tiger Friend of donateur. Qissa van Anup Singh Winnaar van de 2014 Hubert Bals Fond Dioraphte Award.
Ontdek film in EYE
film, tentoonstelling, restaurant, shop, panorama, kinderfilms & workshops EYE FILMMUSEUM AMSTERDAM
eyefilm.nl/ontdek
ZATERDAG TIJGERDAG
Another Trip to the Moon 09:15 Cinerama 2
Impressions of a Drowned Man
Haruko’s Paranormal Laboratory 12:00 Cinerama 3
Carlos M. Quintela foto: Bram Belloni
11:45 Cinerama 2
Jakrawal Nilthamrong foto: Bram Belloni
La mujer de los perros
Juan Daniel F. Molero foto: Bram Belloni
09:30 Cinerama 3
Above and Below 14:15 Cinerama 2
La obra del siglo 14:15 Cinerama 5
Tired Moonlight 14:30 Cinerama 3
vervolg van pagina 1
Hij worstelt op uitdagende en originele wijze met ideeën en verhalen, wat leidt tot een intuïtieve filmervaring.” Jakrawal Nilthamrong: “Als er een boodschap in de film zit, dan is die: leef in het moment en laat het verleden je niet achtervolgen.” Met Videophilia (and Other Viral Syndromes) maakte Juan Daniel F. Molero volgens de jury een film die “de relatie tussen de jeugd en de snel veranderende wereld onversaagd onderzoekt. De anarchie en visuele flair weerspiegelen de thematiek. De film dompelt je onder in verontrustende maar onontkoombare wateren”. Volgens de maker slaat “Videophilia op mensen die een bovenmatige interesse hebben in beelden, zowel het consumeren als het produceren ervan, vooral via internet. Ik deed zelf de montage. Als regisseur ben ik ontspannen, als editor maniakaal. Drie dagen voor ik naar Rotterdam vloog, was ik nog bezig in de montagekamer.”
16:45 Cinerama 3
De tijd staat stil in de rurale, weidse gebieden in Kirgizië. Een prachtig gegeven, vindt Marat Sarulu. Zijn minimalistische familiedrama The Move, waarin een man met zijn kleindochter vanuit een dorp naar zijn dochter in de grote stad verhuist, is een ode aan de natuur, de verstilde tijd en het traditionele leven in Centraal-Azië.
Gluckauf 17:00 Cinerama 2
Zelf woont de Kirgizische filmmaker Marat Sarulu in de hoofdstad Bisjkek, maar hij groeide op in een klein plaatsje. Een reden om met zijn film terug te keren naar een vergelijkbaar, natuurrijk gebied. “Ik word soms moe van de stad en haar drukte. Omdat veel mensen om economische redenen naar de stad trekken, lijken ze onwillekeurig te breken met oude tradities. Tijd wordt kostbaar.” Maar, zo stelt Sarulu: “Je krijgt in de stad misschien meer voor elkaar, je grijpt tegelijkertijd naast datgene wat werkelijk van belang is.” De band met de natuur, met elkaar en met waardevolle tradities bijvoorbeeld; kwesties die in zijn visueel indrukwekkend
Videophilia (and Other Viral Syndromes) 19:15 Cinerama 5
19:30 Cinerama 2
Vanishing Point 22:00 Cinerama 3
Norfolk 22:15 Cinerama 2
de film in de Nederlandse bioscoop. Tollenaere kreeg de award van de Fipresci-jury, die bestaat uit internationale filmjournalisten, voor Battles, haar observerende essay over de gevolgen van conflicten in Europa. De NETPAC Award gaat naar de HBF ondersteunde roadmovie Poet on a Business Trip van de Chinese filmmaker Ju Anqi, de Deense Michael Noer won met zijn liefdesdrama Key House Mirror (ook een publiekslieveling) de KNF-award van de Kring van Nederlandse Filmjournalisten. Eerder deze week werden al de Canon Tiger Awards voor Korte Films uitgereikt, aan Things van Ben Rivers, La fièvre van Safia Benhaim en Greetings to the Ancestors van Ben Russell. Aan deze drie gelijkwaardige awards is een geldprijs van €3.000 verbonden, plus een professionele videocamera. De korte film Our Body van Dane Komlje werd afgelopen maandag vanuit IFFR genomineerd voor de European Film Awards 2015.
Acterend landschap
Parabellum
Bridgend
Het was een uitstekend festival voor James Napier Robertson, de Nieuw-Zeelandse regisseur die The Dark Horse maakte. Zijn film won de MovieZone Award, toe gekend door de jongerenjury in Rotterdam. Aan de prijs is een bedrag van €1500 verbonden, ter promotie van de film onder jongeren. Ook wordt de film opgenomen in het educatieve programma van EYE – in het thuisland maakt de film inmiddels deel uit van het lessenpakket op de Nieuw- Zeelandse scholen. De film is ook heel hard op weg om de publiekslieveling op IFFR te worden: al vanaf het begin is The Dark Horse de koploper van de Publieksprijs. De twee dames die gisteravond met prijzen naar huis gingen, zijn de Britse Debbie Tucker Green en de Belgische Isabelle Tollenaere. Tucker Green won met Second Coming over een Jamaicaanse middenklassefamilie in Zuid-Londen de Big Screen Award, waar een geldbedrag van €10.000 aan is verbonden voor de distributie van
DÉJÀ VU?
gefilmde verhaal impliciet aan de orde komen. “Als mijn personages naar de stad reizen, verliezen ze een deel van zichzelf. Het verlaten van de vertrouwde omgeving markeert ook het uit elkaar groeien van het meisje en haar opa; een symbool voor de breuk met tradities.” De natuur zorgt voor het contrast met de stad. “Met landschappen kan ik uitstekend emoties uitdrukken. Landschappen zijn de beste acteurs.” (MN) The Move – Marat Sarulu za 31 18:15 Pathé 4
Die niet-te-missen film van het festival tóch gemist? Geen nood: een aantal verschijnt binnenkort in de Nederlandse bioscopen.
Reeds te zien
Maart
Amour fou Girlhood Gluckauf The Sky Above Us
A Pigeon Sat on a Branch Reflecting on Existence (5 maart) A Blast (12 maart) Loin des hommes (12 maart) Le meraviglie (19 maart) Phoenix (26 maart) Timbuktu (26 maart) Tussen 10 en 12 (26 maart)
Mei
April
The Farewell Party (23 juli)
Februari
Dos disparos (5 februari) The Tribe (5 februari) Inherent Vice (5 februari) A Most Violent Year (12 februari) Turist (19 februari) Ich seh, Ich seh (26 februari) Erbarme dich - Matthäus Passion Stories (26 februari)
Frank (9 april) Atlantic. (23 april) When Marnie Was There
INTERNATIONAL FILM FESTIVAL ROTTERDAM
Melody (14 mei) A Girl Walks Home Alone at Night (21 mei) Charlie’s Country (28 mei) Juni
The Dark Horse Juli
Gaat wel uit, maar datum nog onbekend
The Duke of Burgundy Eden Een dag in ’t jaar Ik ben Alice Métamorphoses La prochaine fois je viserai le coeur Tu dors Nicole Het universum van Jaap Pieters WERK
5
Qissa Anup Singh
INSPIRING PEOPLE
Hivos geeft filmmakers wereldwijd een stem www.hivos.nl
Hoofdsponsor van IFFR
BELEEF
IFFR VOLKS KRANT MET DE
Partner van International Film Festival Rotterdam 2015
volkskrant.nl/iffr
LINK
DIERENTITELS
Girls in the hood Karidja Touré en Assa Sylla
‘We hopen dat Rihanna de film ziet!’ Ze zijn net klaar met de middelbare school en maakten hun acteerdebuut in een film die een grote hit was op Cannes: Girlhood’s Karidja Touré (20) en Assa Sylla (18). Enthousiast en ontwapenend mooi. Maar Rotterdam? Dat vindt het duo vooral heel koud. persoonlijk. Ook ik kreeg van jongs af aan te horen dat studeren niets voor mij was, dat ik maar een beroepsopleiding moest kiezen. Als ik met vriendinnen ga winkelen, loopt er vaak een bewaker als een schaduw achter ons aan, die in de gaten houdt of we niks jatten. Ik was blij om dat terug te lezen in het script. Veel mensen in Frankrijk beseffen namelijk niet hoe het eraan toe gaat in onze buurten. Na voorstellingen vroegen mensen vaak aan me of ik echt meemaakte wat ze in de fi lm hadden gezien. Ze konden het bijna niet geloven.” Assa: “Op social media kreeg de fi lm veel kritiek. Hij zou een veel te negatief beeld geven. Maar van meisjes uit de banlieues ontvangen we juist positieve reacties. Zij vinden het goed dat iedereen nu kan zien hoe het er bij ons werkelijk aan toe gaat.”
foto: Nichon Glerum
Honden spelen en groupe een belangrijke rol in het Argentijnse drama La mujer de los perros. De roedel vormt een prachtig en aandoenlijk front om de vrouw die in een zelfgebouwd huisje aan de rand van Buenos Aires woont. Net als haar trouwe dieren leeft ze volgens het ritme van de seizoenen en van wat de pampa haar brengt.
Sleutelbloemvlinder is de Nederlandse naam van de titelgever van The Duke of Burgundy, waarin vlinders én sadomasochistisch meubilair belangrijke onderwerpen van gesprek zijn tussen de minnaressen Evelyn en Cynthia. De vlinders komen veelvuldig in beeld, maar ook een mug speelt een belangrijke rol in deze sfeervolle sexploitation-hommage.
Wat vinden de duiven in Pieter Bruegels schilderij Jagers in de sneeuw van de mens? Die vraag inspireerde Roy Andersson tot het maken van A Pigeon Sat on a Branch Reflecting on Existence, waarin de Zweedse meester op zijn geheel eigen, absurdistische wijze twee verkopers van fopartikelen inzet om de menselijke staat te beschrijven. Met in de openingsscène een opgezette duif.
Van welke kant en uit welk perspectief je de olifant benadert, bepaalt wat je erin ziet. Dat geldt voor alles, ook voor het fenomeen vrije school, dat door veel mensen wordt gezien als een tot mislukken gedoemd experiment. In Approaching the Elephant wordt in stijlvol zwart-wit het eerste, lastige jaar gevolgd van een vrije school in New Jersey. (NS/MN)
Harry Potter
De twee actrices moesten nog eindexamen doen toen de fi lmopnames van start gingen. Karidja: “Ik droomde er vroeger van om in een Harry Potter-fi lm te spelen, maar ik had nooit verwacht dat ik echt actrice zou worden. Totdat ik in een pretpark werd benaderd door iemand van een castingbureau.” Assa: “Mijn vriendinnen waren op straat benaderd om auditie te doen. Ik heb ze nog uitgelachen, ik vond het té grappig. Uiteindelijk ging ik voor de gezelligheid mee. Toen kwam daar de vraag of ik soms ook auditie wilde doen.” Karidja: “Op school had ik aan niemand verteld dat ik in de fi lm zat. Ze kwamen er pas achter toen ze me op tv op de rode loper in Cannes zagen en ik ineens in de bladen stond.” Op de vraag wat ze het leukst vonden aan het fi lmen, roepen ze in koor: “Diamonds!” Die vreugde straalt ook af van de scène waarin de vier vriendinnen in een hotelkamer dansen op de hit van Rihanna. Assa: “Céline gaf de volgorde aan waarin we moesten beginnen, de rest ging vanzelf. We zijn allemaal fan van Rihanna, we hopen dat ze de fi lm ziet.” Ook een andere dansscène is favoriet. Karidja: “We deden op de set vaak de ‘wop’, een dans die je veel op YouTube ziet. Toen Céline ons zag dansen, vroeg ze of we die ook in de fi lm wilden doen.” Karidja is inmiddels begonnen met een technische studie. “Maar ik vind het toffer om hier op het fi lmfestival te zijn en interviews te geven. Als ik de tijd heb ga ik wel naar school hoor.” Assa heeft een tussenjaar genomen om zich volledig op haar fi lmcarrière te storten. “Ik zou heel graag een dansfi lm willen maken, zoals Step Up, of een fi lm als Lucy van Luc Besson! Er zijn bitter weinig succesvolle zwarte actrices in Frankrijk. Maar ik zou het nog leuker vinden om niet alleen op basis van mijn huidskleur te worden gecast.” (TL) Girlhood – Céline Sciamma | za 31 21:45 LantarenVenster 1
Michael Noer over Key House Mirror
‘Fantasy? Geef mij maar realisme’ De Deen Michael Noer was eerder in Rotterdam met R (dat meedong naar een Tiger Award) en Northwest. Een gevangenisthriller en een misdaaddrama over een jeugdbende. Verrassend dus dat hij deze keer gevoelig voor de dag komt met Key House Mirror, over een hartverwarmende romance in een verzorgingshuis. “Oppervlakkig gezien lijkt het een grote stap”, geeft Noer toe, “maar voor mij voelt het niet heel anders, omdat ik dezelfde werkwijze heb gehanteerd. We filmden zonder statief, gaven het dezelfde levendige sfeer als de andere films. Bovendien speelt het verhaal zich af op een heel specifieke locatie, wat ook het geval was bij R en Northwest.” Net als die eerdere films doet Key House Mirror erg realistisch aan – en opnieuw is dat geen toeval. Noer: “We namen de film op in een functionerend verzorgingshuis. Het personeel dat daar werkt, speelt in de film en ook de bewoners doen mee. We hebben maar een handjevol professionele acteurs gebruikt.” Key House Mirror is het verhaal van Lily, die samen met haar echtgenoot Max in het verzorgingshuis zit. Max kan, door een aantal beroertes, niet meer praten en zich nauwelijks bewegen. Lily heeft moeite om hem los te laten, tot ze een andere bewoner leert kennen, een Zweedse man die een spannende carrière als piloot achter de rug heeft. Noer omschrijft zijn film zelf als een coming-of-age-film, een genre dat je eerder met tieners dan met bejaarden associeert. “Het gaat over iemand die nieuwe kwaliteiten in zichzelf moet ontdekken om te veranderen, om verder te kunnen in het leven. Ze maakt een transformatie mee. En ze is iemand die in het heden leeft, die nog van alles wil: ze wil reizen, ze wil seks, ze wil dichtbij iemand zijn.”
Sterker nog, toen de opnames begonnen, wist Noer nog niet dat het verhaal die wending zou krijgen. “Het gebeurde voor onze ogen: het was meteen duidelijk dat er iets bijzonders speelde tussen hoofdrolspelers Ghita Nørby en Sven Wollter. We pasten het script aan om iets te doen met die chemie, om die te vieren. Ik houd bij het maken van een film mijn ogen en oren altijd goed open. Dat heeft te maken met mijn achtergrond als documentairemaker. Je moet kunnen inspelen op veranderingen als de werkelijkheid bezit neemt van het verhaal.” Nørby, die de rusteloze, met onderdrukte verlangens worstelende Lily speelt, is een beroemdheid in Denemarken. “Ze is de absolute top, samen met koningin Margrethe en oud-voetballer Michael Laudrup”, zegt Noer. De nu tachtigjarige filmster speelde sinds 1956 in meer dan honderd films en is nog steeds heel actief; ze duikt dit IFFR ook op in Jauja van de Argentijnse
regisseur Lisandro Alonso. Noer liet haar en de Zweed Wollter veel improviseren. “Die losse manier van werken lag haar wel. Zij heeft ook met Lars von Trier gewerkt, dus ze is wel wat gewend. Voor Sven was het lastiger. Zijn referentiekader was de strakke werkwijze van bijvoorbeeld Andrej Tarkovski. Ik moest steeds tegen hem zeggen dat hij niet al onze aanwijzingen exact hoefde te volgen, maar mocht doen wat hem inviel.” Over zijn volgende film wil Noer nog niet veel zeggen, behalve dat het in elk geval geen fantasyfilm zal worden. “Ik houd wel van dat genre, maar als regisseur geef ik de voorkeur aan realisme. Ik luister altijd naar de werkelijkheid, daar leer ik het meest van. Mijn volgende onderwerp past dus bij mijn manier van filmmaken. Ik ben gebonden aan dit gereedschap.” (SM) Key House Mirror – Michael Noer | za 31 12:30 Pathé 4
Bijzondere chemie
Noer vertelt dat de film is ingegeven door iets wat hem sterk is bijgebleven uit zijn jeugd. “Op mijn achtste kreeg mijn grootvader een beroerte en kwam ik met mijn moeder en oma veel in het verzorgingshuis waar hij werd verpleegd. Dat was voor mij op die leeftijd een traumatische ervaring. Het was therapeutisch om terug te keren naar zo’n plek, alleen had ik niet kunnen vermoeden dat er een liefdesverhaal uit zou rollen.”
INTERNATIONAL FILM FESTIVAL ROTTERDAM
foto: Ruud Jonkers
Niemand in The Dark Horse ziet direct het genie achter de zwaarlijvige, wartaal uitslaande zwerver Genesis, maar hij is wel degelijk onverslaanbaar op het schaakbord. En onverzettelijk in zijn ambitie om een groepje kansloze jongeren in een schaakclubje naar een indrukwekkende overwinning te leiden, tegen alle vooroordelen en dreigementen van Nieuw-Zeelandse motorbendes in.
Als ze uit de Thalys stappen, stormt en hagelt het. Maar Karidja Touré en Assa Sylla laten hun Rotterdamse avontuur niet verpesten door een beetje Hollands hondenweer. Na een korte wandeling naar festivalhart de Doelen springen ze voor de foto vrolijk over de balustrade van de trap. In de fi lm vormen de twee actrices de kern van vier vriendinnen, en ook in het echt zijn ze onafscheidelijk. Regisseur Céline Sciamma, die niet naar Rotterdam kon komen, groeide zelf niet op in een Parijse banlieue, waar haar Girlhood zich afspeelt. Karidja wel. “Toen Céline ons het script liet lezen, wilde ze weten of het woorden bevatte die we nooit zouden gebruiken, of situaties die niet realistisch zijn. Maar alles klopte! ‘Hoe weet je dit allemaal?’, vroegen we. ‘Je bent hartstikke blank!’ Voor mij is het verhaal heel
7
Petzold & Farocki Christian Petzold ontmoette regisseur Harun Farocki als student aan de fi lmschool in Berlijn. Farocki was er docent, en Petzold volgde zijn lessen samen met onder anderen fi lmmakers Thomas Arslan en Angela Schanelec; gezamenlijk zou deze groep makers bekend worden als de Berlijnse School. Farocki’s invloed is sterk voelbaar in hun fi lms, die getekend werden door een destijds ongekend realisme en een sterk politieke insteek. Bij vrijwel alle fi lms van Petzold staat Farocki op de rol als coscenarist of adviseur, van zijn speelfi lmdebuut Die innere Sicherheit (te zien op IFFR 2001) tot recentere successen als Yella (2007), Jerichow (2008) en Barbara (2012). Phoenix is helaas de laatste fi lm in die vruchtbare samenwerking: Farocki overleed in juli 2014 op 70-jarige leeftijd.
8
INTERNATIONAL FILM FESTIVAL ROTTERDAM
Christian Petzold over Phoenix
‘GELUK IS RECLAME, GEEN CINEMA’ In Phoenix stelt Christian Petzold, de meest gevierde Duitse regisseur van dit moment, een vraag die vrijwel nooit werd gesteld: hoe verging het de overlevenden van de concentratiekampen toen zij terugkeerden naar huis? Zoals Nelly, wier gezicht verminkt raakte, waardoor ze onherkenbaar is voor haar echtgenoot Johnny. Gaf hij haar aan bij de nazi’s?
“Ik kwam in aanraking met het boek dankzij Harun Farocki. Hij schreef in de jaren 80 een essay over de Pygmalion-mythe in boeken en fi lms, en Le Retour des cendres was een van de titels die hij behandelde. Sindsdien spraken Harun en ik regelmatig over dat boek. In Phoenix is uiteindelijk alleen het uitgangspunt behouden: een vrouw keert terug uit het concentratiekamp met wonden in haar gezicht. Ze laat een plastisch chirurg de littekens van het kamp uitwissen, maar daardoor ziet ze er compleet anders uit en herkent haar echtgenoot haar niet meer. Omdat zij bang is dat hij haar misschien heeft verraden, zegt ze niet wie ze is. Hij heeft een plannetje en wil haar inschakelen om de erfenis van zijn vrouw op te eisen. Dat verhaal intrigeerde me dertig jaar geleden al, maar ik zag geen manier om het naar Duitsland te verplaatsen. Er zijn eindeloos veel fi lms en boeken over Hitler, de nazi’s en de oorlog, maar er zijn geen verhalen over de mensen die de kampen hebben overleefd. Harun en ik hebben in de tussentijd twaalf fi lms samen geschreven, maar hier kwamen we niet uit.” Wat maakte dat u het nu wél heeft gevonden?
“Twee dingen. Ten eerste: mijn vorige film, Barbara. Die speelt in het Oost-Duitsland van de jaren 80. Nina Hoss en Ronald Zehrfeld spelen de hoofdrollen, net als nu in Phoenix. We zagen meer in dit koppel. Ten tweede, en belangrijker, stuitte ik op het prachtige lied Speak Low van Kurt Weill, dat ook in de film zit. Hij schreef het nadat hij uit Duitsland naar Amerika vluchtte, en het geeft precies het melancholische gevoel weer dat de film ook centraal stelt. Er zit nóg een lied van Weill in de film, Berlin im Licht, een vrolijk nummer over het feestgedruis van Berlijn, dat hij in de late jaren 20 schreef. Behalve die twee liedjes zit er haast geen muziek in de film. Ik wil het publiek geen emoties door de strot duwen, maar deze twee songs waren noodzakelijk. Het verschil maakt exact invoelbaar wat er in de jaren tussen 1930 en 1945 verloren is gegaan.” Dat is precies waar de film over gaat: of liefde nog wel mogelijk is na zo’n ingrijpende gebeurtenis.
“Precies. Ik heb een groot probleem met het tonen van gelukkige
geliefden. Geluk is reclame, geen cinema. Films kunnen hooguit beginnen met geluk, maar vervolgens moet het worden vernietigd: verliefde stelletjes krijgen altijd obstakels voor de voeten, rustige dorpjes worden altijd opgeschrikt door een moord. Nog beter is het volgens mij om te beginnen ná die vernietiging, zoals Phoenix doet. Dan moet het publiek zelf bedenken hoe het geluk dat eraan voorafging, eruit kan hebben gezien.” De film draait voor een belangrijk deel om wat er wel en niet gezegd kan worden. Zelfs de namen van de personages zijn wat dat betreft zeer betekenisvol: Nelly wordt Esther als ze haar echtgenoot weer tegenkomt, en hij verandert zijn naam van Johnny naar Johannes. Hoe koos u die?
“In de jaren 20, in de culturele bloei van de Weimar-periode, waren er veel liedjes waar een ‘Johnny’ in voorkomt. Het was een koosnaam voor de zeelui die van heinde en verre naar Berlijn kwamen. Die naam is dus verbonden aan een internationale droom en aan al het verlangen dat er in de jaren 20 was. Als Johnny in de fi lm zijn naam verandert naar Johannes, kiest hij voor de beperking van Duitsland, net zoals hij zich in zijn kelderwoning verbergt voor de wereld. Wat Nelly betreft: zij is een overlever, maar staat dichter bij degenen die zijn gestorven. Ze neemt de naam van een dode aan, omdat ze zich dood voelt. Ze zoekt een weg terug naar het leven.” Daarmee lijkt ze sterk op de hoofdpersonages in veel van uw eerdere films, waarin vaak dit soort ‘levende geesten’ centraal staan. Wat trekt u daarin aan?
“Ik kwam daar ook pas een paar jaar geleden achter. Toen ging ik nadenken over hoe vaak we in de cinema eigenlijk naar spoken kijken. Een vrouw die wordt verraden door haar man, een bankrover op de vlucht voor de politie, een crimineel die ontsnapt uit de gevangenis; het zijn allemaal geesten die weer een lichaam willen, een identiteit.” Uw geesten worden nu al zes films achter elkaar gespeeld door Nina Hoss. Waarom blijft u met haar samenwerken?
Nina heeft geen regisseur nodig. Het enige wat ik hoef te doen, is haar de kans geven haar gang te gaan. Zo gaat het al sinds we in 2001 voor het eerst samenwerkten. Ze verbergt voor me wie ze echt is. Als ik bij de montage terugzie wat we hebben gedraaid, ontdek ik dingen die ik niet had kunnen vermoeden.” Tegelijkertijd speelt ze, zo zei Hoss laatst in een interview, personages die voor een deel op uzelf zijn gebaseerd.
“Dat klopt. Maar er zit evengoed iets van mijzelf in Johnny. We waren al twee weken aan het draaien en ik was de hele tijd met haar personage bezig. Totdat Nina zei dat Johnny eigenlijk hetzelfde doet als ik, met zijn gekke experiment in zijn keldertje: hij regisseert Nelly om te praten, lopen en dansen als zijn vrouw. Precies zoals ik Nina regisseer. Wat dat betreft is Phoenix ook een fi lm over fi lmmaken.” Vandaar ook de vele verwijzingen naar andere films en filmmakers?
“Absoluut. De meeste mensen zullen Vertigo erin herkennen, een fi lm die ik tientallen keren zag. De eerste tien keer vond ik hem vreselijk, pas daarna kwam de bewondering. Mijn fi lm draait de machtsverhoudingen om: in Vertigo staat het mannelijk verlangen centraal, en is de vrouw het slachtoffer. Ik wilde mijn fi lm juist vanuit het vrouwelijk standpunt vertellen. Die referenties naar andere fi lms hebben overigens een extra lading: de meeste verwijzen naar fi lmmakers die in de jaren 30 uit Duitsland naar Frankrijk en de Verenigde Staten vluchtten. Frieda Grafe schreef daar het prachtige essay Licht aus Berlin over: het licht van F.W. Murnau, van Fritz Lang, van Max Ophüls. Het licht van de films noir, het genre dat deze makers in Hollywood creëerden. Films vol schaduwrijke locaties, over buitenstaanders die geen enkel vertrouwen in de maatschappij meer hebben. De intentie was om het uit Duitsland gevluchte licht terug te halen uit Hollywood. Terug naar het land waar de meesten van die makers nooit meer naar terugkeerden.” (JB) Phoenix – Christian Petzold Phoenix draait vanaf 26 maart in de Nederlandse bioscopen
“Omdat ze me blijft verrassen! Ik zou haar geen muze noemen,
foto: Felix Kalkman
Phoenix is gebaseerd op het boek Le Retour des cendres van Hubert Monteilhet, al is het een zeer vrije vertaling. Waarom wilde u dit verhaal vertellen?
INTERNATIONAL FILM FESTIVAL ROTTERDAM
9
Damian Marcano (derde van links) met crew van God Loves the Fighter
Actrice Nguyen Thu Trang (Inseminator)
Producer Janneke Doolaard & regisseur Ramón Gieling
Producer Konstantinos Kontovrakis en regisseur Margarita Manda (Forever)
Producers Galen Fletcher en Kaleena Kiff en regisseur Mark Sawers (No Men Beyond This Point)
Regisseur Marinus Groothof met cast en crew (The Sky Above Us)
Regisseur Joanna Lombardi (Solos)
Regisseur Roh Gyeong Tae met hoofdrolspeler Won Tae Hee (Black Stone)
Dru Colbert, production designer, Nancy Andrews, regisseur en Paul Andrews (The Strange Eyes of Dr. Myes)
Ju Anqi, regisseur van Poet on a Business Trip
Ilse Hughan, producer Jauja
Kim Woori, Jang Woori and Jang Kun-Jae, regisseur van A Midsummer’s Fantasia
Victor Hoffmann, editor, Georg Tiller, regisseur, scenarist, producer, Claudio Pfeifer, camera. White Coal
Kris Kristinsson, regisseur van Hearts Know*the Runaway Brides en zijn bruiden
Crew van No Place for Fools
Don Saron, acteur, Sugino Kiki, actrice, Misawa Takuya, regisseur. Chigasaki Story
Regisseur Manu Luksch met cast en crew van Mobilisierung der Träume
Joanna Verona, actrice, Larissa Figueiredo, regisseur, Rafael Urban, producer. The Bull
Luis Manarro, producer, Daniel V. Villamediana, regisseur. Cabala Canibal
Regisseur Jeppe Rønde met cast en crew. Bridgend.
Actrice Muki Sabogal en regisseur Juan Daniel F. Molero van Videophilia (and Other Viral Syndromes)
Kim Tae Yong, regisseur Set Me Free
Cast & crew van Jade Miners
Nicolas en Félix Dufour-Laperrière, de regisserende broers van Transatlantique
Cast & crew van Een dag in ‘t jaar
Adam Ginsberg, camera, Britni West, regisseur, Stephen Gurewitz, geluid. Tired Moonlight
Acteurs Yohanes Feleke en Daniel Tafesse van Crumbs
Regisseur Lukas V. Rinner (vierde van links) met cast en crew van Parabellum
Regisseur Woo Ming Jin en producer Edmund Yeo van The Second Life of Thieves
Regisseurs Ifa Isfansyah en Eddie Cahyono met actrice Sekar Sari (Siti)
Regisseur Dré Didderiéns met cast & crew van Mijn witte hemd
Regisseurs Laura Citarella en Verónica Llinás van La mujer de los perros
10
INTERNATIONAL FILM FESTIVAL ROTTERDAM
DIRECTED BY
ROOM #02
Bright Future Amanda Rose Wilder woont in New York
en schreef daar gedichten. Met de interesse voor film kwam ook de scriptie met de titel The Poetic Documentary and the Documentary Poem. Haar vader was basisschoolleraar en hij nam haar ooit mee naar een vrije school in Suffolk. Haar filmdebuut Approaching the Elephant is een documentaire over zo’n vrije school. Op Facebook deelde Wilder haar enthousiasme over de vertoning op IFFR: ‘Groot, groot nieuws! Approaching the Elephant is geselecteerd voor 2015 International Film Festival Rotterdam. Blij om naast Joel Potrykus, de Safdies (Josh & Benny Safdie - red.) en andere uitstekende filmmakers te draaien’. (TL) Approaching the Elephant 22:15 Pathé 5
In Valedictorian stelt de New Yorkse hipster Ben zichzelf de gevleugelde vraag ‘is dit alles?’ en sluit hij de deuren van zijn ogenschijnlijk perfecte leven. De slaapkamerdeur die regisseur Matthew Yeager ’s avonds sluit is die van een B&B op het Noordereiland. Foto: Nichon Glerum
Alice groeit uit tot publiekslieveling op IFFR
‘Wij zijn meer robot dan we denken’ Ik ben Alice staat stevig in de T op 5 van de publieksprijsenquête. De documentaire laat zien hoe VUwetenschappers samen met een Amerikaans bedrijf de sociale leemte van senioren proberen te ondervangen, met een caredroid. Sander Burger filmde de eerste contacten tussen zorgrobot Alice en drie alleenstaande dames op leeftijd.
Elkaar leren kennen
Hoe leerde Alice met deze dames communiceren? Wat kan ze allemaal, en wat niet? Haar mooie, zachte gezichtje kan in elk geval bewegen bovenop haar robotlijfje. Burger legt in vogelvlucht uit hoe haar software werkt. “Je kunt een robot niet zomaar ergens neerzetten en verwachten dat hij iets zinnigs gaat doen. Het is een vereiste dat de patiënt eerst een intakegesprek krijgt. Die bestaat uit een twintigtal algemene psychologische vragen, soms aangevuld met specifieke vragen per cliënt. Aan de hand van de antwoorden én met behulp van gezichtsherkenningstechnologie bouwt Alice een archief op dat ze als springplank gebruikt. De eerstvolgende keer herkent ze haar ‘patiënt’ en haalt ze haar informatie op uit de
foto: Nichon Glerum
Het begon met een krantenberichtje over wetenschappelijk onderzoekers die een testfase ingingen met een sociale robot. Sander Burger las het artikel met gemengde gevoelens: “In eerste instantie voelde ik zelfs weerstand. Moet je dit oude mensen aandoen? Moeten we dit willen?” Maar nog voordat hij de eerste beelden van zijn documentaire Ik ben Alice draaide, dacht de regisseur al genuanceerder over het onderwerp. “De Vrije Universiteit richt zich nadrukkelijk op de ethische aspecten van robots. Dat is ook de reden dat mensen uit de zorg erbij worden betrokken.” Proefpersonen mevrouw Remkes, mevrouw Schellekens-Blanke en mevrouw Van Wittmarschen kregen om de beurt zorgrobot Alice op bezoek – met in haar kielzog de crew van Burger. In zijn ontroerende documentaire zien we hoe de dames, ieder op eigen wijze, een ‘relatie’ krijgen met de sprekende caredroid. “Mevrouw Remkes zei eerst dat ze geen robot wilde, maar binnen tien minuten was het al raak.” Terwijl mevrouw Remkes honderduit met Alice begon te kletsen, bleef mevrouw Schellekens-Blanke, vroeger zangeres, sceptisch. Tótdat Alice online muziek vond en die playlist afspeelde. Zo ontstond er op de valreep alsnog een klik.
Spectrum
juiste databank. Vervolgens vullen nieuwe vragen en antwoorden de informatie in het archief over deze persoon aan.” Het is niet heel anders dan een eerste ontmoeting tussen onbekenden, stelt Burger. “Dan stel je ook vragen, tast je elkaar af en observeer je reacties en emoties. Zo gaat Alice ook te werk. Ze kan zelfs min of meer waarnemen hoe iemand reageert. Een lach herkent ze, en daar reageert ze op. In die zin spiegelt ze, net als mensen. Wij mensen zijn meer robot dan we denken.” Maar hoewel het behoorlijk indrukwekkend is wat Alice kan, staat de onderliggende techniek nog in de kinderschoenen. “Onderzoekers zeggen dat ze door het werken met Alice steeds meer leren over hoe ongelooflijk ingewikkeld ons eigen brein in elkaar zit.” Eerlijk over eenzaamheid
Na het maken van Ik ben Alice ziet Burger de voordelen van zorgrobotica, maar ook de tekortkomingen. “Ik geloof niet dat robots dé oplossing zijn, wel dat ze ondersteuning kunnen bieden in de zorg. Voor de één zal het beter werken dan voor de ander. Maar een robot die helpt met tillen, dat is concreet en handig.
Dat onze moderne techniek ook voor senioren toegankelijker wordt gemaakt, valt alleen maar toe te juichen. Maar uiteindelijk is Alice niet meer dan een aantrekkelijke en gebruiksvriendelijk vormgegeven computer.” Voor elke dame waren ongeveer vijf draaidagen nodig. De situatie was confronterend, want “ze waren ontzettend eerlijk over hun eenzaamheid. Heel schrijnend”. De crew bleef na de laatste take voor de zekerheid nog minimaal een uur in de buurt, want tijdens de draaidag spraken ze nauwelijks: niet onderling, maar ook niet met de dame in kwestie. “Om te voorkomen dat we het proces zouden verstoren.” Een zorgrobot kan helpen met de eenzaamheid, maar de impact van menselijk contact is zeker niet uit te vlakken, zegt Burger. “Mevrouw Remkes spreekt in de film over de ontmoeting met een jongen – die maakte een enorme indruk op haar. Het was toen al vier maanden geleden, maar ze had er nóg over. Die kleine dingen kunnen heel betekenisvol zijn.” (MN) Ik ben Alice – Sander Burger za 31 19:15 LantarenVenster 6
INTERNATIONAL FILM FESTIVAL ROTTERDAM
Na zijn studie natuurkunde in Reykjavik raakte Olaf de Fleur Johannesson (1975) betrokken bij verschillende film- en televisieprojecten. Zijn eerste speelfilm The Amazing Truth About Queen Raquela uit 2008 viel wereldwijd in de prijzen. Hij ziet het als zijn missie om zijn ‘eigen begrip te verbreden van deze sarcastische, overbevolkte, oppervlakkig doch rijke samenleving waarin we allemaal zijn gedumpt’. Hij neemt niet de moeite om ergens aan te beginnen als het niet ‘de potentie heeft om afschuwelijk te falen’. Op IFFR draaide in 2009 zijn droogkomische The Higher Force, dit jaar heeft Rotterdam de wereldpremière van zijn Brave Men’s Blood. Brave Men’s Blood 22:15 Pathé 3
Signals Jaan Toomik (1961) wordt wel de bekendste
Estlandse moderne kunstenaar genoemd. Hij is video-artiest, schilder en regisseur. In 1980 ging hij voor twee jaar het Sovjet-leger in. Daarna koos hij voor de kunstacademie van Tallinn, waar hij zich specialiseerde in schilderen. In zijn werk verkent hij zowel autobiografische als experimentele thema’s. In 1989 stond Jaan op de Karelsbrug in Praag met een bord met daarop de tekst ‘mijn lul is schoon’, een politieke referentie die door weinig mensen begrepen werd, omdat het in het Ests geschreven was. Landscape with Many Moons is zijn eerste speelfilm. Landscape with Many Moons 15:15 Pathé 7
11
09.00
11.00
12.00
13.00
14.00
Zaterdag 31 januari 10.00 BF Court
Laggies
17.00
Tom Harper 16:45 – 18:18
EP War Book
Veronika Franz/ Severin Fiala 16:15 – 17:54
RR Ich seh, Ich seh
16.00
Burgundy
19.00
20.00
SP Tokyo Tribe Sono Sion 19:30 – 21:26
+ When Marnie Was There Yonebayashi Hiromasa 19:00 – 20:43
LL Atlantic. Jan-Willem van Ewijk 19:00 – 20:29
Yamashita Nobuhiro 18:45 – 20:28
BF A Matter of Interpretation
21.00
22.00
23.00 RR German Angst
Jörg Buttgereit/Michal Kosakowski/Andreas Marschall 22:15 – 00:05
Wir sind stark.
Ana Lily Amirpour 22:15 – 23:54
BF The Man in the Wall Evgeny Ruman 21:45 – 23:17
SP Brave Men’s Blood
Olaf de Fleur Johannesson 22:15 – 23:48
storia siciliana
RR Belluscone. Una Franco Maresco 22:15 – 23:50
the Elephant
BF Approaching Amanda Rose Wilder 22:15 – 23:44
Docteur Jekyll et les femmes
Lenny Abrahamson 22:00 – 23:35
LL Frank
RG Electric Boogaloo: The Wild, Untold Story of Cannon Films Mark Hartley 21:30 – 23:15
+
Walérian Borowczyk 21:45 – 23:17
TG Norfolk Martin Radich 22:15 – 23:42
TG Vanishing Point Jakrawal Nilthamrong 22:00 – 23:40
WF Cart Boo Ji-Young 22:00 – 23:44
WF Me quedo contigo Artemio Narro 21:45 – 23:24
BF Forever Margarita Manda 22:00 – 23:27 Wang Haolin 22:30 – 23:56
BF Erdos Rider
LL Girlhood Céline Sciamma 21:45 – 23:37
Lee Min-Yong 21:45 – 23:33
JJ A Hot Roof
BF Battles Isabelle Tollenaere 22:00 – 23:30
JJ Welcome to Dongmakgol Park Kwang-Hyun 20:00 – 22:10
WF A Girl Walks Home Alone at Night
Burhan Qurbani 21:30 – 23:26
BF Wir sind jung.
J.C. Chandor 21:00 – 05:00
LL Closing Night: A Most Violent Year
Lee Kwang-Kuk 19:15 – 20:54
Party
RR A Pigeon Sat on a Branch Reflecting on Existence
on Thursday
BF Things of the Aimless Wanderer Kivu Ruhorahoza 19:45 – 21:03
André Novais Oliveira 19:15 – 21:03
BF She Comes Back
TG Videophilia (and Other Viral Syndromes) Juan Daniel Fernández Molero 19:15 – 20:58
J.P. Sniadecki 19:00 – 20:23
SP The Iron Ministry
Jeppe Rønde 19:30 – 21:09
TG Bridgend
Cédric Anger 18:30 – 20:21
LL La prochaine fois je viserai le coeur
Roy Andersson 19:15 – 20:56
Kim Longinotto 18:30 – 20:07
WF Dreamcatcher
Sharon Maymon/ Tal Granit 19:00 – 20:30
LL The Farewell
Marat Sarulu 18:15 – 21:13
SP The Move
Remy van Heugten 17:00 – 18:42
TG Parabellum Lukas Valenta Rinner 16:45 – 18:00
Waiting for News
Siti Eddie Cahyono 16:45 – 18:20
+
18:00 – 01:00
Speaking into the Air
SH Short Film Marathon 2015
Rotterdam Classics: Photography in Motion 17:00 – 18:00
RG
Ann Hui 18:00 – 20:58 Sander Burger 19:15 – 20:35
LL Ik ben Alice
SP The Golden Era
Mobilisierung der Träume Reinhart/Tode/Luksch 17:30 – 19:17
Knauff 17:00 – 17:40
ML Vita brevis
SP La La La at Rock Bottom
18.00
24.00
Let op: De duur van een vertoning in het Blokkenschema is een indicatie; een introductie of Q&A is niet meegerekend. 15.00
+ Lynn Shelton 16:00 – 17:40 Stéphanie Barbey/ Luc Peter 15:15 – 16:30
EP Broken Land
Martín Rejtman 14:15 – 15:59
LL Dos disparos
Chaitanya Tamhane 13:00 – 14:56
LL Eden
JJ Man on High Heels Jang Jin 11:30 – 13:35 Mia Hansen-Løve 12:45 – 14:56 Ando Hiroshi 12:15 – 14:13
SP Undulant Fever
Adam Curtis 09:15 – 11:30
BF
and Madness
TG Above and Below Nicolas Steiner 14:15 – 16:15
TG Tired Moonlight Britni West 14:30 – 15:48
Oleg Mavromatti 16:30 – 17:52
EP No Place for Fools Andrew Leavold 14:00 – 15:33
BF
Marinus Groothof 16:30 – 18:00
LL The Sky Above Us
Niels Arden Oplev 16:45 – 18:33
SP Speed Walking
The Old Man of Belém
Carlos M. Quintela 14:15 – 15:55
TG La obra del siglo
RG The Search for Weng Weng
TG Gluckauf
Peter Strickland 15:45 – 17:26
LL The Duke of
Mami Sunada 15:15 – 17:13
RG Kingdom of Dreams
I Swear I’ll Leave This Town Daniel Aragão 15:30 – 17:14
A Copa do Mundo no Recife
LL Een dag in ‘t jaar Margot Schaap 12:30 – 13:44
SP Key House Mirror Michael Noer 12:30 – 14:00
Sisters
SP Toto and His Alexander Nanau 12:45 – 14:18 Oscar Ruiz Navia 15:15 – 16:58
BF Los hongos
Ryan Murphy 12:15 – 14:27
EP The Normal Heart
Bernard Bellefroid 09:15 – 10:45
SP Jauja Lisandro Alonso 12:30 – 14:18
Laura Citarella/Verónica Llinás 11:45 – 13:20
TG La mujer de los perros
Ismail Basbeth 09:15 – 10:35
TG Haruko’s Paranormal Laboratory Lisa Takeba 12:00 – 13:16 LL Erbarme dich – Matthäus Passion Stories
Nakashima Tetsuya 11:30 – 13:28
RG
Aïssa
Fort Buchanan Benjamin Crotty 15:00 – 16:12
Goodbye Utopia
Les gants blancs Louise Traon 14:30 – 15:48
BF
SP
Stranded in Canton Måns Månsson 15:00 – 16:25
Cem Kaya 14:30 – 16:06
RG Remake, Remix, Rip-Off
Reza Mirkarimi 13:45 – 15:12
SP Today
Park Jung-Bum 13:00 – 15:55
BF Alive
SP The World of Kanako
Ramón Gieling 11:30 – 13:05
TG Impressions of a Drowned Man Kyros Papavassiliou 09:30 – 10:52
Bloedhond
Mijn witte hemd Dré Didderiëns 09:15 – 10:33
ML Kosmos
Anna Roussillon 12:30 – 14:21
BF Je suis le peuple
Ruben Desiere 12:00 – 13:01 Jessica Hausner 11:15 – 12:51
LL Amour fou
SP Die geliebten Schwestern Dominik Graf 09:30 – 12:20
BF Sam Klemke’s Time Machine Matthew Bate 09:30 – 11:04
10:00 – 17:00
SH Short Film Marathon 2015
LL Tussen 10 en 12
RG Beyond Clueless Charlie Lyne 11:45 – 13:14
LL The Dark Horse James Napier Robertson 11:30 – 13:34
Jaan Toomik 15:15 – 16:45
BF Labour of Love
Life Itself Steve James 09:30 – 11:30
Aditya Vikram Sengupta 12:15 – 13:39
LL Charlie’s Country
SP
TG Another Trip to the Moon
+
Rolf de Heer 09:15 – 11:03
RR Landscape with Many Moons
LL Melody
Tamara Erde 09:30 – 11:03
EP This Is My Land
BF Banana Pancakes and the Children of Sticky Rice Daan Veldhuizen 09:30 – 10:55
EP Bitter Lake
Josh Safdie/Benny Safdie 10:00 – 11:34
SP Heaven Knows What
PUBLIC SCREENINGS
Oude Luxor de Doelen Grote Zaal Schouwburg Grote Zaal Pathé 1
Pathé 2
Pathé 3
Pathé 4
Pathé 5
Pathé 6
Pathé 7
Cinerama 1
Cinerama 2
Cinerama 3
Cinerama 4
Cinerama 5
Cinerama 6
Cinerama 7
LantarenVenster 1
LantarenVenster 2
LantarenVenster 3
Peter Hoogendoorn 10:00 – 11:10
+ Conducting Boijmans
Sonia Herman Dolz 09:30 – 10:45
JJ The Recipe
LantarenVenster 5
LantarenVenster 6
Anna Lee 09:00 – 10:47
HIVOS TIGER AWARDS COMPETITIE
De hoofdcompetitie van het festival. Veertien talentvolle filmmakers strijden met een eerste of tweede lange (speel)film om drie gelijkwaardige Tiger Awards.
TIGER AWARDS COMPETITIE VOOR KORTE FILMS
TG
TS
BF
De kracht van kort. Twintig nieuwe films uit de kortefilmselectie strijden om een van de drie gelijkwaardige Canon Tiger Awards for Short Films.
BRIGHT FUTURE
LL
SP
De toekomst van de cinema zie je hier. Eerste of tweede (speel)films van regisseurs die aan de start van hun carrière al blijk geven van een frisse en eigenzinnige kijk op film.
SPECTRUM
Actuele en krachtige speelfilms en documentaires van de grote meesters, veteranen en gevestigde namen die een essentiële bijdrage leveren aan de internationale cinema.
LIMELIGHT
SH ML
Films van aansprekende namen, prijswinnaars van grote filmfestivals, en andere in het oog springende films die na IFFR in de Nederlandse filmtheaters te zien zullen zijn.
AS LONG AS IT TAKES: SHORT & MID-LENGTH
24
BM
JJ
De vele korte films worden gebundeld in verzamelprogramma’s, en als voorfilm, installatie of onderdeel van een performance vertoond. Daarnaast wordt de middellange film in de schijnwerpers gezet.
SIGNALS: JANG JIN
Retrospectief van de veelzijdige satiricus Jang Jin, door zijn onafhankelijke geest en scherpe blik geliefd bij het grote publiek én kenners in de film-, theater- en televisiewereld.
SIGNALS: BRUCE MCCLURE
Performance-programma met 16mm-projectoren als selectief retrospectief van werken die filmmaker, kunstenaar en architect Bruce McClure maakte sinds 1978.
SIGNALS: 24/7
EP
24/7 richt zich op de veranderende wereld en technologie, en bevraagt hoe we informatie tot ons nemen en hoe het ons leven domineert, of we nu wakker zijn of slapen. Met een hoofdrol voor Rotterdamse hotels.
SIGNALS: EVERYDAY PROPAGANDA
RR
WF
Everyday Propaganda etaleert het brede spectrum aan alledaagse propaganda. Met actuele films, archieffilms, een workshop en diverse installaties.
SIGNALS: WHAT THE F?!
Terwijl steeds meer vrouwen én mannen zich als feminist bestempelen, stelt What the F?! de vraag: wat definieert deze beweging vandaag de dag?
SIGNALS: REALLY? REALLY.
+
RG
Het surrealisme is terug en speelt een sleutelrol in de hedendaagse kunst. – van populair werk tot het meest verfijnde en obscure. Een filmische verkenning.
SIGNALS: REGAINED
Een greep uit het geheugen van de cinema, met experimenteel werk, gerestaureerde klassiekers, films-over-film en installaties. Met de Regained Special: Made in Taiwan.
IFFR+ (CRITICS’ CHOICE, SCOPITONE & MADE IN ROTTERDAM)
Verrassende smaakmakers en extra’s van het festival: de keuze van (inter)nationale filmcritici, swingende muziekdocumentaires en Rotterdams glorie op het witte doek.
12
PROGRAMMA ZATERDAG 31 JANUARI
18:45
La La La at Rock Bottom [wp]
Oude Luxor
21:30
Wir sind jung. Wir sind stark.
Court
BF
Chaitanya Tamhane, India, 2014, DCP, 116 min, Hind/ Mara/Eng/Guja, e.o.
RR
Heaven Knows What
SP
•paars01•
Eden
RR
•blauw•
16:00
de Doelen Grote Zaal 21:00
LL
Laggies
12:30
•blauw•
Een dag in ‘t jaar [wp]
+
•blauw•
Als je kind bent, lijkt volwassen worden een aantrekkelijk idee: al die dingen die je kunt doen als je eenmaal groot bent! Megan ervaart echter dat volwassen worden minder makkelijk is dan ouder worden. Eigenlijk is het best wel eng. Kan ze het niet nog een beetje uitstellen? Geselecteerd door Hedwig van Driel voor Critics’ Choice.
JJ
LL
WF
Bitter Lake [wp]
EP
•blauw•
12:15
16:45
EP
Undulant Fever [ip]
Tom Harper, Groot-Brittannië, 2014, DCP, 93 min, Eng, n.o.
Wat zou er gebeuren als Pakistanen een atoombom zouden laten ontploffen in Mumbai? Drie dagen lang discussieert een Britse crisisgroep over alle denkbare scenario’s. De gemoederen lopen hoog op in dit sterk geacteerde drama, met Sophie Okonedo als voorzitter en Ben Chaplin als gladde adviseur, dat de kijker actief laat meedenken: wat zou jij doen? Openingsfilm IFFR 2015
+
Het Japanse Ghibli was misschien wel de beste animatiestudio ter wereld. Sinds vorig jaar ligt de studio stil. Tijdelijk, hopen we dan maar. Zo niet, dan is dit hun allerlaatste film. Een mooie afsluiting, met een nukkige heldin en een geheimzinnig huis aan het water. Geselecteerd door KEES Driessen voor Critics’ Choice.
SP
Een studente valt voor een ouderejaars, maar de ouderejaars niet echt voor haar. Hij wil wel met haar naar bed, maar voelt geen liefde. Het stel beleeft een pijnlijk, maar gepassioneerd experiment. Een jarenzeventigverhaal in jarenzeventigbeelden, naar een legendarisch boek van de toen piepjonge schrijfster Kei Nakazawa. Genomineerd voor The Big Screen Award. 15:15
Broken Land [ip]
•blauw•
Stéphanie Barbey/Luc Peter, Zwitserland, 2014, DCP, 75 min, Eng/Spa, e.o.
A Matter of Interpretation [ip]
BF
•geel•
Lee Kwang-Kuk, Zuid-Korea, 2014, DCP, 99 min, Kor, e.o.
In zijn speelse en humoristische tweede film bewijst Lee zijn verteltalent alleen al door níet te verdwalen wanneer hij zijn personages (onder wie opdringerige detectives en werkloze acteurs) elkaars dromen laat interpreteren. Dus we mogen de voormalige assistent van Hong Sang-Soo nog een keer diens tovenaarsleerling noemen. Genomineerd voor The Big Screen Award.
Brave Men’s Blood [ip]
SP
•paars01•
Olaf de Fleur Johannesson, IJsland, 2015, DCP, 96 min, IJsl/Serv/Eng, e.o.
Een misdaad-sequel uit IJsland, die ook werkt zonder kennis van de voorganger (City State). Een ambitieuze rechercheur wil twee vliegen slaan in één klap: zijn corrupte baas ontmaskeren en een drugsorganisatie ontmantelen. Sfeervol, slim geschreven, goed geacteerd en tot het einde toe verrassend. Eden
•paars01•
Ando Hiroshi, Japan, 2014, DCP, 118 min, Jap, e.o.
•blauw•
A Most Violent Year
22:15
Engeland, Amerika, Rusland. Ze zijn Afghanistan binnengevallen en hebben wereldwijd een verwrongen beeld van het land geschapen, dat nog altijd politici en burgers gevangen houdt. BBC-journalist Curtis ontrafelt de complexe verhouding tussen Afghanistan en het Westen in een boeiend verhaal over ons onvermogen de geschiedenis te begrijpen.
Het was het lange wachten waard, deze nieuwe speelfilm van Rejtman. Het werd een onderkoelde, secure tragikomedie waarin de 17-jarige Mariano op een hete dag een pistool vindt en niet veel later zichzelf twee keer raakt. Hij overleeft het incident haast achteloos, maar wat is er veranderd voor hem, zijn familie en zijn vrienden?
•geel•
19:15
Adam Curtis, Groot-Brittannië, 2015, DCP, 135 min, Eng
Q&A met regisseur
BF
•blauw•
09:15
•blauw•
Martín Rejtman, Argentinië/Chili/ Duitsland/Nederland, 2014, DCP, 104 min, Spa, n.o.
Het WK voetbal neemt in juni 2014 het openbare leven in Recife volledig over. Een verwonderde maar tegelijk scherpe kijk op dit sportevenement door Tigerwinnaar Mendonça Filho.
De dochter van een politicus in Recife moet, na een afkickperiode, reïntegreren in de maatschappij en haar gedrag aanpassen aan de wensen van haar ambitieuze vader. Voortgestuwd door een fantastische hoofdrol van Bianca Joy Porte, combineert Aragão’s dynamische tweede film een sfeer van retro-cool en hedendaagse woede. Genomineerd voor The Big Screen Award.
Pathé 2
14:15
•paars02•
Q&A met regisseur
Een Iraanse vampierenwestern? Ja echt! In Bad City, een desolate stad in Iran, regeren drugsdealers, pimps en andere louche figuren. Een vampier (op skateboard) neemt het heft in handen. Cool, stylish en met knipogen naar onder meer Sergio Leone, James Dean en Sin City.
Jang Jins lievelingsacteur Cha SeungWon speelt een ultramachoagent met een diep geheim: hij wil van geslacht veranderen. Intussen moet hij een misdadigersbende oprollen en zich bezighouden met een vrouwelijke collega die verliefd op hem is. Een werkelijk subversieve Koreaanse actiethriller!
SH
Kleber Mendonça Filho, Brazilië, 2015, DCP, 14 min, Port, e.o.
Daniel Aragão, Brazilië, 2014, DCP, 90 min, Port, e.o.
Ana Lily Amirpour, VS, 2014, DCP, 99 min, Perz, n.o.
•blauw•
A Copa do Mundo no Recife [wp]
I Swear I’ll Leave This Town [ip]
22:15
Jang Jin, Zuid-Korea, 2014, DCP, 125 min, Kor, e.o.
Tokyo Tribe
aansluitend:
LL
Fettah’s verlangen naar vrijheid en Europa is groter dan de liefde voor zijn geboorteplaats en familie. De jonge visser begint aan een uitputtende en gevaarlijke reis over het terrein dat hij het beste kent: de oceaan. Niet met de boot, maar op zijn surfplank. Adem benemend, poëtisch en spannend.
A Girl Walks Home Alone at Night
Een feest tijdens Oud en Nieuw. Onder de aanwezigen drie vrienden, die we volgen als ze het feest verlaten en gaan dolen door Amsterdam. Hoewel de sfeer los en bij vlagen uitgelaten is, blijken ze gaandeweg een groot verdriet te delen. Ondertussen verstrijkt er, nagenoeg achteloos, in de loop van één dag een heel jaar. 15:30
Q&A met regisseur
Schouwburg Grote Zaal
•blauw•
Q&A met regisseur
Jan-Willem van Ewijk, Nederland/ België/Duitsland/Marokko, 2014, DCP, 89 min, Arab/Fra
11:30
LL
Margot Schaap, Nederland, 2015, DCP, 74 min, Ned, e.o.
Lynn Shelton, VS, 2014, DCP, 100 min, Eng
Atlantic. [ep]
1981, New York. Een uitzonderlijk gewelddadig jaar. Daar kan de eigenaar van een stookoliebedrijf (een glansrol van Oscar Isaac) over meepraten. Hij ligt overhoop met de politie, maffiose concurrenten en zijn vrouw (Jessica Chastain). Terwijl hij, zegt hij, gewoon eerlijk wil zakendoen. Sfeervolle thriller van steeds interessanter wordende Chandor. Slotfilm IFFR 2015
Yonebayashi Hiromasa, Japan, 2014, DCP, 103 min, Jap, e.o.
LL
19:00 •blauw•
J.C. Chandor, VS, 2014, DCP, 125 min, Eng/Spa, n.o.
When Marnie Was There
Wanneer backpackers arriveren in een klein dorp in de binnenlanden van Laos, blijkt hun komst een splijtzwam voor de plaatselijke bevolking en met name voor de relatie tussen twee jeugdvrienden. Een complex East-meets-West-verhaal, verteld in een even rijke als confronterende filmtaal.
Energieke muziek dicteert het ritme van deze terugblik op twee decennia garage in de Franse clubscene - een tijd van dance, drugs en euforie, mislukkingen en zware katers. Parijs, begin jaren negentig: student Paul droomt van een carrière als dj, maar daarvan komt weinig terecht. Zijn vrienden van Daft Punk doen het een stuk beter.
Reis mee naar de alledaagse hel en maak kennis met een geile hipster onder invloed van alruinwortelsap, een vrouw die een hufter laat boeten en een doofstom stel dat wordt aangevallen door neonazi’s. Deels undergroundkunst, deels genrefilm, van onze buren die maar voor één ding bang zijn: de toekomst.
19:00
Q&A met regisseur
Mia Hansen-Løve, Frankrijk, 2014, DCP, 131 min, Fra/Eng, n.o.
Jörg Buttgereit/Michal Kosakowski/ Andreas Marschall, Duitsland, 2015, DCP, 110 min, Eng/Dui, e.o.
War Book [ip]
Daan Veldhuizen, Nederland, 2015, DCP, 93 min, Laot, e.o.
12:45
22:15
Dos disparos
•paars01•
Dat de junkie-subcultuur van de Upper West Side in New York nog springlevend is, bewijst de 19-jarige Arielle Holmes, die verrast als uitstekende actrice. Haar leven diende als inspiratie voor dit überstijlvolle, grimmige drama over mensen in de marge. Poëtisch en fragmentarisch, met een sterke, dissonante soundtrack.
Er is dit jaar geen gebrek aan gekke grote spektakels uit Japan, maar er kan er maar één het gekste en grootste zijn. Tokio is veranderd in een muzikaal slagveld, waarin rappende gangsters elkaars territoria bevechten. Er is van alles te veel in deze cinematografische hiphop-opera. Yo.
Man on High Heels
Banana Pancakes and the Children of Sticky Rice [wp] BF
SP
•geel•
Sono Sion, Japan, 2014, DCP, 116 min, Jap, e.o.
A Most Violent Year
Ich seh, Ich seh
09:30
Josh Safdie/Benny Safdie, VS/Frankrijk, 2014, DCP, 94 min, Eng, e.o.
19:30
German Angst [wp]
Pathé 3
10:00
Een ‘trip’ met een moeder en haar tweelingzoons in een afgrond van vernedering en marteling. Nooit wordt duidelijk wie (nog) leeft en wie (al) is teruggekomen van gene zijde. Een meesterwerk van surrealistische horror in de traditie van Georges Franju en Lucio Fulci.
•geel•
Eén nacht, één appartement en één mysterie. Shir wordt midden in de nacht wakker. Haar man is niet teruggekeerd na het uitlaten van de hond. De hond wel. Waar is Rami? Vrienden, familie, buren en politie komen beurtelings langs om met elk bezoek meer geheimen uit het huwelijk te ontrafelen.
Rostock, voormalige DDR, 1992. Groepen neonazi’s bereiden een aanval voor op vluchtelingen en asielzoekers. Een omvangrijk, racistisch oproer dat bekend zou komen te staan als de Nacht van Vuur. Een grootschalig sociaal drama over de transformatie van een jongeman tot nazi-activist.
•blauw•
Veronika Franz/Severin Fiala, Oostenrijk, 2014, DCP, 99 min, Dui, n.o.
BF
Evgeny Ruman, Israël, 2015, DCP, 92 min, Hebr, e.o.
Pathé 1
16:15
Tokyo Tribe
The Man in the Wall [wp]
•geel•
Q&A met regisseur
Beste Debuut op het filmfestival van Venetië. Een beschouwing over de pijnlijke ongelijkheid in het Indiase rechtssysteem. Een boeiend verslag van de rechtszaak rond de zelfmoord van een rioolarbeider, waarbij absurde machtspelletjes worden gespeeld. Geweldige acteerprestaties, verfijnde regie.
Ich seh, Ich seh
21:45
BF
Burhan Qurbani, Duitsland, 2014, DCP, 116 min, Dui, e.o.
•geel•
•paars01•
Hij is heel beroemd in Japan, de zanger in rood van Kanjani Eight. Hier speelt hij, Subaru, een kleine gangster met geheugenverlies die wordt geholpen door een meisje dat, o zo toevallig, de manager is van een band. Een komedie met muziek, gekkigheid, weemoed en liefde.
[wp] = wereldpremière [ip] = internationale première [ep] = Europese première e.o. = Engels ondertiteld n.o. = Nederlands ondertiteld g.d. = zonder dialoog
13:00
SP
Yamashita Nobuhiro, Japan, 2015, DCP, 103 min, Jap, e.o.
EP
Pathé 4 09:30
This Is My Land
EP
•blauw•
Tamara Erde, Frankrijk, 2014, DCP, 93 min, Hebr/Arab/Eng, e.o.
Erde bezoekt diverse scholen in Israël en de Palestijnse gebieden om te zien hoe de geschiedenis van de regio wordt herschreven aan de hand van politieke doelen. Een overtuigende blik op de propagandaoorlog tussen beide landen en zijn schokkende invloed op de jeugd.
•blauw•
De grens met Mexico is voor veel Amerikanen die daar wonen heilig. Ze bewaken hem verwoed om illegale immigratie tegen te gaan en leven in voortdurende vrees voor de Ander. Deze fascinerende documentaire onderzoekt hun manier van leven, die bepaald wordt door een militaristische ideologie van zelfverdediging.
12:30
Key House Mirror [ip]
SP
•paars01•
Michael Noer, Denemarken, 2015, DCP, 90 min, Deen, e.o.
Een bejaarde vrouw (een geweldige Gita Nørby) wordt in de herfst van haar leven verliefd op een man die niet haar echtgenoot is. Regisseur van realistische drama’s over de onderkant van de Deense samenleving (R., Northwest) toont dit keer geen geweld of misstanden, maar behoudt zijn meeslepend eerlijke blik. Winnaar KNF Award 2015. La La La at Rock Bottom
INTERNATIONAL FILM FESTIVAL ROTTERDAM
13
15:15
The Kingdom of Dreams and Madness
18:30
Dreamcatcher [ep]
RG
Met betoverende animatiefilms als Spirited Away en My Neighbor Totoro veroverde de Japanse Studio Ghibli wereldwijd de harten van jong en oud. Deze documentaire brengt een ode aan regisseur Hayao Miyazaki, bezig aan zijn laatste film The Wind Rises, en heeft ook oog voor de vele andere talenten achter de schermen van het invloedrijke bedrijf. 18:15
The Move
•paars01•
Marat Sarulu, Kirgizië, 2014, DCP, 178 min, Kirg, e.o.
Een oude man woont samen met zijn jonge kleindochter vredig in een dorpje aan de rivier. Zijn dochter wil echter dat hij zijn huis verkoopt en met haar in de stad gaat wonen. Episch familiedrama en uitmuntend stukje cinema. Zowel minimalistisch als monumentaal. Genomineerd voor The Big Screen Award.
•blauw•
Franco Maresco, Italië, 2014, DCP, 95 min, Ita, e.o.
Pathé 5 12:45
SP
15:45
LL
Elke dag spelen Evelyn en Cynthia hetzelfde spel van dominantie en onderwerping. Schijn bedriegt: het is maar de vraag wie de touwtjes in handen heeft. Dit tedere liefdesverhaal, dat zich afspeelt in een weelderige vrouwenwereld, is sensueel en suggestief, vaak komisch, en door de vintage erotische stijl een genot voor het oog. 19:00
LL
16:45
Parabellum [wp]
Another Trip to the Moon [wp]
•blauw•
Invoelende acteursfilm leverde de hoofdrolspeler de prijs voor Beste Acteur op in een nevensectie in Cannes. De tegendraadse Aboriginal Charlie botst geregeld met de politie. In de beknelde Aboriginal-gemeenschap, die wordt geregeerd door blanke wetten, lijkt voor hem geen plek meer. Hij vertrekt naar de bush om zijn eigen plan te trekken.
BF
TG
Een droomachtige, op Indonesische legenden gebaseerde, absurdistische fantasyfilm. Asa is de dochter van een zieneres. Om aan de macht van haar moeder te ontkomen, leeft ze verscholen in een bos. Op een dag wordt ze opgehaald door een hond, die een man blijkt te zijn en gestuurd is door haar moeder. Verfijnde visioenen.
TG
Laura Citarella/Verónica Llinás, Argentinië, 2015, DCP, 95 min, Spa, e.o.
Een gelukkig echtpaar, in de bloei van hun leven. Maar ze zien elkaar nauwelijks, vanwege uiteenlopende werktijden in het hectische Calcutta. De verfijnde filmische benadering (zonder dialogen, met sterke acteerprestaties en geweldig camerawerk) zorgt voor een gedenkwaardige film. Beste Regie in Venetië.
Q&A met regisseurs
Coregisseur Llinás speelt een intrigerend en uniek personage in deze existentiële fabel over een vrouw die samen met een roedel honden aan de uiterste rand van de bewoonde wereld leeft, zonder veel contact met andere mensen. De seizoenen komen en gaan. Over leven en overleven, liefde en dood.
RR
14:15
•blauw•
Above and Below [ip]
Jaan Toomik, Estland, 2014, DCP, 90 min, Est, e.o.
Q&A met regisseur
Een stel woont in een tunnel in Las Vegas. Een eenzame man in de woestijn van Californië. Een meisje dat serieus plannen maakt om naar Mars te verhuizen. Allemaal bewoners van de wereld van nu, die zowel apocalyptisch als gloednieuw is. Een verbijsterende en superfilmische verkenning van het hedendaags bestaan.
A Pigeon Sat on a Branch Reflecting on Existence RR
22:15
Approaching the Elephant BF
•geel•
Amanda Rose Wilder, VS, 2014, Video, 89 min, Eng, e.o.
17:00
Roy Andersson, Zweden/ Noorwegen/Frankrijk/Duitsland, 2014, DCP, 101 min, Zwe, n.o.
Gluckauf [wp]
Twee sullige verkopers van fopartikelen komen een hoop arme stumperds tegen in hun treurige werkende bestaan. Ze verkopen weinig. Een zwartgallige komedie vol misstappen, misrekeningen en misverstanden, na Songs from the Second Floor en You, the Living het laatste deel in Roy Anderssons meesterlijke trilogie over de menselijke staat.
In prachtig zwart-wit observeert Wilder 22:00 het eerste jaar van een radicale vrije Frank LL school. Regels worden democratisch vastgesteld en leraren en leerlingen Lenny Abrahamson, Ierland, hebben een gelijke stem. De dramatische 2014, DCP, 95 min, Eng spanning bereikt een hoogtepunt wanPrettig absurde komedie over een neer de kinderen met de directeur in jonge muzikant die tot zijn grote geluk een machtsstrijd belanden. Wie zijn de een baantje scoort als toetsenist in de volwassenen en wie de kinderen? wereldvreemde popband Soronprfbs. Er is maar één, behoorlijk opvallend probleem: zanger Frank heeft een Pathé gigantisch masker op zijn hoofd dat hij al jaren weigert af te zetten. Met Maggie 09:15 Gyllenhaal en Michael Fassbender. Melody LL Gebaseerd op ware gebeurtenisen.
Tegen de achtergrond van een genegeerd en verpauperd Zuid-Limburg speelt zich een heftig vader-zoondrama af dat geen mogelijkheid biedt tot ontsnappen. Niet voor de personages, die een ongelijke strijd voeren met hun sociale afkomst, en ook niet voor de toeschouwer. Daarvoor grijpt Gluckauf je te veel bij de keel.
Bridgend [wp]
TG
Jeppe Rønde, Denemarken, 2015, DCP, 99 min, Eng Q&A met regisseur
Het feit dat in het Welshe plaatsje Bridgend in de loop van vijf jaar 79 mensen, veelal tieners, zelfmoord pleegden zonder achterlating van reden, werd door de Deen Rønde uitgewerkt tot een sfeervol, soms mysterieus sociaal drama. Met overtuigende hoofdrol van Hannah Murray als ‘new girl in town’.
6
•blauw•
Bernard Bellefroid, België, 2014, DCP, 90 min, Fra/Eng
Twee vrouwen: de één een rijke alleenstaande zakenvrouw van 48, de ander een dakloze kapster met een droom. Een zwangerschap verbindt deze zeer verschillende levens. Ontroerend, invoelend en sterk geacteerd drama stelt vragen over moederschap en kind zijn. Wie zorgt voor wie? En wat maakt iemand een (goede) moeder? 12:15
The Normal Heart
EP
•blauw•
Ryan Murphy, VS, 2014, Video, 132 min, Eng, n.o.
New York, begin jaren tachtig. Aids is nog een onbekend woord, maar er gaan al mensen aan dood, voornamelijk homo’s. Dat dwingt hen de homogemeenschap sterker te maken en te strijden voor rechten, vrijheid en veiligheid. Meesterlijk geacteerde bewerking van het klassieke toneelstuk van Larry Kramer, een LGBT-pionier. Another Trip to the Moon
15:15
Los hongos
BF
•geel•
Oscar Ruiz Navia, Colombia/ Argentinië/Frankrijk/Duitsland, 2014, DCP, 103 min, Spa, e.o.
Persoonlijk en autobiografisch geïnspireerd drama over twee bevriende skaters die midden in de kleurrijke, luidruchtige straat- en jongerencultuur van Cali, Colombia staan. Met een groot en warm hart portretteert Ruiz deze Ras en Calvin, op zoek naar een eigen stem, een podium en uiteraard vrijheid, liefde en vertier.
22:15
Norfolk [wp]
Cinerama 1 09:30
Life Itself
+
•blauw•
Het inspirerende leven van Amerika’s bekendste filmcriticus, Pulitzerprijswinnaar Roger Ebert (1942-2013), verteld door Ebert zelf aan de hand van zijn gelijknamige memoires. Daarnaast komen vrienden, familie, collega’s en filmmakers als Errol Morris, Martin Scorsese en Werner Herzog aan het woord in dit persoonlijke, grappige en pijnlijke portret. Geselecteerd door Kevin B. Lee voor Critics’ Choice. 12:30
Jauja
SP
Lisandro Alonso, Argentinië/ Nederland/Mexico/Denemarken, 2014, DCP, 108 min, Deen/Spa, e.o.
TG
Martin Radich, Groot-Brittannië, 2015, DCP, 87 min, Eng
Steve James, VS, 2014, DCP, 120 min, Eng
•paars01•
Een vader en zoon wonen afgezonderd van de buitenwereld. Na een conflict wordt een pijnlijke familiegeschiedenis ontrafeld. Maar het blijft een raadsel, ook voor het publiek, wie nu goed is of fout. Het landschap van Norfolk vormt de perfecte achtergrond voor dit soms ontregelende en altijd visueel overdonderende drama.
Cinerama 3 09:30
Impressions of a Drowned Man [wp]
TG
Kyros Papavassiliou, Cyprus/ Griekenland/Slovenië, 2015, DCP, 82 min, Grie, e.o.
Cinerama 4 11:30
Erbarme dich - Matthäus Passion Stories [wp]
LL
•blauw•
Ramón Gieling, Nederland, 2015, DCP, 98 min, Ned/Eng Q&A met regisseur
Indrukwekkende, labyrinthische vertelling van Gieling (Johan Cruijff: en un momento dado) over Bachs Matthäus Passion en de bijzondere verhouding die zowel experts (onder wie theaterregisseur Peter Sellars en dirigent Pieter Jan Leusink) als liefhebbers met het werk hebben. Ondertussen repeteert een koor van daklozen het stuk.
The Search for Weng Weng
RG
•blauw•
Andrew Leavold, Australië/Filippijnen, 2013, DCP, 93 min, Eng/Taga, e.o.
De obsessieve nieuwsgierigheid naar het lot van een miniatuur-007-imitator leidt een B-filmfanaat naar de Filipijnen. Zijn filmhistorische ontdekkingsreis levert hem zowaar een bezoekje op aan Imelda Marcos. Het groteske levensverhaal van zijn held Weng Weng illustreert ondertussen hoe relatief culturele normen en categorieën kunnen zijn.
Q&A met regisseur
We WeAre AreLife Brothers Brothers Itself INTERNATIONAL FILM FESTIVAL ROTTERDAM
Haruko’s Paranormal Laboratory [wp]
TG
Lisa Takeba, Japan, 2015, Video, 76 min, Jap, e.o. Q&A met regisseur
No Place for Fools [wp]
De gekte van deze tijd, verbeeld door oude televisieshows. Haruko is een meisje dat zich het liefst terugtrekt bij haar ouderwetse televisie. In dit wonderlijke verhaal kan een televisie in een man veranderen en dat gebeurt dan ook, zoals er nog veel meer raars en vrolijks gebeurt. Een meesterproef in fantasie.
EP
•blauw•
Oleg Mavromatti, Rusland/Bulgarije, 2015, DCP, 82 min, Rus, e.o.
Sergej Astahov is een homoseksuele man, die door propaganda van kerk en staat is bekeerd tot een orthodoxe proPoetin-activist. Deze documentaire van kunstenaar Oleg Mavromatti is opgebouwd uit angstwekkende beelden van Astahovs blog en biedt een onverbloemd inzicht in ideologische botsingen in hedendaags Rusland. 19:00
The Iron Ministry
SP
•paars01•
J.P. Sniadecki, China/VS, 2014, DCP, 83 min, Mand, e.o.
China heeft een van de grootste spoorwegnetten ter wereld. In deze boeiende observerende documentaire legt Sniadecki een land vast in beweging. Tijdens vluchtige ontmoetingen in de trein, met uitzicht over weidse landschappen, leren we de inwoners kennen die, hoewel angstig, toch hoopvol naar de toekomst kijken. 22:00
Cart [ep]
WF
•blauw•
Boo Ji-Young, Zuid-Korea, 2014, DCP, 104 min, Kor, e.o. Q&A met regisseur
Enkele vrouwelijke werknemers van een Koreaanse hypermarkt worden plotseling door het management opzijgezet. In een omgeving waarin de klant altijd koning is, en de staf gedwee, gaan de vrouwen tegen alle verwachtingen in de strijd aan. De gewone man, of beter gezegd: vrouw, die opkomt voor haar rechten.
Cinerama 5 09:15
Bloedhond [wp]
Een man die niet weet wie hij is, ontmoet zijn voormalige geliefde. Ze vertelt hem De visie van Lisandro Alonso, de oogverdat hij een beroemde dichter is, Kostas blindende fotografie van Kaurismäki’s Karyotakis, die zichzelf in 1928 van het vaste cameraman en de inzet van acteur/ leven beroofde. Elk jaar keert hij op zijn muzikant Viggo Mortensen leverden een sterfdag terug. Een dag die vele malen magisch resultaat op. Deens militair ineerder heeft plaatsgevonden, ontvouwt genieur gaat in 19de-eeuws Patagonië op zich opnieuw. Maakt Kostas weer zoek naar zijn verdwenen dochter. Een dezelfde keuzes? mysterieus meesterwerk. Genomineerd voor The Big Screen Award. 12:00
Zivan Makes a Punk Festival
14
Een serieuze film over ernstige en ingewikkelde zaken (waaronder een dramatisch auto-ongeluk) met een speelse en zelfs luchtige toon. De film volgt twee heel verschillende mannen die ieder op hun eigen manier hun leven veranderen. Het lijkt niet direct een keuze van ze. Zo gaat dat soms met veranderingen. Winnaar Hivos Tiger Award 2015
16:30
TG
Remy van Heugten, Nederland, 2015, DCP, 102 min, Ned, e.o.
19:30
•blauw•
Landscape with Many Moons
TG
14:00
TG
Nicolas Steiner, Zwitserland/Duitsland, 2015, DCP, 120 min, Eng, e.o.
Als zijn relatie stukloopt, verliest een man het laatste beetje grip op de werkelijkheid. Het dagelijks leven lijkt steeds onwerkelijker, terwijl hem soms heel even een ander bestaan beloofd lijkt te worden. Maar wat is een ander bestaan eigenlijk? Een ijzig frisse komedie van vrolijke wanhoop.
Onder dreiging van het einde van de wereld krijgt een groep inwoners van Buenos Aires onderricht in survivaltechnieken in een resort in de moerassige Tigre-delta. De Oostenrijkse achtergrond van de in Argentinië opgeleide Rinner schemert door in de wrang-komische stilering van het menselijk tekort, oog in oog met de apocalyps.
Jakrawal Nilthamrong, Thailand, 2015, DCP, 100 min, Thai, e.o.
Q&A met regisseur
La mujer de los perros
Q&A met regisseur
Vanishing Point [wp]
Ismail Basbeth, Indonesië, 2015, DCP, 80 min, g.d.
11:45
•geel•
Aditya Vikram Sengupta, India, 2014, DCP, 84 min, Beng, e.o.
Lukas Valenta Rinner, Argentinië/ Oostenrijk/Uruguay, 2015, DCP, 75 min, Spa, e.o.
22:00
09:15
LL
TG
•blauw•
•blauw•
Een ouder echtpaar in een bejaardenhuis in Jeruzalem ziet vrienden en bekenden onnodig lijden in de laatste dagen van hun leven. Ze besluiten in actie te komen. Een gitzwarte komedie over vriendschap en afscheid, die in Venetië een publieksprijs in de wacht sleepte. Charlie’s Country
Op het eerste gezicht verschillen kleine steden niet veel van elkaar: identieke winkels en identiek vermaak. In Tired Moonlight gaat het dan ook vooral om de bewoners. Losjes met elkaar verbonden, maken zij met hun verlangens en dromen het verschil. Intuïtieve Americanafilm geeft sfeervol beeld van een kleine gemeenschap.
Cinerama 2
19:15
•blauw•
Sharon Maymon/Tal Granit, Duitsland/ Israël, 2014, DCP, 90 min, Hebr, n.o.
Q&A met regisseur
Een beschaafd bourgeois-etentje wordt op Buñuel-waardige wijze verstoord omdat de gastheer, Dr. Jekyll, telkens verdwijnt en terugkeert als zijn wetteloze dubbelganger, de seksmoordenaar Mr. Hyde. Een verontrustend lyrische combinatie van B-filmhorror en surrealistische losbandigheid door Poolse meester Borowczyk. Geselecteerd door Adrian Martin & Cristina Álvarez López voor Critics’ Choice.
Q&A met regisseur
Landscape with Many Moons [ip]
+
TG
Britni West, VS, 2015, Video, 78 min, Eng
Walérian Borowczyk, Frankrijk/WestDuitsland, 1981, DCP, 92 min, Fra, e.o.
•blauw•
15:15 •blauw•
Peter Strickland, Groot-Brittannië, 2014, DCP, 101 min, Eng
The Farewell Party
RG
Rolf de Heer, Australië, 2014, DCP, 108 min, Eng/Yol, e.o.
Labour of Love
Toto en zijn twee oudere zussen komen uit een Romafamilie van junkies en drugsdealers. Hun probleemmoeder zit weer eens in de gevangenis en de kleine Toto wacht opnieuw op haar terugkeer. Onsentimentele en hartverscheurende documentaire is een gevoelige, subtiele observatie van kindertijd, familierelaties en liefde.
Labour of Love
Docteur Jekyll et les femmes
12:15
•paars01•
Alexander Nanau, Roemenië, 2014, DCP, 93 min, Roem, e.o.
The Duke of Burgundy
Charlie’s Country
Tired Moonlight [ip]
•blauw•
21:45
09:15
Documentaire over Silvio Berlusconi’s wortels in de wereld van de georganiseerde misdaad van Sicilië. Met een Muppet-achtige promotor van Napolitaanse neomelodische muziek, een verwarde filmrecensent en de premier in een toevallig bijrolletje. Blijf tijdens het kijken denken: ‘Dit is echt, dit is echt…’
Toto and His Sisters
21:30
Pathé 7
RR
LL
1978. De inwoners van Oise, vooral de vrouwen, zijn doodsbang voor een seriemoordenaar die even wreed als onzichtbaar is. Hoe kan deze zaak worden opgelost, als de moordenaar een politieman is die zijn eigen misdaden onderzoekt? Gebaseerd op een waargebeurd verhaal.
Hartley trakteert ons op een hilarisch carrièreoverzicht van twee drieste Israëli’s die stormenderwijs Hollywood veroverden met snel ingeblikte actie, horror, musicals, sciencefiction en zelfs heuse arthouse. De ‘Go-Go Boys’ faciliteerden niet alleen het werk van Jean-Claude Van Damme en Chuck Norris, maar ook van Godard en Cassavetes.
22:15
Melody
Longinotto’s documentaire gaat over Brenda Myers-Powell, die vecht tegen seksuele exploitatie en prostituees bijstaat in Chicago. Brenda weet waarover ze het heeft. Haar eigen verhaal, van tienerprostitutie en een leven vol geweld en misbruik, staat in schril contrast met haar tomeloze energie en optimisme.
Mark Hartley, Australië, 2014, DCP, 105 min, Eng
Q&A met regisseur
14:30
Cédric Anger, Frankrijk, 2014, DCP, 111 min, Fra, n.o.
Q&A met regisseur
Electric Boogaloo: The Wild, Untold Story of Cannon Films
SP
Belluscone. Una storia siciliana
La prochaine fois je viserai le coeur
•blauw•
Kim Longinotto, Groot-Brittannië, 2015, DCP, 97 min, Eng
•blauw•
Sunada Mami, Japan, 2014, DCP, 118 min, Jap, e.o.
The Move
18:30
WF
SH
•paars02•
Mees Peijnenburg, Nederland, 2015, DCP, 8 min, Ned, e.o.
Net als een vechthond is testosteronbonk Gijs niet te stuiten. Om zijn temperament onder controle te krijgen zoekt hij hulp. Ruig met een vleugje kwetsbaar. aansluitend:
Mijn witte hemd [wp] Dré Didderiëns, Nederland, 2015, DCP, 70 min, Ned, e.o.
SP
•paars01•
Rob Krikke (33) heeft het syndroom van Down en is acteur bij een theatergezelschap. Sinds zijn zusje door een ongeval om het leven is gekomen, laat deze gebeurtenis Rob niet meer los. Er wordt besloten een voorstelling over haar dood te maken. Documentairemaker Didderiens volgt dit proces op de voet en schuwt daarbij poëzie noch confrontatie.
Cinerama 7
11:30
The World of Kanako
SP
Een woest kolkende en gewelddadige film over een aan lager wal geraakte voormalige politieman, die op zoek gaat naar zijn uit het oog verloren dochter Kanako. Deze ex-agent wordt op zijn beurt gezocht en verdacht van moord. Ongeremd en onderhoudend - als je van ongeremd houdt.
La obra del siglo [wp]
TG
Carlos M. Quintela, Argentinië/ Cuba/Zwitserland/Duitsland, 2015, DCP, 100 min, Spa, e.o.
TG
Juan Daniel F. Molero, Peru, 2015, DCP, 103 min, Spa, e.o.
Internetcafés en slackers, niet zo onschuldige schoolmeisjes en amateurporno met Google Glass, Maya’s en het einde van de wereld, acid-trips en cavia’s die voor exorcisme-doeleinden gebruikt worden: nee, in de Peruaanse hoofdstad Lima verschilt de hedendaagse realiteit, virtueel of niet, weinig van die in de rest van de wereld. Winnaar Hivos Tiger Award 2015 21:45
WF
•blauw•
Artemio Narro, Mexico, 2015, DCP, 99 min, Spa, e.o. Q&A met regisseur
Het begint allemaal luchtig, wanneer de Spaanse Natalia arriveert in Mexico om haar vriendje op te zoeken. Maar ga niet té rustig zitten. Als ze met een paar wilde meiden een nietsvermoedende cowboy tegenkomt, neemt de film een duistere wending. Een schokkend commentaar op geweld in Mexico, waarin vrouwenen mannenrollen zijn omgedraaid.
Cinerama 6 09:30
Die geliebten Schwestern SP
•paars01•
Dominik Graf, Duitsland, 2014, DCP, 170 min, Dui/Fra, e.o.
Aan het veelzijdige oeuvre van Graf (in 2013 met een retrospectief op IFFR) kan een kostuumdrama worden toegevoegd en wat voor één. Twee zussen vallen voor jonge schrijver en heethoofd Friedrich Schiller. Een gepassioneerde driehoeksverhouding ontstaat, zij het met donkere kanten. Tijdloze, esthetische studie naar de liefde. 13:00
Alive
BF
•geel•
Park Jung-Bum, Zuid-Korea, 2014, DCP, 175 min, Kor, e.o.
Indrukwekkende en gedurfde vertelling over armoede, klasseongelijkheid en menselijk lijden in hedendaags ZuidKorea, van de maker van Tiger-winnaar Journals of Musan. Hij nam zelf weer een hoofdrol op zich, als ploeterende arbeider die zich aan zijn lot probeert te ontworstelen zonder zijn menselijkheid op te geven.
LL
Zo kan alleen een jongetje uit Papoea aan een klimrek hangen. Hij glundert, want zijn grote broer Hans heeft gebeld. Elegante glimp uit het echte leven in een weeshuis.
Eddie Cahyono, Indonesië, 2014, DCP, 88 min, Ind, e.o. Q&A met regisseur
Het is bijna een genre: eenvoudige zwart-witfilms over arme jonge vrouwen die het verkeerde pad op worden gedwongen. Zoals dit gevoelig verfilmde verhaal van de jonge moeder en vissersvrouw Siti. Haar man is verlamd en daarom moet zij in haar eentje het gezin onderhouden. De karaokebar lokt.
•blauw•
19:15
BF
•geel•
André Novais Oliveira, Brazilië, 2014, DCP, 108 min, Port, e.o.
Ongebruikelijke en verfrissende stem in de Braziliaanse cinema, waarin de invloed van Aziatische meesters doorschemert. Scènes uit het dagelijks leven van een zwarte middenklassefamilie, dat enigszins op zijn kop staat als na 35 jaar het einde dreigt van het huwelijk van de ouders. Gespeeld door de familie van de maker.
BF
•geel•
Speaking into the Air [ip]
22:00
BF
•geel•
Een ode aan cinema als ervaring. Een trein dendert door een tunnel, zeemeeuwen krijsen boven het water. Een leeg station, een gure haven en twee eenzame zielen in een grijze stad. Hij is machinist, zij verkoopt tickets voor de ferry. Hij ziet haar elke dag in zijn trein en is in stilte verliefd. Is er hoop voor de liefde in Athene?
BF
•geel•
Mobilisierung der Träume [wp]
LantarenVenster 1 LL
•blauw•
De Duitse dichter Heinrich von Kleist stelt zijn geliefde Henriette Vogel voor om samen zelfmoord te plegen. Hij meent oprecht dat dat ter ere en nagedachtenis is van hun liefde. Hausner onderzoekt de romantische gevoeligheid en waanzin met zowel strengheid als ironie en levert een visueel meesterwerk af. 13:45
SP
•paars01•
Reza Mirkarimi, Iran, 2014, DCP, 87 min, Fars, e.o.
RG
•blauw•
17:00
Vita brevis [wp]
•blauw•
•blauw•
Een poëtisch document van een middag op de rivier de Tisza. Meivliegen ontpoppen en fladderen met duizenden over de rivier, terwijl een meisje alles observeert. Knauff liet zich inspireren door jazzlegende Jimmy Giuffre, beroemd vanwege zijn ontwikkeling van vrij samenspel tussen muzikanten.
•blauw•
19:15
Het bergdorp Dongmakgol is het Koreaanse Shangri-La. Tijdens de Koreaanse oorlog worden hier soldaten opgevangen van beide kampen, inclusief een gewonde Amerikaanse piloot. Er heerst vrede, totdat de Amerikanen er commando’s op af sturen. Jan Jings scenario is gebaseerd op zijn eigen succesvolle toneelstuk.
Film toont hoe Sjarel Ex het Museum Boijmans Van Beuningen ‘dirigeert’. Je moet als directeur over vele gezichten beschikken, want je hebt te maken met wonderlijke kunstenaars, stokoude verzamelaars, zakenmensen, collegadirecteuren, personeel en vele anderen. Duizendpoot Ex gaat het ogenschijnlijk gemakkelijk af.
ML
Beyond Clueless
Thierry Knauff, België, 2015, DCP, 40 min, g.d.
Park Kwanghyun, Zuid-Korea, 2005, 35mm, 130 min, Kor/Eng, e.o.
+
•blauw•
In de Turkse filmindustrie van weleer waarbij acteurs makkelijk honderden rollen aaneenregen, werd alles uitgemolken: genreclichés, geleende soundtracks en regelrecht plagiaat. Rommelige haastwerkjes of zelfbewuste B-films? Het kopiëren van andermans werk kan een dialoog tot stand brengen of de ander een lachspiegel voorhouden.
Adembenemende avant-gardeexperimenten en films die verwijzen naar visionaire technologieën worden vervlochten in dit media-archeologische essay, dat onze hedendaagse mediagekte een spiegel voorhoudt. Sociale utopieën vanaf 1880 leveren de brandstof voor deze cinematografische tijdreis. Tilda Swinton neemt de voice-over voor haar rekening.
Sonia Herman Dolz, Nederland, 2015, DCP, 75 min, Ned, e.o.
RG
Cem Kaya, Duitsland/Turkije, 2014, DCP, 96 min, Tur/Dui, e.o.
Q&A met regisseur
Conducting Boijmans [wp]
17:00
Breken en bouwen, een stad in verandering. Een verkenning van de relatie tussen mens en omgeving in voor- en naoorlogs Rotterdam. Met live muzikale begeleiding door the Plastic Fantastic Timemachine. Een productie van Stadsarchief Rotterdam, met medewerking van het Nederlands Fotomuseum, Instituut voor Beeld en Geluid en EYE.
Remake, Remix, Rip-Off
Martin Reinhart/Thomas Tode/ Manu Luksch, Oostenrijk, 2015, DCP, 85 min, Eng, e.o.
09:30
Welcome to Dongmakgol
14:30
Ik ben Alice [wp]
LL
•blauw•
Sander Burger, Nederland, 2015, DCP, 80 min, Ned, e.o. Q&A met regisseur
Drie oude, alleenstaande vrouwen krijgen opmerkelijk bezoek: bij wijze van proef wordt zorgrobot Alice een tijdje in huis geplaatst. Een komst die de bejaarden niet onberoerd laat. Voor de toeschouwer geldt hetzelfde: een ontroerende, soms hartverscheurende en in moreel opzicht buitengewoon verwarrende documentaire.
LantarenVenster 5
Een taxichauffeur wordt onverwachts de belangrijkste persoon in het leven van een hoogzwangere vrouw die in paniek zijn taxi instapt. Hij rijdt met spoed naar het ziekenhuis en raakt daar verwikkeld in haar complexe situatie. Een ontroerend drama over compassie in de beste Iraanse traditie.
+
•blauw•
JJ
•blauw•
Luidkeels bejubeld drama uit NieuwZeeland vertelt het waargebeurde, indrukwekkende levensverhaal van Genesis Potini, die tot zijn dood in 2011 vocht voor de toekomst van achtergestelde kinderen. Ondanks zijn eigen bipolaire stoornis leerde hij ze schaken en voor hun eigen kansen vechten. Grappig en rauw, en vooral intens ontroerend. Winnaar MovieZone Award 2015.
RG
Welcome to Dongmakgol
LL
James Napier Robertson, NieuwZeeland, 2014, DCP, 124 min, Eng
20:00
Jessica Hausner, Oostenrijk/Luxemburg/ Duitsland, 2014, DCP, 96 min, Dui, n.o.
•blauw•
Lee’s tweede speelfilm, mede geschreven en geproduceerd door Jang Jin, is echt iets voor foodies. Een cynische televisiejournalist zoekt het ultieme recept om van een doodgewone Koreaanse bonenstoofpot een magisch gerecht te maken. Al doende onthult hij meer dan één mysterie.
The Dark Horse
aansluitend:
•geel•
JJ
Anna Lee, Zuid-Korea, 2010, Video, 107 min, Kor, e.o.
11:30
Lang voor de digitalisering communiceerden radioamateurs al met vrienden over de hele wereld. In een kelder blijft een oude Canadees koppig contact zoeken met collega’s.
11:15
DCP, 75 min
The Recipe
Regisseur aanwezig
Drie middels kunstige details met elkaar verbonden verhalen over liefde, noodlot, misverstand, verlangen, identiteit en geboortegrond. Van de vlaktes van BinnenMongolië tot een hotelkamer in Beijing en terug. Een fraai fictiedebuut van de maker van het bekroonde The Land.
Rotterdam Classics: Photography in Motion
09:00
•paars02•
Pablo Alvarez-Mesa, Canada, 2014, Video, 22 min, Eng
BF
Fort Buchanan
LantarenVenster 6
SH
17:30
Een ongebruikelijke Afrikaanse film, met een sterk visuele verteltrant en een experimentele elektronische score. De Aimless Wanderer is een blanke man die een Afrikaans reisverslag maakt. Hij ontmoet een lokaal meisje, dat weer snel verdwijnt. Beetje bij beetje nemen angst en paranoia bezit van hem.
•geel•
Kan een film klinisch en informatief en toch dromerig en mysterieus zijn? Uiteraard, en nog veel meer, blijkt uit het fraaie Battles, een observerend essay dat op vier verschillende plaatsen in Europa onderzoekt welke sporen recente conflicten hebben nagelaten in het landschap en de mensen. Winnaar FIPRESCI Award 2015.
Revolutie, demonstraties, verkiezingen in Egypte: we zagen de mensenmassa’s op het Tahrirplein. Maar wat gebeurde er op het platteland? Deze documentaire volgt de inwoners van een dorp in Zuid-Egypte. Hun visies op de politiek, hoop voor de toekomst en uiteindelijke teleurstelling. Want in het dagelijks leven verandert er bar weinig.
In Benjamin Crotty’s hommage aan de Amerikaanse popcultuur en televisieseries klinken verschoven en vervormde echo’s: situaties en dialogen zijn herschikt en de personages zijn hier Frans en homoseksueel. Het resultaat is een prettig gestoord, maar aangenaam melodrama.
Q&A met regisseur
Today
•geel•
Benjamin Crotty, Frankrijk/Tunesië, 2014, DCP, 65 min, Fra, e.o.
Kivu Ruhorahoza, Rwanda/ Groot-Brittannië, 2015, DCP, 78 min, Eng/Kiny, e.o.
Amour fou
BF
Anna Roussillon, Frankrijk, 2014, DCP, 111 min, Arab, e.o.
Fort Buchanan
BF
Isabelle Tollenaere, België/ Nederland, 2015, DCP, 90 min, Rus/Let/Eng/Ned, e.o.
aansluitend:
19:45
Things of the Aimless Wanderer [ep]
Battles [wp]
Korte maar grootse animatie die in negen tableaus op symbolische maar niet mis te verstane wijze de opkomst en tragiek toont van verschillende utopieën.
•geel•
Rotterdam Classics: Photography in Motion
22:00
Ding Shiwei, China, 2014, Video, 8 min, g.d.
BF
•paars01•
Er komen veel grote filmmakers uit Hongkong en Ann Hui is daar zeker één van. Vandaar dat men haar deze grootse historische productie toevertrouwde. De levens van schrijverskoppel Xiao Hong en Xiao Jun vormen de leidraad van een gedetailleerde schildering van China in de jaren dertig. Jaren van oorlog, maar ook van kunst en liefde.
12:30
Je suis le peuple
SP
Hui Ann, China/Hongkong, 2014, DCP, 178 min, Mand, e.o.
•blauw•
Je bent alleen thuis met je vriendin. Er wordt aangebeld: politie, met vreselijk nieuws. Binnen een paar seconden staat je leven totaal op zijn kop. En dan moet je ook nog je ouders informeren. Het contrast tussen die loodzware opgave en de banaliteit van alledag leidt tot pijnlijke, absurde en soms zelfs komische momenten.
Goodbye Utopia [ep]
aansluitend:
Siti [ep]
The Golden Era
LL
15:00
Q&A met regisseur
Drie inwoners van Belgrado proberen in 1999 - wanneer de NAVO maandenlang militaire en burgerdoelwitten bombardeert - een min of meer normaal leven te leiden, met de dood op de achtergrond. De stad zelf is niet alleen decor maar ook hoofdrolspeler in een verhaal over angst, liefde, loyaliteit en de waanzin van oorlog.
Margarita Manda, Griekenland, 2014, DCP, 87 min, Grie, e.o.
•paars02•
Wang Haolin, China, 2014, DCP, 86 min, Mong/Mand, e.o.
Q&A met regisseur
Forever [ep]
SH
Yandy Laurens, Indonesië, 2014, DCP, 7 min, Ind, e.o.
Erdos Rider [wp]
Marinus Groothof, Nederland/ België/Servië/Griekenland, 2015, DCP, 90 min, Serv
She Comes Back on Thursday
16:45
22:30
16:30
The Sky Above Us [wp]
Opgevoed door een moeder die al meer dan twintig jaar de films monteert van Manoel de Oliveira, nam Traon uiteindelijk zelf de camera ter hand. Ze gunt ons niet alleen een zeldzame glimp van de grootmeester tijdens het creatieve proces, ook reconstrueert ze hoe ze zelf intuïtief, zonder veel woorden, de filmtaal ontdekte.
•paars01•
De Zweed Månsson ontwikkelde het concept voor deze verder geïmproviseerde speelfilm met regisseur Li Hongqi (Winter Vacation). Hun onthullende en grappige verhaal over een Congolese zakenman wiens handeltje in T-shirts vertraging oploopt, waardoor hij strandt in Guangzhou, is al omschreven als een mix tussen Claire Denis en Jia Zhangke.
Peter Hoogendoorn, Nederland/ Frankrijk/België, 2014, DCP, 70 min, Ned, e.o.
•blauw•
SP
18:00
Tussen 10 en 12
RG
Amour fou
Måns Månsson, Zweden/ Denemarken, 2014, DCP, 77 min, Fra/Eng/Ling/Mand/Kant, e.o.
10:00
Louise Traon, Frankrijk, 2014, DCP, 58 min, Fra, e.o.
Waiting for News [ip]
Stranded in Canton
LantarenVenster 3
•blauw•
Q&A met regisseur
Q&A met regisseur
aansluitend:
Voor een inhoudelijke toelichting, zie LantarenVenster2, 10:00 uur.
De oudste actieve cineast ter wereld beschouwt met olympische blik enkele hoogtepunten uit zijn oeuvre, in het ingebeelde gezelschap van enkele literaire grootheden.
Les gants blancs [ip]
420 min
420 min
aansluitend:
19:15
Short Film Marathon 2015 SH
•paars02•
RG
•paars02•
Een arts legt op klinische wijze verslag van zijn onderzoek naar de leeftijd van de Ghanese immigrante Aïssa, die beweert minderjarig te zijn.
Short Film Marathon 2015 SH
Manoel de Oliveira, Portugal/Frankrijk, 2014, DCP, 20 min, Port, e.o.
SH
Clément Tréhin-Lalanne, Frankrijk, 2014, DCP, 8 min, Fra, e.o.
18:00
14:30
The Old Man of Belém
Aïssa
Na tien dagen IFFR-training volgt de ultieme test voor de kijkspieren: de Short Film Marathon. Alle hoogtepunten uit het kortefilmprogramma van het festival nog eenmaal bij elkaar gebracht in een zeven uur durende filmmarathon.
•paars01•
Bitterzoete coming-of-age-komedie over de 14-jarige Martin. De plotselinge dood van zijn moeder brengt zijn rite de passage van jongen naar man in een stroomversnelling. Met veel jarenzeventigkleding en -muziek, gierende hormonen en fijne bijrollen van Borgen-sterren Sidse Babett Knudsen en Pilou Asbaek.
15:00
•paars02•
•blauw•
•blauw•
Deze ontleding van geest, lijf en ziel van de tienerkomedie bestaat integraal uit scènes uit het Hollywood-genre, dat in de jaren negentig zijn hoogtepunt kende. Met verwijzing naar meer dan tweehonderd tienerklassiekers!
LantarenVenster 2
ML
RG
Charlie Lyne, Groot-Brittannië, 2014, DCP, 89 min, Eng
10:00
Een indrukwekkende documentaire met fictieve elementen, die dicht op de huid blijft van de personages en hun omgeving. De worstelingen van Roma Kevin Mroc en zijn gezin - bedreigd met de ontruiming van het kraakpand waarin ze wonen - worden vrijelijk gecombineerd met het verhaal Kosmos van Witold Gombrowicz.
Niels Arden Oplev, Denemarken, 2014, DCP, 108 min, Deen, e.o.
Me quedo contigo [wp]
Sinds 1977 legt Sam Klemke zichzelf vast op film, #selfieavantlalettre. In datzelfde jaar lanceerde NASA de Voyager met de Golden Record. Waar NASA vooral een positief beeld schetst van de mens, wordt met Klemke’s eerlijke zelfportretten ingezoomd op het individu. Bijzondere film over tijd, geheugen en wat het betekent mens te zijn.
Q&A met regisseur
SP
Beyond Clueless
•blauw•
Energiek coming-of-age-drama van Sciamma (Water Lilies, Tomboy), met een ontzettend jonge en zeer overtuigende cast, laat zien hoe een 16-jarig meisje haar oude leventje ontvlucht en onder groepsdruk compleet verandert. De banlieues van Parijs vormen het decor voor dit rauwe portret van een nieuw leven voor de veerkrachtige Marieme.
•geel•
Ruben Desiere, België, 2014, DCP, 61 min, Roma, e.o.
16:45
Videophilia (and Other Viral Syndromes) [wp]
BF
Matthew Bate, Australië, 2015, DCP, 94 min, Eng, e.o.
Kosmos
Moeiteloos laverend tussen schurend psychologisch realisme en dromerig surrealisme, en gelardeerd met uniek Cubaans archiefmateriaal, portretteert de film drie generaties Cubanen. In hun appartement in de woonkazerne bij een nooit voltooide kerncentrale, moeten zij noodgedwongen samen verder. Een frisse stem uit, en over, een vastgelopen land. Winnaar Hivos Tiger Award 2015
LL
Céline Sciamma, Frankrijk, 2014, DCP, 112 min, Fra, n.o.
12:00
Q&A met regisseur
Speed Walking
Sam Klemke’s Time Machine [ep]
11:45
Girlhood
09:30
Nakashima Tetsuya, Japan, 2014, DCP, 118 min, Jap, e.o.
14:15
21:45
•paars01•
The Recipe
•blauw•
21:45
A Hot Roof
JJ
•blauw•
Lee Minjong, Zuid-Korea, 1995, Video, 108 min, Kor, e.o.
Dit snijdende feministische drama was een van de films die midden jaren negentig de ‘nieuwe golf’ in Korea inluidde. Tien vrouwen die per ongeluk een gewelddadige man hebben gedood, verschansen zich tijdens een hittegolf op het dak en worden door het hele land gesteund.
Vita brevis INTERNATIONAL FILM FESTIVAL ROTTERDAM
15
jeugdserie documentaire dramaserie game jeugddocumentaire
korte film
transmedia
videoclip
audiodrama
www.mediafonds.nl
foto: Ik ben Alice / Sander Burger (NCRV, KeyDocs)
dansfilm
animatie
VANAF 5 FEBRUARI IN DE FILMTHEATERS
speelfilm
•
MEET
THE REAL
WORLD!
witte de withstraat 16 • Rotterdam • www.hotelbazar.nl reservations: 010-206 51 51 (hotel & restaurant)
EERSTE HULP BIJ FILMKEUZE Beantwoord vijf vragen en ontvang een filmadvies op maat! eerstehulp.IFFR.com
Et cetera
To do
Festivalhart de Doelen
Vandaag is er ook buiten de filmzaal van alles te beleven. Van bruisende feesten en live optredens tot intrigerende installaties en vertoningen op bijzondere locaties.
Even bijpraten, een hapje eten, krantje lezen, mensen kijken, de weg vragen of naborrelen? Dat doe je in festivalhart de Doelen. Van ‘s ochtends vroeg tot ‘s avonds laat is het de hangout van het festival. Beleef wat reuring in de Lobby of zak lekker onderuit en mis nooit wat bij Tiger TV. De Keuken zorgt met een heerlijke selectie duurzame, Rotterdamse maaltijden voor de inwendige mens: van kreeftkroket tot daghap. 09:00 – 02:00 uur, de Doelen, gratis toegang IFFR Kids
Quit Your Job
Courting Daylight in Saving Darkness
Bruce McClure’s meest uitvoerige installatieproject tot nog toe verwijst naar het 17de-eeuwse schilderij Interieur met vrouw aan het virginaal. McClure transformeert met bijna tweehonderd tekeningen, objecten, projecties, belichting en een Seinfeld-aflevering drie grote ruimtes tot één grote abstracte film. 11:00 – 18:00 uur, Witte de With Centre for Comtemporary Art, €6, met korting € 3 op vertoon van filmticket of IFFR-pas Glass House (Installation)
Installatieversie van Zoe Beloffs korte fi lm over Eisensteins voorstel aan Paramount in 1930 voor een sciencefictionfi lm. Het profetische thema: de architectuur van surveillance. 11:00 – 18:00 uur, PrintRoom, gratis toegang In Waking Hours (1632 - 1852 - 1978)
Installatieversie van een poëtisch fi lmproject dat drie sleutelmomenten uit de culturele geschiedenis van de menselijke blik reconstrueert in een huiselijke setting. 11:00 – 18:00 uur, Mauritsweg 40, gratis toegang Everyday Rebellion Online Platform + App
De vele, snelle veranderingen in de moderne samenleving hebben grote gevolgen voor iedere burger. Everyday Rebellion verzamelt protestuitingen wereldwijd, gericht tegen dictaturen en grote corporaties. 11:00 – 23:00 uur, Newsroom, eerste verdieping Rotterdamse Schouwburg, gratis toegang
Een verdacht kleurrijke parade van ongerijmde animaties dwaalt over het scherm: de gevisualiseerde gedachtenstroom van een verveelde arbeider die aan het dagdromen slaat. Tom van Brugghe herleidde het aantal beelden tot een absoluut minimum waardoor de nadruk op hun interactie te liggen. 11:00 – 16:30 en 20:00 – 23:00, Videowall Rotterdamse Schouwburg, gratis toegang
Dj-workshop
Newstweek
Interactieve installatie Newstweek geeft het publiek de kans het nieuws te manipuleren, propaganda te maken of de feiten een beetje aan te passen. 11:00 – 23:00 uur, Newsroom, eerste verdieping Rotterdamse Schouwburg, gratis toegang
Gratis dj-workhop in festivalhart de Doelen na afloop van de film Eden. IFFR’s huis-dj Okkie laat je zien hoe beats maakt en mixt, met als basismateriaal de clubhouse uit de film. 15:30 uur, Willem Burger Hal de Doelen, gratis toegang
Party
Propaganda Channels
Closing Night by Warsteiner: film en feest
Het onderscheid tussen staatspropaganda, reclame en populaire cultuur is soms lastig te maken. Wat is propaganda en hoe kunnen we die herkennen? Op deze nieuwskanalen wordt het publiek uitgenodigd verschillende beelden van internet en televisie te bekijken en zich zo een mening te vormen over wat tegenwoordig propaganda is. 11:00 – 23:00 uur, Newsroom, eerste verdieping Rotterdamse Schouwburg, gratis toegang
Het festival sluit in stijl af met een slotfi lm in de Grote Zaal van de Doelen: A Most Violent Year van J.C. Chandor (All Is Lost, Margin Call) met Jessica Chastain en Oscar Isaac. Aansluitend een knallend feest met dj’s en live acts van o.a. YardBIRD en ander Rotterdams talent. 21:00 uur aanvang slotfilm, 23:00 uur aanvang feest, de Doelen, €28/€22 voor film en feest, €15/€12 voor feest alleen film.
The Dialogues
Dance Dance Dance
The Dialogues zijn videowerken die klassieke propagandaleuzen en iconische teksten uit de filmgeschiedenis gebruiken voor hedendaagse dilemma’s. 19:00 – 20:00 uur, videowall Rotterdamse Schouwburg, gratis toegang
Na de fi lmvertoningen gaat het los in de Schouwburg. Voetjes van de vloer tot diep in de nacht. 23:00 – 04:00 uur, Foyer + Kleine Zaal Rotterdamse Schouwburg, gratis toegang op vertoon van IFFR-pas of filmticket
foto: Bram Belloni
Expo
IFFR stelt haar fi lmspeeltuin open voor de nieuwe generatie fi lmliefhebbers. Van animatieworkshops tot gamen met de nieuwste virtual reality-brillen. Ook is er elke dag een fi lmblok, met extra veel animatie. De workshops stop-motionanimatie worden verzorgd door leerlingen van De Theaterhavo/vwo, onderdeel van Hofplein Rotterdam, er is een Mini Media Academie waar je je eigen robots bouwt, en natuurlijk kan er volop geknutseld worden. 12:00 – 17:30 uur, foyer Rotterdamse Schouwburg, gratis toegang
En? Turist (Pathé 4)
Jaap Bouman (53), leraar en festivalvrijwilliger
Caren Heijne (39), jurist
Sandra van Bergeijk (48), huismoeder
Claudia Pieper (32), online marketeer
“Geweldig! Deze fi lm laat echt het instinct van de mens zien: wat doe je in een extreme situatie? Dat wordt heel onderkoeld uitgespeeld. Het verhaal draait om een gezin op wintersport. Als ze in een lawine terechtkomen, fl ipt die man helemaal – hij rent weg en laat vrouw en kinderen achter. Daar gaat het om: je weet niet wat je in zo’n situatie doet. Ik heb ook weleens in een gevaarlijke situatie gezeten; dan denk je niet na, het is gewoon reageren. Of ik zelf weleens op wintersport ben geweest? Nee, dat interesseert me echt helemaal niks!”
“Een heel mooie fi lm, die goed toont hoe anders mannen en vrouwen denken. Ik vraag me trouwens af of mannen dat ook zo ervaren: dat een vrouw altijd eerst aan de kinderen denkt en een man eerst aan zichzelf, zoals in de fi lm het geval is. Of het met dit echtpaar goed komt? Ik weet het niet. Je weet hoe vrouwen zijn hè, wij vergeten nooit iets. Twintig jaar na dato komt het bij elke ruzie nog terug. Ik ben zelf nooit op wintersport geweest, maar na het zien van deze fi lm voel ik die behoefte ook niet meer. Zo claustrofobisch. Ik kreeg het er benauwd van.”
“Intrigerend. De psychologische insteek vond ik interessant: hoe verschillend vrouwen en mannen reageren. Ik ben ook blij dat ik kan horen, want als je doof bent mis je veel bij deze fi lm. De muziek creëert zo’n spanning dat je wéét dat er iets misgaat. Ik vond het supermooi gefi lmd: de badkamerscènes bijvoorbeeld, het familiaire, eerst samen en dan individueel. Ik ben één keer op wintersport geweest, maar zo’n après-ski als in deze fi lm heb ik nog nooit meegemaakt! Die vond ik wel echt outrageous. Ik heb ’m met een vijf gewaardeerd. Ik ben nu wel benieuwd naar de vorige fi lm van de regisseur, Play.”
“Hij moet nog even bezinken, hoor. Maar ik heb een vier van de vijf gescheurd. The Dark Horse, die ik eerder zag, vond ik van een ander kaliber. Turist gaat over de verschillen tussen man en vrouw, en over hoe mensen handelen in extreme situaties. De vrouw duikt meteen op haar kinderen, terwijl de man in paniek wegrent. Dat was heel herkenbaar – al had deze man wel grotere problemen dan de meeste mensen! Het is een goede fi lm voor stelletjes, denk ik – wat dat betreft is het jammer dat mijn vriend niet mee kon. Dat had nog leuke discussies kunnen opleveren!” (JB/SM) Turist – Ruben Östlund vanaf 19 februari in de Nederlandse bioscopen
INTERNATIONAL FILM FESTIVAL ROTTERDAM
17
Peter Strickland over The Duke of Burgundy
‘EEN LESBISCH STATEMENT? MIJN FILM IS SENSUEEL’ The Duke of Burgundy is, na Katalin Varga en Berberian Sound Studio, de derde film van Peter Strickland. Hij neemt opnieuw een genrefilm als uitgangspunt voor een originele observatie. Daarin ontpopt de liefde tussen twee vrouwen zich van een op het eerste gezicht klassieke softcore-sm-vertelling tot een psychologisch machtsspel.
Waar komt het idee voor The Duke of Burgundy vandaan?
“Via mijn producent kwam de vraag of ik interesse had in een remake van Jess Franco’s Lorna the Exorcist. Dat had ik wel, maar toen ik me meer in zijn genre van de sexploitation verdiepte, leek het me veel interessanter om verder te gaan. Die films worden vaak afgedaan als iets ranzigs, en veel zijn ook gênant slecht. Maar je kunt er niet omheen dat het onderdeel is van de filmcanon, en dat het een aantal verborgen juweeltjes bevat. Het vroege werk van Jess Franco bijvoorbeeld, dat bestaat uit gothic films, heeft wonderlijke elementen. Het mooie was dat de regisseur binnen dit genre een enorme artistieke vrijheid genoot. Als die er zes of zeven seksscènes in stopte, was de producent al tevreden en kon-ie verder z’n gang gaan. Dat zie je dan ook af aan films als Lorna the Exorcist, Venus in Furs en A Virgin Among the Living Dead.” Hoe ontwikkelde de film zich vervolgens?
“Ik wilde elementen gebruiken uit de sexploitation, zoals de vrouwelijke geliefden en het sadomasochisme, en de illusie wekken dat je daadwerkelijk naar een dergelijke film zit te kijken. Maar uiteindelijk is The Duke of Burgundy romantisch, en bevat hij absurde humor die het alledaagse benadrukt en daarmee een hyperrealistische dimensie aan het verhaal toevoegt. Wanneer een van de hoofdpersonen vastgebonden in een kist wordt opgesloten, denk je er niet aan wat er gebeurt wanneer er in die kist ook een mug zit. Ik had natuurlijk kunnen kiezen voor een ideale sm-relatie, met een klassieke dominatrix en een gedomineerde, maar dat vond ik niet interessant. Ik wilde dat één van hen zich wat ongemakkelijk zou voelen in de rol, en over haar grenzen heen moest om de ander ter wille te zijn. Dan rijst de vraag die in elke relatie op een goed moment wordt gesteld: wie schikt zich om tot een compromis te kunnen komen? En moet je altijd maar doen wat iemand je vraagt? Die vragen worden niet door mij beantwoord, maar ik hoop wel dat kijkers het er na de film over hebben.” Waarom een compleet vrouwelijke cast?
“In de eerste plaats omdat dat in de lijn ligt van het genre. Dat overigens wordt gemaakt door mannelijke, heteroseksuele regisseurs, voor de bevrediging van een mannelijk, heteroseksueel publiek. Ik vind het interessant dat zij zich het idioom van de lesbische liefde hebben toegeëigend, en het hebben gevangen binnen strakke genregrenzen. Op mijn beurt heb ik mezelf het idioom van het genre toegeëigend, binnen míjn strakke grenzen. Om de clichés te ontkrachten, heb ik een onrealistisch, kunstmatig platform gecreëerd, waarin iedereen vrouw is, en daarmee is gender niet meer belangrijk. De suggestie wordt gewekt dat
18
iedereen in de film een sadomasochistische voorkeur heeft. Als sm de norm is, vervalt de noodzaak tot het bedenken van een achtergrond die verklaart wat de oorsprong van die voorkeur is. Daardoor gaat het veel meer om de dynamiek binnen een relatie. En hoe verlangen de basis is voor bijna kille transacties.” Maar waarom sadomasochisme?
“Vanwege het genre. En het sm-wereldje heeft ook iets theatraals. Niet alleen in de aankleding en de dramatische actie, maar ook in het gebruik van rollenspellen. In dit geval is er sprake van een film in een film. De spelletjes van Evelyn en Cynthia vertonen parallellen met wat ik doe. Evelyn schrijft de scenario’s voor haar toneelstukjes met Cynthia. Daarin is ze, net als ik, uiterst precies. Ze markeert de route die Cynthia moet afleggen in de kamer, terwijl zij door het sleutelgat naar haar kijkt. Zelfs als ze masturbeert, geeft ze nog regieaanwijzingen.” Schreef je het script met bepaalde actrices in gedachten?
“Ik wist van het begin af aan wie ik wilde hebben voor Evelyn, de jonge vrouw. Ik had bij Berberian Sound Studio al eerder gewerkt met Chiara D’Anna. Zij heeft precies het juiste gezicht en de juiste stem. En ze heeft een lastig definieerbaar accent – uitermate geschikt voor een film waarvan het onduidelijk is waar hij zich precies afspeelt, of in welke tijd. Naar de iets oudere vrouw heb ik lang moeten zoeken. We hebben actrices benaderd, maar het is een veeleisende rol die niet iedereen aandurft. Op een gegeven moment suggereerde mijn castingdirector om eens te kijken naar Sidse Babett Knudsen. Ik had weleens wat van haar gezien, maar kende de serie Borgen niet. Ze had aanvankelijk wel wat reserves: dit zou haar eerste rol zijn voor een Engelstalig publiek en haar stevige reputatie stond op het spel: dit is toch een beetje een sleazy film van een sleazy guy, haha. Het was een risico en bovendien een fysiek en mentaal zware rol. Maar gelukkig durfde ze het aan, ik heb daar echt ontzettend mee geboft. Zij bracht veel extra’s in haar personage, dingen waar ik zelf niet op had kunnen komen.” Wat is de betekenis van de vlinders in de film?
“Eerlijk gezegd hebben ze geen diepe, metaforische betekenis. De kleuren, en het feit dat ze óf dood zijn óf aan het einde van hun levenscyclus zijn gekomen, onderstrepen de sfeer van de film: die van een herfstachtige liefdesgeschiedenis. En soms, in de Brakhage-achtige sequenties, verbeelden en versterken ze een bepaalde emotie: wanneer Evelyn in staat van grote verwarring verkeert, vliegen ze met veel lawaai het beeld binnen.”
INTERNATIONAL FILM FESTIVAL ROTTERDAM
In Berberian Sound Studio speelde geluid al een zeer belangrijke rol.
“Ik wilde nu absoluut niet over de top gaan qua geluid, en het juist behoorlijk op de achtergrond houden. De score heeft vooral een dienende rol en moet ruimte creëren voor het verhaal. De muziek is wel leidend – hij geeft de film een romantische kwaliteit die haaks staat op de functie van sexploitation. Ik ben geïnspireerd door Serge Gainsbourg. Zijn film Je t’aime moi non plus is niet al te best, maar de muziek is ongelooflijk romantisch. Dat wilde ik ook, en daarvoor klopte ik aan bij de band Cat’s Eyes. Ze hebben de sfeer uit de vrouwelijke erotica gerecreëerd door gebruik te maken van instrumenten uit dat genre: veel houtblazers, zoals hobo en klarinet.” Je gebruikt een bijna volledig andere crew dan bij Berberian Sound Studio.
“Die draaide ik in Londen, met een Britse crew, en deze in Hongarije, met een voornamelijk Hongaarse crew. Alleen de cameraman is dezelfde, Nicholas Knowland. Ik respecteer hem enorm, vind zijn werk met de Quay Brothers fantastisch. Hij is voor mij de Wagner van de cinematografie. Daar moet je trouwens wel een prijs voor betalen. Producenten rennen gillend weg als ze horen wat voor belichtingsuitrusting hij wil hebben. Maar dat was nodig voor de sfeer die ik wilde: een weelderig, decadent uiterlijk, in de traditie van regisseurs als Peter Greenaway.” Zou je deze film feministisch noemen?
“Feminisme is een zeer belangrijke en onontbeerlijke beweging. Ik zou mijn films daar nooit terloops aan durven koppelen, maar ik heb er absoluut geen bezwaar tegen als het publiek hem zo zou labelen. Zelf zou ik niet zeggen dat mijn film een lesbisch statement is – dat mag iedereen voor zichzelf bepalen. Het enige wat ik erover kan zeggen is dat het een sensuele film is.” Had je de film ook met een uitsluitend mannelijke cast kunnen maken?
“Ik heb dat wel overwogen, net als ik erover heb nagedacht om voor de hoofdrollen een man en een vrouw te nemen. Maar dat was voor mij, als mannelijke regisseur, niet te verantwoorden. Ik werk nu wel aan een film met uitsluitend mannelijke personages, als een soort tegenhanger van wat ik nu heb gemaakt. Dat verhaal gaat ook over verlangen, maar dan op een ander niveau: een veel explicieter en fysieker verlangen.” (NS)
The Duke of Burgundy is een zwoel liefdesdrama dat zich afspeelt in een wereld van louter vrouwen en in een duistere omgeving. Het uiterlijk is geënt op sexploitation-fi lms uit de jaren 60 en 70, waarin lesbische liefde en sadomasochisme een belangrijker rol speelden. Evelyn en Cynthia zijn dan ook verwikkeld in een rollenspel van dominantie en onderwerping, met aanvankelijk duidelijk afgebakende grenzen. Maar naarmate het verhaal vordert, veroorzaakt de werkelijkheid barsten in de fantastische wereld die de twee hebben gecreëerd, en kantelen de machtsverhoudingen.
INTERNATIONAL FILM FESTIVAL ROTTERDAM
foto: Ruud Jonkers
The Duke of Burgundy
19
La La La Human Steps 7 februari – 17 mei in Rotterdam Honderd kunstwerken uit eigen collectie laten zien wat mensen bindt: la condition humaine. Van klassieke meesters tot jong talent, van immense installaties tot kleine schilderijen, van ontzenuwende zwartgalligheid tot vermakelijke absurditeit. Het museum vraagt vier choreografen zich te laten inspireren door de kunstwerken. Midden in de tentoonstellingsruimte zijn de vier gedanste duetten eenmalig live en daarna permanent op film te zien. Het museum toont dit voorjaar ook ‘In scène gezet’, ‘Sensory Spaces 6 - Sara VanDerBeek’, ‘De balkonkamers - Hammershøi ontmoet de collectie’, ‘Vedute Backstage’ en ‘Please Write! Paul Thek en Franz Deckwitz: een kunstenaarsvriendschap’.
Inez van Lamsweerde & Vinoodh Matadin, Kirsten Star, 1996, 101,6 x 75,4 cm, cibachrome, perspex
La La La Human Steps toont werk van: Vito Acconci, Bas Jan Ader, Carlos Amorales, Anoniem, Yael Bartana, Hans Bellmer, John Bock, David Claerbout, Joost Conijn, Dirck Vokertsz. Coornhert, Curt Ehrhardt, Jeroen Eisinga, Peter Feiler, Frans Floris, Yang Fudong, Cyprien Gaillard, Cornelis Cornelisz. van Haarlem, Siobhán Hapaska, HipHopHuis, House of Makers, Theo van Houts, Mike Kelley, Joachim Koester, Paul Kooiker, Tetsumi Kudo, Yayoi Kusama, Inez van Lamsweerde & Vinoodh Matadin, Édouard Lock, Édouard Manet, Gery Mendes, Melvin Moti, Zwelethu Mthethwa, Bruce Nauman, Erkka Nissinen, Joachim Patinir, Piranesi, Robin Rhode, Pipilotti Rist, Jim Shaw, Cindy Sherman, Paul Thek, Salla Tykkä, Bill Viola, Andro Wekua, Ed Wubbe, Sylvie Zijlmans en Unica Zürn.
www.boijmans.nl
BOIJ_LaLaLa_adv_daily tiger_268x190.indd 1
19-01-15 13:53
Foto International Film Festival Rotterdam
PARTNER IFFR 2015
FONDS 21_IFFR magazine_268 x 190 mm_19JAN15.indd 1
19-01-15 15:08
would like to thank Hoofdsponsors
Tiger Business Lounge 3PO ABN AMRO Bilderberg Parkhotel citizenM Dubois & Co Dyade Advies EY Freeland Corporate Advisors Grafisch Lyceum Rotterdam HAL Investments B.V. Hogeschool Rotterdam Houthoff Buruma IN10 ING Bank Intermax Manhave Vastgoed Matrans Holding BV Men at Work TV Produkties NautaDutilh Nedspice Holding Syntrus Achmea Veenman+ Zadkine Rotterdam
Subsidiënten
Partners
Distributeurs
Embassy of Austria • Embassy of Spain • Embassy of the Republic Indonesia • Embassy of the Republic of Poland in The Hague • Erasmusstichting • Erasmus Universiteit Rotterdam • Goethe-Institut Niederlande • Istituto Italiano di Cultura Amsterdam • Institut Français des Pays-Bas - Maison Descartes • Romanian Cultural Institute • Stichting Elise Mathilde Fonds • Taipei Representative Office • Under The Milky Way • Van Leeuwen Van Lignac Stichting • G.Ph. Verhagen-Stichting
ABC-Cinemien A Film Amstelfilm Buena Vista International Cinéart Nederland Cinema Delicatessen De Filmfreak distributie Imagine Filmdistributie Just Film Distributie Lumière Mokum Film Remain in Light September Film Warner Bros. Pictures Holland
Media partners COLOFON DAILY TIGER
Suppliers
SQUAT DELUXE Audio-visual rental
Argos Energies • BeamSystems • ESB.TSB • Zicht online • FestivalTickets • Gofilex • Indyvideo • Leo Ringelberg Touringcars • Maarsen Groep Vastgoedinvesteringen • Roos+Bijl • Veenman+
Hubert Bals Fund LIONS CLUB L’ESPRIT DU TEMPS
CineMart
ACE • ATFT • Berlinale Co-Production Market • Binger Filmlab • Catalan Films • Cinéfondation - Résidence du Festival • CineLink • Cinergia • CPH:DOX • Creative Skillset • Danish Film Institute • Durban FilmMart / Durban Film Office • EAVE • EYE Film Institute Netherlands • Festival Scope • Film I Väst • Film und Medienstiftung • Finnish Film Foundation • Flanders Image • Fundación TyPA • Guanajuato International Film Festival • Haghefilm • Independent Filmmaker Project (IFP) • Irish Film Board • Israel Film Fund • Medienboard Berlin-Brandenburg • Meetings on the Bridge • New Cinema Network - Rome • Netherlands Film Fund • Northern Film & Media • One Fine Day Workshop • Producers Network Cannes • PROIMAGENES Colombia • Rio de Janeiro State Secretariat of Culture • Sundance Institute • Swedish Film Institute • Telefilm Canada • Trinidad & Tobago Film Festival • Wallonie Bruxelles Images
INTERNATIONAL FILM FESTIVAL ROTTERDAM
Anton Damen (hoofdredactie), Radboud de Bree, Sanne de Maijer (eindredactie), Joost Broeren, Tara Lewis, Sietse Meijer, Maricke Nieuwdorp, Nicole Santé, Paul van de Graaf (redactie), Martje van Nes, Jodie de Groot, Anne van de Wetering (marketing en communicatie) English section: Nick Cunningham (editor-in-chief ), Mark Baker (copy and production editor), Melanie Goodfellow (editor),Oris Aigbokhaevbolo, Ruben Demasure, Tina Poglajen, Harriet Warman (trainees), Lot Piscaer (online) Programma informatie: Chris Schouten, Melissa van der Schoor Coördinatie A-Z: Saskia Gravelijn (tekst), Erik Diekstra (beeld) Fotografie: Felix Kalkman (coördinatie), Bram Belloni, Bas Czerwinski, Corinne de Korver, Nichon Glerum, Ruud Jonkers, Nadine Maas, Marije van Woerden Vormgeving: Sjoukje van Gool, Pascal Tieman, Gerald Zevenboom Drukker: Veenman+ Acquisitie: Daily Productions Oplage: 10.000 per dag
21