“Παιχνίδι Αισθήσεων”
2017
“Παιχνίδι Αισθήσεων”
2017
Κωνσταντίνος Τόλης, Για μιαν ζωγραφική του αχειροποίητου Μου αρέσει εκείνη η ζωγραφική που έχει όλα τα χαρακτηριστικά οπτικοποιημένου στοχασμού και που μοιάζει με αξίωμα φιλοσοφικό τόσο όμως προφανές ώστε να μην χρειάζεται απόδειξη. Μια ζωγραφική αινιγματική στην κατασκευή της και αθώα στην ουσία της σε τρόπον ώστε να μην διεκδικεί ερμηνεία αλλά μόνο ενόραση (αυτό δηλαδή το στοιχείο που πυροδοτείται από την όραση μόνο και μόνο για να την ακυρώσει). Μια ζωγραφική επίσης που να έχει την έκρηξη της χειρονομίας, την πειθαρχία του αυτοσχεδιασμού, την κομψότητα του αραβουργήματος και την αφηρημένη ομορφιά μιας συγχορδίας. Που να μην αναπαριστά τίποτε άλλο πέραν της αυτοφυούς γοητείας της και που το βάθος της να είναι συγχρόνως και η επιφάνεια της. Που να είναι, τέλος, τέλεια ως εκείνο όμως το σημείο που η μορφική της αυτάρκεια δεν θα υποβαθμίζει το περιεχόμενο της. Μια ζωγραφική που θα συσκοτίζει έτι περαιτέρω όσα δεν αντέχουν στο φως και που θα φανερώνει όσα χρώματα κοιμούνται κρυμμένα στην φόδρα της νύχτας. Σιωπηλά και ωραία σφόδρα! Συμπερασματικά με ενδιαφέρει εκείνη η ζωγραφική που απευθύνεται στο υποψιασμένο βλέμμα για να υπερασπιστεί εξωτερικότητες, μυστικές σχέσεις, τοπία της ψυχής, άνιδρους τόπους αυχμηρούς που όμως αξιώνονται την δρόσο των ουρανών κι ανθίζουν. Η ζωγραφική του Κωνσταντίνου Τόλη διαθέτει, κατά τη γνώμη μου, πολλά από τα ανωτέρω χαρακτηριστικά καθώς ισορροπεί ανάμεσα σε μιαν εγγενή, όχι εύκολη διακοσμητικότητα αλλά και στην διάθεση να αμφισβητηθούν τα κυρίαρχα εικαστικά κλισέ, οι γραφισμοί ή οι κατασκευαστικές ευκολίες της γεωμετρικής φόρμας. Οι πίνακες του Τόλη επειδή είναι εξαντλητικά σχεδιασμένοι μπορούν και παραμένουν ακύμαντοι εξωτερικά με την τρικυμία να μαίνεται στο εσωτερικό τους. Τα τοπία της ψυχής και της επιθυμίας που υπαινίχθηκα πιο πάνω. Καταλήγει δηλαδή ο ίδιος “ηρέμα” εξπρεσιονιστής ακολουθώντας όμως δρόμους αντίθετους του τυπικού, άκρως υποκειμενικού και “εκρηκτικού” εξπρεσιονισμού - κατά τον τρόπο που ο ιστορικός Θουκυδίδης δήλωνε “άθεος ηρέμα” παρότι πάλευε με τους - μετα φυσικούς - νόμους της σκοτεινής θεάς Ιστορίας και την ακατανίκητη μοίρα των ανθρώπων... Και αυτό το χαρακτηριστικό του επειδή αντιβαίνει τον κυρίαρχο “κανόνα” καθιστά την ούτως ή άλλως ιδιαίτερη ζωγραφική του, αχειροποίητη σαν να φτιάχτηκε ηλεκτρονικά, πολύ ενδιαφέρουσα...
3
Θα μπορούσα να σταματήσω εδώ αφήνοντας τον θεατή να δει και να πει τα υπόλοιπα. Όμως θέλω να σταθώ και σε μιαν ακόμη ιδιότητα του ζωγράφου αυτού. Ο Κωνσταντίνος Τόλης βιοπορίζεται - πλην της κοσμικής ζωγραφικής - και από την αγιογραφία έχοντας ιστορήσει αρκετούς ναούς ως συνεργάτης του ανανεωτή του είδους Γιάννη Καρούσου και έχοντας φιλοτεχνήσει εικόνες με τους τρόπους και την ευλάβεια της Παράδοσης. Όσο ερευνώ το θέμα, διαπιστώνω ότι οι πιο σημαίνοντες Νεοέλληνες ζωγράφοι έχουν υπάρξει και αγιογράφοι σε τρόπον ώστε ο τρόπος αυτός έκφρασης να αποτελεί, μέσω της δοκιμασμένης, εφαρμοσμένης τεχνικής του, την κρυμμένη ραχοκοκαλιά της εθνικής σχολής μας. Την μυστική αρμογή της νεότερης και της σύγχρονης τέχνης μας. Και δεν εννοώ μόνο τον Φώτη Κόντογλου, τον Ράλλη Κοψίδη, τον Πέτρο Βαμπούλη ή τους λοιπούς νεοβυζαντινούς. Δεν εννοώ καν τον μέγιστο Σπύρο Παπαλουκά. Αγιογράφοι έχουν διατελέσει κατά καιρούς ο “γενάρχης” Θεόδωρος Βρυζάκης, ο Νικηφόρος Λύτρας, ο Κωνσταντίνος Παρθένης, ο Αγήνωρ Αστεριάδης, ο Γεώργιος Γουναρόπουλος, ο Σπύρος Βασιλείου, ο Νίκος Εγγονόπουλος κλπ. Για να μην ξεχάσω τον Θεόφιλο στο Πήλιο... Ακόμη και ο Παναγιώτης Τέτσης που αγιογράφησε μέσα στην δίνη του εμφυλίου αίματος το εκκλησάκι του Αγίου Δημητρίου στον Σκαραμαγκά, το 1948, εντάσσεται στον κανόνα. Ή ο Μυταράς το ιδιωτικό ναΐδριο στην Αγία Μαρίνα. Η περίπτωση τέλος του Γιάννη Τσαρούχη αποτελεί ένα ειδικό κεφάλαιο από μόνη της. Άρα η σύζευξη δεν είναι εκτός θέματος. Να γιατί υπογράμμισα την σχέση του Τόλη με την αγιογραφία και να γιατί η σύζευξη αυτή δεν είναι εκτός θέματος. Και επειδή τιμά ο ίδιος ένα ιστορικό είδος, μιαν ιθαγενή παράδοση αλλά και επειδή εμπλουτίζει υποδόρια το κυρίως έργο του με ένα πλούσιο υλικό θεωρητικών γνώσεων και τεχνικής εμπειρίας. Με τη μνήμη του χρόνου και την βαθιά Ιστορία παρούσες. (Κι όταν αναφέρομαι σε τεχνικές και εμπειρία, υπονοώ κυρίως υποθέσεις της ψυχής. Στις εικόνες που μας διαμορφώνουν ένδον. Αν με αντιλαμβάνεστε). Εν κατακλείδι υπογραμμίζω ότι ο Κωνσταντίνος Τόλης υπερασπίζεται κάτι που ανέκαθεν αποτελούσε εδραία πεποίθηση μου, ότι δηλαδή η ζωγραφική και τότε και τώρα δεν έχει παρά μιαν αποστολή: Να χρωματίζει το αόρατο στα μάτια των ανθρώπων. 25 Μαρτίου 2017 Μάνος Στεφανίδης
4
“Έκρηξη χαράς” 2017
70χ70cm
“Μεταίχμιο” 2017
5
70χ70cm
“Ανατροπή σχεδίων” 2017
70χ70cm
“Oπτική εμπειρία” 2017
6
70χ70cm
“Παιχνίδια μυαλού” 2016
100χ134cm
7
“Ανατροπή” 2017
100χ100cm
8
“Συντελείται μια συνεχής μεταμόρφωση φωτός, μορφής, εικόνων, ιδεών, δεδομένων, επιδιώξεων και συναισθημάτων.”
“Υποσυνείδητα μηνύματα” 2016, 150χ150cm 9
10
“Δεσμοί σώματος” 2016, 150x100cm
“Αντανάκλαση του χρόνου” 2016, 200x200cm
11
12
“Η ζωγραφική διαδικασία είναι η πιο οικεία μέθοδος να περιπλανηθώ σε μια περιοχή που εγώ και το σύμπαν γινόμαστε ένα, κάτι σαν διαλογισμός. Με σημεία ταύτισης, τις οπτικές εκπλήξεις, που από τυχαιότητες γίνονται σημαίνοντα που συνδιαμορφώνουν το αντικείμενο, αλλά και μέσω αυτού τη συνείδηση του υποκειμένου.”
“Παράθυρο στο σύμπαν ” 2017, 100χ100cm 13
14
“Αντίκτυπος” 2016
100χ100cm 15
“Η ανατομία μιας σχέσης” 2016
106χ80cm 16
“Ο βιωμένος χρόνος αυτενέργειας, ενσυνείδησης και αναζήτησης πλαστικών λύσεων μετουσιώνεται στο ζωγραφικό έργο.”
“Ασυνείδητο” 2015, 200χ200cm 17
18
150χ100cm
“Διανοητικά κύματα” 2016 19
“Η ροή των ρευστών” 2016
150χ100cm 20
“Σιωπηλή κραυγή” 2016
120χ100cm
21
“Το δέντρο της ζωής” 2015
100χ100cm
22
“Παγκοσμιοποίηση” 2016
100χ130cm 23
“Ταξίδι στο χρόνο” 2016
100χ134cm 24
“Το περιβάλλον μέσα στο οποίο ζει ο άνθρωπος συνεχώς μεταβάλλεται κόντρα στην εγγενή του ανάγκη για σταθερά σημεία αναφοράς.”
“Pοή ειδήσεων” 2017, 100χ100cm 25
26
“Παιχνίδια ζωής” 2016
194χ147cm
27
“Συνείδηση” 2015
120χ100cm
28
“Εξελικτικό σενάριο” 2015
100χ100cm
29
“Oρίζοντας συμβάντων” 2015
100χ100cm
30
Κωνσταντίνος Τόλης Γεννήθηκε στα Ιωάννινα το 1966. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.
Σπουδές
1997-2001: Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του Α.Π.Θ. με κατεύθυνση στη Ζωγραφική (Εργαστήριο Βαγγέλη Δημητρέα) 2000: Σκηνογραφία – Στοιχεία Οπτικής Αντίληψης – Μακέτα, στο Τμήμα Θεάτρου του Α.Π.Θ. με Καθηγητή τον Απ. Βέττα 1998-99: Διδάχθηκε Φωτογραφία με Δάσκαλο τον Γ. Κατσάγγελο Α.Π.Θ. 1993-95: Διδάχθηκε Αγιογραφία με Δάσκαλους τον Χρ. Λιόνδα και τον Ι. Καρούσο
Επιμόρφωση
2015: Προγράμμα Επικαιροποίησης Γνώσεων Αποφοίτων ΑΕΙ στην Α.Σ.Κ.Τ. με καθηγητές την Βίκυ Τσαλαματά, Φλωρεντία Οικονομίδου και Λεώνη Βιδάλη. 2003: Πολιτιστικό- Καλλιτεχνικό Ρεπορτάζ & κριτική Τέχνης στο Κ.Ε.Κ. Arte & Technology. 2002: Σεμινάριο κατάρτισης στο πρόγραμμα επεξεργασίας video Final Cat Pro στο Train, Rainbow Εκπαιδευτικό Κέντρο. 1991: Εξειδίκευση στην Πληροφορική. 1983-4: Kύκλο σπουδών ζωγραφικής-σχεδίου από την σχολή CATENALE διά αλληλογραφίας.
Ατομικές Εκθέσεις
2017: “Παιχνίδι Αισθήσεων”, ΕIΚΑΣΤΙΚΟΣ ΚΥΚΛΟΣ SIANTI, Αθήνα 2015:ΕIΚΑΣΤΙΚΟΣ ΚΥΚΛΟΣ, art Athina, Αθήνα 2010: Bonikos Gallery, Αθήνα 2008: Casa Bianca, Δημοτική Πινακοθήκη του Δήμου Θεσσαλονίκης, Θεσσαλονίκη 2008:RENDEZ-VOUS DES ARTS Εκθεσιακό κέντρο Ελληνικού 2007: Δημαρχιακό Μέγαρο Δήμου Αμαρουσίου, Αθήνα 2005: “Συμπύκνωση”, Gallery Titanium, Αθήνα 2002: Αίθουσα “Σκουφά”, Άρτας, η έκθεση έγινε υπό την αιγίδα του δήμου. 2001: Εικαστική Εγκατάσταση, στο πλαίσιο της Ημερίδας με θέμα: “Φρούριο Ευρώπη”, που διοργανώθηκε από την ομάδα Ε21 στο Πολιτιστικό Κέντρο “Μελίνα Μερκούρη”, Αθήνα 1993: Αίθουσα “ATELIER”, Άρτα 1993: Αίθουσα του Πολιτιστικού Κέντρου Αμφιλοχίας. 1993: Αίθουσα “Θεοφάνειος” του Πνευματικού Κέντρου δήμου Πρέβεζας. 31
1992: 1992: 1992: 1992: 1992: 1992: 1992: 1991: 1991: 1991: 1991:
Αίθουσα “Σκουφά”, Άρτας, Αίθουσα “Σώκαρη”, του Μεγάρου Λόγου και Τέχνης Πατρών Αίθουσα της Ν.Σ.Λ.Σ ,Αιτωλοακαρνανίας (Μεσολόγγι) υπό την αιγίδα της Ν.Ε.Λ.Ε Γκαλερί του Γιάννη Αρτινόπουλου στη Ναύπακτο. Αίθουσα του Λαζαράκειου Δημοτικού Μεγάρου Αμαλιάδας, η έκθεση έγινε υπό την αιγίδα του δήμου. Πινακοθήκη του δήμου Πύργου, η έκθεση έγινε υπό την αιγίδα του δήμου. Αίθουσα Τέχνης του Δήμου“Μαρκάς”,η έκθεση έγινε υπό την αιγίδα του δήμου. Αίθουσα “Θεοφάνειος” στην Πρέβεζα υπό την αιγίδα του Πνευματικού Κέντρου του δήμου. Αίθουσα “Φαντασία” στο Αγρίνιο,η έκθεση έγινε υπό την αιγίδα του δήμου. Αίθουσα “Ακαδημίας”, Ιωάννινα Αίθουσα “Σκουφά”, Άρτα
Ομαδικές Εκθέσεις (Επιλογή)
2017:ΕIΚΑΣΤΙΚΟΣ ΚΥΚΛΟΣ SIANTI,art Athina ,Αθήνα 2016: “Art Fare”, Cube Gallery, Πάτρα 2016: “Μικρά Ζωγραφικά” ΕΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΚΥΚΛΟΣ SIANTI 2016: 5η DESIGN FOR LIFE, Αθήνα 2016: ‘’CENSORED”, UNDERFLOW, Αθήνα 2016: “ Το Αγαπημένο μου Έργο”, ΣΤΟart, Αθήνα 2016: ‘Η Αρπαγή της Ευρώπης’, ΣΤΟart ,Αθήνα 2015: ΕΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΚΥΚΛΟΣ, Αθήνα 2008:’’Επύλλια’’,ΤΙΤΑΝΙΥΜ,Αθήνα 2006:’’Αγγελοι της Τέχνης ‘’ Art Queen,Αθήνα 2004: “Εικαστικός Μαραθώνιος”, Yiayannos Gallery, στο πλαίσιο της Ολυμπιάδας του 2004, Αθήνα 2002: “Νέοι Καλλιτέχνες”, Τεχνόπολις, Δήμος Αθηναίων 2002: “Ζωγράφοι και Γλύπτες Aντιμετωπίζουν τη Φόρμα Μετά το Μεταμοντέρνο”, Πάρκο Ελευθερίας, Αθήνα 2001: Ένωση Πτυχιούχων Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών, Αθήνα 1991: Αίθουσα “Πάτση”,Ιωάννινα 1993: Υπό τη διοργάνωση της αίθουσας “Κωστής Παλαμάς” στους δήμους : Δοξάτου ,Δράμας, Ξάνθης, Κιλκίς, υπό την αιγίδα του κάθε δήμου 1986: Αίθουσα “Σκουφά”,Άρτα
Ανέλαβε την αγιογράφηση οκτώ Ι. Ναών στην Αττική, τη Θεσσαλονίκη και την Άρτα. Μικρότερα σύνολα ολοκλήρωσε και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας και στη Νέα Υόρκη. 32
Ο κατάλογος με έργα του Κωνσταντίνου Τόλη και τίτλο “Παιχνίδι Αισθήσεων” κυκλοφόρησε με την ευκαιρία της έκθεσης του ζωγράφου στον Εικαστικό Κύκλο Sianti στις 11 Μαΐου 2017 σε 500 αντίτυπα.
Επιμέλεια Καταλόγου Βασιλική Σιαντή Σχεδιασμός Καταλόγου Μαρία Μυλωνά Φωτογράφιση Έργων Κωνσταντίνος Τόλης Εκτύπωση Καταλόγου ΕΝΤΥΠΩΣΗ
ΕΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΚΥΚΛΟΣ SIANTI
Bασ. Αλεξάνδρου 2, Αθήνα 11634 210.7245432, 210.3648335 www.ikastikos-kiklos.com
www.facebook.com/ikastikoskiklossianti/
@ikastikoskiklossianti
Ikastikos Kiklos Sianti
Εικαστικός Κύκλος Sianti