“Μεταλλικές Αντανακλάσεις” Νίκος Παπανδρέου Έντονα, γενναιόδωρα χρώματα, πεταμένα με περίσσια ελευθερία στον καμβά χαρακτηρίζουν τη ζωντάνια και το ιδιαίτερο πνεύμα της δουλειάς της Μίνας Βαλυράκη. Τα τρία θέματα τις έκθεσης, οι γερανοί, τα ταξί και τα Φόρμουλα Ένα, κυριολεκτικά πάλλονται από κίνηση. Το «μοντέρνο» κυριαρχεί με όλη τη σημασία του όρου: τα αντικείμενα των έργων της είναι άμεσα αναγνωρίσιμα ως έκφραση μοντερνισμού. Το πρώτο σετ των αντικειμένων είναι οι μηχανικοί βραχίονες που χρησιμοποιούνται για την ανύψωση, δηλαδή οι βιομηχανικοί γερανοί. Εδώ, μαύρα τρίγωνα δεσπόζουν μέσα από μακρινούς ορίζοντες, υψώνονται μέσα σ’ έναν κίτρινο ουρανό. Τα σχήματα θυμίζουν την τριγωνομετρία της παιδικής μας ηλικίας, με αποτέλεσμα ο καμβάς της ζωγράφου να συντελείται από ευφάνταστες διασταυρώσεις γεωμετρικών σχημάτων. Τα μαύρα περιγράμματα, ατάκτως τοποθετημένα, αντιπαραβάλλονται με κροκί και κίτρινο του καδμίου ηλιοβασιλέματα και αποκαλύπτουν την βιομηχανική δραστηριότητα σε έντονο ρυθμό. Οι γερανοί επανέρχονται με άλλο μοτίβο – με φόντο το μπλε του κοβαλτίου και άλλες απαλότερες αποχρώσεις του μπλε. Η σειρά αυτή εμπνέεται μια πιο ήρεμη και λιγότερη άτακτη διάθεση. Οι γερανοί είναι μία εξπρεσιονιστική απεικόνιση της οικονομικής ανάπτυξης, στο απόγειό της. Τα έργα αυτά κατορθώνουν να κάνουν το θεατή να αισθανθεί τη δύναμη και το δέος της αλματώδους παγκόσμιας ανάπτυξης της τελευταίας εικοσαετίας. Κάποιος μπορεί επίσης να εντοπίσει τη μελαγχολική πλευρά της ανάπτυξης, καθώς τα θολά αυτά ηλιοβασιλέματα είναι υπερβολικά πλούσια, κορεσμένα ίσως από τη συγκεχυμένη ενέργεια της γρήγορης οικονομικής ανάπτυξης. Το ανεξέλεγκτο και το ανυπότακτο το οποίο αναδύεται από την έντονη προσωπικότητα της ζωγράφου και το οποίο εξιδανικεύει τα σχήματα της μοντέρνας τεχνολογίας είναι εξαιρετικά εμφανές στους πίνακες της σειράς «Φόρμουλα Ένα». Εδώ, η υπέρτατη αναγκαιότητα της σύγχρονης ζωής, το αυτοκίνητο, απεικονίζεται στην πιο extreme μορφή της, που είναι τα αγωνιστικά αυτοκίνητα. Σε αυτή τη σειρά μπορείς να ακούσεις τις μηχανές να δουλεύουν σε ιδιαίτερα υψηλές στροφές. Επικίνδυνα μεγάλα μαύρα λάστιχα προβάλλουν σαν μοντέρνα τέρατα ενάντια στο βαθυγάλανο μπλε του αυτοκινήτου. Η BMW παρουσιάζεται με λίγα σε αριθμό χρώματα, βαθύ μπλε, μπλε ουρανού, λίγο εκρού και μια πινελιά κόκκινου αλλά με τόση ένταση ώστε πετάγεται με ταχύτητα από τον καμβά και εισβάλλει στον χώρο μας. Εκεί, μία ροζ Lamborghini τρέμει, εδώ μία ασημένια Mc Lauren τρέχει. Στην απλότητα αυτών των χρωμάτων ενυπάρχει πολλή από την καλλιτεχνική δύναμη της Μίνας. Τι είναι ένας σύγχρονος κόσμος χωρίς αυτοκίνητα; Αδιανόητος. Το να μετατρέψεις αυτές τις μηχανές σε μοντέρνους θεούς – και να προκαλέσεις μία συζήτηση για τον τρόπο ζωής μας, υποσυνείδητα, είναι ένα αναγκαίο υπό - προϊόν της εμπειρίας των θεατών. Αν προσδιορίζαμε τη Νέα Υόρκη από ένα αντικείμενο μοντερνισμού, εκτός από τους ουρανοξύστες, αυτό θα ήταν τα κίτρινα ταξί του Manhattan. Οι ήρωες αυτής της σειράς είναι οι μηχανικοί εργάτες της πόλης. Η Μίνα Βαλυράκη ζωγραφίζει αυτά με χαρακτηριστική άνεση. Τα ταξί προσδιορίζονται τόσο από τα δικά τους χρώματα όσο από τους σκοτεινούς πύργους του αστικού τοπίου, στο οποίο αυτά τα μυθικά όντα του μοντερνισμού εξαφανίζονται. Το κόκκινο του φθορίου για τα φώτα των φρένων, το κίτρινο του λεμονιού, του κίτρου και του καδμίου για το σώμα των αυτοκινήτων, οι μαύρες και οι άσπρες γραμμές για τους ουρανοξύστες – αυτοί οι απλοί αλλά και ταυτόχρονα άκαμπτα δυναμικοί συνδυασμοί σχηματίζουν το μεγαλύτερο μέρος των «ιστοριών» της Νέας Υόρκης. Ποιός δεν ξαναερωτεύεται την Νέα Υόρκη όταν έχει μπροστά του την αστραφτερή και τόσο οικεία απεικόνιση της, με ήρωα τα ταξί; Επίσημη και ανεπίσημη - ελεύθερα προσδιορισμένες γραμμές που καθαρά περιγράφουν το αντικείμενο της καλλιτέχνιδας και τελικά τις δικές μας εμμονές, οι οποίες ξεπηδούν από μια παράδοση εξπρεσιονισμού και pop-art - η Μίνα Βαλυράκη στέκεται στην κορυφή ενός τεράστιου έργου τέχνης, το οποίο επιτυγχάνει να συγκινήσει το θεατή και να δεσμεύσει τη ματιά του. Κυνηγά βαθύτερα φιλοσοφικά ερωτήματα για τον κόσμο στον οποίο ζούμε. Οι δουλειές της γητεύουν το θεατή σε δύο επίπεδα – το συνειδητό, μέσω του χρώματος και το υποσυνείδητο μέσω του θεματικού αντικειμένου. Η έκθεσή της θυλακώνει το νου του κάθε θεατή για πολύ καιρό μετά την επίσκεψή του. 6
“ Χειρονομιακά” Βασίλης Βασιλικός Η Μίνα Παπαθεοδώρου – Βαλυράκη είναι η ζωγράφος της κίνησης, της έντασης, του «θυμού». Όπως λέει η ίδια «η εικόνα είναι η σύλληψη της στιγμής. Η φόρμα επανέρχεται μέσα από τη διαδικασία που ο καθένας έχει επιλέξει σημειολογικά …». Τι κάνει όμως αυτή η «σύλληψη της στιγμής» ν’ αποτελεί την «έκφραση της αιωνιότητας» ; Μόνο το ταλέντο. Και υπάρχει άφθονο το ταλέντο στην περίπτωσή της όπου κατά τον στίχο του Τ. S. Eliot «the still point of the moving world» («το ακίνητο σημείο του κινούμενου κόσμου») καθορίζει και το νόημα της τέχνης, γενικότερα. Όσες φορές έβλεπα τα έργα της στην «αίθουσα Μελίνα Μερκούρη», του αεροδρομίου «Ελευθέριος Βενιζέλος», φορτιζόμουν με μια δύναμη που έκανε πιο άνετο το αεροπορικό μου ταξίδι. Η δύναμη αυτή μαζί με την άριστη τεχνική της, η χρωματική πανδαισία των έργων της και, συνάμα, το πώς συντονίζει την κίνηση μέσα στην εγκάθετη ακινησία ενός πίνακα, με έκανε πάντα να διαπορώ για την «έκρηξη του ροδιού» που εμπεριέχεται μέσα στο DNA της ζωγράφου. Στα «λιμάνια» της θέλεις να ταξιδέψεις, στα «αυτοκίνητά» της θέλεις να πάρεις μέρος στη «Φόρμουλα 1», στα «αθλητικά» της λυπάσαι που δεν συμμετέχεις στους αγωνιστικούς χώρους, όπου γης. «Πιστεύω, λέει η ίδια, ότι δυο είναι οι συνιστώσες που μπορούν να χαρακτηρίσουν τη δουλειά μου: το σίγουρο σχέδιο που εξασφαλίζει τη δομή της σύνθεσης, και η ένταση του χρώματος, που ακολουθεί χειρονομιακά τη ροή αυτής της σύνθεσης», προσθέτοντας λίγο παρακάτω ότι «το σχέδιο προκύπτει από το χρώμα». Το σημαντικό σ’ αυτή τη φράση είναι το «χειρονομιακά». Όπως υπάρχουν συγγραφείς που γράφουν κατ’ ευθείαν στον ηλεκτρονικό υπολογιστή και άλλοι, στους οποίους ανήκω, γράφουν με το χέρι, αυτό το «χειρονομιακά» με αγγίζει πολύ γιατί η σωματική συμμετοχή στη δημιουργία είναι αυτή που δίνει το «ψυχοσωματικό» ὴ όπως το λέει η ίδια το «ψυχογράφημα ». Τέλος εκείνο που μετρά σε κάθε καλλιτέχνη είναι η αναγνωρισιμότητά του πριν διαβάσεις την υπογραφή. Τα έργα της Μίνας όπου κι αν τα δω, μαζί με άλλα ή μόνα τους, τ’ αναγνωρίζω από μακριά κι αυτή η «αυθεντικότητα» σε μια εποχή προσομοίωσης , μετράει πολύ.
7
“Metallic Reflections” Nikos Papandreou Loud, vivacious colors, splashed liberally on canvas, characterize the verve and spirit of Mina Valyraki’s work. Her cranes, taxis and cars literally quiver with movement. The theme of her exhibition, Metallic Reflections, is modern in the best sense of the word: the subject matter of her works is well-known and instantly recognizable objects of modernity. The first sets of objects are the mechanical arms used to build high-rises, the industrial crane. Here black cranes loom over distant horizons, rise up against the yellow sky, possible the exhaust of work furnaces. Cranes lend themselves to trigonometric shapes, so her canvas reveals a criss - crossing of triangles. The black shapes are set against crocus and cadmium yellow sunsets and reveal the glittering life of an industrial season at full throttle. The industrial cranes are also done against a background of blue cobalt and other lighter blue hues, and this lends to the black triangular shapes a quieter sensibility. The Cranes are an expressionistic depiction with pop-art overtones of economic growth at full steam and this series does not fail to impress upon the viewer the power and awe of the last twenty years of high-end development around the world. One can also cull the gloomy side of development because those turbid sunsets are overly rich, satiated perhaps from the topsy-turvy energy of rushed economic growth. The same cowboy rambunctiousness which rises from the painter’s lively personality and which idolizes the shapes of modern technology is given full play in her Formula One series. Here the ultimate accessory/necessity of modern life, the car, is depicted in its extreme, racing car form. In this series you can hear the engines revving at an extremely high pitch. Dangerously large black tires rise up like modern monsters against the ceruluem blue of the car itself. A BMW is represented with a few simple colors, ultra-marine, sky blue, some creamy white and a dash of red. A shivering pink Lamborghini and a solidly metallic silver Mc Lauren charge off the canvas and into real space. In the simplicity of these colors resides much of Mina’s power as an artist. What is the modern world without cars? Unthinkable. To turn these machines into modern gods – and to generate a discussion about our lifestyle, subliminally, is a necessary by-product of the viewer’s experience. If New York is defined by one object of modernity, besides the high-rise skyscraper, it is Manhattan’s yellow cabs. The heroes of this series are the city’s hard-working laborers of transportation. Mina draws these with her characteristic ease, and the cabs are defined as much by their own colors as by the dark towers of the cityscape into which these mythical beings of modernity disappear. Fluor red for the splashy brakelights, lemon, citron and cadmium yellow for the body of the car itself, black and white lines for the skyscrapers – these simple yet starkly powerful combinations form the bulk of her New York stories. Formal and informal, loosely defined lines which clearly delineate the object of her – and ultimately our obsessions –, rising out of a tradition of expressionism and pop art, Mina Valyrakis sits atop a vast work of art which succeeds in stirring the viewer and engaging the eye. She pursues deeper philosophical questions about the world in which we live. Her works engage the viewer at two levels – the visceral, through color, and the subliminal, through the subject matter. A visit to her exhibition resonates long after the viewer has left the premises. Athens, 2009
8
“Gestual style” Vassilis Vassilikos Mina Papatheodorou-Valyraki is the painter of movement, tension and spiritedness (“thymos”). She says, “…image is the conception of a moment. The form comes back through the procedure that each individual chooses to use as a semiotic symbol.” What is it that converts the “conception of a moment” into “the expression of eternity”? Only talent. Mina is really talented and T.S. Eliot’s verse “The still point of the moving world” defines her art and, generally, the meaning of art. Each time that I was watching her paintings in the “Melina Merkouri room” at “Eleftherios Venizelos airport” I was feeling charged with a power that was making my flight more relaxing. This power along with her excellent technique, the sumptuous colours of her paintings, as well as the way she coordinates movement in the absolute stillness of a painting, were elements that always made me feel completely astonished as I realized the “explosion of the power flow” which is contained in the painter’s DNA. Her “ports” make you willing to travel, her “cars” make you willing to take part in “Formula 1 race”, her “sport’s themes” make you feel sorry that you cannot take part in sport events across the globe. “I believe”, she says, “there are two components that characterize my work: the determined design where the composition structure is based, and the tension of colour that follows this composition in a gestual style”. Further on she adds: “design is the result of colour”. The most important part of this sentence is the term, “in a gestual style”. There are writers who write directly on the PC and others, like me, that write by hand. This is why the expression, ‘in a gestual style” is very much me as I think physical participation in the actual act of creation is what offers a “psychosomatic” feature or ,as the artist says, “a psychograph” - namely a chart of one’s psychological traits. Summing up, I would like to underline that what counts most for an artist is recognisability, before even seeing the signature. No matter where I see Mina’s paintings, by themselves or among others, I can recognize them from afar and in an era of simulation, this “authenticity” is all that matters.
Translation: Lena Theodoridou-Kirman
9
Μεταξύ έκφρασης και αφαίρεσης του Giuliano Serafini Στον αντίποδα του Cézanne, του μεγάλου αποδομητή-αναδομητή της ορατής τάξης πραγμάτων, στις αρχές του 20ου αιώνα ο μοντερνισμός στην τέχνη διατυπώνεται από την ανάγκη να απελευθερώσει μέσα απο το σημάδι και τη χειρονομία , τον ψυχικό παλμό του δημιουργού της, ενός δημιουργού που ποτέ πριν δεν είχε ην ευκαιρία να αποκαλύψει την προσωπική του αμεσότητα, ούτε να επιβάλλει “εδώ και τώρα” τα ίχνη της ύπαρξής του και της παρουσίας του στον κόσμο. Από τους Die Brücke μέχρι τον De Kooning, τον Pollock και τους Cobra, αλλά ακόμα και με τους writers των μεγαλουπόλεων, όσους δηλαδή καταγράφουν τα όσα συμβαίνουν εκεί, κατά βάθος η ιστορία παραμένει η ίδια και χαρακτηρίζεται με ένα ορισμό όπου για πρώτη σχεδόν φορά μπορούμε να πούμε έχει σχέση με μια δεδομένη μεταφυσική ατμόσφαιρα που είναι πάνω απ’ όλα ένα δεδομένο stimmung τέχνης: τον εξπρεσιονισμό. Τούτο ουσιαστικά δεν σημαίνει τίποτε άλλο παρά ότι υφίσταται «μεταφορά» εκ των έσω, μια μεταφορά που θαρρείς διέπεται απο φυγόκεντρο δύναμη- δηλαδή με κατεύθυνση αντίθετη απο εκείνη που χαρακτήριζε τον ιμπρεσιονισμό- σαν μια παρόρμηση του υποσυνείδητου. Με άλλα λογια, προκειται για την αποβολή μιας συγκινησιακής κατάστασης η οποία μέλλει να μεταφραστεί, απο οπτικής πλευράς, σε τραύμα, σε ακραία παραμόρφωση της πραγματικότητας, και κατά συνέπεια της εικόνας την οποία μεταφράζει: μέχρι του σημείου να την αρνείται και -ενδεχομένως- μέχρι του σημείου να πηγαίνει ακόμα και «πέρα απο αυτήν». Άλλωστε, αν λάβουμε υπό οψη μας την πορεία της παρόρμησης, αντιλαμβανόμαστε ότι αυτό είναι αναπόφευκτο. Η δουλειά της Μίνας Παπαθεοδώρου- Βαλυράκη εγγράφεται, τουλάχιστον όσο αφορά την ποιητική της διάσταση, μέσα σε ό,τι παραμένει η συνισταμένη της αισθητικής όλων των εποχών, πριν καν μετουσιωθεί σε συγκεκριμένη ιστορική τάση. Θέλω να πω, ότι η αναζήτηση της Αθηναίας ζωγράφου χαρακτηριζόταν ανέκαθεν από μια ζωτικότητα που ανάγεται σε προϋπόθεση της εικαστικής της γραφής, με την έννοια ότι το θεματικό της ρεπερτόριο, το οποίο εξάλλου είναι εξαιρετικά ευρύ και ποικιλόμορφο-και εξίσου τελεσφόρο είτε πρόκειται για φύση, για την ανθρώπινη μορφή ή μηχανικά στοιχεία και τεχνολογία- σε τελική ανάλυση έχει πάντα να κάνει με την ίδια ενεργειακή φόρτιση. Με άλλα λόγια για την Μίνα Παπαθεοδώρου- Βαλυράκη το συναίσθημα δεν περιορίζεται δηλαδή στο ρόλο της πρόφασης και της απαρχής της δημιουργικότητας του καλλιτέχνη. Αντιθέτως, τροφοδοτεί την καλλιτεχνική δημιουργία καθ’ όλη την πορεία της, και την μπολιάζει με τους κραδασμούς και τις ρωγμές που επιφέρει ,ακόμα και με τις υπερβολές του, και κατ’ αυτόν τον τρόπο θα λέγαμε ότι μετατρέπεται σε συστατικό, σε «υλικό» ολόκληρης της ζωγραφικής διαδικασίας. Αυτό ακριβώς είναι το θέμα. Το στιλ αυτό καθ εαυτό - αναφέρομαι στην όρο νεύρο, διακεκομμένη πινελιά, στην απόλυτη ελευθερία του συμβόλου (σημάδι) που απελευθερώνεται στην σχεδόν τυχαία ενστάλλαξη χρώματος ή dripping, μέχρι και τις βίαιες εκρήξεις του καθαρού χρώματος γίνεται , εν ολίγοις, ένα είδος ιδεογράμματος, «αναπαράσταση» και «περιεχόμενο» της δουλειάς της Μίνας Παπαθεοδώρου-Βαλυράκη. Και ακριβώς πάνω σε αυτό μπορούμε να αναγνωρίσουμε εκείνη την τέλεια αντιστοιχία μεταξύ σημαίνοντος και σημαινόμενου που κατά τον Ferdinand de Saussure αποτελούν τον αληθινό και αποκλειστικό σκοπό της τέχνης. Χωρίς να ξεχνάμε ότι μια τέτοια συνταύτιση θέτει υπό αμφισβήτηση την αρχή η οποία διακρίνει, στην τέχνη το εικονικό λεξιλόγιο από το ανεικονικό, αποκηρύττοντας έτσι ολόκληρη την θεωρητική του έλλειψη υπόστασης. Η προσέγγιση μου στην ζωγραφική της Μίνας Παπαθεοδώρου –Βαλυράκη βασίζεται ουσιαστικά σε αυτές τις σκέψεις. Πρόκειται για τις ίδιες σκέψεις που θα έκανα σε σχέση με τα πάθη της και τα πολιτιστικά της χρέη, η επιρροή των οποίων, αν και έμμεση και γεμάτη νύξεις, απόλυτα υποσυνείδητη θα έλεγα, έχει αφήσει κατά κάποιο τρόπο τα ίχνη της. Και σε αυτό ακριβώς το σημείο μπορούμε να δούμε και τι συνέχεια της δουλειάς της. Κυρίως όμως πρέπει να υπογραμμιστεί ότι βρισκόμαστε σε πλήρη ιστορική χαλαρότητα, σε ένα κλίμα διεθνούς «λυρικής αφαίρεσης», το οποίο αναπτύχθηκε γύρω στα μέσα του προηγούμενου αιώνα. Ένα κίνημα όπου η χειρονομιακή εκφραστικότητα κινητοποιείται απο ένα είδος λυτρωτικής ύβρεως, με άλλα 10
λόγια αφήνεται σε παράλογα ερεθίσματα και συνοδεύει την ακατανίκητη ανάγκη του καλλιτέχνη για έμπνευση. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, η χειρονομιακή δημιουργία και το αισθητικό αποτέλεσμα, επαναλαμβάνω, μετατρέπονται σε δύο απόλυτα ταυτόχρονα γεγονότα χωρίς κενά και χρονικά διαλείμματα. Σε τελική ανάλυση αυτό που βλέπουμε στον καμβά είναι ένα φαινόμενο της εσωτερικότητας, εκδήλωση ενός γίγνεσθαι. Αναφέρομαι εκτός από τον Pollock και τον De Kooning, στον Sam Francis, τον Hartung και τον Kline και κυρίως στον Mathieu, για αυτή τη ζωγραφική η οποία μεταφράζει άμεσα την πραγματικότητα και για μια «γραφή» που αποκαλύπτει την βαθύτερη και μύχια ύπαρξη του ατόμου. Η ζωγραφική της βρίσκει τον πλέον αυθεντικό τρόπο έκφρασης ακριβώς μεταξύ της αντικειμενικής πραγματικότητας- την οποία εξάλλου η Μίνα Παπαθεοδώρου-Βαλυράκη δεν θα αποποιούνταν ποτέ- και της υψηλότερης δυναμικής σύνθεσης. Ετσι, απεικονίζοντας αντικείμενα απο το βιομηχανικό και αστικό φυσικό περιβάλλον - όπως τους γερανούς στα λιμάνια και τα αυτοκίνητα που αποτελούν το θεματολόγιο αυτής της έκθεσης- η καλλιτέχνης δεν περιορίζεται μόνο στο να περιγράφει ούτε στο να τεκμηριώνει μια πλευρά της καθημερινότητάς μας, αφού πρόθεσή της είναι να καταστήσει ορατό το «αφηρημένο» που αυτές οι εικόνες εμπεριέχουν μέσα στην αναμφισβήτητη και ταυτόσιμη εικονική τους έκφραση. Με λίγα λόγια το θέμα δεν είναι να κρίνουμε τη ζωγραφική της Μίνας Παπαθεοδώρου-Βαλυράκη με βάση το αντικείμενο απο το οποίο αντλεί την έμπνευσή της (το οποίο εξάλλου δεν είναι παρά ένα σύμβολο των καιρών μας και τίποτα πάρα πάνω), αλλά να την αποκωδικοποιήσουμε στο σύνολό της, ως μια πραγματικά πλούσια και ειδική σύνθεση που πρέπει να αξιολογηθεί αποκλειστικά και μόνο χωρίς αναφορές σε τίποτα άλλο παρά μονο στην ίδια. Νομίζω ότι το να αποτολμήσουμε να την «διαβάσουμε» διαφορετικά θα ήταν μέγα σφάλμα. Κατά βάθος η ρευστή, παχιά πινελιά της Mίνας αφήνει να τρέξει και να “κατακαθήσει” πάνω στον καμβά κάτι που μοιάζει με πρόκληση στο προφανές της όρασης. Η ζωγραφική της είναι χειρονομιακή και έχει πάντα μεγάλες διαστάσεις ακόμα κι όταν ο χώρος είναι περιορισμένος. Φαίνεται ότι στη δουλειά της η Μίνα «στοχάζεται» πάντα σε μεγάλη κλίμακα. Αυτό βλέπουμε στις σκελετωμένες σιλουέτες των γερανών που έχουν χαραχτεί και σκιτσαριστεί πάνω σε φόντα κίτρινα και ασημί, όπως επίσης και στα αυτοκίνητα αγώνων το πεταχτό σχέδιο των οποίων είναι σαν να διευρύνεται σε ένα είδος οπτικής έκρηξης όπου αποκαλύπτεται όλη η ένταση, το νεύρο και η εικονικότητα της κίνησης. Μια δυναμική που εμπλέκει και το χρώμα, το οποίο η καλλιτέχνης χειρίζεται με επιθετική σχεδόν διαπεραστική προσέγγιση ένα χρώμα που πάντα «συνεργεί» με την εικόνα και με τήν έξαρση της. Δηλαδή η σημασιολογική εξίσωση του Ferdinand de Saussure βρίσκει την τελειότερη έκφρασή της στη δουλειά της Μίνας Παπαθεοδώρου-Βαλυράκη.
Μετάφραση : Λένα Θεοδωρίδου-Kirman
11
Between expression and abstraction Of Giuliano Serafini Opposite to Cezanne, the great deconstructor and reconstructor of the visible order, in the beginning of the twentieth century modernity in art affirms itself through the necessity to liberate, using sign and gesture, the psychic pulse of the artist. An artist who has never had the opportunity so far to reveal the flagrance of his own action nor to impose hic et nunc the trace of his existence and of his presence in the world. From Die Brücke to De Kooning, Pollock and Cobra, but also with metropolitan writers, history is always the same, and takes a name that few other times appears to be so relevant to a certain stimmung in art: expressionism, which in substance means “transferring”, from inside out, in a centrifugal direction –namely in the opposite direction from what it has been the practice of impressionism- an impulse of the subconscious. It is about expelling an emotional situation meant at a visual level to be translated in a trauma, in a paroxystic deformation of reality and consequently of the image that is being translated up to the point of denying it and even up to the point of going “beyond it”. Things couldn’t be any different if we consider the course of this impulse. The work of Mina Papatheodorou-Valyraki is inscribed, at least as regards its poetic dimension, in what remains a constant for the aesthetic feeling of all times, before even becoming a historic tendency. My point is that the connotation existing in the search of this Athenian artist is vitality that becomes the very condition of her pictorial language. This has always been the case. Moreover, her thematic repertory, which is very broad and versatile- and equally efficient when it is either about nature, human figures or mechanics and technology- it always has to comply with the same energetic drive. In other words for Mina Papatheodorou-Valyraki, emotion is not limited to the role of pretext or the very origin of the creative act. On the contrary, it feeds the latter along its course, and it “infects” it with all its vibrations and snaps, even with its excesses, becoming a sort of ingredient - the “material” of the whole painting procedure. The style itself – I am referring to the nervous and broken brushwork, to the extreme freedom of sign that trespasses in dripping up to the violent explosions of pure pigment - becomes, in short, just like in an ideographical alphabet , which is the “form” and “content” of Mina Papatheodorou-Valyraki’s work. This is where we can find the perfect equivalence between signifiant and signifié that Ferdinand de Saussure has recognized as the only and true aim of art. We shouldn’t forget that such overlapping puts in a situation of accusation the principle that in art discriminates figurative language from informal, disavowing its theoretical inconsistency. My approach to Mina Papatheodorou-Valyraki’s painting is based on this fundamental thought. The same thought that I could have had regarding her passions and her cultural debts, the influence of which, even if indirect, hidden or subconscious, has left its traces. This is the other important origin of her work. We should underline, in passing, that we are in the climate of historic informality, in an atmosphere of a “lyrical abstraction” which developed around the middle of the last century. A movement where sign gestuality originates from a certain liberatory ύβρις relying therefore on irrational stimulus and supporting the irresistible inventive necessity of the artist. The creative gesture and the aesthetic result become, I have to repeat, an event of absolute simultaneity free from any gaps or time breaks. To sum up, what we see on the canvas is a phenomenon at the state of immanence, it’s the manifestation of a moment during its happening. I am not only thinking about the already mentioned Pollock and De Kooning, but also about Sam Francis, Hartung and Kline and above all about Mathieu and the signs he uses which are an immediate translation of reality and at the same time a “writing” that reveals the ultimate and most profound essence of the depicted subject.
12
This painting finds its most authentic sense precisely between objective reality - which anyway Mina would never renounce- and the most elevated dynamic synthesis. The artist depicts objects drawn from the industrial and urban habitat - like the port cranes and cars - that are included in the repertory of this exhibition and she is not limited in describing nor in arguing a particular aspect of our everyday life. She is rather intending to make visible the “abstract” that these images include inside their unequivocal, tautological pictorial expression. In other words it’s not a question of judging the painting of Mina Papatheodorou-Vayraki on the basis of an objective point of reference from which she draws her inspiration (which after all is only a metaphor of our times and nothing more than that) but decoding it in its complex, and very rich structural detail, which should be evaluated in terms of an absolute autoreference. I think that not ‘reading’ her painting using this key, would be a major mistake. After all, it is as if the artist is challenging the evidence of vision, in what her fluid, wide brushwork allows running and “sedimenting” on the canvas surface. It is a pictorial gesture that is always seeking large dimensions, even when space is physically limited. Everything in Mina’s work is being “thought” on this large scale. This is what we see in the emaciated silhouettes of the cranes traced and sketched on a background of yellow and silver and also in the race cars whose darting design look as if it is dilating itself in a sort of visual deflagration, where the whole tension is revealed as well as the outburst and the virtual movement. It is a dynamism which involves also the colour that the artist handles in an audacious and often dissonant way, colour always becomes the “accomplice” of sign and its excitement. In other words the semiotic equation of Ferdinand de Saussure ends up by finding in Mina Papatheodorou Valyraki’s work it’s most perfect confirmation.
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
TEXT BY PROFESSOR YUAN HIKUN President of the JINTAI ART MUSEUM OF BEIJING Mina Papatheodorou-Valyraki does not hesitate to employ her bright colors when it comes to the composition of the painting, but she is not short on details either in terms of the spirit of the object she paints, which reminds us very much of the great masters such as Siqueiros and Rivera. What characterizes Mina’s paintings is her warm and unrestrained colors that give full expression to the beauty of movements. Thanks to her unique perspective on art and sense of dynamics as well as her bold employment of a mix of colors to express momentary dynamism and static art, she succeeds in achieving the harmony of color and shaping, thereby enabling us to tangibly sense the power of dynamics and her employment of quick touches to depict movements and spirit. As a saying goes, water has its source and tree its root. Mina’s artworks are reflective of her life track record and imprint: Greece, an ancient country twinning the civilization and sport. It is from the statues inside the Parthenon and the sulkies on racing tracks as well as the law of balancing the dynamics and statics that she draws endless inspiration. In addition to her pieces that highlight the perfect marriage of art and sport, she adeptly blends her flexible brush stokes, rich colors and sports motifs together in her pursuit of integration of the dynamic ideas into static painting art, giving us not only the visual enjoyment, but also touching our hearts in our sensing the split-second shock. Mina’s true-to-life virtuosity resonates with the viewers. Her artworks have added new dimension to the dynamic art: the way her artworks are presented is not merely intended to focus on the dynamic form; rather, they were meant to serve as a medium for interaction between the artist and viewers, and most importantly, to lay emphasis on the expression of momentary kinetic process and the viewers’ individual feeling thus experienced, thereby giving viewers ample space to appreciate in-depth the beauty produced by the momentary movement and the clash of art.
36
ΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΘΗΓΗΤΗ YUAN HIKUN Πρόεδρος του JINTAI ART MUSEUM TOY ΠΕΚΙΝΟ Η Μίνα Παπαθεοδώρου-Βαλυράκη δεν διστάζει να χρησιμοποιήσει έντονα χρώματα όταν συνθέτει ένα έργο, αλλά δεν φείδεται και λεπτομεριών, ακόμα κι όταν αυτές έχουν να κάνουν με το πνεύμα των θεμάτων που ζωγραφίζει, πράγμα που φέρνει στο νου μεγάλους δασκάλους όπως τον Σικέρος και τον Ριβέρα. Εκείνο που χαρακτήρίζει τους πίνακες της Μίνας είναι τα θερμά αβίαστα χρώματα τα οποία εκφράζουν απόλυτα την ομορφιά των κινήσεων. Χάρη στην μοναδική αίσθηση της προοπτικής, των κανόνων της δυναμικής ενέργειας, καθώς επίσης και χάρη στην τολμηρότητα με την οποία χρησιμοποιείται το χρώμα προκειμένου να εκφραστεί η στιγμιαία κινητική ενέργεια και το αντίθετό της, δηλαδή την αδράνεια , η ζωγράφος επιτυγχάνει χρωματική και μορφοπλαστική αρμονία και κατ’ αυτόν τον τρόπο μας δίνει την δυνατότητα να νιώσουμε την ισχύ της δράσης μέσα απο γρήγορες πινελιές που απεικονίζουν κίνηση και πνεύμα. Σύμφωνα με ένα ρητό, το νερό έχει την πηγή του και το δέντρο τη ρίζα του. Η καλλιτεχνική δημιουργία της Μίνας φέρει τα αποτυπώματα της ζωής της και της πολιτιστικών καταβολών της που δεν είναι τίποτα άλλο παρά η ίδια η Ελλάδα, μια χώρα με αρχαία ιστορία, μια χώρα που έχει συνταιριάξει τον πολιτισμό με τον αθλητισμό. Η αστείρευτη έμπνευσή της αντλείται απο τα αγάλματα του Παρθενώνα και τις αρματοδρομίες, αλλά και απο τους νόμους που διέπουν την ισορροπία μεταξύ δυναμικής και στατικής. Εκτός απο τα έργα που προβάλλουν το τέλειο πάντρεμα τέχνης και φιγούρας σε κίνηση, αναμειγνύει έντεχνα πινελιές, πλούσια χρώματα και μοτίβα με αναφορές στον αθλητισμό. Το καταπληκτικό στους πίνακες της Μίνας είναι ότι η ισχύς της ενέργειας ενσωματώνεται στην στατική ανεικονική ζωγραφική, μια ζωγραφική που προσφέρει τέρψη των οφθαλμών και ταυτόχρονα αγγίζει τα μύχια της καρδιάς μας, ενόσω δεχόμαστε ένα δεύτερο κύμα εντυπώσεων που ξεπερνά σε ένταση το πρώτο. Η δεξιοτεχνία της ζωγράφου είναι τόσο κοντά στην πραγματική ζωή που απηχείται στους θεατές της. Τα έργα της πρόσθετουν νέα διάσταση στη τέχνη της εικαστικής έκφρασης της κίνησης. Ο τρόπος με τον οποίο παρουσιάζονται τα έργα της δεν τείνει απλώς να επικεντρωθεί στη μορφοπλαστική πλευρά της ενέργειας, αλλά αποτελεί ταυτόχρονα κανάλι διάδρασης μεταξύ καλλιτέχνη και κοινού και το κυριότερο, υπογραμμίζει την έκφραση της στιγμιαίας κινητικής διαδικασίας και των προσωπικών συναισθημάτων που οι θεατές βιώνουν, προσφέροντάς τους άπειρες ευκαιρίες να εκτιμήσουν σε βάθος την ομορφιά που γενιέται απο την απειροστή μετακίνηση και τη σύγκρουση της με την τέχνη.
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
ΜΙΝΑΣ ΠΑΠΑΘΕΟΔΩΡΟΥ – ΒΑΛΥΡΑΚΗ Η Μίνα Παπαθεοδώρου - Βαλυράκη γεννήθηκε στην Αθήνα. Φοίτησε στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου με καθηγητή τον Γιάννη Μόραλη. Συγχρόνως ακολουθεί μαθήματα φορητής εικόνας και τοιχογραφίας. Παίρνει το πτυχίο της με έπαινο και το 1981, με υποτροφία του Ιταλικού Υπουργείου Εξωτερικών, ξεκινάει τις μεταπτυχιακές της σπουδές στην Ιστορία της Τέχνης στο Πανεπιστήμιο της Φλωρεντίας όπου το 1986 παίρνει το διδακτορικό της. Έργα της υπάρχουν στην Πινακοθήκη Αθηνών, στο Αμερικανικό Εθνικό Μουσείο Γυναικών Καλλιτεχνών της Washington – National Museum of Women in the Arts, στην Εθνική Τράπεζα, στο Μουσείο Βορρέ, στο Ολυμπιακό Μουσείο της Λωζάνης, στο Μουσείο της Βαρκελώνης, στο κτίριο του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη, στο Μουσείο ASAMA της United States Sports Academy-Alabama, στο Μουσείο Automobili Lamborghini στην Ιταλία, στο Μουσείο Jean Todt-Ferrari, στο Jintai Art Museum του Πεκίνου, Μουσείο Κεραμοπλαστικής της Τραπέζης Πειραιώς στο Βόλο, Μουσείο Μαρμαροτεχνίας Τήνου, στην Τράπεζα Πειραιώς, στην Πινακοθήκη Αβέρωφ, στη Γενική Τράπεζα, σε πολλές ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό καθώς και στις εταιρίες FIAT, Mercedes, Genesis Ferrari, Trident Cars και άλλες. Τον Ιούλιο του 1998 άρχισε συνεργασία με την εταιρία Automobili Lamborghini στην Ιταλία, στη Sant Agata της Bolognia όπου της ανατέθηκε το μνημειώδες έργο (Ιστορία της Lamborghini – 35 χρόνια) 18 τ.μ. το οποίο αναρτήθηκε στο εργοστάσιο και κοσμεί μόνιμα την είσοδο του στην Ιταλία. Τον Φεβρουάριο του 2001 έγινε η παρουσίαση της δουλειάς της στην Αμερική, στην Washington στο National Museum of Women in the Arts, όπου ενεκρίθη από το Μουσείο ως απόκτημα για τη μόνιμη συλλογή του, το έργο της «Νεκρή Φύση – στο κίτρινο». Με την ευκαιρία αυτή τον Ιούνιο του 2001 πραγματοποιήθηκε η αναδρομική έκθεσή της στην Τεχνόπολη στο Γκάζι προς τιμή του Μουσείου, παρουσία της Προέδρου του και του Διοικητικού Συμβουλίου. Στις 19 Οκτωβρίου 2001 η Μίνα Παπαθεοδώρου Βαλυράκη εξελέγη ομόφωνα, από τη United States Sports Academy, Sport Artist of the Year 2002 – 2004 μεταξύ 55 καλλιτεχνών διεθνώς. Το έργο της «The Downhill skier» επελέγη ως η επίσημη αφίσα των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων του Salt Lake City στις Η.Π.Α. Τον Ιούλιο 2002 η Μίνα Παπαθεοδώρου Βαλυράκη βραβεύεται από την Αθλητική Ακαδημία των Η.Π.Α. κατά τον εορτασμό της 30ης επετείου με έκθεση στο Μουσείο ASAMA της Ακαδημίας στην Αλαμπάμα. Το Σεπτέμβριο του 2003 εκδίδεται η σειρά γραμματοσήμων των Ελληνικών Ταχυδρομείων με θέμα 5 έργα της ζωγράφου, από τη σειρά των Αθλητικών Θεμάτων της για τους Ολυμπιακούς Αγώνες «Αθήνα 2004», συλλεκτικές εκδόσεις γραμματοσήμων, φακέλων, καθώς και ευρείας κυκλοφορίας σειρές. Τον Σεπτέμβριο επίσης του 2003 εκθέτει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με θέμα «Ολυμπιακοί Αγώνες 2004» και παρουσιάζεται το βιβλίο της, μονογραφία, από τις Εκδόσεις Λιβάνη «Διάλογος με την Τέχνη», παρουσία του Pietro Mennea και της Vivian Reding. Στις 3 Νοεμβρίου του 2003 με το ψήφισμα στον ΟΗΕ υιοθέτησης της Ολυμπιακής Εκεχειρίας ως επίσημος θεσμός κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων, η Ελλάδα, μέσω του Υπουργού Εξωτερικών της, δώρισε το μνημειώδες έργο της «Ολυμπιακή Εκεχειρία» υπογεγραμμένο από 23 γυναίκες Ολυμπιονίκες στα Ηνωμένα Έθνη. Κατά την επίσημη τελετή, το παρέλαβε ο Γ.Γ. του ΟΗΕ Κόφι Ανάν, παρουσία του Προέδρου της ΔΟΕ Ζακ Ρογκ και του Πρίγκιπα Αλβέρτου του Μονακό, μέλους της ΔΟΕ. Το 2003 βραβεύεται από τον Ε.Ο.Τ. με το βραβείο «ΞΕΝΙΟΣ ΖΕΥΣ» για την προβολή της Ελλάδας στο εξωτερικό. Το 2004 φιλοτεχνεί το επίσημο ημερολόγιο των Ολυμπιακών Αγώνων «ΑΘΗΝΑ 2004» καθώς και ορισμένες από τις επίσημες αφίσες των Αγώνων. Τον Οκτώβριο του 2004 στο Festival Arts Sport Movies and TV στο Μιλάνο της απονέμεται το βραβείο «Guirlande d’ Honeur» για την προσφορά της στην Τέχνη για τον Αθλητισμό, από τον Πρόεδρο της Ιταλικής Δημοκρατίας. Τον Απρίλιο του 2005 πραγματοποιεί έκθεση στο National Museum και στο Sakhir Tower του Bahrain. 50
Τον Φεβρουάριο του 2006 στους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του Τορίνο υπό την αιγίδα του Διεθνούς Ιδρύματος Ολυμπιακής Εκεχειρίας εκθέτει το έργο της «Ολυμπιακή Εκεχειρία» που ανήκει στα Ηνωμένα Έθνη, στο Palazzo Stupinigi. Συμμετέχει στην έκθεση Cowparade’ 06 και με τις δύο εικαστικές της προτάσεις για εφαρμογή στα γλυπτά της αγελάδας, στην πόλη της Αθήνας. Τον Σεπτέμβριο του 2006, υπό την αιγίδα του Δήμου Θεσσαλονίκης – «μά ΔΗΜΗΤΡΙΑ 2006», εκθέτει στο Παλαιό Αρχαιολογικό Μουσείο (Γενί Τζαμί). Τίτλος της έκθεσης «The City under Construction – Harbors – Cranes». Ταυτόχρονα εκθέτει στην Γκαλερί «Μεταμόρφωση» ενώ τον Οκτώβριο του ’06 η έκθεση μετα φέρεται στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης της Θεσσαλονίκης. Τον Σεπτέμβριο επίσης του ’06, η Gallery GAUDI της Μαδρίτης επιλέγει έργα της για την Art Fair of NIMES της Γαλλίας καθώς και για την Art Fair της Ισπανίας. Τον Νοέμβριο του ’06 τα έργα αυτά εκτίθενται στη Μαδρίτη στο χώρο της Gallery GAUDI. Το 2007 εκθέτει έργα της με τίτλο: Η πόλη υπό κατασκευή" στην Γκαλερί Citronne στον Πόρο και στο Μουσείο Τεχνολογίας και Επιστημών στην Θεσσαλονίκη. Το 2008 συμμετέχει στην Έκθεση "ΤΕΧΝΗ ΣΤΗΝ ΤΕΧΝΗ" - "ΗΘΟΠΟΙΟΙ ΚΑΙ ΖΩΓΡΑΦΟΙ" στο Πολιτιστικό Κέντρο "ΜΕΛΙΝΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ με δύο νέα έργα της "Κλυταιμνήστρα" και "Αγαμέμνων" εμπνευσμένα από την αρχαία τραγωδία. Tον Ιούνιο του 2008 παρουσιάζει αναδρομική έκθεση στο JINTAI ART MUSEUM του Πεκίνου με 70 έργα της με τίτλο «ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΩΜΑ», κατά τη διάρκεια των 29ων Ολυμπιακών Αγώνων του Πεκίνου. Την ίδια περίοδο, Ιούνιος-Αύγουστος 2008, συμμετέχει στην 3η INTERNATIONAL ART BIENNALE of Beijing, εκπροσωπώντας την Ελλάδα. Τον Αύγουστο του 2008 επίσης συμμετέχει στην έκθεση “Links Of Material” στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Shanghai MOCA. Τον Οκτώβριο του 2008 βραβεύεται στο Διεθνές Φεστιβάλ του Μιλάνου: “SPORT MOVIES & TV”, με τη “Guirlande d’ Honneur” , για την σημαντική παρουσία της στην Πολιτιστική Ολυμπιάδα του Πεκίνου με την αναδρομική έκθεσή της : «ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΩΜΑ» στο Jintai Art Museum.
51
MINA PAPATHEODOROU-VALYRAKI Mina Papatheodorou-Valyraki was born in Athens, Greece. From 1975 to 1980, she studied painting at the Supreme School of Fine Arts of the National Technical University of Athens, under Professor Yiannis Moralis. She graduated with distinction in 1980. Meanwhile, in 1980, she obtained the diploma of theoretical studies of the School of Fine Arts of Athens, and attended courses on fresco and icon painting. In 1981, the Italian Ministry of Foreign Affairs, granted her a scholarship to enable her to follow a postgraduate course entitled “Perfezionamento in Storia dell' Arte Medievale e Moderna" at the University of Florence, from which she received her P.h.D. degree in 1986. Her works are exhibited in the National Gallery in Athens, in private collections in Greece and abroad, in the art collection of the National Bank of Greece, in the Olympic Museum of Lausanne, the UN Building in New York, in the National Museum of Women in the Arts in Washington, in the Asama Museum of the USSA-Alabama, in "Lamborghini Automobili" Museum in Sant' Agata Bolognese in Italy, the UNESCO collection in Paris, the Museum of Barcelona, the Vorres Museum in Athens, the Piraeus Bank, the Averof Museum in Metsovo, the General Bank, the Jean Todt Museum in France and elsewhere as: in Fiat headquarters, in Ferrari Genesis of Athens, in Trident Cars LTD Maserati - Lamborghini S.p.A., in Mercedes in Athens, and many, private collections in Greece and abroad. Mina Papatheodorou - Valyrakis is the Artist to whom Automobili Lamborghini commissioned the commemorative work of art "La Storia Della Lamborghini, 35 years", an 18m painting for its 35th anniversary in June 1998. This huge painting decorates the big entrance of Lamborghini Automobili industry in Sant' Agata Bolognese in Italy since 1999. In February 2001, she presented her Artwork at the National Museum of Women in the Arts of Washington, where her painting "Still life in yellow" was approved and acquired for the permanent collection of the Museum in U.S.A. October 19th 2001 she's been announced SPORT ARTIST OF 2002-2004 unanimous among many international entries by the UNITED SPORTS ACADEMY. Her painting - the skier, the ice hockey etc. - were the official posters of the winter Olympics at Salt Lake City. On the occasion of its 30th anniversary, the U.S.A. Academy of Sports awarded Mina Papatheodorou - Valyraki with an exhibition at the Academy's ASAMA Museum in Alabama, in July 2002. In September of 2003, the Greek Post Office issued a series of stamps - including five works from this painter from the group on athletic subjects for the 2004 Olympics - collective issues of stamps and envelopes, as well as series of wide circulation. Furthermore, in September of 2003, she had an exhibition at the European Parliament entitled "2004 Olympic Games" and her book, a monograph published by Livani Publishing, "Dialogue with Art", was officially presented in the presence of Pietro Mennea and Vivian Reding. On November 3, 2003, the UN adapted the Olympic Truce resolution for the duration of the Games, Greece - through the Foreign Minister George Papandreou, donated the monumental work "Olympic Truce", signed by 23 women Olympic champions to the UN. During the official ceremony, UN General Secretary Mr. Kofi Annan accepted the gift in the presence of IOC President Mr. Jacques Rogue. In May 2004 she exhibited in Cyprus at the "Intercollege" of Nicosia, in Nafplio at Peloponnesian Folklore Foundation and in Monte Carlo, at the EFG - "Villa Les Aigles" on the occasion of the FORMULA I Grand Prix, in Monaco. In 2003 she granted the "XENIOS ZEUS" award by Greek Tourism Organization for the promotion of Greece abroad. In 2004, she made the official calendar of Olympic Games "ATHENS 2004", as well as some of the official posters of the Games. In October 2004, she was granted the "Guirlande d' Honneur" award for her offer in the 52
Art for the Sports, from the President of the Italian Republic, in the Festival Arts Sport Movies and TV in Milan. In April of 2005, she exhibited her artwork in the National Museum, Sakhir Tower of Bahrain. In February 2006, she exhibited her artwork "Olympic Truce" that belongs in the UN in the Palazzo Stupinigi, under the auspices of International Institution of Olympic Truce, in the Winter Olympic Games of Torino. It also participated in the exhibition Cowparade' 06, with two figurative proposals for application on the sculptures of cows, in Athens. In September 2006, under the auspices of Municipality of Thesalloniki - "41th DHMHTRIA 2006", she exhibited her artwork in the Old Archaeological Museum (Jeni Tzami), titled as "The City under Construction – Harbours – Cranes". At the same time, she exhibited at the METAMORFOSIS Art Gallery and in October of 2006 the exhibition was presented at the Macedonian Museum of Modern Arts of Thessaloniki. In May of 2006, the GAUDI gallery selected her artwork to present it at the exhibition "Art Fair of NIMES" in France and in "Art Fair" in Spain. In November of 2006, the same artwork was presented at the GAUDI Art Gallery in Madrid. In June of 2007, she exhibited her artwork entitled "The City under construction" at the Gallery Citronne in Poros Island and in November of the same year at the Museum of Technology and Science in Thessaloniki. In 2008 she participated at the exhibition "ART IN THE ART - ACTORS and PAINTERS" in the Cultural Foundation "MELINA MERKOURI" with two new paintings titled "KLYTAIMNISTRA" and "AGAMEMNON", inspired by the ancient tragedy. In June of 2008 she presented her retrospective exhibition at the “JINTAI ART MUSEUM” of Beijing with 70 paintings, during the 29th Olympic Games in Beijing. At the same period, June-August 2008 she participated at the 3rd INTERNATIONAL ART BIENNALE of Beijing, representing Greece. In August of 2008 she also participated at the exhibition entitled: “Links of Material” at the Museum Of Modern Art in Shanghai MOCA. In October 2008 she was awarded with “Guirlande d’ Honneur” at the International “Sport Movies & TV 2008 - 26th Milano International FICTS Festival” ” for her important presence at the Beijing Cultural Olympiad with her retrospective exhibition: “The Mind and the Body” in Jintai Art Museum.
53
ΟΜΑΔΙΚΕΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ 1981 1982 1983 1984 1985 1987 1988 1989 1989 1990 1993 1994 1995 1995 1995 1996 1997 1997 2000 2000 2001 2002 2004 2004 2004 2004 2005 2005 2005 2006 2006 2006 2006 2007 2007 2007 2007 2008 2008 2008 2008
54
Κρακοβία, Πολωνία : Πολιτιστικές ανταλλαγές μεταξύ Πολωνίας και Ελλάδας. Αθήνα, Ελλάδα : Ωδείο Αθηνών – Διαγωνισμός νέων καλλιτεχνών που οργανώθηκε από την ΕΟΚ. Μπάρι, Ιταλία : Διεθνής Έκθεση Σύγχρονης Τέχνης (FIAC) – Expo Arte Internazionale ’83, Galleria Morabito. Ιταλικό Προξενείο Ρόδου, Ελλάδα : Αίθουσα Τέχνης Εποχές. Αθήνα, Ελλάδα : Αίθουσα Τέχνης Εποχές. Ζάππειο, Αθήνα, Ελλάδα : «Τέχνη και Αθλητισμός». Αθήνα, Ελλάδα : Κολέγιο Αθηνών. Βρυξέλλες, Βέλγιο : «Ελληνική Ζωγραφική 1968 – 1988». Ζάππειο, Αθήνα, Ελλάδα : «Το Πνεύμα και το Σώμα». Ντάλας, ΗΠΑ : Trammel Crow Center, «Μια ματιά στη Σύγχρονη Ελληνική Τέχνη». Βαρκελώνη, Ισπανία : «Biennale Dello Sport in Belle Arti». Νεώρια, Χανιά Κρήτη : «Σύγχρονοι Έλληνες Καλλιτέχνες». Αθήνα, Ελλάδα : Γκαλερί Titanium, «Η Ψυχανάλυση μέσα από το χρώμα». Ντουμπρόβνικ, Κροατία : «Πέντε Έλληνες Καλλιτέχνες – Μεσογειακές Συναντήσεις». Αθήνα, Ελλάδα : Γκαλερί Κρεωνίδης, «Νεκρές Φύσεις σε Ζωντανή Τροχιά». Μέτσοβο, Ελλάδα : Πινακοθήκη Αβέρωφ, «Αφιέρωμα στο Περικλή Πανταζή». Ηράκλειο, Κρήτη : Γκαλερί Αριάδνη, «Απόκρυφες Διαδρομές». Αθήνα, Ελλάδα : Αίθουσα Τέχνης Σελήνη, «Τα Ερωτικά». Καρμέλ, Καλιφόρνια, ΗΠΑ : Joanne Coia Gallery – Concorno Italiano. Πειραιάς, Ελλάδα : Κτίριο Bazaar, «2000 Κονσέρβες». Γκάζι, Αθήνα, Ελλάδα : «Τεχνόπολις, Μήνας Εικαστικών Τεχνών. Μαλακάσα, Ελλάδα : Michalarias Art City. Αθήνα, Ελλάδα : Τεχνόπολις «Αθήνα 2004». Αθήνα, Ελλάδα : Ολυμπιακό Στάδιο – Αθήνα 2004 28η Ολυμπιάδα. Χανιά, Κρήτη : Ολυμπιακό Πνεύμα – Δημοτική Πινακοθήκη – Εκδόσεις Αδάμ. Αθήνα, Ελλάδα : GALLERY ΕΠΟΧΕΣ - ART ATHINA. Αθήνα, Ελλάδα : Μουσείο Μπενάκη – Έκθεση: Athens Voice. Αθήνα, Ελλάδα : Γκαλερί Αδάμ – Θάλασσα. Αθήνα, Ελλάδα : Γκαλερί Αδάμ - Μαγειρεύοντας με την Τέχνη. Αθήνα, Cowparade ’06: Επιλογή δύο εικαστικών προτάσεων για τις Αγελάδες της Cowparade. Γαλλία, Art Fair in NIMES. Μαδρίτη, Ισπανία : Art Fair in VIGO. Κολέγιο Αθηνών, «‘Ήταν κάποτε η Πηνελόπη Δέλτα». Αθήνα : Μουσείο Μπενάκη «ΓΕΝΕΘΛΙΟΣ ΤΟΠΟΣ». Αθήνα : Εικαστικός Κύκλος, «Έκθεση: ΣΥΝΟΥΣΙΕΣ». Αθήνα : Fine Art “ΚΑΠΟΠΟΥΛΟΣ”, «Το Γούρι». Αθήνα : Focus on Health «Ζωγραφίζοντας για τη Ζωή» Ξεν. DIVANI CARAVEL, 19o Πανελ. Συνέδριο για το AIDS. Αθήνα, Ελλάδα : «Επιλογή της καρδιάς – Birds on the wire” – Hearts in Athens. Αθήνα, Ελλάδα : «ΤΕΧΝΗ ΣΤΗΝ ΤΕΧΝΗ – ΗΘΟΠΟΙΟΙ & ΖΩΓΡΑΦΟΙ» Πολιτιστικό Κέντρο «Μελίνα Μερκούρη». Πεκίνο, Κίνα : «COLORS and OLYMPISM» - 3η Διεθνής Art Biennale. Σανγκάη, Κίνα : «Links of Material» - Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Σανγκάη-MOCA.
ΑΤΟΜΙΚΕΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ 1983 1983 1984 1987 1988 1991 1993 1995 1996 1997 1997 1997 1998 1998 1998 1999 1999 2000 2000 2000 2000 2001 2001 2001 2001 2002 2002 2002 2002 2002 2002 2002 2002 2002 2003 2003 2004 2004 2005 2006 2006 2006 2006 2006 2006 2006 2006 2007 2007 2007 2008
Φλωρεντία, Ιταλία : Galleria Vittoria. Ρέτζιο, Καλαβρία, Ιταλία : Galleria Morabito. Αθήνα, Ελλάδα : Αίθουσα Τέχνης Εποχές. Αθήνα, Ελλάδα : Αίθουσα Τέχνης Επίπεδα. Χανιά, Κρήτη, Ελλάδα : Πνευματικό Κέντρο Χρυσόστομος. Αθήνα, Ελλάδα : Γκαλερί Titanium. Ρώμη, Ιταλία : Ca D’ Oro. Αθήνα, Ελλάδα : Γκαλερί Titanium. Αθήνα, Ελλάδα : Εικαστική παρέμβαση σε αυτοκίνητο της Nissan. Αθήνα, Ελλάδα : Adam Gallery και Γκάζι. Θεσσαλονίκη, Ελλάδα : Μακεδονία Παλάς. Θεσσαλονίκη, Ελλάδα : Γκαλερί Κρεωνίδης. Αθήνα, Ελλάδα : Trident Cars – Εκθεσιακός χώρος εταιριών Maseratti – Lamborghini “Velocita”. Κρήτη, Ελλάδα : Elouda Mare Hotel Gallery. Αθήνα, Ελλάδα : Intercontinental Hotel, «Executive Cars». Φλωρεντία, Ιταλία : Cart Art Gallery. Σαντα Αγκατα Μπολονέζε, Μόντενα, Ιταλία : Μουσείο της Lamborghini “35 χρόνια Lamborghini”. Μόντε Κάρλο, Μονακό : EFG Bank (Eurifinanciere d’ Investissement), Villa Les Aigles, 58o Γκραν Πρι. Μύκονος, Ελλάδα : Υδρότεχνον, «Το Ανθρώπινο Σώμα». Βρυξέλλες, Βέλγιο : Bla-bla en Gallery. Αθήνα, Ελλάδα : «Ferrari Genesis – Executive Cars». Θεσσαλονίκη, Ελλάδα: Βελλίδειο Ίδρυμα, «Executive Cars». Αθήνα, Ελλάδα : Τεχνόπολις, αναδρομική έκθεση προς τιμήν του Εθνικού Μουσείου Γυναικών. στις Τέχνες της Ουάσιγκτον. Μύκονος, Ελλάδα : Υδρότεχνον, «Frutta d’ Estate nel Mare Blu. Αθήνα, Ελλάδα : Divani Hotel, “Η θέση της Γυναίκας στη Διαχείριση των Σπορ”. Salt Lake, ΗΠΑ : Sport and Spirit Gallery. Μαϊάμι, Φλόριντα, ΗΠΑ : Joanne Goia Gallery, “Art in Motion”. Δάφνη, Αλαμπάμα, ΗΠΑ : ASAMA – Μουσείο της Αμερικάνικης Αθλητικής Ακαδημίας. Σαντορίνη, Ελλάδα : «Υδρότεχνον – Βεντέμα». Κωνσταντινούπολη, Τουρκία : «Istanbul Art Fair». Αθήνα, Ελλάδα : Divani Hotel, COSPO, 1o Διεθνές Συνέδριο Αθλητισμού. Αγκόνα, Ιταλία : Πανεπιστήμιο της Αγκόνα, «Tutte le Ferrari a Conero». Σαν Μαρίνο : Palazzo dei Congressi, “Arte e Movimento”. Αθήνα, Ελλάδα : Hellexpo, “Ferrari Genesis – Τέχνη και Κίνηση”. Βρυξέλλες, Βέλγιο : Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο «Το Πνεύμα και το Σώμα». Θεσσαλονίκη : Hayat – Μέγαρο Μουσικής, Ελληνική Προεδρία «Γυναίκα και Αθλητισμός. Monte Carlo : EFG Bank – «Villa les Aigles», 62o Grand Prix F1. Αθήνα: Αίθουσα Αθηναίς. Μπαχρέιν : Εθνικό Μουσείο & Shakhir Tower, 2ο Grand Prix F1. Τορίνο : Palazzo Stupinigi – Ολυμπιακή Εκεχειρία. Θεσσαλονίκη : The City under Construction – Harbors - Cranes. Παλαιό Αρχαιολογικό Μουσείο (Γενί Τζαμί) – μά Δημήτρια. Θεσσαλονίκη : Γκαλερί Μεταμόρφωση. Θεσσαλονίκη : Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης. Αθήνα : Executive Cars 2006 – Εκθεσιακό Κέντρο HELEXPO. Γαλλία : Art Fair in NIMES. Ισπανία : Art Fair in Vigo. Μαδρίτη, Ισπανία : Gallery GAUDI . Ferrari 60 anniversary 60 years – Thessaloniki – Italian Embassy – Institiuto Italiano de Cultura. Πόρος, Ελλάδα : Gallery Citronne – 28 Ιουλίου ’07 – 20 Αυγούστου ‘07. Θεσσαλονίκη : Μουσείο Τεχνολογίας & Επιστημών – Ιδρυμα ΝΟΗΣΙΣ, « Στα όρια της Ταχύτητας». Jintai Museum : Beijing “The mind and the Body”. 55
GROUP EXHIBITIONS 1981 1982 1983 1984 1985 1987 1988 1989 1989 1990 1993 1994 1995 1995 1995 1996 1997 1997 2000 2000 2001 2002 2004 2004 2004 2004 2005 2005 2005 2006 2006 2006 2006 2007 2007 2007 2007 2008 2008 2008 2008
56
Cracow, Poland : A Cultural exchange between Poland and Greece. Athens, Greece : Athens Conservatory of Music A Competition of young artists organized by the European Community. Bari, Italy : International Exhibition of Contemporary Art (FIAC) – Expo Arte Internazionale ’83, Galleria Morabito. Italian Consulate, Rhodos, Greece : Art Gallery “Epoches” Athens, Greece : Art Gallery “Epoches” Zappeion, Athens, Greece : «Sports and Culture». Athens, Greece : Athens College Brussels, Belgium : «Greek Painting 1968 – 1988». Zappeion, Athens, Greece : «The Mind and the body». Dallas, U.S.A. : Trammel Crow Center, «A Glance at the Contemporary Greek Art». Barcelona, Spain : «Biennale Dello Sport in Belle Arti». Neoria, Ghania, Crete : «Greek Contemporary Artists». Athens, Greece : Gallery Titanium, «Psychoanalysis Through Color». Dubrovnik, Croatia : «Five Greek Artists – Mediterranean Encounters». Athens, Greece : Kreonidis Gallery, «Still Lives in Circles». Metsovo, Greece : Averof Gallery, «Homage to Pericles Pantazis». Heraklion, Crete : Gallery Ariadne, «Intimate Passages». Athens, Greece : Selini Art Gallery, «Erotics». Carmel, California, U.S.A : Joanne Coia Gallery – Concorno Italiano Piraeus, Greece : Bazaar Installations, «2000 cans» Gazi, Athens, Greece : «Technopolis, Visual Arts Month. Malacassa, Greece : Michalarias Art City Athens, Greece : Technopolis «Athens 2004». Athens, Greece : Olympic Stadium – Athens 2004 28η Olympiad Chania, Crete : Olympic Spirit – Municipal Art Gallery – Publications Adam. Athens, Greece : Art Gallery “Epoches” - ART ATHINA Athens, Greece : Benaki Museum – Exhibition: Athens Voice. Athens, Greece : Gallery Adam – Thalassa. Athens, Greece : Gallery Adam - Cooking with Art Athens, Cowparade ’06 : Choice of two art proposals for the cows of Cowparade. France : Art Fair in NIMES Madrid, Spain : Art Fair in VIGO Athens College : «Once upon a time Penelope Delta». Athens : Benaki Museum «Birth Place» Αθήνα : Εικαστικός Κύκλος, «Έκθεση: ΣΥΝΟΥΣΙΕΣ» Athens : Fine Art “Kapopoulos”, «The Charm» Athens : Focus on Health «Painting for Life» Hotel DIVANI CARAVEL, 19o Pan-Hellenic Congress for AIDS Athens, Greece : “Birds on the wire” – Hearts in Athens Athens, Greece : «Art in the Art – Actors & Painters» Cultural Center «Melina Merkouri» Beijing, China : «COLORS and OLYMPISM» - 3η International Art Biennale of Beijing Sanghai, China : «Links of Material» - Museum of Modern Art of Sanghai-MOCA.
PERSONAL EXHIBITIONS 1983 1983 1984 1987 1988 1991 1993 1995 1996 1997 1997 1997 1998 1998 1998 1999 1999 2000 2000 2000 2000 2001 2001 2001 2001 2002 2002 2002 2002 2002 2002 2002 2002 2002 2003 2003 2004 2004 2005 2006 2006 2006 2006 2006 2006 2006 2006 2007 2007 2007 2008
Florence, Italy : Galleria Vittoria Reggio, Calabria, Italy : Galleria Morabito Athens, Greece : Epoches Art Gallery Athens, Greece : Epipeda Art Gallery Chania, Crete, Greece : Cultural Center “Chrysostomos” Athens, Greece : Gallery Titanium Rome, Italy : Ca Dʼ Oro Athens, Greece : Gallery Titanium Athens, Greece : Pictorial Intervention on a Nissan motorcar Athens, Greece : Adam Gallery and Gazi Thessaloniki, Greece : Hotel Macedonia Pallas Thessaloniki, Greece : Kreonidis Gallery Athens, Greece : Trident Cars Ltd – Maseratti – Lamborghini s.p.a “Velocita” Crete, Greece : Elouda Mare Hotel Gallery Athens, Greece : Intercontinental Hotel, «Executive Cars» Florence, Italy : Cart Art Gallery Santa Agata Bolognese, Modena, Italy : Automobili Lamborghini Museum “35 years Lamborghini” Monte Carlo, Monaco : EFG Bank (Eurifinanciere dʼ Investissement) – Villa Les Aigles, 58o Grand Prix Mykonos, Greece : Hydrotechnon Gallery, «The Human Body» Brussels, Belgium : Bla-bla en Gallery Athens, Greece : «Ferrari Genesis – Executive Cars» Thessaloniki, Greece : Vellidion Foundation, «Executive Cars» Athens, Greece : Technopolis, A retrospective Exhibition honoring the National Museum of Women in the Arts of Washington. Mykonos, Greece : Hydrotechnon Gallery, «Frutta dʼ Estate nel Mare Blu Athens, Greece : Divani Hotel, “The position of the Woman at the Administration of Sports” Salt Lake, U.S.A : Sport and Spirit Gallery Miami, Florida, U.S.A. : Joanne Coia Gallery, “Art in Motion” Daphne, Alabama, U.S.A : ASAMA – American Sport Art Museum and Archives of the Academy Santorini, Greece : «Hydrotechnon – Vedema» Konstandinopolis, Turkey : «Istanbul Art Fair» Athens, Greece : Divani Hotel, COSPO, 1st International Congress of Sports. Ancona, Italy : University of Ancona , «Tutte le Ferrari a Conero» San Marino : Palazzo dei Congressi, “Arte e Movimento” Athens, Greece : Hellexpo, “Ferrari Genesis – “Art and Motion” Brussels, Belgium : European Council «The Spirit and the Body» Thessaloniki : Hayat Regency – National Concert Hall, «Woman and Sports» Monte Carlo : EFG Bank – «Villa les Aigles», 62o Grand Prix F1 Athens, Greece : Athinais Gallery Bahrain : National Museum and Shakhir Tower, 2ο Grand Prix F1 Torino : Palazzo Stupinigi – Olympic Truce Thessaloniki, Greece : “The City under Construction – Harbors – Cranes” Archaeological Museum of Thessaloniki (Geni Τzami) – ma Dimitria Thessaloniki, Greece : Gallery Metamorfosi Thessaloniki, Greece : Macedonian Museum of Contemporary Art Athens : Executive Cars 2006 – Exhibition Centre HELEXPO France : Art Fair in NIMES Spain : Art Fair in Vigo Madrid, Spain : Gallery GAUDI Ferrari anniversary 60 years – Thessaloniki – Italian Embassy – Institiuto Italiano de Cultura Poros, Greece : Gallery Citronne Thessaloniki, Greece : Science and Technology Museum – Foundation NOISIS «At the Speed limits” Beijing, China : Jintai Art Museum “The mind and the body” 57
ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΕΡΓΩΝ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΕ ΜΟΥΣΕΙΑ, ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΓΕΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ Φόρμουλα 1 – Ferrari, 1995. Ακριλικό σε μουσαμά 60 x 80 ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ Ρεκόρ, 1987. Λάδι σε μουσαμά, 100 x 150 Αγώνας I, Αγώνας II, 1995. Ακριλικά σε μουσαμά, 150 x 100 Κυδώνια, 1997. Ακριλικό σε πάπυρο, 100 x 70. ΕΘΝΙΚΗ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ ΚΑΙ ΜΟΥΣΕΙΟ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΣΟΥΤΣΟΥ, ΕΛΛΑΔΑ Το καράβι, 1983. Ακριλικό σε μουσαμά, 105 x 80 Το ταξίδι, 1997. Ακριλικό σε μουσαμά, 150 x 100 ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΗΝΩΜΕΝΩΝ ΕΘΝΩΝ, ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ The Olympic Truce, 2003. Ακριλικό σε καμβά 400 x 100 ΤΡΑΠΕΖΑ EFG (EUROFINANCIERE D’ INVESTISSEMENT), VILLA LES AIGLES, ΜΟΝΤΕ ΚΑΡΛΟ, ΜΟΝΑΚΟ Μονακό 2000, 2000. Ακριλικό σε μουσαμά 300 x 200 ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ ΦΛΩΡΙΝΑΣ, ΕΛΛΑΔΑ Κίτρινο ταξί, 1997. Ακριλικό σε μουσαμά 150 x 100 ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ ΑΒΕΡΩΦ, ΜΕΤΣΟΒΟ, ΕΛΛΑΔΑ Νέα Υόρκη, 1992. Ακριλικό σε μουσαμά, 120 x 80 ΜΟΥΣΕΙΟ ΒΟΡΡΕ, ΕΛΛΑΔΑ Γυάλες, 1983. Λάδι σε μουσαμά, 100 x 70 Σύνθεση σε τραπέζι, 1987. Ακριλικό σε μουσαμά, 200 x 160 Φόρμουλα 1 στο πράσινο, 1995. Ακριλικό σε μουσαμά, 100 x 150 Καράβι στο κόκκινο, 1997. Ακριλικό σε μουσαμά, 150 x 100 ΕΘΝΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΣΤΙΣ ΤΕΧΝΕΣ, ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ, ΗΠΑ Νεκρή φύση στο κίτρινο, 1996. Ακριλικό σε πάπυρο, 100 x 70 ASAMA – ΜΟΥΣΕΙΟ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗΣ ΑΘΛΗΤΙΚΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ, ΔΑΦΝΗ, ΑΛΑΜΠΑΜΑ, ΗΠΑ Ο σκιέρ – The Downhill, 1992. Έργο που έγινε η επίσημη αφίσα των Ολυμπιακών Αγώνων του Salt Lake City το 2002. Ακριλικό σε μουσαμά, 130 x 100 Δάφνη και Απόλλωνας, 2002. Ακριλικό σε μουσαμά, 200 x 130 Και 60 Giclee αθλητικών έργων στη μόνιμη συλλογή του Μουσείου. ΜΟΥΣΕΙΟ ΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ, CHATEAU DE VIDY, ΕΛΒΕΤΙΑ Άλμα εις ύψος, 1987. Λάδι σε μουσαμά, 180 x 130 ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΤΗΣ ΒΑΡΚΕΛΩΝΗΣ, ΙΣΠΑΝΙΑ Εμπόδια, 1992. Ακριλικό σε μουσαμά, 100 x 200 ΜΟΥΣΕΙΟ ΤΗΣ LAMBORGHINI, ΣΑΝΤΑ ΑΓΚΑΤΑ, ΜΠΟΛΟΝΕΖΕ, ΙΤΑΛΙΑ. La Futura, 1998. Ακριλικό σε μουσαμά, 100 x 150 Η ιστορία της Lamborghini, 1998. Ακριλικό σε μουσαμά, 300 x 600 ΜΟΥΣΕΙΟ JEAN TODT, ΠΑΡΙΣΙ, ΓΑΛΛΙΑ Schumacher, 2001. Ακριλικό σε μουσαμά 250 x 200 Τελική νίκη, 2002. Ακριλικό σε μουσαμά, 130 x 90 58
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ Τοξοβολία, 2003. 150 x 100 Wind surf, 2003. Ακριλικό σε καμβά, 150 x 100 ΥΦΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ Κίτρινοι δρομείς, 1991. Ακριλικό σε μουσαμά, 180 x 130 Γυναικείο άλμα εις ύψος, 1998. Ακριλικό σε μουσαμά, 100 x 150 Νίκη 2000, 2001. Ακριλικό σε μουσαμά, 200 x 300 Κύμα, 2001. Ακριλικό σε μουσαμά, 150 x 100 Η Ελλάδα μοιράζεται τον πολιτισμό της, 2003. Ακριλικό σε καμβά 200x150 Βούλα, 2003. Ακριλικό σε καμβά, 150 x 100 Pietro Mennea, 2003. 150 χ 100 ΕΛΤΑ, ΕΛΛΑΔΑ Ο Θρίαμβος, 1987. Μεικτή τεχνική σε μουσαμά, 150 x 230 Ποδηλάτες, 1992. Μεικτή τεχνική σε μουσαμά, 200 x 100 Ιστιοσανίδα στο κίτρινο, 2001. Ακριλικό σε μουσαμά, 150 x 100 Ελληνορωμαϊκή πάλη, 2002. Ακριλικό σε μουσαμά, 100 x 150 ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΣΤΑΔΙΟ Ολυμπιακή φλόγα, 2004 (Επίσημη αφίσα ΑΘΗΝΑ 2004). Ακριλικό σε καμβά 200 x 150 SHAKHIR TOWER, KINGDOM OF BAHRAIN Formula 1 - Renault, Ακριλικό σε καμβά, 200 x 150 Formula 1 - BMW, Ακριλικό σε καμβά, 200 x 150 Mc Lauren, Ακριλικό σε καμβά, 150 x 100 Formula 1 - Ferrari, Ακριλικό σε καμβά, 200 x 150 ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ Ολυμπιακή Εκεχειρία – Ο δρόμος της Ελιάς, 2003. Ακριλικό σε καμβά 250 x 130 ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ Βαρκελώνη, Πατουλίδου. Ακριλικό σε καμβά 300 x 200 ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ The Cranes in turquoise blue, Ακριλικό σε καμβά, 200 x 150 Formula 1 - Ferrari, Ακριλικό σε καμβά, 150 x 100 ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ Ship Yard, Ακριλικό σε καμβά, 150 x 100 The Yellow Cab, Ακριλικό σε καμβά, 150 x 100 ΜΟΥΣΕΙΟ ΠΛΙΝΘΟΚΕΡΑΜΟΠΟΙΕΙΑΣ ΒΟΛΟΥ Μόνιμη Έκθεση Έργων - συλλογή της ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ Crane in Yellow Hook, Ακριλικό σε καμβά, 150 x 100, 2006 Silver Crane, Ακριλικό σε καμβά, 200 x 120, 2006 Cranes – The silver heights, Ακριλικό σε καμβά, 300 x1 20, 2005 Yellow Harbour – Cranes, Ακριλικό σε καμβά, 200 x 120, 2006 JINTAI ART MUSEUM OF BEIJING The Hammer, Ακριλικό σε καμβά, 150 x 100 ΜΟΥΣΕΙΟ «ΜΑΡΜΑΡΟΤΕΧΝΙΕΣ» ΤΗΝΟΣ The Swallows – Ta Χελιδόνια, Ακριλικό σε καμβά, 300 cm x 150 cm
59
LIST OF ARTWORKS IN MUSEUMS, BANKS AND ORGANIZATIONS GENERAL BANK OF GREECE Formula 1 – Ferrari, 1995. Acrylic on canvas 60 x 80 NATIONAL BANK OF GREECE Record, 1987. Oil on canvas, 100 x 150 Race I, Race II, 1995. Acrylic on canvas, 150 x 100 Quinces, 1997. Acrylic on papyrus, 100 x 70. NATIONAL GALLERY AND ALEXANDER SOUTSOS MUSEUM GREECE The Ship, 1983. Acrylic on canvas, 105 x 80 The Journey, 1997. Acrylic on canvas, 150 x 100 UNITED NATIONS ORGANIZATION The Olympic Truce, 2003. Acrylic on canvas 400 x 100 EFG BANK (EUROFINANCIERE D’ INVESTISSEMENT), VILLA LES AIGLES, MONTE CARLO, ΜΟΝΑCΟ Monaco 2000, 2000. Acrylic on canvas 300 x 200 FLORINA’S GALLERY, GREECE Yellow Cab, 1997. Acrylic on canvas 150 x 100 AVEROF GALLERY, METSOVO,GREECE New York, 1992. Acrylic on canvas, 120 x 80 VORRES MUSEUM, GREECE Glasses, 1983. Oil on canvas, 100 x 70 Composition on table, 1987. Acrylic on canvas, 200 x 160 Formula 1 in Green, 1995. Acrylic on canvas, 100 x 150 Ship in red, 1997. Acrylic on canvas, 150 x 100 NATIONAL MUSEUM OF WOMEN IN THE ARTS, WASHINGTON - USA Still Life in Yellow, 1996. Acrylic on papyrus, 100 x 70 ASAMA – AMERICAN SPORT ART MUSEUM AND ARCHIVES OF THE ACADEMY DAPHNE – ALABAMA, U.S.A. The Downhill Skier, 1992. Artwork that became the official poster for the 2002 Olympic Winter Games in Salt Lake City. Acrylic on canvas, 130 x 100 Daphne and Apollo, 2002. Acrylic on canvas, 200 x 130 60 Giclee prints of athletic works in the Museum’s permanent collection. INTERNATIONAL OLYMPIC COMMITTEE MUSEUM, CHATEAU DE VIDY, SWITZERLAND The High Jump, 1987. Oil on canvas, 180 x 130 OLYMPIC MUSEUM OF BARCELONA, SPAIN Obstacles, 1992. Acrylic on canvas, 100 x 200 LAMBORGHINI MUSEUM, SANTA AGATA, BOLOGNESE, ITALY. La Futura, 1998. Acrylic on canvas, 100 x 150 La storia della Lamborghini, 1998. Acrylic on canvas, 300 x 600
60
JEAN TODT MUSEUM, PARIS, FRANCE Schumacher the Great, 2001. Acrylic on canvas 250 x 200 Final Victory, 2002. Acrylic on canvas, 130 x 90 MINISTRY OF CULTURE, GREECE Archery, 2003. Acrylic on canvas150 x 100 Wind surf, 2003. Acrylic on canvas, 150 x 100 MINISTRY OF SPORTS, GREECE Yellow Runners, 1991. Acrylic on canvas, 180 x 130 The Women’s High Jump, 1998. Acrylic on canvas, 100 x 150 Victory 2000, 2001. Acrylic on canvas, 200 x 300 Wave, 2001. Acrylic on canvas, 150 x 100 Greece shares her culture, 2003. Acrylic on canvas 200x150 Voula Patoulidou, 2003. Acrylic on canvas, 150 x 100 Pietro Mennea, 2003. 150 χ 100 ELTA – HELLENIC POST, GREECE The Triumph, 1987. Mixed technique on canvas, 150 x 230 Cyclists, 1992. Mixed technique on canvas, 200 x 100 Windsurf in Yellow, 2001. Acrylic on canvas, 150 x 100 Graeco – Roman Wrestling, 2002. Acrylic on canvas, 100 x 150 OLYMPIC STADIUM OF ATHENS Olympic flame, 2004 (Official Poster of Athens 2004). Acrylic on canvas 200 x 150 SHAKIR TOWER, KINGDOM OF BAHRAIN Formula 1 - Renault, Acrylic on canvas, 200 x 150 Formula 1 - BMW, Acrylic on canvas, 200 x 150 Mc Lauren, Acrylic on canvas, 150 x 100 Formula 1 - Ferrari, Acrylic on canvas, 200 x 150 MINISTRY OF FOREIGN AFFAIRS Olympic Truce – The Olive tree’s road, 2003. Acrylic on canvas 250 x 130 ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ Βαρκελώνη, Πατουλίδου. Ακριλικό σε καμβά 300 x 200 MUNICIPAL GALLERY OF THESSALONIKI The Cranes in turquoise blue, Acrylic on canvas, 200 x 150 Formula 1 - Ferrari, Acrylic on canvas, 150 x 100 PIRAEUS BANK Ship Yard, Acrylic on canvas, 150 x 100 The Yellow Cab, Acrylic on canvas, 150 x 100 ROOF TILE AND BRICKWORKS MUSEUM, VOLOS, GREECE Permanent Exhibition - Collection of Piraeus Bank Crane in Yellow Hook, Acrylic on canvas, 150 x 100, 2006 Silver Crane, Acrylic on canvas, 200 x 120, 2006 Cranes – The silver heights, Acrylic on canvas, 300 x1 20, 2005 Yellow Harbour – Cranes, Acrylic on canvas, 200 x 120, 2006 JINTAI ART MUSEUM OF BEIJING The Hammer, Acrylic on canvas, 150 x 100 MARBLE CRAFTS MUSEUM, TINOS The Swallows, Acrylic on canvas, 300 cm x 150 cm 61
Ο ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΤΥΠΩΘΗΚΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΘΕΣΗ ΤΗΣ ΜΙΝΑΣ ΠΑΠΑΘΕΟΔΩΡΟΥ-ΒΑΛΥΡΑΚΗ ΣΤΟΝ ΕΙΚΑΣΤΙΚΟ ΚΥΚΛΟ, ΤΟΝ ΜΑΡΤΙΟ ΤΟΥ 2009, ΣΕ 2000 ΑΝΤΙΤΥΠΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΗΣΗ: ΤΑΣΟΣ ΑΛΕΞΙΟΥ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΛΕΝΑ ΘΕΟΔΩΡΙΔΟΥ-ΚΙRMAN ΣΧΕΔΙΑΣΗ: ART PLUS O.E., 210 6511 449 ΕΚΤΥΠΩΣΗ: ΕΚΔΟΤΙΚΟΣ ΟΙΚΟΣ Α. Α. ΛΙΒΑΝH
ΕΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΚΥΚΛΟΣ: ΧΑΡ. ΤΡΙΚΟΥΠΗ 121, ΑΘΗΝΑ, ΤΗΛ.: 210 3300 136
www.ikastikos-kiklos.gr