MAXzine winter 2023 by Binnenbuurt

check onze we bsite voor lopende acties

OPTIEK

PUNIE since 1976

H a s s e l t s e s t r a a t 27 | 3 2 9 0 D i e s t | i n f o @ o p t i e k p u n i e . b e | T. 013 3 2 2 4 8 2

w w w. o p t i e k p u n i e . b e

LEES JE DROOM Klaar voor de ijzige koude en de warme haardvuren van het najaar? Wij alvast wel. MAXzine nestelt zich tussen je warme mok en de eerste vallende bladeren in de zoektocht naar hartverwarmende gezelligheid. Solo met een dekentje in de zetel of samen aan een goedgevulde familietafel. Tussen woord en beeld blijven we je prikkelen. Jouw lens op de wereld. Nieuwsgierigheid blijft ook in deze editie de rode draad. Met een onstilbare honger naar nieuwe verhalen die jouw inspiratie aanwakkeren. In dit nummer maken we een boog rond de professionele carrières van snowboarder Seppe Smits en minister Annelies Verlinden. We graven dieper om de persoon achter de bekende naam te ontmoeten. En voor wie iets minder gedijt in de Belgische koude: Indonesië zorgt voor een warme gloed op pagina 30. Je merkt het: ook wij blijven dromen. Om MAXzine elke keer opnieuw een niveautje hoger te tillen. Die droom … lees je hier. Veel leesplezier.

is een uitgave van InterMedia NV

Schoebroekstraat 50 3583 Paal-Beringen T 011 76 77 18 verantwoordelijke uitgever

Filip Aerts, filip@intermedia.be art director

Cin De Bock, cin@intermedia.be redactie

ZINNIG, www.zinnig.be coverbeeld

Temple Of Penataran Agung Lempuyang Bali druk

Moderna Printing, Paal-Beringen

© Copyright Uitgeverij InterMedia NV Niets uit deze uitgave mag worden overgenomen of gekopieerd zonder schriftelijke toestemming van de uitgever. De uitgever kan op generlei wijze aansprakelijk worden gesteld voor eventuele ondervonden schade voortvloeiend uit fouten of onvolledigheden in de inhoud van dit magazine. De adverteerder is verantwoordelijk voor het door hem aangeleverd advertentiemateriaal. De adverteerder vrijwaart Uitgeverij InterMedia NV tegen alle vorderingen die zouden kunnen voortvloeien uit de schending van rechten van derden met betrekking tot merken, auteursrechten of elk ander recht dat de derde zou kunnen doen gelden.

Vossendaal 10 - 2440 Geel - T 014 58 71 93 - di tot za: 10u-18u, zon: 13u-18u - www.charrell.be

EXTRA vag t

Inspiratie voor een dagje shoppen.

Serax x Marni Het Belgische designmerk Serax is synoniem met eigentijdse elegantie en een reeks hoogwaardige samenwerkingen met (inter)nationale ontwerpers. Revolutionair modemerk Marni is de volgende in het rijtje kleurrijke collabs. Het resultaat? Een 120-delig porseleinen servies van de hand van Marni’s creatief directeur Francesco Risso. De licht asymmetrische vormen en het bloemenmotief eren de natuur in al haar imperfecte schoonheid. De collectie Midnight Flowers Tableware doet roeren, schenken en eten in stijl.

De funschoenen van Floris Mag het wat meer zijn? Floris van Bommel zegt volmondig ja. Elk seizoen ontwerpt het Nederlandse merk een paar ‘funschoenen’. Zo van die exemplaren die je opblinkt voor speciale gelegenheden. Of gewoon eigenwijs afdraagt. De Stapper 28.15 is zo’n exemplaar. Het leer van deze schoen is intensief bewerkt in de looierij. De voering is afgewerkt in kalfsleer. De materialen zijn origineel, zwaar bewerkt, kunstig in elkaar gezet en hebben vaak meerdere lagen. Een beetje rebels. Zonder een overload aan toeters en bellen. Vlot schoentje voor mannen die net dat tikje méér willen.

www.serax.com

www.florisvanbommel.com

BOUWMATERIALEN

TEGELS

PARKET

KLINKERS

BOUWMARKT

bouwcenter

Staatsbaan 253 Bekkevoort T. 013 31 15 58 info@hendrickxbouw.be ma-vr 9u-12u & 13u 18u • za 9-12 uur

Met inzicht en passie voor detail staat ons professioneel team steeds klaar met het juiste advies!

Van advocaat naar minister in minder dan 24 uur

ANNELIES VERLINDEN WISSELDE DRIE JAAR GELEDEN HAAR TOGA VOOR DE WETSTRAAT

In het turbulente jaar 2020 kreeg Annelies Verlinden de vraag om minister van Binnenlandse Zaken te worden. Intussen bekleedt ze haar ambt al drie jaar met veel toewijding. Dat ze een druk leven heeft, is een understatement van jewelste. Toch vond ze voor ons een gaatje in haar bomvolle agenda. Een gesprek over geen genoegen nemen met de middelmaat, blitz-eedaﬂeggingen en oppeppers bij loopdipjes.

xx-chromosomen Sterke verhalen van straﬀe vrouwen.

Hoe heb je dat moment beleefd?

Kiezen voor een politieke carrière vergt heel wat engagement. Schuilde er al een ministertje in de kleine Annelies?

Annelies Verlinden: “Het ging allemaal ontzettend snel. Ik kreeg de vraag op een woensdagnamiddag, en voor ik het goed en wel besefte, stond ik donderdagochtend om tien uur de eed af te leggen op het koninklijk paleis. Ik ben dus in minder dan 24 uur van advocaat naar minister gegaan. Veel tijd om erbij stil te staan, had ik niet: we doken op dat moment vrijwel onmiddellijk de tweede golf in van de coronapandemie.”

Annelies Verlinden: “Mijn ouders hebben me al vroeg meegegeven hoe belangrijk het is om ten dienste te staan van de maatschappij en anderen te helpen met je eigen vaardigheden en talenten. Kleine Annelies was dan ook al jong sociaal en politiek bewogen, bij onder andere VKSJ en Jong CD&V.”

Mis je de advocatuur soms?

Heeft dat engagement je ook richting de advocatuur gedreven?

Annelies Verlinden: “Jazeker. Ik deed mijn job heel graag, en had fijne cliënten, dossiers en collega’s. Waarschijnlijk zou ik die job nooit hebben opgegeven. Maar nu ben ik ook heel graag minister hoor. Wie weet wat ik later nog zal zijn?”

Annelies Verlinden: “Volgens mij wel. Mijn vader leerde me nooit op te geven voor mijn doel bereikt is, en mijn moeder spoorde me aan om altijd mijn uiterste best te doen. Dankzij die opvoeding heb ik gekozen voor de studie Rechten en vervolgens ben ik zo in de advocatuur beland. Ik ben ervan overtuigd dat die drive me ook gebracht heeft tot waar ik vandaag sta, en me elke dag weer aanzet tot beslissingen nemen om de wereld beter proberen te maken.”

Zie je in je huidige ambt parallellen met je job als advocate? Annelies Verlinden: “Absoluut. Er moet veel onderhandeld worden tussen partijen met tegenstrijdige belangen, net als in de advocatuur. De skills die ik ontwikkelde als advocaat komen ook nu goed van pas om, te midden van al dat gewoel en getrek, op zoek te gaan naar een common ground. Maar de advocatuur is ook zeer nabij in bijvoorbeeld het wetgeving-technische werk. Alleen moest ik vroeger de wetten interpreteren, en nu mag ik ze helpen schrijven. Sommige van mijn beslissingen als minister hebben trouwens rechtstreekse gevolgen op het werk dat ik vroeger deed, zoals de hervorming van de Raad van State. Of je nu advocaat of minister bent: je moet naar oplossingen zoeken. Als advocaat doe je dat voor cliënten, als politicus voor de hele samenleving. De denken werkmethodes die ik als advocate opdeed komen me dus goed van pas.”

In 2020 werd je gevraagd om minister te worden. Voelde je dat aankomen? Annelies Verlinden: “Eerlijk gezegd, totaal niet. Ik had af en toe contact met toenmalig CD&V-voorzitter Joachim Coens, maar ik had geen flauw idee dat hij me ooit zou vragen om minister te worden. Maar na de vorming van het regeerakkoord, wilde hij uit elke provincie een minister. Wellicht is hij – mede door de bevoegdheid binnenlandse zaken – zo bij mij uitgekomen.”

Het lijkt op dit moment misschien ondenkbaar, maar mocht je nog eens een zee van tijd hebben: hoe zou je een dag zonder werk het liefst invullen?

Daarom probeer ik zo goed mogelijk zorg te dragen voor mijn lichaam. Als ik een toertje loop en het lastig heb, denk ik aan de mensen die er allicht veel geld voor zouden geven om dat nog eens te kunnen doen. Dan voel ik me gezegend, en geraak ik door de loopdipjes heen. Zo liep ik de marathon van Berlijn, New York en Chicago. Dat is heel erg afzien, maar de voldoening na de fysieke en mentale inspanning is ontzettend groot.”

Annelies Verlinden: “Ik vind niks zaliger dan ‘s morgens een frisse neus halen met een looptochtje in het bos of aan het strand. Daarna een heerlijk ontbijt – trouwens mijn lievelingsmaaltijd van de dag – met een kop goede koffie of een chai latte. Dan begint mijn dag goed. Ik speel ook graag Cluedo of andere gezelschapsspelletjes met mijn neefjes. Die eenvoudige dingen, daar kan ik echt van genieten. Ik heb door mijn drukke leven echt nood aan zulke rustige, prikkelarme momenten om mijn batterijen op te laden. Indien ik meer tijd krijg dan een dag, zou ik er graag nog eens op uit trekken met mijn neefjes. Ik reisde al met hen naar Barcelona, Londen, Parijs en Ibiza. Zo fijn om de wereld mee door hun blik te verkennen en samen tijd door te brengen.”

Ben je een natuurmens, of kies je toch eerder voor de stad? Annelies Verlinden: “Dat vind ik héél moeilijk kiezen. Ik heb het geluk in een rustige, groene omgeving te wonen die tegelijk op een boogscheut van het bruisende stadscentrum van Antwerpen ligt, waar ik graag winkel, een museum bezoek of een kop koffie ga drinken. Maar Parijs kan me ook heel erg bekoren. Die stad is zo mooi dat ik me er altijd een beetje in een film waan.”

Kun je gemakkelijk tot rust komen? Annelies Verlinden: “Tja, daarvoor is ruimte in mijn overvolle agenda redelijk essentieel (lacht). Als minister krijg je geen rust, ik moet echt leren om die zelf te nemen. Maar een goed boek – vaak getipt door vriendinnen – of een podcast die me iets nieuws bijbrengt, zoals De wereld van Sofie, Touché en Nieuwe Feiten, helpen me al goed op weg. Een wandeling in de bergen vind ik ook erg ontspannend. Of, iets dichterbij: in het Peerdsbos in Schoten. Met de heerlijke geur van de grote, oude bomen in de lente of herfst. Je ziet, ik heb dus niks bijzonders nodig.”

Heb je een rolmodel in je leven?

Ben je sportief aangelegd?

Annelies Verlinden: “Ik ben soms wat jaloers op mensen die de controle kunnen loslaten en de boel, de boel laten. Voor wie het niet continu perfect hoeft te zijn. Ik kan dat niet. Politiek dossier of marathon: als ik ergens aan begin, ga ik er voluit voor.”

Annelies Verlinden: “Mijn ouders, omdat ze me geleerd hebben dat je, door geen genoegen te nemen met middelmaat, heel veel kunt bereiken en ontdekken. Maar ik vind mensen met een passie voor hun vak ook enorm inspirerend. Of dat nu een bioboer uit Schoten is, of Amal Clooney met haar passie voor mensenrechten.” Zijn er karaktereigenschappen waar je soms een tikkeltje jaloers op bent?

Annelies Verlinden: “Ik denk dat ik wel kan zeggen dat ik sporten nodig heb. Een gezonde geest en een gezond lichaam, voor mij is het zo eenvoudig. Toch is dat allesbehalve vanzelfsprekend, dat heb ik al van nabij ervaren bij vrienden en familie die ziek waren of zijn.

Je mag aanschuiven voor een etentje met een persoon naar keuze. Wie zou dat zijn, en welke gespreksonderwerpen zouden er aan bod komen? Annelies Verlinden: “Doe mij maar een lunch met Michelle Obama. Ik zou haar vragen wat haar grootste uitdagingen zijn, hoe ze het verschil probeert te maken én hoe ze omgaat met vooroordelen en clichés.” Bestaat er een misvatting over jou die je graag de wereld wil uithelpen? Annelies Verlinden: “Blijkbaar kom ik koel en berekend over. Een paar maanden geleden beschreef een bepaalde krant me zelfs als een ijskoningin. Dat kwetst, want zo ben ik helemaal niet. Laat staan dat ik zo wil zijn. Ik ben wel redelijk introvert, maar in de werkcontext past dat ook gewoon beter. Het is niet verkeerd om goed te proberen luisteren, toch? Misschien duurt het wat langer om het ijs te breken, maar wie me oprecht wil doorgronden, zal daar zeker in slagen!” Ons hoor je alvast niet klagen. Hartelijk dank voor het openhartige gesprek!

bedtime-maxzine-230x300-RAST.indd 1

24/04/2023 14:33

Ik zoek graag verbinding op in mijn projecten 15

Dat Ines ooit het creatieve pad zou bewandelen, was als kind al vrij duidelijk. “Eerst wilde ik modeontwerpster worden”, vertelt ze daarover. “Ik knipte en plakte dingen die ik mooi vond uit modemagazines en vormde mijn eigen moodboards. Ik begon zelfs aan een naaicursus, zo helder zag ik dat toekomstbeeld (lacht). Tot het naaien totaal niet mijn ding bleek te zijn. Al trok het beeldende me wel aan. Mijn papa is hobbyfotograaf en binnenhuisarchitect. Hij gaf me dan ook mijn eerste camera cadeau toen ik acht was. Op die manier ben ik er mondjesmaat ingerold.” Daarna ging het van de LUCA School of Arts in Brussel naar persfotografie voor de Volkskrant in Amsterdam in het kader van een stage. Vandaag heeft ze haar vaste stekje in de Nederlandse multiculturele hoofdstad en kan ze het fotograferen van bekende artiesten zoals Pommelien Thijs en Suzan & Freek van haar bucketlist afvinken. En toch zijn die bekende koppen en haar persfotografie bij lange niet de enige stempel die ze op zichzelf wil drukken.

Foto: © Daniil Lavrovski

Exposure

Beeldige beelden verdienen tekst en uitleg.

FOTOGRAFE INES VANSTEENKISTE-MUYLLE Analoge beeldenmaakster met een hart voor mensen, culturen en fashion. Het zou de Instagram-bio van creatieveling Ines Vansteenkiste-Muylle kunnen zijn. Amsterdam-based – maar afkomstig uit Leuven – met een groot sociaal engagement en een stem die wil vertellen. Wie schuilt er achter de lens? En waar liggen haar ambities? Tijd voor een babbel met de 26-jarige fotografe die authentieke verhalen vastlegt op de gevoelige plaat van haar analoge Hasselbladcamera.

Kan je een rode draad trekken doorheen de opdrachten die je doet? Ines Vansteenkiste-Muylle: “Goh, ik doe eigenlijk veel verschillende soorten opdrachten. Van een vrij project rond de LGBTQI+-community tot een commerciële shoot voor Zeeman of Telenet en fashion spreads. In mijn vrij werk zit er wel altijd een sociale rode draad. Iets waar ik boos over ben, of een onderwerp waar ik net heel erg van hou. Ik werk vaak vanuit mijn emoties. Zo merkte ik bijvoorbeeld tijdens de lockdown op dat de LGBTQI+-gemeenschap gigantisch ondervertegenwoordigd is in onze gepolariseerde media. Voor mij genoeg reden om er creatief mee aan de slag te

gaan. Ik heb ook veel vrienden binnen die gemeenschap, dus ik voelde ergens een extra druk om er iets creatiefs rond uit te werken. Ik ben dan met vrienden en kennissen beginnen te babbelen over hun ervaringen en over wat liefde betekent binnen hun gemeenschap. En ik heb aan Madonna Lenaert gevraagd om een gedicht te schrijven over het thema. Uit al dat onderzoek en het gedicht is de serie en mijn regiedebuut ‘What Love Means’ gegroeid. Ik zoek graag dat verbindende op in mijn projecten. De onderwerpen staan dus heel vaak dicht bij wie ik ben en wat ik wil uitdragen.”

Hoe zou je jouw stijl omschrijven?

het gewoon heel fijn om te verbinden met de persoon die voor mijn lens staat. Zo leer je iemand ook beter kennen. Ik wil hen op een zo mooi mogelijke manier afbeelden, en dat vraagt teamwerk. Ik heb bijvoorbeeld ook al een paar keer bekende mensen mogen fotograferen. Ik vind die opportuniteit een waanzinnig compliment. Dat ze aan mij denken om die mensen op hun gemak te stellen. En ik vind die ontmoetingen ook vaak inspirerend op zich: artiesten zijn óók harde werkers. Dat schept een band.”

Ines Vansteenkiste-Muylle: “Absoluut kleurrijk. Daarnaast zit het ’m echt in de details voor mij. Over álles wat in het frame staat, is nagedacht. Daarom dat ik naast fotografie ook graag in de regiestoel zit voor videoprojecten. Ervoor zorgen dat elk stukje van die puzzel op beeld klopt. Meestal duurt de voorbereiding weken. Zeker in mijn experimenteel vrij werk. Dat zijn projecten waar meestal veel mensen aan werken om dat ene juiste beeld te creëren. Of de juiste sfeer. Bij de commerciële projecten moet het sneller gaan natuurlijk. Vaak vertrek je dan al met een basisconcept vanuit de agency die jou inhuurt. Een van de leukste dingen aan fotografie voor mij? Het brengt me in contact met onderwerpen en mensen die ik nog niet kende. Moet de boodschap altijd aansluiten bij mijn eigen visie? Ik denk het wel. Anders vind ik het sowieso moeilijk shooten. Maar ik wil wel echt nieuwe thema’s blijven ontdekken. Zo kwam ik via een van mijn shoots en via mijn masterproef in contact met de Afro-Amerikaanse gemeenschap. Of heb ik al een fotoshoot mogen verzorgen waarin ik vrouwen in hijab onder water mocht fotograferen. Die projecten hebben een bijzondere betekenis. Ze hebben mij zóveel geleerd over andere culturen. Ook dat is fotograferen voor mij: blijven ontdekken. En altijd nieuwsgierig zijn.”

Wie inspireert jou binnen de creative scene? Ines Vansteenkiste-Muylle: “Heb je even (lacht)? Het begon voor mij vooral bij fotografe Dana Lixenberg. Door haar ben ik analoog beginnen te shooten. Maar ik kijk ook op naar regisseurs zoals Stuart Winecoff, Fiona Jane Burgess en Lana Senaoui. Daarnaast werk ik veel samen met stylistes die me inspireren door hun manier van werken: ik denk aan Eveline Briand en Kate Housh. Maar het blijft niet bij personen: algemeen vind ik de beeldtaal van merken zoals Jacquemus enorm sterk. Ik haal mijn inspiratie dus uit verschillende hoeken. Als je vaak samen op de set staat, creëer je automatisch ook een band met elkaar. Ik werk daarom graag samen met dezelfde stylisten, make-upartiesten, productiemedewerkers ... Met styliste Kate Housh heb ik bijvoorbeeld ook ‘What Love Means’ gedaan. De mensen die meewerken aan mijn vrij werk stel ik regelmatig en waar mogelijk voor aan mijn commerciële klanten.”

Je fotografeert vooral mensen. Hoe moeilijk is het om de mens op beeld vast te leggen? Ines Vansteenkiste-Muylle: “Dat hangt van shoot tot shoot af. En van fotograaf tot fotograaf, denk ik. Ik vind

Ik geniet even hard van het creatieve aspect van de styling als van de fotoshoot zelf.

Je haalde analoog shooten aan. Vanwaar die keuze?

Is er een project of reeks waar je bijzonder trots op bent?

Ines Vansteenkiste-Muylle: “Het is een bewuste en trage manier van fotograferen. En daardoor ook een onderdeel van het creatieve proces. Ik werk graag met een Hasselblad omdat die verstilde portretten als geen ander weet vast te leggen. Tijdens mijn studie werkte ik eerst met een technische camera. Dan werk je met heel grote negatieven in cassettevorm die je echt in de camera moet schuiven. Da’s pas veel werk (lacht). Maar neen, de kwaliteit van een analoge camera, de kleuren, de composities ... Dat is heel moeilijk om na te bootsen met een digitale camera. Een analoog shot brengt natuurlijk wel iets meer druk met zich mee. Dat éne beeld schieten, is veel moeilijker dan blijven shooten met een digitale camera. Maar door de jaren heen heb ik een oog ontwikkeld voor het beeld dat ik wil. Ik moet maar naar iemand kijken en ik weet hoe ik hem of haar wil portretteren. Ik kijk trouwens naar heel veel dingen met mijn fotografenoog. Neem nu het licht. Hoe vaak ik denk: ‘Amai, dit is mooi daglicht om foto’s in te maken’. Het is iets wat je als fotograaf moeilijk kan uitzetten.”

Ines Vansteenkiste-Muylle: “Moeilijk. Ik ben eigenlijk fier op veel beelden en projecten. Al steken sommige dingen er toch wel bovenuit. De reeks ‘What Love Means’ gaat altijd het dichtst bij mijn hart liggen omdat het zó persoonlijk is. De serie was ook mijn regiedebuut, dus daar hangen mooie herinneringen aan vast. Er is ook één shoot die me bijzonder bijblijft, samen met danser en creative Nicholas Isaiah King Rose. Ik kende hem via Instagram en ontmoette hem afgelopen zomer op een feestje in Amsterdam. Ik heb mijn stoute schoenen aangetrokken en ben op hem afgestapt. Voor ik het wist hadden we een datum geprikt, samen met een aantal van zijn vrienden, en stond hij in het midden van de nacht voor mijn camera, op een berg in een Amsterdamse woonwijk. Die beelden zijn magisch. Nicholas is een echt talent. Ik vond het ook heel fijn om hem op beeld vast te leggen. Dat ik iemand kan representeren die zich niet of minder gerepresenteerd voelt in onze samenleving, daar haal ik energie uit. Die boodschap wil ik blijven meegeven in mijn beelden.”

Lonkt het buitenland ook? Ines Vansteenkiste-Muylle: “Mijn hoofdopdrachten zitten in België en Nederland. Maar mijn ambities liggen zeker ook in het buitenland. In Londen, bijvoorbeeld. Op dit moment ben ik een heel cool project aan het uitwerken voor Kaapstad, België en Nederland. Maar daar mag ik nog niet te veel over verklappen. Ik heb al wat dingen in Duitsland gedaan. En in Parijs. Er werden dus al wat internationale stappen gezet en hier en daar is wat van m’n bucketlist afgevinkt. Maar ik wil wel graag méér van dat.”

Je doet zowel commerciële projecten als vrij werk. Is er balans? Ines Vansteenkiste-Muylle: “Laten we eerlijk zijn: commerciële opdrachten brengen brood op de plank. Punt. Dus er moet wel een balans zijn om mijn vrij werk überhaupt te kunnen doen. Ongeveer een jaar geleden, najaar 2022, was het even een moeilijkere periode. Dan neemt angst het soms wel over. Maar sinds februari 2023 lopen de commerciële opdrachten als een trein. Ik ben daar heel dankbaar voor. Dat mensen aan mij denken als ze een project in hun hoofd hebben, dat is een hele eer. Misschien dat ik later dit jaar nog wat tijd heb voor vrij werk, want daar ligt mijn passie toch vooral.” Hoe hard moet je knokken in de creatieve wereld om ergens te geraken? Ines Vansteenkiste-Muylle: “Eerlijk? Het komt niet in je schoot vallen. Het is zó hard werken. Veel shooten, veel posten, zichtbaar zijn als fotograaf, een brand opbouwen, een portfolio opstellen ... Je moet contact opzoeken met producers en agentschappen en je werk doorsturen. Het is niet zo dat eens de bal gaat rollen, hij blijft rollen. Je moet op verschillende paarden wedden om te geraken waar je wil geraken. Ik wil eigenlijk nog graag verdere stappen zetten in mijn regiewerk. Mijn allergrootste droom? Een Nikecampagne shooten. Omdat daar vaak zo’n mooie sociale boodschap inzit. Daarin zouden mijn passies echt samenkomen. En ik ben vastberaden om die droom in een ambitie om te zetten: binnen dit en tien jaar wil ik

zo’n shoot doen. Het is een haalbare droom. Soms moet je gewoon springen, en dat is binnen de fotografie of creatieve sector zéker het geval. Eens je springt, lijken de dingen opeens veel dichterbij dan je eerst dacht.”

www.inesvansteenkiste-muylle.com Foto’s: © Ines Vansteenkiste-Muylle

details make you feel at home! x

volg onze acties en de laatste interieurtrends

DE xVAN

Eén straf individu. Tien vragen. Tien antwoorden.

Als voormalige profwielrenner weet Marc Wauters wat winnen is. Sinds hij zijn fiets aan de haak hing zet hij zich vooral in om van HeusdenZolder dé wielerhub in Vlaanderen te maken. Met succes. De Velodroom, één van slechts twee overdekte Vlaamse wielerpistes, opende in september zijn deuren. Bezieler achter het project? Marc Wauters.

MARC WAUTERS BEZIELER VAN DE VELODROOM

Wist je altijd al dat er een ondernemer in je schuilde?

Wat is het mooiste moment uit je loopbaan?

Marc Wauters: “Ergens wel. Als jonge gast was ik voortdurend bezig met het herstellen van fietsen. Eerst die van mezelf. Later kwamen ook de buren langs met hun fietsen. Mocht mijn carrière als profwielrenner niet van de grond zijn gekomen, was het openen van een fietsenwinkel altijd mijn plan B. Ik heb ook mijn eigen huis gebouwd, samen met mijn vader. Het beheren van een bouwproject lag me wel. Een voorbode voor de Velodroom zeg maar.”

Marc Wauters: “Mijn etappeoverwinning in de Ronde van Frankrijk. Een dag later mocht ik met de gele trui door mijn geboortedorp Lummen rijden. Dat was een droom die werkelijkheid werd. 22 jaar later word ik er nog bijna dagelijks over aangesproken (lacht).” Hoe vul je jouw vrije tijd het liefst in? Marc Wauters: “De weinige vrije tijd die overblijft spendeer ik graag met mijn vrouw Krista. Lekker gaan eten of er een paar dagen tussenuit. Dat hoeft niet ver te zijn. Een gastronomisch weekendje in Limburg kan enorm deugddoend zijn. Al trekken we tijdens de Allerheiligenperiode steevast naar Kaapverdië. Baantjes trekken in het zwembad en voor de rest niets doen in het zonnetje. Tien dagen genieten van het schoon leven.”

Van welke actieve wielrenner geniet je het meest? Marc Wauters: “Arnaud De Lie. Een no-nonsense boerenzoon die weet wat hard werken is en er gewoon voor gaat. Daar herken ik mezelf wel in. ’s Morgens eerst de koeien voederen, daarna om 10 uur de auto in en gaan koersen. Als hij gespaard blijft van tegenslagen zie ik Arnaud het nog ver schoppen.”

Op welke verwezenlijking ben je het meest trots? Wat is het mooiste compliment dat je ooit kreeg?

Marc Wauters: “De uitbouw van het volledige fietsgebeuren op Circuit Zolder. In 2002 werd het WK wielrennen op het circuit georganiseerd, maar van een permanente werking was er geen sprake. Door de jaren heen hebben we stap voor stap activiteiten opgezet: de Vlaamse Wielerschool, de BMX-club, het avondfietsen … Toen ik in 2008 met mijn eigen handen een BMX-parcours bouwde vroeg ik me af: ‘wat is het hoogste dat ik hiermee kan bereiken?’ En kijk: zeven jaar later organiseerden we het wereldkampioenschap BMX. Net zoals in 2019 trouwens, op vraag van de UCI (de Internationale Wielerunie). De Velodroom is de spreekwoordelijke kers op de wielertaart die we vanaf nul hebben opgebouwd in Heusden-Zolder. Daar ben ik best trots op.”

Marc Wauters: “Dat kwam van een gedeputeerde van de provincie Limburg. Het zijn uiteindelijk de politici die beslissen over de haalbaarheid en het budget van je project. Ik kende vijftien jaar geleden niets van politiek. Maar hoe meer ik lobbyde en resultaten wist neer te zetten, hoe meer het kapitaal om mijn projecten te verwezenlijken groeide. Ik was de provincie daar dankbaar voor, maar het was een gedeputeerde die tegen mij zei: ‘Nee, wij moeten jou bedanken, want dankzij jouw inzet en ideeën kunnen we de provincie op de kaart zetten.’ Dat is mij altijd bijgebleven.”

Hoe laad jij je batterijen op?

sporters twaalf uur per dag op hoogte kunnen leven, met gezamenlijke eet- en leefruimtes. Zo hoeven ze voor hoogtestages niet steeds naar de Sierra Nevada of de Alpen te trekken.”

Marc Wauters: “Door ’s morgens voor dag en dauw alleen op de fiets te springen. Ochtendstond heeft goud in de mond. Meestal doe ik een ritje van twee uur. En ik begin altijd tegen de wind in, zo is het harde werk halverwege al achter de rug (lacht).”

Waarom moeten mensen naar de Velodroom komen? Marc Wauters: “Voor hun gezondheid. En om het sportplezier te (her)ontdekken. De Velodroom is meer dan enkel een wielerpiste. We hebben vier velden voor zaalsport, een gymnastiekhal, een fitnessruimte … alles om in beweging te blijven. Sportieve ouders kunnen hier de sportmicrobe doorgeven aan hun kinderen. Ik geloof stellig in het principe van een gezonde geest in een gezond lichaam. En we hopen op termijn talenten te ontdekken. Wie weet brengt de Velodroom nog olympische kampioenen voort.”

Wat is je grootste sterkte als ondernemer? Marc Wauters: “Ik geef nooit op. In mijn eerste jaar als profwielrenner reed ik een rondewedstrijd in Canada. Ik kwam ten val en reed noodgedwongen solo twintig minuten achter het peloton, net voor de groene vlag (de laatste volgauto in de karavaan). Ik bevond me in niemandsland. Voor een klein huisje langs de weg stond een oud vrouwtje dat me aanmoedigde: ‘Come on baby, don’t give up, keep going!’ Afstappen was geen optie meer, ik moest en zou de finish halen. Uiteindelijk kwam ik vol schrammen buiten tijd aan. Maar de UCI-commissaris zag hoe diep ik gegaan was en liet me de volgende dag toch van start gaan. Daar heb ik het karakter gekweekt dat aan de basis ligt van mijn profcarrière als wielrenner én als ondernemer.” Wat is het volgende project waar je jouw schouders onder wil zetten? Marc Wauters: “Kampioenschappen baanwielrennen organiseren in de Velodroom. Ik hoop in 2030 een WK op de piste te organiseren. Ter voorbereiding mikken we in de komende jaren vooral op Belgische en Europese kampioenschappen. Daarnaast droom ik ooit in HeusdenZolder een hotel met hoogtekamers te bouwen (hypoxische ruimtes die lagere zuurstofniveaus en verminderde luchtdruk simuleren, nvdr.). Een verdieping waar

Dankzij mijn etappeoverwinning in de Ronde van Frankrijk kon ik met de gele trui door Lummen rijden.

Volg ons op

DINNER & DANCE

DE ZONDAGLUNCH

Populair bij jong en oud. Door onze all-prijs zijn er geen onverwachte kosten tijdens jouw avondje uit. Leuk met vrienden, familie, collega’s of jouw club.

Een ontspannen zondagmiddag, vol culinaire creaties, aan tafel geserveerd en in buffetvorm. Onze stijlvolle zalen kunnen vele genodigden bekoren.

BUSINESS EVENTS OP MAAT

PRIVÉ FEESTEN

Onze ruimtes kunnen we op allerlei creatieve manieren inrichten en is zo dé perfecte locatie voor jouw bedrijf.

Op zoek naar een toffe job of bijverdienste in een prachtige setting? Wij zijn steeds op zoek naar extra collega’s in de bediening of in de keuken. Check onze website via de QR-code voor de vacatures.

Huwelijksfeesten, communies, jubileums,… Elk evenement start vanuit een wens. Wij maken de overgang van wens naar realiteit graag zo naadloos mogelijk.

Makelhoeve 3, 2431 Veerle-Laakdal  014 84 06 63  info@maekelhoeve.be  www.maekelhoeve.be

DIX

Stof tot nadenken. In de vorm van een alleszeggende quote.

YOU MISS

100%

OF THE SHOTS you don’t take. Wayne Gretzky

De naam Wayne Gretzky doet misschien niet veel belletjes rinkelen. Toch is de sportieve Canadees een van de beste professionele ijshockeyspelers ooit. Zijn bijnaam is niet voor niets ‘The Great One’. Met 894 goals en 1.963 assists op zijn ijshockeystick, is dit geen understatement. Zijn eerste schuifelende pasjes op het ijs deed hij toen hij nog drie moest worden, in zijn toenmalige woonplaats in Ontario, Canada. Wat als hij nooit die skates had aangetrokken en het ijs was opgegaan? Wat als hij zijn passie en dromen niet had nagejaagd? Zou hij dan ook in de Hockey Hall of Fame opgenomen zijn? Wayne Gretzky bewijst zeker één ding: het leven is aan de durvers. Aan de doeners die af en toe uitglijden. Aan de dromers die niet bang zijn om het erop te wagen. Soms moet je gewoon springen. En achteraf uitvogelen waar je zal landen. Geen enkel memorabel verhaal begon ooit met een ‘wat als’ ...

30 JAAR GALLIA 30 jaar onvergetelijke reizen. Vier het met ons!

Duik in het avontuur van je leven met een reis naar het mystieke Lapland of het betoverende Ĳsland! Maak een afspraak voor een persoonlĳk gesprek met één van onze reisspecialisten, die je zal helpen jouw droomreis tot in de puntjes uit te stippelen. Of je nu het noorderlicht wilt zien, een tocht op een hondenslee wilt ervaren of de geisers en watervallen van Ĳsland wilt verkennen, wĳ maken het voor je mogelĳk. Boek nu je reis en vier samen met ons ons 30-jarig bestaan. Als blĳk van waardering ontvang je bĳ je reisdocumenten een fles verfĳnde Gallia gin*. Een toast op jouw onvergetelĳke reis en onze gezamenlĳke ontdekkingsreis door de wonderen van het Noorden!

GALLIA, specialist reizen naar het Hoge Noorden, Ierland, Engeland en Schotland. Weyerstraat 119, 3850 Nieuwerkerken (Limb.) • ma tot vrĳ: 9u - 17u30 Beverstraat 23, 9400 Ninove (O.-Vl.) • ma: 14u-18u, di tot vrĳ: 9u30-13u en 14u-18u, zat: 9u30u-13u30

T. 054 32 69 81 • www.gallia.be

* Actie geldig voor reserveringen tot 30/4/24.

Van je-waant-je-op-eenonbewoondeiland-stranden tot onvoorstelbaar fraaie koraalriffen 29

exploreren

Exclusieve uitjes. Spectaculair, maar dan anders.

INDONESIË PALMT JE IN

Zalig relaxen op parelwitte stranden. Snorkelen in azuurblauw water. Het fascinerend cultureel erfgoed verkennen. Kuieren over kleurrijke marktjes met fruit en bloemen. Exotische dieren spotten in het tropische regenwoud. Als we zonet je ideale reis beschreven, vink Indonesië dan maar aan als je volgende bestemming.

Het land is een groene oase en cultureel diverse plek in de Austraal-Aziatische Middelzee, tussen de Indische en Stille Oceaan, én de grootste archipel ter wereld. Het bestaat uit zowat 17.000 eilanden, goed voor een totale oppervlakte van bijna twee miljoen km². Heel wat te ontdekken dus. We selecteerden voor jou enkele topervaringen!

Natuurlijke schoonheid Van gigantische vulkanen tot schitterende rivieren die meanderen door het oerwoud. Van je-waant-je-op-eenonbewoond-eiland-stranden tot onvoorstelbaar fraaie koraalriffen met felgekleurde tropische vissen. Van duizelingwekkende kliffen langs de oceaan tot magisch mooie, van kleur veranderende meren. De natuur van Indonesië kent vele gedaantes. Niet voor niets nemen heel wat influencers hier de meest Instagramwaardige foto’s én planten tal van digital nomads zich hier voor enkele maanden neer. Indonesië blijft simpelweg boeien.

zijn gebieden met geologisch erfgoed en landschappen die volgens UNESCO van internationale waarde zijn en die op een integrale manier beheerd worden met oog voor behoud, duurzame ontwikkeling en educatie. De bekendste site uit dit lijstje van zes is wellicht Batur Geopark op Bali. In dit gebied ligt de actieve vulkaan Gunung Batur, met ernaast het Batur-meer. Je kan de 1.700 meter hoge vulkaan trouwens beklimmen voor een magisch mooi uitzicht. Het Ciletuh-Palabuhanratu Geopark op Java is dan weer een bezoekje waard omwille van de prachtige watervallen en rotsformaties. Verwacht weelderig groene bergen, cultureel of historisch interessante plekken, authentieke rotskunst,

Het hoeft niet te verwonderen dat dit land over niet minder dan zes UNESCO Global Geoparks beschikt. Dat

grotten en zoveel meer. Ideaal om uren te wandelen en te verkennen. En ook het Toba Caldera Geopark in Noord-Sumatra kan je niet links laten liggen als natuurliefhebber. Het gigantische kratermeer van 450 meter diep, 100 km lang, 31 km breed en meer dan 1.000 km² groot ontstond na een vulkaanuitbarsting 74.000 jaar geleden. Midden in het meer ligt het nog niet door veel toeristen ontdekte eiland Samosir, het makkelijkst te verkennen met een scooter. Stop dan zeker even bij de warmwaterbronnen van Pangururan voor een relaxmomentje.

Laat je varen De natuurpracht van de archipel ten volle beleven, doe je vanzelfsprekend perfect per boot. Je huurt hier makkelijk een privéjacht met alles erop en eraan en laat je zo varen op een turkooizen zee van eiland tot eiland. De meest memorabele private cruise maak je ongetwijfeld met een phinisi. Zo’n Indonesisch zeilschip met twee masten werd vroeger gebruikt om kruiden, textiel en sandelhout te vervoeren. Het wordt vervaardigd met lokaal teaken ijzerhout (olneya) en heeft een unieke constructie, typisch voor de Bugis-Makassar-cultuur van Sulawesi, met elementen uit de Amerikaanse en Europese ontwerpstijl. Natuurlijk beschikken moderne phinisi-boten over het nodige comfort, en vaak zelfs over luxueuze suites met privébadkamers. Op een adembenemende tour door tropische wateren doe je bijvoorbeeld de Raja Ampateilanden aan, maar ook Flores, de Molukken en de Komodoeilanden. Van vijf dagen tot zelfs drie weken comfortabel cruisen en aanmeren wanneer je wil aan de mooiste plekjes van de archipel … Een droomvakantie! www.rainforestcruises.com/indonesia-cruises#charters

Ontspannen van top tot teen Ook wat wellness betreft gooit Indonesië hoge ogen. De traditionele Indonesische culturen met Indische, Chinese en Arabische invloeden, buigen zich al duizenden jaren lang over een holistische aanpak van geest, lichaam en ziel. Aromatherapie, medicinale planten, meditatie, yoga, jamu (Indonesische geneeskunde met kruiden) … Alles om helemaal zen te worden. Op tal van eilanden kan je dan ook wellness retreats boeken. Een verblijf in Amanjiwo kan bijvoorbeeld wonderen doen. Dit luxueuze resort in de Javaanse jungle ontvangt je in een heerlijk rustige en groene omgeving. De naam ‘Amanjiwo’ betekent dan ook ‘vredevolle sereniteit’. Het biedt gasten niet enkel een schitterende spa met traditionele Javaanse schoonheidsbehandelingen, maar ook spirituele wellness. Je volgt er privé-yogasessies om aan soulsearching te doen, neemt deel aan zuiverende of zegeningsrituelen, bezoekt eeuwenoude tempels met een privégids, beleeft indrukwekkende ceremonies … Kortom: je kan hier helemaal herbronnen. www.aman.com/resorts/amanjiwo

Bijzondere beestjes Is een reis voor jou pas af als je de lokale fauna hebt leren kennen? Indonesië bedient je op je wenken als het om exotische dieren gaat. Wat dacht je van snorkelen tussen de zeeschildpadden? De Gili-eilanden zijn een must-do als je die droom wil waarmaken. In de zogenaamde koraaltuinen aan de oostkust van Gili Meno – ook toepasselijk Turtle Point genoemd – kan je heerlijk met je snorkel ronddobberen tussen de felgekleurde tropische vissen en schildpadden. Er valt zelfs een onderwaterstandbeeld te bewonderen, ontworpen door Jason deCaires Taylor.

het wild, onder meer in het Kerinci Seblat National Park. Een tocht met gids ondernemen in deze weelderige natuur is zeker een optie, al is de kans dat je deze verlegen en mensenschuwe dieren tegenkomt bijzonder klein. Makkelijker is het om komodovaranen te spotten. Je kan ze niet over het hoofd zien: het zijn de grootste hagedissen ter wereld, met een gemiddeld gewicht van 70 tot 150 kg en een lengte van drie meter. Ze leven voornamelijk op het eiland Komodo – vandaar hun naam. Hun leefgebied is inmiddels een nationaal park, dat je enkel onder begeleiding kan bezoeken om de reptielen te beschermen. En ook jezelf, want ze kunnen weleens venijnig uit de hoek komen.

Om orang-oetans in het wild te spotten moet je op het eiland Sumatra zijn, onder meer in de jungle van Bukit Lawang. Een tocht doe je hier het best met gids, voor je veiligheid maar ook om sneller dieren te spotten. Orangoetans zijn immers solitaire dieren die zich niet makkelijk laten zien – wel horen. Je moet dus al weten waar te zoeken en welke geluiden te volgen.

Ben je een amateurfotograaf op zoek naar een challenge? Probeer dan eens de kleurrijke inheemse balispreeuw op Bali, het hamerhoen op Sulawesi of de paradijsvogel op West-Papua op beeld vast te leggen. Ja, sommige organisaties bieden zelfs vogelreizen aan waarbij je samen op zoek gaat naar de vele endemische vogelsoorten.

Ook op Sumatra leven er nog een vierhonderdtal tijgers in

Exclusief logement Na al dat verkennen en ontdekken wil je vast neerstrijken in een hemels hotel. Geen zorgen: op de vele Indonesische eilanden heb je keuze te over. Paradijselijk verblijven op Bali doe je bijvoorbeeld in Como Uma Canggu, zeker als je er een penthouse huurt. Aan de zuidkust van het eiland geniet je in deze modern ontworpen villa-appartementen van een zalige loungesfeer, adembenemende uitzichten op de oceaan, een privébutlerservice en een verrukkelijke, gezonde keuken. Filmavonden, yogalessen en strandfeestjes krijg je er zomaar bovenop. www.comohotels.com/bali/como-uma-canggu

Ulaman Eco Luxury Resort verwelkomt je dan weer in een uiterst comfortabele, relaxerende ambiance, in de Balinese jungle. Je verblijft er in bamboehutten in haast futuristische vormen die lijken te zweven hoog in het tropische regenwoud. Bedoeling is om in harmonie met de natuur te zijn en een zo klein mogelijke ecologische voetafdruk na te laten. Een massage of lichaamsbehandeling boeken, fietsen huren, chillen in de sauna, heerlijk dineren … Het kan hier allemaal. www.ulamanbali.com

Nog een favoriet van wereldreizigers die op comfort en unieke ervaringen gesteld zijn, is Buahan Banyan Tree Escape: een intimate barefoot luxury resort, zoals ze het zelf noemen. Te midden van rijstvelden en bossen, tegen een bergwand, ligt dit idyllische resort in vier etages. Het duurde maar liefst vijftien jaar om het te realiseren, aangezien de architecten Dharmali Kusumadi en Gede Kresna het ontwikkelden met respect voor de agricultuur, religie, cultuur en het vakmanschap van de lokale gemeenschap. Het resort telt zestien villa’s met een traditioneel Balinees interieur – grote houten deuren, geweven textiel, houtsnijwerk, stenen elementen … – én elk een privézwembad. De villa’s blenden netjes in de omgeving en voelen stuk voor stuk erg privé aan ondanks het 180°-panorama dat je meteen de adem beneemt bij het binnentreden. escape.banyantree.com

explore your lifestyle

EXpo

3 om te zien.

Foto: © James Barnor

JAMES BARNOR IN OVERZICHT

TIJD VOOR HET KUNSTUUR

VISSEN NAAR ENSOR

27 oktober 2023 – 10 maart 2024

12 september 2023 – 14 april 2024

16 december 2023 – 14 april 2024

De Ghanees-Britse fotograaf James Barnor (°1929) was een absolute spilfiguur voor de culturele verbindingen tussen Accra, Londen en België in de vroege jaren 50. Tijdens de tumultueuze maanden in de aanloop van de Ghanese onafhankelijkheid in 1957, trok hij de straat op met zijn arsenaal camera’s om de geschiedenis op beeld vast te leggen. Maar ook zijn portretten uit Afrikaanse lifestylemagazines zijn zonder meer baanbrekend. FOMU presenteert een reis doorheen de tijd met hoogtepunten van de jaren 50 tot de eighties.

Het historische stadhuis in hartje Hasselt vormt de ideale setting voor exact één uur proeven van betoverende kunst. Welkom bij Het Kunstuur! Verwacht je aan topwerken van Belgische kunstenaars uit de periode 1850 tot 1950. Daarnaast? Bekende Vlaamse koppen die hun band met de kunstenaar of het kunstwerk in geuren en kleuren toelichten. Onder andere politicus Alexander De Croo, journaliste Phara de Aguirre en wijlen Arno namen plaats voor de camera. Een bijzondere manier om de meesters uit het verleden van dichtbij te leren kennen.

James Ensor en Oostende? Da’s een zee van liefde. De Oostendse kunstenaar overleed in 2024 precies 75 jaar geleden. In december trapt Mu.ZEE dan ook het Ensorjaar op volle gang. De tentoonstelling ‘Rose, Rose, Rose, à mes yeux!’ zet 30 beroemde stillevens van de grootmeester in de verf. De schilderijen kaderen binnen een collectie van 150 werken die de ontwikkeling van het genre in België in de loop van de jaren 1830 tot 1930 prachtig illustreert. De parels van Ensor werden samengesteld uit publieke en private verzamelingen uit binnen- en buitenland. De moeite!

www.fomu.be Tickets: € 5 – 12 (di-zo)

www.hetkunstuur.com Tickets: € 12 – 17 (di-zo)

www.muzee.be Tickets: € 3 – 15 (di-zo)

E I G E N T I J D S E TA P I J T E N

D E S I G N TA P I J T E N

O O S T E R S E TA P I J T E N

Design:Thibault van Renne

VOORSTELLING

van de nieuwste

‘Fashion for Floors’

Sellekaertsstraat 13, 3900 Pelt - 011 64 16 02 WWW.DECKERSTAPIJT.BE

EXTRA vag t

Inspiratie voor een dagje shoppen.

Tussen bubbels en sterren Skychology is de kunst van het sterrenkijken die zorgt voor een boost in mentaal welzijn. Belgisch expert in wellness Gervi tipt de outdoor jacuzzi als bubbelende uitvalsbasis om deze trend in alle rust te ontdekken. De nieuwste telg in de familie? De Superquarz-jacuzzi van Treesse. Minimalistisch ontworpen door de Oostenrijkse designer Marc Sadler, met onzichtbare jets en lig- en zitstoelen die naadloos in elkaar overlopen. Met het verstelbare zachte kussen spot je zonder moeite alle vallende sterren onder de blote hemel. www.gervi.be

Zo zit je Belgisch goed

Le Sac van Belgisch meubellabel INDERA doet je even stilstaan in een hectische wereld. De eenzit – ontworpen door de creatieve hand van Studio Segers – is het ideale pronkstuk in je living of op kantoor. Studio Segers staat bekend om zijn weldoordachte concepten met straffe persoonlijkheid én authenticiteit. De meeste onderdelen komen daarbij van Belgische bodem. In stijlvol stof of luxueus leer: de roteerbare zitting met verstelbare hoofdsteun zorgt voor een comfortabele ligpositie. Voor een goed boek, een goed gesprek, of gewoon ... een heerlijk dutje.

www.indera.be

LSB is een familiebedrijf Opgestart in 1990, vakmanschap en elegantie ontmoeten elkaar in adembenemende buitenruimtes. Het ontwerpen van op maat gemaakte houten tuinhuizen, poolhouses, terrasoverkappingen, carports en zorgwoningen is onze passie.

Tijdloze bijgebouwen Met de grootste zorg en precisie vervaardigd in ons eigen atelier, wat resulteert in bijgebouwen die de zintuigen prikkelen. Elk ontwerp wordt aangepast aan de unieke visie van onze klanten en weerspiegelt hoge standaarden van vakmanschap en esthetiek.

Voor particulieren én professionals Wij begrijpen het belang van samenwerking. Daarom bieden we aantrekkelijke samenwerkingsformules voor zowel tuinaannemers, tuinarchitecten & zwembadbouwers.

Bezoek onze website Neem een kijkje op lsbblokhutten.be voor inspiratie en neem contact met ons op om te ontdekken hoe we kunnen samenwerken om jouw buitendromen waar te maken.

Zandbergen 109, 2480 Dessel Tel 014 37 96 92 • info@lsbblokhutten.be • www.lsbblokhutten.be

Knalprestaties én een degelijk bereik 41

MATCH box Model in de kijker.

LOTUS ELETRE: DNA-TEST

Wat maakt van een Lotus een Lotus? Puristen hameren vooral op de ‘light is right’-leuze van Colin Chapman, de stichter van het legendarische merk. En aan die vereiste van lichtheid voldoet de Eletre met zijn 2,6 ton allerminst. Maar een sportieve elektrische SUV met de genen van zijn lichtgewicht voorouders is misschien net wat het merk nodig heeft om zijn toekomst veilig te stellen ...

Lotus bouwt al meer dan 75 jaar prettig sturende pluimgewichten. Maar nu het Chinese Geely als eigenaar aan de knoppen zit, moet het merk net als groepsgenoten Volvo en Polestar de elektrische weg op. Als uithangbord van die strategie werd eerst een elektrische Lotus hypercar aangekondigd, de Evija, die nog steeds niet in productie is. Veel belangrijker is echter deze Eletre, een elektrische SUV waarmee het merk een nieuw koperspubliek moet aanboren. Maar heeft hij de kwaliteiten in zich om die missie tot een goed einde te brengen?

Hyper-SUV

Tijdsgeest

Lotus noemt zijn Eletre de “eerste elektrische hyper-SUV”. Wanneer we oog in oog komen te staan met ‘ons’ knalgeel testmodel, lijkt die missie op stilistisch vlak in elk geval geslaagd. Parkeer hem bijvoorbeeld naast een Lamborghini Urus, en beide zullen even goed de aandacht trekken. Excentrieke lijnen, een agressieve neus, fijn gesculpteerde lichtunits, velgen in maatje 23 duim … Subtiel is het allerminst, geslaagd wel. Een verademing in het vaak generisch ogende SUV-segment. Het exemplaar in ‘Galloway Green’, waar onze testwagen bij het ophalen naast geparkeerd stond, is wat ons betreft een nog geslaagdere keuze. Maar smaken en kleuren...

Dit een ‘typisch’ Lotus-model noemen is een brug te ver. Maar de boot van de (elektrische) SUV-hype missen, zou misschien het einde betekend hebben voor het merk. Kijk bijvoorbeeld naar Porsche, dat doet dromen met zijn sportwagens, maar dat wel kan blijven bouwen dankzij de winst die het onder andere maakt met zijn SUV-modellen. En wie weet, als Chapman vandaag aan het roer zou staan van Lotus, had hij naast een Emira misschien ook wel een SUV in de garage voor zijn dagdagelijkse verplaatsingen. Hij zou in elk geval trots zijn op de aerodynamische kwaliteiten van deze Eletre, naast een laag gewicht nog een van de stokpaardjes van Chapman.

Aangenaam toeven

Aerodynamisch geperfectioneerd

Ook het interieur van de Eletre is een pareltje. Leer, alcantara en technologie worden hier perfect gecombineerd tot een geheel dat tegelijkertijd sportief, luxueus en zelfs elegant is. Een speciale vermelding gaat naar het indrukwekkende KEF audiosysteem met 23 luidsprekers en een vermogen van meer dan 2.000 watt. Verder wordt je aandacht als bestuurder niet al te veel afgeleid door een overdaad aan digitale schermen. Er is dan wel een groot centraal scherm, als bestuurder krijg je de basisinfo te zien in een dunne digitale strip achter het stuur, aangevuld met een head-up display met onder andere de navigatie. Op die manier kan je je maximaal concentreren op de weg en wil Lotus tonen dat het nog steeds auto’s maakt “for the drivers”.

Waar je ook kijkt op deze Eletre, de ontwerpers hebben er alles aan gedaan om hem zo efficiënt mogelijk door de lucht te laten klieven. Deurgrepen die inklappen tijdens het rijden, een actief radiatorrooster, zowat overal luchtsleuven die de wind optimaal langs het koetswerk geleiden en een efficiënt ogende dubbele spoiler op de achtersteven … de ingenieurs van het merk hebben overuren geklokt in de windtunnel. Alleen aan de digitale zijspiegels raken we maar niet gewend. Gelukkig houdt een radarsysteem met LiDAR-sensoren een oogje in het zeil.

Knaldrang Ondanks zijn hoge gewicht, voelt deze SUV bijzonder dynamisch aan. Een pluim op de hoed van de specialisten die Geely verzamelde en ‘carte blanche’ gaf, met een bijzonder geavanceerd onderstel tot gevolg. Het directe stuur geeft massa’s feedback en zorgt ervoor dat je elke bocht perfect kan aansnijden, waarbij de ophanging geen krimp geeft. En ook de prestatiecijfers liegen er niet om: de Eletre en Eletre S beschikken dankzij twee elektromotoren over een vermogen van 603 pk en een koppel van niet minder dan 710 Nm, goed voor een sprint van 0 naar 100 km/u in 4,5 seconden. Mag het iets meer zijn? Dan is er nog de 905 pk en 985 Nm sterke Eletre R, die met zijn hogere vermogen en een tweetrapsversnellingsbak zelfs onder de magische grens van de 3 seconden duikt!

Gezins-Lotus Naast knalprestaties kan je bij de Eletre – zij het met een iets voorzichtigere rijstijl – ook rekenen op een degelijk rijbereik. Het hoge gewicht heeft hij immers deels te danken aan het batterijpakket met een capaciteit van niet minder dan 112 kWh! Dat moet in theorie zorgen voor een rijbereik van 600 km. In de praktijk moet 500 km mogelijk zijn, meer dan heel wat Lotus-modellen met benzinemotor. Opladen doet hij bovendien even snel als accelereren, met een DC-laadvermogen tot 350 kW, voor snelle pitstops. De perfecte Lotus voor dagdagelijks gebruik en roadtrips met het hele gezin dus? In die optiek is zijn prijs vanaf € 98.690 zelfs niet overdreven.

Eletre R: in minder dan 3 seconden naar 100 km/u Tekst: Arnaud Henckaerts • Foto’s: © Dennis Noten

PERSONAL TR AINING

FOODCOAC HING

SM ALL GROUP TR AINING

M ASSAGES

DISCRETE PRIVATE GYMS

voor persoonlijke sportieve begeleiding

VOLG

@clubsterker

ONS

Wekelijks begeleiden wij meer dan 100 mensen naar een sterker en gezonder lichaam in onze private gyms. Mensen zoals jij die vaak flink moeten zoeken naar ruimte in een drukke agenda en lekker uit eten met een glas wijn niet willen opgeven op de weg naar hun doel.

Meierend 61 | 2470 Retie Smiskensstraat 45 | 2300 Turnhout T +32 494 41 66 05 hallo@clubsterker.be www.clubsterker.be

extase

De favorieten van een favoriet.

TOPSNOWBOARDER SEPPE SMITS Wie in België ‘snowboarden’ zegt, denkt ongetwijfeld aan Seppe Smits. De 32-jarige Belgische sporter met Gentse roots doorkruiste in zijn carrière al een groot stuk van de wereld voor zijn geliefde sport. Van Barcelona en Oslo tot Sotsji en Gangwon. Maar natuurlijk is hij ook méér dan medailles en kampioenschappen. We gaan op zoek naar zijn absolute favorieten.

Zoals veel snowboarders begon ook Seppe – op driejarige leeftijd – zijn wintersportcarrière op de latten. Het is in de Oostenrijkse sneeuw dat hij de microbe te pakken kreeg. Als negenjarige nieuwsgierige avonturier vertrok hij voor het eerst met een snowboard van de berg. En dat doet hij vandaag nog steeds. Onderweg sprokkelde hij mooie titels, zoals die van wereldkampioen. En daarna nóg eens wereldkampioen. “Het grappige is dat die titel eigenlijk helemaal geen doel was voor mij. Ik ben gewoon verliefd geworden op de sport en mijn niveau is organisch gegroeid met mijn passie. Toen ik doorhad dat ik van die uit de hand gelopen hobby ook mijn beroep kon maken, kwam alles voor mij samen.” Hoe vaak train je? Seppe Smits: “Dat hangt van het moment en de plek af. In België train ik vijf keer per week, vooral kracht- en conditietraining. In de bergen sta ik vooral op mijn snowboard. Daar zitten dagen van vier à vijf uur in de sneeuw tussen. Dat is intens, want het is een heel vermoeiende sport. Maar ook mentaal moet je er staan. Ik doe regelmatig yoga en ga naar de kine om zowel mentaal als fysiek in topvorm te blijven.”

Is er ruimte voor muziek tijdens die intensieve trainingen?

Je zag al een groot stuk van de wereld door je sport. Welke landen zijn favoriet?

Seppe Smits: “Zeker en vast. Ik leef 90% van de tijd met muziek op de achtergrond. Hiphop is écht mijn ding. Vooral oldskool: Jay-Z, The Notorious B.I.G., Tupac … Alles waar een goede tekst in zit. Maar je kan me ook bekoren met rock, techno en zelfs af en toe met een streepje klassieke muziek (lacht). Het enige moment waarop ik geen muziek luister? Tijdens het snowboarden. Dan luister ik vooral naar de wind om mijn snelheid goed in te schatten. De natuur is op dat moment mijn enige achtergrondmuziek.”

Seppe Smits: “Als snowboarder? Nieuw-Zeeland. In onze zomer is het daar winter en kunnen we blijven trainen. Maar omdat ik veel meer met duurzaam reizen bezig ben dan vroeger, ben ik dit jaar niet mee geweest down under. Daarnaast – en iets dichter bij huis – vind ik Noorwegen fantastisch. Ik ben er vijf weken gaan fietsen: van Trondheim naar Tromsø. Wat. Een. Natuur. En avontuur! Het was misschien wel de mooiste reis uit mijn leven. Midden in de Noorse bossen besef je dat je niet veel nodig hebt om gelukkig te zijn, ondanks de vele regen die we toen hadden (lacht). Je hoort het, voor mij is rust niet altijd fysieke rust. Mentaal deconnecteren oﬀ-grid is even belangrijk.”

Let je als sporter op wat je eet? Seppe Smits: “Zeker weten. Voedsel is mijn brandstof in de bergen. Al werk ik nooit met voedingsschema’s. Ik gebruik m’n gezond verstand. Met mijn ecologische voetafdruk in het achterhoofd, staat er de laatste jaren ook een pak minder vlees op het menu. Mijn favoriete keuken? De Aziatische. Met een goede curry of een leuk Vietnamees restaurantje met kameraden maak je me instant gelukkig.”

Voor mij hoeft rust niet altijd fysieke rust te zijn. Mentaal deconnecteren is even belangrijk.

Kan je dan wel vertragen met een goed boek of een straffe serie? Seppe Smits: “Vertragen is misschien niet het juiste woord, want ik kijk heel graag naar series wanneer ik op mijn spinningfiets zit (lacht). Geef me dan maar een aflevering van Peaky Blinders, Suits of Power. Echt vertragen zie ik nog niet echt zitten, maar as we speak ben ik wel stappen aan het zetten om het competitieve van snowboarden wat achter mij te laten. Ik ben volop op zoek naar dingen die ik na mijn carrière kan vastpakken. Zoals het ontwerpen van snowboards van eigen bodem, samen met het Belgische skimerk Gerondal uit Malmedy. Daarin komen het duurzame aspect én mijn kennis van snowboarden mooi samen.”

Uw makelaar in limburg

Engel & Völkers heeft meer dan 40 jaar ervaring als makelaar van high-end residentieel en commercieel vastgoed. Als premium brand met meer dan 1000 kantoren in meer dan 35 landen op 5 continenten, zĳn wĳ één van de wereldleiders gespecialiseerd in residentiële en commerciële panden. In België zĳn we actief sinds 2006 en hebben we momenteel meer dan 30 filialen. Ons nationaal netwerk breidt zich steeds verder uit en we bieden zo onze klanten de beste service aan.

Voor ons bent u als eigenaar uniek, net zoals het eigendom dat u wenst te verkopen uniek is. U verwacht hierbĳ dan ook terecht een exclusieve en professionele service door een specialist die thuis is in het top- en middensegment van de vastgoedmarkt. U verdient hierbĳ de beste! Wĳ onderscheiden ons door onze gedegen marktkennis, gerichte marketingcampagnes, zowel online als offline, en ons exclusief netwerk om zo binnen afzienbare tĳd de geschikte koper voor uw eigendom te vinden.

U denkt erover na uw eigendom te verkopen? Wĳ zullen u hierbĳ volledig ontzorgen. Professionaliteit, passie en exclusiviteit zĳn onze 3 kernwaarden, die we maar al te graag ter uwer beschikking stellen. Ons gedreven team van makelaars staat dan ook steeds klaar om van de verkoop van uw eigendom een succesverhaal te maken.

Lommelsebaan 1, 3940 Hechtel | T. 0032 11 664 660 Noord-limburg@engelvoelkers.com | www.engelvoelkers.com/noord-limburg

xxl

Dé belangrijkste mijlpalen van een groots merk.

OUDER DAN KONINKRIJK BELGIË: DELVAUX FONKELT SINDS 1829 Het rijtje met iconische Belgische merken is niet bijzonder lang. Laat ons zeggen dat je er twee handen mee kan vullen. Het merk dat ongetwijfeld de eerste drie vingers haalt? Delvaux. Deugdelijk iconisch. Dramatisch chic. En compromisloos elegant. We keren terug in de tijd en gaan op zoek naar de oorsprong van het gigantische succes van dit visionaire luxelederhuis uit Brussel. Onderweg passeren we enkele pieken en dalen in de rijke geschiedenis van het Belgische modemerk.

1829 - 1908 | HET REISVERHAAL VAN DE GROTE D

Charles Delvaux is een rasechte creatieveling. Maar de Brusselaar heeft ook oog voor cijfers. Die gouden combinatie zorgt voor een nieuw creatief ei: La Maison Delvaux. De begindagen van het merk zijn aarzelend, met de vervaardiging van lederen zadels en simpele reiskoffers. Een voorbode, zo blijkt later. Want in 1875 neemt België het voortouw met het dichtste spoorwegnetwerk ter wereld. De koffermaker ziet een groeiende nood van welgestelde dames die hun fragiele en kostbare spulletjes in stijl willen vervoeren. Na heel wat denken tekenwerk patenteert La Maison Delvaux in 1908 het allereerste handtasmodel op de markt. De trein lijkt vertrokken voor Charles en zijn Delvaux.

1883 | EEN DELVAUX, UWE MAJESTEIT?

Het prestigieuze handtassenmerk valt niet alleen onder de rijke elite in de smaak. Ook het hof herkent kwaliteit. Elke Delvauxtas is dan ook handgemaakt in een van de ateliers in

een huwelijkscadeau van Delvaux en co, custom made natuurlijk. Ook koningin Mathilde heeft meerdere Delvauxhandtassen in haar bezit, waaronder – hoe kan het ook anders – een prachtige Brillant. België. In 1883 voegt het Koninklijk Hof van België – onder Koning Leopold II – het lederhuis dan ook niet zo verrassend toe aan het prestigieuze lijstje van gebrevetteerde hofleveranciers van het Belgische koningshuis. Daarop prijken ze tot op de dag van vandaag, naast onder andere binnenhuisarchitect Axel Vervoordt en modehuis Natan. Een plek die ze koesteren.

Het koningshuis is sinds dat symbolische jaar een stijlvol boegbeeld van het Belgische handtassenmerk. Zo droeg koningin Paola op haar huwelijksdag in 1959 een Delvaux. Haar ‘Mon Grand Bonheur’-tas was

1933 – 1958 | EXCLUSIVITEIT IN HET DELVAUX-DNA

Begin jaren 30 van de vorige eeuw. Franz Schwennicke neemt La Maison Delvaux over. Franz heeft – op z’n zachtst gezegd – grootse plannen met het modelabel. Hij gooit er een exclusief sausje over en introduceert de gekende seizoenscollecties. Ook zijn veel jongere vrouw Solange zet in de jaren 50 haar eerste stappen binnen het bedrijf.

Opmerkelijk in deze periode: Delvaux levert ‘Le Brillant’ af als antwoord op de innovatieve Wereldtentoonstelling in Brussel in 1958. De inspiratie vond het label bij het gebouw waar de expo plaatsvond: het Philipspaviljoen van architect Le Corbusier. De samenwerking tussen Delvaux en architect Paul Goethals resulteert in een strak ontwerp voor Le Brillant. Tot op heden is de tas een veelgevraagd en iconisch stuk uit de collectie. De letter D in hoefijzervorm als gesp, de met leder bedekte knoppen ... de tas is briljant op álle vlakken. In welgeteld acht uur assembleren de medewerkers de 64 aparte lederen en metalen onderdelen van de tas. Een huzarenstukje!

STOKPAARDJE: HANDGEMAAKTE DESIGNS Een Delvaux is geen machinaal verwerkt product. Het is een handtas die (zeker niet letterlijk) bloed, zweet en tranen kost. In de ateliers in België en Frankrijk worden ze met de hand gemaakt. Binnenin elke tas vind je een kaartje met de naam van de vakman of -vrouw die de tas van het begin tot het einde gemaakt heeft. In de handen van de vakkundige meesterleerbewerkers zijn de tassen van Delvaux meer dan alleen handtassen: het zijn als het ware sculpturen, kleine kunstwerkjes. De productie van één tas kost dan ook zo’n twaalf uur, de assemblage gemiddeld acht. In België werken een 140-tal medewerkers aan de kostbare voorwerpen. Ze leveren op één dag vijftien tassen af in het hoofdatelier in Etterbeek.

1960 – 2000 | BARONES SCHWENNICKE NEEMT HET ROER OVER

De absolute bloeiperiode van Delvaux speelt zich af rond de jaren 60 en 70. Het merk weet als geen ander het tijdloze design te vermengen met een ietwat onconventionele stijl. In 1970 sterft Franz Schwennicke. Zijn vrouw Solange – die de jaren voordien al volop meedraaide op de creatieve afdeling van het bedrijf – neemt de fakkel van haar man over. En dat legt Maison Delvaux geen windeieren. Solange steekt Delvaux, met het nodige respect voor de tradities, in een nieuw jasje. Ze boort een nieuwe markt aan: een trendy en jong publiek. Zo gaat ook de jonge garde aan het sparen om een Delvaux in huis te halen. Daarnaast zet ze haar schouders onder de internationale vlucht van het merk. In Japan lukt dat heel goed, in de rest van de wereld verloopt het iets stroever. Onder haar bewind experimenteert Delvaux volop met nieuwe exclusieve leersoorten zoals alligator en rog. Tot eind jaren 90 staat Solange aan het roer, daarna neemt zoon François het van haar over.

2011 | DELVAUX IN CHINESE HANDEN

In 2011 valt het Belgische kroonjuweel in Chinese handen. En meer specifiek: in die van de Chinese holding Fung Brands, eigendom van de miljonairsbroers Victor en William Fung. Al blijft het grootste deel van de productie wel veilig in België en Frankrijk. De Chinese overname roept veel vraagtekens op bij medewerkers en klanten van het merk. Maar de vrees is ongegrond: de Funggroep heeft véél kapitaal én goede ideeën. De overname boost de Aziatische markt – waar Delvaux al een enorme groep aanhangers had – met nieuwe boetieks in Hongkong, Tokyo, Beijing, Shanghai, Taipei, Seoul, Singapore ... Een slimme zet, want het miljonairsen miljardairspubliek is er dol op Europese luxeproducten.

2012-2019 | SURREALISME EN VADERLANDSLIEFDE

In 2019 brengt Delvaux een hommage aan de crème de la crème van het Belgische surrealisme: René Magritte. In 2008 eerden ze de Belgische kunstenaar al eens met een unieke uitgave van de Brillant met de tekst

‘Ceci n’est pas un Delvaux’, een knipoog naar Magrittes ‘La trahison des images’. In samenwerking met Stichting Magritte werken ze deze keer een allesomvattende collectie uit. Voor hem, voor haar, in het klein of net in het groot. Of als accessoire. Grappig, speels én uniek.

Het is zeker niet de eerste of de laatste keer dat Delvaux uitpakt met creaties geïnspireerd door bekende schilders zoals Magritte en Paul Delvaux. Ondanks het feit dat het merk het toonbeeld is van klassieke accessoires, is de link met het surrealisme nooit ver te zoeken. Delvaux investeert volop in de artistieke vrijheid van zijn creatieve ontwerpers. In 2017 verlaat gewezen hoofdontwerpster Véronique Branquinho het creatieve team en neemt de Frans-Zwitserse ontwerpster Christina Zeller de fakkel over in de artistieke leiding van het merk. In 2020 zal ook zij op haar beurt het stokje doorgeven aan de creatieve studio.

2019: HET DELVAUX MUSEUM Hoe eer je 190 jaar aan unieke Belgische handtassenmode? Met een eigen museum natuurlijk. In de hoofdvestiging van Delvaux aan de Louis Schmidtlaan in Etterbeek vind je unieke stukken terug. Met een levensgrote zwarte Delvaux, Le Brillant in al zijn unieke vormen en glazen vitrines vol authentieke exemplaren van de bekendste D uit ons land, is de plek een ware ode aan het Belgische merk. Binnenvallen in het museum op een doordeweekse dag gaat helaas niet zomaar, sinds kort is het enkel geopend voor pers. Niet voor het grote publiek dus.

2020-2023 | MODERNE TREKJES IN EEN TIJDLOOS LABEL

Als je jezelf als label profileert met woorden zoals ‘tijdloos’ en ‘iconisch’, dan moet je af en toe wel vernieuwen om de tand des tijds te doorstaan. Delvaux doet dat op verschillende manieren. Zo ontwerpen ze begin 2020 de ‘WondeRings’. Een klassiek juweel om de Brillant – die je nog moet kopen of al hebt – te decoreren. De juwelenlijn is uniek in de rijke geschiedenis van het merk, maar een onvermijdelijke stap richting vernieuwing en verjonging. De ringen worden vervaardigd in massief messing en versierd met parels, kristallen of geometrische lijnen. Zo sluiten ze naadloos aan rond de handgreep van een Brillant.

In 2021 neemt het Zwitserse luxeconcern Richemont, paraplumerk van onder andere Cartier en Montblanc, Maison Delvaux over. Het betaalde naar verluidt 178 miljoen euro voor de Belgische 'uitvinder van de handtas'. Jean-Marc Loubier klimt op de CEO-stoel en laat een nieuwe wind waaien. Op dit moment zijn er 60 exclusieve Delvaux-winkels over de hele wereld, waaronder eentje op het bekende 5th Avenue in New York, pal tegenover Central Park. In eigen land telt het huis zes vestigingen.

HET GOUDEN BOEK: DE GESCHIEDENIS IN DUIZENDEN SCHETSEN Meer dan 3.000. Zoveel tasdesigns gingen er door de creatieve vingers van tientallen ontwerpers bij Delvaux. Elke tas die ook effectief op de markt kwam, kreeg nadien een eigen plekje in het Gouden Boek. The Golden Book. Le Livre d’Or. Een schetsboek met pagina’s vol miniatuurtassen met bijhorende naam, datum en naam van de ontwerper. Enkele klassiekers doorheen het boek? De Brillant (1958), de Tempête (1967) en de Madame (1977). Het dikke boek leest als een catalogus door de eeuwen heen. Bijzonder uniek en te bewonderen in het Delvaux Museum in Etterbeek.

CREATIEVE PARTNERSHIPS Delvaux gelooft voor 100% in eigenheid. Maar dat is geen reden voor het Belgische merk om creatieve samenwerkingen te mijden. Voor enkele capsulecollecties doorheen de jaren trokken ze aan de mouwen van verschillende merken en ontwerpers. Wat er op het menu staat voor SS24? Opnieuw zo’n creatieve kruisbestuiving. Voorjaar 24 vertrekt van een dialoog met Belgische kunstenaar Kasper Bosmans. Verwacht je aan grafisch intense en kleurrijke meesterwerkjes met een buitengewoon kundig staaltje marqueterie du cuir en handgemaakte emaillerie. Een samenwerking die naar meer smaakt ...

EXTRA vag t

Inspiratie voor een dagje shoppen.

De geur van A Wie Demeulemeester zegt, weet dat we het over Ann hebben. Maar sinds kort gaat het niet meer alleen over kleding, ook over parfum. Het modelabel brengt zijn eerste ‘A’-parfum op de markt. Met de A van Ann: de eerste letter van het alfabet, de absolute basis. Het parfum op basis van bergamot en Siciliaanse citroen is het resultaat van een kwarteeuw brainstorm en geuronderzoek. Met een prachtig zwart omhulsel ademt dit flesje pure elegantie. Een geur die doet wegdromen. www.anndemeulemeester.com

Lichte blikvanger Lichtlabel Moooi herdefinieert de betekenis van vederlicht. Met speelse constructies die aan zijden draden lijken te hangen, pakt het merk dit jaar uit met een nieuw model van IDEO: Pallana Light. Synoniem met de balans van het leven, zweeft dit exemplaar prachtig boven je keukentafel of kleedt het de woonkamer zonder blikken of blozen in. De ringen verstel je makkelijk om het juiste plekje in huis te belichten. Beschikbaar in het lichte ‘Pebble’ of het stoerdere ‘Slate’. Voor iedereen die op zoek is naar een ‘lichte’ eyecatcher in huis. www.moooi.com

In the mix

Omdat een verkwikkend drankje áltijd deugd doet.

BARTENDEN ALS PASPOORT TOT DE WERELD Mix een familie doeners met liters ondernemersgoesting en de nodige ‘shaken not stirred’-ervaring en je krijgt: de 31-jarige Ran Van Ongevalle. Samen met zijn vrouw Janah Van Cleven baat hij sinds 2019 de cocktailbar Bar RAN uit in hartje Brugge. In 2022 kwam daar foodconcept MÁS bij. Eén ding staat vast: de middelste telg van de ondernemende familie Van Ongevalle houdt van een stevige uitdaging.

Hoe ben je in de cocktailwereld gerold? Ran Van Ongevalle: “Een dikke tien jaar geleden dachten we dat mijn vader – die altijd samen met mijn moeder in de modebranche heeft gezeten – een kleine midlifecrisis had (lacht). Hij reisde naar Azië en kwam terug met het idee om bartender te worden. Cocktailbar The Pharmacy in Knokke was daar in 2013 het resultaat van. Op die manier zijn mijn zussen Noa en Hannah en ik in het wereldje beland. In 2017 nam ik deel aan de internationale BACARDÍ Legacy Cocktail Competition. 15.000 deelnemers uit 44 landen. De winst was de kickstart van mijn carrière. Ik heb die titel dan gecombineerd met een wereldreis, samen met mijn vrouw. Toen we terugkwamen was het idee van een eigen cocktailbar geboren.”

Je hebt blijkbaar al een stukje van de wereld gezien door je beroep. Ran Van Ongevalle: “Zeker! Bartenden is voor mij een paspoort tot de wereld. Ik ben cocktails gaan shaken op het filmfestival van Cannes, heb in China en Taiwan gezeten, met The Pharmacy hebben we een bar uitgebaat in Mexico City samen met een bekende chef ... Mijn lijstje gaat door, hoor (lacht). Desondanks hebben we een hele mooie cocktailscene in België. Denk aan Jiggers, Dogma, Botanical By Alfonse, of de nieuwere bars zoals Piu Di Piu en Bar Hootch. De keuze voor Brugge was voor ons vrij snel gemaakt: Janah en ik hebben hier – blijkbaar samen, maar dat wisten we niet – op school gezeten. We hebben eerst zes maanden een pop-up uitgebaat. Het succes daarvan trokken we door in ons eerste geesteskind Bar RAN en daarna in het Latijns-Amerikaans geïnspireerde eetconcept MÁS.”

Hoe onderscheidt Bar RAN zich? Ran Van Ongevalle: “We varen met onze cocktailbar tegen de stroom in. Naast de honderden klassiekers die we uit ons hoofd kennen, brengen we ook regelmatig een vernieuwde kaart. Dit najaar werken we met veertien kleurrijke cocktails. Letterlijk: de ‘Chroma’-kaart is een ode aan kleuren. ‘Peach Black’ is een verfrissende longdrink met gerookte whisky, perzikenwijn en verjus die we in-house carboneren. De ‘Mummy Brown’ is een cocktail met whisky, cacaobonen en chocolademout. Dat klinkt heel chic en experimenteel, en toch zijn de smaken altijd toegankelijk. Gastvriendelijkheid en kennis van zaken staan bij ons centraal. We willen de sfeer van vijfsterrenservice in een bruin café creëren. Cocktails zijn er voor iedereen.”

Wat is de favoriet op de kaart? Ran Van Ongevalle: “Onze daiquiri’s. We hebben 100 soorten rum in huis én bottelen onze eigen rum. Dat experimenteren met smaken en technieken houdt het voor ons uitdagend. We klaren bijvoorbeeld cocktails met melk en gebruiken speciale ingrediënten, zoals strawberry gum uit Australië, die we infuseren. En we hebben ook mocktails op de kaart. Je hebt tegenwoordig heel wat goede nonalcoholische spirits op de markt, zoals Martini Vibrante en Nona. We willen de klant dezelfde ervaring bieden als een cocktail mét alcohol.”

DE ST. LAWRENCE Benodigdheden (per persoon): 50 ml Woodford bourbon 25 ml citroensap 20 ml esdoornsiroop

Heb je een ultieme tip voor de hobby-bartender thuis? Ran Van Ongevalle: “Steek je glazen in de diepvriezer! De temperatuur is een van de belangrijkste ingrediënten van een cocktail. En koop goed ijs. Een snelle verwatering of het gebruik van troebele ijsblokjes bezorgt je letterlijk hoofdpijn. En de ultieme tip: probeer. Zoek naar je eigen smaken. Dat doen we in Bar RAN ook elke dag. Eerlijk, wat kan er misgaan (lacht)?”

Bereiding Gooi alle ingrediënten in een shaker en shake tot alle smaken goed vermengd zijn. Zeef de vloeistof direct in het glas met ijs. Tip glas tumbler (kort cilindervormig glas met een dikke bodem)

Als creatieveling en realist zijn we de geoliede tandem die Drieskens & Dubois Architecten doet groeien

in- en ex terieur Het beste voor binnen en buiten.

DRIESKENS & DUBOIS ARCHITECHTEN Drieskens & Dubois uit Hasselt. In het architectenwereldje weet ongeveer iedereen dat het anno 2023 vooral over Appeltans en Nickmans gaat. Didier en Bram namen tien jaar geleden het Hasseltse architectenbureau over van Jan Drieskens en Jos Dubois. Wat volgt in de jaren nadien is een aaneenschakeling van kwaliteitsvolle en herkenbare projecten, van residentiële woningbouw tot de massieve industriehallen van H.Essers. De architectentandem bijt zich samen met een gedreven team vast in een waaier aan uitdagende cases.

De ene wist als zevenjarige al dat hij architect wilde worden. De ander droomde van het leven in de lucht. Bram: “Ik ben de oudste van drie kinderen en ik wist al vrij vroeg dat architectuur m’n ding was. Mijn nonkel was architect en ik weet nog hoe ik als jongetje onder de indruk was van die grote tekenplannen. Na mijn studies burgerlijk ingenieur kwam ik als stagiair bij Drieskens & Dubois terecht.” Het stagiairverhaal is het enige deel van Brams achtergrond dat overeenkomt met die van Didier. Want het had geen haar gescheeld of Didier was een andere weg ingeslagen. “Ik had de ambitie om piloot te worden, maar besefte na een zwaar auto-ongeval dat ik niet op m’n plek zat. Dat ongeval heeft me getekend. Misschien wel op een goede manier: ik besefte dat ik mijn hobby – 3D-tekenen – moest omzetten in een professionele carrière. Eerst ben ik in Californië bij een groot bedrijf gespecialiseerd in 3D-animatifilms terechtgekomen, daarna kon ik bij Studio 100 beginnen. Maar omdat ik geen diploma had, lieten ze me daar al vrij snel weten dat ik er niet veel ging verdienen (lacht). Ik behaalde dan in Diepenbeek mijn diploma architectuur en ben net zoals Bram – na enkele buitenlandse stages in Barcelona en Milaan – als stagiair bij Jos en Jan verzeild geraakt. Bram is eerder de realist van ons twee, ik de creatieveling. Een geoliede tandem waardoor Drieskens & Dubois kan blijven groeien.”

Kansen grijpen Jan Drieskens en Jos Dubois waren studiegenoten die ongelofelijk in elkaar geloofden. Ze hebben dan ook hun hele leven samengewerkt. “Didier en ik hebben niet samen gestudeerd, maar wij geloofden ook meteen in elkaars capaciteiten”, vertelt Bram over de beginjaren bij het Hasseltse architectenbureau. “Didier kocht zijn eerste aandelen toen hij 31 was. In 2017 hebben we dan samen alle aandelen verworven. Jan is jammer genoeg vorig jaar overleden, maar Jos passeert nog vaak op kantoor. We hebben zoveel kansen gekregen van de oprichters, zonder hen zouden we – vanzelfsprekend – niet staan waar we vandaag staan.” Of ze ooit van Drieskens & Dubois naar Appeltans & Nickmans gaan? “Neen”, lacht Didier. “Ik ging ooit lunchen met Bart Verhaeghe van Club Brugge. Hij verbindt zijn naam ook aan geen enkele van zijn vennootschappen. Je naam koppelen aan je bedrijf is een vloek én een zegen. Als het wat minder gaat met de zaak, dan heeft dat een weerslag op je naam en reputatie. Het is goed voor ons zoals het nu is. Wij zijn ook maar één schakel in ons straffe team. Die naamsverandering zou misschien niet op z’n plaats zijn. Onze klanten situeren zich hoofdzakelijk in Limburg, en die zijn meegegroeid met de naam Drieskens & Dubois. We waaien tegenwoordig ook wel uit naar Geraardsbergen, Oostende, Luik, ... Al zijn het vooral klanten uit onze omgeving die ons meenemen richting die plekken.”

Creativiteit ontmoet realiteit site in Genk is bijvoorbeeld ook zo’n groot project. Daar werken we aan bedrijfshallen voor H.Essers.”

Het team van Drieskens & Dubois is divers. Met (interieur)architecten, bouwkundige tekenaars en enkele administratieve medewerkers leveren ze een herkenbare stijl af. In oprichtingsjaar 1972 waren ze met zeven, vandaag met negentien. “Net zoals onze equipe, is het aanbod doorheen de jaren stevig gegroeid”, vertelt Bram. “We doen nog heel graag particuliere projecten, maar focussen ook op de grotere opdrachten voor projectontwikkelaars. Zo hebben we bijvoorbeeld van een oud klooster in Malle een modern notariaat gemaakt. De iconische kapel behielden we om het oude en nieuwe met elkaar te verbinden. Hernieuwbare energie, schuifdeuren met duurzaam rijstpapier, het volledige interieur, ... het was een totaalpakket waarmee we met Drieskens & Dubois ons kennen en kunnen in de verf zetten. Nog in ons portfolio: artsenpraktijken, een binnenspeeltuin, grote residentiële projecten van meer dan 100 appartementen ... Het zijn uitdagende cases. De Ford-

Didier: “De grote projecten dwingen ons om het stedenbouwkundige verhaal breder te trekken. Hoe gaan mensen daar wonen of werken? Wat willen ze en hebben ze écht nodig? Meestal gaat dat over een divers publiek. We realiseren graag projecten die een stempel drukken op de omgeving. Al blijven residentiële woningen – in tegenstelling tot veel andere groeiende architectenbureaus – óók op de agenda staan. Die villa’s zijn onze visitekaartjes. En eerlijk: het blijft gewoon leuk om erlangs te rijden na een lange dag achter je computer om je harde werk in het echt te aanschouwen. Ondanks dat we nu met veel meer werknemers zijn, doe ik het creatieve nog altijd zelf. Daar haal ik mijn energie uit. ”

Inspiratiebronnen in beweging Waar de twee heren hun inspiratie vandaan halen? Van overal. Didier is daarbij nog van de oude stempel: “Ik heb torens boeken en magazines liggen voor ideeën en concepten. Ik kijk graag naar het volledige plaatje: het concept, het verhaal, hoe een gebouw beweegt en de connectie met de omgeving. Maar we halen ook inspiratie uit onze buitenlandse reizen en – natuurlijk – het internet.” Bram heeft een meer realistische kijk op de zaken. “Als ik naar een werf ga, dan keer ik terug met detailfoto’s van elk hoekje”, vertelt hij. “Als Didier terugkomt van een werf dan heeft hij het hele concept op beeld in vogelperspectief, inclusief de omgeving (lacht). Ja, we zijn anders. Dat levert heel mooie resultaten op, al zeg ik het zelf.”

Altijd in beweging

De inspiratie verandert vanzelfsprekend ook doorheen de jaren. Didier: “Vroeger was onze stijl redelijk clean. Strak en wit. Nu gaan we meer richting de warmere tinten. Hout, warme kleuren, gezelligheid, ... Ook onze klanten weten beter wat ze willen dan vroeger. We krijgen tegenwoordig een Pinterest-moodboard voorgeschoteld als inspiratie van de toekomstige bewoners (lacht). Dat maakt het soms uitdagend voor ons om daar een rode draad in te vinden. Je moet als architect ook blijven luisteren naar je klant. Zelfs als de wensen, van bijvoorbeeld een koppel, tegenstrijdig zijn, moet je die verbinding opzoeken.” Dat is onderdeel van de baseline van Drieskens & Dubois: Verleiden. Verrijken. Verbinden. “Emoties zijn heel belangrijk in de architectuur”, gaat Didier verder. “Al kent die creativiteit om een klant te verleiden tot een mooi resultaat wel grenzen. Als een opdrachtgever het niet goed vindt, dan is het einde verhaal. Het is een echte gave om klanten te overtuigen van je idee. Daar komt het verrijken kijken. In onze verbindende rol slaan we een brug tussen overheid, bouwheren en uitvoerders. Alle kleine deeltjes moeten kloppen.”

Ook in de architectuur is er geen houden aan nieuwe technologieën en bouwtechnieken. Didier merkt het verschil met vroeger op. “Het visuele 3D-aspect in de ontwerpfase is er enorm op vooruitgegaan. Daarnaast zijn woningen vandaag veel compacter en meer afgewerkt dan vroeger. Alles wordt kleiner omdat de jongere generatie minder nood heeft aan balzalen van kamers. Eigenlijk is het simpel; je moet een keuze maken tussen kwaliteit, tijd en geld. En je kan er eigenlijk maar twee kiezen, de overige factor gaat onvermijdelijk verloren.” Bram: “Architectuur blijft bewegen. Daar moeten we ons tegen wapenen. We zien een trend die lijkt op het Nederlandse woonsysteem, meer prefab. De gezinssamenstellingen veranderen ook: van koppels en grote gezinnen die de hoeksteen van onze maatschappij vormden naar meer alleenstaanden die minder plek nodig hebben. We zijn onlangs nog in Chicago geweest en daar beweegt een trend waarbij mensen aandelen kopen van een appartementencomplex. Op die manier kan je heel makkelijk tussen vastgoed switchen. Maar ik denk niet dat we voor die filosofie in België al klaar zijn. Hier gaat alles sowieso wat trager (lacht).” www.drieskensendubois.be

EXTRA vag t

Inspiratie voor een dagje shoppen.

Ethnicraft spreekt klare vormentaal Eenvoudige ontwerpen die diepgang creëren in je interieur: dat is precies wat de nieuwe Elements-lijn van Ethnicraft doet. Van koffie- en bijzet- tot consoletafels. En van edgy rechthoeken tot zachtere afgeronde modellen. Nieuw in het assortiment: het materiaal microcement. Dat wordt steeds met de hand aangebracht en zorgt voor een strak uniek laagje. De voelbare textuur gaat mooi samen met het aardse materiaal en steekt dan weer stijlvol af tegen de donkere accenten in hout en metaal. Soberheid die eruit springt! www.ethnicraft.com

Hippe rode zolen Een Louboutin waarmee je op je gemak doorheen de straten flaneert, inclusief rode zool? Dat is de ASTROLOUBI-collectie. Een kleurrijke sneaker geïnspireerd op de excentrieke jaren 90. Beschikbaar in verschillende kleurcombinaties, voor mannen én vrouwen. Strakke designs, een innovatieve constructie en natuurlijk de kenmerkende rode zool. Deze hippe vogel is een van de meest draagbare exemplaren uit de collectie en vervaardigd uit kalfsleer, zachte suède en mat rubber. De schoen doet denken aan basket en hiphop, maar draag je gewoon stijlvol náást het veld. www.christianlouboutin.com

PLANTAARDIG GENIETEN OP GROEN STERRENNIVEAU

exQUIS

Heerlijk tafelen. Volop genieten.

IN DE KIJKER

RESTAURANT WILDn

Bart De Pooter louter en alleen bestempelen als chef-kok van zijn (inmiddels gesloten) tweesterrenrestaurant Pastorale zou zonde zijn. De culinaire kameleon is immers goed op weg om in Antwerpen een spoor van steengoede eetconcepten achter te laten. Met een onweerlegbare focus op groenten van eigen kweek en duurzame keuzes, stampte Bart de afgelopen jaren WILDn, PLANTn en Vis van A uit de vruchtbare grond aan de Schelde. Waar haalt hij die oeverloze inspiratie vandaan? Tijd voor een ontmoeting met de chef en bezieler himself.

Wist de kleine Bart al dat hij ooit achter de potten en pannen van zijn eigen restaurant zou staan?

verkeerd: ik heb daar hard voor gewerkt, samen met mijn team. Maar ik ben ook meer dan dat. Ik doe bijvoorbeeld al tien jaar aan productontwikkeling. Denk bijvoorbeeld aan een carpaccio die in de koelingen van de Colruyt ligt of een burger die ik vormgaf voor de keten Ellis Gourmet Burger. Overal laat ik kleine porties van mijn creativiteit achter.”

Bart De Pooter: “De kans is vrij groot. Ik ben altijd dol geweest op koken. En meer specifiek op het eten zelf (lacht). Van mijn moeder heb ik de drang naar zelfstandigheid geërfd. Op 23-jarige leeftijd stond ik al op eigen benen als zelfstandige. De interesse in groenten heb ik ongetwijfeld van thuis uit meegekregen. In onze prachtige tuin hadden we groenten, kruiden en dieren in overvloed. De kneepjes van het vak leerde ik op ettelijke plaatsen. Vooral bij mijn ‘tweede vader’ Pierre Romeyer, chef van de gelijknamige driesterrenzaak Romeyer. Maar ook de afgemeten, moleculaire keuken van El Bulli, onder leiding van Ferran Adrià, boeit me. Ik inspireer ook graag zelf, met bijvoorbeeld wereldwijde lezingen over mijn filosofie op eten. Van Hongkong over Singapore tot San Sebastián. In die laatste Spaanse stad heb ik het voorprogramma van chef Adrià mogen verzorgen. Ik kan je verzekeren: dat geeft energie!”

Wanneer is de plantaardige gastronomie op jouw radar gekomen? Bart De Pooter: “Die was er altijd al. Ik vertrek steevast vanuit groenten. Als kind was dat al zo. Groenten bepaalden het gerecht en dan at je daar een stukje aardappel bij. Vrijdag was visdag en de rest van de week at je vlees van eigen kweek of uit de buurt. De reden waarom ik graag een concept zoals WILDn wilde creëren, is omdat Antwerpen een culinaire stad is en het plantaardige in mijn ogen wat achterophinkte. Al is die specifieke keuken wel een uitdaging: ik ben een echte kaasman (lacht). Geen kost voor de plantaardige vegan keuken. Maar dat daagt me wel uit om alternatieven te zoeken. Fermenteren, rijpen, inmaken, drogen ... De experimentele mise-en-place. Maar niet té. Geen gefabriceerde vervangkaas, dat vind ik maar niets. Ik gebruik veel liever een extra portie groenten.”

Jou louter een chef-kok noemen zou je dus tekortdoen. Bart De Pooter: “Ik hou van afwisseling. Ik heb bijvoorbeeld een jaar in Japan gewerkt en gewoond, maar ik heb ook 30 jaar lang de Pastorale uitgebaat. Veel mensen verbinden de naam De Pooter enkel aan die twee sterren. En da’s niet

is leuk om te zien dat we daar elke keer een stapje verder in kunnen gaan. Zo blijf je jezelf vormen als chef. De vegan keuken blijft daarbij een uitdaging. Op reis ga ik regelmatig langs bij vegan gastronomische chefs. Zo leer ik hoe het wél en niet moet. Dat ‘sponsen’ vind ik écht leuk. Je bent nooit uitgeleerd.”

Werk je graag met speciale ingrediënten in je keuken?

Hoe werk je de plantaardige menu’s uit? Bart De Pooter: “De seizoenen vormen mijn leidraad. Bloemkool op Tomorrowland, venkel in het najaar ... En ook mijn eigen tuin doet dienst als inspiratiebron. Twaalf hectare lekkers tussen de velden van de Rupel, Nete en Schelde. Daar groeien alle groenten die ik gebruik in mijn restaurants. Ik heb twee mensen fulltime in dienst die zich daarover ontfermen, al heb ik zelf ook wel groene vingers. We hebben zelfs eigen wild en een hele kruidtuin. Die korte keten is voor mij de toekomst van koken. Maar ook andere duurzame stappen vind ik belangrijk. Zo focussen we in Vis van A op warmte- en waterrecuperatie en werden de tafels uit plastic vanuit de oceanen vervaardigd. Ik ben daar eigenlijk al heel lang mee bezig. Het

Bart De Pooter: “Iedereen heeft een andere definitie van speciaal. Ik werk bijvoorbeeld graag met mispel. We hadden vroeger een boom vol mispels in de tuin staan. Voor mij is dat een doodgewoon ingrediënt, maar de meeste mensen hebben nog nooit gehoord van de zurige, naar groene appel smakende vrucht. Het is fijn om gasten te verrassen. Al eten ze meestal wel liever herkenbare producten. Als chef ben ik continu op zoek naar nieuwe ingrediënten. Die nieuwsgierigheid blijft. En daar begint het ook bij: op zoek gaan naar een goed product én naar de toegevoegde waarde ervan op het bord.”

Ga je zelf nog veel op restaurant? Bart De Pooter: “Het verrast misschien, maar ja. Zeggen dat we niet actief op zoek zijn naar inspiratie, zou misschien een foute aanname zijn. In principe trekken we altijd met een analytische blik op restaurant. Maar eigenlijk gaat het op het einde van de dag ook altijd over het leuke moment aan tafel. Ik hou van goede gesprekken.

Als eten daar dan onderdeel van kan zijn, is dat heerlijk. En hoe educatiever dat moment is, hoe beter (lacht). Ik test graag nieuwe concepten van jonge chefs uit, omdat die vaak een heldere en radicaal andere kijk hebben op onze klassiekers. Verrassende smakencombinaties, maar ook fermentatie en restverwerking staan centraal. Ikzelf kom uit de klassieke roomkeuken – ook al gebruik ik al twintig jaar geen room meer – en dan zie je dat er toch heel wat vernieuwing is. Net zoals ik als twintigjarige ooit een driesterrenchef pensen heb leren knopen, zo leert de nieuwe garde mij ook veel. Ik kijk niet naar leeftijd of ervaring. Passie en drive zijn mijn hoofdingrediënten.”

Wat wil je bereiken met je eten? Bart De Pooter: “Vroeger wilde ik vooral intense emoties oproepen via mijn creaties. Nu is dat iets rustiger, of meer in balans. Toch blijf ik altijd op zoek naar smaakexplosies en onverwachte elementen. Als ik mensen kan betoveren met mijn eten, dan heb ik een goede werkdag gehad. Het eten is ook maar een stuk van de ervaring. Voor mij loopt een eetervaring van de parking tot een mooi interieur en de manier waarop je als restaurant afscheid neemt van de gast. Voor WILDn stond ik mee in voor de keuzes van de verlichting, de bloemen, de tafels en het bestek. Dat vormt één geheel en kleurt je ervaring als gast mee in, vind ik.”

WILDn ontving dit jaar een Green Michelin Star. Wat betekent dat voor jou? Bart De Pooter: “Ik ben heel blij dat deze duurzame manier van werken erkend wordt. Ecologisch koken, dat is zowel aandacht hebben voor de mensen, als voor de producten en de planeet. Dat wij daar een voortrekkersrol in kunnen spelen, maakt van mij een gelukkig mens. Had ik ook graag een rode ster gehad, naast die groene? Wees maar zeker (lacht). Onze ambities zijn nog lang niet uitgedoofd. Rome is ook niet in één dag gebouwd. Zolang er ruimte is voor verbetering, bijten we ons erin vast.”

Restaurant WILDn Lange Nieuwstraat 22 | 2000 Antwerp wildn@sapphirehouseantwerp.com | 03 201 03 70 wildn.be MICHELIN Green Star

SIGNATUURGERECHT

PREI SNIJBIET VADOUVAN

Ingrediënten voor 6 personen Prei Snijbiet Vadouvanolie 150 g vadouvan gedroogde kruidenmix 500 ml neutrale olie (bv. olijfolie of koolzaadolie) Olie van lente-ui

Vadouvanolie - Meng de vadouvankruiden met de olie en warm kort op in een pan tot 80 °C. Oververhit niet! - Mix met een staafmixer en laat (liefst een nachtje) intrekken. - Filter daarna door een zeef. - Breng op smaak met peper en zout. Olie van lente-ui - Mix alle ingrediënten met een staafmixer en laat (liefst een nachtje) intrekken. - Filter daarna door een zeef. - Breng op smaak met peper en zout.

150 g groen van lente-uitjes 500 ml neutrale olie Prei-mousselinesaus 500 ml bouillon van prei 150 g plantaardige boter 100 g plantaardige room 20 g (Junkome Su) rijstazijn

Prei - Maak de prei goed schoon en halveer in de lengte. Leg in een ovenschaal en bedek volledig met de vadouvanolie. - Plaats in een voorverwarmde oven (100 °C) en bak 30-45 minuten, tot de prei al dente is. Laat afkoelen. Snijbiet - Maak de snijbiet schoon, verdeel de stelen en bladeren, en was in water. - Hou enkele mooie bladeren apart. - Kook de stelen in gezouten water gedurende 3 minuten en koel kort af in ijswater.

Prei-mousselinesaus - Filter de bouillon en voeg de zachte boter, room en rijstazijn toe. - Breng op smaak met peper en zout. - Mix tot een gladde saus. Afwerking - Snij de prei doormidden en breng op smaak met lente-ui-olie, peper en zout. - Snij vervolgens de snijbietstelen op dezelfde lengte als de prei en breng op smaak met de vadouvanolie, zout en peper. - Schik afwisselend 3 stukjes prei en 3 stukjes snijbiet mooi op een bord. Bestrooi lichtjes met de gedroogde vadouvankruiden. - Roerbak enkele bladeren van de snijbiet in een pan en leg ze op de prei en snijbiet. - Warm de prei-mousselinesaus op, mix met een staafmixer tot het schuimt. Garneer het bord door 3 eetlepels lauwwarme saus rond de groentjes te gieten.

ANNE x

Een inspirerende plek. Lekker dichtbij.

STILTEHEILIGDOM IN BRUISEND ANTWERPEN

Een Antwerps Augustijnenklooster waar de muren de voormalige stilte nog steeds herbergen. Giet daar een modern sausje over, voeg wat architecturale hoogstandjes van de hand van Vincent Van Duysen toe, en je krijgt hotel August. Dit pareltje ligt in ‘t Groen Kwartier, een luxeproject dat uitsluitend toegankelijk is voor voetgangers. Hotel August is de ideale uitvalsbasis voor wie de dagelijkse drukte de rug wil toekeren. De inpandige wellness doet er nog een schepje zen bovenop. Met respect voor het erfgoedkarakter en de sterke identiteit van het gebouw, herbestemde hotel August de woonruimte van de nonnen tot stijlvolle gastenkamers. De voormalige privékapel doet dienst als lounge- en barruimte. Terwijl je geniet van een drankje geef je je ogen rijkelijk de kost: het hoge plafond is om bij weg te dromen. Of prikkel je smaakpapillen in het restaurant, waar de menukaart je laat kennismaken met toegankelijke en creatieve gerechten die het ritme van de seizoenen volgen. Hier sta je op heilige grond, dat voel je meteen. www.august-antwerp.com

80 2

e x PO In de spotlight

ALLES BEGON MET DIE ENE AQUARELDOOS OP ZOLDER Ambitieus, ondernemend en creatief. Dat is de 47-jarige Julie Loeckx uit Schilde samengevat in drie adjectieven. Ze had al bloeiende carrières als stedenbouwkundige en marketingverantwoordelijke achter de kiezen, toen ze vijf jaar geleden gehoor gaf aan haar artistieke roeping. Duizenden Instagramvolgers, een lange lijst exposities en een stijlswitch later, spat Julies positiviteit en down-to-earth-mentaliteit er nog steeds van af.

Hoe heeft het kunstenaarsleven jou gevonden?

sprak ook het inhoudelijke aspect van portretten me aan. Ik denk dat ik altijd een onbewuste boodschap van female empowerment wilde meegeven. Het geloof in de kracht van de vrouw en haar ambities. Daarom portretteerde ik altijd vrouwen die doorzetten en ervoor gaan. Vrouwen met een verhaal.”

Julie Loeckx: “Ik ben eigenlijk landschapsarchitecte en stedenbouwkundige van opleiding. Tot mijn dertigste heb ik in die sector gewerkt. Daarna ben ik in de wereld van projectontwikkeling beland. Samen met mijn man hield ik ons bedrijf Montreal draaiende. Ik hield me vooral bezig met de commercialisatie en marketing van stadvernieuwingsprojecten. Het gaf me vleugels om met ons tweetjes een bedrijf groot te maken. Maar om één uur ’s nachts in bed praten over vergunningen, da’s toch ook niet alles. Zo’n vijf jaar geleden vond ik een aquareldoos op zolder. Et voilà, het zaadje was geplant. Na mijn werkuren – ’s avonds laat, ’s nachts of voor dag en dauw – hing ik met mijn neus boven de verf. Totdat ik het niet meer kon combineren. Tweeënhalf jaar geleden ben ik uit de firma gestapt en heb ik voor het schilderspad gekozen.”

Toch heb je de portretperiode volledig achter je gelaten. Tegenwoordig zit er veel abstract werk in je portfolio. Julie Loeckx: “Die overstap is vrij geleidelijk gegaan. Een tweetal jaren geleden vroeg Levis True Colours, gekend van de muurverven, of ze mijn schilderkunst in de verf mocht zetten als promo voor hun product. Dat ging gepaard met een volledige switch: portretten schilderen in aquarel ging me goed af, maar acryl ... Daar had ik weinig ervaring mee. Op dat moment heb ik mijn eerste sprong in de abstracte diepte gewaagd. Een ferme stap uit mijn comfortzone, maar ik merkte al snel dat het me wel lag. Beetje bij beetje is mijn portretpassie weggeëbd, maar de liefde voor het schilderen vloeide wel door in het abstracte. Mijn gezichtenhoofdstuk is trouwens heel emotioneel geweest: dat was echt een verwerkingsproces. Maar da’s voorbij. Ik word nu heel gelukkig van mijn abstracte werken.”

Je bent in die vijf jaar enorm geëvolueerd. Vroeger schilderde je vooral vrouwenportretten. Julie Loeckx: “Klopt. Ik heb me een hele tijd kunnen uitleven in het tevoorschijn toveren van portretten op doek. Hoe je een gezicht met emotie neerzet, dat vond ik geweldig om uit te zoeken. Hoe laat je ogen spreken, hoe geef je ze meer zelfzekerheid? Hoe creëer je een gezicht met volume? Hoe maak je lippen expressief? Het ontdekken van al die schildertechnieken bracht me rust. Het doek was mijn yogamat. Mijn therapie. Naast de technische kant

Hoe omschrijf je je werken? Julie Loeckx: “Ze komen misschien chaotisch over, maar er zit een duidelijke structuur achter, hoor (lacht)! Ik zou ze als ‘nóg meer Julie’ durven bestempelen. Die werken reflecteren namelijk nog meer mijn eigen persoonlijkheid: vrolijk, positief en down-to-earth. En ja, daar komt ook wel wat impulsiviteit en spontaniteit aan te pas. Daarom doe ik nooit een schort aan vooraleer ik begin met schilderen: dat zorgt voor een mentale shift, waardoor het ongeremde verdwijnt. Ik begin er gewoon aan, zonder op voorhand te weten wat ik ga maken. Ik denk niet na, ik vertrek vanuit mijn gevoel. Maar chaos? Nee, dan zou ik dit allemaal nooit bereikt hebben. Ik heb een carrière uitgebouwd én mijn kinderen komen niks te kort. Dat kan alleen maar omdat ik een duidelijke planning heb.”

Je hebt drie kinderen. Kan je dan in alle rust schilderen? Julie Loeckx: “Vijf jaar geleden, toen schilderen slechts een opborrelende hobby was, schilderde ik in de keuken. We hebben thuis een keramisch blad van vier meter. Dat was destijds een puur functionele keuze: daar krijg je vlekken makkelijk uit, en met drie kinderen ... Bovendien is er daar een goede lichtinval en hangen er handige spotjes. Net om die reden is de keuken nog steeds mijn sporadisch atelier. Sinds ik als zelfstandige kunstenares in hoofdberoep werk, heb ik een eigen ruimte. De nood daarvan zag ik pas in toen ik tijdelijk in een pop-upatelier op de site van Axel Vervoordt in Wijnegem mocht werken. Een prachtig appartement, dat heel veel media-aandacht kreeg. Tegenwoordig heb ik een studio in ’s-Gravenwezel. Een centraal gelegen winkelpand. Een atelier op een andere plek heb ik intussen wel nodig: zo ben ik verplicht om het werk stil te leggen en ’s avonds écht af te sluiten.”

Waar haal je je inspiratie? Julie Loeckx: “Overal. In etalages. Op boekcovers. In interieurs. In de kledij van toevallige voorbijgangers. In de compositie op je bord. Als kunstenaar kijk je gewoon anders naar het leven, denk ik. Maar ik laat me evenzeer inspireren door personen. Picasso is mijn grote voorbeeld, al wil ik uiteraard absoluut geen kopie van hem zijn. Hij is ook met concrete werken begonnen, om dan abstract te eindigen. Zijn uitspraak ‘het kostte me vier jaar om te schilderen zoals Raphaël, maar een leven om te schilderen zoals een kind’ vind ik zó raak. De nagel op de kop! Probeer maar eens iets op papier te zetten waarvan je denkt ‘dat is zo simpel’, waarin je toch een unieke stijl laat doorschijnen die nergens anders terug te vinden is. Dat is ontzettend moeilijk.”

Zijn er, naast Picasso, nog kunstenaars naar wie je opkijkt?

Wat heeft de toekomst voor jou in petto? Julie Loeckx: “Ik hoop dat ik mijn rust weer een beetje kan vinden. De aanvragen stromen binnen, en daar laat ik me soms wat door opjagen. Druk-druk-druk. De zakenvrouw in mij vindt het nu eenmaal moeilijk om zaken uit handen te geven. Denk maar aan mijn marketing via Instagram, dat doe ik zelf veel te graag. Van morning inspo tot timelapse. Maar ook naast het schilderen durf ik dromen. Van een verhuis met het hele gezin naar het buitenland, bijvoorbeeld. Ver weg van alles. Naar een plaats waar we allemaal onze drive en ambitie de vrije loop kunnen laten gaan. Niet om geld te verdienen, maar gewoon, omdat het ons gelukkig maakt.”

Julie Loeckx: “Absoluut! De pracht van het imperfecte en de sprookjesachtige magie in het werk van Ben Sledsens. De knappe glassteenportretten van Isabelle Scheltjens. De hedendaagse kunst van Mark Luyten. De eenvoudige abstractie van Miró, die met zo weinig zoiets strafs kan neerzetten. Ik heb mij daar destijds over gefrustreerd: ik schilderde complexe portretten in mijn ingewikkelde stijl, terwijl anderen zoveel kunnen doen met zo weinig. Weet je voor wie ik ook veel bewondering heb? Voor Iris Apfel, de 102-jarige Amerikaanse zakenvrouw en interieurontwerpster. Wat een stijlicoon! Hoe zij altijd haar eigen ding heeft gedaan, wauw! Ik vind het straf als je zo sterk jezelf kan zijn zonder te kopiëren.”

www.julieloeckx.com

Wat geef je iemand die alles al heeft?

BOX’

Exclusieve cadeau-inspiratie voor wie (nagenoeg) alles heeft!

DROMERIGE BELEVINGSHUISJES VAN EYE-OPENER Wat een rover, een pauw en een waterput gemeen hebben? Ze komen tot leven in de sprookjesachtige belevingshuisjes van het Lommelse Eye-Opener Decors. Geen saaie boomhutten of alledaagse speelhutjes, maar prachtige designs in kwalitatief materiaal met maar één doel: je fantasie prikkelen.

Buitengewoon maatwerk Mag het nog wat unieker? Het kan met een ontwerp op maat. Volledig gebouwd naar de smaak van jong en oud. De makers van Eye-Opener gaan met het verhaal van de klant aan de slag. Zo wilde Billie-Ray – dochtertje van Astrid Coppens – een glijbaan, een kachel, een balkon én een eigen brievenbus in haar huisje. Met de juiste roze accenten en een dromerig sterren- en planeteninterieur geniet het hele gezin nu van waanzinnige avonturen in de achtertuin.

Decorbouwers Siemon Ariens en Lars van den Dungen ontpopten zich nog niet zo lang geleden tot rasechte ontwikkelaars van beleving in sprookjesachtige settings. Want zeg niet zomaar ‘speelhut’ tegen een belevingshuisje van Eye-Opener. Volledig in thema springen de gekste ontwerpen van papier naar de realiteit. Van een zandkasteel- tot een apothekers- of muzikantenhuisje. Hier kan élke soort verbeelding terecht.

Prijs: op aanvraag www.eyeopenerdecors.com

ZIT EN WOONCOMFORT

Hasseltseweg 7 3980 Tessenderlo T. 013 66 12 73 open ma-za: 10.00-18.00, zo: 13.00-18.00, wo: gesloten

SLAAPCOMFORT

E. thomas.meubelen@skynet.be www.thomas-interieur.be volg ons op Thomasinterieur @thomasinterieur

The x -tapes

Recordings van een leuke babbel tussen twee rasmuzikanten.

DIRK SWARTENBROEKX BELT MET THIBAULT CHRISTIAENSEN In ‘The X-tapes’ heeft Dirk Swartenbroekx van Buscemi voor MAXzine elke keer een inspirerende babbel met een muzikant die hij in zijn 25-jarige carrière als deejay, artiest en muziekproducer wist te appreciëren. Zanger, gitarist en presentator Thibault Christiaensen, wiens stem je iedere morgen uit de radioboxen van Studio Brussel hoort knallen aan de zijde van Fien Germijns, is de volgende gast die we voor deze rubriek aan de telefoon krijgen.

Dag Thibault, hoe gaat ’t? Het zijn blijkbaar drukke tijden voor jou. En dan altijd zo vroeg moeten opstaan ... Ben jij eigenlijk een ochtendmens? Thibault Christiaensen: “Neen, helemaal niet. Dat heb ik mezelf moeten aanleren. Iedere dag rond halfvier opstaan is geen evidentie. Maar het valt allemaal wel mee. Ik ben dit ochtendregime nu gewoon. Wat ik vooral spijtig vind, is dat ik door die vroege ochtenduren tijdens de week niet echt ’s avonds op stap kan gaan met vrienden om een pint te drinken. Ik moet gewoon vroeg onder de wol zodat ik de volgende ochtend fris en monter uit mijn bed kan. Voorbereiding en alertheid zijn nodig als je dagelijks op de radio komt. Die job doe ik natuurlijk wel héél graag. Ik zit ’s ochtends op een ware rollercoaster. De tijd vliegt voorbij, je bent mee met de actualiteit en je hebt veel gesprekjes met een heel divers publiek. Je entertaint als het ware al die mensen die vroeg op zijn of in de file staan. Echt fijn om te doen. Ik werk ook graag samen met Fien. We vullen elkaar goed aan. We maken onvoorspelbare radio met interviews en goede muziek. In die drie uur tijd kan er véél gebeuren.” Dirk Swartenbroekx

Je bent blijkbaar van vele markten thuis, want je hebt ook televisie gemaakt. Zo was er een seizoen van ‘De Klassiekers’ voor het VRTprogramma ‘Iedereen beroemd’. Thibault Christiaensen: “Ja, eveneens iets wat ik graag deed. Samen met Klara-presentator Sander De Keere, een geschoolde componist, gingen we iedere keer op zoek naar een nieuwe klassieker die bij een bepaalde situatie past. We doken de muziekgeschiedenis in en in elke aflevering stond er één bepaald thema centraal. Het resultaat werd een echte battle tussen de genres. Soms haalde iets klassieks de overhand en pleitte ik voor rock’n-roll of iets moderns. Eigenlijk probeerden we op een ludieke manier mensen te laten kennismaken met diverse muziekgenres. En vertelden we smeuïge verhalen over hoe sommige nummers of muziekstukken tot stand zijn gekomen.” Over naar jouw eigen muziek, want dat is eigenlijk altijd je grote liefde geweest. Thibault Christiaensen: “Inderdaad, met onze garagerock is alles gestart. Op mijn zestiende heb ik met mijn goede vriend Pieter Bruurs, die ik ken via het jeugdvoetbal, de band Equal Idiots opgericht. We focussen voornamelijk op stevige, rauwe songs. Ik zing en beroer de gitaar, Pieter neemt de backing vocals en de drums voor zijn rekening. Eigenlijk is deze band de basis van mijn hele carrière geweest. In 2016 wonnen we

met onze single ‘Salmon Pink’ De Nieuwe Lichting van Studio Brussel, een muziekconcours voor jong talent. Nadien werden we finalisten in Humo’s Rock Rally en stonden we op nummer één in de StuBru-lijst De Afrekening. Daarna is het allemaal in sneltempo gegaan. We hebben er hard voor gewerkt: momenteel hebben we twee volwaardige albums uit en speelden we op een heleboel festivals en in topzalen. Daar ben ik best trots op. Bij optredens smijten Pieter en ik ons helemaal. Pure adrenaline.” Kunnen we snel nieuw werk verwachten na de albums ‘Eagle Castle BBQ’ en ‘Adolescence Blues Community’? Thibault Christiaensen: “Jazeker, we hebben de laatste jaren al wat dingen uitgeprobeerd in de studio. Ik verwacht tegen volgend jaar een nieuwe langspeler. De muziek gaat ietsje serieuzer en dieper klinken. Er is meer tijd voor reflectie en diepgang. De rechttoe-rechtaan-riffs gaan plaats maken voor een volwassener geluid. Het hoeft niet meer altijd feestmuziek te zijn. Pieter en ik zijn er dus mee bezig, maar je moet ons nog even de tijd geven.” Je woont al een tijdje in Antwerpen, maar je bent van Hoogstraten. Mis je de Kempen? Thibault Christiaensen: “Ik kom er nog steeds graag. Ik heb goede herinneringen aan mijn jeugd. Vooral

aan het voetbal en het legendarische concertcafé Cahier de Brouillon. Het is nog steeds een mooie streek, de parel van de Noorderkempen. Mijn nieuwe thuis is Deurne-Zuid en daar voel ik me ook prima. Het leven in een grootstad is anders, maar Hoogstraten is ook een stad, hè. Ik woon hier nu drie jaar met mijn vriendin. De buurt heeft een serieuze opwaardering gekregen en er woont veel jong en dynamisch volk.” Je bent door je radio- en tv-werk stilaan een bekende figuur. Wat doet dat met een mens? Thibault Christiaensen: “Och, dat valt allemaal wel goed mee, hoor. Ik heb mijn typische nuchterheid van de Kempen behouden. Ik blijf met beide voeten op de grond. Eigenlijk word ik niet zo vaak herkend. Ten tijde van ‘De Slimste Mens’ – waarin ik verschillende afleveringen lang te zien was – werd ik vaker aangesproken door mensen op straat en in de supermarkt.” Heb je verder nog toekomstplannen of wilde dromen? Thibault Christiaensen: “Ik blijf sowieso werken voor Studio Brussel en zal verder gaan met Equal Idiots. Voor de rest zien we wel. Ik sta open voor avontuur. Tegenwoordig doe ik ook geregeld dj-sets aan de zijde van Stijn Van de Voorde. Afgelopen zomer bijvoorbeeld, op festivals zoals Pukkelpop en de Lokerse Feesten.”

Ik blijf met beide voeten op de grond.

DJ? Ha! Dan zijn we ergens collega’s.

Misschien ga je ooit nog schrijven. Je hebt aan de Universiteit van Antwerpen Taal- en Letterkunde gestudeerd. Nadien heb je een master behaald in de meertalige professionele communicatie.

Thibault Christiaensen: “Deejayen is een nieuwe ervaring. We draaien vooral rockplaten. Klassiekers van Queen en Oasis, maar evenzeer knallers van The Strokes en Bloc Party. Zelf hou ik van artiesten als Ty Segall en King Gizzard & the Lizard Wizard. Verder heb ik me ook een tijdje beziggehouden met het creëren van podcasts. Onder de titel ‘Thank You Boomer’ achterhaalde ik via interviews met bekende superfans of die tijdloze wereldsterren ook wel echt zo geniaal en goed zijn als iedereen denkt. Ik ben er nu even mee gestopt, maar de uitzendingen staan nog allemaal online. Eigenlijk doe ik graag veel dingen tegelijk en hoop ik nooit voor één iets te moeten kiezen. Muziek is sowieso de rode draad.”

Thibault Christiaensen: “Schrijver worden ambieer ik niet meteen. Al helpt taal je uiteraard wel vooruit. Tegenwoordig presenteer ik festivals en spreek ik op de radio. Maar eigenlijk wou ik altijd leraar worden. Ik ben wel blij dat ik een diploma heb. Maar muziek blijft de essentie in alles wat ik doe. Ik kan er mij helemaal in verliezen. Dat zal niet gauw veranderen.”

Zo denk ik er ook over. No music, no life. Thibault, ik wens je nog veel succes in je carrière. Bedankt voor deze ﬁjne babbel. Foto’s: © Studio Brussel

De collec tie B eaut yres t is voor tgevloeid uit de Simmons- deskundigheid

S p e c i al e vo o r waard e n

Kaulillerweg 83 Bocholt www.stico.be

Een combinatie van twee technologieën voor pocketveren: Sensoft Evolution en Cable Coll. Samen zorgen ze voor een uitstekende steun en perfecte slaaponafhankelijkheid. De collectie Beautyrest Black biedt producten die uitermate geschikt zijn voor de verbetering van uw welzijn.

een warme ontmoeting tussen design en kunst

designmeubelen accessoires verlichting raamdecoratie tapijten advies op maat totaalinrichting ruimte voor hedendaagse kunst

commissaris neyskenslaan 7 3290 diest 013 31 14 53 www.meubart.be ma-wo-do 14-18 uur za 10-18 uur zo 14-18 uur (vanaf oktober tot eind maart)

feestdagen gesloten