2008 - nr. 1 by IZB, passie voor missie

tijding

In dit nummer onder andere: • BEZINNInGsAVOND OVER religiositeit • Is missionair hetzelfde als open? • de waaier van woudenberg • drie professionals over het verschil

Informatieblad van de IZB • 70e jaargang nr. 1 voorjaar 2008

v oora f

Liefde en lef Oud-premier Den Uyl herinner ik me vooral van de oliecrisis. Niet geheel vrij van dramatiek sprak hij het volk toe: ‘Het wordt nooit meer zoals het was…’ Die woorden zijn overigens niet uitgekomen, want we slurpen met elkaar meer olie dan ooit. Op dit moment lees ik de biografie van Den Uyl en beleef mee hoe hij verandert van gelovige in ongelovige. Maar daar gaat het me nu niet om. Wat me zeer trof, was het volgende uit zijn dagboek (1943): ‘Als de christen een hart heeft, moet hij wel de ongelukkigste aller mensen zijn, want hij ziet hoe talloze prachtige, tedere mensen verloren gaan. En wat doet meer pijn dan de nederlaag van hen van wie men houdt?’ Kort nadat ik dit las, zag ik op de tv iemand die in de haven van Rotterdam zeevarenden in aanraking brengt met het evangelie. Hij vertelde dat hij zelf geen godsdienstige opvoeding had gehad. Maar als jongeman had hij mensen ontmoet, die ‘de liefde en het lef hadden’ (zo zei hij het) om hem over Jezus Christus te vertellen. Liefde voor mensen die de weg kwijt zijn. En lef om die weg te wijzen. Ik wens het u en mezelf toe. Marja Brak e-mail: m.brak@izb.nl

Bezinningsavond over nieuwe religiositeit Ds. W. Dekker en ds. H.J. van der Veen (voorzitter IZB)

Bezinningsavond Op woensdag 28 mei a.s. is er een bezinningsavond van de IZB in De Schakel te Nijkerk. Thema: Nieuwe religiositeit, teken van hoop of verder verval?

Op de ledenvergadering van de IZB in 1997 sprak ds. W. Dekker over ‘Religie, aanknopingspunt of valkuil?’ Dat had te maken met het thema van de Boekenweek: Mijn God. Dekker zei toen: we moeten ons niet rijk rekenen nu religie weer interessant gevonden wordt, na een hele tijd als achterhaald te zijn neergezet. De tweede spreker op die avond, ds. René van Loon verwachtte juist dat veel mensen het aantrekkelijke van het christelijk geloof weer zouden gaan zien. We zijn elf jaar verder en de vraag is nog even actueel. Nieuw zijn de ‘ietsisten’, die een derde deel van onze bevolking schijnen te vormen.

Voor hen is religie belangrijk, maar ze moeten weinig hebben van elke concrete invulling. Dekker ziet in de oplevende religiositeit nu vooral nieuw heidendom. De gemeente van Christus moet zich instellen op een tijd, waarin ze een volstrekte minderheid zal zijn. Maar is dat ernstig? Kun je juist dan niet missionair zijn? Dr. Arjan Markus, missionair predikant in Utrecht, houdt een co-referaat. Hij heeft nog niet gezegd wat zijn insteek zal zijn: eens met Dekker of oneens? Daar gaat het ook niet om. Over één ding zijn ze het wel eens: God roept ons wakker om waarach-

ag enda

tige, missionaire christenen te zijn. Hoe dat in de praktijk moet, welke kansen en valkuilen er zijn: daar zullen we het deze avond over hebben. Van harte uitgenodigd! Aanvang: 19.45 uur. Einde: 22.00 uur. Aanmelding niet nodig. Toegang gratis.

Ledenvergadering Voorafgaande aan de bezinningsavond van 28 mei wordt de ledenvergadering van de IZB gehouden. Aanvang: 18.30 uur. Bezoekers krijgen de verslagen over 2007 gepresenteerd. Aansluitend begint om 19.45 uur de bezinningsavond. Bezoekers van de ledenvergadering kunnen eerst (om 17.30 uur) deelnemen aan een broodmaaltijd. Het is wel noodzakelijk dat u zich hiervoor opgeeft. Dat kan tot 21 mei a.s. via tel. 033-4611949 of e-mail: secretariaat@izb.nl Van de bestuursleden zijn aftredend en herkiesbaar: prof. dr. ir. J.H. van Bemmel en dr. P. van den Heuvel. Het bestuur draagt hen opnieuw voor. Wanneer er tegenkandidaten worden ingediend, dient het bestuur dubbeltallen te stellen. Mocht u namen willen indienen, dan dient dat vóór 10 mei a.s. schriftelijk te gebeuren bij ons bureau. Niet herkiesbaar is ds. P. Hoogendam in verband met de maximale zittingstermijn. Verder hebben drs. P.T. Beumer, ds. H.C. Marchand (dit jaar ook aftredend) en mevr. mr. C.J. Markus-Schuurman besloten het bestuur te verlaten. Voor hen geldt: gewijzigde omstandigheden (werk, studie, kerkenwerk) maken dit noodzakelijk. Tot hun en onze spijt! Aangezien er momenteel een rapport in bespreking is binnen het bestuur, waarin geadviseerd wordt het aantal bestuursleden terug te brengen, wordt vervulling van de vacatures voorlopig aangehouden.

Herberg-lustrumdag Op 31 mei a.s. is het 15 jaar geleden dat de IZB op de locatie De Pietersberg in Oosterbeek het Missionair Diaconaal Centrum De Herberg opende. Jaarlijks verblijven hier zo’n 150 gasten, die even afstand moeten nemen van de thuissituatie. Het jubileum wordt op zaterdag 31 mei gevierd met een dankdienst in de Goede Herderkerk, Utrechtseweg 220, Oosterbeek. Aanvang: 11.00 uur. Muzikale medewerking verlenen: het koor New Voices uit Polsbroek o.l.v. André van Vliet, Kees Alers

(fluit), Mirjam Feyer (sopraan), Marcel van de Ketterij (orgel), Jan Lenselink (vleugel) en Anja van der Maten (hobo). Na de dienst – vanaf 12.45 uur – is er gelegenheid tot ontmoeting op De Pie-

tersberg. Daar wordt een lunch aangeboden en zijn er allerlei informatiestands te bezoeken. Ook zijn er activiteiten voor kinderen. Om 14.15 uur is er een sing-in en daarna nog koffie of thee. Er zal deze dag ook een prachtige cd te koop zijn, die speciaal voor dit jubileum is gemaakt door de musici André van Vliet, Marjolein de Wit en Martin Zonnenberg. De jaren door gaven zij jaarlijks belangeloos een concert op De Pietersberg.

Ieder die zich betrokken voelt bij De Herberg is op 31 mei van harte welkom. Aanmelding voor 16 mei a.s. bij De Pietersberg, tel. 026-3342225 of e-mail: info@deherberg-mdc.nl

bezinnin g

D oor w. dekker

Is missionair hetzelfde als open?

(Groot)moeders over Centrum Westerwijk Marianne (moeder van Larissa en Romeo):

Marijke (moeder van Margunjo):

Maria (oma van Gennino):

'Ik vind het geweldig wat ze hier doen. Voor

'Margunjo vindt de bijbelse verhalen span-

'Ze zijn hier heel lief voor de kinderen en zo

de kinderen is het heel leuk. En voor mij is het

nend en vertelt ze thuis na. Ik hielp deze

geduldig. En iedereen is welkom. Kinderen

ook oppas. Ze kunnen hier lekker uitrazen.

zomer mee in de keuken van een kamp en ga

kunnen hun problemen kwijt. Zij hebben

Zelf ben ik niet met de kerk bezig, maar het

nu ook zelf naar de dinsdagavondbijeenkom-

echt een vertrouwensband met de leiding.'

is fijn dat mijn kinderen ermee te maken krij-

sten. We bidden thuis ook, maar de bijbelver-

gen. Hier vertellen ze over de Bijbel. Dat kan

halen horen ze in Centrum Westerwijk.'

ik mijn kinderen niet meegeven. Zij moeten zelf die keus maken. '

Missionair Mensen zeggen soms in de ene zin dat ze een missionaire houding bepleiten en in een volgende zin dat we veel meer open moeten zijn. Maar is dat hetzelfde? Wanneer we de vraag omkeren: is open hetzelfde als missionair, zullen er weinigen zijn die de vraag positief beantwoorden. Anderzijds lijkt missionair moeilijk samen te gaan met gesloten.

Het woord missionair roept iets op van actie. Missionaire christenen zijn mensen, die niet op hun stoel blijven zitten, maar actief zijn in de wereld. ‘Missie’ is het in rooms-katholieke kring gebruikelijke woord voor zending. In deze vorm is het woord niet overgenomen in protestantse kring, maar het woord missionair is heel gebruikelijk geworden om aan te duiden dat we als christenen gezonden zijn in deze wereld.

Wat is missionair? Achter het woord missionair zit een hele gedachtegang, die in de theologische

bezinning aangeduid wordt met de Missio Deï visie. Kort gezegd: God is in heel Zijn wezen gericht op het heil van de wereld. Daartoe zond Hij altijd weer mensen als getuigen. Abraham, Mozes, de profeten, het bijzondere geroepen en verkoren volk Israël, uiteindelijk Jezus. Na Jezus komen de apostelen (betekent letterlijk: gezondenen) en tot op de dag van vandaag is er de gemeente, die leeft bij de leer van de apostelen en die de roeping van de apostelen voortzet: in woord en daad getuigen van Gods bewogenheid met de wereld.

De gemeente is niet de plaats waar mensen op christelijke wijze hun religieuze behoeften invullen. De gemeente is ook niet de verzameling van mensen, die gered zijn uit de boze wereld en die daar nu verder niets meer mee te maken willen hebben. De gemeente is missionaire gemeente in die zin, dat ze door God in de wereld is gezonden om zijn heil bekend te maken en dat heil ook te laten zien door een andere wijze van leven dan in de wereld gebruikelijk. Dan is het wel de vraag hoe open je kunt zijn naar de wereld toe.

bezinnin g Wat is openheid? Wat openheid is, weet toch iedereen? Ik denk het niet. Ik denk, dat juist op dit punt verheldering nodig is. Laat ik het voorbeeld nemen van een plaatselijke oosters-orthodoxe kerk, die ik ken. Zoals u weet heeft de oosters-orthodoxe kerk een bijzonder rijke liturgie. In elke dienst wordt daar als het ware het drama opgevoerd van de hele heilsgeschiedenis; van de incarnatie tot en met de wederkomst met als hoogtepunt de verrijzenis. Verder is de iconostase belangrijk, de iconenwand tussen de kerkruimte en het altaar. Voor een buitenstaander interessant om een keer mee te maken, maar tegelijk heel ontoegankelijk. Zo’n kerk, met een liturgie die alleen voor ingewijden begrijpelijk is, lijkt totaal niet open. Maar de kerk waarop ik doel heeft een zeer aansprekende website. Verder een gezellige ontmoetingsruimte, programma’s voor jongeren met maaltijden. Rondleidingen, waarin uitleg gegeven wordt over wat alles betekent en vooral een aantal betrokken mensen, die zoveel vreugde en ontroering uitstralen

over hun eeuwenoude traditie, de Bijbel, Christus, de kerkvaders, de martelaren, dat je na een poosje het gevoel krijgt: ik mis iets wanneer ik niet tot deze kerk behoor. Ik vind deze kerk ondanks dat ze op het eerste gezicht totaal niet open lijkt, bij nader inzien dus wel heel uitnodigend, nieuwsgierig makend naar het geheim.Kerk

De eredienst Veel vragen rond missionair, open en gesloten, spelen zich af rond de invulling van de eredienst. Het is een misverstand te menen, dat er van alles in onze eredienst moet veranderen omwille van de buitenkerkelijken. Maar het is wel van groot belang dat juist in

Kerk en wereld

de eredienst onze identiteit gecommuni-

De godsdienstsocioloog Gerard Dekker heeft een boek geschreven (Van het centrum naar de marge), waarin hij laat zien, dat de kerk in de jaren na de oorlog steeds meer open werd met de bedoeling zo de wereld te winnen voor het evangelie, maar dat precies het omgekeerde is gebeurd. De kerk pleitte voor openheid met als argument, dat de wereld veranderd moest worden door het evangelie, maar wat gebeurde was dat de kerk ingrijpend werd uitgehold door ‘werelds’ denken. Ik trek daar voor mezelf de les uit, dat ik de woorden open en missionair niet klakkeloos door elkaar heen gebruik. Je hoort mensen pleiten voor openheid met als argument,

ceerd wordt: de vreugde over de genade, de verwondering over een God, die spreekt, de kracht, de ernst en de bemoediging van het Woord, de persoonlijke wijze waarop tot God gebeden mag worden, het altijd frisse van oude psalmen van Israël: ‘Want deze God is onze God’. Onze protestantse identiteit verkeert in een crisis, omdat er teveel een sleur is gaan heersen, waar aanbidding, diepgang en verwondering zouden moeten zijn. Dan spreekt het niet alleen buitenkerkelijken niet aan, maar in toenemende mate ook de meelevenden niet meer. Daarom zou het gesprek niet zo zeer over open of gesloten moeten gaan, maar over vernieuwing en verdieping van de identiteit. Wie zijn wij in Christus? En wie zijn wij als kinderen van de reformatie, de beweging van vrije genade? Hoe geven we daar in deze tijd gestalte aan, tegelijk verstaanbaar en verbonden met de traditie? Een duidelijke identiteit heeft werfkracht, een vage niet.

dat men missionair wil zijn, maar intussen wil men zelf alles een beetje gemakkelijker en losser. Voor buitenkerkelijken zou al gauw iets te moeilijk zijn. Daarom zouden we een eenvoudig, aantrekkelijk en vooral ook blij evangelie moeten communiceren. Dat lijkt me een grote vergissing. Missionair zijn zou ik wat uit de buurt willen houden van de begrippen open en gesloten. De kerk is geroepen een licht te zijn in de wereld en dan kun je de kandelaar niet wegstoppen in een hoekje. Maar de kerk is ook geroepen een heilig volk te zijn, toegewijd aan God, geoefend in liefde tot zijn gebod, geroepen in deze wereld de lofzang gaande te houden. >>

p ortret >> En daarmee ben je toch al gauw vreemdeling op aarde. Moet de kerk open zijn? Ja. Moet de kerk gesloten zijn? Ook: ja. Het ligt er maar aan hoe je deze begrippen invult. Open om de ontmoeting met de wereld aan te gaan. Maar gesloten ten einde geen vreemde invloeden te laten heersen over de Schrift.

Wie is…

Bram van der Kooy?

Identiteit Weten we zelf nog wat onze identiteit is? Ik vraag het me af. Onze identiteit als protestanten was altijd het leven uit en met en door het Woord. Daarom stond de zondagse kerkgang met de prediking als hart van de eredienst centraal. Daarom stond het dagelijks thuis in het gezin bijbel lezen centraal. In het verstaan van het Woord ging het centraal om Christus en Gods vrije genade. Luther vatte het samen in twee stellingen: 1. Een christen is een vrij heer over alle dingen en niemands onderdaan. 2. Een christen is een dienstbare knecht van alle dingen en ieders onderdaan. Dat was voor hem de protestantse identiteit. Anders gezegd, de identiteit is: leven uit de vrije genade in Christus en tegelijk dienstbaar zijn in deze wereld als christen in de eenvoudige navolging van Christus. Wanneer je deze identiteit hebt hoef je niet meer missionair te worden, dan ben je missionair. Jij leeft in Christus en Christus leeft in jou. Soms sluit je je dan op om met God te zijn. Soms zoek je de stilte en de rust van een kerk, waarin je opgeladen wordt in je omgang met God. Soms treed je bewust weer naar buiten om te delen en te dienen. Wat is je identiteit? Dat is de centrale vraag voor de kerken en de christenen vandaag. We moeten er niet van alles bij slepen om missionair te zijn. We moeten juist heel veel ballast afwerpen om ons te concentreren op de kern, onze identiteit in Christus. Missionair zijn is mensen nieuwsgierig maken naar het geheim. ‘U beweegt me bijna een christen te worden….’.

door Marja Brak

Zeg het maar: wie is Bram van der Kooy? ‘Ik ben getrouwd met een hele lieve vrouw, die heel veel van mij accepteert. Wij hebben vier hele mooie dochters gekregen. ‘ Dat is een felicitatie waard, maar ik vroeg… ‘O ja, wie ik ben… Nou, na mijn studie economie en bedrijfskunde ben ik uiteindelijk in het Westland uitgekomen en heb daar een bedrijf dat tuinbouwprojecten bouwt. En hoe verschrikkelijk jong ik nog ben, is op de foto te zien.’ Tuinbouwprojecten… in je mailadres zit het woord greenhouses, dat zijn toch kassen? En je verkoopt die overal in de wereld, geloof ik. ‘Ja, jij als leek mag het wel kassen noemen en ik doe inderdaad veel zaken met het buitenland. Ik ben geboren met een aardige drive om iets te bereiken. Dat werd thuis ook gestimuleerd. Mijn moeder leerde me heel positief in het leven te staan: als jij wat wilt, bereik je het ook! Alleen qua geloof lag dat veel moeilijker; er worden namelijk maar enkelen behouden, zo kreeg ik te horen. De kans dat ik daarbij zou zitten, was heel klein. Het gevolg was dat ik min of meer onverschillig tegenover het geloof kwam te staan.’

Dat is dan wel veranderd! ‘Ja, God bracht mij tot inkeer en ik mocht de Here Jezus als mijn redder aanvaarden. Direct daaraan gepaard kwam de wens dat Jezus voor ieder mens Koning mag worden. Vandaar mijn voorliefde voor evangelisatiewerk. Ik werd evangelisatieouderling in Delft en deed met veel activiteiten mee.’ En nu pas je bij de IZB op het geld. Of beter gezegd: je roept ons steeds op het vooral uit te geven. Er moet mee gewerkt worden! ‘Ja, er is een wereld te redden! Nadat ik uit de kerkenraad was, werd ik voor het IZBbestuur gevraagd, omdat ik een man van de praktijk ben, zo zei men. Ik vind dat de IZB heel mooi werk doet. Iemand noemde mij eens een typische Hollander: er zit een strijd in mij tussen de dominee en de koopman. Ik vertel graag over God én ik verkoop graag. Het ligt dus ook wel in de lijn dat ik nu bij de IZB penningmeester ben. Ik heb het goed naar mijn zin in het bestuur. Het is heel spannend om na te denken over hoe we het evangelie het meest adequaat kunnen communiceren.’

column : si gsinalen g nalen uituit s p ran s p ran g g

Niet zo saai als ik dacht… ‘Het geloof is niet zo saai als ik dacht’. Dat is toch een compliment voor het christelijk geloof! Het is een uitspraak van een meisje van tien jaar, dat zojuist het bijbelverhaal over de ark van Noach heeft gehoord. Op het blad waar een lied op staat afgedrukt, heeft ze de ark getekend met de regenboog erbij. Het is een les uit de eerste module van bijbellessen die we aanbieden op de openbare school.

Je bent nu toch weer ouderling? ‘Ja, sinds kort weer. Ik ben aan het nadenken over een goede manier om de niet of weinig meelevenden bij het geloof te betrekken en wil er wel op uit. Dus alle goede tips zijn welkom.’ Welke koers zie je voor de IZB voor je? ‘Ik heb de droom dat nog veel meer gemeenten doordrongen mogen worden van hun opdracht om het evangelie buiten de kerkmuren te brengen. Dat God zijn Geest over Nederland mag uitstorten en dat onze gemeenteleden mogen getuigen van zijn grote Naam en dat zo vele mensen tot geloof mogen komen. Ik hoop dat de IZB hierin een rol mag spelen!’

In Sprang waren we wel een beetje verbaasd dat ruim één derde van de bovenbouw van de openbare school meedeed met onze lessen. In deze column knoop ik die verbazing van ons eens even aan die opmerking van dat meisje. Voor ik er erg in heb, kijken we in Sprang in de spiegel: wat verwachtten wij eigenlijk toen we met de lessen begonnen? Zo links en rechts en via via kwamen mij wel eens wat aarzelingen vanuit de gemeente ter ore. Meestal oprechte en goed bedoelde twijfels bij het plan voor de bijbellessen. Er zijn toch christelijke scholen in ons dorp? Je kind naar de openbare school sturen is een bewuste keuze in Sprang-Capelle. Dan leeft er bij die ouders toch geen interesse in lessen over de Bijbel? Ik ga nog even verder mee op het spoor van deze gedachtegang: wie niet gelooft, niet kerkelijk is, is ook niet in dit soort zaken geïnteresseerd… Een Emmaüs-cursus voor mensen die niet kerkelijk zijn; waarom zou zo iemand met die cursus meedoen? Nog één stap verder en je zegt: Wat wij in de kerk geloven, is eigenlijk niet geschikt, niet interessant voor buitenstaanders. Ze hebben er niets aan en vinden het waarschijnlijk saai… Vandaar onze verbazing over de royale deelname tijdens de eerste lesmodule. Maar wat zit hierachter? Waarom denken we in de kerk dat wat wij geloven niet geschikt is voor anderen, dat ze er niets mee kunnen? Wat mij betreft is dit een zeer aangelegen punt. Vinden we het zelf eigenlijk wel interessant? Wat is ons eigen beeld van de gemeente en van het christelijk geloof? Het zal toch niet waar zijn dat we eigenlijk zelf niet goed weten waarom ons geloof nu ook alweer zo waardevol is. Dat we misschien ook wel zonder zouden kunnen en alleen met veel moeite nog een aantal christelijke gewoontes voortzetten. Als dat zo is, is er werk aan winkel. Want dan zitten we missionair op een dood spoor en staan we richting de volgende generatie met een mond vol tanden. Wat we dan nodig hebben, is wakker geschud te worden door de woorden van het evangelie over genade, omkeer en de toekomst van God die eraan komt. En wat ons helpt is dat meisje van tien dat aangesproken wordt door het verhaal van Noach en zegt: ‘Het geloof is niet zo saai als ik dacht!’

Martin van Dam, missionair werker in Sprang-Capelle

toerustin g

D oor marja brak

De waaier van Woudenberg

‘Het Zeeland’ Er belandde een fraai uitziende waaier op mijn bureau. Daarin een breed aanbod aan activiteiten, variërend van een wijnproeverij tot passiestonden, van een reanimatiecursus tot een avond over Job en het lijden, en van een Rondje Hens (Henschotermeer) tot gespreks ochtenden over opvoeding. Afzender: Hervormde gemeente Woudenberg.

Een sprankelend aanbod, speciaal gericht op de nieuwe wijk ‘Het Zeeland’ in het genoemde dorp, dat met 11.000 inwoners al nauwelijks meer een dorp te noemen is. Wat ging er vooraf aan de evangelisatieactie met deze waaier, die de naam Actie Thuiskomen kreeg? Ody Honders, in de zomer van 2007 bevestigd als evangelisatie-ouderling in wijkgemeente 2, vertelt het.

Mix van deelnemers ‘Het evangelisatiewerk in onze gemeente heeft een nieuwe impuls gekregen met de komst van ds. Stam. Hij had in zijn vorige gemeente, Papendrecht, ervaring opgedaan met de Emmaüs-cursus. Hij heeft, samen met ds. Van Zwet van wijkgemeente 1, ook adviseringsgesprekken gehad met de IZB.

Bij mijn aantreden zijn we plannen gaan ontwikkelen voor een actie in onze wijkgemeente, waar ‘Het Zeeland’ onder valt. Een wijk met 500 woningen, waarvan de laatste dit jaar zijn opgeleverd. Het idee van de waaiervorm komt van onze diaken Jaap van Dam, die bij een reclamebureau werkt. De inhoud – waarbij we geleund hebben op het aanbod van de St. Jansgemeente in Gouda – is samen met ds. Stam ontwikkeld. De activiteiten beogen wat deelnemers betreft een mix te krijgen van gemeenteleden en buiten- of randkerkelijken. We besloten de waaier huis-aanhuis persoonlijk te gaan overhandigen.’

Bidden ‘Laat ik voorop stellen dat het gebed een belangrijke rol heeft gespeeld in de voor-

Ody Honders

bereiding van de actie, zeker wat betreft de werving van medewerkers. Een intensieve belronde leidde vervolgens binnen een week tot een groep van 40 mensen die de waaier wilden gaan aanbieden in ‘Het Zeeland’. Het merendeel heeft de instructieavond van Corina Nagel van de IZB bezocht. Op de startavond van de verspreiding kwamen we eerst bij elkaar en hebben elkaar daar bemoedigd met een bijbelstudie die Corina had aangereikt. Na gebed, en daardoor als het ware uitgezonden, gingen we op weg. Een week later gingen we weer op pad, nu om de antwoordkaart op te halen. Het ging ons beide keren om één-op-één contact: niet met twee mensen aan de deur komen en al helemaal niet met een actentas… Gewoon de waaier uit je bin-

toerustin g nenzak halen. Na de tweede ronde is er een afsluitingsavond geweest.

Reacties ‘Op enkele uitzonderingen na is er in ‘Het Zeeland’ heel positief gereageerd. Ca. 100 mensen uit 72 wooneenheden hebbben zich ingeschreven voor één of meer activiteiten. Wat de cursussen betreft zijn er meer dan 200 inschrijvingen. Het overgrote deel van de 16 aangeboden activiteiten en cursussen trok 7-30 deelnemers. De Emmaüs-cursus bleek echter een brug te ver. Bij de andere cursussen komt de inschrijving voor 25% van buiten de eigen gemeente, waarvan een deel de echte doelgroep is.’

Doel ‘Waar wij naar toe werken, is ten eerste de mensen van buiten de kerk het gevoel te geven, dat de leden van de gemeente er in zo veel mogelijk opzichten voor hen willen zijn. Dat niet-kerkgangers gezien worden, welkom zijn en warmte ervaren in de contacten. En wat we ook beogen, is dat gemeenteleden laten zien dat de regie van hun leven in Gods handen ligt en dat God niet alleen maar een rol in hun leven speelt. De actie moet uiteraard een vervolg hebben. Misschien kunnen we ons daarbij specifieker richten op de mensen uit de doelgroep, om die met nieuwe activiteiten

opnieuw bij elkaar te krijgen. Daarnaast heb je de gemeenteleden onder de deelnemers aan activiteiten en cursussen nodig om de gesprekken die loskomen diepgang te geven.’

Draagvlak ‘Natuurlijk start evangelisatiewerk altijd vanuit een groep enthousiastelingen. Je kunt het als predikant en evangelisatieouderling ook niet alleen. Wij hebben een evangelisatieteam van vijf mensen. Het werk wordt wel gemeentebreed gedragen en we kunnen op steeds meer mensen een beroep doen voor handen spandiensten. Dat blijkt niet alleen rond deze Actie Thuiskomen, maar ook voor de vakantiebijbelweek, het campingwerk, de volkskerstzang, wintermarkt, etc. Wat mijzelf beweegt? Het Woord van God uit te dragen, het evangelie van onze Here Jezus Christus bekend te maken, opdat God levens van mensen zal veranderen. Ja, je hebt het goed gezien: er zit ook een avond over Israël in ons aanbod. Omdat we het belangrijk vinden de Joodse wortels van het christendom te laten zien.’ N.B. Wie geïnteresseerd is in de waaier of de actie daaromheen, kan contact opnemen met Ody Honders. E-mail: thuis@hervormdwoudenberg.nl. De waaier zelf is te vinden op: www.izb.nl

Een missionair project De Actie Thuiskomen is niet maar zo een op zichzelf staande activiteit. Het is onderdeel van een missionair traject. Het is namelijk gebleken dat evangelisatiewerk meer moet zijn dan op een bepaald moment iets van je laten horen als gemeente. Losse acties zijn goed, maar moeten een vervolg hebben. Zo moet ook het bezorgen van het blad ECHO deel uitmaken van een traject. Zo’n missionair traject betekent dat er meerdere fasen zijn waarin je als gemeente missionair actief bent. Globaal genomen zijn er vier fasen te onderscheiden: contact (activiteiten), nader contact (Emmaüs-cursus Op Weg), breder contact (Emmaüs Onderweg) en de vierde stap zou het integreren in de gemeente zijn. In de activiteitenwaaier zijn tal van activiteiten aangeboden die behoren tot het eerste contact. Vanaf de tweede fase zijn er activiteiten die meer op de inhoud gericht zijn. Uiteraard is nodig dat we van meet af aan duidelijk maken vanuit welke bron wij leven. Ds. C.B. Stam (verkort overgenomen uit kerkblad)

Goed voorbereid Corina Nagel, toeruster van de IZB, gaf een avond gespreksinstructie in Woudenberg aan mensen die zich hadden opgegeven voor het aanbieden van de activiteitenwaaier. Hoe was die avond opgezet? Corina: ‘De meeste mensen hadden geen idee wat ze precies te wachten stond. We hebben dus geoefend: hoe presenteer je op een uitnodigende manier de waaier? En wat voor vragen en opmerkingen kun je verwachten? Aan het eind van de avond wist iedereen goed wat er van hem of haar verwacht werd en zag iedereen het ook zitten om aan de slag te gaan. Er ontstond echt enthousiasme voor de actie. Belangrijk was dat de deelnemers zich bewust werden dat het niet de bedoeling van dit deur-aan-deur werk is mensen te bewegen te gaan geloven. Het gaat er alleen om hen uit te nodigen.’ Deze toerusting door de IZB was ‘op maat’, dat wil zeggen: helemaal aangepast aan de situatie ter plaatse. Dat kunnen we voor elke gemeente! Hebt u interesse, mail dan naar: secretariaat@izb.nl of bel: 033-4611949.

kort nieuws Drie keer Woordwaarde __________________________________

Ds. W. Dekker en dr. P.J. Visser

IZB start Areopagus __________________________________ Begin 2008 is Areopagus, centrum voor contextuele en missionaire prediking van start gegaan. Dit is een uitbreiding en verdieping van de toerusting voor predikanten op het gebied van de prediking, die de IZB al een aantal jaren aanbiedt. Waarom de IZB dat doet? Omdat de prediking van groot belang is voor het verwezenlijken van onze doelstelling: het bereiken van mensen met het evangelie. Daarbij wordt niet alleen gedacht aan zoekers, maar ook aan al die kerkgangers die steeds meer vragen krijgen en dreigen aft e haken als zij niet geraakt worden door de verkondiging. Areopagus staat onder leiding van onze studiesecretaris ds. W. Dekker, die bij het maken en de uitvoering van het cursus programma wordt bijgestaan door dr. P.J. Visser en mevr. Astrid TimmermanSlob. Voor meer info: www.areopagusizb.nl

Scopus-nieuwe missionaire cursus __________________________________ In Duitsland wordt al vele jaren gewerkt met ‘Stufen des Lebens’, een cursus die bijbelgedeelten centraal stelt. Anders dan bij andere missionaire cursussen is het groepsproces niet gericht op kennisoverdracht, maar op (letterlijk) kijken naar het verhaal dat zich afspeelt, vertellen wat dat met je

doet en reageren op elkaar. De IZB heeft een deel van het materiaal vertaald en in een aantal gemeenten proef gedraaid. Vervolgens is besloten de cursus, onder de naam Scopus, in Nederland te introduceren. We denken dat met deze cursus weer andere doelgroepen te bereiken zijn als met Alpha en Emmaüs en ook dat Scopus daarop een goede aanvulling kan zijn. Er zijn dit voorjaar enkele regionale informatieavonden geweest. In mei en juni a.s. zijn er regionale kringleiderstrainingen (die zijn noodzakelijk om de cursus te kunnen geven!) in Huizen en Nieuwerkerk a/d IJssel. Zie voor meer informative: www.izb.nl of bel Tineke Zeefat of Coby van der Zee op ons bureau.

Kennismaken met… __________________________________ Op zaterdag 7 juni a.s. houdt de IZB in Woudenberg een informatiedag over missionaire cursussen. Oriëntatiecursus christelijk geloof, Alpha-cursus, De Bijbel in grote lijn, Emmaüs, Scopus… Er zijn tal van cursussen voor zoekers die meer willen weten over de Bijbel en het christelijk geloof. Vraag is: voor welke doelgroep is welke cursus geschikt? Welke leiding is nodig? Wat past bij je gemeente? Wat is de beste volgorde voor deze cursussen? Meer informatie op de: www.izb.nl of telefonisch bij Iwan Dekker op ons bureau.

Een aantal jaren schreef ds. René van Loon een column in ‘Tijding’. Hij deed dat ook voor andere bladen. Al die stukjes zijn nog altijd actueel en motiveren tot een missionaire houding en beweging! Ze zijn nu gebundeld in het boekje ‘Drie keer Woordwaarde’, dat verkocht wordt ten bate van de reis die een groep van 32 jongeren uit de gemeente van ds. Van Loon – wijkgemeente Schollevaer in Capelle a/d IJssel - met World Servants gaat maken naar Brazilië om daar de handen uit de mouwen te steken. Uitgave AVW Vakpers, prijs € 9.95. ISBN 9789076217161. Ook te bestellen bij de IZB-boekhandel, telefoon 033-4613225 of boekhandel@izb.nl

Afscheid Piet de Kruif __________________________________ Gedurende 28 jaar was hij de boekhandelaar van de IZB: Piet de Kruif. Vorig jaar moest hij om gezondheidsredenen die functie neerleggen en nam hij in een bijeenkomst en op een receptie afscheid van al zijn boekhandelsrelaties. Het afgelopen jaar was hij meer op de achtergrond op ons kantoor bezig met administratieve werkzaamheden. Per 1 april jl kon Piet gebruik maken van de mogelijkheid tot vervroegde uittreding en is er in de kring van medewerkers afscheid genomen van deze gewaardeerde medewerker en collega.

column : jacobi J journaal We hoeven zijn collegialiteit en humor (!) trouwens niet helemaal te missen, want we blijven hem twee ochtenden per week als vrijwilliger op kantoor zien.

Hartelijke contacten Amsterdam-Rouveen _______________________________ Sommige missionaire projecten in de grote steden worden extra gesteund door een gemeente elders in het land. Een voorbeeld daarvan is de al enkele jaren bestaande band tussen Amsterdam-centrum (Noorderkerk) en Rouveen. Er wordt over en weer (Amsterdam is niet alleen ontvanger!) met elkaar meegeleefd. Onlangs bezochten vrouwen uit Rouveen een koffieochtend voor vrouwen in gebouw ‘Hebron’ in Amsterdam. Het was daar de veelkleurigheid ten top, want er waren Turkse, Marokkaanse, Egyptische, Libanese, Koerdische, Afghaanse, Iraanse, Chileense, Spaanse, Surinaamse, Algerijnsen en Nederlandse vrouwen. Vorig jaar waren de Amsterdamsen al zeer hartelijk ontvangen in Rouveen. En nu ligt er weer een uitnodiging om tijdens de Staphorster dagen te komen. Heeft uw gemeente ook interesse in zo’n band met een stadsgemeente? Neem dan contact op met Rufo Petri, onze medewerker voorlichting en fondsenwerving.

Als je de deur open zet Een tijdje geleden zat ik op zondagavond om negen uur in een snackbar. Nee, normaal kom ik daar op zondag niet. Nu wel, samen met Frank. Frank, zo zal ik hem hier maar noemen, was aan het einde van de Opendienst de kerk binnengelopen.

Arjan Markus, missionair predikant Jacobikerk, Utrecht

Opendiensten zijn extra avonddiensten in de Jacobikerk, die tweewekelijks naast de andere twee diensten worden gehouden. In die Opendiensten richten we ons helemaal op mensen die geen christelijke achtergrond hebben. We zingen niet zoveel, want dat zijn de bezoekers niet gewend, en we kijken of liederen niet te veel ‘kerkjargon’ bevatten. De preek is wat korter en sluit aan bij het leven dat moderne mensen leiden. De dienst is kleinschaliger en informeler dan de andere diensten. Ja, als je in je gemeente letterlijk en figuurlijk de deur openzet voor mensen die op zoek zijn, dan moet je ook proberen vanuit hun perspectief te kijken naar wat je doet en zegt. Je moet de bereidheid hebben om met zoekers een eindje op te lopen en aan te sluiten bij hun leven. Dat kan leiden tot aanpassingen. Misschien doe je dingen die je anders niet zo snel had gedaan. Als je de deur openzet, dan kunnen er ook mensen binnenkomen. Vaak overigens niet op eigen initiatief, maar op uitnodiging van een gemeentelid. De meeste mensen die binnenkomen zijn zo rond de dertig en hebben een goede baan en een goede opleiding. Maar op die avond kwam Frank dus binnenlopen. Hij wilde graag de ‘pastoor’ spreken. Dat kan natuurlijk. Hij vertelde een lang verhaal. Dat kwam hier op neer: of de pastoor geld had voor hem, want hij was dakloos en had honger. Nu geef ik in principe nooit geld in dit soort gevallen, dus ik bood aan om voor hem eten te kopen. Dat vond Frank een goed idee. Hij vroeg of de pastoor ook een pakje shag wilde kopen, want dat was zo lekker. Maar dat vond de pastoor geen goed idee. Dat begreep Frank. Zo kwamen we eensgezind in een snackbar terecht, daar heeft Frank een broodje gezond gegeten. Bij het afscheid zei ik: ‘Frank, ik zal voor jou bidden’. ‘Pastoor, ik zal voor jou bidden!’ antwoordde Frank. Het was een mooie ontmoeting. Zo zie je, als je bereid bent de deuren op te zetten en met iemand een eindje op te lopen, dan doe je dingen die je anders misschien niet zo snel zou doen. Je kunt zelfs op zondagavond in een snackbar belanden.

missionair p roject

D oor R u f o Petri

Drie professionals over het verschil Rotterdam, wijkgemeente De Samaritaan. Honderd betrokken kerkgangers. En drie ervaren arbeiders in de wijngaard. Over terugkijken, vergelijken en vooruitzien. In vertrouwen en hoop. Ernst van Velzen : Ander startpunt, zelfde doel Wie al langer Tijding leest, kent hem wellicht nog: Ernst van Velzen, destijds IZB-evangelist in Groningen. Nu werkt hij alweer enkele jaren als docent godsdienst en geschiedenis. Daarnaast is hij voor één dag in de week door de centrale diaconie van de Protestantse Gemeente Rotterdam aangesteld als diaconaal werker. Een vriendelijke buurman van de naastgelegen snackbar wijst mij op het belknopje van wijkhuis ‘De Bron’. ‘Ga je even mee om een uitnodiging voor de ontmoetingsdienst van zondag weg te brengen?’, vraagt Ernst, nadat hij opengedaan heeft. Terwijl we naar het huis van mevrouw Smit lopen, schiet hij een eethuis binnen en schudt enkele bekenden de hand. Ernst ten voeten uit: altijd in voor een praatje, altijd bezig contact te maken.

Zelfde doel Ernst toont oprechte belangstelling voor de mensen om iets te kunnen laten zien van het evangelie. Zo was hij in Groningen, zo is hij ook nu. Maar dan houden de overeenkomsten wel zo’n beetje op. Ernst: ‘Mijn werkgebied, de wijk Rubroek, telt 7800 bewoners uit 168 verschillende culturen. Er is weinig samenhang, mensen leven langs elkaar heen. Dat was in Groningen wel anders. Daar werkte ik in een volksbuurt die een veel dorpser karakter had.’ Zijn er ook verschillen in de inhoud van je werk? Ernst: ‘Het startpunt als diaconaal medewerker is anders dan dat van een evangelist. Maar de richting die je voor ogen hebt - mensen in aanraking brengen met het

evangelie - is dezelfde.’ De huidige functie is ook veel meer op pastoraat gericht. Zo bezoekt hij de bewoners van de verzorgingstehuizen Rubroek en Hoppesteyn.

Via via Van de mensen die hij bezoekt, hoort Ernst over anderen die contact misschien ook op prijs stellen. Mevrouw Smit (‘ik durf nog niet te beloven dat ik naar de dienst kom’) wijst op een ernstig zieke man in de buurt. ‘Ga daar maar eens langs’, zegt ze, ‘en zeg maar dat je het van mij weet’. Ernst maakt een aantekening in zijn agenda. Teruglopend naar het wijkhuis vertelt hij: ‘Zo kom

je via via allerlei mensen op het spoor. Vaak hebben zij nooit contact met de kerk gehad. We bieden activiteiten waar ze iets van het evangelie horen en kunnen groeien in geloof. En ik probeer er voor hen te zijn. Een vrouw op de Emmaüscursus - een kennismakingscursus over het christelijk geloof- had financiële problemen. Daarin konden we helpen. Haar kinderen zaten op de kinderclub. Toen een dochter stierf, vroeg ze of ik de begrafenis wilde leiden. Ook in zulke omstandigheden kun je wat betekenen voor de mensen in de buurt.’

H.G. de Graaff: Meer nadruk op de verborgen omgang Ds. H.G. de Graaff is in 2003 vanuit Maarssen naar Rotterdam gekomen als predikant voor wijkgemeente ‘De Samaritaan’. Ervaring met het stadse leven had hij al. ‘Ik ben predikant in Scheveningen geweest, maar daar was er veel meer samenhang.’ ‘Men kende elkaar in Scheveningen beter. In Rotterdam is het leven veel meer verbrokkeld. Ik kom op straat zelden een gemeentelid tegen, terwijl ik voor mijn bezoeken toch zo’n 2500 à 3000 kilometer per jaar fiets.’ Vergeleken met de gemeente in Maarssen zijn de verschillen nog groter. De Graaff: ‘Mijn vorige gemeente telt veel ouderen, terwijl hier de meesten tussen de 20 en 40 jaar zijn. In Maarssen ging het vaak over vragen als: hoe beleef je de tweede helft van je leven?, ben je bereid om te sterven?, terwijl hier de

prangende vraag is: hoe wordt je relatie met God gevoed om de zuigkracht van de stad te weerstaan?’ Urgentie ‘Naar de kerk gaan in een stad vraagt om een heel bewuste keuze. In de loop der jaren is daarom bij mij steeds meer het accent komen te liggen op de persoonlijke relatie, de verborgen omgang, met God. De urgentie om hiermee bezig te zijn, is groot. Als de verborgen omgang met God verdort, verlies je mensen. Dat gebeurt in een dorp, maar zeker ook in de stad waar de sociale verbanden ontbreken. In het gemeentewerk staan daarom vragen als ‘hoe lees je de Bijbel? Hoe haal je daar voeding uit?’ en ‘hoe bid je?’ centraal.’ Daarnaast benadrukt de dominee het gemeente zijn met elkaar. ‘We hebben in onze kleine gemeente met 100 kerkgangers zeven huisbijbelkringen, waarin we

missionair p roject Niels de Jong: Kleinschaliger en meer pionieren Tot september vorig jaar was hij Alphacoördinator in Gouda en woonde in Bergambacht. Nu is hij Rotterdammer en voortrekker in het missionaire IZBproject ‘Getuigen van de hoop’ van wijkgemeente De Samaritaan: missionair werker Niels de Jong. ‘In Gouda zitten ‘s zondags 1000 mensen in de Sint Jan. Alles is daar massaler, met een zeer grote groep vrijwilligers. Hier is het werk kleinschaliger, maar daardoor ook overzichtelijker. De lijntjes naar kerkenraad, predikant en medewerkers zijn kort.’ Bij het maken van het projectplan is realistisch gekeken naar de beperkte mogelijkheden van de gemeente. Niels: ‘We kunnen niet alles. Daarom richten we ons op de twintig tot veertigjarigen. Deze groep is zowel in het werkgebied als in de gemeente ruim vertegenwoordigd.’

Pionieren Waar Niels in Gouda veelal kon aanhaken bij bestaand werk, moet hij in Rotterdam zoeken naar aanknopingspunten om mensen te bereiken. ‘Het is echt pionierswerk’, stelt hij vast. ‘De naamsbekendheid van onze gemeente is nog heel gering. Daarom zijn we begonnen met het enquêteren van mensen uit de kaartenbak en op straat. We laten ons gezicht overal zien en zoeken contact met bijvoorbeeld de directeur van de basisschool. We vullen een pagina in de wijkkrant, hangen posters op over onder meer onze debatavonden en leggen folders neer bij de huisartsen: ‘Kom voor levensvragen naar De Samaritaan’. Inmiddels hebben we een Alpha-cursus gehouden. Ook was er interesse voor de kerstnachtdienst. Van de ongeveer 120 aanwezigen waren er zo’n 80 gasten.’ Avonden over de verhouding ‘islam en christendom’ en over opvoeding moesten echter wegens gebrek aan belangstelling worden geannuleerd. Niels: ‘Het is hier vallen en weer opstaan om de juiste ingangen te vinden.’

Naar de stad Hoe bevalt het wonen in Rotterdam? ‘Het is heel dynamisch. Je hebt echt alles om de hoek: het station, winkels, de dierentuin…Je ontmoet zoveel verschillende mensen, er is altijd wat te doen. Wel vind ik het hier - in vergelijking met Bergambacht - anoniemer. Je buren kennen je bijvoorbeeld niet.’ ‘Veel christenen willen niet in de stad wonen. Ik kan me daar wel iets bij voorstellen als je kinderen hebt. Maar ik zou tegen alle anderen willen zeggen: kom wonen in de stad. De stadsgemeenten hebben jullie nodig! De geschiedenis van wijkgemeente De Samaritaan laat zien welke belangrijke rol ‘missionair wonen’ heeft.’ (zie kader)

Missionair wonen

elkaar ontmoeten, opscherpen en bemoedigen. Minimaal één keer per maand drinken we koffie na de dienst om de gemeenschap te oefenen’. De Graaff moet in dit verband ook denken aan de kerkenraadsvergaderingen. ’Veel gemeenteleden hebben een bedrijfskundige of bestuurskundige achtergrond. Ik veronderstelde dat er daardoor zeer efficiënt en kort vergaderd zou worden. Maar ook de vergaderingen worden gebruikt om elkaar te ontmoeten. Tja, dan wordt het wel eens wat later,’ zegt hij met een gevoel voor understatement.

In 1951 ontstond wijkgemeente De Samaritaan. De gemeente maakte, samen met andere wijkgemeenten, gebruik van de Koninginnekerk. Door teruglopend kerkbezoek werd deze kerk gesloten en later afgebroken. Sindsdien leidde de wijkgemeente een zwervend bestaan langs verschillende gebouwen, wat het gemeenteleven niet ten goede kwam. Begin jaren negentig was de gemeente op sterven na dood. Maar de gebeden van de gemeente werden verhoord: enkele jongeren besloten om in de stad te blijven wonen en de schouders onder het gemeentewerk te zetten. De gemeente begon weer te groeien en het wijkhuis ‘De Bron’ werd aangekocht. Nu kerkt de gemeente in de Opstandingskerk. Een andere protestantse gemeente werd wel opgeheven. De Samaritaan is daarom gevraagd om voor de wijken Bergpolder en Liskwartier verantwoordelijkheid te dragen. Niels de Jong kon hier - door samenwerking met de IZB - beginnen met missionair werk, in vertrouwen en hoop op God dat Hij dit werk wil zegenen.

Wilt u op de hoogte blijven van het missionaire werk van De Samaritaan in Rotterdam? Dan kunt u per e-mail de nieuwsbrief van Niels de Jong ontvangen. Mail uw gegevens naar: nielsdejong@samaritaan.org

column : p erron 6 1

Paashazen, eieren en het evangelie ‘Pasen, Pasen, Pasen, niemand kon de dood weerstaan. Pasen, Pasen, Pasen, toch heeft Jezus dat gedaan.’ Terwijl ik deze bijdrage aan het typen ben, is Diekske op de zolder van Perron 61 aan het oefenen met een aantal kinderen uit de wijk voor de paasviering van de kinderclub. Op eerste paasdag hopen wij in Oosterheem te starten met Perronmeetings. Na een lange tijd van voorbereiding beginnen we met samenkomsten die volledig gericht zijn op mensen uit de wijk die niet naar de kerk gaan. Dit doen we samen met een andere kerkelijke gemeente (NCGK – een federatie tussen een Nederlands gereformeerde en een Christelijke gereformeerde kerk). Het is een spannende onderneming. Welke vormen gebruiken we? Op welke manier willen we de boodschap overbrengen? Hoe betrekken we mensen uit de wijk bij de invulling van de samenkomsten? Kinderen zullen een grote rol spelen. In en rond de samenkomsten richten we ons op het hele gezin. De afgelopen jaren hebben we met de kinderen en ouders een band opgebouwd die we willen doorzetten in de Perronmeetings. Er zal in de eerste samenkomsten geen samenzang zijn, omdat de mensen geen liederen kennen. Daarom maken we gebruik van kinderliedjes die de kinderen geleerd hebben op school en de kinderclub. Zo wordt de paasmusical die de kinderen instuderen ook opgevoerd in de eerste Perronmeeting. Eigenlijk staat de inhoud van de paasmusical symbool voor hoe wij de nieuwe samenkomsten benaderen. De inhoud van de musical die de kinderen uitvoeren met Pasen dit jaar is verrassend. Er komen namelijk paashazen, kuikentjes en eieren in voor. Niet direct ontleend aan het paasevangelie zult u denken. In de musical ontmoeten een aantal paashazen, kuikentjes en kinderen elkaar om eieren rond te brengen. Samen vragen ze zich af wat Pasen nu eigenlijk betekent. Zo komen ze uit bij de opstanding van Jezus Christus. Vanuit de belevingswereld van mensen willen we bij Christus uitkomen. Dat proberen we in alles toe te passen. Het wordt een zoektocht naar nieuwe vormen waarmee we mensen willen bereiken met het evangelie. We willen leren door het te doen Als u dit leest, heeft de eerste Perronmeeting plaatsgevonden. Het thema was: Met andere ogen. Naar aanleiding van de ontmoeting van Maria Magdalena met de opgestane Heer. Maria herkent Jezus in eerste instantie niet. Later kijkt zij met ‘andere ogen’ en herkent haar Heiland. Dat is iets dat we hopen en bidden voor de Perronmeetings in Oosterheem. We hopen op de groei van een christelijke gemeenschap waarin we samen met de kinderen en ouders zingen: ‘Pasen, Pasen, Pasen, niemand kan de dood weerstaan. Pasen, Pasen, Pasen, toch heeft Jezus dit gedaan. Drie dagen in een graf gegaan. Om ieder te verbazen. Want daarna is Hij opgestaan: ’t Is Pasen’.

Henk Boerman, samen met zijn vrouw Diekske missionair werkers in Zoetermeer

Perron 61 gaat uitbreiden Perron 61 gaat uitbreiden. Dit is de aankondiging op de folders die de afgelopen weken verspreid zijn in de wijk Oosterheem in Zoetermeer. In de week na Pasen zal Perron 28 haar deuren openen. De wijk Oosterheem heeft nu ongeveer 15.000 inwoners en dit aantal zal groeien naar 25.000 inwoners. Daarom hebben we al geruime tijd het verlangen om met een nieuw filiaal een groter deel van Oosterheem te bereiken. Nu is het eindelijk zover! Perron 28 hoopt te starten met soortgelijke activiteiten in de wijk. Perron 28 gaat niet precies dezelfde activiteiten organiseren in de wijk. De kinderclub en het pannavoetbal zullen worden uitgebreid, maar verder wordt er gekozen voor andere doelgroepen. De activiteiten van Perron 61 en 28 zullen aanvullend zijn en elkaar versterken. De bestuurlijke en financiële verantwoordelijkheid van Perron 28 ligt volledig bij De Lichtzijde (NCGK). Uiteraard is er nauw overleg over het beleid dat gevoerd wordt rond de activiteiten. Naar de wijk en naar de gemeente zijn Perron 61 en 28 een eenheid. We willen er zijn voor de inwoners van Oosterheem. Door Woord en daad het goede nieuws van Jezus Christus verkondigen.

van de v oorzitter Hoe is het nu? In de zomer van vorig jaar schreef ik een stukje in ‘Tijding’ onder de kop ‘Wat is er aan de hand bij de IZB?’ Achtergrond daarvan waren strubbelingen rond de besluitvorming inzake de overdracht van het Windroos-werk aan de HGJB en de interne communicatie daarover. Ik meldde toen dat een aantal stappen gezet zou worden om in de toekomst zoiets te voorkomen. Er waren drie fasen. Allereerst de communicatie met de medewerkers in de organisatie. Die fase is – met enige hulp van een externe deskundige – afgerond en heeft daadwerkelijk tot een aantal verbeterpunten geleid. Een ander aspect is de bestuursstructuur en de daarmee verbonden cultuur (gewoontevorming). Drs. G. Verweij, die een grote bestuurlijke ervaring in bedrijfsleven en kerk heeft, schreef voor ons een rapport. Spits daarvan is de ontvlechting van bestuur en uitvoering, een gegeven waar veel verenigingen en organisaties momenteel mee te maken hebben. We bespreken dat rapport dezer dagen in het bestuur. Daarmee hangt samen – en dat is het derde aspect – de vraag hoe de dagelijkse leiding van de organisatie (directie/staf) gestalte moet krijgen. Daar zal dit voorjaar, uitlopend in de zomer, hard aan gewerkt worden. Er is dus nogal wat in beweging, maar we zijn dankbaar dat deze zaken van (re)organisatie ons maar zeer ten dele in beslag nemen. Het eigenlijke werk gaat vóór en dóór. En we weten ons daarin rijk gezegend! H.J. van der Veen

colo f on 70e Jaargang nr. 1 voorjaar 2008 Contactblad van IZB – vereniging voor zending in Nederland. Wordt toegezonden aan de leden. De contributie is minimaal € 6,80 per jaar. Opzegging lidmaatschap voor 1 november.

Bestuur Ds. H.J. van der Veen, voorzitter Ds. M.J. Tekelenburg, tweede voorzitter Ds. M.D. van der Giessen, secretaris A.P. van der Kooy, penningmeester Ds. M.C. Batenburg Prof. dr. ir. J.H. van Bemmel Drs. P.T. Beumer Dr. P. van den Heuvel

Ds. P. Hoogendam Ds. H.C. Marchand Mw. mr. C.J. Markus-Schuurman Mw. J.E. van Velzen-Vermaas Ds. J. van Walsum Ds. R.F. de Wit Directie Ds D.Ph.C. Looijen, predikant-directeur Mw. M.E. Brak, adjunct-directeur

Bureau Johan van Oldenbarneveltlaan 10 3818 HB Amersfoort Tel. 033 4611949 Boekhandel 033 4613225 E-mail: secretariaat@izb.nl Internet: www.izb.nl Postbank: 980 980 Rabobank: 30 22 06 191 Fotografie Rufo Petri e.a.

Aanmeldingsbon Aanmeldingsbon voor nieuwe leden

De contributie bedraagt minimaal € 6,80 per jaar. Een acceptgiro wordt toegezonden.

Naam + voorletter(s)....................................................................................................................................................................................................................

fam.

hr.

mw.

Adres .......................................... ................................................................................................................................................................................................................................................................... Postcode ...................................................................................................................................................................................................................................................................................................... Woonplaats ............................................................................................................................................................................................................................................................................................... Eventueel e-mail ................. ................................................................................................................................................................................................................................................................... wenst O wel O geen toezending van Tijding (4 x per jaar)

Opgegeven door: Naam + voorletter(s)....................................................................................................................................................................................................................

fam.

hr.

mw.

Kinderpagina De vorige puzzel

De oplossing was: Zie, Ik sta aan de deur en Ik klop. We vroegen erbij waarom we deze tekst gekozen zouden hebben in een blad dat over zending in Nederland gaat. Nou, dat wisten alle puzzelaars best! Laurens Both in Lekkerkerk (één van de prijswinnaars) schreef: ‘Omdat Jezus klopt op de deur van je hart en de zendelingen bij de mensen aankloppen’. Dat is mooi gezegd! Behalve Laurens kregen ook een prijs: Ruben de Heer in Harmelen en Kevin Maaijen in Oudewater. Drie keer meedoen, geeft je kans op een extra prijs. Die gingen deze keer naar: Jacco Koekkoek in Hasselt, Tobias Pessele in Asperen en Rick Visser in Hasselt. Jullie hebben de boekenbon intussen binnen.

De nieuwe puzzel Een briefje in geheimschrift. De letters van sommige woorden zijn vervangen door cijfers. Probeer er achter te komen voor welke letters de cijfers in de plaats zijn gekomen. Heb je ze allemaal gevonden, schrijf dan de verschillende cijfers in volgorde op een rijtje, met daaronder de bijbehorende letters. Het gevormde woord is dan het codewoord. Schrijf dat op een ansichtkaart en stuur die naar: Bureau IZB, Joh. van Oldenbarneveltlaan 10, 3818 HB Amersfoort. Of mail het woord naar: erika@izb.nl. Denk eraan je naam en adres erbij te zetten, want wie weet win je een prijs!

6 7 4 2 9 4 wegreden, ging de 3 1 6 zo te 3 4 4 5 , dat 9 4 hem 2 1 1 5 huis brachten. Over 6 9 4 4 9 4 3 4 2 zijn 9 4 weer thuis. Zoals 8 begrijpt, zal de 3 1 6 4 5 blij zijn 9 1 2 2 4 4 5 hij ons ziet!

Een tip van Ruth Ik ben 9 jaar en ik schrijf over Het Groot Kinderbijbelliedjesleesboek. Er staan 40 verhalen en 40 liedjes in. Bij elk verhaal staat een liedje met muzieknoten. Er zitten bekende liedjes in, maar ook liedjes die speciaal voor Het Groot Kinderbijbelliedjesleesboek gemaakt zijn. Ikzelf vind het een erg lange naam, maar wel een grappige! De tekeningen zijn gemaakt door Joanne Lew. Als je ouders ook mee willen zingen, kunnen ze achter in het boek nóg een klein boekje met de liedjes vinden (hier staan geen muzieknoten bij). En als je de nieuwe liedjes goed wil oefenen, kan je er óók nog een cd bij bestellen. Die cd heet De Kinderbijbelliedjesmeezingceedee! Er is ook nog Het Groot Kinderbijbelliedjeskleurboek. Óók een erg lange naam. En je kan het allemaal kopen in de IZB-boek winkel in Amersfoort. Of via internet bestellen: www.izb.nl/ boekhandel