Kerst Echo 2012 by IZB, passie voor missie

Echo

e 4

Maria aan het woord

Geluk voor het oprapen

Kerst als keerpunt

Kerstevenementen

erlijk gezegd, Kerst was niet ons idee, het was Gods idee. En het was nodig ook. De wereld, de mensheid, we zijn er niet best aan toe. Er is altijd wel ergens een plek op aarde waar het er beroerd aan toe gaat. Dat is nu zeker zo, maar dat is nooit anders geweest. Het is hoog nodig dat daar verandering in komt. Kerst gaat over het ingrijpen van God.

God zond de engel Gabriël naar de stad Nazaret in Galilea, naar een meisje dat was uitgehuwelijkt aan een man die Jozef heette, een afstammeling van David. Het meisje heette Maria. Gabriël ging haar huis binnen en zei: ‘Gegroet Maria, je bent begenadigd, de Heer is met je.’ Ze schrok hevig bij het horen van zijn woorden en vroeg zich af wat die begroeting te betekenen had. Maar de engel zei tegen haar: ‘Wees niet bang, Maria, God heeft je zijn gunst geschonken. Luister, je zult zwanger worden en een zoon baren, en je moet hem Jezus noemen.

Fra Angelico, schilderij tussen 1436 en 1445

Maria krijgt van een engel te horen dat haar zoon ‘voor eeuwig koning’ zal zijn. Augustus was keizer, Herodes koning. Voor Jezus als koning lijkt geen plaats. Maar zijn koningschap is van een andere orde. Wat wilde Hij?

‘Gelukkig wie nederig van hart zijn, want voor hen is het koninkrijk van de hemel. Gelukkig de treurenden, want zij zullen getroost worden. Gelukkig de zachtmoedigen, want zij zullen het land bezitten. Gelukkig wie hongeren en dorsten naar gerechtigheid, want zij zullen verzadigd worden. Gelukkig de barmhartigen, want zij zullen barmhartigheid ondervinden.

Gelukkig wie zuiver van hart zijn, want zij zullen God zien. Gelukkig de vredestichters, want zij zullen kinderen van God genoemd worden. Gelukkig wie vanwege de gerechtig heid vervolgd worden, want voor hen is het koninkrijk van de hemel.

Kerst is het prille begin van het koningschap van Jezus, van het koninkrijk van de hemel…

n Nederland is de naam Maria als geboortenaam op dit moment zeldzaam. Slechts 4,2 porcent van de vrouwen heeft deze naam. Dat was in de jaren 50 wel anders: ruim 11500 meisjes kregen de naam bij hun geboorte mee, tegen 268 in 2011. Het zal u niet verbazen dat de naam ten zuiden van de grote rivieren meer voorkomt dan daarboven. Amsterdam en omstreken vormen daarop een uitzondering. De naam Maria heeft wel 60 verschillende betekenissen! Van ‘bitter, verdrietig’ tot ‘mooi, welgevormd’. We weten het eigenlijk niet goed… Wel weten we dat de naam is afgeleid van Mirjam, in de bijbel de zuster van Mozes. Later wordt het Mariam. Echt belangrijk wordt de naam pas als het meisje dat de moeder van Jezus wordt Maria blijkt te heten. In de koran heet ze Maryam, de moeder van Isa.

Mijn naam is

Ik heet Maria natuurlijk! Maria Herma Dekker. Ik ben niet vernoemd. Mijn tweede naam wel, naar mijn oma. Pap, waarom hebben jullie me eigenlijk Maria genoemd? ‘We vonden Maria een mooie naam, van een belangrijke vrouw uit de bijbel.’, aldus haar vader. Ik vind het wel een leuke naam. Als op school verteld wordt over Maria uit de bijbel, dan hoor ik mijn eigen naam, andere kinderen kijken dan naar me. Ik vind dat wel leuk. Soms hoor ik wel eens een leuke naam, en dan denk ik: zo zou ik wel willen heten. Maar dan denk ik later: nee, mijn eigen naam is toch mooier! Kinderen uit groep 7 roepen wel eens: ‘Maria, waar is Jozef?’ Dan denk ik, waar bemoeien ze zich mee? Ik weet eigenlijk niet wat mijn naam betekent. Maar als jij zegt dat het ‘mooi’ betekent, dan vind ik dat wel goed zeg. Ik zou heel blij zijn als ik ooit vernoemd wordt. Als ze dat doen, Maria Dekker, dan betekent dat dat ik best wel een groep 6 van de basisschool mooie naam heb.

Maria

Ik heet Maria. Maria Elise. Mijn ouders vonden het mooie krachtige vrouwennaam. Ze geloofden op dat moment niet, het waren een soort hippies. Nee, ik ben niet vernoemd. Vroeger wilde ik liever geen Maria heten. Liever heette ik Elise, mijn tweede naam. Dat was minder opvallend. ‘Maria, waar is Jozef?’, daar werd ik wel mee gepest op school. Dus je snapt wel, ik heette liever anders. Maar nu niet meer: ik vind het een mooie vrouwennaam. Wat het betekent? Het heeft veel betekenissen, in verschillende talen. In het Hebreeuws is het niet zo leuk: ‘verdrietig, bitter’. Het komt van ‘mara’, ‘bitter’. Maar in het Egyptisch is het weer ‘mooi, welgevormd’. Ons eerste kind is een jongetje, dus die heet geen Maria. Mijn tweede kind verwacht ik, ik ben 2e Kerstdag uitgerekend en nee, ik noem het geen Jezus. Wel grappig dat ik, Maria, rond Kerst een kind krijg…

Maria Zwart, eigenaresse van KEEK (Kunst En Eerlijke Koffie, een biologisch eetcafé), in de Twijnstraat in Utrecht.

Als een eventuele kleindochter naar me vernoemd zou worden, zou ik dat een groot compliment vinden. Blijkbaar heeft mijn kind dan zoveel goeds van me ervaren dat ik vernoemd wordt. Het heeft voor mij niet met mijn naam te maken.

www.kunsteneerlijkekoffie.nl

Aan Kerst heb ik warme herinneringen Ik ging elk jaar met Kerst naar een kerkdienst, meestal naar een Kerstnachtdienst, waar een koor zingt en de kerk versierd is. Verder ging ik te hooi en te gras. Liefst ga ik naar een grote oude kerk. Als die dan stampvol zit, dan kan je zo heerlijk zingen. Het galmt een beetje en het klinkt zo massaal. Mooi vind ik dat, veel mensen, mooie bekende liederen, gezelligheid. Daarna bij familie op bezoek. Aan Kerst heb ik warme herinneringen. En nog, ik vind het een gezellige tijd. Maar er is iets gebeurd een paar jaar geleden. We lezen met het Kerstdiner het kerstverhaal

uit Lukas 2, altijd, traditie. En daar heeft een dominee het een keer over gehad, ik weet nog welke Kerst dat was. Ik weet wel hoe het in elkaar zit, Jezus kwam voor ons, uit de hemel naar de aarde. En al die tijd zong ik die mooie liederen mee. Zoals ‘Nu zijt wellekome.’ Maar die dominee vertelde ons dat Jezus helemaal niet welkom was. Niet welkom Ik was verbaasd toen hij dat zei. Ik heb het thuis nog opgezocht en het klopte: ‘en ze (dat is Maria) bracht een zoon ter wereld, haar eerstgeborene. Ze wikkelde hem in een doek en legde hem in een voederbak, omdat er Antoniazzo Romano, 1482: De geboorte van Christus, met Sint Laurentius en Sint Andreas

voor hen geen plaats was in het nachtverblijf van de stad.’ Dat bleef me bezig houden. Ondertussen zongen we toch maar mooi ‘wellekome’. Diezelfde Kerst zag ik bij iemand een poster hangen van een Middeleeuws schilderij. Maria, Jozef, nog wat mensen en de stal waren afgebeeld. En op de grond, in de kou lag een naakt jongetje: Jezus. Niemand keek naar hem om. Het was net of ik toen begreep wat er gebeurd was met ‘Kerst’, 2000 jaar geleden. Het was helemaal niet ons plan. Het was echt Gods plan. Ik hield het allemaal keurig voor me, maar ik dacht er wel diep over na. Ik wist ook niet zo goed met wie ik er over zou praten. Je moest toen met mij niet over geloof praten. Hoe mooi ze ook zijn, die kerstliederen zetten je toch op het verkeerde been. ‘Komt allen tezamen, jubelend van vreugde.’ Ik las ook het kerstverhaal bij Mattheus. Die maakte het helemaal bont: de toenmalige koning, Herodes,

wil het kind Jezus vermoorden. Alle jongetjes uit Betlehem worden gedood. Ik snapte er steeds minder van. Toen heb ik een vriend opgezocht en vroeg hem of ik hem eens een paar pittige vragen mocht stellen. Dat mocht. Ik kende hem als iemand die het geloof serieus neemt, zonder dat hij, hoe zeg je dat, ‘wereldvreemd’ was. Hij was niet bang, hij leek het zelfs wel leuk te vinden. Dat snapte ik weer niet: wie vindt het nu leuk als je geloof op de korrel wordt genomen? Ik vroeg hem op de man af of Jezus nou welkom was op aarde of niet. Ik dacht van niet en vertelde hem wat ik gevonden had. Hij was het met me eens! Dat gaf me het gevoel dat ik iets ontdekt had. Mijn volgende vraag was hoe het dan kwam dat we met Kerst het dak van de kerk zingen. Zijn christenen van gedachten veranderd? Wat hij toen zei vond ik heel eerlijk. Hij vermoedde, tenminste, zo zei hij het, dat veel kerkmensen niet goed doorhebben wat

er gebeurd is met Kerst. Je begrijpt dat ik erg benieuwd was naar zijn antwoord. God is liefde, echte liefde ‘Stel dat je zoveel van iemand houdt dat je, ook al doet die ander nog zo rot tegen je, dwars door alles heen hem heel duidelijk maakt dat je er alles er voor over hebt om die ander voor je te winnen. Dat je net zo lang door gaat met ‘liefhebben’ tot die ander zegt: ‘En ik ook van jou.’ Ik begreep wat hij bedoelde. God trekt zich niks van de vijandigheden aan omdat Hij ernaar verlangt dat mensen zich uiteindelijk toch gewonnen geven. Ik zag het schilderij weer voor me, met dat verkleumde kind, D e kindermoord in Bethlehem, Mathieu Bléville, venster uit Notre Dame en Vaux, Chalons-enChampagne

en ineens werd me duidelijk dat Jezus zelf dat voor mij, Richard, over had. Daar had ik niet van terug. Elk kerstlied dat ik gezongen had, met overgave omdat het mooi klonk, veranderde ineens van betekenis: als God het meende, dan kon en wilde ik niet achterblijven. Geloof het of niet, ik raak oprecht ontroerd als ik ‘Nu zijt wellekome’ hoor. Het zijn rare ouderwetse woorden, maar ik heb nu door wat het betekent, dat iemand zoveel van je houdt dat hij er alles voor overheeft om mij te bereiken. ‘Gij kwam van al zo hoge, van al zo veer.’ Ik ben nooit meer alleen.

Geluk voor het oprapen Soms ligt het geluk zomaar voor het oprapen, je moet er alleen wel erg in hebben en ook iets voor doen. Daar moest ik vorige week aan denken toen bleek dat de man met het winnende lotnummer maar niet kwam opdagen. De miljoenen lagen al dagen op hem te wachten, zo begreep ik, maar de man meldde zich maar steeds niet. Ik hoorde het verhaal in de auto, via de regionale omroep. Zo’n beetje de hele dag werd het bericht herhaald, het leek wel een uitzending van ‘Opsporing Verzocht’. In de directe buurt van de zaak waar het winnende lot was gekocht, werden zelfs auto’s met luidsprekers ingezet. ‘Mensen, kijk alstublieft uw lot nog eens na. Bent u de winnaar?’ Een beetje bizarre situatie, dacht ik in de auto. Het zal je toch gebeuren, zo stelde ik in de auto me dat even voor, dat het winnende lot in de onderste la van je theemeubeltje ligt, vlak bij de tafel waaraan je op een zeiltje een tweedehands broodje met pindakaas van de voedselbank zit te smeren... Op zich niet veel mis mee, maar toevallig totaal niet je smaak. Maar wat wil je? Gewoon doorsmeren, ‘laten we blij zijn met elkaar’. Intussen liggen de miljoe-

nen voor het oprapen, vlakbij, in die lade. Even door je knieën, en je hebt ze. ’s Avonds laat hoorde ik op tv zeggen dat de man in kwestie was gevonden. We konden opgelucht gaan slapen. Een beetje geheimzinnig werd er bij gezegd: Het zou gegaan zijn om een geval van bijgeloof. Ik dacht: bijgeloof? Wat moet ik daar bij denken? Van geloof heb ik wel enig verstand, van bijgeloof minder. Hoewel, ik denk dat het iemand was die dacht: daag het geluk niet uit, daar komt ongeluk van. Grijp niet te gretig naar geluk, want wordt haast altijd op een of andere manier van boven afgestraft. Zo ongeveer. Ben je te gretig, in je verlangen naar gewoon een stukje menselijk geluk, in je huwelijk, je gezin, je kinderen, je werk, een baan - kijk uit. Zeg niets, wacht, kijk niet naar nummers. Bijgeloof: vaak zit daar iets in van wantrouwen, bang zijn om nog weer eens teleurgesteld te worden, je hebt al genoeg voor je kiezen gehad en daarom sta je al lang niet meer zo vooraan bij het uitdelen. Voor jou komt het toch niet. Het is een soort virus dat, als ik het goed heb, in de laatste jaren erg om zich heen heeft gegrepen. Hoe maak je dat onschadelijk?

Op tv zeiden ze dat de ban was gebroken, toen er plotsklaps twee witte duiven op de motorkap van de man waren neergedaald. Toen pas durfde hij door z’n knieën te gaan bij zijn theemeubeltje en zijn lot onder ogen zien. Soms ligt het geluk voor het oprapen. Dan denk ik aan Kerst. Als het geluk nu ergens voor het oprapen ligt, voor iedereen, dan op dit feest. Je hoeft alleen maar een beetje dichtbij te komen. Want God is al dichtbij gekomen, heel dichtbij. Nota bene in het gezicht van een kind kijkt God ons op dit feest aan. Een Kind in een kribbe. Klein, ongevaarlijk, kwetsbaar ook, en zo innemend, een gezicht vol liefde, vol ontferming. Want ja, zo is God. Om er goed bij te kunnen moet je alleen door de knieën gaan. Knielen. Tegenwoordig noemen ze dat ook wel de hurkzit, erg populair bij politici op verkiezingspad in schoolklasjes en bejaardenhuizen. Nee, dieper, knielen, want wat God ons te geven heeft, direct vanuit zijn hart, dat is zo dichtbij, dat legt Hij aan onze voeten. En als de herders bij nachte, ben je welkom bij God en zijn Zoon, Jezus Christus. Het gaat om miljoenen en nog veel meer, vlakbij.

Voor het oprapen. Hoeveel luidsprekers moet God inschakelen voor u? Hoeveel witte duiven moeten er eerst voor jou neerdalen? Is twee genoeg? In Bethlehem scheurde de hemel open, en niet één of twee, maar ontelbaar veel engelen daalden neer. Hoe ze er precies uitzagen, misschien ook wel als witte duiven, - een duif is de enige vogel die het Kyrie eleis uit het kerstlied ‘Nu zijt wellekome’ kan mee-koeren. Maar zo ging de hemel open. En zo kwam God naar ons mensen toe. `Wees niet bang’, zei de eerste duif /engel. ‘Want voor U, vandaag, is de Heiland geboren. Jezus de Heer.’ En wat is het teken? Een Kind, doeken, een voerbak, een armzalige stal, een beetje voedselbankachtige ambiance. En de herders gingen haastig… Niet te gretig doen, zeg je? Op zoek naar de Heiland van God kun je niet gretig genoeg zijn. Ze gingen met haast. En ze vonden. Op het Kerstfeest moet je zien dat je een vinder wordt. Niet van miljoenen, van veel meer. Van God die onder miljoenen ook u, en jou zelfs mij op het oog heeft. Je hoeft geen lot mee te brengen, breng jezelf. Niet in de hurkzit, maar kniel. Vooral met je hart. Aanbidding! Laat je even helemaal gaan. Weet en geloof: zo lief had God de wereld, ons, mij. Zorg dat je erbij komt. Ds. P.L. de Jong, op Kaarsjesavond, Rotterdam-Delfshaven

‘s Hertogenbosch De kerststal in de Sint-Jan in Den Bosch is een jaarlijks terugkerende publiekstrekker en behoort misschien wel tot de fraaiste kerststallen van Nederland. In de prachtige kathedraal wordt het hele kerstverhaal in beeld gebracht inclusief het kerstkind, Maria, Jozef, een os en een ezel. ‘Dit jaar staat de redding van de mens uit de woelige wateren des levens centraal in de grootse kerststal van de SintJan. De Ark van Noah is dan ook prominent aanwezig in het kersttafereel. Daarnaast zijn er verwijzingen naar het vissersbestaan van Jezus en zijn apostelen. Hij haalt mensen op het droge en voorziet hen van spijs en drank. Het is dus goed toeven bij hem aan boord.’ Let op: de kerk is dagelijks tussen 12.00 en 13.15 uur gesloten! http://www.sint-jan.nl/sintjan.html

Prinsenbeek Museum DE RIJF open met expositie “PAPIEREN KERSTSTALLEN” Op16 december, vanaf 13:30 uur. Museum DE RIJF, Vijverstraat 3, 4841 AT Prinsenbeek http://tinyurl.com/8cfnzyo

Kom eens langs!

De Bilt Een gezellige drukte heerst er bij en rond het Bosgebouw Beerschoten. Op eerste kerstdag (25 december) brengen veel mensen een bezoekje aan de levende kerststal. Vanaf 12.00 uur is er bij het Bosgebouw glühwein, chocolademelk en poffertjes. Een blazersensemble zorgt voor sfeervolle muziek. Levende kerststal Beerschoten De Holle Bilt 6 3732 HM De Bilt http://tinyurl.com/945jt2y

Katwijk Salem, (Laan van Nieuw Zuid) ‘We gaan een dorp van de tijd dat Jezus geboren werd naspelen, in dat dorp wordt dan het kerstverhaal opgevoerd, te midden van de toeschouwers. Het begint met Zacharias en het verhaal eindigt bij de wijzen uit het oosten. Het thema is”Licht in het duister’. Op 15 december. Meer informatie: http://tinyurl.com/9hlbgz9

Baarle-Nassau Hengelo Kom kijken bij Stal Driene in Hengelo naar de Levende Kerststal. Maak een wandeling door Driene of ga mee in de arrenslee, om vervolgens te genieten van heerlijke warme chocolade melk, glühwein, snert of Twentse baklever. Op 23 december. Levende kerststal Stal Driene, Drienerschoolweg 5, 7552 PC Hengelo Tel.: 074 - 2911559 http://tinyurl.com/99ndfez

Utrecht Ieder jaar wordt in het Museum Catharijneconvent de Napolitaanse Kerststal getoond. Dit is niet zomaar een stal, maar een compleet stadje met meer dan zestig handgemaakte achttiende-eeuwse beelden. Catharijneconvent Adres: Lange Nieuwstraat 38, 3512 PH Utrecht Telefoon: 030 231 3835 http://tinyurl.com/97z7kkk

Kerstwandelingen tussen authentieke kerststallen, vanaf 12 december 2012 tot 6 januari 2013

Rotterdam Midden in het fraaie, historische Delfshaven staat aan de Aelbrechtskolk de Oude of Pelgrimvaderskerk. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd stadsdeel Delfshaven grotendeels gespaard voor de bombardementen. Hierdoor is een waardevol stukje historisch Rotterdam bewaard gebleven. Momenteel is de hoofdgebruiker van de Oude Kerk de Hervormde Gemeente Delfshaven. Maandag 17 december Kaarsjesavond met torenmuziek, orgelspel, koor- en samenzang, warme chocolademelk etc. Aanvang 19.00 uur (met koor- en samenzang van 20.30-21.30 uur) Delfshaven, Aelbrechtskolk 20 3024 RE Rotterdam http://tinyurl.com/8urtubu

Nu zijt wellekome

Nu zijt wellekome Jesu, lieve Heer, Gij komt van alzo hoge, van alzo veer. Nu zijt wellekome van de hoge hemel neer. Hier al in dit aardrijk zijt Gij gezien nooit meer. Kyrieleis.

In de dagen voor Kerst hoor je ze overal. In de supermarkt, op de radio, op school, in de kerk. Bekende en minder bekende liederen. Sommige zijn eeuwen oud, echte ‘evergreens’. ‘Nu zijt wellekome’ is er zo een. Wat betekenen de oude woorden?

http://tinyurl.com/ccx8qud

‘Nu zijt wellekome’ is oorspronkelijk een lied uit de 14de of 15de eeuw, maar de ons bekende melodie is uit begin 17de eeuw. Het is een Nederlands lied. Veel kerstliederen die we zingen zijn vertaald, dit niet.

Google: Herman van Veen, Nu zijt wellekome

Waar gaat het over? De Middeleeuwer wist zijn plaats: hij leefde op aarde, God in de hemel. En Jezus daalde af, uit de hemel naar de aarde. Daar was hij van onder de indruk. Hij realiseerde zich dat God de wereld zo liefhad dat Hij zijn enige Zoon heeft gegeven, opdat iedereen die in Hem gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft. God heeft zijn Zoon niet naar de wereld gestuurd om een oordeel over haar te vellen, maar om de wereld door Hem te redden.

De hemel De hemel was ‘the place to be’. Het draaide in dit leven maar om één ding: hoe kom ik in de hemel? Wij vinden dat vreemd. Dat komt omdat wij al behoorlijk wat ‘hemel op aarde’ hebben. Rijke Westerlingen die we zijn. Wie iets verder kijkt, heeft wel door dat het stukken minder kan. Hoe goed we het hier ook hebben, echt gelukkig of volmaakt tevreden zijn we toch niet. Uiteindelijk wil iedereen toch naar de hemel, niet? Waarom welkom? Als Jezus alleen maar is gekomen om in de misère te delen, schieten we er niet veel mee op. Hartverwarmend, dat wel, maar niet effectief. Nu gaat het om meer dan alleen dit leven, dat wist de Middeleeuwer ook. En dat was de reden van de komst van Jezus. God zou een oordeel kunnen vellen over wat we met de aarde en met elkaar hebben

gedaan. Hij doet het niet. Hij stuurt het liefste dat Hij heeft, nog liever dan zichzelf, zijn zoon. ‘Hier al in dit aardrijk zijt Gij gezien nooit meer’ Een vreemd zinnetje. Jezus is niet ‘gebleven’. Hij is teruggekeerd naar de plek waar Hij vandaan kwam, de hemel. Het lijkt op het eerste gehoor of er spijt klinkt. Jammer, U bent weer weggegaan. Was nog gebleven. Jezus zelf geeft het antwoord: ‘Wees niet ongerust, maar vertrouw op God en op mij. In het huis van mijn Vader zijn veel kamers; zou ik anders gezegd hebben dat ik een plaats voor jullie gereed zal maken?’ Jezus maakt plaats in de hemel voor zijn volgelingen. Kyrielies Kyrie is het Griekse woord voor Heer, gebieder. ‘Eleis’, ook Grieks, betekent, ‘ontferm u’. Het is een gebed. Heer Jezus, zorg voor ons, blijf aan ons denken.

Meesterlijk verteld: Augustus, keizer te Rome, machtigste man ter wereld, zit de geboorte van Jezus dwars, zonder dat hij het weet. Ergens in een uithoek van zijn rijk wordt een kind geboren dat tijdelijk in een voerbak ligt. Uiteindelijk komt het goede nieuws van dit kind, Jezus, in Rome terecht, doordat Paulus, een volgeling van Jezus, daar terecht moet staan. Hoe schrijft Lucas dat op? ‘Paulus verbleef twee jaar in het huis (in Rome) dat hij gehuurd had en ontving daar iedereen die naar hem toe kwam. Hij verkondigde het koninkrijk van God en onderrichtte vrijmoedig over de Heer Jezus Christus, zonder dat hem iets in de weg werd gelegd.’

Lukas 2, het Kerstevangelie In die tijd kondigde keizer Augustus een decreet af dat alle inwoners van het rijk zich moesten

Een heel land in rep en roer. Om bijvoor beeld (meer) belastingen te innen wil Rome betrouwbare aantallen van de inwoners van de verschillende rijksdelen.

laten inschrijven. Deze eerste volkstelling vond plaats tijdens het bewind van Quirinius over Syrië. Iedereen ging op weg om zich te laten inschrijven, ieder naar de plaats waar hij vandaan kwam. Jozef ging van de stad Nazaret

Waarom naar Bethlehem? Jozef stamt uit Bethlehem, heeft daar wellicht nog wat bezit en familie. Een onwelkome verhuizing. We weten niet hoelang Maria al zwanger is…

in Galilea naar Judea, naar de stad van David

Het betekent voor de timmerman Jozef en zijn verloofde een reis van zo’n 130 kilometer, toch al gauw een week.

die Bethlehem heet, aangezien hij van David afstamde, om zich te laten inschrijven samen met Maria, zijn aanstaande vrouw, die zwanger was. Terwijl ze daar waren, brak de dag van haar bevalling aan, en ze bracht een zoon ter wereld, haar eerstgeborene. Ze wikkelde hem in een doek en legde hem in een voederbak, omdat er voor hen geen plaats was in het nachtverblijf van de stad. Waarom was er geen plaats? De herberg is waarschijnlijk in gebruik genomen door de volkstellers, in Romeinse dienst. Jozef in Maria lukt het niet om fatsoenlijk onderdak te vinden. Na enige tijd is ze uitgerekend en staat op het punt te bevallen. Dat gaat provisorisch: het kind wordt in een voerbak gelegd. Er is geen plaats: zelfs niet voor een jonge moeder die bevalt van haar eerste kind?

Nov12

1E6 c

Uitgave van IZB – voor zending in Nederland en de Christelijke Gereformeerde Kerken in Nederland Redactie en administratie: Joh. v. Oldenbarneveltlaan 10 3818 HB Amersfoort Tel. 033-4611949 E-mail: echo@izb.nl ECHO 07-2012

Deze Echo is u aangeboden door:

Abonnementen: Abonnementsprijs € 10,00 per jaar bij vooruitbetaling. Reacties: Voor reacties op de inhoud kunt u zich wenden tot de bezorger of de redactie.

Redactie: Ds. L.C. Buijs, K. van Noppen, J.J. Timmer (eindredacteur), mw. J. de Waard. M.m.v. Ds. P.L. de Jong (pagina 8/9)

ISSN 0012-9119

Vormgeving: VanEckDesign, Boskoop Foto’s: J.J. Timmer (pagina 4 en 7), Christiaan Bruijn (pagina 5), www.shutterstock.com