Tijding nr4 2013 4 by IZB, passie voor missie

tijding Ledenblad van de IZB, jaargang 75, nr. 4

Pioniersplek ‘Vitamine G’

• Discipelschap in een dorp • Meelopen op het tempo van de ander • Geloven begint bij de doop

Henkie column

‘

a’s de eerste keer dat hier in de zaak iemand zit te bidden’, zei hij. Henkie: breedgeschouderd en frietboer. Tussen twee afspraken door was ik gauw even een snackbar ingedoken.

De tijd was voorts kort. ‘Cafetaria Henkie’s’ stond er uitnodigend op een reclamebord voor de deur. Ik was de enige klant. ‘Mag de muziek even wat zachter?’, vroeg ik na de bestelling. ‘Tuurlijk’, zei Henkie, ‘voor zo’n nette meneer heb ik wel wat over’. Hij zag aan m’n uitmonstering dat ik niet net achter de cementmolen vandaan kwam. Nadat ik gebeden had, kwam de voltreffer. Voor het eerst dat er in zijn zaak iemand voor het eten bad! En nu hij toch aan het woord was, kwamen de verhalen los. Hij werkte eerst bij de vuilnisophaaldienst, maar had op een goeie dag een carrièreswitch gemaakt. Voor zichzelf begonnen: een cafetaria. De zaak liep goed. Kon ook niet anders: de patat smaakte prima; de kroket ook. Hij ging naar een evangeliegemeente, vertelde hij enthousiast. Een rechttoerechtaan-boodschap. Goeie sfeer. Mooie liederen. Strakke muziek. Al vertellend raakte hij in vuur en vlam. Ik voelde sympathie voor zijn verhaal. ‘Ja meneer’, riep hij, ‘dat is wat anders dan hier in de zaak. Als je geestelijk voedsel eet, krijg je nooit meer

Louis Wüllschleger, directeur

‘Als je geestelijk voedsel eet, krijg je nooit meer honger!’

honger!’ ‘Die tekst moet je hier aan de muur hangen’, zei ik. Op het moment dat Henkie zijn bijbeltekst uitsprak, was er een andere klant binnengekomen. ‘Johannes 6 vers 35’, zei hij adrem. Henkie reageerde verbluft: ‘Ben jij dan ook christelijk? Nooit geweten’. ‘Zeker’, zei de klant. ‘Waar ga jij dan?’ Er volgde de naam van een evangeliegemeente in de regio. Henkie preekte verder van achter de toonbank. De frituurwalm steeg via de afzuigkap als welriekende wierook hemelwaarts. Een paar knullen stapten inmiddels ook binnen. Zij schaarden zich onder het gehoor van Henkie. ‘Misschien goed dat je ook nog even aan het aardse voedsel denkt’, zei ik tegen Henkie. Na gedankt te hebben, verliet ik de zaak. Tot de volgende keer! Henkie wordt mijn hofleverancier. www.cafetariahenkies-ede.nl

Hoe missionair is uw kerkblad? Het kerkblad is een zwaar onderschat communicatiemiddel. Het valt op de mat bij trouwe kerkgangers, maar ook bij randleden, die een dun lijntje met de kerk hebben. Probeer de recente nummers eens te bekijken door hun bril. Wat staat er voor hen in? Welk beeld rijst er uit op over geloof en gemeente-zijn? Is het blad gericht op informatie, of nodigt het ook uit tot communicatie? Wordt er een brug naar hen geslagen? Hoe zou dat kunnen? De IZB biedt medewerkers van kerkbladen zaterdagochtend 8 maart 2014 van 9.30-12.30 uur in Amersfoort een praktijk gerichte workshop: Hoe maak ik een aantrekkelijk kerkblad? Kosten: € 20 per redactie. Aanmelden kan tot uiterlijk 15 februari 2014 per mail naar g.vandebeek@izb.nl.

Tijding • december 2013

Eerste doopdienst Wateringse Veld Zondag 10 november was een mijlpaal in de jonge geschiedenis van ‘BOEI 90’, de pioniers plek van de IZB en Missionair Werk en Kerk groei in Wateringse Veld. Een eerste doop dienst, met zeven dopelingen, volwassenen en kinderen. In 2007 vestigden Arjen en Annemarie ten Brinke zich als missionaire pioniers met hun gezin in de Vinexwijk bij Den Haag. In de afgelopen zes jaar ontstond er een geloofsgemeenschap, en nu dus de eerste doopdienst. Ook voor kerkorde specialisten was het ook een gedenkwaardig moment. Arjen ten Brinke is de eerste kerkelijk werker aan wie officieel sacramentsbevoegd heid is verleend (Ordinantie 2-18, voor de fijnproevers).

Ontmoetingsdiensten voor zoekers

Meelopen op het tempo van de ander ‘Huizen’, zei je? Dat is toch dat Gooise gereformeerde bonds-dorp? Hebben ze daar een evangelist nodig?’ Jan Verkerk heeft vaak meegemaakt dat de wenk brauwen werden opgetrokken, als hij zich voorstelde. Dan moesten er eerst een paar vooroordelen omge kegeld, voordat hij aan zijn verhaal kon toekomen.

Een paar dagen geleden was hij nog op bezoek bij een man, die net een mislukte zelfmoordpoging achter de rug had. ‘Zijn afscheidsbrief had hij hier bezorgd. Toen ik hem thuis opzocht zat het bloed nog aan zijn polsen.’ Wie dacht dat Jan Verkerk een stil en gerust leven leidt in een christelijke enclave, hoeft maar een paar van dit soort praktijkverhalen te horen.

‘De Voedselbank floreert hier; onder de cliënten zijn ook gemeenteleden. Daarin is Huizen niet uniek. Elk uit de kluiten gewassen dorp, zou wel een evangelist kunnen gebruiken. Hier hebben buitenkerkelijken in veel gevallen vroeger wel een link gehad met de kerk; of iets met een zondagsschool of christelijke school. Je kunt ergens op aanhaken.’ Door zijn lange staat van dienst – hij werkt er nu bijna tien jaar – is hij bekend bij hulpverleners, bij uitvaart ondernemers, bij de andere kerken en bij bewoners. ‘Papa had wel iets met het geloof…’, begint dan een vrouw aan de telefoon. De dominee vindt ze ‘te zwaar’ en met een van de ouderlingen heeft ze problemen. ‘Dan leid je de uitvaart en ga je na een tijdje nog ’s op bezoek. Ik gedij het best in missionair-pastorale contacten.’

december 2013 • Tijding

wording in de vier Hervormde wijkgemeenten, de toerusting van gemeenteleden en vrijwilligers en het directe missionaire contact met rand- en buiten kerkelijken. In de loop der tijd is het accent behoorlijk verschoven. De agenda wordt vooral gevuld door die laatste categorie. En het werk wordt gezegend. ‘Hoeveel ‘Wat zou jij doen?’ vraagt hij, terwijl de schuimende

mensen er tot geloof gekomen zijn? Ettelijke tientallen.

cappuccino voor ons staat. ‘Een jonge vrouw belt me – nou ja, eerst belde haar moeder, om het gesprek wat

Ik sta er soms beschaamd en verwonderd bij te kijken.’

voor te koken. Ze gaat trouwen. Haar man is moslim. Zij wil graag dat ik hen zegen op hun huwelijksdag. Geen kerkdienst, geen gemeente, gewoon tijdens de feestmaaltijd. Daar sta ik dan zo van te kijken. Ze heeft geen gemakkelijk leven, ze heeft geen band met de kerk, wel een Bijbel. Met overtuiging vraagt ze me de zegen van God….’

'Wat denk je: zou God iets met jou willen?'

Niet alleen daarom omschrijft hij zichzelf liever als ‘evangelist’ dan als ‘missionair werker’. ‘Die term is me te versluierend. Evangelist heeft een link met ‘evangelie’, het schept helderheid over mijn werk. Dat betekent niet dat ik kwistig bijbelteksten strooiend door het leven ga. Ik wil graag meelopen, op het tempo van de ander. Slechts sporadisch bied ik zelf aan om met iemand te bidden of de Bijbel te lezen. Voor je het weet krijgt dat iets gefor ceerds. Maar als ik, zoals eens gebeurde, een vrouw begeleid die weet dat ze nog drie maanden te leven heeft, is het een ander verhaal. ‘Ik heb een gat in mijn leven’ zei ze, ‘en ik geloof dat God het vullen kan.’

De Huizer Courant ligt opengeslagen op tafel. ‘Geef mij

Al vrij kort na zijn aantreden ontdekte Jan de zwakke schakel in het evangelisatiewerk. ‘Er kwamen mensen tot geloof, ze deden belijdenis en lieten zich dopen. Maar

de buitenkerkelijke mens maar’ is de kop van een fors interview, waarin Jan uit de doeken doet waarom hij met een team vrijwilligers is begonnen met Ontmoetings

de kerk slaagde er niet in om hen vast te houden. Het niveau van de preken is te hoog, de taal staat te ver af van henzelf en van het gewone leven. Negentig procent

diensten. Het had ook heel wat voeten in de aarde, sinds hij acht jaar geleden met het idee op de proppen kwam. ‘De noodzaak is in de afgelopen tijd alleen maar toegenomen.’

haakte mede daardoor af van de kerk, niet van het geloof. Ik herinner me een studiedag over dit verschijnsel, dat zich ook elders voordeed. Hoe wordt een ‘zoeker’ een ‘discipel’; iemand die zijn of haar volwaardige plek inneemt in de gemeente? Het is te hoog gegrepen. Veel bekeerlingen zijn eenlingen. Eén keer heb ik het mogen meemaken dat een heel gezin werd gedoopt, maar doorgaans is een gedoopte de enige christen in de directe

Verwonderd Toen Jan in 2004 aantrad, had hij drie aandachts gebieden: het bevorderen van de missionaire bewust

Terug van weggeweest Dat is een bekend gezicht: Marius van Duijn, oud-columnist van Tijding. Negen jaar pionierde hij voor de IZB in Eindhoven, waar onder zijn leiding de zelfstandige wijkgemeente ‘Het Kruispunt’ ontstond. De afgelopen jaren werkte hij als predikant in de Hervormde gemeente Rijnsburg en hij maakt nu de overstap naar ‘De Haven’, de nieuwe misisonaire gemeente in UtrechtKanaleneiland, onderdeel van de Protestantse Gemeente Utrecht.

Tijding • december 2013

'Hoeveel mensen er tot geloof gekomen zijn? Ettelijke tientallen'

sociale omgeving. ‘Sinds ik met geloof bezig ben, is het

mogelijkheid om te reageren. Allemaal vrij sober en toch

een hel in huis’, vertelde iemand me. Een jongen, 22 jaar, vroeg me eens: ‘Zou God het ook goedvinden als ik

aansprekend, zo bleek na de eerste diensten. Jan: ‘Mijn zoon, die ‘s zondags doorgaans naar De

’s avonds voor ik naar bed ga voor mijn eten bid?’

Doorbrekers gaat, vond de eerste bijeenkomst ‘heel chill’.

Aan tafel werd hem thuis die ruimte niet gegund.’

‘Als alle wijken in Huizen waren als deze, konden ze er snel een kerk bijbouwen, zei hij.’

Bedenkingen

Er was een open, uitnodigende sfeer. Door de Oriëntatie

Omdat de aansluiting met de kerkelijke gemeente vaak zo moeizaam verloopt, ontwikkelde Jan het plan voor de

cursus Christelijk Geloof (van René van Loon/IZB) heb ik de waarde ontdekt van de vrijblijvende kennismaking.

Ontmoetingsdiensten. Wekelijks, op zondagochtend, om 10.30 uur, niét in een kerk, maar in een gebouw, dat voor

Gun mensen de tijd en de ruimte om wat te verkennen, zet ze niet meteen voor het blok. Diezelfde sfeer kenmerkt

deze bijeenkomsten ‘De Brug’ is gedoopt. Maar voor het zover was, zou er nog heel wat water door het Gooimeer

de Ontmoetingsdiensten. Ik preekte over Mozes bij de

stromen… Wilde Jan soms gemeentestichter worden? Zou het initiatief niet loszingen van de Hervormde gemeente? Zou het geen uittocht op gang brengen uit de andere wijkgemeenten? ‘Ik heb een kras op m’n tong gepraat’, zegt Jan. Geld was gelukkig geen beletsel. Een aantal jaren geleden ontving de Hervormde gemeente een legaat, bestemd voor het missionaire werk. Aan getalenteerde kaderleden ontbreekt het Jan ook niet. In het team vrijwilligers zijn allerlei disciplines vertegen woordigd: een journaliste, een communicatiespecialist, een organisatiedeskundige, etc. Bedenkingen kwamen ook van een aantal predikanten, met wie de verstand houding overigens altijd goed bleef. Maar het vergde vasthoudendheid en geduld, om de intenties steeds helder uiteen te zetten. ‘De discussies brachten mezelf ook weleens in innerlijke strijd: zoek ik mezelf hierin, of dien ik God? Geen moment heb ik overwogen om het bijltje er bij neer te gooien.’ Toen na veel vijven en zessen de kogel door de kerk was, ging het snel. Er werden twee ambtsdragers bevestigd, speciaal voor het werk van de Ontmoetingsdiensten. ‘Het is een dienst, met een liturgie. Niet zomaar een activiteit. Op aanraden van diverse collega’s kozen we een wekelijkse frequentie.’

brandende braamstruik. ‘Zou jij wat met God willen? Wat denk je: Zou God iets met jou willen? Ik vind het dan een uitdaging om die vraag dicht bij het hart van de aanwezigen te brengen.’ Door de wekelijkse frequentie is Jan genoodzaakt veel van zijn werktijd te investeren in voorbereiding. Daarom is besloten op korte termijn een vacature te plaatsen voor een extra evangelist, in samenwerking met de IZB. Zo enthousiast als hij erover zit te vertellen, zo nuchter constateert hij: ‘Zo bijzonder is het niet, wat we doen. Medewerkers van Missionair Werk en Kerkgroei, die hier op bezoek waren, zeiden: ‘Vergelijk je het met Amsterdam, is het alsof de klok tien jaar achterloopt. Maar voor Huizen is de klok hier tien jaar vooruit.’

Gun mensen de tijd Begin november was de eerste dienst, met circa 25 bezoekers die tot de doelgroep behoren. Voorafgaand aan de dienst is er een inloop met koffie, zo ook na de dienst. Zang, bijbellezing, preek en gebed, zijn de vaste elementen van de dienst. Bezoekers kunnen gebedsintenties noteren in een schrift. Bij de liederenkeuze wordt er op gelet, dat zoekers ze kunnen meezingen. Een muziekgroep speelt een luisterlied en naar aanleiding van de verkondiging is er de

december 2013 • Tijding

heT kLeIne CreDO 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9.

Van alzo hoge

Als Freyja zich laat zien

J. van Eck ISBN 9789051944730

Henk Vreekamp ISBN 9789023926894

17,95

10. 11. 12. 13. 14. 15. 16. 17. 18. 19. 20. 21. 22. 23. 24.

Ik geloof in God, vader Almachtige Schepper van de hemel en de aarde; en ik geloof in de heiland Christus, zijn eniggeboren Zoon, onze heer, die was ontvangen door de heilige Geest, en gebaard door maria de maagd, geleden onder pontius pilatus, aan het kruishout gehangen, hij was dood en begraven, en hij steeg neer in de hel, en hij verrees uit de dood op de derde dag, en hij steeg op naar de hemel, en zit nu aan de rechterzijde van God, de Almachtige vader, vanwaar hij zal komen om iedereen te oordelen, zowel de levenden als de doden. en ik geloof in de heilige Geest, en de heilige gemeente, en de heilige gemeenschap, en vergeving van de zonden, en opstanding van het vlees, en daarna eeuwig leven. moge dit zo zijn.

Freyja, genoemd naar de godin van de liefde, begrijpt weinig van deze code van het christendom. Dan kruisen Joodse mannen haar pad: de twaalf apostelen van Jezus Christus, die haar de geheimzinnige woorden uitleggen. Freyja, nieuwsgierig als zij is, luistert, vraagt, ergert zich, verkeert in verwarring, verzet zich, raakt gefascineerd. Zal zij als heiden het christelijk geloof verwelkomen? Als Freyja zich laat zien is het derde boek van henk vreekamp dat zich afspeelt op de veluwe en waarin hij op zoek gaat naar de plaats van het christendom in de westerse cultuur. Ditmaal begint zijn wandeling bij de dorpskerk van epe om te eindigen in de ‘boskathedraal’ bij Apeldoorn. Dr. h. vreekamp was hervormd predikant op de veluwe en predikant voor kerk en Israël. hij publiceerde talrijke boeken en artikelen, waaronder Zwijgen bij volle maan en De tovenaar en de dominee, de beide vorige delen van de veluwe-trilogie.

10. 11. 12. 13. 14. 15. 16.

Als Freyja zich laat zien de c ode va n h et c h ri sten d o m

henk vreekAmp 9 789023 926894

B OEKENCENTRUM

Emeritus-predikant Henk Vreekamp rondt zijn Veluwetrilogie af met ‘Als Freyja zich laat zien’. Een moderne heidense vrouw gaat tijdens een wandeling het gesprek aan over de ‘code van het christendom’, het Apostolicum. Haar gesprekspartners zijn Joodse mannen, de twaalf apostelen. Zal zij het christelijk geloof verwelkomen? 366 pagina’s.

HSV Jongerenbijbel

ISBN 9789033877599

ISBN 9789065393739 De jongerenbijbel in de Herziene Staten vertaling is een geweldig hulpmiddel bij het persoonlijk bijbellezen. Met kaarten, levens beschrijvingen van Bijbelse personen, foto’s, toelichtingen, vragen. De bijbelroosters helpen je om de hele Bijbel door te lezen. Tot 31 december 2013 geldt een prijs van € 49,50. Per 1 januari 2014 wordt de verkoopprijs € 54,50.

Oefenruimte

Zet de deur van je huis maar open

Sake Stoppels ISBN 9789023927334

Arjen en Annemarie ten Brinke ISBN 9789033800399

Sake Stoppels is een warm pleitbezorger van de gemeente die wordt gekenmerkt door discipelschap. Daarbij moet het er niet te 15,90 vrijblijvend aan toegaan; hij komt met concrete, soms ook radicale voorstellen. Met dit boek geeft hij een inspirerende aanzet voor de bezinning op een actueel thema. 176 pagina’s.

1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9.

VREEKAMP_Freyja_WT.indd 1

Dagboek 2014

Dag in dag uit is een dagboekje met overdenkingen voor een heel jaar, 5,75 uitgegeven door Ark Media en het Leger des Heils. De teksten zijn geschreven door diverse auteurs uit de breedte van kerkelijk Nederland. Korte, toegankelijke teksten, ook geschikt voor beginnende bijbellezers of jonge christenen. 192 pagina’s.

Se LÆSSA CreDA

19,90 Op een zomerse septemberavond ontvangt Freyja uit handen van een gemaskerde vrouw een op perkament geschreven tekst. ‘Ic gelyfe on God.’ Zo begint in oude Angelsaksische taal de oertekst van het christelijk geloof, het Apostolicum.

NUR 694, 708 www.uitgeverijboekencentrum.nl

‘Gij komt van alzo hoge’, zingen we met Kerst. God de Zoon is ‘om ons mensen en om ons behoud neergekomen uit de hemelen’, belijden we. Ook de Bijbel spreekt van een ‘neerkomen’ van God. Oud-legerpredikant dr. John van Eck schreef er een boek over, even rijk als origineel, aan de hand van de drie geloofsbelijdenissen: ‘Athanasius’, ‘Nicea’ en de ‘twaalf artikelen’. 128 blz.

henk vreekamp als freyja zich laat zien

boek handel

49,50

9,95

is een boek voor iedereen die het geloof handen en voeten wil geven in de dagelijkse leef omgeving. Arjen en Annemarie ten Brinke hebben er hun ervaringen als missionaire pioniers in Wateringse Veld in verwerkt. Ze schrijven eerlijk en geestig over hun worstelingen en valkuilen. 96 pagina’s

Bestelbon Aantal

X 9789051944730 Van alzo hoge, J. van Eck (e 17,95) X 9789023926894 Als Freyja zich laat zien, H. Vreekamp (e 19,90) X 9789033877599 Dagboek 2014 (e 5,75) X 9789065393739 HSV Jongerenbijbel (e 49,50 - vanaf 1 januari 2014 e 54,50) X 9789023927334 Oefenruimte, Sake Stoppels (e 15,90) X 9789033800399 Zet de deur van je huis maar open, Arjen en Annemarie ten Brinke (e 9,95)

Bon opsturen in envelop (postzegel is niet nodig) naar: IZB-Ark

Naam Straat en huisnummer

Antwoordnummer 70, 3800 VB Amersfoort

Postcode

Of per e-mail naar:

Woonplaats

boekhandel@izb.nl

Telefoonnummer E-mailadres

Ja, ik ontvang graag de gratis digitale nieuwsbrief van de IZB-Ark Boekhandel

17. 18. 19. 20. 21. 22. 23. 24.

Ic gelyfe on God, Fæder Ælmihtigne, Scyppend heofen and ic gelyfe on h his ancennedan S urne Drihten, se wæs geeacnod and acenned of m geðrowod under on róde ahángen, hé wæs dead and end hé niðer-astá and hé arás of dea ðriddan dæge, and hé astáh úp to and sitt nu æt swi Ælmihtiges Fæde Þanon hé wyle cu to démenne ægðe deadum. And ic gelyfe on ð and ða halgan gel halgena gemænny and synna forgife and flæsces ærist, end þæt ece lif. Sy hit swa.

column

Naar Galilea gaan

n een gesprek met mijn mentor kreeg ik eens een wijs advies. Het gesprek ging over het maken van keuzes en de leiding van God in je leven. Hij zei iets wat ongeveer op het volgende neer kwam: ‘Je moet ook naar Galilea blijven gaan. Want Jezus ging ook

niet alleen maar naar Jeruzalem, hij begaf zich niet alleen in invloedrijke kringen en verbleef ook niet de hele tijd bij de godsdienstige elite. Integendeel, Jezus ging steeds weer naar Galilea. In die tijd toch een achtergebleven provincie, waar de mensen minder ontwikkeld waren en waar altijd weer gedoe was’. Dit advies draag ik sinds die tijd bij me. Ik geef het bij deze maar door, omdat ik denk dat het niet alleen voor predikanten een goed advies is. We zouden namelijk zomaar kunnen vallen voor de verleiding om alleen maar naar ‘Jeruzalem’ te gaan. En dan staat ‘Jeruzalem’ voor de plekken waar het interessant is, daar waar je carrière kunt maken, daar waar dingen gebeuren. En het zou zomaar zo kunnen zijn dat we dan niet meer de moeite nemen om naar ‘Galilea’ te gaan. ‘Galilea’ staat dan voor de plekken die niet in aanzien staan en waar geen aanzien mee te behalen valt. Jeruzalem en Galilea. Het centrum van de macht en de marge. De invloedrijke kringen en de groepen aan de rand van de samenleving. De rijken en de armen. Jezus ging naar zowel Jeruzalem als Galilea en Hij ging met het evangelie. Het lijkt me dat Jezus’ volgelingen in de Lage Landen hetzelfde zouden moeten doen. Zowel op de universiteit, als bij analfabeten. Zowel bij de mensen met werk en een goed salaris, als bij hen die dat niet hebben. Zowel daar waar het interessant is, als daar waar ze achterlopen. Daar waar we ons thuis voelen, en daar waar we buiten onze comfortzone moeten gaan. Bij sterken en bij zwakken. Bij yuppen en in tehuizen voor dementerenden. Bij witte-boorden-werkers en bij mensen die kapot zijn gegaan aan een verslaving. En overal met het evangelie, want het evangelie is voor iedereen en het evangelie moet naar iedereen. Het gevaar is altijd – of we nu predikant zijn of niet – dat we Galilea niet meer aandoen met het evangelie. We zouden ons er te goed voor kunnen voelen of onszelf kunnen wijsmaken dat we belangrijker zaken te doen hebben. De bedoeling is dat we in de voetsporen van Jezus gaan. Dat betekent dat we ons in Jeruzalem niet schamen voor het evangelie, maar ook dat we steeds weer naar Galilea gaan. En hoe je ‘Jeruzalem’ en ‘Galilea’ nu precies vertaalt naar je eigen leven? Tja – dat is precies de vraag waarvan ik hoop dat je daar over na gaat denken….

Niels de Jong, missionair predikant te Rotterdam-Centrum www.noorderlichtrotterdam.nl

Wat je doet, brengt je in contact met mensen;

wie je bent, brengt in contact met

mensen

God

Gert van den Bos, missionair-diaconaal werker in Capelle-Schollevaar, spreekt de zin haast terloops uit. Het zou een mooi wandtegeltje kunnen zijn in z’n werkkamer.

het netwerk van de kerk hier is, tot in de haarvaten van de wijk. Het werk van de kerk wordt gewaardeerd; we hebben een goed imago. Wordt er iets opgezet, dan wordt de kerk er haast vanzelfsprekend bij gehaald.’ Een

We spreken elkaar tijdens de ochtendspits, in de Wijkwinkel, bij de ingang van het winkelcentrum, pal tegenover het NS-station. Het is een diaconaal toevluchtsoord, dit unieke

voorbeeld is het ‘Preventieteam Veilig opgroeien Schollevaar’, voor de leeftijd van 0-23 jaar. Jongerenwerkers van onze gemeente beschouwt men daarbij als relevante partners. ‘Terecht! Dus leveren ze een constructieve bijdrage.’ Lachend laat hij erop volgen: ‘Met een zak gebed.’

samenwerkingsproject van de kerk en de burgerlijke gemeente. Bewoners kunnen er terecht met vragen op het gebied van belastingen, toeslagen, financiën, nuts voorzieningen, etc. Het project draait onder andere op

Overigens is de scheiding tussen activiteiten binnen en buiten de kerk vloeiend. ‘Wat goed is voor de wijk, is vaak ook goed voor de kerk – en omgekeerd. Of het nu gaat om opvoeding, huwelijk en gezin, financiën; de kerk is geen

vrijwilligers uit de kerk. Het is slechts een van de vele voorbeelden van missionaire presentie, die zijn ontstaan nadat de Hervormde gemeente en de Christelijke Gereformeerde kerk de handen ineen sloegen, in 2000. Er is inmiddels een scala aan activiteiten voor diverse doel groepen: sportmiddagen, koffie-ochtenden, open maaltijden, taallessen, een brei- en naai-café, etc. Tot afgelopen zomer was René van Loon, auteur van o.a. ‘Kerk voor de buurt’ hier predikant, en veel uit dat boek is afkomstig uit de praktijk van Capelle-Schollevaar. Gert: ‘Het is verbazing wekkend hoe uitgestrekt

stormvaste burcht op een eiland.’ Is dat niet gevaarlijk, een kerk met zoveel goodwill? Wat als het tij opeens keert? ‘Dat vraag ik me ook weleens af. Wat blijft er over als die sympathie voor bijvoorbeeld onze diaconale activiteiten opeens wegvalt? De subsidies voor voorzieningen als de Wijkwinkel zouden onder druk kunnen komen te staan, in deze tijd van crisis.’ Er is voorlopig werk genoeg om die vraag even te parkeren. ‘De twee gemeenten, die samen het missionaire project begeleiden, zijn sterk in organiseren. Neem het Bethlehemevent, met op twaalf locaties, in de wijk en het aangrenzende bos, een uitbeelding van het kerstverhaal. Dat is vorig jaar met man en macht in een paar weken uit de grond gestampt. Of de actie ‘Glimmend het nieuwe jaar in’, waarbij we schoenen poetsen in het winkelcentrum. We kunnen veel werk verzetten. Los van de vraag hoe voorkomen dat al die activiteiten zwerfkeien zijn, moeten we ons afvragen hoe we investeren in duurzame relaties? We zijn een open, uitnodigende gemeente; mensen voelen zich er welkom. Maar de eerlijkheid gebiedt te

zeggen dat ons kerkgebouw te klein zou zijn geweest, als

toerusting aan gemeenteleden. Voordat we ons storten op de

alle mensen met wie we contact hebben opgebouwd, waren gebleven. Kennelijk is het moeilijk voor ons om ze op een goede manier vast te houden.’

uitvoering van projectplannen, gaat het om de basis. Wie volgen we en waarom? Waarin komt dat tot uiting in mijn leven? Waar

Als blijkt dat de kerkelijke gemeente daar ontoereikend voor is, moet je wellicht andere vormen overwegen? ‘Dat is een actueel onderwerp voor ons. Wat doe je, als een aantal mensen tot geloof komt, of in elk geval de weg van de navolging met je op wil lopen, maar weinig heeft met ‘ons soort manieren’ in de kerk. Moeten we daar een tussenvorm voor aanbieden, in een huiskamer of een café? Of moet er iets in ons ‘afsterven’? Moeten we de samenkomst van de gemeente niet anders inrichten, om zoekers tegemoet te komen? Ze hebben geen trek om in te stappen in de trein van een traditionele liturgie, met een ‘vleermuis’ op de kansel. Hoe kan het Woord van God ‘binnenkomen’, in de vormen van deze tijd? Ik hecht aan de goede band met de ‘moeder gemeente’, maar ik wil het gesprek aangaan over tussenstations. En omdat ik niet graag wil dat het ‘loszingt’ van de gemeente, zetten we eerst de kaders uit.’

komt het tot bloei? Lukt het om het goede onderwijs dat we wekelijks krijgen, te vertalen naar de dagelijkse praktijk? Wat zeg je, wat doe je, wat vraag je in contacten met ‘buitenstaanders’? En hoe krijgt de confrontatie – die toch ook eigen is aan het evangelie – een plek in die contacten? Hoe leef je het Koninkrijk zo voor, dat het aantrekkelijk wordt, vragen oproept, triggert en inspireert?‘

Een ander aangelegen thema, is ‘discipelschap’. Dat is in allerlei kerken en missionaire organisaties actueel, om het even of het nu gaat om Nederland Zoekt, Total Church, de Evangelische Alliantie of de IZB. ‘Het staat hoog op de lijst van mijn

Tijdens de conferentie van New Wine, afgelopen zomer, trof het me dat het ‘leren’ een belangrijk aspect is van discipel schap. Je bent volgeling, vertrouweling van Jezus, je Meester. Het gaat om gerichtheid op Hem, zijn woorden, zijn manier van doen. Hoe langer hoe meer ik op Hem ga lijken, des te meer kunnen mensen daar – zonder dat ik arrogant wil zijn – een voorbeeld aan nemen. Paulus zei: ‘Volg mij na, zoals ik Christus navolg.’ Had hij niet veiliger kunnen zeggen: ‘Zullen we samen kijken hoe we Christus kunnen navolgen?’ – denk je dan al gauw. Ik heb me voorgenomen om in de geest van Paulus bewust in missionaire relaties te laten zien hoe ik Jezus volg. Voorbeeldig? Ik zou liever zeggen: Gert van navolgenswaardig!’ den Bos

december 2013 • Tijding

Discipelschap op een dorp

Op een doordeweekse avond in november stroomt de

van de kaartenbakleden en hooguit een kwart (!) van de

Grote Kerk van Sliedrecht vol. Zeshonderd mensen,

catechisanten werd bereikt. ‘Schokkende cijfers’, zegt een van de wijkpredikanten, oud-IZB-bestuurslid Henk van der Veen. ‘We verheugen ons bij de voordeur van de kerk, maar hebben we ook oog voor de afhakers bij de achter deur? En voor zovelen die buiten ons vizier zijn geraakt? Wat staat ons te doen?’

schat de koster, die inderhaast nog een paar potten koffie zet. Bij zo’n opkomst voor een gemeenteavond denk je onwillekeurig: er zal wel hommeles zijn… Maar niets is minder waar. Met grote betrokkenheid gaan de aanwezigen met elkaar in gesprek over discipelschap in deze tijd. Welkom in het dorp aan de rivier. Een stationnetje, een weekmarkt, een haventje met hobbybootjes en een smalle slingerdijk, met aan beide uiteinden een puistje nieuwbouw. In het centrum staat een grote kerk, waar elke zondagavond dubbele diensten worden gehouden. ‘Als we die niet hadden, zouden we mensen naar huis moeten sturen. Vooral ook jongelui, die meestal laat komen’, vertelt de koster. Oké. Dat maak je weleens anders mee… Het dorp telt vier wijkgemeenten, die over de kerkgang dus bepaald niet te klagen hebben. Maar reken je ook niet te snel rijk, concludeerde de algemene kerkenraad, toen een aantal jaren geleden bleek dat minder dan de helft (!)

Tijding • december 2013

Bruggen Om nog wat nader in te zoemen op het dorpsportret: vanouds loopt er een kanaal door Sliedrecht, zegt ds. Joan Tanghé. ‘Aan de ene kant de bonders en aan de andere kant de confessionelen.’ Het water was er breed en diep, afgaande op de verhalen van oud-ouderlingen. Aan weerszijden van het kanaal tierden de vooroordelen en karikaturen welig en een algemene-kerkenraadsvergadering was altijd gedoe. Tot zich bruggenbouwers aandienden. Zo’n brug is bijvoorbeeld de organisatie van gezamenlijke samenkomsten in de week vóór Pasen, die uit alle vier de wijkgemeenten veel mensen op de been brengen. En nu, in de ‘heilzame schrik’ over de secularisatie in het dorp, wordt er weer zo’n brug gebouwd.

echt in het hart van de gemeente? Is misschien de aanpak van 3D (‘dagelijks dichtbij dienen’), van bijvoorbeeld het IZB-project in Nieuwegein-Zuid iets voor ons? Moeten we misschien een missionair werker benoemen? ‘We kwamen er niet uit’, zegt Bert Sekeris, voorzitter van de werkgroep. ‘Toen hebben we de bezinning over een andere boeg gegooid. We zijn gaan dromen. Wat voor gemeente willen we zijn? We hebben elkaar in het hart gekeken.’ De term ‘Discipelschap’ dook op. ‘We dachten: een nieuwe aanpak voor missionair werk. Maar we kwamen er achter dat het helemaal niet nieuw is. ‘Maak al de volken tot Mijn discipelen’, zegt Jezus. Het mag gek klinken, maar het was voor ons een Aha-moment, een ontdekking.’ Relatie Met unanieme instemming aanvaardt de algemene

‘Eigenlijk is het een vraag naar je relatie met Jezus Christus.’

Discipelschap Geconfronteerd met de genoemde cijfers, besloot de algemene kerkenraad na uitvoerig overleg een missionaire werkgroep op pad te sturen, eind 2012. Na enkele maanden voegden de IZB’ers Louis Wüllschleger en Jurjen de Groot (respectievelijk directeur en programmamanager Missionaire Vorming) zich bij dit gezelschap. Samen analyseerden ze de lokale situatie en stippelden een weg uit. Er gebeurt best veel op het gebied van evangelisatie. Elke denominatie heeft zo haar eigen activiteiten, variërend van een tentweek tot straatevangelisatie en laagdrempelige diensten. Veel vrijwilligers zijn er bij betrokken, maar toch knaagt het gevoel: bereiken we onze doelgroepen? En zit het missionaire werk

kerkenraad het eindrapport. Er wordt een gezamenlijke vergadering aan gewijd, waarin ettelijke tientallen ambtsdragers met elkaar in gesprek gaan over stellingen. Deze stelling krijgt meeste bijval: ‘Discipelschap speelt zich af in je hele leven, dus niet alleen tijdens een evangelisatie-actie, maar ook tijdens het winkelen, op de tennisclub, bij het schoolhek, in je familie…’ ‘Ik moet zeggen dat ook ik me in de gesprekken wel eens heb afgevraagd: ‘Hoe sta ik hier zelf in?’, zegt oud-diaken Theo van der Poel. ‘Het is geen verloren zijn om die vraag eens eerlijk onder ogen te zien. Eigenlijk is het een vraag naar je relatie met Jezus Christus.’ De ambtsdragers benadrukken het belang van gebed. ‘Laten we dat met elkaar oppakken en regelmatig gebedssamenkomsten houden om speciaal hiervoor te bidden.’ En telkens is er in de gesprekken die verwon derde ondertoon: dat dit in Sliedrecht gebeurt…. in zo’n goede harmonie!’ Vruchtdragen Begin november preken alle vier de predikanten over het thema ‘discipelschap’. ‘Een discipel is een volgeling en een vertrouweling van Jezus Christus, een kruisdrager en een getuige’, schrijft Van der Veen in een samenvatting van zijn preek in het kerkblad. Een week later is er de bewuste gemeenteavond. Ds. Tanghé spreekt over Johannes 15, het beeld van de wijnstok en de ranken. ‘Absolute voorwaarde voor groei is, dat Jezus’ leerlingen aan

hun Meester verbonden blijven. Laten we in verbonden heid met Hem en met elkaar, met gevouwen handen leerlingen van Jezus zijn, die niets liever willen dan vruchtdragen, anderen bekend maken met de liefde van Jezus voor zondige mensen.’ Ds. Louis Wüllschleger bepaalt de aanwezigen bij kernbegrippen uit de lessen die Jezus zijn discipelen in het Mattheüs-evangelie te leren geeft: barmhartigheid, zachtmoedigheid, nederigheid, verlangen naar de weder komst. De zeshonderd aanwezigen gaan onderling in gesprek over hun kijk op discipelschap en dragen via reactieformulieren en later via email tal van suggesties aan voor een

IZB als partner Voor een langere periode samen optrekken met een kerkenraad en een gemeente, in een missionair traject, dat is een groeiend onderdeel in de dienst

vervolg. Uit de opmerkingen blijkt een verlangen om op de ingeslagen weg voort te gaan. Terug naar de basis Jurjen de Groot kijkt met dankbaarheid terug op het proces van de afgelopen maanden. ‘Toen ik na zeven jaar werken in Kenia terugvloog naar Nederland om bij de IZB

verlening van de IZB. Zoals in Sliedrecht, maar ook in Hattem en Bussum. Adviseren, meedenken, expertise ter beschikking stellen, trainen, toerusten, praktische hulp bieden…

te gaan werken, dacht ik: nu verlaat ik het continent met de bloeiende en groeiende kerk en keer ik terug naar Nederland, met zijn tobbende, krimpende en kwijnende geloofsgemeenschappen. En ik had een verlangen om te dienen in een beweging terug naar de basis: waarom zijn

Elke situatie vraagt om een eigen aanpak. Als u vrijblijvend een verkennend gesprek wenst over uw gemeente, neemt u dan contact op met Jurjen de

we kerk? Waar gaat het ons ten diepste om? Niet om een paar enthousiastelingen die zich een slag in de rondte werken voor missionair werk, maar om discipelschap

Groot, programmamanager Missionaire Vorming, j.degroot@izb.nl.

voor heel de gemeente, voor heel het leven, in woorden en daden. Daar is Sliedrecht een mooi voorbeeld van.’

5 april 2014:

Tweede missionaire kerkenradendag Kerkenraadsleden opgelet: de IZB en de afdeling Missionair Werk & Kerkgroei van de Protestantse Kerk in Nederland dagen u uit om zaterdag 5 april 2014 met de (voltallige) kerkenraad op excursie te gaan. Kijk in de keuken van een missionair project of een missionaire gemeente. U kunt kiezen uit een scala van minstens 25 gemeenten en projecten die de rode loper uitrollen om met u van gedachten te wisselen en ervaringen te delen. Het programma biedt ook ruimte voor onderlinge bezinning met uw collegaambtsdragers: wat ontdekken we hier? Hoe zouden we daar iets mee kunnen in onze context? In 2012 werd voor de eerste maal zo’n dag belegd. Vijftig kerkenraden namen daaraan deel en uit de evaluatie bleek dat de opzet erg werd gewaardeerd. ‘Plezierig', ‘leerzaam', ‘bemoedigend', en woorden van gelijke strekking. Als u interesse hebt, om het jaarlijkse uitje van uw kerkenraad te prikken op 5 april 2014, mail dan uw gegevens naar info@izb.nl. Dan houden we u op de hoogte.

Tijding • december 2013

Geloven

begint bij

de doop

Wie bij missionair werk betrokken is, stuit voordurend op ongemakkelijke vragen. Er is in ieder geval geen sprake van eenrichtingsverkeer, waarin de boodschap bij de ander gebracht wordt en wijzelf buiten schot blijven. Door de confrontatie met hen die niet meer, niet of nog niet geloven wordt voortdurend het eigen geloof en de eigen traditie bevraagd. Een uitstekend hulpmiddel hierbij is het pas verschenen boek van Maarten Wisse, ‘Zo zou je kunnen geloven’.

Wanneer je missionair werk doet, veel gesprekken voert met mensen die christelijk geloof en kerkgang allerminst vanzelfsprekend vinden, werkt het gunstig wanneer je zelf door veel vragen bent heengegaan. Hier ligt tegelijk een probleem voor de kerk. In de kerk zijn niet zo heel veel mensen die door stormen en afbraak heen het geloof als het ware nieuw ontdekt hebben. Velen zijn in de afgelopen vijftig jaar hun van huis uit aangeleerde manier van geloven kwijt geraakt, terwijl er geen nieuwe gestalte van christelijk geloof voor in de plaats kwam. Velen die wel trouw bleven aan het overgeleverde geloof, zijn en waren niet in staat de vragen en kritiek van moderne mensen tot zich toe te laten. De schrijver van Zo zou je kunnen geloven heeft een lange weg van loslaten en opnieuw vinden afgelegd en dat is op elke bladzijde van zijn boek te merken. Gelukkig is hij betrokken lid van de kerk gebleven. Hij preekt zelfs ’s zondags en is bovendien een heel knappe theoloog, die in staat is zijn gedachten

helder onder woorden te brengen voor een breed publiek. Voor zulke mensen mag de kerk in de missionaire context van vandaag wel bijzonder dankbaar zijn. Zij zijn een geschenk van God. Vier soorten christendom In het eerste deel van zijn boek beschrijft hij vier soorten christendom: het traditionele, het gemoderniseerde, het evangelicale en het buitenkerkelijke christendom. In de beschrijving van alle vier deze gestalten merk je, dat hij er zelf wel iets mee gehad heeft en nog heeft. Wat betreft het traditionele christendom, zelf werd hij gepokt en gemazeld in de Gereformeerde Gemeenten. Daar heeft hij van over gehouden, dat de zonde zeer diep in de menselijke natuur zit ingebakken, zodat we die niet met een vrije wil tot het goede zomaar kunnen overwinnen. Daar moet iets anders, daar moet Iemand anders aan te pas komen. In het gemoderniseerde christendom spreekt

december 2013 • Tijding

‘Waar ik naar zoek is een nieuwe nederige kerk’

gerechtigheid alsmede over de altijd weer opduikende frustratie van dit verlangen. Dat laatste noemt de Bijbel het probleem van het kwaad, de zonde, de schuld. Op welke wijze geeft het christelijk geloof hier een antwoord? Niet door het aanbieden van een theorie, een

hem het accent op het doen van gerechtigheid aan en in

beschouwing, maar in de rituelen van doop en avond

het evangelicale christendom het feit, dat God iemand is, die een persoonlijke relatie met ons wil. Wat betreft het

maal. In deze rituelen worden wij eens en telkens weer verbonden met Jezus Christus, die kwaad, zonde en

buitenkerkelijke christendom: hij gaat heel ver in zijn begrip voor hen, die het binnen de muren van de kerk

schuld wegdroeg op het hout en die opstond om ons deel te geven aan een leven, dat bestaat uit dienst aan

niet uithielden. Hij ziet veel ontkerkelijking in de heden

de gerechtigheid.

daagse maatschappij als reactie op machtsmisbruik, dat zeer veel kwaad heeft gedaan. ‘Ik denk ook, dat dat

Mooie dingen worden in dit verband gezegd over de doop, die ten diepste volwassenendoop is, verbonden

machtsmisbruik vele malen breder en dieper zit dan de

met geloof en bekering, maar die we aan onze kinderen niet hoeven te onthouden. We mogen hen van jongs af

meeste kerkgangers zich realiseren. Het zit in de blikken van de kerkmensen, het zit in de vanzelfsprekendheid van hun handelen, van hun spreken en hun schrijven… Waar ik naar zoek is een nieuwe nederige kerk, waar mensen verwelkomd worden, niet zo dat ze na een paar weken gesocialiseerd volgens de geldende gewoontes mee gaan doen, maar misschien nog jaren of tot het einde van hun leven maar half gesocialiseerd kunnen blijven’ (p. 90). Wat is de kern? In het tweede deel van het boek zet de schrijver uiteen wat volgens hem de kern is van het christelijk geloof. In die uiteenzetting komen twee dingen samen. Wisse

voorleven wat leven in verbinding met Jezus Christus inhoudt. Mooie dingen worden gezegd over het avond maal, dat minstens maandelijks gevierd zou moeten worden. Van de preek heeft de schrijver helaas minder verwachting. Voor mij is dat extra reden om door te gaan met het werk voor Areopagus, de preekbeweging van de IZB. Blijkbaar moet nog meer duidelijk worden, dat het ook in de preek evenals in doop en avondmaal gaat om de reële tegenwoordigheid van de levende Christus in en door wie wij nieuwe mensen mogen zijn. Dr. Wim Dekker

inventariseert de sterke punten, maar ook de leemtes in de vier soorten christendom. Het resultaat zou kunnen zijn, dat deze stromen niet naast en tegenover elkaar hoeven blijven te staan. Tegelijk wordt het gesprek

N.a.v. Maarten Wisse,

gevoerd met moderne zoekers op de markt van zingeving. Het antwoord is dat het christelijk geloof gaat over het menselijk verlangen naar het goede, naar de

2013, 176 blz., e 14,95.

Zo zou je kunnen geloven, Uitg. Van Wijnen, Franeker

‘Vitamine G’ officieel pioniersplek ‘Vitamine G’ heeft officieel de status van pioniersplek van Missionair Werk en Kerkgroei (PKN). De nieuwe vorm van kerkzijn is een initiatief van ds. Gerard Kansen in Hilversum, die via de intervisiegroep aan de IZB is verbonden. De ‘G’ verwijst naar God, Geest, Geloof en Gebed. In september 2011 begon de christelijke gemeenschap als aanvulling op het bestaande aanbod van kerkdiensten in de stad. Twee keer per maand, op zondagmorgen om 12 uur is er een kerkdienst met een meer ‘evangelische’ liturgie. Inhoudelijk beoogt Vitamine G een combinatie van de theologische diepgang van de protestantse traditie met het levende en missionaire van de evangelische traditie’, schreef Gerard. Hij is blij met de (financiële) steun vanuit de landelijke kerk, voor het initiatief. ‘We begonnen met een klein clubje van 8 mensen. Afgelopen zondag waren er zeventig, waaronder een substantieel aantal jongeren. We naderen nu het kantelpunt, waarbij er meer mensen om 12.00 uur in de kerk zitten, dan in de ochtenddienst om 10.00 uur. En dat komt dan niet doordat mensen de overstap hebben gemaakt. Vitamine G trekt nieuwe Hilversummers, nieuwe gelovigen en mensen potentiële afhakers, die deze manier van kerkzijn wél inspirerend vinden.’

Tijding • december 2013

column

Kwalijke dampen

Colofon 75e jaargang nr. 4 – december 2013

C.S. Lewis, van wie onlangs zijn 50e sterfdag werd herdacht, was een scherpzinnig denker, een van de grote apologeten van de twintigste eeuw. Hij was een zeer goede literatuurwetenschapper en bovendien een begenadigd verteller. Zijn apologetische inzichten werden gevoed door kennis van allerlei verhalen over goden en volksgeloof, en ook door zijn eigen biografie. Hij was in zijn jeugd vervreemd geraakt van het christelijk geloof, maar hervond de weg naar God. Er wordt dit jaar veel aandacht besteed aan Lewis. Geheel terecht. De meeste bijeen komsten en artikelen zijn uiteraard gewijd aan zijn werken voor volwassenen. Hij heeft echter meer gedaan. Voor kinderen schreef hij de Narnia-reeks, die grote bekendheid verwierf door een veelheid aan vertalingen en verfilmingen. In een deel van de reeks, in het boek De Zilveren Stoel, raken kinderen verzeild in een onderaards rijk dat onder de macht staat van een kwaadaardige heks. Deze heks wil niet dat haar onderdanen weet hebben van het rijk Narnia en van Aslan. De kinderen zijn in het gezelschap van een Moeraswiebel, met de naam Puddelglum. Op een kwaad moment wordt het gezelschap verhoord door de heks. De heks verdooft hun

Sjaak van den Berg, Missionair predikant van wijkgemeente Martinikerk

verstand door giftige kruiden op het vuur te strooien. Vervolgens zaait

in Groningen.

Uiteindelijk trapt Puddelglum het vuur uit en wordt de verstikkende

ze twijfel over de bovenwereld en het bestaan van de zon. Het is hen niet meer duidelijk of ze werkelijk ooit in de zon hebben gelopen. vertwijfeling verbroken. De kinderen kunnen zich weer verweren en komen los. Aan dit verhaal moest ik denken bij de inauguratie van prof.dr. Herman Paul, bijzonder hoogleraar secularisatiestudies (namens IZB en GZB), in september van dit jaar. De hoofdlijn van zijn betoog is dat secularisatie verhalen een grote invloed hebben op het beleid en het (zelf)beeld van de kerk. In het kort komt deze verhalen hier op neer: de kerk gaat verdwijnen; hoe geleerder mensen zijn, des te minder kunnen ze geloven. Deze verhalen hebben een grote kleefkracht en werken

‘Hoe geleerder mensen zijn, des te minder kunnen ze geloven’

somberheid in de hand. Ten diepste werken ze er aan mee dat kerk mensen het geloof in God verliezen. Dit, terwijl het wetenschappelijk fundament onder de verhalen allang is verdwenen. De verhalen over de macht van de secularisatie hebben dus een verdovend effect op de kerk en haar leden, vergelijkbaar met de dampen die uit het vuur van de heks opstijgen. Zoals de kinderen in hun verdoving het geloof verloren in het bestaan van Aslan en van de zon en van de wereld boven, zo is de kerk al minder rekening gaan houden met het bestaan van haar levende Heer. Ze gaat mee met het betoog dat geen rekening houdt met het bestaan van God en met alles wat Hij in het verleden deed en in het heden doet. Ik merk vaak dat mensen er onbewust vanuit gaan dat het allemaal minder moet gaan omdat dit nu eenmaal met onze cultuur gegeven is. De verhalen werken dan als selffulfilling prophecies, zichzelf vervullende profetiën. Het betoog van Paul werkt als een scheut frisse lucht die helpt om de situatie wat helderder in ogenschouw te nemen. We hebben een levende Heer die alle macht heeft in hemel en op aarde en met ons is tot aan de voltooiing van de wereld. De rest is bijzaak.

Tijding is een gratis kwartaaluitgave van de IZB – vereniging voor zending in Nederland en wordt toegezonden aan de leden. IZB-lidmaatschap: aanmelden bij de IZB. De contributie is e 10,- per jaar. Opzegging lidmaatschap voor 1 november. De IZB is een missionaire organisatie binnen de Protestantse Kerk in Nederland en stimuleert, adviseert en ondersteunt gemeenten en gemeenteleden in het evangelisatiewerk door middel van toerusting, materialen en missionaire werkers. Bestuur ds. M.J. Tekelenburg, voorzitter ds. R.F. de Wit, secretaris A.P. van der Kooy, penningmeester ds. M.C. Batenburg prof.dr.ir. J.H. van Bemmel mw. drs. Z.A. Jansen-Smit dr. H. de Leede ds. A. van Lingen mw. J.E. van Velzen-Vermaas ds. J. van Walsum Directie ds. L. Wüllschleger. IZB Johan van Oldenbarneveltlaan 10 3818 HB Amersfoort tel.: 033-4611949 e-mail: info@izb.nl internet: www.izb.nl ING: 980 980 Rabobank: 30 22 06 191 IBAN: NL26 RABO 0302 2061 91 BIC: RABONL2U Uw steun Steun de zending in Nederland door uw gebed, uw IZB-lidmaatschap, uw gift en door al uw boeken te bestellen bij de IZB-boekhandel: www.izb-ark.nl, tel. 033-4613225. U kunt de IZB ook op laten nemen in uw testament. Graag willen wij u helpen om dat te regelen. U kunt hiervoor vrijblijvend een afspraak maken met Stefan Poldervaart 0683697407 of s.poldervaart@izb.nl Redactie Sjaak van den Berg Koos van Noppen Foto’s Cover: Mannes van der Burg Pag. 7, 10, 12: Sjaak Boot Pag. 13: Marijke van der Giessen Pag. 15: Dineke van der Wouden Overname artikelen Overname van artikelen is toegestaan met bronvermelding.

december 2013 • Tijding

B B

B 1

Ontmoetingsdiensten in Huizen.

Wat zijn dat voor bijeenkomsten? Waar worden ze gehouden? Wanneer

worden ze gehouden? Wie mogen er komen? Wat wordt er gedaan? Het antwoord op deze vragen en nog veel meer lees je in deze Tijding.

D 12

Ook de nieuwe puzzel gaat deze keer over dit missionaire werk.

G G

Wat moet je doen?

In de puzzel zitten dertig woorden verstopt. Die moet je opzoeken en vervolgens invullen in de daarvoor aangegeven vakjes. Om je te helpen hebben we alvast de eerste letters van de woorden ingevuld en

G 2

het aantal letters per woord aangegeven. En nog een tip: de woorden staan allemaal horizontaal. Als je alle woorden gevonden en ingevuld hebt, hoef je alleen nog maar de juiste letters bij de juiste cijfers in te vullen en je hebt de oplossing gevonden. Succes ermee!

K K 11

O 8

P p

Oplossing:

S 14

V 5

V 18

Het juiste antwoord mag je opsturen naar IZB, Johan van Oldenbarneveltlaan 10, 3818 HB Amersfoort of mail naar g.vandebeek@izb.nl. Misschien heb je wel een prijs!

Z 6

t zijn En di aars... nn de wi

De oplossing van de puzzel in het vorige nummer was: Verhalen over zending Deze puzzelaars kunnen de vlag uitsteken. Gefeliciteerd! Lucas den Boef uit Papendrecht; Jaëlle Ploeg uit Barneveld; Daniël Smits uit Alphen a/d Rijn; Noortje Hopman uit Wierden; Lisa Zaanen uit Hoogblokland en Samuel Langelaar uit Woudenberg