Adwent - Niebezpieczne Skrzyżowanie Czwartek I Tydzień Adwentu 04.12.2014 rok
SŁOWO BOŻE 1. Jezus powiedział do swoich uczniów: „Nie każdy, który Mi mówi: »Panie, Panie«, wejdzie do królestwa niebieskiego, lecz ten, kto spełnia wolę mojego Ojca, który jest w niebie. (...) Każdego więc, kto tych słów moich słucha i wypełnia je, można porównać z człowiekiem roztropnym, który dom swój zbudował na skale. Spadł deszcz, wezbrały potoki, zerwały się wichry i uderzyły w ten dom. On jednak nie runął, bo na skale był utwierdzony. Każdego zaś, kto tych słów moich słucha, a nie wypełnia ich, można porównać z człowiekiem nierozsądnym, który dom swój zbudował na piasku. Spadł deszcz, wezbrały potoki, zerwały się wichry i rzuciły się na ten dom. I runął, a upadek jego był wielki". Mt 7, 21.24-27 ADWENTOWE ROZWAŻANIE 2. Kiedy dziecko zgubi się wśród tłumu ludzi, woła głośno i płacze: „mamo, mamo!” Kiedy człowiek się zgubi w życiu wśród nieszczęść, cierpień i grzechów woła: „Panie, Panie!”. Cały Adwent wypełniony jest tym wołaniem. Nie wystarczy jednak tylko wołać, ale trzeba również usłyszeć głos Boga, który nas przywołuje, aby na tę drogę wprowadzić. Bóg układa pod naszymi stopami drogę powrotu, ale trzeba ją odnaleźć i trzeba na nią wstąpić. 3. Modlitwa: Boże mój, jestem jak owca, która zaginęła i czeka, abyś ją odszukał. Pogubiłem się w życiu, ponieważ zbyt często słuchałem siebie, a nie Twoich słów. Lecz Ty, o Boże, jesteś nie tylko Panem, ale i Pasterzem, który dba o mnie niezależnie od tego, czy jestem blisko Ciebie czy się oddalam; czy jestem posłuszny Twojej woli czy nie. Dlatego nie obawiam się niczego, jeśli tylko postanowię poprawę. W Tobie pokładam całą moją ufność, bo przecież Ty na to się narodziłeś, aby mnie zbawić. Niech nie zmarnuję tego Daru! 4. Zastanowię się: Odnowię w sobie pragnienie wypełniania woli Bożej na wzór Jezusa, który powiedział: „Moim pokarmem jest pełnić wolę Tego, który Mnie posłał". c.d.n.