မြန္တို႔၏ Aိပ္ရာဝင္ပံုျပင္ (သို႔) ရာဇာဓိရာဇ္ Aေရးေတာ္ပံု ကြ်န္ေတာ္ငယ္ငယ္တုန္းက
ကြ်န္ေတာ္တို႕
ညီAကိုေတြ
Aိပ္ယာမဝင္ခင္
သူ႕ကို
နင္းႏွိပ္ေပးတဲ႔Aတြက္ AဖိုးAခAၿဖစ္၊ Aဖိုးၿဖစ္သူက ပံုတိုပတ္စေတြ ဒုတိယကမၻာစစ္ႀကီးကို ေက်ာ္ၿဖတ္ခဲ႔တဲ႔ သူရဲ႕Aေတြ႔Aႀကံဳေတြ၊ သူႀကည္႔ခဲ႔ရဖူးတဲ႔ ဇာတ္ေတြ၊ ရုပ္ရွင္ေတြ၊ သူဖတ္ဖူး ႀကားဖူးခဲ႔တဲ႔ ရာဇဝင္ေတြAေႀကာင္း ေၿပာၿပေလ႔ရွိတယ္။ သူေၿပာၿပခဲ႔တဲ႔
Aေႀကာင္းAရာေတြထဲမွာ
မင္းရဲေက်ာ္စြာရဲ႕တပ္ေတြကို
လွည္႔စားၿပီး
ၿပည္ၿမိဳ႕ကို
ဝိုင္းထားတဲ႔
ၿမိဳ႕ထဲဝင္သြားနိုင္၊
Aင္းဝဘုရင္ရဲ႕သား
ၿမိဳ႕ထဲက
စိမ္ေခၚၿပီး
ၿပန္ထြက္သြားနိုင္ခဲ႔တဲ႔ Aဲမြန္ဒယာဆိုတဲ႔ မြန္သူရဲေကာင္းAေႀကာင္းကို ကြ်န္ေတာ္Aစြဲလမ္းဆံုး ပါဘဲ။
မြန္လူမ်ိဳးတေယာက္ၿဖစ္တဲ႔
Aဖိုးရဲ႕
ခ်ဲ႔ခ်ဲ႔ကားကား
သာသာထိုးထိုးေလး
ေၿပာၿပတဲ႔
Aဲမြန္ဒယာဟာ ကြ်န္ေတာ္႔ရဲ႕ ကေလးဘဝသူရဲေကာင္း ၿဖစ္ခဲ႔ပါတယ္။ ေက်ာက္သင္ပံုးေပၚမွာ ေရးဆြဲတဲ႕
ကြ်န္ေတာ္႔ရဲ႕
ကေလးဘဝကိုယ္တိုင္ေရး
ရုပ္ၿပဇာတ္လမ္းေတြထဲမွာ
Aဂၤလိပ္သူရဲေကာင္း Aိုင္ဗင္ဟို႕နဲ႔ Aဲမြန္ဒယာကို Aႀကိမ္ႀကိမ္စီးခ်င္းထိုးခိုင္းခဲ႔ဖူးတာေပါ႔။ Aဖိုးဟာ မြန္ရာဇဝင္ကို သူ႕စိတ္ကူးထဲမွာ ေပၚရင္ေပၚသလို ေခတ္နဲ႔ သကၠရာဇ္ကို ဂရုမထားဘဲ ေၿပာၿပတတ္တာပါ၊ ဒါေႀကာင္႔မို႕ တခါတေလ လဂြန္Aိမ္Aေႀကာင္းေၿပာေနရာက မဂဒူးAေႀကာင္း ေရာက္ခ်င္ေရာက္သြားတတ္ေရာ၊ ကြ်န္ေတာ္မထင္ခဲ႔မိပါဘူး၊
ဒီေတာ႕
Aားလံုးဟာ
ပံုၿပင္ေတြေၿပာေနတာဘဲလို႕
ဆက္စပ္ေနတယ္လို႕ေတာင္
ထင္ခဲ႔တာ။
ေနာင္
ေက်ာင္းမွာ
စီးခ်င္းတိုက္ပြဲAေႀကာင္းသင္ရမွသာ ေႀသာ္ ..ငါ႔Aဖိုးေၿပာၿပခဲ႔တာ ရာဇာဓိရာဇ္Aေရးေတာ္ပံုထဲက Aေႀကာင္းေတြပါလားလို႕ သေဘာေပါက္မိပါေတာ႕တယ္။
Page | 1
ရာဇာဓိရာဇ္ Aေရးေတာ္ပံု
ဒီAေရးေတာ္ပံုဟာ
ၿမန္မာ႕ရာဇဝင္မွာ
တေစာင္ၿဖစ္ပါတယ္။
ထင္ရွားတဲ႔
ေခတ္Aဆက္ဆက္
ဒီAေရးေတာ္ပံုက်မ္းကို
ဆင္ၿဖဴရွင္မင္းႀတား
Aေရးေတာ္ပံုက်မ္း
ၿမန္မာရာဇဝင္နဲ႔
ငါးေစာင္ထဲက
စာေပပညာရွင္မ်ားက
ဘုရင္႕ေနာင္ေက်ာ္ထင္ေနာ္ရထာ
လက္ထက္မွာ
မြန္ဝန္ႀကီးဗညားဒလက ေရွးေဟာင္းမြန္ဘာသာမွ ဗမာလိုၿပန္ခဲ႔တာလို႕ ဆိုခဲ႔ႀကပါတယ္။ ဒါေပမဲ႕ ဒီေနရာမွာ မြန္ပညာရွင္ေတြ ေစာကဒတတ္တာက မြန္စာေပမွာ ရာဇာဓိရာဇ္Aေရးေတာ္ပံုဆိုၿပီး က်မ္းတေစာင္တဖြဲ႔ ဟံသာဝတီ
ဖြဲ႔ထားတာမ်ိဳးမရွိခဲ႔ဘူးတဲ႔။
ရာဇာဝင္က်မ္း
ပထမတြဲနဲ႔
တကယ္ေတာ႕
ဒုတိယတြဲသာ
မြန္စာေပမွာရွိတာက
ရွိတယ္လို႕
သထံု
မြန္ပညာရွင္ေတြက
ေထာက္ၿပႀကပါတယ္။ ဒီေတာ႕ ေနာင္သုေတသီေတြက ဗညားဒလဟာ Aဲဒီမြန္ရာဇဝင္က်မ္းထဲက သထံုရာဇဝင္Aပိုင္းကိုေက်ာ္လႊားၿပီး
မုတၱမနဲ႔ဟံသာဝတီမင္း
မဂဒူးမင္း
မွစၿပီး
ရာဇာဓိရာဇ္မင္းAထိကို ၿမန္မာၿပန္ၿပီး “ ရာဇာဓိရာဇ္ Aေရးေတာ္ပံုက်မ္း ” လို႕ Aမည္ေပးခဲ႔မယ္၊ ဒါမွမဟုတ္ သူၿပန္ခဲ႔တဲ႔ မြန္ရာဇဝင္ထဲက ဗမာေတြက ေဖါက္ၿပီး Aေရးေတာ္ပံုက်မ္းတေစာင္ Aေနနဲ႔ယူတာၿဖစ္မယ္လို႕ ယူဆႀကပါတယ္။ ရာဇာဓိရာဇ္ Aေရးေတာ္ပံုက်မ္းကို မူရင္းေရးသားသူ ဗညားဒလရဲ႕ ေပမူကေန Aဆင့္ဆင္႔ ကူးယူလာခဲ႔ႀကရာမွာ
ဒီကေန႕ေခတ္မွာ
ေတြ႔ရွိရတဲ႔
ကူးယူဆင္႔ပြားထားတဲ႔
မူကဲေ ြ ပါင္း
၉ေစာင္ေတြ႔ရတယ္လို႕ ေဒါက္တာနိုင္ပန္းလွက ဆိုပါတယ္။ ဒါေတြကေတာ႕ ၁. ၁၁၉ခုႏွစ္ (၁၁၁၉ခုႏွစ္ၿဖစ္နိုင္တယ္)(ေကာဇာ)မွာ ေရးကူးတဲ႔ ေတာင္တြင္းႀကီး ကိုးေႀကာင္းေပမူ။ သမိုင္းေကာ္မရွင္စာႀကည္႔တိုက္။ ၂. ၁၁၅ခုႏွစ္ (ေကာဇာ)(၁၁၅၀ခုႏွစ္ၿဖစ္နိုင္တယ္)မွာ လက္ေရးမူ။ Aမ်ိဳးသားစာႀကည္႕တိုက္။ ၃. ၁၁၉၃ခုႏွစ္(ေကာဇာ)မွာ ေရးကူးတဲ႔ ကိုးေႀကာင္းေပမူ။ ကမၻာ႕ဗုဒၶတကၠသိုလ္ ရန္ကုန္။
Page | 2
၄. ၁၂၁၁ခုႏွစ္(ေကာဇာ)မွာ ေရးကူးတဲ႔ ဆယ္႕တေႀကာင္းေပမူ။ Aမ်ိဳးသားစာႀကည္႔တိုက္။ ၅. ၁၂၃၉-၄၁ခုႏွစ္(ေကာဇာ)မွာ ေရကူးတဲ႔ ဆယ္ေႀကာင္းေပမူ။ ဦးဖိုးသီး ပဋိကတ္တိုက္၊ သထံုၿမိဳ႕။ ၆. ၁၂၈၄ခုႏွစ္(ေကာဇာ)မွာ Aသွ်င္နိေရာဓ တည္းၿဖတ္တဲ႔ သုမဂၤလပံုႏွိပ္တိုက္မူ။ မႏၱေလးၿမိဳ႕။ ၇. ၁၂၈၅ခုႏွစ္(ေကာဇာ)မွာ ေမွာ္ဘီဆရာသိန္းနဲ႔ ဦးဘေက်ာ္တို႕ တည္းၿဖတ္တဲ႔ သုဓမၼဝတီ ပံုႏွိပ္တိုက္မူ။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕။ ၈. ၁၉၆၇ခုႏွစ္(ခရစ္)မွာ ပံုႏွိပ္တဲ႔ ၿမန္မာမင္းမ်ားAေရးေတာ္ပံု၊ နံ႕သာတိုက္မူ၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕။ ၉. ၁၉၆၇ခုႏွစ္မွာ ဇြဲစာေပကပံုႏွိပ္တဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္Aေရးေတာ္ပံု။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ တို႕ ၿဖစ္တယ္တဲ႔။ ေဒါက္တာနိုင္ပန္းလွရဲ႕AဆိုAရ၊
ၿမန္မာပညာရွင္ေတြဟာ
ဘာသာစကားAားနည္းမွဳေႀကာင္႔
ဗညားဒလရဲ႕
စာကိုကူးယူရာမွာ
လြဲမွားခ်ိဳ႔ယြင္႔မွဳေတြရွိခဲ႔တယ္လို႕ဆိုပါတယ္။
Aၿခားေသာ
မြန္ပညာရွင္မ်ားကလည္း ေရွးဗမာပညာရွင္Aခ်ိဳ႔ဟာ လူမ်ိဳးေရးAရ Aခ်ိဳ႔ေသာ Aခ်က္Aလက္ကို တမင္သက္သက္ ၿပင္ခဲ႔တာ ခ်ိဳ႔ခဲ႔တာ ေရွာင္ခဲ႔တာလည္း ရွိႀကတယ္လို႕ စြတ္စႀြဲ ကပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္မွာ
လက္ရွိရွိေနတဲ႔
ေရးတာၿဖစ္ပါတယ္။ လက္ရာမ်က္ႏွာဖံုးမွာ
ရာဇာဓိရာဇ္Aေရးေတာ္ပံုက
ထုတ္ေဝတဲ႔ႏွစ္ကို
လိုက္ရွာမေတြ႔ရေပမဲ႕
ဆဌမAႀကိမ္လို႕ေရးထားၿပီး၊
ေဒါက္တာနိုင္ပန္းလွ ပန္းခ်ီ
ဆရာဝသုန္ရဲ႕
ဆရာမႀကီးခင္ႏွင္းယုရဲ႕
Aမွာစာမွာ
ေရးထိုးထားတဲ႔ ရက္စြဲက ၁၅-၇-၉၅လို႕ ထိုးထားတာေတြ႔ရေတာ႕ ဒီထက္ေတာ႕ ပိုမေစာနိုင္ပါ။ စာAုပ္မွာ
ဆရာႀကီးေဒါက္တာသန္းထြန္းရဲ႕Aမွာစာနဲ႔
မန္းတကၠသိုလ္
ၿမန္မာစာပါေမာကၡ
ေဒၚသန္းေဆြရဲ႕ Aမွာစာကိုလည္း ေတြ႔ရပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ရဲ႕ စာရိုက္နဳန္းနဲ႔ ရရွိတဲ႔Aားလပ္ခ်ိန္Aရ စာAုပ္တAုပ္လံုး ၏၊သည္ မေရြ႕ေတာ႕ မရိုက္တင္နိုင္ပါ။ ဒီစာAုပ္ကိုဖတ္ၿပီး ကြ်န္ေတာ္ခံစားရသလို ခံစားမိသလို ရိုက္တင္ေပးသြားပါ႔မယ္။ ေဝဘန္ေဆြးေႏြးခ်င္တဲ႔သူရွိရင္လည္း
ဝင္ေရာက္ေဆြးေႏြးၿဖည္႕စြက္
ေပးနိုင္ပါတယ္ခင္ဗ်ား။
Aားလံုးကိုခ်စ္တဲ႔ ေမာ္ကင္းေလး
Page | 3
Aဖိုးေၿပာတဲ႔ပံုၿပင္ (၁) ၿပာသိုလ္လ၏AေAးသည္
လေရာင္ကိုစီးေမ်ာရင္း
ၿပဴတင္းတံခါးမွ
တိုးဝင္လာေနႀက၏။
ေၿခတံရွည္ေရနံဆီမီးခြက္ႀကီးကို Aေရွ႔တြင္ခ်ကာ ကြမ္းသီးေၿခာက္မ်ားကို ကြမ္းညွပ္ႏွင္႔ Aခြံခြာရင္း Aေမႏွင္႔Aဖြားက Aေဖကား
ေရာက္တတ္ရာရာ
မဲေၿပာင္လက္ေနေသာ
ေရနံဆီမီးAိမ္၏
Aလင္းၿဖင္႔
သတင္းAတင္းAဖ်င္းစကား ႀကမ္းၿပင္ကို
စာရင္းေတြတြက္ရင္း
ေၿပာဆိုေနႀကသည္။
ဝမ္းလွ်ားခင္းရင္း
တြဲရဲခ ြ ်ထားသည္႔
တေယာက္ထဲAလုပ္ရႈပ္ေနေလသည္။
Aိမ္ေAာက္မွ ႏြား၂ေကာင္Aနီး ဖိုထားသည္႔ မီးဖိုမွမီးခိုးေငြ႔မ်ားက Aိမ္ထက္တြင္ပ်ံ႕၍လြင္႔၍။ ထိုAခ်ိန္တြင္
ေၿမးသည္
Aဖိုး၏ေက်ာၿပင္ေပၚေရာက္၍ေန၏။
Aဖိုး၏AသားAေရတို႕မွာ
ဇရာေႀကာင္႔ ေပ်ာ႕တြဲေနပါသည္။ ထိုေပ်ာ႕တြဲေနေသာ Aဖိုး၏ကိုယ္ေပၚတြင္ Aထက္ေAာက္ တက္လိုက္ဆင္းလိုက္ႏွင္႔
နင္းႏွိပ္ရသည္မွာ
Aေတာ္မလြယ္လွပါ၊
ထို႕ေႀကာင္႔
ေၿမးသည္
Aဖိုး၏ေတာင္ေမြးကို တေဒါက္ေဒါက္နွင္႔ေထာက္ကာ ထိန္းကူရင္း မၿငီးမညူ နင္းႏွိပ္ေပးေနရရွာ၏။ Aဖိုးက
ေၿမးၿဖစ္သူ
နင္းႏွိပ္၍မၿငီးေငြ႔ေAာင္
ေAာက္မွAနင္းႏွိပ္ခံရင္း
ပံုၿပင္ေလးမ်ား
ေၿပာၿပပါသည္။ ထိုညက Aဖိုးေၿပာေသာ ပံုၿပင္မွာ မြန္လူဆန္း လူစြမ္းေကာင္းႀကီးတေယာက္ Aေႀကာင္းၿဖစ္သည္။ ထိုသူသည္Aလြန္ရက္စက္သူၿဖစ္သည္၊
ထို႕Aတူ
Aလြန္ႀကင္နာသနားတတ္သူလည္း
ၿဖစ္ေနၿပန္၏၊ ခ်ီးက်ဴးAားက်စရာ ေကာင္းသ ူလည္းၿဖစ္သည္၊ ထို႕Aတူ စက္ဆုတ္ရြံရွာဘြယ္ ေကာင္းသူလည္းၿဖစ္ေနၿပန္၏၊ သူလည္း
ၿဖစ္ေနၿပန္၏။
ေကာင္းသူလည္း
ခက္ထန္မာေက်ာသူလည္းၿဖစ္သည္၊ သနားစရာေကာင္းသူလည္းၿဖစ္၏၊
ၿဖစ္ေနၿပန္၏။ထို႕သို႕ေသာ
ထိုAတူ ထို႕Aတူ
ဆန္႔က်င္ဘက္ဂုဏ္ပုဒ္မ်ားႏွင္႔
နူးညံ႕သိမ္ေမြ႔ ေႀကာက္စရာ ၿပည္႔စံုသူ
လူဆန္းလူစြမ္းေကာင္းႀကီးကား Aပသံုငယ္ (ဝါ) ဗညားႏြဲ႔ (ဝါ) ရာဇာဓိရာဇ္ ဟူ၍ၿဖစ္ေလသည္။ Aဖြားႏွင္႔Aေမ၏ စကားသံမ်ားတိုးတိတ္သြားႀက၏၊ Aေဖက စာရင္းတြက္ရင္း Aဖိုး၏စကားသံကို နားစြင္႔၏။
Aိမ္ေAာက္မွ
ႏြား၂ေကာင္ထံမွ
တခါတခါ
ႏွာမွဳတ္သံႀကားရ၏။
ေၿမးၿဖစ္သူ၏
ေတာင္ေမြးေထာက္သံကား တေဒါက္ေဒါက္ႏွင္႔။ မီးခိုးရနံ႕မ်ား သင္းပ်ံ႕ေနေသာ Aိမ္ေလးထဲဝယ္
Page | 4
Aိုမင္း၍ တုန္ရီေနေသာ Aဖိုး၏ ပံုေၿပာသံက ၿပာသိုလ္လေရာင္တြင္ စီးေမ်ာရင္း လြင္႔ပ်ံ႕ေနေလ ေတာ႕သည္။ ခေမာက္ရွည္ေAာက္မွ ကေလးငယ္ (၂) ဟိုး လြန္ခဲ႔တဲ႔ ႏွစ္ေပါင္း ၈၀ဝ ေလာက္က သထံုAပိုင္ တေကာ႕ဝန္းဆိုတဲ႔ရြာမွာ Aလြန္ဆင္းရဲတဲ႔ လယ္သမားမယားတေယာက္ဟာ သားတေယာက္ေမြးဖြားသတဲ႔။ ဒီခေလးငယ္ဟာ ရုပ္ဆင္းAဂၤါ Aေတာ္ေကာင္းတယ္၊ မဟာဆန္တယ္၊ ဆင္းရဲသား သားနဲ႔မတူဘူးတဲ႔၊ ဒီေတာ႕ မိဘေတြက Aရမ္းခ်စ္ႀကတာေပါ႔။ မိဘေတြဟာ
ဆင္းကလည္းဆင္းရဲ၊
လယ္သမားလည္းၿဖစ္ၿပန္ေတာ႕
လယ္လုပ္သြားရာမွာ
ခေလးကို Aထိန္းနဲ႔Aိမ္မွာ မထားခဲ႔နိုင္ဘူး လယ္ေတာဆီယူသြားရတယ္။ လယ္ေတာေရာက္ရင္ Aရိပ္ေကာင္းတဲ႔
သစ္ပင္ေAာက္က
မိုးေနမခရေလေAာင္
ဂဒူးနဲ႔
ၿမက္ခင္းေပၚမွာ
Aုပ္ၿပီးထားရသတဲ႔။
Aႏွီးေလးနဲ႔သိပ္၊
ဂဒူးဆိုတာက
ဓနိရြက္
ေနာက္
ဝါး
စတာနဲ႔
ယက္လုပ္ထားၿပီး ေခါင္းကေန ေက်ာလံုေAာင္ ေဆာင္းလို႕ရတဲ႔ ခေမာက္ရွည္ႀကီးေပါ႔၊ ထိပ္မွာ AရိုးAၿဖစ္
ဝါးခြ်န္ေလးရွိတယ္။
ေAာက္နယ္သား
မြန္ေတြ
ကရင္ေတြ
ထားဝယ္ေတြ
ေကာက္စိုက္ရာမွာ သံုးေလ႔ရွိတယ္ေလ။ ခေလးေလးကို
ခေမာက္နဲ႔
Aုပ္ၿပီးထားတယ္ဆိုေပမဲ႕
AလံုAုပ္ထားတာမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ
ခေမာက္ကိုတဖက္ပင္႔ၿပီး ေAာက္က ဒုတ္ေခ်ာင္းေလးနဲ႔ေထာက္ထားတယ္၊ တဖက္ရပ္တဲေလးလို ၿဖစ္ေနတာေပါ႔။
တေန႔မွာ
Aနားကပ္လာသတဲ႔။
Aဲဒီမွာ
က်ီးတေကာင္ဟာ
ခေလးကို
ခေမာက္ကိုေထာက္ထားတဲ႔
AစာAမွတ္နဲ႔
ဒုတ္နဲ႔တိုက္မိၿပီး
ထိုးဆြဖို႕
ခေမာက္ရွည္က
ေAာက္ၿပဳတ္က် ခေမာက္ထိပ္က ဝါးခြ်န္နဲ႔ထိုးမိၿပီး က်ီးေသေလေရာ။ ဒါကိုမိဘေတြေတြ႕ေတာ႕ ငါတို႕ခေလးဟာ ဘုန္းရွင္ကံရွင္
သာမန္ခေလးေတာ႕မဟုတ္ဘူး ေယာက်ၤားဘဲဆိုၿပီး
ငယ္စU္ကတည္းက
ဝမ္းသာႀကတာေပါ႔။
ခေလးရဲ႕
Aေစာင္႔Aေရွာက္နဲ႔
Aမည္ကိုလည္း
မဂဒူး
(ေမာင္ဂဒူး) ဆိုၿပီးAမည္ေပးလိုက္ႀကသတဲ႔။ မဂဒူးေလးမွာ မဂဒါဆိုတဲ႔ ညီန႔ဲ ႏွင္းUရိုင္ဆိုတဲ႔ ညီမရွိေသးသတဲ႔။
Page | 5
Aစြမ္းAစနဲ႔လူ (၃) တကယ္ဘဲ ဘုန္းသမၻာႀကီးတာလား တိုက္ဆိုင္တာလားေတာ႕မသိပါဘူး မဂဒူးေမြးၿပီးကတည္းက သူ႔မိဘေတြဟာ
တAိAိနဲ႔
စီးပြားတတ္လာလိုက္တာ
မဂဒူးAရြယ္ေရာက္ေတာ႕
Aေတာ္Aတန္ႀကြဝတဲ႔ သူေတြAၿဖစ္ကိုေရာက္ေနႀကပါၿပီ။ ပထမေတာ႕ သူတို႕ဟာ သာမန္လယ္သမားဆင္းရဲသားေတြပါဘဲ။ ဒါေပမဲ႔ မဂဒူးကိုလည္းေမြးေရာ စပါး
ပဲ
ေကာက္ပဲသီးႏွံေတြ
ေစ႕ေစ႕ကုတ္ကုတ္ရွိေတာ႕
လင္မယားႏွစ္ေယာက္စလံုးကလည္း
စုမိေဆာင္းမိရွိလာတယ္ေပါ႔။
လယ္ယာAလုပ္နားခ်ိန္မွာ Aက်ိဳးေပးေကာင္းေတာ႕
ကလည္းAထြက္တိုး၊
ဒါနဲ႔
မဂဒူးရဲ႕ဖခင္ၿဖစ္သူဟာ
လက္ထဲစုမိေဆာင္းမိရွိတာေလးနဲ႔
ကုန္ကူးႀကည္႔တယ္၊
Aၿမတ္Aစြန္းေတြရ၊
ေနာက္ေတာ႕
AနီးAနားၿမိဳ႕ရြာေတြဆီ
ကုန္ကူးေနရာကေန တိုင္းတပါးကို ကုန္ကူးတဲ႔ Aထိႀကီးက်ယ္ သြားပါေတာ႕တာဘဲ။ မဂဒူးဖခင္ကုန္ကူးတဲ႔တိုင္းၿပည္က ကုန္သည္ေတြဟာ
ေရေႀကာင္းဆိုရင္
ကုန္ေႀကာင္းဆိုရင္ေတာ႕ ထိုင္းမွာလည္း
Aခုလက္ရွိထိုင္းလို႕
ထိုင္းဖက္၊
ထိုင္းနိုင္ငံဆိုၿပီးေတာ႕
သီဟိုဠ္၊
ေခၚတဲ႔တိုင္းၿပည္ေပါ႔။
မလကၠာ
တရုတ္ဖက္ကို မရွိေသးပါဘူး၊
နဲ႔
မာဒရပ္
Aဲဒီေခတ္က
ကိုကုန္ကူးႀကၿပီး
ကုန္ကူးေလ႔ရွိတယ္ေလ။ ေၿမာက္ဖက္မွာ
Aဲဒီတုန္းက
လက္ရွိ
ထိုင္းနိုင္ငံ
ခ်င္းမိုင္ၿမိဳ႕ကို Aေၿခၿပဳ ထားတဲ႔ဇင္းမယ္၊ လင္းဇင္းဆိုတဲ႔ ၿမိဳ႕ၿပနိုင္ငံရွိၿပီး၊ ေတာင္ဖက္မွာေတာ႕ ေသာကၠတဲလို႕ ၿမန္မာေတြေခၚတဲ႔ လက္ရွိ ထိုင္းေၿမာက္ပိုင္းက စုခိုထိုင္းၿမိဳ႕ကို Aေၿခၿပဳထားတဲ႔ စုခိုထိုင္းၿမိဳ႕ၿပနိုင္ငံရွိတယ္။ မဂဒူးဖခင္ကုန္ကူးတဲ႔နိုင္ငံက စုခိုထိုင္းေပါ႔။ Aဲဒီတုန္းက စုခိုထိုင္းမွာ ၿဗေရာင္လို႕ ၿမန္မာေတြေခၚတဲ႔ ရာခမ္ဟန္ဘုရင္ Aနုပညာကို
Aုပ္စိုးေနတယ္။ ဝါသနာပါတယ္၊
Aဲဒီဘုရင္ဟာ ေၿပြနဲ႔
AေရAခ်င္းရွိတဲ႔
ေလမွဳတ္တူရိယာကို
မင္းေကာင္းတပါးပါ။ ကြ်မ္းကြ်မ္းက်င္က်င္
Aသံုးၿပဳတတ္တယ္။ မြန္ေတြရဲ႕ စာေရးတဲ႔နည္းစနစ္နဲ႔ Aကၡရာကို မွီးၿပီး ထိုင္းစာေရးတဲ႔စနစ္နဲ႔ Aကၡရာကို
တီထြင္ခဲ႔တယ္။
ထိုင္းဘာသာ
စာေပရဲ႕
ဖခင္ႀကီးေပါ႔။
Aခုထက္တိုင္
ေၿခတဖက္ခ်ထိုင္ၿပီး ေၿပြမွဳတ္ေနတဲ႔ ရာခမ္ဟန္ဘုရင္ရဲ႕ပံုကို ထိုင္းေတြက နိဳင္ငံAႏွံ႕ထုလုပ္ပူေဇာ္ AေလးAၿမတ္ၿပဳေနတုန္းဘဲေလ။
Page | 6
တကယ္ေတာ႕ လက္ရွိထိုင္းနိုင္ငံဟာ မြန္ေတြAရင္ဆံုး နိုင္ငံထူေထာင္ၿပီးAေၿခတက်ေနထိုင္ခဲ႔တဲ႔ ေနရာေပါ႔။ မြန္ေတြေတြထူေထာင္ ထားတဲ႔ ဒြာရဝတီ၊ ဟစ္ရစ္ပြန္ နဲ႔ ေလာ႕ဘူရီ ၿမိဳ႕ၿပနိုင္ငံေတြကို ေၿမာက္ဘက္
တရုတ္နိုင္ငံေတာင္ပိုင္းက
ကိုယ္ပိုင္နိုင္ငံေတြ
ထူေထာင္ရာက
Aခုၿမန္မာနိုင္ငံေတာင္ပိုင္းက
နန္းေစာေတြ
ဇင္းမယ္တို႕၊
ဝင္ေရာက္တိုက္ခိုက္ဖ်က္ဆီးၿပီး
စုခိုထိုင္းတို႕
မြန္ၿမိဳ႕ၿပနိုင္ငံေတြဟာလည္း
ၿဖစ္လာပါ။
ေၿမာက္ဖက္က
AဲဒီAခ်ိန္မွာ နန္းေစာAႏြယ္
တႏြယ္ၿဖစ္တဲ႔ ဗမာေတြရဲ႕ ပုဂံၿမိဳ႕ၿပနိုင္ငံရဲ႕ လက္ေAာက္ကို က်ေရာက္ေနပါတယ္။ မြန္ေတြဟာ Aစိတ္စိတ္Aမႊာမႊာနဲ႔ တပါးသူေတြရဲ႕ လက္ေAာက္ကို က်ေရာက္ေနခ်ိန္ေပါ႔။ မဂဒူးAရြယ္ေရာက္တဲ႔Aခ်ိန္မွာ ေရာက္ေနၿပီေပါ႔။
တေန႔မွာ
ေရာက္လာတယ္။
Aဲဒီမွာ
ပုဂံမင္းက
နရပတိစည္သူတဲ႔၊
နရပတိစည္သူဟာ ေၿမာက္ပင္႔ေၿပာတတ္တဲ႔
ေၿပာရရင္
ပုဂံAက်ပိုင္း
တိုင္းခန္းလွည္႔လည္ရင္း
မုတၲမၿမိဳ႕ကို
Aလိမၼာဆိုတဲ႔
မင္းခ်င္းတေယာက္ကို
သေဘာက်တာနဲ႔ မုတၲမၿမိဳ႕ကို စားေစလို႕ ပုဂံမင္းနရပတိစည္သူက Aခြင္႔ေပးခ်ီးေၿမွာက္ပါတယ္။ ဒီလိုမင္းက ေၿမာက္စားတာကို Aခြင္႔ေကာင္းယူၿပီး မုတၱမစားၿဖစ္လာတဲ႔ Aလိမၼာဟာ ၿမိဳ႕ကို လံုၿခံဳေAာင္ၿပင္ဆင္၊ လူသူစုေဆာင္းၿပီး ပုဂံမင္းကို ပုန္ကန္လို႕ မုတၱမၿမိဳ႕ၿပနိုင္ငံကို ထူေထာင္ၿပီး တထီးတနန္း စိုးစံပါေတာ႕တယ္။ AဲဒီAခ်ိန္မွာ
မဂဒူးဟာ
သူကိုယ္တိုင္
ဦးေဆာင္ပါတယ္။
သူ႕မွာေနာက္လိုက္
Aိုမင္းၿပီးၿဖစ္တဲ႔
ငယ္သားေပါင္း
ဖခင္ကိုAနားယူေစၿပီး
မဂဒူးဟာ
ကုန္ကူးတဲ႔Aလုပ္ကို
သာမန္ကုန္သည္ေတာ႕
၃၀ေလာက္ရွိတယ္။
မဟုတ္ပါဘူး၊
ကုန္သည္Aုပ္စုႀကီးရဲ႕
ဦးစီးေပါ႔။
သူတို႕ကုန္သြယ္တဲ႔လမ္းဟာ AခုAခ်ိန္Aထိသံုးေနႀကေသးတဲ႔ ေဒါနေတာင္ကို ေက်ာ္ၿပီးသြားရတဲ႔ ေတာင္ေက်ာ္လမ္းပါဘဲ။ တေန႔မွာ
ၿပားေတာင္ဆိုတဲ႔
ေတာင္တလံုးရဲ႕
Aေၿခေရာက္ေတာ႕
မဂဒူးရဲ႕Aလုပ္သမား
ငယ္သားတေယာက္ဟာ Aလြန္ဘဲ ဖ်ားနာပါေတာ႕သတဲ႔။ ဒါနဲ႔ ေခါင္းေဆာင္ပီသတဲ႔ မဂဒူးဟာ ငယ္သားရဲ႕
ထမ္းပိုးကို
ယူၿပီးကုန္ဝင္ထမ္းတာေပါ႔။
ဒီလိုထမ္းရင္း
ေတာင္ထိပ္Aေရာက္မွာ
Aခါမဟုတ္ဘဲ မိုးႀကီးသည္းသည္းမဲမဲရြာခ် ေလၿပင္းေတြတိုက္ လွ်ပ္စီးေတြလက္ မိုးႀကိဳးေတြပစ္ ၿဖစ္ပါေလေရာ။
မိုးႀကိဳးတစဟာ
မဂဒူးရဲ႕
ထမ္းပိုးကိုထိမွန္ပါတယ္၊
ထမ္းပိုးလည္းက်ိဳး
လူလည္းေမ႔ေၿမာသြားရာက သတိရလို႕ ႀကည္႔လိုက္ေတာ႕ Aေရွ႕ဘက္က Aလင္းေရာင္ေတြ
Page | 7
ၿမင္ၿပီး
Aေနာက္ဘက္ေတာင္ထိပ္မွာ
လွ်ပ္ၿပက္ေတြႀကား
ဗိမာန္ၿပႆဒ္တခုကို
သူလွမ္းၿမင္လိုက္ရသတဲ႔။ ဒါဟာ Aတိတ္နိမိတ္ေကာင္းဘဲလို႕ ယူဆတဲ႔ မဂဒူးဟာ သူ႕ရဲ႕နိမိတ္ကို ေဟာနိုင္မဲ႔သူကိုလိုက္ရွာပါေတာ႕တယ္။ ခရီးလမ္းတေနရာက ဆိုတဲ႔ေဗဒင္ဆရာဟာ
ရြာႀကီးတရြာေရာက္ေတာ႕
Aဲဒီရြာက
ေရွ႔ၿဖစ္ေဟာAလြန္မွန္တယ္ဆိုၿပီး
ေစာဗန္ဒြမ္း
(ေစာပ႑ိတ္)
သတင္းႀကားရေတာ႕
မဂဒူးဟာ
သူ႕ရဲ႕နိမိတ္ကို ေကာက္ေပးဖို႕ သြားေၿပာတာေပါ႔။ မဂဒူးရဲ႕ နိမိတ္ကိုႀကားရေတာ႕ ေစာဗန္ဒြမ္းက ဒီနိမိတ္ဟာ
ႏွယ္ႏွယ္ရရနိမိတ္မဟုတ္ဘူး၊
ငါေဟာနိုင္မယ္လို႕
ေဈးကိုင္ပါတယ္။
သူ႔Aရပ္ေလာက္ရွိတဲ႔
သိခ်င္ရင္ Aဲဒီမွာ
ၿခေတာင္ဘို႕တလံုးကိုရွာ
မင္းAရပ္ေလာက္ရွိတဲ႔
ေငြေတြပံုေပးမွ
ဉာဏ္Aင္မတန္ေကာင္းတဲ႔
AဲဒီAေပၚမွာ
သူမွာပါတဲ႔
မဂဒူးဟာ
ေငြ၃၀ကိုတင္ၿပီး
ကဲဆရာ ေဟာဒီမွာ ကြ်န္ေတာ္႔Aရပ္ေလာက္ရွိတဲ႔ ေငြပံုႀကီးဘဲ၊ ဒီေငြကိုယူၿပီး ေဟာပါေတာ႕လို႕ ေၿပာလိုက္ပါတယ္။ ဒီေတာ႕ Aဓိပၸါယ္က
ေစာဗန္ဒြမ္းက
မင္းဟာဉာဏ္Aင္မတန္ေကာင္းတယ္၊
ထမ္းပိုးနဲ႔လုပ္ရတဲ႔
မင္းရဲ႕Aကူညီနဲ႔
ကုန္သည္Aလုပ္ကို
Aေနာက္ဘက္မွာ
မင္းၿမင္ေတြ႔ရတဲ႔နိမိတ္ရဲ႕
မင္းမလုပ္ရေတာ႕ဘူး၊
ထီးနန္းထူေထာင္ၿပီး
Aေရွ႔Aရပ္က
မင္းၿဖစ္လိမ္႔မယ္ဆိုတဲ႔
နိမိတ္ဘဲ၊
ဒီေန႕ကစၿပီး Aႀကီးဆံုးသူနားမွာ ခစားေပေတာ႕ဟု ေဟာလိုက္ပါတယ္။ မဂဒူးလည္း
စုခိုထိုင္းကိုေရာက္ေတာ႕
ငါတေန႔မွာ
မင္းၿဖစ္ေAာင္လုပ္မယ္လို႕
သံဓိဌာန္ခ်ၿပီး
ကုန္ေတြကိုေရာင္း၊ ရတဲ႔ေငြကို ငယ္သားေတြကို ခြဲေပးၿပီး Aိမ္ၿပန္လႊတ္လိုက္တယ္၊ သူကေတာ႕ ဒီၿမိဳ႕ ဒီနိုင္ငံကို Aေၿခၿပဳၿပီး ႀကီးပြားတိုးတက္ေAာင္လုပ္ရမယ္လို႕ ဆံုးၿဖတ္ကာ က်န္ရစ္သတဲ႔။ ၀ါရီရူ (၄) Aစြမ္းAစရွိတဲ႔သူပီပီ မဂဒူးဟာ Aမွီမရွိရင္ မႀကီးပြားနိဳင္ဘူးဆိုတာကို သေဘာေပါက္တယ္၊ ဒါေပမဲ႔ ပထမေတာ႕ စုခိုထိုင္း (ေသာကၠတဲ)မွာ ဘယ္သူ႕နားခိုဝင္ၿပီး ႀကီးပြားေAာင္လုပ္ရပါ႕မလဲ မသိဘူးၿဖစ္ေနတယ္။
ဒါေပမဲ႔
ေဗဒင္ဆရာေစာဗန္ဒြမ္းရဲ႕
Aေဟာမွာ
Aႀကီးဆံုးသူနားမွာ
Page | 8
ခစားပါးဆိုတာပါတာကို သူသတိရေတာ႕ လူမွာAႀကီးဆံုးက ဘုရင္၊ တိရိစာၦ န္မွာ Aႀကီးဆံုးက ဆင္ပဲ ဆိုၿပီး မဂဒူးဟာ ဘုရင္႕ဆင္တင္းကုတ္မွာ Aလုပ္လုပ္ဖို႕ ဆင္ထိန္းနားကပ္ပါေတာ႕တယ္။ ရုပ္ကလည္းသန္႔
AေၿပာAဆိုကလည္းကလည္း
ညက္ေတာ႕
ဆင္ထိန္းလင္မယားက
သူ႕ကိုAရမ္းခ်စ္ၿပီး ဆင္တင္းကုတ္မွာ Aလုပ္ေပးပါတယ္။ ဒီAလုပ္ကို မဂဒူးဟာ ႀကိဳးႀကိဳးစားစား မခိုမကပ္လုပ္တယ္၊
ဆင္းေခ်းက်ံဳး၊
ဆင္ေရခ်ိဳး၊
ဆင္ထိမ္းေက်ာင္းတာ
ကAစ
ဆင္နဲ႔ပတ္သက္သမွ် Aားလံုး ကြ်မ္းကြ်မ္းက်င္က်င္သိေAာင္ တက္ေAာင္လုပ္တယ္။ ဒီေတာ႕ မဂဒူးဟာ
Aဲဒီဆင္တင္းကုတ္မွာ
မရွိမၿဖစ္တဲ႔သူတဦးAၿဖစ္
Aခ်ိန္တိုAတြင္းမွာ
ၿဖစ္လာေတာ႕တာေပါ႔။ တေန႔ေတာ႕
ဘုရင္က
သူ႕ဆင္ေတာ္ေတြကို
စစ္ေဆးႀကည္႔ရွဳ႕ဖို႕
ဆင္တင္းကုတ္ဆီ
ေရာက္လာပါတယ္။ သန္႔ရွင္းသပ္ရပ္ေနတဲ႔ တင္းကုတ္ရယ္၊ က်မၼာဝၿဖိဳးေနတဲ႔ ဆင္ေတာ္ေတြရယ္၊ သန္႔ၿပန္႔တဲ႔ ရုပ္ရည္နဲ႔ သြက္လက္ဖ်က္လတ္မွဳေတြေႀကာင္႔ ေရာက္ၿပီးမႀကာခင္မွာဘဲ ဘုရင္က မဂဒူးကို သတိထားမိသြားပါတယ္။ ဆင္ေတာ္ေတြကို ႀကည္႔ရွဳ႕စစ္ေဆးရင္း ဘုရင္ေရငတ္လို႕ ဘုရင္ကို ေရေတာ္ဆက္တဲ႔Aခါ ကြမ္းစားထားတဲ႔ ဘုရင္က မေသာက္ခင္ ပလုပ္က်င္းၿပီး ေၿမၿပင္ကို လွမ္းေထြးလိုက္ပါတယ္၊ Aဲဒီမွာ ေႀကြစေလးတစေတြ႔ေတာ႕ မဂဒူးကို က်ီစယ္တဲ႔ သေဘာနဲ႔ ေႀကြစကို
လက္ညိဳးထိုးၿပလိုက္တယ္။
ဒါကိုမဂဒူးက
ေကာက္ယူၿပီး
ဘုရင္ၿပန္သြားတဲ႔Aခါ
ေဈးကိုသြားလို႕ ဟင္းသီးဟင္းရြက္မ်ိဳးေစ႕ေရာင္းတဲ႔ ဆိုင္မွာ ဒါဟာ ဘုရင္ေပးတဲ႔ ေႀကြစၿဖစ္တယ္ ဒါကိုယူၿပီး
ဟင္းနုႏြယ္ေရာင္းပါဆိုေတာ႕
ေဈးဝယ္လို႕ရတယ္လို႕
ေဈးသည္က
မင္းကိုဘယ္သူကေၿပာသလဲ၊
ကဲ
မင္းAရူးလား မင္းလိုခ်င္ရင္
ေႀကြစနဲ႔
လက္ညိဳးေလးနဲ႔
ေကာ္ၿပီးယူပါေလလို႕ ၿပန္ေၿပာပါတယ္။ မဂဒူးက ခ်က္ခ်င္းဘဲ သူ႕လက္ကိုတံေထြးဆြတ္ၿပီး မ်ိဳးေစ႕Aိတ္ထဲလက္နွိက္ေတာ႕ လက္ညိဳးမွာ မ်ိဳးေစ႕ေတြ Aမ်ားႀကီး ကပ္ပါလာပါတယ္၊ ဒါကိုၿမင္တဲ႔ ေဈးသည္က မင္းဉာဏ္Aရမ္းေကာင္းတယ္ ႀကီးပြားလိမ္႔မယ္လို႕ ေပးလိုက္ေသးသတဲ႔။ ဆင္ေခ်းနဲ႔လုပ္ထားတဲ႔
ေဟာကိန္းထုတ္တဲ႔Aၿပင္
သေဘာက်တာနဲ႔
ဆင္တင္းကုတ္ၿပန္ေရာက္တာနဲ႔ ေၿမေဆြးေတြေႀကြးတယ္၊
မဂဒူးဟာ
မႀကာခင္မွာဘဲ
မ်ိဳးေစ႕တဆုပ္ကို
မ်ိဳးေစ႕ေတြကို
စိုက္တယ္၊
Aင္မတန္သန္စြမ္းဖြံ႕ၿဖိဳးတဲ႔
ဟင္းနုနြယ္ခင္းႀကီးဟာ ဆင္တင္းကုတ္ ္နားမွာေပၚေပါက္လာပါေတာ႕တယ္။ ေနာက္တခါ ဘုရင္
Page | 9
ဆင္တင္းကုတ္လာေတာ႕ Aေႀကာင္းစံုလည္း
မဂဒူးက
ဟင္းနုနြယ္ဟင္းခ်ိဳ
ေၿပာၿပလိုက္တယ္။
ဒီေတာ႕
ဆက္သတယ္၊
ဘုရင္က
သေဘာက်ၿပီး
ဘုရင္ေမးလို႕ Aတြင္းေတာ္
ေခၚယူသြားပါတယ္။ နန္းတြင္းေရာက္ေတာ႕
ဘုရင္က
မဂဒူးကို
ေနာက္ေတာ႕
သက္လက္ခ်က္ခ်ာမွဳ၊
ရာထူးတိုးၿပီး
ဝင္းမွဴးခန္႔ပါေတာ႕တယ္။
စာေတာ္ကဲထံမွာ
စားေၿပာေၿပၿပစ္မွဳ၊ Aဲဒီမွာ
Aပ္ၿပီး
Aမွဳထမ္းေစတယ္။
ရုပ္ရည္တင္႔တယ္မွဳေတြေႀကာင္႕
မဂဒူးဟာ
စစ္ေရးစစ္ရာ
လံုၿခံဳေရး
မင္းေရးမင္းရာတို႕ကို တတ္ေၿမာက္ေAာင္ ႀကိဳးစားေလ႕လာပါေတာ႕တယ္။ မဂဒူးရဲ႕ ႀကိဳးစားမွဳ လာဘ္ၿမင္မွဳေတြေႀကာင္႔
ဘုရင္ကသားAရင္းလိုဆက္ဆံလာတဲ႔Aၿပင္
ေစာၮိၮံရည္
ဆိုတဲ႔
ဘြဲ႔ကိုေပးေတာ္မူပါတယ္။ နန္းတြင္းရဲ႕ လံုၿခံဳေရးမွဴးရာထူး လည္းေပးပါတယ္။ ေနာက္ေတာ႕
မႀကာပါဘူး
နန္းေတာ္ရဲ႕
လံုၿခံဳေရးကိစၥေတြကိုေဆာင္ရြက္ရင္း
ဘုရင္႔သမီး
ေမႏွင္းသြယ္တာနဲ႔ မဂဒူးၿငိပါေလေရာ။ တေန႔မွာ စုခိုထိုင္းဘုရင္ႀကီး ရာ႕ခမ္ဟန္ (ၿဗေရာင္)ဟာ သူ႕ရဲ႕နယ္ေၿမေတာင္ပိုင္းကို ထိပါးလာတဲ႔ ကုလားမင္းကို တိုက္ခိုက္ႏွိမ္နင္းဖို႕ မဂဒူးကို နန္းAပ္ၿပီး ေတာင္ပိုင္းကိုခ်ီပါတယ္။ ၂၀ဝေလာက္၊
ဒါကိုAခြင္႔ေကာင္းယူၿပီး
ရတနာပစၥည္းေတြနဲ႔Aတူ
မဂဒူးဟာ
တိုက္ဆင္ေတြ
ဘုရင္႔သမီးေတာ္ကို
ခိုးယူၿပီး
စစ္သည္ေတာ္ သူ႕ရဲ႕ေမြးရပ္
ေကာ႕တဝန္းကို ၿပန္ေၿပးပါေလေရာ။ စုခိုထိုင္းတပ္ေတြကလည္း
ဇေကာေလာက္မွေဇာက္မနပ္
သေရေပၚAိပ္သေရနားစား
သစၥာေဖာက္ဆိုၿပီး လိုက္တာေပါ႔၊ ဒါေပမဲ႔ လံုၿခံဳေရးAစီစU္ေကာင္းတဲ႔ မဂဒူးကို လိုက္မမွီဘဲ နယ္စပ္ေရာက္ေတာ႕
ၿပန္လွည္႔သြားရရွာပါတယ္။
ေနာက္လိုက္ေနာက္ပါေတြကိုေခၚယူၿပီး နဂိုကတည္းက
ရြာမွာရွိေနတဲ႔
သူ႕ဇာတိရြာ
သူ႕ရဲ႕သစၥာခံေတြနဲ႔
ဒီလိုနဲ႔
မဂဒူးဟာ
ေကာ႕တဝန္းကို ပါလာတဲ႔
ဘုရင္႔သမီးေတာ္နဲ႔
ၿပန္ေရာက္လာပါတယ္။
ေနာက္လိုက္ေနာက္ပါေတြရဲ႕
Aားကိုယူၿပီး မဂဒူးဟာ ေကာ႕တဝန္းကို ၿမိဳ႕ရိုး က်ံဳး ရင္တား သူရဲခိုေတြ စီရင္ၿပီး ဒုန္ဝန္းဆိုတဲ႔ Aမည္နဲ႔ ၿမိဳ႕တည္ေထာင္ကာ ၿမိဳ႕ၿပနိုင္ငံAၿဖစ္ စိုးစံပါေတာ႕တယ္။
Page | 10
မဂဒူးနဲ႔ မုတၱမဘုရင္ Aလိမၼာ (၅) မုတၱမဟာ
မဂဒူးရဲ႕
ေၿပာခဲ႔သလိုဘဲ
ဒုန္ဝန္းၿမိဳ႕ရဲ႕
Aဲဒီမုတၱမကို
ေတာင္ဘက္မနီးမေဝးမွာရွိပါတယ္။
Aုပ္စိုးသူက
ပုဂံဘုရင္ကို
ပုန္ကန္ၿပီး
ေစာေစာပိုင္းက သူ႕ကိုယ္သူဘုရင္
ေၿမွာက္ထားတဲ႔ Aလိမၼာဆိုတဲ႔ သူပါဘဲ။ မုတၱမဟာ
Aခုလက္ရွိAေနထားလိုမဟုတ္ဘဲ
ဟိုးေရွးတုန္းက
Aင္မတန္စည္ကားတဲ႔
ပင္လယ္ဆိပ္ကမ္းၿမိဳ႕ပါ။ သံလြင္ၿမစ္ဝကလည္း ခုလိုႏံုးမထူေသးေတာ႕ Aေနာက္ဘက္ Aိႏၵိယနဲ႔ Aာရပ္ၿပည္ကလာတဲ႔ နိုင္ငံေတြနဲ႔
ကုန္သည္ေတြဟာ
ကုန္သြယ္ရာမွာ
Aေရွ႔ဘက္စုခိုထိုင္း၊
မုတၲမကို
တရုတ္
စတဲ႔Aေရွ႔ဘက္
ကုန္သြယ္စခန္းAၿဖစ္ထားႀကပါတယ္၊
ဒီေတာ႕Aခြန္Aေကာက္ေတြရၿပီး မုတၱမမင္းAလိမၼာဟာ Aင္AားAင္မတန္ေတာင္႔တင္းပါတယ္။ ဒီေတာ႕
သူ႕ရဲ႕ေၿမာက္ဖက္မွာ
မဂဒူးဆိုတဲ႔
ေတာသားက
ၿမိဳ႕တည္ၿပီးဘုရင္လာလုပ္တာကို
မႀကည္ဘူးေပါ႔၊ ဒါေပမဲ႕ AဲဒီAခ်ိန္က စုခိုထိုင္းAင္ပါယာရဲ႕ Aရွိန္Aဝါက Aေတာ္ေလးေကာင္း ေလေတာ႕ ဒီAင္ပါယာဘုရင္ရဲ႕ သမီးကိုမိဖုရာလုပ္ထားတဲ႔ မဂဒူးကို Aလိမၼာေပၚတင္သြားၿပီး မတိုက္ခိုက္ရဲပါဘူး၊
ဒီလိုမထိရဲ
ေAာင္လည္း
မဂဒူးက
သူနဲ႔စုခိုထိုင္းဘုရင္
Aဆက္သြယ္ရွိသေယာင္ သတင္းလြင္႔ထားပါတယ္။ ဒါ႔Aၿပင္ Aလိမၼာကိုလည္း လန္႔ေလေတာ႕ သူ႕ရဲ႕ႏွမ ႏွင္းUရိုင္းကို Aသံုးခ်ဖို႕ မဂဒူးကဆံုးၿဖတ္လိုက္တယ္။ သံတမန္နဲ႔
ကုန္သည္ေတြကိုAသံုးခ်ၿပီး
ႏွင္းUရိုင္းဟာေခ်ာေမာၿပီး
လိမၼာေရးၿခားရွိေႀကာင္းနဲ႔
ၿဖစ္နိုင္ရင္ Aလိမၼာဘုရင္ဆီကို ဆက္သလိုေႀကာင္း Aလိမၼာနားေပါက္ေAာင္ မဂဒူးကစီမံတယ္။ ဒါကိုAလိမၼာမင္းႀကားေတာ႕
ႏွင္းUရိုင္းကိုၿမင္ခ်င္စိတ္နဲ႔
ေလွေတြနဲ႔
ေၿမာက္ဘက္ဒုန္ဝန္းဆီ
ဆန္တက္လာပါတယ္၊ ဒါကို မဂဒူးႀကားသိတာနဲ႔ သူ႔ႏွမကို Aလွဆံုးၿဖစ္ေAာင္ၿပင္ဆင္ေစၿပီး ေသာင္ၿပင္နားမွာ ေရကစားခိုင္းထားတယ္။ ႏွင္းUရိုင္းကိုၿမင္ေတာ႕ AလိမၼAရူးAမူးၿဖစ္သြားၿပီး သူ႕နဲ႔လက္ဆက္ေပးဖို႕
မဂဒူးထံေတာင္းဆိုေတာ႕
မဂဒူးက
သေဘာတူၿပီး
ႏွမၿဖစ္သူကို
ပို႕ဆက္ပါတယ္၊ ဒါေပမဲ႔ Aလိမၼက ဒီေကာင္မဂဒူးဟာ သစၥာရွိမဲ႔ေကာင္မဟုတ္ဘူး စုခိုထိုင္းမင္းက ေၿမွာက္စားထားတာေတာင္
ေက်းဇူးမေထာက္ပဲ
သမီးေတာ္ကို
သုတ္ေၿပးလာေသးတာ
ငါAေပၚမွာလည္း သစၥာရွိမွာမဟုတ္ဘူး၊ သူ႕ႏွမကို ယူတဲ႔Aထိမ္းAမွတ္မဂၤလာပြဲမွာ ဒီေကာင္ကို
Page | 11
မိေAာင္ဖမ္းၿပီး
သုတ္သင္ပစ္ရမယ္လို႕
မဂၤလာမ႑ပ္ႀကီးကို
သူ႕ေနာက္လိုက္ေတြကို
ေသာင္ၿပင္မွာေဆာက္လို႕
လက္နက္ေတြ
မွာႀကားထားၿပီး မ႑ပ္ထဲမွာဖြတ္ကာ
မဂဒူးကိုလုပ္ႀကံဖို႕ စီစU္ထားတယ္။ ဒါကို မဂဒူးကလည္း ႀကိဳသိေနေတာ႕ သူ႔ေနာက္လိုက္ေတြကို မဂၤလာပြဲမွာ Aရက္ေသာက္ရင္ ငံုရံုငံုၿပီး Aလစ္မွာေထြး ၿပီးရင္Aမူးလြန္ေယာင္ေဆာင္ႀက၊ ငါက "မဇ"
လို႕ဆိုရင္
Aေသာက္ရပ္၊
"မုန္ဇုန္"
ဆိုရင္
ထမင္းစားႀက၊
"မပ္ဇပ္"ဆိုရင္ေတာ႕
ထခုတ္သတ္ႀကလို႕ ႀကိဳတင္မွာႀကားထားတယ္။ မဂၤလာပြဲမွာ Aရက္Aိုးေတြစီၿပီးခ်ထားပါတယ္။ မဂဒူးရဲ႕ Aလိမၼာဘုရင္ကိုလုပ္ႀကံမဲ႔ Aခ်ိန္က ေနဝင္ရီတေရာ
ဒီေရတက္ခ်ိန္ၿဖစ္တယ္။
Aခ်ိန္ေရာက္ေတာ႕
မဂၤလာမ႑ပ္ကို
ေနာက္လိုက္ေနာက္ပါေတြနဲ႔ ဖက္လဲတကင္ႀကိဳဆိုၿပီး
Aားလံုးေစာင္႔ေနတုန္း ဝတ္ေကာင္းစားလွ
ေရာက္လာပါတယ္။ စားႀက
မဂဒူးနဲ႔
ေသာက္ႀက
Aလိမၼာဘုရင္ဟာ
Aေမႊးနံ႕သာေတြဆင္ယင္ၿပီး ေနာက္လိုက္ေတြက
ပါေတာ႕တယ္။
ၿပဳၿပဳငွာငွာ
Aရက္ေသာက္ရာမွာ
မဂဒူးေနာက္လိုက္ေတြဟာ သခင္မွာထားတဲ႔Aတိုင္း ေသာက္ဟန္ၿပဳၿပီး Aလစ္မွာ ခိုးသြန္ႀကတယ္၊ Aလိမၼာေနာက္လိုက္ေတြက
သူ႕တို႕Aင္Aားကို
Aရမ္းယံုႀကည္တာနဲ႔
ေမ႕ေမ႕ေလွ်ာ႕ေလွ်ာ႕
ေသာက္စားႀကလို႕ Aလြန္Aကြ်ံမူးကုန္ေရာတဲ႔။ ညေနေစာင္းေတာ႕ ကြ်န္းတကြ်န္းလို
တေၿဖးေၿဖးနဲ႔ ေရဝိုင္းလာတယ္၊
"မဇ"လို႕ေၿပာလိုက္တာနဲ႔
ဒီေရတက္လာၿပီး
မဂၤလာပြဲက်င္းပရာ
AဲဒီAခ်ိန္ေရာက္တာနဲ႔
သူ႕ေနာက္ေတြဟာ
ေသာက္စားၿခင္းကို
မဂဒူးက
ေသာင္ၿပင္ဟာ Aမွတ္မထင္
တိကနဲရပ္လိုက္ႀကတယ္၊
"မုန္ဇုန္" ဆိုၿပန္ေတာ႕ ထမင္းစားၿပီးဗိုက္ဝကာ AားAင္ၿပည္႔ေAာင္ လုပ္ထားလိုက္ႀကတယ္။ Aလိမၼာေနာက္လိုက္ေတြက သတိမထားမိဘဲ Aလြန္Aကြ်ံမူးေAာင္ ဆက္ေသာက္ေနတုန္းဘဲ။ "မပ္ဇပ္"
ဆိုတဲ႔
ေနာက္လိုက္ေတြကို ၇၀ေလာက္ဘဲရွိၿပီး
မဂဒူးရဲ႔Aသံဟိန္းထြက္လာတာနဲ႔ ထခုတ္သတ္ႀကပါေလေရာ၊
သူ႕ေနာက္လိုက္ေတြဟာ မဂဒူးရဲ႕
Aလိမၼာေနာက္လိုက္ေတြက
Aလိမၼာ
ေနာက္လိုက္ငယ္သားက
၂၀ဝေက်ာ္တယ္
ဒါေပမဲ႔
Aလြန္Aကြ်ံမူးေနေတာ႕ မဂဒူးေနာက္လိုက္ေတြ ခုတ္သတ္တာနဲ႔ ေသကုန္ေရာ။ Aလိမၼာကေတာ႕ ေခါင္းေဆာင္ပီပီ သတိမလြတ္ဘဲ Aနားမွာရွိတဲ႔ ဆင္မတေကာင္Aေပၚခုန္တက္ၿပီး ထြက္ေၿပးေပမဲ႔ ေရဝိုင္းေနလို႕ ေၿပးမလြတ္ဘဲ Aသတ္ခံလိုက္ရပါေတာ႕တယ္။
Page | 12
ေကာဇာသကၠရာဇ္
၆၄၃ခုႏွစ္မွာ
မဂဒူးဟာ
Aလိမၼာမင္းကိုေAာင္နိုင္ၿပီး
မုတၱမကို
သိမ္းပိုက္နိုင္ခဲ႔ပါတယ္။ ၿမိဳ႕သိမ္းAၿပီး မဂဒူးဟာ ၿမိဳ႕လယ္မွာ မ႑ႀကီးတေဆာင္ေဆာက္လုပ္ကာ ပညာရွိ ရဟန္း ပုဏၰားဟူရားေတြနဲ႔ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးၿပီး ဓမၼသတ္က်မ္း တေစာင္ စီရင္တယ္။ Uပေဒၿပဳတာေပါ႔ေလ။
ၿပီးေတာ႕
ဒီUပေဒAတိုင္းAုပ္ခ်ဳပ္မယ္လို႕
Aဓိဌါန္ၿပဳတယ္၊
ဒီလိုနဲ႔
ဒီဓမၼသတ္ထဲက Aခ်ိဳ႔ကို AခုAခ်ိန္Aထိ ၿမန္မာ႕Uပေဒေတြမွာသံုးစြဲေနရေသးတဲ႔ ဝါရီရူးဓမၼသတ္ ေပၚထြက္လာပါေတာ႕တယ္။ ေနာက္ေတာ႕
မဂဒူးဟာ
မုတၱမၿမိဳ႕ကိုAသစ္ၿပန္လည္ထူေထာင္ပါတယ္။
ဟူးရားေတြ
ပညာရွိရဟန္းေတြရဲ႕ တြက္ခ်က္ခ်က္Aရ ဒီၿမိဳ႕ဟာ ကုန္သြယ္မွဳနဲ႔ႀကီးပြားၿပီး ဆင္ၿဖဴေတာ္တစီး ပိုင္မယ္လို႕
Aေဟာထြက္တဲ႔Aတြက္
စုခိုထိုင္းမင္းဆီကို
တမန္လႊတ္ၿပီး
ေလွ်ာက္ထားေတာ႕
မဂဒူးဟာ မုတၱမၿမိဳ႕ကို
ေယာကၡမၿဖစ္တဲ႔
Aရမ္းဝမ္းသာသြားတယ္၊
ၿပီးေတာ႕
သိမ္းပိုက္ၿပီး
ဘုရင္လုပ္ေနေႀကာင္း
စုခိုထိုင္းဘုရင္ႀကီးက
ဝမ္းသာAားရၿဖစ္ၿပီး
မင္းေၿမာက္တန္ဆာငါးပါးနဲ႔ ေရႊၿပားေပၚမွာ ဗညားဝါရူး ဆိုတဲ႔ဘြဲ႕ကို ခတ္ႏွိပ္ေပးAပ္ လိုက္ပါတယ္။ ဒီဘြဲ႕ေတာ္ကတဆင္႔ ေနာက္ပိုင္း မဂဒူးကို ဝါရီရူးလို႕ ေခၚဆိုလာခဲ႔ႀကပါေတာ႕တယ္။ နန္းေတာ္Aသစ္Aတြက္ လင္နဲ႔ရန္ၿဖစ္ၿပီး
တိုင္စိုက္တဲ႔ေန႔မွာ
ထြက္လာရင္း
နန္းေတာ္
ကိုယ္ဝန္ရွစ္လရွိတဲ႔
မိန္မတေယာက္ဟာ
တည္မဲ႔ေနရာေရာက္လာပါတယ္၊
ဒါကို
စေတးဖို႕Aခါေစာင္႔ေနသူေတြက တြင္းထဲတြန္းခ်သတ္ပစ္ၿပီး ႀကငွန္းတိုင္ စိုက္ထူပါတယ္။ Aဲဒီယစ္ေကာင္
မိန္းမရဲ႕ဗိုက္ကြဲၿပီး
ေသြးေတြတြင္းေပၚစင္တဲ႔ေနရာကေန
ေၿမြရွစ္ေကာင္
ထြက္လာသတဲ႔။ ဒီေၿမြေတြထဲက ၇ ေကာင္ဟာ ႀကဌါန္းတိုင္ရင္းမွာဘဲေသၿပီး တေကာင္ကေတာ႕ Aေနာက္ဘက္သြားၿပီးေသပါသတဲ႔။ ဒါကိုႀကည္႔ၿပီး ဟူးရားေတြက ဒီၿမိဳ႕မွာ မင္း ၈ ဆက္Aုပ္စိုးၿပီး ေနာက္ဆံုးမင္းဟာ
ဒီၿမိဳ႕မွာမေသဘဲ
Aေနာက္ဘက္Aရပ္မွာ
နန္းသစ္ထူေထာင္ၿပီး
ေသလိမ္႔မယ္လို႕ ေဟာပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ဝါရီရူးဆိုတဲ႔ဘုရင္ဟာ မုတၱမကို ေနၿပည္ေတာ္လုပ္ၿပီး ထီနန္းဆက္ၿပတ္ကာ တကြဲတၿပားနဲ႔ နိုင္ငံေပ်ာက္ေနတဲ႔ မြန္ေတြကို စုစည္းလို႕ နိုင္ငံသစ္ထူေထာင္ပါေတာ႕တယ္။
Page | 13
မဂဒူးဇာတ္သိမ္း ၁ ဒီလိုနဲ႔
Aင္Aားေတာင္႔တင္းလာတဲ႔Aခါ
လူသားတို႕ရဲ႕ထံုးစံAတိုင္း
မဂဒူးဟာ
ေလာဘနဲ႔တည္ေဆာက္ထားတဲ႔
မုတၱမကိုAေၿခၿပဳလို႕
သူ႕ရဲ႕နယ္ပယ္ကို
ႀကိဳးစားလာပါေလေရာ။ သူ႕ရဲ႕ပထမဆံုး သားေကာင္က
ခ်ဲ႔ထြင္ဖို႕
မုတၱမရဲ႕Aေရွ႔ေၿမာက္ ေဒါင္႔မွာရွိတဲ႔
ကမၺလာနီဆိုတဲ႔ တိုင္းၿပည္ေလးကို ထူေထာင္ထားတဲ႔မင္းပါဘဲ။ တေန႔မွာ မဂဒူးကို Aေထာက္ေတာ္တေယာက္က ကမၺလာနီမင္းဟာ ေတာကစားထြက္ေနတာမို႕ နန္းေတာ္တြင္းမွာ Aေစာင္႔Aေရွာက္ နည္းပါးေနပါတယ္လို႕ သတင္းပို႕ပါသတဲ႔။ ဒါကိုႀကားတာနဲ႔ မဂဒူးဟာ တပ္ကိုၿပင္ၿပီး ကမၺလာနီမင္းရဲ႕ နန္းေတာ္ထဲဝင္၊ သမီးေတာ္ ဆင္ၿမင္း Aမတ္သူရဲ ရသမွ်Aကုန္သိမ္းပိုက္ၿပီး မုတၱမကို Aၿမန္ၿပန္ပါတယ္၊ ၿပီးေတာ႕ ၿမိဳ႕ကို ရိကၡာAၿပည္႕စံုသြင္းၿပီး Aင္Aား
ေတာင္႔တင္းစြာ
ကမၺလာနီမင္းကို
ေစာင္႔ႀကိဳေနပါသတဲ႔။
သမီးေတာ္ပါသြားေတာ႕
ဒီမင္းလိုက္ကို လိုက္လာမွာဘဲလို႕ Aတတ္ ေတြးထားတာကိုး။ ေတြးထားတဲ႔Aတိုင္း
ကမၺလာနီမင္းက
Aင္AားAလံုးAရင္းနဲ႔
ခ်ီလာၿပီး
မုတၱမကို
လာဝိုင္းေတာ႕တာဘဲ၊ ဒါေပမဲ႕ မဂဒူးက Aစစ AရာAရာ ႀကိဳတင္ၿပင္ဆင္ထားၿပီးသားဆိုေတာ႕ ၿမိဳ႕ကိုသိမ္းေတာ႕ မသိမ္းနိဳင္ဘူးေပါ႔။ Aဲဒီမွာ မဂဒူးက ကလိမ္ကက်စ္နည္းနဲ႔ "တိုက္ခ်င္လြန္းလို႕ တိုက္ရတာမဟုတ္ပါဘူး သမီးေတာ္ေလးရဲ႕ Aလွသတင္းႀကားေတာ႕ ခ်စ္စိတ္ကို မထိမ္းနိုင္ဘဲ ႀကံမိႀကံရာ ႀကံမိပါတယ္၊ Aခုရေတာ႕လည္း ေရႊၿပသာဒ္မွာ ခရုသင္းနဲ႔ ေရစင္သြန္းေလာင္းၿပီး Aဂၢမေဟသီတင္ေၿမာက္ထားတာပါ၊
သမီးသမက္ၿဖစ္သြားၿပီမို႕
ခြင္႔လႊတ္ေတာ္မူပါ"
ဘာညာနဲ႔
ေလၿပည္ေလးထိုးေတာ႕ ဟိုဘုရင္ကလည္း ေAးေလ ငါ႔သမီးAပ်ိဳမွ ွၿပန္မၿဖစ္ေတာ႕ဘဲ၊ ၿပီးေတာ႕ ဝါရူရီဆိုတာကလည္း နယ္နယ္ရရမင္းမွမဟုတ္တာဘဲေလဆိုၿပီး စိတ္ေလွ်ာ႕လိုက္ပါတယ္။ Aဲဒီမွာ
မဂဒူးက
AစားAေသာက္
ေလွ်ာက္ထားပါသတဲ႔၊ စားနပ္ရိကၡာက
Aရက္ေသစာမ်ားနဲ႔
ကမၺလာနီမင္းမွာကလည္း
မၿပည္႔စံုဘူးထင္ပါရဲ႕
Eည္႔ဝတ္ၿပဳပါရေစလို႕
သမီးေဇာနဲ႔သာ
ေကာက္လိုက္တာ
ဝမ္းသာAားရလက္ခံၿပီး
စားေသာက္ႀကပါေလေရာ၊
သေဘာရိုးနဲ႔ေပးတာမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ
Aဆိပ္ေတြခပ္ထားေတာ႕
ဒီစားနပ္ရိကၡာကို
မဂဒူးက
Aဆိပ္မိၿပီး
ကမၺလာမင္းနဲ႔
သူ႔ရဲ႕ရဲမက္ဗိုလ္ပါ
Aမ်ားႀကီးေသကုန္တာေပါ႔၊
Page | 14
က်န္ရစ္တဲ႔သူေတြကလည္း
ၿပန္တိုက္နိဳင္မဲ႔
Aင္Aားမရွိေတာ႕တာနဲ႔
မဂဒူးလက္ေAာက္ကို
ခိုဝင္လိုက္ရပါသတဲ႔။ ဒီလိုနဲ႔ မဂဒူးဟာ Aင္Aားပိုႀကီးမား လာေလေရာေပါ႔ေလ။ ဒီလိုမဂဒူးရဲ႕
မုတၱမၿမိဳ႕ၿပနိဳင္ငံေလး
Aင္Aားေကာင္းလာခ်ိန္မွာ
ေၿမာက္ဘက္ပဲခူးမွာေတာ႕
ပုဂံမင္းကို ပရိယာယ္မာယာသံုးၿပီး Aနိဳင္ယူလိုက္တဲ႔ Aခမမန္းဆိုတဲ႔ ပုဂံမင္းရဲ႕Aခြန္စာေရးဟာ ပဲခူးကို
ေနၿပည္ေတာ္လုပ္ၿပီး
ၿမိဳ႕ၿပနိုင္ငံထူေထာင္ကာ
မင္းလုပ္ၿပီးေနသတဲ႔။
သိပ္မႀကာပါဘူး
Aခမမန္းမင္းကို လကၡယာဗ်ဴဆိုတဲ႔ Aခမမန္းရဲ႕ေယာကၹက လုပ္ႀကံၿပီး မင္းတက္လုပ္ၿပန္ေရာ၊ ဒါကိုလက္မခံနိဳင္တဲ႔ Aမတ္တေယာက္က သူ႔ရဲ႕သမက္ Aခ်ဲမြန္ဆိုသူကိုေခၚၿပီး လကၡယာဗ်ဴကို လုပ္ႀကံေစကာ ပဲခူးထီးနန္းကို သိမ္းပိုက္ေစပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ပဲခူးမွာ Aခ်ဲမြန္ တၿဖစ္လဲ တရဖ်ား (တရာဗညား) ဆိုတဲ႔သူ ဘုရင္ၿဖစ္လာပါသတဲ႔။ တရဖ်ားကလည္း ဆက္သတယ္၊
လူပါး ဒီေတာ႕
လက္ဆက္ေစတယ္။ ပုဂံထီးနန္းကို
လူလည္တေယာက္ဆိုေတာ႕ မဂဒူးကလည္း
ဒီလိုနဲ႔
၂နိုင္ငံ
နရသီဟပေတ႔
နရသီဟပေတ႕မင္းဟာ
သူ႕သမီးရွင္ေစာလွကို
ထိုင္းမနဲ႔ရတဲ႔
ေမႏွင္းသိန္ဒ်ာကို
Aၿပန္Aလွန္မဟာမိတ္ၿပဳထားပါတယ္။
(တရုတ္ေၿပးမင္း)
စိုးစံရသတဲ႔။
ေရွးကပုဂံၿပည္ရဲ႕
မဂဒူးဆီ တရဖ်ားနဲ႔
AဲဒီAခ်ိန္မွာ
ငယ္ရြယ္ၿပီးတက္ႀကြေနခ်ိန္မို႕
နယ္ပယ္ေတြAားလံုးကို
ၿပန္သိမ္းဖို႕
ႀကံစည္ပါေတာ႕တယ္။ ပထမဆံုးပဲခူးကို မတိုက္ခင္မွာ ဒလၿမိဳ႕ကို Aရင္ သိမ္းပိုက္ေစတယ္၊ Aဲဒီပုဂံစစ္ေႀကာင္းကို ဦးစီးလာတာက Aမတ္ႀကီးရာဇသႀကၤန္ပါ။ တိုက္ပြဲAႀကီးAက်ယ္ၿဖစ္ၿပီး ဒလၿမိဳ႕ကိုပုဂံတပ္ေတြသိမ္းနိဳင္ခဲ႔ပါတယ္၊
ဒီလိုဒလကို
သိမ္းနိဳင္တာနဲ႔
ရာဇသႀကၤန္က
သူ႕တူ
မင္းရွင္ေစာ ဆိုသူကို တပ္မွဴးခန္႔ၿပီး ပဲခူးနားက ဝါတေနာကို တိုက္ေစၿပန္တယ္။ ပုဂံတပ္ရဲ႕Aင္Aားႀကီးမားတာေႀကာင္႔
ပဲခူးမင္းတရဖ်ားဟာ
သူ႕သမက္လည္းၿဖစ္
ေယာကၡမလည္းၿဖစ္တဲ႔ မဂဒူးကို Aကူညီေတာင္း ရပါေတာ႕တယ္။ မဂဒူးလည္း မဆိုင္းမတြ Aကူညီေပးဖို႕ ကိုယ္တိုင္စစ္ေႀကာင္းကို ဦးစီးၿပီး ပဲခူးကိုခ်ီတက္ပါတယ္၊ ေနာက္ေတာ႕ ပဲခူးနဲ႔ မုတၱမတပ္ေတြေပါင္းၿပီး
ဝါတေနာကိုၿပန္တိုက္၊
ရာဇသႀကၤန္ေၿပးေတာ႕
ဟသၤာတAထိလိုက္ၿပီး
နိုင္ေတာ႕
ဒလဘက္ဆက္တိုက္၊
ဟသၤာတကိုသိမ္းပိုက္နိဳင္ခဲ႔ႀကပါတယ္။
ေနာက္ေတာ႕ ဟသၤာတနားက ၿမိဳ႕ရြာေတြကို Aားလံုးရလိုက္လို႕ Aေနာ္ရထာ လက္ထက္ ကတည္းက
ပုဂံလက္ေAာက္က်ေရာက္ေနခဲ႔တဲ႔
မြန္ေဒသAားလံုးလိုလိုကို
မဂဒူးနဲ႔
Page | 15
တရဖ်ားတပ္ေတြ
ၿပန္လည္ရရွိသြားတာေပါ႔။
ဒါေပမဲ႔
Aဲဒီႏွစ္က
စစ္ဒဏ္ရယ္
ရာသီUတု
ဆိုးဝါးတာရယ္ေႀကာင္႔ လူေတြAေတာ္ငတ္မြတ္ႀကပါသတဲ႔။ ေAာင္ပြဲေတြရၿပီး
ပဲခူးကိုၿပန္တဲ႔လမ္းမွာ
Aင္လ်ားႀကီးဆိုတဲ႔ေနရာAေရာက္
မိတ္ေဆြကူညီလို႕
AခုလိုေAာင္ပြဲေတြရတာပါ၊
ဒီေAာင္ပြဲဟာ
တရဖ်ားက
မိတ္ေဆြရဲ႕ေAာင္ပြဲပါဘဲ၊
ဒီAတြက္ ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးၿပဳစုခ်င္ပါတယ္၊ ဒီမွာ စခန္းခ်ၿပီးေစာင္႔ေနပါ၊ ကြ်န္ေတာ္ ပဲခူးၿပန္ၿပီး စားနပ္ရိကၡာနဲ႔Aရက္ၿပန္ယူပါေစလို႕ ေၿပာေတာ႕ မဂဒူးလည္း သမက္ ေယာကၡမရဲ႕စကားကိုယံုၿပီး Aင္းလ်ားႀကီးမွာ စခန္းခ် ေစာင္႔ေန ပါသတဲ႔၊ Aဲဒီမွာ မဂဒူးဟာ Aရင္က သူတပါးAေပၚသူသုးခဲ႔တဲ႔ ကလိမ္ကက်စ္နည္းAတိုင္း တရဖ်ားရဲ႕ ကလိန္ကက်စ္က်တာကို ခံရပါေလေရာ။ တရဖ်ားဟာ ပဲခူးၿပန္ၿပီး ရိကၡာယူတာမဟုတ္ဘဲ ပဲခူးမွာ ၿမိဳ႕ေစာင္႔Aၿဖစ္ထားထားတဲ႔ ေသနက္ကိုင္ ေပၚတူဂီေႀကးစားတပ္ေတြကို သြားေခၚလာၿပီး မဂဒူးရဲ႕စခန္းကိုဝိုင္းၿပီး မီးရွိဳ႕လုပ္ႀကံပါေတာ႕တယ္။ ပထမေတာ႕ ေနာက္ေတာ႕
မဂဒူးရဲ႕တပ္ဟာ Aစြမ္းစနဲ႔
ေတာမီးေႀကာင္႔
ၿပည္႔စံုသူမို႕
Aေတာ္ဖရိုဖရဲ
မဂဒူးဟာ
ဲၿဖစ္သြားပါေသးသတဲ႔၊
သူ႕တပ္ကိုၿပန္ထိမ္းၿပီး
တရဖ်ားနဲ႔
ဆင္ခ်င္းထိုးတိုက္ပြဲ ဆင္ပါတယ္။ Aဲဒီတိုက္ပြဲမွာ တရဖ်ားဟာ မဂဒူးကို ရွံဳးၿပီး Aဖမ္းခံရပါတယ္။ ပထမေတာ႕
ေဒါသထြက္ထြက္နဲ႔
ေမတၱာရပ္ခံတာရယ္၊
မဂဒူးက
သူ႕Aခ်စ္ဆံုးသမီးရဲ႕
သတ္ဖို႕လုပ္ေသးေပမဲ႔
သံဃာေတာ္ေတြ
မ်က္ႏွာကိုေထာက္တာရယ္ေႀကာင္႔
တရဖ်ားကို
မသတ္ဘဲ မုတၱမကို ေခၚလာခဲ႔ပါတယ္။ ပဲခူးကိုေတာ႕ လိုင္ဂီဆိုတဲ႔ Aမတ္ကို ၿမိဳ႕စားAၿဖစ္ထားၿပီး Aုပ္ခ်ဳပ္ေစပါတယ္။ တရဖ်ားနဲ႔တိုက္တဲ႔ Aဲဒီလူကို
တိုက္ပြဲမွာ
ထူးထူးခြ်န္ခြ်န္Aမွဳထမ္းတဲ႔သူကို
စည္ႀကီးတလံုးေပးလိုက္တယ္
ၿပီးေတာ႕
မဂဒူးဆုေပးပံုကAဆန္းဘဲ။
ေမြးရပ္ရြာကိုၿပန္ေစၿပီး
Aဲဒီကေန
စည္ႀကီးကိုတီး၊ စည္သံႀကားတဲ႔ Aရပ္ေလးမ်က္ႏွာလံုးက Aခြန္ကိုစားေစလို႕ Aမိန္႔ေပးပါသတဲ႔။ မဂဒူးဇာတ္သိမ္း ၂ Aဖမ္းခံပဲခူးမင္းတရဖ်ားကို မဂဒူးက သမီးမ်က္ႏွာေထာက္ၿပီး မသတ္ဘဲ တေဆာင္တေယာင္ ထားေပမဲ႔ Aရာက်ခံထားရတဲ႔ တရဖ်ားက မေက်နပ္ပါဘူး၊ မဂဒူးကိုလုပ္ႀကံၿပီး ဘုရင္ၿပန္လုပ္ဖို႕ Aၿမဲတမ္းႀကိတ္ႀကံစည္ေနပါသတဲ႔။ တေန႕မွာ ယံုႀကည္ရတဲ႔ ပဲခူးသားကြ်န္ရင္းေတြ Aကူညီနဲ႔
Page | 16
မဂဒူးၿမိဳ႕တြင္းလွည္႔လည္တဲ႔Aခါ ေသနက္နဲ႔ ေခ်ာင္းေၿမာင္းပစ္ခတ္လုပ္ႀကံဖို႕ ႀကံစည္တယ္၊ ဒါကို သမီးၿဖစ္သူ ေမႏွင္းသိန္ဒ်ာ ကသိသြားၿပီး ခမည္းေတာ္ကို ေၿပာၿပလိုက္ပါေလေရာ၊ ဒီေတာ႕ မဂဒူးက
ေဒါသ
Aလြန္ထြက္သြားတာေပါ႔။
သတ္ဖို႕ႀကံစည္ခဲ႔ၿပီးၿပီ
ပဲခူးနားမွာ
သံဃာေတာ္ေတြေတာင္းပန္လို႕
ငါ႕ကိုသစၥာ
မသတ္ဘဲ
ေဖာက္ၿပီး
ထားတယ္၊
ၿပီးေတာ႕
သမီးမ်က္ႏွာကိုေထာက္ၿပီး ငါ႔Aနားမွာထားတယ္၊ ဒါကိုဒင္းက Aခြင္႔ေကာင္းယူၿပီး ငါ႔ကိုလုပ္ႀကံဖို႕ ႀကိဳးစား ၿပန္တယ္၊ ဒီေကာင္ကို ဒီလိုထားလို႕ မၿဖစ္ေတာ႕ဘူး၊ သတ္ပစ္လိုက္ေတာ႕ ဆိုၿပီး Aာဏာပါးကြက္သားလက္ထဲAပ္လိုက္ ပါေလေရာ။ သမီးၿဖစ္တဲ႔သူကလည္း လင္သားဆိုေတာ႕ Aေဖကိုေတာင္းပန္တာေပါ႔၊ ဒါေပမဲ႔ ဒီတခါေတာ႕ မဂဒူးမေလွ်ာ႕ေတာ႕ဘူး။ ေမႏွင္းသိန္ဒ်ာကလည္း
လင္ကိုခ်စ္ရွာလြန္းေတာ႕
တရဖ်ားကိုဖက္ထားတယ္၊
သတ္ခ်င္ရင္
သူမရဲ႕ဆံပင္ကို
သူ႕ပါသတ္ေပါ႔။
တရဖ်ားရဲ႕ဆံပင္နဲ႔ခ်ည္ၿပီး
Aာဏာပါးကြက္သားေတြက
ဘုရင္႔သမီးကိုဘယ္ထိရဲမလဲ၊ ဒါနဲ႔ မဂဒူးကိုေၿပာၿပေတာ႕ မဂဒူးက ဒီေကာင္႔ဆံပင္Aရင္း ကၿဖတ္ၿပီး ဆြဲထုတ္သြားစမ္း
ဒီေကာင္ကို
ငါမႀကည္႔ခ်င္ဘူးလို႕
Aမိန္႔ခ်လိုက္တယ္။
ဒီလိုနဲ႔
တရဖ်ားAသတ္ခံလိုက္ရပါတယ္။ မဂဒူးရဲ႕သမီး ေမႏွင္းသိန္ဒ်ာမွာ တရဖ်ားနဲ႔ရတဲ႔ ရင္ေသြး၂ေယာက္ရွိတယ္၊ ရွင္ႀကီးနဲ႔ ရွင္ငယ္တဲ႔။ သမီးကိုAရမ္းခ်စ္တဲ႔
မဂဒူးဟာ
Aဖမဲ႔သားသူ႕ေၿမးႏွစ္ေယာက္ကိုလည္း
Aရမ္းခ်စ္တယ္၊
ဖတဆိုးေၿမးႏွစ္ေယာက္ကို Aနားမွာဘဲ Aၿမဲတမ္းထားၿပီး ေၿမွာက္စား ထားပါတယ္။ မဂဒူးဟာ
တလိုင္းသံုးရပ္ဆိုတဲ႔
ပုသိမ္ေၿမာင္းၿမ၊
ဒလပဲခူး
နဲ႔
သထံုမုတၱမ
မြန္နယ္တခြင္လံုးသိမ္းယူၿပီး ဝါရီရူးဘြဲ႔နဲ႔ မင္းလုပ္Aုပ္ခ်ဳပ္လို႕ ၆ႏွစ္ႀကာတဲ႔Aခါမွာ စုခိုထိုင္းက ေပးတဲ႔ဆင္ၿဖဴတေကာင္ကို လက္ခံရရွိပါတယ္၊ ဒါေႀကာင္႔လည္း မဂဒူးကို ဆင္ၿဖဴရွင္ဝါရီရူးမင္းလို႕ သမိုင္မွာေခၚတြင္ႀကတာေပါ႔။
ဟိုေခတ္က
စစ္ခ်ီစစ္တိုက္တဲ႔Aခါ
ဆင္တပ္ဟာ
Aခုတင္႔ကားတပ္လိုမ်ိဳးဆိုေတာ႕ မရွိမၿဖစ္ Aေရးႀကီး ပါတယ္။ ဆင္တပ္ႀကီးကို ပိုင္ဆိုင္ရင္ ဒီလိုဟာ စစ္နိဳင္ဖို႕ ရာနဳန္းAေတာ္မ်ားပါၿပီ။ ၿပီးေတာ႕ ဆင္ဆိုတာ သက္ရွိသတၱဝါမို႕ သူတို႕ကို ပိုင္ပိုင္နိဳင္နိဳင္ ခ်ဳပ္ကိုင္နိဳင္ဖို႕လိုပါတယ္။ Aဲဒီေခတ္လူေတြ Aေတာ္မ်ားမ်ားရဲ႕ Aေတြ႔AႀကံဳAရ ဆင္ၿဖဴေတြဟာ
ဆင္မဲေတြကို
လႊမ္းမိုးနိဳင္တယ္၊
ဆင္ဘုရင္ေပါ႔။
ဒီေတာ႕ဆင္ၿဖဴပိုင္ရင္
ဆင္Aားလံုးကို ခ်ဳပ္ကိုင္နိဳင္တာဘဲ။
Page | 17
မဂဒူးဆင္ၿဖဴရတဲ႔ Aေႀကာင္းကလည္း Aေတာ္ထူးဆန္းပါတယ္။ ဆင္ၿဖဴေလးက စုခိုထိုင္းမင္းရဲ႕ ဆင္ၿဖဴေလးပါ။ တေန႔ဆင္ၿဖဴေလး မက်မ္းမမာၿဖစ္ပါတယ္၊ ဘုရင္ကလည္း ရွိသမွ်Aေတာ္ဆံုး တိရိစာၦ န္Aထူးကုေတြနဲ႔ တညမွာ
ကုတာဘဲ
စုခိုထိုင္းမင္းကို
ကြ်န္ေတာ္ေနရမဲ႔
ဒါေပမဲ႔
မသက္သာလာဘူး၊
ဆင္ၿဖဴေလးက
Aိပ္မက္ထဲမွာ
ေနရာမဟုတ္ဘူး
ကြ်န္ေတာ္ေသရပါမယ္
Aရွင္မင္းႀကီး
စုခိုထိုင္းဟာ
ကြ်န္ေတာ္႔ကိုသြားခြင္႔ၿပဳပါ
Aရွင္မင္းႀကီးနဲ႔
သနားစဖြယ္ငိုယိုၿပီးေလွ်ာက္တင္သတဲ႔။
ေရာဂါကပိုပိုဆိုးလာတယ္။
တိုင္းၿပည္လည္း Aဲဒီေခတ္လူေတြရဲ႕
ေပးမသြားရင္
ဒုကၡေရာက္ပါ႔လိမ့္ ယံုႀကည္ခ်က္Aရ
မယ္လို႕ ဆင္ၿဖဴဟာ
ဘုရင္နဲ႔ Aိပ္မက္ထဲမွာ စကားေၿပာ နိဳင္တယ္လို႕ ဆိုတယ္၊ တယ္လီပသီဆိုပါေတာ႕။ ဒါနဲ႔ဘဲ စုခိုထိုင္ဘုရင္ဟာ သူ႕ရဲ႕ေသြးရင္းနိဳင္ငံေတြၿဖစ္တဲ႔ ဇင္းမယ္၊ Aယုဒၶယ၊ လဂြန္ၿဗီး Aမွတ္သားနဲ႔ သားမက္ၿဖစ္တဲ႔ ဝါရီရူးရဲ႔ မုတၱမAမွတ္သားပါတဲ႔ ၿမက္ထံုးေလးထံုးကို ဆင္ၿဖဴေလးကိုေႀကြးေတာ႕ က်န္သံုးထံုးကို ႏွာေမာင္းနဲ႔တြန္းဖယ္ၿပီး မုတၲမၿမက္ထံုးကိုေတာ႕ စားပါသတဲ႔။ ဒီလိုနဲ႔
စုခိုထိုင္းမင္းဟာ
ေပးလိုက္တယ္၊
ႏွေၿမာရင္းနဲ႔ဘဲ
သူရဲ႕ဆင္ၿဖဴေလးကို
ထူးထူးဆန္းဆန္းဘဲ
သမတ္ေတာ္
စုခိုထိုင္းကထြက္တာနဲ႔
ဝါရီရူးကို
ဆင္ၿဖဴေလးက
က်မ္းမာသြားပါေလေရာတဲ႔။ ဆင္ၿဖဴေတာ္ေလးကို မုတၱမၿမိဳ႕သူ ၿမိဳ႕သားေတြက ဝမ္းသာAားရ ကမ္းလံုညႊတ္
ႀကိဳဆိုႀကတယ္။
ေငၚေဒါဆိုတဲ႔
ဆင္ၿဖဴေလးကလည္း
ေတာင္ဘက္က
မုတၱမကိုလာဝိုင္းပါတယ္၊
ေရာက္ၿပီးမႀကာဖူး
မေလးAႏြယ္မင္းတပါးဟာ
Aဲဒီမွာ
ဆင္ၿဖဴေလးက
Aစြမ္းၿပပါသတဲ႔။
စစ္ေႀကာင္းႀကီးခ်ီၿပီး
Aရွင္ဝါရီရူးမင္းႀကီး
မစိုးရိမ္ပါနဲ႔
ဒါ
Aရွင္မင္းႀကီးနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ နာမည္ႀကီးဖို႕ဖန္တီးလာပါ ကြ်န္ေတာ္တာဝန္ထားပါ၊ ကြ်န္ေတာ္ကို ေရႊAင္တံုထဲ သန္႔စင္ေသာ ေရသာထည္႕၍ေပးပါ လို႕ Aိပ္မက္ေပးသတဲ႔။ ဆင္ၿဖဴေလးAိပ္မက္ေပးသလို နွာေမာင္းနဲ႔စုတ္ၿပီး
ေရႊAင္တံုထဲ
ရန္သူတပ္ရွိရာ
Aရပ္ဘက္
ေရစင္ထဲၿပီးေပးေတာ႕
ဆင္ၿဖဴေလးက
လည္႔ကာ
ၿပင္းထန္စူရွစြာ
ဖ်န္းပက္ၿပီး
ေAာ္ၿမည္ပါသတဲ႔။ ဆင္ၿဖဴေတာ္ရဲ႕ Aသံႀကားေတာ႕ ရန္သူေငၚေဒါတပ္က ဆင္ေတြဟာ ဖရိုဖရဲနဲ႔ ေၿပးႀကပါေလေရာ၊ ဆင္ၿမင္း
ရန္သူ႕တပ္Aပ်က္မွာ
ေရႊေငြပစၥည္းUစၥာနဲ႔
မဂဒူးတို႕မုတၱမတပ္က
လက္နက္ေတြ
ဖိတိုက္ေတာ႕
Aမ်ားႀကီးရလိုက္ပါတယ္။
လူသံု႕ပန္း
မုတၱမသားေတြဟာ
ဆင္ၿဖဴေတာ္ေလးေႀကာင္႔ စစ္နိဳင္တယ္ဆိုၿပီး ပူေဇာ္ပြဲေတြAႀကီးAက်ယ္ကို က်င္းပႀကပါသတဲ႔။
Page | 18
ဒီလိုနဲ႔
မဂဒူးဘုရင္ၿဖစ္ၿပီး
နန္းစံလို႕
၁၉ႏွစ္ေရာက္တဲ႔Aခ်ိန္မွာ
ေၿမးေတာ္၂ပါးၿဖစ္တဲ႔
ဖတဆိုးသားေလး ရွင္ႀကီးနဲ႔ရွင္ငယ္လည္း Aေတာ္ေလးAရြယ္ေရာက္ေနၿပီေပါ႔၊ မဂဒူးက ခ်စ္လို႕ သူ႔ရဲ႕Aနီးကပ္တပ္မွာ ပီAက္စ္Aိုသဖြယ္ထားပါတယ္။ ရွင္ႀကီးနဲ႔ ရွင္ငယ္ကေတာ႕ Aဖိုးဟာ ငါတို႕ရဲ႕Aေဖ
တရဖ်ားကိုသတ္ၿပီး
ပဲခူးကိုသိမ္းပိုက္ထားသူၿဖစ္တယ္၊
Aဆင္သင္႔ရင္
ေသြးေႀကြးၿပန္ဆပ္ရမယ္လို႕ ႀကိတ္ႀကံေနသတဲ႔၊ ဒါကို မဂဒူးက သတိမထားမိဘူး။ သူခ်စ္သလို သူ႕ေၿမးေတြကလည္း သူ႕ကိုခ်စ္တယ္လို႕ ထင္ေနခဲ႔တယ္။ တေန႕
မဂဒူးAိမ္သာAသြား
Aိမ္သာဝမွာ
ရွင္ႀကီးနဲ႔ရွင္ငယ္က
ဒါးေၿမွာင္ကိုယ္စီနဲ႔
ထိုးသတ္လုပ္ႀကံပါေတာ႕တယ္။ ၿပီးေတာ႕ ထြက္ေၿပးႀကေပမဲ႔ မူးမတ္ေတြနဲ႔ မင္းမွဳထမ္းေတြက လိုက္လံဖမ္းဆီး ကြပ္မ်က္လိုက္ႀကတယ္။ ေၿမးေတာ္ေတြရဲ႕
လက္ခ်က္နဲ႔ဘဲ
Aဖကိုသတ္ၿပီး
သားကိုထားခဲ႔တာ
ေနာင္လာေနာက္သားေတြ
ဒီလိုနဲ႔ Aသက္၅၄ႏွစ္မွာ မဂဒူးဟာ
ကြယ္လြန္သြားရပါေတာ႕တယ္။ မဂဒူးရဲ႕Aမွားပါဘဲ၊
သင္ခန္းစာရေစဖို႕
"ႀကိမ္ခုတ္လွ်င္
သူခ်စ္လွတဲ႔
ပေဒသရာဇ္ေခတ္ႀကီးမွာ
ဒါေႀကာင္႔
မူးမတ္ေတြက
ဆူးမထားရာ၊ Aဖသတ္လွ်င္
သားမထားရာ" ဆိုၿပီး ကမၼၸၺည္းေက်ာက္စာ ေရးထိုးၿပီး ေရႊငွက္ရုပ္ေလးပါတဲ႔ ေက်ာက္စာတိုင္ကို မဂဒူးေခၚ ဝါရီရူးမင္းသခ်ႋဳင္းဂူမွာ ေရးထိုးထားပါသတဲ႔။ ရာဇဓိရာဇ္ မတိုင္မွီ ဟံသာဝတီ ၁ ဝါရီရူးဆိုတဲ႔ မဂဒူးရဲ႕Aရိုက္Aရာကို မဂဒူးရဲ႕ညီမဂဒါက ေစာပရမ္းပကြပ္ဆိုတဲ႔Aမည္နဲ႔ ဆက္ခံၿပီး ဟံသာဝတီမုတၱမထီးနန္းကို နီးကပ္တဲ႔ဆက္ဆံေရးဟာ ဘြဲ႕ကိုေတာင္
စိုးစံပါတယ္။
မဂဒူးကေနစခဲ႔တဲ႔
မဂဒါလက္ထက္မွာလည္း
စုခိုထိုင္းဘုရင္
မဂဒူးရဲ႕ေယာကၡမ
စုခိုထိုင္း
ဆက္ရွိပါတယ္၊ ၿဗေရာင္
ရွမ္းထီးနန္းနဲ႔
ေစာပရမ္းပကြပ္ဆိုတဲ႔
(ရာမ္႔ခန္ဟမ္)က
ေပးတာပါ။
မုတၱမသားေတြကေတာ႕ မဂဒါကို ခြန္ေလာလို႕သာ သိႀကပါသတဲ႕။ ဒီခြန္ေလာမင္းဟာ မဂဒူးရဲ႕ညီဆိုေပမဲ႔ သူ႕Aကိုလို တက္ႀကြၿပီး ဉာဏ္ေကာင္းတဲ႔သူမဟုတ္ဘူး။ သူ႕လက္ထက္မွာ လုပ္လာခဲ႔ပါတယ္။
Aင္Aားေကာင္းတဲ႔
ၿမိဳ႕စားေတြ
ဒီလိုနိဳင္ငံကိုAုပ္ခ်ဳပ္တဲ႔ေနရာမွာ
နယ္စားေတြဟာ
သူ႔ကိုၿခားနားတာေတြ
ညံ႕ဖ်င္းတဲ႔Aတြက္
ေၿမာက္ဘက္က
ဇင္းမယ္ရွမ္းေတြက ဟံသာဝတီကိုဝင္တိုက္ပါတယ္၊ ဒုန္ဝန္းၿမိဳ႕ကို ဝင္တိုက္တဲ႔Aခါ ၿမိဳ႕ပ်က္ၿပီး
Page | 19
ၿမိဳ႕စား ညီရံေမာလမြန္က်ဆံုးသြားပါတယ္။ ဒုန္ဝန္းဆိုတာ မဂဒူးတည္ခဲ႔တဲ႔ ၿမိဳ႕ပါ၊ မဂဒူးရယ္ မဂဒါ (ခြန္ေလာ)ရယ္
သူတိုႏွမ
ႏွင္းUရိုင္းရယ္ဟာ
ဒုန္ဝန္းဇာတိပါ၊
ဒီလိုဇတိၿမိဳ႕ကိုေတာင္
ၿပည္သူေတြက
ခြန္ေလာမင္းကို
AေရAခ်င္းမရွိတဲ႔မင္း
နိဳင္ေAာင္မထိန္းထားနိဳင္ေတာ႕
Aသံုးမက်တဲ႔မင္းလို႕ ေဝဘန္လာႀကပါတယ္။ Aထူးသၿဖင္႔ ႏွင္းUရိုင္းရဲ႕ ခင္ပြန္း သမိန္ေၿမာင္းၿမဟာ ေယာကၹေတာ္ခြန္ေလာမင္းရဲ႕ ညံ႕ဖ်င္းမွဳကို သေဘာမက်ပါဘူး။ ႏွင္းUရိုင္းကို မဂဒူးက မုတၱမမင္းAလိမၼာကို လုပ္ႀကံတုန္းဖို႕ Aသံုးခ်ၿပီး လက္ဆက္ေပးဖူးတယ္၊
ေနာက္Aလိမၼာကို
လုပ္ႀကံတာေAာင္ၿမင္ေတာ႕
သမိန္ေၿမာင္းၿမနဲ႔
ႏွင္းUရိုင္းလက္ဆက္ခဲ႔တယ္။ သမိန္ေၿမာင္းၿမဟာ လုပ္ရည္ႀကံရည္ရွိတဲ႔ သူတေယာက္ပါဘဲ။ ဒုန္ဝန္းက်သြားေတာ႕ သမိန္းေၿမာင္းၿမက သူ႔မယားႏွင္းUရိုင္းကို တိုင္ပင္တယ္၊ မင္းAကိုဟာ AေရAခ်င္းမရွိဘူး၊
Aကိုႀကီး မဂဒူးရဲ႕ Aရိုက္Aရာနဲ႔မတန္ဘူးေပါ႔၊ သူ႕ကိုၿဖဳတ္ခ်မွၿဖစ္မယ္
မဟုတ္ရင္ ဆင္ၿဖဴေတာ္ေတာင္ ဇင္းမယ္မင္းလက္ထဲပါသြားမယ္လို႕ စည္းရံုးသတဲ႔။ ႏွင္းUရိုင္းက လက္ခံေတာ႕ လင္မယားႏွစ္ေယာက္ေပါင္းၿပီး ေမာ္လၿမိဳင္ကေတာAုပ္ထဲမွာ Aစြယ္သံုးေခ်ာင္းနဲ႔ Aင္မတန္ထူးဆန္းတဲ႔
ဆင္တေကာင္ၿမင္ရေႀကာင္း၊
ယူေဆာင္သင္႔ေႀကာင္း
သြားေၿပာေတာ႕၊
Aရွင္မင္းႀကီး
ခြန္ေလာမင္းဟာ
သြားေရာက္ဖမ္းဆီး
Aဆင္Aခ်င္နည္းတာရယ္
ႏွမကိုယံုတာရယ္ေႀကာင္႔ ေနာက္လိုက္ေနာက္ပါေတြ တၿပံဳတမႀကီးနဲ႔ ေမာ္လၿမိဳင္ဘက္ကမ္းဆီ ကူးၿပီး
Aစြယ္သံုးေခ်ာင္းဆင္ကို
လိုက္ရွာတာ
မေတြ႔လို႕
မုတၱမဘက္ၿပန္ကူးလာေတာ႕
ေယာက္ဖသမိန္ေၿမာင္းၿမက ၿမိဳ႕တံခါးပိတ္ထားလိုက္ၿပီ။ ဒါနဲ႔ေနာက္လိုက္ေနာက္ပါေတြကို ေခၚၿပီး ခပ္လွမ္းလွမ္းက
ငွက္ေပ်ာေတာထဲဝင္ပုန္းေနတာကို
ေယာက္ဖက
ထြက္တိုက္ေတာ႕
တိုက္ပြဲမွာေသပါေလေရာ။ ခြန္ေလာမင္းေသေတာ႕
သမိန္ေၿမာင္းၿမက
ဘုရင္တက္လုပ္ဖို႕ႀကံေသးတယ္၊
မယားၿဖစ္တဲ႔
ႏွင္းUရိုင္းက ရွင္ကAိုၿပီ ဘုရင္တက္လုပ္ရင္ လူမေလးေခြးမခန္႕ၿဖစ္မယ္၊ သားသံုးေယာက္ထဲက သားႀကီးေစာေAာ
ကိုနန္းတင္ၿပီး
သမိန္ေၿမာင္းၿမက
သားႀကီးေစာေAာကိုနန္းတင္ပါတယ္။
စုခိုထိုင္းမင္းဆီကေတာင္းေတာ႕
က်မတို႕
ရွမ္းမင္းကလည္း
သားAရိပ္ခိုႀကရေAာင္လို႕
ေၿပာတာနဲ႔
ဘြဲ႕ေတာ္ကို
ထံုးစံAတိုင္း
မဂဒူရဲ႕တူေတာ္ဆိုၿပီး
မဂဒူးမ်က္ႏွာနဲ႔
Page | 20
ေစာသင္ေမာင္ (ေက်ာက္စင္မိုင္)ဆိုတဲ႔ ဘြဲ႔ကိုေပးပါတယ္။ သမီးေတာ္ ေမႏွင္းထပီကိုေတာင္ ေစာေAာမင္းမိဖုရားေၿမာက္ဖို႕ ပို႔ဆက္လိုက္ပါေသးတယ္။ ေစာသင္ေမာင္က ဘုရင္ဆိုေပမဲ႔ နိဳင္ငံေရး ၿပည္တြင္းေရး စီးပြားေရး Aားလံုးကို Aေဖၿဖစ္တဲ႔ သမိန္ေၿမာင္းၿမကဘဲ ကိုင္တြယ္စီမံပါတယ္။ သမိန္ေၿမာင္းၿမက လံုၿခံဳေရးကို Aရမ္းဂရုစိုက္ၿပီး နန္းေဆာင္တခါးေတြကို ကိုယ္လုပ္ေတာ္
Aၿပင္က
AေၿခAရံေတြ
ေသာ႕ခတ္ပိတ္တတ္တာေႀကာင္႔
နန္းေတာ္မီးေလာင္ၿပီး
မီးေလာင္ၿပီးေသးဆံုးခဲ႔ရတဲ႔Aထိေတာင္
ရွိခဲ႔ဖူးသတဲ႔။
ေနာက္ေတာ႕ သမိန္ေၿမာင္းၿမတို႕ လင္မယားလည္း Aသက္ႀကီးလို႕ ကြယ္လြန္သာြ းပါတယ္၊ Aဲဒီ ေစာသင္ေမာင္မင္းဟာ ဟံသာဝတီမုတၱမထီးနန္းကို ၁၄ႏွစ္စိုးစံသြားၿပီး သူ႕လက္ထက္မွာ သူ႕ဦးရီး ခြန္ေလာမင္း လက္လႊတ္ခဲ႔ရတဲ႔ နယ္ေၿမေတြကို ၿပန္လည္သိမ္းပိုက္နိဳင္ခဲ႔တဲ႔Aၿပင္ ေၿမာက္ဘက္ ဇင္းမယ္နဲ႔ စုခိုထိုင္းႀကားက လန္ဗုန္ (လန္ပန္) ၿမိဳ႕Aထိ၊ ေတာင္ဘက္ ထားဝယ္ တနသၤာရီAထိ သိမ္းပိုက္နိဳင္ခဲ႔ပါသတဲ႔။ ေနာက္ေတာ႕ ဖ်ားနာၿပီး ကြယ္လြန္သြားပါတယ္။ ေစာသင္ေမာင္
လြန္ေတာ႕
စုခိုထိုင္းဆီလႊတ္ၿပီး ေစာဇိပ္က
ညီေတာ္
ဘြဲ႔ေတာင္းေတာ႕
သူ႕ဝမ္းကြဲႏွမ
စုခိုထိုင္းမင္းရဲ႕သမီး
ေစာဇိပ္မင္း
စုခိုထိုင္းမင္းက
ခြန္ေလာမင္းရဲ႔သမီး
ေစာသင္ေမာင္
ဘုရင္ၿဖစ္လာတယ္၊
ထံုးစံAတိုင္
ဗညားရံဒယ္ဆိုတဲ႔ဘြဲ႔ကို
ေပးပါတယ္။
စႏၵာမင္းလွကို
(ေစာေAာမင္း)ရဲ႕
မိဖုရားႀကီးေၿမာက္ပါတယ္၊
မယား
ေမႏွင္းထပီကိုလည္း
မိဖုရားေၿမွာက္ပါတယ္။ ပေဒသရာဇ္ေခတ္ရဲ႕ထံုးစံAတိုင္း ၿမိဳ႕စားနယ္စားေတြ
မင္းေၿပာင္းမင္းလြဲကာလမွာ
ထႀကြပံုကန္ႀကပါတယ္။
ဒါကို
ေစာဇိပ္မင္းက
Aင္Aားေကာင္းတဲ႔ ၿပတ္ၿပတ္သားသား
ႏွိမ္နင္းပါတယ္။ ပဲခူး ဒဂုန္ ဒလ ဝါတေနာ ပုသိမ္ ေၿမာင္းၿမ စတဲ႔ၿမိဳ႕ေတြက ပုန္ကန္ထႀကြတာကို ရက္ရက္စက္စက္ႏွိမ္နင္းပစ္လိုက္တယ္၊
ေနာက္
ေၿမာင္တလြဲ
ခ်ီတက္သိမ္းပိုက္ေစခဲ႔တယ္။
စတဲ႔ၿမိဳ႕ေတြကို
စစ္သူႀကီးေတြခန္႔ၿပီး
ထားဝယ္၊
တနသၤာရီ၊
တနသၤာရီကလြဲရင္
Aားလံုးကိုသိမ္းပိုက္လိုက္ရတာဘဲ။ ဒီလို
ေစာဇိပ္မင္းဟာ
ေႀကာက္ရြံ႔ၿပီး
လက္ရံုးေရေကာင္းေတာ႕
ေနာက္လိုက္
ရွမ္းတပ္သား
ၿဗတ္ၿဗီဆိုတဲ႔
၅၀ဝနဲ႔Aတူ
ရွမ္းၿမိဳ႕ကိုစားတဲ႔
လက္ေAာက္ကို
ၿမိဳ႕စားဟာ
ခိုဝင္လာတယ္၊
Page | 21
ဒီလိုခိုဝင္လာတဲ႔ ရွမ္းေတြကို ေစာဇိပ္မင္းက သူ႕ကိုငယ္စU္ကတည္းက ခ်ီပိုးထိန္းေႀကာင္းခဲ႔သူ သူ႕Aေဖရဲ႕ကြ်န္ရင္း Aခ်ီေတာ္ဇိပ္ပြန္ဆိုတဲ႔သူကို ကြပ္ကဲေစပါသတဲ႔။ ေစာဇိပ္မင္းရဲ႕ မရီးတေယာက္ဟာ မတ္ၿဖစ္သူရွိရာ နန္းတြင္းမွာ ေနထိုင္လိုပါတယ္၊ ဒါေပမဲ႕ ေစာဇိပ္မင္းက
Aဲဒီမရီးၿဖစ္သူမွာ
သားတေယာက္ရွိလို႕
ေနာင္မွာနန္းတြင္းေရး
ရႈတ္ေထြးလာနိဳင္မွာမို႕လို႕ ခြင္႔မၿပဳပါဘူး၊ ဒါေပမဲ႕ မရီးၿဖစ္သူရဲ႕သားကို ေစာAဲၿပသတ္ ဆိုတဲ႔ဘြဲ႔နဲ႔ စစ္ဦးစီးခန္႔ၿပီး
ၿပည္ကိုတိုက္ေစပါတယ္။
ေစာAဲၿပသတ္မွာ
သားေလးေယာက္ရွိပါတယ္၊
ေနာက္တပ္ပ်က္ၿပီး AဲဒီAထဲမွာ
ေသပါေလေရာ။
ေနာင္ေၿမာင္ၿမကို
စားရတဲ႔
ေလာက္ၿဖားဆိုတဲ႔ သူဟာ ဒီပံုၿပင္ေလးမွာ Aဓိကဇာတ္ပို႕ႀကီး ၿဖစ္လာမဲ႔သူေပါ႔။ ေစာဇိပ္မင္းဟာ သားတေယာက္
မိဖုရား
စႏၵာမင္းလွ
ထြန္းကားပါတယ္။
Aႀကီးတေယာက္က
ေနာင္Aခါ
ထင္ရွားလာမဲ႔သူတေယာက္ၿဖစ္တယ္။
(မဂဒူးရဲ႕ညီခြန္ေလာမင္းရဲ႕သမီး) သမီးAငယ္က မဟာေဒဝီဆိုတဲ႔ သားကေတာ႕
နဲ႔
သမီးႏွစ္ေယာက္
ငယ္ငယ္ေလးနဲ႔
ကြယ္လြန္သြားၿပီး
Aမည္နဲ႔
ဒီပံုၿပင္ေလးမွာ
ဗညားဦး
တဲ႔၊
ရာဇဓိရာဇ္ရ႕ဲ
Aေဖၿဖစ္မဲ႔သူေပါ႔။ ေစာဇိပ္ရဲ႕ ေနာက္မိဖုရားတပါးၿဖစ္တဲ႔ စုခိုထိုင္းရွမ္းမင္းသမီး ေမႏွင္းထပီမွာေတာ႕ မိမဆမ္ဆိုတဲ႔ သမီးတေယာက္နဲ႔ မင္းလကၤာဆိုတဲ႔ သားတေယာက္ ထြန္းကားပါသတဲ႔။ ရာဇဓိရာဇ္ မတိုင္မွီ ဟံသာဝတီ ၂ မုတၱမကိုၿမိဳ႔ေတာ္ထားၿပီး Aုပ္စိုးခဲ႔တဲ႔ ဝါရီရူးမင္းဆက္မွာ ဝါရီရူး (မဂဒူး)ၿပီးရင္ ေစာဇိပ္မင္းမွာ Aထက္ၿမတ္ဆံုး
မင္းလို႕
ေၿပာရင္ရတယ္။
သူ႕လက္ထက္မုတၱမနိဳင္ငံေတာ္ဟာ
ဝါရီရူးမင္းလက္ထက္ နိဳင္ငံေတာ္ထက္က်ယ္ေၿပာပါသတဲ႔။ ေၿမာက္ဘက္ၿပည္ကေန ေတာင္ဘက္ တနသၤာရီAထိ
က်ယ္ေၿပာတယ္လို႕ဆိုပါတယ္။
သတိတခ်က္လြတ္တာနဲ႔
နယ္စြန္နယ္ဖ်ားက
ဒါေပမဲ႔
ပေဒသရာဇ္ေခတ္ရဲ႕
ၿမိဳ႕စားနယ္စားေတြရဲ႕
ထံုးစံAတိုင္း
ပုန္ကန္တထီးတနန္း
ထူေထာင္ၿခားနားၿခင္း ခံရတာဘဲ။
Page | 22
တေန႔မွာ
ထားဝယ္စားက
ပုန္ကန္တာနဲ႔
တူေတာ္
(Aကိုၿဖစ္သူ
ေစာေAာမင္းရဲ႕သား)
ေစာAဲကံေကာင္းကို တပ္မွဴးခန္႔ၿပီး ထားဝယ္က ိုခ်ီတက္ႏွိမ္နင္းေစတယ္။ ေစာAဲကံေကာင္းဟာ ထားဝယ္သိမ္းပိုက္နိဳင္ခဲ႔ေပမဲ႕ မူးမတ္ေတြေႀကာင္႔
တပ္မစြဲထားဘဲ
ေစာဇိပ္မင္းဟာ
ၿပန္လွည္လာေတာ႕
တူေတာ္ကိုစိတ္ဆိုးၿပီး
ကုန္းေခ်ာတဲ႔
ဖမ္းဆီးလို႕
ၿပည္ၿမိဳ႕မွာ
ေထာင္ခ်ထားပါသတဲ႔။ ဒါဟာ ေစာဇိပ္မင္း ဒုကၡေရာက္ေစမဲ႔ Aခ်က္ေပါ႔။ AနားမွာAေရခ်င္းရွိတဲ႔ သူရဲ႕Aထိန္းေတာ္
ေသြးသားရင္းမရွိတာနဲ႔
ဇိပ္ပြန္ဆိုတဲ႔သူရဲ႕
ေစာဇိပ္မင္းဟာ
သူထံခိုဝင္လာတဲ႔
ေစာဇိပ္မင္းဟာ
သူခ်ီးေၿမွာက္ထားဖူးတဲ႔
လုပ္ႀကံတာကို
ခံရေတာ႕တာဘဲ။
ရွမ္းတပ္သား
၅၀ဝ
ဒီဇိပ္ပြန္ဆိုကို
ကိုေပးAပ္ထားဖူးတယ္၊
ဒီAင္AားကိုAားကိုးၿပီး ဘုရင္ကိုလုပ္ႀကတာပါ။ လုပ္ႀကံပံုက သူ႕ရဲ႕Aိမ္ေတာ္တက္ပြဲမဂၤလာပြဲမွာ လာေရာက္ခ်ီးေၿမာက္ေပးဖို႕
ဘုရင္ႀကီးကိုေလွ်ာက္တယ္၊
ဘုရင္ကယံုၿပီလာေတာ႕
သူရဲ႕ရွမ္းတပ္သား၅၀ဝAားနဲ႔ ဖမ္းၿပီး ဘုရင္ကိုသတ္လိုက္တယ္။ ထံုးစAတိုင္း ဘုရင္ကိုသတ္ရင္ ဘုရင္ၿဖစ္ၿပီေပါ႔။ ကြ်န္ယံုဇိပ္ပြန္ဟာ
ဘုရင္ကိုသတ္ၿပီး
ကြ်န္ကဘုရင္တက္လုပ္ေတာ႕လည္း
ခပ္တည္တည္ဘဲ
မူးမတ္ေသနာပတိ
ဘုရင္တက္လုပ္ပါတယ္။
စစ္သူႀကီးေတြရဲ႕
ေထာက္ခံမွဳကို
မရဘူးေပါ႔၊ ဒါကိုသိတဲ႔ ေစာဇိပ္မင္းရဲ႕မိဖုရားႀကီး စႏၵာမင္းလွဟာ စစ္သူႀကီးေတြကို စည္းရံုးၿပီး ဇိပ္ပြန္မင္းကိုဖမ္းကာ
သတ္ပစ္လိုက္ပါတယ္။
ဇိပ္ပြန္မင္းဟာ
၇ရက္သာ
ထီးနန္းကို
စိုးစံလိုက္ရပါသတဲ႔။ ဇိပ္ပြန္ေသေတာ႕ နန္းတင္ပါတယ္၊
စႏၵာမင္းလွဟာ
ၿပည္မွာေထာင္ခ်ခံေနရတဲ႔
ေစာAဲဗညားကလည္း
ေဒၚၿဖစ္သူ
တူေတာ္ေစာAဲဗညားကို
စႏၵာမင္းလွကို
ေက်းဇူးရွင္Aၿဖစ္နဲ႔
မိဖုရားဆက္ေၿမာက္ပါသတဲ႔။ စုခိုထိုင္းကရွမ္းေတြနဲ႔လည္း ဆက္ဆံေရး Aရမ္းေကာင္း ပါသတဲ႔ ဘာလိုလည္းဆိုေတာ႕
ေစာAဲဗညားဟာ
စုခိုထိုင္းမင္းသမီး
ေမႏွင္းထပီရဲ႕သား
မြန္နဲ႔ရွမ္း
ကၿပားကိုး။ တူနဲ႔Aေဒၚဆိုေပမဲ႕ စႏၵာမင္းလွနဲ႔ ေစာAဲဗညားတို႕ ႏွစ္ေယာက္ဟာ Aသက္Aရြယ္ သိပ္ကြာတာေတာ႕ ဝမ္းကြဲေမာင္ႏွမၿဖစ္တဲ႔ AလွဆံုးAခ်ိန္ေပါ႔။
မဟုတ္ပါဘူး၊
ေစာဇိပ္မင္းေသတာ
စႏၵာမင္းလွလည္း ဒါေပမဲ႔ကေလး၃ေယာက္ရဲ႕
Aသက္၂၇ႏွစ္
ဆိုေတာ႕
Aသက္၂၆-၂၇ႏွစ္၊
မိန္းမသားေတြရဲ႕
Aေမဆိုေတာ႕
ေစာAဲဗညားဟာ
Page | 23
မႀကာခင္ၿငီးေငြ႔သြားၿပီး
နန္းတြင္းက
ေမာင္းမမိႆံ
ကိုယ္လုပ္ေတာ္ေတြ
တရုန္းရုန္းနဲ႔
စႏၵာမင္းလွဆီ Aေဆာင္ေတာ္မကူးေတာ႕ဘူးတဲ႔။ ဒီေတာ႕ စႏၵာမင္းလွကတင္းတာေပါ႔၊ ၿပီးေတာ႕ ဇိပ္ပြန္ကိုလုပ္ႀကံၿပီး
ထီးနန္းကိုၿပန္လည္သိမ္းပိုက္ခဲ႔တဲ႔
လက္စလက္နကလည္းရွိေနၿပန္၊
ဘုရင္႔သမီးလည္းၿဖစ္ၿပန္၊ Aာဏာၿပင္းတဲ႔မင္းရဲ႕ မိဖုရားလည္းၿဖစ္ဖူးၿပန္ဆိုေတာ႕ စႏၵာမင္းလွဟာ ေစာAဲဗညားကို သတ္ဖို႕သိပ္ေတာင္မေတြးလိုက္ရပါဘူး၊ AစားAေသာက္ထဲ Aဆိပ္ခပ္လိုက္ရံုနဲ႔ ကိစၥၿပတ္သြားပါေတာ႕တယ္။ ေစာAဲဗညားေသေတာ႕ မုတၱမထီးနန္းကိုဆက္ခံဖို႕ စႏၵာမင္းလွက သူ႕ရဲ႕AေဖတူAေမကြဲAကို (မဂဒူးရဲ႕ညီ
မဂဒါေခၚ
ဗညားAဲေလာင္းဟာ
ခြန္ေလာမင္းရဲ႔သား) AဲဒီAခ်ိန္မွာ
တၿခားမိန္းကေလးေတြနဲ႔
ဗညားAဲေလာကို
ပဲခူးၿမိဳ႕စားၿဖစ္ပါတယ္။
ဆက္ဆံတာမႀကိဳက္ဘူးဆိုတဲ႔
ေရြးခ်ယ္တင္ေၿမာက္ပါတယ္။ စႏၵာမင္းလွရဲ႕
သေဘာထားကို
သူကလြဲရင္ သိထားေတာ႕
ဗညားAဲေလာဟာ မယားၿဖစ္သူနဲ႔ ကိုယ္လုပ္ေတာ္ေတြကို ထားခဲ႔ၿပီး သားေလးAဲေလာင္းကိုသာ ခ်ီၿပီးသေဘၤာနဲ႔
မုတၱမကို
လာခဲ႔ရသတဲ႔။
မုတၱမေရာက္ေတာ႕
ထံုးစံAတိုင္း
သူ႕ရဲ႕AေဖတူAေမကြဲႏွမ စႏၵာမင္းလွကိုဘဲ မိဖုရားေခါင္Aၿဖစ္ တင္ေၿမွာက္ရတာေပါ႔။ ေစာAဲဗညားကို သတ္ၿပီး ဗညားAဲေလာ မုတၱမမွာ ဘုရင္လုပ္ေနၿပီဆိုတာႀကားတာနဲ႔ စုခိုထိုင္းက ရွမ္းဘုရင္ဟာ ေဒါသတႀကီး မုတၱမကိုလာတိုက္ပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ စုခိုထိုင္း-မုတၱမစစ္ၿဖစ္ပါေလေရာ။ စုခိုထိုင္းတပ္ရဲ႕
ေဒါသနဲ႔တိုက္ခိုက္မွဳဟာ
ၿပင္းထန္လြန္းေတာ႕
စစ္ပြဲAစမွာ
မုတၱမတပ္က
Aထိနာပါတယ္ မုတၱမတပ္က တပ္မွဴးႀကီးေတြၿဖစ္တဲ႔ စစ္ေတာင္းစားနဲ႔ ဒုန္ဝန္းစားရဲ႕တပ္ေတြ Aေရးနိမ္႔ၿပီး
စစ္ေတာင္းစားကိုေရာ
ဒုန္ဝန္းစားကိုပါ
ဒီသတင္းဗညားAဲေလာႀကားေတာ႕ ထြက္တိုက္ပါေလေရာ။
ရွမ္းေတြက
ကိုယ္တိုင္တပ္မင္းႀကီး
မဂဒူးရဲ႕တူပီပီ
လက္ရဖမ္းမိလိုက္တယ္၊
၉ေယာက္ကို
လက္ရံုးရည္ေကာင္းေလေတာ႕
မႀကာဘူး
ကြပ္ကဲၿပီး စုခိုထိုင္း
ရွမ္းတပ္ေတြ Aထိနာရွံဳးနိမ္႕ရေတာ႕တာဘဲ။ ေနာက္ဆံုး စုခိုထိုင္းဆီၿပန္ၿပီး ဆုတ္ခြာထြက္ေၿပး ရတဲ႔Aထိဘဲ။
ဒီစစ္ပြဲAၿပီးမွာ
စုခိုထိုင္းနဲ႔
မုတၱမတို႕ရဲ႕
မဂဒူးလက္ထက္ကတည္းက
ရင္းႏွီးခဲ႔တဲ႔ဆက္ဆံေရးဟာ ပ်က္သုန္းသြားရသလို စုခိုထိုင္းရဲ႕ ေဒသတြင္း ႀသဇာAာဏာလည္း ေလွ်ာ႕က်သြားရၿပီး မႀကာခင္မွာ Aယုဒၶယရဲ႕ သိမ္းပိုက္လိုက္ၿခင္းကို ခံလိုက္ရပါတယ္။
Page | 24
မုတၱမဘက္ၿခမ္းမွာလည္း စစ္ပြဲေႀကာင္႔ လယ္ယာလုပ္ငန္းမလုပ္နိဳင္တာေႀကာင္႔ ငတ္မြန္မွဳေတြ ေရာဂါထူေၿပာမွဳေတြ
ၿဖစ္ခဲ႔ရပါသတဲ႔၊
ၿပီးေတာ႕
ထူးထူးဆန္းဆန္း
ဆင္ၿဖဴေတာ္ကလည္း
Aစြယ္က်ိဳးသြားသတဲ႔၊ ေနာက္ စုခိုထိုင္းရဲ႕စစ္ေႀကာင္႔ Aင္Aားခ်ိနဲ႔သာြ းတဲ႔ မုတၱမAေႀကာင္း ႀကားသိရတာေႀကာင္႔
မြန္ဂိုစစ္ေႀကာင္႕
ဖရိုဖရဲၿဖစ္သြားၿပီၿဖစ္တဲ႔
ပုဂံၿပည္ရဲ႕တပ္ေတြကေတာင္
ပဲခူးကို ၿပန္လည္သိမ္းပိုက္ဖို႕ ႀကိဳးစားတာကိုလည္း ႀကံဳလိုက္ရပါသတဲ႔။ ဒီလိုဆိုးဝါးတဲ႕Aေၿခေနနဲ႔ မုတၱမကို ဗညားAဲေလာမင္းဟာ နဂိုAေနAထားၿပန္ေရာက္ေAာင္ ေၿဖေၿဖးခ်င္း
ၿပန္လည္ထူေထာင္ခဲ႔ရတယ္။
AေၿခAေန
နဂိုAေနAထားၿပန္ေရာက္ေတာ႕
ဗညားAဲေလာရဲ႕သားAရင္း Aဲေလာင္းနဲ႔ ဗညားAဲေလာရဲ႕ လက္ရွိမိဖုရားႀကီးၿဖစ္တဲ႔ စႏၵာမင္းလွ ေစာဇိပ္မင္းနဲ႔ရတဲ႔သား ေAာင္းလို႕မရပါ
ဗညားဦးဟာ
ဆိုတဲ႔စကား
တေယာက္နဲ႔တေယာက္
Aရြယ္ေရာက္ေနႀကပါၿပီ။
Aတိုင္း
ဂူတဂူထဲ
ၿခေသၤ႕ႏွစ္ေကာင္
မင္းၿဖစ္နိဳင္ေခ်ရွိသူႏွစ္ေယာက္လံုးမို႕
Aလြတ္မေပးဘဲ
Aၿပိဳင္Aဆိုင္ၿဖစ္ေနႀက
နန္းတြင္းထဲမွာ
ပါသတဲ႔။
သူ႕ဖက္သား
ကိုယ္႔ဖက္သားဆိုၿပီး နန္းတြင္းမွာ ႏွစ္ဖက္ကြဲေနတာေပါ႔။ ဒါကို ဗညားAဲေလာသိတယ္ ဒါေပမဲ႔ တဖက္ကလည္းသားAရင္း တဖက္ကလည္း Aစြမ္းထက္တဲ႔ မိဖုရားႀကီးရဲ႕သား
ဆိုေတာ႕
ဒီေကာင္ႏွစ္ေကာင္ထဲက
ဘယ္သူကAစြမ္းAစပိုရွိသလဲ
ေနထိုင္မေကာင္းေယာင္ေဆာင္၊ ကုလို႕မရေတာ႕ဘူးဆိုတဲ႔
သူလည္းေဝကြဲမရၿဖစ္ေနရွာတယ္။
ေနာက္
သတင္းကို
သိရေAာင္စမ္းမယ္ဆိုၿပီး
Aနာသည္းခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး နန္းတြင္းမွာ
တေန႔မွာ
လႊင္႔ခိုင္းတယ္။
ဘုရင္ႀကီးေတာ႕
ဒီသတင္းႀကားတာနဲ႔
Aဲေလာင္းက သူစုေဆာင္းထားတဲ႔ ဆင္ ၿမင္း စစ္သည္ေတြနဲ႔ ဗညားဦးကို သြားသတ္တယ္၊ ဒါေပမဲ႕ က်ားေခ်ာင္းေခ်ာင္းေနႀကတဲ႔ သူ႕ဆီမေရာက္ခင္
သူေတြပီပီ
ဗညားဦးကလည္း
လမ္းမွာႀကိဳတိုက္ပါတယ္။
Aဖမ္းခံလိုက္ရတယ္၊
ဗညားဦး
Aဲဒီပြဲမွာ
Aဲေလာင္းကို
လက္မေႏွးပါဘူး
Aဲေလာင္းဟာ
Aဲေလာင္း
ဗညားဦးကိုမနိဳင္ဘဲ
မိၿပီဆိုတဲ႔သတင္းရတာနဲ႔
ဗညားAဲေလာက
ခ်က္ခ်င္းထၿပီး ဟဲ႕ေကာင္ ငါမမာဘူးဆိုတာနဲ႔ မင္းက ငါ႕သားကိုသတ္ဖို႕ႀကံတယ္ေပါ႔ေလ ဆိုၿပီး ထႀကိမ္းေတာ႕
ဗညားဦးလည္း
ေႀကာက္ၿပီး
ေၿပးပါေလေရာ၊
ဒါေပမဲ႕
ေၿပးမလြတ္ဘူး၊
ဗညားAဲေလာကဖမ္းၿပီး သတ္ဖို႕Aလုပ္မွာ မိဖုရားႀကီးစႏၵာမင္းလွနဲ႔ ဗညားAဲေလာရဲ႕ မေAတူ မေAတူ ႏွမရင္း ရွင္ေစာဗုတ္ တို႕က ေတာင္းပန္ Aာမခံလို႕ ၿပန္လႊတ္ေပးလိုက္ပါတယ္။ ေနာက္သိပ္မႀကာပါဘူး
ေက်ာက္ေရာဂါနဲ႔
ဗညားAဲေလာရဲ႕သား
Aဲေလာင္
Page | 25
ေသဆံုးသြားပါေလေရာ။
ေနာက္ေတာ့
ဗညားAဲေလာမင္းလဲ
နန္းသက္၁၈ႏွစ္မွာ
ဖ်ားနာၿပီးကြယ္လြန္သြားပါေတာ႕တယ္။ ရာဇဓိရာဇ္ မတိုင္မွီ ဟံသာဝတီ ၃ လြယ္လြယ္ေၿပာရမယ္ဆိုရင္ မင္းမ်ိဳးက
မဂဒူးဟာ
ငတပါးမင္းေပါ႔။
ဘုရင္ၿဖစ္လာတာမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ
ငတပါးမင္းဆိုတာက
ကိုယ္စြမ္းဉာဏ္စြမ္းေကာင္းလို႕
မင္းရိုးမင္းစU္
ဘုရင္ၿဖစ္လာတဲ႔
မင္းမ်ိဳးကို ေခၚတာပါ။ ၿမန္မာ႕ရာဇဝင္ထဲမွာဆို ပ်ဴေစာထီးတို႕၊ က်န္စစ္သားတို႕၊ စေလငေခြးတို႕၊ Aေလာင္းဘုရားတို႕ဟာ နာမည္ႀကီးေပါ႔။ ေၿပာရမယ္ဆိုရင္ ဘုရင္႕ေနာင္ကိုေတာင္ ငတပါးမင္းလို႕ ေခၚရမယ္ထင္ရဲ႕။ သာမန္လူေတြထဲက
ဘုရင္တက္ၿဖစ္တယ္ဆိုေတာ႕
ငတပါးမင္းေတြဟာ
မင္းမ်ိဳးက
ဆင္းသက္လာတဲ႔ မင္းေတြလို Aမ်ားကတသီးတသန္႔ ေႀကာက္ရြံ႔ေလးစားမွဳတာမ်ိဳး သိပ္မရဘူး၊ တခ်ိန္လံုး
သူ႕ကိုAကဲစမ္းမဲ႔သူေတြ
သူလက္ထဲက
Aာဏာကိုလုမဲ႔သူေတြနဲ႕
Aၿမဲလိုလို
နပမ္းလံုးေနရတယ္။ မဂဒူးမင္းဆက္လည္းဒီAတိုင္းဘဲ Aကဲစမ္းသူေတြ ပုန္ကန္မဲ႔သူေတြနဲ႕ေပါ႔။ မဂဒူးကိုေတာ႕ ေလးစားေႀကာက္ရြံ႕ႀကပါတယ္၊ ပုန္ကန္မွဳေတြ ပုန္းစားမွဳေတြ မလုပ္ရဲႀကပါဘူး၊ ဒါေပမဲ႕ မထင္မွတ္ဘဲ ေၿမး၂ေယာက္က Aဖိုးကိုလုပ္ႀကံၿပလိုက္ေတာ႕ မဂဒူးကိုဆက္ခံသူဟာ ပုန္ကန္သူ
ပုန္စားသူေတြနဲ႔
Aၿမဲႀကံဳေတြ႔ရေတာ႕တာဘဲ။
မဂဒူးမင္းကစၿပီး
မုတၱမထီးနန္းကို
စိုးစံတဲ႔မင္းေတြAားလံုးဟာ Aသက္လည္းတို၊ နန္းသက္လည္းတိုႀကတယ္။
၁.
မဂဒူး
(ဝါရီရူး)က
Aသက္
၅၄ႏွစ္
နန္းသက္
၁၉ႏွစ္မွာ
ေၿမးေတြရဲ႕လက္ခ်က္နဲ႔
ကြယ္လြန္ခဲ႔ပါတယ္။ (မင္းေကာင္းပါ၊ တရာမွ်တစြာ Aုပ္ခ်ဳပ္တယ္၊ တိုင္းၿပည္ေAးခ်မ္းတယ္၊ ဆင္ၿဖဴေတာ္ရတယ္) ၂.
မဂဒါ
(ခြန္ေလာ)က
Aသက္
၃၇ႏွစ္
နန္းသက္
၄ႏွစ္မွာ
ေယာက္ဖလက္ခ်က္နဲ႔
ကြယ္လြန္ခဲ႔ပါတယ္။ (Aရည္Aခ်င္းနဲတယ္၊ တိုင္းၿပည္မၿငိမ္သက္ဘူး၊ ဇင္းမယ္နဲ႔စစ္ၿဖစ္တယ္)
Page | 26
၃.
ေစာေAာ
(ေစာသင္ေမာင္)က
ကြယ္လြန္ခဲ႔ပါတယ္။
(မင္းေကာင္းပါ၊
Aသက္
၄၁ႏွစ္
နန္းသက္
တိုင္းၿပည္ေAးခ်မ္းတယ္၊
၁၄ႏွစ္မွာ
ဖ်ားနာၿပီး
Aစြမ္းAစရွိတယ္၊
နယ္ေၿမခ်ဲ႔ထြင္နိဳင္တယ္) ၄. ေစာဇိပ္ (ဗညားရံဒယ္)က Aသက္ ၂၇ႏွစ္ နန္းသက္ ၇ႏွစ္မွာ ကြ်န္ယံုလက္ခ်က္နဲ႔ ကြယ္လြန္တယ္။
(Aစြမ္းစရွိတယ္လို႕ဆိုနိဳင္တယ္၊
ထက္ၿမက္တယ္၊
ပုန္ကန္သူေတြကို
ႏွိမ္နင္းနိုင္တဲ႔Aၿပင္ နယ္ေၿမကိုခ်ဲ႔ထြင္နိုင္တယ္၊ ဒါေပမဲ႔ စစ္မက္ထူတယ္) ၅. ဇိပ္ပြန္က Aသက္ ၃၅ႏွစ္ နန္းသက္က ၇ရက္ထဲ။ ေစာဇိပ္မင္းရဲ႕မိဖုရားႀကီးက မူးမတ္ စစ္သူႀကီးေတြကို
စည္ရံုးၿပီး
မင္းညံ႕လားလို႕ေတာင္
လုပ္ႀကံလို႕
မသိလိုက္ရပါဘူး၊
ဒါေပမဲ႔
ကြယ္လြန္တယ္။
(မင္းေကာင္းလား
ေက်းဇူးရွင္ကို
ေက်းစြပ္သူဆိုေတာ႕
ေကာင္းမယ္လို႕ေတာ႕မထင္ပါဘူး) ၆. ေစာAဲကံေကာင္းက Aသက္ ၂၇ႏွစ္ နန္းသက္ ၄၉ရက္မွာ ေစာဇိပ္မင္းရဲ႕မိဖုရာႀကီးကဘဲ AစာထဲAဆိပ္ထဲ႔ၿပီး
လုပ္ႀကံလို႕ကြယ္လြန္တယ္။
(ထားဝယ္ကိုသိမ္းနိဳင္တာႀကည္႔ရင္
လက္ရံုးရည္မဆိုးပါဘူး၊ ဒါေပမဲ႕ ေမ႕ေမ႕ေလွ်ာ႕ေလွ်ာ႕ေနတဲ႔မင္းဘဲ) ၇. ဗညားAဲေလာက Aသက္ ၄၁ႏွစ္ နန္းသက္ ၁၈ႏွစ္မွာ ဖ်ားနာၿပီး ကြယ္လြန္တယ္။ (လက္ရံုးရည္နဲ႔ၿပည္႕စံုတယ္၊
ထီးနန္းကို
ႏွလံုးရည္လည္းေကာင္းတယ္၊
တာရွည္ထိမ္းနိဳင္တာကိုႀကည္႔ရင္
စုခိုထိုင္းနဲ႔စစ္ၿဖစ္လို႕
ဒုကၡေရာက္သြားတဲ႔
တိုင္းၿပည္ကို
တည္ၿငိမ္ေAာင္ ၿပန္လည္ထူေထာင္နိုင္တယ္၊ ၿခံဳေၿပာရရင္ မင္းေကာင္းပါဘဲ) မင္းေပါင္း ၇ဆက္မွာ ၂ဆက္ဘဲ (ေစာေAာနဲ႔ ဗညားAဲေလာ) ရိုးရိုးတန္းတန္းကြယ္လြန္တယ္၊ က်န္တဲ႔
ငါးဆက္က
သူမ်ားလုပ္ႀကံလို႕ေသရတာခ်ည္းဘဲ။
မုတၱမမွာထီးနန္းထူေထာင္တဲ႔Aခါက မင္း၈ဆက္Aုပ္စိုးမယ္လို႕
ပုေရာဟိတ္ေတြက
ေရွ႕ၿဖစ္ေဟာခဲ႔တယ္၊
Aခုေတာ႕
မဂဒူးက
ဝါရီရူးဘြဲ႔ခံၿပီး
ေၿမြ၈ေကာင္နိမိတ္ကိုဖတ္ၿပီး မင္း၇ဆက္
Aုပ္စိုးၿပီးၿပီမို႕
တဆက္ဘဲက်န္ပါေတာ႕တယ္၊ Aဲဒီမင္းကေတာ႕ ဗညားဦးပါ။
Page | 27
ရာဇဓိရာဇ္ မတိုင္မွီ ဟံသာဝတီ ၄ ဗညားAဲေလာမင္း ၁၈ႏွစ္ နန္းစံၿပီး ကြယ္လြန္သြားေတာ႕ သူ႕ရဲ႕မိဖုရာႀကီး စႏၵာမင္းလွဟာ သူ႕ရဲ႕သား ဗညားဦးကို နန္းတင္တယ္။ နန္းလုနိုင္တဲ႔ ဗညားAဲေလာရဲ႕သား Aဲေလာင္ကလည္း ေက်ာက္ေပါက္လို႕
ေသသြားၿပီဆိုေတာ႕
ဗညားဦးနန္းတက္တာကို
ဆန္႔က်င္တဲ႔သူ
မရွိေတာ႕ဘူးေပါ႔၊ ၿပီးေတာ႕ မဂဒူးစၿပီးထူေထာင္ခဲ႔တဲ႔ မုတၱမထီးနန္းဟာလည္း ႏွစ္ေပါင္း၆၀ေက်ာ္ တည္ၿမဲလာၿပီဆိုေတာ႕
ဒီနန္းဆက္ကို
ၿပည္သူေတြက
သူ႕တို႕ရဲ႕Aရွင္သခင္ေတြလို႕
လံုးဝမွတ္ယူထားႀကၿပီေလ။ ဗညားဦးဟာ ဆင္ၿဖဴရွင္ဆိုတဲ႔ဘြဲ႔နဲ႔ နန္းတက္တယ္၊ ဒါေပမဲ႔ ၿပည္သူေတြက ေလးစားခ်စ္ခင္ႀကလို႕ သုရွင္လို႕ ေခၚတြင္ႀကတယ္။ ထံုးစံAတိုင္းဆို မင္းAၿဖစ္ဘိသိတ္သြန္းပြဲကို မိဖုရားေခါင္ႀကီးနဲ႔Aတူ တက္ရမွာၿဖစ္ေပမဲ႔ သုရွင္ဗညားဦးမွာ မိဖုရားေခါင္ႀကီးရယ္လို႕ မရွိေသးဘူးတဲ႔၊ ေၿပာရမယ္ဆို လူပ်ိဳဘုရင္ေပါ႔၊ Aသက္ကလည္း ၂၆ႏွစ္ဘဲ ရွိေသးတယ္။ ဗညားဦးဟာ
ဆင္ဖမ္းတာကို
သူ႕Aဖိုးခြန္ေလာမင္း
(မဂဒူးရဲ႕ညီ)
ဒီလိုဆင္ဖမ္းေကာင္းလို႕လည္း ဒါ႔ေႀကာင္႔လည္း
Aရမ္းဝါသနာပါတယ္။
သူ႔Aရင္
တေယာက္ဘဲ
ေယာက္ဖက
မင္းေတြထဲမွာဆို
ဆင္ဖမ္းတာကိုဝါသနာပါတယ္၊
ထီးနန္းကိုသိမ္းပိုက္တာကို
ခြန္ေလာေနာက္ပိုင္းမင္းေတြဟာ
ခံရတာေပါ႔၊
နန္းကိုပစ္ၿပီးဆင္ဖမ္းထြက္တာမ်ိဳး
မလုပ္ရဲႀကဘူးေလ။ ဗညားဦးကေတာ႕
ရဲတယ္၊
မုတၱမေၿမာက္ဘက္က
ၿဗတ္လိုင္ဆိုတဲ႔ရြာက
မိန္းကေလးတေယာက္ကို မိဖုရားေခါင္ႀကီးAၿဖစ္
ဒီလိုဆင္ဖမ္းထြက္ရင္း
ေမြးမဂူေသာက္
(လွထိပ္ေခါင္)
ေတြ႔ၿပီးAရမ္းခ်စ္မိသြားတာနဲ႔ တင္ေၿမွာက္ပါတယ္။
Aရမ္းခ်စ္ႀကတယ္နဲ႔တူရဲ႕၊ Aရမ္းၿမင္ခ်င္ေနႀကထင္တယ္၊ တန္ေဆာင္းေတြဆင္ယင္
ခဏခဏဆင္ဖမ္းထြက္တာဘဲ။
ၿပီးေတာ႕ ေမြးမဂူေသာက္ ရာဇမတ္ေတြကာၿပီး
နန္းေတာ္ကိုေခၚၿပီး
မုတၱမသားေတြဟာ သူတို႕ဘုရင္ေလး ကို
ဆိုတ႔ဲ
သုရွင္ဗညားဦးကို မိန္းမယူတာကို
မုတၱမၿမိဳ႕ထဲေခၚလာေတာ႕
ပန္းမ်ားပစ္လို႕
ႀကိဳဆိုႀကတာ
AံုးAံုးႀကြက္ႀကြက္ဘဲတဲ႔၊ ေမြးမဂူေသာက္Aတြက္ သီခ်င္းေတြ ကဗ်ာေတြလည္း ဆိုႀကရြတ္ႀကနဲ႔ Aရမ္းစည္ကား သိုက္ၿမိဳက္ခဲ႔တယ္ဆိုဘဲ။
Page | 28
ေနာက္ေတာ႕
သက္ဦးဆံပိုင္
ဘုရင္ေတြရဲ႕
ထံုးစံAတိုင္း
ေတာင္နန္းစံမိဖုရားႀကီးAၿပင္
ေၿမာက္နန္းစံ Aေရွ႔နန္းစံ Aေနာက္နန္းစံ စတဲ႔ မိဖုရားေတြကိုလည္း ေၿမွာက္ရေသးတာေပါ႔။ ေၿမာက္နန္း Aေရွ႕နန္း Aေနာက္နန္း မိဖုရားေတြAၿဖစ္ေကာက္ယူဖို႕ နန္းတြင္းမွာႀသဇာရွိတဲ႔ Aမတ္ႀကီးတဦးၿဖစ္တဲ႔
သံဗုန္ဆိုတဲ႔Aမတ္က
ဗညားဦးထံဆက္သပါတယ္။ တိုက္တ႔တ ဲ ိုက္ပြဲမွာ
သံဗုန္ဆိုတာ
ရြံ႕ရြံ႕ခြ်န္ခြ်န္
သူရဲ႕သမီး
ညီAမ
မဂဒူးလက္ထက္
Aမွဳထမ္းလို႕
ေလးေယာက္ကို
ပဲခူးဘုရင္
စည္တလံုးေပးၿပီး
တရဖ်ားနဲ႔
စည္သံႀကားရသမွ်
ေက်းရြာေတြကရတဲ႔ Aခြန္မွန္သမွ်ကို စားေစလို႕ ခ်ီးေၿမွာက္ၿခင္းခံခ႔ရ ဲ တဲ႔ ဗပစ္ဗိုလ္ရဲ႕သားပါဘဲ။ သံဗုန္Aမတ္ႀကီးရဲ႕
သမီးေလးေယာက္လံုးက
Aေခ်ာAလွေတြခ်ည္းဆိုေတာ႕
ဗညားဦးလည္းသေဘာက်တာေပါ႔။ ဒါနဲ႔ ေမြ႕Aစ္၊ ေမြ႔ေကာ၊ ေမြ႔ဇိပ္ ဆိုတဲ႔ Aႀကီးသံုးေယာက္ကို ေၿမာက္ Aေရွ႔ Aေနာက္ နန္းစံမိဖုရားေတြAၿဖစ္ေၿမွာက္ၿပီး Aေထြးဆံုးညီမေလး ေမြ႔ေဒါကိုေတာ႕ ဗညားဦးက သူ႕ရဲ႕ညီ မင္းလကၤာနဲ႔ လက္ဆက္ေစတယ္၊ ၿပီးေတာ႕ ညီေတာ္ မင္းလကၤာကို သမိန္ညီေကာင္သိန္
ဆိုတဲ႔ဘြဲ႔နဲ႔
ပဲခူးကိုစားေစတယ္။
Aမေတာ္
မဟာေဒဝီကိုေတာ႕
Aမတ္ႀကီးတဦးရဲ႕ သားနဲ႔လက္ဆက္ေစၿပီး AဲဒီAမတ္ရဲ႕သားကို ၿဗထဗိုက္ ဆိုတဲ႔ဘြဲ႔နဲ႔ ဒဂုန္ၿမိဳ႕ (ရန္ကုန္)ကို စားေစပါတယ္။ ဗညားဦးဟာ မဂဒူးထူေထာင္ခဲ႔တဲ႔ ဝါရီရူးမင္ဆက္မွာ ဒဂုန္(ရန္ကုန္)ကို ပထမဆံုးAေရးထားတဲ႔ မင္းပါဘဲ။
Aရင္မင္းေတြတုန္းက
ၿမိဳ႕ႀကီးAဆင္႔သတ္မွတ္တာမ်ိဳး
ဒဂုန္ဟာ
ေသြးရင္းသားရင္းကို
ဆံေတာ္ရွင္
ေရြတိဂံုရွိတာကလြဲၿပီး
စားေစတာမ်ိဳးေတြ
မလုပ္ခဲ႔ႀကပါဘူး။
ေနာက္ပိုင္းမွာ ဒဂုန္ဟာ မြန္ေတြရဲ႕Aေရးပါတဲ႔ ၿမိဳ႕ႀကီးတၿမိဳ႕Aၿဖစ္ကို ေရာက္ရွိလာတယ္။ Aပသံုငယ္ဖြါးျမင္ျခင္း ႏွစ္ေပါင္းက ၆၀ေက်ာ္ႀကာေAာင္ တည္တံ႕လာၿပီဆိုေတာ႕ ဝါရီရူးမင္းဆက္ဟာ ခိုင္မာေနၿပီလို႕ ေၿပာလိုရေပမဲ႔ Aသက္ ၂၆ႏွစ္နဲ႔ မင္းတက္လုပ္ေနတဲ႔ ဗညားဦးဆိုတဲ႔ မင္းပ်ိဳမင္းရြယ္ေလးကို Aကဲစမ္းသူေတြလည္း ရွိေနပါေသးတယ္။ သူနန္းတတ္ၿပီး ၃ႏွစ္ေလာက္Aႀကာမွာ ေစာAဲဒိတ္ နဲ႔ ေဗါႀကယ္ဆိုသူႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ဒုန္ဝန္းကေန သူ႕ကိုပုန္ကန္တယ္။ Aဲဒီတုန္းက ဒုန္ဝန္းဆိုတာ
Page | 29
တိုင္းၿပည္ရဲ႕Aဓိကၿမိဳ႕တၿမိဳ႕ပါ၊
မဂဒူးရဲ႕ဇာတိၿဖစ္ၿပီး
မဂဒူးစၿပီးနန္းထိုင္တည္ေထာင္ခဲ႔တဲ႔
ၿမိဳ႕မဟုတ္လား။ ဒီပုန္ကန္မွဳကို
ဗညားဦးက
ၿပတ္ၿပတ္သားသားႏွိမ္နင္းလိုက္တယ္၊
စစ္Aင္AားAလံုးAရင္းနဲ႔ ေဗါႀကယ္တို႕
Aၿပင္းAထန္တိုက္တဲ႔
မခံနိဳင္ပါဘူး၊
ထြက္ေၿပးပါတယ္။
ဗညားဦးရဲ႕ထိုးစစ္ကို
Aသတ္မခံရေAာင္
ၿပီးေတာ႕
သူ႕ရဲ႕Aစြမ္းကိုၿပတဲ႔ပြဲေပါ႔။ ေစာAဲဒိတ္နဲ႔
ကိုယ္လြတ္ရုန္းၿပီး
ဇင္းမယ္ရွမ္းမင္းကို
ဇင္မယ္ဘက္ကို
မြန္ေဒသဝင္တိုက္ပါ
ဗညားဦးဟာ
Aေတြ႔Aႀကံဳမရွိေသးဘူး၊ တိုင္းၿပည္ကို ေကာင္းေကာင္းမAုပ္ခ်ဳပ္တတ္ေသးဘူး၊ Aေၿခမက်ခင္ ဝင္သိမ္းရင္ မုတၱမကိုရနိဳင္မယ္လို႕ေၿပာၿပီး ေသြးေဆာင္တယ္၊ ဒီလိုနဲ႔ လက္ရွိAင္Aားကလည္း ေတာင္႔တင္ခိုင္မာေနတဲ႔ ဇင္းမယ္မင္းဟာ ဦးပိုက္လံသံဆိုတဲ႔သူကို စစ္ဦးစီးခန္႔ၿပီး စစ္သည္ ဗိုလ္ပါ ဆင္ၿမင္းAေၿမာက္Aၿမားနဲ႔ မုတၱမမြန္နိဳင္ငံေတာ္ကို ဝင္တိုက္ေစပါေတာ႕တယ္။ ဇင္းမယ္ထိုးစစ္က Aရမ္းၿမန္ၿပီးၿပင္းထန္ပါတယ္။ ၿပင္းထန္လြန္းေတာ႕ မႀကာပါဘူး စစ္ေတာင္း၊ တိုက္ကုလား၊
ဒုန္ဝန္း၊
သိမ္းပိုက္နိဳင္လိုက္ႀကတယ္၊ Aၿပင္းAထန္ခုခံေနတာနဲ႔
ယင္းၿငိမ္၊
လဂြန္ဗ်ည္း
ဒါေပမဲ႔
စတဲ႔
ၿမိဳ႕ေတြကို
ခဏေလးနဲ႔
ေမာဒုန္ဆိုတဲ႔ေနရာေရာက္ေတာ႕
မုတၱမဆီေရာက္ေAာင္
ေရွ႕မတိုးနိုင္ေတာ႕ဘူး၊
မြန္တပ္ေတြ ေရွ႔မတိုးနိုင္ေပမဲ႕
ဇင္းမယ္တပ္ေတြဟာ ေနာက္မဆုတ္သြားဘဲ ေမာဒုန္မွာ တပ္စြဲၿပီးေနပါသတဲ႔။ ေမာဒုန္ဟာ မုတၱမနဲ႔ သိပ္ေဝးေတာ႕ပါဘူး။ ဒီလိုတပ္စြဲေနတာဟာ တလလည္းမဟုတ္ ႏွစ္လလည္းမဟုတ္ဆိုေတာ႕ ဘယ္ေန႔ မုတၱမကိုဝင္သိမ္းမလဲဆိုၿပီး ၿပည္သူၿပည္သားေတြက စိုးရိမ္ေနႀကတာေပါ႔။ ဒါနဲ႔
ဗညားဦးလည္း
မူးႀကီးမတ္ရာေတြ
ေသနာပတိေတြ
ပညာရွိပုဏၰားေတြ
ဟူးရားေတြ
သံဃာေတာ္ေတြ ၿမိဳ႕မိၿမိဳ႕ဖေတြနဲ႔ တိုင္ပင္ေတာ႕ Aားလံုးက ဘိုးေတာ္ဝါရီရူးမင္းလက္ထက္က မေလးမင္း
ေငါေဒါတပ္ေတြကို
ေAာင္နိဳင္ခဲ႔ပံုကို
ေၿပာၿပၿပီး
ဆင္ၿဖဴေတာ္ကို
သံုးႀကည္႔ဖို႕ေၿပာႀကပါသတဲ႔။ AဲဒီAခ်ိန္မွာ ဆင္ၿဖဴေတာ္ရဲ႕Aသက္က ၆၀ေက်ာ္ ၇၀တြင္းဆိုေတာ႕ Aေတာ္Aိုေနၿပီေပါ႔။ ဒီလိုနဲ႔ ေရွးထံုးစံAတိုင္း ဗညားဦးဟာ Aဓိဌါန္ၿပဳတာေတြ သီလေဆာက္တည္တာေတြလုပ္ၿပီး ဆင္ၿဖဴေတာ္နဲ႔ ဆင္ၿဖဴေတာ္က
စိတ္ခ်င္းAဆက္သြယ္ရဖို႕ မင္းႀကီးစိတ္မပူနဲ႔
ႀကိဳးစားသတဲ႔။
ဒီကိစၥကို
တညေတာ႕
Aိပ္မက္ထဲမွာ
ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးတာဝန္ထားပါ၊
ဒီစစ္ကို
Page | 30
ေAာင္နိဳင္ေAာင္
ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးေဆာင္ရြက္နိဳင္ပါတယ္လို႕
ဆင္ၿဖဴေတာ္က
သူ႕ကို
ဇင္းမယ္တပ္ေတြကို
ဂတိေပးတယ္တဲ႔။
လွမ္းၿမင္နိဳင္တဲ႔
ၿပီးေတာ႕
ေတာင္ထိပ္မွာထားၿပီး
ေရႊခြက္နဲ႔ထည္႔ထားတဲ႔ ေရစင္ေပးဖို႕ ေတာင္းတယ္။ ဗညားဦးလည္း နိဳးတာနဲ႔ Aိပ္မက္Aတိုင္း ေတာင္ထိပ္ေပၚမွာ
ကနားႀကီးတေဆာင္ေဆာက္၊
Aေမြနံ႕သာသင္းထံုးထားတဲ႔ေရကို
ေရႊAင္နဲ႔ထည္႕ၿပီး ဆင္ၿဖဴေတာ္Aေရွ႔ကို ခ်ေပးပါတယ္။ ဂီတတူရိယာမ်ားနဲ႔ AတီးAမွဳတ္လည္း တီးမွဳတ္ေစပါတယ္။ ဆင္ၿဖဴေတာ္ဟာ
ဇင္းမယ္တပ္ရွိရာကို
လွမ္းႀကည္႔ၿပီး
ေAာင္သံေပးဟစ္ေႀကြးၿပီး
ေရစင္ကို
ငံုၿပီးဖ်န္းပက္တယ္။ ဒီAခါ ဆင္ၿဖဴေတာ္ရဲ႕ ေAာင္သံကိုေႀကာက္ရြံ႕ၿပီး ဇင္းမယ္တပ္ကဆင္ေတြ ထိန္းမရေတာ႕ဘဲ
ထြက္ေၿပးသတဲ႔၊
နင္းသြားႀကတာမို႕
ဆင္ေတြေၿပးတဲ႔Aခါ
ဇင္းမယ္တပ္ပ်က္ပါေလေရာ။
သိတဲ႔Aတိုင္း
ရန္သူတပ္ဖရိုဖရဲၿဖစ္ေနခ်ိန္မွာ
နင္းခ်င္ရာ မြန္တပ္က
Aတင္းဝင္တိုက္ေတာ႕ ဇင္းမယ္တပ္ဟာ ဘယ္လိုမွမခံနိဳင္ဘဲ ၿပိဳက်သြားၿပီး တပ္သားေတြဟာ ထြက္ေၿပးႀကပါေတာ႕တယ္။
Aဲဒီတုန္းက
ဇင္းမယ္တပ္ဟာ
ဘယ္ေလာက္ႀကီးမားသလဲဆိုရင္
သူတို႕က်န္ရစ္ခဲ႔တဲ႔ သံု႕ပန္း ဆင္ ၿမင္း Aေၿမာက္ ေသနတ္ စတာေတြကို ေကာက္ယူတာ ႏွစ္လေလာက္ေတာင္ Aခ်ိန္ယူရတယ္ဆိုဘဲ။ ဗညားဦးလည္း
AဲဒီAခါမွ
ဇင္းမယ္စစ္ကိုနိဳင္တဲ႔
ဆင္ၿဖဴရွင္ဆိုတဲ႔ဘြဲ႕ကို
Aထိမ္းAမွတ္နဲ႔
ဗုဒၶဓါတ္ေတာ္ကိုေတာင္းခံၿပီး
ခံယူလိုက္တာနဲ႔တူရဲ႕။
သီရိလကၤာမင္းဆီ
သံတမန္လႊတ္လို႕
ဆင္ၿဖဴေတာ္ေရစင္ဖ်န္းပက္တဲ႔ကုန္းထိပ္မွာ
တည္ထားကိုးကြယ္ပါတယ္။
ေစတီAမည္က
ၿပီးေတာ႕ ေစတီတဆူ
က်ိဳက္ကလြန္ဗြန္ဇနာတဲ႔၊
မုတၱမမွာ
Aခုထိဖူးေတြ႕နိဳင္ေသးတယ္။ ဇင္းမယ္ကို
နိဳင္လိုက္တယ္ဆိုေပမဲ႕
Aေတာ္ခံလိုက္ရတာေပါ႔။
စစ္ေႀကာင္႔
စစ္ရဲ႕ဒဏ္ကို
မုတၱမသားေတြေရာ၊
လယ္ယာလုပ္ငန္းပ်က္လို႕
သုရွင္ဗညားဦးေရာ
ၿပည္သူေတြစားနက္ရိကၡာ
Aက်ပ္Aတည္းၿဖစ္တယ္၊ မေၿပလည္ေတာ႕ မေက်နပ္မွဳက တိုင္းၿပည္Aုပ္ခ်ဳပ္ဘုရင္လုပ္သူဆီ ေရာက္သြားတယ္ သူ႕ထက္ပိုေတာ္မဲ႔
ဒီဘုရင္ညံ႕တယ္ဆိုတဲ႔
Aၿမင္မ်ိဳးေတြလည္းေပၚလာတယ္၊
Aစြမ္းAစရွိမဲ႕သူကိုေရြးလာႀကတယ္၊
Aဲဒီလူက
ဒီေတာ႕ ဗညားဦးရဲ႕
တဦးတည္းေသာညီရင္း ပဲခူးစားမင္းလကၤာဘဲေပါ႔။
Page | 31
ဗညားဦးနဲ႔
မင္းလကၤာဟာ
ဗညားဦးဟာ
ေစာဇိပ္မင္းနဲ႔
စႏၵာမင္းလွတို႕ရဲ႕
သူ႕ညီကိုသိပ္ခ်စ္တယ္၊
ပဲခူးကိုစားေစတဲ႕Aၿပင္ Aေထြးဆံုးသမီးနဲ႔
ခ်စ္လို႕လည္း
သူ႕ကိုဆက္သတဲ႔
မုတၱမရဲ႕ဒုတိယၿမိဳ႕ေတာ္ၿဖစ္တဲ႔
Aမတ္ႀကီးသံဗုန္ရဲ႕သမီးေလးေယာက္ထဲက
သူကိုယ္တိုင္လက္ဆက္
ပေဒသရာဇ္စနစ္ေတြရဲ႕
တAူတံုဆင္းသားရင္းေတြပါ။
ေပးစားခဲ႔တာ။
ထံုးစံAတိုင္း
ညီAကိုေတြ
ဒါေပမဲ႕
သက္ဦးဆံပိုင္
ဘာေတြမစU္းစားပါဘူး
Aင္Aားစုေဆာင္းမိတာနဲ႔ Aကိုကို ပုန္ကန္ေတာ႕တာဘဲ။ ဗညားဦးဟာ
မင္းလကၤာက
သူ႕ကိုပုန္ကန္လိမ္႔မယ္လို႕
ဘယ္တုန္းကမွ
ထင္မထားဘူး၊
သူ႕ညီကိုသူAရမ္းယံုခဲ႔တာ၊ ၿပီးေတာ႕ တိုင္းၿပည္Aက်ပ္Aတည္းနဲ႔ေတြ႔ေနခ်ိန္မွာ ေသြးရင္းညီကို Aားလည္းAားကိုးခဲ႔တယ္။
ဒီေတာ႕
ညီၿဖစ္သူက
သူ႕ကိုပုန္ကန္ၿပီဆိုတာကို
သိရေတာ႕
Aရမ္းစိတ္ဆိုးတာေပါ႔၊ ပဲခူးကိုမရAရသိမ္းတယ္၊ ညီၿဖစ္သူ မင္းလကၤာကို AမိရေAာင္ဖမ္းတယ္၊ မိေတာ႕ Aမၿဖစ္တဲ႔ မဟာေဒဝီကငိုယိုေတာင္းပန္တာေတာင္ လက္မခံဘဲ ညီေတာ္မင္းလကၤာကို ကြပ္မ်က္လိုက္တယ္၊ Aခ်စ္ႀကီးေတာ႕ Aမ်က္ႀကီးတာေပါ႔။ မင္းလကၤာရဲ႕မိဖုရား သူ႕ရဲ႕ခယ္မ ေမြ႕ေဒါကိုေတာ႕ မုတၱမကိုၿပန္ေခၚလာတယ္။ ေနာက္ေတာ႕ ေမြ႔ေဒါရဲ႕Aမေတြၿဖစ္တဲ႔ Aေရွ႔နန္း၊ Aေနာက္နန္း နဲ႔ ေၿမာက္နန္း မိဖုရားေတြလိုဘဲ သီရိမာယာ ဆိုတဲ႔ဘြဲ႔ေပးၿပီး
မိဖုရားေၿမာက္ပါတယ္။
ေမြ႔ေဒါမွာ
မင္းလကၤာနဲ႔ရတဲ႕
သားသမီး
သံုးေယာက္ရွိသတဲ႔။ သမီးႏွစ္ေယာက္ရဲ႕Aမည္က သဇင္ေစာဒလ နဲ႔ သဇင္ေစာU လို႕ေခၚၿပီး၊ သားရဲ႕နာမည္က
မညီကံေကာင္း
တဲ႔။
ဗညားဦးနဲ႔ေပါင္းဖက္ၿပီး
ေမြ႔ေဒါမွာ
ေနာက္ထပ္သားတေယာက္ ထပ္ၿပီးရၿပန္တယ္။ Aဲဒီသားဟာ ဆံပင္ႀကမ္းတယ္၊ Aသားညိဳတယ္၊ ေၿခလက္ေတြက တုတ္ခိုင္တယ္၊ ႀကမ္းတမ္းတဲ႔Aသြင္ရွိတယ္၊ လွ်ာမွာAစက္ (လွ်ာစက္)ပါတယ္။ လွ်ာစက္ပါတဲ႔Aတြက္
Aပသံုပါင္စက္
ဗညားႏြဲ႕လို႕Aမည္ေပးပါတယ္၊
လို႕ေခၚႀကတယ္၊
ဗညားငယ္ေပါ႔။
ဒီကေလးဟာ
ဒါေပမဲ႕ ေနာက္
ဗညားဦးက ရာဇာဓိရာဇ္
ၿဖစ္လာမဲ႔သူဘဲ။
Page | 32
ထြက္ေတာ္မူနန္းကခြာတယ္ ၁ မိဘေတြဟာ
ကိုယ္႔သားသမီးတိုင္းကိုခ်စ္ႀကတာခ်ည္းဘဲ၊
ကြဲေလ႕ရွိတယ္၊
Aခုလည္းဗညာဦးမွာ
ဒါေပမဲ႕
သားသမီးAေပၚထားတဲ႔
Aခ်စ္ပိုတာခ်င္းေတာ႕
Aခ်စ္ခ်င္းက
ကြဲတာပါဘဲ။
ဗညားဦးမွာ မိဖုရား၅ေယာက္ရွိေပမဲ႔ သားက၂ေယာက္ဘဲရတယ္၊ တေယာက္က Aပသံုၿဖစ္ၿပီး တေယာက္က Aရမ္းလွတဲ႔ မိဖုရားႀကီး ေမြးမဂူေသာက္နဲ႔ရတဲ႔သား ေဘာငါမ္မုန္တဲ႔။ ေဘာငါမ္မုန္ဟာ Aေမတူသားၿဖစ္လို႕ Aရမ္းေခ်ာတယ္တယ္ဆိုဘဲ ဒီေတာ႕ မိဖုရားေခါင္ႀကီးက ေမြးတဲ႔သားကလည္းၿဖစ္ၿပန္
ရုပ္ရည္ကလည္းAရမ္းေခ်ာေလေတာ႕
ဗညားဦးAသည္းစြဲေပါ႔။
ဒါေပမဲ႕ Aပသံုက Aရင္ေမြးလို႕ Aႀကီးၿဖစ္ၿပီး ေဘာငါမ္မုန္က ေနာက္မွေမြးလို႕ Aငယ္ၿဖစ္တယ္။ Aပသံုေလးဟာ
ေမြးၿပီးကာစ
ကြယ္လြန္သြားတယ္ဆိုေတာ႕
မီးတြင္းထဲမွာဘဲ
မိတဆိုးေလးေပါ႔၊
Aေမၿဖစ္တဲ႔
ဒါေပမဲ႔
ေမြ႕ေဒါမိဖုရား
မိတဆိုးေလးဆိုၿပီး
ဗညားဦးက
သနားၿပီးမခ်စ္ပါဘူးတဲ႔။ ရုပ္ႀကမ္းတယ္ မင္းသားရုပ္မဟုတ္ဘူး ဘီလူးရုပ္ဆိုၿပီး ႏွိမ္ထားသတဲ႔၊ ဗညားဦးက Aလွႀကိဳက္တဲ႕သူ ၿဖစ္ပါလိမ္႔မယ္၊ Aလွႀကိဳက္လို႕လည္း ေတာသူAေခ်ာAလွကို မိဖုရားေခါင္ႀကီးေၿမွာက္တာေပါ႔ေလ။ ဖခင္ကလည္းနွိမ္
Aမိကလည္းမရွိ
ရုပ္ရည္ကလည္းႀကမ္းၿပီးခ်စ္ေမြးမပါတဲ႔
သနားၿပီးAခ်စ္ပိုသူက
ဗညားဦးရဲ႕Aမႀကီး
ေမာင္ၿဖစ္သူႏွိမ္ထားတဲ႔
Aပသံုေလးကို
မဟာေဒဝီပါ။
မိခင္Aရင္းလို
Aပသံုေလးကို
သားသမီးမရတဲ႔
မဟာေဒဝီဟာ
ေရွာက္ၿပဳစုပါသတဲ႔။
AဲဒီAခ်ိန္မွာ
ဗညားဦးဟာ မုတၱမၿမိဳ႕ေတာ္ကို လက္လႊတ္ခဲ႔ရပါၿပီး။ ၿဖစ္ပံုကဒီလိုဇင္းမယ္စစ္ကို
နိဳင္ၿပီးေနာက္
Aသက္ကလည္း
သံုးႏွစ္ေလာက္Aႀကာမွာ
၇၀ဝန္းက်င္ဆိုေတာ႕
ဇင္းမယ္စစ္ကိုနိဳင္လိုက္တာလို႕ သၿဂႋဳလ္ပါတယ္။ ၿဖစ္ေနသတဲ႔။
Aိုမင္းၿပီကိုး။
ယံုႀကည္ထားတဲ႔
Aရမ္းကိုစိတ္ထိခိုက္သြားတာေပါ႔၊ မူးမတ္ပု႑ားေတြနဲ႔
ဗညားဦးဟာ
ဆင္ၿဖဴေတာ္ကို
သၿဂႋဳလ္ၿပီးေတာ႕လည္း
ဆင္ၿဖဴေတာ္ေသဆံုးသြားပါတယ္၊ ဆင္ၿဖဴေတာ္ေႀကာင္႔ ဆင္ၿဖဴေတာ္ေသသြားေတာ႔
ပြဲလမ္းသဘင္AႀကီးAက်ယ္ခင္းၿပီး
ပူေဆြးမွဳကရပ္မသြားဘူး
ၿပည္သူေတြလည္း
စာမဝင္Aိပ္မေပ်ာ္
ဘုရင္ႀကီးကိုႀကည္႔ၿပီး
စိတ္မေကာင္း
ႀကဘူးေပါ႔ေလ။
Page | 33
တေန႔မွာ လဗူေတာဆိုတဲ႔Aရပ္မွာ ေၿခရာလက္မ၂၀ရွိတဲ႔ Aလြန္လွတဲ႔ ဆင္ေကာင္းတေကာင္ကို မုဆိုးတေယာက္ကေတြ႔ေတာ႕
ဘုရင္ႀကီးကိုလာေလွ်ာက္တယ္၊
ဆင္ၿဖဴရူးဘုရင္ႀကီး
စိတ္ေၿပပါေစေတာ႕ဆိုၿပီးေတာ႕ေပါ႔။ ဗညားဦးလည္း ဆင္ၿဖဴေတာ္ေသလို႕ စိတ္မေကာင္းကၿဖစ္ေန နဂိုကလည္းဆင္ဖမ္းဝါသနာပါေလေတာ႕ ဆင္ၿမင္းဗိုလ္ပါ
သူေဌးသူႀကြယ္
ၿဗတ္ထဗဆိုတဲ႔တပ္မွဴးကို စစ္သူႀကီး
လဗူေတာကိုဆင္ဖမ္းဖို႕ထြက္ပါေလေရာ။
သူ႕နဲ႔Aတူ
ၿမိဳ႕ေစာင္႔ထားၿပီး
မူးမတ္ေပါင္း
၂ေသာင္းေက်ာ္န႔ဲ
ဆင္ဖမ္းထြက္တဲ႔Aထဲမွာ
သူ႕ေယာက္ဖ
ဒဂုန္စားၿဗထဗိုက္၊ ဒုန္ဝန္းစာပြန္စို၊ စစ္ေတာင္းစား Aန္နရာ၊ တိုက္ကုလားစား သမိန္ဇိပ္ၿပဲ၊ သန္လ်င္စား ေစာၿပလက္ စတဲ႔နာမည္ေက်ာ္ စစ္ေသနာပတိႀကီးေတြပါသြားတယ္။ ဒီမွာတင္ မုတၱမကိုေစာင္႔ေရွာက္ဖို႕ ထားခဲ႔တဲ႔ ၿဗတ္ထဗက သူ႕ရဲ႕ ညီAကို သံုးေယာက္နဲ႔တိုင္ပင္ၿပီး မုတၱမကိုသိမ္းလိုက္ပါေလေရာ။ ၿဗတ္ထဗတို႕ညီေနာင္ေလးဦး ဆိုတာက တၿခားလူေတြမဟုတ္ဘူး ဗညားဦးရဲ႕Aေဖ
ေစာဇိပ္မင္းရဲ႕တူ
ေစာAဲၿပသတ္ရဲ႕သားေတြပါ။
ဟိုတုန္းက
ေစာဇိပ္မင္းက
သူ႕တူေစာAဲၿပသတ္ကို စစ္ဦးစီးခန္႔ၿပီး ၿပည္ကိုတိုက္ေစတယ္၊ နိုင္လိုက္တယ္ ဒါေပမဲ႕ တိုက္ပြဲမွာ ေစာAဲၿပသတ္က်ဆံုးသြားတယ္။
ဒီေတာ႕
ေစာဇိပ္မင္းက
ေစာAဲၿပသတ္ရဲ႕သားေတြကို
Aေဖသူရဲေကာင္းကိုယ္စား ႀကည္႔ရွဳ႕ေစာင္မတဲ႔Aေနနဲ႔ နန္းတြင္းမွာထားၿပီး Aမွဳထမ္းေစတယ္၊ သင္႔ေတာ္တဲ႔ၿမိဳ႕ရြာေတြကိုစားေစတယ္။ ၿဗတ္ထဗတို႕ညီေနာင္ေလးဦးထဲမွာ
ၿဗတ္ထဗက
ဗညားဦးရဲ႕
AေမကြဲAမ
ေစာဇိပ္မင္းနဲ႔
ရွမ္းမင္းသမီးေမႏွင္းထပီရဲ႕သမီး တလမိမဆမ္နဲ႔ လက္ထပ္ထားတာမို႕ ဗညားဦးရဲ႕ ေယာက္ဖေပါ႔။ ေယာက္ဖမို႕လို႕လည္း ၃ေယာက္က
ဗညားဦးက
လဂြန္းဗ်ည္းစား
ေလာက္ဖ်ားတို႕ၿဖစ္တယ္။
မုတၱမကိုAပ္ခဲ႔တာပါ။ Aဲၿပဗုန္၊
ဒါေႀကာင္႔
ေမာ္လၿမိဳင္စား
ၿဗတ္ထဗရဲ႕ Uလို
Aင္Aားေတာင္႔တင္းတဲ႔
AၿခားညီAကို နဲ႔
ေၿမာင္းၿမစား
ၿမိဳ႕ေတြကိုစားထားတဲ႔
ညီAကိုေတြေပါင္းၿပီး ဗညားဦးကို ဆန္႔က်င္ပုန္ကန္နိဳင္တာမဆန္းဘူးေပါ႔။ မုတၱမကိုၿဗတ္ထဗကသိမ္းၿပီး
သူ႕ကိုပုန္းစားေနၿပီဆိုတာကို
ေတာထဲေရာက္ေနတဲ႔
ဗညားဦးကမသိဘူး၊ ဆင္ကလည္း ဆင္ေကာင္းၿဖစ္လို႕ Aရမ္းဖမ္းရ ေက်ာ႕ရခက္ေနသတဲ႔။ ဒီလိုနဲ႔ ေတာထဲမွာ ဆင္ရူးဗညားဦးတေယာက္ ၿမိဳ႕ေတာ္ကိုပစ္ၿပီး စိတ္ေAးလက္ေAး ဆင္ဖမ္းေနတာ လAေတာ္ႀကာသြားပါေလေရာ။
Page | 34
ထြက္ေတာ္မူနန္းကခြာတယ္ ၂ ထီးပစ္
နန္းပစ္ၿပီး
ေတာထဲလာလို႕
ႀကယ္တခြန္တစင္း
ဆင္ေက်ာ႕ေနတဲ႔
လမင္းထဲထိုးဆင္းသြားတာကို
ဗညားဦးဟာ
ၿမင္ရပါသတဲ႔။
တညေကာင္းကင္မွာ တခါမွလည္းမေတြ႔စဖူး
မၿမင္စဖူးတဲ႔Aၿဖစ္Aပ်က္ႀကီးကို ၿမင္လိုက္ရေတာ႕ ဗညားဦးစိတ္ထဲမွာAေတာ္လန္႔သြားတယ္ ဒါနဲ႔ ပညာရွိပုဏၰား
ဟူးရားေတြကိုေမးႀကည္႔လိုက္ေတာ႕
လက္ေAာက္ငယ္သားရဲ႕ ေဟာႀကပါတယ္၊
ပုန္ကန္မွဳ
ဒီAခါ
Aခုဆိုရင္
ထီးနန္းလုမွဳနဲ႕ႀကံဳရေတာ႕မယ္ဆိုတဲ႔
စစ္ေသနာပတိမူးမတ္ေတြကလည္း
Aရွင္မင္းႀကီး
ဟုတ္ပါတယ္
ေယာက္ဖကို
ေတာထဲမွာဆင္လာေက်ာ႕ေနေတာ ၿပည္႔ရွင္မင္းဆိုတာ
ဟူးရားေတြက
လေတြေတာင္
ထီးနန္းနဲ႔Aႀကာႀကီးခြဲခြာၿပီး
ဒါဟာ နမိတ္ပဲလို႕ Aရွင္မင္းႀကီး
ထီးနန္းစိတ္ခ်လက္ခ်Aပ္ၿပီး Aေတာ္ႀကာသြားပါၿပီ၊
Aခုလို႕သြားလာေနလို႕
တကယ္ဆို မေကာင္းပါဘူး၊
ဇာတ္ေတာ္ေတြထဲမွာ ေတာသံုးေတာင္ ေတာင္သံုးလံုးကို Aပိုင္စားရတဲ႔ ေကသရာဇာၿခေသၤ႕မင္း ေတာင္မွ
မသြားသင္႔တဲ႔
ၿမစ္ေခ်ာင္းထဲဆင္းမိလို႕
ဆိုထားတာရွိတယ္မင္းႀကီး တိုက္တြန္းႀကတယ္။
မိေက်ာင္းAစားခံခ႔ရ ဲ ေသးတယ္လို႕
ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးတို႕ ဒါနဲ႔
ဗညားဦးလည္း
မုတၱမေရႊၿမိဳ႕ေတာ္ၿပန္သင္႔ပါၿပီလို႕ သူ႕ရဲ႕ထီးနန္းAတြက္
စိုးရိမ္လာၿပီး
မုတၱမကိုAၿမန္ၿပန္ခ်ီပါေတာ႕သတဲ႔။ မုတၱမကိုခ်ီလာေနတဲ႔ သူ႕ရဲ႕ေယာက္ဖ
ဗညားဦးဟာ ၿဗတ္ထဗက
သူ႕ကိုပုန္းစားၿပီၿဖစ္ေႀကာင္း
လမ္းခရီးမွာတင္
သူ႕ယံုၿပီးၿမိဳ႕ေတာ္ကိုAပ္ခဲ႔တဲ႔
သူ႕ရဲ႕ညီေနာင္၃ဦးနဲ႔တိုင္ပင္ၿပီး
သိလိုက္ရေတာ႕
ေဒါသေတြထြက္ၿပီး
မုတၱမကိုသိမ္းပိုက္လို႕ လမ္းတေလွ်ာက္မွာရွိတဲ႔
ၿမိဳ႕ရြာေတြက ၿမိဳ႕စားရြာစား နယ္စားေတြနဲ႔ စစ္သားေတြစုရံုးလို႕ မုတၱမကိုတိုက္ပါေလေရာ။ မုတၱမကိုခ်ီတဲ႔လမ္းေႀကာင္းမွာရွိတဲ႔ ၿဗတ္ထဗရဲ႕ညီ ဒီေနရာမွာ
Aဲၿပဗုန္ဟာ
လဂြန္းဗ်ည္းတို႕
လဂြန္းဗ်ည္းၿမိဳ႕ကိုေရာက္ေတာ႕
ဗညားဦးရဲ႕တပ္ကိုေႀကာက္တာနဲ႔ တရည္းတို႕ဆိုတာက
ဗညားဦးဆင္ဖမ္းထြက္တဲ႔ေတာဟာ
Aခု
မြန္ၿပည္နယ္နဲ႔
မုဒံုၿမိဳ႕
ဗညားဦးကိုပုန္ကန္ေနတဲ႔ ၿမိဳ႕ကိုစြန္႔ၿပီးထြက္ေၿပးတယ္။ ေရးၿမိဳ႕တို႕ဘက္ဆိုေတာ႕ ကရင္ၿပည္နယ္ေတာင္ဘက္
ႀကာAင္းဆိပ္ႀကီးဘက္ကေတာ့ ၿဖစ္နိုင္ပါတယ္။
Page | 35
မုတၱမနဲ႔
Aဓိကၿမိဳ႕ႀကီးေတြသိမ္းပိုက္ထားနိုင္ေပမဲ႔
မိန္းမေတြAမ်ားႀကီးယူၿပီး ၿပည္သူေတြက ၿပည္သူေတြက
ၿဗတ္ထဗတို႕
သားသမီးေတြAမ်ားႀကီးေမြးလို႕
မနိုင္လို႕မၿပန္လွန္တာသာရွိၿပီး သူတို႕ရဲ႕မင္း
ဗညားဦးဆိုတဲ႔
ညီAကို၄ေယာက္ဟာ
Aင္မတန္Aင္Aားႀကီးလို႕သာ
ၿပည္သူေတြရဲ႕ သုရွင္ကိုပဲ
ေမတၱာကိုမရႀကပါဘူးတဲ႔။
ခ်စ္ခင္ေလးစားၿမတ္နိဳးႀကတယ္။
ဒီေတာ႕ မုတၱမကိုဗညားဦးေရာက္လာေတာ႕ ၿဗတ္ထဗက နန္းၿမိဳ႕ကိုပိတ္ၿပီး Aခိုင္Aမာေနေပမဲ႕ နန္းၿမိဳ႕Aၿပင္ဘက္က
မုတၱမသားေတြကေတာ႕
သုရွင္ဗညားဦးကိုၿမင္တာနဲ႔
Aားလံုးက
ဝမ္းသာAားရႀကိဳဆိုၿပီး ဗညားဦးလက္ေAာက္ကိုခိုဝင္ႀကသတဲ႔။ နန္းၿမိဳ႕ထဲက လူေတြကလည္း ဗညားဦးမုတၱမေရာက္လာၿပီဆိုေတာ႕ ၿဗတ္ထဗက
ဗညားဦးလက္ေAာက္ခိုဝင္ဖို႕ႀကိဳးစားႀကတယ္။
ၿပတ္ၿပတ္သားသားႏွိမ္နင္းတယ္၊
ေခါင္းၿဖတ္သတ္ၿပီး
ၿမိဳ႕ကိုေက်ညာတယ္
ဒီလိုAသတ္ခံရမယ္၊
ေနာက္
ဒါကို
ၿမိဳ႕တံခါးကိုဖြင္႔ဖို႕ႀကိဳးစားတဲ႔သူေတြကိုလည္း
ဘယ္သူမဆို
ဗညားဦးဘက္ခိုဝင္ဖို႕က်ိဳးစားရင္
လူတိုင္းၿမိဳ႕ရိုးေပၚတက္ၿပီး
ေစာင္႔ႀကပ္ရမယ္
မလာတဲ႔သူေသဒဏ္ေပါ႔။ ဒီလိုနဲ႔
မုတၱမနန္းၿမိဳ႕တြင္းသူနန္းၿမိဳ႕တြင္းသားေတြလည္း
တတ္ရေတာ႕တယ္။
ဗညားဦးလည္း
ၿဗတ္ထဗကလည္း
မေနနိုင္ေတာ႕ဘူး
စတိုက္တာနဲ႔တိုက္စစ္Aၿပင္းဖြင္႔ၿပီး
ႀကိဳတင္ၿပင္ဆင္ထားတဲ႔Aတိုင္း
ၿမိဳ႕ရိုးၿပစီးေပၚ
တိုက္ေတာ႕တာပဲ၊
ေသနတ္ေတြ
Aေၿမာက္ေတြ
ေလးေတြၿမွားေတြနဲ႔ AထဲကေနAပီAၿပင္ခုခံတာေပါ႔။ Aဲဒီတုန္းက မုတၱမဟာ မဒရပ္-ဇင္းမယ္ စုခိုထိုင္း ကုန္သြယ္လမ္းေႀကာင္းရဲ႕ Aဓိကသေဘၤာဆိပ္ၿမိဳ႕ႀကီးၿဖစ္ေနေတာ႕ Aေနာက္ဘက္က ေသနတ္ေတြ
စိန္ေၿပာင္းေတြ
ၿဗတ္ထဗကေကာင္းေကာင္း
Aေၿမာက္ေတြ
စုစည္းထားခဲ႔တယ္၊
နိုင္ငံၿခားသား ၿပီးေတာ႕
ေႀကးစားစစ္သားေတြကို
မုတၱမၿမိဳ႕ရိုးဟာ
တဖက္ဖြင္႔
Aုတ္ၿမိဳ႕ရိုးဆိုေတာ႕ ခံစစ္က Aင္မတန္ေကာင္းတယ္။ တိုက္ပြဲမွာ
ဗညားဦးတပ္သားေတြဟာ
ေကာင္းေကာင္းခံရလို႕ လန္လန္သြားသတဲ႔၊
Aက်AဆံုးAရမ္းမ်ားသတဲ႔၊
ဒီႀကားထဲ
မူးမတ္စစ္ေသနာပတိေတြရဲ႕ Aေဖေတြကို
ၿဗတ္ထဗတပ္ရဲ႕ေသနတ္ဒဏ္
ၿဗတ္ထဗက
တပ္ကလည္း
ခဏခဏၿပန္ၿပန္
စစ္ဓါတ္စစ္ဆင္ေရးလုပ္ၿပီး
ဗညားဦးနဲ႔ပါသြားတဲ႔
မယားေတြသားေတြကို
ေAာ္ေခၚခိုင္းတယ္၊
ဗညားဦးတပ္ကတပ္မွဴးတပ္သားေတြဟာ
Aေၿမာက္ဒဏ္ကို
ၿမိဳ႕ရိုးေပၚကဆြဲၿပၿပီး
လင္ေတြသားေတြ
ႏွိပ္စက္ၿပတယ္။ စိတ္ဓါတ္ေတြက်ဆင္းလာတာေပါ႔၊
ဒီလိုနဲ႔ႀကာေတာ႕ တခ်ိဳ႔ဆိုရင္
Page | 36
ညညပိုင္းတပ္ကေနေၿပးၿပီး
ၿဗတ္ထဗဘက္ခိုဝင္ႀကတယ္၊
သူ႕ဘက္ခိုဝင္လာသူေတြကို
သားမယားေတြလႊတ္ေပးၿပီး
ၿဗတ္ထဗကလည္း
ဆုလာဘ္ေတြေပးတယ္။
ဒီလိုနဲ႔
ဗညားဦးဘက္ကတပ္ေတြ စိတ္ဓါတ္ေတြက်ၿပီး Aေၿခေနေတြဆိုးလာတယ္။ ဒါကိုၿခံဳငံုသံုးသပ္ၿပီး တပ္သားေတြမွာ
ပြန္စိုဆိုတဲ႔Aမတ္ႀကီးက
ဗညားဦးကို
စိတ္ဓါတ္ေတြက်ဆင္းေနပါတယ္၊
ကြ်န္ေတာ္တို႕က
စစ္ၿပင္ထားတဲ႔တပ္မဟုတ္ေတာ႕
ဒီစစ္ကိုၿပင္ဆင္ထားေတာ႕
Aရွင္မင္းႀကီးရဲ႕ေယာက္ဖ
ဘယ္လိုပဲၿဖစ္ၿဖစ္
ၿဗတ္ထဗဟာ
Aရွင္မင္းႀကီးကေတာ႕
ရိကၡာလည္းမလံုေလာက္ဘူး၊
ဒီေကာင္ေၿမလွ်ိဳးနိုင္လို႕လား၊ Aခုေလာေလာဆယ္ေတာ႕
AစစAရာAရာ
သမိန္ၿဗထပိုက္ရဲ႕
ေၿမေခြးမ်ိဳးၿဖစ္တယ္၊
ၿခေသၤ႕မ်ိဳးၿဖစ္တယ္၊
Aခုဆိုရင္
Aဖ်ားAနာကလည္းမ်ား
စာနတ္ရိကၡာလက္နက္
ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးတို႕
Aရွင္မင္းႀကီး
ၿပီးေတာ႕ ၿဗတ္ထဗက
သာေနပါတယ္၊
စစ္ကူကိုေစာင္႔သင္႔ပါတယ္။
ေက်းဇူးကိုမေထာက္ထားသူၿဖစ္တယ္၊
ေၿမေခြးဟာၿခေသၤ႕ကို
ေAာင္နိုင္ရိုးထံုးမရွိပါဘူး၊
Aင္ၿပည္႔Aားၿပည္႕နဲ႔တိုက္ရရင္
ဒီေကာင္ကိုမိမွာဘဲ
Aရွင္မင္းႀကီးစိတ္ကိုေလွ်ာ႕ၿပီး
ဒုန္ဝန္းၿမိဳ႕ဆီ
ခဏေခတၱမွ်
သြားေရာက္စံစားသင္႕တယ္လို႕ ေလွ်ာက္ပါတယ္။ ပြန္စိုAမတ္ေလွ်ာက္တာကို
ဗညားဦးလက္ခံၿပီး
သမိန္ၿဗထပိုက္တပ္ကို
ေနာက္ခ်န္ထားလို႕
ဒုန္ဝန္းၿမိဳ႕ဆီ ဆုတ္ခဲ႔ပါတယ္။ ေယာက္ဖေတာ္ သမိန္ၿဗထပိုက္ကို ေနာက္ခ်န္တပ္Aၿဖစ္ ထားေပမဲ႕ မုတၱမကေန ဆုတ္ခိုင္းေတာ႕မဟုတ္ဘူး စစ္ဦးစီးခန္႔လို႕ ပဲခူး ဒဂုန္ကလာတဲ႔ စစ္ကူတပ္နဲ႔ေပါင္းၿပီး ၿမိဳ႕ကိုသိမ္းနိဳင္ေAာင္ ရြံ႕ရြံ႕ခြ်န္ခြ်န္တိုက္ပါတယ္ ၿမိဳ႕ကိုမသိမ္းနိုင္ဘဲ
တိုက္ခိုင္းပါတယ္။ ဒါေပမဲ႕
စစ္ဦးစီး
ၿဗတ္ထဗကလဲ
ဝိုင္းရံုဝိုင္းထားရတယ္။
သမိန္ၿဗထပိုက္ဟာ ၿပင္းၿပင္းထန္ထန္
တလေလာက္ႀကာေတာ႕
မုတၱမကို
ခုခံတာေႀကာင္႔
ရိကၡာၿပတ္လပ္လာေရာ၊
ဗညားဦးကလည္း Aခုမွ ဒုန္ဝန္းမွာ Aင္Aားၿပန္စုစည္းေနရခ်ိန္ဆိုေတာ႕ သမိန္ၿဗထပိုက္တပ္ရဲ႕ လိုAပ္တဲ႔ရိကၡာကို AလံုAေလာက္မပို႕ေပးနိုင္ရွာပါဘူး။ ၿဗတ္ထဗကေတာ႕ ညီAကိုေတြၿဖစ္တဲ႔ ေမာ္လၿမိဳင္က
Uလိုနဲ႔
ဘာမွမၿဖစ္ဘူးေပါ႔။
ေၿမာင္းၿမစားေလာက္ဖ်ားတို႕ရဲ႕ ေနာက္ဆံုး
Aေၿခေနဆိုးလာသလဲဆိုေတာ႕
ပံ႕ပိုးမွဳကို
ေရေႀကာင္းကရေနေတာ႕
သမိန္ၿဗထပိုက္ရဲ႕တပ္ဟာ
ဘယ္ေလာက္ေတာင္
စစ္ဦးစီးဗိုလ္ခ်ဳပ္
သမိန္ၿဗထပိုက္ေတာင္
ထမင္းနပ္မမွန္ဘူး
ၿဖစ္လာတယ္။
Page | 37
ဒီမွာ
ၿဗတ္ထဗဟာ
သူ႕ရဲ႕မယား
မိမဆံကို
လူသားခ်င္စာနာတဲ႔Aေနနဲ႔ေရာ
သမိန္ၿဗထပိုက္ရဲ႕မယား
AေဖတူမေAကြဲညီAမဆိုေတာ႕ ေန႔တိုင္းပို႕ဆက္ခ်င္တယ္၊
သမိန္ၿဗထပိုက္ဆီစာနဲ႔
မဟာေဒဝီနဲ႔
ခဲAိုခဲမေတာ္တာေရာေႀကာင္႔
ၿပီးေတာ႕
သူ႕Aေနနဲ႔
လက္ေဆာင္ပို႕ေစၿပီး
သူ႕ရဲ႕လင္
မိမဆံဟာ
ထမင္းAုပ္နဲ႔
ၿဗတ္ထပိုက္ရဲ႕
မုန္႔ခ်ိဳ
ပုန္ကန္မွဳကို
သေဘာမတူပါဘူး၊ ဗညားဦးသာလွ်င္ သူ႕ရဲ႕Aရွင္ပါလို႕ စာေရးဆက္ေစတယ္။ သမိန္ၿဗထပိုက္ နဲ႔ မိမဆံဟာ Aရင္ကလည္း Aရမ္းရင္းႏွီးသူေတြၿဖစ္ပါလိမ္႔မယ္။ သမိန္ၿဗထပိုက္ဟာ
မိမဆံကိုယံုတာနဲ႔
ပို႕တဲ႔ထမင္းကိုလက္ခံၿပီးစားတယ္။
ဒီလိုနဲ႔
ေန႕တိုင္းေန႔တိုင္းပို႕ေပးေနရာက တေန႔မွာ Aဆိပ္ထဲ႔ၿပီးေပးလိုက္တာကို သမိန္ၿဗထပိုက္Aမွဳမဲ႔ Aမွတ္မဲ႕စားမိလို႕ေသပါေလေရာ။ သမိန္ၿဗထပိုက္ရဲ႕တပ္ဟာ
Aဲဒီေခတ္ရဲ႕ထံုးစံAတိုင္း
တပ္ပ်က္ၿပီး
စစ္ဦးစီးဗိုလ္မင္းေသတဲ႔
ဒုန္ဝန္းကိုၿပန္ေၿပးလာပါတယ္၊
ဗညားဦးလည္း
စိတ္ဓါတ္ေတြက်သြားရွာပါေတာ႕တယ္။ ထြက္ေတာ္မူနန္းကခြာတယ္ ၃ ဗညားဦးဟာ
ေယာက္ဖကိုစစ္ဦးစီးခန္႔ၿပီး
ၿပန္တိုက္ေပမဲ႔လည္း က်ဆံုးခဲ႔ရတယ္။
သူ႕လက္ထဲက
မေAာင္ၿမင္ဘဲ ေနာက္တခါ
တိုက္ေစၿပန္တယ္၊ လက္ဆက္ေပးတယ္၊
စစ္ဦးစီးေယာက္ဖေတာ္
ေမွာ္ဘီစား
ေဇယ်သူရကိုလည္း Aမကိုေပးၿပီး
မုတၲမကိုလုသြားတဲ႔
ေဇယ်သူရကို မုဆိုးမၿဖစ္သြားတဲ႔
စိတ္ဓါတ္ကို
ၿဗတ္ထဗကို
ပဲခူးစားသမိန္ၿဗထပိုက္ စစ္ဦးစီးခန္႔ၿပီး
မုတၱမကို
Aေမေတာ္မဟာေဒဝီန႔ဲ
ၿမွင္႔တင္ေပးလိုက္တဲ႔သေဘာေပါ႔၊
စစ္ကိုကိုယ္တိုင္ဦးစီးၿပီး တိုက္ခ်င္ေပမဲ႔ ဗညားဦးဟာ မက်န္းမာဘူးတဲ႔။ ေန႔ခ်င္းညခ်င္း
ဘုရင္႔ေယာက္ဖၿဖစ္သြားတဲ႔
ေမွာ္ဘီစားေဇယ်သူရဟာ
စစ္သည္Aင္Aား
Aမ်ားႀကီးနဲ႔ မုတၱမကို Aၿပင္းAထန္တိုက္တယ္၊ ဒါေပမဲ႕ ေဇယ်သူရဟာ လက္ရံုးရည္သာသံုးၿပီး မစU္းစားမဆင္ခ်င္ဘဲ တိုက္ေတာ႕ AေသAခ်ာၿပင္ဆင္ထားတဲ႔ ၿဗတ္ထဗကို မယွU္နိုင္ဘူးေပါ႔။ ၿမိဳ႕သိမ္းတိုက္ပြဲစၿပီး မႀကာပါဘူး မုတၱမခံစစ္ေႀကာင္းက ပစ္လိုက္တဲ႔ ေသနတ္ဒဏ္ေႀကာင္႔ စစ္ဦးစီး ေဇယ်သူရAပါဝင္ စစ္သည္Aေတာ္မ်ားမ်ား က်ဆံုးသြားပါတယ္။ ထံုးစံAတိုင္ စစ္ဦးစီးက်ေတာ႕ တပ္ပ်က္ၿပန္တာေပါ႔။ တပ္ပ်က္ၿပီး ၿပန္ဆုတ္တဲ႔ ဗညားဦးရဲ႕တပ္က စစ္သူႀကီး ၅ေယာက္ကို
Page | 38
ဇင္းက်ိဳက္မွာ ၿဗတ္ထဗတို႕လက္ရဖမ္းမိလိုက္တယ္ ဒီငါးေယာက္ထဲမွာ သမိန္ဒလခ်စ္သင္ဆိုတာ ေတာ္ေတာ္နာမည္ႀကီးတဲ႔ Aိႏိၵယဆီပို႕ၿပီး
စစ္သူႀကီးပါ။
ဖမ္းမိတဲ႔
ကြ်န္Aၿဖစ္ေရာင္းစားဖို႕ၿပင္ေတာ႕
စစ္သူႀကီးငါးေယာက္ကို ညီၿဖစ္တဲ႔
ၿဗတ္ထဗက
ေၿမာင္းၿမစားေလာက္ၿဖားက
လမ္းကၿဖတ္ဝယ္ၿပီး သူ႕ကြ်န္Aၿဖစ္ထားလိုက္သတဲ႔။ ၿပီးေတာ႕ ေလာက္ၿဖားဟာ လက္လွစ္ၿမိဳ႕ကို ဝင္တိုက္တာ ၿမိဳ႕စားေသၿပီး သံု႕ပန္းေတြ Aေတာ္ရလိုက္ၿပန္ေရာ၊ ဒါေပမဲ႕ လက္လွစ္ၿမိဳ႕ကိုေတာ႕ ေလာက္ၿဖားမသိမ္းနိဳင္ခဲ႔ဘူး။ ဒီလို ေလာက္ၿဖားက လက္လွစ္ၿမိဳ႕ကိုဝင္တိုက္ၿပီး ၿမိဳ႕စားကိုသတ္သြားတဲ႔သတင္းႀကားရေတာ႕ ဗညားဦးပိုၿပီး
စိတ္မခ်မ္းမသာၿဖစ္ရတာေပါ႔။
Aဲဒီမွာ
ေလာက္ၿဖားရဲ႕
ညီတေယာက္ၿဖစ္တဲ႔
မလဂြန္းဆိုတဲ႔သူဟာ ဗညားဦးကို Aရွင္မင္းႀကီး ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးကိုယံုႀကည္ပါ၊ Aရွင္မင္းႀကီးရဲ႕ ေၿခမေသြးေသာက္ပါ႔မယ္၊ ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးကို လက္လွစ္ၿမိဳ႕စားသာခန္႔ေတာ္မူပါ လက္လွစ္ၿမိဳ႕ကို ကြ်န္ေတာ္စားရလို႕ကေတာ႕ တင္ေလွ်ာက္တယ္၊
ေလာက္ၿဖားAနားေတာင္
ဒီေတာ႕
လက္လွစ္ၿမိဳ႕စားခန္႔လိုက္တယ္။
ဗညားဦးက
မကပ္ေစရပါဘူးလို႕
သစၥာေရတိုက္ၿပီး
သမိန္သံၿပတ္ဟာ
Aာမခံ
သမိန္သံၿပပ္ဘြဲ႕နဲ႕
ေၿပာတဲ႔Aတိုင္းဘဲ
လက္လွစ္ကို
ေတာင္႔တင္းက်စ္လစ္ေAာင္ ခံစစ္ၿပင္ထားနိုင္ေတာ႕ ေလာက္ၿဖားရဲ႕ Aႀကိမ္ႀကိမ္လာတိုက္တာကို ေကာင္းေကာင္းခုခံၿပနိုင္သတဲ႔။ ေယာက္ဖ၂ေယာက္က်ဆံုးေAာင္
မုတၱမကိုၿပန္တိုက္ေပမဲ႕
ဗညားဦးဟာ
မုတၱမကို
ၿပန္မသိမ္းနိဳင္ပါဘူး၊ ဒါနဲ႔ မူးမတ္ေတြရဲ႕ တိုက္တြန္းခ်က္Aတိုင္း ဒုန္ဝန္းၿမိဳ႕ကို ၿမိဳ႕ရိုး က်ံဳး ေၿမာင္း စတာေတြ ခိုင္ခန္႔ေAာင္လုပ္ၿပီး ဒုန္ဝန္းမွာဘဲ စံေနေတာ္မူတယ္၊ ဒါကိုႀကားေနရေတာ႕ ေမာ္လၿမိဳင္ မုတၱမသားေတြက
သူ႕ရွင္ဘယ္ေတာ႕ၿပန္လာတိုက္ဦးမလဲဆိုၿပီး
စိုးရိမ္ပူပန္မွဳေတြ
ၿဖစ္လာေတာ႕တယ္။ ဟံသာ၀ ာ၀တီ ၁ ဗညားဦး ကဒုန္ဝန္းကို ခိုင္ခံ႕ေAာင္လုပ္ၿပီး Aရင္ကလို ဂရူးမူးထိုးမဟုတ္ပဲ ေရရည္စစ္ကို တိုက္ဖို႕ AေသAခ်ာၿပင္ဆင္ေနၿပီ
ဆိုတာသိေတာ႕
တိုင္ပင္ေဆြးေႏြးႀကတယ္။
ဒီAတိုင္းဆို
ၿဗထဗတို႕ ဗညားဦးက
ညီAကိုတေတြက
ေႀကာက္လန္႔ၿပီး
ဒုန္ဝန္းကို
Aေၿခကုတ္ယူၿပီး
Page | 39
မုတၱမကိုတိုက္ေတာ႕မယ္၊ ဒါဆိုခံနိဳင္မွာမဟုတ္ဘူး သူAေၿခမက်ခင္ Aင္Aားႀကီးတဲ႔သူနဲ႔ေပါင္းၿပီး Aၿပဳတ္တိုက္
ထားမွ
Aဆင္ေၿပမယ္လို႕
ဆံုးၿဖတ္ႀကၿပီး
ေၿမာက္ဘက္က
ဇင္းမယ္မင္းရဲ႕Aကူညီယူဖို႕ ႀကိဳးစားတယ္၊ AဲဒီAခ်ိန္က စုခိုထိုင္း Aင္Aား က်ဆင္းသြားၿပီး ဇင္းမယ္ကေဒသတြင္းမွာ ႀသဇာတတ္ေနခ်ိန္ေပါ႔။ ၿဗထဗတို႕က ဇင္းမယ္မင္းကို သူတို႕နဲ႔ေပါင္းၿပီး ဒုန္ဝန္းကိုညွပ္တိုက္သိမ္းယူပါ၊ သူတို႕ရဲ႕ မုတၱမနဲ႔ ေမာ္လၿမိဳင္ဆိပ္ကမ္းေတြကိုလည္း
Aပ္ပါမယ္၊
Aခြန္Aၿဖစ္
တႏွစ္
ေရႊAခ်ိန၁ ္ ၀
ဆက္သပါ႔မယ္လို႕ လက္ေဆာင္နဲ႔ စာေရးAကူညီေတာင္းေတာ႕ ဇင္းမယ္မင္းကလည္း Aိုေက ဆိုၿပီ စစ္ၿပင္တာေပါ႔။ ဒါကို ဗညားဦးႀကားေတာ႕ ဘာလုပ္သင္႔သလဲ မူးမတ္ေတြနဲ႔ေဆြးေႏြးတယ္၊ Aဲဒီမွာ
ပြန္စိုဆိုတဲ႔
Aမတ္ႀကီးက
ၿဗထဗနဲ႔
ဇင္းမယ္ေပါင္းမိသြားရင္
ေၿမာက္နဲ႔ေတာင္
စစ္၂ခုႀကားမွာ ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးတို႕ Aညွပ္ခံရေတာ႕မယ္၊ ဒီလိုAညွပ္ခံ ရရင္ ခံနိဳင္မွာမဟုတ္ဘူး၊ ဒီေတာ႕
တဖက္ဖက္က
ဘယ္စစ္ကိုၿငိမ္းသင္႔သလဲ ပိုAင္Aားႀကီးေတာ႕
ဆက္ေမးေတာ႕ ဇင္းမယ္စစ္ကို
ဇင္းမယ္နဲ႔စစ္မၿဖစ္ေAာင္ ကိုယ္ကနိမ္႔ေနေတာ႕
စစ္ကိုၿငိမ္းပစ္ဖို႕လိုမယ္
ေလွ်ာက္သတဲ႔။
ပြန္စိုAမတ္ႀကီးက
ၿငိမ္းသင္႕တယ္လို႕ ေပါ႔ေလ၊
ဇင္းမယ္စစ္က
ေလွ်ာက္တယ္။
သံခင္းတမန္ခင္းနည္းေတြသံုးရတာေပါ႔၊ ေAာက္ကဝင္ရတာ
ဗညားဦးက ဒီလိုနဲ႔
သံခင္းတမန္ခင္းဆိုေပမဲ႔
Aဲဒီေခတ္က
ဘုရင္Aခ်င္းခ်င္း
မင္းကိုငါေႀကာက္ပါတယ္ ေၿပာခ်င္ရင္ သမီးေပးလိုက္ရတာဘဲ။ ဒီလိုနဲ႔ ဗညားဦးဟာ သူယူထားတဲ႔ ညီAမေလးေယာက္ထဲက ဇင္းမယ္မင္းထံကို
ဒုတိယတေယာက္ၿဖစ္တဲ႔
လက္ေဆာင္
ပ႑ာ
ေမြ႔ေကာနဲ႔ရတဲ႔
Aေၿမာက္Aမ်ားနဲ႔
တလေမသီရိကို ေပးလိုက္ရပါတယ္။
ဒီလိုသမီးဆက္လာေတာ႕လည္း ဇင္းမယ္မင္းက ဒုန္ဝန္းကိုခ်ီမဲ႕ စစ္ကိုဖ်က္သိမ္းလိုက္ ပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ
မုတၱမကိုလက္လႊတ္လိုက္ရေပမဲ႕
ဗညားဦးကို
ဇင္းမယ္မင္း
ရွိန္ေနေသးတယ္လို႕
ထင္ပါတယ္။ ဇင္းမယ္စစ္Aတြက္ မပူရေတာ႕ေပမဲ႕ ဗညားဦးဟာ သူႀကိတ္မနိဳင္ခဲမရၿဖစ္ေနတဲ႔ ၿဗထဗတို႕ကို တိုက္ဖို႕ ၿပင္ဆင္မွဳေတြ ဆက္လုပ္ေနရင္း ဒုန္ဝန္းမွာ ၆ႏွစ္ေလာက္ စံုစံေနတယ္။AဲဒီAခ်ိန္မွာ ေမြ႔Aစ္မိဖုရား ကြယ္လြန္တယ္။
မက်န္းမမာၿဖစ္ၿပီး
ကြယ္လြန္တယ္၊
နန္းတြင္းမွAေရးပါသူေတြ
ေရွ႔မေႏွာင္းဆိုသလို ေသရင္
ပြန္စိုAမတ္ႀကီး နန္းတြင္းသားေတြ
ေခါင္းတုန္းရတဲ႔Aေလ႔Aထ Aဲဒီေခတ္က ရွိတယ္နဲ႔တူတယ္၊ ဒါမွမဟုတ္ AဆိုးAညံ႕ေၿပေAာင္
Page | 40
ဆိုတဲ႔
သေဘာနဲ႔လည္း
ၿဖစ္ေကာင္းၿဖစ္မယ္
ဗညားဦးက
ဒုန္ဝန္းသားAားလံုး
ေခါင္းတံုးဖို႕
Aမိန္႔ထုတ္ပါတယ္။ ဒါကို
ၿဗထဗရဲ႕ညီ
Aဲၿပပုန္ႀကားေတာ႕
သူ႕ရဲ႕လက္ေရြးစင္စစ္သား
၇၀ဝကို
ေခါင္းတံုးလို႕
ဒုန္ဝန္းသားပံုစံဖမ္းၿပီး ၿမိဳ႕ထဲဝင္ခိုင္းတယ္။ ေခါင္းတံုးေတြခ်ည္းဆိုေတာ႕ ၿမိဳ႕ေစာင္႔တပ္ကလည္း သတိမထားမိဘူးေပါ႔။
Aဲၿပပုန္ရဲ႕စစ္သား၇၀ဝဟာ
တိုက္လိုက္ႀကတာ
ဗညားဦးခမ်ာ
ၿမိဳ႕ထဲေရာက္တာနဲ႔
တိုက္ဆင္ေပၚေတာင္
ေတြ႕ေတြသမွ်
မနိဳင္ေလာက္ေAာင္
Aသက္လုေၿပးရပါသတဲ႔။ ေနာက္ေတာ႕ ရိုးရိုး ဆင္မယU္သာ တစီးရတာနဲ႔ Aဲဒီဆင္ေပၚတတ္ၿပီး ဒုန္ဝန္းကေၿပးရပါတယ္၊ ဆင္က တိုက္ဆင္မဟုတ္ေတာ႕ ေတာလမ္းခရီးမွာ ခရီးမတြင္ဘူးေပါ႔။ ေနာက္ေတာ႕
ဗညားဦးဟာ
သူရဲ႕တပ္ေတြနဲ႔ပါကြဲသြားပါတယ္၊
သူဆုတ္ေၿပးတာက
သူ႕Aမ
မဟာေဒဝီရွိတဲ႔ ေၿမာက္ဘက္ပါ။ ဗညားဦးရဲ႕ဆင္ဟာ
ေတာလမ္းမွာ
ႏြံAိုင္တခုကိုမေက်ာ္နိဳင္တာနဲ႔
ပုခံုးမွာထမ္းၿပီး
Aသက္လုဆက္ေၿပးပါတယ္၊
ဆင္ဦးစီးက
Aေနာက္က
ဘုရင္ကို
ရန္သူတပ္ေတြ
လိုက္လာတယ္မဟုတ္လား။ ေတာလမ္းမွာေၿပးရင္း ဗညားဦးက သူမေတြ႔ဖူးတဲ႔ သစ္ပင္သစ္သီး သစ္ရြက္ေတြAေႀကာင္း ဆင္ဦးစီးကို တလမ္းလံုးေမးသြားသတဲ႔၊ ဒီAရြက္ကဘာAရြက္ေခၚသလဲ ဟိုAသီးက ဘာသီးေခၚသလဲ ဟိုဟာက ဘာပင္လဲဆိုၿပီးေတာ႕ေပါ႔။ ပထမေတာ႕ ဆင္ဦးစီးက ရိုရိုေသေသေၿဖရွာပါတယ္ ေနာက္ေတာ႕ စိတ္မရွည္ေတာ႕ဘူး ခရီးကလည္း ဒုန္ဝန္း (က်ိဳက္ထို ဘီးလင္း
ေဒသ)
ကေန
ပဲခူးဆိုေတာ႕
Aရမ္းေဝးတာကိုး၊
ၿပီးေတာ႕
ဘုရင္႔ကိုလည္း
ထမ္းထားရေသးတယ္။ Aဲဒီမွာ ေမာၿပီးေဒါသထြက္လာတဲ႔ ဆင္ဦးစီးက ဗညားဦးေမးေနတာကို " ဟာ ဒီႏွမ
-ိုး ဘုရင္ကလည္း ေက်ာကုန္းေပၚမွာ ၿငိမ္ၿငိမ္မေနဘဲ ဟိုေမးဒီေမးနဲ႔လုပ္ေနတယ္
ဒီမွာသူ႕ကိုထမ္းၿပီး ရန္သူလက္ကလြတ္ေAာင္ ေၿပးေနရတာ ေမာလို႕ေသေတာ႕မယ္ " လို႕ ေဒါသထြက္ထြက္နဲ႔
ၿပန္ေAာ္ေတာ႕တာေပါ႔။
ဗညားဦးေတာ္ေတာ္ေလးတင္းသြားတယ္
ငါလိုၿပည္႔ရွင္မင္းကို
ဆဲရမလားဆိုၿပီးေတာ႕ေပါ႔ေလ၊
ဒါေပမဲ႕
ဘာမွၿပန္မေၿပာဘဲ
Aသာေလးၿငိမ္ေနလိုက္ရတယ္ မဟုတ္ရင္ ဟိုက ပိုတင္းလာၿပီး ေသေသ ဆိုၿပီးေတာထဲပစ္ထားမွ Aခက္မဟုတ္လား။
ဒီလိုနဲ႔
ဗညားဦး
ပဲခူးကို
ေရာက္လာပါေတာ႕တယ္၊
ဒါဟာဆိုရင္
ဟံသာဝတီဆိုတဲ႔ မင္းေနၿပည္ေတာ္တခု ေပၚေပါက္လာၿခင္းရဲ႕ Aစလို႕ေၿပာရင္ရတာေပါ႔။
Page | 41
ဟံသာ၀ ာ၀တီ ၂ ဗညားဦးပဲခူးေရာက္ေနၿပီႀကားတာနဲ႔ ဒဂံုမွာေနတဲ႔ သူ႕Aမ မဟာေဒဝီဟာ စိတ္ဓါတ္က်ေနတဲ႔ သူ႕ေမာင္ဆီမ်က္ရည္လည္ရြဲနဲ႔ Aေၿပးလာေတြ႔ရွာပါတယ္၊ ဝမ္းသာဝမ္းနည္းေပါ႔။ ဗညာဦးလည္း Aမကိုေတြ႔ေတာ႕မွ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ၿပန္ၿဖစ္သြားသတဲ႔။ ေနာက္ေတာ႕ သူ႕ရဲ႕မူးႀကီးမတ္ရာေတြ တပ္မွဴးေတြနဲ႔ ၿပန္ဆံုၿပီး Aမေတာ္နဲ႔တိုင္ပင္လို႕ မုတၱမေရႊၿမိဳ႕ေတာ္ကို ေမ႔ေပ်ာက္ထားလိုက္ကာ ပဲခူးမွာထီးနန္းထူေထာင္ဖို႕ ဗညားဦးဆံုးၿဖတ္လိုက္တယ္။ ပဲခူးမွာ
Aရင္က
မြန္နန္းဆက္တဆက္စိုးစံဖူးတယ္တဲ႔၊
စတဲ႔ဘုရားေတြဟာ
Aဲဒီနန္းဆက္က
ဟံသာဝတီဆိုတဲ႔
Aမည္နဲ႔သမိုင္းမွာထင္ရွားခဲ႔တဲ႔
ေလ်ာင္းေတာ္မူ
ေရႊမုေ႒ာ
ဘုရင္ေတြတည္ထားကိုးကြယ္ခဲ႔တာတဲ႕၊
ဒါေပမဲ႕
ၿမိဳ႕ကိုစတင္ထူေထာင္ခဲ႔သူကေတာ႕
ဗညားဦးပါဘဲ။ ဆင္ၿဖဴေတာ္ေသသြားၿပီးကတည္း က်ဆင္းခဲ႔တဲ႕ဗညားဦးရဲ႕ စြမ္းရည္ေတြဟာလည္း ပဲခူးကို
ဟံသာဝတီဆိုတဲ႔Aမည္နဲ႔
ေနၿပည္ေတာ္Aၿဖစ္
ၿပန္ၿပီးေတာက္ေၿပာင္လာပါေတာ႕တယ္။
ၿမိဳ႕ေတာ္ကို
ထူေထာင္လိုက္တဲ႔Aခါမွ
AေသAခ်ာစနစ္တက်
ထူေထာင္၊
သင္႔ေတာ္သူေတြကို သင္႔ေတာ္တဲ႔ ၿမိဳ႕ရြာေတြေပးလို႕ Aင္Aားကိုၿပန္လည္ စုစည္းလိုက္တဲ႔Aခါ ဗညားဦးဟာ ဟိုတုန္းကလို Aမ်ားေလးစားရတဲ႔ မင္းတပါးAၿဖစ္ ၿပန္ေရာက္လာေရာေပါ႔။ (ဒါေပမဲ႕ သူAသက္ကိုကယ္ခဲ႔တဲ႔ ဆင္ဦးစီးကိုေတာ႕ သူ႕ကိုဆဲလို႕ ဘာမွမခ်ီးေၿမာက္ဘူးတဲ႔) ပထမဆံုး
ဗညားဦးၿပန္ရတဲ႕ေAာင္ပြဲကေတာ႕
ၿပန္သိမ္းနိဳင္လိုက္တာဘဲ။ Aေရာင္တင္ေပးသူက
သူ႔ရွင္ဗညားဦးရဲ႕ မသံ
ေခၚ
သူAသက္လုထြက္ေၿပးခဲ႔ရတဲ႔ ဂုဏ္သိကၡာကို
သံလွစ္ဆိုတဲ႔
တပ္မွဴးပါ၊
ဒုန္ဝန္းၿမိဳ႕ကို
ဒုန္ဝန္းကိုသိမ္းၿပီး ဗညားဦးရဲ႕
ၿပန္လည္
နာမည္ေက်ာ္
စစ္သူႀကီးေတြထဲမွာ သမိန္ဇိပ္ၿပဲဆိုတဲ႔ တပ္မင္းတေယာက္ရွိပါတယ္၊ သမိန္ဇိပ္ၿပဲဟာ လက္ရံုးရည္ ႏွလံုးရည္ေကာင္းတဲ႔Aတြက္ ဗညားဦးရဲ႕ လက္ရုန္းႀကီး တေယာက္လိုပါဘဲ။ သမိန္ဇိပ္ၿပဲမွာ မသံဆိုတဲ႔ ညီရွိတယ္၊ သူလည္းသူ႕Aကိုလို လက္ရံုးရည္ ႏွလံုးရည္ေကာင္းေတာ႕ သူ႕ရွင္က သံလွစ္ဆိုတဲ႔ ဘြဲ႕နဲ႕တိုက္ကုလားၿမိဳ႕ကို စားေစပါတယ္၊ ၿပီးေတာ႕ ေတာင္ဘက္က ၿဗထဗတို႕ကို
ေစာင္႔ႀကည္႔ဖို႕Aတြက္
သမိန္သံလွစ္ရဲ႕တပ္ဖြဲ႕ကို
ဇုတ္သုတ္Aနီးမွာ
တပ္စြဲထားေစတယ္။
Page | 42
တေန႔မွာ ၿဗထဗရဲ႕သားတေယာက္ဟာ မုတၱမမွာကြယ္လြန္သြားပါတယ္၊ ဒါနဲ႕ ဒုန္ဝန္း၊ မုတၱမ၊ ေမာ္လၿမိဳင္သားေတြက Aခြင္႔ေကာင္းယူၿပီး သမိန္သံလွစ္ဟာ
ဝမ္းနည္းတဲ႔Aထိမ္းAမွတ္Aၿဖစ္
(ဗညားဦးလက္ထဲကဒုန္ဝန္းကို သူ႕စစ္သားေတြကို
ခ်ီတက္ပါေတာ႕တယ္။
တညလံုး
သမိန္သံလွစ္တပ္ေတြဟာ
ေခါင္းတံုးႀကရတယ္။
ဒါကို
Aဲၿပပုန္ဝင္သိမ္းသြားတဲ႔နည္းAတိုင္း
ေခါင္းတံုးေစၿပီး
ညတြင္းခ်င္း
Aၿပင္းAထန္ခ်ီတက္လိုက္တာ
ဒုန္ဝန္းၿမိဳ႕ရိုးနားကပ္မိေရာ၊
)
ဒုန္ဝန္းကိုလွ်ပ္တၿပတ္
နံနက္Aလင္းေရာက္တာနဲ႔
ၿမိဳ႕တခါးဖြင္႔တာနဲ႔
ၿမိဳ႕သားေတြ
Aေယာင္ေဆာင္နဲ႔ လွ်ပ္တၿပတ္ဝင္ေရာက္သြားႀကေတာ႕ ဒုန္ဝန္းၿမိဳ႕မွာ တပ္စြဲထားတဲ႔ ၿဗထဗရဲ႕လူ နိုင္စြဲဗန္ရဲ႕တပ္က သမိန္သံလွစ္တပ္ကို တံု႕ၿပန္တိုက္ခိုက္ဖို႕ Aခ်ိန္မရေတာ႕ပါဘူး။ ဒီလို ဒုန္ဝန္းၿမိဳ႕ကို ၿပန္လည္သိမ္းပိုက္လိုက္တာနဲ႔Aတူ ၿဗထဗခန္႔ထားတဲ႔ ၿမိဳ႕စားနိဳင္စြဲဗန္ကိုလည္း သုတ္သင္ၿပလိုက္တဲ႔
သမိန္သံလွစ္ရဲ႕
စစ္သည္ေတြAတြက္
စြမ္းရည္ကို
သူ႕ရွင္ဗညားဦးက
ဆုလာဘ္ေတြပို႕ေပးတယ္၊
Aရမ္းAားရသြားၿပီး သမိန္သံလွစ္ကိုေတာ႕
မင္းAၿဖစ္ေၿမာက္စားတဲ႔သေဘာနဲ႔ မင္းေၿမာက္တန္ဆာ ပို႕ေပးသတဲ႔။ ဒီလို သမိန္သံလွစ္လို႕ ၿမိဳ႕စားစစ္သူႀကီးတေယာက္ကို ဒီကိစၥဟာ
သူ႕ရဲ႕သား
မင္းေၿမာက္တန္ဆာပို႕ေပးတာဟာ
ရာဇဓိရာဇ္လက္ထက္မွာ
ေၿဖရွင္းရခက္တဲ႔
ဗညားဦးရဲ႕Aမွားပါဘဲ၊ တကယ္႔Aခက္ခဲႀကီးတခု
ၿဖစ္လာခဲ႔ပါတယ္။ Aင္း၀ႏွင့္ဟံသာ၀ ာ၀တီ ပဲခူးကို
ဟံသာဝတီဆိုတဲ႔Aမည္နဲ႔ ဗညားဦးက
မရြယ္ဘဲ
ေစာ္ကဲမင္းၿဖစ္
မင္းလုပ္Aုပ္ခ်ဳပ္ေနခ်ိန္ပါ။
ၿမိဳ႕ေတာ္တည္ေထာင္တဲ႔Aခ်ိန္ဟာ
ဆိုတဲ႔စကားေပၚေပါက္ေစခဲ႔တဲ႔
ဒီAင္းဝဘုရင္ဟာ
ဗမာဆိုတာထက္
Aင္းဝကို
မင္းႀကီးစြာေစာ္ကဲ ရွမ္းလူမ်ိဳးလို႕ဆိုရင္
ပိုမွန္ပါလိမ္႔မယ္။ သူဟာ Aင္းဝကို ထူေထာင္ခဲ႔တဲ႕ သတိုးမင္းဖ်ားရဲ႕ ေယာက္ဖပါ၊ သတိုးမင္းဖ်ား ေက်ာက္ေပါက္ၿပီးေသေတာ႕ Aင္းဝထီးနန္းကို ႏွမကိုရင္းၿပီး မင္းႀကီးစြာေစာ္ကဲရခဲ႔ပါတယ္။ တကယ္ေတာ႕
Aင္းဝေရာ
ဟံသာဝတီပါ
တခ်ိန္က
ပုဂံလက္ေAာက္ကနယ္ေၿမေတြေပါ႔။
မြန္ဂိုေတြရဲ႕ က်ဴးေက်ာ္စစ္ဒဏ္ကို ခံခဲ႔ရၿပီး ပုဂံရဲ႕ႀသဇာက်င္းဆင္းလာတာကစၿပီး ရွမ္းေတြက Aင္းဝကို Aေၿခၿပဳၿပီး ေၿမာက္ဘက္တလႊားကို စုစည္းေနခ်ိန္၊ မဂဒူးက မုတၱမကို Aေၿခၿပဳၿပီး
Page | 43
ေတာင္ဘက္ကို စုစည္းနိဳင္ခဲ႔တာပါ။ Aင္းဝကိုထူေထာင္သူ သတိုးမင္းဖ်ားက ၿမင္စိုင္း ပင္းယ စစ္ကိုင္း
စကု
စတဲ႔ေဒသေတြဆီAာရံုေရာက္ေနခ်ိန္မွာ၊
တနသၤာရီဘက္ဆီ
နယ္ေၿမခ်ဲ႔ထြင္ေနခဲ႔ႀကတယ္၊
မြန္မင္းေတြက
ဒီေတာ႕
ထားဝယ္နဲ႔
Aင္းဝနဲ႔
မုတၱမႀကားမွာ
တိုက္ရိုက္ထိေတြ႔ၿပီး နယ္နိမိတ္ခြဲၿခားထားမ်ိဳး မရွိခဲ႔ဖူးေပါ႔။ ဗညားဦးက ပဲခူးကို မြန္ေတြရဲ႕ ေနၿပည္ေတာ္Aၿဖစ္ထားတဲ႔Aခါမွာေတာ႕ Aင္းဝနဲ႔ ဟံသာတီဟာ Aရမ္းကို နီးကပ္လို႕သြားတယ္။ AဲဒီAခ်ိန္မွာ သတိုးမင္းဖ်ားရဲ႕ Aနားမယူ စည္းစိမ္မခံဘဲ က်ားကုတ္က်ားခဲ
နယ္ေၿမခ်ဲ႔ထြင္ခဲ႔မွဳေတြရဲ႕
ေကာင္းေကာင္းခံစားေနနိဳင္ခဲ႔ပါၿပီး၊ Aလြန္တည္ၿငိမ္ၿပီး
Aက်ိဳးဆက္ကို
သူလက္ထက္မွာ
Aင္းAားႀကီးမားေနပါတယ္၊
ရွမ္းကုန္းေၿမၿမင္႔က
Aင္းဝဟာ
မင္းႀကီးစြာေစာ္ကဲက စစ္ေရး
စီးပြားေရးAရ
ေမာ္ရွမ္းAဆက္Aႏြယ္မို႕
ပေဒသရာဇ္ငယ္ေတြနဲ႔လည္း
ခိုင္မာတဲ႔
ဇင္းမယ္
နဲ႔
ဆက္ဆံေရးရွိေနပါတယ္။
ေတာင္ဘက္က Aင္းဝပိုင္ ၿပည္ၿမိဳ႕နဲ႔ သိပ္မေဝးတဲ႔ Aရပ္မွာ မြန္ေတြက ေနၿပည္ေတာ္လာၿပီး တည္တယ္ႀကားေတာ႕ မင္းႀကီးစြာေစာ္ကဲ ေတာင္ဘက္ကို Aာရံုေရာက္လာတယ္။ ဒါေပမဲ႕
ဗညားဦးဟာ
သံခင္းတမန္ခင္းကို
Aေႀကာင္းAရာေတြကို
ေထာက္ခ်င္႔ၿပီး
Aသံုးၿပဳဆံုး
မြန္မင္းတပါးပါဘဲ။
AရာAရာကို
Aတိတ္က
စစ္ေရးနည္းနဲ႔မဟုတ္လဲ
သံခင္းတမန္ခင္းသံုးၿပီးေတာ႕လည္း ေၿဖရွင္းနိဳင္တယ္ဆိုတာကို နားလည္တဲ႔သူပါ။ သူ႕နယ္ ငါနယ္ မကြဲၿပားတဲ႔
ေတာင္ငူAေရးကို
Aေၿခခံၿပီး
Aင္းဝနဲ႔
သံတမန္ေရးထူေထာင္ဖို႕
ဗညားဦးႀကိဳးစားပါတယ္။ ဗညားဦးဟာ
ေကာ္ဇာသကၠရဇ္
၇၃၁
မွာ
ဟံသာဝတီကိုတည္ေထာင္ၿပီး
ေနာက္တႏွစ္
၇၃၂က်ေတာ႕ Aင္းဝကို လက္ေဆာင္ပ႑ာနဲ႔ သံတမန္တဦးေစလႊတ္ပါတယ္။ သံတမန္နဲ႔Aတူ သူကိုညီAရင္းလိုသေဘာထားဖို႕
သူကလည္း
မင္းႀကီးစြာေစာ္ကဲကို
AကိုAရင္းလို
သေဘာထားေႀကာင္း၊ သူပိုင္တဲ႔ ရာမညတိုင္း (ရာမြန္ည=မြန္ညတို႕ရဲ႕နယ္ေၿမ) နဲ႔ မင္းႀကီးစြာပိုင္တဲ႔ သုဏာပရႏၱတိုင္းတို႕
ခ်စ္ႀကည္ရင္းႏွီးစြာ
ခြင္႔ၿပဳေစခ်င္ပါေႀကာင္း ထြန္းလင္းေတာက္ပေAာင္ တေစာင္လည္း
နဲ႔
Aကိုေတာ္
ေရာင္းဝယ္ေဖါက္ကား
ဝင္ထြက္သြားလာ
မင္းႀကီးစြာနဲ႔လက္တြဲၿပီး
သာသနာေတာ္ကို
ႀကိဳးပမ္းခ်င္ပါေႀကာင္း
ထည္႔ေပးလိုက္ပါတယ္။
ဒါကို
ေရးသားထားတဲ႔
ေရႊၿပားသဝဏ္လႊာ
မင္းႀကီးစြာကလည္း
ဗညားဦးရဲ႕
Page | 44
ေAာက္ကေနဝင္တဲ႔ သေဘာထားကို သေဘာက်လက္ခံတာနဲ႔ ေနာက္သံုးလAႀကာမွာ မင္း၂ပါး ေတြ႔ဆံုပြဲကို က်င္းပနိဳင္ခဲ႔ႀကပါတယ္။ ဒီပြဲမွာ
ဟံသာဝတီကမြန္ပညာရွိေတြနဲ႔
AေတြးAေခၚ ဗမာပညာရွိ
စတဲ႔ပညာရပ္ေတြ ဝန္ဇင္းဖိုးရာဇာနဲ႔
Aခုထိတိုင္
Aင္းဝကဗမာပညာရွိေတြဟာ
Aၿပန္Aလွန္
မြန္ပညာရွိ
ေဆးဝါး
ေဆြးေႏြးရင္းပညာဖလွယ္နိဳင္ခဲ႔ႀကပါသတဲ႔။
သီဟပေတ႕တို႕ရဲ႕
ႀကားဖူးေနႀကဆဲမဟုတ္လား။
Aႏုပညာ
စကားရည္လုတဲ႔Aေႀကာင္း
မင္းႀကီးစြာနဲ႔
ဗညားဦးလည္း
ဝတ္စံုခ်င္းဖလွယ္ႀကတယ္၊ AစားAေသာက္လည္း Aတူစားေသာက္ႀကတယ္၊ Aရမ္းကိုလည္း ခင္မင္သြားႀကသတဲ႕ေလ။ ဗညားဦးနဲ႔ မင္းႀကီးစြာလက္ထက္မွာ Aင္းဝနဲ႔ ဟံသာဝတီသားေတြဟာ ခ်စ္ႀကည္ရင္းႏွီးႀကၿပီး ႏွစ္ၿပည္႔တၿပည္ပံုစံမ်ိဳးနဲ႔
ေAးခ်မ္းစြာ
မုန္တိုင္းမလာမွီတိုက္ခတ္တဲ႔
ေနထိုင္ခဲ႔ႀကတယ္။
ေလေၿပညွင္းေတြဘဲ
ဒါေပမဲ႕
ဆိုတာကိုေတာ႕
ဒါေတြဟာ
မြန္ေတြေရာ
ဗမာေတြပါ
ႀကိဳမသိနိဳင္ခဲ႔ႀကဘူးေလ။ သနားစရာ႕မိန္းမေခ်ာေလး တလေမသီရိ တလေမသီရိဟာ သနားစရာေကာင္းတဲ႔ ဗညာဦးရဲ႕သမီး မိန္းမေခ်ာေလးေပါ႔။ သူကိုAေဖၿဖစ္သူ ဗညားဦးက နိမ္႔ပါးေနခ်ိန္မွာ ဇင္းမယ္နဲ႔စစ္ ရင္မဆိုင္ရေစဖို႕ Aသနားခံကညာဆက္တဲ႔Aေနနဲ႔ ဇင္းမယ္မင္းဆီကို ပို႕ဆက္သခဲ႔တယ္။ Aသနားခံတဲ႔ Aေနနဲ႔ ဆက္သတဲ႔ သမီးကညာဆိုေတာ႕ ဇင္းမယ္မင္းက လက္ေAာက္ခံ
တလေမသီရိကို
ကြ်န္တေယာက္လို
လူကိုေထာက္တည္ေပးထားတဲ႔ ထိခိုက္လာေတာ႕
မင္းသမီးတေယာက္လို
Aဓိကက်ားကန္
တလသီရိေမဟာ
Aေလးထား
ဆက္ဆံပါသတဲ႔။ ေဒါက္တိုင
မက်န္းမမာၿဖစ္လာတယ္၊
မဆက္ဆံဘဲ မာန္ဆိုတာက
္မဟုတ္လား၊ ဒီႀကားထဲ
မာန္မာနကို ဇင္းမယ္မင္းက
ကိုယ္Aား နဳတ္Aား စိတ္Aားနဲ႔ ထပ္ထပ္ၿပီး ႏွိပ္စက္ေတာ႕ တလေမသီရိဟာ AရိုးေပၚAေရတင္ ၿဖစ္လာသတဲ႔။ ဒီကို
သံတမန္ရပ္ဝန္း၊
ကုန္သည္Aသိုင္းဝိုင္းကတဆင္႔
ဗညားဦးသိရေတာ႕
Page | 45
Aရမ္းစိတ္ထိခိုက္ရပါတယ္၊
ေႀသာ္
ပါေပါ႔လားဆိုၿပီးေတာ႕ေပါ႔၊ ႀကိဳးပမ္းပါေတာ႕တယ္။ စစ္ေရးနည္းလမ္းနဲ႔
ငါ႔သမီးေလး
မိဘကိုးေလ။ သမီးကို
ဒီလိုနဲ႔
ငါ႔ေႀကာင္႔
ဗညားဦးဟာ
ကယ္တင္ဖို႕ဆိုတာက
သံတမန္ေရးနည္းလမ္းပါဘဲ။
ဒါေပမဲ႕
ဒုကၡေရာက္ရ
သမီးေလးကို
ၿပန္ကယ္ဖို႕
ႏွစ္နည္းဘဲရွိတယ္၊
ဒါကေတာ႕
စစ္ေရးAရ
ကယ္တင္ဖို႕ကလည္း
ဇင္းမယ္နဲ႔စစ္ယွU္ဖို႕ သူ႕Aင္Aားကို ဗညားဦးသိပ္မယံုရဲေသးဘူး၊ သူ႕ေရွ႔က မင္းAဆက္ဆက္ လက္ထက္ေတြ
တုန္းကလည္း
စိုးရြံမွဳရွိေနတယ္။
ဇင္းမယ္ကို
မရွိခဲ႔ဖူးေတာ႕
တခါသံတမန္ေရးနည္းလမ္းသံုးဖို႕ကလည္း
ေAာက္က်ိဳ႔Aသနားခံဖို႕နည္းမ္းဘဲရွိတယ္ တန္းတူဆက္ဆံခဲ႔တဲ႔
သြားတိုက္တာ
သူ႕Aဖို႕
ေလးစားမွဳက်ဆံုးသြားနိဳင္တယ္
ဇင္းမယ္မင္းကို
ဒီလိုလုပ္လိုက္ရင္
သိကၡာက်စရာၿဖစ္ေနတယ္၊
ဗညားဦးမွာ
မင္းႀကီးစြာေစာ္ကန ဲ ဲ႔ ဒီကေန
ဆိုတာကိုလည္း
Aင္းဝမင္းရဲ႕
ဗညားဦးစU္းစားမိတယ္။
ဒီေတာ႕ဘာလုပ္မလဲ။ ဗညားဦးဟာ ရင္ထဲစူးနစ္ေနတဲ ႔ေညွာင္႔ႀကီးေတြလိုၿဖစ္ေနတဲ႔ သူ႕လက္ထဲက မုတၱမကို
လုသြားတဲ႔
ၿဗထဗတို႕
ေAာင္႔ကာနမ္းရေတာ႕တယ္။ဗညားဦးဟာ ငါတို႕Aမ်ိဳး
၇ဆက္လံုးလံုး
တိုက္ဆင္ဆက္သရတာ
ညီAကိုတသိုက္ကို ၿဗထဗတို႕
မုတၲမကိုနန္းၿပဳၿပီး
ေရႊေငြလက္ေဆာင္
ငါ႔လက္ထက္ေရာက္ေတာ႕မွ
ကိုယ္ေက်းဇူးၿပဳ
ပ႑ာေပးရတာ
ဘယ္လိုေၿမာက္စားခဲ႔သလဲ၊
ငါက
ငါကိုေက်းစြပ္ရက္တယ္
ၿမတ္စြာဘုရားေဟာခဲ႔တာကို
သူတပါးကို
တခါမွမၿဖစ္ခဲ႔ဖူးပါဘူး၊ ဒါေပမဲ႕
မင္းတို႕ကို
ေက်းဇူးကန္းလို႕
ဘယ္လိုAေၿခရံေတြေပးၿပီး
ငါ႔ေသြးရင္းAေနနဲ႕
မိတ္၁၀ပါးပ်က္လို႕
စာေရးပါတယ္။ သမီးဆက္ရတာ
ေၿမာက္စားခဲ႔တဲ႔သူေတြက
မင္းတို႕စU္းစားႀကည္႔စမ္း
မင္းတို႕က
ညီAကိုတသိုက္ဆီ
Aုပ္စိုးခဲ႔ရာမွာ
AခုလိုAၿဖစ္မ်ိဳးႀကံဳရတယ္။
မင္းတို႕ကို
မခ်စ္ေသာလည္း
ခ်ီးၿမွင္႔ေၿမာက္စားခဲ႔ေပမဲ႕
ဘယ္လိုAၿပစ္ၿဖစ္သလဲ
မင္းတို႕ရွာဖတ္ႀကည္႔ႀကပါဦးကြာ။
မင္းတို႕ေက်းစြပ္လို႕
ဆိုတဲ႔ ငါဟာ
ရင္မခ်ိေပမဲ႕ ကမၻာမီးေလာင္ သားေကာင္ ခ်နင္းဆိုသလို ငါ႔သမီး မင္းတို႕ရဲ႕တူမကို ဇင္းမယ္မင္းဆီ ဆက္သလိုက္ရတယ္၊
Aခု
က်န္းမာေရးေတာင္ခ်ိဳ႔တဲ႔ေနၿပီ ၿဖစ္ေနေပမဲ႕
ထိမ္းထိမ္း
ေစာAဲၿပသတ္ဟာ ၿဗထဗရဲ႕မယားဟာလည္း
Aဲဒီဇင္းမယ္မင္းႏွိပ္စက္လို႕ ကဲ
သိမ္းသိမ္း
မင္းတို႕
မင္းတို႕ဘယ္လိုလုပ္ႀကမလဲ ေရးထားပါသတဲ႔။
ဗညားဦးရဲ႕Aေဖ
လို႕
ရဲ႕တူမေတာ္ဟာ နာနာက်ည္းက်ည္း
(တကယ္ေတာ႕
ေစာဇိပ္မင္းရဲ႕တူၿဖစ္တယ္၊
ဗညားဦးရဲ႕ဖေAတူမေAကြဲ
ၿဗထဗတို႕ရဲ႕Aေဖ ၿပီးေတာ႕
ေစာဇိပ္မင္းနဲ႔ဇင္းမယ္မင္းရဲ႕ေၿမး
Page | 46
ေမႏွင္းထပီတို႕ရဲ႕သမီး
တလမိမဆမ္
ဆိုတာ႔
ၿဗထဗဟာ
ဗညားဦးရဲ႕
ေယာက္ဖလည္းေတာ္စပ္ပါတယ္) ဗညားဦးရဲ႕စာကိုရေတာ႕
ၿဗထဗတို႔ညီAကိုတသိုက္
ေဆြးေႏြးႀကတယ္၊
Aခ်င္းခ်င္း
တိုက္ေနႀကလို႕ တပါးသူစိမ္းက Aခြင္႔Aေရးဝင္ ယူသြားတာကိုလည္း သံုးသပ္လာနိဳင္ႀကတယ္၊ ေနာက္ဆံုး Aရွင္မင္းႀကီးကို ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးတို႕ စစ္ၿပဳရတာဟာ ဂံုးေခ်ာသူေတြစကားကို နားဝင္ၿပီး Aရွင္မင္းႀကီးမုတၱမကို Aတင္းခ်ီလာလို႕ ေႀကာက္ေႀကာက္နဲ႔ ခုခံရၿခင္းၿဖစ္ပါတယ္၊ တကယ္ဆို ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးတို႕ဟာ
Aရွင္မင္းႀကီးရဲ႕
ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးတို႕ကို
ထပ္ေပးသနားပါဦး
ေပးထမ္းေဆာင္ၿပပါမယ္၊ တာဝန္ထားပါ
ကြ်န္ေတြပါ။
Aခုလည္း
Aရွင္မင္းႀကီးရဲ႕
တူမေတာ္ကို
ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးတို႕
Aခြင္႔Aလမ္းတခါေလာက္ Aမွဳေတာ္ကို
ၿပန္ကယ္မဲ႔ကိစၥကို
ေAာင္ၿမင္ေAာင္
Aသက္
ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးတို႕
ထမ္းေဆာင္ၿပပါ႔မယ္လို
ဗညားဦးဆီစာၿပန္ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုး သူတို႕ညီေနာင္ ေလးဦးနဲ႔ ဗညားဦး ညွိနိဳင္းၿပီး ဗညားဦးက Aသနားခံတဲ႔
ပံုစံမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ
Aသနားခံတဲ႔
ပံုစံမ်ိဳးနဲ႔
ၿဗထဗတို႕က
ေရႊ၁၅ပိသာ
သူတို႕ရဲ႕တူမေတာ္Aတြက္
ဆင္ေပါက္၁၀စီးနဲ႔
တလသီရိေမကို
ဇင္းမယ္မင္းထံ ၿပန္ေရြးရပါတယ္။
ေရြAခ်ိန္ ၁၅ပိသာမွာ ဗညားဦးေရႊက ၁၀ပိသာၿဖစ္ၿပီး ၿဗထဗေရႊက ၅ပိသာ ပါဝင္တယ္။ ဒီလိုနဲ႔ တလေမသီရိဟာ
ဇင္းမယ္မွာ
စိတ္ဆင္းရဲ
ကိုယ္ဆင္းရဲနဲ႔
ေနရတာကေန
လႊတ္ေၿမာက္လာပါေတာ႕တယ္။ ဗညားဦးဟာ
သနားစရာေကာင္းတဲ႔
ရာဇIေၿႏၵေတာင္
မထိန္းနိဳင္ေတာ႕ဘဲ
သုခသတင္းေတြေမးၿပီးေတာ႕
ကံဆိုးသူသမီးေလးကို
ၿပန္ေတြ႔ေတာ႕
မ်က္ရည္က်ရွာပါသတဲ႔၊
ပုဏၰားေတာ္မ်ားနဲ႔
ၿပီးမွ
မဂၤလာပရိတ္ေရ
ရင္ဆို႕ၿပီး
သမီးရဲ႕
ဒုကၡ
သြန္းေလာင္းေစၿပီး
စည္းစိမ္ခ်မ္းသာAၿပည္႔နဲ႕ ဘဝသစ္ကိုၿပန္စေစပါေတာ႕တယ္။ (ဗညားဦးကိုAားလံုးက ဒါေပမဲ႕
ခပ္ေပ်ာ႕ေပ်ာ႕မင္းတပါးလို႕
သူဟာပ်ိဳရြယ္စU္က
သူ႕ရဲ႕ၿပိဳင္ဘက္
သတ္မွတ္ေကာင္းသတ္မွတ္ပါလိမ္႔မယ္၊ Aဲေလာင္းကို
Aနိဳင္တိုက္နိဳင္ခဲ႔တယ္၊
ဇင္းမယ္ေတြရဲ႕ ပထမစစ္ကို တြန္းလွန္နိဳင္တယ္၊ ညီေတာ္ ပဲခူးစားမင္းလကၤာရဲ႕ ေတာ္လွန္မွဳကို ႏွိမ္နင္းနိဳင္ခဲ႔တယ္၊ ဒီေတာ႕ လက္ရုန္းရည္ညံ႕တယ္လို႕ သတ္မွတ္လို႕ မရပါဘူး။ ဆင္ၿဖဴေတာ္ ေသသြားၿပီးတဲ႔ေနာက္မွာ ဗညားဦးရဲ႕လက္ရုန္းစြမ္းရည္ေတြက်သြားတယ္၊ ဒါဟာ စိတ္ေႀကာင္႔လို႕
Page | 47
ကြ်န္ေတာ္ထင္ပါတယ္။ မုတၱမကို လက္လႊတ္လိုက္ရတယ္ ဒုန္ဝန္းကေနAသက္လုေၿပးခဲ႔ရတယ္၊ ဒါေပမဲ႕
ပဲခူးေရာက္ၿပီး
မႀကာဘူး
(လက္ရံုးရည္မသံုးေတာ႕ဘဲ)
ဗညားဦးဟာ
သံတမန္လမ္းေႀကာင္း
သူAလိုရွိရာကို (ႏွလံုးရည္နဲ႔)
စစ္ေရးနည္း
ေAာင္နိဳင္လုပ္နိဳင္ခဲ႔
ပါေတာ႕တယ္။ သူAႀကိမ္ႀကိမ္ရွံဳးနိမ္႔ၿပီး ဂုဏ္သိကၡာနဲ႔ AဖိုးAခေတြ Aမ်ားႀကီး ေပးဆပ္ခဲ႔ရတဲ႔ ၿဗထဗတို႕
ညီAကိုတသိုက္ကို
ႏွလံုးရည္နဲ႔
ၿပန္လည္သိမ္းသြင္းနိဳင္ခဲ႔တယ္၊
သူဆံုးရွံဳးခဲ႕ရတဲ႔
နယ္ေၿမေတြကို စစ္မတိုက္ဘဲ ၿပန္သိမ္းပိုက္နိဳင္ခဲ႔တယ္၊ ဒါဟာသူ႕စြမ္းရည္ဘဲ၊ ဒီလိုစြမ္းရည္မ်ိဳး ေတာ္ရံုေခါင္းေဆာင္ေတြမွာ
မေတြ႔ဖူးပါဘူး၊
ၿမန္မာ႕သမိုင္းတေလွ်ာက္
ဗညားဦး၊
သာလြန္၊
မင္းတုန္းနဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႕မွာဘဲ ဒီလိုAစြမ္းရွိႀကတယ္လို႕ ကြ်န္ေတာ္ထင္ၿမင္ယူဆမိပါတယ္။
။
ေမာ္ကင္းေလး) ရာဂေက်းကြ်န္ ဟံသာဝတီနန္းတြင္းသားတေယာက္ၿဖစ္တဲ႔ သမိန္မရူးဆိုသူဟာ တလေမသီရိကို ႏွစ္သက္သတဲ႔၊ ဒါနဲ႔
ဗညားဦးကိုးကြယ္တဲ႔
မဟာသာမိ
ဆိုတဲ႔ဆရာေတာ္ႀကီးထံခ်ည္းကပ္ၿပီး
ေရႊငါးပိသာနဲ႔
တလေမသီရိကို တင္ေတာင္းခ်င္ပါလို႕ေလွ်ာက္ထား ေတာင္းပန္တယ္၊ ဆရာေတာ္ ကလည္း ေနေကာင္းရက္သားေရြးၿပီး ဘုရင္ႀကီးကိုAက်ိဳးAေႀကာင္းေၿပာၿပပါေလေရာ။ ပထမေတာ႕ ကေလးမေလး၊
ဗညားဦးAေတာ္ေလးေခါင္းစားသြားတယ္။ Aေဖ႕ဒဏ္ကို
ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္
ငါ႔သမီးေလးဟာသနားစရာ
ခံစားလိုက္ရရွာသူေလး၊
ဒီဒုကၡေတြက
လြတ္ေၿမာက္တာမွမႀကာေသးဘူး မင္းသားမဟုတ္တဲ႔ မူးႀကီးမတ္ရာ ေသနာပတိေတြရဲ႕ သားနဲ႔ ထိမ္းၿမားေပးလိုက္ရင္ ေႀသာ္ ငါဟာAေႀကြပန္းမို႕ တန္းနိမ္႔သူေတြနဲ႔ လက္ဆက္ရတယ္လို႕မ်ား သမီးေလးAားငယ္သြားေလမလား သမီးကိုယ္တိုင္ကလည္း သူ႕ရဲ႕Aမွဳေတာ္ကိုထမ္းရင္း လက္ဆက္ဖို႕
သမိန္မရူးကို
စတဲ႔Aေတြးေတြနဲ႕ေပါ႔။ ေမတၱာရွိဟန္ၿပတာရယ္၊
ဆင္ထက္မွာက်ဆံုးသြားခဲ႔တာရယ္ေႀကာင္႔
သေဘာတူလိုက္ပါတယ္။
(သမိန္မရူးဟာ
ထက္ၿမက္ၿပီး
ေနာက္ေတာ႕လည္း သမိန္မရူးရဲ႕ဖခင္ဟာ သမီးေတာ္ေလးနဲ႔ ရုပ္ရည္ေခ်ာေမာသူ၊
Aႀကံလည္းႀကီးသူ ၿဖစ္ပါလိမ္႔မယ္)
Page | 48
သမိန္မရူးနဲ႔ တလေမသီရိတို႕ရဲ႕ လက္ထပ္မဂၤလာပြဲသဘင္ကို ၇ရက္တိုင္တိုင္ ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ ခန္းခန္းနားနားက်င္းပေပးသတဲ႔။ ေနာက္ပိုင္း နန္းတြင္းမွာ Aရင္ကသိပ္မထင္ရွားတဲ႔ သမိန္မရူးကို ရာထူးေတြေပး
Aေရးႀကီးတဲ႔
စတဲ႔လုပ္ရပ္ေတြနဲ႔
Aမွဳေတာ္ေတြထမ္းခိုင္း၊
သမတ္ေတာ္ကို
နာမည္ဂုဏ္သတင္းတိုးတက္ေစတဲ႔
Aတြင္းလူယံု
ဗညားဦးေၿမွာက္စားပါတယ္။
Aၿဖစ္ပ်က္ကေတာ႕
ပုန္ကန္သူ
Aၿဖစ္တိုင္ပင္၊ သမိန္မရူးAတြက္
သံလ်င္စား
သံၿပတ္ကို
ႏွိမ္နင္းတဲ႔စစ္ပြဲပါဘဲ။ သံၿပတ္ဆိုသူဟာ ေၿမာင္းၿမစားေလာက္ဖ်ားရဲ႕ ညီဝမ္းကြဲတေယာက္ပါ၊ နာမည္က မလဂြန္းတဲ႔။ ဗညားဦးနိမ္႔ပါးစU္ ဗညားဦးရဲ႕ ေၿခေဆး ေရကို ေသာက္ၿပီး သစၥာက်ိန္ဆိုကာ လက္လွစ္ၿမိဳ႕ကို ေၿမာင္းၿမစား
ေလာက္ၿဖားလက္ေAာက္
မက်သြားေAာင္
ရြံ႕ရြံ႕ခြ်န္ခြ်န္
ကာကြယ္
ေစာင္႔ေရွာက္ခဲ႔တယ္၊ ဗညားဦးက သူ႕ရဲ႕Aရည္Aခ်င္းကို သေဘာက်လို႕ သံၿပတ္ဆိုတဲ႔ဘြဲ႔နဲ႔ သံလ်င္ၿမိဳ႕ကိုစားေစပါတယ္။ ဒါေပမဲ႔ ေနာက္ပိုင္းမွာ ဘယ္လိုၿဖစ္တာလည္းမသိဘူး သံလ်င္ကေန ထၿပီးပုန္ကန္ပါေလေရာ။
ပေဒသရာဇ္သက္ဦးဆိုင္ပိုင္စနစ္မွာက
Aထင္ၿမင္လြဲမွားစရာ
AၿပဳAမူAေၿပာဆိုေလး တခုတေလမ်ားလုပ္မိရင္ ပုန္ကန္တယ္လို႕ ယူဆႀကတာလည္းရွိတာကိုး။ သံလ်င္စားကို ႏွိမ္နင္းဖို႕ ဗညားဦးဟာ တပ္ႀကီးၿပင္ေစတယ္။ စစ္ဦးစီးAၿဖစ္ သမိန္မရူးကိုခန္႔တယ္၊ ဒါေပမဲ႕ Aေတြ႔Aႀကံဳမရွိတဲ႔ သမတ္ေတာ္ကို သူစိတ္မခ်ဘူ ဒါေႀကာင္႔ Aေတြ႕Aႀကံဳရင္႔က်က္တဲ႔ ဗိုလ္မင္းေယာဂရတ္ဆိုသူကို ပူးတြဲစစ္ဦးစီးခန္႔ေပးလိုက္တယ္၊ Aမွန္ကေတာ႕ သမတ္ေတာ္ကို နာမည္ႀကီးေAာင္
နာမည္တက္ေAာင္
လုပ္ေပးတာပါဘဲ။
(ဒီAစီစU္ကို
AဓိကစီစU္သူက
Aမေတာ္မဟာေဒဝီပါ) ကံမ်ားေကာင္းခ်င္ေတာ႕
သံလ်င္စားနဲ႔
စစ္ေတာင္ေကာင္းေကာင္းမတိုက္ရေသးဘူး
သံလ်င္စားသံၿပတ္ မိုးႀကိဳးခလို႕ ေသသြား ပါေလေရာ။ သမိန္မရူးတို႕လည္း စစ္မတိုက္ရဘဲ ေAာင္ပြဲနဲ႔ၿပန္လာရေတာ႕ ဘုန္းကႀကီးမားသူလို႕ ခ်ီးက်ဴးခံရတာေပါ႔။ ဗညားဦးက ေက်းဇူးရွင္ကို
ဒါဟာေက်းဇူးရွင္ကို ၿပစ္မွားရင္
ေလာက္ၿဖားတို႕လည္း
ေက်းစြပ္လို႕
ဒီလိုဘဲ
သမာေဒဝနတ္ၿမတ္ေတြက
ျဖစ္လိမ္႔မယ္
ငါ႔ရဲ႕ေက်းဇူးကိုမေထာက္ဘဲ
ဒဏ္ခတ္တာဘဲ၊
မင္းတို႕ႀကည္႔ထားႀက၊
ငါ႔ကိုေက်းစြပ္ခဲ႔ဘူးတယ္
ၿဗထဗတို႕
ငါAက်ိဳးစီးပြား
ပ်က္ခဲ႔သလို ဒင္းတို႕Aက်ိဳးပ်က္မွာဘဲလို႕ ေၿပာပါသတဲ႔။
Page | 49
ဒီပြဲAၿပီးမွာ သမိန္မရူးဟာ နန္းတြင္းမွာ Aလြန္ႀသဇာႀကီးမားလာတယ္။ ဒီထက္ပိုၿပီး နန္းတြင္းမွာ သမိန္မရူးရဲ႕ ႀသဇာႀကီးမားလာေစတဲ႔ Aေႀကာင္းကေတာ႕ ဗညားဦး AမႀကီးAမိAရာAၿဖစ္ Aရမ္းေလးစားခ်စ္ခင္တဲ႔ Aမေတာ္ မဟာေဒဝီနဲ႔ သမိန္မရူးတို႕ၿငိႀကတာ ေႀကာင္႔ပါဘဲ။ ေစာေစာကေၿပာခဲ႔သလို Aႀကံသမားဆိုေတာ႕ မဟာေဒဝီဟာ
သမိန္မရူးဟာ နန္းတြင္းမွာ
ရုပ္ေခ်ာAေၿပာေကာင္းၿပီး
ဘယ္သူဟာ
လင္ႏွစ္ဆက္ရေပမဲ႕
Aခရာဆိုတာကို
သားသမီးမရွိသူၿဖစ္ၿပီး
မိန္းမAထာညက္တဲ႔ ေႀကာနပ္သူပီပီသိတယ္။ ကာမဂုဏ္ႀကီးသူလည္း
ၿဖစ္ပါ႔လိမ္႔မယ္၊ ဒီလိုနဲ႔ ေႀကာင္ခံတြင္းပ်က္နဲ႔ ဇရက္ေတာင္ပံက်ိဳး ၿငိႀကပါေလေရာ။ ရာဂဟာ လူကိုမိုက္ေမွာင္ေစပါတယ္၊
Aခုလည္း
သမိန္မရူးရဲ႕ဆြဲရာေနာက္လိုက္သြားၿပီး ရာထားလာတဲ႔Aထိ
မဟာေဒဝီဟာ
ကာမေရေႀကာမွာေမ်ာသြားေတာ႕
ဗညားဦးေနရာကိုဆက္ခံမဲ႔သူAၿဖစ္
ၿဖစ္လာပါတယ္၊
နန္းတြင္းမွာက
သမိန္မရူးကို
သူကေခါင္းကိုင္Aရွင္မေလ။
Aဲဒီမွာ
လူႀကမ္းေလး Aပသံုေခၚ ဗညားႏြဲ႕နဲ႔ ေတြ႔ႀကေတာ႕တာပါဘဲ။ Aပသံုပိုင္စက္ သားAရင္းၿဖစ္ေပမဲ႕ မင္းသားပါ။
ဗညားႏြဲ႕ဟာ
နူးညံ႕သိမ္ေမြ႔မွဳကို
ဗညားဦးေရွ႔ေတာ္ေမွာက္မွာဆို
Aေလးထားတဲ႔
ဗညားဦးရဲ႕
Aၿမဲတမ္းAႏွိမ္ခံရတဲ႔
မ်က္စိထမ ဲ ွာ
ဗညားႏြဲ႕ဟာ
လူႀကမ္းလူရိုင္းလို႕ ၿမင္ေနတယ္။ “ ဒီေကာင္ကိုႀကည္႔စမ္း ေခါင္းကလည္းႀကီး ဆံပင္လည္းႀကမ္း ေၿခသလံုးသားလည္းႀကီး Aေတာ္ရက္စက္မဲ႔ေကာင္
ငါ႔ေသြးငါ႔သားAရင္းၿဖစ္ပါရက္နဲ႔ ”
လို႕
လူႀကားမွာ
ငါ႔နဲ႕မတူဘဲ
ဘီလူးနဲ႔တူေနတယ္၊
ခဏခဏေၿပာတတ္သလို
“
Aမေရ
ကြ်န္ေတာ္ေသရင္ ဒီေကာင္ကိုေတာ႕ နန္းမတင္မိလိုက္နဲ႔ဗ် ဒီေကာင္ႀကမ္းပံုန႔ဆ ဲ ို Aားလံုးဒုကၡ ေရာက္လိမ္႔မယ္၊
ေဘာငံမုန္ကိုႀကည္႔လိုက္စမ္းပါ
က်က္သေရရွိလိုက္လဲလို႕
ကြ်န္ေတာ္ေသရင္
ဘယ္ေလာက္
ေခ်ာေမာခန္႔ညားၿပီး
ေဘာငံမုန္ကိုပဲနန္းတင္ဗ်ာ
”
လို႕လည္း
သူ႕Aမေတာ္ မဟာေဒဝီကို ေၿပာေၿပာေလ႔ရွိသတဲ႔။ ဒီေတာ႕ ဟံသာဝတီ နန္းတြင္းမွာ ဗညားႏြဲ႔ကို ပမာမခန္႔တဲ႔သူေတြရွိလာတယ္၊ Aထူးသၿဖင္႔ သမိန္မရူးေပါ႔။ ဗညားႏြဲ႔မွာ
Aေမမရွိရွာေတာ႕ဘူး၊
သူAေမဟာ
သူ႔ကိုေမြးၿပီးသိပ္မႀကာခင္
ေသသြားခဲ႔တာ။
သူ႕Aေမေသတာက ဒုန္ဝန္းမွာပါ၊ AဲဒီAခ်ိန္က ဗညားဦးဟာ ရန္သူေတြနဲ႔ Aသည္းAသန္
Page | 50
တိုက္ခိုက္ေနရခ်ိန္ေပါ႔၊ စႏၵာမင္းလွဘြဲ႔ခံ
Aဲဒီ
ဒုန္ဝန္းမွာဘဲ
ေမြAစ္မိဖုရားလည္း
သူတပါးကိုေပးလိုက္ရ
ဒီႀကားထဲ
ဗညားႏြဲ႕Aေမရဲ႕Aမ
ေသသြားခဲ႔တယ္။
ေၿမာက္နန္း
စစ္ပြဲကလည္းရွံဳး
မိဖုရားကလည္းကြယ္လြန္ဆိုေတာ႕
မိဖုရား
သမီးကိုလည္း
ဗညားဦးရဲ႕စိတ္ေတြ
Aရမ္းထိခိုက္ေနခဲ႔လို႕မ်ား AဲဒီAခ်ိန္မွာ ေမြးလာတဲ႔ ဗညားႏြဲ႔ေလးAေပၚ ဗညားဦးရဲ႕Aမ်က္ေတြ သြန္ခ်ထားသလားဘဲ။ မိခင္လည္းမရွိ
ဖခင္ေမတၱာလည္းမရရွာတဲ႔
မဟာေဒဝီက
သားAရင္းလို
လမ္ေလွ်ာက္တက္ကာစမွာ
ဗညားႏြဲ႔ေလးကို
ေကြ်းေမြးၿပဳစုၿပီး
သားသမီးမရွိတ႔ဲ
Aခ်စ္ပိုခဲ႔တယ္။
Aရီးေတာ္မဟာေဒဝီက
သူ႕ကိုလက္ဆြဲၿပီး
Aရီးေတာ္ ဗညားႏြဲ႕ေလး
ညီလာခံခန္းမထဲ
ေခၚခဲ႔တယ္၊ သူ႕ကိုၿမင္ေတာ႕ သူဖခင္ဆိုတဲ႔ ဘုရင္မင္းၿမတ္ဟာ ပလႅင္ေပၚကေတာင္မထဘဲ “ ႀကည္႔စမ္းပါဦးကြယ္တို႕ ငါ႔ရဲ႕သားတဲ႔ ရုပ္ႀကမ္းလိုက္တာ ဘီလူးလိုဘဲ ငါေတာ႕ခ်စ္လို႕မရပါဘူး ” လို႕ မူးႀကီးမတ္ရာ ေသနာပတိ နန္းတြင္းသားေတြAလယ္မွာ ေၿပာခဲ႔ပါတယ္၊ တီးတိုးရယ္ေမာ ေလွာင္ေၿပာင္ႀကတဲ႔ နန္းတြင္းသားေတြရဲ႕Aလယ္မွာ ဗညားႏြဲ႔ေလးဟာ မ်က္စိသူငယ္နားသူငယ္ နဲ႔ေပါ႔။ ဗညားဦးရဲ႕သားမို႕ ဗညားႏြဲ႕ (ဗညားေလး = ဗညားငယ္ = ဂ်ဴနီယာဗညား) လို႕ Aမည္ေပးခဲ႔ေပမဲ႕
Aေဖၿဖစ္သူဗညားဦးကေတာ႕
ဗညားႏြဲ႕လို႕
ဘယ္တုန္းကမွမေခၚဘူး
Aပသံုပါစက္ (လွ်ာစက္ရွိတဲ႔ေကာင္) လို႕ဘဲေခၚပါသတဲ႔။ နဲနဲႀကီးလို႕ သိတတ္လာတဲ႔Aရြယ္ကိုေရာက္လာေတာ႕လည္း သူမ်ားကေလးေတြလို AေဖAပါး တီတီတာတာေၿပာခ်င္ေပမဲ႕ Aေဖ ၿဖစ္သူကAကပ္မခံခဲ႕ဘူး။ Aေဖနဲ႔ Aေဖရဲ႕Aရမ္းေခ်ာတဲ႔ မိဖုရားေခါင္ႀကီးကေမြးတဲ႔သား
သူ႕ထက္ငယ္တဲ႔
ေဘာငံမုန္တို႕
ကစားက်ီစယ္
ေနတာကို
Aေဝးကခိုးႀကည္႔ရင္း ဗညားႏြဲ႔Aႀကိမ္ႀကိမ္မ်က္ရည္က်ခဲ႔ရရွာတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ဗညားႏြဲ႔ရဲ႕စိတ္ေတြဟာ Aထီးဆန္က်န္မွဳ
မေႀကနပ္မွဳ
Aားငယ္မွဳေတြေႀကာင္႔
တေၿဖးေၿဖး
ႀကမ္းတမ္းလာခဲ႕တယ္၊
ခက္ထန္လာခဲ႔တယ္၊ တံုးတိုက္တိုက္ က်ားကိုက္ကိုက္ ၿဖစ္ခ်င္ရာၿဖစ္စမ္းကြာ ဆိုတဲ႔မထူးစိတ္ေတြ Aရြယ္နဲ႔မလိုက္ေAာင္ မ်ားၿပားလာခဲ႔တယ္။ ဒီလို စိတ္ႀကမ္းလူႀကမ္းနဲ႔ ႀကမ္းခ်င္တိုင္း ႀကမ္းၿပီး ရိုင္းခ်င္တိုင္းရိုင္းေနတဲ႔
လူႀကမ္းေလး
ဗညားႏြဲ႔ကို
ေပ်ာ႕ေၿပာင္းႏူးညံ႕ေစသူကေတာ႕
Aေမကြဲႏွမေလး တလေမေဒါေလးေပါ႔။ လူၾကမ္းေလးရဲ႔ခ်စ္Uီးသူ
Page | 51
တလေမေဒါဟာ ဗညားဦးရဲ႕Aသည္းေက်ာ္ေလးပါ၊ ဗညားႏြဲ႔နဲ႔ဆို ဖေAတူ Aေမကြဲေမာင္ႏွမေပါ႔။ လွပၿပီး
သြက္လက္ေတာ႕
ဒီလိုAေရးAေပးခံရဆံုး တြယ္တာေနသတဲ႔။ တြယ္တာေတာ႕
ဗညားဦးရဲ႕
AေရးေပးAခံရဆံုး
သမီးေတာ္ေလးက
ဗညားႏြဲ႔ဟာ
ေမတၱာငတ္ေနသူေလးပါ၊
ႏွမေလးတလေမေဒါရဲ႕
ေမတၱာငတ္ခဲ႔သူေတြရဲ႕ထံုးစံAတိုင္း ႏွစ္ေယာက္လံုးကလည္း
ဖခင္ႀကီးႀကည္႔မရဆံုး ေမတၱာမွာ
ေမတၱာနဲ႔
သမီးေတာ္ေလးဘဲ၊ Aကိုေတာ္ကို
ႏွမေလးက
သူ႕ကိုသနားစိတ္နဲ႔
သူေမြ႔ေပ်ာ္လာတယ္။
ရာဂကို
Aရမ္း
ငယ္စU္က
ေရာေရာေထြးေထြးခံစားလာတယ္၊
Aရြယ္ေရာက္စဆိုေတာ႕
သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ဆက္ဆံေရးမွာ
ကိေလသာမီးစြဲေလာင္ပါေလေရာ။ Aမ်ိဳးခ်င္းထပ္မွၿမတ္တယ္ဆိုတာရယ္ AယူAဆရယ္ေႀကာင္႕ ပေဒသရာဇ္စနစ္မွာ
ေယာက်ၤားေကာင္း
မိဖုရားေတြ
Aမ်ားႀကီး
ထားေလ႔ရွိတဲ႔
ဖေAတူမေAကြဲေမာင္ႏွမခ်င္းယူႀကတာ၊
Aဆန္းေတာ႕မဟုတ္ဘူးဆိုေပမဲ႕
ဗညာႏြဲ႔နဲ႔
ေမာင္းမတေထာင္ဆိုတဲ႔ Aင္မတန္ဆိုးဝါးတဲ႔
ဝမ္းကြဲခ်င္းAိမ္ေထာင္ၿပဳတာ
တလေမေဒါAတြက္ကေတာ႕
မလြယ္ကူပါဘူး။
ဗညားဦးဟာ ဗညားႏြဲ႔ကို ခါးခါးသီးသီး ႀကည္႔မရသလို တလေမေဒါကိုလည္း Aရမ္းခ်စ္တယ္ ဒီေတာ႕
သေဘာတူဖို႕လံုးဝမရွိဘူး၊
ဒါနဲ႔
ႏွစ္ေယာက္သား
ဗညားႏြဲ႔ရဲ႕ေမြးစားAေမ
မဟာေဒဝီပိုင္စားရာ ဒဂံုဘက္ဆီ ထြက္ေၿပးႀကပါေတာ႕တယ္။ ဒီသတင္းႀကားတာနဲ႔ ဗညားဦးဟာ တပ္ကိုလႊတ္ၿပီး လိုက္ဖမ္းခိုင္းတယ္၊ ဒါနဲ႔ ဗညားႏြဲ႔တို႕၂ေယာက္ သိပ္ေဝးေဝးမေၿပးနိုင္ခင္မွာဘဲ သမီးေတာ္ေလးကို
ၿပန္မိေတာ႕တာေပါ႔။
ဘာမွAၿပစ္မဆိုဘဲ
Aခုလိုၿဖစ္ရတာဆိုၿပီး မဟာေဒဝီႀကားေတာ႕
ဗညားႏြဲ႔ကို
မိေတာ႕လည္း
ဒီဘီလူးေကာင္
ဗညားဦးဟာ
ေခၚသြားလို႕
သမီးေလး
ေထာင္သြင္းAက်U္းခ်ထားေစသတဲ႔။
Aမေတာ္
ဒဂုန္ကေနလိုက္လာၿပီး
ေမာင္ၿဖစ္သူကိုေတာင္းပန္တယ္၊
ပထမေတာ႕
ဗညားဦးကခါးခါးသီးသီးဘဲ ဒီေကာင္႔ကိုမွတ္ေလာက္သားေလာက္ကို ဆံုးမပစ္ ရမယ္ ဆိုလို႕ခ်ည္း လုပ္ေနသတဲ႔
ေနာက္ေတာ႕လည္း
Aမေၿပာလို႕သာ
ဒီေကာင္ကို
Aမၿဖစ္သူက
ေတာင္းပန္ဖန္မ်ားလာေတာ႕
ကြ်န္ေတာ္ဘာမွမလုပ္တာ၊
“
Aမေရ
ဒီေကာင္ကြ်န္ေတာ္႔သားဆိုေပမဲ႕
Aေတာ္ဒုကၡေပးတဲ႔ေကာင္၊ ဒီေကာင္႕ကို ကြ်န္ေတာ ္ေမတၱာ မရွိဘူးဗ်ာ ” လိုေၿပာသတဲ႔။
Page | 52
ဘုရင္ႀကီးဘာမွမေၿပာေတာ႕ Aမေတာ္မဟာေဒဝီဟာ သူရဲ႕ေမြးစားသား တူေတာ္ ဗညားႏြဲ႔ကို ေထာင္ကထုတ္
တလေမေဒါေလးနဲ႔
သူ႔Aနားမွာေနပါေစတယ္။ လာေနတာေပါ႔ေလ။
Aိမ္တေဆာင္ေဆာက္ၿပီး
သူ႕Aနားမွာေနေစတယ္ဆိုေတာ႕
Aဲဒီတုန္းက
ေလာက္ပဲရွိေသးသတဲ႔။
လက္ဆက္ေပး
ဗညားႏြဲ႕နဲ႔
ေနာက္ေတာ႕
မဟာေဒဝီလည္းပဲ
တလေမေဒါတို႕ရဲ႕
သားတေယာက္
Aသက္က
ေမြးပါတယ္၊
ပဲခူးမွာ ၁၄-၁၅
ေၿမးရၿပီဆိုတာ
ႀကားရေတာ႕လည္း Aဖိုးၿဖစ္သူ ဗညားဦးဟာ Aရမ္းဝမ္းသာသြားသတဲ႔ ေၿမးဦး မဟုတ္လား။ Aမည္ကိုလည္း
သူကိုယ္တိုင္ေပးပါတယ္၊
ေဗာAဲေလာက်န္းေဒါတဲ႔
သူ႕ရဲ႕ဦးေလး
ဗညားAဲေလာမင္းကို သတိတရနဲ႔ ေပးတဲ႔Aမည္ပါ။ သမိန္မရူး နဲ႔ ဗညားႏြဲ႔ သားနဲ႔ မယားနဲ႔ ၿဖစ္လာေတာ႕ ဗညားႏြဲ႔ဟာ Aရင္ကလို ႀကမ္းႀကမ္းတမ္းတမ္းမဟုတ္ေတာ႕ဘဲ ႏူးညံ႕သိမ္ေမြ႔လာၿပီး
လူႀကီးသူမေတြ
Aိမ္ေထာင္က်သြားသူတို႕ရဲ႕ မဟုတ္ေတာ႕ပဲ
ထံုးစံAတိုင္း
သူ႕ေရွ႕ေရးကို
သားေတာ္ႀကီးကလည္းၿဖစ္ၿပန္ နာမည္ေက်ာ္သူလည္း ေလးစားတဲ႔သူေတြ
ေလးေလးစားစား
Aရင္တုန္းကလို
AေလးAနက္ထားလာတဲ႔ လွ်ာစက္
ၿဖစ္ၿပန္ေတာ႕
Aေတာ္မ်ားတယ္၊
လက္နက္ကိုင္တပ္ေပါင္းစု
ကိုလည္း
ေသနာပတိ
Aာစက္နဲ႔ ဖခင္ၿဖစ္သူက Aထူးသၿဖင္႔ Aမတ္ႀကီး
ဆက္ဆံလာသတဲ႔။
စိတ္လြတ္
သေဘာေပါ႔။
ကိုယ္လြတ္
သူ႔ရွင္ဗညားဦးရဲ႕
ဘုန္းရွိတဲ႔ေယာက်ၤားလို႕
နန္းတြင္းမွာ
ႏွိမ္ထားတဲ႔ႀကားထဲက
ဗညားႏြဲ႔ကို
ဘုရင္႔ပေရာဟိတ္ သမိန္ဇိပ္ၿပဲ
မင္းဇြတ ဲ ႏုန္
တို႕ဟာ
နဲ႔
ဗညားႏြဲ႔ကို
မင္းေလာင္းAၿဖစ္ ေမွ်ာ္လင္႔Aားကိုးခဲ႔ႀကတယ္။ သူရွင္ဗညားဦးက သူခ်စ္တဲ႔သား ေဘာငံမုန္ကို သူ႕Aရိုက္Aရာ
ဆက္ခံေစခ်င္ေပမဲ႔
ႀကိဳက္သမားနဲလွပါသတဲ႔။
ဒီAေၿခေနမွာ
Aမတ္စစ္သူႀကီးေတြႀကားမွာ သမိန္မရူးဟာ
ဗညားႏြဲ႔ရဲ႕
ေဘာငံမုန္ကို Aဓိကၿပိဳင္ဘက္
ၿဖစ္လာပါေတာ႕တယ္။ သမိန္မရူးဟာ
သာမန္Aမတ္တဦးရဲ႕သားမို႕
ဗညားႏြဲ႔ရဲ႕Aမနဲ႔
Aိမ္ေထာင္ၿပဳထားတာေတာင္
ဗညားႏြဲ႔ကို ရွိန္ပါတယ္၊ မင္းသားနဲ႔ Aမတ္သား ကြာတယ္မဟုတ္လား။ ဒါေပမဲ႕ ေယာက္ခမ ဘုရင္ႀကီးကလည္း ပြဲထုတ္ေၿမာက္စားေပးတာရယ္၊ နန္းတြင္းမွာ ဆရာႀကီး ၿဖစ္တဲ႔ Aမေတာ္
Page | 53
မဟာေဒဝီရဲ႕
စိတ္ဝင္စားမွဳရတာရယ္ေႀကာင္႔
ေနာက္ပိုင္းမွာ
သမိန္မရူးဟာ
သူ႕ကိုယ္သူ
မင္းေလာင္းလို႕ ယံုႀကည္ မာန္တက္လာၿပီး ဗညားႏြဲ႔ကို ယွU္လာပါတယ္။ မဟာေဒဝီဟာ
ဗညားဦးရဲ႕Aမပါ၊
Aသက္
၅၀ေက်ာ္ၿပီေပါ႔။
Aိမ္ေထာင္ႏွစ္ဆက္ၿပဳေပမဲ႔
ကေလးမရဘူး၊ ဒီေတာ႕ Aရြယ္လည္း တင္တယ္ထင္ပါ႔၊ သမိန္မရူးနဲ႔ ၿငိပါေလေရာ။ ေၿပာရမယ္ဆို သမိန္မရူးဟာ
သူ႕တူမရဲ႕ေယာက်ၤားဆိုေတာ႕ကာ
ဇာတ္လမ္းေပါ႔ေလ။
သမိန္မရူးရဲ႕
AၿပဳAစု
တူမေယာက်ၤားနဲ႔
AႏွဳးAနပ္မွာ
Aရီး
ေမွ်ာပါရင္း
တို႕ရဲ႕
မဟာေဒဝီဟာ
သမိန္မရူးဘက္က ရပ္တည္ၿပီး ဘာမဆိုလုပ္ဖို႕ Aသင္႔ၿဖစ္လာတယ္။ ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက သားAရင္းတေယာက္လို
ခ်စ္ခင္သနားၿပီး
ေႀကြးေမြးၿပဳစု
လူလားေၿမာက္ေစတဲ႔
တူေတာ္
ဗညားႏြဲ႔ကိုေတာင္ လင္ငယ္ေလး သမိန္မရူးAတြက္ဆံုး ရွင္းပစ္ဖို႕ ဝန္မေလးဘူးၿဖစ္လာသတဲ႔။ ဒါေတြေႀကာင္႔လည္း သမိန္မရူးဟာ ဗညားႏြဲ႔ကို ထိပါးရဲလာတာေပါ႔။ တေန႔မွာ
သမိန္မရူးနဲ႔
ဗညားႏြဲ႕
Aန္စာကစားရင္း
သမိန္မရူးက
ရွံဳးမဲ
မဲၿပီး
ကစားခံုကိုထထုလိုက္သတဲ႔၊ ဒါဟာ Eကရာဇ္မင္းရဲ႕သားကို သာမန္Aမတ္တေယာက္ရ႕ဲ သားက လုပ္ရဲတဲ႔Aၿပဳမူမဟုတ္ပါဘူး။
ဗညားႏြဲ႕
ေဒါသထြက္ၿပီး
ထရပ္ေတာ႕
သမိန္မရူးက
သူ႕လုပ္ရပ္မွားသြား ၿပီဆိုတာ ခ်က္ခ်င္းသိလိုက္တယ္၊ စတာပါ ေနာက္တာပါ စိတ္မဆိုးပါနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္က
Aရွင္မင္းသားရဲ႕ကြ်န္ပါ၊
ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးကိုယံုပါ၊
သူ႕ရွင္
ကံကုန္ရင္
ဘယ္Aခ်ိန္မွာၿဖစ္ၿဖစ္
Aရွင္မင္းသားဘဲ
မင္းၿဖစ္မွာပါ၊
Aရွင္မင္းသားရဲ႕
သစၥာကိုသာ
ေစာင္႔သိရိုေသေနလွ်က္ပါ လို႕ ပ်ာပ်ာသလဲ ေတာင္းပါသတဲ႔။ ဒီေတာ႕ ဗညားႏြဲ႔က ဒါဆိုရင္ Aကိုေတာ္နဲ႔
ကြ်န္ေတာ္တို႕
Aတူသြားႀကပါတယ္။
ေသြးေသာက္သစၥာၿပဳရေAာင္
(ဒီလိုေသြးေသာက္
သစၥာဖြဲ႔တာကို
ဆိုၿပီး
သမိန္မရူးရဲ႕
မြန္ဘာသာနဲ႔
ဝွယ္
Aိမ္ကိုကို ဖြဲ႔တယ္လို႕
ဆိုပါတယ္၊ AခုAခ်ိန္Aထိ ေတာနယ္က မြန္လူငယ္ေတြ က်င္႔သံုးေနဆဲပါ) Aိမ္ေရာက္ေတာ႕ မိုးခ်ဳပ္ေနၿပီ၊ သမိန္မရူးက လက္ေမာင္ေသြးေဖါက္ သစၥာၿပဳၿပီး Aရက္နဲ႕ေရာလို႕ ဗညားႏြဲ႕ကိုေပးေတာ႕ သေဘာရိုးနဲ႔ ဗညာႏြဲ႔က တက်ိဳက္ထဲ ကုန္ေAာင္ေသာက္ခ်လိုက္တယ္၊ သမိန္မရူးAလွည္႔ေရာက္ေတာ႕
Aိုက္လိုက္တာဆိုၿပီး
ယပ္ေတာင္ယပ္
လိုက္တာ
ဆီမီးၿငိမ္းသြားေရာ ဒီAခ်ိန္မွာ သမိန္မရူးရဲ႕မိန္းမ တလေမသီရိက ဗညားႏြဲ႔လက္ေမာင္းေသြးနဲ႔ ေရာထားတဲ႔
Aရက္ကို
ဆြဲယူသြန္ပစ္လိုက္ၿပီး
ထံုးနဲ႔နံႏြင္းေရာေဖ်ာထားတဲ႔
Page | 54
Aရည္နဲ႔လွယ္ထားေပးတယ္၊
ဒါကို
သမိန္မရူးက
ခပ္တည္တည္နဲ႔
ယူေသာက္ၿပ
လိုက္ေတာ႕တာပဲ။ ဒီAေႀကာင္းကို ဗညားႏြဲ႔ရဲ႕ေနာက္လိုက္တဦးကေတြ႔ေတာ႕ ဗညားႏြဲ႔ေၿခဖဝါးကို ကုတ္ၿပီးသတိေပးလိုက္တယ္။ သူ႕ေနာက္လိုက္ရဲ႕
Aမနဲ႔
ေယာက္ဖေတာ္ရဲ႕
Aခ်က္ေပးတာရယ္ေႀကာင္႔
မ်က္စိမ်က္ႏွာမေကာင္းတာရယ္၊
တခုခုေတာ႕
ထူးၿပီဆိုတာသိလို႕
ဗညားႏြဲ႔ထၿပန္ပါေလေရာ။ Aိမ္ေရာက္ေတာ႕
သူ႕ေနာက္လိုက္ကိုAၿဖစ္Aပ်က္ေမးလို႕
သိရေတာ႕
ဗညားႏြဲ႔
Aရမ္းAံ႕ႀသသြားတယ္၊ သူဒီလိုမထင္ထားမိခဲ႔ဖူးေလ။ တလေမေဒါကလည္း သူ႕ေယာက်ၤားကို က်မလည္း ပတ္သတ္ၿပီး ေဘာငံမုန္ကို
ဒီAေႀကာင္းေတြႀကားေနရတာႀကာၿပီ၊ ေၿပာေနႀကတာ သတ္ၿပီး
တနန္းတြင္းလံုး
သမိန္မရူးကို
ရွင္႔Aရီးနဲ႔
Aဲဒီေကာင္ရဲ႕
နားမဆံ႕ေတာ႕ဘူး၊
သူတို႕က
နန္းတင္ဖို႕ႀကိဳးစားေနတာ၊
ေနပံုထိုင္ပံုနဲ႔ ရွင္နဲ႔
ရွင္႔ညီ
ရွင္႔ကိုေၿပာၿပမလို႕ဘဲ
ရွင္မယံုမွာစိုးလို႕ လို႕ဝင္ေၿပာပါတယ္။ ဗညားႏြဲ႔Aရမ္းစိတ္ဆိုးသြားတယ္၊ ငါ႔Aမ မုဆိုးမၿဖစ္ခ်င္ၿဖစ္ေတာ႕ ဒီေကာင္ကို ငါ႔လက္နဲ႔သတ္ရမွ ေက်နပ္မယ္လို႕ က်ိန္းဝါးသတဲ႔။ ဟံသာဝတီနန္းတြင္းမွာ ဗညားႏြဲ႔ နဲ႔ သမိန္မရူးရဲ႕ ယွU္ၿပိဳင္မွဳဟာ တေန႔တၿခားၿပင္းထန္လာသလို၊ သမိန္မရူးနဲ႔
မဟာေဒဝီရဲ႕
ပိုပိုထြက္ေပၚလာတယ္။
မေတာ္တေရာ္သတင္းဟာလည္း
တေၿဖးေၿဖးနဲ႔
နန္းတင္ခ်င္ေနတယ္လို႕
မဟာေဒဝီဟာ
သိလာႀကေတာ႕
တေန႔ထက္တေန႔
ဗညားႏြဲ႔ထက္
သမိနမ ္ ရူးကို
နန္းတြင္းသူနန္းတြင္းသားေတြဟာ
ပိုၿပီး
နီးရာဓါးကို
ေႀကာက္ရသူမ်ားပီပီ ဗညားႏြဲ႔Aိမ္ေတာ္ဆီ Aဝင္Aထြက္လုပ္တာကိုေတာင္ မလုပ္ရဲေတာ႕ဘဲ ေရွာင္လာႀကတယ္။
ဘုရင္႔ပေရာဟိတ္ၿဖစ္တဲ႔
မင္းဇြဲတႏုန္
နဲ႔
ေသနာပတိAမတ္ႀကီး
သမိန္ဇိပ္ၿပဲကေတာ႕ ဗညားႏြဲ႕ကို ပုန္းရွိဳးကြယ္ရွိဳး Aႀကံေပးရင္း ေထာက္ခံေနတုန္းဘဲတဲ႔။ ဒီေနရာမွာ ဗညားႏြဲ႔ရဲ႕ ရင္႔က်က္မွဳက Aံ႕ႀသစရာပါဘဲ၊ ငယ္ငယ္က ႀကမ္းခဲ႔ရမ္းခဲ႔ ရိုင္းခဲ႔သေလာက္၊ ဒီAေၿခေနမွာေတာ႕ က်ိတ္မွိတ္သည္းခံရင္း လူႀကားထဲမွာ
Aခ်ိန္မတန္
ေသးလို႕
Aခ်ိန္ကိုေစာင္႔ေနသတဲ႔။
သမိန္မရူးက
ပါးၿပင္းမေထာင္တဲ႔ ဘယ္ေလာက္Aထိ
မေတာ္တဆလိုလိုနဲ႔
ေၿမြေဟာက္တေကာင္လို သည္းခံ
ေၿခနဲ႔ခပ္တာကိုေတာင္
ခဲ႔သလဲဆိုရင္ မသိသလို
သည္းခံေနခဲ႔တဲ႔Aထိ က်ိတ္မွိတ္ ခံစားခဲ႔တယ္။
Page | 55
ဒီAၿဖစ္ပ်က္ၿဖစ္ခဲ႔ပံုက ဒီလို ... မင္းကန္စီ ၿဖစ္ပံုက
...
ဗညားႏြဲ႔ဆီမွာ မင္းကန္စီဆိုတဲ႔ ကိုရင္လူထြက္တေယာက္ Aမွဳထမ္းတေယာက္ရွိတယ္၊ ဒီလူဟာ ေဗဒင္နဲ႔ နိမိတ္ ေကာက္ပညာ Aလြန္ေတာ္သူၿဖစ္သတဲ႔၊ ကုန္းေဘာင္ေခတ္က Aလြန္ထင္ရွားခဲ႔တဲ႔ Aယူေတာ္မဂၤလာဦးနိဳးလို လူမ်ိဳးေပါ႔။ ဒီမင္းကန္စီဆိုတဲ႔ပညာရွင္ ဗညားႏြဲ႔ဆီေရာက္လာပံုကလည္း Aေတာ္ဆန္းတယ္ဆိုရမယ္။ ဟံသာဝတီနန္းတြင္းမွာ
ဗညားႏြဲ႔နဲ႔
နန္းတြင္းသားေတြဟာ
သမိန္မရူးတို႕ႏွစ္ေယာက္
နီးရာဓါးေႀကာက္
ရသူ
ၿပိဳင္ဆိုင္တာၿမင္႔တက္လာေတာ႕
ေတြပီပီ
လက္ရွိAေၿခAေနAရ
ပိုၿပီးAႏၱာရယ္ေပးနိဳင္တဲ႔ သမိန္းမရူးနဲ႔ မဟာေဒဝီကို ပိုေႀကာက္ႀကတာမို႕ ဗညားႏြဲ႔ကို ေရွာင္လာ ႀကတယ္၊ ေနာက္ဆံုး ေစာေစာကေၿပာခဲ႔သလို ဗညားႏြဲ႔ထံ Aဝင္Aထြက္လုပ္တာေတြေတာင္ မလုပ္ရဲေတာ႕ဘူး။ ဒါေပမဲ႕ ဗညားႏြဲ႔ရဲ႕ AေရAခ်င္းကို သေဘာက်တဲ႔ Aရာရွိႀကီးေတြကေတာ႕ တိုးတိုးတိတ္တိတ္ဆက္သြယ္ၿမဲဘဲတဲ႔။
ဒီAထဲမွာ
Aမတ္ႀကီးသမိန္ၿဗဇၨနဲ႔
ရာဇပေရာဟိတ္
မင္းဇြဲတနုန္တို႕လို႕ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးေတြလည္းပါတယ္။ တေန႕မွာ မင္းဇြဲတနဳန္က ဗညားႏြဲ႔ကို Aႀကံေပးတယ္ မင္းညီမင္းသား သူေဌးသူႀကြယ္ေတြ ဂလီရိုက္စကားတဲ႔ေနရာကို
သြားပါတဲ႔။
ဂလီရိုက္တယ္ဆိုတာက
ဘယ္လိုကစားနည္းလည္း
မသိပါဘူး၊ ဒါေပမဲ႕ ေတာင္ငူေခတ္ နတ္ရွင္ေနာင္ေရးတဲ႔ ကဗ်ာတပုဒ္ထဲမွာ ဂလီရိုက္တဲ႔Aေႀကာင္း ပါတယ္၊ Aုပ္စု၂စုခြဲၿပီး လံုးဝန္းတဲ႔ Aလံုးတလံုးကို ၿမင္းစီးရင္း ရိုက္တ႔A ဲ ေႀကာင္းေရးထားတယ္၊ ဒီေတာ႕ ဂလီဆိုတာက ပိုလိုကစားနည္းနဲ႔တူမလားဘဲ။ မင္းဇြဲတႏုန္က ဆင္းေစခ်င္တဲ႔
ဗညားႏြဲ႔ကို
ဂလီကစားရာတဲ႔ေနရာသြားခိုင္းတာ
သေဘာနဲ႔လားေတာ႕မသိဘူး၊
ဒါေပမဲ႕
လူငယ္ေတြကိုစည္းရံုးေရး
Aဲဒီေနရာမွာ
ဗညားႏြဲ႔ဟာ
Aင္မတန္ထူးဆန္းတဲ႔ Aၿဖစ္Aၿပက္တခုနဲ႔ ႀကံဳရပါတယ္။ ဂလီကြင္းက က်ံဴးနဲ႔ ဘုရားတဆူႀကားက ကြင္းတကြင္းမွာရွိတယ္၊ တေန႔ လူငယ္ေတြ ဂလီရိုက္ကစားတဲ႔ ေနရာကိုဗညားႏြဲ႔ေရာက္ေတာ႕
Page | 56
ဘုရားပရိဝဏ္မွာ
ေပါင္းသင္ၿမက္ႏုတ္
သူတခါမွမေတြ႔ဖူးဘူး
ေနတဲ႔
သူစိမ္းေပါ႔။
လူတေယာက္ကို
ဒါနဲ႔
သတိထားမိသတဲ႔၊
ဗညားႏြဲ႔ကေမးၿမန္းႀကည္႔ေတာ႕
ဒီလူကို Aဲဒီလူက
ဆင္ၿဖဴရွင္မင္းႀတားရဲ႕သားေတာ္နဲ႔ စကားေၿပာခ်င္လို႕ ေစာင္႔ေနတာပါတဲ႔၊ ဗညားႏြဲ႔က သူဟာ ဆင္ၿဖဴရွင္ဗညားဦးရဲ႕သားေတာ္ၿဖစ္တယ္ ႏြားေက်ာင္းသားတႀကိမ္ ပုဂၢိဳလ္ထူးရဲ႕
လို႕ဆိုေတာ႕
ရဟန္းႏွစ္ႀကိမ္ၿဖစ္ဖူးတဲ႔
ထူးဆန္းတဲ႔
လူစိမ္းက
ပုဂၢိဳလ္ထူး
စကားသံုးခြန္းကိုေၿဖနိဳင္ရင္
ဗလာရဆိုတ႔A ဲ ရပ္မွာ
တစ္ေယာက္ရွိတယ္၊
Aရွင္မင္းသားဟာ
Aဲဒီ
ရာမညတိုင္း
တလိုင္း၃ရပ္ကို ပိုင္စိုးရတဲ႔ Eကရာဇ္မင္းၿဖစ္မယ္ လို႕ေၿပာၿပီး ေပ်ာက္သာြ းသတဲ႔။ ဗညားႏြဲ႔လည္း Aင္မတန္ထူးဆန္းတဲ႔ ဒီAၿဖစ္Aပ်က္ကို ၿမင္ေတြ႔ရၿပီး စကားေမးမရေAာင္ Aံ႕ႀသ မွင္တက္ သြားတာေပါ႔၊ ထူးဆန္းတာက ဒီAၿဖစ္Aပ်က္ကို ၿမင္ေတြ႔လိုက္ရတဲ႔သူဟာ သူနဲ႔ မသိုက္ဆိုတဲ႔ သူAမွဳထမ္းတေယာက္သာ ရွိပါသတဲ႔ေလ။ ဒီလိုနဲ႔
ေနာက္တေန႔ေရာက္ေတာ႕
ဗညားႏြဲ႔ဟာ
ဘုရားဆြမ္းေတာ္ကပ္၊
ဗလိနတ္စာေတြ
ေကြ်းေမြးပူေဇာ္ၿပီး သူရဲ႕Aမွဳထမ္း မသိုက္ကို လူဆန္းတဲ႔လူစိမ္းႀကီးေၿပာသြားတဲ႔ ပုဂၢိဳလ္ထူးကိုရွာဖို႕ ဗလာရဆိုတဲ႔Aရပ္ကို ေစလႊတ္လိုက္တာေပါ႔။ ဗလာရနဲ႔ ပဲခူးက တညAိပ္ေလာက္ သြားရသတဲ႔။ မသိုက္ ဗလာရကိုေရာက္ေတာ႕ ဗလာရရြာေဈးထဲမွာ ရြာသူႀကီးတို႕ ႀကက္တိုက္ေနခ်ိန္ၿဖစ္တယ္။ Aားလံုးက
ႀကက္ဝိုင္းကို
စိတ္ဝင္စား
ေနတုန္း
ကိုရင္တပါး
ေဈးကိုၿဖတ္ၿပီး
ႀကြလာတာကိုေတြ႔လိုက္ရေတာ႕ သူႀကီးက ကိုရင္ ဘယ္ႀကြမွာလဲလို႕ ႀကက္ဝိုင္းထဲက လွမ္းေမး လိုက္သတဲ႔။
ကိုရင္က
က်ဳပ္တို႕ေက်ာင္းဒကာ
ေနမေကာင္းဘူးသတင္းႀကားလို႕
ဆရာေတာ္လႊတ္လိုက္တာနဲ႔ သြားႀကည္႔မလို႕လို႕ ၿပန္ေၿဖတယ္၊ ဒါနဲ႔သူႀကီးတို႕ကလည္း ဟာ Aဲဒီေက်ာင္းဒကာဟာ တပည္႔ေတာ္တို႕ သူငယ္ခ်င္းဘဲ၊ ဒီမွာကလည္း ေလာင္းေႀကး ႀကီးေတာ႕ မထနိုင္ေသးဘူး
ကိုရင္ေမးၿပီးၿပန္လာရင္
လူနာAေၿခေနေလး
တပည္႔ေတာ္တို႕ကို
ေၿပာၿပဦးေနာ္လို႕ ေၿပာပါသတဲ႔။ ကိုရင္လည္းရြာထဲဝင္သြားၿပီး ေဈးေရာက္ေတာ႕လည္း
လူနာAေၿခေနေမး၊
ႀကက္ဝိုင္းကမၿပီးေသးဘူး
ကိုရင္ၿပန္လာတာၿမင္ေတာ႕
သူႀကီးက
သဲႀကီး
ဘဲနဲ႔လဲကိုရင္
ၿပီးေတာ႕ၿပန္ထြက္လာလို႕ မဲႀကီးၿဖစ္ေနတုန္းဘဲ၊
ဒါေပမဲ႕
လူနာAေၿခဘယ္လိုလည္းလို႕
လွမ္းေမးေတာ႕ ကိုရင္က “ ေက်ာင္းဒကာနာတာက ရာဟုဆိုရေAာင္လည္း ရာဟုမဟုတ္၊
Page | 57
ရွစ္AကၡရာဆိုရေAာင္လည္း
ရွစ္Aကၡရာမဟုတ္၊
တမ်ိဳးေၿပာရရင္
လယ္ထြန္တဲ႔သူဟာ
ကန္သင္းေထာင္႔ေရာက္ရင္ ႏွင္တံကို လွည္းေမာင္းသလို ဆီးကင္းကို ေရးခ်တာနဲ႔ တူတယ္ ” လို႕ၿပန္ေၿပာတယ္။ ဒါနဲ႔ႀကက္တိုက္သူေတြက ဘာႀကီးလဲဟ ရွဳပ္ေနတာဘဲ လို႕ဝိုင္းေၿပာႀကေတာ႕ သူႀကီးက ဟာ ငါသူတို႕ေက်ာင္းကို ခဏခဏ ေရာက္ဖူး တယ္။ ဒီကိုရင္ဟာ ေဗဒင္ဟူးရားAရမ္းေတာ္တယ္လို႕ သူ႕တို႕ဆရာေတာ္ကေတာင္ ငါမထင္ဘူးလို႕
ခ်ီးက်ဴးရတဲ႔
သူ႕Aေပါင္းAသင္း
ဗညားႏြဲ႕လႊတ္ထားတဲ႔
ကိုရင္ေလးကြ၊
ႀကက္သမားေတြကို
မသိုက္ႀကားတာနဲ႔
သူေပါက္ကရ
ေၿပာတယ္လို႕
ၿပန္ေၿပာပါသတဲ႔။
ဒီAေႀကာင္းကို
သူ႕သခင္ဆီကိုေၿပးၿပီး
ဒီAေႀကာင္းကို
ေၿပာၿပေတာ႕တာဘဲ။ မင္းကန္စီ ၂ ကိုရင္ေလးရဲ႕စကားဆန္းကို သူရဲ႕လူ မသိုက္ လာေၿပာၿပေတာ႕ ဗညားႏြ႔က ဲ ဒါဟာသူရွာေနတဲ႔သူရဲ႕ စကားဘဲလို႕ လံုးဝယံုႀကည္ၿပီး ေရႊေမာ္ေဓာဘုရားကိုသြား ဘုရားေတြဘာေတြရွိခိုး ၿပီးေတာ႕မွ “ တပည္႔ေတာ္ဟာ
Eကရာဇ္မင္းၿဖစ္မယ္ဆိုရင္
ဒီစကားရဲ႔ Aဓိပၸါယ္ကို
ေဖာ္နိဳင္ပါေစ ” လို႕
Aဓိဌါန္ၿပဳပါသတဲ႔။ ရာဟုလည္းမဟုတ္
ရွစ္Aကၡရာလည္းမဟုတ္ဆိုေတာ႕
Aတ္
Aကၡရာၿဖစ္ရမယ္တဲ႔
(ေမာ္ကင္းနားမလည္ပါ)၊ လယ္ထြန္ရာမွာ ကန္သင္းေထာက္ေရာက္ရင္ ခ်ိဳးေကြရတယ္၊ ႏြားလွည္း ကြ်ဲလွည္းေမာင္းရင္
ေၿဖာင္႔ေၿဖာင္႕ေမာင္းတဲ႔Aခါ
ကြ်ဲ
ႏြားေတြကို
တြပ္
(တပ္)
လို႕
ေAာ္ဟစ္ေစခိုင္းၿပီး ေကြ႔မယ္ဆိုရင္ ေဇဝ္ (ေဇ) ကို ေAာ္ရတယ္၊ တခါ ဇီးကင္းေရးခ်ဆိုေတာ႕ ဇီးသီးနဲ႔တူတဲ႔ Aကၡရာဟာ ဝ Aကၡရာၿဖစ္ေတာ႕ကာ ဝါ ေပါ႔။ ဒီေတာ႕ Aာလံုးေပါင္းလိုက္ရင္ Aတ္ + ေဇဝ္ + ဝါ = Aေဇၨဝါ= Aဇီေဝါ = Aသက္မရွိ ဆိုတာဘဲေပါ႔။ ကဲ မသိုက္ေရ ဗလာရရြာဆီ တေခါက္ေၿပးၿပီးေတာ႕
ေက်ာင္းဒကာရဲ႕Aေၿခေနကို
ေက်ာင္းဒကာေသၿပီဆိုရင္ေတာ႕ တကယ္ဘဲ ေက်ာင္းဒကာဟာ
ငါ႔ေၿဖတာမွန္ၿပီ
ဆိုၿပီး
သြားစံုစမ္း
စမ္းကြာ၊
မသိုက္ကိုလႊတ္ႀကည္႔ခိုင္းတယ္။
Aနာသည္းၿပီး ေသသြားၿပီဆိုတာ သိရေတာ႕ ဗညားႏြဲ႕ဟာ
သူ႕Aေၿဖမွန္တယ္ဆိုၿပီး Aရမ္းဝမ္းသာသြားေပါ႔။
Page | 58
ေနာက္သိပ္မႀကာဘူး မသိုက္ကို ေနာက္တခါလႊတ္ၿပီး Aဲဒီကိုရင္ေလးကို သူႀကည္႔ခိုင္းေတာ႕ ကိုရင္ေလးက
လူဝတ္လဲသြားၿပီ၊
သူႀကီးဆီကေငြေခ်းၿပီး ကိုယ္စား
ၿပန္မဆပ္နိဳင္တာနဲ႔
Aေႀကြးဆပ္တဲ႔Aေနနဲ႔
ပညာတတ္သူမို႕
လူဝတ္
သူႀကီးက
လဲသြားရတာကလည္း
သူ႕Aကိုက
သူႀကီးကသူ႔Aေမကိုဖမ္းမယ္လုပ္ေတာ႕
သူႀကီးဆီမွာ
ကြ်န္ဝင္ခံလိုက္လို႕ပါ။
သာမန္ခပ္ညံ႕ညံ႕
သူ႔Aေမ
ကြ်န္ခံတယ္ဆိုေပမဲ႔
ကြ်န္Aၿဖစ္
မသတ္မွတ္ဘဲ
ကိုရင္လူထြက္က
သစ္ပင္ေပၚတက္ၿပီး
ႏြားေက်ာင္းသားဦးစီးခန္႔ပါသတဲ႔။ တေန႔
ႏြားသိမ္းခ်ိန္မွာ
ႀကည္႔တယ္၊
ႏြားတေကာင္ေလွ်ာ႕ေနတာနဲ႔
ၿပန္ဆင္းလာေတာ႕
သူႀကီးက
ေဟ႕ေကာင္
ႏြားေတြ႕လားလို႕ေမးေတာ႕
ကိုရင္လူထြက္က Aနီးကေတာ႕မၿမင္ဘူး Aေဝးကေတာ႕ၿမင္သဗ်၊ ၿပီးေတာ႕ Aပင္ေပၚတက္ တုန္းကမၿမင္ဘူး
ၿပန္ဆင္းမွၿမင္တယ္။
ဆင္းတာကလည္း
တတ္တဲ႔ကိုင္းကမဆင္းဘဲ
တၿခားတကိုင္းက ဆင္းခဲ႔ရတယ္ဗ်ာ လို႕ ၿပန္ေၿပာေတာ႕ ႏြားေပ်ာက္လို႕ စိတ္ညစ္ေနတဲ႔ သူႀကီးနဲ႔ ႏြားေက်ာင္းသားေတြက ဘာေတြေၿပာေနမွန္းမသိဘူး ရႈပ္ေနတာဘဲ လို႕ ၿပန္ေၿပာႀကတာေပါ႔၊ ကိုရင္လူထြက္က ေAးေဆးဘဲ ဘာမွၿပန္မေၿပာဘူးတဲ႔။ ဒါကိုမသိုက္ႀကားေတာ႕
ဗညားႏြဲ႔ထံေၿပးေၿပာရတာေပါ႔။
သစ္ပင္ကတတ္ႀကည္႔တာ
Aနီးကမၿမင္
Aေဝးက
ဒီေတာ႕
ၿမင္တယ္ဆိုေတာ႕
ဗညားႏြဲ႔က
ေပ်ာက္ေနတဲ႔ႏာြ းက
ခ်ိဳင္႔ထဲမွာရွိေနတာၿဖစ္ရမယ္၊ ေနာက္တခါ တက္တုန္းကမၿမင္ ဆင္းမွၿမင္တယ္၊ တက္တဲ႔ကိုင္းက မဆင္း
တၿခားကိုင္းကဆင္းတယ္
Aေကာင္တေကာင္နဲ႔
ဆိုတဲ႔စကားကိုေထာက္ရင္
ႀကံဳရလို႕ၿဖစ္ရမယ္၊
Aပင္ေပၚမွာ
Aပင္ေပၚမွာ
Aႏၱာရယ္ရွိတဲ႔
Aႏၱာရယ္ရွိတဲ႔
Aေကာင္ဆိုေတာ႕
ဘာၿဖစ္မလဲ ေၿမြပဲၿဖစ္ရမွာေပါ႔၊ ကဲ မသိုက္ေရ ေၿပးႀကည္႔စမ္းပါဦး ငါမွန္းတာ မွန္မမွန္ ဆိုတာကို လို႕ၿပန္ေၿပာတယ္။ မသိုက္ၿပန္စံုစမ္းႀကည္႔ေတာ႕ မင္းသားေၿပာတဲ႔Aတိုင္း ကြက္တိၿဖစ္ေနေတာ႕ ဝမ္းသာAားရ ၿပန္ေၿပာရၿပန္တာေပါ႔ေလ။ ေနာက္တခါ
မသိုက္
ၿပန္ေတြ႔ရၿပန္ေရာတဲ႔၊
ဗလာရရြာဆီၿပန္ေရာက္ေတာ႕ ဒါနဲ႔စံုစမ္းႀကည္႔ေတာ႕
ကိုရင္လူထြက္ကို
ကိုရင္ရဲ႕မိခင္က
သူ႕ရဲ႕ေမာင္
ကိုရင္ဝတ္ႀကီးနဲ႔ နိဗၺာန္ၿခံေက်ာင္း
ဆရာေတာ္ရဲ႕ AကူAညီနဲ႔ ကိုရင္ကို သူႀကီးဆီက ၿပန္ေရြးၿပီး သာမေဏ ၿပန္စည္း ေပးထား တဲ႔Aေႀကာင္း
သိခဲ႔ရတယ္။
နိဗၺာန္ၿခံေက်ာင္းဆိုတာက
ဗလာရရြာနဲ႔
မလွမ္းမကမ္းမွာရွိတဲ႔
Page | 59
တငိုက္ဆိုတဲ႔ရြာက ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းပါ။ မသိုက္လည္း Aဲဒီဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာ တည္းခိုရင္း ကိုရင္ရဲ႕Aေႀကာင္းကို
စံုစမ္းေနတာေပါ႔။
တံၿမတ္လွည္းေနတုန္း
ကိုရင္ဟာ
တေန႔
သူ႕ဦးေလး
တစံုတခုကို
ဆရာေတာ္ႀကီး သိမ္ဘုရားမွာ
သင္းပိုင္နဲ႔ထုပ္ၿပီး
ေက်ာင္းဝင္းAတြင္း
ဝင္လာတာေတြ႔ရသတဲ႔။ ဆရာေတာ္က ဘာေတြထုပ္ခဲ႔လဲေမးေတာ႕ ကိုရင္ေလးက တပည္႔ေတာ္ မြန္စကား သွ်ဝ (သြ) နဲ႔ ကြန္ (ေကာန္) ဆိုတဲ႔ ေဝါဟာရ ႏွစ္လံုးကို ဗမာလို ပိုက္လာခဲ႔ပါတယ္လို႕ ၿပန္ေၿပာတယ္၊ ထံုးစမ္းAတိုင္း ဆရာေတာ္က ဟာ ဒီကိုရင္ကလည္း လူနား မလည္တ႔စ ဲ ကား ေတြနဲ႔
လုပ္ခ်လိုက္ၿပန္ၿပီ
လို႕ညီးညဴၿပန္တာေပါ႔။
ဒါကိုႀကားတဲ႔
မသိုက္လည္း
ဗညားႏြဲ႕ဆီAေၿပးAလႊားၿပန္ေၿပာရၿပန္ေရာ။ ဗညားႏြဲ႔က မြန္စကား သွ်ဝ ကို ဗမာေတြက ဟင္ လို႕ေခၚတယ္၊ မြန္စကား ကြန္ ဆိုတာကိုေတာ႕ ဗမာေတြက သာ လို႕ေခၚတယ္ဆိုေတာ႕၊ ဒီကိုရင္ ပိုက္ခဲ႔တာ ဟသၤာၿဖစ္ရမယ္ကြာ မသိုက္ေရ ေၿပးပါဦးဟ ဆိုလို႕ မသိုက္ ၿပန္စံုစမ္းႀကည္႔ေတာ႕ ဗညားႏြဲ႔ေၿပာသလို ၿဖစ္ေနတာ ေတြ႔ရပါသတဲ႔။ ဒီAေႀကာင္းကိုၿပန္သတင္းပို႕ေတာ႕ ဟိုလူထူးလူဆန္းႀကီးေၿပာတဲ႔စကားနဲ႔ ငါ႕ရဲ႕နိဳ႕ထိန္းAေမ
ဗညားႏြဲ႔က ဒီ
ေမြ႕Aဲေလာဆီကေန
ဆရာေတာ္ကိုကပ္
ၿပီးေတာ႕
ကဲ
ကိုရင္နဲ႔ေတာ႕
မသိုက္ေရ
တို႕၂ေယာက္ႀကားခဲ႔ရတဲ႔
ကြက္တိၿဖစ္ေနၿပီ၊
သကၤန္းပိတ္ေကာင္းတAုပ္ယူၿပီး
သူတူကိုရင္ေလးကို
ဒီေတာ႕
မင္း
နိဗၺာန္ၿခံေက်ာင္း
ငါကAပါးေတာ္ေခၚခ်င္တယ္ေၿပာ၊
ေငြေႀကးလိုAပ္ရင္လဲ ငါ႕Aေမဆီက ေတာင္းသြား ဆိုၿပီး လႊတ္လိုက္သတဲ႔။ ဟိုေရာက္လို႕ Aေႀကာင္းစံုကို ဆရာေတာ္ထံေလွ်ာက္ေတာ႕ ဆရာေတာ္ႀကီးက “ ဟာ ငါ႔တူ ကိုရင္ေလးကို
တို႕မင္းသားက
ေကာင္းတာဘဲကြ၊
Aပါးေတာ္
တို႕မင္းသားဆီမွာ
ေခၚခ်င္တယ္ဆိုတာ
ခစားရဖို႕ဆိုတာက
Aရမ္းဝမ္းသာဖို႕
လြယ္တာမွတ္လို႕၊
ငါေတာင္
Aသက္ႀကီးသြားလို႕ေပါ႔ကြာ မဟုတ္ရင္ မင္းသားဆီမွာ Aမွဳထမ္းလိုက္ခ်င္ေသးတယ္၊ ကဲကဲ ငါ႕တူကိုေခၚသြား
ဒီေကာင္က
တတ္လိုက္တာမွလြန္ေရာ၊ စႀကာဝေတးမင္းၿဖစ္မဲ႔
ေက်းဇူးAင္မတန္သိတဲ႔ေကာင္၊
ေၿပာရမယ္ဆို
စႀကာဝေတးမင္းရဲ႕
မင္းသားေလးနဲ႔ထိုက္တန္ပါတယ္၊
စာေပက်မ္ဂန္လည္း ပတၱၿမားေပါ႔ကာြ ၊ တို႕မင္းသားေလးAဖို႕
လံုးဝAက်ိဳးရွိမွာပါ ” လို႕ မသိုက္ကိုေၿပာၿပီး သူတူ ကိုရင္ေလးကိုလည္း “ ကဲ ေမာင္ရွင္ေရ သူ႔ရွင္ဆင္ၿဖဴရွင္ရဲ႕သားေတာ္ ဗညားႏြဲ႔မင္းသားေလးက ေမာင္ရွင္နဲ႔ တိုင္ပင္ ေဆြးေႏြး ခ်င္တယ္တဲ႔၊
Page | 60
လိုက္သြားေပေတာ႕။ မင္းEကရာဇ္တို႕
ဟိုက်ရင္ က်င္႔သံုးရမဲ႔
သင္ႀကားၿပသၿပီး
ေမာင္ရွင္တတ္ထားတဲ႔ က်မ္းဂန္ေတြ၊
ေဗဒင္က်မ္း၊
Aတတ္ပညာေတြကို
Aမွဳေတာ္ကိုေက်ပြန္ေAာင္
စစ္ပညာက်မ္း၊ မင္းသားေလးကို
Aသက္စြန္႔ၿပီးထမ္းေပေတာ႕
”လို႕
မွာလိုက္ပါသတဲ႔။ ဒီလိုနဲ႔ ကိုရင္လူထြက္ေလးဟာ ဗညားႏြဲ႔ဆီေရာက္လာပါေလေရာ။ ၿမင္ၿမင္ခ်င္း စU္းစားဆင္းၿခင္ၪာဏ္ရွိၿပီး တည္ႀကည္တဲ႔ ကိုရင္လူထြက္ေလးကို တလေမေဒါက ခင္မင္သြားတယ္။
ဒါနဲ႔
ေမာင္မင္း
နာမည္က
ဘယ္လိုေခၚသလဲဆိုေတာ႕
ကိုရင္ေလးက
ခ်က္ခ်င္းဘဲ မင္းကန္စီပါ သခင္မလို႕ ၿပန္ေၿဖပါသတဲ႔၊ ေနာက္ေတာ႕ ဗညားႏြဲ႕ေၿဖတဲ႔ Aေၿဖနဲ႔ မင္းကန္စီရဲ႕ပေဟဠိစကားေတြAေႀကာင္း ဗညားႏြဲ႕ကေၿပာၿပေတာ႕ တလေမေဒါဟာ မင္းကန္စီကို ေလးစားတာနဲ႔ ေရႊဖလား Aခ်ိန္၂၀နဲ႔ Aဝတ္တAုပ္ လက္ေဆာင္ေပးပါသတဲ႔။ AဲဒီAခ်ိန္ကစၿပီး
ဗညားႏြဲ႔ဟာ
ဘာဘဲလုပ္လုပ္
မင္းကန္စီနဲ႔တိုင္ပင္ၿပီး
မင္းကန္စီေပးတဲ႔
Aႀကံၪာဏ္Aတိုင္း ၿပဳမူက်င္႔ႀကံ ေနထိုင္ ေတာ႕တာဘဲ၊ မင္းကန္စီကလည္း သူတတ္ကြ်မ္းသမွ် Aဌာရသ
ပညာရပ္ေတြကို
ဗညားႏြဲ႔ကို
တေၿဖးေၿဖးသင္ေပးပါေတာ႕တယ္။
Aဲဒီတုန္းက
ဗညားႏြဲဟာ ဆယ္ေက်ာ္သက္ပဲရွိေသးသတဲ႔ ၂၀ေတာင္မၿပည္႔ေသးဘူး၊ မင္းကန္စီထက္လည္း ငယ္တယ္၊ ဒါေႀကာင္႔ မင္းကန္စီကို Aကိုလို႕ေခၚပါသတဲ႔။ ဒီလိုနဲ႔ မင္းကန္စီရဲ႕သြန္သင္မွဳေAာက္မွာ Aခ်ိဳးေၿပာင္းၿပီး ဖခင္ႀကီးရဲ႕Aရိုက္Aရာကို ရယူဖို႕ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္နဲ႔
ၿပင္ဆင္လာေနတဲ႔
ဗညားႏြဲ႔ကိုႀကည္႔ရင္း
သမိန္မရူရဲ႕
AႏူးAႏွပ္
ရာဂေရေႀကာမွာ နစ္မူးေနတဲ႔ မဟာေဒဝီဟာ ငယ္စU္ေတာင္ေက်းကတည္းက သားAရင္းလို ေကြ်းေမြးၿပဳစုလာတဲ႔ တူေတာ္ေမာင္ဆိုတဲ႔ သံေယာဇU္ေတြေမ႕သြားၿပီး ခ်စ္သူရဲ႕ ရန္သူAၿဖစ္ ဗညားႏြဲ႔ကို
ၿမင္လာတယ္၊
သမိန္မရူးကိုလည္း
“
မင္းၿဖစ္ခ်င္တာလည္းၿပာလို႕
လက္ကလည္းခ်ာလို႕၊ ဟင္း .. မေၿပာလိုက္ခ်င္ဘူး ဆူးေၿငာင္႔ေတြမရွင္းဘဲ ဘယ္လို လုပ္ၿပီး မင္းၿဖစ္မွာလဲ
”
လို႕
မႀကာခဏေၿပာဆိုတိုက္တြန္းတယ္။
ဒါေႀကာင္႔
သမိန္မရူးဟာ
ရဲသထက္ရဲလာၿပီး ဗညားႏြဲ႕ကို ရွင္းပစ္ဖို႕ က်ိဳးစားလာေတာ႕တာေပါ႔။
Page | 61
ေမာ္ကင္းေလး၏ ထင္ျမင္သံုးသပ္ခ်က္ မင္းကန္စီနဲ႔ ဗညားႏြဲ႔ေတြရဲ႕ ပေဟဠိေတြကိုႀကည္႔ရင္ Aဲဒီေခတ္က မြန္နဲ႔ ဗမာ စကားဟာ Aရမ္းကိုေရာေႏွာေနတာကို
ေတြ႔ရပါ႔မယ္။
ဒါဟာ
ဘာေႀကာင္႔လည္းဆိုရင္
ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ
ပုဂံဆိုတဲ႔ ဗမာလက္ေAာက္မွာ ေနထိုင္ခဲ႔ရၿခင္းေႀကာင္႔လို႕ ေကာက္ခ်က္ခ်လို႕ရပါတယ္။ Aဲဒီေခတ္က
ယိုးဒယားဆိုတဲ႔
စုခိုထိုင္းေခတ္ပါ၊
Aယုဒၶယဟာ
ဒါေပမဲ႕
ရာဇဓိရာဇ္မင္းၿဖစ္ခ်ိန္မွာ
ပိုAင္Aားေကာင္းေနတာေတြ႔ရပါမယ္။ စတဲ႔ၿမိဳ႕ၿပနိဳင္ငံေတြဟာ
ဘယ္လိုဘဲၿဖစ္ၿဖစ္
ေၿမာက္ဖက္က
ေရွးၿမိဳ႕ၿပနိဳင္ငံေတြၿဖစ္တဲ႔
Aင္Aားဒီေလာက္မေကာင္းေသးပါဘူး၊
ဒြါရဝတီ၊
ဝင္ေရာက္တိုက္ခိုက္သိမ္းပိုက္ရာက
စုခိုထိုင္းထက္ စုခိုထိုင္း၊
ဇင္းမယ္၊
နန္းေစာAႏြယ္ဝင္ေတြက ဟစ္ရစ္ပူရ၊
ေပၚေပါက္လာတဲ႔
ဇင္းမယ္က
ပထံုဌာနီ
Aယုဒၶယ မြန္ေတြရဲ႕ စတာေတြကို
နိဳင္ငံေတြၿဖစ္တာမို႕၊
ဘာသာစကား၊
စာေပယU္ေက်းမွဳနဲ႔ ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္မွဳ ေတြမွာ မြန္ယU္ေက်းမွဳ စာေပ ဘာသာစကားေတြနဲ႔ ေရာယွက္ေနပါတယ္။ ထိုင္းစာေရးနည္းစနစ္ဟာ
ဗမာလိုဘဲ
မြန္ေတြရဲ႕
စာေရးနည္းေပၚမွာ
Aေၿခခထားခဲ႔တာပါ၊
မြန္ေတြကလည္း ေတာင္ပိုင္းဗုဒၶဘာသာ ပါဌိစာေရးနည္းကို Aေၿခခံထားတယ္ ဆိုေလေတာ႕ ဘာသာစကား Aင္မတန္ နီးစပ္ႀကပါတယ္။ ၿပီးေတာ႕ Aခုေခတ္လို လ-ဝ-က Uပေဒေတြ ဘာေတြ နယ္ၿခားေစာင္႔တပ္မေတာ္ေတြ နယ္နိမိတ္ေက်ာက္တိုင္ေတြ ေဘာ္ဒါေကာ္မတီေတြ မရွိေလေတာ႕ ထိုင္း၊ ဗမာ၊ မြန္ ေတြဟာ ေရာေႏွာဆက္စပ္သြားလာ ကူးသန္းလုပ္ကိုင္ စားေသာက္ေနခဲ႔ႀကမွာမို႕ ဘာသာစကားေရာယွက္မွဳရွိခဲ႔ႀကမွာဘဲ။ ဗညားဆိုတာကို
မြန္ေတြက
က်က္သေရရွိေသာလို႕
ဖညဲး
လို႕Aသံထြက္ပါတယ္၊
ထြက္ရမလားမသိ
(ဗမာေတြရဲ႕
ေတာ္ေသာ
ေကာင္းေသာ
သတိုးနဲ႔တူမလားဘဲ)။
ေဒါ
ဆိုတာကိုေတာ႕ ကြ်န္ေတာ္မသိပါ (ကြ်န္ေတာ္က မြန္စကားေကာင္းေကာင္း မတတ္ပါဘူး)။ ၿဗတ္ ဆိုတာ
ကြ်န္ေတာ္႔Aထင္
ဖရာ႕
(ဖလတ္)ကိုေၿပာတာလို႕ထင္ပါတယ္၊
Aရွင္ဘုရားေပါ႔။
ယိုးဒယားေတြရဲ႕ ဖရာ႕နေရာင္းစရယ္ ကို ေရွးဗမာရာဇဝင္မွာ ၿဗနရစ္လို႕ ေရးပါတယ္။ ထိုင္းေတြ ဖရာ႕(ဖရ)ရာ႕ခန္ဟင္ ဆိုတာကို ဗမာရာဇဝင္မွာ ၿဗေရာင္လို႕ေရးပါတယ္။
Page | 62
ဒါေတြက ကြ်န္ေတာ္ေတြးထင္ခ်က္ သက္သက္သာၿဖစ္ၿပီး မွန္ရမယ္လို႕ မဆိုပါဘူး ခင္ဗ်ား။ ရွင္းမရတဲ့ နန္းတြင္းေရး ဗညားဦးရဲ႕
က်န္းမာေရးAေၿခေနကလည္း
သမိန္မရူးနဲ႔
ဗညားႏြဲ႔တို႕ရဲ႕
ၿပိဳင္ဆိုင္မွဳကို
ၿမင္႔တတ္လာေစတယ္။ ဗညားဦးဟာ ပါးစပ္မွာAပူနာေပါက္ရာက Aနာကသက္သာမသြားဘဲ Aေၿခေနဆိုးသထက္ဆိုး လာတယ္၊
ေနာက္ဆံုးAနာက
မရွိေတာ႕ဘူးဆိုတာကို နန္းလ်ာဆက္ခံေရးမွာ
Aရမ္းသည္းလြန္းလာေတာ႕
နန္းတြင္းကAရာရွိႀကီးေတြ ဘယ္သူ႕ကိုနန္းတင္ရမလဲ
ဘုရင္ႀကီးေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ သေဘာေပါက္လာႀကေပမဲ႔
ေဝခြဲမရဘူး။
နန္းတြင္းေရးက
Aရမ္းရႈပ္ေထြးလာတယ္။ သူ႕ရွင္ဗညားဦးကေတာ႕ သူ႕ရဲ႕မိဖုရားေခါင္ႀကီးကေမြးတဲ႔ ေဘာငံမုန္ကို နန္းဆက္ခံေစခ်င္တယ္ ဒါေပမဲ႕
သူဟာလူေခ်ာလူႏြဲ႔
ၿဖစ္သလို
သားေတာ္ငယ္ၿဖစ္လို႕
နန္းတြင္းမွာ
လူႀကိဳက္မ်ားသူမဟုတ္ဘူး၊ မဟာေဒဝီက သူ႕ရဲ႕Aခ်စ္ေတာ္ သမိန္မရူးကို နန္းတင္ခ်င္တယ္ ဒါေပမဲ႔
သမိန္မရူးဟာ
သမက္ေတာ္သာၿဖစ္ေနတယ္၊
ဗညားႏြဲ႔ဟာ
သားေတာ္ႀကီးၿဖစ္ၿပီး
လက္ရံုးရည္ေရာ ႏွလံုးရည္ေရာ ၿပည္႔စံုသူမို႕ ထီးနန္းဆက္ခံထိုက္ေပမဲ႕ ဗညားဦးက လက္မခံဘူး ၿဖစ္ေနၿပန္တယ္။ ဒီလိုထီးေရးနန္းေရး နန္းတြင္း ေနာက္ဆံုး
ရွဳပ္ေထြးေနခ်ိန္မွာ
သမားေတာ္ေတြရဲ႕
ဗညားဦးရဲ႕
Aနာကသည္းသထက္သည္းလာတယ္၊
ေဆးဝါးနဲ႔မနိဳင္ေတာ႕တဲ႔
ေရွးထံုးAစU္လာAတိုင္း
နတ္ေတြကို
AေၿခAေနကို
ေရာက္လာတယ္၊
ပူေဇာ္ပသၿပီး
ဘုရင္မင္းၿမတ္
က်န္းမာေရးၿပန္ေကာင္းလာေစဖို႕ ဆုေတာင္းတဲ႔ ပြဲကိုက်င္းပဖို႕ စီစU္ႀကပါေလေရာတဲ႔။ ကႏၷားပြဲနဲ႔ Aလစ္ေခ်ာင္းလုပ္ႀကံမွဳ နတ္ကႏၷားပြဲဟာ Aလြန္ႀကီးက်ယ္ၿပီး ေန႕ေရာ ညပါ တရက္လံုးလံုး ကႀကရမဲ႔ ပြဲၿဖစ္တယ္။ သမိန္မရူးဟာ ဒီပြဲမွာ Aခြင္႔ေရးရရင္ ဗညားႏြဲ႔ကို Aၿပတ္ရွင္းပစ္ဖို႕ စီစU္ထားတယ္။ ဒီကႏၷားပြဲႀကီး
Page | 63
က်င္းပဖို႕
မ႑ပ္ေဆာက္လုပ္ေရးနဲ႔
ပြဲေတာ္လံုၿခံဳေရးကို
တာဝန္ယူရသူ
ကေတာ႕
Aမတ္ႀကီးသမိန္ဇိပ္ၿဗဲပါ။ Aမတ္ႀကီးဟာ
သုရွင္ဗညားဦးက
တိုက္ရိုက္တာဝန္ေပးလို႕သာ
ရႈပ္ေထြးေနတဲ႔
နန္းတြင္းAေၿခေနေႀကာင္႔
ဒီကႏၷားပြဲမွာ
ဒီတာဝန္ကို
ၿပႆနာေတြ
ယူရေပမဲ႕
ၿဖစ္လာနိဳင္မွာကို
ႀကိဳတြက္ဆမိတယ္၊ ဒါေႀကာင္႔ ပြဲမစမွီ Aမတ္ႀကီးက “ ဒီပြဲကို ဆင္ၿဖဴရွင္ ဘုရင္မင္းၿမတ္ က တာဝန္ေပးလို႕ သူက်င္းပရၿခင္းၿဖစ္ေႀကာင္း၊ ဒီပြဲကို သားေတာ္ သမီးေတာ္ သမတ္ေတာ္ Aမေတာ္ Aမတ္
ေသနာပတိ
ေသာက္စားမူးယစ္ၿခင္း၊
စစ္ဗိုလ္
Aႀကီးငယ္တို႕
Aခ်င္းခ်င္း
ဘယ္သူမွက်ဴးလြန္ၿခင္း
တတ္ေရာက္လာႀကမွာမို႕
ခိုက္ရန္ၿဖစ္ပြားၿခင္း၊
မၿပဳလုပ္ရ။
စည္းကမ္း
ညေမွာင္ရင္
မရိုေသၿခင္း
Aေႏွာက္Aယွက္ေတြရွိပါက
တို႕
ဖယ္ရွားပစ္ဖို႕
မ႑ပ္ပတ္လည္မွာ သူ၏ရဲမက္မ်ားကို လက္နက္ AစံုAလင္နဲ႔ တာဝန္ခ်ထားမွာၿဖစ္တဲ႔Aေႀကာင္း၊ ေAးခ်မ္းေပ်ာ္ရႊင္စိတ္ခ်စြာ နတ္ပြဲကိုဆင္ႏြဲႀကပါလို႕ ေတာင္းဆိုလိုပါေႀကာင္း ” ေက်ညာပါတယ္။ Aမတ္ႀကီးတင္ႀကိဳ ခန္႔မွန္းထားတဲ႔Aတိုင္း သမိန္မရူးရဲ႕ လက္မရြံ႔ ၃ဦးဟာ ဗညားႏြဲ႔ကို လုပ္ႀကံဖို႕ မ႑ပ္ကႏၷား နားက ဝင္းၿခံတံခါး တခုနားမွာ လာပုန္းၿပီးဗညားႏြဲ႔Aလစ္ကို ေခ်ာင္းေနတယ္၊ ဒါကို Aမတ္ႀကီးစီစU္ထားတဲ႔
ပြဲေတာ္လံုၿခံဳေရးတပ္က
ေတြ႔ၿပီး
ဖမ္းလိုက္
နိဳင္တယ္၊
ဒါေပမဲ႔
Aမတ္ႀကီးသမိန္ဇိပ္ၿဗဲဟာ သမိန္မရူးနဲ႔ Aရီးေတာ္ မဟာေဒဝီရဲ႕ နန္းတြင္းကလက္တံေတြကို မေက်ာ္လႊားနိဳင္သူမို႕ လက္နက္သိမ္းၿပီး လူကိုဖမ္းခ်ဳပ္ထားယံုေလာက္ဘဲ တတ္နိဳင္ပါတယ္။ ညည္႔နက္လို႕
နတ္ပြဲသဘင္
ဇာတ္ရွိန္တတ္လာေတာ႕
သမိန္ဇိပ္ၿဗဲရဲ႕
သမီး၂ေယာက္ၿဖစ္တဲ႔
မယ္မ်က္ရွဳ နဲ႔ မယ္သည္းပြတ္ တို႕ ထိုင္ရာ ထၿပီး နတ္ပြဲမွာဝင္ကႀကသတဲ႔၊ ဒါကို ဗညားႏြဲ႔ၿမင္ေတာ႕ ထၿပီး လင္ကြင္းတီး Aားေပးတယ္၊ ေနာက္ ထဘီ ရင္လႊမ္းတန္ဆာ လက္စြပ္ စတာေတြကို ဆုAၿဖစ္ေပးတယ္၊
သမိန္ဇိပ္ၿဗဲကေတာ႕
သူ႕သမီးေတြကို
ဗညားႏြဲ႔မ်က္စိႀကေနတယ္
ဆိုတာသိရေတာ႕ သေဘာေတြက် လို႕ေပါ႔၊ ပေဒသရာဇ္ေခတ္မဟုတ္လား သမီးကိုဘုရင္ကယူရင္ ဘုရင္႔ေယာက္ခမၿဖစ္မွာကိုးေလ။ ပြဲမစခင္ ညေရာက္ရင္ ေသရည္ေသာက္စား မူးယစ္ရမ္းကားမွဳ မၿပဳရလို႕ ေက်ညာထားေပမဲ႔ မင္းညီမင္းသား ေဆြေတာ္မ်ိဳးေတာ္ေတြ ေသရည္ေသာက္တာကိုေတာ႕ Aမတ္ႀကီး သမိန္ဇိပ္ၿဗဲ မတားၿမစ္နိဳင္ပါဘူး။
ဒီလိုနဲ႔
ညU္႔နက္လာေလေလ
မူးယစ္လာေလ
ၿဖစ္လာ
ႀကပါေလေရာ၊
Page | 64
မူးလာေတာ႕
Iေၿႏၵေတြဘာေတြလည္း
ထိမ္းနိဳင္စြမ္းAား
နည္းလာတယ္။
AဲဒီAခါမွာ
မဟာေဒဝီနဲ႔ သမိန္မရူးတို႕ဟာ တေယာက္နဲ႔တေယာက္ မ်က္စပစ္ရင္း မ်က္လံုးခ်င္းစကားေၿပာလို႕ ကလူ၏သို႕ ၿမဴ၏သို႕ လုပ္လာႀကသတဲ႔၊ ဒါကို ပြဲေတာ္လာတဲ႔ သူေတြAားလံုးၿမင္ႀကရသတဲ႔၊ တလေမသီရိလည္း လူႀကားမွာဆိုေတာ႕ ရွက္တာေပါ႔။ ခဏေနေတာ႕
မူးၿပီးAေတာ္ေကာင္းေနတဲ႔
သမိန္မရူးဟာ
ခပ္လြတ္လြတ္နဲ႔
ေညာင္းလို႕ေၿခဆန္႔သလိုလို ဘာလိုလိုနဲ႔ ဗညားနြဲ႔ကို ေၿခဖ်ားနဲ႔ခပ္လိုက္တယ္၊ ဗညားႏြဲ႔က သီးခံၿပီး မသိသလိုေနလိုက္ေပမဲ႕ ဗညားႏြဲ႔ရဲ႕ Aေမတူ AေဖကြဲAကို မညီကံေကာင္း (ဗညားႏြဲ႔ရဲ႕Aေမ ေမြ႔ေဒါနဲ႔ ဗညားဦးရဲ႕ ညီ ပဲခူးစား မင္းလကၤာ နဲ႔ရတဲ႔သား) က “ ေတာက္ ရာရာစစ Aမတ္သားက လူပါးဝလို႕ကြာ
ဗညားႏြဲ႔မို႕လို႕ခံတယ္၊
ငါသာဆိုရင္
မလြယ္ဘူးမွတ္
”
လိုထႀကိမ္းေတာ႕
မဟာေဒဝီက “ ဟဲ႕ မညီကံေကာင္း နင္ကဘာမို႕လို႕လဲ ဟိုမွာ ဗညားႏြဲ႔က ဘာမွမေၿပာဘူး နင္က ဘာဆိုင္လို႕ ဝင္ေၿပာရတာလဲ၊ မေတာ္တဆၿဖစ္တာကို ၿပႆနာမႀကီးႀကီးေAာင္ လာလုပ္မေနနဲ႔ ” လို႕ သူ႕လင္ငယ္ေလးဘက္က ဝင္ေၿပာပါေလေရာ။ ဒီမွာ
တာဝန္ရွိသူၿဖစ္တဲ႔
သမိန္ဇိပ္ၿဗဲက
ဘယ္သူ႕Aလြန္မွမဟုတ္ပါဘူး ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးႀကီးAလြန္ပါ၊
“
ကြ်န္ေတာ္ Aရွင္တို႕
သားေတာ္နဲ႔
သမတ္ေတာ္
Aၿငင္းAခံုၿဖစ္တာ
မ်ိဳးႀကီးစီစU္မွဳညံ႕ဖ်င္းတာေႀကာင္႔
ၿဖစ္ရတာမို႕
၂ေယာက္လံုးကိုကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးေတာင္းပန္ပါတယ္”
လို႕ဝင္ေၿပာေတာ႕ မဟာေဒဝီက ေဒါသနဲ႔ ထၿပန္တယ္၊ သမိန္မရူးလည္း လိုက္သြားတယ္။ သူ႕လူ ငါ႔လူေတြလည္း
ထၿပန္ႀကတာေပါ႔၊
နန္းတြင္းမွာက
မဟာေဒဝီနဲ႔
သမိန္မရူးတို႕
ဓါးAရမ္းထက္ေနခ်ိန္ဆိုေတာ႕ သမိန္မရူးလူေတြမ်ားမွာေပါ႔ေလ။ Aားလံုၿပန္ေတာ႕ ဗညားႏြဲ႔လည္း Aိမ္ၿပန္ဖို႕ ၿပင္တယ္ ဒါကို သမိန္ဇိပ္ၿဗဲက ဆြဲထားလိုက္ၿပီး ညU္႔ဦးက လံုၿခံဳေရးတပ္ေတြ ဖမ္းမိတဲ႔ လက္မရြံ႔၃ေယာက္Aေႀကာင္း ေၿပာၿပၿပီး “ ဒီကိစၥကို Aရွင္မင္းသားAေသAခ်ာ
စU္းစားေစခ်င္တယ္၊
ႀကားမွာ
ေက်ာက္တိုင္လို
ရပ္ေနတဲ႔
ကြ်န္ေတာ္႔လို Aဖိုးႀကီးကိုေတာင္မွ သူတို႕မ်က္စိထဲ မထည္႔ထားေတာ႕ဘူး၊ ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးႀကီး သေဘာAတိုင္းဆိုရရင္ Aရွင္မင္းသား ေရွာင္ေနသင္႔ၿပီလို႕ ထင္တာပဲ ” လို႕ ေၿပာေတာ႕ ဗညားႏြဲ႕က သေဘာတူေခါင္းညိမ္႔သတဲ႔။ ခဏေနၿပီး လူသူစဲေနၿပီ ဆိုေတာ႕မွ ဗညားႏြဲ႔လည္း သတိႀကီးႀကီးထားၿပီး Aိမ္ၿပန္ခဲ႔ပါတယ္။
Page | 65
ပရိယာယ္မ်ားတဲ႔သူ ေနာက္တေန႔
နံနက္ခင္းေရာက္ေတာ႕
မညီကံေကာင္းဟာ
ဘုရင္ႀကီးစံၿမန္းရာ
နန္းေဆာင္ဆီကိုသြားၿပီး သြားေရာက္ကန္ေတာ႕ပါတယ္။ မက်န္းမာတဲ႔ ဗညားဦးဟာ သူ႕ေၿခရင္းမွာ ထိုင္ကန္ေတာ႕ေနတဲ႔
မညီကံေကာင္းကိုၿမင္ေတာ႕
“
ဟဲ႔
တူေမာင္
ဘာလို႕ငါ႔ေၿခရင္းကို
ဝင္ၿပီးကန္ေတာ႕ေနရတာလဲ ” လို႕ ေမးတယ္၊ မညီကံေကာင္းက Aရွင္မင္းႀကီး ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳး ဒလၿမိဳ႕မွာသြားေနေတာ႕မယ္ လို႕ ငိုၿပီးေၿဖသတဲ႔။ မညီကံေကာင္းဟာ ဗညားဦးရဲ႕တူပါ၊ ဗညားဦးရဲ႕ညီAရင္း မင္းလကၤာနဲ႔ ေမြ႕ေဒါ မိဖုရားတို႕ရဲ႕ သားေပါ႔။ ဗညားဦးရဲ႕ စႏၵာမင္းလွဘြဲ႔ခံ ေမြ႔Aစ္မိဖုရားဟာ Aမိမဲ႔ Aဖမဲ႔ ၿဖစ္ေနတဲ႔ တူေတာ္ကို Aရမ္းခ်စ္တယ္၊
ကြယ္လြယ္ကာနီးမွာေတာင္
ပစ္မထားပါနဲ႔လို႕
သူ႕ရဲ႕တူေတာ္ကို
ဗညားဦးကိုAႀကိမ္ႀကိမ္မွာသြားရွာတယ္။
ဗညားဦးကလည္း
မညီကံေကာင္းကို
ေစာင္႔ေရွာက္ရစ္ပါ၊
စိတ္သေဘာထားႏူးညံ႕တဲ႔
သနားၿပီးေစာင္႔ရွာက္ရွာပါတယ္၊
ၿမိဳ႕ႀကီးတၿမိဳ႕ၿဖစ္တဲ႔
ဒလၿမိဳ႕ကို စားေစတာကိုပဲ ႀကည္႔ေတာ႕။ မညီကံေကာင္း ငါ႔ကိုေၿပာစမ္း
ငိုေနတာေတြ႔ေတာ႕ ”လို႕
ဗညားဦးက
“
ေဟ႕
ဘာလို႕ငိုေနရတာလဲကြာ
မက်န္မမာတဲ႔ႀကားက
ေမးသတဲ႔။
ဘာၿဖစ္လို႕လဲ
မညီကံေကာင္းက
Aရွင္မင္းႀကီးမရွိတဲ႔တေန႔မွာ ဓါတ္ေတာ္ေမြေတာ္ေတြကို မရွိခိုးရဘဲ၊ ဂဏန္းက်စ္စာရႊံ႕ခဲေတြကိုဘဲ ရွိခိုးရေတာ႕မယ္ဆိုတာကို ေတြးမိၿပီး ဝမ္းနည္းလြန္းလို႕ပါလို႕ ၿပန္ေၿဖသတဲ႔။ ဒီေတာ႕ ဗညားဦးက “ ငါစိတ္မေကာင္းေAာင္
မေၿပာပါနဲ႔ကြယ္၊
မင္းကိုငါဘယ္ေလာက္ခ်စ္တယ္ဆိုတာ
မင္းAသိသားပဲမဟုတ္လား၊ မင္းတို႕ေမာင္ႏွမ ၃ေယာက္ထဲမွာ မင္းကိုငါAခ်စ္ဆံုးပါကြာ ” လို႕ စိတ္မေကာင္းစြာေၿပာသတဲ႔။
မညီကံေကာင္းလည္း
မက်န္မမာၿဖစ္ေနတဲ႔
ဘုရင္Aိုႀကီးကို
ဝတ္ၿပဳကန္႔ေတာ႕ၿပီး ဒလၿမိဳ႕ဆီထြက္သြားပါတယ္။ ဒီၿမင္ကြင္းကို
ၿမင္လိုက္ရတဲ႔
နားမက်န္ၿဖစ္ေနတဲ႔
သူ႔ေမာင္ဘုရင္ႀကီးကိုေရာ
သနားႀကင္နာစိတ္ဝင္လာတယ္၊ ၿဖစ္လာတယ္။
ဒီလိုနဲ႔
မဟာေဒဝီဟာ
Aရမ္းစိတ္မေကာင္းၿဖစ္သြားတယ္။ သူ႔ရဲ႕တူေတာ္ေတြကိုေရာ
သူ႕လုပ္ရပ္ေတြမွားမ်ားမွားေနၿပီလားလို႕
မ်က္ႏွာမေကာင္းဘဲ
သမိန္သရူးဆီေရာက္လာတယ္၊
သံသယေတြ သမိန္မရူးက
Aက်ိဳးAေႀကာင္းေမးေတာ႕ ညကကိစၥနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး ဗညားႏြဲ႔ကို မင္းသြားၿပီး ေတာင္းပန္ရင္
Page | 66
ေကာင္းမယ္ထင္တယ္၊
လူAၿမင္လည္းလွတာေပါ႔လို႕
ေၿပာသတဲ႔။
လူပါးလူနပ္ၿဖစ္တဲ႔
သမိန္မရူးကလည္း မဟာေဒဝီရင္ထဲမွာ သူ႕တူသားေတြ သူ႕ေမာင္ေတြနဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီး ရန္ငါမကြဲေသးဘူးဆိုတာ ရိပ္မိတာေပါ႔၊ ဒါနဲ႔ သြားေတာင္းပန္မယ္လို႕ သေဘာတူလိုက္တယ္။ ညေနေစာင္းေတာ႕ ေရႊေငြ Aဝတ္Aထည္ စတဲ႔ လက္ေဆာင္ပစၥည္းေတြယူၿပီး မဟာေဒဝီ၊ သမိန္မရူး နဲ႔ တလေမသီရိတို႕၃ဦး ဗညားႏြဲ႔Aိမ္ကိုသြားတယ္။ ဗညားႏြဲ႔ နဲ႔ တလေမေဒါလည္း သာေလး
ေဗာေလာက်န္ေဒါကို
ခ်ီရင္း
Aိမ္ဝက
ထြက္ႀကိဳတာေပါ႔ေလ။
မဟာေဒဝီ
Aိမ္ဝေရာက္ေတာ႕ ဗညားႏြဲ႔ဟာ သားေလးကို တလေမေဒါကိုေပးၿပီး ပုဆစ္ဒူးတုတ္ထိုင္ခ်ၿပီး မဟာေဒဝီကို ကန္႔ေတာ႕ရင္းႀကိဳဆိုပါတယ္၊ Aိမ္ထဲေရာက္ေတာ႕ မဟာေဒဝီဟာ ကေလးကို တလေမေဒါလက္ထဲမွေတာင္းယူရင္း ခ်ီလိုက္ၿပီး “ ေဟာဒီမွာကြယ္ မင္းေယာက္ဖက ညက ကိစၥနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး
မင္းကိုေတာင္းပန္ရင္း
ကန္ေတာ႕ခ်င္ဆိုၿပီး
ငါ႔ကိုAပူကပ္ေနလို႕ကြဲ႕
”
လို႕ေၿပာေတာ႕ ဗညားႏြဲ႔က “ ဟာ မဟုတ္တာပဲဗ်ာ မူးလို႕ၿဖစ္တဲ႔ကိစၥပဲ ကြ်န္ေတာ္ စိတ္မဆိုးပါဘူး၊ ေယာက္ဖေတာ္မူးတဲ႔Aခါ ရွိသလို၊ ကြ်န္ေတာ္မူးတဲ႔Aခါလည္း ရွိတာပဲေလ ” လို႕ၿပန္ေၿပာသတဲ႔။ ဒီမွာ
မဟာေဒဝီက
“
ကန္႔ေတာ႕ခံလိုက္ပါကြယ္၊
သူ႕ကိုမင္းAမ်က္မေၿပဘူးထင္ၿပီး
မင္းလက္မခံရင္
Aေနခက္ေနပါလိမ္႔မယ္
”
လို႕
မင္းေယာက္ဖက
တိုက္တြန္းတယ္၊
ဒါနဲ႔
ဗညားႏြဲ႔လည္း ကန္ေတာ႕ခံပစၥည္းေတြကို လက္ခံလိုက္ရေရာတဲ႔။ ေနာက္ မဟာေဒဝီတို႕လည္း Aာလာပသလႅာပ
စကားေတြေၿပာဆိုႀက
ေဗာေလာက်န္ေဒါေလးကို
က်ီစယ္ကစားႀကၿပီး
ၿပန္သြားပါတယ္။ မဟာေဒဝီတို႕ၿပန္သြားေတာ႕ ဗညားႏြဲ႔ဟာ မင္းကန္စီ၊ မသိုက္ စတဲ႔သူ႕ရဲ႕လူေတြနဲ႔ တိုင္ပင္တယ္၊ Aားလံုးက
ဒီ
မရူးဆိုတဲ႔ေကာင္ဟာ
Aင္မတန္ပရိယယ္မ်ားတဲ႔ေကာင္ဘဲ၊
Aခြင္႔သာရင္
Aေတာ္႔ကိုဒုကၡေပးမဲ႔သူဘဲလို႕ သံုးသပ္ႀကပါသတဲ႔။ Aေရးေတာ္ပံုAတြက္ၿပင္ဆင္ၿခင္း သမိန္မရူးဟာ
ဒီAၿဖစ္Aပ်က္ၿပီး
ေနာက္ပိုင္းမွာ
ဗညားႏြဲ႔ကို
Aတင္းကိုဝင္ေရာပါတယ္၊
Aမဲပစ္ထြက္ရေAာင္ ဟိုသြားလည္ရေAာင္ ဒီသြားလည္ရေAာင္ ခဏခဏလာလာလုပ္ပါသတဲ႔။ ဗညားႏြဲ႔ကလည္း
ႀကည္႔ေကာင္းေAာင္
လွည္႔ပတ္ၿပီးၿငင္းရတာေပါ႔၊
သမိန္ဇိပ္ၿဗဲ
ကလည္း
Page | 67
ဗညားႏြဲ႔ကို
စိတ္ပူၿပီး
သမိန္မရူးေခၚရာမလိုက္ဖို႕
သတိေပးတယ္။
ဒီလိုၿငင္းပါမ်ားလာေတာ႕
သမိန္မရူး ဘက္သား ေတြက စိုးရိမ္လာတယ္ Aထူးသၿဖင္႔ မဟာေဒဝီေပါ႔။ သူက “ မရူးေရ ငါတို႕ႀကံတာ
Aပသံုရိပ္မိသြားၿပီးလားမသိဘူး၊
ေၿပာသြားတဲ႔စကားကို
ငါမႀကိဳက္ဘူး၊
မညီကံေကာင္း
Aပသံုကို
ဒလ
မထြက္သြားခင္က
Aထာနဲ႔သတိေပးသြားသလိုဘဲ
”
လို႕
သမိန္မရူးကို ေၿပာသတဲ႔။ မညီကံေကာင္းကလည္း ဒလေရာက္ၿပီး မႀကာဘူး ဗညားႏြဲ႔ဆီ လွိဳ႕ဝွက္စာတေစာင္ပို႕လိုက္တယ္၊ စာေတာ႕ ဗညားေရ ဒဂုန္ကိုသာလာခဲ႔ေပေတာ႕ က်န္တာ Aကို႕တာဝန္ထားတဲ႔။ ဒီစာရေတာ႕ ဗညားႏြဲ႔က မင္းကန္စီနဲ႔တိုင္ပင္တယ္ “ ဘယ္လို႕လဲ က်ဳပ္တို႕ခြာသင္႔ၿပီထင္တယ္၊ ဘယ္ကိုသြားရင္ ေကာင္းမလဲဗ်၊ မုတၱမ၊ ပုသိမ္ နဲ႔ ဒဂုန္ ဒီသံုးၿမိဳ႕ကို က်ဳပ္စU္းစားမိတယ္၊ Aဲဒီထဲက ဘယ္ၿမိဳ႕က Aသင္႔Aေတာ္ဆံုးၿဖစ္နိဳင္မလဲ Aရွင္မင္းသားAတြက္
”
လို႕ေမးပါတယ္။
Aရမ္းAေရးႀကီးတဲ႔
ကိစၥဘဲဗ်၊
မင္းကန္စီက ေနရာကို
“
ဒီကိစၥဟာ
AေသAခ်ာေရြးရမယ္၊
ေနရာေရြးမွားရင္ Aေၿခေနဆိုးသြားလိမ္႔မယ္၊ ဒါေႀကာင္႔မို႕ ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳး Aႀကံေပးတာထက္ ေရွးမင္းEကရာဇ္ေတြ
လုပ္တဲ႔နည္းAတိုင္း
နတ္ေတြကိုလမ္းညႊန္ခိုင္းရလိမ္႔မယ္
”
ဆိုေတာ႕
ဗညားႏြဲ႔က Aကိုေတာ္စီစU္ပါလို႕ တာဝန္ ေပးပါသတဲ႔။ မင္းကန္စီဟာ
စတုရန္း၈လက္မရွတဲ႔
ေႀကးၿပားတၿပားကိုယူၿပီး
Aင္းခ်တယ္၊
ၿဂိဳလ္ႀကီးကိုးလံုးကိုပူေဇာ္တယ္၊ ၿမိဳ႕တခါးတိုင္းမွာ ေခါလို႕ ေခၚတဲ႔ တေစၦစာ ၁၀၈ ခြက္ပစ္တယ္ ၿပီးေတာ႕
မုန္႔Aခ်ိဳေတြ
ကန္ေတာ႕ပြဲေတြ
ပန္း
ဖေယာင္း
Aေမႊးနံ႕သာေတြနဲ႔
နတ္ပင္႔ၿပီး
ဗလိနတ္စာ ကိုလည္း ေကြ်းေသးတယ္။ Aဲဒီေနာက္ေတာ႕ “ ကဲ Aရွင္မင္းသား ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးတို႕ ဒီည သူငယ္Aိပ္ခ်ိန္က်ရင္ ၿမိဳ႕ကိုလွည္႕ၿပီး စနည္းနာႀကရေAာင္၊ နတ္ေတြက Aရွင္မင္းသားကို လမ္းညႊန္မယ္ ”လို႕ ကြ်န္ေတာ္ယံုႀကည္တယ္လို႕ ေလွ်ာက္တယ္။ ညေရာက္လို႕ ကေလးေတြAိပ္တဲ႔Aခ်ိန္ေရာက္ေတာ႕ ဗညားႏြဲ႔ ရယ္ မင္းကန္စီရယ္ ေဘာမြန္ရယ္ သံုးေယာက္သား သိပ္မေကာင္းေတာ႕
တလမ္းဝင္ ၿမိဳ႕တြင္းမွာ
Aိမ္Aေတာ္မ်ားမ်ားမွာ
တလမ္းထြက္ လူသြားလူလာ
ကေလးသိပ္ရင္း
စနည္းနာႀကတယ္။ ရွင္းေနသတဲ႔။
နန္းတြင္းေရးက
ကေလးAိပ္ခ်ိန္
သားေခ်ာ႕ေတးေတြ
ဆိုေတာ႕
ဆိုေနႀကသံကို
Page | 68
သူတို႕ႀကားေနရတယ္၊
ထံုးစံAတိုင္း
သားေခ်ာ႕ေတးေတြAမ်ားစုက
Aဲဒီေခတ္AဲဒီAခ်ိန္က
ဟံသာဝတီေနၿပည္ေတာ္မွာ ေခတ္စားေနတဲ႔ သီခ်င္းေတြ ေတးေတြပါပဲ။ ဒါေပမဲ႕ ေမာတရုတ္ဆိုတဲ႔ တံခါးနားေရာက္ေတာ႕ သားသည္Aေမတေယာက္ရဲ႕ ထူးထူးဆန္းဆန္း သားေခ်ာ႕ေနသႀကားရတယ္။ ဒီသားေခ်ာ႕ေတးမွာပါတာကေတာ႕ Aရွင္မင္းသား ေလးဆူဓါတ္ပံု ေရႊတိဂံုဘုရားရွိရာကို သြားပါမွ မင္းၿဖစ္ပါလိမ္႔ တဲ႔၊ ဗညားႏြဲ႕ တို႕၃ေယာက္လည္း ထူးၿခားတဲ႔ သားေခ်ာ႕ေတးပဲလို႕ တညီတညႊတ္တည္း Aတည္ၿပဳႀကတယ္။ ေနာက္ ေမာေဓာ တံခါးနား ေရာက္ေတာ႕
လည္း
ေနာက္သားေခ်ာ႕ေတး
ခပ္ဆန္းဆန္း
တပုဒ္ထပ္ၿပီး
ႀကားရၿပန္တယ္
Aဲဒီထဲမွာလည္း ဗုဒၶၿမတ္စြာရဲ႔ ဆံေတာ္ရွိရာကို Aၿမန္သြားဖို႕ တိုက္တြန္းထားၿပန္ပါသတဲ႔၊ တခါ စာတေလးတံခါးမွာလည္း ဒဂုန္ကိုသြားဖို႕ တိုက္တြန္းတဲ႔ သားေခ်ာ႕ေတးကို ႀကားရၿပန္တယ္၊ ေနာက္ထပ္
ဒေငၚဒုန္းတံခါး၊
မလြယ္တံခါး၊
နန္းေဈးတံခါး
ေတြမွာလည္း
ဒဂုန္ကိုသြားဖို႕
တိုက္တြန္းထားတဲ႔ ေတးေတြခ်ည္းပဲတဲ႔။ ဗညားႏြဲ႔လည္း ဝမ္းသာAားရနဲ႔ မင္းကန္စီကို “ ကဲ Aကိုေရ နတ္ေတြက က်ဳပ္တို႕ကို ဒဂုန္သြားတို႕ လမ္းညႊန္ေနၿပီ
ဒဂုန္ထြက္ဖို႔
ေနဦးမင္းသားရဲ႕ ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးတို႕
ျပင္ဆင္
္ႀကရေAာင္ဗ်ာ
ဆင္ၿမင္းလူသူAင္Aားမရွိဘဲနဲ႔ မနက္ဖန္မနက္ကစၿပီး
”
လို႕ေၿပာေတာ႕
ဒဂုန္သြားလို႕
မင္းကန္စီက
ဘယ္ၿဖစ္ဦးမလဲ၊
Aင္Aားစုေဆာင္းႀကရေAာင္လို႕
ကဲ
ၿပန္ေၿပာပါတယ္။
ဒီလိုနဲ႔ ဗညားႏြဲ႔တို႕ဟာ Aေရးေတာ္ပံု Aတြက္ စတင္ၿပင္ႀကပါေတာ႕တယ္။ စျပီ ဟိုေခတ္တုန္းကေတာ႕ ဗညားႏြဲ႔တို႕Aုပ္စုဟာ ဘုရင္႔ဆင္တင္းကုတ္က သမိန္မရူးရဲ႕
ဆင္ဟာ ဆင္ေတြရဖို႕ ဆင္ေတြကို
လူေတြႀကားမွာ
မဟာဗ်ဴဟာေၿမာက္ ႀကိဳးစားခဲ႔ႀကတယ္။
လက္နက္ႀကီးဘဲ၊ ဒါေပမဲ႕
ခိုးထုတ္ဖို႕ဆိုတာႀကေတာ႕
ဒီဆင္ေတြကို
ဒီေတာ႕
နန္းေတာ္တြင္း
Aေတာ္မလြယ္ဘူးေပါ႔၊
ေပၚတင္ႀကီးဘယ္လိုယူထုတ္လို႕
ၿဖစ္မွာတဲ႔လဲ။
ဒီလိုAႀကံAိုက္ေနတုန္း မင္းကန္စီက ဆင္ကဲႀကီးေတြကို Aရင္စည္ရံုးဖို႕Aႀကံေပးတယ္၊ ဒါနဲ႔ ဗညားႏြဲ႔လည္း မမြန္ေသာက္ဆိုတဲ႔ ဆင္ကဲကိုေခၚၿပီး ဆင္ေတြAေႀကာင္းစံုစမ္းတယ္၊ နန္းတြင္း ဆင္တင္းကုတ္မွာမဟုတ္ပဲ ၿမိဳ႕ၿပင္မွာ လွန္ထားတဲ႔ တိုက္ဆင္ေတြ ဘယ္ေလာက္ရွိသလဲေပါ႔၊
Page | 69
Aခ်ိဳ႔ဆင္ေတြ
မုန္ယိုေနခ်ိန္မွာ
နန္းတြင္မွာမထားဘဲ
ၿမိဳ႕ၿပင္မွာ
ထားတတ္တာ
မင္းသားက
သိေနတာကိုး။ နန္းတြင္းေရးနဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီး ေကာလဟာလေတြ Aရမ္းထြက္ေနခ်ိန္မွာ သူ႕ကိုဆင္ေတြAေႀကာင္း ဗညားႏြဲ႔မင္းသားက မမြန္ေသာက္က
ေမးတယ္
ဘာေႀကာင္႔ေမးတယ္ဆိုတာကို
ခ်က္ခ်င္းသေဘာေပါက္လိုက္တာယ္
Aေႀကာင္းတခုခုရွိမယ္၊ Aရွင္မင္းသား
ဆိုေတာ႕
ဒါနဲ႔ပဲ
ဘာေႀကာင္႔လည္းဆိုတာ
Aေရးေတာ္ပံု
တခုခုAတြက္
ဆင္ကဲႀကီး
Aရွင္မင္းသား
Aခုလိုေမးတာ
ကြ်န္ေတာ္႔ကိုေၿပာၿပ၊
တကယ္လို႕
Aသံုးၿပဳခ်င္လို႕ဆိုရင္
Aရွင္မင္းသားAတြက္
ကြ်န္ေတာ္ Aသက္ေပးၿပီး Aမွဳေတာ္ထမ္းရြက္ပါ႔မယ္ လို႕ ေၿဗာင္ဖြင္႔ ေမးလိုက္ေရာတဲ႔။ ဒီလိုေပၚတင္ေမးလာေတာ႕ ဗညားႏြဲ႔လည္း လွိဳ႕ဝွတ္မေနေတာ႕ဘဲ၊ ကဲ မင္းသိခ်င္တယ္ဆိုရင္ မင္းနဲ႔ငါ ရင္ဘတ္ေသြးေဖါက္ၿပီး သစၥာ ၿပဳရဲမလား၊ သစၥာၿပဳမယ္ဆိုရင္ေတာ႕ ငါဖြင္႔ေၿပာမယ္လို႕ ၿပန္ေၿပာသတဲ႔။ မမြန္ေသာက္လည္း သေဘာတူတာနဲ႔ ရင္ဘတ္ေသြးေတြနဲ႔ သစၥာၿပဳႀကတယ္၊ ၿပီးေတာ႕
မမြန္ေသာက္ကို
Aေရးေတာ္ပံုေAာင္ၿမင္ရင္
ဗညားႏြဲ႔က
ဆုေတြလာဘ္ေတြAမ်ားႀကီးေပးလိုက္တယ္၊
ခ်ီးၿမွင္႔ေၿမွာက္စားမယ္လို႕လည္း
ကတိေပးလိုက္ေသးတယ္။
ဒီေနာက္မွာ မမြန္ေသာက္က ၿမိဳ႕ၿပင္က ပိုင္းေနာ္ဆိုတဲ႔ Aရပ္မွာ တိုက္ဆင္ ငါးစီးလွန္ထားတယ္၊ AဲဒီAထဲက
Aဓေရာင္ဆိုတဲ႔ေကာင္နဲ႔
ဆင္ပ်ိဳေလးေတြ မေႀကာက္ပါဘူး
ဒီေကာင္ေတြကို ၿပီးေတာ႕
ဗစြဲလမန္ဆိုတဲ႔ေကာင္က
ကြ်န္ေတာ္စီးၿပီးတိုက္ရရင္
ဒီဆင္ငါးစီးကို
Aင္မတန္ေကာင္းတဲ႔
ေၿခာက္ေတာင္ဆင္ကိုေတာင္
ထိန္းေက်ာင္းတဲ႔
ကြ်န္ေတာ္႔လူေတြခ်ည္းဘဲ
Aရွင္မင္းသား
ကြ်န္ေတာ္ကိုေပးလိုက္ပါ
AားလံုးကိုရေAာင္ကြ်န္ေတာ္
ဆင္ဦးစီးေတြAားလံုးက
လက္ေဆာင္ပစၥည္းေလးဘာေလးသာ ေခၚလာခဲ႔မယ္၊
Aဲတခုေတာ႕ရွိတယ္
ဆင္ငါးစီးဆိုေပမဲ႔ Iမေသာက္ဆိုတာက ဆင္မႀကီးေနာ္၊ သူလည္း ဆင္ေကာင္းပါဘဲ၊ ေနာက္ၿပီး Aရွင္မင္းသား ဟံသာဝတီက ထြက္တဲ႔Aခ်ိန္က်ရင္ ဇါမ္ေငၚလ ဆိုတဲ႔ ဆင္မ နဲ႔ ဒလဝါငြဲ ဆိုတဲ႔ ဆင္ တေကာင္ ကိုလည္း ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳး ရေAာင္ ယူလာခဲ႔ေပးပါ႔မယ္ လို႕ေၿပာပါတယ္။ ဆင္Aတြက္စိတ္ေAးရၿပီတဲ႔ေနာက္ ပဲခူးၿမိဳ႕သားေတြကိုစုေဆာင္းရင္ လူေတြကို
စုေဆာင္းရမယ္လို႕
လူကိစၥစU္းစားရၿပန္တယ္။
သမိန္မရူးတို႕
သိသြား
Aႀကံေပးသတဲ႕။
နိဳင္တယ္၊
ဒီAခါ
ဒါေႀကာင္႔
ေဘာမြန္က
မင္းကန္စီက ေတာနယ္က Aရွင္မင္းသား
Page | 70
Aဲဒီကိစၥကိုေတာ႕
ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးႀကီးတာဝန္ထားဆိုၿပီး
လက္ေဆာင္ေတြယူၿပီး လူစုတဲ႔
ေတာဘက္ကို
ကိစၥAဆင္ေၿပလို႕
မဟာေဒဝီက
“
တာဝန္ယူၿပီး
ဆင္းသြားပါသတဲ႔။
ေနာက္၁၀ရက္ေလာက္ႀကာေတာ႕
ေဘာမြန္ပဲခူးၿပန္လာတဲ႔Aခါ
ဟဲ႔ေကာင္
နင္
Aပသံုဆီက
ေရႊေငြAဝတ္Aထည္
နန္းတြင္မွာ
မဟာေဒဝီနဲ႔ဆံုတယ္
ေကာင္မဟုတ္လား
ေနစမ္းပါဦး
နင္႔ကိုငါမၿမင္တာႀကာၿပီ နင္ဘယ္သြားေနသလဲ ဘာေတြလိုက္လုပ္ေနသလဲ ” လို႕ေမးသတဲ႔၊ ေဘာမြန္ကလည္း
မ်က္ႏွာမပ်က္သြားေAာင္
ထိမ္းရင္းခ်က္ခ်င္းဘဲ
ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးရဲ႕
Aေမေနမေကာင္းလို႕ ရြာခဏၿပန္သြားတာပါခင္ဗ်ာလို႕ ၿပန္ေၿဖေတာ႕ မဟာေဒဝီက “ ေAး ဒါဆိုလည္းၿပီးေရာ
နင္တို႕ဘာလုပ္ေနသလဲ
ငါသိတယ္ေနာ္
ရုတ္ရုတ္လုပ္ဖို႕မႀကံနဲ႔
”
လို
ႀကိမ္းေမာင္းၿပီး ထြက္သြားသတဲ႔။ ဗညားႏြဲ႔ဆီေရာက္ေတာ႕ ဒီAေႀကာင္းေတြေၿပာၿပၿပီး “ ကြ်န္ေတာ္ ဒီဘက္နယ္ နဲ႕ ပုသိမ္ဘက္ ဆင္းသြားၿပီး စုလိုက္တာ Aသတ္Aပုတ္ ကြ်မ္းက်င္ၿပီး ေလးပစ္ လွံပစ္လက္ေၿဖာင္႔တဲ႔သူ ၃၀ ေလာက္ ရခဲ႔တယ္၊ AေရAတြက္နည္းေပမဲ႔ Aဲဒီ၃၀လံုးက ေဒါင္ေဒါင္ၿမည္ေတြ ခ်ည္းဘဲ ” လို႕ ေလွ်ာက္တယ္။
ဗညားႏြဲ႔လည္း
ေက်နပ္Aားရၿပီး
ဒါဆိုရင္
မင္းရဲ႕လူစြမ္းေကာင္း
၃၀နဲ႔
ငါဘယ္ေတာ႕ ဘယ္မွာ ေတြ႔ရ မလဲကြာ လို႕ေမးေတာ႕ မင္းကန္စီကႀကားၿဖတ္ၿပီး Aရွင္႔သား လဲဇႀကာဆိုတဲ႔
ရြာဘက္ကို
ေတာကစားထြက္သလို
ခဏခဏထြက္ေပး၊
Aဆင္တတ ဲ႔ ေန႔
ေဘာမြန္ရဲ႕လူေတြနဲ႔ေတြ႕ေပါ႔ လို႕ဝင္ေၿပာပါသတဲ႔။ ထြက္ျပီ ဒီေနာက္ေတာ႕ ဗညားႏြဲ႔ဟာ သမိန္မရူးကို Aရင္ကထက္ပိုရင္းႏွီးေAာင္ ေပါင္းပါသတဲ႔၊ ၿပီးေတာ႕ Aကိုေရ
Aမဲပစ္ထြက္ရေAာင္ဗ်ာလို႕
ခဏခဏသြားေခၚတယ္။
ဗညားႏြဲ႔တို႕
တခုခုႀကံေနၿပီးဆိုတာကို ေၿမြေၿမြခ်င္းမို႕ သမိန္မရူးတို႕ကလည္း ေၿခၿမင္ေနတယ္၊ ဒါေပမဲ႔ ဘာႀကံ ေနသလဲဆိုတာကိုပဲမသိတာ။
ဒီေတာ႕
ေတာလည္ထြက္ဖို႕
ဗညားႏြဲ႔လာလာေခၚတာကို
ေတာထဲေရာက္ရင္ သူ႕ကိုလုပ္ႀကံဖို႕ဘဲ ၿဖစ္မယ္လို႕ သမိန္မရူးတို႕ဘက္က ေကာက္ခ်က္ခ်တယ္၊ ဘာလို႕လည္းဆိုေတာ႕ Aရင္ကသူဒီလိုAႀကံနဲ႔ သြားေခၚတိုင္း ဗညားႏြဲ႔က တခုခု Aေႀကာင္းၿပၿပီး မလိုက္ဘဲေနတာကိုး။
မင္းကန္စီကလည္း
သမိန္မရူးလိုက္ရဲမွာ
မဟုတ္ဘူးဆိုတာ
တထစ္ခ်တြက္ၿပီး ဗညားႏြဲ႔ကို ဒီAကြက္ ကစားခိုင္းတာပါ။
Page | 71
သမိန္မရူးက ႀကံေႀကာက္ေႀကာက္ၿပီး မလိုက္ေတာ႕ ဗညားႏြဲ႔ဟာ သမိန္မရူးရဲ႕ဆင္ကိုငွားတယ္၊ ေနာက္
သူမွာလူနည္းေနတယ္ဆိုၿပီး
တကယ္ေတာလိုက္ၿပီး
သမိန္မရူးရဲ႕လူ
၅ေယာက္ကိုလည္း
ညေနေစာင္းၿပန္လာေတာ႕
ရလာတဲ႔
ေခၚသြားတယ္။ ေတာထဲကAမဲကို
သမိန္မရူးတို႕ဆီပို႕ေပးတယ္။ ဗညားႏြဲ႔ဟာ ဒီလိုAမဲလိုက္တာကို ၃ - ၄ရက္တႀကိမ္ ၃- ၄ ရက္တႀကိမ္
ထြက္တယ္၊
တခါတေလႀကေတာ႕လည္း
တခါတေလလည္း မေခၚဘဲ
သမိန္မရူး
ထြက္သြားတယ္။
လူေတြဝင္ေခၚၿပီး၊
ဒီလိုမႀကာမႀကာ
Aမဲလိုက္
ထြက္ၿပေနေတာ႕ ဗညားႏြဲ႔ရဲ႕လွဳပ္ရွားမွဳကိုသမိန္းမရူးတို႕ သံုးသပ္ရခက္လာတာေပါ႔။ ဒီလိုသမိန္မရူးတို႕ကို
ေတြးရခက္ႀကီးၿဖစ္ေAာင္လုပ္ၿပီးမွ
တေယာ္လင္ေက်ာင္းမွာ ဗညားႏြဲ႔ေတြ႔ဆံုတယ္၊ Aဲဒီလူစြမ္းေကာင္း
တင္ႀကိဳ
ခ်ိန္းခ်က္ထားတဲ႔
သစၥာေရတိုက္တယ္၊ ၃၀ကို
ေတာသားလူစြမ္းေကာင္း
တေန႔မွာေတာကစားထြက္တယ္ဆိုၿပီး
ဗိုလ္ခန္႔ၿပီး
ေဘာမြန္ရဲ႕လူစြမ္းေကာင္း
လက္ေဆာင္ပစၥည္းေတြေပးတယ္၊ ေနာက္လိုက္ေတြစုေဆာင္းဖို႕
၃၀လည္း
၃၀နဲ႔ ၿပီးေတာ႕
ေစခိုင္းသတဲ႔။
မင္းသားသူတို႕ကိုေၿမာက္စားတာေႀကာင္႔
စိတ္ဓါတ္တတ္ႀကြၿပီး သူက ၁၀ဝ ငါက ၅၀ စသၿဖင္႔ စုေဆာင္းေပးပါ႔မယ္လို႕ Aာမခံႀကတာ လူ၆၀ဝေလာက္ ရနိဳင္တဲ႔Aထိ ၿဖစ္သြားပါေလေရာ၊ ေတာသားရဲ က်ားဆြဲ ဆိုတယ္မဟုတ္လား။ ဗညားႏြဲ႔လည္းဝမ္းသာAားရနဲ႔
ကဲ
ဒီလိုဆိုရင္
မင္းတို႕ကတိခံထားတဲ႔
လူေတြစုၿပီး
လာမဲ႔ကဆုန္လၿပည္႕ေက်ာ္ ၆ရက္ေန႕က်ရင္ ဒီဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကိုဘဲ ၿပန္လာႀကလို႕ မိန္႔ႀကားၿပီး လူစုခြဲလို႕ ၿပန္ခဲ႔ႀကတယ္။ နန္းတြင္းၿပန္ေရာက္ေတာ႕ တန္းမၿပန္ေသးဘဲ
ညေနေစာင္းၿပီေပါ႔၊ သမိန္မရူးဆီသြားၿပီး
ပင္ပန္းတာဘဲAဖတ္တင္တယ္Aကိုရာ
ဒါေပမဲ႕
ဗညားႏြဲ႔တို႕ဟာ
ဒီေန႕
ဘာတေကာင္မွမရဘူး
စံAိမ္ေတာ္ကို
တေနကုန္Aမဲလိုက္လိုက္တာ ဆိုၿပီးAာလာပသလာပေလး
ဝင္ေၿပာႀကေသးသတဲ႔၊ ဒါမွ သံသယကင္းမွာကိုး။ ဗညားႏြဲ႔ၿပန္သြားေတာ႕
မဟာေဒဝီဟာ
သမိန္မရူးပါးနားကပ္ၿပီး
ဒီေကာင္ကို
နင္လုပ္ႀကံမဲ႔သတင္းေတြက Aေတာ္႔ကိုထြက္ေနၿပီမရူးေရ႕၊ လုပ္စရာရွိရင္လည္း ၿမန္ၿမန္လုပ္ေတာ႕ ဟို Aဖိုးႀကီး သမိန္ဇိပ္ၿဗဲ နဲ႔ ေဘာငံမုန္ကလည္း ဒီေကာင္ကိုတို႕သတင္းေတြ သြားသြားေပး ေနတယ္ လို႕ တိုးတိုးေၿပာပါတယ္၊ ဒါကို Aမတ္ႀကီး သမိန္ဇိပ္ၿဗဲရဲ႕ သူလွ်ိဳက သိသြားၿပီး
Page | 72
သူ႕သခင္သမိန္ဇိပ္ၿဗဲကိုေၿပာၿပ၊ သမိန္ဇိပ္ၿဗဲက ဗညားႏြဲ႔ဆီသတင္းပို႕ ၿဖစ္ကုန္ေရာ။ ဒီႀကားထဲ ရာဇပုေရာဟိတ္ မရေတာ႕ဘူး၊
မင္းဇြဲတႏုန္ကလည္း Aရွင္႔သား
Aရွင္႔သားရဲ႕
ဖခမည္းေတာ္ရဲ႕
ပဲခူးကထြက္ဖို႕သင္႔ၿပီ၊
မဟုတ္ရင္
ေရာဂါAေၿခေနဟာ
Aခ်ိန္သိပ္ေႏွာင္းသြားၿပီး
Aရွင္႔ခမည္းေတာ္ ကြယ္လြန္တာနဲ႔ မဟာေဒဝီနဲ႔ သမိန္မရူးတို႕က လက္ဦးမွဳယူၿပီး Aရွင္႔သားကို ဖမ္းဆီးသုတ္သင္မွာဘဲ၊
လာမဲ႔
နယုန္လဆန္း
၃ရက္ေန႔ဟာ
နကၡတ္သိပ္ေကာင္းတယ္
Aရွင္႔သားလို႕ ေလွ်ာက္ပါတယ္။ ဒီစကားႀကားတာနဲ႔
ဗညားႏြဲ႔ဟာ
မင္းကန္စီနဲ႔တိုင္ပင္ၿပီး
သူစည္းရံုးထားတဲ႔
ဆင္ကဲႀကီး
မမြန္ေသာက္ကိုေခၚၿပီး ဒီ-ေဒး သတ္မွတ္ ေပးလိုက္တယ္၊ ဆင္း၅စီလံုး Aဆင္သင္႔လုပ္ထားေပါ႔။ ၿပီးေတာ႕
သမိန္မရူးဆီသြားၿပီး
ခဏခဏလာလာေခၚေနတဲ႔
Aမဲလိုက္ရေAာင္လို႕ ဗညားႏြဲ႔ကို
သြားေခၚၿပန္တယ္။
မလိုက္ဖူးဆိုမွ
သမိန္မရူးပိုသံသယႀကီးလာတယ္
ဒီေကာင္
တခုခုလုပ္ေတာ႕မယ္ေပါ႔၊ ဒါေပမဲ႕ သူ႕ကိုလုပ္ႀကံမွာစိုးလို႕ ဗညားႏြဲ႔ေခၚရာေတာ႕ မလိုက္ရဲဘူး။ တဖတ္လွည္႔နဲ႔
သူလွ်ိဳတေယာက္ကို
ဒီေကာင္ထြက္ေၿပးေတာ႕မယ္ဆိုရင္ Aဲဒီလူနာမည္က
မပဂိုးတဲ႕။
ဗညားႏြဲ႔တို႕Aုပ္စုထဲ
ထည္႔ထား
ငါ႔ကိုခ်က္ခ်င္းAေႀကာင္းစမ္း Aဲဒီမွာ
ေပးလိုက္ၿပီး
ဆိုၿပီး
လႊတ္ထားသတဲ႔၊
သမိန္မရူးကံဆိုးသြားတာက
သူလႊတ္ထားတဲ႔
သူ႕လူယံုသူလွ်ိဳက သူ႕ကိုသစၥာေဖါက္ၿပီး ဗညားႏြဲ႔နဲ႔ပူးေပါင္းသြားတာပါဘဲ။ မပဂိုးက
သူဟာ
ဗညားႏြဲ႔တို႕လွဳပ္ရွားမွဳကို
Aတြင္းသူလွ်ိဳၿဖစ္ေႀကာင္း၊
ဗညားႏြဲ႔တို႕
ပဲခူးက
ေစာင္႔ႀကည္႔ဖို႕ ထြက္တာကို
သမိန္မရူးလႊတ္ထားတဲ႔
သူမေၿပာရင္
သမိန္မရူးတို႕
ဘယ္လိုမွမသိနိဳင္ေႀကာင္း ဗညားႏြဲ႔ကို သြားေၿပာပါတယ္။ Aဲဒီမွာ ဗညားႏြဲ႔က ကဲ ဒီလိုဆိုရင္ မင္းငါ႔ရဲ႕သစၥာခံၿပီး
ငါတို႕နဲ႔လိုက္ခဲ႔မလားလို႕
စည္းရံုးေတာ႕
မပဂိုးလဲ
ဝမ္းသာAားရနဲ႔
လိုက္ခဲ႔ပါမယ္၊ Aရွင္Aမွဳကို ထမ္းရြက္ပါရေစလို ဆိုတယ္။ ဒီေနရာမွာ ခ်ီးက်ဴးဖို႕ေကာင္းတာက ဗညားႏြဲ႔ရဲ႕
စည္းရံုးေရးစြမ္းရည္ပါ၊
သမိန္မရူးဆိုတဲ႔
ရန္သူ႕ဘက္သား
ဘြဲ႔ကိုတန္းေပးပစ္လိုက္တယ္၊
သူလွ်ိဳက
သူသစၥာခံတယ္ဆိုတာနဲ႔
သမိန္ဆိုတာ
စစ္သူႀကီးေတြရဲ႕ဘြဲ႔ပါ
သမိန္မရူးဆိုတာကေတာ႕ သိတဲ႔Aတိုင္း ဘုရင္႔သမက္ရဲ႕ဘြဲ႕ေလ။
Page | 73
ေရစက္ကုန္ခ်ိန္ Aဲဒီညမွာဘဲ ဗညားႏြဲ႔ဟာ ဟံသာဝတီ ပဲခူးကေနထြက္ခဲ႔ပါေတာ႕တယ္၊ သူနဲ႔Aတူ မင္းကန္စီ ေဘာမြန္
မေသာက္
နဲ႔
Aားလံုးပါသြားပါတယ္၊
စုေဆာင္းထားတဲ႔ ဒါေပမဲ႕
လူစြမ္းေကာင္းေတြ၊
ဗညားႏြဲ႔ဟာ
လူရင္းေတြ၊
သူရဲ႕မိန္းမ
လူယံုေတြ
တလေမေဒါနဲ႔သားငယ္
ေဘာေလာက်န္ေဒါကို ေခၚမသြားခဲ႔ပါဘူး၊ Aဲဒီေန႔ဟာ သကၠရာဇ္ ၇၄၅၊ နယုန္လဆန္း ၃ရက္ Aဂၤါေန႔တဲ႔၊ ရာဇပုေရာဟိတ္ႀကီး မင္းဇြဲတႏုန္ Aခါေပးတဲ႔ေန႔ေပါ႔။ လႊတ္ထားတဲ႔ သူလွ်ိဳ မပဂိုးဆီက ဘာသတင္းမွမရေသးေတာ႕ ဗညားႏြဲ႔ ပဲခူးကထြက္ေၿပးသြားတဲ႔ Aေႀကာင္းကို သမိန္မရူးတို႕ တညလံုးလံုး မႀကားသိလိုက္ရဘူးတဲ႔၊ သန္းေခါင္ေက်ာ္ ၃ခ်က္တီးမွ ဒီသတင္းကို
ႀကားရလို႕
လိုက္ဖို႕
Aေဝးႀကီးကိုေရာက္သြားၿပီ။ တိတ္တိတ္ေလး
ဖမ္းဖို႕
ဆီးဖို႕ၿပင္ေတာ႕
ဒီေလာက္ႀကီးမား
ထြက္သြားတာကို
စည္းရံုးေရးစြမ္းရည္ဘယ္ေလာက္
ဗညားႏြဲ႔တို႕Aဖြဲ႔က
မ်ားၿပားတဲ႔Aဖြဲ႔ႀကီးတဖြဲ႔
ၿမိဳ႕ေတာ္က
ဘယ္သူမွမသိဘူးဆိုတာႀကည္႔ရင္
ဗညားႏြဲ႔ရဲ႕
ေကာင္းတယ္ဆိုတာ
ေတြ႔နိုင္သလို၊
သမိန္မရူးတို႕ဘက္က
Aရမ္းညံ႕တာကိုလည္း ၿမင္နိဳင္ပါတယ္။ လိုက္မမွီေတာ႕ဘူးလို႕ သိလိုက္ရတဲ႔ Aရီးေတာ္မဟာေဒဝီဟာ နံနက္မိုးလင္းတာနဲ႔ ဆင္ၿဖဴရွင္ဆီ သြားၿပီး
ဗညားႏြဲ႔Aေႀကာင္း
ဝင္ေရာက္
တိုင္ႀကားတယ္၊
ဗညားဦးက
ကဲ
Aမကို
ကြ်န္ေတာ္Aစကတည္းက မေၿပာခဲ႔ဘူးလား ဒီေကာင္တေန႔ ဒုကၡေပးမယ္လို႕ လို႕ ၿငီးၿငဴတယ္ ၿပီးေတာ႕ ဗညားႏြဲ႔ရဲ႕ မိန္းမ သူ႕ရဲ႕သမီး တလေမေဒါကိုေခၚၿပီး ဗညားႏြဲ႔ ထြက္သြားတာကို မသိရလို႕ဆူသတဲ႔၊ တလေမေဒါက လည္း ဒီကိစၥေတြသူမသိေႀကာင္း သူ႕ကိုလည္း ဗညားႏြဲ႔ ပစ္ထားသလိုၿဖစ္ေနတာႀကာၿပီၿဖစ္ေႀကာင္း ဒီAေႀကာင္းကို AေဖသိေAာင္ ေလွ်ာက္ထားခ်င္ေပမဲ႔ မက်န္းမာတဲ႔ ဖခင္ႀကီးကို ဒုကၡမေပးခ်င္လို႕ မေလွ်ာက္ၿဖစ္တာၿဖစ္ေႀကာင္း ၿပန္ေၿပာပါတယ္။ Aေရးေတာ္ပံုတေလွ်ာက္လံုး
ဗညားႏြဲ႔နဲ႔လက္တြဲညီခဲ႔တဲ႔
ဒီကိစၥကိုAလ်င္းမသိဘူးဆိုတာက
Aရမ္း
ဗညားႏြဲ႔နဲ႕Aိမ္ေထာင္ေရးမေၿပလည္ဘူးဆိုရင္
ငယ္ခ်စ္ခ်စ္ဦးသူ
Aံ႕ႀသဖို႕ေကာင္းပါတယ္၊
တလေမေဒါ တကယ္လို႕သာ
ဗညားႏြဲ႔လွဳပ္ရွားမႈေတြကို
Aရီးေတာ္
မဟာေဒဝီသိေAာင္ တလေမေဒါလုပ္မွာဘဲ။ Aခုေတာ႕ ဒီလိုမဟုတ္ဘဲ လူစုဖို႕ ဗညားႏြဲ႔လိုသမွ် ေရႊေငြAဝတ္Aထည္ေတြကို
မၿငဴမစူ
ထုတ္ေပးခဲ႔တာမို႕
တလေမေဒါဟာ
ဒီကိစၥမွာ
Page | 74
မပါဝင္ဘူးဆိုတာ လံုးဝမၿဖစ္နိဳင္ပါဘူး၊ ဒါေပမဲ႕ ဗညားႏြဲ႔ဟာ ဘာလို႕ သူ႕သားနဲ႔ ငယ္ခ်စ္မယားကို မေခၚသြားရတာလဲ၊
ဘယ္လိုဘဲၿဖစ္ၿဖစ္
တလေမေဒါနဲ႔
ဗညားႏြဲ႔တို႕ရဲ႕
ေမတၱာခရီးလမ္းဟာ
ဒီမွာတင္ရပ္တန္႔ သြားခဲ႔ပါေတာ႕တယ္။ ဒါကလည္း လူႀကမ္းႀကီး ဗညားႏြဲ႔ရဲ႕ နားလည္ရခက္တဲ႔ Aၿပဳမူေတြေႀကာင္႔ပါဘဲ။ ဒဂံုကိုသိမ္းျပီ ဗညားႏြဲ႔
Aခုလိုထြက္ေၿပးသြားတဲ႔
Aနာသည္းလြန္းလို႕
Aေရးကိုကိုင္တြယ္ဖို႕
ထြက္မလာနိဳင္ဘူး၊
ဒီေတာ႕
ညီလာခံေခၚေတာ႕
မဟာေဒဝီကဘဲ
ဗညားဦးဟာ
ဦးေဆာင္ရတာေပါ႔။
မဟာေဒဝီက စစ္ေသနာပတိ သမိန္ဇိပ္ၿဗဲကို ခ်က္ခ်င္းတပ္ၿပင္ၿပီး ထြက္လိုက္ဖို႕Aမိန္႔ ေပးသတဲ႔၊ သမိန္ဇိပ္ၿဗဲက
ဗညားႏြဲ႔လူဘဲ
ဒီလိုဘယ္လုပ္မလဲ
ဟာ
Aရွင္႔Aမေတာ္ႀကီးခင္ဗ်ား
လက္ရွိနန္းေတာ္နဲ႔AနီးAနားမွာရွိတဲ႔ တပ္ေတြဟာ ကြ်န္ေတာ္လူေတြမဟုတ္ပါဘူး၊ ဗညားႏြဲ႔ဟာ မင္းသားပါ
ၿပီးေတာ႕
Aင္Aားလည္းေတာ္ေတာ္ေတာင္႔တင္းပါတယ္၊
ေၿပာေနတာမဟုတ္ဘူး တပ္သားေတြက
ခုေနထလိုက္သြားလို႕
တို႕မင္းသာဘဲ
သူ႕ကိုAင္Aားသြားၿဖည္႔ေပးတာ သူေၿပာတာလည္း
ဆိုၿပီးမင္းသားဖက္ပါကုန္ရင္ တူေနပါလိမ္႔မယ္
ဟုတ္တယ္ေလ
Aၿမဲတမ္းတပ္ေတြမွမဟုတ္တာ Aရည္Aခ်င္းေႀကာင္႔
မင္သားနဲ႔ဆံုရင္
Aရာရွိ
တက္တာမ်ိဳးမဟုတ္ပဲ
ကြ်န္ေတာ္တို႕ဘက္က ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးတို႕သြားၿပီး
လို႕လွည္႔ပတ္ၿပီး
Aဲဒီေခတ္က
ၿပီးေတာ႕
ကြ်န္ေတာ္ေႀကာက္လို႕
ေလွ်ာက္တာေပါ႔။
တပ္မေတာ္ဆိုတာ
Aခုေခတ္လို
Aရာခံေတြဆိုတာကလည္း နီးစပ္ရာနီးစပ္ကို
လုပ္သက္နဲ႔
စိတ္ႀကိဳက္ရာထူးေတြ
ေပးတဲ႔ေခတ္မဟုတ္ေတာ႕ ပေရာ္ဖက္ရွင္နယ္ စစ္သားေတြလို ဘယ္ယံုလို႕ရပါ႔မလဲေလ။ သမိန္ဇိပ္ၿဗဲေၿပာတာကို
မဟာေဒဝီက
ေAာင္႔သက္သက္နဲ႔လက္ခံလိုက္ရတယ္၊
ေနာက္ေတာ႕
ေၿပာေသးတယ္ ငါ Aပသံုငယ္ရဲ႔ ကြ်န္ရင္း ေဘာမြန္ကိုသတိထားမိေနတာႀကာၿပီ၊ လူေတြစုေနလို႕ သတင္းရေနတာလည္းႀကာၿပီ ေထာက္လွမ္းႀကစမ္းပါလို႕
ဒါေတြေႀကာင္႔
မူးေတြမတ္ေတြကို
တိုက္တြန္းေနတာလည္းႀကာၿပီ
သတိထား
ႀကစမ္းပါ
ဘယ္သူမွသတင္းမေပးနိဳင္ဘူး၊
Aင္မတန္Aသံုးမက်တဲ႔ မူးမတ္ေတြ Aေထာက္ေတာ္ေတြလို႕ ဆူပူႀကိမ္းေမာင္းၿပီး ညီလာခံကို ရုပ္သိမ္းလိုက္ပါသတဲ႔။
Page | 75
AဲဒီAခ်ိန္မွာ
ဗညားႏြဲ႔တို႕
ထမင္းစားႀကတယ္
ဒဂုန္ေရာက္ေနၿပီ။
Aဲဒီမွာ
၁၈ေယာက္ကိုေခၚလိုက္မယ္၊ မသိေလာက္
ေသးဘူး၊
ၿမိဳ႕ထဲမဝင္မွီ
ဗညားႏြဲ႔က
ဟိုေရာက္ရင္
ဒီေကာင္ေတြ
ငါပဲခူးက
ဒီေကာင္ေတြေရာက္လာရင္
Aၿပင္မွာခဏနားရင္း
ငါက
Aရီးေတာ္ရဲ႕
လူယံု
ဘာေႀကာင္႔ထြက္လာတယ္ဆိုတာ ငါက
ဇပ္
လို႕ေၿပလိုက္တာနဲ႔
တေယာက္မက်န္ ရွင္းပစ္ႀက ႀကားလားလို႕ သူ႕ရဲ႕လူစြမ္းေကာင္း ၃၀ကို မွာထားလိုက္တယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ၿမိဳ႕ထဲေရာက္သြားေတာ႕ Aရင္ကသူေနခဲ႔တဲ႔Aိမ္ကို တန္းသြားၿပီး စတဲခ်ေနတယ္၊ ၿပီး မဟာေဒဝီရဲ႕ လူ၁၈ေယာက္ နဲ႔ ၿမိဳ႕မိၿမိဳ႕ဖ ေတြကို ေခၚလိုက္တယ္။ မႀကာဘူး ၿမိဳ႕မိၿမိဳ႕ဖေတြနဲ႔Aတူ မဟာေဒဝီရဲ႕လူယံု ၁၇ ေယာက္ေရာက္လာတယ္ သေဘၤာခြန္ေကာက္တဲ႔ မေဒ႕ ဆိုတဲ႔ မြန္ တမီလ္ ကၿပာတေယာက္က မေရာက္လာေသးဘူး။ ဗညားႏြဲ႔က မေဒ႕Aလာကိုေစာင္႔ရင္း ငါAခုလာတာ Aင္းဝတပ္မေတာ္ေတြ
ဒီဘက္ခ်ီလာတယ္
သတင္းရလို႕
သူ႕ရွင္Aမိန္႔နဲ႔
လာၿခင္းၿဖစ္တယ္၊
ခံစစ္Aတြက္ၿမိဳ႕ရိုးေတြ က်ံဳးေတြကို ၿပဳၿပင္ရမယ္ ဘာညာ လိုက္ရႊီး ေနတာေပါ႔၊ မႀကာပါဘူး မေဒ႕ေရာက္လာေရာ ဒီလူက ဆိပ္ကမ္းခြန္ဌာနကဆိုေတာ႕ Aေတာ္ေလး လန္းတဲ႔လူေနမယ္ Aက်ႌAသစ္ေတြ ေတာင္ရွည္ပုဆိုးမွာ ေရႊၿမိတ္ေတြနဲ႔ ခပ္ႀကြားႀကြားေလး လာပါသတဲ႔ ၿပီးေတာ႕ ဗညားႏြဲ႔Aေရွ႕ေရာက္လည္း AရိုAေသမေပးဘူးတဲ႔၊ ဗညားႏြဲ႔လည္း ဇပ္ ဆိုၿပီးထေAာ္လိုက္တာနဲ႔ သူ႕လူေတြက မဟာေဒဝီလူ ၁၈ကို ဝိုင္းခုတ္ႀကပါေလေရာ၊ ၁၇ေယာက္က ပြဲခ်င္းပီးဘဲ ဒါေပမဲ႕ မေဒ႕က ထူးဆန္းတယ္ သမိန္မရူးလို႕ ဘြဲ႔Aသစ္စက္စက္ခံထားတဲ႔ မပဂိုးက ဒါးနဲ႔ ၆ခ်က္တိတိ Aပီပိုင္းတာေတာင္ ဆိုပါေတာ႕။
ဘာမွမၿဖစ္ဘဲ Aိမ္ေခါင္မိုးေပၚခုန္တက္ေၿပးပါသတဲ႔၊
ကံဆိုးခ်င္ေတာ႕
သူပဲမ်ားၿပီးဝတ္လာတဲ႔
ဒီလူက
ေတာင္ရွည္ပုဆိုးက
ဒါးပီဒုတ္ပီး
ေရႊၿမိတ္ေတြက
Aခ်င္တန္းမွာၿငိေနေတာ႕ ဗညားႏြဲ႔လူေတြ ဖမ္းမိလိုက္တာေပါ႔၊ ဒါးပီး ဒုတ္ပီး သူမို႕ ဓားေႏွာင္႔နဲ႔ ရိုက္သတ္မွ ေသေတာ႕တယ္။ ဒဂုန္သားေတြလည္း Aရမ္းလန္႔သြားႀကတယ္၊ Aဲဒီေတာ႕ ဗညားႏြဲ႔က Aေႀကာင္းစုံေၿပာၿပၿပီး သူဒဂုန္ကေန
ပုန္းစားေတာ႕မဲ႔Aေႀကာင္း AတိAလင္းေက်ညာတယ္၊
ဘယ္သူ႕ဘက္မွာေနမလဲလို႕
ခပ္ၿပတ္ၿပတ္ေမးလိုက္ေတာ႕
Aားလံုးက
ၿပီးေတာ႕ ခင္ဗ်ားတို႕ Aရွင္႔သား
ဘက္မွာ
ေနပါ႔မယ္လို႕ ေၿပာႀကေပမဲ႕ ခုနက Aသတ္ခံလိုက္ရတဲ႔ မဟာေဒဝီလူ ၁၈နဲ႔ ေဆြမ်ိဳးေတာ္သူ ၂က တကယ္လို႕ Aရွင္႔သား မနိဳင္ရင္ ကြ်န္ေတာ္တို႕ ဒုကၡေရာက္မွာေပါ႔လို႕ ထေၿပာတာနဲ႔ ဗညားႏြဲ႔က ထပ္ၿပီး ဇပ္ လိုက္ေတာ႕ သူ႕လူေတြက တခါတည္း ပိုင္းၿပီးသား ဘဲတဲ႔။
Page | 76
ခဏေနေတာ႕ တုန္ရီေႀကာင္႔လန္႔သြားတဲ႔ ၿမိဳ႕မိၿမိဳ႕ဖေတြက ဒီလူ ၂၀ ဟာသူတို႕ကံႀကမၼာနဲ႔သူတို႕ ေသဒဏ္ခံလိုက္ရပါၿပီ၊ ဒါေပမဲ႔ သူတို႕Aေလာင္းကိုေတာ႕ သၿဂႋဳလ္ပါရေစလို႕ ေတာင္းပန္ႀကေတာ႕ ဗညားႏြဲ႔က Aေလာင္းမွာရွိတဲ႔ ေရႊေငြေတြမွန္သမွ် ငါ႔ရဲေဘာ္ေတြ ေဝယူႀကေစ၊ ဒါေပမဲ႕ သူတို႕ရဲ႕ သားမယားေတြဆီက ဘာမွသြားမယူနဲ႔ လို႕ မိန္႕ပါသတဲ႔။ ဒီAေႀကာင္းေတြ ႀကားတဲ႔ ဒဂုန္သားေတြ Aရမ္းႀကည္ညိဳႀကတဲ႔
မပိုင္ဆရာေတာ္ႀကီးက
မင္းသားထံ
Aၿမန္ႀကြလာၿပီး
ၿမိဳ႕သားေတြနဲ႔
ဗညားႏြဲ႔ႀကားမွာ ညွိနွိဳင္းေပးတယ္၊ ဆရာေတာ္ႀကီးနဲ႔ ဗညားႏြဲ႔တို႕လည္း တေယာက္နဲ႔တေယာက္ Aရမ္းေလးစား ရင္ႏွီးသြားႀကတယ္။ ဒီလိုဆရာေတာ္နဲ႔တကြ ၿမိဳ႕မိၿမိဳ႕ဖေတြရဲ႕ ယံုႀကည္မွဳကို တည္ေဆာက္ၿပီးသြားေတာ႕ ဗညားႏြဲ႔ကို ဒဂုန္သားေတြ ယံုႀကည္လာႀကတယ္။ ေတာ္လွန္ေရးစရိတ္Aၿဖစ္ ေရႊေငြပစၥည္းAဝတ္Aထည္ေတြ မင္းသားကိုေပးလွဴႀကတယ္၊ ေရႊခြက္
၂၀
သူႀကြယ္တဦးၿဖစ္တဲ႔
ဆက္သပါတယ္။
ဒီေရႊေငြ
ေဘာသံေကးဆိုတဲ႔
ပစၥည္းUစၥာေတြကို
လူတေယာက္ထဲက
မင္းကန္စီတို႕ကိုကြပ္ကဲခိုင္းၿပီး
သူ႕လူေတြကို ေဝခြဲ ေပးလိုက္တယ္၊ ဒါကိုေတြ႔ႀကတဲ႔ ဒဂုန္သားေတြလည္း ဗညားႏြဲ႔ရဲ႕ ရက္ေရာပံု သူရဲေကာင္းေတြကို တန္ဖိုးထားပံုေတြကို ႀကည္႔ၿပီး လက္ေAာက္ဝင္ေရာက္ Aမွဳထမ္းလိုသူေတြ Aမ်ားႀကီးၿဖစ္လာပါသတဲ႔။ စစ္ဘုရင္၏ပထမေၿခလွမ္းမ်ား ဒဂုန္ကိုေရာက္သြားတဲ႔ ဗညားႏြဲ႔ဟာ ပဲခူးကဗညားႏြဲ႔နဲ႔ Aရမ္းကြဲၿပားသြားတယ္။ ေလွာင္Aိမ္ထဲက ၿခေသၤ႔တေကာင္
သူက်က္စာရာ
ၿပတ္သားတယ္၊
သူရင္မဆိုင္ရဲတဲ႔Aရာ
ေတာ္လွန္ေရးရန္ပံုေငြေတြေကာက္ သူ႕Aင္Aားကို
လံုးဝခိုင္ခန္႔
ေတာနက္ထဲ
ၿပန္ေရာက္သြားသလိုဘဲ။
ဘာမွမရွိေတာ႕ဘူး
လူေတြကိုAနဳနည္းေရာ
ၿဖစ္လာေတာ
ရက္စက္တယ္၊ ႕တယ္ေလ။
Aႀကမ္းနည္းေရာစည္းရံုးၿပီး
သြားေAာင္လုပ္ပါေတာ႕သတဲ႔။
ဒဂုန္မွာ
ရွိေနစU္သူ႕ရဲ႕တခုတည္းေသာ ဦးတည္ခ်က္က ပဲခူးထီးနန္းကို လုပ္ႀကံေရး ဆိုတာတခုတည္းကို ဦးတည္ထားတယ္။
Page | 77
ဗညားႏြဲ႔ဘယ္ေလာက္ သုတ္သင္လိုက္လို႕
ၿပတ္သားခက္ထန္သြားသလဲဆိုရင္၊ ေသြးနဲ႔Aညစ္
Aေႀကးေတြ
မဟာေဒဝီရဲ႕လူ
ပလပြၿဖစ္ေနတဲ႔
Aေယာက္၂၀ကို
Aိမ္ေတာ္ကိုႀကည္႔ၿပီး
သူရဲ႕လူေတြက Aရွင္မင္းသား ဒီAိမ္က ေသြးေတြနဲ႔ Aနိဌာရံုၿဖစ္ေနၿပီ ေနဖို႕မသင္႔ေတာ႕ဘူး Aိမ္Aသစ္တေဆာင္
ေဆာက္လုပ္ၿပီးစံၿမန္းပါလို႕
တိုက္တြန္းတာကို
ေသြးေတြေပေတာ႕
ဘာၿဖစ္သလဲ မင္းတို႕Aိမ္ေတြမွာေရာ မင္းတို႕ရဲ႕မယားေတြရဲ႕ တလတႀကိမ္လာတဲ႔ ရာသီေသြးနဲ႔ ေပေရေနတာမ်ိဳး
မၿဖစ္ဖူးဘူးလား၊
ေသြးေတြလည္းမေဆးနဲ႔ ထားထားလိုက္ႀကလို႕
ငါ႔ကိုဆန္႔က်င္ရင္ ၿပန္ေၿပာပါသတဲ႔။
Aရည္Aေသြးတစေပါ႔၊ ေယာက်ၤားဘာသား
ဘာမွAိမ္သစ္
လူေတြသိေAာင္
လံုးဝခက္ထန္ရက္စက္တဲ႔
ဆိုေတာ႕
ရင္ဆိုင္ႀကတဲ႔Aခ်ိန္မွာ
ေနရင္
ငါဒီAိမ္မွာဘဲေနမယ္၊
ေဟာဒီလိုၿဖစ္မယ္ဆိုတာကို
ဒါဟာ
ဘာလို႕လည္း
ေဆာက္မေနနဲ႔
AဲဒီAခ်ိန္
ေခါင္းေဆာင္ဟာ
မတေထာင္သား
စစ္ဘုရင္တပါးရဲ႕
ဒါးဒါးခ်င္း
ငယ္သားေတြထက္
လွံလွံခ်င္း ေပ်ာ႕ညံ႕
သူ႕ထက္ငါလူစြမ္းေကာင္းေတြကို
ဘယ္လိုမွAုပ္ခ်ဳပ္လို႕ရမွာမဟုတ္ဘူးေလ။ ဒီကေန႔ေခတ္လို ဘယ္ညွိညာညွိ ေAးေစ သက္သာ နဲ႔ စစ္သားေတြကို
Aမိန္႔နာခံတပ္ေAာင္
စနစ္တက်
သင္ထားတာမ်ိဳးမွ
မရွိေသးတာကိုး။
AဲဒီAခ်ိန္က ဗညားႏြဲ႔ရဲ႕ Aသက္ဟာ ၂၀ေတာင္ မၿပည္႔တက္ေသးပါဘူး။ ဗညားႏြဲ႔ရဲ႕
ပထမေၿခလွမ္းက
ေလာေလာဆယ္
ဒဂုန္ၿမိဳ႕ကို
ခံစစ္Aတြက္
လူသူAင္AားAေနAထားAရ
လံုးဝၿပင္ဆင္ထားေရးၿဖစ္တယ္၊
မိမိက
တိုက္စစ္ထက္
ခံစစ္ကို
ဦးစားေပးရမယ္ဆိုတာကို သူသေဘာေပါက္တယ္။ ဒါေႀကာင္႔လည္း ဒဂုန္ၿမိဳ႕ရိုး က်ံဴး ၿပAိုး စတာေတြကို
AေသAခ်ာၿပင္ဆင္တယ္။
သူလက္ထဲေရာက္လာၿပီမို႕ မထႀကြေAာင္ဆိုတဲ႔
UပေဒAမိန္႔ေတြ
ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔
တခ်ိန္ထဲမွာပဲ ထုတ္ၿပန္တယ္၊
ၿမိဳ႕Aုပ္ခ်ဳပ္ေရးဟာ
Aဓိက
ဒဂုန္ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားမ်ားကို
Aေနနဲ႔
သူခိုးဓါးၿပ
မည္သူတဦးတေယာက္ကမွ်
ေဘးAႏၱရာယ္ မၿပဳရ ပစၥည္းUစၥာကိုလည္း ခ်ည္တမွ်င္ Aပ္တေခ်ာင္းမွ ခိုးယူလုယက္ၿခင္း မရွိေစရ ဗညားႏြဲ႔ရဲ႕
ဤAၿပစ္က်ဴးလြန္သူAား ရက္စက္မွဳကို
မေဖါက္ဖ်က္ရဲႀကဘူး၊
ဒါေႀကာင္႔
ႀကီးေလးေသာ
Aၿပစ္ကို
ေပးမည္လို႕
မ်က္ဝါးထင္ထင္ၿမင္ထားႀကတာမို႕ ဒဂုန္ဟာ
လံုၿခံဳစိတ္ခ်ရာ
ေက်ညာတယ္။
ဘယ္သူမွ
ေနရာၿဖစ္လာတယ္၊
ဒီမိန္႕ကို ဒီAတြက္
ဒဂုန္သားေတြဟာ ဗညားႏြဲ႔ကို ပိုၿပီးယံုႀကည္ေလးစား Aားထား လာႀကတယ္။ ဒါေတြAားလံုးကို AခါေပးAႀကံေပးေနသူက မင္းကံစီပါဘဲ။
Page | 78
ၿမိဳ႕Aုပ္ခ်ဳပ္ေရးနဲ႔ ၿပင္ဆင္တယ္၊
လံုၿခံဳေရးကို
စနစ္တက်ၿဖစ္ေစၿပီးတဲ႔Aခါ
သူ႕လက္ေAာက္ကို
ရဲစြမ္းသတၱိနဲ႔
ၿပည္စံုတဲ႔လူ
ခိုဝင္လာႀကတဲ႔
၅ေယာက္ကိုေရြးၿပီး
ဗညားႏြဲ႔ဟာ
ပဲခူးစစ္Aတြက္
ဒဂုန္သားေတြထဲက
ပဲခူး
ထက္ၿမက္ၿပီး
ဟံသာဝတီနန္းေတာ္ဆီလႊတ္လို႕
ေထာက္လွမ္းေရးလုပ္ငန္းေတြကို လုပ္ေဆာင္ေစတယ္။ ၿပီးေတာ႕ မင္းကံစီရဲ႕ Aႀကေပးခ်က္Aရ သူ႕ရဲ႕AေမတူဖေAကြဲAကို
ဒလစား
မညီကံေကာင္းဆီ
လူသူလက္နက္ရိကၡာAကူညီေတာင္းတယ္၊
စာနဲ႔လက္ေဆာင္ပ႑ာပို႕ၿပီး
မညီကံေကာင္းကလည္း
သမိန္မရူးကို
လံုးဝႀကည္႔မရသူမို႕ Aကူညီေပးမယ္လို႕ ကတိၿပဳသတဲ႔၊ သူကAရင္ကတည္းက
ဗညားႏြ႔က ဲ ို
ထြက္လာဖို႕ ေတာ္လွန္ဖို႕ Aၿမဲတန္း တိုက္တြန္းေနခဲ႔တဲ႔ လူမဟုတ္လား။ ပဲခူးသံ ဒဂုန္မွာ Aင္Aားစုေနတဲ႔ ဗညားႏြဲ႔ဟာ တေန႔ ေရႊတိဂံုဘုရားကိုဖူးဖို႕Aသြား လမ္းမွာေမြမနိတ္ဆိုတဲ႔ မိန္မေခ်ာေလးတေယာက္နဲ႔ဆံုသတဲ႔၊
ေမြမနိတ္ကိုၿမင္မိၿပီး
စြဲလမ္းသြားတဲ႔
ဗညားႏြဲ႔ဟာ
သူ႔ကိုသိပ္ခ်စ္တဲ႔ ငယ္ကြ်မ္းေဆြ တလေမေဒါနဲ႔ သားေလးေဗာေလာက်န္ေဒါကို ေမ႔ထားလိုက္ၿပီး လင္ရွိသူမွန္းသိလွ်က္နဲ႔ ဗညားႏြဲ႔ဟာ
ေမြမနိတ္ကို
ဘယ္သူ႕ကိုမွ
Aတင္းAဓမၼ
ဆရာမတင္ေတာ႕တဲ႔
ေတာ္ေကာက္လိုက္တယ္။
ဒီAခ်ိန္မွာ
တကယ္႔ေကသရာဇာၿခေသၤ႔တေကာင္လို႕
သူ႕ကိုယ္သူ သတ္မွတ္လိုက္ပါၿပီ။ ေမြမနိတ္ရဲ႕လင္
ၿမိဳ႕စာေရးမင္းေAာင္စြပ္ဟာ
ေကာက္ယူလိုက္ၿပီသိတာနဲ႔ ဟံသာဝတီနန္းတြင္းထဲဝင္ မဟာေဒဝီဆီ
သူ႕မယားေခ်ာ
သူ႕ကိုဒုကၡေပး ဒဂုန္မွာ
ေမြမနိပ္ကို
ေတာ႕မွာဘဲဆိုၿပီး
ဗညားႏြဲ႔
ပဲခူးကိုထြက္ေၿပး
စိတ္ႀကိဳက္ေသာင္းက်န္းေနပံုကို
ဝင္ေရာက္ေလွ်ာက္ထားေတာ႕တာေပါ႔။
ဗညားႏြဲ႔က
Aဲဒီေတာ႕မွသာ
Aရီးေတာ္ ဗညားႏြဲ႔
ဟံသာဝတီထီးနန္းကို ပုန္းစားၿပီဆိုတဲ႔Aေႀကာင္း သမိန္မရူးနဲ႔ မဟာေဒဝီတို႕ သိရေတာ႕သတဲ႔။ ဒီAေႀကာင္းစံုကို
ဆင္ၿဖဴရွင္ဗညားဦးဆီသြားၿပီး
ေလွ်ာက္ထားေတာ႕
ဘုရင္Aိုႀကီးဟာ
သူ႕သမီးေလး
Aတြက္
ငါမက်န္းမာလို႕
တလေမေဒါ
ဒီေကာင္ဒီလိုလုပ္ရဲတာဘဲ၊
Aေဖမ်က္ႏွာ
ေရာဂါသည္းေနတဲ႔
Aရမ္းစိတ္ဆင္းရဲသြားတာေပါ႔။ မယားမ်က္ႏွာ
သားမ်က္ႏွာ
Page | 79
ဘာမ်က္ႏွာမွမေထာက္ဘဲ ဒီေကာင္လုပ္ရက္လိုက္တာကြာ လို႕ဝမ္းနည္းပမ္းနည္း ညည္းညဴၿပီး သမီးၿဖစ္သူကိုေခၚလို႕ Aေႀကာင္းစံု ကိုေၿပာၿပသတဲ႔။ တလေမေဒါဟာ
ႀကားစမွာ
Aရမ္းတုန္လွဳပ္သြားတာေပါ႔၊
တေန႔ႀကရင္လို႕
နန္းတြင္းထဲမွာ
ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုယ္
AားေပးAားတင္းရင္း
ငယ္ကကြ်မ္းတဲ႔
ခ်စ္သူဟာ
ဘယ္တုန္းကမွ
သူမAေပၚဒီေလာက္ႀကီး
ဖံုးမယ္ဆိုတဲ႔
ဂ်င္းစိမ္းနဲ႔
မရွိေတာ႕ပါဘူး
သမီးခမည္းေတာ္နားမွာ
ထိခိုက္သြားတယ္၊
သူႀကင္မွကိုယ္ႀကင္၊
Aစကတည္းက
ခ်န္ေနရစ္တာပါလို႕
သူမAရမ္းခ်စ္ခ႔တ ဲ ဲ႔
ပစ္ပစ္ခါခါလုပ္သြားလိမ္႔မယ္လို႕
Aမေတာ္ကိုေခၚၿပီး
သမီးဘာမွေၿပာစရာ
သူ႕စရိုက္ကို
ၿပန္ေၿပာလိုက္သတဲ႔။ ဒီကိစၥကို
ခပ္စြာစြာ
Aိုးရြဲ႔ကိုစေလာင္းရြဲ႕နဲ႔
သူ႕လမ္းသူေလွ်ာက္သြားတာဘဲ
ဖခမည္းေတာ္ရယ္၊
စိတ္ကူးယU္ရင္း
ေနာက္ေတာ႕Aေဖ႔Aသည္းေက်ာ္
မိႆလင္
မာနစိတ္ေလးနဲ႔
ေAာင္ၿမင္ၿပီးတဲ႔
တိတ္တိတ္ေလး
Aထီက်န္ေနခဲ႔တဲ႔သူမဟာ
သူမေမွ်ာ္လင္႔ခဲ႔ထားဖူးေလ၊
မင္းသမီးတေယာက္ပီပီ
Aရမ္းစိတ္
တေယာက္ထဲ
Aေရးေတာ္ပံု
မႀကိဳက္လို႕
မက်န္မာတဲ႔ဘုရင္ႀကီးဟာ Aမလက္ထဲAပ္ပါတယ္
Aမေတာ္စိတ္တိုင္းက် စီစU္ပါလို႕ေၿပာၿပီး စိတ္မခ်မ္းသာစြာနဲ႔ Aနားယူသာြ းတယ္။ မဟာေဒဝီဟာ
ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို
သမိန္ဇိပ္ၿပဲနဲ႔
မူးႀကီးမတ္ရာ
ေသနာပတိေတြဆင္႔ေခၚၿပီး
လံုၿခံေရးေကာင္စီ AေရးေပၚAစည္းေဝးကို စတင္လိုက္တယ္။ Aစည္းေဝးမွာ မဟာေဒဝီက ခ်က္ခ်င္းAေရးယူေရးကို
တင္ၿပတယ္
AခုAေၿခေနက
ေသနာပတိခ်ဳပ္ၿဖစ္တဲ႔
မင္းသားေလးဟာ
မင္းေAာင္စြပ္စကားကလည္း ေၿပာတာလည္း
ဒါေပမဲ႕
ၿဖစ္နိဳင္တယ္၊
သူ႕မယားကို ဒါကိုယံုစားၿပီး
သမိန္ဇိပ္ၿဗဲက
ဒဂုန္ထြက္ေၿပးရံုဘဲရွိေသးတယ္၊ မင္းသားလုယူသြားလို႕
တပ္မေတာ္ႀကီးနဲ႔
တမင္ခ်ဲ႔ကားၿပီး
ဒဂုန္ကိုသြားတိုက္မယ္ဆိုရင္
တစ္Aခ်က္ AခုAခ်ိန္ဟာ လယ္လုပ္ခ်ိန္လည္းၿဖစ္လို႕ လယ္ယာလုပ္ငန္းပ်က္စီးမယ္၊ ႏွစ္Aခ်က္ မင္းသားေလးဟာ တို႕Aရွင္ရဲ႕သားေတာ္ေလးမို႕ ေႀကာက္လန္႔ တႀကားနဲ႔ ရွမ္းၿပည္ ဗမာၿပည္ထဲ ဝင္ေၿပးသြားရင္ တို႕တေတြဘဲ နစ္နာရမယ္၊ ဒီေတာ႕ ကြ်န္ေတာ္႕Aၿမင္ ေၿပာရရင္ ပထမAဆင္႔ စာနဲ႔ဆက္သြယ္ၿပီး
ၿပန္လာေAာင္
မိုးကုန္စပါးသိမ္းAၿပီးမွာ
ေၿမာင္းၿမစား
စည္းရံုးသင္႔တယ္၊ ေလာက္ၿဖား
နဲ႔
ဒီလိုစည္းရံုးလို႕မွ
မလာရင္
မုတၱမစားၿဗတ္ထဗတို႕ကိုေခၚၿပီး
ေရေႀကာင္း၊ ႀကည္းေႀကာင္းနဲ႔ ဝိုင္းဖမ္းရင္ မင္းသားဘယ္လိုမွလြတ္စရာမရွိပါဘူး လို႕ေၿပာသတဲ႔။ တကယ္ေတာ႕ သမိန္ဇိပ္ၿပဲဟာ ဗညားႏြဲ႔Aင္Aားစုခ်ိန္ရေAာင္ Aခ်ိန္ဆြဲေပးေနတာပါ။
Page | 80
မူးႀကီးမတ္ရာေတြကလည္း
Aမတ္ႀကီးသမိန္ဇိပ္ၿပဲရဲ႕
ေထာက္ခံခ်က္ဝိုင္းေပးႀကတာနဲ႔
မဟာေဒဝီလည္း
စကားဟာသင္႔ၿမတ္လွတယ္လို႕
Aမ်ားသေဘာမို႕
လက္မခံခ်င္
ခံခ်င္နဲ႔
လက္ခံလိုက္ရတယ္။ ၿပီး ဒါဆိုရင္ Aပသံု ၿပန္လာေAာင္ ဘယ္သူ႕ကို လႊတ္ၿပီး စာေပးခိုင္း ရမလဲဆိုေတာ႕
သမိန္ဇိပ္ၿပဲကဘဲ
သမိန္တိႆကုမာဟာ
မင္းသားနဲ႔ရင္းႏွီးတယ္
သူ႔ကိုလႊတ္ရင္ေကာင္းမယ္လို႕ Aႀကံေပးလို႕ Aရီးေတာ္ မဟာေဒဝီဟာ သမိန္တိႆကုမာကို စာတေစာင္နဲ႔ ဗညားႏြဲ႔ဆီ ေစလႊတ္ပါတယ္။ သမိန္တိႆကုမာကိုေရြးလႊတ္တဲ႔ သမိန္ဇိပ္ၿပဲရဲ႕ Aႀကံက နန္းတြင္းထဲက Aေၿခေနကို ဗညားႏြဲ႔တိတိက်က် သိေစဖို႕ၿဖစ္တယ္၊ တကယ္လို႕ မဟာေဒဝီနဲ႔
သမိန္မရူးရဲ႕လူဆိုရင္
နန္းတြင္းထဲက
တကယ္႔Aေၿခေနကေန
လွီးလြဲၿပီးသြားေၿပာေနမွာစိုးလို႕ေပါ႔။ စာတိုက္ပြဲ သမိန္တိႆကုမာတို႕Aဖြဲ႕ ဒီကိစၥဟာ
ၿမိဳ႕တံခါးဝေရာက္ေနၿပီလို႕
လက္ရံုးရည္နဲ႔သက္ဆိုင္တဲ႔
တိုင္ပင္သင္႔တယ္လို႕
ကိစၥရပ္မဟုတ္ဖူး
ဗညားႏြဲ႔စU္းစားမိၿပီး
Aေၿခမက်ေသးဘူးဆိုတာ ဘယ္မွာလက္ခံဆံုေတြ႔ရင္
ကင္းသမားေတြကသတင္းပို႕ေတာ႕ ငါထက္ႏွလံုးရည္သာတဲ႔
မင္းကန္စီကိုေခၚယူတိုင္ပင္တယ္။
သမိန္တိႆကုမာတို႕Aဖြဲ႔ ေကာင္းမလဲ
က်ဴပ္တို႕ဒီမွာ
သိမသြားေစခ်င္ဘူးဗ်ာ
လို႕ေမးၿမန္းAႀကံယူေတာ႕
မင္းကံစီနဲ႔ သူတို႕ကို
ဒဂုန္ၿမိဳ႕တြင္းက
Aခန္းနားဆံုးေနရာၿဖစ္တဲ႔ မဂၤလာတဲနန္းရဲ႕ ခႏၶရတၱAခန္းမွာ လက္ခံေတြ႔ဆံုဖို႕ Aႀကံေပးသတဲ႔၊ ဟန္ကိုယ္႔ဖို႕ဆိုတဲ႔
စကားရွိတယ္မဟုတ္လား
ဟုတ္သည္မဟုတ္သည္
Aပထား
ပဲခူးကAဖြဲ႔ရဲ႕Aၿမင္မွာ ဟာ ... ဗညားႏြဲ႔မင္းသားက ဒဂုန္မွာAေၿခတက်ၿဖစ္ေနၿပီ ဆိုတဲ႔Aၿမင္မ်ိဳး ၿဖစ္သြားေAာင္ စိတ္ဓါတ္စစ္ဆင္ေရးလုပ္လိုက္တာေပါ႔။ သမိန္တိႆကုမာတို႕Aဖြဲ႔နဲ႔ဆံုေတာ႕ ဗညားႏြဲ႔ရဲ႕
Aရွိန္Aဝါကို
Aရွင္႔သား
ဒဂုန္မွာ
ဟံသာဝတီထီးနန္းဟာ
မင္းကန္စီတင္ႀကိဳတြက္ဆထားသလိုဘဲ
စြတ္Aထင္ႀကီး
ေနၿပီဆိုတာေတြ႔ရသတဲ႔။
လာေရာက္စံၿမန္းေနတာ Aရွင္႔သားAတြက္ပဲ
ပဲခူးAဖြဲ႔ဟာ
သမိန္တိႆကုမာက
Aရမ္းေကာင္းတာဘဲ၊ ၿဖစ္မွာေသခ်ာတယ္လို႕
ဒီAတိုင္းဆို Aထင္တႀကီးနဲ႔
ခ်ီးမြန္းေနတယ္၊ ဗညားႏြဲ႔ ဦးရီးေတာ္ လာတဲ႔ ကိစၥကိုေၿပာပါဦးဆိုေတာ႕မွ Aရီးေတာ္မဟာေဒဝီရဲ႕ စာကိုသတိရၿပီး ေပးဆက္ပါသတဲ႔။
Page | 81
စာထဲမွာကေတာ႕ တူေတာ္ မင္းက ကိုရင္လူထြက္Aရူးရဲ႕ စကားကိုယံုၿပီး ေတာသားလူမိုက္၃၀နဲ႔ ဒဂုန္ကိုထြက္ေၿပးသြားတာက
ေပါ႔ေပါ႔ေလး
ငါ႔မွာသာ
မင္းရဲ႕ဖခမည္းေတာ္က
ဒီေကာင္
ဒဂုန္ကိုေၿပးသြားတာတကယ္လားလို႕ ေမးေနလို႕ မဟုတ္ပါဘူး ဒဂုန္မွာ ၿမိဳ႕ၿပက်ံဳးေၿမာင္းေတြ ၿပဳၿပင္ဖို႕ ငါလႊတ္ထားတာပါလို႕ လိမ္ေၿပာထားရတယ္၊ ဒါေတာင္ မင္႔Aဖိုးႀကီးက ယံုတာမဟုတ္ဘူး မုတၱမစားနဲ႔
ေၿမာင္းၿမစားကို
ဆင္႔ေခၚၿပီး
တပ္မေတာ္AလံုးAရင္းနဲ႔
မင္းကိုႏွိမ္နင္းဖို႕ခ်U္းလုပ္ေနလို႕ ငါကAတင္းတားေနရတယ္။ မင္းဘာလို႕ထြက္ေၿပး သြားတာလဲ လူမိုက္ရဲ႕ မင္းဖခမည္းေတာ္မရွိရင္ ဟံသာဝတီထီးနန္းဟာ မင္းပဲရမွာဘဲ။ Aခုေတာ႕ မင္းစိတ္နဲ႔ မင္းမယား
တလေမေဒါနဲ႔
သားေလး
ေဗာေလာက်န္းေဒါတို႕ဟာ
စားမဝင္Aိပ္မေပ်ာ္နဲ႔
ဖ်ားနာေနေလရဲ႕၊ ဒါေႀကာင္႔ ဒီစာရရၿခင္း ခ်က္ၿခင္းမင္းၿပန္လာပါ၊ ဘာမွ မစိုးရိမ္နဲ႔ ဟံသာဝတီမွာ မင္းကိုAႏၱရာယ္ၿပဳမဲ႔သူ ဘယ္သူမွမရွိဘူး လို႕ မဟာေဒဝီက Aခ်ိဳသပ္ၿပီး ေရးထားပါသတဲ႔။ တလေမေဒါနဲ႔
ေဗာေလာက်န္းေဒါ
စိတ္ဓါတ္စစ္ဆင္ေရးဟာ
ပစ္မွတ္ကိုထိသြားပါတယ္၊
မက်န္းမမာၿဖစ္ေနတယ္ဆိုတဲ႔ ဗညားႏြဲ႔ငိုပါေလေရာ။ ဗညားႏြဲ႔စိတ္ထဲမွာ
ပါေAာင္ထည္႔ေရးလိုက္တဲ႔ စာဖတ္ၿပီး
Aပိုဒ္ကိုေရာက္ေတာ႕
တကယ္ေတာ႕
Aသက္
Aတြယ္တာတခုကို
တမ္းတလြမ္းဆြတ္စိတ္ကို
ရာဂနဲ႔ေဖ်ာက္ပစ္လိုက္တဲ႔
Aတင္းယူလိုက္တာကို
သူ႕စိတ္နဲ႔
သားနဲ႔မယားကို
။
မီးနဲ႔ေဝးကြာေနတဲ႔ခ်ိတ္ရဲ႕ လင္ရွိမယားကို
မယားနဲ႔သား
၂၀ပတ္ဝန္းက်င္
တလေမေဒါရွိေနေသးတယ္
မဟာေဒဝီရဲ႕ သတိရၿပီး
နုနယ္တဲ႔ႏွလံုးသားနဲ႔
ေမြမနိတ္ကို
ယူလိုက္တာက
ဆြဲယူလိုက္တဲ႔သေဘာ၊
Aထီးက်န္မွဳနဲ႔
သေဘာမ်ိဳးတူပါတယ္။
မတားတဲ႔
ဒီေနရာမွာ
မင္းကန္စီရဲ႕စိတ္ထဲ
မွာေရာ
ဘယ္လိုဆင္ကြက္ေတြရွိေနခဲ႔သလဲ သားနဲ႔မယားကို ပဲခူးနန္းတြင္းမွာ ပစ္ထားခဲ႔ရတဲ႔ မင္းသားရဲ႕ ေပ်ာ႕ကြက္ကို
ရန္သူေတြက
နင္းမွာႀကိဳသိလို႕
နင္းရင္မခံစားရေAာင္
ေမြမနိတ္ကို
ေကာက္ယူတာကို မတားၿမစ္ဘဲ ႀကည္႔ေနခဲ႔တာမ်ိဳးလည္း ၿဖစ္နိဳင္တာဘဲ။ သားနဲ႔မယားကို Aရမ္းသတိရသြားၿပီး လြမ္းတမ္းတစိတ္နဲ႔ ဆင္ၿခင္တံုတရားမဲ႔သြားတဲ႔ ဗညားႏြဲ႔ဟာ မင္းကန္စီနဲ႔ေတာင္ သမိန္တိႆကုမာကို သမိန္တိႆကုမာဟာ သူ႕Aတြက္Aခြင္႔ေရး
တိုင္ပင္
မေနေတာ႕ဘဲ
ကြ်န္ေတာ္ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ
ကေလးငယ္တေယာက္လို
Aားကိုးတႀကီးေမးပါသတဲ႔။
သူ႕ကိုAရမ္းAထင္တႀကီးၿပီး ေကာင္းေတြ
ဦးရီေတာ္လို႕
ရရွိနိဳင္တယ္လို႕
ဒါေပမဲ႕
မင္းသားေAာင္ၿမင္ရင္ တြက္ဆေနသူၿဖစ္ေနလို႕
Page | 82
ဗညားႏြဲ႔ကံေကာင္႔းသြားတယ္။ ေတာထြက္တဲ႔
ပဲခူးက
AဖြဲကေတြAေရွ႔မွာမို႕
သိဒၶထၴမင္းသားAေႀကာင္း
ေၿပာၿပတယ္၊
သမိန္တိႆကုမာဟာ
ၿပီးေတာ႕
Aရွင္႔သားဟာ
ေရနက္မိေခ်ာင္းၿဖစ္ေနၿပီ ေရတိမ္ကိုၿပန္သြားသင္႔ မသြားသင္႔ AေသAခ်ာ စU္းစားပါလို႕လည္း ေၿပာပါတယ္၊
ေနာက္ဆံုး
ဂဝံေက်ာက္ေတြ
သူနဲ႔သမိန္ဇိပ္ၿဗဲတို႕ဟာ
မစားနိဳင္ေတာ႕ပါဘူး
Aသက္ႀကီးလွပါၿပီ
သူ႕Aေနနဲ႔
သြားက်ိဳးကုန္လို႕
ၿဖစ္နိဳင္ရင္
မုတၱမေၿမသင္းခဲ
ႏူးႏူးညက္ညက္ေလးေတြကိုပဲ ဝါးခ်င္လွပါတယ္လို႕ ေၿပာင္ေၿပာင္ပဲေလွ်ာက္သတဲ႔။ ခ်က္ဆို
နားခြက္က
မီးေတာက္တဲ႔
လႊတ္လိုက္တဲ႔လူၿဖစ္တယ္
ဗညားႏြဲ႔ဟာ
ငါ႔ကိုပဲခူးၿပန္ဖို႕
သမိန္တိႆကုမာဟာ
နားခ်ရမဲ႔သူကိုယ္တိုင္က
Aရီးေတာ္က
ငါ႔ကိုမၿပန္ပါနဲ႔ဆိုတဲ႔
Aဓိပၸါယ္ရမဲ႔ စကားေတြေၿပာေနၿပီဆိုေတာ႕ ပဲခူးဟာ ငါAတြက္Aေၿခေနဆိုးေနၿပီေပါ႔၊ ဒီေတာ႕ ေရွ႕ဆက္ရေတာ႕မွာေပါ႔လို႕ သမိန္တိႆကုမာ
သေဘာေပါက္သြားတယ္၊
ကိုလည္း
သေဘာတူ
ေႀကာင္း
ေနာက္
မုတၱမကိုစားလိုတ႔ဲ
လွိဳ႕ဝွက္Aသိေပးလိုက္တယ္။
ဒါေပမဲ႕
ဗညားႏြဲ႔ဟာ ဒဂုန္သားသူေဌး ေဘာသံေကးကို Aေရးေတာ္ပံုေAာင္ရင္ ဝန္ၿမိဳ႕နဲ႔ မုတၱမ၂ၿမိဳ႕လံုးကို စားရေစမယ္လို႕ ဂတိေပးထားတာကို မေမ႔ပါဘူး၊ ဒါနဲ႕ ေဘာသံေကးကိုေခၚၿပီး ငါ ဦးရီးေတာ္ သမိန္တိႆကုမာကို မုတၱမၿမိဳ႕ကို ေပးစားခ်င္တယ္ကြာ၊ မင္းကို ငါေရႊ ၇ပိသာၿပန္ေပးမယ္၊ မင္း ဝန္ၿမိဳ႕နဲ႔
တိုးခ်ဲ႔ထားတဲ႔
ၿမိဳ႕ကိုပဲစားေတာ႕ကြာ
ၿဖစ္မလားလို႕
ေမးေတာ႕
ေဘာသံေကးက
ႀကည္ႀကည္ၿဖဴၿဖဴပဲ သေဘာတူပါတယ္။ ေနာက္ေတာ႕
ပဲခူးကို
ဘယ္စာၿပန္သင္႔သလဲ
တိုင္ပင္ၿပီး၊
Aကိုပဲ
ႀကည္႔ၿပီးၿပန္လိုက္ပါလို႕
တာဝန္ေပးလိုက္သတဲ႔။ မင္းကန္စီလည္း စာေရးမသင္ကိုေခၚၿပီး စာစီေပးလိုက္တယ္။ စာကေတာ႕ Aရီးေတာ္ရဲ႕ေက်းဇူးဟာ
သူ႕Aေပၚမွာ
စိတ္ေၿပလက္ေပ်ာက္သေဘာနဲ႔ ခိုက္ရန္ၿဖစ္ၿပီး ပဲခူးမၿပန္ရဲ၊ ဝါေခါင္လမွာ
ဆပ္မကုန္ေAာင္တင္ေနပါေႀကာင္း၊
ဒဂုန္ကိုလာတာ
သူ႕ကြ်န္ေတြလက္ခ်က္နဲ႔
Aရီးေတာ္ရဲ႕ကြ်န္
Aရီးကြ်န္ေတြေသကုန္လို႕
တကယ္လို႕
Aရီးေတာ္
Aၿပစ္မယူဘူးဆိုရင္
လႊတ္ၿပီး
ေခၚခိုင္းလိုက္ပါ
၂၀နဲ႔
သူ႕ကြ်န္ေတြ
Aရီးေတာ္ကိုေႀကာက္ၿပီး
Aထိန္းေတာ္
Aရီးေတာ္ေရႊဖဝါးေAာက္
Aခုလည္း
ေမြ႕Aဲေလာ
ကို
Aေရာက္ၿပန္လာပါ႔မယ္၊
တူေတာ္ ငမိုက္သား Aပသံု ဆိုၿပီး Aပလာ ဘာညာေလးေရးေပးလိုက္ပါသတဲ႔။
Page | 83
ခ်စ္ ခ်စ္လြန္းလို႔မုန္းတဲ့သူ သမိန္တိႆကုမာတို႕Aဖြဲ႕ ပဲခူးကိုၿပန္ေရာက္လို႕ ဗညားႏြဲ႔ရဲ႕စာကို မဟာေဒဝီထံဆက္သေတာ႕ မဟာေဒဝီ နဲ႔ သမိန္မရူးတို႕က စာကိုဖတ္ၿပီး ဒဂုန္မွာေရာက္ေနတဲ႔ ဗညားႏြဲ႔ရဲ႕AေနAထားကို စစ္ေမးပါတယ္။
သမိန္တိႆကုမာက
ဒဂုန္မွာဗညားႏြဲ႔ဘာသြားလုပ္ေနသလဲ
ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးမသိပါဘူး၊ ဒါေပမဲ႔ ေသာင္းက်န္းသူထမဲ႔ပံုေတာ႕ မေတြ႔ရဘူး၊ Aရွင္မရဲ႕ကြ်န္ေတြနဲ႔ သူ႕ရဲ႕ကြ်န္ေတြ
ခိုက္ရန္ၿဖစ္ၿပီး
Aရွင္မေပးလိုက္တဲ႔စာထဲမွာ
Aရွင္မရဲ႕ကြ်န္ေတြ
သူမိန္းမ
ေသေက်သြားတာကို
တလေမေဒါနဲ႔
သားေလး
ေႀကာက္ေနပံုပဲ
ေဗာေလာက်န္ေဒါတို႕
ဖ်ားေနတယ္ဆိုတာကို ဖတ္ၿပီး ငိုလိုက္တာမ်ားဗ်ာ လို႕ ပိုပို လိုလိုေလး ၿပန္ေၿဖလိုက္ေတာ႕ မဟာေဒဝီတို႕
Aရမ္းေက်နပ္သြားၿပီး
သမိန္တိႆကုမာကို
ဆုေတြဘာေတြေတာင္
ခ်လိုက္ေသးသတဲ႔။ AဲဒီAခ်ိန္မွာ ဒဂုန္က ဗညားႏြဲ႔ကေတာ႕ ေမြမနိတ္ကို မဂၤလာတဲနန္းေပၚတင္ၿပီး သူ႕Aခ်စ္ဦး တလေမေဒါနဲ႔ သားေလးေဗာေလာက်န္ေဒါကို ေမ႕ေလွ်ာ႕လိ႕ု ေနပါၿပီး။ ေနာက္ပိုင္း ဗညားဦးရဲ႕က်န္းမာေရးပိုပိုဆိုးဝါးလာတဲ႔ သတင္းေတြနဲ႔Aတူ ၿပည္သူၿပည္သားေတြရဲ႕ ဗညားႏြဲ႔Aေပၚေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ေတြက Aတိတ္တို႕ဆိုတာက
ပိုမ်ား
ပိုထင္ရွားလာတယ္။
တေဘာင္တို႕
ၿပည္သူေတြရဲ႕ လိုလားခ်က္ကို နည္းတနည္းနဲ႔ ေဖၚထုတ္ေနႀကတာမို႕
Aတိတ္ တေဘာင္ကို ေလ႔လာဆန္းစစ္ၿခင္းကေန ၿပည္သူ႔လိုလားခ်က္ကို သိၿမင္နိဳင္ပါတယ္။ ဒါေႀကာင္႔မို႕
မဟာေဒဝီနဲ႔သမိန္မရူး
Aတိတ္တေဘာင္ေတြကို
ဘက္ကေရာ
ဗညားႏြဲ႔ဘက္ကပါ
သတင္းယူခိုင္းႀကတဲ႔Aခါ
သူလွ်ိဳေတြလႊတ္ၿပီး
တေဘာင္Aားလံုးလိုလိုက
ဗညားႏြဲ႕ထီးနန္းရမယ္လို႕ခ်ည္း ေၿပာေနႀကတာကို ေတြ႔ရပါသတဲ႔။ တဖက္ကလည္း တပ္မေတာ္က သူတို႕ရဲ႕AလိုAတိုင္း ခ်က္ခ်င္းAေရးယူေရးကို လက္မခံေတာ႕ မဟာေဒဝီနဲ႔
သမိန္မရူးဟာ
လူလႊတ္
ေဖ်ာင္းဖ်ခိုင္းတဲ႔
Aလုပ္ပဲလုပ္ေနရတယ္။
ဒီေတာ႕ဗညားႏြဲ႔ကလည္း Aေႀကာင္းAမ်ိဳးမ်ိဳးၿပၿပီး ၿပန္လာဖို႕ကိုေရွာင္ရွားေနရတာေပါ႔။ ေနာက္ဆံုး ေဒါသထြက္လာတဲ႔ ထြက္ေၿပးတဲ႔Aေႀကာင္း
မာေဒဝီနဲ႔
သမိန္မရူးဟာ
သိကိုသိရမယ္လို႕
တလေမေဒါကို
ဖိAားေပးၿပီးေမးတယ္၊
ဗညားႏြဲ႔ဒဂုန္ကို တလေမေဒါကလည္း
ၿငင္းတာေပါ႔။ တလေမေဒါဟာ ဗညားဦးရဲ႕ခ်စ္သည္းဆိုတာကို သေဘာေပါက္တဲ႔ မဟာေဒဝီနဲ႔ သမိန္မရူးဟာ Aတင္းAႀကပ္ေတာ႕ မလုပ္ရဲဖူးတဲ႔၊ ဒါနဲ႔ကုလားမနိဳင္ရခိုင္မဲဆိုသလို တလေမေဒါနဲ႔
Page | 84
သားေလး
ေဗာေလာက်န္ေဒါကို
ငယ္ကြ်န္Aေဒါ႔ကုန္းကို Aေဒါ႔ကုန္းက
ေစာင္႔ေရွာက္ဖို႕
စစ္ေႀကာေရးဝင္ေတာ႕
မင္းပုေရာဟိတ္
ဗညားႏြဲ႔က
ညွင္းပန္း
မင္းဇြဲတနဳန္က
တမင္ခ်န္ထားရစ္တဲ႔
ႏွိပ္စက္တဲ႔ဒဏ္ကို
Aခါေပးတယ္လို႕
မခံနိဳင္တဲ႔
ထုတ္ေဖၚေၿပာလိုက္လို႕
မင္းဇြဲတနဳန္ကို Aရာခ်ဖမ္းဆီးၿပီး Aခ်ဳပ္နဲ႔ထားပါေလေရာ။ မင္းဇြဲတႏုန္ဟာ
မင္းပုေရာဟိတ္ႀကီးၿဖစ္လို႕
နန္းတြင္းမွာသာမက
ပဲခူးသူပဲခူးသားေတြရဲ႕
ေလးစားမွဳကို ခံရတဲ႔သူၿဖစ္တဲ႔Aတြက္ သူ႕ကိုဖမ္းထားတာဟာ မဟာေဒဝီနဲ႔ သမိန္မရူးတို႕ကို ဆန္႔က်င္လိုသူေတြပိုမ်ားလာၿပီး ဗညားႏြဲ႔ကိုေထာက္ခံသူေတြ ပိုမ်ားလာတာေပါ႔။ ဒါနဲ႔ေနာက္ဆံုး မဟာေဒဝီဟာ
ဗညားႏြဲ႔ရဲ႕
နာနီႀကီး
ေမြ႔Aဲေလာကို
စာတေစာင္နဲ႔
ဗညားႏြဲ႔ထံလႊတ္ၿပီး
သြားေခၚခိုင္းပါတယ္။ Aမိမဲ႔သား ဗညားႏြဲ႕ဟာ သူ႕ကိုငယ္ငယ္ေလးကတည္းက ေႀကြးေမြးၿပဳစုခဲ႔တဲ႔ နာနီႀကီး ေမႊ႔Aဲေလာကို Aရမ္းခ်စ္သတဲ႔။ ဒီေတာ႕ ေမြ႔Aဲေလာေၿပာသမွ် ကိုလည္း လိုက္နာသတဲ႔။ ေမြႊAဲေလာကို Aေမလို႕ေတာင္ေခၚပါသတဲ႔။ ဒီေတာ႕ မဟာေဒဝီဟာ ေမြ႔Aဲေလာကို ဗညားနြဲ႔ ၿပန္လာေAာင္ နားခ်ေပးဖို႕ Aမိန္႔ေပးလႊတ္လိုက္တယ္။ ေမြ႔Aဲေလာ ဒဂုန္မသြားခင္ တလေမေဒါဆီသြားၿပီး Aေမ ဗညားဆီသြားမယ္၊ Aရွင္မေလး Aကိုေတာ္Aတြက္
ဘာေတြေပးလိုက္ဦး
မလဲလို႕
ေမးေတာ႕
ဗညားႏြဲ႔
ေမြမနိတ္ကို
ေကာက္ယူလိုက္တာကို တင္းေနတဲ႔ တလေမေဒါက သူ႕Aတြက္ေတာ႕ က်မမွာေပးစရာမရွိပါဘူး ဒါေပမဲ႕ သူ႕မယားငယ္Aတြက္ ဆီAိုးတAိုးနဲ႔ ခ်ိန္ခြင္တလက္ေပးလိုက္ခ်င္တယ္ဆိုတာေႀကာင္႔ ေမြ႔Aဲေလာကယူခဲ႔ရပါတယ္။ ေမြ႔မနိတ္က
ဒဂုန္မွာ
ခ်ိန္ခြင္ေပးတဲ႔သေဘာက
ဆီေရာင္းတဲ႔ ဟဲ႕ေကာင္မ
ဆီသည္မတဲ႔။
တေလေမေဒါက
နင္႔ရဲ႕ဆီသည္ဘဝကို
မေမ႔နဲ႔လို႕
ဆီAိုးနဲ႔ မခံခ်ိမခံသာ
ရန္ေထာင္လို႕တဲ႔ သေဘာေပါ႔၊ မိန္းမသားမဟုတ္လား။ ေမြ႔Aဲေလာ ေမြ႔Aဲေလာေရာက္လာတာႀကားတာနဲ႔ ေၿပးထြက္ႀကိဳပါတယ္၊
ဗညားႏြဲ႔ဟာ
မိခင္ငတ္တဲ႔
AေမAရင္းတေယာက္လိုဘဲေလ။
ဝမ္းသာAားရ ဗညားႏြဲ႔Aဖို႕
တလေမေဒါေပးလိုက္တဲ႔
ကေလးငယ္တေယာက္လို ေမြ႔Aဲေလာဟာ ဆီAိုးနဲ႔ခ်ိန္ခြင္ကိုၿမင္ေတာ႕
Page | 85
ဗညားႏြဲ႔က ရယ္သတဲ႕၊ ၿပီးေတာ႕ Aင္း..ငါ႔မိန္းမေတာ႕ မိန္းမပီပီ Aူတိုေနၿပီလို႕ ေရရြတ္ၿပီး ေမြ႕မနိတ္ကို တလေမေဒါေပးလိုက္တဲ႔ ပစၥည္းေတြကို ေပးလိုက္တယ္။ ေမြ႕မနိတ္ဟာ
ရိုးရိုးသာမာန္
Aရပ္သား
ဆီသည္မတေယာက္ပါ
ဒါေပမဲ႔
လွပသေလာက္
Aေတာ္ပါးနပ္သူတေယာက္ပါဘဲ၊ AေၿခAေန ကို မွန္မွန္ကန္ကန္သံုးသပ္နိဳင္သလို Aေကာင္းဆံုး ဆံုးၿဖတ္ကိုလည္း
ခ်နိဳင္သူၿဖစ္တယ္၊
ဗညားႏြဲ႔ေမ႔သြားေAာင္
Aခ်ိန္တိုတိုAတြင္းမွာ
လုပ္နိဳင္တာကိုပဲႀကည္႔ေတာ႕။
ႏွိမ္လိုက္တာကိုလည္း
ေမာင္ေတာ္ရယ္
ဘာမွရွက္စရာမလိုပါဘူး
ငယ္ခ်စ္တလေမေဒါကို
တလေမေဒါရဲ႕
ႏွမေတာ္က
Aရွင္မေပးလိုက္တာကို
ဆီAိုးနဲ႔
သူ႕ကို
တကယ္ပဲဆီသည္ဘဲေလ
လက္ခံပါတယ္
လို႕
ပါးပါးနပ္နပ္ေလး
တံု႕ၿပန္လိုက္ၿပီး ဗညားႏြဲ႕ဆီက Aမွတ္ေတြယူသြားနိဳင္ပါတယ္။ Aရီးေတာ္မဟာေဒဝီစာကေတာ႕
ထံုးစံAတိုင္း
ေခ်ာ႕လိုက္ေၿခာက္လိုက္နဲ႔ေပါ႔ေလ။
မင္းAေဖက်န္းမာလာၿပီ မင္းကိုေမးၿပီး ေဒါသထြက္ ေနတယ္၊ ဒါေပမဲ႕ သိပ္ေႀကာက္မေနနဲ႔ ငါကေကာင္းေAာင္ ႀကည္႔က်က္ေၿပာထားတယ္ စသၿဖင္႔ေပါ႔။ စာဖတ္ၿပီးေတာ႕ Aေမဘယ္လို သေဘာရသလဲလို႕
ေမြ႔Aဲေလာကိုေမးေတာ႕
ေမြ႔Aဲေလာက
သူမနဲ႔Aတူပါလာသူေတြကို
မယံုႀကည္လို႕ မ်က္ရိပ္ၿပတာနဲ႔ ဗညားႏြဲ႔လည္း သေဘာေပါက္ၿပီး Aေမ႔ကို ၿပစရာရွိတယ္ဆိုၿပီး Aတြင္းခန္းထဲေခၚသြားသတဲ႔။
Aတြင္းေရာက္ေတာ႕
ေမြ႔Aဲေလာက
ဗညားႏြဲ႔ရဲ႕ကြ်န္ယံု
Aေဒါ႔ကုန္းကို ညွင္းပမ္းႏွိပ္စက္စစ္ေမးတဲ႔Aေႀကာင္း၊ မင္းဇြဲတႏုန္ကို Aက်U္းခ်ထားေႀကာင္း၊ ဒီလို မင္းပုေရာဟိတ္ကို
Aက်U္းခ်ထား
နန္းၿပင္Aရပ္သားေတြပါ
တာကို
မေက်နပ္ႀကေႀကာင္း၊
နန္းတြင္းသူ မဟာေဒဝီနဲ႔
နန္းတြင္းသားေတြေရာ သမိန္မရူးတို႕ဟာ
မူးႀကီး
မတ္ရာေသနာပတိေတြကို ေန႕တိုင္းညီလာခံေခၚၿပီး စစ္ေရးAေရးယူဖို႕ တိုက္တြန္းေနေႀကာင္း၊ သမိန္ၿဗတ္ဇ ဦးေဆာင္တဲ႔ စစ္ေသနာပတိႀကီးေတြက AခုAခ်ိန္Aထိ စစ္ေရးAရ Aေရးယူဖို႕ကို ၿငင္းဆန္ေနတုန္းပဲ
ဒါေပမဲ႔
ဒီAတိုင္းAႀကာႀကီး
ၿငင္းေနလို႕ေတာ႕
ရမွာမဟုတ္ဘူး၊
Aေမ႔Aထင္ေတာ႕ မႀကာဘူး Aရွင္႔သားဆီလာတိုက္ေတာ႕မွာဘဲ၊ Aေမႀကားတဲ႔သတင္းေတြ Aရဆိုရင္ Aရွင္႔သား ရဲ႕Aရီးေတာ္က ထီးၿဖဴေတြ မကိုဋ္ေတြ ပုလဲသင္တိုင္းေတြေတာင္ လုပ္ေနၿပီ သမိန္မရူးကို
ထီးနန္းေပးဖို႕ေလ။
Aနာသည္းလြန္းေနၿပီ
ၿပီးေတာ႕
ေန႔လားညလားပဲလို႕
Aရွင္႔သားရဲ႕
ဖခမည္းေတာ္လည္း
ဟံသာဝတီနန္းတြင္းရဲ႕
လက္ရွိAေၿခေနေတြကို
Aမွန္Aတိုင္း ေၿပာၿပ လိုက္တယ္။
Page | 86
ေမြ႔Aဲေလာရဲ႕ စကားကိုႀကားၿပီး ဗညားႏြဲ႔ဟာ Aရမ္းကို ေဒါသထြက္သာြ းၿပီး လွမ္းၿမင္ေနရတဲ႔ ေရႊတိဂံုေစတီကို လက္Aုပ္ခ်ီရင္း ငါ႔ကိုပ်က္စီေAာင္ ႀကံေနတဲ႔ Aရီးေတာ္နဲ႔ ေယာက္ဖေတာ္ရဲ႕ ယုတ္မာေကာက္က်စ္တဲ႔ Aႀကံစည္ေတြ ပ်က္စီးပါေစသားလို႕ Aဓိဌါန္ၿပဳသတဲ႔။ ေမြ႔Aဲေလာက
ဆက္ၿပီး
စာေရးၿပီးပဲခူးကိုလာဖို႕
သမိန္မရူးတို႕က
ေၿမာင္းၿမစားေလာက္ဖ်ားနဲ႔
မုတၱမစားၿဗတၴဗကို
လွမ္းေခၚထားတယ္၊
ဒီတပ္ေတြေရာက္လာရင္
သမိန္ၿဗတ္ဇလည္း
ၿငင္းေနလို႕ရေတာ႕မွာမဟုတ္ဘူး တပ္ေပါင္းစု
Aရွင္႔သားကိုတိုက္ဖို႕
စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္က
ခုခံနိဳင္မွာမဟုတ္ဘူး၊
သမိန္မရူးေပါ႔။
AေမAႀကံေၿပာရရင္
လက္ေဆာင္ပ႑ာေတြပို႕ဆက္ၿပီး
တပ္ေပါင္းစုဖြဲ႔ၿပီး
ဒီလိုခ်ီလာရင္
Aရွင္႔သားAေနနဲ႔
သူ႕တို႕စစ္ေႀကာင္း
လာေတာ႕မွာဘဲ၊
Aရွင္႔သားရဲ႕AခုAင္Aားနဲ႔ မုတၱမစားနဲ႔
ေၿမာင္းၿမစားကို
ရုပ္သြားေAာင္
ႏွလံုးရည္နဲ႔
စီမံသင္႔တယ္လို႕ ထင္ပါတယ္၊ ပဲခူးသားေတြကို ဦးေဆာင္လာမဲ႔ သမိန္မရူးတပ္ တတပ္ထဲကိုသာ ရင္ဆိုင္ရရင္ေတာ႕ Aရွင္႔သား Aနိဳင္ရမွာ AေသAခ်ာပါပဲ။ Aရွင္႔သား ဒီကိစၥကိုAၿမန္ဆံုးစီစU္ပါ၊ Aေမလည္း ပဲခူးကို Aၿမန္ဆံုးၿပန္ေတာ႕မယ္ မဟုတ္ရင္ သူတို႕ သံသယေတြ ဝင္သြားနိဳင္တယ္ လို႕ ေၿပာၿပီး ၿပန္ဖို႕ၿပင္တယ္။ ေမြ႔Aဲေလာရဲ႕စကားကို
ဗညားႏြဲ႔Aရမ္းသေဘာက်သြားၿပီး
ေရႊ၅ပိႆာကန္ေတာ႕တယ္၊ ေပးလိုက္ေသးတယ္။
ၿပီးေတာ႕
မဟာေဒဝီကို
စာမေတာ႕မေရးေတာ႕ပဲ
ေမြ႔Aဲေလာကို
ဆက္သဖို႕
မဟာေဒဝီကို
သူ
ေရႊ၅ပိႆာလည္း
ေတာ္သလင္းလAတြင္း
ပဲခူးကိုၿပန္လာမဲ႔ Aေႀကာင္း နဲ႔ တလေမေဒါကိုလည္း သူ႕ကိုစိတ္မဆိုးဖို႕ တလေမေဒါမရွိလို႕ ဒဂုန္မွာ ဆီသည္မ ေမြမနိတ္ရဲ႕ Aၿပဳစုနဲ႔သာ ေနထိုင္ေနရေႀကာင္း၊ သားေလးေဗာေလာက်န္ေဒါနဲ႔ ခ်စ္ရတဲ႔
တလေမေဒါတေမွးမၿပတ္
သတိရေနေႀကာင္း၊
မႀကာမွီၿပန္ဆံုရမယ္ၿဖစ္ေႀကာင္း
ေမြ႔Aဲေလာနဲ႔ စကားႀကံဳပါးလိုက္ၿပီး ေမြ႔Aဲေလာကို ရွိခိုးကန္႔ေတာ႕ပါသတဲ႔၊ ေမြ႔Aဲေလာကလည္း AစစAရာရာမွာ သတိထားဖို႕နဲ႔ ဇြဲမေလွ်ာ႕ဖို႕မွာ ႀကားရင္း ပဲခူးကို ၿပန္သြားပါေလေရာ။ စစ္ပြဲစျပီ ေမြ႕Aဲေလာၿပန္သြားၿပီးတဲ႔ေနာက္ ဗညားႏြဲ႔ဟာ ေမြ႔Aဲေလာေပးတဲ႔ Aႀကံစည္ကို Aလွ်င္Aၿမန္ Aေကာင္Aထည္ေဖၚပါေတာ႕တယ္။
လက္ေဆာင္ပ႑ာေတြနဲ႔Aတူ
မုတၱမစားၿဗတၴဗနဲ႔
Page | 87
ေၿမာင္းၿမစား
ေလာက္ၿဖားတို႕ဆီ
လူႀကီးAရာထားၿပီး
စာပို႕ပါတယ္။
မဟာေဒဝီနဲ႔
စာထဲမွာ
သမိန္မရူးတို႕
တိုင္တဲ႔သေဘာနဲ႔ေရးထားတဲ႔စာပါ
ဒါေပမဲ႔
ၿဗထၱဗနဲ႔
ေလာက္ၿဖားကို
သူ႕Aေပၚမေကာင္းႀကံတဲ႔Aေႀကာင္း ေနာက္ဆံုးမွာ
ဖခမည္းေတာ္ဟာ
Aရမ္းမက်န္းမာေနတာကို Aခြင္႔ေကာင္းယူၿပီး တကယ္လို႕ မဟာေဒဝီတို႕က ေခၚရင္ မသြားဖို႕၊ စစ္ကူမေပးဖို႕
ေတာင္းပန္ရင္းနဲ႔
လႊတ္ေခၚေပမဲ႕
ၿပန္မလာတဲ႔
Aဆံုးသတ္ထားတယ္။ ဗညားႏြဲ႔ကို
စိတ္မရွည္
တခ်ိန္ထဲမွာပဲ ေတာ႕တဲ႔
ေမြ႔Aဲေလာကို
မဟာေဒဝီကလည္း
လူမွန္းမသိေAာင္ နာမက်န္းေနတဲ႕ ဗညားဦးရဲ႕တံဆိပ္ေတာ္နဲ႔ မုတၱမ၊ ေၿမာင္းၿမနဲ႔ AဲဒီAခ်ိန္က ဟံသာဝတီ လက္ေAာက္ခံ ေတာင္ငူစားတို႕ကို ဒဂုန္ကို သြားတိုက္ဖို႕ ဆင္႔ေခၚလိုက္ပါၿပီး။ ဗညားႏြဲ႔ရဲ႕ဆက္သားေရာက္သြားခ်ိန္မွာ
ေၿမာင္းၿမစား
ေလာက္ၿဖားနဲ႔
သူ႕တပ္ဟာ
ပဲခူးက
ဗညားဦးလက္မွတ္နဲ႔ ေခၚတဲ႔Aမိန္႔ေႀကာင္႔ ဒဂုန္ကိုတိုက္ဖို႕ ေရေႀကာင္းခ်ီသြားၿပီမို႕ မဆံုၿဖစ္လိုက္ဖူး ဒါေပမဲ႕ မုတၱမစားၿဗတၴဗကေတာ႕ စစ္ၿပင္ေနတုန္းမို႕ ဗညားႏြဲ႔ရဲ႕ဆက္သားနဲ႔ ေတြလိုက္ရတယ္တဲ႔။ ဗညားႏြဲ႔ရဲ႕စာကို ဖတ္ၿပီး ၿဗတၴဗေခါင္းစားသြားတာေပါ႔ ဟိုကလည္း ဆင္ၿဖဴရွင္ရဲ႕တံဆိပ္ေတာ္ႀကီးနဲ႔ ဆင္႔ေခၚ
ထားတယ္၊
ရွိထားဖူးေတာ႕
သူတို႕ညီAကိုတေတြနဲ႔
ဗညားဦးရဲ႕ေက်ာင္းေတာ္ရန္စကလည္း
ဗညားဦးနဲ႔ၿပႆနာထပ္ၿဖစ္မွာကို
ၿဗတၴဗစိုးရိမ္ေနတယ္။
Aမိန္႔Aတိုင္း
ဗညားႏြဲ႔ကိုသြားတိုက္လို႕ ဗညားႏြဲ႔တစံုတခုၿဖစ္သြားခဲ႔ၿပီး ဒီAေႀကာင္းကို ဗညားဦးက်န္းမာလာလို႕ သိသြားတဲ႔Aခါမွာ သူ႕သားကို
သူတို႕ကို
ႀကည္႔မရဘူးလို႕
ေသြးသားပဲမဟုတ္လား၊
ေဒါသမထြက္ဘူးလို႕ ဘယ္ေလာက္ပဲ
တဖက္မွာကလည္း
ဘယ္သူAာမခံရဲသလဲ၊
သတင္းေတြ
ထြက္ေနေန
ဆင္႔ေခၚတဲ႔Aတိုင္း
ဗညားဦးဟာ ေသြးသားဟာ
တပ္မေတာ္မေစလႊတ္ရင္
ပေဒသရာဇ္ထံုးစံAတိုင္း ပုန္းစားတယ္ၿဖစ္ရဦးမယ္ ၿဗတၴဗတေယာက္ Aရမ္းေခါင္းစားသြားၿပီး သူရဲ႕လူေတြနဲ႔တိုင္ပင္ေတာ႕ သိၿပီးႀကည္႔မရၿဖစ္ေနႀကတဲ႔
မဟာေဒဝီနဲ႔
သမိန္မရူးတို႕ရဲ႕
ၿဗတၴဗရဲ႕လူေတြက
သူတို႕သိသမွ်
AေနAထားကို ပဲခူးနန္းတြင္းက
Aေႀကာင္းစံုေၿပာၿပ ႀကတယ္၊ ဒါနဲ႔ပဲ ၿဗတၴဗလည္း စိတ္ညစ္ညစ္နဲ႔ သူရဲ႕စစ္ဗိုလ္တဦးၿဖစ္တဲ႔ ဗိုက္ကၿမင္ဆိုတဲ႔လူကို တပ္Aခ်ိဳ႔ကို ဦးစီးေစၿပီ ပဲခူးနဲ႔ပူးေပါင္း တပ္စုရပ္ကို လႊတ္လိုက္တယ္၊ ဗညားႏြဲ႔ရဲ႕ တမန္ကိုလည္း သူ႕ရဲ႕Aႀကပ္Aတည္းကို ဗညားႏြဲ႔သိေAာင္ရွင္းၿပဖို႕ မွာလိုက္သတဲ႔။ ဒဂုန္ၿမိဳ႕သိမ္းစစ္ဆင္ေရးကို Aနာသည္းေနတဲ႔
ဦးစီးသူက သူ႕ေမာင္
သမိန္မရူးပါ။
မဟာေဒဝီဟာ
ဆင္ၿဖဴရွင္ဗညားဦးရဲ႕
လူမွန္းမသိေAာင္ တံဆိပ္ေတာ္ကိုယူၿပီး
Page | 88
ဟံသာဝတီရဲ႕လက္ေAာက္ခံ တပ္မေတာ္နဲ႔တကြ
နယ္စားေတြၿဖစ္တဲ႔
စစ္ဆင္ေရးမွာ
မုတၱမ၊
ပူးေပါင္းပါဝင္ဖို႕
ေၿမာင္းၿမနဲ႔
ေတာင္ငူစားေတြကို
ဆင္႔ေခၚပါတယ္။
Aဲဒီနယ္စားေတြရဲ႕
တပ္ေတြနဲ႔Aခ်ိတ္ဆက္ရတာနဲ႔ သမိန္ဇိပ္ၿဗဲရဲ႕ ပဲခူးတပ္မႀကီးနဲ႔ ပူးေပါင္းၿပီး ဒဂုန္ကိုခ်ီေစပါတယ္။ သမိန္ဇိပ္ၿပဲ နဲ႔ သမိန္မရူးဟာ စစ္ေရးမွာ လံုးဝAဆင္႔မတူပါဘူး ဒါေပမဲ႕ သမိန္ဇိပ္ၿပဲဟာ ဗညားႏြဲ႔နဲ႔ Aဆက္သြယ္ရွိဖူးသူမို႕ မဟာေဒဝီက မယံုႀကည္ပဲ ေနာက္ၿခံတပ္မွဴးAေနနဲ႔သာ စစ္ဆင္ေရးမွာ လိုက္ပါေစသတဲ႔။
တပ္မႀကီး
၃တပ္က
ဒဂုန္Aေရွ႔ပိုင္းနဲ႔
ပူးေပါင္းစစ္ဆင္ရၿပီး
က်န္တဲ႔ေၿမာင္းၿမတပ္ကေတာ႕
Aေရွ႕ေတာင္ပိုင္းကမို႕
ေရေႀကာင္းခ်ီမို႕
ဒဂုန္Aေနာက္ပိုင္းကို
ပိတ္ဆို႕ရပါတယ္။ စစ္ဆင္ေရးရဲ႕ Aဓိကရည္မွန္းခ်က္က ဗညားႏြဲ႔ကို လက္ရဖမ္းဆီးရရွိေရးပါဘဲ။ သံစစ္တမန္စစ္ ေၿမာင္းၿမစားေလာက္ၿဖားရဲ႕ ဒလေရာက္ေတာ႕
ေရေႀကာင္းခ်ီတပ္ဟာ
Aင္AားAခိုင္Aမာနဲ႔
Aေနာက္ဘက္ကေန
ရပ္တည္ေနတဲ႔
ဒဂုန္ကိုခ်ီလာရင္း
မညီကံေကာင္းနဲ႔ဆံုတယ္။
မညီကံေကာင္းဟာ Aစကတည္းက ဂတိခံထားတဲ႔Aတိုင္း သူ႕ရဲ႕ညီဗညားႏြဲ႔ကို တိုက္ဆင္ တစီးနဲ႔ စစ္သည္ ၃၀ဝ ပို႕ေပးပါတယ္၊ သူကေတာ႕ ေၿမာင္းၿမတပ္လာမဲ႔လမ္းဟာ ဒလကိုၿဖတ္ရမွာမို႕ တတ္နိဳင္သေလာက္ ေနာက္ေႏွး ေAာင္ လုပ္မယ္ဆိုတဲ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ဒလကိုAခိုင္Aမာၿပဳၿပီး ခံေနသတဲ႔။ (ဆရာနိဳင္ပန္းလွကေတာ႕ Aရင္က ဒလဆိုတာ Aခု တြံေတး ေနရာလို႕ ဆိုပါတယ္) မညီကံေကာင္းနဲ႔ သူရဲ႕AေဖAရင္းကို မညီကံေကာင္းဟာ
ေၿမာင္းၿမစား
ေလာက္ၿဖားဟာ
သတ္လိုက္တဲ႔ ေလာက္ၿဖားလို
Aရမ္းရင္းႏွီးသူေတြ
ဘႀကီးေတာ္ရဲ႕ Aင္Aားႀကီးသူနဲ႕
ေႀကြးစာေမြးစာနဲ႔ သင္႔ၿမတ္ေAာင္
ၿဖစ္ႀကသတဲ႔၊ ေနေနရတဲ႔ ေပါင္းထားရမွာ
AေသAခ်ာပါပဲ။ ဒလၿမိဳ႕နားေရာက္ေတာ႕ Aခိုင္Aမာေနေနတဲ႔ မညီကံေကာင္းကို ႀကည္႔ၿပီး ေလာက္ၿဖားက ေဟ႕ မင္းညီဗညားႏြဲ႔ကို သြားဖမ္းမလို႕ မင္းမလိုက္ဘူးလား၊ ပဲခူးက မင္းဘႀကီးက မင္းရဲ႕တပ္ကို
မေခၚဘူးလားလို႕
Aနာသည္းလြန္းေနခ်ိန္မွာ နန္းတင္ဖို႕ႀကံရာက
ေမးတာေပါ႔။
Aရီးေတာ္
ဒီၿပႆနာ
ဒီေတာ႕
မဟာေဒဝီက
ၿဖစ္လာရတဲ႔
မညီကံေကာင္းက
သုရွင္ဗညားဦး
Aခြင္႔ေကာင္းယူၿပီ
သမိန္မရူးကို
Aေႀကာင္း၊
Aခုလည္း
ဒီစစ္ဆင္ေရးကို
Aနာသည္းေနတဲ႔ ဘႀကီးေတာ္ဆင္ၿဖဴရွင္ သိမွာမဟုတ္တဲ႔Aေႀကာင္း၊ Aရီးေတာ္ မဟာေဒဝီဟာ တူမမ်က္ႏွာေတာင္
မေထာက္ပဲ
သမိန္မရူးနဲ႔
ေဖါက္ၿပန္ေနေႀကာင္း၊
ညီမေတာ္
Page | 89
တလေမသီရီေလးဟာ ဦးရီးတို႕ ညီAကို၂ေယာက္ ဇင္းမယ္မင္းထံက ၿပန္ရေAာင္ ေရႊေတြေပးၿပီး ၿပန္ေရြးထားတာကို
သတိရသင္႔ေႀကာင္း၊
ဒါေပမဲ႕
ဘယ္လိုပဲၿဖစ္ၿဖစ္
ဦးရီးေတာ္လို
လူႀကီးတေယာက္ ရပ္တည္ရာ ကြ်န္ေတာ္လိုက္ပါရမွာ ၿဖစ္ေႀကာင္းနဲ႔ Aခ်ိန္တန္ရင္ ကြ်န္ေတာ္ ဒဂုန္ေရာက္လာမွာ ၿဖစ္ေႀကာင္း ၿပန္ေၿပာေတာ႕ ေလာက္ဖ်ားဟာ သူ႕Aကိုမုတၱမစား ၿဗတၴဗလိုပဲ ေခါင္းစားသြားၿပန္သတဲ႔။ တဖက္မွာလည္း Aေရွ႔ဘက္စစ္မ်က္ႏွာမွာ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ သမိန္မရူးဟာ ေရွးထံုးAစU္AလာAတိုင္း ေAာင္ေၿမနင္း ေခၚေဆးမဂၤလာၿပဳၿပီး ဒဂုန္ဆီခ်ီလာပါတယ္။ သမိန္မရူး ဦးေဆာင္တဲ႔ တပ္မွာကိုက စစ္သည္တေသာင္းနဲ႔ ဆင္Aေကာင္၆၀ေက်ာ္ ရွိတယ္ဆိုေတာ႕ ေတာင္ငူတပ္၊ မုတၱမတပ္ နဲ႔ ေနာက္ခ်န္ သမိန္သံၿဗတ္တပ္ေတြနဲ႔ဆို Aင္Aားက ငါးေသာင္းေလာက္ရွိမွာေပါ႔။ ထူးဆန္းတာက သမိန္မရူး ဟာ Aဲဒီတပ္ေပါင္းစုႀကီးကို ဒဂုန္ၿမိဳ႕ထဲ တိုက္ရိုက္ဝင္မတိုက္ေစပဲ ဂႏၶရာဆိုတဲ႔ Aရပ္မွာ စခန္းခ်လိုက္တာပဲ။ တကယ္တမ္း ပဲခူးက ေနခ်ီလာၿပီး ဒဂုန္ကို Aင္Aားၿပင္းၿပင္းနဲ႔ ဝင္တိုက္ရင္ ဗညားႏြဲ႔ခံနိဳင္မွာမဟုတ္ပါဘူး၊
ပဲခူးနဲ႔
ဒဂုန္ဟာ
ဒီေလာက္ေဝးတာမွ
မဟုတ္ပဲေလ။
ဘာလို႕တခါတည္း ဝင္မတိုက္သလဲ၊ ၿဖစ္နိဳင္ေခ်ရွိတာက သူဦးေဆာင္လာတဲ႔ တပ္ေပါင္းစုဟာ Aခ်င္းခ်င္းတိုက္ရမွာမို႕ တိုက္ခ်င္ ခိုက္ခ်င္စိတ္ ေပ်ာက္ေနပံုရပါလိမ္႔မယ္၊ ၿပီးေတာ႕ ဗညားႏြဲ႕ဟာ သူတို႕ခ်စ္ခင္ေလးစားတဲ႔ သုရွင္ဗညားဦးရဲ႕ သားေတာ္ႀကီးၿဖစ္တာမို႕ ဗညားႏြဲ႔ Aႏၱရာယ္ၿဖစ္မွာကို စစ္သည္ဗိုလ္ပါေတြက ေရႊနဲ႔တင္ေတာင္းၿပီး
မလိုလားတဲ႔သေဘာလည္း ဘုရင္႕သမက္ၿဖစ္လာတဲ႔
ပါပါလိမ္႔မယ္၊ သမိန္မရူးရဲ႕
ဒါ႔Aၿပင္
ဘုရင္႔သမီးကို
ဦးေဆာင္မွဳကိုလည္း
သိပ္ေက်လည္ပံုမရဘူး။ ေရွးAစU္AလာAတိုင္း သမိန္းမရူးက စစ္မထြက္မွီ ဦးေခါင္းေဆးမဂၤလာၿပဳရာမွာလည္း ဗညားႏြဲ႔နဲ႕ မင္းကန္စီတို႕၂ေယာက္လံုး
နာမ္နိမ္႔မဲ႔
Aရပ္မွာ
ဦးေခါင္းေဆးမဂၤလာၿပဳသတဲ႔၊
Aဲဒီမွာ
ေဗဒင္ကိန္းေတြAရ သမိန္မရူးနဲ႔ မင္းကန္စီဟာ Aဂၤါသား ကရကဋ္လဂ္သမားေတြ ၿဖစ္တာမို႕ မင္းကန္စီနာမ္နိမ္႔သလို သမိန္မရူးလည္း နာမ္နိမ္႔တယ္လို႕ ေကာလဟာလေတြ ထြက္ေနတယ္၊ တခါ ဦးေခါင္းေဆး မဂၤလာAၿပီးမွာ Aရူးမတေယာက္က နိမိတ္မရွိ နမာမရွိ သမိန္မရူးကို မိန္းမရွာနဲ႔ ခိုင္းႏွိဳင္းၿပီး မိန္းမရွာ သားမေမြးသလို သမိန္မရူး နန္းမရလို႕ ေAာ္ဟစ္ ကခုန္ သြားပါသတဲ႔၊ ဒါကိုၿမင္ေတြ႔လိုက္ရတဲ႕ စစ္သည္ဗိုလ္ပါေတြAားလံုးက နမိတ္မေကာင္းဘူးဆိုၿပီး ပိုၿပီးစိတ္ပ်က္သြားႀကတာေပါ႔။
Page | 90
ဒီလိုAေၿခေနေတြေႀကာင္႔ သမိန္မရူးဟာ ဒဂုန္ကို Aတင္းဝင္မတိုက္ပဲ ဝိုင္းရံAင္Aားၿပ ပိတ္ဆို႕ၿပီး ဗညားႏြဲ႔Aညံ႕ခံလာေရး
လမ္းေႀကာင္းကို
ေရြးရဟန္ရွိပါတယ္။
Aဲဒီလို
ဝင္မတိုက္ပဲ
ဝန္းရံထားတာဟာ ဗညားႏြဲ႔Aတြက္ သံတမန္စစ္ဆင္ဖို႕ Aခြင္ေရး ရသြားေစပါတယ္။ Uပါယ္၄ပါးနဲ ၄ပါးနဲ႔ သံတမန္စစ္ ၄ပ ဒဂုန္ကို
ဝိုင္းရံၿပီး
ပိတ္ဆို႕ထားေပမဲ႔
ၿမိဳ႕သိမ္းတိုက္ပြဲ
မစနိဳင္တဲ႔
သမိန္မရူးရဲ႕တပ္ေတြကို
ဒီAတိုင္းၿမိဳ႕ကို Aခိုင္Aမာၿပဳၿပီး ခံစစ္ၿပင္ဆင္ ေစာင္႔ဆိုင္းေနတာထက္ ဝန္းရံထားတဲ႔ တပ္ေတြ ၿပိဳကြဲသြားေAာင္ လက္နက္ကိုင္
တိုက္စစ္ဖြင္႔ဖို႕ စစ္ဆင္ေရးေတာ႕
ဗညားႏြဲ႔ဆံုးၿဖတ္လိုက္တယ္၊ မဟုတ္ဘူး
ဒါေပမဲ႕
ဒီစစ္ဆင္ေရးဟာ
သံတမန္စစ္ဆင္ေရးပါ၊
ဒီစစ္ဆင္ေရးကို
Aႀကံေပးဦးေဆာင္သူကလည္း ထံုစံAတိုင္း မင္းကန္စီပါပဲ။ မင္းကန္စီက
နီတိက်မ္းလာ
Uပါယ္တမ်ည္
၄ပါးAေႀကာင္း
ဗညားႏြဲ႕ကို
ေၿပာၿပပါတယ္။
ဒါေတြကေတာ႕ ၁. သာမဆိုတဲ႔ ခြန္Aားႀကီးတဲ႔ရန္သူကို ၿငိမ္းခ်မ္းေရးစကားဆိုၿပီး ေAာင္ၿမင္မွဳကို ရွာေသာ Uပါယ္ ၂. ေဘဒဆိုတဲ႔ ရန္သူကိုAခ်င္းခ်င္း မညီညႊတ္ေAာင္လုပ္ၿပီး ၿပိဳကြဲေAာင္လုပ္ၿခင္းနဲ႔ ေAာင္ၿမင္မွဳကို ရွာေသာUပါယ္ ၃. ဒါနဆိုတဲ႔ ပစၥည္းUစၥာတို႔ေပးၿပီး ရန္သူကို ေAာင္ၿမင္မွဳရွာေသာ Uပါယ္ နဲ႔ ၄. ဒ႑ဆိုတဲ႔ Aင္Aားနည္းတဲ႔ရန္သူကို ေခ်မွဳန္းၿခင္းနဲ႔ ေAာင္ၿမင္မွဳကို ရွာေသာ Uပါယ္ ဆိုတဲ႔ Uပါယ္တမ်ည္ ၄ပါးပါ။ ဒီေလးပါးထဲက ပထမ၃ပါးကို တၿပိဳင္ထလ ဲ ုပ္ေဆာင္နိဳင္တယ္၊ ဒီလိုလုပ္နိဳင္မဲ႔
သံတမန္ေကာင္း
လိုAပ္တယ္၊
ဒီသံတမန္ေကာင္းဟာ
Aေကာင္းဆံုးတပ္မေတာ္ႀကီးၿဖစ္ၿပီး သူနိဳင္ရင္ ဒီစစ္ဆင္ေရးေAာင္နိဳင္ၿပီး သူရွံဳးရင္ ဒီစစ္ဆင္ေရး Aေရးနိမ္႔မွာပဲ၊ Aေရးနိမ္႔ရင္ Aရွင္မင္းသား ဘဝေတာ႕ သြားၿပီလို႕ မင္းကန္စီက ေလွ်ာက္ေတာ႕ ဒီေတာ႕
ဒီတပ္မေတာ္ႀကီးတတပ္နဲ႔တူတဲ႔
ဗညားႏြဲ႔ကၿပန္ေမးတယ္။
သံကို
မင္းကန္စီသြားလိုမရဘူးေလ
က်ဴပ္တို႕ဘယ္လိုရွာရမလဲလို႕
သြားရင္ဟိုက
ဆြဲစိထားလိုက္မွာေပါ႔။
Page | 91
ဒီမွာ မင္းကန္စီက Aားလံုးေလးစားတဲ႔ ဟံသာဝတီသာသနာပိုင္ သဃၤရာဇာကို Aသံုးခ်ဖို႕ ညႊန္ၿပတယ္၊ AဲဒီAခ်ိန္ သံဃာ႕ရာဇာက ဒဂုန္မွာ သီတင္းသံုးေနတဲ႔ မပိုင္ဆရာေတာ္တဲ႔။ ေဘာမြန္ကိုလႊတ္ၿပီး
မပိုင္ဆရာေတာ္ကို
ပင္႔ေလွ်ာက္ေတာ႕
မဟာေဒဝီရဲ႕
ကြ်န္ယံု၂၀ကို
သတ္တဲ႔Aၿဖစ္Aပ်က္ၿပီးကတည္းက ရင္းႏွီး လာတဲ႔ ဗညားႏြဲ႔ရဲ႕ လုပ္ပံုကိုင္ပံုကို သေဘာက်ေနတဲ႔ မပိုင္ဆရာေတာ္ကလည္း Aားတတ္သေရာ ကူညီမယ္လို႕ ဂတိေပးၿပီး လိုက္လာ ပါတယ္။ ဗညားႏြဲ႔နဲ႔
AစီစU္ကို
ေဆြးေႏြးေတာ႕
မင္းကန္စီက
Aဓိကေခါင္းေဆာင္သူ
သမိန္မရူးဆီ
Aရင္သြားၿပီး ဗညားႏြဲ႔က Aသနားခံ ခိုင္းေႀကာင္းေၿပာ၊ ေနာက္ေတာ႕ သမိန္မရူးကို ခြင္႔ပန္ၿပီး သမိန္ဇိပ္ၿပဲဆီသြား သမိန္ဇိပ္ၿပဲနဲ႔ Aဆက္သြယ္လုပ္၊ ၿပီးရင္ ေတာင္ငူစားနဲ႔ ေၿမာင္းၿမစားဆီသြားၿပီး မင္းသားက စာနဲ႔လက္ေဆာင္ပ႑ာ ပို႕ဆက္လိုက္တာကို မရဘူးလားေမး ဆိုၿပီး ဘုန္းႀကီးစာခ် ဂိုက္လုပ္ ေပး လိုက္သတဲ႔။ မပိုင္ဆရာေတာ္လည္း မင္းကန္စီညႊန္ႀကားတဲ႔Aတိုင္း သမိန္မရူးဆီသြားေတာ႕ သံဃာ႕ရာဇာကို သမိန္မရူးက ရိုရိုေသေသပဲ ႀကိဳဆို ဆက္ဆံပါတယ္၊ မပိုင္ဆရာေတာ္က မင္းကန္စီမွာတဲ႔Aတိုင္း ေၿပာၿပေတာ႕
သမိန္မရူးက
Aေတာ္ေႏွာင္းေနၿပီ၊
Aရမ္းစိတ္မေကာင္းၿဖစ္သြားတဲ႔
သုရွင္က
Aရမ္းစိတ္ဆိုးေနၿပီ၊
ပံုစံဖမ္းၿပီး
Aား-Aခ်ိန္က
ဗညားႏြဲ႕ကိုဖမ္းခဲ႔ရမယ္လို႕
Aမိန္႔ေပးထားတယ္၊ ဘယ္လိုပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ကြ်န္ေတာ္ဟာ သူ႔ေယာက္ဖဆိုေပမဲ႕ သူ႕ကိုညီAရင္းလို ခ်စ္တဲ႔သူပါ၊
ေသြးေသာက္သစာလည္းၿပဳထားပါတယ္၊
ဘယ္လိုAေၿခေနပဲ
ေရာက္ေရာက္
သူဒုကၡမေရာက္ေAာင္ ကြ်န္ေတာ္ႀကံပါ႔မယ္၊ Aခုပဲ ေရႊဖဝါးေတာ္ေAာက္ ေၿခၿမန္ေတာ္လႊတ္ၿပီး ဗညားႏြဲAတြက္ ကြ်န္ေတာ္ေတာင္းပန္ Aသနားခံစာပို႕လိုက္မယ္ လို႕Aိုက္တင္ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ငိုၿပၿပီး စာတေစာင္ေကာက္ေရးၿပီး ပဲခူးကို ေၿခၿမန္ေတာ္ လႊတ္လိုက္သတဲ႔။ မပိုင္ဆရာလည္း သမိန္ဇိပ္ၿပဲနဲ႔ မေတြ႔တာႀကာၿပီ စကားေၿပာပါရေစလို႕ ခြင္႔ေတာင္းၿပီး သမိနဇိပ္ၿပဲဆီထြက္ခဲ႔တယ္။ သမိန္ဇိပ္ၿပဲဆီေရာက္ေတာ႕ သမိန္ဇိပ္ၿပဲက ေၿမာင္းၿမစားနဲ႔ ေတာင္ငူစားကို ရေAာင္စည္းရံုးပါ၊ က်န္တာေတြက
ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳး
တာဝန္ထား၊
တပည္႔ေတာ္
သမီး၂ေယာက္ကို
မင္းသားထံဆက္ပမယ္ Aေရးေတာ္ပံုေAာင္ရင္ ပဲခူးကို ေပးစားဖို႕ ဆရာေတာ္ ေလွ်ာက္ေပး ပါလို႕ မွာလိုက္ပါသတဲ႔။ တခါ ေၿမာင္းၿမစားနဲ႔ ေတာင္ငူစားဆီသြားၿပီးေတာ႕လည္း မင္းသားမွာတဲ႔Aတိုင္း ေၿပာဆိုၿပန္တယ္၊ ေၿမာင္းၿမစားနဲ႔ ေတာင္ငူစားလည္း Aရမ္းကို ေတြေဝသြားႀကတာေပါ႔။
Page | 92
မပိုင္ဆရာ
ဒဂုန္ၿမိဳ႕ထဲၿပန္ေရာက္ခ်ိန္မွာ
သမိန္မရူးလႊတ္လိုက္တဲ႔
ေၿခၿမန္ဆက္သားလည္း
သမိန္မရူးဆီၿပန္ေရာက္လာတယ္၊ နန္းေတာ္မွာ က်န္ရစ္ေနေပမဲ႕ ဉာဏ္ေကာင္းတဲ႔ မဟာေဒဝီဟာ ဗညားႏြဲ႔တို႕ မပိုင္ဆရာေတာ္ကို လႊတ္ၿပီးဘာလုပ္ခိုင္းေနသတဲ႔ တြက္ဆ မိလိုက္တယ္၊ ခ်က္ၿခင္းပဲ ဗညားႏြဲ႔ မင္းကန္စီတို႕နဲ႔Aတူ မပိုင္ဆရာေတာ္ကိုလည္း ဖမ္းပါလို႕ ညႊန္ႀကားလိုက္ေပမဲ႕ မပိုင္ ဆရာေတာ္ က ဒဂုန္ၿမိဳ႕ထဲ ၿပန္ဝင္သြားၿပီးတဲ႔။ မပိုင္ဆရာၿပန္ေၿပာၿပတဲ႔
AေနAထားကိုတြက္ဆၿပီး
ဗညားႏြဲ႔ဟာ
လက္ေဆာင္ပ႑ာေတြနဲ႔
ေၿမာင္းၿမစား ေလာက္ၿဖားနဲ႔ ေတာင္ငူစားဆီ စာပို႕ၿပန္တယ္။ ဒီတခါမွာ Aရမ္းကို ေခါင္းစားသြားတဲ႔ ေလာက္ၿဖားဟာ
ဓလစက္သင္ဆိုတဲ႔
ေကာင္းမလဲတိုင္ပင္တယ္။ ရြက္ႏုႏွစ္ခ်ပ္လိုပဲ
သူရဲ႕ပညာရွိAမတ္နဲ႔
ဓလစက္သင္က
သမိန္မရူးနဲ႔
ဒီရြက္နဳႏွစ္ခ်ပ္ကို
ရင္႔လာၿပီးသစ္ကိုင္းၿဖစ္သြားတဲ႔Aခါ
ဘယ္လိုလုပ္ရင္
ဗညားႏြဲ႔ဟာ
Aပင္ေပါက္စ
Aရွင္မခ်ိဳး
ခ်ိဳးဖို႕လြယ္ေတာ႕မွာမဟုတ္ဘူး။
မဆိပ္လိုက္ရင္ ေလာေလာဆယ္
AေနAထားAရ သမိန္မရူး ဘက္က ခိုင္ေနတယ္၊ သမိန္မရူးနဲ႔ေပါင္းၿပီး ဗညားႏြဲ႔ကို တိုက္ရင္ Aလြယ္နိဳင္ေပမဲ႕ သမိန္မရူးAင္Aားႀကီးသြားမယ္၊ Aေကာင္းဆံုး ကေတာ႕ ၂ေကာင္ ခြပ္တာကို ထိုင္ႀကည္႔ၿပီး Aႀကံေပးတယ္၊
ႀကက္ပန္းၿဖစ္မွာ ဒီAႀကံကို
သူဘယ္ဖက္မွ
ဖမ္းစားလိုက္တာ
ေလာက္ၿဖားသေဘာက်တာနဲ႔
မပါဘဲ
ေလာက္ၿဖားစကားကို
၂ေကာင္လံုးကို
Aေကာင္းဆံုးပဲလို႕
ဗညားႏြဲ႔သံကိုေခၚၿပီး
ေနမယ္လို႕
ဂတိေပးပါေတာ႕တယ္။
ေထာက္ခံၿပီး
ဘယ္ဖက္မွ
စစ္ၿဖစ္ရင္
ေတာင္ငူစားကလည္း ဝင္မတိုက္ပဲေနမယ္လို႕
Aေႀကာင္းႀကားလိုက္တယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ဗညားႏြဲ႔တို႕ရဲ႕ သံတမန္စစ္ပြဲ ေAာင္ပြဲရသြားေတာ႕တာေပါ႔။ တဖက္မွာ သမိန္မရူးဟာ သူတတပ္ထဲ Aထီးထီးႀကီး က်န္ရစ္ သြား ရွာတယ္။ AတိAလင္းတိုက္ျပီ ဗညားႏြဲ႔ဟာ မင္းကန္စီAႀကံေပးတဲ႔Aတိုင္း ေဘဒUပါယ္ကိုသံုးၿပီး ရန္သူတို႕ရဲ႕ညီညႊတ္ၿခင္းကို ၿဖိဳခြဲၿပီးတဲ႔ေနာက္မွာ
ဒ႑Uပါယ္Aတိုင္း
Aင္AားAေတာ္နည္းသြားၿပီၿဖစ္တဲ႔
သမိန္မရူးကို
လက္ဦးမွဳယူတိုက္ဖို႕ ၿပင္တယ္။
Page | 93
သမိန္မရူးရဲ႕တပ္ဟာ Aထီးထီးၿဖစ္သြားလို႕ Aင္Aားနည္းသြားၿပီလို႕ လြယ္လြယ္ေၿပာလို႕ရေပမဲ႕ လက္ရွိတပ္ဖြဲ႕Aင္Aားက ဗညားႏြဲ႔မေမ႕ပါဘူး၊
သူ႕မွာရွိတဲ႔တပ္
ဒါေႀကာင္႔
ၿပန္မဆပ္နိဳင္တာေႀကာင္႔
Aင္Aားထက္
သူတပါးေႀကြးကိုယူၿပီး
ေႀကြးရွင္က
Aမ်ားႀကီးမ်ားေနေသးတာကို ကုန္ကူးတာ
သံေၿခခ်င္းခတ္ဖမ္းထားတဲ႔
သေဘၤာၿမဳတ္လို႕
တလခြာေဒပသြယ္ဆိုတဲ႕
ဒဂုန္သားတေယာက္ကို ေႀကြးဆပ္ေပးၿပီး သမိန္မရူးတပ္ထဲသြားၿပီး Aေၿခေနကို သြားေလ႔လာဖို႕ ဗညားႏြဲ႔စည္းရံုးတယ္။
ဒီတလခြာေဒပသြယ္ဆိုတဲ႔လူကလည္း
ကံမေကာင္း
Aေႀကာင္းမလွနဲ႔
ကုန္ရွံဳးေႀကြးတင္ၿပီး ဆံပင္ရွည္ႀကီးနဲ႔ သံေၿခခ်င္းခတ္လို႕ Aရူးႀကီးတေယာက္လို ေနေနရေပမဲ႔ လူညံ႕ေတာ႕မဟုတ္ဘူး၊
ဗညားႏြဲ႔ခိုင္းတဲ႔Aတိုင္း
သမိန္မရူးတပ္စခန္းဆီသြား၊
သမိန္မရူးတပ္သားေတြ မသကၤာလို႕ဖမ္းၿပီး သမိန္မရူးဆီပို႕ေတာ႕ ဗညားႏြဲ႕ညက ေလွတစင္း လူ၁၅ေယာက္နဲ႔ ၿပည္ဘက္ထြက္ေၿပးၿပီးလို႕ ယံုေAာင္ေလွ်ာက္ထားနိုင္ပါတယ္။ သမိန္မရူးဟာ တလခြာေဒပသြယ္ရဲ႕ စကားကိုယံုၿပီး ဗညားႏြဲ႔လႊတ္ထြက္မသြားေAာင္ ေရေႀကာင္း ႀကည္းေႀကာင္း
လံုၿခံဳေရးတင္းက်ပ္ဖို႕
တလခြာေဒပသြယ္ကိုလည္း တလခြာေဒပသြယ္လည္း Aားနည္းမွဳေတြကို ၿပန္ေၿပာၿပတယ္။
Aမိန္ေတြဘာေတြေတာင္
သူ႕တပ္တြင္း တပ္ရဲ႕တည္ေနပံု၊
ထုတ္လိုက္ေသးသတဲ႔။
သြားခ်င္သြားခြင္းေပးထားတယ္။ တပ္သားAေရAတြက္၊
Aားေကာင္းမွဳ၊
AေသAခ်ာေလ႔လာၿပီး Aခြင္႕သာတာနဲ႔ ဒဂံုၿပန္လစ္လာၿပီး ဗညားႏြဲ႔ဟာ
သမိန္မရူးရဲ႕Aားနည္းခ်က္
တိုက္စစ္ကိုခ်က္ခ်င္းမဖြင္႔ေသးဘူး၊
Aားသာခ်က္ေတြကို
တိုက္တာနဲ႔
AၿခားဘာAေၿဖမွထြက္လို႕မရတဲ႔Aေၿခေနကို
ဗညားႏြဲ႔
ဗညားနြဲ႔ကို သိရေပမဲ႔
သူ႕Aတြက္Aနိဳင္ကလြဲ နားလည္တယ္။
သူရွံဳးသြားရင္
သူ႕ဘဝဆံုးၿပီ၊ ၿပန္ၿပင္ခြင္႔မရွိ၊ Aခ်ိန္မရွိ၊ Aခြင္႔မရွိ၊ Aေၿခေနရွိမွာမဟုတ္ေတာ႕ဘူးဆိုတာကို ေကာင္းေကာင္းသိတယ္၊ ဒါေႀကာင္႔ သူ႕ဖက္က Aပိုင္ေသခ်ာမွ တိုက္ရမယ္ေပါ႔။ ပိုၿပီးေသခ်ာေAာင္
ဗညားႏြဲ႔ဟာ
မုတၱမတပ္ကိုဦးေဆာင္ၿပီး
သူ႕ရဲ႕ငယ္ကြ်န္
ပန္းလြဲၿမစ္ဝမွာတပ္စြဲထားတဲ႔
ေဘာမြန္ကို ဗိုက္ကၿမင္ဆီ
ၿဗထၴဗကိုယ္စား လက္ေဆာင္ေတြနဲ႔
လႊတ္တယ္၊ ေဘာမြန္နဲ႔ ဗိုက္ကၿမင္က ငယ္သူငယ္ခ်င္းAရင္းႀကီေတြ၊ ဒီေတာ႕ Aစြမ္းစရွိတဲ႔ ေဘာမြန္ရဲ႕စကားေAာက္မွာ
ဗိုက္ကၿမင္ဟာ
မလွဳပ္နိဳင္ပဲ
ၿပန္လွည္႕ပါေတာ႕မယ္လို႕
မင္းသားထံေလွ်ာက္ေပးပါလို႕ ေဘာမြန္ကိုေတာင္ ၿပန္ေတာင္းပန္တိုးရွိဳးလိုက္ရတာေပါ႔။
Page | 94
ဗညားႏြဲ႕ဟာ
Aင္Aားႀကီးမားတဲ႔
စာနဲ႔လက္ေဆာင္ထပ္ပို႕ၿပီး
ေရတပ္ကိုဦးေဆာင္လာတဲ႔
သမိန္မရူးကို
ဗညားနြဲ႔ဆီကစာကိုရၿပီးတဲ႔ေနာက္
ေလာင္ၿဖားထံကိုလည္း
ဝင္မကူဖို႕ေတာင္းပန္တာဆီးလိုက္နိဳင္တယ္။
ေလာက္ၿဖားဟာ
သမိန္မရူးဆီAေႀကာင္းမႀကားေတာ႕ပဲ
သူ႕တပ္ကိုၿပန္ရုပ္သိမ္းၿပီး ေၿမာင္းၿမလွည္႔ၿပန္ေရာတဲ႔။ ေလာက္ၿဖားရဲ႕တပ္ေတြ ဒလကိုၿဖတ္ေတာ႕ ဒလစားမညီကံေကာင္း
(ဗညားႏြဲ႔ရဲ႕မေAတူဖေAကြဲAကို)
နဲ႔ေတြ႔ၿပီး
Aေႀကာင္းစံုသိရတာနဲ႔
ဗညားႏြဲ႕ သမိန္မရူးတပ္ကိုတိုက္ေတာ႕မယ္လို႕ သေဘာေပါက္ နားလည္သြား မညီကံေကာင္းဟာ သူ႕ညီကိုကူဖို႕
သူ႕တပ္ကို
မညီကံေကာင္း
ဒဂံုခ်ီဖို႕
ရဲ႕တပ္ကို
ညီAကို၂ေယာက္
Aမိန္႔ေပးလိုက္ပါေတာ႕တယ္။
ဗညားႏြဲ႕ကိုယ္တိုင္
စစ္ဆင္ေရးကို
AေသAခ်ာ
ဒဂံုေရာက္လာတဲ႔
ေရဆိပ္ဆင္းၿပီးႀကိဳတယ္။ တိုင္ပင္
ေရးဆြဲၿပီး
ေနာက္
သမိန္မရူးတပ္ကို
လက္ဦးမွဳယူၿပီး ခ်က္ခ်င္းထတိုက္ဖို႕ ဆံုးၿဖတ္လိုက္ႀကပါသတဲ႔။ ဒဂုန္ VS ပဲခူး စစ္မစခင္ကတည္းက သမိန္မရူးဟာ စိတ္ဓါတ္စစ္ပြဲမွာ ဗညားႏြဲ႕ကို ရွံဳးေနပါၿပီ။ မုတၱမတပ္နဲ႔ ေၿမာင္းၿမတပ္ဟာ
သူ႕Aမိန္႔ကိုမနာခံေတာ႕ပဲ
ဆုတ္ခြာသြားတာကို
ႀကည္႔ရင္းသမိန္မရူးေရာ
သူ႕ရဲ႕သစၥာခံတပ္သားေတြေရာ သိပ္ၿပီးစိတ္ဓါတ္ေတြက်ကုန္တယ္၊ ၿဖစ္နိဳင္ရင္ တပ္ၿပန္ ေခါက္ၿပီး ပဲခူးေတာင္လွည္႔ၿပန္သြားခ်င္ရဲ႕ ဒါေပမဲ႕ မဟာေဒဝီAမိန္႔မရပဲ ဆုတ္ဖို႕ကလည္းမရဲဘူး။ တကယ္ဆို သူမွာက်န္ရွိေနတဲ႔Aင္Aားက ဗညားႏြဲ႔ရဲ႕Aင္Aားထက္Aမ်ားႀကီသာေနေသးတာပဲ တကယ္တပ္မွဴးေကာင္းဆိုရင္ သမိန္မရူးဟာ
ဒီAင္Aားနဲ႔စစ္ကို
ကံေပၚလို႕သာ
စြမ္းရည္မရွိဘူးဆိုတာ
နိဳင္ေAာင္တိုက္သင္႔တာေပါ႔၊
Aၿမင္႔ကိုေရာက္လာရေပမဲ႕
ဒီေနရာမွာ
ထင္ရွားေနတာေပါ႔။
ဒါေပမဲ႕
ဒီAၿမင္႔နဲ႔ထိုက္တန္တဲ႔ ဒီလိုမ်ိဳး
တပ္မွဴးက
စိတ္ဓါတ္က်ၿပေနေတာ႕လည္း လက္ေAာက္ငယ္သား စစ္သားေတြဟာ ရပ္တည္လို႕မရေAာင္ ၿဖစ္သြားတာ
Aၿပစ္ေၿပာလို႕မရေတာ႕ဘူး၊
ၿပီးေတာ႕ ဒီပဲခူးသားစစ္သည္ေတြဟာ
ဗညားႏြဲ႔ကို
Aရင္ကတည္းက ေလးစားေႀကာက္ရြံ႕မွဳက ရွိေနၿပန္တယ္။ ဒါနဲ႔ပဲ ေနာက္ဆံုးမွာ တပ္သားေတြဟာ ေနာက္ခ်န္တပ္မွဴးႀကီး သမိန္ဇိပ္ၿဗဲရဲ႕ ဦးေဆာင္မွဳေAာက္ Aလိုလိုေရာက္သြားပါေလေရာ။
Page | 95
တဖတ္မွာ
သမိန္ဇိပ္ၿဗဲနဲ႔ဗညားႏြဲ႔တို႕ကလည္း
လ်ိဳ႔ဝွက္ၿပီးခိုင္မာတဲ႔
ဆက္သယ ြ ္မွဳကလည္း
ရွိေနၿပန္တယ္။ သမိန္ဇိပ္ၿဗဲဟာ တပ္သား ေတြကို AေသAခ်ာစည္းရံုးထားၿပီၿဖစ္တဲ႔Aေႀကာင္း တိုက္မယ္ဆိုရင္ ၿမန္ၿမန္တိုက္ၿပီး၊ တိုက္တဲ႔ေနရာမွာလည္း သမိန္မရူးတပ္ကိုသာ ဦးတည္တိုက္ဖို႕ ဗညားႏြဲ႔ဆီစာပို႕လိုက္တယ္။ စာဖတ္ၿပီးတာနဲ႔ ဗညားႏြဲ႔ဟာ သူ႕ကိုယ္သူစိတ္ခ်ယံုႀကည္မွဳ Aၿပည္႔နဲ႕ စစ္ခ်ီပါေလေရာ။
ဗညားႏြဲ႕
သူ႕ကိုယ္သူဒီလိုယံုႀကည္မွဳၿပည္နဲ႔
ဒီစစ္ပြဲကို
တိုက္နိဳင္ေAာင္
လုပ္ေပးသူက ဗညားႏြဲ႕Aတြက္ မရွိမၿဖစ္မင္းကန္စီပဲေပါ႔။ မင္းကန္စီမွာ
ပထမဆံုးစစ္ပြဲႀကီးကို
AဓိကAားကိုးရာဟာ
စိတ္ဓါတ္နဲ႔
Aင္Aားခ်င္းမမွ်ပဲ
တိုက္ရမဲ႔
ပရိယာယ္ပဲရွိတယ္
ဗညားႏြဲ႔Aတြက္
ဆိုတာကို
AေသAခ်ာ
သေဘာေပါက္တယ္။ ဒါေႀကာင္႕ ပရိယာယ္Aမ်ိဳးမ်ိဳးသံုးၿပီး ရန္သူ႕Aင္Aားကို ၿဖိဳခြဲေပးတဲ႔Aၿပင္ ဗညားႏြဲ႔
စိတ္ဓါတ္
တက္ႀကြေစဖို႕
တေဘာင္ေတြ
Aတိတ္ေတြ
Aေကာင္းဘက္
Aမ်ိဳးမ်ိဳးဆြဲေကာက္တာ၊ နိမိတ္ေကာင္းေတြ ဗညားႏြဲ႔ကိုယ္တိုင္ ၿမင္ေတြ႔ေAာင္လုပ္ၿပီး Aနိဳင္က Aရွင္႔သားဘက္မွာပဲရွိတယ္ ၿမင္႔ေပးခဲ႔တယ္။
နတ္ေတြကေတာင္
နိမိတ္ေကာင္းေတြ
ေကာင္းခ်ီးေပးေနၿပီ
ဗညားႏြဲ႕ကိုယ္တိုင္ေတြ႔ေAာင္
စတဲ႔စကားေတြနဲ႔ ႀကက္တေကာင္ကို
ဗညားႏြဲ႕ဆင္ေပၚလႊတ္တာတာေတြ၊ ဗညားႏြဲ႕စစ္ခ်ီလမ္းနဲ႔ မလွမ္း မကမ္းက ေရႊတိဂံုေစတီကေန မဟာေဇယ်တု၊ မဟာေဇယတု လို႕ရြတ္ဖတ္ခိုင္းတာေတြလုပ္တယ္၊ ဗညားႏြဲ႕ကေတာ႕ တရား ေစာင္႔နတ္ ေတြက ဗုဒၶသာသနာၿပဳမဲ႕သူ႕ကို ေကာင္းခ်ီးေပးေနၿပီလို႕ ထင္ေနရွာတယ္။ ဗညားႏြဲ႕ဟာ သူမွာရွိတဲ႔ တိုက္ဆင္ေလး Aနည္းငယ္ထဲက Aေကာင္းဆံုးလို႕ဆိုရမဲ႕ Aဇဝါဆင္ကို စီးၿပီး၊ သူ႕Aကို ဒလစား မညီကံေကာင္းကို ကုန္းလယ္တင္တယ္။ တိုက္ဆင္မွာက ဆင္ဦးစီးရယ္၊ လွံဒါးရွည္ႀကီးကိုကိုင္ၿပီးတိုက္ရတဲ႔
ကုန္းလယ္စီးရယ္
ေနာက္
စစ္ဦးစီး
ဒါမွမဟုတ္
တပ္မွဴးရယ္ဆိုၿပီး ၃ေယာက္၊ ၄ေယာက္ စီးရတယ္မဟုတ္လား။ သူ႕ရဲ႕ရဲေဘာ္ႀကီးေတြၿဖစ္တဲ႕ ေဘာမြန္နဲ႔ဗမူေသာက္ ဆိုတဲ႔ Aမတ္ကတစီး၊ မေသာက္နဲ႕ မသံေကးကတစီး၊ မင္းကန္စီနဲ႕ ေဘာမြန္ညီကတစီး စီးၿပီးေတာ႕ တိုက္စစ္ကိုခ်ီးပါေတာ႕တယ္။ ဒဂံုကိုေတာ႕ သမိန္ၿဗတ္သရဲ နဲ႔ မမြဲေၮာင္တို႕ကို ေနာက္တန္းမွဴးခန္႔ၿပီး ေစာင္႔ထားေစတယ္။ Aင္Aားကုန္သံုးတဲ႕Aေနနဲ႕ မပိုင္ ဆရာေတာ္
ကို
မခ်န္ဘူး
သာသနာပိုင္ဆရာေတာ္ကိုၿမင္ရင္
ဆင္တေကာင္ေပၚတင္ၿပီး သမိန္မရူးတပ္သားေတြ
စိတ္ဓါတ္စစ္ဆင္ေရးလားေတာ႕မသိဘူး၊
Aဲဒီေခတ္က
တိုက္ပြဲထဲေခၚသြားတယ္။
မတိုက္ရဲ ဘုန္းႀကီးေတြက
မတိုက္ရက္ေAာင္ ထီးေရးနန္းေရး
Page | 96
စစ္ပြဲေတြနဲ႔
ခပ္ရွဳပ္ရွဳပ္ရယ္၊
ၿပီးေတာ႕
ေထရဝါဒလို႕သာေၿပာတယ္
Aဲဒီေခတ္သာသနာက
Aခုေခတ္သာသနာေလာက္ေတာင္ သန္႔ပါ႔ရဲ႕လားပဲ၊ Aင္းေတြ Aိုင္ေတြ ခလဲ႕ေတြ လက္ဖြဲ႕ေတြ ေဆးေတြ ဝါးေတြနဲ႕ Aရမ္းရွဳပ္ခဲ႔တာေလ။ သမိန္မရူးမွာက
စစ္သည္တေသာင္းေက်ာ္ရွိေပမဲ႕
ဗညားႏြဲ႕မွာက
စစ္သည္ႏွစ္ေထာင္
မညီကံေကာင္းရဲ႕ စစ္သည္တေထာင္နဲ႔ေပါင္းပါမွ စုစုေပါင္း သံုးေထာင္ေလာက္ပဲရွိတယ္၊ ဒါေပမဲ႕ ဒီစစ္သည္သံုးေထာင္လံုးဟာ လက္ေရြးစင္ေဒါင္ေဒါင္ၿမည္ သူရဲေကာင္းေတြခ်ည္းပဲ။ ဗညားႏြဲ႔ဟာ သူ႕ရဲ႕သူရဲေကာင္းသံုးေထာင္ကို တကဲ႕တပ္မႀကီးတတပ္လို သမိန္မရူးတပ္ထဲ
ေၿခလွ်င္တပ္
စစ္မ်က္ဖြင္႔ခ်ီတက္ေစပါတယ္။ တပတ္ရိုက္ဝင္ေရာက္ၿပီး
လို႕ေခၚတဲ႕တလခြာေဒပသြယ္ေပါ႔။ Aၿမန္ဆံုးခ်ီ၊
ဆင္တပ္ၿမင္းတပ္
စစ္ဦးမွာ
ဦးေဆာင္သူကေတာ႕
စံုစမ္းေထာက္လွမ္းခဲ႔တဲ႕
ဗညားႏြဲ႕က
ေဟ႕ေကာင္မဟ
တပ္ခ်င္းလည္းမမွားနဲ႔Aံုးလိုေၿပာေတာ႕
ခပ္ၿပတ္ၿပတ္ၿပန္ေၿပာၿပီး
ေရတပ္ေတြAၿဖစ္ခြဲၿပီး
မဟက
သမိန္မရူးတပ္ဆီAၿမန္ေရာက္မဲ႕
မဟ
သမိန္မရူးတပ္ရွိရာကို
ကြ်န္ေတာ္မွားပါ႔မလာဗ်ာလို႕
လမ္းAတိုင္းဦးေဆာင္
ခ်ီတက္
ပါေလေရာ။ ဒီေနရာမွာ Eကရာဇ္ေလာင္းကို ၿပန္ေၿပာရဲတဲ႕ မဟလို စစ္သည္ေတြနဲ႕ ဗညားႏြဲ႔ရဲ႕ ဆက္ဆံေရးကို သတိထားနိဳင္ပါတယ္။ မဟလို ေသမာမေႀကာက္တဲ႔ ခပ္မိုက္မိုက္ ဂ်စ္ကန္ကန္ စစ္သားေတြ ဗညားႏြဲ႕ဆီမွာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ရွိေနမလဲ။ ဗညားႏြဲ႕တပ္ဟာ
ဒီလိုလွ်င္လွ်င္ၿမန္ၿမန္နဲ႔
လွ်ပ္တၿပတ္ခ်ီတက္တိုက္ခိုက္တာကို
စိတ္ဓါတ္ေတြက်ၿပီး ပဲခူးၿပန္ဖို႕ၿပင္ေနတဲ႕ သမိန္မရူး တပ္ဟာ ဘယ္လိုမွၿပန္ခုခံနိဳင္စြမ္းမရွိဘူးတဲ႔။ ဗညားႏြဲ႕ဝင္တိုက္တဲ႔Aခ်ိန္ကလည္း နံနက္၁နာရီ-၂နာရီေလာက္ဆိုေတာ႕ Aလင္းေရာင္ လည္း ေကာင္းေကာင္းမရွိတဲ႔Aခ်ိန္ေပါ႔။
ေAာင္စည္ေAာင္ေမာင္းေတြ
Aသကုန္တီး၊
ခရာေတြAသကုန္တြတ္ၿပီး ဆင္ ၿမင္း ေၿခလွ်င္ တပ္ေတြဟာ မဲမဲၿမင္ရာခုတ္ထစ္ထိုးနွက္ၿပီး Aတင္းဝင္တိုက္တဲ႔ ဗညားႏြဲ႔တပ္ကို သမိန္မရူးတပ္သားေတြဟာ ခုခံခ်ိန္ ေတာင္ မရလိုက္ ပါဘူး၊ စစ္သည္ ၃-၄ရာေလာက္ ေသေက်ၿပီး တပ္ပ်က္ပါေလေရာ။ တပ္ပ်က္ေတာ႕ သမိန္မရူးဟာ သူ႕တပ္ကို
ၿပန္စုဖို႕မေၿပာနဲ႕
သစၥာေပါက္ပဲဆိုၿပီး
လွည္႔ေတာင္
မႀကည္႕ေတာ႕ပဲ
ရရာၿမင္းတေကာင္ေပၚခုန္တက္လို႕
ပဲခူးဘက္
ေနာက္က်တဲ႕ဖေနာက္ ထြက္ေၿပး
ေတာ႕တာပဲ။
AဲဒီAခ်ိန္မွာ သမိန္မရူးစီးတဲ႔ နာမည္ေက်ာ္ တိုက္ဆင္ႀကီး Aၿမဴဗဂိုးဟာ မုန္ေတြယိုေနလို႕ ထူးခတ္ခ်ဳပ္ထားရတဲ႔Aခ်ိန္ေပါ႔၊ ဗညားႏြဲ႕ရဲ႕ ဆင္ကဲႀကီး ဗမူေလာက္က သူထိန္းခဲ႔ ေမြးခဲ႔ရတဲ႔
Page | 97
AၿမဴဗဂိုးAေပၚခုန္တက္ၿပီး ဒီဆင္ကို ငါၿပန္စီးရၿပီမို႕ တို႕သခင္ဗညားႏြဲ႔ ပဲခူးကိုသိမ္းနိဳင္ၿပီလို႕သာ မွတ္ေပေတာ႕လို႕ လက္ခေမာင္းခတ္ၿပီး ႀကိမ္ဝါးပါေတာ႕သတဲ႔။ သမိန္မရူးရဲ႕တပ္သား
၃-၄ရာေလာက္ေသကုန္တာကိုႀကည္႔ၿပီး
သူလံုးဝစီးမိုးလိုက္ၿပီးလို႕
သိလိုက္တဲ႔ဗညားႏြဲ႕ဟာ
တိုက္ပြဲ
Aေၿခေနကို
ကိုရပ္ဖို႕
သူ႕လူေတြကို
Aမိန္႔ေပးလိုက္တယ္။ ေနာက္ေတာ႕ ရိကၡာေတြသိမ္း သံု႕ပန္းေတြဖမ္းၿပီး စခန္းကိုမီးရွိဳ႕ေစပါသတဲ႕။ ပဲခူးသို႔ ဗညားႏြဲ႕ကို
ႏွိမ္နင္းဖို႕ဆိုၿပီး
သမိန္မရူးတပ္၊
ပဲခူးကခ်ီလာခဲ႔တဲ႔
သမိန္မရူးေခါင္ေဆာင္တဲ႔
သမိန္ေယာဂရက္တပ္၊
သမိန္ရဲသင္ရံတပ္နဲ႔
တပ္မႀကီးမွာ သမိန္ဇိပ္ၿဗဲတပ္
ဆိုၿပီးတပ္ဖြဲ႔ႀကီး၄ဖြဲ႕ပါဝင္တာကို မွတ္မိႀကမွာေပါ႔။ ဒီတပ္ဖြဲ႔ႀကီး ၄ဖြဲ႔ထဲမွာ ဗညားႏြဲ႔နဲ႔ Aမွန္တကယ္ Aဆက္သြယ္ရွိတဲ႔
တပ္ဖြဲ႔ဆိုလို
သမိန္ဇိပ္ၿဗဲရဲ႕
တပ္ဖြဲ႔တဖြဲ႔ပဲရွိတယ္၊
သမိန္မရူးတပ္ကလြဲၿပီး
က်န္တပ္၂တပ္က ႀကားေနဆန္ဆန္ေနတဲ႔ တပ္ဖြဲ႔ေတြဆိုပါေတာ႕။ ဗညားႏြဲ႔က
သမိန္မရူးတပ္ကို
သမိန္ရဲသင္ရံတို႕ဟာ
Aပီတြယ္ေနတာၿမင္ေတာ႕
ဒီAတိုင္းမေနရဲေတာ႕ဘူး
သမိန္ဇိပ္ၿဗဲဆီေၿပးလာႀကသတဲ႔။
ၿပီးေတာ႕
“
သမိန္ေယာဂရက္နဲ႔
ဗညားႏြဲ႔ဘက္သားလို႕
Aမတ္ႀကီးေရ
Aေၿခေနက
သိထားတဲ႔ ၿမင္တဲ႔Aတိုင္းပဲ
သမိန္မရူးလဲ ေသၿပီလား လြတ္သြားသလားမသိဘူး၊ ကြ်န္ေတာ္တို႕တေတြ ေရွ႕ဆက္ဘယ္လို စီစU္ရင္ေကာင္းမလဲ
ဒီမင္းသား
သိသားမဟုတ္လား၊
ဘယ္ေလာက္
္ႀကမ္းတယ္ဆိုတာ
သူ႕လက္ထဲေရာက္လို႕ကေတာ႕
Aမတ္ႀကီးလဲ
ေသဖို႕ပဲရွိေတာ႕တယ္
”
လို႕ၿငီးၿငဴႀကတာေပါ႔။ ဗညားႏြဲ႔နဲ႔ ဗညားႏြဲ႔ဟာ
Aခ်ိတ္Aဆက္လုပ္ထားတဲ႔ သုရွင္
သမိန္ဇိပ္ၿဗဲက
ဗညားဦးရဲ႕သားပဲ
ခပ္ေAးေAးပဲ မဟုတ္လား၊
“
ဘာၿဖစ္လဲကြာ
ဆင္ၿဖဴရွင္ရဲ႕သားပဲ
စU္းစားဆင္ၿခင္ဉာဏ္ရွိပါတယ္ကြ၊ ဘာလဲ ေမာင္းမင္းတို႕က သိပ္ေႀကာက္ေနသလား ဒါဆိုလဲ ငါAဖိုးႀကီးကပဲ Aေသခံၿပီး မင္းသားနဲ႔သြားေတြ႔မယ္၊ ေမာင္မင္းတို႕ တပ္ထဲမွာပဲေနခဲ႔ႀက ”လို႕ ေၿပာၿပီး ဗညားႏြဲ႔ဆီကို ထြက္သြားတယ္။
Page | 98
ဗညားႏြဲ႔နဲ႔ေတြ႕ေတာ႕ ညကတိုက္ပြဲမွာ ေသဆံုးသြားတဲ႔ သမိန္မရူးတပ္သားေတြကို စနစ္တက် စုရံုးၿပီး သၿဂႋဳလ္တန္သၿဂႋဳလ္ ဒဏ္ရာရသူေတြကို ၿပဳစုတန္ၿပဳစုဖို႕ ဒါဟာ ရန္သူတပ္သားမဟုတ္ Aရွင္႔သားရဲ႕တပ္သားေတြပဲလို႕ လိုလိုလားလား
ေလွ်ာက္ထားေတာ႕
လက္ခံၿပီး
ဗညားႏြဲ႔နဲ႔
သမိန္ဇိပ္ၿဗဲေပးတဲ႔
မညီကံေကာင္းလည္း
AႀကံAတိုင္လုပ္ႀကတယ္။
Aားလံုးႀကည္႔ေပ်ာ္ရွဳ႕ေပ်ာ္ ္ၿဖစ္သြားၿပီ ဆိုမွ သမိန္ဇိပ္ၿဗဲက သမိန္ေယာဂရက္ သမိန္ရဲသင္ရံ နဲ႔ သမိန္မရူးရဲ႕ Aားလံုး
က်န္ရစ္တဲ႔
တပ္မင္း
ေရာက္လာႀကေတာ႕
ၿပံဳးၿပံဳးရႊင္ရႊင္ႀကိဳဆိုၿပီး
ဗိုလ္မင္းေတြကို
ဗညားႏြဲ႕က
AစားAေသာက္ေတြနဲ႔
ေခၚခိုင္းလိုက္တယ္။
သူတို႕Aားလံုးကို
ဖက္လွဲတကင္နဲ႔
ေႀကြးေမြးတယ္၊
Aၿပစ္တင္တာေတြ
Eည္႔ခံ
ႀကိမ္းေမာင္းတာေတြ မ်က္ႏွာခက္ထန္တာေတြ လံုးဝမလုပ္ဖူးတဲ႔။ စားေသာက္ႀကၿပီး မင္းတို႕ငါတို႕ဟာ
Aားလံုးစိတ္လက္ေပါ႔ပါးသြားၿပီဆိုမွ သမိန္မရူးသစၥာခံၿပီး
သမိန္ဇိပ္ၿဗဲက
မဟာေဒဝီရဲ႕Aမိန္႔Aတိုင္း
“
ကဲ
ငါ႕လူတို႕
ဒဂံုကိုလာတိုကႀ္ ကတယ္၊
မဟာေဒဝီရဲ႕Aမိန္႔က ဒဂံုကိုသိမ္းၿပီးရင္ ႀကီးတယ္ငယ္တယ္ မခြဲၿခားပဲ Aားလံုးသတ္ရမယ္တဲ႔၊ ငါတို႕Aားလံုး
ဒဂံုကိုနိဳင္ရင္
သတ္ၿဖတ္သုတ္သင္ႀကမွာပဲ။
AဲဒီAမိန္႔Aတိုင္း Aခုေတာ႕
Aရွင္႔သားတပ္သား
Aရွင္႔သားတိုက္လို႕
Aားလံုးကို
တို႕တေတြရွံဳးနိမ္႔ႀကရၿပီ၊
Aရွင္႔သားက Aနိဳင္ရသူမို႕ သတ္မယ္ဆိုရင္လည္း တို႕ခံရမွာပဲ၊ ဒါေပမဲ႕ သေဘာ ထားႀကီးၿမတ္တဲ႔ Aရွင္႔သားက
တို႕တေတြလို
AခုလိုAေကြ်းAေမြးနဲ႔ေတာင္
သေဘာမထားပဲ
Eည္႔ခံေန
ေသးတယ္၊
Aရွင္႔သားကိုဘယ္လို တင္ေလွ်ာက္ႀကမလဲ ” သမိန္ေယာဂရက္တို႕ သမိန္ရဲသင္ရံတို႕က
ကဲ
တို႕တေတြကိုမသတ္ပဲ မင္းတို႕
ဒိကိစၥAတြက္
လို႕စေပးလိုက္ေတာ႕ တပ္မင္းဗိုလ္မင္း ေတြနဲ႔
“ Aစကေတာ႕ Aရွင္႔သား လက္ထဲေရာက္ရင္
ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးတို႕ ေသရမယ္လို႕ ထင္မွတ္ ထားႀကတာ Aခုေတာ႕ Aရွင္႔သားဟာ ေဗာဓိသတၱ ပါရမီၿဖည္႔ေယာက်ၤားပီပီ ရန္ကိုရန္ၿခင္း မတံု႕ၿပန္ဘူး၊ သေဘာထား ႀကီးၿမတ္ လိုက္တာ၊ Aခုဆို ကြ်န္ေတာ္တို႕မွာ Aရွင္႔သားရဲ႕ ေက်းဇူးစူးေနပါၿပီ၊ ဒီAတြက္ ပဲခူးထီးနန္းကို Aရွင္႔သားAတြက္ Aၿမန္ဆံုး သိမ္းပိုက္ ေပးၿခင္းနဲ႔ ေက်းဇူးဆပ္ပါ႔မယ္ ” လို႕ ၿပန္ေလွ်ာက္ႀကသတဲ႔။ ဒီတပ္မင္းဗိုလ္မင္းေတြရဲ႕ Aထင္တႀကီး ခ်ီးက်ဴးစကားကိုနားေထာင္ၿပီး ဗညားႏြဲ႔က ငါ႔ရဲ႕Aေဖ သုရွင္ဗညားဦး
ရွိေနေသးသမွ်
ဒီပဲခူး
ထီးနန္းကို
ငါမလုေသးဘူးလို႕
ၿပန္ေၿပာေတာ႕
သမိန္မရူးတပ္က ဗိုလ္မင္းတေယာက္ၿဖစ္တဲ႔ ဗိုလ္မင္းဗိုက္ညဲက Aရွင္႔သား သမိန္မရူးကို မိေAာင္
Page | 99
Aခုမခ်ီဘူးဆိုရင္ သမိန္မရူးဟာ ပဲခူးေရာက္သြားေတာ႕မယ္ တကယ္လို႕ ကြ်န္ေတာ္တို႕သာ ပဲခူးကိုလိုက္မသြားရင္ ကြ်န္ေတာ္ တို႕ဟာ Aရွင္႔သားဖက္ပါၿပီး သူတို႕ကိုေတာ္လွန္ၿပီဆိုတာကို သေဘာေပါက္သြားၿပီး
ပဲခူးမွာက်န္ရစ္တဲ႔
ကြ်န္ေတာ္တို႕
မိသားစုေတြကို
မုတၱမပို႕ၿပီး
Aႀကပ္ကိုင္ရင္ ကြ်န္ေတာ္တို႕Aတြက္ ၿပႆနာပဲ လို႕ဝင္ေၿပာရွာတယ္။ ဟုတ္တယ္
Aရွင္႔သား
ဝင္ေၿပာေတာ႕
ဒီကိစၥဟာ
ဗညားႏြဲ႔ဟာ
AေရးတႀကီးစU္းစားရမဲ႕ကိစၥပဲလို႕ မပိုင္ဆရာ
နဲ႔
သမိန္ဇိပ္ၿဗဲကလည္း
မင္းကန္စီကို
ေခၚယူတိုင္ပင္ၿပီး
သူတို႕Aႀကံေပးတဲ႔Aတိုင္း ေရႊဘုရားဆင္းတုေတာ္ တဆူကိုပင္႔ သမိန္မရူးရဲ႕ ဗိုလ္မင္း တပ္မင္း Aႀကပ္ တပ္သား Aားလံုးကို က်မ္းရြက္ၿပီး သစၥာေရတိုက္တယ္၊ ၿပီးေတာ႕ ဆင္ ၿမင္း လက္နက္ ရိကၡာေတြ Aားလံုးသိမ္းၿပီး ပဲခူးဆီၿပန္လႊတ္ လိုက္ပါတယ္။ သမိနမရူးဟာ သကၠရာဇ္ ၇၄၅ခုနစ္၊ နတ္ေတာ္လဆုတ္ ၁၀ရက္ေန႕မွာ ပဲခူးကိုၿပန္ေရာက္တယ္၊ သူရဲ႕တပ္ဗိုလ္တပ္တသား ပဲခူးေရာက္ႀကတယ္။
မွဴးမတ္ ဒီလို
Aရမ္းေပါက္ကြဲသြားတာေပါ႔
ေတြကေတာ႕
ဗညားႏြဲ႔ကို မင္းတို႕
နတ္ေတာ္လဆုတ္
ရွံဳးၿပီးၿပန္လာတာကို
ေ-ာက္သံုးမက်ဘူး၊
၁၁ရက္ေန႔မွ
မဟာေဒဝီသိေတာ႕
ဆင္ေကာင္း
ၿမင္းေကာင္းေတြနဲ႔
ဒီေလာက္ လူသူ လက္နက္Aင္Aား Aၿပည္႔နဲ႔သြားတာ ဟိုေကာင္Aပသံုနဲ႔ ႏြားေက်ာင္းသား မင္းကန္စီတို႕ရဲ႕ လူေလး တရာ ႏွစ္ရာေလာက္ကို Aနိဳင္မရတဲ႔Aၿပင္ ဆင္ေကာင္း ၿမင္းေကာင္း လက္နက္ေကာင္းေတြ ဆံုးရွံဳးၿပီး ကိုယ္လြတ္ေၿပးလာႀကရတယ္၊ ေ-ာက္သံုးမက်တဲ႔ေကာင္ေတြ ဆင္ၿဖဴရွင္
သူ႕ရွင္မထနိဳင္ဘူး
ငါလိုမိန္းမတေယာက္ကို
လက္လြတ္စပယ္လုပ္လာႀကတာေပါ႔ေလ၊
မင္းတို႕ကို
Aေလးထားစရာမလိုဘူးဆိုၿပီး ငါက
ဒီလို
သတ္မိန္႔မေပးနိဳင္ဘူးလို႕
ထင္ႀကလို႕လား ဆိုၿပီး Aပီႀကိမ္းေမာင္းပါေလေရာ။ ဒီမွာ သမိန္ဇိပ္ၿဗဲက ဒါကြ်န္ေတာ္တို႕Aၿပစ္မဟုတ္၊ ကြ်န္ေတာ္တို႕ကို Aၿပစ္လာတင္တာမတရား၊ တကယ္ဆို စစ္ဦးစီး သမိန္မရူးက ဗညားႏြဲ႔တိုက္တာကို ခံတိုက္ေနပါလွ်က္နဲ႔ ကြ်န္ေတာ္တို႕ ဝင္မတိုက္ရင္ စစ္ပြဲစတာနဲ႔
ကြ်န္ေတာ္တို႕Aလြန္
ကြ်န္ေတာ္တို႕Aၿပစ္ေပါ႔၊
ရတဲ႔ၿမင္းတေကာင္ဆြဲၿပီး
Aခုေတာ႕
ကိုယ္လြတ္ေၿပးေတာ႕
စစ္ဦးစီးလုပ္သူက က်န္တ႔သ ဲ ူေတြက
ဘယ္လိုတိုက္လို႕ရဦးေတာ႕မွာလဲ၊ Aခုေတာင္ ကြ်န္ေတာ္တို႕ AေသAခ်ာခုခံလို႕သာ Aခုလို ေAာင္ၿမင္စြာ ဆုတ္ခြာလာနိဳင္တာ မဟုတ္ရင္ Aကုန္လံုး ေသကုန္ဖို႕ ေတာင္ရွိတယ္ လို႕
Page | 100
ခပ္ၿပတ္ၿပတ္ဝင္ေၿပာေတာ႕
မဟာေဒဝီလည္းတိတ္သြားရေရာ၊
သမိန္ဇိပ္ၿဗဲ
တာက
ေထာက္ၿပ
မွန္ေနတာကိုး။
မတိတ္လို႕လည္းမရဘူးေလ
ေနာက္ဆံုးေတာ႕
ခံစစ္Aတြက္
ၿမိဳ႕ၿပက်ံဳးေၿမာင္းေတြကို ခိုင္ခံ႕ေAာင္လုပ္ထားဖို႕ တိမ္ေနၿပီၿဖစ္တဲ႔ က်ံဳးကိုနက္ ေAာင္ၿပန္တူးဖို႕ Aရွက္ေၿပAမိန္႔ေပးရင္း ညီလာခံကို ရုပ္သိမ္းလိုက္ရေတာ႕တယ္။ ေနာက္ပိုင္း ပဲခူးနန္းတြင္းမွာ သမိန္မရူးနဲ႔ မဟာေဒဝီတို႕ရဲ႕ Aင္Aားဟာသိသိသာသာႀကီး ေလွ်ာ႕နည္းသြားၿပီး ဗညားႏြဲ႔ကို ေထာက္ခံသူAင္Aားႀကီးမားလာတယ္။ တေၿဖးေၿဖးနဲ႔ ရွိလာတယ္၊
မဟာေဒဝီတို႕ရဲ႕ ဘုရင္ေသရင္
ရပ္တည္ရာဟာ သူတို႕လဲ
Aနာသည္းေနတဲ႔
သြားၿပီ
ဆိုတာ
မင္းAိုႀကီးထံမွာသာ
သေဘာေပါက္ေနႀကတာေပါ႔။
ဘုရင္ႀကီးရဲ႕ေရာဂါကလည္း Aရမ္းသည္းလာၿပီး ေနလား ညလား ဆိုတာ မ်ိဳး ေရာက္လာ ေနၿပီ။ သမိန္းမရူးကေတာ႕ ေနာက္ဆံုးေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္Aၿဖစ္ ၿမိဳ႕ေတာ္ကို ခိုင္ခံ႕ေAာင္လုပ္ၿပီး ခံစစ္ကိုပဲ မဲၿပင္ေနေတာ႕တာပဲ။ သမိန္ဇိပ္ၿဗဲက AေၿခAေနေတြAားလံုးကို ဗညားႏြဲ႔ထံကို သတင္းပို႕တယ္၊ ဘုရင္ႀကီးAေၿခေနက လံုးဝဆိုးေနၿပီ
မရေတာ႕ဘူး
Aခ်ိန္ဆြဲေနရင္
မင္းသားAေနနဲ႕
Aင္Aားေတာင္႔တင္းတဲ႔
ပဲခူးကိုAၿမန္ခ်ီလာၿပီးသိမ္းဖို႕
ေၿမာင္းၿမစားေလာက္ဖ်ား
ဒီလိုမွမဟုတ္ပဲ
မုတၱမစားၿဗတ္ထဗတို႕ရဲ႕
လက္ဦးမွဳကိုခံရလိမ္႔မယ္ စသၿဖင္႕ေပါ႔ေလ။ ဗညားႏြဲ႔လည္း
မင္းကန္စီ
မညီကံေကာင္းကို
Aကိုက
ခံနိဳင္ေAာင္ခံေနပါလို႕ ထားတယ္။
မညီကံေကာင္းတို႕နဲ႔တိုင္ပင္ၿပီး ဒလကိုခိုင္႔ေAာင္
Aမိန္႔ေပးတယ္၊
လုပ္ၿပီးေစာင္႔ရစ္၊
ဒဂံုကိုေတာ႕
သူ႕မွာရွိတဲ႔ေရတပ္ဖြဲ႔ကိုလည္း
သူ႕ရဲ႕ေနာင္ေတာ္
မသံေကးနဲ႔
ပဲခူးၿမစ္ထဲမွာ
ဒလစား
ေၿမာင္းၿမစားခ်ီလာရင္ သမိန္ပဲခူးကို
စုရံုးေနဖို႕
ၿမိဳ႕ေစာင္႔
Aမိန္႔ေပးတယ္။
သူကိုယ္တိုင္ကေတာ႕ ပဲခူးကိုခ်ီတက္ဖို႕ သူရဲေကာင္း လက္ေရြးစင္ ကြန္မန္ဒို ငါးေထာင္ကို ေရြးခ်ယ္ပါသတဲ႔။ သိမ္းပိုက္ျခင္းႏွင့္စြန္႔ပစ္ျခင္း သကၠရာဇ္ ၇၄၅ခုႏွစ္ ၿပာသိုလ္လၿပည္႔ေက်ာ္ ဆယ္႔ႏွစ္ရက္၊ ႀကာသာပေတးေန႔မွာ ဗညားႏြဲ႕ဟာ ဒဂံုကထြက္ၿပီး ပဲခူးသို႕ ေAာင္စည္ ေAာင္ေမာင္းတီးၿပီး Aင္AားAလံုးAရင္းနဲ႔ ခ်ီပါတယ္။
Page | 101
သူကိုယ္တိုင္က
AဇမၺဴAမည္ရွိတဲ႔
ေမြးမနိတ္မိဖုရားနဲ႔
တိုက္ဆင္ႀကီးကိုစီးၿပီး
ေမြ႔သင္မိဖုရားကို
ဒဂံုေရာက္မွ
ဆင္မယU္သာတစီးစီနဲ႔
ေကာက္ယူထားတဲ႔
လိုက္ပါေစတယ္၊
ဒီလိုပဲ
သူ႕ရဲ႕မရွိမၿဖစ္ Aပါေတာ္ၿမဲႀကီး မင္းကန္စီ၊ သံဃာ႕ရာဇာဆိုတဲ႔ မပိုင္ဆရာေတာ္၊ မေသာက္၊ ေဘာမြန္၊
သမိန္ေလာက္ပင္
Aတူလိုက္ပါေစသတဲ႔။
စတဲ႔သစၥာရွိႀကီးေတြကိုလည္း
ေရတပ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္
ဆင္ေကာင္း
ေစာဒရိုက္ကိုေတာ႕
တစီးစီနဲ႔
ပဲခူးၿမစ္ေရေႀကာင္းကခ်ီေစၿပီ
ေမာသေပ်ာ႕ စခန္းမွာ ေစာင္႔ေနဖို႕ မွာတယ္။ စရည္းဆိုတဲ႔
စခန္းေရာက္ေတာ႕
ပဲခူးနန္းတြင္းက
ခမည္းေတာ္ရဲ႕
AေၿခAေနဟာ
Aေတာ္ဆိုးေနၿပီဆိုတဲ႔ သတင္းရတယ္၊ ဗညားႏြဲ႔လည္း Aရမ္းကို စိတ္မခ်မ္းမသာၿဖစ္သြားတာနဲ႔ ဆက္မခ်ီေတာ႕ပဲ ေရာက္ေတာ႕
တညAိပ္လိုက္တယ္။ ေရေႀကာင္းခ်ီ
မနက္ဆက္ၿပီး
ေစာဒရိုက္တပ္က
ခ်ီတတ္ၿပီး
ေမာသေဗ်ာ႕စခန္းကို
ေမာသေပ်ာ႕နဲ႔
ပတ္ဝန္က်င္းကို
ထိန္းခ်ဳပ္ထားၿပီးေနတာကို ေတြ႕ရသတဲ႔။ သိပ္မႀကာဘူး Aရင္က သမိန္မရူးသစၥာခံၿဖစ္ခဲ႔ဖူးေပမဲ႕ Aခု ဗညားႏြဲ႔ရဲ႕သစၥာခံၿဖစ္သြားၿပီးၿဖစ္တဲ႔ ဇြဲဘံုၿမိဳ႕စား ဗိုက္ည႕ဲ ဟာ ဗိုလ္ပါAလံုးAရင္းနဲ႔ Aူယား ဖားယားေရာက္လာၿပီး
Aရွင္မင္းသားရဲ႕
ဖခမည္းေတာ္ဟာ
ယမန္ေန႔ညကပင္
နတ္ရြာလားေတာ္မူၿပီ လို႕တင္ေလွ်ာက္ပါတယ္။ ဗိုက္ညဲ႕ ေလွ်ာက္တာ ေသခ်ာၿပီလို႕ သိရတဲ႔Aခါ ဗညားႏြဲ႔ဟာ Iေၿႏၵမဲ႔ေAာင္ ငိုေႀကြးပါသတဲ႔။ တကယ္ဆို ခမည္းေတာ္ဗညားဦးဟာ သူ႕Aေပၚမွာ မေကာင္းခဲ႔ဘူးလို႕ Aေမမရွိတဲ႔သူ႕မွာ
ေၿပာရင္ရပါတယ္၊ တဦးတည္းေသာ
ဒါေပမဲ႕
ဗညားႏြဲ႔ဟာ
တြယ္တာရာဟာ
သူ႕Aေဖကိုသိပ္ခ်စ္တယ္၊
Aေဖပဲ၊
သူ႕ရဲ႕Aစြမ္းAစကိုလည္း
သူ႕Aေဖၿမင္ၿပီး ယံုႀကည္Aားကိုးေစခ်င္တယ္၊ Aခုေတာ႕ သူသိပ္ခ်စ္တဲ႔ Aေဖ မရွိေတာ႕ဘူး၊ သူဟာေလာကႀကီးထဲမွာ Aမိမဲ႔Aဖမဲ႕ တေကာင္ႀကြက္ေပါ႔။ ငိုလို႕ဝေတာ႕ သူ႕ရဲ႕Aေၿခေနကို သူၿပန္သတိရလာတယ္၊ ဒါနဲ႔ “ ေစာဒရိုက္ မင္းေလွေတြကို ဒီမွာပဲထားခဲ႔ မင္းတပ္သားေတြနဲ႔ ဗိုက္ညဲ႔ ေနာက္လိုက္သြား ပဲခူးကိုဝိုင္းထား၊ သမိန္မရူး ပဲခူးကခံၿပီး ဆင္ခ်င္းတိုက္မယ္ဆိုရင္ ငါကိုယ္တိုင္ရင္ဆိုင္မယ္ ခ်က္ခ်င္းၿပင္ၿပီး
မင္းတို႕တေယာက္မွမတိုက္နဲ႔ ”
လို႕
ေစာဒရိုက္တို႕
ေမာမသံစခန္းေရာက္ေတာ႕
Aမိန္႔ေပးလိုက္တယ္။ ေနာက္က
ထပ္ခ်ပ္မကြာ
Aေတာ္ေမွာင္ေနၿပီ၊
ငါ႔ကိုေစာင္႔
ဒီေကာင္ကို
သူကိုယ္တိုင္လည္း
တပ္ေတြကို
လိုက္ပါေလေရာ။
ပဲခူးၿမိဳ႕နား
လကြယ္ညလည္းၿဖစ္ေတာ႕
ပဲခူၿမိဳ႕ထဲ
တိုက္ရိုက္မဝင္ေတာ႕ပဲ ေမာမသံစခန္းမွာ ညAိပ္ရပ္နားတယ္။ ဒဂံုနဲ႔ ပဲခူးကို ၂ညAိပ္ခ်ီတယ္
Page | 102
ဆိုတာကိုႀကည္႔ရင္
ဗညားႏြဲ႔ဟာ
သမိန္မရူးရဲ႕Aင္Aားကို
Aရမ္းAထင္မေသးပဲ
တေၿဖးေၿဖးခ်ည္းကပ္တာကို ေတြ႔ရမွာပါ။ AဲဒီAခ်ိန္မွာ
နန္းတြင္းမွာလည္း
မသၿဂႋဳလ္ရေသး၊
Aေတာ္ေလးရွဳပ္ေထြးေနၿပီ၊
ဗညားႏြဲ႔ရဲ႕တပ္က
ၿမိဳ႕ကိုဝိုင္းထားတယ္။
ဆင္ၿဖဴရွင္
ဗညားဦးကေသၿပီ
ဒီလိုAခ်ိန္မွာ
သမိန္မရူးဟာ
နန္းတြင္းက မူးမတ္ေသနာပတိေတြကို ၿမိဳ႕စီး ၿပစီးေပၚတက္ၿပီး ဗညားႏြဲ႕ကို ခုခံဖို႕ Aတင္းAက်ပ္ Aမိန္႔ထုတ္တယ္
ဒါေပမဲ႕
ဘယ္သူမွAေရးမလုပ္ေတာ႕ဘူး ေနာက္က်သြားရင္
မူးမတ္ေသနာပတိေတြက
ဗညားႏြဲ႔ထံ
သူထက္ငါ
လက္ရွိစည္းစိမ္သိမ္းခံရမွာထက္
သူ႕စကားကို
Aရင္သြားၿပီး
သစၥာခံႀကတယ္၊
ဂုတ္ေပၚဓါးေရာက္မွာ
သိႀကတာကိုး၊
ပေဒသရာဇ္ေခတ္မွာ နိဳင္သူဆရာပဲ၊ စားစတမ္းပဲ။ သမိန္မရူးဟာ
သူ႕မွာရွိေသးတဲ႔
Aႀကမ္းဖက္ဖမ္းဆီး Aင္Aားက
Aင္Aားနဲ႔
သတ္ၿဖတ္ဖို႕လုပ္ေသးတယ္
Aရမ္းေတာင္႔တင္းေနေတာ႕
ဗညားႏြဲ႕သစၥာကိုခံေနႀကသူေတြကို ဒါေပမဲ႕
မၿဖစ္ဘူးဆိုၿပီး
Aဲဒီမူးမတ္ေသနာပတိေတြရဲ႕ သူမိန္းမ
တလေမသီရိကိုေခၚ
ဆင္ဆယ္စီးမွာ ေရႊေငြေက်ာက္သံပတၱၿမားေတြတင္ၿပီး ကြ်န္ယံု၇၀ဝနဲ႔ မုတၱမဘက္ထြက္ေၿပးေရာ။ သူ႕Aႀကံက
Aင္Aားေတာင္႔တဲ႕
မုတၱမစားနားမွာ
ခဏခိုမယ္
ၿပီးရင္
မုတၱမစားနဲ႔ေပါင္းၿပီး
ဗညားႏြဲ႔ကို တိုက္မယ္ေပါ႔။ ဒီသတင္းကိုႀကားေတာ႕ ဗညားႏြဲ႔ဟာ သမိန္ဇိပ္ၿဗဲ၊ ဗိုက္ညဲ႕၊ ေစာဒရိုက္ ၃ေယာက္ကို ေခၚၿပီး မင္းတို႕ သမိန္မရူးေနာက္လိုက္ၿပီး ရေAာင္ဖမ္းခဲ႔ မရရင္ ေသဒဏ္ပဲလို႕ Aမိန္႔ေပးလႊတ္လိုက္တယ္၊ တကယ္ဆို သမိန္မရူးကို သူကိုယ္တိုင္လိုက္ဖမ္းခ်င္တာ ဒါေပမဲ႕ နန္းသိမ္းရမဲ႔ AစီစU္ေတြရွိေနေသးလို႕။ သမိန္ဇိပ္ၿဗဲတို႕Aဖြဲ႔လည္း သမိန္မရူးေနာက္ Aတင္းလိုက္ႀကတာေပါ႔၊ ေကြ႔ပတ္သြားရတဲ႔လမ္းကို မေကြ႔ပတ္ပဲ
Aေၿဖာင္႕လိုက္ေတာ႕
မႀကာဘူး
သမိန္မရူးရဲ႕Aဖြဲ႕ကိုမွီၿပီး
သမိန္မရူးကို
ဖမ္းလိုက္နိဳင္ပါေလေရာေပါ႔။ ဗညားႏြဲ႔စခန္းခ်ေနတဲ႔
ေမာမသံကို
ညီေတာ္ေဘာငံမုန္နဲ႔
မွဴးမတ္ေသနာပတိေတြလာၿပီး
ခမည္းေတာ္နတ္ရြာစံေႀကာင္း လာေလွ်ာက္ ္ႀကတယ္၊ မင္းပေရာဟိတ္ ဇြဲတႏုန္လည္း သမိန္မရူးက ဖမ္းၿပီးAက်U္းခ်ထားရာက လြတ္ၿပီး ေမာမသံစခန္းကို ေရာက္လာတယ္။ ဇြဲတႏုန္ကိုေတြ႔ေတာ႕ ဗညားႏြဲ႔က ကိုယ္ေတာ္Aတြက္ ဒုကၡေရာက္ခဲ႔ရတဲ႔Aတြက္ Aခုကိုယ္ေတာ္ၿပန္ၿပီး ခ်ီးၿမင္႔ရမယ္
Page | 103
ရာဇပေရာဟိတ္ ရာထူးနဲ႔ ခစားေစလို႕ ခ်ီးၿမွင္႔လိုက္သတဲ႕၊ ၿပီးေတာ႕ ကဲ ရာဇပုေရာဟိတ္ႀကီး ငါနန္းတက္ရမဲ႔
ေန႔နံAခ်ိန္Aခါေကာင္းကို
Aသစ္စက္ႀကီးက
ခ်က္ခ်င္းပဲ
တြက္ေပးဦး
မနက္ဖန္
လို႕ခိုင္း
ေတာ႕
ရာဇပုေရာဟိတ္
တပို႕တြဲလဆန္းတရက္
Aဂၤါေန႔
တက္ေနတစ္ခ်က္တီးေက်ာ္ရင္ မိဖုရားနဲ႔Aတူ နန္းတတ္ေတာ္မူပါလို႕ ေလွ်ာက္တင္ပါတယ္။ ဒီလို နန္းတတ္ပြဲကို မိဖုရားနဲ႔Aတူ ခံေတာ္မူပါလို႕ ဆိုလိုက္တာနဲ႔ ဗညားႏြဲ႔ဟာ သူ႕Aနားမွာ ထိုင္ေနတဲ႔
ေမြမနိတ္ကို
ပီယရာဇေဒဝီ
ဆိုတဲ႔ဘြဲ႔နဲ႕
မိဖုရားေခါင္ႀကီးေၿမွာက္လိုက္ပါေလေရာ၊
ေမြ႔သင္ကိုလည္း ဒလသုဒၶမာယာဆိုတဲ႔ဘြဲ႔ကို ေပးလိုက္တယ္။ ငယ္ကAခ်စ္ Aႏွစ္တရာ ငယ္ကAေႀကာင္း Aႏွစ္တေသာင္းေတာင္ မေမ႔ေကာင္း ဆိုေပမဲ႕ ဗညားႏြဲ႔ဟာ
Aပသံုပိုက္စက္ဆိုတဲ႔
သူ႕ရင္ခြင္ထဲ
Aတင္းတိုးဝင္ခဲ႔တဲ႔
ေမ႔ထားလိုက္ပါၿပီ။
Aႏွိမ္ခံဘဝက ခ်စ္ညီမေလး
တနွစ္မၿပည္႔တဲ႔
ဖခင္ႀကီးရဲ႕AဆူAပူေတြႀကားထဲက တလေမေဒါကိုေတာ႕
Aခ်ိန္Aပိုင္းAၿခားဟာ
လံုးလံုးႀကီး
လူတေယာက္ရဲ႕ႏွလံုးသားကို
ဒီေလာက္ေတာင္ ေၿပာင္းလဲသြားေစသလား။ ဟိုတုန္းက တီတီတာတာနဲ႔ ႏြဲ႔ဆိုးဆိုးတတ္ေပမဲ႕ လူႀကမ္းႀကီးကိုAၿမဲေႀကာက္ရတဲ႔ တလေမေဒါကို သူ႕ေမ႔သြားနိဳင္တာ ဘာေႀကာင္႔လဲ ေမြမနိတ္ကို ေပးတဲ႔ဘြဲ႔က
ပီယရာဇာေဒဝီတဲ႔၊
ခ်စ္ဖြယ္ေသာ
Aဆင္းIေၿႏၵနဲ႕
ၿပည္႕စံုသူေပါ႔၊
ဒါဆို
ရုပ္ရည္ေႀကာင္႔လား၊ ဒါမွမဟုတ္ ပီယဝါစာ ခ်စ္ဖြယ္ေသာ စကားေႀကာင္႔လား။ Aနိမ္႕စံဘဝက ခံပြင္႔ကိုစြန္႔ပစ္ခဲ႔တာ
ခံပြင္႔လိုသံုးခဲ႔ေပမဲ႕ ရာဇဝင္မွာ
Aၿမင္႔ေရာက္ေတာ႕
AပံုAပင္ပဲေလ။
စံပယ္ပြင္ကို
ဝိဇယမင္းသားရဲ႕
လွမ္းရင္း
Aခ်စ္မွာAထိနာခဲ႔တဲ႕
ကစၥနား၊ က်န္စစ္သားရဲ႕ စြန္႔ပစ္ခံ သမၻဴလ၊ မင္းတုန္းမင္းရဲ႕ မယ္သဲ၊ ဒီလိုပဲ Aခ်ိန္လံုးAနစ္နာခံခဲ႔ ဒုကၡသူခမွ်ခံခဲ႕တဲ႕ Aပသံုရဲ႕ တလေမေဒါဟာ ဗညားႏြဲ႔ရဲ႕AစီစU္သစ္မွာ ပါမလာေတာ႕ပါဘူး။ ရာဇာဓိရာဇ္ ေနာက္တေန႕နံနက္မွာ ဇြဲတႏုန္တၿဖစ္လဲ ရာဇပုေရာဟိတ္ရဲ႕ Aခါေပးတဲ႔Aတိုင္း ပဲခူးၿမိဳ႕ေပၚမွာ ေAာင္ေၿမနင္းမဂၤလာ လုပ္တယ္။ ရာဇပုေရာဟိတ္ေပးတဲ႔ ေAာင္ေၿမက နန္းတြင္းမွာမဟုတ္ပဲ ၿမိဳ႕တြင္းေဈးတခုရဲ႕ စစ္ဝတ္တန္ဆာ
Aေရွ႔မွာလို႕
ဆိုပါတယ္။
ခ်ပ္ဝတ္ႀကီးကိုဝတ္ထားသလို
ေAာင္ေၿမနင္းမဂၤလာမွာ ေမြ႔မနိတ္နဲ႔
ဗညားႏြဲ႔ဟာ
ေမြ႔သင္တို႕တေတြကလည္း
Page | 104
မိဖုရာႀကီးဝတ္စံုေတြ ဝတ္လို႕ေပါ႔ေလ။ ေAာင္ေၿမနင္းၿပီး ရန္ေAာင္ၿမင္ (က်ိဳက္ေဇးစႀတ)ဆိုတဲ႔ ဘုရားကိုဝင္ၿပီးရွိခိုး ၿပီးေတာ႕မွ ေမာတရုတ္တခါးကေန နန္းၿမိဳ႕ထဲကို ဝင္ပါသတဲ႔။ AဲဒီAခ်ိန္မွာ
Aရွင္မဲ႔ေနတဲ႔
နန္းၿမိဳ႕ကို
ေစာင္႔ေရွာက္ရသူက
သန္လွ်င္စား
Aမတ္ဒိန္ပါ။
ဗညားႏြဲ႔က Aနိဳင္နဲ႔လာၿပီဆိုတာနဲ႔ မွဴးမတ္ေသနာပတိေတြAားလံုးလိုလိုဟာ နန္းၿမိဳ႕ကို ပစ္ၿပီး သူ႕ထက္ငါAလုAယက္
ဗညားႏြဲ႔ကို
လက္ေဆာင္ပ႑ာဆက္ႀက
ေၿပးၿပီးရွိခိုးႀက၊
နန္းတြင္းမွာ
သံေတာ္ဦးတင္ႀက၊
ဗညားႏြဲ႔နန္းတက္မဂၤလာပြဲAတြက္
မ႑ပ္ကနားႀကီးေဆာက္ႀကနဲ႔ မ်က္ေစ႕ေနာက္ေAာင္ Aလုပ္ရွဳပ္ေနႀကေပမဲ႕ Aမိန္ဒိန္ကေတာ႕ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ပဲ ကြယ္လြန္သူ ဆင္ၿဖဴရွင္ဗညားဦးAေလာင္းကို ႀကည္႔ေကာင္းေAာင္ ၿပင္ဆင္၊ AသုဘAခမ္းAနားကို
ခမ္းခမ္းနားနားၿဖစ္ေAာင္လုပ္၊ ေခတ္Aပ်က္မွာ
လခေမာင္းထခတ္မဲ႔
ေတာေႀကာင္ေတြ သူခိုးသူဝွက္ေတြ နန္းတြင္းထဲမဝင္နိဳင္ေAာင္ လံုၿခံဳေရးကို စနစ္တက်လုပ္ စတဲ႔Aလုပ္ေတြမွာပဲ
လံုးပမ္းေနသတဲ႔။
သူ႕Aတြက္ေတာ႕
ဗညားႏြဲ႔နဲ႔
သမိန္မရူးတို႕ရဲ႕
Aာဏာလုပြဲဟာ ဘာမွမသက္ေရာက္သလိုပဲ။ ဗညားႏြဲ႔လာေတာ႕ ပုဆစ္ဒူးတုတ္ထိုင္ရွိခိုးၿပီး တံခါတဖက္ဖြင္႔လို႕ ဆင္ေတာ္Aေရွ႕ကေလွ်ာက္ရင္း Aတြင္းေတာ္ထဲ ဦးေဆာင္ ေခၚသြား ပါတယ္၊ ဗညားႏြဲ႔က မႀကည္ေပမဲ႔ ဘာမွေတာ႕မေၿပာဘူး၊ ေနနွင္႔ဦးေပါ႔။ မဂၤလာမ႑ဆီေရာက္ေတာ႕
ေဘာငံမုန္ကို
မင္းAစ္မကိုသြားေခၚကြာ
ဆိုၿပီးလႊတ္တာနဲ႔
ေဘာငံမုန္လည္း တလေမေဒါဆီသြားၿပီး Aေခၚလႊတ္လိုက္ေႀကာင္း ေၿပာတယ္။ တကယ္ဆို တလေမေဒါAတြက္
ဒီAခ်ိန္ဟာ
ဘဝမွAေပ်ာ္ဆံုးၿဖစ္ရမဲ႔Aခ်ိန္ေပါ႔၊
ခ်စ္သူ႕လက္ကို
ဆြဲၿပီး
မိဖုရာႀကီးAၿဖစ္နဲ႔ ရင္ေကာ႕လို႕ နန္းသိမ္းပြဲခံရမဲ႔Aခ်ိန္။ Aခုေတာ႕ ခ်စ္ရသူက ဘာမွဟုတ္တဲ႔ ဆီသည္မကို မိဖုရားေခါင္ႀကီး Aၿဖစ္ေပးၿပီး Aဲဒီဆီသည္မနဲ႕Aတူ နန္းသိမ္းပြဲလုပ္ေတာ႕မတဲ႔၊ ဆင္ၿဖဴရွင္ရဲ႕Aသည္းေက်ာ္ နန္းတြင္းသားေတြႀကား
မင္းသမီးေလးဟာ
ေခါင္းမေဖၚရဲပဲ
လင္စြန္႔မယားAၿဖစ္နဲ႔
ေနရေတာ႕မယ္။
ခ်စ္သူက
နန္းတြင္းသူ
Aရမ္းရက္စက္တယ္
သူနဲ႔ဆီသည္မတို႕ နန္းသိမ္းပြဲ ခံတာကို သူမကေAာက္ကေန ႀကည္႕ရင္း ႀကည္ႏဴးမုဒိတာပြားခိုင္း ေလရဲ႕၊
ရက္စက္လိုက္တာ။
ဒီလိုမာနမီး
ေဒါသမီး
ေသာကမီးေတြကို
၁၆ႏွစ္Aရြယ္
တလေမေဒါဟာ Aရြယ္နဲ႔မမွ် ခံစားရရင္း ရိႈက္ငိုလူးလိမ္႕ရင္းနဲ႔က်န္ခဲ႔ရွာတယ္။ ေဘာငံမုန္လည္း
Page | 105
Aမၿဖစ္သူကို
စိတ္မေကာင္းစြာႀကည္႔ရင္းနဲ႔
သားေလး
ေဘာေလာက်န္းေဒါကိုခ်ီၿပီး
ဗညားႏြဲ႔ဆီေခၚသြားတယ္။ ဗညားႏြဲ႔ဟာ
ဖမ္းမိထားတဲ႔
သမိန္မရူးနဲ႔
တလေမသီရိကို
မဂၤလာမ႑ပ္နားက
ဆင္ကပ္မွာ
ႀကိဳးနဲ႔တုတ္ထားခိုင္းထားတယ္၊ ဒါကိုနန္းတက္ပြဲ လာတဲ႔ မဟာေဒဝီၿမင္ေတာ႕ ေဒါသထြက္ၿပီး မူးလဲသြားလို႕ ႏွာႏွပ္ေတာင္ယူရသတဲ႔။ ေပၿဖစ္စU္က ခံခဲ႔ရတာေတြကို ေတြးရင္ ဗညားႏြဲ႔က သူ႕Aမနဲ႔
သူေယာက္ဖသမိန္မရူးကို
ခ်က္ခ်င္းသတ္ေစလို႕
Aမိန္ခ်ေတာ႕
မင္းကန္စီနဲ႔
မပိုင္ဆရာတို႕က မဂၤလာAခါမွာ ေသြးမစြန္းပါေစနဲ႔လို႕ ဝိုင္းတားေပးမဲ႔ နဂိုစိတ္ႀကမ္းေတြ ေပၚေနတဲ႔ ဗညားႏြဲ႔က
လက္မခံဘူး
သတ္ရပါေလေရာ။
ငါကခ်က္ခ်င္းဆို
ခ်က္ခ်င္းသတ္ဆိုလို႕
မဟာေဒဝီကိုေတာ႕
နန္းတက္ဘိသိတ္ခံပြဲမွာပဲ
သူ႔ရဲ႕ေကြ်းမိခင္ဆိုတဲ႔
ေက်းဇူးAသိန႔ဲ
လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင္႔ေပးၿပီး လက္ရွိရာထူးAတိုင္း ဒဂုန္ကိုဆက္စားေစတယ္။ ဒီလိုေသြးနဲ႔ရင္း
ေသြးနဲ႔ခင္းၿပီးဘိသိတ္ခံတဲ႔
၁၀ရက္ေန႔မွာ
ရာဇဓိရာဇ္ဆိုတဲ႔
ဟံသာဝတီထီးနန္းကို
ဗညားႏြဲ႔ဟာ
ဘြဲ႔ခံၿပီး
သကၠရာဇ္
ဝါရီးရူးမင္းဆက္ရဲ႕
သိမ္းပိုက္လိုက္ပါေတာ႕တယ္။
၇၄၅၊
တပို႕တြဲလဆန္း
၉ဆက္ေၿမာက္မင္းAၿဖစ္နဲ႔
AဲဒီAခ်ိန္က
သူ႕Aသက္ဟာ
၁၆ႏွစ္ပဲရွိေသးတယ္။ ဗညားႏြဲ႔ဟာ
ႀကမ္းတယ္
ခက္ထန္တယ္
မိန္းမသားတေယာက္Aေပၚ
ရက္စက္တယ္
ရက္စက္ခဲ႔တယ္၊
Aတၱႀကီးတယ္
တလေမေဒါလို
တကယ္႔လူႀကမ္းလူရိုင္းႀကီးေပါ႔။
ဒါေပမဲ႕
မိဘေမတၲာဆိုတာကို လံုးလံုးမခံစားရတဲ႔၊ ေမတၱာရဲ႕ေႏြးေထြးမွဳနဲ႔ မထိေတြ႔ရတဲ႔ လူငယ္ တေယာက္ Aတြက္
သူ႕ႏွလံုးသားဟာ
လြယ္လြယ္ေၿပာရရင္
ေAးခဲေနမယ္၊
သားရဲတိရိစာၦ န္
ႀကမ္းတမ္းေနမယ္၊
ဆန္ေနမယ္ဆိုရင္
ဒါဘယ္သူAၿပစ္လဲ၊
ရိုင္းစိုင္းေနမယ္ သူဘဝကိုက
ၿပဌါန္းထားၿပီးသားလို႕ ဆင္ေၿခတက္ရင္ေကာ။ Aမတ္ဒိန္ (သို႕)ထြန္းလင္းေတာက္ပတဲ႔ ရာတနာ ရာတနာ ရက္စက္ႀကမ္းတမ္းတဲ႔ ဗညားႏြဲ႔ကေန ရာဇာဓိရာဇ္ၿဖစ္သြားတဲ႔ Aပသံုပိုက္စက္ ရာဇာဓိရာဇ္ဘဝမွာ ေရာ ? ? ?
Page | 106
ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ ေရွးမင္းေတြAစU္AလာAတိုင္း သဖန္းပ်U္ထက္မွာ ထိုင္ၿပီး ပုဏၰားေတာ္ေတြရဲ႕ ရတနာေရစင္သြန္းေလာင္းတာကို
ခံယူတာ
နဲ႔ေAာင္စည္ေAာင္ေမာင္းတီးမွဳတ္တာ
ခရုသင္း
Uကင္ထီးၿဖဴ
တံပိုးခရာ
ေAာက္မွာ
ရတနာစည္ေတြ သစၥာၿပဳတာ
စတဲ႔
ဟိႏၵဴAယူေတြနဲ႔ ဘိသိတ္မဂၤလာကို AႀကီးAက်ယ္ခံယူသလို၊ သံဃာေတာ္Aပါး တေထာင္ကို ပင္႔ၿပီးဆြမ္းေကြ်းတာ၊
ပစၥည္းေလးပါး
ကပ္တာ၊
လူပရိသတ္ေတြကို
ေကြ်းေမြးတာ
စတဲ႔ဗုဒၥဘာသာဝင္ေတြရဲ႕ မဂၤလာAလွဴကိုလည္း AႀကီးAက်ယ္လုပ္ပါသတဲ႔။ ဘိသိတ္မဂၤလာAခန္းAနားနဲ႔ ဘုရင္Aသစ္ခ်ပ္ခြ်တ္တို႕ရဲ႕ သေဘာကေတာ႕
နန္းတက္Aလွဴေတာ္မဂၤလာAခန္းAနားၿပီးေတာ႕ ထံုးစံAတိုင္း
မွဴးမတ္ေသနာပတိေတြ
သူ႕ရဲ႕ပထမဆံုးညီလာခံကို Aမတ္စစ္သူႀကီးေတြ
ေခၚယူတယ္။
နယ္စား
ပယ္စားေတြနဲ႔
မိတ္ဆက္ေတြ႔ဆံုပြဲေပါ႔။ သူ႕ေAာက္မွာ
ၿပားၿပားဝတ္တြားေနႀကတဲ႔
ငါ႔မ်က္လံုး၂လံုးထဲမွာ
စူးေနတဲ႔
မ်က္လံုးတလံုးမွာေတာ႕ သန္လွ်င္စား
စူးေနဆဲပဲ
Aမတ္ဒိန္ဟာ
Aရွင္မင္းႀကီးေၿပာခ်င္တာ Aၿခားမွဴးမတ္ေတြက ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးက နန္းၿမိဳ႕ထဲဝင္ေတာ႕
ဆူး၊
မွဴးမတ္ေသနာပတိေတြကို မ်က္လံုးတလံုးကေနေတာ႕
လို႕
ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးကိုမဟုတ္လား။
ဘာမွမဆက္သြယ္ခဲ႔ဘူး ၿမိဳ႕တံခါးတခ်ပ္သာ
ထြက္သြားၿပီ
ခက္ထန္ထန္ေၿပာလိုက္သတဲ႔။
ဝတ္တြားေနရာက
ကိုယ္စားလွယ္ေတြ
ပလႅင္ထက္ကႀကည္႔ၿပီး
စာေတြပို႕ဆက္ၿပီး ဒါကတခ်က္၊
ဒီလိုေၿပာတာနဲ႔
ပဆစ္ဒူးတုတ္ထိုင္လိုက္ၿပီး Aရွင္မင္းႀကီး
“
ဒဂုန္မွာရွိေနတုန္း
Aဆက္Aသြယ္ႀကတယ္
ေနာက္တခ်က္က
ဖြင္႔ေပးခဲ႔တာကတခ်က္
ဒါေပမဲ႕
Aရွင္မင္းႀကီး
ဒီAခ်က္ေတြေႀကာင္႔
Aရွင္မင္းႀကီး ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးကို ေဒါသထြက္ေနတာပါ ” လို႕ မေႀကာက္မရြံ႔ေၿပာပါတယ္။ ဘိသိတ္မခံခင္ေလးေတာင္မေရွာင္ Aမနဲ႔ေယာက္ဖကိုေတာင္ သတ္တဲ႔ဒီမင္း၊ Aရမ္းႀကမ္းတမ္း ရက္စက္တဲ႔မင္း
ဒီမင္းကို
ဒီလိုေလွ်ာက္ေတာ႕
Aမတ္ဒိန္ေတာ႕
ေလွ်ာၿပီေပါ႔လို႕
Aားလံုးကတြက္ေနႀကတာေပါ႔။ ရာဇာဓိရာဇ္လည္း သူ႕ကိုဒီလိုၿပန္ေၿပာတဲ႔ Aမတ္ဒိန္ကိုႀကည္႔ၿပီး Aမ္းသြားတယ္ ၿပီးမွ Iေၿႏၵၿပန္ဆည္ရင္း ေAး မင္းAၿပစ္မင္းသိေတာ႕ ေကာင္းတာေပါ႔၊ ကဲ ငါဘယ္လို
စီရင္ေပးရမလဲ
မင္းဖာသာမင္းေရြးစမ္း၊
ငါရဲ႕Aင္Aားကို
ေႀကာက္လို႕သာ
Page | 107
မင္းတံခါးတခ်ပ္ဖြင္႔ေပးတာ တကယ္လို႕ ငါ႕မွာAင္Aားမရွိရင္ တခ်ပ္မွေတာင္ မင္းဖြင္႔မွာမဟုတ္ မင္းAၿပစ္က မရူးAၿပစ္နဲ႔Aတူတူပဲ လို႕ ခပ္မာမာေဟာက္လိုက္တယ္။ Aမတ္ဒိန္က
ဦးသံုးႀကိမ္ခ်ၿပီး
Aရွင္သတ္ရင္လည္းေသရမွာေပါ႔၊
ဒါေပမဲ႕
ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳး
တခုေလွ်ာက္ထားပါရေစ၊ ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးဟာ Aရွင္႔ဖခည္းေတာ္ ဆင္ၿဖဴရွင္ သုရွင္ဗညားဦးရဲ႕ ကြ်န္ရင္းပါ၊ Aရွင္ေစရင္ Aသက္ေပးတိုက္ေပးပါ႔မဲ႕ သစၥာဆိုထားတဲ႔ေကာင္ပါ၊ Aရွင္႔မင္းႀကီး ဒဂုန္ကေနၿခားနားစU္က
သုရွင္ဘာမွမမိန္႔လို႕ ကြ်န္ေတာ္ဘာမွမလုပ္ရ၊ တကယ္လို႕သုရွင္သာ
Aမိန္႔ေပးလို႕ကေတာ႕
ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးAသက္ေသပါေစ
နန္းတြင္းဝင္တုန္းကလည္း နန္းတြင္းထဲကို
တကယ္လို႕
သုရွင္သာ
လြယ္လြယ္နဲ႔ဝင္ရမွာမဟုတ္၊
Aရွင္မင္းႀကီးတိုက္ရမွာပဲ။
ပလႅင္ထက္မွာရွိေနရင္
ကြ်န္ေတာ္ေသမွပဲ
Aရွင္မင္းႀကီး
ဝင္ရပါမယ္။
Aခုလည္း
Aရွင္မင္းႀကီးကို တံခါတရြက္ဖြင္႔ ေပးတယ္ဆိုတာကလည္း သုရွင္ရဲ႕နာမ္မရွိေတာ႕ပဲ ရုပ္သာ က်န္ရစ္လို႕ၿဖစ္တယ္၊
တကယ္လို႕သာ
ရုပ္ေရာ
နာမ္ေရာမရွိေတာ႕ရင္
တခါးႏွစ္ခ်ပ္
လံုးဖြင္႔ေပးမွာေပါ႔ ဘာလို႕ကြ်န္ေတာ္က နန္းတံခါးကို ပိတ္ထားရမွာလဲ။ AခုဆိုAရွင္မင္းႀကီးဟာ ကြ်န္ေတာ္တို႕ရဲ႕
သခင္ၿဖစ္ၿပီ
သခင္ၿဖစ္ၿပီၿဖစ္တဲ႔Aတြက္
သခင္႕AေပၚAသက္စြန္႔သစၥာရွိရေတာ႕မယ္၊ ကူညီၿပီး
Aရွင္မင္းႀကီးရဲ႕သစၥာကို
ကြ်န္ေတာ္ကေတာ႕
ရွင္းရွင္းပဲ
ထီးၿဖဴမေဆာင္းထားတဲ႔
ဒီAခ်ိန္မွာ
မေစာင္႔ရင္
ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးမွာ
Aရွင္မင္းႀကီးကို
ကြ်န္ေတာ္ဟာ
ပုန္ကန္သူဖက္ကို
သစၥာေဖါက္မၿဖစ္ေပဘူးလား။
ထီးၿဖဴေဆာင္းတဲ႔တရားဝင္မင္းရဲ႕
သစၥာကိုပဲေစာင္႔တယ္၊
ဘယ္ေသာင္းက်န္းသူမင္းကိုမွ
မခစားနိဳင္ဘူး။
ဒီAတြက္ Aရွင္မင္းႀကီးသတ္ရင္လည္း ေသရမွာပဲ၊ ဒါေပမဲ႕ ရာဇဝင္မွာေတာ႕ Aမတ္ဒိန္Aရူးလို မက်င္႔ႀကနဲ႔ေဟ႕ ဒီေကာင္က Aရူးထၿပီး ထီးၿဖဴေဆာင္းတဲ႔ တရားဝင္မင္းကို သစၥာေစာင္႕သိလို႕ ပုန္ကန္ၿခားနားတဲ႔ မင္းသားကို မခစား၊ Aႀကံမေပး၊ မဆည္းကပ္၊ မကူညီမိလို႕ Aဲဒီပုန္ကန္တဲ႕ မင္းသားဘုရင္ၿဖစ္ေတာ႕ Aမတ္ဒိန္Aသတ္ခံရေရာလို႕ ဆိုစမတ္ၿပဳႀကမွာပဲ။ ဒီလိုဆိုရင္ ေနာင္ ေသာင္းက်န္းသူထရင္ ေသာင္းက်န္းသူဘက္ ခစားသူမ်ားေတာ႕မယ္၊ Aဲသလိုဆိုရင္ တိုင္းၿပည္သူ ၿပည္သား
ရဟန္းပုဏၰားေတြ
္ၿငိမ္ဝပ္ပိၿပားမွဳပ်က္စီးေတာ႕မယ္။ သတ္ခ်င္သတ္ေပေတာ႕
ေသာကၿဖစ္ရေတာ႕မယ္၊ ဒါေလာက္ပဲ
ရာဇဝင္မွာေတာ႕
ဒါေႀကာင္႔
တိုင္းျပည္
ကြ်န္ေတာ္ေၿပာနိဳင္ေတာ႕တယ္
Aရွင္မင္းသား
ကြ်န္ေတာ္႔Aၿဖစ္က
ထင္းရွာေနမွာပဲ
လို႕
ရဲရဲႀကီးထေလွ်ာက္လိုက္တယ္။
Page | 108
Aမတ္ဒိန္ရဲ႕စကားဟာ
Aသက္၁၆ႏွစ္ပဲရွိေသးတဲ႔
ဘုရင္Aသစ္ခ်ပ္ခြ်တ္ေလးရဲ႕
ရင္ထဲကို
ဒိုင္းကနဲဝင္သြားတယ္။ ရာဇာဓိရာဇ္ စကား မဆိုနိဳင္ေတာ႕ဘူး၊ ၿငိမ္။ AဲဒီAခ်ိန္မွာ မင္းကန္စီနဲ႔ မပိုင္ဆရာက
Aရွင္မင္းႀကီး
တိုင္းၿပည္Aုပ္ခ်ဳပ္ေရး
Aမတ္ဒိန္ရဲ႕စကားဟာ
ၿငိမ္ဝတ္ပိၿပားေရးAတြက္
ေသြးထြက္ေAာင္
သိပ္မွန္တဲ႔စကား၊
မွန္တဲ႔စကားပါ၊
လက္ရွိAေၿခေနမက
ေနာင္သမိုင္းတေလွ်ာက္ Aက်ိဳးမ်ားမဲ႔စကားပါ Aရွင္မင္းႀကီး စိတ္Aလိုထက္ ဆင္ၿခင္တံုတရားကို ဦးစားေပးပါလို႕
ဝိုင္းေလွ်ာက္ေတာ႕
ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
ႏုတ္ဆိတ္
သြားၿပီး
AေသAခ်ာ
စU္းစားတယ္၊ ေတြးရင္း စU္းစားရင္း သူ႕မ်က္ႏွာၿပံဳးလာတယ္၊ ၿပီးေတာ႕ ဟုတ္တယ္ Aမတ္ဒိန္ဟာ Aမွဳထမ္းေကာင္း
သစၥာရွိကြ်န္ယံုပဲ၊
ငါ႔Aတြက္ေတာ႕
Aဖို႕မၿဖတ္နိဳင္တဲ႔
ပတၱၿမားကိုရလိုက္ပဲကြ
Aမတ္ဒိန္မဏိရြတ္လို႕ ငါေပးလိုက္တယ္ကြာ၊
ဒီေတာ႕
ေမာင္မင္းကိုရလိုက္တာဟာ မင္းနာမည္ကို
ဒီေန႕ကစၿပီး
ပတၱၿမားရတနာနဲ႔တူတဲ႔Aမတ္ဒိန္ေပါ႔ မင္းစားၿမဲ
သန္လွ်င္ကိုလည္းဆက္စားေပါ႔ လို႕မိန္႔ပါေတာ႕တယ္။ ဒီလိုနဲ႔ Aမတ္ဒိန္ဟာ မွဴးမတ္ေတြႀကားမွာ ပထမဆံုးဘြဲ႕ေတာ္ခ်ီးၿမွင္႔ခံရတဲ႔Aမတ္ၿဖစ္သြားတယ္။ သူ႕ရဲ႕ ကြ်န္ရင္း လူရင္းေတြၿဖစ္တဲ႔ မင္းကန္စီတို႕ ေဘာမြန္တို႕၊ မေသာက္တို႕ မသံေကးတို႕ေတာင္ Aမတ္ဒိန္ေနာက္မွ ဘြဲ႔ရသတဲ႕။ တကယ္ဆို Aမတ္ဒိန္ရဲ႕ စကားဟာ စိတ္တိုစိတ္ဆက္ ရက္စက္ ႀကမ္းတမ္းတဲ႔
၁၆ႏွစ္သား
မင္းသားတေယာက္ကို
Aသိဉာဏ္ရွိတဲ႔
Aုပ္ခ်ဳပ္ေရးေကာင္းတဲ႔
ဘုရင္တပါးAၿဖစ္ကို တြန္းပို႕လိုက္တာလို႕ ေၿပာရမလားမသိ၊ ေနာက္ပိုင္းမွာ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ Aရင္ကထက္ ပိုၿပီးရင္႔က်က္သြားပါေတာ႕တယ္။ Aင္းဝဝ-ဟံသာဝတီ Aႏွစ္ေလးဆယ္စစ္ပြဲ စစ္မီးရဲ႕ မူလထင္းေခ်ာင္းမ်ား ဗညားႏြဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္ဘြဲ႔နဲ႕ ဟံသာဝတီထီးနန္းကိုသိမ္းပိုက္ၿပီးတဲ႔ေနာက္ ပထမဆံုးလုပ္ရာတာက သူ႕Aေဖဗညားဦးရဲ႕
Aသုဘကိစၥပါပဲ။
AေဖAသုဘကို
တခန္းတနားက်င္းပၿပီးတဲ႔ေနာက္
သူဟာရာမညတိုင္းကို ၿပန္လည္စုစည္းတယ္။ ဒီေနရာမွာ
ဗညားဦးေခတ္ဟံသာဝတီရဲ႕
ေတာင္ဘက္ထားဝယ္-ၿမိတ္၊ Aထိေလာက္ရွိေလာက္တယ္၊
Aေနာက္ဘက္
နယ္ေၿမကို ပုသိမ္ေၿမာင္းၿမနဲ႔
ေၿမာက္ဘက္မွာေတာ႕
Aႀကမ္းဖ်င္းပံုေဖာ္ရရင္ Aေရွ႕ဘက္ထိုင္းနယ္စပ္
မင္းႀကီးစြာေစာ္ကဲ
Aုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ႔
Page | 109
Aင္းဝလက္ေAာက္ခံ နယ္ေၿမေတြနဲ႔ထိစပ္ေနၿပီး နယ္နမိတ္က မၿပတ္သားဘူး။ Aခ်ိဳ႔ၿမိဳ႕ေတြဟာ Aင္းဝလက္ေAာက္ခံလား
ဟံသာဝတီလက္ေAာက္ခံလားဆိုတာ
မသဲကြဲဘူး
Uပမာ
ပဲခူးရိုးမAေရွ႕ဘက္က ေတာင္ငူဟာ ဗညားႏြဲ႔ကိုတိုက္ဖို႕ ဆင္႔ေခၚေတာ႕ ပဲခူးတပ္နဲ႔လာပူးေပါင္းၿပီး ဒဂုန္ကိုခ်ီတာကို
ေတြ႔ရတယ္၊
ၿဖစ္နိဳင္တာက
သစၥာခံနယ္ေၿမၿဖစ္ဟန္ရွိၿပီး၊ လံုးလံုးၿဖစ္သြားပံုရတယ္၊
ဗညားဦးကြယ္လြန္ေတာ႕ တခါ
Aင္းဝလက္ေAာက္ခံၿဖစ္ၿပီး ဟံသာဝတီသားေတြက Aင္းဝေရာ
ရိုးမAေနာက္ဘက္ ဟသၤာတက
ပုဂံကေနခြဲထြက္ၿပီး
၂မင္းလံုးရဲ႕
Aင္းဝလက္ေAာက္ခံ
ၿမိဳ႕ေတြမွာကလည္း
သာယာဝတီဟာ
ဟံသာဝတီလက္ေAာက္ေရာက္ေနၿပန္တယ္၊
ၿပည္Aထိသူတို႕ပိုင္တယ္လို႕ဆိုႀကတယ္။
ဟံသာဝတီပါ
ၿဖစ္ေနလို႕ပဲလို႕
ဟံသာဝတီ-Aင္းဝ
ဒီလိုၿဖစ္ေနရတာကလည္း
စုစည္းထူေထာင္ထားတဲ႔
ေၿပာရင္ရမယ္ထင္တယ္။
နိဳင္ငံသစ္ေလးေတြ
မင္းႀကီးစြာေစာ္ကဲနဲ႔
ဗညားဦးရဲ႕
ပုဂိၢဳလ္ေရးရင္းႏွီးမွဳေႀကာင္႔သာ Aင္းဝနဲ႔ဟံသာဝတီဟာ ႏွစ္ၿပည္႔တၿပည္ၿဖစ္ေနေပမဲ႕ ေၿပာရမယ္ဆို ဒါဟာAေပၚယံေလာက္ပါပဲ။ ဒီလိုAင္းဝနဲ႔ ဟံသာဝတီတို႕ရဲ႕ တိက်တဲ႔ ေဘာ္ဒါလိုင္းမရွိတာဟာ Aရွည္လ်ားဆံုး
စစ္ပြဲႀကီးၿဖစ္တဲ႔
Aင္းဝ-ဟံသာဝတီ
ေနာင္
ၿမန္မာ႕သမိုင္းမွာ
Aႏွစ္၄၀စစ္ပြဲ
ၿဖစ္ရၿခင္းရဲ႕
AဓိကAေႀကာင္းAရင္းႀကီးတခ်က္ ၿဖစ္လာခဲ႔ပါေတာ႕တယ္။ Aင္းဝ-ဟံသာဝတီစစ္ပြဲၿဖစ္ရၿခင္း Aေႀကာင္းေတြထဲမွာ ေၿမာင္းၿမစားေလာက္ဖ်ားရဲ႕ ပဲခူးဘုရင္ကို Aံတုခ်င္တဲ႔
Aခ်က္လည္း
ပဲခူးနယ္နဲ႔ၿပိဳင္ၿပီး
ပါဝင္တယ္။
ဆန္စပါးAထြက္ေကာင္းတယ္၊
နိဳင္ငံရပ္ၿခားကုန္သေဘၤာေတြ
ဝင္ထြက္ေနတဲ႔
သိႀကတဲ႔Aတိုင္း
ပုသိမ္းေၿမာင္းၿမနယ္ဟာ
ပုသိမ္ဆိပ္ကမ္းကလည္း ဆိပ္ကမ္းတခု၊
ေရွးကတည္းက
ၿပီးေတာ႕
ဒီေဒသဟာ
ေၿမႀသဇာေကာင္းၿပီး သားငါးႀကြယ္ဝလို႕ ေဒသမွာေနထိုင္သူဦးေရကလည္းမ်ားတယ္ ဆိုေတာ႕ကာ ပုသိမ္ေၿမာင္းၿမဟာ
နိဳင္ငံေရးAရ
Aင္AားAင္မတန္
ေတာင့္တင္းတဲ႔
ေဒသေပါ႔။
ဒါ႔Aၿပင္
Aဲဒီနယ္စား ေလာက္ဖ်ားဟာ ဟိုး ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕Aဖိုး ေစာဇိပ္မင္းလက္ထက္က ၿပည္ၿမိဳ႕ကို သြားသိမ္းတဲ႔ ေစာAဲၿပသတ္ရဲ႕ သား၄ေယာက္ထဲက တေယာက္ဆိုေတာ႕ “ဇ”ကလည္းမေသးဘူး၊ သားသမီးကလည္းမ်ားတယ္။ ဒီလိုပဲ ပဲခူးရဲ႕ေတာင္ဘက္က ေမာ္လၿမိဳင္ မုတၱမ နဲ႕မွာကလည္း ေလာက္ဖ်ားရဲ႕ ညီAကိုေတြၿဖစ္တဲ႔ Aဲၿပဗုန္၊ ၿဗတ္ထဗ နဲ႔ Uလိုတို႕ Aင္AားAခိုင္မာနဲ႔ ရွိေနႀကတယ္။ ဒီညီAကို ေလးေယာက္ဟာ ရာဇာဓိရာဇ္လို ၁၆ႏွစ္သား ဘုရင္ငခြ်တ္ေလးမေၿပာနဲ႔ Aေဖၿဖစ္တဲ႔ ဗညားဦးကိုေတာင္ ပုန္ကန္ခဲ႔တဲ႔ ရာဇဝင္ကလည္းရွိေနၿပန္တယ္။ ညွပ္ၿပီးထိန္းထားတဲ႔
ရာဇာဓိရာဇ္က
ဒီညီAကိုေတြရဲ႕
သူ႕ရဲ႕ေတာင္ဘက္နဲ႕
Aင္Aားကို
ၿဖိဳဖ်က္ဖို႕
Aေနာက္ဘက္ကို
ႀကိဳးစားတဲ႔Aခါမွာေတာ႕
ၿပင္းထန္တဲ႔တုန္႔ၿပန္မွဳေတြနဲ႔ ႀကံဳရပါေလေရာ။ ---------------------------------
Page | 110
ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ ပထမဆံုး ပဲခူးကိုAေၿခခံၿပီး စနစ္က်တဲ႔ စုစည္းမွဳကိုစလုပ္တယ္။ စနစ္က်တဲ႔ တရားUပေဒစိုးမိုးမွဳရွိလာေတာ႕ Aင္Aားေကာင္းလာတဲ႔
စပါးထြက္ေကာင္းတဲ႔
ပဲခူးကိုAေၿခကုတ္ယူၿပီး
ပဲခူးဟာ
Aင္Aားေကာင္းလာတာေပါ႔။
ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
ဒဂုန္
သန္လွ်င္
ဒလ
တိုက္ကလား စစ္ေတာင္း စတဲ႔ၿမိဳ႕ေတြမွာ သူ႕Aင္Aားကို ခိုင္မာေစတယ္။ ဒါကို ေလာက္ၿဖားတို႕ ညီAကိုေတြ
သတိထားမိလာၿပီး
ရာဇာဓိရာဇ္ေတာင္းေတာ႕မွာပဲလို႕ ဒဂုန္ကေန
ပုန္ကန္တုန္းက
Aေဖလက္ထက္က
မေၿပခဲ႔တဲ႔
သေဘာေပါက္လာတယ္။
Aေၿခေနေပးပါလွ်က္နဲ႕
ရာဇာဓိရာဇ္
ရန္ေႀကြးကို ဗညားႏြဲ႔ဘဝက
သူတို႕Aၿပတ္မႏွိမ္နင္းခဲ႔မိတာကိုလည္း
ေနာင္တရမဆံုး ၿဖစ္ေနႀကတယ္၊ ေလာက္ၿဖားဆိုရင္ သူ႕ရဲ႕Aမတ္ ဓလစက္သင္ေၿပာဖူးတဲ႔ Aခုဆို ဗညားႏြဲ႔နဲ႕ သမိန္မရူးတို႕ဟာ Aပင္ေပါက္စ Aရြက္ႏုေလး၂ခ်ပ္ၿဖာထြက္ေနတဲ႔AေနAထားမွာပဲ ရွိေနေသးတယ္ ဒီAေၿခေနကို လက္နဲ႔ဆိပ္ၿပီးမခ်ိဳးထားရင္ ႀကီးရင္႔လာလို႕ သစ္ပင္ႀကီးၿဖစ္လာမွဆို ခုတ္ရခက္လိမ္႔မယ္ ဆိုတဲ႕စကားကို ၿပန္သတိရလာၿပီး ေတာက္တေခါက္ေခါက္ ၿဖစ္ေနရွာသတဲ႔။ Aခု Aပသံုပိုင္စက္ကေတာ႕ ရြက္ႏုဗညားႏြဲ႔မဟုတ္ Aပင္ရင္႔ႀကီး ရာဇာဓိရာဇ္ၿဖစ္ေနေလၿပီး။ ဗညားဦးတုန္းကလို မုတၲမၿမိဳ႕ကေန
ညီAကိုတေတြ Aၿပင္ထြက္တုန္း
ညွပ္ၿပီး
တိုက္လို႕လည္းမလြယ္ေတာ႕
သူတို႕က
Aခြင္႔ေကာင္းကို
ဗညားဦးက
ကိုင္ၿပီးပုန္ကန္ႀကတာ၊
Aဲဒီတုန္းကဗညားဦးက Aေၿခမက်၊ Aခုရာဇာဓိရာဇ္က Aေၿခကုတ္Aႀကီးႀကီးရထားၿပီးၿပီ၊ ေနာက္ ရာဇာဓိရာဇ္က ညွပ္တိုက္လည္း
ၿပည္သူေတြ
ကိုးစားယံုႀကည္မွဳAရမ္းရၿပီး
သူ႕တို႕ခံရဖို႕ပဲရွိမွာေပါ႔။
ဒါနဲ႔ပဲ
နိဳင္ငံေရးစန္းပြင္႔ေနခ်ိန္၊
ေလာက္ၿဖားဟာ
ဒီေတာ႕
Aင္းဝဘုရင္ကို
ဆက္သြယ္Aကူညီေတာင္းဖို႕ ဆံုးၿဖတ္လိုက္တယ္။ သူတို႕ဟာ ဗညားဦးနဲ႔တိုက္တုန္းကလည္း Aင္Aားေကာင္းတဲ႔ ဇင္းမယ္မင္းကို Aကူညီေတာင္းခဲ႔ဖူးတယ္ေလ။ “ ကြ်ႏု္ပ္ေၿမာင္းၿမစား ေလာက္ၿဖား ေလွ်ာက္ထားပါသည္။ ယခုဟံသာဝတီတင ြ ္ Aရွင္႕ေရာင္းရင္း ဗညားဦးနတ္ရြာစံသြားၿပီး သူ႕သားဗညားႏြဲ႔နန္းတက္ေနသည္။ Aေၿခမက်ေသး၊
Aရွင္မင္းႀကီးလည္း
ေထာက္ထားစရာ
နန္းတတ္စမို႕ ဗညားႏြဲ႔မင္းသား ေရာင္းရင္းႀကီးမရွိေတာ႕ၿပီမို႕
ဟံသာဝတီကို Aၿမန္သိမ္းပိုက္သင္႔ပါၿပီ။ သိမ္းၿပီး Aႏွစ္ကို Aရွင္မင္းႀကီးယူပါ Aကာကိုေတာ႕ ကြ်ႏု္ပ္ကို
စြန္႔ေတာ္မူပါ
”ဆိုတဲ႔စာကိုဖတ္ၿပီး
ဇင္းမယ္ကိုေတာင္
ႀသဇာေရာက္ေနၿပီၿဖစ္တဲ႔
Aင္းဝဘုရင္ မင္းႀကီးစြာဟာ Aင္းဝ-ဟံသာဝတီ-ဇင္းမယ္ သံုးနိဳင္ငံကို ပိုင္စိုးသူ Aင္ပါယာရွင္ႀကီး ၿဖစ္ခ်င္တဲ႔ေလာဘေတြ
တဖြားဖြားေပၚလာတယ္
ေနာက္ဆံုး
ေတာင္ဘက္ကို
နယ္ခ်ဲ႔ဖို႕
(နယ္ေၿမစည္းရံုးဖို႕) ဆံုးၿဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္ေရာတဲ႔။ ဒီလိုနဲ႔ ၿမန္မာ႕သမိုင္းမွာ Aရွည္ဆံုးစစ္ႀကီး စပါေလေရာ။
Page | 111
ပထမAင္း၀ထိုးစစ္ Aင္းဝ-ဇင္းမယ္-ဟံသာဝတီ သိမ္းဖို႕ဆံုးၿဖတ္လိုက္ၿပီး ပဲခူးရိုးမႀကီးကိုခြၿပီး စစ္ေႀကာင္းနဲ႔
Aင္ပါယာ
Aိပ္မက္နဲ႔
ေတာင္ဘက္ကိုခ်ီဖို႕
စစ္ေႀကာင္း
စစ္ၿပင္တယ္။
၂ေႀကာင္းဖြင္႔ဖို႕
ရိုးမAေနာက္ၿခမ္းစစ္ေႀကာင္းေပါ႔။
Aိမ္ေရွ႕မင္းကို
မင္းႀကီးစြာဟာ
ေခါင္းေဆာင္ေစၿပီ
သူက
ဆံုးၿဖတ္လိုက္သတဲ႔
ဟံသာဝတီကို
ခက္ခဲႀကမ္းတမ္းတဲ႔ ရိုးမ
Aေရွ႔Aၿခမ္း
ရိုးမAေရွ႔စစ္ေႀကာင္းကို
သားေတာ္ႀကီး
ေတာင္ငူခ်ီစစ္ေႀကာင္းလို႕
ေခၚသလို
ရိုးမAေနာက္စစ္ေႀကာင္းကို သားေတာ္Aငယ္ မင္းေဆြကိုတပ္မွဴးခ်ဳပ္ခန္႔ၿပီး သာယာဝတီ ခ်ီ စစ္ေႀကာင္း လို႕ေခၚသတဲ႔။ Aင္းဝရဲ႕ဗ်ဴဟာက Aိမ္ေရွ႔မင္းဦးေဆာင္တဲ႔ ရိုးမAေရွ႔စစ္ေႀကာင္းက ေတာင္ငူကေနတဆင္႔ ပဲခူးကိုလာမယ္၊ AဲဒီAခ်ိန္မွာ မင္းေဆြဦးစီးတဲ႔ ရိုးမAေနာက္စစ္ေႀကာင္းက ေမွာ္ဘီ ဒဂုန္ စတာေတြသိမ္းၿပီး ပဲခူးကိုAေနာက္ဘက္ကဝင္မယ္ စစ္ေႀကာင္း၂ေႀကာင္းေပါင္းမိရင္ ပဲခူးကိုသိမ္းမိၿပီဆိုတာပဲေပါ႔။ ေကာင္းေကာင္း
ဒါေပမဲ႕
စိတ္ေလာေနတဲ႔
မခ်ိတ္မိခင္မွာ
စစ္ခ်ီတာမို႕
မင္းႀကီးစြာဟာ Aဲဒီစစ္မွာ
ေလာက္ၿဖားတို႕နဲ႔ ေလာက္ၿဖားတို႕နဲ႔
ေကာင္းေကာင္းမခ်ိတ္မိလိုက္ဘူးတဲ႔။ ၁၆ႏွစ္နဲ႔ ဘုရင္ၿဖစ္လာတဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္Aတြက္ Aင္းဝလိုAင္Aားႀကီး တပ္ဖြဲ႕မ်ိဳးနဲ႔ တေန႔ ဒီလို စစ္တိုက္ရမယ္လို႕
ေတြးေတာင္
မေတြးမိဖူးပါဘူး၊
သူ႔Aတြက္
Aဓိကရန္သူက
သူနိဳင္ငံေတာ္Aတြင္းက ေလာက္ၿဖားတို႕ ညီAကိုတေတြေလာက္ပဲလို႕ ထင္မွတ္ ထားခဲ႔မိတာကိုး။ ဒါေပမဲ႕လည္း
Aင္းဝတပ္ေတြဆင္းလာၿပီလို႕
ေႀကာက္ရြံ႕ေႏွာင္႔ေလး
ေနတာ
မ်ိဳးေတာ႕မရွိဘူး၊
သတင္းရတဲ႔Aခါမွာ
ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
သမၻာရင္႔စစ္ဦးစီးတေယာက္လို
ခ်က္ခ်င္းပဲ
ခံစစ္Aတြက္ သူ႕ရဲ႕ဌာနခ်ဳပ္ပဲခူးရဲ႕ က်ံဴး ေၿမာင္း ၿမိဳ႕ရိုး ေတြကို Aခိုင္Aမာ ၿပင္တာေတြ၊ သူ႕ရဲ႕လူရင္းေတြလို႕
ယူဆရတဲ႔
ၿမိဳ႕စား
နယ္စားေတြရဲ႕တပ္ေတြကို
ဆင္႔ေခၚတာေတြကို
ေလာက္ဖ်ားတို႕ညီAကိုရယ္
ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕Aေဖ
တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္နဲ႔ လုပ္ပါသတဲ႔။ နယ္စားAေတာ္မ်ားမ်ား
လာေရာက္ေပမဲ႔
ဗညားဦးလက္ထက္က Aရမ္းနာမည္ေက်ာ္ ခဲ႔တဲ႔ စစ္သူႀကီး ဒံုဝန္းစား သမိန္သံလွစ္ကေတာ႕ Aေႀကာင္းလဲမၿပန္ လာလည္းမလာဘူးတဲ႔။ တကယ္ေတာ႕ သမိန္သံလွစ္ဟာ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ လူယံုႀကီး
ေသနာပတိႀကီး
သမိန္ဇိပ္ၿဗဲရဲ႕ညီAရင္းပါ။
Aင္AားAလံုးAရင္းနဲ႔
ဆင္းလာတဲ႔
Page | 112
Aင္းဝတပ္ကို
ခုခံဖို႕
ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
Aၿမဲတမ္းတပ္မေတာ္ဆိုတာ နယ္စားေတြကိုေခၚရနဲ႔
Aၿမန္ဆံုးႀကိဳးစားေပမဲ႕
မရွိတဲ႔Aတြက္ Aင္းဝတပ္ေတြ
Aဲဒီေခတ္က
တပ္မေတာ္ဖြဲ႔ဖို႕
စစ္သားေတြစုရ
ေတာင္ငူကေနဆင္းလာၿပီး
ပန္းေက်ာ္ၿမိဳ႕ကို
ေရာက္တဲ႔Aခ်ိန္Aထိ ဟံသာဝတီမွာ စစ္ၿပင္ေနဆဲAေနထားပဲ ရွိေသးသတဲ႔။ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
ပန္းေက်ာ္ၿမိဳ႕စားကို
သူလည္းတပ္AလံုးAရင္းနဲ႔
Aင္းဝတပ္လာရင္
ကူဖို႕Aၿမန္ဆံုး
Aေႀကာင္းႀကားခိုင္းတယ္၊
ပန္းေက်ာ္စား
ရြံ႕ရြံ႕ခြ်န္ခြ်န္ခုခံတာပဲ
ဒါေပမဲ႕
(ေတာင္ငူစစ္ေႀကာင္း)
ရဲ႕
ဘယနႏၵာမိတ္ခမ်ာမခံရွာဘူး Aင္AားAလံုးAရင္းနဲ႔ လိုင္ၿမိဳ႕က်ၿပန္ေရာ။
ဘယနႏၵာမိတ္လည္း
ဆက္သားလႊတ္ၿပီး
ရာဇာဓိရာဇ္
Aိမ္ေရွ႕မင္းဦးေဆာင္တဲ႔ Aင္Aားဟာ
ေနေတာ႕လည္း
ဆုတ္ၿပီးေၿပးရေတာ႕တာပဲ။
တိုက္ေတာ႕
AေၿခAေနက
မ်ာတဲ႔Aတိုင္း
ရိုးမAေရွ႔စစ္ေႀကာင္း
Aရမ္းႀကီးမား
(သာယာဝတီစစ္ေႀကာင္း)ခ်ီ လိုင္ကို
ေတာင္႔ခံထားဖို႕နဲ႔
လာေနၿပီလို႕
ပန္းေက်ာ္ကေန
ရိုးမAေနာက္စစ္ေႀကာင္း
ခံနိဳင္သေလာက္
မင္းေဆြရဲ႕
တပ္ကလည္း
လိုင္ၿမိဳ႕ေစာင္႔တပ္က
Aင္းဝတပ္ေတြဟာ
ပဲခူးကို
တခါ
မခံနိဳင္တာနဲ႔
Aေရွ႕ဘက္ကေရာ
Aေနာက္ဘက္ကပါ ၿခိမ္းေခ်ာက္လာေနၿပီေပါ႔။ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ သူ႕ရဲ႕Aင္Aားကို တြက္ႀကည္႔ေတာ႕ စစ္မ်က္ႏွာတဖက္ကိုပဲ ဖြင္႔နိဳင္တဲ႔Aေနထား ရွိတာကိုေတြ႔ရတယ္၊
Aင္းဝရဲ႕စစ္မ်က္ႏွာ၂ဖက္မွာကလည္း
Aေရွ႕ဘက္စစ္ေႀကာင္းက ဆံုးၿဖတ္လိုက္ၿပီး
ပိုAင္Aားႀကီးတာေႀကာင္႔
ပဲခူးရဲ႕Aေရွ႔ေၿမာက္ဘက္ကို
Aိမ္ေရွ႕မင္းဦးစီးတဲ႔
Aေရွကဖက္ကို
စစ္ခ်ီဖို႕ၿပင္တယ္၊
Aာရံုပိုစိုက္ဖို႕ ဒါကိုႀကားသိရတဲ႔
Aိမ္ေရွ႔မင္းကလည္း သူသိမ္းထားတဲ႔ ပန္းေက်ာ္ကို ေၿမထဲၿမိဳ႕စားထံAပ္ၿပီး ၿမိဳ႕ေစာင္႔ထားလို႕ ရာဇာဓိရာဇ္နဲ႔
စစ္ဆိုင္ဖို႕
ပဲခူးေၿမာက္ဘက္ကို
Aၿပင္းခ်ီတာေပါ႔၊
ရာဇာဓိရာဇ္နဲ႔
ထိပ္တိုက္ေဆာ္မယ္ေလ။ ဒါေပမဲ႕ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ Aိမ္ေရွ႕မင္းရဲ႕တပ္နဲ႕ ထိပ္တိုက္ရင္မဆိုင္ပဲ ေရွာင္ပတ္ၿပီး
ပန္းေက်ာ္ကိုတိုက္တယ္။
သူယူဆထားေပမဲ႕
ပန္းေက်ာ္ၿမိဳ႕ေစာင္႔
ပန္းေက်ာ္ကို
Aလြယ္တကူ
ေၿမထဲစားတပ္ေတြက
သိမ္းနိဳင္မယ္လို႕
Aၿပင္းAထန္ခုခံေတာ႕
ရာဇာဓိရာဇ္Aထိနာသြားၿပီး ၿမိဳ႕ကိုဝိုင္းပဲ ဝိုင္းထားနိဳင္တယ္သတဲ႔။ ရာဇာဓိရာဇ္နဲ႔ ထိပ္တိုက္ေတြဖို႕ Aားသန္ေနတဲ႔ Aင္းဝAိမ္ေရွ႕မင္းသား ဟာ သူ႕ကိုမတိုက္ပဲ ေရွာင္ထြက္သြားတဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္ကို
Page | 113
ေဒါပြၿပီး
ဒီလူဘာလုပ္တာလဲ
စစ္တိုက္တာလား
သမင္လိုက္တမ္း
လာကစားတာလား
ႀကိမ္းတာေပါ႔။ တခါ Aေနာက္ဘက္စစ္မ်က္ႏွာမွာ သာယာဝတီေႀကာင္းခ်ီ မင္းေဆြတပ္ေတြဟာ လိုင္ၿမိဳ႕ကို Aလြယ္တကူရလိုက္ေပမဲ႕ ေမွာ္ဘီကိုေတာ႕ Aလြယ္တကူမသိမ္နိဳင္ဘူးတဲ႔။ ေမွာ္ဘီၿမိဳ႕စားက Aဲေကာင္ဗိန္၊
ဒီလူဟာ
သူ႕ရဲ႕ေၿမAေနAထားကို
နိဳင္နင္းၿပီး
ေၿပာက္က်ားစစ္
Aေတာ္
ကြ်မ္းက်င္သတဲ႔။ ေမွာ္ဘီAဝင္ ေတာင္ႀကားတခုမွာ Aဲေကာင္ဗိန္တပ္ေတြဟာ Aင္းဝတပ္ေတြကို ၿဖတ္ေတာက္ ပိတ္ဆို႕ၿပီး တိုက္တာ ေမွာ္ဘီၿမိဳ႕သိမ္းတပ္ ဦးစီးဗိုလ္ခ်ဳပ္ ပင္လယ္ၿမိဳ႕စား ဆင္ေပၚက ကြပ္ကဲရင္း လွံထိၿပီးေသသြားတဲ႔Aထိ Aဲေကာင္ ဗိန္တပ္က လက္သံေၿပာင္တယ္။ ဒါေပမဲ႕ Aင္းဝတပ္ေတြရဲ႕ Aင္Aားက Aရမ္းႀကီးမားေတာ႕ Aဲေကာင္ဗိန္လည္း မခံနိဳင္ဘူး ေမွာ္ဘီကေန ဆုတ္ခြာခဲ႔ရတာပဲ။ ေလာက္ၿဖားလည္း Aင္းဝရဲ႕ စစ္နိဳင္သတင္းႀကားတာနဲ႔ သူ႕ရဲ႕ေရတပ္ႀကီးကို ဒဂုန္ကိုသိမ္းဖို႕ ဦးတည္ခ်ီတက္လာတယ္။
ဒီသတင္းႀကား
ေတာ႕
Aိမ္ေရွ႕မင္းဟာ
သူ႕ညီမင္းေဆြရ႕ဲ
ရိုးမAေနာက္ေႀကာင္းခ်ီတပ္နဲ႔ ေပါင္းၿပီး ဒဂုန္ကိုသိမ္း ၿပီးရင္ ေလာက္ၿဖားနဲ႔Aတူ ၃တပ္ေပါင္းလို႕ ပဲခူးကိုသိမ္း
ဆိုတဲ႔စစ္ဆင္ေရးပလန္ကို
ရာဇာဓိရာဇ္ေရာက္ေနၿပီး
ၿပင္ဆြဲတယ္။
သူ႕ကိုဝိုင္းထားတယ္ဆိုတဲ႔
ဒါေပမဲ႕
ပန္းေက်ာ္မွာ
ေၿမထဲစားရဲ႕စာရေတာ႕
ရာဇာဓိရာဇ္နဲ႔
Aရမ္းစစ္တိုက္ခ်င္ေနတဲ႔ Aိမ္ေရွ႕မင္းသားဟာ သူဆြဲေနတဲ႕ စစ္ဆင္ေရးAစီစU္ကို ေၿပာင္းၿပီး ပန္းေက်ာ္ကိုၿပန္ခ်ီပါေလေရာ။ Aိမ္ေရွ႔မင္းသားတပ္ေတြ
ခ်ီလာၿပီဆိုတဲ႔သတင္းရေတာ႕
စစ္၂ဖက္Aညွပ္ခံရမွာစိုးၿပီး သိမ္းထားဖို႕Aတြက္ Aရမ္းေကာင္းေနေတာ႕
Aိမ္ေရွ႕မင္းသားတပ္
Aတင္းဝင္တိုက္တာေပါ႔၊ မသိမ္းနိုင္ပဲ
မေရာက္ခင္ ဒါေပမဲ႕
Aညွပ္မခံရေAာင္
ရာဇာဓီရာဇ္ဟာ ပန္းေက်ာ္ကိုAၿမန္ဆံုး
ေၿမထဲစားရဲ႕
ခံစစ္ကလည္း
ဝိုင္းထားတာကို
ဆုတ္ၿပီးရတယ္၊
ေၿမထဲစားကလည္း မေခဘူး ဆုတ္သြားတဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္ေနာက္ကို လိုက္တိုက္ေတာ႕ ေနာက္ဆံုး ရာဇာဓိရာဇ္
ပဲခူးကြင္လြင္ၿပင္ထဲAထိ
ဆုတ္ရပါေလေရာ။
AဲဒီAခ်ိန္မွာ
Aိမ္ေရွ႔မင္းသားရဲ႕
တပ္ေတြလည္း ေရာက္လာၿပီး ရာဇာဓိရာဇ္တပ္ကို ၂ဖက္ညွပ္တိုက္ႀကေတာ႕တာေပါ႔။
Page | 114
Aင္းဝစစ္ခ်ီလာသံႀကားရမွ
Aၿမန္စုစည္းထားရတဲ႔
ရာဇာဓိရာဇ္တပ္မွာ
ဆင္တပ္ေတာ႕
Aေတာ္Aသင္႔ရွိပါရဲ႕ ဒါေပမဲ႕ ၿမင္းတပ္Aေရ တြက္ Aရမ္းနည္းသတဲ႔၊ Aင္းဝတပ္ဘက္မွာက နဂိုကတည္းက မြန္ဂိုတပ္ေတြကို ေတာ္လွန္ခဲ႔တဲ႔ ရွမ္းညီေနာင္သံုးဦးရဲ႕ Aဆက္Aႏြယ္ေတြမို႕ ၿမင္းတပ္Aင္Aားက Aရမ္းေကာင္းတယ္။ တပ္ေတြေရာယွက္လံုးေထြးေနတဲ႔ ကြင္းၿပင္တိုက္ပြဲမွာ လွ်င္လွ်င္ၿမန္ၿမန္လွဳပ္ရွားရတဲ႔ Aၿမီးၿပတ္က်န္သြားရတဲ႔Aထိ
ၿမင္းတပ္ကသာမယ္ထင္ပါရဲ႕ ဟံသာဝတီတပ္ေတြ
ရာဇာဓိရာဇ္စီးတဲ႔ဆင္ဟာ
ခံလိုက္ရတယ္၊
တပ္သား
လည္း
၅၀-
၆၀ေလာက္က်သြားတယ္၊ Aင္းဝဘက္လည္း ၿမင္းေၿခာက္စီးေလာက္ က်သတဲ႔။ Aေၿခေနမေကာင္းေတာ႕ ရာဇာဒီရာဇ္လည္း ပဲခူးၿမိဳ႕ထဲ ၿပန္ဝင္ေၿပးရတာေပါ႔၊ Aင္းဝတပ္ေတြ လိုက္လာေပမဲ႕
ပဲခူးAထိေတာ႕
မလိုက္နိဳင္ဘူး
ပဲခူးနဲ႔မလွမ္းမကမ္း
တာလိမ္ဆိုတဲ႔ေနရာမွာ
စခန္းခ်ၿပီး ပဲခူးကိုဝိုင္းထားတယ္။ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ တိုက္တိုင္းနိဳင္တဲ႔ ဂ်င္ဂ်စ္ခန္လိုစြမ္းရည္ရွိတဲ႔သူမဟုတ္ဘူး၊ Aၿပတ္Aသတ္နိဳင္တဲ႔ စစ္ပြဲေတြရွိသလို ခြက္ခြက္လန္ ေAာင္ ရွံဳးၿပီးၿပန္ေၿပးရတဲ႕ စစ္ပဲေ ြ တြလည္း Aမ်ားႀကီး ဒါေပမဲ႕ ရာဇာဓိရာဇ္မွာ
AရွံဳးကေနAနိဳင္ရေAာင္
စိတ္ဓါတ္ၿမွင္႔တင္ေပးတဲ႔
ဆရာေကာင္းေတြရွိတယ္
Aဲဒါရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ AဓိကAားေကာင္းတဲ႔Aခ်က္ပဲ။ ရာဇာဓိရာဇ္စိတ္ထဲမွာ ေAာင္စိတ္ေတြAၿမဲ ခိုေAာင္းေနေAာင္ မင္းကန္စီဟာ
ဒီပုဂၢိဳလ္ေတြက
AဓိကAခါေပး
Aႀကံေပး
စိတ္ဓါတ္ၿမင္႔တင္ေပးေနခဲ႔တယ္။ Aားေပးဆရာႀကီးၿဖစ္ခဲ႔သလို
ဗညားႏြဲ႔ဘဝမွာ ရာဇာဓိရာဇ္ဘဝမွာ
ရာဇပုေရာဟိတ္ ဆိုတဲ႔ မင္းဇြဲတႏဳန္ဟာ Aဓိက Aခါေပး Aႀကံေပး Aားေပးသူပါ။ ရာဇပုေရာဟိတ္က
စစ္ရွံဳး
Aင္းဝAိမ္ေရွ႔မင္းသားတပ္ဟာ တပ္ပ်က္လိမ္႔မယ္
ဆင္Aၿမီးၿပတ္ တာလိမ္
ၿပီးၿပန္ေၿပးလာတဲ႔
(ထန္းေတာပ်က္Aရပ္)
ေဗဒင္ကိန္းဂဏန္းAရလဲ
Aရွင္းမင္းႀကီးရဲ႕
ရာဇာဓိရာဇ္ကို
မွာစခန္းခ်တဲ႔Aတြက္ စုတ္ႀကြင္းဂဏန္းဟာ
Aရမ္းေကာင္းေနလို႕ ဒီAခ်ိန္ေကာင္းမွာ ထြက္တိုက္ရင္ Aရွင္မင္းႀကီးနိဳင္ကို နိဳင္ရမယ္ မနိဳင္ရင္ ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးကို
သတ္ပါလို႕
ေAာင္နိဳင္စိတ္
မီးလွ်ံေတြ
ယံုႀကည္မွဳၿပန္ရလာတယ္။
ရဲရဲႀကီးေဟာခ်လိုက္ေတာ႕
ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕
တဖြားဖြားၿပန္ေတာက္ပလာတာေပါ႔၊ Aသက္၂၀မၿပည္႔ေသးတဲ႔
ႏွလံုးAိမ္မွာ
သူကိုယ္႔သူလည္း
ေကာင္ေလးတေယာက္ကို
Page | 115
ေAာင္စိတ္ထဲေပးဖို႕ဆိုတာက
မင္းဇြဲတနဳန္လို
ရာဇပုေရာဟိတ္ႀကီးAတြက္
ဒီေလာက္ခက္ခဲတဲ႔Aရာမွ မဟုတ္တာပဲေလ။ ဒါနဲ႔
ရာဇာဓိရာဇ္လည္း
တက္ႀကြေနတဲ႔စိတ္ဓါတ္နဲ႔
Aိမ္ေရွ႔မင္းသားကိုတိုက္ဖို႕
စစ္သည္တေသာင္းေက်ာ္
ပဲခူးၿမိဳ႕ၿပင္ကိုထြက္ၿပန္တယ္၊
ၿမိဳ႕ကေနထြက္စမွာပဲ
စုစည္းၿပီး
သူေဆာင္းတဲ႔
ဆင္ထက္ကထီးၿဖဴဟာ ေလတိုက္လို႕ ၿပဳတ္က်ပါေလေရာ။ မင္းEရာဇ္တပါးAတြက္ ထီးၿဖဴဟာ Aထြတ္Aၿမတ္Aရာပဲ
ဒီလိုAထြတ္Aၿမတ္Aရာ
ေၿမေပၚက်တာမေကာင္းဘူးေပါ႔၊
ဒါေပမဲ႕
ရာဇပုေရာဟိတ္ကေၿပးလာၿပီး ေကာင္းတယ္ သိပ္ေကာင္းတဲ႔ နိမိတ္ပဲ၊ ဒီနိမိတ္ကိုေကာက္ရရင္ ငါတို႕Aရွင္မင္းႀကီဟာ
ေရေၿမAလံုးAစံုကို
သိမ္းပိုက္ရမဲ႔နိမိတ္ပဲ
ဒါနတ္ေတြၿပတဲ႕နိမိတ္လို႕
ဆိုေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္လည္း ေAာင္စိတ္ေတြနဲ႔ သူ႕တပ္ကို Aၿပင္းခ်ီတက္ေစေတာ႕တာပဲ။ တာလိမ္နားမွာ ေရနက္ၿပီး ရြံ႔ထူတဲ႔ ၿမစ္ေခ်ာင္းေလး တေခ်ာင္းရွိတယ္။ မင္းေဆြဟာ သူ႕Aကို Aိမ္ေရွ႔မင္းသား စခန္းခ်ေနတဲ႔ တာလိမ္ေခ်ာင္းရဲ႕ တဖက္မွာ စခန္းခ်ေနပါတယ္။ ပထမေတာ႕ Aင္းဝတပ္ေတြဟာ
ဒီေန႕ေတာ႕
ဆင္ၿမီးၿပတ္ၿပီး
ၿပန္လာတိုက္ရဲမွာမဟုတ္ေတာ႕ဘူး Aင္Aားၿပန္စုရဦးမယ္လို႕ ရုတ္တရက္ႀကီး
တြက္ဆၿပီး
Aၿပင္းခ်ီတပ္ၿပီး
Aံ႕Aားသင္႔သြားၿပီး
Aနည္းဆံုး ေAးေAးလူလူ
ထိုးစစ္ဆင္လာတဲ႔
တပ္ၿပန္စုတာေတြ
ဝရုန္းသံုးကား
သူ႕ညီမင္းေဆြကို
“
ညီေလးဒီဘက္ကို
ဒီလိုခ်က္ခ်င္းႀကီး
ထိုးစစ္မဖြင္႔ရဲေလာက္ဘူး
Aေၿခေနကိုေစာင္႔ပါ
”လို႕
Aင္းဝကေနဆင္းလာတာ
ေၿပးသြားတဲ႔ရာဇာဓိရာဇ္ ၂ရက္-၃ရက္ေလာက္ေတာ႕
Aနားယူဖို႕
ၿပင္ႀကတယ္၊
ဒါေပမဲ႕
ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕တပ္ကိုႀကည္႔ၿပီး
Aားလံုး
ၿပန္လုပ္ရတယ္။
Aရမ္းမကူးလာနဲ႔Aံုး
မွာတာကို ဗညားႏြဲကို
ဒီလူ
သူ႔မွာေတာင္႔တင္းတဲ႔ မင္းေဆြက ၿမင္ေနရတာကို
Aိမ္ေရွ႔မင္းသားက ဘာAင္Aားမွမရွိပဲ Aင္Aားရွိလို႕ေနမွာပဲ
ဗညားႏြဲ႔ကို မတိုက္နဲ႔ဦးလို႕
တိုက္ခ်င္လို႕ Aကိုက
ဘာလို႕တားေနတာလည္း ငါမေစာင္႕ေတာ႕ဘူး ဆိုၿပီး ေခ်ာင္းကို ၿဖတ္ကူးပါေလေရာ။ ပဲခူးဟာ ရြံ႔နြံ႔ထူၿပီး ဒီေရေရာက္တဲ႔ေဒသမို႕ Aင္းဝလို Aညာေဒသက ေခ်ာင္းေတြနဲ႔မတူဘူးေပါ႔၊ ဒါ႔Aၿပင္
ၿမင္းစီးတပ္သားကို
Aဓိကထားတဲ႔
Aင္းဝတပ္ေတြAဖို႕
ပဲခူးေဒသေခ်ာင္းေတြက
Aရမ္းၿပႆနာေပးတာပဲ။
Aခုလည္း
ေခ်ာင္းAၿဖတ္မွာ
မင္းေဆြရဲ႕တပ္ေတြဟာ
စနစ္တက်မဟုတ္ေတာ႕ပဲ
ဖရိုဖရဲၿဖစ္သြားတယ္၊
ၿပတ္သားတဲ႔
ဆံုးၿဖတ္ခ်က္ေတြကို
Page | 116
Aင္မတန္လွ်င္လွ်င္ၿမန္ၿမန္ Aခြင္႔ေကာင္းယူၿပီး က်န္တပ္ေတြကို
ခ်နိဳင္စြမ္းရွိတဲ႔
သူ႕တပ္Aခ်ိဳ႔ကို သူဦးေဆာင္လို႕
ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
Aိမ္ေရွ႔မင္းသားတပ္ကို ေခ်ာင္းၿဖတ္တဲ႔
ဒီAခိုက္Aတန္႔ေလးကို
Aေထာက္Aခံ
Aၿဖစ္ထားၿပီး
မင္းေဆြတပ္ကိုAၿပင္းဝင္တိုက္တယ္၊
ဝင္တိုက္ေတာ႕ မင္းေဆြရဲ႕တပ္ေတြ Aထိနာပါေလေရာ။ Aဲဒီေခတ္က တပ္မေတာ္ေတြက ဆင္ ၿမင္း
စတဲ႔တိရိစာၦ န္ေတြကို
Aမ်ားႀကီးAသံုးၿပဳထားေတာ႕
Aင္မတန္စုစည္းရခက္တယ္
ေႀကာက္ရြံ႕သြားတဲ႔
စU္းစားဆင္ၿခင္နိဳင္စြမ္းမရွိေတာ႕
စစ္လန္
ဆင္ေတြ
ဦးတည္ရာေၿပးေတာ႕တာပဲ။
တပ္ပ်က္
ၿမင္းေတြဟာ
သြားရင္ လူေတြလို
မင္းေဆြတပ္ပ်က္သြားတာကို
ၿမင္ေနရေပမဲ႔ Aိမ္ေရွ႔မင္းသားတပ္ေတြဟာ ဝင္ကူလို႕မရဘူး သူတို႕ကို ရာဇာဓိရာဇ္က တပ္Aခ်ိဳ႔နဲ႕ ေထာက္ထားတာကိုး။ တခါ
ဒဂုန္ေရာက္လာတဲ႔
ပ်က္သြားၿပီးဆိုတဲ႔
ေလာက္ၿဖားလည္း
သတင္းႀကားတာနဲ႔
ေၿမာင္ၿမၿပန္လွည္႕ခိုင္းပါေလေရာ။
သာယာဝတီေႀကာင္းခ်ီ သတၱိနည္းသူပီပီ
ေနာက္ဆံုးေတာ႕
မင္းေဆြရဲ႕တပ္ သူရဲ႕ေရတပ္ႀကီးကို
Aိမ္ေရွ႔မင္းဟာ
စစ္ၿပန္နဳတ္ဖို႕
ဆံုးၿဖတ္လိုက္ၿပီး ၿပန္လွည္႔သြားပါေတာ႕တယ္။ Aဲဒီမွာ
ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
သူ႕ရဲမွဴးမတ္ေသနာပတိ
Aႀကံေပး
ပုေရာဟိတ္ေတြနဲ႔
တိုင္ပင္ၿပီး
သံတမန္ေရးနဲ႔ ဒီကိစၥကိုေၿဖရွင္းဖို႕ ဆံုးၿဖတ္တယ္၊ သူ႕Aေၿခေနက ေကာင္းေကာင္း မခိုင္ေသး Aင္Aားမေတာက္တင္းေသးဘူးေလ၊ Aခ်ိန္မေရြးၿပန္ဆင္းလာနိဳင္တဲ႕ Aင္းဝမွာ
ၿပန္စုရတာ
ဆိုတဲ႔Aမတ္၂ေယာက္ကို
Aင္းဝတပ္ေတြၿပန္လွည္႔သြားတယ္
AေနAထားမ်ိဳး၊
သိပ္ႀကာမွာ
တပ္ပ်က္သြားတဲ႔
မဟုတ္ဘူး။
ဒီလိုနဲ႕
Aဖိုးတန္လက္ေဆာင္ပ႑ာနဲ႔Aတူ
ဆိုေပမဲ႕
မင္းေဆြရဲ႕တပ္ကလည္း ဗိုက္ညနဲ႔
စာတေစာင္ပို႕ဖို႕
ေစာထြက္ Aင္းဝကို
လႊတ္လိုက္တယ္။ “
ဖခမည္းေတာ္
ဆင္ၿဖဴရွင္နတ္ရြာစံသြားလို႕
ဖခမည္းေတာ္တုန္းကလိုပဲ
မင္းက်င္႔တရား၁၀ပါး
ဒီAတြက္ေႀကာင္႔ ၿပည္သူၿပည္သူေတြဟာ ၿပဳက်င္႔နိဳင္ႀကသလို၊ လုပ္ငန္းေတြကို
သူ႕Aရိုက္Aရာကို
ဒါန၊ သီလ၊
ရဟန္းသံဃာေတြလည္း ေAးခ်မ္းစြာ
Aညီ
စာသင္
ၿပဳက်င္႔နိဳင္ႀကတယ္။
ကြ်န္ေတာ္ဆက္ခံၿပီး
တိုင္းၿပည္ကိုAုပ္ခ်ဳပ္ပါတယ္။
ဘာဝနာတရားေတြကို ေAးခ်မ္းစြာ စာခ်
ဘာဝနာ
စတဲ႔ေလာကုတၱရာ
ဒီလိုAေၿခေနကို
မနာလိုတဲ႔
Page | 117
ေၿမာင္းၿမစားေလာက္ၿဖားဟာ ဟံသာဝတီစစ္ၿဖစ္ေAာင္
Aင္းဝေရႊနန္းရွင္
လုပ္ပါတယ္။
ဘႀကီးေတာ္Aား
Aဲဒီေလာက္ၿဖားဟာ
ကုန္ေခ်ာၿပီး
တကယ္ေတာ႕
Aင္းဝ-
ေက်းဇူးသစၥာ
မေစာင္႔သိတဲ႔ လူ႕မိစာၦ ပါ၊ ခမည္းေတာ္ ေၿမာက္စားၿပီး ေၿမာင္းၿမစားေစတဲ႔ ေက်းဇူးကိုေထာက္ပဲ ပုန္ကန္တဲ႔သူပါ။ ဒီလိုလူ႕မိစာၦ ရဲ႕စကားကို ယံုႀကည္သူဟာ ေလာကီ ေလာကုတၱရာ ႏွစ္ဖက္စလံုးမွာ ပ်က္ဆီးမွာပဲ။
ကြ်န္ေတာ္ဟာ
Aေဖတစ္ေယာက္လိုပဲ
Aင္းဝေရႊနန္းရွင္ဘႀကီးေတာ္ကို
သေဘာထားပါတယ္၊
ဖခင္ရဲ႕မိတ္ေဆြမို႕
ဘႀကီးရဲ႕သားႏွစ္ေယာက္
ကြ်န္ေတာ္ရဲ႕
ၿမိဳ႕ရြာေတြဆီဆင္းလာတုန္းက ညီAကိုေတြရဲ႕ ဝတၱရားAတိုင္း လက္ေဆာင္လိုက္ေပးေသးတယ္ ဒါေပမဲ႕ သူတို႕က Aၿမန္ၿပန္တာနဲ႔ လိုက္ေပးလို႕မမွီလိုက္ဘူး၊ ဒါေႀကာင္႔ Aခု Aမတ္ႀကီးဗိုက္ညကို လႊတ္ၿပီး ဘႀကီးကို လက္ေဆာင္လိုက္ပို႕ခိုင္းရတာပါ ” ဆိုတဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ ေၿမာက္လိုက္ ထုလိုက္ ပင္႔လိုက္ ရိုက္လိုက္ ေရးထားတဲ႔စာကိုဖတ္ၿပီးမင္းႀကီးစြာေစာ္ကဲက “ ေထာင္းမနာ ႀကိတ္တာမွပိုနာ
ဆိုတာဒါမ်ိဳးေပါ႔၊
မႀကာဘူးႀကည္႔ေန
ေရွ႔ဆက္
ပုသိမ္ေၿမာင္းၿမတို႕
လို႕မခ်ိစကားဆိုသတဲ႔၊
ၿပီးေတာ႕
ဒီေကာင္ပိုAေၿခခိုင္ဖို႕ပဲ
မုတ
ၱမတို႕ကို
လက္ေဆာင္ေပးၿပီး
ရွိေတာ႕တယ္
ဒီေကာင္သိမ္းေတာ႕မွာပဲ
ဗိုက္ညတို႕ကို
”
ၿပန္လႊတ္လိုက္တယ္၊
ရာဇာဓိရာဇ္ဆီ တိုက္ရိုက္ ဘာစာ ဘာစကားမွ မၿပန္ဘူးတဲ႔။ ဒုတိယထိုးစစ္ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕
Aင္းဝသြားသံAဖြဲ႔
ၿပန္လာတာနဲ႔
မင္းႀကီးစြာေစာ္ကဲဆီကို
သဝဏ္လႊာထပ္ပို႕ပါတယ္
ထပ္ၿပီးခ်ီတက္သိမ္းပိုက္ဖို႕
တိုက္တြန္းတဲ႔စာေပါ႔။
Aရွင္မင္းႀကီး
ခ်ီခဲ႔ပါလို႕
ကိုယ္တိုင္
Aိမ္ရွင္မင္းသားနဲ႔ ၿပီးေတာ႕
ဒီတခါ
မင္းေဆြရဲ႕
စိတ္မေလွ်ာ႕ဖို႕
ဒါေပမဲ႕
ေလာက္ၿဖားက
စြမ္းေဆာင္ရည္ကို
မင္းႀကီးကိုယ္တိုင္ခ်ီလာရင္
ေၿမာင္းၿမစားေလာက္ၿဖားက ဟံသာဝတီကို
ဒီတခါပို႕တဲ႔စာမွာ
ထူးၿခားတာက
တိုက္တြန္းထားၿခင္းပဲ၊
သူမယံုႀကည္ဖူးဆိုတဲ႔
Aလြဲဆိုတဲ႔
ေနရာမွာ
ဆိုလိုတာက
သေဘာေပါ႔ေလ။ သူလာေတြ႔ပါ႔မယ္၊
ၿပီးမွ၂ေယာက္ေပါင္းၿပီး လိုင္ကိုသိမ္းမယ္လို႕လည္း ခ်ိန္ဆိုေသးတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ မင္းႀကီးစြာလည္း ေနာက္တခ်ီ ဟံသာဝတီကို သိမ္းဖို႕စုန္ဆင္းလာၿပန္ပါေလေရာ။ ဒီတခါ Aင္းဝတပ္ရဲ႕ စစ္ခ်ီပံုက Eရာဝတီၿမစ္Aတိုင္း စုန္ဆင္းလာရင္း ၿမိဳ႕ရြာေတြကို သိမ္းယူတဲ႔ ကမ္းတပ္စစ္ဆင္ေရးပဲ။ မင္းႀကီးစြာေစာ္ကဲရဲ႕ Aင္းဝေရတပ္ႀကီးဟာ သံေလွ၊ ေလွာ္ကားေလွ၊
Page | 118
ေႀကာ႕ေလွ၊ ကူရြပ္၊ သမၺာန္၊ ကတၱဴ၊ လြန္ႀကင္တိုက္ေလွ စတဲ႔ေလွေပါင္း တေထာင္႔ႏွစ္ရာ ေလာက္ေတာင္ပါဝင္တဲ႔
ေရတပ္ႀကီးပဲ။
ဒီလိုစုဆင္းလာလို႕
Aလြဲကိုေရာက္ေတာ႕
ႀကိဳတင္ခ်ိန္းခ်က္ ထားတဲ႔Aတိုင္း ေလာက္ၿဖားဟာ သေဘၤာႀကီး ၅စီး၊ ရဲေလွ၇၀၊ ေလွာ္ကား၊ ေႀကာ႕ေလွ
၂၀ဝ
ေလာက္နဲ႔
ေရာက္လာတယ္။
ေနာက္ေတာ႕
၂တပ္ေပါင္းၿပီး
လိုင္ကို
တိုက္ပါေတာ႕တယ္။ လိုင္ဟာ
Eရာဝတီၿမစ္Aေရွ႔ဘက္ကမ္း
ရွိမယ္ထင္တယ္။
Aဲဒီတုန္းက
ဟသၤာတAထက္
Aေတာ္ေလး
တဖတ္ကမ္းေလာက္မွာ
Aေရးပါတဲ႔ၿမိဳ႕နဲ႔တူရဲ႕
ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
Aရင္တခါကလို လိုင္ကို လြယ္လြယ္ကူကူနဲ႔ Aဆံုးရွံဳးမခံေတာ႕ပဲ Aမိန္ဒိန္နဲ႔ သမိန္ရဲသင္ရံတို႕ ဦးစီးၿပီး တိုက္ဆင္ ၂၀ စစ္သည္ဗိုလ္ပါ ၅၀ဝ၀ ေလာက္နဲ႔ ခံစစ္ေသ ထားခိုင္းထားတယ္။ Aမိန္႔Aတိုင္း
Aမတ္ဒိန္နဲ႔
သမိန္ရဲသင္ရံတို႕က
စနစ္တက်ရြံ႕ရြံ႕ခြ်န္ခြ်န္ခုခံေတာ႕
Aင္းဝနဲ႔
လည္း
ေၿမာင္းၿမ၂တပ္ေပါင္း
AစီAမံေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ၁လေလာက္
ပိတ္ဆို႕
တိုက္တာေတာင္ မသိမ္းနိဳင္ဘူးတဲ႔။ ပင္းယစားဦးေဆာင္တဲ႔ Aင္းဝကမ္းတက္စစ္ေႀကာင္း တေႀကာင္းဟာ ေမွာ္ဘီAထိခ်ီတက္လာၿပီး ေမွာ္ဘီကိုသိမ္းလိုက္ေတာ႕
ဒါကိုႀကားတဲ႔
ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
Aရားလဗုန္းဆိုတဲ႔
ဆင္ကိုစီးၿပီး
စစ္သည္၇၀ဝနဲ႔ ေမွာ္ဘီကို ကိုယ္တိုင္သြားဝိုင္းတယ္။ ၿမိဳ႕ထဲက ပင္းယစားက ေဟ႕ေကာင္ ဗညားႏြဲ႔ မင္း ငါတို႕ကိုတိုက္ရဲလား၊ ရဲရင္ တံခါးဖြင္႔ေပးမယ္လို႕ စသတဲ႔၊ သူတို႕Aၿမင္မွာ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ နိဳ႕နံ႕မစင္ေသးတဲ႔ ကေလးသာသာပဲ လို႕ ၿမင္ေနတာကိုး။ ရာဇာဓိရာဇ္ကလည္း မင္းတို႕ရဲရင္ ဖြင္႔ႀကည္႔ေလကြာလို႕ ၿပန္ေAာ္ေတာ႕ ပင္းယစားက သူ႕စစ္သားေတြကို Aသင္႔ၿပင္ၿပီး ၿမိဳ႕တံခါးကို ဖြင္႔ေပးလိုက္တယ္။
ဖြင္႔တယ္ဆိုတာနဲ႔
Aတင္းဝင္တိုက္တိုက္ေတာ႕သတဲ႔၊
ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕တပ္ဟာ
ၿမိဳ႕ထဲေရာက္ေတာ႕
မီးေတြရွိဳ႕ႀကတယ္၊
ညာသံေပးၿပီး မဲမဲၿမင္သမွ်ကို
Aတင္းဝင္ခုတ္ႀကတယ္၊ Aင္းဝတပ္က Aသင္႔AေနAထားAထားနဲ႔ ခုခံေပမဲ႕ Aတင္းဝင္တိုးတဲ႔ ဟံသာဝတီတပ္ေတြကိုရဲ႕
ႀကမ္းတမ္းတဲ႔
ထိုးစစ္ကို
မခုခံနိဳင္ဘူး
ဒီလိုနဲ႔
Aင္းဝတပ္ေတြ
ေမွာ္ဘီကၿပန္ဆုတ္သြားၿပီး ရာဇာဓိရာဇ္ေမွာ္ဘီကို ၿပန္သိမ္းလိုက္နိဳင္တယ္။ မင္းႀကီးစြာလည္း သိပ္စိတ္ပ်က္တာေပါ႔။
ေမွာ္ဘီကေန
သူ႕တပ္ေတြ
Aႀကံသမားေလာက္ၿဖားက
ၿပန္ဆုတ္လာရတာကို သူ႕သေဘၤာႀကီး
ႀကားေတာ႕ ၅စင္းရဲ႕
Page | 119
ေရစူးကိုAေႀကာင္းၿပၿပီး ခြင္႔ေတာင္းေတာ႕
လိုင္မွာေနရတာ
မင္းႀကားစြာလည္း
ေရတိမ္တယ္
ဒီေကာင္
ေရနက္ရာကို
ဆုတ္ပါရေစလို႕
Aေၿခေနမေကာင္းတာကို
သိလို႕လစ္ေၿပးဖို႕
ႀကံတာပဲလို႕ သိေပမဲ႕ စိတ္ပ်က္ပ်က္နဲ႔ ေရြ႔ခ်င္ေရြ႕ကြာလို႕ ခြင္႔ေပးလိုက္တယ္၊ မင္းႀကီးစြာရဲ႕ ခြင္႔ၿပဳခ်က္ရတာနဲ႔ ေလာက္ၿဖားလည္း ေလွဦးကိုခ်က္ခ်င္းလွည္႔ၿပီး ပန္းလွိဳင္ကို ဆုတ္ပါေလေရာတဲ႔။ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ ေမွာ္ဘီတိုက္ပြဲမွာ ဖမ္းမိတဲ႔ Aင္းဝစစ္သား စစ္ဗိုလ္ေတြAေရွ႕မွာ Aင္းဝဘုရင္ကို ငါက မိဘAရြယ္မို႕ ငါ႔Aေဖလို ေလးAၿမတ္ထားၿပီး လက္ေဆာင္ပ႑ာနဲ႔ ကန္ေတာ႕တာကို တခြန္းမွ
စကားမၿပန္ပဲ၊
ဒီေလာက္ၿဖစ္တဲ႔ ႀကိမ္းဝါးၿပၿပီး၊
ေသာင္းက်န္းသူသူကန္ရဲ႕
မင္းႀကီးစြာ
ေသြးထိုးစကားနဲ႔
ဒီတခါေတာ႕ သူ႕တပ္ကိုတိုက္ၿပီး
Aင္းဝစစ္သား
စစ္ဗိုလ္ေတြကို
စစ္ခ်ီလာတယ္၊
သူ႕ကိုAရွင္ဖမ္းပစ္ရမယ္လို႕
ေရာ႕ေရာ႕ရဲရဲထားေတာ႕
ဒီစစ္သားေတြထဲက
၃ေယာက္ဟာ ဟံသာဝတီတပ္ကေန မင္းႀကီးစြာဆီေရာက္ေAာင္ ေၿပးပါေလေရာ၊ ၿပီးေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္ႀကိမ္းတဲ႔
Aေႀကာင္းသြားေၿပာၿပတာေပါ႔။
မင္းႀကီးစြာေတာ္ေတာ္လန္႔သြားတယ္၊ ေႀကာက္ဖို႕မလိုဘူး
ဒါနဲ႔ မူးမတ္ေသနာပတိ
တပ္နားကို
Aသာေလးဖမ္းပစ္လိုက္မယ္လို႕
ဒီစကားႀကားေတာ႕ ေတြနဲ႔တိုင္ပင္ေတာ႕ Aခ်ိဳ႕က
ကပ္ရဲရင္ကပ္လာပါေစ
ေလွ်ာက္တင္ႀကေပမဲ႕
Aနားေရာက္မွ
စိတ္ဓါတ္က်ေနတဲ႔
မင္းႀကီးစြာက
ေလာက္ဖ်ားလည္း Aာပလာပဲ တကယ္AေရးAေႀကာင္းဆိုတာနဲ႔ သူAေရွ႔ဆံုးေၿပးတာပဲ။ ဒီမွာ Aဖ်ားAနာကလည္း
Aရမ္းမ်ားတယ္၊
မ်တ္
ၿခင္
ယင္ေတြလည္းမ်ားတယ္
တပ္ၿပန္ဆုတ္မယ္ဆိုၿပီး Aင္းဝဆီၿပန္ဆုတ္သြားပါေတာ႕တယ္။ ေတာင္ဘက္သို႔ Aင္းဝတပ္ၿပန္ဆုတ္သြားတာကိုႀကည္႔ၿပီး ဒါဟာ ထာဝရမဟုတ္ဘူးဆိုတာကို ရာဇာဓိရာဇ္နဲ႔တကြ ဟံသာဝတီသားေတြ
သေဘာ
ေပါက္တယ္။
Aင္းဝတပ္
တေန႔ၿပန္လာမွာဘဲ
ဘယ္ေန႕ဆိုတာမသိတာ၊ ဒီေတာ႕ သူတို႕ရဲ႕Aင္Aားကို ခိုင္မာေAာင္ လုပ္ရမယ္ ဆိုတာကို Aားလံုးသိေနႀကတယ္။ ဒီေတာ႕ ဘာလုပ္ႀကမလဲ မွဴးမတ္ေသနာပတိေတြကို ေခၚၿပီးတိုင္ပင္ေတာ႕ ၿပည္႔Aင္Aားဟာ ၿပည္တြင္းမွာသာ ရွိတာမို႕ တိုင္းၿပည္ကို စုစည္းေAာင္ လုပ္ထားဖို႕ Aားလံုးက ရာဇာဓိရာဇ္ကို Aႀကံေပးႀကတယ္။
Page | 120
Aဲဒီေခတ္က
ဟံသာဝတီၿပည္ဟာ
ၿပည္နယ္ႀကီး
၃ခုနဲ႔ဖြဲ႔စည္းထားတာပါ
(သမိုင္းမွာ
တလိုင္း၃ရပ္လို႕ Aသိမ်ားပါတယ္) မြန္ဒလူမ်ိဳးေတြ Aမ်ားဆံုးေနထိုင္တဲ႔ Eရာဝတီၿမစ္ဝကြ်န္းေပၚ ေဒသကို မြန္ဒၿပည္နယ္ (ရာမြန္ဒ) လို႕ေခၚၿပီး ၿမိဳ႕ႀကီးေပါင္း ၃၂ၿမိဳ႕ပါဝင္တယ္၊ ၿမိဳ႕ေတာ္က ပုသိမ္ေပါ႔ (ေလာေလာဆယ္ ေၿမာင္းၿမစားက လႊမ္းမိုးထားတယ္)။ ပဲခူး ရန္ကုန္ ဒလ ေဒသမွာ မြန္ဒိုင္လူမ်ိဳးေတြေနထိုင္လို႕ မြန္ဒိုင္ၿပည္နယ္ (ရာမြန္ဒိုင္)ေပါ႔၊ ၿမိဳ႕ႀကီးေပါင္း ၃၂ၿမိဳ႕ရွိၿပီး ၿမိဳ႕ေတာ္က ပဲခူး။ ေတာင္ဘက္ မုတၱမ -ေမာ္လၿမိဳင္ ေဒသက မြန္ညေတြရဲ႕ နယ္ေၿမ၊ မြန္ညၿပည္နယ္ (ရာမြန္ည)ေပါ႔ ၿမိဳ႕ေတာ္က မုတၱမ၊ သူလည္းပဲ ၿမိဳ႕ႀကီးေပါင္း ၃၂ၿမိဳ႕ရွိတယ္။ ဒါနဲ႔ဘာလို႕ Aားလံုးကိုၿခံဳၿပီး ရာမည (ရာမြန္ည) မြန္ညၿပည္လို႕ ေခၚရသလဲဆိုေတာ႕ ဝါရီရူး (မဂဒူး)ဟာ
မြန္ညလူမ်ိဳး၊
ဟံသာဝတီတၿပည္လံုးကို တကယ္ေတာ႕
ဗညားဦးဟာ ရာမြန္ည
မုတၱမကေန
ပဲခူးမွာထီးနန္းထူေထာင္တာမို႕
(မြန္ညေတြရဲ႕တိုင္းၿပည္)-ရာမည
မြန္ေတြဟာ
၃မ်ိဳးကြဲေနေပမဲ႕
လို႕
ေခၚတာပါ။
ဘာသာကြဲ
လူမ်ိဳးကြဲ
ယU္ေက်းမွဳကြဲေနတာမ်ိဳးမဟုတ္ပဲ ကိုးကြယ္တဲ႔ နတ္မတူလို႕ ကြဲတာမ်ိဳးလို႕ဆိုတယ္။ ပုသိမ္ေၿမာင္းၿမ
မြန္ဒေတြက
နတ္ဝတ္နတ္စားကို
Aဝတ္Aစားကို
တရိုတေသသိမ္းထားၿပီး
ႏွစ္စU္
ကိုးကြယ္တယ္
(ေရွးဘိုးဘြားေတြရဲ႕
AစားAေသာက္
AေမႊးAႀကိဳင္ေတြနဲ႔
ပူေဇာ္ရပါတယ္၊ Aဝတ္Aစားက AနီAၿဖဴ ၃ေတာင္ဝတ္ပါ) ဒါ႔Aၿပင္ ေရငံပိုင္ဦးရွင္ႀကီးကိုလည္း ကိုးကြယ္ႀကပါတယ္။ မြန္ဒိုင္ေတြဆိုတဲ႔
ပဲခူး-ဒလမြန္ေတြက
Aုန္းသီးကို
ကိုးကြယ္ႀကပါတယ္။
AၿဖဴAနီAဝတ္ကို
ႀကြက္ၿမီးေကာင္းေကာင္း Aုန္းသီးမွာ ခ်ည္ၿပီး ဆိုင္းနဲ႔တိုင္မွာခ်ိတ္ထားတယ္ (Aခု Aိမ္တြင္းဆိုတဲ႔ မင္းမဟာဂီရိနတ္ကိုးကြယ္သလိုေပါ႔၊
Aိမ္ထဲ
Aုန္းသီးဆြဲတဲ႔
Aေလ႕Aထ
ဟာ
ပုဂံေခတ္
Aေနာ္ရထာမင္းရဲ႕ နတ္သုတ္သင္ေရး စီမံခ်က္မွာ ဗမာေတြက မြန္ေတြရဲ႕ Aုန္းဆြဲAေလ႔Aထကို ေတြ႔သြားၿပီး
မင္းမဟာဂီရိကို
ဘုရင္မသိေAာင္
Aိမ္ထဲခိုးၿပီး
ကိုးကြယ္ႀကရာက
က်ယ္ၿပန္႔သြားတာတဲ႔) ဒါ႕Aၿပင္ ပဲခူး ဒလ မြန္ဒိုင္ေတြဟာ နန္းကရိုင္းကြ်ဲေခါင္း (ငရံ႕နဖားထိုး)နတ္ ကိုလည္း ကိုးကြယ္ႀကပါေသးတယ္။
Page | 121
မုတၱမမြန္ညေတြက ဝါးက်ည္ေတာင္႔ ၅ေတာင္႔ကို ခ်ည္ႀကိဳးၿဖဴနဲ႔ ပူးတြခ ဲ ်ည္ၿပီး ဝါးက်ည္ေတာင္႔ထဲ နတ္ပန္းညိဳကိုင္းထိုးၿပီး ဝါးၿခင္းေလးနဲ႔ Aိမ္ရဲ႕ဦးရင္းတိုင္ ဒါမွမဟုတ္ Aိမ္Aၿပင္မွာ စင္ေလးနဲ႔ ထားၿပီးကိုးကြယ္ႀကတယ္။ ဒီနယ္ႀကီး ၃နယ္မွာ ပဲခူး-ဒလနယ္ တနယ္ကိုပဲ သူေကာင္းေကာင္း ထိန္းခ်ဳပ္ထားနိဳင္တာကို ရာဇာဓိရာဇ္
သေဘာေပါက္တယ္၊
ဒီေတာ႕
ဘိုးေတာ္
ေဘးေတာ္
ဝါရီးရူးပိုင္ခဲ႔တဲ႔
ရာမညၿပည္ႀကီးAားလံုးကို ထိန္းခ်ဳပ္ခ်င္ရင္ ပုသိမ္ ေၿမာင္းၿမနဲ႔ မုတၱမ ေမာ္လၿမိဳင္ စုစည္း နိဳင္ရမယ္ေပါ႔။ ဒီႏွစ္နယ္မွာ ပုသိမ္ေၿမာင္းၿမရဲ႕ Eရာဝတီၿမစ္ဝကြ်န္းေပၚေဒသဟာ ၿမစ္ေခ်ာင္းေပါၿပီး သြားလာရခက္တယ္၊
ၿပီးေတာ႕
Aင္မတန္Aင္Aားေတာင္႔တင္းတယ္၊ ပံုေAာတိုက္ရမွာၿဖစ္ၿပီး လာတိုက္တာကိုလည္း
ေလာက္ၿဖားရဲ႕ ဒီေတာ႕
ေတာင္ဘက္က ခံရနိဳင္တယ္။
ပုသိမ္ေၿမာင္းၿမကိုတိုက္ရင္ မုတၱမ
တခါ
ေရတပ္ႀကီးကလည္း
ေမာ္လၿမိဳင္ရဲ႕
ေတာင္ဘက္ကို
သူAင္Aား ေနာက္ေက်ာက
တိုက္မယ္ဆိုရင္ေတာ႕
ေလာက္ၿဖားဟာ ေရလမ္းနဲ႔လာရမွာၿဖစ္လို႕ ခ်က္ၿခင္းမလာနိဳင္ဘူး ဒါေႀကာင္႔မို႕ စစ္မ်က္ႏွာတခု ထဲကို
Aာရံုစိုက္လို႕ရမယ္၊
ၿပီးေတာ႕
ဒီေတာင္ပိုင္းမွာ
တိုက္ရမဲ႔တိုက္ပြဲေတြဟာ
ေၿမၿပင္တိုက္ပြဲေတြသာ ၿဖစ္တာမို႕ သ္တဲ႔ ဆင္တပ္ ၿမင္းတပ္ကို ေကာင္းေကာင္းAသံုးခ်နိဳင္မယ္။ ဒီလို
Aမတ္ဒိန္
မင္းကန္စီ
စတဲ႔
မွဴးမတ္ေသနာပတိေတြနဲ႔
တိုင္ပင္ၿပီး
ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
ေတာင္ပိုင္းကို စစ္ခ်ီပါေတာ႕တယ္။ ပထမဆံုးက
ပဲခူးနဲ႔Aရမ္းမေဝးတဲ႔
စစ္ေတာင္းၿမစ္တဖတ္က
ဒုန္ဝန္းၿမိဳ႕ေပါ႔။
ဒုန္ဝန္းစားက
သူ႕Aေဖလက္ထက္က Aင္မတန္ နာမည္ေက်ာ္တဲ႔ သူရဲေကာင္းႀကီး သမိန္သံလွစ္၊ ဒါေပမဲ႕ Aင္းဝစစ္လာလို႕ တိုက္ဖို႕ဆင္႔ေခၚေတာ႕ မလာဘူး၊ ဒါဟာ ဘုရင္႔ကို ပုန္ကန္တာပဲ။ ဒါေပမဲ႕ ဒုန္ဝန္းကို တိုက္ေတာ႕မယ္ဆိုေတာ႕ သံလွစ္က ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးဟာ ေသာင္းက်န္းသူမဟုတ္ပါဘူး၊ AေသAခ်ာ
စU္းစားႀကည္႔ပါ
မုတၱမတို႕
ေမာ္လၿမိဳင္တို႕
သံေမာင္တို႕
တရည္းတို႕
လဂြန္းဗ်ည္းတို႕ကသာ Aရွင္မင္းႀကီးရဲ႕ Aေဖကို ပုန္းစားခဲ႔တဲ႔ ေသာင္းက်န္းသူသူကန္ေတြပါ၊ သူတို႕ကို Aရွင္မင္းႀကီးသိမ္းၿပီးၿပန္လာရင္ Aရွင္မင္းႀကီးရဲ႕ေၿခေတာ္ရင္းကို ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးဝင္ၿပီး ဒီၿမိဳ႕က ႀကိဳဆိုပါမယ္၊ Aရွင္မင္းႀကီးကို မပုန္းစားဝံ႕ပါဘူးလို႕ လူလႊတ္ၿပီး ေလွ်ာက္ပါေလေရာ။
Page | 122
ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
ဒုန္ဝန္းကို
ဒီၿမိဳ႕ရဲ႕AေနAထားက
သိမ္းခ်င္တယ္၊
ဒါေပမဲ႕
ခံစစ္Aရမ္းေကာင္းတယ္၊
Aေတာ္ေလးနာသြားမယ္၊
ေတာင္ပိုင္းကို
မဂဒူးရဲ႕ဇာတိ
တိုက္ရင္
သိမ္းဖို႕
ဝါရီရူးရဲ႕သေႏၶၿမိဳ႕မို႕
နိဳင္မယ္ဆိုေပမဲ႕
ခ်ီတဲ႔ေနရာမွာ
စစ္သည္ေတြ
ပထမစစ္ပဲမ ြ ွာတင္
Aရမ္းႏြမ္းသြားရင္ မုတၲမတို႕ လဂြန္းဗ်ည္းတို႕ တရည္းတို႕ စတဲ႔ Aဓိကၿမိဳ႕ေတြဆီေရာက္ရင္ စစ္သည္ေတြ Aင္Aားမရွိပဲ ၿဖစ္သြား မွာကိုလည္း စိုးၿပန္တယ္၊ ေနာက္ဆံုး မွဴးမတ္ေတြရဲ႕ Aႀကံေပးတဲ႔Aတိုင္း ဒုန္ဝန္းကို ေက်ာ္ၿပီးခ်ီတတ္ဖို႕ ဆံုးၿဖတ္လိုက္တယ္၊ သမိန္သံလွစ္ကလည္း သူ႕စကားနဲ႔သူမို႕
ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕
ဟံသာဝတီတပ္ႀကီး
ဒုန္ဝန္းနားကၿဖတ္သြားတာကို
ဘာမွမလုပ္ဘူးတဲ႔။ မသံလံုႏွင့္ေတြ႔ဆံုျခင္း ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ ဒုန္ဝန္းကိုေက်ာ္လာၿပီးေနာက္ မုတၱမကို မတိုက္ေသးပဲ တၿခားAခ်က္ခ်ာက်တဲ႔ ၿမိဳ႕ရြာေတြကို မတိုက္ေသးပဲ
Aရင္သိမ္းပါတယ္၊
မုတၱမဟာ
မုတၱမကိုဝန္းရံေနတဲ႔
တရည္းကိုသိမ္းလိုက္နိဳင္တယ္၊ မၿဂိဳင္းလည္း
ေႀကာက္လန္႔ၿပီး
ၿဗတ္ထဗရဲ႕လက္ထဲမွာ
Aင္Aားေတြကို
တရည္းကို
Aရင္တိုက္တဲ႔
Aခိုင္Aမာရွိေနတာမို႕ သေဘာေပါ႔။
ရာဇာဓိရာဇ္သိမ္းလိုက္ေတာ႕
လက္ေAာက္ခိုဝင္လာတယ္။
ဒီလိုနဲ႔
သံေမာင္ၿမိဳ႕စား
မၿဂိဳင္းကိုသစၥာေပးၿပီး
သံေမာင္ၿမိဳ႕စားကို ၿမိဳ႕ကိုဆက္စားေစတယ္။ ၿပီးေတာ႕ Aမတ္ႀကီး သမိန္သံၿဗတ္ကို ဗိုလ္ပါ၅၀ဝ၀နဲ႔ တရည္းၿမိဳ႕မွာထားၿပီး ေၿမာက္ဘက္ၿပန္လွည္႔တယ္။ ရာဇာဓိရာဇ္
ေၿမာက္ဘက္ၿပန္ခ်ီသြားတာနဲ႔
ၿဗတ္ထဗတို႕Aုပ္စုလည္း
ေတာင္ဘက္ခ်ီလာၿပီး
တရည္းကိုၿပန္သိမ္းဖို႕ ႀကိဳးစားတယ္၊ ဒါေပမဲ႕ Aမတ္ႀကီး သမိန္သံၿဗတ္က စနစ္တက်ခုခံတာမို႕ မသိမ္းနိဳင္ဘူးတဲ႔။
Aမတ္ႀကီးသမိန္သံၿဗတ္ရဲ႕
တပ္သားေတြဟာ
တိုက္ခိုက္တဲ႔ေနရာမွာ
Aရမ္းတက္ႀကြရဲရင္႔တယ္၊ Aထူးသၿဖင္႔ မသံလံုဆိုတဲ႔သူဟာ တိုက္ရည္ခိုက္ရည္ Aရမ္းေကာင္းၿပီး သိပ္ရဲရင္႔တယ္လို႕ ဆိုတယ္။ ၿဗတ္ထဗရဲ႕တိုက္စစ္ဟာ မသံလံုရဲ႕ ရြံ႕ရြံ႕ခြ်န္ခြ်န္ ခုခံမွဳေႀကာင္႔ မေAာင္မၿမင္ ၿဖစ္ခဲ႔ရတယ္။ ဒီAေႀကာင္းကို ရာဇာဓိရာဇ္ႀကားသိရေတာ႕ မသံလံုကို Aရမ္းAားရ သေဘာက်ၿပီး ဆုလာဘ္ေတြ ပို႕ေပးေစသတဲ႔။
Page | 123
ေတာင္ဘက္
မြန္ညနယ္
မုတၱမ၃၂ၿမိဳ႕ကိုသိမ္းမဲ႔
ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕AစီAစU္မွာ
ဒုန္ဝန္းဟာ
AဓိကAေႏွာက္Aယွက္ပဲ။ ပဲခူးေနၿပည္ေတာ္နဲ႔ ေတာင္ဘက္ခ်ီတပ္ႀကားမွာ သူ႕သစၥာခံမဟုတ္တဲ႔ ဒုန္ဝန္းရွိေနတယ္၊ AေနAထားပါ။
ဒီAေနAထားဟာ ဒုန္ဝန္းဘယ္Aခ်ိန္ထၿပီး
ခ်ီတိုင္းမေပါက္ဘူးေပါ႔၊ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
ဒုန္ဝန္းဒုကၡေပးရင္
ေၿမာက္ကိုၿပန္ခ်ီၿပီး
ခံစစ္AေနAထားေကာင္းၿပီး
စစ္ေရးAၿမင္Aရ ဒုကၡေပးမလဲလို႕ ခါးရိုးက်ိဳးသြားမဲ႔ ဒုန္ဝန္းကို
Aရည္Aေသြးရွိတဲ႔
ဘယ္လိုမွလက္မခံနိဳင္တဲ႔
တထိတ္ထိတ္နဲ႔
ခ်ီေနရေတာ႕
Aေၿခေနေလ။ ဒါေႀကာင္႕လည္း
သိမ္းပို႕ႀကိဳးစားပါတယ္၊
တပ္မွဴးရွိေနတဲ႔
ဒုန္ဝန္းကို
ဒါေပမဲ႕ လြယ္လြယ္နဲ႔
မသိမ္းနိဳင္ပဲ ဝိုင္းရံုသာ ဝိုင္းထားနိဳင္တယ္။ ေတာင္ဘက္က တရည္းၿမိဳ႕ကိုလည္း ရန္သူေတြက ၿပန္တိုက္ေနတယ္၊ ဒီမွာ ဒုန္ဝန္းကိုလည္း မသိမ္းနိဳင္ဘူး
တခါ
ေၿမာက္ဘက္က
ေၿမာင္းၿမတပ္ေတြကိုလည္း Aၿမန္ၿပီးၿပတ္ခ်င္ေနၿပီး၊
စိတ္မခ်ရတဲ႔ ဒါနဲ႔ပဲ
Aင္းဝတပ္ေတြနဲ႔
AေနAထားမို႕
ဒုန္ဝန္းစား
Aေနာက္ဘက္က
ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
သမိန္သံလွစ္နဲ႔
ဒုန္ဝန္းကိစၥကို
ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက
Aရမ္းခင္မင္ရင္းႏွီးတဲ႔ Aမတ္ႀကီး သမိန္ရဲသင္ရံကိုလႊတ္ၿပီး သမိန္သံလွစ္ကို ေၿဖာင္႔ဖ်ခိုင္းတယ္။ သမိန္ရဲသင္ရံကလည္း သံလွစ္ဆီသြားၿပီး “ သူငယ္ခ်င္း မင္းရူးေနသလား ရာဇာဓိရာဇ္ဆိုတာက တၿခားလူမွမဟုတ္တာပဲ မင္းသိပ္ခ်စ္တဲ႔ သိပ္ေလးစားတဲ႔ မင္းရဲ႕သခင္ ဆင္ၿဖဴရွင္ရဲ႕သားေလကြာ ဘာလို႕မင္းက သူ႕ရဲ႕ေAာက္ကို မခိုဝင္ခ်င္ရတာတုန္း ” လို႕ေၿပာေတာ႕ သံလွစ္က “ သူငယ္ခ်င္း မင္းစU္းစားႀကည္႔စမ္း
ၿဗတ္ထဗတို႕
ေလာက္ၿဖားတို႕
သုရွင္ကို
ပုန္စားႀကတယ္
ဒါေပမဲ႕
ဒီေကာင္ေတြ Aခုငါစီးတဲ႔ Aၿဗတ္ ဆိုတဲ႔ ဆင္ေတာ္ကို စီးခြင္႔ရခဲ႔ႀကရဲ႕လား၊ မင္း သိတဲ႔Aတိုင္း Aၿဗတ္ဟာ
မင္းEကရာဇ္ေတြသာ
ေဟာဒီဒုန္ဝန္းကိုလည္း ဘြဲ႔ထူးဂုဏ္ထူးေတြနဲ႔ငါက လို႕ၿပန္တုန္႔ၿပန္သတဲ႔
စားရတယ္၊ ဘာမဟုတ္တဲ႔ တကယ္ေတာ႕
စီးထိုက္တဲ႔ဆင္ေနာ္၊ သံလွစ္ဆိုတဲ႔ ဗညားႏြဲ႔ဆိုတဲ႔
ၿပီးေတာ႕
မဂဒူးရဲ႕ဇာတိ
ဘြဲ႔လည္းရတယ္ ငခြ်တ္ေလးကို
သမိန္သံလွစ္ဟာ
ငါနဲ႔ငါသာ
ဒီလိုမ်ိဳး
ရွိခိုးရဦးမလားကြာ” နွိဳင္းစရာဆိုၿပီး
Aင္မတန္ဘဝင္ကိုင္တဲ႔သူ ဆိုပါေတာ႕။ ဒီAေႀကာင္းကို ရဲသင္ရံက ရာဇာဓိရာဇ္ကိုေၿပာၿပၿပီး သမန္သံလွစ္ကို သူပရိယာယ္နဲ႔ Aနိဳင္ယူၿပီး ဒုန္ဝန္းကို သိမ္းေပးပါ႔မယ္လို႕ ကတိေပးတယ္။ ဒီေနာက္မွာ သမိန္ရဲသင္ရံဟာ ဒုန္ဝန္းၿမိဳ႕ထဲဝင္ၿပီး သမိန္သံလွစ္နဲ႔ သြားသြားေတြ႔တယ္၊ စကားေၿပာတယ္၊ Aရက္Aတူေသာက္တယ္။ ဒီလိုလုပ္ရင္းနဲ႔
Page | 124
လက္နက္နဲ႔ သူ႕ရဲ႕စစ္သားေတြကို ဒုန္ဝန္းၿမိဳ႕ထဲ ပရိယာယ္သံုးၿပီးထည္႕ထားတယ္၊ သူ႕စစ္သား
၃၀ဝေလာက္
သြင္းၿပီးခ်ိန္မွာေတာ႕
Aတြင္းAၿပင္ညွပ္တိုက္ပါေလေရာ။ Aေတာ္ခံလိုက္ရတယ္။
Aၿပင္ကရာဇာဓိရာဇ္နဲ႔
ရုတ္ရက္ႀကီးဆိုေတာ႕
ေနာက္ဆံုး
ၿမိဳ႕ထဲကို ခ်ိန္းၿပီး
သံလွစ္တပ္သားေတြ
AေၿခAေနမေကာင္းေတာ႕ဘူး
ဆိုတာသံုးသပ္မိတဲ႕
သံလွစ္ဟာ သူ႕ရဲ႕စီးေတာ္ဆင္ Aၿဗတ္ကိုစီးၿပီး စစ္သား၃၀ဝနဲ႔ မုတၱမဘက္ထြက္ေၿပးဖို႕ ၿပင္တယ္ ဒါေပမဲ႕
ကံဆိုးခ်င္ေတာ႕
မုန္ယိုေနတဲ႔
ရာဇာဓိရာဇ္တပ္ဘက္ၿပန္လွည္႕ၿပီး
ထိုးေလေတာ႕
ေစာၿဗလက္က
ဓါးလွံနဲ႔ထိုးတာနဲ႔
ဆင္ထက္ကေန
Aၿဗတ္ဆင္ဟာ
ထြက္မေၿပးပဲ
Aမတ္ႀကီးေစာၿဗလက္ရဲ႕
ဆင္နဲ႔ယွU္မိၿပီး
သံလွစ္ေသပါေလေရာ။
ရာဇာဓိရာဇ္က
Aရွင္ရေAာင္ဖမ္း Aရွင္ဖမ္းလို႕ ေAာ္ေနေပမဲ႕ သူAနားေရာက္ေတာ႕ သံလွစ္ေသေနၿပီ။ ငါက သူကိုခ်ီးေၿမာက္ၿပီး
သိမ္းသြင္းဖို႕ႀကံထားတာ
ႏွေၿမာစရာကြာ
ဒီလိုလူမ်ိဳး
ဘယ္မွာရွာလို႕ရဦးမလဲလို႕ စိတ္မေကာင္းၿဖစ္ၿပီး ေစာၿဗလက္ကိုေတာင္ Aၿပစ္တင္ပါသတဲ႔။ ဒုန္ဝန္းကိုရေတာ႕
ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
သူတပ္ကို
ေတာင္ဘက္
ၿပန္လွည္႔ၿပန္တယ္။
ဒီတခါသူတိုက္မွာက လဂြန္းဗ်ည္း။ ဒီၿမိဳ႕မွာ ေဘာလဂြန္း ဆိုသူက တပ္မွဴးလုပ္ၿပီး ေစာင္႔ေနတယ္။ ေဘာလဂြန္းဟာ Aဲၿပပုန္ (ေလာက္ဖ်ားရဲ႕ညီ) ရဲ႕သားတေယာက္ပါ။ ေဘာလဂြန္းဟာ Aရင္းက တရည္းၿမိဳ႕စားၿဖစ္ၿပီး
တရည္းၿမိဳ႕ကို
လက္လႊတ္လိုက္ရေတာ႕
က်န္တဲ႔သူ႕Aင္Aားနဲ႔
သူ႕ဘႀကီးၿဗတ္ထဗတို႕ရဲ႕ AကူAညီနဲ႔ လဂြန္းဗ်ည္းကို ခံစစ္Aခိုင္Aမာ လုပ္ၿပီး ေစာင္႔ေနတယ္၊ ဒီတခါ ရာဇာဓိရာဇ္ကို လက္စားေခ်မယ္ေပါ႔။ ရာဇာဓိရာဇ္ လ၈ြန္းဗ်ည္ကို ခ်ီလာၿပီ သိတာနဲ႔ တရည္းၿမိဳ႕မွာ ေစာင္႔ေနတဲ႔ Aမတ္ႀကီး သမိန္သံၿဗတ္ဟာ စစ္သည္ငါးေထာင္န႔ဲ ခ်ီတပ္လာၿပီး ရာဇာဓိရာဇ္တပ္နဲ႔ လာေပါင္းတယ္။ သမိန္သံၿဗတ္ရဲ႕ တပ္ထဲမွာ မသံလံုလည္း ပါတာေပါ႔။ တပ္ေတြစံုေတာ႕
ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
လဂြန္ဗ်ည္းၿမိဳ႕ကို
ဝိုင္းထားလိုက္တယ္၊
ၿပီးေတာ႕
ေလAလိုက္ကို ႀကည္႔ၿပီး ၿမိဳ႕ၿပင္ကေန ေကာက္ရိုးတဲတခုကို မီးရွိဳ႕လိုက္ေတာ႕ ေလAလိုက္နဲ႔ လဂြန္းဗ်ည္းၿမိဳ႕ထဲ
မီးေလာင္ပါေလေရာ၊
ထိမ္းလို႕မရေတာ႕ဘူးေပါ႔။
AဲလိုAေၿခAေန
မီးေလာင္ေတာ႕
ဆင္ေတြ
ဖရိုဖရဲၿဖစ္ေနတုန္း
ၿမင္းေတြကို
ရာဇာဓိရာဇ္တပ္က
Aတင္းဝင္တိုက္တာနဲ႔ ေဘာလဂြန္းတပ္ပ်က္ၿပီး လဂြန္းဗ်ည္းလည္း ရာဇာဓိရာဇ္လက္ေAာက္ကို က်ပါေလေရာ။ ဒီတိုက္ပြဲမွာ လဂြန္းဗ်ည္းတပ္မွဴး ေဘာလဂြန္းက်သြားပါသတဲ႔။ လဂြန္းဗ်ည္းတိုက္ပြဲ
Page | 125
Aၿပီးမွာ စစ္ပြဲမွာ ရြံ႕ရြံ႕ခြ်န္ခြ်န္တိုက္တဲ႔ မသံလံုကို ခ်ီးေၿမာက္တ႔ဲ Aေနနဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္က မသံလံုကို Aနားကို ေခၚယူေတာ္မူပါသတဲ႔။ မုတၱမတိုက္ပြဲ သံေမာင္ၿမိဳ႕စား မၿဂိဳင္းဟာ ၿဗတ္ထဗတို႕ရဲ႕ လူရင္းပဲ၊ မယွU္နိဳင္လို႕သာ ရာဇာဓိရာဇ္ေAာက္ ခိုဝင္ရတာ ဘယ္Aခ်ိန္မွာ ဘယ္လို ဒုကၡေပးရလဲ ႀကိတ္ႀကံေနသူပဲ။ ဒီAခ်ိန္မွာ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ လဂြန္းဗ်ည္းကို သိမ္းၿပီးေတာ႕ သူ႕တပ္ေတြကို ေခတၱAနားေပးတယ္။ ပဲခူးကထြက္လာခဲ႔တာ ႀကာၿပီေလ။
ခရီးကလည္းရွည္
ဆက္တိုက္ႀကီး
ဒုန္ဝန္း တရည္း
တိုက္လာရေတာ႕
လဂြန္းဗ်ည္း စတဲ႔တိုက္ပြဲႀကီးေတြကိုလည္း
စစ္ပမ္းစၿပဳၿပီေပါ႔၊
ဒါကိုသေဘာေပါက္လို႕လည္း
ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ သူတပ္ေတြကို ေခတၱAနားေပးတာပဲ။ မတေထာင္သား
စစ္သားလူႀကမ္းႀကီးေတြဆိုေတာ႕လည္း
ေသာက္မယ္စားမယ္ေပါ႔။
ဒီလိုAေၿခAေနမ်ိဳးနဲ႔ဆိုေတာ႕
Aနားရခ်ိန္မွာ
လံုၿခံဳေရးAပိုင္း
လစ္ဟင္းတာေတြ
ရွိမွာေပါ႔ေလ၊ ကင္းတို ကင္းရွည္ေတြ ေပါ႔ေပါ႔ေရာ႕ေရာ႕ ၿဖစ္ေနပါလိမ္႔မယ္။ ဒီAေနAထားကို Aခြင္႔ေကာင္းယူၿပီး မၿဂိဳင္းဟာ သံေမာင္ကေန လဂြန္းဗ်ည္းကို ရုတ္တရက္ခ်ီလာၿပီး Aလစ္မွာ ၿမိဳ႕ၿပင္က မီးတင္ရွိဳ႕ပါေလေရာ၊ မီးေလာင္ေတာ႕ နဂိုကတည္းက ခပ္ေလွ်ာ႕ေလွ်ာ႕ရဲရဲ ၿဖစ္ေနတဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ တပ္ေတြဟာ ဝရုန္းသုန္းကား ၿဖစ္ကုန္တာေပါ႔၊ Aထူးသၿဖင္႔ ဆင္ေတြ ၿမင္းေတြက ဟိုေၿပးဒီေၿပးနဲ႔ဆိုေတာ႕ တပ္ပ်က္မလိုေတာင္ ၿဖစ္သြားေသးတယ္၊ ဒါေပမဲ႕ AေရAခ်င္းရွိတဲ႔ တပ္မင္း တပ္မွဴးႀကီးေတြ ရွိေနေတာ႕ Aလွ်င္Aၿမန္ပဲ တပ္ဖြဲ႔ေတြကို ၿပန္စုစည္းနိဳင္လိုက္ပါတယ္။ Aလစ္မွာ
မီးဝင္ရွိဳ႕တဲ႔
မၿဂိဳင္းနဲ႔သူ႕တပ္ဖြဲ႔လည္း
Aေၿခေနမေကာင္းတာနဲ႔
ၿပန္ဆုတ္ေၿပးေတာ႕တာပဲ။ ေနညိဳညိဳမွာ
ၿပန္ဆုတ္ေၿပးသြားတဲ႔
Aေတာ္တင္းသြားတယ္။
သံေမာင္စား
ေခြးမသား
မၿဂိဳင္းကို
ဒင္းလိုေကာင္ကမ်ား
ႀကည္႔ၿပီးေတာ႕
ရာဇာဓိရာဇ္
ငါ႔ကိုလာတိုက္ရဲတယ္ေပါ႔၊
ဒီလိုေဒါပြေနတဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ သူတပ္သားေတြႀကည္႔ၿပီး ေဟ႕ မင္းတို႕ထဲက ဘယ္သူက ဒီေကာင္ မၿဂိဳင္းရဲ႕ေခါင္းကို ငါ႕ကိုဆက္နိဳင္မလဲကြလို႕ ေမးပါသတဲ႔၊ ဒီမွာ မသံလံုက ခ်က္ခ်င္းထၿပီး
Page | 126
ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးဆက္ ပါ႕မယ္လို႕ ဂတိေပးၿပီး ဓါးရွည္တလက္နဲ႔ ထမင္းAိုး (ေၿမAိုး) တလံုးကို ဆြဲၿပီးထြက္သြားပါေရာတဲ႔။ မသံလံုဟာ
သူဘယ္လို
ဘယ္ပံုတိုက္မယ္ဆိုတာကို
ဘယ္သူ႔ကိုမွမေၿပာဘူးတဲ႔၊
ဓါးရွည္ကို
ၿမိေနေAာင္ေသြးတယ္ ႀကိမ္ၿခင္းတလံုးယူၿပီး ထမင္းAိုးကိုထည္႔တယ္ ၿပီးေတာ႕ ၿမင္းတေကာင္နဲ႔ သံေမာင္ၿမိဳ႕ဘက္ထြက္သြားသတဲ႔။ သံေမာင္ၿမိဳ႕နားေရာက္ေတာ႕ ေနဝင္သြားၿပီ၊ ညီAကိုမသိတသိ Aခ်ိန္ေပါ႔။ မသံလံုဟာ မၿဂိဳင္းတပ္သားပံုစံဖမ္းတယ္ ၿပီးေတာ႕ မၿဂိဳင္းေနတဲ႔ စံAိမ္ေတာ္နား ကပ္သြားတယ္၊ Aေစာင္႕ေတြကေမးေတာ႕ ညေနက တိုက္ပြဲမွာ ရန္သူတပ္မွဴးတေယာက္ရဲ႕ ေခါင္းကိုၿဖတ္လိုက္နိဳင္တယ္ ဒါေႀကာင္႔ Aရွင္႔ရဲ႕ခ်ီးေၿမာက္မွဳကို ခံယူဖို႕Aရွင္႕ကို လာေတြ႔တာလို႕ ၿပန္ေၿဖသတဲ႔။ Aေစာင္႔ေတြကလည္း ခပ္ညံ႕ညံ႕ထဲကပဲ ေနမွာပါ၊ ၿခင္းထဲက ထမင္းAိုးမဲမဲကို ေခါင္းလို႕ပဲထင္ေနရွာတယ္ စစ္တာ ေဆးတာလဲမလုပ္ဘူးတဲ႔ ေမွာင္ေနတာလည္း ပါတာေပါ႔ေလ။ ဒီလိုနဲ႔ မၿဂိဳင္းေရွ႔ေတာ္ေမွာက္ မသံလံုဝင္ခြင္႔ရသြားတယ္။ AဲဒီAခ်ိန္မွာ
မၿဂိဳင္းဟာ
သူ႕တပ္မွဴးေတြနဲ႔Aတူ
ေသရည္ေသာက္ရင္း
စစ္ဆင္ေရး
ေဆြးေႏြးေနတယ္ မနက္ဆိုရင္ ရာဇာဓိရာဇ္ သူ႕ကိုလာတိုက္ေတာ႕မွာဘဲလို႕ သူတြက္ေနတာေပါ႔။ မသံလံုက
ရန္သူတပ္မွဴးတေယာက္ရဲ႕
သူAရမ္းစိတ္ဝင္စားသြားတယ္ Aမတ္ဒိန္ေခါင္းလား
ေခါင္းကို
လာဆက္သတယ္ဆိုေတာ႕
ဘယ္သူေခါင္းလည္း
သမိန္သံၿဗတ္ေခါင္းလား
မင္းကံစီေခါင္းလားဆိုၿပီး
မသံလံုခ်ေပးတဲ႔
ၿခင္းကို
ခပ္မွိန္မွီန္
ဆီမီးေရာင္ေAာက္မွာ ကုန္းၿပီးAႀကည္႔ မသံလံုက ဝုန္းကနဲခုန္ထၿပီး ဇာတ္ကို ဓါးရွည္နဲ႔ပိုင္းခ် လိုက္တာ
တခ်က္ထဲနဲ႔
ပန္းထြက္ေနတာေပါ႔၊
ေခါင္းနဲ႔ကိုယ္
Aိုးစားကြဲသြားေရာတဲ႔၊
လူကလည္းAရြယ္ရွိတုန္း
ေသြးေတြက
ေသြးကဆူေနတုန္း၊
ၿဗန္းကနဲ
Aရက္ကလည္း
ေသာက္ထား ဆိုေတာ႕ေလ။ မီးေရာင္ေAာက္မွာ ေသြးေတြပန္းထြက္ေနတဲ႔ မၿဂိဳင္းေခါင္းၿပတ္ကို ႀကည္႔ရင္း သူ႕တပ္မွဴးေတြဟာ မွင္သက္ေနတယ္၊ မသံလံုကေတာ႕ ေႀကာင္မေနဘူး ခ်က္ခ်င္းပဲ ၿပတ္ထြက္သြားတဲ႔ မၿဂိဳင္းေခါင္းကို ဆံရင္းကစုကိုင္လိုက္ၿပီး စံAိမ္ေပၚက ခုန္ခ် ၿမင္းေပၚတက္ၿပီး ၿမိဳ႕ၿပင္ထြက္ေၿပးသြားသတဲ႔။ Aၿဖစ္Aပ်က္က Aရမ္းၿမန္လြန္းေတာ႕ Aားလံုးသတိရတဲ႔Aခ်ိန္မွာ မသံလံုက ၿမိဳ႕ၿပင္ေရာက္သြားသြားၿပီး။
Page | 127
လဂြန္းဗ်ည္းၿပန္ေရာက္ေတာ႕
ညU္႕နက္ေနၿပီ။
ဒါေပမဲ႕
ရာဇာဓိရာဇ္ကေတာ႕
မAိပ္ေသးဘူး
သူ႕ရဲ႕ယာယီနန္းေဆာင္ရဲ႕ ညီလာခံ ခန္းမမွာ မွဴးမတ္ေသနာပတိေတြနဲ႕ မနက္ဖန္ သံေမာင္ကို ဘယ္လိုသိမ္းမလဲ
စစ္ေရးဗ်ဴဟာကို
ေရးဆြဲေနသတဲ႔။
မသံလံုဟာ
ဘာမေၿပာညာ
မေၿပာပဲ
ခန္းမထဲဝင္လာၿပီး မၿဂိဳင္းေခါင္းကို ဘိုးလင္းလိမ္႕သလို ရာဇာဓိရာဇ္ဆီ လိမ္႔သြင္းေပးလိုက္တယ္။ ဆီမီးေရာင္ေAာက္မွာ
ေသြးAလိမ္းလိမ္း
သူ႕ဆီရုတ္တရက္လိမ္႕လာေတာ႕
ဆံပင္ေတြရွဳပ္ပြေနတဲ႔
ဘာႀကီးလဲဟဆိုၿပီး
ရာဇာဓိရာဇ္
မၿဂိဳင္းေခါင္းၿပတ္ႀကီး Aေတာ္လန္႔သြားတယ္၊
လန္႔တာမွ ရာဇIေၿႏၵပ်က္ေAာင္ကို လန္႔သြားတာ။ ေနာက္မွ သမိန္သံၿဗတ္က ဒါမၿဂိဳင္းေခါင္းပါ မသံလံုက သူ႕ဂတိAတိုင္း Aရွင္မင္းႀကီးကို ဆက္သတာပါလို႕ ေလွ်ာက္ထားမွ Aလန္႔ေတြေၿပ Aေၿခေနကို
သေဘာေပါက္သြားၿပီး
မသံလံုကို
ဝမ္းသာAားရနဲ႔
သိပ္ေတာ္တ႔ေ ဲ ယာက်ၤား
သိပ္စြမ္းတဲ႔ေယာက်ၤား ေယာက်ၤားေကာင္းပီသလိုက္တာ လို႕ တဖြဖြ ခ်ီးက်ဴးပါေတာ႕တယ္။ ဒါေပမဲ႕ ဘာဆုလာဘ္မွမေပးဘူးတဲ႔၊ နဂိုဆို ဆုေပးတဲ႔ေနရာမွာ Aရမ္းလက္ဖြာလြန္းတဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ Aခုလို ခက္ခဲႀကီးေလးတဲ႔ Aမွဳေတာ္ကို တကိုယ္Aစြမ္းနဲ႔ ထမ္းေဆာင္ခဲ႔တ႕ဲ သူကိုဘာလို႕ မခ်ီးေၿမာက္သလဲ၊
မသံလံုမေက်နပ္ဘူး။
ဒါေပမဲ႕
သူက
သာမန္တပ္ဗိုလ္ကေလး
ဟိုက
Eကရာဇ္ဘုရင္၊ Aဆင္႔ခ်င္းက Aရမ္းၿခားနားေတာ႕ မေက်နပ္ေႀကာင္း ဘယ္ေၿပာရဲမလဲ၊ ဒီလိုပဲ က်ိတ္ခံလိုက္ရတာေပါ႔။ ဒီလိုနဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္တို႕ ပဲခူးတပ္ဖြဲႀကီးဟာ မသံလံုရဲ႕ တကိုယ္ေတာ္Aစြမ္းနဲ႔ သံေမာင္ၿမိဳ႕ကို သက္သက္သာသာ သိမ္းလိုက္နိဳင္တယ္။ Aခုဆိုရင္ မုတၱမ နဲ႔ ေမာ္လၿမိဳင္ ၿမိဳ႕ႀကီး၂ၿမိဳ႕ကလြဲ က်န္တဲ႔ မြန္ညနယ္ ၃၂ၿမိဳ႕လံုးဟာ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ လက္ေAာက္ကို ေရာက္သြားပါၿပီ။ မြန္ညနယ္ ၃၂ၿမိဳ႕ရဲ႕ ေနာက္ဆံုးပိတ္ တိုက္ပြဲAၿဖစ္ မုတၱမနဲ႔ ေမာ္လၿမိဳင္ကို သိမ္းဖို႕ ရာဇာဓိရာဇ္ မွဴးႀကီးမတ္ရာ
ေသနာပတိေတြနဲ႔
တိုင္ပင္ေဆြးေႏြးတဲ႔Aခါ
သမိန္သံၿဗတ္က
စစ္ေရးဗ်ဴဟာ
တရပ္ကိုတင္ၿပတယ္။ ဒီဗ်ဴဟာ Aတိတ္က မုတၱမၿမိဳ႕ကို သိမ္းဖို႕တိုက္ခဲ႔တဲ႔ တိုက္ပဲႀြ ကီးေတြကို Aေၿခခံၿပီး ေရဆြဲထားတဲ႔ဗ်ဴဟာပါ။ မုတၱမကို ဟိုး ဝါရီရုူးမင္း လက္ထက္ကစၿပီး ရွမ္း မေလး စတဲ႔ မင္းေတြကစၿပီး ေနာက္ဆံုး ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕Aေဖ ဗညာဦးပါ သိမ္းဖို႕ Aႀကိမ္ႀကိမ္ ႀကိဳးစားခဲ႔တယ္ ဒါေပမဲ႕ မေAာင္ၿမင္ဘူး ဒါကဘာကိုၿပေနသလဲဆိုရင္ မုတၱမရဲ႕ ခံစစ္Aရမ္းေကာင္းတယ္ဆိုတာကို ၿပေနတာပဲ။
Page | 128
မုတၱမဟာ
သံလြင္ၿမစ္ဝမွာတည္ရွိၿပီး
ဘီလူးကြ်န္း၊
Aေပါင္ေၿမၿပန္႕လြင္ၿပင္၊
ေမာ္လၿမိဳင္
ေၿမၿပန္႔လြင္ၿပင္ တို႕ကိုAေၿခၿပဳထားတာမို႕ ဆန္ေရစပါး ရိကၡာAရမ္းၿပည္႕စံုတယ္။
ၿပီးေတာ႕
Aိႏိၵယ Aာရပ္နဲ႔ Aေနာက္ဘက္က ကုန္စည္ေတြကို ဇင္းမယ္၊ စုခိုထိုင္း၊ Aယုဒၶယဘက္ကို ပို႕တဲ႔ေနရာမွာ မုတၱမဟာ တခါးဝပဲ၊ ဒါေႀကာင္႔မို႕ Aရမ္းလည္းႀကြယ္ဝတယ္၊ Aခြန္Aတုတ္လည္း Aရမ္းရတယ္။
ဒီေတာ႕
လူAမ်ားႀကီးေနထိုင္ေတာ႕
လူေတြAမ်ားႀကီးေနထိုင္ႀကတာေပါ႔၊
တပ္မေတာ္Aင္Aားလည္းႀကီးတာေပါ႔။
ပင္လယ္ေရေႀကာင္းကြ်မ္းက်င္ၿပီး မီးေပါက္ေတြကို
ဒီေဒသမွာ ေခတ္မွီ
Aသံုးခ်တတ္တဲ႔
ေသနတ္ေတြ
ေပၚတူဂီပင္လယ္ဓါးၿပ
တခါ
Aေနာက္ဘက္က
စိန္ေၿပာင္းေတြ ေႀကးစား
Aေၿမာက္
စစ္သားေတြနဲ႔လည္း
AထိAေတြ႔ရွိေတာ႕ ေခတ္မွီတဲ႔ ေရတပ္လည္း ရွိတာေပါ႔။ ဒါAၿပင္႔ ေမာ္လၿမိဳင္ကို တိုက္ရင္ မုတၱမက ကူနိဳင္ၿပီး မုတၱမကိုတိုက္ရင္ ေမာ္လၿမိဳင္က ကူနိဳင္တယ္။ ၂ဖက္လံုးကိုတိုက္ရင္လည္း ကိုယ္႕Aင္Aားကြဲသြားဦးမယ္။ ဒါေႀကာင္႔ မုတၱမကို AလံုးAရင္းနဲ႔ ဝင္တိုက္ရင္ Aနိဳင္ရဖို႕ခက္မယ္၊ မနိဳင္ရင္ စစ္ဦးက်ိဳးသြားမယ္ စစ္ဦးက်ိဳးသြားရင္ ၿမိဳ႕သိမ္းဖို႕ဆိုတာ မၿဖစ္နိဳင္ေတာ႕ဘူး။ ဒီေတာ႕ မုတၱမနဲ႔ ေမာ္လၿမိဳင္ကို တခ်ီထဲ AလံုးAရင္းနဲ႔
တိုက္တာထက္
ၿပိဳပ်က္သြားေAာင္တိုက္တဲ႔
သူတို႕ရဲ႕Aင္Aားေတြကို ေရရောစးောစွးည္စစ္မ်ိဳးနဲ႔
တေၿဖးေၿဖးၿခင္း တိုက္သင္႔တယ္။
ေရရွည္စစ္တိုက္မယ္ဆိုရင္ ေရွ႕တန္းနဲ႔ ေနာက္တန္း ဆိုၿပီး ရွိရမယ္။ ေရွ႔တန္းက စစ္ပမ္းရင္ ေနာက္တန္းနဲ႔လဲတိုက္မယ္၊ ဒါဆိုရင္ သူတို႕ခံနိဳင္မွာမဟုတ္ဘူး ဆိုၿပီး သမိန္သံၿဗတ္ တင္ၿပေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္က
AေသAခ်ာစU္စားၿပီး
သေဘာတူတယ္။
ဒီလိုနဲ႔
လဂြန္းဗ်ည္းကို
ေနာက္တန္းစခန္းAၿဖစ္သံုးၿပီး ရာဇာဓိရာဇ္က်ံေနရစ္ပါ သမိန္သံၿဗတ္၊ Aမတ္ဒိန္၊ Aဲေကာင္းဗိန္၊ သမိန္ရဲသင္ရံ၊ သမိန္ၿဗထဗိုက္၊ Aဲနရဲ၊ သမိန္ဗိုက္ပဲ စတဲ႔ Aမတ္ႀကီး ၇ေယာက္က တပ္မႀကီး ၇တပ္နဲ႔
သံလြင္ၿမစ္ကမ္းတေလွ်ာက္
ၿမိဳ႕ရြာေတြသိမ္းၿပီး
Aေရွ႕ဘက္ကေန
မုတၱမကိုခ်ည္းကပ္ၿပီးတိုက္မယ္ ဆိုတဲ႔ စစ္ေရးAစီစU္ကို စတင္ပါေတာ႕တယ္။ မြန္ညနယ္Aလံုးကို သိမ္းပိုက္ၿခင္း AစီစU္Aတိုင္း တပ္မႀကီး၇တပ္ဟာ သံလြင္ၿမစ္ ေတာင္ဘက္ကမ္းပါးတေလွ်ာက္ ဆင္းလာၿပီး ေကာ႕စိန္ကို ေရာက္တယ္ ေနာက္ ခရံုဒါၿဗဆိပ္ကေန မုတၱမကမ္းဘက္ကူးဖို႕ၿပင္တယ္။ ဆင္ေတြ
Page | 129
ၿမင္းေတြ စစ္သည္ေတြ Aမ်ားႀကီးပါတဲ႔ တပ္မႀကီး ၇မဆိုေတာ႕ ၿမစ္ကူးဖို႕ ေလွေတြ သေဘၤာေတြ ေဖာင္ေတြ Aမ်ားႀကီးလိုတာေပါ႔။ ဒါေတြကို စီစU္ေနတုန္း ၿဗတ္ထဗနဲ႔ သူ႕ညီေတြၿဖစ္တဲ႔ Aဲၿဗဗုဗ္တို႔ ေမာ္လၿမိဳင္စား
သမိန္Uလိုတို႕ဟာ
သူတို႕မွာရွိတဲ႔
Aင္Aားကိုစုစည္းၿပီး
သံလြင္ၿမစ္ကို
သေဘၤာေတြနဲ႔ ဆန္တက္လာ ခရံုဒါၿဗဆိပ္နား မေရာက္ခင္ ကမ္းေပၚတပ္ၿပီး တဖတ္ကမ္းကူးဖို႕ ၿပင္ေနတဲ႔ ပဲခူးတပ္ ၇တပ္ကို လက္ဦးမွဳယူၿပီး ဝင္တိုက္ပါတယ္။ ပဲခူးတပ္မႀကီး ၇တပ္လည္း ၿမစ္ကုန္းဖို႕ၿပင္ေနတုန္း
Aခုလို
ရုတ္တရက္
Aလစ္ဝင္တိုက္ခံလိုက္ရေတာ႕
Aေတာ္ထိနာသြားတာေပါ႔။ Aဲေကာင္ဗိန္၊ Aဲနရဲ၊ ဗိုက္ပဲ၊ ရဲသင္ရံ နဲ႔ ၿဗထဗိုက္တို႕ရဲ႕တပ္ေတြဆို ၿပိဳပ်က္သြားတယ္။
သမိန္သၿဗတ္နဲ႔
Aမတ္ဒိန္တပ္ကေတာ႕
မၿပိဳပ်က္သြားပဲ
စနစ္တက်
ၿပန္ခုခံနိဳင္တယ္တဲ႔။ ၿပိဳပ်က္သြားတဲ႔ တပ္ေတြ ဆုတ္ခြာထြက္ေၿပးေတာ႕ သမိန္သံၿဗတ္နဲ႔ Aမတ္ဒိန္ရဲ႕တပ္လည္း ခံစစ္နဲ႔ ဆုတ္ရတာေပါ႔။ ဆုတ္ရင္း Aမတ္ဒိန္က သမိန္သံၿဗတ္ကို ဘယ္လိုလုပ္ႀကမလဲ ဒီAတိုင္းပဲ ဆုတ္မလား ၿပန္တိုက္မလားလို႕ေမးေတာ႕ သမိန္သံၿဗတ္က ဆုတ္ရင္ စစ္ဆင္ေရးက ပ်က္စီးၿပီ Aခုလက္ရွိ
မင္းတပ္နဲ႔
ငါ႔တပ္က
မပ်က္ေသးဘူး
ဒီေတာ႕
တို႕ၿပန္တိုက္မယ္
ဒါေပမဲ႕
ဒီAတိုင္းတိုက္လို႕ေတာ ႕မၿဖစ္ဘူး ပရိယာယ္သံုးၿပီးတိုက္မယ္လို႕ ၿပန္ေၿဖသတဲ႔။ ဒီေနာက္မွာ သမိန္သံၿဗတ္နဲ႔ Aမတ္ဒိန္တို႕ဟာ တပ္Aခ်ိဳ႔ကို စစ္ရွံဳးလို႕ဆုတ္ခြာတဲ႔ပံုမ်ိဳးနဲ႔ ေလွေတြ ေဖာင္ေတြ
ဖြဲ႔ေစၿပီး
လက္နက္
Aဓိကတပ္ႀကီးကေတာ႕
ရိကၡာေတြ
ေလွထဲ
ေဖာင္ထဲ
တပ္ေဖ်ာက္ၿပီးေနေနေစတယ္။
ခ်ေစတယ္၊
ဒါေပမဲ႔
ၿဗတ္ထဗိုက္တို႕လည္း
ဒီသတင္းႀကားေတာ႕ ဒီေကာင္ေတြစစ္ရွံဳးၿပီး ထြက္ေၿပးၿပီး တပ္မွဴး တပ္မင္း ေခါင္းေဆာင္ေတြကို Aမိဖမ္းဆိုၿပီး
Aတင္းလိုက္လာ
ေမာ္လၿမိဳင္တပ္ဟာ
ခပ္ေပါ႔ေပါ႔ပဲတဲ႔၊
ပါေလေရာ။
Aနိဳင္နဲ႔လာတယ္ဆိုေတာ႕
ေမာ္လၿမိဳင္နဲ႔
မုတၱမ
တပ္ခ်င္းခြဲၿပီး
မုတၱမ စစ္ေႀကာင္း
၂ေႀကာင္းေတာင္ ၿဖန္႔လိုက္ေသးသတဲ႔။ Aဲဒီမွာ
သမိန္သံၿဗတ္က
Aမတ္ဒိန္က
စီစU္ထားတဲ႔Aတိုင္း
ေမာ္လၿမိဳင္တပ္ကိုတိုက္တယ္။
ၿဗတ္ထဗရဲ႕
ပဲခူးတပ္က
မုတၱမတပ္ကို
Aတင္းတိုက္ေတာ႕
ၿဖတ္တိုက္ၿပီး ၿဗတ္ထဗတို႕
ခါးလည္ၿပတ္ၿပီး မခံနိဳင္ဘူး ဆုတ္ေၿပးရတယ္၊ ပဲခူးတပ္ကလည္း Aလြတ္မေပးဘူး Aေနာက္က ထပ္ခ်ပ္မကြာ ဖိလိုက္ေတာ႕ ၿဗတ္ထဗ Uလို နဲ႔ Aဲၿဗဗုဗ္တို႕ စစ္ဦးစီးAဖြ႔ဟ ဲ ာ တပ္သားေတြ
Page | 130
ထားခဲ႔ၿပီး
ရရာသေဘၤာေပၚ
တက္ၿပီး
ထြက္ေၿပးရတယ္၊
သမိန္သံၿဗတ္တို႕ကလည္း
Aလြတ္မေပးဘူး ၿဗတ္ထဗတို႕ရဲ႕ သေဘၤာေတြကို ယူၿပီးAေနာက္က Aတင္းလိုကတ ္ ာပဲ ဒီလိုနဲ႔ ၿဗတ္ထဗတို႕
ညီAကိုသံုးေယာက္ဟာ
ထြက္ေၿပးရေတာ႕တယ္။
ကမ္းမကပ္ရဲေတာ႕ပဲ
သမိန္သံၿဗတ္တို႕လည္း
ၿမစ္တေလွ်ာက္
မလႊတ္ဘူး
တန္းၿပီး
ထပ္ခ်ပ္မကြာ
Aေနာက္ကလိုက္တာပဲ ေနာက္ဆံုး ၿဗတ္ထဗတို႕ ညီAကို ၃ေယာက္ဟာ သံလြင္ၿမစ္ဝ ကေန မုတၱမပင္လယ္ေကြ႕ထဲ ဒီကမွ ကပၸလီပင္လယ္ထဲေရာက္သြားၿပီး Aိႏိၵယမွာလိုလို မေလးမွာလိုလိုနဲ႔ သတင္းAစAန ေပ်ာက္ကြယ္သြားပါေတာ႕တယ္။ ဒီလိုနဲ႔
ေနာက္ဆံုးမွာ
သမိန္သံၿဗတ္နဲ႔ Aမတ္ဒိန္တို႕ဟာ
မုတၱမနဲ႔
ေမာ္လၿမိဳင္ကို
ခုခံသူမဲ႕
လက္ရသိမ္းမိလိုက္တာေပါ႔။ ရာဇာဓိရာဇ္လည္း လဂြန္းဗ်ည္းကေန မုတၱမၿမိဳ႕ဆီ လိုက္လာတယ္။ မုတၱမေရာက္ေတာ႕ Aမ်ားႀကီးေပးတယ္။
သမိန္သံၿဗတ္နဲ႔ Aထူးသၿဖင္႔
Aမတ္ဒိန္တို႕ကို
သမိန္သံၿဗတ္ကို
ခ်ီးက်ဴးၿပီး
ဆုလာဘ္ေတြ
ပိုၿပီးခ်ီးက်ဴးတယ္၊
သမိန္ၿဗာဇၨဆိုတဲ႔
ဘြဲ႔ကိုေပးပါတယ္။ ေနာက္ေတာ႕ ၿဗတ္ထဗရဲ႕ဇနီး တလမိဆံကိုေခၚၿပီး ၿဗတ္ထဗသိမ္းယူထားတဲ႕ ဝါရီရူးနန္းဆက္ရဲ႕
နန္းစU္ရတနာေတြကို
Aားလံုးကိုၿပန္သိမ္းတယ္
ဒီနန္းစU္ရတနာေတြ
သိမ္းယူထားတာႀကာၿပီေလ။ သမိန္တိႆကုမာကို
ၿပန္ေတာင္းၿပီးစိစစ္တယ္၊ ၿဗတ္ထဗက
ေနာက္ဆံုးေတာ႕
ၿဗက္ကမန္
ဆိုတဲ႔ဘြဲ႔နဲ႕
Aရင္က မုတၱမကို
Aဲဒါေတြ
သူ႕Aေဖဗညားဦးကို ေပးထားဖူးတဲ႔
စားေစတယ္၊
တိုက္ၿပီး
ဂတိAတိုင္း
သမိန္တိႆကုမရဲ႕
ဇနီးကိုလည္း တလေမႏွင္းဆိုတဲ႔ ဘြဲ႔ေပးေတာ္မူသတဲ႔။ ေကာဇာသကၠရာဇ္
၇၅၀မွာ
သိမ္းပိုက္လိုက္နိဳင္တယ္။
ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
သူနန္းတက္တဲ႕
မြန္ညနယ္
၇၄၅ႏွစ္ကေရရင္
မုတၱမ၃၂ၿမိဳ႕လံုးကို ၅ႏွစ္ေၿမာက္မွာေပါ႔။
ဒီေတာင္ပိုင္းနယ္ေၿမ ၿပန္လည္သိမ္းပိုက္ေရး စစ္ဆင္ေရးဟာ မိုးတြင္းတတြင္းလံုး ႀကာၿမင္႔ခဲ႔တယ္။ မိုးစပါးကို
Aဓိကထားတဲ႔
ေတာင္းပိုင္ေဒသတခုလံုးဟာ
ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕
စစ္ပြဲေတြေႀကာင္႔
စပါးမစိုက္ပ်ိဳးနိဳင္ခဲ႔ဘူး ဒီAက်ိဳးဆက္Aၿဖစ္ မုတၱမ၃၂ၿမိဳ႕လံုးဟာ Aဲဒီႏွစ္က ဆန္ေရစပါးရွားပါးၿပီး Aရမ္းဒုကၡေရာက္ခဲ႔ႀကရသတဲ႔။
Page | 131
လဂြန္းAိမ္ မုတၱမကေန
ပဲခူးကိုၿပန္တဲ႔လမ္းမွာ
ဒုန္ဝန္းေရာက္ေတာ႕
ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
သမိန္ၿဗာဇၨ
(သမိန္သံၿပတ္)ကို ဒုန္ဝန္းၿမိဳ႕စားေစတယ္။ တခါတိုက္ကုလားၿမိဳ႕ေရာက္ေတာ႕ ဒီမွာငါနားမယ္ ဆိုၿပီး
ေခါင္ငါးဆက္ရွိတဲ႔
ယာယီနန္းေတာ္ႀကီး
ေဆာက္လုပ္ခိုင္းတယ္။
သစ္ဝါးကလည္းေပါ
ပိသုကာေတြလည္း Aစြမ္းၿပနဲ႔ Aခ်ိန္တိုတိုAတြင္းမွာပဲ Aင္မတန္ခန္းနားတဲ႔ စံAိမ္ေတာ္ႀကီး တAိမ္ေဆာက္လုပ္ ၿပီးစီးပါေလေရာ။ စံAိမ္ေတာ္ႀကီးၿပီးေတာ႕ ခန္းစီးေတြတပ္၊
ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
ကုတင္ေတြ
ပိုးဖဲကတၱီပါေတြနဲ႕
ေမြ႔ရာေတြ၊
AႀကီးAက်င္ၿပင္ဆင္ေစတယ္။ သူ႕ရဲ႕ကိုယ္လုပ္ေတာ္Aၿဖစ္
Aဖိုးတန္
ကန္႕လန္႕ကာေတြ
ေခါင္းAံုးေတြ
ေကာေဇာေတြန႔ဲ
Aားလံုးၿပင္ဆင္ၿပီးေတာ႕မွ ေကာက္ယူထားတဲ႔
ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
Aရင္ဒုန္ဝန္းစား
သမိန္သံလွစ္ရဲ႕သမီး
ေမႏွင္းေကသရာကို Aိပ္ခန္းထဲမွာ ေနေစတယ္။ ၿပီးမွ
သမိန္ၿဗာဇၨကို
ႏွစ္ကိုယ္ႀကားေခၚၿပီး
“
Aမတ္ႀကီး
Aမတ္ႀကီးရဲ႕
တပည္႔ေက်ာ္
မသံလံုကိုေခၚၿပီး Aရက္မူးေAာင္တိုက္စမ္းပါ၊ လူမွန္းမသိေAာင္မူးသြားရင္ ေဟာဒီ လဂြန္းAိန္ ဘြဲ႔သရဖူေရႊၿပားကို
ေခါင္းမွာစီးလိုက္
သလြန္ေပၚတင္ထားေပးလိုက္ ေနာက္ကိုယ္လုပ္ေတာ္တေယာက္ တိုက္ဆင္ငါးစီးလည္း
ၿပီးရင္
ငါေဆာက္ထားတဲ႔
Aထဲမွာ
ငါ႔ကိုယ္လုပ္ေတာ္
ငါထည္႔ထားတယ္၊
ငါခ်န္ထားခဲ႔မယ္
ေခါင္ငါးဆက္
ဒါလည္း
စံAိမ္ထဲက
ေမႏွင္းေကသရာနဲ႔
Aဲဒါဒီေကာင္ဖို႕ပဲ၊ ဒီေကာင္Aတြက္ပဲ၊
ေနာက္ ဒီေကာင္ကို
တိုက္ကုလားၿမိဳ႕ကို စားခိုင္းလိုက္ ” လို႕ မွာတယ္။ သမိန္ၿဗာဇၨလည္း သူ႕ရွင္မွာတဲ႔Aတိုင္း မသံလံုကို ေခၚၿပီး Aရက္တိုက္တယ္၊ မသံလံုလည္း သူ႕သခင္ ဒုန္ဝန္းကိုစားရလို႕ ဝမ္းသာလို႕ တိုက္တယ္ထင္တာေပါ႔၊ Aပီေသာက္ေတာ႕တာပဲ။ နဲနဲမွန္လာေတာ႕
ကြ်န္ေတာ္မူးၿပီလို႕ေၿပာေပမဲ႕
ဒီလိုတိုက္လို႕ကေတာ႕
လာထားေပါ႔
သမိန္ၿဗာဇၨက
Aတင္းထပ္တိုက္တယ္၊
ငတ္ငတ္နဲ႔တြယ္ထည္႔လိုက္တာ
ေနာက္ဆံုး
လံုးဝလူမွန္းမသိေAာင္ မူးသြားေရာ၊ ဒီေတာ႕မွ သမိန္ၿဗာဇၨက ေဝါယာU္န႔ဲ ေခါင္ငါးဆက္Aိမ္ႀကီးကို ပို႕ေပးလိုက္တယ္။
ေမႏွင္းေကသရာကေတာ႕
ရာဇာဓိရာဇ္မွာထားလို႕
သိႏွင္႔ေနၿပီ
ဒီေတာ႕
Page | 132
သူရဲ႕ခင္ပြန္းၿဖစ္သြားတဲ႔
မသံလံုကို
AေသAၿခာၿပဳစုရွာပါတယ္။
တူရိယာသမားေတြကလည္း
တီးမွဳတ္လို႕ေပါ႔။ တနာရီသာသာေလာက္ေနေတာ႕ မသံလံုနိဳးလာတယ္၊ ေခါင္းကလည္း Aရက္ကိုက္ကိုက္လို႕ နားထဲမွာလည္း
တူရိယာသံေတြနဲ႔
ဘာေတြလည္းေပါ႔
Aတင္းထႀကည္႔ေတာ႕
လား
လား
ဆီမီးေရာင္ထဲမွာ သူေတြ႔လိုက္ရတာက ဘုရင္႔ကိုယ္လုပ္ေတာ္ ေမႏွင္းေကသရာ၊ ဘုရား ဘုရား ဘာေတြၿဖစ္ကုန္ၿပီလဲ သူမူးၿပီးမ်က္စိေမွာက္မွားေနတာလား မ်က္စိကို Aတင္းပြတ္ႀကည္႔ ဗုေဒၶါ ဒါယာယီစံနန္းေတာ္
ထဲမွာပါလား
သူကလည္း
သလြန္ေပၚမွာ
သြားၿပီကိုယ္က်ိဳးနည္းၿပီ
ဘုရင္႔စက္ရာAခန္းထဲ သူေရာက္ေနပါလား မင္းဒဏ္သင္႔ၿပီဆိုၿပီး Aတင္းထေၿပးဖို႕လုပ္ေတာ႕ ေမႏွင္းေကသရာနဲ႔
Aၿခားကိုယ္လုပ္ေတာ္တေယာက္က
Aတင္းဆြဲထားတယ္၊
“
မAိပ္သင္႔မAိပ္ထိုက္တဲ႔
ဟာ
..ခြင္႔လႊတ္ပါAရွင္မ
ေနရာကို
Aသက္ကိုခ်မ္းသာေပးပါဖုရား
”
သူ႕ကို
ေနပါဦး
မူးမူးနဲ႔
ကြ်န္ေတာ္ငမိုက္သား
တက္Aိပ္မိပါတယ္ဘုရား လို႕
မ်က္စိမွိတ္ၿပီး
ေနပါဦးဆိုၿပီး ခြင္႔လႊတ္ပါဖုရား
လက္Aုပ္ခ်ီAတင္းရုန္းလည္း
ဟိုႏွစ္ေယာက္က မလႊတ္ဘူး Aတင္းဖိထားႀကသတဲ႔။ ၿပီးေတာ႕မွ “ မရုန္းပါနဲ႔ေတာ႕ က်မေၿပာတာကို AေသAၿခာနားေထာင္စမ္းပါ Aရွင္႔ကို သူ႕ရွင္က ေဟာဒီတိုက္ကုလားၿမိဳ႕စားခန္႔လိုက္ၿပီ ငါးစီးရယ္ကိုလည္း
ေဟာဒီေခါင္ငါးဆက္စံAိမ္ေတာ္ႀကီးရယ္
ေပးသနားထားတယ္၊
ၿပီးေတာ႕
တိုက္ဆင္
က်မတို႕၂ေယာက္ကိုလည္း
Aရွင္႔ရဲ႕
ကေတာ္မယားAၿဖစ္ ေပးေတာ္မူတယ္ ” လို႕ဆိုေတာ႕ မသံလံုက မယံုတဝက္နဲ႔ ႀကည္႔ေနသတဲ႔ ေမႏွင္းေကသရာက
Aရွင္မယံုရင္
ေၿဖႀကည္႔ပါလားလို႕
ထပ္ေၿပာေတာ႕မွ
Aရွင္႔ရဲ႕ေခါင္းမွာစည္းထားတဲ႔ မသံလံုက
သူ႕နဖူးမွာ
ေရႊနဖူးစည္းကို
နဖူးစီးပတ္ထားတာကို
သတိထားမိသြားတယ္။ ၿဖဳတ္ၿပီးႀကည္႔လိုက္ေတာ႕ ေရႊၿပားနဲ႔ခပ္ႏွိပ္ထားတဲ႔ လဂြန္းAိန္ဆိုတဲ႔ ဘြဲ႔ကို ေတြ႔လိုက္ရတယ္။ Aဲဒီေတာ႕မွ
ေက်ေက်နပ္ႀကီးၿပံဳရင္း
သူ႕ကိုေၿခာက္ခဲ႔တာကို
“
သူ႕ရွင္က
ၿပန္လက္စားေခ်တာပဲ
ငါမၿဂိဳင္းေခါင္းကို ဟိုတုန္းက
လိမ္႔သြင္းၿပီး
ဘာဆုမွမေပးတာ
AခုလိုAႀကံစည္နဲ႔ကိုး ” လို႕ဝမ္းပန္းတသာနဲ႔ ေၿပာလိုက္ေတာ႕သတဲ႔၊ AဲဒီAခ်ိန္မွာ ရာဇာဓိရာဇ္က ဟံသာဝတီ နန္းေတာ္ဆီကို ၿပန္ဖို႕ ပဲခူးကိုခ်ီေနတာ လမ္းတဝက္ေရာက္ေနၿပီေပါ႔၊ ညခ်မ္းမွာ
Page | 133
ခရီးႏွင္ေနတဲ႔
ရာဇာဓိရာဇ္တေယာက္
လဂြန္းAိမ္
Aေႀကာင္းေတြးရင္း
ဆင္ထက္မွာ
ခြက္ထိုးခြက္လွန္ ရယ္ေနမလားပဲ။ ဒလကိုသိမ္းျခင္း ပဲခူးေနၿပည္ေတာ္ၿပန္ေရာက္ေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ စစ္ပြဲေတြကိုရပ္ၿပီး ခဏနားတယ္။ မွဴးမတ္ ေသနာပတိ စစ္သည္ AရာရွိAားလံုး လည္း Aားရပါးရ Aနားယူရမယ္လို႕ လုပ္ေနတုန္း ၿဗဳန္းဆို ဒလAဓိကရုဏ္းက ေပၚလာၿပန္ေရာ။ ဒလစားက ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ မေAတူ ဖေAကြဲ (ဖေAခ်င္းလည္း ညီAကိုAရင္း) Aကိုၿဖစ္တဲ႔ မညီကံေကာင္းပါ။ သူ႕ညီဘက္
မညီကံေကာင္းဟာ
Aၿမဲရပ္တည္ေပးခဲ႔တဲ႔
သူညီရာဇာဓိရာဇ္
သူတေယာက္ေပါ႔။
ဗညားႏြဲ႔မင္းသားဘဝနဲ႔ ေၿပာႀကစတမ္းဆို
ရွိတုန္းက
ဗညားႏြဲ႔မင္းသား
ဒဂုန္လာၿပီး သူ႕Aေဖကို ပုန္စားရဲတာ မညီကံေကာင္းရဲ႕ Aကူညီေႀကာင္႔ပါ။ ပဲခူးနဲ႔ ဒဂုန္တိုက္တဲ႔ စစ္ပြဲေတြမွာ
မညီကံေကာင္းဟာ
ဗညားႏြဲ႔ကို
လူAား
ေငြAား
စစ္သည္Aား
ပံုေAာၿပီး
ကူညီခဲ႔တယ္၊ ဒါေပမဲ႕ ဗညားႏြဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္ရယ္လို႕ ဘုရင္ၿဖစ္သြားေတာ႕ မညီကံေကာင္းကို ဘာမွထူးထူးၿခားၿခား ေၿမာက္စားတာမ်ိဳး မရွိခဲ႔ဘူး၊ မူရင္းေနရာ ဒလကိုပဲ ဆက္လက္စားရတယ္။ ဒလဆိုတာကလည္း Aဲဒီတုန္းက Aေတာ္က်ယ္တဲ႔ နယ္ႀကီးလို႕ဆိုတယ္။ Aဲဒီတုန္းက ဒလဟာ လက္ရွိ ရန္ကုန္တဖက္ကမ္းက ဒလၿမိဳ႕မဟုတ္ပဲ တြံေတးနယ္ႀကီးတနယ္လံုးကို ၿခံဳေခၚတာလို႕ ဆိုတယ္။
တြံေတးဟာ
ဆန္စပါးAလြန္ထြက္ၿပီး
သားငါးႀကြယ္ဝတဲ႔
နယ္ႀကီးပဲ၊
လူဦးေရကလည္းမ်ားတယ္။ တခါ
မညီကံေကာင္းဟာ
Aေလးထားရေသးတယ္။ ေလာက္ၿဖားကို
သူနယ္နဲ႔ထိစပ္ေနတဲ႔ Aင္မတန္ေတာင္႔တင္းတဲ႔
မညီကံေကာင္းဟာ
Aလိမၼာနဲ႔
ေၿမာင္းၿမစား
ေလာက္ၿဖားကိုလည္း
ေရတပ္ႀကီးကို
ဆက္ဆံေနရတယ္။
ပိုင္ဆိုင္ထားတဲ႔ လြယ္လြယ္ေၿပာရရင္
ရာဇာဓိရာဇ္နဲ႔ ေလာက္ၿဖားရဲ႕ႀကားမွာ မညီကံေကာင္း ႀကားညွပ္ေနတယ္။ ရာဇာဓိရာဇ္ကေတာ႕ ေလာက္ၿဖားလာရင္ သူမယွU္နိဳင္ဘူးဆိုတာ
ခံတိုက္ထားဖို႕ မညီကံေကာင္း
Aမိန္႔ေပးထားေပမဲ႕ သေဘာေပါက္ေနတယ္။
ေလာက္ၿဖားရဲ႕Aင္Aားကို တခါ
ေလာက္ၿဖားနဲ႔
မညီကံေကာင္းဟာ ဟိုးတုန္းကတည္းက Aင္မတန္ေကာင္းမြန္တဲ႔ ဆက္ဆံေရးရွိတယ္။
Page | 134
ရာဇာဓိရာဇ္
မုတၱမ
၃၂ၿမိဳ႕ကို
ဖိAားေပးမွဳေတြေႀကာင္႔
ခ်ီတက္သိမ္းပိုက္ေနတဲ႔Aခ်ိန္မွာ
မညီကံေကာင္းဟာ
ေလာက္ၿဖားရဲ႕
ေလာက္ၿဖားနဲ႔သစၥာၿပဳခဲ႔ရတယ္၊
ဒါသတင္းကို
ရာဇာဓိရာဇ္ ပဲခူးၿပန္ေရာက္လို႕ Aေထာက္ေတာ္ေတြက ေလွ်ာက္ထားေတာ႕ သမန္Aိႏၶဇိပ္ဆိုတဲ႔ Aမတ္ကို စံုစမ္းေစတယ္။ စံုစမ္းေရးမစ္ရွင္က Aတည္ၿပဳတာနဲ႔ ဒလကို တိုက္ေတာ႕တာပဲ။ မညီကံေကာင္းက သူ႕ညီသူ႕ကို ဒီေလာက္ႀကီး ရက္စက္မယ္လို႕ မထင္ထားခဲ႔ဖူးနဲ႔တူပါတယ္၊ ေကာင္းေကာင္းေတာင္ ေလာက္ဖ်ားနဲ႔
မခုခံပါဘူး
မညီကံေကာင္း
မညီကံေကာင္းကို
လာကူမွာေပါ႔၊
ဒလကိုသိမ္းၿပီး
ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
ရာဇာဓိရာဇ္
ဒလကို
သိမ္းလိုက္ပါေရာ။
သစၥာၿပဳမဟာမိတ္လုပ္ထားခဲ႔မယ္ဆိုရင္ Aခုေတာ႕
ေလာက္ၿဖားက
သူ႕ရဲ႕Aကို
လွဳပ္ေတာင္
မညီကံေကာင္းကို
တကယ္လို႕
ေလာက္ၿဖားက မလွဳပ္ဘူးတဲ႔။ ကြပ္မ်က္ၿပီး
မညီကံေကာင္းရဲ႕သား ေဘာေက်ာ္ကို Aေဖ႔Aရိုက္Aရာ ဆက္ခံေစၿပီး ဒလစားခန္႔တယ္။ ဒီလိုနဲ႔
ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
မြန္ဒေတြနယ္
ၿမစ္ဝကြ်န္းေပၚ
ပုသိမ္၃၂ၿမိဳ႕လံုးကို
သိမ္းပိုက္ဖို႕
စစ္စတင္ပါေတာ႕တယ္။
လဂြန္းAိန္နဲ႔ ရာဂနတ္ မြန္ဒမ်ားရဲ႕နယ္ေၿမ ပုသိမ္၃၂ၿမိဳ႕ဟာ Eရာဝတီၿမစ္ဝကြ်န္းေပၚ ေၿမႏုေဒသမို႕ ၿမစ္ေခ်ာင္းေပါမ်ားၿပီး ရႊံႏြံထူထပ္လြန္းသလို
ေရတက္ေရက်
ဒီေရကြာၿခားခ်က္ကလည္း
Aင္မတန္ၿမင္႔မားပါတယ္။
ဒါေႀကာင္႔မို႕ ရာဇာဓိရာဇ္သိပ္Aားထားတဲ႔ ဆင္တပ္ ၿမင္းတပ္စတဲ႔ ႀကည္းတပ္ ေတြဟာ ဒီေဒသမွာ Aလုပ္သိပ္မၿဖစ္ဘူး။ တဖတ္မွာကလည္း ဒလကို ရာဇာဓိရာဇ္သိမ္းၿပီဆိုတာနဲ႔ ေၿမာင္းၿမစား သမိန္ေလာက္ၿဖားဟာ ေၿမာင္းၿမကို ၿမိဳ႕ရိုး ၿပ က်ံဴး စတာေတြ စနစ္တက် ၿပန္ၿပင္ထားသလို စစ္သည္Aင္Aားကိုလည္း AႀကီးAက်ယ္စုေဆာင္းထားတယ္၊ ဒါ႔Aၿပင္ ေလာက္ရုန္နဲ႔ ေလာက္သိန္ ဆိုတဲ႔ သူ႕သားေတာ္ ၂ေယာက္ကို စစ္Aင္Aား တေသာင္းေလာက္နဲ႔ ပုသိမ္ၿမိဳ႕မွာ Aခိုင္Aမာေနေစၿပီး ခံစစ္ကို
Page | 135
AႀကီးAက်ယ္ ၿပင္ဆင္ထားေစသတဲ႔။ သူဟာ Aေကာက္Aခြန္Aရမ္းရတဲ႔ ဆိပ္ကမ္းၿမိဳ႕ႀကီးနဲ႔ ႀကြယ္ဝတဲ႔ေဒသႀကီးကို ထိန္းခ်ဳပ္ထားနိဳင္သူပီပီ ေပၚတူဂီစတဲ႔ ေႀကးစားစစ္သည္ေတြနဲ႔ ေသနက္ Aေၿမာက္
ခဲယမ္းမီးေက်ာက္လည္း
Aေတာ္စုေဆာင္းထားနိဳင္တယ္
ၿပီးေတာ႕
Aေၿမာက္တင္သေဘၤာေတြ ပါဝင္တဲ႔ ေခတ္မွီေရတပ္Aုပ္စုႀကီးကိုလည္း ပိုင္ဆိုင္ထားေသးတယ္။ ဒီေတာ႕ ဒီေဒသကိုသိမ္းပိုက္ဖို႕ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ မုတၱမ ၃၂ၿမိဳ႕လို မဟုတ္ပဲ Aေတာ္ေလး ခဲခဲယU္းယU္းႀကီး ၿဖစ္ေနတာေပါ႔။ ပထမေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ ေၿမာင္းၿမကို တိုက္ဖို႕ပဲ ဒါေပမဲ႕ ေလာက္ၿဖားရဲ႕ေတာက္တင္းတဲ႔ ခံစစ္ကိုႀကည္႔ၿပီး မလြယ္ဘူးလို႕ သိတာ ေႀကာင္႔ ပုသိမ္ဘက္လွည္႕သြားတယ္။ ပုသိမ္မွာလည္း ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕တပ္ေတြ
ခံရတာပဲ။
ဘာမွလုပ္မရဘူးၿဖစ္ေနတယ္။
ဒီေရေရာက္ေတာေတြႀကားမွာ
ပဲခူးရဲ႕ဆင္တပ
တခါAင္မတန္ေတာက္တင္းတဲ႔
္ဟာ
ေလာက္ၿဖားရဲ႕
ေရတပ္Aုပ္စုႀကီးဟာ ပုသိမ္မွာေရာက္ေနေတာ႕ ပဲခူးတပ္ေတြကို ကုန္းထက္ကေရာ ေရတပ္ကပါ ညပ္တိုက္ၿခင္းကို ခံရပါေလေရာ။ ပုသိမ္သားေတြဟာ သေဘၤာေပၚကေန Aေၿမာက္ ေတြနဲ႔ ပဲခူးတပ္ကို
လွမ္းထုတယ္၊
ပဲခူးတပ္ေတြလည္း
ကုန္းေပၚကေနလည္း
Aတင္းဝင္တိုက္တာပဲ
ဒါေပမဲ႕
ေသနတ္ေတြနဲ႔လွမ္းပစ္တယ္။ ပုသိမ္ေရတပ္ရဲ႕
သေဘၤာေပၚက
လွမ္းလွမ္းထုတဲ႔ Aေၿမာက္ဒဏ္ေႀကာင္႔ ထင္သလိုမေပါက္ဘူး ၿဖစ္ေနတာေပါ႔။ ဒီလိုနဲ႔ ပဲခူးတပ္ေတြ Aေတာ္Aထိနာၿပီး
ေသေႀကဒဏ္ရာရကုန္တယ္။
ေနာက္ဆံုး
မင္းကန္စီ
(ရာဇမႏု)ဟာ
ေလွထက္က လွမ္းပစ္တဲ႔ ေသနတ္ဒဏ္ရာနဲ႔ ဆင္ထက္မွာတင္ က်ဆံုးသြားပါေလေရာ။ ဒီလိုနဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕
ပဲခူးတပ္ဟာ
ပုသိမ္ကို
မသိမ္းနိဳင္ပဲ
တိုက္ပြဲက
ဆုတ္ခြာခဲ႔ရေတာ႕တယ္။
ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ သူဆရာမင္းကံစီက်သြားေတာ႕ Aေတာ္စိတ္ထိခိုက္သြားသတဲ႔။ Aေလာင္းကို Aခန္းAနားနဲ႔
မီးသၿဂႋဳလ္ၿပီး
ရလာတဲ႔
Aရိုးၿပာကို
ေရႊႀကဳတ္ထဲထဲ႔ၿပီး
သူတို႕၂ေယာက္
Aေရးေတာ္ပံုကို စတင္ခဲ႔တဲ႔ ဒဂုန္ဆံေတာ္ရွင္ (ေရႊတိဂံု) ေစတီေၿခေတာ္ရင္းကို ၿပန္ယူ သြားလို႕ ေစတီတည္ၿမဳတ္ႏွံရွာတယ္။
မင္းကန္စီကို
မီးသၿဂႋဳလ္တဲ႔
Aခန္းAနားၿပီးတဲ႔ေနာက္
မေက်မခ်မ္းစိတ္နဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ လံုးဝ စိတ္ပိုင္းၿဖတ္လိုက္ၿပီး ကဲ ..ငါ ေလာက္ၿဖားရဲ႕ဌာနခ်ဳပ္ ေၿမာင္းၿမကို
မရAရသိမ္းမယ္
လို႕သူ႕ရဲ႕
မွဴးမတ္ဗိုလ္ပါေတြကို
Aမိန္႔ခ်လိုက္တယ္။
တပ္ေတြကိုလည္း ပုသိမ္စစ္မ်က္ႏွာကရုတ္လို႕ ေၿမာင္းၿမဘက္ၿပန္လွည္႔ေစတယ္။
Page | 136
ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕
ပဲခူးတပ္ေတြ
ေလာက္ၿဖားရဲ႕သား၂ေယာက္ဟာ
ေၿမာင္းၿမဘက္ သူတို႕ရဲ႕
စစ္မ်က္ႏွာလွည္႔ၿပီဆိုတာနဲ႔
ေရတပ္ႀကီး
ကို
ပုသိမ္က
ေၿမာင္းၿမဘက္ခ်ီတက္လာၿပီး
ပဲခူးတပ္ကို ပုသိမ္ေရတပ္နဲ႔ ေၿမာင္းၿမႀကည္းတပ္ ညွပ္ၿပီးတိုက္ဖို႕ ၿပင္ဆင္ေတာ႕တာေပါ႔။ ပုသိမ္ ေရတပ္ႀကီးခ်ီလာၿပီ ဆိုတဲ႔သတင္းႀကားေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ လဂြန္းAိန္ကို ေခၚၿပီး ဒီေရတပ္ကို ပ်က္ေAာင္ ဖ်က္နိဳင္မွ ေၿမာင္းၿမ ကိုသိမ္းဖို႕ ၿဖစ္နိဳင္မယ္၊ ေမာင္မင္းဒီေရတပ္ကို ပ်က္သြားေAာင္ ဖ်က္ပါလို႕
Aမိန္႔ေပးလိုက္တဲ႔Aၿပင္
နည္းဗ်ဴဟာကိုလည္း
ပုသိမ္ေရတပ္ကို
သူကိုယ္တိုင္ပဲ
ဖ်က္စီးမဲ႔
ခ်မွတ္ေပးလိုက္တယ္၊
စစ္ဆင္ေရးမွာ
သံုမဲ႕
ကြန္မန္ဒိုစစ္ဆင္ေရးေပါ႔။
လဂြန္းAိမ္လည္း ဒီစစ္ဆင္ေရးကို ေAာင္ၿမင္ေAာင္ ေဆာင္ရြက္ပါ႔မယ္လို႕ ဂတိေပးပါသတဲ႔။ သူ႕ကိုရဲရဲရင္႔ရင္႔ႀကီး ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ ေရႊကြမ္းAစ္ကို
ဂတိေပးတဲ႔
လဂြန္းAိန္ကိုႀကည္႔ၿပီး
သူေဘးမွခစားေနတဲ႔ ကမ္းေပးလိုက္ၿပီး
Aရမ္းAားရေက်နပ္သြားတဲ႕
ေမႊ႕သင္မိဖုရား(ဒလသုဒၶမာယာ)ကို
လဂြန္းAိမ္ကို
ယာေႀကြးလိုက္ဖို႕
ေစခိုင္း
မိဖုရားလည္း ၿပံဳးၿပံဳးရႊင္ရႊင္ ႀကည္ႀကည္ၿဖဴၿဖဴပဲ လဂြန္းAိမ္ကို ကြမ္းယာ
သူစားလက္စ လိုက္သတဲ႔။
ယာေႀကြးပါတယ္။
ေမြ႔သင္မိဖုရားဟာ ေတာ္ေတာ္ေခ်ာတဲ႔ Aမ်ိဳးသမီးပါ၊ ရန္ကုန္သူလား ဒလသူလားေတာ႕မသိပါဘူး နဂါးရြာသူလို႕ေတာ႕ေၿပာတာပဲ၊
ရန္ကုန္နားကဆိုေပမဲ႕
ေၿပာတာလဲမသိ
ခေနာင္တိုေတာ႕
(ဆိပ္ႀကီး
သူ႕AသားAရည္က
ပန္းနဳသန္းေနၿပီး
နဂါးရြာဆိုတာ မၿဖစ္ေလာက္ဘူးထင္ရဲ႕
ရင္သားကလည္း
ဘယ္ေနရာကို ..Aဟီး)။
Aေတာ္လွတယ္လို႕ဆိုတယ္
(ရွင္ေစာပုရဲ႕ Aေမေပါ႔)။ လဂြန္Aိန္ဟာ
မိဖုရားရဲ႕ကြမ္းကိုစားၿပီး
သူ႕စခန္းသူၿပန္Aိပ္တယ္၊
ဒါေပမဲ႕
မနက္ပံုမွန္ထရမဲ႔Aခ်ိန္ေရာက္ေတာ႕ မထဘဲ ေစာင္ၿခံဳၿပီးဆက္Aိပ္ေနသတဲ႔။ သူ႕ရဲ႕ပီAက္စ္Aိုကိုလည္း သူ႕ကိုလာေမးရင္ သူေနမေကာင္းဘူးလို႕ ေၿပာပါလို႕ မွာထားတယ္။ တပ္စစ္ခ်ိန္ေရာက္ေတာ႕
စစ္သူႀကီး၂ေယာက္ၿဖစ္တဲ႔
Aမတ္ဒိန္နဲ႔
သမိန္ၿဗာဇၨတို႕
တပ္လိုက္စစ္ေတာ႕ ပုသိမ္ေရတပ္ကို ၿဖိဳပစ္ရမဲ႕ လဂြန္းAိန္တပ္ ဘာမွမၿပင္ဆင္ရေသးတာကို ေတြ႔တာေပါ႔။ စစ္ေဆးႀကည္႔ေတာ႕ ဗိုလ္ခ်ဳပ္လဂြန္းAိန္က ေနမေကာင္းလို႕ Aိပ္ေနတုန္းတဲ႔။ Aမတ္ဒိန္နဲ႔
သမိန္ၿဗာဇၨလည္း
စိတ္ပူၿပီး
လဂြန္းAိန္စခန္းထဲဝင္
စမ္းသပ္ႀကည္႔ေတာ႕
ဘာမွလည္းမရွိဘူး၊ ဒါနဲ႔ ေဟ႕ေကာင္ မင္းဘာလို႕ စစ္မၿပင္ေသးပဲ Aိပ္ေနတာတုန္း ေမးေတာ႕
Page | 137
လဂြန္းAိမ္က
“
မေန႕ညက
သူ႕ရွင္က
သူ႕မိဖုရား
ဒလသုဒၥမာယာကို
ကြမ္းယာခိင ု ္းၿပီး
ကြ်န္ေတာ္႔ကို ေႀကြးေစတယ္။ မိဖုရားကို ကြမ္းယာခိုင္းၿပီး ကြ်န္ေတာ္႔ကိုေႀကြးတဲ႔ သူ႕ရွင္ကိုေတာ႕ ေက်းဇူးတင္ပါရဲ႕ ဒါေပမဲ႕ Aဲဒီကြမ္းယာစားၿပီး ကြ်န္ေတာ္ေတာ႕ Aခုလို ဒုကၡေရာက္ေတာ႕တာပဲ ” လို႕ ၿပန္ေၿပာသတဲ႔။ ဘာၿဖစ္လို႕လဲလို႕ သမိန္ၿဗာဇၨကေမးေတာ႕ လဂြန္းAိန္က “ ဘာၿဖစ္ရမွာလည္း ဦးရီးေတာ္ရာ မိဖုရားရဲ႔ ရင္ရံုလႊာေလွ်ာက်ေနတာဗ်၊ လွလိုက္တဲ႔ မိဖုရားဗ်ာ၊ ရင္သားေတြကလည္း လၿပည္႔ဝန္းမွာ
ယံုဝပ္ေနသလိုပဲ
ပန္းနဳေရာင္ေလး၊
ဒါကိုၿမင္ၿပီး
ကြ်န္ေတာ္႔စိတ္ေတြ
ထိန္းမရေတာ႕ဘူး၊ တညလံုးလည္း Aိပ္မရဘူး မိဖုရားမ်က္ႏွာေလးကိုပဲ ၿမင္ေနမိေတာ႕တာပဲ၊ စစ္တိုက္ခ်င္စိတ္လည္းမရွိေတာ႕ဘူး၊ သူ႕ရွင္စိတ္ဆိုးၿပီးသတ္လည္း
ဒီစိတ္နဲ႔သြားတိုက္လည္း
ေသမွာပဲ၊
ေသတာခ်င္းတူတူ
ေသမွာပဲ၊
မသြားလို႕
သူ႕မ်က္ႏွာေလးၿမင္ေယာင္ၿပီး
ဒီမွာေသတာပဲ ေကာင္းပါတယ္ဗ်ာ ” လို႕ ၿပန္ေၿပာေတာ႕ပါသတဲ႔။ AဲဒါမွၿပႆနာAတံုးလိုက္Aတစ္လိုက္ပဲ ဆိုၿပီး စစ္သူႀကီး၂ေယာက္လည္း စိတ္ညစ္သြားတာေပါ႔။ ေနာက္ေတာ႕
သူတို႕၂ေယာက္ဟာ
ဆိုးညစ္တဲ႔Aေတြးမ်ိဳးမေတြးဖို႕၊ တြက္ခ်က္တတ္တဲ႔လူေတြ
လဂြန္းAိန္ကို
Aမ်ိဳးမ်ိဳးေၿဖာင္းၿဖႀကပါတယ္၊
ဘုရင္ဆိုတာမ်ိဳးက Aခုတိုက္ပြဲAတြက္
ဒီလို
လက္ငင္းသူတို႕Aက်ိဳးကို
မင္းကမရွိမၿဖစ္မို႕
သူ႕မိဖုရားကို
ေပးခ်င္ေပးလိုက္မယ္ ဒါေပမဲ႕ စစ္ၿပီးရင္ မင္းကို ဒုကၡၿပန္ေပးမွာပဲ၊ ၿပီးေတာ႕ မင္းဟာ သူ႕ရဲ႕ကြ်န္ သူ႕ေက်းဇူးစားၿဖစ္တယ္ ေက်းဇူးရွင္ကို ေက်းမစြပ္ရဘူး စသၿဖင္႔ နားခ်တာပဲ ဒါေပမဲ႕ လဂြန္Aိန္က မိဖုရားကိုမရရင္
သူဘာမွလုပ္နိဳင္မွာမဟုတ္ဘူး
ပူးကပ္ဖမ္းစားထားၿပီလို႕ခ်ည္း
သူရင္ထဲမွာ
တြင္တြင္ၿငင္းေနေတာ႕တာပဲတဲ႔။
Aခ်စ္နတ္ ဒါနဲ႔ပဲ
ရာဂနတ္ေတြ သမိန္ၿဗာဇၨနဲ႔
Aမတ္ဒိန္လည္း ဒီကိစၥကို ရာဇာဓိရာဇ္ထံ ေလွ်ာက္ထားရေတာ႕တယ္၊ စစ္ဆင္ေရးစဖို႕Aခ်ိန္က သိပ္နီးကပ္ေနၿပီေလ။
Aၿဖည္႔ဆည္းခံမ်ား Aမိန္ဒိန္နဲ႔ သမိန္ၿဗာဇၨေလွ်ာက္တင္တာကို နားေထာင္ၿပီး ရာဇာဓိရာဇ္ မ်က္ႏွာေသသြားတယ္၊ ခဏေနေတာ႕ သက္ၿပင္းခ်ရင္းၿပံဳးလာၿပီး “ မိဖုရားကို ငါမႏွမေၿမာ၊ ဒင္းကိုပဲ ငါႏွေၿမာတယ္ ”
Page | 138
လို႕မိန္႕ရင္း
သူ႕မိဖုရား
AားလံုးတAံ႕တႀသႀကီး
ေမြ႔သင္ကို
ၿပင္ဆင္ၿပီး
ၿဖစ္သြားႀကတယ္။
လဂြန္းAိမ္ဆီသြားဖို႕
ေၿပာလိုက္ေတာ႕
ေမြ႔သင္လည္းႀကားႀကားခ်င္း
ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕
ေၿခေတာ္ရင္းတိုးဝင္ၿပီး ငိုတာေပါ႔၊ သူဟာ Eကရစ္မင္းရဲ႕မိဖုရားႀကီးတပါးေလ ဒီလို ဘာမဟုတ္တဲ႔ ကြ်န္ယံုတေယာက္ရဲ႕ မယားလုပ္ရမယ္လို႕ Aမိန္႔ေပးတာက သူ႕Aတြက္ Aရမ္းၿပင္းထန္တဲ႔ Aႏွိမ္႔ခ်ခံရၿခင္းပဲ၊ သူ႕မွာဘာAၿပစ္ရွိလို႕လဲေပါ႔ေလ။ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ ေမြ႔သင္ေက်ာကိုသပ္ၿပီး ေခ်ာ႔ရွာပါတယ္ “ ႏွမေတာ္သိတဲ႔Aတိုင္း ေမာင္ေတာ္ဟာ တိုင္းျပည္ကို ၿငိမ္းခ်မ္းစည္းလံုးေAာင္လုပ္ၿပီး ရဟန္းသံဃာေတာ္ေတြနဲ႔ ၿပည္သူၿပည္သားေတြ ေAးခ်မ္းသာယာစြာ ကုသိုလ္ေကာင္းမွဳနဲ႔ နိဗၺာန္ေရာက္ေႀကာင္းတရားေတြ က်င္႔နိဳင္ဖို႕Aတြက္ ရည္မွန္းၿပီး
တိုင္ၿပည္ကို
ဘုရားေလာင္းတို႕ရဲ႕
ၿငိမ္းခ်မ္းစည္းလံုးေAာင္လုပ္ေနတယ္။
က်င္႔စU္ပဲ၊
ႏွမေတာ္ဟာ
ဒါဟာ
ေမာင္ေတာ္ရဲ႕ပါရမီကို
ေဗာဓိသတၱဆိုတဲ႔ ကူညီၿဖည္႔ဆည္းမဲ႔
ပါရမီၿဖည္႔ဖက္လို႕ ကိုယ္႔ကိုယ္ကို သတ္မွတ္ရင္ ဒီကိစၥကို ႀကည္ႀကည္ၿဖဴၿဖဴ လိုက္နာေပးပါ။ လဂြန္းAိန္ဟာ
ေမာင္႔ေတာ္ရဲ႕
ထီးၿဖဴကို
ေစာင္႔ထိန္းတဲ႔
Aေဖာ္ေကာင္းပဲ၊
ရွာဖို႕ခက္တဲ႔
ဒီလိုAေဖၚေကာင္းAတြက္ ေမာင္ေတာ္ ဒီေလာက္ေတာ႕ ေပးဆပ္ပါရေစ ” တဲ႕ Aင္AားAေၿခခံတဲ႕ Aက်ိဳးAၿမတ္Aတြက္
ပေဒသရာဇ္ေခတ္ႀကီးမွာ Aသံုးခ်ခံရတာကို
သက္ဦးဆံပိုင္တေယာက္ရဲ႕ Aမွီခိုခံ
သူ႕နိဳင္ငံေရး
မိန္းမသားတေယာက္Aေနနဲ႔
ဘာမ်ားၿငင္းခ်က္ထုတ္နိဳင္မွာတဲ႔လဲ။ ေမြ႔သင္ဟာငိုေႀကြးတာကို ရပ္လိုက္ၿပီး Aမိန္႕ေတာ္Aတိုင္း သူ႔ကိုယ္သူ
Aလွဆံုးၿဖစ္ေAာင္
ၿပင္ဆင္ရတယ္၊
ပါးၿပင္ထက္မွာ
နံ႕သာAလွတင္ေနစU္မွာ
သူ႕ႏွလံုးသားက မ်က္ရည္စေတြ လိမ္းခ်ယ္ လို႕ေပါ႔။ ေရႊေလာင္းေလွထက္က
ေရႊေရာင္ပိုးကန္႔လန္႔ကာဆည္းထားတဲ႔
Aခန္းေလးထဲ
ေမြ႔သင္ဝင္ထိုင္လိုက္ေတာ႕ နံနက္ပိုင္း ေရတက္စၿပဳေနၿပီ၊ ဘာမွမသိရွာတဲ႔ ၃ႏွစ္Aရြယ္ သမီးေလး ဗညားေထာ
(ရွင္ေစာပု)က
ေမေမၿမန္ၿမန္ၿပန္လာေနာ္လို႕
Aထိန္းေတာ္ေတြႀကားကေန
တစာစာမွာေနေလရဲ႕ သမီးေလးနဲ႔ ရွင္ကြဲကြဲရၿပီလို႕ ေတြးမိရင္း က်ဆင္းလာတဲ႔ မ်က္ရည္စကို ပုဝါစနဲ႔တို႕သုတ္လို႕ ေမြ႔သင္Aားတင္း လိုက္တယ္ သူ႕ရွင္ရဲ႕ ဆႏၵကို ၿဖည္႔ဆည္းေပးရမယ္ေလ။ လဂြန္းAိမ္ေနတဲ႔ စခန္းနဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ ယာယီတဲနန္းဟာ နဲနဲလွမ္းပါတယ္။ သူ႕ရွင္က မိဖုရားကို
Page | 139
ပို႕လာၿပီဆိုတဲ႔
သတင္းႀကားတာနဲ႔
လဂြန္းAိန္ဟာ
သူ႕ကိုယ္သူ
သန္႕စင္တယ္၊
ၿပီးေတာ႕
သူ႕ရဲေဘာ္ေတြကို ေရႊပန္း ေငြပန္း ကန္ေတာ႕ပြဲ ပန္း ဖေယာင္း ေပါက္ေပါက္ စတာေတြ ၿပင္ဆင္ထားခိုင္းတယ္၊
ရဲေဘာ္ေတြလည္း
ဘာလဲ
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေႀကာင္သြားၿပီလားေပါ႔၊
ဒါေပမဲ႕
ဘယ္ေမးရဲမလဲ သူခိုင္းတဲ႔Aတိုင္း ၿပင္ဆင္ေပးရတာပဲ။ ေရႊေလာင္ေလွကို
ခပ္လွမ္းလွမ္းက
လွမ္းၿမင္တာနဲ႔
ကန္ေတာ႕သတဲ႔။
သူ႕တဲစခန္းAေရွ႕
ေခ်ာင္းထဲမွာ
လဂြန္းAိန္ဟာ
လက္Aုပ္ခ်ီၿပီး
ဆိပ္ခံေဘာတံတားAေနနဲ႔
ထားရွိတဲ႔
ေဖာင္ေလးတခုရွိတယ္။ ေရႊေလာင္းေလွ ေဖာင္မွာကပ္တာနဲ႔ ေဖာင္ဦးထြက္ၿပီး ကန္ေတာ႔ပြဲ ပန္း ဖေယာင္း
ေပါက္ေပါက္
တင္းတင္းမာမာႀကီး
စတာေတြကို
ႀကည္႔ေနႀကတဲ႔
မိဖုရာထံဆက္သပါတယ္၊ Aမတ္ဒိန္နဲ႔
ေနာက္
သမိန္ၿဗာဇၨကိုလည္း
သူ႕ကိုေဒါသနဲ႔ ကန္ေတာ႕တယ္၊
ရာဇာဓိရာဇ္ကိုလည္း ရည္စူးၿပီး ဦးခ်တယ္။ ၿပီးေတာ႕မွ
“
နဳတ္Aားၿဖင္႔
Aရွင္မိဖုရားႀကီးခင္ဗ်ား၊
ေစာ္ကားမိတဲ႔
ကြ်န္ေတာ္သူ႕ရွင္ရဲ႕
ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးAား
စိတ္ကို
စမ္းသပ္တာပါ
ခြင္႔လႊတ္ေတာ္မူပါ ”
ဆိုၿပီး
ေမြ႔သင္ကို
ေတာင္းပန္သတဲ႔၊ ေနာက္ဆက္ၿပီး “ Aခုကြ်န္ေတာ္ ဆင္ႏြဲရမဲ႔စစ္ဆင္ေရးဟာ ရာႏုန္းၿပည္႔နီးပါး Aသက္စြန္႕ရမဲ႔ စစ္ဆင္ေရးပါ၊ ကိုယ္႔ထက္Aင္Aား Aဆေပါင္းမ်ားစြာ ႀကီးမားတဲ႔ ရန္သူကို ေၿခမွဳန္းရမဲ႕ စစ္ဆင္ေရးပါ။ ဒီစစ္ဆင္ေရးကို Aသက္စြန္႔ၿပီး ဆင္ႏြဲေပးရေAာင္ သူ႕စည္းစိမ္းကို ၿမွင္႔တင္ေပးရေလာက္ေAာင္
သူ႕ရွင္က
သူ႕ရဲ႕စစ္သည္သူရဲေကာင္းေတြကို ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳး
ထိုက္တန္ပါရဲ႕လား၊
ၿမတ္နိဳးမွဳရွိရဲ႕လား
ယံုႀကည္စိတ္ခ်သြားပါၿပီး
သူ႕ရဲ႕
ကြ်န္
သူ႕ရွင္ဟာ
တကယ္ပဲ
စမ္းသပ္ႀကည္႔တာပါ။
Aခုေတာ႕
စစ္သည္
သူရေ ဲ ကာင္းေတြကို
သူ႕ရဲ႕မိဖုရားေတြထက္ သူ႕ရွင္ဟာ ပိုခ်စ္တယ္ ၿမတ္နိဳးတယ္ဆိုတာ ယံုႀကည္စိတ္ခ်သြားပါၿပီး။ ဦးရီးေတာ္တို႕
မိဖုရားကို
ၿပန္ေဆာင္ယူသြားၿပီး
သူ႕ရွင္ကို
ေလွ်ာက္ထားေပးပါ
စိတ္ခ်လိုက္ေတာ႕လို႕ ” လို႕ေၿပာၿပီး ရာဇာဓိရာဇ္ရွိရာဘက္ကို မွန္းကာ ဦးခ်ၿပန္ပါသတဲ႔။ Aမတ္ဒိန္နဲ႔
သမိန္ၿဗာဇၨလည္း
Aရမ္းAံ႕ႀသဝမ္းသာသြားႀကတာေပါ႔။
Aဆိုးဆံးု က
ေမြ႔သင္ပဲၿဖစ္မွာပါ ရာဇIေၿႏၵဆည္ေနရင္းက ဝမ္းသာမ်က္ရည္ေတြက တားမရဆည္းမရနဲ႕ေလ။ ေနာက္ေတာ႕ သမိန္ၿဗာဇၨနဲ႔ Aမတ္ဒိန္လည္း စစ္ေAာင္ေစဖို႕ ဆုေတာင္းေပးၿပီး ေလာင္းေလွကို ယာယီစံနန္းေတာ္ဘက္ဘက္လွည္႔ရင္း
ဝမ္းသာစကားနဲ႔Aတူ
ရာဇာဓိရာဇ္ထံ
Page | 140
ၿပန္သြားပါေတာ႕တယ္။
လဂြန္းAိန္
ရဲ႕တပ္စခန္းမွာေတာ႕
စိတ္ဓါတ္တက္ႀကြေနတဲ႔
စစ္သည္ေတြရဲ႕ ေAာင္စည္ေAာင္ေမာင္း ေႀကြးေက်ာ္သံေတြ မိုးလံုးဟိန္းလို႕။ ပန္းလိုင္ၿမစ္ဝတိုက္ပြဲ လဂြန္းAိန္နဲ႔
သူရဲ႕တပ္သားေတြဟာ
နံနက္ေရတက္နဲ႔
ေၿမာင္းၿမစစ္မ်က္ဆီခ်ီလာတဲ႔
ေလာက္ရုန္ဦးစီးတဲ႔
လမ္းတဝက္မွာေရာက္ေနၿပီ။
လဂြန္Aိန္ဟာ
စစ္ဆင္ေရးAစီစU္Aတိုင္း မဒမတိုင္)ေတြခုတ္ၿပီး
ပန္းလိုင္ၿမစ္ရဲ႕
ေခ်ာင္းလံုးၿပည္႔
ပန္းလိုင္ၿမစ္ဝေရာက္သြားႀကတယ္။
စစ္ေလွ၅၀ဝပါတဲ႕ ရာဇာဓိရာဇ္
ေရးဆြဲေပးလိုက္တဲ႔
ေခ်ာင္းလက္တက္တခုမွာ
စိုက္တယ္၊
ေရတပ္ႀကီးကေတာ႕ ေမ်ာတိုင္
ေရမၿပည္႔ခင္Aခ်ိန္မွာ
ေရၿပည္႔ေတာ႕
တိုင္ေတြဟာ
ေရေAာက္ေရာက္ကုန္ၿပီး
တိုင္စိုက္ၿပီးတာနဲ႔
လဂြန္Aိန္ဟာ
သူတပ္သားေတြကို
စိုက္တဲ႔တိုင္ေတြမို႕
ေရေပၚက
၃စုခြဲလိုက္တယ္၊
(လမုလမဲ
မၿမင္ရဘူးေပါ႔။
တစုက
သူနဲ႔Aတူ
ေလွေပါ႔၂၀ေလာက္နဲ႕ ေခ်ာင္းဝကထြက္ၿပီး ပန္းလိုင္ၿမစ္ထဲမွာ ပုသိမ္ေရတပ္ကို ေစာင္႔ေနမယ္၊ တစုက ေလွေပါ႔ ၁၀ဝ ေလာက္ပါၿပီး လမုေတာထဲက ေခ်ာင္းႀကိဳေခ်ာင္းႀကားထဲမွာ ပုန္းေနေစတယ္ ဒီAစုဟာ
Aဓိက
မွ်ားေခၚရမယ္။
တိုက္ခိုက္ေရးAစုပဲ၊
လဂြန္Aိန္
ေနာက္ဆံုးတစုက
ေရြးထားတဲ႔ေခ်ာင္းဟာ
ကုန္းထက္ကေနၿပီး
က်ယ္ၿပီး
ရွည္ေတာ႕
ရန္သူကို
ေရတက္ေရက်
မသိသာဘူး။ ေလာက္ရုန္းရဲ႕ပုသိမ္ကခ်ီလာတဲ႔ ေရတပ္ႀကီးဟာ လဂြန္Aိန္ေစာင္႔ေနတဲ႔ ေခ်ာင္းဝကိုေရာက္ေတာ႕ ေရတက္ေနတုန္းပဲတဲ႔။ လဂြန္Aိန္ဟာ သူ႕ရဲ႕ေလွေပါ႔၂နဲ႔ ပုသိမ္ေရတပ္ႀကီးကို လမုေတာထဲက ရုတ္တရက္ထြက္လာၿပီး ေခ်ာင္းထဲကို
Aလစ္ဝင္တိုက္တယ္၊
ဝင္ေၿပးေရာ။
ေလာက္ရုန္းတပ္ေတြက
ပုသိမ္စားေလာက္ရုန္ဟာ
ေဒသခံၿဖစ္လို႕
ၿပန္တိုက္ေတာ႕ ဒီေခ်ာင္းAေႀကာင္း
ေကာင္းေကာင္းသိတာေပါ႔ ေခ်ာင္းကရွည္တယ္ က်ယ္တယ္ ေရကလည္း တက္ေနတုန္းဆိုေတာ႕ လဂြန္Aိန္ရဲ႕ေလွAုပ္စုေၿပးဝင္သြားတဲ႔ ေခ်ာင္းထဲ ဝင္လိုက္ ခိုင္းတာေပါ႔၊ ဒီႀကားထဲ ကုန္းေပၚက လဂြန္Aိန္တပ္ေတြကလည္း ၿမွားေတြ ေသနတ္ေတြနဲ႔ ပစ္တယ္။ သူ႕ကို
မွ်ားၿပီး
ေခ်ာင္း၂ဖက္ညွပ္တိုက္တာပဲလို႕
သူ႕ေရတပ္Aင္Aားကို
ေလာက္ရုန္က
Aရမ္းယံုႀကည္ေတာ႕
ေကာက္ခ်က္ခ်လိုက္ေပမဲ႕
ကမ္းထက္ကေကာင္ေတြေရာ
Page | 141
ေရထဲကေကာင္ေတြပါ Aကုန္သတ္ဆိုၿပီး Aတင္းတိုးဝင္ခိုင္းတာပဲတဲ႔၊ ဒင္းဘယ္ေၿပးမလဲေပါ႔။
ဒီလိုနဲ႔
ေရAေတာ္က်သြားၿပီး တိုင္နဲ႔မၿငိဘူး
လဂြန္Aိန္တို႕
လဂြန္Aိန္တို႕ေလ်ေတြက
ေလာက္ရုန္းတို႕မွာက
ေရက်ရင္
တိုင္စိုက္တဲ႔ေနရာကို
လဂြန္Aိန္
ေရာက္ေတာ႕
ေလွငယ္ေလွေပါ႔ေတြဆိုေတာ႕
စစ္ေလွႀကီးေတြမို႕
ေရစူးနက္ေတာ႕
ဝမ္းၿပားၿပီး
တိုင္ေတြနဲ႔ၿငိမွာ
ေလေရာ။ တိုင္ေတြက ေခ်ာင္းAၿပည္႔ဆိုေတာ႕ စစ္ေလွႀကီးေတြ ဝရုန္းသုန္းကားၿဖစ္ကုန္တယ္ ဒီAခ်ိန္မွာ လမုေတာ ေခ်ာင္းႀကိဳႀကား ေတြထဲမွာ လဂြန္Aိန္ဖြက္ထားတဲ႔ ေလွေပါ႔ ၁၀ဝေလာက္ ထြက္လာၿပီး
တိုင္ေတြနဲ႔ၿငိလို႕
Aတင္းဝင္တိုက္တယ္။ Aေၿမာက္ေတြ
ဝရုန္းသုန္းကားၿဖစ္ေနတဲ႔
လက္တကမ္းတိုက္ပြဲဆိုေတာ႕
သံုးလို႕မရပဲ
ဒါးေတြ
ေလာက္ရုန္ေရတပ္ကို
ယမ္းေထာင္းတခ်က္ပစ္
လွံေတြနဲ႔
ေသနတ္ေတြ
ေယာက်ၤားဘသား
သတၱိကို
AဓိကAသံုးၿပဳရတာေပါ႔။ လဂြန္Aိန္ကိုယ္တိုင္ ေခါင္းေဆာင္ၿပီး Aတင္းဝင္Aတင္းထြက္ မိုက္မိုက္မဲမဲ Aေသခံဝင္တိုးတဲ႔ ပဲခူးတပ္ရဲ႕
တိုက္ခိုက္မွဳကို
ေလာက္ရုန္းကိုယ္တိုင္
ပုသိမ္ေရတပ္
က
သူ႕သေဘၤာထက္က
ႀကာႀကာမခံနိဳင္ဘူး၊
ေရထဲခုန္ခ်ၿပီး
ေနာက္ဆံုး
ေရကူး
စစ္ဦးစီး
ေၿပးရေတာ႕တယ္။
စစ္ဦးစီးထြက္ေၿပးသြားၿပီး ၿပိဳပ်က္သြားတဲ႔ ပုသိမ္ေရတပ္ႀကီးဟာ ေနာက္ဆံုးေတာ႕ လက္နက္ခ် Aညံ႕ခံလိုက္ရ ေတာ႕တာေပါ႔။ လဂြန္Aိန္က သူကိုAညံ႕ခံတဲ႔ ပုသိမ္ေရတပ္ကို ဆက္သေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္လည္း Aားရဝမ္းသာနဲ႔ လဂြန္းAိန္ရဲ႕ ေက်ာကိုပြတ္လို႕။ Aာဏာဆိုတဲ႔Aေမွာင္ ပုသိမ္ကခ်ီလာတဲ႔
ေလာက္ၿဖားရဲ႕
ေရတပ္ႀကီးကို
ဖ်က္ဆီးလိုက္နိဳင္ၿပီမို႕
ကုန္း-ေရ
၂ဖက္ညွပ္တိုက္ခံရမဲ႔ AေနAထားက ကင္းလြတ္သြားၿပီလို႕ ယူဆနိဳင္ၿပီၿဖစ္ေပမဲ႕ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ ေၿမာင္းၿမကို
ခ်က္ခ်င္းမတိုက္ေသးပဲ
ေဒးပသြယ္မွာ
Aင္AားAၿပည္႔နဲ႔
ေစာAဲဗညားပါ။
တကယ္တန္းဆို
ေဒးပသြယ္ၿမိဳ႕ကို
ခုခံေနသူက ေစာAဲဗညားဟာ
Aရင္သိမ္းပိုက္ဖို႕ႀကံပါသတဲ႔။
ေလာက္ၿဖားရဲ႕ ေတာင္ဘက္
သားတေယာက္ၿဖစ္တဲ႔ မုတၱမ
၃၂ၿမိဳ႕မွာပါတဲ႔
တရည္းၿမိဳ႕ (ေရးၿမိဳ႕လို႕ ယူဆႀကပါတယ္)စားပါ။ ဆင္ၿဖဴရွင္ဗညားဦးရဲ႕ AစီစU္နဲ႔ ေစာAဲဗညားဟာ သူ႕ဘႀကီး မုတၲမစား ၿဗတ္ထဗရဲ႕သမီး သူ႕ရဲ႕ ညီမဝမ္းကြဲနဲ႔ Aိမ္ေထာင္ၿပဳၿပီး ဗညားဦးကပဲ တရည္းၿမိဳ႕ကို စားေစခဲ႔တာပဲ ဒါေပမဲ႕ ေနာက္ပိုင္းမွာ ေစာAဲဗညားဟာ သူAေဖေလာက္ၿဖား
Page | 142
သူ႕ေယာက္ဖမလည္းၿဖစ္
ဘႀကီးေတာ္လည္းၿဖစ္တဲ႔
ေတာ္လွန္ပုန္ကန္ခဲ႔တယ္။ ကိစၥတခုနဲ႔
ရာဇာဓိရာဇ္
ၿဗတ္ထဗတို႕နဲ႔Aတူ
တရည္းၿမိဳ႕ကို
သူ႕Aေဖေလာက္ၿဖားဆီ
သိမ္းတဲ႔Aခ်ိန္က
ေရာက္ေနတဲ႔Aခ်ိန္။
ဗညားဦးကို
ေစာAဲဗညားဟာ
တရည္းက်သြားၿပီဆိုေတာ႕
ေစာAဲဗညားဟာ ေတာင္ဘက္ကို ၿပန္မဆင္းေတာ႕ဘဲ ေလာက္ၿဖားရဲ႕AစီစU္နဲ႔ ေဒးပသြယ္ကို Aခိုင္Aမာၿပဳၿပီး ရာဇာဓိရာဇ္တပ္ကို ခုခံေနေတာ႕တယ္။ ေဒးပသြယ္သိမ္း စစ္ဆင္ေရးကို Aမတ္ဒိန္ တာဝန္ယူရတယ္။ ႏွလံုးရည္ေကာင္းတဲ႔ Aမတ္ဒိန္ဟာ Aခိုင္Aမာ
ခုခံေနတဲ႔
ေစာAဲဗညားရဲ႕
ေဒးပသြယ္ကိုတိုက္ရိုက္ဝင္မတိုက္ပဲ
လွိဳ႕ဝွတ္စာတေစာင္ပို႕လိုက္တယ္
စာထဲမွာ
သိမ္းပိုက္ၿပီးကတည္းက
မွန္းဆခဲ႔သလိုပဲ
Aားလံုး
ဗညားႏြဲ႔မင္းသား
ဟံသာဝတီထီးနန္းကို
ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ႔Aခ်ိန္မရွိပဲ
စစ္ပြဲေတြနဲ႔သာ
နပမ္းလံုးေနရတယ္၊ ဒါကို ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳး စိတ္ပ်က္လွပါၿပီ ၿဖစ္နိဳင္ရင္ Aရွင္ရဲ႕ဖခမည္းေတာ္ သမိန္ေလာက္ၿဖားရဲ႕ လက္ေAာက္ခိုဝင္ခ်င္ပါတယ္၊ သမိန္ေလာက္ၿဖားသာ ဟံသာဝတီထီးနန္းကို ရသြားမယ္ဆိုရင္
ႀကမ္းတမ္းခက္ထန္တဲ႔
ေရးထားသတဲ႔။
ေစာAဲဗညားလည္း
ဗညားႏြဲ႔လိုမဟုတ္ပဲ စာကိုဖတ္ၿပီး
နိဳင္ငံၿငိမ္းခ်မ္းလိမ္႔မယ္လို႕
သို႕ေလာသို႕ေလာေပါ႔။
ဒါနဲ႔ပဲ
ကြ်န္ယံုတေယာက္ကို လႊတ္ၿပီး Aမတ္ဒိန္နဲ႔ ေဆြးေႏြးခိုင္းတယ္။ Aမတ္ဒိန္ကလည္း ဒီAကြက္ကို မွန္းဆထားၿပီးသားဆိုေတာ႕
ႀကိဳတင္စီစU္ထားတဲ႔
ဓါတ္ေတာ္မရွိတဲ႔
ဓါတ္ေတာ္ႀကဳတ္ရယ္
ေပရြက္ဗလာသာရွိတဲ႔ ေပထုတ္ရယ္ကို ရြက္ၿပီး က်မ္းက်ိန္ၿပပါသတဲ႔။ သိတ႔A ဲ တိုင္း ဟိုတုန္းက ဓါတ္ေတာ္ရြက္ၿပီးက်ိန္ဆိုတာတို႕
ပဋိကတ္ေတာ္ရြက္ၿပီး
က်မ္းက်ိန္တာတို႕ကို
Aရမ္းယံုႀကတယ္မဟုတ္လား။ ဒီလိုနဲ႔ ေစာAဲဗညားလည္း Aမတ္ဒိန္သူတို႕ဘက္ ခိုဝင္မဲ႔ကိစၥကို ေတာ္ေတာ္ေလး
ယံုႀကည္သြားတယ္။
သူသိတဲ႔
သံလွ်င္စား
Aမတ္ဒိန္ဟာ
နဴးညံ႕ၿပီး
စာေပက်မ္းဂန္ေတြနဲ႔ ေမြ႔ေလွ်ာ္သူေလ။ ခ်ိန္းဆိုထားတဲ႔
ေန႕ေရာက္ေတာ႕
ေဒးပသြယ္နားကပ္လာတယ္၊ Aမတ္ဒိန္တေယာက္ထဲ ၿမိဳ႕ရိုးဆီလာခဲ႔ရတာေပါ႔။
Aမတ္ဒိန္နဲ႔ ဒါေပမဲ႕
Aရင္လာဖို႕ ေစာAဲဗညားက
ေစာAဲဗညားAနားကို
ေရာက္တာနဲ႔
၁၀ဝ
ေစာAဲဗညားက Aမိန္႔ေပးတာနဲ႔
ၿမိဳ႕တံခါးနားေရာက္ေတာ႕
ေလွ်ာ႕တြက္ထားတဲ႕
သူတပ္သား
သိပ္မယံုႀကည္တာနဲ႔
Aမတ္ဒိန္လည္း
စာေပသမား
လူေပ်ာ႕လို႕
ၿမိဳ႕တံခါးဖြင္႔ၿပီးထြက္ႀကိဳတယ္ ဆင္ခ်င္းကပ္ၿပီး
ေလာက္ဟာ ဆင္တစီးနဲ႔ Aမတ္ဒိန္ကို
Aမတ္ဒိန္လည္း
ေစာAဲဗညားရဲ႕ဆင္ေပၚခုန္တက္ၿပီး
Page | 143
ေစာAဲဗညားကို ဒါးရွည္နဲ႔ ဝင္ပိုင္းတယ္၊ ေစာAဲဗညားလည္း ရုတ္တရက္ဆိုေပမဲ႕ သတိရွိသူပီပီ ေရွာင္ၿပီး ဆင္ေပၚကခုန္ဆင္း ၿမိဳ႕တံခါးဆီၿပန္ေၿပးတာေပါ႔၊ ဒါေပမဲ႕ Aမတ္ဒိန္က Aမွီလိုက္ၿပီး ဒါးနဲ႔ခုတ္လိုက္နိုင္သတဲ႔၊
Aမတ္ဒိန္ရဲ႕
ႀကိဳတင္တိုင္ပင္ထားတဲ႔Aတိုင္း ပိတ္လို႕မမွီဘူးေပါ႔
ဒီလိုနဲ႔
လက္ေရြးစင္စစ္သည္၁၀ဝကလည္း
ၿမိဳ႕တံခါးဆီေၿပးလာတယ္၊
တိုက္ပြဲက
မႀကာပဲ
ရုတ္ရက္ႀကီးဆိုေတာ႕
Aမတ္ဒိန္ဟာ
ေစာAဲဗညားကို
ၿမိဳ႕တံခါး သတ္ၿပီး
ေဒးပသြယ္ကို သိမ္းလိုက္နိဳင္တယ္။ ရာဇာဓိရာဇ္
ဒီသတင္းကိုႀကားေတာ႕
ထင္မွတ္ထားတာ
Aမတ္ႀကီးကို
လက္ေရးလည္း
ပထမေတာ႕
ေကာင္းတာပဲကိုး၊
ႏုတ္ေရးပဲေကာင္းတာလို႕
ဒီလိုစြယ္စံုရ
Aမတ္ႀကီးတေယာက္
က်ဳပ္Aနားမွာ ရွိေနလို႕ကေတာ႕ ဇမၺဴဒိပ္မွာ က်ဳပ္တို႕ကို ဘယ္သူခံနိဳင္ဦးမွာလဲ လို႕ ခ်ီးက်ဴး ႀကံဳးဝါးပါသတဲ႕။ ေနာက္ေတာ႕ ေၿမာင္းၿမသိမ္း တိုက္ပြဲကို စတင္ပါေတာ႕တယ္။ ေၿမာင္းၿမကိုမခ်ီမွီ
ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
သူမုတၱမဘက္ခ်ီစU္ကတည္းက
Aမတ္ႀကီး
Aက်U္းခ်ထားခဲ႔တဲ႔
Aဲေကာင္ဗိန္ကိုေခၚၿပီး
သူ႕ရဲ႕ညီ
ေဘာငံမုန္ကို
ပဲခူးမွာ
ရွင္းပစ္လိုက္ဖို႕
Aမိန္႕ေပးတယ္။ တကယ္ေတာ႕ ဗညားဦးက သူ႕Aရိုက္ရာကို ဆက္ခံေစခ်င္တယ္လို႕ ေၿပာဖူး တာကလြဲ
ေဘာငံမုန္ဟာ
ႀကိဳးပမ္းခဲ႔သူမဟုတ္ခဲ႔ပါဘူး၊
သူ႕Aကိုဗညားကို ေခ်ာေမာၿပီး
ဆန္႔က်င္ဖို႕
စိတ္ႏွလံုး
ဘယ္တုန္းကမွ
နဴးညံ႕သူ
ေဘာငံမုန္ဟာ
ခပ္ေAးေAးေနတတ္သူပါ။ ဒါေပမဲ႕ ၅ႏွစ္ေက်ာ္ ၆ႏွစ္ေလာက္ စံစားခဲ႔ရတဲ႕ ထီးနန္းစည္းစိမ္က ရာဇာဓိရာဇ္ကို ဖမ္းစားၿပီး Aာဏာရွင္ႀကီး Aၿဖစ္တြန္းပို႕လိုက္ပါၿပီ၊ Aမိမဲ႔ Aဖပစ္ လူတကာရဲ႕ Aေလးမထားၿခင္းကို
ကေလးဘဝ
တေလွ်ာက္လံုး
ခံစားခဲ႔ရတဲ႔
စိတ္Aခံနဲ႕
Aာဏာ
ရဲ႕
ပိတ္ဖံုးမွဳေႀကာင္႔ သူ႕မ်က္လံုးမွာ ယံုႀကည္စိတ္ခ်ရသူ ရွာမေတြ႔နိဳင္ ေတာ႕ဘူး။ သူ႕မွာ ညီAကို သံေယာဇU္ ဆိုတာမရွိေတာ႕ဘူးေလ။ ဒီလိုနဲ႔ သူ႕ကို တုန္႔ၿပန္နိဳင္တဲ႔Aစြမ္း ဘာမွမရွိတဲ႔ သူ႕ညီကို ရာဇာဓိရာဇ္သတ္ပစ္လိုက္ပါေတာ႕တယ္။ မပစ္ႏြဲ႔ႏွင္႔စီးခ်င္းထိုးၿခင္း ေၿမာင္းၿမစားေလာက္ၿဖားဟာ
ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕တပ္ေတြ
သူရဲ႕ေရတပ္ႀကီးကို
ၿဖိဳခြဲလိုက္နိဳင္သလို
သူ႕ရဲ႕သား ေစာAဲဗညားကိုသတ္ၿပီး ေဒးပသြယ္ကိုလည္း သိမ္းလိုက္နိဳင္ၿပီဆိုတာကိုႀကားတာနဲ႔ မလြယ္ေတာ႕ဘူးဆိုတာကို
သေဘာေပါက္ၿပီး
ေရႊ၊ေငြ၊ပစၥည္း၊Uစၥာေတြကို
Page | 144
ေလွႀကီးတစင္းေပၚတင္လို႕
ရခိုင္ဘက္
ထြက္ေၿပးဖို႕
ႀကံပါေတာ႕သတဲ႔။
ဒါကို
သူ႕ရဲ႕သားတေယာက္ၿဖစ္တဲ႔ မပစ္ႏြဲ႔ (ဗ်ည္းႏြဲ႔လို႕ ေက်ာင္းမွာသင္ခ႔ရ ဲ သူ)ေတြ႔ေတာ႕ သူ႕Aေဖကို ေနဦးAေဖ ဒီေလာက္ Aရင္မလိုစမ္းပါနဲ႕ ကြ်န္ေတာ္ ဗညားႏြဲ႕ကို စီးခ်င္းထိုးဖို႕ စိမ္ေခၚႀကည္႔မယ္၊ ဒီမင္းသား
သူ႕ကိုယ္သူ
မာန္Aရမ္းတက္ေနေတာ႕
Aေဖပူစရာမလိုေတာ႕ဘူးေပါ႔ လို႕တားပါသတဲ႔။
ဒါကို
Aဲ
လက္ခံမွာပဲ၊
ကြ်န္ေတာ္နိဳင္ရင္
...ကြ်န္ေတာ္ရွံဳးသြားမွသာ
ေလာက္ၿဖားကလည္း
သေဘာတူတာနဲ႔
Aေဖရခိုင္ဘက္ေၿပး
မပစ္ႏြဲ႔ဟာ
ရာဇာဓိရာဇ္ကို
စိန္ေခၚစာတေစာင္ ပို႕လိုက္ပါတယ္။ မပစ္ႏြဲ႔ရဲ႕ စီးခ်င္းထိုးဖို႕ စိန္ေခၚစာေရာက္လာေတာ႕ မွဴးႀကီးမတ္ရာ ေသနာပတိေတြက ဒီေကာင္နဲ႔ Aရွင္မင္းႀကီးနဲ႔
Aဆင္႔မတူဘူး၊
မင္းႀကီးကိုယ္စား
ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးတို႕ပဲ
ဒီပြဲကိုႏြဲပါရေစလို႕
သူ႕ထက္ငါ ဝိုင္းေလွ်ာက္ထားႀကတာေပါ႔။ ဒါေပမဲ႕ မပစ္ႏြဲ႕ ခန္႔မွန္းထားသလိုပဲ ငယ္ရြယ္ၿပီး မာန္Aရမ္းတက္ေနတဲ႔ စာလာပို႕သူကို
ရာဇာဓိရာဇ္က
ေAး
မင္းသခင္ကိုေၿပာလိုက္လို႕
Aားလံုးရဲ႕Aဆိုၿပဳခ်က္ကို
..သူ႕ရဲ႕ခ်ိန္းဆိုခ်က္နဲ႔ တံု႕ၿပန္လိုက္တယ္။
ပယ္ခ်ပစ္တာပဲတဲ႔။
ေတာင္းဆိုခ်က္ကို ဒီလိုနဲ႔
ရာဇာဓိရာဇ္နဲ႔
ငါလက္ခံတယ္လို႕ စိန္ေခၚသူ
မပစ္ႏြဲ႔ရဲ႕
စီးခ်င္းထိုးပြဲ ၿဖစ္လာပါေလေရာ။ စီးခ်င္းထိုးမွာက Aေနာက္တိုင္းကလို သံခ်ပ္ကာဝတ္ၿပီး ၿမင္းေတြလွံေတြနဲ႔ ထိးု တာမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး ဆင္စီးၿပီး ထိုးႀကမွာ။ စီးခ်င္းထိုးပြဲမွာ ဆင္တေကာင္စီနဲ႔ ဆင္ထက္မွာ စစ္ထိုးမဲ႔ သူရဲေကာင္း တေယာက္စီပဲ ပါမွာေပါ႔။ ထိုးမဲ႔ေနရာက ေၿမာင္းၿမၿမိဳ႕တခါးAတြင္းမွာတဲ႔။ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ သူ႕ရဲ႕တပ္ႀကီးကို ၿမိဳ႕ရိုးရဲ႕ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မွာ ေနရာခ်ထားၿပီး ငရက္ႏြဲ႔ဆိုတဲ႔ တိုက္ဆင္ကိုစီးလို႕
ကြ်န္ယံု
ေစာႏုသင္နဲ႔
ေစာႏုသိန္းတို႕နဲ႔Aတူ
ၿမိဳ႕တံခါးဝနား
ခ်ည္းကပ္လာေတာ႕ မပစ္ႏြဲ႔က တေယာက္ခ်င္းထိုးမယ္လို႕ ကတိခံထားၿပီး ဘာလိ႕ု Aေဖၚေတြ ေခၚလာသလဲလို႕
လွမ္းေAာ္သတဲ႔။
ေစာႏုသင္နဲ႔
ေစာႏုသိန္းက
ငါတို႕လာတာ
မင္းကိုတိုက္ဖို႕မဟုတ္ဘူး Aထဲမွာ မင္းဘာမ်ား ကလိန္ကက်စ္လုပ္ထားသလဲ လာစစ္ေဆးတာ မင္းကိုယ္မင္း
သတၱိရွိတဲ႔
သူရဲေကာင္းလို႕
ယူဆထားရင္
တံခါးဖြင္႔ေပးလို႕
ၿပန္ေAာ္ေတာ႕
မပစ္ႏြဲ႕က တံခါးဖြင္႔ေစပါတယ္။ ေစာႏုသင္တို႕လည္း ၿမိဳ႕ရိုးထဲက စီးခ်င္းထိုးမဲ႔ကြင္းကို AေသAခ်ာ စစ္ေဆးၿပီး ဘာေထာင္ေခ်ာက္မွ မရွိေႀကာင္း ရာဇာဓိရာဇ္ကို ၿပန္ေလွ်ာက္ပါတယ္၊ ေနာက္ေတာ႕ စီးခ်င္းထိုးပြဲ စတင္ေတာ႕တာပဲ။ စထိုးၿပီးဆိုတာနဲ႔
ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
သူရဲ႕ဆင္ကို
ခြ်န္းနဲ႔ေပါက္ၿပီး
တိုက္ၿပီေဟ႕
လို႕
Aသံနက္ႀကီးနဲ႔ေAာ္လို႕ ၿမိဳ႕ထဲAတင္းဝင္ေတာ႕တာပဲ၊ ဦးကင္းကို ခြ်န္းနဲ႔Aေပါက္ခံထားရတဲ႕ တိုက္ဆင္ငရက္ႏြဲ႔ဟာ
နာက်င္မွဳေႀကာင္႔
ေဒါသႀကီးနဲ႔
ေလာ္ရီကားႀကီးတစင္း
မိုင္ကုန္ဖြင္႔ေမာင္းသလို ဖုန္တေထာင္းေထာင္းထေAာင္ ဖြင္႔ထားတဲ႔ ၿမိဳ႕တံခါးထဲ ေၿပးဝင္တာေပါ႔၊ ဒါကို
ႀကိဳတြက္ထားတဲ႔
မပစ္ႏြဲ႔ဟာ
ၿမိဳ႕တံခါးAကြယ္ကေန
ေစာင္႔ေနၿပီး ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ဆင္
Page | 145
ငရက္ႏြဲ႔ရဲ႕ေခါင္း တံခါးဝကို ေက်ာ္တာနဲ႔ သူစီးထားတဲ႔ တိုက္ဆင္ ငAဲႏဲ႔ြ (ႏြဲ႔ဆိုတာက မြန္လို ငယ္တာ ေသးတာ ကိုေခၚတာပါ၊ မပစ္ႏြဲ႔ဆို မပစ္ေလး၊ ငရက္ႏြဲ႔ဆို ငရက္ေလး၊ ငAဲႏြဲ႕ဆို ငAဲေလးေပါ႔) ကို ခြ်န္းေပါက္ၿပီး ထြက္ေဆာင္႔ခိုင္းလိုက္တယ္။ မပစ္ႏြဲ႔ရဲ႕ဆင္ ငAဲႏြဲ႔ဟာ ငရက္ႏြဲ႔ရဲ႕ စြယ္ဖံုး
(ႏွာေမာင္းရင္း)
ကို
ဝင္ေဆာင္႔ေတာ႕
စြယ္စံုေတြၿဖစ္တဲ႔
၂ေကာင္စလံုးဟာ
Aစြယ္ခ်င္းယွက္ၿပီး ကန္႔လန္႔ႀကီးၿဖစ္သြားတာေပါ႔။ နဂိုကတည္းက ႀကိဳတင္စီစU္ထားတဲ႔ မပစ္ႏြဲ႔ဟာ ခ်က္ခ်င္းလက္မေႏွးပဲ သူ႕ဓါးရွည္ကို ဆြဲၿပီး ရာဇာဓိရာဇ္ကို လွမ္းခုတ္ဖို႕ ႀကိဳးစားေပမဲ႕ ဓါးရွည္က ဆြဲလို႔မကြ်တ္တာနဲ႔ ရရာလက္နက္ကို ဆြဲၿပီးရိုက္ခ်လိုက္တာ
လက္နက္က
ခြ်န္သီးၿဖစ္ေနလို႕
ရာဇာဓိရာဇ္
နဖူးကိုမွန္ၿပီး
နဖူးကြဲထြက္သြားသတဲ႔။ ရုတ္တရက္ ဆင္ခ်င္းAတိုက္ခံရၿပီး နဖူးကို ခြ်န္းသီးနဲ႔ Aရိုက္ခံရေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္ ခဏမူးေႀကာင္ေႀကာင္ ၿဖစ္သြားတာေပါ႔၊ Aေတာ္ေလ Aီစလံေဝသြားတာေပါ႔ေလ။ ဒါေပမဲ႕
သူလည္း
သတိေကာင္းတဲ႔
ၿမိဳ႕ၿပင္ၿပန္ထြက္လိုက္နိဳင္တယ္။ မပစ္ႏြဲ႕တံခါးAကြယ္က ဒီေနရာမွာ
မပစ္ႏြဲ႔
သူပီပီ
ၿမိဳ႕ၿပင္ေရာက္ေတာ႕
Aမူနဲနဲေၿပသြားၿပီ၊
ပုန္းၿပီးသူ႕ကိုေဆာ္ထည္႕လိုက္တာကို ဓါးရွည္ဆြဲလို႕
မရတာ
သူဆင္ကိုေနာက္ဆုတ္ၿပီး
ရာဇာဓိရာဇ္
ဒီေတာ႕မွ
ၿပန္သံုးသပ္မိေတာ႕သတဲ႔။ Aရမ္းကံေကာင္းသြားတယ္၊
တကယ္လို႕မ်ား ဆြဲလို႕ထြက္သြားခဲ႔ရင္ ဆင္ေပၚမွာတင္ ကိစၥေခ်ာၿပီ။ ေနာက္တခ်ီၿပန္ဝင္ေတာ႕ တြယ္လို႕မရေတာ႕ဘူးေပါ႔။ စီးခ်င္းထိုးတယ္၊
ရာဇာဓိရာဇ္ ဒီတခါေတာ႕
သတိႀကီးႀကီးထားသြားတာမို႕ မပစ္ႏြဲ႔ဟာ
မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ထိုးေတာ႕
ဆင္ခ်င္းကလည္းကြာရွာပါတယ္၊
ေယာက်ၤားဘသား
ရာဇာဓိရာဇ္ကို
ငရက္ႏြဲ႔ဟာ
မပစ္ႏဲ႔ြ
Aလစ္တြယ္
မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္
ဘယ္နိဳင္မလဲ၊
ငAဲႏြဲ႔ထက္
မနိဳင္ဆို
Aင္Aားႀကီးတယ္ေလ။
ေခါင္းခ်င္းဆိုင္တြန္းေတာ႕ ငAဲႏြဲ႔မခံနိဳင္ဘူး Aားမနိဳင္ေတာ႕ ဆုတ္ရတာေပါ႔၊ တြန္းဆုတ္ဆုတ္ရင္း လည္ၿပီး ကန္႔လန္႔ၿဖစ္သြားေရာ၊ ဆင္ခ်င္းကန္႔လန္႔Aၿဖစ္မွာ ရာဇာဓိရာဇ္က မပစ္ႏြဲ႕ကို ခြ်န္းသီးနဲ႔ လွမ္းရိုက္ေတာ႕
နားရင္းမွန္ၿပီး
မပစ္ႏြဲ႔နားရြတ္ၿပတ္ထြက္သြားသလို
ဆင္ေပၚကေနလည္း
ၿပဳတ္က်သြားတယ္၊ ငရက္ႏြဲ႕ကလည္း ငAဲႏြဲ႔ကို ေသေAာင္Aစြယ္နဲ႔ ထိုးသတ္ပစ္လိုက္တယ္။ ဆင္ထက္က က်လာတဲ႔ မပစ္ႏြဲ႔ကို ေစာႏုသင္နဲ႔ ေစာႏုသိန္းက ဝင္ဖမ္းလိုက္ေတာ႕ စီးခ်င္းတိုက္ပြဲ ၿပီးဆံုးသြားၿပီး ရာဇာဓိရာဇ္ Aနိဳင္ရသြားပါေလေရာတဲ႕။ ေစာေစာကတည္းက ထြက္ေၿပးရင္ေတာင္ လြတ္ဦးမယ္ Aခုေတာ႕ သားစကားကို နားေထာင္ၿပီး မပစ္ႏြဲ႔ရွံဳးမွ
ထြက္ေၿပးတဲ႔
ေလာက္ၿဖားဟာ
မိတာေပါ႔။
ေၿမာင္းၿမမွာ
သူေဌးေတြAရမ္းေပါတယ္၊
ေရႊေငြေတြကိုေတာင္
ေမာက္တို
ရာဇာဓိရာဇ္လက္ထဲက
(ေရွးက
ဘယ္လတ ြ ္ေတာ႕မလဲ
ေလာက္ၿဖားစီက
သိမ္းဆည္းရမိတဲ႔
စစ္ခေမာက္)
နဲ႔ၿခင္ယူရတယ္တဲ႔
Aဲေလာက္Aထိမ်ားတာ။
Page | 146
ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
မပစ္ႏြဲ႔ကို
မသတ္ပဲ
သူAပါးခိုဖို႕
စည္းရံုးသတဲ႔
(ရာဇာဓိရာဇ္မွာ
AဲဒီAေလ႕Aထေလးရွိတယ္၊ သူရဲေကာင္းAထင္ႀကီးတဲ႔ စိတ္ဓါတ္မ်ိဳးလို႕ ေၿပာရမလား)၊ ဒါေပမဲ႕ မပစ္ႏြဲ႔က ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ လက္မခံဘူး သူ႕ရဲ႕ဓါးမကြ်တ္လို႕ သူ႕ဓါးသာကြ်တ္ခဲ႔ရင္ လူေရာဆင္ေရာ ၂ပိုင္းAၿပတ္ပဲလို႕သာ တဖြဖြနဲ႔ မခ်ိတင္ကဲ ေၿပာေၿပာေနသတဲ႕ ရာဇာဓိရာဇ္က မင္းဒီေလာက္ မခ်ိတင္ကဲ ေၿပာေနရေAာင္ မင္းဓါးက ငါ႕ကိုခုတ္ခြင္႔ရရင္ေရာ ၿပတ္မွာတဲ႔လားလို႕ေမးေတာ႕ မပစ္ႏြဲ႔က ေက်ာက္တံုး ထု၁၈လက္မကို တခ်က္ထဲ ၿပတ္ထြက္သြားေAာင္ ခုတ္ၿပသတဲ႔။ ဒီေတာ႕မွ ရာဇာဓိရာဇ္လည္း
သူ႕ဇက္ကိုသူၿပန္စမ္းၿပီး
မင္းဓါးက
ဓါးေကာင္းပဲလို႕
ခ်ီက်ဴးပါတယ္၊
ဒါေပမဲ႕လည္း ေနာက္ဆံုးေတာ႕ စည္းရံုးမရတဲ႕ မပစ္ႏြဲ႔ကို ေသဒဏ္ေပးလိုက္ပါေတာ႕တယ္။ Eကရာဇ္မင္း ေၿမာင္းၿမကိုသိမ္းၿပီး
၂ရက္Aႀကာမွာ
ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
သူ႕တပ္ကို
ပုသိမ္ၿမိဳ႕ဆီ
ခ်ီပါတယ္။
Aဲဒီတုန္းက ပုသိမ္စားက ေလာက္နရိန္တဲ႔၊ ေလာက္ၿဖားနဲ႔ဘာေတာ္လဲေတာ႕မသိဘူး ဒါေပမဲ႕ သူဟာေလာက္ၿဖားရဲ႕သစၥာခံပဲ။ ပထမAႀကိမ္ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕တပ္ေတြ ပုသိမ္ၿမိဳ႕ကိုတိုက္ေတာ႕ ေလာက္ၿဖားက
သူရဲ႕သားေတာ္၂ပါးဦးစီးတဲ႔
၂ဖက္ညွပ္တိုက္ေစလို႕
ေရတပ္ႀကီးကို
ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕တပ္ေတြ
လႊတ္ၿပီး
Aထိနာခဲ႔ဖူးတယ္ေလ၊
ႀကည္း
ေရ
ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ဆရာ
မင္းကံစီေခၚ ရာဇဓနုေတာင္ ေသနက္မွန္ၿပီး က်ဆံုးခဲ႔ရတဲ႔Aထိ ပဲခူးတပ္ေတြ ခံခဲ႔ရဖူးတာေပါ႔။ Aခုတခါလာတိုက္ေတာ႕ ေရတပ္ႀကီးမရွိေတာ႕ဘူး။
ပုသိမ္ဘက္မွာ ဒီေတာ႕
သူတို႕Aရမ္းAားကိုးတဲ႔
တိုက္ပြဲရဲ႕Aေၿဖဟာ
ေလာက္ၿဖားရဲ႕
ဘာၿဖစ္မလဲ
ေလာက္နရိန္
ေတြးစရာမလိုေတာ႕ဘူး တခါထဲ ေရႊေငြပစၥည္းUစၥာ ေမာင္းမမိတ္သံနဲ႔ ကြ်န္ယံု ၇၀ဝ ေလာက္ကို ဆင္ေတြနဲ႔သယ္ၿပီး
ေၿမာက္ဘက္ဆန္တက္လို႕
ၿပည္တဖက္ကမ္း
ဆင္တဲဘက္ေၿပးတယ္
ေနာက္ေတာ႕ ဒီမွာလည္း မလံုၿခံဳနိဳင္ဘူးဆိုတဲ႔Aသိနဲ႔ ရိုးမကိုေက်ာ္ၿပီး ရခိုင္ဘက္ေၿပးေတာ႕တာပဲ။ ရခိုင္ကမ္းေၿမာင္ေဒသေရာက္ေတာ႕ ေလာက္နရိန္ဟာ သံတြဲၿမိဳ႕ထဲခိုဝင္ေနပါသတဲ႔။ ဒီAေႀကာင္းကို
ရာဇာဓိရာဇ္ႀကားေတာ႕
Aမတ္ဒိန္နဲ႔သမိန္ၿဗာဇၨတို႕ကို
ေလာက္နရိန္ေနာက္
လိုက္ခိုင္းတာေပါ႔၊ Aမတ္ဒိန္နဲ႔ သမိန္ၿဗာဇၨလည္း သံတြဲကိုသြားၿပီးတိုက္တယ္၊ ဒါေပမဲ႕ ရခိုင္ေတြက ၿပင္းၿပင္းထန္ထန္
ခုခံေနေတာ႕
သံတြဲၿမိဳ႕ကို
ၿမိဳ႕ကိုဝိုင္းၿပီးတပ္စြဲထားလိုက္ႀကတယ္။
မသိမ္းနိဳင္ဘူးတဲ႔၊
ၿမိဳ႕ကိုပိတ္ဆို႕ၿပီး
မသိမ္းနိဳင္ေတာ႕
ဝိုင္းထားတာႀကာလာေတာ႕
သံတြဲသားေတြ Aခက္ေတြ႔လာႀကတာေပါ႔ေလ၊ ဒီလိုနဲ႔ သံတြဲသားေတြဘက္က ေစစပ္ေဆြးေႏြးေရး စကားေတြေၿပာလာရေတာ႕တယ္။ သံတြဲသားရခိုင္ေတြက မြန္တပ္ေတြ Aခုလိုလာတိုက္တာဟာ ေလာက္နရိန္ကိုလိုခ်င္တာသက္သက္ပဲလား လာတာလားလို႕ေမးေတာ႕
သမိန္ၿဗာဇၨက
ဒါမွမဟုတ္
နယ္ခ်ဲ႔ၿမိဳ႕သိမ္းဖို႕
ငါတို႕ရန္သူေလာက္နရိန္ကို
လိုက္ဖမ္းေနတာ
Page | 147
မင္းတို႕ၿမိဳ႕ကိုသိမ္းဖို႕
လာတိုက္တာမဟုတ္ဘူးလို႕ၿပန္ေၿပာတာနဲ႕
ရခိုင္ေတြကလည္း
ေလာက္နရိန္ကို ထုတ္ေပးတယ္၊ ဒါနဲ႕ပဲ မြန္တပ္ေတြ ၿပန္ဆုတ္ဖို႕ၿပင္ေတာ႕ သူ႕ပစၥည္းေတြကိုယူၿပီး သူ႕Aေပၚသစၥာမရွိတဲ႔ ရခိုင္ေတြကို ေဒါသထြက္ၿပီး ငါလည္းေသ ဒင္းတို႕လည္းပ်က္စီးဆိုတဲ႔စိတ္နဲ႔ သံတြဲကို
ေနာက္ထပ္
၄ရက္ေလာက္
Aညံ႕ခံရေတာ႕မယ္လို႕ မွဴးမတ္Aေတာ္မ်ားက
ထပ္ဝိုင္းထားရင္
တို႕မီးရွိဳ႕မီးလုပ္သတဲ႔၊ စိတ္ဝင္စားႀကတယ္၊
သိမ္းဖို႕တိုက္တြန္းႀကတယ္၊
ဒါေပမဲ႕
ရခိုင္ေတြ
ဒီလိုေလာက္နရိန္ရဲ႕
ေရႊေငြ
မိန္းမဆိုတဲ႔
သမိန္ၿဗာဇၨေရာ
စားစရာမရွိလို႕
တို႕မီးရွိဳ႕မီးစကားကို
ေလာဘနဲ႔
သံတြဲၿမိဳ႕ကို
Aမတ္ဒိန္ပါ
ဒီကိစၥကို
ခါးခါးသီးသီးၿငင္းဆိုႀကသတဲ႔၊ “ ေယာက်ၤားဆိုတာစကားတည္ရတဲ႕ကြ ” ဆိုတဲ႔စကားနဲ႔ေပါ႔။ သမိန္ၿဗာဇၨတို႕ပုသိမ္ၿပန္ေရာက္ေတာ႕
ဒီကိစၥကိုမေက်နပ္တဲ႔
မွဴးမတ္ေတြက
ရာဇာဓိရာဇ္ကို
တိုင္တန္းႀကသတဲ႔၊ ဒါနဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္လည္း သမိန္ၿဗာဇၨကိုေမးတာေပါ႔၊ သမိန္ၿဗာဇၨက သူ႕ရွင္ကို ရိုရိုေသေသ
ရွိခိုးၿပီး
Aခုကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးတို႕
“
Aရွင္မင္းႀကီး
ရခိုင္ခ်ီရတဲ႔
စစ္ပြဲတပြဲရဲ႕
စစ္ဆင္ေရးရဲ႕
ရည္ရြယ္ခ်က္ဟာ
ေAာင္ပြဲရဖို႕ပါ၊
Aဓိကရည္မွန္းခ်က္ဟာ
ေလာက္နရိန္ကို
ဖမ္းဖို႕ပါ၊ ေလာက္နရိန္ကိုမိရင္ ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးတို႕ရဲ႕ စစ္ဆင္ေရးေAာင္ၿမင္ၿပီေပါ႔။ စစ္ပြဲတပြဲကို တိုက္တဲ႔ေနရာမွာ
စစ္ေရးနဲ႔တိုက္တာနဲ႔
ဘယ္လိုနည္းနဲ႔ပဲၿဖစ္ၿဖစ္
Aဓိကက
သံတမန္နည္းနဲ႕စကားေၿပာဆိုရယ္လို႕ ေAာင္ပြဲရဖို႕ပါ။
Aခုပြဲမွာ
၂မ်ိဳးရွိပါတယ္၊
Aရွင္မင္းႀကီးရဲ႕ကြ်န္
ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးတို႕ဟာ စကားေၿပာဆိုၿပီး မိမိတို႕လိုAပ္တဲ႔ ေAာင္ပြဲကို ရရောစွိးခဲ႔ၿပီးပါၿပီး ဒါနဲ႔တင္ မရပ္တန္႔ေသးပဲ ေလာဘတက္ၿပီး သံတြဲကိုသိမ္းဖို႕ႀကိဳးစားရင္ ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးတို႕ဟာ သစၥာမရွိ စကားမတည္တဲ႔သူေတြၿဖစ္ေတာ႕မယ္၊ Eကရာဇ္ႀကီးတပါးၿဖစ္ေနပါၿပီ၊ Aရွင္မင္းႀကီးဟာ
Aရွင္မင္းႀကီးဟာ
ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးတို႕
စကားမတည္
Aခုဆိုရင္
စကားမတည္သစၥာမရွိ
သစၥာမရွိသူAၿဖစ္
ၿပဳမူခဲ႔ႀကမယ္ဆိုရင္
နာမည္ပ်က္ရေတာ႔မယ္၊
ဒါေႀကာင္႔
ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးသံတြဲကို မသိမ္းခဲ႔တာပါ ” လို႕ ေလွ်ာက္တင္ပါတယ္။ ရာဇာဓိရာဇ္လည္း Aရမ္းကို ေက်နပ္သြားတာနဲ႔
သမိန္ၿဗာဇၨကို
လက္နက္ကိုင္တပ္ေပါင္းစုရဲ႕
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးAၿဖစ္ခန္႔Aပ္ၿပီး
ေၿမာင္းၿမၿမိဳ႕ကိုစားေစပါသတဲ႔။ သကၠရာဇ္ ၇၅၂ခုႏွစ္မွာ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ သူ႕ရဲ႕ေဘးေတာ္ ဝါရီရူး (မကဒူး)စည္းရံုးသိမ္းသြင္းခဲ႔တဲ႕ ပုသိမ္ေၿမာင္းၿမ၊
ဒလပဲခူး၊
မုတၱမေမာ္လၿမိဳင္ဆိုတဲ႔
ၿပန္လည္သိမ္းပိုက္လိုက္နိဳင္ပါတယ္။
မြန္နယ္ႀကီး၃နယ္
သူနန္းတက္ၿပီး
(တလိုင္းသံုးရပ္)လံုးကို
၇ႏွစ္Aႀကာမွာေပါ႔၊
Aဲဒီတုန္းက
သူ႕Aသက္က၂၃ႏွစ္ပဲရွိေသးသတဲ႔။
Page | 148
စိမ္းရက္ေလAား မြန္တိုင္း ၃ရပ္လံုးကို ၿပန္လည္သိမ္းသြင္းၿပီးတဲ႔ေနာက္ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ ပဲခူးၿပန္ၿပီး မိဖုရားႀကီး ပီယရာဇာေဒဝီ(ေမြ႔မနိတ္)နဲ႔Aတူ ေရႊလက္တြဲၿပီး
ရာဇဘိေသကမဂၤလာ
ေရႊနန္းစံေနတာၿမင္ရတိုင္း
ဆားပက္ေနသလို
ခံယူၿပန္သတဲ႕။
ဒီလိုေမြ႔မနိတ္နဲ႔
ႏွလံုးသားကို
ဓါးပါးပါးနဲ႔မႊန္းၿပီး
တလေမေဒါရဲ႕
ခံစားေနရတာေပါ႔၊
ဒုကၡေတြ႕တုန္းက
Aတူတူေဝမွ်ခံစားခဲ႔ၿပီး
သုခဘံုေပၚတက္ေတာ႕ဘာမဟုတ္တဲ႔ဆီသည္မရဲ႕လက္ကိုတြဲလို႕။ တလေမေဒါဟာ
ညညAိပ္မေပ်ာ္ဘူး၊
မိန္းမသားသဘာဝAတိုင္း
သူ႕ကိုယ္သူလည္း
မိဖုရားႀကီးဆိုတဲ႔
ငါ႕လင္ကိုၿပဳစားထားတယ္ဆိုၿပီး
ဒါေတြေတြးတိုင္း ထိန္းသိမ္းနိဳင္စြမ္းမရွိေတာ႕ဘူး၊
ေမြးမနိတ္ကို
ရြဲ႕တယ္၊
လင္ခိုးမ
မႀကားတႀကားေစာင္းေၿပာတယ္
ဒါမ်ိဳးႀကံဳလာဖန္မ်ားေတာ႕
ေမြ႕မနိတ္လည္း
စုန္းမ
က်ိန္ဆဲတယ္၊
ဘယ္ခံေတာ႔မလဲ
ဘယ္လိုပဲေၿပာေၿပာ
လက္ရွိAေၿခေနမွာ သူကမိဖုရားေခါင္ႀကီးေလ၊ ရာဇာဓိရာဇ္ကို တိုင္ပါေလေရာ။ ဒီAခ်ိန္မွာ
ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ရင္ထဲမွာ
လက္ညိဳးညႊန္ရာ
ေရၿဖစ္ေနတဲ႔
Aေခ်ာAလွမိဖုရားေတြႀကားမွာ
ဗညားႏြဲ႔ဘဝက
မင္းEကရာဇ္ဘဝမွာ သူေပ်ာ္ေမြ႔ေနၿပီ။
တလေမေဒါဆိုတာမရွိေတာ႕ဘူးေလ၊ ပီယရာဇာေဒဝီ၊
ဒီေတာ႕
ဒလသုဒၶမာယာ
စတဲ႔
သူ႕ရဲ႕မိဖုရားေခါင္ႀကီးတိုင္ေတာ႕
ရာဇာဓိရာဇ္တင္းၿပီေပါ႔။ “ ေကာင္မ ေAးေAးထားတာ ေAးေAးမေနခ်င္ဘူး သြားစမ္း Aမတ္ဒိန္ ဒီေကာင္မကိုေပးသနားထားတဲ႔
Aေဆာင္Aေယာင္ပစၥည္းUစၥာေက်းကြ်န္
Aားလံုးကို
ၿပန္သိမ္းလိုက္စမ္း ” လို႕ Aမိန္႔ေပးသတဲ႔။ Aမတ္ဒိန္လည္း လံုးဝမလုပ္သင္႔မလုပ္ထိုက္တဲ႔ Aလုပ္မို႕မလုပ္ခ်င္ေပမဲ႕ တင္ေလွ်ာက္လိုက္ရင္
သူၿငင္းလိုက္ရင္ မိဖုရားႀကီးနဲ႔
တAိပ္ယာထဲမွာAိပ္တဲ႔မယား
ဒါမွမဟုတ္
သူနဲ႔ၿငိေတာ႕မယ္၊
ဒီေတာ႕သူပဲခံရမယ္
တလေမေဒါဘက္ကေနၿပီး
သူကAမတ္တေယာက္ ဒါေတြေတြးၿပီး
ဟိုက
စိတ္မေကာင္းစြာနဲ႔
တလေမေဒါဆီလာခဲ႔တယ္။ တလေမေဒါဆီက AဓိကရေAာင္ ယူခဲ႔ဖို႕ ရာဇာဓိရာဇ္မွာလိုက္တာက မိဖုရားႀကီးေတြနဲ႔သာ ထိုက္တန္တဲ႔ ၁၂ခ်ည္လက္စြပ္တဲ႔။ ဒီလက္စြပ္ကို
ဆင္ၿဖဴရွင္ဗညားဦးက
သူAရမ္းခ်စ္တဲ႔ သူ႕သမီးေလးတလေမေဒါကိုေပးခဲ႕တာ၊
တလေမေဒါက ဒီAေႀကာင္းေတြသိတာနဲ႔ ငါ႔AေဖAေမြ ငါမေပးဘူး ဒင္းတို႕လုပ္ခ်င္ရာလုပ္ဆိုၿပီး ဆံထံုးထဲမွာထဲ႔ၿပီးထားသတဲ႔၊ ဖ်ားေယာင္းၿခင္းခံေနရလို႕
သူရဲ႕ငယ္ကြ်မ္းေဆြ သူ႕ကိုပစ္ထားေပမဲ႕
ေဗာလာက်န္းေဒါရဲ႕သံေယာဇU္ေႀကာင္႔ သူဆံထံုးထဲမွာ
ထည္႔ထားရင္ေတာ႕
ဒီေလာက္
ဗညားႏြဲ႔ဟာ
ဟိုမိန္းမေတြရဲ႕
ငယ္ငယ္ကသံေယာဇU္နဲ႔ ရက္စက္နိဳင္မယ္
မယူတန္ေကာင္းဘူးေပါ႔။
ဒါကို
သားေလး မထင္ဘူးေလ၊ ႀကားေတာ႕
ရက္စက္နိဳင္Aားသူႀကီးက Aမတ္ဒိန္ကို “ မင္း ဒါေလးေတာင္မယူနိဳင္ဘူးလား ဘာေကာင္လဲကြ ဘာညာနဲ႔ႀကိမ္းၿပီး ဆံထံုးကိုေၿဖယူကြ ” လို႕ Aမိန္႔ေပးလိုက္ပါသတဲ႔။
Page | 149
Aမတ္ဒိန္လည္း
မင္းနဲ႔မိဖုရားႀကားမွာ
ဘာလုပ္ရမွန္းမသိဘဲ
ငိုၿပီး
တလေမေဒါဆီ
ၿပန္သြားရတာေပါ႔၊ Aမတ္ဒိန္လိုAမတ္ႀကီးတပါးေတာင္ ငိုေနတယ္ဆိုေတာ႕ တလေမေဒါလည္း Aက်ိဳးေႀကာင္းေမးတာေပါ႔၊ မူးေမ႕သြားသတဲ႔
Aမတ္ဒိန္ကေၿပာၿပတာနားေထာင္ၿပီး Aမူးေၿပေတာ႕
Aေဝးကိုေတြေတြႀကီးႀကည္႔ၿပီး
“
တလေမေဒါဟာ
ငိုေနတာကိုရပ္လိုက္တယ္၊
သူကဒီေလာက္ေတာင္
ေနာက္
စိမ္းကားရက္စက္သြားၿပီတဲ႔လား
ဘာေႀကာင္႔လည္း ” လို႕ ဖာသာၿပန္ေမးတယ္၊ ၿပီးေတာ႕ သူမဖာသာသူမပဲ “ သူဒီေလာက္ ရက္စက္ဖို႕မသင္႔ပါဘူး ခ်စ္သူတေယာက္
မယားတေယာက္Aေနနဲ႔ မဟုတ္ရင္ေတာင္
ငါ႔ကို
သူ႕AေပၚAၿမဲတမ္း ကာကြယ္ေပးခဲ႔တဲ႔ ႏွမေလးတေယာက္Aေနနဲ႔ သတိရဖို႕ေကာင္းပါတယ္ ” လို႕တိုးတိုးေလးညည္းရွာတယ္၊
ေနာက္ေတာ႕
ဆံထံုးကိုေၿဖၿပီး
လက္စြပ္ကို
Aမတ္ဒိန္ကိုေပးလိုက္သတဲ႔။ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
Aမတ္ဒိန္လာေရာက္ဆက္သတဲ႔
၁၂ခ်ည္လက္စြပ္ကိုယူၿပီး
“
ေရာ႕ဒါဟာ
မိဖုရားေခါင္ႀကီးနဲ႔မွ ထိုက္တန္တဲ႔လက္စြပ္ပဲ ဟိုေကာင္မေၿပာတာကို ဝမ္းနည္းၿပီး မငိုေနပါနဲ႔ေတာ႕” လို႕
ေမြ႔မနိတ္ကို
ေပးၿပီးေခ်ာ႕သတဲ႔၊
တနန္းေတာ္လံုးကေတာ႕
ပီယရာဇာေဒဝီမိဖုရားႀကီးက
တလေမေဒါAတြက္
ခ်စ္သူရဲ႕စိမ္းကားရက္စက္မွဳကို
ၿပံဳးေပ်ာ္သြားေပမဲ႕
စိတ္မေကာင္းႀကဘူးေပါ႔။
မခံစားနိဳင္ေတာ႕တဲ႔
Aစြန္႔ပစ္ခံ
ေနာက္ဆံုး
တလေမေဒါဟာ
Aဆိပ္ေသာက္ၿပီး ရက္စက္လြန္းတဲ႔ ေလာကႀကီးထဲက ထြက္ေၿပးသြားပါသတဲ႔။ တိမ္ေတာင္သဖြယ္ မင္းေရးၾကြယ္ တလေမေဒါရဲ႕
Aဓိကရုဏ္းဟာ
ဂယက္ထသြားခဲ႔ပံုရတယ္၊ Aေတာ္မ်ားခဲ႔ပံုပဲ
နန္းေတာ္ထဲမွာေရာ
မေက်နပ္သူေတြ၊
ဘာလို႕လည္းဆိုေတာ႕
မွဴးႀကီးမတ္ရာေသနာပတိ
တိုင္းၿပည္တြင္းမွာပါ
တလေမေဒါကို
Aသနားပိုသူေတြလည္း
ဒီကိစၥၿဖစ္ၿပီးေတာ႕
နန္းတြင္းသူနန္းတြင္းသားေတြကို
ေAာင္ၿမင္တဲ႔Aထိမ္းAမွတ္နဲ႔
ေAာင္ပြဲခံစားပြဲေသာက္ပြဲႀကီး
Aေတာ္ေလးကို ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ တလိုင္း၃ရပ္ကို
က်င္းပေပးခဲ႔တယ္၊
ဒီပြဲမွာ
Aမွဳေတာ္ထမ္းရြက္ပံုAလိုက္ ဘြဲ႔Aမည္၊ Aေဆာင္Aေယာင္၊ ေက်းမက္၊ စည္းစိမ္၊ ၿမိဳ႕ရြာ နယ္ပယ္ေတြကို
ေပးသနားတဲ႔
ေရႊေမာ္ေဓာဘုရားမွာ
လုပ္ခဲ႔ပါသတဲ႔။
AလွဴႀကီးAတန္းႀကီးေပးၿပန္တယ္၊
သံဃာေတာ္ေတြကိုလည္း ပရိကၡရာရွစ္ပါးAၿပင္
Aခန္းနားလည္း
AႀကီးAက်ယ္ပူေဇာ္တယ္။
ဝတၱဳAၿဖစ္
ေႀကးပိႆာ
ဒီပြဲေတြၿပီးေတာ႕
တခါ
စတုဒီသာAႀကီးAက်ယ္ေႀကြးသလို သံဃာေတာ္ေတြလွဴတဲ႔ေနရာမွာ
၅၀ဝစီလည္းလွဴပါသတဲ႔။
ဒီေတာ႕လည္း
လူေတြဟာ တလေမေဒါရဲ႕ သနားစရာAၿဖစ္Aပ်က္ကိုေမ႔ေလွ်ာ႕သြားႀကၿပီး သူ႕ရွင္ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕
Page | 150
ေAာင္ပြဲ၊
AေပးAကမ္းရက္ေရာမွဳ၊
သူရဲေကာင္းကိုတန္းဖိုးထားၿပီး
ခ်စ္ခင္မွဳေတြကိုပဲ
တဖြဖြေၿပာေနႀကေတာ႕တာေပါ႔။ ဒီလိုနဲ႔
မြန္ေဒသႀကီးတခုလံုးကို
စည္းရံုးၿပီး
ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
Aင္Aားေတာင္႔တင္းစြာ
Aုပ္စိုးပါေနပါသတဲ႔။ ဒီလိုဟံသာဝတီရဲ႕ Aင္Aားဟာ Aရမ္းခိုင္မာသြားၿပီဆိုေတာ႕ Aင္းဝဘုရင္ မင္းႀကီးစြာေစာ္ကဲလဲ
လာၿပီရန္မစရဲေတာ႕ဘူးေပါ႔။
တေန႔ထက္တေန႔
သူ႕Aင္Aားကိုပိုပိုၿပီးယံုႀကည္လာတယ္၊
ဟသာဝတီရဲ႕ရန္ဘက္ေဟာင္း Aယုဒၶယမင္းက တိုက္ဆင္တေကာင္ကို
ဆက္သလာေတာ႕
ပိုAထင္ႀကီးလာတယ္၊
သမိန္ေဗခ်စ္တနဲ႔
Aေနာက္ဘက္ကေန
မ်က္ႏွာခ်ိဳေသြးတဲ႔Aေနနဲ႕ ဒါနဲ႔ပဲ
သမိန္သံႀကယ္ဆိုတဲ႔
ပဲခူးဆီၿပန္လာခဲ႔သတဲ႔။
ကူထြတ္ကို
ၿပည္ရဲ႕ေAာက္ဖက္မွာရွိၿပီး
ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
ဒါ႔Aၿပင္
စုခိုထိုင္းAင္Aားက်ဆင္းသြားၿပီး
သူ႕နိဳင္ငံကို
မထိပါးရေလေAာင္ သူ႕ကိုသူ
ဒီလိုေနလာရင္း
Aေရွ႕ဘက္က ေခါင္းေထာင္လာတဲ႔
ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ဟံသာဝတီက
Aင္မတန္ေကာင္းတဲ႔
နဂိုကတည္းက Aင္းဝပိုင္
ယူဂႏၶာေရာဆိုတဲ႔
ေသြးႀကြေနတဲ႔
ကူထြတ္ၿမိဳ႕ကို
စစ္သူႀကီး၂ေယာက္ကို
ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
သြားတိုက္သိမ္းပိုက္ၿပီး
Aေစာင္႔Aၿဖစ္ထားရစ္လို႕
ဘာလို႕သြားသိမ္းရတာလဲေတာ႕မသိဘူး၊
Aၿငင္းပြားဖြယ္
မြန္-ဗမာ
(ဟံသာဝတီ-Aင္းဝ)
ကူထြက္ဟာ
နယ္စပ္ေဒသမွာ
တည္ရွိတယ္လို႕ဆိုပါတယ္။ ကူထြတ္ကိုသိမ္းၿပီး
ပဲခူးၿပန္ေရာက္ေတာ႕
Aေထာက္ေတာ္ေတြက
ရာဇာဓိရာဇ္ကို
သတင္းတခုေပးတယ္၊ သားေတာ္ ေဗာ္ေလာက်န္းေဒါဟာ တိုက္ဆင္ေတြကို Aစြယ္ခ်ြ န္ေနတယ္၊ ဆင္စီးၿမင္းစီးေတြကို Aၿပင္းAထန္ေလ႔က်င္႔ေနတယ္၊ စစ္ေရး စစ္ပညာ စစ္ကစားနည္းေတြကို AႀကီးAက်ယ္ေလ႕လာေနတယ္တဲ႔။ သူ႕သားေတာ္ေလးကို နန္းေဆာင္ထဲမွာ
Aထိန္းေတာ္ မထားပဲ
Aမိမဲ႕သားေလးဆိုၿပီး
တလေမေဒါေသသြားၿပီးကတည္းက ႏွင္းAံေကာင္းကို
မၿဖစ္ေစခ်င္ဘူးထင္ရဲ႕၊
ထိန္းေစတယ္၊
သီးၿခားAိမ္ေတာ္တေဆာင္
Aေတာ္Aေလးေပးေပမဲ႕
သူ႕နဲ႔Aတူ
ေဆာက္လုပ္ၿပီးထားသတဲ႔။
မိဖုရားႀကီးပီယရာဇေဒဝီရ႕ဲ
ေဗာေလာက်န္းေဒါေလးကလည္း
ေကာင္းေကာင္းမွတ္မိေနတဲ႔Aရြယ္ဆိုေတာ႕
ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
ၿပႆနာေတာ႕
မိခင္ရဲ႕Aၿဖစ္Aပ်က္ေတြကို
ဒီမိန္းမႀကီးေႀကာင္႔
ငါ႔Aေမေသရတာပဲဆိုၿပီး
မိဖုရားႀကီးေမြ႕မနိတ္ကို တင္းေနရွာမွာေပါ႔။ ဒီေနရာမွာ ပဲခူးနန္းတြင္းAေၿခေနကို ၿပန္ႀကည္႔ရင္ နန္းတြင္းထဲမွာ နန္းေသြးမဟုတ္တဲ႔ မိဖုရားႀကီး ပီယရာဇာေဒဝီ ဗဟိုၿပဳထားတဲ႔
(ေမြ႕မနိတ္)ကို တလေမေဒါကို
ရာဇာဓိရာဇ္မရွိတဲ႔Aခ်ိန္မွာ
သစၥာခံတဲ႔Aဖြဲ႕ရယ္၊
သားေတာ္ေဗာ္ေလာက်န္ေဒါကို
ဂရုဏာသက္တဲ႔Aဖြဲ႔ရယ္ဆိုၿပီး
ဒီႏွစ္ဖြဲ႔ရဲ႕ထိပ္တိုက္ေတြ႔မွဳဟာ
ရွိေနမဲ႔Aၿပင္
ပိုၿမင္႔တတ္လာပါလိမ္႔မယ္။
တခါ
ေဒးပသြယ္ကိုသိမ္းတုန္းက Aမတ္ဒိန္သံုးခဲ႔တဲ႔ ပရိယာယ္စကားAရ စစ္ေတြခ်ည္းပဲတိုက္ေနတဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္ကို
မႏွစ္ၿမိဳ႕တဲ႔
Aုပ္စုလည္း
ရွိေနနိဳင္ပါတယ္၊
တခါ
Page | 151
မဟာေဒဝီကိုသစၥာေစာင္႔သိသူေတြလည္း ရွိေနနိဳင္ပါေသးတယ္။ ဒီAုပ္စုေတြဟာ တလေမေဒါကို ဂရုဏာသက္တဲ႔Aုပ္စုနဲ႔ေပါင္းၿပီး ေခါင္းေဆာင္တင္ၿပီး
သားေတာ္ေလး
ရာဇာဓိရာဇ္ကို
ေဗာေလာက်န္းေဒါကို
ဆန္႔က်င္ဖို႕ရည္ရြယ္တာ
ေၿမာက္ေပးလို႕
ၿဖစ္ပံုရတယ္။
Aဲဒီတုန္းက
ေဗာေလာက်န္းေဒါေလးဟာ ဘယ္ေလာက္ရွိဦးမွာလည္း Aလြန္ဆံုး၁၁ႏွစ္ ၁၂ႏွစ္ေပါ႔၊ ဒါေပမဲ႕ Aဲဒီ၁၁ႏွစ္
၁၂ႏွစ္ကေလးေလးကလည္း
Aင္မတန္ႀကီးတဲ႔
သက္ဦးဆံပိုင္
ပေဒသရာဇ္စနစ္မွာ
မီးေတာက္ႀကီးၿဖစ္နိဳင္တာပဲ။
မိဖုရားႀကီးပီယရာဇာေဒဝီ(ေမြးမနိတ္)တို႕ဘက္က
မေမွ်ာ္လင္႔ပဲ
ဒီAခ်က္ကိုေထာက္ၿပီး
လက္ဦးမွဳယူၿပီး
ရာဇာဓိရာဇ္ကို
ေသြးထိုးတာလည္း ၿဖစ္နိဳင္ပါလိမ္႔မယ္။ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
Aေထာက္ေတာ္ရဲ႕သတင္းစကားကိုႀကားၿပီး
Aေတာ္ႀကာႀကာငိုင္သြားတယ္၊
သူဘာလုပ္ရမလဲ။ သူ႕တုန္းကလည္း သူ႕Aေဖကသူ႕ကိုAေလးမထားလို႕ တနန္းေတာ္လံုးက ဝိုင္းႏွိမ္ႀကတာေႀကာင္႔
ထြက္ေပါက္Aေနနဲ႔
စစ္ကစားတာေတြထဲမွာပဲ
ဆင္စီး
ၿမဳတ္နွံထားခဲ႔လို႕
Aခုလည္းေဗာေလာက်န္းေဒါဟာ သူ႕ကိုေၿခရာတိုင္းၿပီး
ၿမင္းစီး
သူ႕သားပီပီသူ႕လမ္းစU္Aတိုင္း
ေခါင္ငံု႕လွိဳးေနႀကေပမဲ႕
ေတာ္လွန္နိဳင္တဲ႔Aေၿခေန။
လွံထိုး
သူ႕သားက
စစ္တိုက္
Aခုလိုဘဝမ်ိဳးေရာက္လာတာမဟုတ္လား၊
သူ႕ကိုၿပန္ေတာ္လွန္ရင္ေရာ။
သူ႕ရန္သူေတြဟာ
ဒါးခုတ္
Aားၿပည္႔တဲ႔တေန႔
ၿပီးေတာ႕
သူ႕ကိုမယွU္နိဳင္လို႕
သူ႕သားAားကိုယူၿပီး
သူ႕ကိုၿပန္ၿပီး
တလေမေဒါAေပၚ
သူရက္စက္ခဲ႔လို႕
သူ႕Aေမ
သိပ္ေက်နပ္ပံုမရဘူး။ သူမွာကလည္း ေၿမာက္ဘက္က Aင္းဝဆိုတဲ႔ ဗမာေတြရန္ကရွိေသးတယ္။ ဒီေတာ႕
ဒီကိစၥကို
မီးမေတာက္ခင္ၿငိမ္းပစ္မလား
ေတာက္ေလာင္လာတဲ႔Aထိ
ေစာင္႔မလား။
ေနာက္ဆံုး ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ သက္ၿပင္းရွည္ႀကီးခ်ၿပီး လက္စြဲေတာ္ Aမတ္ႀကီးAဲေကာင္းဗိန္ကိုပဲ “ ကဲ
..Aမတ္ႀကီးေရ၊
မလုပ္သင္႔ေပမဲ႕
မလုပ္မၿဖစ္တဲ႔
Aလုပ္တခုကိုလုပ္ေပးပါဦး
ေဗာေလာက်န္းေဒါကို သုတ္သင္လိုက္ပါ ” လို႕ Aမိန္႔ေပးလိုက္ေတာ႕သတဲ႔ေလ။ ေဗာေလာက်န္းေဒါဆိုတဲ႕ မင္းရဲေက်ာ္စြာ Aမတ္ႀကီး Aဲေကာင္ဗိန္က ရာဇာဓိရာဇ္Aမိန္႔Aတိုင္း ေဗာေလာက်န္းေဒါကို သြားဖမ္းေတာ႕ မင္းသားက
Aံ႕ႀသတႀကီးနဲ႔
ဘာမွမခုခံပဲ
Aသာတႀကည္Aဖမ္းခံပါသတဲ႔၊
သူဘာမွ
Aၿပစ္မလုပ္ထားမိဘူးေလ။ ေနာက္ေတာ႕လည္း သူ႕ဖခမည္းေတာ္ရဲ႕ Aမိန္႔ေတာ္ကို ႀကားနာၿပီး သေဘာေပါက္သြားတဲ႔
မင္းသားေလးဟာ
မခ်ိၿပံဳးၿပံဳးရင္း
“
မင္းEကရာဇ္ရဲ႕သား
ေယာက်ၤားေတြတတ္Aပ္တဲ႔ Aဌာရသ၁၈ရပ္ကို ေလ႕က်င္႔သင္ယူတာ Aၿပစ္တဲ႔လား၊ ေAးေလ Aေဖဟာ
ဆီသည္မႀကီးရဲ႕
ငါ႔Aေမကိုေတာင္
လွည္႔စားခ်က္ေတြကို ရက္စက္နိဳင္ခဲ႔ေသးတာပဲ၊
ယံုႀကည္ၿပီး
သူ႕ရဲ႕တဖေAထဲႏွမ ငါ႔ကိုသတ္မယ္ဆိုတာ
Page | 152
AထူးAဆန္းမွမဟုတ္တာပဲေလ ” လို႕ေၿပာသတဲ႔။ ဒီလိုေၿပာၿပီးေတာ႕ ဆယ္ေက်ာ္သက္Aရြယ္ မင္းသားေလးဟာ
Aရြယ္နဲ႔မလိုက္ေAာင္
တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ပဲ
Aမတ္ႀကီး
“
ငါမေသခင္
ေနာက္ဆံုးAေနနဲ႕ ရတနာသံုးပါးကို ေဆာက္တည္ၿပီး ဘာဝါနာေလးပြားမ်ားပါရေစ ”
လို႕
ခြင္႔ေတာင္းေတာ႕ မင္းသားကိုႀကည္႔ၿပီး Aေတာ္ေလး စိတ္မေကာင္းၿဖစ္ေနတဲ႔ Aဲေကာင္ဗိန္က လုပ္ပါAရွင္႔သား လုပ္ပါလို႕ခြင္႔ေပးရွာတယ္။ Aခြင္႔ရေတာ႕ ေဗာေလာက်န္ေဒါဟာ AဖိုးAတန္ဆံုး Aဝတ္Aထည္ေတြကိုဝတ္တယ္၊ ရွိသမွ် Aဖိုးတန္
လက္ဝတ္ရတနာေတြလည္းကို
ေရႊေမာ္ေဓာဘုရားေပၚတက္တယ္၊ သီလခံယူသတဲ႔၊
ရတနာသံုးပါးကိုကန္ေတာ႕
သီလခံၿပီးေတာ႕မွ
ေရႊေမာ္ေဓာဘုရားကို
သီးေနေAာင္ဝတ္တယ္၊
Aဝတ္Aစား
လွဴဒါန္းပူေဇာ္တယ္။
ဒီလိုသစၥာၿပဳၿပီး ဆုေတာင္းပါသတဲ႔
ေနာက္
သရဏဂံုေဆာက္တည္ၿပီး
လက္ဝတ္ရတနာAားလံုးကိုခြ်တ္ၿပီး
ေရစက္ခ်လွဴဒါန္းAၿပီးမွာ
ေဗာေလာက်န္းေဒါဟာ
“ Aရွင္ဘုရား ကြ်ႏု္ပ္ဟာ Aၿပစ္မရွိပဲ ဖခည္းေတာ္က
Aေႀကာင္းမဲ႔ Aၿပစ္ရွာကြပ္မ်က္ၿခင္း ခံရေတာ႕မဲ႔သူပါ၊ ဤစကားဟာ မွန္ကန္တဲ႔ သစၥာစကားပါ၊ ဤမွန္ေသာ
သစၥာစကားကို
ဆိုရတဲ႔Aတြက္
ကြ်ႏု္ပ္ေသလွ်င္
ဖခည္းေတာ္ရဲ႕ရန္သူ
Aင္းဝဘုရင္ရဲ႕သားၿဖစ္ၿပီး Aရြယ္ေရာက္လွ်င္ ခမည္းေတာ္ရာဇာဓိရာဇ္နွင္႔ စစ္ထိုးရပါေစဘုရား ” တဲ႔။ ကိစၥေတြAားလံုးၿပီးေတာ႕
ေဗာေလာက်န္းေဒါဟာ
သူမ်ားAသတ္ေတာ႕မခံဘူး
မာန္ႀကီးရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕သားပီပီ
ငါ႔ဖာသာငါသတ္ေသမယ္ဆိုၿပီး
သူ႕Aေမတလေမေဒါေသာက္ခဲ႔တဲ႔
လွိဳ႔ဝွတ္ယူလာတဲ႔
ဖံုးမသိမ္နဲ႔သံပုရာပါတဲ႔Aဆိပ္ကို
ေသာက္ၿပီး
သတ္ေသသြားပါေလေရာ။ ဒီAေႀကာင္းကို
Aဲေကာင္ဗိန္က
Aေတာ္လန္႔သြားတယ္ေပါ႔၊
ရာဇာဓိရာဇ္ထံ
Aၿမန္ၿပန္ေလွ်ာက္ေတာ႕
ဟုတ္သည္မဟုတ္သည္ထား
ဘုရားမွာ
ရာဇာဓိရာဇ္
Aဓိဌါန္ၿပဳတာတို႕
သစၥာဆိုတာတို႕ ဆိုတာေတြကို Aဲဒီခတ္ကAဲဒီAခါ Aရမ္းယံုႀကည္ႀကတာကိုး၊ Aထူးသၿဖင္႔ Aတၱႀကီးတဲ႔
သက္ဦးဆံပိုင္ေတြ
Aသက္Aရြယ္နဲ႔မလိုက္ေAာင္ မေသခင္မွာလဲ
တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ပဲ
သစၥာၿပဳၿပီး
ရာဇာဓိရာဇ္လန္႔ရင္လဲ
ပိုယံုႀကည္ႀကတယ္ေလ။
ေသခ်င္တရားကို
ေနာင္ဘဝသူ႕နဲ႔စစ္ထိုးဖို႕
လန္႔စရာပဲေပါ႔။
ဒါနဲ႔ပဲ
ေဗာ္ေလာက်န္းေဒါေလးဟာ ရင္ဆိုင္သြားခဲ႔သလို
က်ိန္ဆိုသြားတယ္ဆိုေတာ႕
ေရႊေမာ္ေဓာဆီAၿမန္ေၿပးၿပီး
ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
ထီးေတာ္မွ ေၿခရင္းတိုင္ေAာင္ ကိုယ္လံုးၿပည္႔ ေရႊခ်တယ္၊ ရဟန္းသံဃာေတြကို ဆြမ္းေကြ်းတယ္၊ ၿပီးေတာ႕
ဤၿပဳရေသာ
ေကာင္းမွဳေႀကာင္႔
နိဗၺာန္မေရာက္မွီစပ္ႀကားAတြင္း
ကြ်ႏု္ပ္ကို
မည္သူမွစစ္ၿပဳလို႕ မနိဳင္ပါေစနဲ႔ဘုရားလို႕ ဆုေတာင္းပါသတဲ႔။ တိုက္ဆိုင္တာလား မင္းႀကီးစြာေစာ္ကဲရဲ႕
ဘာလားေတာ႕မသိဘူး သားေတာ္ငယ္
ၿမင္းစိုင္းၿမိဳ႕စား
ေဘာေလာက်န္းေဒါေသၿပီးမႀကာပါဘူး မင္းေဆြနစ္(ေနာင္မင္းေခါင္)ရဲ႕
မိဖုရား
Page | 153
ရွင္မိေနာက္ဟာ
ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ပါေလေရာ။
ကိုယ္ဝန္ေဆာင္တာမထူးဆန္းေပမဲ႕
ခ်U္ၿခင္းတက္တာက Aဆန္း။ ဒလသရက္သီးကိုစားခ်င္သတဲ႔၊ မုတၱမေၿမသင္းခဲကိုစားခ်င္သတဲ႔၊ ေခါင္းေဆးကြ်န္းကေရကိုေသာက္ခ်င္ပါသတဲ႔ ကဲ ..မဆန္းေနဘူးလား။ ရန္ဘက္ေတြၿဖစ္ေနေပမဲ႕
သူ႕မိန္မတမ္းတတဲ႔ခ်U္ၿခင္းက
ပစၥည္းေတြမဟုတ္ေလေတာ႕ ယူဆၿပီး
သိပ္ၿပီးAဖိုးတန္တဲ႔
မြန္ေတြဒီပစၥည္းေတြေလာက္နဲ႔ေတာ႕
မင္းေဆြဟာ
ေဇယ်သူဆိုတဲ႔
ရာဇာဓိရာဇ္ထံေတာင္ခိုင္းလိုက္သတဲ႔။
ၿပႆနာမလုပ္ပါဘူးလို႕
Aမွဳထမ္းတေယာက္ကို
ဟံသာဝတီဘက္က
လႊတ္ၿပီး
ေဗာေလာက်န္းေဒါရဲ႕
က်ိန္စာAေႀကာင္းကို သတင္းေမွာင္ခ်ပိတ္ထားလို႕ Aင္းဝက မသိဘူးတူပါတယ္။ မင္းေဆြဟာ မြန္ေတြစိတ္ေက်နပ္ရေAာင္
ဖဲထည္
သဝဏ္လႊာတေစာင္နဲ႔Aတူ Aကို႕ႏွမ
ဒလသရက္သီး၊
မုတၱမေၿမခဲ
မထူးဆန္းဘူးလားဗ်ာ၊
ေAာင္းသတၱဝါရဲ႕AေမြးAၿဖဴနီေတြကို
ထည္႔ေပးလိုက္ေသးသတဲ႔။
ကြ်န္ေတာ္မိန္႔မ တမ္းတေနတာပဲ
ပိုးထည္
စာထဲမွာကေတာ႕
ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ေနတယ္ဗ်ာ၊ နဲ႔
ေခါင္းေဆးကြ်န္းေရ
Aကိုေတာ္ေရ
သူခ်U္ၿခင္းတတ္တာကAဆန္း ကို
ေသာက္ခ်င္တယ္လို႕ခ်ည္း
ဘာေကြ်းေကြ်းသူတမ္းတတာမွမရရင္
ခံတြင္းမေတြ႔ဘူးတဲ႔
Aဲဒါေႀကာင္႔
ေAာက္ၿပည္မွာရွိတဲ႔
Aကိုေတာ္ကို
Aားကိုးတႀကီး
Aကူညီေတာင္းလိုက္ရပါတယ္ ဘာညာကြိကြေပါ႔။ မင္းေဆြရဲ႕တမန္
ပဲခူးေရာက္လာေတာ႕
ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
သူ႕ရဲ႕မွဴးႀကီးမတ္ရာေတြနဲ႔
ေခါင္းခ်င္းဆိုင္ရၿပီးေပါ႔၊ ဘယ္လိုလုပ္ႀကမလဲ၊ ဒီခေလးဟာ ေဗာေလာက်န္းေဒါဝင္စားတယ္ဆိုတာ ရာနဳန္းၿပည္႔ေလာက္ၿဖစ္ေနၿပီေလ။ တဖက္ကလည္း မေပးရင္ မေကာင္းၿပန္ဘူး၊ မင္းAခ်င္းခ်င္း မ်က္ႏွာပ်က္ရဦးမယ္၊
ခုေတာင္
နယ္စပ္Aေရးနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး
Aစာေႀကႀကတာမဟုတ္ဘူးဆိုေတာ႕
ေလာကီေရးရာ
မူးမတ္ဟူးရားပုဏၰားေတာ္ေတြက
ေဗာေလာက်န္းေဒါေလးမို႕
Aရွင္႔ရန္သူၿဖစ္လာမွာပဲ
ဒီကေလးဟာ
ဒီေတာ႕
ကြ်မ္းက်င္တဲ႔
သူမေမြးခင္ကတည္းက
ေသခ်ာေပါက္
တန္ခိုးမႀကီးေAာင္
ႏွိမ္ထားသင္႔တယ္လို႕ Aႀကံေပးသတဲ႔။ ဘယ္လိုနာမ္ႏွိမ္ထားရမလဲဆိုေတာ႕ မီးေနAိမ္၇Aိမ္က မသန္႔တဲ႕ေၿမ၊ မသန္႕တဲ႔ေရကိုယူၿပီး Aေမြးနံသာနဲ႔ထံုသင္းၿပီးေပးရမယ္၊ ဒလသရက္သီးကိုလည္း Aိမ္သာနားမွာေပါက္တဲ႔ Aပင္ကသရက္သီးကို ယူၿပီးေပးရမယ္တဲ႔။ ဒီလိုမွဴးမတ္ေတြရဲ႕ေပးတဲ႕AႀကံAတိုင္း စီရင္ၿပီး ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ လက္ေဆာင္ပ႑ာေတြနဲ႔Aတူ ေဇယ်သူကိုေပးၿပီး
Aင္းဝဆီၿပန္လႊတ္လိုက္တယ္။
Aင္းဝေရာက္ေတာ႕
ရွင္မိေနာက္ဟာ
မသန္႔တဲ႔ေရလား ဘာလားမစU္းစားေတာ႕ပါဘူး ငတ္ငတ္နဲ႔Aကုန္ေမာ႕ Aကုန္စားပစ္လိုက္တာပဲ။ မႀကာပါဘူး
ေန႕ေစ႕ေတာ႕
Aေတာ္Aငိုသန္တဲ႔ေကာင္တဲ႔။
ကေလးေမြးပါေလေရာ ဘယ္လိုေခ်ာ႕ေခ်ာ႕
ကေလးကေယာက်ၤားေလး၊ Aငိုမရပ္ဘူးဆိုပဲ
ဒါနဲ႕
Page | 154
Aထိန္းေတာ္တေယာက္က
ေAာက္ၿပည္ကိုခ်U္ခ်င္းတက္တဲ႔ကေလး
မင္းႀကီးလာရင္
ဟံသာဝတီကို သိမ္းပိုက္လိုက္စမ္းလူေလးလို႕ ေခ်ာ႕ၿမဴေတာ႕ ခ်က္ခ်င္းတိတ္သြားပါေလေရာ။ ဒါနဲ႔ ေနာက္သူငိုတိုင္း
ဟံသာဝတီကို
သိမ္းပိုက္Aုပ္စိုးရမဲ႔သူလို႕
ေၿပာလိုက္ရင္
ခ်က္ခ်င္းတိတ္သြားတယ္။ မင္းေဆြက သူ႕သားကို မင္းရဲေက်ာ္စြာလို႕ Aမည္ေပးပါသတဲ႔။
တတိယAင္းဝထိုးစစ္နဲ႔ကူထြက္တိုက္ပြဲ ဟံသာဝတီ-Aင္းဝနယ္စပ္က ကူထြက္ၿမိဳ႕Aေရးဟာ တေန႕ထက္တေန႔ ပိုပိုၿပီးတင္းမာလာပါတယ္၊ ေနာက္ဆံုး
မင္းႀကီးစြာဟာ
ဒီေလာက္ေတာင္
သူ႕ကိုပမာမခန္႔ၿပဳရဲတဲ႕
ရာဇာဓိရာဇ္ကို
ေကာင္းေကာင္းႀကီး Aေႀကာင္းၿပဖို႕ ဆံုးၿဖတ္လိုက္ၿပီး စစ္ၿပင္ပါေတာ႕တယ္။ သူ႕ရဲ႕၃ႀကိမ္ေၿမာက္ ေAာက္ၿပည္ေAာက္ရြာ မြန္ေဒသကိုစစ္ခ်ီၿခင္းေပါ႔။ မင္းႀကီးစြာဟာ ပထမ၂ခါခ်ီစU္က ခံခဲ႔ရတာကို ၿပန္လွန္သံုးသပ္ၿပီး စစ္ဗ်ဴဟာAသစ္ကို Aသံုးၿပဳပါတယ္။ ပထမAႀကိမ္ခ်ီစU္က
သားေတာ္၂ပါးကို
ရိုးမAေနာက္စစ္ေႀကာင္းဆိုၿပီး Aသံုးၿပဳခဲ႔ၿပီးတိုက္ေစခဲ႔တယ္ Eရာဝတီၿမစ္Aတိုင္း
မနိဳင္ခဲ႔ဘူး၊
ႀကည္းေႀကာင္းက
တခါ
ေရတပ္ႀကီးကိုAသံုးၿပဳလို႕
AဲဒီဒုတိယAႀကိမ္မွာလည္း
ၿမိဳ႕ရြာေတြကို
ဦးတည္တဲ႔Aရပ္က
Aနိဳင္မရခဲ႔ဘူး။
တိုက္ေနခ်ိန္မွာ
ကိုယ္ေတာ္တိုင္ဦးစီၿပီး
ၿမစ္ေႀကာင္းတေလွ်ာက္
ႀကည္းေႀကာင္းကိုAသံုးၿပဳၿပီး
ရာဇာဓိရာဇ္ကို
ႀကည္းတပ္သက္သက္ကို
ဒုတိယAႀကိမ္မွာ
Aသံုးၿပဳခဲ႔တယ္၊
ရာဇာဓိရာဇ္ကို
ေရေႀကာင္းနဲ႔
ပဲခူးရိုးမAေရွ႔စစ္ေႀကာင္းနဲ႔
ပဲခူးကိုဦးတည္ခ်ီလို႕
သိမ္းတဲ႔ကမ္းတက္စစ္ဆင္ေရးကို မင္းႀကီးစြာဟာ
ဦးေဆာင္ခိုင္းၿပီး
ဒီေတာ႕
ဒဂံုေပါ႔။
တတိယAခ်ီမွာ
သားေတာ္ႀကီး၂ပါးဦးေဆာင္တဲ႔
သူကိုယ္တိုင္ဦးေဆာင္တဲ႔
ေရတပ္ႀကီးက
ကမ္းတက္စစ္ဆင္ေရးေတြလုပ္ၿပီး ၿမိဳ႕ရြာေတြကို သိမ္းမယ္ဆိုတဲ႔ ဗ်ဴဟာသစ္ခ်မွတ္လိုက္တယ္။ သားေတာ္ႀကီး Aိမ္ေရွ႔မင္းသားနဲ႔ သားေတာ္ငယ္ မင္းေဆြႏွစ္ ေခါင္းေဆာင္တဲ႔ ႀကည္းေႀကာင္းမွာ တပ္မႀကီး ၁၂တပ္မ ပါဝင္ၿပီး တိုက္ဆင္၈၀ဝ၊ ၿမင္း ၁၀ဝ၀ဝ၊ စစ္သည္ဗိုလ္ပါ ၁၂၀ဝ၀ဝ ပါဝင္သလို သူကိုယ္တိုင္ ဦးေဆာင္တဲ႔ ေရတပ္မွာေတာ႕ တပ္မ၉တပ္မ ေလွာ္ကားေလွ၈၀ဝ၊ တိုက္ေလွ၅၀ဝ နဲ႔ စစ္သည္ဗိုလ္ပါ၁၄၀ဝ၀ဝ
ပါဝင္ပါသတဲ႔၊
၂သိန္းခြဲေက်ာ္ေပါ႔။ Red cliff မွာပါတဲ႕
၂တပ္ေပါင္း
စစ္သည္Aင္Aားက
စုစုေပါင္း
Cao Cao ရဲ႕ ေရတပ္ႀကီးေလာက္ မႀကီးေပမဲ႕
ၿမန္မာ႕သမိုင္းမွာ Aႀကီးဆံုးေရတပ္လို႕ေတာင္ေၿပာလို႕ရမယ္ ထင္ပါရဲ႕။ ရာဇာဓိရာဇ္ကလည္း ခံစစ္ဗ်ဴဟာကို
ဒီAေႀကာင္းကို
Aေထာက္ေတာ္ေတြကေနတဆင္႔
AေသAခ်ာၿပင္ဆင္ပါသတဲ႔။
ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕
သိရတာနဲ႕ ခံစစ္ကလည္း
Page | 155
Aင္းဝရဲ႕စစ္ဗ်ဴဟာAေပၚ မူတည္ၿပီး ေရေႀကာင္းနဲ႔ ႀကည္းေႀကာင္းဆိုတဲ႔ Aပိုင္း၂ပိုင္းပါဝင္တာေပါ႔။ ေရေႀကာင္းAတြက္ မဟာသမြန္ဦးေဆာင္တဲ႔ ေရတပ္ႀကီးကို ဖြဲ႔စည္းေစတယ္၊ ဒီေရတပ္ဖြဲ႔ႀကီးဟာ သိမ္းပိုက္ရရွိထားတဲ႔
ေလာက္ၿဖားရဲ႕
Aမတ္ႀကီးမဟာသမြန္၊
Aမတ္ပြန္စီ၊
ေခတ္မွီေရတပ္ႀကီးကို
Aဲေကာင္ဗိန္
Aေၿခခံထားတာၿဖစ္ၿပီး
နဲ႔ Aမတ္ၿဗတ္ထဗိုက္
တို႕ဦးေဆာင္တဲ႔
ေရတပ္မႀကီး ၄တပ္မပါဝင္တယ္၊ စစ္သည္ဗိုလ္ပါက ၅၀ဝ၀ဝ၊ တိုက္ေလွက၁၅၀ဝ ပါဝင္ပါသတဲ႔၊ ေရတပ္ဦးစီးခ်ဳပ္က
Aမတ္ႀကီးမဟာသမိန္ေပါ႔။
Aင္Aားနည္းတယ္လို႕
ဆိုနိဳင္ေပမဲ႕
Aေၿမာက္တင္သေဘၤာေတြ
Aင္းဝေရတပ္နဲ႔စာရင္
ဒီေရတပ္ႀကီးေတြထဲမွာ
ဟံသာဝတီေရတပ္က ေပၚတူဂီေႀကးစားေတြရဲ႕
ေသနတ္တင္ေလွေတြလည္း
ပါဝင္ေနတာမို႕
သူမသာငါမသာAေနAထားပါပဲ။ ဒီေရတပ္ႀကီးဟာ ကူထြက္ၿမိဳ႕ကို Aလွ်င္Aၿမန္ေရာက္ရွိသြားၿပီး စုန္ဆင္လာမဲ႔ Aင္းဝတိုက္ေလွေတြကို ေစာင္႔ႀကိဳေနသတဲ႔။ ႀကည္းေႀကာင္းကို
ရာဇာဓိရာဇ္ကိုယ္တိုင္
ဦးေဆာင္ပါတယ္။
ဒီႀကည္းတပ္ႀကီးမွာ Aမတ္ဒိန္၊
ရဲသင္ရံ၊ လဂြန္Aိမ္၊ သမိန္ၿဗာဇၨ စတဲ႔ တပ္မွဴးႀကီး ၈ေယာက္ေခါင္းေဆာင္တဲ႔ တပ္မႀကီး၈တပ္မနဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္ကိုယ္တိုင္ဦးေဆာင္တဲ႔ စစ္ဦးစီးတပ္မဆိုၿပီးပါဝင္ပါတယ္။ စစ္သည္ဗိုလ္ပါက ၈၀ဝ၀ဝ တိုက္ဆင္က
၄၀ဝ
ပါဝင္ပါသတဲ႔။
ရာဇာဓိရာဇ္တပ္ဟာ
စစ္ဦးစီးတပ္မို႕
ေနာက္ခ်န္တပ္
သမိန္ၿဗာဇၨနဲ႔Aတူ ေနာက္ဆံုးကခ်ီတာေပါ႔။ ဒီတိုက္ပြဲမွာမွ လဂြန္းAိမ္ဟာ တပ္မမွဴးရာထူးကို စတင္ထမ္းေဆာင္တာၿဖစ္သတဲ႔။
ႀကည္းတပ္မွာလည္း
Aင္Aားနည္းပါတယ္။
Aင္းဝကထိုးစစ္ဆင္သူၿဖစ္ၿပီး
ဒါေပမဲ႕
Aင္းဝနဲ႔စာရင္
ဟံသာဝတီက
ဟံသာဝတီက
ခံစစ္မို႕
AေနAထားက သိပ္မကြာလွပါဘူး။ Aင္းဝႀကည္းတပ္ဟာ
ေတာင္ငူေႀကာင္းAတိုင္း
ရိုးမAေရွ႕ဘက္က
ခ်ီလာတာမို႕
ရာဇာဓိရာဇ္တို႕ႀကည္းတပ္ဟာ ပန္းေက်ာ္မွာ တပ္စြဲၿပီး ခံစစ္ၿပင္ထားတယ္။ မင္းႀကီးစြာရဲ႕ဗ်ဴဟာက ႀကည္းတပ္ဟာ Aေနာက္က
Aေရွ႕ဘက္ကေန
ရာဇာဓိရာဇ္ကို
ဝင္သိမ္းမယ္ေပါ႔၊
ဖိAားေပးေနတုန္း
မင္းႀကီးစြာဟာ
သူ႕ရဲ႕ေရတပ္ႀကီးက ေရေႀကာင္းခ်ီရတာကို
Aေတာ္ႏွစ္သက္တဲ႕သူေနမယ္။ ဒါေပမဲ႕ ကူထြတ္မွာ ဟံသာဝတီေရတပ္နဲ႔ရင္ဆိုင္တိုက္ပြဲၿဖစ္ေတာ႕ သူထင္သလိုမလြယ္ဘူးဆိုတာ မင္းႀကီးစြာ
လက္ေတြ႔ေတြ႔လိုက္ရတယ္၊
ရြံ႕ရြံ႕ခြ်န္ခြ်န္တိုက္ခိုက္ေနတဲ႔ Aနိဳင္မတိုက္နိဳင္ဘူးတဲ႔။ တိုက္ပြဲကလည္း
မြန္ေတြကို
မင္းႀကီးစြာရဲ႕ေရတပ္ဟာ
ၿပင္းၿပင္းထန္ထန္ၿဖစ္ၿပီး
ကူထြက္ကိုသူမသိမ္းနိဳင္ဘူးတဲ႔၊ သမိန္သံႀကယ္ေခါင္းေဆာင္တဲ႔ ထိုးေဖါက္ဝင္ေရာက္လာၿပီး
ေခတ္မွီစစ္သေဘၤာေတြသံုးၿပီး Aင္Aားႀကီးတဲ႔ ကူထြက္ကို
၂ဖက္စလံုး
တႀကိမ္မွာ ေရတပ္တတပ္ဟာ စစ္ဦးစီးရံုးၿဖစ္တဲ႔
Aင္းဝေရတပ္က
Aႀကိမ္ႀကိမ္ဝင္တိုက္တယ္၊ Aထိနာတယ္
ကူထြက္ၿမိဳ႕ေစာင္႔ တိုက္ပြဲႀကားမွာ မင္းႀကီးစြာစီးတဲ႔
ဒါေပမဲ႕ တပ္မွဴးႀကီး Aင္းဝဘက္
သေဘၤာနားAထိ
Page | 156
ေရာက္လာနိဳင္တဲ႔Aၿပင္ ၿပင္းၿပင္းထန္ထန္တိုက္ခိုက္ၿပီး မင္းႀကီးစြာရဲ႕ ေလွေတာ္ႀကီးမွာ ဆြဲထားတဲ႔ ပန္းပြားေတြကိုေတာင္
ၿဖတ္ေတာက္
Aေတာ္လန္႔သြားတာေပါ႔၊
ဒါနဲ႔ပဲ
ယူေဆာင္သြားလိုက္နိဳင္သတဲ႔။
Aႏၱရာယ္မကင္းဘူးဆိုၿပီး
ဒီေတာ႕
မင္းႀကီးစြာ
သူ႕ရဲ႕စစ္ဦးစီးရံုးကို
ေရထဲကေန
ကုန္းေပၚေၿပာင္းထိုင္တယ္။ Aင္းဝစစ္ဦးစီး ေရထဲမွာမရွိေတာ႕ဘူးဆိုတာ သိတာနဲ႔ မဟာသမြန္ဟာ သူ႕ရဲ႕ေရတပ္ႀကီးကို
တိုက္စစ္Aၿပင္းဖြင္႕ခိုင္းတယ္၊
ခံစစ္ကေန
တိုက္စစ္ေၿပာင္းသြားတဲ႔
ဟံသာဝတီတပ္ကို ဘယ္လိုရင္ဆိုင္ရမလဲဆိုတာကို Aမိန္႔ေပးရမဲ႔ စစ္ဦးစီးက ေရထဲမွာမရွိဘဲ ကုန္းေပၚေရာက္ေနေတာ႕
Aင္းဝတပ္ေတြရဲ႕
တိုက္ခိုက္မွဳဟာ
AစီစU္မက်ေတာ႕ဘူးေပါ႔၊
ဒီလိုေနာက္ဆံုး Aင္းဝေရတပ္ပ်က္ထြက္သြားပါေလေရာ။ ေရတပ္ပ်က္သြားေပမဲ႕ မင္းႀကီးစြာဟာ သူတပ္ကိုကုန္းေပၚမွာ စနစ္တက်ၿပန္ၿပီး စုစည္းလိုက္နိဳင္တယ္။ တခါတဖက္စစ္မ်က္ႏွာက
ႀကည္းတပ္တိုက္ပြဲမွာ
Aင္းဝႀကည္းတပ္နဲ႔
Aင္းဝမင္းသား၂ပါးဦးေဆာင္တ႔ဲ
ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕တပ္ဟာ
Aနိဳင္Aရွံဳးမေပၚဘူးတဲ႔၊ စခန္းခ်တပ္စြဲၿပီး
Aႀကိမ္ႀကိမ္တိုက္ႀကရင္း
ရပ္ထားလိုက္ရတယ္။
ဒီAခ်ိန္မွာ
ၿပင္းၿပင္းထန္ထန္တိုက္ႀကေပမဲ႕ Aေၿဖမေပၚတာနဲ႔ မဟာသမြန္ရဲ႕
သူတပ္ငါ႕တပ္ ေAာင္ပြဲသတင္းနဲ႔
သဝဏ္လႊာေရာက္လာသတဲ႔။ စာထဲမွာမဟာသမြန္က သူ႕ရဲ႕ေရတပ္ဟာ Aင္းဝေရတပ္ႀကီးကို ေAာင္နိဳင္လိုက္တဲ႔Aေႀကာင္း၊
ဒါေပမဲ႕
Aင္းဝတပ္ဟာ
ကုန္ေပၚတပ္ၿပီး
ႀကည္းတပ္Aၿဖစ္
ေၿပာင္းလဲဖြဲ႔စည္းလိုက္ေႀကာင္း၊ Aင္းဝတပ္ရဲ႕ Aင္Aားဟာခန္႔မွန္းတာထက္ Aမ်ားႀကီးပိုေႀကာင္း၊ AခုAနိဳင္ရလိုက္ေပမဲ႕ ေနာက္ထပ္Aနိဳင္ရဖို႕ Aာမမခံရဲေႀကာင္း၊ ဖမ္းဆီးသံု႕ပန္းမ်ားရဲ႕AဆိုAရ မင္းႀကီးစြာရဲ႕Aခုတႀကိမ္
ၿပဳေသာစစ္မွာ
ဟံသာဝတီနယ္ေၿမကို
ထိပါးရန္Aတြက္မဟုတ္ပဲ
Aင္းဝပိုင္ကူထြက္ကို ဟံသာဝတီကသိမ္းပိုက္၍သာၿဖစ္ေႀကာင္း၊ သို႕ၿဖစ္၍ ကူထြက္ၿမိဳ႕ကိုၿပန္လည္ ေပးAပ္လိုက္မယ္ၿပီး
ခိုင္မာတဲ႔
နယ္ၿခားမ်U္းေရးဆြဲနိဳင္မယ္ဆိုရင္
ဒီစစ္ရပ္သြားမယ္လို႕
ယူဆေႀကာင္း ေရးထားပါသတဲ႔။ စာကိုဖတ္ၿပီး
ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
Aင္းဝစစ္တုန္းကလို
သူ႕ရဲ႕စစ္ဦးစီးAဖြဲ႔နဲ႕တိုင္ပင္တယ္၊
Aေရွ႔Aေနာက္ညွပ္ခံရရင္
မလြယ္ဘူးလို႕
ပထမAႀကိမ္
Aားလံုးကသေဘာတူတယ္။
ပထမAင္းဝစစ္ထက္ Aခုတခါက ဆင္ၿမင္းဗိုလ္ပါAင္Aား သိသိသာသာမ်ားတယ္ေလ၊ ဒါနဲ႔ပဲ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
မဟာသမြန္ကို
Aမတ္ႀကီး
ေကာင္းသလိုသာ
စီမံပါလို႕
Aာဏာကုန္
လႊဲAပ္လိုက္သတဲ႔။ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ခြင္႔ၿပဳခ်က္ရတာနဲ႔ စစ္ရပ္ဆိုင္းဖို႕
မဟာသမြန္ဟာ
Aေရးဆိုပါတယ္။
မင္းႀကီးစြာေရွ႔ေတာ္ေမွာက္ကိုဝင္ၿပီး
မဟာသမြန္ဟာ
စစ္ေရးမွာကြ်မ္းက်င္သလိုပဲ
သံတမန္ေရးမွာလည္း Aင္မတန္ေတာ္တဲ႔လူႀကီးပဲ သူကမင္းႀကီးစြာကို စာတေစာင္ပို႕လိုက္တယ္ Aရွင္မင္းႀကီးရဲ႕တူေမာင္
ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
Aရွင္မင္းႀကီးကိုစစ္ၿပဳမိလို႕
ေႀကာက္ရြံ႕တာနဲ႔
ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးကို လႊတ္လိုက္ပါတယ္၊ Aရွင္မင္းႀကီး ေလွနဲ႕စုန္ဆင္းခဲ႔စU္က ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးမသိလို႕
Page | 157
Aရွင္မင္းႀကီးရဲ႕ေလွကို ထိခိုက္မိတယ္၊ Aဆင္Aယင္ပန္းဖြားေတြကို ၿဖတ္ယူမိပါတယ္၊ ဒီ႔Aတြက္ Aရွင္႔တူေမာင္က
ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးကို
Aၿပစ္တင္ႀကိမ္းေမာင္းပါတယ္၊
AဲဒီကိစၥAတြက္
ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးကို ခြင္႔လႊတ္ပါ။ ၿပီးေတာ႕ မိဘAက်င္႔၊ သားAက်င္႔၊ ကြ်န္Aက်င္႔ ဆိုတဲ႔Aတိုင္း ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳး Aရွင္မင္းႀကီးကို Aေႏွာက္Aယွက္မၿပဳဝံ႕ေတာ႕ပါ၊ ၿပီးေတာ႕ Aခုလို Aရွင္မင္းႀကီး Aင္းဝကေန စုန္ဆင္းလာခဲ႔တဲ႕ Aေႀကာင္းAရင္းဟာလည္း Aလြဲနဲ႔ ကူထြကဆ ္ ိုတဲ႔ၿမိဳ႕၂ၿမိဳ႕ကို ၿပန္ရလိုတဲ႔Aတြက္ဆိုတာကို ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးတို႕သိခဲ႔ရပါၿပီ၊ ဒီAတြက္လည္း Aရွင္႔တူေတာ္ဟာ ဒီၿမိဳ႕၂ၿမိဳ႕ကို Aခိုင္Aမာေစာင္႔ႀကပ္ေနတဲ႔ သမိန္သံႀကယ္နဲ႔ သမိန္ေဗခ်စ္တတို႕ကို တပ္ႏုတ္လို႕ ဟံသာဝတီၿပန္ဖို႕
Aမိန္႔ေပးထားပါတယ္။
ၿပန္လည္Aပ္ႏွင္းပါတယ္။
Aလြဲနဲ႔
ကူထြက္၂ၿမိဳ႕ကို
Aရွင္မင္းႀကီးရဲ႕တူေမာင္ဟာ
ေရႊလမ္းေငြလမ္းခင္းလိုပါတယ္၊
Aရွင္မင္းႀကီးထံ
ဟံသာဝတီ-Aင္းဝ
ႏွစ္ဖက္ၿပည္သူၿပည္သားေတြရဲ႕
ေရွးကလို
ေAးခ်မ္းသာယာေရးကို
ေရွးရွဳ႕ၿပီး စU္းစားေပးပါလို႕ ေလွ်ာက္ထားေတာင္းပန္Aပ္ပါတယ္လို႕ ေရးထားပါသတဲ႔ ဒီစာနဲ႔Aတူ သူေရတပ္က ၿဖတ္လာတဲ႔ မင္းႀကီးစြာရဲ႕ေလွေတာ္ဆီက ပန္းဖြားေတြနဲ႔Aတူ ေရႊထည္ေငြထည္ ပစၥည္းUစၥာေတြကို ပို႔ဆက္လိုက္ပါသတဲ႔။ ဒီစာရၿပီးေတာ႕
မင္းႀကီးစြာဟာ
သူ႕မွဴးႀကီးမတ္ရာေတြကိုေခၚၿပီး
ဒီေကာင္ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက
တိုက္တာ
ဒီေကာင္ဟာ
ငါ႔ေၿပာဖူးခဲ႔သားပဲေလ၊
Aဆိပ္ၿပင္းမဲ႕ေၿမြလို႕
ဒီေကာင္သိမ္းထားလို႕ သေဘာရသလဲလို႕
တခါမွမနိဳင္ေသးဘူး၊
လာၿပန္တိုက္တာပဲ၊
စစ္ဆက္မတိုက္ခ်င္ေတာ႕ဘူး၊
ငါ
ဟိုးတုန္းကတည္းက
AခုAေခါက္ငါလာတာ
ငါ႕ၿမိဳ႕ကို
ငါ႔Aလိုၿပည္႔ၿပီ၊
ငါလည္း
Aခု
တပ္ေတြနဳတ္ၿပီး
ေမးပါေတာ႕
ဒီေကာင္ကို
Aင္းဝၿပန္ခ်င္တယ္
ေမာင္မင္းတို႕ဘယ္လို
Aိမ္ၿပန္ခ်င္ေနတဲ႕
မွဴးမတ္ေတြကလည္း
ေရႊသေဘာေတာ္Aတိုင္းဘုရား AလုAယက္ဆိုႀကပါသတဲ႔။ ဒီလိုနဲ႔စစ္ေၿပၿငိမ္းေရး စာခ်ဳပ္ႀကတာေပါ႔၊ သံု႕ပန္းAၿပန္Aလွန္လဲတာေတြ၊ တပ္ႏုတ္တပ္စြဲတာေတြ၊ နားလည္မွဳစာခြ်န္လႊာေတြ Aၿပန္Aလွန္လဲႀကတာေတြ၊ ဆက္ေဆာင္ပစၥည္းေတြေပးAပ္တာေတြ လုပ္ႀကတာေပါ႔။
ေနာက္ေတာ႕
စစ္ေၿပၿငိမ္းေရးစာခ်ဳပ္ကို
ရာဇာဓိရာဇ္ထံပို႕ေပးလိုက္တယ္၊
ရာဇာဓိရာဇ္မွတဆင္႔ Aင္းဝမင္းသားေတြဆီပို႕လိုက္ရင္း စစ္ပြဲရပ္ဆိုင္းသြားပါေတာ႕တယ္။ Aလြဲနဲ႔ကူထြက္ၿမိဳ႕က
မြန္တပ္မွဴးသမိန္သံႀကယ္နဲ႔
သမိန္ေဗခ်စ္တတို႕ဆုတ္ခြာႀကေတာ႕
ဗမာတပ္က ေဇယ်ဂါမဏိ နဲ႔ ရာဇေနာ္ရထာကို ဆင္ၿမင္းဗိုလ္ပါAလံုးAရင္းနဲ႔ တပ္စြဲေစတယ္။ ၿပီးေတာ႕
မင္းႀကီးစြာAင္းဝၿပန္ခ်ီပါတယ္၊
ဆင္ၿဖဴေတာ္တစီးေတြ႔တယ္ဆိုတာနဲ႔
ဒါေပမဲ႔
ၿပည္Aေရာက္မွာ
စစ္သည္ဗိုလ္ပါႏွစ္ေသာင္းနဲ႔
သာယာဝတီဘက္မွာ သာယာဝတီဘက္
ၿပန္ဆင္းလာၿပန္တယ္ ဒီသတင္းႀကားေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္က ဟာ ... ဒီAဖိုးႀကီးၿပန္လာၿပန္ပလား ဆိုၿပီး
တပ္ေတြAၿမန္ၿပင္ၿပီး
AလံုးAရင္းနဲ႔ခ်ီလာၿပန္ၿပီ
နယ္စပ္ကိုခ်ီၿပန္ေရာ။
ဆိုတဲ႔သတင္းႀကားေတာ႕
ရာဇာဓိရာဇ္နဲ႔မြန္တပ္ေတြ
မင္းႀကီးစြာလည္း
တပ္ေတြလွည္႔ၿပီး
Page | 158
ၿပည္ကိုAၿမန္ၿပန္လစ္ေတာ႕တာပဲ ရာဇာဓိရာဇ္တပ္ေတြ
သူမွာတကယ္႕စစ္Aင္Aားပါလာတာ
နယ္စပ္ေရာက္ေတာ႕
ၿပန္လွည္႔သြားတဲ႔
မဟုတ္ဘူးေလ။
Aင္းဝတပ္ကိုႀကည္႔ၿပီး
ပဲခူးၿပန္ဖို႕ၿပင္ရၿပန္တာေပါ႔။ Aင္း၀သို႔ခ်ီတက္ျခင္း သကၠရာဇ္
၇၆၂ခုႏွစ္မွာ
မင္းႀကီးစြာနတ္ရြာစံတယ္၊
Aသက္Aေတာ္ႀကီးမွ
ေသတာပါ
၇၀ေလာက္ရွိၿပီတဲ႔။ သူေသေတာ႕ သူသားႀကီး Aိမ္ေရွ႔မင္းသား တရဖ်ားဆိုတဲ႔ မင္းနားက်ယ္ဟာ ဆင္ၿဖဴရွင္ဘြဲ႔နဲ႔ Aင္းဝထီးနန္းကို သိမ္းပိုက္ပါတယ္၊ ဒါေပမဲ႕ ဒီမင္းဟာ ႀကာႀကာထီးနန္းစံရမဲ႔ ဇာတာမပါဘူးထင္ရဲ႕ တေကာင္းစား ငေနာက္ဆံဆိုသူက လုပ္ႀကံလို႕ မင္းၿဖစ္Aၿပီး ၇လမွာ Aနိစၥေရာက္သြားၿပန္ေရာ။
တကယ္ေတာ႕
တေကာင္းစား
ငေနာက္ဆံဆိုတာက
တရဖ်ားAိမ္ေရွ႔မင္းဘဝက Aထိန္းေတာ္ (ကိုယ္ေရးAရာရွိ) လုပ္ခဲ႔သူပဲ၊ မင္းသတ္မင္းၿဖစ္ဆိုတဲ႔ ပေဒသရာဇ္ေခတ္ႀကီးမွာ ဒီလိုလုပ္ႀကံမွဳေတြက မဆန္းဘူးမဟုတ္လား။ ငေနာက္ဆံလည္း ဆင္ၿဖဴရွင္ တရဖ်ားကိုလုပ္ႀကံၿပီး လူ႕ၿပည္မွာ ႀကာႀကာမေနလိုက္ရပါဘူး သူ႕ကို မင္းႀကီးစြာရဲ႕
သားေတာ္တပါးၿဖစ္တဲ႔
မင္းသိဒၶတ္က
လုပ္ႀကံလို႕ေသၿပန္ေရာ။
ငေနာက္ဆံကိုသတ္ၿပီး မင္းသိဒၶတ္ဟာ ကိုယ္တိုင္ဘုရင္မလုပ္ပဲ သူ႕ရဲ႕Aကိုေတာ္ မင္းေဆြကို နန္းတင္တယ္၊ ဒီလိုနဲ႔မင္းေဆြဟာ မင္းေခါင္ဆိုတဲ႔ဘြဲ႔နဲ႔ သကၠရာဇ္ ၇၆၃ခုႏွစ္မွာ Aင္းဝထီးနန္းကို ရရွိပါတယ္။ မင္းေခါင္ဘုရင္ၿဖစ္သြားေပမဲ႕ သူ႕ညီမင္းသိဒၶတင္လို႕ ဘုရင္ၿဖစ္တာမို႕ မင္းသိဒၶတ္ရဲ႕ႀသဇာဟာ Aင္းဝနန္းတြင္းမွာ
Aေတာ္ႀကီးမားတယ္ထင္ရဲ႕၊
ဂူတဂူၿခေသၤ႔၂ေကာင္
ေAာင္းရိုးထံုးစံမရွိ
ဆိုတဲ႔Aတိုင္း ညီနဲ႔Aကို Aာဏာလြန္ဆြဲပြဲေတြ Aထင္Aၿမင္မႀကည္လင္တာေတြ ၿဖစ္လာတာေပါ႔၊ ေနာက္ဆံုး
မင္းေခါင္းကလိုက္သတ္လို႕
မင္းသိဒၶတ္
ေAာက္ၿပည္ကိုေၿပးဆင္းၿပီး
ရာဇာဓိရာဇ္လက္ေAာက္ ခိုဝင္ရပါေတာ႕တယ္။ AဲဒီAခ်ိန္မွာ မင္းေၿပာင္မင္းလႊဲကာလဆိုေတာ႕ Aင္းဝရဲ႕AေနAထားက သိပ္မတည္ၿငိမ္ဘူးေပါ႔။ တခါ Aင္းဝနဲ႔ ပုဂံရဲ႕ AေနAထားကလည္း Aေတာ္ရွဳတ္ေထြးေနတယ္။ တကယ္ေတာ႕ Aင္းဝဟာ ပုဂံလက္ေAာက္ခံ ရွမ္းညီေနာင္ ၃ဦးရဲ႕ Aဆက္Aႏြယ္ေတြက
ေပါက္ဖြားလာတဲ႔တိုင္းၿပည္ပါ။
Aထက္ၿမန္မာတခုလံုးဟာ
Aင္းဝရဲ႕လက္ေAာက္ဆိုေပမဲ႕ ပုဂံရဲ႕AေနAထားက မင္းေနၿပည္ေတာ္Aဆင္႔နဲ႔ ဘုရင္လည္း ရွိေနၿပန္သတဲ႔၊ ေနာက္ဆံုး ပုဂံကို Aင္းဝက သူ႕လက္ေAာက္ထဲ လံုးဝသြပ္သြင္းလိုက္တဲ႔Aခါ Aင္းဝနဲ႔ ပုဂံႀကားမွာ ပဋိပကၡေတြၿဖစ္လာတယ္။ ဒီAေႀကာင္းေတြကို သူမတည္မၿငိမ္ၿဖစ္ေနစU္က
မင္းသိဒၶတ္ကတဆင္႔ မင္းႀကီးစြာရဲ႕
ႀကားရေတာ႕
Aင္းဝတပ္ေတြ
ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
သူ႕ကိုတိုက္ခဲ႔တာကို
သတိရၿပီး
Page | 159
လက္စားေခ်ခ်င္စိတ္ေတြ
တဖြားဖြားေပၚလာသတဲ႔။
ေနာက္ဆံုးAင္းဝကို
ခ်ီတတ္သိမ္းပိုက္ဖို႕
ဒါမွမဟုတ္ ပညာေပးAေႀကာင္းၿပဖို႕ ဆံုးၿဖတ္လိုက္ၿပီး ေရတပ္ႀကီးကို ၿပင္ေစပါေတာ႕သတဲ႔။ ငါ႔တုန္းက
ဘယ္ေလာက္ဒုကၡေရာက္ခဲ႔ရတယ္
ဆိုတာကိုေတြးၿပီး
မစာနာတတ္တာက
လက္ေတြ႔Aက်ိဳးႀကည္႔ ပေဒသရာဇ္ေခတ္ ပေဒသရာဇ္ေတြရဲ႕ ပင္ကိုယ္စိတ္ဓါတ္ပဲလားမသိ။ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕
Aင္းဝခ်ီ
ေရတပ္ႀကီးမွာ
စစ္သေဘၤာ(ေလွႀကီး)
၁၃၀ဝ
ပါဝင္ၿပီး
တပ္ဦးစီးဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးက သမိန္ၿဗာဇၨတဲ႔။ လဂြန္Aိန္ဦးစီးတဲ႔တပ္က တပ္ဦးမွာ ေနရာယူရတယ္၊ စစ္ကဲႀကီးAၿဖစ္ သမိန္Uပါေကာင္းကိုခန္႔တယ္။ စစ္ဦးစီးAဖြဲ႔ သမိန္ၿဗာဇၨနဲ႔Aတူ ရာဇာဓိရာဇ္က Aေနာက္ကလိုက္တာေပါ႔။ စတဲ႔တပ္ႀကီး
၆တပ္က
သမက္ေတာ္သမိန္ဗရမ္း၊
သမိန္Aဝမင္းႀကီး၊
ရာဇာဓိရာဇ္ေလွေတာ္ႀကီးကို
သမိန္Aဝနံနိဳင္
ၿခံရံၿပီးလိုက္ႀကရၿပီး၊
Aမတ္ဒိန္တို႕
တပ္၃တပ္က ေနာက္ခ်န္တပ္Aၿဖစ္လိုက္ရပါတယ္။ ႀကည္းတပ္ကိုေတာ႕ ၿပီးခဲ႔တဲ႔ ကူထြက္ၿမိဳ႕ ေရေႀကာင္းတိုက္ပြဲမွာ
Aစြမ္းၿပခဲ႔တဲ႕
Aမတ္ႀကီး
မဟာသာမြန္နဲ႔
သမိန္ေယာဂရတ္ကို
ေၿပာင္းလဲဦးေဆာင္ေစတယ္။ ဆိုလိုတဲ႔သေဘာက Aဲဒီေခတ္ စစ္သူႀကီးေတြဟာ ကုန္းတိုက္ပြဲေရာ ေရထဲမွာပါ ကြ်မ္းက်င္ႀကတယ္ေပါ႔ေလ။ ႀကီးမားလြန္းတဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ ႀကည္းေရ ပူးေပါင္းခ်ီတပ္ႀကီး ၿပည္ကိုေရာက္ေတာ႕ ၿပည္ၿမိဳ႕စား လက္က်ၤာပ်ံခ်ီဟာ
ၿမိဳ႕ထဲကို
စားနက္ရိကၡကာ
Aၿပည္႔သြင္းၿပီး
ၿမိဳ႕တံခါးကိုလံုေAာင္
ပိတ္ၿပီးေနသတဲ႔။ တကယ္ေတာ႕ လက်ၤာပ်ံခ်ီဟာ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ရန္သူေတာ္ႀကီး ေၿမာင္းၿမစား ေလာက္ၿဖားရဲ႕သားေတာ္တပါးပါ၊ သူက ရာဇာဓိရာဇ္မမိေAာင္ေၿပးၿပီး Aင္းဝမင္းလက္ေAာက္ ခိုဝင္သြားသူတေယာက္ေပါ႔။ Aဲဒီတုန္းကၿပည္ဟာ Aုတ္ၿမိဳ႕ရိုးနဲ႔ကာရံထားတဲ႔ ၿမိဳ႕ၿဖစ္ၿပီး က်ံဳး ေၿမာင္း
စတာေတြ
ခံစစ္Aေတာ္ေကာင္းတဲ႔
ၿမိဳ႕တဲ႔။
ဒီၿမိဳ႕ကို
သိမ္းဖို႕ဆိုရင္
Aေတာ္ေလးခက္ခက္ခဲခဲ တိုက္ရမယ္ဆိုတာကို တြက္ဆမိေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ ၿပည္ကိုမသိမ္းပဲ Eရာဝတီၿမစ္Aထက္ကိုဆန္ၿပီး ဆက္လက္ခ်ီတက္ေစတယ္။ ေခါင္းေလာင္က်ဆိုတဲ႔ မက်န္းမာၿဖစ္တာနဲ႔
Aရပ္ကိုေရာက္ေတာ႕ သမတ္ေတာ္
ေနခဲ႔ဆိုၿပီးထားခဲ႔သတဲ႔။ Aဆက္Aႏြယ္တေယာက္ပါ၊ သူတို႕ရဲ႕သားမယား
ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕
ေစာမဟာရာဇ္ကို
ေစာမဟာရာဇ္ဟာ ဟိုေခတ္က
သမီးေတာ္
ေဖာင္ေတြနဲ႔
တလမည္ေက်ာ္
ေရတပ္ၿမိဳ႕ေဆာက္ၿပီး
စစ္သူႀကီးတဦးၿဖစ္ၿပီး
ဘုရင္ေတြ
ေမာင္းမကိုယ္လုပ္ေတာ္ေတြ
ဇင္းမယ္မင္း
စစ္သူႀကီးေတြ
စစ္ခ်ီစစ္တတ္ရင္
ေခၚသြားႀကေလ႔ရွိတယ္ေလ။
ေခါင္းေလာင္းက်ဟာ ၿပည္နဲ႔သိပ္မေဝးေတာ႕ လံုၿခံဳမွဳမရွိဘူးဆိုၿပီး Aမတ္ဒိန္က ေစာမဟာရာဇ္ကို မထားခဲ႔ဖို႕ တားေပမဲ႕ ရာဇာဓိရာဇ္က သူ႕သမီးကိုငဲ႕တာနဲ႔ Aမတ္ဒိန္ရဲ႕Aႀကံကို လက္မခံဘူးတဲ႔။ Aမတ္ဒိန္တြက္ဆထားတဲ႔Aတိုင္း ႀကာတာနဲ႔
ရာဇာဓိရာဇ္တို႕
ၿပည္စားလက်ၤာပ်ံခ်ီဟာ
ၿမစ္ထဲထမ္းခ်ၿပီး
ၿမစ္ကိုဆန္တတ္သြားလို႕
သူဝွတ္ထားတဲ႔
ေစာမဟာရာဇ္တပ္ကို
ေလွေတြကို
လွ်ပ္တၿပတ္ဝင္တိုက္တယ္။
၂ရက္ေလာက္
ညပိုင္းမွတိတ္တဆိတ္ လက်ၤာပ်ံခ်ီတပ္ရဲ႕
Page | 160
လွ်ပ္တၿပတ္တိုက္ခိုက္တာကို လံုၿခံဳေရးမပိုင္တဲ႔ ေစာမဟာရာဇ္တပ္ေတြ မခံနိဳင္ဘူး ေနာက္ဆံုး ေစာမဟာရာဇ္ဟာ သူ႕မိန္းမကိုထားခဲ႔ၿပီး ေလွငယ္တစင္းနဲ႔ ကိုယ္လႊတ္ရုန္းေၿပးပါေလေရာတဲ႔။ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ သမိးေတာ္ တလမည္ေက်ာ္ကို ရတာနဲ႔ လက်ၤာပ်ံခ်ီလည္း ႀကည္းေႀကာင္းကေန Aင္းဝပို႕လိုက္တယ္၊ ဘုရင္မင္းေခါင္းကၿမန္တယ္ တလမည္ေက်ာ္ကို သူသားသီဟသူနဲ႔ ခ်က္ခ်င္း ေပးစားလိုက္တာပဲတဲ႔။ ဒီကိစၥကို
Aိုင္တီေခတ္မဟုတ္ေတာ႕
ဘေလာဂ္ေတြ
ရာဇာဓိရာဇ္တေယာက္မသိရွာဘူး
ဖိုရမ္ေတြ
မဖတ္ရတာနဲ႔
Eရာဝတီၿမစ္ေႀကာင္းတေလွ်ာက္
ဝဲယာAလွေတြခံစားရင္း ခ်ီေလတဲ႔ခ်ီေလ လုပ္ရင္း Aင္းဝဆီဆန္ၿမဲ ဆန္တက္ေနတာပဲတဲ႔။ စၾကိဳသူျမတ္ႏွင့္ေတြ႔ဆံုျခင္း မင္းေခါင္ဟာ
ရာဇာဓိရာဇ္
Eရာကိုဆန္ၿပီးတတ္လာၿပီလို႕
စားနက္ရိကၡာAၿပည္႕သြင္းၿပီး
သိတာနဲ႔
ၿမိဳ႕ကိုလံုေAာင္ပိတ္ထားပါသတဲ႔၊
Aၿပင္ကိုမေပးထြက္ေတာ႕ဘူးတဲ႔။
သိႀကတဲ႔Aတိုင္း
Aင္းဝကို
ၿပည္သူေတြကိုလည္း
Aင္းဝဟာ
ၿမစ္ႀကီးေတြနဲ႔
ဝန္းရံထားတဲ႔ၿမိဳ႕ၿဖစ္ေတာ႕ ခံစစ္Aတြက္ Aင္မတန္ေကာင္းတဲ႔ၿမိဳ႕ေပါ႔။ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ Aင္းဝဘက္က Aင္းဝကို
Aင္းဝတဖက္ကမ္းက
စစ္ကိုင္းကိုသိမ္းၿပီး
ဘာမွမလွဳပ္ရွားေတာ႕
သူလည္းဘာဆက္လုပ္ရမွန္းမသိဘူး
ခ်က္ခ်င္းဝင္သိမ္းဖို႕လည္း
Eရာဝတီရဲ႕ေၿမာက္ဘက္ကို
တပ္စြဲၿပီးေနတယ္၊
မဝံ႕မရၿဖစ္ေနပံုပဲ။
ဆန္တတ္ၿပီး
ေနာက္ေတာ႕
တေကာင္းၿမိဳ႕Aထိ
တေကာင္းဆိုတာက
ရာဇဝင္မွာ
Aရမ္းထင္ရွားတဲ႔ၿမိဳ႕ေလ၊
ေမာင္ေပါက္က်ိဳင္းတို႕
နဂါးမင္းတို႕
ကံရာဇာႀကီး
ရာဇာဓိရာဇ္ကလည္း
ၿဖစ္ေနတာေပါ႔၊ တပ္Aခ်ိဳ႔နဲ႕
Aေရာက္သြားတယ္။ ပါးစပ္ရာဇဝင္ပဲေၿပာေၿပာ
ကံရာဇာငယ္တို႕ရဲ႕
သူငယ္ငယ္Aိပ္မက္တခုမွာ
ဒါေပမဲ႕
ၿမိဳ႕မဟုတ္လား။
သူဟာေၿမာက္ဘက္ကိုဆန္တက္ၿပီး
နဂါးမေနတဲ႔Aရပ္Aထိ ေရာက္တယ္လို႕ မက္ဖူးတာကို စြဲေနတယ္ေလ။ သူတေကာင္းကေန
ၿပန္ဆင္းလာလို႕
တုတ္တုတ္မလွဳပ္ဘူးတဲ႔၊
စစ္ကိုင္းၿပန္ေရာက္တဲ႔Aထိ
တုတ္တုတ္မလွဳပ္တာမွ
ေခြးတၿမည္
Aင္းဝဘက္က
လူတေယာက္မွေတာင္
မေတြ႔ရဖူးတဲ႔။ ဒါနဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္စိတ္မရွည္နိဳင္ေတာ႕ဘူးေပါ႔၊ သမိန္သံႀကယ္ကိုေခၚၿပီး မင္းတို႕ ေရႊႀကက္ယက္ဘုရားကိုသြားၿပီး
ဆီမီးပန္းေတြနဲ႔Aတူ
ပိတ္ၿဖဴေတြသြားလွဴ၊
Aင္းဝသားေတြ
ဒီAဝတ္ေတြကို လာထြက္ေကာက္မယ္ ဒီလိုဘုရားမွာ Aဝတ္လာထြက္ေကာက္သူကို ဖမ္းၿပီး ငါ႔ဆီေခၚခဲ႔ လို႕Aမိန္႔ေပးပါတယ္။ ဒီAခ်ိန္မွာ
Aင္းဝဘက္မွာလည္း
Aႀကာႀကီးတပ္စြဲေနလို႕ တေန႔ထက္တေန႔
ဒီလို
Aႀကပ္ဆိုက္ေနၿပီ။
နည္းလာတယ္၊
ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕
မြန္တပ္ႀကီး
ၿမိဳ႕တြင္းသြင္းထားတဲ႔
ၿပည္သူေတြလည္း
စစ္ကိုင္းမွာ
စာနက္ရိကၡာေတြလည္း
Aဖ်ားAနာေတြမ်ားလာတယ္။
Page | 161
ဒီAေနAထားကို
သူဘယ္လိုေက်ာ္ၿဖတ္မလဲ
ဘုရင္မင္းေခါင္းခမ်ာ
ေခါင္းစားေနတာေပါ႔၊
ေလာေလာဆယ္ သူကလည္း Aင္းဝထီးနန္းကို ရထားတာ ပူပူေႏြးေနြးဆိုေတာ႕ Aာဏာစက္က သိပ္မထက္ေသးဘူး၊ နယ္စားပယ္စားေတြဆီက တပ္ေတြဆင္႔ဖို႕ ေခၚတဲ႔ေနရာမွာ Aခက္Aခဲေတြ ရွိေနတယ္ေလ၊ ဒီေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္ ကိုတိုက္ထုတ္ဖို႕ကလည္း Aင္Aားက မလံုေလာက္ဖူးေပါ႔။ ဒါနဲ႔
ရာဇာဓိရာဇ္
စစ္ၿပန္ရုတ္သြားေAာင္
သူ႕ရဲ႕မွဴးမတ္ေသနာပတိေတြနဲ႔
တိုင္ပင္ေပမဲ႔
ဘယ္လိုလုပ္ရင္ေကာင္းမလဲ
Aေၿဖမရတာနဲ႔
ၿမိဳ႕မွာရွိတဲ႔
ဆိုၿပီး
ရဟန္း၊
ပုဏၰား
ဂုဏ္သေရရွိလူႀကီးလူေကာင္းေတြကို ပင္႔ဖိတ္ၿပီး တိုင္ပင္ေဆြးေႏြးၿပန္တယ္၊ ဒါေပမဲ႕ ဘယ္သူကမွ Aႀကံမေပးနိဳင္ဘူးတဲ႔၊
မင္းေခါင္လည္း
ဝါေတာ္၁၁၀ါရွိၿပီၿဖစ္တဲ႔ စစစ္ကိုင္းကေန
ပင္းယေန
စိတ္ပ်က္ေနတာေပါ႔။
စႀကိဳသူၿမတ္ဆရာေတာ္က
ေAာက္ၿပည္ေAာက္ရြာ
ၿပန္ေAာင္
ေနာက္ဆံုးမွာ
Aသက္၃၁ႏွစ္
ထိုင္ရာကထၿပီ
ရာဇာဓိရာဇ္
ငါသြားေၿပာေပးမယ္လို႕
ရဲရဲရင္႔ရင္႔ႀကီး
ေၿပာေတာ႕မွာပဲ ဘုရင္မင္းေခါင္လည္း Aရမ္းဝမ္းသာသြားရေတာ႕သတဲ႔။ ဒါနဲ႕
Aရွင္ဘုရား
လိုAပ္တာ
ဝမ္းသာAဲလဲေၿပာေတာ႕ ေမတၱာစာ
မိန္ႀကားပါ
တပည္႔ေတာ္ၿဖည္႔ဆည္းေပမယ္လို႕
စႀကိဳသူၿမတ္က
Aရင္ပို႕ရမယ္လို႕
မိန္႔ၿပီး
ဒီAတိုင္း
ထသြားလို႕မသင္႔ဘူး
ေမတၱာစာေရးပို႕လိုက္တယ္။
မင္းေခါင္က ရာဇာဓိရာဇ္ဆီ
ေမတၱာစာကေတာ႕
ထံုးစံAတိုင္း သူဟာ ရဟန္း၁၁၀ါရွိၿပီ၊ ေန႔ညမၿပတ္ ပဋိယတ္၊ ပဋိပတ္ကို ၿဖည္႔ဆည္းခဲ႔တယ္၊ တရားဘာဝနာကို ပြားမ်ားခဲ႔တယ္ ဒီကုသိုလ္Aက်ိဳးကို မင္းႀကီးကို Aမွ်ေဝပါတယ္နဲ႔ စထားၿပီး ဒီကိုေရာက္လာတုန္း
ကုသိုလ္
Aကုသိုလ္တရားေတြ
မင္းႀကီးကို
ေဟာႀကားရွင္းလင္း
ၿပသခ်င္ပါတယ္၊ ေတြ႔ခြင္႔ၿပဳပါလို႕ ေရးသားထားတာပါပဲ။ စႀကိဳသူၿမတ္ရဲ႕စာရေတာ႕
စာဖတ္ၿပီး
ရာဇာဓိရာဇ္က
ငါ
Aင္းဝကိုခ်ီလာၿပီး
စစ္ကိုင္းမွာ
တပ္စြဲေနတာ ၁၀ရက္ေက်ာ္ၿပီ ဘယ္ရဟန္းကမွ ေမတၱာစာ မဆက္သြင္းဘူး၊ Aခု ဒီဆရာေတာ္က ေမတၱာစာပို႕လာေတာ႕
ၿငင္းလိုက္ရင္
ရတနာသံုးပါးထဲက
သံဃာရတနာကို
ေစာ္ကားသလို
ၿဖစ္သြားလိမ္႔မယ္၊ ဒီေတာ႕ ဆရာေတာ္ကို ငါဖူးၿမင္လိုပါတယ္လို႕ ကြမ္းစားႀကြပင္႔လိုက္ကြာလို႕ ေမတၱာစာ လာပို႕သူကိုေၿပာလိုက္တယ္၊ ဒါကို ကြမ္းဖိတ္တယ္လို႕ေခၚပါတယ္။ ဆြမ္းစားႀကြပါဆိုရင္ ဆြမ္းဖိတ္တယ္၊ ကြမ္းစားႀကြပါဆိုရင္ ကြမ္းဖိတ္တယ္ေပါ႔။ ကြမ္းဖိတ္ရင္ ကြမ္းစားရင္ တရားစကား ေၿပာဆိုေဆြးေႏြးမယ္ေပါ႔ေလ။ စၾကိဳသူျမတ္ႏွင့္စကားစစ္ထိုးျခင္း-၁ ရာဇာဓိရာဇ္ ကြမ္းစားAပင္႔ ေရာက္တယ္ဆိုတာနဲ႔ Aင္းဝဘုရင္မင္းေခါင္ဟာ စႀကိဳသူၿမတ္ကို ခန္းခန္းနားနား
ၿဖစ္ေAာင္စီစU္ေပးပါတယ္။
ဆင္ဟိုင္းႀကီးတေကာင္ကို
ေရႊကုတင္တင္ၿပီး
စႀကိဳသူၿမတ္စီးေစတဲ႔Aၿပင္ Aဝတ္ၿဖဴဝတ္ ဖိုးသူေတာ္ေတြနဲ႔ သက္ႀကီးရြယ္Aိုေတြကို လက္ေဆာင္
Page | 162
ပစၥည္းေတြနဲ႔လိုက္ပါေစတယ္။ Aင္းဝAတြက္ စႀကိဳသူၿမတ္ဟာ သိပ္Aေရးႀကီးတဲ႔ မစ္ရွင္ကို ထမ္းေဆာင္ရေတာ႕မဲ႔ သံတမန္တပါးမဟုတ္လား။ ရာဇာဓိရာဇ္ကလည္း သူစီးတဲ႔ ေဖာင္ေတာ္ကို Aင္းဝဖက္လႊတ္ၿပီး စႀကိဳသူၿမတ္ကို ပင္႔ေဆာင္ေစပါသတဲ႔။ စစ္ကိုင္းက
သူရဲ႕
ေတြ႔ဆံုေတာ႕
ယာယီတဲနန္းထဲမွာပဲ
စႀကိဳသူၿမတ္ကို
ခ်ေပးတဲ႔ေနရာထိုင္းခင္းမွာထိုင္ၿပီး
သံုးေဆာင္ၿပီးတဲ႔Aခါမွာ
စႀကိဳသူၿမတ္က
သာသနာ႕ဒါယကာမင္းၿမတ္နဲ႔ ဘုန္းႀကီးႀကြလာရာလမ္းမွာ
ေတြ႔ဆံုပါတယ္။
ဆက္ကပ္တဲ႔ကြမ္း
“
ေတြ႔ဆံုၿပီး
ရာဇာဓိရာဇ္
ခရီးေဝးက
ေရတို႕ကို ဆန္တတ္လာတဲ႔
သတင္းစကား
တရားစကားေဆြးေႏြးဖို႕
Aင္းဝထြက္
လက္ေဆာင္ပစၥည္းေလး
မင္းၿမတ္ကိုေပးဖို႕
နည္းနည္းပါးပါး ရလာပါတယ္၊ မင္းႀကီးလက္ခံေတာ္မူပါ ” လို႕ေၿပာေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္ကလည္း ပစၥည္းေတြက မ်ားလွခ်ည္႔လားဆရာေတာ္ ကဲကဲ မွဴးမတ္တို႕ေရ ဆရာေတာ္နဲ႔ ထည္႔ေပးလိုက္တဲ႔ Aင္းဝၿပည္႔ရွင္
ဘုရင္မင္းေခါင္ရဲ႕
လို႕ရိတိတိစကားနဲ႔ လႊတ္လိုက္တယ္
တုန္႔ၿပန္သတဲ႔။
လက္ေဆာင္ပစၥည္းေတြကို ဆိုလိုတာက
မဟုတ္လားလို႕
သူ႔ကိုတိုက္ရိုက္
မင္းေခါင္ကေႀကာက္ၿပီး
ေၿပာလိုက္တာေပါ႔။
ေမးတာမဟုတ္လို႕
လာသိမ္းလိုက္စမ္းကြယ္
စႀကိဳသူၿမတ္က
ဘာမွၿပန္မေၿပာပါဘူး
ဆရာေတာ္ကို ဒါကိုသိေပမဲ႕
IေၿႏၵသိကၡာAၿပည္႔နဲ႔
ေပးထားတဲ႔ေနရာမွာ ထိုင္ရင္းဆိတ္ဆိတ္ေနပါတယ္။ ဒါနဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္ကဆက္ၿပီး ကဲ ဆရာေတာ္ တပည္႔ေတာ္ဆီ Aပင္ပန္းခံၿပီး ႀကြလာတဲ႔ကိစၥကို Aမိန္႔ရွိပါဦးဘုရား ေလွ်ာက္တင္ၿပန္တယ္၊ ဒီေတာ႕မွ စႀကိဳသူၿမတ္က Aခုလို ဒကာႀကီးAေနနဲ႔ ဟံသာဝတီကေန Aင္းဝသို႕ ဆန္တက္လာတာဟာ ဘာAတြက္လည္း ဘာကိုAလိုရွိလို႕လည္း ဆိုတာကို
Aင္းဝမွာ
သီတင္းသံုးေနထိုင္ႀကတဲ႔
ရဟန္သံဃာေတြက
သိခ်င္ေနႀကပါတယ္၊
Aက်ိဳးAေႀကာင္း သိရရင္ ဆရာေတာ္သမားေတာ္ႀကီးေတြ ႀကီးမွဴးၿပီး ဒကာႀကီးရဲ႕ ဆႏၵကို ၿဖည္႔ဆည္းနိဳင္ရင္ ၿဖည္းဆည္းေပးႀကရေAာင္ဆိုၿပီး ဘုန္းႀကီးကို လႊတ္လိုက္တာပဲ ဒကာေတာ္ လို႕ ေၿဖပါသတဲ႔။ စႀကိဳသူၿမတ္ရဲ႕စကားကို ႀကားေတာ႕ ရိတိတိမ်က္ႏွာေပးနဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ ေလးနက္တည္ႀကည္ သြားတယ္၊ ေနာက္ေတာ႕ တပည္႔ေတာ္ ဒီကိုခ်ီတက္လာတာ ရည္ရြက္ခ်က္ ၄ခ်က္ရွိတယ္။ ဒါေတြကေတာ႕ ၁.
မင္းေခါင္ရဲ႕Aေဖ
မင္းႀကီးစြာက
တပည္႔ေတာ္ရဲ႕Aေဖ
လက္ထက္က
ဂတိထားခဲ႔ႀကတဲ႔
မဟာမိတ္စည္းကိုေဖါက္ၿပီး တပည္႔ေတာ္ရဲ႕ နယ္နမိတ္ကို ထိပါးခဲ႔တာကို လက္စားေခ်ဖို႕။ ၂. တပည္႔ေတာ္ရဲ႕ လက္နက္နိဳင္ငံေတာ္ႀကီးကို ခ်ဲ႔ထြင္ဖို႕။ ၃.
Aင္းဝနဲ႔Aထက္Aညာက
တန္ခိုးႀကီးဘုရားေတြကို
ဖူးေမွ်ာ္ၿပီး၊
Aထက္Aညာေဒသမွာ
သာသနာေတာ္ႀကီးကို ႀကီးပြားစည္ပင္ေAာင္ ေရွာက္ၿဖည္႔ဆည္းဖို႕။
Page | 163
၄.
ရာဇဝင္မရွိဖူးခဲ႔တဲ႔
ေAာက္ၿပည္သား
ေAာင္နိဳင္ခဲ႔တယ္ဆိုတဲ႔
Aေႀကာင္းကို
မင္းEကရာဇ္တပါး
Aထက္Aညာကို
ရာဇဝင္စာတင္ေစဖို႕ပါ
လို႕ေၿပာပါေလေရာ။
ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ စကားကိုနားေထာင္ၿပီး စႀကိဳသူၿမတ္ဟာ Iေၿႏၵရရၿပံဳးတယ္ ၿပီးမွ Aရွင္မင္းႀကီး ဘုန္းႀကီးAခုေၿပာမွာကို
ေခါင္းေAးေAးထားၿပီး
မဟာမိတ္စည္းေဖါက္တဲ႔
မင္းႀကီးစြာဟာ
နားေထာင္ေပးပါ
Aရွင္မင္းႀကီးေၿပာတဲ႔
နတ္ရြာစံသြားၿပီး၊
ေသဆံုးသြားတဲ႔သူကို
လက္စားေခ်ဖို႕ဆိုတဲ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႕ Aရွင္မင္းႀကီး Aခုလိုစစ္ေႀကာင္းႀကီးေတြနဲ႔ ခ်ီတက္လာတာ ဘုန္းႀကီးတို႕Aၿမင္မွာ Aင္မတန္Aၿပစ္ႀကီးပါတယ္၊ ရန္ကိုရန္ခ်င္း မတံု႕ႏွင္းနဲ႔လို႕ ၿမတ္စြာဘုရား Aေဟာရွိခဲ႔တယ္မဟုတ္လား၊ မြန္မင္းက
Aင္းဝကို
ဗမာမင္းက
သူဖာသာသူAုပ္ခ်ဳပ္ၿပီး
ေရႊလမ္းေငြလမ္းေဖါက္
ေနႀကရင္
သူဖာသာသူAုပ္ခ်ဳပ္
ႏွစ္ၿပည္ေထာင္မင္းႏွစ္ပါး ရဟန္းၿပည္သူေတြAားလံုး
ဟံသာဝတီကို
ညီညီညႊတ္ညႊတ္န႔ဲ ေAးခ်မ္းသာယာႀကၿပီး
သာသနာေတာ္ ႀကီးပြားစည္ပင္မယ္မဟုတ္လားလို႕ တရားခ်ပါတယ္။ စႀကိဳသူၿမတ္ကို AေသAခ်ာနားေထာင္ၿပီး စကားဆံုးေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္က ဆရာေတာ္ရယ္ တပည္႔ေတာ္ထက္ Aသက္Aမ်ားႀကီး ႀကီးတဲ႔ မင္းႀကီးစြာ ဟံသာဝတီကို လာတိုက္တုန္းကေတာ႕ ဆရာေတာ္တို႕ဘာလို႕ ဒီလိုတရား မခ်ခဲ႕ႀကတာလဲ၊ Aခု တပည္႔ေတာ္ႀကမွ မင္းရဲ႕လုပ္ရပ္ဟာ ဘုရားမႀကိဳက္
တရားမႀကိဳက္
Aၿပစ္မကင္းတဲ႔လုပ္ရပ္လို႕
သူေတာ္ေကာင္းမႀကိဳက္
ေၿပာတာကေတာ႕
နတ္မႀကိဳက္တဲ႔Aလုပ္
တပည္႔ေတာ္လက္ကိုခ်ဳပ္ၿပီး
တဖက္သားကို
ထိုးခိုင္းတာနဲ႔တူမေနဘူးလား ေသခ်ာစU္းစားပါဦးဆရာေတာ္ရဲ႕ လို႕ ၿပန္ပက္သတဲ႔။ စႀကိဳသူၿမတ္ကလည္း
မတုန္မလွဳပ္ပဲ
ဒကာႀကီးဒီလိုဆိုလိုက္ေတာ႕
ဘုန္းႀကီးဟာ
ရဟန္းတပါးၿဖစ္သြားေရာ၊
တကယ္ေတာ႕
ေလသံေAးေAးေလးနဲ႔ သီလမရွိတဲ႔
ဘက္လိုက္တဲ႔
ဘုန္ႀကီးရင္ထဲက
ေရေၿမ႔ရွင္
ဝိနည္းမလိုက္နာတဲ႔
ေစတနာက
၂နိဳင္ငံေန
ရဟန္းၿပည္သူေတြAားလံုး ဒုကၡေရာက္မွာကို မၿမင္ေတြ႔ခ်င္တာ။ တကယ္ေတာ႕ မြန္ေရာ ဗမာပါ ဗုဒၶရဲ႕AဆံုးAမကို လိုက္နာေနသူေတြခ်ည္းပဲ ဒီလို ဗုဒၶဘာသာဝင္Aခ်င္းခ်င္း စစ္ၿဖစ္ႀကရင္ ဒါန၊ သီလ၊ ဘာဝနာတရားေတြ ဘယ္လိုက်င္႔သံုးနိဳင္ႀကေတာ႕မွာလည္း ဒီလိုပဲ ၂နိဳင္ငံလံုး စစ္ေႀကာင္႔ ဒုကၡၿဖစ္ၿပီး
သာသနာေတာ္လည္း
Aၿပစ္ႀကီးၿဖစ္ေတာ႕မယ္ ေမတၱာAရင္းခံၿပီး ေAးခ်မ္းပါတယ္၊
ဒီေရးကိုၿမင္မိလို႕
ညိဳးႏြမ္းရေတာ႕မယ္၊ ဒကာေတာ္Aရွင္မင္းႀကီးကို
လာေရာက္ေဆြးေႏြးရတာပါ၊ ဒီဘဝAတြက္သာမက
ဒီလိုၿပဳသူဟာလည္း
ခႏၱီတရားကို
တသံတရာလံုးAတြက္
Aၿပစ္မၿပဳမိေAာင္
လက္ကိုင္ၿပဳပါဒကာႀကီး ေAးခ်မ္းေစပါတယ္
ဒကာႀကီးလို႕ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ပဲ ၿပန္ေၿပာပါတယ္။
Page | 164
စၾကိဳသူျမတ္ႏွင့္စကားစစ္ထိုးျခင္း-၂ ရာဇာဓိရာဇ္ကေတာ႕
သူေၿပာခဲ႕တာကိုပဲ
ဆရာေတာ္နဳတ္ကသာ
ဘက္မလိုက္ဘူးေၿပာေနတယ္
လာတိုက္တုန္းက
ဆက္ကိုင္ထားၿပီး မင္းႀကီးစြာ
ဆရာေတာ္ဘယ္ေရာက္ေနသလဲ
ခႏၱီတရားလက္ကိုင္ၿပဳဖို႕
ဆရာေတာ္ရယ္ တပည္႔ေတာ္ကို ဘာလို႕မင္းႀကီးစြာကို
သာသနာေတာ္ညိဳးႏြမ္းေAာင္မလုပ္ဖို႕
ဘာေႀကာင္႔မတိုက္တြန္းတာလဲဖရာ႕၊
တပည္႔ေတာ္တူၿဖစ္မွ
သာသနာေတာ္
မၿပဳနဲ႔လို႕
ညိဳးႏြမ္းေAာင္
မထုနဲ႔
ခႏၱီတရားလက္ကင ို ္ထား
လာေၿပာေနေတာ႕
တပည္႔ေတာ္Aၿမင္မွာ
Aရွင္ဘုရားဟာ Aင္းဝဘက္ တဖက္ထဲကို လိုက္တယ္လို႕ပဲ ၿမင္ေနပါတယ္ဘုရား လို႕ခ်ည္း ဘုေတာေနေတာ႕တာပဲ။ ဒါနဲ႕စႀကိဳသူၿမတ္က
စကားပံုစံေၿပာင္းၿပီး
ဟံသာဝတီၿပည္ႀကီးဟာလည္း
ဒကာႀကီးရယ္
Aင္မတန္က်ယ္ေၿပာတဲ႔
စည္ကားသိုက္ၿမိဳက္မွဳလည္း
ရွိေနသားပဲ
ဒကာႀကီးရဲ႕ တိုင္းၿပည္ႀကီးပါ၊
ဘာလို႕နယ္ခ်ဲ႔ခ်င္ရတာလဲ၊
စစ္ေႀကာင္႔
Aရိယာသံဃာေတာ္ေတြ ဆင္းရဲက်ပ္တည္းမွဳၿဖစ္ရရင္ ဒီAကုသိုလ္ကံေႀကာင္႔ ငရဲသာြ းရမွာေနာ္ ဒကာႀကီးစU္းစားပါ၊
ၿပီးေတာ႕
ဒကာႀကီးလည္း
သိမွာပါ
စစ္AဂၤါေလးပါးAေႀကာင္း၊
ဒီAဂၤါေလးပါးမွာ ၁. ဗလUၥ - ေသနဂၤAင္Aားကိုသိရမယ္ဆိုတာပါတယ္၊ ငါးဟာေရထဲမွာပဲ Aားရွိမယ္ ကုန္းေပၚမွာ Aားမရွိဘူး။ ဒီAခ်က္Aရ Aရွင္မင္းႀကီးဟာ ေAာက္ၿပည္ေAာက္ရြာမွာ Aားေကာင္းေပမဲ႕ Aထက္Aညာမွာ Aားေကာင္းနိဳင္ပါ႔မလား ၂. ကာလUၥ - စစ္တိုက္ရမဲ႔Aခ်ိန္ကာလနဲ႔AေၿခAေနကိုသိရမယ္၊ စစ္သည္ေတြရဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္ စည္းလံုး တက္ႀကြေန ရွိမရွိကိုသိရမယ္။ ဒီAခ်က္Aရလည္း ေလာေလာဆယ္ Aရွင္မင္းႀကီးရဲ႕ စစ္သည္ေတြဟာ ေနရပ္နဲ႔ေဝးလို႕ စိတ္ဓါတ္တက္ႀကြမွဳ ေပ်ာ္ရႊင္မွဳမရွိဘူး ဆိုတာAသိသာခ်ည္း ၃. ေဒသUၥ - သင္႔ေတာ္တဲ႔Aရပ္ကို သိရမယ္၊ စစ္Aင္Aားၿပည္႔ဝေစမဲ႕ ရိကၡာရမည္႔ေဒသ ဟုတ္မဟုတ္
ဆင္ၿခင္ရမယ္။
ဒီAခ်က္ကိုႀကည္႔ရင္လည္း
Aရွင္မင္းႀကီးရဲ႕
ေဒသမဟုတ္လို႕
ရိကၡာAခက္ခဲ ရွိမွာပဲ ၄. Uတုယာစ - စစ္ေဒသရဲ႕ Uတုရာသီကို သိထားရမယ္၊ ဒီAခ်က္ကိုေထာက္ခ်င္႔ရင္လည္း Aရွင္မင္းႀကီးရဲ႕ Aားနည္းခ်က္က Aသိသာႀကီးပဲေလ။ Aရွင္မင္းႀကီး Aင္းဝကိုခ်ီလာတာကိုက မိုးဦးႀကီးမွာ မိုးတြင္းဆို Eရာဝတီဟာ Aရမ္းႀကမ္းတယ္ ေရစီးလည္း Aင္မတန္ေကာင္းတဲ႔ၿမစ္ႀကီး ဒီၿမစ္ေရမွာ Aရွင္မင္းႀကီးရဲ႕ တပ္သားေတြ ေမ်ာၿပီး Aင္းဝနဲ႔စစ္မတိုက္ရပဲနဲ႔ ပ်က္စီးကုန္မွာ ဘုန္းႀကီးေတာ႕ ၿမင္ေယာင္ေသးတယ္ လို႕ ေၿခာက္ၿပန္တယ္။
Page | 165
ဒီလိုစႀကိဳသူၿမတ္က
ၿခိမ္းေၿခာက္တဲ႔စကားဆိုတာကို
နားေထာင္ၿပီး
ရာဇာဓိရာဇ္
ဟက္ဟက္ပက္ပက္ရယ္တယ္ ရယ္ရင္း ဆရာေတာ္ရယ္ ဆရာေတာ္က Aရိယာသူေတာ္စင္ဆိုၿပီး ဒီလို စစ္AဂၤါAေႀကာင္းေတြ လာေၿပာေတာ႕ ရယ္ရလြန္းလို႕ တပည္႔ေတာ္မွာ Aူတတ္ေတာ႕မယ္။ တပည္႔ေတာ္ စစ္တိုက္ေနတဲ႔ ဘုရင္ပါ၊ ဆရာေတာ္ေၿပာတဲ႔ စစ္Aဂၤါေလးပါးမေၿပာနဲ႔ ဆရာေတာ္ မသိတဲ႔
တပည္႔ေတာ္တို႕
ဆရာေတာ္သိခ်င္ရင္
စစ္သူရဲေကာင္းေတြသာသိတဲ႔
ေၿပာၿပလိုက္ဦးမယ္။
Aင္းဝနဲ႔Aထက္AညာေဒသAေႀကာင္း
စစ္Aဂၤါ၈ပါးAေႀကာင္းကိုေတာင္
တပည္႔ေတာ္ဒီကို
သံုးရမဲ႔စစ္ဗ်ဴဟာ
မခ်ီလာခင္ကတည္းက
စတာေတြကို
AေသAခ်ာ
ၿပင္ဆင္ေရးဆြဲ စီစU္ထားၿပီးသားပါ၊ တကယ္ေတာ႕ ဆရာေတာ္ဟာ Aရိယာသူေတာ္စင္ဆိုေပမဲ႕ တပည္႔ေတာ္ကိုဖိႏွိပ္ၿပီး Aစစ္ဆိုရင္
Aင္းဝဘက္ကို
ဒီလိုမလုပ္သင္႔ပါဘူး
..ဒကာႀကီးေတာ႕
Aၿပစ္သင္႔ရင္း
Aသာေပး
ဆရာေတာ္ရယ္
Aားၿပဳေနတာပဲ၊ လို႕ခပ္ဖိဖိေလး
သင္႔ေနေတာ႕တာပဲ
ဗုဒၶရဲ႕တပည္႔သား
ၿပန္ေၿပာေတာ႕
ဘုန္းႀကီးရင္ထဲမွာ
Aင္း
ဘယ္သူသာေစ
ဘယ္သူနာေစရယ္လို႕ မရွိပါဘူး ဒါသစၥာပါ ဘုန္းႀကီးရင္ထဲမွာၿဖစ္ေနတာက ဒီစစ္ပြဲႀကီး မၿဖစ္ဖို႕ ရဟန္းၿပည္သူေတြ မင္းေခါင္ကိုေရာ
ဆင္ရဲပင္ပန္းမွဳမၿဖစ္ေစဖို႕ဆိုတဲ႔ ဘုန္ႀကီးAညီAမွ်
ေစတနာပဲရွိပါတယ္၊
ဒကာႀကီးကိုေရာ
ေမတၱာထားပါတယ္လို႕
စႀကိဳသူၿမတ္က
စစ္ေဆးေမးၿမန္မယ္ဆိုတဲ႔
ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔
ခပ္ေလးေလးၿပန္ေၿပာရွာပါသတဲ႔။ AဲဒီAခ်ိန္မွာ
Aင္း၀သားေတြကို
ဖမ္းဖို႕တာဝန္ေပးထားတဲ႔ သမိန္သံႀကယ္ဝင္လာၿပီး ေရႊႀကက္ယက္ဘုရားကေန ဖမ္းဆီးလာတဲ႔ Aင္းဝသား
ဘုရားကြ်န္
၇ေယာက္နဲ႔
ေခါင္းၿပတ္
၃၀ေလာက္ကို
ရာဇာဓိရာဇ္ထံကို
လာေရာက္ဆက္သပါသတဲ႔၊ ရာဇာဓိရာဇ္က ဖမ္းမိတာနဲ႔ သူဆီေခၚလာဖို႕ Aမိန္႔ေပးထားတာကိုး။ ဒါကိုစႀကိဳသူၿမတ္ၿမင္ေတာ႕
Aေတာ္ေလး
ရင္ထဲမေကာင္းၿဖစ္သြားၿပီး
ဟယ္
ဘုရားဘုရား
ဒကာႀကီး မလုပ္သင္႔မလုပ္ထိုက္တဲ႔ Aလုပ္ကို က်ဴးလြန္လိုက္ၿပီ၊ ဒကာႀကီးက Aင္းဝကို ခ်ီလာတာ သာသနာေတာ္ကို ေၿမာက္စားဖို႕လို႕ ေၿပာေတာ႕ ဘုန္းႀကီးAေတာ္ဝမ္းသာသြားခဲ႔တာ Aခုေတာ႕ ဒကာႀကီးရဲ႕လူေတြက ဘုရားေဝရာဝစၥလုပ္ေနတဲ႔ Uပါသကာေတြကို သတ္တာကို ၿမင္ရေတာ႕ ဒကာႀကီးကို ငါမယံုေတာ႕ဘူး၊ ဒါဟာရတနာသံုးပါးကို ၿပစ္မွားတာပဲ ကံႀကီးထိုက္ေတာ႕မယ္၊ ကဲ ငါဒါေတြကို မၿမင္ခ်င္ေတာ႕ပါဘူး ငါ႔ကိုၿပန္ခြင္႔ပါ ဒကာႀကီးဆိုၿပီး ထိုင္ရာကထေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္က ၿပာၿပာသလဲပဲ ခြင္႔လႊတ္ပါဆရာေတာ္ဘုရား Aင္းဝကိုတပည္႔ေတာ္ ေရာက္ေနေပမဲ႕ ၿမိဳ႕ၿပင္မွာ လူမေတြ႔ရလို႕ ၿမိဳ႕တြင္းသတင္းမသိရဘူး၊ ဒါေႀကာင္႔ လူေတြ႔ရင္ ဖမ္းေခၚခဲ႔ဖို႕ ခိုင္းထားတာကို တပည္႔ေတာ္ စစ္သည္ေတြက ေၿခလြန္လက္လြန္လုပ္မိသြားပါတယ္၊ တပည္႔ေတာ္က ဖမ္းဆီးရံုသာ ဖမ္းဖို႕မွာထားတာကို လက္လြန္ေၿခလြန္လုပ္တဲ႔ စစ္သည္ေတြလည္း တပည္႔ေတာ္ၿပင္းၿပင္းထန္ထန္ Aေရးယူပါ႔မယ္ လို႕ေလွ်ာက္ထားပါတယ္။
Page | 166
ဒီလိုေလွ်ာက္ထားေတာ႕ ထပ္လုပ္ၿပန္ၿပီ၊
စႀကိဳသူၿမတ္က
ဘုန္းႀကီးေႀကာင္႔
ဘုန္းႀကီးAၿပစ္ၿဖစ္မွာေပါ႔။
ဒကာႀကီးက
ဒကာႀကီးရဲ႕
ကဲကဲ
ဒကာႀကီးရဲ႕
ဘုန္ႀကီးကို
စစ္သည္ေတြ
Aာပတ္သင္႔ေAာင္
Aၿပစ္ဒဏ္ခံရမယ္ဆိုရင္
စစ္သည္သူရဲေတြလည္း
Aၿပစ္မေပးပါနဲ႔လို႕
ဘုန္းႀကီးေမတၱာရပ္ခံပါရေစ ၿပီးေတာ႕ Aခုဖမ္းလာတဲ႔ ဘုရားကြ်န္ေတြကိုလည္း ဘုန္းႀကီးကိုလွဴပါ လိုေၿပာတာနဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ ဖမ္းလာတဲ႔ ဖရကြ်န္၇ေယာက္ကို လွဴဒါန္းၿပီး စႀကိဳသူၿမတ္ဆီမွာ သီလခံယူပါတယ္။ ရတနာသံုးပါးနဲ႔ သီလခံယူAၿပီးမွာ ရာဇာဓိရာဇ္ ႏွလံုးသားေတြ ႏူးညံ႕သြားတယ္ ဒါနဲ႔ပဲ ေနာက္ဆံုး Aရွင္ဘုရား တပည္႔ေတာ္ Aရွင္ဘုရားရဲ႕ ႀသဝါဒကို ခံယူၿပီး စစ္ရုပ္ပါေတာ႕မယ္ စႀကိဳသူၿမတ္ကို ကတိေပးလိုက္တယ္၊
ဒါေပမဲ႕
တပည္႔ေတာ္
ဘုရားေက်ာင္းေတာ္တေဆာင္ေတာ႕
ဒီကိုေရာက္ခဲ႔တဲ႔
ေဆာက္လုပ္လွဴဒါန္းပါရေစ
Aထိမ္းAမွတ္နဲ႔
လို႕ခြင္႔ေတာင္းပါတယ္။
စႀကိဳသူၿမတ္ကလည္း သာသနာ႕ဒါယကာ Aရွင္မင္းႀကီး သဒၶါေပါက္တဲ႔ေနရာမွာ လွဴဒါန္းပါလို႕ ခြင္႔ေပးလိုက္ပါသတဲ႔။ ရာဇဓိရာဇ္ လွဴတဲ့ေက်ာင္း စႀကိဳသူၿမတ္ဆရာေတာ္က ကုသိုလ္ၿပဳတာပဲ လွဴပါလို႕ ခြင္႔ၿပဳတာနဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္လည္း သူစီးလာတဲ႔ ေရႊေဖာင္ေတာ္ႀကီးကိုဖ်က္ၿပီး ေရႊႀကက္ယက္ဘုရား တံတိုင္းေတာ္မွာ ဘုရားေက်ာင္းတေဆာင္ ေဆာက္လုပ္လွဴဒါန္းေစတယ္၊ စုလစ္မြန္းခြ်န္း
ဟံသာဝတီက
ပန္းပုပန္းပြတ္
Aတြင္းနံရံေတြမွာလည္း
Aေတာ္ဆံုး
သစ္သားရုပ္လံုး
ပန္းခ်ီေဆးၿခယ္
တည္ေဆာက္ထားေလေတာ႕
မြန္ပိသုကာပညာရွင္ေတြရဲ႕ ရုပ္ႀကြေတြထြင္းထုထားသလို
ေဆးေရးလက္ရာေတြနဲ႔
ေက်ာင္းေဆာင္ႀကီးဟာ
တန္ဆာေတြဆင္ယင္ၿပီး
Aေတာ္သပၸယ္လွပပါသတဲ၊
ရာဇာဓိရာဇ္လည္း သူေရစက္ခ်ေဆာက္လုပ္လွဳဒါန္းတဲ႔ ေက်ာင္းေဆာင္ႀကီးကို တစိမ္႔စိမ္႔ႀကည္႕ရင္း ပီတိေတြေဝေနရွာတာေပါ႔။ သူ႕ကတိAတိုင္း ပုဂံမွာရွိတဲ႔
ေက်ာင္းေဆာင္
တပ္ဆုပ္ဖို႕
သူ႕တပ္ေတြကို
တန္ခိုးႀကီးဘုရားေတြကို
ဝင္ဖူးဦးမွာမို႕
ေရစက္ခ်ပြဲၿပီးေတာ႕ ၿပင္ဆင္ခိုင္းတယ္၊
ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
ဟံသာဝတီၿပန္လမ္းမွာ
စႀကိဳသူၿမတ္ကိုလည္း
ဘုရားဖူးလိုက္ဖို႕
ပင္႔ဖိတ္တယ္၊ စႀကိဳသူၿမတ္လည္း လိုက္မယ္လို႕ဂတိၿပဳရတာေပါ႔ ရာဇာဓိရာဇ္ၿမန္ၿမန္ၿပန္သြားဖို႕ Aေရးႀကီးတယ္ေလ။
ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
စိတ္ႏွလံုးႀကည္ေမြ႔စြာခံစားရင္း
ကုသိုလ္တရားရဲ႕ပီတိစိတ္မွာ
AတီးAမွဳတ္AကAခုန္ေတြနဲ႔
တပ္ၿပန္ဆုတ္လို႕
ေAာက္Aရပ္ကိုစုန္ပါေတာ႕တယ္။ ဟံသာဝတီတပ္ေတြ AတီးAမွဳတ္ေတြနဲ႔ စစ္ကိုင္းကေန တပ္ဆုတ္ၿပီး Eရာဝတီၿမစ္ေရနဲ႔Aတူ စုန္ဆင္းသြားတာကိုၿမင္တာနဲ႔
မင္းေခါင္က
ရာဇာဓိရာဇ္လွဴထားတဲ႔
ေရႊႀကက္ယက္ဘုရားက
Page | 167
ေက်ာင္းေဆာင္ေတာ္ကို မီးရွိဳ႔ဖ်က္ဆီးခိုင္းေတာ႕တာပဲ။ AဲဒီAခ်ိန္မွာ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕တပ္ႀကီးက သိပ္ေဝးေဝးမေရာက္ေသးဘူးတဲ႔
ဒီေတာ႕
တလိပ္လိပ္တက္လာတာကိုႀကည္႔ၿပီး သေဘာေပါက္တာေပါ႔။ Aမွဳန္႔ၿဖစ္သြားေAာင္
သူလွဴထားတဲ႔ေက်ာင္းေဆာင္ကို
ေဒါသတႀကီးနဲ႔ ငါလုပ္မယ္လို႕
ေတြ႔လားAရွင္ဘုရားရဲ႕ဘုရင္က
ေရႊႀကက္ယက္ဘုရားဖက္ဆီက
တပ္ေတြAကုန္ရပ္ သူတပ္ေတြကို
မီးခိုးလံုးေတြ
မင္းေခါင္မီးရွိဳ႕ၿပီဆိုတာ
Aင္းဝကိုၿပန္လွည္႔
Aမိန္႔ေပးၿပီး
ဒီေကာင္ကို
စႀကိဳသူၿမတ္ကိုလည္း
ဘယ္ေလာက္မိုက္ရိုင္းသလဲဆိုတာ
ေတြ႔ၿပီမဟုတ္လားလို႕
Aၿပစ္တင္ေတာ႕တာေပါ႔။ စႀကိဳသူၿမတ္လည္း မင္းေခါင္ရဲ႕လုပ္ရပ္Aတြက္ Aေတာ္ေလးစိတ္မေကာင္းၿဖစ္သာြ းတယ္ ၿပီးမွ ဒကာေတာ္Aရွင္မင္းႀကီး မီးခဲကိုကိုင္သူဟာ မီးေလာင္သလိုပဲ Aရွင္မင္းေရစက္ခ် လွဴဒါန္းထားတဲ႔ ေက်ာင္းေဆာင္ေတာ္ဟာ
သာသနာပိုင္ၿဖစ္သြားၿပီ၊
သူၿပဳတဲ႔Aေႀကာင္းAတိုင္း ၿဖစ္ေပၚေနတဲ႔
ပ်က္စီးမွဳAက်ိဳးကို
ကုသိုလ္စိတ္ေႀကာင္႔ၿဖစ္တဲ႔
လက္ကိုင္ထားပါလို႕
ရေစေတာ႕မယ္။
ပီတိစိတ္ကို
ရာဇာဓိရာဇ္ကို
သူဘာမွပိုမေၿပာတတ္ေတာ႕ဘူး
သာသနာ႕ပစၥည္းကို
ဖ်က္ဆးီ သူဟာ
Aရွင္မင္းႀကီးရင္ထဲမွာ
Aပ်က္စီးမခံပါနဲ႕၊
ခႏီၱတရားကိုသာ
ႏွစ္သိမ္႔ဆံုးမရွာတယ္၊
မင္းေခါင္လြန္ေနတာ
ဒီ႕ထက္လည္း
သူ႔မ်က္ၿမင္မဟုတ္လား။
ဒီAခ်ိန္မွာ
သမိန္ၿဗာဇၨ၊ Aမတ္ဒိန္၊ မဟာသမြန္ စတဲ႔မတ္ႀကီးေတြကလည္း နဳတ္ထားတဲ႔တပ္ကို ၿပန္လွည္႔ၿပီး Eရာကိုဆန္တက္လို႕
Aင္းဝကိုစစ္တိုက္ဖို႕ဆိုတာ
Aၿပစ္ကပိုမ်ားလိမ္႔မယ္၊
ၿပီးေတာ႕
တပ္ၿပန္ဆုတ္ေတာ႕မယ္လို႕ ထြက္ၿပီးသားဆင္စြယ္
မလြယ္နိဳင္ပါဘူးဖရား
Aရွင္မင္းႀကီးက
စႀကိဳသူၿမတ္ဆရာေတာ္ကို
ဂတိေပးထားတယ္မဟုတ္လား၊
ၿပန္ဝင္ရိုးမရွိဆိုတဲ႔Aတိုင္း
Aက်ိဳးထက္
Eကရာဇ္မင္းတို႕ရဲ႕စကား
ၿပဳထားတဲ႔ဂတိကိုသာ
ဆက္လက္ကိုင္စြဲၿပီး
ဟံသာဝတီကိုသာ စုန္သင္႔ပါတယ္လို႕ ဝိုင္းေလွ်ာက္ႀကေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္လည္း စိတ္ေလွ်ာ႕ၿပီး ကဲ မူလခ်ီေနတဲ႔Aတိုင္း ေAာက္ကိုဆက္စုန္လို႕ Aမိန္႔ေပးလိုက္ေတာ႕သတဲ႔။ Uပါေကာင္းဆိုတဲ့သူ ပုဂံေရာက္ေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္ ပုဂံတန္ခိုးႀကီးဘုရားေတြကိုဖူးေမွ်ာ္တယ္၊ ဘုရားပုထိုးေက်ာင္းကန္ ေဆာက္လုပ္လွဴဒါန္းမွဴေတြ ၿပဳလုပ္တယ္တဲ႔၊
ဒီေနာက္ေတာ႕
ပုဂံမွာေနရစ္ခဲ႔ပါတယ္။ စႀကိဳဘုရားေပၚတက္ၿပီး ဆိုဗီနီးယားေပါ႔။
သံဃာေတာ္ေတြကို
ဆြမ္းကြမ္းပစၥည္းေလးပါး
ေAာက္ဘက္ကိုဆက္စုန္ပါတယ္၊
ဒီလိုစုန္လာလိုက္တာ
စႀကိဳသူၿမတ္ကေတာ႕
စေလေAာက္ေရာက္ေတာ႕
ဘုရားေပၚကဆင္းတုေတာ္ေတြကို
ဒါကိုဗမာAရပ္သားေတြက
လွဴးဒါန္းတာေတြ
ယူႀကသတဲ႔
မခံရပ္နိဳင္တာနဲ႔
ေရွ႔ေၿပးတပ္ဟာ Aင္းဝၿပန္
Aင္းဝၿမင္းတပ္နဲ႔ေပါင္းၿပီး
ၿပင္းၿပင္းထန္ထန္ တိုက္ခိုက္တာေႀကာင္႔ မြန္တပ္ေတြ ထြက္ေၿပးရတယ္။
Page | 168
Aဲလိုရုန္းရင္းဆန္ခတ္ၿဖစ္ေနခ်ိန္မွာပဲ ေဖာင္ကပ္ေတာ႕
ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕
ရာဇာဓိရာဇ္ကမ္းထက္တက္ၿပီး
ကမ္းထက္တက္ေတာ႕
စစ္သူႀကီး
ေဖာင္ေတာ္ဆိုက္ကပ္လာပါေလေရာ။ Aေၿခေနကိုႀကည္႔တယ္၊
Uပါေကာင္းနဲ႔တပ္ဖြဲ႕ဟာ
ဒီလိုသူ႕ရွင္
သူ႕ရွင္လံုၿခံဳေရးAတြက္
ကမ္းေပၚေၿပးတက္ၿပီး တိုက္ပြဲထဲ ခုန္ဝင္သြားတယ္ Aင္းဝတပ္ကလည္း ၿပင္းၿပင္းထန္ထန္ႀကီးကို ဆီးတိုက္ေတာ႕ Aနီးကပ္တိုက္ပြဲၿဖစ္ၿပီး Uပါေကာင္းေပါင္ကို လွံထိုးမိေရာ၊ ေပါင္လွံထိေတာ႕ Uပါေကာင္လဲသြားတာေပါ႔ ၿမင္းနဲ႔Aၿပင္းဝင္လာၿပီ ဝင္လာတဲ႔
ၿမင္းကို
ေၿခၿပတ္သြားတဲ႔
ဒါကိုၿမင္လိုက္တဲ႔
ဒါးနဲ႔Uပါေကာင္းကို ေၿမၿပင္ေပၚမွာလဲၿပီး
ၿမင္းေပၚက
Aင္းဝသူရဲေကာင္းကို
Aင္းဝၿမင္းစီးသူရဲတေယာက္က
ခုတ္ဖို႕ႀကံတယ္၊ ေၿခေထာက္ကို
သူရဲလည္း
ဒါးနဲ႔ဆီးပိုင္းတယ္၊
Uပါေကာင္းက
ပိုင္းလိုက္ေတာ႕
ၿပဳတ္က်တာေပါ႔၊
သတိမလစ္ပဲ
ၿမင္းေၿခၿပတ္ေရာ၊
Uပါေကာင္းဟာ
လည္ပင္းကိုမိမိရရပိုင္းမိတာနဲ႔
က်လာတဲ႔
Aင္းဝသူရဲေကာင္း
ေခါင္းၿပတ္ထြက္သြားသတဲ႔၊ ဒီသူရဲေကာင္းက Aင္းဝၿမင္းတပ္ရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းထဲကေနမယ္ သူ႕ရဲ႕Aၿဖစ္ကိုၿမင္တာနဲ႔ က်န္တဲ႔ Aင္းဝၿမင္စီးသူရဲေတြ Uပါေကာင္းကို ဟာဒီလူစြမ္းလွခ်ည္လား သာမန္လူေတာ႕မဟုတ္ဘူး နတ္ဘီလူးလားပဲ ဆိုၿပီးေၿပးပါေလေရာတဲ႔။ တိုက္ပြဲကိုႀကည္႔ၿပီး တိုက္ပြဲကိုႀကည္႔ၿပီး ရာဇာဓိရာဇ္က Uပါေကာင္းရဲ႕ဒဏ္ရာကို သူသိုင္းထားတဲ႔ ပုဝါစနဲ႔
ပတ္တီးစည္းေပးရင္း
ငါAင္းဝကိုခ်ီတုန္းက
Aင္းဝကိုေက်ာ္ၿပီး
တေကာင္းေတာင္
ေရာက္သြားေသးတယ္ ဘယ္ေကာင္ကမွ ငါ႔တပ္ကိုမထိပါးရဲ မတိုက္ရဲဘူး၊ Aခု စႀကိဳသူၿမတ္ရဲ႕ ေတာင္းပန္မွဳေႀကာင္႔
ေAာက္ကို
ဒီေကာင္ေတြAၿမင္မွာ ၿပရေသးတာေပါ႔၊
ၿပန္စုန္မယ္ဆိုမွ
ငါစစ္ရွံဳးၿပီးၿပန္တယ္ေပါ႔၊
ေဟ႕
ေဟာဒီစေလကို
ငါတပ္ကိုဒီလိုလာတိုက္တယ္၊
ေကာင္းၿပီေပါ႔ကြာ
မရမၿခင္း
ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕Aေႀကာင္း
ငါဆက္မစုန္ဘူးေဟ႕
လို႕ႀကိမ္းဝါးၿပီး
စေလကိုတိုက္သတဲ႔၊ စေလဟာ ခံစစ္သိပ္မေကာင္းတဲ႔ ၿမိဳ႕မို႕လား ဒါ႔မွမဟုတ္ Uပါေကာင္းရဲ႕ သတင္းကိုႀကားၿပီး
ဗမာတပ္ေတြ
Aရမ္းေႀကာက္ေနလို႕လားေတာ႕
မသိပါဘူး
သိပ္ခက္ခက္ခဲခဲႀကီးေတာင္ မတိုက္လိုက္ရဘူး၊ စႀကိဳကို ရာဇာဓိရာဇ္ရလိုက္တယ္။ စေလကိုရၿပီး သံု႕ပန္းေတြမိမွပဲ
ေခါင္းေလာင္းက်မွာ
တေလေမေက်ာ္ကို
ၿပည္စား
ထားရစ္တဲ႔
လက်ၤာပ်ံခ်ီ
သူ႕သမတ္
ဝင္တိုက္ၿပီး
ေစာမဟာရာဇ္နဲ႔
သမီးေတာ္
သမီးေတာ္ကိုဖမ္းသြားေႀကာင္း
သိရေတာ႕တယ္။ သာဝတၱိတိုက္ပြဲ ေခါင္းေလာင္းက်ကို သတင္းဟာ
ၿပည္စားလက်ၤာပ်ံခ်ီက
ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕
ႏွလံုးသားကို
ဝင္တိုက္ၿပီးသမီးေတာ္ကို
ဖမ္းသြားတယ္ဆိုတဲ႔
Aက္စစ္နဲ႔Aပက္ခံရသလို႕
ဆက္ဆက္နဲ႔
Aခံစားခက္ေစသတဲ႔၊ ဒါနဲ႔ေဒါသတႀကီး တပ္ေတြAားလံုး Aင္းဝၿပန္လည္႔ Aင္းဝကိုမရမခ်င္း
Page | 169
ပဲခူးငါမၿပန္ဘူးဆိုၿပီး Aမိန္႔ေပးေတာ႕တာေပါ႔။ ဒါေပမဲ႕ သူရဲ႕တပ္မွဴးႀကီးေတြက သူ႔ရဲ႕AစီစU္ကို လက္မခံႀကပါဘူး
ဒါနဲ႔
သူယံုႀကည္ကိုးစားတဲ႔
သမိန္ၿဗာဇၨနဲ႔
Aမတ္ဒိန္
ဦးေဆာင္လို႕
ေႀကာက္ေႀကာက္နဲ႔ ဝိုင္းၿပီး Aရွင္မင္ႀကီး ဆုတ္လာတဲ႔တပ္ကို ၿပန္လွည္႔ၿပီး ခ်ီတက္ဖို႕ဆိုတာ Aင္မတန္စြန္႔စားရမဲ႔
Aလုပ္ၿဖစ္တယ္၊
စစ္သည္ေတြႏြမ္းနယ္ေနႀကပါၿပီ၊
ဒီေတာ႕ပဲခူးၿပန္ၿပီ
စစ္သည္ေတြကို ေကာင္းေကာင္းAနားေပး ၿပီးမွ AားAင္ၿပည္႔ၿပည္႔နဲ႔ ေနာက္တခ်ီ ၿပန္တိုက္ရင္ Aေတြ႔ႀကံဳလည္းရွိၿပီးသား မနိဳင္ပဲရွိရိုးလား
Aင္Aားလည္းၿပည္႔ေနတဲ႔
လို႕
ဟံသာဝတီတပ္ဟာ
Aႀကံေပးစကားေၿပာႀကေတာ႕
ရာဇာဓိရာဇ္လည္း
Aင္းဝကို ရင္မွာေဒါသနဲ႔
နာက်င္ေနရက္နဲ႔ မတက္သာလို႕ ဆက္ဆုတ္ရေတာ႕တာေပါ႔။ ဒလေရာက္ေတာ႕ သမက္ေတာ္ ေစာမဟာရာဇ္ကိုေတြ႔တယ္၊ ေဒါသထြက္ေနတဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ သမီးေတာ္ကိုပစ္ၿပီး ကိုယ္လႊတ္ရုန္းေၿပးရပါ႔မလားဆိုၿပီး Aပိုင္းပိုင္းၿဖစ္ေAာင္ ခုတ္သတ္ေစ လို႕ Aဲမြန္ဒယာကိုAမိန္႔ေပးပါတယ္၊ ဒလေန ကူေက်ာင္းဆရာေတာ္ မဟာသာမိနဲ႔ သံဃာေတာ္ေတြက ေစာမဟာရာဇ္ရဲ႕ Aသက္ကို ခ်မ္းသာေပးဖို႕ ေမတၱာရပ္ခံေသးသတဲ႔ ဒါေပမဲ႕ ေနာက္က်သြားပါၿပီ။ ဇင္မယ္ရွမ္းေသြးပါတဲ႔
ေစာမဟာရာဇ္ကို
Aဲမြန္ဒယာတပ္သားေတြဟာ
ပဲခူးနန္းတြင္းမွာ
ေၿခၿပတ္လက္ၿပတ္
သိပ္ႀကည္႔ရသူမရွိဘူးထင္ရဲ႕
Aပိုင္းပိုင္းၿဖစ္ေAာင္
လက္ၿမန္ေၿခၿမန္ပဲ
ရက္ရက္စက္စက္ စီရင္လိုက္ႀကၿပီး ေရထဲပစ္ခ်လိုက္ပါေလေရာ။ ပဲခူးေရာက္ေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ သူတပ္ကို ေကာင္းေကာင္းAနားေပးၿပီး Aားေမြးေစတယ္၊ Aားၿပည္႔တာနဲ႔ တပ္ကိုၿပန္ၿပင္ၿပီး ေရေႀကာင္း ႀကည္းေႀကာင္း စစ္ေႀကာင္း ၂ေႀကာင္းနဲ႔ ၿပည္ကို ခ်ီတက္ေတာ႕တာပဲ။
မင္းေခါင္လည္း
ပဲခူးတပ္ေတြ
ခ်ီလာၿပန္ၿပီ
ႀကားတာနဲ႔
ၿပည္ကိုကူဖို႕
ၿမင္းသည္ေတာ္ ၃၀ဝ၀ဝနဲ႔ ၿပည္ကိုဆင္းလာတယ္။ ဒီလိုမင္းေခါင္တပ္ေတြ ဆင္းလာတာႀကာေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
Aင္းဝတပ္ေတြကို
မြန္နယ္ထဲေရာက္မွ
Aႀကိမ္ႀကိမ္သူAနိဳင္ရဖူးတဲ႔
Aပိုင္တိုက္ရင္ေကာင္းမလား
ဒါမွမဟုတ္
ဗ်ဴဟာAတိုင္း
မြန္နယ္ထဲAေရာက္မခံ
ပဲတိုက္ပစ္လိုက္ရမလား သူ႕တပ္မွဴးေတြနဲ႔ တိုင္ပင္ေဆြေႏြးသတဲ႔။ ေဆြးေႏြးေတာ႕ သမိန္ၿဗာဇၨက မင္းႀကီး ေရတပ္မွာ ေနခဲ႔ပါ၊ ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးတို႕ ႀကည္းေႀကာင္းခ်ီၿပီ မင္းေခါင္ကိုသြားတိုက္မယ္ မြန္နယ္ထဲAဝင္မခံဘူးလို႕
ေလွ်ာက္ေတာ႕
သေဘာက်တာနဲ႔
Aမတ္ႀကီး
သမိန္ၿဗာဇၨကို
ႀကည္းတပ္ဦးစီးခ်ဳပ္ခန္႔ၿပီး တပ္မ၇မ စစ္သည္ ၃ေသာင္း ဆင္၇၀နဲ႔ ခ်ီေစပါတယ္။ ဒါေပမဲ႕ Aဓိကတပ္ေတာ္ၿဖစ္တဲ႔ ေရေႀကာင္းခ်ီတပ္ကိုေတာ႕ သူကိုယ္တိုင္ေခါင္းေဆာင္ၿပီး စစ္သေဘၤာ (ေလွႀကီး) ၂၀ဝ၀ စစ္သည္၇၀ဝ၀ဝနဲ႔ ၿပည္ကိုဆန္ပါတယ္။ သမိန္ၿဗာဇၨဦးေဆာင္တဲ႔
ႀကည္းတပ္ဟာ
Aင္းဝတပ္ေတြနဲ႔
ေသမေသာက္ရြာမွာ
ထိပ္တိုက္ေတြ႔ႀကတယ္။ ေသမေသာက္ (သာဝတၱိ)ရြာၿပင္မွာ ကြင္းၿပင္ႀကီးရွိၿပီး ေဘးႏွစ္ဖက္မွာ သစ္ေတာႀကီးေတြ ဖံုးလႊမ္းေနတယ္။ Aဲဒီကြင္းၿပင္မွာ ပဲခူးတပ္နဲ႔ Aင္းဝတပ္တို႕ ဆံုႀကတာပဲ။ ေတြ႔တယ္ဆိုတာနဲ႔ Aင္းဝၿမင္းစီးတပ္သားေတြဟာ ရဲရဲဝံ႕ဝံ႕ စစ္မ်က္ႏွာဖြင္႔ၿပီး ေၿပးဝင္လာတာကို
Page | 170
သတိထားမိတဲ႔
သမိန္ၿဗာဇၨဟာ
ေရွ႔ေၿပးတပ္မွဴး
လဂြန္းAိန္ကို
Aရင္မလိုနဲ႔
ကြင္းၿပင္ထဲ
Aရမ္းမထြက္သြားနဲ႔ မင္းရဲ႕တပ္ကို Aေၿခခိုင္ေAာင္ခ်ထား ၿပီးရင္ ငါAခ်က္ေပးတာကိုေစာင္႔ ဒီေကာင္ေတြဝင္လာပါေစ
Aနီးေရာက္မွ
Aင္Aားကိုတြက္ၿပီး
Aပိုင္တိုက္ပါလို႕
ေၿခၿမန္ဆက္သားလႊတ္ၿပီး Aမိန္႔ေပးတယ္။ လဂြန္းAိန္ဟာ သာမန္ရိုးရိုးတပ္သားAဆင္႔ကေန Aစြမ္းစနဲ႔ ထိပ္တန္းေရာက္လာသူၿဖစ္ေတာ႕ ေAာက္ေၿခနဲနဲလြတ္မဲ႔ပံုပဲ၊
လူကလည္းငယ္
ဘုရင္ကလည္းေၿမာက္စားဆိုေတာ႕
လြတ္မယ္ဆိုလည္း မဆန္းဘူးေပါ႔။ ဒါနဲ႔ လဂြန္းAိန္ဟာ သူ႕ဆရာသမိန္ၿဗာဇၨAမိန္႔ေပးတာကို ဟာ ဒီAဖိုးႀကီး ရန္သူAင္Aားကို ေစာင္႔ႀကည္႔ခိုင္းတာ ငါနဲ႔ငါ႔တပ္သားေတြကို ေစာ္ကားတာနဲ႔Aတူတူပဲ ဆိုၿပီး သူ႕ရဲ႕ဗိုလ္ခ်ဳပ္Aမိန္႔ကို မေစာင္႔ပဲ Aင္းဝတပ္ကို ကြင္းၿပင္ႀကီးထဲ ဆင္းၿပီးရင္ဆိုင္တယ္။ လဂြန္းAိန္ထြက္ေတာ႕
က်န္တဲ႔တပ္ေတြလည္း
သမိန္ၿဗာဇၨရဲ႕AစီAစU္Aတိုင္း
ေစာင္႔ၿပီးတိုက္လို႕မရေတာ႕ပဲ ကြင္းၿပင္ထဲထြက္တိုက္ရတာေပါ႔။ တကယ္ေတာ႕
မင္းေခါင္ဟာ
လဂြန္းAိန္က
သူ႕ရဲ႕Aေသခံတပ္ကို
Aဓိကတပ္မႀကီးAထင္နဲ႔
Aင္းဝၿမင္းသည္ေတာ္
၁၀ေယာက္
Aင္းဝAဓိကတပ္မႀကီး
Aပီတိုက္တယ္၊
သတ္လိုက္နိဳင္လိုက္ပါရဲ႕
ဝင္ေဆာင္႔ေတာ႕
Aင္မတန္သတၱိရွိပါတယ္ဆိုတဲ႔
ကြင္းထဲAရင္လႊတ္လိုက္တာပါ၊ တိုက္ေတာ႕
ဒါေပမဲ႕
သူတပ္ဟာ
စစၿခင္း
Aေနာက္ကပါလာတဲ႔
မခံနိဳင္ေတာ႕ဘူး၊
လဂြန္းAိန္နဲ႕
ဒါကို
မခံနိဳင္ေတာ႕
ေတာထဲထြက္ေၿပးပါေလေရာ၊
လဂြန္းAိန္တပ္သား ၅၀-၆၀ေလာက္လည္း Aင္းဝလွံဖ်ားမွာ ကားကနဲပါသြားတာေပါ႔။ ဟိုးတုန္းက စစ္ပြဲေတြဟာ ဒါးလွံေလးၿမွားေတြနဲ႔ ၿမင္းေတြ ဆင္ေတြ သံုးၿပီးတိုက္တ႔ဲ တိုက္ပြဲေတြမို႕ တပ္လန္ရင္ တပ္ပ်က္ရင္
ၿပန္စုရခက္သလို၊
Aရွိန္နဲ႔ထိုးဝင္လာရင္လည္း
ခုခံဖို႕ခက္တာေပါ႔။
လဂြန္Aိန္တပ္ပ်က္ေတာ႕ Aေနာက္ကပါလာတဲ႔ Uပါေကာင္း ၿဗထဗိုက ေဘာေက်ာ္တို႕တပ္လည္း မခံနိဳင္ဘူး ေတာထဲထြက္ေၿပးရတာပဲ။ လဂြန္းAိန္တို႕
တပ္ေတြပ်က္သြားတာကို
တပ္မွဴးခ်ဳပ္သမိန္ၿဗာဇၨဆီကို Aမိန္႔ေတာင္းေတာ႕
ဆက္သားလႊတ္ၿပီး
သမိန္ၿဗာဇၨက
ၿမင္လိုက္ရတဲ႔
သမိန္Aင္းဝနိဳင္က
ဘာဆက္လုပ္ရမလဲ
Aမိန္႔ေတာင္းတယ္၊
ဆက္တိုက္ဆိုၿပီး
ကိုယ္တိုင္ဆင္စီးၿပီးထြက္တယ္၊
စစ္ဦးစီးတပ္ကထြက္ေတာ႕ သမိန္Aင္းဝနိဳင္တပ္နဲ႔ သမိန္ဇိပ္ၿပဲတပ္လည္း လိုက္ထြက္တာေပါ႔၊ သံုးတပ္ညီညီနဲ႔
Aင္းဝတပ္ဦးက
လ်င္လ်င္ၿမန္ၿမန္
ဝင္ေဆာင္႔တယ္၊
ပခန္းစားမခံနိဳင္ဘူး
Aေနာက္ကပါလာတဲ႕
တလုပ္စားတပ္ကို
ဒီလိုAင္းဝတပ္ လဂြန္းAိန္နဲ႔
ထိုးစစ္က်ိဳးၿပီး သူတပ္ဟာ
ထိုးစစ္ဆင္လာတဲ႔
တပ္ပ်က္ေရာ၊ ဆက္တိုက္တယ္
တပ္မႀကီး၅တပ္လံုး ေတာထဲကၿပန္ထြက္
ပခန္းစားတပ္ကို
ပခန္းစားတပ္ပ်က္ေတာ႕
တလုပ္စားတပ္လည္းပ်က္တာပဲ။
ဖရိုဖရဲၿဖစ္ေနတာကို
Aခြင္႔ေကာင္းယူၿပီး
နံေဘးကဝင္တိုက္တယ္၊
ေနာက္ေတာ႕
Page | 171
Uပါေကာင္းတို႕
ေဘာေက်ာ္တို႕လည္း
ထြက္တိုက္ေတာ႕
Aင္းဝတပ္မခံနိဳင္ဘူး
လံုးဝၿပိဳကြဲသြားတယ္။ လဂြန္းAိန္ဟာ
Aင္မတန္လ်င္တယ္
သူ႕ကိုသမိန္ၿဗာဇၨဆဲေတာ႕မယ္
Aေရးယူေတာ႕မယ္
သူ႕ရွင္နဲ႔တိုင္ေတာ႕မယ္ဆိုတာသိတယ္ ဒါေႀကာင္႔ ေၿခသြက္လက္သြက္ပဲ Aင္းဝတပ္ရ႕ဲ ဆင္ၿမင္း လူသူသံု႕ပန္းေတြ
ဖမ္းၿပီး
ရာဇာဓိရာဇ္ကို
ေၿပးဆက္တယ္။
ဒီAခ်ိန္မွာ
သမိန္ၿဗာဇၨတို႕က
တပ္ေတြစစ္ေဆး က်ဆံုး ဒဏ္ရာရ စာရင္းေတြၿပဳ၊ စစ္ေႀကာင္းေတြရွင္း ဒါေတြလုပ္ေနရေတာ႕ လဂြန္းAိန္လိုမၿမန္ဘူးေပါ႔။ ရာဇာဓိရာဇ္က
Aေႀကာင္းစံုမသိပဲ၊
လဂြန္းAိန္ကို
သူ႕ဆီဖမ္းဆီးဆင္ေတြ
AပီAၿပင္ခ်ီးက်ဴးၿပီး
ၿမင္းေတြလာၿပီးဆက္သတဲ႔
ဆုေတြလာဘ္ေတြေပးသတဲ႔၊
ဒါကိုသမိန္ၿဗာဇၨသိေတာ႕
တင္းတာေပါ႔၊ တင္းတင္းနဲ႔ Aခစားမင္ဘူးဆိုပဲ။ သမိန္ၿဗာဇၨAခစားမဝင္ေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္က Aေခၚလႊတ္တာေပါ႔၊ သမိန္ၿဗာဇၨက
ေရာက္လာေတာ႕
ေပါက္ကြဲၿပီး
ကြ်န္ေတာ္လည္း
ဘာလို႕ငါ႔ကိုလာၿပီးAစီရင္မခံတာလဲလို႕
တပ္ပ်က္ၿပီးေတာထဲ
Aစီရင္ခံစရာမလိုေတာ႕ဘူးေပါ႔၊
ဝင္ပုန္းတဲ႔ေကာင္ကို Aရွင္မင္းႀကီးကို
ေမးေတာ႕
ဆုေပးေတာ႕၊
တပ္ပ်က္ေကာင္က
Aစီရင္ခံၿပီးသားပဲလို႕ ေလွ်ာက္တင္သတဲ႔။ သမိန္ၿဗာဇၨဒီလိုေၿပာတာနဲ႔ လဂြန္းAိန္က ေနာက္က
ကြ်န္ေတာ္တပ္က
တပ္ေတြမလိုက္လာေတာ႕
ဘယ္ခံနိဳင္မွာလည္း
မခံနိဳင္ေတာ႕
Aင္းဝတပ္မႀကီးငါးတပ္ကို
ဆုတ္ရတာေပါ႔၊
ၿပန္တိုက္ေတာ႕ ကြ်န္ေတာ္လည္း ေတာထဲကေန Aခုလိုဆင္
ၿမင္းေတြ
AလုAယက္တိုင္ရင္
ဒါေပမဲ႕
ဒါေပမဲ႕
ကြ်န္ေတာ္တတပ္ထဲ
တိုက္Aားလံုးညီညီညာညာနဲ႔
ၿပန္ထြက္တိုက္တာပဲ၊
လာေရာက္ဆက္သနိဳင္တာေပါ႔ ၿငင္းေနႀကတဲ႔
Aရင္ထြက္တိုက္တယ္၊
ဒီလိုတိုက္လို႕လည္း
ၿပန္ေၿပာတယ္။
သူရဲေကာင္း၂ေယာက္ကို
၂ေယာက္သား
ႀကည္႔ရင္း
ရာဇာဓိရာဇ္
ရယ္ေနသတဲ႔၊ ဒါေပမဲ႕ ရာဇာဓိရာဇ္က ဘုရင္ပဲ လူနပ္ပဲ လူလည္ႀကီးပဲ Aာဏာနိဳင္ငံေရးကို ကြ်မ္းကြ်မ္းက်င္က်င္ သူသိတာေပါ႔၊
ကစားတတ္သူပဲ လဂြန္းAိန္ဘက္လွည္႔ၿပီး
ဘယ္လိုၿဖစ္ေနတာလဲ ေAးေနာက္တခါ
သမိန္ၿဗာဇၨစိတ္ဆိုးေၿပေAာင္ ေဟ႕ေရာင္
ဒါAမတ္သူရဲေကာင္းေတြ ဒီလိုၿဖစ္ရင္
မင္းကို
လို႕ခပ္တည္တည္ေဟာက္ၿပလိုက္သတဲ႔၊
မင္းကလူႀကီးကိုမရိုမေသနဲ႔
ေၿပာတဲ႔စကားမဟုတ္
ငါကိုတိုင္
ၿပီးေတာ႕
လုပ္ရမယ္ဆိုတာ လမ္းေဘးစကား
တပ္မွဴးခ်ဳပ္လက္ထဲAပ္ပစ္မယ္
သမိန္ၿဗာဇၨကိုလည္း
လဂြန္းAိန္ထက္ပိုတဲ႔
ဆုလာဘ္ေတြေပးပါသတဲ႔၊ Aနိဳင္ရေတာ႕ Aမတ္Aိုႀကီးလည္း စိတ္ေၿပသြားတာေပါ႔ေလ။
Page | 172
ျပည္တိုက္ပြဲ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ ၿပည္ကိုေရေႀကာင္း ကုန္းေႀကာင္း ၂ဖက္ပိတ္ၿပီးတိုက္ေပမဲ႔ ခံစစ္ကိုAေသAခ်ာ ၿပင္ဆင္ထားတဲ႔
လက်ၤာပ်ံခ်ီရဲ႕Aစြမ္းေႀကာင္႔
ဝိုင္းၿပီးပိတ္ထားတာေပါ႔။
ရက္ႀကာလာေတာ႕
ဇြဲေကာင္းေကာင္းနဲ႔
Aညံ႕မခံဘူး၊
ကုန္သေလာက္ရွိသြားၿပီ
ေနာက္ဆံုး
မသိမ္းနိဳင္ဘူးတဲ႔၊ ၿပည္သားေတြ
ငတ္လာႀကတယ္
ၿမိဳ႕တြင္းမွာရွိတဲ႔ ထန္းပင္ေတြေတာင္
မသိမ္းနိဳင္ေတာ႕ ဒါေပမဲ႕
စားလို႕ရတာမွန္သမွ်လည္း Aလြတ္မေပးေတာ႕ပဲ
လဲခ်ၿပီး
Aဖူးၿပဳတ္စားရတဲ႔Aထိ ၿဖစ္ေနရွာတယ္။ AဲဒီAခ်ိန္မွာ မြန္တပ္ေတြဘက္လည္း မွတ္ၿခင္ယင္ေတြေႀကာင္႔ Aနာေရာဂါေတြ ရလာသတဲ႔။ Aခ်ိန္ကလည္း ေဆာင္းAကုန္ေႏြဦးမဟုတ္လား၊ ၿပည္ရဲ႕ေဆာင္းေႏွာင္းညေတြနဲ႔ ပဲခူးသားေတြ သိပ္မရင္းႏွီးေတာ႕
Aဆင္မေၿပဘူးေပါ႔။
ဒါေႀကာင္႔သမိန္ၿဗာဇၨက
ၿပည္မွာတပ္စြဲထားရတာ
ေနရာက်U္းက်ပ္လြန္းတယ္၊ ေႏြဦးဆိုေတာ႕ ဝမ္းကႏူး ဒီႀကားထဲ ယင္ေကာင္ကလည္းမ်ားေတာ႕ ဝမ္းေရာဂါေႀကာက္ရတယ္ တပ္Aခ်ိဳ႔ကို ခ်န္ၿပီး တပ္မႀကီးကို တဖက္ကမ္းက တလည္းဆီးဆပ္ကို ေရြ႕ထားရင္ ေကာင္းမယ္ထင္ပါတယ္လို႕ ရာဇာဓိရာဇ္ကိုေလွ်ာက္ေတာ႕ AေသAခ်ာသံုးသပ္ၿပီး တူေတာ္ေဘာေက်ာ္တပ္ရယ္ ၿဗထဗိုက္တပ္ရယ္ သူ႕ေယာကၡမ သမိန္ဇိပ္ၿပဲတပ္ရယ္ ၃တပ္ကို နဝင္းဆိပ္မွာ
ခ်န္ထားၿပီး
ဟိုေရာက္ေတာ႕
သူကိုယ္တိုင္နဲ႔
ဗာရဏသီဆိုတဲ႔
က်န္တပ္ေတြကို
တပ္ၿမိဳ႕တည္ၿပီး
တလည္းဆီးကို
ေရြ႔တယ္၊
ႀကည္းတပ္
Aားလံုးကို
ေရတပ္
စခန္းခ်ေစပါသတဲ႔။ ၿပည္သားေတြ
ရိကၡာၿပတ္ၿပီး
ဖြဲႏုနဲ႔ထန္းAူကို
ၿပဳတ္စားေနရၿပီ၊
Aႀကာႀကီးေတာင္႔ခံနိဳင္မွာ
မဟုတ္ေတာ႕ဘူး မႀကာခင္မြန္လက္ထဲက်ေတာ႕မယ္လို႕ ႀကားရေတာ႕ မင္းေခါင္ဟာ မေနနိဳင္ဘူး ငါဆင္းမကူရင္ ဆင္ႏွစ္ရာ
ၿပည္ၿမိဳ႕ေတာ႕
ၿမင္းသံုးေထာင္နဲ႔
ေၿမထဲေရာက္ေတာ႕
မြန္လက္ထဲေရာက္ေတာ႕မွာပဲဆိုၿပီး ႀကည္းေႀကာင္းခ်ီၿပီ
တပ္ဖြဲ႔ၿပီးစခန္းခ်ေနသတဲ႔။
ႀကားတာနဲ႔
ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
Aင္းဝတပ္
Aင္AားAေတာ္ႀကီးမားတယ္
မထားသင္႔ကိုေဆြးေႏြးတယ္၊ Aမတ္ႀကီးေတြက ေလွ်ာက္ႀကေပမဲ႕၊
နဝင္းက
ၿပည္ကိုဆင္းခ်လာတယ္၊
Aင္းဝကမင္းေခါင္ရဲ႕တပ္ကူေတြ
စစ္ဆင္ေရးတပ္မွဴးႀကီးမ်ား သမိန္ၿဗာဇၨ၊
ၿဖဳတ္ၿပီး
Aင္းဝကေန
စစ္သည္ခုနစ္ေသာင္း
AေရးAေပၚAစည္းAေဝးေခၚၿပီး
ဒီေတာ႕နဝင္းက Aမတ္ဒိန္နဲ႔
တပ္သံုးတပ္
ဆက္ထားသင္႔
မဟာသာမြန္စတဲ႔
ဗာရာဏသီကိုေရြ႕လာသင္႔ေႀကာင္း တပ္မွဴး၃ေယာက္က
ဆင္းလာၿပီ
နဝင္းမွာစြဲထားတဲ႔
သမၻာရင္႔
တညီတညႊတ္ထဲ တပ္ကိုၿဖဳတ္ဖို႕ကို
Aၿပင္းAထန္ကန္႔ကြက္ပါသတဲ႔။ နဝင္းတပ္မွဴးႀကီး၃ေယာက္က AေနAထားေရာက္ေနၿပီ၊
ၿပည္ကိုဝိုင္းထားတာ
ရိကၡာမရေAာင္
ဆက္ၿပီး
၃လရွိၿပီ၊
ၿပည္ဟာယဲ႕ယဲ႕ေလး
ပိတ္ဆို႕ထားရင္
ၿပည္ကိုရေတာ႕မယ္။
Page | 173
ဒီလိုAေနAထားကေန
တပ္နဳတ္လိုက္လို႕
ၿပည္ကိုဘယ္လိုလုပ္ၿပီး
Aင္းဝတပ္ေတြ
ၿပည္ကိုAားၿဖည္႔ေပးသြားနိဳင္ရင္
သိမ္းလို႕ရေတာ႕မွာလည္း
လို႕ကြန္ပလိန္းတက္ေတာ႕
သမၻာရင္႔Aမတ္ႀကီးေတြက ၿပည္ဟာ Aုတ္ၿမိဳ႕ရိုးနဲ႔ ကာထားတဲ႔ၿမိဳ႕ဆိုတာမေမ႔နဲ႔ဦး မင္းတို႕က ၿပည္ကိုလြယ္လြယ္နဲ႔ ရမယ္တြက္ေနႀကတယ္ AခုAထိဟိုက ႀကံ႕ႀကံ႕ခံေနတာ ထည္႔တြက္ဦး၊ ၿပီးေတာ႕ မင္းတို႕တပ္စြဲထားတဲ႔ နဝင္းၿမိဳ႕က သစ္တပ္နဲ႔ကာထားတဲ႔ၿမိဳ႕ Aင္းဝတပ္ေတြ Aင္နဲ႔Aားနဲ႔ လာတိုက္ရင္ မင္းတို႕ဘယ္လိုခံနိဳင္မလဲ လို႕ ေသေသခ်ာခ်ာ သံုးသပ္ၿပေပမဲ႕ နဝင္းတပ္မွဴးႀကီး ၃ေယာက္က
လက္မခံဘူး၊
ခ်မယ္
Aင္းဝသားေတြက
သံမွဳန္႔စားထားလို႕လား
ဘာညာလုပ္ေနသတဲ႔။ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
Aဖိုးႀကီး၃ေယာက္ရဲ႕
စကားကိုAားရေနတာေပါ႔၊
ဒါနဲ႔
စကားကိုမႀကိဳက္ပဲ၊
Aစည္းAေဝးမွာ
နဝင္းတပ္မွဴး၃ေယာက္ရဲ႕
ဘာဆံုးၿဖတ္ခ်က္မွ
မေပးပဲ၊
Aတြင္းေဆာင္ဝင္သြားေရာတဲ႔။ ဒီလိုနဲ႔ Aစည္းAေဝးၿပီးသြားေပမဲ႕ ညေရာက္ေတာ႕ နဝင္းတပ္မွဴး ၃ေယာက္ထဲကို
ေခၚေတြ႔ၿပီး
လံုးဝဆံုးၿဖတ္ထားၿပီးၿပီေပါ႔
နဝင္းမွာေနၿပီး
လို႕ေမးေတာ႕၊
Aင္းဝတပ္ကိုတိုက္ဖို႕
မင္းတို႕သံုးေယာက္
တပ္မွဴးႀကီး၃ေယာက္ကလည္း
ဒါးလွံေလးၿမွား
လက္နက္နဲနဲထပ္ေပး စစ္သည္နဲနဲထပ္ေပး ကြ်န္ေတာ္တို႕ Aင္းဝတပ္ကို လံုးမမွဳဘူးလို႕ ရဲရဲရင္႕ရင္႔ Aာမခံတယ္တဲ႔။
ဒါနဲ႔ပဲ
ၿဖည္႔ဆီးေပးလိုက္တယ္။
ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ နဝင္းေရာက္ေတာ႕
တပ္မွဴးႀကီး၃ေယာက္ တပ္မွဴးႀကီးေတြဟာ
လိုAပ္တာေတြကို ခံစစ္Aတြက္
ၿမိဳ႕ရိုး
က်ံဳးေၿမာင္းAေသAခ်ာ ၿပင္ဆင္တယ္၊ စိတ္တိုင္းက် ခိုင္မာေAာင္လုပ္ပါသတဲ႔။ ျပည္စားပ်ံခ်ီ၊ မိုးႀကိဳးသီသို႕ AစီAရင္၊ ၿမိဳ႕ထိပ္ၿပင္က တုတ္တင္ရိုက္ထိုး၊ မီးAိုးေမွာက္သြန္ ဝါးခြ်န္သန၊ မီးစတခ်ိဳ႕ မီးရွိဳ႕တၿခား၊ မီးပြားလွ်ံလွ်ံ ေရနံသဲသဲ၊ Aင္တြဲပြက္ပြက္ ပြဲလ်က္ပူပူ၊ ကိုင္ယူဆို႕ဆီး စပ္သီးရည္မွဳတ္၊ ေက်ာက္Aုတ္ေလာက္လြဲ ဘိဆြဲတံုးေမာင္း၊ Aုပ္ေဆာင္းငယ္တြယ္ သစ္ငယ္သစ္ႀကီး၊ ႏြယ္မီးမွိဳက္ၿမက္ ေလာင္းစြက္ဝါးပို၊ ၿခင္းကိုမီးတိုက္ ခ်ထားလိုက္ေသာ္၊ မီးၿမိဳက္ေသာ႕လား ပဲခူးသားတို႕၊ ဆံုးပါးေသသူ ....
Page | 174
လက္ဝဲသုႏၵရ ဗ်ဴဟစကၠိပ်ိဳ႕ န၀င္းတိုက္ပြဲ ဘုရင္မင္းေခါင္ ကိုယ္တိုင္ဦးေဆာင္တဲ႔ Aင္Aားႀကီးမာလွတဲ႔ Aင္းဝတပ္ႀကီးဟာ သကၠရာဇ္၇၆၇ခု၊ တပို႕တြဲလဆန္း
၅ရက္
ေဝလီေဝလင္းမွာ
နဝင္းမွာတပ္စြဲထားတဲ႔
ဟံသာဝတီတပ္ကိုဝင္တိုက္ပါတယ္၊ တပို႕တြဲလ နံနက္ခင္းမွာ ၿမဴေတြပိန္းေနေAာင္ ထေနခ်ိန္ ေဒါင္းAတက္ ( Dawn Attack ) လုပ္တာေပါ႔ေလ။ သာဝတၱိတိုက္ပြဲမွာ A ထိနာသြားတဲ႔ A င္းဝတပ္ဟာ နာနာက်ည္းက်ည္းနဲ႔ မြန္တပ္ကို ရဲရဲဝံ႕ဝံ႕ႀကီး A ေသခံဝင္တိုးသတဲ႔၊ ေဘာေက်ာ္၊ ၿဗထဗိုက္နဲ႔ သမိန္ဇိပ္ၿပဲတို႕ ဦးေဆာင္တဲ႔ ပဲခူးတပ္ကလည္း ၿမိဳ႕ရိုးေပၚက
ရဲရဲရင္႕ရငခံတာပဲ၊
စိန္ေၿပာင္းေတြနဲ႔
ပထမေတာ႕
ပစ္ႀကထုႀကသတဲ႔
ႏွစ္ဖက္စလံုး
ေနာက္
A ေဝးကေန
A ေၿမာက္ေတြ
A င္းဝတပ္ကA င္A ားပိုေကာင္းလို႕
ၿမိဳ႕ရိုးနားကပ္လာနိဳင္ေတာ႕ ေလးေတြ ၿမွားေတြ လွံေတြသံုးၿပီးတိုက္ႀကတာေပါ႔၊ ဒီလိုနဲ႔တေၿဖးေၿဖး A င္းဝတပ္ေတြ
နဝင္းၿမိဳ႕ရိုးနားကပ္လာတယ္
ၿမိဳ႕ရိုးေပၚတက္နိဳင္ေA ာင္
ႀကိဳးစားလာေလေရာ
ေနာက္ဆံုး
ေလွကားေတြသံုးေထာင္ၿပီး
ဆင္တပ္ၿမင္းတပ္ကလည္း
ဖိၿပီးတံခါးကို
ဖြင္႔ဖို႕ႀကိဳးစားတယ္၊ ပဲခူးသားေတြလည္း နဝင္းၿမိဳ႕ရိုးထဲက ႀကံ႕ႀကံ႕ခံ႕ၿပီးခုခံတာပဲတဲ႔။ လွံနဲ႔ပစ္ ဒါးနဲ႔ထိုး ေလးနဲ႕ပစ္ ဒုတ္နဲ႔ရိုက္ ခဲနဲ႔ထု ဆီပူေတြ ပြဲညက္ပူေတြ ငရုပ္သီးရည္ေတြ ေလာင္းခ်၊ သစ္တံုးေတြမီးရွိဳ႕ၿပီးပစ္ခ်နဲ႔
A မ်ိဳးမ်ိဳးA ၿပင္းA ထန္ခုခံတာေပါ႔ေလ
ဒါေပမဲ႕
မနိဳင္ဘူးတဲ႕
တေၿဖးေၿဖးနဲ႔ A င္းဝတပ္ဟာ ၿမိဳ႕ထဲဝင္ေရာက္လာနိဳင္လို႕ ၿမိဳ႕ထဲမွာ လက္တကမ္းတိုက္ပြဲေတြ ၿဖစ္ပါေလေရာ၊
၂ဖက္တပ္ေတြ
တိုက္ႀကတာ
လံုးေထြးေနတာပဲတဲ႔၊
ဟိန္းသံေဟာက္သံ၊
ႀကိမ္းဝါးသံ ေA ာ္ဟစ္သံ ညီးညဴသံေတြ ဘဝဂ္ညံေနတာေပါ႔။ Eရာဝတီၿမစ္တဖက္ကမ္းမွာ တပ္စြဲထားတဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္တို႕လည္း တိုက္ပြဲၿဖစ္ေနတာ သိေနလွ်က္နဲ႔ တပ္ကူပို႕လို႕မရဘူးၿဖစ္ေနတယ္။
ေႏြဆိုေတာ႕
ၿမစ္ေရကနည္းတယ္ေလ၊
ၿမစ္ကမ္းနံေဘး
သဲေသာင္ၿပင္ႀကီးဟာ သတ္ကြင္းႀကီးၿဖစ္ေနေတာ႕ သြားရင္ခံရမယ္ သိေနတဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ ကမ္းတဖက္က တိုက္ပြဲကို ဒီA တိုင္းပဲလက္ပိုက္ႀကည္႔ေနရတဲ႔A ေနA ထား။ ေဘာေက်ာ္ ၿဗထဗိုက္နဲ႔ သမိန္ဇိပ္ၿပဲလည္း သူတို႕ႀကံဳးဝါးထားတဲ႔A တိုင္း ကိုယ္တိုင္တိုက္ပြဲထဲ ဝင္တိုက္သတဲ႔။ ေနာက္ဆံုး ေဘာေက်ာ္နဲ႔ ၿဗထဗိုက္ဟာ တိုက္ရင္းနဲ႔တိုက္ပြဲမွာ က်ဆံုးသြားသလို သမိန္ဇိပ္ၿပဲကိုလည္း A င္းဝတပ္က A ရွင္မိလိုက္တာေႀကာင္႔ တပ္မွဴးမရွိေတာ႕တဲ႔ ပဲခူးတပ္ေတြ မခံနိဳင္ေတာ႕ ၿပိဳကြဲသြားေတာ႕တာေပါ႔။ တပ္ပ်က္ေတာ႕ ထံုးစံA တိုင္း ေနာက္က်တဲ႕ဖေနာက္
Page | 175
သစၥာေဖါက္ေပါ႔ေလ ၿမစ္ထဲခုန္ဆင္းၿပီး ဟိုတဖက္ကမ္းကို ကူးေၿပးႀကရတာေပါ႔၊ ကူးခ်ိန္မရသူ ေရကူးမတက္သူေတြကေတာ႕ Aင္းဝတပ္ရဲ႕Aမိကိုခံႀကရတာပဲ၊ ပဲခူးသားေတြ ေရကူးေၿပးတာ ၿမစ္ထဲမွာ
ညံေနတာပဲတဲ႔။
Aင္းဝတပ္ေတြ
မိလိုက္တဲ႔
မြန္သံု႕ပန္းAေရAတြက္က
တစ္ေထာင္ေလာက္ေတာင္ရွိတယ္တဲ႔၊ တိုက္ပြဲAတြင္းက်ဆံုးသူေတြနဲ႔ဆိုရင္ ဒီတပြဲမွာ ရာဇာဓိရာဇ္ Aေတာ္Aီစလံေဝသြားတာေပါ႔။ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ ေဒါသလည္းထြက္ ရွက္လည္းရွက္ရွက္နဲ႔ ေရကူးေၿပးလာသူေတြကို ကမ္းစပ္ကေန ဆီးခုတ္သတ္ပစ္စမ္းကြာလို႕
လက္စြဲေတာ္Aဲမြန္ဒယာကို
မဟာသာမြန္ႀကားေတာ႕
ေၿပးၿပီး
Aမိန္႔ေပးသတဲ႔၊
ဟာAရွင္မင္းႀကီး
Aခုလိုမိန္႔လိုက္တာ
ရန္သူတပ္ကို
စစ္သည္ေတြဟာ
Aရွင္မင္းႀကီးရဲ႕စစ္သည္ေတြပါ
ဒါကို
Aမတ္ဒိန္နဲ႔
ဘယ္လိုမိန္႔လိုက္တာလဲဖရား၊
Aားေပးတာနဲ႕တူမေနဘူးလားဖရာ႕၊ Aရွင္မင္းႀကီးရဲ႕
ၿမစ္ကူးေၿပးလာတဲ႔ ကယ္ဆယ္မွဳကို
လိုAပ္ေနသူေတြပါ၊ ၿပီးေတာ႕ ဒီလူေတြဟာ Aင္းဝစစ္ကို နိဳင္ေAာင္တိုက္ပါ႔မယ္လို႕ Aာမခံခဲ႔တဲ႔ သူေတြလည္းမဟုတ္ပါဘူး
Aာမခံခဲ႔တာက
ေတာင္းပန္ေလွ်ာက္ထားတာမွ
စိတ္ေၿပၿပီး
သူတို႕တပ္မွဴးေတြပါလို႕
မဟာသမြန္ကို
ၿမစ္ကူးေၿပးစစ္သည္ေတြ
ဆယ္ဖို႕Aမိန္႔ေပးပါေတာ႕သတဲ႔။ ဘုရင္မင္းေခါင္းရဲ႕Aင္းဝတပ္လည္း နဝင္းကိုသိမ္းၿပီး ၿပည္မွာAရင္ကရွိေနတဲ႔ Aင္Aားနဲ႔ေပါင္းၿပီး တပ္မႀကီးတည္ေနတယ္၊ စစ္နိဳင္သူေတြရဲ႕ ထံုးစံAတိုင္း Aင္းဝတပ္ေတြဟာ တံဘိုးေတြမွဳတ္ စည္ေတြတီး ေAာ္ဟစ္ၿပီး ရန္သူကိုရိၿပ ဆြၿပႀကတာေပါ႔ေလ။ ဒါေတြကို ႀကည္႔ရင္း ႀကားရင္း ရာဇာဓိရာဇ္ ေဒါသAလိပ္လိုက္ Aလိပ္လိုက္ထြက္ၿပီး ေတာက္ Aမတ္ႀကီးတို႕ေၿပာတဲ႔စကားကို လက္မခံပဲ
ဟိုေခြးသံုးေကာင္စကားကို
သြားယူစားမိတာ
ေသာက္ရွက္ကို
ေကာင္းေကာင္းကြဲေတာ႕တာပဲကြာ လို႕ေပါက္ကြဲသတဲ႔။ ၿပီးေတာ႕ ကဲ Aမတ္ႀကီးတို႕ မင္းေခါင္ကို က်ဳပ္တို႕မနိဳင္ေတာ႕ဘူးလားဗ်ာ ခပ္ေAးေAးေလး
နိဳင္မဲ႔နည္းမရွိေတာ႕ဘူးလားဗ်ာ
သူ႕နဲ႔ဘာမွမဆိုင္သလို
ကြမ္းစားေနတဲ႔
သမိန္ၿဗာဇၨက
လို႕ေမးေတာ႕မွ ရဲရရ ဲ င္႔ရင္႔ထၿပီး
နိဳင္တဲ႔နည္းရွိပါတယ္ဖရားလို႕ ေလွ်ာက္တင္ပါသတဲ႔။ Aစာေရၿဖတ္စစ္ဆင္ေရး မင္းေခါင္ကို နိဳင္တဲ႔နည္းရွိပါတယ္ လြယ္လြယ္ေလးပါလို႕ သိန္ၿဗာဇၨက ကြမ္းယာ ယာမပ်က္ ထေၿပာလိုက္ေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္လည္း Aံ႕ႀသဝမ္းသာၿပီး ဘယ္လိုလဲ ဘယ္လိုတိုက္ရမွာလဲလို႕ Aေလာတႀကီးေမးေတာ႕တာေပါ႔၊ မွဳေလာက္စရာမရွိပါဘူးဖရာ႕
ဒါေပမဲ႕
သမိန္ၿဗာဇၨက မတိုက္ခင္
ေAးေAးပဲ Aရွင္မင္းႀကီးဆီက
မင္းေခါင္Aေရးက ဂတိတခုေတာ႕
ႀကိဳေတာင္းထားရမယ္ ေလွ်ာက္ထားသတဲ႔။ ရာဇာဓိရာဇ္လည္း Aထာကိုင္ေနတဲ႔ သူ႕Aမတ္ႀကီးကို
Page | 176
နဲနဲတင္းသြားတာနဲ႔
ဘာဂတိလည္းAမတ္ႀကီး
သမိန္ၿဗာဇၨက
ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးေပးတဲ႔
ေၿပာမွာလည္းၿမန္ၿမန္ေၿပာစမ္းပါ AႀကံAတိုင္းတိုက္ရင္
လို႕ေၿပာမွ မင္းေခါင္မုခ်
ေစ႕စပ္ေရးစကားလာဆိုလိမ္႔မယ္၊ Aဲသလို ေစ႕စပ္ေရးစကားေၿပာရင္ Aရွင္မင္းႀကီးလြယ္လြယ္နဲ႔ Aေလွ်ာ႕မေပးဖို႕ပါဘဲလို႕ ေလွ်ာက္တင္တယ္။ ရာဇာဓိရာဇ္လည္း
တယ္ဆိုပါလားAမတ္ႀကီး
မင္းေခါင္လာေစ႕စပ္ရင္ ေၿပာၿပစမ္းပါဦး
လြယ္လြယ္နဲ႔
ကဲ
Aမတ္ႀကီးေၿပာတဲ႔Aတိုင္း
Aေလွ်ာ႕မေပးဘူးလို႕
Aမတ္ႀကီးရဲ႕
မင္းေခါင္ကို
က်ဳပ္ဂတိေပးတယ္ဗ်ာ၊
Aနိဳင္ယူမဲ႔
ဗ်ဴဟာေလး
လို႕ခပ္ေထ႕ေထ႕ၿပန္ေၿပာေတာ႕ သမိန္ၿဗာဇၨက Aရွင္မင္းႀကီးသတိမမူလို႕ပါ မင္းေခါင္ခ်ီလာတာ ႀကည္းေႀကာင္းေလ၊ ဒီေတာ႕ စားနပ္ရိကၡာေတြ ေရေႀကာင္းလို ဘယ္မ်ားမ်ားယူလာနိဳင္မွာလဲ၊ ၿပီးေတာ႕
သူAခုလာတာကလည္း
ၿပည္ၿမိဳ႕
ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးတို႕လက္ထဲမက်သြားရေAာင္
ကသုတ္ကရိုက္ခ်ီလာရတယ္ဆိုေတာ႕ ဒီကိစၥကိုလည္း AေသAခ်ာ စီစU္ခ်ိန္ရခဲ႔မွာမဟုတ္ဘူး၊ Aင္းဝတပ္ေတြ တပါသယ္လာတဲ႔ စားနပ္ရိကၡာေတြဟာလည္း ငတ္ေနတဲ႔ ၿပည္ၿမိဳ႕ဆီေရာက္ေတာ႕ ကုန္ေလာက္ၿပီေပါ႔၊ ဒီေတာ႕ မင္းေခါင္ဟာ Aင္းဝက လာမဲ႕ေထာက္ပို႕တပ္ကို Aားကိုးရမယ္ေလ။ ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးတို႕ဆီက သူရဲေကာင္းေတြကို ကြန္မန္ဒိုဖြဲ႔ၿပီး ေရေႀကာင္းကေန Eရာဝတီကိုဆန္တက္ ၿပီးရင္ သူ႔ရဲ႕ေထာက္ပို႕တပ္ကို ၿဖတ္ေတာက္တိုက္ခိုက္ၿပီး စားနပ္ရိကၡာ သူ႕ဆီမေရာက္ေAာင္ တားနိဳင္ရင္
မင္းေခါင္ဘယ္ေလာက္
ေလွ်ာက္ထားေတာ႕
ႀကာႀကာခံနိဳင္မွာလဲ
မဟုတ္ဘူးလား
Aရွင္မင္းႀကီးလို႕
ေတာ္လိုက္တဲ႕
Aမတ္ႀကီး၊
သူ႕ေပါင္သူၿဗန္းကနဲပုပ္ရင္း
ေကာင္းလိုက္တဲ႔Aႀကံ သိပ္ေကာင္းတယ္ ငါဘာလို႕ Aမတ္ႀကီးစကားကို မယူပဲ ဟိုေခြးတိရိစာၦ န္ ၃ေကာင္ရဲ႕ စကားကို နားဝင္ခဲ႔မိပါလို႕ ရာဇာဓိရာဇ္ညည္းသတဲ႔။ ဒီလိုနဲ႔
ပဲခူးတပ္ေတြဟာ
သမိန္ၿဗာဇၨရဲ႕AစီစU္Aတိုင္း
တိုက္ေလွေလးရာေလာက္နဲ႔
Eရာဝတီၿမစ္ကိုဆန္တက္ေစၿပီး
ေထာက္ပံ႕ေရးလမ္းေႀကာင္းကို
ရက္နဲနဲႀကာလာေတာ႕
Aင္းဝတပ္ရဲ႕
Aဓိကတိုက္ခိုက္ပါေတာ႕သတဲ႔။
ထက္ထက္ၿမက္ၿမက္နဲ႔ ၿပည္ေရာက္ေနတဲ႔
လူစြမ္းေကာင္းေတြေရြးလို႕
ေထာက္ပံ႕ေရးလမ္းေႀကာင္းကို ဘုရင္မင္းေခါင္နဲ႔
Aင္းဝတပ္Aတြက္
မင္းေခါင္မခံနိဳင္ေတာ႕ဘူး
ေနာက္ပိုးက ပဲခူးတပ္ေတြက
ၿဖတ္ေတာက္လိုက္ေတာ႕ ရိကၡာAခက္ခဲၿဖစ္လာတာေပါ႔။
သူ႕ရဲ႕စစ္သူႀကီးေတြန႔တ ဲ ိုင္ပင္ၿပီး
ၿမင္းေတြ
Aဝတ္Aထည္ေတြ ရာဇာဓိရာဇ္ဆီပို႕ေပးၿပီး စာတေစာင္ေရးလိုက္တယ္။ စာကေတာ႕ Aဓိကက စပ္ေၿပၿငိမ္းဖို႕စကားစတာပါ၊ ေရးတာမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး
ဒါေပမဲ႕
သူဟာ
ဒ-
္ပလိုေမစီ
ပိုင္သူေတြပီပီ
Aကိုေတာ္ရာဇာဓိရာဇ္လိုပဲ
ေAာက္ကေနေတာ႕
ဖခင္ရဲ႕Aရိုက္Aရာကို
ရယူစမို႕
တိုင္းၿပည္AေၿခေနမေAးခ်မ္း မၿငိမ္သက္ေသးဘူး၊ Aခုလို Aင္းဝကေန သူဆင္းလာတာကလည္း ၿပည္ဘက္မွာ
Aကိုေတာ္
ရာဇာဓိရာဇ္ေရာက္ေနတာ
စစ္တိုက္ဖို႕ေရာက္လာတာမဟုတ္ပါဘူး၊
ဒါေပမဲ႕
ႀကားလို႕
ဆင္းလာေတြ႔တာပါ၊ နဝင္းမွာတပ္စြဲထားတဲ႔
Page | 177
Aကိုေတာ္ရဲ႕တပ္၃တပ္က ပညာေပးလိုက္ရတာပါ၊
မဆင္မခ်င္တိုက္တဲ႔Aတြက္ေႀကာင္႔ Aခု
နဝင္းတပ္က
နည္းနည္းပါးပါး
Aကိုေတာ္Aမတ္ႀကီး
သမိန္ဇိပ္ၿပဲလည္း
သူ႕ဆီAလည္ေရာက္ေနတယ္ မႀကာခင္ၿပန္ပို႕ေပးလိုက္ပါ႔မယ္တဲ႔။ လက္ေဆာင္နဲ႔
စာေရာက္ေတာ႕
ရာဇာဓိရာဇ္ဖတ္ႀကည္႔ၿပီး
သိပ္ေတာ္တဲ႔
Aမတ္ႀကီး၊
ဒိဗၺစကၠဳရထားသလိုပဲ ေရွ႔ကိုႀကိဳၿမင္တတ္လိုက္တာလို႕ သမိန္ၿဗာဇၨကို ခ်ီးက်ဴးၿပီး ကဲ က်ဳပ္ဒီစာကို ဘယ္လိုတံု႔ၿပန္ရင္ေကာင္မလဲ ဘာမွၿပန္မေၿပာဘူး လိုလားပံုမၿပ။
တဲ႔၊
ေမးေတာ႕ Aမတ္ဒိန္
မဟာသာမြန္
ဒီေတာ႕ရာဇာဓိရာဇ္
ဘာစာမွၿပန္မေရးေတာ႕ပဲ
သမိန္ၿဗာဇၨက
စတဲ႔Aမတ္ေတြကိုႀကည္႔ေတာ႕လည္း
သေဘာေပါက္
Aင္းဝတမန္ကို
“
မႏွစ္သက္တဲ႔AမူAရာနဲ႔
သြားၿပီေပါ႔၊
ေၿပာလိုက္ကြာ
ဘာလက္ေဆာင္
မင္းတို႕ဘုရင္ကို၊
ငါလာတာ
ၿပည္ကိုသိမ္းဖို႕၊ AခုAခ်ိန္Aထိမသိမ္းနိဳင္ပဲ ငါ႔စစ္သည္ေတြသာ ဆံုးရံႈးခဲ႔ရတာေပါ႔ကြာ၊ ဒီေတာ႕ မင္းတို႕ဘုရင္က
ေလက်ယ္တာေပါ႔။
ေAး
..ေသေသခ်ာခ်ာေၿပာလိုက္
သူလုပ္ခ်င္တဲ႔
စစ္ေၿပၿငိမ္းေရး ငါၿပည္ကိုသိမ္းၿပီးမွ လုပ္မယ္ ” လို႕ခပ္ၿပတ္မွာၿပီး လႊတ္လိုက္ပါေလေရာ။ ေရႊလမ္းေငြလမ္း ရာဇာဓိရာဇ္က
ခပ္ထန္ထန္တံု႕ၿပန္လိုက္ေတာ႕
သူ႕တပ္ႀကီးမွာက
ရိကၡာAက်ပ္Aတည္းေႀကာင္႔
ဒါနဲ႔မွဴးမတ္စစ္သူႀကီးေတြနဲ႔ သူတို႕ရွာေတြ႔
မင္းေခါင္Aေတာ္Aခက္ေတြ႔သြားတာေပါ႔၊
သြားတယ္၊
တိုင္ပင္ၿပန္တယ္၊ ဒါက
Aေတာ္ဒုကၡေရာက္ေနၿပီေလ၊
ေနာက္ဆံုး
ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕
Aားနည္းခ်က္ကို
ဗုဒၶဘာသာနဲ႔စကားႀကီးႀကီးကိုင္ေပါက္ရင္
သူ႕ကိုယ္သူ
သာသနာၿပဳမင္း ပါရမီၿဖည္႕ေနတဲ႔မင္းလို႕ Aထင္ရွိေနတဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္ မခံနိဳင္ဘူးဆိုတာပဲ၊ ဒါကို စႀကိဳသူၿမတ္ကလည္း သက္ေသၿပခဲ႔ၿပီးၿပီး။ ဒီလိုနဲ႔
ေနာက္ထပ္စာတေစာင္ကို
သံုးနံဳးထားတာက
စစ္ၿဖစ္ရလို႕
မင္းေခါင္ထပ္ပို႕ၿပန္တယ္ ရဟန္းၿပည္သူေတြ
ဒီထဲမွာ
ဒုကၡေရာက္ေနရၿပီ၊
သူသတိထား ေနာင္ေတာ္ဟာ
ဘုရားေလာင္းAၿဖစ္ ေဗာဓိသတၱပါရမီၿဖည္႕ေနသလို သူလည္းၿဖည္႔ဆည္း က်င္႔ႀကံေနပါေႀကာင္း၊ ေနာင္ေတာ္ လက္ယာရံ Aဂၢသာဝကၿဖစ္ရင္ သူလည္း လက္ဝဲရံ Aဂၢသာဝကၿဖစ္မည္ၿဖစ္ေႀကာင္း၊ ေနာင္ေတာ္နဲ႔သူ ညီေနာင္ႏွစ္ပါး ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ လက္တြဲေနထိုင္ၿခင္းၿဖင္႔ Aက်ိဳးAၿမတ္သာရွိၿပီး Aရွံဳးမရွိေႀကာင္း၊ စစ္ၿဖစ္တာ ႏွစ္ဖက္စလံုးရွံဳးေႀကာင္း ေတြကိုပါ။ မင္းေခါင္စာရေတာ႕
ရာဇာဓိရာဇ္Aေတာ္ေခါင္းစားသြားတယ္
သူ႕ရဲ႕သိစိတ္ထဲက
မင္းေခါင္စကားကို ၿငင္းဆန္ခ်င္ေနေပမဲ႕ ငယ္ငယ္ေလး ကတည္းက သူတို႕လို မင္းညီမင္းသား မင္းေသြး မင္းEကရာဇ္ေတြကို လႊမ္းမိုးထားတဲ႔ ေဗာဓိသတၱAေတြးAေခၚက သူ႕မသိစိတ္ကို ခ်ဳပ္ကိုင္ထားေတာ႕ Aစြန္း၂ဖက္ဆင္ေၿခ (dilemma) ၿဖစ္ေနရွာတာေပါ႔။ ဒီႀကားထဲ Aင္းဝက
Page | 178
Aရွင္ဖမ္းမိထားတဲ႔ သမိန္ဇိပ္ၿပဲဟာ သူ႕မိဖုရားတပါးၿဖစ္တဲ႔ တလသုတမာယာရဲ႕Aေဖ ဆိုေတာ႕ မိဖုရားက
သူAေဖကိုကယ္ဖို႕
သမိန္ၿဗာဇၨကိုေပးထားတဲ႔
ငိုယိုေတာင္းပန္ေနပါသတဲ႔။
ဂတိကို
ဒါနဲ႔ပဲေနာက္ဆံုး ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
ေမ႕ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး
ေAးေလ
မင္းေခါင္ေၿပာတာလဲ
မွန္တာပဲ ငါလက္ခံပါတယ္လို႕ ေၿပာလိုက္ေရာတဲ႔။ ဘုရင္မင္းေခါင္လည္း
ရာဇာဓိရာဇ္
စစ္ေၿပၿငိမ္းဖို႕
လက္ခံလိုက္ၿပီဆိုေတာ႕
Aရမ္းဝမ္းသာသြားတာေပါ႔၊ တခါထဲ သူဖမ္းထားတဲ႔ ပဲခူးသံု႕ပန္းေတြနဲ႔Aတူ ၿမင္းေကာင္ဆယ္စီးကို ေရႊႀကိဳး
ေရႊက
ေရႊႀကယ္
ေရႊမ်က္ႏွာဖံုးဆင္ယင္ၿပီး
ကတၱီပါကုန္းႏွီးေတြ
ဆင္ၿပီး
Aမတ္ႀကီးသေရစည္သူကို ဦးေဆာင္ခိုင္းလို႕ ေပးပို႕လိုက္တယ္။ ဒီေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္ကလည္း သမိန္ၿဗာဇၨကို
ဦးေဆာင္ေစၿပီး
လက္ေဆာင္ၿပန္ပို႕ေစသတဲ႔။ Aမတ္ႀကီးကေတာ႕
တိုက္ဆင္ေတြ သမိန္ၿဗာဇၨကို
လက္ရံုးရည္
ဆင္မေတြ မင္းေခါင္က
ႏွလံုးရည္မွာ
Aခုမွပဲေတြ႔ဖူးေတာ႕တယ္၊
သကၠလတ္
ကတၱီပါစတာေတြ
ပ်ဴပ်ဳငွာငွာ
လက္ခံေတြ႔ဆံုးၿပီး
လွ်မ္းလွ်မ္းေတာက္
ေက်ာ္ႀကားေနတာပဲ၊
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၿဖစ္ထိုက္ပါတယ္ဗ်ာ၊
Aမတ္ႀကီးဆင္ေက်ာ႕Aရမ္းေတာ္တယ္ဆို
ဒါနဲ႔စကားမစပ္
ၿမင္ဖူးခ်င္လိုက္တာလို႕ေၿပာေတာ႕
ေတာဆင္ရိုင္းရွိရင္ေတာ႕ ေက်ာ႕ၿပခ်င္ပါတယ္
သမိန္ၿဗာဇၨ
ဆင္ယU္ကိုေတာ႕ ေက်ာ႕ၿပလို႕မသင္႔ပါဘူးလို႕
ၿပန္ေလွ်ာက္သတဲ႔။ မင္းေခါင္လည္း Aရမ္းသေဘာက်သြားၿပီး Aပီၿပင္ၿပဳစုပါတယ္ ေနာက္ေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္နဲ႔သူ
ေတြ႔ဖို႕စီစU္ခိုင္းပါတယ္။
ဒီလိုနဲ႔
Aင္းဝ-ပဲခူးစစ္ရပ္စဲသာြ းၿပီး
မင္းေခါင္နဲ႔
ရာဇာဓိရာဇ္ ၿပည္မွာဆံုဖို႕ ခ်ိန္းဆိုၿဖစ္သြားပါေလေရာတဲ႔။ မင္းေခါင္ဟာ Aကိုႀကီး
ရာဇာဓိရာဇ္ကို ညီေလး
ၿပည္ေရႊဆံေတာ္ေၿခရင္းမွာ
ဘာညာသာရကာနဲ႔
ႀကိဳဆိုေတြ႔ဆံုတယ္။
နဳတ္ဆက္စကားေတြေၿပာၿပီး
ေတြ႔ေတာ႕
တေယာက္လက္
တေယာက္ဆြဲလို႕
ရင္ၿပင္ေပၚAတူတက္ႀကပါသတဲ႔
ခ်စ္ၿပေနႀကတာေပါ႔ေလ။
ရင္ၿပင္ေပၚေရာက္ေတာ႕
ရာသီUတုAေႀကာင္း
ဒီAေႀကာင္းေတြေၿပာၿပီး
ဟိုAေႀကာင္း
စစ္မတိုက္ေတာ႕ဘူး မဟာမိတ္ဖြဲ႔မယ္ဘာညာနဲ႔ သစၥာၿပဳႀကတယ္၊ ေနာက္ နယ္နမိတ္ကိုလည္း AေသAခ်ာခြဲႀကတယ္တဲ႔။ တခုေလာက္ေတာ႕
Aားလံုးၿပီးေတာ႕
ေတာင္းဆိုပါရေစကြာ
ရာဇာဓိရာဇ္က
ညီေလးေရ
ဟိုဘက္ကမ္းတလည္းဆီးမွာ
Aကိုႀကီး
ဗာရဏသီဆိုၿပီး
Aကိုႀကီးတပ္ၿမိဳ႕တည္ထားတယ္၊ Aခုေန Aဲဒါေတြၿဖဳတ္ၿပီး ပဲခူးၿပန္ရင္၊ ၿပည္ကိုရေAာင္ဆိုၿပီး ခ်ီလာတဲ႔
ကိုႀကီးကို
စစ္ရွံဳးလိုၿပန္လာတယ္လို႕
ေႀကာက္ရြံခန္႔ညားမွဳေတြမရွိေတာ႕ပဲ ၿဖစ္လာနိဳင္မယ္
Aာဏာနိဳင္ငံေရးကို
တလည္းဆီးကတပ္ေတြကို လို႕ခြင္႔ေတာင္းေတာ႕
ကိုႀကီးကို
မေလးမခန္႔
Aထင္ေသးသြားရင္ ပုန္ကန္ၿခားနားတာေတြ
ညီေလးလဲသေဘာေပါက္ပါတယ္၊
မၿဖဳတ္မနဳတ္ပဲ
မင္းေခါင္လည္း
ထင္ႀကေတာ႕မယ္၊
ဒီေတာ႕
Aကိုႀကီးခဏထားခဲ႔ခ်င္တယ္
လြယ္လြယ္ပဲ
ရပါတယ္Aကိုႀကီးရာ
ၿဖစ္နိဳင္ရင္ ၿဖစ္မလား ဒါေလးမ်ား
ေၿပာေနစရာေတာင္ မလိုပါဘူးညာဘူးလုပ္ရတာေပါ႔။
Page | 179
ဒါနဲ႕
ရာဇာဓိရာဇ္လည္း
တပ္ေတြေခၚ၊
ေထာက္ပံ႕ေရးလမ္းေႀကာင္းကို
သူ႕ရဲ႕Aဓိက
Aင္Aားကို
ၿဖတ္ေတာက္ဖို႕
နဳတ္ၿပီး
သူလႊတ္ထားတဲ႔
ပဲခူးၿပန္ဆုတ္ခဲ႔တယ္၊
ဒါေပမဲ႕
တလည္းဆီးမွာေတာ႕ တပ္ေတြAေတာ္မ်ားမ်ားကို ခ်န္ရစ္ထားခဲ႕သတဲ႔။ ေနာက္ ပဲခူးေရာက္ၿပီး မႀကာခင္မွာ
ဘုရင္မင္းေခါင္နဲ႔
တိုင္ပင္တယ္၊
သူ႕Aေနနဲ႕
ပိုရင္ႏွီးေAာင္ သူ႕သမီးကို
လုပ္သင္႔မလုပ္သင္႔
Aင္းဝလက္ထဲက
မွဴးႀကီးမတ္ရာေတြနဲ႔
ရေAာင္ၿပန္မကယ္နိဳင္တာ
Aမ်ားေဝဘန္စရာ ၿဖစ္ေနတယ္လို႕ သူ႕ကိုယ္သူ မလံုဘူးတူရဲ႕၊ Aမတ္ဒိန္ကို လက္ေဆာင္ေတြနဲ႔ လူသံုးေထာင္ေက်ာ္ေလာက္ကို
ဦးေဆာင္ေစၿပီး
Aကိုႀကီးသမီး
တလေမေက်ာ္လည္း
ညီေလးAနားမွာရွိေနၿပီ ညီေလးရဲ႕ႏွမ မင္းလွၿမတ္ကို Aကိုႀကီးနဲ႔ စံုဖတ္ေပးရင္ ႏွစ္စU္ တိုက္ဆင္ ၃၀နဲ႔ ပုသိမ္သေဘၤာဆိပ္က ရတဲ႔Aခြန္Aေကာက္ ညီေလးကိုေပးမယ္လို႕ ေစ႕စပ္ခိုင္းပါသတဲ႔။ မင္းေခါင္ကလည္း
ေလာေလာဆယ္
သူ႕Aင္Aားကို
ေတာင္႔တင္းခိုင္မာေAာင္
Aရင္လုပ္ရဦးမွာမို႕ ရာဇာဓိရာဇ္နဲ႔ စစ္မၿဖစ္ခ်င္ေသးဘူး ဒါနဲ႔ ဒီAစီစU္ကို သေဘာတူတာၿပီး လက္ထပ္ပြဲစီစU္ဖို႕ ဖိုးရာဇာကို Aမတ္ဒိန္နဲ႔ ၿပန္ထည္႔လႊတ္လိုက္တယ္။ ရာဇာဓိရာဇ္နဲ႔ မင္းလွၿမတ္တို႕ရဲ႕လက္ထပ္ပြဲကို ေကာလိယၿမိဳ႕မွာ က်င္းပတယ္၊ Aင္မတန္ႀကီးမား ခမ္းနားတယ္ဆိုပဲ။
Aင္းဝဘက္ကေရာ
Aင္ၿပည္႔Aားၿပည္႔နဲ႔ Aင္းဝAမတ္ႀကီးေတြကို
ပဲခူးဘက္ပါက
စစ္သည္ဗိုလ္ပါ
Aခန္းAနားကိုတက္ေရာက္ႀကသတဲ႔။ ရာဇာဓိရာဇ္ဆုလာဘ္ေတြေပးတာ
ဆင္ၿမင္းေတြ
လက္ထပ္ပြဲၿပီးေတာ႕
AႀကီးAက်ယ္ေပါ႔။
စာတိုငညိဳ
တၿဖစ္လဲ ဖိုးရာဇာကိုေတာ႕ ပဲခူးမွာ ေခတၱေနခဲ႔ေစၿပီး မြန္ပညာရွိေတြန႔ဲ စကားေဆြးေႏြးေစတယ္ Aဲဒီမွာေပါ႔ ရာဇာဝင္မွာထင္ရွားတဲ႔ ဖိုးရာဇာနဲ႔ သီဟပေတ႕ တို႕ရဲ႕ ႀကံစားနည္းကို ၿငင္းႀကတာ။ ဖိုးရာဇာကို
ရာဇာဓိရာဇ္က
AပီAၿပင္ခ်ီးေၿမွာက္တယ္
သေဘာရိုးနဲ႔လား
ရန္သူ႕ပညာရွိကို
သပ္လွ်ိဳသင္းခြဲ စည္းရံုးတာလား ရာဇာဓိရာဇ္ပဲသိမွာပဲ။ ဘယ္ေလာက္ခ်ီးၿမွင္႔ေၿမာက္စားသလဲဆို Aမတ္တေယာက္ရဲ႕သမီးနဲ႔
ေပးစားတဲ႔Aထိပဲတဲ႔။
ဖိုးရာဇာဟာ
Aဲဒီမြန္Aမတ္သမီးနဲ႔
သားတေယာက္ ရတဲ႔Aထိ ပဲခူးမွာေနထိုင္ခဲ႔ပါသတဲ႔။ မြန္နဲ႔ၿမန္မာ
စစ္မၿဖစ္ပဲ
ေရႊလမ္းေငြလမ္းေဖါက္ေနတဲ႔Aခ်ိန္ေပါ႔၊
ဒါေပမဲ႕
သိႀကတဲ႔Aတိုင္း
Aဲဒီေရႊလမ္းေငြလမ္းက သိပ္ႀကာႀကာမတည္ခဲ႔ပါဘူး။ ရခိုင္Aဓိကရုဏ္း Aခ်ိန္Aေတာ္ႀကာတဲ႔Aထိ တလည္းဆီးက တပ္ေတြကို ရာဇာဓိရာဇ္က ၿပန္မနဳတ္ေတာ႕ ဒါဒီလူ လူလည္လုပ္ၿပီး ငါ႕ေၿမကိုသိမ္းထားတာပဲဆိုၿပီး မင္းေခါင္မေက်မနပ္ၿဖစ္သတဲ႔။ ဒါေပမဲ႕ သူ႕Aေနနဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္ကို
Aႀကိမ္ႀကိမ္တိုက္ၿပီးၿပီမို႕
မင္းေခါင္သေဘာေပါက္တယ္ေလ
ဒါေႀကာင္႔
မင္းေခါင္
Aနိဳင္ရဖို႕မလြယ္ဘူးဆိုတာကို ဇင္းမယ္ဆီစာပို႕ၿပီး
၂ဖက္ညွပ္ၿပီး
Page | 180
ရာဇာဓိရာဇ္ကို တိုက္ဖို႕ႀကိဳးစားပါေတာ႕တယ္။ ဒါေပမဲ႕ ကံဆိုးခ်င္ေတာ႕ ေတာင္ငူကေန သံေတာင္ သံေတာင္ကေန
ႀကယ္ဖိုႀကီး
ႀကယ္ဖိုးႀကီးကေန
မဲ႕ေဟာင္းေဆာင္
မဲ႔ေဟာင္းေဆာင္က
ဇင္းမယ္ကိုသြားရမဲ႕ Aင္းဝဆက္သားဟာ လမ္းမွားၿပီး မြန္ေတြနယ္ထဲေရာက္သြားသတဲ႔။ ဖမ္းၿပီးစစ္ႀကည္႔ေတာ႕
ဇင္းမယ္ကိုသြားမဲ႔
စာကိုဖြင္႔ဖတ္ႀကည္႔တာေပါ႔။
ႀကည္႔ေတာ႕
ခ်ိန္းတဲ႔စားၿဖစ္ေနတာေတြ႔ရတယ္။ သူရခိုင္ကိုသြားသိမ္းမယ္
Aင္းဝဆက္သားၿဖစ္ေနတာကိုး၊ စာက
စာထဲမွာ
ၿပန္လာရင္
ရာဇာဓိရာဇ္ကိုတိုက္ဖို႕ မင္းေခါင္က
Aင္Aားစုၿပီး
ဒီေတာ႕
ဇင္းမယ္မင္းကို ေလာေလာဆယ္
သူကေၿမာက္ဘက္ကဆင္းခ်လာမယ္
ဇင္းမယ္က Aေရွ႕ဘက္ကလာ ၂ဖက္ညွပ္ၿပီး ရာဇာဓိရာဇ္ကိုတိုက္ရင္ Aလြယ္ရမွာပဲ၊ ရရင္ ပဲခူးက ေရႊ ေငြ မိန္းမ Aားလံုး ဇင္းမယ္မင္းယူပါ သူက နယ္ေၿမကိုပဲယူမယ္လို႕ ေရးထားသတဲ႔။ ရာဇာဓိရာဇ္လည္း စာဖတ္ၿပီးAေတာ္ေဒါသထြက္သြားတာေပါ႔ ဒါနဲ႔ Aင္းဝဆက္သားကို ရွင္းပစ္ၿပီး ဒီAေႀကာင္းမသိသလိုေန မင္းေခါင္က သူ႕ဆက္သား ဇင္းမယ္ကို ေရာက္သြားတယ္လို႕သာ ထင္ေနပါေစလို႕ Aမိန္႔ခ်မွတ္လိုက္တာေပါ႔။ မင္းေခါင္ဟာ ရခိုင္ကိုခ်ီတယ္ ငဖဲလမ္းကထင္ရဲ႕ ဟိုေရာက္ေတာ႕ ရခိုင္မင္း ေထာရာႀကီးကို Aနိဳင္တိုက္ၿပီး
ၿမိဳ႕ကိုသိမ္းလိုက္နိဳင္တယ္
(ေလာင္းႀကက္ေနမယ္)၊
ၿမိဳ႕သိမ္းၿပီးေတာ႕
ရခိုင္မင္းေထာရာႀကီးကိုသတ္ၿပီး မင္းေခါင္ဟာ သူ႔သမက္ေတာ္ ကာမဏိကို Aေနာ္ရထာမင္းေစာ ဘြဲ႔နဲ႔နန္းတင္ထားခဲ႔တယ္၊ Aေဖေသၿပီး
ကာမဏိရဲ႕မိဖုရားက
ထီးနန္းဆံုးရွံဳးသြားေပမဲ႕
ဗိုလ္ပါတေထာင္ေလာက္စုၿပီး သံတြဲၿမိဳ႕ကိုေၿပးလာတယ္။
မင္းေခါင္ရဲ႕သမီးေတာ္
ေစာၿပည္႕ခ်မ္းသာတဲ႔။
ရခိုင္မင္းေထာရာႀကီးရဲ႕သား
ပစၥည္းUစၥာေရႊေငြ
သံတြဲကိုလည္း
နရမိတ္လွဟာ
ရတနာေတြကို
Aင္းဝတပ္က
ဆင္ထက္တင္ၿပီး
လိုက္တိုက္ေတာ႕
နရမိတ္လွဟာ
ရိုးမေက်ာ္ၿပီး မြန္နယ္ထဲဝင္ေၿပးလာေရာ။ AဲဒီAခ်ိန္မွာ ရာဇာဓိရာဇ္ကလည္း မင္းေခါင္ရခိုင္Aၿပန္ သံတြဲ ေတာင္ကုတ္လမ္းကေန ရိုးမကိုေက်ာ္လိမ္႔မယ္လို႕ တြက္ဆၿပီး Aပိုင္တိုက္ဖို႕ ပုသိမ္မွာ စစ္ၿပင္ေနတဲ႔Aခ်ိန္ေပါ႔။ မင္းေခါင္ရခိုင္ကိုသိမ္းေနခ်ိန္မွာ နကိုယ္ကတည္းက သူ႕ကိုAစာသိပ္မေႀကတဲ႔ ဗန္းေမာ္ရွမ္းေတြ ပုန္ကန္မွဳၿဖစ္သတဲ႔။ ဒါနဲ႔ မင္းေခါင္ဟာ ရခိုင္ထီးနန္းကို သူ႕သမတ္ေတာ္ကိုAပ္ၿပီး ငဖဲလမ္းကပဲ ရိုးမကိုေက်ာ္ Eရာဝတီကိုဆန္ၿပီး ဗန္ေမာ္ကို Aလ်င္Aၿမန္သြားေရာက္ ႏွိမ္နင္းေရးလုပ္ရတာေပါ႔။ နရမိတ္လွAကူညီေတာင္းေတာ႕
ရန္သူရဲ႕ရန္သူဟာ
မိတ္ေဆြဆိုတဲ႔
AယူAဆAတိုင္း
Aကူညီေပးဖို႕ ဆံုးၿဖတ္ၿပီး ရခိုင္ကိုခ်ီဖို႕ တပ္မႀကီး ၂တပ္ဖြဲ႔စည္းေပးလိုက္တယ္။ ပထမတပ္ကို သမိန္ဗိုက္ညတ္က တပ္မမွဴးAၿဖစ္ဦးေဆာင္ၿပီး သမိန္သံလွစ္နဲ႔ သမိန္သံႀကယ္က စစ္ကဲAၿဖစ္ လိုက္ပါရတယ္
စစ္သည္က
၅၀ဝ၀၊
ေနာက္တတပ္ကို
သမိန္ေငါခြင္က
တပ္မမွဴးAၿဖစ္ဦးေဆာင္ေစၿပီး သမိန္ေလာက္နီရဲနဲ႔ သမိန္ဇိပ္ေဂါင္းသီရိတို႕ကို စစ္ကဲခန္႕သတဲ႔ စစ္သည္ဦးေရကလည္း
၅၀ဝ၀ပဲတဲ႔။
၂တပ္ေပါင္း
Aင္Aား
၁၀ဝ၀ဝရွိတဲ႔
မြန္တပ္နဲ႔
Page | 181
နရမိတ္လွဦးေဆာင္တဲ႔ ရခိုင္တပ္ စုေပါင္းထားတဲ႔ ရခိုင္ထီးနန္း ၿပန္လည္ထူေထာင္ေရး မြန္ရခိုင္တပ္ဦးေပါ႔ေလ။ ဒီတပ္ဦးကို ရခိုင္ၿပည္သူေတြ တရပ္လံုးက ႀကိဳဆိုေထာက္ခံႀကတာေပါ႔၊ တပ္ဦးမွာ ထီးၿဖဴေဆာင္းၿပီ ခ်ီလာတာက သူတို႕မင္းသားမဟုတ္လား။ ဒါနဲ႔ပဲ တၿမိဳ႕ၿပီးတၿမိဳ႕ Aလြယ္တကူသိမ္းၿပီး ေနာက္ဆံုး ၿမိဳ႕ေတာ္ကိုေရာက္ ၿမိဳ႕ကိုဝိုင္းၿပီးတိုက္ႀကသတဲ႔၊ မင္းေခါင္ရဲ႕ သမတ္ေတာ္ ကာမဏိဦးေဆာင္တဲ႔ Aင္းဝတပ္ကလည္း ၿပင္းၿပင္းထန္ထန္ ခုခံတာပဲ ဒါေပမဲ႕ ေနာက္ဆံုး Aင္Aားခ်င္းမမွ်ေတာ႕ ကာမဏိနဲ႔
သူ႕မိဖုရားကို
ဒီသတင္းႀကားေတာ႕ ၿငိမ္ဝပ္ပိၿပားေရး
ဖမ္းမိၿပီး
ၿမိဳ႕ကို
ရာဇာဓိရာဇ္က
စီစU္ၿပီးရင္
ၿပန္လည္သိမ္းပိုက္လိုက္နိဳင္တာေပါ႔။
သူ႕တပ္မွဴးေတြကို
ဗမာပညာရွင္
ပန္းခ်ီပန္းပု
နရမိတ္လွကိုနန္းၿပန္တင္ၿပီး
ဗိသုကာ
ပန္းတိမ္
ဇာတ္သဘင္
ပညာရွင္ေတြနဲ႔ မင္းေခါင္သမတ္ေတာ္နဲ႔ သမီးေတာ္ကို ေခၚၿပီးၿပန္လာခဲ႔လို႕ Aမိန္႔ေပးလိုက္သတဲ႔။ ကာမဏိနဲ႔
ေစာၿပည္႔ခ်မ္းသာ
ပဲခူးကိုေခၚလာခိုင္းသတဲ႔၊ သူတို႕AစီစU္နဲ႔
ပုသိမ္ေရာက္ၿပီႀကားေတာ႕
ဒါေပမဲ႕
သူတို႕ကာမဏိကို
ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕
ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
ေစခိုင္းခ်က္လား
ပုသိမ္မွာပဲရွင္းလိုက္တာလား၊
မင္းခန္းမင္းနားနဲ႔ စစ္သူႀကီးေတြကပဲ
ဒါမွမဟုတ္
တကယ္ပဲ
ကာမဏိဟာ စစ္ရွံဳးလို႕ သူ႕ဟာသူ ကာရာဟာရိလုပ္တာလားေတာ႕ မသိပါဘူး၊ AဲဒီAခ်ိန္က ပုသိမ္စား
Aမတ္ဒိန္က
မင္းေခါင္သမတ္ေတာ္
ကာမဏိဟာ
စစ္ရွံဳးလို႕
သူ႕ဟာသူ
Aဆိပ္ေသာက္သတ္လိုက္ၿပီလို႕ သတင္းထုတ္ၿပန္တယ္တဲ႔။ စစ္ေတာင္းၿမစ္ဝွမ္းတိုက္ပြဲမ်ား ရခိုင္က သူ႕တပ္ေတြကို ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕တပ္ေတြAကူAညီနဲ႔ ရခိုင္ေတြၿပန္လည္ Aနိဳင္ယူသြားၿပီး သူ႕သမီးနဲ႔ သမတ္ကို ပဲခူးတပ္ေတြ ဖမ္းသြားတယ္ဆိုတဲ႔ သတင္းႀကားရတဲ႔Aခ်ိန္မွာ မင္းေခါင္ဟာ ဗန္းေမာ္ရွမ္းေတြ
သူကိုပုန္ကန္တာကို
မထႀကြရဲေတာ႕ေAာင္
ႏွိမ္နင္းေနရလို႕
ႏွိမ္နင္းေနခ်ိန္တဲ႔။
နကိုယ္က
စိတ္တိုေနရတဲ႔Aထဲ
ပုန္ကန္သူေတြကို
သူ႕သမီးကို
ပဲခူးသားေတြ
ဖမ္းသြားတယ္ဆိုတဲ႕ သတင္းႀကားရေတာ႕ ဒီလိုၿဖစ္ရတာ မင္းတို႕ေႀကာင္႔ပဆ ဲ ိုၿပီး ေဒါသႀကီးနဲ႔ ဗန္းေမာ္သားပုန္ကန္သူေတြကို တေဆြလံုးတမ်ိဳးလံုး ဖမ္းၿပီး ခုတ္သတ္ ေရထဲေမွ်ာ လုပ္ပစ္တာ Eရာဝတီၿမစ္ေတာင္ ေသြးေတြနဲ႔ ရဲသြားတယ္ဆိုပဲ။ ဒီလိုရက္ရက္စက္စက္ႏွိမ္နင္းၿပီး မင္းေခါင္ဟာ ရသမွ်တပ္ေတြစုတယ္၊ ဗန္းေမာ္Aၿဖစ္Aပ်က္ကို ႀကည္႔ၿပီး
Aရမ္းလန္႔သြားတဲ႔
မၿငင္းဆန္ဝံ႕ေတာ႕ဘူးေပါ႔။
ကေလး
မိုးညွင္းစတဲ႔ေဒသက
ဒီလိုစုစည္းၿပီးေတာ႕
မင္းေခါင္ဟာ
ရွမ္းေတြ
မင္းေခါင္Aမိန္႔ကို
စစ္သူရဲေပါင္း
တစ္သိန္းခြဲ၊
ၿမင္းေၿခာက္ေထာင္၊ တိုက္ဆင္တစ္ရာ၊ ကုန္တင္လူတင္ ဆင္မႀကီးငါးရာေလာက္နဲ႔ ရမည္းသင္း၊
Page | 182
ေတာင္ငူေႀကာင္းကေန
ဒီတခါေတာ႕
ရာဇာဓိရာဇ္ကို
Aၿပတ္ရွင္းၿပီး
ပဲခူးကိုသိမ္းမယ္ဆိုၿပီး
ဆင္းခ်လာပါေလေရာ။ ဒီသင္းႀကားတဲ႔
ရာဇာဓိရာဇ္ကလည္း
ဟံသာဝတီနယ္ေၿမမနင္းမွီ
သူ႕တပ္ေတြကို
Aၿမန္စုလို႕
Aၿပဳတ္တိုက္ၿပမယ္ဆိုၿပီး
မင္းေခါင္ရ႕ဲ တပ္ကို
စစ္ေတာင္း-ေဒးပတဲ-ဆရိမ္
စတဲ႔ၿမိဳ႕ေတြဆီခ်ီတယ္ တိုက္စစ္ကို တိုက္စစ္နဲ႔ ခ်ိဳးမယ္ေပါ႔။ ဒီလိုေတာက္ေလွ်ာက္ခ်ီတက္ၿပီး Aင္းဝတပ္နဲ႔
ထိပ္တိုက္ေတြ႔မယ္ဆိုတဲ႔
ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕
တပ္မွဴးႀကီးေတြက
သေဘာမက်ဘူး၊
ခ်ီတတ္ေနတဲ႔ပံုက
Aကန္းခ်ီတတ္ေနသလိုပဲ၊
ဘာတခုမွမသိရေသးဘူး
ဒီေတာ႕
ဒါနဲ႔
Aရဲစြန္႔ၿပီး
စစ္ေရးAစီစU္ကို Aရွင္မင္းႀကီး
Aင္းဝတပ္ရဲ႕
Aခုကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးတို႕
စစ္Aင္Aား
ဒီAခ်က္Aလက္ေတြရဖို႕
သမိန္ၿဗာဇၨတို႕ စစ္ေရးေၿခေန
ေထာက္လွမ္းေရးတပ္ေတြ
လႊတ္သင္႔တယ္လို႕ ထင္ပါတယ္လို႕ ေလွ်ာက္ေတာ႕မွ ရာဇာဓိရာဇ္က လက္ခံၿပီး လဂြန္းAိမ္ကို စစ္ေၿမၿပင္ေထာက္လွမ္းေရး လုပ္ဖို႕တာဝန္ေပးသတဲ႔။ လဂြန္းAိမ္ဟာ
ေထာက္လွမ္းေရးလုပ္ဖို႕
လမ္းၿပတပ္(မုဆိုးတပ္)သား
တိုက္ဆင္ငါးစီး၊
တရာကိုေခါင္းေဆာင္ၿပီး
စစ္သည္တရာ
တငစ္ဆိုတဲ႔
နဲ႔
စစ္ေတာင္းၿမစ္
လက္တက္ေလးတခုရဲ႕ ကမ္းနဖူးမွာရွိတဲ႔ ကုတို႕ဆိပ္ရြာေလး ဆီကိုထြက္ခဲ႔တယ္။ AဲဒီAခ်ိန္မွာ မင္းေခါင္ရဲ႕Aင္းဝတပ္ေတြဟာ
ေတာင္ငူကိုေရာက္ေနၿပီ၊
ေတာင္ငူကေနေတာင္ထြက္လာၿပီတဲ႔။ စစ္ေႀကာင္းတေႀကာင္းထဲ
မင္းေခါင္ဟာ
ခ်ီတတ္လာေတာ႕
တပ္ဦးဟာ
Aင္AားAားလံုးကို Aင္းဝတပ္ေတြရဲ႕
စုေပါင္းၿပီး ခ်ီတက္သံဟာ
Aုန္းAုန္းကြ်က္ကြ်က္ညံေနတာပဲတဲ႔၊ ဒီေတာ႕ လမ္းၿပတပ္သားေတြက Aင္းဝတပ္ရဲ႕Aင္Aား Aရမ္းမ်ားတယ္ ကြ်န္ေတာ္တို႕ၿပန္လွည္႔ဖို႕သင္႔ၿပီတပ္မွဴးလို႕ ေႀကာက္တာနဲ႔ ေလွ်ာက္ႀကတာေပါ႔၊ ဒါေပမဲ႕ လဂြန္းAိမ္က လက္မခံဘူး မင္တိုပဲၿမင္တယ္ ငါမ်က္စိနဲ႔မၿမင္ရေသးပဲ မၿပန္နိဳင္ဘူးဆိုၿပီး သူကိုယ္တိုင္
သစ္ပင္ၿမင္႔ၿမင္႔
တပင္ေပၚက
တက္ၿပီးႀကည္႔တယ္၊
Aင္းဝတပ္ေတြခ်ီလာတာ
ပင္လယ္ထဲက လွိဳင္းေတြထေနသလိုပဲတဲ႔။ ဒါေပမဲ႕ သိတယ္မဟုတ္လား လဂြန္းAိမ္က နဲနဲကို ကိုးကန္႕လန္႔
လုပ္ရမွေက်နပ္တဲ႔သူဆိုေတာ႕
ပုန္းၿပီးေနသတဲ႔၊
Aင္းဝတပ္ဦးမွာ
ရွမ္းၿမင္စီးသူရဲေကာင္းေတြ၊ ဒီေရေရာက္ေခ်ာင္းေတြနဲ႔ သိပ္Aလုပ္မၿဖစ္ေတာ႕
သူတပ္ကို
ကင္းေထာက္တပ္ ဒီလူေတြက
မရင္းႏွီးဘူး၊
ပြိဳင္႔တပ္Aၿဖစ္ ရႊံႏြံထူတဲ႔
ၿမင္းဆိုတဲ႔
Aင္းဝတပ္ခ်ီတက္တာ
တငစ္ေခ်ာင္းAေကြ႔ေလးမွာ ဦးေဆာင္လာသူေတြက ေAာက္ေၿပေAာက္ရြာက
သတၱဝါကလည္း
ေႏွးသြားတယ္
ရႊံႏြံထူထူထဲမွာ
ဒါကိုAခြင္႔ေကာင္းယူၿပီး
လဂြန္းAိန္နဲ႔ သူတပ္သားေတြက Aလစ္ဝင္တိုက္တယ္၊ ရုတ္တရက္ ခ်ံဳခိုAတိုက္ခံလိုက္ရေတာ႕ Aင္းဝရဲ႕ပြိဳင္႔တပ္ဟာ
Aေတာ္Aထိနာသြားတယ္
ေနာက္ကပါလာတဲ႔
တပ္မႀကီးကလည္း
ရန္သူဆိုေတာ႕ တန္႔သြားတာေပါ႔၊ လဂြန္းAိန္နဲ႔ သူတပ္ဟာ ခ်ံဳခိုတိုက္ၿပီးတာနဲ႔ ေၿပးေတာ႕တာပဲတဲ႔၊
Page | 183
ေၿပးတယ္ဆိုေပမဲ႕
ရိုးရိုးေၿပးသြားတာမဟုတ္ဘူး
သစ္ပင္AႀကီးAငယ္ေတြခုတ္ၿပီး
လမ္းေတြပိတ္ဆို႕လို႕ Aင္းဝတပ္ေႏွာင္႔ေႏွးသြားေAာင္ လုပ္ၿပီးေၿပးႀကတာတဲ႔။ ရာဇာဓိရာဇ္ဆီေရာက္ေတာ႕ ရွမ္းၿမင္းစီးတပ္မ်ားက
Aင္းဝရဲ႕တပ္Aင္Aားကိုေၿပာၿပတယ္
Aဓိကတိုက္စစ္ကို
ဦးေဆာင္တဲ႔
ၿပီးေတာ႕
Aေႀကာင္းလည္းရွင္းၿပတယ္။
လဂြန္Aိန္ေၿပာတာကို နားေထခာင္ၿပီးေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္က ၿမင္စီးတပ္ဆိုတာ လြင္ၿပင္မွာသာ ေကာင္းတာ
ေတာထဲမွာဆို
ဒီေကာင္ေတြကို Aၿမင္မွာက
ဆင္တပ္ကိုမမွီဘူး၊
ေတာထဲကေန
ၿဖိဳပစ္ရမယ္လို႕
စစ္သည္Aင္Aား
တဝက္ေလာက္ကြာေနၿပီ၊ ၿမင္းစီးတပ္ႀကီးရွိတယ္၊
ငါတို႔မွာက ႀကိမ္းဝါးသတဲ႔။
သူတို႕မွာ
သူတို႔မွာ ဆင္တပ္ခ်င္းက
ဒါေပမဲ႕
ရွစ္ေသာင္း၊
ၿမင္စီးတပ္
ဆင္တပ္ပိုေတာင္႔ေတာ႕ တပ္မွဴးႀကီးေတြ
ဟိုမွာက
တစ္သိန္းခြဲ
ဆိုလို႔ေရေရရာရာမရွိ၊
ဟိုဘက္မွာ
သိပ္မကြာဘူးလို႕
သံုးသပ္ၿပီး
Aင္းဝတပ္ကို
ဒီAတိုင္းရင္ဆိုင္ဖို႕ မၿဖစ္နိဳင္ဘူးလို႕ သံုးသပ္ႀကတယ္။ ဒါနဲ႔ပဲ သမိန္ၿဗာဇၨကပဲ ဦးေဆာင္ၿပီး Aရွင္မင္းႀကီး တိုက္မယ္ဆိုရင္ေတာ႕ တိုက္ဖို႕မေႀကာက္ပါဘူး ဒါေပမဲ႕
Aခုလိုပင္ပင္ပန္းပန္းတိုက္မဲ႔Aစား
ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးတို႕ရဲ႕
ေရေၿမAေနAထားကို
Aသံုးခ်ၿပီး သက္သက္သာသာနဲ႔ Aနိဳင္ယူတာက ပိုမေကာင္းဘူးလားလို႕ ေလွ်ာက္တင္သတဲ႔။ ရာဇာဓိရာဇ္လည္း ဒီAစီစU္ကို သေဘာက်တာနဲ႔ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ ေမးေတာ႕ သမိန္ၿဗာဇၨက သူ႕AစီစU္ကို ရွင္းၿပတယ္။ သမိန္ၿဗာဇၨရဲ႕ AစီAစU္က ေၿမလွန္ဖ်က္ဆီးၿပီး
ရန္သူေတြရိကၡာ
ခံစစ္ေကာင္းတဲ႔
လြယ္လြယ္နဲ႔
ပန္းေက်ာ္ကေန
မရေAာင္
စစ္ခံမဲ႔AစီစU္ပါ။
လက္ရွိေဒသႀကီးကို ဒီAစီစU္Aတိုင္း
ပဲခူးတပ္ေတြဟာ စစ္ေတာင္းၿမိဳ႕နဲ႔ ရြာေတြကို ေၿမလွန္ဖ်က္ဆီးၿပီး ပန္းေက်ာ္ဆီဆုတ္လာတယ္ ပန္းေက်ာ္ေရာက္ေတာ႕ ခံစစ္Aတြက္ AေသAခ်ာၿပင္ဆင္ၿပီး တပ္ေတြခ်ထားလိုက္သတဲ႔။ Aိဒင္ေခ်ာင္းတိုက္ပြဲ စစ္ေတာင္းၿမစ္ဟာ Eရာဝတီနဲ႔မတူပဲ ၿမစ္ဝက်ယ္ၿဖစ္တယ္၊ Aဝမွာ ၿမစ္ဝကြ်န္းေပၚေတြမရွိဘူး ေခါင္းေလာင္းပံုၿဖစ္ဝAၿဖစ္
မုတၱမေကြ႔ထဲ
တိုက္ရိုက္စီးဆင္းတဲ႔
ၿမစ္မဟုတ္လား
ဒီေတာ႕
ဒီေရAတက္Aက် Aရမ္းႀကမ္းတာေပါ႔။ ၿမစ္ဝကို ၿဖတ္ကူးမဲ႔ ေလွသေဘၤာေတြဟာ ဒီတတ္ခ်ိန္ ဒီက်ခ်ိန္ကို Aရမ္းဂရုစိုက္ရသတဲ႔၊ AဲဒီAခ်ိန္ေတြမွာ မတတ္သာလို႕ ကူးၿဖစ္ရင္ေတာင္ ဝါးလံုးရွည္ ဒါမွမဟုတ္ ေၿမာတိုင္ရွည္ကို ေဆာင္သြားၿပီး ဒီေရတတ္ၿပီးဆိုတာနဲ႔ ေရာက္တဲ႔ေနရာမွာ ထိုးစိုက္ၿပီး ဒီေရဦးတတ္ေရကို
ေက်ာ္လြန္သြားေAာင္ေစာင္႔ၿပီးမွ
လိုရာခရီးကို
ဆက္ႀကရတဲA ႔ ထိ
ဒီAတတ္ႀကမ္းတဲ႔ ၿမစ္ဆိုပဲ၊ ဒါေတာင္ မေမွာက္ပဲ လြတ္သြားတဲ႔ေလွဆိုတာက ခပ္ရွားရွားတဲ႔။ ၿပီးေတာ႕
စစ္ေတာင္းဟာ
ဒီေရAတက္Aက်
ကြာၿခားခ်က္လည္း
ေတာ္ေတာ္မ်ားတဲ႔
Page | 184
ၿမစ္လည္းၿဖစ္တယ္။
ဒီေရAၿမင္႔ဆံုးAခ်ိန္ဆို
ကမ္းေဘးႏွစ္ဖက္ကို
လွ်ံသြားေAာင္
ေရတတ္ဖံုးေနေပမဲ႔ ဒီေရAနိမ္႔ဆံုးAခ်ိန္ဆို ၿမစ္ေခ်ာင္းရဲ႕ Aလယ္မွာသာ ေရကစပ္စပ္ကေလး စီးေနတတ္တာမ်ိဳး၊
ေနာက္
လတာၿပင္ကက်ယ္ၿပီး
ရႊံႏြံကလည္း
Aရမ္းထူတယ္၊
ကမ္းေဘးႏွစ္ဖက္မွာ ေပါင္လယ္Aထိနစ္ၿမဳတ္သြားရေလာက္ေAာင္ ရႊံထူၿပီး ေရစပ္ေရာက္ေလ ရႊံပါးေလပဲ၊ စီးေနတဲ႔ ေခ်ာင္းေရေAာက္မွာကေတာ႕ ရႊံသဲေရာေနတဲ႔ ေၿမမာေလးရွိတယ္။ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ ပဲခူးတပ္ဟာ ဒီလိုစစ္ေတာင္းၿမစ္ဝွမ္းရဲ႕ သဘာဝAေနAထားကို Aင္းဝတပ္နဲ႔ ရင္ဆိုင္တဲ႔ေနရာမွာ Aက်ိဳးရွိရွိAသံုးခ်ခဲ႔ႀကတယ္။ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ သူတပ္ကို Aင္းဝတပ္ေတြ မေရာက္မွီ ေခ်ာင္းထဲဆင္းလမ္းေတြကို ၿပဳလုပ္ေစတယ္၊ မင္းေခါင္ရဲ႕တပ္ေတြ တဖက္ကမ္းမွာ တပ္စခန္းခ်ၿပီး ေခ်ာင္းကိုေက်ာ္ဖို႕စီစU္ေနခ်ိန္ ပဲခူးတပ္က ဒီေရထရက္ကိုေရြးၿပီး ေခ်ာင္းထဲဆင္း Aင္းဝတပ္ကို စစ္ၿမဴသတဲ႕။ စစ္ေတာင္းၿမစ္ရဲ႕ လက္တက္ႀကီးတခုၿဖစ္တဲ႔ ဒီေခ်ာင္းရဲ႕Aမည္က Aိဒင္ေခ်ာင္းတဲ႔
ေတာ္ေတာ္ေလးက်ယ္တယ္တဲ႔
ပဲခူးတပ္သားေတြဟာ ဆဲဆိုႀကိမ္းေမာင္း
ေခ်ာင္းလယ္Aထိသြားၿပီး
ေAာ္ဟစ္ၿပီး
Aင္းဝတပ္ကံဆိုးခ်င္ေတာ႕
စစ္ၿမဴတယ္ ဒီလို
ၿမွားတပစ္မကဘူးလို႕ဆိုတယ္။ Aင္းဝတပ္ကို
AဲဒီAခ်ိန္မွာ
ေလးၿမွားေတြနဲ႔ပစ္
ဒီေရကစၿပီတတ္တ႔A ဲ ခ်ိန္ေပါ႔၊
ပဲခူးတပ္ေတြသြားၿပီး
စစ္ၿမဴတဲ႔စစ္မ်က္ႏွာက
ရွမ္းတပ္ေတြရွိတဲ႔ေနရာ။ ေတာင္ေပၚသားတို႕ရဲ႕ ထံုးစံAတိုင္း ရွမ္းတပ္ေတြဟာ ဒီေရAေႀကာင္း နားမလည္ဘူး ၿပီးေတာ႕ ဒီေရကလည္း Eရာဝတီဒီေရမဟုတ္ပဲ စစ္ေတာင္းဒီေရ။ နကိုယ္ကတည္းက သူတို႕ရဲ႕ ၿမိဳ႕ရြာေတြနဲ႔ေဝးတဲ႔ ေAာက္ၿပည္ေAာက္ရြာကို စစ္ခ်ီလာရလို႕ ေဒါသထြက္ေနတဲ႔Aၿပင္ မင္းေခါင္ရဲ႕ စစ္ၿပင္ေနတာကို သိပ္စိတ္မရွည္ေတာ႕တဲ႔ ရွမ္းေတြဟာ သိပ္မစU္းစားေတာ႕ဘူး
ေခ်ာင္းထဲေၿပးဆင္းၿပီး
ပဲခူးတပ္ကို
ဝင္တိုက္ပါေလေရာ
ဒါေပမဲ႕
ရႊံနြံကထူေတာ႕ စိတ္ရွိသေလာက္ မၿမန္ဘူးေပါ႔၊ ပဲခူးတပ္နဲ႔ Aင္းရွမ္းတပ္ဟာ ေခ်ာင္းလယ္မွာ တိုက္ပြဲၿဖစ္ႀကတယ္ ရွမ္းတပ္ေတြ ေခ်ာင္းထဲဆင္းလာတာ ေခ်ာင္လံုးၿပည္႔ပဲတဲ႔၊ ေနာက္ေတာ႕ ပဲခူးတပ္ဟာ ရွမ္းေတြကို စစ္ၿမဴၿပီး တိုက္ရင္းနဲ႔ ေၿဖးေၿဖးၿပန္ဆုတ္တယ္၊ AဲဒီAခ်ိန္မွာ ဒီေရက တေဝါေဝါနဲ႔
တက္လာၿပီ။
ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
ဒီတတ္သံ
ေAာင္စည္ေAာင္ေမာင္းေတြတီး
တံပိုးေတြ
ေနာက္ဆံုး
ေခ်ာင္းထဲက
ေရကၿပည္႔လာေတာ႕
Aင္းဝတပ္ေတြ
ခရာေတြမွဳတ္ၿပီး ႏြံေတာမွာ
မရိပ္မိရေAာင္
မႀကားေAာင္လုပ္ေစတယ္။
လတာၿပင္မွာ
ရုန္းကန္ေနရတဲ႔
ရွမ္းတပ္ေတြ Aေတာ္ေလးပ်က္စီးကုန္ပါတာေပါ႔၊ ရွမ္းေတြဟာ ေရကူးလည္း သိပ္ေကာင္းေကာင္း မကူးတတ္ရွာႀကဘူးထင္ပါရဲ႕။ ၿမင္ေနလ်က္နဲ႔ ဘယ္လိုမွမကူနိုင္ပဲ ေခ်ာင္းထဲမွာ ေရနစ္ေသဆံုးသြားႀကတဲ႔ သူ႕တပ္သားေတြကို ႀကည္႔ရင္း
မင္းေခါင္ဟာ
ရႊံထူတဲ႔ေခ်ာင္းႀကီးကို
Aေတာ္စိတ္ဓါတ္က်သြားရွာတာေပါ႔။ သူဘယ္လိုၿဖတ္ေက်ာ္မလဲ
ဒီလိုလတာက်ယ္ၿပီး
မင္းေခါင္စU္းစားလို႔မရဘူး၊
ကူးတို႕လုပ္ၿပီးကူးရင္လဲ တဖတ္ကမ္းက ရာဇာဓိရာဇ္က ဆီးၿပီးတိုက္ဦးမယ္။ ဒီလို Aင္းဝတပ္ေတြ
Page | 185
ေခ်ာင္းတဖက္မွာ
စစ္တန္႔ေနခ်ိန္
စစ္ကူေရာက္လာေတာ႕
Aမိန္ဒိန္ဟာ
ရာဇာဓိရာဇ္လည္း
သမိန္ၿဗာဇၨစီမံထားတဲ႔
ပုသိမ္ပိုင္
Aမတ္ဒိန္AယူAဆနဲ႔
ေခ်ာင္းနဲ႔
ဆိုၿပီးမႀကိဳက္ဘူးတဲ႔။
သေဘာတူၿပီး
မြန္ဒမ်ားကို
ပိုAားတတ္သြားတာေပါ႔။
တပ္စခန္းခ်မွဳကို
စစ္ေရးၿပေနရာက်U္းလြန္းတယ္
၃၂ၿမိဳ႔မွ
တပ္ကို
စုရံုးၿပီး
Aမတ္ဒိန္ဟာ Aရမ္းနီးလြန္းတယ္
ဒါနဲ႔
ရာဇာဓိရာဇ္လည္း
ေခ်ာင္းစပ္ကေန
ထပ္ၿပီးဆုတ္လိုက္တယ္။
ၿပီးေတာ႕ ေခ်ာင္းစပ္ ေၿမၿပင္မွာ ဆင္တပ္ၿမင္းတပ္ လွံေရးဓါးေရး စတဲ႔ စစ္ေရးAင္Aားၿပပြဲ ေန႕တိုင္း က်င္းပေစတယ္၊ စိတ္ဓါတ္စစ္ဆင္ေရး လုပ္တာေပါ႔ေလ။ Aမတ္ဒိန္ရဲ႕
စိတ္ဓါတ္စစ္ဆင္ေရးဟာ
မင္းေခါင္နဲ႔
စိတ္ဓါတ္က်လာသတဲ႔။
Aင္းဝရဲ႕Aဓိက
ရိကၡာAခက္ခဲၿပႆနာပဲ
ဒီAားနည္းခ်က္ကိုပဲ
သူတပ္ကို
တိုက္ရိုက္ထိခိုက္ေစၿပီး
Aားနည္းခ်က္က
ေနရပ္နဲ႔ေဝးကြာလို႕
Aခြင္႔ေကာင္းယူၿပီး
သမိန္ၿဗာဇၨဟာ
ပဲခူးတပ္ဆုတ္ခြာလာရာ လမ္းတေလွ်ာက္ ေၿမလွန္စနစ္သံုးခဲ႔တာေပါ႔။ မင္းေခါင္ဟာ သူAႀကိမ္ႀကိမ္ Aားနည္းခဲ႔တဲ႔
ဒီAခ်က္ကိုေၿပာင္းလဲသြားေAာင္
ေထာက္ပို႕တပ္ကို
စနစ္တက်
မၿပင္ဆင္နိဳင္ခဲ႔ဘူး၊ မၿပင္ဆင္ဘူးဆိုတဲ႔ေနရာမွာ ရခိုင္ကို ဝင္တိုက္ၿပီး သမီးေတာ္နဲ႔ သမတ္ကို ဖမ္းသြားလို႕ ေဒါသAရမ္းထြက္ေနတာနဲ႔ Aလ်င္စလို ဆင္းလိုက္တာေႀကာင္႔လည္း ပါတာေပါ႔။ မင္းေခါင္ရဲ႕Aေဖ မင္းႀကီးစြာဟာ ဒီၿပႆနာေတြကို ေရေႀကာင္းခ်ီၿခင္းနဲ႔ ေၿဖရွင္းခဲ႔တယ္၊ ဒါေပမဲ႕ ၿမင္းစီးတပ္Aားကိုးၿပီး
ႀကည္းေႀကာင္းခ်ီတာသန္တဲ႔
မင္းေခါင္Aတြက္က
စစ္ခ်ီတိုင္း
ရိကၡာၿပႆနာနဲ႔ ႀကံဳရတာခ်ည္းပဲ။ ရာဇာဓိရာဇ္ကလည္း မင္းေခါင္ရဲ႕ဒီAားနည္းခ်က္ကိုပဲ AမAရဆုတ္ကိုင္ေလ႔ရွိတယ္။ Aခုလည္း သမိန္Aဝနိဳင္ကို ကြန္မန္ဒိုAဖြဲ႔
စစ္သည္
ႏွစ္ေထာင္
ဦးစီးဖြဲ႔ခိုင္းၿပီး
ေခ်ာင္းကိုၿဖတ္
ေထာက္ပံ႕ေရးလမ္းေႀကာင္းကို ၿမန္မာၿပည္စစ္မ်က္ႏွာတြင္ Aနိဳင္ယူေလ႕ရွိေသာ
သံုးေထာက္ေလာက္နဲ႔ ရိုးမကိုေက်ာ္ၿပီး
ရန္သူေနာက္ေက်ာကေန
ၿဖတ္ေတာက္ေစတယ္။
ရန္သူၿဗိတိသွ်တပ္Aေပၚ
နာမည္ေက်ာ္
Aထူးၿဖတ္ေတာက္ေရး
ေတးရွင္ခိရွဴး
(ဒုတိယကမၻာစစ္
ဂ်ပန္တပ္မ်ား ဆိုသည္႔
Aသံုးၿပဳတိုက္ခိုက္ၿပီး
စစ္နံေဘး
ပန္းတက္ကာ
ရန္သူေနာက္ေက်ာမွဝင္၍ Aရိႈက္ကို ဝင္ေရာက္တိုက္ခိုက္ေသာနည္းဗ်ဴဟာမွာ တကယ္ေတာ႕ ၿမန္မာမ်ားAဖို႕ AထူးAဆန္းမဟုတ္ ေရွးၿမန္မာစစ္ပြဲမ်ားတြင္ သံုးေနက် နည္းရိုးနည္းေဟာင္း တခုပင္ၿဖစ္ပါသည္) ေAာင္ၿမင္စြာ
သမိန္Aဝနိဳင္ကလည္း
ရာဇာဓိရာဇ္
Aေကာင္Aထည္ေဖၚနိဳင္ၿပီး
ခ်မွတ္လိုက္တဲ႔
Aင္းဝရဲ႕
စစ္ေရးဗ်ဴဟာကို
ေထာက္ပို႕တပ္ေတြကို
ေရြးၿပီးတိုက္ခိုက္ေတာ႕ Aင္းတပ္ေတြ ရိကၡာAခက္ခဲနဲ႔ႀကံဳလာတာေပါ႔။ ေနာက္ဆံုး မင္းေခါင္ဟာ ထံုးစံAတိုင္း သံေရးတမန္ေရးသံုးၿပီး စစ္ေၿပၿငိမ္းဖို႕ ဆိုလာပါေတာ႕တယ္။
Page | 186
ေယာကၤ်ားAသည္း ေယာကၤ်ားစကားနဲ႔ စစ္သား လဂြန္းAိန္ စစ္ေၿပၿငိမ္းေရးစကားကမ္းလွမ္းေပမဲ႔
မင္းေခါင္က
သူ႕ရင္ထဲမွာ
ခံၿပင္းေနတာကို
ေAာင္႔မထားနိဳင္ဘူး ခင္ဗ်ားဟာ မင္းေကာင္းတေယာက္ရဲ႕ Aက်င္႔ကိုမက်င္႔ဘူး သူ႕မယားလို သူ႕လင္ကိုလွံနဲ႔ထိုး ဆိုသလိုပဲ က်ဳပ္သမီးကိုလိုခ်င္တာနဲ႔ က်ဳပ္သမတ္ကို သတ္ပစ္တယ္ ဘာညာနဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္ကို Aၿပစ္တင္စကားဆိုသတဲ႔၊ ရာဇာဓိရာဇ္ကလည္း လာၿပီးAသံေကာင္းဟစ္ေနတယ္ မင္းကေရာဘာမင္းေကာင္းမင္းၿမတ္လည္း ေဖါက္ဖ်က္ၿပီး
ၿပည္ေရႊဆံေတာ္မွာ
ဇင္းမယ္ဘုရင္Aကူညီနဲ႔
က်င္႔ဝတ္ဆိုတာ၊
ဒိAတြက္နဲ႔
Aမိန္႔ေပးလိုက္တာ၊
ငါ႔ကိုတိုက္ဖို႕ၿပင္တယ္
ငါရခိုင္မွာရွိတဲ႔ ရခိုင္က
သစၥာစကားကို
ဒါလားမဟာမိတ္တ႕ို ရဲ႕
မင္းရဲ႕တပ္ကို
တိုက္ဖို႕တပ္ေတြကို
မင္းသမတ္က
သူ႕ကိုယ္ဟာAဆိပ္ေသာက္ေသတယ္၊ ငါ႕ကိုလာတိုက္တယ္
ၿပဳခဲ႔တဲ႔
ဒါကိုမင္းက
မနိဳင္ဘူး၊
စစ္မနိဳင္ေတာ႕
မေက်နပ္လို႕
ဒီေတာ႕ဘာဆက္လုပ္မလဲ
ရွမ္းေတြစုၿပီး
တိုက္ခ်င္ရင္တိုက္ေလ
ငါကAဆင္သင္႔ပဲလို႕ ၿပန္ေၿပာသတဲ႔ သူကAေပၚစီးမဟုတ္လား ေလမာတာေပါ႔။ ဒီလိုရာဇာဓိရာဇ္ေလသံမာမာနဲ႔ ေလွ်ာ႔ရတယ္
Aကိုႀကီးနဲ႔
Aၿပစ္တင္မယ္ဆို
သူ႕ရဲ႕စစ္ေၿပၿငိမ္းစကားကိုတံု႕ၿပန္ေတာ႕ ညီတို႕
ဒီလိုတေယာက္နဲ႔တေယာက္
စစ္ၿပီးမွာမဟုတ္ပါဘူး
တေယာက္Aၿပစ္တေယာက္
မင္းေခါင္ေလသံကို
Aၿပန္Aလွန္ေၿပာေနမယ္
ၿပည္သူၿပည္သားေတြရဲ႕
ေမ႔ေပ်ာက္ႀကပါစို႕
Aက်ိဳးကိုႀကည္႔ၿပီး
ညီ႕ဆီေရာက္ေနတဲ႔
Aကိုႀကီးသမီး
တလေမေက်ာ္ကို ၿပန္ပို႕ပါဆိုလဲ ညီၿပန္ပို႕ပါမယ္၊ ညီ႕သမီး ေစာၿပည္႕ကိုေတာ႕ Aကိုႀကီးသား ညီ႕တူ
၃ေယာက္ထဲက
Aကိုႀကီးရဲ႕
တေယာက္ေယာက္နဲ႔
မွဴးမတ္ေသနာပတိေတြနဲ႔
သစၥာၿပဳႀကပါေစ
လို႕ေလေပ်ာ႕ေလးနဲ႔
ေဆြးေႏြးသတဲ႔၊
Aဲဒီမွာ
ၿပည္ေရႊဆံေတာ္မွာ
လက္ဆက္ေပးရင္
ညီ႔မွဴးမတ္ေသနာပတိေတြ ထပ္ေၿပာေတာ႕
သမိန္ၿဗာဇၨက
ေထာက္ၿပသတဲ႔၊
ရာဇာဓိရာဇ္လည္း
က်ဳပ္လည္းဒီAတိုင္းပဲၿမင္တယ္ ထြက္ေAာင္လုပ္ရမယ္၊
ဒါေပမဲ႕
ၿပီးေတာ႕
က်ိဳက္မုလင္စမ္းစီဘုရားမွာ
ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
ဘုရင္မင္းေခါင္ကို
ဆိုခဲ႔တဲ႔သစၥာသာတည္မယ္ဆိုရင္
ေက်နပ္ပါၿပီ၊
သူ႔ရဲ႕မွဴးမတ္ေတြနဲ႔
မယံုရဘူး
တကယ္တမ္းဆို
AခုလိုAၿဖစ္နဲ႔ႀကံဳရမွာမဟုတ္ဘူးလို႕
သူေပါင္ကိုပုပ္ၿပီး
ဟုတ္တာေပါ႔ဗ်ာ
သူခင္းတဲ႔Aဆင္ကိုလိုက္ၿပီး
Aက်ိဳးAၿမတ္ေတာ႕
ဆင္ေတြၿမင္းေတြနဲ႔တိုက္ေနမွစစ္ပြဲမဟုတ္ဘူး
ရတဲ႔Aခြင္႔Aခါကို
Aက်ိဳးရွိေAာင္ Aသံုးခ်တာလည္း စစ္တိုက္တာပဲ ဒီေတာ႕ဒီလိုလုပ္ဆိုၿပီး ဘုရားမွသစၥာဆိုမဲ႕ပြဲမွာ မင္းေခါင္နဲ႔
Aင္းဝေခါင္းေဆာင္ေတြကို
Aၿပတ္ရွင္းမဲ႔
AစီAစU္ကို
သူကိုယ္တိုင္ေရးဆြဲေပးလိုက္တယ္။ သစၥာဆိုပြဲရဲ႕ AစီစU္က ပထမ Aင္းဝနဲ႔ပဲခူး မွဴးမတ္ေသနာပတိေတြ ေတြ႔ဆံုၿပီး စစ္ေရးစီးပြားေရး နယ္စပ္Aေရးစတဲ႔
ႏွစ္နိဳင္ငံေရးရာၿပႆနာေတြကိုေဆြးေႏြးAေၿဖရွာမယ္
ၿပီးရင္
Page | 187
မဟာမိတ္မ်ားAၿဖစ္
သစၥာဆိုႀကမယ္
ေနာက္ဆံုး
ပဲခူးAမတ္ေတြက
မင္းေခါင္ဆီသြားၿပီး
ဂါရဝၿပဳရမယ္ တခ်ိန္ထဲမွာပဲ Aင္းဝAမတ္ေတြက ရာဇာဓိရာဇ္ဆီလာၿပီး ဂါရဝၿပဳႀကရမယ္ေပါ႔။ AစီAစU္ၿပဳလုပ္မဲ႔ေနရာက
ႏွစ္ဖက္တပ္ႀကားကေခ်ာင္းရဲ႕သဲေသာင္ၿပင္ေပၚမွာ
မ႑ပ္ထိုးၿပီး
လုပ္မယ္ေပါ႔၊
စားေရးေသာက္ေရးAစီစU္ကို
Aိမ္ရွင္ဆိုတဲ႔
မ႑ပ္နဲ႔
ပဲခူးဘက္က
Aေႀကာင္းၿပခ်က္နဲ႔ တာဝန္ယူတယ္၊ Aဲဒီမွာ မ႑ပ္ေဆာက္ရင္းနဲ႔ လက္နက္ေတြ ၿမဳတ္ထားဖို႕ သူ႕လူေတြကို
ရာဇာဓိရာဇ္က
ညႊန္ႀကားထားၿပီးသား၊
ပဲခူးAမတ္ေတြ
မင္းေခါင္ဆီဂါရဝၿပဳဖို႕
သြားတဲ႔Aခါ ၿမဳတ္ထားတဲ႔ လက္နက္ေတြကို လွိဳ႕ဝွက္ယူသြားမယ္ ဟိုေရာက္ရင္ မင္းေခါင္ကို လက္ရဖမ္းနိဳင္ရင္ဖမ္း ရာဇာဓိရာဇ္ကို
မဖမ္းနိဳင္ရင္
ရွင္းပစ္မယ္ေပါ႔၊
လာၿပီးဂါရဝၿပဳတဲ႔Aခါ
ဒီဘက္မွာလဲ
Aင္းဝမွဴးမတ္ေတြ
လက္ရဖမ္းဒါမွမဟုတ္ရွင္းၿပစ္ဖို႕
လက္ေရြးစင္
စစ္သည္ရဲမက္ေတြကို လွိဳ႕ဝွက္ေနရာခ်ထားၿပီးသားတဲ႔၊ Aပိုင္ႀကံထားတာေပါ႔ေလ။ သစၥာၿပဳမ႑ပ္ဟာ
၂ဖက္တပ္ခ်ထားရာနဲ႔
ရာထူးAဆင္႔တူခ်င္း
တတြဲစီတြဲၿပီး
Aေယာက္၃၀ၿဖစ္ၿပီး
Aင္းဝဘက္က
နည္းနည္းလွမ္းတယ္ေနမယ္ သြားရသတဲ႔။
ၿမင္စိုင္းစား
၂ဖက္မွဴးမတ္ေတြဟာ
မွဴးမတ္ေပါင္းက
တဖက္စီမွာ
သေရစည္သူဦးေဆာင္ၿပီး
ပဲခူးဘက္က
သမိန္ၿဗာဇၨဦးေဆာင္တယ္။ ဒီလိုတတြဲစီ တြဲႀကရတဲ႔Aခါ လဂြန္းAိန္နဲ႔ တြဲရတဲ႔Aင္းဝမွဴးမတ္က မိုးညွင္းသတိုးတဲ႔၊ Aင္းဝမွာ
လဂြန္းAိန္ကလည္း ပဲခူးဘက္မွာAငယ္ဆံုးမွဴးမတ္
Aငယ္ဆံုးမွဴးမတ္၊
ၿပီးေတာ႕
လဂြန္းAိန္က
မိုးညွင္းသတိုးကလည္း
လက္နဲနဲခြင္ၿပီး
သတိုးက
ေၿခနဲနဲခြင္ေနေတာ႕ Aရမ္းညီတဲ႕Aတြဲၿဖစ္ေနတာေပါ႔။ တြဲၿပီးသြားတဲ႔Aခါ ၂ဖက္မွဴးမတ္ေတြဟာ Aၿပန္Aလွန္
လက္ေဆာင္ေတြေပးႀကတယ္၊
လက္ဖက္Aုပ္လက္ေဆာင္ေပးၿပီး
သတိုးက
လဂြန္းAိန္ကသတိုးကို
လဂြန္းAိန္ကို ပဝါAေကာင္းစားေတြ
လက္ေဆာင္ေပးသတဲ႔၊ Aၿပန္Aလွန္ ေနေကာင္းတယ္ေနာ္ ေနေရးထိုင္ေရး Aဆင္ေၿပလား ဘာညာေၿပာႀကတာေပါ႔ ကြ်န္ေတာ္လဲစစ္သား
Aဲဒီမွာ
သတိုးက
ကိုလဂြန္းေရ
စစ္သားစကားေၿပာႀကရေAာင္ဗ်ာ
တကယ္ေရာေၿဖာင္႔မတ္မွန္ကန္တဲ႔
စိတ္ရင္းေစတနာနဲ႔
ခင္ဗ်ားလည္းစစ္သား
ခင္ဗ်ားAေနနဲ႔
Aခုသစၥာၿပဳပြဲက
လုပ္တဲ႔ပြဲလို႕
ခင္ဗ်ားAေနနဲ႔
ယူဆပါသလားဗ်ာ လို႕စကားစေတာ႕ လဂြန္းAိန္က ခင္ဗ်ားရူးေနလား ဒီမွာ ခင္ဗ်ားတို႕နဲ႔ က်ဳပ္တို႕ စစ္တိုက္ေနတာဗ်၊ စစ္မွာေAာင္ၿမင္မွဳကလြဲၿပီး တရားမွ်တၿခင္းဆိုတာ ရွိလို႕လား၊ ခင္ဗ်ားကို က်ဳပ္ရလည္း က်ဳပ္ကသတ္မွာပဲ ဒီလိုပဲ က်ဳပ္ကိုခင္ဗ်ားရလည္း ခင္ဗ်ားသတ္မွာပဲေလ ဒီေတာ႕ စစ္တိုက္ရင္းၿပဳတဲ႔သစၥာဟာ
ယံုႀကည္ထိုက္တယ္လို႕
ခင္ဗ်ားထင္ေနတုန္းလား
ဒါဆိုရူးေနလို႕ေပါ႔ဗ်ာ လို႕ခပ္ၿပတ္ၿပတ္ ၿပန္ေၿပာလိုက္သတဲ႔။ မိုးညွင္းသတိုးလည္း
လူနပ္တေယာက္ပဲ
ခ်က္ဆိုတာနဲ႔
လဂြန္းAိန္ဘာဆိုလိုတယ္ဆိုတာ
ခ်က္ခ်င္းသေဘာေပါက္တာေပါ႔ ဒါနဲ႔ သူတို႕ရဲ႕ေခါင္းေဆာင္လုပ္တဲ႔ ၿမင္စိုင္းစား သေရစည္သူဆီ သြားၿပီးေတာ႕ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ Aေၿခေနမေကာင္းဘူး Aခုလုပ္မဲ႕ပြဲဟာ လန္ႀကဳတ္ပြဲပဲ မသြားနဲ႔ေတာ႕လို႕
Page | 188
တားသတဲ႔၊
Aင္းဝေခါင္းေဆာင္ေတြလည္း
ခ်က္ခ်င္းေဆြးေႏြးႀကၿပီး
သူတို႕တပ္စခန္းခ်ရာဆီ
Aၿမန္ၿပန္ထြက္သြားႀကေရာတဲ႔။ ရာဇာဓိရာဇ္Aႀကံစည္လဲ ပ်က္သြားေတာ႕တာေပါ႔၊ Aႀကံပ်က္ၿပီး မ်က္ႏွာမသာမယာနဲ႔ ၿပန္လာတဲ႔ သမိန္ၿဗာဇၨေခါင္းေဆာင္တဲ႔ မႉးမတ္ေတြကိုႀကည္႔ၿပီး ရာဇာဓိရာဇ္က ဟ ဘယ္လိုၿဖစ္တာတုန္း ဘာလို႕Aႀကံစည္ေတြပ်က္ကုန္တာတုန္းလို႕ ေမးေတာ႕ Aားလံုးက လဂြန္းAိန္ေၿပာလိုက္လို႕
သတင္းေပါက္ႀကားၿပီး
Aင္းဝဘက္က
ၿပန္သြားေႀကာင္း
ေဒါသတႀကီးဝိုင္းေလွ်ာက္ႀကတာေပါ႔၊ ဒါကိုႀကားေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္လည္း Aရမ္းကိုတင္းသြားၿပီး ဒီေလာက္ႀကီးမားတဲ႔ Aစီမံ ဒီေလာက္ေကာင္းတဲ႔ Aခြင္႔Aေရးကို မင္းကဖ်က္ရဲသလားဆိုၿပီး လက္စြဲေတာ္ Aဲမြန္ဒယာကို ဒီေခြးေကာင္သစၥာေဖါက္ကို Aပိုင္းပိုင္းခုတ္ၿပီး သတ္ပစ္စမ္းကြာလို႕ Aမိန္႔ေပးလိုက္ပါသတဲ႔။ ေယာက်ၤားစကား စစ္သားAသည္းနဲ႔ လဂြန္းAိန္ သုတ္သင္ရွင္လင္းေရးတာဝန္ခံ
Aဲမြန္ဒယာက
ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕Aမိန္႔ကို
ေႀကာက္လို႕သာ
လဂြန္းAိန္ကို လူသတ္ကုန္းေခၚသြားရတယ္ လဂြန္းAိန္လို သူရဲေကာင္းကို သူမသတ္ခ်င္ဘူး မသတ္ရက္ဘူးတဲ႔၊
ဒါနဲ႔ပဲ
သူရဲ႕တပ္သား
Aာဏာပါးကြပ္သားေတြကို
ဘာမွမလုပ္နဲ႔ဦးလို႕
Aမိန္႔ေပးၿပီး ရာဇာဓိရာဇ္ဆီက ဘာAမိန္႔ထပ္လာဦးမလဲလို႕ ေစာင္႔ေနသတဲ႔၊ ရာဇာဓိရာဇ္က ခ်က္ခ်င္းသတ္လို႕
Aမိန္႔ေပးလိုက္ေပမဲ႕
ခြင္႔လႊတ္ေပးပါေစလို႕
သူဆုေတာင္း
သတ္လည္းေသလိုက္ယံုေပါ႔ကြာ
Aမိန္႔ကိုရုတ္သိမ္းၿပီး
ေမွ်ာ္လင္႔ေနတာေပါ႔၊
ငါလည္းသူမ်ားကို
ဘဝကူးေလးေကာင္းေAာင္ေတာ႕
လဂြန္းAိန္Aၿပစ္ကို
လဂြန္းAိန္ကေတာ႕
သတ္ခဲ႔တာပဲ
ရတနာသံုးပါးကို
ဒါေပမဲ႕
ေAးေဆးပဲ Aခ်ိန္ရတုန္း
ႏွလံုးသြင္းေနလိုက္မယ္ဆိုၿပီး
ေAးရာေAးေႀကာင္း ဘုရားရွိခိုးေနသတဲ႔။ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ ယာယီတဲနန္းမွာလည္း သမိန္ၿဗာဇၨဦးေဆာင္တဲ႔ Aမတ္ေတြက လဂြန္းAိန္ကို မသတ္ဖို႕ဝိုင္းေတာင္းပန္ေနႀကတယ္၊ လဂြန္းAိန္ကို
သမိန္ၿဗာဇၨဟာ
တခါတခါသူ႕ကိုယ္ေက်ာ္လုပ္တတ္တဲ႔
Aၿမင္ကပ္ေပမဲ႕ သူ႕လက္ေAာက္စစ္သားေလးဘဝကေန
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၿဖစ္သြားတဲ႔
လဂြန္းAိန္ကို သားတေယာက္လို သံေယာဇU္ႀကီးသူပဲ၊ သူက ရာဇာဓိရာဇ္ကို Aရွင္မင္းႀကီး Aခုလို
စစ္ၿဖစ္ေနတဲ႔Aခ်ိန္ႀကီးမွာ
သူရဲေကာင္းကို
သတ္လိုက္တာ
လဂြန္းAိန္ဟာ
Aတူမရွိတဲ႔
Aရမ္းေဒါသထြက္ေနတဲ႕ လူမရွိဘူးလား
လဂြန္းAိန္လို
Aစြမ္းထက္တဲ႔
ရန္သူAားေပးသလိုၿဖစ္မေနဘူးလား သူရဲေကာင္းပါလို႕
ရာဇာဓိရာဇ္က
မရွိလဲရတယ္
နာမည္ေက်ာ္သေလာက္
ဘာလဲAမတ္ႀကီး
က်ဳပ္ကိုယ္တိုင္
တကယ္ေတာ႕
ေလွ်ာက္တင္တယ္
ဒါေပမဲ႕
ဒီေကာင္ေနရာမွာ
Aစားထိုးဖို႕
စစ္ေၿမၿပင္ဆင္းၿပီး
သူေနရာမွာ
သူရဲေကာင္း
ဝင္လုပ္ၿပမယ္ လို႕ၿပန္ေဟာက္သတဲ႔။ သမိန္ၿဗာဇၨလည္း ဘာဆက္ေၿပာရမွန္းမသိ ၿဖစ္သြားတာေပါ႔
Page | 189
ဒီAခ်ိန္မွာ
Aမတ္ဒိန္က
Aရွင္မင္းႀကီး
ဒီေကာင္ဟာ
ဒီေလာက္Aေရးႀကီးတဲ႔
မစ္ရွင္ႀကီးပ်က္သြားေAာင္ လုပ္လိုက္တာ Aေႀကာင္းေတာ႕ရွိရမယ္၊ ခုနက Aရွင္မင္းႀကီးက ေဒါသထြက္ေနခ်ိန္ဆိုေတာ႕
ေမးၿမန္းစစ္ေဆးတာေတာင္
မလုပ္လိုက္ရဘူး
ၿဖစ္နိဳင္ရင္
ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳး ဒီAေႀကာင္းကို စစ္ေဆးေမးၿမန္းပါရေစလို႕ ဝင္ၿပီးေလွ်ာက္တယ္၊ Aမွန္ေတာ႕ Aမတ္ဒိန္ သမိန္ၿဗာဇၨကို ဝင္ကူတာပါ။ Aမတ္ဒိန္စကားကိုႀကားေတာ႕
ရာဇာဓိရာဇ္လည္း
ဒီလဂြန္းAိန္ဆိုတဲ႔ေကာင္ဟာ
Aရူးမွမဟုတ္ပဲ
နဲနဲေတြေဝသြားတယ္
ဒီလိုသူလုပ္လိုက္ရင္
ဟုတ္တာေပါ႔
ဒီလိုAၿပစ္ေပးခံရမွာ
သူလည္းသိတာပဲ ဒါနဲ႔ေတာင္ဘာလို႕ ဒီလိုႀကံစည္ရသလဲလို႕ စU္းစားရင္း Aမတ္ဒိန္စကားကို သူဘာမွမတံု႕ၿပန္ဘူး။ ဒါဟာဆက္လုပ္လို႕Aမိန္ေပးတာလို႕ သေဘာေပါက္တဲ႕ Aမတ္ဒိန္ဟာ သမိန္ၿဗာဇၨလက္ကိုဆြဲရင္း ရာဇာဓိရာဇ္ကို ကန္႔ေတာ႕ၿပီး လူသတ္ကုန္းဆီေၿပးေတာ႕တာပဲ။ ေတာ္ေသးတာေပါ႔
သုတ္သင္ရွင္းလင္းေရးတာဝန္ခံက
Aဲမြန္ဒယာၿဖစ္ေနလို႕။
Aမတ္ဒိန္ဟာ
ဘုရားရွိခိုးေနတဲ႔ လဂြန္းAိန္ဆီသြားေခၚလာၿပီး ရာဇာဓိရာဇ္ ေရွ႕ေမွာက္ကို ၿပန္ေခၚလာတယ္၊ ေရွ႔ေမွာက္ေရာက္ေတာ႕
သမိန္ၿဗာဇၨက
စစ္တယ္
လဂြန္းAိန္က
မ်က္ရည္ေတြေတြက်ရင္း
ဘာစကားမွမေၿပာဘူးတဲ႔ သမိန္ၿဗာဇၨလည္း နားရင္းေတြဘာေတြ ပိတ္တီးၿပီး စစ္ၿပတာေပါ႔ ဒါမွ သူ႕ရွင္ဂရုဏာသက္မယ္ေလ၊ ဒါေပမဲ႕ ဘယ္ေလာက္ရိုက္ရိုက္ ဘယ္လိုစစ္စစ္ လဂြန္းAိန္က ငိုပဲငိုေနတယ္
မေၿပာဘူးတဲ႔၊
မေလွ်ာက္ရဲတာေနမယ္
ဒါနဲ႔
Aမတ္ဒိန္က
လို႕ေၿပာေတာ႕
ႀကားဝင္ၿပီး
ရာဇာဓိရာဇ္က
Aရွင္မင္းႀကီးရွိေနလို႕ Aတြင္းAိပ္ခန္းေဆာင္ထဲ
ဝင္သြားေရာတဲ႔။ Aမတ္ဒိန္လည္း
လဂြန္းAိန္ကို
ေရမိုးခ်ိဳးေစတယ္၊
တဲနန္းေဆာင္ကေန
ေရခ်ိဳးခ်လိုက္ေတာ႕
သမိန္ၿဗာဇၨရဲ႕
တဲနန္းဆီေခၚသြားၿပီး
လဂြန္းAိန္လည္း
စိတ္လက္ေပါ႔ပါးၿပီး
တည္ၿငိမ္သြားတာေပါ႔၊ Aဲေတာ႔မွ သမိန္ၿဗာဇၨ ဘာေႀကာင္႔မင္းဒီလိုလုပ္ရသလဲကြာလို႕ မခ်ိတင္ကဲ ေမးပါသတဲ႔
စိတ္တည္ၿငိမ္သြားၿပီၿဖစ္တဲ႔
လဂြန္းAိန္ဟာ
မူလလဂြန္းAိန္ၿပန္ၿဖစ္လာၿပီး
သူAေဖလိုခ်စ္တဲ႕ Aမတ္ႀကီးသမိန္ၿဗာဇၨကို Aေႀကာင္းစံုေၿပာၿပေတာ႕တယ္။ ]]မိုးညွင္းသတိုးက
ကြ်န္ေတာ္႔ကိုေမးတယ္
တကယ္တည္မွာလားတဲ႔၊
ဒီေတာ႕
Aခုၿပဳမဲ႔
သစၥာၿပဳပြဲဟာ
ကြ်န္ေတာ္စU္းစားတယ္
Aစစ္Aမွန္လား
Aင္းဝစစ္ရွံဳးေတာ႕မယ္၊
ရိကၡာၿပတ္ေနၿပီ၊ ကြ်န္ေတာ္တို႕တိုက္စစ္ဖြင္႔လိုက္တာနဲ႔ ဒီေကာင္ေတြ ရွံဳၿပီ၊ ဒီလိုAေနAထားမွာ ၂ဖက္သူတင္ကိုယ္တင္ ေယာက်ၤားေတြလို တိုက္ၿပီးAနိဳင္ယူနိဳင္ပါရဲ႕သားနဲ႔ ကလိန္ကက်စ္က်ၿပီး Aနိဳင္ယူလိုက္ရင္
သမိုင္းတေလွ်ာက္
ကြ်န္ေတာ္တို႕မြန္ေတြဟာ
လူလိမ္ေတြ
ေကာက္က်စ္ယုတ္မာသူေတြလို႕ ကမၺည္းAတင္ခံရေတာ႕မယ္၊ ဂဟိုးတုန္းက Aသားမင္းသားဟာ ဟံသာဝတီကို ရဖို႕Aတြက္ ေက်းကုလားေတြကို Uပါယ္ၿပဳစU္းလဲတဲ႔နည္းသံုးခဲ႔လို႕ ဟံသာဝတီကို Uပါယ္ဂို႔
-ဗဂိုး
(ငစU္းလဲမ်ား)ဂ
လို႕
Aမည္တြင္ခံခဲ႔ရၿပီးၿပီ၊
AခုAခါ
ထပ္လုပ္ရင္
Page | 190
ဘယ္လိုၿဖစ္သြားမလဲ
ကြ်န္ေတာ္ဟာ
စစ္သား၊
စစ္သားဟာ
ေယာက်ၤားပီပီ
ေယာက်ၤားလို
ေAာင္နိဳင္ၿခင္းကိုပဲ ခံယူခ်င္တယ္ ကလိန္ကက်စ္နည္းနဲ႔ နိဳင္တဲ႔ေAာင္ပြဲကိုမလိုခ်င္ဘူး ဒါေႀကာင္႔ ဒီလိုေၿပာလိုက္ၿခင္းၿဖစ္ပါတယ္}} လို႕ လဂြန္းAိန္က ရဲရဲဝံ႕ဝံ႕တင္ေလွ်ာက္ေတာ႕ Aမတ္ဒိန္နဲ႔ သမိန္ၿဗာဇၨလည္း
ဒီစကားကို
သိပ္သေဘာက်သြားတယ္။
ဒါေပမဲ႕
မ်က္ႏွာထားကိုေတာ႕
တင္းၿပထားတုန္းပဲ။ ဒါဆိုရင္
မင္းေၿပာတဲ႔
ေယာက်ၤားပီပီတိုက္ရင္း
မင္းလုပ္ၿပနိဳင္ပါ႔မလားလို႕ ဘယ္ၿဖစ္မလဲဗိုလ္ခ်ဳပ္ရာ ေၿပာတယ္။
Aမတ္ဒိန္က တဲ႕၊
ေမးေတာ႕
Aၿမန္ဆံုးၿပီးသြားေAာင္
လဂြန္းAိန္က
တေယာက္ထဲေတာ႕
ေAး ဒါဆိုမင္းေတာ႕ ေသဒဏ္ခံရမွာပဲ လို႕ သမိန္ၿဗာဇၨက
တည္ၿငိမ္မွဳရေနၿပီးၿဖစ္တဲ႔
ညႊန္ႀကားရင္ေတာ႕
Aင္းဝစစ္ကို
လဂြန္းAိန္က
ဘာမဆိုကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးလုပ္ဝံ႕ပါတယ္
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးတို႕
ႏွစ္ေယာက္
လို႕ေလေၿပထိုးေတာ႕
Aမတ္ဒိန္က
ဒါဆိုဒီလိုလုပ္ကြာ မင္း ကြန္မန္ဒို ေလးရာေလာက္နဲ႔ ဆင္ေတြယူသြား ၿပီးရင္ ေမာလင္ေတာမွာ သြားခိုေန ဘုရင္မင္းေခါင္ဟာ ညေနခင္းတိုင္းမွာ ၿမင္းစီးၿပီး သူ႕တပ္ေတြကို စစ္ေဆးေလ႔ရွိတယ္ ၿမင္းေတြေနာက္ကမွ
ဆင္ေတြကိုထားၿပီးလိုက္ေစတယ္လို႕
AတိAက်သတင္းပို႕ထားတာရွိတယ္
ဒီေတာ႕
မင္းက
ငါတို႕ေထာက္လွမ္းေရးတပ္က
ေမာလင္ေတာထဲကေန
မင္းေခါင္ကို
ခ်ံဳခိုတိုက္ၿပီး သူ႕Aသက္ကိုရေAာင္လုပ္လို႕ ညႊန္းႀကားေတာ႕ လဂြန္းAိန္က
ဟာ
ကြ်န္ေတာ္႔ကို
Aားရဝမ္းသာ
ဗကမတ္ဆင္ကိုသာေပး
ဘုရင္မင္းေခါင္ကို
ရေစရမယ္လို႕
ဒီလိုဆို
Aာမခံပါသတဲ႔။ ================================================== ====== မြန္သမိုင္းေတြAရ ပဲခူးဟာ
သံမလ ဝိမလ မင္းဆက္ကတည္ေထာင္ခဲ႔တာလို႕ ဆိုပါတယ္။
ဒီမင္းဆက္ဟာ ေAဒီ၁၃ရာစု ပုဂံနဲ႔ေခတ္ၿပိဳင္ ဒါမွမဟုတ္ ပုဂံထက္နဲနဲေစာမယ္လို႕ ယူဆပါတယ္။ သူတို႕ဟာ Aဲဒီတုန္းက Aိႏိၵယေတာင္ပိုင္းကေန ၿမန္မာ႕ကမ္းရိုးတန္းAပါဝင္ ထိုင္း မေလး ဗီယက္နမ္နဲ႔ Aင္ဒိုနီးရွားAထိ က်ယ္ၿပန္႕တဲ႕ ဃ့သူေ Aင္ပါယာႀကီးကို ပုန္ကန္ဆန္႔က်င္ရင္း ပဲခူးကိုထူေထာင္ခဲ႔ႀကတယ္လို႕
ဆိုပါတယ္။
ဃ့သူေ
ေတြဆိုတာက
ၿမန္မာေတြေက်းကုလားလို႕ေခၚတဲ႔ ယခုတမီးလ္လူမ်ိဳးေတြပါပဲ၊ Aေမနံကရိုင္းဆိုတဲ႔ ကြ်ဲမနတ္ဟာ Aဲဒီေခတ္
ေက်းကုလားနဲ႔
မြန္ေတြတိုက္တဲ႕
ၿမန္မာေတြရဲ႕Aရပ္Aေခၚကေတာ႕ ၿမန္မာ႕သမိုင္းမွာ
မေတြ႔ရပါဘူး၊
တိႆမင္းတည္ခဲ႔တယ္ဆိုတဲ႔
တိုက္ပြဲကေန
ၿဖစ္လာတာပါ။
ကုလားလန္ဘားေတြတဲ႔။ Aေထာက္AထားAေနနဲ႔
ဃ့သူေ
ကို
ဒါေပမဲ႕
ဒီေႀကာင္းေတြ
Aဲဒီမင္းဆက္
ေနာက္ဆံုးဘုရင္
ပဲခူးေလွ်ာင္းေတာ္မူရယ္၊
Aဲဒီေခတ္ကပဲ
ညီAမေလးေယာက္တည္ခဲ႔တယ္ဆိုတဲ႔ ေလးမ်က္ႏွာဘုရားရယ္၊ နံကရိုင္းနတ္ရယ္ ဒါပဲရွိတယ္။ ဂ
Page | 191
ဒီဇာတ္ထဲမွာ ပထမမြန္ေတြနဲ႔ ေက်းကုလားေတြ သူေၿမငါ႔ေၿမ ၿငင္းႀကတယ္၊ ေက်းကုလားေတြက သူတို႕နယ္ေၿမေတြကို ေႀကးလင္ဗန္းႀကီးေတြၿမဳတ္ၿပီး သတ္မွတ္ထားႀကတာတဲ႔၊ ဒါကို မြန္ေတြက Aဲဒီေႀကးလင္ဗန္းေAာက္မွာ
ပဲေနာက္ေစ႕ေတြထားလိုက္ေတာ႕
ေက်းကုလားေတြ
လက္ေလွ်ာ႕သြားရသတဲ႔၊ ေနာက္ေတာ႕ ေက်းကုလားေတြဟာ တပ္မေတာ္ႀကီးနဲ႔လာတိုက္တယ္ ဒါကို
ကြန္Aသား
ေၿမAေနAထားကို
မင္းသားက
ကြ်ဲAုပ္နဲ႔မိုးAခါ
Aသံုးၿပဳၿပီး
Aနိဳင္ယူခဲ႔ၿပန္သတဲ႔၊
လွည္႕ဖ်ားၿပီးရထားတဲ႔
ေနရာလို႕
ရြံ႔ထူသေလာက္
ဆိုႀကတယ္၊
ေႏြAခါဖုန္ထတဲ႔
ဒါေႀကာင္႔
ပဲခူး-ဗဂိုးဆိုတာ
ဒါေႀကာင္႔မ်ား
ဗဂိုးသား
ေတြလည္ႀကတာလားမသိဘူး၊ Aညာသား ေမာင္လြန္းရဲ႕ ထန္းေခါက္ဖာႀကီးေတာင္ ဗဂိုးဘူတာမွာ Aလစ္သုတ္ခံရတယ္မလား။ ပဲခူးသား ဝင္ဖတ္သူေတြ Aၿပစ္ေတာ္မၿမင္ Aမုန္းမဝင္ေႀကး ဟိဟိ။ ဘုရင္မင္းေခါင္ကို ခ်ဳံၿခိဳတိုက္စU္က Aမတ္ဒိန္နဲ႔
သမိန္ၿဗာဇၨက
လဂြန္းAိန္ေၿပာသမွ်နဲ႔
ဗကမတ္ဆင္ကိုေတာင္းတဲ႔Aေႀကာင္း ေက်နပ္သေဘာက်သြားတယ္
ရာဇာဓိရာဇ္ကို
ဒါေပမဲ႕
မင္းေခါင္ကို
ခ်ံဳခိုတိုက္ၿပီးလုပ္ႀကံဖို႕
ေလွ်ာက္ထားေတာ႕
ေဒါသမေၿပေသးတဲ႔
ပံုစံဖမ္းၿပီး
ရာဇာဓိရာဇ္လည္း ေAး
မင္းစကားနဲ႔
ညီမညီဆိုတာ ႀကည္႔ရေသးတာေပါ႔ကြာ လို႕ လဂြန္းAိန္ကို ခပ္ထန္ထန္ေၿပာၿပီး ဗကမက္ယူသြား ငါလည္းစစ္သည္ေတြေခၚၿပီး တဖက္မွာေစာင္႔ေနမယ္ တိုက္ပြဲမွာAကူညီလိုတာနဲ႔ တံပိုးမွဳတ္လိုက္ ငါနဲ႔စစ္သည္ေတြ ဝင္တိုက္မယ္လို႕ ေၿပာသတဲ႔။ ဆင္ေတာ္Aသိဏၰရာဇ္လို႕ Aမည္ေပးထားတဲ႔ ဗကမတ္ဆင္ဟာ AဲဒီAခ်ိန္မွာ မုန္ယိုေနသတဲ႔၊ မုန္ယိုတယ္ဆိုတာက ဒီလိုမုန္ယိုရင္
ဆင္ေတြရဲ႕နထင္က Aဲဒီမုန္ရည္က
မ်က္စိစပ္ၿပီးAၿမဲေဒါသထြက္ေနတတ္တာေပါ႔၊ ဆင္ေတြကိုထူးေတြေကာင္းေကာင္းနဲ႔
Aဆီဆန္တဲ႔
ေခြ်းတမ်ိဳးယိုးစီထြက္ေနတာ
မ်က္လံုးထဲဝင္ေတာ႕
ဆင္ေတြဟာ
ဒီလိုဆင္မုန္ယိုၿပီဆို
ဆင္ဦးစီးေတြဟာ
ထိန္းခ်ဳပ္ၿပီး
ခ်ည္ေႏွာင္ထားေလ႕ရွိတယ္ေလ။
ဗကမတ္ဆင္ထားတဲ႔ တင္းကုတ္ေရာက္ေတာ႕ မုန္ယိုေနမွန္းသိေပမဲ႕ လဂြန္းAိန္က ဒီဆင္ကိုပဲ စီးမယ္လို႕ ဆံုးၿဖတ္သတဲ႔၊ ဒီလိုႀကိဳက္ရေAာင္လည္း ဗကမတ္ဟာ Aေတာ္ႀကံ႕ခိုင္ၿပီး ရဲစြမ္းသတဲ႔၊ ၿပီးေတာ႕ လဂြန္းAိန္နဲ႔ ဒီဆင္ဟာ Aေတာ္ေလးရင္းႏွီးတယ္။ လဂြန္းAိန္က ႀကံေခ်ာင္းေတြယူၿပီးေႀကြးေတာ႕ လဂြန္းAိန္ရဲ႕ ကိုယ္နံ႕ကိုမွတ္မိတဲ႔ ဗကမတ္ဟာ ယူစားတယ္၊
ေႀကြးရင္းေႀကြးရင္း
လည္ကုတ္ေပၚတက္လိုက္ေတာ႕
လဂြန္းAိန္ဖ်က္ကနဲ
ဗကမတ္လည္းAသံစူးစူးနဲ႔ေAာ္ၿပီး
နားကိုဆြဲၿပီး ခါခ်တယ္၊
ဒါေပမဲ႕
လဂြန္းAိန္ရဲ႕ ခြ်န္းခ်က္ေတြက Aရမ္းၿပင္းေတာ႕ ဆင္ႀကီးလည္း သူ႕ထက္ႀကမ္းတဲ႔သူ ဆိုတာကို သေဘာေပါက္သြားၿပီး ၿငိမ္သြားရွာသတဲ႔။ လဂြန္းAိန္က ဗကမတ္ကို သံုးပတ္ေလာက္စီးၿပၿပီး
Page | 192
ဆင္ေပၚကဆင္းတယ္၊
ၿပီးေတာ႕
ယွU္နိဳင္ရင္ယွU္ႀကလို႕
ရာဇာဓိရာဇ္ကို
ေႀကြးေက်ာ္သတဲ႔
မဟာေစာလဂြန္းAိန္
ရွိခိုးၿပီး
ဒီေတာ႕မွ
ဆိုတဲ႔ဘြဲ႕ကိုေပးတဲ႔Aၿပင္
Aင္းဝသားေတြ
မသံလံု
ရာဇာဓိရာဇ္လည္း
လဂြန္းAိန္မိန္းမ
ကို
ခ်ီးက်ဴးၿပီး
ႏွင္းေကသရာကိုလည္း
တလေမေက်ာ္ ဆိုတဲ႔ဘြဲ႔ကိုေပးပါသတဲ႔၊ ဒါေပမဲ႕ ႀကိဳတင္စီစU္ထားတာမဟုတ္လို႕ ဘြဲ႕ေတာ္ကို နဖူးစည္းေရႊၿပားခတ္ႏွိပ္ဖို႕
Aခ်ိန္မမွီေတာ႕တာေႀကာင္႔
ေၿမၿပင္မွာ
သစ္ရြက္နီေတြခင္းၿပီး
နဖူးမွာလက္ေတာ္နဲ႔ ေရးေပးတယ္ ဒါကိုပဲ လဂြန္းAိန္က သူ႕ရွင္နဲ႔ လက္ေတာ္န႔ဲ ေရးေပးတာမို႕ ေရႊၿပားမလို လို႕ေၿပာသတဲ႔၊ လဂြန္းAိန္ဟာ နဲနဲေတာ႕ ကိုယ္တိုင္လည္း Aေၿမွာက္ႀကိဳက္ၿပီး သူမ်ားကိုလည္းဖားတတ္ပံုပဲ။ သူ႕မွာေဆာင္ထားတဲ႔
ဒီစကားႀကားေတာ႕
ရာဇာဓိရာဇ္လည္း
ေရွးေဟာင္းဝက္စြယ္ေခါင္းပိတ္ကို
ပီတိေတြၿဖာၿပီး
လဂြန္းAိန္ကို
ေပးတယ္။
ဒီလိုAေခါင္းပိတ္ေနတဲ႔ ဝက္စြယ္ဟာ ကာယသိဒၶိပီးတဲ႔ ေလာကီAေဆာင္Aၿဖစ္ AခုAခ်ိန္Aထိ ယံုႀကည္သူေတြသံုးစြဲေနတုန္းပဲ
ဟိုေခတ္ကေတာ႕
ဓါးပီးလွံပီးေသနက္ပီးတယ္ဆိုၿပီး
စစ္သည္ေတာ္ေတြ ေဆာင္ႀကတယ္ေလ။ စစ္ဆင္းေရးစေတာ႕
ၿပႆနာက
မင္းေခါင္ကို
လဂြန္းAိန္မၿမင္ဖူးဘူးတဲ႔၊
ဒါနဲ႔
မင္းေခါင္ကို
ၿပရေAာင္ သူ႕ဆီမွာ လာခိုလွံဳေနတဲ႔ မင္းေခါင္ရဲ႕ညီ မင္းသိဒၶတ္ကို ရာဇာဓိရာဇ္က လဂြန္းAိန္နဲ႔ ထည္႔ေပးလိုက္တယ္။
လဂြန္းAိန္က
ေခ်ာင္းရဲ႕Aဖ်ားကို
ဆန္တက္သြားတယ္
ေခ်ာင္းAဖ်ားေရတိမ္တဲ႔ ေနရာေရာက္မွ ေခ်ာင္းကိုတိတ္တိတ္ေလးကူး ၿပီးရင္ေတာထဲမွာခိုရင္း မင္းေခါင္Aလာကို ေစာင္႔ေနသတဲ႔၊ ရာဇာဓိရာဇ္နဲ႔ တပ္ကလည္း တိုက္ပြဲေဖာ္မဲ႔ ေနရာနဲ႔Aနီးဆံုးကို တိတ္တဆိတ္ခ်ီလာၿပီး စုရံုးေနတာေပါ႔။ ညေနခင္း
ေမွာင္ရီေဝစမွာ
ေရာက္လာတယ္။
ဘုရင္မင္းေခါင္ဟာ
ရထားတဲ႔
တပ္စစ္ရင္း
လဂြန္းAိန္ခိုေနတဲ႔ေနရာကို
ေထာက္လွမ္းေရးသတင္းဟာ
Aေတာ္ေလးမွန္ပါတယ္၊
ဒါေပမဲ႕လည္း မင္းေခါင္ဟာ ၿမင္းစီးလာတာမွန္ေပမဲ႕ စီးေတာ္ၿမဲဆင္ေတာ္ ရဲၿမတ္စြာနဲ႔ Aပါးေတာ္ၿမဲ တရဖ်ားစီးတဲ႔ဆင္ဟာဟာ
သူ႕Aပါးမွာ
ကပ္ၿပီးပါလာတယ္၊
က်န္တဲ႔ဆင္ေတြကေတာ႕
သတင္းAတိုင္းပဲ Aေနာက္ဘက္ ခပ္လွမ္းလွမ္းကပဲ ပါလာသတဲ႔။ လဂြန္းAိန္ဟာ မင္းေခါင္Aနားေရာက္တာနဲ႔ ညာသံေပးစည္ေမာင္းတီး Aတင္းဝင္လံုးေတာ႕တာပဲ ဒါေပမဲ႕
မင္းေခါင္ကလည္း
Aင္မတန္သတိႀကီးတဲ႔သူဆိုေတာ႕
ၿဖတ္ကနဲဆို
Aေၿခေနကိုသံုးသပ္ၿပီး ၿမင္းေပၚကေန ဆင္ထက္လႊားကနဲ တက္သြားတယ္ ေနာက္ ဆင္ေပၚကေန ေဟ႕ေကာင္လဂြန္းAိန္
မင္းကိုငါ႔လက္နဲ႔သတ္မယ္လို႕
ႀကံဳးဝါးၿပီး
ဆင္ကိုခြ်န္းကုန္ဖြင္႔ေတာ႕တာပဲတဲ႔၊ ဒါေပမဲ႕ Aပါးေတာ္ၿမဲ တရဖ်ားနဲ႔လဂြန္းAိန္ Aရင္ဆံုတယ္၊ ဆံုေတာ႕
ဗကမတ္ဟာ
တရဖ်ားစီးတဲ႔ဆင္ကို
ေဝွ႕လဲပစ္လိုက္တယ္
ေနာက္
ရဲၿမတ္စာြ ကို
Aစြယ္ခ်င္းဝင္ယွက္တာေပါ႔ လဂြန္းAိန္ကလည္း မင္းေခါင္ကို Aေသသတ္မယ္လို႕ ဆံုးၿဖတ္ၿပီး Aသင္႔ၿပင္ထားသတဲ႔။
ဆင္ႏွစ္ေကာင္
Aစြယ္ယွက္ခါနီးမွာမွ
မင္းသိဒၶတ္ဟာ
ညီAကိဆ ု ိုတဲ႔
Page | 193
ေသြးကစကားေၿပာတာမို႕
သူစီးလာတဲ႔ဆင္ေပၚမွာရပ္ၿပီး
မွဴးမတ္နဲ႔တိုက္စရာလား
Aေနာက္မွာလည္း
ဘုရင္လုပ္ၿပီး
Aဆင္႔မတူတဲ႔
စစ္ကူေတြပါလာေသးတယ္၊
ဆုတ္ေတာ႕လို႕
ဗမာလိုထေAာ္တယ္၊ မင္းေခါင္လည္း သူညီရဲ႕သတိေပးသံႀကားေတာ႕ လဂြန္းAိန္တဖြဲ႔ထဲမဟုတ္ Aေနာက္မွာ
တပ္ကူပါေသးတယ္လို႕
သိသြားတာနဲ႔
ၿပန္လွည္႔ၿပီး
လဂြန္းAိန္ကလည္း ဘယ္Aလြတ္ေပးမလဲ ရဲၿမတ္စြာေပၚက ဒါေပမဲ႕
မင္းသိဒၶတ္က
ေဟ႕မင္းတို႕Aင္းဝမွာ
လို႕ထပ္ေAာ္ၿပန္ေတာ႕ ေနာက္ကလိုက္လာတဲ႔
မင္းေခါင္လည္း ဆင္Aုပ္ထဲ
ဆုတ္သြားတယ္၊
ထီးၿဖဴကိုႀကည္႔ၿပီး လိုက္တာပဲ၊
ဒီေလာက္ေတာင္Aဝတ္ၿဖဴရွားသလား
သေဘာေပါက္သြားၿပီး
ဝင္ေရာလိုက္တာေႀကာင္႔
ထီးၿဖဴကိသ ု ိမ္း
လဂြန္းAိန္လည္း
မင္းေခါင္ကို
ရဲၿမတ္စြာနဲ႔
ရွာလိုမေတြ႔ေတာ႕ဘူးေပါ႔။
Aင္းဝတပ္က
Aတင္းဖိလိုက္ေတာ႕
သူ႕တပ္ကိုေတာင္
Aင္Aားမမွ်တာနဲ႔
ထြက္ေၿပးရေတာ႕တယ္၊
လွည္႔မႀကည္႔နိဳင္ေတာ႕ဘူးတဲ႔
ေနာက္ဆံုးေခ်ာင္းစပ္က
သမိန္ဗိုကတ္ညရဲ႕တပ္ကိုေတြ႔ေတာ႕မွ Aင္းဝတပ္ကၿပန္လွည္႔သြားေတာ႕သတဲ႔။ မင္းေခါင္ကို လုပ္ႀကံၿခင္း မေAာင္ၿမင္ပဲၿပန္လာတဲ႔လဂြန္းAိန္က မေAာင္ၿမင္ရတဲ႕
Aေႀကာင္းစံုကိုေၿပာၿပတယ္၊
AစီစU္ပ်က္သြားရတာကို
ေၿပာၿပတာေပါ႔။
မင္းကိုငါႀကည္႔ရွဳ႕ထားသားနဲ႕ မင္းသိဒၶတ္က
ရာဇာဓိရာဇ္ေရွ႔ေတာ္ေမွာက္
ၿပန္ေရာက္ေတာ႕
Aဓိက
မင္းသိဒၶတ္ဝင္ရွဳပ္လို႕
ဒီေတာ႕ရာဇာဓိရာဇ္လည္း
ဘာလို႕ဒီလိုလုပ္ရတာလဲလို႕
ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးမွာAရွင္မင္းႀကီးရဲ႕
ေက်းဇူးေတြ
မင္းသိဒၶတ္ကိုေခၚၿပီး
ေဒါသတႀကီးေမးတာေပါ႔ Aမ်ားႀကီးရွိပါတယ္
ဒါေပမဲ႕
ဘုရင္မင္းေခါင္ဟာ ကြ်န္ေတာ္႔AကိုAရင္းပါ AကိုAရင္းကိုသတ္ၿပီး ထီးနန္းကိုလုထားတာလို႕ ရာဇဝင္မွာစာတင္ခဲ႔မွာကို
ကြ်န္ေတာ္ေႀကာက္တယ္
ဒါေႀကာင္႔
Aကိုေတာ္
မင္းေခါင္ကို
လြတ္ေAာင္ႀကံမိတာပါလို႕ ေလွ်ာက္တယ္၊ ေဒါသAရမ္းထြက္ေနတဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္လည္း ေAး ..မင္းက မင္းကိုယ္ထက္ မင္းAကိုကို ပိုခ်စ္တာကိုးကြ ဒီဆိုလိုလဲ ေဟ႕ေကာင္ေတြ Aဒပိုန္တို႕ မင္းတို႕ ဒီေကာင္ကို ဘာလုပ္ရမယ္ဆိုတာ သိတယ္မဟုတ္လားလို႕ Aာဏာပါးကြက္သားေတြကို ေခၚလိုက္ၿပီး
သတ္ခိုင္းလိုက္တယ္၊
မင္းကိုခိုင္းတာကို
ၿပီးေတာ႕
ေAာင္ၿမင္ေAာင္
မေပ်ာက္ပ်က္သြားေသးဘူးကြလို႕
လဂြန္းAိမ္ဘက္လွည္႔ၿပီး မလုပ္နိဳင္ေသးေတာ႕
လွည္႔မာန္ေတာ႕
လဂြန္Aိန္က
ဒီည
ေဟ႕ေကာင္ မင္းရဲ႕Aၿပစ္က
ဘုရင္မင္းေခါင္ကို
သြားၿပီးလုပ္ႀကံပါ႔မယ္ ခြင္႔ၿပဳပါလို႕ ေလွ်ာက္သတဲ႔။ ဒါနဲ႔ညေရာက္ေတာ႕
ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕
ခြင္႔ၿပဳခ်က္Aရ
လက္ေရြးစင္သုတ္သင္ေရးသမား
၁၂ေယာက္ကိုေခၚၿပီး ေခ်ာင္းတဖက္က Aင္းဝတပ္ထဲကို လဂြန္းAိန္ၿပန္သြားပါတယ္။ Aဲဒီညက
Page | 194
လကလည္းမရွိဘူး လဂြန္းAိန္တို႕လုပ္ႀကံသတ္ၿဖတ္ေရးAဖြဲ႔ဟာ Aေမွာင္ထုကိုAကာကြယ္ယူၿပီး Aင္းဝတပ္နားကပ္လာတယ္၊ ေၿမာက္ဘက္မ်က္ႏွာဟာ ေၿမၿမဳတ္မိုင္းေတြ
ေခ်ာင္းတေလွ်ာက္ၿဖန္႔ၿပီး တၿခားေနရာထက္
ဘာေတြလည္း
ေနရာယူခ်ထားတဲ႔
Aင္းဝတပ္ရဲ႕
လံုၿခံဳေရးAားနည္းသတဲ႔။
မရွိႀကဘူးမဟုတ္လား၊
ဒါေပမဲ႕
Aဲဒီေခတ္က
ေၿမႀကီးကိုတူးၿပီးက်ံဳးေတြ
ဘာေတြေတာ႕ရွိတယ္ ဒါလည္းေၿမာက္ဘက္မွာ မရွိဘူးတဲ႔။ လဂြန္းAိန္တို႕Aဖြဲ႔ဟာ ဝါးၿခမ္းေတြကို ဆူးလိုခတ္ထားတဲ႔ Aဲဒီဝင္ေပါက္မွာ
ၿခံစည္းရိုးက်ားလန္ေတြကို ၃ေယာက္ကို
ယာယီတဲနန္းနားကပ္လာတယ္
ေစာင္႔ေနဖို႕ ကပ္လာတဲ႔
ၿဖဲၿပီးAင္းဝတပ္ထဲဝင္တယ္ ခ်န္ထားၿပီး
က်န္သူေတြက
လမ္းတေလွ်ာက္
ၿပီးေတာ႕ မင္းေခါင္ရဲ႕
AေရးေပၚAခ်က္ေပး
တပ္လွန္႔သံေခ်ာင္း Aဲ ..ဟိုေခတ္က တပ္လွန္႔စည္ထားတဲ႔ ဗဟိုကင္းရံု နဲ႔ ဆင္တင္းကုတ္လို Aေရးႀကီးတဲ႔
လိုAပ္တဲ႔ေနရာေတြမွာ
ခ်န္ရစ္ထားၿပီး
Aေရးေပၚရင္
လဂြန္းAိန္က
ခုခံထားဖို႕
၂ေယာက္တတြဲ
ၿပင္ဆင္တယ္၊
၃ေယာက္တတြဲ
သူနဲ႔
၅ေယာက္က
မင္းေခါင္ရဲ႕စံနန္းဆီဝင္တယ္။ မင္းေခါင္ရဲ႕စံနန္းဟာ ေၿခတံရွည္တဲႀကီးတဲ႔။ လဂြန္းAိန္ဟာ Aေစာင္႔ေတြကို Aသံတိတ္ရွင္း၊ ေAာက္ကိုAသာေလးလွ်ိဳဝင္ Aဲဒီကမွသူ႕လူတေယာက္ရဲ႕ ပုခံုးကိုနင္းၿပီးႀကမ္းၿပင္ကိုေဖါက္လို႕ တဲေပၚကိုတက္တယ္၊
Aေပၚေရာက္ေတာ႕
မင္းေခါင္ကAိပ္ေမာက်ေနၿပီ
ဒါေပမဲ႕
ယပ္ခပ္ေပးေနတဲ႔ ေမာင္းမတေယာက္က ႀကမ္းၿပင္ကိုေဖါက္ၿပီး Aေပၚတက္လာတဲ႔ လဂြန္းAိန္ကို မီးေရာင္မွိန္မွိန္ေAာက္ၿမင္တာနဲ႔ လန္႔ၿပီးထေAာ္ပါေလေရာတဲ႔ ပထမေတာ႕ ေAာင္မေလးေပါ႔ ေနာက္ေတာ႕ ရန္သူေတြပဲၿဖစ္ရမယ္ဆိုၿပီး ဂ]]တလိုင္း တလိုင္း}} လို႕ေAာ္ၿပီး မင္းေခါင္ကို လွဳပ္နိဳးတယ္၊
လဂြန္းAိန္လဲ
Aသံဗလံေတြေႀကာင္႔ မင္းေခါင္လဲ
စူးစူးဝါးဝါးထေAာ္တဲ႔
Aလန္႔တႀကားနိဳးထလာတဲ႔
ဝရံုးသံုးကားနဲ႔
လိမ္႔ဝင္ပုန္းသလားမသိပါဘူး။
ကုတင္ထက္က
ဒီေမာင္းမကို မင္းေခါင္ကို
ဒါးနဲ႔Aရင္ပိုင္းေနရေတာ႕
ခုတ္ဖို႕
ၿပဳတ္က်သြားသတဲ႔၊
ဒါနဲ႔Aခ်ိန္မရွိေတာ႕တဲ႔
လဂြန္းAိန္ဟာ
Aခ်ိန္မရလိုက္ဘူး။
ကုတင္ေAာက္ေတာင္ စU္းစားမေနေတာ႕ပဲ
ကုတင္းေဘးက မင္းေခါင္ရဲ႕လက္သံုးေတာ္ ပတၱၿမားေက်ာက္စီဒါးနဲ႔ ေရႊကြမ္းAစ္ကို ဆြဲယူၿပီး တတ္လာတဲ႔ Aေပါက္ကပဲ ၿပန္ဆင္းေၿပးရေတာ႕သတဲ႔။ ေမာင္းမေတာ္ရဲ႕
စူးစူးဝါးဝါး
ေAာ္လိုက္တဲ႔Aသံေႀကာင္႔
Aားလံုးလန္႔နိဳးသြားႀကေပမဲ႕
လဂြန္းAိန္ရဲ႕Aဖြဲ႔က စီးနင္းထားတဲ႔ ဗဟိုကင္းက စည္တီးသံမေပးေတာ႕ Aင္းဝတပ္ေတြဟာ စနစ္တက်မစုမိပဲ ဖရိုဖရဲၿဖစ္ေနတာေပါ႔၊ AဲဒီAခ်ိန္မွာ ဆင္တင္းကုတ္ကို ဝင္စီးထားသူေတြက ဆင္ေတြကို ခ်ည္ထားတဲ႔ ႀကိဳးေတြၿဖတ္ ဆင္ေတြကို လွံနဲ႔ထိုးလုပ္ႀကၿပန္ေတာ႕ ဆင္ေတြက ဝရုန္းသံုးကားနဲ႔ထြက္ေၿပးနဲ႔
Aားလံုးရွဳပ္ရွဳက္ခတ္ကုန္ေနခ်ိန္မွာ
လဂြန္းAိန္တို႕လည္း
ဝင္လာခဲ႔တဲ႔လမ္းAတိုင္း ထြက္ေၿပးတယ္။ ေနာက္ေတာ႕ စုရပ္ကိုေရာက္ လူAားလံုးစစ္ေတာ႕ ၁၃ေယာက္ၿပည္႔တာနဲ႔ ေခ်ာင္းကိုကူးၿပီး ပဲခူးတပ္ဖက္ၿပန္ခဲ႔ေရာတဲ႔။ Aင္းဝတပ္မွာေတာ႕ ဟာ
Page | 195
မင္းႀကီးစံနန္းကို
ရန္သူဝင္သြားလို႕တဲ႔ဆိုၿပီး
Aုတ္ေAာ္ေသာင္းနင္းနဲ႔
က်န္ခဲ႔တာေပါ႔။
================================================== =========== တလိုင္းဆိုတဲ႔ AယူAဆနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး AခုAခ်ိန္Aထိ Aၿငင္းပြားေနတုန္းပဲ။ တလိုင္းဆိုတာ တလိဂၤနဆိုတဲ႔
AိႏိၵယAေရွ႔ေတာင္ပိုင္းက
ၿမိဳ႕ၿပနိဳင္ငံေလးတခုက
ဆင္းသက္လာတယ္လို႕
ယူဆသူက ယူဆႀကပါတယ္။ မြန္ေတြကေတာ႕ တလိုင္ဆိုတာ Aမ်ိဳးမစစ္သူကို ဆိုတာလို႕ ယူဆပါတယ္၊ Aထူးသၿဖင္႕ မြန္Aမ်ိဳးသမီးနဲ႔ လူမ်ိဳးၿခားရၿပီး ေပါက္ဖာြ းလာသူကို ေၿပာခ်င္တာပါ။ ဒီေနရာမွာ မြန္ေတြနဲ႔ AိႏိၵယAေရွ႔ေတာင္ဘက္ကမ္းေၿခ၊ သီဟိုဠ္၊ ပါရွန္နဲ႔ Aာေရးဘီယားက လူမ်ားရဲ႕ ကူးလူးဆက္ဆံမွဳ ေရွးကတည္းက ရွိခဲ႔ႀကတာမို႕ ဒီလိုေသြးစပ္မွဳေတြလည္း ရွိခဲ႔ႀကမွာပဲ။ ဒါေႀကာင္႔မို႕ဟိုေခတ္က
မြန္ေတြႀကားမွာ
ဒီလိုလူမ်ိဳးၿခားေသြးေႏွာသူကို
တလိုင္းလို႕
ေခၚခဲ႔ႀကတယ္ေနမယ္။ ဒါကို ရန္ၿဖစ္ေနတဲ႔ ဗမာမ်ားက စကာနာထိုးတဲ႔ သေဘာနဲ႔မြန္Aားလံုးကို ၿခံဳေခၚႀကေတာ႕ မြန္ေတြက မေက်မနပ္ၿဖစ္ႀကတာနဲ႔ တူပါတယ္။ ပိုၿပီးၿပင္းထန္တဲ႔
AယူAဆရွိသူေတြက
ဗမာေတြAေနနဲ႕
သူတို႕ဟာ
မြန္ေဒသႀကီးကို
Aခ်ိန္Aႀကာၿပီး Aုပ္စိုးထားေတာ႕ မြန္Aမ်ိဳးသမီးေတြဟာ သူတို႕နဲ႔မကင္းဘူး မြန္Aားလံုးဟာ ကၿပားခ်ည္းပဲဆိုတဲ႔သေဘာနဲ႔
ရိၿပီးေခၚတာလို႕ေတာင္
ယူဆၿပီး
ၿပင္းၿပင္းထန္ထန္
နာက်ည္းႀကပါသတဲ႔။ မင္းေခါင္ဆုတ္ၿပီ ရာဇာဓိရာဇ္ေရွ႔ေတာ္
ၿပန္ေရာက္ေတာ႕
လဂြန္းAိန္က
သူယူလာတဲ႔
မင္းေခါင္ရ႕ဲ
ပတၱၿမားေက်ာက္စီဓါးနဲ႔ ေရႊကြမ္းAစ္ေတာ္ကို ဆက္သၿပီး၊ ဂသူမွာ ဘုရင္မင္းေခါင္ကို သတ္နိဳင္တဲ႔ Aခြင္႔Aေရးရွိပါလွ်က္နဲ႔ မင္းEကရာဇ္ကို သတ္တဲ႔စစ္သည္ဟာ Aသက္မရွည္ ဘုန္းမႀကီးဆိုတဲ႔ ေရွးလူႀကီးသူမတို႕ရဲ႕ ဆိုရိုးကိုသတိရၿပီး မသတ္ပဲၿပန္လာခဲ႔ေႀကာင္း ဒါေပမဲ႕ ဘုရင္မင္းေခါင္Aနား ေရာက္ခဲ႔ေႀကာင္း သက္ေသခံAၿဖစ္ ဓါးနဲ႔ ကြမ္းAစ္ကို ယူခဲ႔ေႀကာင္း ေလွ်ာက္သတဲ႔။ ရာဇာဓိရာဇ္ သူသိမ္းပိုက္ထားတဲ႔ ဂါမဏိရဲ႕ဇနီး မင္းေခါင္ရဲ႕သမီး ေစာၿပည္႔ခ်မ္းသာကို ဒါမင္းAေဖပစၥည္းေတြ ဟုတ္သလားလို႕ ေမးေတာ႕ ေစာၿပည္႔ခ်မ္းသာကငိုၿပီး ဟုတ္တဲ႔Aေႀကာင္း ေၿပာတယ္၊ ဒါနဲ႔ပဲ လဂြန္းAိန္ဘက္လွည္႔ၿပီး ကဲ ..ဒီတခါေတာ႕ မင္းရဲ႕Aၿပစ္ကို ငါခြင္႔လႊတ္လိုက္ၿပီလို႕ မိန္႔သတဲ႔။ ေနာက္တေန႔မနက္ေရာက္ေတာ႕ မင္းေခါင္ဆီလႊတ္ၿပီး
ဓါး၊
ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
ကြမ္းAစ္နဲ႔
သမိန္Uေဒဆိုတဲ႔
စာတေစာင္ပို႕ခိုင္းတယ္၊
Aမတ္တေယာက္ကို စာထဲမွာ
ညီေလးေရ
Page | 196
ဒါမင္းပစၥည္းေတြလား
ညက
မသံလံုယူခဲ႔မိလို႕ကြာ
Aကိုႀကီးၿပန္ပို႕ခိုင္းလိုက္တယ္
ညီေလးပစၥည္းေတြ ၿပန္ရၿပီဆိုေတာ႕ Aင္းဝၿပန္ခ်င္လည္းေၿပာေနာ္ Aကိုႀကီးလိုက္ပို႕ေပးမယ္လို႕ ရိၿပီးေရးထားသတဲ႔။ ဘယ္သူလဲလို႕
ဘုရင္မင္းေခါင္လည္း သမိန္Uေဒကို
ေလွ်ာက္ထားေတာ႕
သူပစၥည္းေတြကို
ေမးေတာ႕
ၿပန္ယူရင္း
သမိန္Uေဒက
Aေတာ္ေလးလန္႔သြားတယ္
ဒါေပမဲ႕
မသံလံုဆိုတာ
ေစာလဂြန္းAိန္ပါဘုရားလို႕
ရာဇIေၿႏၵသံုးၿပီး
မင္းတို႕Aရွင္
ငါ႔Aကိုႀကီးကို ေၿပာလိုက္ကြာ သူနဲ႔ငါ စာေၿပာေနတာ မၿပတ္ေသးပဲ ငါဘယ္လိုၿပန္လို႕ရဦးမလဲ ငါ႔လက္ေAာက္က ရွမ္းေတြ ဗမာေတြ Aားလံုးေခၚခ်လာၿပီးမွ ၿပန္မယ္လို႕ လို႕သမိန္Uေဒကို ေၿပာလိုက္တယ္၊
သမိန္Uေဒကလည္း
ရာဇာဓိရာဇ္ဆီၿပန္ေရာက္လာေတာ႕
ဒီAေႀကာင္းကို
ၿပန္ေၿပာၿပသတဲ႔၊ ဒီေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္က မဲ႔ၿပံဳးၿပံဳးၿပီး လာစမ္း ဒင္းတို႕မ်ားမ်ားဆင္းလာစမ္းပါေစ လို႕ ႀကံဳးဝါးပါသတဲ႔။ သမိန္Uေဒကို Iေၿႏၵထိမ္းၿပီး မေႀကာက္တဲ႔ပံုဖမ္းၿပီး ေၿပာလိုက္ရေပမဲ႕ ညကAၿဖစ္Aပ်က္ကို ၿပန္ေတြးရင္
မင္းေခါင္Aေတာ္လန္႔တယ္၊
ေမာင္းမေတာ္သာ
Aေသခံၿပီး
သူ႕ကိုမႏိုးရင္လို႕
ေတြးမိရင္ လည္ပင္းကယားလာေရာ ဒါနဲ႔ မွဴးမတ္ေတြကိုေခၚၿပီး ငါတို႕ရိကၡာလဲ ကုန္လုလုၿဖစ္ေနၿပီ စစ္ေၿပၿငိမ္းေရး
စကားလည္းဆိုလို႔
ငါတပ္ေတြၿပန္ႏုတ္ၿပီး
ၿပန္ခ်င္ၿပီလို႕
တပ္ၿပန္ဆုတ္ခ်င္ေနႀကတာမို႕ တညီတညာတည္း
မေAာင္ၿမင္ဘူး
ဘယ္လိုလုပ္ရင္
ေၿပာသတဲ႔။
Aားလံုးက
ေလွ်ာက္တင္ႀကတာေပါ႔။
မွဴးမတ္ေတြကလဲ
ေကာင္းမလဲ မင္းေခါင္လိုပဲ
ေကာင္းမြန္သင္႔ၿမတ္လွပါတယ္ဖရားလို႕
Aဲဒီညမွာပဲ
မင္းေခါင္ဟာ
ရိကၡာတင္ဆင္ေတြ
ၿမင္းေတြ ေပၚတာေတြ ထိခိုက္ဒဏ္ရာရသူ ဖ်ားနာေနသူေတြ ကိုယ္လုပ္ေတာ္ ေမာင္းမေတြကို Aရင္လႊတ္လိုက္တယ္၊
သူကိုယ္တိုင္လည္း
မိုးလင္းတာနဲ႔
ဆင္ေတာ္ရဲၿမတ္စြာကို
စီးၿပီး
Aင္းဝဘက္ ၿပန္လွည္႔သတဲ႔။ ဒါေပမဲ႕ ေသနဂၤဗ်ဴဟာ ကြ်မ္းက်င္သူပီပီ ၿမင္စိုင္းစားဦးေဆာင္တဲ႔ စစ္သည္
ခုနစ္ေသာင္း၊
တိုက္ဆင္
၇၀၊
ၿမင္းသံုးေထာင္ပါတဲ႔တပ္ႀကီးကို
Aစမၸာေတာမွာ
ခိုေနေစတယ္။ Aင္းဝတပ္မေတာ္ႀကီး
ၿပန္ခြာသြားၿပီဆိုတာနဲ႔
ေခ်ာင္းကိုကူးတယ္၊
သူ႕တပ္မွဴးေတြကိုလည္း
မင္းေခါင္ေနာက္က
လိုက္တိုက္မယ္ေပါ႔။
ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
ဗကမတ္ဆင္ကို
Aၿမန္လိုက္ဖို႕ေဆာ္ႀသတယ္
ဒါေပမဲ႕
သမိန္ၿဗာဇၨက
စီးၿပီး
ဆုတ္သြားတဲ႔
Aတင္းလိုက္လာၿပီး
ဒီလိုAလွ်င္မလိုဖို႕ လိုက္တားသတဲ႔။ ရာဇာဓိရာဇ္က ဘာလို႕လဲလို႕ေမးေတာ႕ သမိန္ၿဗာဇၨက Aင္းဝတပ္ဟာ သူတို႕ေနာက္ပိုင္းကို ဖြင္႔ၿပီးဒီAတိုင္းဆုတ္မွာမဟုတ္ဘူး ဒါေႀကာင္႔ တပ္မႀကီး လိုက္တိုက္တာထက္
ကင္းေထာက္တပ္ကို
Aရင္လႊတ္သင္႔တယ္လို႕
Aႀကံေပးတာကို
သေဘာက်တာနဲ႔ ကင္းေထာက္တပ္လႊတ္ႀကည္႔ေတာ႕ ေတာထဲက Aင္းဝတပ္ကို ေတြ႔တာေပါ႔။ ဒါနဲ႔ပဲ
သူ႕တပ္ကို
တိုက္စစ္ဖြင္႔ကို
AေသAခ်ာၿပင္ဆင္တယ္။
ေနာက္
လဂြန္းAိန္နဲ႔
Page | 197
သမိန္Uပါေကာင္းကို
Aရင္လႊတ္ၿပီး
မင္းေခါင္ေနာက္လိုက္ခိုင္းတယ္
သူနဲ႔တပ္မႀကီးက
Aေနာက္ကလိုက္လာတာေပါ႔။ လဂြန္းAိန္နဲ႔ သမိန္Uပါေကာင္းတို႕ ၂တပ္ဟာ မင္းေခါင္ေနာက္လိုက္ရင္း ေတာကိုၿဖတ္ေတာ႕ Aင္းဝၿမင္းစီးတပ္က
ၿမင္းစီး၃၀ဝေလာက္ဟာ
ဒါကိုလဂြန္းAိန္တို႕က
ဆင္ေတြနဲ႔ၿပန္တိုက္ေတာ႕
ၿပန္ဆုတ္ေၿပးတယ္၊
လဂြန္းAိန္နဲ႔
ကေလးစားဦးေဆာင္တဲ႔
လဂြန္းAိန္တို႕ကို Aင္းဝၿမင္းစီးသူရဲ
ၿမင္းစီးတပ္သားေတြဟာ
၂၀-၃၀ေလာက္က်ၿပီး
သမိန္Uပါေကာင္းက
Aင္းဝၿမင္းစီးတပ္မႀကီးနဲ႔ လဂြန္းAိန္နဲ႔
ၿဖတ္တိုက္တယ္၊
Aေနာက္ကလိုက္ေတာ႕
ဆံုပါေလေရာ။
Uပါေကာင္းတို႕ကို
လွ်င္ၿမန္ေပါ႔ပါးတဲ႔
ပယ္ပယ္ႏွယ္ႏွယ္ႏႊာေတာ႕သတဲ႔၊
ၿမင္စိုင္းစားဦးေဆာင္တဲ႔ တပ္ေတြလည္း ကူလာေတာ႕ လဂြန္းAိန္တို႕ မခံနိဳင္ဘူး၊ မခံနိဳင္ေတာ႕ ၿပန္ဆုတ္ရတယ္၊
ဗမာနဲ႔ရွမ္း
သမိန္ၿဗာဇၨတပ္နဲ႔ဆံုၿပီး
ပူးေပါင္းတပ္ဟာ
တိုက္ပြဲၿဖစ္ၿပန္တယ္၊
လဂြန္းAိန္တို႕ေနာက္လိုက္ရင္း
သမိန္ၿဗာဇၨက
Aင္Aားကြာေပမဲ႕
မဆုတ္ပဲခံၿပီးတိုက္ေတာ႕ Aင္းဝတပ္ေတြတန္႔သြားတယ္၊ Aၿပင္းAထန္တိုက္ရင္း ႏွစ္ဖက္စလံုး AေသAေပ်ာက္
Aက်Aဆံုးေတြမ်ားလာတယ္၊
တဖက္ကိုစစ္သည္Aရာရွိ
ငါးရာ
ေၿခာက္ရာေလာက္ က်ကုန္သတဲ႔။ မႀကာဘူး ေနာက္ကလိုက္လာတဲ႔ တပ္ကူေတြက သမိန္ၿဗာဇၨကို Aားၿဖည္႔ေပးေတာ႕
Aင္းဝတပ္က
မခံနိဳင္ေတာ႕ဘူး
ဆုတ္ၿပီးဘုရင္မင္းေခါင္တပ္နဲ႔
သမိန္ၿဗာဇၨကိုတိုက္တယ္
Aၿပင္းAထန္တိုက္ပြဲၿဖစ္ရင္း
သြားေပါင္းတယ္။ မင္းေခါင္ဟာ
ရဲၿမတ္စြာဆင္ကိုစီးၿပီး
Aနိဳင္Aရွံဳးမေပၚၿဖစ္ေနခ်ိန္မွာ ၿမင္းစိုင္းစားက မင္းေခါင္ကို Aရွင္မင္းႀကီး မြန္တပ္ကူေတြလာေနၿပီ Aေနာက္မွာ
ဆင္တပ္AလံေတြAမ်ားႀကီးေတြ႔ရတယ္
ေလွ်ာက္ေတာ႕
မင္းေခါင္လည္း
Aင္Aားႀကီးေပမဲ႕
ဆုတ္မိန္႔ေပးရတယ္။
AေၿပးAလြားေနရာမွာ
Aရွင္မင္းႀကီးခြာသင္႕တယ္လို႕ ရဲၿမတ္စြာဟာ
နဲနဲေလးလံတယ္
ဒါနဲ႔
Aင္မတန္ႀကံ႕ခိုင္ၿပီး
မင္းေခါင္ဟာ
ရဲၿမတ္စြာ
ဆင္ေပၚက နတ္လုလင္Aမည္ရွိတဲ႔ ဆင္ေပၚေၿပာင္းစီးတယ္၊ နတ္လုလင္ဟာ ရဲၿမတ္စာြ ထက္ၿမင္႔ၿပီး ေပါ႔ပါးတဲ႔ဆင္ဆိုေတာ႕
ဘုရင္မင္းေခါင္ဟာ
မႀကာဘူးေရာက္သြားတာေပါ႔ Aင္းဝတပ္ေနာက္ပိုင္းကို ၿမင္းေတြကိုစီးရတဲ႔ ရသြားတယ္၊
ဒါေပမဲ႕ မွီသြားတယ္
ပဲခူးတပ္နဲ႔
ေဝးတဲ႔ေနရာကို
ေနာက္ပိုင္းပြင္႔သြားေတာ႕ ဒါနဲ႔ပဲ
တပ္မွဴးေတြရဲ႕မိဖုရားေတြ
Aသြားေလးတဲ႔ဆင္
ဘုရင္မင္းေခါင္ရဲ႕
ဘယ္ေလာက္ေတာင္ဆိုးသလဲဆိုရင္
ပဲခူးတပ္ေတြဟာ Aသြားေလးတဲ႔
ေမာင္းမေတြကို
မင္းေခါင္ရဲ႕
ပဲခူးတပ္က
ေၿမာက္နန္းမိဖုရား
ရွင္မိေနာက္ကိုေတာင္ ပဲခူးတပ္က ရသြားသတဲ႔။ မင္းေခါင္ရဲ႕မိဖုရားကိုရေတာ႕
ရာဇာဓိရာဇ္ကလည္း
တပ္ေတြကိုစခန္းခ်ခိုင္းေတာ႕သတဲ႔၊ Aရွင္မင္းႀကီး
ဘာလို႕ဆက္မလိုက္ပဲ
ဒါကိုႀကားေတာ႕
Aင္းဝတပ္ေနာက္မလိုက္ေတာ႕ပဲ သမိန္ၿဗာဇၨက
ဒီမွာစခန္းခ်ေနရတာလဲလို႕
ရာဇာဓိရာဇ္ဆီလာၿပီး
ေမးေတာ႕
ရာဇာဓိရာဇ္က
Page | 198
မင္းေခါင္တို႕ဆုတ္သြားတာ စစ္ရွံဳးလို႕ဆုတ္တာမဟုတ္ဘူး သူတို႕မွာဆင္ေကာင္း ၿမင္းေကာင္းေတြ Aမ်ားႀကီးက်န္ေသတယ္၊ သူတို႕ေနရာေကာင္းေရာက္မွ က်ဳပ္တို႕ကို ၿပန္တိုက္ရင္ မခက္ဘူးလား၊ Aခုလို
သူတို႕ဘက္က
Aပါေခၚမသြားနိဳင္တဲ႔
ဆင္
ၿမင္း
မိန္းမ
စစ္သည္ေတြကို
က်ဳပ္တို႕ရလိုက္တာ Aၿမတ္ပဲမဟုတ္လားလို႕ ဆင္ေၿခေပးသတဲ႔၊ ဒီေတာ႕ သမိန္ၿဗာဇၨက ေဒါပြပြနဲ႕ ဘုရင္မင္းေခါင္ၿပန္ဆုတ္သြားတာ သူတို႕ၿပန္တိုက္ရင္လည္း
ရိကၡာၿပႆနာေႀကာင္႔ၿဖစ္တယ္၊
ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးတို႕ကို
သူတို႕နယ္ထဲAထိခ်ီၿပီး
သူတို႕ရဲ႕ၿမိဳ႕ရြာေတြကို
ဒါေႀကာင္႔
ဘယ္လိုလုပ္ယွU္နိဳင္မွာလဲ၊
ခုေန
Aခြင္႔ရတုန္းသိမ္းပိုက္သင္႔တယ္၊
ဒါေပမဲ႕
Aရွင္မင္းႀကီးAေနနဲ႔ မိဖုရား ကိုယ္လုပ္ေမာင္းမေတြကို ၿငိမ္႔ခ်င္လို႕ ဒီလိုေၿပာေနတယ္ဆိုရင္ေတာ႕ ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳး
Aေနနဲ႔
ဘာမွဆက္ေၿပာစရာမရွိလို႕
ေပၚတင္ႀကီး
ေၿပာခ်လိုက္ေတာ႕
ရာဇာဓိရာဇ္လည္း ရွက္ရွက္နဲ႔ လဂြန္းAိန္၊ Uပါေကာင္း၊ ၿဗထဗိုက္တို႕ မင္းေခါင္ရဲ႕နယ္ထဲAထိ လိုက္စမ္းကြာ Aမိန္႔ေပးၿပီး ဆက္ခ်ီပါသတဲ႔။ တပ္မႀကီးေနာက္
တပါထဲမလိုက္နိဳင္တဲ႔
Aင္းဝတပ္က
ဆင္ေတြၿမင္းေတြ
လူသူစစ္သား
သံု႕ပန္းေတြ Aမ်ားႀကီးရလိုက္တာေပါ႔။ ================================================== ==== ဒီAခ်က္နဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး စU္းစားစရာသိပ္ေကာင္းတယ္ တကယ္ပဲ လဂြန္းAိန္ဟာ ေရွးလူႀကီးသူမ ဆိုရိုးကို
ယံုႀကည္လို႕လား၊
ေလးစားေႀကာက္ရြံ႕ႀကတယ္
ဟိုတုန္းက မဟုတ္လား၊
မင္းEကရာဇ္ကို
ဘုရင္ဆိုတာ
လူမက
ၿပည္႔ရွင္နတ္
နတ္တမွ်
ၿပည္ေစာင္႔နတ္လို႕
ယူဆထားခဲ႔ႀကတာကိုး။ ဒါမွမဟုတ္ မင္းေခါင္းကိုသတ္ဖို႕ သူ႕Aေနနဲ႔ Aခ်ိန္မရလို႕ ၿပန္ေၿပးလာတာကို ရာဇာဓိရာဇ္ Aၿပစ္မၿမင္ရေAာင္ ရႊီးတာလား။
Aို....ဆင္ ....ဆင္ကဲေလ .... Aင္းဝတပ္ရဲ႕
ေနာက္ၿမီးပြင္႔သြားတာ
မင္းေခါင္Aတြက္
Aေတာ္ေလးAေၿခေနဆိုးသြားတယ္၊
စနစ္တက် ဗ်ဴဟာေၿမာက္ ဆုတ္ခြာတဲ႔ပံုမဟုတ္ေတာ႕ပဲ ရုတ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ ေနာက္က်တဲ႔ဖိေနာက္ သစၥာေဖာက္ ဆုတ္သလိုၿဖစ္သြားတာေပါ႔။ ဝရုန္းသုန္းကား Aသက္လုေၿပးသလို ၿဖစ္ေနတာမို႕ ေႏွးတဲ႔ဆင္ယU္ေတြ
ၿမင္းယU္ေတြနဲ႔
Aရင္လႊတ္လိုက္တဲ႔
မိဖုရားေတြ
လူနာေတြ
Page | 199
စားနတ္ရိကၡာေတြကို မင္းေခါင္နဲ႔တပ္မႀကီးက ေက်ာ္တတ္သြားေရာ ဒီေတာ႕ Aေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ပဲခူးတပ္ရဲ႕ လက္ထဲကိုက်ကုန္တယ္၊ ေၿမာက္နန္းမိဖုရား ရွင္မိေနာက္ (မင္းရဲေက်ာ္စြာရဲ႕Aေမ)ကို ဒီလိုပံုစံနဲ႔ ပဲခူးတပ္က ဖမ္းမိလိုက္သလို ေတာင္နန္းမိဖုရားကလည္း ၿမန္ၿမန္မေၿပးနိဳင္ရွာဘူးတဲ႕ မိဖုရားကိုတင္ထားတဲ႔ ပဲခူးတပ္ကို
ဆင္ယU္ေတာ္ကို
ေႀကာက္လြန္းတာနဲ႔
ဆင္ကႀကိဳးၿပတ္သြားတယ္
ေမာင္းတဲ႔ဆင္ဦးစီးဟာ
Aေနာက္ကလိုကလ ္ ာတဲ႔
ဆင္ကိုAတင္းေမာင္းတာေႀကာင္႔
ဒီေတာ႕Aေပၚကထိုင္တဲ႔ပုခက္ၿပဳတ္က်ၿပီး
ေခ်ာင္းAကူးတခုမွာ ေတာင္ညာစံမိဖုရားႀကီး
ဆင္ေပၚကေန ၿပဳတ္က်သြားပါေလေရာ။ ဘုရင္မင္းေခါင္ရဲ႕ ေတာင္ညာစံမိဖုရားႀကီးAမည္က ရွင္ဘို႔မယ္တဲ႔ ေတာ္ေတာ္ေလးကို လွတဲ႔Aမ်ိဳးသမီးဆိုပဲ
(မင္းဆက္ငါးသြယ္
Aဲဒီမိဖုရားႀကီးေပါ႔)။
ဆင္ေပၚက
ရွင္ဘို႔မယ္
ၿပဳတ္က်ေပမဲ႕
နန္းလယ္တင္႔သည္သာ ကံေကာင္းေတာ႕
ဆိုတာ
ရွင္ဘို႕မယ္ခမ်ာ
ဘာမွဒဏ္ရာAနာတရ ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ မရလိုက္ဘူးတဲ႔၊ ေႀကာက္ရြံ႔ေနတဲ႔ ဆင္ဦးစီးဟာ မိဖုရားႀကီးဆင္ထက္က က်သြားတာၿမင္ေတာ႕ ေသြးပ်က္သြားၿပီး မိဖုရားႀကီးက ကယ္ပါယူပါ ေAာ္ေနတာေတာင္ လွည္႔မႀကည္႔ေတာ႔ပဲ ဆင္ကိုAတင္းေမာင္းေၿပးေတာ႕သတဲ႔။ ရွင္ဘို႕မယ္ဟာ ေႀကာက္ေႀကာက္နဲ႔ တြားသြားၿပီး ေခ်ာင္းနံေဘးက က်ဴေတာထဲမွာ သြားပုန္းေနရွာတယ္၊ မႀကာဘူး မင္းေခါင္ရဲ႕ လက္စြဲေတာ္တိုက္ဆင္ႀကီး ရဲၿမတ္စြာကို စီးလာတဲ႔ ဆင္ကႀဲ ကီးနဲ႔ေတြ႕ေတာ႕တာပဲ။ ဆင္ကဲႀကီးဟာ သူ႕ရဲ႕Aရွင္ ဘုရင္မင္းေခါင္ ရဲၿမတ္စြာထက္ၿမန္တဲ႔ နတ္သားလုင္ဆင္ကို ေၿပာင္းစီးကတည္းက
ရဲၿမတ္စြာကို
Aင္းဝတပ္ေနာက္ၿမီးကို
စီးၿပီးၿပန္ဆုတ္လာရတာ။
ၿဖိဳဖရဲၿဖစ္ေနတဲ႔ႀကားက
သူနဲ႔ဆင္ဦးစီးဟာ
ႀကိဳးစားၿပီးကာကြယ္ေပးရင္း
ဆုတ္လာတဲ႔
တပ္ေတြနဲ႔ေပါင္းၿပီး ပဲခူးတပ္ကို တိုက္ရင္းဆုတ္ ဆုတ္ရင္းတိုက္ လုပ္လာလို႕ ေသြးAလူးလူး ဖုန္Aလိမ္႔လိမ္႔နဲ႔ေပါ႔။ ရဲၿမတ္စြာေခ်ာင္းကိုၿဖတ္တဲ႔Aခိုက္ ေခ်ာင္းေဘးက်ဴေတာထဲက ကယ္ႀကပါ ကယ္ႀကပါလို႕
ေAာ္သံႀကားတာနဲ႔
လွမ္းႀကည္႔လိုက္ေတာ႕
မိဖုရားေခါင္ႀကီး
ၿဖစ္ေနတာေတြ႔ရသတဲ႔။ ဒုကၡနဲ႔ႀကံဳေနရခ်ိန္ေတာင္ ကပိုကရိုေလးလွေနတဲ႔ မိဖုရားႀကီးကို ႀကည္႔ၿပီး သက္ၿပင္းခ်ရင္း ဆင္ကဲႀကီးက သူ႕ရဲ႕ဆင္ဦးစီးကို ဦးစီးေရ က်ဳပ္တို႕ေတာ႕ Aကုသိုလ္Aတံုးလိုက္ Aတစ္လိုက္ဝင္ၿပီလို႕ မွတ္လိုက္ေပေတာ႔ဗ်ိဳလို႕ ေၿပာၿပီးမိဖုရားႀကီးကို ဆင္ထက္တင္သတဲ႔။
Page | 200
ဆင္ကဲနဲ႔ဦးစီးဟာ
မိဖုရားဆင္ထက္ေရာက္တာနဲ႔
Aေနာက္က
ပဲခူးတပ္ေတြကို
ၿပန္မတိုက္ေတာ႕ပဲ ဆင္ကိုေၿခကုန္သုတ္ေစေတာ႕တာပဲ၊ စားစရာလည္း မရွိေတာ႕ ေတြ႔သမွ် Aေကာင္ပေလာင္
သားငါး
ညေရာက္ရင္လည္း
ႏဳႏဳထြတ္ထြတ္
လင္႔ထိုးၿပီးသိပ္တယ္
သစ္သီးေတြကိုခူးခပ္ဖမ္းဆီးၿပီး မိဖုရားကို
သူတို႕ကေတာ႕
မိဖုရားကိုဆက္သရတာေပါ႔၊
မွတ္ၿခင္မသန္းရေAာင္ ဆင္နဲ႔Aတူ
သစ္ပင္ထက္မွာ
ေၿမၿပင္မွာAိပ္ရတာေပါ႔၊
ရန္သူေတြမၿမင္ရေAာင္ မီးေတြဘာေတြလဲ ဘယ္ပံုရပါ႔မလဲ။ ဒီလိုနဲ႔လာလိုက္တာ လမ္းခရီးမွာ ၄-၅ ဆယ္ရက္တပတ္ ႀကာသြားတယ္။ မိဖုရားႀကီးလည္း ေတာထဲေတာင္ထဲ Aႏၱရာယ္ေတာထဲမွာ Aားကိုးစရာဆိုလို႕ ဒီဆင္ကဲႀကီးနဲ႔ ဆင္ဦးစီးပဲရွိေတာ႕ Aားကိုးတႀကီးရွိတာေပါ႔။ မင္းေခါင္လည္း Aင္းဝကိုၿပန္ေရာက္သတဲ႔၊ မိဖုရားေတြလည္း
ေAာက္ေၿပက
ၿပန္ေၿပးလာလိုက္တာ
လမ္းမွာထမင္းေတြဘာေတြ ရန္သူလက္ထဲပါသြားေတာ႕
၄-၅ရက္ေနမွ
ငတ္ခဲ႔ရတယ္ဆိုပဲ၊
စစ္လည္းရွံဳး
Aေတာ္ေလးစိတ္ဂေယာက္ဂယက္
ၿဖစ္သြားရွာတယ္ ညညAိပ္လို႕မေပ်ာ္ဘူး နတ္ကႏၷားပြဲေတြဘာေတြက ဆိုင္းသံႀကားရင္ေတာင္ စစ္ေAာင္စည္
ေAာင္ေမာင္းသံလို
ငါမိဖုရားေတြမရွိေတာ႕ရင္ ရွင္မိေနာက္
ထင္မွတ္ၿပီး
ငါဘဝရွင္သန္ေနလို႕
ရန္သူလက္ထဲက်သြားၿပီဆိုတာ
သတင္းေပ်ာက္ေနတယ္၊
Aေထာက္ေတာ္ေတြ
ထိပ္လန္႔ေနသတဲ႔၊
ေသြးပ်က္သာြ းတာေပါ႔။
ဘာထူးဦးမွာလဲလို႕
ညည္းညည္းေနသတဲ႕၊
ကြန္ဖန္းၿဖစ္သြားၿပီ
ရွင္ဘို႕မယ္က
တပ္ေတြလႊတ္ၿပီးရွာခိုင္းလဲ
မေတြ႔ဘူး၊
ရွင္ဘို႕မယ္ရဲ႕ဆင္ယU္ဦးစီးလဲ ေသြးပ်က္ၿပီး ဘယ္ေပ်ာက္သြားသလဲမသိဘူး။ Aဲလို မင္းေခါင္ စိတ္ႏွလံုးေနာက္က်ိေနခ်ိန္မွာ သတင္းတခုဝင္လာတယ္ ရဲၿမတ္စြာနဲ႔ မိဖုရားႀကီးပါလာတယ္တဲ႔။ မင္းေခါင္ဟာ ဝမ္းသာAားရနဲ႔ ယာယီတဲနန္းေဆာက္ၿပီး သူ႕ရဲ႕မိဖုရားႀကီးကို ႀကိဳဆိုတယ္၊ မဂၤလာေတြAထပ္ထပ္လုပ္တာေပါ႔၊
ဆင္ကဲနဲ႔
ငါ႔Aသက္ကိုေရာ
မိဖုရာAသက္ကိုေရာ
ဒီဆင္ကဲပဲ
လဂြန္းAိန္ခ်ံဳခိုတိုက္တုန္းက
ဦးစီးကိုလဲ
ကယ္ခဲ႔သူပဲလို႕
ဆုေတြခ်တယ္၊
တဖြဖြခ်ီးက်ဴးတယ္၊
ကယ္ခဲ႔တယ္ေလ။
မင္းဟာ သူ႕ကိုလည္း မိဖုရားႀကီးရဲ႕
ေဆြေတာ္မ်ိဳးေတာ္ေတြကလည္း ဆင္ကဲႀကီးကို ဆုေတြေပးလိုက္ႀကတာ မနည္းဘူးတဲ႔။ ဆင္ဦးစီးနဲ႔ ဆင္ကဲလဲ Aေတာ္ေလးဝမ္းသာသြားႀကတာေပါ႔။
Page | 201
ဒါေပမဲ႕ ဒီေလာက္လွတဲ႔
ဒီAေပ်ာ္ဟာ ငါ႔မိန္းမကို
မရွိနိုင္ဘူးဆိုတဲ႔
ႀကာႀကာမခံဘူးတဲ႔၊
ေတာထဲမွာ
ရက္ေပါင္းမ်ားစြာ
သကၤာမကင္းစိတ္က
စစ္ရွံဳးၿပီးေၿပးခဲ႔ရလို႕
ရွင္ဘို႕မယ္ေလးဟာ Aတူေနရတုန္း
မင္းေခါင္ကိုႏွိပ္စက္ၿပန္ေရာ။
မင္းေခါင္မာနကို
ထိခိုက္သြားရာက
သိပ္လွတယ္ မပစ္မွားမဲ႔သူ တကယ္ေတာ႕
စိတ္ကေယာက္ဂယက္ၿဖစ္ၿပီး
ဆင္ၿခင္တံုတရားကို Aတၱစိတ္က ဖံုးလိုက္တာပါ။ ဒါေႀကာင္႔ မိဖုရားကိုေမးတယ္၊ ဦးစီးကိုေမးတယ္ ဆင္ကဲကိုေမးတယ္ ဒါေပမဲ႔ Aေၿဖကတမ်ိဳးထဲၿဖစ္ေနေတာ႕ သူဘာမွလုပ္လို႕မရဘူး။ ဒါေပမဲ႕ ညီလာခံမွာၿဖစ္ၿဖစ္
ဆင္တင္းကုတ္မွာၿဖစ္ၿဖစ္
Aလိုလိုေဒါသထြက္လာတယ္၊
ညပိုင္းလဲ
ဆင္ကဲကိုၿမင္ရင္
Aိပ္လို႕မေပ်ာ္ဘူး၊
သူ႕ရင္ထဲမွာ
ဆင္ကဲရဲ႕ရုပ္ရည္ကလဲ
ခပ္သန္႔သန္႔ထဲကေနပါမယ္။ Aဲ ..ဒီလိုၿဖစ္ေနခ်ိန္မွာ ဆင္ကဲခမ်ာကံဆိုးခ်င္ေတာ႕ တေန႔ ရွင္ဘို႕မယ္ မင္းေခါင္Aတြက္ ကြမ္းယာ ယာေပးေနရင္း လက္ထဲက ကြမ္းAစ္က်သြားေတာ႕ ေAာင္မေလး ဆင္ကဲရဲ႕လို႕ ေယာင္ေAာ္မိပါသတဲ႔၊ နဳတ္စြဲေနတာပါ၊
တကယ္ေတာ႕
ဒါကို
မင္းေခါင္က
ေတာထဲမွာ
AားကိုးတႀကီးAတူေနလာရခဲ႔လို႕
ဆင္ကဲနဲ႔ေတာထဲမွာ
ဘာညာၿဖစ္ခဲ႔လို႕
ဒီမိန္းမ
ဒါေလာက္စြဲေနရတာပဲဆိုၿပီး ဆင္ကဲကို သတ္မိန္႔ခ်လိုက္ပါေရာတဲ႔။ ရွင္ဘို႕မယ္လည္း လူးေနေAာင္ငိုတာေပါ႔ ဆင္ကဲရဲ႕ေက်းဇူးက သူ႔AေပၚမွာAမ်ားႀကီး ရွိခဲ႔တယ္မဟုတ္လား၊ ေက်းဇူးဆပ္ခြင္႔
Aကိုႀကီးေက်းဇူးေတြ
မရလိုက္ပါလားလို႕
က်မAေပၚAမ်ားႀကီးရွိခဲ႔ေပမဲ႕ က်မAကိုႀကီးကို
ငိုညည္းရွာတယ္။
မင္းေခါင္လည္း
သတ္လိုက္ၿပီးမွ
စိတ္ၿပန္တည္ၿငိမ္သြားတယ္၊ သူ႕မိဖုရားငိုေႀကြးေနတာ ႀကည္႔ၿပီး သူ႕လုပ္ရက္မွားသြားၿပီလို႕လည္း သေဘာေပါက္လိုက္တယ္၊ ဆင္ကဲရဲ႕သားကို
ဒါေပမဲ႕
ဘုရင္ဆိုတာ
ဆင္ကဲAရိုက္Aရာ
ပေဒသရာဇ္ေခတ္ဆိုေတာ႕
ေတာင္းပန္တာေတာ႕ ဆက္ခံေစပါသတဲ႔၊
Aေဖတေယာက္လံုးလံုးကို
ဘယ္လုပ္မလဲ သက္ဦးဆံပိုင္
မွားယြင္းသတ္ပစ္လိုက္တာေတာင္
Aေဖေနရာ သားကိုၿပန္ေပးတာနဲ႔ ေက်နပ္ရတာပဲေလ၊ ဘာေၿပာရမွာမွတ္လို႕။
Page | 202
သေရပြဲ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
တိုက္ပြဲမွာ
(မင္းရဲေက်ာ္စြာရဲ႕Aေမ)
ဖမ္းဆီးရလိုက္တဲ႔
ရွင္မိေနာက္ကိုမိဖုရားAၿဖစ္
မင္းေခါင္ရဲ႕ေၿမာက္နန္းမိဖုရား ေၿမာက္လိုက္သတဲ႔၊
AဲဒီAခ်ိန္မွာ
ရွင္မိေနာက္က ၃၀ေက်ာ္ AလွေသြးAႀကြယ္ဆံုး Aခ်ိန္ေပါ႔။ မင္းေခါင္ဒီသတင္းႀကားေတာ႕ လက္စားေခ်ဖို႕ခ်ည္း
တစိမ္႔စိမ္႔နဲ႔
Aၿမဲေတြးေနသတဲ႔။
Aေလာမႀကီးေတာ႕ဘူး၊
ေဒါသေတြထြက္ၿပီး ဒါေပမဲ႕
ၿပီးခဲ႔တဲ႔
ရာဇာဓိရာဇ္ကို
ဒီတခါေတာ႕သူနပ္သာြ းၿပီ
၄ႀကိမ္လံုးမွာ
သူဘာေတြမွားခဲ႔သလဲ
သူဘာေတြခ်ိဳ႔ယြင္းခဲ႔သလဲဆိုတာကို AေသAခ်ာဆန္းစစ္ သင္ခန္းစာထုတ္တယ္၊ ခ်ိဳ႔ယြင္းခ်က္ကို ဘယ္လိုၿပင္ဆင္ရမလဲ သံုးသပ္Aေၿဖရွာတယ္ ၿပင္ဆင္တယ္ ဒီလိုနဲ႔ ၂ႏွစ္ေလာက္ႀကာေတာ႕ မင္းေခါင္ဟာ ေနာက္တႀကိမ္ ဟံသာဝတီကိုတိုက္ဖို႕ Aဆင္သင္႔ၿဖစ္သြားပါတယ္။ သကၠရာဇ္ ၇၇၁မွာ မင္းေခါင္ဟာ ဟံသာဝတီကို ၄ႀကိမ္ေၿမာက္ ခ်ီၿပန္တယ္။ ဒီတခါ ၿပီးခဲ႔တဲ႔ စစ္ပြဲေတြတုန္းက သူ႔Aားနည္းခ်က္ၿဖစ္ခဲ႔တဲ႔ ေထာက္ပို႕လမ္းေႀကာင္းနဲ႔ ေထာက္ပို႕တပ္ကို Aဓိကၿပင္ဆင္ခဲ႔ပါသတဲ႔။ ေရေႀကာင္းကေန႔
မင္းေခါင္ဟာ
ရိကၡာရဖို႔နဲ႔
သူ႕သားသီဟသူကို
ေထာက္ပို႕တပ္
သူ႕တပ္ကိုပို႕ဖို႕သက္သက္
ဦးစီးခ်ဳပ္ခန္႔ၿပီး
တာဝန္ေပးထားတယ္၊
သူကိုယ္တိုင္ကေတာ႕ Aဓိကတိုက္ခိုက္ေရး တပ္မႀကီးၿဖစ္တဲ႔ ႀကည္းတပ္ႀကီးကို ဦးေဆာင္ၿပီး ေတာင္ငူေႀကာင္းကပဲ ၿမိဳ႕စားရြာစားေတြကို
ခ်ီၿပန္တယ္။
သီဟသူဟာ
ရိကၡာစုေဆာင္းေစၿပီး
Eရာဝတီၿမစ္ေႀကာင္းတေလွ်ာက္က
သူ႔Aေဖရဲ႕ႀကည္းတပ္
ရိကၡာမၿပတ္သြားေAာင္
ပို႕ေဆာင္ေပးတယ္။ ဒီတခါစုန္ဆင္းလာတဲ႔ မင္းေခါင္ရဲ႕တပ္မွာ ဆင္ရွစ္ရာ ၿမင္းႏွစ္ေထာင္ စစ္သည္ တသိန္းေလးေသာင္း ပါဝင္သတဲ႔၊ ေရွ႕ေၿပးတပ္ဦးမွာတင္ ဆင္၂၀ဝ ၿမင္း ၄၀ဝ နဲ႔ စစ္သည္ ေလးေသာင္း သံုးထားတယ္ဆိုပဲ။ Aင္းဝတပ္ေတြ ဆင္းလာၿပန္ၿပီဆိုတာနဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္လည္း ခပ္ေပါ႔ေပါ႔ပဲ သူ႕Aင္Aားကို စုရံုးၿပီး
စစ္ပြဲAတြက္
က်ိဳက္ေပါေတာကေန
သြားႀကိဳတပ္ခ်ေနသတဲ႔။
ရာဇာဓိရာဇ္
စခန္းခ်တဲ႔ေနရာက Aာနန္ဆိုတဲ႔ရြာမွာပါ၊ ဒီလိုစခန္းခ်တာကို သမိန္ၿဗာဇၨတို႕ တပ္မွဴးႀကီးေတြက သေဘာမက်ႀကဘူး၊ Aာနန္ဟာ ၿဗတ္လန္ဆိုတဲ႔ရြာမွာ စခန္းခ်ထားတဲ႔ မင္းေခါင္ရဲ႕Aင္းဝတပ္နဲ႔ Aရမ္းနီးလြန္းတယ္၊
ဒီမွာစခန္းခ်တာထက္
က်ိဳက္ေပါရြာမွာ
စခန္းခ်တပ္တည္ၿပီး
Page | 203
ခံစစ္Aတြက္ၿပင္ဆင္တာက
ပိုသင္႔ေတာ္လို႕
သံုးသပ္ၿပသတဲ႔
ဒါေပမဲ႕
သူ႕ကိုယ္သူ
Aရမ္းAထင္ႀကီးေနတဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္က ခင္ဗ်ားတို႕ေၿပာတာက ဟုတ္ေတာ႕ဟုတ္ပါတယ္ ဒါေပမဲ႕ က်ိဳက္ေပါကို ေရႊ႕သြားရင္ မင္းေခါင္နဲ႔ ဘယ္လိုေတြ႔ေတာ႕မလဲ လို႕ေၿပာၿပီး ၿပန္စU္းစားႀကည္႔ပါ က်ဳပ္ဒဂံုကေန
သမိန္မရူးကိုတိုက္တုန္းက
သမိန္မရူးမွာက
က်ဳပ္တို႔မွာ
ဆင္ေတြၿမင္းေတြ
ဆင္ခ်င္းတိုက္ရေတာ႕မယ္ဆိုၿပီး
Aဒေရာင္ဆိုတဲ႔
ဆင္တစီးပဲရွိတယ္
စစ္သည္ေတာ္Aမ်ားႀကီး၊
က်ဳပ္ထြက္ေတာ႕
ဒါေႀကာင္႔
သမိန္မရူးထြက္ေၿပးသြားလို႕
မတိုက္လိုက္ရဘူး၊ တခါ မင္းႀကီးစြာလာတိုက္တုန္းကလည္း ဆင္ခ်င္းတိုက္ရေတာ႕မယ္မွတ္တာ Aင္းဝၿပန္ေၿပးသြားလို႕
မတိုက္လိုက္ရၿပန္ဘူး၊
ဆင္စီးေကာင္းတယ္ဆိုလို႕
တိုက္ရေတာ႕မလားမွတ္တယ္
သံလွစ္ေသသြားလို႕ မတိုက္ရဘူး၊
မတိုက္လိုက္ရဘူး၊
က်ဳပ္နဲ႕
မပစ္ႏြဲ႔
(ဗ်ည္းႏြဲ႔)
က်ဳပ္စကားထဲ
ေစာၿပရဲ႕လက္ခ်က္နဲ႔
ၿဗထၴဗတို႕လည္းဒီAတိုင္းပဲ
ေကာင္းေကာင္းကန္းကန္း
ေၿမာင္းၿမစားေလာက္ၿဖားရဲ႕သား ဒင္းAဆင္႔ကို
ဒုန္းဝန္းစားသမိန္သံလွစ္ ထြက္ေၿပးသြားလို႕
လက္ရည္တူတိုက္တဲ႔သူဆိုလို႕
တေယာက္ပဲ
ရွိေသးတယ္၊
ထည္႔ေၿပာခ်င္တာမဟုတ္ဘူး
ဒါေတာင္
တန္းမဝင္ဘူးေလ၊
မင္းေခါင္နဲ႔တိုက္ပြဲေတြ Aမ်ားႀကီးႏြဲခဲ႔ရေပမဲ႕ ဒီေကာင္က နဲနဲဆို ၿငိမ္းခ်မ္းေရ စစ္ရပ္စဲေရးခ်ည္း ေၿပာေၿပာေနေတာ႕
တခါမွေကာင္းေကာင္းမတိုက္ခဲ႔ရဘူး
Aခုဒီေကာင္လာၿပန္ၿပီ
ဒီတခါသူ
ဆင္ေတြ ၿမင္းေတြ စစ္သည္ေတြ Aမ်ားႀကီးပါလာေတာ႕ က်ဳပ္ေတာ႕ က်ဳပ္တိုက္ခ်င္တဲ႔ တိုက္ပြဲမ်ိဳး ေကာင္းေကာင္းတိုက္ခြင္႔ ရေတာ႕မယ္ထင္တာပဲ၊ Aခု က်ဳပ္တို႕မွာ က်ဳပ္တပ္က ဆင္၁၃စီးနဲ႔ စစ္သည္ႏွစ္ေသာင္း၊ Uပါေကာင္းမွာ ဆင္၁၁စီးနဲ႔ စစ္သည္ငါးေထာင္၊ လဂြန္းAိန္မွာဆင္၁၅စီးနဲ႔ စစ္သည္ငါးေထာင္၊
သမိန္ၿဗာဇၨတပ္မွာ
ေနာက္က်န္တပ္ေတြမွာလည္း ဘာေႀကာင္႔စရာရွိသလဲ
ဆင္၈၀နဲ႔ မင္းေခါင္လို
ထီးၿဖဴေလးလက္ေဆာင္းမင္းေတြ လာတိုက္လည္း ဒီေကာင္ေတြ
ေႀကာက္ႀကသလား
စစ္သည္တေသာင္း၊
စစ္သည္ေလးေသာင္းေလာက္ ဆင္၈၀ဝ
လို႕ႀကံဳးဝါးသတဲ႔။
ေAး
က်ဳပ္လူမ်ားလို႕
..မလာလဲ
ရွိေသးတယ္
စစ္သားတသိန္းေလာက္မေၿပာနဲ႕
ဆင္တေထာင္ႏွစ္ေထာင္
က်ဳပ္မေႀကာက္ဘူး
လာတိုက္လိမ္႔မယ္
ဆင္၁၀စီးနဲ႔
စစ္သိန္းတသိန္းႏွစ္သိန္းနဲ႔
ၿပီးေတာ႕
ကိစၥမရွိဘူး
ရာဇာဓိရာဇ္ကဆိုေတာ႕
ဒီတရက္ႏွစ္ရက္Aတြင္း က်ဳပ္တို႕သြားတိုက္တာေပါ႔
Aားလံုးက
တညီတညာထဲ
မေႀကာက္ပါဘူးဖရားေပါ႔၊ ေAး..မေႀကာက္ရင္ စားႀက ေသာက္ႀက ဒီညမမူးရင္မၿပန္ေႀကး ဆိုၿပီး ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးႀကီး စားေသာက္ပြဲႀကီး က်င္းပႀကသတဲ႔။
Page | 204
နံနက္ေရာက္တာနဲ႔ သတင္းႀကားတဲ႔
ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
မင္းေခါင္ဟာ
တပ္ႀကီးၿပင္ၿပီး
ညကေတာ္ေတာ္ေလး
တပ္မွဴးႀကီးေတြဟာ
AားလံုးAဆင္သင္႔ၿဖစ္ၿပီးမွ
Aာနန္မွာရွိေနတယ္လို႕
လာတိုက္ပါေလေရာ၊
မ်ားသြားတာမို႕
မင္းေခါင္တပ္Aနားေရာက္ကာနီးAထိ သမိန္ၿဗာဇၨနဲ႔
သူနဲ႔သိပ္မေဝးတဲ႔
ရာဇာဓိရာဇ္ကေတာ႕
ကြဲကြဲနဲ႔
မနိဳးေသးဘူးတဲ႔၊
Aားလံုးလည္း
ရာဇာဓိရာဇ္Aနိဳးကို
ရာဇာဓိရာဇ္ကို
ယူလိုက္တာ မနိဳးဝံ႕ဘူးေပါ႔။
မေစာင္႔ေတာ႕ပဲ
နိဳးသတဲ႔။
နိဳးတာနဲ႔
စစ္ၿပင္တယ္
ရာဇာဓိရာဇ္လည္း
မူးေႀကာင္မူးေႀကာင္နဲ႕ ဒီေကာင္ေတြ စစ္Aေၿခမခိုင္ခင္ က်ဳပ္ထြက္တိုက္မယ္၊ တိုက္ဆင္ငါးဆယ္ စစ္သည္သံုးေသာင္းနဲ႔
ဗိုလ္မင္းသမိန္ၿဗာဇၨက
ေနာက္ခံတပ္Aေနနဲ႔ေနပါ၊
စစ္တိုက္ေနတုန္း
ထြက္ေၿပးမဲ႔သူ ထြက္ေၿပးဖို႕ၿပင္တဲ႔သူဆို ဘယ္သူပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ခုတ္သတ္မယ္၊ Aားလံုးနားေထာင္ စစ္ေၿပးေတြ႔ရင္
ခုတ္သတ္ပစ္
ဘယ္သူ႕ကိုမွမညွာရဘူး
ႀကားလားဆိုၿပီး
ဆင္ေပၚတတ္ပါေလေရာတဲ႔။ ရာဇာဓိရာဇ္စီးတဲ႔ဆင္က
ဗကမတ္ဆိုတဲ႔ဆင္ေတာ္၊
သူ႕ေနာက္မွာ
စစ္သည္
သံုးေထာင္ပါလာတယ္၊ ေဘးႏွစ္ဖက္မွာ လဂြန္းAိန္နဲ႔ သမိန္Uပါေကာင္းတပ္ေတြက ရံေနေစသတဲ႔။ Aဆင္သင္႔ၿဖစ္ၿပီဆိုတာနဲ႔
Aမတ္ႀကီးမဟာသမြန္ကို
ဘယ္ေနရာမွာဆံုမလဲလို႕ က်ဳပ္ဘက္ကေတာ႕
Aေမးခိုင္းလိုက္ေတာ႕ Aသင္႔ပဲ
မင္းေခါင္ဆီလႊတ္ၿပီး
တင္းေနတဲ႔
မင္းေခါင္ကလည္း
ခင္ဗ်ားႀကီးႀကိဳက္ရာက
ထြက္လာေတာ႕လို႕
ခပ္တင္းတင္းၿပန္ေၿပာလိုက္တာေပါ႔။ ရာဇာဓိရာဇ္က ေခါင္ထိAကုန္စားပဲ
ၿပိဳင္ဖက္ရဲ႕Aဓိကေနရာကို မင္ေခါင္ၿပိဳရင္
တိုက္ရမယ္ဆိုၿပီး
ပြဲကၿပီးၿပီ
တိုက္တာ ဒီေတာ႕
မင္းေခါင္ကိုဝင္တိုက္တယ္၊
Aေကာင္းဆံုးထိုးစစ္ပဲ
မင္းေခါင္ကိုပဲ
Aဓိကထား
ဘုရင္မင္းေခါင္ကလည္း
ဆင္ေတာ္ရဲၿမတ္စြာကိုစီးၿပီးခံတယ္၊ ရဲၿမတ္စြာဟာ ေလးေပမဲ႔Aင္မတန္ခြန္Aားႀကီးတဲ႔ ဆင္ႀကီးမို႕ ဗကမတ္
ရဲၿမတ္စြာကို
ရဲၿမတ္စြာက
မၿဖိဳနိဳင္ဘူး၊
ေခါင္းခ်င္းဆိုင္ေတာ႕
Aတင္းဝင္တိုးလာေတာ႕
ရာဇာဓိရာဇ္က
Aားမမွ်တာနဲ႔
ၿပန္ဆုတ္ရတယ္၊
သူ႕ဆင္လဲက်မသြားေAာင္
ၿပန္ဆုတ္ေၿပးတယ္၊ ဒါကိုၿမင္တဲ႔ Aုန္းေပါင္ေစာ္ဘြားဟာ သူရဲ႕ဆင္ ငခ်စ္ၿမတ္ကို ခြ်န္းကုန္ဖြင္႔ၿပီး ရာဇာဓိရာဇ္ေနာက္လိုက္တယ္၊ ဆင္Aစီး၃၀ေလာက္နဲ႔
ဒီေတာ႕
ေတာင္ခြင္းစား
ရာဇာဓိရာဇ္ေနာက
ရမည္းသင္းစားေတြကလည္း
္လိုက္ေတာ႕တာေပါ႔၊
ညကမူးမူးနဲ႔
Page | 205
လက္သီးလက္ေမာင္းတန္းၿပီး ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
တိုက္ပစ္မယ္
Aညွပ္ခံရမွာစိုးတာနဲ႔
ေဆာ္ပစ္မယ္
မခံဝံ႕ေတာ႕ပဲ
စီးခ်င္းပဲထိုးခ်င္တယ္ဆိုတဲ႔
ဗကမတ္ကို
Aၿမီးတန္းေနေAာင္
ႏွင္ၿပီးေၿပးေတာ႕တာပဲတဲ႔။ ဒီAေၿခေနမွာ သမိန္ၿဗာဇၨနဲ႔သူ႕တပ္ဟာ ရာဇာဓိရာဇ္လြတ္ရေAာင္ ႀကားဝင္တိုက္တယ္၊ မပစ္ႏြဲ႔ဆင္ကို
စီးထားတဲ႔
သမိန္ၿဗာဇၨကို
သမိန္ၿဗာဇၨကဆက္လိုက္ေတာ႕
Aုန္းေပါင္ေစာ္ဘြားမခံနိဳင္ဘူး
သံလင္စြာဆင္ကို
ႏွစ္ဖက္Aႀကိတ္Aနယ္တိုက္ေနတုန္း
စီးထားတဲ႔
Aင္းဝဖက္က
ဆုတ္ေၿပးရတယ္၊
မိုးညွင္းေစာ္ဘြားနဲ႕ဆံုေရာ
တပ္ကူေတြထပ္ေရာက္လာေတာ႕
သမိန္ၿဗာဇၨဘက္က ၿပန္ဆုတ္ရတယ္။ ဒီလိုပဲ Aင္းဝနဲ႔ဟံသာဝတီတပ္ေတြဟာ Aဲဒီစစ္မ်က္ႏွာမွာ တဦးကိုတဦးAနိဳင္မရပဲ Aၿပန္Aလွန္တိုက္ေနလိုက္ႀကတာ ၅လေလာက္ႀကာသြားသတဲ႔၊ ေနာက္ မုတ္သံုက်လာလို႕
မိုးဦးက်လုလုမွာ
ရာဇာဓိရာဇ္ကလည္း
မင္းေခါင္ဟာ
ပဲခူးကိုၿပန္တာေပါ႔၊
ထြန္တံုးၿပင္ရၿပန္တာေပါ႔၊
စစ္သည္ေတြ
Aင္းဝကိုၿပန္တယ္၊
မိုးတြင္းမွ
ဒါးလွံေတြခ်ၿပီး
AဲဒီAခ်ိန္မွာစစ္ပြဲေတြမရွိေတာ႕ဘူး
Aခ်ိန္Aထိဆိုပါေတာ႕။
Aဲဒီေခတ္က
ဆုေတာင္းေနခဲ႔ႀကမလားမသိ၊ ေသေႀကေပးရဦးမယ္ေလ။
သူ႔တပ္ကိုၿပန္ႏုတ္ၿပီး
လူေတြ
ေႏြေပါက္ရင္
သားေတြ
ဘယ္တတ္နိဳင္မလဲ
စပါးသိမ္းၿပီးတဲ႔
Aၿမဲတမ္းမိုးတြင္းၿဖစ္ေနပါေစလို႕ လင္ေတြ
စစ္တလင္းေတြမွာ
စစ္ရူးဘုရင္ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕
တိုင္းၿပည္ေတြမွာ
လူလာၿဖစ္ႀကတာကိုး။ ဒလေျမသင္းကိုစားတဲ့သား မင္းေခါင္ၿပန္ဆုတ္သြားၿပီး Aင္းဝတပ္ေတြ
ေနာက္တႏွစ္ေလာက္Aႀကာ
ဟံသာဝတီကိုတိုက္ဖို႕
မင္းေခါင္မဟုတ္ေတာ႔ပဲ
မင္းေခါင္ရဲ႕သား
ေကာဇာသကၠရာဇ္
တခါခ်ီလာၿပန္တယ္၊ မင္းရဲေက်ာ္စြာပါ။
၇၇၂မွာ
ဒီတခါေခါင္းေဆာင္သူက
မင္းရဲေက်ာ္စြာ
Aဲဒီတုန္းက
Aသက္၁၇ႏွစ္ပဲရွိေသးတဲ႔ လူငယ္ေလးတေယာက္တဲ႔ ဒါေပမဲ႕ စစ္ေရးဗ်ဴဟာAရမ္းေကာင္းတယ္ သတၱိရွိတယ္
လုပ္ရည္ကိုင္ရည္ေကာင္းတယ္လို႔
လူတိုင္းပါးစပ္ဖ်ားမွာ
ေက်ာ္ႀကားေနသူတေယာက္ၿဖစ္ေနၿပီတဲ႔။ မင္းရဲေက်ာ္စြာဟာ မင္းေခါင္နဲ႔ေၿမာက္နန္းမိဖုရားရွင္မိေနာက္တို႕ရဲ႕သား ပါ ေစာၿပည္႔ခ်မ္းသာရဲ႕ ဖေAတူ
မေAကြဲေမာင္ေပါ႔။
မင္းရဲေက်ာ္စြာဟာ
သူ႔နွမနဲ႔သူAေမကို
ရာဇာဓိရာဇ္ကဖမ္းၿပီး
Page | 206
မိဖုရားေၿမွာက္ထားတဲ႔လုပ္ရပ္ကို Aရမ္းနာက်ည္းေနသတဲ႔၊ ဒါနဲ႔သူ႕Aေဖဘုရင္မင္းေခါင္ကို Aေဖ ေAာက္ၿပည္ကိုစစ္ခ်ီတာAႀကိမ္ႀကိမ္ပဲ တခါမွမနိဳင္ခဲ႔ဘူး၊ AခုသားAရြယ္ေရာက္ပါၿပီ သားကို စစ္သည္ဗိုလ္ပါနဲ႔ဆင္ၿမင္း သားလိုAပ္သေလာက္ေပးပါ၊ ရာဇာဓိရာဇ္ကို Aနိဳင္တိုက္ၿပမယ္လို႕ ေလွ်ာက္သတဲ႔၊
ဒီေတာ႕ဘုရင္မင္းေခါင္ကလည္း
Aားရဝမ္းသာနဲ႔
သူ႕သားလိုAပ္သမွ်ကို
ၿဖည္႔ဆည္းေပးတာေပါ႔၊ Aဲဒီေခတ္က စစ္ေရးAင္Aားနဲ႔ နိဳင္ငံေရးကို ေၿဖရွင္းရတဲ႔ေခတ္ဆိုေတာ႕ ...
လာစမ္းဟဲ႕Aေမ႔သား Aမယ္မင္းထြားလိုက္တာ တပ္မေတာ္သားႀကီးလံုးလံုး ဗိုလ္မွဴးႀကီးရွံဳးေလာက္ရဲ႕ ပုခံုးနဲ႔လက္ၿပင္ ေႀကာခ်င္ကသံေခ်ာင္း တႏွစ္တြင္း ခ်က္ခ်င္းပဲေၿပာင္းေရာ႔ ေကာင္းလိုက္ေပ႔Aေမ႔သား ဆိုတဲ႔သားမ်ိဳးကိုမွ Aတိဇာတသားဆိုၿပီး ဂုဏ္ယူAားကိုးႀကတဲ႔ ေခတ္မဟုတ္လား။ မင္းရဲေက်ာ္စြာဟာ
သူ႕Aေဖခံခဲ႔ရတဲ႔
ခ်ိဳယြင္းခ်က္ေတြကို
AေသAခ်ာေလ႔လာၿပီး
ႀကည္းတပ္တခုထဲနဲ႔ မခ်ီေတာ႕ပဲ သူ႔Aဖိုးမင္းႀကီးစြာဗ်ဴဟာAတိုင္း ေရေႀကာင္း ကုန္းေႀကာင္း စစ္ေႀကာင္း၂ေႀကာင္းခြဲၿပီခ်ီတယ္၊ ခ်ဳပ္ကိုင္ထားတယ္၊ တပ္မႀကီး
ဒီႏွစ္တပ္လံုးမွာ
၇တပ္ရွိၿပီး
ၿမင္းေၿခာက္ေထာင္
ဒါေပမဲ႕
ေရတပ္က
ႀကည္းတပ္ေရာ
ေရတပ္ကိုပါ
သူကိုယ္တိုင္
သူဟာတဦးတည္းေသာ
စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ပဲ။
ႀကည္းတပ္က
ႀကည္းတပ္မွာ
ဆင္ေလးရာ
တပ္မ၈တပ္ရွိတယ္။
စစ္သည္ဗိုလ္ပါခုနစ္ေသာင္းပါၿပီး
ေရတပ္မွာ
တိုက္ေလွႀကီးAစင္း၈၀
တိုက္ေလွငယ္ Aစင္းခုနစ္ရာ နဲ႔ စစ္သည္ ခုနစ္ေသာင္းပါဝင္တယ္။ မင္းရဲေက်ာ္စြာဟာ
သူရဲ႕ႀကည္းေရ
ပူးေပါင္းတပ္ေတာ္ႀကီးကို
Eရာဝတီၿမစ္ေႀကာင္းAတိုင္း
ခ်ီၿပီးဆင္းလာတယ္၊ ဟိုတုန္းက သူ႔Aေဖခ်ီဖူးတဲ႔ ရိုးမAေနာက္ဘက္ သာယာဝတီေႀကာင္းေပါ႔။ ဒီလိုခ်ီလာလိုက္တာ AဲဒီAခ်ိန္
ေၿမာင္းၿမေရာက္ေတာ႔
ေၿမာင္းၿမစားက
သမိန္ၿဗာဇၨပါ၊
ေၿမာင္းၿမကိုသိမ္းဖို႔Aၿပင္းAထန္ထိုးစစ္ဆင္သတဲ႕၊ Aင္Aားခ်င္းAဆမတန္ကြာေပမဲ႕
သမိန္ၿဗာဇၨရဲ႕
Page | 207
AစီစU္ေကာင္းတာရယ္
ေၿမာင္းၿမခုခံေရးတပ္က
Aသက္ေပးၿပီး
ရြံရြံခြ်န္ခြ်န္တုန္႔ၿပန္တာရယ္ေႀကာင္႔ မင္းရဲေက်ာ္စြာတေယာက္ ထင္တိုင္းမေပါက္ ၿဖစ္သြားရွာတယ္။ မင္းရဲေက်ာ္စြာတေယာက္ ဒါေပမဲ႕
Aင္Aားသံုးၿပီး
ဒီလိုဆက္ခံေနရရင္
AဲဒီAခ်ိန္မွာ
Aႀကိမ္ႀကိမ္ႀကိဳးစားေပမဲ႕
သူ႔ၿမိဳ႔က်သြားဆိုတာကို
ရာဇာဓိရာဇ္ကလည္း
သမိန္ၿဗာဇၨကိုမနိဳင္ဘူး
သမိန္ၿဗာဇၨ
လွိဳင္းဘြဲတို႔
သေဘာေပါက္တယ္၊
ဘားAံ႕တို႔ဘက္က
ဆူပူေနလို႔
သြားနွိမ္နင္းေနရတဲ႔ Aခ်ိန္တဲ႔၊ ဒီေတာ႕ စစ္ကူမရနိဳင္ဘူးေပါ႔၊ ဒါနဲ႔ေနာက္ဆံုး မင္းရဲေက်ာ္စြာဆီ လက္ေဆာင္ေတြနဲ႔Aတူ စာတေစာင္ပို႔လိုက္တယ္၊ စာထဲမွာ Aရွင္႔သားဘယ္ေလာက္တိုကတ ္ ိုက္ သူ႔Aေနနဲ႔Aရွံဳးမေပးပဲခုခံမယ္ၿဖစ္တဲ႔Aေႀကာင္း၊ Aခုရာဇာဓိရာဇ္နဲ႕တပ္ေတြ လွိဳင္းဘြဲဘက္ကေန ၿပန္လာၿပီမို႔
Aရွင္႔သား၂ဖက္ညွပ္ခံရေတာ႔မယ္
၁၀ေက်ာ္သက္ေလးသာ
ရွိေသးတဲ႔ မင္းရဲေက်ာ္စြာလည္း
စU္းစားပါလို႕
ေရးထားသတဲ႔
Aဖိုးႀကီး ငါ႔ကိုေႀကာက္တယ္ဆိုၿပီး
ေၿမာင္းၿမၿမိဳ႕ကို ဆက္မတိုက္ေတာ႔ပဲ၊ ပုသိမ္ကိုခ်ီတယ္။ ပုသိမ္စားက
Aမတ္ဒိန္ဆိုေတာ႕
လြယ္လြယ္နဲ႔မရၿပန္ဘူးေပါ႔၊
ဒါနဲ႔
Aမတ္ဒိန္ဆက္သတဲ႔
စာနဲ႔လက္ေဆာင္ကို လက္ခံၿပီး Aဖိုးႀကီးေတြ ငါ႔Aေႀကာင္းသိသြားၿပီဆိုၿပီး ပုသိမ္ကခြာၿပန္တယ္။ ပုသိမ္ကေနၿပန္ဆုတ္ေတာ႔
တခါခဲေပါင္ၿမိဳ႔ကို
တိုက္ၿပန္တယ္၊
ခဲေပါင္မွာလဲ
ၿမိဳ႔စားက
သမိန္သံႀကယ္ဆိုေတာ႔ မလြယ္ၿပန္ဘူး၊ သမိန္သံႀကယ္ဆိုတာကလည္း မင္းရဲေက်ာ္စြာရဲ႕Aဖိုး မင္းႀကီးစြာကိုေတာင္
တြယ္ခဲ႔တဲ႔သူပဲ
ဘယ္လြယ္မလဲေလ။
ဒီလိုၿမိဳ႔ေတြကို
မသိမ္းနိဳင္ေတာ႔
မင္းရဲေက်ာ္စြာလည္း စိတ္ဓါတ္က်လာတာေပါ႔၊ ဒီAေၿခေနမွာ ေသခ်ာေပါက္နိဳင္မဲ႔ စစ္ပြဲေတြနဲ႔ မင္းရဲေက်ာ္စြာရဲ႕ စိတ္ဓါတ္ကိုၿပန္ၿမင္႔ေပးရမယ္ဆိုတာကို သေဘာေပါက္တဲ႔ ရမည္းသင္းစားက မြန္ေတြကို
မတိုက္ေသးပဲ
ရခိုင္ကိုAရင္သိမ္းသင္႔တယ္လို႔
မင္းရဲေက်ာ္စြာကို
Aႀကံေပး
ေလွ်ာက္ထားတယ္၊ သမၻာကစကားေၿပာတာေပါ႔။ ဒါနဲ႔မင္းရဲေက်ာ္စြာလည္း
ၿမစ္ဝကြ်န္းေပၚေဒသကေန
ၿပည္ကိုတပ္ေတြၿပန္ဆုတ္တယ္၊
ၿပည္ေရာက္ေတာ႕ ေရတပ္ႀကီးကိုဖ်က္ၿပီး စစ္သည္ေတြကို ႀကည္းတပ္Aၿဖစ္ၿပန္ေၿပာင္းဖြဲ႔တယ္၊ ေလွႀကီးေလွငယ္ေတြကိုေတာ႔
Aင္းဝကိုၿပန္ဆန္သြားခိုင္းလိုက္တယ္၊
ေနာက္
ေတာင္ကုတ္
ေတာင္ႀကားလမ္းAတိုင္း ရခိုင္ကိုခ်ီပါေတာ႕သတဲ႔။
Page | 208
မင္းရဲေက်ာ္စြာႏွင့္ ရခိုင္စစ္မ်က္ႏွာ ရိုးမကိုေက်ာ္ဆင္းၿပီး ရခိုင္နယ္ေၿမေရာက္တာနဲ႔ သူ႕ရဲ႕တပ္ႀကီးကို မင္းရဲေက်ာ္စြာဟာ ၃တပ္ခြဲလိုက္ၿပီး
ေလာင္းႀကက္ရခိုင္ေနၿပည္ေတာ္ကို
Aတင္းဝင္တိုက္တယ္၊
ရခိုင္မင္း
နရမိတ္လွက သူ႔မွာရွိတဲ႔ ဆင္ ၿမင္း စစ္သည္ Aင္Aားကုန္သံုးၿပီး ခုခံေပမဲ႔ ေနာက္ဆံုးမခံနိဳင္ပဲ နရမိတ္လွ
ဘဂၤလားဘက္ထြက္ေၿပးရၿပန္သတဲ႔။
ေလာင္းႀကက္ၿမိဳ႕စားခန္႔သလို
သံတြဲကို
မင္းရဲေက်ာ္စြာဟာ
စုကၠေတးဆိုသူကို
လက်ၤာႀကီးဆိုသူကို
စားေစတယ္တဲ႔။
ေနာက္ေတာ႔
သူ႔တပ္ႀကီးကိုၿပန္လွည္႔ၿပီး Aင္းဝကိုၿပန္တယ္၊ Aင္းဝေရာက္ေတာ႔ ဘုရင္မင္းေခါင္ဟာ သူ႔သားကို Aားရဝမ္းသာနဲ႔ ႀကိဳဆိုၿပီး ဆုလာဘ္ေတြ Aမ်ားႀကီး ခ်ီးေၿမာက္တာေပါ႔။ ဒီAေႀကာင္းကို
ရာဇာဓိရာဇ္ႀကားေတာ႔
သမိန္ၿဗထဗိုက္နဲ႔
သမိန္Aဲေကာင္ဗိန္ကို
စစ္သည္ငါးေသာင္း တိုက္ဆင္ ၅၀၊ ၿမင္း၂၀ဝ နဲ႔ ရခိုင္ကိုၿပန္တိုက္ဖို႔ လႊတ္လိုက္ၿပန္တယ္။ စစ္သူႀကီး၂ေယာက္လည္း ရခိုင္ေတြနဲ႔ေပါင္းၿပီး ရခိုင္ၿပည္ၿပန္လည္လြတ္ေၿမာက္ေရး တပ္ဦးကိုဖြဲ႔ၿပီး Aင္းဝတပ္နဲ႔Aင္းဝသစၥာခံ ရခိုင္တပ္ေတြကို တိုက္ႀကၿပန္တာေပါ႔။ သံတြဲစားစုကၠေတးကလည္း ခံစစ္ကိုAေသAခ်ာၿပင္ၿပီး ခုခံတာပဲတဲ႔ ဒါေပမဲ႕ မြန္-ရခိုင္တပ္ေပါင္းစုရဲ႕ ထိုးစစ္ကို မခံနိဳင္ဘူး ေနာက္ဆံုး
လက်ၤာႀကီးနဲေပါင္းလို႔
သံတြဲကိုလက္လႊတ္လိုက္သတဲ႔။
ေလာင္ႀကက္ကေန
ဒီလိုလက္မလႊတ္ခင္
Aင္းဝကိုလည္း
ခုခံဖို႔Aတြက္ ဆက္သားလႊတ္ၿပီး
Aကူညီေတာင္းတာေပါ႔၊ မင္းရဲေက်ာ္စြာလည္း စစ္Aၿမန္ၿပင္ၿပီး ရခိုင္ကိုၿပန္ခ်ီလာတယ္ ဆင္၃၀ဝ ၿမင္း ၃၀ဝ၀ နဲ႔ စစ္သည္ရွစ္ေသာင္း ပါတဲ႔ တပ္မႀကီးနဲ႔ေပါ႔။ သမိန္ၿဗထဗိုက္နဲ႔ Aဲေကာင္ဗိန္ ဦးေဆာင္တဲ႔ ပူးေပါင္းတပ္ဟာ သံတြဲကေန ခုခံကိုခံစစ္ကို AသAခ်ာၿပင္ဆင္ထားသတဲ႔၊
ဒီေတာ႔
Aၿပင္းAထန္Aႀကိမ္ႀကိမ္တိုက္ေပမဲ႕
မင္းရဲေက်ာ္စြာရဲ႕ မရဘူးေပါ႔၊
Aင္းဝတပ္ဟာ
မရတဲ႔Aၿပင္
သံတြဲကို
သမိန္ၿဗထဗိုက္က
ေၿပာက္ႀကားစနစ္သံုးၿပီး ညပိုင္းAလစ္မွာ မင္းရဲေက်ာ္စြာ စခန္းခ်ေနတဲ႔ ေနရာကို ၂ႀကိမ္ေလာက္ မီးဝင္ရွိဳ႕လို႕
မင္းရဲေက်ာ္စြာလံုၿခံဳေရးကို
စိုးရိမ္ရတဲ႔Aထိ
ၿဖစ္သြားေသးသတဲ႔။
ဒါေပမဲ႕
Aင္းဝတပ္က AပီAၿပင္ ဝန္းရံထားေတာ႕ Aခ်ိန္ႀကာလာတာနဲ႔Aမွ် ၿမိဳ႕တြင္းက ခုခံေနသူေတြမွာ ရိကၡာၿပတ္လာတယ္၊
ဒါနဲ႔
မြန္စစ္သူႀကီး၂ေယာက္ဟာ
ပရိယာယ္သံုးၿပီး
Aင္းဝတပ္ေတြ
ဆုတ္သြားေAာင္ လုပ္ဖို႕ဆံုးၿဖတ္လိုက္သတဲ႔။
Page | 209
သူတို႕ဟာ
လုပ္ရည္ႀကံရည္ေကာင္းတဲ႔
သံတြဲကေနခိုးထြက္ေစတယ္၊ ေတာAုပ္ထဲဝင္တယ္ Aင္းဝတပ္ကို ပါလာတဲ႔
ညAေမွာင္ရဲ႕
မနက္ေစာေစာ
Aင္းဝကင္းသမားေတြ
ပစၥည္းေတြ
သူတို႔ပစ္ခ်သြားတဲ႔
သမိန္Aဲေကာင္ဗိန္တို႔ကို
AကာAကြယ္နဲ႔
လင္းAားႀကီးAခ်ိန္မွာ
ပဲခူးမွလာတဲ႔
ကိုယ္လႊတ္ရုန္းေၿပးဟန္နဲ႔ စစ္ေဆးႀကည္႔ေတာ႔
ေရြးၿပီး
ပံုစံဖမ္းၿပီး
ကင္းတပ္ကလိုက္ေတာ႔ သံတြဲၿမိဳ႕ထဲဝင္ေၿပးသတဲ႔။
ရာဇာဓိရာဇ္က
ေပးပို႔လာတဲ႔စာၿဖစ္ေနတာေတြ႔ရၿပီး
ၿပိုင္းမွာ
Aင္းဝတပ္ကိုေက်ာ္ၿပီး
ၿမင္ေAာင္ၿပန္ေက်ာ္ၿပတယ္၊
ပစ္ခ်ၿပီး
ပစၥည္းေတြကို
စစ္သည္၅၀ေလာက္ကို
စာထဲမွာ
သမိန္ၿဗထဗိုက္နဲ႔ ေတာင္႔ခံေနဖို႕နဲ႔
သူနဲ႔သမိန္ၿဗတ္ဇ Aမတ္ဒိန္နဲ႔ သမိန္ဗိုက္ကၿမင္တို႕ Aင္AားAလံုးAရင္းနဲ႔ လာေနၿပီဆိုတာ ေရးထားတာေတြ႔ရသတဲ႔၊ ၿပီးေတာ႔ ဗိုလ္မွဴး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြAတြက္ ပဲခူးေန သူတို႔ရဲ႕ ကေတာ္ ဇနီးေတြ ေပးပို႕လိုက္တဲ႔ စာ မုန္႔ ပဲ လက္ေဆာင္ေတြကိုလည္း ေတြ႔ရသတဲ႔။ စာေတြ လက္ေဆာင္ေတြကိုႀကည္႔ၿပီး မင္းရဲေက်ာ္စြာလည္း ေခါင္းစားရၿပီေပါ႔၊ စာAတိုင္း ရာဇာဓိရာဇ္ခ်ီလာရင္
သူ႔တပ္ေတြ
Aညွပ္ခံရေတာ႕မွာကို
သူစိုးရိမ္လာတယ္၊
ဒါနဲ႔
သူ႕ရဲ႔တပ္မွဴးေတြနဲ႔ ေဆြးေႏြးေတာ႕ တပ္မွဴးႀကီးေတြက တပ္နဳတ္သင္႔တယ္လို႕ Aႀကံေပးတာနဲ႔ မင္းရဲေက်ာ္စြာလည္း
သူ႔တပ္ကိုၿပန္နဳတ္ၿပီး
Aင္းဝၿပန္သြားၿပီဆိုတာနဲ႔
သမိန္ၿဗထဗိုက္နဲ႔
Aင္းဝၿပန္တယ္။ သမိန္Aဲေကာင္ဗိန္တို႔ဟာ
မင္းရဲေက်ာ္စြာ ေလာင္းႀကက္ကို
ဆက္ခ်ီၿပီးတိုက္ေတာ႕တာပဲ၊ ေနာက္ဆံုး လက်ၤာႀကီးနဲ႔ စုကၠေတးတို႕ ၿပင္းၿပင္းထန္ထန္ခုခံေပမဲ႕ Aင္းဝက
AကူAညီေတြမေရာက္ေတာ႔
ရသြားၿပန္တာေပါ႔။
ေလာင္ႀကက္ကို
သမိန္Aဲေကာင္ဗိန္တို႕လည္း
မြန္-ရခိုင္တပ္ေပါင္းစုက
ရာဇာဓိရာဇ္ခ်မွတ္ေပးလိုက္တ႔ဲ
Aမိန္႔ေတာ္Aတိုင္း ရခိုင္ဘုရင္ နရမိတ္လွကို နန္းၿပန္တင္ပါသတဲ႔။ မင္းရဲေက်ာ္စြာႏွင့္သိႏၵီတိုက္ပြဲ တကယ္ေတာ႔ ရွမ္းေတြဟာ တိုင္လို႔Aမ်ားသိႀကတဲ႔ တရုတ္ၿပည္Aေနာက္ေတာင္ပိုင္းတလႊားမွာ ေနထိုင္ႀကတဲ႔
လူမ်ိဳးစုႀကီးရဲ႕
Aဆက္Aႏြယ္ပါပဲ။
သူတို႔ဟာ
တရုတ္ၿပည္Aေနာက္ေတာင္ပိုင္းကေန Aိႏိၵယက Aာသံနယ္Aထိက်ယ္ေၿပာတဲ႔ ေဒသႀကီးမွာ ေနထိုင္ႀကတယ္။ မတူညီတဲ႔ ေရေၿမေတာေတာင္AေနAထားေတြေႀကာင္႔ ခႏၱီးရွမ္း၊ ဗန္းေမာ္ရွမ္း၊ ေကြ႔ရွမ္း၊ ေမာရွမ္း၊ ေလာရွမ္း၊ ထိုင္းရွမ္း စသၿဖင္႔ ကြဲေနေပမဲ႔ တေခတ္တခါက နန္းေစာေတြလို႔
Page | 210
ထင္ရွားခဲ႔သူေတြေပါ႔။
သူတို႔ရဲ႕
တိုက္ခိုက္သိမ္းပိုက္လိုက္ႀကေတာ႔
ၿမိဳ႕ေတာ႔
တာလီကို
တိုင္ရွမ္းေတြဟာ
ကူဘလိုင္ခန္ရဲ႕
Aေနာက္ဘက္နဲ႔
မြန္ဂိုေတြ
ေတာင္ဘက္ကို
ေရြ႔ေၿပာင္းသြားႀကရတာေပါ႔။ Aင္းဝဘုရင္မင္းေခါင္တို႔ဟာ
AဲဒီAဆက္Aႏြယ္ရွမ္းေတြပဲ၊
ဒါေပမဲ႕
ဗမာေသြးေတြမ်ားၿပီး
ဗမာၿဖစ္သြားတဲ႔ ရွမ္းေတြေပါ႔ေလ။ ဒီေတာ႔ Aင္းဝရွမ္းေတြ Aင္Aားနဲနဲ နည္းေလာက္ၿပီဆိုရင္ သူတို႕ကို ဗန္းေမာ္ရွမ္း၊ မိုးညွင္းရွမ္းစတဲ႔ Aင္းAားရွိတဲ႔ ရွမ္းေတြက Aင္းဝရဲ႕ ႀသဇာကို တြန္းလွန္ဖို႔ Aၿမဲတမ္းေသြးစမ္းေလ႔ရွိႀကတယ္။ သကၠရာဇ္ ၇၇၃မွာ သိႏၷီေစာ္ဘြား Aင္AားAလံုးAရင္းနဲ႔ Aင္းဝကိုလာတိုက္တယ္။ သႏၷီဟာ ရွမ္းကုန္းေၿမၿမင္႔က
လြင္ၿပင္ေဒသႀကီးဆိုေတာ႔
Aင္Aားေတာင္႔တာေပါ႔။
စပါးေကာင္းေကာင္းစိုက္နိဳင္တယ္
တာလီၿမိဳ႕ပ်က္Aၿပီး
နန္းေစာေတြရဲ႕
ဒီေတာ႔
ဗဟိုလို႔ေၿပာလို႔ရေAာင္ကို
Aင္Aားေတာင္႔တာတဲ႔။ မင္းေခါင္ဟာ
သိႏၷီစစ္ကို
မင္းရဲေက်ာ္စြာတပ္မွာ
သူ႔ရဲ႕သား
ဆင္၂၀ဝ
မင္းရဲေက်ာ္စြာကို
ၿမင္း၃၀ဝ၀နဲ႔
စစ္သည္
စစ္ဦးစီးခန္႔ၿပီးတိုက္ေစတယ္။ ၇ေသာင္းရွိၿပီး
တပ္မ၇မဖြဲ႔လို႔
သိႏၷီစစ္ကိုခံတယ္။ ရင္ဆိုင္တိုက္ပြဲႀကီးၿဖစ္ေတာ႔ သိႏၷီေစာ္ဘြားဟာ သူစီးတဲ႔ဆင္ကို Aၿပင္းႏွင္ၿပီး မင္းရဲေက်ာ္စြာနဲ႔ ဆင္ခ်င္းထိုးသတဲ႔၊
AဲဒီAခ်ိန္မွာ
ဆင္ခ်င္းဆံုေတာ႕ လႊားကနဲခုန္တတ္ၿပီး
သိႏၷီေစာ္ဘြားဟာ
သတၱိသိပ္ေကာင္းတဲ႔ ဒါးနဲ႔ပိုင္ခ်လိုက္တာ
Aရက္Aေတာ္မူးေနတယ္လို႔ဆတ ို ယ္။
မင္းရဲေက်ာ္စြာက ေစာ္ဘြားေသေရာတဲ႔။
သိႏၷီေစာ္ဘြားဆင္ထက္ ေစာ္ဘြားေသေတာ႔
သႏၷီတပ္ပ်က္သြားတာေပါ႔၊ မင္းရဲေက်ာ္စြာက တခါတည္း Aၿပီးမွတ္ေလာက္သားေလာက္ေAာင္ ပညာေပးမယ္ဆိုၿပီး သိႏၷီၿမိဳ႕Aထိ လိုက္တိုက္တယ္။ AဲဒီAခ်ိန္မွာ သိႏီၿမိဳ႕ေစာင္႔က ေစာ္ဘြားႀကီးရဲ႕ သမတ္၊ သူက ၿမိဳ႔ကိုခိုင္ေAာင္ ပိတ္ၿပီးခုခံေတာ႕ မင္းရဲေက်ာ္စြာ ၿမိဳ႔ကိုမသိမ္းနိဳင္ဘူး၊ သိႏီၿမိဳ႕စားက Aင္းဝစစ္ကို နိမ္နင္းေပးဖို႕ တရုတ္ၿပည္ကို Aကူညီေတာင္းတာနဲ႔
တရုတ္ေတြက
ၿမင္းစီးသူရဲ၂ေသာင္း၊
ေၿခလ်င္သူရဲ၂ေသာင္း
လြတ္ေပးလိုက္တာကို မင္းရဲေက်ာ္စြာႀကားေတာ႔ သူတပ္ထဲက Aခ်ိဳ႔ကို သိႏၷီၿမိဳ႕နားက ေတာထဲမွာ
Page | 211
ပုန္းေAာင္းေနေစၿပီး Aက်Aရွံဳးမ်ားစြာနဲ႔ သိႏၷီကို
တရုတ္တပ္လာေတာ႔ ၿပန္လွည္႔သြားရတာေပါ႔။
မသိမ္းနိဳင္ဘူး၊
ဒါနဲ႔
ၿခံဳခိုတိုက္ခိုင္းတယ္၊ တရုတ္တပ္ကို
ၿမိဳ႔ကိုဝိုင္းပိတ္ၿပီး
တရုတ္တပ္လည္း
နိဳင္လိုက္ေပမဲ႕
သိႏၷီၿမိဳ႕စားလက္နက္ခ်
မင္းရဲေက်ာ္စြာ
Aညံ႕ခံလာေAာင္
ဖိAားေပးရင္း ဝိုင္းထားရတာေပါ႔ေလ။ ျပည္ကိုသိမ္းရန္ၾကိဳးပမ္းျပန္ျခင္း Aင္းဝတပ္ေတြ သိႏၷီကိုသြားတိုက္ေနႀကတုန္းမွာ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ သူဘယ္လိုမွ သိမ္းလို႔မနိဳင္တဲ႔ ၿပည္ၿမိဳ႔ကို
သိမ္းဖို႔Aတြက္
ၿပည္စားလက်ၤာပ်ံခ်ီရဲ႕
ေနာက္တႀကိမ္ႀကိဳးစားၿပန္တယ္။
ခံစစ္ကို
ႀကည္းေႀကာင္းခ်ီတပ္မ
မေက်ာ္နိဳင္ဘူး။
၈တပ္၊
ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
ေရေႀကာင္ခ်ီတပ္မ
၁၂တပ္၊
ဒီတႀကိမ္မွာလဲပဲ
ၿပည္ကိုသိမ္းနိဳင္ဖို႔Aတြက္ ဆင္သံုးရာ၊
ၿမင္းရွစ္ရာ၊
စစ္သည္၅ေသာင္းပါတဲ႔ ႀကည္း-ေရပူးေပါင္း စစ္ေႀကာင္းႀကီးကို Aသံုးၿပဳခဲ႔ပါတယ္။ ဟံသာဝတီရဲ႕ရန္ကို
Aၿမဲသတိထားေနတဲ႔
AလံုAေလာက္စုေဆာင္းထားၿပီး၊
ၿပည္စားလက်ၤာပ်ံခ်ီကလည္း
စားနတ္ရိကၡာကို
သူ႕ရဲ႕ခံစစ္ကိုဂရုတစိုက္Aၿမဲၿပင္ဆင္ထားေတာ႔
ရာဇာဓိရာဇ္
ဘယ္လိုမွနိဳင္ေAာင္ မသိမ္းနိဳင္ဘူးေပါ႔။ ဒီႀကားထဲ ၿပည္ၿမိဳ႕ရိုးေပၚကေန Aေၿမွာက္ေတြ ၿမွားေတြနဲ႔ ၿပင္းၿပင္းထန္ထန္
ပစ္ခတ္ေနေတာ႕
ဟံသာဝတီတပ္ေတြဟာ
ၿမိဳ႔ရိုးနားကပ္လို႔မရေAာင္
ၿဖစ္ေနတာနဲ႔ Aၿပင္ကေနပဲ ဝန္းရံေနရတာေပါ႔။ AဲဒီAခ်ိန္မွာ
စုခိုထိုင္းရဲ႕ႀသဇာAက်မွာ
Aင္Aားေတာင္႔တင္းလာတဲ႔
Aယုဒၶယဟာ
ဟံသာဝတီတပ္ေတြ ၿပည္ၿမိဳ႕ကိုသြားတိုက္ေနတဲ႔ Aခ်ိန္ကို Aခြင္႔ေကာင္းယူၿပီး ဟံသာဝတီကို Aားစမ္းရင္း လွိဳင္းဘြဲ႔နဲ႔မုတၱမကို လာတိုက္သတဲ႔။ ဒါနဲ႔ ၿပည္ကိုမသိမ္းနိဳင္လို႔ စိတ္ဓါတ္က်ေနတဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
သူ႔သားဗညားပုသိမ္ကို
တပ္မွဴးခန္႔ၿပီး
သမိန္Aဲၿပရဲ၊
သမိန္သံႀကယ္၊
သမိန္Uပါေကာင္း၊ သမိန္ေလာက္နရိန္၊ သမိန္သံလွစ္၊ သမိန္ေလာက္နရဲ စတဲ႔ နာမည္ေက်ာ္ မွဴးမတ္ႀကီးေတြနဲ႔Aတူ
စစ္သည္Aင္AားAလံုAေလာက္နဲ႔
တပ္ကိုဆက္လက္ဦးေဆာင္ေစၿပီး
သူကေတာ႔
ၿပည္ကိုဝိုင္းထားတဲ႔
ဟသာဝတီကိုၿပန္တယ္၊
Aဲဒီကေန
ေတာင္ဘက္ကို ဆက္ခ်ီသြားပါသတဲ႔။
Page | 212
ၿပည္ကိုဝိုင္းဖို႔
တပ္ခ်န္ခဲ႔တာ
ေနာက္ပိုင္းမွာ
ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕Aမွားတခု
ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
ၿဖစ္ခဲ႔ၿပီး
တန္ဖိုးႀကီးမားတဲ႔
AဲဒီAမွားကေနတဆင္႔
ေပးဆပ္မွဳေတြ
တသီတတန္းႀကီး
ေပးဆပ္ရပါေတာ႔တယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ Aင္းဝ-ဟံသာဝတီစစ္ဟာ ေႏြေပါက္ရင္စစ္တိုက္လိုက္ မိုးက်ရင္ၿပန္သြားလိုက္နဲ႔
ပံုမွန္ရင္ဆိုင္စစ္
ကစားေနႀကတဲ႔
ပံုစံကေနေၿပာင္းလဲသြားၿပီး
တဦးကိုတဦးAၿပဳတ္ႏွံဖို႔ ႀကိဳးစားရင္း Aၿပီးသတ္စစ္ေတြ ဆင္ႏြဲလာႀကပါေတာ႔တယ္။ Uပါေကာင္းႏွင္႔ မင္းရဲေက်ာ္စြာ ရာဇာဓိရာဇ္ ေတာင္ဘက္ကိုဆင္းသြားတဲ႔Aခ်ိန္ေလာက္မွာ ဘုရင္မင္းေခါင္ဟာ တပ္မႀကီး ၆တပ္၊ ဆင္ေလးရာ၊ ၿမင္းေၿခာက္ေထာင္၊ စစ္သည္ခုနစ္ေသာင္းနဲ႔ Aင္းဝကေန ၿပည္ကိုေရာက္လာတယ္။ ဗညားပုသိမ္ဦးေဆာင္တဲ႔ ဟံသာဝတီတပ္က ၿမစ္တဖက္ကမ္းကိုကူးၿပီး ခံစစ္ကိုၿပင္ဆင္ပါတယ္။ မင္းေခါင္ဟာ နဝင္းဆိပ္ကမ္းမွာတပ္ခ်ၿပီး တဖက္ကမ္းက ဟံသာဝတီတပ္ကိုတိုက္ပါတယ္၊ ဒါေပမဲ႔ သိႀကတဲ႔Aတိုင္း
မင္းေခါင္ဟာ
ၿမစ္ကူးၿပီးတိုက္ရတာ
ႀကည္းေႀကာင္းစစ္ခ်ီတာကိုသာ
သူ႔Aတြက္Aဆင္မေၿပဘူးေပါ႔၊
Aားသန္သူမို႔
သူမွာေရတပ္ကလည္း
ေကာင္းေကာင္းမရွိဘူးေလ၊ ဒါနဲ႔တလည္းဆီးက ဗညားပုသိမ္တို႕တပ္ကို သူမတိုက္နိဳင္တဲ႔Aၿပင္ သူတပ္ကိုပါ
ဟံသာဝတီတပ္က
ဝိုင္းထားတာကို
ခံရပါသတဲ႔။
ဒီAေႀကာင္းကို
မင္းရဲေက်ာ္စြာႀကားေတာ႕ သိမ္းလို႔မရတဲ႔ သိႏၷီကေန ၿပန္ဆုတ္လာၿပီး Aင္းဝဆီAၿမန္ၿပန္တယ္၊ ၿပီးေတာ႕
Aင္းဝမွာ
စစ္ေသနဂၤဗ်ဴဟာသမားပီပီ
ေရတပ္ႀကီးကိုဖြဲ႔တယ္။ သူ႔Aေဖမင္းေခါင္ရဲ႕
မင္းရဲေက်ာ္စြာဟာ Aားနည္းခ်က္က
သိပ္ေတာ္တဲ႔
ႀကည္းေႀကာင္းကိုသာ
Aဓိကထားလို႕ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ ၿဖတ္ေတာက္ေရး ဗ်ဴဟာေAာက္မွာ Aၿမဲတမ္းရွံဳးနိမ္႔ေနရတာပဲ ဆိုတာကို သေဘာေပါက္တယ္၊ ဒါေႀကာင္႔လည္း သူ႕Aဖိုး မင္းႀကီးစြာလိုပဲ မင္းရဲေက်ာ္စြာဟာ ေရေႀကာင္းကိုAဓိကထားခဲ႔တာေပါ႔။ မင္းရဲေက်ာ္စြာရဲ႕ Aဓိကရုဏ္းတုန္းက
ေရတပ္ႀကီးဟာ ခ်ီလာခဲ႔တဲ႔
သိပ္ႀကီးက်ယ္တယ္၊ ေရတပ္ႀကီးထက္ေတာင္
သူ႔Aဖိုးမင္းႀကီးစြာ
ကူထြတ္ၿမိဳ႕
ပိုၿပီးႀကီးမားေသးသတဲ႔။
စုစုေပါင္း
ေလွႀကီေလွငယ္ေပါင္း ေထာင္ခ်ီခဲ႔ၿပီး စစ္သည္Aင္Aားကလည္း တသိန္းခြဲေလာက္ရွိတယ္ဆိုပဲ။
Page | 213
မင္းရဲေက်ာ္စြာၿပည္ေရာက္ေတာ႕
သူ႕Aေဖကိုသြားၿပီးရွိခိုးရင္း
စစ္ေရးAေၿခေနေဆြးေႏြးေတာ႕
မင္းေခါင္က သူ႕သားကို ငါ႔သားေကာင္းသလိုသာ စီရင္ပါဆိုၿပီး စစ္ဦးခ်ဳပ္ရာထူးေပးသတဲ႔။ မင္းရဲေက်ာ္စြာဟာ စစ္ေရးAၿခေနကိုသံုးသပ္ၿပီး ရန္သူရဲ႕ Aင္AားAနည္းဆံုးဆိုတဲ႔ ေနရာကေန ဝင္ေရာက္တိုက္ခိုက္ပါတယ္။ မင္းရဲေက်ာ္စြာဟာ သူ႕ရဲ႕လက္သံုးေတာ္ ဆင္ေတာ္ငခ်စ္ခိုင္ကိုစီးၿပီး တပ္ဦးကဦးေဆာင္တိုက္ေတာ႔ သမိန္Uပါေကာင္းနဲ႔ဆံုတာေပါ႔။ Aင္းဝတပ္ကို
တဖက္က
ဟံသာဝတီတပ္ဦးဟာ
သမိန္Uပါေကာင္း
ဦးေဆာင္တဲ႔
ဦးေဆာင္ေနတဲ႔
ဟံသာဝတီတပ္ေတြဟာ
ရြံရြံခြ်န္ခြ်န္ၿပန္တိုက္ေနတဲ႔Aခ်ိန္ေပါ႔၊
Aင္းဝတပ္ဘက္ကလည္း
Aသခၤယာပုခန္းတရဖ်ားက ဦးေဆာင္ၿပီး ဟံသာဝတီတပ္ကို Aတင္းဝင္ေဖါက္တိုက္တဲ႔ ေနရာမွာ တိုက္စစ္ဟာ Aင္မတန္ထက္ၿမက္ၿပီး ဟံသာဝတီရဲ႕စစ္ဦးစီးAဖြဲ႔ ဗညားပုသိမ္ရဲ႕ တပ္နဲ႔Aထိကို ေရာက္ခဲ႔သတဲ႔။ ဒါေပမဲ႔လည္း သမိန္Uပါေကာင္းက ဦးေဆာင္ၿပီး Aၿပင္းAထန္ၿပန္တိုက္ေတာ႔ Aင္းဝတပ္ကမခံနိဳင္ေတာ႕ပဲ
ၿပန္ဆုတ္သြားရတာေပါ႔၊
ဒါကို
Uပါေကာင္းေခါင္းေဆာင္တဲ႔
မြန္ဆင္တပ္က လိုက္တိုက္တယ္၊ Aဲဒီမွာ Uပါေကာင္းနဲ႔ မင္းရဲေက်ာ္စြာ ထိပ္တိုက္ေတြ႔ႀကတာပဲ။ မင္းရဲေက်ာ္စြာနဲ႔ Uပါေကာင္းဆင္ခ်င္းတိုက္ေတာ႔ Uပါေကာင္းရဲ႕ဆင္က ငခ်စ္ခိုင္ကို မယွU္နိဳင္ဘူး၊ ငခ်စ္ခိုင္ဟာ
ေလးေပမဲ႕Aင္မတန္Aားေကာင္းတဲ႔
စြယ္စံုဆင္ႀကီးေပါ႔။
Uပါေကာင္းဟာ
ဆင္ခ်င္းမနိဳင္ေတာ႔ Aေနာက္ၿပန္ဆုတ္ရတယ္၊ မင္းရဲေက်ာ္စြာက ေနာက္ကေနလိုက္ထိုးေပမဲ႕ ဟံသာဝတီခံစစ္ေႀကာင္းကို မေဖါက္နိဳင္လို႕ ၿပန္ဆုတ္သြားရၿပန္တယ္။ ဒီလိုနဲ႔ မင္းရဲေက်ာ္စြာဟာ ဟံသာဝတီတပ္ကို
Aႀကိမ္ႀကိမ္တိုက္ေပမဲ႔
မနိဳင္ေတာ႔
ခပ္လွမ္းလွမ္းကေန
ဝိုင္းၿပီး
ရိကၡာၿပတ္ေတာက္သြားေAာင္ ပိတ္ဆို႔ထားသတဲ႔။ ဒီလိုပိတ္ဆို႔ထားေတာ႕ တလေလာက္ႀကာေတာ႔
ဟံသာဝတီတပ္ေတြ မင္းရဲေက်ာ္စြာက
ကိုယ္တိုင္ေတြ႔ခ်င္တယ္လို႕
ရိကၡာၿပတ္ၿပီးငတ္လာႀကေရာေပါ႔။ သံတမန္လႊတ္ၿပီး
သဝဏ္ပို႕လာေတာ႔
သမိန္Uပါေကာင္းကို ဗညားပုသိမ္ဟာ
သူ႔ေယာက္ဖသမိန္Uပါေကာင္းကို AေသAခ်ာၿပင္ဆင္ေပးၿပီး Aင္းဝတပ္ဆီ သြားေစသတဲ႔။ ငတ္ေနတာကို
မသိေစရေAာင္ေနမယ္
သမိန္Uပါေကာင္းဟာ
ဟံသာဝတီတပ္မွဴးႀကီးတေယာက္ရဲ႕ Aေဆာင္Aေယာင္Aၿပည္႔ဝတ္ၿပီး မင္းရဲေက်ာ္စြာကိုေပးဖို႕ ပုဆိုးစေတြ
Aထည္စေတြကိုေတာင္
ယူသြားေသးသတဲ႔။
Uပါေကာင္းကို
ၿမင္ေတာ႕
Page | 214
မင္းရဲေက်ာ္စြာက
Aေတာ္ႀကည္႔ေကာင္းတဲ႔လူပဲ
ဒါေႀကာင္႔လည္း
သူရဲေကာင္းလို႔
ထင္ရွားတယ္ထင္တယ္လို႔ ေၿပာတဲ႔Aခါ သမိန္Uပါေကာင္းက Aရွင္႔သားက Aေႀကာင္းAရင္းကို တိတိက်က်မစံုစမ္းေသးပဲ ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးရဲ႕
ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးကိုကိုခ်ီးမြန္းတာ
လက္ရည္ေရးကို
ၿပေစမွ
မၿဖစ္သင္႔ေသးပါဘူး၊
ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးဟာ
ၿဖစ္နိဳင္ရင္
သူရဲေကာင္းဆိုတာကို
ပိုေသခ်ာသြားေစမွာပါ လို႔ ၿပန္ေၿပာသတဲ႔။ မင္းရဲေက်ာ္စြာကၿပံဳးရင္း သူရဲေကာင္းေတြ
မင္းကိုေတြ႔ခ်င္လို႔
Aမ်ားႀကီရွိပါတယ္။
Aတင္းAက်ပ္ၿပဳတယ္လို႔ လက်ၤာပ်ံခ်ီ၊
သူက
ခင္မင္ခ်င္လို႕ေခၚတာပါ။
မင္းကိုငါက
မင္းသခင္ရာဇာဓိရာဇ္က
ငါတို႕သစၥာခံေတာ႕
ငါ႔မွာလဲ
လက္ရံုးရည္ၿပခိုင္းရင္
သူ႕လူကိုေခၚၿပီး
ငါ႔ကိုAၿပစ္တင္လိမ္႔မယ္။
သူ႔ကိုငါတို႔က
မင္းလို
ဟိုမွာႀကည္႔
Aေကာင္းဆံုးေၿမာက္စားထားတယ္၊
တကယ္ဆို လက်ၤာပ်ံခ်ီဟာ မင္းတို႔သခင္ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕Aမ်ိဳးရင္းႀကီးပဲ၊ မင္းသာ ငါ႔သစၥာခံရင္ သူ႕ထက္မနိမ္႔တဲ႔ Uပါေကာင္းက
ခ်ီးေၿမာက္မွဳကို
ငါတို႔ေပးAပ္မွာပါလို႔
ကြ်န္ေတာ္႔သခင္က
သူေကာင္းေၿမာက္ထားတာပဲ
မင္းရဲေက်ာ္စြာကေၿပာေတာ႕
ကြ်န္ေတာ္႔ကို
သူ႔သမီးနဲ႔ေပးစားၿပီး
ဒီထက္ပိုေမွ်ာ္ကိုးၿပီး
ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးက
Aၿခားသူသစၥာခံရဦးမွာလားဗ်ာ လို႔ ၿပန္ေၿပာသတဲ႔။ မင္းရဲေက်ာ္စြာက
Aင္း..
သစၥာၿမဲတဲ႔သူပဲလို႔
ခ်ီးမြမ္းၿပီး
ငါနဲ႔မင္းတို႔မြန္တပ္ေတြ
ဆက္တိုက္ႀကရဦးမယ္၊ ဒီစစ္ပြဲေတြထဲမွာ ေၿခလြန္လက္လြန္ၿဖစ္သြားရင္ေတာ႔ ငါလဲမတတ္နိဳင္ဘူး ဒါေပမဲ႕ မင္းကို Aရွင္မိရင္ေတာ႕ ငါ႔ဘက္က Aေကာင္ဆံုးၿပဳစုေၿမာက္စားပါမယ္လို႕ ေၿပာတာကို သမိန္Uပါက
Aားရပါးရရယ္ၿပီး
ဒီဇမၺဴဒိတ္မွာ
ကြ်န္ေတာ္႔နဲ႔လက္ရည္တူလို႔
ကြ်န္ေတာ္႔ကို
Aမိဖမ္းနိဳင္တဲ႔လူရွိေသးလို႔လားလို႔ ႀကံဳးဝါးပါတယ္။ ဒီလိုႀကံဳးဝါးတာကို
မင္းရဲေက်ာ္စြာက
Aေတာ္လာတဲ႔ေကာင္ပဲလို႕
ခ်ီးမြမ္းရင္း
မ်က္ရည္ထြက္ေAာင္ရယ္ေမာၿပီး
လက္စြပ္ဆယ္ကြင္း၊
ပတၱၿမားလက္ေကာက္တရံ၊
တရုတ္ပုဆိုးငါးလိပ္၊ ေရႊဇက္ႀကိဳး၊ ေရႊကနဲ႔ ၿမင္းႏွစ္စီး Uပါေကာင္းကို လက္ေဆာင္ေပးပါသတဲ႔။ တလည္းဆီးၿပန္ေရာက္ေတာ႔ လက္ေဆာင္ေတြကို
ၿဖစ္သမွ်ကို
Aပ္ႏွံပါတယ္။
သူ႕ကိုရန္သူဆြယ္တရားေနာက္
ဗညားပုသိမ္ထံတင္ၿပၿပီး
ဒါကပေဒသရာဇ္ေခတ္ရဲ႕
ပါသြားတဲ႔
ထံုးစံပဲ
မင္းရဲေက်ာ္စြာရဲ႕ ဒီလိုသာမလုပ္ရင္
သစၥာေဖါက္ဆိုၿပီး ၿပႆနာAရွာခံရနိဳင္တယ္ေလ၊
Page | 215
Uပေဒနဲ႔
ရွင္းလင္းတိက်တဲ႔
Aုပ္ခ်ဳပ္ေရးမရွိတာမို႔
Aဲဒီေခတ္မွာ
ေၿခထိုးလက္ထိုးသူေတြက
Aမ်ားသားမဟုတ္လား။ Aစြယ္တေခ်ာင္းကြ်တ္ၿပီ မုတၱမနဲ႔လွိဳင္းဘြဲ႔ကို လာတိုက္ရင္း Aားစမ္းတဲ႔Aယုဒၶယတပ္ကို ရာဇာဓိရာဇ္ လြယ္လြယ္ကူကူပဲ နိမ္ႏွင္းလိုက္နိဳင္ပါတယ္၊ စစ္ဦးစီးခန္႔ၿပီး
ဒါေပမဲ႕
ၿပည္ကိုတိုက္မယ္ဆိုၿပီး
ခ်န္ခဲ႔တဲ႔တပ္ေတာ္ႀကီးဟာ
တလည္းဆီးမွာ ဒီAေႀကာင္းကို
ပိတ္မိေနရင္း
သူ႕သားေတာ္
မင္းရဲေက်ာ္စြာတပ္ေတြက
ရိကၡာၿပႆနာေႀကာင္႔
သူ႕သားလႊတ္လိုက္တဲ႔
ဗညားပုသိမ္ကို
ဝိုင္းဝန္းပိတ္ဆို႔ထားလို႕
AေၿခေနကAေတာ္ဆိုးေနပါၿပီ။
ေၿခၿမန္ေတာ္ကေနသိလိုက္ရေတာ႕
ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
ပဲခူးေရာက္တာနဲ႔ ၿပည္ကိုခ်ီဖို႔ၿပင္ၿပန္တယ္။ တကယ္ဆို ပဲခူးကေနၿပည္၊ ၿပည္ကေနပဲခူး၊ ပဲခူးကေန မုတၱမနဲ႔လွိဳင္းဘြဲ႔၊ တခါမုတၱမကေနပဲခူး Aခု ပဲခူးကေနၿပည္ကိုခ်ီမယ္ဆိုေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ ဟံသာဝတီတပ္ႀကီးဟာ ဆိုတာကလည္း
Aေတာ္ေလးႏြမ္းနယ္ေနၿပီေပါ႔
ဆင္၊ၿမင္း၊လား၊ေလွ
ေၿခက်င္ေလွ်ာက္ႀကရတာဆိုေတာ႔
ဟိုေခတ္က
ဒါပဲရွိတာမဟုတ္လား၊
ဒီေလာက္ရွည္တဲ႔
ေနာက္
ခရီးဟာ
ပို႕ေဆာင္ေရးတပ္ စစ္သည္Aမ်ားစုက
လူသားတေယာက္Aတြက္
ခံနိဳင္ရည္ထက္ေက်ာ္လြန္ေနၿပီေလ။ ဒီေတာ႕
မွဴးမတ္ေတြက
Aၿခားစစ္ေရးဗ်ဴဟာ Aႀကံေပးတယ္ဆိုေပမဲ႕
ၿပည္ကိုခ်ီၿပီး
တနည္းနည္းနဲ႔
Aင္းဝတပ္ကို
ေၿဖရွင္းသင္႔တယ္လို႔
Aႀကြင္းမဲ႔Aာဏာရွင္တေယာက္ကို
ဘာညာသြားေၿပာလို႔ေတာ႕မရဖူးေပါ႔
ပရိယာယ္နဲ႔
ရင္ဆိုင္တာထက္ Aႀကံေပးႀကတယ္၊ ဒီလိုလုပ္သင္႔တယ္
ဟူးရာပုဏၰားေတြကတဆင္႔
Aရွင္မင္းႀကီး
ဇာတာမသန္႔ဘူး ဒီစစ္ကိုေရွာင္သင္႔တယ္ ဆိုၿပီး လွည္႔ပတ္ေၿပာရတာေပါ႔။ ေလာကီပညာေတြကို Aရမ္းႀကီးကိုယံုခဲ႔ႀကသူေတြမို႕ ေရွးမြန္-ၿမန္မာေတြ စစ္ခ်ီစစ္တက္ လုပ္ေတာ႔မယ္ဆိုရင္ နိမိတ္တေဘာင္ေတြဖတ္တာ၊ စနည္းနာတာ၊ ႀကက္ရိုးထိုး၊ တံမ်ည္းခ်ိဳး၊ စာလွန္စတဲ႔ လက္ၿဖစ္ေဗဒင္ေမးတာ၊ စစ္ထြက္ခါနီး ဆင္ေတြရဲ႕Aၿပဳမူလွဳပ္ရွားမွဳေတြကို ႀကည္႔ၿပီး ေဟာရတဲ႔
ေသာဂဇာသွ်တၱရက်မ္းကို
ဇာတာကိုစစ္ေဆးတာ၊
ယႀတာေခ်တာ၊
ႀကည္႔တာ
စတာေတြလုပ္ရသလို၊
လက္နက္ေတြကိုေစာင္႔ေရွာက္တဲ႔
စစ္ဦးစီးဘုရင္ရဲ႕ ဟံုးနတ္ဆိုတဲ႔
Page | 216
နတ္Aတြက္ Aၿဖဴေရာင္ႏြားမ၊ ေရႊေရာင္ႏြားလား၊ Aညိဳေရာင္ပုဆိုး၊ ၿမင္းၿဖဴ၊ ႏြားနတ္၊ ေက်း၊ ဆိတ္ စတာေတြကိုသတ္ၿပီး ယစ္ပူေဇာ္စတာေတြလုပ္ႀကရေလ႔ရွိသတဲ႔။ ဇာတာမသန္႔လို႕ ဒီစစ္ကိုမခ်ီသင္႔ဘူးလို႔ ဟူးရားေတြက ေလွ်ာက္တင္ေပမဲ႕၊ သူ႕သားနဲ႔ သူ႕တပ္ေတြAတြက္
Aရမ္းကိုစိတ္ပူေနတဲ႔
ရာဇာဓိရာဇ္က
လက္မခံပဲ
ဇာတာမသန္႔လို
စစ္ရွံဳးေစမွရွံဳးေရာ ငါ႔သားနဲ႔ ငါ႔တပ္သားေတြကို ရန္သူလက္ထဲေတာ႕ Aေရာက္မခံနိဳင္ဘူးဆိျုပီး ပဲခူးကေန
တပ္ေတြစုၿပီး
ဒလကိုခ်ီတယ္၊
ၿပီးေတာ႔
ပုသိမ္၃၂ၿမိဳ႕က
စစ္Aင္Aားကိုေရာ၊
မုတၱမ၃၂ၿမိဳ႕က စစ္Aင္Aားကိုေရာ လွမ္းဆင္႔ေခၚတယ္၊ Aဲဒီကေနတဆင္႔ Eရာဝတီၿမစ္ကိုဆန္ၿပီး မည္တလံုးဆိုတဲ႔Aရပ္မွာ
တပ္စြဲထားတယ္။
ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕စစ္ေႀကာင္းေတြမွာ Aနားရေနတယ္နဲ႔တူရဲ႕
ပထမေတာ႕
လိုက္ပါမသြားရပဲ
သမိန္ၿဗာဇၨတို႕
လဂြန္းAိမ္တို႔ဟာ
သူတို႔Aပိုင္စားရထားတဲ႔
Aခုလိုရုတ္တရက္ဆင္႔ေခၚေတာ႕
ၿမိဳ႕ရြာေတြမွာ
သူတို႔ရဲ႕တပ္ေတြကိုစုၿပီး
ရာဇာဓိရာဇ္ရွိတဲ႔ မည္တလံုးကို လာရတာေပါ႔။ ေရွးကတပ္မေတာ္ဆိုတာက နယ္စားပယ္စားေတြ ဆိုတာဟာ
စစ္တိုင္းမွဴးAၿဖစ္နဲ႔ေရာ၊
တာဝန္ယူရၿပီး
Aုပ္ခ်ဳပ္ေရးတိုင္းမွဴးAၿဖစ္နဲ႔ပါ
ဘုရင္ကဆင္႔ေခၚတာနဲ႔
သူ႕နယ္ထဲက
သူ႕နယ္ေၿမေဒသကို
စစ္သည္နဲ႔ရိကၡာကို
စုေဆာင္းၿပီး
ဗညာဦးလက္ထက္ကတည္းက
တပ္မွဴးႀကီး၊
လာရတာမ်ိဳးကိုး။ သမိန္ၿဗာဇၨဟာ Aမတ္ႀကီးAၿဖစ္
ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕Aေဖ
Aမွဳထမ္းခဲ႔သူဆိုေတာ႔
ပင္းပန္းႀကမ္းတမ္းၿပီး
ခက္ခဲတဲ႔
Aဖိုးႀကီးရဲ႕က်မၼာေရးAေၿခေနက
Aသက္Aရြယ္Aေတာ္ႀကီးေနၿပီေပါ႔၊
စစ္ေတြေတာက္ေလွ်ာက္တိုက္လာခဲ႔ရေလေတာ႕ Aေတာ္ယိုယြင္းေနရွာၿပီ၊
သူစားရတဲ႔
ဒီႀကားထဲ ဒီတခါမွာ
ေၿမာင္းၿမၿမိဳ႕ကေန
မည္တလံုးကိုေရာက္လာေတာ႕ ထလို႔ေတာင္မနိဳင္ေတာ႔ဘူးတဲ႔။ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ ေရွ႔ေမွာက္ေတာင္ Aခစားမဝင္နိဳင္ေတာ႕တာမို႕ ရာဇာဓိရာဇ္က သမိန္ၿဗာဇၨေနတဲ႔ ေဖာင္ေတာ္ဆီ လာေရာက္ၿပီး ေတြ႔ယူရတဲ႔Aထိ Aေၿခေနကဆိုးေနၿပီ။ ရာဇာဓိရာဇ္
ေရာက္တယ္ႀကားေတာ႔
သမိန္ၿဗာဇၨဟာ
သူရဲ႕ကိုယ္လုပ္ေတာ္ေတြကို
သူကိုထူခိုင္းၿပီး သူ႕ရွင္ကို ရွိခိုးရင္း ]]Aရွင္မင္းႀကီး ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးဟာ Aရွင္႔ရဲ႕သစၥာကိုခိုၿမဲစြာနဲ႔ Aမွဳေတာ္မ်ားကို
ထမ္းရြက္ခဲ႔ပါတယ္၊
ဒီတခါေတာ႔
Aမူေတာ္ကို
မထမ္းရြက္နိဳင္ေတာ႔ပါဘူး၊
Aရွင္႔ကိုခြဲရပါေတာ႔မယ္၊ ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးAမွဳေတာ္ ထမ္းခဲ႔တဲ႔ကာလတေလွ်ာက္မွာ Aရွင္႔Aေပၚ
Page | 217
Aၿပစ္AႀကီးAငယ္ေတြ
ၿပဳခဲ႔တာရွိခဲ႔ရင္
ငိုရင္းေလွ်ာက္ေတာ႕၊
ခႊင္႔လႊတ္ေပးေတာ္မူပါ}}လို႕
ရာဇာဓိရာဇ္လည္း
လက္Aုပ္ခ်ီလို႔
ရာဇIေၿႏၵေတာင္မထိမ္းနိဳင္ေတာ႕ပဲ
သမိန္ၿဗာဇၨကိုဖက္ၿပီး ]]ငါ႕သားနဲ႔ငါ႔တပ္ကို မင္းေဆြနဲ႔ သူ႕သားမင္းရဲေက်ာ္စြာတို႕ ဝိုင္းထားႀကတယ္ ဒီAခ်ိန္မွာမွ
ငါ႔လက္ရံုး
မင္း
Aားကိုးတိုင္ပင္ရပါေတာ႔မလဲ}}
မရွိေတာ႔ရင္
လို႔
ဘယ္သူ႔ကို
ဝမ္းပန္းတနဲငိုရင္းမိန္႔ပါသတဲ႔။
ငါAေဖာ္ၿပဳလို႕
ၿပီးမွ
ရာဇIေၿႏၵကို
ၿပန္ေဆာင္ၿပီး ကဲ Aမတ္ႀကီး ဘာမွAားမငယ္ပါနဲ႕ ကိုယ္႔ကိုကိုယ္ သက္သာေAာင္သာေနပါ၊ ေဝဒနာေပ်ာက္ေAာင္
ေဆးကိုႀကိဳးစားၿပီးေသာက္လို႕မိန္႔ၿပီး
သမားေတာ္ႀကီးေတြကိုလည္း
Aထူးဂရုစိုက္ဖို႔မွာရင္း
ႀကပ္မတ္ကုသေပးေနတဲ႔
ေဆးေသာက္ဖို႔
ေရႊဖလားတလံုးကို
ခ်ီးၿမွင္႔တယ္ ေနာက္ေတာ႕မွ မ်က္ႏွာညိဳးညိဳးနဲ႔ ၿပန္သြားေတာ႕သတဲ႔။ လဂြန္းAိန္ကလည္း လာႀကည္႔တယ္။
သူရဲ႕ဆရာသမား၊
သူ႕ဆရာသမားရဲ႕
လဂြန္းAိန္ကငိုပါေလေရာ၊ မ်က္ရည္ေတြက်တာေပါ႔၊
ငိုေနတဲ႔ ၿပီးေတာ႔မွ
သူ႔ရဲ႕ေက်းဇူးရွင္၊
သူ႕ရဲ႕တပ္မွဴးကို
AေၿခေနကAေတာ္ဆိုးေနၿပီဆိုတာေတြ႔ရေတာ႕ လဂြန္Aိန္ကိုႀကည္႔ၿပီး
]]မင္းတို႔ကို
ဒီတခါေတာ႕
သမိန္ၿဗဇၨလည္း
ငါပစ္သြားရေတာ႕မယ္ကြာ
ငါစိတ္မခ်ဘူး၊ ဒီတေခါက္ Aင္းဝစစ္ဟာ Aင္မတန္ႀကီးတယ္၊ မင္းရဲေက်ာ္စာြ ဆိုတာကလည္း လူငယ္လူတက္ေလးဆိုေတာ႕ ရုပ္Aင္Aားေရာ၊ စိတ္ဓါတ္Aင္Aားပါ Aရမ္းကိုထက္ၿမက္ေနတယ္ တို႔မ်ားရဲ႕သူ႕ရွင္ ဗညားႏြဲ႔ဘဝတုန္းကလိုေပါ႔ကြာ၊ Aခု သူ႕ရွင္ကေတာ႔ Aသက္Aရြယ္Aရေရာ စစ္ပန္းေနတာေႀကာင္႔ေရာ ဟိုးတုန္းကလို သူ႔ကိုယ္သူယံုႀကည္ခ်က္ေတြ မရွိေတာ႔ပဲ ယံုႀကည္ခ်က္ ေပ်ာက္ဆံုးေနသလိုပဲ။ ၿပည္ကိုAႀကိမ္ႀကိမ္တိုက္ေပမဲ႕ မနိဳင္တာလည္း သူ႔ကိုစိတ္ဓါတ္ေရးရာAရ Aားနည္းေစတယ္၊ ဇာတာကလည္းမသန္႔ဘူးတဲ႔ကြာ။ ငါမရွိရင္ မင္းနဲ႔ သမိန္Aဝနံနိဳင္ကသာ သူ႕ရွင္Aတြက္
လက္ဝဲလက္ယာ
Aစြယ္Aသြားေတြပဲ၊
မင္းဟာ
တခါတခါ
စိတ္ေလာႀကီးလြန္းတယ္၊ ကိုယ္႔ကိုယ္ကို Aထင္ႀကီးလြန္းတယ္၊ ဟိုတုန္းကလို တေယာက္ထဲ ရဲရဲရင္႔ရင္႔
စြန္႔စားတာမ်ိဳး
မလုပ္နဲ႔ႀကားလား၊
မင္းဟာ
လက္ရံုးရည္သမား
သာမန္စစ္သားမဟုတ္ေတာ႔ဘူး၊ ဦးေဏွာက္ကို Aသံုးခ်ရမဲ႔ စစ္ပြဲAေနAထားကိုေၿပာင္းလဲနိဳင္တဲ႔ ေသနဂၤဗ်ဴဟာခ်မွတ္သူၿဖစ္ေနၿပီ၊ ဒီေတာ႔ Aားလံုးဟာ မင္းAေပၚမွာမူတည္ေနၿပီ။ Aရွင္႔သားေတာ္ ဗညားပုသိမ္တပ္နဲ႔ဆံုတာနဲ႔ ခြာစစ္ဆင္ဖို႔ၿပင္ပါ၊ မင္းရဲေက်ာ္စြာကလည္း ဒါကိုတြက္ဆထားမွာပဲ ဒီေတာ႕ ခြာစစ္ကAရမ္းAေရးႀကီးတယ္၊ စစ္နဳတ္မွန္မွ ခြာရလြယ္မယ္၊ ေၿဖးေၿဖးနဲ႔စစ္ေနာက္ၿမီးကို
Page | 218
လံုေAာင္စုစုစည္းစည္းထိမ္းၿပီးမွဆုတ္ပါ၊ မဟုတ္ရင္ Aရွဳ့းနဲ႔ရင္ဆိုင္ရလိမ္႔မယ္ ဒါဆို သူ႕ရွင္ရဲ႕ ဂုဏ္က်က္သေရညိဳးႏြမ္းရလိမ္႔မယ္ကြာ
ဒါကိုငါAရမ္းစိုးရိမ္တာပဲ၊
ငါစိတ္ခ်ပါရေစ}}
လို႕
ဆံုးမစကားAရွည္ႀကီးေၿပာရွာတယ္။ လဂြန္းAိန္လဲ
သူ႕ဆရာသမားရဲ႕စကားကို
ရိုရိုေသေသနားေထာင္တယ္
ၿပီးေတာ႕
ဆရာသမားကို ရွိခိုးၿပီး သူ႕တပ္ကိုၿပန္သြားတာေပါ႔ေလ။ ေနာက္၃ရက္ႀကာေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
သမိန္ၿဗာဇၨေသတာပဲ။
Iေၿႏၵပ်က္ေလာက္ေAာင္
မွဴးမတ္ေသနာပတိAစံုAညီၿခံရံၿပီး မီးသၿဂႋဳလ္တယ္။
သမိန္ၿဗာဇၨေသၿပီဆိုတာႀကားေတာ႕ ပူေဆြးသြားသတဲ႔၊
ႀကီးက်ယ္တဲ႔စစ္ေရးAခမ္းAနားနဲ႔
ႀကြင္းတဲ႔Aရိုးၿပာကို
ေရႊႀကဳတ္နဲ႔ထည္႔ၿပီး
ၿပီးေတာ႕ သမိန္ၿဗာဇၨကို
ေရႊေမာ္ေဓာဘုရားနားမွာ
AရိုးAိုးတည္ေစပါသတဲ႔။ ခြပ္လက္ေခၚ၍Aစြယ္ခြ်တ္ၿခင္း သမိန္ၿဗာဇၨရဲ႕ဈာပန
Aခမ္းAနားၿပီးေတာ႕
ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
မည္တလံုးကေန
တလည္းဆီးကိုခ်ီပါတယ္။ ဒီတခါေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ သူ႔မွာရွိတဲ႔Aင္Aားကုန္နီးပါး စုေဆာင္းၿပီး ခ်ီတက္လာတာပဲ။ ေရတပ္ေတာ္မွာ Aမတ္ႀကီးမဟာသမြန္စုစည္တဲ႔ မုတၱမ၃၂ၿမိဳ႔ကေလွတပ္ႀကီးနဲ႔ သမိန္ၿဗာဇၨကိုယ္စား
Aမတ္ဒိန္စုစည္းခဲ႔တဲ႔
ပုသိမ္၃၂ၿမိဳ႕ထဲက
Aထက္ပိုင္း
၁၇ၿမိဳ႕ကေလွတပ္ႀကီးတို႔ ပါသလို၊ ႀကည္းတပ္ေတာ္မွာလဲ သမိန္ဗရမ္း၊ ၿဗထဗိုက္နဲ႕ ဗညားဗိုလ္ ဦးေဆာင္တဲ႔
ဆင္တစ္ေသာင္း
စုစုေပါင္းစစ္သည္Aင္Aားက
ၿမင္းႏွစ္ေသာင္းပါတဲ႔
တစ္သိန္းေက်ာ္ရွိၿပီး
တပ္ဦးတပ္ေတာ္မွဴးေတြကေတာ႕
လဂြန္းAိန္၊
ေလွေပါင္းက သမိန္Aဝနံနိဳင္
ႀကည္းတပ္ႀကီးပါတယ္။ ၂၅၀ဝ နဲ႔
ေလာက္ရွိသတဲ႔။
သမိန္သံၿပပ္တို႕ေပါ႔။
တပ္ကူေတြလာၿပီသိေတာ႕ ဗညားပုသိမ္ဟာ သူ႕တပ္ကို တလည္းဆီးကေန ကာမဆိုတဲ႔Aရပ္ကို စုစုစည္းစည္းေရြ႔တယ္။ ဟံသာဝတီတပ္ေတြ
တလည္းဆီးကေနကာမဘက္
ေရြ႔သြားၿပီဆိုေတာ႕
မင္းရဲေက်ာ္စြာဟာ
သူတပ္ကိုေရွ႔တိုးၿပီး တလည္းဆီးမွာစြဲေစသတဲ႔။ Aဲဒီမွာ ရာဇာဓိရာဇ္က တပ္ေတြကို ဦးေဆာင္ၿပီး ပဲခူး-သံလ်င္-ဒလ-ဒဂုန္ကေန ၿပည္ကိုဆန္တက္လာၿပီးလို႕ သတင္းရေတာ႕ မင္းရဲေက်ာ္စြာဟာ
Page | 219
Aလြဲၿမစ္ကမ္းႏွစ္ဖက္စလံုးမွာ သူ႔တပ္ကိုၿဖန္႔ခ်ထားလိုက္တယ္ ၿပီးေတာ႕ ကမ္းႏွစ္ဖက္မွာလည္း ေလွေတြဝွက္ထာလို႕ရေAာင္ ေၿမာင္းငယ္ေလးေတြ ေဖာက္ထားေစသတဲ႔။ မင္းရဲေက်ာ္စြာဟာ Aညာသားဆိုေပမဲ႕
ေရေႀကာင္းတိုက္ပြဲ
ေသနဂၤဗ်ဴဟာေတြလည္း
Aေတာ္ေက်ညက္ၿပီး
Eရာဝတီကိုဆန္ၿပီးတက္လာတာကေန
တလည္းဆီးမွာ
ကြ်မ္းက်င္တဲ႔ပါရမီရွင္ပဲ။ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕တပ္ဟာ မင္းရဲေက်ာ္စြာဦးေဆာင္တဲ႔
Aင္းဝတပ္ေတြတပ္စြဲေနၿပီသိရေတာ႕
သူ႔တပ္ကိုစခန္းခ်ေစတယ္၊ တပ္မွဴးေတြနဲ႔ဆံုတာေပါ႔။
Aဲဒီမွာ
သားေတာ္ဗညားပုသိမ္ဦးေဆာင္တဲ႔
AဲဒီAခ်ိန္မွာ
မင္းရဲေက်ာ္စြာက
ရာဇာဓိရာဇ္Aစြယ္တေခ်ာင္ၿပဳတ္သြားၿပီေပါ႔၊ ဒီလူႀကီးဘယ္လိုစစ္တိုက္မလဲ ဖမ္းဖို႔ႀကံတယ္၊ သံတမန္လႊတ္ၿပီး
ဆိုၿပီး
သူေလ႔လာထားေတာ႕ “
ဘႀကီးေတာ္
လဂြန္းAိန္ပါမရွိေတာ႔ရင္
Aေသ
တြန္သံေပးရင္
Aဝိုင္းခံတပ္က
သမိန္ၿဗာဇၨမရွိေတာ႕ဘူးဆိုေတာ႕
ေနာက္ထပ္
လဂြန္းAိန္ကို
တိုက္ႀကက္ဖလိုပဲ
Aေလ႔Aထကိုလည္း
တလည္းဆီးေAာက္နားမွာ
ဒါမွမဟုတ္
ေၿပးခြပ္တတ္တဲ႔
သိေနတယ္ေလ။
ဒါနဲ႔
Aခုမွေရာက္ေတာ႕
Aရွင္ရေAာင္ လဂြန္းAိန္ရဲ႕ ရာဇာဓိရာဇ္ကို
ပင္ပန္းေနေသးမွာေပါ႔၊
ေAးေAးAနားယူပါဦး Aနားယူၿပီးမွတိုက္ႀကတာေပါ႔၊ ဒါေပမဲ႕ နားေနခ်ိန္မွာ ဟံသာဝတီဘက္က ေလွစီးသူရဲတေယာက္နဲ႔ တိုက္ေစခ်င္တယ္
Aင္းဝဘက္က
ေလွစီးသူရဲတေယာက္ကို
လက္ရည္ေသြးတဲ႔Aေနနဲ႔ေပါ႔
ဆြတဲ႔သဝဏ္လႊာပို႕လိုက္သတဲ႔၊
ဒီသဝဏ္လႊာဟာ
”
ဖဲလ္ယားပေလး
ဆိုၿပီး
လဂြန္းAိန္ကို
လဂြန္းAိန္ကို
တည္႔တည္႔ထိမွာကိုလည္း
သူႀကိဳတြက္လို႔ရေနတာကိုး။ မင္းရဲေက်ာ္စြာရဲ႕ သဝဏ္လႊာကိုနားေထာင္ၿပီး သူ႔ေရွ႔မွာဦးခိုက္ေနတဲ႔ မွဴးမတ္ေသနာပတိေတြကို ရာဇာဓိရာဇ္လွမ္းႀကည္႔လိုက္ေတာ႕ ဘယ္သူမွမလွဳပ္ဘူးတဲ႔။ လဂြန္းAိန္ဟာ ကြယ္လြန္သြားတဲ႔ သူ႕ဆရာသမားရဲ႕စကားကို ႀကားေယာင္ၿပီး Aရင္တုန္းကလို ဖ်က္ကနဲဆို ထၿပီးလုပ္တတ္တဲ႔ သူစိတ္ကိုထိမ္းေနရွာတယ္ ေယာက်ၤားတေယာက္ၿဖစ္လို႕ စိန္လာေခၚလို႕ကေတာ႕
ဒါေပမဲ႕
ဘယ္သူမွမထေတာ႕
ဆင္ခ်င္း ဒီဇမၺဴဒိတ္မွာ
ၿမင္းခ်င္း
ေနာက္ဆံုး ေလွခ်င္း
ဘယ္သူ႔ကိုမွမေႀကာက္ပါဟု
“
ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးဟာ တဦးခ်င္းစစ္ထိုးဖို႕ မင္းရဲေက်ာ္စာြ ကို
ၿပန္ႀကားေပးပါ Aရွင္မင္းႀကီး ” လို႕ လဂြန္းAိန္ကထေလွ်ာက္ပါတယ္၊ ဘယ္သူမွမထြက္ရင္ စိတ္ဓါတ္ေရးရာAရ
သူတို႔ရွံဳးၿပီေလ။
ဒါနဲ႔
ရာဇာဓိရာဇ္လည္း
Aင္းဝတမန္ကို
Page | 220
မင္းသခင္ကိုေလွ်ာက္လိုက္ပါ
မနက္ၿဖန္နံနက္က်ရင္
ႏွစ္ဖက္သူရဲေကာင္းေတြ
တိုက္ႀကမယ္
လို႔ဂုဏ္ယူရင္ေကာ႕ၿပီး ေၿပာလိုက္နိဳင္ေတာ႔တာေပါ႔။ ဒီစကားႀကားေတာ႕ မင္းရဲေက်ာ္စြာက ဝမ္းသာAားရနဲ႔ လက္ခေမာင္းထခတ္ၿပီး “ လဂြန္းAိန္ဟာ တဦးခ်င္းတေယာက္ခ်င္း ေလွတစီးခ်င္းပဲ စြမ္းခ်င္စြမ္းမယ္ ေလွေလးစင္းနဲ႔ သူ႕ကိုဝိုင္းတိုက္ရင္ ဒီေကာင္ဘယ္လိုခံနိဳင္မလဲ
မနက္က်ရင္ေတာ႕
မင္းကိုငါ႔ရၿပီေဟ႕၊
သမိန္ၿဗာဇၨလေ ဲ သၿပီ
လဂြန္းAိန္လဲမရွိေတာ႕ရင္ ဒီမြန္မင္း ဘယ္လိုစစ္တိုက္ဦးမလဲ ႀကည္႔ႀကေသးတာေပါ႔ ” လို႕ ႀကံဳးဝါးပါသတဲ႔။
လဂြန္းAိန္ရဲ႕ ေနာက္ဆံုးတိုက္ပြဲ မင္းရဲေက်ာ္စြာဟာ လဂြန္းAိန္ကို Aနိဳင္ရဖို႕Aတြက္ ညစ္ကြက္ဆင္တယ္။ ဘယ္လိုလဲဆိုေတာ႕ တိုက္ဖို႔ခ်ိန္းတဲ႔ေနရာက Aလြဲၿမစ္ထဲမွာ၊ AဲဒီAလြဲၿမစ္ရဲ႕ ကမ္းႏွစ္ဖက္မွာက မင္းရဲေက်ာ္စြာဟာ သူ႕တပ္ကို
ႀကိဳၿပီးၿဖန္႔ခ်ထားၿပီးသား။
ၿပီးေတာ႕
လဂြန္းAိန္နဲ႔
ေလွတစီးခ်င္းတိုက္ဖို႕ဆိုၿပီး
ရခိုင္ကေနေၿပးလာတဲ႔ စုကၠေတးကို Aံ႕စရာဆိုတဲ႔ေလွေတာ္နဲ႔ ထြက္ခိုင္းတယ္၊ တကယ္ေတာ႕ ဒီAံ႕စရာေလွဟာ
ထီးၿဖဴနဲ႔
ေရႊကႏုတ္ေတြနဲ႔လွလွပပ
တန္ဆာဆင္ထားတဲ႔ေပါင္းမိုးပါတဲ႔
မင္းEကရာဇ္ေတြ စီးနင္းတဲ႔ တိုက္ေလွႀကီးပါ၊ ဒါေပမဲ႕ စုကၠေတးရဲ႕တာဝန္က လဂြန္းAိန္ကိုမွ်ားဖို႕ သက္သက္ပဲ၊
တကယ္တမ္း
သားမ်ားမိဆိုတဲ႔ေလွရယ္၊ ေၿမးမ်ားဖြားေလွရယ္
ဆိုတဲ႔
သုတ္သင္သတ္ၿဖတ္ေရး
စတုရဂၤသူဦးစီးတဲ႔ ေလွသံုးစီးပဲ။
တိုက္ေလွေတြက
ရွမ္းမြန္ေလွရယ္၊
စုကၠေတးက
Uဇနာဦးစီးတဲ႔
ၿမင္စိုင္းစည္သူဦးစီးတဲ႔
Aံ႕စရာေလွႀကီးနဲ႔
လဂြန္းAိန္ကို
မွ်ားၿပီးေခၚမယ္ က်န္တဲ႔ေလွ၃စီးက ၿမစ္ကမ္းနဖူးေတြမွာ တူးထားတဲ႔ေၿမာင္းေတြထဲမွာပုန္းေနၿပီး သတ္ကြင္းေရာက္ေတာ႕မွ ဝိုင္းတိုက္မယ္ေပါ႔။ လဂြန္းAိန္က ဒါကိုမသိဘူး ရာဇာဓိရာဇ္ေပးတဲ႕ မိေက်ာင္းရုပ္ေလွေတာ္ကိုစီးၿပီး စစ္သည္သံုးရာနဲ႔ တိုက္ကြင္းကို
ထြက္လာတယ္။
ဝတ္စံုနဲ႔Aေဆာင္Aေယာင္ကို
Aဲဒီေန႔က
လဂြန္းAိန္ဟာ
Aၿပည္႔ဆင္ၿမန္းထားပါသတဲ႔။
စစ္ေသနာပတိတေယာက္ရဲ႕ ေရႊခါးစည္း၊
ေရႊစလြယ္၊
ေရႊလက္က်ပ္ေတြ ဝတ္ဆင္ထားၿပီး၊ ရာမနားေတာင္း၊ ေက်ာက္စီလက္စြပ္၊ ဟမ္းခ်ိန္းစတာေတြ
Page | 221
ဆင္ယင္ထားေတာ႕
လဂြန္းAိန္တေယာက္
Aဲဒီေန႔က
ထူးထူၿခားၿခား
ေတာက္ေၿပာင္ခန္႔ညားေနခဲ႔သတဲ႔ ေသပန္းပြင္႔တယ္ ဆိုရမလားပဲ။ Aခ်ိန္က်တာနဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္ကိုရွိခိုးၿပီး လဂြန္းAိန္ဟာ ခ်ိန္ခ်က္ထားတဲ႔ေနရာကို ထြက္လာတယ္၊ Aင္းဝဘက္ကလည္း စုကၠေတးက Aံ႕စရာေလွနဲ႔ထြက္လာတာေပါ႔။ ေလွႏွစ္စင္းရင္ဆိုင္ေတာ႕ Aၿပင္းAထန္တိုက္ႀကေတာ႕တာေပါ႔၊
Aံ႕စရာေလွက
လဂြန္းAိန္ရဲ႕
မိေက်ာင္းေလွထက္
ပိုႀကီးတယ္ ပိုလည္ၿမင္႕သတဲ႔၊ ဒီလိုႀကီး ဒီလိုၿမင္႔တဲ႔ ေလွနဲ႔မွ လဂြန္းAိန္ကို ဆြဲတိုက္နိဳင္မယ္ေလ။ ဒီေတာ႕
လဂြန္းAိန္တို႕ဘက္က
သူ႕တပ္သားေတြကို
တိုက္ရတာAဆင္မေၿပဘူးေပါ႔၊
သံႀကိဳးေတြ
Aမိန္႔ေပးလိုက္တယ္။
သံခ်ိတ္ေတြသံုးၿပီး
AဲဒီAခ်ိန္မွာ
ေနာက္ထပ္ေလွသံုးစီးကထြက္လာၿပီး ကုန္းေပၚကေနလည္း
ရန္သူ႕ေလွေပၚAတင္းတတ္ဖို႔
Aင္းဝဘက္က
လဂြန္းAိန္တို႕ေလွကို
Aင္းဝဘက္က
ဒါနဲ႔လဂြန္းAိန္က ပုန္းေနတဲ႔
ဝိုင္းတိုက္ပါေတာ႕တယ္၊
ၿမင္းသည္ေတာ္ႏွစ္ေထာင္ေလာက္ဟာ
ညာသံေပးၿပီး
ဝိုင္းထားႀကသတဲ႔။ လဂြန္းAိန္နဲ႔သူ႔တပ္သားသံုးရာလည္း
Aေလွ်ာ႕မေပးပဲ
ရဲရဲဝံ႕ဝံ႕ၿပန္တိုက္တာပဲတဲ႔။
ဒါေပမဲ႕
တေၿဖးေၿဖးနဲ႔ လဂြန္းAိန္ဘက္က Aင္Aားကနည္းသထက္နည္းလာေပါ႔၊ ထိုးခုတ္ေနရလြန္းလို႔ လက္ပမ္းက်လာေပမဲ႕
လဂြန္Aိန္နဲ႔သူ႔တပ္ကAညံ႕မခံပဲ
ရာဇာဓိရာဇ္နဲ႔ဟံသာဝတီတပ္လည္း
Aေသခံဝင္တိုက္သတဲ႔၊
ကမ္းႏွစ္ဖက္မွာၿဖန္႕ခ်ထားတဲ႔
မင္းရဲေက်ာ္စြာရဲ႕
Aင္းဝတပ္ေတြေႀကာင္႔ လဂြန္းAိန္ကို Aကူညီေပးလို႔မရပဲ တိုက္ပြဲကိုဒီAတိုင္းပဲ ခံခံၿပင္းၿပင္းနဲ႔ ႀကည္႔ေနရတာေပါ႔။ Aင္းဝဘက္က
Aက်ဆံုးမ်ားေပမဲ႕
Aင္းဝတပ္က
စီးမိသြားတယ္၊
လွံတခ်က္ထိုးမိလိုက္တဲ႔Aခါ မင္းရဲေက်ာ္စြာ
Aင္Aားကြာေတာ႔ ေနာက္ဆံုးေတာ႕
လဂြန္းAိန္ဟာ
တိုက္ပြဲကိုႀကည္႔ေနရင္း
တေၿဖးေၿဖးနဲ႔
လဂြန္းAိန္တို႔ေလွကို
တိုက္ရင္းခုတ္ရင္း
မရပ္နိဳင္ေတာ႕ပဲ
ေပါင္မွာ
လဲက်သြားရွာေရာတဲ႔။
လဂြန္းAိန္ကိုမေသေစနဲ႔
လို႔လွမ္းၿပီး
ေAာ္ဟစ္Aမိန္႔ေပးသတဲ႔။ ေနာက္ဆံုး Aင္းဝတပ္ဟာ လဂြန္းAိန္ကို Aရွင္ရလိုက္ပါတယ္၊ ဒါေပမဲ႕ ေပါင္ကလွံထိုးခံရတဲ႔ ဒဏ္ရာက
သိပ္နက္လြန္းတဲ႔Aၿပင္
လဲက်သြားတာေတာင္
Aေသခံၿပီးခုခံေနေသးတဲ႔Aတြက္
Page | 222
Aရွင္ဖမ္းမိဖို႕
ခက္ခက္ခဲခဲ
Aရမ္းလြန္သြားသြားၿပီးေလ။ ခပ္ေၿမာ႕ေၿမာ႕
ႀကိဳးစားရတာမို႕
ဖမ္းဆီးရမိခ်ိန္မွာ
မင္းရဲေက်ာ္စြာဆီေရာက္ေတာ႕
AေနAထားေရာက္ေနၿပီတဲ႔၊
ေသြးထြက္တာ
လဂြန္းAိန္ရဲ႕
သမားေတာ္ေတြက
Aေၿခေနက
Aနာကိုႀကည္႔ၿပီး
မရနိဳင္ေတာ႕ဘူးလို႔ ေလွ်ာက္ႀကပါတယ္။ သူရဲေကာင္းၾကီး၏ေနာက္ဆံုးခရီး လဂြန္းAိန္ကို
ဒဏ္ရာနဲ႔Aရွင္မိလိုက္ၿပီဆိုတဲ႔
Aၿပစ္တင္ပါတယ္။
လဂြန္းAိန္လို
သတင္းႀကားေတာ႕
ရန္သူဘက္က
မင္းေခါင္ဟာ
သူ႔သားကို
နာမည္ေက်ာ္ေသနာပတိတေယာက္ကို
ဒီလိုနည္းနဲ႔Aနိဳင္ယူတာကို မင္းေခါင္မႀကိဳက္ဘူး၊ ရန္သူၿဖစ္ေပမဲ႔လည္း သူရဲေကာင္းတေယာက္ကို ေလးေလးစားစားနဲ႔
ေယာက်ၤာပီပီရင္ဆိုင္
ၿမသီတင္းဘုရား
သစၥာဆိုပြဲမွာ
လဂြန္းAိန္ကေယာက်ၤားပီပီ Aၿဖစ္Aပ်က္ေတြကို AေနAထားလဲ
Aနိဳင္ယူရမယ္လို႔ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕
ဖ်က္ပစ္ခဲ႔တာေတြကို
ေၿပာၿပၿပီး
ကလိန္ကက်စ္Aႀကံစည္ကို
ေၿပာၿပသလို
လဂြန္းAိန္ဟာ
ေရာက္ခဲ႔ဖူးတယ္လို႕
သူ႔သားကိုေၿပာတယ္၊ ပန္းေက်ာ္တိုက္ပြဲက
သူ႕ရဲ႕Aသက္သခင္လို႕
သူ႔သားကို
ဆံုးမတယ္၊
ေနာက္
ေၿပာလို႔ရတဲ႔ Aေတာ္ဆံုး
နန္းတြင္းသမားေတာ္ႀကီး တႏၲဝါရီ လႊတ္ၿပီးေတာ႕လည္း လဂြန္းAိန္ရဲ႕ Aသက္ကိုကယ္တင္ဖို႔ ႀကိဳးစားရွာသတဲ႔။ မင္းရဲေက်ာ္စြာလည္း ေလွဆီကူးသြားၿပီး လဂြန္းAိန္ဟာ
သူAေဖရဲ႕Aၿပစ္တင္စကားကို လဂြန္းAိန္ကို
နာယူၿပီး
သြားေရာက္ေတြ႔ဆံုတယ္၊
Aနာရွိန္ေႀကာင္႔ေဖ်ာ႔ေတာ႔လဲေလ်ာင္းေနတယ္။
လဂြန္းAိန္ကိုထားတဲ႔
ေလွေတာ္ေပၚက
Aခန္းထဲမွာ
ဘာမွAားမငယ္ဖို႔
မစိုးရိမ္ဖို႔
က်မၼာေAာင္သာ ႀကိဳးစားဖို႕ ဘာမွေခါင္းထဲမွာမထားဖို႔မင္းရဲေက်ာ္စြာက Aားေပးစကားဆိုေတာ႕ လဂြန္းAိန္က ယဲ႕ယဲ႕ၿပန္ၿပံဳးၿပၿပီး ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးမရေတာ႕ပါဘူးဗ်ာလို႔ ၿပန္ေၿပာသတဲ႔။ ဒါေပမဲ႕ မင္းရဲေက်ာ္စြာက ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးဝမ္းထဲကို
ထမင္းစားမလားလို႕ Aရွင္တေယာက္ရဲ႕
ေမးတဲ႔Aခါမွာေတာ႕
လဂြန္းAိန္က
ထမင္းကိုပဲဝင္ေစပါတယ္၊
“
Aရွင္ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕
ထမင္းကိုစားတတ္သူမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး ” လို႕ ခပ္တင္းတင္းၿပန္ေၿပာတယ္။ ဒီေတာ႕ ထမင္းမစားလဲ ကြမ္းစား
ေရေသာက္ပါလားလို႔
ေခါင္းညိတ္ၿပရွာတယ္၊
မင္းရဲေက်ာ္စြာက
ဒဏ္ရာAရွိန္ေႀကာင္႔ေရာ၊
ထပ္ၿပီးတိုက္တြန္းေတာ႕ တိုက္ပြဲမွာ
လဂြန္းAိမ္က
ပင္ပန္းခဲ႔တဲ႔Aတြက္ေရာ
Page | 223
သူAရမ္းကိုဆာေလာင္Aားနည္းေနၿပီေလ၊ ေရတေကာင္းထဲက
ေရကို
ဒါနဲ႔
မင္းရဲေက်ာ္စြာက
ကိုယ္တိုင္ငွဲ႔တိုက္ၿပီး
သူကေသာက္ေနတဲ႔
သူကြမ္းAစ္ထဲက
ကြမ္းကိုလည္း
ကိုယ္တိုင္ယာေကြ်းသတဲ႔။ ကြမ္းကိုစား ေရကိုေသာက္ၿပီးေတာ႕လဂြန္းAိန္က “ Aရွင္႔သားေကြ်းတဲ႔ ကြမ္းကိုစားေရကိုေတာ႕ ေသာက္လိုက္ရၿပီ
ဒါေပမဲ႕
Aရွင္႔သားရဲ႕ဒီေက်းဇူးကို
Aခြင္႔မသာေတာ႕တဲ႔Aတြက္ေတာ႕ ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးတခုေတာ႔
စိတ္မေကာင္းဘူးဗ်ာ၊
ေလွ်ာက္တင္ခဲ႔ပါရေစ၊
ဂရုမစိုက္ဘူးဆိုရင္ေတာင္မွ
ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးၿပန္ဆပ္ဖို႔
ဒါေပမဲ႕
Aရွင္႔သားAက်ိဳးAတြက္
Aခုေၿပာမဲ႔စကားကို
Aခုဒီမွာရွိေနႀကတဲ႔
Aရွင္သားAေနနဲ႔
Aမတ္ေသနာပတိေတြက
မွတ္သား
ထားေစခ်င္ပါတယ္။ ေနာင္ကို သူ႔ရွင္ ရာဇာဓိရာဇ္နဲ႔ စစ္ထိုးႀကတဲ႔Aခါ ဆင္စီးခ်င္း ၿမင္းစီးခ်င္း ေၿခလ်င္ခ်င္း ရင္မဆိုင္ပါနဲ႔ သူ႔ရွင္ဟာ ဒီလိုစစ္ေတြမွာ ကြ်မ္းက်င္ယံုမကပါဘူး သူ႕ေဘးမွာရွိတဲ႔ ဆင္စီးၿမင္စီးသူရဲေတြက
သူ႔နဲ႔ေသြးသားေတာ္စပ္သူေတြခ်ည္းပဲမို႕
Aသက္ေပးဖို႔ဝန္မေလးႀကဘူး၊ Aရွင္႔သားယံုခ်င္မွယံုမယ္
ဘီလူးေတြ
ဒါေပမဲ႕
သူ႕Aတြက္ဆိုရင္
သဘက္ေတြလိုပဲ၊
တကယ္ႀကံဳရင္
ဒီလိုေၿပာလို႔
ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးေၿပာခဲ႔တာ
Aမွန္ပဲဆိုတာ
Aရွင္႔သားသိမွာပါ ” လို႕ ေလွ်ာက္တင္ပါတယ္။ မင္းရဲေက်ာ္စြာက
လဂြန္းAိန္ကို
ႀကည္႔ရင္း
မဲ႔ၿပံဳးၿပံဳးၿပီး
ဘာမွၿပန္မေၿပာဘူး၊
ဒါေပမဲ႕
Aၿပန္မွာေတာ႕ “ Aင္း လဂြန္းAိန္၊ လဂြန္းAိန္ ေသခါနီးAထိ သူ႕သခင္Aတြက္ ငါတို႔ကို စိတ္ဓါတ္စစ္ဆင္ေရးနဲ႔ တိုက္သြားေသးတာပဲ ” လို႕တကိုယ္ေရ ေရရြတ္ပါသတဲ႔။ Aဲဒီည
သန္းေခါင္ေလာက္မွာပဲ
ဒီသတင္းကို
မင္းေခါင္နဲ႔
ေမွ်ာေပးလိုက္ပါကြာလို႕ ငွက္ေပ်ာေဖာင္ေပၚမွာတင္
လဂြန္းAိန္လဲ
Aနာသည္းလြန္းတာနဲ႔
မင္းရဲေက်ာ္စြာႀကားေတာ႕ Aမိန္႔ေပးတာနဲ႔
ေသသြားပါတယ္။
Aေလာင္းကို
Aင္းဝတပ္က
သူ႕သခင္ဆီ
လဂြန္းAိန္Aေလာင္းကို
Aဝတ္ၿဖဴေလးလႊမ္းၿပီး
က်ေရနဲ႔
ဟံသာဝတီတပ္ရွိရာ
ေယာက်ၤားAပီသဆံုးလို႔
ေၿပာလို႔ရတဲ႔
တပ္မေတာ္သားႀကီး
ေမွ်ာ္ခ်ေပးလိုက္သတဲ႔။ ဒီလိုနဲ႔
ၿမန္မာ႕ရာဇဝင္မွာ
တေယာက္ဟာ စစ္ေၿမၿပင္မွာပဲ ေယာက်ၤားပီပီသသ က်ဆံုးသြား ရွာပါေတာ႕တယ္။
Page | 224
Aင္းဝနဲ႔
ဟံသာဝတီစစ္မွာ
ဒီလိုသူရဲေကာင္းေတြက
၂ဖက္စလံုးက
Aမ်ားႀကီး
ေမြးထုတ္ေပးနိဳင္ခဲ႔ေပမဲ႕ သူရဲေကာင္းေတြဟာ ဒီလိုပဲ Aခ်ည္းAႏွီးေပ်ာက္ပ်က္သြားရတာပဲေလ။ ရာဇာဓိရာဇ္ဆုတ္ၿပီ ေဘာလံုးAသင္းတသင္းAေနနဲ႔ႀကည္႔ရင္ သမိန္ၿဗာဇၨ၊ Aမတ္ဒိန္၊ Aမတ္မဟာသာမြန္ တို႔ဟာ ကြင္းလယ္ကစားသမားေတြေပါ႔၊ ေမာင္းႏွင္Aားႀကီးပဲ၊
AဲဒီAထဲမွာ
သူမရွိေတာ႕
ေဘာလံုးAသင္းႀကီးလို
သမိန္ၿဗာဇၨဟာ
ကြင္လယ္ကAဓိက
ရာဇဓိရာဇ္ရဲ႕ဟံသာဝတီတပ္ဟာ
ကြင္လယ္ပ်က္သြားတဲ႔
ၿဖစ္သြားရွာတဲ႔Aၿပင္
Aဓိကတိုက္စစ္မွဴးၿဖစ္တဲ႔
လဂြန္းAိန္ပါက်သြားေတာ႕ Aေၿခေနက Aေတာ္ႀကီးကို ယိမ္းယိုင္သြားေတာ႕တာေပါ႔။ ဒါေႀကာင္႔လည္း
လဂြန္းAိန္ဈာပနပြဲမွာ
ငါ႔ကိုစြန္႔သြားတာမွမႀကာေသး
Aခုမင္းက
ႀကံေဖာ္ႀကံဖက္မရွိေတာ႕ပါလား မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕
ရာဇာဓိရာဇ္က ငါ႔ကိုပစ္သြားၿပန္ၿပီလား
သူတို႕ငါ႔ရဲ႕Aစြယ္ေတြကို
Aစားထိုးစရာ
ဗိုလ္မင္းၿဗာဇၨက လဂြန္းAိန္ရာ၊
ငါ႔မွာ
ခ်ိဳးႏုတ္ပစ္လိုက္ႀကတာပဲ၊
ငါဘယ္လိုရွာရမွာလဲကြာလို႕
ဝမ္းပန္းတနည္း
ညည္းညဴရွာသတဲ႔။ လဂြန္းAိန္နဲ႔ သမိန္ၿဗာဇၨကိုဆံုးရွံဳးလိုက္ရတာေႀကာင္႔ ဟံသာဝတီတပ္ဟာ စိတ္ဓါတ္Aေတာ္ေလး က်ဆင္းသြားႀကကုန္သတဲ႔။ ေသြးဆူလြယ္တဲ႔
လဂြန္းAိန္ကို
Aင္းဝတပ္က
တပ္မွဴးတပ္သားေတြဆို
ဆဲဆိုစိမ္ေခၚႀကတဲ႔Aထိ
လွည္႔ဖ်ားလုပ္ႀကံလိုက္ကာစကဆို
စိတ္မထိမ္းနိဳင္ပဲ
ၿဖစ္သြားႀကသတဲ႔၊
Aင္းဝတပ္ေရွ႔သြားၿပီး
ဒီAထဲမွာ
Aထင္ရွားဆံုးက
ႀကည္းတပ္ဦးစီးဗိုလ္ခ်ဳပ္တေယာက္ၿဖစ္တဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕သမတ္ေတာ္ သမိန္ဗရမ္းေပါ႔။ လဂြန္းAိန္Aသတ္ခံလိုက္ရတာကို ႀကန္Aင္လကၡဏာနဲ႔ၿပည္႔စံုေနလို႔ ကိုစီးၿပီး
ေဒါသထြက္ထြက္နဲ႕
Aင္းဝသားေတြ
ငေႀကာက္ေတြ
မင္းတို႔သတၱိရွိရင္ထြက္လာခဲ႔ႀက ထြက္တိုက္ႀကတာေပါ႔၊
မေက်နပ္တဲ႔ ဆင္ၿဖဴေတာ္သမုတ္တဲ႔
သမိန္ဗရမ္းက
ဆဒၵႏၱ(ဗကမက္လို႔လည္းေခၚတယ္)
Aင္းဝတပ္စခန္းနားAထိကပ္သြားရင္း လူယုတ္ေတြ
နည္းနည္းမွသစၥာမရွိတဲ႔
လို႕သြားဆဲသတဲ႔။
ထြက္လာတဲ႔
ဆင္ၿဖဴေတာ္တို႔ရဲ႕
ဒီေတာ႕
Aင္းဝစစ္သည္ေတြက
သူရဲေဘာေႀကာင္တဲ႔ မိန္းမလိုေကာင္ေတြ Aင္းဝဘက္ကလည္း
သမိန္ဗရမ္းက
တေယာက္ထဲ
Page | 225
Aေတာ္ႀကာႀကာခံတိုက္ေသးသတဲ႔ ဒါေပမဲ႕ ႀကာလာေတာ႕ မခံနိဳင္တာနဲ႔ ၿပန္ဆုတ္ေၿပးရေရာေပါ႔ ဒါေတာင္ မင္းတို႔က Aမ်ားနဲ႔မွမိုက္ရဲတဲ႔ေကာင္ေတြ ငေႀကာက္ေတြလို႕ ဆဲဆိုသြားေသးသတဲ႔။ ဒီAေႀကာင္း
မင္းေခါင္ႀကားေတာ႕
လူေခ်ာတေယာက္
သမိန္ဗရမ္းကို
ေတြ႔ခ်င္လာတယ္။
လက္ရံုးရည္ေကာင္းသူတေယာက္လို႔
သမိန္ဗရမ္းကလည္း
စစ္ပြဲေတြမွာ
ေက်ာ္ႀကားေနတာ
ႀကာၿပီတဲ႔၊ ဒါေႀကာင္႔လည္း ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕သမီးကို ရတာေနမွာေပါ႔။ မင္းေခါင္က
သမိန္ဗရမ္းဆိုတဲ႔
ရာဇာဓိရာဇ္က
သူရဲေကာင္းနဲ႔ေတြ႔ခ်င္ပါတယ္လို႔
မယံုေတာ႕ဘူး
ငါAႏွပ္မခံနိဳင္ေတာ႕ဘူးလို႕ လဂြန္းAိန္မရွိေတာ႕တာ သမိန္ဗရမ္းနဲ႔
ဒါနဲ႔
မင္းတို႔ကို
စာၿပန္လိုက္တယ္။ ဒီလူ႔Aတြက္
ဂတိကိုေပးၿပီး
ဒါကို
လဂြန္းAိန္တုန္းကလို
မင္းေခါင္ကဖတ္ၿပီး
သမိန္ၿဗာဇၨနဲ႔ ၿဖစ္သြားတာပဲ၊
AားလံုးAၿဖတ္ခံထားရသလို
ၿဖစ္သြားမွာလို႔
ၿပံဳးရင္းေၿပာပါသတဲ႔။
မၿဖစ္ေစရပါဘူးဆိုတဲ႔
ငါမယံုေတာ႕ဘူး
လက္ႏွစ္ဖက္Aၿဖတ္ခံလိုက္ရသလို
Aမတ္ဒိန္သာမရွိရင္
ေက်ေက်နပ္နပ္ႀကီး
တမန္လႊတ္စာပို႕လာေတာ႕
ေနာက္ေတာ႕
မင္းေခါင္က
ငါ႔ကိုငေႀကာက္လို႕ထင္သြားမယ္လို႕
သမိန္ဗရမ္းကို
ဘာAႏၱရာယ္မွ
စာေရးတမန္လႊတ္ၿပန္ေတာ႕
ရာဇာဓိရာဇ္ေတြးရင္း
မလႊတ္ရင္
သူ႕သမတ္ကို
စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္Aေဆာင္Aေယာင္ Aၿပည္႔ဆင္ေပးလိုက္ၿပီး မင္းေခါင္ဆီလႊတ္ေပးလိုက္တယ္။ သမိန္ဗရမ္းလဲ
ပထမေတာ႕
စU္းစားေသးတယ္
လက္နက္ဝွက္ယူသြားၿပီး
ေနာက္ေတာ႕လည္း
မေဆာင္သြားေတာ႕ပဲ မင္းေခါင္စခန္းခ်ထားတဲ႔
လက္ခ်ည္းဗလာနဲ႔
မင္းေခါင္ကိုလုပ္ႀကံဖို႔Aထိ
မေကာင္းပါဘူးေလေတြးရင္း မင္းေခါင္ေရွ႔ေတာ္ေမွာက္ကို
Aင္းဝတပ္ရဲ႕ေလွဆိပ္ေရာက္ေတာ႕
ေႏြးေႏြးေထြးေထြးႀကိဳဆိုႀကပါတယ္၊
ဒါေပမဲ႕
ဘာလက္နက္မွ
မင္းေခါင္ရဲ႕
ဝင္သတဲ႔။
Aင္းဝတပ္မွဴးႀကီးေတြက
ေရွ႕ေတာ္ေမွာက္ဝင္ကာနီးမွာေတာ႕
သမိန္ဗရမ္းမွာ လက္နက္ပါမပါ AေသAခ်ာရွာေဖြပါသတဲ႔။ မင္းေခါင္က သမိန္ဗရမ္းကိုႀကည္႔ၿပီး မင္းက
နာမည္ေက်ာ္တဲ႔Aတိုင္း
Aေတာ္ႀကည္႔ေကာင္းတာပဲ၊
ေယာက်ၤားေကာင္းတို႔ရဲ႕
လကၡဏာေတြနဲ႔လည္း ၿပည္႔စံုတယ္ စစ္ဗိုလ္ၿဖစ္ထိုက္သူပဲ လို႔ ခ်ီးမြမ္းေတာ႕ သမိန္ဗရမ္းက ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးAစြမ္းAစကို
မၿမင္ရေသးပဲ
မခ်ီးမြမ္းပါနဲ႔ဦး
ဆင္တစီးခ်င္း
ၿမင္းတစီးခ်င္း
တိုက္ေစခိုင္းႀကည္႔ပါဦးလို႔
ဒါမွမဟုတ္
Aရွင္႔ရဲ႕သူရဲေကာင္းတဦးဦးနဲ႔ ၿပန္ေလွ်ာက္ေတာ႕
Page | 226
ငါလည္းၿမင္ခ်င္ပါတယ္ကြာ ဒါေပမဲ႕ ငါဘက္ကရံႈးသြားရင္ ကိစၥမရွိေပမဲ႕ မင္းတခုခုၿဖစ္သြားရင္ မင္းသခင္ကို ငါေပးခဲ႔တဲ႔ ကတိပ်က္သလို ၿဖစ္သြားဦးမယ္ မင္းေခါင္က ၿပန္ေၿပာရင္း သမိန္ဗရမ္းကို ေရႊကြမ္းAစ္တလံုး လက္ေဆာင္ေပးသတဲ႔။ ေနာက္ပိုင္းရင္ဆိုင္တိုက္ပြဲေတြမွာ စိတ္ဓါတ္က်ေနတဲ႔ ဟံသာဝတီဘက္က Aရွံဳးေတြမ်ားလာတယ္။ ဒီသတင္းႀကားေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ သားေတာ္ႀကီး ဗညားက်န္းဟာ သူ႔ညီ ရာဇာမႏုနဲ႔Aတူ ေၿမာင္းၿမဘက္က ရသမွ်လူသူရိကၡာစုေဆာင္းၿပီး စစ္ကူလာၿဖည္႔ေပးတယ္။ စစ္ကူလာၿဖည္႔ရင္း သူ႕Aေဖရဲ႕Aေၿခေနကို
သံုးသပ္မိတဲ႔
ဗညားက်န္းက
ခမည္းေတာ္ရဲ႕
ဇာတာမသန္႔ေသးလို႔
ဒီလိုၿဖစ္ေနရတာပါ၊ သားေတာ္Aႀကံတခုေပးပါရေစ ဇာတာမသန္႔တဲ႔Aခိုက္Aတန္႔မွာ ခမည္းေတာ္ မုတၱမဘက္ကို
သြားၿပီး
ဇာတာသန္႔သြားတဲ႔Aထိ
ခဏသြားေနလိုက္ေစခ်င္တယ္လ႕ို
ေလွ်ာက္တယ္။ တကယ္လည္း
ရာဇာဓိရာဇ္
စစ္ပြဲေတြဆက္တိုက္
Aနားယူဖို႔လိုAပ္ေနၿပီ၊
ဆင္ႏြဲေနရလို႕
ရာဇာဓိ္ရာဇ္ဟာ
ႀကမ္းတမ္းၿပီး Aေတာ္ေလးစိတ္ပမ္း
ရွံဳးနိမ္႔မွဳမ်ားတဲ႔ လူပမ္းရာက
စိတ္ဓါတ္က်စရာေတြနဲ႔ ဆက္တိုက္ႀကံဳလိုက္ရေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္ စိတ္က်ေရာဂါၿဖစ္ေနၿပီေလ။ ဒီလိုAေၿခေနမွာ
လူေရာစိတ္ပါ
ပစ္ၿပီးAနားယူလိုက္ဖို႔
စိတ္ဓါတ္Aင္Aားကို
ၿပန္လည္တည္ေဆာက္ဖို႕ Aရမ္းလိုAပ္ေနၿပီဆိုတာကို ဗညားက်န္းသေဘာေပါက္တယ္။ သူ႕သားေလွ်ာက္တာကို ဒီစစ္ပြဲႀကီးက
ရာဇာဓိရာဇ္ကလည္းသေဘာတူတယ္၊
ထြက္ေၿပးသြားလိုက္ခ်င္ၿပီ၊
ဒါေပမဲ႕
ၿပႆနာက
သူ႕Aေနနဲ႔ၿဖစ္နိဳင္ရင္ စစ္ကိုဘယ္လိုဆုတ္မလဲ။
Aခုေလာေလာဆယ္AေနAထားက Aင္းဝနဲ႔ ဟံသာဝတီတပ္ေတြ ထိစပ္ေနတဲ႔Aေနထားကို ေရာက္ေနၿပီ စစ္ဆုတ္တာ
သူဆုတ္တာနဲ႔
Aေနာက္ကေန
မင္းရဲေက်ာ္စြာကဖိတိုက္ေတာ႕မယ္။
Aင္မတန္ခက္ခဲတယ္ေလ၊
ပန္းေက်ာ္ကေနၿပန္ဆုတ္တဲ႔
ေနရာမွာ
တခါက
AစီစU္ညံ႕တာနဲ႔
စစ္ပြဲမွာ
မင္းေခါင္ရဲ႕Aင္းဝတပ္
မိဖုရားေတြ
ဟံသာဝတီလက္ထဲ
က်သြားသြားရတဲ႕ သာဓကေတြရွိဖူးတယ္မဟုတ္လား၊ စစ္ဆုတ္တာမွားရင္ သူခံသြားရနိဳင္တာကို ရာဇာဓိရာဇ္ေတြးမိရင္း လန္႔ေနရွာတယ္။ စစ္ဦးစီးAစည္းAေဝးAႀကိမ္ႀကိမ္ေခၚၿပီး တပ္ဆုတ္ဖို႔ေသနဂၤဗ်ဴဟာရွာေပမဲ႔လည္း Aေၿဖမရဘူး၊ သူက
ေနာက္ခ်န္ေထာက္ပို႔တပ္မွဴးႀကီးမ်ားAေနနဲ႔
ထားခဲ႔တဲ႔
Aမတ္ႀကီးမဟာသာမြန္နဲ႔
Page | 227
Aမတ္ဒိန္တို႕
သူ႕ထံAခ်ိန္မွီမေရာက္လာနိဳင္လို႔လည္း
ရာဇာဓိရာဇ္စိတ္ပ်က္ေနရရွာတာေပါ႔၊
ညညဆို Aိပ္လို႔ေတာင္မေပ်ာ္ဘူးတဲ႔။ တညသူAိပ္ယာထဲ
Aိပ္မေပ်ာ္လို႕ဟိုေတြးဒီေတြးေတြးေနတုန္း
သူစီးတဲ႔မင္းစီးေလွဝမ္းထဲက
AသံAက်ယ္ႀကီးၿမည္ေAာင္ ေရပက္ေနသံကို ႀကားရသတဲ႔၊ ဒါနဲ႔ Aိပ္မေပ်ာ္လို႕ေဒါသထြက္ေနတဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္က ဘယ္ေကာင္လဲ ဒီAခ်ိန္ႀကီးေရပက္ေနတာ ေခၚစမ္းကြာဆိုေတာ႕ မကလြံဆိုတဲ႔ ေရတပ္သားတေယာက္ၿဖစ္ေနတာေတြ႔ရတယ္။ ေလွဝမ္းတြင္းေရမပက္ပဲ ေန႔ပိုင္းမွာဆို
ငါAိပ္ခ်ိန္မွ
ၿမစ္ညာမွာရွိတဲ႔
ေရေနာက္တယ္ေလ
ဘာလုပ္ေနလို႕
ေဟာက္ေတာ႕
ဆင္ေတြၿမင္းေတြ
မကလြံက
ေရထဲဆင္းလို႔
ရန္သူ႔တပ္လွဳပ္ရွားမွဳမရွိေတာ႕
ေရႀကည္တာေပါ႔လို႕
ေလွဝမ္းတြင္ေရပက္တာနဲ႔
Aဆက္စပ္မရွိတဲ႔
မကလြံရဲ႕
တုန္႔ၿပန္စကားကိုႀကားေတာ႕
ေန႔ပိုင္းမွာ
လာပက္ေနရတာလဲလို႕
ရန္သူ႕တပ္ေတြက
ညပိုင္းမွာ
ၿပန္ေလွ်ာက္သတဲ႔။
မင္းက
ဒီေကာင္ငါ႔ကိုAထာနဲ႔ေၿပာေနတာပဲလို႕
ေတြးမိၿပီး
Aခုငါ
တပ္ေတြကို ဆုတ္ခ်င္တယ္ကြာ ရန္သူတပ္မလိုက္နိဳင္ေAာင္ ဘယ္လိုဆုတ္ရင္ ေကာင္းမလဲလို႕ ေရနစ္သူAားကိုးရွာရင္း ရာဇာဓိရာဇ္က
က်ဴရိုးမွ်င္ေလးကို
ေမးလိုက္ေတာ႕
မကလြံက
ဆြဲယူတာမ်ိဳးလို
သူ႕ေရတပ္သားေလးကို
ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးမွာAႀကံရွိပါတယ္၊
ဒီAႀကံကို
ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးAေစာႀကီးကတည္းက ရထားၿပီးသား တကယ္လို႔သာ Aရွင္မင္းႀကီး ကြ်န္ေတာ္႔ကို တင္ေလွ်ာက္ခြင္႔ေပးခဲ႔ရင္
Aခုေလာက္ဆို
Aရွင္မင္းႀကီး
ဟံသာဝတီနန္းေတာ္ကေ ို တာင္
ေရာက္ႏွင္႔ေနေလာက္ၿပီလို႕ ခပ္ႀကြားႀကြားေလး ၿပန္ေလွ်ာက္ပါသတဲ႔။ မဂဒူးေAာင္ဓါတ္ၿပန္ယူၿပီ ဒါနဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္လည္း မကလြံေပးတဲ႔AႀကံAတိုင္း ႀကည္းေႀကာင္းခ်ီမယ္ဆိုၿပီး သတင္းလႊင္႔တယ္၊ သတင္းခ်ည္းလႊင္႔တာမဟုတ္ပဲ ဒီAေႀကာင္းကို ေရတပ္ကိုဖ်က္လို႕
မင္းရဲေက်ာ္စြာဆီ
တပ္ကိုလည္းၿပင္ေစတယ္။
Aင္းဝသူလွ်ိဳေတြကလည္း
Aၿမန္သတင္းပို႕ႀကတာေပါ႔၊
ႀကည္းတပ္ကိုAေသAခ်ာၿပင္ၿပီး
ရာဇာဓိရာဇ္ကို
ဒီေတာ႕မင္းရဲေက်ာ္စြာက ခင္ဗ်ားႀကီးဒီတခါေတာ႕
က်ဳပ္လက္ကေန မလြတ္ေစရေတာ႕ဘူးေပါ႔။
Page | 228
AဲဒီAခ်ိန္မွာ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ သူတပ္မွဴးေတြနဲ႔AေသAခ်ာေဆြးေႏြးၿပီး Uပါေကာင္းနဲ႔ မကလြံကို တပ္ဦးကိုေခါင္းေဆာင္ေစတယ္၊
သမိန္Aဝနံနိဳင္ကေတာ႕
ေနာက္ခ်န္တပ္Aေနနဲ႔ထားၿပီး
ညဦးေရမတတ္ခင္ ေရေႀကာင္းကေနဆုတ္ေတာ႕တာပဲ။ မင္းရဲေက်ာ္စြာက
ဒီလိုလစ္ေၿပးရင္
ကြန္မန္ဒိုလႊတ္ၿပီး
တိုင္ေတြ
မကလြံAႀကံညဏ္နဲ႔
မလြယ္ေစရေAာင္
ေရေႀကာင္းတေလွ်ာက္
ႀကိဳစိုက္ခိုင္းထားတယ္၊
Uပါေကာင္းက
ၿမစ္ထဲမွာ
ဒီလိုေရေAာက္AတားAဆီးကို
ေလွႀကီးႏွစ္စင္းကိုယွU္ၿပီး
တန္းထိုးလို႔
တိုင္ရွင္းသေဘၤာAေနနဲ႔ Aသံုးၿပဳတာနဲ႔ ေရေAာက္က တိုင္ေတြလဲၿပိဳကုန္ေရာ။ Aဲဒီလိုရာဇာဓိရာဇ္ စုန္ဆင္းသြားၿပီး Aေတာ္ႀကာတဲ႔Aခါမွ ႀကည္းတပ္က တပ္စခန္းကိုမီးရွိဳ႕ၿပီး ဆုတ္သတဲ႔။
ႀကည္းတပ္စစ္ဦးစီးက
ေရွးေၿပးတပ္၊
သမိန္ဗရမ္းကေတာ႕
သားေတာ္ႀကီးဗညားက်န္၊ ေနာက္ခ်န္တပ္ေပါ႔။
သားေတာ္ငယ္ရာဇမႏုက
သမီးေယာက္ဖ
သံုးေယာက္
Aေတာ္တက္ညီလက္ညီရွိတာနဲ႔ မင္းရဲေက်ာ္စြာရဲ႕ Aင္းဝတပ္က ေနာက္ကလိုက္တိုကတ ္ ာကို စုစုစည္းစည္းခုခံႀကလို႕ မင္းရဲေက်ာ္စြာတပ္က Aသာစီးမယူနိဳင္ဘူးတဲ႔။ Aသာစီးမယူနိဳင္တဲ႔Aၿပင္ သမိန္ဗရမ္းက သူ႕ဆင္ဗကမက္ကို Aတင္းခြ်န္းဖြင္႔ၿပီး လိုက္ထိုးတာနဲ႔ Aင္းဝတပ္ေတြေတာင္ ၿပန္လွန္သြားေသးသတဲ႔။ သမိန္ဗရမ္းက လန္သြားတဲ႔ Aင္းဝတပ္ေနာက္ကို Aတင္းလိုက္ေတာ႕ သူ႔တပ္နဲ႔ကသ ြဲ ြားတယ္၊ ကံဆိုးခ်င္ေတာ႕
သမိန္ဗရမ္းရဲ႕ဆင္ဗကမက္ဟာ
တြင္းနက္ႀကီးတတြင္းထဲက်သြားပါေလေရာ။
သမိန္ဗရမ္းက သူ႕ဆင္ကို Aတြင္းထဲက Aတင္းရုန္းေစတယ္၊ ဗကမက္လဲ ရုန္းရွာတာပဲ ဒါေပမဲ႕ တြင္းကနက္ေတာ႕ မတက္နိဳင္ဘူး ဒီလိုနဲ႔သမိန္ဗရမ္းကို Aင္းဝတပ္က ဖမ္းမိသြားေတာ႕တာေပါ႔။ ဗညားက်န္တို႕တပ္ကလည္း သမိန္ဗရမ္းကိုမိေတာ႕
Aေတာ္လွမ္းေနတာမို႕
ႀကည္းတပ္မွာ
ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕
သမိန္ဗရမ္းကိုမကူနိဳင္ဘူးေပါ႔ေလ။ Aရိပ္Aေရာင္ေတာင္
မၿမင္တာမို႕
မင္းရဲေက်ာ္စြာကသံသယဝင္ၿပီး စစ္တာေပါ႔၊ Aဲဒီမွာသမိန္ဗရမ္းက AသားAနာမခံဘူး ၿပီးေတာ႕ သူစU္းစားတယ္
AခုAခ်ိန္Aထိ
သူ႕ရွင္ႀကည္းတပ္နဲ႔စုန္သြားတယ္လို႕
ဆက္လိမ္ေနရင္
မင္းရဲေက်ာ္စြာက ဗညားက်န္တို႕တပ္ကို ဖိတိုက္ေတာ႕မယ္ ဒါဆို ခံနိဳင္မွာမဟုတ္ဘူး၊ ေနာက္ၿပီး သူ႕ရွင္စုန္သြားတာလဲႀကာၿပီ၊ ေရကလည္း တတ္ေနၿပီဆိုေတာ႕ မင္းရဲေက်ာ္စာြ သူ႕ရွင္ေနာက္ကို
Page | 229
လိုက္လို႔မမွီနိဳင္ေတာ႕ဘူးလို႕ေတြးလိုက္ရင္း ဟယ္ ငတံုးေတြ သူ႕ရွင္ေရေႀကာင္းကေန စုန္သြားတာ ႀကာလွၿပီ ေၿပာတာနဲ႕ ေရတပ္ကို ၿပန္ဆင္ၿပီး ေရေႀကာင္းနဲ႔လိုက္ရၿပန္တာေပါ႔။ မင္းရဲေက်ာ္စြာရဲ႕ေရတပ္က Aေတာ္ၿမန္တာတဲ႔၊ Aႀကာႀကီးကြာသြားမွ ေကာက္လိုက္တာေတာင္ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ ေနာက္ခ်န္တပ္ကို မွီေသးဆိုပဲ၊ ဟိုတုန္းက ေလွသေဘၤာေတြက ရြက္ေရာတက္ေရာ သံုးရတာကိုး၊
တက္ကိုAားကုန္ေလွာခိုင္းေတာ႕
ေAာင္စည္ေAာင္ေမာင္းသံႀကားေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္တပ္ကို
ၿမန္တာေပါ႔။
ေနာက္ခ်န္တပ္မွဴး
Aၿပင္းေလွာ္ခိုင္းၿပီး
Aင္းဝေရတပ္ရဲ႕ သမိန္Aင္းဝနံနိဳင္ဟာ
သူနဲ႕လက္ေရြးစင္သူတပ္သားေတြက
ေလွႀကီးတစီးနဲ႔
ၿမစ္ထဲေမ်ာရင္း Aင္းဝတပ္ကို ေစာင္႔ေနရစ္တယ္။ Aင္းဝတပ္ေရာက္လာေတာ႕ Aလံၿဖဴေထာင္ၿပီး Aဖမ္းခံတယ္၊ မင္းရဲေက်ာ္စြာက စစ္ေမးေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္တပ္က
ေရွ႔တေကြ႔ေလးတင္ေရာက္ေနေသးတယ္၊
ဘယ္လိုမွတိုက္လို႕မနိဳင္မွန္းသိလို႕
Aညံ႕ခံေႀကာင္း
မင္းရဲေက်ာ္စြာကလည္း
Aရွံဳးသမားဆို
သမိန္Aင္းဝနံနိဳင္တို႕ကို
ဒီမွာေစာင္႔ေနလို႕
သူကေတာ႕
ဘာညာေၿပာေတာ႕
စစ္ေသြးႀကြတဲ႔
ေခါင္းထဲသိပ္ထားခ်င္တဲ႔သူ ေပါ႔ေပါ႔ဆဆေၿပာၿပီး
ေရွ႔က
မဟုတ္ေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္ဆီကို
Aတင္းလိုက္တယ္။ ဒီလိုနဲ႔ သမိန္Aင္းဝနံနိဳင္Aေရွ႔ကေန Aင္းဝေရတပ္ကေလွႀကီးေလွငယ္ေတြ တစင္းၿပီး
တစင္းေက်ာ္သြာေရာ၊
ေထာက္ပို႕တပ္ကေလွေတြ Aေစာင္႔နည္းနည္းပဲ
တေၿဖးေၿဖးနဲ႔
တိုက္ေလွေတြေက်ာ္သြားေတာ႕
လိုက္လာတာေပါ႔၊
ပါလာတာေပါ႔။
AဲဒီAခ်ိန္က်မွ
သိတဲ႔Aတိုင္း
ေနာက္မွာ
ေထာက္ပို႔တပ္မွာ
သမိန္Aင္းဝနံနိဳင္နဲ႔
သူ႕တပ္က
ေထာက္ပို႕တပ္ကို တိုက္ေတာ႕တာပဲ။ မင္းရဲေက်ာ္စြာလဲ
ၿမစ္ေကြ႕တေကြ႔ၿပီးတေကြ႔
Aရိပ္Aေရာင္ေတာင္မေတြ႔ေတာ႕
စံုဆင္းၿပီးလိုက္ႀကည္႔ေပမဲ႕
သံသယၿဖစ္လာတယ္၊
ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕တပ္ ဒါနဲ႔သူ႕တပ္ကိုရပ္ၿပီး
Aထက္ကဆင္းလာတဲ႔ ေလွေတြကိုေစာင္႔တယ္ Aဲဒီမွာ သူ႕ရဲ႕ရိကၡာသည္တဲ႔ ေထာက္ပို႔ေလွေတြ ပါမလာတာသိေတာ႕ ၿမစ္ကိုၿပန္ဆန္ၿပန္တယ္
သမိန္Aဝနံနိဳင္
ဂ်ပိုးလုပ္ၿပီးဆိုးတာသိလိုက္ရလို႕
AဲဒီAခ်ိန္မွာ
သမိန္Aဝနံနိဳင္တို႕Aဖြဲ႔က
ေဒါသထြက္ထြက္နဲ႕ ကုန္းေပၚတတ္ၿပီး
ႀကည္းေႀကာင္းနဲ႔ေၿပးၿပီ။
Page | 230
ၿမစ္ေႀကာင္းAတိုင္းစုန္လာတဲ႔
ရာဇာဓိရာဇ္
သန္လ်င္ေရာက္ေတာ႕
လူသူရိကၡာစုေဆာင္းၿပီး သူ႔နဲ႕ပဲခူးကိုေခၚသြားတယ္၊ နန္းAပ္တယ္၊
ပဲခူးေရာက္ေတာ႕ သားႀကီးဗညားက်န္ကို
သားငယ္ရာဇမာႏုကိုေတာ႕
ပဲခူးၿမိဳ႕တြင္းသြင္းေစတယ္၊
သူကိုယ္တိုင္ကေတာ႕
သူေဌးသူႀကြယ္
တႏွစ္စာစားနတ္ရိကၡာစုေဆာင္းၿပီး မူးႀကီးမတ္ရာေသနာပတိႀကီးေတြ
ၿခံရံၿပီး
မုတၱမသြားေနပါသတဲ႔။ မင္းရဲေက်ာ္စြာက
ရာဇာဓိရာဇ္ကို
နာမည္ေက်ာ္ဗကမက္ဆင္ေတာ္
Aၿပဳတ္မႏွံလိုက္နိဳင္ေပမဲ႕
ရလိုက္လို႕
သူ႕Aေဖ
သမိန္ဗရမ္းနဲ႕
ဘုရင္မင္းေခါင္ကို
သြားဆက္သၿပီး၊
Aခုရာဇာဓိရာဇ္ဟာ Aဆိပ္မရွိေတာ႕တဲ႕ ေၿမြတေကာင္ၿဖစ္သြားပါၿပီ၊ သမိန္ၿဗာဇၨလည္းမရွိေတာ႕ လဂြန္းAိန္လဲေသၿပီ
ဒီႀကားထဲ
သူ႔မွာAားမရွိေတာ႕ဘူး
သားတို႔က
ဒီေတာ႕
သမိန္ဗရမ္းကိုဖမ္းမိလိုက္ေတာ႕
ေရေႀကာင္းႀကည္းေႀကာင္းနဲ႔
သားေတာ္ကို
ဟံသာဝတီကိုသိမ္းခြင္႔ၿပဳပါလို႕ ေလွ်ာက္တင္သတဲ႔။ မင္းေခါင္က
ဒီလိုAေၿခေနမွာေတာင္
ေAာင္ၿမင္စြာ
ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
သူတပ္ကိုမကြဲေAာင္
ဆုတ္စစ္ဆင္သြားတာကိုႀကည္႔ရင္
Aခုမိုးလဲက်ေနၿပီ
မပ်က္ေAာင္
ဒီလူAဆိပ္ရွိေသးတယ္သားေတာ္၊
Aေဖတို႕Aင္းဝတပ္သားေတြလည္း
ေၿခကုန္လက္ပမ္းက်ေနႀကၿပီ
Aင္းဝၿပန္လွည္႔ရေAာင္လားလို႕ ေၿပာေတာ႕ မင္းရဲေက်ာ္စြာက ရန္သူAင္Aားနည္းေနခ်ိန္မွာ Aသက္ရွဳခြင္႔မေပးပဲ
ဆိုက္တိုက္ၿပီး
Aႀကိမ္ႀကိမ္ေလွ်ာက္ေနတာနဲ႔
AလဲထိုးAနိဳင္ယူရေAာင္လို႕ ဘုရင္မင္းေခါင္လဲ
သူ႔Aေဖကို
ဆႏၵAရမ္းၿပင္းၿပေနတဲ႕
သူ႕သားကိုAေလွ်ာ႕ေပးၿပီး ခ်ီခ်င္လဲခ်ီေပါ႔လို႕ ခြင္႔ေပးပါတယ္၊ ဒါေပမဲ႕ သူကေတာ႕ ဖမ္းမိထားတဲ႔ သမိန္ဗရမ္းကို ေခၚၿပီးAင္းဝကိုၿပန္သြားပါသတဲ႔။ ေAာင္စိတ္နဲ႔Aတူ မင္းရဲေက်ာ္စြာဟာ မိုးရာသီတတြင္းလံုး ပုသိမ္ ေၿမာင္းၿမ စတဲ႔ ပုသိမ၃ ္ ၂ၿမိဳ႕တနယ္လံုးရယ္၊ ဒလ ဒဂုန္
ေမွာ္ဘီစတဲ႔
သိမ္းပိုက္ထားလိုက္နိဳင္သတဲ႔၊
ဟံသာဝတီရဲ႕Aဓိကၿမိဳ႕ေတြရယ္ကို Aဲဒီနယ္ေတြကိုသိမ္းၿပီးတဲ႔ေနာက္မွာ
လိုက္လံတိုက္ခိုက္ၿပီး မင္းရဲေက်ာ္စြာဟာ
သံလ်င္ကိုမတိုက္ပဲ မြန္ေတြရဲ႕ၿမိဳ႕ေတာ္ ပဲခူးကိုတိုက္ပါေတာ႕တယ္။
Page | 231
ဗညားက်န္းေခါင္းေဆာင္တဲ႔
ဟံသာဝတီဘက္ကလည္း
ခံစစ္ကိုAေသAခ်ာႀကီးကို
ၿပင္ဆင္ထားတာဆိုေတာ႕
တိုက္ရတာမေခ်ာင္ဘူးေပါ႔၊
ဒါနဲ႔ပဲခူးကိုမဝင္နိဳင္ပဲ
Aင္းဝကိုဆက္သားလႊတ္ၿပီး စာထဲမွာ
ရိကၡာပို႔ေပးဖို႕
ပံုေAာၿပီးေတာ႕
မင္းရဲေက်ာ္စြာလည္း
ဝိုင္းရံုသာဝိုင္းထားနိဳင္သတဲ႔။
သူ႔Aေဖကိုေတာင္းတယ္။
သူဟာမြန္ၿမိဳ႕ႀကီးAားလံုးနီးပါးကို
ရာဇာဓိရာဇ္ကေတာ႕
ရွိသမွ်Aင္Aားကို
သိမ္းနိဳင္ခဲ႔ၿပီး
မုတၱမကိုထြက္ေၿပးသြားေႀကာင္း
ဒါေပမဲ႕
ေနာက္ေတာ႕
ဆက္သံနဲ႔ေပးလိုက္တဲ႔
Aခုပဲခူးကိုဝိုင္းထားေႀကာင္း၊ သူကေတာ႕
လက္မေလွ်ာ႔ပဲ
ဒီမြန္မင္းကို ရေAာင္လိုက္ဖမ္းၿပီး ဖခမည္းေတာ္ထံဆက္သမည္ၿဖစ္ေႀကာင္း ေနာက္ဆံုးမြန္မင္းက ပင္လယ္ထဲ ဆင္းေသရင္ေတာင္မွ သူကAလြတ္မေပးပဲ ပိုက္ကြန္နဲ႔Aေလာင္းကို ဖမ္းၿပီးAေဖ႔ထံ ပို႔ေပးမယ္ဆိုတဲ႔Aေႀကာင္း၊ ေရးထားပါသတဲ႔။ စာကိုဖတ္ၿပီး မင္းေခါင္က “ Aင္းငါ႔သားေတာ႕ ကိုယ္႔ကိုကိုယ္Aထင္ႀကီးလြန္းေနၿပီ၊ မြန္မင္းကို Aရမ္းေလွ်ာ႕တြက္ရင္ တေန႔ဒုကၡေရာက္လိမ္႔မယ္ ” လို႕ ညည္းညဴရင္း သူ႕သားမွာတဲ႔ ရိကၡာAၿပင္ စာတေစာင္ပါေပးပို႕လိုက္သတဲ႔။ ဇြတ္မတိုးပဲ
ေAာင္ၿမင္စြာ
စာထဲမွာ
ရန္သူကိုAထင္မေသးဖို႔
ၿပန္ဆုတ္ခဲ႔ဖို႕
ေရးလိုက္သတဲ႔၊
စစ္ေရးAေၿခေနမလွရင္ ဒါကို
မင္းရဲေက်ာ္စြာက
မႀကိဳက္ဘူးတဲ႔ေလ။ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ မုတၱမမွာ သူ႕Aားကိုၿပန္ေမြးတယ္၊ သူ႕စိတ္ကိုၿပန္ၿမင္႔တယ္၊ တကယ္ေတာ႕ ေတာင္ပိုင္း မုတၱမ၃၂ၿမိဳ႕ဆိုတာက ဟံသာဝတီရဲ႕ AဓိကAင္Aားပဲေလ၊ သူဗညားႏြဲ႔ဘဝကေန ရာဇဓိရာဇ္ဘဝကို Aမတ္ႀကီး
ေရာက္စတုန္းကလည္း
သမိန္ၿဗာဇၨတို႕
Aားၿပဳခဲ႔ရတယ္မဟုတ္လား၊
လဂြန္းAိန္တို႕ေပၚထြန္းခဲ႔တဲ႔နယ္ေလ။
Aင္AားAေသAခ်ာ
ၿပန္စုေဆာင္းၿပီး
ေလ႔က်င္႕သားက်ေAာင္
လုပ္တယ္၊
ၿမိဳ႕စားနယ္စားေတြလည္း
ပါသြားေတာ႕
Aၿမန္ၿပန္ဖြဲ႔စည္းလိုက္နိဳင္တာေပါ႔။ Aနားယူလိုက္တာ
ဒီမုတၱမ၃၂ၿမိဳ႕ကိုပဲ
ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕
Aဲဒီမွာ
ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
ဆင္တပ္ၿမင္းတပ္ေတြကို
သူ႔နဲ႔Aတူ
Aမတ္ဒိန္နဲ႔နာမည္ေက်ာ္
က်စ္လစ္ေတာင္႔တင္းတဲ႔
သံုးလေလာက္
စနစ္တက်နဲ႔
မုတၱမဟာ
ဟံသာဝတီတပ္ဟာ
တပ္မွဴးေတြ
ဟံသာဝတီတပ္သစ္ကို က်စ္က်စ္လစ္လစ္
စိတ္ဓါတ္ၿပန္တတ္ႀကြလာၿပီး
ေAာင္စိတ္တလူလူနဲ႔ စစ္ပြဲဆီေၿပးသြားခ်င္တဲ႔ တပ္မေတာ္ႀကီး ၿပန္ၿဖစ္သြားတယ္။
Page | 232
Aထူးသၿဖင္႔ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕စိတ္ဓါတ္ေတြလည္း ေAာင္စိတ္တလူလူနဲ႔ သူ႕တပ္မေတာ္သစ္ႀကီးကို ႀကည္႔ရင္း ငယ္မူငယ္ေသြးၿပန္ႀကြၿပီး ဗညားႏြဲ႔ဘဝက စိတ္ဓါတ္ေတြၿပန္ရလာတယ္။ ဒီAခ်ိန္မွာ ပုဏၰားဟူးရားေတြကလည္း ဇာတာေတာ္သန္႔ၿပီလို႔ Aခါေပးၿပီး လူသစ္စိတ္သစ္န႔ဲ မင္းသစ္Aၿဖစ္ သိဒိၶေသာမ ဆိုတဲ႔ဘြဲ႔သစ္ကိုေပးပါတယ္၊ ဒီလိုနဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ စစ္ပြဲAတြက္ Aသင္႔ၿဖစ္ေနတဲ႔ Aေနထားကိုၿပန္ေရာက္သြားပါေလေရာ။ တဖက္က မင္းရဲေက်ာ္စြာရဲ႕Aင္းဝတပ္ကေတာ႕ တနယ္ၿခားမွာ ေရာက္ေနတဲ႔Aၿပင္ တမိုးတြင္းလံုး Aနားမရပဲ ဆက္တိုက္ႀကီးစစ္ပြဲေတြ ဆင္ႏြဲေနရေတာ႕ Aေတာ္ေလးပမ္းေနၿပီေပါ႔၊ သူတို႕ဟာ ရခိုင္စစ္ Aဲဒီကေန သႏၷီစစ္၊ ေနာက္ၿပည္၊ ၿပည္ကေန ၿမစ္ဝကြ်န္းေပၚ၊ ၿမစ္ဝကြ်န္းေပၚကေန ပဲခူး ဆက္တိုက္ႀကီး
တိုက္ခိုက္ေနရတာေလ၊
စစ္ပြဲေတြနဲ႔ေပ်ာ္တယ္ဆိုတဲ႔
မင္းရဲေက်ာ္စြာေတာင္
Aနာမရတဲ႔ သူ႕စိတ္နဲ႔ကိုယ္Aတြက္ Aရက္ေတြ မိန္းမေတြနဲ႔တခ်ိန္လံုးႏွစ္ၿပီး ေနခ်င္သလိုေန ၿဖစ္ေနသတဲ႔၊ လူကလည္း ၁၇ - ၁၈ ဆိုေတာ႕ Aေတာ္ငယ္ေသးတာကိုး။ မိုးေလကင္းလြတ္ၿပီး မုတၱမကေန
ပြင္႔လင္းရာသီေရာက္တဲ႔Aခ်ိန္မွာ
မုတၱမေကြ႔ကိုၿဖတ္ၿပီး
ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
ေရေႀကာင္းနဲ႔
Aခါေကာင္းကိုယူၿပီး
သံလ်င္ကိုခ်ီတယ္။
Aခုဆိုရင္
မင္းရဲေက်ာ္စြာAတြက္ စစ္မ်က္ႏွာက Aေရွ႔နဲ႔ Aေနာက္ညွပ္သလို ၿဖစ္သြားၿပီေပါ႔။ ဒါေပမဲ႕ သံလ်င္က
ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕တပ္နဲ႕
ဒါကိုAဆက္သြယ္လုပ္ဖို႕
ပဲခူးက
ဗညားက်န္းတို႕
လူလိုတာေပါ႔။
Aဆက္သြယ္မရၿဖစ္ေနတယ္၊
ဘယ္သူAဆက္သြယ္လုပ္နိဳင္မလဲ
ရာဇာဓိရာဇ္ေမးေတာ႕ သူ႕Aေရွ႔ခစားေနတဲ႔ မွဴးမတ္စစ္သူႀကီး တေယာက္မွမလွဳပ္ႀကဘူးတဲ႔၊ ဒါနဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္လဲ စိတ္ဓါတ္က်သံနဲ႔ “ Aင္း ..Aမတ္ႀကီးသမိန္ၿဗာဇၨနဲ႔ လဂြန္းAိန္တို႔သာ ရွိေနရင္ ဒီကိစၥငါေတာင္
ေမးေနစရာမလိုဘူး
ဟိုးAေနာက္ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ လဂြန္းAိန္တို႔မရွိေပမဲ႕
ခစားေနတဲ႔
ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးႀကီး
”
လို႕
သုတ္သင္ေရးမွဴး ရွိပါေသးတယ္
ညည္းသတဲ႔၊
AဲဒီAခ်ိန္မွာ
Aဲမြန္ဒယာက ဒီကိစၥကို
ေမာ္႔ၿပီး
“
ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးႀကီး
တာဝန္ယူနိဳင္ပါတယ္ ” လို႕ ထေလွ်ာက္တင္ပါသတဲ႔။
Page | 233
Aဲမြန္ဒယာ Aဲမြန္ဒယာဟာ
ဟိုးရာဇာဓိရာဇ္
Aခ်ိန္ကတည္းက
ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕
ဗညားႏြဲ႔ဘဝ Aတြင္းစည္း
မင္းကန္စီနဲ႔Aတူ
Aင္Aားစုေဆာင္ခဲ႔တဲ႔
လူယံုေတာ္သူရဲေကာင္းတေယာက္Aၿဖစ္
Aမွဳထမ္းလာခဲ႔တဲ႔သူပဲ။ ေတာင္ပိုင္းစည္းရံုးေရးစစ္ပြဲေတြ၊ ၿမစ္ဝကြ်န္းေပၚသိမ္းသြင္ေရး စစ္ပြဲေတြ၊ Aင္းဝနဲ႔တိုက္တဲ႔စစ္ပြဲေတြမွာ မဟာသာမြန္တို႕၊
Aစြမ္းၿပခဲ႔ေပမဲ႔ လဂြန္းAိန္တို႕၊
သမိန္Aင္းဝနံနိဳင္တို႔က
သမိန္ၿဗာဇၨတို႕၊
Aမတ္ဒိန္တို႕၊
ေပၚၿပဴလာၿဖစ္လြန္းေနတာရယ္၊
သူကတခ်ိန္လံုး
ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ လံုၿခံဳေရးနဲ႔ သုတ္သင္ရွင္းလင္းေရး တာဝန္ေတြခ်ည္း ယူေနရတာရယ္ေႀကာင္႔ နာမည္ေက်ာ္သင္႔သေလာက္ မေက်ာ္ခဲ႔ဘူး။ ဒါေပမဲ႕
ႀကက္သမားေကာင္းဟာ
ရာဇာဓိရာဇ္ကလည္း
ႀကက္ေကာင္းမေကာင္းကို
Aဲမြန္ဒယာရဲ႕
တြန္သံနားေထာင္ရံုနဲ႔သိသလို၊
Aရည္Aေသြးကိုသိတယ္၊
ဒါေႀကာင္႔လဲ
Aနားမွာထားထားတာေပါ႔၊ Aခုလဲ Aဲမြန္ဒယာက တာဝန္ယူမယ္ဆိုတာနဲ႔ သူစိတ္ခ်သြားၿပီေလ။ Aဲမြန္ဒယာက
သူေက်ာကို
ကြဲထြက္စုတ္ၿပတ္သြားေAာင္ရိုက္ခိုင္းတယ္
ၿပီးေတာ႕
သူ႕လူေတြထဲက သူAႀကိဳက္ဆံုး ၈ေယာက္ကိုေရြးၿပီး Aဲဒီလက္ေရြးစင္ရဲေဘာ္၈ေယာက္နဲ႔Aတူ Aင္းဝကင္းစခန္းနားသြားသတဲ႔။ ကိုယ္ရံေတာ္တပ္မွဴးႀကီး ႀကိဳးစားထမ္းေဆာင္ေပမဲ႕
ဟိုကဖမ္းၿပီးစစ္ေတာ႕
သူဟာရာဇာဓိရာဇ္ရ႕ဲ
Aဲမြန္ဒယာၿဖစ္တဲ႔Aေႀကာင္း၊ Aၿခားသူေတြလို
ရာဇာဓိရာဇ္က
သူကAမွဳေတာ္ကို
မေၿမာက္စားေႀကာင္း၊
Aခုလဲ
Aမတ္ဒိန္ကုန္းေခ်ာလို႔ ရာဇာဓိရာဇ္က သူ႕AေပၚAၿမင္လြဲေဒါသထြက္ၿပီး ႀကိမ္ဒဏ္ေပးေႀကာင္း၊ Aမတ္ဒိန္ကို သူမေက်နပ္ေႀကာင္း၊ Aင္းဝတပ္နဲ႔ေပါင္းၿပီး ရာဇာဓိရာဇ္ကို Aနိဳင္ယူခ်င္ေႀကာင္း နိဳင္သြားရင္ Aမတ္ဒိန္ကို ဂလဲ႕စားေခ်ခ်င္ေႀကာင္း ယံုေAာင္ေၿပာပါေလေရာ။ ဒါနဲ႔ကင္းသမားေတြက
Aံ႕ႀသဝမ္းသာနဲ႔
သူတို႔ရဲ႕တပ္မွဴးႀကီး
ပင္းယသူႀကီးကို
သြားေလွ်ာက္တင္ေတာ႕ Aဲမြန္ဒယာAေႀကာင္း ႀကားဖူးထားတဲ႔ ပင္းယသူႀကီးက ဝမ္းသာAားရနဲ႕ မင္းရဲေက်ာ္စြာေရွ႕ေတာ္ေမွာက္ကို Aဲမြန္ဒယာတို႕၉ေယာက္ကို ေခၚသြားေတာ႕တာေပါ႔။ သမိန္Aင္းဝနံနိဳင္ရဲ႕
လွည္႔ကြက္ကိုတခါခံခဲ႔ရဖူးတဲ႔
မင္းရဲေက်ာ္စြာက
ပင္းယသူႀကီးလိုေတာ့
မဟုတ္ဘူး၊ Aဲမြန္ဒယာက Aႀကံစည္တခုခုနဲ႔ သူ႔ဆီလာတာပဲလို႕ သံသယရွိတယ္၊ ဒါေပမဲ႕
Page | 234
ဘာလို႔လာသလဲ
တိုတာကိုေတာ႕
သူလဲမသိဘူး၊
ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕
စစ္ေရးAတြက္ဆို
သူဆီAဲမြန္ဒယာ လာစရာAေႀကာင္းမရွိဘူးေလ၊ စစ္ၿဖစ္ေနတုန္း Aတင္းကိုလူယံုAၿဖစ္ဝင္ခိုင္ၿပီး ရန္သူတပ္ကိုပ်က္ေAာင္
လုပ္ခိုင္းေလာက္ရေAာင္လဲ
သူဟာငတံုးမဟုတ္ဘူဆိုတာ
လူလည္ရာဇာဓိရာဇ္က သိမွာပဲ၊ ဒါေပမဲ႕ ဒီေကာင္ဘာလာလုပ္တာလဲ သူသေဘာမေပါက္ဘူး၊ ဒီလိုၿဖစ္ရေAာင္ကလည္း ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ စစ္ခ်ီလာတဲ႔ပံုက ထူးဆန္းေနတယ္ေလ။ ပံုမွန္Aတိုင္းဆို ေရေႀကာင္းနဲ႔
မုတၱမကေန
ပဲခူးကိုႀကည္းေႀကာင္းခ်ီလာလို႕ရတာပဲ ဒါေပမဲ႕ ရာဇာဓိရာဇ္က
စစ္ေတာင္းၿမစ္ဝေက်ာ္ၿပီး
သန္လွ်င္ကို
ကမ္းလာတတ္ေတာ႕
Aဓိပၸါယ္က
သူတို႔Aင္းဝတပ္ကို Aေရွ႔Aေနာက္ညွပ္တိုက္ဖို႕ ဆိုတဲ႔စစ္ေရးAစီစU္ေပါ႔ ဒါနဲ႔ Aဲမြန္ဒယာက သူ႕ဆီဘာလာလုပ္သလဲ မင္းရဲေက်ာ္စြာမေတြးတတ္ဘူး သူထင္ထားတာက ပဲခူးနဲ႔ သန္လွ်င္ Aဆက္သြယ္ရွိေနတယ္လို႕
ယူဆေနတာကိုး။
Aမွန္ကေတာ႕
သူတို႔ပိတ္ဆို႕ထားလို႕
ရာဇာဓိရာဇ္က ပဲခူးကသူ႕သားတပ္နဲ႔ Aခ်ိတ္Aဆက္ လုပ္လို႔မရလို႔ စစ္တိုက္လို႔မရၿဖစ္ေနတာ။ Aဲမြန္ဒယာသူတို႕ဆီေရာက္လာတာကို
ဘာေႀကာင္႔လဲ
ေကာင္းတဲ႔ေရာက္လာၿခင္းမ်ိဳး
မင္းရဲေက်ာ္စြာမသိဘူး
မဟုတ္ဘူးလို႔လဲ
သူ႕စိတ္ထဲကAလိုလိုသိေနတယ္၊
ဒါေပမဲ႕
ရန္သူဘက္က
ဒါေပမဲ႕
Aေတြ႔AႀကံဳAရ နာမည္ႀကီးတေယာက္
သူဆီကို
ေရာက္လာတာကို ခ်က္ခ်င္းသတ္လိုက္ရင္ ရန္သူတပ္ကိုေသြးကြဲေAာင္လုပ္ရင္း ၿဖိဳခြဲေရးဆိုတဲ႔ စစ္ေရးဗ်ဴဟာနဲ႔ ဆန္႔က်င္သလိုၿဖစ္သြားမွာလဲ စိုးေနၿပန္ေရာ၊ ဒါနဲ႔ ဒီေကာင္ေတြကို မယံုဘူး ခ်ဳပ္ထားလိုက္ဆိုၿပီး Aမိန္႔ခ်လိုက္တယ္၊ Aဲမြန္ဒယာရဲ႕ စကားကိုယံုေနမိတဲ႕ ပင္းယသူႀကီးက သိပ္ေတာ႕သေဘာမက်ဘူးေပါ႔။
မင္းရဲေက်ာ္စြာက
ေၿပာတာဆိုတာလွဳပ္ရွားတာကို
Aခ်ဳပ္ခန္းတံခါးေစာင္႔ကို
AေသAခ်ာေစာင္႔ႀကည္႔ၿပီး
ဒီေကာင္ေတြ
သူ႕ဆီသတင္းၿပန္ပို႕ဖို႔
လွိဳ႕ဝွက္မွာထားသတဲ႔။ ဒါကိုAဲမြန္ဒယာတို႔ကလည္း သူဟာရာဇာဓိရာဇ္တပ္က
နပ္တယ္
Aခ်ဳပ္ခန္းထဲမွာ
စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ပံုစံဖမ္းၿပီး
Aဆင္႔ၿမင္႔Aရာရွိႀကီးၿဖစ္ေႀကာင္း
Aခုလက္စားေခ်ခ်င္လြန္းလို႕
ဒီကိုထြက္ေၿပးလာမွ ဒီလိုAၿဖစ္မ်ိဳးနဲ႔ ႀကံဳရတာဟာ စစ္Aေၿပးက်ားနဲ႔ေတြ႔ဆိုသလိုၿဖစ္ေနေႀကာင္း သူ႕ကိုမယံုရင္
သူ႕ကိုခ်ဳပ္ထားၿပီး
သူ႕လူေတြကိုတိုက္ပြဲAတြင္း
Aစြမ္းၿပေစခ်င္ေႀကာင္း
ဒါမွ
Aဲမြန္ဒယာနဲ႔ သူ႕လူေတြဟာ ဘယ္လိုလူလဲဆိုတာ သိရမွာၿဖစ္ေႀကာင္း သြားသြားေၿပာေနေတာ႕
Page | 235
ဒီစကား
မင္းရဲေက်ာ္စြာရဲ႕နားဆီေရာက္သြားတာေပါ႔
ဒီေတာ႕
စမ္းႀကည္႔တာေပါ႔ကြာဆိုၿပီး
Aဲမြန္ဒယာကိုေတာ႕ခ်ဳပ္ထား သူ႕လူ၈ေယာက္ကို တိုက္ပြဲထဲေခၚသြားလို႔ Aမိန္႔ေပးသတဲ႔။ Aဲမြန္ဒယာကလည္း
ဒီAကြက္ႀကိဳၿမင္လို႕
စစ္ဆင္ေရးေAာင္ၿမင္ဖို႔ဆို
သူ႕လူေတြကို
AေသAခ်ာမွာႀကားထားၿပီးသားပဲ၊
ဘာကိုမွမငဲ႕ကြက္ရဘူးဆိုၿပီးေတာ႕ေပါ႔၊
သူတို႕စစ္ဆင္ေရးက
မင္းရဲေက်ာ္စြာကို Aယံုသြင္းၿပီး ေက်ာ္ၿဖတ္ေရးပဲေလ။ Aဲမြန္ဒယာရဲ႕လူေတြကလည္း
လက္ေရြးစင္ပီသပါတယ္၊
Aင္မတန္လုပ္ရခက္တဲ႔
Aလုပ္တခုၿဖစ္တဲ႔ ကိုယ္႕လူေတြကို ၿပန္သတ္ၿပရတာကို ပီပီၿပင္ၿပင္လုပ္ၿပႀကတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ စစ္ပြဲမွာ လက္စြမ္းၿပႀကေတာ႕
Aဲမြန္ဒယာလူေတြ
သတ္ၿပီးယူလာတဲ႔
ဟံသာဝတီစစ္သည္ေတြရဲ႕
ေခါင္းၿပတ္ေတြက စခန္းမွာမ်ားလာေရာ။ ဒီေတာ႕မွ မင္းရဲေက်ာ္စြာလဲ Aဲမြန္ဒယာကိုယံုသြားၿပီး ခ်ဳပ္ထားရာကထုတ္တယ္၊ ေနာက္ Aင္းဝတပ္ဝတ္စံုကိုေပးၿပီး ရာထူးတခုခ်ီၿမင္႔တယ္ ၿပီးေတာ႕ ေနာက္ေန႔ စစ္ပြဲမွာပါင္တိုက္ခိုက္ေစေတာ႕သတဲ႔။ Aဲမြန္ဒယာနဲ႔သူ႕လူ၈ေယာက္ကလည္း
Aခ်ိန္မဆြဲဘူး
တိုက္ပြဲထဲေၿပးဝင္ၿပီး
မြန္တပ္ေတြနဲ႔နီးေAာင္
ကပ္သြားတယ္၊
Aနားေရာက္တာနဲ႔
Aဲမြန္ဒယာပဲေဟ႕
သူ႕ရွင္ဆီက
လႊတ္လိုက္တဲ႔တမန္ပဲလို႕
Aဲမြန္ဒယာကိုမွတ္မိတဲ႔
ေခါင္းေပါင္ခြ်တ္ၿပီး
ငါဟာ
ေႀကြးေက်ာ္တယ္၊
ဟသာဝတီတပ္မွဴးေတြကလည္း
သူတို႔ကိုေခၚၿပီး
ၿမိဳ႕ထဲၿပန္ဆုတ္သြားတယ္၊ Aဲဒီေန႔က တိုက္ပြဲေတာင္ ေကာင္းေကာင္းမတိုက္လိုက္ရဘူးတဲ႔။ မင္းရဲေက်ာ္စြာလဲ
သိသိႀကီးနဲ႔
ေၿပာစရာကိုမရွိဘူးေပါ႔။
ခံလိုက္ရၿပန္တဲ႔Aတြက္
AပီAၿပင္တင္းၿပီး
ေဒါသထြက္လိုက္တာမွ
ေပါက္ကြဲေနတာေပါ႔၊
ေဒါသထြက္ထြက္နဲ႔
ဒီေကာင္ငါထင္ထင္ႀကီးနဲ႔ ငါကိုလွည္႔စားသြားနိဳင္ခဲ႔တယ္၊ ေကာင္းၿပီေလ ဒီေကာင္Aဲဒီၿမိဳ႕ထဲကေန ဘယ္လိုၿပန္ထြက္လဲ
ထြက္ၿပစမ္းကြာ
Aသည္းကိုထုတ္ပစ္မယ္ သူ႕လူေတြလႊတ္ၿပီး
မိရင္ေတာ႕လား
ႀကီမ္းဝါးတယ္ ေဟ႕ေကာင္Aဲမြန္ဒယာ
ျပည့္တန္ဆာပါးစပ္နဲ႔ေကာင္၊
Aရွင္လတ္လတ္
ဒီေလာက္နဲ႔တင္
သူမေက်နပ္ေသးဘူး
လူလိမ္ေကာင္၊
ေAးမင္းAဲဒီၿမိဳ႕ထဲမွာေနပါ
ရင္ကိုခြဲၿပီး ငစU္းလဲ၊ မႀကာဘူး
ငါတို႕နဲ႔ေတြ႔မယ္လို႕သြားဆဲခိုင္းေသးသတဲ႔။
Page | 236
AဲဒီAခ်ိန္မွာ
Aဲမြန္ဒယာက
ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕သားေတာ္ေတြ
တပ္မွဴးေတြန႔ေ ဲ တြ႔ၿပီး
ရာဇာဓိရာဇ္မွာတာကို သြားေၿပာၿပေနၿပီ။ ရာဇာဓိရာဇ္က သူသားေတြကို သူလာမဲ႔လာဆန္း၃ရက္ ေသာႀကာေန႔မွာ
Aေနာက္ဘက္က
ထိုးစစ္စတင္မယ္ဆိုတဲ႔Aေႀကာင္း
ေၿပာခိုင္းတာ။
ဒါကိုေၿပာၿပီးတာနဲ႔ Aဲမြန္ဒယာဟာ ၿမိဳ႕ရိုးေပၚတက္ၿပီး မနက္ၿဖန္ ငါဒီၿမိဳ႕ထဲကေနၿပန္ထြက္မယ္ မင္းတို႕ေကာင္းေကာင္းသာ သတိထားၿပီးေစာင္႔ေနႀကလို႕ တက္ေAာ္စိန္ေခၚပါေတာ႕တယ္။ ကိုယ္ေဖ်ာက္နိဳင္တဲ တ႔ဲ Aဲမြန္ဒယာ Aဲမြန္ဒယာရဲ႕
ဒီလိုစိမ္ေခၚသံကိုႀကားေတာ႕
မင္းရဲေက်ာ္စြာက
AဲဒီAဲမြန္ဒယာဆိုတဲ႔ေကာင္က
ရွိမ္းဆာယာပိုေမာက္ၿပီး သူ႕တပ္သားေတြကို
ေဟ႕ေကာင္ေတြ
မေက်မခ်မ္းေရရြတ္ၿပီး
မင္းတို႕AေသAခ်ာေစာင္႔ႀကည္႔ႀက၊
မထြက္သြားေစနဲ႔၊
တပ္မွဴးနဲ႔
ေဒါသထြက္ေနတဲ႕
ေၿမလွ်ိဳးမိုးပ်ံနိဳင္တဲ႔ေကာင္မို႕လို႕လား၊
ကိုယ္ေဖ်ာက္နိဳင္စြမ္းရွိသတဲ႔လားလို႕
ေၿမဝပ္ငွက္တေကာင္ေတာင္ ထြက္သြားတဲ႔လမ္းက
Aရမ္းကိုမခံခ်ိမခံသာနဲ႔
တပ္သားေတြ
ပဲခူးၿမိဳ႕ထဲက
လႊတ္သြားတယ္ႀကားလို႕ကေတာ႕
Aားလံုးကိုၿပင္းၿပင္းထန္ထန္
Aၿပစ္ေပးမယ္
ဆိုၿပီးAမိန္႔ေပးသတဲ႔။ မနက္က်ေတာ႕ Aဲမြန္ဒယာက သူေႀကြးေႀကာ္တဲ႔Aတိုင္း ပဲခူးၿမိဳ႕ကေန ၿပန္ထြက္တာပဲ ဒါေပမဲ႕ သူ႕လူေတြကိုေတာ႕ ေခၚသြားလို႕မရေတာ႕ဘူး သူတေယာက္ထဲပဲေပါ႔။ Aဲမြန္ဒယာထြက္သြားပံုက
Aင္မတန္လွတယ္။
ပဲခူးဟာ
Aင္းဝတပ္က
လနဲ႔ခ်ီၿပီး
ပိတ္ဆို႔တိုက္ခိုက္တာ ခံေနရလို႕ က်န္းမာေရးနဲ႔ ရိကၡာၿပႆနာက Aေတာ္Aေၿခေနဆိုးေနၿပီ၊ ထံုးစံAတိုင္းဒီလိုAေၿခေနမွာ
စစ္ဒဏ္ေႀကာင္႔
ေနာက္ကလိုက္ပါလာေလ႔ရွိတာက
AစားAေသာက္နဲ႔
သန္႔ရွင္းတဲ႔
ေသာက္ေရသံုးေရမရလို႕
ေက်ာက္ေရာဂါေပါ႔။
ပဲခူးမွာ
ၿဖစ္ေလ႔ရွိတဲ႔
ေက်ာက္ေရာဂါၿဖစ္ေနတယ္၊
ကာလဝမ္းနဲ႔
ေသတဲ႔သူေတြကိုလည္း
ကူးစက္ေရာဂါနဲ႔မို႕ ၿမိဳ႕တြင္းမွာမေပးၿမဳတ္ပဲ ၿမိဳ႕ၿပင္ထြက္ၿပီး စြန္႔ပစ္ႀကတယ္၊ Aဲဒီေခတ္စစ္ပြဲမွာ ဒီလိုAရပ္သားေတြရဲ႕
နာေရးကိစၥေတြမွာ
ေသသူ႕Aေလာင္းေတြ
ပဲခူးၿမစ္ထဲ
ဒုကၡေပးေလ႔မရွိႀကတာမို႕ လာလာေမွ်ာတာဟာ
ပဲခူးကေက်ာက္ေရာဂါနဲ႔ Aင္းဝတပ္သားေတြAဖို႕
AထူးAဆန္းမဟုတ္ေတာ႕ဘူး။ ဒီAခ်က္ကို Aဲမြန္ဒယာက Aသံုးၿပဳၿပီးထြက္သြားတာပဲ။
Page | 237
ပထမဆံုးAဲမြန္ဒယာက ၿမစ္ေရေပၚမွာ သူ႔ကိုသယ္ေဆာင္သြားနိဳင္မဲ႔ ငွက္ေပ်ာေဖာင္တခုစီမံတယ္ ၿပီးေတာ႕
Aဲဒီေဖာင္ေပၚမွာ
ဝါးကပ္တခုတင္တယ္၊
Aဲဒီဝါးကပ္ေပၚမွာမွ
ဖ်ာခင္းၿပီး
သူကလူေသAေလာင္းပံုစံ ဝင္Aိပ္တယ္၊ Aဲမြန္ဒယာက လက္ဝဲလက္ယာသန္တဲ႔ ဒါး၂လက္သမား ဒီေတာ႕
သူ႕ရဲ႕ဒါး၂လက္ကို
ၿပီးေတာ႕မွ
သူ႕လက္နဲ႔Aလြယ္တကူဆြဲနိဳင္မဲ႕ေနမွာ
ငါးပုပ္ေတြေဖါင္ေပၚမွာ
ေဖါင္ေပၚAႏွံ႕
မၿမင္နိဳင္ေAာင္ထဲ႔ေစတယ္၊
ထန္းလွ်က္ရည္ေတြ
ယင္ေတြကတေလွာင္းေလွာင္းနဲ႔
ပ်ားရည္ေတြလို
ထည္႔ထားလိုက္တယ္ ဒီႀကားထဲ
သူ႔Aေပၚနဲ႔
Aခ်ိဳရည္ေတြၿဖန္းထားေတာ႕
လူေသပုပ္ေကာင္ႀကီးၿဖစ္သြားေရာ။
ေနာက္ေတာ႕
လူေလးေယာက္ထမ္း Aေနာက္က ကတံုးတံုးထားတဲ႔ မိန္းမ၂ေယာက္က ငိုယိုၿပီးလိုက္ခိုင္းတယ္။ Aဲဒီကတံုးနဲ႔ မိန္းမ၂ေယာက္ရဲ႕ သရုပ္ေဆာင္ခ်က္ကလည္း ပိုင္လြန္းတာရယ္၊ Aပုပ္နံ႕ကထြက္ၿပီး ယင္တေလွာင္းေလွာင္းနဲ႔မို႕
Aင္းဝတပ္သားေတြက
ခါတိုင္းလိုပဲ
ေက်ာက္ေရာဂါနဲ႔
ေသတဲ႔Aေလာင္း Aထင္နဲ႔ လႊတ္ေပးလိုက္ေရာ၊ ဒီလိုနဲ႔ Aဲမြန္ဒယာတေယာက္ ဟိုကမ္းနားကပ္ Aင္းဝတပ္ကထိုးထုတ္
ဒီကမ္းနားကပ္Aင္းဝတပ္ကထိုးထုတ္နဲ႕
ပဲခူးၿမစ္Aတိုင္းစံုဆင္းရင္း
လံုၿခံဳတဲ႔ေနရာေရာက္မွ ကမ္းေပၚတက္ၿပီး သန္လွ်င္ေရာက္ေAာင္ လစ္ေတာ႕တာပဲတဲ႔။ ေနာက္တေန႔
Aင္းဝတပ္သားေတြက
ပဲခူးၿမိဳ႕ရိုးနားသြားၿပီး
ေဟ႔ေကာင္Aဲမြန္ဒယာ
ဘာလို႔မထြက္လဲ ေႀကာက္ေခ်းတုန္ေနၿပီလား ဘာညာသြားဆဲသြားရိေတာ႕ ပဲခူးဘက္ကလည္း Aင္းဝငကန္းေတြ
Aဲမြန္ဒယာတေယာက္
မင္းတို႕မသိလိုက္ဘူးမဟုတ္လား ၿပန္ရိတာကို
Aခုဆို
ခံရေတာ႕
သူတပ္သားေတြလိုပဲ
သူ႔ရွင္ဆီၿပန္ေရာက္လို႕
တAံ႕တႀသနဲ႔
ဘယ္သူAေပါက္ကထြက္သြားသလဲ
ေၿမလွ်ိဳးမိုးပ်ံၿပီးထြက္သြားတာ ႏွပ္ေနေလာက္ၿပီလို႕
မင္းရဲေက်ာ္စြာကိုသြားေလွ်ာက္ႀကတယ္၊
တထိတ္ထိတ္နဲ႔ေပါ႔။
မင္းရဲေက်ာ္စြာကလည္း
Aဲမြန္ဒယာထြက္သြားနိဳင္တယ္ဆိုတာကို
လံုးဝမယံုဘူး
ဒါနဲ႔
လက်ၤာေသာင္မွဴးဆိုတဲ႔ တပ္မွဴးတေယာက္ကို ေရႊၿမင္းစီးတန္းဆာဆင္ထားတဲ႔ ၿမင္းတေကာင္ရယ္ ပိတ္တAုပ္ရယ္၊
ကတီၱပါဝတ္စံုရယ္နဲ႔
ဟုတ္မဟုတ္ႀကည္႔ခိုင္းတယ္၊
ရာဇာဓိရာဇ္တပ္ခ်ထားတဲ႔
တကယ္ဟုတ္ေနရင္
သန္လ်င္ကိုလႊတ္ၿပီး
Aဲဒီလက္ေဆာင္ေတြ
AဆုAၿဖစ္
Aဲမြန္ဒယာကိုေပးခဲ႔ဖို႕ မွာလိုက္တယ္။ ဟိုေရာက္ေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္နဲ႔ေတြ႔ၿပီး Aဲမြန္ဒယာတေယာက္ ပဲခူးသားေတြေၿပာသလို တကယ္ပဲ သန္လွ်င္ၿပန္ေရာက္ေနသလား
ဆိုတာသိခ်င္ပါတယ္၊
ဒီေလာက္ပိတ္ဆို႕ထားတာမို႕
Page | 238
သူတို႕ကေတာ႕
ၿပန္ေရာက္ေနၿပီဆိုတာ Aလိမ္Aညာစကားလိုပဲ ၿဖစ္မယ္လို႕ထင္ေနေႀကာင္း
ေလွ်ာက္ေတာ႕
ရာဇာဓိရာဇ္က
Aဲမြန္ဒယာကိုေတြ႔ေတာ႕ မင္းရဲေက်ာ္စြာရဲ႕
ရယ္ေမာရင္း
Aနားယူေနတဲ႔သူ႕တပ္မွဴးကို
လက်ၤာေသာင္မွဴးလဲ
Aမိန္႔Aတိုင္း
ေခၚၿပသတဲ႔။
Aေတာ္ေလးAံ႕ႀသသြားတာေပါ႔
သူယူလာတာေတြကို
ဒါနဲ႔
Aဲမြန္ဒယာကိုဆုAၿဖစ္ေပးခဲ႔ၿပီး
Aင္းဝတပ္ဆီၿပန္ခဲ႔ေရာ။ ဒီAေႀကာင္းကို
မင္းရဲေက်ာ္စြာကိုၿပန္ေၿပာေတာ႕
မင္းရဲေက်ာ္စြာလဲ
Aေတာ္Aံ႕ႀသသြားတယ္၊
ဒီေကာင္ဘယ္လိုထြက္သြားသလဲ တကယ္ပဲ ရွိန္းဆာယာပိုေမာက္ ကိုယ္ေဖ်ာက္နိဳင္သလားေပါ႔။ ဒီသတင္းဟာ Aင္းဝတပ္ထဲမွာ Aေတာ္ေလးဂယက္ရိုက္သြားတယ္။ ရာဇာဓိရာဇ္မုတၱမသြားၿပီး ဘာသြားလုပ္လာသလဲ၊ Aင္းAိုင္ခလဲ႔လက္ဖြဲ႔ စစ္ပမ္းေနတဲ႔
ၿပီးေတာ႕
ပဲခူးကို
ဂႏၶာရီေတြကို
Aင္းဝတပ္ကို
Aဲမြန္ဒယာဘာလာလုပ္တာလဲ။
Aေတာ္႕ကိုယံုႀကည္ႀကေတာ႕
စိတ္ဓါတ္ေရးရာAရ
Aဲဒီေခတ္က
နကိုယ္ကတည္းက
Aေတာ္ေလးထိခိုက္သြားတာေပါ႔။
ဒါနဲ႔
မင္းရဲေက်ာ္စြာလဲ Aေနာက္က ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ ထိုးစစ္မစနိဳင္မွီ ပဲခူးကိုAရသိမ္းဖို႕ ဆံုးၿဖတ္ၿပီး ၿမိဳ႕သိမ္းစစ္ေတြ Aႀကိမ္ႀကိမ္ထပ္လုပ္တယ္၊ ထိုးစစ္ကိုၿပင္းသထက္ၿပင္းထန္ေAာင္ ၿမွင္႔တိုက္ေပမဲ႕ ပဲခူးၿမိဳ႕ကို
သူမသိမ္းနိဳင္ဘူး၊
ထိုးစစ္နဲ႔ခံစစ္သမား
ႏွစ္ဖက္စလံုး
Aပ်က္AစီးAဆံုးAရွံဳးမ်ားတယ္ဆိုေပမဲ႕ ထံုးစံAတိုင္း တိုက္စစ္ဖြင္႔သူက ပိုနာတာေပါ႔။ ဒီAခ်ိန္မွာပဲ Aေနာက္ဘက္ကေန ရာဇာဓိရာဇ္က တိုက္စစ္ဖြင္႔ပါေတာ႕တယ္။ ေနာက္ဆံုးAခ်ီေနာက္ဆံုးAလား ထံုးစံAတိုင္း စစ္ကိုမဖြင္႔ခင္ ယႀကာေတြ AစီAရင္ေတြ ေဗဒင္ဟူးရာေမးတာေတြ လုပ္တာေပါ႔၊ Aဲဒီမွာ ဟူးရာပုဏၰားေတာ္သံုးေယာက္က လာမဲ႔တန္ခူးလဆန္း၃ရက္မွာ သူ႕ရွင္ဟာ Aင္းဝတပ္ကို ေAာင္နိဳင္လိမ္႔မယ္၊ လဆန္း၄ရက္ေန႔မွာ မင္းရဲေက်ာ္စြာကံေတာ္ကုန္မယ္လို႕ တညီတညႊတ္ထဲ ေဟာသတဲ႔၊
ဒါေပမဲ႕
မင္းရဲေက်ာ္စြာကို
ဘယ္မွာဖမ္းမိမလဲဆိုတဲ႔ေနရာမွာေတာ႕
ေဟာခ်က္ကကြဲေနတယ္၊ တေယာက္က ေရကန္နားမွာမိမယ္၊ တေယာက္က သစ္ပင္ႀကီးတပင္ရဲ႕ Aနားမွာမိမယ္၊ ေနာက္တေယာက္က ေတာ႕ပို႕တခုနားမွာ မိမယ္လို႔ Aေဟာထြက္ႀကသတဲ႔။
Page | 239
ဒါေႀကာင္႔လည္း
ရာဇာဓိရာဇ္က
Aဲမြန္ဒယာကိုလႊတ္ၿပီး
ပဲခူးကသူသားကို
လဆန္း၃ရက္ေန႕မွာ တိုက္စစ္ဖြင္႕ဖို႔ သြားေၿပာခိုင္းတာေပါ႔။ ဒီလိုပုဏၰားေတာ္ေတြေလွ်ာက္တာကို Aင္းဝတပ္မွာလဲ
ပုဏၰားေတာ္ေတြ
ရွိတာပဲ
စစ္မတိုက္ဖို႕သူတို႕တားမွာေပါ႔လို႕ ရဲစြမ္းသတၱိသိပ္ေကာင္းၿပီး
ဒီေတာ႕
ၿပန္ေၿပာတဲ႔Aခါ
ရာဇာဓိရာဇ္က
မင္းတို႔လိုပဲ
မင္းရဲေက်ာ္စြာကို
Aဲဒီေန႔မွာ
Aမတ္ဒိန္က
စစ္တိုက္ေတာ္ေပမဲ႕
ဒီAရြယ္ကကိုယ္႔ကိုကိုယ္
ယံုႀကည္မွဳ
တိုက္ႀကက္ဖလိုၿဖစ္ေနမွာေပါ႔၊ ထြက္ကိုထြက္လာမွာပဲ၊
နားေထာင္Aၿပီး
ဒီေတာ႕
တကယ္လို႕
မင္းရဲေက်ာ္စြာဟာ
Aသက္ကငယ္ေသးတယ္၊
သိပ္ၿမင္႔ေနတဲ႔Aရြယ္ဆိုေတာ႕ စစ္ေခၚသံႀကားရင္ သူမထြက္ရင္
ပြဲတိုင္းနိဳင္ေနတဲ႔
ဒီေကာင္ေလးေနနိဳင္မွာမဟုတ္ဘူး
ထြက္ေAာင္လုပ္ဖို႔
ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးရဲ႕
တာဝန္ထားပါလို႕ ေလွ်ာက္တယ္။ တန္ခူးလဆန္း
၃ရက္ေန႔မွာ
Aေနာက္ဘက္က
ရာဇာဓိရာဇ္ဦးေဆာင္တဲ႔တပ္နဲ႔
Aေရွ႕ဘက္က ဗညားက်န္းဦးေဆာင္တဲ႔တပ္ဟာ ပဲခူးကိုပိတ္ဆို႕ဝိုင္းထားတဲ႔ မင္းရဲေက်ာ္စြာတို႔ရဲ႕ Aင္းဝတပ္ကို Aေရွ႔Aေနာက္ညွပ္ၿပီး တိုက္ပါေတာ႕တယ္။ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕တပ္ဟာ ေရေႀကာင္းကို Aဓိကဦးစားေပးၿပီး ေရေႀကာင္းဆိုေပမဲ႕
သန္လ်င္ကေန
ပဲခူးၿမစ္ေႀကာင္းAတိုင္း
ႀကည္းေရပူးေပါင္းတပ္ေပါ႔၊
Aင္းဝတပ္ရဲ႕
ဆန္ၿပီးတက္လာတာ၊
Aေနာက္ေတာင္စစ္မ်က္ႏွာကို
ဖိတိုက္သြားတာ၊ ဗညားက်န္းရဲ႕ပဲခူးတပ္ကလည္း Aဲဒီေနရာကိုပဲဖိတိုက္တယ္။ စစ္ပြဲဟာAေတာ္ၿပင္းထန္ၿပီး စိတ္သစ္လူသစ္နဲ႔ Aနားယူၿပီးၿပန္လာတဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ ဟံသာဝတီတပ္က
Aသာစီးနဲ႔တိုက္နိဳင္ခဲ႔သတဲ႔။
Aင္းဝတပ္ကပိုAထိနာၿပီး Aေၿခေနဆိုးသြားသလို၊ ဟံသာဝတီဘက္က
မင္းမဟာလက်ၤာလို တဖက္ကလည္း
ပြင္႕ထြက္သြားေAာင္
၂ဖက္စလံုးAေသAေပ်ာက္မ်ားေပမဲ႕ တပ္မွဴးႀကီးေတြ
Aင္းဝရဲ႕ဝိုင္းပတ္ပိတ္ဆို႕ထားတာကို
ခ်ိဳးဖ်က္လိုက္နိဳင္တာမို႕
သန္လ်င္ကခ်ီလာတဲ႔
က်ဆံုးသြားတဲ႔Aထိ ပဲခူးကဗညားက်န္းတပ္နဲ႔
ရာဇာဓိရာဇ္ဦးေဆာင္တဲ႔တပ္ဟာ
ၿပန္လည္ေပါင္းစည္းသြားနိဳင္ေတာ႕တာေပါ႔။ ရာဇာဓိရာဇ္က
ပဲခူးၿမိဳ႕ထဲမဝင္ေသးပဲ
Uပါေကာင္းကို
မင္းရဲေက်ာ္စာြ ဆီလႊတ္ၿပီး
ငါမိုးက်လို႕ မုတၱမမွာသြားၿပီးAနားယူေနတာ၊ Aခုေတာ႕ ေႏြေပါက္ၿပီမို႕ မင္းနဲ႔စစ္ကစားဖို႔ၿပန္လာၿပီ
Page | 240
မင္းဘက္က
Aဆင္႔သင္႔ရင္
မင္းဘက္ကရဲရင္
မင္းနဲ႕ငါစစ္ထိုးႀကရေAာင္
လို႕ခ်ိန္းေတာ႕
ႀကက္ေခါင္းဆိပ္မခံတဲ႔ မင္းရဲေက်ာ္စြာကလည္း သူ႕ရဲ႕မွဴးမတ္ စစ္သူႀကီးေတြကို မတိုင္ပင္ပဲ ဟာ Aေတာ္ပဲဘႀကီးေရ႕ ခင္ဗ်ားနဲ႕စစ္ထိုးခ်င္လြန္း Aင္းဝကေနဆင္းလာတာ၊ ဘႀကီးကေႀကာက္ၿပီး လိုက္ေၿပးေနတာကိုး ကဲ Aခုေတာ႕Aဆင္သင္႔ၿပီေပါ႔ ဘႀကီးဘက္ကသာ ၿပင္ထားေပေတာ႕လို႕ Aေႀကာင္းၿပန္လိုက္သတဲ႔
ဒါကို
ဝမ္းသာAားရေက်နပ္ေနတာေပါ႔။
ေဗဒင္AေဟာကိုAရမ္းယံုေနတဲ႔ ဒါေပမဲ႕
ရာဇာဓိရာဇ္ကေတာ႕
သူေႀကာက္ေနတာတခုရွိေသးသတဲ႔၊
Aဲဒါက
သမိန္ဗရမ္းနဲ႔Aတူ Aင္းဝတပ္ကဖမ္းမိသြားတဲ႔ ဗဂမက္ဆိုတဲ႔ဆင္။ Aဲဒီဗဂမက္ဆိုတဲ႔ဆင္ဟာ
စစ္ထိုးလို႕Aင္မတန္ေကာင္းတဲ႔ဆင္တဲ႔၊
ဆင္မဲၿဖစ္ေပမဲ႕
ဆင္ၿဖဴေတာ္ေတြမွာ ရွိသင္႔ရွိAပ္တဲ႔ AဂၤါAေတာ္မ်ားမ်ား ရွိေနလို႕ သူ႕ကိုဆင္ၿဖဴေတာ္ဆဒၵႏၱလို႕ ရာဇာဓိရာဇ္က
ဘြဲ႔ေပးထားတဲ႔ဆင္ေပါ႔၊
ဟိုတုန္းက
ဘုရင္မင္းေခါင္ကိုလုပ္ႀကံဖို႔Aသြား
လဂြန္Aိန္က ရာဇာဓိရာဇ္ဆီက ေတာင္းစီးတဲ႔ဆင္က ဗဂမက္ေပါ႔၊ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ ဗဂမက္ကိုစီးၿပီး စစ္Aႀကိမ္ႀကိမ္တိုက္ဖူးတယ္ေလ၊
ဒီေတာ႕
သူ႕ဆင္Aေႀကာင္းသူသိတယ္ေလ
ဒီဆင္ကိုယွU္နိဳင္ေလာက္တဲ႔ဆင္ ဟံသာဝတီတပ္မွာမရွိဘူးတဲ႔။ ဒီေတာ႕
ဗဂမက္ရဲ႕ဦးစီးေဟာင္းကိုေခၚတယ္၊
ဗဂမက္ကိုေမြးကတည္းက
ထိန္းေက်ာင္းခဲ႔တဲ႔
ဆင္တေကာင္ကိုထိန္းေနသူ။ Aင္းဝတပ္စခန္းထဲက
ဦးစီးပဲ
ရာဇာဓိရာဇ္က
ဗကမတ္ကိုထားတဲ႔
ဒီလူနာမည္ကငပ်ံတဲ႕၊
လက္ရွိလဲ
ငပ်ံကို
ဗဂမက္ရဲ႕ညီ
ၿမက္ရိပ္သမား
တင္းကုတ္နားသြားခိုင္းၿပီး
လို႔ေၿပာရမဲ႕
Aင္းဝသားပံုစံနဲ႔ ဆင္ေၿခေထာက္ကို
သံမွိဳနဲ႔ရိုက္ခိုင္းတယ္။ ငပ်ံလဲ ရာဇာဓိရာဇ္ခိုင္းတဲ႔Aတိုင္း Aင္းဝဆင္သမားေတြAလစ္မွာ ဗဂမက္နားသြားတယ္ ဒါေပမဲ႕ ဗဂမက္က ငပ်ံကိုမွတ္မိေနဆိုပဲ၊ ႏွာေမာင္းနဲ႔ဖတ္သလို မ်က္ရည္ေတြလည္းက်သတဲ႔၊ ဒါနဲ႔ငပ်ံလဲ သူ႕ရွင္က
သူ႕ေမြးခဲ႔တဲ႔ဆင္ကို မနက္က်ရင္
သူ႕ရွင္ကမေႀကာက္ေပမဲ႕ မင္းရဲေၿခေထာက္ကို ငါမလုပ္ပဲၿပန္သြားရင္
မလုပ္ရက္မလုပ္ထြက္ဖူးေပါ႔။
မင္းရဲေက်ာ္စြာနဲ႔
ငပ်ံလဲ
စီးခ်င္းထိုးလိမ္႔မယ္၊
မင္းကိုေတာ႕ေႀကာက္ေနတယ္ကြဲ႕၊ သံမွိဳနဲ႔ရိုက္ခိုင္းလိုက္တာ၊
ရာဇဝတ္သင္႔ဦးမယ္၊
သူ႕ဆင္ကိုဖက္ၿပီးငိုရင္း ဒီမွာရွိတ႔ဘ ဲ ယ္ဆင္ကိုမွ ဒါေႀကာင္႔ငါ႕ကိုလႊတ္ၿပီး
ငါမလုပ္ရက္ဘူးငါ႕သားရာ၊
ဒီေတာ႕တလမ္းပဲရွိတယ္
ဒါေပမဲ႕
မနက္က်ရင္
မင္းက
Page | 241
မင္းကိုစီးတဲ႔တပ္မွဴးကိုခါခ်ၿပီး Aင္းဝတပ္ကိုၿပန္နင္းပါ။ တကယ္လို႔မင္းမလုပ္ရင္ မင္းရဲ႕ညီေရာ ငါေရာ
ငါ႔မိသားစုေရာ
Aားလံုးေသဒဏ္ခံရေတာ႕မယ္
လို႔ေၿပာၿပီးငိုၿပန္သတဲ႔၊
ဆင္ႀကီးလဲ
ငိုတာပဲတဲ႔။ ေနာက္ေတာ႕ငပ်ံလဲ ဟိုကဘယ္လက္ခံမလဲ
ရာဇာဓိရာဇ္ဆီၿပန္သြားၿပီး
Aေႀကာင္းစံုကိုသြားေလွ်ာက္တယ္။
တိရိစာၦ န္ကလူစကားနားလည္တယ္ဆိုတာကို
ေဒါသထြက္ထြက္နဲ႕
ရာဇာဓိရာဇ္က ဆင္ကိုသြားၿပီး ခ်ိန္းဆိုရေAာင္ ဆင္ကမင္းAေဖမ်ားမွတ္ေနသလား ေသာက္ရူးရဲ႕၊ ေAး Aခုခ်က္ခ်င္းမင္းကိုသတ္ရင္ ငါ႔ကိုစိတ္ၿမန္လြန္းတယ္လို႕ Aမ်ားကAၿပစ္တင္ဦးမယ္ ကဲ ဆင္နဲ႔စကားေၿပာနိဳင္တယ္ဆိုတဲ႔
ဒီေသာက္ရူးကို
Aဲဒီဆင္ကိုစီးၿပီးတိုက္တယ္ၿမင္တာနဲ႔
ေၿခက်င္းခတ္ထား၊
တေဆြလံုးတမ်ိဳးလံုးကို
မနက္က်လို႕
ဟိုက
ေခါင္းၿဖတ္သတ္မယ္လို႕
ႀကိမ္းေမာင္ေတာ႕တာေပါ႔။ AဲဒီAခ်ိန္မွာ မနက္ဖန္ဇာတာမသန္႔လို႕
Aင္းဝဘက္က
ပုဏၰားေတာ္ေတြကလည္း
မထြက္ပါနဲ႔လို႕
တားႀကတယ္၊
မင္းရဲေက်ာ္စြာကို
သူတို႕AေဟာAရ
ေနာက္
တပတ္ေက်ာ္မွ မင္းရဲေက်ာ္စြာရဲ႕ ဇာတာေကာင္းမယ္တဲ႔။ မင္းရဲေက်ာ္စြာက ဘယ္လက္ခံမလဲ ဇာတာညံ႕ညံ႕မညံ႕ညံ႕
ငါဒီလူႀကီးနဲ႔တိုက္ခ်င္လြန္းလို႔Aင္းဝကေနလာတာ
ႏွစ္ေပါက္ေနၿပီ၊
Aခုသူ႕ဘက္ကခ်ိန္တဲ႔Aခ်ိန္မွ ငါဘက္ကမထြက္နိဳင္ရင္ ငါညံ႕ရာက်ေတာ႕မေပါ႔၊ ခ်ိန္းလဲခ်ိန္းၿပီးၿပီ ဘယ္လိုပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ငါေနာက္မဆုတ္နိဳင္ဘူးလို႕ ၿငင္းပါသတဲ႕။ မင္းရဲေက်ာ္စြာရဲ႕ေနာက္ဆံုးတိုက္ပြဲ မင္းရဲေက်ာ္စြာက
ထြက္တိုက္မယ္လို႕ဆိုေနေပမဲ႕
စတဲ႔တပ္မွဴးႀကီးေတြက
ရာဇသႀကၤန္၊
စလင္းၿမိဳ႕စားAေနာ္ရတာ
မသင္႕ေႀကာင္းဝိုင္းေလွ်ာက္ေနႀကတာနဲ႔
ခ်ိန္းထားတဲ႔Aခ်ိန္Aထိ
မင္းရဲေက်ာ္စြာက စစ္မၿပင္ရေသးဘူးတဲ႔၊ တဖက္က ရာဇာဓိရာဇ္ကေတာ႕ သူ႕တပ္ကိုAၿပီၿပင္ ၿပင္ၿပီးထြက္လာပါတယ္။
ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
Aနက္ေရာင္စစ္ဝတ္စစ္စားေတြ တံခြန္ေတြ
ကုဋ္ကားေတြ
ေAာင္စည္ေAာင္ေမာင္းေတြနဲ႔
Aဲဒီေန႔စစ္ပြဲမွာ
ဝတ္ဆင္ထားတယ္လို႕ဆိုတယ္၊
သူတပ္ကိုလည္း
ေရာင္စံုေတြလႊင္႔လို႕ ထြက္ေစတယ္။
ေဗဒင္ကိန္းAရ
ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕
Aလံေတြ
Aခ်ိန္ေကာင္းကိုေရႊးၿပီး ဟံသာဝတီတပ္မွာ
Page | 242
တပ္မႀကီးသံုးတပ္ပါရွိၿပီး ဗညားရံကတတပ္
သူကတတပ္၊
သူ႕သားႀကီးဗညားက်န္းကတတပ္
ဦးေဆာင္ၿပီးထြက္လာတယ္။
Aဲဒီေန႔က
နဲ႔
သားငယ္
ရာဇာဓိရာဇ္စီးတဲ႔ဆင္က
သီဟနာရာယနလို႔ Aမည္ေပးထားတဲ႔ဆင္တဲ႔၊ ဒီဆင္ဟာ စစ္ထိုးတဲ႔Aခါ Aင္မတန္လ်င္ၿမန္တဲ႔ ဆင္လို႕ဆိုတယ္။ ဟံသာဝတီကတပ္ခ်ီၿပီလာေပမဲ႕ Aင္းဝဘက္က လွဳပ္ရွားတာမေတြ႔ဘူးတဲ႔၊ ဒါနဲ႕ Aမတ္ဒိန္က သမိန္Aင္းဝနံနိဳင္နဲ႔ တပ္သား၅၀ဝ၀ကိုေရႊးၿပီး မင္းရဲေက်ာ္စြာကို သြားဆြေစသတဲ႔။ AဲဒီAခ်ိန္မွာ ထြက္တိုက္ခ်င္ေပမဲ႕
သူ႕ရဲ႕Aမတ္ေသနာပတိတပ္မွဴးႀကီးေတြ
ခ်ီတံုခ်တံုၿဖစ္ေနတဲ႕
မင္းရဲေက်ာ္စြာဟာ
ဟာ
ငါကဒီAတိုင္း
ငံု႕ခံေနရမွာလားဆိုၿပီး
ဒီေကာင္ေတြ
ဝိုင္းၿပီးတားေနလို႕
ဒီေလာက္Aတင္႔ရဲေနတာကို
ေဒါသထြက္ထြက္နဲ႔
မွဴးမတ္ေတြရဲ႕
စကားကိုနားမေထာင္ေတာ႔ပဲ Aတင္းစစ္ၿပင္ခိုင္းေတာ႕တာပဲတဲ႔။ မင္းရဲေက်ာ္စြာဟာ
ယမကာလုင္ပဲ၊
လူငယ္လည္းAရမ္းငယ္၊
သတၱိကလဲရွိ၊
Aစြမ္းစကလည္းေကာင္းတဲ႔Aၿပင္ ဘုရင္႔သားလည္း ၿဖစ္ၿပန္ေတာ႕ သူ႕ကိုတားဝံ႕သူမရွိဘူးေလ၊ ငယ္ငယ္ေလးနဲ႔
တာဝန္Aႀကီးႀကီးပိေနတဲ႔
တလီတာေလာက္ေသာက္သတဲ႔၊ စိမ္ရည္လား၊
လူႀကီးေလးၿဖစ္ေနသူေပါ႕။
ဘာAရက္လဲေတာ႕မသိဘူး
ေခါင္ရည္လား
တခုခုၿဖစ္မွာေပါ႔
ေန႔တိုင္းAရက္ကို
ေကာက္ညွင္းAရက္လား၊ Aစိမ္းေတြ
Aၿပာေတြ
မဟုတ္တာေတာ႕ေသခ်ာတယ္။ ဘယ္လိုAရက္ပဲၿဖစ္ၿဖစ္ တလီတာကို တေယာက္ထဲၿဖိဳဖို႕ဆိုတာ လြယ္တာမွမဟုတ္တာ။ ရာဇာဓိရာဇ္က Uပါေကာင္းကို လႊတ္ၿပီး ခ်ိန္းတဲ႔ညကဆို သူ႔လူေတြနဲ႔ စစ္ပြဲAႀကိဳစားပြဲေသာက္ပြဲႀကီး
က်င္းပလိုက္တာ
ခါတိုင္းလစ္မစ္ထက္
မ်ားၿပီး
၂လီတာေလာက္ေတာင္ ေသာက္ၿဖစ္သြားတယ္ဆိုပဲ။ Aဲဒီေန႔ကလည္း လာဆြေတာ႕
Aိပ္ယာထကတည္းက သူAေတာ္မွန္ေနၿပီတဲ႔။
တားတာကိုလက္မခံေတာ႕ပဲ
ေသာက္ေနလိုက္တာ ဟိုကလာဆြေတာ႕
သူစီးေနႀက
ငခ်စ္ခိုင္ဆိုတဲ႔
သမိန္Aင္းဝနံနိဳင္တို႕ သူ႕ရဲ႕မွဴးႀကီးမတ္ရာေတြ ဆင္ကိုဆင္ကတင္ခိုင္းၿပီး
စစ္ထြက္ဖို႔ၿပင္တယ္၊ ထံုးစံAတိုင္း ဆင္ကိုလည္း Aရက္တိုက္တာေပါ႔၊ ငခ်စ္ခိုင္လည္း မူးမူးနဲ႔ ဝူးကနဲ႔ေAာ္တယ္၊
ဒါကလည္း
တိုက္ဆင္ေတြထံုးစံAတိုင္း
ငခ်စ္ခိုင္ေAာ္သံကို
ၿပံဳးၿပံဳးႀကီးနားေထာင္ၿပီး
စစ္နိဳင္မယ္ဆိုရင္
ႀကိဳးႀကာသံေAာ္ေလ႔ရွိတယ္
ေAာ္ၿမည္ေနက်ပဲေလ၊
ေတြ႔လားေဟ႕ေကာင္မေလးေတြ Aခုလဲ
ငခ်စ္ခိုင္က
ႀကိဳးႀကာသံေAာ္ေနတယ္
Page | 243
ေတြ႔တယ္မဟုတ္လား
ဒီစစ္ပြဲမွာလဲ
မင္းတို႕ကိုယ္ေတာ္ေလးပဲ
နိဳင္မွာပါ
ဘာမွမပူနဲ႔
Aခ်စ္ေလးေတြလို႕ သူ႕ရဲ႕ကိုယ္လုပ္ေတာ္မေလးေတြကို ေၿပာၿပီး သစ္တပ္ထဲက ထြက္သြားတယ္။ သစ္တပ္ၿပင္ေရာက္ေတာ႕ တဖက္ကေစာင္႔ေနတဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္တို႕နဲ႔ဆံုေရာ၊ ဒီေတာ႕ ေရႊေရာင္၊ Aနီေရာင္၊
Aမဲေရာင္
တပ္သံုးတပ္ကိုႀကည္႔ၿပီး
ရာဇာဓိရာဇ္တပ္လဲလို႕ေမးတာနဲ႔
မင္းရဲေက်ာ္စြာက
Aနားကတပ္မွဴးႀကီး
ဘယ္ဟာက မင္းမဟာရာဇာက
Aလယ္ကAမဲေရာင္တပ္လို႕ ေၿဖလိုက္တယ္၊ ေAး ဒါဆိုAဲဒီေကာင္ႀကီးကို ငါသြားေဆာ္ၿပီးဆိုၿပီ ငခ်စ္ခိုင္ကိုခြ်န္းကုန္ဖြင္႔ၿပီး ရာဇာဓိရာဇ္ဆီဦးတည္သြားပါေလေရာ။ Aေနာက္ကတပ္ကလည္း မင္းရဲေက်ာ္စြာေနာက္ကို လိုက္ရတာေပါ႔၊ မင္းရဲေက်ာ္စြာရဲ႕ေနာက္မွာ ကပ္ၿပီးပါလာတာက
ဗကမက္ကိုစီးထားတဲ႔
ေၿမဒူးစား။
Aဲဒီမွာ
ဗကမက္က
Aံ႕ႀသစရာေကာင္းေAာင္ Aင္းဝတပ္ေတြကိုဒုကၡေပးေတာ႕တာပဲ။ ဗကမက္ဟာ
Aင္းဝသစ္တပ္ကေနထြက္လာၿပီး
ခပ္လွမ္းလွမ္းေလးကိုေရာက္တယ္ဆိုတာနဲ႕
ဆင္ဦးစီးနဲ႔ ေၿမဒူးစားမင္းနႏၵသူကို ကိုယ္ထက္ကခါခ်ၿပီး Aင္းဝတပ္ဘက္ကိုၿပန္လွည္႔ထိုးတယ္၊ လိုက္နင္းတယ္၊
ေတြ႔တဲ႕ဆင္ေတြ
ၿဖစ္ကုန္တာေပါ႔၊
ေနာက္ေတာ႕
ၿမင္းေတြကိုဝင္ထိုးတယ္၊ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို
Aားလံုးဝရုန္းသုန္းကား
Aင္းဝစစ္သည္ေတြက
သူ႔ကို
ဝိုင္းဖမ္းႀကေတာ႕တာပဲ၊ ဖမ္းမရေတာ႕ ဝိုင္းထိုးဝိုင္းပစ္ႀကတာနဲ႔ ဗကမက္လဲ AနီးAနားမွာရွိတဲ႔ ေတာထဲဝင္ေၿပးပါေလေရာ။ Aဲဒီလိုသူ႕ေနာက္မွာဝရုန္းသုန္းကား
ၿဖစ္ေနရစ္တာကို
ခြ်န္းကုန္ႏွင္သြားတဲ႔
မင္းရဲေက်ာ္စြာက
သတိမထားမိပဲ ရာဇာဓိရာဇ္ရွိရာကို တိုးဝင္သြားေတာ႕ သူ႕ဆင္တစီးထဲ ထီးထီးႀကီးၿဖစ္ေနတာေပါ႔၊ တေယာက္ထဲေတာ႕မဟုတ္ဘူးေပါ႕ ဆင္တပ္လဲ
တစီးႏွစ္စီးလဲ
သူ႔နဲ႔Aတူ
ေၿခလ်င္တပ္သားေတြ
ပါေတာ႕ပါတာေပါ႔
ဒါေပမဲ႕
ၿမင္းတပ္သားေတြ
နဲ႔
တဖက္ကတပ္နဲ႔ယွU္ရင္
သူ႕Aင္AားကAရမ္းကို နည္းလြန္းတယ္ေလ။ Aရိုးရင္႔ေနတဲ႕ရာဇာဓိရာဇ္က Aင္Aားနည္းနည္းနဲ႔သူကိုလာတိုက္တဲ႔ မင္းရဲေက်ာ္စြာAသာေလး ဆီးခံတယ္၊
သူကမင္းရဲေက်ာ္စြာနဲ႔
ဝင္ညွပ္ခိုင္းတယ္။
ရင္ဆိုင္ခ်ိန္မွာ၊
မင္းရဲေက်ာ္စြာရဲ႕Aနားက
သူ႔သား၂ေယာက္ကို
ေၿခလ်င္တပ္သား
ဘယ္ညာ
ၿမင္းတပ္သားေတြကလည္း
Page | 244
တကယ္႔ေဒါင္ေဒါင္ၿမည္
လက္ေရြးစင္ေတြၿဖစ္လို႕
သူတို႔ထက္Aင္AားAမ်ားႀကီးကြာတဲ႔ Aင္Aားကြာေပမဲ႕
ရာဇာဓိရာဇ္က
ဟံသာဝတီတပ္ကို မင္းရဲေက်ာ္စြာကို
လံုးဝAေႀကာက္
Aလန္႔မရွိပဲ
ရဲရဲႀကီးရင္ဆိုင္တယ္
ဒါေႀကာင္႔လဲ
လြယ္လြယ္နဲ႔မရဘူး၊
Aဲလိုလံုးေထြး
ရႈတ္ရွက္ခက္ေနႀကတုန္း Aရက္ေတြAမ်ားႀကီး Aတိုက္ခံထားရတဲ႔ ငခ်စ္ခိုင္က သူ႕ေက်ာေပၚက မင္းရဲေက်ာ္စြာကိုခါခ်ၿပီး
သူ႕ဘက္ကဆင္လား
ကိုယ့္ဘက္ကဆင္လား
မခြဲေတာ႕ပဲ
ေတြ႔သမွ်ဝင္ထိုးပါေလေရာ။ မင္းရဲေက်ာ္စြာလဲ
ဆင္ေပၚကၿပဳတ္က်ၿပီး
ခါးက်ိဳးသြားသတဲ႔။
ခါးက်ိဳးသြားလို႕
လမ္းမေလွ်ာက္နိဳင္ေတာ႕တဲ႕ မင္းရဲေက်ာ္စြာဟာ ရႈပ္ေထြးေနတဲ႔Aေၿခေန၊ ေAာ္ဟစ္ဆူညံသံေတြ၊ ဖုန္မွဳန္႔ေတြ ႀကားကေန တြားၿပီးစစ္ပြဲနဲ႔ေဝးရာကို ထြက္ခဲ႔တယ္၊ ေနာက္ေတာ႕ ၿခေတာင္ပို႕တခုနဲ႔ ေရတြင္းတတြင္းနားက
သစ္ပင္တပင္ေဘး
ေၿမနိမ္႕ေနရာေလးတခုမွာ
ဒဏ္ရာေႀကာင္႔
လဲေလ်ာင္းေနသတဲ႔။ မင္းရဲေက်ာ္စြာကိုရၿပီ တေၿဖးေၿဖးနဲ႔
Aင္းဝဘက္က
တိုက္ပြဲကိုAနိဳင္နဲ႔သိမ္းလိုက္တယ္၊ မင္းရဲေက်ာ္စြာကိုမေတြ႕တာနဲ႔
တိုက္ခိုက္မွဳAားေလွ်ာ႕သြားေတာ႕
တိုက္ပြဲAၿပီးမွာ လိုက္ရွာႀကတာေပါ႔၊
ဟံသာဝတီက
မင္းရဲေက်ာ္စြာစီးတဲ႔ဆင္ကိုေတြ႔ေပမဲ႕ ေနာက္ဆံုး
ေရတြင္းတတြင္းAနား
ေပါက္ေနတဲ႔ က်ည္းပင္တပင္ရဲ႕ေၿခရင္း ၿခေတာင္ပို႕ေလးေဘးမွာ ခါးက်ိဳးတဲ႔ေဝဒနာနဲ႔ လဲေနတဲ႔ မင္းရဲေက်ာ္စြာကို ရွာေတြ႔ႀကရသတဲ႔။ ဒီလိုေတြ႔ရေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ ဒဏ္ရာနဲ႔ Aရွင္မိတဲ႔ မင္းရဲေက်ာ္စြာကို ဘုရင္ေတြစီးနင္းတဲ႔ ေဝါယာU္နဲ႔ ညင္ညင္သာသာ သယ္ေဆာင္ခဲ႔ေစတယ္လို႕ ဆိုတယ္။ စလင္းစားAေနာ္ရထာ၊ တပ္မွဴးႀကီးေတြရွိေနတဲ႔Aတြက္
ရာဇသႀကၤန္
စတဲ႔Aရည္Aခ်င္းၿပည္႔ဝတဲ႔
Aင္းဝတပ္ေတြဟာ
ေခါင္းေဆာင္ၿဖစ္တဲ႔
မင္းရဲေက်ာ္စြာက်သြားေပမဲ႕ တပ္မၿပိဳကြဲသြားပဲ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ ထိုးစစ္ကိုႀကံ႕ႀကံ႕ခံနိဳင္ခဲ႔တဲ႔Aၿပင္ စနစ္တက်စုရံုးၿပီး
တန္ၿပန္တိုက္စစ္ဖြင္႔ဖို႔ေတာင္
ႀကိဳးစားနိဳင္ေသးသတဲ႔။
ဒါနဲ႔ေနာက္ဆံုးမွာ
ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ Aမတ္ဒိန္ေပးတဲ႔Aႀကံယူၿပီး Aင္းဝယာယီစစ္ဦးစီး စလင္းစားဆီ သဝဏ္လႊာပို႕ၿပီး
Page | 245
လက္ရဖမ္းထားတဲ႔
မင္းရဲေက်ာ္စြာAေႀကာင္း ေၿပာရင္းAႀကပ္ကိုင္တယ္၊
ဒါနဲ႔ ေနာက္ဆံုးမွာ
စလင္းစားဟာ သူ႕သခင္ကိုငဲ႕ၿပီး ၿပန္ဆုတ္ဖို႔ သေဘာတူလိုက္သတဲ႔၊ ဟံသာဝတီတပ္ကလည္း Aေနာက္ကေနပိတ္ဆို႔ထားတာကို
ဖြင္႔ေပးရတာေပါ႔၊
ဒီလိုနဲ႔
Aင္းဝတပ္ဟာ
ေရေႀကာင္းကေနၿပန္ဆုတ္သြားပါေတာ႕တယ္။ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
သူ႕ယာယီစခန္းဆီၿပန္ေရာက္ေတာ႕
ဗကမက္ရဲ႕ဦးစီးေဟာင္း
ဆင္ကဲငပ်ံကို Aက်U္းခ်ထားရာကလႊတ္ေပးၿပီး ဗကမက္ကိုသြားရွာေစသတဲ႔။ ငပ်ံလိုက္ရွာေတာ႕ ေတာထဲမွာ ဒဏ္ရာေတြနဲ႔ နာေနတဲ႔ ဗကမက္ကိုေတြ႔ရတာနဲ႔ ေက်းဇူးရွင္ဆိုၿပီး ဝမ္းသာAားရ ရာဇာဓိရာဇ္ဆီ ၿပန္ေခၚခဲ႔တာေပါ႔။ ဒဏ္ရာေတြနဲ႕
သူဆင္ႀကီးကိုေတြ႔ေတာ႕
ရာဇာဓိရာဇ္Aေတာ္စိတ္မေကာင္းၿဖစ္သြားတယ္၊ သူ႕ရင္ထဲမွာ သြားၿပီးေၿခေထာက္ကိုသံနဲ႕ရိုက္လို႕ Aမိန္႔ေပးခဲ႔မိတာကိုလည္း ေနာင္တရၿခင္ရေနမွာေပါ႔၊ ဒါေပမဲ႕ ဘုရင္ဆိုတဲ႔လူေတြက မွားမွားမွန္မွန္ ေတာင္းပန္ရိုးထံုးစံမွမရွိတာပဲေလ၊
ဒါေပမဲ႕
ဗကမက္က
သူ႕ကိုၿမင္ေတာ႕
ေၿမမွာဝပ္ခ်ၿပီး
ေၿခေထာက္ကိုႏွာေမာင္းနဲ႔ေပြ႔ရင္း
ငိုေတာ႕
ရာဇာဓိရာဇ္
ရာဇIေၿႏၵမဆည္နိဳင္ေတာ႕ဘူးတဲ႔၊
ငိုခ်ပါေလေရာ။ ၿပီးေတာ႕သမားေတာ္ေတြကို ဗကမက္ကိုAေသAခ်ာကုေပးဖို႕Aမိန္႔ေပးတယ္၊ ဆင္ဦးစီး ငပ်ံလည္း ဆုေတြAမ်ားႀကီးရတာေပါ႔။ တကယ္ဆို မင္းရဲေက်ာ္စြာကို Aခုလိုလြယ္လြယ္ကူကူ နိဳင္လိုက္တာ ဗကမက္ရဲ႕ AကူAညီေႀကာင္႔ဆိုတာ ရာဇာဓိရာဇ္ဘယ္လိုမွၿငင္းလို႔မရဘူးေလ။ ဟူရားေတြ ပုဏၰားေတြလည္း ဆုေတြရတာေပါ႔ Aေဟာမွန္တယ္ဆိုၿပီေတာ႕။ မင္းရဲေက်ာ္စြာရဲ႕ ေနာက္ဆံုးAခ်ိန္ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ ခါးက်ိဳးၿပီးေဝဒနာAၿပင္းAထန္ခံစားေနရတဲ႕ မင္းရဲေက်ာ္စြာကိုသြားႀကည္႔တယ္၊ မင္းရဲေက်ာ္စြာက မထနိဳင္ေတာ႕ဘူးတဲ႔။ ရာဇာဓိရာဇ္က Aနိဳင္ရသူဆိုေတာ႕ စစ္ဆိုတာက မနိဳင္ရင္ရွံဳးမယ္ ဒါပဲရွိတာပဲေလ။ မင္းဟာ Aင္မတန္ရဲစြမ္းသတၱိၿပည္႔စံုတဲ႕ မင္းEကရာဇ္ရဲ႕သားစစ္စစ္ပဲ၊ မင္းနဲ႔စစ္ထိုးရလို႕ ငါေက်နပ္တယ္၊
Page | 246
တကယ္႔ေယာက်ၤားေကာင္း
သူရဲေကာင္းနဲ႔
လက္ရည္တူစစ္ထိုးရတာပဲ။
တိုက္ရည္ခိုက္ရည္ကလည္း
Aင္မတန္ေကာင္းတယ္၊
မင္းရဲ႕
မင္းရဲ႕နာမည္သတင္းကလည္း
Aင္မတန္ႀကီးမားလွတယ္၊ Aခုစစ္ပြဲAတြက္ စိတ္ထဲမွာဘာမွ မထားပါနဲ႔ေတာ႕။ ငါ႔တူ မင္းAေဖနဲ႔ ငါဟာ
ညီAကိုဖြဲ႔ထားတာမို႕
ၿပဳစုပါ႔မယ္။
မင္းကိုငါ႔ရဲ႕တူသားAရင္းပါပဲ
ဒဏ္ရာကသက္သာေပ်ာက္ကင္းလို႕
ငါ႔သားAရင္းလို
မင္းကိုေၿမာက္စားမယ္၊
မင္း
ဒီေတာ႕
မင္းကိုငါAေကာင္းဆံုး
ပဲခူးမွာေနခ်င္လဲ
ငါ႔သမီးနဲ႔ေပးစားၿပီး
ဒါမွမဟုတ္Aင္းဝၿပန္ခ်င္လည္း
ငါကိုယ္တိုင္
Aင္းဝAေရာက္ လိုက္ပို႕ေပးပါ႔မယ္ Aခုသမားေတာ္ေတြ ေပးတဲ႔ေဆးကို ႀကိဳးစားၿပီးမွီဝဲပါလို႕ လူႀကီးလူေကာင္းစကားေၿပာတာေပါ႔။ ဒီလိုရာဇာဓိရာဇ္က ေၿပာတာကိုပဲ မင္းရဲေက်ာ္စြာက သူ႕ကိုရိေနတာပဲလို႕ ယူဆသတဲ႔။ ဒါေႀကာင္႔ ခပ္တင္းတင္းပဲ ဘႀကီးကို ကြ်န္ေတာ္စစ္လာတိုက္တာပါ၊ စစ္တိုက္တာမွ ဟံသာဝတီကိုသိမ္းၿပီး ဘႀကီးကိုAၿပဳတ္ၿဖဳတ္မဟဲ႕ဆိုၿပီး Aရွံဳးသမားတေယာက္လို လုပ္လိုက္စမ္းပါ
လာတဲ႔ေကာင္ပါ
ဆက္ဆံမွာပဲ
ကြ်န္ေတာ္သာနိဳင္ခဲ႕ရင္
Aခုကြ်န္ေတာ္ကံမေကာင္းလို႔
ရန္သူကိုရန္သူလိုဆက္ဆံလိုက္စမ္းပါ၊
ဘာႀကီးဟိုေၿပာဒီေၿပာနဲ႔
ကြ်န္ေတာ္တို႕
Aခ်ိန္မဆြဲေနစမ္းပါနဲ႔
ဘႀကီးကို ဘႀကီးနိဳင္ၿပီပဲ
သတ္ပစ္လိုက္ပါဗ်ာ
ကြ်န္ေတာ္မွာတိုင္းၿပည္လည္းရွိတယ္
Aေဖလည္းရွိတယ္ မိန္းမလည္းလည္းရွိတယ္ ဘႀကီးဆီကဘာမွမလိုဘူးလို႕ ၿပန္ေၿပာသတဲ႔။ Aဲဒီမွာ ရာဇာဓိရာဇ္က ဟာ ေကာင္ေလး မဟုတ္ေသးဘူးေလ၊ ေလာကမွာ ဘယ္ေလာက္ေတာ္တဲ႔ စစ္ဘုရင္ႀကီးၿဖစ္ေစAံုး
Aရွံဳးမရွိတဲ႔သူဆိုတာမရွိပါဘူး၊
Aႀကိမ္ႀကိမ္စစ္တိုက္ခဲ႔ႀကတယ္၊ ရန္သူAေနနဲ႔မုန္းတီးလို႕မရဘူး စစ္ၿပဳေဖာ္ေတြပါ
သူရွံဳးတာရွိသလို
ငါလဲရွံဳးဖူးတာပဲ၊
ငါရွံဳးတာလဲရွိတာပဲ။
သူလဲဒီAတိုင္းပဲၿဖစ္မွာပဲ၊
လို႔ထူးဆန္းတဲ႕
မင္းAေဖနဲ႔ငါနဲ႔ ဒါေပမဲ႕
တို႕ႏွစ္ေယာက္ဟာ
သူ႕ကိုငါ
စစ္ၿပိဳင္ဘက္
သူ႕ရဲ႕စိတ္ရင္းကိုဖြင္႔ဟတဲ႕စကားကိုေၿပာတယ္၊
ၿပီးေတာ႕
လူ႕ဘဝဆိုတာရခဲပါတယ္ကြာ စစ္ရွံဳးတာနဲ႔ Aေသခံတယ္ဆိုတာ မဟုတ္ေသးဘူးကြ တို႔မ်ားရဲ႕ ဘာသာတရားAရလည္း
ေနာင္ဘဝေတြAတြက္
ကုသိုလ္ေတြၿပဳရဦးမယ္
ဒါေႀကာင္႔
Aသက္ရွင္ေAာင္သာ ႀကိဳးစားစမ္းပါကြာလို႕ တိုက္တြန္းၿပန္သတဲ႔။ ရာဇာဓိရာဇ္ဘယ္လိုပဲေခ်ာ႔ေၿပာေၿပာ ၿဖစ္ေနတယ္၊
သူရာဇာဓိရာဇ္ကို
မင္းရဲေက်ာ္စြာနားထဲမွာ မုန္းတယ္ေလ၊
သံရည္ပူေလာင္းထည္႔သလို
မုန္းရေAာင္လည္း
သူ႕မွာခိုင္လံုတ႔ဲ
Page | 247
Aေႀကာင္းAခ်က္ေတြရွိေနတယ္ ဒါေႀကာင္႔ ဘႀကီးေရ Aေၿပာကေတာ႕ ေကာင္းတယ္ဗ်ာ ဒါေပမဲ႕ Aာေညာင္းခံၿပီး
ေၿပာမေနပါနဲ႕
လုပ္လိုက္စမ္းပါ
စစ္သားပီပီ
ဘဝကိုေAာင္နိဳင္မွဳနဲ႔
Aဆံုးသတ္သြားပါရေစလို႕ ၿပန္ေၿပာၿပန္သတဲ႔။ ဒီလိုမင္းရဲေက်ာ္စြာက
Aရမ္းကိုတင္းတင္းမာမာၿပန္တုန္႔ၿပန္ေနေတာ႕
သူ႕ရင္ထဲမွာရွိေနတဲ႕Aထံုးတခုကို
ေၿဖခ်တဲ႔Aေနနဲ႕
ရာဇာဓိရာဇ္က
ေနာက္ဆံုးစကားကို
ဖြင္႔ထုတ္တယ္
မဟုတ္ေသးဘူးသား တကယ္ေတာ႕ မင္းဟာ တၿခားလူမဟုတ္ဘူး Aတိတ္ဘဝက ငါ႔သားေတာ္ပဲ လို႕ေၿပာခ်လိုက္သတဲ႔
သူ႕သားေဗာေလာက်န္းေဒါ
မ်ားေနတယ္မဟုတ္လား၊
ေဗာေလာက်န္ေဒါဟာ
သူနဲ႔သူရဲ႕ငယ္ခ်စ္
တလမည္ေထာ္တို႕ရဲ႕
Aာဏာလြန္ဆြဲပြဲႀကားမွာ
ဝင္စားသူလို႕
သူ႕ရဲ႕သားႀကီး
သားဦးရတနာေလ၊
စေတးခံလိုက္ရတဲ႕
သားပဲ၊
လူေၿပာသူေၿပာ
သူ႕ရဲ႕ပထမဆံုးရင္ေသြး၊ သူနဲ႔
မဟာေဒဝီတို႕ရဲ႕
ဘယ္ေလာက္ပဲ
စိတ္ႀကမ္း
လူႀကမ္းၿဖစ္ခဲ႔ပါေစ သားဆိုတဲ႕ သံေယာဇU္က သူ႔မွာရွိခဲ႔မွာပဲေလ။ ဒါေပမဲ႕ Aဲဒီငါ႔သားဆိုတဲ႕စကားဟာ မင္းရဲေက်ာ္စြာ AခံရAခက္ဆံုး Aနာက်င္ဆံုးစကားပဲ၊ Aတိတ္ဘဝရဲ႕
ပဌါန္းဆက္ေႀကာင္႔
ေၿမာက္နန္းစံ
ရွင္မိေနာက္ကို
မိဖုရားေၿမာက္ထားတယ္မဟုတ္လား မယားပါသားၿဖစ္ေနရတာေပါ႔
သူ
ရာဇာဓိရာဇ္ကိုမုန္းတယ္ဆိုတာထက္
ရာဇာဓိရာဇ္က ဒီေတာ႕
ဒါကိုမင္းရဲေက်ာ္စြာက
ပန္းေက်ာ္တိုက္ပြဲမွာ သူဟာAလိုလိုေနရင္း Aရမ္းကိုခံၿပင္းေနတာ၊
သူA ႔ ေမ ရလိုက္ၿပီး
ရာဇာဓိရာဇ္ရ႕ဲ ၿပီးေတာ႕
ရာဇာဓိရာဇ္က သူ႕ရဲ႕Aမ ေစာၿပည္႔ခ်မ္းသာကိုလည္း ဖမ္းမိၿပီး မိဖုရားေၿမာက္ထားေသးတယ္ (ေစာၿပည္႔ခ်မ္းသာ သာ ရွင္မိေနာက္ရဲ႕ သမီးဆိုရင္ေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္က Aေမကိုေရာ သမီးကိုပါ ယူထားတာေပါ႔)။ ဒါနဲ႕
မင္းရဲေက်ာ္စြာက
သူ႕ကိုရာဇာဓိရာဇ္က
မင္းဟာငါ႔သားလို႕ေၿပာသံႀကားတာနဲ႕
စူးစူးဝါးဝါးထေAာ္ၿပီး ဟာ ခင္ဗ်ားႀကီး ဘာမွရွည္ရွည္ေးေဝးလာေၿပာမေနနဲ႕ ဒီလိုေၿပာေနတာကိုက က်ဳပ္ကိုညွင္းဆဲေနတာပဲ၊ ကဲ ခင္ဗ်ားႀကီးမသတ္ဘူးလား မသတ္ဘူးဆိုရင္ က်ဳပ္ဖာသာက်ဳပ္ ေသေAာင္လုပ္မယ္လို႕ ႀကမ္းႀကမ္းတမ္းတမ္းႀကီး တုန္႔ၿပန္လိုက္သတဲ႔။
Page | 248
ဒါနဲ႕ရာဇာဓိရာဇ္လဲ
ဒီေကာင္Aေတာ္ႀကမ္းတဲ႔ေကာင္ပဲ
ေAးေလသူမကုခ်င္ေတာ႕ဘူးဆိုမွ
ဘာတတ္နိဳင္မလဲဆိုၿပီး သူ႕Aေဆာင္ကိုၿပန္သြားေရာ။ Aဲဒီညမွာပဲ မင္းရဲေက်ာ္စြာAနာသည္းၿပီး ေသဆံုးသြားပါေလေရာ။ သူ႕Aေလာင္းကို ရာဇာဓိရာဇ္က AေသAခ်ာမီးသၿဂႋဳလ္ေပးတယ္၊ ေနာက္ ႀကြင္းတဲ႔Aရိုးကို ေစတီတည္ေစတယ္တဲ႔၊ ပဲခူးမွာAဲဒီေစတီကို မင္းရဲေက်ာ္စြာေမာ္ေဓာေစတီလို႕ ေခၚႀကပါသတဲ႔။ သမိန္Aဝနံနိဳင္ ႏွင္႔ ေစတသူႀကီး သူ႔ရဲ႕သားကို
ရန္သူလက္ထဲမွာ
Aေသပစ္ထားၿပီး
ၿပန္ဆုတ္လာတဲ႕
တပ္ေတာ္ႀကီးကို
မင္းေခါင္လံုးဝမေက်နပ္ဘူး။ မင္းတို႕ဟာ ငါ႕သားေတာ္ကိုေခၚသြားၿပီး သတ္ပစ္လိုက္ႀကတာပဲလို႕ မိန္႔ၿပီး မွဴးမတ္ဗိုလ္ပါ ေသနာပတိေတြကို ေသဒဏ္ေပးဖို႔ဆံုးၿဖတ္သတဲ႔။ ရဟန္ရွင္လူပညာရွိ
ဘုရင္နဲ႔နီးစပ္တဲ႔
သူေတြက
သူ႕ကိုဒီလိုမလုပ္ဖို႕
ေတာင္းပန္ႀကတာေပါ႔၊ ဒါေပမဲ႕ သားေသလို႕ Aရမ္းေႀကကြဲၿပီး ေဒါသထြက္ေနတဲ႔ မင္းေခါင္ကို ဘယ္သူကမွ
တားလို႕မရဘူး။
တရားေရးဆိုင္ရာပုဂၢိဳလ္ဆိုေတာ႕ သံဃာေတာ္ႀကီးေတြက
Aဲဒီေခတ္ရဲ႕ Aယူခံလိုလဲ
Aလွဴခံတဲ႔
ထံုးစံAရ
မရဘူးေပါ႔
ဘုရင္ဟာ
ဒါေပမဲ႕
Aေလ႔ထံုးတမ္းေတာ႕
Aၿမင္႔ဆံုး
ေသဒဏ္က်သူေတြကို
ရွိသတဲ႔၊
ဒါနဲ႔
ဆရာေတာ္
သမေတာ္ႀကီးေတြ Aလွဴခံႀကည္႔ႀကတာေပါ႔ ဒါေပမဲ႕ မင္းေခါင္က ဘာမွၿပန္မေၿပာပဲ ေနေနသတဲ႔၊ သူမလွဴဘူးေပါ႔။ Aဲဒီမွာ
နႏၵမိတ္ဆိုတဲ႔
Aရွင္႔သားေတာ္က်ဆံုးသြားတာဟာ ဒီမြန္ဘုရင္ဟာ
ပညာရွိAမတ္တေယာက္က ရာဇာဓိရာဇ္ဘက္က
Aင္းဝAထိေတာင္
ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးတို႕က
ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးတို႕ရဲ႕
Aရွင္မင္းႀကီး
Aခုလို
စိတ္ဓါတ္တတ္ႀကြစရာပဲ
ဒါေႀကာင္႔
လာတိုက္နိဳင္မဲ႔Aေနထားမ်ိဳးရွိေနတယ္၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြကိုသတ္ၿပလိုက္ရင္
တကယ္လို႕
ရန္သူAားပိုရွိသြား
နိဳင္သလို ကြ်န္ေတာ္တို႕ရဲ႕Aားကို ကြ်န္ေတာ္တို႕ ၿပန္ခ်ိဳးလိုက္သလို ၿဖစ္သြားနိဳင္ပါမယ္။ ဒါေႀကာင္႔ ရန္သူဘက္က ထိုးစစ္မစနိဳင္ခင္မွာ ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးတို႕ ေနာက္ထပ္Aင္Aားစုၿပီး ဟံသာဝတီကို ထပ္တိုက္သင္႔တယ္၊ Aရွံဳးနဲ႔ရင္ဆိုင္ၿပီး ၿပန္လာရတဲ႕ ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးတို႕ရဲ႕ စစ္သည္ေတြလည္း သူတို႕Aရွံဳးနဲ႔ Aရွင္႔သားေတာ္Aတြက္ လက္စားေခ်စိတ္ၿပင္းထန္ေနေတာ႕ ဒီတခါေAာင္ပြဲက
Page | 249
ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးတို႕Aတြက္ပဲလို႕
Aက်ိဳးAေႀကာင္း
ခိုင္ခိုင္လံုလံုနဲ႔
မင္းေခါင္သေဘာက်သြားတယ္၊
သူလဲသူ႕သားကိုဆံုးရွံဳးလိုက္ရလို႕
ေလွ်ာက္တင္ေတာ႕ ေႀကကြဲပူေဆြးေနေပမဲ႕
ရာဇာဓိရာဇ္ကို လက္စားေခ်ခ်င္ေနတယ္ေလ။ ဒါနဲ႔ပဲ
မင္းေခါင္ဟာ
လက္စားေခ်စစ္ခ်ီဖို႕
သူ႔ရဲ႕ေသဒဏ္Aမိန္႔ကို
ၿပင္ဆင္ေတာ႕တယ္။
မင္းေခါင္ရဲ႕လက္စားေခ်စစ္ကို
ၿပန္ရုတ္သိမ္းၿပီး
ေသဒဏ္မွလႊတ္သြားတဲ႔
ဝမ္သာAားရေထာက္ခံႀကၿပီး
ဟံသာဝတီကို
Aင္းဝစစ္သည္ေတြဟာ Aေသခံၿပီးတိုက္ဦးကေန
ဟံသာဝတီနဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္ကို လက္တံု႕ၿပန္ဖို႕ ကတိေပးႀကသတဲ႔။ မင္းေခါင္ဟာ Aခ်ိန္သိပ္မဆြဲပဲ သူ႔တပ္ကိုAၿမန္ၿပင္တယ္ ၿဖစ္သြားမွာကိုး၊
ဒါနဲ႔ပဲ
Aခ်ိန္ဆြဲAင္Aားစုေနရင္ မင္းရဲေက်ာ္စြာ
မင္းရဲေက်ာ္စြာခ်ီတဲ႔လမ္းေႀကာင္းAတိုင္း
ဖြဲ႔ခဲ႔တဲ႔
ရာဇာဓိရာဇ္ကို
တပ္ေတာ္ႀကီးမွာပဲ
ေရတပ္ႀကီးနဲ႔
Aခ်ိန္ေပးသလို Aားသစ္ထပ္ၿဖည္႔ၿပီး
Aင္းဝက
စုန္ပါေတာ႔သတဲ႔၊
မင္းရဲေက်ာ္စြာရဲ႕ ေရတပ္ႀကီးကလည္း မဖ်က္ရေသးဘူးဆိုေတာ႕ Aရံသင္႔ေပါ႔။ AဲဒီAခ်ိန္မွာ ဟသာဝတီဘက္ကေတာ႕ မင္းရဲေက်ာ္စြာက်ၿပီး Aင္းဝတပ္ေတြ Aရွံဳးနဲ႔ တပ္ၿပန္ဆုတ္သြားတာမို႕
Aင္းဝတပ္ေတြ
Aနည္းဆံုး
တႏွစ္ေၿခာက္လေလာက္ေတာ႕
စစ္ၿပန္ၿပဳနိဳင္မဲ႔ AေနAထားမရွိဘူးလို႕ ယူဆထားတာရယ္၊ ပဲခူးနန္းေတာ္ကိုပစ္ၿပီး မုတၱမမွာ ၃၄လ
သြားေနလိုက္လို႕
သူမရွိတုန္းလစ္ဟင္းသြားတာေတြကို
ၿပန္လည္ၿဖည္႔တင္းေနတာရယ္၊
ေနာက္ လAေတာ္ႀကာႀကာ မင္းရဲေက်ာ္စြာပိတ္ဆို႕ထားတာခံရလို႕ ၿပိဳပ်က္လုမတတ္ၿဖစ္သြားတဲ႕ ပဲခူးရဲ႕ က်န္းမာေရး လူမွဳေရး စတာေတြ ၿပန္လည္ထူေထာင္ေနရတာေတြရယ္ေႀကာင္႔ Aင္းဝရဲ႕ လွ်ပ္စစ္လိုၿမန္ဆန္တဲ႔ ထိုးစစ္ကိုခုခနိဳင္စြမ္းမရွိဘူးတဲ႔။ ဒါနဲ႕
မင္းေခါင္လက္ထဲ
တၿမိဳ႕ၿပီးတၿမိဳ႕က်ကုန္ေရာေပါ႔၊
ဒဂုန္ကိုသိမ္းတုန္းကဆို
ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ သားေတာ္တပါးၿဖစ္တဲ႕ ဗညားစက္ကိုေတာင္ လက္ရဖမ္းဆီးမိသတဲ႔၊ ေနာက္ဆံုး Aင္းဝရဲ႕ထိုးစစ္ဟာ
သန္လ်င္ကိုေရာက္မွ
Aမတ္ဒိန္မဟုတ္ပဲ
သမိန္Aဝနံနိဳင္တဲ႕
ၿမိဳ႕ရိုးလဲAေတာ္ခိုင္တယ္
ၿပီးေတာ႕
တန္႔သြားတယ္။ ၿပီးေတာ႕
သိတဲ႔Aတိုင္း
AဲဒီAခ်ိန္
သန္လ်င္စားက
သန္လ်င္ဟာေၿမၿမိဳ႕ရိုးဆိုေတာ႕
သန္လ်င္ဟာ
လွိဳင္
နဲ႔
ပဲခူးၿမစ္တို႕ရဲ႕
ၿမစ္ဝမွာရွိေနတဲ႕ ပင္လယ္ဆိပ္ကမ္းၿမိဳ႕ဆိုေတာ႕ ရႊံႏြံလဲထူတယ္ေလ ဒီေတာ႕ ကမ္းတတ္ရမဲ႕ ရသူAတြက္
Aခက္ခဲရွိၿပီး
ခံစစ္သမားAတြက္က
AေနAထားေကာင္းတာေပါ႔။
Page | 250
သမိန္Aဝနံနိဳင္ဟာ
မင္းေခါင္လက္ထဲ
သူတို႕ဘက္ကၿမိဳ႕ေတြ
တၿမိဳ႕ၿပီးတၿမိဳ႕
က်ကုန္ၿပီလို႕
ႀကားတာနဲ႔ ၿမိဳ႕တြင္းရိကၡာကို Aၿပည္႔Aစံုသြင္းၿပီး ခံစစ္ကိုၿပင္ထားတယ္၊ မင္းေခါင္လာတိုက္ေတာ႕ ၿမိဳ႕တံခါးကိုပိတ္ၿပီး
Aပီၿပင္ခုခံတာတယ္၊
မင္းေခါင္ရဲ႕တပ္ဟာ
၃ႀကိမ္တိတိ
ၿမိဳ႕သိမ္းထိုးစစ္ဆင္ေပမဲ႕ ၃ႀကိမ္လံုး မေAာင္ၿမင္ပဲ တပ္လန္သြားတာခ်ည္းပဲတဲ႔။ ေတာက္ေလွ်ာက္ေAာင္ပြဲဆင္လာၿပီးမွ
သန္လွ်င္မွာ
လာထစ္ေနတာမို႕
မင္းေခါင္လဲAႀကံAိုက္ေနတာေပါ႔ ၿပီးေတာ႕ ေၿမၿပင္AေနAထားကလည္း Aညာနဲ႔မတူပဲ ရႊံေတြ ႏြံေတြ
ေရငန္ေတြ
ေရတတ္ေရက်မွာ
လတာၿပင္ေတြနဲ႔မို႕
Aင္းဝတပ္သားေတြAတြက္
Aဆင္မေၿပဘူးေလ ဒါနဲ႕ပဲ သူ႕တပ္ကို ေၿမာက္ဘက္ကို နဲနဲေရႊ႕ၿပီး သန္လွ်င္နဲ႕ မလွမ္းမကမ္းမွာ တပ္စြဲထားလိုက္သတဲ႔။ ေတြ႔ခ်င္တဲ႔Aေႀကာင္း
ေနာက္
ထိုးစစ္ကိုခဏရပ္နားလိုက္ၿပီး
လက္ေဆာင္နဲ႔
သဝဏ္လႊာပို႕တယ္၊
သမိန္Aင္းဝနံနိဳင္ကို
ဒါကလည္း
Aဲဒီေခတ္က
လုပ္ထံုးလုပ္နည္းပဲေလ စစ္ေရးAရ Aနိဳင္Aရွံဳးမေပၚတဲ႔Aခါ စိတ္ဓါတ္စစ္ဆင္ေရး ဒါမွမဟုတ္ သံခင္းတမန္ခင္းသံုးၿပီး စကားေၿပာရင္း
စစ္ပြဲကိုAေၿဖထြက္ေAာင္
Aရွိန္Aဝါနဲ႕
ႀကိဳးစားႀကတဲ႕သေဘာေပါ႔။
Aေဆာင္Aေယာင္
ဒါမွမဟုတ္
ရန္သူဟာ
စကားပရိယာယ္ေႀကာင္႔
စိတ္ဓါတ္ပ်က္ၿပားရင္လဲ ပ်က္ၿပားသြားနိဳင္မယ္ေလ။ မင္းေခါင္ဆီကစာရေတာ႕ သန္လ်င္ရဲ႔
သမိန္Aဝနံနိဳင္က
ၿမစ္ေႀကာင္းAေနAထားက
ေတြ႔ဆံုဖို႕သေဘာတူလိုက္တယ္၊
Aလြဲၿမစ္နဲ႔မတူေတာ႕
လဂြန္းAိန္တုန္းကလို
ၿခံဳခိုAတိုက္ခံရဖို႕ ေႀကာက္စရာမလိုဘူးလို႕ သူယူဆတယ္ေလ ၿပီးေတာ႕ AဲဒီAခ်ိန္မွာ သူဆီကို ကုန္သြယ္ဖို႕လာတဲ႕ ၿပင္သစ္ကေခတ္မွီစစ္ေဘၤာတစင္းလဲ ေရာက္ေနတယ္ Aဲဒီသေဘၤာေပၚက Aေၿမာက္တလက္ဟာ
Aင္မတန္ေခတ္မွီၿပီး
လွမ္းပစ္နိဳင္တယ္လို႕ဆိုတယ္
မိုင္ဝက္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္Aေဝးကို
သေဘၤာကပၸတိန္ႀကီးက
နယ္စားမင္းဘာမွမပူပါနဲ႕
AေရးAေႀကာင္းရွိရင္ ဒီလက္နက္နဲ႕ ကယ္တင္နိဳင္ပါတယ္လို႕ Aာမခံသတဲ႔။ ေနာက္တေန႔နနက္ေရာက္ေတာ႕ သမိန္Aဝနံနိဳင္က စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ Aေဆာင္Aေယာင္ Aၿပည္႔စံုနဲ႕
မင္းေခါင္နဲ႔ေတြ႔ရေAာင္
ဆင္ထက္ကဆင္းၿပီး
ၿမိဳ႕ထဲကဆင္စီးၿပီးထြက္တယ္၊
ၿမစ္လယ္မွာေက်ာက္ခ်ထားတဲ႕
ကမ္းနားေရာက္ေတာ႕ မင္းေခါင္ရဲ႕စံသေဘၤာဆီ
ေလွငယ္ေလးနဲ႔ကူးသတဲ႔။ စံသေဘၤာေပၚမွာ မင္းေခါင္နဲ႔ဆံုေတြ႔ လက္ေဆာင္ေတြAၿပန္Aလွန္ေပး၊
Page | 251
စကားေတြေၿပာၿပီးေတာ႕
သမိန္Aဝနံနိဳင္က
ဆိပ္ကမ္းကိုၿပန္၊
ကမ္းနားမွာေစာင္႔ေနတဲ႕
ဆင္ေပၚAတတ္မွာ မင္းရဲေက်ာ္စြာရဲ႕ သစၥာရွိစစ္သည္ေက်ာ္တဦးၿဖစ္တဲ႕ ေစတသူႀကီးဆိုတဲ႔လူက ကမ္းနားေလွငယ္ေလးတစင္းမွာ ပုန္းေနရာက ရုတ္တရက္ထြက္လာၿပီး လွံနဲ႔လွမ္းပစ္ပါေလေရာ။ ကံေကာင္းခ်င္ေတာ႕ Aဲဒီမွာ
သမိန္Aဝနံနိဳင္ကိုမမွန္ပဲ
နကိုယ္ကတည္းက
ထိုးဟယ္ခုတ္ဟယ္နဲ႔
ဆင္မ်က္ႏွာကိုလွံကသြားမွန္တယ္၊
တဘက္နဲ႔တဘက္
သတိထားေနႀကေတာ႕
ရႈတ္ေထြးကုန္တာေပါ႔။
Aလစ္Aတိုက္ခံရမွာ
သတိထားေနတဲ႕
ေႀကာက္လန္႔တႀကား
သတိထားေစာင္႔ႀကည္႔ေနတဲ႕
လဂြန္းAိန္ခံလိုက္ရၿပီးကတည္းက
သမိန္Aဝနံနိဳင္လဲ
ဆင္ကိုခြ်န္းကုန္ႏွင္ၿပီး
Aားလံုး
ၿခံဳခိုAတိုက္ခံရၿပီးAထင္နဲ႕
ၿမိဳ႕ထဲဝင္ေၿပးေတာ႕
ၿပင္သစ္သေဘၤာက
Aေၿခေနကို
သူ႔ရဲ႕ေခတ္မွီAေၿမာက္ႀကီးနဲ႕
မင္ေခါင္ရဲ႕စံသေဘၤာကို လွမ္းထုပါေလေရာ။ Aဲဒီမွာလဲ ကံေကာင္းခ်င္ေတာ႕ Aေၿမာက္ဆံက သေဘၤာကိုမထိပဲ Aလံတိုင္ကိုထိၿပီး က်ည္လြဲသြားသတဲ႔။ တမိုင္နီးနီးAေဝးမွာ
ရပ္ထားတဲ႕
မင္းေခါင္Aေတာ္လန္႔သြားတယ္၊
သေဘၤာကလွမ္းပစ္နိဳင္တာကိုႀကည္႔ၿပီး
Aေၿမာက္ဒဏ္ေႀကာင္႔
က်ိဳးၿပတ္က်သြားတဲ႔
Aလံတိုင္ကိုႀကည္႔ၿပီး Iေၿနၵေတာင္မထိမ္းနိဳင္ေတာ႕ပဲ မ်က္ရည္ေတာင္က်သတဲ႕၊ ဒါကိုၿမင္တဲ႕ မွဴးႀကီးမတ္ရာေတြက
Aရွင္မင္းႀကီးဘာလို႕
ငိုရတာလဲလို႕ေမးေတာ႕
စစ္ထိုးခဲ႔ႀကတာႀကာၿပီ
ႏွစ္ဘက္လံုးရဲ႕သူရဲေကာင္းေတြဟာ
ငါနဲ႕ရာဇာဓိရာဇ္တို႔
ကိုယ္စြမ္းၪာဏ္စမ ြ ္းသက္သက္နဲ႕
တိုက္ခိုက္ခဲ႔ႀကတယ္၊ Aခုေတာ႕ Aေဝးႀကီးကပစ္လိုက္တဲ႕ Aေၿမာက္ဆန္က ငါတို႕သေဘၤာရဲ႕ Aလံတိုင္ကိုလာမွန္နိဳင္ေAာင္ စစ္တိုက္ႀကမယ္ဆိုရင္
Aစြမ္းထက္တယ္၊
ဒီလိုလက္နက္ေတြနဲ႔သာ
ေနာင္ဆိုသူရဲေကာင္းေတြရဲ႕
လက္ရည္လက္စြမ္းကို
ၿမင္ရေတာ႕မွာမဟုတ္ဘူး ဒါကိုငါဝမ္းနည္းလြန္းလို႕ ငိုတာလို႕ ၿပန္ေၿပာရွာတယ္။ ေနာက္ေတာ႕
မင္းေခါင္ဟာ
Aေကာက္ႀကံရတာမဟုတ္ေႀကာင္း ွမရွိတဲ႔ေကာင္ကိုသတ္လို႕
ေစတသူႀကီးကိုဖမ္းၿပီး
ရွင္းၿပတဲ႔စာကိုပို႕ေတာ႕
ဘာမွAက်ိဳးမရွိဘူး၊
Aသံုးၿပဳရမယ္လို႕ေတြးၿပီး Aရွင္မင္းႀကီးရဲ႕သားAတြက္
သမိန္Aဝနံနိဳင္က
ဒီAေၿခေနကို
ေစတသူႀကီးဟာ Aသက္ကိုပမာမထားပဲ
သမိန္Aဝနံနိဳင္ဆီပို႕လို႕ Aခြင္႔Aေရး
သူရဲေကာင္းပဲ
ဘာAဆင္႔မ တရပ္Aေနနဲ႔ သူ႕ရဲ႕သခင္
ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးကိုလုပ္ႀကံတယ္၊
Page | 252
ဒီလိုသူရဲေကာင္းကို လိုAပ္ပါတယ္
ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးမသက္ရက္ပါ၊ ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးနဲ႔
Aရွင္မင္းႀကီးဆီမွာ
Aရွင္မင္းႀကီးလဲ
ေစတသူႀကီးAၿပစ္ကလႊတ္ေပးဖို႕
ဒီလိုသူရဲေကာင္းေတြ
ေရွ႔ဆက္စစ္တိုက္ရဦးမွာမဟုတ္လား၊
ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးေလွ်ာက္ထားပါရေစလို႕
ၿပန္စာပို႕ၿပီး
သူ႕Aဆင္႔ကိုသူၿမွင္႔လိုက္တာေပါ႔။ သမိန္Aဝနံနိဳင္ေတြးAတိုင္းပဲ နကိုယ္ကတည္းက
မင္းေခါင္ဟာ
သမိန္Aဝနံနိဳင္ကိုAေတာ္ရွိန္သြားတယ္၊
ၿမိဳ႕သိမ္းထိုးစစ္ေတြAႀကိမ္ႀကိမ္ဆင္ႏြဲခဲ႔တာ
မရလို႕
စိတ္ပ်က္ေနတယ္မဟုတ္လား၊ ဒီႀကားထဲ Aေၿမာက္ကိုလဲ သူAေတာ္လန္႔သြားတယ္ထင္တယ္၊ ေနာက္ဆံုး သူ႕တပ္ကိုစနစ္တက်နဲ႔ သန္လ်င္ကေန ဒဂုန္ကိုၿပန္ဆုတ္သြားပါသတဲ႔။ ဦးဇU္းသန္း မင္းေခါင္ရဲ႕မထင္မွတ္တဲ႔ ထိုးစစ္ကို Aဆင္သင္႔AေနAထားမွာမရွိတဲ႕ ရာဇာဓိရာဇ္ကAခ်ိန္မွီ မခုခံနိဳင္ဘူး ဒါေပမဲ႕ သန္လ်င္ၿမိဳ႕ကိုသိမ္းမဲ႕ မင္းေခါင္ရဲ႕Aင္းဝတပ္ေတြကို သမိန္Aဝနံနိဳင္က ေတာင္႔ခံၿပီးထိမ္းထားနိဳင္လိုက္လို႕
မင္းေခါင္ဟာပဲခူးဘက္လွည္႔ဖို႕
Aနည္းႀကန္႔ႀကာသြားတယ္။
ရလိုက္တဲ႔Aခ်ိန္ေလးမွာ
ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
ဒီလိုသမိန္Aဝနံနိဳင္ေႀကာင္႔
သူ႔တပ္ကိုAၿမန္ၿပန္ဖြဲ႔နိဳင္လိုက္ၿပီး တန္ၿပန္တိုက္စစ္ၿပန္ဖြင္႔ဖို႕ စီစည္နိဳင္လိုက္ပါသတဲ႔။ မင္းေခါင္ကလည္း ရာဇာဓိရာဇ္ကို
သိမ္းလို႕မရတဲ႔
သန္လ်င္ကေနဆုတ္ၿပီး
ေစာင္႔ေနတာေပါ႔။
ဒဂံုမွာAင္AားAၿပည္႔နဲ႕
တန္ၿပန္တိုက္စစ္Aတြက္
ရာဇာဓိရာဇ္က
သူ႔တပ္ကိုၿပန္စုတဲ႔Aခါမွာ လူစြမ္းေကာင္းတေယာက္ကို ရလိုက္တယ္လို႕ဆိုတယ္။ ဒီလူနာမည္ ေမာင္သန္းတဲ႔၊
လူကဘုန္းႀကီးလူထြက္
ဦးဇင္းသန္းလို႕ေခၚႀကတယ္။
ဒီဦးဇင္းသန္းဟာ
ရဟန္းဘဝတုန္းက ရဟန္းၿဖစ္ေနေပမဲ႕
သူ႕ကိုဒကာေတြက ရဟန္Aလုပ္မလုပ္ပဲ
တေနကုန္ ဒါးခုတ္လွံထိုး လက္ေဝွ႔ သိုင္း စတာေတြပဲ ကစားေနတတ္သတဲ႔၊ ဒီေတာ႕ ဝိနည္းတဲ႔ မညီတဲ႔ရဟန္းမို႕
ဒကာေတြကေရာ
ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္က
ဆရာေတြကေရာ
ေမာင္ပဇU္း
မႏွစ္သက္ႀကဘူးေပါ႔၊
ေနာက္ဆံုး
မင္းဟာကရဟန္းဆိုရင္ရဟန္းAက်င္႔က်င္႕စမ္း
ရဟန္းAက်င္႔မက်င္႔ပဲ ဒီလိုဒါးခုတ္လွံထိုး လုပ္ေနရင္ သြားစစ္မွဳသြားထမ္းေခ်လို႕ ေခၚဆူေတာ႕ ဦးဇင္းသန္းက
Aရွင္ဘုရားသူ႕ရွင္ထံ
Aပ္ႏွံေပးပါ
တပည္႔ေတာ္
မင္းမွဳထမ္းပါရေစလို႕
Page | 253
ေလွ်ာက္တာနဲ႕၊
ဆရာေတာ္ကလည္း
သံဃာ႕ရာဇာမို႕
ရာဇာဓိရာဇ္ဆီကို
Aဲဒီသိုင္းရူး
ရဟန္းလူထြက္ကို ေခၚသြားေပးသတဲ႔။ ဟိုေရာက္ေတာ႕
ရာဇာဓိရာဇ္Aေရွ႔ေတာ္ေမွာက္မွာ
ဒါးေရး
လွံေရး
လက္ေရးေတြ
ၿပလိုက္တာ ရာဇာဓိရာဇ္Aရမ္းႀကိဳက္သြားၿပီး ဆုေတြဘာေတြေတာင္ ခ်ီးၿမင္႔ခံရသတဲ႔။ ဒီလူက ဒါးခုတ္ရင္
ဘယ္လက္ေရာ
ညာလက္ပါ
ဒါးတေခ်ာင္းစီကိုင္ၿပီး
ဒါးႏွစ္လက္သိုငး္ ကို
Aသံုးၿပဳနိဳင္တယ္လို႔ဆိုတယ္ ၿပီးေတာ႕ သူလက္ႏွစ္ဖက္စလံုးရဲ႕ လက္ဖ်ံရိုးေတြဟာ သူမ်ားေတြလို Aရိုး၂ေခ်ာင္းမဟုတ္ပဲ
ထူးထူးၿခားၿခား
လက္ဖ်ံရိုးတေခ်ာင္းသာရွိတဲ႔
ေမာင္းတလံုး
လက္ဖ်ံရိုးေတြတဲ႔ ဒီလိုလက္ဖ်န္ရိုးနဲ႔လူေတြဟာ လက္ေမာင္းAား Aင္မတန္သန္တတ္ႀကတယ္တဲ႔။ ၿပီးေတာ႕ ဒီေမာင္သန္းဆိုတဲ႔လူဟာ ခုန္ၿပန္ေက်ာ္လႊားတာေတြ ကိုယ္႔ေဖါ႕တာေတြဘာေတြလည္း တတ္တယ္ဆိုတယ္။ သူ႔ကိုရာဇာဓိရာဇ္က ေမာင္သန္းက
သမိန္ၿဗထဗိုက္ရဲ႕တပ္ထဲထည္႔ထားလိုက္တယ္၊
လဂြန္းAိန္မရွိေတာ႕တဲ႔
ဟံသာဝတီတပ္မွာ
သူမဝင္ပါရင္
တပ္ထဲမွာ
မၿဖစ္နိဳင္ေတာ႕တဲ႔
Aေၿခေနမ်ိဳး၊ သူဟာ မရွိမၿဖစ္သူရဲေကာင္း ဘာညာႀကြားလံုးေတြထုတ္ေနေတာ႕ က်န္တဲ႔တပ္မွဴး Aႀကပ္တပ္သားေတြ ဒဂံုသိမ္း
သူ႕ကို
တန္ၿပန္ထိုးစစ္ရဲ႕
နဲနဲAၿမင္ကပ္ပံုရတယ္။
သမိန္ၿဗထဗိုက္တပ္က
စစ္ဦးမွာေနရာယူရတဲ႔တပ္၊
သူေနာက္မွာမွ
ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ မဟာသမြန္တို႕၊
သမိန္ေယာဂရာဇ္တို႕၊ သမိန္သံလွစ္တို႕၊ Aဲမြန္ဒယာတို႕၊ Uပါေကာင္းတို႕ရဲ႕တပ္ႀကီး ၈တပ္က ေနရာယူထားတာ။ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ ဆင္ကတေထာင္
ဒဂံုသိမ္းထိုးစစ္မွာ
ၿမင္းကေလးေထာင္ပါသတဲ႔။
Aေမွာင္ကိုAကာAကြယ္ယူၿပီး ဒဂံုၿမိဳ႕ထဲဝင္မယ္၊
စစ္သည္ေပါင္း
သမိန္ၿဗထဗိုက္တို႕ရဲ႕
ေတြ႔သမွ်တိုက္ခိုက္ၿဖတ္ဆီးၿပီး
၉ေသာင္းေက်ာ္ပါတယ္၊
စစ္ဆင္ေရးက
ညAခ်ိန္မွာ
Aေသခံတပ္ဦးက
ၿမိဳ႕ရိုးကိုေက်ာ္ၿပီး
ၿမိဳ႕တံခါးကိုဖြင္႔မယ္
AဲဒီAခ်ိန္မွာ
က်န္တဲ႔တပ္ကဝင္တိုက္မယ္ ဆိုၿပီးစစ္ဆင္ေရးကို ေရးဆြဲထားသတဲ႔။ ဒီလိုစစ္ေရးAစီစU္ကို ေမာင္သန္းကိုပဲ
ႀကားရေတာ႕
Aားကိုးရမွာပဲ
ဗိုလ္မင္းတပ္မင္းေတြက
ေAးကြာ
ဒီညေတာ႕
ေမာင္သန္းရဲ႕Aစြမ္းကိုႀကည္႔ရေတာ႕မွာပဲေဟ႕လို႕
ဝိုင္းၿပီးရိႀကသတဲ႔၊ Aေၿမာက္ႀကိဳက္တဲ႔ ပဇU္းလူထြက္ေမာင္သန္းကလည္း ဟာ ဒီကိစၥဘာမွမပူနဲ႔
Page | 254
ကြ်န္ေတာ္Aေရွ႔က ဝင္သြားမယ္ ေနာက္ကေနသာ ဗိုလ္မင္းတို႔က
စစ္ကူလႊတ္ေပးပါလို႕ ရိ
ရိမွန္းမသိၿပန္ေၿပာတယ္။ ညေရာက္ေတာ႕ ဒဂံုၿမိဳ႕ရိုးကိုေက်ာ္
ေမာင္သန္းဟာ
သူေၿပာတဲ႔Aတိုင္းပဲ
ဒါးရွည္ႏွစ္လက္ကိုကိုင္ၿပီး
Aေစာင္႔ေတြကို
ဝင္ခုတ္ပါေလေရာ၊
ေတြ႔သမွ်လူေတြ
မင္းေခါင္ရဲ႕တပ္သားေတြလည္း
Aေတာ္ထိသြားတာေပါ႔
ဒါးေရးကAေတာ္ေကာင္းတာကိုး
ပထမေတာ႕
ရန္သူ႕Aင္AားAေတာ္မ်ားတယ္လို႕
ဒီလူကေၿပာသေလာက္လဲ
ရန္သူဝင္ၿပီဆိုၿပီး
သူတို႕ထင္တာကိုး
Aားလံုးရုတ္ရုတ္သဲသဲေပါ႔
ဒါေပမဲ႕
မီးေတြဘာေတြထြန္းၿပီး
AေသAခ်ာႀကည္႔ေတာ႕မွ ရန္သူကစုစုေပါင္းမွ တေယာက္ထဲ ဒီေတာ႕ ဘယ္ေၿပာေကာင္းမလဲ ဝိုင္းသမႀကတာေပါ႔
ဒါးေရးဘယ္ေလာက္ေကာင္းေကာင္း
Aမ်ားနဲ႔တေယာက္ဆိုေတာ႕
ေမာင္သန္းမလြယ္ဘူးၿဖစ္လာတယ္ ဒါေပမဲ႕သူက လူနပ္ပဲ ဘယ္ရမလဲ ၿမိဳ႕ရိုးေပၚကေက်ာ္ၿပီး ၿပန္ေၿပးပါေလေရာ။
Aင္းဝတပ္ကလည္းေနာက္ကလိုက္တာေပါ႔
သူ႕တပ္ဆီတန္းၿပီးၿပန္ေၿပးတယ္ Aရွိန္နဲ႔လိုက္လာေတာ႕
ေမာင္းသန္က
Aင္းဝတပ္ကလည္းAေနာက္က
သမိန္ၿဗထဗိုက္ရဲ႕Aေသခံတပ္က
တန္းလိုက္တယ္၊
မခံနိဳင္ဘူး
တပ္လန္ၿပီး
ၿပန္ဆုတ္ေၿပးတာ ေနာက္ခ်န္တပ္ေတြAထိAေရာက္ပဲတဲ႔။ ရာဇာဓိရာဇ္လည္း ေဒါသထြက္တာေပါ႔၊
သူ႕စစ္ဆင္ေရးစေတာင္မရေသးဘူး
ဘယ္သူ႕မွာတာဝန္ရွိသလဲ
ရွံဳးတယ္ဆိုေတာ႕Aရမ္းကို
စစ္ေဆးႀကည္႔ေတာ႕
သမိန္ၿဗထဗိုက္နဲ႔
ေမာင္သန္းဟာ တာဝန္Aရွိဆံုးဆိုတာေတြ႔ရတယ္၊ ၿဗထဗိုက္က ေမာင္သန္းဟာ Aမိန္႔ကိုမေစာင္႔ပဲ သူ႕ဖာသာသူဝင္သြားတယ္လို႕ ရြံ႕ရြံ႕ခြ်န္ခြ်န္တိုက္ခိုက္ေပမဲ႕
ေၿပာသလို
ေမာင္သန္းကလည္း
တပ္မွဴးၿဗထဗိုက္ကAေနာက္က
သူAထဲဝင္ၿပီး
တပ္ကူမလိုက္လာလို႕
ၿပန္ဆုတ္ေၿပးရတယ္လို႕ ၿပန္ေခ်ပတယ္။ ဒီေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္ေဒါသပိုထြက္ၿပီး တေယာက္က ေႏွးေနလို႕Aေရးပ်က္ရတယ္လို႕ ေၿပာတယ္
တေယာက္ကေတာ႕
ႏွစ္ေယာက္စလုးAသံုးမက်လို႕
Aလ်င္လိုလို႕Aေရးပ်က္ရတယ္လို႕ၿပန္ေခ်တယ္
ငါ႔စစ္ဆင္ေရးပ်က္ရတာပဲ
ႏွစ္ေယာက္စလံုးကိုသတ္လို႕
Aမိန္႔ခ်ပါေလေရာ။ Aဲဒီမွာ Aမတ္ဒိန္က ဝင္ၿပီးေတာင္းပန္တယ္ Aမတ္ဒိန္Aေႀကာင္းၿပတာက မင္းရဲေက်ာ္စြာက်ဆံုးသြားလို႕
ဘုရင္မင္းေခါင္က
ေသဒဏ္ခ်ထားရာက
Aမိန္႔ကိုၿပန္ၿပင္ၿပီး
Page | 255
စစ္ဆင္ေရးAသစ္မွာ ပါဝင္ထမ္းေဆာင္ေစေတာ႕ ဒီစစ္သည္ေတြဟာ Aသက္ကိုပဓာနမထားပဲ ရြံရြံ႔ခြ်န္ခြ်န္Aမွဳထမ္းတာကိုေတြ႔ရပါတယ္ Aၿပစ္ကေနလႊတ္ေပးၿပီး Aမွဳထမ္းႀကမွာလို႕
Aခုလည္း
ဒီဗိုလ္မင္းနဲ႔
Aမွဳေတာ္ကိုဆက္ထမ္းေဆာင္ေစရင္
ကြ်န္ေတာ္ယံုႀကည္ပါတယ္လို႕
တထစ္ေလွ်ာ႕ေပးၿပီး
ေနာက္တခါ
ေမာင္သန္းတို႕ကို မုန္ယိုဆင္ရိုင္းေတြလို
ေလွ်ာက္ထားေတာ႕
စစ္ဆင္ေရးမေAာင္ၿမင္ပဲ
ရာဇာဓိရာဇ္က
ဆုတ္လာခဲ႔ရင္ေတာ႕
တေဆြလံုးတမ်ိဳးလံုး သတ္ပစ္မယ္လို႕ ႀကိမ္းပါသတဲ႔။ Aဲဒီစစ္ဆင္ေရးမွာ
ေမာင္သန္းနဲ႔
ရြံရြံခြ်န္ခြ်န္တိုက္ခိုက္ႀကပါတယ္၊
သမိန္ၿဗထဗိုက္တို႕ရဲ႕တပ္ဖြဲ႔ေတြဟာ
ေမာင္သန္းဟာ
ဘယ္ညာဒါးႏွစ္လက္ကိုေဝွ႕ရမ္းၿပီး
Aင္းဝတပ္ထဲကို ထိုးဝင္သြားေတာ႕ သူ႕ရဲ႕ဒါးခ်က္နဲ႕ Aင္းဝတပ္သားေတြAေတာ္က်သြားသတဲ႔၊ ေနာက္ကလည္း
သမိန္ၿဗထဗိုက္နဲ႔တပ္ဖြဲ႔ႀကီးက
ကပ္ၿပီးပါလာေတာ႕
Aင္းဝတပ္ကမခနိဳင္ဘူး
ဒီAခ်ိန္မွာ က်န္တဲ႔ တပ္ေတြကလည္း တိုက္ပြဲထဲဝင္လာေတာ႕ ဒဂံုမွာတပ္စြဲထားတဲ႔ မင္းေခါင္နဲ႕ Aင္းဝတပ္ဟာ ၿမစ္ထဲကိုဆုတ္ ဒီကေန ၿမစ္ကိုဆန္ၿပီး Aၿမန္ခြာရပါေတာ႕တယ္။ Aနီးကပ္လက္တကမ္းတိုက္ပြဲမို႕ ဒီေတာ႕
ေလွေမွာက္တာ
Aင္းဝတပ္ေတြရဲ႕ဆုတ္ခြာမွဳက
ေရနစ္တာေတြၿဖစ္ကုန္တာေပါ႔၊
စနစ္တက်မရွိဘူး၊
Aခ်ိဳ႔ကလည္း
ေရထဲကေန
ကုန္းေပၚၿပန္တက္ေၿပးသတဲ႔၊ မင္းေခါင္လည္း ကုန္ေပၚကေနေရထဲဆင္း ေနာက္ ေရထဲကေန ကုန္ေပၚၿပန္တက္နဲ႔ Aင္းဝဆီဖရိုဖရဲနဲ႔ဆုတ္ခြာသြားရေတာ႕သတဲ႔။ ေမာင္သန္းဟာ ဖမ္းမိတဲ႕ Aင္းဝတပ္သားေတြကို မင္းတို႕ငါ႔ကို႕ဘာေကာင္ထင္သလဲ မင္းတို႕ဘုရင္သိတဲ႔ သူရဲေကာင္းဆိုတာ Aင္းဝတပ္သားေတြ
လဂြန္းAိန္ထက္ ငါပဲ
မွတ္ထားႀကလို႕
ဟုတ္ပါတယ္
Aစြမ္းသတၱိပိုေကာင္တဲ႔ Aသလြတ္ႀကိမ္းဝါေတာ႕
Aရွင္ဟာ
တန္းခိုးႀကီးတဲ႔
ေမာင္သန္းဆိုတ႔ဲ Aဖမ္းခံထားရတဲ႕
နတ္သားလားလို႕ေတာင္
ထင္မွတ္ရေလာက္ေAာင္ Aစြမ္းထက္လွပါတယ္ Aရွင္႔ကိုကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးတို႕ ေႀကာက္ပါတယ္လို႕ သူတို႔AသားမနာရေAာင္
ေၿမွာက္ပင္႔ေၿပာႀကတာေပါ႔
ဒါကို
ေမာင္သန္းဆိုတ႔ဲ
ကိုယ္ထင္ႀကီးကလည္း ေက်နပ္လို႔ေပါ႔ေလ။
Page | 256
Aဲဒီစစ္ပြဲဟာ
မင္းေခါင္နဲ႔
ရာဇာဓိရာဇ္တို႕ရဲ႕
ေနာက္ဆံုးတိုက္ပြဲပါပဲ၊
ဒီစစ္ပြဲAၿပီးမွာ
မင္းေခါင္နဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ ဘာစာခ်ဳပ္မွမခ်ဳပ္ပါပဲနဲ႔ စစ္ဆက္မၿဖစ္ႀကေတာ႕ဘူးတဲ႔၊ လူေတြလည္း Aေတာ္စိတ္ခ်မ္းသာသြားႀကမယ္ထင္ရဲ႕။
ရဲေသာ္ေသ ေသေသာ္သရဲၿဖစ္ ေကာဇာသကၠရာဇ္ ၇၇၈မွာ Aင္းဝနဲ႔ ဟံသာဝတီစစ္ရပ္ဆိုင္းသြားတယ္၊ စစ္ရဲ႕ေနာက္ဆံုးပိုင္းမွာ ႏွစ္ဘက္စလံုးAထိနာသြားႀကတာရယ္ မင္းေခါင္ေရာ ရာဇာဓိရာဇ္ပါ Aနည္က်တဲ႔Aသက္Aရြယ္ ေရာက္ရွိသြားလို႔ရယ္ေႀကာင္႔ ၿဖစ္နိဳင္တယ္လို႕ ထင္ရတာပဲ။ ဒီမင္းႏွစ္ပါးဟာ တရားဝင္စစ္ရပ္စဲေရးတႀကိမ္မက လုပ္ခဲ႔ႀကေပမဲ႕ စစ္ကတကယ္ရပ္မသြားဘူး ဒါေပမဲ႕
Aခုတခါရပ္သြားတာက
ေၿပာရမယ္ဆိုရင္
တရားဝင္စစ္ရပ္စဲေရးမလုပ္ပဲ
Aခ်ိန္ကာလဆိုတဲ႔
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးသမားက
Aလိုလိုရပ္သာြ းတာ၊
သူတို႔ကိုေစ႔စပ္ေပးလိုက္ႀကတာနဲ႔
တူရဲ႕။ Aင္းဝနဲ႔ဟံသာဝတီစစ္ပြဲေတြရဲ႕ ေနာက္ဆံုးပိုင္းကာလ (မင္းရဲေက်ာ္စြာဦးေဆာင္တဲ႔စစ္ဆင္ေရးနဲ႔ မင္းေခါင္ရဲ႔
လွ်ပ္တၿပတ္လက္စားေခ်စစ္ဆင္ေရး)
ပဲခူးရိုးမရဲ႕Aေနာက္ဘက္နဲ႔ စစ္ဦးကာလက
လူေနထူထပ္တဲ႔
(Aထူးသၿဖင္႔
ေတာင္ငူဟာ
တိုက္ပြဲေတြက
ၿမစ္ဝကြ်န္းေပၚေဒသမွာပဲ
ႀကည္းေႀကာင္းသန္တဲ႕
စစ္ဒဏ္Aၿပင္းAထန္ခံခဲ႔ရတဲ႕
ေတြမွာ
ၿဖစ္ခဲ႔တာေႀကာင္႔
မင္းေခါင္ရဲ႕စစ္ဆင္ေရးေတြမွာ)
စစ္ရဲ႕နိဂံုးကာလေတြမွာ
စစ္ရိပ္န႔လ ဲ ြတ္ေနတဲ႔
စစ္ေဘးမွေၿပးသြားမ်ားရဲ႕ ခိုလွံဳရာၿဖစ္လာတယ္၊ ဒီလိုနဲ႔ Aရင္က ဟံသာဝတီနဲ႔ Aင္းဝႀကား ဗ်ာမ်ားခဲ႔ရတဲ႔ Aၿပင္းAထန္
ေတာင္ငူဟာ
တေၿဖးေၿဖးAင္Aားေကာင္းလာတယ္။
ၿဖစ္ပြားေနခဲ႔တဲ႔
စစ္ပြဲေတြေႀကာင္႔လည္း
ရိုမAေနာက္ဘက္မွာ
ေတာင္ငူကို
မင္းေခါင္ေရာ
ရာဇာဓိရာဇ္ပါသတိမထားၿဖစ္ႀကဘူးေလ။ ေနာက္ပိုင္းစစ္ရပ္စဲသြားေတာ႕လည္း
Aင္Aားခ်ိန္ခြင္လွ်ာနဲ႔
တေယာက္ကိုတေယာက္
ရွိန္ေနႀကေတာ႕
ပိုလို႕လြတ္လပ္လာတယ္
ၿပီးေတာ႕
ႀကားကေတာင္ငူဟာ
ေတာင္ငူဟာ
Page | 257
ဆိပ္ကမ္းေကာင္းရွိတဲ႔ ႀကီးပြားမဲ႔ ၿမိဳ႕AေနAထားထက္ ရိုးမသစ္ေတာမ်ားႀကားက ၿမိဳ႕တၿမိဳ႕မို႕ ႀကားခံေဒသAေနAထားထက္ ပိုၿပီးမင္းေခါင္ေရာ ရာဇာဓိရာဇ္ပါ စိတ္မဝင္စားႀကဘူးနဲ႔တူတယ္။ တရားဝင္မဟုတ္ေပမဲ႕
စစ္ပြဲကတကယ္ရပ္ဆိုင္းသြားေတာ႕
ၿပန္လည္ထူေထာင္ေရးကို
လုပ္ႀကတယ္၊
ႏွစ္ဖက္ၿပည္သူေတြဟာ
Aင္မတန္ရွည္လ်ားၿပီး
ၿပင္းထန္တဲ႔
စစ္ပြဲေတြကို
သူတို႕ၿငီးေငြ႔ၿပီေလ Aထူးသၿဖင္႔ ၿမစ္ဝကြ်န္းေပၚေဒသေပါ႔။ စစ္Aၿပီး၃-၄ႏွစ္ဟာ
ႏွစ္ဘက္ၿပည္သူေတြရဲ႕
ရာဇာဓိရာဇ္ေရာ
မင္းေခါင္ပါ
ေရႊေရာင္ကာလလို႕
သူတို႕ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ
တင္စားရမဲ႕Aခ်ိန္ေတြပဲ၊ လွည္႔မႀကည္႔နိဳင္ခ႔ႀဲ ကတဲ႕
တိုင္းၿပည္ေAးခ်မ္းသာယာေရးနဲ႔ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးဘက္ ၿပန္လည္Aာရံုစိုက္ခဲ႔ႀကသတဲ႔။ ဒါေပမဲ႕ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ရင္ထဲမွာ
သူရဲ႕ရဲေဘာ္ရဲဘက္ေတြကို
ဘယ္လိုမွမေမ႔ဘူးတဲ႔၊
Aထူးသၿဖင္႔
သူသိပ္Aားထားတဲ႔ လဂြန္းAိန္ကိုေပါ႔။ တည စစ္ပြဲေတြကင္းရွင္းၿပီး ေAးခ်မ္းသာယာစြာ Aိပ္စက္ေနတဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ Aိပ္မက္ထဲမွာ လဂြန္းAိန္ကိုေတြ႔ရသတဲ႔၊ ေတြ႔တာမွ ထင္းထင္း စင္းစင္းႀကီးကို ေတြ႔ရတာတဲ႔။ Aိပ္မက္ထဲက လဂြန္းAိန္ဟာ
သူ႕Aေရွ႔မွာ
ဓါးရွည္ႏွစ္လက္နဲ႔
ဓါးသိုင္းကၿပေနသတဲ႕
ဒါကိုသူ႕ကႀကည္႔ၿပီး
ဝမ္းသာAားနဲ႔ စကားေတြေၿပာ စေနာက္က်ီစယ္ေနသတဲ႔ လဂြန္းAိန္ကေတာ႕ ဘာမွၿပန္မေၿပာပဲ ဓါးသိုင္းကိုသာ ကၿပေနတယ္လို႕ စင္းစင္းႀကီးကိုမက္တာ။ Aိပ္မက္က
Aရမ္းကိုထင္ရွားလြန္းေတာ႕
Aိပ္ယာကလန္႔နိဳးသြားတာေတာင္
ရာဇာဓိရာဇ္
မ်က္လံုးထဲမွာ ၿမင္ကြင္းကထင္ထင္ရွားရွားႀကီး စြဲထင္ေနတုန္းတဲ႔ေလ။ ဒါနဲ႔ သူၿပန္Aိပ္မရေတာ႕ဘူး ရင္ထဲမွာ
ဝမ္းနည္းဝမ္းသာႀကီးၿဖစ္လို႕ေပါ႔။
ဒီAေႀကာင္းေၿပာၿပၿပီး သူ႔ရွင္ကလည္း
တြက္ခ်က္ခိုင္းေတာ႕
လဂြန္းAိန္ကို
မနက္က်ေတာ႕
ညီလာခံေခၚၿပီး
ဟူးရားေတြAားလံုးက
စြဲလမ္းေနေသးသလို
ဟူရားေတြကို
တညီတညႊတ္ထဲပဲ
လဂြန္းAိန္ကလည္း
မကြ်တ္မလြတ္ပဲ
Aစိမ္းသရဲၿပိတၱာဘဝနဲ႔ သူ႕ရွင္Aနားမွာ ေစာင္႔ေရွာက္ေနတုန္းပဲလို႕ ေဟာႀကသတဲ႔။ ဒီလိုေၿပာေနခ်ိန္မွာ နန္းေတာ္ ညီလာခံခန္းမရဲ႕ ရက္မႀကားက ထူးဆန္းတဲ႔ AသံတခုကိုAားလံုး ထင္ထင္ရွားရွား
ႀကားလိုက္ႀကတယ္၊
မင္းAစိမ္းသရဲဘဝနဲ႔
ရာဇာဓိရာဇ္က
ငါ႔ကိုမစိတ္ခ်လို႕
ရက္မကိုေမာ႕ႀကည္႔ၿပီး
လဂြန္းAိန္ေရ
လာေစာင္႔ေရွာက္ေနတာလား၊
ငါလဲ
Page | 258
မင္းကိုမေမ႕နိဳင္ပါဘူးကြာ ေႀကေႀကကြဲကြဲ
လာပါ
မိန္႕သတဲ႔
ငါမင္းကို
ေနာက္ေတာ႕
ေကာင္းေကာင္းၿပဳစု
ေကြ်းေမြးပါရေစ
လဂြန္းAိန္Aတြက္ရည္မွန္းၿပီး
လို႕
နန္းေတာ္ထဲမွာ
နတ္ကြန္းတေဆာင္ေဆာက္ၿပီး ေရႊ၊ ေငြ၊ ခဲ၊ သြပ္၊ ေႀကး သတၱဳ၅မ်ိဳးနဲ႕ လဂြန္းAိန္ရုပ္ထု ထုၿပီး ဗလိနတ္စာေတြ မၿပတ္တင္ေၿမာက္ေစသတဲ႔ေလ။ ဇာတ္သိမ္း Aင္းဝနဲ႔တိုက္တဲ႔စစ္ပြဲေတြ ေကာင္းေတြနဲ႕
ရပ္ဆိုင္းသြားေတာ႕
စိုက္ပ်ိဳးေရးAတြက္
ေAးခ်မ္းစည္ပင္သြားတာေပါ႔ လွဳပ္ရွားရတာကို
ေၿမေကာင္းေတြရွိတဲ႔
ဒီလိုနဲ႔ေနလာရင္းက
သေဘာက်တဲ႔
Aမဲလိုက္ထြက္ရင္း
ကုန္သြယ္ေရးAတြက္
ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
ဆင္ေက်ာ႔သတဲ႔၊
သေဘၤာဆိပ္ကမ္း
ဟံသာဝတီဟာ
Aေတာ္ေလးကို
၃-၄ႏွစ္ေလာက္ႀကာေတာ႕ ေမာရခေတဆိုတဲ႔
ေမာရခေတဆိုတာ
စြန္႔စားမွဳနဲ႕
ေတာဘက္ကိုသြားၿပီး
ဘယ္ေနရာလဲေတာ႔မသိဘူး
ပဲခူးရိုးမလား Aေရွ႔ရိုးမလားပဲ။ ဆင္ေက်ာ႔တယ္ဆိုတာက
ေတာဆင္ရိုင္းဖမ္းတာကိုေၿပာတာပါ။
Aဲဒီေခတ္တပ္မေတာ္ေတြရဲ႕ စစ္Aဂၤါတရပ္ပဲေလ မ်ားေAာင္
ႀကည္းေႀကာင္ခ်ီရာမွာ
ဒီေတာ႕
Aဲဒီေခတ္က
ရွာေဖြဖမ္းဆီးႀကတယ္၊
ဆင္ဆိုတာက
Aခုေခတ္တင္႔ကားေတြလို
ဘုရင္ေတြဟာ
ကံေကာင္းလို႕
Aသံုးက်တဲ႔
ဆင္ေတြကိုမ်ားနိဳင္သေလာက္
ဆင္ၿဖဴရရင္ေတာ႕
ဘုန္းတန္ခိုးရွင္
ဆင္ၿဖဴရွင္ဘြဲ႔ကိုခံႀကတာေပါ႔။ Aဲဒီေခတ္ကဆင္ဖမ္းရာမွာ
နည္းေတြAမ်ိဳးမ်ိဳးရွိသတဲ႔၊
Aခ်ိဳ႔က
က်င္းတူးဖမ္းတယ္၊
Aခ်ိဳ႔႕
က်ံဳးထဲသြင္းၿပီးဖမ္းတယ္၊ Aခ်ိဳ႔က ႀကိဳးကြင္းေတြနဲ႔ပစ္ဖမ္းတယ္။ Aဲဒီထဲမွာ က်င္းတူးဖမ္းတာဟာ ဖမ္းရတာလြယ္ေပမဲ႕
ဆင္ကိုAနာတရၿဖစ္ေစတာေတြ
က်င္းေပၚၿပန္တင္တဲ႔ေနရာမွာ
ခက္ခဲတာေတြေႀကာင္႔ Aသံုးနည္းတဲ႔နည္းပဲ။ က်ံဳးသြင္းဖမ္းတာႀကၿပန္ေတာ႕လည္း က်ံဳးဆင္ရတာ
ဆင္Aုပ္ကို
ဆင္Aေကာင္ေရAမ်ားႀကီးကို
တႀကိမ္ထန ဲ ဲ႔ရနိဳင္ေပမဲ႕
က်ံဳးထဲေရာက္ေAာင္ေမာင္းရတာေတြေႀကာင္႔
Aခ်ိန္Aမ်ားႀကီးယူရတယ္ေလ၊ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕Aေဖ ဗညားဦးဟာ Aဲလိုပဲ က်ံဳးသြင္းဆင္ဖမ္းရင္း Aခ်ိန္ႀကာသြားလို႕ သူ႔ထီးနန္းကို Aလုခံလိုက္ရတယ္မဟုတ္လား။ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ ႀကိဳးကြင္းနဲ႕ပစ္ဖမ္းတဲ႔ နည္းနဲ႔ဆင္ဖမ္းဖို႕ႀကံတယ္ ဒါနဲ႕ Aင္Aားႀကီးၿပီး ေပါ႔ပါးတဲ႔ သူ႕ရဲ႕ဟိုင္းဆင္ႀကီး
သီဟနာရာယနဲ႔
Aၿခားဆင္ေတြAမ်ားႀကီးကိုေခၚၿပီး
ေတာထဲမွာေတြ႔တဲ႕
Page | 259
ဆင္Aုပ္ထဲAတင္းဝင္လို႕
Aၿခားဆင္ေတြကိုလိုက္ထိုးေစၿပီး
သူAႀကိဳက္ဆံုးဆင္ကို
ဝိုင္းညွပ္ၿပီး
Aဲဒီဆင္ေနာက္လိုက္ၿပီး
ဆင္ရိုင္းAုပ္ထဲက
Aုပ္ထဲကခြဲထုတ္လိုက္တယ္
ေနာက္ေတာ႕
ေဘးတိုက္Aေနထားကေန
ဆင္ေၿခေထာက္ကို
ႀကိဳးကြင္းနဲ႕စြပ္ဖမ္းသတဲ႔။ ဒီလိုစြပ္တာAင္မတန္Aႏၱရာယ္မ်ားၿပီး Aရမ္းကိုခက္ခဲသတဲ႔၊ ႀကိဳးကြင္းကို ဝါးလံုး ဒါမွမဟုတ္ တုတ္ရွည္Aဖ်ားမွာထားၿပီး ေၿပးေနတဲ႔ဆင္ေၿခေထာက္ထဲဝင္ေAာင္စြပ္ရတာ။ ႀကိဳးေတြကလည္း Aခုေခတ္လို နိဳင္လြန္ႀကိဳးေတြ ခ်ည္ႀကိဳးေတြမရွိဘူးေလ၊ ဝါး ဒါမွမဟုတ္ ႀကိမ္ကိုေႀကေAာင္ေၿခၿပီး လြန္းလုပ္ၿပီးမွ ၂လြန္း ၃လြန္း ၅လြန္း ၇လြန္း ပူးၿပီးက်စ္ထားရတဲ႔ ႀကိဳးေတြေလ သံုးလြန္းတင္ ၄လြန္းတင္ႀကိဳးေတြဟာ
Aဲဒါေတြေပါ႔။
ဒီႀကိဳးဟာ
ခိုင္မာသေလာက္
Aရမ္းႀကမ္းတမ္းၿပီး
ထက္ရွေနတယ္။ ရာဇာဓိရာဇ္နဲ႔ဆင္ဖမ္းသူေတြဟာ Aစြယ္ေကာက္ေကာက္
Aရပ္၅ေပေလာက္ရွိၿပီး
ဆင္ေပါက္တေကာင္ကို
ႀကိဳးကိုဆင္ရိုင္းေၿခမွာစြပ္မိလိုက္ေတာ႕ ရုန္းေၿပးေတာ႕ သူ႔နားမွာရွိေနလို႕
သီဟနာရာယကို
Aဂၤါနဲ႔ၿပည္႔စံုတဲ႕
ဝိုင္းဖမ္းႀကတယ္၊
ဆင္ရိုင္းကလည္း
ႀကိဳးကတန္းလန္းပါသြားတာေပါ႔
ဆင္ဦးစီးကလည္း
တိုက္ဆင္ေကာင္း
ရာဇာဓိရာဇ္က
ေႀကာက္လန္႔တႀကားရုန္းေၿပးသတဲ႔၊
ရုတ္တရက္ဆိုေတာ႕
လိုက္ဖို႕ခြ်န္းမေပါက္မိဘူး
ႀကိဳးကသူ႕ေပါင္ေပၚမွာရွိေနေလေတာ႕
ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕
Aဲဒီမွာ
ႀကိဳးေခြက
ဆင္ရိုင္းကရုန္းAေၿပးမွာ
ႀကိဳးက
ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ေပါင္ကိုရွပါေလေရာ။ ႀကိဳးကထက္ကလည္းထက္ ရွသြားသတဲ႔
တင္းကလည္းတင္းေတာ႕
Aေတာ္နက္တာေပါ႔။
ရာဇာဓိရာဇ္နဲ႔ပါသြားတဲ႔
ၿပတ္ရွနာက
ရာဇာဓိရာဇ္လည္း
မွဴးမတ္ေသနာပတိ
AရိုးေပၚေAာင္ကို
ဆင္ေပၚကၿပဳတ္က်သြားသတဲ႔။
Aေပါင္းလဲ
Aနားကိုေၿပးလာၿပီး
သူ႕ရွင္ကိုဝိုင္းဝန္းၿပဳစုႀကတာေပါ႔ ဒါေပမဲ႕ ဒဏ္ရာက Aရမ္းၿပင္းထန္လြန္းေနေတာ႕ နန္းေတာ္ဆီ Aၿမန္ၿပန္ဖို႕ၿပင္ရေတာ႕တယ္။ နန္းေတာ္ေရာက္ေတာ႕ မသက္သာဘူးတဲ႔
သမားေတာ္ေတြက
၇ရက္လံုးလံုးႀကိဳးစားၿပီး
Aသက္လဲရလာၿပီမဟုတ္လား
Aဲဒီတုန္းက
ေဆးဝါးေတြကလည္းမရွိေတာ႕ ပိုးေတြဘာေတြ
Aနာရွိန္ကေနျပီး
ဝင္ခ်င္လဲဝင္သြားမွာေပါ႔ေလ
Aဖ်ား၀င္
ေနာက္ဆံုး
ေနာက္ဆံုး
ကုႀကေပမဲ႕ Aခုလိုေခတ္မွီတဲ႔ ေမးခိုင္ပိုးေတြလို ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
သူ႕Aေၿခေနကိုသူသိလိုက္တယ္ မရေတာ႕ဘူး သူရဲ႕နိဂံုးပိုင္းေရာက္ၿပီေပါ႔။
Page | 260
သူAေၿခေနကို
သူသိတဲ႔ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
သူရဲ႕သားေတြကို
မွဴးမတ္ေတြကိုAနားေခၚတယ္
ဆက္လက္ေထာက္ခံ
Aနားေခၚၿပီး
Aမွဴထမ္းေပးဖို႕ေတာင္းဆိုတယ္
သူၿပဳခဲ႔တဲ႔
Aၿပစ္ေတြရွိခဲ႔ရင္ သူ႕ကိုခြင္႔လႊတ္ေပးဖို႔လည္း ေတာင္းပန္တယ္ မွဴးမတ္ေတြက ဂတိေပးေတာ႕ သူ႔သားေတြကိုလည္း
AကိုႀကီးAဖAရာထားၿပီး
ဘုရင္Aၿဖစ္တင္ေၿမာက္ဖို႕ AဲဒီAခ်ိန္မွာ
ညီေတာ္ေတြက
သူ႕နားမွာ
Aကိုႀကီးဗညားက်န္းကို
ေနာင္ေတာ္ႀကီးကို
ကူညီႀကဖို႔
သားငယ္တေယာက္ပဲရွိတယ္
ဆံုးမသတဲ႔
သားႀကီးဗညာက်န္းနဲ႕
သားလတ္ရာဇမႏုဟာက Aေဝးေရာက္ေနခ်ိန္တဲ႔။ ဒီလိုနဲ႔ Aပသံုပိုင္စက္ဆိုတဲ႔ ႏွလံုးသားနဳတဲ႔ လူႀကမ္းႀကီးဟာ Aသက္၅၄ႏွစ္ ေကာဇာသကၠရာဇ္ ၇၈၂မွာ
သူခ်စ္တဲ႔စစ္ပြဲေတြကိုေရာ
သူႏွစ္သက္တဲ႕
သူရဲေကာင္းေတြကိုေရာ
သူၿမတ္နိဳးတဲ႔
ဟံသာဝတီကိုေရာ ထားရစ္ၿပီး သံသရာခရီးဆက္လို႕ ထြက္သြားပါေလေရာတဲ႔။ ++++++++++++++++++++++++++++++
သလႅာကင္းေသာ ေကာင္းကင္ထက္ဝယ္ ႀကယ္စင္ ႀကယ္စေလးမ်ားႏွင္႔ ၿပည္႔ႏွက္ေနေလ၏။ လကြယ္ရက္မို႕ ၿပဴတင္းေပါက္မွ
လရိပ္ကိုမေတြ႔ရ၊ တိုးဝင္ေနႀက၏။
တေတာက္ေတာက္ေထာင္ရင္း နားေထာင္ခဲ႔ရေသာ
နတ္ေတာ္လ၏AေAးက
ေရနံဆီမီးAိမ္၏Aလင္းေAာက္တြင္ တႏွစ္နီးပါးႀကာေAာင္
ပံုၿပင္ေလးကို
Aနက္ေရာင္ၿခံဳလႊာၿခံဳရင္း
Aစသတ္လိုက္သည္႔
ေႀကးကြမ္းဆံုေလးကို
ၿပတ္ေတာင္းၿပတ္ေတာင္း Aဖိုးကိုေငးႀကည္႔ရင္း
ေၿမးရင္ထဲ
Aာသာမေၿပမွဳက ႀကီးစိုးလာ၏၊ သူသည္ပံုၿပင္ေလးကို Aဆံုးမသတ္ေစခ်င္ေသးပါ။ ဒီေလာက္ပဲလားAဖိုးရာ ကြမ္းဖက္မ်ားကို
ဟုေစာဒကတတ္လိုက္ေသာAခါ
ပါးစပ္တြင္းပစ္သြင္းရင္း
ၿပီးၿပီေလငါ႔ေၿမးရ
ကြမ္းဆံုထဲမွ
ေထာင္းၿပီးသား
ရာဇာဓိရာဇ္ေသၿပီပဲ
ဟုAဖိုးက
ပလုပ္ပေလာင္းၿပန္ေၿပာေလ၏။ သို႕ေသာ္ သည္ေလာက္ႏွင္႔ မေက်နပ္နိဳင္ေသးေသာေၿမးက Aင္း ဒါေပမဲ႕
သမိန္ဗရမ္းကို
Aဖိုးမေၿပာၿပရေသးဘူးေလ လက္ထက္မွာေရာ ေၿမးကဆက္ၿပီး
Aင္းဝဘက္ကဖမ္းမိသြားတယ္ေလ ၿပီးေတာ႕
Aင္းဝနဲ႔ဟံသာဝတီဟာ
စစ္ပြဲေတြမၿဖစ္ေတာ႕ဘူးလားဟု
နားေထာင္ခ်င္ေသးလို႕လား
ဖမ္းမိၿပီးဘာၿဖစ္သြားလဲ ရာဇာဓိရာဇ္ရ႕ဲ သားေတြ
ထပ္၍ေမးၿပန္၏၊
Aဖိုးကၿပံဳးရင္း
ဆက္နားေထာင္ခ်င္ရင္ေတာ႕
Aဖိုးကိုနင္းေပးမွ
Page | 261
ဆက္ေၿပာနိဳင္မေဟ႕
ဟုေၿမးကိုေနာက္ရင္း
ကြမ္းတၿမံဳၿမံဳႏွင္႔
တဟားဟား
ရယ္ေနေလေတာ႕သတည္း။ ျပီးပါျပီ။ Aားလံုးကိုခ်စ္တဲ႔ ေမာ္ကင္းေလး
ေနာက္ဆက္တြဲ - ( သရဲကိုက္ခံရတဲ႔သရဲ ူရေ ဲ ကာင္း ၁ ) Aင္းဝ-ဟံသာဝတီ
စစ္ပြဲကာလေတြတုန္းက
ဟံသာဝတီက
သမိန္ဗရမ္းဆိုတဲ႔
ထင္းရွားခဲ႕တဲ႔
သူရဲေကာင္းစစ္သည္ေတြထဲမွာ
သူရဲေကာင္းရဲ႕ဘဝဟာ
Aင္မတန္ထူးဆန္းတဲ႔
Aေႀကာင္းAရာေတြနဲ႔ ၿပည္႔ေနလို႕ လူထူးလူဆန္းလို႕ ေခၚတြင္ရမဲ႔ သူရဲေကာင္းစစ္သည္ႀကီးေပါ႔။ သမိန္ဗရမ္းဟာ ပဲခူးသားတဲ႔၊ မိဘAဆက္Aႏြယ္ေတြကလည္း Aဲဒီေခတ္က Aထက္တန္းစား မွဴးမတ္မ်ိဳးရိုးၿဖစ္ပါလိမ္႔မယ္၊ လူကလည္းလူေခ်ာ ဆင္စီးၿမင္းစီး လွံထိုးဒါးခုတ္တဲ႔ ေနရာမွာလည္း Aင္မတန္လက္ရည္ေကာင္းသတဲ႔။ ဒါနဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္က သေဘာေတာ္က်ၿပီး သူသမီးနဲ႔ေပးစားလို႕ သမတ္ေတာ္ထားတယ္ဆိုပဲ။ လူလည္ႀကီးရာဇာဓိရာဇ္ဟာ စကားေၿပာတိုင္း
လဂြန္းAိန္ကို
တင္စားေၿမာက္စားေပမဲ႕
သူ႕ရဲ႕လက္ရံုး
သူ႕ရဲ႕Aစြယ္
ဘာညာနဲ႔
သူသမီးကိုေပးၿပီးသူ႔သမတ္Aၿဖစ္ေတာ႕
Page | 262
မေၿမာက္စားပါဘူး (ဒါေပမဲ႕
ဒါကိုႀကည္႔ရင္
လဂြန္းAိန္ကို
သမိန္ဗရမ္းဟာ
ဘယ္လိုလူလဲဆိုတာ
သူမိန္းမေပးစားတဲ႔Aခ်ိန္က
သိနိဳင္တယ္ေလ။
သူ႕မွာAရြယ္ေရာက္တဲ႔
သမီးေတြ
မရွိေသးတာလဲ ၿဖစ္ေကာင္းၿဖစ္နိုင္ပါတယ္) Aင္းဝနဲ႔တိုက္တဲ႔
ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕စစ္ပြဲေတြမွာ
လဂြန္းAိန္ရဲ႕ေလာင္းရိပ္ေAာက္က Aရမ္းေကာင္းတဲ႔
သမိန္းဗရမ္းလက္စြမ္းၿပလို႕
ရုန္းမထြက္နိဳင္ခဲ႔ပါဘူး၊
ဒါေပမဲ႕
ဘုရင္းသမတ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္လူေခ်ာရယ္လို႕ေတာ႕
ဟံသာဝတီဘက္မွာပါ
နာမည္ေက်ာ္ေပမဲ႕
သမိန္ဗရမ္းနာမည္ေက်ာ္ေနပါလိမ္႔မယ္
တိုက္ရည္ခိုက္ရည္ Aင္းဝဘက္မွာေရာ
ဒါေႀကာင္႔လည္း
မင္းေခါင္က
သမိန္ဗရမ္းကိုသိေနတာေပါ႔။ လဂြန္းAိန္က်သြားတာနဲ႔ သမိန္ဗရမ္းရဲ႕နာမည္က ဝုန္းကနဲ႔ဆို ထိုးထြက္လာသတဲ႔။ လဂြန္းAိန္ကို မင္းရဲေက်ာ္စြာက Uပယ္တမ်U္သံုးၿပီး Aနိဳင္ယူလိုက္တာကို မေက်နပ္လြန္းလို႕ သမိန္ဗရမ္းဟာ ဆင္တေကာင္စီးၿပီး Aင္းဝတပ္နားAထိ ကပ္သြားၿပီး တေယာက္ထဲ မေႀကာက္မရြံ႕ စိန္ေခၚလိုက္ တိုက္ပြဲၿဖစ္ခဲ႔တဲ႔Aၿဖစ္ဟာ
AဲဒီAခ်ိန္က
ဟံသာဝတီတပ္သားေတြAတြက္
လဂြန္းAိန္က်သြားလို႕ Aားေဆးၿဖစ္ေစခဲ႔သလို
စိတ္ဓါတ္က်ဆင္းေနတဲ႔ Aင္းဝဘက္ကလည္း
ဘုရင္မင္းေခါင္ကပါ ခ်ီးက်ဴးၿပီး သမိန္ဗရမ္းဆိုတဲ႔သူကို ေတြ႔ဖူးခ်င္တယ္လို႕ ဆိုရေလာက္ ၿဖစ္ခဲ႔တဲ႔ Aၿဖစ္Aပ်က္ပါပဲ။ ဒါေပမဲ႕ ေနာက္သိပ္မႀကာပါဘူး သမိန္ဗရမ္းကို Aင္းဝတပ္က လက္ရဖမ္းဆီးမိ သြားခဲ႔ပါေလေရာ၊ မိသြားရတာကလည္း ကံမေကာင္းလြန္းလို႕သာ လို႕ပဲေၿပာရမလားပဲ။ မင္းရဲေက်ာ္စြာ Aေရွ႕တိုးၿပီး
လဂြန္းAိန္ကို
ဟံသာဝတီခံစစ္AနားAထိေရာက္ေAာင္
ရာဇာဓိရာဇ္Aဖို႕ ႀကီးမားတဲ႔
Aနိဳင္ယူၿပီးတဲ႔ေနာက္မွာ
တပ္ဆုတ္ဖို႔Aေၿခေန
ရန္သူကသူ႕Aၿမီးကိုနင္းၿပီး
သူ႕ရဲ႕ႀကည္းေရ
ပူးေပါင္းတပ္ကို
တိုးေရြ႕ခ်ထားလိုက္သတဲ႔၊
Aေတာ္ဆိုးသြားတယ္
သူတပ္ဆုတ္တာနဲ႔
Aတင္းဝင္တိုက္ေတာ႕မွာမို႕
ဒီေတာ႕ Aင္Aား
Aက်ပ္ရိုက္ေနတာေပါ႔၊
ဒါေပမဲ႕ AဲဒီAေၿခေနဆိုးထဲကေနပဲ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ ႀကည္းေႀကာင္ခ်ီမယ္လို႕ Aင္းဝတပ္ကို လွည္႔စားသတင္းလႊင္႔ၿပီး ေရေႀကာင္းကေန Aသာေလးဆုတ္သြားနိဳင္ခဲ႔ပါတယ္။
Page | 263
ရာဇာဓိရာဇ္က
ႀကည္းေႀကာင္နဲ႔ဆုတ္မယ္လို႕
သူတပ္ေတြကိုႀကည္းတပ္ႀကီးAၿဖစ္ဖြဲ႔ၿပီး ဒါကိုႀကိဳတင္တြက္ဆထားတဲ႔ သားႏွစ္ေယာက္ၿဖစ္တဲ႔
သတင္းလႊင္႔ေတာ႕
မင္းရဲေက်ာ္စြာဟာ
ဆုတ္တဲ႔ဟံသာဝတီတပ္ၿမီးကို
ဟံသာဝတီတပ္က
ဗညားက်န္နဲ႔
ရာဇမႏုတို႕
နင္းဖို႔ၿပင္ပါတယ္၊
သမိန္ဗရမ္းနဲ႔
ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕
ေယာက္ဖိေယာက္ဖ
သံုးေယာက္ဟာ
Aင္းဝတပ္ကို စနစ္တက် ခုခံစစ္နဲ႔ ရင္ဆိုင္ခဲ႔ႀကသတဲ႔။ ခံစစ္ေကာင္းလြန္းလို႕ တိုက္စစ္ဖြင္႔လာတဲ႔ Aင္းဝတပ္က
ထိုးေဖါက္မနိဳင္တာေႀကာင္႔
သမိန္ဗရမ္းတို႔က
တပ္လန္သြားတဲ႔Aခါ
တန္ၿပန္တိုက္စစ္ၿပန္ဖြင္႔တာေပါ႔။
ရွိသမွ်Aင္AားကိုပံုေAာင္ၿပီး
ခ်ီတာပဲ
ဘယ္နိဳင္မလဲ
ဒီAခြင္႔ေရးကိယ ု ူၿပီး
ဒါေပမဲ႕
မင္ရဲေက်ာ္စြာက
ဟံသာဝတီရဲ႕
တန္ၿပန္တိုက္စစ္ဟာ
သိပ္မႀကာဘူး ၿပန္လန္သြားရတာေပါ႔။ Aဲဒီတုန္းက စစ္ဦးမွာ ေခါင္းေဆာင္တိုက္တဲ႔သူက သမိန္ဗရမ္း။ သမိန္ဗရမ္းဟာ Aဲဒီတိုက္ပြဲမွာ ဆင္ၿဖဴေတာ္လို႕ လ်င္ၿမန္မွဳမွာေရာ
နာမည္ေက်ာ္ေနတဲ႔ ရဲရင္႔မွဳမွာပါ
ဗကမတ္ဆိုတဲ႔
ၿပိဳင္နိဳင္သူရွားတဲ႔
Aင္မတန္AားAင္ဗလနဲ႔ၿပည္႔စံုၿပီး
တိုက္ဆင္ႀကီးကို
စီးၿပီးတိုက္တာတဲ႔။
Aင္းဝကAင္Aားေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ဝင္ေဆာက္တဲ႔Aခါ ဟံသာဝတီဟာ သမိန္ဗရမ္းကိုAားကိုးၿပီး ခုခံေနရတာေပါ႕
Aဲဒီမွာကံဆိုးခ်င္ေတာ႕
ဗကမက္ဟာ
ေၿခေခ်ာ္ၿပီး
တြင္းႀကီးတတြင္းထဲ
က်သြားပါေလေရာတဲ႔၊ တြင္းထဲက်သြားေတာ႕ ဘယ္တတ္နိဳင္မလဲ သမိန္ဗရမ္းကို Aင္းဝတပ္က ဖမ္းမိသြားပါေလေရာေပါ႔။ ဗကမက္ဟာ နာမည္ေက်ာ္ေတာ႕ Aင္းဝဘက္က တြင္းေပၚကို Aရယူတင္ပါတယ္ ဒါေပမဲ႕ ဆြဲတင္လို႕မရဘူး၊
AဲဒီAေၿခေနမွာ
ဆင္ပ်ိဳေလးေတြနဲ႔
တြင္းဝကရန္စခိုင္းၿပီး
သမိန္ဗရမ္းေၿပာတဲ႔Aတိုင္း ေဒါသေတြထြက္ၿပီး
သူ႔ဆင္နာမွာစိုးလို႕
ဗကမက္မာန္ထေAာင္လုပ္ဖို႕
ဆင္ပ်ိဳေလးေတြနဲ႔
ဝူးကနဲေAာ္ရင္
သမိန္ဗရမ္းက
တြင္းဝကရန္စေတာ႕
တြင္းထဲကေနAတင္းတတ္ၿပီး
Aင္းဝတပ္မွဴးကို တိုက္တြန္းတယ္၊ ဗကမတ္ဟာ ဆင္ပ်ိဳေတြကို
လိုက္တိုက္ပါသတဲ႔၊ ဒီလိုနဲ႔ Aင္းဝတပ္ဟာ သမိန္ဗရမ္းကိုေရာ သူ႕ရဲ႕ဆင္ကိုပါ ရသြားပါေလေရာ။
Page | 264
ေနာက္ဆက္တြဲ - ( သရဲကိုက္ခံရတဲ႔သူရဲေကာင္း ၂ ) သမိန္ဗရမ္းကို ရလက္ဖမ္းမိၿပီဆိုတာကိုသိတာနဲ႔ မင္းေခါင္ဟာ ဘာမွမလုပ္ဖို႕နဲ႕ သူ႕ဆီေခၚခဲ႔ဖို႕ သူ႕သားကိုAမိန္႔ေပးလိုက္သတဲ႔။ သိမ္းသြင္းပါတယ္ လက်ၤာပ်ံခ်ီကို
သမိန္ဗရမ္းေရာက္လာေတာ႕
UပမာAေနနဲ႔ ၿပၿပီး
ေၿမာင္းၿမစားေလာက္ဖ်ားရဲ႕သား
ရာဇာဓိရာဇ္လိုပဲ
ဘယ္လိုေၿမာက္စားAေႀကာင္း
သူဖက္သားၿဖစ္ေAာင္ လက္ရွိၿပည္ၿမိဳ႕စား
သူလဲသူရဲေကာင္းေတြကို
ေၿပာဆိုစည္းရံုးသတဲ႔
ဒါေပမဲ႕
ၿမတ္နိဳးသူၿဖစ္ၿပီး
သမိန္ဗရမ္းကိုမင္းေခါင္
ဘယ္လိုမွသိမ္းသြင္းလို႔ မရဘူးတဲ႔။ ဒါနဲ႔Aႏၱရာယ္ရွိတဲ႔
ရန္သူကိုသိမ္းသြင္းမရေတာ႕
လုပ္ဖို႔ကႏွစ္လမ္းပဲရွိေတာ႕တာေပါ႔
ဒါက
ရွင္းပစ္ဖို႔နဲ႔ လွဳပ္မရေAာင္ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားဖို႔ပါ။ သမိန္ဗရမ္းကို ၿမင္ၿမင္ခ်င္း သံေယာဇU္ၿဖစ္မိတဲ႔ မင္းေခါင္ဟာ ဒုတိယလမ္းကိုေရြးၿပီး Aင္းဝကိုေခၚသြားလို႕ Aက်U္းခ်ထားလိုက္သတဲ႔။ ဒီလိုနဲ႔ Aင္းဝ-ဟံသာဝတီ စစ္ပြဲရဲ႕ ေနာက္ဆံုးပိုင္းမွာ သမိန္ဗရမ္းပါဝင္ခြင္႔မရေတာ႕ဘူးေလ။ ရာဇာဓိရာဇ္လည္း ပထမေတာ႕ လက္ေမာင္းတဖက္ၿပဳတ္ၿပန္ၿပီ ဘာညာနဲ႔ သမတ္ေတာ္Aေရး Aေတာ္ေလးေဆြးေႏြးခဲ႔ေသးတာေပါ႔
ဒါေပမဲ႕
ေပ်ာက္ေသာသူႀကာရင္ေမ႔ေလ။
ဒီလိုပဲ
မရရေAာင္
ဒါေပမဲ႕
စည္းရံုးမယ္ေပါ႔
မင္းေခါင္ကလည္း ေနာက္ပိုင္းမွာ
သိတယ္မဟုတ္လား ပထမေတာ႕
သမိန္ဗရမ္းကို
သားေသတာရယ္
စစ္ရွံဳးၿပီး
ၿပန္ဆုတ္လာရတာေတြရယ္နဲ႔ သမိန္ဗရမ္းAေႀကာင္းလဲ ေခါင္းထဲမေရာက္ေတာ႕ဘူးနဲ႔တူရဲ႕။ ေနာက္ဆံုးေတာ႕
Aထက္AညာAရပ္
ေAာက္ၿပည္ေAာက္ရြာသား Aားလံုးေမ႔ေမ႔ေလွ်ာ႕ေလွ်ာ႕
Aင္းဝေနၿပည္ေတာ္က
နရသိန္Aက်U္းေထာင္ထမ ဲ ွာ
သမိန္ဗရမ္းဆိုတဲ႔
နာမည္ေက်ာ္
ခက္ခဲႀကပ္တည္းတဲ႔
သံု႕ပန္းဘဝကို
စစ္သူရဲေကာင္းႀကီးဟာ တေယာက္ထဲ
Aကူမဲ႔
ေက်ာ္ၿဖတ္ေနရရွာတာေပါ႔။ တေန႔မွာေတာ႕ သမိန္ဗရမ္းဘဝကို
ဒီလိုခက္ခဲတဲ႔
Aက်U္းက်သံု႕ပန္းဘဝကို
လံုးဝေၿပာင္းလဲလိုက္တဲ႕
Aားတင္းေက်ာ္ၿဖတ္ေနရတဲ႔
Aခြင္႔Aေရးတခု
လံုးဝမေမွ်ာ္လင္႔ပဲ
ေရာက္လာပါသတဲ႔။
Page | 265
တရုတ္ၿပည္ကို
သိမ္းပိုက္ၿပီး
Aုပ္စိုးေနတဲ႔
ဟန္တရုတ္ေတြကဦးေဆာင္ၿပီး
မြန္ဂိုေတြရဲ႕ယြန္မင္းဆက္ကို
ၿဖဳတ္ခ်လိုက္ႀကသတဲ႔။
၁၄ရာစုဦးမွာ
ဒီလိုၿဖဳတ္ခ်ၿပီးတဲ႔ေနာက္
ဟန္တရုတ္ေတြဟာ မင္ ဆိုတဲ႔နန္းဆက္ကို ထူေထာင္ၿပီး တရုတ္ၿပည္ႀကီးAုပ္စိုးႀကတယ္။ Aဲဒီ မင္
မင္းဆက္လက္တရုတ္ၿပည္ႀကီးဟာ
သာယာဝေၿပာဆံုး
ကမၻာေပၚက
လူ႕Aဖြဲ႔Aစည္းေတြထဲက
Aတည္ၿငိမ္ဆံုး၊
တခုလို႕ေတာင္
တရာUေပေဒစိုးမိုးၿပီး
တင္စားရေလာက္ေAာင္
တိုးတက္ဖြံ႕ၿဖိဳးခဲ႔ပါသတဲ႔။ တိုးတက္ဖြံ႔ၿဖိဳးၿပီး
Aင္Aားေကာင္းတဲ႔
ပေဒသရာဇ္လက္နက္နိဳင္ငံေတာ္ေတြရ႕ဲ
ထံုးစံAတိုင္း
နယ္ေၿမခ်ဲ႔ထြင္မွဳေတြ လုပ္တဲ႔ေနရာမွာ Aေနာက္ဘက္ စပါးထြက္ေကာင္းေပမဲ႕ လူရိုင္းတို႕ေနတဲ႔ ေနရာလို႕
သူတို႕AစU္လာယံုႀကည္လာခဲ႔တဲ႕
တရုတ္တပ္မႀကီးတတပ္ဟာ
ၿမန္မာၿပည္လည္း
ရွမ္းကုန္းၿပင္ၿမင္႔က
ဘယ္လြတ္ပါ႔မလဲ။
Aင္းဝပိုင္နက္ေတြကို
ဒီလိုနဲ႔
သိမ္းယူၿပီး
Aင္းဝေရႊၿမိဳ႕ေတာ္ Aနားထိေရာက္လာပါေလေရာ။ ဒါေပမဲ႕
သူတို႔ထင္ထားသလို
လူရိုင္းေတြေနႀကတာမဟုတ္ပဲ
ၿမိဳ႕ရြာၿဖစ္ေနတာေတြ႔ရေတာ႕
တိုင္းႀကီးၿပည္ႀကီးသားေတြပီပီ
ယU္ေက်းတဲ႔လူေတြရဲ႕ တပ္Aင္Aားနဲ႔ဖိၿပီး
Aနိဳင္မယူရက္ေတာ႕ဘူးေပါ႔ ၿပီးေတာ႕ ၿမစ္ငါးဆံုေပါင္းဆံုရာမွာ တည္ထားတဲ႔ ၿမိဳ႕ပီပီ Aင္းဝရဲ႕ ခံစစ္ကလည္း
ေကာင္းတယ္ေလ။
ဒါနဲ႕
တရုတ္တပ္မွဴးႀကီးက
မင္းေခါင္ထံတမန္လႊတ္ၿပီး
၂ဖက္သူရဲေကာင္းတဦးခ်င္း လက္ရံုးရည္ၿပိဳင္မလား စစ္တိုက္မလားကို ရာဇသံပို႕လိုက္ပါသတဲ႔။ မင္းေခါင္ဟာ သားဆံုး စစ္ရွံဳးနဲ႔ စစ္ကိုမုန္းေနခ်ိန္၊ တိုင္းသူၿပည္သားေတြကလည္း စစ္ရပ္စဲသြားလို႕ Aားလံုးေပ်ာ္ရႊင္ေနတဲ႔Aခ်ိန္ဆိုေတာ႕ ဒီလိုတရုတ္ရဲ႕စစ္ကို ရင္ဆိုင္ဖို႔ Aဆင္သင္႔မရွိဘူး။ Aင္းဝရဲ႕ သူရဲေကာင္းေတြကလည္း
သူတို႔Aပိုင္စားရတဲ႔
ၿမိဳ႕ရြာေတြဆီေရာက္ေနေတာ႕
ေလာေလာဆယ္ဆယ္ တရုတ္သူရဲေကာင္းကို ရင္ဆိုင္ရဲတဲ႔သူ AဲဒီAခ်ိန္က Aင္းဝေရႊၿမိဳ႕ေတာ္မွာ မရွိဘူးေပါ႔။ ဒါနဲ႔ေနာက္ဆံုး မင္းေခါင္ဟာ ႀကံရာမရတာနဲ႔ ၇ ရက္Aခ်ိန္ေပးဖို႕ တရုတ္တပ္ကို ခြင္႔ေတာင္းၿပီး ၿမိဳ႕ေတာ္Aတြင္း တရုတ္သူရဲေကာင္းကို တိုက္ရဲတဲ႔သူကို ေမာင္နင္းေႀကးခတ္ လွည္႔ၿပီး
လိုက္ရွာရေတာ႕တယ္
ဒါေပမဲ႕
ရွာလို႔မေတြ႔ဘူးတဲ႔။
မေတြ႔ဆို
တရုတ္သူရဲေကာင္းဆိုတဲ႔လူက Aေတာ္ထြားက်ိဳင္းတဲ႔ လူႀကီးတဲ႔ နာမည္ကဂါမဏိ၊ ဘယ္႔နဲ႔ဘယ္႔နဲ႕ တရုတ္ႀကီးက ကုလားနာမည္နဲ႔ ၿဖစ္ေနရသလဲမဆိုနိဳင္။
Page | 266
ဒီဂါမဏိႀကီးဟာ
လူေကာင္ထြားသေလာက္
နဂါးနိဳင္ဒါးသိုင္းတို႕
ဒါးေရးလွံေရးကလည္းAင္မတန္ေကာင္းတယ္ဆိုပဲ
ပန္းစႀကာဒါးသိုင္းတို႕
တတ္ထားခ်င္လည္း
တတ္ထားမွာေပါ႔။
ဒါတင္မကေသးဘူး ကိုယ္မွာလဲ သံခ်ပ္ကာဝတ္စံုႀကီး ဝတ္ထားေသးသတဲ႔ ဒီေတာ႕ ေတာ္ရံုလူ ဘယ္ယွU္ဝံ႕မလဲ။ သူရဲေကာင္းရွာမရေတာ႕
မင္းေခါင္းစိတ္ညစ္ေနတာေပါ႔၊
တိုင္းၿပည္တၿပည္လံုးလည္း
ဒီတရုတ္Aေရးကို စိုးရိမ္ေႀကာင္႔ႀကေနရတာေပါ႔ေလ။ ဒီလိုနဲ႔ တေန႔မွာ Aေစာင္႔ေတြကေနတဆင္႔ Aင္းဝAက်U္းသား သမိန္ဗရမ္းတေယာက္ ဒီAေႀကာင္းကို ႀကားသိသြားပါေလေရာတဲ႔။ ေနာက္ဆက္တြဲ - ( သရဲကိုက္ခံရတဲ႔သူရဲေကာင္း ၃ ) တရုတ္သူရဲေကာင္းဂါမဏိနဲ႔
စီးခ်င္းထိုးဖို႔
ၿမင္းစီးသူရဲေကာင္းရွာမေတြ႔လို႔ မင္းေခါင္တေယာက္
ေခါင္းစားေနတယ္ ဆိုတာကိုသိလိုက္တာနဲ႔ ဟုတ္ၿပီဒါငါ႔လြတ္ေၿမာက္ေရးလမ္းစပဲ ဒီကေနတဆင္႔ လြတ္ေၿမာက္မွဳကို ရွာမွၿဖစ္ေတာ႕မယ္ မဟုတ္ရင္ ဒီတသက္ ေထာင္ထဲက လြတ္လမ္းမၿမင္လို႕ ဆံုးၿဖတ္ၿပီးသမိန္ဗရမ္းဟာ
ေထာင္ပိုင္ႀကီးကို
သူဂါမဏိနဲ႔ယွU္နိဳင္ေႀကာင္း
မင္းေခါင္ဆီသတင္းပို႕ခိုင္းလိုက္သတဲ႔။ ဒီသတင္းႀကားတာနဲ႔ ေမ႕ေနလိုက္တာ
မင္းေခါင္ဟာ
သူရွိသားပဲ
သမိန္ဗရမ္းကို
Aရမ္းကိုဝမ္းသာသြားၿပီး
ေစာေစာကတည္းက
ဟုတ္ပါရဲ႕
ငါသမိန္ဗရမ္းကို
ငါသတိရဖို႕ေကာင္းတယ္လို႕
ေရွ႔ေတာ္ေမွာက္သြင္းခိုင္းေတာ႕တာပဲ။
ေရရြတ္ၿပီး
သူ႕ေရွ႔ေတာ္ေမွာက္ကို
သမိန္ဗရမ္းေရာက္လာေတာ႕ ဘယ္လိုလဲ ေမာင္မင္းက ဂါမဏိကိုတိုက္ရဲတယ္ဆို ၿဖစ္ပါ႔မလားကြာ ဟိုကေတာ္တန္ရံုAေကာင္မဟုတ္ဘူးေနာ္လို႕
မင္းေခါင္က
ဆြေပးလိုက္ေတာ႕
ႀကက္ေခါင္းဆိတ္မခံတဲ႕ သမိန္ဗရမ္းက ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးစိတ္ႀကိဳက္ ၿမင္းတေကာင္သာရမယ္ဆိုရင္ ဂါမဏိမေၿပာနဲ႔ ဂါမဏိAေဖ မကဘူး သိႀကားမင္းႀကီးကိုေတာင္ ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးတိုက္ဝံ႕တယ္လို႕ ရင္ေကာ႕ၿပန္ေၿဖသတဲ႔။ ဒီစကားႀကားေတာ႕
မင္းေခါင္က
ေသာင္းသိန္းခ်ီရွိတာပဲ သိန္းေသာင္းမက
ၿမင္းကေတာ႕
မင္းစိတ္ႀကိဳက္သာေရြးလို႕
ရွိတာမွန္ေပမဲ႕
စာမဖြဲ႔ေလာက္ပါဘူး
ငါ႔မွာ
ၿပန္ေၿပာတဲ႔Aခါ
ကြ်န္ေတာ္စိတ္ႀကိဳက္ၿမင္းေကာင္းက
ၿမင္းေတြမွ
သမိန္ဗရမ္းက
ရွိခ်င္မွ ရွိAံုးမွကိုးလို႔
Page | 267
ၿပန္ေလွ်ာက္ၿပီး ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးAရွင္မင္းႀကီးရဲ႕ ၿမင္းေကာင္းေတြကို ပထမစိတ္ႀကိဳက္ႀကည္႔ပါရေစ တကယ္လို႔မ်ား
Aရွင္မင္းႀကီးရဲ႕ၿမင္းေတြထဲမွာ
ကြ်န္ေတာ္႔စိတ္ႀကိဳက္မေတြ႔ခဲ႔ရင္
စိတ္ႀကိဳက္ရွာပါေစလို႔
ေလွ်ာက္တင္ေတာ႕
မွဴးမတ္ေသနာပတိေတြက
ဒီေကာင္ထြက္ေၿပးဖို႕ႀကံေနတာပဲလို႕
သူ႕တို႕ႀကိဳေတြးထားတဲ႔Aတိုင္းပဲ Aင္းဝေရႊၿမိဳ႔ေတာ္ထဲက
သမိန္ဗရမ္းက
ၿမင္းေတြကို
Aရွင္မင္းႀကီးေရ႕
Aၿပင္မွာ
ေရွ႔ေတာ္ေမွာက္ေရာက္ေနတဲ႔ လက္တို႔ႀကသတဲ႔။
ေတာ္ဝင္ၿမင္းတပ္က
ၿမင္းေတြကိုေရာ
တေကာင္မွသူ႕စိတ္ႀကိဳက္မေတြ႔ဘူးလို႕
ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးတို႔Aထင္ေတာ႕
ဆိုလာေတာ႕
ဒီေကာင္ထြက္ေၿပးဖို႔
ကလိန္ေစ႕ၿငမ္းဆင္ေနတာပဲလို႕ မင္းေခါင္ကိုတင္ေလွ်ာက္ႀကေတာ႕တာေပါ႔။ ဒီAခါမွာ
မင္းေခါင္က
Aေစာင္႔စစ္သည္
သမိန္ဗရမ္းတေယာက္ထဲ
ၿမိဳ႔ၿပင္ကို
တာဝန္ခံမွဴးမတ္ေတြနဲ႔သြားလာေစတယ္။
ၿမင္းAရွာမထြက္ခိုင္းေတာ႕ပဲ တရုတ္တပ္က
ၿမိဳ႕ၿပင္ကေန
ဝိုင္းထားတယ္ဆိုေပမဲ႕ ရက္ခ်ိန္းေပးထားတာမို႕ ေAးေAးေဆးေဆးပဲတဲ႔။ ဒီလိုလိုက္ၿပီးရွာေတာ႕ တေန႔ၿမိဳ႕ၿပင္က
ေက်းရြာတရြာရဲ႕
ေရကန္တကန္နားမွာေနတဲ႔
Aက်ယ္ငါးလံေလာက္က်ယ္ၿပီး
မုဆိုးမတေယာက္ေမြးထားတဲ႔
ခပ္ပိန္ပိန္
ေရနက္တဲ႔ ၿမင္းသားAမိကို
သြားေတြ႔ႀကပါေလေရာ။ ဒီၿမင္းသားAမိမွာ
Aေမၿဖစ္သူၿမင္းမႀကီးက
သခင္ၿဖစ္သူမုဆိုးမႀကီးကလည္း
ဆင္းရဲေတာ႕
Aေတာ္Aားနည္းရွာတယ္
ဝ၀လင္လင္မေကြ်းနိဳင္ဘူးနဲ႔တူပါရဲ႕၊
ဒါေပမဲ႕
ၿမင္းသားေလးကေတာ႕ ပိန္ေပမဲ႔ Aင္မတန္Aားေကာင္းၿပီး ဖ်တ္လတ္သတဲ႔ Aေမၿဖစ္သူက စားက်က္ကေန Aိမ္ကိုၿပန္ရင္ ေရAိုင္ကို ပတ္ၿပီးၿပန္ေပမဲ႕ သားၿဖစ္သူက ေရAိုင္ကိုလႊားကနဲ ခုန္ၿပီေက်ာ္သြားသတဲ႔ သမိန္ဗရမ္းလည္း ဒီၿမင္းေလးကိုသေဘာက်သြားတာေပါ႔။ သမိန္ဗရမ္းဟာ ၿမင္းပိန္ေလးကို Aစာေရစာေဆးဝါး တိုက္ေကြ်းတယ္ ၿပီးေတာ႕ ၿမိဳ႕ၿပင္ထြက္ၿပီး ေလ႔က်င္႔ခြင္႕ေပးပါလို႔
မင္းေခါင္ဆီမွာAခြင္႔ေတာင္းေတာ႕
သမိန္ဗရမ္းကို
သေဘာက်ေနတဲ႔
မင္းေခါင္ဟာ လြယ္လြယ္ကူကူပဲ ခြင္႔ၿပဳပါသတဲ႔။ ခြင္႔ရတာနဲ႕ သမိန္ဗရမ္းဟာ ၿမင္းပိန္ေလးကို ဖံုးတေထာင္းေထာင္းထေAာင္ မွဴးမတ္ေသနာပတိေတြက
ေမာင္းႏွင္ၿပီး မင္းေခါင္ေနာက္ကြယ္မွာ
Aင္းဝၿမိဳ႕ထဲက သြားၿပီ
ထြက္သြားေတာ႕ တို႕ဘုရင္ႀကီးေတာ႕
ဒီတလိုင္းေကာင္ႏွပ္ခ်တာ ခံလိုက္ရၿပီလို႕ တီးတိုးသဖန္းပိုးႀကသတဲ႔၊ ဒါကိုမင္းေခါင္ႀကားေတာ႕
Page | 268
သူ႕ရဲ႕ယံုႀကည္မွဳကို သံသယရွိလာၿပီး ထြက္မ်ားေၿပးသြားၿပီလားဆိုၿပီး စိုးရိမ္ပူပန္လာတယ္ ဒါနဲ႔ ေထာင္ပိုင္ႀကီးကိုေခၚၿပီးေတာ႕ ေမးပါသတဲ႔။
ေမးေတာ႕
သမိန္ဗရမ္းAခုလို ေထာင္ပိုင္ႀကီးက
ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးယံုႀကည္ပါတယ္
ထြက္သြားတာကို
ဘယ္လိုၿမင္သလဲလို႕
စိတ္မပူပါနဲ႔Aရွင္မင္းႀကီး
ဂတိစကားကို
Aေလးထားတဲ႔
သမိန္ဗရမ္းကို
ေယာက်ၤားေကာင္းပါလို႕
ရဲရဲႀကီးေလွ်ာက္တင္ေတာ႕မွ မင္းေခါင္လဲစိတ္ေAးသြားရရွာတယ္။ နံနက္ေစာေစာကတည္းကထြက္သြားတဲ႔ Aလွစီးစီးရင္းၿပန္လာသတဲ႔ သူ႕မွဴးမတ္ေတြပါ ၿမင္႔ၿမတ္ၿမဲၿမံတဲ႔
သမိန္ဗရမ္းဟာ
Aဲဒီေတာ႕မွ
စိတ္ေမာေနတဲ႔
ၿပံဳးရယ္နိဳင္ေတာ႕တာေပါ႔။ စိတ္ဓါတ္နဲ႔
ညေနေစာင္းမွ
ၿမင္းပိန္ေလးကို
မင္းေခါင္ေရာ
မင္းေခါင္က
Aင္း
တကယ္႔ေယာက်ၤားေကာင္းပဲလို႕
စိတ္ေစာေနတဲ႔
..သမိန္ဗရမ္း
ခ်ီးမြမ္းေတာ႕
မင္းဟာ
သမိန္ဗရမ္းက
Aရွင္မင္းႀကီး Aခုဆို ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးဟာ ကြ်န္ေတာ္႔ရဲ႕ ၿမင္းကိုစိတ္တိုင္းက် ေလ႔က်င္႔ထားၿပီးပါၿပီ ဒါေႀကာင္႔
ဂါမဏိရဲ႕
ဦးေခါင္းဟာ
ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးလက္ထဲက
မလြတ္နိဳင္ေတာ႕ပါဘူး၊
Aရွင္မင္းႀကီးကို ဆက္သပါ႔မယ္ ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးကို ၿခင္းတလံုး ခြ်န္းတလက္ကို ေပးသနားေတာ္မူပါ လို႕ေလွ်ာက္ထားသတဲ႔
ဒါကိုႀကားေတာ႕
မွဴးမတ္ေသနာပတိေတြက
ေသာက္ႀကြားလို႕
က်ိတ္ေဝဘန္ႀကပါသတဲ႔။ ေနာက္ဆက္တြဲ - ( သရဲကိုက္ခံရတဲ႔သူရဲေကာင္း ၄ ) သမိန္ဗရမ္းဘက္က Aသင္႔ၿဖစ္ၿပီဆိုတာနဲ႔ မင္းေခါင္ဟာ လက္ေဆာင္ေတြနဲ႔ သံတမန္လႊတ္ၿပီး လာမဲ႔ႀကာသာပေတးေန႔ဟာ
ခ်ိန္းထားတဲ႔
၇ရက္ၿပည္႔ေနၿဖစ္တာမို႕
စီးခ်င္းထိုးႀကမယ္လို႕
တရုတ္တပ္ဆီ
သဝဏ္လႊာပို႕တယ္၊
စိတ္မရွည္ၿဖစ္ေနတဲ႕
တရုတ္တပ္ဦးစီးကလည္း
ႏွစ္ဘက္သူရဲေကာင္းေတြ ဒါကို
ဝမ္းသာAားရပဲ
ေစာင္႔ေနရလို႕ Aိုေက
ဆိုၿပီး
လက္ေဆာင္ေတြဘာေတြေတာင္ ၿပန္ေပးလိုက္ေသးသတဲ႔။ သတ္ကြင္းလုပ္တဲ႔ေနရာက
ၿမိဳ႕ေတာ္ကိုဝန္းရံထားတဲ႔
ႏွစ္ဘက္စစ္ေၿမၿပင္Aဂ်ၤင္နီယာတပ္ေတြက ေဆာက္ႀကတာမို႕ မင္းေၿမာက္တန္ဆာ
ကိုယ္႔မ႑ပ္
ေတာ္ေတာ္ခန္းနားတယ္လို႕ဆိုတယ္။ Aၿပည္႔ဝတ္ဆင္ၿပီး
က်ံဳးရဲ႕
Aေရွ႕ေၿမာက္ေဒါင္႔မွာတဲ႔။ သူ႕မ႑ပ္Aၿပိဳင္Aဆိုင္
Aခ်ိန္ေရာက္ေတာ႕
မင္းေခါင္က
ေတာက္ပတဲ႔ဝတ္စံုေတြဝတ္ဆင္ထားတဲ႔
မိဖုရား
Page | 269
ရံေရြေဘာ္ေတြခ်န္ရံၿပီး မွဴးမတ္ေသနာပတိေတြနဲ႔Aတူ Aင္းဝမ႑ပ္မွာေနရာယူတယ္ Aဲဒီလိုပဲ တရုတ္ဘက္ကလည္း
တပ္ဦးစီးခ်ဳပ္နဲ႕Aဖြဲ႔ဟာ
Aင္းဝၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားေတြနဲ႔
သူတို႔တရုတ္မ႑ပ္မွာေနရာယူႀကတာေပါ႔။
ပတ္ဝန္းက်င္က
ဒီပြဲကိုAင္းတိုက္Aားတိုက္
ၿမန္မာေတြလည္း
စိတ္လွဳပ္ရွားစြာနဲ႔
Aားေပးႀကည္ရွဳ႕ႀကတာမို႕ သတ္ကြင္းရဲ႕ ေလးဘက္ေလးတန္လံုး
လူေတြAၿပည္႔Aသိပ္ေပါ႔ Aင္းဝရဲ႕Aနာဂါတ္ကို Aေၿဖေပးမဲ႕ ပြဲမဟုတ္လား။ Aခ်ိန္ေရာက္ေတာ႕
သမိန္ဗရမ္းနဲ႔
သတ္ကြင္းထဲဝင္လာတယ္။ ဝတ္ဆင္ထားၿပီး
ဂါမဏိတို႕
သမိန္ဗရမ္းဟာ
သတ္မွတ္ထားတဲ႔ေနရာေတြကေန
မင္းေခါင္ေပးထားတဲ႔
ပိုးပုဆိုးကိုခါးေတာင္က်ိဳက္လို႕
လက္ဝတ္ရတနာေတြကို
ေရႊခ်ည္ထိုးေခါင္းေပါင္းကို
ေပါင္းထားသတဲ႔
ကိုယ္ေပၚမွာေတာ႕ မိန္ညိဳဆိုတဲ သားေရကိုယ္က်ပ္Aက်ႌကိုသာဝတ္ထားတယ္။ သူ႔ၿမင္းကိုေတာ႕ Aင္းဝၿမင္းတပ္မွဴး
မင္းနႏၵမိတ္AပီAၿပင္
ဆင္ယင္ထားေပးတာမို႕
ကႀကိဳးေတြတန္ဆာေတြနဲ႔
ၿမင္းပိန္ေလးဟာ Aေတာ္ေလးႀကြားႀကြားဝင္႔ဝင္႔ရွိေနသတဲ႔။ တဖက္ကဂါမဏိကေတာ႕
ေရႊAိုေရာင္သံခ်ပ္ကာဝတ္စံုနဲ႔
သံခ်ပ္ကာခေမာက္ကို
ဝတ္ဆင္ထားသတဲ႔၊ ၿမင္းကမြန္ဂိုၿမင္းေပမဲ႕ သူ႕ကိုယ္လႊမ္းထားတဲ႔ သံခ်ပ္ကာ ၿမင္းတန္ဆာေတြ တရုတ္တို႕စီးခ်င္းထိုးတဲ႔Aခါ သံုးတဲ႔ လွံရွည္ႀကီးေတြ ဒါးေမာက္ႀကီးေတြနဲ႔မို႕ ဝန္ထမ္းထားရတာေပါ႔ ၿပီးေတာ႕ သံခ်ပ္ဝတ္စံုAၿပည္႔နဲ႔ လူ႕ဘီလူးႀကီး ဂါမဏိကို ထမ္းပိုးရတာလည္းက လြယ္မလားေလ။ ႏွစ္ေယာက္သား
ကြင္းလယ္မွာဆံုေတာ႕
သမိန္ဗရမ္းက
ဂါမဏိဆင္ယင္ထားတဲ႔
သံခ်ပ္ကာဝတ္စံုကိုႀကည္႔ၿပီး ၿဖိဳဖို႔မလြယ္ဘူးလို႕ သေဘာေပါက္လိုက္တယ္ ဒါေပမဲ႕ ဒါႀကီးေတြကို ထမ္းပိုးထားရလို႕ မဟုတ္ဘူးလို႔လည္း
ဂါမဏိေရာ
သူ႕ရဲ႕ၿမင္းေရာ
ေကာက္ခ်ဆြဲလိုက္နိဳင္တယ္
သြက္သြက္လက္လက္
လွဳပ္ရွားနိဳင္မွာ
ဒီAားနည္းAခ်က္ကိုပဲ
Aေၿခၿပဳၿပီး
Aနိဳင္ယူရမယ္လို႔လည္း ဆံုးၿဖတ္လိုက္တယ္။ ဒါေပမဲ႕ ခက္တာက သူ႕ရဲ႕လက္နက္က ဂါမဏိရဲ႕ သံခ်ပ္ကာAက်ႌကို ထိုးေဖါက္ဝင္ေရာက္နိဳင္ဖို႕။ ဂါမဏိရဲ႕ဝတ္စံုဟာ
သံၿပားသံခ်ပ္ေတြကို
တြဲဆက္ထားတာတဲ႔
သံေခတ္ကို
သံကိုပိုနိဳင္တယ္ေလ။
ဒါကိုႀကည္႔ၿပီး သမိန္ဗရမ္းက
ရွိကိုရွိေနရမယ္လို႔တြက္လိုက္ၿပီး
ပံုသြင္းထုခ်ပ္ၿပီး
ေစာေစာေရာက္ေနတဲ႔
သံနန္းႀကိဳးမွ်င္ေလးေတြနဲ႔ တရုတ္ေတြက
ဒီAဆက္ေတြထဲမွာ
ဒီAားနည္းခ်က္ေနရာကို
ၿမန္မာထက္
Aားနည္းခ်က္ဟာ
သိေAာင္Aရင္လုပ္ရမယ္လို႕
Page | 270
ေတြးလိုက္သတဲ႔
ၿပီးေတာ႕
၂ဘက္သူရဲေကာင္းေတြ လွံသိုင္းAလွၿပ
စကားၿပန္ကေနတဆင္႔
ၿမန္မာၿပည္မွာ
ၿမင္းေရးလက္ေရးၿပတဲ႔Aေနနဲ႔
စတာေတြလုပ္ေလ႔ရွိတယ္
ဒီလိုတိုက္ပဲေ ြ တြမစခင္
ၿမင္းAလွစီး
Aဲဒီေတာ႕
ဒါးသိုင္းAကၿပ
Aခုလဲ
တိုက္ပြဲမစခင္
Aဲလိုၿမင္းေရးလက္ေရးၿပAလွစီးႀကရေAာင္ ဂါမဏိကိုညွိသတဲ႔ ဂါမဏိကလည္း လာထားေပါ႔။ ၿမင္းAလွစီးၿပီး ၿမင္းေရးၿပတဲ႔Aခါ သမိန္ဗရမ္းဟာ ၿမင္းကိုဒုန္းစိုင္းစီးၿပီး ၿမင္းေပၚမွာ ရပ္၊ ထိုင္၊ ထ၊ ေကာ႕၊
တြဲ
ပံုစံAမ်ိဳးမ်ိဳးစီးၿပတယ္
Aမ်ိဳးမ်ိဳးကစားၿပသတဲ႔
ၿပီးေတာ႕
ဒါးသိုင္း
လွံသိုင္းေတြလည္း
ႏွစ္ဖက္ပရိသတ္လည္း
ၿမင္းစီးရင္း
လက္ခုပ္သံတေၿဖာင္းေၿဖာင္းေပါ႔။
ေတာ္ေတာ္ေလးစီးၿပလိုက္ေတာ႕ ေနAေတာ္ၿမင္႔လာတယ္ Aဲဒီေတာ႕မွ သမိန္ဗရမ္းက ဂါမဏိကို Aလွည္႔ေပးသတဲ႔၊
ဂါမဏိလည္း
ပိုၿပီးAကြက္စံုေAာင္
မင္းေလာက္ေတာ႕လား
ဆိုတဲ႔သေဘာနဲ႔
ၿမင္းေရးနဲ႔ဒါးေရးလွံေရးကိုၿပပါေလေရာ
သမိန္ဗရမ္းထက္ ဒါကိုသမိန္ဗရမ္းက
Aလစ္မေပးစတမ္း AေသAခ်ာလိုက္ႀကည္႔တယ္ ဒီလိုနဲ႔တခ်က္မွာ ဂါမဏီလက္ကိုAေၿမွာက္ ဂ်ိဳင္းႀကားက သံခ်ပ္ကာAက်ႌAဆက္မွာ သံနန္းႀကိဳးေတြနဲ႔ဟေနတာကို သတိထားလိုက္မိတယ္ ဒါ႔Aၿပင္
ေခါင္းစြပ္သံခေမာက္နဲ႔
သံခ်ပ္ကာAက်ႌAစပ္
လည္ပင္းေနရာမွာလည္း
Aဆက္ေတြေလွ်ာ႔ရြဲတာကို ေတြ႔လိုက္ရသတဲ႔။ တဖက္မွာလည္း
ဂါမဏိတေယာက္
ၿမန္မာၿပည္Aလည္ပိုင္းရဲ႕ တိုက္မယ္ဆိုေတာ႕
Aပူက
ရာသီUတုက
ၿမင္းေရးၿပရင္း
ေတာ္ေတာ္ေမာလာတယ္
သူနဲ႔သူ႔ရဲ႕သံခ်ပ္ကာAက်ႌကို သမိန္ဗရမ္းဘက္ပါေနၿပီလို႕
ၿပႆနာေပးလာၿပီေလ။ သတိထားမိတဲ႔
ဂါမဏိက
တိုက္ပြဲကို Aၿမန္ဆံုးလက္စသတ္နိဳင္ေAာင္ တိုက္စစ္ကိုAၿပင္းဖြင္႔တယ္၊ ဒါကိုႀကိဳတြက္ထားတဲ႔ သမိန္ဗရမ္းက သတိထားၿပီး ေရွာင္ကာတိမ္းကာနဲ႔ ဂါမဏိရဲ႕Aင္Aားကိုေခြ်သတဲ႔။ မြန္းတည္႔လာေလေလ
Aလယ္ပိုင္မိုးေခါင္ရပ္ရွားေဒသ
ေနရွိန္ကၿပင္းလာေလေလ
သံခ်ပ္ကာAက်ႌႀကီး ေခါင္းကေန ေၿခAဆံုးစြတ္ထားတဲ႔ ဂါမဏိတေယာက္ ပိုၿပီးမသက္မသာ ၿဖစ္လာေလေလေပါ႔။ ပြတ္ကာသီကာနဲ႔ AလူးAလဲခံေနရၿပီေပါ႔
သမိန္ဗရမ္းကလည္း ေရွာင္ၿပေနသတဲ႔ မင္းေခါင္းနဲ႔
AဲဒီAခ်ိန္မွ
ဂါမဏိရဲ႕လွံရွည္ႀကီးAဖ်ားနားမွာ
Aမ်ားAၿမင္မွာေတာ႕
သမိန္ဗရမ္းတေယာက္
Aင္းဝသူAင္းဝသားေတြAားလံုးလည္း
ဘယ္ေတာ႕
သမိန္ဗရမ္းက်မလဲ တထိပ္ထိပ္နဲ႔ႀကည္႔ရင္း စိတ္ဓါတ္ေတြက်ေနရွာသတဲ႔။
Page | 271
တခ်က္မွာ
ဂါမဏိက
ပြဲသိမ္းဆိုၿပီးၿမင္းကိုဒုန္းစိုင္းရင္း
သမိန္ဗရမ္းကိုပိုင္းခ်လိုက္သတဲ႔
သူ႕ရဲ႕လွံဒါးရွည္ႀကီးနဲ႔
သမိန္ဗရမ္းနဲ႔ရက္တိုတိုAတြင္း
တသားထဲၿဖစ္သြားတဲ႔
သူ႕ရဲ႕ၿမင္ေလးဟာ ဂါမဏိရဲ႕လွံခ်က္ကို ကပ္ေရွာင္လိုက္တယ္ ၿပီးေတာ႕ သမိန္ဗရမ္းကခ်က္ခ်င္းပဲ လွံခ်က္လြဲလို႕
ဟန္ခ်က္ပ်က္သြားၿပီး
သံခ်ပ္ကာAက်ႌAဆက္ကို
ဂါမဏိရဲ႕လက္ၿပင္သားAစပ္မွာ
လွံနဲ႔Aပီေဆာင္႔ထိုးထည္႔လိုက္ပါေလေရာ။
ေပၚလာတဲ႔
ကြ်မ္းက်င္တဲ႔သူမို႕
တခ်က္ဆို တခ်က္ထဲပါပဲ ဂါမဏိတေယာက္ Aသံေတာင္မထြက္နိဳင္ရွာဘူးတဲ႔။ သမိန္ဗရမ္းဟာ သူ႕ၿမင္းကို ဆက္ကနဲဆြဲလွည္႔ၿပီး ဂါမဏိၿမင္းနားကပ္သြားတယ္ ၿပီးေတာ႕ ၿမင္းေပၚကက်လုဆဲ AေနAထားမွာ
ေၿခနင္းနဲ႔ခ်ိတ္ေနတဲ႔
ဂါမဏိရဲ႕လည္ပင္းကို
ဒါးေကာက္နဲ႔ခ်ိတ္ၿပီးလွီးၿဖတ္လိုက္တယ္ ဂါမဏိရဲ႕ဦးေခါင္းကို
ဆက္ကနဲ
သံခ်ပ္ကာAက်ႌAဆက္ကေန
လည္တိုင္ကေန
Aသင္႔ယူလာတဲ႔
ၿပတ္ၿပီးလိမ္႔က်လာတဲ႔
ၿခင္းနဲ႔ခံယူၿပီး
မင္းေခါင္ရွိရာမ႑ပ္ဆို
Aေသာ႕ႏွင္သြားသတဲ႔၊ ပရိတ္သတ္ကလည္း ေဟး ကနဲေပါ႔။ မင္းေခါင္ဟာ သူ႕ဆီဂါမဏိရဲ႕ေခါင္း လာဆက္သတဲ႔ သမိန္ဗရမ္းကို ဝမ္းသာလို႔ စကားေတာင္ မေၿပာနိဳင္ဘူးတဲ႔။ သမိန္ဗရမ္းကို Aရင္က Aၿမင္မႀကည္တဲ႔ Aင္းဝမွဴးမတ္ေသနာပတိ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ဗိုလ္မွဴးေတြလည္း Aားလံုးဝမ္းပန္းတသာ ခ်ီးက်ဴးဂုဏ္ၿပဳႀကပါေတာ႔တယ္။ တရုတ္ဖက္ကလည္း သူတို႔သူရဲေကာင္းရဲ႕Aေလာင္းကို ဂတိAတိုင္း
သင္႔ေလွ်ာ္တဲ႔ေနရာမွာ
တပ္ၿပန္ဆုတ္သြားေတာ႕သတဲ႔။
AေသAၿခာၿမဳတ္ႏွံသၿဂႋဳလ္ၿပီး
မင္းေခါင္ေရာ
မွဴးမတ္ေသနာပတိေတြေရာ
ၿပည္သူၿပည္သားေတြေရာ Aားလံုးၿပံဳးေပ်ာ္ရႊင္လို႕ေပါ႔။ ေနာက္ဆက္တြဲ - ( သရဲကိုက္ခံရတဲ႔သူရဲေကာင္း ၅ ) တရုတ္တပ္ေတြဆုတ္သြားေတာ႕ မင္းေခါင္Aတြက္ Aခက္ႀကံဳစရာၿဖစ္လာတာက သမိန္ဗရမ္းရဲ႕ Aနာဂါတ္ကို
ဘယ္လိုစီမံရမလဲဆိုတာပဲ။
မင္းေခါင္သိတယ္ ရန္သူနိဳင္ငံဆီကို သမိန္ဗရမ္းကို
ဒါေပမဲ႕
သမိန္ဗရမ္း ပဲခူးကိုAရမ္းၿပန္ခ်င္ေနတယ္ဆိုတာကို
စစ္မတိုက္ေတာ႔ေပမဲ႕
သမိန္ဗရမ္းလို
စစ္ၿဖစ္ေနဆဲAေၿခေနမ်ိဳးမွာရွိေနတဲ႔
လက္နက္ေကာင္းတလက္
ဒီတိုင္းထားထားရင္လည္း
Aႏၱရယ္ရွိတဲ႔
သူဘယ္ၿပန္ပို႔ခ်င္မလဲ၊
ရန္သူတေယာက္ကို
တခါ
နန္းတြင္းမွာ
ဒီAတိုင္းလႊတ္ထားၿပီး ေၿမြေပြးခါးပိုက္ ပိုက္ထားရေလာက္ေAာင္ သူမတံုးဘူး။ တခါ Aရင္Aတိုင္း ေထာင္ထဲၿပန္သြင္းထားၿပန္ရင္လည္း
ေက်းဇူးတရားကိုမသိတတ္သူလို႕
Aေဝဘန္ခံရဦးမယ္
Page | 272
ေလာေလာဆယ္ဆယ္မွာ
Aင္းဝမွာက
သမိန္ဗရမ္းရဲ႕Aမည္ဟာ
လူတိုင္းရဲ႕
ပါးစပ္ဖ်ားေပၚ
ေတာင္ညာစံမိဖုရားႀကီး
ရွင္ဘို႔မယ္က
ေရာက္ေနခ်ိန္ေလ။ လုပ္ႀကံသတ္ဖ်က္ပစ္ဖို႔ကလည္း သူမလုပ္ရက္ဖူး။ ဒီလိုမင္းေခါင္AႀကံAိုက္ေနတာကို ဒီကိစၥသူရွင္းေပးပါ႔မယ္
သတိထားမိတဲ႔
ေမာင္ေတာ္ဘာမွစိုးရိမ္ပူပန္မေနပါနဲ႔လို႕
တီးတိုးေလွ်ာက္ထားသတဲ႔။
ဘယ္လိုရွင္းမလဲလို႕ မင္းေခါင္ေမးေတာ႕ ရွင္ဘို႔မယ္က တခစ္ခစ္ရယ္ရင္း ဒါမ်ားေမာင္ေတာ္ရယ္ ရုန္းလို႔မရတဲ႔ သံႀကိဳးႀကီးနဲ႔ ခတ္ထားလိုက္ေပါ႔လို႔ ၿပန္ေၿပာပါသတဲ႔။ ရွင္ဘို႔မယ္ဟာ ေနာင္ပိုင္းမွာ စိတၱေက်ာ္သူဦးႀသက
“
မင္းဆက္ငါးသြယ္
လို႔ေရးဖြဲ႔ထားရေလာက္ေAာင္ ေကာင္းေကာင္းကိုင္တတ္တဲ႔
ရွင္ဘို႔မယ္၊
ရာဂဆိုတဲ႔ မိန္းမေလ။
နန္းလယ္တင္႔သည္သာ
ေယာက်ၤားေတြရဲ႕
သူေၿပာတဲ႕သံႀကိဳးဆိုတာက
”
Aညွာကို
မင္းေခါင္နဲ႔သူရဲ႕သမီး
ရာဇဓိတာ မင္းသမီးေလးကို ေၿပာတာပါ။ ရာဇဓိတာေလးဟာ
Aပ်ိဳေဖာ္ဝင္စ
စာေပသင္ႀကားရင္း စာႀကီးေပႀကီးဖတ္ၿပီး
Aပ်ိဳေပါက္စနေလးတဲ႔၊
ဒႆနစာေပေတြ ဖီလိုဆိုဖာလိုလို
တည္ၿငိမ္မွဳမရွိေသးတဲ႔Aရြယ္မို႕
Aဘိဓမၼာေတြ
သၿဂႋဳလ္ေတြဘာေတြစတဲ႔
ေလာကီAေရးကိုလစ္လွ်ဳၿပီး
ေလာကုတၱရာလမ္း
လိုက္ရမလိုလို ၿဖစ္ေနခ်ိန္ေပါ႔။ ဒီေတာ႕ သူ႔Aေမက သမိန္ဗရမ္းနဲ႔လက္ထပ္ဖို႔လာေၿပာေတာ႕ ၿငင္းရွာသတဲ႔
ဒါေပမဲ႕
ရွင္ဘို႔မယ္ေလ
ဘာရမလဲ
စကားပရိယာယ္ႀကြယ္ႀကြယ္နဲ႔
စည္းရံုးလိုက္ေတာ႕ ရာဇဓိတာေလးလည္း Aေမတို႕Aေဖတို႕သေဘာ ၿဖစ္သြားပါေလေရာတဲ႔။ သမီးကိုစည္းရံုးၿပီးၿပီးဆိုေတာ႕
မင္းေခါင္က
ညီလာခံေခၚၿပီး
သမိန္ဗရမ္းကို
ေရွ႔ေတာ္ေမွာက္သြင္းေစတယ္၊ ၿပီးေတာ႕ ငါဟာ ဂါမဏိနဲ႔စည္းခ်င္းထိုးနိဳင္သူကို သမီးေတာ္နဲ႔ လက္ဆက္ေပးမယ္လို႕ ေမာင္မင္းကို
ေက်ညာထားတာရွိတယ္
ငါ႔သမီးေတာ္
ရာဇဓိတာေလးနဲ
မင္းမွာဂတိ
လူမွာသစၥာဆိုတဲ႔Aတိုင္း
လက္ဆက္ေစမယ္
လို႔မိန္႔ေတာ႕ သမိန္ဗရမ္း
သိပ္စိတ္ပ်က္သြားတာေပါ႔ သူကပဲခူးAရမ္းၿပန္ခ်င္ေနတာ ဒီလိုသမိန္ဗရမ္း မ်က္ႏွာပ်က္သြားတာနဲ႔ ရွင္ဘို႔မယ္က
သူ႕သမီးကို
Aလွဆံုးဆင္လို႔
ေရႊကြမ္းAစ္ကိုကိုင္ေစၿပီး
ညီလာခံခန္းမထဲ
ဝင္ေစသတဲ႔။ လင္မယားႏွစ္ေယာက္ ညွိထားတဲ႔Aတိုင္း မင္းေခါင္ကလည္း ကဲ သမီး မင္းAကိုကို ကြမ္းဆက္လိုက္စမ္းကြယ္ဆိုေတာ႕
ရာဇာဓိတာေလးလည္း
တခါမွမၿမင္ဖူးတဲ႔
လူစိမ္းကို
ေႀကာက္ေႀကာက္ရြံရြံ႕ ကြမ္းဆက္သတဲ႔။
Page | 273
သူ႕ကိုမဝံ႕မရဲေလး
ကြမ္းလာဆက္တဲ႔
ရာဇာဓိတာေလးကိုၿမင္ေတာ႕
သမိန္ဗရမ္းတေယာက္
ပဲခူးသူကိုသတိရဖို႔မေၿပာနဲ႔ Aသက္ရွဳဖို႔ေတာင္ ေမ႔ေနသြားသလားပဲ၊ ရွင္ဘို႔မယ္ရဲ႕သမီးေလ ရွမ္းဗမာ ကၿပားမေလးေလ။ ရန္သူေတြကို တေယာက္ၿပီးတေယာက္ၿဖိဳခဲ႔တဲ႔ သမိန္ဗရမ္းတေယာက္ ရာဇဓိတာေလးရဲ႕ ရွက္မ်က္ဝန္းေလးေAာက္မွာ က်ဆံုးသြားၿပီးဆိုတာကို သေဘာေပါက္လိုက္တဲ႔ မင္းေခါင္ကေတာ႕ Aရမ္းကိုေက်နပ္လို႔ေပါ႔။ ေနာက္ဆံုး
ပဲခူးၿပန္မယ္ဆိုတဲ႔
သမိန္ဗရမ္းတေယာက္လည္း
Aင္းေလဘယ္တတ္နိဳင္ပါ႔မလဲ
ကံစီမံရာေပါ႔ ဆိုၿပီးကံAေပၚ Aၿပစ္လြဲခ်ရင္း Aရွင္မင္းႀကီးေပးသနားေသာ ဆုလာဘ္ေတာ္ကို ေက်နပ္ဝမ္းသာစြာခံယူပါေတာ႕မယ္ၿဖစ္သြားပါေရာ။ သားမတ္ေတာ္Aၿဖစ္
မခံယူမွီ
ဒါေပမဲ႕
သမိန္ဗရမ္းဟာ
Aခ်က္၂ခ်က္ကိုေတာ႕
မင္းေခါင္ရဲ႕
AေသAခ်ာေတာင္းဆိုခသ ဲ႔ တဲ႔
ဒါေတြကေတာ႕ တစ္ခ်က္ - သူနဲ႔သူ႕ေသြးကို တလိုင္းဂ လို႔ ဘယ္ေတာ႕မွမေခၚရဘူး၊ ႏွစ္Aခ်က္Aကယ္လို႔မ်ား
ရာဇာဓိရာဇ္နဲ႔
မင္းေခါင္
စစ္ၿဖစ္Aံုးမယ္ဆိုရင္
သူ႔ကိုဘယ္ဘက္မွမပါပဲ
ႀကားေနခြင္႔ေပးဖို႔ ဆိုတာပါပဲ။ သမိန္ဗရမ္းရဲ႕ေတာင္းဆိုခ်က္ကို မင္းေခါင္က ေက်ေက်နပ္နပ္ႀကီးလက္ခံပါသတဲ႔၊
တဆက္ထဲ
ညီလာခံမွာပဲ ဒီကေန႔ကစၿပီး တစံုတေယာက္က သမိန္ဗရမ္းကို တလိုင္း လို႔ေခၚခဲ႔ရင္ Aဲဒီလူနဲ႔ သူ႔ရဲ႕တေဆြလံုး
တမ်ိဳးလံုး
ေသဒဏ္
ဆိုၿပီးေက်ညာေပးလိုက္ပါသတဲ႔။
-------------------------------------------------------#
တလိုင္း
#-
ဆရာနိဳင္ပန္းလွကကေတာ႕
Aဖိုးေၿပာၿပတုန္းကေတာ႕
တလိုင္းလို႕
ကြ်န္လို႔မေခၚရလို႔ မေခၚရတဲ႔၊
လွလွပပေရးထားပါတယ္။
ဘယ္ဟာAမွန္လဲမသိပါဘူး။
ဆရာနိဳင္ပန္းလွက သမိုင္းပညာရွင္ပါ Aဖိုးကေတာ႕ သာမန္ေညာင္ညAရပ္သား၊ ကြ်န္ေတာ္က Aဖိုးေၿပာတဲ႔
ပံုၿပင္ကိုေၿပာၿပတာပါ
သမိုင္းကိုေၿပာတာမဟုတ္ပါဘူး။
ေခတ္သစ္
မြန္သမိုင္းပညာရွင္Aခ်ိဳ႔ကလည္း တလိုင္းဆိုတဲ႔ ေဝါဟာရဟာ ကုန္းေဘာင္မင္းဆက္ကို စတင္သူ Aေလာင္းဘုရားလက္ထက္မွ
ဗမာစာေပမွတ္တမ္းေတြမွာ
တကယ္ေတာ႕ေကြရွမ္းတို႔ကို
ဆိုလိုတာတဲ႔။
တလဂူေတြရဲ႕Aဆက္Aႏြယ္ေတြနဲ႔
ေပၚလာတာပါလို႔
Aခ်ိဳကလည္း
ေသြးေႏွာတာမို႕တဲ႔၊
Aိႏိၵယ
ဆိုႀကပါတယ္။
တလဂၤနတိုင္းသာ
Aခ်ိဳ႔က်ေတာ႕
ခ်ိဳးလား
Page | 274
(ေက်းကုလား)ေတြနဲ႔
ေသြးေႏွာတာမို႕တဲ႔။
ဘယ္AရာကAမွန္လဲ
မသိပါဘူး။
မြန္ေတြက
တလိုင္းလို႕Aေခၚခံရရင္ နာက်ည္းႀကပါတယ္ ဒါေပမဲ႕ ဘာAဓိပၸါယ္လည္းဆိုရင္ မြန္ေတြလည္း မသိပါဘူး၊ ဘယ္သူမွလည္း တိတိပပမေၿပာနိဳင္ႀကပါဘူး၊ ဘာစကားလဲဆိုတာလဲ မသိႀကပါဘူး။ Aဲလိုမသိတဲ႔ေဝါဟာရႀကီးနဲ႔ လာေခၚလို႔မ်ား စိတ္ဆိုႀကတာလားမသိ။ ေနာက္ဆက္တြဲ - ( သရဲကိုက္ခံရတဲ႔သူရဲေကာင္း ၆ ) ဒီလိုနဲ႔
Aင္းဝသူရဲ႕
AယုAယ
AႏုAလွ
သမုဒယေAာက္မွာ
သမိန္းဗရမ္းတေယာက္
မူးေမ႔ၿပီးေနလိုက္တာ Aင္းဝသူနဲ႔ သားေလးတေယာက္ ရလာတဲ႔Aထိပဲတဲ႔။ Aဲလိုေနလာရာက ႀကာလာေတာ႔
Aင္းဝရဲ႕
ေတာင္ေလၿမဴးခ်ိန္မွာ
ခ်ိဳၿမိန္တဲ႔Aရသာကို
ၿငီးေငြ႔လာခ်ိန္
ေတာင္ေလသယ္လာတဲ႔
သမိန္ဗရမ္းတေယာက္
ဂိမၼာန္Aကုန္
ေAာက္ၿပည္ရဲ႕
ငယ္ကြ်မ္းေဆြပဲခူးသူနဲ႔
ဝသာန္Aကူး
Aေငြ႔ရနံ႔ေတြနဲ႔Aတူ
ဟံသာဝတီကို
ၿပန္သတိရတမ္း
တလာမိၿပန္လာေရာ။ AဲဒီAခ်ိန္မွာ သူ႔သားေလးက ေလးဘက္တြားရာကေန လမ္ေလွ်ာက္စမ္းစ AဆိုးAေကာင္း Aေႀကာက္Aလန္႔မသိေသးတဲ႔
ခ်စ္စရာ႕Aေကာင္းဆံုးAရြယ္ေလးေပါ႔။
ဘုရင္မင္းေခါင္နဲ႔
မိဘုရားႀကီးဟာ သမိန္ဗရမ္းရဲ႕သားေလးကို သိပ္ခ်စ္ႀကသတဲ႔၊ ခ်စ္ေတာ႔ လက္ေပၚကမခ်ဘူးေပါ႔။ ညီလာခံေတြဘာေတြထဲကိုေတာင္ ကြတကြတနဲ႔
ဖိုးေAAေရွ႔
ကေလးကိုခ်ီၿပီ
ဝင္တာပဲတဲ႔
ဘယ္သူ႕ကိုမွမေႀကာက္ပဲ
(တီဗြီထဲမွာ
တခ်ိန္တခါက
ေမ်ာက္ရွံဳးေAာင္
ေဆာ႔ၿပေနတဲ႔
တေယာက္ေသာသူလို ၿဖစ္မွာေပါ႔)။ သမိန္ဗရမ္းရဲ႕သားေလးဟာ Aားလံုးရဲ႕Aလိုလိုက္ထားတာကို ခံရသူဆိုေတာ႔ Aၿငိမ္မေနပဲ Aေတာ္ေလးကို Aေဆာ႔သန္တဲ႔ ကေလးေလးပဲတ႔၊ဲ ခ်ီထားတဲ႔ မင္းေခါင္ရဲ႕ ေခါင္းကဆံပင္ကို ဟိုဆြဲဒီဆြဲလည္း ခဏခဏလုပ္တတ္သတဲ႕၊ မင္းေခါင္ကလည္း ဟာဒီေကာင္ကေတာ႔ေလ Aေတာ္ေဆာ႔တဲ႔ေကာင္းပဲ ေမ်ာက္ေလးပဲ သူရဲေလးပဲ Aဆိုးေလးပဲ ဆိုၿပီးေတာ႔ Aမ်ိဳးမ်ိဳးကလူက်ီစယ္ရင္း ေက်နပ္ေနတာေပါ႔။ ဒီလိုနဲ႔တေန႔
မူးမတ္ေသနာပတိ
ဝန္ႀကီးဝန္ကေလး
Aားလံုးစံုညီတတ္ေရာက္ေနတဲ႔
ညီလာခံတခုမွာ မင္းေခါင္ရဲ႕ရင္ခြင္ထဲမွာ ခ်ီထားတဲ႔ သမိန္ဗရမ္းရဲ႕သားေလးဟာ ထံုစံAတိုင္း မင္းေခါင္ရဲ႕ဆံပင္ကိုလွမ္းဆြဲသတဲ႔၊ Aဲဒီမွာ မင္းေခါင္က ဘာရယ္မဟုတ္ ပါးစပ္ထဲက လႊတ္ကနဲဆို
Page | 275
ဟာ
ဒီတလိုင္းေလးေတာ႔
Aေတာ္ဆိုးတာပဲေဟ႕
ငါေတာ႔မနိဳင္ေတာ႔ဘူးလို႔
ခ်စ္စနိဳးေၿပာလိုက္မိသတဲ႔။ ဒီစကားကိုႀကားရေတာ႔ ညီလာခံတက္ေရာက္ေနတဲ႔ သမိန္ဗရမ္းဟာ ကြက္ကနဲ႔
မ်က္ႏွာပ်က္သြားရွာတယ္။
ညီလာခံၿပီးေတာ႕
ပဲခူးသူနဲ႔ဟံသာဝတီကိုလြမ္းေနေပမဲ႕
ပဲခူးသူနဲ႔ Aင္းဝသူႀကား Aရင္ကမၿပတ္မသားၿဖစ္ေနခဲ႔တဲ႔ သမိန္ဗရမ္းဟာ ဆံုးၿဖတ္ခ်က္တခုကို လံုးလံုးခ်လိုက္နိဳင္ေတာ႔တာပဲ၊ Aိမ္ၿပန္မယ္။ ဒီဆံုးၿဖတ္ခ်က္ထဲမွာ သူ႕မိန္းမနဲ႔သားေလးကို ထားခဲ႔မယ္ ဆိုတာလဲပါတယ္၊ ဘာလို႔လည္းဆိုေတာ႔ သူမိန္းမက
သူ႔ကိုဘယ္ေလာက္ခ်စ္တယ္ပဲေၿပာေၿပာ
သူမေရာက္ဖူးတဲ႔
တစိမ္းတရံႀကားကို
မိပစ္ဖပစ္ၿပီး လိုက္ရဲမွာမဟုတ္သလို၊ သူကိုလည္း Aင္းဝကထြက္သြားမွာကို လက္ခံမွာမဟုတ္ဘူး။ ေနာက္ၿပီး သူေခၚသြားရင္ လမ္းခရီးမွာ မိန္းမနဲ႔ကေလးေႀကာင္႔ ခရီးႏြဲ႔ဖင္႔လိမ္႔မယ္၊ ဒီAတြက္နဲ႔ သူ႕ေနာက္ကိုလိုက္လာမဲ႔ မဟုတ္ဘူး
မင္းေခါင္ရဲ႕Aင္းဝတပ္သားေတြရန္က
လို႔သူေတြးတယ္။
ဒီလိုနဲ႔
လႊတ္ေAာင္သူေၿပးနိဳင္မွာ
သူစာႏွစ္ေစာင္ေကာက္ေရးတယ္၊
တေစာင္ကို
သူ႕မိန္းမေခါင္းAံုးေAာက္မွာ Aသာထဲ႔ထားၿပီး တေစာင္ကိုေတာ႔ ခါးပိုက္ထဲမွာ ထည္႔ထားသတဲ႔။ ၿပီးေတာ႔
ညU္႔နက္
သူAေသAခ်ာေလ႕က်င္႔ထားတဲ႔
သန္းေခါင္ခ်ိန္ေရာက္တာနဲ႔ ၿမင္းကိုစီးလို႕
ဂါမဏိနဲ႔စစ္ထိုးတုန္းကတည္း
ဒါးလွံလက္နက္Aၿပည္႔ယူၿပီး
ၿမိဳ႕ေတာ္ထဲက
ထြက္ေၿပးေတာ႕တာပဲ။ Aင္းဝၿမိဳ႕ထဲမွာ ၂ႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ က်က္စားခဲ႔ၿပီး Aေရးႀကီးတဲ႔ တာဝန္ေတြထမ္းေဆာင္ဖူးသူမို႕ ၿမိဳ႕ရဲ႕လံုၿခံဳေရး AားAနည္းဆံုးAပိုင္းကို သိေနသူပီပီ Aဲဒီကေန Aၿပင္းေဖါက္ထြက္သြားတဲ႔ သမိန္ဗရမ္းကို မတတားဆီးလိုက္နိဳင္တာမို႕ ၿမိဳ႕ေစာင္႔တပ္မွဴးဟာ သူAထက္ ေသနာပတိကို ခ်က္ၿခင္းAေႀကာင္းႀကားတယ္၊
ေသနာပတိေတြကကလည္း
Aခစားဝင္ၿပီး
Aသိေပးတယ္၊
ဒီAေႀကာင္းကို
ေခါင္းမီးေတာက္သြားတာေပါ႔၊ သမိန္းဗရမ္းထြက္ေၿပးသြားတာ
သတင္းႀကားေတာ႔
ဒါနိဳင္ငံေတာ္လံုၿခံဳေရးနဲ႔ဆိုင္တဲ႔ သေဘာရိုးလား၊
ခ်က္ခ်င္း
ဘုရင္မင္းေခါင္
မင္းေခါင္တေယာက္
ကိစၥရပ္ႀကီးၿဖစ္သြားၿပီေလ။
ဒါမွမဟုတ္မိမိတို႔ရဲ႕
Aားနည္းခ်က္ကို
ရန္သူဆီသတင္းေပးဖို႔လား။
Page | 276
မင္းေခါင္ဟာ
ၿမင္တပ္ကိုခ်က္ခ်င္းၿပင္ဆင္ခိုင္းၿပီး
သမိန္ဗရမ္းေနာက္
လိုက္ခိုင္းၿပီး
Aရွင္
ဒါမွမဟုတ္ Aေသ လက္ရဖမ္းခိုင္းတယ္၊ သမိန္ဗရမ္းေနာက္လိုက္ဖို႔ မင္းေခါင္လႊတလ ္ ိုက္တဲ႔ ၿမင္စီးသူရဲAင္Aားက စုစုေပါင္း တစ္ေထာင္တိတိရွိသတဲ႔။ Aင္းဝၿမင္းစီးတပ္ဟာ လိုက္မွီလာတယ္၊
သမိန္ဗရမ္းကို AဲဒီAခ်ိန္မွာ
Aင္းဝၿမိဳ႕ေတာ္နဲ႔ သမိန္ဗရမ္းက
Aေတာ္လွမ္းလွမ္းေရာက္မွ
သူ႕ၿမင္ကို
Aနားေပးတဲ႔Aေနနဲ႔
Aၿပင္းမႏွင္ေတာ႔ပဲ ခပ္ေၿဖးေၿဖးေလးပဲ စီးေနခ်ိန္တဲ႔။ Aင္းဝတပ္ကိုၿမင္ေတာ႕ သမိန္ဗရမ္းက ထန္းပင္ေပၚက
ထန္းသီးေတြကို
လွံနဲ႔ပစ္ခူးၿပၿပီး
လွံေရးၿပလိုက္ေတာ႕
နဂိုရ္ကတည္းက
သမိန္ဗရမ္းကိုရွိန္ေနတဲ႔ Aင္းဝၿမင္းစီးတပ္သားေတြဟာ ဝင္ဖမ္းဖို႔ မႀကိဳးစားရဲဘူးတဲ႔၊ ေနာက္ေတာ႔ သမိန္ဗရမ္းဟာ
AနီးAနားမွာရွိတဲ႔
တိုင္ငုတ္တခုAေပၚမွာ
သူေရးထားတဲ႔စာကို
တင္ၿပီး
ၿမင္းစီးတပ္မွဴးကို ညႊန္ၿပၿပီး ဟံသာဝတီဘက္ဆီAၿပင္းႏွင္ေတာ႕တာပဲ။ ၿမင္းစီးတပ္က
ယူလာေပးတဲ႔
Aၿပစ္တင္ရမွန္းမသိ
သမိန္ဗရမ္းရဲ႕
ၿဖစ္ေနရသလို၊
စာကိုဖက္ၿပီး
တၿပည္သူမေရႊထား
မင္းေခါင္လဲ
ရာဇဓိတာေလးလဲ
ဘယ္သူ႔ကို ခ်စ္လင္ရဲ႕
နဳတ္ဆက္စာကို ဖတ္ရင္း ေၿဖမဆည္နိဳင္ၿဖစ္ကာ က်ံရစ္ရွာပါသတဲ႔။ ဒီလိုနဲ႔
သမိန္ဗရမ္း
ပဲခူးၿပန္ေရာက္သြားပါတယ္။
ပဲခူးေရာက္ေတာ႕
ရာဇဓိရာဇ္နဲ႔ဟံသာဝတီ
တၿမိဳ႕လံုး သူ႔ကိုေသာင္းေသာင္းၿဖၿဖႀကိဳဆိုႀကသတဲ႔၊ သူရဲ႕ပဲခူးသူေလးက Aေပ်ာ္ဆံုးၿဖစ္မွာေပါ႔။ ပဲခူးၿပန္ေရာက္ေတာ႕
သမိန္ဗရမ္းဟာ
Aားသာခ်က္ေတြAေႀကာင္း
Aေႀကာင္းစံုကိုေၿပာၿပေပမဲ႔
တလံုးတပါဒမွ
မဟဘူး၊
Aင္းဝရဲ႕Aားနည္းခ်က္
ရာဇဓိရာဇ္လဲ
သမိန္ဗရမ္းရဲ႕
Aေႀကာင္းကိုသိသူပီပီ သစၥာေစာင္႔သိတတ္တဲ႔သူကို ဖိAားမေပးေတာ႕ဘူးတဲ႔၊ ေနာက္တေန႔မွာပဲ သမိန္ဗရမ္းကို
ဝါရုရီမင္းဆက္ရဲ႕
Aဓိကၿမိဳ႔ၿဖစ္တဲ႔
ဒုန္ဝန္းၿမိဳ႕ကို
စားေစတဲ႔Aၿပင္
၇ရက္
၇ညတိုင္တိုင္ သမိန္ဗရမ္းကို ဂုဏ္ၿပဳတဲ႔ပြဲႀကီး ဝွဲခ်ီးက်င္းပ ေပးပါသတဲ႔။ --------------------------------------------------------------------ဦးကုလားရာဇဝင္AဆိုAရ Aင္းဝမွာ သမိန္ဗရမ္းနဲ႔ မင္းေခါင္လက္ဆက္ေပးသူဟာ သူ႕သမီး ရာဇဓိတာမဟုတ္ပဲ၊
တလုပ္ၿမိဳ႕စား
ရာဇသူရဲ႕
သမီး
နဲ႔သာၿဖစ္တယ္လို႔ဆိုပါတယ္။
Page | 277
တလုပ္စားရာဇသူနဲ႔
မင္းေခါင္ဟာ
သာမန္ကြ်န္သခင္
ပတ္သတ္မွဳမ်ိဳးပဲလား၊
ေသြးသားပတ္သတ္မွဳရွိလား မေရးထားပါဘူး။ ေနာက္ဆက္တြဲ - ( သရဲကိုက္ခံရတဲ႔သူရဲေကာင္း - ဇာတ္ ဇာတ္သိမ္း ) သမိန္ဗရမ္း ဟံသာဝတီကိုၿပန္ေရာက္တာ ၿမန္မာသကၠရာဇ္ ၇၇၉ ခုႏွစ္မွာ ၿဖစ္တယ္၊ Aဲဒီႏွစ္မွာပဲ သူရွင္ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ သမိန္ဗရမ္းကို ဒုန္ဝန္းစားAၿဖစ္ခန္႔Aပ္တယ္၊ ေနာက္ ၃ႏွစ္Aႀကာ ၇၈၂မွာ ရာဇာဓိရာဇ္
နတ္ရြာစံေတာ႔
Aရိုက္Aရာကို
သားႀကီးဗညာက်န္းက
သုေဒါဓမၼရာဇာဓိရာဇ္
ဘြဲ႔နဲ႔ဆက္ခံသတဲ႔။ ဗညားက်န္းရဲ႕ႏွမဟာ သမီးေယာက္ဖေပါ႔။ ဗညားက်န္းဟာ ၿဖစ္ႀကတာမို႕
သမိန္ဗရမ္းရဲ႕
မိန္းမဆိုေတာ႔
ေယာက္ဖိေယာက္ဖေတြလည္းၿဖစ္၊ ငယ္ေပါင္းေတြလည္းၿဖစ္ၿပန္၊
တေယာက္ကိုတေယာက္
သမိန္ဗရမ္းနဲ႔ဗညားက်န္းဟာ နန္းတြင္းမွာႀကီးတဲ႔
စစ္ပြဲေတြလဲ
သမိန္ဗရမ္းနဲ႔
Aတူတြဲတိုက္ဖူးသူေတြလဲ
သိပ္ယံုႀကည္ႀကသတဲ႔၊
သူတို႔သမီးေယာက္ဖ
ႏွစ္ေယာက္ဟာ Aရမ္းလဲခ်စ္ခင္ႀကတာပဲတဲ႔။ သမိန္ဗရမ္းဟာ
သူေနတဲ႔ဒန္ဝန္းကေန
ဘုရင္ၿဖစ္သူ
သူ႕ေယာက္ဖနဲ႔
ေဆြးေႏြးAႀကံေပးေလ႔ရွိတယ္တဲ႔ မယံုႀကည္မွဳ
ေနတိုင္းၿမင္းစီးၿပီး
စိုးရိမ္မွဳ
စတဲ႔
ပဲခူးနန္းတြင္းကိုလာေလ႔ရွိတယ္၊
ေန႔တိုင္းေတြ႔ၿပီး
တိုင္းေရးၿပည္ရာေတြ
(ႀသဇာႀကီးတဲ႔ မင္းတပါးAလြန္မွာ မင္းၿဖစ္လာတဲ႔ ဘုရင္ရဲ႕ သံသယေတြ
မၿဖစ္ေAာင္
ေန႔တိုင္းမ်က္ႏွာသြားၿပေနတာလဲ
ၿဖစ္နိဳင္ပါတယ္) ဒုန္ဝန္းနဲ႔
ပဲခူးႀကားမွာ
လုပ္ေလ႔ရွိတဲ႔
ရြာငယ္ေလးေတြရွိတယ္၊
ရြာေလးေတြေပါ႔။
တေန႔မွာ
သမိန္ဗရမ္းေန႔တိုင္း သူပဲခူးကAၿပန္
ၿဖတ္သြားၿဖတ္လာ
နဲနဲေနာက္က်သြားသတဲ႔၊
ၿဖတ္သြားေနက် Iဘယဂါမဆိုတဲ႔ ရြာနားက ေတာတန္းကိုၿဖတ္ေနတုန္း “ ဟဲ႔ေကာင္သမိန္ဗရမ္း ငါလဲနင္႔ၿမင္းကိုစီးခ်င္လို႔ ငါကိုတင္သြားပါ ” ဆိုတဲ႔Aသံနက္ႀကီးကို ႀကားရပါေလေရာ၊ ဆည္းဆာ ႏြားရိုင္းသြင္းခ်ိန္
လူၿပတ္တဲ႔ေနရာမွာ
Aင္မတန္သတၲိရွိတယ္ဆိုတဲ႔ လန္႔သြားသတဲ႔၊
သမိန္ဗရမ္းဟာ
ၿပီးေတာ႔မွ
မထီေလးစားေခၚရတာတုန္းဆိုၿပီး
ဒီလိုAသံနက္ႀကီးကို
ႀကက္သီးေမြးညင္းေတြေတာင္ထသြားေAာင္
ငါ႔လိုစစ္သူႀကီးတေယာက္ကို ခံၿပင္စိတ္နဲ႔
ႀကားရေတာ႕
လိုက္ရွာေတာ႔
ဘယ္ေကာင္က ရြာဝင္လမ္းနံေဘးမွာ
ရင္ကိုခြဲၿပီးတံက်င္သီထားတဲ႔ Aေလာင္းတေလာင္းကို ေတြ႔ရပါေလေရာ။
Page | 278
ဒီAေလာင္းဟာ လိုက္ၿပီး
ဓါးၿပတေယာက္ရဲ႕Aေလာင္းတဲ႔။
ဓါးၿပတိုက္ေနရာက
သူကIဘယဂါမနဲ႔
ရြာသားေတြရဲ႕
ရြာနီးခ်ံဳ႕စပ္ေတြမွာ
ဖမ္းဆီးၿခင္းကိုခံရၿပီး
ေနာက္လူေတြ
ဒီလိုဓါးၿပမတိုက္ရဲရေAာင္ဆိုၿပီး ရင္ခြဲတံက်င္သီ ကားစင္တင္ထားတာတဲ႔။ ဒါကိုသိေတာ႔ သမိန္ဗရမ္းက ေAာင္မာမင္းလိုဓါးၿပေသၿပီးသရဲၿဖစ္တဲ႔ ေကာင္ကမ်ား ငါ႔လိုလူကို လာၿပီးေၿခာက္လွန္႔ရဲေသးတယ္ ကဲကြာ ဆိုၿပီး ေက်ာမွာလြယ္ထားတဲ႔ ဓါးရွည္ကိုဆြဲလို႔ တခ်က္ထဲ ေခါင္းကိုလွမ္းပိုင္းလိုက္တယ္၊ ဆံပင္ကေနလွမ္းဆြဲၿပီး
ၿပတ္က်လာတဲ႔
ၿမင္းဇက္ႀကီးမွာ
ေခါင္းၿပတ္ႀကီးကို
လွမ္းခ်ည္ထားၿပီး
ယူသြားေရာတဲ႔။
ေၿမမက်ခင္ ေဒါသလဲထြက္
ႀကက္သီးထမိတာကို ရွက္လဲရွက္နဲ႔ လုပ္မိလုပ္ရာ လုပ္မိပံုပါပဲ။ ဒါေပမဲ႕ ၿဖစ္ခ်င္ေတာ႔ ၿမင္းAေၿပးမွာ ဇက္ႀကိဳးမွာခ်ည္ထားတဲ႔ ေခါင္းၿပတ္ႀကီးဟာ ဟိုလူးဒီလြင္႔ ၿဖစ္ေနရာက
Aဆင္မသင္႔တဲ႔တခ်က္မွာ
ေခါင္းၿပတ္ႀကီးရဲ႕
Aေရွ႔သြားက
ၿမင္းက
သမိန္ဗရမ္းရဲ႕
ေခ်ာက္ေလးတခုကိုလႊားကနဲAခုန္
ဒူးမွာသြားခ်ိတ္ေနပါေလေရာတဲ႔၊
သူခိုးက
သြားလဲနဲနဲေခါတယ္ ေနပါလိမ္႔မယ္။ Aလန္႔တႀကားၿဖစ္သြားတဲ႔
သမိန္ေရမ္းဟာ
Aတင္းၿဖဳတ္တာေပါ႔၊
ၿမင္းကလဲ
ေႀကာက္စိတ္မြန္ထူေနတာရယ္ေႀကာင္႔
သူ႕ဒူးမွာခ်ိတ္ေနတဲ႔
သူခိုးေခါင္ၿပတ္ႀကီးကို
ေၿပးေနတာရယ္
ေတာ္ရံုမၿပဳတ္ဘူးေပါ႔၊
ေနာက္ဆံုး
လူကလည္း သမိန္ဗရမ္းဟာ
ေခါင္းၿပတ္ႀကီးကို ဓါးေနာက္ရိုးနဲ႔ Aတင္းထုခ်လိုက္မွ ေခါင္းၿပတ္ၿပီး ေၿမေပၚက်သြားေတာ႕တယ္၊ ဒါေပမဲ႕ သူ႔ဒူးမွာေတာ႔ သူခိုးရဲ႕သြား၃ေခ်ာင္းက စိုက္က်ံခဲ႔ပါသတဲ႔။ ဒုန္ဝန္းေရာက္တာနဲ႔
Aေတာ္ဆံုးသမားေတာ္ေတြနဲ႔
ဘတ္တီးရီးယားပိုးေတြဝင္သြားတာရယ္၊ Aရမ္းကိုေသြးပ်က္သြားတာရယ္၊
လူကလည္း
ကုေပမဲ႕ ေႀကာက္စိတ္နဲ႔
ေသြးကလည္းAထြက္လြန္သြားတာရယ္ေႀကာင္႔
၃ရက္Aႀကာမွာ သမိန္ဗရမ္းတေယာက္ ေသသြားပါေလေရာ၊ ဒီလိုနဲ႔ ဒါးလွံလက္နက္ႀကားမွာ တသက္လံုးလွဳပ္ရွားခဲ႔ေပမဲ႕
မေသခဲ႔တဲ႔
သူရဲေကာင္းဟာ
သရဲAကိုက္ခံရတဲ႔
ဒဏ္ရာနဲ႔
ေသဆံုးသြားရရွာပါေတာ႕တယ္။
ေနာက္ဆက္တြဲ ၁ ၿပီး၏
Page | 279
ေနာက္ဆက္တြဲ ၂ - ( မုန္တိုင္းႀကားက ႀကာၿဖဴပြင္႔ ၁ ) စစ္ေသြးစစ္မာန္ေတြနဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္ထုဆစ္ခဲ႔တဲ႔ ဟံသာဝတီနိဳင္ငံေတာ္ႀကီးဟာ သူမရွိေတာ႔ေပမဲ႕ စစ္မီးစစ္လွ်ံတို႔က
ရွိန္းရွိန္းေတာက္ေလာင္ၿမဲ
ဆက္လက္ေတာက္ေလာင္ေနခဲ႔ပါသတဲ႔။
ေကာဇာသကၠရာဇ္ ၇၄၅ ကေနစၿပီး စစ္မီးလွ်ံေတြနဲ႔ ေတာက္ေလာင္လာခဲ႔တ႔ဲ ပဲခူးၿမိဳ႕ကိုAေၿခၿပဳတဲ႔ ဟံသာဝတီဟာ
ႏွစ္ေပါင္း
၆၇ႏွစ္တိုင္တိုင္
ေလာင္ၿမိဳက္ခံခဲ႔ရAၿပီး
သကၠရာဇ္
၈၁၂ခုႏွစ္ကို
ေရာက္တဲ႔Aခါမွသာ ႀကာၿဖဴပန္းေလးတပြင္႔ရဲ႕ ေမတၱာေရစင္ေႀကာင္႔ စစ္မီးေတြAားလံုးၿငိမ္းၿပီး ေAးၿမခ်မ္းသာတဲ႔ နိဳင္ငံေတာ္Aၿဖစ္ကို ေရာက္ရွိသြားခဲ႔ရပါေတာ႕တယ္။ Aဲသလို ေAးခ်မ္းသာယာမွဳ ေရစင္ေတြသြန္းေလာင္းေပးခဲ႔တဲ႔ ပန္းၿဖဴပြင္႔ေလးဟာ သတ္ရဲၿဖတ္ရဲ တိုက္ရဲခိုက္ရဲပါမွ
Aာဏာကိုခ်ဳပ္ကိုင္နိဳင္မယ္ဆိုတဲ႔
Aင္AားAာဏာထူေထာင္သူေတြကို
ေမတၱာ
ဝေၿပာေAာင္
ေAးခ်မ္းေAာင္
ၿမန္မာ႔ၿပည္ထဲက
စာတင္ရာဇဝင္ေတြထဲမွာ
ရွိခဲ႔ဖူးေသာ
Eကရီဘုရင္မႀကီး
သမိုင္းတေလွ်ာက္မွာ Aာဏာရရွိခ်ိန္မွာ
လက္ရံုးႀကြႀကြ
ဂရုဏာ
စာနာမွဳနဲ႔
နိဳင္ငံကို
ထူေထာင္လို႔ရတဲ႔Aေႀကာင္း ရွားရွားပါးပါး
ႀကံဳေတာင္႔ႀကံဳခဲ
တႀကိမ္တခါမွ်သာ
ပုခက္လႊဲေသာလက္ဟာလည္း
သာယာေAာင္
ၿပသနိဳင္ခဲ႔သူၿဖစ္သလို
တဦးတည္း
တေယာက္လည္းၿဖစ္တယ္တဲ႔၊
Aစြယ္ၿပဴးၿပဴး
တေယာက္တည္းသာ
ၿပီးေတာ႔
စာတင္ထားတဲ႔
Aမ်ိဳးသမီးတေယာက္လက္ထဲ
နိဳင္ငံကိုသာယာစည္ပင္ေAးခ်မ္းေAာင္
Aုပ္ခ်ဳပ္တတ္ပါတယ္ နိဳင္ပါတယ္ဆိုတာ သက္ေသၿပသနိဳင္ခဲ႔ ၿပခြင္႔ရခဲ႔တဲ႔ Aမ်ိဳးသမီးႀကီးလည္း ၿဖစ္ပါသတဲ႔။ ဒါေပမဲ႕
ဒီႀကာၿဖဴပြင္႔ေလးဟာ
Aရြယ္နဲ႔မမွ်
ဘဝနဲ႔မတန္
ေလာကဓံလွိဳင္းလံုးႀကီးေတြရဲ႕
Aႀကိမ္ႀကိမ္ခံခဲ႔ရတဲ႔
ပန္းပြင္႔ေလးပါ။
Aာဏာရွင္ ဘုရင္ႀကီးရဲ႕ Aခ်စ္ဆံုးသမီးၿဖစ္ခဲ႔သလို ခ်စ္တဲ႔သူၿဖစ္ခဲ႔တယ္၊
ဒါတင္မက
တAူတံုဆင္းAကိုၿဖစ္သူရဲ႕
သူဟာ
မညာမတာရိုက္ပုတ္ၿခင္းကို သူဟာAင္မတန္ဓါးထက္တဲ႔
Aႏွဴးညံ႕ဆံုးခ်စ္သူရဲ႕ Aသက္နဲ႔ထပ္တူ
ဘုရင္႔ႏွမလည္းၿဖစ္တယ္။
Aသံုးခ်ၿခင္းကိုခံခဲ႔ရသူၿဖစ္တယ္၊
ဒါေပမဲ႕သူဟာ
ၿပီးေတာ႕
သူဟာ
တစိမ္းတရံႀကားမွာ သားပစ္ သမီးပစ္ ေဆြပစ္မ်ိဳးပစ္ သြားေရာက္ေနထိုင္ခဲ႔ရသူလည္းၿဖစ္တယ္၊ ဒါ႔Aၿပင္သူဟာ
Aမ်ိဳးမတူ
တဦးတည္းရပ္တည္ခဲ႔ရဖူးသူ
Aေလ႔မတူ တေယာက္လည္း
ၿပိဳင္ဘက္ႀကားမွာ
မ်က္ႏွာငယ္စြာ
ၿဖစ္ခဲ႔ဖူးတယ္တဲ႔။
ၿပီးေတာ႕သူဟာ
Page | 280
Aေဆာင္ရနန္းရ
မိဖုရားႀကီးဘဝကေန
ေပးဆက္တာကိုခံခဲ႔ရတာလည္း
ၿမိဳ႕စားနယ္စားရဲ႕
ႀကံဳခဲ႔ရဖူးတယ္၊
မိန္းမAၿဖစ္
ရန္သူေတြႀကားက
စြန္႔စြန္႔စားစား
ထြက္ေၿပးခဲ႔ဖူးတယ္တဲ႔၊ ဒါေတြမက ဘုရင္႔Aေမလဲၿဖစ္ဖူးသူ၊ ဘုရင္႔Aေဒၚၿဖစ္ခဲ႔ဖူးသူ ၿဖစ္တဲ႔Aၿပင္ ဘုရင္႔ေယာကၡမႀကီးလဲ ၿဖစ္ဖူးၿပန္တယ္တဲ႔။ Aဲဒီ
ႀကာၿဖဴပြင္႔ေလးရဲ႕
Aမည္က
ရွင္မၿဖဴ
(သို႔)
ရွင္ေစာပု
လို႔Aမ်ားကသိႀကတဲ႔
ေရႊတိဂံုဘုရားAမႀကီးပါပဲ။ ေနာက္ဆက္တြဲ ၂ - ( မုန္တိုင္းႀကားက ႀကာၿဖဴပြင္႔ ၂ ) ႀကာၿဖဴပြင္႔ေလးကို
ေကာဇာသကၠရာဇ္
၇၅၅
တေပါင္းလဆန္း
၁၂ရက္
ဗုဒၶဟူးေန႔မွာ
ဖြားၿမင္ပါတယ္၊ ဖြားၿမင္တဲ႔ေနရာက ဟံသာဝတီလို႔ေခၚတဲ႔ ပဲခူးၿမိဳ႕ နန္းတြင္းထဲမွာပဲတဲ႔။ ဖခင္က ဓါးAရမ္းထက္ခဲ႔တဲ႔ သုသွ်င္ရာဇာဓိရာဇ္ၿဖစ္ၿပီး မိခင္ကေတာ႕ ဒလသုဒၶမာယာ မိဖုရားႀကီးဘြဲ႔ခံ ရန္ကုန္သူ
ေမြ႔သင္ပါ။
ဒလသုဒၶမာယာမိဖုရားႀကီး
ဆိုတာ
တၿခားသူေတာ႕မဟုတ္ပါဘူး
ရာဇာဓိရာဇ္ ပုသိမ္၃၃ၿမိဳ႕ကို သိမ္းသြင္းတဲ႔Aခါက ပုသိမ္ေရတပ္နဲ႔ စစ္တိုက္မဲ႔ လဂြန္Aိန္ကို စစ္မထြက္မွီ Aားေပးဂုဏ္ၿပဳတဲ႔Aေနနဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္က သိပ္လွတဲ႔ သူ႕ရဲ႕မိဖုရားကို သြားေရာက္ၿပီး ကြမ္းေတာ္ဆက္ခိုင္းတဲ႔Aခါ မိဖုရားရင္သားကို မေတာ္တဆၿမင္မိရာက မရရင္မေနနိဳင္ေAာင္ ၿဖစ္ေနပါၿပီ
မိဖုရာနဲ႔မွAတူမေနရရင္
စစ္မတိုက္နိဳင္ဆိုတဲ႔
လဂြန္Aိန္ရဲ႕
ေတာင္းဆိုၿခင္းကို
ခံခဲ႔ရသူေပါ႔။ ဒီလိုAရွင္သခင္နဲ႔ သူရဲ႕စစ္သည္ႀကား Aၿပန္Aလွန္စိတ္စမ္းတဲ႔ႀကားမွာ ရူးမတတ္ခံခဲ႔ရတဲ႔ ဒလသုဒၶမာယာ
ေခၚ
ႀကာၿဖဴပြင္႔ေလးကို
ေမြ႔သင္ေလးဟာ
မိဖုရားAၿဖစ္တင္ေၿမာက္ခံရAၿပီး
ေမြးဖြားခဲ႔ပါသတဲ႔။
သားေတာ္ေလးတပါးကိုလည္း
၁၀ႏွစ္Aႀကာမွာ
ႀကာၿဖဴပြင္႔ေလးAရင္
ေမြ႔သင္ေမြးဖြားခဲ႔တယ္ေလ၊
ဒီေတာ႕
ဗညာရံဆိုတဲ႔ သားတေယာက္
သမီးတေယာက္ဖြားၿမင္ေပးတဲ႔ မိဖုရားေပါ႔။ ဗုဒၶဟူးသမီးေလးမို႕
ႀကာၿဖဴေလးကို
ပေရာဟိတ္ဟူးရားေတြက
ဝိဟာရေဒဝီလို႔
ေန႔သင္႔နံသင္႔ Aမည္ေပးႀကေပမဲ႕ ၿဖဴၿဖဴေဖြးေဖြး သူ႕သမီးငယ္ေလးကို ရာဇာဓိရာဇ္ကေတာ႕ ခ်စ္စနိဳးနဲ႔
ရွင္ၿဖဴလို႕
ေခၚေလ႔ရွိပါသတဲ႔၊
ဒါနဲ႔ပဲ
တနန္းေတာ္လံုး
ရွင္ၿဖဴ
ရွင္ၿဖဴလို႔
Page | 281
ခ်စ္စနိဳးဝိုင္းေခၚႀကရာက
Aမည္ရင္းဝိဟာရေဒဝီဆိုတာ
ေပ်ာက္ၿပီး
ရွင္ၿဖဴ
(ေစာဘု)လို႕
တြင္သြားပါေလေရာတဲ႔။ ဖြားၿမင္တဲ႔ဇာတာကိုႀကည္႔ၿပီး
ပေရာဟိတ္ဟူးရားေတြက
ေနာင္နိဳင္ငံရဲ႕AႀကီးAကဲၿဖစ္မယ္လို႕
ကေလးငယ္ဟာ
တင္ႀကိဳနမိတ္ဖတ္နိဳင္ခဲ႔ေပမဲ႕
မိန္းမက
နိဳင္ငံကိုဦးေဆာင္ေလ႔မရွိတဲ႔ ေခတ္ႀကီးမွာ ရွင္ၿဖဴေလးAတြက္ သူ႔တို႔Aၿမင္႔ဆံုး ေဟာနိဳင္တာက တေန႔မွာ
မိဖုရားေခါင္ႀကီးၿဖစ္လိမ္႔မယ္
ဆိုတာေလာက္ပါတဲ႔ေလ။
ဒါကလည္း
ဆန္းေတာ႕မဆန္းပါဘူး ႀကာၿဖဴေလးရဲ႕ တAူတံုဆင္း Aကိုေတာ္ဗညားရံရဲ႕ ဇာတာမွာလဲ ဒီလိုပဲ ဘုရင္ၿဖစ္လိမ္႔မယ္ဆိုတဲ႔
ဇာတာပါသလို၊
ဖေAတူAေမကြဲ
ေမာင္ေတြ
Aကိုေတြမွာလည္း
ဒီလိုဇာတာေတြ ပါေနႀကတာပဲေလ သူတို႔Aားလံုးက ဖခင္ႀကီး ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ Aရိုက္Aရာကို ဆက္ခံနိဳင္ခြင္႔
ရွိတဲ႔သူခ်ည္းပဲမဟုတ္လား၊
ဒီလိုဆက္ခံခြင္႔ရွိတဲ႔သူေတြႀကားမွာမွ
မိန္းမသားသူ႔Aတြက္ Aေမွ်ာ္လင္႔နိဳင္ဆံုးက မိဖုရားေခါင္ႀကီးပဲေလ။ ရွင္ၿဖဴေလးရဲ႕
ကေလးဘဝေန႔ရက္ေတြဟာ
ေAးခ်မ္းတဲ႔ေန႔ရက္ေတြပါပဲတဲ႔၊
သူ႔ကိုမေမြးခင္တႏွစ္ သကၠရာဇ္ ၇၄၅ မွာ ကူထြတ္ၿမိဳ႕Aေရးနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး ဆင္ႏြဲခဲ႔ရတဲ႔ Aင္းဝဟံသာဝတီစစ္ပြဲAၿပီးမွာ Aင္းဝရဲ႕ၿခိမ္းေၿခာက္မွဳဟာ ေနာက္ထပ္ပဲခူးနားကို မေရာက္ေတာ႕တာမို႕ ဟံသာဝတီနန္းေတာ္ဟာ ေAးခ်မ္းခဲ႔တယ္ေလ။ ဒါေပမဲ႕ သူ႕Aေဖဟာ မႀကာခဏ သူတို႔ကိုခြဲၿပီး စစ္ပြဲႀကားမွာ
ေမြ႔ေပ်ာ္တတ္သလို
လိုက္သြားရေလ႔ရွိၿပီး
သူ႕Aေမကလည္း
သူတို႔ကိုခြဲသြားတတ္တာမို႕
မႀကာမႀကာ
Aေဖနဲ႔Aတူ
ရွင္ၿဖဴေလးရဲ႕ကေလးဘဝ
ေန႔ရက္ေတြဟာ
Aထိန္းေတာ္Aေခ်ာ႔ေတာ္ေတြနဲ႔သာ ႀကီးၿပင္းခဲ႔ရတဲ႔ ေန႔ရက္ေတြသာ မ်ားခဲ႔ပါတယ္တဲ႔။ ဒါကလည္း သူ႔တေယာက္ထဲမွ မဟုတ္ပါဘူး နန္းတြင္းက သူ႕ရဲ႕Aေမတူ Aေမကြဲ ေမာင္ႏွမေတြနဲ႔ စစ္သူႀကီး မူးမတ္ေသနာပတိႀကီးေတြရဲ႕
သားသမီးေတြ
Aားလံုး
Aားလံုးေသာ
ကေလးငယ္ေတြ
ႀကံဳေတြ႔ခံစားရတဲ႔ Aၿဖစ္ေတြပဲေလ၊ ဒါေႀကာင္႔မို႕လဲ ရွင္ၿဖဴေလးဟာ ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက စစ္ဆိုတာကို
မုန္းတီးခဲ႔ပါသတဲ႔။
ဒီAတြက္ေႀကာင္႔ထင္ရဲ႕
ရွင္ၿဖဴေလး
ခ်စ္သူထားတဲ႔Aရြယ္ေရာက္ေတာ႕ လက္ရံုးရည္ ၿပည္႔စံုႀကၿပီး စစ္ေသြးစစ္မာန္ကဲတဲ႔ နန္းတြင္းက မင္းညီမင္းသားေတြဟာ
Aရမ္းလွၿပီး
ဖခင္ဘုရင္ႀကီးAရမ္းခ်စ္တဲ႔
သူ႕Aပါး
ဝိုင္းဝိုင္းလည္ေနခဲ႔ႀကေပမဲ႕ Aဲဒီသူေတြကို မေရြးပဲ လက္ရံုးရည္မၿပည္႔စံုပဲ နဴးနဴးညံ႔ညံ႔ေနတတ္တဲ႔ သမိန္စည္သူဆိုတဲ႔ Aကိုဝမ္းကြဲကို ခ်စ္သူAၿဖစ္ လက္ခံခဲ႔တာေနမွာပါ။
Page | 282
ေနာက္ဆက္တြဲ ၂ - ( မုန္ နတ ္ ိုင္းႀကားက ႀကာၿဖဴပြင္႔ ၃ ) ေAးခ်မ္းစြာေနလာရတဲ႔ ရွင္ၿဖဴေလး Aသက္၁၇ႏွစ္ ေကာဇာသကၠရာဇ္ ၇၇၃ခုႏွစ္ေရာက္ေတာ႕ ေၿပာင္းလဲသြားတဲ႔
Aေၿခေနနဲ႔ဆံုေတြ႔ရပါေတာ႕တယ္။
မင္းရဲေက်ာ္စြာ
ဦးေဆာင္တဲ႔
ရန္သူAင္းဝနိဳင္ငံက
ထိုးစစ္ကို
Aိမ္ေရွ႔မင္းသား
သူ႔ခမည္းေတာ္
ရာဇာဓိရာဇ္
ေကာင္းေကာင္းမခုခံနိဳင္ဘူးတဲ႔၊ ဒီႀကားထဲ ဟံသာဝတီရဲ႔ AားAကိုးရဆံုး စစ္သူႀကီးေတြၿဖစ္တဲ႔ သမိန္ၿဗာဇၨနဲ႔
လဂြန္းAိန္ေတြတို႕
နာမည္ေက်ာ္စစ္သူႀကီး
က်ဆံုးသြားတဲ႔Aၿပင္
သမိန္ဗရမ္းကိုလည္း
ရွင္ၿဖဴေလးရဲ႕
ဦးရီးေတာ္တဲ႔
ရန္သူေတြကလက္ရဖမ္းမိသြားပါသတဲ႔။
သူAကိုေတြၿဖစ္တဲ႔ ဗညားက်န္၊ ဗညားရံ၊ ဗညားက်န္ေဒါ စတဲ႔ မင္းသားေတြလည္း Aရင္ကလို နန္းတြင္းမွာ
စစ္ပညာကိုေလ႔လာေနရံုနဲ႔မရေတာ႕ပဲ
ရန္သူနဲ႔Aႀကိတ္Aနယ္
တိုက္ခိုက္ေနရတဲ႔
Aခ်ိန္ေပါ႔။
စစ္ေၿမတြင္း
ကိုယ္ကိုင္ဆင္းလို႔
နန္းတြင္းမွာ
ဘယ္သူကက်သြားၿပီ
ဘယ္သူကရန္သူ႕Aဖမ္းခံလိုက္ရၿပီ ဘယ္ၿမိဳ႕ကို ရန္သူေတြသိမ္းလိုက္ၿပီ စတဲ႔သတင္းေတြဟာ ေန႕စU္ေန႔တိုင္း ႀကားေနရတဲ႔ သတင္းေတြၿဖစ္လာတယ္။ ဒီသတင္းဆိုးေတြကေန သမိန္စည္သူရဲ႕
ေၿပးထြက္ၿပီး
နဳတ္ဖ်ားက
ခ်စ္ရည္လူးတဲ႔စကားေတြAစား ရန္သူလက္ထဲက်မသြားေAာင္
ခ်စ္သူသမိန္စည္သူရင္ခြင္မွာ
Aရင္ကလို
ေတာဘြဲ႔
နိဳင္ငံေတာ္ကို
ေတာင္ဘြဲ႔
ပုန္းခိုေတာ႕လည္း မယ္ဘြဲ႔
ဘယ္လိုကာကြယ္ရမယ္၊
ဘယ္လိုစီမံရမယ္
ေမာင္ဘြဲ႔
ပဲခူးၿမိဳ႕ေတာ္ကို
ဆိုတာမ်ိဳးေတြခ်ည္းသာ
ထြက္က်ေနေတာ႕တယ္တဲ႔။ ေနာက္ဆံုး
သကၠရာဇ္
၇၇၄ေရာက္ေတာ႕
Aေၿခေနေတြက
ပိုဆိုးလာၿပီး
ခမည္းေတာ္ႀကီး
ပဲခူးကိုၿပန္ေရာက္လာတယ္၊ ရန္သူေတြကလည္း ေနာက္ကထပ္ခ်ပ္မကြာလိုက္လာသတဲ႔။ ဒီလိုနဲ႔ ခမည္းေတာ္
ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
Aၿခားေသာ
သူ႔ရဲ႕မိဖုရားေတြေရာ
မုတၱမကိုေရြ႔ေၿပာင္းနန္းစိုက္တယ္။ က်မသြားေAာင္
ပဲခူးမွာႀကာႀကာမေနနိဳင္ဘူး
ခုခံရစ္ဖို႕
သမိန္စည္သူ က်ံရစ္တာေပါ႔။
ရွင္ၿဖဴေလးကိုေရာ
သမီးေတာ္ေတြကိုေရာ မင္းသာပ်ိဳပီပီ ရွင္ၿဖဴေလးAဖို႔
ပဲခူးကို
မယ္ေတာ္နဲ႔ ေခၚၿပီး ရန္သူ႔လက္ထဲ
ပထမဆံုးခ်စ္တဲ႔သူနဲ႔
ေကြကြင္းရၿခင္းဆိုတဲ႔ ဆင္းရဲၿခင္း Aပိေယဟိ သမၸေယာေဂါ ဒုေကၡာကို စေတြ႔ႀကံဳဖူးတာပဲ၊ ဒါဟာ စစ္ဆိုတဲ႔ မႏွစ္ၿမိဳ႕ဘြယ္ Aရာႀကီးေႀကာင္႔ ႀကံဳေတြ႔ရတာပဲေပါ႔။
Page | 283
မုတၱမမွာ လံုၿခံဳစြာေနရေပမဲ႕ သတင္းေတြက တရက္မွေကာင္းသတင္းမရဘူးတဲ႔၊ မင္းရဲေက်ာ္စြာ ဦးေဆာင္တဲ႔
ရန္သူတပ္ဟာ
AကိုAႀကီးဆံုး
ဒလ၊
ဗညားက်န္း
ရန္ကုန္
စတဲ႔ၿမိဳ႕ေတြကိုသိမ္းၿပီး
ဦးေဆာင္တဲ႔
ပဲခူးကိုဝန္းရံထားသတဲ႔၊
ခုခံေရးတပ္ကလည္း
ပဲခူးၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီးကို
ရန္သူ႕လက္ထဲက်မသြားေAာင္ ရြတ္ရြတ္ခြ်န္ခြ်န္ ခုခံေနသတဲ႔ ဒါေႀကာင္႔လည္း ရန္သူေတြဟာ ပဲခူးကိုမသိမ္းနိဳင္ဘူးတဲ႔၊
Aဲဒီတိုက္ပြဲေတြမွာ
ရွင္ၿဖဴတို႔ဘက္က
ထူးခြ်န္တ႔ဲ
သူရဲေကာင္းေတြ
Aမ်ားႀကီးထြက္ေပၚလာတယ္၊ ခ်စ္တဲ႔သူ သမိန္စည္သူလည္း တေယာက္ေပါ႔။ သမိန္စည္သူေပးတဲ႔ AစီAမံ
Aႀကံဉာဏ္ေတြဟာ
မုတၱမကိုေရာက္လာတဲ႔
Aရမ္းကို
သတင္းေတြထဲမွာ
ေကာင္းတယ္ဆိုတဲ႔
လႊင္႔ပါတယ္၊
ေမြးရနံ႕ေတြဟာ
ခမည္းေတာ္ရဲ႕
ခ်ီးက်ဴးသံကို
ရွင္ၿဖဴႀကားရေတာ႕ ခ်စ္တဲ႔သူAတြက္ ဂုဏ္ယူမိၿပန္ေရာ။ ေနာက္ဆက္တြဲ ၂ - ( မုန္တိုင္းႀကားက ႀကာၿဖဴပြင္႔ ၄ ) ခမည္းေတာ္ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ သံုးလလံုးလံုးမွာလည္း
မုတၱမမွာ
ခမည္းေတာ္ဟာ
၃လေလာက္သာ သူ႕တပ္ေတြကို
တပ္သားAသစ္ေတြကိုလည္း
Aမ်ားႀကီးစုေဆာင္းတယ္၊
ခမည္းေတာ္နဲ႔
စိတ္ဓါတ္မက်ပဲ
သူရဲ႕တပ္ဟာ
စံေတာ္မူတယ္တဲ႔။
Aဲဒီ
Aၿပင္းAထန္ေလ႕က်င္႔ေစတယ္၊ စစ္သတင္းဘယ္ေလာက္ပဲဆိုးဆိုး
တေန႔တၿခား
တက္ႀကြသထက္တက္ႀကြလို႕
ေနေတာ႕တာပဲတဲ႔၊ သူနာၿပဳစု Aဝတ္Aထည္စီစU္နဲ႔ ရွင္ၿဖဴေလးတို႔လည္း Aနားမေနရဘူးေပါ႔။ ရွင္ၿဖဴေလးAဖို႔
ခ်စ္သူနဲ႔Aကိုေတြကို
စိတ္ပူရတာကတဖက္
စီတ္ဓါတ္တက္ႀကြမိတာတဖက္နဲ႔ၿဖစ္ရသတဲ႔၊
ဖခင္နဲ႔တပ္ေတြကိုႀကည္႔ၿပီး
စစ္ကိုမုန္းတယ္ဆိုေပမဲ႕လည္း
Aနိဳင္ဆိုရင္
ကိုယ္႔ဖက္ကပဲ ၿဖစ္ခ်င္တာ လူ႕ဓမၼတာပဲ မဟုတ္လား။ ခမည္းေတာ္ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ သကၠရာဇ္ ၇၅၄ တပို႕တြဲလမွာ မုတၱမကေန ေရေႀကာင္းနဲ႔ သံလ်င္ကို
ခ်ီတက္သြားပါတယ္၊
ရွင္ၿဖဴတို႔ကိုေတာ႕
ေခၚမသြားပါဘူး။
ေနာက္၂လAႀကာ
သကၠရာဇ္ ၇၅၅ ခုႏွစ္ တန္းခူလမွာ ရန္သူAင္းဝတပ္ရဲ႕ စစ္ဦးစီး Aိမ္ေရွ႔မင္းသား မင္းရဲေက်ာ္စြာကို ရတယ္ဆိုတဲ႔ သတင္းႀကားရေတာ႕တာပဲ။ ပံုမွန္Aတိုင္းဆို သူတပါးပ်က္စီးတာကို ရွင္ၿဖဴေလး မၿမင္ခ်င္မႀကားခ်င္ပါဘူး
ဒါေပမဲ႕
သူတို႔Aားလံုးေပ်ာ္မိၿပန္ေရာေလ။
မင္းရဲေက်ာ္စြာ
ေနာက္ေတာ႕
ေသၿပီဆိုတဲ႔
မိုးမက်မွီ
မုတၱမကေန
သတင္းႀကားေတာ႕ ကုန္းလမ္းAတိုင္း
ရွင္ၿဖဴတို႔Aားလံုး ပဲခူကိုၿပန္ခဲ႔ႀကရေတာ႕တာပဲတဲ႕။
Page | 284
ပဲခူးေရာက္ေတာ႕ Aပ်က္Aစီးေတြကိုရွင္း
ခ်စ္သူ႕နဲ႔ၿပန္ေတြ႔ရတာေပါ႔၊ Aသစ္ေတြၿပဳၿပင္နဲ႔
Aရမ္းေပ်ာ္ခဲ႔ႀကသတဲ႔။
ရွင္ၿဖဴတို႔၂ေယာက္စလံုး
သားေသလို႕Aခဲမေႀကတဲ႔
ရန္ကုန္ကိုသိမ္းပိုက္နိဳင္တဲ႔Aထိ ခြဲရဦးမွာလားလို႕
ရန္သူရဲ႕ပိတ္ဆို႕ထားတဲ႔ဒဏ္ေႀကာင္႔
စိုးရိမ္ေနတဲ႔
စုန္ဆင္းလာေပမဲ႕ ရွင္ၿဖဴကို
Aင္းဝဘုရင္မင္းေခါင္ဟာ
ခ်စ္တဲ႔သူ
ဒီတခါလည္း
Aနားမရဘူးဆိုေပမဲ႕
သမိန္စည္သူ
သုသွ်င္ပဲနိဳင္မွာပါလို႔
Aရင္ကလို ေပါ႔ေပါ႔ပါးပါးပဲ
ေၿဖသိမ္႔ပါသတဲ႔။ သမိန္စည္သူတင္ႀကိဳေဟာကိန္းထုတ္တဲ႔Aတိုင္းလဲ
ဘုရင္မင္းေခါင္နဲ႔သူရဲ႕တပ္ေတြဟာ
သမိန္Aင္းဝနံနိဳင္တို႔ လဂြန္းAိန္လက္သစ္လို႔ နာမည္ႀကီးလာတဲ႔ ပဇင္းမသန္းတို႕ကို မေက်ာ္နိဳင္ပဲ Aဆံုးရွံဳးႀကီးစြာနဲ႔ Aင္းဝဆီ ၿပန္လည္ဆုတ္ခြာသြားရပါတယ္။ AဲဒီAခ်ိန္ကစၿပီး ဟံသာဝတီမွာ ဘာစစ္မွမရွိပဲ လံုးဝၿငိမ္းခ်မ္းသြားပါေလေရာတဲ႔။ စစ္ေရးေတြကိုနားၿပီး
တိုင္းၿပည္ေAးခ်မ္းသာယာေရးနဲ႔
ဘာသာေရးဘက္
ေခါင္းလြဲလိုက္တဲ႔ ခမည္းေတာ္ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ Aဲဒီႏွစ္ သကၠရာဇ္ ၇၅၅ခုႏွစ္မွာပဲ သမိန္စည္သူနဲ႔ ရွင္ၿဖဴ႕ကို
လက္ထပ္ေပးပါတယ္။
AႀကီးAက်ယ္ဆံုးၿဖစ္ေAာင္ Aယုဒၶယမင္းက
သူ႕Aခ်စ္ဆံုးသမီးရဲ႕ က်င္းပေပးခဲ႔ပါသတဲ႔၊
ဆင္ေကာင္းဆင္သန္႔တစီး
သမိန္စည္သူဆိုတာ
လက္ထပ္ပြဲကို
ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕
ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
ဘယ္ေလာက္ႀကီးက်ယ္သလဲဆို
လာေရာက္လက္ဖြဲ႔တဲ႔Aထိပဲတဲ႔။
တူလည္းၿဖစ္တာမို႕
ရွင္ၿဖဴရဲ႕
တကယ္ေတာ႔
ဝမ္းကြဲAကိုပဲေလ၊
Aကိုလိုတမ်ိဳး ခ်စ္သူလိုတဖံု ခ်စ္ရသူေပါ႔။ သမိန္စည္သူနဲ႔ ရွင္ၿဖဴတို႔ဟာ ဖခမည္းေတာ္ ရာဇာဓိရာဇ္Aုပ္ခ်ဳပ္တဲ႔ ေAးခ်မ္းသာယာၿပီး စည္ပင္ဝေၿပာတဲ႔ ဟံသာဝတီနိဳင္ငံေတာ္မွာ ၿငိမ္းေAးစြာနဲ႔ ေရႊလက္တြဲႏေ ႊဲ ပ်ာ္ခဲ႔ႀကပါတယ္၊ ဒါေပမဲ႕ Aဲလိုေပ်ာ္ရႊင္စရာေကာင္းတဲ႔ ဘဝမ်ိဳးကို ရွင္ၿဖဴေလးရဲ႕ ကံႀကမၼာက ႀကာႀကာခြင္႔မၿပဳဘူးနဲ႔တူပါရဲ႕ သမီးေလး နဲတကာသင္ေတာ္၊ နဲတကာသင္ နဲ႔ သားေလး ဗညားဗရူးေလးေမြးAၿပီး သကၠရာဇ္ ၇၈၀မွာ သမိန္စည္သူမက်န္းမမာၿဖစ္ၿပီး သူခ်စ္တဲ႔ ဇနီးနဲ႔ သားသမီးကို ခြဲလို႕ တမလြန္နိဳင္ငံကို ခရီးထြက္ခြာသြားရရွာပါေလေရာတဲ႔၊
လက္ထပ္ၿပီး
၅ႏွစ္Aႀကာမွာေပါ႔။
Aဲ႕တုန္းက
ရွင္ၿဖဴေလAသက္က ၂၅ႏွစ္ပဲရွိေသးတယ္။
Page | 285
ရူးမတတ္ေAာင္ခံစားရသူ ပါသြားရွာတယ္။
ရွင္ၿဖဴေလးရဲ႕ႏွလံုးသားဟာ
ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႔
Aေဖ႔Aရိပ္ဝါသေAာက္မွာ
သူ႔ခ်စ္ခင္ပြန္းနဲ႔Aတူ
မုဆိုးမၿဖစ္သြားေပမဲ႕
သနားစိတ္န႔A ဲ ခ်စ္ပိုတဲ႔
ေAးခ်မ္းတည္ၿငိမ္စြာေနရေပမဲ႕
ဒီလိုေနခြင္႔ရတာကိုလည္း
ႀကမၼာဆိုးက မရွဳ႕စိမ္႔ဘူးတဲ႔။ ခ်စ္လင္သမိန္စည္သူကြယ္လြန္Aၿပီး ၂ႏွစ္Aႀကာမွာ ဆင္ေက်ာ႕တာ Aရမ္းဝါသနာပါတဲ႔ ဖခင္ႀကီးဟာလည္း သူဝါသနာပါတဲ႔ ဆင္ေက်ာ႕ၿခင္းကပဲ သူ႕ကိုတမလြန္ဆီကို ပို႔ေဆာင္လိုက္ၿပန္ေရာေလ။ ခင္ပြန္းသည္မရွိတဲ႔ေနာက္ပိုင္း Aရိပ္Aဝါသပါ
AားကိုးရာAၿဖစ္
ၿပိဳလဲသြားေလေတာ႕
ေလာကကိုဘယ္လိုရင္ဆိုင္ရမလဲ။ ဖခင္ႀကီးရဲ႕ထီးေမြနန္းေမြနဲ႔ ဟံသာဝတီဟာ ရွင္ၿဖဴဘဝကို
ခိုကိုးခဲ႔ရတဲ႔
Aသက္၂၇ႏွစ္Aရြယ္ Aကို၂ေယာက္နဲ႔
AၿပိဳၿပိဳAကြဲကြဲၿဖစ္လို႕၊
စစ္ေငြ႔စစ္ရိပ္ေတြ
ဖခင္ႀကီးဆိုတဲ႔ မုဆိုးမေလးရွင္ၿဖဴ
ေမာင္တေယာက္ကလည္း
ခဏေခတၱမွ်
ေAးခ်မ္းသာယာခဲ႔တဲ႔
ၿပန္လည္ယွက္သမ္းလာၿပန္တဲ႔Aခ်ိန္၊
လံုးဝေၿပာင္းလဲေစမဲ႕
ကံႀကမၼာဆိုးက
AဲဒီAခ်ိန္မွာပဲ
ဗိန္းေမာင္းမဆင္
စစ္မၿပင္ပဲ
ကြယ္လြန္တဲ႔Aခ်ိန္မွာ
Aကိုႀကီး
ဝင္ေရာက္လာပါေတာ႕တယ္။ ေနာက္ဆက္တြဲ ၂ - ( မုန္တိုင္းႀကားက ႀကာၿဖဴပြင္႔ ၅ ) ေကာဇာသကၠရာဇ္
၇၈၂မွာ
ခမည္းေတာ္ရာဇာဓိရာဇ္
ဗညားက်န္ဟာ မုတၱမစားAၿဖစ္ မုတၱမကိုေရာက္ေနခ်ိန္တဲ႔၊ Aကိုလတ္ ရာဇမႏုလို႕Aမည္တြင္တဲ႔ ဗညားက်န္းကလည္း
ပုသိမ္ေၿမာင္းၿမဘက္ကို
ေရာက္ေနေလေတာ႕
ဟံသာဝတီနန္းတြင္းမွာ
ေမာင္ေထြးဗညားက်န္ေဒါ နဲ႔ ရွင္ၿဖဴတို႔ပဲရွိပါတယ္။ ဖခင္ႀကီးေသဆံုးလို႔ Aားလံုးပူေဆြးေနခ်ိန္မွာ ဘာကိုမွမစU္းစားမိေပမဲ႕
ေသြးေAးလာတာနဲ႔
ထီးေမြနန္းေမြဆိုတဲ႔
ကိစၥရပ္ႀကီးကို
Aားလံုးရဲ႕ေခါင္းထဲကို ေရာက္လာတာေပါ႔။ သက္ေတာ္ရွည္Aမတ္ႀကီးေတြဟာ မုတၱမကေနပင္႔ၿပီး
ခမည္းေတာ္ရဲ႕ဆႏၵAတိုင္း
ဗညားဓမၼရာဇာဆိုတဲ႔ဘြဲ႔နဲ႔
Aကိုႀကီးဗညားက်န္းကို
နန္းတင္ႀကပါတယ္။
ဒါေပမဲ႔
သက္ဦးဆံပိုင္ပေဒသရာဇ္စနစ္ရဲ႕ ထံုးစံAတိုင္း မင္းေၿပာင္းမင္းလြဲမွာ Aသစ္ၿဖစ္လာတဲ႔မင္းဟာ Aားစမ္း Aကဲစမ္းခံရတာက ဓမၼတာပဲမဟုတ္လား။
Page | 286
ဖခင္ႀကီးရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
သူမရွိရင္
သူ႕သားႀကီးကိုမင္းAၿဖစ္တင္ေၿမာက္ၿပီး
က်န္တဲ႔သားေတာ္ေတြက Aကိုႀကီးကို ဝန္းရံႀကဖို႔ မေသခင္တဖြဖြမွာသြားခဲ႔ေပမဲ႕ Aစိတ္Aပိုင္း ၃ပိုင္းပါဝင္ဖြဲ႔စည္းထားတဲ႔
နိဳင္ငံေတာ္ရဲ႕တည္ရွိေနပံုAရ
ၿပင္ဆင္ထားတဲ႔တပ္Aင္Aားေတြကို ညီငယ္ဗညားက်န္ေဒါတို႔ဟာ
ကာကြယ္ေရးAတြက္
ပိုင္ဆိုင္ခ်ဳပ္ကိုင္နိဳင္ထားတဲ႔ သူ႕Aေဖစကားကို
ညီလတ္ဗညားရံနဲ႔
လ်စ္လွဴရွဳၿပီး
Aကိုၿဖစ္သူရဲ႕
ခမည္းေတာ္Aရိုက္ရာဆက္ခံမွဳကို လက္မခံဘူတဲ႔။ Aထူးသၿဖင္႔
Aင္းဝနဲ႔စစ္ထိုးခ်ိန္မွာ
တပ္Aသီးသီးကို
ကိုယ္တိုင္ဦးေဆာင္နိဳင္ခဲ႔ႀကတဲ႔
ညီAကိုသံုးေယာက္ဟာ တေယာက္ကို တေယာက္ ဗိုလ္မတင္ဘူးၿဖစ္ေနတာေပါ႔။ Aဲဒီထမ ဲ ွာ ဗညားရံဟာ
Aင္းAားAႀကီးမားဆံုးၿဖစ္တဲ႔
သူ႕Aကိုကိုလံုးဝ
ဂရုမစိုက္ဘူးတဲ႔၊
ဗညားက်န္ေဒါကလည္း
ၿမစ္ဝကြ်န္းေပၚေဒသကို
တခ်ိန္ထဲမွာပဲ
ဒဂံုနဲ႔ဒလကို
တဗိုလ္လုပ္ခ်င္ေနတယ္။
မုတၱမနဲ႔ေတာင္ဘက္ေပါ႔။
ဟံသာဝတီထီးနန္းဟာ
ကိုင္ထားနိဳင္တဲ႔
ဗညားက်န္းရဲ႕Aားကေတာ႔
ဒီလိုညီAကိုသံုးေယာက္
မညီမညႊတ္ၿဖစ္ေနေလေတာ႕
ထိန္းထားနိဳင္ေတာ႕
သူတပ္နဲ႔သူဗိုလ္လုပ္ၿပီး ဖခင္ႀကီးရာဇာဓိရာဇ္ရွိတုန္းကလို
ၿငိမ္းခ်မ္းမွဳမရွိေတာ႔ဘူးေလ။ ဒီႀကားထဲ
မိဖုရားမ်ားတဲ႔
AေရAေသြးရွိတဲ႔
ခမည္းေတာ္ရာဇာဓိရာဇ္က
မင္းညီမင္းသားေတြ
ဗညားဓမၼရာဇာAတြက္
Aားလံုးဟာ
ခမည္းေတာ္Aေရးေပးတဲ႔ ဝမ္းနည္းေႀကကြဲေနတဲ႔
မထင္ရွားေပမဲ႕
Aမ်ားႀကီးခ်န္ထားရစ္ေလေတာ႕
မင္းၿဖစ္လာတဲ႔
သံသယၿဖစ္စရာခ်ည္းၿဖစ္ေနမွာေပါ႔။
ရွင္ၿဖဴေလးလဲ ရွင္ၿဖဴေလးကို
နန္းတြင္းမွာ
ပါပါလိမ္႔မယ္။ Aကိုႀကီးၿဖစ္သူက
လင္ေသ
ဒီAထဲမွာ Aေဖေသနဲ႔
Aရိပ္Aဝါသေပးရမဲ႔Aစား
သံသယေတြနဲ႔ေစာင္႔ႀကည္လာေတာ႕ ရွင္ၿဖဴေလး ပဲခူးမွာေနမေပ်ာ္ေတာ႕ဘူး ဒါနဲ႔သားကိုရင္မွာေပြ႔ သမီးႏွစ္ေယာက္ကိုလက္ဆြဲၿပီး
ရွင္ၿဖဴတေယာက္
Aသက္၂၇ႏွစ္မွာ
ပဲခူးကေန
ေမာင္ေတာ္
ဗညားက်န္ေဒါ နယ္စားAၿဖစ္ Aုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ႔ ဒဂုန္ကို ေၿပာင္းေရႊ႕လာခဲ႔ပါေတာ႕တယ္။ ဒီလိုေၿပာင္းေရႊ႕ၿခင္းဟာ
ရွင္ၿဖဴေလးAဖို႔
ေလာကဓံလွိဳင္းလံုးAေပၚ
စတင္
စီးေမ်ာၿခင္းပဲၿဖစ္ပါေတာ႕တယ္။ ေနာက္ဆက္တြဲ ၂ - ( မုန္တိုင္းႀကားက ႀကာၿဖဴပြင္႔ ၆ )
Page | 287
တကယ္ေတာ႕ ရွင္ၿဖဴေလးရဲ႕ တAူတံုဆင္း Aကိုရင္း ဗညားရံနဲ႔ ဖေAတူမေAကြဲေမာင္ေတာ္ ဗညားက်န္ေဒါတို႕ဟာ
လက္ရွိဟံသာဝတီမင္း
ဆန္႔က်င္ပုန္ကန္တယ္ဆိုေပမဲ႕ ေၿပာရမယ္ဆိုရင္
ပုန္းစားရဲတာမ်ိဳးလဲ
နယ္ေၿမေဒသႀကီး
ဟံသာဝတီၿမိဳ႕ၿပနိဳင္ငံမွာ ထြန္းကားတာေႀကာင္႔ ၃၃ၿမိဳ႕ဟာ
AတိAလင္းႀကီး
Aကိုႀကီးဗညားဓမၼရာဇာကို
ပုသိမ္
၃၃ၿမိဳ႕ဟာ
သံုးပိုင္းနဲ႔ဖြဲ႔စည္းတည္ေဆာက္ထားတဲ႔ ဆန္ေရစပါးေပါမ်ားၿပီး
နိဳင္ငံရဲ႕ဝမ္းဗိုက္ႀကီးလို႕တင္စားရင္
နိဳင္ငံရဲ႕ဦးေခါင္းလို႕
မဟုတ္ဘူးတဲ႔။
ကူးသန္းေရာင္းဝယ္မွဳ
ထီးနန္းစိုက္ရာ
ဆိုရမွာၿဖစ္ပါတယ္၊
ဒါေပမဲ႕
ဒလ
ဒဂံုနဲ႔
ပဲခူး
မုတၱမ၃၃ၿမိဳ႕ကေတာ႕
နိဳင္ငံေတာ္ရဲ႕Aမာေက်ာဆံုးAပိုင္းလို႕ ဆိုရမဲ႔ ေၿခလက္လို နယ္ေၿမႀကီးပါပဲ။ ဟံသာဝတီမင္း
Aဆက္ဆက္ရဲ႕
Aေၿခခံထားခဲ႔ပါတယ္။ မြန္တယ္လို႕ေခၚတဲ႔
Aင္AားAစစ္Aမွန္ဟာ
ဒါေႀကာင္႔လည္း
ဒဂံု
မုတၱမေဒသသားေတြက
ဒလ
ပဲခူး
ေတာင္ပိုင္းက
မြန္တိုင္လို႔ေခၚတဲ႔
ေဒသကိုပါ
လႊမ္းမိုးထားတယ္ဆိုတဲ႔
ပုသိမ္ေၿမာင္းၿမေဒသကိုေရာ၊
Aားလံုးကိုခ်ဳပ္ၿပီး
သေဘာနဲ႔
မုတၱမ၃၃ၿမိဳ႕ကို
ရာမည
မြန္ညနယ္လို႕ေခၚတဲ႔ (မြန္ညတို႔ရဲ႕နယ္လို႕)
ေခၚေဝၚသံုးစြဲခဲ႔ႀကတာပါ။ ဒီေတာ႕
ပုသိမ္ေၿမာင္းၿမနဲ႔
ပဲခူးၿမိဳ႕ေတာ္နဲ႔
ဒဂံု
မုတၱမ၃၃ၿမိဳ႕ကို
ဒလ
တို႔ကို
ထိမ္းထားတဲ႔
Aပိုင္ထိမ္းထားတဲ႔
ဗညားရံနဲ႔
ဗညားက်န္ေဒါဟာ
Aကိုႀကီးဗညားဓမၼရာဇာရဲ႕
Aင္Aားကို
လန္႔ေနႀကတယ္၊ ဒီလိုပဲ တဖက္က ဗညားဓမၼရာဇာဟာ ညီ၂ေယာက္ရဲ႕Aားကို ရွိန္ေနၿပန္သတဲ႔။ ဒါ႔Aၿပင္
ဗညားဓမၼရာဇာဟာ
စိတ္သေဘားထား
သူ႔ညီAကိုေမာင္ႏွမေတြAေပၚမွာ
ႏူးညံ႕သူလည္းၿဖစ္ၿပန္တယ္၊
ဒါေႀကာင္႔
Aေတာ္သံေယာဇU္ႀကီးၿပီး သူဟာ
Aင္Aားမသံုးပဲ
သံတမန္နည္းေတြနဲ႔ သူ႕ညီေတြကို ေၿဖာင္႔ဖ်ႏွစ္သိမ္႔ သိမ္းသြင္းဖို႕ကိုပဲ တြင္တြင္လုပ္ေနရွာသတဲ႔။ ဒီလိုနဲ႔ ညီAကိုသံုးေယာက္ရဲ႕ နန္းလုဇာတ္က Aီလည္လည္ႀကီး ၿဖစ္ေနတာေပါ႔။ ညီAကိုသံုးေယာက္ထဲမွာ
Aငယ္ဆံုးဗညားက်န္ေဒါဟာ
သိပ္စိတ္ဆတ္တယ္၊
ဒီေတာ႕
ဒီလိုAီလည္လည္ဇာတ္ကို Aခ်ိန္ဆြဲၿပီး သူဆက္မကခ်င္ဘူးတဲ႔၊ ဒါနဲ႔ပဲေနာက္ဆံုး ဟံသာဝတီရဲ႕ မဟာရန္သူႀကီး Aင္းဝရဲ႕Aကူညီကိုယူဖို႕ ဗညားက်န္ေဒါဆံုးၿဖတ္ၿပီး Aင္းဝဘုရင္ သီဟသူကို စစ္ေရးAကူညီေပးဖို႕
လွိဳ႔ဝွက္ဆက္သြယ္ပါေရာတဲ႔။
Aင္းဝဆီတိတ္တဆိတ္ဆက္သြယ္တာကို
ရွင္ၿဖဴေလးေရာ
ဒီလို ဗညားရံေရာက
ဗညားက်န္ေဒါက မသိလိုက္ပါဘူး၊
Page | 288
သူတို႕သိရတဲ႔Aခ်ိန္မွာ
Aင္းဝဘုရင္သီဟသူဟာ
တပ္မႀကီးခ်ီၿပီး
ေရေႀကာင္းကေန
ဟံသာဝတီကိုတိုက္ဖို႔ စုန္ဆင္းလာေနပါၿပီ။ ေနာက္ဆက္တြဲ ၂ - ( မုန္တိုင္းႀကားက ႀကာၿဖဴပြင္႔ ၇ ) Aင္းဝဘုရင္သီဟသူဟာ
ဟံသာဝတီဘုရင္ဗညားဓမၼရာဇာလိုပဲ
ကြယ္လြန္သူဖခင္ဘုရင္ႀကီး
မင္းေခါင္ရဲ႕ ဆႏၵAတိုင္း Aရိုက္Aရာကို ဆက္ခံခဲ႔သူပါပဲ၊ ဒါေပမဲ႔ သီဟသူနဲ႔ ဗညားဓမၼရာဇာတို႕ မတူတဲ႔Aခက္က ဗညားဓမၼရာဇာမွာ ထီးနန္းAတြက္ ၿပိဳင္ဘက္ညီAကိုေတြရွိေပမဲ႕ သီဟသူမွာ ၿပိဳင္ဘက္မဲ႔တဦးတည္း ရွိခဲ႔တာပဲတဲ႔။ မိဖုရားAမ်ားႀကီးတၿပိဳက္နက္ ယူလို႕ရတဲ႔ သက္ဦးဆံပိုင္ ပေဒသရာဇ္စနစ္ႀကီးမွာ သီဟသူရဲ႕ ဖခင္ႀကီး
မင္းေခါင္မွာလည္း
ထီးနန္းAတြက္Aေရးပါတဲ႔
မိဖုရားေတြAမ်ားႀကီးရွိခဲ႔ေပမဲ႕ မိဖုရားက
သီဟသူရဲ႕မိခင္ရွင္မိေနာက္ၿဖစ္ၿပီး
မင္းေခါင္နဲ႕
ကံေကာင္းခ်င္ေတာ႕
ႏွစ္ဦးထဲၿဖစ္ခဲ႔ပါသတဲ႔။ သားႏွစ္ေယာက္
တဦးက
သမီးတေယာက္
ရခဲ႔ေပမဲ႕
သီဟသူရဲ႕Aကိုႀကီး မင္းရဲေက်ာ္စြာဟာ ရာဇာဒိရာဇ္လက္ခ်က္နဲ႔ ေသဆံုးသြားခဲ႔ပါတယ္။ မင္းေခါင္ရဲ႕
မိဖုရားေနာက္တဦးက
ရွင္ဘို႔မယ္ေလးမို႕
မိဖုရားၿဖစ္တဲ႔Aခ်ိန္မွာ
Aသက္Aရြယ္ေႀကာင္႔လား
မင္းေခါင္ကြယ္လြန္တဲ႔Aထိ
ရွင္ဘို႔မယ္ေလးမွာ
Aသက္၁၃ႏွစ္သာရွိေသတဲ႔ ဘာရယ္ေႀကာင္႔လားမသိေပမဲ႕
ရင္ေသြးမရွိခဲ႔ဘူးတဲ႔
ဒီေတာ႕
Aင္းဝမွာ
သီဟသူကလြဲရင္ နန္းညႊန္႔နန္းလ်ာ ဘယ္သူမွမရွိဘူးေပါ႔။ သကၠရာဇ္၇၈၁မွာ
နန္းတက္တဲ႔
တခုပဲေၿပာစရာရွိတာက မိဖုရားႀကီးေၿမွာက္တာမို႕
သူဟာ
သီဟသူရဲ႕နန္းတက္ပြဲဟာ သူ႔Aေဖရဲ႕မိဖုရားႀကီး
သူ႕ရဲ႕ငယ္မယား
Aရမ္းကိုေခ်ာေမြ႔ခဲ႔ပါသတဲ႔။
ရွင္ဘို႔မယ္ကိုပဲ
ေစာမင္းလွဟာ
ဆက္လက္ၿပီး
မိဖုရားေခါင္ႀကီမၿဖစ္ပဲ
ေၿမာက္နန္းမိဖုရားၿဖစ္သြားခဲ႔တာပဲ။ မင္းေၿပာင္မင္းလႊဲၿဖစ္ေပမဲ႔ ေၿပာင္းလဲမွဳက ေခ်ာေမြ႔ခဲ႔ေလေတာ႕ Aင္းဝဟာ မင္းေၿပာင္းမင္းလြဲမွာ ညီAကိုတသိုက္
ထီးေရးနန္းေရးAတြက္
Aာဏာလုေနတဲ႔
ဟံသာဝတီထက္
တည္ၿငိမ္ေAးေဆးေနခဲ႔တာေပါ႔။ နိဳင္ငံေရးတည္ၿငိမ္မွဳေႀကာင္႔ Aင္Aားေကာင္းတဲ႔ Aင္းဝတပ္ကို
Page | 289
ဦးေဆာင္ၿပီး
Aကို႔Aတြက္ရယ္
လက္စားေခ်ဖို႕
AေမAတြက္Aရယ္
ေတြးေတာေနတဲ႔
ညီမAတြက္ရယ္
သီဟသူဟာ
ဟံသာဝတီကို
ဒဂံုစားဗညားက်န္ေဒါရဲ႕
စစ္ေရးAကူညီေတာင္းတာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္း စစ္ၿပင္ၿပီး ေရေႀကာင္းAတိုင္းစုန္ေတာ႕တာပဲတဲ႔။ ရုတ္တရက္စစ္ဆင္လာတဲ႔ Aင္းဝတပ္ကို ဟံသာဝတီကမခုခံနိဳင္ပါဘူး၊ ဒါ႔Aၿပင္ ဗညားက်န္ေဒါက ပူးေပါင္းထားတာမို႕ ခုခံတာလည္းမရွိခဲ႔ပါဘူး၊ ဒါေပမဲ႔ ႏွစ္ေပါင္း၄၀ေက်ာ္ တဖက္နဲ႔တဖက္ သဲသဲမဲမဲ တိုက္ခိုက္သတ္ၿဖတ္လာႀကတဲ႔သူေတြပီပီ ဟံသာဝတီစစ္သားေတြရဲ႕ ရင္ထဲမွာ Aင္းဝဟာ သူတို႔ရဲ႕ ရန္သူဆိုတာကို
ေမ႔ေဖ်ာက္လို႕မရသလို
Aင္းဝတပ္ကလည္းမေမ႔နိဳင္ပါဘူး။
တခါ
Aင္းဝနဲ႔ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ရတဲ႔ ၿမိဳ႕ေတြကိုAုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ႔ ၿမိဳ႕စားနယ္စားေတြထဲမွာ ဗညားက်န္ေဒါနဲ႔ ဗညားရံကို သုရွင္ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ သားေတာ္ရင္းေတြမို႕ ေလးစားလက္ခံႀကၿပီး ညီAကိုAခ်င္းခ်င္း Aာဏာလုတဲပြဲမွာ ႀကားမဝင္ရပ္တည္ေနေပမဲ႕ Aင္းဝနဲ႔ေပါင္းတာကို လက္မခံနိဳင္တဲ႔သူေတြက Aမ်ားႀကီး ရွိခဲ႔ပါတယ္။ ဒီလိုမေက်လည္မွဳေတြကေန
ၿပႆနာေတြက
ရင္႔မွည္႔လာၿပီး
Aင္းဝေတြ
ဒလၿမိဳ႕ကို
ဝန္းရံမိတဲ႔Aခ်ိန္မွာ ၿပင္းထန္တဲ႔ တံု႕ၿပန္ခုခံမွဳနဲ႔ ႀကံဳပါေတာ႕တယ္။
ေနာက္ဆက္တြဲ ၂ - ( မုန္တိုင္းႀကားက ႀကာၿဖဴပြင္႔ ၈ ) Aခုခံမရွိသေလာက္ ၿပင္းထန္တဲ႔ခုခံမွဳနဲ႔
တၿမိဳ႕ၿပီးတၿမိဳ႕သိမ္းပိုက္လာခဲ႔တဲ႔ ႀကံဳရသတဲ႔။
ဗညားက်န္ေဒါနဲ႔ဗညားရံတို႕ ၿမင္ခဲ႔ေပမဲ႕
ဟံသာဝတီရဲ႕Aၿမင္မွာ
ဟံသာဝတီထီးနန္းကို
Aင္းဝဘက္ကေတာ႕
သိမ္းပိုက္ခဲ႔တဲ႔ၿမိဳ႕ေတြမွာ
ဒါကလည္း
Aင္းဝတပ္ေတြဟာ သိမ္းပိုက္နိဳင္ေရး
ဟံသာဝတီကိုသိမ္းပိုက္ေရး
Aင္းဝရဲ႕Aုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္ေတြ
ဒလေရာက္ေတာ႕ Aင္းဝတပ္ေတြဟာ Aကူညီေပးတာလို႕
ဆိုတဲ႔ရည္ရြယ္ခ်က္န႔မ ဲ ို႕
Aစားထိုးတာေတြ
လုပ္လာတာ
လူမ်ိဳးေရးခြဲၿခားႏွိမ္႔ခ်မွဳေတြ ဖိႏွိပ္မွဳေတြလုပ္လာတာေတြ ၿဖစ္လာရာကစလာတာပါပဲ။
Page | 290
ဒီလိုနဲ႔ပဲ
ဒလၿမိဳ႕ေစာင္႔တပ္မွဴးဟာ
ႀကံ႔ႀကံ႕ခံၿပီးခုခံသတဲ႔၊
ဗညားက်န္းေဒါရဲ႔
Aင္Aားခ်င္းကြာတဲ႔
Aမိန္႔ကိုမနာခံေတာပဲ
Aင္းဝထိုးစစ္ကို
Aင္းဝတပ္ကလည္း
ၿပင္းၿပင္းထန္ထန္
တိုက္ခိုက္တာေပါ႔၊ Aင္Aားကို Aသံုးၿပဳၿပီး Aႀကိမ္ႀကိမ္ၿပင္းထန္တဲ႔ ထိုးစစ္ေတြဆင္ႏြဲေတာ႕ ဒလကဟံသာဝတီတပ္ဟာ မခံနိဳင္ေတာ႔ပဲ Aင္းဝတပ္ကိုAရွံဳးေပးလိုက္ရတယ္။ Aဲဒီတိုက္ပြဲမွာ Aင္းဝဘက္က AထိAခိုက္ Aေပ်ာက္Aရွ ေတာ္ေတာ္မ်ားခဲ႔သတဲ႔ ဒီေတာ႕ ေဒါသထြက္ေနတဲ႔ Aင္းဝတပ္ဟာ
ဒလၿမိဳ႕ထဲမွာ
ပစၥည္းကိုလုတာ
စစ္ဦးဘီလူးဆိုသလို
ႀကမ္းေတာ႕တာပဲ။
လူသတ္တာ
စတာေတြAၿပင္
ဒလသားေတြကို
ကြ်န္Aၿဖစ္
Aဓမၼၿပဳတာ
Aတင္းၿပဳက်င္႔တာေတြလည္း ရွိခဲ႔သတဲ႔။ ဗညားက်န္ေဒါဟာ တကယ္တမ္း
Aကိုႀကီးကိုၿဖဳတ္ခ်ေရးAတြက္
သူ႔Aမ်ိဳးသားေတြ
ပစၥည္းကိုယူခ်င္ယူပါ
Aခုလိုႀကံဳေတြ႔တာၿမင္ေတာ႕
လူကိုဒုကၡမေပးစမ္းပါနဲ႔လို႕
သီဟသူနဲ႔Aင္းဝတပ္ကလည္း ဗညားက်န္ေဒါရဲ႕
ရန္သူကို
သူ႔တို႔ကို
မေနနိဳင္ဘူးေလ၊
ကန္႔ကြက္တာေပါ႔၊
ၿပင္းၿပင္းထန္ထန္
ကန္႔ကြက္မွဳကိုပယ္ခ်တယ္၊
Aကူညီေတာင္းခဲေ ႔ ပမဲ႕ ဒါနဲ႔ ဒါေပမဲ႕
ၿပန္တံု႕ၿပန္တဲ႔ကိစၥကိုေထာက္ၿပၿပီး
Aဲဒီေတာ႕မွ
ဗညားက်န္ေဒါဟာ
သူတပါးကိုAားကိုးမိတာမွားၿပီးဆိုတဲ႔ Aသိနဲ႔ Aင္းဝတပ္ေတြကို ၿပန္တိုက္ပါေလေရာ။၏ ဗညားက်န္ေဒါနဲ႔
ဗညားရံတို႔ရဲ႕
Aင္းဝတပ္ေတြဘက္လွည္႔သြားတယ္၊
ရန္သူဟာ ဒီလိုနဲ႔
Aကိုႀကီးဗညားဓမၼရာဇာကေန
ညီAကိုသံုးေယာက္ဟာ
မဟာရန္သူAင္းဝနဲ႔
စစ္ၿပဳေရးAတြက္ ၿပန္လည္ညီညႊတ္သြားႀကေတာ႕တယ္။ ခင္ပြန္းနဲ႔
ဖခင္မရွိေတာ႕လို႕
ထီးနန္းလုပဋိပကၡႀကားမွာ
ခိုကိုးရာမဲ႔ေနရတဲ႔Aထဲ တြယ္ရာမဲ႔ၿဖစ္ေနရွာလို႕
ရင္ၿပင္ေတာ္ထက္
ပန္းေရခ်မ္းဆီမီကပ္လွဴရင္း
တီးတိုးဆုေတာင္းေနမိတဲ႔
ရွင္ၿဖဴေလးလည္း
Aားကိုးစရာ
Aကိုေတြေမာင္ေတြရဲ႕
ဆံေတာ္ရွင္ေရႊတိဂံုေစတီေတာ္ၿမတ္ရဲ႕ Aပူမီးေတြၿငိမ္းပါေစသားလို႕
Aကိုေတြေမာင္ေတြ
ၿပန္ညီညႊတ္သြားတာ
ေတြ႔ရေတာ႕ Aရမ္းကိုဝမ္းသာမိၿပန္တာေပါ႔။ ညီAကိုသံုးေယာက္ Aနိဳင္မရေတာ႕ဘူးေလ၊
ၿပန္ေပါင္းမိေတာ႕ ဒလကိုသိမ္းၿပီး
Aင္းဝတပ္ေတြ
စစ္ပြဲမွာAလြယ္လြယ္န႔ဲ
Aခိုင္Aမာတပ္စြဲထားနိဳင္ေပမဲ႕
Aင္းဝတပ္ဟာ
Page | 291
ေရွ႔မတိုးနိဳင္ပဲ
ထိုးစစ္တန္႔သြားတယ္၊
Aခ်ိန္ႀကာလာတဲ႔Aမွ်
သူတို႕သိမ္းပိုက္ထားတဲ႔
ၿမိဳ႕ရြာေတြကိုေတာင္ ဟံသာဝတီက ၿပန္လည္သိမ္းပိုက္ၿခင္းကို ခံရတာမ်ိဳးေတြၿဖစ္လာသတဲ႔။ စစ္ေရးAေၿခေနၿပန္လွလာတဲ႔Aခါ
ထီးနန္းကိစၥက
ညီAကိုသံုးေယာက္ႀကားမွာ
ေဆြးေႏြးစရာၿဖစ္လာၿပန္တယ္။ Aဲဒီမွာ
Aကိုႀကီးဗညားဓမၼရာဇာဟာ
AကိုႀကီးAဖAရာဆိုသလို
သူညီေတြကို
Aေတာ္ေလးမွ်တဲ႔Aခြင္႔Aေရးကို ရဲရဲႀကီးေပးပစ္လိုက္သတဲ႔။ ၿပႆနာသိပ္လုပ္တဲ႔ ညီAေထြး ဗညားက်န္ေဒါကို
ဒဂံုစားAၿဖစ္ကေန
ဗညားက်န္ေဒါဟာ
မုတၱမစားAၿဖစ္
တကယ္႔ကိုမုတၱမမွာ
ညီလတ္ဗညားရံကိုေတာ႕ ေပးလိုက္ပါသတဲ႔။
ပုသိမ္ေၿမာင္းၿမAၿပင္
ထံုးစံAရဆိုရင္
AာဏာAေၿပာင္းAေရြ႔မွာ ရရွိရမွာၿဖစ္တယ္
မုတၱမစားဆိုေပမဲ႕
တထီးတနန္းနဲ႔ကို
ေနနိဳင္ခဲ႔ပါသတဲ႔။
ဒဂံုကိုပါစားေစၿပီး
Aိမ္ေရွ႔မင္းရာထူးကိုပါ
Aေဖေသသားမင္းၿဖစ္တဲ႔
ပေဒသရာဇ္စနစ္ရဲ႕
ဗညားဓမၼရာဇာရဲ႕ ဒါေပမဲ႕
ေပးလိုက္တယ္၊
သားႀကီးကသာ
Aိမ္ေရွ႔မင္းရာထူးကို
ဗညားဓမၼရာဇာဟာ
ညီေတြစိတ္ေက်နပ္ဖို႕
Aိမ္ေရွ႔မင္းရာထူးကို
ရရောစးောစွိးထားရံုနဲ႔တင္
သူ႔ဖက္ကAစြမ္းကုန္Aေလွ်ာ႔ေပးခဲ႔ပါတယ္။ ဗညားရံဟာ
ပုသိမ္ေၿမာင္းၿမဒဂံုနဲ႔
မတင္းတိမ္ေသးပဲ
နိဳင္ငံရဲ႕
လႊမ္းမိုးထားလိုက္ပါသတဲ႔။
စစ္ေရး
စီးပြားေရး
နဲ႔
ဗညားဓမၼရာဇာဟာ
Aုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွာပါ
မင္းဆိုေပမဲ႕
သူ႔ႀသဇာေတြ
AာဏာAရပ္ရပ္က
ဗညားရံလက္ထဲမွာသြားရွိေနတာေပါ႔။ ဗညားရံဟာ
သိပ္နပ္
သိပ္လည္တဲ႔
Aာဏာနိဳင္ငံေရးသမားပဲ။
Aင္းဝဆိုတဲ႔
Aၿပင္ရန္ကို
ရွင္းပစ္ဖို႔ဟာ သူလုပ္ရမဲ႕ ပထမဆံုးAဆင္႔ပဲဆိုတာကို သေဘာေပါက္တယ္။ စစ္ပြဲႀကီးဆင္ႏႊဲဖို႕ AေသAခ်ာ ခက္တယ္
တင္ႀကိဳၿပင္ဆင္ၿပီးမွ
ဆင္းလာတဲ႔
Aခ်ိန္Aမ်ားႀကီးယူရမယ္
သူမဆုပ္ကိုင္မိေသးဘူး၊
ဒီေတာ႕
Aင္းဝတပ္ေတြကိုAၿပဳတ္တိုက္ဖို႕ဆိုတာက
သူ႔မွာAခ်ိန္မရွိဘူး ဘာလုပ္ရမလဲ
ထီးနန္းဆိုတဲ႔Aာဏာကိုလည္း
စစ္ပန္းစၿပဳလာတဲ႔
Aင္းဝတပ္ကို
ႏွင္႔သိမ္႔မွဳေပးနိဳင္ရင္ Aိမ္ၿပန္ပို႕နိဳင္မယ္၊ ေလာဘႀကီးသူကို ေပးကမ္းၿခင္းနဲ႔ ေAာင္ၿမင္နိဳင္တယ္၊ ေက်ာက္ပိလိုသာေသးမယ္ လူပိလို႕မေသ စတဲ႔ဆိုရိုးေတြရွိတယ္မဟုတ္လား။
Page | 292
ဒီလိုနဲ႔
လက္ေတြ႔Aက်ိဳးႀကည္႔
Aာဏာနိဳင္ငံေရးသမား
ဗညားရံရဲ႕
နည္းဗ်ဴဟာထဲမွာ
ရွင္ၿဖဴတေယာက္ ဘုမသိဘမသိနဲ႔ ပါဝင္လာခဲ႔ေတာ႕တာပဲ။ ေနာက္ဆက္တြဲ ၂ - ( မုန္တိုင္းႀကားက ႀကာၿဖဴပြင္႔ ၉ ) စစ္ပြဲေတြႀကားမွာ
စီးဆင္းေနတဲ႔ေသြးမ်က္ရည္ေတြကို
လို႕ဆိုလာတဲ႔
ညီမေလးရဲ႕လက္န႔သ ဲ ုတ္ေပးစမ္းပါကြယ္
Aကိုရင္းဗညားရံရဲ႕စကားကို
Aမိန္႔ရယ္လိုမွတ္ယူရမလား
Aကိုတေယာက္ရဲ႕ညီမဆီမွာေတာင္းခံတဲ႔Aကူညီလို႕ မေဝခြဲတတ္ေတာ႔ပါဘူး၊
ယူဆရမလား
သူ႕ဘဝရဲ႕Aေမွာင္ဆံုးကာလကို
ရွင္ၿဖဴတေယာက္ ေရာက္လာၿပီလို႕သာ
သူသေဘာေပါက္မိေတာ႕သတဲ႔။ ႏွစ္ၿပည္ေထာင္ေရႊလမ္းေငြလမ္းေဖါက္တယ္ဆိုတဲ႔ သမီးေပးသမတ္ေတာ္ သက္ဦးဆံပိုင္ ပေဒသရာဇ္ေခတ္
သံတမန္ဆက္ဆံေရးမွာ
Aၿပန္Aလွန္လက္ဆက္ထိမ္းၿမား
ႀကတာက
တန္းတူမိတ္ဖက္Aၿဖစ္ AသိAမွတ္ၿပဳတာၿဖစ္ၿပီး တဖက္သက္ သမီးေပးသမတ္ေတာ္ ဒါမွမဟုတ္ ႏွမေပးေယာက္ဖေတာ္တာကေတာ႕
Aညံ႕ခံၿခင္း
Aဓိပၸါယ္သက္ေရာက္ပါတယ္။
Aေလွ်ာ႔ေပးေစ႔စပ္ၿခင္းဆိုတဲ႔
ေပးဆက္ခံလိုက္ရတဲ႔
သမီးႏွမစတဲ႔သူဟာလည္း
လူသားAမ်ိဳးသမီး တေယာက္ဆိုတာထက္ သက္မဲ႔Aဖိုးတန္လက္ေဆာင္ပ႑ာတခု ဒါမွမဟုတ္ Aဖိုးတန္ေက်းကြ်န္
တေယာက္လို႔
သေဘာရသလို၊
ဓါးစာခံတေယာက္လို႕လည္း
ယူဆလို႕ရပါတယ္။၏ ဒီAေႀကာင္းေတြကို ဗညားဦးလက္ထက္တုန္းကလည္း
ရွင္ၿဖဴေလးသိတာေပါ႔ ဇင္းမယ္မင္းကို
ေပးဆက္ခဲ႔ဖူးတယ္ဆိုတာက ဟံသာဝတီမင္းသမီးကို
Aရီးေတာ္တလသီရိေမဟာ ေAာက္က်ိဳ႔ၿပီးေပးဆက္လာတဲ႔
သမီးေတာ္တလသီရိေမကို
ဟံသာဝတီနန္းတြင္း
ဝမ္းနည္းစရာပံုၿပင္ေလးပဲမဟုတ္လား။ Aညံ႕ခံတဲ႔
Aညံ႕ခံလို႔
သိဆိုရဲ႕Aဖိုး
Aဲဒီတုန္းကလည္း ကြ်န္မတေယာက္လို
Aဲဒီတုန္းက သူ႔လို
မုဆိုးမ
တခုလံုးသိႀကတဲ႔
Aထက္စီးက
ဇင္းမယ္မင္းဟာ
ဆက္ဆံခဲ႔သတဲ႔၊
ဒါေတာင္
Aပ်ိဳစင္ႏုႏုထြတ္ထြတ္ေလး ကေလးသံုးေယာက္Aေမကို
Aခု
Aင္းဝမင္းက
Page | 293
ဘယ္လိုသေဘာထားမွာတဲ႔လဲ
Aရီးေတာ္
တလသီရိေမ
ဇင္းမယ္မွာ
ခံစားခဲ႕ရတာထက္
သာဖို႔ေတာ႕ဘယ္လိုမွမၿဖစ္နိဳင္ဘူးလို႔ ရွင္ၿဖဴေလးေတြးမိတယ္။ ဒါေပမဲ႕
သိပ္ရည္မွန္းခ်က္ႀကီးတဲ႔AကိုAတြက္နဲ႔
ေသြးမ်က္ရည္ေတြ
ရပ္တန္႔ေရးAတြက္
လက္ရံုးAားကိုးၿပီး
Aာဏာနိဳင္ငံေရးAတြက္
ရင္ေသြးသံုးေယာက္ကို ေမြးၿမဴနိဳင္ပါ႔မလဲ
ဒီကိစၥကို
ရွင္ၿဖဴဘယ္လိုၿငင္းရက္နိဳင္မလဲ၊ သတ္ရဲၿဖတ္ရဲတဲ႔
Aကိုရဲ႕Aကူညီမပါပဲ
ၿပီးေတာ႕
စစ္ပြဲႀကားစီးဆင္းေနတဲ႔
သူတို႔မိသားစုက
ၿပီးေတာ႕
ေခတ္ကာလႀကီးထဲမွာ
မိန္းမသားသူဘယ္လို
ႀကီးၿပင္းေAာင္
ဇက္ေပၚဓါးAၿမဲဝဲေနတဲ႔
ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕
သမီးနဲ႔ေၿမးေတာ္ေတြေလ။ ေနာက္ဆံုးေတာ႕ ခ်စ္ေသာခ်စ္သူ ခ်စ္ေသာဖခင္တို႔နဲ႔ ေကြကြင္းရၿခင္း Aားကိုးရာမဲ႔ၿခင္းဆိုတဲ႔
မီးလွ်ံေတြ
ညU္႔မနက္ေတာ႕ဘူးလို႕ပဲ
ေလာင္ၿမိဳက္ေနတဲ႔သူAတြက္
သန္းေခါင္ထက္
ရွင္ၿဖဴေလးသေဘာထားလိုက္တယ္
ထင္ပါရဲ႕
သူAကိုရဲ႕ဆႏၵကိုၿဖည္႔ဆည္းေပးဖို႔ သူသေဘာတူလိုက္ပါသတဲ႔။ Aလိုဆႏၵၿပည္႔သြားတဲ႔
Aကိုဗညားရံကလည္း
ညီမေလးရဲ႕ရင္ေသြးေတြကို
သူ႔ရင္ေသြးရင္းေတြလို ေစာင္႔ေရွာက္ပါ႔မယ္လို႔ ဂတိေတြAထပ္ထပ္ေပးပါသတဲ႔။ ဒီလိုနဲ႔
ဗညားရံဟာ
သူ႔ႏွမကိုAလွဆံုးဆင္ၿပီး Aလုပ္Aေႀကြးၿပဳဖို႔
Aလြန္မ်ားၿပားတဲ႔လက္ေဆာင္ပ႑ာေတြ Aလြန္ခန္းနားတဲ႔
ကြ်န္ယံုေတြနဲ႔Aတူ
သံတမန္ေတြနဲ႔Aတူ
ကရဝိတ္ေဖာင္ေတာ္ႀကီးေပၚတင္ၿပီး
ဒလမွာတပ္စြဲေနတဲ႔
Aင္းဝဘုရင္
သီဟသူဆီ
ပို႔ဆက္လိုက္ပါေလေရာ။ ရွင္ၿဖဴေလးကေတာ႕ ဗုဒၶံႏုႆတိေတြပြားမ်ားလို႔၊
လွိဳင္ၿမစ္ထဲကေန သူ႕Aတြက္
ဒဂံုဆံေတာ္ရွင္ကို
Aားကိုးစရာက
ဘုရား၊
လွမ္းေမွ်ာ္ရွိခိုးရင္း တရား၊
သံဃာ
ပဲရွိေတာ႕တယ္မဟုတ္လား။ ေနာက္ဆက္တြဲ ၂ - ( မုန္တိုင္းႀကားက ႀကာၿဖဴပြင္႔ ၁၀ ) ရတနာသံုးပါးရဲ႕ ဂုဏ္ေက်းဇူးလို႔ပဲ မွတ္ယူရမယ္ထင္ပါ႔၊ ဒလေရာက္ေတာ႕ Aင္းဝမင္းသီဟသူဟာ ရွင္ၿဖဴထင္ထားသလိုမဟုတ္ပဲ
တဘက္ႏြမ္း
မုဆိုးမေလးကို
ႀကိဳဆိုပံုမ်ိဳးမဟုတ္တဲ႔
Page | 294
Aင္မတန္ခန္းနားနဲ႔ ႀကိဳဆိုမွဳနဲ႔ ႀကိဳဆိုပါသတဲ႔ ေဖာင္ေတာ္ထက္က Aားငယ္မွဳေတြနဲ႔ဆင္းလာတဲ႔ ရွင္ၿဖဴ႕ကိုလည္း
ၿမတ္ၿမတ္နိဳးနိဳး
ႀကည္႔ၿပီး
Aေႀကြပန္းေပမဲ႕
ေရႊနန္းနဲ႔လံုးဝထိုက္တဲ႔သူပါပဲလို
တဖြဖြေၿပာရင္း ဆီးႀကိဳပါသတဲ႔။ ဒီလိုႀကိဳဆိုမွဳမ်ိဳးနဲ႔ႀကံဳရၿပန္ေတာ႕
ေစာေစာကစိုးရိမ္ပူပန္မွဳေတြ
ေပ်ာက္သြားေပမဲ႔
ဝမ္းသာေပ်ာ္ရႊင္မွဳေတာ႕ ရင္ထဲမွာ ၿဖစ္ေပၚမလာဘူးေလ သူ႔ရဲ႕ႏွလံုးသားက သားသမီးေတြနဲ႔Aတူ ဟံသာဝတီမွာက်န္ခဲ႔ၿပီမဟုတ္လား။ သီဟသူကေတာ႕
ရွင္ၿဖဴကိုသိပ္ခ်စ္ပါသတဲ႔၊
သူငယ္ငယ္ေလးကတည္းက
စြဲလမ္းခဲ႔ရလြန္းလို႔
မိေထြးေတာ္ဆိုတဲ႔ Aသိကိုေတာင္ေဖ်ာက္ၿပီး မိဖုရားေခါင္Aၿဖစ္တင္ေၿမာက္ခဲ႔တဲ႔ ရွင္ဘို႔မယ္ကို ေမ႔ေလ်ာ႕ေနေAာင္ကို
ရွင္ၿဖဴကို
ၿမတ္နိဳးပါသတဲ႔၊
ဘြဲ႕ေတာ္ကိုလည္း
Aဂၢဓမၼာရာဇာဓိရာဇ
မဟာေဒဝီ ဆိုတဲ႔ဘြဲ႔ေတာ္ကိုေပးၿပီး မိဖုရားႀကီးAၿဖစ္တင္ေၿမာက္သတဲ႔ မိဖုရားေခါင္ႀကီးေတာ႕ မဟုတ္ဘူးေပါ႔။ AဲဒီAခ်ိန္မွာ ရွင္ၿဖဴ႕Aသက္က ၂၉ႏွစ္ရွိေနၿပီ မိန္းမသားတေယာက္ရဲ႕ ႏုပ်ိဳမွဳနဲ႔ ရင္႔က်က္ၿခင္း ေရာစပ္ထားတဲ႔ AလွပဆံုးAခ်ိန္ေပါ႔ေလ။ ဒီလိုနဲ႔ သကၠရာဇ္ ၇၈၆မွာ သီဟသူဟာ ရွင္ၿဖဴေလးကိုလက္ဆြဲၿပီး သူ႔တပ္ေတြၿပန္ရုပ္သိမ္းလို႔ Aင္းဝကို ၿပန္ဆန္ပါေတာ႕တယ္။ ဒါးလွံလက္နက္နဲ႔ ေယာက်ၤားသားေတြရဲ႕
Aင္Aားကိုေပါင္းစပ္ၿပီး စစ္မီးကို
ႀကာပန္းေလးလို႔
တဦးကိုတဦးAနိဳင္ယူသတ္ၿဖတ္ေနႀကတဲ႔ ႏြဲ႔ေၿပာင္းတဲ႔
မိန္းမသားတေယာက္က
ရပ္တန္ေစ႕ၿပီး ငိုေႀကြးသူေတြရဲ႕ မ်က္ရည္ေတြကို သုတ္ေပးနိဳင္ခဲ႔တာေပါ႔။ ဒါေပမဲ႔ ရွင္ၿဖဴေလးAတြက္ ဆက္စရာခရီးကAရွည္ႀကီးက်န္ေနတုန္းပဲေလ။ ေနာက္ဆက္တြဲ ၂ - ( မုန္တိုင္းႀကားက ႀကာၿဖဴပြင္႔ ၁၁ ) Aင္းဝကိုေရာက္ေတာ႕
သီဟသူဟာ
ရွင္ၿဖဴေလးကို
တေဆာင္တေယာင္တခန္းတနားနဲ႔
ထားပါတယ္။
Page | 295
ဟံသာဝတီမွာရွိေနတုန္းက
သူ႔ရဲ႕Aကိုေတြေမာင္ေတြ
Aာဏာလုေနႀကတာကိုႀကည္႔ၿပီး
ထီးေရးနန္းေရးAတြက္
Aင္းဝေရႊၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီးကေတာ႕
Aရမ္းတည္ၿငိမ္ေAးေဆးမွာပဲလို႔
ရွင္ၿဖဴထင္ခဲ႔မိေပမဲ႕
ဒါေတြကင္းရွင္းၿပီ
တကယ္လက္ေတြ႔Aင္းဝကေတာ႕
သူထင္သလိုမဟုတ္ဘူးတဲ႔။ Aၿပင္ပန္းကႀကည္႔ရင္ေတာ႕ သီဟသူကိုယွU္မဲ႔ ထီးေမြနန္းေမြဆက္ခံခြင္႔ရွိသူ Aင္းဝမွာမရွိပါဘူး ဒါေပမဲ႕လို႕
Aင္းဝမင္းဆက္ေတြရဲ႕
သိုသိပ္စြာႀကီးထြားေနတဲ႔
ေနာက္ခံသမိုင္းေႀကာင္းနဲ႔
သီဟသူရဲ႕မိဖုရားေတြႀကားမွာ
ၿပႆနာေတြရွိတယ္ဆိုကို
ေရာက္ၿပီးမႀကာခင္မွာပဲ
ရွင္ၿဖဴသိလိုက္ရတယ္။ Aင္းဝမင္းဆက္ေတြဟာ ရွင္မိေနာက္က
ေမြးတဲ႔
ေက်ာက္ဆည္နဲ႔
ရွမ္း-ဗမာကၿပားေတြ သီဟသူကေတာ႔
ၿဖစ္ႀကပါတယ္၊
ပိုၿပီးရွမ္းေသြးမ်ားပါတယ္။
EရာဝတီAေနာက္က
မိုးညွင္းေစာ္ဘြားရဲ႕သမီး ၿမန္မာၿပည္Aလယ္ပိုင္း
မင္းဘူးစလင္းနယ္ကို
Aေၿခၿပဳေပမဲ႕
Aင္းဝရဲ႕AဓိကAခ်က္Aၿခာ ရာထူးေတြဟာ ရွမ္းေတြAေပၚမွာ တည္ရွိေနခဲ႔ပါသတဲ႔။ ဒါAၿပင္ ရွမ္းေစာ္ဘြားေတြဟာ
Aခ်ိန္မသင္႔လို႔သာ
နန္းဆက္ရဲ႕လက္ေAာက္မွာ
ေနေနရေပမဲ႕
သတိုးမင္ဖ်ားနဲ႔ Aခြင္႔သာတာနဲ႔
မင္းႀကီးစြာေစာ္ကဲ Aင္းဝကိုဆန္႔က်င္ဖို႔
Aၿမဲတမ္းႀကိဳးစားႀကတာပဲတဲ႔ ဒါေႀကာင္႔လည္း မင္းေခါင္လက္ထက္မွာ ဗန္းေမာ္ရဲ႕ဆန္႔က်င္မွဳကို AႀကီးAက်ယ္ႏွိမ္နင္းခဲ႔ရသလို
မင္းရဲေက်ာ္စြာကလည္း
သႏၶီေစာ္ဘြားရဲ႕
ပုန္ကုန္မွဳကို
Aၿပင္းAထန္နွိမ္နင္းခဲ႔တာမ်ိဳးေတြ ရွိခဲ႔တာေပါ႔။ Aခုလည္း
ရွမ္းေစာ္ဘြားေတြဟာ
Aင္Aားေတြစုရင္း
သီဟသူရဲ႕Aေၿခေနကို
ေစာင္႔ႀကည္႔ေနႀကသတဲ႔၊ တခ်ိန္ထဲမွာပဲ နန္းတြင္းထဲက သီဟသူရဲ႕ မိဖုရားေတြAတြင္းမွာလဲ တင္းမာမွဳေတြရွိေနၿပန္တယ္။ တကယ္ေတာ႕
ေစာမင္းလွဟာ
သူမင္းသားဘဝကတည္းက မိဖုရားေခါင္ႀကီး
သီဟသူရဲ႕ငယ္မယားပါ၊
က်ိတ္ခ်စ္ခဲ႔ရတဲ႔
ဆက္လက္တင္ေၿမာက္တယ္
ဒါေပမဲ႕
သီဟသူနန္းတတ္ေတာ႔
သူ႔Aေဖမင္းေခါင္ရဲ႕မိဖုရားကို ဒီေတာ႕
ရွင္ဘို႔မယ္ကိုပဲ
ေႀကာက္လို႔သာမေၿပာသာတယ္
ေစာမင္းလွရင္မွာ ဘယ္ေက်နပ္ပါ႔မလဲ ဒီလိုနဲ႔ ငယ္မယားေစာမင္းလွနဲ႔ မိဖုရားေခါင္ ရွင္ဘို႔မယ္ႀကား Aားၿပိဳင္မွဳေတြၿဖစ္လာေတာ႕တာေပါ႔
ေစာမင္းလွကလည္း
ငယ္ခ်စ္လင္ရဲ႕
Page | 296
Aထာကိုေႀကညက္သလို
ရွင္႔ဘို႔မယ္ကလည္း
မင္းေခါင္ေကာက္ယူစကလို
၁၃ႏွစ္သမီးေလး
မဟုတ္ေတာ႔ပဲ ၂၉-၃၀Aရြယ္ ရင္႔က်က္မွဳနဲ႔ၿပည္႔ေနတဲ႔ Aရြယ္မို႕ မိဖုရားႀကီးပီပီ ပါးပါးနပ္နပ္ လွလွပပတုန္႔ၿပန္ကစားေတာ႕ ႀကားထဲမွာ ဗ်ာမ်ားရသူက သီဟသူ၊ တဖက္ကငယ္က်ြ မ္းေဆြ တဖက္က
သူစြဲလမ္းရတဲ႔
သူတို႔ရဲ႕မိဘေမာင္ဘြား ယွU္ၿပိဳင္မွဳေတြ
မိဖုရားႀကီး။
တခါ
ေစာမင္းလွေရာ
ေစာ္ဘြားေတြရွိေနတာမို႕
သူ႔လူငါ႔လူခြဲၿခားမွဳေတြဟာ
ရွင္ဘို႔မယ္ေရာရဲ႕ေနာက္မွာ
နန္းတြင္းမွာ
Aာဏာလြန္ဆြဲပြဲေတြ
ထင္ထင္ေပၚေပၚႀကီး
မဟုတ္ရင္ေတာင္
က်ိတ္ပုန္းၿဖစ္ေနခဲ႔တာေပါ႔။ ဒီလိုAေၿခေနမွာ Aင္းဝေရာက္ ရွင္ၿဖဴေလးရဲ႕ AေနAထားဟာ ဆူးႀကားကဘူးခါးဘဝ ဒါမွမဟုတ္ ဝံပုေလြသိုက္ထဲေရာက္ေနတဲ႔
ယုန္ေလးဘဝလို႕
ေၿပာရမွာပဲ၊
ဒါေပမဲ႕
ရွင္ၿဖဴဆိုတာကလည္း
ဟံသာဝတီနန္းတြင္း နာမည္တလံုးနဲ႔ေနခဲ႔သူပဲ ဒီAေၿခေနကို ဘယ္လိုေရွာင္လႊဲရမလဲဆိုတာကို သိတာေပါ႔။ ဘာသာစကားကိုAေႀကာင္းၿပလို႔ ေစာမင္းလွနဲ႔ေရာ ရွင္ဘို႔မယ္နဲ႔ေရာ မၿငိရေလေAာင္ ကင္းကင္းရွင္းရွင္းေနတယ္၊
ဘယ္သူေတြဘာေၿပာေၿပာ
ဗမာစကား
ဒါမွမဟုတ္
ရွမ္းစကားမတတ္ဘူးဆိုတဲ႔ AကာAကြယ္ကိုယူၿပီး ဘာမွမတံု႕ၿပန္ဘူး၊ ဒါေပမဲ႕ သီဟသူကိုေတာ႕ မယားဝတၱရားနဲ႔Aညီ AေသAခ်ာကိုၿပဳစုသတဲ႔။ ဒီလိုနဲ႔ ရွင္ၿဖဴေလးရဲ႕Aေဆာင္ေတာ္ဟာ မယားႏွစ္ေယာက္ႀကား ဗ်ာမ်ားေနသူ သီဟသူAတြက္ ေAးခ်မ္းတဲ႔ ေစာ္ဘြားေတြရဲ႕
ေရွာင္ပုန္းရာလိုၿဖစ္လာတာေပါ႔။ Aားစမ္းမွဳ
စတဲ႔
နန္းတြင္းAေရး၊
တိမ္ေတာင္သဖြယ္
စိတ္ညစ္ညဴးလာသမွ်
ဗုဒၶံႏုႆတိပြားမ်ားရင္း
Aကုန္ေၿပေပ်ာက္လို႕
စိတ္ခ်မ္းသာတာမို႕
မိဖုရားေတြရဲ႕Aားၿပိဳင္မွဳ၊
ရွဳပ္ေထြးေပြလီေနတဲ႔
မင္းေရးမွာ
ေAးခ်မ္းေနတဲ႔
ရွင္ၿဖဴဆီေရာက္ရင္
သီဟသူတေယာက္
ရွင္ၿဖဴ႔Aေဆာင္ကို
ကူးလာတာမ်ားလာခ်ိန္မွာ ေစာမင္းလွနဲ႔ ရွင္ဘို႔မယ္ရဲ႕ Aားၿပိဳင္မွဳကလည္း Aထြဋ္Aထိပ္ကို ေရာက္လာေနပါသတဲ႔။
ေနာက္ဆံုး
နန္းေတာ္ထဲကထြက္ၿပီး ေရႊေစတီဘုရားဝင္းAတြင္းမွာ
ဆက္လက္သီးမခံနိဳင္ေတာ႕တဲ႔
Aင္းဝၿမိဳ႕ေတာ္တြင္းက Aင္မတန္ႀကီးက်ယ္တဲ႔
နာမည္ႀကီး
ေစာမင္းလွဟာ ဘုရားတဆူၿဖစ္တဲ႔
တန္ေဆာင္းႀကီးတေဆာင္ေဆာက္ၿပီး
သီၿခားသြားေနပါေလေရာ၊ နန္းတြင္းမွာေတာ႕ ရွင္ဘို႔မယ္က ဗိုလ္ၿဖစ္သြားတာေပါ႔။ ေနာက္ဆက္တြဲ ၂ - ( မုန္တိုင္းႀကားက ႀကာၿဖဴပြင္႔ ၁၂ )
Page | 297
ေစာမင္းလွတေယာက္
သားေတာ္ေလး
နန္းတြင္းကထြက္သြားရတာဟာ
မင္းလွငယ္ကို
သူေပ်ာ႕ညံ႕လြန္းလို႔
လက္ဆြဲလို႕
တာဝန္မဲ႔လြန္းလို႕လို႕
ခံစားမိတဲ႔
သီဟသူဟာ စိတ္ေတြေလလြင္႔ၿပီး ရွင္ဘို႔မယ္နားမကပ္ေတာ႕ပဲ ရွင္ၿဖဴဆီလာခ်င္လာ မဟုတ္ရင္ ေတာေတာင္ေတြထဲသြားၿပီး ဆင္ေက်ာ႔ခ်င္ေက်ာ႕ ဒါမွမဟုတ္ ေနာက္လိုက္ငယ္သားAနည္းငယ္နဲ႔ Aင္းဝရဲ႕ေၿမာက္ဘက္က Aနားယူတာမ်ိဳးေတြ ဒီလိုAေၿခေနမွာ
ေAာင္ပင္လယ္ကန္ရဲ႕ပတ္ဝန္းက်င္မွာ
လုပ္ခ်င္လုပ္နဲ႔
နန္းတြင္းမွာ
နိဳင္ငံ႔Aေရးကို
ဓါးAထက္ဆံုးက
ေAးေAးလူလူ
စိတ္မဝင္စားေတာ႕ဘူးၿဖစ္လာတယ္၊
ရွင္ဘို႔မယ္ေပါ႔။
ဒီမွာပဲ
ရွင္ဘို႔မယ္ဟာ
သူAႏွစ္ႏွစ္Aလလ ရင္ထဲမွာမ်ိဳသိပ္ထားခဲ႔ရတဲ႔ Aႀကံစည္ကို Aေကာင္Aထည္ေဖၚေတာ႕တာပဲ။ တကယ္လို႔သာ
ကံႀကမၼာAလွည္႔Aေၿပာင္းသာနဲ႔
AခုလိုAင္းဝထီးနန္းကို သူ႔Aေဖ
တက္နိဳင္ဖို႔
မင္းေခါင္ေတာင္
မဆံုခဲ႔ရရင္
သီဟသူတေယာက္
ေမွ်ာ္လင္႔နိဳင္စရာAေႀကာင္းမရွိခဲ႔ပါဘူး၊
မင္းၿဖစ္လာစရာAေႀကာင္းမွ
သီဟသူမေၿပာနဲ႔
မရွိခဲ႔တာပဲ။
သီဟသူရဲ႕Aဖိုး
မင္းႀကီးစြာေစာ္ကဲ ကြယ္လြန္ေတာ႔ သားႀကီးၿဖစ္တဲ႔ တရဖ်ားမင္းက Aင္းဝထီးနန္းကို ဆက္ခံတယ္ မင္းေခါင္က
ညီဆိုေတာ႕
Aကိုၿဖစ္တဲ႔
Aလွည္႔Aေၿပာင္းၿဖစ္ခ်င္ေတာ႕ တေနရာမွာ
Aလြန္ေခ်ာ
ဒီမိန္းမေခ်ာေလးဆိုတာက တေကာင္းၿမိဳ႔စား မAိပ္နိဳင္မစားနိဳင္ သူဆရာ
တရဖ်ားမင္းဟာ Aလြန္လွတဲ႔
တရဖ်ားလဲ
မိန္းမတေယာက္ကိုေတြ႔သတဲ႔
တေကာင္းၿမိဳ႕စားက
ဂႏၶာရီပညာသံုးၿပီး
သူ႔ဆီက
သူ႔ရဲ႕ဆရာ
ထင္ေယာင္ထင္မွားၿဖစ္ေAာင္ နတ္သမီးပဲလို႕
လွည္႔မႀကည္႔နိဳင္ၿဖစ္သြားေရာတဲ႔။
သူ႔ကိုသတ္ၿပီး
ဒါေပမဲ႕
တကယ္ေတာ႕
သူေယာင္မယ္ေလးတဲ႔၊
Aဲဒီသူေယာင္မယ္ေလးကို
ထီးေရးနန္းေရးလည္း
ထံုစံပဲေလ။
ေAာင္ပင္လယ္ဘက္ေတာကစားထြက္ရင္း
တကယ္မဟုတ္ဘူးတဲ႔
ငေနာက္စံဆိုတဲ႔လူက
ဖန္ဆင္းထားတာတဲ႔၊
တရဖ်ားနန္းတက္ရတာ
စြဲလမ္းၿပီး
Aဲလိုၿဖစ္ေတာ႕မွ
မင္းေၿမာက္တန္ဆာေတြယူၿပီး
ဘုရင္တက္လုပ္ဖို႔ ႀကံေတာ႕တာပဲ။ ဒါေပမဲ႕
မူးမတ္ေတြနဲ႔
Aဲဒီတုန္းက
ၿပင္စည္စားမင္းသားႀကီးဘဝပဲရွိေသးတဲ႔
တရဖ်ားရဲ႕ညီ
မင္းေခါင္က ဘယ္လက္ခံမလဲ ငေနာက္စံကို ဖမ္းၿပီးကြက္မ်က္လိုက္တာေပါ႔၊ ဒါေပမဲ႕ ၿပႆနာက ထီးနန္းကို
ဘယ္သူဆက္ခံမလဲ
ဆိုတာပဲ။
Aဲဒီတုန္းက
တရဖ်ားမွာ
သားေတာ္ေလးတေယာက္ရွိတယ္
ဒါေပမဲ႕
AဲဒီAခ်ိန္က
Aရမ္းကိုငယ္လြန္းေသးတယ္တဲ႔
ဒီလိုနဲ႔
မင္းေခါင္ဘုရင္ၿဖစ္လာေရာ။
ေမာင္ညိဳဆိုတ႔ဲ
ေမာင္ညိဳေလးဟာ
ဘုရင္လုပ္ဖို႔
AစU္AလာAရ
Page | 298
Aေဖေသသားဘုရင္ၿဖစ္ရမွာဆိုေတာ႕
မင္းေခါင္ၿပီးရင္
မင္းေခါင္ရဲ႕သားေတြကပဲ
မင္းၿဖစ္ရေတာ႕မွာေပါ႔ေလ ဒီေတာ႕ ဘုရင္ၿဖစ္ရမဲ႔ နန္းေမြပါပါရဲ႕သားနဲ႔ ေမာင္ညိဳေလးတေယာက္ ေဘးေရာက္သြားရပါေလေရာတဲ႔။ ဒါေပမဲ႕ မင္းေခါင္ဟာ သူ႔တူေမာင္ညိဳကို မင္းသာတေယာက္ရဲ႕ Aေဆာင္Aေယာင္နဲ႔ နန္းတြင္းမွာ ဆက္ထားပါတယ္၊
မထင္ရွားတဲ႔
ေမာင္ညိဳတို႔ေတြ႔ခဲ႔ႀကတာတဲ႔၊
Aႏွိမ္ခံမင္းသားေလးေပါ႔။
စေတြ႔ႀကတုန္းက
Aဲလိုဘဝမ်ိဳးမွာ
ရွင္ဘို႔မယ္နဲ႔
Aခ်စ္ေႀကာင္းမ်ားမသိေသးတဲ
ငယ္စU္က
ကေလးAရြယ္မွာေပါ႔။ ဒါေပမဲ႕ ရွင္ဘို႔မယ္ေလး Aပ်ိဳရယ္လို႔ေတာင္ ေကာင္းေကာင္းမေရာက္ခင္ မင္းေခါင္က
ေတာ္ေကာက္ယူၿပီး
မိဖုရားေၿမာက္လိုက္ေလေတာ႕
ေမာင္ညိဳေလးနဲ႔
ရွင္ဘို႔မယ္တို႔ရဲ႕ဘဝဟာ နီးလ်က္နဲ႔ေဝးသြားႀကပါေလေရာ၊ ဒါေပမဲ႕ နန္းတတြင္းထဲမွာ ေနသူေတြမို႕ တေန႕ထက္တေန႔
ဆက္ဆံေရးေတြ
ပိုလာတယ္
ဒါကိုၿမင္တဲ႔
မင္းေခါင္က
ေမာင္ညိဳကို
ဟိုးAေဝးႀကီးကိုပို႔ပစ္ၿပီး သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ခ်စ္ၿခင္းကိုခြဲလိုက္ပါေလေရာတဲ႔။ မင္းေခါင္က သူ႔တူကို ခ်င္းေတာင္တန္းေပၚက
ေစာ္ဘားတေယာက္ရဲ႕
သမီးနဲ႔ေပးစားၿပီး
ကေလးၿမိဳ႔ကိုစားေစတယ္၊
ဒါေပမဲ႕ ရွင္ဘို႔မယ္ရဲ႕ရင္ထဲက ေမာင္ညိဳကေတာ႕ ဘယ္ေတာ႕မွ ေပ်ာက္ပ်က္မသြားဘူးတဲ႔။ မင္းေခါင္ကြယ္လြန္ေတာ႕ သားၿဖစ္တဲ႔သီဟသူက သူခ်စ္တဲ႔ေမာင္ညိဳနဲ႔
မခ်စ္တဲ႔သူနဲ႔ေနရတဲ႔ ရွင္ဘို႔မယ္ေလးကိုပဲ
ဒုကၡကေန
မင္းရဲေက်ာ္စြာရွိတယ္
မရည္ရြယ္ပဲ ဒါေပမဲ႕
ထင္လိုက္မိေပမဲ႕
ဆက္ၿပီးမိဖုရားAၿဖစ္ဆက္ေၿမာက္ေလေတာ႕
မနီးစပ္နိဳင္ၿပန္ဘူးေပါ႔။
သူ႕Aေဖမင္းေခါင္လိုပဲ
လြတ္ၿပီလို႕
တကယ္ဆို
မင္းၿဖစ္လာတဲ႔သူပဲ။
သီဟသူဆိုတာကလည္း
သီဟသူAေရွ႔မွာ
သီဟသူမင္းၿဖစ္ခ်င္ေတာ႕
မင္းၿဖစ္သင္႔တဲ႔
မင္းရဲေက်ာ္စြာ
စစ္ပြဲမွာ
က်သြားခဲ႔ရတယ္၊ တခါ သီဟသူမွာ ထီးနန္းAတြက္ၿပိဳင္ဘက္ သူ႕Aေဖရဲ႕Aေနာက္မိဖုရားရဲ႕ သားေတာ္
စည္သူနဲ႔
ထီးနန္းAတြက္
ေက်ာ္စြာဆိုတဲ႔
လုႀကရင္းက
ညီAကို၂ေယာက္ရွိေသးေပမဲ႕
တေယာက္ကိုတေယာက္သတ္ၿပီး
Aဲဒီ၂ေယာက္က ေသသြားႀကၿပန္ေရာ
သူတို႔AေမAေနာက္မိဖုရားလည္း သားႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ Aၿဖစ္ကိုႀကည္႔ၿပီး စိတ္ထိခိုက္လန ြ ္းလို႕ ႏွလံုးေရာဂါနဲ႔ေသသြားရွာတယ္ သီဟသူတို႔Aမ်ိဳးကိုက
မရြယ္ပဲ
ဒီလိုနဲ႔
သီဟသူ
မင္းၿဖစ္တဲ႔Aမ်ိဳး
ဘုရင္ၿဖစ္လာတာ။ သူ႔Aဖိုး
ေၿပာရမယ္ဆို
မင္းႀကီးစြာေစာ္ကဲကAစေပါ႔။
ႏွမကိုAေႀကာင္းၿပဳၿပီး မရြယ္ပဲ ေစာကဲမင္းတက္ၿဖစ္ခဲ႔တာေလ။
Page | 299
ဒီလိုနဲ႔
သီဟသူတေယာက္
စိတ္ေတြေလလြင္႔ေနခ်ိန္မွာ
နန္းေတာ္တြင္းမွာ
Aထက္ဆံုးဓါးၿဖစ္လာတဲ႔ ရွင္ဘို႔မယ္တေယာက္ သူခ်စ္တဲ႔ ငယ္ကြ်မ္းေဆြ ကေလးစားေမာင္ညိဳ (ကေလးေက်းေတာင္ညိဳ)နဲ႔ နီးစပ္ဖို႔ ႀကံပါေတာ႕တယ္။ ေနာက္ဆက္တြဲ ၂ - ( မုန္တိုင္းႀကားက ႀကာၿဖဴပြင္႔ ၁၃ ) တေၿဖးေၿဖးနဲ႔
Aင္းဝ
လစ္ဟင္းတာတာနဲ႔Aမွ် ထံုးစံAတိုင္း
နန္းတြင္းေရးကိစၥေတြမွာ
ဘုရင္ၿဖစ္တဲ႔
ရွင္ဘို႔မယ္ရဲ႕လြမ္းမိုးမွဳက
ရွင္ဘို႔မယ္ဟာ
စုရံုးသိမ္းသြင္းေတာ႕တာေပါ႔၊
သီဟသူရဲ႕ေဆာင္ရြက္မွဳေတြ
ပိုပိုႀကီးမားလာသတဲ႔
သူႀသဇာခံ
နယ္စား
ဒီလိုနဲ႔Aင္းဝနန္းတြင္းမွာ
ေနာက္ေတာ႕လည္း
ၿမိဳ႕စား
ရွင္ဘို႔မယ္
ေစာ္ဘြားေတြကို
ႀသဇာခံေတြမ်ားလာတယ္၊
Aဲဒီထဲမွာ Aုန္းေဘာင္ေစာ္ဘြား လယ္သံဘြားဆိုတာလဲ တေယာက္Aပါဝင္ေပါ႔။ Aုန္းေဘာင္ေစာ္ဘြားဆိုတာကလည္း စစ္ပြဲကာလတုန္းက
လက္စြမ္းခဲ႔တဲ႔
လက္ရံုးရည္ေကာင္းသူတေယာက္ပဲ။ Aင္းဝထီးနန္းကိုသိမ္းပိုက္ဖို႔
သာမန္ေတာ႔မဟုတ္ဘူး နာမည္ေက်ာ္
ရွင္ဘို႔မယ္က
Aႀကံၿပဳတယ္။
Aင္းဝ-ဟံသာဝတီ
သူရဲေကာင္းတေယာက္ပေ ဲ လ၊
Aုန္းေဘာင္စားကို သူ႔Aႀကံၿပဳခ်က္Aရ
သီဟသူကိုသတ္ၿပီး Aုန္းေဘာင္စားက
ေAာင္ပင္လယ္မွာ ေတာကစားထြက္ေနတဲ႔ သီဟသူနဲ႔သူ႕ရဲ႕ကိုယ္ရံေတာ္တပ္ကို ညAေမွာင္မွာ Aလစ္ေခ်ာင္းၿခံဳခိုတိုက္မယ္၊
ၿပီးရင္
သတင္းမေပါက္ႀကားခင္
Aင္းဝကိုAၿမန္ၿပန္လာၿပီး
မိဖုရားႀကီးရွင္ဘို႔မယ္ စည္းရံုးထားတဲ႔ ၿမိဳ႕ေစာင္႔တပ္Aကူညီနဲ႔ နန္းေတာ္တခုလံုးကိုသိမ္းပိုက္မယ္ လို႕ႀကံရြယ္ထားသတဲ႔။ ကေလးေတာင္ညိဳကို
တကယ္ေတာ႕ နန္းသိမ္းနိဳင္ေAာင္
Aုန္းေဘာင္ေစာ္ဘြားနဲ႔တပ္ေတြကို လက္ဦးမွဳယူၿပီး
ရွင္ဘို႔မယ္က
လုပ္ႀကံမယ္
ႀကံရည္ဖန္ရည္မရွိတဲ႔
ႀကံဖန္ေပးတာပါ။
သူခ်စ္သူကေလးေတာင္ညိဳက ဒါဆို
ဘယ္သူကမွ
သူ႔ခ်စ္သူ
ဘုရင္ကိုသတ္ၿပီးၿပန္လာမဲ႔ ၿမိဳ႕ေစာင္႔တပ္ေတြနဲ႔Aတူ
သူ႔ခ်စ္သူကို
Aၿပစ္မၿမင္ေတာ႕ပဲ
Aင္းဝထီးနန္းကိုရမယ္လို႕ တြက္ထားတာကိုး။ ဒါေပမဲ႕
AစီစU္က
ရွင္ဘို႔မယ္ေတြးခဲ႔သလို
AာလံုးAဆင္ေခ်ာမေနခဲ႔ပါဘူးတဲ႔၊
ၿပႆနာက ရွင္ကုန္းလို႕ေခၚတဲ႔ သီဟသူရဲ႕ေမာင္းမတေယာက္ေႀကာင္႔ ရွင္ဘို႔မယ္ရဲ႕ AစီစU္ေတြ ကေမာက္ကမ
ၿဖစ္ကုန္ပါေလေရာ။
ရွင္ကုန္းဟာ
သီဟသူရဲ႕ေမာင္းမေတာ္တေယာက္လို႔
Page | 300
ေၿပာရမွာၿဖစ္ေပမဲ႕
ခါးဘုကုန္းနဲ႔ေကာင္မေလးပါ၊
ဒါေပမဲ႕
Aနင္းAႏွိပ္ေကာင္းတယ္
သီဟသူAႀကိဳက္ စားစရာေတြ ဖြယ္ဖြယ္ရာရာ စီစU္ေပးတတ္တယ္ ဒါေႀကာင္႔မို႕ သီဟသူရဲ႕ လက္စြဲေတာ္ပဲ၊
ဟိုးAိမ္နိမ္႔စံမင္းသားဘဝကတည္းက
ရွင္ကုန္းရဲ႕သခင္မဟာ
သီဟသူဘုရင္ၿဖစ္မွ
သီဟသူနားမွာ
နီးစပ္ရတဲ႔
Aမွဳထမ္းခဲ႔ေလေတာ႕
ရွင္ဘို႔မယ္မဟုတ္ပဲ
Aိမ္ေတာ္ပါ
ငယ္မယားေစာမင္းလွၿဖစ္တာ မဆန္းဘူးေပါ႔။ ေနၿပည္ေတာ္နဲ႔ ေပါ႔ေပါ႔ေလွ်ာ႕ေလွ်ာ႕
သိပ္မေဝးတဲ႔Aရပ္မို႕ လြတ္လြတ္လပ္လပ္
Aေစာင္႔Aေရွာက္Aနည္းAပါးနဲ႔
ေနေနတဲ႔
သီဟသူနဲ႔ကိုယ္ရံေတာ္တပ္ဖြဲ႔ကို
ရွင္ဘို႕မယ္ေက်းဇူးနဲ႔ လံုၿခံဳေရးAစီစU္ေတြကို တင္ႀကိဳရထားတဲ႔ Aုန္းေဘာင္ေစာ္ဘြားဦးေဆာင္တဲ႔ လုပ္ႀကံေရးတပ္ဖြဲဟာ
ညပိုင္းမွာ
ေပါ႔ေလွ်ာ႕တယ္ဆိုေပမဲ႕
သီဟသူကလည္း
Aတင္းေဖါက္ထြက္ဖို႔
Aလစ္ဝင္တိုက္ပါသတဲ႔။
ဘယ္ေလာက္ပဲ
Aရည္Aခ်င္းရွိသူပီပီ
ၿပန္ႀကိဳးစားတာေပါ႔၊
ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို
ဆင္ၿဖဴရွင္ဆိုတဲ႔
ဘြဲ႔နဲ႔Aညီ
ဆင္တေကာင္ေပၚခုန္တက္ၿပီး ရန္သူေတြကိုAတင္းေဖါက္သတဲ႔ ဒါေပမဲ႕ Aင္Aားခ်င္းကြာေတာ႕ Aဲဒီဆင္ဦးကင္းေပၚမွာပဲ
သီဟသူတေယာက္
ႀကိဳတင္ဆြဲထားတဲ႔
ရင္ဝမွာၿမွားမွန္ၿပီး
AစီစU္Aတိုင္း
သတင္းမေပါက္ရေAာင္
Aားလံုးကို
ေသးဆံုးသြားပါေလေရာ။
Aုန္းေဘာင္ေစာ္ဘြားတို႔Aဖြဲ႔ကလည္း
လက္စေၿဖာက္ပစ္ရင္း
နန္းတြင္းက
ရွင္ဘို႔မယ္ရဲ႕
Aဆက္သြယ္ကို ေစာင္႔ေနရတယ္၊ AဲဒီAခ်ိန္မွာ မထင္မွတ္ပဲ လြတ္ထြက္သြားသူက ရွင္ကုန္း။ ရွင္ကုန္းဟာ ဒဏ္ရာေတြရၿပီး မေသခင္ ၿမင္းတေကာင္ေပၚတက္ၿပီး Aင္းဝဘက္ကို လြတ္ေၿမာက္ထြက္ေၿပးသြားနိဳင္လိုက္တယ္၊ Aင္းဝေရာက္ေတာ႕ နန္းတြင္းထဲမဝင္ပဲ နန္းၿပင္က တေစာင္းရွင္
သူသခင္မ
ေစာမင္းလွလည္းခ်က္ခ်င္း နန္းတြင္းကိုသြားလို႕
သူ႔Aေပၚသစၥာရွိသူေတြ သီဟသူလုပ္ႀကံခံရေႀကာင္း
သီဟသူဟာAသက္ရွင္လွ်က္ လိမ္ညာေခၚလိုက္တယ္၊
ေစာမင္းလွဆီသြားၿပီး
Aေႀကာင္းစံုကိုေၿပာၿပသတဲ႔၊
ဂရုဏာသက္သူေတြကို ေၿပာၿပရင္း
တိုက္ခိုက္ေနတုန္းပဲလို႕
ေနာက္ေတာ႕
Aုန္းေဘာင္ေစာ္ဘြားနဲ႔
စုစည္းၿပီး
AခုAခ်ိန္Aထိ ၿမိဳ႕ေစာင္႔တပ္မွဴးေတြကို
Aဖြဲ႔ကို
ၿပင္းၿပင္းထန္ထန္
တိုက္ေတာ႕တာပဲ။ ရွင္ဘို႔မယ္လည္း သူ႕AစီစU္ေတြလြဲေခ်ာ္သြားေတာ႕ Aုန္းေဘာင္ေစာ္ဘြားကို Aရွင္မမိရေလေAာင္
သစၥာေဖာက္ေတြကို
Aၿပတ္ရွင္းပစ္
ဆိုၿပီးေႀကြးေႀကာ္ၿပရတာေပါ႔၊
ကံေကာင္းေထာက္မစြာပဲ တိုက္ပြဲမွာ Aုန္းေဘာင္ေစာ္ဘြားက်သြားတယ္။
Page | 301
ဒါေပမဲ႕
Aင္းဝနန္းတြင္းမွာ
ႀသဇာရွိသြားသူက
Aမ်ားရဲ႕ဂရုဏာသက္ၿခင္းနဲ႔
သီဟသူAေပၚ သစၥာေစာင္႔သိသူေတြရဲ႕ AသိAမွတ္ၿပဳၿခင္းကို ခ်က္ၿခင္းလက္ငင္းမွာ ခံယူေနရတဲ႔ ေစာမင္းလွပါ။ AဲဒီAခ်ိန္မွာ ဟံသာဝတီမွာ Aကိုႀကီးဗညားဓမၼရာဇာကို Aကိုလတ္ ဗညားရံက Aဆိပ္ခတ္သတ္ၿပီး
ထီးနန္းကိုသိမ္းပိုက္ၿပီ
ဆိုတဲ႔သတင္း
ကုန္သည္ေတြကေနတဆင္႔
ရွင္ၿဖဴဆီေရာက္လာတယ္။ ေနာက္ဆက္တြဲ ၂ - ( မုန္တိုင္းႀကားက ႀကာၿဖဴပြင္႔ ၁၄ ) Aကိုဗညားရံဟာ
ရည္မွန္းခ်က္ႀကီးမားသူၿဖစ္တယ္ဆိုတာကိုေတာ႕
ရွင္ၿဖဴငယ္ငယ္ေလး
ကတည္းက သိထားခဲ႔ပါတယ္ ဒါေပမဲ႕ AကိုAရင္းၿဖစ္သူကို သတ္ၿပီး AာဏာလုရေAာင္Aထိ မရက္စက္နိဳင္ဘူးလို႕ သူထင္ခဲ႔မိတာ မွားေႀကာင္း ရွင္ၿဖဴAခုမွသိလိုက္ရေတာ႕တယ္၊ ဒါဆို သူ႔ကို ရန္သူAင္းဝဘုရင္လက္ထဲ
ထည္႔ေပးပစ္ခဲ႔တာကေရာ
...
ရွင္ၿဖဴတေယာက္
Aာဏာဆိုတဲ႔
Aရာႀကီးကို Aရမ္းရြံမုန္းသြားမိသတဲ႔။
Aဏာလုပြဲေတြ
ေသြးေခ်ာင္းစီးမွဳေတြနဲ႔
သူ႕ရဲ႕Aနာဂါတ္ဟာ
ဘယ္လိုရွိမလဲ
Aေလ႔Aထခ်င္းလည္းၿခား
ေမွာင္မိုက္ေနတဲ႔ ရွင္ၿဖဴမသိဘူး၊
ဘာသာစကားကလည္းကြဲတဲ႔
Aင္းဝနန္းတြင္းမွာလည္း
လူမ်ိဳးခ်င္းကလည္းကလည္းမတူ ေနရာမွာ
သူတေယာက္ထဲ
Aားကိုးရာမဲ႔၊ ဒီေတာ႕ ရွင္ၿဖဴAဖို႔ ဗုဒၶံႏုႆတိသာ နာနာပြားရင္း ေနေနရတာေပါ႔။ Aင္းဝနန္းတြင္းမွာလည္း
ေစာမင္းလွဦးေဆာင္ၿပီး
နိဳင္ငံေတာ္လုပ္ႀကံမွဳႀကီးနဲ႔
ပတ္သတ္ၿပီး
စံုစမ္းစစ္ေဆးေရးေတြ ပိုက္စိတ္တိုက္လုပ္လာသတဲ႔၊ Aမွန္ကေတာ႕ နန္းတြင္းမွာ ႀကီးစိုးေနတဲ႔ ရွင္ဘို႔မယ္ရဲ႕Aားကို
ေစာ္မင္းလွၿဖိဳပစ္တာပဲ၊
ရွင္ဘို႔မယ္ဘက္ကလည္း
သူရဲ႕Aခန္းက႑ေပၚမသြားေAာင္
နဳတ္ပိတ္မွဳေတြ
ေသြးေခ်ာင္းကတသြင္သြင္စီးလို႕။
ဘာပဲေၿပာေၿပာ
လုပ္ေနေလေတာ႕ ဒီလိုAေၿခေနမ်ိဳးမွာ
လုပ္ႀကံမွဳမွာပါတဲ႔ Aင္းဝနန္းတြင္မွာ ရွင္ၿဖဴAတြက္
AကိုAရင္းၿဖစ္သူ ဗညားရံက ဟံသာဝတီမင္းၿဖစ္ေနတာ Aရမ္းကံေကာင္တယ္လို႕ ေၿပာရမွာပဲ၊
Page | 302
ေစာမင္းလွေရာ
ရွင္ဘို႔မယ္ေရာက
ရွင္ၿဖဴကိုမုန္းႀကတယ္ဆိုေပမဲ႕
ဟံသာဝတီနဲ႔
စစ္ၿဖစ္ရေလာက္ေAာင္ သူတို႔မမိုက္မဲရဲဘူးေလ။ သကၠရာဇ္ ၇၈၈မွာ ေစာမင္းလွဟာ နန္းတြင္းမွာ ရွင္ဘို႔မယ္ရဲ႕ ႀသဇာကိုAေတာ္ေလးရွင္းလင္းၿပီး သူ႔သား မင္းလွငယ္ကို Aင္းဝနန္းတင္ခဲ႔တယ္။ AဲဒီAခ်ိန္က မင္းလွငယ္ေလးဟာ Aသက္မွ ၉ႏွစ္ပဲရွိေသးတဲ႔
ကေလးေလးပါ၊
AစU္AလာAရေရာ
ဒါေပမဲ႕
သီဟသူရဲ႕သား
လက္ရွိAေနAထားAရေရာ
ဘုရင္တက္လုပ္မဲ႔ကိစၥကို
ဘယ္သူကမွ
နန္းေသြးနန္းေမြစစ္စစ္မို႕
၉ႏွစ္သား
ကန္႔ကြက္လို႔မရဘူးေလ။
မင္းလွငယ္ေလး ေစာမင္းလွရဲ႕Aႀကံက
သူသားကိုနန္းတင္ေပးၿပီး သူကAေနာက္ကြယ္ကေန ႀကိဳးဆြဲမယ္ေပါ႔။ ရွင္ၿဖဴကိုလည္း
ဟံသာဝတီရန္က
ေAးေဆးဖို႔
မင္းလွငယ္ရဲ႕
နန္းရမိဖုရားႀကီးတပါးAၿဖစ္
တင္ေၿမွာက္တယ္။ ဒါေပမဲ႕ ေစာမင္းလွမွားသြားတဲ႔Aခ်က္က ရွင္ဘို႔မယ္ကို ရွင္းပစ္ဖို႔မသင္႔တာမို႕ သူ႕လက္ေAာက္မွာ ထားမယ္ဆိုၿပီး သူ႕သားမင္းလွငယ္ေလးရဲ႕ မိဖုရားႀကီးေၿမာက္လိုက္တာပဲ၊ ရွင္ဘို႔မယ္ဟာ
Aင္းဝထီးနန္းမွာ
မင္း၂ပါးရဲ႕
မိဖုရာေခါင္ႀကီးလုပ္ခဲ႔သူ
ႀကိဳးကုန္ေနတဲ႔
တကယ္႔ဆရာမႀကီးပဲ ေစာမင္းလွထက္တယ္ဆိုတာေလာက္ေတာ႕ ပ်င္းတာေပါ႔၊ ရက္ပိုင္းAတြင္း မင္းလွငယ္ေလးကို ရွင္ဘို႕မယ္ သိမ္းသြင္းလိုက္နိဳင္သတဲ႔။ ေယာက်ၤားေတြရဲ႕Aေႀကာကိုနပ္လြန္းတဲ႔
ရွင္ဘို႔မယ္Aဖို႕
မင္းလွငယ္ေလးလို
ကေလးေလးကိုစည္းရံုးဖို႔ သိပ္ၿပီးမႀကိဳးစားရပါဘူး၊ ရက္ပိုင္းAတြင္းမွာပဲ သားရဲ႕ေနာက္ကြယ္ကေန ႀကိဳးဆြဲမယ္ဆိုတဲ႔
ေစာမင္းလွတေယာက္
တိမ္ၿမဳတ္သြားရရွာပါတယ္၊
ညေရာက္ရင္
နန္းေတာ္တြင္းမွာ Aိပ္ေဆာင္ေတာ္မွာ
မယ္ေတာ္ႀကီးAၿဖစ္နဲ႔သာ ဘုရင္႔Aနား
ရွိရသူက
Aေမမဟုတ္ပဲ ထံုးစံAရ မိဖုရားမဟုတ္လား။ လပိုင္းAတြင္းမွာပဲ နန္းတြင္းမွာ ရွင္ဘို႔မယ္ရဲ႕ ႀသဇာကၿပန္ၿပီး လႊမ္းမိုးလာပါသတဲ႔။ ဒီတခါေတာ႕ ရွင္ဘို႔မယ္ဟာ Aရင္ကလို မေသခ်ာတဲ႔ လုပ္ႀကံမွဳမ်ိဳး မၿဖစ္ေAာင္ ကိုယ္တိုင္AပီAၿပင္ကို စီစU္ပါတယ္၊
သူ႕ရဲ႕ခ်စ္သူ
ကေလးေတာင္ညိဳကို
နန္းတြင္းရဲ႕
လံုၿခံဳေရးကိုတာဝန္ယူရတဲ႔
ေနရာမ်ိဳးကိုင္တြယ္ေစတယ္။ ရွင္ဘို႔မယ္ရဲ႕ ေၿခလွမ္းကဘယ္ဆီကို ဦးတည္ေနသလဲဆိုတာကို သိသိခ်ည္းနဲ႔ ေစာမင္းလွတေယာက္ ဘာမွမတတ္နိဳင္ခဲ႔ပါဘူးတဲ႔။
Page | 303
ဒီလိုနဲ႕
မင္းလွငယ္ေလး
မင္းၿဖစ္ၿပီး
၃လAႀကာမွာ
ရွင္ဘို႕မယ္ေႀကြးတဲ႔Aဆိပ္ကို
စားမိၿပီး
ရွင္ဘို႕မယ္တေယာက္
ခပ္တင္းတင္း
ခပ္ေၿပာင္ေၿပာင္ပဲ
Aႏွစ္ႏွစ္Aလလ
ကေလးေတာင္ညိဳကို
နန္းတင္ပါသတဲ႔၊
တရဖ်ားရဲ႕သား
ကြယ္လြန္သြားေတာ႕တာပဲ။ ဒီတခါေတာ႕
သူေမွ်ာ္လင္႔ခဲ႔ရတဲ႔
ခ်စ္သူ
မင္းေသြးပါသူလည္းၿဖစ္ၿပန္
နန္းတြင္းမွာလည္း
AၿပီAၿပင္ထိန္းခ်ဳပ္ၿပီးသားၿဖစ္ၿပန္ဆိုေတာ႕
ကေလးေတာင္ညိဳ ဘုရင္တက္လုပ္တာကို နန္းတြင္းမွာ ကန္႔ကြက္ရဲသူ မရွိသေလာက္ပဲေလ။ ဒါေပမဲ႕
လက္ရံုးရည္လည္းမရွိ
ႀကာကူလီလို႕
Aမ်ားက
ႏွလံုးရည္လည္းမၿပည္႔စံု ယူဆထားသူမို႕
မိန္းမဆြဲတင္လို႕
ကေလးေတာင္ညိဳ
ဘုရင္ၿဖစ္လာတဲ႔ ဘုရင္လုပ္တာကို
Aင္းဝၿပည္သူေတြနဲ႔ နယ္စားပယ္စား Aမ်ားစုက လက္မခံႀကဘူးတဲ႔။ Aင္းဝၿပည္သူေတြဟာ သူတို႔ကေလးေတာင္ညိဳကို မႏွစ္သက္ဘူးဆိုတာကို ရိုးရာAစU္AလာAရ က်င္းပႀကတဲ႔
နတ္ပြဲေတြမွာ
နတ္ေတြထဲမွာ
AတိAလင္း
ဆင္ၿဖဴရွင္
ထည္႔သြင္းပူေဇာ္တယ္၊
ေဖၚၿပႀကတယ္ေလ။
သူတို႕
သီဟသူကိုလည္းထည္႔ၿပီးပူေဇာ္တယ္၊ Aေနာက္မိဖုရားတို႕
စည္သူတို႕
ပူေဇာ္ကိုးကြယ္တဲ႔
မင္းရဲေက်ာ္စြာကိုလည္း ေက်ာ္စြာတို႔ကိုလည္း
ထည္႔သြင္းပူေဇာ္တယ္၊ ေနာက္ဆံုး Aုန္းေဘာင္ေစာ္ဘြားရဲ႕ လုပ္ႀကံမွဳကို လာေရာက္ေၿပာၿပတဲ႔ ရွင္ကုန္းကိုပါ
နတ္Aၿဖစ္နဲ႔
ထည္႔သြင္းပူေဇာ္ၿပီး
ရွင္ဘို႔မယ္နဲ႔
ကေလးေတာင္ညိဳကို
ရႈတ္ခ်ခဲ႔ႀကသတဲ႔။ ဟံသာဝတီရန္ကိုေႀကာက္တာနဲ႔
ကေလးေတာင္ညိဳက
ရွင္ၿဖဴကိုဆက္လက္ၿပီး
နန္းရမိဖုရားႀကီးAေနနဲ႔ ဆက္လက္တင္ေၿမာက္ေပမဲ႕ ရွင္ၿဖဴနဲ႔ ကေလးေတာင္ညိဳ စကားေတာင္ ေကာင္းေကာင္းမေၿပာခဲ႔ရဘူး၊ ကေလးေတာင္ညိဳAတြက္ ရွင္ဘို႔မယ္ကလြဲ ဘယ္မိန္းကေလးနဲ႔မွ နီးစပ္လို႔မရဘူးေလ။
ၿဖစ္သမွ်Aေႀကာင္း
Aေကာင္းခ်ည္းလို႕မွတ္ယူထားၿပီး
Aားလံုးနဲ႔
ေဝးေဝးေနခ်င္တဲ႔ ရွင္ၿဖဴAတြက္ ဒါက သိပ္သေဘာက်စရာေပါ႔။ ေနာက္ဆက္တြဲ ၂ - ( မုန္တိုင္းႀကားက ႀကာၿဖဴပြင္႔ ၁၅ ) ခ်စ္သူ႕ေက်းဇူးနဲ႔ ဘုရင္ၿဖစ္လာေပမဲ႕ ရွမ္းေစာ္ဘြားေတြရဲ႕ Aကဲစမ္းၿခင္းကို Aၿမဲတမ္းခံေနရတဲ႔ Aင္းဝထီးနန္းကို
ကေလးေက်းေတာင္ညိဳခမ်ာ
ပိုင္ပိုင္နိဳင္နိဳင္
ထိမ္းမထားနိဳင္ရွာဘူးတဲ႔။
Page | 304
လူကလည္း
Aရည္Aခ်င္းနည္းသူကလည္းၿဖစ္ၿပန္
ၿပည္သူAမ်ားရဲ႕
ေလးစားမွဳကိုလည္း
မသမာတဲ႔နည္းနဲ႔
မခံယူရၿပန္ေတာ႕
ထီးနန္းကို
မႀကာဘူး
ရလာသူမို႕
သူကိုဆန္႔က်င္တဲ႔
နယ္စားပယ္စား ေစာ္ဘြားေတြရဲ႕ ပုန္ကန္မွဳနဲ႔ ႀကံဳရပါေလေရာ။ သူ႔ကိုပုန္ကန္သူထဲမွာ မိုးညွင္းစားသတိုးဆိုသူက Aင္AားAႀကီးမားဆံုးပဲ၊ မိုးညွင္းသတိုးဆိုတာက တၿခားလူဟုတ္ရိုးလား
ရာဇာဓိရာဇ္နဲ႔
မင္းေခါင္တို႕
စစ္ေၿပၿငိမ္းႀကမယ္ လုပ္ႀကတုန္းက ဟံသာဝတီ
က်ိဳက္မုလင္ဘုရားမွာ
Aင္းဝ
သစၥာဆိုၿပီး
၂ဖက္တပ္မွဴးေတြ တြၿဲ ပီးသစၥာဆိုမဲ႔
မ႑ပ္ဆီေလွ်ာက္သြားႀကတဲ႔Aခါ ဟံသာဝတီရဲ႕ Aငယ္ဆံုးနဲ႕ နာမည္Aေက်ာ္ဆံုး လဂြန္းAိန္နဲ႔ တြဲေလွ်ာက္ရတဲ႔ Aင္းဝဖက္က Aငယ္ဆံုးနဲ႔ နာမည္ေက်ာ္ တပ္မွဴးႀကီးေပါ႔။ မိုးညွင္းစားသတိုးကို လဂြန္းAိန္က စစ္သားပီပီ ေယာက်ၤားစကားေၿပာလိုက္လို႕ သစၥာဆိုပြဲမွာ မင္းေခါင္ကိုလုပ္ႀကံမဲ႕ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ Aႀကံစည္ပ်က္သြားခဲ႔ရဖူးတယ္ေလ။ ေနာက္ပိုင္း Aင္းဝ-ဟံသာဝတီ စစ္ပြဲေတြမွာ မိုးညွင္းသတိုးဟာ
လက္ရံုးရည္ႏွလံုးရည္နဲ႔
Aလြန္ၿပည္႔တဲ႔
တပ္မွဴးလို႕
ႏွစ္ဘက္စလံုးက
Aေလးထားခဲ႔ရေလာက္ေAာင္ ထူးထူးခြ်န္ခြ်န္ တိုက္ပြဲဝင္ခဲ႔တဲ႔သူပဲ၊ မင္းေခါင္နဲ႔ သီဟသူတို႕ရဲ႕ သစၥာရွိတပ္မွဴးႀကီးေပါ႔။ မိုးညွင္းစားသတိုးဟာ သူရဲ႕မိုးညွင္းၿမိဳ႕ကို Aေၿခၿပဳၿပီး Aင္းေတာ္ ဝန္းသို ကသာ ဗန္းေမာ္ စတဲ႔ ေၿမာက္ပိုင္းေဒသကို
သိမ္းသြင္းစုရံုးခဲ႔သလို
ေရႊဘိုေဒသကိုလည္း
စည္းရံုးသိမ္းသြင္းနိဳင္ခဲ႔ပါသတဲ႔၊
လြင္ၿပင္မို႕
Aညာရဲ႕စပါးက်ီေဒသပဲေလ။
သူငယ္ငယ္
မင္းနန္းစီဘဝက
ေရႊဘိုေဒသဟာ
ေနထိုင္ခဲ႔တဲ႔
ခ်င္းတြင္း
ဒီေဒသမွာေနထိုင္သူေတြက
Eရာဝတီ
ရွမ္းေတြမဟုတ္ပဲ
ဗမာေတြပါ ဒါေႀကာင္႔မို႕လည္း ပုဂံမင္းဆက္ေသြးပါတဲ႔ မိုးညွင္းသတိုးကို ေထာက္ခံခဲ႔ႀကတာေပါ႔။ ဒီလိုနဲ႔ ရွမ္း-ဗမာ ၂လံုးရဲ႕ ေထာက္ခံမွဳနဲ႔ မိုးညွင္းသတိုး Aင္Aားႀကီးမားတယ္၊ ေၿမာက္ဘက္ကေန ေၿဖးေၿဖးခ်င္းတၿမိဳ႕ၿပီးတၿမိဳ႕
သိမ္းလာခဲ႔တာ
၄-၅လ
ေလာက္ႀကာေတာ႕
မိုးညွင္းသတိုးရဲ႕
တပ္ေတြဟာ Aင္းဝနားကပ္လာပါေလေရာ။ နဂိုကတည္းက Aရည္Aခ်င္းညံ႕ဖ်င္းေလေတာ႕ ကေလးေက်းေတာင္ညိဳဟာ မိုးညွင္းသတိုးကို မႏွိမ္နင္းနိဳင္ဘူး ဒီႀကားထဲ ၿပည္သူေတြကပါ သူ႕ဘက္မွာမရွိေတာ႕ ကေလးေက်းေတာင္ညိဳနဲ႔ ရွင္ဘို႕မယ္တို႕ရဲ႕ Aေၿခေနဟာ ဆိုးသထက္ဆိုးလာတယ္။ Aင္AားAာဏာ ပေဒသရာဇ္ေခတ္မို႕ Aားနည္လာတဲ႔
ကေလးေက်းေတာင္ညိဳကို
သူရဲ႕စစ္သူႀကီးေတြ
မွဴးမတ္ေတြကလည္း
Page | 305
Aေလးမထားေတာ႕ဘူးေလ။ ဒီAေၿခေနမွာ ရွင္လို႔မယ္ဟာ မိန္းမသားတေယာက္ရဲ႕ Aေတြးနဲ႔ သူလုပ္တက္သလို
စစ္သူႀကီးေတြကို
စည္းရံုးရတာေပါ႔
ေခ်ာက္တန္ေခ်ာက္ရသလို
ဘ႑ာတိုက္မွာရွိသမွ်ထုတ္ေပးၿပီး ေခ်ာ႕တန္ေခ်ာ႕ရတာေပါ႔။ တကယ္ေတာ႕
Aင္းဝမွာ
Aမ်ားႀကီးရွိႀကပါတယ္
စြမ္းရည္ရွိတဲ႔စစ္သူႀကီးေတြ ဒါေပမဲ႕
ၿပႆနာက
မရွိဘူးရယ္လို႕ေတာ႕မဟုတ္ပါဘူး သူတို႔ရဲ႕Aရွင္သခင္Aၿဖစ္ခံယူထားတဲ႔
ကေလးေက်းေတာင္ညိဳ ကိုယ္ႏွိဳက္ကိုက Aရည္Aခ်င္းမရွိတာပဲ၊ Aရွင္Aရည္Aခ်င္းမရွိေတာ႕ စစ္သူႀကီးေတြ
စစ္သားေတြရဲ႕
လက္ရွိကေလးေက်းေတာင္ညိဳမွာ
ေAာင္စိတ္က
ေပ်ာက္ေနတာေပါ႔။
ရွင္ဘို႔မယ္စည္းရံုးထားလို႕
ဘယ္ေတာ႕မွသစၥာမေဖါက္တဲ႔
ဘယဂါမဏိ၊ ရာဇသႀကၤန္ နဲ႔ ရန္လိုကြ်ဲ ဆိုတဲ႔ လက္ရံုးရည္Aင္မတန္ေကာင္းတဲ႔ သူရဲေကာင္း ၃ေယာက္ရွိေပမဲ႕
သူတို႕ဟာ
တကယ္တန္း
တပ္မႀကီးကို
ဦးစီးၿပီး
တိုက္ရမဲ႕
ႏွလံုးရည္
ဒီလိုတပ္မႀကီးကို
ဦးစီးရမဲ႕
လက္ရံုးရည္ေကာင္းတဲ႔
တပ္မမွဴးႀကီးAဆင္႔မ်ိဳး
မဟုတ္ဘူး၊
တပ္မမွဴးႀကီးဆိုတာက
စစ္သည္ေတာ္ေတြကို
စုရံုးၿပီးဦးေဆာင္ရတဲ႔
ၿမိဳ႕စား
AခုAခ်ိန္Aထိ
Aင္းဝကိုသစၥာရွိရွိနဲ႔
နယ္စား
ေစာ္ဘြားေတြမွသာ ၿဖစ္မွာကိုး။ ေတာင္ငူစားတို႕
ေတာင္တြင္းစားတို႕က
မိုးညွင္းသတိုးရဲ႕တပ္ေတြကို
ခုခံတိုက္ခိုက္ေနႀကတယ္ဆိုေပမဲ႕
စိတ္ဓါတ္ထက္သန္မွဳမရွိ
ေAာင္စိတ္မရွိပဲ တိုက္ေနရတာမို႕ မိုးညွင္းသတိုးရဲ႕တပ္ကို ရပ္သြားေAာင္ မတားဆီးနိဳင္ဘူးတဲ႔။ AဲဒီAခ်ိန္မွာ
Eရာဝတီၿမစ္Aေနာက္ဘက္က
ပခန္းနယ္မွာ
လက္ရံုးရည္နဲ႔ၿပည္႔စံုၿပီး
Aင္Aားေကာင္းတဲ႔ နယ္စားတေယာက္ ရွိေနတယ္ ပခန္းစား တရဖ်ားတဲ႔။ Aရင္ကေတာ႕ Aင္းဝဘုရင္Aဆက္ဆက္ရဲ႕ နာမည္ေက်ာ္ သူရဲေကာင္းစစ္သူႀကီးေပါ႔ ဒါေပမဲ႕ Aခုတခါမွာေတာ႕ Aင္းဝကိုတပ္ေတြမပို႕သလို
သူကိုယ္တိုင္လဲမလာဘူး၊
Aေၿခေနတမ်ိဳးေၿပာင္းသြားနိဳင္မွာပဲတဲ႔။
တရဖ်ားသာ
ေနာက္ဆံုးမွာ
ဝင္တိုက္ေပးရင္
က်ည္းထဲက်ပ္ထဲေရာက္ေနတဲ႕
ကေလးေက်းေတာင္ညိဳနဲ႔ ရွင္ဘို႕မယ္ဟာ ေနာင္မွႀကံဳရနိဳင္မဲ႕ ဟံသာဝတီစစ္ထက္ လက္ငင္း မိုးညွင္းစစ္က
ပိုAေရးႀကီးေနတာမို႕
ဆံုးၿဖတ္တခုကို
ခ်လိုက္ႀကပါေလေရာ၊
Aဲဒါကေတာ႕
မိဖုရားႀကီးရွင္ေစာပုဆိုတဲ႔ ဟံသာဝတီမင္းသမီး ရွင္ၿဖဴကို လက္ေဆာင္Aၿဖစ္ ပခန္းစားကိုေပးၿပီး Aင္းဝထီးနန္းကို ကာကြယ္ေပးဖို႕ စည္းရံုးရမယ္ဆိုတာပါပဲ။
Page | 306
ေနာက္ဆက္တြဲ ၂ - ( မုန္တိုင္းႀကားက ႀကာၿဖဴပြင္႔ ၁၆ ) ခ်စ္သူနဲ႔ေကြကြင္းရၿခင္း
မခ်စ္မႏွစ္သက္နဲ႔ေပါင္းေဖၚရၿခင္း
ဒုကၡသစၥာတရားဆိုတာက
စတဲ႔
သူ႕တေယာက္ထဲကိုမ်ား
ဓမၼာစႀကာလာ
ညႊန္းေဟာေလသလားလို႕
ရွင္ၿဖဴဖာသာေတြးမိတယ္။ ဘုရင္႔သမီး ဘုရင္႕နန္းရမိဖုရားႀကီး စတဲ႔Aဆင္႔ရွိသူတေယာက္Aဖို႕ နယ္စားတေယာက္ထံ
သက္မဲ႔လက္ေဆာင္တခုလို
Aပို႕ခံရတာ
ဘယ္ေလာက္ခံၿပင္းဖို႕
ေကာင္းသလဲ ဒါေပမဲ႕ ရွင္ၿဖဴေလးခမ်ာ ခံၿပင္းစိတ္ထက္ မၿမင္ဖူးမေတြ႔ဖူး စိတ္နဲ႔ေတာင္မကူးဖူးတဲ႔ ေနရာေဒသက
မႀကံဳဖူးမႀကားဖူးတဲ႔
သူဘယ္လိုရွင္သန္ေနထိုင္ရမွာလည္း
သူစိမ္းတေယာက္ရဲ႕
လက္ထဲမွာ
ဆိုတဲ႔ေႀကာက္ရြံ႕ေနၿခင္းကသာ
သူ႔တကိုယ္လံုးကို
လႊမ္းၿခံဳထားပါသတဲ႔။ ပခန္းစားတရဖ်ားဟာ
ကေလးေက်းေတာင္ညိဳေပးတဲ႔
Aလြန္ၿမတ္ၿမတ္နိဳးနိဳးနဲ႔
ပခန္းကိုယူေဆာင္သြားတယ္၊
ရွင္ၿဖဴဆိုတဲ႔လက္ေဆာင္ကို သူ႕Aဖို႔
ဘုရင္႔သမီးကို
ရတာသိပ္ထူးၿမတ္တဲ႔ဆုလာဘ္ႀကီးပဲေလ၊ AဲဒီAခ်ိန္မွာ ရွင္ၿဖဴ႕Aသက္က ၃၃ႏွစ္၊ တဆိတ္ဟိုင္းၿပီ ဆိုေပမဲ႕
ရင္႔က်က္ၿခင္းက
ဆြဲေဆာင္မွဳရွိေနတုန္းပဲတဲ႔၊
သူရဲ႕လွပမွဳကိုေဘာင္ကြပ္ထားတာမို႕
ဒီလိုနဲ႔
ေလာကဓံလိႈင္းလံုးႀကား
Aရမ္းကို
ေလာဘစစ္မီးႀကားမွာ
မိဖုရားႀကီးAၿဖစ္ကေန ရွင္ၿဖဴတေယာက္ ဈန္ေလွ်ာၿပီ နယ္စားႀကီးကေတာ္ ၿဖစ္သြားပါေလေရာ။ ဒါေပမဲ႕ ပခန္းစားတရာဖ်ားဟာ ကေလးေက်းေတာင္ညိဳ ေမွ်ာ္လင္႔ထားသလို မိုးညွင္းသတိုးကို မတိုက္ေပးဘူးတဲ႔၊ သူ႔ရဲ႕နယ္ကိုသာ လံုေAာင္လုပ္ၿပီး Aင္းဝနဲ႔Aဆက္သြယ္ၿဖတ္ေနေနသတဲ႔၊ ဘုရင္႔သမီးရထားတာမို႕ Aင္းဝတပ္ေတြ
ဘုရင္လုပ္ဖို႔
တေၿဖးေၿဖး
Aင္းဝနားကိုပိုပိုနီးကပ္လာတယ္၊ ေစာလူးသခၤယာဟာ ေတာင္ငူကိုၿပန္သြားတယ္၊ မခုခံနိဳင္ေတာ႕ဘူး၊ ႏွလံုးရည္လည္းၿမင္႔တယ္၊
Aိပ္မက္မက္ေကာင္းမက္ေနမွာေပါ႔ေလ။
ဆံုးရွံဳးမွဳက ေနာက္ဆံုး
မိုးညွင္းသတိုးကို ဒီေတာ႕ ဒါ႔Aၿပင္
ပိုမ်ားလာၿပီး
မိုးညွင္းသတိုးရဲ႕တပ္ေတြက
သကၠသရာဇ္
၇၈၉မွာ
ရင္ဆိုင္ေနတဲ႔
သူရန္သူေတြကို
ေတာင္ငူစား
သူ႔တပ္ေတြကိုနဳတ္ၿပီး
မိုးညွင္းသတိုးရဲ႕တပ္ေတြကို မိုးညွင္းသတိုးဟာ
ဒီလိုန႔ဲ
ေရႊေတာင္စားတဦးထဲ လက္ရံုးရည္ေကာင္းသလို
ဘယ္ေတာ႕မွမသတ္ပဲ
ရာထူးAေဆာင္
Aေယာင္ေတြကို စားၿမဲတိုင္းစားေစသတဲ႔၊ ဒီေတာ႕လည္း Aင္းဝတပ္ေတြဟာ နကိုယ္ကတည္းက
Page | 307
သူတို႔ရဲ႕တပ္မွဴးႀကီးတဦးၿဖစ္တဲ႔ မိုးညွင္းသတိုးကို ေကာင္းေကာင္းခုခံတာမ်ိဳး မလုပ္ေတာ႔ဘူးေပါ႔ မိုးညွင္းသတိုးေရာက္တာနဲ႔ ခုခံသူေတြဟာ သူ႔ထံမွာသစၥာခံလိုက္တာခ်ည္းပဲတဲ႔၊ ဒီလိုနဲ႔ Aင္းဝကို မိုးညွင္းသတိုးေရာက္လာခဲ႔တယ္။ နကိုယ္ကတည္းက ၃ဦးထဲက
Aရည္Aခ်င္းမရွိတဲ႔
ညီ၂ေယာက္ၿဖစ္တဲ႔
ကေလးေက်းေတာင္ညိဳဟာ
ရာဇသႀကၤန္နဲ႔
သူရဲ႕ကြ်န္ယံုညီAကို
ရန္လိုကြ်ဲတို႔၂ေယာက္ကို
Aင္းဝၿမိဳ႕ကို
Aေသခံကာကြယ္ခိုင္းဖို႔ ခ်န္ခဲ႔ၿပီး Aကိုႀကီး ဂါမဏိကိုAေစာင္႔Aေရွာက္Aၿဖစ္ သူနဲ႔Aပါေခၚလို႕ ခ်စ္သူရွင္ဘို႔မယ္ နဲ႔Aတူ Eရာဝတီကိုၿဖတ္ ရိုးမကိုေက်ာ္ၿပီး ရခိုင္ဘက္ေၿပးဖိ႕ု ႀကံပါေတာ႕တယ္ AဲဒီAခ်ိန္ဟာ သူAင္းဝဘုရင္တက္လုပ္ၿပီး ၇လAႀကာမွာေပါ႔။ ရာဇသႀကၤန္နဲ႔
ရန္လိုကြ်ဲတို႕ညီAကို၂ေယာက္က
မိုးညွင္းသတိုးရဲ႕ၿမိဳ႕သိမ္းတပ္ေတြကို
ရြံရြံ႕ခြ်န္ခြ်န္ခုခံ တိုက္ခိုက္ေပမဲ႔ က်န္တဲ႔တပ္သားAမ်ားစုက တိုက္ခ်င္စိတ္ေပ်ာက္ေနေလေတာ႕ မိုးညွင္းသတိုးဟာ
Aင္းဝကိုခပ္လြယ္လြယ္ပဲ
သိမ္းလိုက္နိဳင္ပါသတဲ႔။
ထံုးစံAတိုင္း
မိုးညွင္းသတိုးဟာ ရာဇသႀကၤန္နဲ႔ ရန္လိုကြ်ဲတို႕ညီAကို၂ေယာက္ကို စည္းရံုးသိမ္းသြင္းလိုက္တယ္၊ ၿပီးတာနဲ႔Aၿမန္ပဲ Aင္းဝထီးနန္းကိုသိမ္းပိုက္ၿပီး သူ႕ကိုယ္သူ Aင္ဝရဲ႕မင္း မိုးညွင္းမင္းႀတားAၿဖစ္ ေက်ညာတယ္၊ ထံုးစံAတိုင္း ေစာ္ဘြားေတြနယ္စားေတြက မေက်နပ္ဘူးေပါ႔။ Aဆိုးဆံုးက ေတာင္ငူစားေစာလူးAသခၤယာဟာ ဟံသာဝတီဗညားရံရဲ႕ Aကူညီနဲ႔ ၿပည္ကိုသိမ္းဖို႕ ႀကိဳးစားလာတယ္၊ ဟံသာဝတီေရတပ္ႀကီးဟာ ေၿမာက္ဘက္ကိုတခါၿပန္ခ်ီၿပန္ပါၿပီ။ နိဳင္ငံကိုေကာင္းေကာင္း မစုစည္းနိဳင္ေသးတဲ႔ မိုးညွင္းမင္းႀတားAတြက္ ဟံသာဝတီကိုရင္ဆိုင္နိဳင္ဖို႔ သိပ္ခက္တာေပါ႔၊ ဒါေပမဲ႕ ႏွလံုးရည္ေကာင္းတဲ႔ မိုးညွင္းမင္းႀတားဟာ သူဘာလုပ္ရမယ္ဆိုတာကို ခ်က္ခ်င္းသိတယ္၊ ၿပည္စားကို ခံနိဳင္သမွ်ေတာင္႔ခံထားဖို႔ Aေႀကာင္းႀကားၿပီး ေတာင္ဘက္ကို မဆင္းပဲ
Aေနာက္ဘက္က
Eရာဝတီကိုေက်ာ္ၿပီး
ပခန္းကိုတိုက္သတဲ႔။
Aဲဒီတိုက္ပြဲမွာ
သူဆီမွာသစၥာခံထားတဲ႔ ရာဇသႀကၤန္နဲ႔ ရန္လိုကြ်ဲတို႕ ေကာင္းေကာင္းAစြမ္းၿပႀကတယ္ ေနာက္ဆံုး ပခန္းစားတရဖ်ားဟာ
ရန္လိုကြ်ဲတို႕
ညီေနာင္၂ေယာက္
ဦးေဆာင္တဲ႔
Aင္းဝတပ္ကိုမခုခံနိဳင္ေတာ႕ပဲ Aရွံဳးေပးလိုက္ရပါေလေရာ။
Page | 308
ပခန္းကိုသိမ္းနိဳင္ၿပီဆိုတာနဲ႔
မိုးညွင္းမင္းႀတားဟာ
Aေနာက္ဘက္ကိုကူးၿပီး
Aခန္းAနားနဲ႔ႀကိဳဆိုလို႕
Aင္းဝနန္းထဲၿပန္ေခၚလာတယ္၊
ရွင္ၿဖဴကို
နန္းေတာ္ထဲေရာက္တာနဲ႔
Aေနာက္နန္းမိဖုရားႀကီးAၿဖစ္ ၿပန္လည္တင္ေၿမွာက္တယ္။ တကယ္ေတာ႕ မိုးညွင္းမင္းႀတားက ရွင္ၿဖဴကို
မိဖုရားႀကီးတင္ေၿမွာက္တာဟာ
ရွင္ၿဖဴ႕ကို
ခ်စ္ခင္ႏွစ္သက္လို႕
ဆိုတာထက္
ရွင္ၿဖဴဟာသူ႕Aတြက္ AဖိုးAၿဖတ္နိဳင္တဲ႔ သံေရးတမန္ေရး လက္နက္ႀကီးတခုလို ၿဖစ္ေနလို႔ပါ။ ရွင္ၿဖဴ႔ကို
မိဖုရားေၿမွာက္ၿပီးတာနဲ႔
မႀကာဘူး
ဟံသာဝတီတပ္ေတြ
မိုးညွင္းမင္းႀတားဟာ ၿပည္ကေန
ဗညားရံဆီကို
သဝဏ္လႊာပို႔တယ္၊
ၿပန္ရုတ္သိမ္းသြားတာပဲ၊
ဘယ္လိုပဲၿဖစ္ၿဖစ္
စစ္မီးလွ်ံေတြကို ၿငိမ္းေပးနိဳင္တဲ႔ ႀကာၿဖဴပြင္႔ေလးကေတာ႕ သူ႕ဆႏၵလံုးလံုးမပါပဲနဲ႔ ၅လင္ေၿပာင္းတဲ႔ မိန္းမၿဖစ္သြားရွာပါၿပီ။ ေနာက္ဆက္တြဲ ၂ - ( မုန္တိုင္းႀကားက ႀကာၿဖဴပြင္႔ ၁၇ ) မိုးညွင္းသတိုးရဲ႕တပ္ေတြ Aင္းဝနားနီးလာခ်ိန္မွာ ကေလးေက်းေတာင္ညိဳနဲ႔ ရွင္ဘို႕မယ္တို႕ဟာ ရသမွ်လူသူAင္Aား ေရႊေငြပစၥည္းUစၥာေတြကို စုသိမ္းၿပီး Aသင္႔ရွိေနတဲ႔ ေဖာင္ေတာ္ႀကီးေတြ ေလွာ္ကားေလွႀကီးေတြနဲ႔
Eရာဝတီၿမစ္ကို
ေက်ာ္ၿပီး
Aေနာက္ဘက္ကိုကူးသြားသတဲ႔၊
ပထမAစီစU္က ပခန္းစားတရဖ်ားနဲ႔ေပါင္းၿပီး မိုးညွင္းသတိုးကိုခုခံမယ္ေပါ႔ ေနာက္ေတာ႕လည္း ပခန္းစားရဲ႕ Aေၿခေနက မမွန္ဘူးဆိုတာကို သတိထားမိၿပီး ေတာင္ဘက္ကို စုန္ဆင္းသြားတယ္။ မိုးညွင္းသတိုးရန္က
လြတ္ဖို႕ဆိုရင္
ရခိုင္ကိုေၿပးမလား
သူတို႔Aတြက္ေၿပးမဲ႔လမ္းက
ဟံသာဝတီကိုေၿပးမလား
ရခိုင္ကိုေရြးလိုက္တယ္၊
ရခိုင္က
ေနာက္ဆံုး
ဟံသာဝတီေလာက္
၂သြယ္ပဲရွိတယ္
ကေလးေက်းေတာင္ညိဳ သူတို႕ကိုဒုကၡမေပးနိဳင္ဘူးလို႕
တြက္တာနဲ႔တူပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔
ဆိပ္ၿဖဴမွာ
ကမ္းကပ္ရပ္နားၿပီး
Aန္းေတာင္ေက်ာ္လမ္းကိုၿဖတ္ၿပီး ဘုရင္မင္းေခါင္နဲ႔Aတူတူ
ဆိပ္ၿဖဴကေန
စလင္းကိုသြားတယ္၊
ရခိုင္ရိုးမကိုေက်ာ္မယ္ေပါ႔။
ရွင္ဘို႕မယ္
ေရႊစက္ေတာ္ေဒသကို
Aႀကိမ္ေရမ်ားမ်ား
ေရႊစက္ေတာ္ဘုရားမွာေတာင္
တန္ေစာင္းေတြဘာေတြ
ဒီလမ္းကိုသေဘာက်သတဲ႔၊
ဒါေပမဲ႕
ေရာက္ဖူးတယ္ေလ၊
လွဴဖူးေတာ႕
ၿဖစ္ခ်င္ေတာ႕
စလင္းကေန
ရွင္ဘို႔မယ္လည္း
ေရႊစက္ေတာ္Aေရာက္မွာ
Page | 309
ကေလးေက်းေတာင္ညိဳ
ေကာက္ကာငင္ကာAဖ်ားဝင္ၿပီး
Aသက္ပါပါသြားပါေလေရာ၊
ဒီလိုနဲ႔
ရွင္ဘို႔မယ္ခမ်ာ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ ၿဖစ္ေနရွာတာေပါ႔။ ရွင္ဘို႔မယ္ဟာ
ရာဇဝင္တြင္ရေလာက္ကို
ေယာက်ၤားတကာတို႔ရဲ႕
Aိပ္မက္တခုလို
ထီးနန္းကိုသိမ္းပိုက္ၿပီးတာေတာင္ ရွင္ဘို႔မယ္တေယာက္
ႀကားတာနဲ႔
ဘယ္ေလာက္ရွိမွာတဲ႔လဲ
ဒီေတာ႕
Aင္းဝနန္းတြင္းမွာဆို
ၿဖစ္ေနခဲ႔မွာေပါ႔။
ရွင္ဘို႔မယ္ကိုမရလို႕
ကိုယ္ရံေတာ္
ရွိေနတယ္ဆိုတာကို မသတ္ဘူးဆိုတဲ႔
လွတာတဲ႔၊
မိုးညွင္းမင္းႀတားလဲ
Aလိုမၿပည္႔ရွာဘူတဲ႔
ဂါမဏိရဲ႕Aေစာင္႔Aေရွာက္နဲ႔
တပ္ခ်ီၿပီး
ၿပီးေတာ႕
လိုက္ေတာ႕တာပဲ။
မိုးညွင္းမင္းႀတားဟာ
သတင္းလည္းသူႀကားမွာေပါ႔၊
ဒီလိုနဲ႔
ဒါနဲ႔
ေရႊစက္ေတာ္မွာ
ဂါမဏိရဲ႕
ခုခံAားက
ဖမ္းမိတဲ႔သူရဲေကာင္းေတြကို
ရွင္ဘို႕မယ္ကို
မိုးညွင္းမင္းႀတား
ရပါေလေရာဆိုပါေတာ႕။ ရွင္ဘို႔မယ္ဆိုတာကလည္း သူတို႕ရဲ႕ယာယီစခန္းကို
Aင္မတန္႔ကိုမာန္ႀကီးတဲ႔
မိန္းမပဲ၊
သိမ္းပိုက္လိုက္ၿပီဆိုတာေတာင္
မိုးညွင္းမင္းရဲ႕တပ္ေတြက
Aေရးမလုပ္ပဲ
သူတဲနန္းထဲမွာပဲ
မရြံမေႀကာက္ ခပ္တည္တည္ပဲတဲ႔၊ ဂါမဏိခမ်ာမွာေတာ႕ ဘာမ်ားၿဖစ္မလဲ တထိတ္ထိတ္နဲ႔ေပါ႔ သူရဲ႕Aနာဂါတ္က သူ႕သခင္မေပၚမွာ တည္ေနတယ္မဟုတ္လား။ ရွင္ဘို႕မယ္တဲနန္းထဲမွာရွိေနတယ္လို႕ ဂရုမစိုက္နိဳင္ေတာ႕ပဲ
သိရတဲ႔
ဝမ္းသာAားရနဲ႔
မိုးညွင္းမင္းဟာ
ဘုရင္႔Iေၿႏၵေတာင္
တဲနန္းထဲဝင္သြားသတဲ႔၊
ရွင္ဘို႕မယ္ကေတာ႕
မ်က္ႏွာေလးခ်ီၿပီး ခပ္တည္တည္ပဲ။ မိုးညွင္းမင္းက ခပ္ၿပံဳးၿပံဳးေလး လက္လွမ္းေပးေတာ႕ ဟင္း ကြ်န္ေစာ္နံတယ္
ငါ႔ကိုမထိနဲ႔လို႕
လွမ္းေၿပာသတဲ႔
Aာဂမိန္းမေပါ႔။
ဒါဟာ
Aင္မတန္ပရိယာယ္ႀကြယ္တဲ႔ ရွင္ဘို႔မယ္က မိုးညွင္းသတိုးကို Aရဲစြန္႔ၿပီး စိတ္ဓါတ္စစ္ဆင္ေရး လုပ္တာလဲၿဖစ္နိဳင္ပါတယ္ သူနိဳင္ရင္ မိုးညွင္းမင္းကို သူကငယ္နိဳင္ၿဖစ္သြားမွာၿဖစ္ၿပီး သူရွံဳးရင္ Aသက္ေပးရမဲ႕ Aေလာင္းစားမ်ိဳးေပါ႔။ ဘယ္လိုပဲၿဖစ္ၿဖစ္
ရွင္ဘို႔မယ္ေၿပာသလို
မင္းေခါင္ရဲ႕ကြ်န္Aၿဖစ္ေနခဲ႔ရတာတဲ႔။ တရဖ်ားနဲ႔
မင္းႀကီးစြာေစာ္ကဲရဲ႕
ၿပႆနာမတက္ရေလေAာင္
နန္းေတာ္ကထြက္ၿပီး
မိုးညွင္းသတိုးရဲ႕ငယ္ဘဝက
နတ္ပြဲေတြမွာ
ေနာက္ဆံုးAခ်ိန္မွာ
မင္းေခါင္နဲ႔သူ႔ညီ ဗံုတီး
ႏွဲမွဳတ္တဲ႔
တကယ္လည္း Aိမ္ေရွ႔မင္း
မင္းသိဒၶတ္တို႕၂ေယာက္သား တူရိယာသမားေတြAၿဖစ္
Page | 310
လွည္႔လည္သြားလာဖူးသတဲ႔
Aဲဒီတုန္းက
မင္းနန္စီAမည္ရတဲ႔
မိုးညွင္းသတိုးၿဖစ္လာမဲ႕
ေကာင္ေလးဟာ မင္းေခါင္နဲ႔ မင္သိဒၶတ္တို႔ရဲ႕ လက္တိုလက္ေတာင္းခိုင္းတဲ႔ ခ်ာတိတ္ေလးAၿဖစ္ Aမွဳထမ္းဖူးပါသတဲ႔၊ ေနာက္ပိုင္း မင္းေခါင္လဲဘုရင္ၿဖစ္ၿပီး ရာဇာဓိရာဇ္နဲ႔ တိုက္တဲ႔စစ္ပြဲေတြမွာ သူလက္စြမ္းၿပလာနိဳင္လို႔သာ
သတိုးဆိုတဲ႔ဘြဲ႔နဲ႔
မိုးညွင္းစားၿဖစ္လာတာပါ၊
ဒါေႀကာင္႔လည္း
မင္းေသြးမပါပဲ လက္တိုလက္ေတာင္းခိုင္း ခ်ာတိတ္ေလးဘဝက လာတဲ႔သူမို႕ ကြ်န္ေစာ္နံတယ္လို႕ ရွင္ဘို႔မယ္ကရွံဳ႕ခ်ၿပီး ေၿပာတာေပါ႔။ တဏွာကဦးေဆာင္ေနၿပီဆို
ေယာက်ၤားဆိုတာမ်ိဳးကလည္း
ဘာလုပ္လုပ္
ဘာေၿပာေၿပာ
Aေကာင္းထင္ Aခ်စ္ၿမင္ေနတတ္ႀကတာမ်ိဳး မဟုတ္လား၊ ရွင္ဘို႔မယ္ေၿပသမွ်ကို မိုးညွင္းမင္းႀတား နၿပာႀကီးေAာက္သြားမရွိသလို ဘာေၿပာေၿပာ
ဘာဆဲဆဲ
တဟီးဟီးနဲ႔
Aၿပစ္မၿမင္
နာရေကာင္းမွန္းလည္းမသိဘူးတဲ႔၊
Aခ်စ္ဝင္ၿပီး
Aင္းဝကိုၿပန္ေခၚလို႕
ရွင္ဘို႔မယ္
မိဖုရားေခါင္ႀကီး
ေၿမွာက္ေတာ႕တာပဲ။ -----------------------------------------------------------------မင္းႀကီးစြာရဲ႕ ေနာက္ဆံုးႏွစ္ေတြမွာ မင္းေခါင္နဲ႕ မင္သိဒၶတ္တို႔ဟာ AကိုႀကီးAိမ္ေရွ႔မင္း တရဖ်ားရန္ကို
ေႀကာက္လို႔
Aင္းဝကေနထြက္ၿပီး
လွည္႔လည္ခဲ႔သြားလာခဲ႔ႀကတယ္
ဆိုတာနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး
ထားဝယ္ရာဇဝင္စာAုပ္မွာလည္း သူေရးတဲ႔သမိုင္းက
နတ္ကႏၷားဆိုင္းတီးသမားေတြAၿဖစ္နဲ႔ ဆရာႀကီးေရႊဝယ္Eရဲ႕
ေထာက္ခံေရးသားထားတာကို
ဘုရားသမိုင္းလိုမ်ိဳးဆိုေတာ႕ Aဲဒီထားဝယ္သမိုင္းမွာ
မင္းေခါင္ဟာ
ထားဝယ္ေရာက္လာတယ္၊
ထားဝယ္မေလးတေယာက္နဲ႔ညားတယ္
ဆိုတာမ်ိဳးေတြပါသလို၊
Aဆိပ္ခပ္ခံရၿပီး
မင္းေခါင္နဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး
ရြာနာမည္ေတြၿဖစ္လာမ်ိဳးေတြလည္း
တနႆၤာရီကိုေတာင္
Aင္းဝကေနေၿပးလာၿပီး ကေလးတေယာက္ရတယ္
မင္းေခါင္ခဏရူးသြားတာမ်ိဳးလဲပါတယ္၊ ပါတယ္။
မင္းေခါင္ထားဝယ္ေရာက္လာတယ္ဆိုတဲ႔
သဘာဝမက်ဘူးလို႕ယူဆမိပါတယ္
Aဲဒီတုန္းက
Aခ်ိန္၊
ၿပီးေတာ႕
မြန္ေတြႀကီးစိုးထားတဲ႔
AယူAဆက
ရာဇာဓိရာဇ္ပိုင္နက္က
လက္ေAာက္ထည္႔ထားတဲ
ဒါေပမဲ႕
Aေထာက္AထားAၿဖစ္
ယူလို႕ေတာ႕မရဘူးေပါ႔။
ပဲခူးကိုေက်ာ္ၿပီး
ေတြ႔ရပါတယ္၊
Aေတာ္ႀကီး
ထားဝယ္ကိုေက်ာ္ၿပီး
AဲဒီAခ်ိန္မွာ
သူ႕ရန္သူ
ထားဝယ္နယ္ထဲေရာက္ေနတာကို ရာဇာဓိရာဇ္မသိဘူး ၿဖစ္နိဳင္ပါ႔မလား၊ ဒါေပမဲ႕ မင္းေခါင္ရဲ႕ညီ
Page | 311
မင္းသိဒၶတ္ကေတာ႕ ပဲခူးေရာက္ေနတာေတာ႕ Aမွန္ပဲ၊ လဂြန္းAိန္က မင္းေခါင္ကိုလုပ္ႀကံတဲ႔ Aဓိကရုဏ္းမွာ
မင္းသိဒၶတ္ေAာ္လို႕
မင္းေခါင္လြတ္သြားတယ္ဆိုတာ
ပါတယ္ေလ။
ဟာေဗးရာဇဝင္မွာလဲ မင္းေခါင္နဲ႔ မင္းသိဒၶတ္တို႔ နတ္က စားရင္း လွည္႔လည္ခဲ႔ရတာကို ေထာက္ခံေရးထားတယ္။
ေနာက္ဆက္တြဲ ၂ - ( မုန္တိုင္းႀကားက ႀကာၿဖဴပြင္႔ ၁၈ ) ရွင္ဘို႕မယ္ကိုေရႊစက္ေတာ္ကေန
ၿပန္ေခၚလာၿပီး
Aင္းဝေရႊၿမိဳ႕ေတာ္မွာ
မိဖုရားႀကီး
တင္ေၿမွာက္Aၿပီးမွာ မိုးညွင္းမင္းႀတားတရားဟာ ေၿမာက္မ်ားစြာတဲ႔ တိုင္းေရးၿပည္ရာကိစၥေတြနဲ႔သာ နပမ္းလံုးေနရရွာသတဲ႔။ Aကဲစမ္းမွဳေတြကို
Aင္းဝထီးနန္းရဲ႕ ထံုစံAတိုင္း Aင္းAားေကာင္းတဲ႔ ေစာ္ဘြားေတြရဲ႕ ရင္ဆိုင္ေနရသလို၊
ေတာင္ဘက္က
ဟံသာဝတီရဲ႕Aမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ
Aင္Aားၿပၿခိမ္းေခ်ာက္မွဳေတြကိုလည္း တံု႕ၿပန္ေနရသတဲ႔။ ရွင္ၿဖဴရဲ႕
Aကိုရင္း
ဟံသာဝတီဘုရင္
Aင္Aားနိဳင္ငံေရးသမားႀကီးပဲတဲ႔၊ Aင္မတန္ေတာ္သတဲ႔၊
ဗညားရံဟာ
သံခင္းတမန္ခင္း
Aင္မတန္လည္တဲ႔ ကစားတဲ႔ေနရာမွာလည္း
နဳတ္ေရးAင္မတန္ေကာင္းတဲ႔သူ
ကလိန္ဉာဏ္ႀကီးသူလို႕
နာမည္ႀကီးသူပဲတဲ႔။ ဗညားရံဟာ Aင္းဝက ရွမ္းမင္းဆက္ေတြရဲ႕ Aုပ္စိုးမွဳကို ဆန္႔က်င္ခ်င္ေနတဲ႔ ေတာင္ငူစားဦးေဆာင္တဲ႔ ဗမာေတြကိ ေၿမွာက္ေပးၿပီး တထီးတနန္းထူေထာင္ဖို႕ Aားေပးသတဲ႔၊ သူ႔သေဘာက
ရန္သူAင္းဝဟာ
ၿပည္တြင္းၿပႆနာနဲ႔ႀကံဳေနရင္
Aင္Aားခ်ိနဲ႔ေနမယ္၊
ဒီလိုAင္းAားခ်ိနဲ႔ေနမွ သူ႔ရဲ႕ဟံသာဝတီကို ရန္မရွာနိဳင္မွာလို႕ ေတြးပံုပဲ။ ေတာင္ငူAေရးနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး
မိုးညွင္းမင္းႀတားဟာ
ဗညားရံကိုလည္း
ေတာင္ငူကို
Aကူညီမေပးဖို႕
Aေရွ႔ဘက္နဲ႔
Aေရွ႔ေၿမာက္ဘက္က
ေတာင္ဘက္ကိုခဏခဏခ်ီရသလို
ေတာင္းပန္ရတာေတြလုပ္ရပါသတဲ႔။
ရွမ္းေစာ္ဘြားေတြရဲ႕
ဒီလိုပဲ
ၿပႆနာရွာမွဳေတြကို
Page | 312
ရွင္းလင္းရၿပန္တယ္။
ဒါ႔Aၿပင္
Aုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို
သီဟသူေနာက္ပိုင္း
ဖရိုဖရဲၿဖစ္သြားတဲ႔
Aင္းဝကိုဗဟိုၿပဳတဲ႔
Aားေကာင္းေAာင္ၿပန္လည္ထူေထာင္ရတယ္၊
နိဳင္ငံေရးနဲ႔တဆက္တည္းၿဖစ္ေနတဲ႔
ဘာသာေရးနဲ႔ပတ္သတ္တဲ႔
Aဲဒီေခတ္
ဘုရားတည္
ေက်ာင္းေဆာက္
စတာေတြနဲ႔ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားနဲ႔ပတိ္သတ္တဲ႔ Aေရးကိစၥေတြကိုလည္း ေၿဖရွင္းရၿပန္တယ္။ ဒီလိုကိစၥမ်ားေၿမာင္ေနတဲ႔ ေနရာမရွိသေလာက္ပါပဲ၊ ရွင္ဘို႕မယ္လို
မိုးညွင္းမင္းႀတားမွာ ၿပီးေတာ႕
ရွင္ၿဖဴဆိုတဲ႔
မိဖုရားတေယာက္Aတြက္
သာသာစကားAခက္Aခဲနဲ႕
မိဖုရားမ်ိဳးလည္းမဟုတ္တဲ႔Aၿပင္
သူကိုယ္တိုင္သေဘာက်တဲ႔
ရန္သူဘုရင္ရဲ႕
ညီမေတာ္
ဒါမွမဟုတ္
ဟံသာဝတီရဲ႕ သံတမန္တေယာက္လို မိန္းမတေယာက္ကို မိုးညွင္းမင္းႀတား Aခ်ိန္မေပးနိဳင္ပါဘူး။ ဒါ႔Aၿပင္
ရွင္ဘို႔မယ္ဆိုတာကလည္း
မိဖုရားဆိုေတာ႔ မရွိတဲ႔Aခ်ိန္
မိုးညွင္းမင္းႀတားကို
နန္းေတာ္ရဲ႕Aၿပင္မွာပဲ Aင္းဝနန္းတြင္းေရးနဲ႔
လႊမ္းမိုးထားတာမ်ိဳးၿဖစ္ေနေလေတာ႕ မင္းခမ္းမင္းနားမ်ိဳးကလြဲရင္
Aၿမဲလိုလို
Aထက္စီးက
ဆက္ဆံခဲ႔တဲ႔
Aခ်ိန္ကုန္ေနရတဲ႔
မိုးညွင္းမင္းတရား
ပတ္သတ္ရင္
ရွင္ဘို႔မယ္ကပဲ
AစစAရာAရာ
ဘုရားတည္
ေက်ာင္းေဆာက္
ရွင္ၿဖဴAေနနဲ႔
မိုးညွင္းမင္းႀတားနဲ႔
ေရစက္ခ်တဲ႔
မပတ္သတ္သေလာက္
ၿဖစ္ေနရွာတာေပါ႔။ ေနာက္တခုက Aဲဒီေခတ္က ဘ႑ာေရးခန္႔ခြဲမွဳAေနAထားAရ လစာတို႕ ဘာတို႔မွမရွိတာပဲ၊ ဘယ္မိဖုရားက
ဘယ္ၿမိဳ႕ကထြက္တဲ႔Aခြန္ကိုစား
ဆိုတဲ႔စနစ္မ်ိဳးေလ၊
ၿပီးေတာ႕
ဘယ္နယ္ကထြက္တဲ႔
AဲဒီAခြန္Aေကာက္ေတြကလည္း
စပါးကိုယူ
ကိုယ္တိုင္လက္နဲ႔
ထိေတြ႔ရတာမ်ိဳးမဟုတ္ပဲ Aခြန္ဝန္ေတြရဲ႕ ေပးAပ္သမွ်ကိုသာ ရတာမ်ိဳးဆိုေတာ႕ ႀသဇာမရွိတဲ႔ မိဖုရားတပါးAတြက္ Aေတာ္ဆိုးတဲ႔ Aေနထားမ်ိဳးေပါ႔။ ရွင္ၿဖဴဒဂံုကထြက္လာကတည္းက AေၿခြAရံေတြ
Aကိုၿဖစ္တဲ႔
Aမ်ားႀကီးထည္႔ေပးလိုက္ေပမဲ႕
တလက္ၿပီးတလက္Aေၿပာင္းခံရတဲ႔Aခ်ိန္မွာ Aခ်ိဳ႔ကလည္း
ဟံသာဝတီၿပန္နဲ႕
ဗညားရံက
ေရႊေငြရတနာေတြနဲ႔Aတူ
မင္းတပါးကေန
Aခ်ိဳ႔ကလည္းေသေႀက
ေနာက္ဆံုးရွင္ၿဖဴနားမွာ
ေနာက္တပါး
Aခ်ိဳ႔ကလည္းထြက္ေၿပး
သစၥာရွိလြန္းတဲ႔
ငယ္ကြ်န္ရင္း
တေယာက္ႏွစ္ေယာက္ကလြဲ ဘယ္သူမွမရွိေတာ႕တဲ႔။
Page | 313
ဗမာစကား နဲ႔ ရွမ္းစကားကို Aဓိကေၿပာတဲ႔ Aင္းဝေရႊနန္းေတာ္ထဲမွာ Aင္မတန္နည္းပါးတဲ႔ မြန္စကားေၿပာ
AေၿခြAရံေတြနဲ႕
ရွင္ၿဖဴဟာ
Aက်U္းက်ေနသူလိုၿဖစ္ေနတာေပါ႔၊ သံသယနဲ႔ႀကည္ေနသူေတြရဲ႕
တသီးတၿခားေနေနရာတာက
တကယ္လည္း Aလယ္မွာ
လူမ်ိဳးမတူ
စကားမတူ
ေနေနရတာကိုက
သူ႕ဘဝဟာ
Aေဆြးကသာလႊမ္းမိုးထားတတ္တာ
ဓမၼတာပဲေလ။
Aက်U္းက်ေနတာပဲမဟုတ္လား။ Aေတြးနဲ႔AေဖၚၿပဳေနရသူAတြက္ ရွင္ၿဖဴေလး
သားေတာ္သမီးေတာ္ေတြကိုလြမ္းတယ္၊
ဒဂံုဆံေတာ္ရွင္ေစတီေတာ္ၿမတ္ကို လူလတ္ပိုင္းဘဝေရာက္ၿပီေပါ႔၊
လြမ္းတယ္။
ပဲခူးကိုလြမ္းတယ္၊
AဲဒီAခ်ိန္မွာ
ဒီေတာ႕
ဒဂံုကိုလမ ြ ္းတယ္၊
သူ႔Aသက္က
Aထီးက်န္မွဳ
၃၄-၃၅ရွိေနၿပီ
Aားငယ္မွဳေတြကေန
သက္လတ္ပိုင္းစိတ္ေရာဂါၿဖစ္လာတယ္၊ သက္လတ္ပိုင္း မိန္းမသားတေယာက္ရဲ႕ ထံုးစံAတိုင္း Aမ်ိဳးသမီးေရာဂါေတြလည္း
ၿဖစ္လာတယ္။
Aသက္Aရြယ္နဲ႔မမွ်ေAာင္
Aရိုက္Aပုပ္ခံရတဲ႔
ေလာကဓံတရားရဲ႕ AထုAေထာင္းကို သူခံနိဳင္ရည္မရွိေတာ႕ဘူး။ ဖ်ားတယ္၊
Aဖ်ားေကာင္းေတာ႕
တေၿဖးေၿဖးနဲ႔
တပိန္ပိန္
Aားၿပန္မၿပည္႔ဘူး
တလိန္လိန္
ရင္တုန္တယ္
ၿဖစ္လာတယ္။
ညပိုင္းAိပ္လို႕မေပ်ာ္ဘူး
ဒါကိုမိုးညွင္းမင္းႀတားသိေတာ႕
သမားေတာ္ေတြလႊတ္ၿပီး ၿပဳစုခိုင္းပါတယ္ ဒါေပမဲ႕ စိတ္ေႀကာင္႔ၿဖစ္တဲ႔ သူ႔ေရာဂါကို ဘယ္ေဆးက ေကာင္းေAာင္ကုနိဳင္မွာတဲ႔လဲ။
သူ႔ကိုယ္သူလည္း
Aင္းဝမွာပဲ
ေခါင္းခ်ရေတာ႕မယ္လို႕
ရွင္ၿဖဴထင္ေနရွာသတဲ႔၊ ဒါနဲ႔ သူ႕မွာရွိသမွ် ပစၥည္းUစၥာေတြကို ထုခြဲေရာင္းခ်ၿပီး ဘုရားတည္တယ္၊ ေက်ာင္းေဆာက္လုပ္လွဴဒါန္းတယ္၊ သံဃာေတာ္ေတြကို ဆြမ္းေႀကြးၿပဳစုတယ္၊ ဝဋ္ေႀကြးမွန္သမွ် ေနာင္ဘဝကို
သူဆက္မပါသြားေစခ်င္ေတာ႕ဘူး။
မခ်စ္မႏွစ္သက္သူႏွင္႔
ေပါင္းဖက္ရတဲ႔ဘဝ၊
ညွိဳးငယ္စြာေနထိုင္ရတဲ႔ဘဝ၊ ၿမင္ေတာင္မၿမင္ရတဲ႔ဘဝ
ရင္ကၿဖစ္တဲ႔ ဒီလိုဘဝမ်ိဳးကို
ခ်စ္ေသာသူနဲ႔ေကြကြင္းရတဲ႕ဘဝ၊ မလိုသူေတြရဲ႕
မ်က္လံုးAလယ္မွာ
ရင္ေသြးေတြကို
ေကြ်းေမြးဖို႕မေၿပာနဲ႔
သူဒီမွာရပ္တန္႔ေစခ်င္လွၿပီ၊
သူဘဝကို
ေလာင္ၿမိဳက္ႀကြမ္းေလာင္ေနတဲ႕ မီးလွ်ံကိုလည္း ဒီမွာပဲ ၿငိမ္းေစခ်င္လွၿပီ။ ဒါေပမဲ႕
သူ႔ဆုေတာင္းမၿပည္႔ခဲ႔ပါဘူး
သူ႕ဘဝကိုေလာင္ႀကြမ္းေနတဲ႔
သူဘဝAလွည္႔ေၿပာင္းကို
ေလာကဓံမီးလွ်ံကို
ၿဖစ္ေစမဲ႕
ဆက္လက္ေတာက္ေလာင္ေစမဲ႔
Page | 314
Aၿဖစ္Aပ်က္တခုနဲ႔
သူႀကံဳေတြရပါတယ္၊
Aဲဒါကေတာ႕
ဟံသာဝတီကေန
Aင္းဝမွာ
စာလာသင္ေနတဲ႔ မြန္ရဟန္းေတာ္ ရွင္ပိဋကဓရ နဲ႔ဆံုေတြ႔လိုက္ရၿခင္းပါပဲ။ ေနာက္ဆက္တြဲ ၂ - ( မုန္တိုင္းႀကားက ႀကာၿဖဴပြင္႔ ၁၉ ) ရွင္ပိဋကဓရဟာ
ပဲခူးကေနလာၿပီး
Aင္ဝမွာစာဝါလာလိုက္ေနတဲ႔
မြန္ရဟန္းေတြထဲက
ရဟန္းငယ္ေလးတပါးပါ။ ဟိုးတုန္းကတည္းက ေAာက္ၿပည္ေAာက္ရြာက ရဟန္းေတာ္ေတြဟာ ေထရဝါဒဗုဒၶ ပရိယတၱိစာေပကို AဆံုးAစြန္Aထိ လိုက္စားမယ္ဆိုရင္ Aထက္Aညာေဒသက စာသင္တိုက္ေတြဆီလာၿပီး သင္ယူခဲ႔ႀကတယ္။ ေထရဝါဒAစၿပဳခဲ႔သူေတြလို႕ ပ်က္စီးသြားၿပီးကတည္းက Aားေပ်ာ႕သြားခဲ႔ပံုပါပဲ၊
Aမ်ားကသတ္မွတ္ထားႀကေပမဲ႕ ေထရဝါဒဗုဒၶသာသနာဟာ
ေထရဝါဒက်မ္းတတ္
က်မ္းၿပဳ
ပုဂံကိုပါသြားေလေတာ႕
မြန္ေတြရဲ႕ေဒသမွာ
ေထရဝါဒသာက်န္ရစ္ခဲ႔မွာေပါ႔၊
ဒါေႀကာင္႔လည္း
သုဝဏၰဘူမိ
မြန္ေဒသမွာ
Aေတာ္ေလး
ဆရာေတာ္Aားလံုး
နီးပါးေလာက္က
တန္ႀတစ္ဗုဒၶဘာသာေႏွာေနတဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕
ဟံသာဝတီထီးနန္းကို
ရေAာင္ႀကိဳးစားတဲ႔ေနရာမွာ AဓိကAႀကံေပးပုဂၢိဳလ္ႀကီး မင္းကံစီဟာ ေဗဒင္တို႔ ယႀတာတို႕ကို Aမ်ားႀကီးAသံုးၿပဳခဲ႔တာကို ေတြ႔ခဲ႔ႀကရတာပဲ။ Aေနာ္ရထာမင္းေစာလက္ထက္ကေနစၿပီး
ပုဂံAၿခၿပဳတဲ႔
Aထက္Aညာေဒသဟာ
ေထရဝါဒဗုဒၶသာသနာေတာ္ရဲ႕ AဓိကAခ်က္Aၿခာေဒသၿဖစ္လာတာမို႕ ပတ္ဝန္းက်င္က မြန္၊ ရွမ္း၊ ရခိုင္စတဲ႔ ေဒသေတြဆီက ေထရဝါဒ ရဟန္းေတာ္ေတြဟာ ပုဂံေဒသကိုလာၿပီး ဗုဒၶစာေပကို လာၿပီးေလ႔လာလိုက္စားေလ႔ရွိတယ္။ ပုဂံရဲ႕ႀသဇာက
ေလွ်ာ႕က်သြားတဲ႔Aခါ
ဒါေပမဲ႔
မြန္ဂိုေတြလာတိုက္တဲ႔
ဗုဒၶစာေပသင္ႀကားတဲ႔
၁၃ရာစုေလာက္စၿပီး
ေက်ာင္းေတာ္ေတြဟာလည္း
ပုဂံေနာက္ပိုင္း Aင္Aားေကာင္းလာတဲ႔ ပင္းယတို႕ စစ္ကိုင္းတို႕ Aင္းဝတို႕ဆီ ေရြ႕သြားရတာေပါ႔ ပဋိယတၱိသာသနာဆိုတာက ဒါယကာေတြေပၚမွာ Aမ်ားႀကီးမွီတည္ရတယ္မဟုတ္လား။ ပဲခူးကလာတဲ႔ Aရွင္ပိဋကဓရေလးဟာ စာသင္ဖို႕Aတြက္ Aင္းဝတဖတ္ကမ္းက စစ္ကိုင္းက စာသင္တိုက္ႀကီးတတိုက္မွာ ေနထိုင္ခဲ႔ရတယ္၊ Aဲဒီေခတ္ေတြကတည္းက စစ္ေဘးစစ္ဒဏ္ကင္းတဲ႔ စစ္ကိုင္းေတာင္ရိုးဟာ
စာသင္တိုက္ႀကီးေတြနဲ႔
စည္ကားေနၿပီတဲ႔
ဒါေပမဲ႕
Page | 315
ဆြမ္းကြမ္းကိစၥAတြက္ကေတာ႕ Aင္းဝေရႊၿမိဳ႕ေတာ္မွာ
ငွက္လို႕ေခၚတဲ႔
Aလွဴခံရတာေပါ႔။
သမၺာန္ေလးေတြနဲ႔
လူပရိသတ္ေတြ
ကူလာၿပီး
Aေႏွာက္Aယွက္မေပးရေAာင္
ၿမိဳ႔ရြာနဲ႔မနီးလြန္ၿခင္း၊ ဆြမ္းကြမ္းကိစၥAတြက္ Aခက္Aခဲမၿဖစ္ရေလေAာင္ ၿမိဳ႕ရြာနဲ႔မေဝးလြန္းၿခင္း ဆိုတဲ႔
Aၿပစ္၂ပါးကင္းတဲ႔
သီတင္းသံုးရာAရပ္ေဒသAၿဖစ္
စစ္ကိုင္းဟာ
Aလြန္နာမည္ေက်ာ္ခဲ႔ပါသတဲ႔။ ဒီလိုစစ္ကိုင္းကေန Aင္းဝဘက္ကူးၿပီး ဆြမ္းခံေနရတဲ႕ Aရွင္ပိဋကဓရနဲ႔ Aင္းဝနန္းတြင္းထဲက Aထီးက်န္မိဖုရား
ရွင္ၿဖဴတို႕ဟာ
Iေၿႏၵနဲ႔ၿပည္႔စံုစြာ
ဆြမ္းခံေနတဲ႔
ေလွ်ာက္တာနဲ႔
၆ႏွစ္ေက်ာ္
ဆံုးမစကားဆိုသံ
Aေႀကာင္းတိုက္ဆိုင္စြာနဲ႔ပဲ မြန္ရဟန္းတပါးကို
၇ႏွစ္နီးပါး
မႀကားခဲ႔ရတဲ႔
ေတြ႔လိုက္ရတယ္လို႕
မြန္ဘာသာစကားနဲ႔
ရွင္ၿဖဴAဖို႕
ႀကံဳဆံုမိႀကသတဲ႔။ ဆုေပးသံ
Aရူးတေယာက္လို
ၿမိဳ႕ထဲမွာ
Aခစားေတြကို
ေရစက္ခ်Aမွ်ေဝသံ မဖူးရမေနနိဳင္ေAာင္
ၿဖစ္ေတာ႕တာပဲတဲ႔၊ ဒီလိုနဲ႔ ရွင္ပိဋကဓရ တပါး Aင္းဝနန္းတြင္ထဲကို ဆြမ္းစားႀကြရပါေလေရာ။ သာသနာ႕ဒါယကာ
ဘုရင္မင္းၿမတ္
ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕
သမီးေတာ္တပါး
Aင္းဝနန္းေတာ္ထဲ
ေရာက္ေနတယ္လို႕ သူႀကားဖူးေပမဲ႕ Aခုလိုႏွဖူးေတြ႔ဒူးေတြ႔ ေတြ႔ဆံုရမယ္လို႕ Aရွင္ပိဋကဓရ Aရင္ကတခါမွမေတြးမိခဲ႔ဘူးတဲ႔။
ႏြံထဲေရာက္ေနတဲ႔
ရတနာလို
ညိဳးငယ္ေနတဲ႔
မင္းသမီးကို
သူေတြ႔လိုက္ရေတာ႕ လူမ်ိဳးေရးစတဲ႔ ေလာကီကိစၥရပ္ေတြကို မပတ္သတ္ပဲ ပရိယတၱိစာေပကို က်မ္းႀကီးေပါက္လိုက္စားၿပီး
တိပိဋကတၱရဆရာေတာ္
ေလာကုတၱရာလြတ္ေၿမာက္မွဴကိုသာ ဖ်က္ပစ္မိလိုက္တဲ႔Aထိ Aင္းဝနန္းတြင္းမွာ
ေရွ႔ရွဳ႕မယ္ဆိုတဲ႔
သူခံစားလိုက္ရတယ္။ ဒီလိုညိဳးညိဳးငယ္ငယ္
တပါးAေနနဲ႕
သာသနာၿပဳရင္း
သူ႕ရဲ႕မဟာရည္ရြယ္ခ်က္ကိုေတာင္
မင္းသမီးကို ေနေနရတာကို
သူကယ္မယ္၊
လူမ်ိဳးၿခား
သူမႀကည္႔ရက္နိဳင္ဘူးလို႕
ဆံုးၿဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္တယ္။ ဒါေပမဲ႕
Aင္းဝနန္းေတာ္လို
Aေစာင္႔Aေရွာက္AရံAတားမ်ားတဲ႔
ေနရာကေန
မြန္မင္းသမီး
Aင္းဝဘုရင္ရဲ႕ မိဖုရားႀကီးတပါးကို ဟံသာဝတီAေရာက္ ခိုးထုတ္သြားနိဳင္ဖို႕ကလြယ္ပါ႔မလား၊ ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက ငယ္ၿဖဴရဟန္းေလး
သာသနာေတာ္ရဲ႕ ရွင္ပိဋကဓရ
လက္ရုန္းရည္ႏွလံုးရည္ၿပည္႔သူကမွသာ
Aရိပ္ေAာက္မွာပဲ ေတြးရင္းစိုးရိမ္လာတယ္၊ ဦးေဆာင္
ႀကီးၿပင္းလာခဲ႔တဲ႔ ဒီကိစၥက
ႀကံစီနိဳင္လိမ္႔မွာကိုလည္း
Page | 316
သူသေဘာေပါက္တယ္။ တဆက္တည္း သူငယ္ငယ္က စာAတူသင္ခဲ႔ဖူးသူ သီတင္းသံုးေဖာ္ Aရွင္ဓမၼUာဏ ကိုေၿပးၿပီးသတိရမိသတဲ႔။ Aရွင္ဓမၼUာဏက
သူ႕လိုပဲ
စာေတာ္တဲ႔
ရဟန္းငယ္တပါးပဲ၊
သူလိုပဲ
Aထက္Aညာလာၿပီး
စာသင္ဖူးတယ္၊ ဒါေပမဲ႕ သူနဲ႔မတူတဲ႔Aခ်က္က Aရွင္ဓမၼUာဏဟာ သူလိုေလာကုတၱရာစာေပ သက္သက္လိုက္စားတဲ႔
ရဟန္းေတာ္တပါးမဟုတ္ပဲ
စိတ္ဝင္တစားေလ႕လာဖူးတယ္၊ ဆရာေတာ္ႀကီးေတြမသိေAာင္
စစ္ခ်ီစစ္တက္
ေလာကီAစီAရင္ေတြကိုလည္း
စတဲ႔
Aဌာရဌပညာရပ္ေတြကိုလည္း
ခိုးၿပီေလ႔လာဖူးတယ္၊
ေဗဒင္
နကၡတ္စတဲ႔
ပညာရပ္ေတြAေပၚမွာလည္း Aေတာ္ေလးေပါက္ေပါက္ေၿမာက္ေၿမာက္ ရွိတာပဲ။ ေနာက္ဆံုး Aရွင္ပိဋကဓရက ရွင္ၿဖဴကို ကဲဒကာမႀကီး ဦးဇင္းေၿပာတာ ေသေသခ်ာခ်ာနားေထာင္ ဦးဇင္း ဒကာမႀကီးကို ကယ္ၿပီး ဟံသာဝတီၿပန္ပို႕ေပးမယ္၊ ဒါေပမဲ႕ ဦးဇင္းတပါးထဲနဲ႔ ဒီကိစၥကို မေဆာင္ရြက္နိဳင္ဘူး၊ ဦးဇင္းမွာ Aရည္Aခ်င္းရွိတဲ႔ သီတင္းသံုးေဖၚတပါးရွိတယ္ ေလာေလာဆယ္ သူကပဲခူးၿပန္သြားတယ္၊ ဒီေတာ႕ ဦးဇင္းက သူ႔ကိုပဲခူးလိုက္ေခၚရမယ္၊ Aခ်ိန္ေတာ႕ နဲနဲယူရမယ္ ဒါေပမဲ႕
ဦးဇင္းကတိေပးထားတဲ႔Aတိုင္း
ဒကာမႀကီး
Aင္းဝကေန
လြတ္ေၿမာက္ေစရမယ္၊
ဒကာမႀကီးဘက္က ၿပင္ဆင္ထားရမွာက ေလာေလာဆယ္ က်န္းမာေAာင္ ေနဖို႕ပဲလို႕ မိန္႔သတဲ႔။ ရွင္ၿဖဴတေယာက္
ဘယ္လိုဝမ္းသာသြားမွန္းကိုမသိဘူးတဲ႔၊
တခါမွမေမွ်ာ္လင္႔ထားဖူးတဲ႔
စကားကိုႀကားလိုက္ရေတာ႕
ေတာင္႔တေပမဲ႔
သူဘယ္လိုၿပန္ေၿပာရမယ္မသိေAာင္
Aရမ္းကို ဝမ္းသာသြားတာေပါ႔၊ တားဆီးမရေAာင္ၿဖစ္ေနတဲ႔ မ်က္ရည္လူးတဲ႔ မ်က္ႏွာနဲ႔ ၿပံဳးၿပရင္း ေခါင္းကိုသာ Aႀကိမ္ႀကိမ္ညိတ္ၿပ ေနမိပါေတာ႕သတဲ႔။ ေနာက္ဆက္တြဲ ၂ - ( မုန္တိုင္းႀကားက ႀကာၿဖဴပြင္႔ ၂၀ ) လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရးက ဒီကေန႔ေခတ္လို မေခ်ာေမြ႔ေသးေတာ႕ Aင္းဝကေန ပဲခူးၿပန္ၿပီး သူငယ္ခ်င္းကိုသြားေခၚမယ္ဆိုတဲ႔ ၿပန္မေရာက္လာခဲ႔ဘူးတဲ႔၊ ေမွးမွိန္လာတယ္၊
ရွင္ပိဋကဓရ
ရက္ေတြႀကာလာတာနဲ႔Aမွ်
ဒကာမႀကီးကို
ဟာ
Aေတာ္ႀကာသြားတဲ႔Aထိ
ရွင္ၿဖဴရဲ႕
ဦးဇင္းရေAာင္ကယ္မယ္
ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ေတြဟာ
ဆိုတဲ႔ရဟန္းငယ္ေလးတပါးရဲ႕
ကတိစကားကို သံသယရွိလို႕ေတာ႕ မဟုတ္ပါဘူး ဒါေပမဲ႔ ႏွလံုးပ်က္သြားနိဳင္ေလာက္ေAာင္
Page | 317
ႀကံဳခဲ႔ရတဲ႔
ႀကမၼာဆိုးေတြေႀကာင္႔
Aနာဂါတ္ကို
Aေကာင္းၿမင္ဖို႕
သူႏွလံုးမသြင္းနိဳင္မ်ိဳး
ၿဖစ္ေနရွာတာပါ။ ဒါေပမဲ႕ လAတန္ႀကာမွာ ရွင္ပိဋကဓရေလးဟာ သူစကားAတိုင္း Aင္းဝကိုၿပန္ေရာက္လာတယ္၊ သူ႔နဲ႔Aတူ Aရမ္းေတာ္တဲ႔သူလို႕ Aမႊန္းတင္ခဲ႔တဲ႔ ငယ္ေဖၚေက်ာင္းေနဘက္ ရွင္ဓမၼUာဏဆိုတဲ႔ Aရြယ္တူ ရဟန္းငယ္ေလးတပါးလည္း Aတူပါလာတယ္။ ရွင္ၿဖဴကပ္တဲ႔ သူတို႔ရဲ႕
ဆြမ္းကိုဘုန္းေပးၿပီးတာနဲ႔ AစီစU္ကို
ေဘးဘီAရိပ္Aေၿခႀကည္႔ၿပီး
Aႀကမ္းဖ်င္းရွင္းၿပႀကတယ္။
ေရေႀကာင္းကေနလာတာၿဖစ္ေႀကာင္း Aညာဆန္ေလွႀကီးၿဖစ္ေႀကာင္း
သူတို႕Aခု
စီးလာတဲ႔ေလွက
ဒီေလွဟာ
ရဟန္းငယ္ေလး၂ပါးက ပဲခူးကေနလာခဲ႔တာ
ပဲခူးကကုန္သည္ႀကီးတဦးပိုင္တဲ႔
ငပိငါးေၿခာက္
AိႏိၵယAထည္Aလိပ္စတဲ႔
ေAာက္ၿပည္ထြက္ ကုန္ပစၥည္းေတြကို Aင္းဝမွာပံုမွန္လာေရာက္ေရာင္းခ်ၿပီး Aၿပန္ကုန္Aၿဖစ္ Aထက္Aညာထြက္ ပဲဆီ ႏွမ္းဆီ ပုန္းရည္ႀကီး ထန္းလ်က္နဲ႔ တရုတ္ပိုးထည္ဖဲထည္ေတြကို ေAာက္ၿပည္သယ္ေနက်ၿဖစ္လို႕
ဒီေလွႀကီးနဲ႔
သံသယဝင္မွာမဟုတ္တဲ႔Aေႀကာင္း၊ ဂရုဏာၿဖစ္ေနတဲ႔Aၿပင္ ပံုမွန္Aတိုင္း
ေလွသူႀကီးကလည္း
သုရွင္ရဲ႕သမီးေတာ္Aခုလို
နာက်ည္းခံၿပင္းေနေႀကာင္း၊
ထြက္ေၿပးမယ္ဆိုရင္
ဒါေပမဲ႕
ရွင္ၿဖဴရဲ႕Aၿဖစ္Aပ်က္ကို ႀကားရၿပီး
Aင္းဝနန္းတြင္းမွာ
ဒုကၡေရာက္ေနတာကို
သံသယမဝင္ရေလေAာင္
ပါလာသမွ်ပစၥည္းကိုေရာင္းခ်ရင္း
ဘယ္သူမွ
ခ်က္ၿခင္းၿပန္မထြက္ပဲ
Aၿပန္ကုန္စုေဆာင္းရဦးမွာ
ၿဖစ္တဲ႔Aတြက္
ဒီကာလAတြင္း ဒကာမႀကီးက ထြက္ေၿပးဖို႔Aတြက္ AစစAရာရာAဆင္သင္႔ၿဖစ္ေနရေလေAာင္ ၿပင္ဆင္ထားသင္႔တာေတြကို
ၿပင္ဆင္ထာရမွာၿဖစ္တဲ႔Aေႀကာင္း
ရွင္းၿပႀကပါသတဲ႔၊
ဦးေဆာင္ရွင္ၿပသူက ရွင္ဓမၼUာဏပါ။ Aရြယ္နဲ႔မမွ်ေAာင္
တည္ႀကည္ေလးနက္စြာ
ရွင္ပိဋကဓရေၿပာခဲ႔သလိုပဲ သတိၿပဳမိလိုက္တယ္၊
ေလာကီေရးရာမွာ ရုပ္ရည္Aရကလည္း
ရွင္းၿပေနတဲ႔
ရွင္ဓမၼUာဏကိုႀကည္႔ရင္း
ကြ်မ္းက်င္သူဆိုတာကို ရွင္ပိဋကဓရက
ရွင္ၿဖဴခ်က္ခ်င္းပဲ
Aရြယ္နဲ႔မလိုက္ေAာင္
သူေတာ္စင္တေယာက္ရဲ႕
တည္ၿငိမ္ရင္႔က်က္ရုပ္Aသြင္ရွိၿပီး
ရွင္ဓမၼUာဏက
စစ္သူႀကီးတေယာက္လို
ထက္ၿမတ္တဲ႔ရုပ္ရည္ရွိသတဲ႔။
ဘာပဲေၿပာေၿပာ
ဒီရဟန္းငယ္ေလးႏွစ္ပါးေႀကာင္႔ ရွင္ၿဖဴ႔မွာ Aနာဂါတ္ဆိုတဲ႔ ေနရက္ေတြ ၿပန္ရွိလာခဲ႔ပါၿပီ။
Page | 318
ဒီလိုနဲ႔ ရဟန္းငယ္ေလး၂ပါးဟာ စစ္ကိုင္းမွာ စာဝါလိုက္ရင္း Aင္းဝမွာဆြမ္းခံကာ နန္းတြင္းထဲက Aေနာက္မိဖုရား ရွင္ေစာပုဆိုတဲ႔ ရွင္ၿဖဴ႕Aေဆာင္ေတာ္ကို Aဝင္Aထြက္လုပ္ေနပါေတာ႕သတဲ႔။ ပထမေတာ႕
မိုးညွင္းမင္းႀတားနဲ႔
ရွင္ဘို႕မယ္Aပါဝင္
နန္းေတာ္တြင္းက
လူေတြဟာ
မြန္ရဟန္း၂ပါးရဲ႕ Aဝင္Aထြက္ကို သံသယနဲ႔ ေစာင္႔ႀကည္ခဲ႔ႀကေသးတာေပါ႔ ေနာက္ေတာ႕လည္း ဘာမွမထူးၿခားလာတဲ႔Aခါ ဆြမ္းကြမ္းAခက္Aခဲကို
ရပ္ေဝးက
စာလာသင္ေနတဲ႔
Aမ်ိဳးႏြယ္တူတဲ႔
ရွင္ေစာပုက
ရဟန္းငယ္၂ပါးရဲ႕
Aကူညီေပးေနတယ္လို႔သာ
ယူဆလိုက္ႀကရင္း ရဟန္းငယ္၂ပါးရဲ႕ Aဝင္Aထြက္ကို Aေႏွာက္Aယွက္မေပးေတာ႕ဘူးတဲ႔။ ေလွသူႀကီးက ေလွႀကီးစုန္ဆင္းဖို႔ Aဆင္သင္႔ၿဖစ္ေနၿပီလို႕ Aေႀကာင္းႀကားတာနဲ႔ ရွင္ပိဋကဓရနဲ႔ ရွင္ဓမၼUာဏတို႔ဟာ
ရွင္ၿဖဴကို
ေသာက္ခိုင္းပါေလေရာ၊
ခ်ိပ္ကို
ႀကိဳထားတဲ႔
Aရည္နဲ႔စပ္ထားတဲ႔
ဝမ္းနဳတ္ေဆးကို
ဓါတ္Aေႀကာင္း
ေဆးAေႀကာင္း
ဒီဝမ္းနဳတ္ေဆးကိုလည္း
ကြ်မ္းက်င္နားလည္တဲ႔ ရွင္ဓမၼUာဏကပဲ စီစU္တာတဲ႔၊ ၿပီးေတာ႕ သူတို႔၂ပါးစလံုး ရဟန္းဘဝကေန သိကၡာခ်လိုက္ႀကၿပီး ကိုရင္ႀကီးဘဝကိုေၿပာင္းလိုက္ႀကသတဲ႔၊ ရဟန္းတို႕က်င္႔ရမဲ႔ သိကၡာပုဒ္ကို AညွိAစြန္းမခံလိုတဲ႔သေဘာေပါ႔။ ခ်ိပ္ရည္ေရာတဲ႔ ဝမ္းနဳတ္ေဆးေသာက္ေတာ႕ ဝမ္းသြားတဲ႔ခါ Aနီေရာင္ေတြသြားေတာ႕တာေပါ႔၊ ဝမ္းနဳတ္ေဆးက ဝမ္းသြားေတာ႕
ခပ္ၿပင္းၿပင္းထဲကနဲ႔တူပါတယ္ ေရငတ္၊
ေရငတ္လို႕ေရေသာက္ေတာ႕
ရွင္ေစာပုေသြးဝမ္းေတြသြားေနၿပီ ဒီသတင္းႀကားေတာ႕ လႊတ္ၿပီးကုသခိုင္းပါတယ္။ ခ်ိပ္ရည္ေရာတဲ႔
ဝမ္းေတြသြားလိုက္တာမွ
ဆိုတဲ႔သတင္း
Aနီေရာင္ဝမ္းဆက္သြား
မိုးညွင္းမင္းႀတားဆီ
မိုးညွင္းမင္းႀတားဟာ သမားေတာ္ႀကီးေတြကလည္း
ဝမ္းနဳတ္ေဆး
မရပ္စတမ္းပဲတဲ႔၊ ဒီလိုနဲ႔
ေရာက္သြားပါေလေရာ။
နန္းတြင္းသမားေတာ္ႀကီးေတြ ေဆးပညာေတာ္ေပမဲ႕
မိဖုရားက
ဘယ္ထင္ပါ႔မလဲ၊
ဒီေတာ႕
တမင္ေသာက္တယ္လို႕
ဝမ္းေရာဂါၿဖစ္တယ္လို႕သာ ထင္ၿပီး ဝမ္းရပ္သြားေAာင္ ကုသေပးတယ္၊ ဝမ္းေတာ႕ရပ္သြားပါရဲ႕ ဒါေပမဲ႕
ဝမ္းေရာဂါဆိုတာ
Aဲဒီေခတ္က
ကုသလို႔မလြယ္တဲ႔
ေႀကာက္စရာ႕ေရာဂါႀကီးမို႕
ဝမ္းေရာဂါၿဖစ္တယ္ဆိုတဲ႔ Aေနာက္မိဖုရားရွင္ေစာပုAေဆာင္နားကို ကပ္ရဲသူမရွိေတာ႕ဘူးေပါ႔၊ Aေစာင္႔Aေရွာက္ေတြလည္း Aေနာက္မိဖုရားရဲ႕ နန္းေဆာင္နားမလာႀကေတာ႕ဘူး။
Page | 319
Aမ်ားဆံုးလာတဲ႔သူေတြက ရဟန္းေယာင္ေဆာင္ထားတဲ႔ ကိုရင္ႀကီး၂ပါး၊ ဒါကလည္း သူတို႔ရဲ႕ ေက်းဇူးရွင္
ဆြမ္းAမႀကီး
ေနာက္ဆံုးAခ်ိန္မွာ
ႏွလံုးသြင္းမွန္ေAာင္
တရားလာေဟာ
ေက်းဇူးဆပ္ေနႀကတာလို႕ Aမ်ားက ၿမင္ႀကတာကိုး။ ေနာက္ဆက္တြဲ ၂ - ( မုန္တိုင္းႀကားက ႀကာၿဖဴပြင္႔ ၂၁ ) Aခ်ိန္Aခါေကာင္းနဲ႔ ကိုက္ညီတဲ႔တေန႔မွာ ရွင္ၿဖဴဟာ သူကိုးကြယ္ေနတဲ႔ ရဟန္းႏွစ္ပါးကိုပင္႔ဖိတ္ၿပီး ဆြမ္းေကြ်းမယ္
တရားနာမယ္
ၿပီးေတာ႕
သူ႔မွာရွိသမွ်
ပစၥည္းေတြကို
ဒီရဟန္းႏွစ္ပါးကို
လွဴပစ္ေတာ႕မယ္လို႕ နန္းေတာ္ထဲမွာ သတင္းလႊင္းလိုက္သတဲ႔။ Aားလံုးက ဒီမြန္မင္းသမီးရဲ႕ Aေၿခေနက
Aရမ္းဆိုးေနၿပီ
ခပ္မဆိပ္ေနႀကသတဲ႔၊
ဒီေတာင္ေက်ာ္မယ္မထင္ဘူး
သူ႕ရဲ႕Aလွဴကိုလည္း
ဆိုၿပီး
စုတ္သတ္သတ္ၿပဳရင္း
လာတဲ႔သူမရွိဘူးတဲ႔
ေရာဂါေတြကူးမွာ
ၿပဳမွာစိုးတာရယ္နဲ႔ ရွင္ဘို႔မယ္ရဲ႕ Aထင္ေတာ္လႊဲမွာစိုးတာရယ္ေႀကာင္႔ ထင္ပါရဲ႕။ တရားေတြဘာေတြနာAၿပီးမွာ ဝတၱဳပစၥည္းေတြကိုလွဴဒါန္းတယ္ ေရစက္ခ်တယ္၊ ေနာက္ေတာ႕ ရဟန္းႏွစ္ပါး
လွဴဘြယ္ဝတၱဳေတြလက္ခံၿပီး
သာဓုAႏုေမာဒနာခံယူတာ
ေက်ာင္းၿပန္တာေပါ႔။
ေရစက္ခ်Aမွ်ေပးတာ
AနီးAနားမွာ
ေစာင္႕ႀကပ္ေနတဲ႕
စတာေတြကို
နန္းတြင္းAေစာင္႔ေတြကႀကားေနရတယ္၊မႀကာဘူးရဟန္းႏွစ္ပါး ၿပန္ႀကြသာြ းတာေရာ Aေနာက္က ေၿမာက္နန္းမိဖုရားရဲ႕ ကြ်န္ယံုေတြ လွဴဘြယ္ဝတၱဳ Aထုတ္ႀကီးAထုတ္ငယ္ထမ္းပိုးၿပီး ေက်ာင္းကို လိုက္ပို႕တာေရာ
သူတို႕ေတြ႔ေနရတာပဲ၊
ထမ္းပိုးနဲ႔လွိဳထမ္းသြားတာေတာင္
ကြ်န္ယံုႏွစ္ေယာက္က
ေတြ႔လိုက္ရေသးတယ္၊
ေသတၱာႀကီးတစ္လံုးကို
ဒါေပမဲ႕
သူတို႕စိတ္ထဲမွာ
ဘာမွသကၤာမကင္း မၿဖစ္ဘူးတဲ႔ ေၿမာက္နန္းမိဖုရားAလွဴၿပဳမွာကို သိထားႀကတယ္မဟုတ္လား။ ဒီလိုနဲ႔
Aဲဒီေန႔တစ္ေန႔လံုးနဲ႔
တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္ေနတာကို
ေနာက္တေန႔ညေနပိုင္းAထိ Aေစာင္႔ေတြက
ေၿမာက္နန္းမိဖုရားAေဆာင္
Aမွဳမဲ႔Aမွတ္မဲ႔ပဲတဲ႔
ေနာက္ေတာ႕မွ
တိတ္ဆိတ္လြန္းAားႀကီးတယ္ ဆိုၿပီး မသကၤာေတာ႕တာနဲ႔ ဝင္ႀကည္႔ေတာ႕မွ ေၿမာက္နန္းမိဖုရားရဲ႕ Aေဆာင္တစ္ခုလံုး
ဗလာဟင္းလင္းၿဖစ္ေနတာကို
ေတြ႔လိုက္ရေတာ႕သတဲ႔
Aဲဒီေတာ႕မွ
ရွင္ေစာပုလစ္ေၿပးၿပီဗ်ိဳ႔ဆိုၿပီး ဘုရင္ႀကီးထံAေၿပးAလႊား ေလွ်ာက္တင္ႀကတာေပါ႔။
Page | 320
ႏွစ္သက္သည္ၿဖစ္ေစ သိပ္Aဓိပၸါယ္ရွိတဲ႔
မႏွစ္သက္သည္ၿဖစ္ေစ
မိုးညွင္းမင္းႀတားAတြက္
နန္းတြင္ရတနာတစ္ပါးပဲ။
တရားဝင္ဘုရင္ၿဖစ္တယ္ဆိုတာကို
တစ္Aခ်က္
ရွင္ေစာပုဟာ
ငတပါးမင္းၿဖစ္တဲ႔သူဟာ
Aင္းဝမင္းAဆက္ဆက္
ခ်ီးေၿမွာက္ထားခဲ႔တဲ႔
နန္းစU္ရတနာလိုၿဖစ္ေနတဲ႕ မိဖုရားေတြကို သိမ္းပိုက္ထားနိဳင္ၿခင္းက Aာမခံခ်က္ေပးထားသလို ရွိေနတယ္၊ ႏွစ္Aခ်က္ စိုးရိမ္ရတဲ႔ ရန္သူနိဳင္ငံဘုရင္ရဲ႕ ႏွမကို မိဖုရားလုပ္ထားတာမို႕ ရန္သူနိဳင္ငံရဲ႕ ထင္ထင္ေပၚေပၚဒုကၡေပးတာကို
Aထိုက္Aေလ်ာက္
ကာကြယ္ၿပီးသားၿဖစ္ေနတယ္၊
ေနာက္ဆံုးAခ်က္ Aင္းဝနန္းတြင္းရဲ႕ လွိဳ႕ဝွက္ခ်က္ေတြကို ရွင္ေစာပုက Aေတာ္သိထားတယ္ ဒီAခ်က္ကနိဳင္ငံေတာ္လွိဳ႕ဝွက္ခ်က္ပဲ
ဒါကို
ရန္သူဟံသာဝတီကသိသြားလို႔မၿဖစ္ဘူး။
ဒါနဲ႔ပဲ
တပ္ေထာင္ဗိုလ္စုၿပီး လိုက္ေတာ႕တာေပါ႔။ လိုက္သာလိုက္ရတယ္
ဒီမိဖုရားဘယ္လမ္းကေၿပးသြားသလဲ
ေနာက္Aေကာက္Aခြန္ဌာနမွာ
ဘယ္သူမွမသိဘူးတဲ႔။
စံုစမ္းႀကည္႔ေတာ႕
ကုန္ေလွတစ္စီးထြက္သြားတယ္လို႕
မေန႔ကပဲခူးက
သိရေတာ႕
ေရလမ္းကပဲဆိုၿပီး
Eရာဝတီၿမစ္ေႀကာတစ္ေလွ်ာက္ ၿဖန္႔ၿပီးလိုက္ရွာႀကပါေလေရာ။ Aရွင္ဓမၼUာဏနဲ႔ရွင္ပိဋကဓရ ႏွစ္ရက္ေလာက္
တို႕က
ဒီAခ်က္ကို
ေန႔ေရာညပါAၿပင္းစုန္ၿပီး
ေၿပာင္းလိုက္တယ္၊
ေန႔ပိုင္းႀကရင္
ႀကိဳတင္တြက္ဆထားၿပီးၿပီ
ေနာက္ပိုင္းမွာ
လံုၿခံဳတဲ႔
ေန႔ခို
ညစုန္
ေခ်ာင္တစ္ခုခုမွာ
ဒါေႀကာင္႔
ဆိုတဲ႔
ဝင္ခိုၿပီး
ခရီစU္ကို ညပိုင္းႀကမွ
ေလွကိုစုန္ေစသတဲ႔၊ ေန႕ခိုဖို႕ ေခ်ာင္ေတြကိုလည္း ဒီEရာဝတီၿမစ္ႀကီးမွာ Aႀကိမ္ႀကိမ္AခါAခါ စုန္ဆန္ေၿပးေနတဲ႔ ေလွသူႀကီးနဲ႔တိုင္ပင္ၿပီး ႀကိဳတင္သတ္မွတ္ေရးဆြဲထားၿပီးသားတဲ႔၊ ေလွကိုလည္း ကင္းၿမိဳ႕ႀကီးေတြနဲ႔
ေဝးတဲ႔ကမ္းကေန
စုန္ေစတယ္၊
ဒီလိုစုန္ရေAာင္
ရွင္ၿဖဴတို႕Aင္းဝကေန
စုန္ေၿပးတဲ႔Aခ်ိန္ဟာ ၿမစ္မင္းEရာမွာ ေရAမ်ားႀကီး ရွိေနေသးတဲ႔ Aခ်ိန္ၿဖစ္ပါလိမ္႔မယ္။ ဒါနဲ႔ပဲ
Aင္းဝေရကင္းတပ္က
ဘယ္ေတြ႔မလဲ သူတို႕Aိပ္ခ်ိန္မွ
သူတို႕ရွာတဲ႔
ၿမစ္ေႀကာတစ္ေလွ်ာက္ ေန႔Aခ်ိန္ဆို
စုန္တာကိုး။
ေရလမ္းကေၿပးတယ္ဆိုတာကို ပိတ္ဆို႕တားဆီး
ေဖြရွာၿပန္တယ္
လိုက္ရွာတာ
ဘယ္မွာမွမေတြ႔ရဘူးတဲ႔၊
ရွင္ၿဖဴတို႕ေလွကေခ်ာင္တစ္ခုခုမွာ ဒီလိုရွာမေတြ႔ေတာ႕
သံသယရွိလာတာနဲ႔ ဒါေပမဲ႕
မိုးညွင္းမင္းႀတားက
ကုန္လမ္းေတြကို
တိတိလင္းလင္းလည္း
ပုန္းခိုေနၿပီး Aဓိကထားၿပီး
မရွာရဲၿပန္ဘူး
မေတာ္
Page | 321
ဟံသာဝတီက Aေထာက္ေတာ္ေတြ ဒီသတင္းကိုရသြားရင္ မခက္လား။ ေနာက္ဆံုး ဘယ္လိုမွ ရွာလို႔မေတြ႔တာနဲ႕ ရွာေဖြေရးကို ရပ္လိုက္ရပါေလေရာတဲ႔။ ဒီေနရာမွာ
စU္းစားဖို႕ေကာင္းတာက
မိုးညွင္းမင္းႀတားဟာ
တကယ္လို႕သာ
ဒီလိုလြယ္လြယ္နဲ႔
ရွင္ၿဖဴ႕ေနရာမွာ
ရွင္ဘို႕မယ္သာဆိုရင္
ဘယ္လက္ေလွ်ာ႕မလဲေနာ္၊
Aခုေတာ႕
Aသက္၃၆ႏွစ္Aရြယ္ ကေလးသံုးေယာက္Aေမ ခ်စ္ၿခင္းေမတၲာမဲ႔သူေတြရဲ႕ ရင္ခြင္တစ္ခုကေန တစ္ခုဆီေၿပာင္းခဲ႔ရတဲ႔ မိန္းမသားတစ္ေယာက္၊ ေမြးလာကတည္းက စစ္ဆိုတဲ႔ မီးညႊန္ရႊံရည္ထဲမွာ ဖူးပြင္႔လာရတဲ႔
ႀကာၿဖဴပြင္႔ေလးလို
မိန္းခေလး၊
ၿပီးေတာ႕
သားကြဲသမီးကြဲ
ခ်စ္ရသူေတြနဲ႔ခြဲၿပီးေနရတဲ႔ဒဏ္ရာေတြနဲ႔Aတူ စကားမတူ Aေလ႔ကြဲ လူမ်ိဳးၿခားေတြရဲ႕Aလယ္မွာ မ်က္စိသူငယ္နားသူငယ္နဲ႔
က်ီးလန္႔စာစားရင္း
ရွင္သန္ခဲ႔ရတဲ႔
မိန္းမသားတစ္ဦး၊
ဒီလို
မိန္းမသားတဦးဆီမွာ မိုးညွင္းသတိုးကို ဆြဲေဆာင္နိဳင္မဲ႔ Aလွေတြ ဘယ္ရွိနိဳင္ပါဦးေတာ႕မလဲေလ။ ဘယ္လိုပဲၿဖစ္ၿဖစ္ Aခုလိုမိုးညွင္းမင္းႀတားက လြယ္လြယ္နဲ႔ လက္ေလွ်ာ႕လိုက္တာ ရွင္ၿဖဴ႔Aတြက္ Aရမ္းကံေကာင္းတာပါပဲ။ ဒီလိုနဲ႔ ရွင္ၿဖဴေလးတို႕ ေလွႀကီးဟာ Eရာဝတီၿမစ္ႀကီးAတိုင္း တAိAိနဲ႔ စုန္ဆင္းလာလိုက္တာ တစ္လေက်ာ္ေက်ာ္
ႏွစ္လေလာက္နဲ႔တင္
စကၠဝက္ရြာနားက
လွိဳင္ၿမစ္ဝကို
ေရာက္လာပါေလေရာတဲ႔။ ပံုမွန္Aတိုင္းဆို Aညာဆန္ကုန္ေလွႀကီးဟာ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ရြာစU္ ၿမိဳ႕စU္လွည္႔ၿပီး
Aညာကပါလာတဲ႔ကုန္ေတြ
သံုးေလးလေတာ႕ႀကာမွာေပါ႔၊ သုရွင္ရဲ႕သမီးေတာ္ကို
ဒါေပမဲ႕
ေရာင္းရင္း
Aခုတစ္ေခါက္မွာေတာ႕
ကယ္တင္မယ္ဆိုတဲ႔
Aဖြဲ႔သားေတြဟာ
သူတို႔ရမဲ႔
ဦးစားေပးလို႕
ၿမန္နိဳင္သမွ်
Aၿမတ္Aစြန္းကို
ေမ႔ထားလိုက္ၿပီး
Aနည္းေလး
ရွင္ပိဋကဓရတို႔စည္းရံုးမွဳနဲ႔
စိတ္ဓါတ္တစ္ခုထဲနဲ႔တင္
ၿမန္ၿမန္ေဘးကင္းရာကို
ေလွာ္ခက္ရြက္လႊင္႔ခဲ႔ႀကတာပဲတဲ႔၊ ေဖာင္ဖ်က္ၿပီးစြန္႕စားခဲ႔ရတာပဲ၊
စုန္ခဲ႔ႀကရမွာဆိုေတာ႕
ေလွသူႀကီးနဲ႔
ရွင္ၿဖဴေလးေဘးကင္းဖို႕ကိုပဲ ေရာက္ဖို႕
ေသခ်ာစU္းစားႀကည္႔မယ္ဆို ေနာက္တစ္ခါသူတို႔ဘယ္လိုမွ
က်ိဳးစားၿပီး သူတို႕Aေနနဲ႔
Aင္းဝကိုကုန္ကးူ ဖို႕ရာ
မၿဖစ္နိဳင္ေတာ႕ဘူးေလ။ လွိဳင္ၿမစ္ဝကေနတခါ ေရာက္လာၿပီဆိုေပမဲ႕
ဆက္ၿပီစုန္ေတာ႕
ဒဂုန္ကိုေရာက္ၿပန္တယ္၊
ရွင္ၿဖဴေရာက္လာေႀကာင္းကို
ရွင္ဓမၼUာဏက
ဟံသာဝတီနယ္ထဲ ဘယ္သူမွမသိေAာင္
Page | 322
ဖံုးဖိထားခိုင္းသတဲ႔
ဘာလို႕လည္းဆိုေတာ႕
နားလည္ရခက္တယ္မဟုတ္လား၊
နန္းတြင္းေရးဆိုတာ
AကိုAရင္းဆိုေပမဲ႕
Aင္မတန္ကို
ထီးေရးနန္းေရးAတြက္
ဗညားရံက
သူႏွမကို ႀကည္ႀကည္ၿဖဴၿဖဴမွ လက္ခံပါ႔မလားဆိုတာကရွိေသးတယ္၊ ၿပီးေတာ႕ ဗညားရံေဘးမွ ဘယ္သူေတြဝန္းရံေနသလဲ
ဒီလူေတြကေရာ
ဆိုတာလဲရွိေသးတယ္ေလ၊
တိမ္ေတာင္သဖြယ္
Aရာမဟုတ္လား၊
ရွင္ၿဖဴေလးလည္း
ဒါနဲ႔ပဲ
ရွင္ၿဖဴကိုလိုလားႀကရဲ႕လား
Aရွဳပ္ရႈပ္Aေထြးေထြးနဲ႔ သူႀကည္ညိဳလြန္းတဲ႔
နားလည္ရခက္တဲ႔
Aင္းဝနန္းတြင္းထဲကေန
တေန႔မပ်က္မွန္ေရာ္ရွိခိုးရတဲ႔ ဒဂုန္ဆံေတာ္ရွင္ကို ေလွထဲကေနပဲ ပုန္လွိဳးကြယ္လွိဳးရွိခိုးရရွာတယ္၊ ၿဖစ္နိဳင္ရင္
ဆံေတာ္ရွင္ရဲ႕ကုန္းေတာ္ေပၚကို
သူသံေယာဇU္ႀကီးခဲ႔ရတဲ႔ၿမိဳ႕၊
Aေၿပးေလးတက္ၿပီး
သူ႔ရဲ႕Aပူမီးေတြ
ဖူးေမွ်ာ္ခ်င္တာေပါ႔၊
ၿငိမ္းသက္ေပးခဲ႔တဲ႔ေစေတီေတာ္
Aားလံုးဟာ
သူကိုရင္းရင္းႏွီးႏွိးႀကီးႀကိဳဆိုေပြ႔ဖက္လို႕။ ဒဂုန္ကေန
ပဲခူးၿမစ္Aတိုင္း
ပဲခူးေခ်ာင္ထဲဝင္ခဲ႔တယ္။ ဘာေတြပါလာသလဲ သူတို႔Aေနနဲ႔
Aေရွ႔ေၿမာက္ကို ၿမင္သမွ်လူေတြက
မရပ္ေတာ႕ဘူးလား ဘယ္ထင္ထားမလဲ၊
သြားရၿပီဆိုကတည္းက
Aားလံုးရဲ႕
ရင္ထဲမွာ
တာဝရြာလြန္တဲ႔Aခါ
ပံုမွန္Aညာဆန္ေလွႀကီး
မေရာင္းဘူးလား
သုရွင္ရဲ႕Aခ်စ္ဆံုးသမီးေတာ္
ၿပန္ပါလာလိမ္႔မယ္လို႕
ဆန္တတ္ခဲ႔ေတာ႕ ဒီလိုပဲ
လွမ္းေမးႀကတာေပါ႔
ရွင္ေစာပုတစ္ေယာက္ ေၿပာရမယ္ဆို ေသလူလို႕
ၿပန္လာၿပီေပါ႔ ဒီေလွႀကီးနဲ႔Aတူ
ရွင္ၿဖဴေလး
Aင္းဝကို
သတ္မွတ္ၿပီးသားေလ၊
Aင္းဝက
မင္းသမီးေတြလည္း ပဲခူးမွာပဲ ေခါင္းခ်ႀကရတာမဟုတ္လား။ ရွင္ၿဖဴတို႕ေလွႀကီးဟာ ပဲခူးဆိပ္ကမ္းကို ကပ္ေတာ႕ မိုးႀကီးစုတ္စုတ္ခ်ဳပ္ေနၿပီတဲ႔။ Aရွင္ဓမၼUာဏနဲ႔ ရွင္ပိဋကဓရတို႕ဟာ
ရွင္ၿဖဴေလးကို
သိုသိုဝွက္ဝွက္ေနခဲ႔ေစၿပီ
နန္းတြင္းကိုႀကြတယ္၊
နန္းဝကကင္းတပ္က စစ္ေမးေတာ႕ သူတို႕ဟာ Aင္းဝကေန ၿပန္ႀကြခဲ႔တာၿဖစ္ၿပီး မင္းႀတားႀကီးရဲ႕ ႏွမေတာ္
ရွင္ေစာပုနဲ႔ပတ္သတ္တဲ႔
ေလွ်ာက္တင္ခ်င္ပါတယ္လို႕
သတင္းကို
ေၿပာေတာ႕
မင္းႀတားႀကီးကို
နန္းေစာင္႔တပ္ကလည္း
Aလ်င္Aၿမန္ ဗညားရံထံ
Aေႀကာင္းႀကားေပးပါသတဲ႔။ တကယ္ေတာ႔ သူဟာသူ႔ႏွမကို
ဗညားရံဟာ
Aာဏာနိဳင္ငံေရးAတြက္သာ
သိပ္ခ်စ္တဲ႔သူပဲတဲ႔၊
ၿပီးေတာ႕
သူ႕ႏွမကို
Aသံုးခ်လိုက္ရေပမဲ႕
သူ႔ႏွမကိုAသံုးခ်လိုက္ရတဲ႔Aတြက္
Page | 323
သူ႕ကိုယ္သူလည္း Aၿပစ္ၿပဳထားသလို Aၿမဲၿဖစ္ေနရွာတဲ႔သူပါတဲ႔ ဒါေႀကာင္႔လည္း သူရွင္ၿဖဴ႔ကို ေပးခဲ႔တဲ႔
ဂတိAတိုင္း
ရွင္ၿဖဴရဲ႕သားသမီးေတြကို
ၿပဳစုေစာင္႔ေရွာက္ခဲ႔တဲ႔Aၿပင္
သူ႕သားသမီးAရင္းAတိုင္း
ရွင္ၿဖဴ႕သားဗညားဝါရူကိုလည္း
Aိမ္ေရွ႔မင္းသားAၿဖစ္
သတ္မွတ္စံစားေစခဲ႔တယ္တဲ႔။ ဒါေႀကာင္႔လည္း
ႏွမသတင္းဆိုတာနဲ႕
ဗညားရံနဲ႔ေတြ႔ေတာ႕
ခ်က္ၿခင္းပဲ
Aရွင္ဓမၼUာဏနဲ႔
Aေရွ႔ေတာ္သြင္းေစလို႕
ရွင္ပိဋကဓရတို႕က
Aမိန္႔ရွိတာပဲ၊
Aက်ိဳးAေႀကာင္းေၿပာၿပတာနဲ႔
ဗညားရံဟာ ဝမ္းသာAားရၿဖစ္ၿပီး စကားေတာင္မေၿပာနိဳင္ေတာ႕ဘူး ခ်က္ၿခင္း တပ္ၿပင္ဆိုၿပီး မင္းခန္းမင္းနားႀကီးဆင္ယင္ခိုင္းေတာ႕တာပဲတဲ႔၊
နန္းေတာ္ႀကီးတစ္ခုလံုးလည္း
ညႀကီးမင္းႀကီး
ဘာၿဖစ္တာလဲဆိုၿပီး လွဳပ္လွဳပ္ရြရြေပါ႔။ တခါ ညႀကီးမင္းႀကီး ေရႊနန္းရွင္ ဘႀကီးေတာ္မင္းႀတားက မေခၚစဖူး Aေခၚလႊတ္တယ္ဆိုေတာ႕ မိပကာေထာ္၊
မိနဲတကာသင္နဲ႔
တAံ႕တႀသနဲ႔ဘာမ်ားၿဖစ္သလဲေပါ႔၊ ႀကိဳဖို႕ၿပင္ဆင္ႀကလို႕
ကဲ
ဗညားဝါရူး ..
မင္းတို႕ေမာင္ႏွမသံုးေယာက္
Aမိန္႔ရွိေတာ႕
ရောစးောစးောစးောစးောစွားဘူး၊
တို႕ေမာင္ႏွမသံုးေယာက္လည္း
ဘယ္သူမ်ားၿဖစ္မလဲဆိုတာ
မိပကာေထာ္ရဲ႕စိတ္ထဲမွာ
တစံုတေယာက္ကို သူတို႕ခန္႔မွန္းလို႔မရ
မယ္မယ္မ်ားၿဖစ္ေလမလားလို႕
မဝံ႕မရဲAေတြးေရာက္မိေပမဲ႕ မၿဖစ္နိဳင္ပါဘူးေလလို႕ ဘာသာေခ်ဖ်က္လိုက္ပါသတဲ႔။ ဒီလိုနဲ႔
ညႀကီးမင္းႀကီး
နန္းတြင္းသူနန္းတြင္းသားမ်ားၿခံရံၿပီး
မီးဒုတ္မီးAိမ္ေတြထြန္းၿပီး နန္းၿမိဳ႕ထဲကထြက္လာတဲ႔
ပဲခူးၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားေတြAားလံုးဟာ Aံ႕ႀသေနတာမေၿပာနဲ႔ေတာ႕ Aေခၚလႊတ္တယ္ဆိုေတာ႕
Aံ႕ႀသေနႀကသတဲ႔၊
ညႀကီးမင္းႀကီး
ေရႊနန္းရွင္
မိပကာေထာ္၊
ဆင္ၿမင္းဗိုလ္ပါ
ဘုရင္ႀကီး
ဗညားရံကိုႀကည္႔ၿပီး
Aရပ္သူAရပ္သားေတြ
ဘႀကီးေတာ္မင္းႀတားက မိနဲတကာသင္နဲ႔
မေခၚစဖူး ဗညားဝါရူး
တို႕ေမာင္ႏွမသံုးေယာက္လည္း တAံ႕တႀသႀကီးၿဖစ္ၿပီး ဘာၿဖစ္လို႕လည္း ဘာမ်ားၿဖစ္လို႕လည္း Aေတြးေတြၿခာၿခာလည္ေနရွာႀကသတဲ႔ေလ။
ကဲ
တစံုတေယာက္ကို
Aမိန္႔ရွိေတာ႕
ႀကိဳဖို႕ၿပင္ဆင္ႀကလို႕
သူတို႕ခန္႔မွန္းလို႔မရရောစးောစးောစးောစးောစွားဘူး၊
..
မင္းတို႕ေမာင္ႏွမသံုးေယာက္ ဘယ္သူမ်ားၿဖစ္မလဲဆိုတာ မိပကာေထာ္ရဲ႕စိတ္ထမ ဲ ွာ
Page | 324
မယ္မယ္မ်ားၿဖစ္ေလမလားလို႕
မဝံ႕မရဲAေတြးေရာက္မိေပမဲ႕
မၿဖစ္နိဳင္ပါဘူးေလလို႕ပဲ
စိတ္ေလွ်ာ႕လိုက္ရွာတယ္ ဘယ္လို႕မွမၿဖစ္နိဳင္တဲ႔ ကိစၥမဟုတ္လား။ မီးေရာင္ေတြထိန္ထိန္လင္းလင္းနဲ႔ ေလွႀကီးထဲကေန
ဆင္ၿမင္းဗိုလ္ပါေတြစုရံုးၿပီး
လွမ္ၿမင္ေနရေတာ႕
ဆိပ္ကမ္းဆီခ်ီလာေနတာကို
ရွင္ၿဖဴရဲ႕စိတ္ထဲမွာ
တလွပ္လွပ္နဲ႔
ထိမ္းမရသိမ္းမရၿဖစ္ေနရွာပါၿပီ၊ ခုနစ္ႏွစ္ခုနစ္မိုး ကြဲကြာခဲ႔ရတဲ႔ သမီးႏွစ္ေယာက္နဲ႔သားေတာ္ေလး၊ ဒဂုန္ကေန
သူတို႕ေလးေတြကို
ေထြးေပြ႔ရင္း
သူခြဲသြားရစU္က
ငိုေႀကြးေနတဲ႔
မ်က္ရည္ေထြေထြက်ရင္း
သမီးႀကီးမိပကာေထာေလး
ေမာင္ေလးနဲ႔
သူကိုႀကည္႔ေနရွာခဲ႔တဲ႔
Aခုခ်ိန္ဆိုAပ်ိဳးႀကီးဖားဖား
ညီမေလးကို ရွစ္ႏွစ္သမီး
ၿဖစ္ေနရွာေရာေပါ႔၊
တီတီတာတာစကားေတြေၿပာတတ္တဲ႔ မိနဲတကာသင္ေလးေရာ AခုဆိုAပ်ိဳေဖာ္ဝင္စၿပဳေလာက္ၿပီ၊ သားေလးဗညားဝါရူးေရာ
သူခြဲသြားစU္က
စကားေၿပာစသားေလး
သူ႕Aေဖနဲ႔Aရမ္းတူတဲ႔သားေလး သူ႔ကိုမွမွတ္မိပါ႔ဦးမလား၊ Aကိုဗညားရံကေရာ Aရင္ကလိုပဲ Aာဏာရမၼက္ေတြနဲ႔ Aတၱေတြႀကီးေနတုန္းပဲလား၊ ငယ္ငယ္ကဆို Aၿပင္ကၿပန္လာတိုင္း မိၿဖဴေရ ေရာ႕နင္႔Aတြက္
ႀကာဆစ္ႀကိဳးငါလုပ္လာတယ္
Aကိုဗညားရံကေရာ
ငယ္ငယ္တုန္းက
ဆိုၿပီး
သူ႔ကိုၿမတ္ၿမတ္နိဳးနိဳးနဲ႔
ေပးတတ္တဲ႔
ညီမေလးကိုခ်စ္သလိုခ်စ္ေနဆဲပဲလား
ဒါမွမဟုတ္
Aာဏာရမၼက္ေတြနဲ႔ Aတၱေတြႀကီးႀကီးနဲ႔ ညီမကိုစေတးပစ္ခဲ႔တဲ႔သူ ၿဖစ္ေနဦးမွာလား၊ သူတို႔ေတြကို ငါဘယ္လိုရင္ဆိုင္ရမလဲဆိုၿပီး Aရမ္းေတြ႔ခ်င္သလို ေတြ႔ရမွာလည္း ရွင္ၿဖဴေလးစိုးထိတ္ေနတယ္၊ ရင္ထဲမွာ ေAးလိုက္ေႏြးလိုက္ ဝမ္းသာဝမ္းနည္းႀကီး ၿဖစ္ေနရွာသတဲ႔ေလ။ ေနာက္ဆက္တြဲ ၂ - ( မုန္တိုင္းႀကားက ႀကာၿဖဴပြင္႔ ၂၂ ) Aားလံုးကမ္းနားေရာက္ေတာ႕
Aရွင္ဓမၼUာဏ
က
ကမ္းထက္ကိုေခၚလာပါသတဲ႔။
မီးေရာင္ေတြႀကားက
ေလွထဲဆင္းသြားၿပီး
ရွင္ၿဖဴေလးကို
ႀကီးမားမ်ားၿပားလွတဲ႔
ကမ္းထက္က
လူAုပ္ႀကီးကိုႀကည္႔ၿပီး ရွင္႔ၿဖဴရင္ထဲတလွပ္လွပ္ၿဖစ္ေနရွာၿပီး ေၿခလွမ္းေတာင္မခိုင္ခ်င္ေတာ႕ပါဘူး၊ ေႀသာ ္ဇာတိေၿမကို ေၿခၿပန္ခ်ခြင္႔ရၿပန္ၿပီပဲေလ။ ကမ္းထက္က
လူAုပ္ႀကီးဟာ
ကမ္းထက္တက္လာသူေလးကိုႀကည္႔ၿပီး
ကုန္းေဘာင္ေလးထက္က ဟယ္
ဒါဒါ
ကတုန္ကရီၿဖတ္ၿပီး သခင္မေလးရွင္ၿဖဴ၊
Page | 325
သခင္မေလးၿပန္လာၿပီေဟ႕လို႕
Aံ႕ႀသဝမ္းသာ
ဟိန္းထသြားပါေလေရာတဲ႔။
Aားလံုးထဲမွာ
AကဲဆံုးAသဲဆံုးၿဖစ္မွာေပါ႔
မယ္မယ္ၿပန္လာၿပီ
မေဆာင္နိဳင္ေတာ႕ပဲ
ေAာ္ဟစ္လိုက္ႀကတာ မိပကာ႕ေထာနဲ႔
ေႀကာင္ေနရွာတယ္၊
ဘာIေၿႏၵမွ
Aေမ႔ရင္ခြင္ထဲေၿပးဝင္သြားႀကေရာတဲ႔၊
ကမ္းစပ္ကိုေၿပးဆင္သြားတဲ႔ မယ္မယ္တဲ႔
မိနဲတကာသင္က
မယ္မယ္ၿပန္လာၿပီဆိုၿပီး
ရႊံေတြကိုၿဖတ္ၿပီး
ဗညားဝါရူးေလးကေတာ႕
ပဲခူးၿမစ္တခုလံုး
သူမမွတ္မိတဲ႔
Aမႏွစ္ေယာက္ကိုႀကည္႔ရင္း မိန္းမႀကီးက
သူ႕Aေမတဲ႔လား၊
သူ႕ရင္ထဲဝမ္းနည္လာသလိုလို၊ ေဝ႕သိုင္းလာတဲ႔ မ်က္ရည္ကို ပုပ္ခပ္လိုက္ရင္း ဘာလုပ္ရမယ္မသိ၊ ခုေနနန္းတြင္းပဲ ၿပန္ဝင္ရင္ေကာင္းမလားလို႕ သူေတြးေနရွာသတဲ႔။ သမီးေတာ္ေလးႏွစ္ပါးကို ဘုရင္ႀကီးဗညားရံဟာ
ရာဇIေၿႏၵကိုထိမ္းေနရေပမဲ႕
စီးေနရွာေနတာေပါ႔၊ ဆြဲထူေပးရင္း
ဖက္ၿပီးမ်က္ရည္ေတြနဲ႔ကမ္းထက္တက္လာတဲ႔ ေၿမၿပင္ထက္
တုန္တုန္ရီႀကီးသူေခၚလိုက္သတဲ႔၊ ဝန္ခ်မွဳေတြ
သူ႕ရင္ထဲမွာေတာ႕
ၿပားၿပားဝပ္ေAာင္
ညီမၿဖစ္သူရဲ႕မ်က္ႏွာကို
မ်က္ရည္ၿမစ္ႀကီး
သူ႔ကိုဦးခ်လိုက္တ႔ည ဲ ီမၿဖစ္သူကို
Aငမ္းမရႀကည္႔ရင္းက
Aဲဒီညီမေလးဆိုတဲ႔
ႏွမAေပၚခ်စ္တဲ႔စိတ္ေတြ
ညီမေလးကိုႀကည္႔ရင္း
ညီမေလးလို႕
သူ႕ရဲ႕ေခၚသံမွာ
ေႀကကြဲစိတ္ေတြ
ေတာင္းပန္မွဳေတြ
ၿပီးေတာ႕
ဝမ္သာမွဳေတြ
စီးဆင္းေပ်ာ္ဝင္ေနတာ ၿမင္ရႀကားေနရသူတိုင္းသိေနတယ္ေလ။ ရွင္ၿဖဴဟာ
ၿမင္းထက္ကေနမဆင္းပဲ
သူ႔ကိုေတြေတြႀကီးႀကည္႔ေနတဲ႔
သားကိုၿမင္ေတာ႕
ဘာမွမၿမင္ေတာ႕ပဲ သား သားေလး Aေမ႔သားေလး ဆိုၿပီး မ်က္ရည္ေတြေၿပးၿပီးဖက္ရွာသတဲ႔၊ ဗညားဝါရူးေလးကေတာ႕ ေၿပာေနေပမဲ႕
ေတြေတြခ်ည္းေပါ႔၊
သူ႕ရင္ထဲမွာ
မိပကာေထာ႕က
ထူပူေနတယ္
ေမာင္ေလးဒါမယ္မယ္ေလလို႕
ဝမ္းနည္းေနသလား
သူေပ်ာ္ေနသလား
သူကိုယ္သူမခြဲၿခားနိဳင္ဘူးတဲ႔ သံုးႏွစ္ေက်ာ္ ေလးႏွစ္သားကတည္းက သူမေတြ႔ရတဲ႔၊ တခါတခါ သူ႕Aေတြးမ်က္ဝန္းထဲမွာ မွဳန္ရီေဝ၀ါး ပံုရိပ္ေပၚတတ္တဲ႔ Aေမရယ္ေလ။ ဒီလိုနဲ႔ ရွင္ၿဖဴေလးတေယာက္ သူေမြးဖြားႀကီးၿပင္းခဲ႔ရာ ပဲခူးနန္းတြင္းထဲ ၿပန္လာေရာက္ခဲ႔ပါသတဲ႔။ ဗညားရံဟာ
သူ႔ႏွမေလးၿပန္ေရာက္တဲ႔
ဆြမ္းေကြ်းပူေဇာ္သလို ရွင္ၿဖဴၿပန္ေရာက္တဲ႔
Aထိမ္းAမွတ္နဲ႔
ေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲေတြက်င္းပေပးတယ္၊ သတင္းႀကားေတာ႕
ရဟန္းေတာ္ေတြကို
ၿပည္သူၿပည္သားAားလံုးကလည္း Aရမ္းကိုေပ်ာ္ရႊင္ခဲ႔ႀကပါသတဲ႔၊
Page | 326
သုရွင္သိပ္ခ်စ္တဲ႔သမီးေတာ္၊ ရန္သူမင္းေတြကေတာင္
ယU္ေက်း
သိမ္ေမြ႔ၿပီး
ေလးစားရတယ္လို႕
Aက်င္႔သီလေကာင္းတယ္လို႕
နာမည္ႀကီးသူတို႕ရဲ႕မင္းသမီး
ရန္သူလက္ထဲက
ၿပန္လြတ္လာၿပီဆိုေတာ႕ Aားလံုးဝမ္းသာAားရ ၿဖစ္ႀကတာေပါ႔။ ဗညားရံဟာ ေလွသူႀကီးနဲ႔ေလွသားေတြကို AႀကီးAက်ယ္ခ်ီးေၿမွာက္ပါသတဲ႔၊ Aရွင္ဓမၼUာဏနဲ႔ ရွင္ပိဋကဓရ
တို႕ကိုလည္း
လူထြက္ေစၿပီး
ခ်ီးေၿမွာက္ခ်င္ေပမဲ႕
ရဟန္းႏွစ္ပါးစလံုးက
သာသနာ႕ေဘာင္ကမထြက္ခ်င္ဘူးလို႕ ၿငင္းတာနဲ႔ ဆြမ္းကြမ္း ပစၥည္းေလးပါးဒကာခံယူပါတယ္။ ေၿပာရရင္ေတာ႕
ႀကာၿဖဴပြင္႔ေလးဟာ
စစ္မီးလွ်ံေတြထဲက
လြတ္ေၿမာက္သြားၿပီေပါ႔။
ဒါေပမဲ႕
ရွင္ၿဖဴ႕ရဲ႕ Aတိတ္က ၿပဳခဲ႔တဲ႔ဝတ္ေႀကြးက ဒီေလာက္နဲ႔တင္ ေႀကမသြားခဲ႔ပါဘူတဲ႔ေလ။ ေနာက္ဆက္တြဲ ၂ - ( မုန္တိုင္းႀကားက ႀကာၿဖဴပြင္႔ ၂၃ ) သုရွင္ခ်စ္သမီး
ရွင္ေစာပုတစ္ေယာက္
ဟံသာဝတီမွာ
ဟိုးေလးတေက်ာ္ပဲတဲ႔၊
ေဈးသည္Aခ်င္းခ်င္း
ေၿပာဆိုႀကတဲ႔
လယ္သူမေတြရဲ႕စကားဝိုင္း၊ ဒီစကားဝိုင္းေတြမွာ
ဟံသာဝတီၿပန္ေရာက္လာတယ္
ညပိုင္းလူႀကီးသူမေတြရဲ႕စကားဝိုင္း၊
စကားဝိုင္း၊
ညေနေစာင္း
ႀကီးစိုးလႊမ္းမိုးထားတာက
လိုတာလည္းရွိခ်င္ရွိမယ္
ဒါေပမဲ႕
လူမ်ိဳးၿခားေတြရဲ႕Aလယ္မွာ
ဆိုတဲ႔သတင္းဟာ
ေကာက္စိုက္ပ်ိဳးႏုတ္
ထန္းေတာထဲက ရွင္ၿဖဴ႕သတင္းပဲတဲ႔၊
တူညီတာက
လူတိုင္းက
ခုနစ္ႏွစ္ေလာက္
ေဈးထဲမွာ
လုပ္ငန္းခြင္ထဲက
ကိုလူပ်ိဳေတြရဲ႕စကားဝိုင္း ပိုတာလည္းရွိခ်င္ရွိမယ္ စကားမတူ
ညိဳးညိဳးငယ္ငယ္
Aေလ႔ၿခား ေနခဲ႔ရတဲ႔
သူတို႔မင္းသမီးေလးရွင္ေစာပုကို သနားဂရုဏာသက္ႀကတာပဲေပါ႔။ Aကိုၿဖစ္တဲ႔
ဗညားရံကလည္း
သူ႔ႏွမAေပၚသူက်ဴးလြန္ခဲ႔မိသမွ်
Aၿပစ္ေႀကြးကို
Aတိုးခ်ၿပီးဆပ္ပါတယ္၊ ညီမမ်က္ႏွာတစ္ခ်က္ Aညိဳးမခံဘူး ဘာမဆို လိုတာမရမရွိေစရေAာင္ စီမံေပးထားရွာပါသတဲ႔။ ရွင္ၿဖဴ႕Aတြက္ကေတာ႕ သမီးေတာ္ႏွစ္ပါးနဲ႔ သားလက္ကိုဆြဲလို႕ ဒဂံုဆံေတာ္ရွင္ေစတီေတာ္ႀကီးကို ဖူးေမွ်ာ္ၿပီး
ေAးေAးခ်မ္းခ်မ္း
ဗုဒၶံႏုႆတိပြားခြင္႔ရတာကိုပဲ
Aေက်နပ္ႀကီး
ေက်နပ္လွပါၿပီ၊
Page | 327
ဘဝနဲ႔ရင္းၿပီးရခဲ႔တဲ႔
သင္ခန္းစားေတြAရ
သုခဆိုတာ
ရုပ္စည္းစိမ္UစၥာAေပၚမွာ
မတည္မွီပဲ
စိတ္Aေပၚမွာသာတည္တယ္ဆိုတာ သူနားလည္ေနခဲ႔ၿပီေလ။ ၿဖစ္နိဳင္ရင္
ပူေလာင္မွဳAတိနဲ႔ၿပီးတဲ႔
ဗုဒၶံႏုႆတိထဲမွာ ကံရိုင္းက
ေလာကီကိစၥေတြကို
သူ႕စိတ္ကိုႏွစ္ထားခ်င္ပါရဲ႕
ဒီလိုႏွစ္ထားဖို႕
ဒါေပမဲ႕
မၿဖစ္နိဳင္ေAာင္
ေမ႔ပစ္ထားၿပီး
ေAးၿမတဲ႔
Aတိတ္ဘဝမ်ားဆီးက
ၿပဳဖူးခဲ႔ဖူးတဲ႔
ေလာကီAပူမီးတစ္ခု
သူဆီမွာ
ႀကြင္းရစ္ေနေစေသးတယ္ Aဲဒါကေတာ႕ သားေတာ္ေလး ဗညားဝါရူပါပဲတ႔။ဲ ဗညားဝါရူးေလးကို သူခြဲၿပီး Aင္းဝဘုရင္ သီဟသူေခၚရာေနာက္ လိုက္ပါသြားစU္က ဗညားဝါရူး ငါးႏွစ္သားေလး၊
Aေႀကာင္းစံုကို
နားမလည္နိဳင္ေသးေပမဲ႕
သူ႕Aမႀကီးရဲ႕ရင္ခြင္ထဲကေန
ရုန္းကန္ကာ
သားေတာ္ေလးကိုၿမင္ေယာင္ရင္း
ရွင္ၿဖဴတစ္ေယာက္
ခုနစ္ႏွစ္Aေႀကာ
သူပဲခူးကိုၿပန္ေရာက္ေတာ႕
Aေမကိုခြဲရလို႕
သည္းသည္းထန္ထန္ငိုေႀကြးက်န္ရစ္တဲ႔ မ်က္ရည္ႀကိမ္ႀကိမ္က်ခဲ႔ရဖူးတယ္ေလ။ ဗညားဝါရူးေလး
ဆယ္ႏွစ္ႏွစ္သား
လူပ်ိဳေပါက္ေလးၿဖစ္ေနၿပီ။ ႏွမAေပၚၿပဳခဲ႔တဲ႔ သူရထားတဲ႔
သူရဲ႕Aၿပစ္ေႀကြးကိုေနာင္တရရောစးင္း
ထီးနန္းဟာ
ဘာသာသတ္မွတ္ၿပီး
ညီမေလးရဲ႕ ညီမရဲ႕သား
ေက်းဇူးေႀကာင္႔
AေသAခ်ာကို
ရွင္ၿဖဴပဲခူးၿပန္ေရာက္ခ်ိန္မွာ
ဗညာဝါရူေလးဟာ
Aမရင္ခြင္ထဲက
သားငယ္ဗညားဝါရူးမဟုတ္ေတာ႔ပဲ တိုက္ရည္ခိုက္ရည္Aၿပည္႔နဲ႔
ရခဲ႔တာမို႕
တူေတာ္ဗညားဝါရူးကို
သားAရင္းတစ္ေယာက္လို Aၿမဲေနရာယူေနခဲ႔တဲ႔
စိတ္မလံုတဲ႔
ညီမေလးရဲ႕ထီးနန္းပဲလို႕ နန္းေမြAၿဖစ္သတ္မွတ္ၿပီး
ေလ႔က်င္ေပးထားပါသတဲ႔။ ခုနစ္ႏွစ္လံုးလံုး
ငိုေႀကြးရင္းက်န္ရစ္သူ ဆယ္ႏွစ္ႏွစ္သား
ေယာက်ၤားေကာင္းတို႕
Aကိုဗညားရံဟာ
တတ္သင္႔တဲ႔
ဒီေတာ႕
သူ႕Aေတြးမ်က္ဝန္းမွာ
Aၿပစ္ကင္း
ကေလးေလး
Aိမ္ေရွ႔မင္းသားဟာ Aဌရႆဆယ္ရွစ္ရပ္ကို
ပိုင္ပိုင္နိဳင္နိဳင္တတ္ကြ်မ္းတဲ႔ စစ္သားႀကီးလံုးလံုး ၿဖစ္ေနရွာၿပီတဲ႕ေလ။ ဘႀကီးေတာ္ရဲ႕ Aေရးေပးမွဳေႀကာင္႔ Aညႊန္႔တလူလူနဲ႔ ယံုႀကည္စိတ္Aၿပည္႔ တတ္တတ္ႀကြႀကြ ၿဖစ္ေနရွာတဲ႔
သားေတာ္ေလးကိုႀကည္႔ရင္း
Aကိုႀကီးဗညားရံမရွိရင္
ငါ႔သားေလး
ဘုရင္လုပ္ရေတာ႕မယ္၊ ထီးနန္းAာဏာဆိုတာ သိပ္Aဆိပ္ၿပင္းတဲ႔ ေၿမြနဂါးႀကီးပဲ သူ႔ကိုနိဳင္ေAာင္ ကစားနိဳင္ရင္ကစား
မနိဳင္ရင္
သူကၿပန္မ်ိဳသြားမယ္၊
သူ႕Aဆိပ္နဲ႔Aသက္ပါသြားရမယ္၊
Page | 328
AာဏာAဆိပ္နဲ႔ဇီဝိန္ေႀကြသြားရွာတဲ႔ မင္းရဲေက်ာ္စြာ၊
Aလမၸာယ္မနိဳင္လို႕ Aာဏာနဂါးႀကီးရဲ႕
Aစားကိုခံလိုက္ရတဲ႔ Aကိုႀကီးဗညားဓမၼရာဇာ၊ Aင္းဝဘုရင္သီဟသူ၊ လူဘဝဆိုတာကိုေတာင္ ေကာင္းေကာင္းမသိရေသးတဲ႔ ၿပီးေတာ႕
Aရြယ္မွာ
Aာဏာကိုမက္ရင္း
ကေလးေက်းေတာင္ညိဳ၊
ပခန္းတရဖ်ား
Aာဏာရဲ႕Aၿမိဳကို
ခံလိုက္ရတဲ႔
မင္းလွငယ္ေလး၊
Aာဏာရဲ႕ရစ္ပတ္ညစ္သတ္ၿခင္းကို
ခံလိုက္ရတဲ႔
စတဲ႔
Aာဏာရဲ႕
သားေကာင္ေတြလို
သားေလး
ဗညားဝါရူးေလးမ်ား ၿဖစ္သြားခဲ႔ပါရင္ Aို ငါ႔သားေလးကို သူတို႕လိုမၿဖစ္ေစရဘူးလို႕ သြားေလသူ ခ်စ္ဦးသူ
သမိန္စည္သူ႕
ကိုၿပန္ၿမင္ေယာင္ရင္း
Aံကိုတင္းတင္းႀကိတ္လို႕
ရွင္ၿဖဴဆံုးၿဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္သတဲ႔၊ သူ မီးလွ်ံထဲကူးခက္ရဦးေတာ႕မွာေပါ႔။ ေနာက္ဆက္တြဲ ၂ - ( မုန္တိုင္းႀကားက ႀကာၿဖဴပြင္႔ ၂၄ ) ရွင္ၿဖဴ
ပဲခူးကိုၿပန္ေရာက္တာ
ရွင္ၿဖဴထက္ႏွစ္ႏွစ္သာသာႀကီးတဲ႔
ေကာဇာသကၠရာဇ္ Aကိုဗညားရံဟာ
၇၉၁ခုႏွစ္မွာပါ။ Aသက္
AဲဒီAခ်ိန္မွာ
၃၈ႏွစ္ရွိၿပီေပါ႔၊
သကၠရာဇ္
၇၈၇ခုႏွစ္ကတည္းက Aကိုႀကီးဗညားဓမၼရာဇာကို Aဆိပ္ခပ္သတ္ၿပီး မင္းၿဖစ္လာသူဆိုေတာ႕ ဟံသာဝတီထီးနန္းကို ရွိေသးတယ္ဆိုေပမဲ႕
သူသိမ္းပိုက္ခဲ႔တာ ဗညားရံဟာ
လုယူထားတာကလြဲရင္
ကလိန္ဆင္
Aေတာ္ေလး
ေလးႏွစ္ရွိၿပီေပါ႔ေလ။ Aဆိပ္ခပ္ၿပီး
မင္းသက္ေလးႏွစ္
Aကို႔လက္ထဲက
Aာဏာနိဳင္ငံေရးကိုကြ်မ္းက်င္ၿပီး
Aာဏာကို
သံစစ္တမန္စစ္ကို
Aသံုးၿပဳတဲ႔ေနရာမွာ ေတာ္ေတာ္ေတာ္တဲ႔သူပဲတဲ႔။ သူဟာ
လက္ရံုးရည္လည္းေကာင္း
မိုးညွင္းမင္းႀတားရဲ႕ရန္ကို
ထိန္းညွိဖို႕
စည္းရံုးေရးႏွလံုးရည္လည္းေကာင္းတဲ႔
ေတာင္ငူAေၿခစိုက္
ေစာလူးသခၤယာဦးေဆာင္တဲ႔
ဗမာေတြေၿမွာက္ေပးကူညီတယ္။ AဲဒီAခ်ိန္မွာ ရွမ္းမင္းဆက္ Aင္းဝထီးနန္းဟာ Aေရွ႔ေၿမာက္က Aႏြယ္တူရွမ္းေတြရဲ႕
Aကဲစမ္းမွဳကိုခံေနရသလို၊
ပုဂံမင္းဆက္ၿပတ္သြားၿပီး
ေနာက္ပိုင္းမွာ
ငုတ္သြားတဲ႔ ဗမာေတြရဲ႕ ပုန္ကုန္မွဳကိုလည္း ရင္ဆိုင္ေနရတယ္။ ဗညားရံရဲ႕Aၿမင္မွာ မဟာဗ်ဴဟာေၿမာက္ လုပ္ထားရမယ္လို႕
Aင္းဝဟာ
မဟာဗ်ဴဟာၿပိဳင္ဘက္ပဲ၊
ရန္ဘက္ၿဖစ္လာေတာ႕မယ္ ယူဆထားၿပီး
ၿပိဳင္ဘက္Aင္Aားေကာင္းလာရင္
ဒီေတာ႕
ေတာင္ငူကိုေၿမာက္ေပးတယ္၊
Aင္းဝAားနည္းေAာင္ ၿပည္ကိုသိမ္းဖို႕ႀကိဳးစားတယ္၊
Page | 329
ဒါေပမဲ႕
ေတာင္ငူAားေကာင္းသြားရင္
သူကိုဒုကၡေပးမဲ႕
Aနီးကပ္ရန္သူဆိုတာကိုလည္း
သူနားလည္တယ္ ဒါေႀကာင္႔ မိုးညွင္းသတိုးက တူမေတာ္ကိုေပးၿပီး စစ္ေၿပၿငိမ္းေရးလုပ္ေတာ႕ သူလက္ခံၿပန္ေရာ
ၿပီးေတာ႕
Aင္းဝက
ေတာင္ငူကိုၿပန္သိမ္းတဲ႔Aခါ
မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္
နယ္စပ္မွာ Aင္Aားၿပၿပီး ဖာသိဖာသာေနလိုက္ၿပန္တယ္။ Aဲဒီလိုပဲ
Aေရွ႔ဘက္က
Aင္Aားေကာင္းလာတဲ႔
ေစ႕စပ္ေရးလုပ္လိုက္နဲ႕
Aယုဒၶယကိုလည္း
သံစစ္တမန္စစ္ပဲ
ဆင္ႏြဲၿပီးထိန္းထားနိဳင္တာပဲတဲ႔၊
သူဟာစကားေၿပာလည္းသိပ္ေကာင္းတယ္လို႕ဆိုတယ္။ ဟံသာဝတီဟာ
ရာဇာဓိရာဇ္လက္ထက္တုန္းကလို
Aင္Aားၿပလိုက္
ဒါေႀကာင္႔မို႕
ဗညားရံလက္ထက္
စစ္မတိုက္ေနရေတာ႕ေပမဲ႕
Aမ်ားက
ေလးစားခန္႔ညားရတဲ႔ နိဳင္ငံေတာ္Aၿဖင္႔နဲ႔ ရပ္တည္ေနနိဳင္ခဲ႔ပါတဲ႔သတဲ႔ေလ။ ၿပည္တြင္းေရးမွာလည္း သူ႔Aကို
သူငယ္ငယ္
သူ႔Aေဖရာဇာဓိရာဇ္လက္ထက္က
ဗညားဓမၼရာဇာမင္းလက္ထက္မွာ
ဟံသာဝတီရဲ႕
ဝမ္းပိုက္ေဒသကို
ကိုင္တြယ္တက္သလို၊
ဘုရင္ခံAၿဖစ္နဲ႔ေရာ
Aုပ္ခ်ဳပ္ဖူးေတာ႕
ဟံသာဝတီရဲ႕
ဦးေခါင္းေဒသ
စစ္ဦးစီးAၿဖစ္နဲ႕ေရာ ပုသိမ္ဒလေဒသဆိုတဲ႔
ဒီေဒသကို
ေကာင္းေကာင္း
ဒဂံုပဲခူးကိုလည္း
ပိုင္ပိုင္နိဳင္နိဳင္
ထိန္းခ်ဳပ္ထားသတဲ႔၊ ညီAငယ္ဆံုး ဗညားက်န္းကို Aကိုႀကီးလက္ထက္တုန္းကလိုပဲ ဟံသာဝတီရဲ႕ ေၿခလက္ေဒသ တေၿဖးေၿဖးခ်င္း
မုတၲမကိုဆက္စားေစၿပီး
Aစမွာႏွာနွပ္ထားေသးတယ္
ထိန္းခ်ဳပ္သြားလိုက္တာ
ေနာက္ေတာ႕
ဗညားက်န္းခမ်ာ
ေနာက္ဆံုးမွာ
ဟံသာဝတီနိဳင္ငံေရးစင္ၿမင္႔ေပၚက ေပ်ာက္ကြယ္သြားတဲ႔Aထိပဲတဲ႔။ ဒါေပမဲ႕ ဗညားရံဟာ သူႏွမ ရွင္ေစာပုကိုေတာ႕ Aေတာ္ခ်စ္ရွာပါတယ္၊ သူရဲ႕ နန္းေမြကိုလည္း ရွင္ေစာပုရဲ႕သား
ဗညားဝါရူးကို
ေပးတယ္၊
ဗညားဝါရူးကိုလည္း
ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုယ္
ယံုႀကည္မွဳရေAာင္ စနစ္တက်ေလ႔က်င္႔ေပးသတဲ႔။ ဒါေႀကာင္႔ ဗညားဝါရူးေလးဟာ သူ႕ကိုယ္သူ သိပ္ယံုႀကည္တယ္၊ သူ႔ကိုဘယ္သူမွ ရန္မမူနိဳင္ဘူးလို႕လည္း ယူမွတ္ထားပါသတဲ႔။ ရွင္ၿဖဴေလးဟာ သူ႔သားကို Aာဏာဆိုတဲ႔ ေၿမြနဂါးႀကီးက ၿမိဳယူစားေသာက္သြားမွာကို စိုးရိမ္ေပမဲ႕ လက္မခံလို႕မရတဲ႔
Aေၿခေနမွာ
သံသရာမွာAေႀကြတင္တဲ႔
ဘုရင္မၿဖစ္ေAာင္
ႀကိဳးစားစည္းရံုးမယ္ဆိုၿပီး တေၿဖးေၿဖးခ်င္း မင္းတို႕က်င္႔ကို က်င္႔ႀကံရမဲ႕ တရားဆယ္ပါးAေႀကာင္း၊ ဘုရင္ဆိုတာ ၿပည္သူရွိလို႕သာ ဘုရင္ၿဖစ္ေနလို႕ ၿပည္သူေတြကို ေပ်ာ္ရႊင္ႀကြယ္ဝသာယာေAာင္
Page | 330
ထားရမဲ႔Aေႀကာင္း၊ Aႀကြင္းမဲ႔ Aာဏာရွင္ သက္ဦးဆံပိုင္ ပေဒသရာဇ္စနစ္မွာ ၿပည္သူေတြရဲ႕ Aေၿခေနမွန္ကို
ဘုရင္Aေနနဲ႔
သိရွိနိဳင္ဖို႕
ခက္ခဲတာမို႕
ၿပည္သူေတြနဲ႔ထိေတြ႔ဆက္ဆံမွဳေတြ
မ်ားမ်ားလုပ္ေပးရမွာၿဖစ္တဲ႔Aေႀကာင္း သင္ႀကားေပးရွာပါသတဲ႔။ ဒီလိုနဲ႔
ရွင္ၿဖဴေလးဟာ
သားမင္းေလာင္းေလးကို
သင္ႀကားရင္း
၁၆ႏွစ္ဆိုတ႔ဲ
ကာလကို
ဟံသာဝတီနန္းတြင္းထဲမွာပဲ ေAးေAးခ်မ္းခ်မ္း ေက်ာ္ၿဖတ္ခဲ႔ပါသတဲ႔ေလ။ ေနာက္ဆက္တြဲ ၂ - ( မုန္တိုင္းႀကားက ႀကာၿဖဴပြင္႔ ၂၅ ) Aကိုၿဖစ္သူရဲ႕Aရိပ္AာဝါသေAာက္မွာ ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္းေနရေပမဲ႕ သမုဒယေလာင္စာေႀကာင္႔ ၿဖစ္ေပၚလာတဲ႔ ေသာကမီးေတြက ရွင္ၿဖဴ႕ရင္ထဲမွာ မၿငိမ္းနိဳင္ေသးပါဘူးတဲ႔။ AဲဒီAခ်ိန္မွာ သမီးႀကီး ပကာေထာ္နဲ႔ သမီးငယ္ နဲတကာသင္တို႕ဟာ Aသက္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ Aစိတ္ထဲေရာက္ေနၿပီေလ၊ Aသက္ဆယ္ေလး ဆယ္ငါးဆို သားေပးသမီးယူ လုပ္ေနႀကၿပီၿဖစ္တဲ႔ ပေဒသရာဇ္ေခတ္ႀကီးမွာ သမီးေတာ္ေလးႏွစ္ပါးရဲ႕Aသက္ဟာ
Aိမ္ေထာင္ၿပဳမဲ႔
Aရြယ္ထက္ေတာင္
လြန္ေနၿပီလို႕
ေၿပာရမွာေပါ႔။ မိပကာေထာ္ေရာ မိနဲတကာပါ မိခင္ဖခင္ေတြရဲ႕ Aေမြေတြရထားတာမို႕ သိပ္လွတယ္တဲ႔၊ ဒါေပမဲ႕ ႏွစ္ေယာက္ယွU္ရင္
သမီးငယ္နဲတကာသင္က
ပိုလွတယ္၊
ထက္လည္းထက္ၿမတ္တယ္၊
Aမႀကီးမိပကာေထာ္လို Aရာရာကို Aရွံဳးေပး ႏွလံုးေAးဆိုၿပီး ႏွလံုးမသြင္းပဲ သုရွင္ရဲ႕ေၿမး ဗညားရံမင္းရဲ႕တူမ
Aိမ္ေရွ႔မင္းသားရဲ႕Aမ
ဆိုတဲ႔မာနနဲ႔
ေထာင္ေထာင္လြားလြား
ဝင္႔ဝင္႔ႀကြားႀကြားေနတတ္သတဲ႔။ မိမဲ႔ဖမဲ႔ တူေတာ္တူမေတာ္ေတြကို သနားစိတ္၊ ႏွမAေပၚၿပဳခဲ႔တဲ႔AမွားAတြက္ ေနာင္တစိတ္ေတြနဲ႔ ဗညားရံမင္းရဲ႕
ရင္ေသြးAရင္းထက္
ဒီလိုၿဖစ္ေစတာနဲ႔တူရဲ႕၊
ပိုၿပီးဂရုစိုက္
တင္စားရရင္
Aလိုလိုက္လြန္းလို႕မ်ား
ဆူးေတြကားေနေAာင္
မိနဲတကာသင္ကို ၿဖန္႔ကားထားတဲ႔
ရဲရဲေတာက္ႏွင္းဆီနီနီ တစ္ပြင္႔လိုေနမွာေပါ႔၊ ဒါေႀကာင္႔မို႕ ေတာ္ရံုတန္ရံု နန္းတြင္းသားေတြကို ခ်စ္သူAၿဖစ္လက္ခံဖို႔မေၿပာနဲ႔ စU္းေတာင္မစU္းစားဘူးတဲ႔ေလ။ ဒီလိုမၿဖစ္ဖို႕ ရွင္ၿဖဴဆံုးမတဲ႔Aခါ မိနဲတကာသင္ဟာ
Aေမ႔Aေရွ႔မွာ
Aေမေက်နပ္ေAာင္ေနေပမဲ႕
Aေမကြယ္ရာမွာဆို
Page | 331
သူေနတတ္သလိုပဲေနသတဲ႔၊
ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ႕
AေမကAရမ္းဆူတာပဲဆိုၿပီး
Aေမနဲ႔ခပ္ကြာကြာေနလာပါေရာ။ မိပေထာ္ကေတာ႕
သူ႕ညီမေလးနဲ႔မတူပဲ
Aေဖေသသြားၿပီး
ကိုးႏွစ္ဆယ္ႏွစ္သမီးAရြယ္မွာ
မိန္းခေလးတေယာက္Aေနနဲ႔ ၿဖစ္ေနခဲ႔မွာေပါ႔၊
Aရာရာမွာ
Aရာရာမွာ
သူAစိုးရိမ္ဆံုးက
Aားငယ္တတ္သတဲ႔၊
သူသိတတ္စမွာ
AေမကိုAေဝးယူေဆာင္သြားၿခင္းခံခဲ႔ရတဲ႔
Aားငယ္တတ္တဲ႔စိတ္က
Aေမ႕ကိုထပ္ၿပီး
သူ႔ကိုလႊမ္းၿခံဳထားသလို
ဆံုးရွံဳးသြားမွာကိုပဲ
ဒါေႀကာင္႔လည္း
Aေမ႔နားက တဖဝါးမွမကြာေAာင္ ေနေနတတ္တယ္၊ Aေမ႔နဲ႔Aတူ ဒဂံုဆံေတာ္ရွင္သြားတိုင္း ပါေနက်က မိပကာေထာ္၊ Aေမၿပဳသမွ်ကုသိုလ္ေကာင္းမွဳတိုင္းမွာ ေတြ႔ရတာက မိပကာေထာ္ ဒီလိုနဲ႔
Aေမနားမွာေနရင္း
ေAးခ်မ္းမွဳAစစ္ကို
သူထိေတြ႔လာရတယ္၊
ေနာက္ေတာ႕
Aိမ္ေထာင္ဆိုတဲ႔ သမုဒယေလာင္စာကို သူလက္မခံနိဳင္ေတာ႕ပါဘူး။ ဒီလိုနဲ႔
သမီးေတာ္ေလးေတြရဲ႕Aသက္ေတြႀကီးလာသတဲ႔၊
ေAးခ်မ္းမွဳကိုသာေရွ႔ရႈ႕တဲ႔
မိပေထာ္Aတြက္
ဒီလိုAသက္ႀကီးလာတာဟာ
Aေရးမႀကီးေပမဲ႕
မိနဲတကာသင္Aတြက္ေတာ႕
သိပ္Aေရးႀကီးတဲ႔Aခ်က္လို႕ယူဆပါသတဲ႔ေလ၊ ဒါနဲ႔ပဲ သူ႔ကိုမရဲတရဲပိုးပန္းေနသူ မင္းညီမင္းသား မွဴးမတ္ေသနာပတိေတြထဲက
ဗညားAိမ္ဆိုတဲ႔
မွဴးမတ္ငယ္ေလးကို
ခ်စ္သူAၿဖစ္
ေရြးခ်ယ္လိုက္သတဲ႕။ ရွင္ၿဖဴကေတာ႕ သမတ္ေလာင္း ဗညားAိမ္ကို သိပ္သေဘာမေတြ႔လွပါဘူး ဆင္ၿခင္တံုနည္းၿပီး Aလိုရမၼက္ႀကီးမဲ႔သူလို႕ ၿမင္သတဲ႔၊ ဒါေပမဲ႕ ခ်စ္သူနဲ႔ေသကြဲကြဲခဲ႔ရဖူးၿပီး မခ်စ္မႏွစ္သက္သူေတြနဲ႕ Aႀကာႀကီးေနဖူးတဲ႔
ဒုကၡကို
မကန္႔ကြက္ရွာပါဘူး၊
ကိုယ္တိုင္
ေကာင္းေကာင္းခံစားခဲ႔ဖူးတဲ႔
ဘႀကီးေတာ္
ဗညားရံကေတာ႕
ရွင္ၿဖဴဟာ
သူသမီးကို
ခ်စ္တူမေခ်ာေလး
လိုသမွ်ၿဖည္႔ဆည္းေပးဖို႕Aသင္႔ဆိုေတာ႕ မဂၤလာပြဲႀကီးကို ဝွဲခ်ီးက်င္းပေပးရွာပါသတဲ႔ ၿပီးေတာ႕ ဗညားAိမ္ကို
ပုသိမ္ၿမိဳ႕ကိုစားေစတယ္၊
လယ္ယာလုပ္ငန္ေတြ
လက္မွဳAႏုပညာေတြနဲ႕
ဦးေဆာင္တဲ႔ၿမိဳ႕ၿဖစ္တဲ႔Aၿပင္ ထီးနန္းကိုရခဲ႔တာမဟုတ္လား
ပုသိမ္ဆိုတာက Aလြန္ႀကြယ္ဝၿပီး
ဗညားရံကိုယ္တိုင္လည္း ဒီလိုၿမိဳ႕ႀကီးကို
ပင္လယ္ကုန္ကူးမွဳေတြ ၿမစ္ဝကြ်န္းေပၚေဒသကို
ဒီေဒသႀကီးကို စားေစတယ္ဆိုတာက
Aားၿပဳၿပီး ေတာ္ရံု
ခ်ီးေၿမွာက္မွဳမဟုတ္ဘူးေပါ႔။
Page | 332
တူမေတာ္ရဲ႕မဂၤလာပြဲကို
AႀကီးAက်ယ္က်င္းပေပးၿပီးတဲ႔ေနာက္
ေလးငါးႏွစ္Aႀကာ
ေကာဇာသကၠရာဇ္ ၈၀၇ ခုႏွစ္မွာ ဝါရူရီမင္းဆက္ ဆယ္႕တစ္ဆက္ေၿမာက္ဘုရင္ ဗညားရံဟာ သက္ေတာ္ငါးဆယ္ နန္းစံသက္ ႏွစ္ဆယ္မွာ ရိုးရိုးမက်န္းမာတဲ႔ေရာဂါနဲ႔ပဲ ကြယ္လြန္ပါေလေရာတဲ႔။ ဗညားရံဟာ
သူေသခါနီးAခ်ိန္မွာ
Aကိုေတာ႕
Aနားမွာၿပဳစုေနတဲ႔
ေနရေတာ႕မွာမဟုတ္ဘူး
သူႏွမကိုေခၚၿပီး
Aကိုမေသခင္
စကားႀကားခ်င္တယ္လို႕
မ်က္ရည္ေတြ
တသြင္သြင္စီးက်ရင္း
စကားကိုေၿပာသတဲ႔၊
ရွင္ၿဖဴက
သူ႕Aကိုရဲ႕ႏွဖူးကို
Aေစာႀကီးကတည္းက ႏွလံုးသြင္းဖို႕
သူခြင္႔လႊတ္ခဲ႔ၿပီးသား
တိုက္တြန္းညႊန္ၿပရွာတယ္။
ညီမေလးရွင္ၿဖဴေရ
Aကို႔ကိုခြင္႔လႊတ္တယ္ဆိုတဲ႔ သူတစ္သက္လံုးၿမိဳသိပ္ခဲ႔ရတဲ႕ ၿမတ္ၿမတ္နိဳးနိဳးပြတ္သပ္ရင္း
ၿဖစ္တဲ႕Aေႀကာင္းေၿပာၿပၿပီး ေနာက္ေတာ႕
ဗညားရံက
Aနတၱတရားကို ညီမေလးေရ
ညီမေလးရဲ႕သားေတြ သမီးေတြAေပၚမွာေတာ႕ Aကိုတာဝန္ေက်ခဲ႔တယ္လို႕ ယံုႀကည္ပါတယ္ ညီမေလးကလည္း Aကို႕သားေလး လိပ္မြတ္ေထာ္ေလးကိုလည္း တခါၿပန္ေစာင္႔ေရွာက္ေပးပါ၊ Aကိုစိတ္ခ်ပါရေစလို႕ ေတာင္းဆိုရင္း Aသက္ထြက္သြားရွာပါတယ္။ လိတ္မြတ္ေထာ္ဆိုတာက မင္းသားေလးပါ။
ဗညားရံနဲ႕
ဗညားရံဟာ
မိုးညွင္းမင္းႀတားရဲ႕တူမေတာ္တို႔က
သူသားရွိရက္နဲ႔
နန္းေမြမေပးပဲ
ေမြးဖြားလာတဲ႔ သူ႔ညီမရဲ႕သားကို
နန္းေမြေပးခဲ႔တယ္ေလ။ ဒါနဲ႔ပဲ ဗညားရံ ႀကိဳတင္စီစU္ထားသလိုပဲ ဗညားဝါရူးဟာ ဝါရူရီမင္းဆက္ ဆယ္ႏွစ္ဆက္ေၿမွာက္ ဘုရင္Aၿဖစ္နဲ႔ ဟံသာဝတီထီးနန္းကို စိုးစံရပါေလေရာတဲ႔။ ေနာက္ဆက္တြဲ ၂ - ( မုန္တိုင္းႀကားက ႀကာၿဖဴပြင္႔ ၂၆ ) ေကာဇာသကၠရာဇ္ ၈၀၇ ခုႏွစ္မွာ ဗညားဝါရူးဟာ ဝါရူရီမင္းဆက္ရဲ႕ တစ္ဆယ္ႏွစ္ဆက္ေၿမာက္ ဘုရင္Aၿဖစ္နဲ႔
ဟံသာဝတီမွာ
နန္းတက္ခဲ႔ပါတယ္၊
AဲဒီAခ်ိန္မွာ
ဗညားဝါရူးရဲ႕Aသက္က
ႏွစ္ဆယ္႔ကိုးႏွစ္ရွိၿပီတဲ႔။ ဗညားဝါရူးရဲ႕နန္းတတ္ပြဲဟာ သူ႔Aရင္
ဝါရူရီမင္းဆက္
သူ႕ေရွ႔က
ဘိုးေဘးမင္းေတြနဲ႔မတူပဲ
Aဆက္ဆက္ကေတာ႕
နန္းတတ္တိုင္း
ေAးေAးခ်မ္းခ်မ္းပါပဲတဲ႔၊ AံတုAကဲစမ္းတာေတြ
နန္းလုမဲ႔သူေတြနဲ႔ နပမ္းလံုးတိုက္ခိုက္ၿပီးမွ ထီးနန္းကို ရခဲ႔ႀကတာခ်ည္းပဲေလ။
Page | 333
ဒီလိုေAးေAးခ်မ္းခ်မ္းၿဖစ္ရတာကလည္း သူ႔နန္ေမြAၿဖစ္နဲ႔
ဘႀကီးေတာ္ဗညားရံမင္းဟာ
Aေစာႀကီးကတည္းက
သတ္မွတ္ထားခဲ႔တာရယ္၊
သူ႔တူ
ဗညားဝါရူးကို
ဘႀကီးေတာ္မင္းႀတား
လက္ထက္ကတည္းက Aိမ္ေရွ႔မင္းသား ဗညားဝါရူးဟာ Aုပ္ခ်ဳပ္ေရး စစ္ေရး တရားစီရင္ေရး စတဲ႔Aေရးကိစၥေတြမွာ
ဝင္ေရာက္ေဆာက္ရြက္ခြင္႔
ရခဲ႔တာရယ္ေႀကာင္႔ပါပဲလို႕
ေၿပာရမွာေပါ႔။
ေၿပာရမယ္ဆို ၿပည္သူေတြက ဗညားဝါရူးကို သူတို႔ရဲ႕မင္းၿဖစ္မဲ႔သူလို႕ Aေစာႀကီးကတည္းက လက္ခံထားခဲ႔ႀကတယ္ေပါ႔၊ သူတို႕ခ်စ္တဲ႔ ရွင္ေစာပုရဲ႕သားဆိုတာလည္း ပါပါလိမ္႔မယ္။ ဒါAၿပင္
ၿပည္သူရွိလို႕သာ
Aေတာ္ေလးကို
ဘုရင္ရွိတာ
ဆိုတဲ႔
သူAေမရဲ႕စကားဟာ
လႊမ္းမိုးထားတယ္နဲ႔တူရဲ
သူသိပ္စိတ္ဝင္စားတယ္
ၿပည္သူေတြရဲ႕
ဗညားဝါးရူးကို
ၿပည္သူေတြရဲ႕Aဓိကရုဏ္းေတြကို
လိုလားခ်က္ေတြကိုလည္း
သိပ္Aေလးထားပါသတဲ႔
ဒါေႀကာင္႔မို႕ သူကိုၿပည္သူေတြကလည္း ႀကည္ညိဳႀကတာေပါ႔။ ဗညားဝါရူးဟာ တရားစီရင္ေရးနဲ႔ တရားမွ်တေရးကို သိပ္Aေလးထားသတဲ႔၊ သူ႕ေဘးေတာ္ ဝါရူရီ မဂဒူးမင္း
ၿပဳစုခဲ႔တဲ႕
ဓမၼသတ္ကိုလည္း
ၿပည္သူေတြ
တေၿပးညီလက္ခံက်င္႔သံုးလာေAာင္
ႀကိဳးပမ္းတယ္ ၿပီးေတာ႕ တရားေရးဌာနက စီရင္မွဳေတြဟာ သမာသမတ္က်မက်ဆိုတာကိုလည္း သူကိုယ္တိုင္စံုစမ္းတယ္၊ မႀကာခဏ နနူ္းေတာ္ထဲကထြက္ၿပီး ၿပည္သူေတြႀကားကို လိုက္သြားရင္း စနည္းနာတတ္သတဲ႔၊ ေနာက္ဆံုးမွာ ဒီAက်င္႔ကပဲ သူ႔ကိုေဘးေတြ႔ေစပါေလေရာ။ ဗညားရူးဝါရူးဟာ
ဘႀကီးေတာ္ဗညားရံၿပဳစုေလ႔က်င္႔ေပးလို႕
ရွင္ၿဖဴေလးရဲ႕
ဆံုးမခ်က္ေႀကာင္႔
မႀကာမႀကာခရီးထြက္ေလ႔ရွိတယ္။ လံုၿခံဳေရးေကာင္းေကာင္း
သူ႔ကိုယ္သူAရမ္းယံုႀကည္သလို
ၿပည္သူေတြနဲ႔ ပံုမွန္Aတိုင္းဆို
ယူရတယ္မဟုတ္လား
သိပ္ယံုသူဆိုေတာ႕
Aေစာင္႔Aေရွာက္မေခၚပဲ
ႏွစ္ေယာက္ေလာက္နဲ႔
ခရီးေဝးေတြ
Aၿမဲတမ္းထိေတြ႔ေနေAာင္ ရွင္ဘုရင္တစ္ပါးAၿပင္သြားရင္
ဗညားဝါရူကေတာ႕
သူ႔ကိုယ္သူ
Aေဖၚတစ္ေယာက္
ဒါမွမဟုတ္
မႀကာခဏထြက္တယ္၊
ေတာင္ဘက္
ထားဝယ္
တနႆၤရီဘက္Aထိ သြားတတ္သလို ေၿမာက္ဘက္ ေတာင္ငူနယ္စပ္Aထိ သြားတတ္သတဲ႔။ ပထမေတာ႕
ဘယ္သူမွမရိပ္မိေပမဲ႕
ၿပည္သူေတြႀကား
မေက်နပ္မွဳေတြ
နန္းေတာ္Aၿပင္ဘက္က စတာေတြကို
လြဲမွားတဲ႔တရားစီရင္မွဳေတြ
တာဝန္ရွိသူေတြကိုေက်ာ္ၿပီး
ဘုရင္ႀကီးက
Page | 334
ႀကိဳတင္သိေနတတ္တာ
Aၿပစ္ေပးတာ
စီရီတာ
မႀကာမႀကာလုပ္လာေတာ႕
ဘုရင္ႀကီးနန္းၿပင္ထြက္တယ္ဆိုတဲ႔ သတင္းက ေပါက္ႀကားလာတာေပါ႔။ ဟံသာဝတီမွာေရာ Aင္းဝမွာပါ နန္းတြင္းေရးAရွဳပ္Aရွင္းေတြ လုပ္ႀကံမွဳေတြ လွည္႔စားမွဳေတြကို ကိုယ္တိုင္ထဲထဲဝင္
သိရွိခံစားဖူးေပမဲ႕
သားကိုခ်ီးက်ဴးသံေတြႀကားမွာ သတိေပးဖို႔ေမ႔ေနခဲ႔ပါသတဲ႔။
ဘုရင္ေလးက
သိပ္ၿပီးတရားေၿဖာင္႔မတ္တာပဲ
သာယာရင္း သားေလးရဲ႕
ရွင္ၿဖဴတစ္ေယာက္
နန္းစံသက္
ေလးႏွစ္မွာ
ဆိုတဲ႔
သူသားကို နန္းတြင္းမွာေရာ
တိုင္းၿပည္တစ္ခုလံုးမွာပါ သာယာၿငိမ္းခ်မ္းေနေတာ႕ သူ႔ကို မလိုသူမုန္းထား ရွိမွာမဟုတ္ဘူးလို႕ သူထင္ေနမိတယ္ေလ၊ မိပကေထာနဲ႔Aတူ
ဒါနဲ႔ပဲ
ေလာကီေရးရာေတြကို
ဒဂံုဆံေတာ္ရွင္ဆီမွာ
သူေမ႔ထားလိုက္ၿပီး
Uပုပ္သီတင္းေစာင္႔
သမီးႀကီး
ဗုဒၶံႏႆတိပြုားရင္းနဲ႔သာ
ေAးေAးခ်မ္းခ်မ္း Aခ်ိန္ကုန္ေနခဲ႔တာေပါ႔။ ဒီလိုနဲ႔ ဘုရင္ၿဖစ္တဲ႔ ဗညားဝါရူးက မႀကာမႀကာ Aၿပင္ကိုခရီးထြက္ေနတယ္၊ Aေမနဲ႔Aမႀကီးက ဒဂံုဆံေတာ္ရွင္ဆီမွာ Aခ်ိန္ကုန္ေနတယ္၊ Aမငယ္နဲ႔ေယာက္ဖက ဟိုးAေဝးႀကီးက ပုသိမ္မွာ ဒီေတာ႕ ပဲခူးနန္းတြင္းထဲမွာ ဗညားဝါရူးရဲ႕ Aနီးကပ္လူယံုေတြ မရွိဘူးၿဖစ္ေနတာေပါ႔၊ Aဲဒီမွာ ဘႀကီးေတာ္ဗညားဓမၼရာဇာရဲ႕သား ဗညားက်န္းဆိုတဲ႔ Aကိုဝမ္းကြဲတစ္ေယာက္က ဗညားဝါရူးကို လုပ္ႀကံၿပီး နန္းသိမ္းဖို႕ ႀကံပါေလေရာတဲ႔။ တကယ္ေတာ႕
ဗညားက်န္းရဲ႕
Aဆိပ္ခပ္မွဳေႀကာင္႔ နန္းေမြတစ္ေယာက္ေလ၊ သိမ္းပိုက္လိုက္တဲ႔Aၿပင္
Aေဖ
မေသခဲ႔ရင္ ဒါေပမဲ႕
ဗညားဓမၼရာဇာသာ သူဟာ
ဦးရီးေတာ္က
နန္းလ်ာAၿဖစ္
ဦးရီးေတာ္
ဗညားရံရဲ႕
ဟံသာဝတီထီးနန္းကို
ဆက္ခံရမဲ႔
သူ႔Aေဖကိုလုပ္ႀကံလိုက္ၿပီး
ထီးနန္းကို
ညီတဝမ္းကြဲ
ဗညားရူးကို
နန္းေမြထားလိုက္ေတာ႕
သူ႕Aဖို႕ ထီးနန္းနဲ႔ေဝးသြားရတာေပါ႔။ ဗညားရံဟာ ေဘးေတာ္ မဂဒူးရဲ႕သခ်ႋဳင္းဂူမွာ ေရးထိုးထားတဲ႔ က်ဴပင္ခုတ္က်ဴငုတ္မက်န္ေစနဲ႔ ဆိုတဲ႔AဆိAမိန္႔ကို
ဆန္႔က်င္ၿပီး
Aကိုကိုသတ္ေပမဲ႕
Aကို႔သားကိုေတာ႕
မင္းသားAေဆာင္Aေယာင္Aၿပည္႔နဲ႔ ဆက္လက္စံစားေစခဲ႔တယ္။
Page | 335
ဗညားဝါရူးလက္ထက္ေရာက္ေတာ႕လည္း ဗညားက်န္းကို ထီးနန္းAတြက္ Aႏၱရာယ္ရွိတဲ႔သူလို႕ မသတ္မွတ္ပဲ
ဘႀကီးေတာ္လက္ထက္ကလိုပဲ
Aၿပင္ကိုမႀကာခဏသြားၿပီး
ၿပည္တြင္းေရးကို
ဆက္လက္စံစားေစတဲ႔Aၿပင္
ကိုယ္တိုင္စနည္းနာေလ႕ရွိတဲ႔
သူAတြက္
နန္းတြင္းေရးမွာ Aားကိုးရတဲ႔ Aကိုႀကီးတစ္ေယာက္Aၿဖစ္ ဗညားဝါရူက ေၿမာက္စားခဲ႔ပါသတဲ႔။ ဒါေပမဲ႕ ဗညားက်န္းကေတာ႕ ဘယ္ေက်နပ္နိဳင္ပါ႔မလဲ သူသာဘုရင္ၿဖစ္ထိုက္သူလို႕ စိတ္ထဲမွာ ရွိေနခဲ႔မွာေပါ႔၊ ဒါကို Aခ်ိဳ႔မွဴးမတ္ေတြကလည္း AားေပးAားေၿမွာက္ၿပဳပါလိမ္႔မယ္ ေနာက္ဆံုး ဗညားဝါရူးကို လုပ္ႀကံၿပီး ထီးနန္းကိုသိမ္းပိုက္ဖို႕ ဗညားက်န္ႀကံစည္ပါေလေရာ။ သူ႔ကိုယ္သူသိပ္ယံုၿပီး Aၿပင္သြားတိုင္း Aေစာင္႔Aေရွာက္မေခၚတတ္တဲ႔ ဗညားဝါရူးကို လုပ္ႀကံဖို႕ ဗညားက်န္းAတြက္
သိပ္မခက္လွပါဘူး၊
ဘယ္Aခ်ိန္ၿပန္မယ္ဆိုတာကို
ဗညားဝါးရူးဘယ္Aခ်ိန္Aၿပင္ထြက္မယ္
သူသိေနသားပဲ
လမ္းမွာ
ေႀကးစားလူသတ္သမားတစ္စုကို
Aသံုးခ်လိုက္တာနဲ႔ ပြဲကေAးေAးေဆးေဆးပဲ ၿပတ္သြားေတာ႕တာေပါ႔၊ ဒီလိုနဲ႔ သကၠရာဇ္ ၈၁၁ ခုႏွစ္မွာ ဗညားဝါရူးလုပ္ႀကံခံရၿပီး ေသသြားခဲ႔ပါသတဲ႔။ ဗညားဝါရူး လုပ္ႀကံခံရခ်ိန္မွာ ရွင္ၿဖဴတို႕သားAမိ ဒဂံုဆံေတာ္ရွင္ေစတီဆီမွာ Uပုပ္ေစာင္႔ေနခ်ိန္တဲ႔၊ ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက
Aေမလို႕တမ်ိဳး
Aမႀကီးလိုတသြယ္
ၿပဳစုခဲ႔ရတဲ႔
သူ႕ေမာင္ေလးေသၿပီဆိုတဲ႔ သတင္းႀကားေတာ႕ တရားကိုႏွလံုးမသြင္းနိဳင္ေတာ႕ပဲ တက္မတတ္ ငိုေႀကြးေနရွာတဲ႔
သမီးႀကီးကို
ေၿဖသိမ္႔ေနရေပမဲ႕
ရွင္ၿဖဴ႔ရင္ထဲမွာေတာ႕
ေသာကမီးေတြက
တရွိန္ၿငီးၿငီးေတာက္ေလာက္ေနပါသတဲ႔ေလ။ ေနာက္ဆက္တြဲ ၂ - ( မုန္တိုင္းႀကားက ႀကာၿဖဴပြင္႔ ၂၇ ) ေကာဇာသကၠရာဇ္ ၈၈၁ ခုႏွစ္မွာ ဗညားက်န္ဟာ ဝါရူရီမင္းဆက္ရဲ႕ တစ္ဆယ္႔သံုးေယာက္ေၿမာက္ ဘုရင္Aၿဖစ္ ဟံသာဝတီထီးနန္းကို သိမ္းပိုက္နိဳင္ခဲ႔ပါတယ္။ နန္းစံၿပီဘာမွေတာင္မႀကာေသးခင္မွာ လုပ္ႀကံခံလိုက္ရေတာ႕
ဗညားဝါရူမွာ
နန္းေမြေတြဘာေတြ
ဘာမွေတာင္
မစီစU္ထားနိဳင္ေသးဘူးေလ ဒီေတာ႕ ဗညားက်န္ဟာ လြယ္လြယ္ကူကူနဲ႔ပဲ ဘုရင္ၿဖစ္လာတာေပါ႔ ဒါေပမဲ႕
ဗညားဝါရူကို
လုပ္ႀကံခိုင္းသူဟာ
ဗညားက်န္ပဲလို႕
Aားလံုးကသိေနေလေတာ႔
Page | 336
ၿပည္သူေတြကေရာ
နန္းတြင္းမွာပါ
မေက်နပ္သူေတြ
ဆန္႔က်င္ကန္႔ကြက္သူေတြနဲ႔
သူ႕ကိုေထာက္ခံသူေတြႀကား ပဋိပကၡေတြAႀကီးAက်ယ္ၿဖစ္ပါသတဲ႔။ ဒီလိုAေၿခေနမ်ိဳးမွာ
ဗညားက်န္က
တြက္ပံုရတယ္၊
သူ႔Aေဒၚဟာ
ဘာလို႔လည္းဆိုေတာ႕
သုရွင္ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕
ေသြးရင္းAၿဖစ္နဲ႔
သူကိုAဓိကAႏၱရယ္ေပးနိဳင္တဲ႔သူပဲလို႕
လက္ရွိAေနထားမွာ
နန္းတြင္းမွာ
ရွင္ၿဖဴတစ္ေယာက္သာ
က်န္ရစ္တဲ႔Aၿပင္
ၿပည္သူေတြကလည္း
ရွင္ၿဖဴ႔ကို သိပ္ခ်စ္ႀကတာကိုး၊ ၿပီးေတာ႕ ပါးစပ္က ဘုရားဘုရား ဘယ္ေလာက္ပဲေၿပာေနပါေစ သားကိုသတ္တဲ႔သူ႔ကို ရွင္ၿဖဴဘယ္လိုမွ ေက်နပ္မွာ မဟုတ္ဘူးလို႕ ဗညားက်န္တြက္တယ္ ဒါေပမဲ႕ ရွင္ၿဖဴ႔ကို
ေထာက္ခံသူမ်ားေနေလေတာ႕
Aင္Aားမရွိတဲ႔
သူဘာမွလုပ္ခ်လို႕
သူ႔ကိုဆန္႔က်င္သူေတြကို
ဗညားက်န္းက
မရဘူးၿဖစ္ေနမွာေပါ႔။
ဒါေပမဲ႕
ရက္ရက္စက္စက္သက္လိုက္တာ
ပဲခူးနန္းတြင္းမွာ ေသြးညွီနံ႔ေတြလႊမ္းသြားတဲ႔Aထိပဲတဲ႔။ ဗညားက်န္ဟာ
သူထိလို႕မရၿဖစ္ေနတဲ႔
သူ႕Aေဒၚကို
ဘယ္လိုကိုင္ရမလဲဆိုတာကိုလည္း
AေသAခ်ာစU္းစားၿပီး AစီစU္ဆြဲသတဲ႔၊ ပထမဆံုး သားမရွိေတာ႕တဲ႔ ရွင္ၿဖဴမွာ Aားကိုးစရာက သမတ္ေတာ္
ပုသိမ္စားဗညားAိမ္ပဲ
ပဲခူးနန္းထဲကိုၿပန္ေခၚလိုက္တယ္၊
ရွိတာမို႕
Aၿဖစ္Aပ်က္က
ဗညားAိမ္တို႔လင္မယားကို
သိပ္ၿမန္လြန္းေတာ႕
မိနဲတကာသင္နဲ႔
ဗညားAိမ္လည္း ဘာမွစီစU္ခ်ိန္မရပဲ ပဲခူးနန္းတြင္းကို ၿပန္လိုက္လာရတယ္၊ ဒါေပမဲ႕ ၿပည္သူေတြနဲ႔ မွဴးႀကီးမတ္ရာ
Aေတာ္မ်ားမ်ားက
ရွင္ၿဖဴ႕ကိုေရာ
သမီးေတြနဲ႕
သမတ္ေတာ္ကိုပါ
ေထာက္ခံေနတာရယ္ Aကိုကဘုရင္ၿဖစ္ေနခ်ိန္ေရာ သားကဘုရင္ၿဖစ္ေနခ်ိန္မွာပါ ဘဝင္မၿမင္႔ပဲ ရိုးရိုးေAးေAးေနခဲ႔တဲ႔Aၿပင္ တူတစ္ေယာက္ဆိုတာထက္
သူAနိမ္႔မွာစံေနရစU္ကလည္း သားAရင္းတစ္ေယာက္လို
သူ႔ကို
Aကိုႀကီးရဲ႕သား
ဆက္ဆံဖူးတဲ႔
ေက်းဇူးေတြေႀကာင္႔
ဗညားက်န္ သူ႕Aေဒၚနဲ႔မိသားစုကို Aက်ယ္ခ်ဳပ္လို သူရဲ႕မ်က္စိေAာက္မွာပဲ ထားလိုက္သတဲ႔၊ ရွင္ၿဖဴAတြက္ကေတာ႕
ေႀကကြဲစရာေတြAတိနဲ႔ဘဝမွာ
သူAသက္ကိုလည္း
တန္ဖိုးထားမေနေတာ႕ပါဘူးတဲ႔။ ဒါေပမဲ႕ ၿဖစ္ခ်င္ေတာ႕ AဲဒီAခ်ိန္မွာ ေတာင္ငူကဗမာေတြဟာ Aင္းဝဘုရင္ နာရပတိမင္းရဲ႕သစၥာခံ ေတာင္ငူစားကိုသတ္ၿပီး
Aင္းဝရွမ္းမင္းဆက္ကို
ပုန္ကန္ပါေလေရာ၊
ပုန္ကန္ေတာ႕
Page | 337
နာရပတိမင္းဟာ Aင္းဝကေန တပ္မေတာ္ႀကီးခ်ီၿပီး ဆင္းခ်လာတာယ္ ဒီလိုဆင္းခ်လာေတာ႕ ေတာင္ငူကလည္း Aင္းဝကိုခုခံဖို႕ ေရွးတုန္းကလိုပဲ ဟံသာဝတီရဲ႕ Aကူညီကိုယူရတာေပါ႔။ ဒီေတာ႕
ဘုရင္ပါးမဝေသးတဲ႔
ဗညားက်န္Aေနနဲ႔
ဘာလုပ္ရမွန္းမသိၿဖစ္သြားသတဲ႔၊
တရားဝင္ကူညီၿပီး ေတာင္ငူဘက္ရပ္တည္လိုက္ရင္ Aင္းဝနဲ႔သူစစ္ၿဖစ္ရေတာ႕မယ္၊ ေတာင္ငူက ရိုးမAေရွ႔ဘက္ဆိုေပမဲ႕
ရိုးမAေနာက္ဘက္က
စားခဲ႔ဖူးတဲ႔ၿမိဳ႕ၿဖစ္တဲ႔Aၿပင္
ၿပည္ၿမိဳ႕ဟာ
ဘုရင္႔သား
Aင္းဝရဲ႕Aခိုင္Aမာသစၥာခံၿမိဳ႕ပဲ၊
မင္းႀကီးစြာဟာ ဒါေႀကာင္႔
လက္ရွိAင္းဝဘုရင္
နာရပတိ
လက္ရွိၿပည္ၿမိဳ႕စားဆိုေတာ႕ ေတာင္ငူဘက္ကသူရပ္လိုက္ရင္
နယ္နမိတ္ခ်င္းထိစပ္ေနတဲ႔ ၿပည္ကေန Aင္းဝတပ္ေတြက သူ႔ကိုတိုက္လာနိဳင္တယ္ေပါ႔။ တခါ
ေတာင္ငူဟာ
ေတာင္ငူကိုသိမ္းရံုနဲ႔
ဟံသာဝတီရဲ႕ မရပ္ပဲ
စစ္ဦးက
Aၿပတ္ေၿပာလို႕မရဘူးမဟုတ္လား မင္တရုတ္တပ္ေတြနဲ႔ေပါင္းၿပီး ၿမိဳ႕စားေတြရဲ႕
ပုန္ကန္မွဳကို
တံတိုင္းလို႕
တြက္လို႕ရတာမို႕
Aင္းဝတပ္ေတြဟာ
ပဲခူးAထိဆင္းခ်လာခဲ႔မယ္ဆိုရင္ေရာ။
မႀကာေသးခင္က
သူ႔ကိုပုန္ကန္တဲ႔ ၿပတ္ၿပတ္သားသား
မိုးေကာင္း
Aင္းဝဘုရင္ ရမည္းသင္း
ေၿခမွဳန္းလိုက္တယ္ဆိုတဲ႔
ဒါကလည္း နာရပတိဟာ
ပင္လယ္
စတဲ႔
သတင္းကလည္း
ပ်ံ႕ေနတယ္ေလ။ ေနာက္ဆံုး ဗညားက်န္ဟာ ေတာင္ငူကို တရားဝင္မဟုတ္ပဲ တိတ္တိတ္ေလးကူညီပါသတဲ႔၊ ဒီေတာ႕ Aင္းဝဟာ ေတာင္ငူရဲ႕ ပုန္ကန္မွဳကို ထင္ထားသလို လြယ္လြယ္ကူကူ မၿဖိဳခြင္းနိဳင္ဘူးတဲ႔ ဒီလိုနဲ႔ ေတာင္ငူကို
ဟံသာဝတီက
ေနာက္ကြယ္ကေန
ကူေနတယ္ဆိုတာကို
Aင္းဝကသိေတာ႕
ၿပည္မွာစစ္ၿပင္ၿပီး ဟံသာဝတီကို တိုက္ရိုက္ ဖိAားေပးတာေတြ လုပ္ၿပလာတာေပါ႔။ Aဲဒီမွာ ဗညားက်န္တေယာက္ ၿပည္တြင္းေရးေရာ ၿပည္ပေရးရာမွာပါ ဖိAားေတြနဲ႔ ႀကံဳလာတဲ႔Aခါ ၿပည္တြင္းက
နန္းတြင္းေရးၿပႆနာကို
ေAးေAးခ်မ္းခ်မ္းနဲ႔ေၿပလည္သြားရေAာင္
ႀကိဳးစားေတာ႕တာပဲ။ နန္းတြင္းထဲမွာ ၿပည္တြင္းေရးက
ဗညားက်န္လန္႔ေနတာက ေAးေဆးၿဖစ္ၿပီ၊
ရွင္ၿဖုဴ႕ကိုပဲ၊
ရွင္ၿဖဴ႕ကို
ၿပည္တြင္းေရးေAးေဆးဆိုရင္
သူသိမ္းသြင္းနိဳင္ရင္ Aင္းဝစစ္ကို
သူလန္႔စရာမလိုဘူးလို႕ တြက္မွာေပါ႔၊ ဒါနဲ႔ပဲ ရွင္ၿဖဴ႔ကို သူသိမ္းသြင္းဖို႕ ႀကိဳးစားေတာ႕ပါသတဲ႔။
Page | 338
ဒဂံုဆံေတာ္ရွင္ဟာ
ရွင္ၿဖဴရဲ႕
Aညွာပဲဆိုတာကို
ဗညားက်န္ေကာင္းေကာင္းသိတယ္
ဒီလိုနဲ႔
ဒဂံုဆံေတာ္ရွင္ကို ၿပဳၿပင္မြမ္းမံၿပီး ရွင္ၿဖဴကို သူသိမ္းသြင္းပါေတာ႕တယ္။ ေရႊတိဂံုဆိုတဲ႔
ဒဂံုဆံေတာ္ရွင္ဟာ
ရွင္ၿဖဴ႔Aဖိုး
ဗညားဦး
မုတၱမကေန
ပဲခူးကိုေၿပာင္းေရြ႕နန္းစိုက္စU္က ဉာဏ္ေတာ္ တစ္ဆယ္႔ရွစ္ေတာင္ Aၿမင္႔ပဲရွိတဲ႔ ေစတီေလးပဲတဲ႔၊ Aဲဒီေစတီေလးကို မဟာေဒဝီတို႔က
ေကာဇာသကၠရာဇ္၇၂၃ ဉာဏ္ေတာ္
မွာ
မွာ
၄၄ေတာင္Aၿမင္႔Aထိ
ဘိုးေတာ္ဗညားဦးနဲ႔ ထပ္ၿမွင္႔ၿပီး
သူAမ
ဒဂံုစား
ကုသိုလ္ၿပဳခဲ႔တယ္၊
ဒါကို
ဗညားက်န္က ရွင္ၿဖဴ႕ကို ဦးစီးေစၿပီး သူ႕ရဲ႕ကုသိုလ္ေတာ္Aၿဖစ္ ဒီကေန႔ေခတ္ ဖူးေတြ႔ရတဲ႔ Aၿမင္႔ Aေတာင္၂၀ဝေက်ာ္ၿမင္႔တဲ႔ ေစတီေတာ္ႀကီးၿဖစ္ေAာင္ ကုသိုလ္ၿပဳၿပန္သတဲ႔။ ဒီလိုနဲ႔
ရွင္ၿဖဴတို႕မိသားစုဟာ
Aခ်ိန္ကုန္ေနရတာေပါ႔၊
တကယ္ေတာ႕
နိဳင္ငံေရးကစားခဲ႔တာပါပဲ၊ ေတြးမေနေတာ႕ပါဘူး ၿပဳၿပင္မြမ္းမံေနတဲ႔
ေရႊတိဂံုေစတီေတာ္
ဒါေပမဲ႕
ဗညားက်န္က
ရွင္ၿဖဴ႔Aဖို႔
Aပူမီးေတြႀကားမွာ
ေစတီေတာ္ႀကီးကို
ၿပဳၿပင္ေရးလုပ္ငန္းေတြထဲမွာပဲ
ကေတာ႕
နိဳင္ငံေရးကစားတာ
တစ္သက္လံုး
ႀကည္႔ရင္း
ဘာသာေရးကိုAသံုးခ်ၿပီး ဘာတာကို
နစ္မြန္းေနခဲ႔ရသမွ်
ဗုဒၶံႏုႆတိကိုပြားမ်ားရင္း
Aခုလို
သႏၱိသုခဆိုတဲ႕
ခ်မ္းသာၿခင္းထဲမွာ ေမြ႔ေပ်ာ္ေနခြင္႔ရတာကိုပဲ Aရမ္းေက်နပ္ေနရွာပါသတဲ႔ေလ။ ေနာက္ဆက္တြဲ ၂ - ( မုန္တိုင္းႀကားက ႀကာၿဖဴပြင္႔ ၂၈ ) ဗညားက်န္ဟာ
ပဲခူးနန္းတြင္းနဲ႔
နယ္ေတြဆီက
Aတိုက္Aခံမွန္သမွ်ကို
Aကုန္ရွင္းပစ္လိုက္တဲ႔Aၿပင္ Aေဒၚရွင္ၿဖဴနဲ႔မိသားစုကို Aႀကံႀကီးႀကီးနဲ႔ ထိန္းခ်ဳပ္ထားနိဳင္လိုက္လို႕ ဟံသာဝတီမွာေတာ႕
သူ႔ကိုAႏၱရယ္ၿပဳနိဳင္သူ
မရွိေလာက္ေတာ႕ဘူးလို႕
ယူဆေနခ်ိန္မွာပဲ
သူ႔ကိုဒုကၡေပးတဲ႔သူက ေမွ်ာ္လင္႔မထားပဲ ထြက္ေပၚလာပါသတဲ႔၊ Aဲဒီသူကေတာ႕ လိပ္မြန္ေထာ္ (လ်းမန္ေထာဝ္) ဆိုတဲ႔ သိပ္မထင္ရွားတဲ႔ မင္းသားေလးပါပဲ။ တကယ္ေတာ႕
လိပ္မြန္ေထာဟာ
ဗညားရံရဲ႕သားပါ၊
တကယ္လို႕သာ
ဗညားရံကသာ
သူတူဗညားဝါရူးကို နန္းေမြမေပးခဲ႔ဘူးဆိုရင္ လိပ္မြန္ေထာဟာ Aေဖရဲ႕Aရိုက္Aရာကိုဆက္ခံၿပီး ဟံသာဝတီဘုရင္ၿဖစ္ရမဲ႕
Aခြင္႔AေရးAၿပည္႔ရွိသူပဲေပါ႔၊
ဒါေပမဲ႕
ဗညားရံက
ဘာလို႕
Page | 339
သူ႔သားကိုနန္းေမြမေပးခဲ႔သလဲဆိုေတာ႕
လိပ္မြန္ေထာရဲ႕Aေမက
Aင္းဝဘုရင္
မိုးညွင္းမင္းတရားရဲ႕ တူမAရင္းၿဖစ္ေနလို႔ပဲတဲ႔။ မိုးညွင္းသတိုး
Aင္းဝကို
နန္းတက္စ
Aေၿခမခိုင္ေသးခင္က
ဗညားရံဟာ
ေတာင္ငူစားေစာလူးသခၤယာနဲ႔ ေပါင္းၿပီး ၿပည္ကိုသိမ္းဖို႕ႀကံဖူးတယ္၊ Aဲဒီမွာ မိုးညွင္းမင္းတရားက တူမေပးၿပီး
မတိုက္ဖို႕ေတာင္းပန္တာနဲ႔
ဗညားရံကစားတာပါ
တကယ္လို႕
သူေက်နပ္ၿပီး
တပ္ၿပန္ရုတ္ခဲ႔သတဲ႔၊
သူၿပည္ကိုသိမ္းနိဳင္Aံုး
တကယ္တမ္းသူ႔ရည္ရြယ္ခ်က္က
တကယ္ေတာ႕
ဘယ္ေလာက္ထိမ္းထားနိဳင္မလဲ၊
Aေကာင္းဆံုးတိုက္စစ္သည္
Aေကာင္းဆံုးခံစစ္
ဆိုတဲ႔သေဘာAရ Aေၿခမခိုင္ေသးတဲ႔ Aင္းဝကို သူ႔ကႀကိဳၿပီးကန္ထားတာပဲ၊ AခုလိုAင္းဝက တူမဆက္တယ္ဆိုေတာ႕ နိဳင္ငံေရးAရ သူAသာရၿပီေလ၊ ဒါနဲ႔ပဲ မိုးညွင္းမင္းတရားရဲ႕ တူမကိုယူၿပီး သူၿပန္လာခဲ႔တာေပါ႔။ မိုးညွင္းမင္းတရားရဲ႕တူမဟာလည္း
Aင္းဝမွာ
ရွင္ၿဖဴသြားေနရသလိုပဲ
မနိဳင္လို႕
လာဘ္ထိုးတဲ႔Aေနနဲ႔ ေပးခဲ႔တဲ႔ မင္းသမီးဆိုေတာ႕
ပဲခူးနန္းတြင္းမွာ
ဒါေပမဲ႕
သားေလးတစ္ေယာက္ရခဲ႔တယ္
ဗညားရံဟာ
Aဲဒီမင္းသမီးနဲ႔
မ်က္ႏွာငယ္ခဲ႔မွာေပါ႔ေလ၊ Aဲဒါ
လိပ္မြန္ေထာမင္းသားေလးေပါ႔။ မင္းသားသာေၿပာတယ္ လိပ္မြန္ေထာဟာ နန္းတြင္းမွာ ခပ္မွိန္မွိန္ပဲ ေနခဲ႔ရတယ္နဲ႔တူပါရဲ႕
ဒါေႀကာင္႔လည္း
လိပ္မြန္ေထာကိုက်ေတာ႕ ဗညားက်န္Aတြက္
ၿပိဳင္ဘက္မွန္သမွ်
ဘာမွဒုကၡေပးခဲ႔ဘူးေလ၊
ဘာစာရင္းမွ
Aကုန္ရွင္းခဲ႔တဲ႔ ေၿပာရမယ္ဆို
ဗညားက်န္ဟာ လိပ္မြန္ေထာဟာ
သြင္းေလာက္တဲ႔သူမဟုတ္ဘူးလို႕
ယူဆခဲ႔ပံုရတယ္။
ဒါေပမဲ႕ ဗညားက်န္မတြက္မိတာက လိပ္မြန္ေထာဟာ Aင္းဝနန္းေသြးပါသူဆိုတာပဲ။ ေတာင္ငူAေရးနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး
နာရပတိဟာ
ဗညားက်န္ကို
Aရမ္းမေက်မနပ္ၿဖစ္ေနတယ္
ေတာင္ငူရဲ႕ပုန္ကန္မွဳကို မႏွိမ္နင္းနိဳင္ေလ ဗညားက်န္ကို ေဒါသထြက္ေလပဲ၊ ဒါေပမဲ႕ မေက်နပ္လို႕ ဟံသာဝတီနဲ႔စစ္ၿဖစ္မယ္ဆိုလည္း
ၿဖစ္နိဳင္တဲ႔Aင္Aားသူမွာမရွိဘူးေလ၊
ေလာေလာဆယ္ဆယ္
ေတာင္ငူကိုတိုက္ေနရသလို မိုးေကာင္းစား သိုငံဘြားတို႔ရဲ႕ Aဆက္Aႏြယ္ေတြရဲ႕ ပုန္ကန္မွဳေတြ ေလာေလာလတ္လတ္ မင္တရုတ္ေတြရဲ႕Aကူညီနဲ႔ ႏွိမ္နင္းထားရတဲ႔ ရမည္းသင္းစား ပင္လယ္စား ေတာင္တြင္းႀကီးစားေတြရဲ႕
ပုန္ကန္မွဳေတြကလည္း
Aကင္းမေသခ်င္ေသးဘူး
ဒါ႔Aၿပင္
Page | 340
ပိုဆိုးတာက
ယူနန္နယ္ကိုသိမ္းပိုက္ထားတဲ႔
မင္းနန္ဆက္တရုတ္ေတြရဲ႕
လွဳပ္ရွားမွဳကလည္း
မူမွန္မဟုတ္ဘူး ဒီလိုAေၿခေနမွာ သူ႔Aေနနဲ႔ ဟံသာဝတီကို ဘယ္လိုတိုက္လို႕ၿဖစ္နိဳင္မလဲ။ ဒါေပမဲ႕
နာရပတိAတြက္ကံေကာင္းခ်င္ေတာ႕
သူ႔ရဲ႕တူေတာ္တစ္ေယာက္ဟာ
ဟံသာဝတီနန္းတြင္းမွာ မင္းသားတစ္ပါAၿဖစ္နဲ႔ရွိေနတာပဲ။ ဒီလိုနဲ႔ Aင္းဝရဲ႕Aေထာက္ေတာ္ေတြဟာ လိပ္မြန္ေထာတို႔သားAမိနဲ႔ တိတ္တဆိတ္ဆက္သြယ္ၿပီး ဗညားက်န္ကို
ရွင္းဖို႕စီစU္ပါေလေရာ၊
ဒီကိစၥသာေAာင္ၿမင္သြားရင္
ေတာင္ငူကို
ေAးေAးေဆးေဆး သူကိုင္နိဳင္မွာၿဖစ္တဲ႔Aၿပင္ စစ္မတိုက္ရပဲ ဟံသာဝတီဟာ သူ႕ႀသဇာေAာက္ Aလိုလိုေရာက္သြားနိဳင္မယ္လို႕ နာရပတိတြက္တာေပါ႔။ တဖက္ကဗညားက်န္ကလည္း သူသတ္လိုက္တဲ႔
ဗညားဝါရူကိုသတ္ၿပီး
ဗညားဝါရူလို
သူၿပန္မခံရေAာင္
ခပ္လြယ္လြယ္ပဲ
ဘုရင္ၿဖစ္လာေပမဲ႕
နန္းတြင္းကနည္းနည္းဇရွိသူမွန္သမွ်
Aကုန္ရွင္းပစ္ေနေတာ႕ မုန္းသူမ်ားေနတယ္။ မႀကာပါဘူး Aင္းဝရဲ႕ စနစ္တက်Aခါေပးစီမံမွဳနဲ႔ လိပ္မြန္ေထာနဲ႔ Aေပါင္းAပါေတြဟာ ဗညားက်န္ကို သတ္ပစ္လိုက္နိဳင္ပါသတဲ႔။ ဒီလိုနဲ႔ ေကာဇာသကၠရာဇ္၈၁၄ ခုႏွစ္မွာ လိပ္မြန္ေထာဟာ သူ႕ဝမ္းကြဲAကို ဗညာက်န္ကိုသတ္ၿပီး ဝါရူရီမင္းဆက္ရဲ႕
၁၄ဆက္ေၿမာက္
ဘုရင္Aၿဖစ္နဲ႔
ဟံသာဝတီထီးနန္းကို
သိမ္းပိုက္လိုက္ပါေလေရာတဲ႔ေလ။
ေနာက္ဆက္တြဲ ၂ - ( မုန္တိုင္းႀကားက ႀကာၿဖဴပြင္႔ ၂၉ ) Aမ်ားကမႀကိဳက္တဲ႔Aၿပင္ ရက္စက္တယ္လို႕ နာမည္ႀကီးတဲ႔ ဗညားက်န္ကို သတ္ၿပီး ထီးနန္းကို သိမ္းပိုက္လိုက္နိဳင္ခဲ႔ေပမဲ႕
လိပ္မြန္ေထာဟာ
Aမ်ားရဲ႕ေထာက္ခံမွဳကို
သိပ္မရဘူးတဲ႔၊
ဒီလိုနဲ႔
ပေဒသရာဇ္ေခတ္ရဲ႕ ထံုးစံAတိုင္း ပဲခူးနန္းတြင္းမွာ လူသတ္ပြဲႀကီး ၿဖစ္ၿပန္ေရာေပါ႔။
Page | 341
ဒါေပမဲ႕
ဒီတခါလူသတ္ပြဲမွာ
နယ္စားေတြရဲ႕
နန္းေမြနဲ႔
နာမည္ေတြပါ
ဗညားက်န္ကိုသစၥာခံသူေတြကို ရည္ရြယ္ခ်က္က
ဘာမွမပတ္သတ္တဲ႔ ပါလာတယ္၊
ရွင္းထုတ္တာေပါ႔ေလ
ဒီထက္မကေလးနက္သတဲ႔၊
Aင္းဝAေထာက္ေတာ္ေတြေလ။
မွဴးမတ္ေတြ
ဒီလိုနဲ႔
စစ္သူႀကီးေတြ
Aၿပင္ပန္းႀကည္႔ရင္ေတာ႕ ဒါေပမဲ႕
တကယ္တမ္းႀကေတာ႕
ရွင္းပစ္ရမဲ႔သူေတြရဲ႕
စာရင္းကိုၿပဳစုေပးတာက
Aင္းဝဘုရင္
နာရပတိဟာ
ဟံသာဝတီထီးနန္းကို
ထိမ္းခ်ဳပ္လိုက္ၿပီ ဆိုတဲ႔ေကာလဟာလေတြ ထြက္ေပၚလာပါေလေရာ။ ဒါနဲ႔ပဲ
နယ္စားAခ်ိဳ႔က
သူတို႔စားရတဲ႔နယ္ကို
Aခိုင္Aမာလုပ္ၿပီး
ပဲခူးရဲ႕Aမိန္႔ကို
ဆန္႔က်င္ဖို႕လုပ္လာေတြ ရွိလာႀကသလို ပဲခူးနန္းတြင္းက မွဴးႀကီးမတ္ရာေသနာပတိAခ်ိဳ႔ကလည္း ဒဂံုၿမိဳ႕မွာရွိေနတဲ႔ ရွင္ၿဖဴ႕ဆီေၿပးလာၿပီးခိုလွံဳႀကတာေတြ ရွိလာသတဲ႔၊ ဒီAားကိုယူၿပီး ဗညားAိမ္နဲ႔ မိနဲတကာသင္တို႔က
ပုသိမ္ၿပန္ၿပီး
လူသူAင္Aားစုေဆာင္တာေတြ
လုပ္လာတယ္၊
ဒီလိုန႔ဲ
ရွင္ၿဖဴဟာ လိပ္မြန္ေထာAတြက္ Aဓိကဆူးေညွာက္ခလုပ္ႀကီးၿဖစ္လာတာေပါ႔။ ပထမေတာ႕ ကြယ္လြန္ေတာ႕
လိပ္မြန္ေထာဟာ
ရွင္ၿဖဴ႔ကို
ရွင္ၿဖဴက
သူတို႔သားAမိကို
ၿပဳစုေစာင္႔ေရွာက္ေပးခဲ႔တဲ႔
ၿပႆနာမရွာေသးပါဘူး
ေက်းဇူးရွိတယ္ေလ၊
သူAေဖဗညားရံ
ၿပည္႔ၿပည္႔စံုစံုၿဖစ္ေAာင္ ဒါေပမဲ႕
AေသAခ်ာ
တေၿဖးေၿဖးနဲ႔
ရွင္ၿဖဴဟာ
သူ႔ကိုAႏၱရယ္ေပးနိဳင္တဲ႔သူ ၿဖစ္မွန္းမသိၿဖစ္လာေလေတာ႕ ရွင္းပစ္ဖို႕ လုပ္ရပါေလေရာ။ တကယ္လို႕
လိပ္မြန္ေထာသာ
ၿပတ္ၿပတ္သားသား
သူ႔ကိုAေရးယူခဲ႔မယ္ဆိုရင္
တံု႕ၿပန္နိဳင္တဲ႔Aစြမ္း ရွင္ၿဖဴ႕မွာမရွိပါဘူး လည္စU္းေပးရဖို႔ပဲ ရွိပါတယ္ ဒါေပမဲ႕ လိပ္မြန္ေထာဟာ ရွင္ၿဖဴ႔ကို
Aေရးယူဖို႕
Aေတာ္ေလးAခ်ိန္ယူေနခဲ႔သတဲ႔
တာဝန္ေက်လုပ္ၿပတာမ်ိဳးမဟုတ္ပဲ Aေတြ႔Aႀကံဳနဲ႔ယွU္ၿပီး ၿပဳစုေစာင္႔ေရွာက္ခဲ႔တဲ႔
ရွင္ၿဖဴကိုယ္တိုင္က
ဒါကလည္း
Aင္းဝမွာ
လိပ္မြန္ေထာနဲ႔သူAေမကို ေက်းဇူးတရားAတြက္ပဲ
Aကိုမွာခဲ႔လို႕
ေနခဲ႔ရစU္က
ခံစားဖူးတဲ႔
ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္Aၿပည္႔နဲ႔ ထင္ပါရဲ႕။
AဲဒီလိုAခ်ိန္မွာ
တန္ေဆာင္တိုင္ပြဲေတာ္Aခ်ိန္ ေရာက္လာပါေလေရာ။ ေရွးမင္းတို႔ရဲ႕AစU္AလာAတိုင္း တန္ေဆာင္မုန္းလၿပည္႔ေန႔မွာ ဆင္ႏြဲေနတုန္း
Aင္းဝရဲ႕
လိပ္မြန္ေထာဟာ နကၡက္ပြဲသဘင္ကို
လြမ္းမိုးမွဳကို
နကၡက္စံုတယ္ဆိုတဲ႔
ကိုယ္တိုင္ပါဝင္ဆင္ႏြဲပါသတဲ႔၊
လက္မခံနိဳင္တဲ႔
Aဲဒီလို
မွဴးမတ္ေသနာပတိေတြစုေပါင္းၿပီး
Page | 342
လိပ္မြန္ေထာနဲ႔
Aေပါင္းAပါ
Aင္းဝAဆက္Aႏြယ္ေတြ
Aေထာက္ေတာ္ေတြ
Aားလံုးကို
ဖမ္းဆီးၿပီး လုပ္ႀကံသတ္ၿဖတ္လိုက္ပါေလေရာတဲ႔။ ဒီလိုနဲ႔ ဝါရူရီမင္းဆက္ ၁၄ဆက္ေၿမာက္ဘုရင္ လိပ္မြန္ေထာဟာ ဟံသာဝတီထီးနန္းကို ခုနစ္လသာ စိုးစံရလိုက္ရၿပီး ေသဆံုးသြားခဲ႔ရတာေပါ႔။ လိပ္မြန္ေထာကို
လုပ္ႀကံသတ္ၿဖတ္ၿပီးတာနဲ႔
တစ္ဦးတည္းသာ
က်န္ရစ္ေတာ႕တဲ႔
မွဴးမတ္ေသနာပတိေတြဟာ
သုရွင္ရဲ႕ေသြးရင္း
သမီးေတာ္
တညီတညႊန္႔ထဲပဲ
ရွင္ေစာပုကို
နန္းတင္ဖို႕
ဆံုးၿဖတ္လိုက္ႀကပါသတဲ႔။ ဒါေပမဲ႕ သက္ေတာ္ရွည္ မွဴးႀကီးမတ္ရာ ေသနာပတိေတြက ဒဂံုကိုလာၿပီး ဟံသာဝတီထီးနန္းကို ဆက္ခံေပးၿပီး
ေတာင္းပန္ႀကတဲ႔Aခါ
Aရွင္မသာ
လက္မခံရင္
ဟံသာဝတီဟာ
ၿပည္သူေတြဒုကၡေတြ႔ရေတာ႕မယ္ ေမွ်ာ္ေတြးၿပီး
ရွင္ၿဖဴက
သာသနာလည္း
စU္းစားေတာ္မူပါလို႕
ဒီလိုဝိုင္းေလွ်ာက္ႀကေတာ႕
ရွင္ၿဖဴက
လံုးဝလက္မခံဘူးတဲ႔၊
မွဴးႀကီးမတ္ရာေတြက
နန္းဆက္ၿပတ္ၿပီး
တိုင္းၿပည္ပ်က္စီးလို႕
ညွိးႏြမ္းရေတာ႕မယ္
သံသရာAေရးကို
ထပ္ခါထပ္ခါ
ေလွ်ာက္ႀကၿပန္တာေပါ႔
Aဲသလိုဆိုရင္
သမတ္ေတာ္ဗညားAိမ္ကို
ထီးနန္းကိုေပးလိုက္ပါလို႕ ေၿပာၿပန္သတဲ႔။ Aဲဒီမွာ
Aမတ္ေတြက
Aရွင္မ
Aမိန္႔ေပးရင္
ေပးတဲ႔Aမိန္႔Aတိုင္းလုပ္ပါ႔မယ္
ဒါေပမဲ႕
ဟံသာဝတီထီးနန္း မတည္ၿငိမ္ခဲ႔တာ ၄ႏွစ္ရွိခဲ႔ပါၿပီ ဒီ ၄ ႏွစ္Aတြင္းမွာ နန္းေတာ္တစ္ခုလံုးလည္း ေသြးညွီရနံ႕ေတြကသာ
ဖံုးလႊမ္းထားခဲ႔တယ္၊
တစ္ေယာက္မဟုတ္တဲ႔
ဗညားAိမ္ဟာ
ထိန္းသိမ္းနိဳင္စြမ္းရွိမယ္လို႕ သမီးေတာ္
မိနဲတကာသင္နဲ႔
ဆက္ဆံၿပဳမူမွဳေတြ သစၥာရွိဖို႕က
ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးတို႕
ဟံသာဝတီထီးနန္းကို မယံုႀကည္ပါဘူး
ေပါင္းဖက္လက္ဆက္ၿပီး
ၿပဳလုပ္ခဲ႔တာေတြရွိတယ္
မလြယ္လွဘူး
ဒီလိုAေၿခေနမ်ိဳးမွာ
ခက္ခဲေစမယ္လို႕
ဒါေႀကာင္႔
သုရွင္ရဲ႕ေသြးရင္း တည္ၿငိမ္ၿမဲၿမံေAာင္
ၿပီးေတာ႕
နန္းတြင္းမွာ
ဗညားAိမ္ဟာ
ေမာက္ေမာက္မာမာ
သူ႔ကိုAမ်ားၿပည္သူကေလးစားၿပီး
ေထာက္ၿပၿပန္သတဲ႔၊
ေနာက္ဆံုး
ရွင္ၿဖဴဟာ
ဘယ္လိုမွ မၿငင္းသာတဲ႔Aဆံုး ထီးနန္းကို လက္ခံလိုက္ရပါေတာ႕တယ္။
Page | 343
ဒီလိုနဲ႔ သကၠရာဇ္ ၈၁၄ ခုႏွစ္မွာ ရွင္ၿဖဴဆိုတဲ႔ ဘုရင္မႀကီး ရွင္ေစာပုဟာ ဗညားေထာဝ္ ဆိုတဲ႔ဘြဲ႔နဲ႕ ဝါရူရီမင္းဆက္ရဲ႕
၁၅
ဆက္ေၿမာက္
ဘုရင္Aၿဖစ္
ဟံသာဝတီထီးနန္းေပၚ
ေရာက္ရွိလာခဲ႔ပါေလေရာတဲ႔။ ေနာက္ဆက္တြဲ ၂ - ( မုန္တိုင္းႀကားက ႀကာၿဖဴပြင္႔ ၃၀ ) လက္ရံုးရည္Aဓိကထားတဲ႔ တိုင္းၿပည္Aုပ္ခ်ဳပ္
ေယာက်ၤားဘသားေခတ္ႀကီးမွာ
မိန္းမသားတစ္ေယာက္က
ဘုရင္တက္လုပ္တယ္ဆိုေတာ႕
မခန္႔ညားမေလးစားတာေတြ
Aကဲစမ္းတာေတြနဲ႔ ရွင္ၿဖဴႀကံဳရတာေပါ႔၊ ဒါေပမဲ႕ AဲဒီAခ်ိန္ရွင္ၿဖဴဟာ ဟိုး သီဟသူေနာက္ လိုက္သြားခဲ႔ရစU္ကလို Aရာရာကိုေႀကာက္လန္႔ေနတဲ႔ ၂၉ႏွစ္Aရြယ္ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ မဟုတ္ေတာ႔ပါဘူး၊
ေလာကဓံမီးၿပင္းၿပင္းAၿမိဳက္ခံခဲ႔ရၿပီး
ေလာကေပထက္ေပၚမွာ
ဒုကၡနဲ႔
သုခဆိုတဲ႔ တူခ်က္ေပါင္းမ်ားစြာရဲ႕ ထုႏွက္ခ်က္ေတြေႀကာင္႔ မာေက်ာက်စ္လစ္ၿပီး ေပသားက်ေနတဲ႔ Aသက္ ၅၉ႏွစ္Aရြယ္ Aမယ္Aိုႀကီးတစ္ေယာက္ၿဖစ္ေနခဲ႔ၿပီေလ။ ဒီေတာ႕ ဘယ္ဟာကို လုပ္သင္႔လုပ္ထိုက္တယ္ ဘယ္Aရာကို ေဆာင္သင္႔ေဆာင္ထိုက္တယ္ ဘယ္သင္းကို
ၿပဳသင္႕ၿပဳထိုက္တယ္ဆိုတာ
ကိုယ္ေတြ႔သင္ခန္းစာေပါင္းမ်ားေႀကာင္႔
သူေကာင္းေကာင္းခြဲၿခား စီမံတတ္ေနခဲ႔ၿပီေပါ႔။ ပုန္ကန္သူေတြကို
ၿပတ္ၿပတ္သားသားႏွိမ္နင္းတယ္၊
Aုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို
တိတိလင္းလင္း
သက္ေရာက္ေစတယ္၊ တရားစီရင္ေရးကိုလည္း နီးနီးကပ္ကပ္ေစာင္႔ႀကည္႔ပါသတဲ႔၊ နဂိုကတည္းက ၿပည္သူေတြရဲ႕ ခ်စ္ၿမတ္နိဳးမွဳကို ရေနတဲ႔သူလည္းၿဖစ္ၿပန္ေတာ႕ မႀကာပါဘူး ဘုရင္မႀကီးရွင္ေစာပုရဲ႕ ဟံသာဝတီထီးနန္းရဲ႕ႀသဇာဟာ သူ႔သား ဗညားဝါရူးေခတ္ကလိုပဲ ၿပန္လည္သက္ေရာက္လာတဲ႔။ ရွင္ၿဖဴဟာ
ကာကြယ္ေရးAတြက္
တစ္ပါးသူရဲ႕Aေရးကို
နယ္စပ္ေဒသေတြမွာ
ဝင္မရွဳတ္ဘူးဆိုၿပီး
လံုၿခံဳေရးကို
ေတာင္ငူAေရးကို
ပိုတိုးၿမွင္႔လိုက္ၿပီး ဟံသာဝတီနဲ႔ဘာမွ
မပတ္သတ္သလိုေနလိုက္တယ္။ ဗညားက်န္လက္ထက္ Aကူညီေတြဟာလည္း
ေတာင္ငူကို
ဟံသာဝတီကေပးေနတဲ႔
လိပ္မြန္ေထာနန္းတက္စကတည္းက
ေနာက္ကြယ္က ရပ္စဲသြားတာမို႕
Page | 344
ေတာင္ငူရဲ႕ပုန္ကန္မွဳAင္Aားက်ဆင္းသြားတဲ႔Aၿပင္ ပုန္ကန္သူ ေခါင္းေဆာင္ေတြႀကားမွာလည္း သေဘာထားကြဲလြဲလာၿပီး
ေနာက္ဆံုး
သူ႕လက္ေAာက္ငယ္ေတြ
သကၠရာဇ္
၈၂၀
သတ္လိုက္တာေႀကာင္႔
ေတာင္ငူကိုၿပန္လည္သိမ္းပိုက္နိဳင္လိုက္တယ္တဲ႔၊
မွာ
ေတာင္ငူရဲ႕ေခါင္းေဆာင္ကို
ပုန္ကန္မွဳရပ္ဆိုင္းသြားၿပီး ဒါနဲ႔ပဲ
Aင္းဝက
ေတာင္ငူAေရးနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး
သူ႔တိုင္းၿပည္ကို စစ္မီးကူးစက္မွာကိုလည္း ရွင္ၿဖဴမပူရေတာ႕ဘူးေပါ႔။ Aသက္ႀကီးလာေပမဲ႕ ေရႊနန္းေတာ္ထဲမွာပဲ Aခ်ိန္ကုန္မေနပဲ ရွင္ၿဖဴဟာ သူ႔သားကိုသူဆံုးမခဲ႔တဲ႔ စကားနဲ႔Aညီ
ၿပည္သူနဲ႔Aၿမဲထိေတြ႔ေနေAာင္
ပဲခူးေနၿပည္ေတာ္ကေန သြားခဲ႔သလို၊
Aရမ္းကိုလွမ္းေဝးလွတဲ႔
သြားလာရခက္ခဲတဲ႔
ဗညားက်န္လက္စမသတ္နိဳင္ခဲ႔တဲ႔
မႀကာခဏခရီးထြက္တတ္သတဲ႔၊
က်ိဳက္မေရာ
ထားဝယ္
ပုသိမ္ေၿမာင္းၿမဘက္ကိုလည္း ေရႊတိဂံုေစတီႀကီးကိုလည္း
စတဲ႔ေဒသေတြဆီ သူေရာက္ခဲ႔တယ္၊
လက္စသတ္ခဲ႔တဲ႕Aၿပင္
ကိုယ္လံုးေတာ္ၿပည္႔ ေရႊၿပားလည္း ကပ္လွဴပူေဇာ္ခဲ႔ပါသတဲ႕။ ဒီလို
တိုင္းၿပည္ေAးခ်မ္းသာယာေရးနဲ႔
Aဆင္ေၿပေကာင္းမြန္ေရးAတြက္ AဖိုးAိုတစ္ဦးနဲ႔ဆံုပါသတဲ႔၊ Aၿခားၿပည္သူေတြလို
ၿပည္သူၿပည္သားေတြ
လုပ္ေဆာင္ေနရင္း
သူေဝါယာU္နဲ႔
ထံုးစံAတိုင္း
တေန႔
လာေနတဲ႔လမ္းမွာ
လမ္းေဘးဆင္းၿပီး
စားဝတ္ေနေရး သူ႔ခရီးစU္တခုမွာ
AဖိုးAိုတစ္ေယာက္က
ဒူးေထာက္မခစားပဲ
ထီမထင္ဟန္နဲ႔
ဆက္ေလွ်ာက္ေနတာမို႕ ရဲမက္ေတာ္ေတြက Aဖိုးႀကီး ဘုရင္မႀကီးႀကြခ်ီလာတာကို သိသိခ်ည္းနဲ႕ ဘာလို႔လမ္းေဘးဆင္း ႀကိမ္လံုးနဲ႔လွမ္းရိုက္လိုက္ပါသတဲ႔၊
Aရိုေသမေပးရတာလဲလို႕ တကယ္ဆို
ႀကိမ္းေမာင္းၿပီး
ဘုရင္သည္နိဳင္ငံေတာ္ဆိုတဲ႔
ေခတ္ႀကီးမွာ
ဘုရင္ကိုAေလးAၿမတ္မၿပဳတာဟာ နိဳင္ငံေတာ္Aဆင္႔ ၿပစ္မွဳႀကီးပဲေလ။ ဒါေပမဲ႕ သူ႔ေက်ာကို ႀကိမ္နဲ႔လွမ္းရိုက္လိုက္တာကို မေက်နပ္တဲ႔ AဖိုးAိုက မင္းတို႔ဘုရင္မက ဘာေတြမ်ား ေယာက်ၤားေဟ႕ သားေတာင္မွ
Aရိုေသၿပဳစရာေကာင္းလို႕ Aိုၿပီဆိုေပမဲ႕
ငါကလမ္းေဘးဆင္းေပးရမွာလဲကြ၊
မ်ိဳးဆက္ေပးနိဳင္ေသးတယ္
မေမြးေပးနိဳင္ေတာ႕တဲ႔
ဒီေတာ႕
မိန္းမAိုႀကီးတစ္ေယာက္ကို
ငါဟာ
နန္းဆက္Aတြက္ ငါကဘာမွ
Aရိုေသၿပဳေနစရာမလိုဘူးလို႕ ရဲရဲရင္႔ရင္႔ၿပန္ေAာ္တယ္ဆိုပဲ။
Page | 345
ရဲမက္ေတြကလည္း ဟာ ဒါဘုရင္မင္းၿမတ္ကိုေစာ္ကားတာပဲ ေသဒဏ္ထိုက္ၿပီ ဖမ္းေဟ႕ဆိုၿပီး ဝိုင္းဖမ္းႀကတာေပါ႔၊
Aဲဒီမွာ
ရွင္ၿဖဴသူ႔ကိုယ္သူၿဖတ္ကနဲ႔ၿပန္သတိထားမိတယ္
AဲဒီAခ်ိန္မွာ
သူ႔Aသက္
၆၄ႏွစ္ရွိၿပီ၊
ဟုတ္တယ္
ေနာက္ဆံုးAရြယ္ေရာက္ေနၿပီေပါ႔၊
Aခုေနသူမ်ားရုတ္တရက္ေသသြားခဲ႔ရင္ ဒီတိုင္းၿပည္ဘယ္လိုပံုနဲ႔ ခရီးဆက္သြားမလဲ၊ သူမရွိရင္ Aနီးစပ္ဆံုးၿဖစ္တဲ႔ သမတ္ေတာ္ ဗညားAိမ္က ထီးနန္းဆက္ခံမွာပဲ၊ ဒီလိုဆိုရင္ ဗညားAိမ္ နဲ႔ နဲတကာသင္တို႔ရဲ႕
Aလိုႀကီးမွဳေတြ
ေမာက္မာမွဳေတြေႀကာင္႔
လက္သင္႔မခံလိုႀကတဲ႔
မွဴးမတ္ေသနာပတိေတြနဲ႔ ပဋိပကၡေတြၿဖစ္မယ္ ဒီကေနတိုင္းၿပည္ မၿငိမ္မသက္မွဳေတြၿဖစ္ေတာ႕မယ္ ၿပည္သူေတြ
ဆင္းရဲပင္ပန္းႀကေတာ႕မယ္၊
သာသနာေတာ္ညိဳးႏြမ္းရေတာ႕မယ္။
ဒီလိုတသီတတန္းႀကီးေတြးလိုက္မိၿပီး ေဟ႕ရပ္လိုက္လို႕ သူရဲမက္ေတြတားလိုက္သတဲ႔၊ ၿပီးေတာ႕ Aသက္ႀကီးရြယ္Aိုတစ္ေယာက္ Aမိန္႔ေပးလိုက္သတဲ႔
ဒီလိုဆက္ဆံရသလား
ရဲမက္ေတြလည္း
ၿပန္ေတာင္းပန္ႀကရတာေပါ႔၊
ေနာက္ေတာ႕
ေတာင္းပန္ၿပန္လႊတ္လိုက္ပါသတဲ႔၊
ရွိခိုးၿပီးၿပန္ေတာင္းစမ္းလို႕
ေႀကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ႔ ရွင္ၿဖဴဟာ
Aဖိုးႀကီးကို
နန္းေတာ္ထဲၿပန္ေရာက္ေတာ႕
Aဖိုးႀကီးကို
ဆုလာဘ္ေတြေပးၿပီး
Aဖိုးႀကီးေၿပာတာမွန္တယ္
ငါဟာ Aိုမင္းေနတဲ႔ AဖြားAိုၿဖစ္ေနၿပီ ဒါေႀကာင္႔ ငါ႔Aမည္ကို မင္းAို (မွိန္းၿဗဳ) လို႕ေခၚႀကလို႕ ေက်ညာသတဲ႔။ နန္းေဆာင္ထဲၿပန္ေရာက္ေတာ႕လည္း နန္းေမြAေႀကာင္းကိုပဲ
ေခါင္းထဲေရာက္ေနခဲ႔တယ္တဲ႔၊
ၿပတ္ၿပတ္သားသားခ်လိုက္ၿပီး Aေမေခၚတယ္ဆိုေတာ႕ တစ္ခုခုAတြက္ပဲလို႔
ရွင္ၿဖဴတစ္ေယာက္ ေနာက္ဆံုး
Aဖိုးႀကီးေၿပာခဲ႔တ႔ဲ သူဆံုးၿဖတ္ခ်က္တစ္ခုကို
သူ႔သမီးႀကီးေခၚလိုက္တယ္၊ ဘာမ်ားလဲေပါ႔
သူထင္ေနတယ္ေလ၊
မိပကာေထာ္လည္း
သာသနာေရးနဲ႔ပတ္သတ္တဲ႔ သူ႔Aေမက
သူကို႕
ကုသိုလ္ေတာ္
တာဝန္ေပး
တတ္တာက
ဒီAေရးတစ္ခုပဲရွိတာကိုး AဲဒီAခ်ိန္မွာ မိပကာေထာ္ရဲ႕ Aသက္က ၄၀ပတ္ဝန္းက်င္ရွိေနၿပီ။ ရွင္ၿဖဴဟာ Aရင္ဆံုး သူ႔သမီးကို ဘုရင္ဗဟိုၿပဳ နိဳင္ငံေရးစနစ္မွာ ဘုရင္ရဲ႕Aေရးႀကီးပံုေၿပာၿပတယ္၊ ဘုရင္ကထက္ၿမက္ၿပီး
Aက်င္႔တရားနဲ႔ၿပည္႔စံုပါမွ
တိုင္းၿပည္ၿငိမ္းခ်မ္းမယ္၊
တိုင္းၿပည္ၿငိမ္းခ်မ္းပါမွ
ၿပည္သူၿပည္သား
သာယာဝေၿပာပါမွ
ထီးနန္းတည္ၿငိမ္မယ္၊ ၿပည္သူၿပည္သားေတြ
သာသနာစည္ပင္မယ္၊
ထီးနန္းတည္ၿငိမ္မွ သာယာဝေၿပာမယ္၊ သာသနာစည္ပင္ပါမွ
လူေတြလြတ္ေၿမာက္ေႀကာင္း ေAးေAးခ်မ္းခ်မ္း ေလွ်ာက္လွမ္းနိဳင္မယ္လို႔ ရွင္းၿပသတဲ႔၊ ၿပီးမွ
Page | 346
သမီးရဲ႕မတ္ေတာ္
ဗညားAိမ္ဟာ
ေၿပာၿပၿပန္တယ္
ေနာက္ဆံုးမွ
ဘာလို႔ထီးနန္းမဆက္ခံထိုက္သလဲ
ဒီထီးနန္းနဲ႔
သင္႔ေတာ္တဲ႔သူကို
ဆိုတာကိုလည္း
Aေမေတြ႔ထားၿပီးၿပီ
ဒါေပမဲ႕
ဒီAတိုင္းနန္းတင္ရင္ Aမ်ားကလက္ခံနိဳင္မွာမဟုတ္ဘူး သမီးကူမွၿဖစ္မယ္လို႕ေၿပာသတဲ႔။ မိပကာေထာ္ကလည္း
သူဘယ္လိုကူညီရမလဲ
သမီးAိမ္ေထာင္ၿပဳရမယ္၊
ကူညီမယ္ေပါ႔
Aိမ္ေထာင္ဖက္နဲ႔Aတူ
Aဲဒီေတာ႕မွ
ဟံသာဝတီထီးနန္းကို
ရွင္ၿဖဴက
စိုးစံရမဲ႔Aေႀကာင္း
ေၿပာပါေလေရာ၊ ပထမေတာ႕ မိပကာေထာ္ၿငင္းတာေပါ႔ တကိုယ္တည္း Aပ်ိဳႀကီးလုပ္လာခဲ႔တာ Aၿပိဳႀကီးပဲၿဖစ္ေနၿပီမဟုတ္လား၊
ရွင္ၿဖဴက
ထပ္ခါထပ္ခါေတာင္းပန္ေနတာနဲ႔ ေမးလိုက္သတဲ႔
သူ႔Aထင္
ေနာက္ဆံုး
နန္းတြင္းက
သူ႔သမီးကို
Aမိန္႔ေပးတာမဟုတ္ပဲ
Aေမရည္ရြယ္ထားသူက
ဘယ္သူလည္းလို႕
မွဴးမတ္စစ္ေသနာပတိေတြထဲက
တစ္ဦးဦးၿဖစ္မယ္
ထင္ေနတယ္ေလ။ ေနာက္ဆက္တြဲ ၂ - ( မုန္တိုင္းႀကားက ႀကာၿဖဴပြင္႔ ၃၁ ) သူနဲ႔လက္ဆက္ေပးဖို႕ သူ႕Aေမရည္မွန္းထားသူဟာ နန္းတြင္းက Aေရးပါတဲ႔ မွဴးႀကီးမတ္ရာ ေသနာပတိေတြထဲက တစ္ေယာက္ေယာက္ၿဖစ္လိမ္႔မယ္လို႕ မိပကာေထာ္ တြက္ဆထားမိေပမဲ႕ သူAေမဘုရင္မႀကီးက Aရွင္ဓမၼUာဏနဲ႔ ရွင္ပိဋကဓရ တို႔ႏွစ္ပါးထဲ တစ္ဦးဦးနဲ႔လို႕ ၿပန္ေၿပာေတာ႕ Aရမ္းကိုAံ႕Aားသင္႔သြားရင္း စကားေတာင္မၿပန္နိဳင္ဘူးတဲ႔၊ ေနာက္မွ မ်က္ရည္ေတြ တလိမ္႔ခ်င္း က်ဆင္းလာၿပီး သမီးကို သာသနာဖ်က္မတစ္ေယာက္ လုပ္ခိုင္းေတာ႕မလိုလား မယ္မယ္ရယ္လို႕ ဝမ္းပန္းတနည္းေၿပာရွာသတဲ႔။ Aဲဒီမွာ ရွင္ၿဖဴက သူလည္း ဒီရဟန္းႏွစ္ပါးဟာ Aရိယာၿဖစ္မၿဖစ္မသိဘူး၊ ဒါေပမဲ႕ တကယ္လို႕သာ Aရိယာမဟုတ္ဘူးဆိုရင္
ဟံသာဝတီၿပည္ႀကီးAတြက္
လိုAပ္ေနတဲ႔ေခါင္းေဆာင္ဟာ
ဒီရဟန္းႏွစ္ပါးထဲက တဦးဦးပဲ ၿဖစ္သင္႔တယ္၊ ဒါဟာ သူတို႕ကို ေက်းဇူးတင္လြန္တဲ႔Aတြက္ ဘက္လိုက္ၿပီးေၿပာတာမဟုတ္ဘူး လမ္းတစ္ေလွ်ာက္မွာ သတိထားေလ႔လာမိခဲ႔လိုပဲ
Aင္းဝကေန
ဒီရဟန္းႏွစ္ပါးရဲ႕
ပဲခူးဆီ
သူထြက္ေၿပးလာခဲ႔တဲ႔
Aရည္Aခ်င္းကို
သူတို႕လိုAရည္Aခ်င္းမ်ိဳးရွိတဲ႔
သူေကာင္းေကာင္း
ေယာက်ၤားရဲ႕လက္ထဲမွာသာ
တိုင္းၿပည္ကို ထားခဲ႔ခ်င္ပါတယ္လို႕ သူ႕သမီးကို ၿပန္ေၿပာပါတယ္။ ေနာက္ဆံုး ရဟန္းႏွစ္ပါးထဲက
Page | 347
တဦးဦးက
လက္ခံခဲ႔မယ္ဆိုရင္
သူဘက္က
မၿငင္းဆန္ပါဘူးလို႕
မိပကာေထာ္က
Aေၿဖေပးလိုက္ပါေရာတဲ႔ေလ။ သမီးဆီက
Aေၿဖရေတာ႕
မင္းေၿမာက္တန္ဆာ
ငါးပါးကို
ရွင္ၿဖဴဟာ
ဆြမ္းAုပ္ႏွစ္Aုပ္ကို
ထည္႔တယ္
က်န္တဲ႔
ပုရပိုက္တစ္စံုကိုထည္႔ထားသတဲ႔၊
ေနာက္
ယူၿပီး
တစ္Aုပ္ထဲမွာေတာ႕
ရဟန္းႏွစ္ပါး
စာခ်ရင္း
တစ္Aုပ္ထဲမွာ ပဋိကတ္ေတာ္ သီတင္းသံုးေနတဲ႔
ေက်ာင္းတိုက္ကိုသြားပါေတာ႕တယ္။ ေက်ာင္းတိုက္ေရာက္ေတာ႕
ရဟန္းေတာ္ႏွစ္ပါး
သီးသန္႔ေတြ႔ဆံုၿပီး
Aက်ိဳးAေႀကာင္းကို
ေလွ်ာက္ထားတယ္၊ စစခ်င္းေတာ႕ ႏွစ္ပါးစလံုး ခါးခါးသီးသီးၿငင္းႀကတာေပါ႔၊ ဟိုး ဗညားရံမင္းက သူ႔ႏွမရဲ႕
ေက်းဇူးရွင္ေတြဆိုၿပီး
ေက်းဇူးဆပ္ပါရေစ
ခ်ီးၿမွင္႔ေၿမာက္စားပါရေစလို႕
ေလွ်ာက္ထားတုန္းကလည္း သူတို႔ၿငင္းခဲ႔ႀကတာပဲေလ။ ဒါေပမဲ႕ ရွင္ၿဖဴက တစ္ဦးထဲတစ္ေယာက္ထဲ ကိုယ္လြတ္ရုန္းၿပီး ကူးခတ္ဖို႕ထက္ သတၱဝါAေပါင္းရဲ႕ Aက်ိဳးကို ငဲ႔ေတာ္မူပါလို႕ ေလွ်ာက္ထားေတာ႕ ႏွစ္ပါးလံုး ေတြေဝကုန္ေရာ သူရသတၱိနဲ႔ ၿပည္႔စံုတဲ႔ ေယာက်ၤားေကာင္းေတြ မဟုတ္လား။ ေနာက္ေတာ႕ ရွင္ပိဋကဓရ က ရွင္ဓမၼUာဏ ကို Aရွင္ဘုရားလက္ခံေပးလိုက္ပါ Aရွင္ဘုရားဟာ တပည္႔ေတာ္ထက္
ေလာကီေရးရာမွာ
Aမ်ားႀကီးပိုလို႕
ႏွံစပ္ကြ်မ္းက်င္ပါတယ္လို႕
ေတာင္းပန္သတဲ႔၊ Aဲဒီမွာ ရွင္ဓမၼUာဏ က ကိုယ္ေတာ္ ဒီလိုကိုယ္လြတ္မရုန္းေႀကးေလ၊ ကဲ ၿငင္းမရေတာ႕တဲ႔Aတူတူ Aတိတ္ကၿပဳခဲ႔တဲ႔ ကံပါရမီေတြရဲ႕ AဆံုးAၿဖတ္ကိုပဲ ယူႀကတာေပါ႔လို႕ ၿပန္ေၿပာသတဲ႔။ ဒီလိုၿဖစ္မွာ ရွင္ၿဖဴႀကိဳတြက္ခဲ႔တယ္ေလ ဒါေႀကာင္႔ ဆြမ္းAုပ္ႏွစ္Aုပ္ယူလာခဲ႔တာေပါ႔။ တကယ္ဆို ရွင္ၿဖဴ႕Aေနနဲ႔လည္း ရွင္ဓမၼUာဏကိုပဲ ေရြးခ်ယ္ခ်င္ပါတယ္၊ သူ႔ကို Aင္းဝကေန ကယ္တင္လာတဲ႔ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္မွာ
ရွင္ဓမၼUာဏဟာ
စစ္သူႀကီးတစ္ေယာက္လို
Aရာရာကို
ဦးစီးဦးေဆာင္ခဲ႔တာကို သူေတြ႔ၿမင္ခဲ႔တယ္မဟုတ္လား။ ေရြးမယ္ဆိုေတာ႕
ရွင္ပိဋကဓရ
က
ရွင္ဓမၼUာဏ
ကို
Aရွင္ဘုရား
Aရင္ေရြးခ်ယ္ပါလို႕
ေလွ်ာက္သတဲ႔ သူ႔Aေနနဲ႔ ရွင္ဓမၼUာဏ ကိုပဲ သူ႕ထက္စြမ္းရည္ၿပည္႔သူလို႕လက္ခံထားတာမို႕
Page | 348
ဘုရင္ၿဖစ္ေစခ်င္တယ္ေလ။
ရွင္ဓမၼUာဏ
ကလည္း
မိတ္ေဆြရဲ႕
စကားကိုမၿငင္းေတာ႕ပဲ
ဆြမ္းတစ္Aုပ္ကိုေရြးလိုက္သတဲ႔၊ ရွင္ၿဖဴရင္ထဲမွာေတာ႕ မင္းေၿမာက္တန္ဆာငါးပါး ၿဖစ္ပါေစလို႕ ဆုေတာင္းေနတာေပါ႔။ ဒါေပမဲ႕
ရွင္ၿဖဴ႕ဆုေတာင္းမၿပည္႔ပါဘူး
ရွင္ဓမၼUာဏ
ေရြးခ်ယ္လိုက္တဲ႔
ဆြမ္းAုပ္က
ပဋိကတ္ေတာ္ေတြ ထည္႔ထားတဲ႔ ဆြမ္းAုပ္ၿဖစ္ေနပါသတဲ႔။ ဒီလိုနဲ႔ ရွင္ပိဋကဓရ ဟာ ရွင္ၿဖဴရဲ႕ နန္းေမြကို ဆက္ခံမဲ႕ မင္းေလာင္းၿဖစ္သြားတာေပါ႔၊ ဒါေပမဲ႕ ဒီကိစၥကို ဘယ္သူကိုမွ Aသိေပးလို႕မရေသးဘူး Aခ်ိန္ယူရဦးမယ္ေလ။ Aဲဒီေနာက္မွာ မထင္မရွားAရပ္သိုသြားၿပီး ရွင္ပိဋကဓရ သိကၡာခ်လို႕ လူထြက္တယ္၊ ရွင္ၿဖဴက ယံုႀကည္စိတ္ခ်ရတဲ႔ ပညာရွင္တစ္ေယာက္ကို လႊတ္ၿပီး မင္းတို႕တတ္သင္႔တဲ႔ ပညာရပ္ေတြကို သင္ႀကားခိုင္းသတဲ႔၊
နန္းတြင္းမွာလည္း
မိဖုရားေခါင္ႀကီးေတြ
တတ္သင္႔
နန္းတြင္းAုပ္ခ်ဳပ္ေရး
ပညာရပ္ေတြကို
နန္းတြင္းေမြးနန္းတြင္းႀကီးသူမို႕
ရွင္ၿဖဴဟာ
သူ႔သမီးႀကီး
တတ္ထိုက္တဲ႔
ဒါေတြဟာ
မိပကာေထာ္ကို
သံခင္းတမန္ခင္းပညာရပ္ေတြ
AေသAခ်ာသင္ယူေစတဲ႔၊ မိပကာေထာ္Aတြက္
နဂိုကတည္းက Aခက္Aခဲမရွိသလို
ဉာဏ္ေရးထက္ၿမက္တဲ႔ ရွင္ပိဋကဓရ လူထြက္Aေနနဲ႔လည္း သူသင္ႀကားေနရတဲ႔ ပညာရပ္ေတြကို Aခက္Aခဲမရွိ လြယ္လြယ္ကူကူ လ်င္လ်င္ၿမန္ၿမန္ပဲ တတ္ေၿမာက္သြားတာေပါ႔။ ဒီလိုနဲ႔ပဲ ႏွစ္ႏွစ္ဆိုတဲ႔ Aခ်ိန္က ကုန္လြန္သြားပါေလေရာတဲ႔။ ဒီAေတာAတြင္းမွာ
ပဲခူးၿမိဳ႕ေပၚက
လူAမ်ားၿဖတ္သန္းသြားလာေနတဲ႔
တံတားႀကီးတစ္ခု
ေဟာင္းႏြမ္းေနတာနဲ႔ ၿပဳၿပင္ရသတဲ႔၊ ရွင္ၿဖဴဟာ Aဲဒီတံတားေဟာင္းဆီက ၿဖဳတ္ထုတ္လိုက္တဲ႔ ယက္မႀကီးတစ္ပိုင္းကို Aားလံုးက
သိမ္းထားလိုက္သတဲ႔၊
သတိထားေနႀကတာေပါ႔
ေမ႔ေမ႔ေပ်ာက္ေပ်ာက္ေပါ႔၊
Aားလံုး
ပထမေတာ႕ ဒါေပမဲ႕
ဘုရင္မႀကီးဘာလုပ္မလို႕လဲ
ေနာက္ပိုင္းေတာ႕
ေမ႔ေမ႔ေပ်ာက္ေပ်ာက္ၿဖစ္သြားမွ
Aားလံုးက ရွင္ၿဖဴက
ပန္းပုဆရာႀကီးတစ္ေယာက္ကိုေခၚၿပီး ဗုဒၶရုပ္ပြားေတာ္ တစ္ဆူကို ထြင္းထုေစတယ္။ ထြင္းထုလို႕ၿပီးေတာ႕ ပိုတဲ႔သစ္သားပိုင္းကိုသိမ္းၿပီး ရုပ္ပြားေတာ္ကို ရတနာေတြနဲ႔ စီခ်ယ္ေစတယ္၊ Aားလံုးၿပီးစီးေတာ႕
Aလြန္ႀကည္ညိဳဘြယ္ရာေကာင္းတဲ႔
Aဲဒီရုပ္ပြားေတာ္ကို
Page | 349
နန္းတြင္းပင္႔ေဆာင္လာေစၿပီး ဒီရုပ္ပြားေတာ္ကို
နန္းဦးမွာထားလို႕
လူတိုင္းက
ကိုးကြယ္တယ္။
Aလြန္ႀကည္ညိုႀကတာပဲတဲ႔၊
Aလြန္သပၸာယ္တဲ႕
ႀကည္ညိဳလြန္းေတာ႕လည္း
ဆုေတာင္းတာေတြ Aဓိဌါန္တာေတြ ၿပည္႔တယ္လို႕ ထင္လာေရာ ဒီကေန ဆုေတာင္းၿပည္႔တဲ႔ ရုပ္ပြားေတာ္ဆိုၿပီး ပူေဇာ္သူေတြနဲ႔ Aၿမဲကို စည္ကားေနေလ႔ရွိတာေပါ႔။ တေန႔မွာ
ရွင္ၿဖဴဟာ
မွဴးႀကီးမတ္ရာေသနာပတိေတြနဲ႔Aတူ
သူ႔သမီးငယ္
မိနတ ဲ ကာသင္
နဲ႔
သမတ္ေတာ္ ဗညားAိမ္တို႕ကိုေခၚၿပီး ညီလာခံက်င္းပသတဲ႔၊ ညီလာခံမွာ သူဟာAသက္ႀကီးၿပီမို႕ တစ္ေယာက္ေယာက္ကို ထီးနန္းကို လြဲေပးေတာ႕မယ္လို႕ ေက်ညာပါသတဲ႔၊ မိနတ ဲ ကာသင္နဲ႔ ဗညားAိမ္ကေတာ႕
Aၿပင္ပန္းမွာ
ေၿပာမၿပနိဳင္ေAာင္ၿဖစ္ေနၿပီေလ၊ လွမ္းႀကည္႔ႀကတယ္
Iေၿႏၵေဆာင္ေနေပမဲ႕
မွဴးႀကီးမတ္ရာ
ႀကိဳက္ႀကိဳက္မႀကိဳက္ႀကိဳက္
ရင္ထဲမွာ
ေပ်ာ္လန ြ ္းလို႕
ေသနာပတိေတြကလည္း
ဗညားAိမ္ကိုပဲ
ဘုရင္မႀကီးရဲ႕
နန္းေမြကို
ဆက္ခံသူဟာ
ဗညားAိမ္ပဲၿဖစ္မယ္မဟုတ္လား။ ေနာက္ဆက္တြဲ ၂ - ( မုန္တိုင္းႀကားက ႀကာၿဖဴပြင္႔ ၃၂၃၂-ဇာတ္သိမ္းပိုင္း ) ညီလာခံတက္ေရာက္ေနသူ
Aားလံုးက
ဘုရင္မႀကီးေတာ႕
သူ႔ရဲ႕သမတ္ဗညားAိမ္ကို
ထီးနန္လႊဲေပးေတာ႕မယ္လို႕ ထင္မွတ္ေနခ်ိန္မွာ ရွင္ၿဖဴက သူ႔Aရိုက္Aရာကို ဆက္ခံရမဲ႔သူက ရွင္ပိဋကဓရ
ပဲလို႕
ႀကက္ေသေသရင္း
ေက်ညာလိုက္ေတာ႕
ရုတ္တရက္မွာ
ဘာစကားမွၿပန္မေၿပာနိဳင္ေAာင္
Aားလံုး
Aံ႕Aားသင္႔သြားႀကၿပီး
ၿဖစ္သြားႀကတာေပါ႔၊
ေနာက္ေတာ႕
တီးတိုးပြက္ေလာရိုက္သံေတြ ညီလာခံခန္းမႀကီးတစ္ခုလံုးမွာ ညံသြားပါေလေရာ၊ မိနဲတကာသင္က မယ္မယ္ဘုရားဘယ္လိုမိန္႔လိုက္ပါသလဲလို႕ သူႀကားခဲ႔တာကို မယံုနိဳင္ပဲ ၿပန္ေမးသတဲ႔၊ ရွင္ၿဖဴက Aားလံုးကို
တိတ္ဖို႕Aမိန္႔ေပးလိုက္ၿပီး
သူ႔Aရိုက္ရာကို
ဆက္ခံမဲ႔သူက
ရွင္ပိဋကဓရ
ပဲလို႕
ရွင္းရွင္းနဲ႔ AားလံုးႀကားေAာင္ ထပ္ေၿပာၿပန္တယ္။ ဒီAခါမွာ
ဘယ္ေလာက္ႀကီးတဲ႔
ဆုကိုရထားႀကတဲ႔
က်ဴးလြန္မိပါေစ
သက္ေတာ္ရွည္Aမတ္ေတြက
သတ္ရင္လည္းေသရပါမယ္ Aတိတ္ကၿပဳခဲ႔ဖူးတဲ႔
Aၿပစ္ကို
Aရွင္မင္းႀကီးထားရင္လည္းေနရပါမယ္
မင္းမ်ိဳးမင္းႏြယ္မဟုတ္တဲ႔ ေက်းဇူးတစ္ခုထဲနဲ႕
ေသဒဏ္မက်ခံေစရဆိုတဲ႔
ထီးနန္းကို
Aညတရရဟန္းလူထြက္ကို မAပ္သင္႔ပါဘူးဘုရား
Page | 350
မသင္႔ေလွ်ာ္ပါဘူးဘုရား
Aမ်ားသူငွာ
ေလးစားႀကည္ညိဳမွဳကို
ရနိဳင္မွာမဟုတ္တဲ႔Aတြက္
ၿပည္ထဲေရးခက္ပါမယ္ဘုရားလို႕ ဝိုင္းၿပီးေလွ်ာက္တင္ႀကသတဲ႔။ ဒီလိုေလွ်ာက္တင္ႀကေတာ႕ ရွင္ၿဖဴက ခ်က္ၿခင္းပဲ ရွင္ပိဋကဓရ လူထြက္ကို ေရွ႔ေတာ္သြင္းၿပီး ဒါးခုတ္
လွံထိုး
ဆင္စီး
ၿမင္းစီး
စတဲ႔
လက္ရံုရည္ၿပသေစတယ္၊
ရဟန္းလူထြက္ကလည္း
ကြ်မ္းကြ်မ္းက်င္က်င္ကို ၿပသနိဳင္ပါသတဲ႔၊ ဒါေပမဲ႕လည္း Aမတ္ႀကီးေတြက သာမန္Aညတရ Aရပ္သားတစ္ေယာက္မို႕ မသင္႔ေတာ္ပါဘူးလို႕ပဲ ဝိုင္းေလွ်ာက္ေနႀကတုန္းပဲတဲ႔၊ ဒါနဲ႔ ရွင္ၿဖဴလည္း ႀကိဳတင္စီစU္ထားတဲ႔Aတိုင္း တံတားယက္မက်ိဳးကို ေရွ႔ေတာ္ယူလာခိုင္းလိုက္တယ္။ ကဲ ႀကည္႔ႀက ဒါဘာလည္းလို႕ ေမးေတာ႕ Aားလံုးက တံတားၿပဳၿပင္တဲ႔Aခ်ိနက ္ ဘုရင္မႀကီး သယ္လာခိုင္းတဲ႔
ယက္မသစ္ပိုင္းၿပီးကို
ေလွ်ာက္ႀကသတဲ႔၊
တခါ
ပင္႔လာခိုင္းၿပန္တယ္၊ က်န္ခဲ႔တဲ႔Aပိုင္းပဲ၊
ရွင္ၿဖဴက
နန္းဦးမွာ
ၿပီးေတာ႕မွ ကဲ
တံတားေဟာင္းရဲ႕
ယက္မႀကီးပါလို႕
တည္ထားကိုးကြယ္တဲ႔
ဆင္းတုေတာ္ကို
ေဟာဒီသစ္ပိုင္းဟာ
ဒီေတာ႕
တံတားယက္မAေဟာင္းႀကီးကေန
Aမွတ္ရတာနဲ႔
ဆင္းတုေတာ္
ေဟာဒီနန္းဦးရုပ္ပြားေတာ္ဟာ ထုဆစ္ထားတာမို႕
ထုဆစ္ရာက ဘာမွမဟုတ္တဲ႔
မရွိခိုးထိုက္ဘူးလား
ဗုဒၶရဲ႕ရုပ္ပြားေတာ္မၿဖစ္ထိုက္ဘူးလား၊ ဒါမွမဟုတ္ Aခုေဟာဒီသစ္သားပိုင္းနဲ႔ ရုပ္ပြားေတာ္ဟာ Aတူတူပဲလို႕ ယူဆရဦးမလားလို႕ ေမးသတဲ႔၊ Aားလံုးရဲ႕ Aသံေတြတိတ္သြားတာေပါ႔။ ဒီေတာ႕မွ
ရွင္ၿဖဴက
နိဗၺာန္ကို
ရည္မွန္သူတို႔Aတြက္
သက္ေတာ္ထင္ရွား
ဗုဒၶရဲ႕
ဂုဏ္ေတာ္ေက်းဇူးေတာ္ေတြကို ရည္မွန္းၿပီး ရွိခိုးပူေဇာ္ႀကတာမို႕ ဘာသားနဲ႔ပဲ ထုလုပ္ထားထား Aေရးမႀကီးသလိုပဲ
တိုင္းၿပည္ကို
ဦးေဆာင္မဲ႔သူAတြက္
ေမြးဖြားလာတဲ႔
Aတန္းAစား
Aမ်ိဳးAႏြယ္က Aေရးမႀကီးပဲ ၿပည္သူေတြ ေAးခ်မ္းသာယာၿပီး ဝေၿပာနိဳင္ေAာင္ ဦးစီးဦးေဆာင္ ေဆာင္ရြက္နိဳင္တဲ႔ Aရည္Aခ်င္းရွိဖို႔ကသာ Aေရးႀကီးပါတဲ႔Aေႀကာင္း ရွင္းၿပပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ေကာဇာသကၠရာဇ္ ၈၂၁ ခုႏွစ္မွာ ရွင္ၿဖဴဟာ နန္းစြန္႕ၿပီး သူ႕သမီးေတာ္ မိပကာေထာ္နဲ႔ လက္ဆက္ထားတဲ႔ Aသက္ ၄၈ႏွစ္Aရြယ္ရွိၿပီၿဖစ္တဲ႔ ရဟန္းလူထြက္ႀကီးကို ဓမၼေစတီ Aမည္နဲ႔ ဝါရူရီမင္းဆက္ ၁၆ ဆက္ေၿမာက္ ဘုရင္Aၿဖစ္ ဟံသာဝတီထီးနန္းကို ဆက္ခံေစပါသတဲ႔ေလ။
Page | 351
ဓမၼေစတီမင္း ဘိတ္သိတ္ခံတဲ႔ပြဲကို ဗညားAိမ္နဲ႔ မိနဲတကာသင္တို႕ မတက္ေရာက္ႀကပဲ ပုသိမ္ကို တိတ္တဆိတ္ၿပန္သြားပါသတဲ႔။ လက္မခံဘူး
ဒါဟာ
ပုန္ကန္တယ္
Aဲဒီေခတ္ထံုးတမ္းAစU္AလာAရ
ဆိုတဲ႔
ဘုရင္သစ္ကို
Aဓိပၸါယ္သက္ေရာက္တယ္ေလ၊
ဒီေတာ႕
ဘုရင္Aသစ္ၿဖစ္လာတဲ႔ ဓမၼေစတီက Aာဏာနိဳင္ငံေရးAရ Aေရးမယူလို႔မရေတာ႕ဘူးေပါ႔။ ဒီလိုနဲ႔
ဓမၼေစတီမင္း
ခင္ပြန္းသည္နဲ႔
နန္းတက္တဲ႔ႏွစ္မွာပဲ
ညီမႀကား
ေရႊတိဂံုေစတီေတာ္ရွိရာ
ဗ်ာမ်ားရသူ ဒဂုန္ၿမိဳ႕မွာ
ပဲခူး-ပုသိမ္
စစ္ၿဖစ္ပါေတာ႕တယ္၊
မိပကာေထာ္ဟာ သြားေနတဲ႔
သမတ္ေတာ္ကို
Aေမ႔ဆီေၿပးသြားၿပီး
ဒီAခါမွာ
ထီးနန္းAပ္ၿပီး ႀကားဝင္ေပးဖို႕
ငိုယိုၿပီးေတာင္းပန္သတဲ႔။ ဒါေပမဲ႕
ရွင္ၿဖဴက
သူ႔သမီးကို
ၿပဳတ္ထြက္မသြားရေAာင္ ဓမၼေစတီကို
သမီး
ကိုက္ခဲၿပီး
ႀကိဳးစားထိမ္းသိမ္းမယ္ဆိုရင္
Aေမယံုႀကည္လို႕
Aေမ႔Aသက္ထက္
ကြ်တ္ထြက္မဲ႔သြားကို ပိုၿပီးဆိုးဝါးမွဳနဲ႔ပဲ ပိုၿမတ္နိဳးတဲ႔
ႏွေၿမာလို႕
ႀကံဳရလိမ္႔မယ္၊ သမီးေတာ္ကိုေရာ
ေဟာဒီဟံသာဝတီၿပည္ႀကီးကိုပါ AေမေပးAပ္ခဲ႔ၿပီးၿပီ Aခုလက္ရွိ ဟံသာဝတီရဲ႕ Aရွင္သခင္ဟာ ဓမၼေစတီပဲ၊ သူလုပ္သင္႔လုပ္ထိုက္တာ သူလုပ္ပါလိမ္႔မယ္လို႕ ေAးေAးပဲ ၿပန္ေၿပာပါသတဲ႔။ သိဂၤုတၱရကုန္းေတာ္ေပၚက သူ႔ကို
ေရႊေရာင္တဝင္းဝင္းနဲ႔
ေAးေAးေလးေလး
တခါမွမၿမင္ဖူးတဲ႔သူတစ္ေယာက္လို
ဆံေတာ္ရွင္ၿမတ္ကို
ၿပန္ေၿပာလိုက္တဲ႔
သူ႔Aေမကို
ေငးႀကည္႔ေနမိသတဲ႔၊
စူးစူးစိုက္စိုက္ႀကည္႔ရင္း မိပကာေထာ္ဟာ ဟုတ္တယ္
သူAေမလံုးဝေၿပာင္းလဲသြားၿပီ၊ AေရးAေႀကာင္းေတြနဲ႔ ရင္႔က်က္ေနတဲ႔ Aေမ႕မ်က္ႏွာေပၚမွာ ဝမ္းသာရိပ္ ဝမ္းနည္းရိပ္ဆိုလို႕ မေတြ႔ရေတာ႕ဘူးတဲ႔။ ဘယ္ေတြ႔ရေတာ႕မလဲ AဲဒီAခ်ိန္မွာ ရွင္ၿဖဴဟာ သူ႔ဘဝတစ္ေလွ်ာက္လံုး Aႀကိမ္ႀကိမ္ Aခါခါ ေလာင္ၿမိဳက္ခဲ႔ရတဲ႔ ေလာကဓံမီးေတြ ၿဖစ္ေပၚေစတဲ႔ သမုဒယဆိုတဲ႔ ေလာင္စာေတြကို ဗုဒၶႏုႆတိ Aေၿခခံလို႕ Aရင္းကေန ပယ္သတ္နိဳင္ခဲ႔တဲ႔သူ ၿဖစ္သြားခဲ႔ၿပီေလ။ ၿပီးပါျပီ။
Page | 352
ေနာက္ဆက္တြဲ ၁ - ဓမၼေစတီမင္း ဓမၼေစတီမင္း ၁. ဓမၼေစတီဟာ သူ႔ရဲ႕ မယားညီAကို ပုသိမ္စား ဗညားAိမ္ရဲ႕ ပုန္ကန္မွဳကို ႏွစ္လAတြင္း Aၿပတ္ေခ်မွဳန္းလိုက္နိဳင္ပါတယ္။
(မူကြဲတစ္ခုAရ
ဗညားAိမ္နဲ႔
မိနဲတကာသင္တို႔ကို
ရွင္ေစာပုAမိန္႔နဲ႔ ေခၚလိုက္ၿပီး သေဘၤာေပၚမွမဆင္းခင္ Aဆိပ္ပါတဲ႔ ထမင္းကိုAေႀကြးခံရၿပီး ဗညားAိမ္ေသသြားတယ္၊
မိနဲတကာသင္ကို
ဓမၼေစတီက
ေၿမာက္နန္းစံေၿမာက္တယ္လို႕
ေရးထားတာလည္း ဖတ္ခဲ႔ရဖူးပါတယ္) ၂. မိဖုရားၿဖစ္တဲ႔ မိပကာေထာ္ဟာ Aသက္ ၄၁ႏွစ္ရွိၿပီး ကိုယ္တိုင္ Aသက္ ၅၀ရွိသြားေပမဲ႕ ကံေကာင္းေထာက္မစြာနဲ႔ပဲ
နန္းတက္ၿပီး
ေနာက္တစ္ႏွစ္
၈၂၂
မွာ
မိပကာေထာ္နဲ႔
သားတစ္ေယာက္ရပါတယ္၊ Aဲဒီသားကို ဒုတိယ ဗညားရံလို႕ Aမည္ေပးပါတယ္။ ၃.
သူ႔ေယာကၡမကြယ္လြန္ၿပီးတဲ႔ေနာက္မွာ
ေရႊတိဂံုဘုရားAတြက္
သူေယာကၡလွဴဒါန္းခဲ႔တဲ႔ေၿမ
မ်ားလြန္းလို႕ ေဒသခံေတြ လုပ္ကိုင္စားေသာက္ဖို႕ ခက္ေနတာနဲ႔၊ ေၿမယာAေတာ္မ်ားမ်ားကို သိမ္းယူၿပီး ၿပည္သူေတြကို ေဝငွခဲ႔ပါတယ္။ ၄. ေရႊတိဂံုနဲ႔ ေရႊေမာေဓာေစတီရဲ႕ ရင္ၿပင္မွာ ေက်ာက္ၿပားေတြ ခင္းေပးပါတယ္။ ၅. ကိုယ္တိုင္က ရဟန္းလူထြက္ႀကီးမို႕ သာသနာေတာ္Aတြင္းမွာ ေဗဒင္ဘုန္းႀကီး၊ ဓါတ္ဘုန္းႀကီး၊ နတ္ဘုန္းႀကီး၊ Aင္းဘုန္းႀကီး၊ ေဆးဘုန္းႀကီး စတဲ႔ တန္ႀတစ္ဘာသာနဲ႔ေရာယွက္ေနတဲ႕ ရဟန္းေတြ Aမ်ားႀကီး
ရွိေနတာကို
သိတဲ႔Aတြက္
ရဟန္းေတာ္
၄၄ပါးကို
ႏွစ္သုတ္ခြဲၿပီး
သီဟိုဠ္နိဳင္ငံ
ကလ်ာဏီၿမစ္က ေဖါင္ေပၚမွာ သိမ္ၿပန္ဝင္ေစၿပီး ရဟန္းAသစ္ၿပန္ခံယူေစတယ္၊ ဒီရဟန္းေတြ ဟံသာဝတီၿပန္ေရာက္ေတာ႕ ရဟန္းAားလံုးကို
ပဲခူးၿမစ္ထဲမွာ
ကလ်ာဏီေရသိမ္ေဆာက္လုပ္ၿပီး
သိမ္Aသစ္ၿပန္ဝင္ေစတယ္၊
ဒီလိုနဲ႔
ညီညႊတ္ၿပီး
သူ႕နိဳင္ငံထဲက
AေရာAေႏွာကင္းတဲ႔
ေထရဝါဒဗုဒၶသာသနာကို ၿပန္႔ပြားခိုင္မာေစပါတယ္။ ၆. နိဳင္ငံကိုၿပန္လည္စည္းလံုးရာမွာ ေတာင္ဘက္ ေရး၊ ၿမိတ္၊ ထားဝယ္ကိုေက်ာ္ၿပီး တနသၤာရီ ဒီကေန
တလင္းေႀကတိုင္ေAာင္
သူ႔ရဲ႕ႀသဇာAာဏာကို
ပ်ံႏွံ႕ေစတယ္လို႕
ဆိုပါတယ္၊
Page | 353
တလင္းေႀကဆိုတဲ႔Aရပ္ဟာ Aခု ထိုင္းနိဳင္ငံ ဖူးကက္ခရိုင္Aနီး ဖန္ငါးခရိုင္ထဲက တာ႕ကြာပါ ၿမိဳ႕နယ္ကို ဆိုလိုတာလို႕ ယူဆပါတယ္။ ၇.
နိဳင္ငံေတာ္Aတြင္း
ႀကြယ္ဝမွဳ
စစ္တမ္းေကာက္ယူလိုတဲ႔Aတြက္
ကုန္ဖလွယ္ရာမွာ
ႀကားခံAၿဖစ္ Aသံုးၿပဳဖို႕ ၿပည္သူေတြ စုေဆာင္းထားတဲ႔ ေႀကးဝါသတၱဳ ဘယ္ေလာက္ရွိသလဲ စစ္တမ္းေကာက္ခိုင္းတာကို ေကာက္ခံသူAမတ္ေတြက နားလည္မွဳလြဲမွားၿပီး ၿပည္သူေတြဆီက သိမ္းလိုက္မိသတဲ႔ ေႀကးဝါေတြကို
ဒါကို
ပိုင္ရွင္ထံ
ႀကားဝင္ေပးမွဳနဲ႔
ဘုရင္ႀကီးကႀကားေတာ႕ ၿပန္ေပးခိုင္းတယ္၊
ၿပည္သူေတြက
သိမ္းယူသူAမတ္ကို
Aဲဒီမွာ
သူ႔တို႕ရဲ႕ေႀကးေတြကို
လိမၼာတဲ႔
Aေရးယူၿပီး
Aမတ္ႀကီးတစ္ေယာက္ရဲ႕
ၿပန္မယူေတာ႔ပါဘူး
Aရွင္မင္းႀကီး
လိုရာသံုးပါလို႕ ေလွ်ာက္တင္ႀကၿပီး လြဲမွားAမွဳထမ္းမိသူ Aမတ္ကို Aၿပစ္မွလြတ္ေစတယ္။ ၈.
Aဲဒီေႀကးေတြကို
ဘုရင္ႀကီးက
Aရည္က်ိဳၿပီး
ေခါင္းေလာင္းႀကီးတစ္လံုး
သြန္းလုပ္လို႕
ေရႊတိဂံုေစတီမွာ ခ်ိတ္ဆြဲလွဴဒါန္းဖို႕ ႀကံရြယ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ႕ ဘုန္းႀကီးလူထြက္ပီပီ ေနရာတကာ စပ္စပ္ စပ္စပ္ သိသူမို႕ ေခါင္းေလာင္းပံုစံကို ကိုယ္တိုင္ဆြဲရာက ေႀကးဝါရဲ႕ပမာဏ၊ သိပ္သည္းမွဳ နဲ႔ သြန္းေလာင္းတဲ႔
ပံုစံ
Aခ်ိဳးမက်တာမို႔
Aသံမၿမည္တဲ႔
ေခါင္းေလာင္းၿဖစ္လာတယ္
(Aသံမၿမည္ဘူးဆိုတာက ေခါင္းေလာင္းသံလို မၿမည္တာကို ဆိုလိုတာပါ)၊ Aဲဒါ နာမည္ေက်ာ္ ဓမၼေစတီေခါင္းေလာင္းႀကီး ပါပဲ။ ၉. နန္းစံသက္ ၃၂ႏွစ္ Aသက္ ၈၀ Aရြယ္ ေကာဇာသကၠရာဇ္ ၈၅၃ ခုႏွစ္မွာ ကြယ္လြန္ပါတယ္။ (Aင္းဝဘုရင္
သီဟသူရနဲ႔
ဒုတိယမင္းေခါင္းတို႔နဲ႔
ေခတ္ၿပိဳင္ၿဖစ္ၿပီး
Aယုဒၶယဘုရင္
တတိယေၿမာက္ ဘရြန္မဟာရာဇာဓိရာဇ္ နဲ႔ ေခတ္ၿပိဳင္ၿဖစ္ပါတယ္။ ဘရြန္မဟာရာဇာဓိရာဇ္ဟာ ဓမၼေစတီမင္း နတ္ရြာစံၿပီဆိုတဲ႔ သတင္းႀကားတာနဲ႔ ထိုင္းတပ္ကိုလႊတ္ၿပီး မြန္ေတြရဲ႕ လက္ထဲက ထားဝယ္ကို
လုဖို႕
ကြယ္လြန္သြားပါတယ္။
ႀကံရြယ္ပါတယ္၊
ဒါေပမဲ႕
AဲဒီAခ်ိန္မွာ
မင္းႀကီးညိဳ
မသိမ္းပိုက္နိဳင္ပဲ
Aဲဒီႏွစ္မွာပဲ
ေခါင္းေဆာင္တဲ႔ ေတာင္ငူဟာ
သူလည္း Aင္းဝရဲ႕
ပဏၰာဆက္နိဳင္ငံAဆင္႔ကေန လြတ္လပ္တဲ႔ ၿမိဳ႕ၿပနိဳင္ငံ ထူေထာင္ဖို႕ က်ိဳးစားေနပါတယ္)
Page | 354
ေနာက္ဆက္တြဲ ၂ - ဒုတိယ ဗညားရံ ဒုတိယ ဗညားရံ ၁. သကၠရာဇ္ ၈၅၃ မွာ ဓမၼာေစတီမင္းရဲ႕ သားႀကီးဟာ ဒုတိယဗညားရံဆိုတဲ႔ ဘြဲ႔နဲ႔ ဝါရူရီမင္းဆက္ရဲ႕ ၁၇ဆက္ေၿမာက္ ဘုရင္Aၿဖစ္ ဟံသာဝတီထီးနန္းကို သိမ္းပိုက္ခဲ႔ပါတယ္။ (တရားဝင္ နန္းတတ္တာ ၈၅၃
မွဆိုေပမဲ႕
သူ႔Aေဖ
ဓမၼေစတီက
သူ႔ကို
Aိမ္ေရွ႔မင္းသားAေနနဲ႔
တာဝန္ေပးခဲ႔တာ
Aသက္၂၀ ေလာက္တည္းကလို႕ဆိုပါတယ္။ မူကြဲAဆိုတစ္ခုAရ ဓမၼေစတီမင္း မကြယ္လန ြ ္မွီ ေနာက္ဆံုးသံုးႏွစ္မွာ
ဓမၼာေစတီမင္းဟာ
လိပ္ေခါင္းေရာဂါသည္းလြန္းတာမို႕
တိုင္းေရးၿပည္ရာ
Aားလံုးကို သူAားAိမ္ေရွ႔မင္းသားကို လြဲAပ္ခဲ႔တယ္တဲ႔၊ ေနာက္AဲဒီAဆိုAရ ဗညားရံဟာ သူ႔Aေဖရဲ႕ ေရာဂါခံစားေနရတာကို မႀကည္႔ရက္တာနဲ႔ သမားေတာ္ကို လိပ္ေခါင္းၿဖတ္ခိုင္းတယ္ Aဲဒီကေန
ေရာဂါက
သက္သာမလာတဲ႔Aၿပင္
Aသက္ပါပါသြားေရာတဲ႔။
ဒီကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး
Aေဖကိုသတ္တဲ႔သားလို႕
စြတ္စြဲၿပီး
ပိုသည္းလာရာက က်န္တဲ႔
Aာဏာလုဖို႕
ေနာက္ဆံုး
ညီAကိုေတြက
က်ိဳးပမ္းတယ္၊
ဒါကို
ဘုရင္ႀကီး ဗညားရံကို ဗညားရံက
ရက္ရက္စက္စက္ ႏွိမ္နင္းလိုက္တယ္လို႕ ဆိုတယ္) ၂.
ဒီလို
မင္းေၿပာင္းမင္းလြဲကာလ
လြတ္ေၿမာက္ၿပီး
တိုင္းၿပည္သစ္ထူေထာင္ခ်င္ေနတဲ႔
(တပင္ေရြထီးရဲ႕Aေဖ)က Aယုဒၶယဘုရင္
တိုင္းၿပည္မတည္မၿငိမ္ၿဖစ္ေနတုန္း
ေတာင္ငူစား
ဟံသာဝတီပိုင္နယ္ေတြကို
တတိယေၿမာက္
Aင္းဝႀသဇာခံဘဝက
ဘရြန္မဟာရာဇာဓိရာဇ္
မင္းႀကီညိဳ
Aလစ္ဝင္သိမ္းဖို႕ႀကိဳးစားသလို၊ က
ထားဝယ္ကို
ဝင္သိမ္းဖို႕
က်ိဳးစားပါတယ္၊ ဒါေပမဲ႕ ဒီရန္ႏွစ္ခုစလံုးကို ဗညားရံ ၿပတ္ၿပတ္သားသား ႏွိမ္နင္းလိုက္နိဳင္ပါတယ္။ မင္းႀကီးညိဳရဲ႕ ေတာင္ငူကိုေတာင္ သိမ္းယူလိုက္နိဳင္ပါတယ္ ဒါေပမဲ႕ စစ္မၿဖစ္ခ်င္တဲ႔ ဗညားရံဟာ မင္းႀကီးညိဳရဲ႕ ေတာင္းပန္မွဳကိုလက္ခံၿပီး ေတာင္ငူက ၿပန္ဆုတ္ေပးခဲ႔တယ္၊ AဲဒီAခ်ိန္ကစၿပီး မင္းႀကီးညိဳ ဟံသာဝတီကို မထိရဲေတာ႕ပါဘူး။ ဒါေပမဲ႕ ဗညားရံရဲ႕ ေတာင္ငူAေပၚ ဒီလိုမ်ိဳး သေဘာထားေပ်ာ႕ေၿပာင္းခဲ႔မွဳရဲ႕
Aက်ိဳးAဆက္Aၿဖစ္
ေနာင္သူ႕သားလက္ထက္ေရာက္ေတာ႕
ေတာင္ငူရဲ႕သိမ္းပိုက္ၿခင္းကို ခံလိုက္ရပါေလေရာတဲ႔။
Page | 355
၃. ဗညားရံရဲ႕ ေခတ္ၿပိဳင္ Aင္းဝဘုရင္ ဒုတိယမင္းေခါင္ဟာ Aေရွ႔နဲ႔ ေၿမာက္ဘက္က Aႏြယ္တူ ရွမ္းေစာ္ဘြားေတြရဲ႕ Aံတုမွဳ၊ ေတာင္ငူ၊ ရမည္သင္း၊ ေတာင္တြင္းႀကီး ေဒသက ဗမာေတြရဲ႕ ပုန္ကန္မွဳေတြေႀကာင္႔ Aင္AားAလြန္ခ်ိနဲ႔ေနတယ္။ ၄. သကၠရာဇ္ ၈၆၂ ခုႏွစ္မွာ ဗညားရံဟာ ေရတပ္ႀကီးကိုဖြဲ႔ၿပီး Eရာဝတီကိုဆန္တက္ခဲ႔တယ္။ ၿပည္စားက Aင္းဝကို Aေႀကာင္းႀကားေပမဲ႕ ေတာင္မင္းကို ေၿမာက္မင္းမကူနိဳင္တဲ႔ Aေၿခေနမို႕ ဒုတိယမင္းေခါင္းက ၿမိဳ႔ကိုလံုေAာင္ပိတ္ၿပီး စစ္တိုက္ခ်င္ရင္
ဘာမွAေႀကာင္းမၿပန္ဘူး၊
ဒါနဲ႔
ေနတာကိုၿမင္ေတာ႕၊
ဗညားရံက
ၿပည္မေၿပာနဲ႔
Aင္းဝကိုေတာင္
ၿပည္စား
(တရဖ်ား)
ဟာ
ငါစစ္တိုက္ဖို႕လာတာမဟုတ္၊
ငါသိမ္းနိဳင္တယ္၊
Aခုငါလာတာ
ပုဂံက
ေရႊစည္းခံုဘုရားကို သြားဖူးဖို႕ၿဖစ္တယ္လို႕ ရာဇသံေပးေတာ႕မွ ၿပည္စားက ၿမိဳ႕ၿပင္ထြက္လာၿပီး ဗညားရံရဲ႕ စံသေဘၤာဆီလာလို႕ နဳတ္ဆက္တယ္။ ၅. ဝါရူရီမင္းဆက္တေလွ်ာက္လံုးမွာ ဒုတိယဗညားရံမင္းဟာ နန္းသက္Aရွည္ဆံုးမင္းၿဖစ္တယ္။ သူ႕လက္မွာ ဟံသာဝတီဟာစီးပြားေရး စစ္ေရးမွာ Aင္AားAေကာင္းဆံုး AေနAထားၿဖစ္ခဲ႔လို႕ ပုဂံပ်က္Aၿပီး ၿမန္မာ႕ၿမိဳ႕ၿပနိဳင္ငံေတြထဲမွာ Aင္AားAႀကီးဆံုး ၿမိဳ႕ၿပနိဳင္ငံၿဖစ္လာခဲ႔ပါတယ္။ ၆. Aသက္ ၆၅ႏွစ္ နန္းစံသက္ ၃၅ႏွစ္ သကၠရာဇ္ ၈၈၈ ခုနွစ္မွာ ကြယ္လြန္ၿပီး သူ႔ေနရာကို သူ႔သား သုရွင္ဒကာရြတ္ပိမင္းက ဝါရူရီမင္းဆက္ ၁၈ဆက္ေၿမာက္ ဘုရင္Aၿဖစ္ ဟံသာဝတီထီးနန္းကို သိမ္းပိုက္ပါတယ္။ ၇.
ဒုတိယဗညားရံဟာ
Aင္းဝဘုရင္
ဒုတိယမင္းေခါင္နဲ႔
ေခတ္ၿပိဳင္ၿဖစ္တယ္
(မင္းေခါင္က
သူ႕Aရင္ကြယ္လြန္ၿပီး မင္းေခါင္ေနရာကိုဆက္ခံတဲ႔ ေရႊနန္းေက်ာ႕ရွင္လက္ထက္မွာ Aင္းဝကို ရွမ္းေစာ္ဘြား သိုဟန္ဘြားက သိမ္းလိုက္တယ္။) ၈.
ေၿမာက္ဘက္ဇင္းမယ္၊
ေတာင္ဘက္
မလကၠာကြ်န္းဆြယ္က
ေစာ္ဘြားနိဳင္ငံမ်ားAထိ
ႀသဇာၿဖန္႔က်က္ထားနိဳင္တဲ႔ နာမည္ႀကီး Aယုဒၶယမင္း ဒုတိယရာမာဓိေဗာဓိ နဲ႔ ဗညားရံဟာ ေခတ္ၿပိဳင္ၿဖစ္တယ္၊
မင္း၂ပါးစလံုးဟာ
ထိပ္တိုက္ေတြ႔မွဳေတြရွိခဲ႔ေပမဲ႕
ေနာက္ပိုင္း
နန္းတတ္စမွာ တစ္ဦးကိုတစ္ဦး
ထားဝယ္Aေရးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ရွိန္ေနပံုပဲ
ထိပ္တိုက္ေတြ႔တာ
မရွိေတာ႕ဘူး။
Page | 356
ေနာက္ဆက္တြဲ ၃ - တကာရြတ္ပိမင္း (ပံုျပင္နိဂံုး) တကာရြတ္ပိမင္း ၁. သကၠရာဇ္ ၈၈၈ မွာ ဝါရူရီမင္းဆက္ရဲ႕ ၁၈ေယာက္ေၿမာက္ ဘုရင္Aၿဖစ္နဲ႔ နန္းရတယ္။ နန္းရခ်ိန္မွာ Aသက္က ၁၆ႏွစ္သာသာပဲရွိေသးတယ္။ ၂. တကာရြက္ပိမင္း နန္းရခ်ိန္မွာ ေတာင္ငူဘုရင္မင္းႀကီးညိဳဟာ Aင္းဝရဲ႕လက္ေAာက္ကေန ရုန္းထြက္ၿပီး နိဳင္ငံေတာ္သစ္တည္ခဲ႔ၿပီးတဲ႔Aၿပင္ Aင္းဝရဲ႕နယ္ပယ္ေတြၿဖစ္တဲ႔ ေတာင္တြင္းႀကီးတို႕ မိထိၴလာတို႕ ရမည္းသင္းတို႔ကိုေတာင္ သိမ္းယူထားၿပီးပါၿပီ၊ ဒါေပမဲ႕ ဒုတိယဗညားရံလက္ထက္က ခံခဲ႔ရတာကို Aမွတ္ရေနတာနဲ႔ မင္းႀကီးညိဳဟာ ဟံသာဝတီဘုရင္သစ္ကို မထိပါးရဲဘူး။ ၃.
တကာရြတ္ပိဟာ
Aင္းဝကိုပုန္ကန္ၿပီး
ခြဲထြက္လာတဲ႔
ၿပည္စား
နရပတိရ႕ဲ
ႏွမကို
မိဖုရားေၿမာက္ၿပီး မဟာမိတ္ၿပဳတယ္။ ၄.
ပင္လယ္ေရးေႀကာင္းကူးသန္းေရာင္းဝယ္ေရး
ပိုင္ဆိုင္ထားတဲ႔
ဟံသာဝတီက
ဖြံ႔ၿဖိဳးလာတဲ႔ေခတ္မို႕
Aလြန္ႀကြယ္ဝလာေပမဲ႕
ဆိပ္ကမ္းေကာင္းေတြ
တကာရြတ္ပိရဲ႕
စစ္ေရးAေပၚ
စိတ္ဝင္စားမွဳ နည္းပါးၿပီး Aရည္Aခ်င္းညံ႕ဖ်င္းတဲ႔Aတြက္ ဟံသာဝတီရဲ႕ စစ္ေရးAင္Aားဟာ Aားနည္းလာတယ္။ ၅.
သကၠရာဇ္
၈၉၂
မွာ
ေတာင္ငူဘုရင္သစ္က
ပဲခူးၿမိဳ႕Aနားထိလာၿပီး
နန္းတက္ဖို႕
နားလာထြင္းၿပလို႕ ရန္စတာကိုေတာင္ Aေရးမယူနိဳင္ဘူး။ ၆. ေနာက္ ေလးႏွစ္ႀကာေတာ႕ ေတာင္ငူရဲ႕ က်ဴးေက်ာ္မွဳကို ဟံသာဝတီခံရေတာ႕တာပဲ။ ၇.
ေတာင္ငူ-ဟံသာဝတီစစ္
ထိုးစစ္ဟာ
ပထမပိုင္းမွာ
ထက္ၿမက္ေပမဲ႕
တပင္ေရႊထီးနဲ႔
တကာရြတ္ပိကို
သူ႔ေယာက္ဖ
ငယ္စU္ကတည္းက
ဘုရင္႔ေနာင္တို႔ရဲ႕ ပညာသင္ေပးရတဲ႔
Aမတ္ႀကီးႏွစ္ပါး (ဗညားက်န္း နဲ႔ ဗညားေလာ) တို႔က ေပၚတူဂီနဲ႔ Aာရပ္ ေႀကးစားေတြကို Aသံုးၿပဳၿပီး ေခတ္မွီAေၿမာက္လက္နက္ေတြနဲ႔ စနစ္တက်ခုခံလို႕ ထိုးစစ္က Aရာမေရာက္ဘူး။ ၈. ထိုးစစ္ေတြ Aႀကိမ္ႀကိမ္ ထိုးေပမဲ႕ မေAာင္ၿမင္လို႕ စစ္နားထားတဲ႔ တပင္ေရႊထီးဆီကို တကာရြတ္ပိက
စစ္ေၿပၿငိမ္းေရး
တမန္လႊတ္တဲ႔Aခါ
တပင္ေရႊထီးက
ပရိယာယ္သံုးၿပီး
ဘာစကားမွမတံု႕ၿပန္ပဲ တမန္ေတြကေနတဆင္႔ Aေမတ္ႀကီး ဗညားက်န္းနဲ႔ ဗညားေလာAတြက္
Page | 357
ဆိုၿပီး ေရႊနဲ႕လုပ္ထားတဲ႔ သစၥာပန္းခိုင္ ႏွစ္ခိုင္ ပို႕ေပးလိုက္တယ္၊ ေနာက္ မႀကာဘူး သူလွ်ိဳလႊတ္ၿပီး Aမတ္ႀကီးႏွစ္ပါးနဲ႔
သူAဆက္Aသြယ္
AေပးAယူရွိပံု
ဟန္ေဆာင္ေရးသားထားတဲ႔
စာကို
တကာရြတ္ပိလက္ထဲ ေရာက္ေAာင္ ပို႕လိုက္တယ္၊ ဒါနဲ႔ပဲ Aဆင္Aၿခင္နည္းတဲ႔ တကာရြတ္ပိက ဟံသာဝတီAတြက္ Aရမ္းAေလးထားရတဲ႔ Aမတ္ႀကီး ႏွစ္ပါးကိုသတ္ပစ္လိုက္တယ္။ ၉. တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ပဲခူးမွာ ေရေတြနီလာတယ္၊ ေရႊေမာေဓာကုန္းေတာ္ Aက္ကဲတ ြ ယ္၊ က်ီးၿပိဳတယ္၊ ႀကယ္ေႀကြတယ္ ဆိုတဲ႔ ၿပည္ပ်က္မယ္ဆိုတဲ႔ နိမိတ္ေတြလည္း ေပၚလာပါသတဲ႔။ ၁၀. Aရည္Aေသြးရွိတဲ႔ Aားထားေလးစားရသူ Aမတ္ႀကီးႏွစ္ပါးမရွိေတာ႕ ဟံသာဝတီတပ္ေတြရဲ႕ ခုခံမွဳဟာ လံုးဝက်ဆင္းသြားၿပီး ေတာင္ငူရဲ႕ထိုးစစ္က Aရမ္းကို ထက္ၿမက္သြက္လက္လာတယ္၊ ဒါနဲ႕ တကာရြတ္ပိဟာ ေႀကာက္လာၿပီး မခုခံေတာ႕ပဲ ေရေႀကာင္းကေန သူ႔မိသားစုကိုေခၚၿပီး ေယာက္ဖရွိတဲ႔
ၿပည္ကိုထြက္ေၿပးတယ္၊
ဟံသာဝတီတပ္မႀကီးကိုေတာ႕ ဒါကိုႀကားေတာ႕ ဒီလိုနဲ႔ ဘုရင္က
ဗညားဒလAားဦးစီးေစၿပီး
ေတာင္ငူတပ္က
ေနာင္ရိုးတိုက္ပြဲမွာ
စစ္သည္ေတြ
Aမ်ားႀကီးရွိေသးတဲ႔ Aေနာက္ကေန
ဟံသာဝတီႀကည္းတပ္ေနာက္ကို
ေAာင္စိတ္တလူလူတက္ေနတဲ႔
သူတို႕ကိုထားသြားလို႕
စိတ္ဓါတ္က်ေနတဲ႔
ႀကီးမားတဲ႔
လာလာေစတယ္။
Aတင္းလိုက္တိုက္တယ္၊
ဘုရင္႔ေနာင္ရဲ႕ေတာင္ငူတပ္ဟာ ဟံသာဝတီတပ္ကို
ခပ္ၿမန္ၿမန္ပဲ
Aနိဳင္ရလိုက္ပါတယ္။ ၁၁. သကၠရာဇ္ ၉၀ဝ မွာ တပင္ေရႊထီးဟာ ပဲခူးကို Aခုခံမဲ႔ သိမ္းပိုက္လိုက္တယ္။ ၁၂.
ပဲခူးကေန
ထြက္ေၿပးလာတဲ႔ေနာက္မွာ
တကာရြတ္ပိဟာ
ၿပည္စား
နရပတိ၊
Aင္းဝကိုသိမ္းထားတဲ႔ သိုဟန္ဘြားတို႕နဲ႔ ေပါင္းၿပီး တပင္ေရႊထီးလက္ထဲက ပဲခူးကို သိမ္းပိုက္ဖို႕ Aႀကိမ္ႀကိမ္ႀကိဳးစားေပမဲ႕ မေAာင္ၿမင္ဘူး။ ၁၃. သကၠရာဇ္ ၉၀ဝ မွာ တကာရြတ္ပိဟာ Aဂၤပူနယ္ သိမ္းေတာAရပ္က ေတာနက္ထဲမွာ ဆင္ေက်ာ႕ရင္း
Aခ်ိန္လြန္သြားလို႕
ေတာထဲမွာပဲ
ညAိပ္လိုက္တဲ႔Aခါ
သူ႕Aိပ္ယာထဲ
Aလြန္ေခ်ာတဲ႔ Aမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ဟာ ဝတ္လစ္စလစ္နဲ႔ သူ႔Aိပ္ယာထဲဝင္လာပါသတဲ႔၊ ဒါနဲ႔ Aတူေနလိုက္တာ မနက္က်ေတာ႕ AဲဒီAမ်ိဳးသမီးမရွိေတာ႕ဘူး သူလည္းဖ်ားၿပီးက်န္ရစ္သတဲ႔၊ AဲဒီAဖ်ားကေန
ၿပန္မေကာင္းနိဳင္ေတာ႕ပဲ
Aသက္
၂၇ႏွစ္
နန္းစံသက္
၁၂
ႏွစ္မွာ
ကြယ္လြန္ပါတယ္။
Page | 358
တကာရြတ္ပိမင္းဟာ ဝါရူရီမင္းဆက္ရဲ႕ ေနာက္ဆံုးမင္းဆက္ၿဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ပဲခူးကို တပင္ေရႊထီးကို
လုပ္ႀကံသတ္ၿဖတ္တဲ႔
ဆက္ၿပီးAုပ္ခ်ဳပ္ခဲ႔ေပမဲ႕ ၿပီးေတာ႕
သမိန္ေစာထြတ္တို႕
ဝါရူရီမင္းဆက္ရယ္လို႕
ဝါရူရီမင္းဆက္လို႕
သမိန္ေထာရာမ
ေသေသခ်ာခ်ာ
လြယ္လြယ္ေခၚႀကေပမဲ႕
ဝါရူရီ
တို႕
ေၿပာလို႕မရနိဳင္ေတာ႕ပါဘူး။ မဂဒူးနဲ႔
သူ႕ညီ
မဂဒါ
ေခၚ
ေစာေAာမင္း ကလြဲရင္ က်န္တဲ႔ မင္းေတြဟာ မဂဒူးရဲ႕ႏွမ ႏွင္းUရိုင္း ရဲ႕ သားစU္ေၿမးဆက္ေတြပါ၊ ႏွင္းUရိုင္း နန္းဆက္လို႕ေတာင္ ေၿပာရင္ရမယ္ထင္ပါတယ္။ တကာရြတ္ပိေသးသြားေတာ႕ ဝါရူရီမင္းဆက္ၿပတ္ၿပီလို႕ ဆိုရမွာၿဖစ္ေပမဲ႕ သမိန္ေထာရာမဟာ ဒုတိယဗညားရံရဲ႕မထင္မရွား
ကိုယ္လုပ္ေတာ္တဦးရဲ႕သားလို႕ဆိုတယ္။
Aေတာ္႔ကိုထူးၿခားလို႕ဆိုရပါမယ္။ Aႀကိမ္ႀကိမ္
တပင္ေရႊထီးလက္ထက္တည္းက
ပုန္ကန္ေတာ္လွန္ပါတယ္၊
ဒီလူက
ေတာင္ငူရဲ႕Aုပ္စိုးမွဳကို
တပင္ေရႊထီးကြယ္လြန္ေတာ႕
ဘုရင္တက္လုပ္တဲ႔
သမိန္ေစာထြတ္ကို တိုက္တယ္၊ နိဳင္ေတာ႕ ပဲခူးမွာ ဟံသာဝတီနန္းဆက္ကို ၿပန္ထူေထာင္တယ္၊ ဒီကေန ဘုရင္႔ေနာင္နဲ႔တိုက္ပြဲေတြၿဖစ္၊ Aႀကိမ္ႀကိမ္ရွံဳး၊ Aႀကိမ္ႀကိမ္ Aသက္လုထြက္ေၿပးရေပမဲ႕ လြတ္တာခ်ည္းပဲ၊
ဒါေႀကာင္႔
ဘုရင္႔ေနာင္က
ဒီလူကိုဘယ္ေတာ႕မွမိမလဲလို႕
ေဗဒင္ဆရာေတြေခၚၿပီးေတာ႕ေတာင္ေမးရသတဲ႔။ ၿမစ္ဝကြ်န္းေပၚကေန
မုတၱမ၊
Aႀကိမ္ႀကိမ္ဒဏ္ရာရတယ္၊ ေနာက္ဆံုး
မုတၱမဘက္ေန
ေသေလာက္တဲ႔
ေဗဒင္ဆရာပုဏၰား
ေက်းရြာတစ္ရြာက
ပဲခူးကြင္း
ဒဏ္ရာရေပမဲ႔
ခဏဆိုၿပန္ေကာင္းသြားတာပဲတဲ႔။
ေဟာထားတဲ႔ရက္Aတိုင္း
သူႀကီးတစ္ေယာက္
ေၿခက်ိဳးေနတဲ႔
လွည္႔ပတ္ေၿပးေနရင္း
AတိAက်ပဲ
ေဝါနယ္က
သမိန္ေထာကိုေတြ႔တာနဲ႔
ဖမ္းၿပီး
ဘုရင္ေနာင္ေရွ႔ကို ပို႔သတဲ႔၊ တကယ္ေတာ႕ သူက ေနာက္ဆံုး Aႀကံစည္ကို ႀကံတာဆိုပဲ၊ ဒီလူမွာ Aင္မတန္စြမ္းတဲ႔ ဂါထာတစ္ပုဒ္ရွိတယ္ ဒီဂါထာကို ရြတ္ၿပီး မန္းမွဳတ္လိုက္ရင္ Aနာယူသမွ် ယူပစ္လိုက္သလို
ခ်က္ၿခင္းေကာင္းတယ္ဆိုပဲ၊
လံုၿခံဳေရးေလွ်ာ႕ေလွ်ာ႕ရဲရဲနဲ႔
ဘုရင္ေရွ႔ကို
ဒါနဲ႔
သူက
ဒူးႏွစ္ဖက္က်ိဳးနဲ႔Aဖမ္းခံေတာ႕
ေခၚသြားမယ္၊
ဘုရင္ေရွ႔ေရာက္တာနဲ႔
ဒူးကိုၿပန္ေကာင္းေAာင္ မန္းမွဳတ္ၿပီး Aနီးက ရရာလက္နက္ကို ယူၿပီး ဘုရင္ကိုလုပ္ႀကံမယ္ေပါ႔၊ ဒါနဲ႔
ဘုရင္႔ေနာင္ေရွ႔ေရာက္ေတာ႕
ဟိုက
စစ္ေမးတာကို
မေၿဖခင္
ေရေသာက္ပါရေစလို႕
ေတာင္းေသာက္တာနဲ႔ ေပးလိုက္တာ ေရကိုမန္းၿပီး သူ႕ဒူးကိုမွဳတ္ေပမဲ႕ ဒူးၿပန္မေကာင္းဘူးတဲ႔၊ သမိန္ေထာခမ်ာ
သူႀကံထားသလိုမၿဖစ္လို႕
ဝမ္းနည္းပက္လက္ကို
ငိုတယ္ဆိုပဲ။
သူ႔ကိုဘုရင္႔ေနာင္က Aလြန္ရက္စက္တဲ႔ ကြပ္မ်က္ၿခင္းမ်ိဳးနဲ႔ သုတ္သင္လိုက္တယ္လို႕ ဆိုပါတယ္။
Page | 359
ဆရာႀကီး နိဳင္ပန္းလွရဲ႕ ရာဇာဓိရာဇ္Aေရးေတာ္ပံုကို မွီၿပီး ဖတ္ဖူးတဲ႔ ဦးကုလားရာဇာဝင္၊ မွန္နန္း၊ ၁၂၈၄ ၿမန္မာၿပည္စာပံုႏွိပ္Aလုပ္သားမ်ားAသင္း ပံုႏွိပ္တိုက္ထုတ္ မြန္ရာဇဝင္၊ မုတၱရာဇဝင္ (မုတၱမစစ္တမ္း)၊
(မင္းႀကီးညိဳ-
ရွမ္းတို႔
Aင္းဝAား
က်ဴးေက်ာ္သိမ္းပိုက္ၿခင္း
(၁၅၂၄-၂၇)၊
ေတာင္ငူ၏ နိဳင္ငံေတာ္စည္းလံုးေရး စစ္ပြဲမ်ား)၊ နိဳင္ေမာင္တိုး မြန္ယU္ေက်းမွဳ ဓေလ႕ထံုးတမ္းမ်ား၊ ခ်စ္ဦးညိဳ ရွင္ေစာပု နဲ႔ ဝိကီတို႔ကို ႀကားဖူးနားဝေတြနဲ႔ ေရာမသေမြလုပ္လိုက္ပါတယ္။ Aေရးႀကီးဆံုးက
Aခုကြ်န္ေတာ္ေၿပာၿပတာက
ပံုၿပင္ၿဖစ္ပါတယ္၊
ပံုၿပင္ဆိုတဲ႔ထံုးစံAတိုင္း
ယုတၱိမရွိတာေတြ ဘက္လိုက္တာေတြ ရွိေနပါမယ္။ ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္
ကြ်န္ေတာ္ေၿပာတဲ႔
ဘဝထဲကAေမာ၊ ႏွစ္ႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္
နိဳင္ငံထဲကAေမာ
ပံုၿပင္ေလးကို ေတြကို
ဖတ္ေနခ်ိန္မွာ တခဏတာ
ရိုက္တင္လာရက်ိဳး
Aလုပ္ထဲကAေမာ၊
ေမ႔ေပ်ာက္ေနခဲ႔မယ္ဆိုရင္ နပ္ပါၿပီလို႕
ခင္မင္စြာျဖင့္ ေမာ္ကင္းေလး
Page | 360