5 6 D E P S YC H O LO O G / O K TO B E R 2 0 1 7 G E E RT J E K I N D E R M A N S
junior – hansje wierenga
‘T
oen ik psychologie ging studeren in Utrecht, was ik nog niet volledig van mijn keuze overtuigd. Ik wilde ook graag naar de theaterschool, maar koos voor baanzekerheid. Een beetje ironisch, want toen ik afstudeerde waren veel net afgestudeerde psychologen werkeloos. Het wonen in Utrecht beviel goed. De studie vond ik interessant en dan vooral de latere jaren, toen ik meer voor praktische vakken kon kiezen zoals coaching en communicatievaardigheden. Ook het diagnostiekvak vond ik leuk, waarin we moesten uitpuzzelen wat er met cliënten aan de hand kon zijn en hoe we hen konden helpen. Verder merkte ik dat ik geboeid was door vakken over seksualiteit en relaties en relatietherapie. Tijdens mijn bachelor deed ik ook nog een bestuursjaar, maar daarna twijfelde ik of ik gelijk moest doorgaan met mijn master. Ik dacht: straks moet ik als 22- of 23-jarige psycholoog mensen van 50 of 60 met hun problemen helpen. Wat heb ik hen dan te vertellen? Ik wilde eerst wat werkervaring opdoen, wat van de wereld zien om meer levenservaring op te doen. In eerste instantie wilde ik er één jaar tussenuit, maar toen ik na dat jaar bijna aan mijn master zou beginnen, voelde ik dat ik meer tijd nodig had. Ik heb altijd de neiging gehad hard door te rennen en die neiging kwam weer terug. Bovendien ging mijn relatie van een paar jaar uit. Ik ben vrijwilligerswerk gaan doen bij een telefonische hulpdienst voor mensen met problemen of die gewoon verlegen zitten om een praatje. En ik heb gewerkt bij het nip en bij de zorgverzekeringsadviseur Independer. Ik ben alles bij elkaar ook
bijna een half jaar naar Azië geweest. Daarna ben ik verder gegaan met de master Klinische gezondheidspsychologie. Ik volgde veel praktische vakken en liep stage bij ggz Midden Holland, inmiddels Rivierduinen. Daar ontdekte ik dat ik graag met jongvolwassenen werk, want die zijn nog volop in ontwikkeling en op zoek naar hoe ze hun leven willen vormgeven. Ik had er veel plezier van dat ik twee jaar was weggeweest, want als psycholoog ben je zelf het instrument en ik heb mezelf in die twee jaar goed leren kennen.
AARDIG CV Tijdens mijn master heb ik voor een paar stageplekken gesolliciteerd en werd vrij snel bij Rivierduinen aangenomen. Ook ergens anders kreeg ik een aanbod. Ik denk dat ik er wat uitsprong omdat ik een aardig cv heb, met werkervaring, vrijwilligerswerk en een bestuursjaar. Bovendien gaat het voeren van sollicitatiegesprekken me goed af. Ik heb natuurlijk wel last van zenuwen, maar ik kan nog steeds goed mijn verhaal vertellen. Ik kom dan ook nog zelfverzekerd over, heb ik wel eens van iemand gehoord. Ik studeerde in februari 2016 af, werkte vervolgens een paar maanden als psycholoog bij de Maartenskliniek om iemand wegens ziekte te vervangen. Daar zag ik veel patiënten met reuma of fybromyalgie. Ik deed er groepsbehandelingen, wat ik heel leerzaam en leuk vond. Je hebt in een groep altijd mensen die veel praten en anderen die meer op de achtergrond blijven, ik vond het een uitdaging om te zorgen dat iedereen aan bod kwam. Het verraste me te zien dat de
groep elkaar goed kon helpen. Op een gegeven moment was er een koppige deelnemer die zei niets met adviezen te kunnen, omdat het bij haar anders werkte. Bij een sessie reageerde de groep daarop. “Je zegt best vaak: het kán niet,” zei de een. En een ander: “Als je altijd nee zegt, lukt het nooit. Wil jij eigenlijk wel?” Ze vielen elkaar bij, zonder dat het aanvallend werd. Zo braken ze door haar muur heen. Ze werd voor het eerst emotioneel. Het was mooi om te zien, maar ook spannend, want ze had daardoor kunnen afhaken. Gelukkig gebeurde dat niet, voor haar betekende het groei. Ze had haar masker
D E P S YC H O LO O G / O K TO B E R 2 0 1 7 5 7
FOTO: MARIEKE WIJNTJES
afgedaan en gemerkt dat daar goed op werd gereageerd.
METERS MAKEN Na een operatie wegens een hernia, waar ik al langer last van had, ging ik weer solliciteren. Weer ging het soepel. Ik heb zo’n acht sollicitatiebrieven gestuurd. Onder andere solliciteerde ik als basispsycholoog bij Mentaal Beter. Daar kende ik iemand die een goed woordje voor me deed. Op een gegeven moment had ik drie sollicitaties lopen. Ik werd bij twee aangenomen, bij de derde was ik door naar de volgende
ronde. Ik koos uiteindelijk voor Mentaal Beter, waar ik intakes, behandeling en diagnostiek ben gaan doen. Ik behandel volwassenen met allerlei psychische problemen in individuele sessies. Zo zie ik een cliënt die heel erg voor anderen zorgde en uiteindelijk paniekaanvallen kreeg. Ze
had jaren haar emoties weggestopt, dat kwam er nu uit. Dat is mooi om te zien, dat je zo iemand echt kunt helpen. Nu wil ik eerst ‘meters maken’. Daarna zou ik graag de gz- of psychotherapieopleiding gaan doen. En daarna wil ik het liefst de systeemtherapiekant op.’
‘Moet ik als 22- of 23-jarige psycholoog mensen van 50 of 60 met hun problemen helpen?’