TR3113 แหล่ งท่ องเทีย่ วทาง ประวัตศิ าสตร์ และวัฒนธรรม “ความรู้ ท่ วั ไปเกี่ยวกับการท่ องเที่ยวทาง ประวัตศิ าสตร์ และวัฒนธรรม”
ความหมายของคําว่ า “วัฒนธรรม”
รูปแบบของกิจกรรมมนุษย์และโครงสร้ างเชิงสัญลักษณ์ที่ทําให้ กิจกรรมนันเด่ ้ นชัดและมีความสําคัญ วิถีการดําเนินชีวิต ซึง่ เป็ น พฤติกรรมและสิง่ ที่คนในหมูผ่ ลิตสร้ างขึ ้น ด้ วยการเรี ยนรู้จากกันและ กัน และร่วมใช้ อยูใ่ นหมูพ่ วกของตน
วัฒนธรรม แบ่ งออกเป็ น 2 ประเภท วัฒนธรรมทางวัตถุ คือ เครื่ องมือ เครื่ องใช้ ที่มนุษย์ใช้ ใน ชีวิตประจําวันเพื่อความสุขทางกาย อันได้ แก่ ยานพาหนะ ที่อยู่ อาศัย ตลอดจนเครื่ องป้องกันตัวให้ รอดพ้ นจากอันตรายทังปวง ้ วัฒนธรรมทางจิตใจ เป็ นเรื่ องเกี่ยวกับเครื่ องยึดเหนี่ยวจิตใจ ของมนุษย์ เพื่อให้ เกิดปั ญญาและมีจิตใจที่งดงาม อันได้ แก่ ศาสนา ศีลธรรม จริ ยธรรม คติธรรม ตลอดจนศิลปะ วรรณคดี และระเบียบแบบแผนของขนบธรรมเนียมประเพณี
แหล่ งท่ องเที่ยวเชิงประวัตศิ าสตร์
แหล่งท่องเที่ยวที่มีความเกี่ยวข้ องในฐานะเป็ นหลักฐานสําคัญ ทางประวัติศาสตร์ โบราณคดีและศาสนา เช่น โบราณสถาน อุทยานประวัติศาสตร์ ชุมชนโบราณ กําแพงเมือง คูเมือง พิพิธภัณฑ์ วัด ฯลฯ แบ่งเป็ น 2 ประเภท คือ 1. โบราณสถาน พระราชวังโบราณ สุสาน กําแพงเมือง 2. ศาสนสถาน วัด วิหาร มัสยิด ปราสาทหิน
โบราณสถาน
ศาสนสถาน
แหล่ งท่ องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม
แหล่งท่องเที่ยวที่มีคณ ุ ค่าทางศิลปะ ขนบธรรมเนียม ประเพณี รูปแบบการดําเนินชีวิตที่บรรพบุรุษได้ สร้ างสมและถ่ายทอดเป็ น มรดกสืบต่อกันมา เช่น เทศกาล งานประเพณี การแต่งกาย ภาษา สินค้ าพื ้นบ้ าน รวมทังกิ ้ จกรรมต่างๆที่ดงึ ดูดให้ นักท่องเที่ยวไปเยือน แบ่งเป็ น 2 ประเภท คือ 1. แหล่ งวิถีชีวติ ความเป็ นอยู่ หมูบ่ ้ านชาวเขา 2. แหล่ งศิลปวัฒนธรรมและประเพณี ความเชื่อ ศาสนา ประเพณี
หมู่บ้านชาวเขา
เผ่ าม้ ง
เผ่ ากะเหรี่ ยง
เผ่ าเย้ า
เผ่ าอีก้อ
เผ่ าลีซอ
ลักษณะของแหล่ งท่ องเที่ยวทางประวัตศิ าสตร์ และวัฒนธรรม ความดึงดูดใจ เป็ นความมีเสน่ห์เฉพาะตัวของแหล่งท่องเที่ยวมีความ งามตามธรรมชาติ และมีลกั ษณะของเหตุการณ์สําคัญเฉพาะกาล ความสามารถในการเข้ าถึงได้ ง่าย เส้ นทางคมนาคมสะดวก ความประทับใจ ก่อให้ เกิดความซาบซึ ้งใจเมื่อไปเยือน
วัฒนธรรมท้ องถิ่นที่เป็ นสิ่งดึงดูดใจด้ านท่ องเที่ยว หัตถกรรม ผลงานอันละเอียดอ่อนที่เกิดขึ ้นโดยฝี มือมนุษย์ นาฏศิลป์ไทย เป็ นการแสดงร่ ายรํ าตามจังหวะ ทํานองเพลง และสื่อ ความหมายด้ วยบทเจรจา ดนตรี ไทย เครื่ องดีด สี ตี เป่ า อาหารไทย อาหารคาว อาหารหวาน เทศกาลงานประเพณี
เทศกาลงานประเพณี
มีความสําคัญดังนี ้ 1. เป็ นการอนุรักษ์ วฒ ั นธรรมท้ องถิ่น 2. เป็ นกิจกรรมที่ดงึ ดูดใจนักท่องเที่ยว 3. เป็ นกิจกรรมที่ก่อให้ เกิดผลทางเศรษฐกิจ 4. เป็ นกิจกรรมที่ก่อให้ เกิดประโยชน์แก่ประเทศชาติ
ประเภทของแหล่ งประวัตศิ าสตร์ 1.
เมือง เมืองร้ าง – เมืองศรี สชั นาลัย เมืองสุโขทัย เมืองร้ างแต่ ปัจจุบันนํากลับมาใช้ ใหม่ – เมืองนครปฐม เมืองลพบุรี เมืองที่มีความต่ อเนื่องจากอดีตถึงปั จจุบัน - กรุงเทพฯ เมืองร้ างแต่ นํากลับมาใช้ ใหม่ จากอดีตถึงปั จจุบัน – เมืองพิมาย, อยุธยา
2. ย่ านประวัตศิ าสตร์ ย่านประวัติศาสตร์ อตุ สาหกรรม ย่านประวัติศาสตร์ พาณิชยกรรม ย่านประวัติศาสตร์ สถาปั ตยกรรม ย่านประวัติศาสตร์ ชนบท 3. แหล่ งโบราณคดี พื ้นที่ที่มีหลักฐานทางโบราณคดีอยูร่ วมกัน
ทรั พยากรการท่ องเที่ยว ทรัพยากรการท่องเที่ยวประเภทธรรมชาติ ทรัพยากรการท่องเที่ยวประเภทประวัติศาสตร์ ทรัพยากรการท่องเที่ยวประเภทวัฒนธรรม ประเพณี
จรรยาบรรณของมัคคุเทศก์ 1. มีทศั นคติที่ดี 2. ตระหนักในหน้ าที่ความรับผิดชอบ 3. ให้ ข้อมูลที่ถกู ต้ อง 4. ซื่อสัตย์สจุ ริ ต 5. มีศีลธรรมอันดีงาม
การเป็ นนักท่ องเที่ยวที่ดี ควรศึกษาข้ อมูลเกี่ยวกับการเดินทางของแหล่งท่องเที่ยว - สภาพที่ตงั ้ การเดินทาง ที่พกั สภาพอากาศ - ประวัติความเป็ นมา - แหล่งท่องเที่ยวตามรายทาง ศึกษาวัฒนธรรม ความคิด ความเชื่อของคนในท้ องถิ่น ช่วยกันรักษาสภาพแวดล้ อมทางธรรมชาติของแหล่งท่องเที่ยว ไม่ทําลายวิถีชีวิตของคนในท้ องถิ่นที่เข้ าไปเยือน
ปฏิบตั ิตามระเบียบของหมูค่ ณะ เชื่อฟั งหัวหน้ าคณะ มัคคุเทศก์ตรงต่อ เวลา
ระมัดระวังในภัยอันตรายที่อาจจะเกิดขึ ้นในการเดินทาง
ไม่ทําลายพืชพันธุ์ไม้ และชีวิตสัตว์ป่า
ไม่ทอ่ งเที่ยวในทางที่เกิดโรคภัยแก่ตวั เอง
การปฏิบัตติ ัวของผู้เข้ าชมโบราณสถาน ไม่เคลื่อนย้ ายสิง่ ต่างๆในโบราณสถาน ไม่ขีด เขียน หรื อทําให้ ปรากฏด้ วยประการใดๆ ซึง่ ข้ อความภาพ หรื อรูป รอยใดๆลงบนโบราณสถาน ไม่นําอาวุธ วัตถุระเบิด วัตถุเชื ้อเพลิง หรื อสารเคมีอน ั จะก่อให้ เกิด อันตรายเข้ าไปในโบราณสถาน ไม่ปีนป่ ายโบราณสถานหรื อกระทําการใดๆ อันอาจเป็ นเหตุให้ เกิด ความชํารุดเสียหาย หรื อสกปรกไม่ระเบียบเรี ยบร้ อยแก่โบราณสถาน
ไม่ทิ ้งขยะมูลฝอยหรื อสิง่ ปฏิกลู ลงภายในโบราณสถาน ให้ ทิ ้งลงถังขยะ ที่จดั ไว้ ให้ เรี ยบร้ อย
ไม่กระทําการใดๆอันน่ารังเกียจหรื อเสื่อมเสียต่อศีลธรรมอันดี ลบหลูด่ ู หมิ่นศาสนาและวัฒนธรรม หรื อก่อให้ เกิดความรํ าคาญแก่ผ้ เู ข้ าชม
ผู้เข้ าชมพิพธิ ภัณฑสถานแห่ งชาติ ต้ องปฏิบตั ิ ดังนี ้
ไม่นําย่าม ถุง กระเป๋ าใบใหญ่ที่อาจบรรจุ ซ่อนเร้ นสิง่ ของเข้ าไป
ไม่นําอาวุธ วัตถุระเบิด วัตถุเชื ้อเพลิง หรื อสารเคมีอนั จะก่อให้ เกิด อันตรายเข้ าไปในพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ
ไม่หยิบ จับ ขีดเขียนข้ อความ รูปภาพ หรื อทําการใดๆให้ เกิดความชํารุด เสียหายแก่โบราณวัตถุ ศิลปวัตถุ สิง่ ของที่จดั แสดงไว้ ใน พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ
ไม่สบู บุหรี่ ในพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ เว้ นแต่เป็ นสถานที่จดั ไว้ ให้
ไม่ถ่ายรูปหรื อบันทึกภาพในพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ
ไม่นําสัตว์เลี ้ยงทุกประเภทเข้ าไปในพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ