Fútbol Femenino Gallego . Noviembre 2016

FF

Editorial

U

n dos os aspectos que menos parecen valorizar os clubs femininos é o da comunicación.

Neste tempo atopamoss algúns que simplemente non se ocupan dela porque din non teren capacidade para disporr dunha persoa nesa faceta.

Outras veces demos coss que, que para a nosa sorpresa, o concepto sobre o ámbito de divulgación que considera debe ter o seu club se reduce tanto como as miras de futuro que parece ter quen se ocupa dese labor,, e non vai máis alá dos medios da capital máis próxima, algo que con total certeza non lle deberá gustar nada aos seus patrocinadores. Outros,, cunha idea máis fresca e moderna, asocian o progreso das súas sociedades, sociedades e o do futfem en xeral, xeral á comunicación. Nun tempo no que estar nos medios é case como existir, non deixa de sorprendernos que sexan tan poucos quen entendan que paga a pena facer un esforzo desas características, colocar unha persoa que xestione a información do club e a faga chegar aos medios con fluidez, fluidez que haxa poucas entidades que sexan capaces de crear canles de divulgación para abrirenn xanelas á imaxe dos seus emblemas,, das protagonistas que visten ás súas camisolas e,, por suposto, á daqueles que con maior ou menor modestia os sustentan financeiramente.

Outro factor determinante para darlle seriedade a todo isto é o asunto das aliñacións indebidas.

Durante os primeiros imeiros partidos da competición circulou información, nalgún caso moi detallada, sobre presuntos comportamentos irregulares que foron focalizados, principalmente, nun equipo que estaba empregando futbolistas sen licenza federativa. Unha das principais conclusións conc ás que se chega no caso de ser certo, ou aínda que non chegase a ser probado, é ver o grado de indefensión ao que se vén sometidos aqueles rivais enganados. Sen culpabilizar a ninguén e simplemente facendo un xuízo de valor xenérico, que este ste tipo de feitos acaben tomando consideración certa no resto de competidores fai máis dano ao fútbol feminino que ao contrario enganado, pois acaba vulgarizando vulgariz o noso deporte até as últimas consecuencias.

Carlos Castro

Contidos Editorial ………………………...….

Victoria F.C.: o proxecto da capital?

Polo mundo...……………………....

Máis perto ………………………….

O perfil: Leti Santos ………..……......

María Vidal, a galega da NCAA…......

Asia manda en sub’17 ……………….. ……………….

De como viaxar no autobúss e non morrer Galegas no exterior ..………………… …………………

Loita polos teus soños ……….………. ……….

As competicións: Eurocopa 2001 …… …

Resultados de outubro …….………....

2 3 7 9 11 13 17 19 21 24 25 27

FF Revista do fútbol feminino galego Director: Carlos Castro Pinhão Consello de redacción: Carlos Castro Pinhão Óscar Losada Castro Manuel Julián Jiménez Josu Imanol Julián Fandiño Colaboracións: Mabel Ramos Aguirre Sara Pita Arcones Capa: Arquivo de María Vidal

Maquetación: Carlos Castro Pinhão Publicidade: revistaff@outlook.es Enderezo electrónico: revistaff@outlook.es © Revista do Fútbol Feminino Galego

2

FF

Victoria F.C.: o proxecto da capital?

S.D. Pedras de Santiago 2010/11. © S.D. Pedras de Santiago

Carlos Castro Hai dúas campañas remataba no lixo a cuarta tentativa por consolidar un proxecto de fútbol feminino na capital do país.

Resultaba paradoxal como nun abrir e fechar de ollos, o mellor equipo na historia do concello, o Villestro, perdía ao técnico, á maior parte das xogadoras e a categoría de Segunda División como colofón a unha extraordinaria temporada, diluíndose no último chanzo do fútbol galego. Un ano antes, o penúltimo proxecto da cidade desaparecera vestindo as cores do Compostela, que dera acubillo ao segundo club que conseguiu establecerse como referente na cidade, o Pedras de Santiago. A empresa pasteleira prolongara un ano aquel bluff no que se convertera o Ciudad de Santiago, facilitando que as xogadoras capitalinas non tiveran que marchar outra vez ao Aguiño ou ao Val do Ulla, como acontecía a comezos do século. Tras un ano cociñándose na Segunda División Galega, o Victoria é a cuarta fórmula que tente quebrar a maldición dos equipos de Santiago, a cidade onde curiosamente naceu Vero Boquete, a mellor futbolista da historia do fútbol español e unha das mellores do mundo.

S.D. Compostela 2013/14. © Revista do Fútbol Feminino Galego

S.D. VIllestro 2014/15. © Revista do Fútbol Feminino Galego

O Ciudad, o Compostela e a doce transición a un fracaso Primeiro foi o At. Fátima, que na visionaria transformación do doutor Suárez Alén, cando menos conseguiu construír os alicerces do primeiro equipo da nova era en Compostela. O Ciudad estivo suxeito a demasiados factores conxunturais. O seu futuro tivo a vida que quixeron os políticos e cando o infausto Javier Villaba chegou para comerciar cos despoxos da entidade, o conxunto feminino xa vivía á marxe

Victoria F.C. 2015/16. © Victoria F.C.

3

FF daquela náusea acomodándose con independencia ao apoio dun bendito mestre pasteleiro que salvou os mobles. A doce empresa Pedras de Santiago foi quen aproveitou o xermolo do At. Fátima para dar forma ao primeiro equipo capaz de darlle á capital galega un estatus estatal no fútbol feminino. Miguel Gómez foi quen organizou todo aquel esforzo con xogadoras moi experimentadas como Merche, Pati ou Ceci, ás que lle puxo a guinda con Leti, de regreso da Primeira División tras deixar o Sp. Huelva. O ascenso levou aparellado que un Compostela opulento, con aires de comerse o mundo da man do presidente Antonio Quinteiro, asumira o reto na categoría estatal. Os primeiros problemas non tardaron en aparecer e na pretemporada, Gómez deixou o banco entrando no seu lugar Manolo Buján, que posteriormente faría unha moi boa campaña, tanto en números como no xogo despregado polo equipo. O equipo conseguiu a permanencia, ás veces a última hora, até que desde arriba deixaron de crer no proxecto, matando ao equipo co descenso a Primeira Galega na temporada 2013/14.

Precisamente os protagonistas daquelas épocas nos dan as súas impresións sobre a falta de solidez de todo aquilo.

Manolo Buján, coa perspectiva do tempo, resume así a desaparición do Compostela: “Dende o club quixemos facer un proxecto como se fose un equipo de Segunda División masculina e a realidade dicía que non era o momento.

Quizais se quixo facer moi rápido todo e non estaba o fútbol feminino listo para aquilo. Oxalá que agora estea!

Eu, persoalmente, ao comezar non entendía cousas que pasaban no equipo e intentaba amañalas, pero co paso dos meses decatábame que era imposible. Daquela, o fútbol feminino non podía andar ao ritmo que se pedía no club, e quizais o club debía apostar por un adestrador con máis experiencia nesta área, que coñecera mellor este mundo. Por último, había demasiada xente resentida co que pasara co Pedras e non deixaron de interferir na marcha no equipo dende a bancada e influenciando en xogadoras. Case como que se non quixeran perder o seu peso no fútbol feminino. Unha especie de “comigo si, pero sen min non”.

“Dende a miña experiencia, considero que un dos principais problemas radica na visión dos clubs con respecto ao futtfem.

Creo que, por un lado é imprescindible que exista unha figura con experiencia mínima no fútbol feminino e, por outra, a necesidade de emprender un proxecto con moita paciencia, compromiso e constancia, marcándose obxectivos a máis longo prazo.

Todo isto sen deixar de lado o sentimento de ambición.

Tamén creo que o mesmo compromiso e constancia que se debe esixir aos clubs debémolo mostrar as xogadoras e, en moitos casos, isto non se dá. Se as realmente interesadas en que se manteña un equipo e se leve ao máis alto somos as xogadoras, debemos remar e poñer todo da nosa parte para que así suceda. É algo común que se desfaga un equipo por falta de xogadoras, xa que aínda que as nenas federadas aumentan cada ano, aínda non nos podemos comparar co masculino. Creo que a causa máis probable pode ser a falta de interese que a directiva vai mostrando ano a ano. Isto vai relacionado coa importancia de marcarse obxectivos a longo prazo, xa que cando queremos resultados en moi pouco tempo e non se conseguen, o máis fácil é marchar, por parte das xogadoras, e descoidar a sección feminina, por parte dos clubs.

Visto está que os dous equipos que saíron a competir en Segunda nacional, Villestro e Compostela, non tiveron unha duración de máis alá de tres anos.

Considero entón que algo non se está a facer de todo ben polas diversas partes interesadas”.

O Villestro: Un final infeliz A parroquia de Villestro foi o lugar desde o que se construíu a seguinte alternativa. Nin Cacheiras, malia ter xogadoras como a guardarredes Sheila, nin o Conxo, cun traballo educativo extraordinario e unha tradición importantísima no fútbol de base compostelá, parecían representar alternativas con grandes ambicións competitivas. Na Barrosa levaban un par de anos de vantaxe evolucionando para constituírse no cadro hexemónico santiagués aproveitando a experiencia de futbolistas que tempo atrás crearan o Santa Minia. Xente como Capi, como Vanesa, como Lidia, levaban moitos pasos por diante sobre os demais e a crise do Compostela no ano antes á súa desaparición foi a mecha que lanzou ao equipo á Segunda División. Chivi contaba cos elementos adecuados para dar o primeiro paso a un proxecto ambicioso. No Villestro houbo un grande equipo, que subiu ao ano seguinte á Segunda División, que gañou a Copa de Primeira División Galega e que comezou a establecer uns criterios de continuidade e de futuro coa

Desde dentro do vestiario vivíao quen acabaría sendo a capitá do equipo na campaña da desaparición: Ceci Brea. Na actualidade xoga no Ural herculino, tras un paso intermedio polo Friol. Ela é outra voz autorizada para a análise de porqué estas cousas son tan habituais no fútbol feminino como algo que tamén transcende a Santiago: 4

FF creación dun equipo infantil. Na estrea estatal son o único cadro na historia do futfem galego capaz de gañar nos seus seis primeiros partidos en Segunda. O descenso do At. Arousana na campaña anterior tamén fora importante, ao poder fichar a futbolistas do nivel de Ari e de Belén, ademais doutras como Carmen ou Carla Falcón para apuntalar a zaga. Sen embargo, distintos problemas que non veñen ao caso, acabaron por destruír un traballo que se demostrou tiña máis un selo persoal, o de Chivi, que a solidez dun proxecto estruturado totalmente no club presidido por Suso Conde. O Villestro renunciou a case todo pero ficou con parte da súa base e lonxe de fuxir do futfem, algo a agradecer, volveu abaixo para reconstruírse deportivamente. Na pasada campaña estivo loitando até o final polo ascenso.

importantes para seguir incrementando as nosas ilusións. Queriamos facer un equipo feminino no Victoria, trasladámoslles a idea e ao final resultou ser o equipo sénior e un equipo infantil. Coa experiencia deportiva que tiñamos tras os anos na Preferente Galega e o ano da Segunda española eramos conscientes de que a nosa aspiración, sendo obxectivas e sen pretender ser prepotentes, era o ascenso. O proxecto pasaba pola consecución dese obxectivo inmediato. Tivemos a fortuna de contar cun grupo humano moi bo. Había excelente ambiente entre as que chegabamos do Villestro e as novas. Ese factor de integración entre todas tamén aumentou o noso poder competitivo. Polo tanto, os primeiros resultados, dentro dese contexto, poden servir de indicio a que en Santiago estamos vivindo algo diferente. Non sei como foron os anteriores casos porque eu estaba xogando noutro equipo, pero vexo que no do Victoria seguen dándose cousas novas que xa se incorporan nesta temporada e que volven a facelo diferente en relación ao que pasou cos outros clubs. É como se estiveran a darse circunstancias beneficiosas que xuntan a idea de equipos femininos que ten o Victoria, Chivi a que tamén ten Chivi e a que defendemos con el, cunha apertura da sociedade ao fútbol feminino, o que permitiu que moitas rapazas queiran agora xogar e desexan facelo no Victoria. O club conseguiu construír un grupo compacto coas xogadoras máis experimentadas que estamos moi implicadas co club. Creouse unha simbiose coas máis novas e iso fai que comece a crearse un sentimento de club. As infantís teñen ao primeiro equipo como referente, queren acabar xogando nel. Por outro lado, o aumento de fichas facilitou que aumentáramos nivel e a creación dun equipo ponte que naceu este ano, o que nos veu moi ben para que a transición entre as infantís e o primeiro equipo non se faga dun xeito tan brusco.

Tivemos a sorte de que están chegando ao club xogadoras cunhas condicións moi cualificadas para seren futbolistas e o nivel de compromiso está sendo alto desde todas as partes. É un caldo de cultivo ideal para que este si sexa un proxecto diferente e poida consolidarse como o gran proxecto do fútbol feminino para Santiago.

O Victoria: Chivi, as rapazas que marcharon do Villestro e unha nova ilusión O verán do ano 2015 foi o máis nómada do fútbol feminino en Santiago.

Desde a Barrosa levantábanse varias haimas e no medio da poeira emerxía a figura de Chivi, os seus colaboradores e varias xogadoras coa idea de independizar o proxecto, como nolo conta Angy, a Angy, co balón. ex do Portosín, Villestro e agora no Victoria compostelá.

“Cando decidimos marchar do Villestro fixémolo sen saber se poderiamos xogar nalgún lugar na seguinte temporada. A idea de pasar de adestrar catro días e xogar nas fins de semana a non facelo non nos gustaba a ningunha das que marchabamos. Chivi tiña a idea de crear un club para evitar iso e nós unímonos á súa idea.

Foi un verán de moito traballo, coas persoas repartíndose funcións. Chivi contactou con xente, creamos unha estrutura e cando xa tiñamos claro o que queriamos e o que tiñamos foi cando Chivi se puxo a buscar un club no que integrar esa estrutura que acababamos de elaborar. Realmente foi como partir de cero e ir vendo como se desenvolve todo o proceso de constitución e a realización da idea. Foi moi bo que o Victoria coincidira coa visión que nós tiñamos para recomezar un proxecto no futfem en Santiago. As cifras logradas desde o punto de vista deportivo, tanto ao nivel de resultados e o ascenso, como de desenvolvemento competitivo, e desde o punto de vista social, foron moi interesantes. Serviron para demostrarnos que estabamos encamiñando ben ese duro traballo e deunos un nivel de primeira experiencia e de conexión con outros factores do proceso moi

Desde fóra daa entidade, preguntámoslle a Manolo Buján e a Ceci Brea como ven ao Victoria e a posibilidade de que o proxecto sexa definitivamente o bo para Santiago.

“Agora mesmo o Victoria considero que está a facer as cousas ben ao ter elaborado unha estrutura con dous 5

FF equipos séniors e un infantil só de nenas –sinala Buján– . Pero tampouco quixera esquecer o que están facendo o Villestro e o Conxo. E recupero a memoria dos dous porque penso que o modelo debería de ser o da unidade. Os tres clubs poden aportar moitas cousas a un proxecto común. Temos exemplos noutros lugares. Un dos máis próximos é o de Oviedo Moderno. Para min é ao que se debe tender se queremos algo importante na cidade”.

un feedback continuo. Este ano, como dixen, deuse a posibilidade para que se formara un terceiro equipo, o de Segunda Galega, pero é que sen telo formulado como unha intención, o incremento de xogadoras está dándolle ao Victoria a capacidade para desenvolver unha actividade nova: a creación dunha escola de fútbol feminino. Isto é algo que tampouco se dera antes no fútbol feminino compostelán. E aínda que puidera haber escolas nunca foron no contexto dun club no que ás formadas dáselles a posibilidade de ter unha continuidade como infantís, cadetes e séniores na mesma entidade.

Neste momento temos unha realidade que consiste en aprender, en medrar, en seguir formándonos como persoas e futbolistas e en facer un grupo compacto no que todas e todos os que formamos parte deste proxecto nos sintamos moi ben. Se o conseguimos e o éxito deportivo tamén se produce, a seguinte meta podería ser un soño”.

Pola súa banda, a ex capitá do Compostela mostrase cauta valorando o proxecto victorianista: “Creo que aínda é bastante pronto para valorar se o Victoria pode ser o equipo que cambie esta tendencia en Santiago. Trátase dun club con moita historia na cidade e as referencias que teño del son moi boas, sobre todo en canto á base do fútbol masculino. Un dos obstáculos aos que se enfronta é a súa inexperiencia no fútbol feminino. Neste eido aínda son novatos.

Considero que, polo de agora, están facendo un gran traballo, destacando, ademais do recente ascenso a Primeira División Galega do equipo sénior, a existencia dun equipo infantil e outro cadete femininos dentro da entidade. Creo que é fundamental contar con categorías nas que os principais obxectivos consistan en inculcar valores, como poden ser o compromiso, ou pertenza a un club, o compañeirismo e outros propios que deben desenvolverse na educación deportiva da base, esquecéndonos dos resultados. Pero tamén é fundamental contar con profesionais altamente cualificados para iso, con figuras que coñezan de preto o fútbol feminino. Penso que van polo camiño de sentar as bases do que pode ser un proxecto serio en Santiago, pero non me atrevo a dicir que sexa algo seguro, xa que polo de agora é moi cedo”.

Polo momento o Victoria vai cumprindo esas primeiras metas. A pasada temporada foi o líder incontestable no grupo I da Segunda Galega desde a primeira xornada até a derradeira. Os seus números tiveron unha contundencia brutal: 32 triunfos e unha derrota en 33 partidos; 192 goles a favor e só 12 en contra. Nesta campaña, o da estrea na Primeira División Galega, remataron o segundo mes de competición liderando a súa liga. Como dificultade engadida está que se atopan unha das Primeiras Galegas máis competitivas dos últimos tempos. Ás inesperadas perdas de puntos que poderían ter ao longo do ano deberán loitar tamén contra os outros dous grandes favoritos ao ascenso: O Valladares, do gran Vigo, que este ano quere deixar de ser o eterno aspirante para subir por fin a Segunda División, e o Portonovo, o equipo con máis recursos económicos e deportivos do grupo que nun ano pode converterse non só no club de referencia do Salnés, destronando na comarca ao At. Arousana, senón tamén do fútbol galego.

A renovación de obxectivos O proxecto do Victoria está aínda nunha fase inicial.

Na pasada campaña cumpríronse todas as expectativas e este ano renóvase os obxectivos e o nivel de esixencia. Angy enténdeo así: “Para que isto continúe o seu curso ten que afrontar a formulación dun novo obxectivo. Para que isto sexa o gran proxecto do fútbol feminino para Santiago, o equipo non pode parar aquí e a seguinte meta ten que ser o novo ascenso; recuperar o antes posible o que esta cidade tivo non hai moito con equipos como o Compostela ou o Villestro. Neste sentido producíronse de novo circunstancias que conflúen. No que atinxe ao primeiro equipo, o plantel tiña que reforzarse e o fixo con catro xogadoras moi importantes. De Aguiño fichouse a Albita, do Conxo veu Enma, a guardarredes Capi volveu a xogar tras un tempo sabático, e a última fichaxe foi a de Miri, que regresa a Santiago tras pasar polo Friol. Por outra banda, a conexión entre o equipo e a sociedade mantén

Miri viviu en primeira persoa toda a metamorfose do fútbol compostelá. En agosto fichou polo Victoria.

6

FF para as Flash. Nas quendas, D’Angelo detivo os dous últimos lanzamentos das Spirit nunhas series moi deficientes na execución e nas que se beneficiou o Western New York Yo Flash ao acertar tres doss cinco disparos, por dous do seu s rival. Foi o primeiro título para o cadro dirixido por Paul Riley, que con anterioridade vencera un da WPS (2011) e outro da W-League (2010).

Polo olo mundo mun Kinga e Spencer marchan marcha ao Canberra Utd.

Laura Harvey prolonga catro catr anos o contrato co Reign

A mediacentro defensiva xaponesa, Yukari Kinga, deixa o INAC Kobe Leonessa do seu país pa para xogar a liga australiana defendendo as cores do Canberra anberra United. A futbolista ten cen internacionalidades e durante seis campañas campaña formou parte do once ideal da liga nipona. O maior triunfo da futbolista de 32 anos, nacida en Yokohama, foi a consecución da Copa do Mundo en 2011 para Xapón. O conxunto australiano tamén incorporou ao seu plantel á dianteira procedente pr do Orlando Pride, Jasmyne Spencer, que con anterioridade estivera na Westfild-W W League defendendo ao Sydney.

Catro anos de traballo do Seattle Reign, que lle proporcionaron ao equipo dous títulos de regular league, league serviron de base para que os propietarios do equipo ofertaran a Laura Harvey a renovación para que nos próximos catro anos continúe levando os destinos nos técnicos do equipo. A de Nuneaton fora proclamada mellor técnica inglesa do ano en 2014, algo que tamén reproduciu nas dúas últimas campañas, como a mellor nos os bancos da NWSL. No seu país foi campioa de liga co Arsenal en catro ocasións.

Foto: Yukari Kinga © Wikipedia

Premios da NWSL 2016 A National Women Soccer League estadounidense designou ás mellores da temporada unha vez rematada rem a competición. No apartado dos técnicos, o máis votado foi Mark Parsons, do Portland Thorns. O treinador levou ás do estado de Washington a marcar as mellores cifras da súa historia e a erguer o título de mellor equipo da regular league. league A bota de ouro ro levouna Lynn Williams, do Western New York Flash, con once tantos, os mesmos que Kealia Ohai, do Houston Dash, que deu menos os asistencias e por iso ficou segunda. Williams tamén sería a mellor xogadora da competición. A mellor estreante foi Raquel Rodriguez, Rodri do Sky Blue, e o premio á mellor guardarredes levouno Ashlyn Harris, do Orlando Pride.

Foto: © Wikipedia.

Kim Little, ao Arsenal A futbolista de Aberdeen, Kim Alison Little deixa Seattle para fichar polo Arsenal londiniense. A mediacentro escocesa regresa ao club no que se consagrou xogando entre o 2008 e o 2014 e para quen marcara 81 dianas en 93 encontros tros disputados. No 2010 foi considerada a mellor xogadora da liga inglesa tras proclamarse mellor goleadora da mesma nesa campaña A mediacentro ofensiva acumula 115 gorras defendendo a Escocia, con quen se estreou no 2007 nun choque contra Xapón. Foto: © Wikipedia.

O Western New York Flash gaña a NWSL

Uvena Fernandes, Fernandes primeira árbitra FIFA da India

O Western New York Flash, que chegou ás series finais da competición como o peor posicionado, tendo que loitar polo título en campos alleos, fixo saltar tar as sorpresas e proclamouse use campión da NWSL 2016 tras eliminar primeiro ao campión da primeira fase, Portland Thorns, e na final ao Washington Spirit por penaltis, logo que os 120 minutos concluíran con 2-2. O partido tivo un comezo omezo trepidante.

Aos nove minutos, Dunn adiantaba ás Spirit pero cinco c despois igualaba Mewis. Non houbo máis variacións no marcador até a prórroga. No primeiro minuto da mesma, Dunn volveu a bater a quen tería o protagonismo definitivo do encontro, SabrinaD’Angelo. aD’Angelo. Cando pasaban catro minutos do 120, Lynn Williams forzou os penaltis ao marcar

A fase final da Copa do Mundo feminino sub’17 non só traerá gratas lembranzas para a campioa Corea do Norte. A competición tamén será inesquecible para a colexiada hindú Uvena Fernandes, a primeira meira muller do seu país que pendura a escarapela FIFA do seu peto. O que xa era unha noticia do futfem internacional cando participou no primeiro dos seus tres partidos da competición, acabou tendo unha maior relevancia ao ser designada para estar na final fina que disputaron as seleccións asiáticas de Corea do Norte e Xapón. Foto: © FIFA. 7

FF

Mundial sub’20 en Papúa

O cadro do Osasco Audax gaña aña a Copa Brasil

O 13 de novembro terá lugar no estadio Sir John Guise de Porto Moresby, en Papúa Nova Guinea, a oitava edición da Copa do Mundo sub’20. Suecia e Corea Core do Norte son as encargadas de abrir a competición e o grupo A, no que tamén están as locais de Papúa Nova Guinea e Brasil, que xogarán a continuación. O grupo B está composto por España, Canadá, Xapón e Nixeria. No C competirán Francia, Estados Unidos, Gana ana e Nova Celandia, e no D o sorteo colocou a Alemaña, Venezuela, México e Corea do Sur. A primeira fase rematará o 21 de novembro.

Os cuartos de final, nos que participarán os dous primeiros de cada grupo, terán lugar o 24 e o 25, as semifinais o 29 e a final e o partido polo terceiro lugar serán ser no estadio Nacional de Fútbol da capital oceánica o día 3 de decembro.

Alemaña, que defende o título tras a vitoria hai dous anos en Canadá, fronte a Nixeria por 1-0, 0, é quen máis títulos ten (3), seguida por Estados tados Unidos (2) e Corea do Norte (1).

O Osasco Audax, vinculado vinc ao Corinthians no último ano, proclamouse campión da Copa Brasil tras derrotar na final, disputada en formato de dobre partido, ao São José. O Osasco comezou a encamiñar o título no choque celebrado en San Xosé, onde igualou a dous tantos tras adiantarse outras tantas veces no marcador. No xogo decisivo, celebrado no Prefeito José Liberatti de Osasco, as locais volveron adiantarse, adiantarse cando ían 24 minutos, por medio de Ingrid. No minuto 64 Francisleide, mellor goleadora ra da competición cunha ducia de tantos, ampliou a diferenza, que foi recortada por Raquel no 73. Co partido aberto, mais camiñando ao seu remate, Gabi Nunes sentenciou para o Osasco subindo o 3-1 3 definitivo no minuto 82. Primeiro título para as corinthianas, corinthianas que suceden no historial ao Kindermann.

O Seattle Reign empresta catro xogadoras

O Glasgow City gaña a décima liga en Escocia

Kendall Fletcher, Jess Fishlock, Lauren Barnes e Nahomi Kawasumi foron emprestadas polo Seattle Reign unha vez que o cadro estadounidense rematara a competición no 2016. As tres primeiras irán a equipos australianos, nomeadamente ao Sydney Wanderers a defensa Fletcher, e ao Melbourne City, Fishlock e Barnes. Pola súa banda, Naho Kawasumi ten como destino o seu país, Xapón, e engrosará o elenco do INAC Kobe Leonessa.

Tras derrotar por 3-11 ao Hibernian na xornada 20, o Glasgow City fíxose de xeito matemático co seu décimo título da liga escocesa. As citizens avantaxan ao seu rival de Edimburgo mburgo en oito puntos a unha xornada do remate da competición. O partido de Glasgow era a última opción que tiña o Hibernian para derrocar ao campión dos últimos anos, anos pero todo comezou a poñérselle en contra cando Sarah Crilly abriu o marcador para as locais is aos dez minutos. Na prolongación do primeiro tempo a diferenza foi ampliada por Savannah McCarthy e Clare Shine sentenciou no 64. A falta de sete minutos, Hunter fixo o gol das visitantes.

Portugal tugal fai historia entrando na Eurocopa

Irán xoga fóra de Asia

Un gol na prórroga de Andreia A Norton, a xogadora do Sp. Braga, pasou a formar parte da historia do fútbol luso ao abrir o camiño ao combinado das quinas á súa primeira fase final dunha competición absoluta de seleccións ións femininas. Romanía igualara sen goles no partido de ida da clasificación, celebrado no Restelo. O partido de volta, en Cluj, levaba o mesmo camiño até que a media punta lusa, cun disparo desde o punto de penalti, conseguiu pasar o coiro entre as pernas dunha defensa local. Pouco despois empatou Romanía, Romanía pero non afectou para que Portugal colla o último billete que faltaba para a próxima Eurocopa a ceelebrarse en Holanda.

De histórico hai que catalogar o amigable gable que a selección de Irán xogou o 21 de outubro no Gamla Ullevi, de Gotemburgo, contra a selección local de Suecia. Tratábase da primeira ocasión na que o combinado asiático xogaba un partido fóra do seu continente logo dos problemas que tiveron as futbolistas bolistas dese país para poder xogar polos condicionantes de tipo moral impostos polos dirixentes do país. Suecia gañou por 7-0, pero o partido representou, máis que un resultado, unha nova conquista da muller iraniana.

Foto: Andreia Norton. © Revista do Fútbol Feminino Galego

Foto: © Svenskfotboll.

8

FF xogaron España e Inglaterra no Pedro Escartín de Guadalaxara. Venceron as inglesas por 1-2 1 e a galega Mari Paz Vilas acabou por sumar unha nova internacionalidade e ter unha nova proba de que as cousas mudaron para ela desde a chegada dee Jorge Vilda á dirección técnica da selección española. No partido tamén estivo convocada, malia non ter xogado por moolestias a compostelá Vero.

Máis perto Cárol fichaa no Victoria A dianteira Carolina Brañas Soria, Cárol, na pasada temporada no Orzán e na presente no Deportivo B, asinou a ficha co Victoria herculino no mes de outubro. Na 2015/16 acabou como a terceira mellor goleadora do seu equipo, o filial aurinegro, tras facer oito dianas en 16 encontros de Liga. Unha presenza que combinou tamén co primeiro cadro da entidade para o que xogou en nove ocasións se ben, neste caso, sen fortuna cara ás portas rivais. En calquera caso, a súa estrea ás ordes de Diego Fernandez, fóra nun encontro significativo no remate da época 2014/15, cando xogou o segundo tempo da final da Copa FGF para equipos de categoría estatal, na que o Orzán derrotara nos penaltis ao Friol.

Foto: Mari Paz (7) e Houghton (5).

(5) © RFEF.

Valencia, estadounidense para o Sárdoma

Foto: © Revista do Fútbol feminino Galego

Natalia, imaxe do Sp. BragaBraga Sp. Lisboa

Celina Valencia (Alhambra, California) Ca convértese no novo reforzo do Sárdoma C.F. A atacante estadounidense vestirá a camisola branca e azul tras formarse na súa California natal e chegar a España grazas á axuda de Sur Cup. A dianteira chegou a España para xogar no cadro alcarreño, do Dínamo Guadalajara, do grupo 5 de Segunda División. Valencia é unha xogadora talentosa, potente e cun bo un contra un. Malia actuar habitualmente partindo dun lateral, a súa calidade e versatilidade permiten que se manexe tamén noutras posicións ofensivas. ofensivas Logo de formarse futbolisticamente nos Estados Unidos e militar na Primeira ira División da Soccer League co U.C. Riverdise, a extremo viu a España coa axuda da Sur Cup. Na temporada 2015/16 rematou a Liga na cuarta posición co cadro alcarreño. Agora, motivos vos laborais fixeron que Celina Valencia se mudara a Pontevedra, circunstancia que a levou ao Sárdoma C.F.

O papel das cinco xogadoras galegas do Sporting de Braga está transcendendo xa ao ámbito estrito do rectángulo de xogo. Na última fin de semana de outubro tiñan marcado en negrita unha das datas importantes do seu calendario de xogos os ao recibir no Primeiro de Maio bracarense ao seu principal rival na loita polo título ligueiro en Portugal, o Sporting lisboeta. Á entidade miñota non se lle ocorreu mellor cousa que usar a imaxe da santiguesa Natalia Sánchez como reclamo publicitario doo encontro.

Foto: © Sárdoma C.F.

Bayol, do Orzán a Italia A guardarredes gala, Marie-Océane Marie Bayol, que na pasada temporada defendeu en doce partidos a portería porterí do Orzán, deixou o conxunto galego para probar noutro país. A francesa asinou nesta campaña polo Grifo Perugia, un conxunto da segunda división italiana. italiana A futbolista, con pasado anterior no Paris Saint-Germain, Germain, tivo a posibilidade de quedar un ano

Mari Paz suma unha nova internacionalidade O parón na competición do mes de outubro levaba asociados diferentes partidos amigables de seleccións cara a preparación da Eurocopa de Holanda que terá lugar no próximo verán. Un dos encontros máis atractivos tractivos foi o que 9

FF máis enn equipos galegos da Segunda española pero finalmente decidiu mudar de competición tras superar as probas co segundo equipo da capital da Umbría. O Grifo está no grupo B da Serie A2 e nas súas tres primeiras xornadas gañou ao Udinese por 2-1, 1, empatou sen goles g en Sassuolo e adiou o choque contra o Virtus Padova.

Lis Franco co volve ás ondas cun semanal de deporte feminino A antiga xogadora internacional con España, Lis Franco, volverá volv a mostrarse na súa faceta de xornalista dirixindo e presentando o programa radiofónico, Ellas juegan. juegan O espazo,, que tratará o deporte d feminino coruñés, será emitido todos os mércores,, entre as 13,05 e as 13,30, por Onda Cero – A Coruña. Franco ten unha amplísima mplísima experiencia no mundo da comunicación desde que comezara en El Ideal Gallego.

Despois virían as súas participacións como colaboradora, entre outros, da Radio Galega no programa Galicia en Goles. No eido audiovisiual tamén foi responsable durante varios rios anos do programa sobre o deporte de base, Cancha Junior,, emitido en televisións locais e, posteriormente, pola TVG. En relación co fútbol, na pasada primavera o seu nome foi vinculado ao da creación do Deportivo feminino, unha opción que acabou por non no materializarse.

Foto: © Revista do Fútbol Feminino Galego

María Vidal e o seu equipo, fóra dos play off da NCAA A xogadora coruñesa rematou a competición oficial na 2ª División da liga universitaria de fútbol dos Estados Unidos, a National Collegiate Athletic Association, cunha derrota diante de Millersville no feudo propio. O conxunto da galega, o Mercyhurst Lakers, fixo unha competición na que asinou oito vitorias, oito derrotas e dous empates. Das primeiras, hai ha que descontar dúas por seren contra universidades que non pertencían á súa Conferencia, polo que no remate fixo unha porcentaxe de puntos de 43,8, insuficientes para continuar na competición cara ás fases finais.

Jenny,, Antas

segunda

etapa

Noemí Vila deberá ser operada outra vez

en

A guardarredes Noemí Vila, que rompera os meniscos e o ligamento lateral da perna esquerda no minuto 83 do partido xogado en Zamora polo seu equipo, Erizana, o 27 de setembro do ano pasado, deberá debe volver pasar pola sala de cirurxías ao comprobarse que presuntamente non foi operada correctamente un mes despois de producirse a lesión. A futbolista, en vista da súa inestabilidade e dores no xeonllo, solicitou a exploración dun novo médico que determinouna inouna súa análise sobre a cirurxía sufrida “que ou ben deixou a plastia do ligamento cruzado rota, ou deixouna demasiado longa ou solta, porque o xeonllo ten demasiado caixón anterior e hai que volver a operar”, segundo expuxo en nota de prensa a xogadora, que tamén pensa na posibilidade de demandar ao médico que a operou tras o accidente deportivo.

A futbolista luguesa Jenny García Abelleira volveu á S.D. Antas, do primeiro grupo Segunda División Galega, tras o seu paso polo desaparecido Monte Forte da Primeira categoría autonómica, ao que chegara na metade da pasada liga procedente do seu actual club, como un chanzo previo á súa tentativa de probar se tiña condicións para militar na Segunda española. No pasado verán, tras facer a pretemporada no Friol, a dianteira non foi quen de competir con futbolistas contrastadas como Eva ou Cris, e deixou ás amarelas para ara volver ás súas orixes, defendendo ao club do Castro Seoane.

Foto: © Revista do Fútbol feminino Galego

O árbitro non aparece no Abellá-Silva

Foto: Arquivo.

Malestar era o que desprendía a nota de prensa remitida polo Silva tras a incomparecencia do colexiado Raniel Lucas Galvao Pimentel ao partido que debían xogar os equipos do Santo Estevo de Abellá e as coruñesas o día 30 de outubro, as 16,30, no campo de Vedral, de Abellá, correspondente á xornada 9 do Campionato de Liga de Segunda División Galega no seu grupo I. O conxunto herculino elevou unha reclamación á FGF solicitando que lle sexan reintegrados os gastos ocasionados polo desprazamento.

Noa Alonso, do Tomiño, marcou en todas as xornadas Noa Alonso, a futbolista do Tomiño, do grupo III da Segunda División Galega, rematou novembro con quince goles despois de marcar nos seis encontros xogados polo seu equipo. At. Pontevedra (3), Sp.San Mateo (1), Pereiró (2), Concello de Mos (3), aínda que estes deberán deberá ser anulados, Balaídos (4) e Pontecaldelas (2), foron as súas vítimas.

10

FF

O perfil

Leti Santos

11

FF

Dende o primeiro instante no que se me encargou este artigo tiven claro que resulta imposible facer unha descrición persoal de Leti Peque sen ter en conta a súa faceta futbolística, pois a súa personalidade está presente en cada pase, en cada control e en cada drible. É, nada máis, pero nada menos, que o que podemos apreciar todos, unha rapaza sinxela, tranquila, cunha madurez e saber estar que chaman a atención, como tamén a chama a súa temperanza e a súa maneira tan pouco individualista de gozar do fútbol e de facernos gozar ás demais cada vez que ten o balón nos pés.

Como anécdota persoal quero contar o día no que nos propuxeron o ascenso a categoría nacional, quedara unha praza libre e debiamos considerar a posibilidade que se nos brindaba. Estabamos todas xuntas e as dúbidas non deixaban de asomar. Foi ese o momento no que Leti comentou a súa ilusión por xogar nesa categoría, e que incluso lle ofreceran un posto nun equipo cunha importante traxectoria en Segunda Nacional. É verdade que ninguén é imprescindible, e que posiblemente sobreviviramos sen ela, pero por que non vivir esa aventura, por que non soñar, podendo soñar TODAS XUNTAS. Grazas por estar, e grazas por quedar ao noso lado; vamos seguir vivindo este soño, ata que dure! #TORDOIANACIONAL #LETIPEQUE

Leticia Santos González Carballo (A Coruña) 10/01/1999 Mediacentro Equipos 2013/14 Tordoia S.D. (2ª División Galega) 2014/15 Tordoia S.D. (1ª División Galega) 2015/16 Tordoia S.D. (2ª División) 2016/17 Tordoia S.D. (2ª División) Xogou coas seleccións galegas sub’16 e sub’18

Laura García Marrozos (Tordoia S.D.)

12

FF Fai un breve percorrido pola túa traxectoria deportiva.

Ata o 2011 xoguei sempre na rúa, nos parques e no patio da escola. No verán dese mesmo ano fichei polo Orzán, onde xoguei cinco anos.

Comecei no equipo C, que logo pasou a ser B no meu segundo ano, e rematei xogando no primeiro equipo do club desde a metade da tempada 2014/2015 ata a 2015/2016 completa.

María Vidal, a galega da NCAA “As mellores esencias gárdanse en botes pequenos” María Vidal, María, Mery, María “a peque”, Pequeniña… Sen chegar ao 1.60 de estatura, esta rapaza de tan só 18 anos é capaz de conquistar non só o corazón de calquera coa súa tenrura, senón tamén os ollos dun espectador que a vexa xogando ao fútbol. E así foi como nos cativou. Lémbrome da primeira vez que a vin: era a capitá do Orzán B e aí estaba ela, tan baixiña, no medio do campo distribuíndo ao equipo, dirixindo as súas compañeiras e xogando a dous toques cunha indiscutible clase e intelixencia. Ela facía xogar o equipo, ela levaba o temón do barco, ela era o corazón do equipo. Foron estas e outras calidades as que fixeron que tamén quedase seducido Diego Fernández e a subira definitivamente para o seu plantel do Orzán da Segunda División Nacional, chegando a disputar 1.388 minutos na tempada 2015/2016.

Como é María, a peque, como xogadora?

Pregunta difícil. Dentro do campo son unha xogadora con visión de xogo e boa técnica. Cando xogo sempre penso naquela frase que Diego Fernández sempre me dicía: “xoga fácil, sen complicacións, un ou dous toques.” Sei que facéndoo así é como mellor podo realizar un bo partido e mostrar o meu xogo.

Como vives ese salto de calidade do Orzán B ao primeiro equipo?

Hai dúas tempadas, na 2014/15, Diego Fernández chamoume para xogar e botar unha man ao primeiro equipo, que na metade da segunda volta loitaba por non descender. Eu viña de ser suplente gran parte dos partidos co Orzán B, pero Diego confiou en min para axudar ao equipo. Esforceime moito para devolverlle toda a confianza depositada en min e convencinlle porque na tempada 2015/16 incorporoume definitivamente ao plantel do cadro de Segunda División. Foi un gran salto, pero logo de afacerme á categoría puiden desenvolver o meu fútbol. Aprendín e mellorei moitísimo grazas a Diego.

Foi unha xogadora moi importante no conxunto aurinegro e unha grata sorpresa para case todos os adestradores e equipos da competición, xa que chegara coma unha “descoñecida” á categoría. Xa a mediados de tempada, María comezou a perseguir o seu soño de irse a estudar e xogar aos Estados Unidos. Con moito tesón e constancia nos estudos, e no plano deportivo, acadou unha bolsa para irse a Pensilvania e alí pasará os próximos catro anos da súa vida.

Fuches unha sorpresa na tempada 2015/16. Como foi a adaptación á categoría e ao equipo?

O salto de categoría noteino no ritmo dos partidos. Era máis rápido, moito máis movemento. Ata que me adaptei sentíame lenta, chegaba tarde aos pases e á presión. Tras o primeiro mes e medio de liga, xa me sentín completamente adaptada. Sen embargo, co equipo foi máis fácil. Dende o primeiro día acolléronme como unha máis e creo que non puiden coincidir con mellores compañeiras. Tiveron un papel moi importante, sentín a confianza e cada unha aportoume diferentes cousas que me axudaron a mellorar na liga. A pesar de que o equipo se desfixo ao rematar a competición, gañei unhas grandes amigas e

Como e cando comeza a túa paixón polo fútbol?

Provén do meu pai, xa que é afeccionado ao fútbol e do Dépor, coma a gran parte da miña familia. As miñas primeiras lembranzas son de cando tiña cinco anos, xogando con el no andadeiro da casa. Co paso do tempo seguín xogando porque o pasaba moi ben, pero máis na casa que no corredor, xa que miña nai anoxábase cando rompiamos algunha lámpada.

13

FF só teño palabras de agradecemento por esa incrible tempada.

nota en selectividade por se ao final me quedaba en España.

Como recibiches a noticia da aceptación da túa candidatura?

Foi incrible. Recibín a noticia por correo un día antes do meu aniversario, así que obter a beca foi o mellor regalo que puiden ter. Recordo que estaba cunhas amigas e cando o lin púxenme a chorar de felicidade porque tiña investido moito traballo e sacrificio. Non me arrepinto de nada, sinceramente penso que pagou a pena.

Logo da túa tempada, recibirías ofertas tentadoras de equipos galegos.

Tiven varias conversacións con equipos de Segunda División, pero a miña primeira opción foi sempre ir á NCAA americana.

Falando xa da túa marcha a Estados Unidos, cando comeza e como nace o teu desexo de estudar e xogar alí?

Escoitara falar sobre esa oportunidade antes do Nadal, pero non o considerara seriamente. Comecei a formularmo e díxenlle aos meus país, rematando xa as festas, que quería conseguir a bolsa. A principal razón foi porque era unha grande oportunidade que me permitía conxugar á perfección estudar unha carreira e xogar ao fútbol, a miña gran paixón, con moitas facilidades.

Explícanos en que consiste a bolsa.

En Estados Unidos as universidades son privadas. A axuda normalmente cubre unha porcentaxe do total dos estudos e a estadía. A contía total pódese complementar cun posto de traballo na universidade para axudar a pagar os estudos. Para a renovación da bolsa hai que manter un alto rendemento deportivo e académico.

Como foron os teus primeiros contactos?

Tras recibir a oferta seria de Mercyhurst falei un par de veces por skype co coach para saber que buscaba de min como xogadora e para resolver dúbidas sobre a bolsa e a universidade. As primeiras compañeiras coas que falei foron as españolas para viaxar xuntas ata Erie, a miña cidade, e coñecín ás demais a medida que chegaban para comezar a pretempada. Nos meus primeiros días, outras xogadoras do equipo axudáronme coa instalación, cos papeis e ensináronme a universidade. Foi unha grande axuda, tiven moita sorte de que me fixeran a chegada máis pracenteira con todo o novo que estaba a pasar ao meu redor.

Para poder acadar a bolsa, precisaches axuda dalgunha entidade?

Contratei unha axencia especializada en conseguir bolsas deste calibre e xunto cos meus pais tramitaron todos os papeis. Ademais, tiven que pedir información oficial das miñas notas ao instituto, así como facerme un perfil online con vídeos meus de partidos, unha valoración do meu adestrador e un pequeno resumo da traxectoria deportiva. Finalmente tramitei todo coa axencia AGM Sport.

Cales eran os requisitos e a esixencia para conseguila?

Tiven contacto con diversas universidades, e entre elas recibín unha oferta, a máis seria, de Mercyhurst University. Esixíanme unha puntuación específica no Toefl, exame de inglés, e no SAT, exame de inglés e matemáticas, pero sabía que si conseguía as marcas esixidas seguramente a bolsa fose miña. O meu caso foi inusual porque ía moi xusta de tempo.

Habitualmente é un proceso que se comeza cun ano de antelación, polo tanto estudaba coa presión por conseguilo, sabendo que o meu nivel de inglés estaba ao límite. Tamén era consciente de que non podía descoidar os meus estudos, tiña que sacar a máxima

Polo calendario da túa universidade, tes que marchar a metade do verán para USA. Como foi a despedida?

Tiven sentimentos encontrados porque sabía que non ía ver á miña familia e amigos nun longo tempo.

Realmente contrastaba coa emoción por chegar para coñecer a miña nova vida e comezar os adestramentos.

E a chegada ao novo país?

Foi unha viaxe moi longa e cansa, pero a acollida foi espectacular. Despois do voo transoceánico, chegamos ao campus á 1 da madrugada, despois dun percorrido de máis de catro horas en furgoneta. O coach veu buscarnos ao aeroporto e tamén nos esperaban xogadoras do equipo que nos prestaron sabas, 14

FF almofadas e demais cousas para pasar a primeira noite. Ao día seguinte axudáronnos coas compras para a habitación. Cada xogadora dispoñible intentaba axudar ás compañeiras internacionais para que a adaptación fose doada.

días dúas horas, combinando exercicio físico, xogo combinativo, técnica e algúns días de “lifting sesions” ou sesións tácticas. En España, o número de horas de adestramento cambia considerablemente e tampouco dispoñemos das mesmas instalacións.

Xa instalada na universidade, como é o campus e como son as clases?

O campus é precioso. Conta con edificios de fachadas antigas, pero moi coidadas, e xardíns arredor.

Tamén posúe unha grandísima biblioteca de tres andares con diferentes instalacións para cada deporte. Hai un campo de fútbol americano no que tamén se xoga ao lacrosse e ao hoquei sobre herba.

Temos o noso propio campo de fútbol e de baseball. Ademais, hai un mini estadio/pavillón cunha pista de hoquei sobre xeo, un pavillón de baloncesto e voleibol, e outro pavillón libre para que os estudantes practiquen deporte por diversión. O campus conta tamén con diferentes ximnasios, uns específicos para os equipos e outros para os estudantes.

Eu estou estudando Marketing dentro do departamento de Business. Sobre as clases, aquí temos que tomar aulas xerais doutros campos que non son específicos, como bioloxía ou historia, e logo as propias da carreira.

Foi difícil a adaptación ao adestrador e ás novas compañeiras?

A adaptación ao coach consistiu en axeitar a miña forma de xogar á idea que buscaba para o equipo, á súa forma de adestrar e ao sistema de xogo. A adaptación ás compañeiras foi fácil e a complicidade/coordinación á hora de xogar foi algo que gañamos a medida que avanzaban os adestramentos. Con elas tiven moita sorte, creamos un grupo no que nos levamos todas moi ben, xogando ao fútbol dentro do campo e pasando grandes momentos fóra del. Sei que grazas a elas me adaptei moito máis rápido e mellor. Sen elas non estaría a gozar tanto desta experiencia.

É o idioma unha barreira, ou rompe o fútbol con todos os límites?

Na miña opinión, o fútbol rompe con calquera barreira. A proba é que teño compañeiras internacionais de Alemaña, Noruega, Dinamarca, Finlandia, Suecia e Honduras, que tampouco teñen o inglés como primeiro idioma e, sen embargo,, en pretempada comezamos a xogar xuntas sen coñecernos nin controlar a terminoloxía que se usaba no campo.

Lendo esta pregunta venme á memoria unha anécdota que amosa que o idioma non é unha barreira. En España chamádesme María“ a peque”, aquí en Estados Unidos, sen eu dicir nada e sen que as miñas compañeiras de equipo soubesen do meu alcume, comezáronme a chamar, desde a metade de tempada, “mini”, que basicamente pode ser unha tradución de pequeno. Hai cousas que non cambian xogues onde xogues, como que sigo sendo a máis pequeniña.

Como é a NCAA e como son os teus rivais?

A liga na que compito é a NCAA II. Xógase durante dous meses, setembro e outubro. En total consta de 18 partidos a unha soa volta, con dous ou tres encontros por semana dentro do estado de Pensilvania porque son distancias moi grandes para viaxar fóra del. De feito, o máximo que viaxei foi un percorrido de entre catro e cinco horas para irmos xogar contra un rival. Todos os partidos están agrupados neste período tan pequeno porque a partir de novembro comezan a baixar as temperaturas e neva. Na pretempada e na primavera só xogamos amigables. É unha liga moi axustada, onde os resultados son con diferenzas dun ou dous goles, e todos os equipos teñen un alto nivel físico.

Habitualmente xogan cun sistema 1x4x4x2 e sen variacións.

Cóntanos como son os adestramentos co novo equipo e se percibes diferenzas cos adestramentos en España.

A primeira e principal diferenza é que a NCAA II é unha liga moitísimo máis física. Polo tanto, na pretemporada adestramos dúas horas pola mañá e outras dúas pola tarde. A maioría do tempo é dedicado a poñernos en forma. Ademais, temos que superar tres probas físicas. Durante a tempada, adestramos todos os

Dende aquí seguimos a túa traxectoria. Nos últimos partidos o adestrador foi confiando en ti e proporcionándoche minutos. Foi duro para ti quedar no banco?

Sempre é duro estar no banco porque naturalmente sempre queres xogar, pero viña mentalizada xa que sabía que me ía custar adaptarme á liga, pois todo era novo: equipo, compañeiras, sitio, idioma … A miña 15

FF valoración persoal desta tempada é moi positiva xa que vin a miña progresión e adaptación a través dos minutos que me foi concedendo o coach. Xogamos cun 1x4x4x2, e eu actúo como segunda dianteira. A idea é retrasar un pouco a miña posición para recibir polo medio e así poder combinar máis fácil.

Respecto ás diferenzas entre ligas, aparte da normativa, aquí son competicións moitísimo más físicas, búscanse tanto atletas como futbolistas.

Unha cousa que me chamou moito a atención foi a rutina antes dos partidos. Anúnciase pola megafonía do campo o once inicial e logo escóitase o himno.

Sorprendeume o respecto que teñen aquí á bandeira e como todo o mundo arredor dos campos se para a escoitalo. Son diferenzas culturais que chaman a atención.

A esixencia física vai acompañada de adestramentos con moita carga para poder superar as probas físicas.

Explícanos un pouco en que consisten.

O coach esixe tres probas físicas: 1. “Two Milles”: consiste en correr nunha pista de atletismo dúas millas, que son oito voltas completas, en menos de catorce minutos e medio.

2. “The Lines”: consiste en poñer un cono en cada liña do campo de fútbol desde unha portería á outra en orde: liña de gol, área pequena, punto de penalti, área grande, semicírculo do área, semicírculo do medio, líña do mediocampo e así coas mesmas liñas ata a outra portería. Hai que correr ata cada cono que marca cada liña e volver ata o principio, completando en total as doce liñas en menos de seis minutos e medio.

3. “Beep Test”: consiste en correr a distancia do área grande antes de que unha voz diga a traves dun altofalante a palabra “beep”. Comezas cun trote normal e vai subindo a velocidade ao mesmo tempo que os niveis, formados á vez por dez subniveis. Temos que chegar ata o nivel dez.

Recoméndaslle a experiencia a outras xogadoras?

Si, recoméndoa, aínda que teño que dicir que non é doado chegar e require moito traballo. Non é doado polo proceso para conseguir a bolsa e tampouco é sinxelo estar aquí. A pesares das facilidades que dá a universidade intentando axeitar os horarios, ou axudando coas aulas perdidas por partidos, á vez esixe unha nota académica mínima dentro de cada equipo.

Ao final estás estudando e xogando. Facer as dúas cousas á vez require máis esforzo que outros estudantes. Pero, sen dubidalo, é unha experiencia recomendable. Todas as cousas positivas que gañas e que aprendes pagan a pena de tanto esforzo. Como consello, se queres e tes a oportunidade de intentalo, adiante, é unha experiencia asombrosa.

Pronto chegan as vacacións, volves a casa para comer o turrón?

Si, volvo a casa por Nadal. Aínda que estou a pasar uns meses incribles e gozando desta experiencia ao máximo, apetéceme volver a casa e ver a miña familia e aos meus amigos para contarlles todas as vivencias destes meses.

Cando poderemos ver a María " a peque" outra vez nos campos galegos?

Non por agora, xa que a miña idea é xogar aquí os catro anos ata que remate os meus estudos. O máis duro é saber todo o que te estás a perder, cousas simples e da rutina, como reunións familiares ou saír cos teus amigos. Tamén a comida, iso como na casa en ningún sitio. Por outro lado é importante facer boas amizades, porque ao non ter a ninguén da túa familia, tanto elas como as compañeiras do equipo, convértense no equivalente, sempre dando apoio.

O meu proxecto actualmente é estar aquí os catro anos estudando e xogando. As miñas expectativas son ir collendo máis confianza e xogando máis para poder axudar ao equipo para o ano que vén chegar aos playoff. Pero a miña idea é sempre volver a xogar na miña terra.

Logo de xogar en España e Estados Unidos, que diferenzas percibes entre ambos países no seu trato ao futfem?

Moitas, a verdade. Primeiro, a organización por parte do organismo oficial, a NCAA, na súa tentativa de que a liga estea en igualdade de condicións para todos os equipos así como entre ligas femininas e masculinas.

Segundo, o apoio por parte da universidade, que intenta facilitar para combinar o equipo cos estudos.

Entrevista: Sara Pita Fotos: Revista do Fútbol Feminino Galego (p. 13) e arquivo persoal de María Vidal.

16

FF xornada, Canadá xogaba polo empate contra Venezuela, pero as vinotinto impuxeron o seu fútbol alegre para vencer por 2-0.

0.

O grupo C comezou con Brasil derrotando pola mínima a Nixeria e cun dos mellores partidos da competición, o Corea do Norte-Inglaterra Nort rematado con 3-3.

3. Todo o bo que mostraran as insulares no primeiro día esquecérono contra as nixerianas nun partido sen goles. Pola súa banda, unha das mellores do torneo, a norcoreana Ri Hae-yon, Hae foi a protagonista do triunfo asiático sobre Brasil.

B Ri Hae-yon colocou ás coreanas en cuartos de final cun hat-trick, mentres que no partido a vida ou morte, Inglaterra viraba o gol da brasileira Kerolin para gañar con dous penaltis marcados por Stanway na prolongación do primeiro tempo e na hora de partido. artido.

No grupo D a sorpresa deuna Gana. Xapón era favorita e confirmou os prognósticos goleando ás africanas e a Paraguai, e botando da Copa aos Estados Unidos aos que derrotou na última xornada por 3-2.

3 Ás norteamericanas de nada lles serviu o dobrete de d Sanchez. Gana tivo a súa figura en Owusu-Ansah.

Owusu A dianteira materializara a virada contra Estados Unidos facendo o 2-11 de penalti a seis minutos do remate e metía ao seu país en cuartos logrando o único tanto no partido contra Paraguai.

Asia, manda no sub’17 Outubro puxo en liza á quintaesencia do fútbol feminino mundial de base. As mellores seleccións sub’17 do planeta déronse cita en Amman para dilucidar a quinta Copa do Mundo. Desde que o torneo nacera en Nova Celandia, no ano 2008, o dominio das seleccións eleccións asiáticas revela que é nese continente onde mellor se está a facer o traballo nesa fase inicial, ou mellor se están aproveitando as condicións da muller para sacarlle a maior rendibilidade competitiva nos seus primeiros anos.

Unha das principais características é a disciplina táctica destes combinados e aí equipos como as coreanas do norte e o sur, malia que estas non se clasificaran desta vez, e as xaponesas son os que están un pouco por riba de españolas, alemás, mexicanas e desa anarquía harmónica harmón que está levando a esta xeración de xogadoras venezolanas aos máis grandes fitos na historia do fútbol do país americano, incluíndo nisto o masculino.

Os mundiais en categorías de base deixan abertas moitas portas para as sorpresas cando comezan. comezan As dúas seleccións de fala hispana, México e España, eran as favoritas no primeiro dos grupos. As xordanas, mesmo sendo anfitrioas, e as novacelandesas, elandesas, deixaron patente tras a primeira xornada que non estaban ao nivel das primeiras, que dilucidaron o primeiro primei lugar na última xornada nun partido aberto ao que lle sacaron máis zume as aztecas, que chegaban co goal average favorable. Malia adiantarse cun tanto de Espinosa no minuto 56, tampouco puideron especular con esa dobre vantaxe, a da diferenza do goles e a da que tiñan no partido, porque esta última duroulles dous minutos, o tempo que demorou Eva en empatar para España. Aínda así, mantiveron no medio do esgotamento a primeira posición.

O grupo B deixaba dúbidas, pois tres seleccións loitaban polos dous primeiros eiros lugares. Ao final até Camaróns realizou un gran papel malia perder os tres partidos. Contra Canadá fíxoo tras chegar con 2-1 2 a favor ao último cuarto de hora e contra Venezuela, unha vez igualou cun gol de Takounda cando pasaban tres minutos dos 90, apañou o 2-11 cun gol dunha das mellores futbolistas do torneo, Deyna Castellanos, que facía tamén o seu segundo do choque. Ese día, Alemaña non pasaba do empate contra Canadá cun gol de Gwinn na prolongación do primeiro acto e o marcador non se movía no segundo. o. Na última

As botas de bronce, e, ouro e prata, Castellanos (Venezuela), Nagano (Xapón) e Hyang Sim im (Corea do Norte). © FIFA

Nos cuartos de final emerxeu de novo a venezolana Deyna Castellanos para acabar con México, que se adiantara por medio de Enrigue. España vingou as sús últimas derrotas errotas por penaltis contra Alemaña gañando cos tantos de Natalia e Eva no primeiro tempo, cun partidazo da canaria Noelia Ramos entre os paus, e sufrindo na parte final co acoso xermano, xermano que só tivo proveito no derradeiro instante cun remate de Oberdorf. Gana na foi a revelación. A súa velocidade estivo a piques de sorprender a tacticidade de Corea do Norte, que superou ás africanas na prolongación p co acerto de Ja Un-Yong, que evitou os penaltis cando pasaban catro minutos dos 90. Inglaterra, que foi de máis a menos, enos, foi inferior a Xapón no encontro máis desigual dos cuartos.

17

FF Grupo D 01/10: Gana – Xapón: 0-5 Estados Unidos – Paraguai: 6-1 6 04/10: Estados Unidos – Gana: 1-2 1 Paraguai – Xapón: 0-5 08/10: Xapón – Estados Unidos: 3-2 3 Paraguai – Gana: 0-1 1. JPN, 9; 2. GHA, 6; 3. USA, 3; 4. PRY, 0.

Mellor marcadora: Nojima (Xapón), Kuhlmann e Sanchez S (Estados Unidos) 3 goles.

A primeira finalista alista foi Corea do Norte. Cun xogo moi estruturado, un ritmo constante de partido e moita efectividade, derrotou a unha meritoria Venezuela a quen xa non lle valeu a inspiración ión de Castellanos.

Xapón, aproveitando os erros de España, foi a outra finalista. As nadeshiko tiveron momentos complicados no partido, incluso logo do duro golpe que supuxo para as de Toña Is o gol en propia porta de Lucía ao comezo do segundo tempo.

España aña refíxose da derrota en semifinais para pendurar a medalla de bronce do pescozo ao gañarlle a Venezuela por 4-0.

0. Lorena fixo tres tantos que, sumados aos cinco da primeira xornada ornada contra Xordania, lle serviron para ser a mellor goleadora da competición, un título real pero ficticio pois foi outra futbolista que se foi diluíndo cando chegaron os momentos importantes para o cadro español.

A final foi un partido aberto. Calquera puido proclamarse campión,, se ben quen máis ocasións tiveron foron as xaponesas. Miyazawa disparou á trabe desde 30 metros no minuto 28. Kum Juu realizou dúas paradas máis de mérito no segundo tempo e, nos últimos momentos, Yun Sim im e Hye Gyong atrapalláronse nun despexe que case acaban meténdoo na propia meta. A mellor ocasión norcoreana norcorea foi nun erro da meta nipona, Tanaka, deixando un balón aos pés de Hyang Sim, im, pero a punta non deu dirixido o disparo entre os paus. Nos penaltis, Kanekatsu mandou o terceiro de Xapón alto e Corea do Norte marcou todos.

Cuartos de final fi 12/10: México – Venezuela: 1-2 Alemaña – España: 1-2 13/10: Corea do Norte – Gana: 2-1 2 Xapón – Inglaterra: 3-0 Semifinais 17/10: Venezuela – Corea do Norte: Norte 0-3 España – Xapón: 0-3 Partido polo terceiro e cuarto lugares lugar 21/10: Venezuela - España: 0-4 Final VENRES, 21/10/2016 (20,00) Campo: Amman International (Amman-JOR) (Amman (12.800) COREA DO NORTE : 0 - XAPÓN : 0 (0-0) (0 [5-4] PRK: Kum Ju; Yun Sim, Hyang Sim, Hye Gyong, Kum Hyang; Kyong Hui, Un Gyong, Un Chong, Chon Hae Yon, Jong Sim (Un Yong 56’); Pom Ui. Sel. Sin Jong Bok. JPN: Tanaka; Kanno, Kitamura, Takahira, Wakisaka; Takarada (Chiba 89’), Tomita (Kanekatsu 67’), Miyazawa (Endo 74’), Nagano, Takahashi; Ueki. Sel. Naoki Kusunose.

Goles: (Ptis) 0-1 Takahashi;i; 1.1 Hae Yon; 1-2 1 Ueki; 2-2 Hyang Sim; 2-3 Wakisaka; 3-3 Un Yong; 3-3 3 Kanekatsu (alto); 4-3 4 Kum Hyang; 4-4 Nagano; 5-4 Pom Ui. Árbitra: Jacewicz (Australiana). Auxiliares: Coghill (Australiana) e Fernandes (Hindú). 4ª árbitra: Pustovoitova (Rusa).

Disciplina: sciplina: CA: Pom Ui 52’; Kyong Hui 70’; Wakisaka 74’.

Campión: Corea do Norte.

Mellor goleadora: Lorena (España) 8 goles. goles

Primeira fase Grupo A 30/09: México – Nova Celandia: 5-0 Xordania – España: 0-6 03/10: España – Nova Celandia: 2-0 Xordania – México: 1-4 07/10: Nova Celandia – Xordania: 5-0 España – México: 1-1 1. MEX, 7; 2. ESP, 7; 3. NZL, 3; 4. JOR, 0.

Mellor marcadora: Lorena (España) 5 goles.

Grupo B 30/09: Venezuela – Alemaña: 1-2 Camaróns – Canadá: 2-3 03/10: Venezuela – Camaróns: 2-1 Alemaña – Canadá: 1-1 07/10: Canadá – Venezuela: 0-2 Alemaña – Camaróns: 2-0 1. DEU, 7; 2. VEN, 6; 3. CAN, 4; 4. CMR, 0.

Mellor marcadora: Castellanos (Venezuela), Gwinn (Alemaña) 3 goles.

Corea do Norte manda no futfem sub’17. © FIFA

Finais 2008 – Nova Celandia Corea do Norte – Estados Unidos: 2-1 2 2010 – Trindade e Tobago Corea do Sur – Xapón: 3-3 3 / 5-4 2012 – Acerbaixán Francia – Corea do Norte: Nor 1-1 / 7-6 2014 – Costa Rica Xapón – España: 2--0 2016 – Xordania 0 / 5-4 Corea do Norte – Xapón: 0-0

Grupo C 01/10: Nixeria – Brasil: 0-1 Inglaterra – Corea do Norte: 3-3 04/10: Nixeria – Inglaterra: 0-0 Brasil – Corea do Norte: 0-1 08/10: Corea do Norte – Nixeria: 3-0 Brasil – Inglaterra: 1-2 1. PRK, 7; 2. ENG, 5; 3. BRA, 3; 4. NGA, 1. yon (Corea do Norte) 4 goles.

Mellor marcadora: Ry Hae-yon

18

FF retrasa e son nesas poucas ocasións nas que realmente comezamos a preocuparnos polo reloxo.

De como viaxar no autobús e non morrer

O autobús nunca alcanza as nosas expectativas Senón é que o aire non funciona, é porque está demasiado forte; o condutor vai moi lento ou é un temerario; o autobús é moi pequeno ou é moi vello; o partido da radio non é o que os oíntes queren ou a música de “Radio Olé” non lle agrada a todos por igual. Bastante recorrente é tamén sufrir a picada nunha roda ou a avaría do vehículo en lugares pouco frecuentados pola especie humana. A impuntualidade e calquera destes imprevistos poden facer que cheguemos ao noso destino con moi pouco tempo para poder cambiarnos e quentar, pero sempre lle engade un extra de emoción á xornada.

Sara Pita O mes pasado comezaba o artigo falando das viaxes co equipo, deses traxectos que as veces se antollan interminables e das actividades que mesmo inventamos para matar o tempo: música, xogos, leriar, comer, estudar, ler, ver pelis, cantar e mesmo bailar. Non é doado ter moitas horas de viaxe por diante, ter que ir sentada no autocar sen poder baixar, para logo poñer as botas, e a xogar. A pesares de que moitos dos desprazamentos comparten algunhas cousas, eu nunca os considerei como unha rutina ou algo aburrido, todos e cada un deles garda un encanto especial.

Manter unha dieta nas viaxes é case imposible Os clubs ofrecen, normalmente, bocadillos e froita para as xogadoras logo de rematar os partidos. Unha dieta saudable para calquera deportista e que cumpre cos consellos dos adestradores de soster unha boa alimentación durante a tempada. Pero somos nós as que paramos nas estacións de servizo a comprar “porcalladas”, son os nosos acompañantes os que nos avituallan con doces caseiros, empanadas e demais larpeiradas; e nós, ante tantas horas de autobús e tanta comida paseando dun lado ao outro, as que non somos capaces de compracernos sen máis calorías e sucumbimos á tentación dos carbohidratos.

A disposición dos viaxantes: xogadoras, adestradores e acompañantes A distribución das persoas no autobús non é algo casual, hai patróns que se repiten, xa que a maioría dos que viaxan para apoiar ao equipo son habituais.

Ocupando ese asento individual do lado do condutor, o xefe da expedición. Sempre preocupado porque todas as xogadoras estean sentadas cando está preto a Garda Civil, de que todas teñan auga e de encargarse de transmitirlle ao chofer as preguntas, suxestións e queixas dos demais pasaxeiros. O corpo técnico nas primeiras filas, case sempre falando de fútbol, aínda que ás veces atrévense co micro para dar algunha indicación ás xogadoras, espertarnos cando se está por chegar ao destino, ou romper algún momento de silencio. Seguidos de país, nais e acompañantes, case sempre tímidos ao principio da tempada, pero perden o apoucamento segundo avanzan as xornadas. Da metade para atrás, sitúanse as xogadoras, repartidas normalmente por afinidades.

Para gustos as cores, tamén coa música Se hai algo no que penso que as xogadoras dun equipo temos difícil concordar é nos gustos musicais. Dende o heavy metal ata o reggaeton. Segundo nos mudamos dun asento a outro podemos escoitar absolutamente todos os xéneros -hai pouco decateime nunha viaxe de que existe algo chamado “rap formativo”-. Cada unha leva a súa música, ou cousas parecidas á música, nos móbiles ou reprodutores. Hai momentos para compartir os nosos gustos cos demais, son os denominados “temazos”. Aí toca deixar os cascos e poñer o altofalante para que todos escoiten a canción que obtivo ese recoñecemento, pero non todos están sempre de acordo coa adxudicación do termo “temazo”. Pásase unha e outra, pero nunca hai consenso. Soa “El polvorete”, “Ay pena, penita, pena”, “Wannabe” ou “Gasolina” e non somos capaces de facer pleno de opinión. Sempre hai unha capaz de motivar á maioría, unha que xa se toma como propia do equipo, pero é máis empregada antes dos partidos ou en momentos clave que nas viaxes.

A hora de saída é máis unha aproximación que unha realidade Non importa quen chegue tarde, porque temos a fortuna de variar, tanto os culpables da demora como as desculpas. Sempre hai algún reincidente, pero quen estea libre de pecado que tire a primeira pedra. Non sempre somos os pasaxeiros os que non atinamos ca hora de saída, hai veces nas que é o chofer o que se

Xogos e lecer, de todo facemos para nos entreter Se ben é certo que a xente de idade un pouco máis avanzada –inclúome neste grupo- seguimos cos 19

FF clásicos pasatempos como os encruci crucillados, os sudokus en papel, a baralla de cartas ou os xogos grupais (o do psicólogo sicólogo é xa todo un clásico), as tecnoloxías veñen arrasando e gañando terreo. Eu persoalmente non son moi partidaria delas, pero teño que recoñecer que no autocar son moi prácticas e cómodas. Xogar ao parchís, aoo trivial ou ás cartas, é moito máis doado pulsando unha tecla co autobús en marcha, que tendo que recoller as pezas decontino decont polo constante balanceo da viaxe.

primeiros 15-20 fanse nse levadeiros, pero a partir de aí xa comezamos a mirar os reloxos incesantemente e facermos mos cálculos do que aínda nos queda por percorrer.

Chuvia de estrelas, nos autobuses centos delas Se ben xa me inclinei moi a favor das viaxes con esas pequenas pantalliñas alliñas de televisión, penso que debo facerlle unha mención especial aos micrófonos que tamén posúen os autocares. Protagonistas de momentos inesquecibles, charlas emotivas, presentación das novas xogadoras, chistes … pero, sobre todo, actuacións musicais. Actuacións musicais que polo xeral seguen unhha regra: a maior número de persoas, menor afinación e técnica vocal. Moitas veces acompañadas de coreografías máis ou menos logradas, o obxectivo non é tanto compracer aos críticos musicais, senón pasar un bo rato. rat Coas novas tecnoloxías chegan tamén os vídeos, que inmortalizan esas actuacións estelares e que algún día, quen sabe, nos poden levar moi alto no panorama musical.

Leriar, leriar, nunca rematamos de parolar Sempre empre existen temas de conversación, xa sexan máis ou menos triviais e aproveitamos as viaxes para coñecernos mellor. Unha broma, temas deportivos, charlas privadas ou colectivas, ivas, o tempo, os estudos ou a familia. Calquera tema serve para falar entre nós, coa c compañeira de asento, coaa de diante, a de atrás ou un familiar da primeira fila.

A utopía de estudar no autobús Xaa pode ser por darlle un repaso xeral a unha materia, ou por atoparnos en pleno período odo de exames, que sempre levamos algo para estudar nas viaxes. Ao mesmo tempo que preparamos a bolsa para o encontro, preparamos todo o material para o estudo, case sempre excesivo para o tempo do traxecto: libros, cadernos, resumos, sumos, esquemas e numerosos bolígrafos de cores sempre presentes-.. Somos perfectamente conscientes de que precisamos do tempo da viaxe para non sufrir atracóns innecesarios de última hora. Xa a metade do camiño, logo de discernir entre libro e caderno, comezamos mezamos a ler e colorear os nosos apuntamentos, e cada vinte segundos sufrimos unha pequena distracción. Aos dez minutos abandonamos o noso propósito e, sen máis sentimento de culpa, volvemos a gardar todo no seu sitio de orixe. Podería contar cos dedos as veces que algunha sacou proveito do seu tempo dedicado dicado aos estudos durante o percorrido do autobús.

O reto de durmir no autobús Antes ntes ou despois, cos tres puntos ou sen eles, o sono sempre chama á porta co bambeo da estrada. O noso aprovisionamento ento de manta e coxín, botar o respaldo para atrás ou escoller os asentos dobres dob nunca é suficiente para atopar a postura adecuada. As voces dos demais is viaxantes, a película de fondo, o tirón muscular,, a contractura cervical ou as ganas de ir ao servizo sempre nos xogan malas pasadas á hora de pechar os ollos, pero ero unha vez superado o reto, cando conseguimos que dure abondo como para desconectar, pensamos no que valeu a pena facer o esforzo esforz por durmir un anaquiño da viaxe e facela así un pouquiño máis pracenteira.

Con aire ou sen aire, con música ou sen ela, estudando pouco ou un pouco máis, con actuacións sublimes ou menos afortunadas, con máis ou menos acompañantes, as tempadas non serían o mesmo sen as viaxes neses autobuses, tan prezados ás veces e tan detestados outras tantas.

Paradas desexadas, paradas aborrecidas Nas as viaxes un pouco máis longas sempre chega un momento no que comezamos a preguntar ao xefe da expedición canto tempo queda para facer unha paradiña e así estirar as pernas, tomar algo ou ir ao servizo.

Pero son eses 45 minutos obrigatorios para o chofer os que normalmente nos fan pensar que nunca chegará o momento de volver a poñernos en ruta. Os 20

FF 30/10, Sp. Braga-Sp. Sp. Lisboa (0-0): (0 Xogou os 90 minutos.

Nun dos partidos da temporada con rivais que podías crearlle problemas, estivo acertada salvo en dous lances antes do descanso, nun no que chegou tarde a un corte e logo, na liña de pasividade asividade de todo o equipo, permitindo unha condución de 60 metros e centro de Diana Silva. Do resto volveu mostrar a súa calidade con saídas en curto e longo e mantendo orde na liña de atrás. No último cuarto de hora tivo problemas musculares.

Galegas no exterior (outubro outubro)

(Va C.F. B-ESP) Foto: © BELÉN (Valencia Valencia C.F.

02/10, Albacete-Valencia Albacete B (0-3): Xoga todo o segundo tempo tras substituír a Ali. Ten unha oportunidade de gol e colabora para que o equipo recupere o camiño das vitorias.

08/010, Valencia B-Levante B B (4-2): A galega ga vive o seu primeiro derbi valenciano xogando todo o segundo tempo ao ter substituído a Jùlia no descanso. Afrontou os momentos delicados do encontro cando as levantinistas tentaron por dúas veces a igualada.

Finalmente, unha falta feita sobre ela serviu para que Cárol marcara o 4-2 definitivo.

12/10, Plaza de Argel-Valencia Valencia B (3-1): (3 Belén vive a súa primeira titularidade en Alacante. Só xogou medio partido ao sentir un tirón nun xemelgo, sendo substituída por Jùlia no dscanso. Tivo a primeira ocasión da mañá ao controlar un rebote co peito e disparar alto coa esquerda.

16/10, Valencia B-Lorca (1--1): Xogou 70 minutos, até ser substituída por Cárol. Dispuxo de tres ocasións de gol. Nas dúas primeiras a meta detivo os seus remates e na última botou o coiro por or riba da trabe.

30/10, Ciudad de Benidorm-Velencia Benidorm B (1-0): Primeiro partido completo. Dispuxo de catro ocasións, ocasións pero Belén continúa falta de fortuna. En dúas ocasións non atinou e noutro outro par delas atopouse coa guardarredes local.

ANA BUCETA (Levante U.D.-ESP) U.D. Foto: © Levante U.D.

En período de rehabilitación.

ANAIR (R.C.D. Espanyol-ESP) Espanyol Foto: © R.C.D. Espanyol

01/10, Espanyol-Levante Levante (1 (1-3): Completou os 90 minutos estreándose na faceta goleadora ao facer o da honra espanyolista no minuto 60, cun disparo desde a media lúa, quebrando a imbatibilidade granota que durou 330.

Antes, no primeiro tempo, Guti salvou entre tre os paus un remate dela que podía ser o empate a un tanto.

08/10, Granadilla-Espanyol (2-1): 1): Novo partido completo no que, desta vez, pasou con discreción na mesma liña que o resto do equipo, malia un bo comezo que as puxo por diante.

16/10, R. Soociedad-Espanyol (1-1): 1): Xogou o partido completo indo de menos a máis, como o resto do equipo, sobre todo a partir de recibir o gol txuri urdin. urdin Puido empatar cun xute antes do descanso, pero o fixo a cinco minutos da fin colocando unha fermosa vaselina por riba de Cristina Cornejo. Logo aínda tivo outra que, de marcar, redondearía a actuación.

29/10, Espanyol-Rayo Vallecano (0-3): 3): Xoga a totalidade dun encontro condicionado polo 0-22 aos nove minutos. Ao cuarto de hora Alicia, cos pés, sacoulle o gol e antes do descanso scanso fixo a xogada do partido sentado a dúas rivais, rivais aínda que non foi precisa na asociación con Eli.

CARLA GONZÁLEZ (Sp. C. BragaPRT) Foto: © Sp. C. Braga En período de rehabilitación.

CAROLINA (Oiartzun Kir. Elk.-ESP) Elk. Foto: © Oiartzun Kir. Elk.

02/10, Tacuense-Oiartzun Oiartzun (3 (3-3): Foi substituída por Arene no minuto 73, oito despois de lograr o su primeiro tanto na máxima categoría ao transformar un penalti cometido sobre ela ao ser arrolada na área por Jennifer Volpe.

08/10, Oiartzun-Betis (2-3): 3): Xogou até o seu límite, que foron neste caso outros 73 minutos, cando o Oiartzun acababa de facer o 2-3, nun partido cheo de ritmo. mo. A súa substituta foi Nekane.

12/10, Santa Teresa-Oiartzun Oiartzun (2-2): (2 Substituíu a Arene no minuto 60, nos momentos nos que peor o estaba pasando o equipo. Viu no campo como o Santa Teresa igualaba o 0-2.

0 30/10, Oiartzun-Valencia Valencia (0-1): (0 Substituída no minuto 79 por Jone. Tivo que dedicarse a defender máis que atacar.

Retirouse pouco despois de que o seu equipo recibira o gol.

ANDREA MIRÓN (Sp. C. BragaBraga PRT) Foto: © Sp. C. Braga 01/10, Sp. Braga-Boavista Boavista (3-0): (3 Partido completo liderando unha liña defensiva adiantada e recuperando rando fácil o pouco que chegou á súa parcela. No segundo tempo tivo máis esixencias.

09/10, F. Benfica-Sp. Sp. Braga (0-1): (0 Xoga os 90 minutos. Saíu indemne, no aspecto defensivo, do partido máis complicado ao que tivo que enfrontarse, enfrontarse na casa do actual campión de Liga e Copa.

21

FF 11/10, California-Mercyhurst Mercyhurst Lakers (1-0): (1 Convocada.

16/10, Mercyhurst Lakers-Mansfield Mansfield (2-0): (2 Convocada.

19/10, Mercyhurst Lakers-Gannon Gannon (1-1): (1 Convocada.

22/10, Mercyhurst Lakers-Kutztown Lakers (1-2): Xogou 41 minutos en total. No primeiro tempo substitúe aos 31 minutos a Jinan Abdalah Funes. Ao pouco de estar no sintético o seu equipo forza un penalti que lle serve para adiantarse momentaneamente. Comezou o segundo tempo no banco, pero só tardou 18 minutos en entrar de novo, desta vez por Rebekah Craig. A derrota errota do equipo faino depender de resultados de terceiros para manter opcións de entrar nas eliminatorias polo título da Conferencia.

26/10, Mercyhurst Lakers-Daemen Daemen (2-0): (2 Entra no minuto 54 por Maya Bauer. Con ela no campo, campo e o partido 2-0, non se produciron iron outras alteracións no marcador.

29/10, Mercyhurst Lakers--Millersville (0-1): Remata a competición coa súa primeira titularidade e no partido con máis minutos (45). No primeiro tempo foi substituída aos 28 minutos por Maya Fanazini. Volveu ao campo ao comezo do segundo acto e no minuto 50 estivo a piques de marcar cunha cabezada que detivo a meta rival, Samantha Wolfe.

Aos 62 foi reemprazada definitivamente por Jinan Abdalah Funes. O equipo remata a competición sen conseguir a clasificación para os play-off off da Conferencia.

CLO (Sp. C. Braga-PRT) Foto: © Sp. C. Braga

01/10, Sp. Braga-Boavista (3-0): 0): Substituída no minuto 73 por Susana Silva. A viguesa marcou cou por terceiro encontro consecutivo.

Desta foi cun disparo desde 35 metros aos 18 minutos. Dous máis tarde topouse co pau e no 27 coa parada da guardarredes do Boavista.

09/10, F. Benfica-Sp. Braga (0-1): 1): Xogou todos os minutos dun partido intenso no que se lle presentaron menos ocasións de gol. No minuto 31, dous antes do gol de Sara Brasil, obrigou a Jamila a salvarlle a súa diana habitual, que desta vez faltou.

30/10, Sp. Braga-Sp. Lisboa (0-0): 0): Xogou os 90 minutos.

Tivo a oportunidade de abrir o marcador dor no minuto 23 ao conectar unha volea que non encamiñou á meta da internacional Patrícia Morais. O fútbol decorreu pouco pola banda dereita.

MARI PAZ (Valencia C.F.-ESP) Foto: © Valencia C.F. 02/10, Sp. Huelva-Valencia Valencia (0-0): (0 90 minutos e primeiro partido ido no que remata sen marcar.

09/10, Valencia-Tacuense Tacuense (1-0): (1 Volveu a ser decisiva ao marcar o único tanto do encontro. Estivo a piques de cabecear a gol un centro lateral no minuto tres. Finalmente conseguiuno dese xeito, aproveitando un servizo desde o vértice da área de Zornoza no minuto 39. Xogou o partido completo.

12/10, Betis-Valencia (0-0): 0): Xogou todo o encontro. Na súa cabeza estivo o cambio de signo do partido pero a súa cabezada, tras o centro de Aedo, permitiu a Míriam facer a parada da mañá.

16/10, Valencia-Athletic (3-1): 1): Gran partido no que demostrou a súa intelixencia futbolística ao moverse entre liñas e sacrificar distancia cara a área para baixar a recibir máis atrás do habitual e xerar xogo. Estivo os 90 minutos e case agarra un rexeite no minuto 75 que, de collelo, podería rematar en gol.

25/10, España-Inglaterra (1-2): 2): Entra no minuto 62 por Jenni. No minuto 69 conseguiu conectar unha cabezada imposible que pasou perto da meta inglesa. No último minuto tivo o empate a cabeza, pero tras entrar polas costas das centrais, Bardsley chapou o seu remate.

30/10, Oiartzun-Valencia (0-1): 1): Substituída por Maya Yamamoto no minuto 84. Non tivo ocasións. Traballou abrindo espazos entre a poboada defensa oiartzuntarra. oiartzuntarra

NATALIA (Sp. C. Braga-PRT) Foto: © Sp. C. Braga

01/10, Sp. Braga-Boavista Braga (3-0): 90 minutos de xogo nos que fixo o 2-0 2 aos 35 minutos nun golpe franco lateral que mandou á escuadra contraria..

09/10, F. Benfica-Sp. Benfica Braga (0-1): Xogou todo o partido. Bo partido de santiaguesa que, nesta ocasión, tivo que estar tan atenta ás axudas defensivas como á posesión do balón.

30/10, Sp. Braga-Sp. Sp. Lisboa (0-0): (0 Partido completo no que aportou máis traballo que eficacia. Non parou de buscar alternativas tivas no xogo ofensivo, ofensivo tanto por banda esquerda como permutando a posición para caer polo centro.

PATRI (C. At. Madrid B-ESP) Foto: © C. At. Madrid

02/10, At. Madrid B-Vallecas B (7-1): A segunda egunda titularidade de Patri non n foi a soñada.. No minuto 30, nun lance lanc do xogo, a herculina chocou coa guardarredes rredes vallecana e acabou no hospital. Foi substituída por Rosa. Afortunadamente só foi un golpe e volveu á casa.

09/10, Dínamo Guadalajara-At. Guadalajara Madrid B (0-2): Patri mantén a titularidade e realiza un bo partido, partido no que contou cunha ocasión de gol na segunda metade. A coruñesaa non precisou nun un disparo que saíu alto. Foi substituída por Mariajo a un cuarto de hora do remate.

12/10, At. Madrid B-Zamora Zamora (2-1): (2 Patri, no mellor momento futbolístico das súas últimas temporadas, temporad volve a ser titular e só é substituída na hora de partido para non recargala de minutos e cando o equipo gañaba por 2-0.

2 Tivo moita responsabilidade no alto nivel de xogo exhibido polo seu equipo dando profundidade e velocidade. Dispuxo dalgún remate que ue non conseguiu transformar en gol.

MARÍA VIDAL (Mercyhurst Lakers-USA) Foto: © Mercyhurst Lakers 01/10, Mercyhurst Lakers-Pittsburgh Lakers (11): María volveu ter minutos de xogo.

Comezou de suplente para, no primeiro tempo, substituír a Maya Fanazini no minuto 28. Tras o descanso, e dado a diferente regulamentación da Liga, a coruñesa volveu ao banco até que Keith Cammidge repetiu a substitución do primeiro tempo dándolle doce minutos máis.

05/10, Mercyhurst Lakers-Edinboro (2-3): 3): Foi convocada pero non lle deron minutos.

08/10, Shippensburg-Mercyhurst Lakers (2-0): 0): Convocada.

Convocad 22

FF 09/10, Vorderland-Heeres (4-0): A galega volveu estar espectacular, coroando a súa actuación cun golazo nunha falta indirecta que cruzou pegada ao pau esquerdo da guardarredes rival, Waibl. Era o minuto 87 e sentenciaban cun inconcluso 3-0 que lles servía para levalas ao primeiro lugar empatadas co Rankweil, se ben estas con dous partidos menos.

16/10, Högl-Vorderland (0-10): Como é habitual, Sheila xogou todo o partido e, por non perder a liña destas campaña, volveu a deixar pegada na porta contraria. Neste caso fixo o 0-1 no minuto 12, o 0-3 no 39, o 0-7 no 79 e os dous últimos do encontro na prolongación. Ela soíña fixo a metade dos goles do partido, que a poñen, con nove dianas, como terceira mellor do equipo con dous menos que Verena Müller e a venezolana Ysaura Viso. Por suposto, a galega volveu estar no once da xornada.

30/10, Vorderland-Wolfern (8-0): Sheila continúa mellorando a súa estatística ao contabilizar un novo partido completo e un novo tanto. Neste caso, cando se cumpría o minuto 41, superou á porteira rival, Nathalie Bachmeier.

16/10, San Pío X-At. Madrid B (0-2): Da gloria á lesión.

Patri consegue o primeiro gol da temporada no minuto oito de partido. O seu comezo foi espectacular, asistindo a Rosa no minuto dous para o 0-1 e facendo o seu primeiro gol oficial da temporada no oito, cun disparo coa esquerda desde fóra da área. No minuto 23 sufriu a rotura de isquio e debeu retirarse, entrando no seu lugar Carolina Vargas.

PAULETA (Sp. C. Braga-PRT) Foto: © Sp. C. Braga 01/10, Sp. Braga-Boavista (3-0): Dona do centro do campo os 90 minutos. Excelente partido dando velocidade de circulación ao coiro nas súas intervencións, ademais de provocar recuperacións coas súas axudas ou roubar ela persoalmente o coiro á medular axadrezada.

09/10, F. Benfica-Sp. Braga (0-1): Volveu a ser destacada no centro do campo. Xa é unha indiscutible no cadro arsenalista. Xogou os 90 minutos.

30/10, Sp. Braga-Sp. Lisboa (0-0): Outro encontro completo da viguesa. Non precisa tocar moito para ordenar ao equipo.

Sempre sabe o que hai que facer en cada momento e resulta espectacular ver como simplifica o fútbol xogando ao menor número de toques que pode. Nesta Liga é unha xogadora doutra dimensión.

VERO (Paris Saint-Germain F.C.FRA) Foto: © P.S.G. F.C. 02/10, Guingamp-Paris St.-Germain (0-4): Mantén a titularidade e xoga 70 minutos do partido contra as bretoas. Foi substituída por Sara Palacin un minuto despois do 0-4 definitivo. Un centro seu á cabeza de Cristiane serviu para inaugurar o marcador en Saint-Brieuc.

06/10, Lillestrøm-Paris St.-Germain (3-1): Primeira derrota oficial da temporada do cadro de Vero. A galega xogou todo o partido no seu regreso á Copa de Europa tras unha campaña de ausencia. Estivo moi activa antes e despois que o PSG inaugurara o marcador. No minuto 38 disparou a pau da meta defendida por Karlsrud. No segundo tempo estivo máis vixiada por Spitse, que non dubidou en parar á compostelá con faltas cando era superada.

09/10, Paris St.-Germain-Metz (3-0): Patrice Lair volve a dar os 90 minutos a Vero. A galega abriu o marcador aos 29 minutos tras recibir, canear e disparar desde o centro da media lúa. Na prolongación, tras saír dun córner sacado por ela, mandou o coiro á trabe.

13/10, Paris St.-Germain-Lillestrøm (4-1): Xoga todo o partido e, no minuto catro, abre a virada na eliminatoria transformando un penalti. Ademáis do gol, dispuxo dun libre directo e un disparo que atallou a guardarredes norueguesa, Karlsrud, durante o primeiro cuarto de hora.

16/10, Paris St.-Germain-Rodez (4-0): Malia estar convocada, nesta ocasión Lair non lle deu minutos aplicando o criterio das rotacións.

25/10, España-Inglaterra (1-2): Foi convocada por Jorge Vilda, mais non foi empregada no partido.

30/10, Paris St.-Germain-Montpellier (1-0): Volve a disputar o encontro completo. Puido marcar nun golpe franco que executou aos 52 minutos.

SARITA (U.D. Granadilla Tenerife Sur-ESP) Foto: © Richard Dani

02/10, Transportes Alcaine-Granadilla (11): Primeira titularidade na presente Liga.

Xoga até ser substituída por Aithiara no minuto 70.

08/10, Granadilla-Espanyol (2-1): Primeiro partido completo da tudense e primeiro sinal que deixa na porta rival.

Sarita, cun duro disparo, bateu a Norma aos 23 minutos para igualar o partido e tras o descanso estivo a piques de facer un segundo tanto cunha cabezada que se perdeu pola liña de fondo.

12/10, Fund. Albacete-Granadilla (2-3): Participou nos primeiros 64 minutos até ser substituída pola xaponesa Dozono. Marchou deixando ao seu equipo cun 1-3 e un minuto antes que a guardarredes das canarias rexeitara un penalti.

16/10, Granadilla-Sp. Huelva (4-3): Unha gastroenterite deixouna fóra da convocatoria.

30/10, Tacuense-Granadilla (1-1): Substituíu a Natalia no minuto 62 e na primeira acción logrou de cabeza o empate definitivo no derbi canario. Segundo gol da tudense na Liga.

SHEILA (FFC. Vorderland-AUT) Foto: © Franz Kopf 01/10, Alberschwende-Vorderland (119): Partido completo con Sheila nunha posición nova. Bernhard Summer colocouna de interior esquerda e a galega mostrou que está na mellor campaña da súa historia cara ao gol. Desta foron cinco dianas logradas nos minutos 25 (15), 39 (1-8), 44 (1-9), 82 (1-17) e 85 (1-18). Era un partido fácil no que o equipo fixo historia meténdose, por primeira vez, nos cuartos de final da Copa de Austria.

23

FF Cales eran os meus pensamentos? Ningún, só me deixaba fluír no traballo do día descubrindo cousas diferentes.

Nese período fun chamada á selección mexicana sub’20.

Viaxei para xogar en Costa Rica, Estados Unidos e Cuba, unha experiencia que durante dous anos da miña vida me marcou deportiva e persoalmente.

Esta experiencia fíxome comprender doutro xeito os treinos, catro ou cinco horas ao día, decatarme que se baixaba o rendemento podería non estar na seguinte lista de convocadas e, sobre todo, deume unha diferente perspectiva de convivencia con outro tipo de técnicos e compañeiras, cun obxectivo alén do torneo local: estar nun Mundial de fútbol.

Malia que deportivamente non me foi mal, neses dous anos tiven un problema: a miña personalidade. Naquela época era máis hermética, pouco comunicativa, polo que a relación coas miñas compañeiras deteriorouse. Foi un momento crítico porque nese tempo me deixaron fóra dunha concentración para ir a Texas. Nese mes abordei a causa do problema. Comprendín que o que está nas túas mans despois dun revés tes que solucionalo. O meu preparador físico dicíame antes de quedar sen ir a Texas que o meu problema “non é físico. É mental, é confianza e é seguridade”. Esa reflexión axudoume. Tiven a sorte de que me chamaran de novo e de aí non me quitaron nun bo tempo. Volvín máis aberta, sólida e con máis personalidade. Aínda que non fora a mellor, o carácter axudoume a manterme na selección.

Aprendín que as mellores oportunidades veñen unha ou dúas veces na vida e se non estás lista, esquéceo e fica na casa.

En calquera deporte de equipo hai roces, malos entendidos, agresión verbal, bulling. Pero a diferenza entre os mellores e os mediocres está en que os primeiros aprenden dos erros, establecen mellor comunicación coa contorna, e os segundos confórmanse e bótanlle a culpa aos demais. A perseveranza racha a pouca tolerancia á frustración e o traballo dáche confianza.

Tras graduarme xoguei para o Friol, o equipo dos meus amores, e o Victoria. Quizais non fun a mellor porque tiña compañeiras con moita calidade, pero foi unha experiencia poder conseguir algo que nunca imaxinara, estar máis dunha temporada xogando aí, lonxe da familia e os amigos.

Viaxes, partidos, experiencias, amigas, técnicos, persoas que cren en ti e outras non tanto, son cosas que te enriquecen e dan un panorama diferente que che fai “vivir”.

Cando volvín a México no 2014 tiña moi claro que debía explotar a miña carreira de psicóloga. Era a miña prioridade, porque quería transmitir a través dela a miña experiencia a outras persoas, que estaba alén da miña traxectoria deportiva e académica. Isto para min é un reto diario en cada acción que realice, en cada palabra que diga, en cada mirada de comprensión e en cada palma nas costas de alguén, realmente sirva.

A relación do vestiario, coas compañeiras e técnicos, as viaxes, as experiencias, os partidos perdidos ou gañados, as lesións, a euforia de anotar un gol, as expectativas que teñen sobre ti … son só cousas que che pasan na vida; o teu carácter, as ganas de superación e a humildade, sen dúbida fanche ser diferente. É o que busco comigo mesma cada día e coas miñas deportistas nunha sesión de psicoloxía.

Loita polos teus soños, sé forte, aprende, perdoa e busca ser mellor día a día.

Loita polos teus soños Sé forte, aprende, perdoa e procura ser mellor cada día Mabel Ramos Aguirre Mabel Ramos xogou nas Celestes, no Friol, na Milagrosa, no Victoria e na selección mexicana.

Actualmente exerce como psicóloga deportiva, licenciatura obtida na Universidade de Anahauac.

Todos os días teño a grande oportunidade de poñerme fronte a algún estudante adolescente que saca malas notas, todos os días tamén vexo deportistas cun potencial tremendo, pero con problemas de ansiedade, presión social, desconcentración e falta de confianza en si mesmo. No último mes obtiven unha verdadeira bomba de experiencia con treinadores de tenis e dirixentes preocupados e ocupados en solidificar un deporte que é un reflexo da maioría doutros deportes en México.

As emocións, os comentarios, os rostros, os xestos, as accións, a pasividade e a falta de liberación mental dos adolescentes fai que me deteña e incluso regrese no tempo … Cando era unha persoa coa idade deles, con soños, metas, talento e sempre cousas polas que mellorar. Observo día a día persoas cun potencial tremendo e non necesariamente para ser exitosos no deporte, senón para a vida, para ser grandes profesionais, creativos e innovadores, persoas cunha sensibilidade especial para ser boas persoas, aspecto que quizais sexa o máis importante, como me dixo algunha vez Geluco Villar, o meu ex treinador no Friol.

Que é o que os detén? Que é o que os impulsa? Son os seus pensamentos? A súa cultura? O seu nivel socioeconómico?

Estas preguntas respondereinas desde situacións que vivín e que non as aprendín na universidade estudando psicoloxía, nin no meu master de Responsabilidade Social e Substentabilidade, porque o coñecemento académico de nada sirve se non se sabe trasladalo á realidade, o mesmo que a experiencia sirve de pouco se non se sabe transmitir.

Como deportista, aos 17 anos tiven a oportunidade de recibir unha bolsa para estudar nunha das mellores universidades de México. Mudeime dunha cidade de 17 mil habitantes a unha de 20 millóns, un mundo de xente en tan pouco territorio como ten a Cidade de México, capital do meu país. Dicían que non fora porque podía pasarme algo. Había moita inseguridade, e máis para unha rapaza que viviría lonxe da familia. Ademais, o nivel de esixencia escolar e deportiva era alto. Que me detivo? Nada. Estaba cumprindo un soño, xogar a fútbol e estudar unha carreira. Que me impulsou?

Unha motivación interna que espero nunca desapareza.

24

FF inglesas. Máis emoción había no Suecia-Rusia pois quen gañara sacaba billete para semifinais. As nórdicas dominaron o partido, pero o mesmo non perdeu a incerteza até case o remate. As dianteiras suecas non eran capaces de certificar o seu dominio cunha boa resolución na área e o partido estreitábase pasada a media hora con algunha chegada rusa. Finalmente, a falta de catorce minutos, as amarelas alcanzaron o obxectivo ao bater Fagerström a Petko.

As competicións Eurocopa

Alemaña

Grupo A 23/06. Erfurt: Alemania – Suecia: 3-1 24/06. Jena: Rusia – Inglaterra: 1-1 27/06. Erfurt: Alemania – Rusia: 5-0 27/06: Jena: Suecia – Ingleterra: 4-0 30/06. Jena: Inglaterra – Alemania: 0-1 30/06: Erfurt: Suecia – Rusia: 3-0

2001

O novo século respectou o deseño da UEFA para a súa principal competición de seleccións. A fase de clasificación por grupos mantivo as dúas divisións continentais. O campión de cada un dos catro grupos do máximo nivel clasificaban para a fase final, os dous seguintes xogarían unha eliminatoria de clasificación e o último disputaría a permanencia nunha eliminatoria a dobre partido con cada un dos primeiros dos catro grupos do segundo nivel.

Francia, Noruega, Alemaña e Rusia lideraron os grupos da principal categoría, sendo o país centroeuropeo quen optou a ser a sede da fase final da competición. Os outros catro foron Suecia, que goleou nos dous partidos clasificatorios a Finlandia, Italia, que superou a Portugal por 3-0 na ida, perdendo na Península Ibérica por un beneficioso 1-0, Dinamarca, que superou sen problemas nos dous choques a España, e Inglaterra, que dominou a Ucraína en ambos encontros. Dos aspirantes ao ascenso, só Chequia foi quen de logralo tras superar a Iugoslavia. Islandia, Holanda e Suíza mantiveron a primeira categoría tras desfacerse de Romanía, Hungría e Bélxica, respectivamente.

1. DEU, 9; 2. SWE, 6; 3. RUS, 1; 4. ENG, 1.

No grupo B, Noruega e Francia eran as favoritas, pero Italia estivo a piques de dinamitar os prognósticos e Dinamarca conseguiuno. As transalpinas, dirixidas pola súa histórica Carolina Morace, foron penalizadas por un mal partido final fronte a unha Francia desafiuzada. A competición comezou coa Italia da inesgotable goleadora Panico derrotando a Dinamarca.

A futbolista, por entón do Lazio, puxo ás azzurri con dous goles de vantaxe a falta de algo máis dun cuarto de hora, que lles foron suficientes para sufrir ao final logo que Busk recortara a diferenza para as dinamarquesas. Pola súa banda, esa falta de nivel competitivo que acostuma ter Francia nas fases finais demostrouse no seu primeiro tempo contra Noruega.

As nórdicas deixaron o choque sentenciado antes do descanso con tres goles marcados por Knudsen, Sikora na propia porta e Mellgren.

Esa falta de rigor galo tamén lle deu a posibilidade de asociarse a partidos épicos, marcados polo número de goles e tamén ás frustracións de nadar para morrer na beira. Foi o que lle aconteceu no partido contra Dinamarca. As nórdicas repetiron a saída de partido das norueguesas e en vinte minutos xa vencían por 2-0.

As bleu refixéronse e en oito minutos compensaron a súa desfeita inicial con tantos de Pichon e de Mugneret-Béghé. O partido estabilizouse até pasado o descanso. No minuto 71, Andersson volveu a poñer por diante ás vermellas. As galas tomaron folgos e igualaron outra vez, agora a sete minutos da fin por medio de Blouin. O empate de pouco lles valía aos dous combinados, que caeran na primeira xornada. Os dous lanzáronse ao ataque e, a falta dun minuto, Dinamarca levouse os tres puntos cun gol de Krogh.

As francesas dicían adeus porque, no outro partido, o empate entre Italia e Noruega distanciaba a estas seleccións en catro puntos con tres por xogarse. A

O partido inaugural comezou con sorpresa. No minuto catorce a sueca Ljunberg batía á alemá Rottenberg, alterando a idea inicial do que sería o xogo. O dominio local non se traduciu en goles até o 42. Claudia Müller facía o seu primeiro, que aumentaría aos vinte do segundo acto. No día seguinte, Rusia conseguía igualar con Inglaterra, que se adiantara por medio de Banks ao fío do descanso. A igualada propiciouse nunha acción colectiva que culminou Svetlitskaya pasada a hora de xogo.

Nos choques da segunda xornada case non houbo emoción pola superioridade, manifestada con goleadas, de Alemaña sobre Rusia e de Suecia, que achaiaba un pouco o seu futuro, fronte a unha pobre Inglaterra dirixida pola ex internacional Hope Powell.

A derradeira data do grupo tiña de antemán á selección local clasificada. Malia todo, Alemaña cumpriu os prognósticos derrotando tamén con facilidade ás 25

FF derradeira xornada do grupo tivo moita especulación.

Latinas e nórdicas xogaban entre si cos prognósticos favorecendo sobre todo a Italia, que era a quen lle servía un empate fronte a unha Francia eliminada. As galas saíron a salvar a honra. As transalpinas comezaron a perder o sitio no campo e máis cando Pichon abriu o marcador para as francesas. No outro partido, norueguesas e dinamarquesas non forzaban a máquina coñecedoras que lles quedaba o segundo tempo por se había que botar os restos e sabedoras da sorpresa que estaba a darse en Ulm. Morace, que movera ficha antes do descanso introducindo a Pellizzer por Caprini, aumentou o potencial ofensivo tras o paso polos vestiarios substituíndo a Duo por Tavalazzi. Non era o día de Italia. No minuto 74 unha balón sobre a área de Pichon foi tocado coa man por Masia. Jézéquel transformou o penalti e mentres a vida se lle escapaba ás transalpinas, Pedersen, a cinco minutos do remate, daba o triunfo a Dinamarca fronte a Noruega.

A final foi un partido de moito respecto pasado por unha choiva torrencial. Alemaña, malia xogar na casa, era consciente do potencial de Suecia e non quería arriscarse a ter que loitar por unha virada como acontecera no encontro inaugural do torneo. As contadas ocasións levaron a final a unha prórroga non menos incerta e condicionada polo gol de ouro.

Christina Theune, presaxiando que Claudia Müller lle tiña tomada a medida ás nórdicas, sacrificara no comezo do segundo tempo á súa goleadora Smisek para incorporar á bigoleadora da primeira xornada. A dianteira do Wolfsburg fixo boa a intuición e no minuto oito da prórroga puxo fin ao partido marcando o gol máis dourado da súa carreira, que daba o quinto título a Alemaña. Müller e Smisek, con tres tantos, eran as mellores goleadoras do evento, en tanto que a sueca Ljunberg foi a mellor xogadora.

FINAL SÁBADO 07/07/2001 (15,00) Campo: DONAU (Ulm) (18.000)

Grupo B 25/06. Aalen: Italia – Dinamarca: 2-1 25/06. Ulm: Noruega – Francia: 3-0 28/06. Reutlingen: Francia – Dinamarca: 3-4 28/06: Reutlingen: Noruega – Italia: 1-1 01/07. Aalen: Dinamarca – Noruega: 1-1 01/07: Ulm: Francia – Italia: 2-0

ALEMANIA : 1 - SUECIA : 0

(0-0)

[0-0]

DEU : Rottenberg; Stegemann, Jones, Fitschen, Hingst; Pia Wunderlich, Wiegmann, Lingor, Prinz; Meinert, Smisek (Claudia Müller 55’).

Sel. Christina Theune.

1. DNK, 6; 2. NOR, 4; 3. ITA, 4; 4. FRA, 3.

SWE : Jönsson; Marklund, Larsson, Westberg, Bengtsson; Moström, Andersson, Nordlund (Flyborg F), Svensson; Sjögran (Fagerström 70’), Ljunberg. Sel. Marika Susan Domanski.

Os dous partidos de semifinais foron moi intensos. De feito, os catro semifinalistas demostraron ter uns niveis de xogo moi parello, como se viu pola escaseza de goles e o axustado dos marcadores.

En Ulm, Alemaña derrotou a Noruega por 1-0. O gol foi anotado por Smisek a piques de cumprirse a hora de partido. Logo, as forasteiras non conseguiron alixeirar o xogo do que acabou sendo dono o conxunto teutón.

Na mesma sede, dúas horas e media despois, comezou a segunda semifinal. Suecia impúxose a Dinamarca grazas a un gol de Nordlund ao pouco de comezarse o encontro, cando ían nove minutos. Poul Højmose lanzouse a polo empate no segundo tempo con dous cambios netamente ofensivos. Incluso coa entrada de Madsen forzou as últimas opcións, pero Suecia, ben parapetada arredor de Jönsson, non deixou fuxir a hipótese de ser finalista.

Goles: 1-0 Claudia Müller 98‘. Árbitro: Petignat (Suíza). Auxiliares: ?

Disciplina: CA: Sjögran; Möstrom.

Semifinais 04/07. Ulm: Alemania – Noruega: 1-0 04/07. Ulm: Dinamarca – Suecia: 0-1

Ljunberg e Fitschen na final. © UEFA.

26

FF (1-0 Noelia Pereira 13’; 2-0 0 Ana 85’; 2-1 2 Lore 86’(pp)) Tordoia – Femiastur: 0-4 (0-1 Carmen 8’; 0-2 Líber 28’; 0-3 3 Líber 43’; 0-4 0 Carmen 74’) El Olivo – Friol: 1-4 2 Mini 27’; 1-3 1 Rai 41’(p); 1-4 Fany (1-0 Natalia 5’; 1-1 Eva 20’; 1-2 Varela 51’) Oviedo Moderno – Gijón: 8-0 0 Lola 36’; 4-0 4 Erika 38’; 5-0 Henar 44’; (1-0 Seila 10’; 2-0 Yoli 35’; 3-0 6-0 Isina 55’; 7-0 Henar 82’; 8-0 0 Isina 85’) Sporting – Sárdoma: 3-0 (1-0 María Yenes 22’; 2-0 0 Irene Santos 33’; 3-0 3 Ana Acuña 50’) Victoria – At. Arousana: 1-1 (Non dispoñemos da acta) Ave Fénix – Deportivo: 1-4 1 Vera 79’; 1-3 Eva 88’; 1-4 Nuria (0-1 Estefanía 44’; 0-2 Arii 71’; 1-2 89’) Xornada 5 (09/10/2016) 2 Atlántida Matamá – Tordoia: 10-2 (1-0 Noelia Pereira 10’; 2-0 0 Paula 19’(pp); 3-0 3 Luci 22’; 4-0 Lore 27’; 5-0 Sara Debén 31’; 6-0 0 Chama 40’; 7-0 7 Sara Debén 51’(p); 8-0 Lucía 66’; 8-1 Cintia 73’; 8-2 2 Rebeca 75’; 9-2 9 Lucía 81’; 10-2 Lucía 85’) Femiastur – El Olivo: 0-1 (0-1 Sara 19’) Friol – Oviedo Moderno: 2-2 0 Lucía Pardo 19’; 2-1 2 Seila 26’; 2-2 Isina 77’) (1-0 Raisa 17’(p); 2-0 Gijón – Sporting: 1-1 (0-1 Pañu 9’; 1-1 Trevi 52‘) Sárdoma – Victoria: 1-0 (1-0 Tania 85’) At. Arousana – Ave Fénix: 0-10 (0-1 Rebeca 4’; 0-2 2 Patry 16’; 0-3 0 Athenea 21’; 0-4 Silvia 30’; 0-5 Rebeca 54‘; 0-6 Athenea 59‘; 0-7 7 Patry 61‘; 0-8 0 Rebeca 75’; 0-9 May 80’; 0-10 Paula 85’) Monte – Deportivo: 0-4 (0-1 Elvira 3’; 0-2 Gere 29’; 0-3 3 Patri 29’; 0-4 0 Elvira 74’ Xornada 6 (12/10/2016) Tordoia – Monte: 0-0 El Olivo – Atlántida Matamá: 0-3 (0-1 Noelia Pereira 26’; 0-2 2 Chama 50’; 0-3 0 Lucía 75’) Oviedo Moderno – Femiastur: 5--0 (1-0 Ana Abati 34’(pp); 2-0 0 Isina 35’; 3-0 3 Lola 49’; 4-0 Yoli 54’; 5-0 Mery 89’) Sporting – Friol: 2-1 (1-0 María Yenes 11’; 2-0 0 Anina 31’; 2-1 2 Cris 46’) Victoria – Gijón: 4-2 (1-0 Cárol 1’; 1-1 Paula 14’; 1-2 2 Carla 33’; 2-2 2 Cruz 37’; 3-2 Tomy 43’; 4-2 Cárol 51’) Ave Fénix – Sárdoma: 2-2 (1-0 Silvia 25’; 2-0 Silvia 40’; 2-1 1 Raquel 78’; 2-2 2 Ceci 87’) Deportivo – At. Arousana: 12-0 (1-0 Míriam 6’; 2-0 0 Estefanía 13’; 3-0 3 Estefanía 19’; 4-0 Estefanía 41’; 5-0 Cristina 47’; 6-0 0 Rosalía 52’; 7-0 7 Estefanía 56’; 8-0 Eva 69’; 9-0 Estefanía 78’; 10-0 0 Tere 82’; 11-0 1 Tere 84’; 12-0 Tere 88’) Xornada 7 (16/10/2016) Tordoia – El Olivo: 3-2 (1-0 Fátima 34’; 1-1 1 Ángela 51’; 2-1 2 Fátima 59’; 3-1 Rebeca 64’; 3-2 Natalia 87’(p)) Atlántida Matamá – Oviedo Moderno: 0-3 0 (0-1Isina 49’; 0-2 Erika 52’; 0-3 3 Henar 68’) Femiastur – Sporting: 1-5 (0-1 Irene Santos 8’; 0-2 2 Señas 27’; 0-3 0 Señas 33’; 0-4 Pañu 58’; 1-4 Paula Carballo 65’; 1-5 5 Anina 89’) Friol – Victoria: 2-2 1 Lucía Pérez 47’; 2-1 2 Eva 77’; 2-2 Nerea 88’) (0-1 Nerea 34’; 1-1 Gijón – Ave Fénix: 1-3 (1-0 Paula 23’; 1-1 Patry 25’; 1-2 2 Silvia 53’; 1-3 1 Silvia 74’) Sárdoma – Deportivo: 1-5 1 Joana 46’; 1-2 1 Tere 65’; 1-3 Estefanía 69’; 1-4 (0-1 Tere 35’(p); 1-1 Cristina 76’; 1-5 Míriam 83’) Monte – At. Arousana: 5-1 0 Mónica 58’; 3-1 3 Bárbara 62’; 4-1 (1-0 Lara 30’; 2-0 Elsa 32’; 3-0 Jimena 73’; 5-1 Eva 84’) Xornada 8 (30/10/2016) El Olivo – Monte: 4-0 0 Natalia 23’; 3-0 3 Alba Hernández 62’; 4(1-0 Alba Hernández 18’; 2-0 0 Xandra 89’)

Resultados outu outubro España 1ª División Xornada 4 (02/10/2016) R. Sociedad – Santa Teresa: 0-1 Rayo Vallecano – Barcelona: 0-4 Transportes Alcaine – Granadilla: 1-1 Espanyol – Levante: 1-3 (1-3 Anair 60’) Fund. Albacete – At. Madrid: 1-4 Sp. Huelva – Valencia: 0-0 Tacuense – Oiartzun: 3-3 (3-2 Carolina 65’(p)) Betis – Athletic: 1-2 Xornada 5 (09/10/2016) R. Sociedad – Rayo Vallecano: 2-0 Barcelona – Transportes Alcaine: 3-0 Granadilla – Espanyol: 2-1 (1-1 Sarita 23’) Levante – Fund. Albacete: 2-1 At. Madrid – Sp. Huelva: 4-1 Valencia – Tacuense: 1-0 (1-0 Mari Paz 39’) Oiartzun – Betis: 2-3 Santa Teresa – Athletic: 1-2 Xornada 6 (12/10/2016) Espanyol – Barcelona: 02/11 Fund. Albacete – Granadilla: 2-3 Sp. Huelva – Levante: 1-1 Tacuense – At. Madrid: 0-7 Betis – Valencia: 0-0 Athletic – Oiartzun: adiado Rayo Vallecano – Santa Teresa: 1-1 Transportes Alcaine – R. Sociedad: 2-1 Xornada 7 (16/10/2016) Rayo Vallecano – Transportes Alcaine: 2-1 R. Sociedad – Espanyol: 1-1 (1-1 Anair 85’) Barcelona – Fund. Albacete: 7-0 Granadilla – Sp. Huelva: 4-3 Levante – Tacuense: 2-1 At. Madrid – Betis: 2-1 Valencia – Athletic: 3-1 Santa Teresa – Oiartzun: 2-2 Xornada 8 (30/10/2016) Transportes Alcaine – Santa Teresa: 0-0 Espanyol – Rayo Vallecano: 0-3 Fund. Albacete – R. Sociedad: 1-1 Sp. Huelva – Barcelona: 0-1 Tacuense – Granadilla: 1-1 (1-1 Sarita 62’) Betis – Levante: 1-2 Athletic – At. Madrid: 1-2 Oiartzun – Valencia: 0-1 1. At. Madrid, 22; 2. Barcelona, 21 (7); 3. Valencia, 20; 4. Levante, 20; 5. Granadilla, 15; 6. Athletic, 13 (7); 7. Santa Teresa, 12; 8. R. Sociedad, 7; 9. Sp. Huelva, 7; 10. Rayo Vallecano, 7; 11.

Transportes Alcaine, 6; 12. Betis, 5; 13. Oiartzun, 4 (7); 14. Fund.

Albacete, 4; 15. Tacuense, 3; 16. Espanyol, 2 (7)..

Mellor goleadora: Soni (At. Madrid) 12 goles.

Guardarredes menos batida: Bermúdez (Levante) 5 g./ 7 p. (0,71).

2ª División – Grupo I Xornada 4 (02/10/2016) Atlántida Matamá – Monte: 2-1

27

FF (1-0 Doce 8’; 1-1 Chorén 49’; 1-2 2 Angy 75’) Aguiño – Bértola: * Umia – Victoria B: 3-1 (1-0 Alba Barral 8’; 2-0 0 Alba Ferré 22’; 2-1 2 Zaida 36’; 3-1 Alba Ferré 45’) Milagrosa – Portonovo: 1-1 (1-0 Candela 38’; 1-1 Polo 66’) Alertanavia – Valladares: 1-1 (1-0 Andrea Álvarez 6’; 1-1 1 Quiroga 25’) Xornada 7 (23/10/2016) San Miguel – O Val: 1-3 2 Diana 65’; 1-3 1 Noemi 89’) (1-0 Sofía 27’; 1-1 Noemi 48’; 1-2 U.D. Ourense – Torre: 2-1 (0-1 Regue 34’; 1-1 1 Paloma 47’(p); 2-1 2 Paloma 89’) Sárdoma B – Deportivo B: 3-3 (0-1 Vero 15’; 0-2 Vero 18’; 1-2 2 Paula 21’; 1-3 1 Vero 26’; 2-3 Nerea Cruz 30’; 3-3 Fátima 85’) Victoria Santiago – Aguiño: 3-1 (0-1 Andrea 33’; 1-1 Sara 66’; 2-1 1 Sara 78’; 3-1 3 Mo 89’(pp)) Bértola – Umia: * Victoria B – Milagrosa: 3-2 (1-0 Laura Cetina 7’; 1-1 1 Irotxa 14’; 2-1 2 Miranda 75’; 2-2 Irotxa 83’; 3-2 Miranda 85’) Portonovo – Alertanavia: 5-0 (1-0 Carla Rial 3’; 2-0 0 Rebeca 11’; 3-0 3 Rebeca 13’; 4-0 Lidia 32’; 5-0 Carla Rial 35’) Arcadia – Valladares: 0-4 (0-1 Gloria 13’; 0-2 2 Ana Iglesias 35’; 0-3 0 Ana Iglesias 44’; 0-4 Ove 71’) Xornada 8 (30/10/2016) O Val – Arcadia: 3-0 0 Noemi 38’(p); 3-0 3 Noemi 88’) (1-0 Noemi 23’; 2-0 Torre – San Miguel: 1-1 (1-0 Claudia 3’; 1-1 Lucía 13’) Deportivo B – U.D. Ourense: 0-0 0 Aguiño – Sárdoma B: 1-4 2 Sara Porto 15’; 0-3 0 Paula 40’; 1-3 Mon 49’; 1-4 (0-1 Laurita 6’; 0-2 Laurita 54’) Umia – Victoria Santiago: 0-3 (0-1 Angy 10’; 0-2 Chorén 31’; 0--3 Chorén 68’) Milagrosa – Bértola: * Alertanavia – Victoria B: 1-3 1 Alba Villar 11’; 1-2 1 Zaida 79’; 1-3 Lucía (1-0 Andrea Álvarez 1’; 1-1 89’) Valladares – Portonovo: 3-3 1 Eva 32’(p); 1-2 1 Carla Rial 38’; 2-2 Álex 51’; 2-3 (1-0 Barby 3’(p); 1-1 Polo 54’; 3-3 Lau 89’) 1. Victoria Santiago, 22; 2. Valladares, 20; 3. Portonovo, 18; 4.

Sárdoma B, 14; 5. Victoria B, 14; 6. Ourense, 12 (7); 7. Umia, 10 (7); 8. O Val, 9 (7); 9. Arcadia, 9; 10. Milagrosa, 8 (7); 11. Alertanavia, 6; 12. Deportivo B, 4 (7); 13. Torre, e, 4 (7); 14. San Miguel, 2 (7); 15.

Aguiño, 1 (7); --. Bértola, -.

Mellor goleadora: Noemi (O Val)) 9 goles.

Guardarredes menos goleada: Chester (Ourense), Carmen (Victoria Santiago) 5 g./ 7 p. (0,71). * O Bértola retirouse antes do comezo da competición.

Oviedo Moderno – Tordoia: 13-0 (1-0 Celia 2’; 2-0 Isina 4’; 3-0 Erika 10’; 4-0 0 Celia 22’; 5-0 5 Yoli 30’; 60 Erika 38’; 7-0 Isina 40’; 8-0 Laurina 46’; 9-0 0 Seila 51’; 10-0 10 Seila 68’; 11-0 Laurina 74’; 12-0 Isina 84’; 13-0 0 Míriam 85’(pp)) Sporting – Atlántida Matamá: 7-1 (1-0 María Yenes 17’; 2-0 Eider 30’; 3-0 0 Irene Santos 50’; 3-1 3 Noelia Pereira 59’; 4-1 Irene Santos 61’; 5-1 Candy 76’; 6--1 Señas 78’; 7-1 Ichi 81’) Victoria – Femiastur: 3-3 (Non dispoñemos da acta) Ave Fénix – Friol: 3-1 (1-0 Athenea 38’; 2-0 Rebeca 59’; 2-1 1 Lucía Pardo 72’; 3-1 3 Sofía 87’) Deportivo – Gijón: 8-1 0 Raquel 56’(pp); 5-0 5 (1-0 Míriam 35’; 2-0 Patri 37’; 3-0 Tere 42’; 4-0 Estefanía 63’; 5-1 Aída 70’; 6-1 Raquel 74’; 7-1 1 Estefanía 77’; 8-1 8 Míriam 89’) At. Arousana – Sárdoma: 1-0 (1-0 Bárbara 54’) 1. Deportivo, 22; 2. Oviedo Moderno, 20; 3. Ave Fénix, 19; 4.

Sporting, 16; 5. Atlántida Matamá, amá, 15; 6. Friol, 12; 7. Sárdoma, 10; 8. El Olivo, 10; 9. Victoria, 9; 10. Femiastur, 8; 11. At. Arousana, 5; 12. Monte, 4; 13. Gijón, 4; 14. Tordoia, 4.

Mellor goleadora: Estefanía (Deportivo) 16 goles.

Guardarredes menos batida: Celia (Ave Fénix) 9 g./ 7 p. (1.29).

Galiza 1ª División Galega Xornada 4 (02/10/2016) U.D. Ourense – Arcadia: 5-1 1 Cris Rodríguez 47’; 3-1 3 Cris (0-1 Míriam 7’; 1-1 Mónica 42’; 2-1 Rodríguez 52’; 4-1 Helena 66’; 5-1 Emma 78’) San Miguel – Sárdoma B: 2-4 3 Paula 32‘(p); 1-3 1 Laura (0-1 Nerea Cruz 4‘; 0-2 Alba Campo 12‘; 0-3 38’; 2-3 Yaiza 42’; 2-4 Fátima 61‘) O Val – Victoria Santiago: 0-3 (0-1 Enma 6’; 0-2 Alba 19’; 0-3 Chorén 75’) Torre – Bértola: * Deportivo B – Victoria B: 1-1 (0-1 Zaida 15’; 1-1 Natalia 63’) Aguiño – Portonovo: 1-5 (0-1 Raiane 19’; 0-2 Carla Rial 34’; 0-3 3 Eva 50’(p); 0-4 0 Agín 55’; 1-4 Saritta 66’; 1-5 Lidia 75‘) Umia – Valladares: 1-3 (0-1 Quiroga 30’; 0-2 Ana Iglesias 51’; 0-3 3 Quiroga 70’; 1-3 1 Alba Barral 71’) Milagrosa – Alertanavia: 1-0 (1-0 Candela 10’) Xornada 5 (09/10/2016) U.D. Ourense – San Miguel: 3-1 (1-0 Cris Rodríguez 4’; 1-1 Lucía 8’; 2-1 1 Pacy 24’; 3-1 3 Laura 89’) Sárdoma B – O Val: 1-0 (1-0 Nerea Cruz 54’) Victoria Santiago – Torre: 2-1 (1-0 Angy 50’; 1-1 Ana Belén 63‘; 2-1 Chorén 85’) Bértola – Deportivo B: * Victoria B – Aguiño: 2-2 (0-1 Nuria 7’; 1-1 Laura Cetina 53’; 1-2 2 Saritta 68’; 2-2 2 Zaida 89’) Portonovo – Umia: 1-1 (0-1 Pau 18’; 1-1 Eva 87’) Valladares – Milagrosa: 4-0 (1-0 Quiroga 8’; 2-0 Ana Iglesias 33’; 3-0 0 Barby 77’; 4-0 4 Carla 89’) Arcadia – Alertanavia: 3-3 (1-0 Míriam 14’; 2-0 Silvia Campo 23’(p); 2-1 1 Andrea Álvarez 37’; 3-1 3 Lía 32’; 3-2 Briso 44’; 3-3 Dama 48’) Xornada 6 (16/10/2016) San Miguel – Arcadia: 2-2 (1-0 Lucía 6’; 1-1 Lucía Bouzón 47’; 2-1 1 Lucía 57’; 2-2 2 María Rey 58’) O Val – U.D. Ourense: 2-1 1 Paloma 61’(p)) (1-0 Ángela 20’; 2-0 Noemi 53’; 2-1 Torre – Sárdoma B: 0-1 (0-1 Paula 24’) Deportivo B – Victoria Santiago: 1-2

2ª División Galega – Grupo I Xornada 4 (02/10/2016) Eirís – Calasanz: * Brexo Lema – Portazgo: 0-5 Pastoriza – Ural: 1-2 3 Imperator – Santo Estevo de Abellá: 3-5 Bergantiños – Orzán: 0-6 Torre B – Obrero: 1-3 Antas – Sp. Cambre: 10-0 Sp. Burgo – Silva: 2-0 Xornada 5 (09/10/2016) Eirís – Brexo Lema: 15-2 Portazgo – Pastoriza: 0-13 Ural – Imperator: 7-0 Santo Estevo de Abellá – Bergantiños: 8-2 8 Orzán – Torre B: 15-0 Obrero – Antas: 0-3 Sp. Cambre – Sp. Burgo: 0-9 Calasanz – Silva: *

28

FF Xornada 6 (12/10/2016) Brexo Lema – Calasanz: * Pastoriza – Eirís: 7-0 Imperator – Portazgo: 4-0 Bergantiños – Ural: 1-10 Torre B – Santo Estevo de Abellá: 0-12 Antas – Orzán: 2-3 Sp. Burgo – Obrero: 1-2 Silva – Sp. Cambre: 11-0 Xornada 7 (16/10/2016) Brexo Lema – Pastoriza: 0-7 Eirís – Imperator: 1-7 Portazgo – Bergantiños: 0-2 Ural – Torre B: 6-0 Santo Estevo de Abellá – Antas: 2-1 Orzán – Sp. Burgo: 9-1 Obrero – Silva: 1-3 Calasanz – Sp. Cambre: * Xornada 8 (23/10/2016) Pastoriza – Calasanz: * Imperator – Brexo Lema: 4-0 Bergantiños – Eirís: 2-1 Torre B – Portazgo: 1-1 Antas – Ural: 1-4 Sp. Burgo – Santo Estevo de Abellá: 1-7 Silva – Orzán: adiado Sp. Cambre – Obrero: 0-6 Xornada 9 (30/10/2016) Pastoriza – Imperator: 4-0 Brexo Lema – Bergantiños: 1-5 Eirís – Torre B: 4-1 Portazgo – Antas: 0-1 Ural – Sp. Burgo: 2-1 Santo Estevo de Abellá – Silva: adiado Orzán – Sp. Cambre: 16-0 Calasanz – Obrero: * 1. Ural, 27; 2. Orzán, 22 (8); 3. Pastoriza, 19 (8); 4. Santo Estevo de Abellá, 18 (8); 5. Imperator, 15; 6. Antas, 13 (8); 7. Obrero, 12 (8); 8.

Eirís, 12 (8); 9. Bergantiños, 12; 10. Silva, 10 (6); 11. Sp. Burgo, 8 (8); 6. Torre B, 6; 13. Portazgo, 4 (8); 14. Sp. Cambre, 0 (8); 15.

Brexo Lema, 0 (8); 16. Calasanz, -.

Mellor goleadora: Tamara (Santo Estevo de Abellá) 22 goles.

Guardarredes es menos batida: Uxía (Pastoriza) 7 g./ 7 p. (1). * O Calasanz retirouse antes do comezo da competición.. competición.

Victoria B Santiago – At. Arousana B: B 3-2 Santiso – Conc. Boiro: 0-2 Cambados – Puentearnelas: 1-0 0 Xornada 7 (30/10/2016) Conxo – Unión: 7-0 Beiramar – At. Estrada: * Touro – Rúa Valdeorras: 2-2 Villestro – Victoria B Santiago: 1--0 At. Arousana B – Santiso: 2-2 Conc. Boiro – Cambados: 2-1 Armenteira – Puentearnelas: 0-8 8 1. Conc. Boiro, 21; 2. Victoria B Santiago, 15; 3. Rúa Valdeorras, 14; 4. Conxo, 13 (6); 5. Villestro, 13 (6); 6. Puentearnelas, 12; 7.

Touro, 10 (6); 8. Cambados, 9; 9. Santiso, 8; 10. At. Arousana B, 7 (6); 11. Unión, 0 (6); 12. Armenteira, 0 (6); 13. At. Estrada, 0 (6); ( 14.

Beiramar, -.

Mellor goleadora: Melanie (Conc. Boiro) 16 goles.

Guardarredes menos batida: Mencía (Conxo) 3 g,/ 6 p. (0,5). * O Beiramar retirouse antes do comezo da competición. compe

2ª División Galega – Grupo III Xornada 3 (02/10/2016) Racing Vilariño – Amanecer: * Tyde – Candeán: 1-3 Mos – At. Pontevedra: 4-0 Salcedo – Sp. San Mateo: 2-5 Tomiño – Pereiró: 7-0 Puentecaldelas – Conc. Mos: 5-1 1 Folga – Balaídos: Xornada 4 (09/10/2016) Amanecer – Folga: * Candeán – Racing Vilariño: 3-1 At. Pontevedra – Tyde: 0-3 Sp. San Mateo – Mos: 0-2 Pereiró – Salcedo: 0-5 Conc. Mos – Tomiño: 0-5 Balaídos – Puentecaldelas: 0-5 Xornada 5 (16/10/2016) Amanecer – Candeán: * Racing Vilariño – At. Pontevedra: Pontevedra 7-0 Tyde – Sp. San Mateo: 3-1 Mos – Pereiró: 11-0 Salcedo – Conc. Mos: * Tomiño – Balaídos: 11-1 Folga – Puentecaldelas: Xornada 6 (23/10/2016) Candeán – Folga: At. Pontevedra – Amanecer: * Sp. San Mateo – Racing Vilariño: Vilariño 1-4 Pereiró – Tyde: 0-7 Conc. Mos – Mos: * Balaídos – Salcedo: 3-6 Puentecaldelas – Tomiño: 3-4 Xornada 7 (30/10/2016) Candeán – At. Pontevedra: 8-0 Amanecer – Sp. San Mateo: * Racing Vilariño – Pereiró: 14-0 Tyde – Conc. Mos: * Mos – Balaídos: 4-0 Salcedo – Puentecaldelas: 2-2 Folga – Tomiño: 1. Mos, 15 (5); 2. Tomiño, 13 (5); 3. Candeán, 12 (5); 4. Tyde, 12 (5); 5. Racing Vilariño, 9 (5); 6. Puentecaldelas, 8 (5); 7. Salcedo, 8 (6); 8. Sp. San Mateo, 5 (6); 9. Balaídos, 3 (5); 10. At. Pontevedra, 1 (6); 11. Pereiró, 0; 12. Conc. Mos, -; 13. Amanecer, -.

Mellor goleadora: Noa Macías (Tomiño), Trabazos (Racing Vilariño) 12 goles.

Guardarredes menos batida: Aída ( Mos) 1 g./ 5 p. (0,2). * O Amanecer e Conc. Mos retiráronse da competición.

2ª División Galega – Grupo upo II Xornada 1 (18/09/2016) Cambados – At. Estrada: 3-0 0 (por inferioridade tras 2-0 2 no 12’) Xornada 3 (02/10/2016) Touro – Beiramar: * Villestro – Conxo: 1-1 At. Arousana B – Unión: 1-0 Conc. Boiro – At. Estrada: 24-0 Puentearnelas – Rúa Valdeorras: 2-5 Cambados – Victoria B Santiago: 0-4 Armenteira – Santiso: 0-9 Xornada 4 (09/10/2016) Beiramar – Armenteira: * Conxo – Touro: 4-0 Unión – Villestro: 0-2 At. Estrada – At. Arousana B: 0-14 Rúa Valdeorras – Conc. Boiro: 0-5 Victoria B Santiago – Puentearnelas: 4-1 Santiso – Cambados: 3-2 Xornada 5 (16/10/2016) Beiramar – Conxo: * Touro – Unión: 7-2 Villestro – At. Estrada: 16-1 At. Arousana B – Rúa Valdeorras: 0-4 Conc. Boiro – Victoria B Santiago: 4-3 Puentearnelas – Santiso: 2-0 Armenteira – Cambados: 0-8 Xornada 6 (23/10/2016) Conxo – Armenteira: 11-0 Unión – Beiramar: * At. Estrada – Touro: 0-13 Rúa Valdeorras – Villestro: 2-1

Alemaña 1. Frauen-1.

1.Bundesliga Xornada 4 (02/10/2016) Jena – Hoffenheim: 0-1 Freiburg – Frankfurt: 0-0

29

FF Essen – Borussia Moenchengladbach: 3-0 Turbine Potsdam – Sand: 1-0 Bayer Leverkusen – Bayern: 0-1 Wolfsburg – Duisburg: 2-0 Xornada 5 (16/10/2016) Sand – Bayern: 0-1 Borussia Moenchengladbach – Freiburg: 0-4 Frankfurt – Jena: 2-1 Hoffenheim – Wolfsburg: 1-2 Duisburg – Bayer Leverkusen: 0-1 Turbine Potsdam – Essen: 2-0 Xornada 6 (30/10/2016) Jena – Borussia Moenchengladbach: 1-0 Freiburg – Turbine Potsdam: 2-1 Essen – Sand: 1-1 Bayern – Duisburg: 3-1 Bayer Leverkusen – Hoffenheim: 0-1 Wolfsburg – Frankfurt: 0-0 1. Turbine Potsdam, 15; 2. Freiburg, 14; 3. Wolfsburg, 14; 4.

Bayern, 13; 5. Essen, 11; 6. Frankfurt, 9; 7. Sand, 8; 8. Jena, 6; 9.

Hoffenheim, 6; 10. Bayer Leverkusen, 3; 11. Duisburg, Duisburg 3; 12.

Borussia Moenchengladbach, 0.

Mellor goleadora: Kemme (Turbine Potsdam), Kayikci (Freiburg) 5 goles.

Metz – Saint-Étienne: 0-3 1. O. Lyonnais, 18; 2. Paris St.-Germain, St. 18; 3. Montpellier, 15; 4.

Juvisy, 12; 5. Saint-Étienne, Étienne, 8; 6. Soyaux, 8; 7. Guingamp, Guingamp 7; 8.

Rodez, 6; 9. Girondins, 5; 10. Albi,3; Albi 11. O. Marseille,2; 12. Metz,0.

Mellor goleadora: Le Sommer (O. Lyonnais) 5 goles.

Inglaterra FA Women Super League Xornada 6 (06/10/2016) Doncaster Belles – Arsenal: 0-5 Xornada 7 (09/10/2016) 3 Doncaster Belles – Liverpool: 1-3 Xornada 18 (16/10/2016) Doncaster Belles – Notts County: 1-2 1 Xornada 17 (30/10/2016) Sunderland – Notts County: 1-1 Manchester City – Birmingham City: 1-1 Chelsea – Reading: 3-2 Arsenal – Doncaster Belles: 2-0 1. Manchester City, 42 (16); 2. Chelsea 34 (15); 3. Arsenal, 29 (15); 4. Liverpool, 25 (15); 5. Birmingham City, 24 (15); 6.

6 Notts County, 16 (15); 7. Sunderland, 10 (15); 8. Reading, 9 (15); (15) 9.

Doncaster Belles, 0 (15).

Mellor goleadora: Ross (Manchester City), Aluko (Chelsea) 8 goles.

DFB-Pokal Dezaseisavos de Final (09/10/2016) Meppen – Cloppenburg: 0-4 Arminia Ibbenbüren – Bramfelder: 3-3 / 5-3 Fortuna Dresde – Wolfsburg: 0-9 Werder – Turbine Potsdam: 1-1/ 5-4 Henstedt-Ulzburg – Duisburg: 0-5 Andernch – Freiburg: 0-4 Saarbrücken – Bayer Leverkusen: 0-4 Magdeburger – Borussia Moenchengladbach: 0--1 Crailsheim – Weinberg: 1-2 Hegauer – Frankfurt: 0-2 Riegelsberg – Bayern: 0-15 Schott Mainz – Sand: 0-4 Sindelfingen – Hoffenheim: 0-4 Arminia Bielefeld – Gütersloh: 6-2 Bergedorf – Essen: 0-5 Hohen Neuendorf – Jena: 1-3 Mellor goleadora: Jäger (Arminia Bielefeld) 5 goles.

FA WSL W Cup Final (City Football Academy – Manchester, 02/10/2016) Manchester City – Birmingham City: 1-0 1 (1-0 Bronze 114’) Campión: Manchester City.

Italia Serie A Xornada 1 (01/10/2016) Res Roma – Mozzanica: 3-0 Brescia – Chieti: 6-0 Jesina – Verona: 1-3 Tavagnacco – Luserna: 4-0 Cuneo – Zaccaria: 2-0 Como 2000 – Fiorentina: 0-4 Xornada 2 (08/10/2016) Zaccaria – Brescia: 2-4 Luserna – Res Roma: 1-2 Mozzanica – Cuneo: 2-1 Verona – Tavagnacco: 5-2 Fiorentina – Jesina: 4-1 Chieti – Como 2000: 2-0 Xornada 3 (29/10/2016) Res Roma – Brescia: 0-1 Fiorentina – Verona: 3-1 Tavagnacco – Zacaria: 4-2 Jesina – Mozzanica: 2-5 Cuneo – Chieti: 2-1 Como 2000 – Luserna: 3-0 1. Brescia, Fiorentina, 9; 3. Tavagnacco, 6; 4. Verona, 6; 5. Res Roma, 6; 6. Cuneo, 6; 7. Mozzanica, 6; 8. Como 2000, 3; 9. Chieti, 3; 10. Zaccaria, 0; 11. Jesina, 0; 12. Luserna, 0.

Mellor goleadora: Clelland (Tavagnacco) 6 goles.

Francia D1 Feminine Xornada 3 (02/10/2016) Saint-Étienne – O. Lyonnais: 0-4 O. Marseille – Montpellier: 0-5 Guingamp – Paris St.-Germain: 0-4 Juvisy – Soyaux: 2-1 Metz – Rodez: 0-4 Albi – Girondins: 0-1 Xornada 4 (09/10/2016) O. Lyonnais – Girondins: 8-0 Soyaux – O. Marseille: 2-1 Paris St.-Germain – Metz: 3-0 (1-0 Vero 29’) Albi – Guingamp: 0-2 Montpellier – Saint-Étienne: 3-0 Rodez – Juvisy: 0-10 Xornada 5 (16/10/2016) Paris St.-Germain – Rodez: 4-0 O. Marseille – O. Lyonnais: 1-6 Saint-Étienne – Soyaux: 2-2 Guingamp – Girondins: 2-2 Juvisy – Montpellier: 1-2 Metz – Albi: 0-1 Xornada 6 (30/10/2016) Paris St.-Germain – Montpellier: 1-0 O.Lyonnais – Guingamp: 9-1 Rodez – O. Marseille: 2-2 Girondins – Soyaux: 2-3 Albi – Juvisy: 0-3

Portugal Liga Nacional Xornada 3 (01/10/2016) Estoril Praia – At. Ouriense: 5-0 Vilaverdense – U. Ferreirense: 3-0 3 Pontinha – Valadares Gaia: 0-9 Sp. Braga – Boavista: 3-0 (1-0 Clo 18’; 2-0 Natalia 35‘) A-dos-Francos – F. Benfica: 1-6 Albergaria – Sporting: 3-3 Os Belenenses – Viseu 2001: 1-0 0

30

FF Xornada 4 (09/10/2016) At. Ouriense – Os Belenenses: 0-1 U. Ferreirense – Estoril Praia: 1-0 Vilaverdense – Valadares Gaia: 1-1 Boavista – Pontinha: 14-1 F. Benfica – Sp. Braga: 0-1 Sporting – A-dos-Francos: 3-1 Viseu 2001 – Albergaria: 1-1 Xornada 5 (30/10/2016) At. Ouriense – U. Ferreirense: 1-0 Estoril Praia – Valadares Gaia: 1-3 Vilaverdense – Boavista: 1-2 Pontinha – F. Benfica: 0-14 Sp. Braga – Sporting: 0-0 A-dos-Francos – Viseu 2001: 2-0 Os Belenenses – Albergaria: 0-2 1. Sp. Braga, 13; 2. Sporting, 11; 3. F. Benfica, 10; 4. Valadares Gaia, 10; 5. Vilaverdense, 10; 6. Albergaria, 9; 7. Boavista, 6; 8.

Estoril-Praia, 6; 9. A-dos-Francos, Francos, 6; 10. At. Ouriense, 6; 11.

Ferreirense, 6; 12. Os Belenenses, 6; 13. Viseu 2001, 1; 1 14.

Pontinha, 0.

Mellor goleadora: Adriana Gomes (Boavista) 11 goles.

Eskilstuna Utd. (SWE) – Glasgow City (SCO): 1-0 1 Sarajevo (BIH) – Rossiyanka (RUS): 0-0 0 Chelsea (ENG) – Wolfsburg (DEU): 0-3 0 Twente (NDL) – Sparta (CZE): 2--0 Apollon (CYP) – Slavia (CZE): 1--1 Athletic (ESP) – Fortuna Hjørring (DNK): 2-1 Minsk (BLR) – Barcelona (ESP): 0-3 0 Medyk (POL) – Brescia (ITA): 4-3 3 Manchester City (ENG) – Zvezda 2005 Perm (RUS): 2-0 2 BIIK. Kazygurt (KAZ) – Verona (ITA): 3-1 3 Hibernian (SCO) – Bayern (DEU): 0-6 0 St. Polten (AUT) – Brøndbyernes (DNK): 0-2 Dezaseisavos de Final – Volta (12-13/10/2016) (1 Zürich (CHE) – Sturm (AUT): 3-0 0 Rosengård (SWE) – Breidablik (ISL): 0-0 0 Paris Saint-Germain (FRA) – Lillestrøm (NOR) (NOR : 4-1 (1-0 Vero 4’(p)) O. Lyonnais (FRA) – Avaldsnes (NOR): 5-0 5 Glasgow City (SCO) – Eskilstuna Utd. (SWE): (SWE) 1-2 Rossiyanka (RUS) – Sarajevo (BIH): 2-1 2 Wolfsburg (DEU) – Chelsea (ENG): (ENG 1-1 Sparta (CZE) – Twente (NDL):: 1-3 1 Slavia (CZE) – Apollon (CYP): 3-2 3 Fortuna Hjørring (DNK) – Athltic (ESP): 3-1 3 Barcelona (ESP) – Minsk (BLR): 2-1 2 Brescia (ITA) – Mdyk (POL): 3-2 2 Zvezda 2005 Perm (RUS) – Manchester Manchest City (ENG): 0-4 Verona (ITA) – BIIK.. Kazygurt (KAZ): (KAZ) 1-1 Bayern (DEU) – Hibernian (SCO): 4-1 4 Brøndbyernes (DNK) – St. Polten (AUT): (AUT) 2-2

Suecia Damallsvenskan Xornada 18 (02/10/2016) Rosengård – Umeå: 5-1 Vittsjö – Kvarnsveden: 2-2 Göteborg _ Kristianstads: 3-1 Djurgårdens – Eskilstuna Utd.: 3-3 Piteå – Mallbacken: 2-1 Karlslunds – Linköpings: 2-2 Xornada 19 (09/10/2016) Kvarnsveden – Mallbacken: 3-1 Karlslunds – Göteborg: 1-3 Kristianstads – Vittsjö: 1-1 Umeå – Djurgårdens: 0-0 Eskilstuna Utd. – Piteå: 2-2 Linköpings – Rosengård: 1-0 Xornada 20 (16/10/2016) Mallbacken – Umeå: 1-0 Göteborg – Kvarnsveden: 2-1 Djurgårdens – Karlslunds: 1-2 Piteå –Kristianstads: 2-1 Vittsjö – Linköpings: 0-2 Rosengård – Eskilstuna Utd.: 1-2 Xornada 21 (30/10/2016) Piteå – Rosengård: 1-1 Umeå – Göteborg: 0-0 Vittsjö – Djurgårdens: 4-1 Kvarnsveden – Kristianstads: 2-2 Mallbacken – Linköpings: 0-6 Eskilstuna Utd. – Karlslunds: 3-0 Clasificación: 1. Linköpings, 59; 2. Rosengård,, 49; 3. Eskilstuna Utd., 38; 4. Piteå, 37; 5. Göteborg, 30; 6. Djurgårdens, Djurgårdens 26; 7. Vittsjö, 24; 8. Kvarnsveden, 22; 9. Karlslunds, 20; 10.. Kristianstads 14; 14 11.

Mallbacken, 13; 12. Umeå, 12.

Mellor goleadora: Mosegaard (Linköpings) 22 goles.

Estados Unidos National Women Soccer League Semifinais (01-02/10/2016) Washington Spirit – Chicago Red Stars: 2-1 Portland Thorns – Western New York Flash: Flash 3-4 Final (BBVA Compass – Houston, 09/10/2015) Washington Spirit – Western New York Flash: Flash 2-2 / 2-3 (1-0 Dunn 8’; 1-1 Mewis 13’; 2-1 1 Dunn 91’; 2-2 2 Williams 120’) Campión: Western New York Flash.

Mellor goleadora: Williams (We estern New York Flash) 14 goles.

Brasil Copa Brasil Semifinais – Ida (06/10/2016) Foz Cataratas – São José: 1-1 2 Osasco Audax – CRESSPOM: 2-0 Semifinais – Volta (12-13/10/2016) 0/2016) São José – Foz Cataratas: 4-2 CRESSPOM – Osasco Audax:: 2-1 2 Final – Ida (Dr. Mário Martins Pereira – San Xosé dos Campos, 19/10/2016) São José – Osasco Audax: 2-2 (0-1 Paulinha 21’; 1-1 1 Raquel 28‘; 1-2 1 Pardal 47‘; 2-2 Rosana 73‘(p)) Final – Volta (Prefeito Prefeito José Liberatti – Osasco, 27/10/2016) Osasco Audax – São José: 3-1 (1-0 Ingrid 24’; 2-0 Francisleide 68’; 2-1 Raquel 73’; 3-1 Gabi Nunes 82’) Campión: Osasco Audax.

Osasco Audax) Audax 12 goles.

Mellor goleadora: Francisleide (Osasco

Europa Eurocopa 2017 Eliminatoria de peores segundos Ida (21/10/2016) Portugal – Romanía: 0-0 Volta (25/10/2016) Romanía - Portugal: 1-1

Copa de Europa de Clubs Dezaseisavos de Final – Ida (05-06/10/2016) Sturm (AUT) – Zürich (CHE): 0-6 Breidablik (ISL) – Rosengård (SWE): 0-1 1 Lillestrøm (NOR) – Paris Saint-Germain (FRA): 3-1 Avaldsnes (NOR) – O. Lyonnais (FRA): 2-5

31