my name is
Jadam
m r. j a d a m @ h o t m a i l . c o m
http://jadam2007.multiply.com All rights reserved. Copyright Act 2539 Copyright Naphat If anyone violated. Not that the copies or taking any part of this. Without permission in writing will be prosecuted. Law as defined maximum. สงวนลิขสิทธิ์ ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2539 หากผูใดละเมิด ไมวาการลอกเลียน หรือนำสวนหนึ่งสวนใด ใน e-book เลมนี้ไปใช โดยไมไดรับอนุญาติเปนลายลักษณอักษร จะถูกดำเนินคดี ตามที่กฏหมายบัญญัติไวสูงสุด
m r. j a d a m @ h o t m a i l . c o m
http://jadam2007.multiply.com
กว่าจะได้ชื่อนี้ ก็ใช้เวลาตั้งสองสามวันทีเดียวนะครับ วันแรกนายเรียกผมว่าเจ้าตัวเล็ก ชื่อนี้ไม่แมนเอาซะเล๊ย ผมมักจะวางเฉยเวลาที่ถูกเรียก ก็มันไม่เท่ห์ เมื่อเห็นผมนิ่งๆไม่สนใจ นายก็เริ่มเรียกชื่อนั้นชื่อนี้ไปเรื่อย จนนายเองก็จำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าเรียกผมว่าอะไรบ้าง แล้วอยู่ๆนายก็ร้องเพลงขึ้นมาเพลงนึง อ๊ะ !!! น่าสนใจแหะเพลงนี้
"จ่ า ดาด่ า ดำ จ่ า ดำ จ่ า ดำจ่ า ด๊ า " มันคึกคัก ชวนให้เต้นระบำจริงๆ ผมกระโดดโลดเต้นทุกครั้งที่ได้ยิน นายเห็นอาการของผมก็หัวเราะชอบใจ หลังจากนั้นนายก็เรีบกผมว่า จ่าดำ ผมชอบนะชื่อนี้ ทุกครั้งที่นายเรียก ผมจะกระดิกหางและเดินไปหาทันที
นี่แหละที่มาของชื่อผม จ่าดำ ครับ
m r. j a d a m @ h o t m a i l . c o m
http://jadam2007.multiply.com
m r. j a d a m @ h o t m a i l . c o m
http://jadam2007.multiply.com
ห ม า ต ก ส เ ป ค !!!
ผมคือ Underdog ครับ หมาตกสเปค !!! ทุกครั้งที่ใครๆเห็นผม มักจะมีคำถามเกิดขึ้นให้ได้ยินกันบ่อยๆ
“ทำไมหูสั้นจังพันธุ์นี้เค้าต้องหูยาวกว่านี้นี่น่า” อันนี้บ่อยมากๆ “เค้าเป็นบีเกิ้ลที่ตัวใหญ่มากนะ” อันนี้รองลงมา “ขาคู่หลังโก่งนิดๆเนอะต้องเป็นลูกปลายคอกแน่ๆ” อึม !!! มีหลงมาบ้าง
+ + + + + + +
คำถามเหล่านี้
นายผมไม่เคยตอบ
นายยิ้มและลูบหัวผมเหมือนเป็นการปลอบใจ สำหรับผมไม่ได้รู้สึกใดๆกับคำถามพวกนั้นเลย ผมอยากจะลูบหัวนายเป็นการปลอบใจนายมากกว่า รูปพรรณของผมอาจจะตกสเปคไม่ได้มาตรฐานการประกวด ผมไม่มีเพ็ดดีกรีรับประกันสายพันธุ์ พ่อแม่ชื่ออะไรก็ไม่ทราบได้ ผมคงเป็นพวกเลือดสีโคลนเหมือนเฮอร์ไมโอน เกรนเจอร์ คุณเคยได้ยินไหม Mega clever ฉลาดสุดๆ นั่นคือความภูมิใจของนายที่ผมสามารถเชิดหน้าชูตานายได้ ผมสามารถทำอะไรได้หลายอย่างที่เดียว
ต า ม ผ ม ซิ ค รั บ . . . แ ล้ ว ผ ม จ ะ เ ล่ า ใ ห้ ฟั ง
m r. j a d a m @ h o t m a i l . c o m
http://jadam2007.multiply.com
m r. j a d a m @ h o t m a i l . c o m
http://jadam2007.multiply.com
“เตะปากหมา” คือเกมส์ที่ผมกับนายเล่นกันบ่อยๆ แม้มันดูโหดร้ายและรุนแรงสำหรับผมไปซักนิด แต่ผมก็เต็มใจที่จะเล่น เกมส์นี้ ผมต้องเตรียมตัวให้พร้อมฝึกสายตาให้ไว วิธีการเล่น..เมื่อนายเหวี่ยงปลายเท้ามาที่หน้าผม จะต้องหลบให้ทัน และต้องโต้กลับ ด้วยการงับหลังข้อเท้านายให้ทัน ที่สำคัญ...ต้องระมัดระวังน้ำหนัก ไม่ให้่หนักเกินไป ต้องไม่ทำให้นายเจ็บ เพราะถ้านายเจ็บ นั่นแปลว่าผมจะไม่มีเพื่อนเล่นอีกต่อไป ช่างยุติธรรมดีจริงๆนะครับ วันนี้..นายมาชวนผมเล่นเกมส์นี้ ทั้งๆผมไม่ค่อยอยากจะเล่นสักเท่าไหร่ อยากจะนอนผึ่งพุงมากกว่า แต่ผมจำต้องเล่น ผมลุกขึ้นยืนในท่าเตรียมพร้อม
“เตะปากหม า” คำนี้..มาพร้อมกับเท้าขวาที่เฉียดหัวผมไปแบบเส้นยาแดง ผมก้มตัวหลบ สายตาจับจ้องไปที่เท้าซ้าย ผมเดาทางได้ถูก เท้าซ้ายเหวี่ยงตามมา ผมกระโดดถอยหลังนิดนึง ก่อนจะกระโดดงับหลังข้อเท้า แต่ไม่ทันครับได้แค่ชายขากางเกงนิดๆ เราพลัดกันรุกและรับอยู่อย่างนั้น สองสามรอบ
และแค่เสี้ยววินาที ที่ผมคาดไม่ถึง หลังจากเท้าขวาที่ลอยผ่านหัวผม นายหมุนตัว ท่านี้ผมไม่เคยเห็นมาก่อน เค้าน่าจะว่าเรียก จระเข้ฟาดหาง แหง๋ๆ เท้าซ้ายเหวี่ยงเข้ามา จังหวะนั้นผมยังมึนกับท่าใหม่ของนาย ผมได้ยินเสียงดัง...ป รั ๊ ก ก ก ก ก ความรู้สึกเหมือนฝัน ผมร่วงผล็อยลงไปกองกับพื้น ไม่ได้ยินเสียงกรรมการนับด้วยซ้ำ
โ ด น ค รั บ โ ด น
เข้าปลายคางเต็มแรง โดยที่ผมไม่ทันตั้งตัว นานแค่ไหนไม่รู้...ผมได้ยินเสียงเรียกชื่อผม
“จ่าดำ...เฮ้ย...จ่าดำ...”
ผมค่อยๆลืมตา..หน้านายเบลอๆลอยอยู่ตรงหน้า ผมฝันไปเหรอครับ ไม่ใช่ฝันแล้วล่ะ เพราะผมได้ยินนายพูดว่า
“ เฮ้ย...ไมเจือกไม่หลบฟร่ะ...โทษที ฉั น คิ ด ว่ า แก ห ล บ ทั น . . ! ! ”
m r. j a d a m @ h o t m a i l . c o m
http://jadam2007.multiply.com
m r. j a d a m @ h o t m a i l . c o m
http://jadam2007.multiply.com
ไ ม่ เ ห็ น ต้ อ ง เ ห มื อ น ค น อื่ น ไ ม่ ต้ อ ง วุ่ น ว า ย ไ ม่ เ ค ย ต้ อ ง มี ค ำ พู ด ใ ด
คุณเชื่อไหมว่า....ผมสามารถสื่อสารกับคุณได้ แต่จะเข้าใจกันได้มากน้อยแค่ไหน..ขึ้นอยู่กับเวลาและวิธีการ
ผ ม กั บ น า ย . . . เ ร า เ ข้ า ใ จ กั น ไ ด้ ด ี เคยมีช่วงเวลาหนึ่ง...นายพูดคุยกับผมน้อยลง ผมคิดว่า..นายคงกำลังเศร้า วันหนึ่ง...นายเรียกผมเข้าไปหา ทันทีที่นายก้มหน้ามามองผม...น้ำใสๆหล่นมาที่จมูกผม เป็นครั้งแรกที่ผมเห็นน้ำตาของนาย นายพูดกับผมว่า..นายจำเป็นต้องหาบ้านใหม่ให้ผม หาใครสักคนที่จะรักผมได้เหมือนที่นายรัก...และดูแลผมได้ดี ผมพาร่างใหญ่ๆซุกลงบนตักนาย...อยู่ในอ้อมกอดของนาย นายไม่ได้พูดอะไรออกมา...แต่ตัวนายสั่นด้วยแรงสะอื้น ผมพยายามจะเช็ดน้ำตาให้นาย..แต่มันกลับไหลทะลักมากขึ้นเรื่อยๆ ผมนั่งเป็นเพื่อนนายอยู่ตรงนั้น..จนผมหลับไปเมื่อไหร่ไม่รู้
จากวันนั้น....นายพาผมขึ้นรถไปที่แปลกๆ ที่ผมไม่เคยไป แล้วใช้เวลาอยู่ที่นั่นนานพอควร...ซึ่งผมไม่ชอบใจนัก... ถ้าผมมีทีท่าว่าชอบ....ผมคงไม่มีโอกาสได้กลับมาบ้านอีกแน่ๆ
หลายวันผ่านไป....นายยังคงซึมเศร้า ผมก็เลยเป็นโรคซึมเศร้าตามไปด้วย อาการไฮเปอร์ของผมลดลงไปมากกว่าครึ่ง ผมพยายามชวนนายเล่น...แทบทุกอย่างที่เราเคยเล่นด้วยกัน “เล่นบอลกันไหม”....ผมคาบมันมาวางไว้ตรงหน้านาย “เล่นเหยียบตีนหมาก็ได้”...ผมหมอบลงแล้วกางเท้าออกให้นายเหยียบ นายปฏิเสธด้วยการสั่นหน้า...เอื้อมมือมาตบหัวผมเบาๆ....ก็แค่เท่านั้น
แล้ววันที่ผมรอคอยก็มาถึง นายเรียกผมเข้าไปหา น้ำตาของนายไหลอีกแล้ว แต่คราวนี้..ใบหน้าของนายกลับเปื้อนยิ้ม ผมรับรู้สัญญาณนั้นได้ดี หางของผมเริ่มกระดิก มันไม่ค่อยได้ทำงานมานานแล้ว..เท่าที่ผมจำได้ ขาทั้งสองของผมอยู่บนบ่านาย ผมเช็ดน้ำตาให้นายด้วย นายกอดผมและบอกกับผมว่า จะไม่ทิ้งผมไปไหนทั้งนั้น เราจะได้อยู่ด้วยกันเหมือนเดิม ผมแสดงอาการให้นายรับรู้ว่าผมดีใจขนาดไหน ด้วยการวิ่งวนรอบตัวนาย กระโดดงับมือนายเบาๆ เบาที่สุดเท่าที่ผมจะทำได้ แต่ก็ยังไม่วายได้ยินเสียงร้องของนายอยู่ดี
เ ห็ น ไ ห ม ว่ า เ ร า สื่ อ ส า ร เ ข้ า ใ จ กั น ไ ด้ ดี แ ล ะ คุ ณ เ ห็ น ไ ห ม ว่ า
เ ร า รั ก กั น
m r. j a d a m @ h o t m a i l . c o m
http://jadam2007.multiply.com
m r. j a d a m @ h o t m a i l . c o m
http://jadam2007.multiply.com
ผมเติบโตมากับบ้านทาวน์เฮ้าส์หลังเล็กๆ พื้นซีเมนท์หน้าบ้านเป็นอาณาจักรของผม แม้กระทั่งรถที่นายรักหนักหนา ยังโดนย้ายไปอยู่นอกรั้วบ้าน นายยกพื้นที่ตรงนี้ให้ผม แม้จะไม่ใช่สนามหญ้านุ่มๆ
แ ต่ ผ ม ก็ มี ค ว า ม สุ ข . . . . .
ต่อมา... อาณาจักรของผมมันค่อยๆหดลงเรื่อยๆ นายยกโครงไม้ระแนงเข้ามา เบียดบังพื้นที่วิ่งเล่นไปพอสมควร แต่ไม่เป็นไรพอรับได้ ผมแสดงพาวเวอร์ข่มมันก่อนเลย ฉี่ใส่มันทุกวันให้ทั่วๆ เท่านั้นเองมันก็กลายเป็นที่ของผมแล้ว
แต่เรื่องมันไม่ได้จบแค่นี้ เมื่อนายพาบรรดาพรรคพวกมาเพิ่ม ต้นไม้ต้นเล็กต้นน้อยทยอยกันเข้ามาอยู่ตรงนั้น นับวันก็เพิ่มจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆ ผมเคยปีนขึ้นไปเพื่อจะเอามันลงดูหน้าให้ชัดๆ แต่ไม่สำเร็จ
ไม่ใช่แค่พื้นที่ในบริเวณบ้าน ที่ถูกแบ่งไป มันไม่ใช่แค่นั้น คุณลองคิดถึงหัวอกผม ถ้าคุณเป็นผม คุณจะรู้สึกอย่างไร
ปกติวันเสาร์.. เราจะออกไปเดินเล่นนอกบ้านกัน แต่เดี๋ยวนี้ มันไม่มีอีกแล้ว ผมว่าความรักของเรามันเริ่มจืดจาง.. ผมได้แต่นอนเกลือกกลิ้งตามพื้น
เ ป็ น ห ม า เ ห ง า
ในขณะที่นายนั่งชื่นชม ต้นไม้ดอกสวยเหล่านั้นอย่างไม่รู้เบื่อ นา ย เ ม้ ม ค่ า ข น ม ข อ ง ผ ม ไ ป ซื้ อ อ า ห า ร ใ ห้ พ ว ก มั น แล้วบอกเหตุผลกับผม..ซึ่งฟังดูไม่เข้าทีสักเท่าไหร่ “ แ ก ชั ก จ ะ อ้ ว น เ กิ น ไ ป แ ล้ ว น ะ ” ดูซิ....ดูเค้าทำกับผม ความรักมันลดน้อยลงไปทุกวันอย่างน่าใจหาย แล้ววันนึง โชคก็เข้าข้างผม นายวางมันไว้ที่พื้น ไอ้เจ้าต้นนี้แหล่ะ เห็นนั่งมองยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ อยู่หลายวันแล้ว
ทันทีที่นายคล้อยหลังออกนอกบ้าน โอกาสก็ตกเป็นของผม ผมเดินเข้าไปหามัน ลากมันออกมาคุยกันนอกกระถาง แบบตัวต่อตัว เมื่อคุยกันไม่รู้เรื่อง ก็ต้องใช้กำลัง ผมจู่โจมมันทันที ไม่ทันได้เสียเหงื่อ ไม่ต้องดื่มเกลือแร่ แค่พริบตาเดียว มันก็เหลือแต่ตอ หมดตัวหารความรักไปได้อีกหนึ่ง
แต่แล้ว... ความสุขใจของผม ก็หมดลงอย่างฉับพลัน นายมาโน่นแล้ว.... หน้าตาบอกบุญไม่รับ ยื่นซองผ้าป่าไม่เอา ผมถูกพาตัวไปทำแผน ณ.จุดเกิดเหตุ ตอนนั้น..หูผมอื้ออึง ไม่รู้ว่านายพูดว่าอะไรบ้าง
วันนี้ล่ะ
แต่ที่ได้ยินเต็มๆ สองหูสั้นๆของผม...ก็คือ
จะได้รู้ ใ ค ร ใ ห ญ่
“ เ ดื อ น นี้ . . . ตั ด ง บ
ใ ค ร อ ยู่ ว้ อ ย
ค่ า ข น ม ข อ ง แ ก ”
m r. j a d a m @ h o t m a i l . c o m
http://jadam2007.multiply.com
m r. j a d a m @ h o t m a i l . c o m
http://jadam2007.multiply.com
ฟังดูแปลกๆใช่ไหมครับ คุณคงจะคุ้นเคยกับคำว่า “สุนัขรับใช้” มากกว่า “ รั บ ใ ช้ ” คำนี้มันไม่มีศักดิ์ศรี นะครับ แต่ “ รั บ จ้ า ง ” เป็นอาชีพที่สุจริต สามารถใช้เลี้ยงตัวได้โดยถูกต้องตามกฎหมาย
ผมภาคภู ม ิ ใ จทุ ก ครั ้ ง เวลาที ่ ใ ครเรี ย กผมว่ า
“ สุ นั ข รั บ จ้ า ง ”
อารมณ์ เ หมื อ น มอเตอร์ ไ ซค์ ร ั บ จ้ า ง หรื อ messenger อะไรนั ่ น ล่ ะ มั น เท่ ห ์ ม ากเลยนะครั บ ในความคิ ด ผม เพราะทุ ก เช้ า ผมต้ อ งนำหนั ง สื อ พิ ม พ์ จ ากบั ง ไปให้ น าย นายจะชมว่ า ผมเก่ ง นายชื ่ น ชมและลู บ หั ว ผมทุ ก ครั ้ ง พร้ อ มกั บ รางวั ล ด้ ว ยบี ซ คิ ท ชิ ้ น เล็ ก ๆ หนึ ่ ง ชิ ้ น
นี ่ ค ื อ จุ ด เริ ่ ม ต้ น ...ของอาชี พ ผม นั บ ตั ้ ง แต่ น ายตั ด ค่ า ขนมของผมไป ปกติ ผ มจะได้ ร างวั ล 1 ชิ ้ น ในทุ ก เช้ า สำหรั บ การส่ ง หนั ง สื อ พิ ม พ์ 1 ครั ้ ง สมองน้ อ ยๆของผมบอกผมว่ า ถ้ า ส่ ง เพิ ่ ม ขึ ้ น 1 ครั ้ ง ต้ อ งได้ บ ี ซ คิ ท เพิ ่ ม อี ก 1 ชิ ้ น ใช่ . .ยิ ่ ง ขยั น ก็ ย ิ ่ ง ได้ ทำมากได้ ม าก ผมต้ อ งพิ ส ู จ น์ ซ ะหน่ อ ยแล้ ว นายวางหนั ง สื อ พิ ม พ์ ท ี ่ ผ มส่ ง ให้ เ มื ่ อ ครู ่ ไ ว้ บ นโต๊ ะ เตี ้ ย ๆนั ่ น นายกำลั ง ชื ่ น ชมศั ต รู ข องผมอย่ า งอารมณ์ ด ี ผมไปหยิ บ มาอี ก ที แล้ ว เดิ น ไปส่ ง ให้ น ายอี ก ครั ้ ง ได้ ผ ลดี ค รั บ ..นายหั น มารั บ หนั ง สื อ พิ ม พ์ จ ากผมอี ก รอบ แล้ ว ไม่ ล ื ม ค่ า จ้ า งของผม
โอ้..พระเจ้าจอร์จ มันยอดมาก วิ ธ ี น ี ้ ไ ด้ ผ ล..งั ้ น ขออี ก สั ก รอบเหอะ
“เฮ้ ย ย...มั น เกิ น ไปแล้ ว นะแก” เสียงนายแว๊ดแสบหูตูบๆของผมเลย คราวนี ้ น อกจากจะไม่ ไ ด้ ค ่ า จ้ า งแล้ ว
ผมถูกด่าอ่ะคร้าบบบบ...กรรม
m r. j a d a m @ h o t m a i l . c o m
http://jadam2007.multiply.com
m r. j a d a m @ h o t m a i l . c o m
http://jadam2007.multiply.com
เช้าวันหยุดที่สดใส กับข้อหาที่โหดร้ายของผม เป็นวันหยุดที่ไม่มีอะไรพิเศษสำหรับผมเลย นายกับผมเดินชมต้นไม้ด้วยกันตามปกติ แต่วันนี้... ผมเห็นมีเจ้าผีเสื้อมาดมดอกไม้ที่บ้าน นายวิ่งกลับเข้าไปในบ้าน เข้าใจว่าคงจะโกรธผีเสื้อพวกนั้น ผมเลยขอเอาหน้าซักหน่อย ด้วยการไล่เจ้าผีเสื้อพวกนั้นไปให้พ้นๆ นายกลับมาพร้อมกับกล้องถ่ายรูปในมือ ผีเสื้อพวกนั้นเตลิดหนีไปแล้ว ผมหันไปยิ้มให้นาย หวังความดีความชอบบ้าง “แกนี่มันยุ่งจริงๆ..ไปนอนนิ่งๆเลยไป”
....อ้าว....!!! เฮ้อ..ผมทิ้งตัวลงนอนตามคำสั่ง เกลือกกลิ้งตัวไปตามพื้น
พลันสายตาผมก็เห็นอะไร
กระดุ๊กกระดิ๊กตามพื้นหลังระแนงไม้ ผมค่อยๆย่องเข้าไปใกล้ๆ... ใกล้ๆ..เสียงนกกระจอกคู่นึงก็ส่งเสียงเจี๊ยวจ๊าวขึ้น เจ้านกสองตัวนี้แน่ๆที่มันชอบมาใช้อ่างน้ำกินของผม ทำเป็นอ่างอาบน้ำของมัน เสียงของมันทำให้นายหันมา พร้อมกับตาของผมเห็นลูกนกกำลังหัดบิน มันจะบินขึ้นได้ไงละ ในเมื่อตัวของมันเปียกน้ำที่พื้นนั่น ผมเดินเข้าดูมันใกล้ๆ เจ้านกน้อยพยายามกระโดดหนี ผมก็เลยตะครุบตัวมันไว้ ครั้งแรกโดนเฉียดๆ แต่นกน้อยคงจะเจ็บเหมือนกัน ด้วยน้ำหนักเท้าของผม
เสียงนายเรียกผมให้ออกมาห่างๆ สลับกับเสียงพ่อแม่นกที่โวยวายอยู่เหนือหัวผม ไม่มีอะไรน่าสนใจไปกว่าเจ้านกน้อยที่พื้น ผมรีบตะครุบลูกนกน้อยอีกที ได้แล้วครับอยู่ใต้อุ้งเท้าอ้วนๆของผม แต่แล้วผมก็รู้สึกหายใจไม่ถนัด นายมาลากคอผมออกจากตรงนั้น พร้อมแย่งเอาลูกนกไปดื้อๆ ได้ยินเสียงนายบ่นอุบอิบ แล้วก็เอาผ้ามาเช็ดตัวให้ลูกนกนั่นอย่างทะนุถนอม นายวางลูกนกคืนให้พ่อแม่มันที่กำแพงรั้ว พ่อแม่นกบินมาเฝ้าลูกมัน ผมจับตาดูอยู่ตรงนั้นนานแสนนาน แล้วพ่อแม่มันก็บินจากไป ทิ้งลูกไว้ตรงที่เดิม ผมตัดสินใจเดินกลับเข้าบ้าน สวนกับนายที่กำลังเดินออกมาพอดี ตดไม่ทันหายเหม็น !!! ผมถูกเรียกตัวออกมา ณ.จุดเกิดเหตุ นายยื่นลูกนกตัวนั้นใส่หน้าผม เจ้านกน้อยนอนนิ่งไม่ไหวติง ผมเห็นมดเกาะอยู่หลายตัวเหมือนกัน ตัวมันคงจะหวานจนมดขึ้น ผมไม่เข้าใจว่านายพูดอะไร แต่ดูจากท่าทางเดาว่าคงตำหนิผมแน่ๆ
ผมทำอะไรผิดอีกแล้วหรือนี่....ไม่เข้าใจจริงๆ นายบอกว่า ผ ม เ ป็ น ฆ า ต ก ร ผมพยายามบอกนายว่าผมไม่ได้ตั้งใจ แต่ดูนายไม่ได้สนใจกับอาการบอกเล่าของผม พอๆกับเจ้านกน้อยที่นอนนิ่งๆในมือนั่น..เพราะสิ่งที่ผมเห็นก็คือ นายทิ้งลูกนกตัวนั้นใส่ลงไปในถังขยะซะงั้น...????
m r. j a d a m @ h o t m a i l . c o m
http://jadam2007.multiply.com
m r. j a d a m @ h o t m a i l . c o m
http://jadam2007.multiply.com
ผิ ด สั ญ ญ า
( ทุ่ ม ก ว่ า ๆ
ข อ ง วั น จั น ท ร์ )
ระยะนี้นายของผมดูเครียดๆอีกแล้ว ไม่ค่อยร่าเริง ไม่ค่อยพูดคุยหรือเล่นกับผม ต้นไม้ของนายก็ดูจะเฉาๆ คงเป็นเพราะนายไม่ค่อยได้ดูแล แต่ก็ยังดีที่ยังมีดอกมาเอาใจนาย ให้ได้สดชื่นบ้าง ทุ่มกว่าๆวันจันทร์..ผมจำได้แม่น ผมเดินไปส่งนายที่ริมรั้ว..นายขับรถออกไป ดึกแล้ว........นายยังไม่กลับมา ผมถูกเรียกตัวกลับเข้าบ้าน ทั้งที่จริงผมยังอยากรอนายที่ริมรั้วเหมือนทุกครั้ง แต่วันนี้...ผมถูกสั่งให้กลับเข้าบ้านนอน
เช้าวันใหม่...ผมรีบขึ้นไปรอนายที่หน้าห้องนอน ถ้านายเปิดประตูห้องออกมาจะได้เห็นหน้าผมทันที ผมนั่งรอ นอนรออยู่ตรงนั้น...เป็นเวลานาน เสียงคนในบ้านตะโกนบอกผมว่า “ เค้าไม่อยู่หรอก ลงมาข้างล่างเถอะ ” ผมเดินหงอยๆลงมา...ใช่หน้าบ้านไง ผมเดินไปนอนรอที่ริมรั้วก็ได้ เดี๋ยวนายคงจะมา เวลาผ่านไป....จนได้เวลาอาหารเย็น นายผมก็ยังไม่มีทีท่าจะกลับมา ผมต้องกินข้าวให้อิ่มๆ จะได้มีแรงนอนรอนาย เรื่องอื่นไว้ที่หลังค่อยว่ากัน คืนนี้..ผมได้ยินคนในบ้านพูดถึงผม “จ่าดำนอนแล้ว..ไม่ต้องห่วง” นายโทรมาแน่ๆ ผมอยากตะโกนบอกนายว่าผมยังไม่หลับ แล้วผมก็ได้ยินประโยคนี้ทุกคืนตั้งแต่นายไม่อยู่ ผมมานั่งรอนายที่ริมรั้วบ้านจนดึกทุกวัน อาหารเริ่มไม่อร่อยแล้ว เมื่อไม่ได้เห็นหน้านายหลายวัน นายผิดสัญญากับผม...ไหนว่าจะไม่ทิ้งกันไงครับ 1 อาทิตย์แล้วนะ...ที่เราไม่ได้เจอหน้ากัน
เช้าตรู่วันจันทร์(อีกครั้ง)...ผมได้ยินเสียงประตูรั้ว ใครกันนะมาบ้านแต่เช้าขนาดนี้ พอประตูบ้านเปิด ผมได้กลิ่น ใช่แล้ว....นายมาแล้ว ผมดีใจสุดๆ เรากอดกัน ผมอยากต่อว่านาย แต่ผมทำได้แค่มองหน้านาย แล้วกอดแขนนายไว้ จากนี้ผมจะเฝ้านายตลอดเวลา...และผมก็ทำอย่างนั้นจริงๆ ผมไปนอนรออยู่ที่หน้าห้องนอนของนายทุกเช้าเลย นายจะต้องเจอหน้าผมก่อนใครในทุกๆวัน . . . . น า ย ค รั บ . . . อ ย่ า ผิ ด สั ญ ญ า กั บ ผ ม อี ก น ะ ค รับ . . . .
m r. j a d a m @ h o t m a i l . c o m
http://jadam2007.multiply.com
m r. j a d a m @ h o t m a i l . c o m
http://jadam2007.multiply.com
ช่วงวันหยุดสงกรานต์ นายไม่ได้ไปไหน ตั้งแต่ผมมาอยู่กับนาย ได้ยินนายบ่นๆว่า ไม่ได้เที่ยวหลายปีแล้ว ก็คงจะจริงครับ เราเจอกันทุกวัน ไม่เว้นวันหยุดนักขัตฤกษ์
วันนี้ส้มหล่นครับ.. พอดีเพื่อนนายชวนพาบรรดาสมาชิกไปว่ายน้ำ ผมเลยมีโอกาสได้ออกนอกบ้านกับเค้าบ้าง ตื่นเต้นดีใจซะรถแทบพัง ตลอดเส้นทาง..เค้าเล่นน้ำสงกรานต์กัน สาดโครมมาที่หน้าต่างรถตรงที่ผมนั่ง ผมก็สาดเหมือนกันครับ สาดน้ำลายใส่เค้า เห่าซะกระจกรถเปียกชุ่มไปเลย กว่าจะถึงสระว่ายน้ำ...หน้าต่างรถก็เต็มไปด้วยน้ำลายผม..!!! มาถึงสระน้ำ..เค้าก็ให้อาบน้ำให้สะอาดก่อนลงสระ การว่ายน้ำครั้งแรกเค้าบังคับให้ใส่ชูชีพเพื่อความปลอดภัย เมื่อสุนัขชินสระแล้วจึงถอดออกได้ จริงๆแล้ว ผมเคยว่ายน้ำสระมาก่อน น่าจะสองสามครั้งแล้ว แต่ตอนลงสระใหม่ๆ พี่เลี้ยงใส่ชูชีพให้ผม พอว่ายไปได้สักสองสามรอบสระ นายสั่งให้ถอดออกครับ
แหะๆๆ คงกลัวผมจะไม่ผอม เล่นซะผมหอบแฮ่กๆเลย
m r. j a d a m @ h o t m a i l . c o m
http://jadam2007.multiply.com
m r. j a d a m @ h o t m a i l . c o m
http://jadam2007.multiply.com
“ How much is that doggie in the window ? arf! arf!�
ไม่รู้ว่าผมควรจะ
ดีใจ หรือ เสียใจ กับความเปลี่ยนไปของนาย
ระยะหลังๆมานี้ นายของผม ดูห่างๆจากบรรดาต้นไม้หน้าบ้าน วันหยุดก็ใช้เวลากับต้นไม้น้อยลง ช่วงนี้นายผมอารมณ์ศิลปินครับ และมันอาจจะเป็นสาเหตุที่ทำให้ผมเกิดอาการหูดับ นายนั่งที่ประจำหน้าคอม กด กด คลิก คลิก แล้วก็แสดงท่าทางดีใจ ได้ยินว่าเจอคอร์ดกีตาร์เพลงโปรด หลังจากวันนั้น นายก็บรรเลงกีตาร์เสียงดังน่ารำคาญ รบกวนโสตประสาทของผม แค่นี่คงไม่เท่าไหร่..ผมเลี่ยงไปหาที่นอนไกลๆ ก็พอทนได้ แต่ที่ผมว่ามันแย่กว่าก็คือ นายผมหน่ะเกิดอยากจะเป็น... เจ้ ดั น นายเรียกผมมาใกล้ๆ แล้วบอกกับผมว่า “นี่แก...อยากเป็นเดอะสตาร์ไหม ฉันจะสอนแกร้องเพลงคู่กับฉัน”
ง า น เ ข้ า แ ล้ ว ค รั บ พี่ น้ อ ง ผมถูกสะกดด้วยบิสกิตชิ้นเล็กๆ เพียงผมเปล่งเสียง โฮ่ง โฮ่ง ให้ลงตามจังหวะ บิสกิตในมือนายจะหล่นใส่ปากผมพอดิบพอดี ง่ายไหมครับ...เล่นไม่ยาก...แต่ผมไม่ได้มันมาสักที นายว่าผมร้องผิดคีย์บ้าง ผิดจังหวะบ้าง หรือร้องขาดร้องเกิน.. นายพยายามส่งสัญญาณให้ผมร้องเมื่อถึงคิวผม เฮ้อ..!?!?!?! แบร่ แบร่ แบร่ แบร่ เอาใหม่นะ...นายผมเริ่มร้องต่อ นาย : How much is that doggie in the window? ผม : a r f ! a r f ! โอ๊ย...ผมไม่อยากได้บิสกิตแล้ว และผมก็ไม่ได้อยากเป็นเดอะสตาร์ด้วย
ใ ค ร ก็ ไ ด้ ช่ ว ย ผ ม ที
m r. j a d a m @ h o t m a i l . c o m
http://jadam2007.multiply.com
m r. j a d a m @ h o t m a i l . c o m
http://jadam2007.multiply.com
เรื่องมันเกิดจากสัญชาตินักล่าของผม มันทำงานดีมาก ก็ไอ้ตรงบริเวณที่นายจัดระเบียบไว้วางกล้วยไม้ ที่นายหวงหนักหนา เรียกว่ารองเท้านารี ตรงนั้นล่ะต้นเรื่อง ผมได้กลิ่นอะไรบางอย่าง มันแปลกปลอมเข้ามาในอาณาจักรของผม ที่ตรงนั้น ผมเคยเจอคางคก อึ่งอ่าง งูเขียวหางไหม้...รวมไปถึงลูกจระเข้ตัวน้อย
วันนี้กลิ่นเหล่านั้นลอยมาเข้าประสาทสัมผัสผมอีก ทำไงดีละ...นายเอาตะแกรงและรั้วไม้ไผ่ล้อมไว้ แต่ไม่มีอะไรเกินความสามารถของผม มันต้องมีวิธีที่จะบุกเข้าไปในนั้น..แล้วผมก็ทำได้ ผมลุยเข้าไปค้นหาเจ้ากลิ่นแปลกๆ หาแบบชนิดพลิกแผ่นดินเลยก็ว่าได้ ผมไม่ได้ผลงานอะไรมาอวดนาย วันนี้ไม่ได้ความดีความชอบแน่ๆแล้ว แต่ดันมีหลักฐานมัดตัวติดมาด้วย คือ...ผมขึ้นไปใส่รองเท้านารีของนายจนครบ แล้วคราวนี้ผมหาทางออกไม่เจอคร้าบบบบ ต้องร้องเรียกใครสักคนมาช่วย แล้วทำไมคนๆนั้นต้องเป็นนายด้วยไม่รู้
ซวยแล้วคร้าบ...ก็หลักฐานมันยังติดอยู่ ผมยังคงใส่รองเท้านารีของนายอยู่ ลืมครับ ลืมถอด !!! เอ่อ...ลูกตานายแทบถล่นออกมานอกเบ้า
เสียงกรี๊ดทะลุรูหูผม...แทงไปถึงทวารหนัก ผมอยากหายตัวหนีไปจากตรงนั้น สิ้นเสียงกรี๊ด...นายเดินเข้าบ้านไปเลยครับ ปล่อยผมยืนตัวแข็งทื่ออยู่ตรงนั้นเป็นเวลาเกือบชั่วโมง คือไม่รู้ผมขึ้นไปได้ไง แต่ลงไม่ได้ครับ ผมรู้ว่าครับจะเกิดอะไรขึ้นกับชีวิตผม เพราะรองเท้าที่ผมใส่ๆไปนั้น ราคาตั้งแต่ 200 ไปจนถึง 800 คร้าบ
แหลกลานคาTEEN ของผมเล๊ย นายคร้าบ...ผมขอโต๊ดดด...ผมสำนึกผิดแล้วคร้าบบบบ
m r. j a d a m @ h o t m a i l . c o m
http://jadam2007.multiply.com
m r. j a d a m @ h o t m a i l . c o m
http://jadam2007.multiply.com
คุณๆเคยได้ยินกันมาบ้างไหมครับ ที่เค้าว่ากันว่า หมากับเจ้าของ มักจะมีนิสัยเหมือนๆกัน จริงหรือเปล่าก็ไม่รู้นะ...ผมก็แค่เคยได้ยิน ผมว่า...ผมเองพยายามจะทำอะไรๆตามนาย นายทำอะไรผมทำด้วย ที่เค้าเรียกพฤติกรรมเลียนแบบ นายปลูกต้นไม้ ผมปลูกด้วย แม้ผลที่ออกมาหน้าตาจะไม่เหมือนกัน นายเอาต้นไม้ใส่กระถาง วิธีของผมคือเอามันออกจากกระถาง แต่ไม่ว่าจะใส่หรือเอาออก มันก็ต้องขุดดินเหมือนกัน นายชอบกินอะไร ผมชอบด้วย เรากินเหมือนกันทุกอย่าง ยำวุ้นเส้นรสจัด สลัดผัก บลูเบอรี่ชีสพาย รวมถึงชาเขียวดาวแดง จัดมาเถอะ ทุกอย่างหารสอง เพราะเราเป็นหุ้นส่วนชีวิตกัน หลังๆมานี่ นายดูเหงาๆ ผมเองก็เหงา เหงามันทั้งคน ทั้งหมา เหงาเอาโล่ห์กันหรือไงไม่รู้ เราไม่ค่อยได้เล่นด้วยกันมานานแล้ว
วันนี้...ผมเป็นฝ่ายชวนนายเล่น ผมคาบเอาบอลมาวางตรงหน้า..แต่นายไม่สนใจ ผมเลยตีหน้าเศร้าหมอบลงตรงนั้น ได้ผลครับ...นายคงจะสงสารเลยลงมานั่งด้วยกันที่พื้น เปิดโอกาสให้ผมหอบเอาพุงหลามๆขึ้นไปวางบนตัก ผมเริ่มประจบด้วยการเลียมือก่อน แถมกัดเห็บให้อีกหน่อย อ๊ะ...นายไม่ว่าอะไรแหะ ผมชอบเล่นกัดแทะมือครับ..แต่นายไม่ชอบ แปลกตรงที่..วันนี้นายไม่ว่าอะไร ปล่อยให้ผมเล่นตามสบาย ยิ่งกัดก็ยิ่งมันส์ ยิ่งมันส์ก็ยิ่งแรง
“ โ อ๊ ย ย ย ย ย ย ย ย ย . . . . เ จ็ บ น ะ ” ผมหยุดชะงักทันที หลับตาปี๋ คิดว่าคงจะโดนสักตุ้บ ผิดคาดครับ นายแค่ผลักผมลงจากตัก ผมได้แต่ปั้นหน้าสลด ปลดความผิด อยู่ตรงหน้านาย
“ เ อ๋ ง ง ง ง ง ง ง ง ง ง ง ง ง ”
ไม่ใช่เสียงนายนะครับ เป็นเสียงร้องของผม เพราะก่อนที่ผมจะรู้ตัว ใบหูนิ่มๆของผมก็เข้าไปอยู่ในปากนาย
แ ว๊ ก ก ก ก ก ก ก ก ก ก
!!!
หูสีชมพูอ่อนของผม แม้จะไม่มีโอกาสเห็นได้ด้วยตาตัวเอง แต่ผมก็ตีความได้จากประโยคนี้ “สมน้ำหน้าเป็นรอยเขี้ยวเลย” มาถึงตอนนี้..ผมเริ่มรู้สึกอีกอย่างนึงว่า ผมไม่ได้เป็นฝ่ายเลียนแบบนายฝ่ายเดียว เพราะตอนที่หูผมหลุดออกมาจากปากนาย นายยื่นหน้ามาพูดกับผมว่า “ เจ็ บ ไ ห ม ล่ ะ . . .แ ก คิ ด ว่ า แ ก กั ด เ ป็ น ค น เ ดี ย ว ห รื อ ไ ง ฮึ !!! ”
m r. j a d a m @ h o t m a i l . c o m
http://jadam2007.multiply.com
m r. j a d a m @ h o t m a i l . c o m
http://jadam2007.multiply.com
พูดไปผมก็อายนะเนี้ย เป็นหนุ่มเต็มวัยมาตั้งนานแล้ว แต่ผมยัง v i r g i n อยู่เล๊ย นายได้แต่หลอกผมไปวันๆ บอกจะหาภรรยาให้ จนป่านนี้ยังไม่มีวี่แววว่าผมจะมีโอกาสได้ เพื่อนนายเคยพาพุดเดิ้ลสาวมาที่บ้าน กลิ่นกายเธอ ช่างยั่วยวนใจเกินจะทน ผมเข้าไปเกี้ยวเธอ หวังว่าจะจีบเป็นแควน เธอหันมาตบหน้าผม พร้อมทำปากหมุบหมิบเป็นเชิงด่า เชอะ !!! ตัวเท่าแมว สวยก็ไม่สวย คิดหรอว่าผมจะจริงจัง แต่กลิ่นกายเธอนี่ซิ !!!! ทำเอาผมหงุดหงิดใจไปซะหลายวันเหมือนกัน
แล้ววันนึง..ก็เหมือนพระเจ้ากลั่นแกล้งผม เมื่อไม่นานมานี้...จิตผมเกิดแตกกระเจิง วันนั้น นายมีเพื่อนมาหาที่บ้าน ผมเสนอหน้าเข้าไปทักทายในฐานะเจ้าบ้าน เดินตามเพื่อนนายเข้าไปในครัว วนเวียนอยู่ใกล้ๆ เพื่อนนายถามผมว่า กินผักสดเป็นไหม ??? แล้วเธอก็โยน ผักสดชนิดต่างๆมาให้ แทนคำตอบ ผมก็รับมากินอย่างไม่เกี่ยงงอน ผมไม่ทำให้นายเสียหน้าเด็ดขาด ผักสดสารพัดชนิด ที่ส่งมาผมจัดการเรียบ อาหารมื้อนั้นผ่านไป ผมรู้สึกถึงความผิดปกติในร่างกาย จิตใจมันกระวนกระวาย ธรรมชาติเรียกร้อง ฮอร์โมนหนุ่มทำงาน ร่างกายต้องการการตอบสนอง ผมวิ่งวนไปวนมาด้วยความหงุดหงิด มองหาใครที่จะช่วยผมให้ผ่อนคลาย
. . . ไ ม่ มี . . .
ผมไม่ละความพยายามง่ายๆ มุ่งมั่นที่จะประกอบภาระกิจให้สำเร็จ ผมไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน ว่าทำไมวันนี้ ฮอร์โมนหนุ่มสูบฉีดรุนแรง และแล้ว...ผมก็ต้องยอมแพ้มัน ผมถอดใจนอนหอบอยู่ตรงนั้น ภาระกิจของผมไม่สำเร็จ
นายมองหน้าผม ด้วยความสงสัยปนสงสาร “เธอเอาผักอะไรให้จ่าดำกินมั้งอ่ะ” นายถามขึ้นมาลอยๆ “ ผั ก บุ้ ง
คึ้ น ช่ า ย
ต้ น ห อ ม
ก ร ะ เ ที ย ม ” เสียงเพื่อนนายตอบเรียบๆ
“จ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกย์ เธอเอากระเทียมให้จ่าดำกินด้วยเหรอ” ถ้าสรรพคุณของกระเทียม แล้วผมก็เจอเข้ากับที่พึ่งสุดท้าย หมอนครับ หมอนข้างของผมเอง ผมพยายามลวนลามมัน ทุกวิธีทาง แต่....ไม่สำเร็จครับ หมอนข้างเจ้ากรรม มันอันสั้นนิดเดียว เกินเอื้อมจริงๆ ผมเข้าไม่ถึงอ่ะคร้าบบบบ
ที่เขาร่ำลือมันเป็นความจริง ผมคิดว่า... มันเป็นคราวเคราะห์ของผมแล้วละคร้าบ
m r. j a d a m @ h o t m a i l . c o m
http://jadam2007.multiply.com
m r. j a d a m @ h o t m a i l . c o m
http://jadam2007.multiply.com All rights reserved. Copyright Act 2539 Copyright Naphat If anyone violated. Not that the copies or taking any part of this. Without permission in writing will be prosecuted. Law as defined maximum. สงวนลิขสิทธิ์ ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2539 หากผูใดละเมิด ไมวาการลอกเลียน หรือนำสวนหนึ่งสวนใด ใน e-book เลมนี้ไปใช โดยไมไดรับอนุญาติเปนลายลักษณอักษร จะถูกดำเนินคดี ตามที่กฏหมายบัญญัติไวสูงสุด