kaat anciaux
01
02
03
04
kaat anciaux
10/04/1987 Masterstudente aan LUCA School of Arts, Sint-Lucas, Brussel kaatanciaux@gmail.com 0479/51.84.93
05
Het wandelpad loopt gelijk met het straatniveau van de Lefranqstraat en leidt de bezoeker naar de buitenruimte.
Door een glazen wand te installeren op het gelijkvloers moet de school een meer open indruk maken.
SINT-LUCAS BRUSSEL In het eerste jaar architectuur mochten we de school veranderen hoe wij zelf wilden en ik droomde van een school met meer buitenruimte. Door met de niveauverschillen van de straat te spelen, maakte ik een directe verbinding tussen de Paleizenstraat en de tuin van Arlette, onze concierge.
01
Werkelijkheid zonder weerga: «Ze komt binnen, sluit de deur achter zich, en laat de sleutelbos vallen. Om hem op te rapen, buigt zij door haar knieën, en deze beweging doet haar duizelen. Ze blijft zitten en zoekt met haar rechterhand steun tegen de muur van de hal.»
«Buiten schijnt de zon, en het licht valt door het grote raam van de woonkamer naar binnen, op haar rug. Ze voelt de warmte al na enkele seconden.»
ÂŤZe kijkt in de kinderkamer, een voor een, of de bedden opgemaakt zijn, of er gelucht moet worden, of het speelgoed opgeruimd is. De telefoon gaat. Na een loodrechte sprint is hij maar net op tijd om op te nemen.Âť
VILLA ZEDELGEM In zijn fictionele architectuurkritieken beschrijft Christophe Van Gerrewey architectuur aan de hand van het leven dat er zich in afspeelt. Aan ons om architectuur te ontwerpen vanuit de perceptie van de personages.
02
De ligging van de ruimten t.o.v. elkaar zijn zo gekozen dan ze vloeiend in elkaar overlopen, zoals de verhaallijn.
Het hoogteverschil in het gebouw zorgt dat de lengte ervan wat gebroken wordt.
Rechts de werkelijke villa, met links mijn interpretatie ervan.
De voor- en achterzijde van het gebouw zijn glazen wanden die de loods tot op het gelijkvloers verlichten.
Twee verschillende stalen profielen wisselen elkaar af. Hierdoor ontstaat in het Noorden telkens een glazen vlak dat de artiesten van goed licht voorziet.
ARTIESTENRESIDENTIE AALST De ingreep vindt plaats naast het kunstencentrum Netwerk. In een loods, die direct toegankelijk is vanuit het kunstencentrum, worden 15 artiesten ondergeďż˝ bracht. Hun werkatelier is flexibel en voorzien van het nodige noorderlicht. Hun slaapunits bieden de noodzakelijke privacy.
03
N
atelierruimte + sanitaire kern
slaapunits + sanitaire kern
stalen profielen aangekleed met stalen platen en voorzien van de nodige isolatie
33 WONINGEN BRUSSEL De integratie van het concept cohousing in een bouwblok in SintJans-Molenbeek gebeurt a.d.h.v. 3 woontypen. Ze bestaan telkens uit een ouderenappartement op het gelijkvloers met erboven gezinswoningen. Er is plaats voorbehouden voor gemeenschappelijke functies en buiten werd een publieke tuin ge誰nstalleerd.
04
niv.0
niv.1
niv.2
Het rondwandelen in Sint-Jans-Molenbeek maakt al snel duidelijk dat de collectieve structuur stopt aan de voordeur. De tuintjes worden privaat gemaakt door ze te ommuren, waardoor er kleine donkere koertjes ontstaan. Kwaliteitsvolle buitenruimten zijn dus schaars, privaat noch publiek. Op het moment dat het beschermen van privaat eigendom en privacy de hoogste prioriteit lijkt te worden, wil dit project aantonen dat collectieve ruimten kunnen bijdragen tot een individuele meerwaarde. Dit concreet door de ommuring van alle tuintjes af te breken en de buitenruimte gemeenschappelijk te maken. Als typologie werd bij het invullen van de woonblokken gekozen voor alleenstaande gebouwen op schaal van het stadsweefsel. Hierdoor ontstaan perforaties in de bouwblok. Ook niet-bewoners kunnen erdoor wandelen en van de gemeenschappelijke tuin genieten. Door het ontwikkelen van kwalitatief kleine woningen kan het plaatsgebrek aangepakt worden. De compacte woningen worden gecompenseerd door het delen van een aantal functies: een fietsenloods, een werkatelier, een wasserette en een feestzaal of speelruimte voor kinderen. Meer gemeenschappelijk maken heeft meer individuele ruimte tot gevolg. Deze functies zouden enkel toegankelijk zijn voor de bewoners en zijn ingepland in vier ruimten op het gelijkvloers van de meest centraal gelegen gebouwen in de woonblok. Het ontwerp “Mozaiek� wil staven dat een collectieve meerwaarde niet noodzakelijk gepaard hoeft te gaan met een individueel inboeten van wooncomfort.
niv.0
niv.1
niv.2
niv.0
niv.0
niv.1
niv.1
niv.2
niv.2
Wenduine als lijnstad gericht naar de Noordzee
de idee is om een tweede dijk te creĂŤren dat uitkijkt op de polders
WENDUINE
Steden aan de kust richten zich als lijnsteden naar de zee. Om de troeven van Wenduine optimaal uit te spelen, richten we ons op dat andere landschap: de polders. M.b.v. enkele interventies integreren we een polder-wandeling in de stad.
05
1
4
2
5
3
6
De polders worden via een subtiele groene lob verbonden met enkele drukbezochte plaatsen in Wenduine: de markt en het tennisplein. Deze groene lob wordt d.m.v. interventies gerealiseerd. Een 30-minuten durende wandeling leidt de bezoeker langs deze groene plekjes in Wenduine: het Polder-paviljoen, de gemeenschapstuintjes, de Polder-speeltuin, de Polder-bibliotheek en de Polder-keuken.
bedankt voor uw aandacht