BANK ĆWICZEŃ Z FLORENCJI na zajęcia językowe.
Opracowanie sporządzono po przyjeździe z dwutygodniowego kursu metodycznego dla nauczycieli z Europy „The Creative Classroom- Tools and Tips for Language Teachers” zorganizowanego przez Europass Centro Studi Europeo we Florencji (Włochy) w dniach 8-19 lipca 2013. Kurs został sfinansowany przez Komisję Europejską w ramach programu „Uczenie się przez całe życie”- Comenius/Gruntvig.
Katarzyna Cnotalska
1
Be guide on the side, not a sage on the stage – Bądź przewodnikiem na stronie, a nie mędrcem na scenie.
„Lodołamacze” 1. Gesty. Grupa tworzy okrąg. Celem zabawy jest zapamiętanie imion członków grupy, a pomocą ma być wykonanie gestu dla lepszego utrwalenia sobie imienia danej osoby. Zaczyna nauczyciel, a osoba obok powtarza imię nauczyciela, jego gest i dodaje swoje „dane”. Kolejna osoba robi to samo, aż „łańcuszek” dociera do nauczyciela. 2. Dwie prawdy i jedno kłamstwo. Cel: zgadnij, które z trzech zdań jest kłamstwem Zadanie: Każdy w grupie pisze dwa prawdziwe i jedno fałszywe zdanie na swój temat. Zdania nie powinny być zbyt oczywiste, aby grupa nie miała zbyt łatwego zadania w rozstrzygnięciu. Przykład: „I’ve been to Africa”, „I’m allergic to horses” and „I have one sister”. Klasa zgaduje, uzasadniając swój wybór. Osoba musi zachować marsową twarz. Po dyskusji, osoba ta wyjawia, które zdania były prawdziwe, a które nie. 3. Kolorowe M&M-sy. Zabawa w M&M’s to prosty sposób na wyrażenie faktów na swój temat. Wysyp M&M’s do miseczki. Każdy w grupie bierze kilka. Nie pozwól uczniom zjeść słodyczy od razu. Do każdego M&M’sa usłyszą pytanie od partnera z pary, na które będą musieli odpowiedzieć, w zależności od jego koloru. Podany poniżej przykład można modyfikować: Czerwony M&Ms- ulubione hobby Zielony M&Ms- ulubione jedzenie Żółty M&Ms- ulubione filmy Pomarańczowy M&Ms- ulubione miejsce na podróż Brązowy M&Ms- najfajniejsze lub najbardziej żenujące chwile Niebieski M&Ms- dzika karta (możesz wybrać, kogo chcesz) lub: Czerwony M&Ms- ubrania Zielony M&Ms- kolory Żółty M&Ms- członkowie rodziny Pomarańczowy M&Ms- liczby Brązowy M&Ms- przybory kuchenne Niebieski M&Ms- dni tygodnia Każde inne zestawienie jest oczywiście możliwe (podróżowanie, przymiotniki, czasowniki, rzeczowniki, itd.) Zamiast M&M’sów, można rozdać uczniom kolorowe karteczki.
Katarzyna Cnotalska „Bank Ćwiczeń z Florencji na zajęcia językowe” 2
4. Na całym świecie. Zaczyna lider, wymieniając nazwę jakiegoś kraju, miasta, rzeki, oceanu czy gór, które można znaleźć w atlasie. Kolejna osoba musi powiedzieć inną nazwę, zaczynającą się od ostatniej litery ostaniego słowa. Każda osoba ma określony limit czasu (np. 3 sekundy). Trzeba pamiętać, aby nie powtórzyły się żadne nazwy. Przykład: Osoba pierwsza: London, osoba druga: Niagara Falls, osoba trzecia: Switzerland, itd. 5. Supermarket. Pierwsza osoba z grupy/klasy mówi: „I went to the supermarket to buy an apple” (lub inną rzecz, którą można nabyć w supermarkecie i która zaczyna się na literkę a). Następna osoba powtarza zdanie poprzednika i dodaje słowo na literkę b. Przykład: I went to the supermarket to buy an apple, banana, CD, dog food, envelopes, frozen fish, ….” 6. Proszę mówić przez minutkę. Celem gry jest mówienie przez jedną minutę na podany temat. Ogłaszasz temat i losowo wybrana osoba z grupy musi mówić przez minutę na ten temat. Wybierz tematy, które stymulują wyobraźnię i które są zabawne. Skorzystaj ze stopera i sprawdź, jak długo dana osoba mówiła. Proponowane tematy: Wspomnienia z dzieciństwa; Moja ulubiona gra komputerowa; Dlaczego surówka jest dobra dla zdrowia?; 10 potraw, które można robić z ziemniaków; Dobry film; Podróże to moja pasja. 7. Sposoby podziału na grupy. Rozdaj każdemu karteczkę z liczbą. Uczniowie muszą ustawić sie po kolei, ale nie mogą się do siebie odzywać. Muszą wypracować swój własny język lub język migowy, a to często jest zabawne. Runda druga: Ustaw uczniów wg ich daty urodzenia lub wg miesięcy i wówczas podziel ich na grupy. Inną opcją może być porównanie linii na dłoniach. Osoby z podobnymi liniami łączą się w pary/grupy. 8. Trzy pytania o nietypowe doświadczenia. Uczniowie przygotowują trzy niestandardowe pytania, chcąc się dowiedzieć czegoś więcej o osobach z klasy/grupy (np. Czy lubisz chodzić na szpilkach?, Czy kiedykolwiek próbowałeś ośmiornicy? Kiedy nauczyłeś się jeździć na rolkach? ). Każdy wybiera 2-3 osoby z klasy i zadaje im swoje pytania, zapamiętując odpowiedzi. Potem, prosisz każdego o zrelacjonowanie tego, czego dowiedzieli się o kolegach z klasy, z którymi rozmawiali. Jest to dobre ćwiczenie na mówienie i aktywne słuchanie.
Katarzyna Cnotalska „Bank Ćwiczeń z Florencji na zajęcia językowe” 3
Rozgrzewki językowe. 1. Dlaczego? Jedna grupa pisze pytania zaczynajace się od „Why ...” (Dlaczego ...?), a druga- zdania zaczęte od „Because ...” (Ponieważ ...), puszczając wodze fantazji. Nauczyciel zbiera karteczki z pytaniami i je miesza, a na drugi stos układa pomieszane odpowiedzi. Bierze jedną karteczkę z góry z pytaniem, odczytuje je, a następnie czyta odpowiedź z pierwszej karteczki wziętej ze stosu z odpowiedziami. Wychodzą fajne, śmieszne zestawienia, jest przy tym dużo śmiechu i zabawy. 2. Torebka- „It reminds me of....” Nauczyciel przynosi małe przedmioty w torebce. Uczniowie wyciągają po jednym, nie zaglądając do środka i opowiadają, z czym im się ten przedmiot kojarzy, co im przypomina. 3. The gorilla joke. Nauczyciel wyświetla słowa, które wybrał wcześniej z tekstu,jaki będzie odczytany przez niego w późniejszej fazie lekcji. Uczniowie wybierają 9 słów i wpisują je do poniżeszj tabelki:
Nauczyciel czyta tekst, uczniowie uważnie słuchają i wykreślają usłyszane słowa. Pierwszy uczeń, który wykreśli wszystkie 9 wyrazów, krzyczy: Bingo. Tekst: The gorilla joke. A gorilla went into a bar and ordered a glass of whisky. The barman thought that it was unusual to see a gorilla in a bar drinking whisky and, thinking that gorillas must be stupid, he thought he would try to take advantage of the situation and overcharge him. He served the gorilla the whisky and said: “That’ll be fifty dollars, please”. The gorilla immediately took out his wallet and paid the barman, who was very happy. The gorilla drank his whisky quietly and then ordered another. The barman served him and charged him another fifty dollars. As the gorilla was drinking his whisky, the barman got curious and decided to find out why the gorilla was in the bar. So, to strike up a conversation, he said: “It’s funny, we don’t get many gorillas in here”. “I’m not surprised with the price of your whisky”- the gorilla replied.
Katarzyna Cnotalska „Bank Ćwiczeń z Florencji na zajęcia językowe” 4
Realia. Ćwiczenie na słuchanie z wykorzystaniem autentycznego materiału- trailera (fragmentów filmu wyświetlanych dla reklamy). Kroki: - wybierz odpowiedni trailer do filmu, którym możesz zainteresowć swoją grupę/klasę. - napisz na tablicy wybrane słowa z trailera, wytłumacz je. - zapytaj: O czym może być ten film? Póki co, nie zdradzaj, czy przewidywania uczniów są słuszne czy nie. - wyświetl trailer- najlepiej bez dźwięku przy pierwszym oglądaniu - poprowadź dyskusję: O czym jest ten film?, co się wydarzyło?, co się wydarzy?, itd. - możesz też przygotować pytania do tekstu trailera. Wówczas pamietaj, aby pierwsze wyświetlenie- już z dźwiękiem- było dla ogólnego zrozumienia, przed drugim- rozdaj kartki z pytaniami, a potem daj uczniom czas na wypełnienie odpowiedzi, a za trzecim razem- uczniowie oglądają trailer, by sprawdzić, czy ich odpowiedzi są dobre. - podziel uczniów na grupy- niech wymyślą kawałek historyjki związanej z tym filmem, potem można zmienić grupy i uczniowie kończą historyjkę (to oczywiście jedna z opcji, będzie dobrze, gdy uczniowie będą pracować w jednej grupie i stworzą historyjkę czy opowiadanie w całości- od początku do końca). Inna możliwość: uczniowie po pierwszym obejrzeniu trailera- bez dźwięku- sami wymyślają tekst do trailera- jak „movie karaoke”. Piszą dialogi w parach lub małych grupkach. Trailer “Gremlins” http://www.youtube.com/watch?v=zoK0BzYUTrU Słowa, które musisz wprowadzić uczniom przed wyświetleniem trailera: Gremlin- zły duch, unusual- niezwykły, expose- odsłonić, ujawnić, wyeksponować, multiply- mnożyć, rozmnożyć się, midnight- północ, mischievous- złośliwy, dangerousniebezpieczny. Przykładowe pytania do tekstu trailera: -What kind of film is it? (a horror comedy) - What does a young man receive for Christmas? (a strange creature) Trailer “Percy Jackson: Sea Of Monsters” http://www.youtube.com/watch?v=sIBPpc1cT1E Streszczenie filmu dla nauczyciela: PERCY JACKSON: SEA OF MONSTERS continues the young demigod's epic journey to fulfill his destiny.
Katarzyna Cnotalska „Bank Ćwiczeń z Florencji na zajęcia językowe” 5
To save their world, Percy (Logan Lerman) and his friends must find the fabled and magical Golden Fleece. Embarking on a treacherous odyssey into the uncharted waters of the Sea of Monsters (known to humans as the Bermuda Triangle), they battle terrifying creatures, an army of zombies, and the ultimate Evil. [Golden Fleece- złote runo, demigod- heros, fabled- legendarny, embark- zaokrętować się, treacherous- zdradziecki, perfidny, uncharted- niezbadane, terrifying- przerażające, ultimateostateczne] Wprowadź wyrażenia z trailera: under the guise of a mystery- pod płaszczykiem tajemnicy few notable differences- kilka istotnych różnic extractors- kleszcze, quest- poszukiwanie, pogoń excel- przewyższać, górować disturbance- zakłócenie flight cruise- lot wycieczkowy Przykładowe pytania do tekstu trailera: -
What kind of film is it? (a fantasy) What do the youngsters have to find? (Golden Fleece)
TBL (Task Based Learning- Uczenie oparte na zadaniach). Zadanie to działalność nakierowanana na osiągnięcie celu. Wykonanie zadania komunikacyjnego wymaga uzyskanie rezultatu, stworzenie produktu końcowego, który może być oceniony przez innych.
Klasowa gazetka. Praca projektowa, monitorowana przez nauczyciela. Uczniowie, podzieleni na grupy pracują nad wspólną edycją gazetki klasowej. Można pracować na lekcjach lub potraktować to jako pracę własną uczniów- w domu. Uczniowie tworzą teksty, szukają odpowiednich obrazków (należy pamiętać o umieszczaniu źródła). W gazetce mogą znaleźć się: opowiadania, historyjki, rysunki, karykatury, fakty, zagadki, horoskopy, kącik z modą, przepisy kulinarne, żarty, itp. Potem należy zebrać materiały od uczniów, sprawdzić teksty pod względem językowym, zaprojektować strony w gazetce za pomocą odpowiedniego programu komputerowego, zadbać o to, by pod każdym artykułem było nazwisko ucznia/uczniów, Katarzyna Cnotalska „Bank Ćwiczeń z Florencji na zajęcia językowe”
6
wydrukować gazetkę w odpowieniej ilości i sukces murowany. Duma z wydania własnej gazetki, nawet w małym nakładzie będzie ogromna. Można również ogłosić konkurs międzyklasowy na najciekawszą gazetkę w szkole. Zapewnienie nagród i prestiż będzie dodatkową motywacją i radością dla uczniów. Inna możliwość- zamieszczenie gazetek na stronie internetowej szkoły.
Zadanie tematyczne. Temat: Cats Zadanie z wymienianiem: Wymień trzy przyczyny, dla których ludzie trzymają koty jako zwierzeta domowe. Zamawianie, sortowanie, klasyfikowanie: Ustaw obrazki kotów w kolejności od najmniej do najbardziej ulubionego/ od najmniejszego do największego/ od najbrzydszego do najładniejszego/ od najmniej do najbardziej przyjaznego. Zadanie na porównywanie czy łączenie: Porównaj koty i psy jako zwierzęta domowe. Połącz zwierzęta domowe z właścicielami. Zadanie typu ‘rozwiązywanie problemu’: Wymyśl trzy niskobudżetowe rozwiązania opieki nad kotem kiedy właściciel wyjeżdża. Zadanie kreatywne, praca projektowa: Uczniowie tworzą plakat, gdzie tematem przewodnim jest kot. Szukają informacji nt. różnych gatunków, ras kotów, stając się ekspertami. Dzielenie się osobistymi doświadczeniami, anegdotami, opowieściami: Podziel się historyjką związaną z kotami. Napisz wiersz o kocie.
Nauka skupiona na uczniu- wskazówki dla nauczyciela: 1. Pytaj uczniów, wydobywaj od nich informacje, nie mów im wszystkiego (Bądź przewodnikiem na stronie, a nie mędrcem na scenie). 2. Skoncentruj się na doświadczeniach i zainteresowaniach uczniów- wówczas będą bardziej zaangażowani w proces lekcyjny. 3. Komunikacja nad poprawnością. Pozwól uczniom popełniać błędy, bo inaczej zawsze będą w ciąglym strachu przed wypowiadaniem się. 4. Uczenie się przez robienie- uczeń lepiej zapamiętuje. 5. Uczeń ma wybór. Praca w grupie wymaga negocjacji i podejmowania decyzji. Wtedy lepiej osiągnąć cel. 6. Skup się na budowaniu zaufania i pewności siebie. Język staje się wtedy bardziej prawdziwy i jest częścią życia ucznia.
Katarzyna Cnotalska „Bank Ćwiczeń z Florencji na zajęcia językowe” 7
7. Zachęć uczniów do zainteresowania się angielskim. Korzystaj z czasopism, Internetu, video, TV, listów, itp. 8. Wprowadzaj zadania otwarte. Zdania typu multiple choice ograniczają ucznia, bo ma tylko 25% szans na poprawną odpowiedź, odwodząc go od sytuacji życia codziennego. 9. Spraw, by uczeń wykorzystywał autentyczne materiały, np. przy pracy domowej (Internet). 10. Pamietaj, że uczeń uczy się nie tylko samego języka- naucz go krytycznego myślenia i rozwiązywania problemów poprzez narzucanie kreatywnych zadań i pracy grupowej.
Praca w parach/grupach. Plusy: Jeśli uczniowie pracują w parach czy małych grupach, mają większe szanse na mówienie w języku obcym. Taki system pracy zmienia tempo lekcji; zdejmuje uwagę z nauczyciela, a kładzie go na uczniów; pozwala na to, aby dokonać różnych kombinacji, jesli chodzi o połączenia uczniów; daje uczniom poczucie osiągnięcia celu; uczy ich, jak poprowadzić kogoś lub być poprowadzonym przez kogoś, nie tylko przez nauczyciela; wreszcie- pozwala nauczycielowi monitorować, chodzić po klasie i wsłuchiwać się w produkowany przez ucznia język. Zagrożenia: 1. Możesz stracić kontrolę nad klasą. Ustal sygnał zanim zaczniesz pracę z uczniami, np. gest typu „Time’s up”, aby uczniowie wiedzieli, kiedy zakończyć rozmowy. Nie krzycz, że czas się skończył, bo oni będą jeszcze głośniejsi. 2. Nie jesteś w stanie usłyszeć wszystkich na raz. Ustal więc zamiast typowych par- grupki trzyosobowe, gdzie A i B rozmawiają, a C monitoruje ich pracę. Potem uczniowie zamieniają się rolami. Będą produkowali język. Wiadomo, że Tobie zależy, aby nie używali w takich sytuacjach języka polskiego. Wypracuj więc z nimi następujący system: gdy usłyszysz język polski, wówczas monitorujący musi wstać i stać do końca ćwiczenia. Ćwiczenie kończy się, gdy wszyscy monitorujący wstaną. To powinno uświadomić uczniom, aby używali jak najwięcej angielskiego, a polski ograniczali. 3. W klasie będzie głośno. Jest to dopuszczalne, dopóki uczniowie nie przekrzykują się. Rozsadź trójki w różne miejsca w klasie, aby uczniowie wzajemnie się nie zagłuszali, aby słyszeli tylko siebie. Jak utworzyć pary/grupy. 1. Wyjaśnij dokładnie zadanie, zanim podzielisz klasę. 2. Zawsze zademonstruj sam/a albo z kimś chętnym to, co uczniowie mają zrobić. 3. Poproś ich, aby zrelacjonowali, co mają zrobić zanim zaczną to robić (mogą zrelacjonować po polsku), żeby sprawdzić, czy dobrze zrozumieli polecenie. 4. Wcześniej przygotuj ćwiczenia do wypełniania dla tych, którzy skończą wcześniej- ale zanim im je dasz, najpierw upewnij się, czy faktycznie skończyli zadanie prawidłowo.
Katarzyna Cnotalska „Bank Ćwiczeń z Florencji na zajęcia językowe”
8
5. Nie zapomnij o sprzężeniu zwrotnym tak, by uczniowie czuli, że nie zmarnowali czasu. To ważne, aby podzieliły się swoją pracą na forum, chociaż nie musi to być systematyczne. 6. Naznacz limit czasowy. 7. Kontroluj, kto z kim pracuje tak, by uczniowie nie byli zdominowani albo nie dominowali nad innymi.
Ćwiczenia w parach: 1. Toczenie piłki: Pytanie- odpowiedź. Uczniowie toczą piłkę, wypowiadając pytanie, uczeń, do którego piłka jest toczona- musi odpowiednio zareagować. Dla początkujących może to być wymiana typu: „Hello”, „Hi”, „What’s your name?”, itd. Zdania muszą być krótkie. 2. Luki informacyjne. Każda para dostaje obrazek. Obrazki powinny być prawie takie same, na jednym z nich 2-3 brakujące elementy. Nie pokazując sobie obrazków, para opisuje brakujące elementy. Uczniowie mogą ćwiczyć kolory, przyimki miejsca, przymiotniki. Potem mogą zajrzeć wzajemnie do obrazków, aby sprawdzić, czy dobrze wychwycili różnice. 3. Rozmowy telefoniczne. Siedząc do siebie tyłem, uczniowie ćwiczą romowy telefoniczne lub proste wymiany zdań niepowiązane z rozmowami telefonicznymi. Ważne jest, by uczniowie siedzieli tyłem, ponieważ wówczas wzmaga się ich atencja i zainteresowanie, a to wpływa na lepsze ćwiczenie umiejętności słuchania. Jest to wyzwanie, ale może być zabawnie.
Ćwiczenia w grupach: Ciuchy na każdą pogodę. Przynieś kilka ubrań. Poproś dzieci, aby też przyniosły do szkoły różne ubrania. Rozłóż je na 4 kupki. Klasę podziel na 4 grupy- pory roku. Mają parę minut, aby wybrać odpowiednią ilość ubrań , które można założyć na przyporządkowaną im porę roku. Każdy z grupy ma mieć jakieś ubranko, ale nie może się powtórzyć (nie mogą być np. dwa T-shirty w grupie „Summer”). Następnie dzieci prezentują ubrania, opisując kolory, wzorki, itp. Inne grupy oceniają, czy dokonano dobrego wyboru na daną porę roku.
Katarzyna Cnotalska „Bank Ćwiczeń z Florencji na zajęcia językowe”
9
Ćwiczenia na mówienie- realne sytuacje.
1.Umawianie się (luki informacyjne).
Każda grupa ma kalendarz-terminarz z wypełnionymi spotkaniami/czynnościami. Muszą wymienić się informacjami, aby ustalić spotkanie.
2.Pytanie o drogę/ wskazywanie kierunków. Dwa zestawy map, każda z brakującymi informacjami. Dwa zestawy kierunków dla wybranych dwóch miejsc. Uczniowie wymieniają się informacjami, aby znaleźć miejsce na swojej mapie.
3.Krzyżówki. Każda grupa ma niektóre odpowiedzi. Muszą wymyślić odpowiednie pytania, a potem się nimi wymienić, aby uzupełnić krzyżówkę.
Uczenie gramatyki/słownictwa. Wyścigi do tablicy. Stopień wyższy przymiotników. 1.Wypisz kilka przymiotników na tablicy w następujący sposób: -er
more-
-er
tall useful colourful fast short interesting small expensive slow clean
moretall useful colourful fast short interesting small expensive slow clean
2. Podziel uczniów na dwa zespoły, ustaw ich w dwóch liniach przed tablicą (jak w kolejce).
Katarzyna Cnotalska „Bank Ćwiczeń z Florencji na zajęcia językowe” 10
3. Wytłumacz uczniom zasady, podając przykład, aby wiedzieli dokładnie, co robić. Poproś ich o zrelacjonowanie polecania, aby mieć pewność, że wszystko jest jasne. 4.Każdy uczeń po kolei podbiega do tablicy, zapisuje jedną formę wybranego przymiotnika (nie muszą pisać form po kolei) pod odpowiednią kolumną, a potem wraca do kolejki (na koniec), podając po drodze marker/kredę następnemu uczniowi z zespołu, który pisze formę kolejnego wybranego przymiotnika. Grę należy kontynuować aż wszystkie przymiotniki będą skategoryzowane. 5.Wygrywa ta grupa, która jako pierwsza upora się ze wszystkimi formami. 6.Sprawdzamy, czy wszystkie formy zapisano poprawnie. Jeśli nie- poprawiamy je razem z uczniami. 7.Przy okazji sprawdzania poprawności form, prosimy wybranych uczniów o układanie zdań z tymi formami przymiotników. 8. Można nagrodzić uczniów zwycięskiej drużyny, wpisując plusy lub oceny do dziennika albo rozdać po cukierku. Inne opcje gramatyczne: czasy gramatyczne, odmiana przez osoby, czasowniki regularne versus nieregularne. Ćwiczenie to można śmiało wykorzystać do powtórek słownictwa. Zamiast pisania na tablicy, można przyklejać kartki, ustawić pudełka z wypisanymi kategoriami i wrzucać do nich „realia”.
Techniki tetralne- obrazki w roli głównej. 1.Odgrywanie ról- dialogi. Drukujemy zdjęcia ludzi w różnym wieku, w różnych miejscach (w pubie, na przystanku autobusowym, u lekarza, na rozmowie kwalifikacyjnej, na wycieczce, w sklepie, na poczcie, w hotelu, na lotnisku, pytanie o drogę, zwiedzanie, itp. lub surrealistyczne, typu Czerwony Kapturek i wilk, Frankenstein/Drakula i jego ofiara, zwierzęta, np. lew goniący zebrę/antylopę). Rozłóż obrazki w okręgu. Podziel uczniów na pary. Uczniowie chodzą wokół obrazków, w pewnym momencie mówisz: Stop (lub zatrzymujesz muzykę), pary się zatrzymują, stając przy najbliższym obrazku, wcielają się w role, które na nim widzą i rozmawiają, zmieniając przy tym ton, głos, aby rozmowa była jak najbardziej realistyczna. Obrazki mogą być z wesołymi/smutnymi/zaskoczonymi minami, aby uczniowie mogli dobrze i w pełni odegrać swoje role.
Katarzyna Cnotalska „Bank Ćwiczeń z Florencji na zajęcia językowe”
11
2.Imprezka. Nauczyciel rozdaje każdemu inny obrazek, na których są różne osoby, np. ksiądz, gospodyni domowa, niezadowolone dziecko z nadętą buzią, modelka, nastlolatek z komórką, kucharz, businessman, itp. Nikt nie może zobaczyć, kto jest na innych obrazkach. Uczniowie wcielają się w te postaci, udając, że są na imprezie. Rozmawiają z każdym na przyjęciu, próbując domyślić się kto kim jest. Póki co, nie mówią kim są. Po zakończeniu imprezy (nauczyciel obserwuje i decyduje, kiedy skończyć ćwiczenie), nauczyciel pyta, kim były dane osoby. W dużych klasach, można podzielić uczniów na dwie grupy i zdublować obrazki. Obie grupy pracują niezależnie.
Historyjki- obrazki. 1.„Nie otwierać!”. Podziel uczniów na 4-5 osobowe grupy. Powiedz, że Sally znalazła w drzwiach kopertę z napisem „Don’t open” („Nie otwierać”). Uczniowie piszą historyjkę/opowiadanie, zaczynając od zdania: Sally found an envelope written on „Don’t open” at the door. Po jakimś czasie, uczniowie czytają swoje opowiadania i następuje głosowanie, która historia jest najciekawsza.
2.Natchnienie w torbie. Przynieś różne przedmioty w torbie. Jeden uczeń z grupy wyciąga jeden przedmiot i grupa wymyśla historyjkę z nim związaną.
3.O czym był film? Puść film, ale podziel go na dwie części. Jedna grupa się odwraca, reszta ogląda pierwszą część bez głosu, a potem jest zamiana i druga grupa ogląda swoją część filmu. Następnie muszą sobie opowiedzieć, co widzieli, interpretując obraz.
Katarzyna Cnotalska „Bank Ćwiczeń z Florencji na zajęcia językowe”
12
Historyjki- c.d. 1.Moje imię. Napisz swoje imię pionowo: K A S I A Napisz przymiotniki/rzeczowniki/czasowniki (należy określić tylko jedną kategorię w zależności od słownictwa, które aktualnie omawiamy), zaczynające się na każdą literkę z imienia. Gdy uczeń nie może wymyślić, wówczas pozwól na to, aby literka ta była w środku lub na końca słowa. Wyrazy muszą być powiązane z naszą osobowością. Potem uczniowie w parach uzasadniają swój wybór. Np. Kitesurfing (I’ve chosen kitesurfing because- as you know- I like challenges and I’d like to try it one day), itd. Następnie, aby sprawdzić, czy uczniowie słuchali się wzajemnie, poproś uczniów o zrelacjonawanie dwóch ciekawostek o partnerze z pary. 2.Historyjka z dźwiękami. Poproś wybranych uczniów, aby powiedzieli, które dźwięki są dla nich przyjemne (np. śpiew ptaków), a które nie (np. szczekające psy). Rozdaj parom kartki z wypisanymi czasownikami: crush, snore, bark, scream, creak, thud, shout, ring, bang (zgniatać, chrapać, szczekać, wrzeszczeć , skrzypieć, kołatać, krzyczeć, dzwonić, trzasnąć). Omów z uczniami te wyrazy, podając przykłady. Można również przed lekcją nagrać te dżwięki w innej, niż na liście kolejności, przeplatając jeszcze dodatkowymi dźwiękami. Zadaniem uczniów byłoby zidentyfikowanie dźwięków. Uczniowie muszą napisać historyjkę, wykorzystując każdy czasownik. Przy prezentacji, jedna osoba czyta historyjkę, a druga naśladuje dźwięk, kiedy pojawia się czasownik z podanej listy. Inną opcją może być nakazanie naśladowania dźwięków przez innych uczniów, kiedy tylko usłyszą czasownik. Sprawi to, że będą uważniej śledzić historyjki napisane przez kolegów. 3.Muzyczne wsparcie. Wyjaśnij uczniom, że ich zadaniem będzie opowiedzenie/napisanie historyjki/opowiadania. Muszą w niej odnieść się do potraw, zapachów, kolorów, ustawień stolików, gości, ubrań, a na końcu wyjaśnić dlaczego wybrali ten rodzaj muzyki. Odtwórz 3 wybrane fragmenty muzyki, najlepiej z różnych gatunków. Uczniowie decydują się na jeden fragment. Dzielisz ich zgodnie z ich wyborem muzycznym na trzy grupy. Każdy w grupie wymyśla niezależnie swoją historyjkę. Po wymyśleniu historyjki bądź jej napisaniu, uczniowie dyskutują, porównują wspomniane wyżej kategorie: czy mieli podobne potrawy, gości, itd. Na koniec możesz poprosić wybranych uczniów o grupową relację.
Katarzyna Cnotalska „Bank Ćwiczeń z Florencji na zajęcia językowe” 13
4.Klasowe opowiadanie. Przygotuj różne obrazki, na których są osoby, zwierzęta, przedmioty. Zestawienia mogą być zwariowane. Pomieszaj je. Uczniowie losują jeden obrazek i wymyślają jedno zdanie, zaczynając opowiadanie, kolejny uczeń losuje następny obrazek i układa następne zdanie i w ten sposób powstaje wspólna klasowa opowieść. Uczniowie muszą się wzajemnie słuchać, aby treść była ze sobą powiązana. Jest przy tym dużo zabawy, bo kreatywność i wyobraźnia uczniów nie zna granic. Inna wersja: Na zespolonych stolikach połóż wszystkie obrazki. Uczniowie układają je w taki sposób, aby powstało opowiadanie. Każdy tworzy po jednym zdaniu do obrazka. Uczniowie wypowiadają się po kolei. Kolejna opcja: Każdy uczeń (zaczyna ten w pierwszej lub ostatniej ławce)wypowiada jedno słowo, by spójnie ułożyć pierwsze zdanie opowiadania. W ten sam sposób tworzone są kolejne zdania, logicznie powiązane z poprzednimi, aż ułożona zostanie cała historyjka. 5.Opowiadanie „na słowach”. Poproś uczniów, aby podali Ci kilka słów (najlepiej te ostatnio- lub nowopoznane)- mogą to być czasowniki, przymiotniki, spójniki, przysłówki, itd. Zapisz je na tablicy. Następnie, w parach, uczniowie piszą opowiadania, wykorzystując wszystkie wyrazy. Potem, jeden uczeń odczytuje pracę, a drugi odznacza na tablicy słowa, które pojawiają się w ich opowieści po to, by sprawdzić, czy wykorzystali wszystkie. Można zarządzić klasowe głosowanie, czyja historyjka była najciekawsza.
6.Opowiadanie „na obrazkach”. Rozdaj obrazki (musisz mieć np. 2 takie same). Uczniowie, którzy dostali takie same obrazki, łączą się w pary. Najpierw, indywidualnie wymyślają historyjkę do obrazka. Oboje muszą powiedzieć kto i gdzie jest na zdjęciu. Jedno z nich wymyśla, co było wcześniej, a drugie- co się wydarzy później. Potem w parach dyskutują pod kątem tych zagadnień. Nauczyciel prosi o relację z dyskusji. Następnie cała klasa podsumowuje opowieść, „pisząc” zakończenie.
Opracowanie: Katarzyna Cnotalska
Katarzyna Cnotalska „Bank Ćwiczeń z Florencji na zajęcia językowe” 14