Η ιστορία της Κοκκινοσκουφίτσας… ανάποδα!
Δ΄ ΤΑΞΗ
Μια φορά κι έναν καιρό, υπήρχε ένα χαριτωμένο μικρό λυκάκι που αγαπούσε πολύ το σχολείο.
Όμως, από τη μέρα που ήρθε στο σχολείο η Κακιά Κόκκινη, τα πράγματα άλλαξαν.
Γιατί, κάθε πρωί η Κακιά Κόκκινη ακολουθούσε το μικρό λυκάκι στον δρόμο για το σχολείο και το πείραζε.
Άλλες φορές το τρόμαζε…
Άλλες φορές του τράβαγε την ουρά…
Κι άλλες φορές, πάλι, του έβαζε τρικλοποδιά για να πέσει και να χτυπήσει.
Ένα βράδυ, που η μαμά του το έκανε μπάνιο, το λυκάκι της τα είπε όλα. «Πρέπει να της πεις ότι σε ενοχλεί αυτό που κάνει και να της ζητήσεις να σταματήσει.» είπε η μαμά Λύκαινα. Το λυκάκι δοκίμασε, αλλά δεν τα κατάφερε…
Μια άλλη μέρα, ο μπαμπάς το συμβούλεψε, όταν συναντήσει την Κακιά Κόκκινη, να σηκώσει το ανάστημά του για να φανεί πιο ψηλός και δυνατός.
Όμως, αντί να φοβηθεί, ξεκαρδίστηκε στα γέλια!
Τότε, ξαφνικά η Κακιά Κόκκινη τού άρπαξε το καλαθάκι με το φαγητό και έφυγε γελώντας.
Το λυκάκι ξέσπασε σε κλάματα. Έχασε το αγαπημένο του καλαθάκι και δεν είχε τίποτα να φάει.
Η δασκάλα πρόσεξε ότι το λυκάκι ήταν λυπημένο και το ρώτησε τι έχει.
Όμως, δίσταζε να της μιλήσει, γιατί τους παρακολουθούσε η Κακιά Κόκκινη. Η δασκάλα τού πρότεινε να μιλήσει στον σύμβουλο, τον κ. Σοφοκλή.
Όταν το λυκάκι διηγήθηκε όσα είχε περάσει, ξέσπασε σε κλάματα.
Ο κ. Σοφοκλής του είπε: «Γιατί δεν κάνεις κάτι που δεν θα το περιμένει;» και σβουπ! γύρισε το κεφάλι του γρήγορα 360ο . Το λυκάκι έσκασε στα γέλια! «Σου πάει να χαμογελάς! Γιατί δε δοκιμάζεις να της χαμογελάσεις;» είπε ο κ. Σοφοκλής.
Έτσι κι έγινε! Την επόμενη φορά που η Κακιά Κόκκινη πετάχτηκε μπροστά του, εκείνο απλά της χαμογέλασε. Η Κακιά Κόκκινη σάστισε! Δεν είχε συνηθίσει να της χαμογελούν.
«Πάρε το παλιοκαλάθι σου! Δεν το χρειαζόμουν ούτως ή άλλως!» είπε η Κακιά Κόκκινη φεύγοντας.
Το λυκάκι μάζεψε τα πράγματά του ικανοποιημένο που την έβαλε στη θέση της.
«Δε νομίζω να με ξαναπειράξει!» σκέφτηκε το μικρό λυκάκι και συνέχισε τον δρόμο του νιώθοντας περήφανο και πιο χαρούμενο από ποτέ!
ΤΕΛΟΣ