1ο Δημοτικό Σχολείο Αργοστολίου «Σχολεία Υπερασπιστές των Παιδιών» «Λέμε ΟΧΙ στη βία, Λέμε ΝΑΙ στην αλληλεγγύη»
ΓΗΧΑΡΟΥΠΑ Ευχές για μια Γη Χαρούμενων παιδιών!!!
Οι μαθητές του 1ου Δημοτικού Σχολείου Αργοστολίου Συμμετοχή στο πρόγραμμα: «ΣΧΟΛΕΙΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΕΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ» «Λέμε Όχι στη βία, Λέμε Ναι στην αλληλεγγύη» «Τα δικαιώματα των παιδιών στην τάξη και στην πράξη» 2014 – 2015
Δ/ντής Σχολείου: κος Παπουτσής Χρήστος Υπεύθυνοι για το πιο πάνω πρόγραμμα ήταν όλοι οι εκπαιδευτικοί του σχολείου μας: Ατματζίδου Νατάσα (ΖΕΠ), Καβατζικίδου Παρασκευή (δασκάλα Γερμανικών), Καζία Αθηνά (Παράλληλη Στήριξη), Κουκουλέτσου Δήμητρα & Μπανάσα Δέσποινα (δασκάλες Αγγλικών), Λιπιάτου Καλομοίρα (Στ΄τάξη), Μενούτη Κανέλλα (δασκάλα Γαλλικών), Μπαλτσαβιά Μπέλλα (Α1 ΄ τάξη), Μπίκα Μαρία (Γ΄τάξη), Μωραΐτου Αλεξία (η γυμνάστριά μας), Σαμαρά Λένα (Β΄τάξη), Σαριπανίδου Κλαίρη (Α2), Τζαννετάτου Μαρία (Δ΄), Τσακαρισιάνου Παναγιώτα (ολοήμερο), Τσιμάρα Χριστίνα (Ε΄ τάξη) Αργοστόλι 2014 – 2015
«ΣΧΟΛΕΙΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΕΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ» 1ο Δημ. Σχολ. Αργοστολίου ΓΗΧΑΡΟΥΠΑ
Εισαγωγή Στο Σχολείο μας αποφασίσαμε κι εφέτος να συμμετάσχουμε στο πρόγραμμα της UNICEF: «Σχολεία Υπερασπιστές των παιδιών», «Λέμε ΟΧΙ στη βία, Λέμε ΝΑΙ στην αλληλεγγύη». Το πρόγραμμα αυτό έχει κεντρίσει το ενδιαφέρον τόσο των μαθητών μας όσο και των εκπαιδευτικών! Δίνεται η ευκαιρία σε όλους μας να ασχοληθούμε λίγο παραπάνω με ένα «Κεφάλαιο» ύψιστης σημασίας για τη Ζωή και το Μέλλον των παιδιών μας, αλλά και της κοινωνίας γενικότερα: «Τα Δικαιώματα των παιδιών». Παράλληλα είναι μια αφορμή να ξεφύγουμε λίγο από τη ρουτίνα του αναλυτικού προγράμματος και να προβούμε σε διάφορες ενδιαφέρουσες δραστηριότητες που προάγουν τη μάθηση αλλά και τη δημιουργία ενός συνεργατικού κλίματος μεταξύ όλων των μελών της σχολικής μας κοινότητας. Ο Δ/ντής μάς κοινοποίησε το πρόγραμμα δίνοντας έμφαση στη Σύμβαση για τα δικαιώματα του παιδιού, βασικά σημεία της οποίας υπάρχουν αναρτημένα σε εμφανές σημείο του σχολείου μας. Από τον Οκτώβριο ήδη με συντονίστρια τη γυμνάστριά μας, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα του Αθλητισμού κατά του ρατσισμού, ασχοληθήκαμε ιδιαίτερα με το δικαίωμα της ΙΣΟΤΗΤΑΣ. Στη συνέχεια και στα πλαίσια του παραπάνω προγράμματος μελετήσαμε και τα υπόλοιπα δικαιώματα. Συμφωνήσαμε στη δημιουργία περιοδικού όπου θα παρουσιάζαμε δείγματα των εργασιών όλων των τάξεων. Παράλληλα, προς το τέλος του προγράμματος, διενεργήθηκε ένας έρανος ΑΓΑΠΗΣ από τους μαθητές του σχολείου μας για τα παιδιά όλου του κόσμου. Το περιοδικό μας το ονομάσαμε «ΓΗΧΑΡΟΥΠΑ» δηλαδή Γη Χαρούμενων Παιδιών! Κάθε τάξη, αφού μελέτησε τη Σύμβαση των δικαιωμάτων, προέβη στις δικές της δραστηριότητες, ζωγράφισε, έπαιξε, έφτιαξε σταυρόλεξα, κρυπτόλεξα, εικονόλεξα, ακροστιχίδες – μεσοστιχίδες, συγκέντρωσε ενδιαφέροντα άρθρα, έγραψε ποιήματα, παραμύθια, αινίγματα, βρήκε παροιμίες σχετικές με το κύριο σύνθημα: Λέμε ΟΧΙ στη βία, Λέμε Ναι στην ανθρωπιά και την αλληλεγγύη. Συγκεκριμένα: οι Α, Β και Γ τάξεις σκέφτηκαν και δημιούργησαν τα δικά τους παιχνίδια με κάρτες για τα δικαιώματα, η Δ΄ τάξη μελέτησε ιδιαίτερα το κεφάλαιο της ανθρωπιάς, η Ε΄ τάξη την αλληλεγγύη και η Στ΄ τάξη έγραψε παραμύθια. Παράλληλα κάποιες ομάδες ασχολήθηκαν με τη βία. Τέλος, μαθητές όλων των τάξεων έγραψαν σε αστεράκια ΕΥΧΕΣ - ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ για τα παιδιά όλου του κόσμου σχηματίζοντας το σήμα της ΕΙΡΗΝΗΣ! Ευχαριστούμε το Δ/ντή μας, κο Παπουτσή Χρήστο, για τη στήριξή του στην όλη μας προσπάθεια. Ευχαριστούμε επίσης τους γονείς των μαθητών μας για τη συμπαράσταση, τη βοήθεια και την ανταπόκρισή τους! Τέλος, οι εκπαιδευτικοί συγχαίρουμε τους μαθητές μας για την μεταξύ τους συνεργασία στην υλοποίηση του προγράμματος! Με εκτίμηση Ο Σύλλογος Διδασκόντων του 1ου Δημοτικού Σχολείου Αργοστολίου
Δ΄ τάξη
1
«ΣΧΟΛΕΙΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΕΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ» 1ο Δημ. Σχολ. Αργοστολίου ΓΗΧΑΡΟΥΠΑ
Περιεχόμενα 1. Εισαγωγή ............................................................................................ 2. Η Σύμβαση των Δικαιωμάτων ........................................................... 3. Το έργο της UNICEF ......................................................................... 4. Υπέρμαχοι των ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ....................................... 5. Τι χρειάζονται τα παιδιά για να είναι χαρούμενα (Έρευνα) .............. 6. Βία ...................................................................................................... 7. Ανθρωπιά ........................................................................................... 8. Αλληλεγγύη ....................................................................................... 9. Τα ποιήματά μας ................................................................................ 10. Τα παραμύθια μας – Οι δικές μας ιστοριούλες ................................. 11. Τα παιχνίδια μας για τα Δικαιώματα ................................................ . 12. Κρυπτόλεξα, σταυρόλεξα ................................................................. 13. Αινίγματα – παροιμίες ......................................................................
σελ. 1 σελ. 2 σελ. 3 σελ. 4 σελ. 5 σελ. 6 σελ. 7 σελ. 8 σελ. 15 σελ. 16 σελ. 19 σελ. 20 σελ. 24
Η Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού – οι βασικές της αρχές Το 1989 γεννήθηκε η Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού (Convention on the Rights of the Child). Η Σύμβαση είναι μια διεθνής συνθήκη ανθρωπίνων δικαιωμάτων που λέει πως όλα τα παιδιά γεννιούνται με βασικές ελευθερίες και δικαιώματα. Μια τέτοια συνθήκη αποτελεί μια συμφωνία μεταξύ ανθρώπων ή κρατών όπου όλοι συμφωνούν να υπακούουν στον ίδιο νόμο. Η Σύμβαση καθορίζει το εύρος των δικαιωμάτων τα οποία οφείλουν να απολαμβάνουν τα παιδιά οπουδήποτε. Θέτει τις βασικές προϋποθέσεις για την ευημερία των παιδιών στα διάφορα στάδια της ανάπτυξής τους και είναι ο πρώτος παγκόσμιος, νομικά δεσμευτικός, κώδικας δικαιωμάτων των παιδιών στην ιστορία. Παρότι η Σύμβαση έχει συνολικά 54 άρθρα, διέπεται από τέσσερις θεμελιώδεις αρχές:
Μη-Διάκριση (άρθρο 2): Κανένα παιδί δεν πρέπει ούτε να επωφελείται, ούτε να υποφέρει εξ' αιτίας φυλής, χρώματος, φύλου, γλώσσας, θρησκείας, ή εθνικής, κοινωνικής ή εθνοτικής καταγωγής, ή εξ' αιτίας οποιασδήποτε πολιτικής ή άλλης θέσης, εξ' αιτίας της κοινωνικής του θέσης ή της περιουσίας ή της οικογένειας στην οποία γεννήθηκε, ή επειδή έχει κάποια αναπηρία. Το Καλύτερο Συμφέρον του Παιδιού (άρθρο 3): Νόμοι και δράσεις που επηρεάζουν παιδιά πρέπει να θέτουν προτεραιότητα στο τι είναι το καλύτερο για αυτά και να τα ωφελούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Επιβίωση, Ανάπτυξη και Προστασία (άρθρο 6): Οι αρχές σε κάθε χώρα πρέπει να προστατεύουν το παιδί και να το βοηθούν ώστε να εξασφαλισθεί η ολοκληρωμένη ανάπτυξή του - φυσική, πνευματική, ηθική και κοινωνική. Ευθύνονται για παροχές, που διασφαλίζουν δικαίωμα στην υγεία, την εκπαίδευση, την κοινωνική ασφάλιση, τη φυσική αγωγή, το παιχνίδι, τη ψυχαγωγία, τον ελεύθερο χρόνο, τον πολιτισμό και τις παροχές για ένα επαρκές βιοτικό επίπεδο. Συγχρόνως οφείλουν να του παρέχουν προστασία που καλύπτει κάθε μορφή κακοποίησης, διάκρισης, εκμετάλλευσης, κατάχρηση ουσιών, αδικία, διαμάχη και σύρραξη. Συμμετοχή (άρθρο 12): Κάθε παιδί έχει το δικαίωμα να εκφράζει τη γνώμη του για τις αποφάσεις που αφορούν τη ζωή του και οι απόψεις του πρέπει να λαμβάνονται υπόψη. (1ο Δημοτικό Σχολείο Αργοστολίου) http://www.unicef.gr) 2
«ΣΧΟΛΕΙΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΕΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ» 1ο Δημ. Σχολ. Αργοστολίου ΓΗΧΑΡΟΥΠΑ
Α΄ τάξη
Δ΄ τάξη
Γ΄ τάξη Γ΄ τάξη
UNICEF Η λέξη Unicef προέρχεται από τα αρχικά των αγγλικών λέξεων UNΙTED NATIONS CHILDREN’S FUND, δηλ. ΤΑΜΕΙΟ ΠΑΙΔΙΩΝ ΤΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΗΝΩΜΕΝΩΝ ΕΘΝΩΝ. Ιδρύθηκε στις 11/12/1946. Έχει την έδρα της στη Νέα Υόρκη. Πρόκειται για ένα Διεθνή Οργανισμό με κύριο στόχο την παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας παιδιών και οικογενειών των αναπτυσσόμενων χωρών κι όχι μόνο. Το 1965 πήρε το Νόμπελ Ειρήνης. Τα μέλη της Unicef πηγαίνουν σε χώρες που έχουν ανθρωπιστική κρίση ή πόλεμο ή πρόσφυγες και βοηθούν με κάθε τρόπο τα παιδιά. Στήνουν σχολεία, ιατρεία, διανέμουν τρόφιμα, είδη πρώτης ανάγκης
και σχολικά είδη. Τα κύρια έσοδά της προέρχονται από κυβερνήσεις αλλά κι από ιδιώτες. Όλοι μας οφείλουμε να γνωρίζουμε το σημαντικό έργο της Unicef και να το στηρίζουμε με κάθε τρόπο. Για παράδειγμα μπορούμε να αγοράζουμε διάφορα σχολικά είδη της καθώς και να τηλεφωνούμε στους τηλεμαραθώνιους που γίνονται κάθε χρόνο. (Γ¨ τάξη: Κασσιανός Δημήτρης, Νικόλας και Κατερίνα Μπαρλαμά, Σαμουέλα Σελενίτσα, Σοφία, Ελένη Κορσάνου)
3
«ΣΧΟΛΕΙΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΕΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ» 1ο Δημ. Σχολ. Αργοστολίου ΓΗΧΑΡΟΥΠΑ
Οι Υπέρμαχοι των ανθρωπίνων δικαιωμάτων
Α΄ τάξη
1. Νέλσον Μαντέλα Ο Νέλσον Μαντέλα (Nelson Rolihlahla Mandela, γεννήθηκε στις 18 Ιουλίου του 1918 στη Νότια Αφρικής και απεβίωσε στις 5 Δεκεμβρίου 2013. Όλη του τη ζωή την αφιέρωσε στον αγώνα για την προάσπιση των δικαιωμάτων του ανθρώπου. Γνώρισε την αδικία και την σκληρότητα των “δυνατών” εξαιτίας των οποίων κατέληξε για αρκετά χρόνια στη φυλακή. Συγκεκριμένα το 1944, έγινε μέλος του Αφρικανικού Εθνικού Κογκρέσου (ANC), και εργάστηκε ενεργά για την εξάλειψη των πολιτικών του απαρτχάιντ του κυβερνώντος Εθνικού Κόμματος. Μεταξύ άλλων κατά τη διάρκεια της δίκης του για τις ενέργειές του, διακήρυξε: «Πάλεψα ενάντια στην κυριαρχία των λευκών, πάλεψα και ενάντια στην κυριαρχία των μαύρων. Αυτό που επιθυμώ είναι το ιδανικό μιας ελεύθερης και δημοκρατικής κοινωνίας, όπου όλοι οι άνθρωποι συμβιώνουν αρμονικά και απολαμβάνουν ίσων ευκαιριών. Είναι ένα ιδανικό το οποίο ελπίζω να ζήσω και να το πραγματοποιήσω αλλά εάν χρειαστεί, είναι ένα ιδανικό για το οποίο είμαι προετοιμασμένος να πεθάνω». Μετά τις αποφυλακίσεις του και την εντεινόμενη μάχη κατά της καταπίεσης, το 1994 ορκίστηκε ως ο πρώτος μαύρος πρόεδρος της Νοτίου Αφρικής, ένα αξίωμα που διατήρησε μέχρι το 1999. Στα χρόνια της προεδρίας του, η χώρα άφησε πίσω της την διακυβέρνηση από μια μειονότητα και το απαρτχάιντ, κερδίζοντας διεθνή αναγνώριση για την προάσπιση εθνικής και διεθνούς
συμφιλίωση. (πηγή: http://el.wikipedia.org/wiki), (Άρης Στ΄ τάξη)
2. Μαχάτμα Γκάντι (1869 -1948) Ένας από τους μεγαλύτερους υπέρμαχους της ειρηνικής αντίστασης στην καταπίεση είναι ο Μαχάτμα Γκάντι, ο οποίος περιέγραφε τη μη βία ως τη “μεγαλύτερη δύναμη που έχει στη διάθεσή της η ανθρωπότητα. Είναι πιο δυνατή και από το πιο ισχυρό όπλο καταστροφής που κατασκεύασε ο άνθρωπος”. Συγκεκριμένα, ο μεγάλος πολιτικός και πνευματικός ηγέτης του 20ου αιώνα τιμάται στην Ινδία ως ο πατέρας του έθνους, καθώς υπήρξε πρωτοπόρος στην εφαρμογή της αρχής Σατιάγκρα - της αντίστασης στην τυραννία με τη μαζική μη βίαιη ανυπακοή των πολιτών. Με σκοπό την απελευθέρωση της Ινδίας από την ξένη κυριαρχία, ο Γκάντι προχώρησε σε πολλές εθνικές μη βίαιες εκστρατείες για την διεύρυνση των δικαιωμάτων των γυναικών, την ανακούφιση των φτωχών, την εξάλειψη του άδικου συστήματος των καστών, την οικοδόμηση θρησκευτικής και εθνικής αρμονίας. (πηγή:http://el.wikipedia.org/wiki), Κιόρρη Στ΄ τάξη)
4
Εβελίνα
«ΣΧΟΛΕΙΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΕΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ» 1ο Δημ. Σχολ. Αργοστολίου ΓΗΧΑΡΟΥΠΑ
3. Άννα Έλινορ Ρούζβελτ Κινητήρια δύναμη του χάρτη ελευθεριών της Οικουμενικής Διακήρυξης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων υπήρξε ως πρόεδρος και μέλος της Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για τα ανθρώπινα δικαιώματα, η Άννα Έλινορ Ρούζβελτ (11 Οκτωβρίου 1884 – 7 Νοεμβρίου 1962). Γεννημένη στη Νέα Υόρκη και παντρεμένη με τον ανερχόμενο πολιτικό Φράνκλιν Ντελάνο Ρούζβελτ, αρχίζει να εμπλέκεται σημαντικά στα κοινά. Με βασικά θέματα την προάσπιση της κοινωνικής δικαιοσύνης, η ίδια
προήγαγε μέσω του αγώνα της, ίσα δικαιώματα για τις γυναίκες, τους Αφροαμερικανούς και για τους εργαζομένους την εποχή της μεγάλης οικονομικής ύφεσης. Η κληρονομιά των λόγων και των έργων της κάνει έντονη την παρουσία της στα συντάγματα πολυάριθμων χωρών και στη διεθνώς εξελισσόμενη διεθνή νομολογία που τώρα προστατεύει τα δικαιώματα των ανδρών και των γυναικών σε όλο τον κόσμο. (πηγή: http://el.wikipedia.org/wiki), (Άντζελα Ζίου Στ΄ τάξη)
Τι χρειάζεται ένα παιδί για να είναι χαρούμενο; ΕΡΕΥΝΑΜΕ
Τι είπαν οι μεγάλοι Μία ομάδα παιδιών από τις Α΄ και Στ΄ τάξεις ρωτήσαμε 21 ενήλικες από το χώρο του σχολείου μας: τι κατά τη γνώμη τους χρειάζεται περισσότερο ένα παιδί για να είναι χαρούμενο. Δέκα
(10) μας απάντησαν αγάπη, δύο (2) φίλους και οι υπόλοιποι από ένας: οικογένεια, στέγη, υγεία, αγκαλιές, εμπιστοσύνη, φροντίδα, τροφή, παιχνίδια και ρούχα.
(Α΄ τάξη Αχιλλέας και Μελίνα, Στ΄ τάξη: Εβελίνα και Άντζελα)
5
«ΣΧΟΛΕΙΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΕΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ» 1ο Δημ. Σχολ. Αργοστολίου ΓΗΧΑΡΟΥΠΑ
Τι συμπλήρωσαν οι μικροί Οι μαθητές: Γ΄ τάξη
της Α΄ τάξης στην πλειοψηφία τους απάντησαν ότι ένα παιδί για να είναι χαρούμενο χρειάζεται αγάπη και φίλους.
της Β΄ τάξης: φίλους και παιχνίδια
της Γ΄ τάξης: παιχνίδια, αγάπη και σπίτι
της Δ΄ τάξης: αγάπη, ασφάλεια, παιχνίδια και ειρήνη
της Ε΄ τάξης: αγάπη, παιχνίδια, φροντίδα και υγεία
της Στ΄ τάξης: αγάπη, παιχνίδια, φροντίδα, υγεία και οικογένεια
Βία (Στ΄ τάξη) Βία είναι η χρήση της δύναμης για καταναγκασμό. Αναφέρεται ως προσωποποίηση της δύναμης από την αρχαία εποχή. Ο Ησίοδος την παρουσιάζει ως αδελφή του Ζήλου, της Νίκης και του Κράτους. Θα λέγαμε ότι αποτελεί μια μάστιγα της εποχής μας με πολλαπλά αίτια, οικονομικά, κοινωνικά, θρησκευτικά, πνευματικά ηθικά κ.ά. Ζούμε δυστυχώς σε μια εποχή όπου κύριο μέλημα των ανθρώπων είναι η απόκτηση ολοένα και περισσότερων υλικών κυρίως αγαθών. Η μη απόκτησή τους αγχώνει τον άνθρωπο και τον οδηγεί σε βίαιη και παραβατική συμπεριφορά. Παράλληλα ο κλονισμός της οικογένειας, η έλλειψη της θαλπωρής, η αδιαφορία, ο κλονισμός των ηθικών αρχών, αυξάνουν το φαινόμενο της Βίας. Έτσι τη συναντάμε παντού! Για τον περιορισμό της Βίας απαιτείται Παιδεία, δικαιοσύνη, νόμοι και σωστή εφαρμογή τους. Συμπληρωματικά εκτός από τη φροντίδα του κράτους απαιτείται προσοχή στις οικογενειακές σχέσεις και στις σχέσεις δασκάλων μαθητών, γιατί ο χαρακτήρας του ανθρώπου διαμορφώνεται στην παιδική κι εφηβική ηλικία. Κι αυτό είναι πολύ σημαντικό γιατί είναι γενικού κύρους και αξίας η φράση: «όπου χτίζεται ένα σχολείο, κλείνει μια φυλακή» (πηγή: Η Βία ως κοινωνικό φαινόμενο - Άρθρα Μελέτες, Ματιά: Αμαλία Κ. Ηλιάδη), ( Στ΄ τάξη)
Δ΄
τάξη 6
«ΣΧΟΛΕΙΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΕΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ» 1ο Δημ. Σχολ. Αργοστολίου ΓΗΧΑΡΟΥΠΑ
Ανθρωπιά Λέγοντας ανθρωπιά εννοούμε συναίσθημα κατανόησης και συμπαράστασης προς τους άλλους. Κάποτε ο Αριστοτέλης είχε πει: "Είναι καλύτερο να αγαπάς από το να σε αγαπάνε." Στην εποχή που ζούμε, σίγουρα αυτή η φράση κάθε άλλο παρά μας χαρακτηρίζει... Έχουμε γίνει όλοι δέσμιοι των επιθυμιών, που μας δημιουργούν μέσω των διαφημίσεων, αδιαφορώντας για τον συνάνθρωπό μας. Κοιμόμαστε και ξυπνάμε με μοναδικό σκοπό της ζωής μας, την απόκτηση ολοένα και περισσοτέρων υλικών αγαθών αγνοώντας τους εξαθλιωμένους συνανθρώπους μας που πραγματικά μας έχουν ανάγκη. Έχουμε μετατραπεί σε άβουλα όντα που είναι διατεθειμένα να κάνουν τα ΠΑΝΤΑ προκειμένου να ικανοποιήσουν τις επιθυμίες τους. Σε αυτό το σημείο λοιπόν έρχεται να τεθεί το εξής ερώτημα: "Πόση αδικία υπάρχει στον κόσμο και γιατί εμείς βοηθάμε στην εξάπλωσή της;". Γιατί λοιπόν, τη στιγμή που πολλοί άνθρωποι γύρω μας δεν έχουν χρήματα ούτε για ψωμί, εμείς να σκεφτόμαστε πόσα κιλά θα είναι το κατσίκι που θα αγοράσουμε; Γιατί την ίδια στιγμή που εμείς χαλαρώνουμε στο σπίτι μας μπροστά στο τζάκι, παιδιά να πεθαίνουν απ' το κρύο; Γιατί εκατοντάδες παιδιά στην Αφρική να πεθαίνουν από διάφορες αρρώστιες τη στιγμή που εμείς απολαμβάνουμε τον καφέ μας σε κάποια αναπαυτική πολυθρόνα; Γιατί, γιατί, γιατί... εκατομμύρια αναπάντητα γιατί, με μια κοινή απάντηση σε όλα.... "Επειδή χάθηκε η ανθρωπιά μας". Σίγουρα οι εποχές που ζούμε είναι δύσκολες και κανένας δεν έχει περίσσευμα χρημάτων, όμως σίγουρα όλοι μπορούμε να βοηθήσουμε, ο καθένας μας με τον δικό του τρόπο, τους συνανθρώπους γύρω μας, που μας έχουν ανάγκη... όχι από το περίσσευμα της τσέπης μας αλλά από το περίσσευμα της καρδιάς μας... Οι μαθητές της Δ΄ τάξης ευχόμαστε το πιο πάνω άρθρο να βοηθήσει όλους μας να θυμηθούμε ότι είμαστε άνθρωποι κι έχουμε όλοι δικαίωμα στη ΖΩΗ!!! (πηγή:http//aksiesanthropon.blogspot.gr – Ιούλιος 2011), ( Δ ΄ τάξη)
Οι σκέψεις μας για την ανθρωπιά Ανθρωπιά, ανθρωπισμός ή ουμανισμός είναι ο τρόπος συμπεριφοράς, η καλοσύνη που δείχνει ο άνθρωπος στο συνάνθρωπό του και στο φυσικό περιβάλλον. Όποιος έχει ανθρωπιά επηρεάζει θετικά τους γύρω του. Ζει με δικαιοσύνη, αξιοπρέπεια, ευσυνειδησία και υπευθυνότητα. Δεν κάνει αυτό που δεν θέλει να του κάνουν. Σέβεται τον συνάνθρωπό Δ΄ τάξη του. Έχει πνεύμα συνεργασίας, αρμονικής συνύπαρξης κι εθελοντικής προσφοράς. Στηρίζει τους ανθρώπους που μειονεκτούν και δοκιμάζονται. Φροντίζει και προστατεύει τα ζώα. Είναι εσωτερικά κι εξωτερικά ελεύθερος. Για να επικρατήσει η ανθρωπιά χρειάζεται παιδεία και αγωγή, σωστή λειτουργία του σχολείου, της οικογένειας, των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης (Μ.Μ.Ε), ατομική θέληση, γνώση και σεβασμός στην ιστορία και στην παράδοση, αναγνώριση της προσωπικότητας και αξιοπρέπειας του συνανθρώπου, εθελοντική προσφορά, αποδοκιμασία της απάνθρωπης συμπεριφοράς, αντίδραση στην παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καταπολέμηση του ρατσισμού και αγώνας για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος. Ένα πολύ καλό παράδειγμα ανθρωπιάς είναι η φροντίδα και η προστασία των ζώων. Ένα παράδειγμα απανθρωπιάς είναι ο διωγμός και η δηλητηρίαση των ζώων, και ειδικά των μικρών τους. (Δ΄ τάξη) 7
«ΣΧΟΛΕΙΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΕΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ» 1ο Δημ. Σχολ. Αργοστολίου ΓΗΧΑΡΟΥΠΑ
Ε΄ τάξη - Αλληλεγγύη Αν σε νοιάζει (ποίημα από τον Γκίνι Φαμπιάν, τον Χαρατσάρη Κωνσταντίνο και τη δασκάλα τους Τσιμάρα Χριστίνα) Αν σε νοιάζει να βοηθάς τον άλλον, Λάτρευέ τον σαν να ήσουν εσύ, Λέγε και κάνε πράξεις καλές, Η βάση του για να σταθεί να γίνουν τα δικά σου τα πόδια. Λούζε τον με τον θερμότατο ήλιο της αγάπης σου. Ενέργεια αστείρευτη κλείνεις μέσα στην καρδιά σου Για να δώσεις, Για να στηρίξεις. Ύστερα θα ’χεις γεμάτη την ψυχή σου Η σωτηρία του άλλου, σωτηρία δική σου.
Εικονόλεξο για την Αλληλεγγύη (από τον Γκίνι Φαμπιάν, τον Χαρατσάρη Κωνσταντίνο και τη δασκάλα τους Τσιμάρα Χριστίνα)
Κάθε
έχει μέσα στην
άλλους
του καλοσύνη και
. Αρκεί να δει κανείς
στη ζωή του αυτά τα
Δίνε το
μέσα στην
του και να
του συναισθήματα.
σου και βοήθα όποιον το έχει ανάγκη. Όσο ο
στη
μας, πάντοτε, ο
το
, οι φυσικές καταστροφές ταλαιπωρούν πολλούς
και τις
για εσένα και τους
στέλνει το φως του
θα χρειάζεται τη βοήθεια του άλλου. Ο
τους. Αξίζουν εξίσου με εσένα να ζουν
8
,
. Σκέψου αυτούς
.
«ΣΧΟΛΕΙΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΕΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ» 1ο Δημ. Σχολ. Αργοστολίου ΓΗΧΑΡΟΥΠΑ
άνθρωπος
καρδιά
ανθρώπους
θετικά
Γη
χρήμα
αγάπη
βαθιά
χέρι
καλλιεργήσει
ήλιος
ένας
πόλεμος
οικογένειες
χαρούμενοι
Μεσοστοιχίδα για την Αλληλεγγύη (από την Αλιβιζάτου Ισμήνη - Μαρίνα, τον Λάλα Άγγελο, τη Λάλα Ντανιέλα και τη δασκάλα τους Τσιμάρα Χριστίνα
Αγνό και ανιδιοτελές συναίσθημα. Οι λαοί παλεύουν για να την κατακτήσουν. Η ενεργός προσφορά από τον έναν στον άλλον. Η συμφωνία και η έμπρακτη βοήθεια ατόμων στις ιδέες και τις πράξεις άλλων ατόμων. Η ειλικρινής βοήθεια στον πόνο και στην ανάγκη του άλλου. Τρέφεται μέσα μας και δεν σβήνει ποτέ. Η εσωτερική ηρεμία. Αλλιώς η ίαση. Η απόφαση να δώσει κανείς πίστη στο λόγο και τις ενέργειες του άλλου. Η πνευματική καλλιέργεια.
9
«ΣΧΟΛΕΙΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΕΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ» 1ο Δημ. Σχολ. Αργοστολίου ΓΗΧΑΡΟΥΠΑ
Κρυπτόλεξο για την Αλληλεγγύη Βρες τις 10 λέξεις! (από την Αλιβιζάτου Ισμήνη - Μαρίνα, τον Λάλα Άγγελο, τη Λάλα Ντανιέλα και τη δασκάλα τους Τσιμάρα Χριστίνα)
Δ΄ τάξη
Α Σ Ο Κ Τ Φ Ρ Σ Ε Ζ Ε Α
Τ Ρ Φ Ε Α Ψ Σ Χ Λ Κ Λ Π
Ε Υ Σ Α Σ Φ Α Λ Ε Ι Α Γ
Δ Σ Ε Λ Σ Α Σ Ε Υ Σ Γ Ρ
Σ Σ Ρ Λ Χ Β Χ Ρ Θ Δ Η Ε
Α Χ Ρ Η Ν Ξ Ψ Σ Ε Ρ Α Ψ
Ν Ι Ε Λ Ο Λ Α Φ Ρ Θ Α Β
Α Π Ρ Ο Σ Τ Α Σ Ι Α Υ Ν
Γ Λ Ε Β Ι Π Β Τ Α Λ Θ Ο
Ρ Ι Λ Ο Ξ Α Ν Υ Ρ Φ Ω Π
Ε Τ Π Η Ε Ι Ε Ω Σ Μ Β Α
10
Χ Υ Ι Θ Λ Δ Σ Ρ Ε Ο Ι Α
Η Θ Δ Ε Σ Ε Α Ε Τ Ρ Ο Σ
Υ Κ Α Ι Μ Ι Γ Ρ Θ Φ Ι Λ
Τ Λ Γ Α Σ Α Φ Γ Ν Ω Ε Ι
Ι Α Ρ Χ Γ Ζ Η Σ Υ Σ Χ Χ
Ν Ι Χ Β Ρ Α Μ Ζ Ω Η Ζ Ω
Β Κ Ν Ω Τ Κ Π Β Β Υ Ι Ν
Δ Ξ Π Ξ Α Γ Λ Η Ω Α Α Κ
Ω Γ Θ Τ Ρ Α Ξ Ο Π Τ Ρ Ξ
«ΣΧΟΛΕΙΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΕΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ» 1ο Δημ. Σχολ. Αργοστολίου ΓΗΧΑΡΟΥΠΑ
Άρθρο: Οφείλουμε να μας νοιάζει (Από την Αλλούσαϊ Βαλμίρα, τη Νικόλλι Ντιάνα και την Τσελάι Ιζαμπέλα. Επιμέλεια κειμένου από τη δασκάλα τους Τσιμάρα Χριστίνα)
Κάποτε, σε μια πόλη μακρινή, ξημέρωσε ένα ηλιόλουστο πρωινό. Κάπου εκεί, σε ένα σπίτι, μια μητέρα ξύπνησε το παιδάκι της, το τάισε, το έντυσε και ετοιμάστηκαν για μια βόλτα για να χαρούν την όμορφη μέρα. Όλα φαίνονταν υπέροχα: το παιδάκι περπατούσε γερά στα πόδια του κι η μητέρα φρόντιζε να μην αφήνει ποτέ το μικρό του χέρι και να το κρατά από την εσωτερική πλευρά του πεζοδρομίου, μακριά από τα οχήματα που περνούσαν. Όμως, σε μια στιγμή, ένα αυτοκίνητο που έτρεχε υπερβολικά για τους δρόμους μιας πόλης, πέρασε ξυστά από τη μητέρα και τραυμάτισε αρκετά σοβαρά το χέρι της! Η μητέρα, που με το άλλο της χέρι συνέχισε να κρατά σφικτά το παιδάκι της, πονούσε αβάσταχτα και φώναζε για βοήθεια στον οδηγό του αυτοκινήτου. Μάταια όμως! Εκείνος ούτε που κατάλαβε τι έκανε και εξαφανίστηκε από τα μάτια τους σε μερικά δευτερόλεπτα. Η μητέρα όμως συνέχισε να καλεί για βοήθεια και μόνο το μικρό παιδί αισθάνθηκε την ανάγκη της και, τρομαγμένο όπως ήταν, την αγκάλιαζε κλαίγοντας. Από το απέναντι πεζοδρόμιο περνούσε ένας κύριος που άκουσε τις φωνές. Όμως βιαζόταν να πάει στη δουλειά του γιατί είχε αργήσει κι έτσι δεν έδωσε άλλη σημασία στο ατύχημα και συνέχισε την πορεία του σαν να μη συνέβη τίποτε. Η μητέρα πονούσε, αγωνιούσε, αγανακτούσε… κι έβρισκε δύναμη να σταθεί στα πόδια της μόνο και μόνο για να μην της ξεφύγει το παιδί και χτυπήσει κι αυτό. Ευτυχώς έπειτα πέρασε από κοντά τους ένα αυτοκίνητο που μέσα ήταν ένας κύριος και μια κυρία. Χωρίς δεύτερη σκέψη σταμάτησαν και πήραν μαζί τους τη μητέρα και το παιδί. Σε λίγο έφτασαν στο νοσοκομείο. Έμειναν όλοι μαζί ώσπου να λάβει η μητέρα τις πρώτες βοήθειες και ώσπου να συνέλθει το παιδί από το σοκ του ατυχήματος. Ο κύριος και η κυρία ειδοποίησαν τους συγγενείς τους για το περιστατικό. Ίσως ο κύριος και η κυρία να πήγαιναν αρχικά σε κάποια δουλειά, όμως τι σημασία είχε; Ίσως το αυτοκίνητό τους να λερώθηκε από το τραύμα, όμως τι σημασία είχε; Ένα ατυχές περιστατικό έκανε τη μέρα τους διαφορετική: προσέφεραν έμπρακτη ψυχική και υλική βοήθεια σε ανθρώπους που τους είχαν ανάγκη. Σήμερα όλοι οι παραπάνω άνθρωποι είναι καλά στην υγεία τους και συνεχίζουν την καθημερινότητά τους. Όμως άλλοι από αυτούς εξακολουθούν να υπακούν στα καλά συναισθήματα που όλοι διαθέτουμε στην ψυχή μας και άλλοι συνεχίζουν να τα καταπνίγουν και τα υποβαθμίζουν. Ίσως αυτή η πόλη να μην είναι και τόσο μακρινή. Ίσως να είναι κάπου κοντά μας. Ίσως να ζούμε σ’ αυτήν. Ίσως αυτοί οι άνθρωποι να είναι γνωστοί μας, γείτονές μας, ίσως να είμαστε κι εμείς οι ίδιοι. Ας διαλέξουμε όμως: ποιοι από τους παραπάνω δεν θα θέλαμε να ήμασταν και γιατί; Νομίζουμε πως ξέρουμε τι θα σκεφτείτε. Και ξέρουμε και το γιατί. Οφείλουμε να μας νοιάζει!
11
«ΣΧΟΛΕΙΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΕΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ» 1ο Δημ. Σχολ. Αργοστολίου ΓΗΧΑΡΟΥΠΑ
Άρθρο: Ο εγωισμός του ανθρώπου σήμερα (Από τον Νάτση Βασίλειο και τον Νεστερένκο Ηλία. Επιμέλεια κειμένου από τη δασκάλα τους Τσιμάρα Χριστίνα)
Στις μέρες μας οι άνθρωποι κλείνονται όλο και περισσότερο στον εαυτό τους. Πιστεύουν ότι οι ίδιοι είναι οι καλύτεροι, ότι σημασία έχει η κάλυψη μόνο των δικών τους αναγκών κι ότι οι υπόλοιποι είναι κακοί, ανάξιοι, κατώτεροι. Οι άνθρωποι παύουν πια να είναι κοινωνικοί: συναναστρέφονται τυπικά και σύντομα με τους δευτερεύουσας σημασίας άλλους για να αναπαυτούν και πάλι γρήγορα στο καβούκι τους, στον τέλειο και καταπληκτικό τους εαυτό. Στόχος είναι σήμερα το χρήμα, τα υλικά αγαθά, η υπερκατανάλωση. Στόχος είναι να είναι κανείς ιδιοκτήτης των πιο ακριβών υλικών αγαθών: αυτοκινήτων, σπιτιών, ειδών ένδυσης, όχι γιατί του αρέσουν του ίδιου, αλλά για να κάνει τους γύρω να τον θαυμάζουν και να τον ζηλεύουν ταυτόχρονα. Και φυσικά οι γύρω πρέπει να αγωνίζονται να του μοιάσουν και να μην τα καταφέρνουν, ώστε να νιώθει ακόμη πιο σπουδαίος και άπιαστος. Ας μην έχουμε όμως αυτά σαν πρότυπα για τη ζωή μας. Ας μη θελήσουμε να μοιάσουμε σε τέτοιους ανθρώπους. Τέλειος χαρακτήρας δεν είναι εκείνος που δε δίνει καμιά σημασία στις ανάγκες των άλλων! Αυτός είναι εγωκεντρικός! Τέλειος δεν είναι αυτός που περιφρονεί τους άλλους γιατί νιώθει ότι βρίσκεται σε καλύτερη μοίρα! Αυτός είναι εγωιστής! Και το «εγώ» του που για τόσο σπουδαίο το νομίζει, δεν αξίζει για τίποτα. Και δεν αξίζει γιατί του λείπουν οι ηθικές αξίες, που το κενό τους δεν καλύπτεται ούτε από χρήμα, ούτε από υλικά αγαθά. Πρότυπο ας γίνει λοιπόν η δύναμη της ανιδιοτελούς αγάπης, η αλληλεγγύη, η έμπρακτη βοήθεια, η εμπιστοσύνη. Έννοιες που κάνουν όποιον τις ανακαλύψει μέσα του αληθινά σπουδαίο. Τόσο σπουδαίο που μόνο να τις μοιράζεται με τους άλλους μπορεί να επιδιώκει, αφού το νόημά τους χάνεται για όποιον τυχόν θελήσει να τις κρατήσει μόνο για τον εαυτό του.
Δ΄ τάξη
12
«ΣΧΟΛΕΙΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΕΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ» 1ο Δημ. Σχολ. Αργοστολίου ΓΗΧΑΡΟΥΠΑ
Άρθρο: Πότε μπορεί ν’ αλλάξει ο κόσμος (Από τη Λαμάι Ειρήνη και τη Σπαθή Σοφία. Επιμέλεια κειμένου από τη δασκάλα τους Τσιμάρα Χριστίνα)
Υπάρχουν ορισμένοι άνθρωποι που μόλις αντικρύσουν κάποιον που να τον κρίνουν ως «διαφορετικό», νιώθουν ανώτεροι κι ευνοημένοι κι επαναπαύονται στην καλή δική τους μοίρα, αδιαφορώντας για τον «άλλον». Υπάρχουν άνθρωποι που όταν βλέπουν άτομα με ειδικές ανάγκες, με νοητική ή κινητική αναπηρία, θύματα πολέμων ή καταστροφών, άνθρωποι που όταν δουν οποιονδήποτε κρίνουν ως αλλιώτικο από εκείνους γελούν, κοροϊδεύουν, νομίζουν ότι πρόκειται για παιχνίδι ή για κάποια θεία τιμωρία που άξιζε να λάβουν οι «άλλοι»… Κι ούτε που τους περνά από τον νου να δράσουν υπέρ των «άλλων». Λες και πάντοτε εκείνοι θα ακολουθούνται από καλή τύχη, λες κι οι «άλλοι» διάλεξαν τη δική τους μοίρα. Ανά πάσα στιγμή μπορεί οι ευνοημένοι άνθρωποι, που μόνο άνθρωποι δεν αξίζει να λέγονται, μπορεί λοιπόν να έρθουν οι ίδιοι στη θέση των «διαφορετικών». Από έναν πόλεμο, από μια φυσική ή οικονομική καταστροφή, από ένα ατύχημα που ίσως τους στερήσει την αρτιμέλειά τους, ή που μπορεί να τους καθηλώσει κι αυτούς πάνω σ’ ένα αμαξίδιο. Και πώς θα ένιωθαν τότε από την αδιακρισία, ή από την αδιαφορία που θα τους περιέβαλλε; Όλοι μας θα έπρεπε να έχουμε ίση πρόσβαση στα υλικά και στα πνευματικά αγαθά. Οι «ανθρώπινες» κοινωνίες μας όμως ποτέ δε βασίζονταν αληθινά στην ισότητα. Οφείλουμε λοιπόν να νοιαζόμαστε και να παλεύουμε για τα δικαιώματα όλων, να τα διεκδικούμε, γιατί μόνο αυτονόητα δεν είναι… Εμείς, σαν μαθήτριες, έχουμε να προτείνουμε ορισμένες λύσεις: παροχή υλικής, ηθικής, εθελοντικής, έμπρακτης, οικονομικής βοήθειας, ισότιμη πρόσβαση στην παιδεία, στην εργασία, στην υγεία. Ισότιμη πρόσβαση για τα άτομα με Ειδικές Ανάγκες, ισότιμα δικαιώματα των παιδιών ανεξάρτητα από τον τόπο, τον χρόνο και το περιβάλλον στο οποίο ζουν. Κατανοούμε όμως ότι όσα προτείνουμε δεν αρκεί απλώς να λέγονται, να γράφονται ή να υπόσχονται. Πρέπει να διεκδικούνται ασταμάτητα από όλους και για όλους. Κι αν ίσως κάποτε κατακτηθούν, τότε θα πρέπει να διεκδικούνται ακόμη πιο έντονα για να παραμείνουν, για να μην χαθούν ξανά. Πιστεύουμε ότι μόνο αν ο καθένας μας υιοθετήσει ειλικρινά τέτοιες στάσεις ζωής, μόνο τότε θα αξίζουμε να λεγόμαστε άνθρωποι. Μόνο τότε θα μπορέσει ο κόσμος να αλλάξει: αν καθένας μας αλλάξει μέσα του αγωνιζόμενος για το κοινό καλό. Δ΄ τάξη
13