Uncensored by kelly van hal

Uncensored e x t r e e m

h e r k e n b a a r

www.uncensoredmagazine.nl

no. nu voor maar €3,-

Seks met gehandicapten: iemand moet het doen “Ik word regelmatig ondergekwijld door mijn cliënten”

Zesduizend euro in de min Wat als je verslaafd bent aan Louboutin en Prada?

Knorren, schudden en klapperen Leven met Gilles de La Tourette

Editorial Voor het eerst een magazine uitgeven is doodeng. Jaarlijks komen er alleen al in Nederland honderden op de markt, maar er verdwijnen er ook een heleboel. Het voelt een beetje als alle eerste keren in het leven, die zijn gebundeld tot een magazine. De eerste keer vallen, opstaan, liefde, haat, vreugde en verdriet. Gilles de la Tourette, dwangneurose en ADHD, verborgen gebreken zijn tot uiting gekomen de afgelopen weken op de redactie. Bloed,

zweet en tranen heeft het gekost. We zijn naar het extreme opzoek gegaan. Grenzen letterlijk en figuurlijk verlegd. Uitersten opgezocht en inzichten uitgeklapt. Laten zien dat vreemd, normaal kan zijn. Het onbespreekbare, bespreekbaar gemaakt en taboes doorbroken. Dit is alles in de hoop dat het ogen doet openen, wangen doen blozen en monden doet glimlachen. Met knikkende knieĂŤn en klotsende oksels, presenteren wij met trots voor de allereerste keer: Uncensored

d u o h In Lees, hoor en zie meer op www.uncensoredmagazine.nl

Colofon

cult

nieuws Up-to-date

Aanstormend talent Klaar voor de start

Voedertijd

Interview Raw stijl

sterke verhalen

Rubriek Tegendraads

verslaafd

Interview Merkengeil

What´s hot Wreck this journal

reportage Ierland, het land van clichés

jezelf zijn

column Mannen

fotoreportage Op naar Uruzgan

Liefde & Lust

Column Creatief zuipen

je lijf

make-under Uitgerookt

reportage Seks met gehandicapten

maatschappij

column Sadomasochisme

column Genot

Leven met... Gilles de la Tourette

sterke verhalen

There’s more to explore Anticlimax

Fuck...

sterke verhalen

reportage Mooi door de eeuwen

reportage Ken ik jou niet ergens van?

wegwezen

Tof wijf Marlies on a mission

Uncensored

Hoofdredactie Vonne Hendriksen Eindredactie Eline Bosman Redactie Anne van Arkel, Eline Bosman, Mariska Buiter, Kelly van Hal, Vonne Hendriksen, Jin Hee Ijkema, Anneke Nijenhuis, Emma Verkuijl Art direction Mariska Buiter Vormgeving Mariska Buiter, Kelly van Hal Aan dit nummer werkten mee Rico Hoff Cover Lois Cohen Fotografie Dave Noorlander

Advertentieverkoop Jin Hee Ijkema Productie Emma Verkuijl Marketing Anneke Nijenhuis Finance Vonne Hendriksen Uitgeverij Instituut voor Media, Informatie en Communicatie Druk Evo Reproservice Website www.uncensoredmagazine.nl Copyright Uncensored is een uitgave van Instituut voor Media, Informatie & Communicatie. Het overnemen van artikelen als bedoeld in artikel 15 van de Auteurswet is niet toegestaan, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever. 8

Meer Uncensored? Word abonnee!

Neem een abonnement op Uncensored en je krijgt zes keer per jaar het blad bij je thuis. Zo hoef je nooit meer de deur uit voor je shot extreem herkenbare verhalen. Voor € 27,- krijg jij Uncensored een jaar lang thuis. Geen cadeautjes om leden te werven, maar gewoon een dikke korting op de verkooprijs: in plaats van € 5,50 betaal je als abonnee maar € 4,50 per editie! Ga voor meer informatie naar www.uncensored.nl

Cult

Up to date - -

Mustread - boeken 1. De eenzaamheid van de priemgetallen – Paolo Giordano Een aangrijpend verhaal over de bijzondere vriendschap tussen Alice en Mattia. Ze voelen zich vanaf de dag van hun ontmoeting met elkaar verbonden, maar merken hoe moeilijk het is om echt contact met elkaar te krijgen. 2. Zonder een woord – Linwood Barclay Middelbare scholiere Cynthia wordt op een ochtend wakker en ontdekt dat haar vader, moeder en broertje weg zijn. Er ligt geen briefje, er wordt niet gebeld. Vijfentwintig jaar later weet ze nog steeds niet wat er is gebeurd, maar daar komt verandering in. 3. De affaire – Santa Montefiore Angelica heeft een stabiel huwelijk. Jack, haar e-mailflirt en werkend in Zuid-Afrika, brengt daar verandering in. Als Angelica ook voor werk naar de Zuid-Afrika moet, bekent Jack op hun laatste dag samen dat hij ongeneeslijk ziek is. 4. Ik weet dat je er bent – Laura Brodie Sarah ziet haar drie maanden geleden verdronken man David in de supermarkt staan. Is dat normaal? Hoort dat bij het rouwproces of is Sarah gek aan het worden? Zijn lijk is immers nooit gevonden. 5. Duizend schitterende zonnen – Khaled Hosseini Een intiem verhaal over Mariam en Laila in Afghanistan met achterdocht, jaloezie, vriendschap, oorlog en overleven.

Musthave - muziek 1. Jacqueline Govaert - Good Life 2. Anagrace – Ready to dear 3. Kanye West - VH1 Storytellers 4. Anouk – For bitter or worse 5. Inna – Hot 10

Cult

nieuws

Mustsee - films 1. Déjà vu Actiethriller met Denzel Washinton. We kennen allemaal het moment dat er iets gebeurt en je denk dat dat al een keer is gebeurd, een déjà vu. Maar wat gebeurt er als de overheid daar invloed op heeft? Kunnen we werkelijk dingen terugdraaien? Hester Macrander

2. Bridget Jones diaries Commedy met Renée Zellweger. Bridget is een dertigjarige vrijgezel die ervan overtuigd is dat iedereen alles goed voor elkaar heeft, behalve zij. Komische gebeurtenissen volgen elkaar op.

Mustgo - theatervoorstellingen

3. Komt een vrouw bij de dokter Drama en romantiek met Carice van Houten en Barry Atsma. De verfilming van de gelijknamige bestseller van Kluun met liefde, bedrog, ziekte en verslaving.

1. Het bloed kruipt Cabaret met Hester Macrander. Op een dag zou je moeten weten hoe dat moet: een goed leven leiden. Of blijft het een leven lang leren en worden we nooit echt volwassen? Een ontroerende en hilarische voorstelling waarin verhalen, types en liedjes elkaar afwisselen.

4. Inception Thriller met Leonardo Dicaprio. Dom Cobb (Dicaprio) is een meester in het stelen van geheimen in de droomstaat van een mens. Maar kan hij ook ideeën plaatsen in iemands droom? Hij gaat door tot in de droom van een droom van een droom van een droom…

2. Oog om oog Laat je verrassen door het samenspel van Victor Löw en Linda van Dyck. Zuster Heleen staat een man geestelijk bij tijdens het wachten op zijn terechtstelling. Terwijl er tussen de twee een band groeit, reageert de omgeving vol onbegrip op haar hulp.

5. Remember me Drama en romantiek met Robert Pattinson. Twee zielen, met allebei tragedische ervaringen, krijgen wat met elkaar, maar niet al het emotionele puin is meteen geruimd. Heftig slot.

3. Aan jou heeft het niet gelegen Cabaret met Yora Rienstra. Ze laat haar personages opdoemen en vertrekken met behulp van haar piano. Op eigenzinnige wijze zet zij figuren neer, afgewisseld met liedjes over praktische vrouwen en liefde aan de waterkant. 4. Metro Met Cat Smits en Anne Verheij beleef je een hyperrealistische ervaring. Het is super dichtbij en fascinerend echt. 5. Nachtblind Cabaret met Aubrey Snell. Door de opwarming van de aarde sterven alle mannen uit. Zo ziet de toekomst er rooskleuriger uit voor de onafhankelijke vrouw en lossen de problemen vanzelf op. 11

klaar voor de start “Dat gaat niet over bomb of wildstyle, dat gaat veel verder’”

Spuiten, noemen jullie dat echt zo? “Het klinkt misschien wat vreemd voor niet-spuiters, maar dat is wel hoe wij onze hobby noemen.”

Rico Hoff (22 jaar) Spuit al zeven jaar Hoopt ooit zo bekend te worden als Keith Haring Spuit het liefst in Breukelen

uren volspuiten, waarom? “Hoe leuk is het als je voor een muur staat en je je bedenkt dat die er over een paar uur heel anders uitziet. Het geeft me voldoening. Als ik schilder, kan ik mijn ei kwijt.” Klinkt serieus. “Ja, dat is het ook. Alhoewel, toen ik op mijn vijftiende begon, was het meer stoer doen en vandalisme. Met een paar vrienden gingen we ’s nachts op pad, stiekem de Amsterdamse metrotunnels in om onze tags achter te laten. We hebben zelfs benzinestations bespoten met latrinalia’s en zijn langs de trein-opslag bij Utrecht Centraal geweest. En trots dat we waren, als we een trein voorbij zagen rijden die wij als married couple hadden gespoten.”

Is het puur een hobby of verdien je ook? “Heel lang is het alleen een hobby geweest, maar na drie jaar vond ik mijn werken er zo professioneel uitzien dat ik had besloten de werkgebieden te verkennen. Ik kwam bij een soort reclamebureau uit waar ik vol verbazing werd aangenomen. Daar heb ik behoorlijk wat reverse graffiti opdrachten uitgevoerd. Dat gaat niet over bomb of wildstyle, dat gaat veel verder. Zo heb ik de decoratie van de zijkant van een flat in Spijkenisse gemaakt.” Loont het? “Loonde. Ik ben na twee jaar gestopt. Ik begon aan mijn opleiding architectuur en had meer behoefte naar spuiten als hobby. Het betaalde redelijk. Ik werd niet per opdracht maar per uur betaald, dus zakken met geld waren het niet.” Is het typisch een mannending? “Nee, absoluut niet! Ik geef toe, het merendeel zijn jongens of mannen, maar vrouwen kunnen er ook wat van. Zij zijn over het

Cult

aanstormend talent

algemeen nauwkeuriger, hebben het priegelige werk sneller onder de knie en zijn vaak op legale plekken te vinden.” Legale plekken zijn er dus wel? “Ja, bijvoorbeeld oude leegstaande gebouwen. Dat zijn mijn favoriete plekken. Je kunt rustig je gang gaan en met hoeken werken. Twee muren tegen elkaar en daarbij het plafond gebruiken roept bij mij altijd een soort 3D-effect op.” En kan iedereen het leren? “Een beetje aanleg is wel nodig, maar er zijn workshops graffiti spuiten te volgen. Heel leuk om als werkuitje of schoolreisje te doen. In iedereen zit wel een bepaald soort kunstenaar.” fotografie: dave noorlander

Vaktaal Bomb eenvoudige letters Latrinalia beledigende teksten in openbare toiletten Married couple twee volledig volgespoten wagon, inclusief ramen Reverse graffiti graffiti met reclamedoeleinden Tag korte persoonlijke paraaf Wildstyle ingewikkelde vervormde of in elkaar gevlochten letters 13

Voedertijd

RAWstijl Eet rauw biologisch voedsel. Drink zuiver mineraalwater. Stimuleer je immuunsysteem met puur eten en drinken. Raw food is niet alleen voedsel, het is een spirituele levensstijl.

e ziet er opvallend stralend en gezond uit, Ariëlla (32) komt net terug van een sun-food-yoga experience in het zuiden van Spanje. Deze experience is een vakantie voor iedereen die zich bezighoudt met een gebalanceerde levensstijl. Elke dag zijn er activiteiten op het gebied van meditatie, pranayama (kunst van het beheersen van de ademhaling), yoga en mantra zang. Ariëlla is verantwoordelijk voor het menu, zij kookt dagelijks raw food voor het gezelschap.

Naam Ariëlla Koster Leeftijd 26 Over mij Vijf jaar lang heb ik een studie gevolgd over raw food. Je kunt dus zeggen dat ik een expert ben in raw food.

Je organiseert spirituele vakanties waar raw food centraal staat. Wat houdt dit precies in? “De vakantie dient als een reiniging voor het lichaam en de geest. Dit betekent dat je er veel activiteiten worden georganiseerd rondom

het lichaam en de geest. ’s Ochtends beginnen we met een half uurtje mediteren. Hierdoor zorg je dat je erg bewust bent van je lichaam, voordat de dag begonnen is. Daarna wordt er ontbeten met een organische shake. Deze shake is gebaseerd op ongepasteuriseerde melk en veel groene groentes. Dan is er tijd voor verschillende workshops zoals mantra zingen en yoga. Het klinkt misschien niet zo, maar dit zijn zeer intensieve activiteiten voor het lichaam. Uitgebalanceerde voeding past hier goed bij en werkt ook goed als een detox. Tijdens de vakantie is er veel tijd voor spiritualiteit, maar natuurlijk ook om te relaxen. Deze vakantie vindt plaats in

Voedertijd

INTERVIEW

een prachtige omgeving in het zuiden van Spanje. De natuur en het schitterende weer helpt natuurlijk ook erg mee bij het relaxen.” Waarom sluit raw food goed aan bij een spirituele levensstijl? “Bij spiritualiteit denk je niet als eerste aan voeding. Toch is het voor veel mensen een belangrijke basis in hun levensstijl. Uitgangspunt voor raw food aanhangers is het behouden van de enzymen in het voedsel. Door verhitting verliest voedsel zijn natuurlijke enzymen en wordt daardoor als ‘dood’ voedsel beschouwd. Voedsel dat niet wordt verhit blijft ‘levend’ en vitaal, dit werkt door op het lichaam. Vergelijk het met yoga, je staat dan heel bewust stil bij je lichaam. Bij raw food ga je heel bewust om met het voedsel dat je binnenkrijgt. Bij beide is het doel je gezondheid te verhogen.“ Raw food wordt toch snel geassocieerd met het knagen op selderijstengels, rauwe paprika’s en wortels… “Veel mensen hebben inderdaad dit idee over raw food. Dit is jammer, want raw food is juist heel gevarieerd en heel erg lekker. We maken erg veel gebruik van kruiden en specerijen, maar ook van

noten en ongepasteuriseerde cocosmelk in het eten.” Wat is het grootste verschil tussen ‘gewoon’ eten en raw food? “Raw food wordt nooit verhit. We gebruiken kruiden om het voedsel pittiger te maken. Raw food mag tot 41 graden worden verhit, dan blijven de enzymen toch in tact.” Eet je uitsluitend raw food? “Nee, ik heb vijf jaar lang onderzoek gedaan naar voedingsmethodes en ik ben van mening dat de beste verhouding 80% raw food en 20% gekookt voedsel is. In mijn geval betekent het dat ik ontbijt met een fruit smoothie, lunch met een salade en ‘s avonds vaak een kleine portie gekookte groente met rijst eet.” Heb je nog tips voor mensen die ook graag raw food willen eten? “Stap niet van de een op de andere dag over, maar geef je lichaam even de tijd. Denk erover na wat je wilt eten en hoe bewust je bent van je lichaam. Een goede overstap begint denk ik met het eten van een rauwe maaltijd per dag. Verruil je normale ontbijt bijvoorbeeld voor een groene shake, of je lunch voor een salade.“

Sushi

advertorial

Gerookte zalm-sushi’s met gember (4 stuks) Ingrediënten • 1x het basisrecept (zie website) • wasabi of geraspte mierikswortel uit een potje • 2 plakken gerookte zalm • 1 stukje komkommer Bereiding Spreid de plakken zalm elk uit op het matje of een stuk folie en verdeel de rijst erover. Houd aan de brede kant ca. 2 cm vrij. Bestrijk de rijst met wat wasabi (niet te veel want het is zeer pittig van smaak) of mierikswortel. Snijd het stukje komkommer in dunne reepjes en leg ze achter elkaar in het midden van de rijst. Rol de zalm met behulp van het matje of de folie op en snijd elke rol in twee stukken. www.schmidtzeevis.nl 17

Sterke verhalen

TEGENDRAADS

Tegendraads Weg met die lul

“M “Ik probeerde mijn piemel eraf te trekken. Dat ding moet weg, zei ik”

Demi (32) kwam er pas laat achter dat ze een vrouw is, geboren in het verkeerde lichaam. Uiteindelijk liet ze zich opereren, waarna ze pas echt kon gaan leven.

ijn moeder trof me als vijfjarige kleuter een keer huilend in de badkamer aan. Ik probeerde mijn piemel eraf te trekken. “Dat ding moet weg”, zei ik. Mijn moeder deed haar best me te kalmeren, maar ik was totaal overstuur. Onbewust moet ik toen al geweten hebben dat ik eigenlijk een meisje was, geboren in het verkeerde lichaam. Ik was als kind een verlegen, nietszeggend jongetje. Ik zat vaak alleen in mijn slaapkamer – heel cliché - met barbies te spelen. Mijn ouders deden daar niet moeilijk over, ze remden mijn meisjesachtige gedrag niet af. Als ik een pop wilde, kreeg ik er één. Wilde ik

op de hakken van mijn moeder lopen, dan mocht dat. Een beetje make-up op mijn verjaardag? Natuurlijk, waarom niet? Mijn ouders waren heel openminded.” Coming-out “In de brugklas vertelde ik mijn moeder over een homoseksuele klasgenoot. Mijn moeder keek me aan en zei: “Maar dat ben jij toch ook?” Dat was mijn coming-out. Achteraf gezien paste ik niet in dat homohokje, ik viel ook vaak op heteromannen. Toch schikte ik me in mijn rol, kreeg al jong een vriend en woonde samen in een prachtig appartement. Ik werkte als

visagist en alles ging ogenschijnlijk top, maar diep van binnen bleef ik een onbestemd gevoel houden. Iets klopte niet, maar wát dat was, dat werd me maar niet duidelijk. Ik zat met mezelf in de knoop, maar hield het stil voor mijn omgeving. Om er maar zo min mogelijk aan te hoeven denken, zette ik het op een feesten. Zolang ik onder invloed van alcohol was of cocaïne gebruikte, kon ik alles aan. Dat was naïef, want ik belandde alleen maar dieper in de put. Mijn vriend begreep me niet en maakte het uit. Het appartement waar we samen in woonden, moest ik opgeven. Tot overmaat van ramp werd > 19

Sterke verhalen

tegendraads

mijn moeder ongeneeslijk ziek, alvleesklier-kanker. Toen ze stierf, kwam dat voor mij alsnog onverwacht. Ik was zo met mezelf bezig dat ik niet doorhad hoe erg ze eraan toe was. Ineens had ik niks meer. Geen moeder, geen vriend, geen huis. Het was alsof iemand op de pauzeknop had gedrukt, alsof mijn leven even stilstond. Het was een zware periode. Ik liep rond met zelfmoordgedachtes en heb zelfs een keer het mes op mijn pols gezet. Uiteindelijk ben ik bij mijn vader ingetrokken om mijn leven weer op de rails te krijgen.” Bevrijding “Ik weet nog goed dat ik thuis20

kwam van een avond stappen. Ik had vrouwenkleren aan en mezelf opgemaakt – dat deed ik wel vaker. Ik liep langs de spiegel en keek naar mezelf, maar er gebeurde iets op dat moment. Voor het eerst zag ik wie ik werkelijk was. Ineens viel het kwartje: ik bén een vrouw! Mijn vader reageerde positief. Hij vermoedde al langer zoiets en ging met me mee naar de Genderkliniek in Amsterdam. Daar kreeg ik allerlei gesprekken en testen om te kijken of ik écht wel klaar was om vrouw te worden. Toen ik uiteindelijk groen licht kreeg, voelde dat als een bevrijding. Het was voor mij de ommekeer. Ik ben meteen als vrouw gaan leven, trok vrou-

wenkleren aan, stopte vullingen in een beha en ging op klaarlichte dag de straat op. In het begin was dat doodeng. Je denkt dat iedereen naar je kijkt en denkt: wat doet hij nou? Dat maakte me wel wat onzeker, maar dat veranderde toen ik aan een hormoonkuur begon. Ik was toen 24, kreeg vrouwelijke vormen, durfde te flirten met mannen en na een jaar had ik mijn eerste afspraakje met een heteroman. Natuurlijk moest hij even slikken toen ik hem vertelde dat ik transseksueel was. Toch is hij met me verdergegaan en hebben we het samen zes jaar heel leuk gehad. Door hem groeide mijn zelfvertrouwen en begon ik mezelf te accepteren

als vrouw in wording. Op mijn 27ste heb ik me uiteindelijk laten opereren in Thailand, bij een van de best gespecialiseerde artsen op dit gebied. Toen ik bijkwam uit de narcose, was het eerste wat ik dacht: wat heb ik mezelf aangedaan? Overal zag ik verband, gestold bloed en blauwe plekken. Pas na een paar dagen zag ik mijn lichaam opknappen en werd ik alsmaar blijer. Mensen die niet weten dat ik transseksueel ben, zien het niet. Toch doe ik er niet geheimzinnig over, ik wil juist dat het taboe dat er nog steeds omheen hangt doorbreken. Er is niks engs aan mij, ik ben wie ik ben. Bovendien lijk ik sprekend op mijn moeder. Het is jammer

dat ze me nooit zo gezien heeft, want ze zou ontzettend trots op me zijn geweest. Sinds mijn transformatie heb ik mijn spirituele kant ontdekt en daar heb ik inmiddels mijn beroep van gemaakt. Ik kan me goed verplaatsen en inleven in anderen doordat ik zelf uit een diep dal moest klimmen voordat ik mijn doel bereikte. Nu ik vrouw ben, heb ik rust gevonden. Het hele proces heeft me mooie inzichten opgeleverd. Ik zeg vaak: probeer jezelf te accepteren. Lukt dat niet, probeer dan te veranderen wat je niet accepteert. En blijf trouw aan jezelf, aan je eigen gevoel. Dat is belangrijk. Ga niet mee met de stroom omdat dat toevallig de makkelijkste weg lijkt. Daar word je uiteindelijk niet gelukkig van.” “Als kind dacht ik vaak: ik word niet oud. Dat is uitgekomen. De jongen die ik was, moest op z’n 24ste plaatsmaken voor Demi. Zij is degene die ik altijd had moeten zijn. Voor mij is dat wat ik heb bereikt een bevestiging dat je altijd je dromen moet blijven najagen en moet geloven in jezelf. Als je dat doet, kun je alles bereiken. Ja, dan kun je zelfs van een jongen een meisje worden.” fotografie: flickr.com

Verslaafd

Merkengeil

INTERVIEW

Merel geeft per maand minimaal achthonderd euro uit aan merkkleding. Ze geeft haar zuurverdiende geld uit in dure winkels, maar wat als het geld op is en je in diepe schulden raakt?

fotografie: Steven Meisel

W 24

at vind je zo bijzonder aan merkkleding? “Merkkleding geeft mij een perfect gevoel. Zodra ik een Gucci winkel uitloop, heb ik het idee dat ik de wereld aankan. Ik voel mij positief en met name opgelucht. Het labeltje sleurt zich naar mij toe. Ik moet en zal het kopen, ongeacht hoe duur het is. De kwaliteit is ook een pré. Je kan zien dat het niet uit een casual H&M komt. De kleding straalt luxe uit en dat is de reden die mij overhaalt om er veel geld aan uit te geven.”

Wat is jouw favoriete merk en waarom? “Christian Louboutin. Als ik zijn >

Verslaafd

INTERVIEW

“Zolang ik nog Gucci zonnebrillen kan kopen, gaat alles goed”

Merk: Chanel

Naam Merel Gelver Leeftijd 27 Over mij Merkkleding shoppen is mijn favoriete bezigheid. Ten koste van alles.

stiletto’s in een winkel zie, loopt simpelweg het kwijl uit mijn mond. Mijn buik begint te kriebelen en ik kan de dwang niet weerstaan om even te kijken of de nieuwe collectie al in de winkel te vinden is. Wat mij zo aantrekt aan het merk is de opvallendheid. De stiletto’s zijn voorzien van een sexy rode zool, die vind je nergens anders. Onbetaalbare liefde. Het enige minpunt is dat er nu ook sneakers van het merk gemaakt zijn. Daar zal je mij niet op zien lopen.” Hoeveel paar stiletto’s heb je? “82. Kortom, veel te veel. De helft daarvan heb ik ook nooit gedragen. Het is meer de kick

Fashion & FREUD

merk: Christian Louboutin

om ze in mijn bezit te hebben en de stiletto’s iedere dag te bewonderen.” Wat koop je zoal in merkkleding? “Alles. Tasjes, broeken, rokken, panty’s, sokken, ondergoed, make-up en noem het maar op. Er moet structuur inzitten. Als ik camouflage van Chanel koop, dan hoort hier de hele serie make-up bij. Heb ik een blouse van Prada aan, dan draag ik daar een Prada rok bij en Prada pumps.” Vind je dat mensen die kleding bij de H&M kopen minder zijn dan jij? “Ja en nee. Ik snap wel dat veel vrouwen het zich niet

mijn garderobe. Ik vind dat er nooit genoeg inzit (dat denkt waarschijnlijk iedere vrouw wel). Iedere dag ben ik alle magazines aan het doorspitten om op zoek te gaan naar de nieuwste mode. Iets wat ik nog niet in mijn bezit heb. Het is een ziekte. Ik geef meer dan achthonderd euro per maand uit en nog is het niet goed genoeg. Altijd maar meer en meer. Ik zit diep in de schulden door mijn merkenverslaving.”

kunnen permitteren om een dure winkel binnen te stappen. Ikzelf eigenlijk ook niet met mijn inkomen. Tegenwoordig probeer ik een voorbeeld te nemen aan mensen die voor twintig euro een blouse kopen, maar ik kan mijn trouwe labels niet in de steek laten. Ik ben merkengeil. Sacha, een vriendin van me, loopt regelmatig binnen bij de ZARA. Ik blijf dan buiten wachten en vraag mezelf af waarom ik niet mee naar binnen ga. Waarschijnlijk klink ik nu als een verwaande snob.”

Hoeveel schuld heb je? “Zesduizend euro.”

Je geeft toe dat je verslaafd bent. Waarom denk je dat? “Dag en nacht ben ik bezig met

Hoe denk je dit probleem op te lossen? “Ik heb eigenlijk nog geen flauw

idee. Vorig jaar ben ik mijn appartement uitgezet en ik woon overal en nergens. Zolang ik nog Gucci zonnebrillen en een paar Louboutins kan kopen, gaat alles goed. Ik verdien vijftienhonderd euro per maand, wat niet veel is. Ik kan er in ieder geval genoeg shoppen en het probleem, dat los ik later wel op.” Denk je nooit aan huisje boompje beestje? “Nee. Ik heb heel wat relaties gehad, maar mannen hebben een probleem met mijn fetisj. Ik kan het ze ook niet kwalijk nemen, ze komen ten slotte altijd op de tweede plaats. Moederschap is ook niets voor mij. Zie je het al voor je? Met een kinderwagen over de PC Hooftstraat? Een baby die constant jankt en mijn dure kleding onderkwijlt? Nee, bedankt. Ik heb liever een homovriend naast me lopen, die weet tenminste wat shoppen is.” 27

Creatief zuipen

Verslaafd COLUMN

Creatief zuipen is een onderwerp dat pas de laatste jaren echt speelt. De oorsprong van gezellig een drankje drinken is overgevloeid naar gezellig heel dronken worden. Uiteraard wil ik niet zeggen dat ik daar niet mijn borreltje aan bijdraag, maar er zijn voor mij wél grenzen.

fotografie: dbasixx.com

Ik ben opgegroeid in het tijdperk vijf uur thuis, breezersletten, swaffelen en comazuipen. En alsof het nog niet genoeg ellende is, is er voor de aankomende zuipgeneratie een nieuw fenomeen bedacht. Slimmen heet het. Creatief zuipen is het wel. Je laat namelijk een tampon drie glazen wodka drinken en vervolgens duw je, de intussen vier keer zo groot geworden tampon, in je anus. Je schijnt er heel dronken van te worden, omdat de alcohol direct wordt opgenomen in je bloed.

roeger gingen mijn ouders nog om tien uur naar de kroeg. Nuttigden nog een biertje, omdat dat gezellig was. Tegenwoordig hoef je jezelf echt niet voor één uur in de kroeg te vertonen. En als je dan besluit om die kant op te gaan, is het uiteraard wel de bedoeling dat je er lam heen gaat. Ikzelf kom uit West-Friesland, de regio waar het meest gedronken wordt onder jongeren.

Ik snap er echt geen reet meer van. Ik vraag me echt af wie dit ‘gat in de markt’ heeft uitgevonden. Hoe zien we dit in de toekomst? Doe mij maar een tamponnetje wodka en slim er zelf ook een. Gall & Gall die gaat fuseren met O.B? Barkrukken met inbrenghulzen? Of anale blaastesten langs de snelweg? En de uitspraak ‘die heeft te diep in het glaasje gekeken’ verandert dan in? Hoe noem je een verslaafde, slim? slimmer? Waarom wordt het überhaupt slimmen genoemd? Een betere benaming zou zijn: alco-hol! Het is toch bizar dat het tegenwoordig zo moet gaan. Don’t try this at home, of waar dan ook. En wil je het toch doen? Geniet maar slim met mate!

Maatschappij

Maatschappij column

et lijkt wel alsof genieten door de jaren heen steeds ingewikkelder is geworden. Mijn opa vertelde me dat als het vroeger mooi weer was je met z’n allen naar het bos ging om bosbessen te plukken. Wat een romantiek. Als het nu mooi weer is moet heel Nederland naar het strand, in de auto. Je moet er dan wel voor zorgen dat je de juiste bikini aanhebt en dat je bij de juiste strandtent gaat zitten. Eentje waar je ‘gezien’ moet worden. Is dat nou genieten?

Genot

Genieten. Doe jij dat wel genoeg? En voldoet een goede vrijpartij al of kan je pas echt genieten als je met je tenen in het zand zit te wiebelen op het strand van Bali?

Kan het allemaal niet een stuk simpeler? Ik wil niet zeggen dat je bij de eerste zonnestralen op de fiets moet springen naar het dichtstbijzijnde bos om bosbossen te plukken, ik vraag me zelfs af of er tegenwoordig nog wel bosbessen groeien in de bossen die Nederland nog rijk is, maar probeer eens te genieten van kleine dingen. Dat gebeurt in de wegwerpmaatschappij waar we momenteel in leven namelijk veel te weinig, en dat terwijl je van die kleine dingen juist zo blij kan worden. Ik vind genieten heel erg makkelijk. Oké, ik ga niet ontkennen dat ik niet geniet van met mijn tenen wiebelen in het zand op Bali, daar geniet ik met volle teugen van. Maar ook van kleine dingen kan ik heel erg vrolijk worden. Lachen tot ik ervan moet huilen, een goed stuk taart, de eerste mooie lente dag, zoete aardbeien, zingen onder de douche, stiekem dansen als niemand kijkt en warm binnen zitten als het buiten keihard regent.

Doe niet zo moeilijk, geniet gewoon!

Maatschappij fuck

FUCK...

Reclames: met een film van 1,5 uur op de commerciële zender ben je minimaal 2,5 uur bezig.

Dierproeven.

Skinny jeans: en dan vooral als traplopen niet meer zo makkelijk gaat als het hoort te gaan. De wekker die gaat als het buiten nog donker is.

Lijnen: van die grote frieten met hele dikke, romige mayo zijn toch veel te lekker om te laten staan? Een pen die leeg raakt als je er maar één bij je hebt.

iPad: betaal je 800 euro voor zo’n ding, moet je er ook nog een apart internet abonnement bij kopen!

Blut zijn als je net je droomlaarzen tegen het lijf loopt.

Een lege batterij op een cruciaal moment, als je net die date aan de telefoon had.

De weerman die vertelt wat voor weer het ’s nachts wordt: ja heel fijn daar heb je overdag niks aan.

Plastic bh-bandjes.

Mensen die heel hard gaan zitten bellen in de stilte coupe: ‘ja schat met mij alles helemaal lekker, en met jou dannnn?’

Waterproof mascara: eenmaal aangebracht krijg je het er de komende drie weken niet meer vanaf.

Een lekke band, als je haast hebt.

Regen: juist op de dag dat je haar perfect zit.

Shabbies: blaren dat je er van krijgt! Nee, geen blaren; vleeswonden, dat zijn het! 33

Maatschappij

Zo was je mooi door de eeuwen heen We weten het allemaal zeker: dit is mooi en dat is lelijk. Maar zijn de hangoren van een Papoea-vrouw nou echt zo anders dan een 500cc-borstvergroting? Als je kijkt naar de geschiedenis en naar verschillende culturen, valt op dat ‘mooi’ heel subjectief is.

e geloven hardnekkig in een bepaald schoonheidsideaal. Maar dat schoonheidsideaal heeft door de eeuwen heen enorme make-overs gehad. Wat we mooi vinden, verandert dus met de tijd. Waar je op de wereld bent gezet speelt ook mee. Wat wij in het westen gorgeous vinden, wordt in Afrikaanse culturen afgedaan als spuuglelijk. Wie denkt dat pijnlijke ingrepen aan het uiterlijk iets van onze moderne tijd zijn, heeft het mis. Al eeuwenlang doen vrouwen de

gekste dingen om er ‘mooi’ uit te zien.

Van vruchtbaar tot venus In de oertijd stond het schoonheidsideaal in het teken van vruchtbaarheid. Oude opgravingen tonen vrouwenbeeldjes met enorme borsten en grote, ronde billen. In de Griekse en Egyptische oudheid dragen vrouwen mooie gewaden en gebruiken make-up. In de middeleeuwen ligt alle macht bij de kerk. Vrouwen horen zedig en kuis te zijn, het lichaam is bedekt en make-up wordt verboden. Rond 1400, het begin van de Renaissance, wordt het allemaal wat losser. In de kunst zien we in die tijd veel schilderijen van een naakte Venus, de godin van de liefde. Zij is sensueel en toont haar rondingen, ze heeft een blanke huid en lange krullen rond haar gezicht. In de zestiende eeuw bereikt dit sensuele schoonheidsideaal een hoogtepunt. Dan raakt de voluptueuze vrouw van kunstschilder Rubens in de mode. Vrouwen willen zo graag met bolle buiken en billen pronken, dat ze kussentjes ombinden om extra rond te lijken. Bloedzuigers en korsetten Voor de zeventiende-eeuwse

vrouw is haar uiterlijk een strenge aangelegenheid. Enorme pruiken worden uit de kast getrokken, de tailles worden ingesnoerd en de gezichten wit gepoederd. Vrouwen gebruiken niet alleen het giftige loodwitpoeder voor een mooi bleek huidje, ze laten ook bloed aftappen en bloedzuigers op hun lichaam plaatsen voor het gewenste vale effect.

Punthoofd Als je schoonheidsidealen van de hele wereld als uitgangspunt neemt is er eigenlijk geen beginnen meer aan! Wat dacht je bijvoorbeeld van lotusvoetjes? Het schoonheidsideaal van de kleine vrouwenvoet ging in China zo ver, dat bij kleine meisjes de tenen werden gebroken en de voeten werden ingesnoerd, zodat ze niet meer zouden groeien. Een ander extreem voorbeeld is het punthoofd dat bij de Maya’s wel erg letterlijk werd genomen. Om het geliefde punthoofd te krijgen, werd het zachte babyhoofdje tussen twee planken geklemd waardoor het in een punt werd uitgerekt.

reportage

Tussen de oren Waarom zulke extreme ‘schoonheidsingrepen’, zul je je afvragen. Maar de vrouwen in Birma en op Borneo zullen zich hetzelfde afvragen bij onze borstvergrotingen en botoxinjecties. Schoonheid is dus gebonden aan tijd en plaats. Het lijkt wel of het idee van schoonheid een stille afspraak is waar we allemaal aan meedoen. We hongeren onszelf uit, laten ons lichaam chirurgisch verbouwen en smeren ons een ongeluk om de ouderdom buiten de deur te houden. We zijn ontevreden met ons uiterlijk omdat we geloven in een schoonheidsideaal. In ons geval: jong, lang en dun. Maar de uiteindelijke keuze van hoe je eruit wilt zien ligt in deze moderne samenleving toch echt bij het individu. Blijf dicht bij jezelf; wat is jouw kracht? Wat vind je mooi en leuk aan jezelf? Geloof in jezelf, dan straal je dat ook uit. Dat is ware schoonheid. Schoonheidsideaal 21ste eeuw: gezond, uniek en tevreden! bron: missReal Artikel: zo was je mooi door de eeuwen heen

Wreck this journal Met dit boekje doe je alles wat je met een normaal boek nooit zou doen. Je gooit ermee, neemt het mee onder de douche, scheurt er bladzijdes uit en je steekt zelfs een bladzijde in de fik. Je ‘wreckt’ dit ‘journal’ tot er niet veel meer van over is. Het boek staat vol met de meest aparte, inspirerende en uiteenlopende opdrachten. Bijkomend voordeel: het schijnt therapeutisch te werken en heel rustgevend te zijn! En dat alles voor maar 12 euro. Te bestellen bij bol.com.

Maatschappij what’s hot

Jezelf zijn... Kan dat nog dan? Lees op uncensoredmagazine.nl de column â&#x20AC;&#x2DC;Jezelf zijnâ&#x20AC;&#x2122; en discussieer mee.

Mannen M

Sterke verhalen Column

Ik houd dingen graag simpel en overzichtelijk. Zo ook mannen.

ijns inziens zijn er vier soorten mannen:

1. Mannen die knap zijn en het zelf weten. Ze zijn zich bewust van hun charmes en schromen dan ook niet om die in de strijd te gooien als ze een vrouw willen veroveren (wat ze vaak makkelijk af gaat). Onweerstaanbaar aan de ene kant, want ze zijn knap, zelfverzekerd en weten hoe ze je moeten verleiden. Maar heel fout aan de andere kant, want doordat ze knap, zelfverzekerd en goed in verleiden zijn, scoren ze de ene na de andere vrouw.

2. Mannen die knap zijn en het niet zelf weten. Dit type man is vaak verlegen en onzeker en zich totaal niet bewust van het feit dat hij vele vrouwenharten op hol doet slaan. Dat maakt ze vaak zo onweerstaanbaar, want verlegen is schattig en schattig is leuk, toch? Maar aan de andere kant, wat heb je aan een man die zich niet als een echte vent gedraagt? Mannen moeten een grote bek hebben zodat ze voor je op kunnen komen als je in de problemen zit. En daar ben je met dit type niet zeker van. 3. Mannen die niet knap zijn en het niet zelf weten. Een bekend voorbeeld van dit type is de Guido. Guido’s zijn te herkennen aan de oranje gloed die om hen heen hangt (zelfbruiner), stekeltjeshaar (potje gel), opgepompt lichaam (sportschool?), ‘stylish’ kleding (zwarte markt) en zelfverzekerde houding. Ze denken dat ze onwijs knap zijn, maar het tegendeel is waar. 40

Echter, door hun zelfverzekerde houding lukt het ze wel om de ene na de andere chick te scoren. 4. Mannen die niet knap zijn en het zelf weten. Deze mannen zijn eigenlijk heel zielig. Ze zijn onaantrekkelijk, weten dat van zichzelf en hebben dus ook geen zelfvertrouwen. Ze zijn verlegen en onzeker, waardoor ze nog zieliger lijken. Ze houden de moed erin door te denken dat op elk potje een dekseltje past, maar worden vaak eenzaam oud. Zo simpel is het dus, mannen. Maar welk type man kun je nou het best aan de haak slaan? Elk type heeft zijn voordelen en zijn nadelen. Ik ga zelf denk ik voor type 2, want verlegen is schattig en schattig is leuk. Die grote bek, daar zorg ik dan zelf wel voor.

All the boys All the choices in the world Metric - Gold Guns Girls

Je lijf

make-under

Een masker fabriceren van yoghurt en komkommer, niet meer je haar bij de kapper laten verven, maar gewoon aan de slag met een doe-het-zelf kit van de dichtstbijzijnde drogist. Steeds meer vrouwen willen terug naar de basis, ook met hun kledingstijl en make-up.

Uitgerookt meer met minder

mber is twintig jaar en een ware make-up en kleding addict. Het liefst loopt zij de hele dag op pumps en draagt ze een mooi jurkje in een donkere tint net als haar make-up. Naast de grijs-, zwart- en bruintinten zijn de heldere kleuren in haar kast ondervertegenwoordigd. Amber zou graag willen weten welke make-up zij het beste kan dragen en welke kleuren goed bij haar passen. Uncensored onderwerpt Amber aan een make-under om te laten zien

BEFORE dat less ook heel goed more kan zijn! Iedereen die Amber voor het eerst ziet denkt dat ze Indonesisch bloed in zich heeft, maar niets is minder waar. Amber heeft samen met haar tweelingzusje en oer-Hollandse ouders van haar tweede tot en met haar zesde jaar op Curaçao gewoond waardoor zij al van jongs af aan veel pigment heeft aangemaakt en hierdoor erg snel bruin wordt. In de zomer ideaal

want dan is ze in één week net zo bruin als dat een gemiddelde Nederlander wordt na een half jaar Bahama’s. In de winter is zij minder blij met haar huid. Geen zon betekent ook geen kleurtje en ziet ze er snel bleek uit. Smokey eyes staan haar goed, toch is het meer geschikt om je ogen op deze manier op te maken voor een avondje uit. Haar gezicht is al sprekend genoeg, daar heeft Amber geen opvallende make-up > 47

Je lijf

make-under

“De groene tuniek had ik zelf nooit durven kopen” vriendinnen ideaal, maar voor een schooldag way to heavy. Amber heeft aangegeven dat zij graag meer heldere kleuren wil gaan dragen, maar niet goed weet welke kleuren haar goed staan. Om te laten zien hoe zij dit het beste met haar huidige kledingstijl kan combineren, draagt Amber voor de makeunder een groen tuniekje met daaronder een grijze tregging en haar eigen pumps. Zo verandert haar stijl niet veel, maar zorgt de groene tuniek voor een hele andere uitstraling.

voor nodig. Haar huid ziet er erg donker en geblusht uit. Amber gebruikt dagelijks dure foundation en poeder om haar huid egaal te maken. Toch zie je bij Amber erg duidelijk dat deze kleur niet geschikt is voor haar huid. De make-up kan nog zo duur zijn, de juiste kleur en vooral hoeveelheid zijn het allerbelangrijkst. Amber: “Het klopt inderdaad dat ik best veel geld uitgeef aan dure make-up. Jammer genoeg heb ik nooit gezien dat ik de verkeerde kleur gebruik. Als ik in een dure cosmeticazaak 48

ben ga ik recht op mijn doel af, omdat ik steevast dezelfde producten koop. Ik besteed gemiddeld 60 euro per maand, een flink bedrag. Best zonde van al het geld nu ik weet dat ik al die tijd de verkeerde producten heb gekocht. In het vervolg ga ik zeker om advies vragen.”

Amber: “De groene tuniek had ik zelf nooit durven kopen, omdat ik niet goed weet hoe ik het zou moeten combineren. Ik ben blij dat ik mijn stijl niet drastisch hoef te veranderen om mij er goed in te kunnen voelen. De tregging en zwarte pumps draag ik dagelijks, het enige verschil is de tuniek. Een kleine verandering, met een mooi resultaat!”

Haar kapsel zorgt voor evenwicht in haar look. Haar nette jurkje krijgt een stoere uitstraling door het ruige kapsel. Deze combinatie is perfect op elkaar afgestemd, maar Amber heeft het niet nodig om er goed uit te zien. Voor een avond met

Met make-up kun je veel experimenteren. Het advies voor Amber is dan ook om na deze make-under zelf aan de slag te gaan met verschillende kleuren en manieren van opmaken, om erachter te komen waar zij zich het fijnst

AFTER bij voelt. Ze gaf al aan dat ze veel foundation en poeder gebruikt om oneffenheden te verdoezelen, maar dit kan ook op een subtielere manier.

Zwart jurkje, eigen bezit. Panty, H&M. Tuniek, SPS. Tregging, ONLY. Pumps, eigen bezit.

Een klein laagje foundation in de goede tint dekt al genoeg en geeft geen maskereffect. Haar ogen zijn opgemaakt met groene oogschaduw, wat perfect matched met de groene tuniek. Nog een beetje mascara op haar boven- en onderwimpers is genoeg voor een neutraal resultaat. Geen eyeliner, oogpotlood, poeder en blush, maar alleen wat oogschaduw

en mascara en Amber ziet er prachtig uit. Amber: “Wauw, ik had nooit gedacht dat ik met relatief weinig make-up over straat zou durven! Eerlijk gezegd heb ik mij altijd onzeker gevoelt als mijn smokey eyes halverwege de dag zijn uitgerookt en wilde ik het altijd en overal checken. Nu ik zie dat ik met bijna geen make-up mij ook goed kan voelen, ga ik hier zeker met experimenteren. Less is inderdaad more!” fotografie: dave noorlander

Je lijf

Leven met

fotografie: jonatan fernström

s e l l iGde laette r u o T “Ik schud met mijn hoofd en maak knorgeluiden, so what!”

Leven met...

Caroliens lichaam is behoorlijk getikt, zij heeft namelijk Gilles de la Tourette. Gelukkig kan zij door middel van concentratie haar tics tijdelijk in bedwang houden. Carolien is nu 23 jaar en vertelt over de tics waar zij elke dag weer mee te maken heeft.

illes de la Tourette is een hersenziekte die wordt gekenmerkt door het bestaan van tics. Daarnaast bestaan er ook vaak dwanggedachten of dwanghandelingen. Diep in de hersenen liggen bepaalde structuren, basale kernen genaamd, die betrokken zijn bij de controle van bewegingen. Bij tics is dat regelsysteem als het ware verstoord. Niet iedereen heeft dezelfde tics. Er kunnen verschillende geluiden of bewegingen worden gemaakt. Sommige knipperen met hun ogen. klakken met de tong, vloeken, of maken rare bewegingen. Medicijnen tegen Gilles de la Tourette bestaan, maar werken helaas niet bij iedereen en hebben veel negatieve bijwerkingen zoals depressiviteit, gewichtstoename en vermoeidheid.

Wat zijn je tics? “Ik schud mijn hoofd heel veel, maak af een toe een knorgeluid, ik beweeg met mijn schouders, klapper met mijn kaken en knipper met mijn ogen.”

Hoe begint zoiets? “Ik heb echt geen idee. Hoe kom je er vanaf is een betere vraag. Het gebeurt gewoon, op een gegeven moment denk je; deze tic blijft hangen en dan heb je er weer een bij. Die kan ook weer weggaan na een half jaar of een jaar maar daar komt altijd wel een andere tic voor in de plaats.” Dus je ontwikkelt de hele tijd nieuwe tics? “Ik heb een tijd een mondscheetje gehad. Op een gegeven moment ben ik verkouden geworden waardoor ik mijn neus dichthield en toen is het een knorgeluid geworden.” Kun je het tegenhouden? “Ja dat kan wel, maar dat is nog vermoeiender dan het gewoon te laten gaan. Je moet je voorstellen dat je je ogen de hele tijd openhoudt, dan krijg je ook een drang om te knipperen. Zo voelt het ook om een tic te laten gaan. Het lucht op. Als ik het inhoud en ik kom daarna thuis, dan moet ik mezelf echt ontladen. Dan zit ik

een kwartier lang te schudden en val ik op de bank in slaap, omdat het mij zoveel energie kost.” Er zijn medicijnen tegen Gilles de la Tourette, slik jij die? “Nee niet meer. Een tijdje heb ik medicijnen geslikt, maar ik werd er doodongelukkig van. In die periode kwam ik kilo’s aan en werd erg depressief. Daardoor heb ik besloten om ermee te stoppen. Ik ben liever gelukkig met mijn tics, dan ongelukkig zonder.” Je woont op Texel, wat niet zo groot is. Is het dan niet extra lastig dat iedereen je kent? “Juist niet, want ik heb nu veel minder last van mensen die vervelend doen. En het grootste gedeelte van de mensen weet ook dat ik dit heb. Als ze het willen weten, dan heb ik liever dat ze het vragen.” Hoe heb je het geaccepteerd? “Toch door er met mensen over te praten. Ik schud vaak mijn hoofd en ik knor af en toe, so what!” 51

Save the plastic for the toys,

come out your shell just make a noise.

Imperfect is the new perfect. Caitlin Crosby - Imperfect Is The New Perfect

Sterke verhalen REPORTAGE

interessant verhaal te vertellen. Ik probeerde het uit en deed een dag lang aan small talk met onbekenden die ik dagelijks zie.

e ziet hem lopen op straat. “Ken ik jou niet ergens van?”, denk je bij jezelf. Hij komt je zo bekend voor. Het zou best eens Bas van de basisschool kunnen zijn, daar lijkt hij eigenlijk wel een beetje op. Jullie kruizen elkaar, je zwaait. Hij reageert niet. Ach, dan lijkt hij vast gewoon op iemand die je kent. Twee dagen later ga je naar de kroeg waar je vrijwel iedere week komt. Gewoon, om gezellig met vriendinnen wat te drinken. “Wat mag ik voor jullie inschenken?” Je kijkt op. Verrek, dat is Bas van de basis

fotografie: flickr.com

Ken ik jou niet ergens van?

Je ziet ze bijna iedere dag, maar weet eigenlijk niet eens hoe ze heten. Laat staan wat ze in het dagelijks leven, naast werken, allemaal doen. Ik heb het over die vaste caissière bij de supermarkt, de postbode, de buschauffeur en de barman in de kroeg waar je iedere week komt.

school. Dáárom kwam hij je zo bekend voor! Bekend verhaal? Er zijn een hoop mensen die je bijna dagelijks ziet, maar verder helemaal niet kent. Denk maar aan caissières in de supermarkt, de buschauffeur, de barman, de postbode, de pakjesbezorger en de schoonmaakster op je werk. Weet je wat ze naast hun werk allemaal doen? Weet je überhaupt hoe ze heten? Waarschijnlijk niet. Maar misschien heeft die caissière of de postbode juist wel een heel

Ik begin mijn rondje op een vroege ochtend in de supermarkt. ’s Ochtends zijn er nog weinig klanten, dus genoeg tijd voor een praatje. Terwijl ik mijn boodschappen op de band zet besluit ik het gesprek te openen met een complimentje. “Leuke ketting heeft u”, zeg ik. De vrouw achter de kassa glimlacht. “Bedankt”, zegt ze. Hij ziet er niet al te duur uit, dus ik vraag hoe ze aan de ketting komt. Mijn vermoedens worden bevestigd. “Mijn kleindochter heeft hem gemaakt, op school. Het was eigenlijk een moederdagcadeau, maar ze vond dat mama al teveel kettingen had. Daarom gaf ze hem aan mij.” “Wat lief”, zeg ik glimlachend. “Hoe oud is ze?” Haar kleindochter, Lotte, is nu elf. Tien toen ze de ketting maakte. Naast Lotte heeft ze nog vier andere kleinkinderen. Twee > 55

Sterke verhalen Reportage

fotografie: nirvino

“Waag het niet mij aan te spreken, lijkt iedereen uit te stralen“

jongentjes en twee meisjes. “Dat wordt dan € 34,80”. Ik reken af en zeg haar gedag. Vrolijk loop ik de supermarkt uit. Dat was een mooi begin. Terwijl ik naar huis loop, kruis ik een paar mensen. Een oude man met zijn hondje. Twee jonge meisjes die, waarschijnlijk, op weg zijn naar school. Een vrouw van middelbare leeftijd. Ik zeg ze stuk voor stuk gedag. De oude man kijkt vrolijk op. “Goedendag”,

groet hij mij terug. Van de twee meisjes krijg ik alleen een arrogante blik. Ach, pubers. De vrouw van middelbare leeftijd kijkt me verbaasd aan. “Hallo”, weet ze er nog net op tijd uit te persen. Terwijl ik mijn laatste meters naar huis loop, begint het te regenen. Ik trek een eindsprintje en ben nog net op tijd binnen. Nadat ik mijn boodschappen heb uitgeruimd, start ik buienradar op. Ik

kijk en slaak een zucht. Een grote, blauwe vlek bedekt zo’n beetje heel Nederland. Ik zet thee en wacht geduldig op mijn volgende ‘slachtoffer’: de postbode. Meestal komt hij rond een uurtje of elf, dus ik heb nog anderhalf uur. Ik bedenk hoe ik de postbode het best aan kan spreken. Toch iets lastiger dan de caissière, want nu zal ik de deur open moeten doen. Als het om half elf nog steeds regent, krijg ik een idee. Ik ga op zoek naar een paraplu. Een kwartier later zie ik een oranje jas aankomen. Daar is ‘ie! Als hij het pad op loopt, open ik de deur. “Ik heb net op buienradar gekeken en het ziet er naar uit dat het voorlopig nog blijft regenen. Wil je misschien een paraplu?” Het is een redelijk jonge man, ik gok rond de 25. Hij kijkt me verbaasd aan. “Oh” stamelt hij. “Nee hoor, het gaat wel zo”. “Weet je het zeker? Ik doe er toch niks meer mee hoor. En als je hem niet wilt aannemen, kun je hem ook morgen weer voor de deur leggen.” Ik zie hem twijfelen. Hij kijkt omhoog, naar de regen. “Het wordt voorlopig niet droog, zei je?” “Dat zegt buienradar”, antwoord ik. “Op zich zou een paraplu wel fijn zijn…” Ik grijns. Ik wist wel dat hij hem wilde. Ik overhandig hem de paraplu. “Ik zit ook op

de HvA”, zegt hij, terwijl hij mij een brief van school aanreikt. Hij studeert civiele techniek. Dan kun je bruggen- en wegenbouwer worden. ’s Middags neem ik de bus naar school. Ik groet de buschauffeur, maar jammer genoeg is er in de buurt van de chauffeur geen zitplaats meer. Ach, small talk met iemand die een grote bus aan het besturen is, gaat toch al wat lastig. Ik kijk of er in de bus nog interessante mensen zitten, maar vrijwel iedereen luistert naar muziek of leest de krant. “Waag het niet mij aan te spreken”, lijkt iedereen uit te stralen. Ik ga zitten en zet zelf dan ook maar mijn iPod aan. Die avond heb ik afgesproken met een twee vriendinnen. We gaan wat drinken in een bar in de stad. Het is niet druk, maar het is dan ook een dinsdagavond. Er komt een meisje aan dat onze drankjes komt opnemen. Wat we willen drinken. “Ik weet het niet zo goed, wat kun je aanraden?”, vraag ik haar. Enthousiast vertelt ze over haar favoriete cocktail. Vanilla sky. Iets met rum, vanille. Bovendien is het cocktailnight, alle cocktails voor € 5,50. “Klinkt goed, doe die maar”. Mijn vriendinnen

gaan voor een Sex on the beach. Even later worden ze gebracht. ‘Wauw, ziet er goed uit’, zeg ik. ‘Hij smaakt nog beter’, aldus de serveerster. ‘Drink je hem zelf vaak?’ Ze komt hier zelf iedere vrijdagavond, dan hoeft ze niet te werken. Meestal neemt ze dan wel een Vanilla sky, ja. Ze werkt hier al bijna twee jaar en het is haar favoriete tent. “De sfeer is hier gewoon zo goed.” Ik beaam dat. “Proost.” Hij smaakt inderdaad goed, die Vanilla sky. De volgende dag neem ik al vroeg de bus naar school. Een goede plek om de balans op te maken. Wat ben ik gisteren nou precies te weten gekomen? Geen wereldschokkende dingen, maar het was toch leuk om met al die verschillende mensen een praatje te maken. Bovendien leken ze het zelf ook allemaal leuk te vinden. Conclusie: praat eens wat vaker met onbekenden of groet anderen op straat. Het maakt je dag een stukje leuker, echt waar. Als ik na een lange dag thuiskom, vind ik de paraplu voor mijn deur. Er ligt een briefje bij. Bedankt voor het lenen van je paraplu! Groetjes, Rick. Ik ben in ieder geval overtuigd. Small talk, dat ga ik vaker doen! 57

Wegwezen

Ierland, het land van cliches Heb je vooroordelen over Ierland? Waarschijnlijk berusten ze allemaal op de waarheid. Ik ging back to basics in het land van schapen, bier en regen, en ontdekte dat dat in feite helemaal niet zo erg is.

Reportage

uiten raast het regenachtige Ierse landschap aan ons voorbij, maar vanuit de cassetespeler van de Fiat Panda verkondigen de Eels dat het een ‘beautiful day’ is. De bestuurder, de Ierse Seamus, bood me in Blackrock een lift aan. Nu zijn we in zijn Fiat op weg naar Dublin. Als ik vertel dat ik uit Amsterdam kom, vraagt hij meteen of ik nog wiet bij me heb. “I’m sorry”, lach ik. Na twee weken liften door Ierland is deze vraag geen verassing meer. Voor de Ieren betekent Amsterdam namelijk maar twee dingen: seks en drugs.

Helaas moet ik toegeven dat ik zelf ook wat vooroordelen had over Ierland. Ik verwachtte aan te komen in een groen land bevolkt door roodharige, bierdrinkende en schapenvlees etende figuren. En ook mijn omgeving had een mening klaar, iedereen verklaarde me voor gek toen ik vertelde dat ik twee weken in Ierland zou gaan kamperen. Want: het klinkt hartstikke leuk hoor, maar mooi weer zul je daar niet hebben. En daar woedde toch een godsdienstoorlog, is dat niet gevaarlijk? Ondanks dat alles staat mijn

besluit om naar Ierland te gaan vast. Dat heeft eigenlijk maar één reden en daar is niets romantisch aan. Reizen in Ierland is namelijk hartstikke goedkoop. Het is een van de weinige landen waar wildkamperen geaccepteerd wordt, wat inhoudt dat je je tent mag neerzetten waar je maar wilt. Op het erf van een boer, in een stadspark of lekker ruig in de wilde natuur: alles kan. En dat is gratis! Als je een beetje je best doet, kost ook reizen je geen cent. Als je met een kartonnen bordje en een uitgestoken duim langs de kant van de weg gaat staan, > 61

Wegwezen reportage

makers van de beroemde Lonely Planet-reisgidsen de Ieren zelfs de meest gastvrije mensen ter wereld. Dat is misschien ook de reden dat liften hier zo makkelijk gaat. Met een uitgestoken duim en mijn bestemming plus het woordje ‘please’ op een stuk karton wordt ik altijd wel opgepikt.

“’In Ierland hebben we eigenlijk maar één ding wat goed is’, zegt Seamus. ‘Guinness!’” is de kans groot dat je wordt opgepikt. Vijandigheid in Belfast Vol goede moed stap ik uit het vliegtuig in Belfast, om er meteen achter te komen dat de godsdienstoorlog nog steeds is te voelen in de stad. Noord-Ierland werd jarenlang verscheurd door de strijd tussen de Katholieken en de Protestanten. Nu kun je er gerust op vakantie, maar vergis je niet: tien jaar geleden was het er een stuk gevaarlijker om daar rond te lopen. De Protestantse en Katholieke 62

vlaggen die de verschillende wijken sieren – of misschien is afbakenen een beter woord - laten zien dat het verleden nog steeds aanwezig is. De politie wordt met de Katholieken geassocieerd en een politiebureau in een Protestantse wijk ziet eruit als een gevangenis, compleet met prikkeldraad en hoge hekken die onder stroom staan. Als ik door de stad loop, gooien een stel jongetjes stenen naar me. En ook als ik die avond op zoek ga naar een kampeerplek krijg ik weer te maken met die vijandigheid. Ik loop per

ongeluk een woonwagenkamp op, en in de eerste instantie lijken de mensen die op me af komen best vriendelijk. Maar algauw wordt duidelijk dat ze niet van mijn bezoekje gediend zijn. Terwijl de stokken en stenen me om de oren vliegen, wordt ik het kamp uitgejaagd. Degenen die me het langst achterna blijven rennen zijn de kinderen. Reddende engelen Niet iedereen in Ierland is zo vijandig, gelukkig. In tegenstelling tot wat ik in Belfast aantrof, noemen de

Die gastvrijheid wordt ook duidelijk als ik op zoek naar een slaapplaats, aanbel bij een schattig huisje in Tuam. Chris en Patsy, de bewoners, laten me mijn tent opzetten in hun tuin en nodigen me daarna uit voor een kopje koffie. Na een lang gesprek over drugs waar vooral hun zoon erg in geïnteresseerd is, duik ik mijn tentje in. Het duurt helaas niet lang voor ik weer wakker word. Ik heb mijn tent niet goed opgezet en natúúrlijk krijg ik op dat moment de meest verschrikkelijke onweersbui over me heen. De buitentent flappert los door de wind en het water lekt naar binnen. Als ik wanhopig in mijn pyjama de zaak probeer te redden, komt Chris naar me toe rennen met een paraplu. Hij loodst me naar binnen, waar Patsy klaarstaat met een warme kamerjas. Ik mag de nacht op de bank doorbrengen

en de volgende ochtend krijg ik een uitgebreid ‘English breakfast’. De mooiste plek op aarde Als ik weer op pad ga richting Galway, word ik opgepikt door een busje vol Polen. Omdat ik de nachten alleen nog in stadsparken, op boerenweilanden en bij mensen in de tuin heb doorgebracht, besluit ik nu op zoek te gaan naar een slaapplaats in de vrije natuur. En dus laat ik me door de Polen afzetten in the middle of nowhere. “You sure you don’t need company?” proberen ze nog. Ik schud mijn hoofd: “nee, bedankt!” Uit het niets springt er opeens een hond op me af, die vrolijk met me meerent als ik op zoek ga naar een plek om mijn tent op te zetten. Wat lief, denk ik eerst nog. Maar dat beest is natuurlijk gewoon uit op mijn eten. Dan stuit ik onverwacht op de mooiste plek op aarde. Een verlaten kasteelruïne, aan een rivier waarin zwanen zwemmen. Tussen de bomen staan twee paarden en een veulen. Ik ben zo afgeleid door het landschap dat ik vergeet op de hond te letten, die zijn kans grijpt en er vandoor gaat met het brood dat ik aan mijn tas had gebonden. Ik kan er bijna

niet boos om worden. Als ik een week later in een café met Seamus aan de praat raak en hem het hele verhaal vertel, lacht hij me hartelijk uit. “Maar de natuur in Ierland is gewoon verbazingwekkend mooi”, probeer ik er tegenin te brengen. Hij schudt zijn hoofd. “Ierland is veel te groen. We hebben hier eigenlijk maar één ding dat goed is: Guiness!” Hij heft zijn glas en ik grijns. Alweer zo’n archetype: een Ier die van bier houdt. Dit land heeft niks anders gedaan dan mijn vooroordelen bevestigen. Maar dat is eigenlijk niet zo erg. Want nergens is het zo leuk om tussen de clichés rond te lopen, als in Ierland. Fotografie: Jim Richardson, National Geographic

“Dan stuit ik onverwacht op de mooiste plek op aarde: een verlaten kasteelruïne aan een rivier.” 63

Op naar Uruzgan Als vrouw kun je er niet zonder mannelijke begeleiding heen en zelfs dan is een burka aan te raden, maar laat je daardoor niet afschrikken. Uruzgan is zo veel meer dan ‘too dangerous to visit’. In de jaren ’60 was het land populair vanwege het prachtige landschap en de goedkope drugs, maar door jaren van oorlog is Aghanistan in een slechter licht komen te staan. Goed nieuws: sinds kort is het mogelijk om in de meeste dorpen van Uruzgan zonder millitaire beveiliging rond te lopen. Ook jij kan nu naar de meest originele vakantiebestemming ter wereld. Het beste seizoen om te gaan is de lente, want dan wordt er het minst gevochten en is de temperatuur aangenaam. Waar je slaapt? Er zijn geen hotels of hostels, maar een goed alternatief is om contact te zoeken met de lokale bevolking. Volgens hun erecode, de Pashtunwali, zijn ze verplicht alle vreemdelingen van onderdak te voorzien. Laat je dus niet ontmoedigen door wat je op het nieuws ziet: in Uruzgan heb je niets meer nodig dan lef en een reisgids. Bron: Jaus Müller op VPRO Dorst, 1 september 2010 Fotografie: The U.S. Army

Liefde &

Lust

Seks met gehandicapten

Liefde &Lust reportage

Het lijkt misschien een ver van je bed show, maar stel je voor dat je gehandicapt bent. Je wordt geholpen met wassen, aankleden, tandenpoetsen en eten. Desondanks blijft een behoefte onbeantwoord. De grote vraag is dan: hoe kom je aan je trekken als je lichamelijk beperkt bent?

oor veel mensen met een beperking is seks niet vanzelfsprekend. Zij worden geholpen door iemand uit de zorg om seks te hebben met zijn of haar partner of hebben geen partner en dus ook helemaal geen seks. Voor de laatst opgenoemde groep is er in 2005 een organisatie in het leven geroepen. FleksZorg is een professioneel bureau voor sekszorg. Klanten kunnen voor een uur een vrouw inhuren om vertroeteld te worden. Alles is bespreekbaar, van een knuffeluurtje tot het uitvoeren van extreme seksfantasieën. De werknemers van FleksZorg

zijn uitsluitend mensen uit de zorg, zonder die affiniteit is het moeilijk om te werken bij de organisatie. FleksZorg wordt op verschillende manieren benaderd. Door begeleiders, familieleden en door cliënten zelf. Eerst wordt er een brochure aangevraagd waarin alle informatie over de verzorging van de cliënt staat. Dan volgt er een tarievenlijst, deze kan variëren van 100 tot 995 euro per maand. FleksZorg hanteert een zorgvuldige werkwijze om de veiligheid van seksverzorgende zoveel mogelijk te kunnen garanderen. > 69

reportage

Mensen, voornamelijk vrouwen, worden om diverse redenen seksverzorgende. Ze werken freelance en kunnen dus hun eigen tijd indelen, dat is voor veel vrouwen aantrekkelijk. Een van die vrouwen is de twintigjarige Mabel. Ze werkt inmiddels twee jaar voor FleksZorg. “Na mijn opleiding voor maatschappelijk werkster, wist ik nog niet wat ik wilde gaan doen. Via een forum ben ik in aanraking gekomen met FleksZorg. Het idee liet mij niet meer los, ik ben op gesprek gegaan en moest een formulier invullen met mijn voor- en afkeuren. Eerst heb ik natuurlijk wel goed nagedacht. Wil ik dit wel? Word ik 70

nu een prostituee? De handelingen die ik verricht zijn in principe hetzelfde. Maar ik besefte dat ik in de eerste plaats zorg bied, bovendien voel ik mij geen hoer. Wat me op het laatste moment nog bijna tegenhield, was de reactie van mijn ouders. Op een dag heb ik ze gebeld en het verteld. In eerste instantie waren ze niet blij met mijn nieuwe baan. Uiteindelijk heeft mijn moeder het geaccepteerd. Ik praat nu vaak met haar over mijn job als seksverzorgende. Mijn vader wil er niet over praten. De dag na mijn inschrijving had ik direct twee klanten op één avond. Ze wilden allebei all the way. Het

beviel eigenlijk zowel mij als de cliënten goed. Nu ben ik helemaal gewend aan mijn baan. FleksZorg is bedoeld voor alle mensen met een lichamelijk of geestelijke beperking. Zo heb ik cliënten die spastisch zijn, een spierziekte hebben, een dwarslaesie of een geestelijke beperking. Soms is seks lastig. Bijvoorbeeld als iemand aan de beademing ligt, dan moet je wel even creatief zijn. Dan zit er meestel een zuster om de hoek, voor als er een slangetje losspringt, dan moet er snel gehandeld worden. Gelukkig is dat bij mij nog nooit gebeurd. Wel heb ik regelmatig cliënten die enorm stinken of me helemaal onderkwijlen. Dat vind ik niet erg. Na de daad stap ik gewoon lekker even onder de douche. Ik weiger bijna nooit iets. Van SM tot verkleedpartijtjes, het kan mij niet gek genoeg. De keerzijde van dit mooie vak is dat ik mijn vriendinnen van vroeger nooit meer spreek. Ze schamen zich voor wat ik doe. Dat begrijp ik niet, ik doe goed, dankbaar werk. Helaas heb ik door mijn werk geen relatie. Het lijkt mij ook lastig te combineren. Ik hoop iemand tegen te komen die begrip heeft voor mijn werk. Zo niet, dan heeft hij pech. Mijn baan is mijn leven en ik ga er helemaal voor. Dit is wie ik ben, so be it!” Voor meer informatie: flekszorg.nl fotografie:

Liefde &Lust column

Sadomasochisme A

Foto: KRISTIAN RIDDER-NIELSEN/Dagbladet

Liefde &Lust

ls ik aan mishandeling denk, gaat mijn haar spontaan krullen en krijg ik zure oprispingen. Toch zijn er mensen, die daar een tikkie anders over denken. Zij, die zich vrijwillig laten mishandelen en het dan ook nog opwindend vinden. In de volksmond wordt het SM genoemd. Ik heb altijd gedacht, dat dat stond voor Seksuele Mishandeling. Maar de letterlijke betekenis van SM is: ‘Sadomasochisme’. Prachtig gevonden scrabbelwoord, al zeg ik het zelf. Ik heb echt helemaal niets met SM, behalve een zweep. Maar die gebruik ik alleen als mijn paard niet vooruit te branden is. Daarom lijkt SM altijd zo ver van mijn bed. Toch gebeurt het in meer huishoudens dan je denkt. Zo kwam ik vroeger ooit eens bij iemand thuis. We liepen naar boven en ik liep automatisch de kamer in, wat leek op haar slaapkamer. Normaal scheen die deur op slot te zitten, nu dus niet. Er stond een vitrinekast

en niet één met een verzameling van kristallen beeldjes of Ferrari’s. Het was een vitrinekast met speelgerei. Dildo’s, butt pluggen, elektrostimulatie, opblaaspoppen, penisringen en penispompen. Het was een snoepwinkel voor menig SM-er.

Er lag genoeg materiaal voor een gemiddeld klusbedrijf, maar ik begreep vrijwel meteen dat er niet geklust werd. Of in ieder geval niet op die manier. Op dat moment niet echt een veilige handeling, maar ik stond echt met open mond te kijken! Ik ben nooit bij een sm-party geweest, maar ik vorm me er wel een beeld bij. Het zijn waarschijnlijk ‘normale’ mensen, burger types. Die op maandag gehaktdag hebben, dinsdag hutspot en op woensdag marteldag. Een burgerlijk stel met een, voor mij, vreemd seksleven. Waarin het voorspel bestaat uit het spelen van hamertje tik, waarbij er een volledig spijkerbed ontstaat op de rug van de vrouw en er naar een climax toegewerkt wordt door de zekere lichaamsdelen te perforeren dan wel met wasknijpers te versieren. De ruim bemeten attributen waarmee de man zich laat bedienen verdwijnen na de daad weer onschuldig in het nachtkastje. “Dat was weer geweldige seks, liefje.” De tv gaat weer aan en kijken ze moe, maar voldaan naar een uitzending van Wie is de Mol. Mijn libido daalt flink als ik het heb over SM. Pijn daar kun je toch niet opgewonden van raken? Zij wel! Die kennen het klappen van de zweep door en door, zullen we maar zeggen. 71

Liefde &Lust

Anti climax

there’s more to explore

Er is geen grotere anticlimax voor een man dan een orgasmefakende vrouw. Waarom doen zoveel vrouwen het dan toch?

rouwen hebben er doorgaans meer moeite mee dan mannen. Helaas bestaat er geen handleiding of stappenplan om tot een orgasme te komen. Belangrijker is te genieten tijdens de seks en het klaarkomen niet als doel op zich te zien.

“Waarom faken vrouwen eigenlijk?”

Onprettig “Ik vind de dingen die hij in bed wil doen niet fijn. Ik houd van knuffelen, van zoenen en strelen, maar zodra het erop aankomt, vind ik het niet prettig meer en doe ik alsof.” Ella van Bentum, Woerden

Intimideit

“Ik fake omdat het dan in ieder geval lijkt alsof er nog iets van intimiteit tussen ons is. Ook al kom ik niet echt klaar. Jammer genoeg verschillen man en vrouw nu eenmaal van elkaar.” Brenda Smit, Alkmaar

Moe

“Omdat ik wil dat hij snel klaar is /komt. Ik ben moe en gestrest. Ik heb hard gewerkt en wil maar één ding: slapen. Waarom zou ik mijn laatste restje energie stoppen in seks en klaarkomen? Ik kan maar beter faken dan heb ik snel rust.” Lisa Verkerk, Hoogwoud

Onzeker

“Ik fake omdat het ons toch niet lukt om gelijktijdig klaar te komen. Ook heb ik gemerkt dat hij heel onzeker wordt als ik niet klaarkom als we seks hebben. Ik vind het fijn met hem en doe actief mee, maar als ik merk dat hij klaarkomt, doe ik alsof. Hij heeft het nooit gemerkt en is heel trots op zijn prestaties in bed. Ik kan het hem niet zeggen. Ik wil hem niet teleurstellen.” Naomi Mosseman, Amsterdam

Tof wijf

Sterke verhalen tof wijf

Marlies on a mission

Marlies (24) is een fanatiek milieuactiviste. Voor Greenpeace loopt ze regelmatig mee met protesten en zo nu en dan ketent ze zichzelf vast aan enorme walvisjagers. “Ik vind mezelf niet stoer, ik vind het niet meer dan normaal dat ik dit doe.” nog steeds een groot gedeelte van de houtkap illegaal. In de Amazone zo’n 80% van alle houtkap. En in Cambodja wordt dat percentage zelfs op 90% geschat! Als je dat weet, zit die nieuwe tuinstoel toch een stuk minder lekker.”

A “

l van jongs af aan ben ik geïnteresseerd in het milieu, dieren en de natuur. Ik vind het vreselijk om te zien wat de mens met die dingen doet. Met honderden vaten tegelijk wordt olie uit de grond gehaald, zeeën worden leeggevist, giftige stoffen worden zomaar in de natuur gedumpt en complete bossen worden gekapt. En waarom?

Alleen maar zodat wij ons luxe leventje kunnen leiden. Nou hoor je mij niet zeggen dat we allemaal maar op een houtje moeten gaan bijten hoor. Ook ik ben toch wel blij met mijn auto en tegen een lekker visje zeg ik geen nee. Maar mensen lijken er niet bij stil te staan wat de gevolgen van dit alles zijn. Of misschien willen ze er niet bij stilstaan. Naar schatting is

Adrenaline “Ongeveer vijf jaar geleden kwam ik via een vriendin in aanraking met Greenpeace. Dankzij haar heb ik me ingeschreven als vrijwilliger. Natuurlijk krijg je niet meteen de opdracht om jezelf aan een enorm schip vast te ketenen. Je begint klein. Maar ik ben onwijs fanatiek en al snel mocht ik ook meedoen aan de grote projecten. Geweldig vond ik dat, toen ik voor eerst in een klein rubberen bootje naar een gigantisch schip vaarde. Je weet, ik ga straks dat schip enteren. Dat geeft een geweldige kick. Er stroomt

“Op deze manier helpen we de wereld naar de klote” een enorme lading adrenaline door je lijf. De eerste keer was tegelijkertijd ook onwijs eng. De mensen op dat grote schip staan niet bepaald te springen om een groepje fanatieke milieuactivisten, die zich even komen vastkenen aan hun boot. Maar ik doe dit met een doel, dat is het mooiste. Ik wil mensen wakker schudden. Ze laten beseffen dat het fout is waar we met z’n allen mee

bezig zijn en dat we op deze manier de wereld naar de klote helpen.” Droom “Ik hoop dat mensen de boodschap die Greenpeace duidelijk probeert te maken, gaan begrijpen. Dat we allemaal rekening houden met elkaar en met de natuur. We moeten respect hebben voor onze aardbol. Ik heb dit al van mijn

ouders meegekregen, maar het grootste deel van de bevolking jammer genoeg niet. Ik neem het die mensen niet kwalijk, maar ze kunnen er nu iets aan doen. Ze móéten er nu iets aan doen. Als dat niet snel gebeurt, is het straks te laat. Dan hebben onze kleinkinderen geen fijne wereld meer om in te leven. Dat is toch niet wat we willen?” fotografie: Greenpeace International

Crazy way to get your kicks,

shootin your the silicone lips. anouk - modern world